พิมพ์หน้านี้ - รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: mutyamania ที่ 28-01-2012 22:08:08

หัวข้อ: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 28-01-2012 22:08:08
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เรื่องสั้น รักต้องสูบ....





เรื่องราวความรักสาม(สี่)เศร้า  นำแสดงโดยตุ๊ดเกรียนขั้นเทพ
.
.
.
.
.
.
.
[~IntrO~]


“คุณสรจักร  หลังเลิกงานแล้วเชิญเข้ามาพบที่ห้องของผมด้วย”



เสียงเข้ม ๆ ทำเอาฉันสะดุ้งสุดตัวจนแทบคลิกเม้าส์กดปิดหน้าเพจเฟสบุ๊คแทบไม่ทัน  ฉันเงยหน้าขึ้นสบตาพ่อรูปหล่อ  ตาคมผมหยักศก  ผู้จัดการคนใหม่ไฟแรงประจำแผนกการเงิน  ส่งยิ้มให้พ่อเจ้าประคุณที่ตีสีหน้าเย็นชาบอกบุญไม่รับ  ตามประสาคนขี้เก๊ก



เอาล่ะสิกู....งานเข้าเว๊ยเฮ้ย



ฉันเหลือบตามองดูกองเอกสารเป็นตั้งที่ยังไม่ได้ตรวจ  เหลือบตามองดูกองที่ตรวจแต่ยังไม่ได้โพสท์  เหลือบตาดูกองที่ติดเคส  และสุดท้ายมาหยุดอยู่ตรงกล่องสำหรับใส่งานที่เสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว  อืมมมม์....มันมีอยู่แค่สามชุด  กูจะบ้า!!!!



สวัสดีเค่อะ...ฉันชื่อสรจักร....ชื่อเล่นว่าเคี๊ยง(ที่ถูกเพื่อน ๆ เปลี่ยนให้เป็นอีเฮี๊ยน)  อายุยี่สิบสามปี  เป็นพนักงานออฟฟิศระดับปลายแถวในบริษัทจำกัดไม่เล็กไม่ใหญ่แห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ใจกลางกรุง....และใช่แล้วค่ะ  ฉันเป็นกะเทย....กึ่ง ๆ กะเทย...กึ่ง ๆ เกย์สาว....ผสมผสานความเป็นเด็กแนวนิด ๆ  คูล....เวรี่เวรี่คูล



และหัวฉันกำลังจะหลุด

“ขา......คุณปรมินทร์”  ฉันค่อย ๆ โผล่สารรูปอันเยิน ๆ เข้าไปในห้องของหัวหน้า  โดยลองโผล่เข้าไปแต่ส่วนหัวก่อน  พร้อมกับส่งยิ้มหวาน”
“ผมชื่อประวิทย์  ไม่ได้ชื่อปรมินทร์  เห็นทีว่าคุณคงจะจำสลับกับชื่อของพระเอกละครเมื่อคืนนี้เสียแล้วล่ะ”


จึก!!! ดอกที่หนึ่ง


“เอ้าเข้ามานั่งสิ”  เขาพูดอย่างรำคาญ  สีหน้าไม่มีแม้แต่รอยยิ้มขัน  ฉันค่อย ๆ แทรกร่างเข้ามาผ่านทางช่องประตูที่เปิดแง้มเอาไว้เพียงนิดเดียว  มันคือท่าไม้ตายของฉันน่ะ  เพราะว่าเข้าแบบนี้มันดูเอ๊กซ์เซ็กส์ระเบิดไปเลยน่ะสิ

“ประตูมันฝืดหรือว่าอย่างไร  เอ้าเชิญ  เรื่องที่ผมอยากจะพูดกับคุณหลังจากที่เข้าไปดูในระบบ  สาขาที่คุณดูอยู่นั้นอัพเดทน้อยกว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่นมาก  ทั้ง ๆ ที่อีกไม่กี่วันก็ถึงเวลาปิดภาษีขายแล้ว  คุณมีคำอธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม  คุณสรจักร”
“คือไม่ต้องเรียกชื่อจริงหนูก็ได้มั้งคะ”
“เอ้า...ว่ายังไงล่ะคุณเฮี๊ยน”


กรี๊ดดดดดด....ฉันชื่อเคี้ยง....เคี้ยงโว้ยยยยยย


“ก็แหมหัวหน้าขา  เอกสารของหนูมันเยอะมาก  ก็เห็น ๆ กันอยู่  แล้วสาขาที่หนูดูแลอ่ะ  มันก็มากกว่าคนอื่นนะคะ  พี่เพ็ญกับพี่ทรายก็เพิ่งจะลาออกไป  แล้วก็เหลือแต่หนูกับเด็กใหม่  หนูก็เลยต้องรับผิดชอบงานเยอะขึ้น....ทั้งที่เงินเดือนนิดเดียว”  ประโยคหลังนั้นเสียงของฉันเบาเหมือนกระซิบ  แต่เปล่า  เปล่าเลย  หาได้มีความเห็นใจจากผู้ชายคนนี้  ดูเอาเถิด  ยังคงเอาแต่จ้องฉันเขม็ง  เขาเป็นคนน่าตาดี  อายุก็ยังน้อย  แต่ชอบทำตัวเคร่งขรึมเหมือนคุณลุงเกิ๊น....ผิดกับฉันที่อายุยังน้อย  แต่หน้าแก่นำแซงเขาไปมาก  ก็แบบ....พาร์ตี้ยาดองทุกคืนอ่ะนะ  เอิ๊ก ๆ
“คุณน่ะมาก็สาย  แถมยังเล่นอินเตอร์เน็ตในเวลางาน  แล้วยังชอบเสียบหูฟังอีก  เวลาที่พี่เค้ามาตามงานจากคุณ  คุณก็ไม่ได้ยินจนผมต้องโทรเข้าเบอร์โต๊ะของคุณอยู่บ่อย ๆ  แล้วเห็นว่าคุณมีปัญหากับพี่ ๆ ฝั่งจีแอล  ก็เลยกั๊กงานเอาไว้กับตัว  เรื่องนี้มันจริงหรือเปล่า”
“ก็บ้านหนูอยู่ตั้งลาดพร้าว  แต่ออฟฟิศอยู่พระรามเก้า  รถก็ติดหนูออกจากบ้านตั้งแต่ตีห้าครึ่ง(ตอแหล)ยังไม่ทันเลย  แล้วงานน่ะมันเครียดนะคะ  หนูต้องมาทะเลาะกับแอดมินประจำสาขาเรื่องส่งเอกสารยอดขายล่าช้าอีก  หนูก็อยากจะรีแล็กซ์ฟังเพลงบ้างอะไรบ้างพวกพี่เค้าเรียกเบาเอง  แค่ยื่นมือมาสะกิดหนูมันก็จบละ  ส่วนอินเตอร์เน็ตใช่ว่ามีแต่หนูที่แอบเล่น  พวกพี่ ๆ ฝั่งจีแอลอ่ะ  เล่นกันให้เกลื่อน  กดบีบีเงี้ยะ....ไอโฟนเงี๊ยะ...แล้วที่ว่าหนูมีปัญหาน่ะมันไม่จริงเลย  มันเป็นเรื่องของพี่ ๆ เค้ากับพี่ที่ลาออก  คือหนูมันซวยไง  ก็เลยถูกลากมาเกี่ยวด้วย  ถ้าไม่พอใจจะให้หนูออกก็ได้นะคะ”  ชั้นใช้ท่าไม้ตายขั้นที่สอง  คือขู่จะออก  กล้าก็เอาสิ....เหลือแต่เด็ก ๆ เพิ่งมาใหม่ทั้งนั้น  สอนงานกันเอาเองละกัน  ดูกันแค่สิบสาขาก็อ้วกแล้ว  นี่....ฉันตั้งสิบห้า  แถมยังเป็นสาขาใหญ่ ๆ อีกต่างหาก  เอาซี๊.....

“เฮ้อ....คุณนี่มีคำตอบสำหรับทุกคำถามจริง ๆ นะ”
“ก็แค่ทำงานให้เสร็จแล้วก็ถูกต้องตามโพรเซสงานก็พอไม่ใช่หรือคะ...” ฉันแอบหยอดภาษาประกิดลงไปนิดหน่อย  เพื่อให้ดูมีภูมินิด ๆ โพรเซสมันแปลว่าอะไรฟะ
“มันก็ใช่  แต่คุณน่ะชักจะทำตัวตามสบายจนลืมกฎระเบียบของบริษัทไปแล้ว  ถ้าขืนทุกคนทำแบบคุณบริษัทก็แย่กันพอดีน่ะสิ”
“แต่หนูทำงานได้”
“ผมรู้ว่าคุณทำได้”
“พี่ฟ้าจีแอลวันนี้สายกว่าหนูอีก  แถมพี่สุดใจก็แอบเอาเกี๊ยวทอดมานั่งกินกับพี่ฟ้าด้วย....ไม่เห็นมีใครว่าเลย  คุณกล้าว่าพวกพี่เค้ามั้ยล่ะคะ...ก็ไม่....เพราะพี่เค้าอยู่มานาน.....ถ้าไม่มีอะไรนอกเหนือจากนี้  หนูขอกลับไปเคลียร์งานก่อนนะคะ  สวัสดี”


ฉันลุกขึ้น....ปัดเชิ๊ตสีน้ำตาลเข้มกับกางเกงแสล็คของตัวเองด้วยท่าทางที่ดัดจริตที่สุด  ก่อนจะเดินสะบัดจุกมวยออกมา


“เดี๋ยว”
“อะไรคะเพ่”
“เมื่อคืนหนักสิท่า....”
“เห?”
“คราบเครื่องสำอางบนหน้าน่ะ  ยังเห็นชัดอยู่เลยครับ....คุณเฮี๊ยน”



กรี๊ดดดดดดด  หัวหน้าหยอกฉานนนนน
.
.
.
.
.
.
.
.
[พักเที่ยง]


“ไง....โดนอีกแล้วสิ”  ผู้ชายในชุดทำงานแนวสุภาพผสมเนิร์ดนิด ๆ เอ่ยกับฉันที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง  ฉับห่อไหล่แล้วดูดโค้กเฮือกใหญ่จนชื่นใจ หายอยาก

“ก็เดิม ๆ ชินละ”
“แหม.....ดูมั่นใจนะเรา....คนน้อยก็เงี๊ยะ  เป็นต่อเลย....ไม่มีใครกล้าอะไรมาก  อภิสิทธิ์สุดๆ”
เอ้าอีนี่....เหมือนด่ากูเลยนะ

มันชื่อพีทค่ะ  หน้าตาน่ารัก....แบ๊วใสคิกขุ  ต่างกับฉันราวกับเทวดากับนางมาร  ไม่ใช่นางมารแบบสวย ๆ เริ่ด ๆ นะ  มารจริง ๆ ที่เฟะตั้งแต่ข้างในยันข้างนอก  ก็แบบเมื่อก่อนก็ไม่ได้ตกต่ำถึงขีดสุดขนาดนี้อ่ะนะ  อยู่ในขั้นธรรมดา  มิได้ขี้ริ้ว  แต่พอทำงานกับกองเอกสารจากทั่วทั้งสารทิศ  มาจากทุกภาคทุกตำบล  ฝุ่นเลย  สิ่งสกปรกเอย  มันทำให้หน้าฉันเฟะขึ้น  เละขึ้น  แล้วมันก็ดูเลวร้ายมาก ๆ  อ้อ....อีพีทไม่ได้อยู่ฝั่งรับหรอก  มันอยู่ฝั่งจ่ายโน่น  เอพี....ภาษี....บัญชี....มันเก่งค่ะ  ส่วนฉันอาศัยทำ ๆ ไปด้วยความเคยชิน  เจอเคสพิเศษทีถึงจะบากหน้าไปปรึกษามันที
“หัวหน้าอ่ะ...เค้าคงชอบเคี้ยงแล้วล่ะ”
“ไม่มั้ง....ระดับแก...สเปคคงสูงมว๊ากกกก...ฉันเองก็เฉย ๆ ว่ะ”
“นั่นไงเดินมานั่นละ....สวัสดีครับคุณประวิทย์”
“สวัสดีครับคุณพีรชา....สวัสดีเฮี้ยน  ขอนั่งด้วยคนสิ  ผมไม่มีเพื่อนทานข้าวเลย”


ก็สมควรหรอกย่ะ  เก๊กได้โล่ขนาดนั้น


“ก๋วยเตี๋ยวอร่อยมั้ยเฮี้ยน”
“ก็ดีค่ะ”
“โกรธผมหรือเปล่า  มันเป็นหน้าที่ผมนะ  ที่ต้องคอยติดตามงานจากคุณ  คุณอาจจะคิดว่าตัวเองไม่สำคัญ  หรืออาจจะคิดว่างานของคุณเน้นใช้แรงมากกว่าสมอง  แต่รู้มั้ยว่างานของคุณมันมีผลกับแผนกอื่น ๆ มากนะ  เป็นจุดเริ่มต้นเลยก็ว่าได้  เพราะงั้นตั้งใจหน่อยนะครับ”  มะ....มาแปลกว่ะเฮ้ย  เมื่อเช้ายังจะกินหัวตูข้าอยู่เลย  อีนังพีททำหน้าแอ๊บเขิล  อีนี่น่ะชั้นดูออกตั้งแต่แรกเห็นแล้ว  ว่าแมร่งแอ๊บ....แอ๊บเนียนเหี้ย ๆ ก็ฉันมันถ่อยไง  เลยคู่กับมันได้  ไม่ต้องแข่งกัน  เพราะฉันไม่ใช่คู่แข่ง  เจ๋งป่ะล่ะ  ตั้งแต่มาทำงานที่นี่  มันได้กินผู้ชายไปตั้งหลายคน


พี่ตั้มแผนกเอ็มไอเอส 
พี่เอกเช็คเกอร์
พี่โจฝั่งเซลล์
พี่มาร์คมาร์เก็ตติ้ง
อีปาล์มเด็กใหม่แผนกเดียวกับฉันนี่ก็ด้วย  เค้าลือกันให้แซ่ดตอนงานเลี้ยงปีใหม่  ว่ามันลากพากันไปกินในห้องน้ำ  สบายรูเค้าล่ะสิ...ชิส์


“เห็นมั้ย...เราบอกแล้วว่าหัวหน้าชอบเคี้ยง”  มันรีบพูดทันทีที่หัวหน้าคนดีศรีสยามลุกขึ้นไปสั่งก๋วยเตี๋ยว
“พอเห๊อะ....แกอยากได้ก็จัดไป  พอดีไม่ใช่เปคชั้นด้วย”
“แน่ใจนะว่าไม่เอา”
“ไม่เอา....”
“พูดเองนะ”

แล้วตลอดช่วงพักนั้นมันก็พยายามที่จะจิกหัวหน้าตลอด  แกก็ดีนะ  เหมือนจะไม่รู้ตัวว่าจะโดนอีพีทเล่น  ก็เห็นคุยหัวร่อต่อกระซิก  เล่นหูเล่นหูกันไป  คุยเรื่องงานที่มันยาก ๆ เอาเถอะพ่อ....ฉันมันส่วนเกินนิ....

แต่แล้วพอตกเย็น  สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

เมื่อเราทั้งคู่นั่งทำงานกันสองต่อสอง  ขณะที่แผนกอื่น ๆ ในห้องที่เรานั่งอยู่กลับไปกันจนหมดแล้ว(ก็ฉันต้องสางงานที่ดองไว้น่ะสิ  เพราะเป็นโอฟรีไง  ฉันเลยทำงานตามสบาย  เสียบหู  นั่งคีย์  นั่งโพสท์  นั่งแอดจัสท์ของฉันไปอย่างชิว ๆ)
“คุณสรจักร.....คุณสรจักร....เคี้ยงงงง......เคี๊ยงงงงงงงง.....คุณเฮี๊ยนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!”

กรี๊ดดดดดด  ฉันรีบกระชากหูฟังออกเมื่อพบว่าพี่แกยืนประชิดโต๊ะทำงานด้านขวามือของฉัน  หน้าตาแดงก่ำเหมือนกำลังเดือดสุดขีด
“ผมเรียกคุณนานแล้วนะ  คุณไม่ได้ยินเหรอ”
“มีอะไรคะ....นี่มันนอกเวลางานนะคุณ”
“ผม.....เอ่อ.....คือว่า....”
“ฮะ?.....อะไรนะคุณ”
“คืนนี้....เลิกงานแล้วไปนั่งทานอะไรกับผมไหม”








เฮ้ยยยยยย  ไม่จริงน่ะ....รู้สึกเหมือนโดนจีบว่ะเฮ้ย!!!!!!
.............................................................................................
To Be Con

เรื่องใหม่...แนวน้องเทยในร่างชาย  เป็นแนวหนุ่มออฟฟิศนะคะ  เพื่อให้เข้ากับชีวิตจริงของเชลบี้  ชื่อเรื่องรับประกันความรั่วค่ะ....จำไว้นะคะ....สามคำสั้น ๆ....รัก....ต้อง....สูบ
..................................................................
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 28-01-2012 22:33:42
ฮ่าๆๆๆ ฮานะ เชลบี้.... อยากสนิทๆๆ แต่แยเรียกคำท้าย ฮ่าๆๆๆ


คิดอยู่นะว่าจะแซวว่าเอามาจากเรื่องจริงหรือเปล่า ก็ดูน่าสนใจดีนะ รักในที่ทำงานเนี่ย ดูวุ่นวายดี ประมาณว่า แต่งเรื่องนี้เหมือนเชลบี้จะระบายความอัดอั้น เรือ่งงานที่ยุ่งเหยิงไปด้วยในตัวสินะ

ดีใจได้อ่านนิยายแทวกะเทยฮาๆ ติดๆกันหลายเรื่อง แบบว่า เรื่องนี้ กะเทยดอยแล้วก็ ซันนี่ก็อัพบ่อยขึ้น(จริงเหรอ??) ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นกะเทยรันทดสุดกู่เท่าไรค่อยสบายใจหน่อย อยากได้ ถูกกดขี่แต่ยังยิ้มได้อ่ะ เหอๆ

ปล. เคี้ยงนี่ เป็นกะเทยที่ดูห้าวๆอ่ะ คำพูดคำจา วัยรุ่นมาก (คงได้ต้นแบบมาจากคนเขียนเลยล่ะ ) อิอิ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 28-01-2012 22:34:22
สูบอะไรคะ หนูอยากรู้
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 28-01-2012 22:46:32
อุ้ย สูบอะร๊ายย

หัวหน้าชวน
เอะ มีความนัยอะไรหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: BeeBill ที่ 28-01-2012 22:53:10
 o18 o18 สูบอารายกานนนนน
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 28-01-2012 22:54:28
ชอบเค้าหละสิท่า
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: tonkhaw ที่ 28-01-2012 23:19:46
กระเทยนางมารสุดเฟะ เห็นภาพสุดๆๆ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 29-01-2012 00:19:06
 :mc4:ยังไงอ่ะ บอกไม่ถูก

เอาเป็นว่านายเอกได้ใจไปละกัน :3123:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 29-01-2012 02:01:20
คุณพี่ขาเข็นเรื่องใหม่มาให้น้องอ่านอีกแล้ว
ดีใจจังๆ
 :m4:
เรื่องนี้ขอให้ฮาๆละกันนะคะ
อย่าให้หนูเคี๊ยงเค้าซดน้ำตาเป็นอาหารมาก
น้องสงสาร
 :sad4:
รอตอนหน้าค่ะ
 :z2:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: แมวดำ ที่ 29-01-2012 11:57:54
รอตอนต่อจ้า
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: Lilyrum ที่ 29-01-2012 14:24:11
เข้ามารอตอนต่อไป ^^
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: boobooboo ที่ 29-01-2012 15:33:05
ฮาดีอ่ะ  มาต่อด้วยนะคับ  รออยู่ :z2:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: SungMinKRu ที่ 29-01-2012 15:42:01

อุ๊ย ! สูบอารายยย?

มารอตอนต่อไปค๊าา  o13 o13
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 29-01-2012 20:14:25
น่ารักดีครับ ชอบๆๆ o13
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-01-2012 20:47:29
ฮาค่ะฮา คุณเฮี๊ยนนนน
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 29-01-2012 21:42:18
ตอนที่หนึ่ง  ความมั่นใจมันไปด้วยกันไม่ได้




“เคี๊ยง.....ตื่นลูก......เคี๊ยงเอ๊ย”


เสียงเข้ม ๆ ติดสำเนียงกวน ๆ ตามแบบฉบับเด็กติสท์ของพ่อปลุกฉันแต่เช้าตรู่เหมือนอย่างเช่นทุกครั้ง  ฉันรู้ตัวว่าตัวเองกำลังดิ้น  เตะ  ถีบไปมาอยู่บนเตียงนุ่มเพื่อสลัดปิศาจแห่งความขี้เกียจออกจากตัว  ผ้าห่มถูกดึงออกไปแล้ว  ฉันรู้สึกหนาวยะเยือก  ก็รู้ตัวนะว่ามีคนเดินไปมาในห้อง  แต่ถึงอย่างนั้น  ฉันก็ยังไม่สามารถลืมตาตื่นขึ้นมาได้....


สงสัยจะเส้นยึด


“เพ่ชายตื่น ๆ ๆ.....”

คราวนี้เป็นของหนักกระโจนขึ้นมาทับร่างของฉัน  ผมยาว ๆ ของฉันโดนดึง  และรู้สึกสึกเข่าเล็ก ๆที่กดทับลงมาที่ท้องของฉัน  ฉันเจ็บปวดมาก  มากถึงมากที่สุด  ฉันกับปิศาจขี้เกียจกำลังต่อสู้กันในห้วงความฝัน  โดยมีเจ้าปิศาจแห่งการรบกวนต่อสู้กับร่างกายของฉันอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง  ฉันรู้สึกเหมือนคนกลางที่กำลังถูกดึงซ้ายและขวา  จนในที่สุดปิศาจขี้เกียจในตัวฉันก็ยอมแพ้  เพราะไม่อาจสู้แรงไอ้เด็กเปรตได้....
“ไอ้หนวด....จะนอนกินบ้านกินเมืองไปไหน  ลงมากินข้าวมาลูกมา”  กรี๊ดพ่ออ่ะ....หนูก็ทำงานเน้อ  ไม่มีเวลาจะมานั่งถอนนั่งแว๊กซ์  นี่คงจะเฟิ้มน่าดูเลยสิท่า  บนตัวฉัน  ไอ้เด็กเปรตตัวแสบยังไม่ยอมลุกออกไป  ฉันเบิ๊ดกะโหลกเกรียน ๆ ของมันเบา ๆ  หัวเกรียน ๆ นี่ตบมันดีจริง ๆ

“ม้ง....พี่หนักนะ”
“จริงป่ะ”
“เออ”
“เค้าอยากกอดพี่นี่....ตั้งแต่ทำงานก็ไม่มีเวลามาเล่นด้วยกันเลย...เหงานะแสรด”


แก๊....แกไปจำคำพูดหยาบ ๆ แบบนี้มาจากไหน  ไอ้เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน...ไฮ๊ย๊ะ....แสรดเอ๊ย 



เอาล่ะพวกคุณ  ไหน ๆ ฉันก็ตื่นเต็มตาแล้วอ่ะนะ  ฉันจะเล่าประวัติของฉันให้ฟังโดยสังเขปเพื่อเป็นการแก้ง่วงก็แล้วกันนะ

คือบ้านที่ฉันอยู่เนี่ย  สภาพแวดล้อมมันเป็นชุมชนแออัดนิดนึง  เป็นบ้านไม้เล็ก ๆสองชั้นที่ด้านหลังติดกับคลองน้ำเน่าส่งกลิ่นหอมเย็นสดชื่น(แต่ก็มีลมพัดนะ)  สมาชิกในบ้านมีฉันกับพ่อ(ซึ่งฉันขอเรียกว่าป๊า)...แล้วก็ไอ้เด็กเปรต

ป๊าของฉันมีฉายาในวงเหล้าว่าเฮียหมี  เนื่องจากแกหุ่นเหมือนหมี  ตัวหนา  อ้วน สูง  หนวดเครารกครึ้ม  สวมแว่นสายตา  พวกเราอยู่ด้วยกันเพียงแค่สองคนพ่อลูกมาตั้งแต่ฉันจำความได้  แม่ทิ้งเราไปมีผัวใหม่และหนีไปอยู่เมืองนอกพร้อมกับหอบเอาเงินของป๊าไปด้วย....ย่าที่เพิ่งจะเสียไปเคยบอกกับฉัน  แกดูเกลียดแม่มาก  หนำซ้ำยังบอกว่าป๊าน่ะโง่ที่เลือกผู้หญิงอย่างแม่มาเป็นแม่ของลูก  ฉันก็เออ ๆ ออๆไปกับแกแหละ  เพราะย่าก็เป็นคนประเภทที่ไม่ชอบให้ใครขัดคอ  ฉันไปเยี่ยมแกทีก็บีบ ๆ นวด ๆ เดี๋ยวก็ได้แล้ว  ร้อยนึง.....R.I.P นะคุณย่าขาเฮ้วของชั้น  พูดแล้วคิดถึง....

ส่วนไอ้ม้งนี่ป๊าเพิ่งจะรับมาอยู่ด้วยเป็นการเพิ่มภาระ  เมื่อตอนที่ฉันกำลังเรียนอยู่ปีสามในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง  มันเป็นเด็กน่าสงสาร  ถูกพ่อเตะ...ถีบ....ฟกช้ำได้ทุกวัน  ส่วนแม่มันก็โดนซ้อมไม่เว้นวันเหมือนกัน  สุดท้ายคุณเธอซึ่งเป็นเพื่อนกับพ่อ  ก็หอบไอ้หนูนี่มาฝากพ่อเลี้ยงเอาไว้  ก่อนจะจรลีหนีหายไปกับชายชู้(ทำไมผู้หญิงรอบๆตัวฉันถึงได้มีแต่พวกชอบหนีนักนะ  เห็นแก่ตัวชะมัด....ชะนี!!!)  ครั้งหนึ่งพ่อของไอ้ม้งตามมาโวยวายที่บ้าน  พร้อมกับจะพาไอ้ม้งกลับไปด้วย  คงเอาไปเป็นตัวประกันแหละ  ก็เลยโดนจัดเข้าให้เต็ม ๆ จนต้องไปหยอดน้ำข้าวต้ม  ก็ฝีมือป๊าน่ะสิ!!!!จะใครเสียอีก  หมีดุเสียขนาดนั้น  แล้วหลังจากนั้นพี่แกก็เงียบหายไป  ไม่กล้าโผล่มาที่นี่อีก  เดาว่าคงจะไม่ได้รักลูกนักหรอก....เอ่อ....เอาจริง ๆ คือไม่รักเอามาก ๆ เลยแหละ  แต่ม้งมันก็ดูมีความสุขดี  ที่ได้อยู่กับเราสองคนพ่อลูกสุดเกรียน...


ข้ามไป....ไม่สำคัญ

พวกคุณคงอยากรู้เรื่องของนายขี้เก๊กคนนั้นมากกว่าล่ะสิ....ใช่มั้ย....เหยดดดดดดด  ฉัน  เขา  เรากัดกัน  พ่อแง่แม่งอน  แล้วสุดท้ายก็จบลงด้วยรักกัน...ถ้าเป็นละครคงได้แต่งงานกัน  แต่ถ้าเป็นนิยายในโลกไซเบอร์  เราคงจะซั่มกันทั้งวันจนนั่งไม่ติดเก้าอี้  ไม่วันใดก็วันหนึ่ง  เหยดดดดดดด

จะบ้าเหรอคะ...นี่กำลังพูดถึงใคร....พูดถึงไอ้เขี้ยวลากดินนั่นอ่ะนะ  มัน(เริ่มขึ้นมัน)  มันไม่ได้ออกค่าอาหารให้ฉันเลยแม้แต่แดงเดียว  ทั้ง ๆ ที่เป็นฝ่ายชวนฉันไปรับประทานข้าวค่ำ  อิ๊ย๊ะ.....ฉันเขิลเก้อ  อุตส่าห์แวบไปเช็คตัวเองในห้องน้ำ  แปรงผม  ละเลงหน้าให้สวยฉ่ำจัมโบ้เอ  ซึ่งในความเป็นจริงแล้วไซร้  พี่แกแค่ชวนเป็นกินร้านข้างทางจำพวกโต้รุ่ง  ก่อนจะบังคับให้ฉันกลับมาสางงานต่อจนดึกดื่นเที่ยงคืนครึ่ง!!!!

ไอ้ส้นทรีนนนนนน!!!!!(ก็ฉันมันถ่อย) 

“หน้าหงิกแต่เช้าเลยนะไอ้เคี๊ยง....ทำหน้าแบบนี้แล้วเมื่อไหร่แกจะได้มีแฟนกะเค้า.....แกยี่สิบสามแล้วนะ  ปล่อยตัวให้ซิงมาได้ยังไงจนปูนนี้  ป๊าแกอ่ะ  แค่สิบหกก็ทำแม่แกท้องแล้ว....เจ๋งป่ะล่ะ!!!”  นั่นแหละพ่อฉัน  ไม่เคยทุกข์ร้อน  ไม่มีซีเรียส  พ่อบ้านอื่นคงเตะชั้นดับดิ้นไปแล้ว  ตอนที่เจอฉันเอาเสื้อผ้าแม่มาลองสวมเล่น  แต่ป๊านั้นกลับตามใจฉัน  ไม่เคยบังคับ  ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม  ป๊าบอกว่าฉันเป็นเด็กเอาตัวรอดได้  ก็เลยไม่ค่อยห่วง  แถมยังบอกว่าต่อให้เด็กมันจะเสียคน  เลี้ยงดียังไงมันก็เสีย....ชิวเนอะ  พ่อใครฟะ(หรือว่าพ่อไม่รักเคี้ยง...ฮึก...ฮึก)

“เมื่อคืนพี่เคี้ยงกลับดึกอ่ะลุง.....แถมยังมีผู้ชายมาส่งอีก”
“จริงเหรอวะเคี้ยง....หล่อสู้ป๊าได้ม๊ะ “
“หล่อกว่าลุงอีก....ผอมกว่า....ขาวตี๋สเปคตุ๊ดเลย”
“ไอ้ม้งเอ็งนั่งกินเงียบ ๆ ไปเลยไป๊....ใครวะเคี๊ยง  รวยมั้ย?” 

นี่แหละป๊า....พยายามเหลือเกินที่จะให้ฉันจับผู้ชายรวย ๆ อยากจะบอกว่าถ้าหนูสวยแบบปอย(ที่ไม่ใช่ปอยฝ้าย)  หุ่นดีแบบเอมี่  ลีลาดีแบบน้องแจ๊สซ์  หนูก็คงจะลงมือไปแล้วล่ะย่ะพ่อคุณขา
“รวยมั้ยพี่เคี้ยง  จะได้เพิ่มค่าขนมให้ม้งบ้าง”
“เฮ้ยม้ง....ต้องให้ลุงก่อนสิวะ  ลุงเป็นป๊าไอ้เคี้ยงมันนะ  เอ็งนะมันเด็กละอ่อนรุ่นขนตูด  จะใช้อะไรเยอะแยะ”
“ผมก็ต้องสีหญิงนะคร๊าบคุณลุงหมี  ก็ต้องมีติดเป๋าไว้บ้าง  เพื่อให้ดูภูมิฐาน  ใช่มั้ยพี่เคี้ยง”

เอาเข้าไป....เอาเข้าไป  ฉันก็อดไม่ได้อ่ะนะ  ก็เลยต้องเบรกหนุ่ม ๆ ดึงให้ตื่นจากฝันลม ๆ แล้ง ๆ

“เฮอะ!!!!  แค่ผู้จัดการแผนกน่ะป๊า  ระดับอีเคี้ยง  ถ้าจะหาสามีมาทำทุน  ขอเป็นระดับผู้ถือหุ้น.....อนุโลมเต็มที่แค่ระดับผู้บริหารเท่านั้น  ตำแหน่งต่ำกว่านั้นหมดสิทธิ์”
“เออเฮ้ย.....สมแล้วที่เป็นลูกป๊า....มั่นหน้าแบบนี้  ได้แม่มาเต็ม ๆเลยว่ะ”
“งั้นม้งจะไม่เป็นใหญ่เป็นโตเด็ดขาด  กลัวคนแบบพี่เคี้ยงว่ะ  พี่เคี้ยงแม่งอสรพิษชัด ๆ”

เกลียดผู้ชายชะมัดเลยแฮะ

“เคี้ยง”
“คุณปรวิทย์”
“ผมชื่อประวิทย์”

สุดหล่อมายังไงค๊า....อีเคี้ยงช็อค!!!  ก็อยู่ ๆ พ่อคุณก็โผล่เข้ามา  ในสภาพที่.......







หล่อน่าล้วงตับชะมัด.....


ต้องบรรยายสินะ  ว่าเค้าทรงอะไรมา  ก็แค่เสื้อผ้าแนวบอยแบรนด์ที่คนหน้าตาดีเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ใส่  ซึ่งพอเค้าแต่งตัววัยรุ่นสมวัยแบบนี้  มันทำให้เคี้ยง....ซู่ซ่าปาทังก้า....ปาทังกี้....วี๊ดบึ้ม

“คุณมากับผม....”
“เห?”
“ไม่ต้องมาเห....รู้รึเปล่าว่าสาขาที่คุณดูแลอยู่ทุจริตเงินตั้งเกือบแสน....คุณเคี้ยง”
“แอร๊ย.....หนูแค่ตรวจเอกสารเฉย ๆ.....คู๊ณณณณณ.....หนูจะไปรู้เรื่องอะไร  วัน ๆ หนูเห็นแต่เอกสารอ่ะค่า....”
“ไม่ต้องแก้ตัวเคี้ยง  เข้าออฟฟิศไปกับผมเดี๋ยวนี้....ตอนนี้เลย”

อีตาหัวหน้าบ้าเลือดไม่ได้ฟังอะไรทั้งสิ้น  พอจับแขนฉันได้ก็ฉุดกระชากลากถู  ถูลู่ถูกังไปต่อหน้าต่อตาป๊าและไอ้ม้ง  จับฉันยัดเข้าไปในรถของเขา...ใช่ค่ะ  แบบเดียวกันกับที่ผู้ต้องหาถูกจับยัดเข้ารถตำรวจนั่นแหละ

“ไปทานข้าวกัน”

ห๊ะ!!!!  อะไรของพี่ท่านเนี่ย

“หนูเพิ่งทานมาอ่ะค่ะ.....ไม่ไปได้มั้ย  เมื่อวานนี้คุณก็ไม่ได้ออกค่าข้าวให้สักบาทเดียว”
“ก็ผมกลัวว่าเคี้ยงจะคิดว่าผมดูถูก  อีกอย่างมันแค่บะหมี่แห้งแค่ชามเดียว”  บะหมี่ชามเดียว....เลี้ยงกูเถอะค่ะ  กูไม่คิดมาก
“เรากำลังจะไปไหนคะนี่  คือหนู.....ยังไม่ได้อาบน้ำเลย....”  ก็วันนี้มันเสาร์หยุดของฉัน  ฉันก็เลยแต่งตัวตามสบาย  เสื้อยืดโคร่ง ๆ    ขาสั้น  อีแตะคีบ  ดูเป็นเด็กสแกนตามห้องอาหารถูก ๆมาก ๆ   ผมเผ้าก็ฟูฟ่องกระเซอะกระเซิงเหมือนเป้ อารักษ์....แค่ทรงผมนะ  มิใช่หนังหน้า....

“ไปห้องผมไง”
“อ้าว....แล้วไหงบอกว่าสาขาของหนูมันยักยอก....”
“ผมอำคุณเล่น  ผมมาคิด ๆ ดูแล้ว  ผมกับคุณน่ะ  เป็นไม้เบื่อไม้เมามาตลอดแล้วคุณก็ไม่ค่อยชอบหน้าผม  แต่เพื่อให้งานของบริษัทสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี  เราสองคนจึงควรที่จะ....”
“เอาความจริงค่ะ”

เขาร่ายมาเสียยาว  แต่ฉันไม่เชื่อเลยแม้แต่นิด  คนพรรค์น่ะหรือ  จะทำอะไรโดยไม่หวังผล  แล้วเขาก็เงียบไปนาน....ก่อนจะสารภาพเสียงอ่อย
“ยังบอกไม่ได้  เพราะผมเองก็ยังไม่แน่ใจ  แต่เรื่องที่อยากจะสนิทกับคุณน่ะ....ผมพูดจริง ๆ นะ”


อั๊ยย่ะ.....เหมือนกำลังโดนจีบแฮะ...ก็คนมันสวยอ่ะนะ....ถึงสภาพภายนอกจะไม่เอื้อ  แต่หุหุหุ....เนื้อแท้นั้น  ฉันงามเหมือนแม่ 

“หัวหน้าคะ”
“ครับเคี้ยง”
“ถ้าไม่เป็นการเสียเวลาแวะซื้ออุปกรณ์ป้องกันก่อนดีกว่ามั้ยคะ....คือเคี้ยงไม่เคย....”

พรืดดดดดด....อุ๊บ....ครึครึครึ.....หัวหน้าขำฉัน....อ่ะเด๊ะ.....ยังไง....อะไร

“ผมไม่ได้จะพาคุณไปทำเรื่องแบบนั้นหรอกน่า  คุณนี่ฮาดีนะเคี้ยง”
“แหม  ก็นึกว่าคุณจะพิศวาสหนู”
“ผมมีเรื่องจะรบกวนคุณหน่อยน่ะ”
.
.
.
.
.
ที่คอนโดหรูของคุณประวิทย์(ในที่สุดฉันก็เรียกชื่อถูก)

ฉันนั่งรออย่างเก้อเขินบนโต๊ะกินข้าว  อาหารมากมายสารพัดอย่างที่ฉันไม่เคยได้ลองทาน  ถูกทยอยมาเสิร์ฟจนแน่นเอี้ยด 
“ช่วยชิมดูหน่อยสิ  ว่ารสชาติเป็นอย่างไรบ้าง”
เขาผายมือไปยังอาหารบนโต๊ะ  บ๊ะ....ให้ฉันกินหมดเลยงั้นเหรอ  ฟรีใช่มั้ย....ถึงจะดูไม่ชอบมาพากลแต่ฉันก็จัดการกับคอกเทลกุ้งก่อนเป็นอันดับแรก 
“ไม่ต้องเกร็ง  ค่อย ๆ ทานนะ....แล้วบอกผมว่ารสชาติของแต่ละจานเป็นอย่างไรบ้าง”
ฉันจ้องหน้าเขา....แล้วยิ้ม...เขายิ้มตอบกลับมา
“ผมแค่นึกอยากจะหัดทำอาหารน่ะ  พอดีไปเจอตำราอาหารในร้านหนังสือ  ปกมันสวยดีเลยซื้อมาลองทำดูเล่น ๆ ก็เลยอยากได้หนูทดลองมาลองชิมดูน่ะ”
“แล้วทำไมไม่ชิมเองยะ”
“ไม่กล้าชิม”
“แอร๊ยยยย”

ฉันตักกุ้งเข้าปาก  เขาจ้องหน้าฉันอย่างลุ้นคำตอบ....
“เป็นไง”
“พอกินได้  หนูมันลิ้นจระเข้กินได้หมดแหละ  แต่ถ้าตอบในฐานะลูกน้องคงต้องบอกว่า...”  ฉันหยุดหายใจแล้วเก๊กหน้าสวย “อร่อยมากเค่อะ”
“คุณนี่ฮานะเคี้ยง  เพราะอย่างนี้ไงผมถึงอยากสนิทกับคุณน่ะ  คุณไม่เหมือนคนอื่น”
“หนูนิสัยไม่ค่อยดี  เก็บอารมณ์ไม่ค่อยเก่ง  อย่าได้ถือสาหนูเลยนะคะ”
“ไม่หรอก  ผมชอบที่เคี้ยงเป็นคนตรง ๆ แบบนี้แหละ”

ตะ.....ตรงไหนย๊า....ฉันน่ะแหลตัวแม่เลย....หัวหน้าคนก่อนคุณน่ะนะ  ฉันเลียจนเงินเดือนขึ้นตั้งสองพันมาแล้วย่ะ  ชิช๊ะ!!!!

แล้วหลังจากวันนั้น  พี่ท่านก็เข้ามาตีสนิทกับฉันมากขึ้น  จนถูกพี่ ๆ แผนกอื่นเขม่น  แต่ช่างประไร  ถึงจะอยู่มาไม่ถึงปี  แต่ฉันก็เก๋าพอย่ะ  ฉันไม่แคร์เสียงนกเสียงกา  หมาเห่าใบตองแห้ง  ใช้อภิสิทธิ์ที่มีอยู่น้อยนิดอย่างเต็มที่  ก็ดูเอาเถอะ  ตอนนี้น่ะ  พ่อหัวหน้าคนเก่งกำลังไฟท์เรื่องค่าแรงล่วงเวลาให้แผนกฉัน(AR)  ที่งานหนักสุด....กลับดึกสุด....เงินเดือนน้อยสุด ๆ

“ไหนว่าเคี้ยงไม่ได้คิดอะไรกับหัวหน้าไง”  นังพีทเองก็หันมาเขม่นฉัน
“ก็....บริหารสเน่ห์ไง”
“หึหึหึหึ....มั่นใจแล้วเหรอถึงได้ทำกร่างแบบนี้  ระวังเถอะ  พออะไร ๆ มันไม่ใช่อย่างที่คิด....เราจะหัวเราะให้”
“ก็ดูไปละกันย่ะ”

แล้ววันที่ฉันรู้สึกเหมือนดิ่งลงมาจากที่สูงก็มาถึงจนได้  สามเดือนผ่านไป....ไวเหมือนโกหก

“ทำไมพี่ต้องพาเรามาเลี้ยงของแพงแบบนี้ด้วยนะ”
ฉันบ่นอุบ....เมื่อผลักเจ้าตัวแสบให้เดินเข้าไปในร้านสุกี้ที่อยู่ในห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง  ไอ้เด็กม้งหันมายิ้มแฉ่งพร้อมกับชูสมุดพก

“ก็เค้าได้เกรดสี่วิชาเลข....พี่ชายสัญญาว่าจะพามาเลี้ยงง่ะ”
“ลืม ๆ มันไปบ้างก็ได้นะแก”
“พี่ชาย ๆ ๆ ๆ นั่นไง....ผู้ชายที่พี่ชายกำลังจะจับน่ะ....อยู่ตรงนั้น”  เด็กเปรตตะโกนลั่นจนคนในร้านหันมามอง  รวมทั้งเขา  ฉันยิ้มแหะ ๆ แต่แล้วก็หน้าชา
“ม้ง....ม้งจะไปไหนน่ะ”

ไม่ทันแล้วไอ้ตัวดีรีบวิ่งไปนั่งที่โต๊ะนั้น  ทันทีที่ใครคนหนึ่งกวักมือเรียกพวกเราไป....

นังพีท.....นังตุ๊ดแอ๊บตัวแสบ.....แกมันเนียนได้โล่ห์

“มานั่งกับพวกเราสิเคี้ยง....เรากับคุณประวิทย์ก็เพิ่งจะมาถึงเหมือนกัน  กินหลาย ๆ คนอร่อยดี  ใช่มั้ยจ๊ะหนูม้ง”
“ครับผม”

ฮึ่ย ๆ ๆ ๆ ผู้ชายนะผู้ชาย....ผู้ชายช่างเป็นสิ่งมีชีวิต  ที่ไม่ว่าจะอยู่ในสปีชี่ส์ใน  จำพวกใด  ผู้ชายนั้นก็ช่าง.....








เก่งในเรื่องจับปลาสองมือซะจริง !!!!!
........................................................................................
To be con
เนื้อหาหลักมันเริ่มต่อจากนี้ไปต่างหากล่ะ 5555 ก็ดำเนินเรื่องเร็วตามสไตล์เรื่องสั้นอย่างเคยค่ะ  เอาเป็นว่าความรัก(หรือเปล่า)ของอีเคี้ยงจะเป็นอย่างไร  หล่อนจะจับผู้ชายรวย ๆ มาทำสามีได้หรือไม่  โปรดติดตาม  รักต้องสูบ  ในตอนถัดไป
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ
เริ่มหัวข้อโดย: tonkhaw ที่ 29-01-2012 21:59:22
ช่างเป็นครอบครัวที่   เอิ่ม...........

รั่วได้ใจจริง อาทิ
 ป๊าแกอ่ะ  แค่สิบหกก็ทำแม่แกท้องแล้ว....เจ๋งป่ะล่ะ!!!”

“หล่อกว่าลุงอีก....ผอมกว่า....ขาวตี๋สเปคตุ๊ดเลย”

แก๊....แกไปจำคำพูดหยาบ ๆ แบบนี้มาจากไหน  ไอ้เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน...ไฮ๊ย๊ะ....แสรดเอ๊ย

+1ให้นะคนเขียน ^^

หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 29-01-2012 23:01:29
พีทอีกแล้ว ทำไมคนชื่อพีท
ร้ายๆๆทั้งนั้นเลย (รู้สึกเรื่องตื่นซะทีฯก็ร้ายนะ
แต่ร้ายแบบเลเวลอัพ)

แสบใช่ย่อย
อย่าเพิ่งยอมแพ้นะเคี้ยง สู้ต่อไป
ผมเป็นกะลังใจให้
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 29-01-2012 23:15:05
ภาษาเรื่องนี้วัยรุ่นดีจัง เหมือนที่เชบี้ชอบใช้ตอนคุยทั่วไปในบอร์ด

ดีใจที่อย่างน้อยจะชอบเขาก็เรียกชื่อให้มันถูกบ้างนะจ๊ะเคี้ยง

แต่เคี้ยงก็ฮาดีนะ นิก็คิดอ่ะนะว่า เวลาแต่งนิยายแล้ว พระเอกนายเอกมันก็ควรออกมาแบบว่าหน้าตาดูดีมั่ง ไม่งั้นมันก้ทำใจลำบาก

แต่เอเป้ฯว่าถ้ามองในหลักความจริงก็ยากอ่ะนะ หล่อสวยตลอด ยังไงคบคนก็ต้องดูที่เนื้อแท้ในจิตใจอยู่แล้ว

จะพยายามมองข้ามเรื่องหน้าตาแล้วไปฮากระจายต่อ

รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 29-01-2012 23:19:05
สู้ๆ นะเคี๊ยง
รีบจับ เอ๊ย รีบสร้างความสัมพันธ์อันดีกับหัวหน้าเร็วๆ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 29-01-2012 23:27:47
พีทในเรื่องนี้  อาจจะเป็นตัวละครจากเรื่องตื่นได้แล้วอีตุ๊ด...ในพาร์ทที่โตแล้วก็ได้นะ ฮาฮาฮา....ดีใจที่มีคนทักนะคะ  อิอิ  คนแต่งก็ตั้งใจจะแซวนิยายตัวเองแบบขำ ๆ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-01-2012 23:27:53
ครอบครัวนี้เค้าฮาดี พีทนี่นางอิจฉาเลยนะเนี่ยยย
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 30-01-2012 10:15:17
อุกรี๊ด!!!! เรื่องใหม่!! หนูเคี้ยง!
จิ้มบวกค่ะ  :m4:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 03-02-2012 00:19:50
อ๊ากก เคี้ยงเราชอบเธอ ~~~~
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 06-02-2012 10:23:27
คิดถึงเคี้ยงจังครับ
มาต่อเถอะน้า า  :impress2:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: atblueann ที่ 06-02-2012 11:16:32
อ่าสนุกอ่ะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 09-02-2012 20:30:57
 :call: :call:
อัพๆๆๆ อัพเถอะนะครับ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 09-02-2012 22:46:37
ตอนที่สอง.....เธอสวย....ทุกนาทีที่เคยสัมผัส








เย็นไว้อีเคี้ยง.....เย็นไว้....อุกรี๊ดดดดด.......


มื้อสยองเพิ่งจะเริ่มต้น  อีตาประวิทย์มันไม่แม้แต่จะสบตากับฉัน  ส่วนอีม้ง  เด็กเวรก็สั่งเอา ๆ แต่อย่าหวังว่าฉันจะเบรก  ดีมากลูก  สั่งเข้าไป  เอาให้มันกระเป๋าฉีก  สั่งมาเททิ้ง....สั่งมาล้างผลาญ  ขณะที่นังพีท  ตุ๊ดแอ๊บกำลังเล่นละครประหนึ่งว่าตนนั้นเป็นพี่ชายที่แสนดี  ลวกหมูหมึกกุ้งให้อีหม่งม้ง....


“พี่เคี้ยง....หม่ำ ๆ ดิ....ม้งสั่งของโปรดพี่เคี้ยงมาด้วยนะ”


เด็กเปรตใช้ตะเกียบคีบผักกวางตุ้งให้ฉัน.....ขอโทษ  ของโปรดฉันน่ะ....ปลาเส้นสายฝนที่แกกำลังเคี้ยวตังหากล่ะเฟ้ย!!!!

แต่เอาเถอะ  มันไม่ใช่สาระสำคัญ  ที่เจ็บคือสองคนนั้นกำลังคุยถึงซอร์ฟแวร์ระบบบัญชี  หรืออะไรสักอย่างที่ฉันไม่มีวันเข้าใจ  ทั้ง ๆ ที่วันทั้งวันฉันก็ใช้อีโปรแกรมเนี่ยแหละกรอกตัวเลขเดบิต เครดิต....


ขอโทษนะยะ  ชวนฉันกินด้วย  แล้วก็ช่วยสนใจกันบ้าง  ถึงฉันจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณมากไปกว่าบ่อเงินบ่อทองก็เถอะ  แต่ก็อย่างว่า  กะอีแค่หัวหน้าแผนกน่ะ.....เงินเดือนก็คงไม่เยอะอะไรมาก  ซึ่งประเด็นคือถ้าฉันสวย  ฉันคงไปไล่จับหุ้นส่วน  เป็นคุณนายสบายไปทั้งชาติแล้ว.....ไม่ลดตัวลงมาจับคนต๊อกต๋อยอย่างคุณหรอก....

โดยเฉพาะลูกชายของคุณลี.....ขาว....ใส....ดีกรีนักเรียนนอก....น่าแดรก....จนอยากจะลากนังเลขาคนสวยหน้าห้องพี่แกไปฆาตกรรม....


อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

“พี่เคี้ยงเป็นไรมากม๊ะ....นั่งแทะตะเกียบจนเปื่อยแล่วววว!!!!”
“อ๊ะ.....จริงสิ.....ม้ง.....เรากลับกันเถอะนะ  อิ่มแล้วใช่มั้ย  หัวหน้าคะ....พีท  ชั้นกลับก่อนนะ  ไปม้งลุก ๆ ๆ”

ฉันคงนั่งเป็นอีเอ๋อ.....เป็นอีเอ๋ออยู่นานมาก....หลังจากที่แดกห่าจนไส้จะแตก  พวกนั้นคงมองฉันเป็นตัวตลก  แต่คงไม่อึ้งไปมากกว่าการที่ฉันตัดบทลุกหนีแบบไม่ทันตั้งตัวแบบนี้หรอก....หึ....นี่ไม่ใช่ครั้งแรก  ฉันกับป๊า....ตอนที่เรากำลังถังแตก  เราสองพ่อลูกกินแล้วชักดาบออกบ่อยไป....ของแบบนี้มันอยู่ในสายเลือดสินะ


เท่ห์จริง ๆ อีเคี้ยง
.
.
.
.
.
“วันนี้แกดื่มเป็นเพื่อนป๊าหน่อยสิ”

ขวดเบียร์เย็น ๆ ถูกแนบแก้มของฉันจนสะดุ้ง  ฉันกำลังนั่งทอดอารมณ์อยู่ริมน้ำเน่า(มองเห็นเงาจันทร์)  พลางครุ่นคิดถึงความหลังอันแสนหวานระหว่างฉันกับหัวหน้า


พักใหญ่เลยนะที่แกดีกับฉัน...พาฉันไปเลี้ยงอาหารร้านหรู ๆ....อาหารญี่ปุ่นเงี้ยะ  อาหารเกาหลี(ที่ไม่ใช่หมูย่างเกาหลี)เงี้ยะ  อาหารเวียดนาม  อาหารอินเดีย  ทุกอย่างเว้นแต่อาหารหมา  ฉันแดกห่ามาหมดแล้ว  ถึงแม้ว่าจะไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าที่แดกเข้าไปน่ะมันคืออะไรก็ตาม....

แล้ววันดีคืนดีแกก็เมินฉัน....หันไปสนิทกับนังตุ๊ดแอ๊บแอ้นั่น....ชิส์  ลองให้มันถอดจมูกซิลิโคน....แล้วลอกเมคอัพเนียนขั้นเทพออกสิฟะ  อีซอมบี้ผีลืมหลุมดีดีนี่เอง....เปล๊า....เปล่าอคติ....


แล้วก็เปล๊า....


เปล่าคิดอะไรกับไอ้คนพรรค์นั้น....นอกจากแหล่งเพาะพันธุ์มันนี่(Money)....เพื่อยกระดับไปจับผู้ชายที่ดีกว่า....แต่ดูเอาเถิด  แค่ขั้นแรกฉันก็ทำไม่สำเร็จซะแล้ว....ขาลงจริง ๆ กู...ยังไม่ทันพุ่งไปถึงจุดพีท  ก็ดิ่งหัวปักพื้นเสียแล้ว

“พรรค์นี้แกดูซึม ๆ นะไอ้ลูกรัก”
“เปล่านี่”
“อกหักอ่ะดิ”
“รู้ดีจริ๊ง....ตาแก่.....สงสัยโรคแห้วนี่มันถ่ายทอดทางพันธุกรรม...ชัวร์”
“เฮ๊ย....นี่ป๊ากำลังดูดูน้องแตงอ่อน  แม่ค้านมปั่นอยู่”
“นังนั่นมันต่างด้าวป๊า....ป๊ายังหนุ่ม...ยังหล่อ  หาแม่ม่ายโง่ ๆ รวย ๆ สิ  พวกเราจะได้สบาย  หนูไม่อยากได้แม่เป็นคนกระเหรี่ยงหรอกนะ....มันไม่คูล(CooL)....”

ผลั้วะ!!!!!  ฝ่ามือพิฆาตตบเข้ามาที่ท้ายทอบฉัน  เดาว่าคงกะโหลกร้าว  เลือดคั่งในสมอง


เราพ่อลูกนั่งรับลมเย็น ๆ  พลางกระดกเบียร์ไทยถูก ๆ พร้อมแคบหมูติดมันกันกรึ่มได้ที่  สุดท้าย...ในที่สุดเราทั้งคู่ก็ทิ้งตัวลงนอนบนชานบ้านด้วยความมึน....มองหน้ากัน  แล้วก็ขำก๊าก...
“แกมันร้ายเหมือนแม่  แม่แกน่ะเป็นผู้หญิงที่ต่อให้ทำเรื่องแย่แค่ๆไหน  ผู้ชายก็โกรธไม่ลง  เหมือนแก”
“แล้วหนูสวยเหมือนแม่ด้วยป่ะ”
“หึ.....ไม่ได้เศษเสี้ยวปลายเล็บขบเลยไอ้เคี้ยง....สงสัยตอนทำกัน  ป๊าคงจะซัดเข้าไปหลายกลม”
“อืม....จะว่าไปหนูก็ได้พ่อมาเย๊อะ....เหมือนกันนะ”
“อะไรวะไอ้ลูกร๊ากกกกก”
“สมองไงคะ.....โง๊โง่เหมือนกันเลยค่ะคุณพ่อขา”


ตุ่บ.....ตุ่บ.....ตุ่บ



กรี๊ดดดดดด  สร่างเลยป๊าหยอกแรง  เขิลซะจนลูกจุก.....พี่แกทุบเข้ามาที่ท้องดังอั่ก....จนอีเคี้ยงแทบอ้วก  แล้วก็เดินงอนตุ๊บป่องเข้าบ้านไป....อิ๊ย๊ะ.....ลูกผิดอะไรคะคุณพ๊ออออออออ....

วันรุ่งขึ้นก็ต้องไปเจอผู้ชายคนนั้นอีกแล้วสินะ....อีเคี๊ยงเอ๊ย....จองหองได้ไม่ทันไร  ก็ตกอับดับดิ้นซะแล้ว  จะเอาหน้าไปไว้ไหน  ป่านฉะนี้อีพวกป้าแก่ในแผนกไม่หัวเราะเยาะกูจนกรามค้างไปแล้วรึไง



แล้วไหนจะนังมารหัวใจอีก


เฮ้อออออ  เหนื่อยจริงอะไรจริงอีเคี้ยง....หางานใหม่ดีกว่ามั้ง
.
.
.
.
.
.
เย็นวันศุกร์  ผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์.....ผิดคาดเจ้าค่ะ


นังพีทเด็กของอีตาหัวหน้าตอนนี้ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นหมาหัวเน่าหนอนเหมือนฉันแล้ว....ด้วยความสาระแนของฉัน  ฉันเห็นมันเข้าห้องหัวหน้าตอนบ่ายวันพุธ  หายเข้าไปพักใหญ่  ก่อนจะออกมาจากห้องด้วยสีหน้าหมาหงอย......ระหว่างที่มันหายเข้าไปนั้น  ฉันเดินโฉบผ่านห้องหัวหน้าบ่อยมาก  ถ่ายเอกสารบ้าง  ปริ๊นท์งานบ้าง  สแกนบ้าง  จนอีตาหัวหน้าแกต้องเดินมาดึงมู่ลี่หน้าห้องลง....เออ....เอ็งเก่ง....รู้ทันไปหมดทุกเรื่อง....แมร่ง


แต่ที่แน่ ๆ นังพีทก็ดูเหมือนจะไม่เข้าตาหัวหน้าอย่างแรง  ส่วนฉันน่ะเหรอ  ไปขอใบลาออกจากฝ่ายบุคคลมาแล้วเป็นที่เรียบร้อย....อยู่ให้โง่เหรอ  เงินเดือนหมื่นนิด ๆ ฉันลาออกแล้วไปสมัครเต้นอะโกโก้ในบาร์เกย์ดีกว่า

“ฮึก.....ฮึก.....ฮือออออออออออออออ”

เสียงเห่าหอนชวนขนหัวลุกดังมาจากห้องน้ำห้องริมสุด  เย็นนี้ฉันมานัดปาร์ตี้กับไอ้บื้อ....เพื่อนรักชายแท้(และเพื่อนคนเดียว)ของฉัน....เราจะไปแดกห่าราเมนกันให้ท้องแตก  เพราะวันนี้เป็นวันเงินเดือนออก  แล้วกะจะเลียบ ๆ เคียง ๆ ถามมันเรื่องหานางแบบโฆษณาสินค้าเสริมความงามตัวใหม่ด้วย  เพื่อว่าฉันอาจจะต้องใช้เงินช่วงที่ตกงาน....

“ฮือออออออออออออออออออ”
เสียงนั้นหลอนมาก  แต่ฟังดูก็พอจะเดาได้ว่าเสียงของใคร
“คุณคะ....เป็นอะไรหรือเปล่า  มีอะไรให้ช่วยมั้ย”
“ไม่ต้องมายุ่งกับเรา”
“พีทเหรอ....ไม่สบายใช่มั้ยนั่น  ออกมาเถอะ  เย็นแล้วนะ  จะขังตัวเองอยู่ในนั้นหรืออย่างไร  ออกมาล้างหน้าล้างตาแล้วก็กลับไปพักผ่อนเถ๊อะ”

อยู่ ๆประตูก็ถูกกระชากให้เปิดผลั่วะออกมา....ฉันตกใจจนเกือบกรี๊ด....หน้านางเยินมากแล้วก็กำลังจ้องฉันอย่างโกรธ ๆ .....กูสู้นะอีนี่  เดี๋ยวกูเด็ดจำปีทิ้งแมร่งซะเลยนิ....

“สะใจเคี้ยงแล้วสินะ....เรื่องหัวหน้าน่ะ”
“เห?”
“ถ้าอยากได้ก็เอาไป  ผู้ชายพรรค์นะน่ะ  เราไม่สนใจหรอก  เชิญเอาไปเคี้ยวต่อตามสบายเลย  ชอบไม่ใช่เหรอ  ของมือสองน่ะ  กระเป๋า  นาฬิกา....เสื้อผ้า....รองเท้า...”

นางเดินเข้ามาประชิดตัวฉัน  มองอย่างหยามเหยียดทั้ง ๆ ที่หน้านั้นเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา  และรองพื้นที่เละเป็นสังขยาเปียก ๆ....มือของนางชี้ไปทั่วตัวฉัน....

“งั้นก็เอาผู้ชายมือสองไปด้วยละกัน  จะได้สมฐานะ.....ตุ๊ดสลัม”

อ้าวอีนี่.....พูดงี้ขึ้นเลย  ฉันถลกแขนเสื้อเตรียมจะต่อยปากอีตุ๊ดแอ๊บใสให้ฟันล่วง  แต่นางไวมาก  ผลักฉันจนเซแล้ววิ่งสวย ๆ ออกไป....เออ....ดี.....เจ็ดแม่ม.....


ฉันไม่อยู่แล้วบริษัทบ้านี่  ฉันจะลาออก....ลาออก....จันทร์หน้านี้ฉันจะเดินเข้าไปแล้วเอาใบลาออกที่ฉันบรรจงเขียนแล้วเขียนอีก  กระแทกใส่หน้าไอ้คนขี้เก๊ก  แล้วก่อนไปฉันจะชี้หน้าด่าอ้ายอีในแผนกทุกตัว  ด่าให้หยาบ....ใช้คำต่ำ ๆ เอาให้พวกมันกรีดร้อง.....


คันหู.....ไม่รู้เป็นอ่ะ....ไร....เอาทุเรียนมาปั่นก็ไม่หาย.....(ริงโทน)

“ฮัลโหลอีอาร์มเหรอ”  ฉันกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์  เดาว่าตัวเองตอนนี้เสียงคงจะเดือดเวอร์...เดือดได้ที่เหมือนนางยักษ์ในวรรณคดีไทย
“ระดับสี่ใช่มั้ยนั่น”
“ตามนั้น”
“งั้นคืนนี้เปลี่ยนจากฮาจิบัง....ไปผับแถวรัชดาดีกว่า  กูให้เวลามึงทำสวยหนึ่งชั่วโมงเคี้ยง.....จัดเต็ม”

มีเพื่อนดีก็เงี้ยะ!!!!  ด๊านซ์แก้กลุ้มดีฝ่า...!!!!!
....................................................................................
“หัวหน้าคะหนูมีเรื่องจะคุย....”


เช้าวันจันทร์ฉันไปสแตนบายสวย ๆ อยู่ที่ออฟฟิศตั้งแต่ยังไม่เจ็ดโมง  อีตาหัวหน้าหอบงานมาพะรุงพะรังดูช๊อคจัดจนแทบจะปล่อยเอกสารลงพื้น  แต่แกก็ปรับสีหน้าเป็นปกติก่อนจะเดินเอ๋อ ๆ ลอย ๆ เข้าห้องของแกไป

ฉันไม่รอช้าฉวยใบลาออกกับสคริปต์สวยหรูที่นั่งท่องมาสองวันเต็ม ๆ  เดินตามแกเข้าไปในห้องทำงานทันที

“ผมก็มีเรื่องอยากจะพูดกับคุณเหมือนกันเคี้ยง”

เอ๋.....อย่าบอกนะว่าเตรียมจะไล่ฉันออก....ไม่เอานะยะ.....แบบนี้ฉันก็เสียประวัติสิเว้ย....

“คุณพูดเรื่องของคุณมาก่อนเลยเคี้ยง”
“คุณประวิทย์พูดก่อนเถอะค่ะ....เรื่องของคุณคงจะสำคัญกว่า”
“คุณเคยตกหลุมรักใครมั้ยเคี้ยง....”

เห....จะมาไม้ไหนเนี่ย....แล้วนั่นคำถามบ้าอะไร

คนอย่างอีเคี้ยงน่ะเหรอ....จะไม่เคยตกหลุมรักใคร  รักเค้าข้างเดียวมาตลอดชีวิต....แต่อีเคี้ยงก็ฉลาดพอที่จะรู้จักประเมินตัวเอง  ไม่ทำเรื่องโง่ ๆ อาทิเช่นสารภาพรักบอกความในใจออกมาเป็นกลอน  หรือประกาศลั่นกลางโรงอาหารตอนพักเที่ยงที่มีคนพลุกพล่าน  เลยรอดพ้นจากเหตุการณ์ขายขี้หน้าแบบนายเอกนิยายชายรักชายสุดแสนรันทด(และไม่มีผัวเป็นตัวเป็นตนมาจนทุกวันนี้)  และไอ้เรื่องท้าพนันแบบนิยายเรื่องหนึ่งที่ฉันเคยอ่าน  ที่ตัวเอกเป็นตุ๊ดหน้าตาบ้าน ๆ ปลวก ๆ  ก็ไม่เคยเกิดขึ้นกับฉัน  ก็อย่างที่พ่อบอก  ว่าฉันเป็นเด็กเอาตัวรอดได้  คนอย่างฉันคงไม่มีใครอยากแกล้ง  แกล้งไปก็ไม่มันส์

ใช่แล้วล่ะ....บางครั้งคนเราก็ต้องทำตัวร้ายกาจบ้าง  ไม่ก็ไหลไปต่ามกระแสสังคมเพื่อเอาตัวให้รอดไปวัน ๆ  ที่ไหนจับกลุ่มนินทา...ที่นั่นต้องมีฉัน 

ทุกอย่างที่ทำเพื่อให้ทันคน  และไม่ตกเป็นเหยื่อ....ฉันสงสารนะ....คนที่ใสซื่อเกินไป  การเป็นคนดีไม่ได้ช่วยให้ใครอยู่รอดหรอกในยุคสมัยนี้  เชื่อฉันสิ

“คิดว่าเคยมั้งคะ.....หัวหน้ามีอะไรหรือเปล่า”
“เคี้ยงผมอยากจะขอโทษที่อยู่ ๆ ก็เข้ามาวุ่นวายกับชีวิตของคุณ  แล้วอยู่ ๆ ผมก็ทำเป็นเมินคุณ  จริง ๆ ไม่ใช่ว่าผมไม่สนใจคุณหรอกนะเคี้ยง  เคี้ยงคุณรู้ไหมว่าผมเครียดเหลือเกิน  แล้วผมก็ต้องการใครสักคนเพื่อช่วยผม”
“หัวหน้าหมายถึงพีทสินะ”
“ใช่เคี้ยง  แต่ผมก็คิดผิด  คน ๆ นั้นไม่ได้จริงใจเหมือนคุณ  เค้าก็แค่อยากจะได้ตัวผม....”
“คุณมันทู่เรศคุณประวิทย์!!!!”  ฉันตวาดลั่น  เขาหน้าเจื่อน  ตัวลีบ  ไม่เหลือความเป็นหัวหน้าแผนกผู้หยิ่งผยอง  ทะนงตนคนเดิมเลยแม้แต่น้อย....
“เคี้ยงผมชอบน้องปาล์ม.....ผมชอบเค้า....แล้วผมอยากให้ใครสักคนช่วย  ผมต้องขอโทษที่ไม่ไว้ใจคุณมากพอที่จะเอาเรื่องนี้มาปรึกษา  ผมก็เลยไปตีสนิทกับพีทเพื่อหาข้อมูล  เพราะเค้าเคยมีข่าวซุบซิบกัน  ซึ่งผมว่ามันเหลวไหลสิ้นดี...”
“ปาล์ม.....เด็ก AR อ่ะนะ....คนที่อยู่ทีมหนูอ่ะนะ....โอ๊ยยยย  เค้าเม้าส์กันให้แซ่ด  ว่าสองคนนั้นเคยกินกันแล้วตอนงานเลี้ยงปีใหม่  แต่ปาล์มมันรุกนะคุณ....อย่าบอกนะว่าแมน ๆ อย่างคุณเป็นเกย์รับ....อี๋....ชั้นรับไม่ได้นะยะ”
“เคี้ยง....ชู่ววว์....เบาสิ....เรื่องนี้มีแค่คุณเท่านั้นนะที่รู้.....กับพีท  เค้ายังแค่สงสัยระแคะระคาย  ดีนะที่ผมรีบปฏิเสธเค้าไปก่อน”
“รู้อะไรยะ....เรื่องที่คุณเป็นรับน่ะเหรอ....อี๊....ไปไกล ๆ เลย  นั่งลงตรงนั้น  ไม่ต้องลุกมาหาชั้น”
“เบาสิเคี้ยง.....ผมเป็นผู้ชาย.....ไม่ใช่เกย์รุกเกย์รับอะไรทั้งนั้นแหละ  แล้วปาล์มก็เป็นผู้ชายคนแรกที่ผมหวั่นไหว  หมอนั่นน่ะเงียบ ๆ เอ๋อ  ดูน่ารักดีจะตาย  เหมาะจะเป็นฝ่ายถูกกระทำเสียมากกว่า....”
“พอแล้วหยุดบรรยาย....พวกผิดเพศ”


Oops!!!  ลืมไปว่ากูก็ตุ๊ดนี่เฮ้ย!!!!

To Be Con
...........................................................................
อีกครึ่งหนึ่งยังมิได้แต่ง  เอาไปแค่นี้ก่อน  เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นนะคะ  เวลาในเรื่องจะตัดฉับ ๆ นิดนึงเน้อ
หัวข้อ: Re: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 1 [29/01/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 10-02-2012 10:34:48
อั๊ยย่ะ ว่าจะทักเรื่องพีท แต่ลืม เห็น เชลว่าข้างบนก็โอนะ แต่นิว่า ในเรื่องนี้พีทก็ไม่ค่อยโรคจิตเหมือนเรื่องที่แล้วนะ ฮาๆๆ

ไอ้เราก็ลุ้นว่าอีหัวหน้าจะแอบชอบเคี้ยงเต็มเหนี่ยว ที่ไหนได้ ไปชอบปาล์มไหนก็ไม่รู้ (ปาล์ม เพื่อนสมัยมัธยมของน้องฐาป่าวเนี่ย5555)


เฮ้อ....แอบสงสารเคี้ยงเบาๆ

แล้วรักต้องสูบยังไงอ่ะ? มันคล้ายๆรักต้องแอ๊บป่ะ?

ปล. เชลี้ลืมเปลี่ยนชื่อหัวข้อ แล้วใครจะเข้ามาอ่านล่ะคะ ? (เราเข้ามาเพราะเห็นชื่อคนโพสล่าสุด ฮ่าๆๆ)
หัวข้อ: Re: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 10-02-2012 11:25:10
เปลี่ยนแล้วนะตั้งแต่เมื่อคืน.....สงสัยว่าเน็ตที่ห้องจะมีปัญหากับเล้า โพสท์ที ตอบที แก้ไขหัวข้อทีดูลำบากมาก ของเอไอเอสไม่ยักกะเป็น
หัวข้อ: Re: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: tonkhaw ที่ 10-02-2012 12:41:23
โด่ ไอ้หัวหน้าไอ้เราก็คิดว่าชอบน้องเคี้ยงของเรา

ไปชอบปาล์มไรฟร่ะ
เซ็งเป็ด

สุดท้ายเเล้วเคี้ยงจะมีผัวเป็นตัวเป็นตนกับเขาหรือเปล่า
หัวข้อ: Re: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-02-2012 12:48:19
เออ และตกลงใครเปนพระเอกเนี่ยย
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 10-02-2012 19:48:40
555 ชอบตรงสุดท้าย
ไปว่าหัวหน้าว่าผิดเพศ แล้วลืมนึกไปว่าตัวเองก็เป็น -..-
รออ่านต่อจ้า ^0^
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 10-02-2012 20:28:10
 o13

เป็นกำลังให้เคี้ยงหาสามีเป็นตัวเป็นตนเจอ

 :laugh:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: July_Moon ที่ 10-02-2012 22:20:31
เป็นกำลังใจให้เคี้ยงค่ะ :)

สามีหล่อๆ มีอีกเยอะ อย่าไปสนใจตาบ้านี่เลย ชิส์
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 11-02-2012 00:03:28
 o13เอ่อ!...ด่าซะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 11-02-2012 10:16:48
อะ อ้าว
ว่าสามีหนูเคี๊ยงจะหายไปแล้วเหรอ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 11-02-2012 10:42:42
ถึงทางสว่างแล้วเจ้าค่ะ
 :m2:
ตอนแรกคุณน้องสงสัยเป็นนานสองนาน
ว่ารักต้องสูบของคุณพี่นี่มันหมายถึงอะไร
 :confuse:
ตอนนี้น้องเก็ตแล้ว
รักต้องสูบ(เงิน)ใช่มั้ยคะคุณพี่
 :laugh:

น้องเคี๊ยงก็รันทดแบบฮาๆไป
เอาน่ารออีกสักหน่อย
เผื่อจะมีคนดีกว่า หล่อกว่า รวยกว่ามาให้เคี๊ยงสูบใหม่ก็ได้จ้า
 :a2:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 11-02-2012 12:29:36
555 ฮาจนปวดท้องเลยล่ะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 11-02-2012 16:14:09
สูบที่ว่าเนี่ย สูบเงินชิมิเค่อะ
เพิ่งเข้าใจนี่ละ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 2 [10/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 14-02-2012 23:19:43
ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1






นังจิ้งจอกพิษ.....นังงูเห่า.....นังแม่ค้าปากตลาด




นั่นแหละนิยามของความเป็นเคี้ยง.....นิยามของตัวฉันที่ผู้คนพากันสรรเสริญ


ถ้าจินตนาการไม่ออก  พวกคุณลองเปิดดูละครหลังข่าวเอาก็แล้วกัน  ร้ายประมาณนั้นแหละ  ร้ายตามสคริปต์....ไม่เกินนั้น  แต่สำหรับฉัน....









ฉันขอใช้คำว่ารู้จักเอาตัวรอดดีกว่า

.
.
.
.
.
“นั่งสิปาล์ม  นั่งฝั่งตรงข้ามนั่นแหละ  อย่ามานั่งข้างพี่  เดี๋ยวคนจะคิดว่าเราเป็นแฟนกัน...อ่ะเด๊ะ”

ฉันอันเชิญพ่อน้องใหม่  ซึ่งอันที่จริงก็ไม่ใหม่แล้วล่ะ  แต่ก็สดกรอบน่าเคี้ยวสำหรับพวกป้า ๆ ลุง ๆ ในบริษัทอ่ะนะ(ส่วนฉัน  เงินสิน่าเคี้ยวกว่าเยอะ....หน้าตามันหาจีรังไม่)
“พี่เคี้ยงมาแปลกว่ะ  ปกติแค่ขนมกรุบกรอบยังไม่เคยชวนผมกินเลย  แล้วไหงพาน้องคนนี้มาเลี้ยงชาบู...หืม?”
“พี่มีสปอนเซอร์น่ะ.....กินสิ  ทำเวลาหน่อย  กินไปคุยไปก็ได้นิ”
“สปอนเซอร์อะไรของพี่วะ...งง?”
“แกไม่ต้องสนใจหรอก  ยังไงมื้อนี้สปอนเซอร์ก็ไม่ได้จ่ายอยู่ดี  เงินพี่น่ะ  พี่จนกรอบเลยต้องพามากินอะไรแบบนี้....”
“ผมออกค่าหัวของผมก็ได้นา”
“ไม่ต้องสาระแนย่ะ.....เอาล่ะพี่จะพูดธุระของพี่แล้วนะ”


มันนั่งจ้องฉันหน้าเอ๋อ....ตาแป๋ว.....เอากับมันสิ  มันก็น่ารักจริง ๆ แหละ  หล่อ ๆ เซอร์ ๆ แห้ง ๆ หัวฟู ๆ ทำสีนิดหน่อย  ขาวโครต....แต่ก็ไม่ขาวกว่าเคี้ยง...ฉันมีดีก็ตรงนี้แหละ....ได้แม่มาเยอะน่ะ


“อาจจะมีคนลือเรื่องของแกในทางที่ไม่ดีใช่มั้ย....หลังปาร์ตี้ปีใหม่น่ะ  แต่คงไม่มีใครกล้าที่จะคุยกับแกตรง ๆ.....แต่ด้วยความสาระแนของพี่  พี่ขอถามล่ะนะ”
“ครับพี่”
“แกกับอีพีท”
“โหนึกว่าเรื่องอะไร....เรื่องนี้อ่ะคือมัน.....แหม...ผมก็ไม่อยากจะพูดอ่ะนะ  เพราะพี่เค้าคงไม่ได้ตั้งใจ”


มันทำท่าลังเล  หลังจากที่โพล่งออกมาเสียงดังมาก  มันเงียบไปครู่หนึ่ง  เงียบจนฉันได้ยินเสียงน้ำซุปเดือดปุด ๆ กันเลยทีเดียว


“แก....นังพีทน่ะงูพิษ  อะไรหรือใครก็ตามที่ขัดขวางมันล่ะก็....แกเอ๋ย....ก่อนแกจะมาทำงานก็มีพี่ผู้ชายคนหนึ่งนี่แหละ  ที่ถูกมันสร้างข่าวเสีย ๆ หาย ๆ......จนต้องลาออก....”
“พี่เค้าเมา....ผมก็แค่พาพี่เขาไปอ้วก  แล้วพี่แกเขานึกว่าผมเป็นคนอื่นก็เลยถูกลวนลามนิดหน่อยเอง”
“ไม่ได้บ๊วบ ๆ ใช่มั้ย”
“เฮ้ย....เปล่าพี่”
“ไม่ได้ตั่บ ๆ ด้วยใช่มั้ย”
“ไปกันใหญ่แล้ว....ไม่มีอะไร....ผมยืนยัน  ว่าไม่มีอะไรในกอไผ่  นี่เค้าลือเรื่องผมกันแรงขนาดนี้เลยเหรอวะ”
“พี่ก็ว่าแกบริสุทธิ์.....กะแล้วเชียวว่าน้องรักของพี่คงไม่คิดสั้น”
“ผมแมนครับพี่  พวกตุ๊ด ๆ อ่ะมาเหอะ  พ่อเตะเรียงตัวให้สาวไม่กลับเลย....ว่าแต่พี่เหอะ  คิดไรกะผมเปล่าเนี่ย”
“จะบ้าเหรอ....พ่อฉันหวงจะตาย  ฉันจะไปชอบใครได้”
“พี่อ่ะเป็นกะเทยคนแรกที่ผมอยู่ด้วยแล้วสนิทใจที่สุดเลยรู้เปล่า  เพราะอะไรรู้มั้ย  เพราะพี่ไม่เหมือนคนอื่น ๆ ที่พยายามจะเขมือบผมไง....”
“ของมันแหงอยู่แล้ว....ก็แกไม่ใช่สเปคฉัน”

เราคุยกันหลายเรื่อง  แล้วฉันก็เก็บข้อมูลได้มากพอที่จะแลกกระเป๋าแบรนด์เนมได้หนึ่งใบ.....ใช่....พวกคุณเข้าใจไม่ผิดหรอก  แบรนด์เนมหนึ่งชิ้น  ตามข้อตกลง









อ๋อ...นี่ฉันยังไม่ได้เล่าเรื่องข้องตกลงสิท่า








คือเรื่องราวมันเป็นอย่างนี้นะ


หลังจากที่พ่อหัวหน้าผู้กำลังลุ่มหลงอยู่ในวังวนแห่งรัก  ขอร้องฉัน....นางฟ้าผู้แสนอารีย์



[ความเดิมตอนที่แล้ว]

“คืออย่างนี้นะเคี้ยง.....ผมอยากให้คุณช่วย  ทำอย่างไรก็ได้ให้น้องเขารู้ว่า  มีผมคนนี้หนึ่งคนที่แอบมองเค้าด้วยหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยรัก”

เพิ่งรู้ว่าเด็กจบนอกก็พูดอะไรเสร่อ ๆ แบบนี้เป็นด้วย

เขาจับมือฉัน....จูบมือฉัน  ส่งสายตาออดอ้อนมาที่ฉัน  เขาคิดสิท่าว่าเสน่ห์ของเขาคงจะทำให้ฉันใจอ่อน  มันอาจจะได้ผล  สำหรับคนที่คลั่งเซ็กส์  กระหายในกามารมณ์อย่างนังพีท  มิใช่แม่ชีผู้ทรงศีล(แต่หน้าเงิน)อย่างฉัน

นี่กะจะหลอกใช้กันสิท่า....จีบฉัน...หยอดฉัน....เพื่อหวังให้ฉันหลงจนโงหัวไม่ขึ้น  โธ่เอ๋ยคุณพี่วิชามารยาสาไถยน่ะมันไม่มีให้ศึกษาในหลักสูตรของมหาวิทยาลัยไหนหรอกนะ  ต่อให้เป็นมหาวิทยาลัยชื่อดังในต่างประเทศก็เถอะ

“หัวหน้าคะ.....”
“ครับ...เจ้าหญิงของผม”
“ปล่อยค่ะ....ถ้าอยากให้ช่วย”
“นี่คุณจะช่วยผมจริง ๆ เหรอเคี้ยง...”
“แล้วถ้าเคี้ยงช่วยคุณ.....เคี้ยงจะได้อะไรล่ะคะ”

ฉันกระซิบพร้อมยิ้มสวย ๆ แบบที่นางอิจฉาในละครเค้าทำกันเป๊ะ ๆ......เขาหน้าซีด  ส่วนฉันนั้นก็ได้รู้สึกถึงอำนาจ  ของผู้ที่อยู่เหนือกว่า....

[จบการย้อนความ]

“อ่ะนี่กระเป๋าของคุณเคี้ยง”

กระเป๋าสะพายผ้ากำมะหยี่สีเทาเนื้อสัมผัสละเอียดนุ่ม....น่าลูบไล้  ตกอยู่ในมือของนังเคี้ยง  ราคาของมันโหดมาก....ขนาดเงินเดือนของฉันสองเดือนยังซื้อไม่ได้  หึ....คอยดูนะนังพีท  ต่อไปนี้หล่อนไม่มีทางที่จะได้แขวะฉัน...เรื่องที่ว่าฉันเป็นเซียนของมือสองอีกต่อไป....เพราะอีเคี้ยงจะอัพเกรด  เป็นเจ้าแม่แบรนด์เนมหัวจรดง่ามตีน
“แพงนะเคี้ยง  สำหรับข้อมูลที่คุณไปสืบมา”
“อย่างน้อยคุณก็จะได้สบายใจ  ว่าชอบคนไม่ผิด....จริงไหมคะคุณประวิทย์”
“ก็จริง....ผมสบายใจ...แต่ที่จริงผมไม่เชื่อเรื่องข่าวลือบ้า ๆ นั่นแต่แรกอยู่แล้ว”
“ถ้าอยากได้น้องมันคุณก็ต้องใจอ่ะ....ไม่ใช่อย่างที่คุณกำลังทำกับฉัน.....เพราะปาล์มมันเกลียดพวกวัตถุนิยม  คุณต้องอ่านในสิ่งที่ฉันลิสต์มาให้คุณ  จำให้ได้ว่ามันชอบอะไร...มันเกิดวันไหน....นิสัยของคนที่มันจะเลือกคบด้วย  อันนี้สำคัญ  เพราะคุณขาดคุณสมบัติทุกข้อ....อ้อ....นี่นะคุณประวิทย์  คุณควรจะชมฉันด้วยนะ  เพราะในเวลาแค่ชั่วโมงกว่า ๆ ฉันเค้นข้อมูลมาได้ขนาดนี้โดยที่เหยื่อไม่ทันรู้สึกตัว....”
“เออ....คุณมันเทพเคี้ยง....เป็นพรสวรรค์ที่ใช้ในทางที่ผิด  ถ้าเอามาแบ่งใช้กับเรื่องงานนะ  มีหวังคุณคงก้าวหน้าในอาชีพการงานไปแล้ว”
“พอดีว่าฉันไม่รีบ....เอาเป็นว่าที่คุณว่ามาจะถือว่าเป็นคำชมก็ละกัน”


สาบานให้ตายต่อหน้าไฟ....คุณเชื่อไหม  อีตาหัวหน้าแกส่งโทรจิตมาด่าฉัน......


แต่ฉันไม่สนหรอก....ฉันเล็งคอร์สสปาราคามหาโหดเอาไว้อยู่  แล้วหวังใจเป็นอย่างยิ่งว่าเรื่องนี้คงจะทำประโยชน์ให้ฉันบ้างไม่มากก็น้อย
.
.
.
.
.
.
“พี่ชาย ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ.......ตกลงว่าย่ามสีเหลืองใบเก่าโครตเก๋าใบนี้  พี่ชายยกให้ม้งจริงนะ...”
“ก็แหงล่ะสิ”
“ม้งรักพี่เคี้ยงที่สุด”
“พี่ก็รักเรา.....อย่าแนวจนลืมเรื่องเรียนล่ะ  แล้วก็อย่าลืม....จับผู้หญิงรวย ๆ หาค่าขนมซักคนนะ....”

เด็กเวรทำซึ้ง  โผเข้ากอดฉัน  ประหนึ่งฉันเป็นฮีโร่....แล้วเสียงห้าว ๆ ของผู้ใหญ่ใจเด็กก็ดังแทรกขึ้นมา

“ไถเค้ามาเท่าไหร่ล่ะ....ไอ้ลูกรักของป๊า”
“นี่ไง”
“โหย.....กระเป๋าเองเรอะ...เด็กชิบ”
“สองหมื่นหกนะคะคุณป๋า”
“งั้นดีเลย  เอาไปขาย....ป๊าปล่อยให้  น่าจะได้ซักเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์นะ”
“หยุดเลย....ป๊าที่เคารพรัก....ทุกวันนี้ลูกก็หาเลี้ยงตัวเป็นเกลียวแล้ว  อันนี้มันความสุขทางใจลูก  อย่าได้เบียด  อย่าได้เบียน  บอกแล้วไงว่าให้หาแม่ม่ายทรงเครื่องซักคนน่ะ  มัวจีบกระเหรี่ยงต่างด้าวอยู่ได้ป๊านี่” 
“ชิส์”
“โอ๋....อย่างอนนะป๊า...คนนี้อ่ะแค่ฐานรองหรอก  บอกแล้วไงอย่างเคี้ยงน่ะ  ต้องคุณนายบริษัท  แต่ก่อนจะไปคว้าระดับนั้นเคี้ยงต้องดูดีก่อนจริงมั้ยป๊า  ใครจะอยากได้กะเทยจน ๆ หน้าตาแย่ ๆ แบบนี้ล่ะ  มันก็เหมือนกับการลงทุนที่ถูกวิธีนั่นแหละ”

สองหนุ่มมองฉันอย่างอึ้ง ๆ ป๊านั้นถึงกับทิ้งช้อนซ้อมเสียงดังเคล้ง





“เทพอ่ะพี่เคี้ยง”
“ชีวิตพ่ออยู่ในกำมือแกแล้วเคี้ยง....แม่แกทิ้งสิ่งล้ำค่าเอาไว้ให้ป๊าแท้ ๆ”




แหมก็ว่ากันไป.....ฉันก็อยากให้อะไร ๆ มันเข้าล็อค  เป็นไปตามแผนที่วางไว้อ่ะนะ







จะติดก็แต่ว่า....









สงสารไอ้น้องปาล์มชะมัดยาดเลยแฮะ!!!!
.....................................................................
ทุกคนเกลียดอีเคี้ยงกันหรือยังเอ่ย?

อยากแต่งแนว ๆ นี้น่ะ  ตัวเอก(ที่ไม่อยากใช้คำว่านายเอก)ที่ดูโก๊ะ ๆ หน่อย....ร้ายนิด ๆ ร้ายแบบเพ้อๆ  อันนี้เอาคาแรคเตอร์ตัวเองมาแต่งเลยนะนี่  แหม....เสียดายที่ออฟฟิศไม่มีหนุ่ม ๆ ให้สูบเงินเลยซ๊ากกกกคน

to be con ย่ะ
55555
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: pantanakan ที่ 15-02-2012 00:42:49
เคี้ยงเริ่ดอ่ะ  แซบมาก ตัวเอกมันต้องอย่างนี้สิ ได้ใจเจ้มาก ให้เป็ดไปหนึ่งตัวเลยค่า   o13
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-02-2012 00:44:02
 :jul3: :jul3:อ้าว!!!!!สูบต่อ



หึๆๆโง่นัก  เอาอย่าให้เหลือ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Lemon_Tea ที่ 15-02-2012 01:13:54
เคี๊ยงเธอเก่งในทางที่... อืม....  :เฮ้อ:

แต่ก็สงสารปาล์มเขานะ

แล้วหนุเคี๊ยงจะมีคุ่กับเขาบ้างมั้ยน้า
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-02-2012 03:16:25
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh:
น้องเคี้ยง
เริ่ดมากค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา
 :z2:
ไม่อยากบอกคุณพี่เลย
ว่าน้องชอบยัยเคี้ยงมากเลยนะเนี่ย
ร้ายแบบมึนๆ มันโดนใจ
 :haun5:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 15-02-2012 20:16:11
โอ้ววว เคี้ยง ! แจ่มโคตร คิดได้ยังไงนี่ !!!
เริ่มสับสน สรุปเคี้ยงจะมีคู่ไหมนี่
ถ้าเอาตามจิ้นนะ มีม้งคนหนึ่ง อีกคนปาล์ม(มาแบบแวบๆ -..- ) และก็หัวหน้า (เหมือนจะเอามาหมด = ='' )

ปล.รออ่านต่อจ้า ^0^

หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 21-02-2012 00:44:37
เคี้ยงเทพโคตรๆ o13 o13
แต่สงสารปาร์มวะ :o12:
ให้มันคู่กันได้มั่นค่ะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 19-03-2012 12:27:19
แวะเข้ามาดันน้องหนูเคี้ยงครับผม ^^
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: คนเพ้อฝัน ที่ 20-03-2012 01:51:01
อ๊ากกกกกกกกกกกกก.... เคี้ยงเจ๋งมากกกกกกกกกกก..... รอตอนต่อไปนะคับ  :impress:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 20-03-2012 14:30:07
สูบเงิน
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.1 [14/02/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 21-03-2012 02:10:35
ตอนพิเศษ



น้องชายของเฮียเคี้ยง






ฮึก.......ฮึก......ฮึก.........


เสียงสะอึกสะอื้นนั้นดังขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลตัวฉัน  น้ำตาของมันเปียกปอนจนฉันรู้สึกได้  ขณะที่มันกำลังซบหน้าร้องไห้เป็นเด็ก ๆ บนตักของฉัน....





ก็เด็กน่ะสิ.......เด็กสมัยนี้นี่นะ.....มันน่า(บ้อง)นักมั้ยเนี่ย


“พี่เคี้ยงงงงง.......ฟ้าใสเค้าไม่ชอบม้ง.......ม้งตามจีบของม้งมาเป็นเดือน ๆ ถูกไอ้รูปหล่อบ้านรวยมาคาบไปเฉ๊ยเลย.....แง๊”


เอาเข้าไป  ริจะมีความรักแบบคนโต  แต่พอผิดหวังกลับมาฟูมฟายเป็นบ้าเป็นหลัง  อาการของมันนั้นเกินจะเยียวยา  เห็นได้ชัดว่ามันคงถูกพ่อของมันเตะแต่เล็ก  แทนน้ำแทนนม  จนกลายเป็นเด็กเพี้ยนแบบนี้ 

“พี่บอกแล้วไง  ว่าให้แกไปจีบยัยน้องออย  ลูกเฮียไช้ขายหมู  รายนั้นดูรวยกว่า  แถมยังสปอร์ตเว่อร์  มิหนำซ้ำยังชอบแก....เครซี่แกเป็นบ้าเป็นบอ....”
“ก็เค้าไม่อยากมีแฟนเป็นตุ่มนี่เว๊ยยยย”
“ตุ่มใส่เงินน่ะเป็นชั้น ๆ เอานะยะ  แกคิดดูนะ  โตไป....แต่งงาน  แล้วค่อย ๆ วางแผนฆาตกรรมเมีย  แบบในนิยายสั้นหักมุม  ชั้นว่าก็เป็นแผนการที่เข้าท่านะ  หรือไม่แกก็ยุให้มันไปศัลยกรรมให้งามตั้งแต่หัวจรดกลีบเท้า...”
“พี่เคี้ยง”


มันงอนชั้น  สะบัดสะบิ้งเสียยิ่งกว่าตอนที่ฉันอยากได้ตุ๊กตาบาร์บี้(สมัยฉันเด็ก ๆ บาร์บี้มันกำลังบูม)  แล้วถูกป๊าสุดที่รักปฏิเสธ  สุดท้ายจึงได้นวมต่อยมวยมาสวมเล่นแทน.....บ๊ะ

“โอ๋.....พี่ไม่แกล้งแกแล้วก็ได้  เอาน่า  ซักวัน  ผู้หญิงที่สวย....รวย....และโง่  ต้องมีเข้ามาในชีวิตแก”
“ของตัวเองยังหาไม่ได้แล้วยังมาทำพูด  ไอ้โป่ง  หินเหล็กไฟเอ๊ย”
“แอร๊ยยยยยยยย  อีเด็กเหี้ย......แกเรียกชั้นว่าอะไรนะย๊า”



 :z6: :z6: :z6:


ฉันไล่เตะมันจนเหนื่อย  มันไวโครต ๆ  แถมทำฉันล้มจนเอวเคล็ดขัดยอก


ด่าอะไรกูไม่โกรธ.....แต่มาหาว่ากูเป็นพี่โป่ง  หินเหล็กไฟ....อีเคี๊ยงเดือดเว่อร์ ๆ

“อีม้ง....พี่เหนื่อย  สงบศึก”
“จริงนะ....อ๊ะ....โอ๊ยยยย”

ฉันดึงตัวมันทีเผลอ  ดึงมาตบให้หนำใจ  มันลูบหัวเกรียนป้อย ๆ  น้ำตาซึม  เอาล่ะ  ฉันเริ่มสงสารมันขึ้นมานิดนึงแล้ว

“แล้วจะให้พี่ช่วยอะไรแก....เรื่องของเด็กประถม  ขนยังไม่ขึ้น  ชั้นจะไปช่วยอะไรได้ยะ”
“ช่วยได้สิ  พี่เคี้ยงก็แค่แกล้งเป็นแฟนม้ง....ทำให้ฟ้าใสเค้าหึงม้ง”


อีเด็กแก่แดด....นรกขุมไหนดลใจให้แกคิดอะไรบ้องตื้นแบบนี้ยะ


“เดี๋ยวเค้ามานะ  พี่เคี้ยงรอแปบ”

มันวิ่งขึ้นไปบนบ้าน  หายไปชั่วเดี๋ยว  ก่อนจะวิ่งลงส้นลงมาพร้อมกับแม่หมูตัวเขื่อง

“พี่เคี้ยงหน้าเงิน  ม้งรู้ดี....ม้งจ้างพี่เคี้ยงก็ได้อ่ะ”
“ไอ๊ย๊ะ  เก็บไว้ซื้ออุปกรณ์เครื่องเขียนเถอะย่ะ  สมเพช.....”
“น๊า....พี่เคี้ยง....ช่วยหม่งม้งหน่อยน๊า”
“เออ  ก็ด่ะ  พี่ช่วยแกก็ได้”
“เอาแจ่ม ๆ เลยนะ  แล้วอย่าให้พวกนั้นจับได้นะ  ว่าพี่เคี้ยงเป็นพี่เคี้ยง  เอาให้สวยเอ๊กซ์จนฟ้าใสตาร้อนผ่าว ๆ เลยนะ”
“เออ....สั่งจริง  จะให้เริ่มเมื่อไหร่ล่ะ”
“พรุ่งนี้   สองคนนั้นเค้าจะไปสวนสนุกกัน  พี่เคี้ยง.....สู้!!!!!!!!!!!”


สู้พ่อแกสิยะ....ธุระของแกมิใช่เรอะ  แกน่าจะบอกฉันตอนตีห้าของอีกวันพรุ่งนี้ด้วยซ้ำนะ  บอกเร็วไปนิดนึงนะแกอ่ะ(อันนี้ประชด)


..........................................................................

เช้าวันอาทิตย์


ฉันบรรจงหนีบผมที่ยาวสลวยและไม่เคยถูกตัดมาเป็นเวลาสองปี  ผมยาวตรงเสมอเท่ากันหมด  ดูมีน้ำหนักด้วยเครื่องหนีบผมไฟฟ้า  รุ่นเลอกระชาก....มีจำหน่ายที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ  สิ่งเดียวที่เคี้ยงภาคภูมิ  อีอาร์มเพื่อนรักยังชม  ว่ามองข้างหลังยังกะนุ่น  วรนุช.....




แต่หันหน้ามา....อื้อหือ.....อีวะรานุช(varanus salvator)...


ฟองน้ำเสริมขนาดคัพซีค่อย ๆ ถูกบรรจงสวมใส่เข้าไปในชั้นในลูกไม้สีดำ....

“เคี้ยงเอ๊ย.....แว๊กกกกกกกกกกกกกกกก  ป๊าขอโทษ”
“ป๊า.....บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เคาะประตู!!!!!”

คุณพ่อคนดีหัวเราะแหะ ๆ ก่อนจะเดินเข้ามาแล้วหย่อนตัวลงนั่งบนเตียงของฉัน

“ออกไปเลยป๊า  ผู้หญิงเค้าจะแต่งตัว”
“โหย....เคี้ยงอ่ะ  ดูหน่อยก็ไม่ได้”
“ไม่ได้ย่ะ  บอกแล้วไง  ว่าตัวน่ะมีลูกสาว  สะกดจิตตัวเองเอาไว้.....ลูก......สาว.....”


พ่อไปแล้ว  งอนเป็นเด็กน้อย  บ้านนี้มีแต่ผู้ใหญ่ใจเด็กกับไอ้เด็กใจแตกแก่แดดแก่ลมรึไง  คนปกติน่ะมีไหม....อ้อลืมไป  ว่ายืนหัวโด่อยู่นี่ก็คนหนึ่ง...

ฉันทาลิปสติกเนื้อแมทต์สีแดงสดที่ซื้อจากแคตตาล๊อกของพี่สาวข้างบ้าน  ทาจนแน่ใจว่าสีปากนั้นแดงจัด  ดูตัดกับชุดสีดำ.........จะว่าไปเทสต์เรื่องแฟชั่นของฉันก็เข้าท่าอยู่แฮะ  สวยบาดจิตเชียว  ขอบคุณเครื่องสำอาง  ที่บันดาลให้ผีเป็นนางฟ้า


แต่ก็นะ.....


คนเขาจะหาว่ากูบ้าไหม  แต่งตัวแบบนี้ไปเที่ยวสวนสนุก  ดีว่าไม่ใช่หน้าร้อน  หรือหน้าฝน  ได้มีรักแร้เหนียวกันบ้างแหละ  อะไรเล่า!!!....ก็ออกจะสวย  ดูเป็นนางแบบจะตาย  ก็ไอ้เด็กเวรสั่งให้ฉันแต่งตัวให้ดูเป็นผู้ใหญ่หน่อยไม่ใช่รึไง

ไปอวดไอ้น้องเลิฟดีฝ่า...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ฮือออออ  พี่เคี้ยง  แต่งยังกะคุณป้าแบบนี้  พวกนั้นต้องคิดว่าตัวเป็นแม่เค้าแน่เลย  เค้าไม่อยากเป็นลูกแหง่นะเว้ยยย”

แหงะ.....ฉันทำเด็กร้องไห้....เฮ้ยแก....อีม้ง....พี่ลืมไป  ว่าพี่ไปเดทกับแกในฐานะสาวมัธยมปลาย ควงคู่หนุ่มน้อยวัยประถม  กูไม่น่าเว่อร์เลย  เด็กเวรสะอึกสะอื้น  สองมือปาดน้ำตาออกจากเบ้า...ฉันเสโวยวายใส่มัน  ก็นะ  อยากไปเที่ยวบ้างอะไรบ้าง  แกต้องไปนะโว้ยอีม้ง...พี่ลงทุนไปเยอะนะแก

“แอร๊ยยยย  เรื่องมากจริงแกนิ....ชั้นก็มีปัญญาแต่งให้สาว....ให้สวยได้แค่นี้แหละ  แต่งน้อยไปเดี๋ยวเพื่อนแกก็จำได้หรอก  ว่าอีตุ๊ดนี่คุ้นจัง  อยากโดนเพื่อนล้อรึไงยะ”



มันเงียบและยอมฟังฉันแต่โดยดี  แล้วฉันกับมันก็เดินควงคู่ออกไปจากสลัมเน่า ๆ ด้วยแมงกะไซด์ของป๊า  นี่งอนกูสินะ  บิดซะแรงเชียว  อ้อ....บิดโชว์นังต่างด้าวร้านนมปั่น  เดี๋ยวต้องคอยกรีดกันคู่นี้  ไม่รู้แอบไปฟีทเจอร์ริ่งกันหรือยัง


มีป๊ากับเขาคนหนึ่ง....ก็ดันไม่รักดี....ริมีกิ๊กเป็นต่างด้าวมูเซอร์เสลอกุ๊ด






พ่อนะพ่อ  จะหาแม่ใหม่ทั้งที  เอาให้มันไฮ....กว่านี้หน่อยก็ไม่ได้  เสียดายความล่ำ....เกาหลี....เรนเรียกพ่อ
.
.
.
.
.
.
เป้าหมายเดินควงคู่กันมากระหนุงกระหนิง  ฉันกับผัวเด็กกำลังยืนรอต่อคิวซื้อตั๋วรวมเครื่องเล่น  อีเด็กเวรกับแฟนเด็ก(ที่ดูหล่อเว่อร์ ๆ)  ก็เดินเข้ามาต่อท้ายแถวแล้วเอ่ยปากทักอีม้ง  ผัวปลอม ๆ ของฉัน

“อ้าวววว  ม้ง.....มาเที่ยวเหมือนกันหรอออออ”


โอ๊ยยยย  อีเหี้ย  กูมาทำนากันในสวนสนุกมั้ง!!!!  น่ารักตายแหละ  ทำสุ้มทำเสียง  อีม้งรีบฉวยแขนยาว ๆ ของฉันไปหนีบรักแร้มัน  แล้วเชิดหน้าตอบอย่างมั่นอกมั่นใจ


“ม้งมากับพี่แบม....พี่แบมนี่ฟ้าใสเพื่อนม้ง....แล้วนี่ก็เฟิร์สช้อยส์  แฟนของฟ้าใส”
“สวัสดีจ้ะ....พี่มาเที่ยวกับเด็กนี่น่ะ....นาน ๆ จะมีเวลาว่างที  นี่ก็เพิ่งเสร็จจากเดินแฟชั่นโชว์”  ฉันแหล....เน้นสำเนียงคำว่าแฟชั่นได้อย่างน่าถีบ  สมกับที่เคยใฝ่ฝัน  อยากจะเป็นเมียเช่าฝาหรั่ง  ว่าแต่อีเด็กหล่อนี่มันชื่ออะไรนะ...เฟิร์สช๊อยส์  พ่อแม่มันปล่อยสินเชื่อหรือไงน่ะ....กระแดะตั้งชื่อมาก ๆ...ณ ศตวรรษนี้


“พี่กับหม่งม้งรู้จักกันได้ยังไงคะ  ฟ้าใสไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย”
“ฟ้าใสกับม้งเป็นแค่เพื่อนกัน  ฟ้าใสจะไปรู้เรื่องของม้งทุกเรื่องได้ยังไงล่ะ”


เจ๋ง....อีม้งเด็กฉัน  นังเด็กฟ้าใสแทบจะกรีดร้อง  ถ้าไม่ติดว่ามันต้องแอ๊บต่อหน้าแฟนหล่อรวยของมันอ่ะนะ...

“พี่แบมแบม  ม้งอยากดูหนังสี่มิติ  ไปดูหนังกันก่อนเลยน้า”
“จ้า.....พ่อเด็กเอาแต่ใจ  ป่ะ.....พี่แบมว่าเราไปกันดีกว่าเนอะ”



สาบานได้เลย  ฉันรู้สึกเหมือนถูกตาม.......


อีเด็กฟ้าใสกระเตงแฟนของมันไปทุกที่  ที่ฉันกับผัวเด็กไป  พร้อมกับจงใจโชว์ความสวีทหวานแหววปั๊บปี้.....อีม้งทำหน้าเหมือนจะร้องจนฉันต้องบีบมือมันเอาไว้

“เจ็บว่ะพี่เคี้ยง”
“รู้จักเจ็บกับเค้าด้วยเหรอ”
“เด็กก็มีหัวใจ  รักใครเป็นนะ”
“พี่บอกแล้วใช่มั้ย  อย่ารักใครที่เปลือก....ให้ดูที่คุณค่า  value น่ะแก  มูลค่าที่วัดเป็นตัวเงิน.......กี่หลักก็ว่าไป.....แล้วแต่ปัญญา”
“พี่เคี้ยงก็บ้าแต่เงิน  จะมาเข้าใจอะไรเรื่องความรัก  ตัวเองเคยรักใครหรือเปล่าเหอะ”



ฉันสะอึกกับคำพูดนั้น  แทงใจดำเป็นที่สุด  ฉันนิ่งและตรึกตรองเงียบ ๆ ว่าที่ผ่านมา  ฉันเคยรักใครจริง ๆ จัง ๆ บ้างไหม  อืม....ผู้ชายคนแรกที่ฉันแอบรักก็ดันไม่ใช่คนหล่อซะด้วยสิ  แต่พ่อมันเป็นถึงเจ้าของโรงงานอาหารสัตว์....มันก็เลยดูเท่ห์ซ๊า....เห็นไหม  สุดท้ายแล้วก็ไม่พ้นเงิน


นอกจากเงิน  กับดาราหล่อ ๆ ในทีวีแล้ว  ฉันเคยชอบใคร?


เอาอย่างงี้ดีกว่า  มีผู้ชายคนไหนที่เคยทำให้ฉันรู้สึกดี  จนตกหลุมรักเขาที่นิสัยใจคอบ้าง.....ไม่มี๊  ล้อเลียนกันเข้าไปสิ  กลั่นแกล้งกันเข้าไปสิ.....ชั่วโมงพละน่ะ  เตะบอลอัดใส่กันเข้าไปสิ



แล้วอย่างนี้จะให้ฉันรักอะไรในตัวผู้ชาย  ถ้าไม่ใช่หนังหน้า  บอดี้....กับเงิน

“พี่เคี้ยงม้งขอโทษ....โกรธเหรอ”
“เปล่า....พี่ไม่ได้โกรธแก  ไปกันเถอะ  ไปดูกันดีกว่าว่าเด็กอย่างแกเล่นอะไรได้บ้าง...”
“ไปถ่ายรูปแล้วก็ไปขึ้นกระเช้ากันดีกว่า  ม้งอยากสวีทกับพี่เคี้ยง....ขืนมัวแต่เล่น  เดี๋ยวฟ้าใสเค้าไม่หึงนะ”
“มั่นใจนะแก.....ช่างกล้า  เห็นผัวมันมั้ย  หล่อยังกะโดม  ส่วนแกน่ะ....หนังหน้าเหมือนไอ้หนุ่มดอยเต่า  ซึนซะ....”
“อ้าว....ก็เค้าเกาหลีอ่ะ....พี่จี ดราก้อนน่ะ  รู้จักป่าวววว”

ฉันวิ่งไล่เตะมันอย่างไม่ห่วงสวย  คนแถวนั้นต่างหยุดมองเรา....มันมีทั้งเสือกแบบเป็นคู่....เป็นกลุ่มเพื่อน  กับเสือกเป็นแพ็กเกจครอบครัว  แต่ฉันมั่นใจ  ว่าไม่มีใครแปลกเท่าพวกเรา


คนจะหาว่าฉันเลี้ยงต้อยไหม.....หรือว่าต้อยเลี้ยงฉัน 55555+  ก็ฉันไม่ได้ออกเงินสักบาทนี่นะ  นอกจากค่าชุดที่สวมอยู่

“ม้ง....เบื่อยัง  ไปหาอะไรกินกันดีกว่า  พี่เลี้ยง”
“ม้งจะกินเคเอฟซี  พี่เคี้ยง  ตอนนี้แฮปปี้มีลมันแถมตุ๊กตาผีหลาวชะโอน  อ่ะม้งอยากได้มาสะสมเป็นคอลเลคชั่นงิ”
“โอเช.....ป่ะ”


นั่นไง  แล้วก็เป็นอย่างที่คิด

พอฉันกับพอเด็กหย่อนก้นลงนั่งกันไม่ถึงห้าวิ....นังฟ้าใสมันก็ลาก.....ย้ำว่าลาก  ผัวหล่อของมันมานั่งกับพวกเรา
“นั่งด้วยคนนะม้ง....นั่งด้วยคนนะคะพี่แบม”
“พี่เคี๊ย......เอ๊ย  พี่แบม  ม้งไปสั่งให้นะ”
“เฟิร์สช๊อยส์  เดี๋ยวเค้าไปสั่งให้ตัวนะ....ตัวทานเผ็ดได้ชิมิ”
“คร๊าบบบบบ”

แล้วฉันก็ถูกทิ้งให้นั่งกับอีเด็กหล่อ....หน้าตามันนี่นะ  บรรยายสรรพคุณไม่ถูก  ดูร้ายและหยิ่งนิด ๆ ชนิดที่ว่า  ถ้าโตกว่านี้สักสี่ซ้าห้าปี  มันเทพบุตรแบดบอยดีดีนี่เอง  ฉันอยากมีผัวหน้าตาประมาณนี้  โตเร็ว ๆ นะลูก  พี่เคี้ยงจะรอ....ทั้งรูปหล่อ  พ่อรวย  พี่เคี้ยงจะสูบบบบบ  ให้หมดตัว....สูบมาอัพหน้าให้สวยเช้ง


“ชื่อแบมเหรอ”

เอ๊ววววว  อีเด็กชื่อแปลกพูดกับฉันเสียงห้วน  ฉันล่ะเบื่อพวกหน้าตาดี  ไม่ว่าจะกี่ยุคสมัย  ก็ทำตัวหยิ่งยโสไม่เคยเปลี่ยน  จะเด็กขนตูดหรือแก่คราวพ่อ  ไฮ๊ย๊ะ.....

“เออ....”
“ไอ้เด็กนั่นมันมีอะไรดี”
“ได้ข่าวว่าอายุเท่ากันนะ”
“แมร่ง.....อุตส่าห์แย่งมาได้แล้วแท้ ๆ ยังจะมีมาอีกคนเหรอเนี่ย”

เด็กหนอเด็ก  ไม่รู้จักข่มอารมณ์  หน้าตามู่ทู่นั้นดูก็รู้ว่าไม่พอใจมาก ๆ แล้วก็เผลอหลุดปากพึมพำ  แต่กูงง....อุตส่าห์แย่งมาได้แล้วแท้ ๆ ..........นี่อย่าบอกนะว่าเป็นเด็กมีปม  ชอบแย่งของคนอื่น

“พี่น่ะเป็นตุ๊ดใช่มั้ยล่ะ  ชื่อเคี้ยงใช่รึเปล่า  แล้วก็ไม่ใช่พี่แท้ ๆ ของม้งใช่มั้ย......แล้วม้งน่ะ  เค้ายัง......อ่า  ช่างเถอะ  เค้ามากันแล้ว  ผมไม่คุยกับพี่ดีกว่า”

แปลก ๆ นะ  ฉันว่าแปลก ๆ.......

“ตัวเองชิมของเค้าจิ”

นังเด็กร้อยพลังแรดตักไก่ในจานของตัวเองป้อนใส่ไอ้เด็กหน้าหล่อ  ฉันเห็นอีม้งแอบชำเลืองมอง  แต่ก็แอบเห็นไอ้หนุ่มน้อยนั่นยักคิ้วให้อีม้งอย่างท้าทาย.....

“พี่แบมป้อนม้งมั่งจิ”
“อ่าจะดีเหรอม้ง”  ฉันหมายถึงจะดีเหรอ  มันเหมือนแม่ป้อนข้าวลูกไม่ใช่หรือไง.....
“อ้ามมมมมมมมมมมมมม”


ฉันใช้ส้อมและมีด  เลาะชิ้นไก่ออก  ครั้นพอสำเร็จได้มาเป็นก้อน  กำลังจะตักป้อน










อีเด็กหน้าหล่อมันขยุ้มเฟรนส์ฟรายใส่ปากอีม้งของฉัน  อุ๊กรี๊ดดดดดดดด  วายหึ่งเลยเว้ยเฮ้ย  ชัดเลย  มันหึง  มันหวงอีม้งของฉัน



เอาล่ะนะ



เอาล่ะ







เห็นว่าแกหล่อแล้วก็รวยนะ  ฉันยอมให้แกจีบอีม้งก็ได้ย่ะ....
.
.
.
.
.
.
“สนุกมั้ย”

ฉันถามอีน้องเวร  หลังจากนั่งกันตามลำพังบนกระเช้า  ซึ่งกว่าจะหนีภูตผีอีฟ้าเม้ยมาได้  ก็เล่นเอาเหนื่อย  นางแรงจริงอะไรจริง  มือยังตะปบสุดหล่อของตัวเอาไว้ข้างหนึ่ง  แต่อีกมือก็ยังจะคว้าอีม้งเพราะเสียดาย....


เพราะมีชะนีอย่างหล่อนไง  ผู้ชายมันถึงกินกันเองหมด....สาบานว่าเปล่าอคติ  แต่ดูเอาเองก็แล้วกัน

“ม้งเกลียดไอ้เฟิร์ส  อยู่โรงเรียนมันชอบแกล้งถกกางเกงม้งต่อหน้าสาว ๆ  แถมยังขี้อวดอีก”
“อืม....นิสัยแย่เนาะ”
“แต่เวลามีของเล่นใหม่ ๆ มันก็ให้ม้งเล่นเป็นคนแรกเลยนะ  แต่มันก็ขี้อวดอ่ะ....เกลียด”
“อีม้ง.....พ่อของน้องเฟิร์สเนี่ย  ใช่คนหล่อ ๆ ที่ขับเบนซ์มารับลูกทุกวันป่ะ  พี่คุ้นมาก”
“พี่เคี้ยง!!!!!  ตลอดอ่ะ  ไอ้หน้าเงิน......เฮ้อ  พี่เคี้ยงว่าจะสำเร็จมั้ย  ฟ้าใสอ่ะหึงม้งมั้ย  พี่ดูออกมั้ย  อาการน่ะ”
“ฉันเห็นมันเอาแต่ประจบผัวหล่อของมัน  นี่อีม้ง  แกจะลองเปลี่ยน...”
“ไม่ไม่ไม่  ม้งจะเอาคนนี้  คนนี้อ่ะสวยสุดในชั้นแล้ว  เป็นดำ-ไม-เย่อด้วย....เหมาะสมกับม้งที่สุด”



เอาเถอะ  เดี๋ยวก็คงรู้เรื่องเอง  ว่าอะไรเป็นอะไร


แต่แล้วอยู่ ๆ  ทุกอย่างก็ไม่เป็นไปอย่างที่ฉันคิด  คาดการณ์เอาไว้....แต่มันกลับเข้าทางอีน้องเวรของฉัน


อาทิตย์ต่อมา  นังฟ้าใสก็เบื่อผัวหล่อ  แล้วหันมาควงอีตี๋จืดอย่างอีเด็กดอยม้ง


ยังนะ



ถ้าคิดว่าจะหมดแค่นี้ล่ะก็...ยังหรอก  มันยังมีเจ็บกว่านั้น  ใช่  เจ็บกระดองใจแบบเพลงของเจ๊แหวน ฐิติมานั่นปะไร


เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นในอีกอาทิตย์ต่อมา


“อะไรนะยะ  เลิกกันแล้ว  หม้อยังไม่ทันดำ  เด็กสมัยนี้  รักเร็วเบื่อเร็วจริ๊ง”  ฉันตกใจจนต้องเงยหน้าจากกองเอกสารที่หอบกลับมาสาง  อีม้งยิ้มแฉ่ง  แก้มปริ
“จนจะตายห่า  มันนะให้ม้งออกให้ทุกสิ่งอย่าง  เสียดายตังค์ชะมัด  เนี่ย  จะเก็บไว้ซื้อดีวีดี Nirvana ซักหน่อย  อดเลย  ไม่เอาแล้ว”
“อิ๊ย๊ะ  คิดเองก็ได้แฮะน้องกู  แกทำถูกแล้ว  พี่ว่าแกหน้าจะลอง.....”
“เค้าคบกับน้องออยลูกเฮียไช้แล้ว....เนี่ย  เมื่อวานก็ถอยแบล็คเบอร์รี่ให้เค้า  รวยจริง ๆ อย่างที่พี่เคี้ยงว่าเลย .....”


มันส่งโทรศัพท์ยี่ห้อเบอร์รี่ดำให้ฉันอย่างภูมิใจ




ม้งเอ๊ย




ม้ง









อีห่า.....บีบีปลอม......ยี่ห้อ Blakebery ติดไว้ตัวเป้งเชียวอีม้ง!!!!!!






สงสัยต้องจับมาเทรนด์พร้อมป๊าซะแล้วสิ!!!!
…………………………………….
แอบมา  หลังหายหัวจากเรื่องนี้ไปนาน  5555+
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-03-2012 02:30:15
55555 ฮากะอินู๋ม้งจริงๆ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: P★RiTŸ ที่ 21-03-2012 03:16:24
กร๊ากกกก ขำจนปวดท้องอ่ะ
แหมะ เบรคเบรี่ ยี่ห้อนี้โดนใจ 55+
เห็นด้วยว่าควรเอาไปเทรนใหม่อย่างด่วนพร้อมคุณป๊า
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: P★RiTŸ ที่ 21-03-2012 03:19:44
..
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 21-03-2012 03:23:12
จิ้นคู่ม้ง กับ เฟริสช้อยส์ ไปไกลแล้วฮะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 21-03-2012 04:00:41
ม้งเอ๊ยยยย อีหนูเบบี๋ ช่างอ่อนต่อโลกเสียจริง 555
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 21-03-2012 08:44:03
555555 ฮาอ่ะ ม้งเอ้ยม้ง ไปคู่กับนู๋เฟิร์สเค้าเถอะจ๊ะ
ว่าแต่ว่า ชื่อ เฟิร์สช้อยส์ นี่มันก็สุดทรีน เอ้ย สุดเทรนจริงๆ เลยนะ พ่อแม่ช่างตั้งให้ อลังซะ!
เคี้ยงฮาได้อีก เปิดคอร์สติวเลยเคี้ยง ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: tonkhaw ที่ 21-03-2012 09:13:27
เเนวสุด สรุแฟนเด็กฟ้าหน้าโดมหึงม้ง

ม้งอารมณ์เเปนปรวนเหมือนพี่ไม่มีผิด

ชอบที่  Blakebery     สุด
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 21-03-2012 09:28:31
ฮามากกกก ก๊ากกชอบเคี๊ยง
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 21-03-2012 12:20:07
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh:
น้องม้งหนูนี่ไม่ผ่านมาตรฐาน ค.อ.ก. (เคี้ยงออกกฎ) เลยนะเนี่ย
ริจะหัดสูบแต่ยังดูของไม่เป็น
ต้องให้พี่แบมเอ๊ยพี่เคี้ยงเทรนด์จริงๆ
ว่าแต่อิเฟิร์ซนี่มันน่าสนใจจริงๆนะคะคุณพี่
 :m12:

คิดถึงคุณพี่ม้ากมาก
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 21-03-2012 14:11:50
หายไปนานเลยเนอะกับเรื่องนี้

พี่กะน้องนี่นิสัยเหมือนักนเลย 555

ม้งหันไปแลเฟริสมั่งก็ดีนะอิอิ จะได้สามี(หรือภรรยา) รวยๆจริงๆ :laugh:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 25-03-2012 09:00:30
555 เรื่องนี้อ่านทีไรก็ฮาตลอด
รออ่านต่อจ้า ^++^
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 25-03-2012 16:27:52
ของเค้าฮาจริง
คู่ 1st choice กับม้งน่ารักอ่ะ
เมื่อไหร่จะวายกัน
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 09-04-2012 03:50:45
แอร๊ยยยยย เขาพึ่งเห็นเรื่องนี้นะเธอ

มัน เเซบ มาก

ทั้งฮา ทั้งเกรียน ทั้งเเสบ

รักต้องสูบ (บุรุษ) ดูๆเเล้ว ไปได้ยาวนะคะ ถ้ามีโอกาสเป็นเรื่องยาวก็ดีมากเลยค่ะ ปลื้ม

ปล. ปลื้มพิเศษ กับที่หนีบผม เลอกระชาก ใช้เเล้วดีมากเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ตอนพิเศษ [21/03/12]
เริ่มหัวข้อโดย: archaeoloable ที่ 09-04-2012 10:01:41
ฮามากๆๆๆอ่ะ จิ้นไปไกลกับน้องเฟิร์สช้อยส์กับม้ง เชียร์คู่นี้  ฮ่าๆๆ โตไวๆนะจะได้มาให้พวกป้าๆจิ้นกัน
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.2 [17/04/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 17-04-2012 15:24:02
ตอนที่ 3 ปฏิบัติการสูบ 1.2











ฉันยัดเจ้าเมล็ดน้ำตาลอมม่วงเข้าปากอย่างเอาเป็นเอาตาย....พร้อมกับนึกถึงหลายสิ่งหลายอย่างที่ประเดประดังเข้ามา...





ฉันไม่ค่อยมีสมาธิกับการแข่งเท่าไหร่  แต่ผู้ชายตัวโตที่ส่งยิ้มให้ฉันจากตรงนั้น  เรียกสติและความมุ่งมั่นให้กลับคืน...

“พ่อหนุ่มน้อยของเราเก่งจริง ๆ ครับ  สมกับเป็นแชมป์สามสมัยซ้อน”



ฉันเริ่มจะเข้าใจ  เมื่อไอ้โฆษกปากมากเสียงดังนั่นพูดขึ้น....ไม่ได้เข้าใจในตอนนั้นหรอก  แต่เพิ่งจะเข้าใจในตอนที่คิดถึงมันนี่แหละ.



ว่าเก้งแอ๊บที่ถูกแซวว่าเป็นไอ้ตุ๊ดนั้นเจ็บปวดเท่าไร.....




กะเทยที่เปิดเผยถูกเข้าใจว่าเป็นผู้ชายก็เจ็บปวดไม่ต่างกัน!!!!!(ไอ้หนวดบ้า...อ๊างงง~)


“ปรบมือให้กับผู้ชนะด้วยครับ  เจ้าหนูนักกินถั่วของเราทำได้อีกแล้ว”

ในที่สุดการแข่งขันกินถัวต้มก็จบสิ้นเสียที  ฉันเดินเข้าไปหาคุณพ่อยังหนุ่ม  พร้อมกับฉีกยิ้ม  ในมือของฉันมีธนบัตรใบละห้าร้อยสองใบ....ฉันชูหราด้วยความดีใจ

“ครึ่ง-ครึ่งเลยเจ้าเคี้ยง”
“เรื่อง!!!!  เคี้ยงหม่ำ ๆ ถั่วจนท้องเกือบแตก  เนี่ยเดี๋ยวก็ต้องนอนตดทั้งคืน  ป๊าจะมาขอแบ่งง่าย ๆได้ไงฟะ”
“ชิส์  เจ้าเด็กขี้งก.....เออ ๆ งั้นจะกลับหรือยังล่ะ”

ฉันยิ้ม  ก่อนจะยัดเงินทั้งหมดที่ได้เข้ากระเป๋าของชายคนนั้น
“เฮ้ย...ไอ้เคี้ยง  อะไรของแกน่ะ”
“เคี้ยงให้ป๊าหมดเลย  ป๊าพูดสิ  ว่าป๊าภูมิใจในตัวเคี๊ยง”
“ป๊าภูมิใจในตัวแกเสมอแหละ  อยากกินอะไรล่ะเย็นนี้”
“ตามใจป๊า”




เราพ่อลูก  เดินเที่ยวงานเทศกาล  เล่นเกมส์ตามซุ้มไปตามเรื่องจนกว่าเงินนั่นจะหมด.....
.
.
.
.
.
.
.
อืม




นี่ก็ผ่านมาสิบปีแล้วสินะ  ตอนนั้นฉันแค่สิบสาม  ส่วนป๊าก็อายุแค่สามสิบ


เวลามันผ่านไปเร็วจริง ๆ อยู่ ๆ ฉันก็นึกถึงวันเก่า ๆ ที่เราทั้งสองต่อสู้กันเพียงแค่เรา.....พ่อกับลูก  ฉันกำพร้าแม่  แต่ไม่รู้สึกขาดเลยแม้แต่นิด


นึกถึงอดีตแบบนี้  ฉันคงจะแก่แล้วสินะ.....อรั๊งงงงค์

 “อ้าวเฟิร์ส.....มาแต่เช้าเชียวนะ”


ฉัน.....กะเทยสาวออฟฟิศสุดฮ๊อตร้อนฉ่า.....ผู้ซึ่งกำลังเมาขี้ตาไปพร้อม ๆ กับการอดัลท์แอโรบิค(หรือพวกคุณอาจจะเรียกไทเก๊ก)....เอ่ยทักไอ้เด็กหน้าหล่อ  น่าลากลงไปกินในน้ำ....แผล็บ  ว่าแต่ว่ามันมาทำพระแสงอะไรของมันเนี่ย
“เฟิร์สช๊อยส์.....ผมชื่อเฟิร์สช๊อย  ตัวเลือกแรก  ไม่ใช่ที่หนึ่ง  เรียกชื่อผมให้ถูกด้วยอาอึ้ม....”

ปึด.....กวนประสาท.....กวนประสาท


“จ้า.....มาหาเจ้าม้งสินะ”
“ผมมารับม้งไปทำงานกลุ่มที่บ้าน  มันตื่นยัง”
“ยัง....เดี๋ยวพี่ปลุกให้  รอเดี๋ยวนะ”
“เดี๋ยวชกเลย  ป้ารำไทเก๊กตรงนี้แหละ  ผมจะขึ้นไปรอมันเอง  รบกวนคนหลับมันเสียมารยาท  คุณครูเค้าไม่สอนป้ารึไง”

ปึด.....ปึด.....ปึด

ฉันทิ้งไม้ไผ่ที่ใช้ประกอบการเต้นแอโรบิคแบบผู้ใหญ่ด้วยความฉุนจัด  ก่อนจะหันไปสั่งตาแก่ที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ เป็นหมีไขข้อเสื่อม

“ป๊า.....เปิดเพลงของบี้ ณ บัดนาว  ลูกจะเซิ้ง”
“ครับคุณลูกบังเกิดเกล้า”

เต้น ๆ ๆ ๆ ๆ เต้นให้หายเครียด  อะไร  ฉันยังไม่ยี่สิบห้าด้วยซ้ำ  แล้วไหงมีแต่คนแซวว่าอีป้า...ไอ้น้องนิ๊งหน่องวินหน้าปากซอยก็คนหนึ่งแล้ว...

“อ๊ะจริงสิ.....ป๊า....หนูลืมไปเลย  ว่านัดผู้ชายเดินห้าง  ป๊า....หาข้าวกินเองนะวันนี้  บ๊ะ....”

จู่ ๆ มันก็นึกออก  นึกออกว่านัดหัวหน้าแผนกไปเดินเที่ยว  ช้อปเครื่องสำอางเคาท์เตอร์แบรนด์  แลกกับบางสิ่งที่ฉันต้องไปเสาะแสวงหามาอย่างยากลำบาก....ฉันต้องเอาหมายเลขบัตรประชาชน  ชื่อ  ของคน ๆ นั้นไปเซิร์ชข้อมูลในอินเตอร์เน็ต  สืบจนรู้ว่าเขาเรียนที่ไหน  แล้วฉันก็ต้องสุ่มหาคนในเฟซบุ๊คเพื่อหลอกถาม...โอ๊ยย  ยากอ่ะ  แทบจะลืมงานรูทีนของตัวเองไปเลย

“ไอ้หนวด  แกทำงี้กับป๊าอีกแล้นนะ....แกบังคับป๊าออกมาเต้นจนหิว  แล้วก็คิดจะชิ่งไปแบบนี้น่ะเรอะ  ไอ้ลูกบ้าเอ๊ยยยย”

ฉันอาบน้ำ  แต่งตัว  สวมเชิ๊ตสีเหลืองเลมอน  กับกางเกงขาเดฟสีเขียว  ซึ่งไม่ขาวจริงสวมแล้วดับนะจ๊ะ....ฉันยีผมและฉีดสเปรย์...ฉันลืมบอกไปว่าตัดผมแล้ว  จากยาวกลางหลังเหรอแค่บ๊อบประบ่า  ดูเด็กขึ้นเป็นกอง  อย่างกับสาวคาวาอี้


หึหึหึไอ้ม้ง  ต่อไปนี้แกจะมาเรียกพี่ว่าไอ้โป่งหินเหล็กไฟไม่ได้แล้วนะ  พี่แกน่ะเริ่มจะมีเค้าลางของความโมะเอะแล้วนะเฟ้ย

ว่าแล้วก็สะพายกระเป๋าแบรนด์เนมป้าดากุชจี่.....ใบที่ไถหัวหน้ามาจนได้นั่นแหละ  เอาล่ะอีเคี้ยงพร้อมแล้ว

“แต่งตัวอย่างกับถูกกระป๋องสีสาดใส่”

กรี๊ดดดดดดดด  อีเด็กสินเชื่อ  นี่แกยังอยู่อีกเรอะ!!!!  ไอ้ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน.....ไอ้เด็กหล่อไร้มารยาท  ไอ้โดม  ปกรณ์......ลัมมมมม

“ไม่ต้องมองผมแบบนั้นเลย  พี่แต่งตัวประสาไรฟะ  เสียงดังชะมัด  หม่งม้งของผมกำลังหลับสบาย  ตื่นจนได้  เพราะพี่แท้ๆ”
“อั๊ยย๊ะ  ชั้นก็แต่งตัวของชั้นแบบนี้  แกมีปัญหาอะไร๊.....ไอ้เด็ก.....อึ้บบบบบ  ไม่ด่าดีกว่า  ด่าไปก็เท่านั้น”
“พี่ต้องเปลี่ยนนะ  ขืนทำตัวแบบนี้  ก็จะเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีให้ม้ง  แล้วต่อไปม้งของผมก็จะ....”

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  อีม้งน่ะมันทรามกว่ากูอีกเว้ยเฮ้ยยยยย

เดี๋ยวนี้มันเป็นเอามาก  มันชักเลี่ยนขึ้นเลี่ยนขึ้น  แล้วดูสิ  ช่างพูดได้เต็มปากว่าหม่งม้งของผม  ชิส์

“พี่เคี้ยงงงงง  สวยจัง  พี่เคี้ยงของม้งสวยขึ้นทุกวันเลย  พี่เคี้ยงสวยเหมือนคริส  หอระฆังมิมีผิด”


เค้าชื่อคริส  หอวังเว้ยอีม้ง  ไอ้เด็กดอยเต่าตื่นขึ้นมาก็ตะโกนชมฉันเสียงดังลั่นจนฉันละอาย  แหมถ้าสวยได้แบบนั้น  พี่แกคงมีผัวไปแล้ว  ไอ้เด็กหล่อจ้องฉันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ....หึงหวงกันก็มาลงที่อีเคี๊ยง  ชิส์ 

แล้วนี่ฉันจะมาประสาทเสียกับพวกมันทำไม  ป่านนี้.....ป่านนี้แล้วหัวหน้าไม่เห็นจะมารับฉันอย่างที่บอกเลย  ไอ้คนลวงโลก

ครืดครืด

“หัวหน้าคะ  หนูแต่งตัวเสร็จแล้ว  กำลังรออยู่เชียว  ถึงไหนแล้วเอ่ย”
“ผมอยู่ห้างแล้ว”
“อ่ะ....อ้าว”
“หึ....อยากได้ในสิ่งที่ต้องการก็พยายามหน่อยสิเคี้ยง  ไหน ๆ ก็จะไถผมแล้วอ่ะนะ  ผมไม่เสียเวลา   เสียค่าน้ำมันรถขับไปรับคุณหรอก  ไกลด้วยแถมยังรถติดอีกตังหาก  ผมให้เวลาแค่หนึ่งชั่วโมง  ถ้าคุณยังไม่มาผมจะกลับ”
“นี่คุณประวิทย์นี่คุณกล้าพูดกับคนที่จะช่วยคุณ.....”
“ตรู๊ดดดดดด......ตรู๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ”

ฮะหน็อย  นี่ฉันคงจะหลอกไถแกมากไปสินะ  แต่คราวนี้น่ะ  มันสุดยอดจริง ๆ นะเว้ย  บังอาจเล่นตัวกับอีเคี้ยง  เดี๋ยวแม่ก็เชิ่ดกลับซะนี่ 

“ม้ง...เฟิร์ส”
“เฟิร์สช๊อยส์ตังหาก”
“พี่จะทำยังไงดี”
.
.
.
.
.
.
.
.
แค่ก ๆ ๆ ๆ

นี่ฉันเพิ่งจะผ่านประสบการณ์เฉียดตายมาหรืออย่างไรกันนะ  อีตาลุงวินแกขับรถได้ผาดโผนสุดยอด  มีอยู่ครั้งหนึ่งที่แกปรี่เข้าไปแฉล่บกับรถพ่วงสิบแปดล้อ  อีเคี้ยงคิดไปไกลถึงยมโลก  คิดแม้กระทั่งจะมาเข้าฝันให้หวยพ่อกันเลยทีเดียว

ตายไปศพคงไม่สวย  ไอ้ของเดิมก็เละจนคนไม่อยากจะมองอยู่แล้ว....

“พี่คะ  เอ๊ย....ลุงคะ  ถ้าจะขับรถได้ฉิบหายวายป่วงขนาดนี้  ลุงกับไปขี่ไอ้ทุยที่บ้านไหม  ชีวิตหนูมีค่านะ  ต้องเลี้ยงกี่ปากกี่ท้อง  มันเทียบได้มั้ย  กับชีวิตสั่ว ๆ ที่น่าสมเพชของลุง  ถ้าลุงอยากจะตายโหงตายห่า  ก็เชิญค่ะ  แต่อย่าทำให้ผู้โดยสารเดือดร้อน  ขับชนตูดรถเมล์แมร่งเลยค่ะลุง”

วีน...วีน....ถ้าไม่อย่างนั้นล่ะฉันจะวีน  ฉันจะเหวี่ยง....

ฉันด่ามันเป็นชุด  ก่อนจะควักแบงค์ยี่สิบปาใส่หน้ามัน  และเดินจากมาอย่างองอาจ  อย่างผู้ชนะ.....เยส









“ร้อยหกสิบ”
“นี่ค่ะ” 


o1 o1 o1


พุทโธ่  ไอ้ที่ด่าเป็นชุดเมื่อกี้นี้  มันก็ได้แค่นึก  อีเคี้ยงไม่ใช่คนจริงค่ะคุณ  รอดมาได้ก็บุญแล้ว  ยังจะให้มาโดนลุงตัวโตหน้าเถื่อนกระทืบไส้แตกตายหน้าห้างให้คนเขาสมเพชหรือคะ  เอาน่าคนไทยด้วยกัน  ต้องรู้จักให้อภัยกันสิ  อย่างน้อย ๆ ลุงแกก็พาฉันมาทันเวลาเป๊ะเด๊ะ  แต่ฉันก็แอบเอาแบงค์เก่า ๆ ดำ ๆ ให้มันไปนะ  ฉันนี่ก็เจ๋งเหมือนกัน  ทำเป็นเล่น
“ไม่มีทอน”  กรี๊ดดดดด  ตะคอกฉันทามม๊ายยยย  แค่สี่สิบบาทเนี่ยนะ  จะไม่มีเชียวเรอะ....อ๊ากกกกกก  ทำแบบนี้เคี้ยงยอมมิได้  เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ นะเฮ้ย
“ไม่เป็นไรค่ะพี่  หนูทิป”
“รวยนักหรือไง  ทีหลังหัดพกเศษซะบ้าง  รอแปบ  เดี๋ยวไปแลกมาให้.....ให้ตายสิเด็กสมัยนี้....บลาห์บลาห์บลาห์”
 
พะ....พ่อกูยังไม่เทศน์กูขนาดนี้เลยเฮ้ย....ฮึบไว้  อย่าโกรธ  อย่าเครียด  เดี๋ยวแก่  เดี๋ยวไม่สวย  แกเพิ่งยี่สิบสาม  เคี้ยง  ท่องเอาไว้  แกยังเด็ก  แบ๊ว  ผ่องแผ้ว  สดกรอบ
.
.
.
.
.
.
“รักแร้ชุ่มเชียวนะเคี้ยง”
“คุณมันบ้าที่สวด.....”
“ฮ่าฮ่าฮ่า  อย่าคิดว่าผมจะยอมอยู่ใต้อุ้งมือแมวเหมียวของคุณตลอดสิเคี้ยง  ส่งข้อมูลมา  เดี๋ยวผมประเมินเองว่าคุณจะได้อะไรเป็นการแลกเปลี่ยน”
“ไอ้เขี้ยวลาก”
“ด่าหัวหน้า  ระวังจะโดนเด้งนะครับน้องผีเฮี้ยน”
“ฉันหิวน้ำค่ะ  พาฉันไปดื่มอะไรเย็น ๆ ก่อน”
“พลีสด้วยสิ”
“พลีส~~~~อรั๊งค์”
“น่ารักมากเคี้ยง”
.
.
.
.
.
.
“ฉันตามสืบประวัติของไอ้ปาล์มมาให้คุณ  มันเป็นชายแท้ร้อยเพอร์เซ็นต์  เพอร์เซ็นต์นี่คิดจากคำบอกเล่าของเพื่อนร่วมชั้นสมัยมัธยมกับมหาลัยนะ  มันเคยมีแฟนเป็นชะนีสองตน....สวยเอ๊กซ์หนึ่ง  อันนั้นคบกันแค่ขำ ๆ ส่วนอีกคนนี่สิ....หึหึหึ”
“ว่าต่อสิเคี้ยง”
“เป็นผู้หญิงจืดชืดเสียไม่มีอ่ะ  ยัยนี้ชื่อปราง....ไม่ใช่สาวแบ๊วหรือห้าวด้วยซ้ำ  ไม่ใช่แม้แต่เด็กเรียน  เป็นชะนีเห่ย ๆ ที่ปลวกชิบ  ไร้ซึ่งจุดเด่น  หน้าตาก็ไม่เคยที่จะแต่ง....”
“เอาแบบสรุปเคี้ยง”
“ยัยปรางทิ้งมันไปด้วยเหตุผลที่นอนเซ้นส์”
“ยังไง”
“นังปรางเนี่ยมันชอบนักร้องเกาหลี  ไอ้ตอนที่คบกันมันก็ช่วงรอยต่อระหว่างญี่ปุ่นกับไต้หวันบูมสุด ๆ อ่ะนะ  ซึ่งนางก็ไม่ใช่คนบ้าดาราเสียด้วย  แล้วเรื่องมันเป็นงี้  พอมันเริ่มกรี๊ดซุเปอร์จูเนียร์  มันก็หันมาเข้ากลุ่มสาววาย  ไม่เข้าใจอ่ะสิ  สาววายคือไร  แต่จุดแตกหักมันอยู่ตรงที่  นังปรางลืมวันเกิดของไอ้ปาล์ม  เพราะแมร่งเสือกเป็นวันเดียวกันกับไลฟ์คอนในไทย  แล้วชาวเอลฟ์จะพลาดได้ไง....นี่ก็ไปตบได้บัตรฟรีมาใบนึง  แต่ก็ไม่ได้ไป  ไข้แดก....”
“จะหลับแล้วเคี้ยง  ฮ๊าววววววว”
“ไอ้ปาล์มด่าแฟนมันแรงมาก ๆ ไม่สิ  ที่แรงน่ะ....มันดันไปพาดพิงถึงสมาชิกในวงเอสเจ  มันด่าพี่คังอินสุดล่ำด้วยถ้อยคำที่น่ารังเกียจ  พี่คังอินเท่ห์นะยะ  แบดบอยจะตาย....แบ๊วด้วย  แล้วทีนี้.....ทีนี้”
“อะไรเคี้ยง”
“แฟนก็เลยบอกเลิกมัน  มันก็เลยเฮิร์ท  แล้วตั้งตนเป็นอริกับทุกสิ่งที่มาจากแดนกิมจิ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา  เพราะงั้นหัวหน้าอย่าได้สะเหร่อทำตัวเป็นพระเอกเกาหลีเด็ดขาด  นอกจากจะไม่เวิร์คแล้ว  ยังจะถูกมันต่อยตาแตก”
“แค่นี้เอาไปแค่หนังเรื่องเดียวก็พอ  ไร้ประโยชน์จริง ๆ”
“อะไรยะ  นี่มันเป็นปมในเรื่องความรักเลยนะ  เพราะหลังจากนั้นสาวไทยก็แห่กันทำแบ๊วซารางเฮ....แม้แต่นังปรางก็แอบขโมยตังค์เตี่ยไปทำหน้าซะสวยเช้ง....แถมยังเปลี่ยนชื่อเป็นปรางแทกู....ปรางแทกู  เสร่อชิบอีปลวกเอ๊ย  ขอให้หน้าแกเยิน  เพราะไปทำคลินิกเถื่อน  เพี้ยง!!!!”
“ดูเรื่องอะไรดีล่ะ”
“แล้วปาล์มมันก็ไม่เคยชายตาแลสาวใดอีกเลย  จะคบสาวจืดก็ขยาด  เพราะเดี๋ยวแมร่งก็เป็นแฟนคลับดาราเกาหลี  ครั้นจะคบสาวแบ๊ว  แบบมันก็เกลียดเกาหลีเข้าเส้น....ส่วนสาวสวยเอ๊กส์ FHM นี่บอกศาลาไปได้เลย  เพราะแมร่งถูกเพื่อนหักหลังคาบไปแดก  อีพวกนี้มันขี้ร้อนเสียด้วย  เอะอะถอด  ใจง่ายดีแท้”
“ผมไม่มีโปรแกรมอ่ะ  เอาไปร้อยยี่สิบละกัน  อยากดูอะไรก็ไปเลือกเอา”
“หัวหน้าอ่ะ”
“ล้อเล่นหรอกน่า  โถ....เด็กน้อยผู้ผิดหวังในรักงั้นเหรอ  ดีล่ะ  พี่วิทย์คนนี้จะเยียวยาหัวใจน้องด้วย......”
“เพลงเมทัล”
“ขอบใจเคี้ยง  คุณนี่มันสุดยอด  เออนี่  บัตรกำนัลร้านสปาน่ะ  ไปใช้มาแล้วใช่มั้ย  สวยขึ้นผิดหูผิดตา”
“บ้า  หัวหน้าก็”
“ผมจะพาคุณไปเลือกครีมบำรุงผิวก็แล้วกัน  หน้าคุณจะได้ใสกิ๊ก  จะได้มีผู้ชายมาติดกับซักคนสองคน”
“ต้องแบบนี้สิ  ค่อยสมกับทีเด็ดที่เตรียมมาเซอร์ไพรซ์”
“อะไรเหรอเคี้ยง”
“พรุ่งนี้วันอาทิตย์  ตื่นสาย ๆ แต่งตัวนาน ๆ เลือกชุดที่หล่อที่สุด  เพราะเคี้ยงนัดมันให้คุณแล้ว  เจอกันที่ร้าน XXX สุขุมวิทที่เดิม  ร้านที่คุณเคยพาเคี้ยงไปเลี้ยงนั่นแหละ  คุยกันไปชิว ๆ เดี๋ยวเคี้ยงจะค่อย ๆ ชิ่งกลับบ้านก่อนเอง  แบบนี้โอเคมั้ย?”
“นางฟ้าของผม  ขอโทษที่สบประมาทคุณนะเคี้ยง  คุณเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริง ๆ”

งั้นเหรอ



นี่คุณชมฉันใช่ไหม.....ฉันมันก็เก่งแต่ไอ้เรื่องเพ้อเจ้อไร้สาระแบบนี้ 



หน้าเงิน....ไร้หัวใจ.....รักใครไม่เป็น



สมควรแล้วที่จะอยู่คนเดียว
.
.
.
.
.
.
“คุณไม่ช่วยยิงเลย....ปล่อยเคี้ยงยิงอยู่คนเดียว  แล้วนั่นจะยิงไปไหนนั่น”


เชื่อไหม  ว่าผู้ชายทุกคนนั้น  มีความเป็นเด็กน้อยเบบี๋อยู่ในตัว

หลังจากหมดเงิน(ของหัวหน้า)....ไปหลายพันให้กับสกินแคร์ตัวที่คัดแล้วว่าเจ๋งจริง  เราก็พักเหนื่อยกันที่หน้าตู้เกมส์ยิงซอมบี้แบบหยอดเหรียญ   

ตลกเนอะ

คนที่เดินผ่านไปมาคงตลกพวกเรา....อีกคนหนึ่งก็ช่างหล่อเหลือ  คนมีมาดแบบนี้มาทำอะไรกับกะเทยหน้าคุณป้า  มายืนยืนถล่มฝูงซอมบี้แบบนี้  ฉันชักจะอายแทนคุณประวิทย์  ฉันเข้าใจผู้ชายนะ  ว่าการที่ต้องมาเดินกับตัวประหลาดอย่างฉันน่ะ  มันน่าขายน่าแค่ไหน  ถ้าไม่มีเรื่องของเด็กคนนั้นเข้ามาเกี่ยว….



เราสองคนจะได้มาเที่ยวกันแบบนี้มั้ย




ไม่เห็นต้องถาม  มันจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน

“ทำหน้ายุ่งเชียว  เป็นอะไรรึเปล่า”
“เปล่าค่ะ”
“คุณนี่ดู ๆ ไปก็น่ารักดีนะ  เอาน่า  เดี๋ยวน้องผีเฮี้ยนก็จะสวยแล้ว”
“ถ้าฉันช่วยให้คุณสมหวังได้  ฉันไถเงินคุณไปทำจมูกดีกว่า”
“โด่งแล้วน่า”
“โด่งกลับในน่ะสิ.....”
“ไปดูหนังกันเถอะเคี้ยง”
“เห?”


เห?.....อ่าเด๊ะ?

หัวหน้าชวนฉันไปดูหนัง  ไม่จริงใช่มั้ย.....

บ้าเอ๊ย....หวั่นไหวสุด ๆ อ่ะ  หัวหน้ายิ้มแบบนี้  มันโดนใจ....มันใช่เลยอ่ะ.....
“ค่ะ”


ฉันว่าฉันตอบแกเสียเสียงดังฟังชัดซะไม่มีอ่ะ
.................................................
To be con
นาน ๆ โผล่ที  คนอ่านลืมไปหรือยังเนี่ย
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.2 [17/04/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 17-04-2012 15:49:34
ฮาอ่ะ แม่เจ้า เริ่ด เชิด มากอ่ะ หล่อน นั่งขำ มุกเธอฮาได้เรื่อยๆ จริงๆ

เชลเธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ คริคริ

เป็นแม่สื่อแม่ชัก ชักน้ำเข้าลึก ชักศึกเข้าหัวใจหรือเปล่าจะแม่เคี้ยง ไปๆมาๆ  ช่วยให้เขาไปได้กันส่วนตัวเอง ได้ของได้เงินแต่ขาดรัก มันคุ้มไหมยะ?????

ไม่ลุ้น ไม่เดา ไม่หวัง เพราะคบกับเชลบี้ไว้ใจไม่ได้
พล็อตเรือ่งและเหตุการณ์ต่างๆพลิกล้อกได้ตลอดเวลาจริงจัง...

ทุกสิ่งทุกอย่างต้องปล่อยไปตามเวรตามกรรม
และรอจนกว่าเรื่องราวจะนำไปเอง เอเมนนนนนน
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.2 [17/04/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 17-04-2012 16:04:30
ยังไม่ลืมค่า แต่ยังไม่เร่ง ใจจริงก็อยากเร่งใจจะขาด กร๊าก
อยากจะรู้ว่าตกลงคุณน้องเคี้ยงจะได้สามีเป็นตัวเป็นตนให้สูบตลอดชาติไหมคะนั่น
จากบทนี้จะว่ามีวี่แววเป็นหัวหน้ามันก็ได้ทั้งใช่และไม่ใช่
รอลุ้นกันต่อไป
ฮาตรงที่เคี้ยงถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้ชาย กร๊าก เจ็บปวดแทน แต่ได้มาพันนึงก็คุ้มเนอะ
ตาลุงวินมอไซค์ยังมีแก่ใจสั่งสอนให้เก็บหอมรอมริบ เริ่ดค่ะ แต่ถ้าแกซิ่งซะขนาดนั้นแล้วเสยตูดรถคันหน้าหน้าแหกคงต้องจ่ายเยอะกว่านี้นะคะ
หนูเฟริสช้อย์ หนูพัฒนาระดับความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของของหม่งม้งมากเกินไปละ แอบหมั่นไส้ แต่ก็น่ารักดีนะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.2 [17/04/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 17-04-2012 16:23:22
หัวหน้าชอบเคี้ยงเหอะเชื่อผม ดีขนาดนี้รักไปเลย ไม่ต้องไปจีบคนอื่นหรอก

เคี้ยงน่ารักจะตาย ร่าเริง รักครอบครัวอีกต่างหาก แถมตลกอีก
ยังไงคนเขียนก็หาคนดีๆๆให้เคี้ยงสักคนด้วยนะครับ ผมอยากเห็นเคี้ยงมีความสุขง่า

มาอัพต่อไวๆนะครับ อย่าหายไปนานๆอีกนะครับ ไม่งั้นผมคงคิดถึงเคี้ยงกะคนเขียนแย่
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.2 [17/04/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 17-04-2012 17:24:11
คุณพี่กลับมาอัพน้องเคี้ยงสักที
 :m4:
ตอนนี้นางเอกของเราก็ยังคงหน้าเงินไม่มีเปลี่ยน
แต่ไอ้ตัวที่มันพัฒนาแบบก้าวกระโดดได้น่าหมั่นไส้มากๆก็อิเด็กเฟิร์สนี่แหละ
ชะชะช้า ม้งของผม
น้องม้งเค้าไปตกลงปลงใจกับแกเมื่อไหร่วะคะ??
 o12
ขี้ตู่นะเมิงเนี่ย


อัพตอนนี้เสร็จคุณพี่อย่าหายไปนานนักนะ
เดี๋ยวน้องจะลืมจนต้องมาอ่านย้อนหลังนะคะ
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.2 [17/04/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-04-2012 19:53:29
เมื่อไหร่เคี้ยงจะได้กินผู้ชายซักที
ชอบคู่อิหม่งม้งกะเฟิร์สช๊อยท์ จริงๆ 555
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.2 [17/04/12]
เริ่มหัวข้อโดย: tonkhaw ที่ 17-04-2012 21:25:21
เฟิร์สช๊อยท์  ปากจะจัดไปไหนอ่ะ เล่นเอากระเทยหน้าป้าถึงกับควันออกหูกันเลยทีเดียว

คำพูดคำจาของเคี้ยงนี่สุดยอดสุด ขอชื่นชมคนเเต่งอ่านไปก็ขำไป
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.2 [17/04/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 06-05-2012 15:21:52
รักต้องสูบ.....ปฏิบัติการสูบ 1.3




“โฮ่~~~~~~~~~ฮิ้วววววววววววววววววววววว”


เสียงของพวกมันโฮ่แซวฉัน  เมื่อฉันนั้นเอ่ยประโยคสารภาพรักที่เตรียมมาอย่างหวานซึ้ง  แก่ไอ้หนุ่มหน้าละอ่อนคนหนึ่ง  ในสนามบาสที่ตอนเย็น ๆ มีแต่นักบาสของโรงเรียน.....


สนามบาสในร่มเชียวนะยะ  โรงเรียนของอีเคี้ยงก็ไฮโซอย่าบอกใคร


“เคี้ยง.....มึงหัดส่องกระจกดูหนังหน้าของมึงบ้างนะเว้ย  หน้าตาแมร่งยังกะออกมาจากไข่เหี้ย  ฝันสูงไปมั้ยมึง  มึงคิดเหรอว่ากูจะชอบมึงน่ะ  แค่ผู้ชายเค้าดีด้วยหน่อย  ตุ๊ดอย่างมึงก็คิดไปได้เนอะ”

มันผู้นั้นตะคอกใส่ฉัน  แล้วก็ตามมาด้วยเสียงโฮ่แซวอีกหนึ่งคำรบ  ฉันเหลียวมองไปรอบ ๆ ทั่วทั้งสนาม  ทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่ฉัน  ทั้งจากไอ้พวกนักบาสหน้าหยกทั้งหลาย  กับแฟนชะนีของมัน  พวกมันทำเหมือนฉันเป็นตัวประหลาด  ที่สะเออะมาบอกชอบผู้ชายก่อน

“ฮึก....ฮึก....ฮือออออออ”


น้ำตาล่วงหล่น....ก่อนที่มันจะไหลเป็นสาย  ในหัวของฉันมีแต่เพลงเศร้า.....เพลงของวงไอน้ำ.....ณ ตอนนี้  ฉันจำไม่ได้แล้วสิว่าเป็นเพลงอะไร  จำได้แต่ท่าวิ่งที่สุดแสนจะตอแหลตอหลด......
.
.
.
.











“หนึ่งพันสองร้อยบาท  อะไรยะ  พวกมันให้แกมาแค่เนี้ย”

ฉันเอ่ยกับชายหนุ่ม  คนที่ฉันเพิ่งจะไปสารภาพรักมาเมื่อวาน  ในที่รโหฐานหลังโรงเรียนเลิก....ในห้องชมรมวิทยาศาสตร์ที่เหม็นน้ำยาเคมีหึ่งตลบอบอวล

“แต่พวกมันจะให้กูเข้าร่วมทีมบาสด้วยนิ”
“สารรูปอย่างแกใครเค้าจะเอาเข้าทีมยะ  เตี้ยเป็นลูกกรอก  แถมตอนชั่วโมงพละแกยังเล่นห่วยกว่าชั้นอีก”

นี่แหละงานของฉัน  รับจ้างเป็นตัวตลก  แลกกับของเดิมพัน  งานพิเศษหาค่าขนมเล็ก ๆ ที่ส่วนใหญ่แล้วลูกค้าของฉันมักจะเป็นพวกขี้แพ้  ที่ใฝ่ฝันจะได้เข้ากลุ่มแก๊งค์หนุ่มสุดคูล  แล้วก็ถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่พวกมันคิดว่าขำ  อาทิเช่นจีบตุ๊ดหน้าปลวกอย่างฉัน  แล้วทีนี้พอมันเกิดมีการบอกต่อ  ปากต่อปาก  พวกมันก็แห่กันมาหา  เหมือนอีเคี้ยงประหนึ่งเป็นเทพธิดานางฟ้า

“สองพันย่ะ  ค่าบริการที่ชาร์จเพิ่ม  ไม่เห็นแกบอกว่าชั้นจะต้องไปขายหน้าต่อหน้าคนเป็นสิบ ๆ คน  ถึงจะเป็นงานแต่ชั้นก็มีความรู้สึกนะยะ  จ่ายมา”
“ชิส์”


ไอ้หน้าอ่อนยอมควักกระเป๋าในที่สุด
.
.
.
.
.
.
.
“ทำไมผมต้องมากินข้าวกับหัวหน้าด้วยล่ะพี่เคี้ยง”


ไอ้เด็กหน้าละอ่อนทำท่าอิดออด  เมื่อฉันลากมันออกมาจากที่พัก  วันนี้เป็นวันที่หัวหน้า  กับไอ้เด็กปาล์มจะได้ออกเดทกันเป็นครั้งแรกนี่เนอะ  ฉันนั้นสวมเสื้อยืดเรียบ ๆ ที่ดูไม่เป็นทางการเท่าไหร่  จริง ๆแล้วฉันชอบแต่งตัวง่าย ๆ แบบนี้  เสื้อยืดย้วย ๆ ผ้าบาง ๆ ทับกับเสื้อกล้ามกันหัวนมโผล่(ก็กูเป็นตุ๊ดนิแสรดดด)  กางเกงขาสั้นโชว์น่องขาว ๆ ที่ผ่านการแว๊กซ์มาอย่างหนักหนาสาหัส  อีแตะคีบสีหวาน ๆ กับทรงผมกระเซอะกระเซิงแบบเป้ อารักษ์  ตบท้ายด้วยย่ามคู่ใจใบโปรดที่ยึดคืนมาจากอีม้ง....


“หัวหน้าเค้าจะได้อยู่ข้างเราน่ะสิ  ปาล์ม  การที่เรารู้จักเข้าหาผู้หลักผู้ใหญ่เอาไว้บ้าง  มันก็เป็นผลดีต่อหน้าที่การงานนะแก  แผนกเราน่ะงานหนักอย่างกะทาส  เผื่อจะได้โอทงโอทีบ้างเนี่ย....”
“ผมบอกพี่แล้วไง  ว่าผมทำเอาประสบการณ์ปีเดียว  ไม่ได้หวังจะมาโตที่นี่ซะหน่อย”
“ของชั้นก็ไม่ต่างจากแกหรอกย่ะ  ไม่เกินปีนี้ออกชัวร์  แต่แบบก่อนจะไปก็กอบโกยหน่อยสิวะ”
“พี่มันร้าย....หน้าเลือดที่สุดในสามโรค  จะเอาเงินไปรักษามะเร็งรึไง”
“ใช่ปาล์ม....พี่ป่วย  พี่เป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก”
“สะ-ตอ!!!!”



เอาเป็นว่ากว่าจะลากมันออกมาได้  ฉันก็ฟาดมันไปหลายอั้ก......
.
.
.
.
.





หล่อ....





หล่อระเบิดระเบ้อเลยคุณประวิทย์



หัวหน้าเลิกแต่งตัวแบบบอยแบนด์  แล้วหันมานุ่งห่มชุดหนัง  ฉันหมายถึงแจ๊คเก๊ตหนังที่แมร่งร๊อคสาด.....กำไลข้อมือ  กับสายหนังรัดคอแมร่งก็ดิบเถื่อนสาด......หนวดเครารก ๆ ที่เลี้ยงมาเป็นอาทิตย์ไม่เสียเปล่าจริง ๆ เมื่อวานนี้ยังดูเท่ห์  แต่วันนี้แม่ม.....








โหดสาดดดดดดด


“โห.....พี่วิทย์  แต่งตัวแนวว่ะครับ”

กรี๊ดดดดอีปาล์ม...แกต้องเรียกหัวหน้าว่าคุณสิวะคะ  ทำไมแกเรียกซะสนิทชิดเชื้อแบบเน้

“ก็พี่มันร๊อคนี่นะ  สั่งอาหารสิ”


ฉันจะกินให้เต็มคราบ  ฉันสั่งอาหารด้วยอารมณ์แปลก ๆ คล้ายผู้หญิงมีประจำเดือน  สั่งไปเสียมาก  จนลืมนึกไปเสียว่า  ตัวเองจะต้องรีบกลับ......


ปล่อยให้สองคนนั่นเขาอยู่ด้วยกันตามลำพัง  ปล่อยให้หัวหน้าได้เล่นไปตามเกมส์ของเขา  ฉันเชียร์แกเอาไว้ก็เยอะ  บอกแต่ข้อดีของคุณประวิทย์กรอกหูอีเด็กปาล์มทุกวัน....จนมันต้องขอให้ฉันหยุด  แถมพาลจะคิดว่าฉันชอบหัวหน้าเข้าขั้นเพ้อคลั่ง  แถมยังอุตส่าห์ยุให้หัวหน้าแกทำในสิ่งที่อีเด็กปาล์มมันชอบอีก  เพื่อที่เขาทั้งสองจะได้ปรับตัวเข้าหากันได้ง่าย ๆ มีเรื่องให้คุยกันอย่างถูกคอ  แน่นอน  ฉันบอกอีปาล์มว่าหัวหน้าชอบเพลงร๊อคเมทัล....พังค์....ฮาร์ดคอร์(ทั้งที่แกชอบเซลีน  ดิออน)  มันร้องโอ้โหอย่างไม่อยากจะเชื่อ ว่าระดับนั้น  มาดนิ่ง ๆ เชือดคนนิ่ม ๆ แบบหัวหน้า  จะชอบอะไรที่มันดิบเถื่อน

ฉันทำงานเกินหน้าที่ไปรึเปล่า  ฉันจริงจังกับมันมากไปไหม  ฉันแค่จะปลอกลอกหัวหน้าขำ ๆ เองนี่นะ  แต่ตอนนี้ฉันกลายเป็นแม่สื่อเต็มขั้นแล้ว  แรกกับของกำนัลที่เป็นเพียงเปลือกนอก  กระเป๋า  บัตรกิฟเวาเชอร์ร้านทำผม  สปาผิว....คอร์สรักษาสิว....เพื่อให้อีผีเฮี้ยนคนนี้ดูดีขึ้นจนเกือบ ๆ จะเหมือนนางฟ้า




มันคุ้มกันจริง ๆ น่ะเหรอ



'พี่เคี้ยงไม่เคยมีความรักพี่เคี้ยงไม่เข้าใจม้งหรอก....'



คำพูดของอิหม่งม้งลอยขึ้นมา  แม้แต่มันก็ยังรู้จักความรัก  ถึงจะเป็นรักแบบเด็ก ๆ ก็เถอะ  ป๊าเองก็รักแม่ของฉัน  ถึงแม้ว่าแม่จะทำเอาไว้เจ็บแสบ



'แกคือของขวัญที่ดีที่สุดที่ผู้หญิงคนนั้นทิ้งไว้ให้ป๊าไงไอ้ลูกรัก....'


ฉันก็มีค่าสินะ.....ฉันน่ะ....อยากมีเงินเพื่อที่ทุกคนจะได้สบายจนลืมคิดถึงศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์  ฉันหลงไปกับสิ่งที่เป็นวัตถุนิยม  เพียงเพราะฉันคิดเอาเองว่ามันจะทำให้ฉันดูมีคุณค่ามากขึ้น


ฉันจะซื้ออาหารเสริมแพง ๆ ให้ป๊า  ซื้อบ้านหลังใหญ่ ๆ ให้แกเอาไว้แต่งเมียเด็ก  ซื้อเกมส์ให้อีม้ง  ส่งมันเรียนหนังสือสูง ๆ ถ้ามันสอบไม่ติดมหาวิทยาลัยภาครัฐ  ฉันก็จะกระเสือกกระสนให้มันเรียนในมหาวิทยาลัยเอกชนที่ดีที่สุด


บางครั้งฉันก็เหนื่อย....



ไหนล่ะสิ่งที่ตอบแทนความเหนื่อยของฉัน  สิ่งที่ฉันอยากได้จริง ๆน่ะ



มันก็แค่ไหล่กว้าง ๆ ของใครสักคนให้ฉันได้เอนซบเท่านั้นเอง

“คุณกลับไปได้แล้วมั้งเคี้ยง”

เสียงเข้ม ๆ ที่เจือความไม่พอใจนั้นเรียกสติของฉันให้กลับคืนสู่สภาวะปัจจุบัน


ฉันนั่งฟังพวกเขาคุยกันหลาย ๆ เรื่อง  โดยเริ่มที่เรื่องงานก่อน  แล้วหลังจากนั้นส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องรสนิยมกับไลฟ์สไตล์  ไม่มีช่องให้ฉันแทรก  แล้วฉันก็ไม่คิดจะแทรก  อีปาล์มพยายามจะชวนฉันคุยด้วยอย่างเกรงใจ  แต่ฉันก็ทำได้เพียงแค่ส่งยิ้มบาง ๆ ให้   จนกระทั่งมันขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แล้วหัวหน้าก็ทำเสียงโหดใส่ฉัน

“ถ้าคุณอยากจะเนียนกินฟรี  วันหลังผมจะพาคุณมาเลี้ยง  แต่ไม่ใช่วันนี้เคี้ยง”
“ค่ะ....เคี้ยงก็กำลังจะกลับ  แต่กลัวว่าน้องมันจะสงสัย....เพราะเคี้ยงเป็นคนพามันมา...”
“ตอนนี้ก็กลับไปได้แล้วล่ะเคี้ยง  รีบไปซะก่อนที่น้องเค้าจะกลับมา  แล้วคุณจะมัวมากลัวเด็กมันสงสัยจนไม่กล้าขยับไปไหนอีก  ที่เหลือผมจัดการเอง”
“หัวหน้าบอกมันก็ไปก็ได้ค่ะ  ว่าเคี้ยงต้องรับน้องที่โรงเรียนกวดวิชาแทนป๊า  โชคดีนะคะ”


เจ็บว่ะกู......เหมือนเป็นตัวอะไรสักอย่างที่แม่งโครตจะไร้ค่า




หมดประโยชน์ก็ถีบหัวส่ง  ก็ใช่ไง   จะว่ากันไม่ได้หรอก  เพราะหัวหน้าแกก็หมดกับฉันไปเยอะ  ฉันได้ยินเสียงอีปาล์มตะโกนเรียกตามหลังแค่หนึ่งครั้งเท่านั้น  แล้วฉันก็ไม่ได้ยินอะไรอีก  เพราะเอาแต่เดินลิ่ว ๆ จากมา  บ้าน่า  นี่ฉันกำลังร้องไห้เหรอ....


ก็ไม่ได้คิดอะไรไง....ไม่เคยคิดอะไรทั้งนั้น  ความรักแม่งไร้สาระ  ความรักแบบนั้นมันไม่มีจริงสำหรับคนอย่างมึงหรอกอีเคี้ยง.....ตื่น!!!!



ฉันเตร่อย่างตุ๊ดจรจัดไปตามร้านรวงต่าง ๆ ริมถนน  ฉันนั่งรถเมล์สายโน้น....สายนี้....ขึ้นดะไปหมด  ฉันอยากจะไปไหนก็ได้ให้มันพ้น ๆ ไม่รู้สิวันนี้ฉันเหนื่อย  รถติดก็ลงเดิน  ฉันอยู่ที่กรุงเทพมาก็นานแล้ว  แต่ก็มีอีกหลายแห่งที่ไม่ค่อยจะคุ้นตาฉันสักเท่าไหร่  ฉันชอบเวลารถเมล์มันวิ่งไปเรื่อย ๆ ให้ลมเย็น ๆ ตีหน้า  แต่วันนี้อากาศดูจะไม่เป็นใจนัก


ฉันซื้อพัดจากคุณยายท่าทางน่าสงสารมาอันหนึ่ง  ก่อนจะเดินมาเจอคุณยายอีกท่านหนึ่งที่ขายพัดแบบเดียวกัน  แล้วฉันก็ซื้ออีก.....


ตอนนี้ฉันอยู่ไหนนะ  แล้วฉันจะกลับบ้านถูกมั้ย  เสือกอยากจะติสต์  เสือกอยากจะเป็นนักผจญภัย  ฉันหยุดอยู่หน้าร้านชาชักที่คนขายหล่อโครต ๆ ก่อนจะควักเงินซื้อมาสามแก้ว  แล้วฉันก็หาที่นั่งสงบ ๆ เพื่อจัดการกับมัน


อีเด็กปาล์มส่งข้อความมาหาฉัน....ไม่รู้สิ  ตอนนี้ฉันหงุดหงิดเสียจนแอบเกลียดมันไปแล้ว....แค่ตอนนี้นะ  ก็ดูข้อความที่มันสะเออะส่งมาสิ  น่าหมั่นไส้ไหม....



[[หัวหน้าแกใจโครต ๆ เลยพี่เคี้ยง  เนี่ย  แกจะพาผมไปดูคอนเมทัลลิกาสิ้นเดือนนี้  เจ๋งงงงง  เหยดดดดดด!!!!]]



ไอ้หัวหน้าเอ๊ย....บอกแล้วไงว่าถ้าจะจริงจังกับใคร  อย่าใช้เงินซื้อ....ค่าตั๋วคอนเสิร์ตน่ะมันอาจจะจิ๊บ ๆ สำหรับนาย....แต่ไม่รู้สิ  คนเขาจะมองว่านายเป็นป๋าที่ใช้เงินฟาดซื้อเด็ก  ฉันเคยเตือนคุณแล้ว....คุณประวิทย์  ทำไมไม่รู้จักจำฮึ  ใช่ว่าทุกคนจะหน้าเงิน  แล้วก็บูชาเงินแบบอีเคี้ยงคนนี้นะเว้ยยยย




เขาเรียก....original....



เอาเหอะ....ถึงฉันจะหน้าเงิน  ฉับคบคนที่เงิน  แต่สำหรับเพื่อนแล้ว  ฉันคบกับมันด้วยใจ......เห็นงี้ฉันก็คนมีเพื่อนนะ  ถึงจะมีน้อยกว่าคนอื่นเขาก็เถอะ




อีอาร์มกูคิดถึงมึงจัง
.
.
.
.
.
.
.




“เอาเงินกูคืนมา  แล้วมึงมานี่กับกูเลย”


ไอ้หน้าอ่อนทวงเงินจากฉันก่อนจะพยายามฉุดกระชากลากถูกฉัน  ที่ตัวใหญ่กว่ามันไม่รู้กี่เท่า....ก็ฉันน่ะร้อยเจ็ดสิบเจ็ด  แต่มันแค่ร้อยหกสิบห้า  ฉันขืนตัว  และแน่นอน  ไม่มีทางเสียหรอกที่ฉันจะคืนเงินน่ะ

ก็ในเมื่อฉันทำงานสำเร็จแล้วนี่นะ

“เป็นบ้าอะไรอีกยะ  งานก็สำเร็จแล้ว  จะให้ฉันรับผิดชอบอะไรอีกฮึ?...”
“ไม่ต้องรับ....กูรับเอง  กูจ่ายมึงไปสองพันใช่มั้ย  ไม่คืนก็ไม่เป็นไร  แต่มึงมากับกูเดี๋ยวนี้เลย”
“จะไปชั้นไปไหนอีบ้า....การี้ดดดดดด....การี้ดดดดดด”
“ฮึ่บบบบบบ......ก็ไปทำให้เรื่องมันถูกต้องไงวะ  กูทนใช้ชีวิตมัธยมปลายด้วยความรู้สึกแย่ ๆ แบบนี้ไม่ได้หรอก”


มันลากฉันไปสนามบาส  ที่ซึ่งไอ้พวกหัวโจกรออยู่  มันไม่ได้รอหรอก  มันก็แค่ซ้อมบาสของมันไปตามปกติ  พวกมันดูงงนิด ๆ เมื่อไอ้หน้าอ่อนควักเงินของมันส่งให้ไอ้ตัวที่ดูแล้วหล่อที่สุด   และน่าจะเป็นตัวหัวหน้าสั่งการ  ในเรื่องที่มันคิดมาแล้วว่าคูล....เจ๋ง....ขำ....ฮาสาดดดด


“เหี้ยอะไรของมึงไอ้เตี้ย”
“เอาเงินของพวกมึงคืนไป  กูไม่อยากได้แล้ว”
“ทำแบบนี้หมายความว่าไง”
“หมายความว่ากูกับอีตุ๊ดนี่หลอกพวกมึงไง  เก็ทยัง  พวกกูแกล้งจีบกัน  แล้วกูก็แกล้งหักหน้ามันต่อหน้าพวกมึง  ที่จริงแล้วอีตุ๊ดนี่มันไม่ได้โง่อย่างที่พวกมึงเข้าใจหรอกนะ  กูก็ไม่ได้โง่  พวกมึงนั่นแหละที่โง่  แล้วกูก็ไม่อยากจะเข้าทีมมึงแล้ว  กูว่าแม่งไม่เห็นจะเจ๋งซักเท่าไหร่เลย  ใช่มั้ยเพื่อนเคี้ยง?”

บ๊ะ.....ไอ้หน้าอ่อนใส่เป็นชุด  อีเคี้ยงได้แต่ยืนเอ๋อ  กลืนน้ำลายไปพลาง  สบตากับพวกหนุ่มหล่อที่กำลังเดือดปุด ๆ ไปพลาง....จะโดนกระทืบมั้ย?....หรือว่ากูจะโดนชู๊ตแทนบาส  ก็พวกมันเป็นนักบาสนี่นะ  ไม่ใช่นักฟุตบอล

แต่ไอ้หน้าอ่อนก็ยังไม่หยุดที่จะใส่เป็นชุด

“บอกเค้าไปสิ  ว่าเราอ่ะเพื่อนกัน  พวกเราน่ะเจ๋งสุดแล้ว  แล้วก็ไม่อยากได้เงินของพวกมัน  หึ  กูก็แค่อยากจะเห็นพวกมึงเล่นเกมส์โง่ ๆ ก็เท่านั้นแหละ  ไอ้พวกลูกคุณหนู....คิดว่าตัวเองเจ๋งแล้ว  ถุย  เงินเดิมพันแค่นี้อ่ะ กระจอกว่ะ  ป๊อด.....”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.





“เจ็บมั้ยแก”



ฉันนั่งมองมัน  เอามือเล็ก ๆ ของมันปิดตาเอาไว้  แหงล่ะ  โดนชกเข้าให้จัง ๆ เลยนี่นะ  มันห่อไหล่ลู่  พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่

“จบกันที”
“ทำแบบนี้ไปทำไม  ทุกอย่างที่ทำมาพังหมดแล้ว  แกเกือบจะได้คัดตัวแล้วนะ  อาจจะได้เป็นตัวสำรองก็ได้”
“กู้ศักดิ์ศรีให้มึงไง....รู้มั้ยว่าพวกมันพูดถึงมึงยังไง  ทั้งที่มึงออกจะเจ๋ง  มีแต่กูที่รู้ว่ามึงเจ๋ง  แล้วกูก็อยากจะเป็นเพื่อนกับมึง  มากกว่าเป็นขี้ข้าให้พวกมัน”
“ถึงจะพูดแบบนั้น  แต่ชั้นก็ไม่คืนเงินให้แกหรอกนะ”
“เก็บไว้เถอะ  เห็นว่าที่บ้านลำบากนี่”
“รู้ดีชะมัด”
“เป็นเพื่อนกันนะเคี้ยง  กูชอบมึง  ไม่รู้ดิ  มึงไม่เหมือนคนอื่นดี  เหมือนจะสะตอแต่ก็จริงใจ”
“ชั้นมันอีหน้าเงิน  ใคร ๆ เค้าก็รู้....ชั้นยังมองไม่เห็นความจริงใจของตัวเองเล้ย  นับประสาอะไรที่แกจะมาเห็นยะ”
“แต่มึงก็ไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง...ถูกป่ะ”

เออ.....ไอ้รู้ดี.....ไอ้คนฉลาดล้ำโลก  ฉันมองหน้ามัน  หน้าจืด ๆ กำลังส่งยิ้มแหย ๆ ที่ดูแล้วโครตจะขี้แพ้  แต่คนขี้แพ้น่ะมันน่าจะเป็นฉันมากกว่า  ก็เมื่อครู่นี้มันเพิ่งจะพิสูจน์ให้ฉันเห็น  ว่ามันน่ะเจ๋งแค่ไหน  โครตจะเป็นคนจริง....บ้าดีแท้


“เฮ้ออออ  ชั้นน่ะชอบบินเดี่ยวนะ  เพราะฉะนั้น  ถ้าจะมาเป็นเพื่อนกันแล้วล่ะก็  ห้ามมาเป็นตัวถ่วงชั้นนะยะ  รับปากได้มั้ย.....นังอาร์ม”
“เรียกนังอาร์มเดี๋ยวกูต่อยเลย.....ได้ครับผมอีเคี้ยง...กูจะว่านอนสอนง่าย  กูให้สัญญา”
“เพื่อนกันนะ”
“เพื่อนกันแน่นอน”
“ตื่นเต้นชะมัด  ชั้นไม่เคยมีเพื่อนมาก่อนเลย”
“ฮ่าฮ่า...เดี๋ยวก็ชิน”
.
.
.
.
.
.
.
ฉันกดโทรศัพท์...โทรหาคนที่ฉันอยากจะเจอมากที่สุดในเวลานี้  ไม่รู้สินะ  หลังจากเอาแต่คิดเรื่องเก่า ๆ มาทั้งวัน  ฉันก็เจอแล้วล่ะ  ไหล่ที่จะให้ฉันซบน่ะ ฉันอยากเป็นนางเอกเอ็มวี  อยากร้องไห้  อยากร้องไห้ออกมาดัง ๆ แล้วก็มีคนคอยปลอบฉัน.....เสียงโทรศัพท์นั้นดังอยู่ไม่กี่อึดใจ  ก็มีคนรับสาย....

“อาร์ม...มึงออกมาหากูได้มั้ย  วันนี้กูแมร่งโครตเหงาเลย  มาเจอกูหน่อยนะเพื่อนนะ”
“รอกูอยู่ตรงนั้นแหละ  เดี๋ยวกูจัดให้”



ฉันว่าฉันเปลี่ยนมาจับอีอาร์มทำผัวดีกว่า
.
.
.
.
.
To be con


แอบมาอีกหนึ่งตอนค่ะ  ตอนนี้รันทดนิด ๆ แบบดราม่าบ้างอะไรบ้าง 
.………………………………………………………………………………………
แถมท้ายด้วยบทบรรยายแบบไม่มีอีเคี้ยง
.
.
.
.
.




เด็กหนุ่มผิวขาวจัด  จ้องมองร่างเล็ก ๆ ที่อวบนิด ๆ กำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าออก  จนเหลือแต่เพียงชั้นในสีขาวลายการ์ตูน


จะว่าไปไอ้หม่งม้งมันก็ขาวเหมือนกันแฮะ....ถึงจะขาวสู้ลูกคนมีเงินอย่างนายเฟิร์สช๊อยส์ไม่ได้ก็เหอะ

“นี่นายจะอาบน้ำกับเราจริง ๆ เหรอม้ง”
“เออจิ....ก็นายชวนเรานี่  นายก็ถอดบ้างสิ  เราจะได้ไปเล่นอ่างน้ำวนกัน  ที่บ้านเรามีแต่ตุ่มกับฝักบัวน่ะ  ตื่นเต้น ๆ ๆ”
“เฮอะ...นายนี่มันบ้านนอกชะมัด”
“ก็เราไม่ได้รวยแบบนายนี่....ชิส์”

พ่อหนูม้งค่อย ๆ หย่อนตัวลงไปในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่  อ่างแบบมีระบบน้ำวนช่วยให้ผ่อนคลาย  อากาศนั้นร้อนชื้น  แต่ที่บ้านของนายเฟิร์สนั้นแสนจะเย็นฉ่ำ  ไอ้หมอนี่ถึงจะขี้เก๊ก แถมยังชอบหักหน้าตนต่อหน้าสาว ๆ ไปบ้าง  แต่พ่อหนูม้งก็ชักจะเริ่มมองเห็นข้อดีของนายคนนี้มากขึ้นเสียแล้วสิ  ทั้งสอนการบ้าน  ช่วยติวคณิตศาสตร์  แถมยังพามาเล่นเกมส์ที่หน้าจอใหญ่บึ้ม  เลี้ยงขนมอร่อย ๆ แถมยังได้มานอนแช่น้ำเย็น ๆ แบบนี้อีก...


“เราถอดกางเกงในได้มั้ยเฟิร์ส  เวลาอาบน้ำเราไม่ชอบใส่น่ะ  มันอึดอัด”
“เอ่อออ......ตามใจนายสิ  นายไม่อายเราก็ตามใจ”
“ไม่เห็นต้องอายเลยเฟิร์ส....เราอาบกับลุงออกบ่อยไป  เราก็แก้ผ้าหมดเลย......ของลุงนะใหญ่บึ้ม  เรายังเคยจับเลย  ลุงบอกว่า  เดี๋ยวพอเราโตเป็นหนุ่ม  เราก็จะมีแบบที่ลุงมีบ้างเหมือนกัน”
“อะไรนะ  นี่นาย....นี่นาย.....นายอาบน้ำกับไอ้หมีนั่นด้วยเร๊อะ   ไม่ใช่เราหรอกเรอะที่ได้อาบกับนายเป็นคนแรกน่ะ  อะ..อะ..อะ....อะไรฟะ....ไม่ยอมอ่ะ....ไม่ย๊อมมมมมม”
“ทำเหมือนนายไม่เคยอาบกับพ่ออย่างนั้นแหละ....แล้วก็อย่ามาเรียกลุงเราว่าไอ้นะ  เราไม่ชอบ  เราอ่ะรักลุงยิ่งกว่าพ่อแท้ ๆ ซะอีก  เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว....”



ไรฟะ....อิจฉาไอ้ลุงหมีนั่นชะมัด   บ้า ๆ ๆ ๆ ......หม่งม้งน่ะ  ของเฟิร์สช๊อยส์ต่างหาก  เค้าต้องได้เป็นคนแรกที่เห็นสิ....


พ่อหนูหน้าหล่อเศร้าได้ไม่นาน  ก็มีอันต้องใจเต้นอีกครั้ง  เมื่อปราการด่านสุดท้ายของนายหม่งม้ง  ถูกเจ้าตัวถอดมันออก







จบเหอะ 55555+

หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 06-05-2012 15:31:20
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: เปนกำลังใจค่ะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 06-05-2012 18:34:03
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh:
โธ่คุณพี่คะ
ทำให้น้องอินน้ำตาแทบไหลพรากๆเพราะสงสารน้องเคี้ยง
แต่ไหงมาหักอารมณ์น้องให้ฮาจนเหงือกบาน
ด้วยอินังเฟิร์สชอยเด็กบ้านี่ละค้า
 :jul3: :laugh:
วันนี้น้องเคี้ยงมาม่าได้โล่ห์จริงๆ
แต่จะว่าไป....
หันมากินอิอาร์มท่าจะดี
แถมให้น้องเคี้ยงรุกด้วยสิค้า
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก ต้องมันส์แน่ๆค่า
 :z1: :laugh:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-05-2012 23:30:55
ชอบอิ นู๋หม่งม้งกับเฟิร์สช้อยมากเลยอ่ะ แลมันดูน่ารักมาก
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 07-05-2012 01:12:11
หนูม้งกับตาหนูตัวเลือกแรก ติดเรท ฉ นะคะ กร๊ากกกก

หักอารมณ์มาฮากันแบบตั้งตัวไม่ทัน
ถึงอย่างนั้นก็อยากบอกว่า ... โอ๊ย !! มันโดนค่ะ อาร์มอ่ะ ปลื้มเลย
คนจริง จริงจัง สุดยิดดดดดดดด ที่สุดอ่ะ!!!! แมนโคตร เท่กินขาด
ขอให้ได้มาเป็นฝาละมีจริงๆ เหอะ สงสารเคี้ยงจะแย่
ได้แต่หวังว่าเคี้ยงจะมีไหล่ให้ซบซักที เฮ้อ...
ฮึก น้ำตาจะไหล ไอ้คุณประวิทย์ แม่ง เลว
ใจร้ายสุด ไล่เขา ทำกับเขาเหมือนเขาเป็นกระดาษห่อขนม
พอกะขนมได้ก็ขยำกระดาษไปทิ้ง
ไอ้ฟายยยย ช่างหารู้ไม่ว่ามันเป็นกระดาษที่ส่งไปชิงโชคได้
โง่บรรลัย ฮา!
ถ้าไม่รู้ว่าเคี้ยงเขาทำเพื่ออะไร เพื่อใครก็ไสหัวไปไกลๆ ไป๊

รอตอนต่อไปค่า (แอบกลับไปขำบทอิหนูม้งอีกรอบ กร๊าก)
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 07-05-2012 01:44:50
ชอบเรื่องนี้อะ อ่านเพลินดี ฮาด้วย
เคี๊ยงตลก ฮา น่ารักดี แต่ชีวิตนางดราม่ามากอะ น้ำตาแทบไหล
คู่รองน้องเฟิร์สกับเด็กม้ง คู่นี้ก็น่ารักอีก
......มาต่ออีกไวๆนะค๊าบบบ  :ped149:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 07-05-2012 02:47:16
เอาละสิคะ เเม่สื่อชักเรื่องเข้าตัวเองจนได้

เเบบนี้มันจะเเย่เอาน่ะสิคะ จากที่ว่าจะชิลๆ ดูดเงินเล่นๆ

งานนี้ท่าจะไม่ ง่าย เเล้วแอร๊ยยยย
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: yingza2010 ที่ 08-05-2012 19:26:57
เคี้ยงชอบผู้จัดการเหรอ?
อ่านตอนนี้น้ำตาไหลเลย เฮ้อออ
คิดตาเลยว่า ทำไงได้ก็เรามันขี้เหร่
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 12-05-2012 23:24:52
แอบสงสารเคี้ยงเบาๆ แล้วเคี้ยงจะหันไปจีบอาร์มเรอะ?


เอ่อคู่เด็กน้อยนี่มันจะน่ารักไปแล้ว มีแอบตัดจบ (ม่านหมอกศีลธรรมเหรอ? ฮ่าๆๆ)
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 20-05-2012 03:15:38
น้ำตาไหลว่ะจิงๆ โครตชอบเรื่องนี้อะมาต่อเร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: killerofcao ที่ 20-05-2012 06:14:34
โอ๊ยยยยย เศร้า สงสารเคี้ยง อือ อ่านไปน้ำตาก็ไหลอ่ะเคี้ยง  :sad4:
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 20-05-2012 07:13:26
มาเกาะขอบรออีกเรื่อง
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 20-05-2012 10:26:43
อาร์มน่ารักกว่าที่คิดไว้ทีแรก ส่วนคู่น้องเฟิร์สชอยท์กับหม่งม้งนี่ฮาจริงแล้วน้องม้งมันจะรู้ตัวเมื่อไหร่น้อว่าเพื่อนสนิทคิดแทงข้างหลังเข้าให้แล้ว
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 21-05-2012 22:28:42
ชอบค่ะสนุกดี
ชีวิตเคี้ยงน่าสนใจมากๆ
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 21-05-2012 23:30:30
รอจร้า
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 21-05-2012 23:54:55
เปลี่ยนมาจับอาร์มทำผัวดีกว่าค่ะเฮี๊ยน 55555555555  o13
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 22-05-2012 09:07:53
ตามมาอ่านจากลิ้งในเรื่องเดย์เหย่ค่ะ
เรื่องนี้เป็นอีกแนวหนึ่งที่ชอบเหมือนกัน

ตอนอ่าน ทั้งฮา ทั้งเศร้า อินสุดๆ

เคี้ยงเป็นคนดีนะค่ะ  แต่ไม่ใช่คนดีแบบไร้เดียงสา เธอเป็นคนดีแบบรู้เดียงสา
รู้ว่าตัวเองต้องทำอะไร   เพื่อใคร   แต่ยังไม่รู้ว่าจริงตัวเองต้องการอะไร
แต่ถึงอย่างนั้นก็อย่างที่ลุงหมีบอกเคี๊ยงเป็นคนที่เอาตัวรอดได้ 
เคี้ยงต้องพบผู้ชายที่เคี้ยงสามมารถสูบได้ทั้งเงิน  ทั้งใจในสักวันแน่  สู้ๆนะเคี้ยง
เพราะเธอเป็นตุ๊ดเอา(ตัวรอด)อยู่แล้ว   อั๊ยย๊ะ!!!
หัวข้อ: Re: เรื่องสั้น : รักต้องสูบ ปฏิบัติการสูบ 1.3 [06/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 27-05-2012 02:18:10
ร๊ากกกกกต้องสูบ.....


ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ




เสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม  บรรยากาศแสงสี  และผู้คนที่รายล้อมอยู่รอบตัวฉันในตอนนี้  ทำให้ฉันสำเหนียกได้อย่างแจ่มแจ้ง  โดยไม่เข้าข้างตัวเองว่า.....




นี่มันไม่ใช่ที่สำหรับฉัน!!!!


ก็อารมณ์ไม่นึกฝันว่าจะได้มาแด๊นซ์กระจายนี่นะ  เสื้อแสงมันก็เลยธรรมดา  หนักไปทางปอน ๆ ถึงผับจะมืดจนมองไม่ออกว่าใครแต่งตัวกันแบบไหนก็เถอะนะ  แต่ก็อดรู้สึกด้อยไม่ได้อยู่ดีแหละ

“เต้นสิปลวก  มึงกำลังเศร้าก็จงเต้นซ้า......ยิปปี้โย่ววว....ยิปปี้เย่....”

เพื่อนอาร์มบึ่งมาหาฉัน  ด้วยเวลาที่เร็วอย่างไม่น่าเชื่อ  มันแย่งชาชักของฉันไปจากมือ  แล้วดูดจนเกลี้ยง  มีสามแก้ว  มันฟาดไปสอง  ไม่แปลกใจที่ตัวมันถึงได้ตันเป็นขนุนแบบนี้  แต่นั่นแหละคือความน่ารักของมัน  ไอ้เพื่อนรักร่างอวบ  ปัญหาของฉันนั้นใหญ่สำหรับมันเสมอ  ต่อให้ติดงานหรืออะไรที่สำคัญแค่ไหน  ถ้าไม่ใช่ธุระเกี่ยวกับทางบ้าน  มันก็จะยอมทิ้งทุกอย่าง  เพื่อมาปลอบฉันก่อน....แต่ก็ไม่ได้รบกวนมันบ่อย ๆ หรอก  เกรงใจ!!!!  อ้าว....อีเคี้ยงก็เกรงใจคนอื่นเป็นนะเฮ้ย

และสเต็ปการเต้นสุดเพี้ยนของมัน  ก็ทำเอาฉันขำกลิ้งทุกครั้งไปสิน่า  ฉันแอ๊บแอ้เป็นนางเอกมิวสิคอยู่ได้ไม่นาน  เมื่อดีเจเปิดเพลงโปรดของฉัน....

ก็ไม่เชิงหรอก....แบบ...ถ้าเป็นเพลงแบบที่เป็นเพลงโปรดของฉันจริง ๆ มันต้องประมาณยูโรบีทเฉิ่ม ๆ หน่อย  ไม่ก็เพลงประมาณไทรอัมพ์ คิงส์ดอม  บาร์บี้เกิร์ล....มิคกี้....วีว่า...ลา...เรดิโอ  ประมาณนั้น....แบบสมัยสาว ๆ ฉันก็เฮ้วเอาการอยู่  พวกคุณลองนึกภาพตุ๊ดหัวโปก  ใส่ขาสั้นเสมอจิ๋ม  สวมเสื้อฟิต  โพกผ้าเดินเฉิดฉายแถวอาร์ซีเอสิ  อุบ๊าททททว์....อุบาทว์  นั่นแหละอีเคี้ยงในยุคเกรียนติ่ง....


แต่ในเมื่อตอนนี้เค้าฮิตเลดี้กาก้ากัน  ฉันว่ามันก็โอเคแหละ   รู้ตัวอีกทีก็เต้นไปกับเพลงของเจ้าหล่อนเสียแล้ว


ตลกดีเนอะ  นึกถึงสมัยนั้น  ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้อยากมาเที่ยว  ไม่ได้อยากจะแต่งตัวให้คนอื่นเขาหัวเราะเยาะ  แต่ด้วยค่านิยมของสังคมกะเทยเด็กในตอนนั้น  ทำให้ฉันไม่มีทางเลือก  ฉันก็เลยต้องตามน้ำไปกับเขา  แต่พอได้เป็นเพื่อนกับอีอาร์ม  ชีวิตของฉันก็เปลี่ยนไป


ฉันได้เป็นตัวเอง  อย่างที่ฉันอยากเป็น  ไม่ต้องคอยประจบพวกกลุ่มตุ๊ดขาใหญ่  เพื่อให้ตัวเองนั้นมีตัวตน  หรือมีส่วนร่วมในกลุ่มอีกต่อไป....


“ท่าเต้นมึงจัญไรโครตอาร์ม”
“อาร๊ายยยย กูมิได้ยิน  เสียงมันด๊างงงงงง  ดื่ม ๆ ๆ ๆ ชนแก้วตุ๊ด”

เราเต้นกันสุดเหวี่ยงจนเกย์เก๋โต๊ะข้าง ๆ หันมามองในความจัญไรเรื้อนของพวกเรา  ฉันชอบเต้นเซ็กส์ซี่   แต่แมร่งเอ๊ย  ท่าเต้นแบบเยิงตีน  ยั่วประสาทชาวบ้านแบบที่เรากำลังเต้นอยู่เนี่ยสิ  ตัวตนเลยค่ะคุณขา



เต้น ๆ ๆ ๆ ๆ


จนในที่สุดก็มีหนุ่มคนหนึ่งสนใจฉัน  เห็นมั้ย  ผู้ชายชอบอะไรดิบเถื่อน  พวกแบ๊ว ๆ น่ะหลบไปให้ไกล  พ่อตาคมผมหยิก  เดินตรงมายังพวกเรา  ก่อนจะยกยิ้ม  โถ....พ่อเทพบุตรของเคี้ยง  เสื้อนั้นฟิตรัดโชว์กล้ามได้อีก  เป้ากางเกงก็แน่นได้อีก  ไม่ได้ไปจับของเขาร๊อก....แค่มองด้วยตาเฉย ๆ พี่ท่านเล่นทรงเดฟฟิตเปรี๊ยะ  แต่งตัวแร่ดจนกะเทยยังอาย  อีเคี้ยงในชุดอยู่บ้านนั้นแพ้ราบคาบไปเลย....






“นายแก้มป่อง  เราขอเบอร์นายได้แม๊ะ”

ฉิบหายแล้ว  ไม่ได้มาจีบกูหรอกเร๊อะ!!!
.
.
.
.
.


“คบกับมึงแม่งซวยตลอด  มีแต่ตัวผู้มาขอเบอร์  อี๋.....”
“ขอโทษนะยะที่ทำแกซวย”
“เฮ้ย....ไม่ใช่งั้น  ไม่เกี่ยวกับมึง   พวกมันแม่งคิดเองเออเอง....ว่าต้องเป็นยังงั้นยังงี้.....ชินแล้ว”
“มีผู้ชายมาขอเบอร์บ่อยเหรอ”
“ไม่บ่อยหรอก  เฉพาะตอนอยู่กับมึงแหละ”
“เห็นมั้ยชั้นทำแกซวย”
“โว๊ะ.....นอยด์ตลอดเพื่อนกู”


หลังจากที่เผ่นจากเกย์กล้ามปูตัวใหญ่ยักษ์  ที่พยายามจะมาลวนลามอีอาร์ม  จับนู่นลูบนี่คลำนั่น  เราสองคนก็ออกมาเดินเตร่ข้างนอก  ก่อนจะตัดสินใจโบกแท็กซี่กลับไปที่หอมัน  ซึ่งอยู่ใกล้กว่าบ้านฉัน  พวกเราเปลี่ยนแผนกันนิดหน่อย  เปลี่ยนเป็นซื้อเบียร์ที่เซเว่นใต้หอมัน  แล้วไปดื่มกันสองต่อสองดีกว่า



แหม....ถ้ามันปล้ำฉันทำเมียก็ดีสินะ


ก็....บางทีก็หวั่นไหว  เวลาที่มีคนมาทำดีด้วย  ขนาดหัวหน้าแกหวังผล  ฉันยังเคลิ้ม  นับประสาอะไรกับผู้ชายดี ๆ อย่างมัน  ที่รู้จักมักจี่กันมานาน...เอาวะ  ได้เพื่อนก็ไม่เลว  จะได้เปิดซิงกับเขาเสียที  ชีวิตนี้ก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว

“ห้องรกเหมือนเดิม”
“แหม....ก็ห้องผู้ชายอ่ะนะ”

เราช่วยกันจัดโต๊ะ  ก็โต๊ะญี่ปุ่นสำหรับเขียนหนังสือนั่นแหละ  มันถอดเสื้อออก  แบบ....ไม่อยากพูดนะ  ว่าแมร่งโครตซ่อนรูปเลย  กล้ามเป็นกล้าม  ขัดกับหน้าบาน ๆ ตาตี่ ๆ เหมือนหมาญี่ปุ่นนั่นดีนักแล....

“ปัญหาชีวิตเดิม ๆ อีกล่ะสิ.....”
“ก็ไม่เชิงหรอก”
“คราวนี้เป็นเรื่องอะไรล่ะ”
“เรื่องผู้ชายน่ะ”
“ผู้ชาย!!!!.....ไม่ใช่ป๊าแกหรอกเรอะ”
“รายนั้นอ่ะยิ่งแก่ก็นิ่งขึ้นเยอะ  ไม่ค่อยทำอะไรน่าเป็นห่วงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว”
“งั้นใครทำมึง  บอกกูมา....เดี๋ยวกูไปต่อยให้  รินดิ....รินให้ป๋าหน่อยอีหนูเคี้ยง  กระหายนิ”


หวั่นไหว.....หวั่นไหว  ทำไมมันเท่ห์แบบนี้นะ  นี่ฉันมองข้ามของดีดีอย่างมันไปได้ยังไง  อีเคี้ยง....ฟายนะมึงอ่ะ


“ไม่มีอะไร  ไม่มีใครทำอะไรชั้นทั้งนั้นแหละ  ชั้นทำตัวเองล้วน ๆ”
“เล่าให้เพื่อนฟังด๋ายป่ะ”
“ได้....แต่รับปากก่อนสิ  ว่าแกจะไม่ด่าชั้น....”


แล้วฉันก็เล่าทุกอย่างให้มันฟัง  ขอข้ามช่วงนี้ไป  เพราะพวกคุณคงจะได้อ่านกันมามากพอแล้ว  มันรับฟังฉันโดยที่ไม่ปริปาก  จนกระทั่งฉันเล่าจบ  มันก็สบถออกมาคำหนึ่ง

“ฉิบหาย”
“ไม่ขนาดนั้นมั้งแก”
“บรรลัยมาเยือนมึงแล้วเคี๊ยง  เสือกไปหลงรักเค้าจริง ๆ กลายเป็นมึงที่เป็นเหยื่อ  สถานะของพวกมึงมันกลับขั้วกันแล้ว  อัน-ตะ-ราย สุดๆ”
“ก็เค้าหล่อ...ดูดี...ไนซ์....ตำแหน่งหน้าที่การงานก็โอเค  ไฟแรง ดาวรุ่ง  มั่นคงน่าฝากผีฝากไข้  แล้วก็ไม่เกินเอื้อมจนเกินไป  ลงตัวจนน่าขนลุก  เป็นแกแกจะไม่คิดเลยรึ  เฮ้อ....”
“แต่ถ้ามึงผ่านมันไปได้  แล้วทำทุกอย่างได้สำเร็จตามเป้า  มึงก็คงจะเจออะไรที่ดีกว่า  แล้วพ่อกับน้องมึงก็จะสบาย  แต่ถามจริงเหอะ  ไม่เหนื่อยเหรอ  ทำเพื่อคนอื่น  แถมยังถูกคนเค้ามองมึงในแง่ลบอีก”

มันพูดถูก  บางครั้งมันก็เข้าใจฉันยิ่งกว่าใคร ๆ แม้แต่ป๊า  มันเป็นเพื่อนฉัน  มันรู้เบื้องหลังของฉันทุกอย่าง  เพราะงี้ไง  คุยกับมันแล้วถึงได้สบายใจ  มันทำให้ฉันรู้สึกอยากจะพึ่งพิง....เสียแต่ว่าไหล่ของมันคงจะเล็กเกินไปสำหรับฉัน  มันเลี้ยงครอบครัวฉันไม่ได้หรอก  แต่มันเลี้ยงหัวใจของฉันให้ฉ่ำชุ่มได้....นี่ฉันกำลังหน้ามืดใช่มั้ยเนี่ย!!!

“เคี้ยงมึงฟังกูนะเว้ย  คนเรามันจะได้ทุกสิ่งที่ต้องการไม่ได้  มึงต้องยอมปล่อยมือซักข้างหนึ่ง  แล้วมุ่งไปหาสิ่งที่มึงต้องการจริง ๆ”
“ถึงแม้ว่าชั้นจะไม่แฮปปี้งั้นเหรอ”
“บางทีคนเราก็คิดว่าสิ่งที่ตัวเองเลือกน่ะมันดีที่สุด  แต่สิ่งที่ดีที่สุด  ก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา...”
“อาร์ม”
“มึงสวยขึ้นจม  ซักวันคงจะมีเสี่ยรวย ๆ มาติดกับมึง”


ฉันจูบมัน....ไม่ได้จูบแบบลึกซึ้งหรอก  ฉันมันพวกทฤษฎีแน่น  แต่สอบตกภาคปฏิบัติ  หลังจากปากเราแตะกันอยู่ครู่หนึ่ง  เราก็ผละออกจากกัน  มันหน้าแดง  ส่วนฉันหน้าซีด....สติสตางค์ที่หายไปเริ่มกลับคืนมา

“ขอโทษ”
“เฮ้ยไม่ต้องขอโทษ  กูไม่คิดมาก”
“เออ..ห้ามคิดมากนะเว้ย  ชั้นมีแกเป็นเพื่อนคนเดียว  ขืนโดนแกเกลียด  ชั้นคงไม่เหลือใครนะ”
“ไม่มีใครเกลียดมึงลงหรอก  ถ้าเค้ารู้จักมึงเหมือนกูน่ะนะ  ว่าแต่....จูบกูทำไมวะอีนี่”
“เผื่อมันจะใช่  ฉันจะได้ปล่อยมือจากทางนั้น  ไม่รู้สิ  บางทีฉันน่าจะจริงจังกับงานที่ทำให้มากกว่านี้  แล้วเลี้ยงป๊ากับอีม้งด้วยลำแข้งของฉันเองดีกว่า....แหะ ๆ”

มันเอาไหล่กระแซะฉัน  ฉันก็กระแซะมันกลับไป  จะว่าไปแล้ว  ถ้าสมมติว่าเราสองคน....เกิดได้กันขึ้นมาจริง ๆ ฉันนึกไม่ออกเลยแฮะ  ว่ามันจะออกมารูปแบบไหน  เราคงเป็นคู่รักที่เกรียนบันลือโลก  ทำตัวเอะอะโวยวาย  เกะกะละลานไปตามประสาคนที่พยายามจะเจ๋ง  ช่างหัวเงิน...บ้าน...กระเป๋าแบรนด์เนม....ป๊าเองก็คงจะมีความสุขกับน้องคนขายน้ำปั่น  ส่วนอีม้ง  ถึงมันจะสอบไม่ติดมหาวิทยาลัยดี ๆ แต่มาคิดดูแล้ว  คนที่ประสบความสำเร็จหลายคนก็ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยดัง ๆ ซักหน่อย....


จะไปคิดแทนคนอื่นทำไม  ฉันควรจะมีความสุขซะที  พรุ่งนี้วันจันทร์ฉันจะไปลาออก  ออกมาอยู่บ้านเฉย ๆ ชาร์จแบตให้ตัวเอง  แล้วก็ไปสมัครเป็นนักเต้นอะโกโก้อย่างที่ฝันเอาไว้....


“อาร์ม....ชั้นว่าแกกับชั้น...”

เอาล่ะ  ฉันจะขอมันเป็นแฟน  หน้าด้านชิบหาย!!!  แต่ก็ไม่ได้ทำหรอก  เพราะประตูห้องของมันถูกเปิดออก  พร้อมกับการปรากฏตัวของใครบางคนเสียก่อนน่ะสิ



ขัดจังหวะที่สุด....บ๊ะ!!!!
 


“มึง.....บอกแล้วไงว่าอย่ามา”
“ใครอ่ะอาร์ม....หน้าเหมือนคนขับรถบรรทุก....เถื่อนชิบ”
“พี่ก็เป็นสามีของน้องอาร์มไงครับคนสวย  พี่ชื่อพี่ริท  ยินดีที่ได้รู้จัก”





พี่ริท....บ๊ะ....อีอาร์มมีผัว....ล่ำด้วย  กูจะเป็นลม  เพื่อนเป็นเกย์......









อั๊ยยยยยยยยย๊ะ!!!!
.
.
.
.
.

To be con




อะไรนะ?...สั้นไป?  5555+  ก็จะพยายามมาต่อให้บ่อยก็แล้วกัน  เพื่อชดเชยในความสั้น  เพราะนิยายก็จบไปสองแล้ว  เหลือเรื่องนี้เรื่องเดียว  ฉะนั้นเราก็จะมีเวลามาต่อบ่อยขึ้น

อันที่จริงตั้งใจจะต่ออีกหน่อย  เป็นเรื่องของไอ้หนูม้ง  ติดที่มันตัน  แล้วก็ง่วง  ก็ขอติดไว้ก่อน  คราวหน้าค่อยอ่านกันนะเบ่เบ๋

ปล. นิยายเรามันก็วนไปเวียนมาแค่เนี้ย....ตัวละครนายอาร์มก็ขอยืมมาจากอีกเรื่องหนึ่ง  เป็นนิยายที่จบแล้ว  ถ้าอยากอ่านก็ไปตามลิงค์นี้เลยจ้ะ

หวานใจไซส์มินิ : www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=25306.0
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 27-05-2012 04:00:21
อยากให้เคี้ยงควงหนุ่มหล่อไปเย้ยตาหัวหน้าจริง ๆ ชิชะ มาไล่กันได้
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-05-2012 04:08:51
เคี้ยงเอ้ย จะมีสามีเมื่อไหร่เนี่ย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 27-05-2012 06:19:37
กร๊าก น่าสงสารเคี้ยงดีไหม
เพื่อนหนูพบทางสว่างแล้วอ่ะค่ะเคี้ยง ปล่อยไปอีกคนเต๊อะ
ไว้ไปหาใหม่ข้างหน้าๆ

บอกแล้วนะคะว่าจะมาอัพบ่อย เค้าจำแม่นนะเออ
เกาะขอบจอรอตอนต่อไปค่ะว่า...

ใครคือคุณค่าที่เคี้ยงคูควร (จะเสียซิงให้) อั๊ยย๊ะ!!!!
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 27-05-2012 19:04:30
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 :z3:
(อินี่กรี๊ดตลอด)
คุณพี่คะน้องก็ว่ามันทะแม่งๆตั้งแต่ตอนที่แล้ว
ตะหงิดๆเพื่อนอาร์มมาสักพักและ
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไปๆมาๆกลายเป็นเพื่อนไอ้คู่เตี้ยของน้องเองเหรอเนี่ย
คุณพี่เอามาแจมเรื่องนี้แล้วก็ขอตอนพิเศษเรื่องโน้นให้น้องมั่งสิคะ
คิดถึงอิลิงอ่ะ ป่านนี้มันจะเป็นมะขามข้อเดียวไปถึงไหนแล้วเนี่ย
 :laugh:
แต่น้องเคี้ยงตอนนี้ก็เกือบดีและ
ดันมาตกม้าตายเอาตอนจบนี่แหละค่า
พอจะขอเพื่อนคบเพื่อนดันมีผัวตัดหน้าซะงั้น
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :jul3: :laugh:
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 27-05-2012 20:17:40
ขอโทษนะเชล ที่จำตัวละครตัวนี้ไม่ได้ ฮ่าๆๆๆๆ

จำได้เอาตอนจบนี่แหละ ก็ว่าอยู่ว่า ริท?? มันชื่อคุ้นๆ แอร๋ยยยยย

เคี้ยงเอ๊ย....  พาราดะแล้วล่ะ   น่าจ๋งจ๋านนะ นกอยู่เรื่อย...

(ปล. แอบดีใจ ได้ใช้ศัพท์กะเทยเพิ่มอีกสองคำ อิอิ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 27-05-2012 21:38:41
 :z2: :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 27-05-2012 22:15:17
ตามอ่านจ้า
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 28-05-2012 00:41:14
โถๆๆๆ คุณน้องขาอย่าเสียใจไปเลยนะคะ

พลาดเพื่อนไป ก็ยังมีอีกหลายคนรออยู่

หรือไม่ก็มานั่งบนคานด้วยกันดีไหมนะ อิอิ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 28-05-2012 01:09:31
โอ้ยอดเรยยยย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 28-05-2012 14:06:59
อาร์มก็น่ารักเคี๊ยงก็น่ารัก

เคี๊ยงคงไม่ได้แล้วหล่ะ  แต่ได้เพื่อนสาวแทน อั๊ยย๊ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 28-05-2012 19:18:39
อั๊ยย๊ะ เพื่อนสาวเกือบกินกันเอง  :laugh: :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : ต้องสู้...ต้องสู้ถึงจะชนะ [27/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 29-05-2012 01:22:06
ตอน : กลับมาตายรัง






เสียใจ.....เสียใจเป็นที่สุด....


หลังจากที่เผ่นออกจากห้องนังอาร์มแทบไม่ทันในวันนั้น  ด้วยความที่ไม่อาจจะทำใจให้ยอมรับความจริงได้(รับได้ก็บ้าแล้ว!!!!)  ฉันก็มีอันต้องขาดงานเสียหนึ่งอาทิตย์....


จะอะไรเสียอีกล่ะ!!!...


ไข้หวัดใหญ่เล่นงานอีเคี้ยงค่ะคุณขา  ตากลม...ตากน้ำค้างเป็นนางเอกมิวสิคมากไปหน่อย  รู้สึกตัวอีกทีก็มีตีนของจับกังล่ำบึ้กคนหนึ่ง  สะกิดที่สีข้างของฉัน  แล้วอีเคี้ยงก็บังเกิดดวงตาเห็นธรรม  ว่าตัวเองนอนกอดขวดเหล้าหลับอยู่หน้าแผงขายผักในตลาดสด  แสงอรุณแยงตา  พร้อมกับกลิ่นเหม็น ๆ ของกระหล่ำปลีเน่า ๆ


ที่สำคัญคือปลอดภัย.....บริสุทธิ์ผุดผ่อง  หาได้โดนพวกขี้ยาลากไปรุมโทรม  อย่างที่หวังใจจะประชดชีวิตไม่








“กินเข้าไปเยอะ ๆ อีห่า  ไม่ฟังเหี้ยอะไรเลย  อยู่ ๆ ก็เสือกแหกปากกรี๊ด  วิ่งออกไปทั้งตีนเปล่า ๆ รอดชีวิตมาได้ก็บุญแล้วมึง”
“อีอาร์ม.....อีเพื่อนชั่ว  อีบร้า!!!!  กูงอนมึง  ทำแผนชีวิตกูพังหม๊ด”
“ถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกับกู  แล้วยังมีชีวิตรอดไปทำงานวันจันทร์นี้ล่ะก็  เลิกเวิ่นได้แล้ว  เดี๋ยวกูโดดทับให้แบบแต๊ดแต๋  ตุ๊ดเอ๊ยยยย”
“เชอะ!!!”
“คนอะไรหน้าไม่อาย  คิดเคลมเพื่อนทำผัว  มันน่าเตะให้ตัวหักกลางนักอีนี่  หายป่วยมึงเจอกู!!!”
“คนบ้า ๆ ๆ ๆ  ป่าเถื่อน....สวรรค์เบี่ยงเป็นที่สุด  เออนี่  ว่าแต่...แบบประมาณแฟนแกน่ะมีอีกมั้ย  ติดต่อให้ชั้นมั่งดิ  เอาหุ่นประมาณนั้นเลยนะ  แต่หน้าตาขอซอร์ฟลงกว่านั้นหน่อย  เห็นว่าพี่ริทแกมีก๊วนของแกนิ  จัดมาดิ๊  แม่จะล้วงควักขยำขยี้ให้สะจายยยย”



ตุ่บ ๆ ๆ ๆ ๆ

ฮึก...ฮึก  อีเคี้ยงโดนรังแก....เพื่อนอาร์มฟาดเคี้ยง....ไม่ใช่ด้วยสิ่งของน่ารัก ๆ อย่างหมอน  แต่คือกำปั้นแข็ง ๆ  เหมือนกูเป็นกระสอบทราย ฮือ....ชีวิตอีเคี้ยงเคยสักครั้งไหม  ที่จะถูกผู้ชายทะนุถนอม  จะป๊า  หรืออีม้ง...หรืออีอาร์ม  ทุกคนล้วนแต่ปฏิบัติกับอีเคี้ยง  ประหนึ่งอีเคี้ยงเป็นสัตว์มนุษย์เพศผู้ตัวหนึ่ง...

“ตอนมึงไข้ขึ้นไม่ได้สติ....เจ้านายกับน้องที่ทำงานเค้ามาเยี่ยมมึงน่ะเคี้ยง  มึงเห็นกระเช้าสุดหรูนั่นไหม  ขอโทษนะเว้ยเฮ้ย  ที่เห็นมันแหว่ง ๆ แบบนั้น  ฝีมือกูเอง  แบบ....อยากแดร๊กของมีราคาบ้างอ่ะนะ”

หัวหน้า....นังปาล์ม  พวกมันสองคนมาเยี่ยมฉันด้วยอย่างนั้นเหรอ....นี่ฉันกำลังคิดอยู่เลย  ว่าจะลาออกหรือยอมให้เขาไล่ออกเพื่อรับเงินชดเชยดี  บ้าน่ะ  หัวหน้าต้องเรียกฉันไปด่า  โทษฐานที่ขาดงานโดยไม่ลา  ก็ฉันไม่ได้โทรบอกใครที่ออฟฟิศเลยนี่นะ  แล้วไหงคุณประวิทย์ถึงมีแก่ใจ...หอบกระเช้ามาเยี่ยมฉัน....ป่านนี้เอกสารจากสาขาคงกองล้นโต๊ะทำงานของฉัน  แล้วนังพีทงูพิษไม่แอบขโมยซองของฉันไปโยนที่แผนกอื่นแล้วเรอะนั่น!!!




เห?......ตัวปลอมรึเปล่าแว๊....ใช่หัวหน้าจริงเร้อ....



“เค้ามาด้วยกันเหรอ....ชั้นหมายถึง....มาพร้อมกันใช่มั้ย”
“เปล่า.....มาคนละรอบกัน  อ๋อ....ไอ้เด็กคนนี่สินะที่มึงเล่าให้ฟัง  ใช่มั้ย....”
“ไหนว่าจะอัดคนพวกนั้นให้ชั้นไง”
“ตอนนั้นมันเมา ๆ เลยฟิวส์ขาดไปนิ๊ดดดด....มึงก็รู้ว่ากูเมาแล้วโครตโม้  กูแม่งป๊อดอย่างหมา  แต่เค้าก็ดูโอเคดีนี่หว่า  ทั้งคู่เลย  ดูเป็นห่วงมึงจะตาย....ก็แหงล่ะ  ตอนมึงป่วยน่ะ  อย่างกับถูกผีสาดน้ำมนต์”
“อีเหี้ย”

โชคดีชะมัดที่ไม่คิดสั้น  คนอย่างมันให้เป็นเพื่อนนั่นแหละเหมาะแล้ว  กักขฬะ...ป่าเถื่อน  ก้าวร้าว  แถมยังตะกละถึงขั้นแกะกระเช้าเยี่ยมคนอื่นกินโดยพลการแบบนี้  ชีวิตคู่เราคงไปไม่รอดแน่ ๆ ฉันฉีกยิ้มให้มันเป็นการยืนยันว่าฉันโอเค  มันจึงยอมกลับไปทำงานต่อ  ชิส์  ไม่อยากจะยอมรับ  ว่าข้อดีของมันคือรักเพื่อน....รักมากเสียด้วย  เพราะมันโดดงานมาเยี่ยมฉันสามวันแล้ว 

ผู้ชายบางคนก็เหมาะจะคบเป็นเพื่อนมากกว่า  เอาเข้าจริง  ฉันคงทนใช้ชีวิตแบบกัดก้อนเกลือกิน  แถมยังไม่โรแมนติก  เพราะปากหมา ๆ แบบนั้นไม่ได้แน่ ๆ  ไม่ไม่ไม่...แผนของฉันยังเหมือนเดิม  ไถหัวหน้า  อัพเกรดตัวเอง  ไต่เต้าไปคว้าคนที่สูงกว่า  แต่ถ้าหัวหน้าแกสมหวัง  ฉันคงต้องเปลี่ยนไปเป็นคนที่สูงกว่าหัวหน้า  อย่างพี่มาร์ค...พี่ใหญ่ประจำแผนกไฟแนนซ์  ไม่อยากจะโม้ว่าตอนปีใหม่  ฉันได้ไปเต้นกับพี่เขาด้วย  พี่เขาเป็นเสา  ส่วนฉันกระดกออนเดอะร๊อคไปหลายแก้วติด  อารามเสียงคนเชียร์  ปรบมือวี๊ดวิ้ว  เราก็เลยได้ขึ้นไปชิวกันบนเวที  แล้วก็ได้ของตอบแทนเป็นเงินจำนวนหนึ่ง...กับเหล้านอกไปกระดกที่บ้านกับป๊า

พี่เหงียนซีเนียร์แอคเคาท์ก็ไม่เลวนิ...สกินเฮด  ตี๋ ๆ หน่อย  บ๊ะ...ถึงตำแหน่งจะต่ำกว่าอีตาบ้านั่น  แต่ภูมิหลังพี่เขาแน่นกว่ามาก ๆ  บ้านก็รวย  พ่อเป็นถึงเจ้าของไร่หลายเอเคอร์(ว่าแต่เอเคอร์มันวัดกันยังไงวะ)....เหลือกินเหลือใช้  เป็นคุณนายไร่  สบายไปตลอดชีวิต....

หรือฉันจะจับลูกชายของหุ้นส่วนดี  ไม่สิ  เล่นประธานบริษัทแม่มเลยดีฝ่า  แก่หน่อย  ย้วยไปนิด  แต่ก็มั่นคงเว้ยเฮ้ยยยย









“ทำหน้าตาชั่วร้ายแบบนี้  คงจะไปทำงานได้แล้วล่ะมั้ง”

“หัวหน้า....อั๊ยยยยย๊ะ  มาไม่ให้สุ้มให้เสียง”
“ผมพลาดแล้วเคี้ยง  ผมไม่น่าใจร้อนเลย  อย่างที่คุณเตือนเอาไว้เปี๊ยบ....แหะ ๆ กลายเป็นตอนนี้เรามองหน้ากันไม่ติดเลย”



อะไร....ยังไง....มาถึงก็มาทำเสียงอ่อน  ถอดถอนหายใจ  แล้วนี่ยังไง  มาไม่ให้สุ้มให้เสียง  อีเคี้ยงยิ่งชอบคิดอะไรดัง ๆ อยู่  แล้วนี่  อย่ามาทำหน้าอ้อนเป็นลูกหมีแบบนั้นจะได้มั้ย  รู้มั้ย  ว่ามันแสนจะบ้องแบ๊ว....





เฮ้อ.....แหล่งเงินของอีเคี้ยง








กลับมาเป็นของเคี้ยงแล้วสินะ  คราวนี้จะกักตัวไว้นาน ๆ สูบให้หนำใจไปเลยมึง!!!!
.
.
.
.

“อะไรนะ....คุณ....คุณจูบ..จะ....จะ....จูบนังปาล์ม  ห่านทอดเวรเอ๊ย  นี่ทำอะไรลงไปรู้ตัวมั้ย”





อีตาหัวหน้าคอตกอย่างสลด  หลังจากถูกฉันด่าเป็นชุด  มีอย่างที่ไหน  คิดรวบรัดตัดหาง  พาน้องนุ่งไปปล้ำยันห้องของตัวเอง  ทั้งที่เพิ่งจะได้เริ่มต้นคุยกันได้ไม่กี่น้ำแบบนั้น(แถมยังเป็นตอนที่ฉันป่วยอีก...ฮึ่ม!!!)  ฉันไม่ได้ถามหรอก  ว่าหลังจากจูบกันไปแล้ว  หัวหน้าได้โดนอีปาล์มมันเตะก้านคอเข้าให้หรือเปล่า  สมน้ำหน้า  เก่งทุกเรื่อง  แต่บางเรื่องพ่อคุณก็ช่างทื่อ...ซื่อ...และบื้อ  ไม่เคยหลงรักผู้ชายด้วยกันล่ะสิ  ทำอะไรไม่ถูกใช่ไหมล่ะ  มาม๊ะ  อาจารย์สุดเอ๊กซ์คนนี้จะสอนเอง

“แล้วตอนจูบกันคุณดื่มหรือเปล่า”
“ก็นิดหน่อย”
“งั้นก็ไปขอโทษมัน  แล้วก็แก้ตัวไปซะ  ว่าคุณน่ะมันพวกคออ่อน  แล้วก็เผลอคิดว่ามันเป็นแฟนเก่าคุณ  ทำได้มั้ย”
“ยากว่ะเคี๊ยง  น้องมันไม่ยอมคุยกับผม  เจอกันก็หลบหน้า  เดินสวนกันยังกระโดดหนีเหมือนผมเป็นกองอุจจาระสุนัข  นึกออกมั้ย...นี่มันคงมีแผนจะลาออกไปทำงานที่อื่นแน่ ๆ แล้วทีนี้ใครจะช่วยคุณสะสางงานที่หมักหมมไว้ล่ะเคี้ยง”
“ฉลาดนะยะ  เรื่องโยนความผิดให้คนอื่นรับผิดชอบเนี่ย  เอาเหอะ  ฉันจะพูดให้คุณเอง....แต่มีข้อแม้”
“อะไรเคี้ยง”
“ทำยังไงก็ได้  อย่าให้เคี้ยงโดนหักเงิน  ถ้าทำไม่ได้ก็ควักเงินคุณนั่นแหละ  ตั้งหลายหมื่นนี่  โปะให้ดิฉันทีเถอะ  จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูง”
“ได้เคี้ยง  ขอให้สำเร็จเถอะ  ผมยอม....”
“คุณไปได้แล้ว  ชั้นอยากพักผ่อน”
“ทานของที่ผมเอามาให้ด้วยนะเคี้ยง  ในกระเช้ามีพวกวิตามินบำรุงด้วย  เห็นว่าคุณแย่น่าดูเหมือนกัน  เป็นห่วงคุณนะ  นางฟ้าของผม”


ฮีเท่อออ....นางฟงนางฟ้าอาร๊าย  ปากน่ะ  อย่าให้มันหวานเชื่อมนัก  อีเคี๊ยงไม่ชอบดูลิเก  โดยเฉพาะลิเกหลงโรงแบบคุณ


เพราะใครกันล่ะ  ที่ทำกูเฮิร์ท  จนมีสภาพเป็นหมาขี้เรื้อนแก่ ๆ แบบนี้  เอาเถอะ  ต่อไปจะไม่วอกแวกอีกแล้ว  จริงอย่างที่อีอาร์มบอก  อยากได้สิ่งที่ดีที่สุด  ก็ต้องยอมปล่อยมือจากอีกสิ่งหนึ่งที่อาจจะดีกว่าหรือแย่กว่า....อะไรที่แน่นอนอย่างเงิน  มันย่อมดีกว่าสิ่งที่เป็นนามธรรม  แล้วก็ไม่แน่นอนอย่าง....ความรัก...ถูกแม๊ะ


ต่อไปนี้กูจะไม่รักใครแล้ว  ความรักน่ะมันมีไว้สำหรับตุ๊ดไก่อ่อนเท่านั้นแหละเฮ้ย  เดี๋ยวต้องไปกรีดกันป๊าออกจากนังต่างด้าว  แล้วก็ช่วยไอ้เด็กหน้าหล่อนั่นเคลมอีม้งให้จงได้  อะไรนะ?.....พวกมันยังเด็ก....ก็ไม่ได้จะทำตอนนี้นี่เฮ้ย!!!!  รอให้มันเลยวัยทำบัตรประชาชนไปก่อน  ค่อยลงมือผลักดัน....

ฉันโบกมือไล่อีตาทึ่มให้ออกไปจากห้อง  นี่ใครสาระแนให้ฉันนอนห้องพิเศษ  คิดว่ากูรวยมากรึไง  เดี๋ยวต้องดุตาหมีแก่สักหน่อยแล้ว  จุ้นไม่เข้าเรื่อง...พ่อลูกกันแค่ชาตินี้ชาติเดียวพอนะยะ  แต่ขืนไปพูดแบบนี้ให้ได้ยิน  เดี๋ยวได้งอนกันตาย  ตาหมีนั่นยิ่งชอบน้อยใจอยู่ด้วยสิ  ฉันแค่สวดภาวนาในใจน่ะนะ


ฉันค่อย ๆ ปิดเปลือกตาลงอย่างเหนื่อยล้า 







ท่องไว้....อีเคี้ยง....












อดเปรี้ยวไว้กินหวาน
.
.
.
.
.
.
To be con
………………………………………….
แถมท้าย

[บทบรรยายแบบไม่มีอีเคี้ยง]




ห้องเรียนสีขาว



“นี่....นายดูข้าวกล่องของเราซะก่อน  แม่บ้านของเราอุตส่าห์ไปเปิดเน็ตทำมาให้เราเลยนะ  สวยรึเปล่า”


เฟิร์สช๊อยส์  ชิส์......เจ้าลูกคนรวยขี้อวด  เกลียดชะมัด!!!!

พ่อหนูหม่งม้งสวาปามข้าวกล่องของตัวเองไปพลาง  ค้อนเจ้าเพื่อนรูปหล่อไปพลาง  ของที่หอบมากินวันนี้มีแค่หมูหวานกับข้าวเหนียว  ดูเอาเถิด  มันก็กินอิ่มเหมือนกันมิใช่หรือ  จะเสียเวลาประดิษฐ์ประดอยตกแต่งมาซะอย่างเวอร์.....เพื่ออะไรล่ะนั่น

เบนโตะของนายนั่นตกแต่งด้วยกุ้ง  พริกหยวกและถั่วลันเตา  มีลูกชิ้นปลาแบบญี่ปุ่นแผ่นบาง ๆ  สาหร่าย  แล้วก็อะไรกระจุกกระจิกอีกหลายอย่าง  ที่คงไม่มีคนสติดีที่ไหนเค้าทำกันมากินในชีวิตจริง  ที่แสนจะรีบเร่ง  บางวันก็เป็นหน้าคนยิ้ม  หรูหน่อยก็เป็นสารพัดสัตว์คิกขุ  วันก่อนนายรูปหล่อถูกไอ้โหดขาใหญ่แซวเรื่องกล่องข้าว  หาว่านายเฟิร์สซ๊อยส์เป็นตุ๊ดเป็นแต๋ว  ก็เลยเจอเทควันโด้สายดำเข้าให้จนร้องไม่ออก  แถมพ่อของเด็กนั่นยังไม่กล้าเอาเรื่อง  เพราะนายเฟิร์สดันเป็นของลูกชายเจ้าของโรงงาน  ที่ตัวเองนั้นทำงานอยู่



แถมสาว ๆ ยังกรี๊ดกร๊าดซะ



หมั่นไส้คนโว้ยยยยยย!!!!  พ่อหนูสบถอยู่ในใจ



ว่าแล้วก็นั่งกินข้าวเหนียวหมูหวานของตนไปอย่างเงียบ ๆจะดีกว่า

“แม่เราต้มกุ้งมาให้อย่างเดียวแหละม้ง  ขอแลกหมูหวานของนายบ้างได้ป่ะ....เราเอียนจะแย่”  เจ้าเด็กฟันห่าง  หน้าตาเหมือนกระรอกตกน้ำนามว่าน้องตูมตาม  เพื่อนโต๊ะข้าง ๆ เอ่ยขึ้นขัดจังหวะการกินของพ่อหนู  ในกล่องข้าวของพ่อหนูตูมตามนั้นอัดแน่นไปด้วยกุ้งต้ม  กับซีอิ๊วขาว  แล้วหม่งม้งก็ชอบกินกุ้งเป็นที่สุด  ชอบความหวาน...สดกรอบ  ให้กินเปล่า ๆ แบบไม่ต้องจิ้มน้ำจิ้มทั้งวัน  ก็กินได้ไม่มีเบื่อ  ยิ่งวันไหนลุงหมีได้กุ้งแม่น้ำมาล่ะก็นะ...กินข้าวแหกหม้อแหกไหกันเลยทีเดียวเชียว

“กุ้งนายหย่อยจัง....ตูมตาม”
“หมูของนายก็อร่อย  ซื้อมาจากไหนแว๊”
“ลุงเราทำให้  นายอยากจะดูเบนโตะเรามั้ย  พรุ่งนี้เราจะให้พี่เราทำมาให้  เอาให้สวยกว่าของไอ้หมอนั่นอีก  ชิส์....ใช้แม่บ้านทำงั้นเหรอ  ดูถูกคนชะมัด  เอะอะก็ทำตัววางมาด  แบ่งชนชั้นตลอด  ขอให้โดนผีอีแพงหักคอ....กากา...ชิ...กากา...แว่ห์”

พ่อหนูฟันห่างหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอย่างอารมณ์ดี  กับตลกล้อเลียนเสียดสีของพ่อหนูหม่งม้ง  ทั้งคู่กินไปคุยเล่นไป  โดยหารู้ไม่  ว่ามีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องมองมาอย่างอิจฉาริษยา






สวบบบบบบ

“เฮ้ยเฟิร์ส ทำไมนายขี้ขโมยแบบนี้ฟะ”
“แล้วจะทำไม....กุ้งของนายอ่ะ  เราจะหม่ำให้เกลี้ยงเลย  ม้ง  ถ้านายอยากได้กุ้งล่ะก็นะ  เอาของเราไปก็ได้  ของเราตัวใหญ่กว่า  สดกว่า  อร่อยกว่าของหมอนั่นตั้งเยอะ  ถ้านายชอบ  เราจะทำมาเผื่อนายซักร้อยตัวไปเลย  พรุ่งนี้อ่ะ”
“ตูมตาม  เราย้ายไปกินที่อื่นดีกว่า  ใครจะไปอยากกินของ ๆ นาย  ไอ้ขี้โอ่เอ๊ย....ไปไกลๆเลย”




ท....ทะ....ทะ....ทำไมล่ะม้ง  กุ้งของเราน่ะ....อร่อยกว่าของหมอนั่นจริง ๆ นะ.....ไหงนายเมินใส่เราแบบนั้นล่ะ







หน็อย....ต้องสั่งสอน


พ่อหนูตัวเลือกแรกหันไปขยิบตากับลิ่วล้อคนสนิท  แล้วอีกไม่กี่อึดใจ  กางเกงนักเรียนขาสั้นของตูมตามและหม่งม้งก็ถูกถลกลงมากองอยู่ที่ข้อเท้าพร้อม ๆ กัน  พร้อมกับเสียงร้องไห้ที่ดังลั่นไปจนถึงหูของครูประจำชั้น

.
.
.
.
.



จบเถอะนะเบ่เบ๋
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 29-05-2012 01:34:20
สนุกอ่ะสนุก อ่านไปฮาไป

ชอบเคี้ยง(ฮาแบบเค็มๆดี)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-05-2012 01:50:13
เคี้ยงมันจะมีใครมาหลงมันป่ะเนี่ย
ชอบอิหนูม้งอ่ะ น่ารักมาก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: killerofcao ที่ 29-05-2012 03:34:48
เคี้ยงจะไปตกตาลุงพุงพุ้ยจริงอ่ะ
ว่าแต่หัวหน้า เธอช่างไวไฟ
ว่างๆ ก็จับกดเคี้ยงซักบ้างดิ๊
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ต่ายน้อย ที่ 29-05-2012 04:45:59
หม่งม๊งน่าร๊าากกก
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 29-05-2012 05:48:55
กร๊าก อิหนูเฟริสช้อย เป็นประเภทชอบแกล้งคนที่ตัวเองชอบเหรอลูก
น่ารักจริงเชียวนะเออ  :m12:
ไอ้เบนโตะอลังการงานศิลปะคิกขุโนะเนะนั่นก็...
ทำมาเรียกความสนใจจากหนูหม่งม้งล่ะสิ กร๊าก!!!
น่าเสียดายที่นอกจากอิหนูม้งมันจะไม่รู้เรื่องรู้ราวแล้วมันยังหมั่นไส้เข้าให้ ฮา
ว่าแต่ไปดึงกางเกงเค้าแบบนั้นจะดีเร้อ ไม่หวงม้งมันเรอะลูก
แบบว่าเห็นกันหมดห้องเลยนะลูกนะ คิขุ คุคิ กร๊าก กรั่กๆ
 :haun5:

เคี้ยงจ๋า ท่าจะผลักดันคู่ละอ่อนนี่ฉันว่าแกปวดหัวตายห่านอ่ะเฮ้ย
มันเป็นคู่ที่ต้องใช้แรงถีบสูงกว่าคู่อิหัวหน้าเยอะอ่ะ ฮ่าๆ
แต่เป็นคู่ที่น่าสนับสนุนกว่าอีกจริงๆ นะ
เกลียดขี้หน้าไอ้หัวหน้า  :m16:
พอเห็นเคี้ยงกลับมามีประโยชน์ก็โถมตัวเข้าใส่เลยสินะ ชิ
ช่างมันเคี้ยง สูบแม่งให้ฟีบไปเล้ย วะฮ่าฮ่า
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 29-05-2012 11:49:58
น้องปาล์มไม่โกรธเคี้ยงด้วย /รึมันไม่รู้เรื่องฟร่ะ
บักอาร์มมาเรื่องนี้รั่วสุดๆ
คู่หมงน่ารักตลอด ~
รออ่านต่อจ้า ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 29-05-2012 12:44:55
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh:
ฮากว่านี้ไม่มีอีกแล้วค่าคุณพี่
น้องเคี้ยงของเจ๊มันต้องแบบนี้
ต้องเค็ม ต้องเคี่ยวแบบนี้ถึงจะเป็นตัวจริง
สูบให้อิหัวหน้าบ้ามันหมดตรูดเลยนะ
นี่คือการแก้แค้น วะฮะฮ่า
 :haun5:

แล้วก็โดดเตะอิเฟิร์สชอยเด็กเปรต
 :z6:
หมั่นไส้อ่ามีอะไรมะ
บังอาจมาถอดกางเกงหม่งม้ง
แบบนี้หนอนชาเขียวของหม่งม้งก็ออกมาอวดโฉมน่ะสิยะ
คิดจะจีบหม่งม้งของชั้น
เร็วไปล้านปีแสงย่ะ
 :beat:

ปลล.คิดถึงอิลิงจังน้อ
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 29-05-2012 12:46:54
ก๊าก คู่ไอ้หนูเฟิร์สชอยท์กับน้องหม่งม้งนี่ฮา แต่พ่อคุณจะรู้ตัวเองเร็วไปไหมนี่ ยังไม่จบชั้นประถมเลยนะ :o8:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kakashiget ที่ 29-05-2012 20:27:39
อาม่าสุดๆๆ ตกลงเคี้ยงจะได้ใครไปเป็นปั๋วอะ  :o8: :o8: ขออย่าให้เป็นหัวหน้าเลย อย่างน้อยก็คนที่ดีและดูแลเคี้ยงได้ก็พอ โอยปวดตับ  :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 29-05-2012 20:37:05
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 29-05-2012 22:33:57
เลิกสนใจคู่หัวหน้า แต่มาดันคู่น้องม้งกับเฟิร์สชอยดีกว่าค่ะ เกาะหลานกินแทน 555
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 29-05-2012 22:41:11
น่าสงสารจริงเคี้ยงเอ๊ยยยยย

รู้สึกว่าเคี้ยงจะเป็นกะเทยที่แมนมากนะ เวลาเล่า มีฮงมีเฮ้ย รู้ไหมว่านิก็ติดภาษาของเชลบี้ไปใช้ด้วยล่ะ....

หัวหน้านี่ก็ ไวไฟ และทุ่มทุนสร้างมากๆ ถ้ามาจีบเคี้ยงจะดีมาก.... เฮ้อ แต่นี่ เจ็บ และไม่จบสินะ ....

พีทไม่ออกอีกเลยเนอะ ช่างเถอะ หายบ้าก็ดีแล้ว (คนละเรื่องแล้ว)

เฟริศแม่งนิสัยไม่ดีว่ะ  นิสันโคตรเด็กเลย (ก็เด็กจริงๆอ่ะเนอะ ฮ่าๆๆ)
แล้วพ่อหนูตูมตามเนี่ย ใช่คนเดียวกับที่อยู่ข้างบ้านน้องเบียร์หรือเปล่าคะ??

อิอิ

หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: จีเวลจ้า ที่ 29-05-2012 23:39:37
อ่านแล้วปวดตับ = =

เคี้ยงเอ๊ยยยย เชิดเข้าไว้ สู้ๆๆๆ ไม่สู้ไม่ได้นะลูก ท่องไว้ เอาใจช่วยนะ

แอบเห็นใจคนที่แห้วรับประทานบ่อยๆเหมือนกัน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 30-05-2012 12:02:56
 :beat: ตบหัวไอ้เด็กตัวเลือกแรก เด็กหว่ะ  แกล้งหม่งม้งหรอฮ่ะ

ส่วนหัวหน้าพอต้องการความช่วยเหลือโผล่มาเลยนะ  เดียวให้เคี้ยงสูบซะให้แฟบเลย ชิชิ

นู๋ปาล์มก็น่าจะก้านขอหัวหน้าสักทีคนแบบนี้มัน  "อ่อน" อ่ะ

ยุให้เคี้ยงได้ก่ะปาล์มดีกว่า  แล้วปาล์มเป็นลูกเศรษฐีไรงี้  เฮ้อ  :เฮ้อ: ไปไกลแล้วฉาน


รอตอนต่อไปนะค่ะ^^
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 02-06-2012 17:38:51
สงสารเคี้ยงจริง
ปวดตับเลย

 :m20:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 02-06-2012 19:51:56
อูย หัวหน้าผิดกันเเล้ว ก็เล่นไปจูบซะเร็วรี่เเบบนั้น

โอกาสกลับมาหาน้องเคี้ยงอีกครั้ง

ครั้งนี้อย่าให้หลุดไปอีกนะคะ

จับมัดเเล้วลากเข้าห้องเลยค่าาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอน : กลับมาตายรัง [29/05/12]
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 02-06-2012 20:31:52
เคี้ยงเอ๊ยสู้สู้ :L1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 09-06-2012 20:33:38
แล้วคุณจะหลงรักผู้ชายคนนี้.....






รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ Big Daddy



สาบานได้  ว่าตาจิก ๆ แบบนั้น  มันได้มาจากแม่บังเกิดเกล้าของมัน  น่ากลัวซะ  อย่างกับนางพญาเหยี่ยวกำลังจะทึ้งร่างของเหยื่อ  อย่างไรก็อย่างนั้น...










เฮ้....โย่ว...ว๊อซซัปปปปโย๋วว.....ผมชื่ออะไรพวกคุณอย่ารู้เลยนะ  รู้แค่ว่าผมเป็นพ่อของมัน....ไอ้เคี๊ยง...แล้วก็มีฉายาที่ชาวบ้านร้านช่องเขารู้จักกันดีว่า  เฮียหมี  ก็พอละ  เพราะผมแมร่งหุ่นเหมือนหมี !!!!


แล้วสาเหตุที่ทำให้มันต้องยืนจ้องผมตาเขียว  นั่นเป็นเพราะเมื่อไม่กี่นาทีมานี่ผมเอ่ยปากกับมันไปประโยคหนึ่ง  ให้ตายเหอะว่ะครับ  แค่ประโยค ๆ เดียวนี่ทำให้มันถึงกับจะแดร๊กหัวพ่อของมันเชียวเรอะ!!!!


ก็อีแค่ประโยคที่ว่า.....





‘เคี๊ยงเอ๊ย....มีให้ป๊าหมุนสักสามพันมั้ยไอ้ลูกรัก’





แค่เนี้ยะ!!!



“อะไร.....ต้นเดือนเคี๊ยงก็ให้เงินป๊าไปแล้ว  เงินเดือนเคี๊ยงตั้งครึ่งเดือน  แล้วนี่มันเพิ่งจะวันที่เท่าไหร่  ป๊าเอาไปใช้อะไรหม๊ด...!!!!”

เสียงโหด ๆนั่น  ท่าเท้าสะเอวยืนด่าแบบนั้น  มันได้มาจากยัยนั่นเป๊ะ ๆ จะมีก็แต่ความสวย  ที่มันเจือกได้มาไม่หมด  มันจึงดูเหมือนผู้ชายเถื่อน ๆ ที่กำลังจะตื้บคนมากกว่า  ไม่ได้สิ  นี่ถ้ามันอ่านใจผมได้  มีหวังมันฆ่าผมแน่ ๆ เลย  มันบอกว่ามันน่ะเป็น.....เอ่อ.....ลูกสาว....นี่กูมีลูกสาวน่ากลัวขนาดนี้เชียวเรอะจ๊อดเอ๊ยยย....!!!!

“บอกมา  ว่าจะเอาไปทำอะไร”
“แหะ ๆ”
“ไม่ต้องมาหัวเราะ  บอกเคี๊ยงมาเลยนะป๊า....ให้ไว”

เป็นลูกหรือเป็นแม่กูวะไอ้เคี๊ยง....นอกจากมึงจะเหมือนแม่มึงแล้ว  มึงยังก๊อปปี้ความโหดจากย่าของมึง  ซึ่งเป็นแม่ของกูมาอีก  ได้แต่สิ่งดีดีทั้งนั้นเลยนะมึง!!!!!

“ก็แบบ...พ่อก็เล่นหนุก ๆ อ่ะลูกเอ๊ย  ก็แทงบอลไปบ้างอะไรบ้าง  ก็เผื่อได้มา  จะได้เอามาซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ ให้แกไงวะเคี๊ยง  แต่ทีนี้แมร่งดันซวย....บ้าเอ๊ย  สงสัยฝนตกมั้ง  สนามมันเลยลื่น...”
“นอกจากทำให้เคี๊ยงปวดกะบาลไปวัน ๆ แล้วเนี่ย  ถามหน่อยเหอะ  ว่าป๊าเคยทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันบ้างมั้ย  รู้มั้ยว่าทำงานหาเงินน่ะมันเหนื่อยนะ  ป๊าไม่คิดจะช่วยอะไรเลย  แล้วยังจะเอาแต่ทำเรื่องอีก...”
“ว๊ะ!!!  ใครว่ากูไม่ช่วยฟะ....ที่มีกินมีใช้เนี่ยกันอยู่ทั้งพี่ทั้งน้องเนี๊ยะ  ส่วนหนึ่งไม่ใช่เพราะป๊าแกหาเงินงก ๆ หรอกเรอะ  ทำงานกินเงินเดือนเข้าหน่อยก็ทำเป็นหัวสูงนะไอ้เคี๊ยง  ป๊าแกน่ะ  หมดกะแกไปเท่าไหร่รู้มั้ย  กว่าจะโตมาด่ากันฉอด ๆ ได้เนี่ยเฮ้ย”
“จดหวยกับรับเดินโพยบอลเนี่ย  เค้าเรียกว่าอาชีพเหรอยะ  แล้วไอ้วงไพ่ ไฮโล  ป๊อกเด้งเนี่ย  มันงานอดิเรกของมนุษย์ที่เค้ามีอันจะกินกันแล้วงั้นสิ...ด่าทีก็สำนึกที  แล้วเดี๋ยวก็อีหรอบเดิมอีก  แล้วยังจะกล้ามาทวงบุญคุญอีก...บ้าแล้ว...หมีเอ๊ย!!!!”
“ก็ไม่ใช่ไอ้งานพวกนี้เรอะ  ที่ส่งเสียแกจนจบน่ะเฮอะ”
“เงินประกันกับค่าทำศพของย่าตังหากล่ะยะ  เคี๊ยงไม่อยากจะพูด....เงินเป็นล้าน  ใช้หมดในปีเดียว....ใช้คนเดียวอีกตังหาก  พอเลย  อยากได้ก็หัดทำงานหาเอาเองบ้าง  จะได้รู้ว่าเงินแต่ละบาทเนี่ย  กว่าจะหาได้มันต้องเหนื่อยยากลำบากแค่ไหน  ไม่ให้นะยะ  สามพันน่ะ  อยากได้ก็รอเดือนหน้าโน่น  เคี๊ยงจะเก็บไว้ให้อีม้ง....”




เดือด ๆ ๆ
....ดูมันพูดกับผมสิ  มันคิดว่ามันเป็นใครฟะ  ฮะหน็อย  แล้วนี่ยังจะมาเห็นไอ้เด็กบ้าๆ บอ ๆ นั่นสำคัญกว่าพ่อแท้ ๆ ของตัวอีก  บอกได้คำเดียวว่า...งอน!!!!!


“เออ....ถ้าเลี้ยงพ่อแก่ ๆแค่คนนึงเนี่ย  มันลำบากมากนักละก็  ป๊าไม่อยู่ก็ได้ฟะ  ไอ้บ้านหลังเนี้ย  คอยดูนะไอ้หนวด  แล้วแกจะเสียใจ  เพราะป๊าจะไม่มาให้แกเห็นหน้าอีก....ตลอดชีวิต  ไอ้....ไอ้...ไอ้โป่งหินเหล็กไฟ  ไอ้เป้ไฮร๊อค....ไอ้เสกโลโซ...”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.....ไปเลยนะยะ  ไปถาวรเลย  ไม่ต้องกลับมา....ป๊ายยยยยย”



เสียงโหยหวนของคุณลูกสาว  ไม่ได้เบาลงเลย  แม้ว่าผมจะปิดกระแทกประตูตามหลังโครมใหญ่...



ชิส์ ๆ ๆ ๆ ๆ  ทีตัวเองล่ะ  ดีนักนี่  ถามหน่อยเหอะ  จะมีพ่อสักกี่คนวะ  ที่ยืดอกยอมรับอย่างภาคภูมิใจ  กับใครต่อใครว่ามีลูกเป็นตุ๊ด  ทีมันเป็นตุ๊ด  ผมยังไม่เคยขุดขึ้นมาพูดเลย  ลูกซงลูกสาวอะไร  หน่วยพรึ่บ  ขนหน้าแข้งก็พรึ่บบบ  คอยดูนะแมร่ง  ผมจะมีเมียใหม่  แล้วจะไม่กลับไปเป็นภาระให้มันอีก.....



“กลับมาแล้วครับผม  ลุง...เย็นนี้มีไรกินแว๊”
“กินทีนกูนี่มา  ไอ้เด็กดอย  แง่งงงงง”
“พี่เคี๊ยง  ลุงจะฆ่าม้ง....แง๊”
.
.
.
.


ผมเดินโต๋เต๋เป็นหมีไร้จุดหมาย  ในกระเป๋ามีอยู่สองร้อย  ผมค่อย ๆ นั่งลงบนเก้าอี้พลาสติกสีฟ้า  หน้าร้านขายนมปั่น  น้องแตงอ่อน  สาวน้อยรุ่นลูกส่งยิ้มหวานบาดใจให้ผม  ต่างด้าวแล้วไงวะไอ้เคี๊ยง  แกอ่ะสวยสู้น้องแตงร่มใบของป๊าแกได้รึเปล่าเหอะ  ไอ้หนวด!!!!


“สวัสดีคร๊าบลุง....แหม่  แวะมาสีหญิงแต่หัววันเชียวนะ”
“ไปไกล ๆ ตีนกูเลยไอ้ดิน....วันนี้กูไม่มีฟีลจะเล่นกับมึง  ชิ่ว ๆ”
“หน้ามุ่ย ๆ แบบนี้ไม่ถูกหวยกินก็เสียบอล  ชีวิตลุงก็มีแค่นี้แหละ”
“กูอ่ะ  อายุน้อยกว่าพ่อง(พ่อมึง)นะ....เลิกเรียกกูลุงซะที  เดี๋ยวกูจะไปเตะพ่อง(พ่อมึง)โชว์แม่ง(แม่มึง)”
“ดุจริง....แตงจ๋า  พี่ขอแตงโมปั่นซักสองแก้วสิ  เอาแตงโมของแตงนั่นแหละจ๊ะ  กำลังได้ที่เลย  ฮิ้วววววว”


ไอ้แสรดดดด....ไอ้เด็กรุ่นขนตูดนี่ก็เป็นอีกสิ่งมีชีวิตหนึ่งที่ผมเกลียด  ตอนไอ้เคี๊ยงเป็นเด็ก ๆ มันกับก๊วนก็คอยจะแซว  คอยจะล้อเลียน  ทั้งที่ไอ้เคี๊ยงลูกผมตอนนั้นออกจะมาดแมนสัด ๆ  เพราะมีมันคอยแซวนี่แหละ  เด็กมันเลยเบี่ยงเบน  มันอ่ะเป็นไม้เบื่อไม้เมากับผมมานานละ  แล้วกับน้องแตงอ่อนเนี่ย  มันก็คอยจะมาจีบตัดหน้าผมเรื่อย...มันอ่ะเด็ก(กว่าผม)  อายุก็พึ่งจะยี่สิบแปด  ส่วนผมมันสี่สิบเอ็ดเข้าไปแล้ว  ไอ้มุขโบร่ำโบราญที่มันเคยได้ผล  ก็ไม่กล้าจะงัดออกมาใช้ให้มันถอนหงอกเล่น  ได้แต่ส่งสายตาหวานเยิ้ม  กับเหมาน้ำน้องเค้าวันละหลาย ๆ แก้ว  เพื่ออานิสงส์ในการนี้  จะดลบันดาลให้น้องแกใจอ่อน  ยอมให้ผมได้ลูบคลำแตงโมจินตหราสองใบนั้น....



อวบอั๋น...ขาว....ใหญ่....เต็มไม้เต็มมือดีแท้  ได้สักที  ชาตินี้จะกลับตัว  เป็นพ่อตัวอย่างในฝันของแกเลย  ไอ้เคี๊ยงเอ๊ย 


“เอ้า...กินซะพี่หมีผมเลี้ยง”
“ไม่เรียกลุงแล้วเรอะ”
“ไม่อ่ะ วันนี้สงสาร  เห็นหงอย ๆ  ก็แหม...ทะเลาะกับน้องเคี๊ยงล่ะสิ  ไม่ต้องมองเลย....พี่....โธ่น้องเคี๊ยงอ่ะ  เวลาโกรธเสียงดังสนั่นออกปานนั้น  ได้ยินไปถึงบ้านผมนู่นแน่ะ  สงสารมันหน่อยสิว๊า....ลูกพี่อ่ะ  มันก็รักพี่นา  ทำงานเลิกดึก ๆ ดื่น ๆ  พี่ก็ยังจะ...”
“ไม่รู้อะไรก็เงียบไปเลยดิน  มันอ่ะชอบคิดว่าพี่เป็นเด็กไม่รู้จักโต”
“ก็จริงนี่  ผู้ใหญ่อะไรฟะ  ใส่เสื้อลายมิคกี้เมาส์  น่ารักไปนะ....แล้วแหม่  นมใหญ่พอ ๆ กับน้องแตงเลย  ครึครึครึ”
“สัดหมา....ไปแดร๊กที่อื่นเลยไป”
“คนเค้าเลี้ยงแล้วยังจะไล่อีก....นิสัยดู๊!!!..”


คุยกับเด็กอย่างมันแล้วปวดหัว  เชอะ....ทำเป็นมาสอนผม  มันเองเมื่อก่อนก็เกเรซะ  เรียนก็ไม่จบ  แถมยังทำสาวท้อง  ดีนะที่ทางนั้นเค้าไม่ขอให้มันรับผิดชอบ  แต่ก็นะ  หลังจากนั้นมันก็ดีขึ้นเยอะ  ช่วยพ่อแม่มันทำมาหากิน  มันคงจะเกิดสำนึกถึงความเป็นพ่อคนขึ้นมานั่นแหละ...


“แล้วนี่ได้ไปดูหน้าลูกบ้างมั้ยดิน”
“โห่พี่....ไปมุดอยู่ไหนมา  ใช่ลูกผมที่ไหน  มันอ่ะไปมั่วกับใครมาก็ไม่รู้แล้วมาบังคับให้ผมรับผิดชอบ  พอแม่ผมท้าให้มันไปตรวจดีเอ็นเอ  แมร่งหายเงียบ  บอกพี่ตรง ๆ ว่าแมร่ง  ยังไม่เคยเอากันเลยซักครั้ง....เพราะหัวใจของพี่ดิน  ให้น้องแตงไปหมดแล้ว  พี่เป็นคนไร้ค่า  เพราะสิ่งที่มีค่า  พี่ยกให้เธอไปหมดทั้งตัว....ฮิ้วววววว”


นั่นไง.....หยอดตลอด  ไอ้แสรดดดดดด


“แล้วไหงจู่ ๆ เกิดจะกลับตัวเป็นคนดี”
“ก็แม่ผมอ่ะดิ๊  ตั้งแต่เกิดเรื่องก็เอาแต่ร้องไห้  ผมงี้โครตเกลียดตัวเองเลย  แมร่งไม่รู้สิ  ก็เหี้ยมาตลอด  แต่แม่ก็ไม่เคยร้องไห้ซักครั้ง  ทั้งพ่อทั้งแม่  ไม่ด่าซักแอ่ะ  ไม่ตีเลยซักเผี้ยะ....ไม่มองหน้าผมด้วยซ้ำ  ง้อกันอยู่ตั้งนานเนี่ย”
“รักพ่อกับแม่ให้มาก ๆ ละดิน  อย่าเอาไอ้เคี้ยงเป็นเยี่ยงอย่าง  ไอ้เด็กนั่นน่ะ  เอะอะขู่ตลอด  ดุอย่างกับหมา”
“แหงะ  ด่าลูกอีกละ  เห็นทะเลาะกันทีไร  สุดท้ายพี่ก็ไปง้อมันก่อนทุกที”
“คราวนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วเฮ้ย....ดิน....ป่ะ.....ไปกินเหล้ากัน  พี่เลี้ยง  พี่มีอยู่สองร้อย”
“ถุย....แค่นั้นจะพอค่าน้ำแข็งมั้ยลุง  ลุงรอที่ร้านเนี่ยแหละ  เดี๋ยวผมวิ่งไปเอารถมารับ  กินทั้งที  เอาหนัก ๆ เลย  เดี๋ยวจะพาไปเปิดหูเปิดตา”




บ๊ะ....ลาภปาก.....เห็นเหี้ย ๆ แบบนี้  ไอ้ดินมันก็เป็นคนดีมีน้ำใจเหมือนกันแฮะ



คืนนี้แกถ่างตารอป๊าไปเหอะไอ้หนวด  ป๊างอนข้ามคืนเฟ้ย  รอให้หน้าเหี่ยวไปเลย  ไอ้เด็กหน้าแก่...
.
.
.
.

“เต้นท่าอะไรของลุงอ่ะ....เช๊ยเชย”



เรียกพี่ได้ไม่กี่คำ  สันดานกวนตีนของมันก็กลับมาทำงานเหมือนเดิม  อะไร  นี่ท่าเด็ดเลยนะเฮ้ย  กูจำมาจากเจ เจตรินเลยนะมึง.....งงดิ....เกิดไม่ทันดิ.....ก็ไอ้หนวดมันบอกนี่นะ  สมัยนี้เค้าฮิตอะไรย้อนยุคกันน่ะ


“คนมองใหญ่แล้ว  หน้าตาก็ยังหนุ่ม ๆ อยู่  เต้นอะไรบ่งบอกอายุจริงวุ้ย  ดื่มไปเลย  แล้วดูเทพเต้น”



ท่าเหี้ยอะไรของมึง  นี่ยังกล้ามาว่าคนอื่นเขาอีก  เต้นแบบนี้ไงเล่า  เมื่อเดือนก่อนถึงได้ถูกพวกเค้ากระทืบจนเลือดอาบน่ะ...

“มันต้องมีสเต็ปหน่อยลุง...โคเรียอ่ะ...เก็ทแม๊ะ....แล้วเป้าอ่ะ  มันต้องเน้น ๆ แบบนี้  หญิงชอบ  เพราะเราของใหญ่  หรือของลุงเล็ก”
“ห้านิ้วนี่เล็กไปเหรอวะ”
“อุ๊บบบ....ครึครึครึ”
“ตอนมันหลับน่ะ...ครึครึครึ”

เอ้าปิ๋ว.....ปิ๋วดิมึง  สบประมาทผิดคนแล้ว  ระดับเฮียหมี  นอนเฉย ๆ หญิงยังประทับใจ  ไม่เชื่อไปถามใครก็ได้  ยกเว้นแม่ไอ้หนวด  รายนั้นเค้าหัวสูง  ชอบของนอก.....ชิส์  แม่ลูกนี่เหมือนกันดีจริง ๆ กลับไปผมจะไม่คุยกับมัน

ผมค่อย ๆ มองผู้คนที่เห็นเป็นเงาราง ๆในผับ  ผมซึมซับท่าเต้นของคนยุคใหม่  ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นเต้นเลียนแบบ  ไอ้ดินหัวเสียไม่น้อย  เมื่ออยู่ ๆ ก็มีสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาขอชนแก้วแล้วเต้นกับผม

“ฟ้องน้องแตงแน่  ดี....จะได้หมดคู่แข่ง”

หึหึหึ....เคยได้ยินสำนวนอย่าสอนจระเข้ว่ายน้ำไหม  แล้วคำว่ามะพร้าวห้าวน่ะ  รู้จักป่ะยิ่งแก่ยิ่ง(กลัด)มัน






ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล  ไอ้ลูกเวรโทรมาห้าสาย  แต่ผมก็กดทิ้ง....ก็งอนอ่ะ!!!
.
.
.
.

ปวดพระเศียรเวียนกะบาลชิบหาย




เมื่อคืนนี้ผมดื่มหนักไปนะ  แบบว่าห่างหายอะไรแบบนี้ไปนาน  จำได้ราง ๆ ว่าก่อนจะขาดสติ  มีสาวคนหนึ่งเข้าหาผม  พยายามจะกินผม  แล้วมือของเจ้าหล่อนก็ล้วงลงไปคลำเป้าของผม  เคี๊ยง....แกต้องภูมิใจในตัวป๊าลูกเอ๊ย  น้องเค้าเป็นเลขาว่ะลูก....เห็นว่าทำบริษัทฝรั่ง  อายุก็เพิ่งจะสามสิบต้น ๆ  ผมก็จำไม่ค่อยได้นักหรอก  เพราะส่วนใหญ่จะคลำกันมากกว่าคุย...


ได้มั้ยวะ....






เฮ้ยได้ว่ะ!!!
....ผมโป๊....อายหุ่นนะ  แบบอวบไปนิด  พุงหนาไปหน่อย  ก็ไม่ค่อยได้ฟิตกล้ามน่ะ  แก่แล้ว  แต่ผู้หญิงที่ผมเคยนอนด้วยก็ชอบหุ่นหนา ๆ แบบนี้กันทั้งนั้น  กล้ามเป๊ะเวอร์(ศัพท์ของลูกเคี๊ยง)ไปก็จะดูตุ๊ดแต๊ว  แล้วอีกอย่างผมไม่ได้อ้วนลงพุงซักหน่อย  เพราะหุ่นผมมันใหญ่โตไปทุกส่วนนั่นแหละ...




ได้เหี้ยอะไรล่ะ!!!!



ไม่จริงใช่มั้ย   เพราะอีสาวเร่าร้อนเมื่อคืนนี้  มันแปลงกายเป็นผู้ชายว่ะครับ  ผู้ชายเหี้ย ๆที่สักลายเต็มแผ่นหลัง  ผมเกรียน ๆ นั่น  กับห่วงที่หูเยอะ ๆ แบบนั้นมัน......คุ้น ๆ เนอะ...




“โวยวายเหี้ยอะไรนักหนาวะ....เมื่อคืนก็เล่นกูซะจุกแล้ว...หัดเกรงใจกันบ้างเด้”






ไอ้ดิน.....ฟ้าผ่าแล้ว  กูอึ๊บเพศผู้....เหนียวไปหมดทั้งตัวเลยเฮ้ย!!!!
.
.
.
.
.

“แหะ ๆ ลูกรักของป๊า  โทษทีนะเว้ย  ป๊าไปดื่มกับเพื่อนมา  เพื่อนเก่าน่ะ  ติดลมไปหน่อย  ก็เมาไม่ขับไงลูกรัก  อะไรนะ  ไม่ได้เอารถไป  ตึ่งโป๊ะ....ไม่ตลกเหยอ....คนดีของป๊า”



ไอ้หนวดนั่งกินข้าวอย่างเงียบเชียบ  โดยมีไอ้ม้งหลานรักคอยเหล่ไปมาอย่างหวาด ๆ แล้วมือขาว ๆ ของหนูเคี๊ยงก็ฟาดปึงลงบนโต๊ะ...



ตายแน่กู....แล้วยิ่งมันรู้ว่าเมื่อคืนผมไป....อ่า....มีแต่ตายกับตาย




 :sad4: :sad4: :sad4:



“นี่สามพันที่ป๊าจะเอา  ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วก็ลงมากินข้าวกัน....”


แหงะ...รู้สึกผิดชะมัด  รบกวนลูกอีกแล้ว  ตาคล้ำ ๆ นั่น  เห็นปุ๊บก็รู้  ว่าลูกรอผมทั้งคืน


“เคี๊ยง...”
“เคี๊ยง....ขอโทษที่พูดกับป๊าแบบนั้น  ทีหลังอย่าหายไปแบบนี้นะ  เป็นห่วงรู้มั้ย”
“มากอดทีดิ๊ไอ้หนวด.....รักแกที่สุด  ดวงใจของป๊า”


ช่างเถอะ  จะเกิดอะไรขึ้นก็ช่าง  ผมแค่อยากจะกอดมันแน่น ๆ ตอนนี้ผมอยากจะกอดลูกชายของผม  ไม่สนหรอกว่าไอ้หลานรักมันทำหน้าเหม็นเบื่อ  ล้อเลียน  หรือส่งเสียงแหวะออกมา....ผมดีใจจนกลั้นน้ำตาไม่ไหว  เมื่อไอ้ลูกชายกอดตอบ





ลูกสุดที่รักกอดผม....กอดแน่นเชียว...









“น้ำหอม....กลิ่นน้ำหอม....นี่ป๊าใช้น้ำหอมกลิ่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”





ไอ้เหี้ยดิน....ทำกูงานเข้าแล้วมั้ยล่ะ
.
.
.
.


END

แล้วคุณจะหลงรักผู้ชายคนนี้.....








แต่คงไม่อยากได้พ่อแบบนี้ 5555+

ตอนหน้าน้องเคี้ยงค่อยออกเต็ม ๆค่ะ  ตอนนี้อ่านวายแบบผู้ใหญ่ไปก่อน  ถึงจะเป็นผู้ใหญ่ใจเด็กก็เถอะ....เรื่องของคุณพ่อ  จะสลับกันออก  กับเรื่องของหนูม้ง....มาดูกัน  ว่าจะวายยกบ้านมั้ย  เคี๊ยง  เธอถูกหมีแก่ ๆ แย่งซีนแล้วนะ  รู้ตัวไหม 555+
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 09-06-2012 20:57:41
ผู้ใหญ่ใจเด็กจริงๆ รู้สึกว่าพ่อหมีจะเกรียนๆ ง้อแง้ง ยังไงก็ไม่รู้....

โชคยังดีนะที่คุณพ่อมีโอกาสได้เป็นเมะ!! แล้วพ่อดินนั่น ไม่โวยวายอะไรมั่งเลยเรอะ ดูแบบว่ายอมรับง่ายๆไม่ฟูมฟายเลย

(ในที่สุดก็ได้เมียใหม่แล้วจริงๆ เนอะ ฮ่าๆๆ)
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 09-06-2012 21:14:03
 :z13:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 09-06-2012 22:13:42
ตกลงป๊าเคะหรือเมะอ่ะ  :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 09-06-2012 22:28:15
555555555555 ต๊ายแล้วพ่อหมีแย่งซีนเคี้ยงซะเกลี้ยงเลย

หมุ่นดินก็คงเล็งๆไว้นานแล้ว เลยจัดการซะแน่ๆ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-06-2012 23:29:43
รอตอนต่อไปน๊า :call:
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 09-06-2012 23:53:33
เคี๊ยงเอ๊ย
นอกจากพ่อจะมาแย่งซีนแล้ว
นมพ่อหมียังใหญ่กว่านมเคี้ยงด้วยแหละ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :jul3: :laugh:

แหม่เว้ย วายเอาตอนแก่นี่มันฮาจริงอะไรจริง
แบบว่านอกจากเฮียหมีมันจะติงต๊อง
มันยังเกรียนอีกต่างหาก
แถมจะมีเมียเป็นผู้ชายทั้งที
เจือกมีเมียแม้นแมน
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :m20: :pigha2:

 :กอด1:คุณพี่ด้วยความคิดถึง
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-06-2012 23:58:28
เฮียหมี เคี๊ยงโดนแย่งซีนแล้ว
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 10-06-2012 01:20:41
ขอเคี้ยงแปลงโฉมกวนหนวดอย่างด่วนนน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 10-06-2012 01:54:05
เค้าอยากให้ป๊าเคะ
มันส์แน่ๆเลย
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 10-06-2012 10:38:44
อย่างคุณพ่อหมีของเคี้ยงนี่ไม่น่าจะไปอึ้บเขานะคะ เหมาะให้เขาอึ้บมากกว่า
กร๊ากกกกกกกกกก นี่ฉันพิมพ์อะไรออกไป๊ กรี๊ด เขินอาย (ถรุ้ย!)
แต่ว่า ถึงกระนั้น อิชั้นก็เห็นด้วยกับรีบนๆ นะคะ ว่า... "คุณป๊ากลับใจเหอะค่ะ!!!"
เป็นรับอ่ะมีแต่ได้กับได้นะเออ กิ๊บกิ๊วววว เริ่ดออกค่ะ เก๋กู๊ดสุดยอดแล้ว
อิอิ ถ้าคุณป๊าเป็นรับเมื่อไหร่หนูคงฟินทันที ช่วงนี้ยิ่งปลื้มแนวเคะหมีอยู่ด้วย ฮา!
รอน้องเคี้ยงออกแบบเต็มๆ ตอนหน้าค่ะ
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 10-06-2012 11:01:09
น่ารักยกบ้าน
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 10-06-2012 11:17:22
สงสัยที่ดินคอยมากวน เพราะ...

ชอบลุงเค้าอยู่รึเปล่า 55
หัวข้อ: Re: [เรื่องสั้น] รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : BIG DADDY [09/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: จีเวลจ้า ที่ 10-06-2012 19:17:20
เคี้ยงประกาศด่วน "พ่อกูมีเมียแล้ววววววววววววววววววว!!!"

เป็นเมะซะอีก น่ากลัวเอ๊ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 17-06-2012 20:30:01
รักต้องสูบ....รีเทิร์น ออฟ  อาอึ้ม....น้องเคี๊ยงคนงามคัมแบ็คแล้วเจ้าค่ะ



ตอน  เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง





มีอะไรที่อีเคี๊ยงควรจะต้องรู้ไหม....????


กองเอกสารตั้งใหญ่  ถูกกระแทกโครมลงบนโต๊ะทำงานของฉัน  เสียงดังเอาการจนเผลออุทานออกไปว่า 'แหก' แล้วพอฉันเงยหน้าขึ้นไป  ก็พบกับสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์ของนังปาล์ม  น้องร่วมงานสุดซี๊  เปล๊า...มันไม่ได้จ้องฉันหรอก  แค่ถอนหายใจอย่างหงุดหงิดเท่านั้นแหละ

“ปาล์ม....เอ่อ...พี่”
“งานของพี่ผมทำให้เสร็จหมดแล้วนะ  พี่ตรวจดูอีกทีก็แล้วกัน”
“อ่าไม่ต้องหรอกน่า...แหม...พี่เชื่อใจแก  จะทำงานซ้ำซ้อนทำไมเนอะ”
“หึ...เชื่อใจงั้นเหรอ”


มันเป็นอะไรของม๊าน  ท่าทางเหมือนกับคนที่ประจำเดือนกำลังจะมางั้นแหละ  อีเคี๊ยงไม่เคยมีเมนส์เสียด้วยสิ  แล้วนังปาล์มมันก็ผู้ชายธรรมดา ๆ นี่นะ...อะไรแว๊!!!



ผู้ชายธรรมดา....ที่ถูกผู้ชายพรากจูบ  ในคืนพายุกระหน่ำ....อั๊ยย๊ะ!!!!



สายตาเย้ยหยันจากพวกป้าแก่ลอยมาเป็นระลอก  พร้อมเสียงซุบซิบ  ฉันหันควั่บไปมองด้วยสายตาที่กินเลือดกินเนื้อ  สภาพฉันในตอนนี้พร้อมจะมีเรื่องเหมือนกัน  หลังจากถูกเหวี่ยงเข้าให้จัง ๆเมื่อครู่


คุณประวิทย์ส่งสายตาออดอ้อนเหมือนลูกหมาจากในห้องทำงานของแก  ฉันยิ้มเจื่อน  ก่อนจะลงมือโพสท์งานในระบบให้เสร็จสิ้น...ยังไม่ใช่ตอนนี้  เพราะเป้าหมายกำลังอารมณ์เสีย!!! 


“หายไปเป็นอาทิตย์....ปล่อยให้เพื่อนร่วมงานต้องมาทำงานของตัวเอง....น่าจะลาออกไปซะเลยนะเคี๊ยง”
 

เสียงถากถางของนังพีทตุ๊ดแอ๊บ  ลอยเข้าหู  ขณะที่ฉันกำลังจัดเรียงเอกสารที่เสร็จสิ้นทุกกระบวนความแล้ว  ลงในลังกระดาษ  ฉันเงยหน้าขึ้นมอง  ก็พบกับภาพของนังตุ๊ดงูพิษ  กำลังแลบลิ้นยาว ๆ ของมันออกมา  เอ๊ะ....งูหรือเหี้ยวะ!!!


“ชั้นป่วย”
“สำออยจริงนะ....”
“มีใบรับรองแพทย์ย่ะ  ทำไม....เป็นฝ่ายบุคคลรึไง....ที่นี่เค้าจ้างแกทำสองตำแหน่งเหรอยะ”
“อ่ะ...อ้าว...ไม่ใช่ว่าใช้สิทธิลูกน้องคนโปรด....ไม่สิ  ใช้ลิ้นเลียจนตัวเองมีอภิสิทธิ์พิเศษเหนือคนอื่นหรอกเรอะ  ป่วยตอนปิดบิญชีเนี่ยนะ  ช่างเหมาะเจาะเสียจริงนะเธอ...ไม่ต้องเป็นฝ่ายบุคคล  ก็ช่วยบริษัทรักษาผลประโยชน์ได้นี่  จริงมั้ย....แม่เหลือบไร”

อีพีท  ตั้งแต่คราวโน้น  แกก็ชักจะสาวสะบั้นหั่นแหลกขึ้นทุกวัน  แล้วนี่เจาะหัวนมมาใหม่ล่ะสิ  นูนออกมาชัดเลย!!!

“ไปเห่าหอนที่อื่นไป๊...รำคาญย่ะ”

ฉันโบกมือไล่เห็บไร  แมงวี่แมงวัน....ที่คอยจะมาตอมแผลฉันอยู่เรื่อย  ไปให้พ้น ๆ มันหัวเราะเยาะ  ก่อนจะเดินนวยนาดออกไป  อีดอกทองชุบ....ทองธรรมดาเดี๋ยวนี้มันแพ๊งแพง  มันน่ะเป็นแค่ทองเก๊ก็พอ  เชอะ!!!


พักเที่ยง....


“ปาล์ม...หิวยังวะ  ไปกินเตี๋ยวปลากันดีฝ่า”
“พี่ไปเหอะ...ผมไม่หิว”
“น่า...รีแล๊กซ์....ไปหาของหร่อย ๆ กิน  แล้วก็คุยกันนิด ๆ หน่อย ๆ ช่วงที่พี่...”
“อย่ามายุ่งกับผม!!!”

อ๊ายยยยยยยย  ฉันโดนน้องตะคอก  หน้าชาไปเลยเว้ยยยย.....ว๊อท...แฮพเพ่นนน....เกิดอ่ะหยังกับข่อย...

“เออ....กูไม่ยุ่งกับมึงก็ได้ว่ะแสดดด”

กรี๊ดดดลืมตัว  ลืมไปว่าต้องช่วยหัวหน้า  ฉันเหลือบมองคุณประวิทย์  โล่งอกที่แกไม่อยู่  ไม่งั้นมีหวังฉันได้อดทุกสิ่งอย่างเป็นแน่แท้



โกรธ ๆ ๆ ๆ ๆ


คิดว่าตัวเองเป็นใครน่ะ  แค่เอางานของเค้า(ที่ดองเอาไว้)ไปทำ...แค่เนี๊ยะ....บุญคุณมากเลยนะ  คบได้มั้ยฮึ!?! ไอ้คุณประวิทย์...เด็กของคุณน่ะ  มันใช่ม่ายด๊ายยย  เลิกชอบหมอนี่แล้วไปชอบคนอื่นเหอะว่ะ...




“ป้าคะ....เล็กยำหนึ่ง...ใหญ่เย็นยำหนึ่ง.....หมี่ขาวยำแห้งอีกหนึ่งค่า”




หิว ๆ ๆ เวลาหิวแล้วองค์จะประทับ  ฉันโกรธนะ  แม้ว่าฉันจะหลอกใช้มันเป็นเครื่องมือก็เหอะ  แต่อย่างน้อย ๆ ฉันก็แค่ช่วยให้คนสองคนได้มีโอกาสเข้าใกล้กัน  ไอ้ส่วนจะเอาหรือไม่เอากัน  ฉันไม่ได้ยุ่งอยู่แล้ว.....รึเปล่าวะ


ไม่ยุ่งงั้นเหรอ  แต่ไอ้ที่ทำนี่...คือช่วยเค้าเต็ม ๆเลยไม่ใช่รึไง  แล้วถ้าอีตาหัวหน้าเกิดบ้าขึ้นมา  แล้วเล่นสกปรก  ข่มขืนน้องมันล่ะฟะ  ตราบาปไม่ประทับอยู่กลางหน้าผากอีเคี๊ยงไปตลอดชีวิตรึไงแว๊....




“บะหมี่น้ำใสชามครับป้า”



อีปาล์ม....อีเด็กเวร  อยู่ ๆ มันก็เสนอหน้ามานั่งประจันหน้ากับฉันเฉ๊ย  ไอ้ที่ขึ้น ๆ น่ะลงแล้ว  จะมีก็แต่รู้สึกผิดนั่นแหละ  ถึงได้หันหน้าหลบมันแบบนั้น....แล้วมันก็ยังจะลอยหน้าลอยตาผิวปาก  กวนประสาทอยู่นั่นแหละ!!!


“กินเยอะเนอะ...สามชาม”
“อย่ามายุ่งกับพี่”
“โอ้โหเด็กเนอะ...มีเอาคืนด้วย”
“บ๊ะ....ก็ลองมาโดนเหวี่ยงดูบ้างเด้...ห่านิ”
“หึหึหึ”
“หัวเราะไร”
“เปล่านี่”


หน้าตาเหมือนรู้ทันแบบนั้นน่ะ....ชักทะแม่ง ๆ แฮะ


“เลิกงานแล้วอย่าหนีกลับไปก่อนล่ะ  ผมมีเรื่องจะคุยกับพี่”
“เรื่องไรวะ”
“ไม่บอก....ชิส์....ผมไม่นั่งกับพี่หรอก  พอดีมันไม่มีที่ว่างน่ะ  ตอนนี้มีแล้ว  ผมไปนั่งกินตรงนั้นดีกว่า”
“เชิญเถอะย่ะ พ่อมหาจำเริญ”




หงุดหงิด ๆ ๆ
.
.
.
.
.
.


“น้องเค้าว่าไงอ่ะเคี๊ยง”






ไอ้เด็กละอ่อน  ยอดชายนี่ก็อีกคน  ที่จะทำให้อีเคี๊ยงประสาทแดก....หัวหน้าที่เคยดูตัวโต๊โต  ตอนนี้หดเหลือตัวแค่เนี๊ยะ....ให้ตายเหอะ  เผลอใจไปชอบได้ไงน่ะกู...



แต่หัวหน้าในลุคอ้อน ๆ แบบนี้มันก็น่า.....



“ไม่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”

“ไม่อะไรเคี๊ยง”
“เห?.....ไม่...ไม่....ไม่รู้สิคะ  คือน้องเค้าแปลก ๆ เหมือนรู้ว่าเรา...”
“ทำไงดีอ่ะเคี๊ยง....โถ่เอ๊ยยย  ผมทำทุกอย่างพังหมด  ผมน่าจะเชื่อคุณ  ทุกอย่างกำลังไปได้สวยแท้ ๆ ไม่น่าวู่วามเลย”
“อย่าฟูมฟายไปเลยน่ะ  คุณเองก็ใช่ว่าจะเก่งไปเสียทุกเรื่อง  ก็เคยชอบผู้ชายเป็นครั้งแรกไม่ใช่เหรอ  ไม่พลาดบ้างก็บ้าแล้ว”
“ขอบคุณที่เข้าใจกันนะเคี๊ยง”
“เคี๊ยงจะช่วยเท่าที่ช่วยได้ละกัน  คุณไม่ต้องให้อะไรเคี๊ยงแล้วล่ะ”


พูดอะไรไปวะเนี่ย  นางเอกไปมั้ง....ทำอะไรให้ใครฟรีเป็นเหรอมึงน่ะ  ฉันรีบต่อทันที  ก่อนที่แกจะเพ้อไปไกล


“เอาไว้งานเสร็จ  คุณค่อยตอบแทนทีเดียวละกัน”
“ค่อยสมเป็นเคี๊ยงของผมหน่อย”
“ใครเป็นของ ๆ คุณยะ....อย่างคุณน่ะ  เคี๊ยงไม่แลหรอกย่ะ....ไปได้แล้ว  แยกย้าย  เดี๋ยวเค้าจะหาว่าเคี๊ยงอู้งานมาหลับในห้องน้ำอีก...ซึ่งขอบอกไว้ตรงนี้  ว่าเคี๊ยงไม่เคยทำนะ....นอนเข้าไปได้ไงในห้องน้ำ  ผนังก็แข็ง  เหม็นแทบอ้วก  นอนแล้วปวดเมื่อย....อ๊ะ....เคี๊ยงไม่เคย  ไม่เคยจริง ๆ นะคะคู๊ณณณณ”
“ผมเชื่อเคี๊ยง....ผมเชื่อคุณ”




เชื่อกับผีอ่ะดิ...




กินปูนร้อนท้องก็เงี๊ยะ....อีเคี๊ยงเอ๊ย...หลายคดีแล้วนะมึงน่ะ
.
.
.
.
.
.
.

“นั่นพี่จะหนีผมไปไหน”



ไอ้แมงกะไซด์แว้นซ์ ๆขี่ชะลอตามฉัน  ที่เดินก้มหน้าอยู่บนฟุตบาท  ฉันหันไปก็พบกับไอ้หน้าอ่อนแสยะยิ้มชั่วร้ายให้ฉัน


ขนลุกเลยแฮะ....ไอ้คุณประวิทย์  มึงทำกูซวยแล้วไงล่ะ


“ขึ้นมาซะดีดีคนสวย  อย่าให้ต้องใช้กำลัง....เร็ว”
“ขึ้นก็บ้าแล้ว....เผ่นล่ะกู...อยู่ก็ไม่ใช่อีเคี๊ยงสิ”


ฉันวิ่งหนีมันด้วยความเร็วระดับแชมป์มัธยมต้น...วิ่งไปก็หันไปมองมันด้วยความระแวง  มันก็ขี่ชะลอของมันนั่นแหละ  โอ๊ย...คิดว่าพ้นแล้วเชียว  แต่เจือกไม่ดูตาม้าตาเรือ  หน้าเลยเสยเข้าให้เต็ม ๆ กับต้นไม้ที่หลวงเขาปลูกเอาไว้



เจ็บง่ะ....พังมั้ยหน้าฉานนนน.....ดีไม่โดนกิ่งก้านใบ  ทิ่มตาเตอบอด
.
.
.
.
.

“เห็นไหม...บอกให้ขึ้นดีดี  เจ็บตัวจนได้เลย”



อีเคี๊ยงไม่เคยสิ้นฤทธิ์เดช  ฉันเอาหัวของตัวเอง  ที่สวมหมวกกันน๊อคอีกใบของมัน  โขกเข้าให้  มันขี่เซไปมาจนฉันกรี๊ดลั่น  แล้วมันก็จอดรถอีกครั้งเพื่อด่าฉัน



“อยากตายรึไงฟะ”
“ก็แล้วจะพากูไปตายที่ไหนล่ะฟะ”
“บอกแล้วไงว่ามีเรื่องต้องคุยกันน่ะ”
“เรื่องไรยะ”
“เรื่องที่พี่หลอกใช้ผมไง.....ไอ้โป่งหินเหล็กไฟ”


ฉันเงียบ  ไม่ใช่หายบ้า  แต่มันกี่ครั้งกันแล้ว  ที่โดนเรียกแบบนี้  มันขี่ออกไปอีกครั้ง  แล้วฉันก็....


“แย๊กกกกกกก”
“อย่าทำรถส่ายสิวะ”
“ก็ถอนคำพูดก่อนเซ่”
“เออ...ไม่โป่งก็ได้...สวยอย่างกับแป้ง อรจิรา....สุด ๆอ่ะเพ่”


หน็อย....ทำไมใคร ๆ ชอบเรียกเคี๊ยงว่าพี่โป่ง หินเหล็กฯ  ทั้ง ๆ ที่กูออกจะผอมเพรียว  สลิม-อัพ  เรียกเป้ ไฮร๊อคหรือต่อ วงทู  กูยังพอให้อภัยได้  แค่ไว้ผมยาว  กับลืมแว๊กซ์หนวดแค่เนี๊ยะ...มันเหมือน ผช. ตรงไหนหา?  ออกจะเซ๊ะซี่เหมือนจ๊อยซ์ทีเค....


“แล้วนี่จะพาไปไหน”
“หาที่คุย”
“ร้านอาหาร?”
“ฝันไปเหอะ....คิดจะเนียนกินฟรีอีกอ่ะดิ”
“อ๊ายยย  อีน้องบ้า  รู้ทัน”
“ไม่ใช่แค่เรื่องกิน  เรื่องอื่นผมก็รู้ทันพี่...ไอ้ตัวแสบ”



เอื๊อก....นรกมาเยือนกูล่ะสิ
.
.
.
.
.
“จะปล้ำชั้นสินะ  หน็อย  คิดเคลมกันเห็น ๆ ถึงได้พาขึ้นห้องแบบนี้  ไปรินน้ำมาแก้วนึงซิ”



น่ากลัวมาก  โดนผู้ชายลากขึ้นห้อง  ฉันมองตามไอ้โย่งหัวฟู  ตัวผอมบักโกรกเดินหายเข้าไปในครัว  สักพักมันก็กลับมาพร้อมน้ำแก้วโต...ห่ะ....ประชดกูเร๊อะ

“ใครจะปล้ำตัว...ดูสภาพซินั่น  อย่างกับผีบ้า  เละไปทั้งตัวแล้ว”
“ปากร้ายนะแกน่ะ”
“แต่งหน้าซะเข้ม  คิดว่าสวยรึไงยัยป้าแก่  อากาศเมืองไทยมันร้อนนะ  หน้าป้าน่ะ  ตกเย็นมันก็ละลาย  เสียดายเนอะ อุตส่าห์มีหนุ่มซื้อเครื่องสำอางเคาท์เตอร์แบนด์ให้ทั้งที”
“แกรู้”


นั่นไง  ฉันว่ามันอ่ะรู้  ว่าแต่ฉันแต่งหน้าแย่เหรอ  เห็นป๊ากับอีม้งทักว่าซีด  เลยละเลงซะหน่อยให้มันมีเครื่องเครา...


“เฮ้อ....ใครไม่รู้ก็บ้าแล้ว  อยู่ๆ ก็มาพร่ำเพ้อพรรณนาถึงหมอนั่น  แล้วยังจะมาอ้าง  หาเรื่องให้ผมไปเจอมันอีก  แล้วที่ร้ายกาจที่สุด  สืบประวัติผมเนี่ยนะ  แม่ตำรวจอินเตอร์เน็ต”
“เขิล~”
“เดี๋ยวเตะตกตึกเลยหนวด!!!...แล้วอีกเรื่องน่ะนะ  อยู่ดี ๆ เด็กแนวอย่างพี่ก็เกิดหันมาบ้าแบรนด์เนม แถมยังเปลี่ยนกระเป๋าออกบ่อยปานนั้น จะไม่ให้คนเค้าสงสัยได้ไงวะ”
“แหะ ๆ...โกรธพี่เหรอปาล์มจ๋า”
“ก็เออสิ  แล้วจะโกรธมากกว่านี้  ถ้าผมตกเป็นของมันน่ะ ผมยังเวอร์จิ้นนะ  แล้วผมก็ไม่อยากให้ครั้งแรกของผม  เป็นไอ้ผู้ชายตัวโตหน้าเถื่อนสวมเสื้อยืดวงsex pitol  ไอ้หมอนั่นมันร๊อคเก๊....เสียงเรียกเข้าเป็นเพลงเซลีน ดิออนน่ะเฮ้ย....รับไม่ได้”
“หัวหน้าไม่ได้หน้าเถื่อนนะยะ  ออกจะคมเข้มเกาหลี  ตอนโกนหนวดน่ะหล่อจะตาย  ตาต่ำนะแก”
“ยังจะมาเพ้อเจ้ออีกตุ๊ดเอ๊ย”
“แอ๊”



ช่วยด้วย  อีเคี๊ยงโดนเฮดล็อค  หายใจ....ไม่...ออก....



“ไปบอกแกซะ  คุณเทพบุตรของพี่น่ะ...บอกว่าทุกอย่างมันจบแล้ว”
“แกบอกเองสิยะ  โอ้ยยยย  กระดูกกระเดี้ยวแทบหัก  เล่นบ้าอะไรของแก”
“พี่เป็นคนเริ่ม  พี่ก็ต้องจบมันเอง  โธ่พี่....ไม่ละอายหรือไง  หลอกใช้คนเพื่อเงินกับกระเป๋าแบนด์เนมเนี่ย....มันทู่เรศที่สุด  ไม่อยากจะด่าเลยนะเห็นเป็นพี่เป็นเชื้อ....ไม่รักกันนะ  กระทืบตายไปแล้ว”
“แกมันจะไปรู้อะไร  เด็กอย่างแกน่ะ แค่เข้ามหาลัย  พ่อก็ซื้อคอนโดให้อยู่แล้ว  จะมาเข้าใจอะไรกับชีวิตปากกัดตีนถีบอย่างพี่”
“พี่รู้มั้ย  เพราะเป็นพี่ไงผมถึงโกรธไม่ลง  ถึงจะเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน  แต่ไม่รู้สิ.....พี่มันโครตแสบ  แต่ผมกลับเข้าใจพี่ว่ะ  แต่เฮ้ย...พี่ทำแบบนี้  คนที่อยู่ข้างหลังพี่เค้าจะภูมิใจเหรอ”
“ภูมิใจสิ....ตอนไถกระเป๋ากุ๊ดจี่มาได้  พ่อพี่แทบจะกระโดดขี่คอ  น้องพี่มันยังชมว่าเจ๋งเลยอ่ะ....พี่เคี๊ยง....COOL....แกทำดีมว๊าก  ลูกร๊ากของป๊า...เงี๊ยะ”


ไอ้หน้าอ่อนแทบทรุดเมื่อฉันพูดจบ  มันทิ้งตัวลงข้าง ๆ ฉัน  ซึ่งฉันพยายามกระเถิบหนี  แต่มันก็คว้าหมับเอาไว้  ไหล่นี้มีราคานะแก  ฉันจะเก็บไว้ให้พวกเสี่ยพวกป๋าโอบเวลาพาเข้าโรงแรมห้าดาวย่ะ...


“เป็นกันทั้งบ้านว่างั้น  จะขำหรือจะสงสารดีเนี่ยพี่เคี๊ยง”
“ทำไงดี  แกจับได้แล้ว  ปาล์ม  แกทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นได้มั้ย  คิดว่าช่วยพี่นะ  ลอง ๆ ดูก็ไม่เสียหาย คุณประวิทย์แกก็เป็นคนดี  เสียแต่ทื่อไปหน่อย...อย่างน้อยแกก็มีคนเทคแคร์  ไม่ต้องไปตั่บ ๆ กันก็ได้  ช่วยพี่สูบไง...เอาม๊ะ”



มะเหงกของไอ้น้องรักเขกเข้ากลางกระหม่อมฉัน  เจ็บงิ.....เจ็บทั้งวันเลยอ่ะวันนี้


“ผมมีคนที่ชอบแล้ว....คงช่วยพี่ไม่ได้หรอก”
“แย่แล้ว.....พี่หมดประโยชน์แล้วว่ะแก....คงต้องทำใจสินะ...เฮ้อ...กลับไปเป็นนางรองบ่อนเหมือนเดิม  เซ็งชิบ”
“ไม่มีใครเกิดมาไร้ค่าหรอกนะ  ถ้าพี่ไม่คิดหรือทำให้ตัวเองไร้ค่าน่ะ  พี่ก็ยังมีประโยชน์สำหรับโลกใบนี้เสมอแหละ”
“ใช่เวลามาสอนมั้ยเนี่ย”
“ผมจะทำให้ครบปี  ส่วนพี่ก็สองปี....เพราะฉะนั้นเราก็จะออกจากที่นั่นพร้อมกันถูกมั้ย”
“เออ”
“เพราะงั้น  เรามาพยายามด้วยกันเถอะนะ  คุณพี่สาว”



ให้ตายสิ  หน้าของหมอนี่เวลามันยิ้มน่ะนะ....







น่ารักฉิบหายเลยให้ตาย
.
.
.
.
.
.
to be con


เคี๊ยงคู่ใคร...ใครคู่เคี๊ยงล่ะทีนี้....ติดตามได้ในตอนต่อไปจ้า

ปล.เรื่องป๊าเคี๊ยง  อยากให้เก็บไว้เป็นเซอร์ไพรซ์ หุหุหุ  :z13:  :oo1:  :jul1:


หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 17-06-2012 20:40:35
ทรมาณคนติดตามอ่านมากค่ะ

... บอกจากใจ ฮือออ

หนูอยากรู้ หนูอยากเห็นนน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 17-06-2012 21:24:52
อร๊างงงงงงง อ่านคำบรรยายเคี้ยงแล้วฮา โป่งหินเหล็กไฟ 55555

หมดกันไปเลยนะเนี่ย ตามลุ้นตามอ่านต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-06-2012 21:59:34
พี่โป่งจ๋า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 17-06-2012 22:16:11
 :impress2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 17-06-2012 22:19:25
เคี๊ยงจะหลงเด็กอีกแล้วเร๊อะ!!  :a5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 17-06-2012 23:29:06
แล้วคุณหัวหน้าจะทำงัยละทีนี้ แอร๊ยยย อย่าให้เคี้ยงกะปาล์มเป็นอย่างที่แอบคิดเรยนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 17-06-2012 23:41:12
อย่าเคี้ยงอย่าไปหลงรอยยิ้มพิฆาต เดี๋ยวก็อกหักอีกหรอกกก

อยากอ่านตอนต่อไปแย้ววว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 18-06-2012 00:07:59
แหม่ๆๆๆ
น้องเคี้ยงโดนไอ้น้องปาล์มเด็กนรกจับได้ซะและ
เสียดายๆ
งวดหน้าถ้ามีเหยื่อใหม่
ต้องทำให้แนบเนียนกว่านี้นะคะ
 :laugh:

แต่แหม อิน้องปาล์มมันก็น่าสงสัยนิดๆ(ขอย้ำว่านิดๆ)
ถ้าน้องเคี้ยงไม่สวยเหมือนพี่โป่ง(?)
คนอ่านอาจจะคิดว่าปาล์มมันอาจจะตาถึง
มาแอบปิ๊งน้องเคี้ยงของเราก็ได้
 :jul3:

แต่อย่าลืมว่านี่นิยายของใคร
คุณพี่อาจทำให้น้องตกเก้าอี้ได้ตลอดเวลา
รอตอนลุงหมีมีเมีย(ใหม่)อยู่นะคะคุณพี่
 :impress2:  :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 18-06-2012 00:53:45
เป็นทั้งบ้าน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 18-06-2012 00:54:34
อย่าไปหลงน้องปาล์มหล่ะ เดี๋ยวจะอกหักอีกรอบ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 21-06-2012 15:13:09
ดัน ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 22-06-2012 10:59:59
เอ้า สรุปว่าเคี้ยงจะได้คู่กะใครคะเนี่ย??
น้องปาล์มก็ดันน่ารักขึ้นมาอีก  ไอ้คนที่น้องชอบคงไม่ใช่เคี้ยงนะยะ??
(ฮามุกงูหรือเห้อ่ะ ฮ่าๆๆ)

โป่ง  หินเหล็กไฟ??นานไปไหม? หน้าตายังไง  เค้าเกิดไม่ทันค่ะ อิอิ (ไปถามอากู๋ก่อนนะ) ฮาๆ

ปล. เชลบี้จ๋า ฝากเตือนเรื่องวรรณยุกต์นิดนึงนะคะ ว่า ค ควายเป็นอักษรเสียงต่ำ ผันได้ แค่  สามัญ เอก โท  ดังนั้น ชื่อของเคี้ยง ต้องสะกดด้วย ไม้โท เด้อ....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kakashiget ที่ 22-06-2012 20:28:02
อุ้ยสนุกเว่ออะ   เพิ่งเห็นนะว่า(เรื่องสัน) หายไปแสดงว่านี่ต้องเป็นเรื่องยาวชัวๆ  :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : เด็กในสังคัดอีเคี๊ยง [17/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 23-06-2012 14:12:17
เคี๊ยงจะได้คู่ใครล่ะเนี้ย
 :m28: :m28:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 24-06-2012 21:10:57
มารอตอนใหม่จ๊ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 24-06-2012 21:24:57
มารอด้วยคน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 24-06-2012 21:32:49
เห็นชื่อตอนเปลี่ยนแล้วววว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-06-2012 21:41:52
มารอเหมือนกันจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 24-06-2012 22:32:00
Thanks For….นิน้อย  : แบบตอนตรวจทานนิยายก็พบว่าชื่อของเคี้ยง  มีทั้งสะกดด้วยไม้ตรีและไม้โท(ซึ่งส่วนใหญ่เป็นไม้โท)  ด้วยความฉลาด....นังคนแต่งเลยนั่งแก้เป็นไม้ตรีหมด  เก๋ซะ!!!!  โชว์โง่เลยตรู  แบบ ณ ตอนตรวจนั้น  ยึดเอาตามความรู้สึก  ว่ามันน่าจะสะกดด้วยไม้ตรี  เวลาเรียกจิกอีเคี๊ยงงงงง  มันจะได้เสียงสูง ๆ ดี แหะ ๆ ๆ  ขอบใจจ้า....



ตอน again…and…again




“ทำไมพี่ถึงเอาแต่หลบหน้าผม!!!  คิดจะปัดความรับผิดชอบล่ะสินะ!!!!”




เสียงคนทุ่มเถียงกันแต่เช้า  ทำเอาอีเคี้ยงนั้น  ต้องหยุดทำท่ากายบริหารหน้ากระจกก่อนอาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน  แล้วรีบลงมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นข้างล่าง...ยังไม่ทันที่ตีนจะแตะกับขั้นบันได  ขั้นที่อยู่ตรงกึ่งกลาง...เสียงอึกทึกคึกโครมคล้ายคนมีเรื่องกันก็ดังขึ้น



ฉิบหาย....ป๊ากูโดนต่อย  เลือดกำเดาไหลโกรกเลยเว้ยยย!!!



“พี่ดิน...ป๊า  ทำไรกันอ่ะ....หยุดเลยนะ!!!”


ฉันตวาดลั่น  ไปยังเพศผู้ทั้งสอง  ที่ต่างฝ่ายต่างก็กระชากคอเสื้อกัน  แล้วเงื้อกำปั้นกันคนละข้าง  ถ้าช้ากว่านี้อีกนิด  มีแลกหมัดกันหน้าแหกแน่ ๆ แต่ที่รู้ป๊าโดนไปแล้วหนึ่ง...

นี่มันอะไร...อะไรกันนักหนาแว๊ะ!!!  ถึงได้มีเรื่องกันไม่จบไม่สิ้น  ป๊าไปก่อเรื่องอะไรให้ปวดกบาลอีก  หรือนี่ต่อยกัน...เพราะอีพี่ดินสุดเถื่อน  แอบมีใจให้นังเคี้ยง(มิน่าล่ะ  แซวกูมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย...เขิล~)  แล้วป๊ามาขวาง....โอ....โนว....สเน่ห์แรงไปแล้วนะกู  ตั้งแต่ใช้น้ำหอมยี่ห้อแพงที่หัวหน้าซื้อให้เนี่ย(ปกติน้ำหอมในเซเว่นก็หรูแล้ว)


“ถามพ่อเธอก็แล้วกันนะน้องเคี้ยง....ว่าทำเรื่องอะไรเอาไว้น่ะ  พี่ไปล่ะ....ไปนะไอ้หมีอ้วน!!!” 

ไอ้พี่ดินเดินกระฟัดกระเฟียด...หัวเสียออกไปแล้ว  ฉันจึงหันมามองป๊าคนดีศรีสยามอย่างคาดครั้น  จะเอาคำตอบ

“อ่า...ป๊าจะต่อยมันก่อนน่ะลูก  มันหลบได้เลยสวนกลับมาจัง ๆ เลย  แหะ ๆ แก่แล้วก็เงี๊ยะ...จะไปสู้แรงน้อง ๆรุ่นลูกรุ่นหลานได้ไง๊...”
“เคี้ยงไม่ได้ถามถึงเรื่องนั้น  เคี้ยงอยากรู้ว่าป๊ากับพี่ดินมีเรื่องอะไรกัน  มันถึงมาต่อยป๊าเอาแบบนี้อ่ะค่ะ”
“ปัญหาส่วนตัวอ่ะลูกรัก  ลูกผู้ชายผิดใจกันนิดหน่อย  ไม่มีไรน่า  ป๊ากับมันก็กัดกันประจำแหละลูก  เพียงแต่คราวนี้มันหนักไปหน่อยก็เท่านั้นเอง  แกไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะนะ  เดี๋ยวจะสาย  เดี๋ยวป๊าขี่ไปส่งปากซอยนะลูกรัก”
“ให้มันแน่นะป๊า...แย่งหญิงกันอ่ะดิ...พี่ดินนะพี่ดิน  แพ้แล้วพาลตลอด  เจอหน้าจะจับปล้ำทำผัวซะเลย”
“แว้กกกก....อย่าล้อป๊าเล่นแบบนี้อีกนะคุณลูก”






ใคร...ใครว่าอีเคี้ยงล้อเล่นคะ...กะ..กะ..กะ..กลัวที่ไหน!!!
.
.
.
.
.
.
[ถึงที่ทำงานแต่เช้าตรู่]



เครียดค่ะ...





ก็วันนี้แล้วสินะ  ที่จะต้องไปสารภาพบาปกับอีตาหัวหน้า  ว่าแผนการของเรานั้นล้มเหลว  เพราะว่าเหยื่อนั้นได้ไหวตัวทันเสียแล้ว  นึกไม่ออกเลยแฮะ  ว่าแกจะเศร้าแค่ไหน  สำหรับคนที่ไม่เคยผิดหวังกับความรักมาก่อนในชีวิต...อะไรยะ...หล่อ ๆ แบบนี้  ใครมันกล้าปฏิเสธได้ลงก็บ้าแล้ว  ฮึ่ยยยย....แกมันแน่นักนังปาล์มมี่  แกหักอกของสูงได้  อีเคี้ยงขอคาราวะหนึ่งจอก...ไอ้คนจริง!!!

วันนี้อีเคี้ยงนั้น  มาในชุดดำทั้งตัว....ก็ชุดที่แกซื้อให้นั่นแหละ  เป็นการไว้อาลัยแก่ตัวเอง  ในฐานะแม่สื่อแม่ชัก  ชักจนเกือบจะฟินอยู่แล้วเชียวค่ะ  สวรรค์ที่เกือบตะกายไปถึง  พังครืนไม่มีดี  หมดกัน  ข้าวของบรรณาการเซ่นสังเวย  ที่อีเคี๊ยงสมควรจะได้  กระเป๋ากุ๊ดจี่คอลเล็คชั่นล่าสุด  ที่จะเอาไปตบกับนังพีท  เป็นอันต้องแห้ว  กลับมาใช้ย่ามยาจกเหมียนเดิม....ส่วนใบที่แกเคยซื้อให้  คงต้องเอาไปขายส่งอีม้งเรียน...พูดแล้วมันเศร้า...โซแซด


มาแล้วค่ะ  ไอ้เด็กแนวเดินสะพายเป้  ยิ้มเผล่มาแต่ไกล  ว๊ะฮ๊ะฮ่า...มันมาทีหลังฉันนะเนี่ย...


“พี่ไม่แต่งหน้าแบบนี้ก็ดูดีเหมือนกันนี่....แถมยังทำให้มาทำงานเช้าขึ้นด้วยเห็นไหม”
“แกอย่ามาพูดดีนังปาล์ม  แกทำแผนชีวิตพี่คลาดเคลื่อน...ชิส์”
“เอาน่า...กลับมาเป็นพี่เคี้ยงคนเดิมน่ะเท่ห์ตาย  ตัวก็ใช่จะเหมาะกับของแบรนด์พวกนั้น  ใช้แล้วทำของเค้าหมองหมด  ใช่ว่าคนเค้าจะเชื่อ...”
“หยุด...สต๊อปอิท...ณ บัด นาว....เดี๋ยวพี่ไม่พูดให้แกนะเฮ้ย”
“พี่ต้องพูด  ไม่พูดโดนฆ่าตายแน่  เข้าใจ๊....ไม่ได้ขู่นะ  จะจับมัดติดแมงกะไซด์แล้วลากไปตามถนนให้ไฟลุกเลย....หึหึหึ”
“โห...ไอ้โหด...โหดร้ายที่สวดดด”


นั่นไง...หัวหน้าเดินมาแล้ว  คงเห็นฉันคุยกับนังปาล์มอย่างหยอกเย้า(ตรงไหนแว๊)ล่ะสิท่า  เลยส่งยิ้มอย่างมีความหวังมาให้  ไอ้ฉันก็นะ...สงสารแกจริง ๆ ให้ตาย  แกหายลับเข้าไปในห้องทำงาน  โทรศัพท์ที่โต๊ะก็ดังขึ้น  ฉันปล่อยให้มันดังสามครั้ง  เหมือนเป็นการไว้อาลัยตัวเอง  ก่อนจะกลั้นใจยกหูขึ้น

“เคี้ยง...เดี๋ยวคุณเข้ามาพบผมที่ห้องด้วยนะ....สุดสวยของผม”
“ค่ะมายบอส...จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”


แหงะ....อย่ามายิ้มแบบนั้นหัวหน้า  แกก็ด้วยนังปาล์ม  ไม่ต้องมาทำท่าเชือดคอขู่ฉัน  เอามีดมาแทงกูเลยดีกว่า  จะได้จบ ๆ....บ้าแท้!!!
.
.
.
.
.

“ก็อย่างที่เคี้ยงเรียนให้ทราบแหละค่ะ”



คุณประวิทย์ชักสีหน้าทันที  ที่ฉันรายงานเรื่องทั้งหมดจนจบในประโยคสุดท้าย...กะแล้ว  ว่าต้องมีใครตาย  ไม่หัวหน้าก็อีเคี้ยง  แต่คนที่รักตัวเองแบบนั้น  แทนที่จะเศร้า  แกเลยหันมาระบายอารมณ์ใส่กันเฉยเลย...สรุปคนที่ตายเลยเป็นกูสินะ...แสดดดด


“หัวหน้าโกรธเคี้ยงหรือเปล่าคะ”
“แล้วผมควรจะโกรธคุณหรือเปล่าล่ะ”
“ไม่ค่ะ....เรื่องนี้มันไม่มีใครผิด....นี่คะ”
“หรือผมควรจะโกรธตัวเอง  ที่หลงไปไว้ใจคนอย่างคุณตั้งแต่แรกดีนะ....คุณไม่ได้คิดจะช่วยผมจริง ๆ เลยใช่มั้ยล่ะ  ที่ผ่านมาคุณมันก็เป็นแค่พวกแร้ง  ที่หวังจะปลอกลอกผม  ปลิ้นปล้อนไปวัน ๆ เท่านั้นเอง...”
“คุณประวิทย์!!!....ทำไมคุณพูดกับเคี้ยงแบบนี้วะ!!!....ไม่เห็นเหรอว่าเคี้ยงทุ่มเทเรื่องนี้แค่ไหน หรือว่าหมดประโยชน์แล้วถึงได้พูดแบบนี้  ใช่...เคี้ยงยอมรับ  ว่าเคี้ยงทำไปเพราะหวังผล  แต่ถามจริงเหอะ  ว่าตัวคุณเองน่ะต่างจากเคี้ยงตรงไหน  ที่เข้ามาทำดีด้วย  ก็เพราะจะหลอกใช้เคี้ยง  แต่ไม่สำเร็จไม่ใช่รึไง”
“หมดธุระก็ออกไปได้แล้ว!!!  ผมจะหาทางของผมเอง....แล้วก็เดือนนี้น่ะ  คุณสายไม่ได้แล้วนะเคี๊ยง  ผมเหนื่อยจะช่วยคุณแล้ว  ถ้ายังทำตัวแบบนี้อีก  ก็เตรียมตัวเปลี่ยนงานได้เลย”





กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด............กรีดร้องงงงงง.....อร๊ายยยยยยย
.
.
.
.
.

ไอ้เลว....หน็อย ๆ ๆ ๆ ๆ 



พอหมดประโยชน์มันก็ถีบหัวส่ง  นางฟ้าของผม  แม่พระของผม  ใครวะหน็อย....ที่พูดอะไรเลี่ยน ๆ แบบนี้ออกมาน่ะห๊า  ไอ้หน้าขนเอ๊ย!!!!

“โดนด่าเละเลยสินะ”
“ปาล์ม....แกกลับไปนั่งโต๊ะแก  ไม่อย่างนั้นพี่นี่แหละจะฆ่าแก....จะกระซวกแกด้วยคัตเตอร์ทู่ ๆ ขึ้นสนิมนี่”
“ยอมแล้วครับผม....ดุจริงแม่คุณทูนหัว....กลางวันนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะพี่เคี้ยงนะ”
“เออ”
“ผมช่วยตรวจงานนะพี่นะ...แบ่งมาให้ผมซักห้าสาขานะ”
“เออ”
“เค้าไปแล้วนะตัวนะ....”
“เอ๊อออ!!!”


นี่มันกลียุคของอีเคี้ยงหรือไงฟะ  ทำไมอะไรที่มันเคยรุ่งโรจน์....มันถึงได้ไปโลดแบบนี้  เมื่อก่อนหน้ายังใช้ชีวิตเยี่ยงราชินี  แต่ตอนนี้แมร่งอย่างกับขี้ข้าในเรือนเบี้ย  หน้ามือเป็นหลังตีนอย่างเห็นได้ชัด  ฉันคีย์ข้อมูลเข้าระบบอย่างหัวเสีย  โพสท์เข้าไปโดยที่ไม่ได้ตรวจ  รู้ตัวอีกทีคือทำผิดตรึม  จนต้องมานั่งแอดจัสท์กระจัดกระจาย  หัวเหอที่ไดร์มาเสียตรง  ตอนนี้กระเซิงเป็นปอบยายสาย...


ฟู่.....หยุบหนอ...พองหนอ...โกรธคือโง่....โมโหคือบ้า.....สมบัติพัสถาน...ตายแล้วเอาไปไม่ได้หนอ.....


แต่ก็แปลกแฮะที่ฉันรู้สึกโล่งอกอย่างประหลาด  หลังจากที่อารมณ์โกรธค่อย ๆ มอดลง  ฉันก็คิดได้  ว่าต่อแต่นี้ไป  ฉันไม่ต้องหลอกใครอีกแล้ว  แล้วก็ไม่ต้องรู้สึกผิดต่อใครไปมากกว่านี้อีก  นังปาล์มเลี้ยงมื้อกลางวันเป็นการตอบแทนฉันเล็ก ๆ น้อย  ก่อนสัญญาว่าจะพาไปจัดหนัก  หลังปิดบัญชี  ซึ่ง....ตรงกับวันเงินเดือนออกพอดีเป๊ะ...

ฉันถอนหนวดตัวเองเล่นในช่วงบ่าย  ซึ่งไอ้หัวหน้าไม่อยู่  แล้วอีพวกสาระแนวัยแย้มฝาโลง  ก็ถูกต้อนเข้าห้องประชุมจนหมด  ส่วนพวกฉันซึ่งเป็นแค่พนักงานระดับต๊อกต๋อย  จึงได้มีโอกาสเล่นอินเตอร์เน็ต...อืม....เครื่องถอนขนแบบใช้แบตเตอร์รี่งั้นเหรอ  ก็น่าสนนะ...ครีมกระชับสัดส่วนจากเกาหลี  ซื้อไปฝากป๊าสักสองหลอดดีกว่า  ไปนวดให้นมลด...ใหญ่เกินหน้าเกินตาลูกสาวไปแร๊ะ  ตาหมีอ้วนเอ๊ย...


ดู ๆ ไปฉันก็สวยดีนะ  หมายถึงถ้าไม่หลอกตัวเอง  ฉันว่าฉันก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร  ผิวฉันก็ขาวเหมือนพ่อกับแม่  หน้าตาถึงจะดูจืดไปนิด  แต่ก็ดูดีกว่าตอนแต่ง...อะไรยะ!!!  ก่อนออกจากบ้านฉันก็ส่องกระจกทุกครั้งนะเออ  ไอ้ตอนกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์น่ะ  มันก็ดูดี  หรูหรามาสกุลอยู่  แต่พอออกเจอลมโกรกระหว่างทาง  กับอากาศที่ร้อนฉิบฉาย  ไอ้ที่แต่ง ๆ มามันก็เลย....เละเป็นสังขยา  น่ากินเชียวคุณ!!!


“สวยแล้ว....ส่องมันเข้าไปน่ะ...ส่องให้กระจกแตกไปเลย”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....เดี๋ยวเตะเลยอีนี่”
“อารมณ์ดีแล้วเหรอ”
“ก็ค่อยยังชั่วแล้วล่ะ  แทบร้องแน่ะแก  ตอนที่เค้าด่าพี่น่ะ....แต่ก็สมควรโดนแล้ว  เนอะ”
“คนที่น่าด่าน่ะไม่ใช่พี่หรอก...มันนั่นแหละ  อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว  ยังทำอะไรเป็นเด็ก ๆอมมือ  งุ๊ง ๆงิ๊ง ๆอีก....เนียนสู้พี่ของผมไม่ได้สักนิด  เนอะ”
“ขอโทษนะ”
“ไม่ต้องขอโทษผมหรอก  ผมโกรธพี่ลงที่ไหนล่ะ”

เอาอีกละ  ยิ้มบาดหัวจิตหัวใจพี่อีกแล้น....ไอ้เด็กนี่ดูไปมันก็หล่อดีนะ  แถมยังกวนตีนอีกต่างหาก  หัวฟู ๆ ของมันก็แนวได้ใจดีจัง

เอาอีกแล้วไอ้ความรู้สึกแบบนี้  เหมือนตอนตกหลุมรักหัวหน้า...กับตอนคิดจะเคลมอีอาร์มทำผัวเปี๊ยบ...


“ปาล์ม....”
“ครับ”
“เปล่าจ้ะ....เอางานพี่มาได้แล้ว  พี่มีสมาธิจะทำแล้ว....ลุย!!!”



ไม่นะ...ไม่ไม่ไม่



ฉันจะตกหลุมรักน้องในที่ทำงานไม่ได้เป็นอันขาด.....










จนกว่าจะสืบรู้ฐานะทางการเงินของบ้านมันได้ทะลุปรุโปร่งเสียก่อนน่ะ
.
.
.
.
.
[แถมท้าย]

“เฮียหมี...วันนี้ไม่ทานน้ำเหรอจ๊ะ”


หลายวันแล้วสินะ  ที่ผมไม่ค่อยได้มาเจ๊าะแจ๊ะกับน้องแตงร่มใบ  สาเหตุน่ะหรือ  ความอับปรีย์ยังฝังใจ  แล้วไอ้ตัวจัญไรก็นั่งหน้าโหด  พร้อมจะแว้งกัดได้ตลอดเวลา  ในร้านของน้อง....

“พี่เป็นหวัดจ้ะ....คงทานของเย็นไม่ได้เป็นอาทิตย์แหละ  คิดถึงเสมอนะ  ยาใจของพี่”
“อ้วกกกกกก”


มัน...มัน...มัน  มันนั่งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้  หลังจะส่งเสียงอ้วกใส่ผม  ผมเหล่ตามองไอ้ดินในชุดเสื้อกล้ามสีดำ  รอยสักอย่างโหดแพลมออกมาให้เห็น  เห็นแล้วก็ทำใจไม่ได้  ที่พลาดท่าไปได้เสียกับมันเข้าน่ะ

ว่าแล้วก็กลับบ้านดีกว่า...

“ฮะแฮ่ม”

มันซึ่งคงจะเดินตามผม  อยู่ ๆ ก็กระแอมไอออกมา  ทำให้ผมอดไม่ได้  ที่จะต้องปั้นหน้าป่วยกลบเกลื่อน  แล้วหันไปทักทายมันเสียหน่อย  ตามมารยาท

“อ้าวดิน....ไงวะ....พี่ไม่ค่อยสบายว่ะ  แมร่งหนักไปหน่อย”
“พี่ต้องรับผิดชอบผม”
“ค่าเหล้าช่ายป่ะ....คราวหน้าพี่เลี้ยงคืนนาดินนา...ช่วงนี้พี่ช็อตอยู่”
“เมื่อไหร่ล่ะ”
“ไม่รู้สิ”


ไม่รู้สิ....ชาติหน้ามั้งดิน  เคี้ยงลูกรัก....หม่งม้งหลานรัก  ย้ายบ้านหนีกันเถอะนะพวกเรา

“เรื่องนั้นช่างเถอะ”


มันยิ้มชั่วร้าย  สมกับเป็นนักเลงเก่า....แหม่  อ้ายกระผมมันก็นักเลงเก่าเหมียนกันน่ะนะ  เสียแต่ตอนนี้สังขารมันไม่อำนวยแล้วเท่านั้นเอง

“แหะ ๆ....อะไรว๊า....ไอ้น้องรัก”

ผมยิ้มตอบ  แต่แล้วก็ต้องมีอันหุบยิ้ม....ล้อเล่นใช่มั้ยไอ้เหี้ยดิ๊นนนน







“พี่ได้ผมเป็นเมียแล้ว  พี่ต้องรับผิดชอบ  ไม่งั้นอย่าหวังว่าพี่จะได้อยู่อย่างสงบสุขเลย  ไอ้หมีเฒ่า!!!!”



เฮือก...


ซวยแล้วกู!!!
.
.
.
.
To be con


แว๊บมาต่อ....แอบเอาคำว่าเรื่องสั้นออกไปแล้ว  แต่เรื่องนี้ก็คงจะไม่ยาวมากอย่างที่คิด  คาดว่าอีกไม่กี่ตอนก็จบแล้วล่ะนะ  ยังไงก็แล้วแต่  เรื่องของเฮียหมีและหม่งม้ง....จะแต่งเป็นตอนสั้น ๆแบบเต็ม ๆ ให้ได้อ่านกันอย่างเต็มอิ่มแน่นอน  หลังจากที่เป็นน้ำจิ้มของน้องเคี้ยงมาหลายตอนน่ะนะ...

สู้ ๆ โย่วววว!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 24-06-2012 22:38:53
จิ้มๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 24-06-2012 22:47:41
ฮึ่ยๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :m31:
ไอ้หัวหน้าสารเลวที่ซู้ดดดดดดดดดด
พอตัวเองจีบไอ้น้องปาล์มไม่สำเร็จก็มาลงกับน้องเคี๊ยงซะงั้น
ไอ้นี่ขี้แพ้ชวนเจอตี_นี่หว่า
 :z6:
เดี๋ยวก็ยุให้น้องเคี๊ยงได้กับไอ้เจ้าปาล์มเยอะเย้ยดีกว่า
(มันจะได้กันมั้ยเนี่ย - -*  :m29:)

แอบสะใจไอ้พ่อหมี
ได้น้องดินเป็นเมียแล้วต้องรับผิดชอบนะยะ
ไม่งั้นจะช่วยน้องดินโดยการเอาคี่ไปเขวี้ยงหน้าบ้านนะขอบอก
 :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 24-06-2012 22:50:29
เคี๊ยงโดนอาป๊าแย่งซีนอีกแล้ว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: piengtavan ที่ 24-06-2012 23:21:44
คนเขียนคะ เวลาบรรยายเขียน"เคี้ยง"ก็ได้ค่ะ แต่พอเวลามีเหตุการณ์ไฮเทมพ์เกิดอารมณ์อยากจะจิก เฮว่า เฮก็อยากจะพิมพ์ "อิเคี๊ยงงงงงงงง" เหมือนกันน่ะแหละค่ะ
ตร๊ายยยยยยยยย  คนงามนางนี้ ใจงามหลบใน ชอบความแซ่บเป็นที่สุดค่ะ!!

แต่ที่ชอบที่สุดก็...(กะหลิ้มกะเหลี่ยเล็กน้อย อุคุคุคุ)  เฮชอบคู่โอบะอ้ะคร้า~~~~~~~~ ลุงหมีเข๋ออออออออ [บ๊ะ ตอนแรกนึกว่าลุงจะเป็นฝ่ายตกเป็นเมียซะอีก เพราะฝ่ายพี่ดินคนนั้นมันดูกระไรกะลุงอยู่นิดๆก่อนลากลุงไปมอม เอ้ย! ไปปรับทุกข์ เคะเคะเคะ]
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 24-06-2012 23:56:48
รอลุ้น ฮ่าๆ สนุกมากค่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 25-06-2012 00:03:04
กลัวใจเคี้ยงจริงวุ๊ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 25-06-2012 03:41:21
น้องเคี้ยงสั่งเครื่องถอนหนวดมารึยังงง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 25-06-2012 07:40:18
 :m20:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 25-06-2012 08:56:54
โถ เราก็นึกว่า กลัวช้ำระกำใจแบบที่ผ่านมา แต่ความจริง กลัวจะต้องกัดก้อนเกลือกินนี่เอก ฮาๆๆๆ

(ฮามุก ชักจนเกือบฟินอีกแล้ว โอย ฉันคิดไปไกลอ่ะเธอ คริคริ)

ปล. เออ เรื่องพี่บู้น่ะ แอบงงอยู่ว่า ตอนที่แล้วก็อ่านแล้วและคิดว่าเม้นท์แล้วแต่พอเข้าจริงไม่เห็นคอมเม้นท์ ตัวเองเลยคาดว่า เน็ตมีปัญหา หรือไม่นิก็เม้นท์แต่ยังไม่ได้กดส่ง เวรกรรม ตอนล่าสุด ที่เมนท์ ให้ก็สั้นไปหน่อยต้องขอโทษนะ พอดี ใช้มือถือ เลยเวิ่นมากไม่ได้  มันพิมพ์ยากเกิน....

ยังไงก็ สู้ๆ นะเชลบี้
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 25-06-2012 09:00:21
“พี่ได้ผมเป็นเมียแล้ว  พี่ต้องรับผิดชอบ (ด้วยการมาเป็นเมียผมมั่ง สลับกัน)  ไม่งั้นอย่าหวังว่าพี่จะได้อยู่อย่างสงบสุขเลย  ไอ้หมีเฒ่า!!!!”


เฮือก...


ซวยแล้วกู!!!
.
.
.
.
To be con ................... o18
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 25-06-2012 09:13:36
อย่างง...ถ้าเมนท์ใครหาย  ตอนบอร์ดมีปัญหา มันคงจะเกิดการย้อนเวลา เพราะคราวก่อนที่เล้าล่มมันก็เป็นค่ะ ไม่ใช่นิยายตัวเอง แต่ที่ไปเม้นท์ของคนอื่นมันก็หาย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 25-06-2012 09:31:22
โอ๊ะโอ  เคี้ยงปรับตัวได้เร็วเกินคาดแฮะ  : :z1:
จะรอคอยตอนเต็มๆ ของน้องหม่งม้งนะจ๊ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 25-06-2012 13:58:38
กรี๊ด ชอบคู่พ่อหมี
ส่วนเคี้ยง เธอมีความรักตลอดเลย กับปาล์มจะไหวหรอไหนจะหัวหน้าอีก ยังไงก็สู้ๆนะ
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 25-06-2012 21:23:00
เคี๊ยง ยังไม่หมดคดีหัวหน้า ไปจะหาเรื่องน้องปาล์มอีกละ

หัวหน้ามันก็แย่นิดๆ หมดประโยขน์ก็ถีบส่ง พอกับเคี๊ยงเลย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 27-06-2012 00:18:17
นิสัยนะหัวหน้า  อย่าเดินผ่านหน้าบ้านฉันเชียวนะจะก้านคอให้งามๆ :z6:

ตอนนี้น้องปาล์มหล่อที่ซูด  พ่อหล่อหลบใน ในที่สุดความหล่อของน้อง็เผยโฉมออกมา

เคี้ยงจ๋า ฉันกลัวใจเธอจริง  กลัวเธอเจ็บเธอช้ำอีก แต่ไม่เป็นไรนัสู้ สักวันต้องเป็นวันของหนวดเชื่อดิ

ปล.คู่ลุงหมีก่ะดินก็น่ารักแบบโหดๆ เห็นแววเลยว่าลุงหมีจะเจอเมียซ้อมในอนาคต
     คู่เด็กตัวเลือกแรกก่ะหม่งหม้งก็น่ารักแบบเด็กๆ 
     นี้ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกันเฟิร์สช้อยยังแคร์ ยังเรียกร้องความสนใจหม่งหม้งขนาดนี้ 
      อนาคตกลัวเมียแน่นอนฟันธง :laugh:  555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 28-06-2012 21:08:26
ดักตบหัวหน้าสักทีดีไหม
 :beat: :beat:


พ่อหมีรับผิดชอบด้วยการให้ดินกดคืนเลยนะๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 28-06-2012 22:16:48
เอาอิมเมจคู่ของเฮียมาลงให้ชมกันค่ะ  เครดิตรูปต้นฉบับไม่มีนะคะ  ถ้ามีก็อยู่ในรูป  เพราะงั้นยกเครดิตให้บอร์ดนี้ก็แล้วกัน
v
v
v
v

[http://forum.gayterday.com/index.php?topic=4243.0
]



****edit****
ดูภาพด้านล่างจ้ะ



แซ่บป่ะ...หน้าตาบุคลิกแบบแบดบอย  +  รอยสักสุดรัญจวนใจ  ในฐานะที่เคยเรียนศิลปะมา  เชลบี้ให้ผ่านค่ะ!!!  5555

[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 28-06-2012 22:43:44
แดงเชียว เลือดคนเขียนสาดใส่รึเปล่า
เราถึงเห้นมันแดงๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 28-06-2012 23:01:13
คาดว่า .... ทางเว็บคงมีการล็อกรูปไว้ห้ามนำออกไปใช้ที่เว็บอื่น (คล้ายตอนเราเอารูปกึนซอกมาจากเว็บเด็กดีแล้วมองไม่เห็นภาพ...

ภาพมันก็เลย...... ไม่ขึ้นค่ะเชลบี้ แก้ไขด่วน....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 28-06-2012 23:22:41
อัพเองก็ได้  เห็นรูปกันรึยังค๊า....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 29-06-2012 00:34:22
อกอิแป้นแล่นลึกเข้าตึกแขก
โอ้แม่เจ้า
 :m10:
อิพ่อหมีเมิงได้ชายงามกล้ามหย่ายแบบนี้มาเป็นเมียเหรอวะคะ?
ถ้าไม่เอาช่วยโอนน้องดินมาให้คนอ่านด่วน
แม่เอ๊ย สเป็คชะนีแท้ๆพ่อคุณ ฮี่ๆๆ
 :z1: :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 29-06-2012 01:02:24
อยากอ่านแล้วอ่ะ  มาต่อเร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 29-06-2012 01:43:19
กล้ามก่ะะรอยสักเข้ากันดีจริงนะ เซะซี่เป้นที่ซู้ดดดด :m25:

ปล.ขอบคุณเชลบี้สำหรับรูปงามๆเรียกเลือก  o13
เห็นอิมเมจน้องดินกล้ามงามขนาดนี้แล้ว ไม่อยากคิดเลยว่าลุงหมีกล้ามจะล้ำขนาดไหนถึงกดนู๋ดินเค้าลง อิคึๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 29-06-2012 01:59:14
โหยยยยย ทั้งพ่อทั้งน้องมีคู่หมดล่ะ แล้วเมื่อไหร่คู่ของเคี๊ยงจะออกมาเนี่ยะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-06-2012 09:39:51
รอจ้ารอ :really2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 30-06-2012 12:30:23
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ป๊าาหาแม่ใหม่ให้เคี้ยง  :-[ :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Again...and...Again [24/06/12]+++อิมเมจน้องดิน
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 30-06-2012 13:09:40
แม่เลี้ยงของน้องเคี้ยงช่างน่ารับประทานดีแท้
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 03-07-2012 02:42:01
ถ้าผลตอบรับ(จากเสียงส่วนใหญ่)เป็นไปในแง่ลบ  คนแต่งขอลบตอนนี้ออกนะคะ  กลัวคนอ่านรับมิได้...โฮก....


ตอนพิเศษ.....โบโซ่






เขาไม่ได้กลายพันธุ์ตามลูกสาว....







หรือสติสตางค์ฟั่นเฟือน  เพราะดันไปได้เสียกับเด็กหนุ่มคราวหลาน....









แต่นี่คือจ๊อบ  สเปเชี่ยล~  เขาถูกจ้างมาโดยเฉพาะ  เพื่อเอนเตอร์เทรนเด็ก ๆ ในวันครบรอบเปิดห้างสรรพสินค้า






พร้อมจะพบกับเขาหรือยัง....คุณลุงโบโซ่....หนุ่มใหญ่ใจดี  รักเด็ก  เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
.
.
.
.
.
.
[เฮียหมีเล่า]
.
.
.
.

ขากกกกกกกกกกก.......ตุ๊ย!!!!




นี่มันนรกแตกอะไรกันวะ  ห่าเอ๊ย!!!  พระเจ้าจากดาวไหน  ศาสดาองค์ใด  สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก  ใครวะใครที่ดลใจให้กูตกปากรับคำ  มาสวมชุดบ้า ๆ บอๆ ในวันที่อากาศร้อนฉิบหายแบบนี้...


ใช่แล้ว.....


อำนาจแห่งเงินหรือก็เปล่า  แต่เป็นเพราะเรียนมาน้อย  ผมเลยไม่มีทางเลือก  ในยามที่ร้อนเงิน....ชักหน้าไม่ถึงหลัง  อะไรก็เอาทั้งนั้นแหละวะ 


ฟุตบอลทำพิษน่ะสิ!!!  จะอะไรเสียอีกล่ะครับคุณ  แล้วนี่ก็เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่ผมก่อเรื่องปวดประสาท  ให้กับคุณลูกสาวสุดที่รัก  รักปานแก้วตาดวงใจคนเดียวของผม....



ไอ้หนวด!!!



ผมปฏิญาณตน  นับแต่ครานั้น  ที่ทะเลาะกับลูกอย่างรุนแรง  จนเป็นสาเหตุให้นำไปสู่  อะไรที่มัน...อ่า....ช่างเถอะ  ผมเองก็ไม่ได้รู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำ  ไอ้ตอนที่....อ่านะ


ผมปฏิญาณกับตนเองเอาไว้เป็นมั่นเหมาะ  ว่าถ้ารักที่จะใช้ชีวิตสนุกไปวัน ๆ แบบนี้  โดยที่ยังแบมือขอเงินคุณลูก  กับมรดกของแม่ที่ตายไป...ไปวัน ๆ แล้วล่ะก็นะ  ผมสัญญากับสวรรค์  ว่านับจากนี้  จะไม่ทำให้ไอ้หนวดต้องปวดหัว  เพราะเรื่องที่ผมก่ออีก  ไหนจะภาระใหญ่เบิ้มอย่างไอ้หลานนอกไส้  ลูกชายของเพื่อน(ที่เคยได้เสียกันแค่ครั้งเดียว...เมื่อนานมาแล้ว)  ไอ้เด็กตาตี่  ตัวอวบอ้วน....ที่ยัดห่าก็จุ  เลี้ยงเปลือง  แถมแม่มยังโค-ตะ-ระจะกวนตีน  ซึ่งมันยังต้องเรียนอีกเยอะ  แค่นี้ไอ้เคี้ยงมันก็แทบจะอ้วกอยู่แล้ว...กับค่าเทอมและจิปาถะ  เงินมรดกก็ร่อยหรอลงไปทุกวัน....ทุกวัน(อีกเรื่องที่เลวคือ  ผมโกหกไอ้หนวด  ว่าใช้จนหมดไปแล้ว)



ทั้ง ๆ ที่ผมเป็นพ่อที่ไม่เอาไหน  แต่กลับมีลูกที่ต้องแบกความรับผิดชอบไว้บนบ่าทั้งสอง  ตั้งแต่ตัวกะเปี๊ยกอย่างมัน  บอกตามตรงว่าละอายทุกครั้งที่นึกถึง  คิดว่าใช้หนี้ก้อนใหญ่คราวนี้  ก่อนจะถูกเสี่ยกับลูกน้องสั่งเก็บ....ผมจะขอลาขาด  กับอบายมุขทุกสิ่งอย่าง...ลา....ล่ะนะ


“ลุง ๆ เป่าลูกโป่งเป็นหมาไส้กรอกได้อ๊ะเป่า”


ไอ้เด็กหน่อมแน้มคนหนึ่งเดินมาสะกิดตูดผม  เด็กโข่งน่ะ  แล้วผมก็พบว่ามันมากันสอง  อีกตัวหนึ่งวิ่งดุ๊ก ๆ มาแต่ไกล  แหม่  ไถข้างแบบชาวร๊อคเสียด้วยสิ  ตามมาสมทบกันทันในที่สุด  ทำไมถึงบอกว่าเป็นเด็กโข่งน่ะเรอะ  ก็ดูจากชุดที่มันสวมน่ะสิ


“นายไม่รอพี่”
“ก็ลูกพี่อ่ะช้าตลอด...ว่าไงล่ะลุง  เป่าโป่งน่ะ  ทำได้อ๊ะป่าว~”


ไอ้เด็กแคระที่ดูยังไงก็อย่างกับเด็กประถมทั้งคู่  ติดตรงที่เครื่องแบบนักศึกษาชายที่มันสวมอยู่นั่นแหละ  ที่ดูไม่ค่อยจะเข้ากับพวกมันเท่าไหร่  ไอ้ตัวโตกว่า  ที่ถูกเรียกว่าลูกพี่  ทำท่าเต๊ะจุ๊ย  สองมือล้วงกระเป๋า  แอ่นไอ้จ้อนเล็ก ๆ ประหนึ่งว่าตนนั้น  คือหัวหน้าแก๊งค์อันธพาล....ห่า....ท่าเชยไปนะมึง  คงจะดูหนังฮ่องกงมากไปสินะ

ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่  อากาศก็ร้อนชิบหาย  มาอะไรกับกูมาก ๆ กูจะเตะให้ม้ามแตก  เด็ก...เชี่ย


“ได้สิ....โฮ่ ๆ ๆ  เดี๋ยวลุงจะโชว์ฝีมือเดี๋ยวนี้แหละ”


ทำยังไงล่ะฟะ!!!  กูมันแค่โบโซ่ฝึกหัด  จ๊อบพิเศษน่ะเฮ้ย....ตอนรับงาน  ไอ้ผู้จัดการห้างก็ไม่เห็นบอกว่าจะต้องเป่าลูกโป่งเป็นรูปสัตว์ได้นี่หว่า  เคยเป่าก็แต่ถุงยางอนามัยเล่นตอนเด็ก ๆ  แล้วก็นะ  ไม่มีใครสักตัวสอนเหี้ยอะไรกูเลย  ไอ้เทรนนง-เทรนนิ่งก่อนเริ่มงานน่ะนะ  ไม่มีเล้ยยยยย  แล้วใครหน้าไหนมันจะไปทำได้วะ....เฮอะ!!!

“โบโซ่อะไร  หัวเราะเหมือนซานตาครอส...ผิดงานอ๊ะป่าวลุง”
“น่านเด่ะ  แถมไม่เห็นจะตลกเลยซักกะติ๊ด....ว่าไงล่ะลุงทำได้ช่ายป่ะ  เป่าลูกโป่งเป็นหมาพิตบลูน่ะ”
“หมาไส้กรอกต่างหากล่ะ...ลูกเพ่~”
“ตึ่งโป๊ะ!!!!”


เอ้า....ฮากันเข้าไปนะ  กูว่ามึงนั่นแหละที่แม่ม...โค-ตะ-ระ  ฝืด  ผมหัวเราะ...หัวเราะเยาะไอ้เด้กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมน่ะ  แบบว่าทนไม่ไหวจริง ๆ เท่านั้นแหละ  ไอ้ตัวลูกพี่ก็หันมามองหน้าผมตาขวาง  ให้ตายเถอะจ๊อดเอ๊ย...ตาแม่มดุอย่างกะเหยี่ยว....

“เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลยอ้วน  มัวยืนเป็นหมีจำศีลอยู่นั่นแล้ว...รีบ ๆเป่าเข้าเด้  ไอ้หมาไส้กรอกน่ะ...ลูกน้องพี่มันอยากได้หมาไส้กร๊อกด๊อกมาถือเล่นซักตัวน่ะเฮ้ย  เป็นป่ะจ๊อดดดดด.....เรียกผู้จัดการมาคุยซักหน่อยดีแม๊ะ”
“ลูกพี่โผ๊ม....เท่ห์จังเลยขอรับ”
“นายจำไว้นะ  หนทางไปสู่การเป็นนักเลงหญ่ายอ่ะ  มันต้องเริ่มไต่เต้า  แรก ๆ ก็ต้องเลือกเหยื่อกระจอกต๊อกต๋อยแบบนี้ล่ะนะ  คุมคนให้เป็น  ขยายกำลังคนไปเรื่อย ๆ  แล้วพอวันข้างหน้า  เราสองคนก็จะ......”

มันแพล่มอะไร  เป็นไรมากแม๊ะ  ดูการ์ตูนมากไปรึไง  หลานกูเด็กกว่ามึง  มันยังไม่ปัญญาอ่อนแบบพวกมึงสองตัวเลย  แล้วก่อนที่ผมจะได้ตื้บเด็ก  ลูกโป่งในมือผมก็ถูกใครบางคนแย่งไป


เป่า.....






บิด.....บิด....บิด....




ทุกอย่างนั้นเร็วจัด  จนผมได้แต่ยืนเงอะงะ  แล้วในที่สุด  ไอ้หมาไส้กรอก(อ่อมันหน้าตาแบบนี้นี่เอง)  ก็เสร็จภายในเวลาไปถึงนาที 


“เอ้านี่.....หมาไส้กรอกของพวกมึงน่ะ  รับไป  แล้วก็ไสหัวไปไกล ๆ ตีนกูได้แล้ว  ทำเป็นเก๊ก คิดว่าเท่ห์เหรอมึงน่ะ  ไอ้แคระ!!!!”
“เฮ้ยรู้แม๊ะว่าลื้อกำลังพูดกับใคร  ขอโทษลูกพี่กูเดี๋ยวนี้นะสาดดดดด.....ลูกพี่อย่าห้ามผม  ตื้บแม่มเลยแม๊ะลูกพี่  ร้อนวิชาแร๊ะ....”

ไอ้คนมาใหม่....ซึ่งเป็นคนเดียวกับไอ้ที่เป่าลูกโป่งเป็นหมาไส้กรอกเมื่อครู่นี้  ถลกแขนเสื้อเตรียมมีเรื่อง(โห...มึงแมนมากอ่ะ  จะต่อยกับเด็กปัญญาอ่อนเนี่ยนะ!!!)  ไอ้ตัวจิ๋วก็ไม่ได้มีกลัวหรอกนะ  ยักคิ้วท้าทายอย่างกวนโอ้ย  น่าเอาส้นนาบไปที่หน้าเอ๋อ ๆ ของมันเป็นที่ยิ่ง  ยืนจ้องเขม่นกันครู่ใหญ่  ไอ้ตัวจิ๋วก็ถูกไอ้ตัวลูกพี่มันลากออกไป 

“ลูกพี่ปล่อยผมนะขอรับ  ผมกำลังขึ้นนะขอรับ  ผมกำลังจะโชว์ฝีมือให้ลูกพี่ชมนะขอร๊าบบบบบบบ”



ไม่แปลกใจที่มันโผล่มา  แต่แปลกใจที่หน้าเหี้ย ๆ แบบมันทำอะไรตุ๊ด ๆ อาทิเช่นเป่าลูกโป่งเป็นหมาไส้กรอก  ได้ด้วย?....



“แต่งชุดอะไรของพี่น่ะ  น่าสมเพชนะ  ไอ้เคี้ยงมันรู้มั้ย  ว่าพ่อมันมาทำอะไรน่าขายหน้าแบบนี้”
“ขะ....ขายหน้าตรงไหนฟะ  หน็อย....ดูถูกกันเรอะ  ยังไงมันก็อาชีพสุจริตก็แล้วกัน”
“ตัวตลกที่ทำอะไรไม่เป็นซักอย่างเนี่ยนะ  แถมยังทำไปเพราะ....หึ....ร้อนเงิน  นี่แหละ  มันน่าสมเพชก็ตรงนี้  หมีเอ๊ยยย”
“เฮ้ย!!!...นี่ถ้ามึงจะมากวนตีนกูด้วยเรื่องเดิม ๆ ล่ะก็  ไปไกล ๆ ตีนกูเลยไอ้เด็ก....”
“ไม่เด็กแล้ว  จะสามสิบอยู่รอมร่อแล้ว  แล้วก็ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันกว่าพี่ก็แล้วกัน”
“เออ  มึงมันวิเศษ  ดีไปหมดอ่ะ  ไปได้แล้ว  แล้วก็อย่าเสือกไปบอกใคร  เรื่องนี้กูอยากจะจัดการด้วยตัวเอง”
“พี่ติดพวกนั้นเท่าไหร่”
“หมื่นนึง....ทำไม....จะช่วยกูรึไง”
“แล้วงานที่ทำเนี่ย  ค่าแรงเท่าไหร่”
“วันละสองร้อย....สรุปจะช่วยใช่มั้ย?....ฮึ?...เซ้าซี้จริงมึง  กูจะทำงาน  มึงเลิกมาเกะกะได้แล้ว  เพราะถึงยังไง  กูก็จะไม่รับผิดชอบกับสิ่งที่กูไม่ได้ตั้งใจ  แล้วอีกอย่างอ่ะนะ  มึงมันไม่ใช่ผู้หญิง  ไม่มีเยื่อพรหมจรรย์  ไม่มีมดลูก  ดังนั้นจึงไม่มีอะไรบุบสลาย  เก็ทแม๊ะ  ถ้าไม่เก็ท  ก็ค่อยมากวนตีนกูวันอื่น  ไม่ใช่ตอนนี้”
“ผมจะไปกดตังค์มาให้  รออยู่ตรงนี้นะ”



ง่ะ.....หูฝาดเปล่าแว๊ะ.....กดตังค์  กดมาทำม๊ายยยยย





นี่อย่าบอกนะว่ามัน ?....เฮ้ย!!!!!
.
.
.
.
.
“เข้ามาสิโบโซ่  ให้ตายเหอะ  แต่งหน้าแบบนี้แล้วพี่ดูโง่ชิบหาย  ปกติหน้าพี่แมร่งก็ดูซื่อบื้ออยู่แล้ว  เอ้า  ถอดชุดแล้วก็ไปอาบน้ำซะสิ”
“มึงมีเงินเยอะเหรอวะ  ไปรวยมาจากไหน  ถูกหวยหรือขาย......ใช่แม๊ะ”
“เงินเก็บของผมเองแหละ  แล้วก็ไม่ได้บอกว่าจะให้ฟรี ๆ ซักหน่อย  ถึงได้พาพี่มาที่นี่ไงล่ะ”
“แค่.....ทำ.....แค่นั้นใช่มั้ย  แบบ...หมายถึง  แค่หลับหูหลับตาทำ ๆ ให้จบ  แล้วนี่กูต้องทำกี่ครั้งวะ  ไม่เคยซะด้วยสิ  หมายถึงตอนที่มีสติอ่านะ”
“มึงไปอาบน้ำไปอ้วน...ชักช้าเดี๋ยวเปลี่ยนใจนะ”


มันเงื้อหมัด  เตรียมจะชกผม  ก็ไม่ได้กลัวหรอก  ก็แค่ไม่อยากให้ทางเลือกสุดท้ายหลุดลอยไปก้เท่านั้น


ห้องน้ำนั้นคับแคบได้อีก  จะว่าไปแล้ว  ที่นี่มันก็แค่โรงแรมจิ้งหรีดธรรมดานี่แหละ  ค่าห้องก็คงจะไม่เท่าไหร่  แต่ก็คงจะแพงกว่าค่าแรงของผมในวันนี้  อ้อ...ลืมไปว่าไม่ได้  นอกจากไม่ได้แล้ว  ยังโดนเค้าสวดยับ  ที่อยู่ ๆก็ไปบอกเลิกเค้ากะทันหัน  แหม่....ดีนะที่กูเป็นแค่.....









โบโซ่....







ค่าแรงวันละ....














จ๋องร้อย….. o7




ผมใช้เวลานานพอดู  กับการล้างไอ้สีขาว ๆ บนหน้า  แม่มสาด....สีทาบ้านหรือไงเนี่ย  ล้างยากชิบ  ผมเกลียดตัวเองชะมัดที่ทำอะไรแบบนี้  แต่พอมาคิด ๆดูแล้ว  มันก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด  ผมไม่อยากให้ลูกเสียใจ  ไม่อยากถูกกระทืบจนตาย...หรือว่าพิการเพราะถูกพวกยากูซ่าตัดนิ้วหรอกนะ  แทบจะไม่ต้องคิดอะไรเลย  เมื่อพวกเจ้าหนี้โทรมาทวงยิก ๆ  เมื่อสักครู่ที่ผ่านมานี่  พวกมันให้เวลาแค่อีกสามวัน  แต่ผมบอกพวกมันไปว่าจะเอาไปให้พรุ่งนี้ 

ก็แค่ทำในสิ่งที่เคย ๆ...อย่างน้อยก็เคยมาครั้งนึงแล้วอ่ะนะ  มันก็คงจะเป็นไปตามสัญชาติญาณนั่นแหละน่า 

“เสร็จหรือยัง  ผมจะอาบต่อ”
“กำลังจะออกไป”

ให้ตายเหอะวะแม่ม....หุ่นไอ้เชี่ยนี่มันเซ็กซี่ชิบ  ดูกล้ามนั่นสิวะ  ดูผิวขาวเนียนนั่นสิ  แล้วไอ้แก่ร่างอวบ(กูแค่อวบ)อย่างผม  จะเอาอะไรไปสู้หนุ่มวัยฉกรรจ์อย่างมันได้  นอกจากเอวหนา ๆ ขาเผละ ๆ กับหน้าตาที่เหมือนคนง่วงนอนตลอดเวลา

“จ้องไร  เดี๋ยวค่อยจัด....ขออาบน้ำก่อนนะอ้วน”
“ห่า....เขาเรียกหุ่นแบบนักกีฬาเว้ย”
“อ่อ...ซูโม่มันก็เป็นกีฬานี่นะ..ฮะฮะฮะฮะ”

กวนตีนอย่างแรงนิ  ผมเดินตรงดิ่งไปสำรวจตัวเองหน้ากระจกทันที  บ๊ะ  หุ่นกูก็ไม่ได้น่าเกลียดซักกะนิด  กล้ามแขนกูก็มีเหมือนมึง  ใหญ่กว่าด้วย  กล้ามท้องกูไม่มี  แต่กูมีกล้ามนมเว้ย  อึ๋มสาด  แล้วที่สำคัญ  ของกูน่ะ....ใหญ่เบ้ง  อย่างกับอนาคอนด้า

“ไม่ต้องนุ่งหรอก  ผ้าเช็ดตัวน่ะ”

ไอ้เด็กเหี้ยเดินหัวเปียกออกมาจากห้องน้ำ  รอยยิ้มของมันดูชั่วร้ายชอบกล  จนผมรู้สึกเสียวสันหลังอย่างบอกไม่ถูก  มันเดินใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นสบู่ของโรงแรมจากตัวมันโชยเข้าจมูก  ไม่ใช่หรอก...ไม่ใช่สบู่ของโรงแรมนี่หว่า  แต่เป็นกลิ่นที่....

“น้ำหอมปลุกอารมณ์ไง  จะได้ง่ายขึ้นอีกนิด”
“ไม่ง่ายหรอก  ของกูน่ะใหญ่เบ้อเริ่ม  ตูดมึงพังแน่ไอ้ดิน  กูจะล่อให้หาย....เสี้....ย..”


ผมถูกไอ้เด็กรุ่นน้องที่อ่อนกว่าเป็นสิบปี  กระชากตัวและหัวของมามาจูบ  ประกบปากแล้วก็แลกลิ้นกัน  ผมก็แหยง ๆนั่นแหละ  แต่พอจูบไปซักพัก  เครื่องก็ติด  ผมต้องจินตนาการอย่างแรงกล้า  ว่าคนตรงหน้า  เป็นสาวหมวยหุ่นอวบอึ๋ม  หาใช่ไอ้หน้าโหดที่สักเต็มตัวแบบมันไม่  แต่พอลืมตาขึ้นมา  ใจก็พาลจะหวั่น ๆ




ก็สายตามันช่าง....ฉ่ำ....ช้ำ....ชอก...ชู่.....



“ยังเห็นผมเป็นเด็กอีกมั้ย  ผมรอวันนี้มานานแล้ว  วันที่จะลบคำสบประมาทของพี่”


ร่างเปลือยเปล่าของเราทั้งคู่โรมรันพันตู  โดยที่ผมไม่เต็มใจเลยสักนิ๊ดดดด  มันขบหัวนมผมเบา ๆ ก็หยิว ๆ แปลก ๆ ดีแหละ  แต่ถ้าให้สาว ๆมาทำให้  มันคงจะหยิวได้อย่างเปิดเผยมากกว่านี้อ่ะนะ  แล้วทันใดนั้นเอง  บางอย่างที่แข็งเป็นลำยาว  กำลังเสียดสีกับร่างกายท่อนล่างของผม  พอเหลือบไปมอง  เท่านั้นแหละ  ความภาคภูมิใจที่เคยมี  สูญสลายไปในพริบตา  ไอ้เหี้ย...นี่มันงูโบอาในหนังแผ่นที่ดูเมื่อคืนนี่หว่า  บ๊ะ.....





โครตพ่อโครตแม่พวงสวรรค์!!!!.....ใหญ่โตโอฬารขนาดนั้น  ไปเป็นพระเอกหนังโป๊ไป๊....


“เป็นของผมเถอะนะ....”


มันกระตุกยิ้มเหี้ยม ก่อนจะผลักผมด้วยเรี่ยวแรงมหาศาล.....สาด.....จุกชิบ  ไม่ใช่โรงแรมห้าดาวนะมึง  ฟูกแม่งแข็งได้อีก


“ใครกันแน่หมี....ที่จะโดนล่อจนตูดพังน่ะ.....ก็มึงไง”











ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
.
.
.
.
.
.
เจ็บ....





ซี๊ดดดดดดด


จะอะไรซะอีกล่ะ  ก็ไอ้ตัวเหี้ยที่นอนเอกเขนกดูทีวีอย่างสบายใจเฉิบข้าง ๆ ผมเนี่ยสิฟะ....มัน...มัน...ฮึก...ฮึก  เสียเชิงชายเป็นที่สุด

มันเหล่ผมอย่างรำคาญ  แบบเดียวกับที่ผู้ชายส่วนใหญ่ชอบทำ  หลังจากที่ได้อึ๊บ....ผู้หญิงที่พวกมันหาได้จากการท่องราตรีเป็นที่เรียบร้อย  อารมณ์มันคือ ๆ....‘น้ำแตกก็แยกทางสิวะมึง’   อะไรทำนองนั้น

“รีแล๊กซ์หน่อยน่า  เช็คเอาท์ตั้งบ่ายพรุ่งนี้  ที่บ้านไม่ได้ติดเคเบิ้ลไม่ใช่เหรอ....ดูรายการเหี้ยนี่สิ  ตล๊กตลก....ผู้ชายสมัยนี้แม่มเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วกันไปหมดแล้ว....ตัดผมทรงเหี้ยไรก็ม่ายรุ....แต๋วเอ๊ย!!!!”

มันสบถอย่างหยาบคาย...ระคายหูเป็นที่สุด

จะอะไรล่ะ...ก็รายการเกมโชว์ของต่างประเทศนั่นแหละ.....เกาหลีมั้ง  ไม่ก็จีน  ผมไม่มีกะจิตกะใจจะสนใจอะไรหรอกในตอนนี้  รู้แค่เพียง...เวลาสี่สิบเอ็ดปี....หกเดือน....กับอีก.....สิบสี่วัน  ของประตูหลังที่แสนจะบริสุทธิ์  แล้วหวังว่ามันคงจะบริสุทธิ์ไปตลอดชีวิต  ถูกพรากไป  ด้วยราคาแค่....






หมื่นนึง...





หมื่นนึงนี่มันก็เยอะ....แต่มันเทียบไม่ได้กับศักดิ์ศรีลูกผู้ชายนะเว้ย  รีเพลย์ไปก่อนหน้านี้  ผมขัดขืนสุดชีวิต  ทั้ง ๆ ที่มันก็ตัวเล็กกว่า  เอ่อ...หมายถึงความหนาน่ะ  มันสูงกว่าผม...ก็แล้วไงล่ะ  จะแรงเยอะไปไหน  หรือกูแก่ไปแล้ว?....หือ?



ต่อยไปมันก็ไม่สะทก  เอาแต่ยิ้ม  แล้วแรงมันก็เยอะจนหมีอย่างผมหมดท่า 




....’แค่ยอมเป็นเมียผมคืนเดียวเอง....เงินนี่น่ะ  ผมให้พี่เลย  ไม่ต้องเอามาคืนผม  เพราะผมอยากช่วยพี่’....



ห่า....ถ้าอยากช่วยจริง  มึงคิดดอกกูร้อยละยี่  กูจะไม่ด่ามึงซักคำ  แต่นี่...แต่นี่

“หนุกว่ะ  ทำกับพี่แม่งหนุกโครต  เนื้อแน่นน่าขยำชิบหาย  ตอดดีกว่าเอาสาวอีก”

หายกันไป....ไอ้ดิน  ถือว่าหายกันแล้วนะ  เจ๊ากันแล้ว  ผมแค่นยิ้มก่อนจะคว้าเงินที่วางเอาไว้  บนโต๊ะไม้เตี้ย ๆ สำหรับวางโคมไฟ

“ผมบอกให้นอนก่อน  จะกลับบ้านทั้งสภาพแบบนั้นน่ะเหรอ  กลัวลูกมันไม่รู้รึไง  ว่าไปทำอะไรมา”
“แล้วมึงจะเอาไง  ได้เอาคืนสมใจมึงแล้วนี่นะ  กูจะกลับบ้าน  ไปอาบน้ำล้างความจัญไรออกจากตัวกู”
“รังเกียจผัวขนาดนั้นเลยเหรอเมียจ๋า....บ๊ะ....ได้หมีเป็นเมีย  เรื่องนี้  กูจะจวดจำไปตลอดชีเวี๊ยดดด....”
“ทำเป็นพูด  มึงเองก็เคยเป็นเมียกูล่ะวะ  เป็นไงล่ะ  โดนเอ็นแปดนิ้วของกูเข้าไป....เดินขาถ่างไปหลายวันเลยสินะ”



มันยิ้ม  ยิ้มแบบที่เห็นแล้วอยากจะตั๊นให้หน้าแหก  ถ้าไม่ติดว่ามันเพิ่งจะช่วยเหลือผม  เฮอะ!!! ไอ้เงินค่าเปิดซิงนั่นน่ะ  อย่าเรียกว่าช่วยเลย  แบบนี้มันธุรกิจชัด ๆ



“พี่ไปเป็นผัวผมตอนไหนเร๊อะ  ผมเคยบอกเหรอ  ว่าพี่เคยได้เอาผม....คงเคยมั้ง  เอ๋?  ตายละวา....แต่พี่ก็เชื่อสนิทเลยนี่นะ  ไอ้หมีโง่....หึหึหึ”





อะไรนะ.......นี่กูโดนเต๊าะไข่แดงฟรี ๆ งั้นเรอะ






อย่าอยู่เลยไอ้เหี้ยดิน





“กล้าหลอกคนแก่งั้นเรอะ....ตายซ้า....ไอ้เห็บหมา.....ตายยยยย........ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยย”





กูจะฆ่ามึง!!!!
.
.
.
.
.
To be Con


ไปนอนก่อนล่ะ  ตอนหน้าค่อยเจอน้องเคี้ยง  ตัวแม่แห่งความกลากเกรียน....เหมือนเดิม ieie 
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 03-07-2012 04:42:20
ตกลงเคี้ยงได้พ่อใหม่ !!!!  :a5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-07-2012 07:24:55
 :m20: :m20:โดนย้อนรอย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ิbenejeng ที่ 03-07-2012 07:37:32
รับได้นะ  แต่ให้ลุงหมีเป็นรุกเหอะนะ  ขอร้องงงงงงงงง :monkeysad: :monkeysad:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 03-07-2012 11:07:29
โฮกกกกกกกกกกก รับได้อย่างแรงค่า!!!!
อย่าได้ลบเชียวนะ ห้ามค่ะ ห้าม ห้าม และ ห้าม
ถ้าลบ เค้าเลิกอ่านอ่ะ! จริงๆ นะเออ (หร๋าาาาาาา???? โกหกชัดๆ!! กร๊าก)
แต่จริงๆ นะ ถ้าลบ โกรธเลยนะ งอนด้วย แบบว่า นี่มันโคตรฟินชัดๆ เลยอ่ะ
ฮ่าๆ ฮาเป็นอย่างมาก แถมยังแอบมีดราม่า แซ่บจี๊ดถึงใจ ครบทุกรสชาติ
เพราะงั้น อย่าลบเลย
นะ นะ นะ นะ นะ นะ นะ นะ เค้าอ้อนแล้วนะ (ขู่ด้วย ฮ่าๆๆๆ)
ใครรับไม่ได้ก็ไม่ต้องอ่าน แบบนั้นดีกว่าค่ะ
จั่วหัวตอนไว้ว่าบทนี้ หรือบทจากนี้พ่อหมีรับเป็นอันพอค่ะ (อันนี้แค่แนะนำน้า~ ถึงยังไงเขาก็ตามใจคนแต่งแหละค่ะ ขู่ไปงั้น ... ก็เขาชอบของเขานี่นา ฮา)
รออ่านตอนต่อไป ค่าาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 03-07-2012 11:33:37
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh: :m20: :jul3:

โอย หัวเราะจนหอบแฮ่กๆ
 :try2:
อิพ่อหมีแม่มโดนย้อนรอยเว้ยเฮ้ย
อิน้องดินนี่มันแซ่บถึงใจคนอ่านหลายๆเลยค่ะคุณพี่
 :o8:
ตอนนี้มันฮาจริงๆให้ดิ้นตาย
ไปๆมาๆเคี้ยงน้อยกลอยใจกลับกลายเป็นมีพ่อเลี้ยงเพิ่มอีกคนนึงซะงั้น
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh3: o17
(ขออีกรอบ)
แต่จะให้ดีนะคะคุณพี่
มันต้องสลับกันถึงจะดีกว่านี้
เคี๊ยกๆๆๆๆๆ
 :oo1: :z1:

 :กอด1: คุณพี่ด้วยความสะใจ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 03-07-2012 12:11:09
อะไรจะขนาดนั้น :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 03-07-2012 12:22:14
ก็ว่างั้นแหละ ทำไมอย่างพ่อหมีจะได้เป็นรุก ยังนึกภาพไม่ค่อยจะออก

เป็นแบบนี้ดีแล้ว อย่าลบเด็ดขาด เขาชอบน้องดิน ให้ดินเป็นรุกเหอะ ดูเจ้าเล่ห์  กวนตีน แล้วจากภาพอิมเมต รอยสักมันโดนใจ เดี๊ยน  อร๊ายยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 03-07-2012 18:06:43
ยอมใจคุณพ่อนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 03-07-2012 19:53:43
โอ๊ะโอ สถานการณ์พลิกซะงั้น อย่าลบเลยอย่างนี้ก็สนุกในแบบของมันนะ
รออ่านต่อจ้า อยากรู้ว่าพ่อหมีจะเสร็จอีกรอบไหม -.,-
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: aiwjun ที่ 03-07-2012 20:16:33
ออกจะสนุกดีนี่น่า .... ชอบแบบแนวคุณลุงกับหนุ่มเป็นอีกแนวที่ชื่นชอบ  แล้วก็เขียนได้ดีออก  ติดตาม ๆ  :impress2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 03-07-2012 20:57:26
5555555 โดนเขาหลอกจนได้อ่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 04-07-2012 01:59:43
บ้านนี้รุกไม่ขึ้นทั้งบ้าน ;P
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gohong ที่ 04-07-2012 07:47:32
ชอบๆ อย่าลบเลยนะ
ชอบพ่อหมีรับอ่ะ ชอบแนวคุณลุงอวบๆ กับเด็กหนุ่มเถื่อนดิบ(หาอ่านยากมาก)
ชอบทุกคู่ของบ้านนี้เลยละ ชอบน้องเคี้ยง ชอบหม่งม้งก็บเฟิร์สช้อยด้วย(จะมีภาคโตรึเปล่า?)
ปล.เพิ่งเคยอ่านเรื่องนี้ พลาดมากเลยเรา จะมาติดตามต่อไปเน้อ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 04-07-2012 10:22:35
ฮ่าๆ :m20:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 08-07-2012 21:25:15
55555555555555

ตกลงว่าเป็นพ่อใหม่ กร๊ากกกกก แม่หมีงงไปเลยสิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 11-07-2012 01:15:37
อั๊ยย่ะๆ   :a5:  หมีโดนแล้วไง หมีหรือจะสู้อนาคอนด้า(ของน้องดินได้) อิอิ
ทีแรกคนอ่านก็โดนหลอกเหมือนตาหมีเลย  นึกว่าเคี้ยงจะได้แม่ใหม่ แต่ได้พ่อใหม่มาแทนก็ไม่เป็นไร
บ้านเคี้ยงรับทั้งบ้าน อิอิ  งี้ต้องแสดงความยินดีกับเคี้ยง หม่งหม๊ง และตาหมี..
ที่มีพ่อ และสามีที่กล้ามแลรอยสัก น่ากัดแบบน้องดิน อ๊าย~~ :-[ 


ปล.ไม่ต้องลบหรอกค่ะเชลบี้ เพราะตอนนี้มันแซบเว่อร์
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 13-07-2012 17:33:25
อ๊ายยยยยยยย
 :m1:

รับได้ค๊าาา~
นี้แหล่ะใช่เลย

พ่อหมีรับนี้แหล่ะดีแล้วๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอนพิเศษ : โบโซ่ [03/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 16-07-2012 16:54:40
ตามมาจากเรื่องเดย์คะ

ตบเข่าฉาดแบบ กูว่าแล้วววววววววววววววววววววววววววว
สะใจมาก ลุงหมีโดนจัดแล้วโว๊ย!!!แม่ง สะใจมาก!!!
อั่ยยะ เขาชอบลุงหมีนะ แต่แบบโอ๊ย จัดแม่งหนักๆเลยโว๊ยไอ้คุณดิน!!!

น้องเคี้ยง จะลงกับใครเราไม่สน เราสนแค่ความเกรียนของคุณ!!!

ปล.แอบฮา มีจิกกัด "ตุ๊ดบ้านๆปลวกๆ"
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 19-07-2012 00:24:13
ตอน.....ลูกสาวแม่






“หม่ามี้~”
“จ๋าลูกแม่....”
“เย็นนี้ไปเดินยูเนี่ยนมอลล์กันป่ะ”
“ไปเด่....เสื้อผ้าแบรนด์  หม่ามี้เอาไปปล่อยขายในเน็ตเกือบหมดแร๊ะ”
“หม่ามี๊~”
“จ๋าลูกแม่....”
“เอาไว้วันพุธไปดูหนังที่เมเจอร์กันแม๊ะ  ถูกดี.....ไปเดินตลาดนัดด้วย  เอาแม๊ะ ๆ”
“จ๋าจ้ะ  ไปไหนไปกันอยู่แล้นคุณลูก”
“หม่ามี้~”
“จ๋า”
“ไปเดินยูเนี่ยนแล้วแวะกินไรหร่อยๆ กันนะ  หม่ามี๊เลี้ยง”
“ฝันไปเถอะไอ้เหียกศักดิ์!!!!.....อย่ามาเนียน  หม่ามี้ขอร้อง...”
“หม่ามี๊~”
“อะไรย๊า....พี่จะได้ตรวจงานมั้ยห๊า....เรียกจริ๊ง”
“ขนจมูกหม่ามี๊ออกมาลาดตะเวนอีกแล้วง่ะ.....จ๋องเจ้น....สลวยเชียวคุณ”




กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด......ไอ้ขนบ้า  วันก่อนเพิ่งจะเล็มไปเองนะยะ!!!!!



งงกันอ่าดิ๊.....กับไอ้บทสนทนาอันแสนพิลึกพิลั่นตอนต้น  ระหว่างฉัน  กับไอ้น้องหน้าหยก.....ช่าย  มันคนนั้นน่ะแหละ


กลายเป็นว่าตอนนี้  ฉันกลายเป็นคุณแม่ยังสาวไปเสียแล้ว  จะอะไรเสียอีกล่ะ  ก็อีเด็กปาล์มจัง(ไร)นี่อ่าดิ๊  พักหลังมานี่ติดอีเคี้ยงแจ  เป็นลูกแมวเลยเชียว  อย่าสงสัยนักเลยน่า  ว่าไปติดกันตอนไหน  คนเขาซี้กันมาตั้งนานนมแล้ว  แต่เพิ่งจะมาแสดงออก  ก็อย่างว่าแหละหนา  คนมันแนวจัด  ชอบแต่งตัวเซอร์ซกมก  แถมยังโลกส่วนตัวสูง  ไม่แคร์โลกอย่างมัน  จะไปคบกับใครได้  ถ้าไม่ใช่อีเกรียนตัวแม่อย่างฉัน  ไอ้ผู้ชายสกุล  ขวานผ่าซาก  พูดจาไม่ไว้หน้า  แถมยังปากหมาใส่หญิงไปวัน ๆ (อีชะนีก็แอ๊บโมโหไปงั้น  ทั้งที่ดีใจจะแย่  ที่มีหนุ่มหล่อเซอร์ประมาณพี่เป้ เสลอ มาโห่มาแซว....ชิส์)  นี่ยังไม่หมดนะคะ....ว่าง ๆ พ่อมหาจำเริญยังชอบอุทิศตน  สร้างสมผลบุญ  ด้วยการหยอดอีพวกป้าแก่ทั้งหลายแหล่  ให้เคลิ้มไปกับสำนวนจีบหญิงเสี่ยว ๆ  แลกกับขนมนมเนยกรุบกริบ  ยังไม่พอค่ะ  อีเด็กนรกแม่มยังเสือกไพล่ไปให้ความหวังตัวผู้ทั้งหลายแหล่ทั้งในและข้ามแผนกอย่างไม่ตั้งใจ(นั่งหน้าเป็นส้นตรีนในห้องนั่นก็หนึ่งละ)  ในความน่ารักปนเรื้อนของมัน....


ก็เป็นเสียอย่างนี้แล้ว  แล้วจะให้คนแบบมันไปสุงสิงกับใครเค้าได้นานกั๊น.....พวกเขาเผ่นหนีหางจุกตูดหมด!!!!  และในที่สุด  มันเก๊าะเลยต้องมาลงเอยกับคนบ้า ๆบอ ๆ อย่างฉัน  คนที่รักการฟังเพลงเมนสตรีมเป็นชีวิตจิตใจ....ดูละครหลังข่าวเป็นกิจวัตร  ให้มันได้ทำฉลาดใส่  โดยไม่มีขัดคอ  ไม่มีหมั่นไส้  แถวบ้านเรียกโง่....ว่างั้นเถอะ 



คบกับพี่สบายใจดีออก  พี่เคี้ยงออกจะเป็นคนน่ารัก  มองโลกในแง่ดี  ด่าก็ไม่โกรธ....ไม่โกรธหรือคิดไม่ทันก็ไม่รู้สินะ....



เอาอีกแล้ว...เรียกกูอีกแล้ว  อีห่าลาก.....

“หม่ามี้~”
“จ๋า~”
“ไม่จ๋าได้มั้ยอ่ะ....สยองนะ  จะเหม่อไปไหนเนี่ย  โทรศัพท์มาทำไมไม่รับ”


เด็กมันหยอก  เด็กมันเย้า  จะคิดมากไปใย  ฉันดึงหูฟังข้างหนึ่งออกจากหู  ก่อนจะยกโทรศัพท์สำนักงานขึ้นรับ....อย่าน่า  ก็คนมันเสียบหูฟังอยู่  แต่ที่ได้ยินเสียงน้องมันเรียก  ก็เพราะว่าอีเคี้ยงนั้น  ใช้หัวใจในการสดับรับฟังเสียง  หาใช่รูหูทั้งสองไม่...เออ  กูมันหลงผู้ชายจนโงหัวไม่ขึ้น  หลงแบบหน้ามืดตามัว  พอใจหรือยังล่ะยะ


“นายสรจักร”
“แย๊กกกกก....คะขาหัวหน้า”
“ผมเตือนคุณเรื่องหูฟังกี่ครั้งแล้ว”
“แหม่....ก็ตอนนี้มันเป็นช่วงชิลของเคี้ยง  หัวหน้าล่ะก็....”
“อย่ามาอ้อนผม  รีบเข้ามาพบผมบัดเดี๋ยวนี้เลย  แม่เคราดก”


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!


.
.
.
.
.

ไอ้ห่านี่ต่างหากที่น่าปวดหัว  หลังจากวันนั้น  มันก็รังคราญชีวิตในแสนสำราญของฉันไม่หยุดหย่อน  ฉันไม่อยากจะอะไรกับมันหรอกนะ  ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้  อีเคี้ยงกำลังติดผู้ชาย  อีเคี้ยงลาออกแน่ ๆ


ก็แบบจะไม่ให้ติดได้ไงล่ะค๊า  ก็นังปาล์มน่ะบ้านมันรวยนะยะ  ก็ยังแปลกใจอยู่  ว่าทำไมพ่อแม่มันถึงปล่อยให้ลูกมาตกระกำลำบาก  ทั้ง ๆ ที่บ้านมันนั้น  มีสวนไม่รู้กี่ร้อยเอเคอร์...(เอเคอร์นี่มันวัดกันยังไงวะ  เปิดเน็ตดูดิ๊  อ่อลืมไป  ยังไม่ได้จ่ายค่าโทรศัพท์  ช่างแม่มเหอะ!!!)  ที่บ้านมันทำธุรกิจรีสอร์ทค่ะคุณ....พ่อมัน  พี่ชายที่หล่อเหี้ย ๆ ของมัน  มีสตอว์แบร์รี่(ของโปรดอีพีทตุ๊ดแอ๊บ)ให้แดกห่ากันอย่างเต็มอิ่ม  เมื่อปีใหม่  มันก็หอบมาฝากฉัน  หึ....อีม้งซัดเรียบ  ฉันแทบกระโดดเตะก้านคอน้องตัวเอง....


ฉันสืบจนแน่ใจแล้ว  ว่านี่แหละแหล่งเงินแหล่งใหม่  แต่แม่งจ๊อด  ใช้ชีวิตสมถะเกิ๊น  ไอฟงไอโฟนน่ะ  ไม่มีกับเค้าหรอก  มันใช้ไอ-โมบายค่ะคุณ  ณ จุดนี้  ไม่ได้มันไม่เป็นไร  เอาไว้ตีซี้ให้มันพาไปเยี่ยมบ้านเมื่อไหร่  กูไปปล้ำพี่มันก็ได้....แซ่บ!!!



“นั่งสิคุณผีเฮี้ยน”



เพื่อนเล่นมึงเหรอ  ระหว่างเรามันเป็นอดีตอันขมขื่นไปแล้วย่ะหล่อน....

“อย่ามาเรียกเคี้ยงงี้นะ  ไม่ชอบนะขอบอก”
 “หมู่นี้ทำงานดีขึ้นนะเรา”

เห?.....มาแปลก  ไอ้ผู้ชายบ้าอำนาจ  มันกำลังเอ่ยปากชมฉันอย่างนั้นเรอะ...ดูแล้วไม่แน่ใจว่ะค่ะ  เพราะหน้าตาของมันนั้น  บอกได้คำเดียวว่า  นางร้ายอย่างนังดีนี่(มารยาริษยา ver. สาวิกา)ยังต้องชิดซ้าย  เพราะมันคือนังเลวนั่น (ขอขอบพระคุณมุขนี้จากพี่ป๋อมแป๋ม เทยเที่ยวไทยค่ะ)  มุกไม่ฮา....ผ่านไป...ข้าม ๆ ๆ


“ขาค่ะ....”
“ผมจับตาดูคุณอยู่นะเคี้ยง  หมู่นี้คุณกับเด็กนั่นชักจะสนิทกันเกินไปแล้ว  ทำแบบนี้หมายความว่าไง  คิดจะหักหน้าผมรึไง...แม่เครางาม”
“อะไรนะคะ!?!”   ไม่เชื่อ...ไม่เชื่อ....ไม่เชื่อกับหูตัวเอง
“ไปทานข้าวด้วยกัน  เลิกงานพร้อมกัน  บางวันก็ซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซด์มาทำงานพร้อมกัน  เลิกงานก็ไปเที่ยวด้วยกัน  จะให้คิดเป็นอื่นไปได้ยังไงล่ะ  จริงไหม?  ว่าคุณน่ะ....กำลังคิดจะมาเป็นศัตรูคู่แข่งกับผม....หรือว่าเป็นอุบายแนวใหม่  ที่จะเอามาแก้มือ  เฉลยมาซะเถอะคนสวย...”
“หัวหน้ามีอะไรจะใช้เคี้ยงรึเปล่าคะ  อะไรที่มันเกี่ยวกับ....เรื่องงานน่ะค่ะ  มีอะไรจะด่าเคี้ยงมั้ย  เคี้ยงหมายถึงเรื่องงานน่ะนะ....เพราะที่หัวหน้ากำลังพูดมาน่ะ  มันเป็นเรื่องส่วนตัวของเคี้ยง”
“ไม่มี  ก็อย่างที่บอก  คุณทำงานดีขึ้น  ละเอียดรอบครอบมาขึ้น  ตั้งใจมากกว่าแต่ก่อน  แต่ผมไม่ชอบเลย  ที่คุณกับเด็กคนนั้น....”
“หัวหน้ายังคิดจะเอามันหรือเปล่าล่ะคะ”
“หมายความว่าไงน้องผี?”
“คุณรู้  ว่าเคี้ยงหมายความว่าไง  นังปาล์มน่ะ  หัวหน้ายังคิดแบบนั้นกับมันอยู่รึเปล่า?  ยังคิดที่เอามันมาเป็นของตัวเองอยู่ใช่มั้ย...”
“แล้วถ้าผมยังไม่เลิกล้มความตั้งใจล่ะคุณสรจักร  คุณยังอยากจะช่วยผมอยู่มั้ย  ผมให้โอกาสคุณแก้ตัวได้เสมอ  คุณก็รู้นี่....ผมมีทุกอย่าง  ที่คนเห็นแก่เงินอย่างคุณต้องการ”
“หัวหน้ายังไม่ยอมแพ้สินะคะ”
“แน่นอน  คนอย่างผมไม่เคยยอมแพ้อะไรง่าย ๆ อยู่แล้ว  เพราะผมไม่ใช่พวกไม่เอาไหน  ไม่จริงจังกับอะไรซักอย่าง  เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ  แถสีข้างไปวัน ๆ!!!!  อะไรที่ผมตั้งใจว่าจะเอา  ผมก็ต้องได้  นึกภาพออกใช่ไหม?”
“ถ้าหัวหน้ายังไม่เลิกล้มความตั้งใจ  เคี้ยงก็ขอบอกไว้ตรงนี้....”




ฉันเดือด....เดือดมากที่สุด  พ่อฉันเท่านั้นที่รู้  ถ้าหากฉันนิ่งแบบนี้  แทนที่จะอาละวาด  กรีดร้อง  ฟาดงวงฟาดงา....นั่นหมายถึงฉันกำลังโกรธถึงขีดสุด  เลยจุดเดือดไปหลายองศาฟาเรนไฮต์  แล้วไอ้อีตัวไหน  ฉันก็จะไม่ไว้หน้าแม่มทั้งนั้น  อย่าได้ลองดีเชียวนะขอบอก  แม้แต่มึง  ไอ้ตุ๊ดในชุดสูทเวอร์ซาแช่(ตุ้งแช่ ๆ)


ฉันยิ้ม  ไม่รู้หรอกว่าตัวเองกำลังยิ้มแบบไหน  ฉันค่อย ๆโน้มตัวเข้าไปใกล้  ไอ้ผู้ชายที่คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่เสียเหลือเกิน  ก่อนจะกระซิบอย่างหนักแน่น....ต่อหน้าของมัน  จ้องตามัน  ไม่กระพริบ....


“นอกจากเคี้ยงจะไม่ช่วยคุณแล้ว  ฟังให้ดีดีนะคะ....เคี้ยงจะ-ขัด-ขวาง-คุณ-จน-ถึง-ที่-สุด!!!!
“เคี้ยง....นี่คุณ”

อึ้ง...อึ้งไปเลยอ่าดิ๊  เจอมุขใหม่อีเคี้ยง  ฉันเดินสวย ๆ สะบัดผม  ก่อนจะออกจากห้อง  ฉันหันกลับไปนิดนึง  นึกออกมั้ย  หันแบบไม่จริงจังน่ะ  มองข้ามไหล่  ไรเงี้ยะอ่ะ.....ฉันเอ่ยด้วยเสียงที่จำมาจากนางมารร้ายทั้งหลายในละครหลังข่าว....





“ผู้ชายคนเนี้ยะ.....เคี้ยงขอนะคะหัวหน้า”





หมดกันกู  จะโดนบีบออกมั้ยแว๊ะ
.
.
.
.
.
.
“หม่ามี้~แง๊ว ๆ บอกผมไม่ได้เร้อ.....ว่าเข้าไปคุยอะไรกับไอ้หมอนั่น  เล่นซะมาคุไปทั้งแผนก  น่ากลัวจับใจเลยให้ตาย”


ไอ้เด็กทะลึ่งยังไม่ยอมหยุดเซ้าซี้  ฉันก็อยากจะบอกมั่นแหละ  ว่า ณ ตอนนั้น  หม่ามี้ของมันเจ๋งสาดแค่ไหน  แต่เรื่องไรจะปล่อยให้เหยื่อหลุดลอยไปอีกล่ะย๊า....คนนี้แหละคู่แท้ Soulmate ของอีเคี้ยง  ผู้ชายเซอร์ ๆ ติสต์ ๆ ที่เกิดมาคู่กับผู้หญิงที่งามตามธรรมชาติอย่างเคี้ยง......


“กรี๊ดดดดแก  ร้านนั้นคนขายหล่อมว๊ากกกก  พี่ขอแวะแป๊บได้แม๊ะ”
“ตุ๊ดเอ๊ย เห็นผู้ชายไม่ได้เลยนะ....”


เหมือนโดนหึงหวง....อุ๊บ๊ะ...บ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ  เรื่องคิดเข้าข้างตัวเองนี่ขอให้บอก  กะเทยคนอื่นเป็นมั้ย  อีเคี้ยงไม่รู้  แต่อีเคี้ยงน่ะเต็ม ๆ!!!!


ฉันไปเสื้อเชิ้ตมือสองค่ะ  น้องคนขายหล่อดี  น่ารักน่าหยิก  เสียแต่แต่งตัวแว้นซ์บอยไปหน่อย  ร้านนี้  แต่ก่อนเคยเข้าบ่อย  เสื้อสีสดได้ใจ  ฉันหยิบอย่างไม่คิด  สีแดง  เขียว  น้ำเงิน  ลายสก๊อตเขียวแดงดำ  สีเหลืองอ่อนก็สวย  ตัวละร้อยเองง่ะ....


“โอ้โหหม่ามี้มึง  ตัวสีแดงนี่เก็บไปเลยนะ  แต่งงี้นั่งรถเมล์  เชื่อผม  โดนพวกเด็กช่างรุมกระทืบ  ประแจฝาด....เละ!!!!”
“ทำไมยะ”
“ก็เหมือนเด็กช่างน่ะสิวะครับ”
“โห่เซ็งว่ะ.....”

ฉันต่อรองราคากับน้องคนขายเหมือนอย่างทุกครั้ง  ซึ่งน้องมันก็ใจแข็ง  ไม่ให้แข็งได้ไง  ก็ในเมื่อมันไม่ใช่เจ้าของร้าน  ซึ่ง ณ จุดนี้ฉันก็รู้แหละ  แต่แกล้งหาเรื่องตีสนิทไปอย่างงั้น  ได้ออดได้อ้อน  แอ๊บเสียงอ่อนเสียงหวาน  บริหารสเน่ห์ไปงั้น ๆ ให้เอาน่ะไม่เอาหรอก  ยังไงคอนเส็ปต์กูคือต้องให้ผู้ชายเลี้ยงเท่านั้น  กูไม่เสียเงินเปผู้ชายเด็ดขาด  ภาระกูเยอะ

“แร่ดแล้วหนวด  ไปโกนหนวดออกก่อนไป น้องไม่ต้องไปลดให้มัน  อ่ะนี่สี่ร้อย...”
“ฮ่าฮ่าฮ่า  ผมไม่ลดให้อยู่แล้วครับพี่  ขายถูกแล้ว  พี่เขามาบ่อย  ต่อทุกครั้งแหละ  แต่ไม่เคยได้ลดซักครั้ง”
“วันหลังให้ฟรีไปเลย  แล้วบอกให้มันรีบ ๆ ออกจากร้านไปซะ  น่ารำคาญอ่ะ  ไอ้ตัวแบบนี้  หยดหยอง...”
“ตัวนำโชคครับพี่  วันไหนพี่เขามาเจิม  รับรองขายดีเป็นประวัติการณ์  นี่ครับเสื้อ  วันหลังมาอุดหนุนผมใหม่นะครับพี่สาว”


เอากันใหญ่  หนุ่ม ๆ ทั้งสอง  กูยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้  รักษาหน้าแม่นิดนึงลูก ๆ....


“วันหลังพี่จะไม่มากับแกแร๊ะ  ทำชื่อเสียงพี่ด่างพร้อย พี่จีบของพี่มาเป็นปีนะนั่น  ตั้งแต่น้องมันยังหัวเกรียน ๆ หมดเลย...อนาคตพี่”
“ก็เห็นชอบผู้ชายรวย ๆ ก็เลยกันพวกเหลือบไรให้  พี่จะเอารึไง  ไอ้เด็กนั่นอ่ะ  ดูจนนะ  เลี้ยงพี่ไม่ไหวหรอก  พี่เคี้ยงกินที  สามชาม  เปลือง!!!!”
“อีนี่”


เอาจริง ๆ ถ้าตัดบทสนทนาอันแสนกวนบาทาพวกนี้ออกไป  มันก็คือการออกเดตแบบหนุ่มสาว(ก็กูสาว...)ดี ๆนี่เอง  ฉันกับมันเดินตากแอร์  กินชาบู  ตบท้ายด้วยของหวาน  เดินซื้อเสื้อแนว ๆ ที่บางร้านก็แพงเวอร์ยิ่งกว่าแบรนด์ดัง ๆบางแบรนด์เสียอีก  คอนเส็ปต์อีเคี้ยง  ไหน ๆก็ใส่เสื้อไม่มียี่ห้อแล้วไซร้  ขอถูก ๆ ไว้ก่อนเป็นปลอดภัย


“ดึกแล้วกลับกันเหอะ”
“จะให้ผมไปส่งพี่ปะ”
“อย่าเลย  บ้านแกกับบ้านพี่มันคนละทาง  อีกอย่าง  วันนี้พี่มีคนรถมารับ”
“คร้าบบบบ  คนรถพร้อมกระเป๋า  กับเพื่อนร่วมโดยสารอีกเป็นสิบ  งั้นผมกลับนะ  เจอกันพรุ่งนี้”
“มะรืนสิ  เดือนนี้พี่ยังไม่ได้ใช้สิทธิ์เลย  พรุ่งนี้พี่ป่วย  เป็นไรดีวะ  เป็นหวัดใช้บ่อยแล้ว  ภูมิแพ้  หอบ  ปวดท้อง  ไส้เลื่อน.....”
“เป็นโรคเอดส์ดีมั้ย  จะได้หยุดยาว”
“อีเหี้ย  เดี๋ยวกูเตะไข่แตก”
“ฮ่าฮ่าฮ่า  ไปนะคนสวย  พรุ่งนี้ถ้าหยุด  จะไปรังควาญถึงบ้าน  แล้วหนวดอ่ะ  มีตังค์เก็บไหม  เอาออกมาใช้ซะ  ทำเลเซอร์  ยาวเกินจะทน”
“แหมแกก็เวอร์ไป  ของพี่ยังดกน้อยกว่าของแกนะยะ”
“ผมผู้ชาย  พี่อ่ะตุ๊ด  หรือไม่ใช่ตุ๊ด  เป็นเด็กอาชีวะ....”
“อีห่ากูไปแล้วนะ  ’รมณ์เสีย”


เป็นอีกวันที่ฉันมีความสุข  แม้อากาศจะร้อนเหี้ย ๆ หลังจากที่ฝนเทกระหน่ำในช่วงบ่าย  รถเมล์คนแน่น  แถมกลิ่นตัวคนข้าง ๆ เหม็นบรรลัย  แต่อีเคี้ยงก็ยังยิ้มหวาน....ไปตลอดทางกลับบ้าน


“ป๊า  กินเคเอฟซี  ม้งไปเอาจานมาใส่ไป”
“ป๊าไม่กินเฟ้ย  ลดน้ำหนักอยู่”
“ตามใจ  ม้งแกจัดการเลย  พี่กินมาแล้ว”
“ลุง ๆ พี่เคี้ยงติดผู้ชายคนใหม่อีกแล้ว  คนนั้นไง  ที่หัวฟู ๆอ่ะ  เนี่ยกลับดึก  ไปเที่ยวกันแหงเลย  พี่เคี้ยงทำงี้ม้งไม่ปลื้มนะ”
“พี่ซื้อโดนัทมาฝากแกด้วย  จะกินไหม”
“แกเอาของกินไปไกล ๆป๊าเลย  เสียสมาธิหมด”


จะได้สักกี่น้ำวะพ่อกู  พักหลังนี่โหมออกกำลังหนักหน่วงจนน่าเป็นห่วง  ว่าเส้นเสิ้นจะยึดจนเป็นอัมพาต....สงสัยจะเอาไปงัดกับอีพี่ดินแหง ๆผู้ชายก็เงี้ยะ  ศักดิ์ศรีตลอด 


“ป๊าหุ่นเหมือนหมีแบบนี้น่ารักจะตาย  บ้านเราจะได้มีคนน่าเกรงขามคอยคุ้มกันไง  ไม่ต้องลดน่า”
“แกอย่าเรียกป๊าว่าหมีนะหนวด  ป๊าไม่ได้จะผอม  แต่จะทำให้เฟิร์มตะหาก  ใครมาหือ  ป๊าจะต่อยให้หน้าแหก  ม้ง....เก็บไก่ไว้ให้ลุงสองชิ้นนะ  โดนัทไม่ต้อง  เอาแต่ไก่....”


ฉันยิ้มให้กับนิสัยเด็ก ๆ ของป๊า  ยิ้มให้กับโรคหวงพี่แบบน่ารัก ๆของอีม้ง  ฉันรักครอบครัวนี้เป็นบ้า  ฉันรักครอบครัวของฉัน  แล้วฉันก็ยอมทำทุกอย่าง  เพื่อให้พวกเขามีความสุข  คนอย่างไอ้หมอนั่นไม่มีวันเข้าใจหรอก  ว่าการที่ต้องโตมาอย่างปากกัดตีนถีบ  ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย  ช่วยเหลือครอบครัวไปด้วย  สางหนี้ให้ตาแก่ไปด้วย  มันได้สอนอะไรให้แก่เราบ้าง  มันหล่อหลอมให้ฉันเป็นฉันจนทุกวันนี้  ฉันที่ขยาดเหลือเกินกับความลำบาก  ฉันไม่ต้องการเป็นแบบนั้นอีกแล้ว  ตลอดทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ของฉัน  ฉันไม่ใช่คนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ  ไม่ใช่พวกไม่เอาไหน  แต่ฉันเลือกทุ่มเท  เลือกทำฉันในสิ่งที่ฉันถนัด  มากกว่าจะฝืนดันทุรังทำในสิ่งที่ไม่ชอบ  มันคือทางชีวิตของฉัน  ชะตาชีวิตของฉัน....


ฉันจับผู้ชายรวย ๆ ได้เมื่อไหร่  นั่นคือฉันประสบความสำเร็จในชีวิต  ทุกคนแฮปปี้  ฉันไม่ใช่คนโลภมาก  ไม่ใช่เลยสักนิดเดียว  ฉันก็แค่ไขว่คว้าของจำเป็น  มาเติมเต็มให้เพียงพอแก่ความต้องการก็เท่านั้น  พ่อต้องสบาย  มีเงินทุนเปิดร้านขายของเล็ก ๆ แต่งเมีย  มีน้องน่ารัก ๆ เป็นผู้ชายจริง ๆสักคน ส่วนอีม้ง....


ฉันง่วงแล้วล่ะ  นอนก่อนดีกว่า  เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยวางแผนชีวิตต่อ....

.
.
.
.
.

เช้าแล้ว



ฉันตื่นเช้าอีกแล้ว



ณ จุดนี้  ที่ทำงานมันมีแรงกระตุ้นให้อยากไปแต่เช้า  ไปเจอไอ้เด็กบ้า  แล้วก็นั่งอมยิ้มให้กับความน่ารักของมัน  ฉันหยิบแจ็ตเก๊ตสีน้ำตาลที่มันเลือกให้ติดมือไปใส่กันหนาว  ตรงที่ฉันนั่ง  แอร์ลงมาพอดี  เต็ม ๆ....


เจ็ดโมงครึ่ง  เช้ากว่าที่คิด  ฉันเลิกทำตัวเนี้ยบ  เลิกระบายสีบนหน้า  เลิกไดร์ผม  แทบจะไม่ได้สระเลยด้วยซ้ำไป  มาแบบธรรมชาติล้วนๆ ผมฟู ๆ แบบนี้ดูฮิปปี้ดีจะตาย  เหมาะกับฉันเป็นที่สุด  มันเองก็ชอบแบบนี้  หลังจากนั้นฉันก็เก็บเจ้าเครื่องหนีบผมเลอกระชากลงลิ้นชัก  บิดกุญแจล๊อคตลอดกาล  แล้วตั้งแต่ไม่แต่งหน้า  พวกสิวที่เคย ๆ มันก็เหมือนจะน้อยลง  โดยไม่ต้องพึ่งครอสรักษาสิวแสนแพง  ของไอ้หมอนั่น


“ชอบ ๆ ๆ เห็นไหม  สีนี้เหมาะกับพี่  แถมเก็บทรงอีกต่างหาก  ไม่เหมือนเด็กช่างแล้ว  เหมือนคาวบอย...”
“สาวคันทรี่ย์ต่างหากย่ะ”
“สวยเนอะ  เสื้ออ่ะ.....”


เสียงแอ๊บแอ้แบบนี้  จะใครเสียอีกถ้าไม่ใช่มัน  นังตุ๊ดแอ๊บหลุดโลกไปแล้ว  วันนี้นางมาปากแดงเชียว  หน้าบวมฉึ่งเหมือนเพิ่งผ่านมีดหมอ  ไม่ก็โบท๊อกซ์ทำพิษ  จมูกมันดูแปล๊กแปลก  แต่ก็ไม่แปลกเท่าผมอันเดอร์คัททรงใหม่ของมัน 

“แน่นอน  มือสอง  คนมันตาถึงอ่ะนะ”
“เหรอ  กลายเป็นเจ้าแม่ของมือสองอีกแล้วสินะ”
“แล้วไงล่ะ  ใครแคร์  ไม่ได้แก้ผ้ามาทำงานซะหน่อย  ของนอกกายทั้งนั้น”
“นายใส่ตัวนี้  มันก็ดูเหมาะกับนายดีนะ  เข้ารูปดี  ไม่เหมือนตอนมันอยู่กับเรา  หลวมโคร่ง  ใส่ไปสองครั้งก็เลยต้องทิ้....”



อะไรกันน่ะ  อย่าบอกนะ....อย่าบอกนะ.....ไม่นะ...ไม่ไม่ไม่....



“ไม่นึกเลยว่าจะมีคนเก็บเสื้อที่เราทิ้ง  จากถังขยะหน้าบ้านของเรา  เอาไปขายเลหลังตามตลาดนัดน่ะ”



ม่ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่ใช่ตลาดนัดธรรมดานะเว้ย  ยูเนี่ยน  แหล่งรวมเด็กแนวนะเว้ย......








อีเคี้ยงอยากตาย
.
.
.
.
To Be Con


กลับมาเป็นยาจกอีกครั้ง   :sad4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 19-07-2012 00:57:23
 :m20:  เคี้ยง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: blackyoyo ที่ 19-07-2012 02:06:52
เคี้ยงน่ารัก ^^
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 19-07-2012 07:06:41
เป็นกำลังใจให้เคี้ยงสู้ต่อไป
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 19-07-2012 08:41:59
น่าเอ็นดูน้องเคี้ยง
 :laugh:
อินังพีทนี่ก็สกัดดาวรุ่งตลอดๆ
แต่หมั่นไส้อิหัวหน้ามากเลยนะเคอะ
คนอะไร เอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงาน
แบบนี้ไม่มีความเป็นผู้นำเลยนะไอ้ดรวก!!!
 :z6:

ขอบคุณคุณพี่สำหรับความโก๊ะของน้องเคี้ยงนะเคอะ
 :กอด1:  :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 19-07-2012 09:29:35
โอ๊ะ บักพีทแรงวะ ลูกสาวปกป้องหม่าม้าหน่อยสิ
รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 19-07-2012 09:35:26
อ่านตอนนี้แล้ว แอบสะใจนิดนึง เพราะรู้สึกว่า เคี้ยงมันแรงดีอ่ะ

ถ้าเดย์เป็นกะเทยที่ไม่เหมือนกะเทย หรือมีแต่ในจินตนาการ
 เคี้ยงก็คงเป็นกะเทยที่ให้ความรู้สึกใช่เลย  เชิดเริด ไม่รู้สิ นิคิดแบบนั้นอ่ะนะ

ตัวละครหลายๆตัวรู้สึกว่าบุลิกมันกระเดียดไปทางเด็กเหมือนพี่บู้เรื่อยๆ ป๊าเหมือนพี่บู้   ส่วนปาร์มเริ่มคล้ายๆ ตี๋ ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่านะ

หัวหน้าที่ปากร้ายน่าดูเหมือนกันนะ แบบเป็นพวกเจ้าเล่ห์แต่ไม่น่าคบเท่าไร


รอดูต่อไปว่า ติดผู้ชายแล้วจะได้ตามที่ปราถนาหรือเปล่า จะได้ปาล์มหรือพี่ชาย อิอิ

กอดเชลบี้ .....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 19-07-2012 09:56:40
แอร๊ย น้องเคี้ยง~~~~
แต่ก่อนอื่นนะขอ :z6: พีทหน่อย มาเป็นมารได้ตลอดเวอ่ะ จะเอายังไง ขาดความอบอุ่นใช่ไหมย่ะ!!!
ว่าแต่ คนเขียนเกลียดอะไรกับชื่อ"พีท"คะ เรื่องโน๊นก็ชั่ว เรื่องนี้ก็แย่  :try2:
หัวหน้าแม่ง ทำไมนับวันยิ่งร้ายแบบเลวๆแรดๆ เอ๊ะ หรือเราคิดไปเอง แต่สะใจ"ตุ๊ดในสูทเวอร์ซาเช่"!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 19-07-2012 10:20:14
เคี้ยงเมื่อไหร่จะโกนหนวดจะได้สวยซะที
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 19-07-2012 11:51:36
55555 อ่านไปยิ้มไป ขำจนปวดท้อง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-07-2012 12:06:24
นะ.... อยากตบพีท :z6:

555++ สู้ๆจ้า เจ๊เคี๊ยงสุดสวย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 19-07-2012 16:02:48
ฮาเคี้ยงมันจริงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 19-07-2012 16:47:22
อีหัวหน้านี่แฮดแต๊
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 20-07-2012 08:10:43
จะอ่านคู่ดินกับลุงหมี แอร่ยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 21-07-2012 11:53:40
อยากจะโดดตบไอ้คุณหัวหน้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 22-07-2012 08:41:37
อุ๊ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก สะใจ อยากบอกชอบตอนนี้ตรงไหน ชอบตรงนี้

“อย่ามาอ้อนผม  รีบเข้ามาพบผมบัดเดี๋ยวนี้เลย  แม่เคราดก”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!

ฮา! อ่านแล้วขำกร๊าก ช่างเป็นช่วงที่รู้สึกได้เลยว่าไม่มีคำไหนจะเหมาะไปกว่าคำนี้
ดีใจที่ในที่สุดเคี้ยงศรีก็สามารถเชิ่ดใส่ไอ้คุณหัวหน้า (---เฮียๆๆ---) นี่ได้ซักที
ทว่า ไหงอ่านตอนนี้แล้วต่อมรักด้วยแรงแค้นของฉันมันถึงได้กำเริบฟระ! ทำนองๆ ว่า...
ดันอยากให้เคี้ยงคู่กับไอ้หัวหน้า (---เฮียๆๆ---)  นี่ซะอย่างนั้น!!!! ท่าจะมันส์ดี
แต่ม่ายยยยยยยยยยย ช้านต้องเชียร์ให้เคี้ยงศรีได้จ๊กกะดุ๋ยกับพี่ชายปาล์มจังสิ !
ถึงพี่ชายปาล์มจังจะยังไม่มีบทก็เหอะ กร๊าก แต่ มีไร่สตอว์แบร์รี่เป็นของตัวเองมันก็...
เก๋ดีนะเคี้ยงนะ ม้งก็น่าจะชอบ กร๊ากกกกกกกก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 27-07-2012 03:19:51
เคี้ยงน่ารักเหมือนเดิมเลย55
หัวหน้าหวงใครกันแน่ค่ะ  เอาให้แน่ เคี้ยง หรือ ปาล์ม หึหึ o8
ปาล์มน่ารักนะ แต่สนิทกันเกิ๊นจนไม่น่าเอาทำ...แฟน
อย่างเคี้ยงมันต้องพี่ปาล์มน่าจะรุ่ง และแซบกว่า
ส่วนตาหมีลดหุ่นหรอจ๊ะ  ไม่ลดหรอกหุ่นนี้น่ารักน่ากอด น่ากดสำหรับดิหล่ะ คึๆ :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 30-07-2012 21:34:55
หัวหน้าก็นะ เหมือนจะดี แต่ก็เหลวซะงั้น

ไม่รู้เด็กปาล์มจะฉีกแนวอีกหรือเปล่า ตามอ่านจ๊ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 30-07-2012 23:34:02
ไม่ว่ากี่เรื่อง ก็ตามลุ้นพระเอกซะทุกเรื่อง

เรื่องนี้ก็ลุ้นอีก เดาไว้ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 31-07-2012 09:49:13
ชอบเคี้ยงอ่ะ น่ารักดีดูฮาๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลูกสาวแม่..... [19/07/12]
เริ่มหัวข้อโดย: nightsza ที่ 03-08-2012 22:55:17
ตกลงพระเอกเป็นใครอะ อยากรู้ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 06-08-2012 02:39:51
ตอน  โธ่เอ๊ย...Holy Shit!!!!








“ไม่นึกเลยว่าจะมีคนเก็บเสื้อที่เราทิ้ง  จากถังขยะหน้าบ้านของเรา  เอาไปขายเลหลังตามตลาดนัดน่ะ”



ฉันยืนนิ่งอย่างหมดท่า  ได้แต่จ้องมองกลีบปากของอีนังอสรพิษ  ค่อย ๆ คลี่ยิ้ม....นั่น....นั่นมันลิปกลอสสีพีชใช่มั้ยนั่น  จะสวยเกินหน้าเกินตาไปแล้วนะโว้ยยยยย!!!!!


จะทำอย่างไรดีนะ  กับคนเหี้ย ๆ แบบนี้  ถ้าเป็นตอนประถม  เราคงเอาสมุดการบ้านใต้โต๊ะมันไปโยนทิ้ง  เอาน้ำเทใส่รองเท้าผ้าใบของมัน  แหกขี้ตาไปโรงเรียนตั้งแต่หกโมงเช้า  เพื่อที่จะเขียนด่ามันบนกระดานดำด้วยช๊อคสีขาว  แต่ถ้าเป็นสมัยมัธยม  ฉันคงปูดเรื่องโกหกพกลม  เพื่อใส่ร้ายคนที่มันมาเหี้ยใส่ฉันก่อน....แต่ฉันไม่เคยตบคนนะ  อย่างน้อยฉันก็มีเกรด  ถึงจะไม่ได้เป็นเชียร์ลีดเดอร์ก็เถอะ!!!!


แต่ในสถานภาพแบบนี้  สถานการณ์แบบนี้  ฉันควรจะทำอย่างไรดีนะ  คิดคิดคิด  คิดสิวะอีบ้าเอ๊ย  คำพูดที่ฟังแล้วมันดูฉลาด ๆ เพื่อที่จะตอกกลับ  ให้อีงูพิษมันหน้าหงายเงิบไปเสียน่ะ  เป็นแบบนี้เสมอแหละ  เวลาที่ฉันอารมณ์ดีดีแล้วมาเจอกับอะไรแบบนี้  โดยไม่ทันจะได้ตั้งตัวน่ะนะ  ไอ้ความมั่นใจ  พลังทั้งหลายแหล่  มันเหือดแห้งหดหายไปอย่างรวดเร็ว  กว่าตอนปกติเสียอีก





“หราาาาาาาาาา.....หราคร๊าบบบผม  พ่อคู๊ณณณณณณณ”



เสียงกวนโอ๊ยของอีลูกสาว  ดังขึ้นมาจนฉันสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ  รู้ตัวอีกที  มันก็มายืนข้างฉัน  แขนของมันตวัดโอบคอฉันเอาไว้  ส่วนอีกข้างที่ว่าง  กำลังกรีดกรายอยู่บนเสื้อของฉัน  นังปาล์มลูบเนื้อผ้า  ก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายไปยังปกเสื้อด้านหลัง  ดึงนั่นดึงนี่จนฉันประสาทเสีย...


“รุ่นนี้เขาผลิตมาตั้งแต่ปี 75 แล้วครับผม   แล้วแบรนด์นี้เขาเลิกผลิตกันไปตั้งแต่ปี 87 ชาติกว่าแล้วครับ  บริษัทมันโดนซื้อกิจการ  ชื่อยี่ห้อมันก็ไปรวมกับแบรนด์แม่มัน  ไม่มีแล้วชื่อนี้  เว้นแต่คุณพีทจะไปซื้อมือสอง  ไม่ก็รับต่อมาจากคุณพ่อของคุณพีทนะครับ  เอ  หรือว่าคุณพีทจะนั่งไทม์แมชชีนไปซื้อมาครับ  เห็นว่าใส่แต่มือหนึ่งนิ....”


กรี๊ดดดดดด  ลูกสาวปกป้องกูเว้ยเฮ้ย  ปกติมันไม่ปกป้องใครขนาดนี้  มันก็รักพี่มันเหมือนกันว่ะ  งงไปเลยสินังพีทตุ๊ดแอ๊บ  ยี๊ฮ่า  มึงกับกู๊มันเก๊าะไปต่างกันนักหรอกวะ  อีแสรดดดดดเอ๊ย  อีไฮโซก๊อปเสินเจิ้น....


“เราเปล่าโกหกนะ....แต่....แต่....แต่.....ถ้าเป็นอย่างที่นายว่าจริง  ยังไงเคี้ยงก็ใส่มันต่อจากเราอยู่ดี  ไม่มือสองก็มือสาม  สี่  ห้า  หก  แต่เราไม่เชื่อนายหรอก  เราจะไปเซิร์ชกูเกิ้ล......แอร๊ย”
“เชิญ.....”


ตุ๊ดแอ๊บเดินหัวเสียจากพวกเราไปแล้ว  คงเจ็บดีพิลึก  คนที่มันเคยหมายมั่นกะจะเคลม  บัดนี้กำลังยืนข้างฉัน  สู้เพื่อฉัน  ปกป้องฉัน  ฉันหันไปยิ้มหวานอย่างฝืดฝืนใส่ลูกสาว  มันก็ยักคิ้วกวน ๆ ส่งกลับมา  ก่อนจะตบไหล่ฉันเบา ๆ เรียกกำลังใจ


“ผมก็โม้ไปงั้น  อีนั่นแมร่งก็ร้อนตัวไปเอง  ถ้าเป็นของแบรนด์หายากจริง ๆมันจะมาวางขายตามร้านริมถนนตัวละร้อยเรอะ!!!  ยี่ห้ออะไร  ไม่เห็นจะเคยรู้จัก  เผลอ ๆก็ปลอมของปลอมของปลอมมาอีกที  ภูมิใจเหอะ  พี่ชนะแล้ว  อีนั่นมันก็ไม่ได้ไฮโซโก้หรูอะไรอย่างที่มันสร้างภาพหรอก  มันก็ไอ้พวกพยายามจะโก้นั่นแหละ  ขืนแมร่งมีปัญหามาก ๆ กูต่อยให้ร้องเลยตุ๊ดเอ๊ยยยย”


นี่แกว่ามันใช่มั้ย  ใช่มั้ยอีคุณลูก  แต่ว่าทำไมฉันถึงได้รู้สึกหน้าชา ๆ วะ  ท้ายทอยก็ชา ๆ เหมือนโดนแกตบหัวป้าบใหญ่ไม่มีผิด  ฉันหัวเราะแผ่ว ๆ อย่างคนที่พลังชีพร่อยหรอลงไปแยะ  หารู้ไม่  ว่าหายนะอีกระลอกกำลังจะมาเยือน




“คุณสรจักร  คุณอนุรักษ์  เชิญคุณทั้งสองเข้าพบผมที่ห้องทำงานของผมด้วยครับ”


ไอ้คุณประวิทย์ !!!!ฉันหันไปสบตากับลูกสาว  เราจ้องหน้ากันอย่างงุนงงไปชั่วขณะหนึ่ง  แล้วมันก็เพยิดหน้า  ชวนให้เข้าไปพร้อม ๆกัน  มือของมันยังคงโอบอยู่บนไหล่ของฉัน  ประคองฉันไปกับมันด้วย  ตอนนี้ฉันเอ๋อสุด ๆ ข้าวเหนียวหมูยังซุกอยู่ในกระเป๋าย่าม  ที่เป็นอย่างนี้  สงสัยเพราะยังไม่ได้กินข้าวเช้า  มิน่าล่ะถึงได้เถียงใครเขาไม่ทัน

“ไม่ต้องกลัว  มีผมทั้งคนน่ะ เดี๋ยวปลดกระดุมออกซักสองเม็ด ยั่วแมร่งเลยดีแม๊ะ  หึหึหึ”
“พี่เอามั่งดีกว่า”
“ถุย....พี่น่ะติดกระดุมคอไปด้วยเลย  เห็นแล้วอารมณ์เสียน่ะสิไม่ว่า”
“ฮะฮะ”
.
.
.
.
.
.

“พวกคุณคงจะทราบกันแล้วสินะ ว่าตอนนี้บริษัทของเรามีแพลนจะขยายสาขาเพิ่มอีกสามแห่งน่ะ”




“ครับ”
“ค่ะ....พอทราบ...”


ให้ตายเถอะ  คุณหัวหน้าที่เคารพ  ทำไมหน้าตาถึงได้โทรมเยี่ยงนี้  อย่างกับว่าเมื่อคืนซัดเหล้าเข้าไปหลายกลม  ไม่ก็ช่วยตัวเองแบบโต้รุ่งอย่างงั้นแหละ  แล้วแบบ  เห็นหนวดเครารกครึ้มของแกแล้ว  พาลนึกถึงตอนที่แกแอ๊บเป็นเด็กเฮ้วขาร๊อคขึ้นมาซะงั้น  ซึ่งอะไรดิบ ๆ เถื่อน ๆ แบบนี้  มันแสนจะโดนใจอีเคี้ยงชะมัด  อิ๊อร๊างงงง

“คุณสรจักร”
“ขะคา”
“ในฐานะที่คุณกับคุณอนุรักษ์อยู่มานานที่สุดในแผนก  ผมมอบหมายสาขาเปิดใหม่ให้พวกคุณรับผิดชอบก็แล้วกัน”

ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอก  สาขาเปิดใหม่  ไม่ได้มีผลอะไรกับฝั่งรายรับอยู่แล้ว  เอกสารก็คงจะมีนิดเดียว  พวกฝั่งจ่ายสิหนัก  เพราะงี้ไง  แผนกเราก็เลยไม่มีหัวหน้า(จริง ๆก็มีซุปอยู่คนหนึ่ง  แต่ลาออกไปแล้ว  ส่วนที่เหลือ ๆ อยู่ก็มีแต่....นะ.....ถึงฉันจะแก่งานที่สุด  แต่คงไม่มีใครบ้าพอจะเอาฉันเป็นระดับซุปหรอกน่า)  ฉันกับลูกสาว  เอาขาสะกิดกันไปมา  ต่างก็ข้องใจ  ว่าไอ้หมอนี่มันมาไม้ไหนอีก  ปกติเรื่องไม่สำคัญแบบนี้  เดินไปบอกที่โต๊ะก็ได้มั้งนะ  แต่ไหง....

“พวกคุณคบกันอยู่เหรอ”
“เห?”

นั่นไงกูว่าแล้ว...เรียกมาทีไร  ไร้สาระตลอด  แล้วชอบกัดคนอื่นเสียจริ๊ง  ว่าไร้สาระอย่างโง้น  ไม่เอาอ่าวอย่างงี้....

“ทำอะไรน่าจะนึกถึงภาพลักษณ์ของบริษัทกันบ้างนะ  อย่าลืมสิ  ว่าคุณสองคนน่ะ  ไม่ผู้ชายกับผู้หญิง  แต่ว่าเป็นผู้ชายด้วยกันทั้งคู่  ไอ้ผมก็คงจะห้ามอะไรไม่ได้หรอกนะ  เพราะว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัว  แต่ช่วยอย่าทำอะไรประเจิดประเจ้อกันจะได้ไหม  คนเขาเอาเรื่องของพวกคุณไปลือกันให้แซดแล้วนะ....แล้วยิ่งทำงานอยู่แผนกเดียวกันแล้วด้วย  มันเสี่ยงที่จะถูกมองว่า....พวกคุณอาจจะร่วมมือกันทุจริต...”


บ้าแล้ว....ตรวจแค่เอกสารจากสาขาเนี่ยนะ   ไม่ได้ถือกุญแจเซฟนะเฮ้ย  ทุจริตป๊ะมึงเส่ะ

“ไร้สาระซะไม่มีอ่ะ”
“ใช่  เคี้ยงว่ามันไร้สาระที่สุด”
“พวกผมไม่ได้ทำอะไรเสียหาย  เราก็แค่รักกันมันก็เท่านั้นเอง  ใช่มั้ยจ๊ะที่รัก”
“ใช่จ้ะ.....เห?”

อะไร....หูฝาดหรือเปล่าแว๊  เมื่อกี้ไอ้เด็กแนวมันว่ากระไรนะ  แต่ยังไม่ทันจะหายมึน  แก้มอีเคี้ยงก็ต้องร้อนผ่าว  เพราะนอกจากป๊ากับอีม้งแล้ว  มันคือผู้ชายคนแรก  ที่เอาทั้งจมูกและริมฝีปาก  มาชนเข้าให้อย่างจัง  ซี๊ดดดดด  กูโดนเด็กหอม  ต่อหน้าต่อตาผู้ชายที่เป็นอดีตคนเคยปลื้มเสียด้วยสิ......(ไม่นับที่เคยรุกจูบเพื่อนตัวเองอย่างหน้าด้าน ๆ  อีเคี้ยงก็ถือว่ายังเป็นสาวอินโนเซ้นส์นะเคอะ)

“จะบอกอะไรให้นะลุง  ไอ้มาดของลุงน่ะมันไม่เนียนเลยซักกะติ๊ดเดียว  แล้วเวลาคุยกับพวกเราน่ะ  ช่วยจ้องหน้ากันด้วยได้แม๊ะ  มองนมผมอยุ่ได้  หวั่นไหวอ่ะดิ๊  อิจฉาพี่เคี้ยงคนสวยอ่าดิ๊  เนี่ย  ว่าที่แม่ของลูก  ส่วนคุณน่ะไม่ใช่  ไม่เป็ค  ไม่หล่อแล้วก็ไม่เท่ห์เลยซักนิด  ไปครับผมที่รัก  ไปทำงานให้บรรลุเป้าหมายกันดีฝ่า  ลาล่ะครับ”



สาบานได้  ว่าตอนนี้หัวหน้ากลายเป็นหิน  พวกกูไม่ใช่เมดูซ่านะจ๊อด
.
.
.
.
.


“อีห่าน  แกทำอะไรลงไปรู้ตัวม๊ายยยยย”  :angry2:



ฉันโวยวาย  แน่ล่ะ  หลังจากที่แอบกินข้าวเหนียวหมูจนหมด  พลังชีพก็กลับคืน  ถึงฉันจะชอบที่ถูกผู้ชายแทะโลม  แต่ในสถานการณ์แบบนั้น  มันม่ายช่ายยยยย.....


“สั่งสอนคนขี้เก๊กให้รู้สำนึกไง  หน็อย  คิดว่ากูไม่รู้เรอะ  เวลาผมเผลอนาพี่นา  ไอ้หมอเนี่ย  คอยแต่จะจ้องหน้าผมอยู่เลย  พูดแล้วขนลุก”  มันกระซิบ  แหงล่ะ  ไอ้หมอเนี่ยของมันน่ะ  เคยขโมยจูบมันนี่นะ  แต่มึงอ่ะขโมยหอมแก้มตูข้า  เอาขันหมากมาสู่ขอเลยนะเฮ้ย
“ผมไม่รับผิดชอบอะไรพี่หรอกนะ  อย่ามาทำหน้าแบบนี้  เห็นทะลุปรุโปร่งเข้าไปยันสมองแล้วนั่น”
“แหมแก  แต่แกก็ไม่น่าเอาพี่เป็นเครื่องมือนา  ไม่รู้เรอะ  ว่าคนเค้าคิด”
“เราอ่ะพี่น้องกันเหอะ  แต่ถ้าพี่เกิดชอบผมจริง ๆ ล่ะก็นะ  เสียใจด้วย  ผมมีคนที่เล็ง ๆ เอาไว้แล้ว”


เฮือก.....เจ็บจี๊ด   ฉันหันไปมองนังนงนุช  เด็กใหม่สุดในแผนกที่สวยอย่างเหี้ย  มันรึเปล่า  เห็นอีลูกสาวชอบไปหยอด  หึ  เดี๋ยวคืนนี้หลอกให้มันทำงานดึก ๆ ดีฝ่า  เดี๋ยวจะแอบไปกรีดรถมัน  ชิช๊ะ.....สวยนักเรอะ  ชะนี๊!!!!



“ไม่ใช่คนที่นี่หรอกหม่ามี๊  ผมไม่ชอบคนวงการเดียวกัน  เอาไว้จีบติดแล้วจะพามาให้ดู  น่ารักอ่ะ”


เจ็บ....โอ๊ย...โอย...โอ๊ยเจ็บ  ยังไม่ทันจะได้เริ่มแผนอะไรเลย  มันก็ดันไปชอบคนอื่นซะแล้ว  อีเคี้ยงเศร้าชิบ  ไอ้จะสูบก็เสือกแห้ว  ไอ้จะรักจะชอบก็ไม่เคยสมหวัง  แล้วหน็อย  พอคิดจะเคลมเพื่อน  เพื่อนก็เสือกชิงมีผัวตัดหน้า....


“โอ้ยยย  อย่างแกก็ไม่ใช่สเปคพี่หรอก  พี่มีคนที่ชอบแล้วเหมือนกัน”
“ใครว๊า  ผู้โชคร้ายคนนั้น”
“อยากเจอป่ะล่ะ  เดี๋ยวเย็นนี้ให้มันมารับ”
“ใช่ผู้ชายหน้ามึน ๆ ที่เฝ้าไข้พี่รึเปล่า”
“ถูกกกกกกก  ชื่ออาร์ม  หล่อเว่อร์  เกาหลีอินเทรนด์  สเปคพี่....ไอ้เถื่อน ๆ ซกมก  สกปรกน่ะไปให้ไกลเลย  ไม่ปลื้มย่ะ  ยี๊  แหวะ”


มันนิ่ง  แล้วเราต่างคนก็หันกลับไปทำงานของตัวเอง  มันโกรธรึเปล่า  ก็ไอ้ที่พูดไปเมื่อกี้  กระทบมันเต็ม ๆนี่นะ  มันไม่โกรธหรอก  เพราะมันไม่แคร์ใครไง  ฉันก็ไม่เห็นจะต้องไปใส่ใจ  มันก็ดีแหละ  ก็น้อง  มีอะไรก็ช่วยฉันตลอด  คิด ๆ ดูแล้ว  ฉันคงทำร้ายมันไม่ลงหรอก  แต่ถึงทำลงก็คงไม่สำเร็จอยู่ดี  ไม่มีทางที่ผู้ชายอย่างมันจะมาคิดอะไรกับตุ๊ดอย่างฉัน  ขนาดเพอร์เฟคอย่างหัวหน้ายังไม่ได้เล้ย 


“กลางวันนี้ไปกินก๋วยจั๊บกันมั้ยหม่ามี้”


เห็นไหมล่ะ  ว่ามันไม่ได้ถือสาอะไร  แบบพวกเราก็หยอกเล่นแรง ๆ กันออกบ่อยจะตาย  มันส่งเสียงออดอ้อนหงุงหงิงมาตามสาย  เราชอบแอบโทรคุยกัน  เพราะตัวเสือกมันเยอะ.....


“เอาดิ  อยากอยู่พอดีเลย”
“ผมเลี้ยงนะ  อยากเลี้ยง”
“ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว”
“เลี้ยงน้ำแข็งเปล่านะไม่ใช่ก๋วยจั๊บ”
“อีห่า  น้ำแข็งมันฟรี!!!!”


ก็ขำ ๆ ไปเหอะ  ตั้งใจทำงานดีกว่า  ทำครบสองปีตามที่ตั้งใจเอาไว้เมื่อไหร่  ฉันค่อยไปเริ่มงานใหม่ที่อื่นที่มันดีกว่านี้  ไม่มีผู้ชายให้จับก็ช่างแมร่งมันสิ  ฉันควรจะสำเนียกได้แล้ว  ว่าตัวเองน่ะเป็นแค่ตุ๊ดปลวก ๆบ้าน ๆ ไม่ใช่ผู้หญิงสวยเอ๊กซ์เซ็กส์บึ้ม  ที่จะไปจับใครเขาได้น่ะ....
.
.
.
.
.
“กลับมาแล้วจ้า”


วันนี้กลับมืดอีกแล้วสิฉัน  พอดีโม้ไว้ซะเยอะ  เลยต้องอ้อนให้อีอาร์มมารับ  มันไม่มีรถหรอก  แต่ผัวมันมี  แล้วฉันก็เลยชวนมันไปหาอะไรอร่อย ๆ ยัดห่าลงกระเพาะกันจนแทบอ้วก  อีลูกสาวก็ยิ้ม ๆแหละ  แถมกระซิบบอกว่าเหมาะกันดี  ผู้หญิงก็สวย  ผู้ชายก็หล่อซะ  สมกันเป็นที่สุด  ประชดกูน่ะสิ!!!!  ฉันก็หัวเราะก๊าก  ไม่อยากจะเก็บมาเป็นอารมณ์  ต่อไปนี้ฉันจะเน้นฮาและบ้า  ฉันจะไม่แคร์โลกแล้ว  เบื่อ!!!!


“พี่เคี้ยง”
“อยู่คนเดียวเหรอม้ง  ป๊าล่ะ  ไปเถลไถลที่ไหนฮึ”
“ไม่รู้  กลับมาก็ไม่มีใครอยู่แล้ว  ทิ้งเด็กประถมอยู่ตามลำพังคนเดียวแบบนี้ใช้ได้ที่ไหนแว๊ะ  แต่ดีนะ  ที่แฟนเก่าพี่เคี้ยงมาหาพอดี  เค้าเลยมีเพื่อน”





แฟนเก่า....ได้ข่าวว่าไม่มีนะ  หยากไย่เกาะแล้วนิ  ไม่เคยได้ใช้งาน...









“กลับมาแล้วเหรอเคี้ยง  เลิกงานเร็วไม่ใช่เหรอวันนี้  ไหงกลับมาซะดึกเชียว”


หัวหน้ามาไงฟะ!!!!!


To be con
.
.
.
.
คนอ่านก็คงอุทานว่า Holy Shit หายหัวไปซะนาน  มาต่อแค่เนี๊ยะ!!!! 55555  ตอนหน้าจะเอาป๊ะป๋าไม่ก็คู่ม้งเฟิร์สมาฝากนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-08-2012 05:11:32
อิหัวหน้านี่ชักยังไงและ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 06-08-2012 07:38:05
คุณหัวหน้ามาไมฟระ
คุณลูกสาวของหม่ามี้มีสาวที่หมายปองแล้วจริงรึ

รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 06-08-2012 09:21:59
คนแต่งมาสั้นๆ เราก็จะเม้นสั้นๆ
"สั้น"
 :jul3:
555555555 ล้อเล่นๆ ขำๆ เจ้าค่ะ แต่ตอนหน้าขอยาวๆ หน่อยก็ดีนะคะ เคี๊ยกๆๆๆ
>> อยากอ่านคู่เฮียหมีกะพี่ดินอ่า อุ๊กรี๊ดดดด <<

ว่าแต่...ไอ้คุณหัวหน้า มางี้ฉันคิดนะเฮ้ย!
ยิ่งแอบเชียร์ๆ อยู่ รักด้วยแรงแค้น หุหุ หึหึ ฮ่าๆ
จับเคี้ยงลากเข้าห้องแล้วลงมือปลุกปล้ำซ้า กร๊ากกกกกก
จากนั้นก็ กักขังฉันเถิดกักขังไป ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่า

ส่วนนังเด็กปาล์ม ตกลงแกยังไงแน่ยะ!
อ่านแล้วอยากจะมอบเพลงนี้ให้เคี้ยงซะจริง แบบว่า...
เธอจะมีใจรึเปล่าาาาาาาา เธอเคยมองมาที่ฉันรึป๊าวววววววว
ที่เราเป็นอยู่น้านนนนนน คืออะรายยยยยย

สู้ต่อไปเว้ยเคี้ยงเว้ย !!!  :a14: เชิ่ดๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 06-08-2012 11:40:29
เอาแล้ว!!! เครียด!!!!

เอาไงดีวะเนี่ย งง.............
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 06-08-2012 12:09:30
โอย.. มีแต่คนปากไม่ดี หัวหน้าก็ ปากจัด ปาล์มก็ปากเปราะ  ก็ไม่รู้ว่า จะเอายังไงแน่

ไหนลองบอกมาตรงๆเลยซิว่า เคี้งเค้ามีคู่ตุนาหงันหรือเปล่า

เชียร์ไปเชียร์มาก็เริ่มเเริ่มจะใจฝ่อ  แต่อ่านตอนนี้ พอรู้ว่าปาล์มมัันมีคนที่ชอบอยู่ที่อื่น มันก็ใจหายเหมือนกันนะ เฮ้อ...

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 06-08-2012 12:17:50
วันนี้มาแบบสั้นๆ
แต่ก็ทำให้คุณน้องลุ้นจนตัวโก่งไปแล้วค่า
 o21
อิตาหัวเน่า เอ๊ย หัวหน้ามันจะเอายังไงกันค้า
อย่ามาพาลน้องเคี้ยงนะเว้ยเฮ้ยไอ้นี่
เดี๋ยวแม่เอาทุเรียนฟาดหน้าเลย
 :angry2:

ตอนหน้าขอเป็นลุงหมีกับน้องดินก่อนได้มั้ยค้า
คิดถึงคุณพี่ม้ากมาก
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: piengtavan ที่ 06-08-2012 14:20:38
อิหัวหน้ามันจะมาไม้ไหน!! .... มื้อนี้มันมาแปลก แปลกมาก แต่ช่างมัน
ชอบพาร์ทนี้เพราะน้องปาล์มแซ่บเว่อร์! ชอบมากที่ออกตัวหาเรื่องจะตบกระเทยแอ๊บแทนเคี้ยง 555
ว่าแต่.... ลูกขาของหม่ามี๊~ มันไม่คิดอะไรจริงง่ะ? ...

รักคู่ลุงค่ะ! ยิ่งลุงรับ ยิ่งรักค่ะ!! o13

ธงเชียร์โอจิ พลิวไสว~~ ลัลล้า~  :oni1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 06-08-2012 14:53:49
เดี๋ยวนะ สองคู่หลังก็อยากอ่านอยู่หรอก แต่ว่าๆๆๆๆ
ขอน้องเคี้ยงก่อนได้ไหมละเว~~~~~~~~~~
อีหัวหน้าคะ จะคั่วใครกันแน่ เอาเคลียส์ๆดิ๊!!! :angry2:
เคี้ยงคะ เวลาที่เราเกิดอาการปลงตกอย่างนี่แล ที่ฟีโรโมนมันจะพุ่งพล่านนนนนนนน คุคุคุ :impress2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 06-08-2012 15:58:54
ขอเคี้ยงก่อนเถอะค่ะไม่อยากสะดุด

อีหัวหน้านี่มันอะไรเนี่ย
แล้วน้องปาล์มมีคนชอบแล้วจริง ๆ เหรอ ไม่คิดอะไรกะพี่เคี้ยงสักกะติ๊ดเลยรึไง T___T
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 06-08-2012 16:47:30
อ้าววหัวหน้ามาทำไมฟร่ะ

 :a5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 06-08-2012 18:03:54
นังหัวหน้าแกจะเอางัย นังบ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 07-08-2012 02:28:15
มะรุมมะตุมอยู่เนี่ยแหละ ลุ้น . . ..
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 07-08-2012 06:40:58
เคี้ยงเอ๊ย!!  รายล้อมไปด้วยหนุ่มๆหน้าตาดีทั้งน๊านนนนน 
จะอิจฉาดีมั๊ยล่ะเนี่ย 555 
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 07-08-2012 22:12:08
ยิ่งอ่านยิ่งลุ้น เด็กปาล์ม หัวหน้า หรือใครกันแน่เนี่ย ตามติดจ๊ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : Holy Shit..... [06/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 11-08-2012 21:33:15
หัวหน้าจะเอายังไงกันแน่เนี่ยเรึ่มมึน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 13-08-2012 02:29:19
เห็นบ้า ๆ บอ ๆ มาตลอด  เรื่องนี้อาจมีมาม่าก็ได้นะ  เพราะดิฉันเกิดนิมิตรพล็อตเรื่องได้ประมาณหนึ่ง  แต่ยังมิกล้าจับมายัดใส่ กลัวคนอ่านจะสะเทือนใจ  อุอุอุ......จากตอนล่าสุด  มีคนเม้นท์ว่าอยากอ่านคู่ป๊าใจจะขาด  ขณะที่บางคนบอกว่าอยากอ่านของน้องเคี้ยงก่อน  เนื่องด้วยเราเป็นคนสวยและจิตใจดี  เราเลยสนองนี๊ดให้  สองตอนรวด.....ได้ทั้งน้องและพ่อน้องในคราเดียว  ด้วยประการฉะนี้  อย่าลืมหอมแก้มเราเป็นการตอบแทน  จะไซร้ซอกคอก็มิเกี่ยง.....จ๋าจ้ะ
 

ตอน : ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะ(ก็ใครมันจะไปเข้าใจ)




“กลับมาแล้วเหรอเคี้ยง  เลิกงานเร็วไม่ใช่เหรอวันนี้  ไหงกลับมาซะดึกเชียว”




กูงง  งงมากมายกับชีวิต  วันนี้ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากและเหนือความคาดหมาย  หลายเรื่องด้วยอีกต่างหาก  แต่โอ้ยอดชายของอีเคี้ยง  พ่อคุณเอ๊ย  ตอนทำงานไม่ได้ใส่ชุดนี้นี่เฮ้ย  มาเปลือยอกกันในบ้านเค้าแบบนี้  เกิดอะไรขึ้นมาเค้าไม่รับผิดชอบนะ......กล้ามเนื้อของหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ  อา~ ฟิตเปรี๊ยะ.....กล้ามหน้าอกแน่นเหี้ย ๆ  หัวนมชมพู...หัวชมพู๊.....ชมพูน่ากัดกิน  แล้วนั่น....หกห่อนั้น...พี่ท่านได้แต่ใดมา  แล้วไหนจะไอ้ที่มันตึ่งโป๊ะในกางเกงแสลคนั่นนะ...ฮู้วววว  เห็นแล้วหัวใจมัน...อู้ววววว  โดนสักทีจะตั้งใจทำงานเลยกิ๊บกิ้ว....

“ฮะแฮ่ม  ตาค้างเลยนะแม่จอนยาว  แม่เคราหนา.....แม่หน้าเข้ม”
“คะขา....ว๊าย  นี่หนวดเคี้ยงยาวอีกแล้วเหรอ  อุตส่าห์ซื้อเครื่องถอนมาตั้งแพงเชียวนะ”
“ผมล้อเล่นน่า   นี่.....น้องคุณทำเสื้อผมเปื้อนน่ะ  พอดีผมช่วยแกวาดรูปส่งอาจารย์  เป็นเด็กน่ารักดีนะ  พูดจาเป็นผู้ใหญ่เกินตัวดี  แล้วแถมหน้าตาไม่เห็นเหมือนคุณเลย”
“ไม่ใช่น้องแท้ ๆ น่ะค่ะ”
“ถึงว่าสิ.....นี่....ทานอะไรมารึยังล่ะ”
“แล้ว.....แล้วค่ะ ฮะฮะ  จัดหนักเลยค่ะ”
“แต่ผมยัง  ไปหาอะไรเบา ๆ รองท้องเป็นเพื่อนผมหน่อยได้มั้ย”

ฉันนิ่ง  พลางตวัดสายตามองสภาพของพ่อเจ้าประคุณ  ไปทั้งโป๊ ๆ เนี่ยนะ  ไอ้ที่โกรธที่เกลียดมันมาตลอด  หายไปหมด  จะว่ากูบ้าผู้ชายก็ยอม  ชีวิตนี้จะเบญจเพสแล้วนะอีเคี้ยง  ตั้งแต่เกิดมาจนตัวเท่าควาย  ไม่ได้มีคนมาโป๊ให้มึงดูบ่อย ๆเสียด้วยสิ

“มีเสื้อผ้าให้ผมยืมมั้ย  แต่อย่าให้มันฉูดฉาดมากนะ  ขอธรรมดา  เสื้อมาม่าก็เอา”
“เดี๋ยวเคี้ยงไปดูของพ่อมาให้ค่ะ”
“เอาน้องคุณไปด้วยสิ  ให้แกอยู่คนเดียวมันคงจะไม่ค่อยปลอดภัยนะ”
“ค่ะ”

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  กูเลิกชอบมึงไปนานแล้ว  มึงจะกลับมาทำม๊ายยยยยยย  แล้วก็นะ  นังลูกสาวแมร่งเสือกจะมีแฟนอีก  กูล่ะเครียดดดดดดดดดด   ชีวิตกูเคยได้อะไรมั่งแม๊ะ  เซ็กส์ก็ไม่เคยได้แอ้ม  เงินก็ไถได้น้อยนิด  แฟนเฟินก็ไม่เคยได้มีกับเขา  สงสัยต้องตั้งใจทำงาน  เก็บเงิน  แล้วซื้อกินตามริมถนนแล้วล่ะเฮ้ย.....เผลอๆนะ  มีตังค์ซื้อแล้ว  ยังต้องมานั่งเครียด  ว่าเด็กขายมันจะยอมขายให้รึเปล่าเหอะ  เพราะกว่าจะมีตังค์  กูไม่ปาเข้าไปห้าสิบกว่าแล้วเรอะ....อะไร ๆ คงจะเหี่ยวย่นไปหม๊ด....

“พี่เคี้ยงจะแต่งหน้าทำไมฟะ  คุณเขารอนานแร๊ะนะ  เวอร์ตลอดเลยพี่ม้ง”
“ม้ง.....พี่จะเลือกใครดีวะ  ช่วยคิดทีสิ”
“ก็เอาคนนี้ดิ”
“ทำไมล่ะม้ง”
“เค้าให้ม้งกินหนมตั้งร้อยนึงแน่ะ”
“อีเด็กเวร  นอนไปเลยนะ  ไม่ให้ไปด้วยแล้ว  ไร้ประโยชน์!!!”

ฉันต้องเสียเวลาปลอบอีเด็กนรกนี่นานเกือบสิบนาที  กว่ามันจะหยุดสะอื้นได้  แต่ก็ไม่ได้เอามันไปด้วยอยู่ดี  พ่อกลับมาพอแล้ว  ตอนที่ฉันตะบันเบ้าตาด้วยคอนซีลเลอร์  กลับมากับอีพี่ดิน!!!  กูล่ะเพลียกับสองคนนี้  เหมือนจะเกลียดกัน  แต่ก็เห็นออกไปไหนมาไหนด้วยกันทุกที  ผู้ชายเข้าใจยาก  พับผ่า!!!!
.
.
.
.
.
.
“คุณกับน้องเค้าเป็นแฟนกันแล้วจริงๆเหรอ”


เขาถาม  พร้อมกับทำหน้าเหมือนหมาหงอย  ที่ดูแล้วน่าสงสารชะมัด  แต่ฉันไม่หลงกลซ้ำซากหรอก  กับไอ้คนแบบนี้  พูดไปก็จะหาว่าสอนจระเข้ให้ว่ายน้ำ  สมัยที่ฉันหลอกสูบแก  ฉันก็สอนวิชาตอแหลให้แกไปใช่น้อยอยู่  ดีใจเหมือนกัน  ที่อีลูกสาวมันรอดปากเหยี่ยวปากกามาได้น่ะ


“เรื่องส่วนตัวค่ะคุณ  ไม่ตอบได้ป่ะล่ะ”
“หมอนั่นมีอะไรดีนะเคี้ยง  มีอะไรที่ผมไม่มีงั้นเหรอ  มีเงินมากกว่าผม....หรือว่าเขาหล่อกว่าผม...หืม?”
“คุณน่าจะตอบนะคะคำถามนี้  แต่ถ้าให้เคี้ยงตอบ  ก็คงจะมีดีมากพอแหละค่ะ  ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่ชอบ  ตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ไม่ใช่เหรอ  ถึงพล่านได้ขนาดนี้น่ะ”
“เอาจริง ๆ นะเคี้ยง  นี่คุณคิดว่าผมชอบเด็กนั่นจริง ๆ เหรอ”
“ก็ไม่มีอะไรที่ไม่ควรเชื่อนี่คะ  ทุกอย่างมันก็ชัดออกขนาดนี้”


เราต่างคนต่างกินกันอย่างเงียบ ๆ เมื่ออาแป๊ะเจ้าของร้าน  ยกชามก๋วยเตี๋ยวมาเสิร์ฟ  ฉันกินมาเยอะแล้ว  จึงสั่งแค่เกาเหลาเครื่องปลาน้ำใส  แต่มันก็อร่อยดีจนต้องขอเบิ้ลเป็นสอง  เขาหัวเราะ  แต่ตอนนี้สติฉันมาแล้ว  ก็ในเมื่อตอนนี้เขาไม่ได้ถอดเสื้อ   ฉันก็มีสิทธิ์อย่างเต็มที่  ที่จะเกลียดเขาสุดหัวใจ.....สุดหัวใจ  อีเคี้ยง  นี่มึงจะเป็นนางเอกละครมากไปแล้วนะ



“คุณไม่เคยมีความรักจริง ๆ เหรอเคี้ยง  รักใครก็ได้  ที่ไม่มีหน้าตาหรือผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องน่ะ”

คำพูดเขาทำให้นึกไปถึงสมัยมัธยมต้น  ฉันแอบชอบพี่นักบาสตัวสูงร้อยเก้าสิบ  ตัวดำปี๋  แล้วก็หาความหล่อได้ยาก  แต่ฉันก็ชอบเขา  เพราะสภาพอย่างฉันไม่ควรที่จะหวังสูงนัก  จำได้ลาง ๆ ว่าพี่นักดนตรีคนหนึ่งนั้นขาว  หล่อ  แล้วก็รวยเกินไป  แล้วต่อมาฉันก็เลิกชอบเขา  ตอนที่เห็นเขาไล่กระทืบกะเทยดวงกุดกลางโรงอาหาร  นังกะเทยนั่นพยายามจะจับพี่เขา  แถมมีข่าวลือแว่ว ๆ มาว่ามันเอาเรื่องเป่าปี่ในค่ายรด. ไปป่าวประกาศเสียทั่ว  จนพี่เขาต้องเลิกกับแฟน  น่ากลัวที่สุด!!!!  เลือดอาบหน้าเชียว.....

ฉันเปลี่ยนมาชอบนักร้องฝรั่งนายหนึ่งอย่างบ้าคลั่ง  ชอบแบบไม่มีเงื่อนไข  ชอบเพราะรู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้  เซฟรูปเปลือยอกของเขาลงแผ่นฟรอปปี้ดิสก์จนเต็มแน่น  ฉันยอมลบเนื้อหารายงานออก  เพราะว่าตังค์ไม่พอจะซื้ออีกแผ่น  เคยร้องไห้แทบตาย  ตอนขอเงินป๊าไปดูคอนเสริ์ตแล้วป๊าไม่ให้.....ตอนนี้เขาก็ยังน่ากินอยู่อ่ะนะ  แต่....

แต่แล้วฉันก็ใจสลาย  เพราะเขาเปิดตัวว่าเป็นเกย์  รูปเขาจูบกับแฟนหนุ่มอย่างชื่นมื่นนั้น  ทำเอาฉันร้องไห้ไปสามวันเจ็ดวัน  นึกสาปแช่งเทพีอโฟรไดท์  แม้แต่คนในจินตนาการ  กูก็ยังไม่สิทธิ!!!!



“ไม่มี”

ฉันตัดสินใจตอบไป  เขาทำหน้าไม่เชื่อ  แล้วก็ยิ้ม

“ผมชอบคุณ  ชอบคุณมาตั้งแต่แรก  ผมทำทุกอย่าง  เพราะว่าอยากอยู่ใกล้คุณ  ผมแกล้งทำเป็นสนใจคนอื่นเพราะอยากปั่นหัวคนอย่างคุณ  ผมหงุดหงิดเรื่องที่คุณไม่ยอมช่วยผมจีบเด็กนั่น  หงุดหงิดเพราะว่าผมไม่รู้จะหาข้ออ้างอะไร  เพื่อที่จะได้อยู่กับคุณอีก  แล้วผมก็โกรธแทบบ้า  ตอนที่คุณสนิทกับเด็กคนนั้น  มากเกินกว่ารุ่นน้องในที่ทำงาน  ผมแทบบ้าแน่ะ  คุณรู้มั้ย”
“โกหก.....ใครเชื่อคุณก็บ้าแล้ว”
“ก็ไม่ต้องเชื่อ  เพราะต่อไปนี้ผมจะซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง  ผมจะแย่งคุณกลับมา  คอยดูก็แล้วกัน”.
“ขอเกาเหลาอีกชามค่า!!!!!!”




ไร้สาระ.....ไร้สาระ......ไร้สาระ



ถ้าจะมีใครสักคน  ที่รู้เช่นเห็นชาติผู้ชายคนนี้ทุกซอกทุกมุม  คน ๆ นั้นมันก็ควรจะเป็นอีเคี้ยงนี่แหละ  ฉันชื่นชมตัวเองนิด ๆ  ว่าอย่างน้อยคนที่โง่เรื่องวิชาการอย่างฉัน  แต่ก็ทันโลกทันคนมากกว่าพวกหัวกะทิบางคนเสียอีก  อย่างน้อยฉันก็ไม่เคยโดนผู้ชายหลอก  ถึงโดนก็น้อยมาก  ซึ่งในภาษาบัญชีเขาเรียกว่า  ไม่ถือเป็นสาระสำคัญ  แล้วเพราะมันเป็นข้อมูลที่ไม่สำคัญ  ก็เลยไม่ได้จำใส่สมอง  แฮปปี้......คนฉันไม่เคยเสียฟอร์มต่อหน้าโลก  ถึงจะมีเสียใจบ้างนาน ๆครั้ง  แต่ก็ไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็น  แม้กระทั่งแมงวันแมงวี่......ป๊าบอกว่าคนเราเสียใจได้  ร้องไห้ก็ร้องไป  แต่อย่าไปเสียน้ำตาในที่สาธารณะ  มันเห่ย  ไม่เท่ห์  น่าสมเพช  ไม่มีใครสงสาร....




คุณมันก็แค่....ส่วนที่ไม่มีสาระสำคัญ  ใช่  คุณเคยทำให้ฉันรู้สึกคล้าย ๆ กับคนอกหัก  แต่ฉันก็ไม่ใส่ใจ 









จริง ๆนะเฟร้ยยย!!!!

“คุณไปคิดดูก็แล้วกันนะเคี้ยง  มีหลายเรื่องเลยล่ะ  ที่คุณยังไม่รู้เกี่ยวกับผมน่ะนะ  ถึงผมจะเป็นแค่ผู้จัดการฝ่าย  ในบริษัทที่ไม่ใหญ่มาก แต่ผมก็พอจะมีทรัพย์สินที่เป็นของตัวเอง  ไม่น้อยไปกว่าเด็กนั่นหรอกนะ  อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ ถึงจะไม่มีไร่หรือรีสอร์ทสวย ๆ บนเขาก็เถอะ  แต่ที่บ้านผมก็มีธุรกิจอย่างอื่น  ผมลูกคนเดียวด้วย.....ไม่ต้องแบ่งใคร”
“ถ้ารวยขนาดนั้น  แล้วอยากได้เคี้ยงจริง ๆ ล่ะก็  ให้พ่อคุณมาขอเคี้ยงสิ  สินสอดสิบล้านคงไม่มากไปใช่มั้ย”
“มากกว่านั้นผมก็ให้คุณได้  แต่ผมต้องได้หัวใจของคุณด้วย”
“เลี่ยนนะ  เคยบอกแล้วใช่มั้ย  ว่าอย่าทำตัวน้ำเน่า  สมัยนี้มันเอาท์แล้ว  ถ้าเป็นคนจริงก็แสดงมาเลยเพ่  อย่ามัวแต่พูด  พูดแล้วต้องทำ  อ่ะนี่ค่าก๋วยเตี๋ยว  ขอเลี้ยงคุณบ้างนะ  ให้คุณเลี้ยงมาหลายมื้อแล้ว”



ฉันยิ้ม  แต่เขาเหวอ......








แต่สุดท้ายคนที่เหวอกลับเป็นอีเคี้ยง
















ฉิบหาย  ลืมหยิบกระเป๋าสตางค์มาเฮ้ย!!!!!



To be con


+
+
+
+


ตอนพิเศษ  หมีแก่กับพรานหนุ่ม




“เฮีย.....ผมไปกินข้าวเที่ยงก่อนนะ  อยู่เฝ้าร้านคนเดียวนะเฮียนะ  อ้อ....จะกินไรมั้ย  เดี๋ยวดูมาให้”


ไอ้เซฟ  เด็กร้านเช่าวิดีโอ.....ไม่สิ  สมัยนี้มันไม่มีวิดีโอแล้วนี่นะ  เอ่ยกับผมด้วยน้ำเสียงเริงร่าน่ากระโดดถีบยิ่งนัก  ผมจดเมนูข้าวกล่องที่นึกออกในตอนนั้นใส่โพย  ก่อนจะขยำเป็นก้อน  แล้วปาใส่มัน  มันกระโดดรับสุดแขน  แล้วยิ้มเยาะผม


“ข้าวผัดทะเลสอง....เอาจริงเหรอ  ลดน้ำหนักน่ะ  ทุกทีกินสามนี่นะ”
“เออ  ’ดับนี้แร๊ะ  ทำไรทำจริงเว้ย  เผื่อผอมแล้วหาเมียได้ซักคน”
“เชื่อครับเชื่อ  เฮียมีเค้าหล่ออยู่  ผอมแล้วคงขายออกแหละ  ผมไปนะครับเฮียหมู....เจ้ยยยย....เฮียหมี”


เด็กเวรเดินผิวปากออกไปจากร้าน  ร้านที่มันอยู่มาก่อนผม  มันเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับไอ้ห่านั่นแหละ  มันฝากงานให้ผมน่ะ  ไม่ใช่ไอ้เซพหรอกที่ฝาก  คนฝากน่ะ  เดินหน้าเหี้ยเข้ามานั่นแร๊ะ


“อ้วน.....โทรหาทำไมไม่รับวะ”
“ทำงาน”
“วันนี้วันจันทร์  มีลูกค้าด้วยเหรอ  คนยังไม่เลิกงานกันเลย”
“มึงจะเช่าหนังรึเปล่า  ไม่เช่าก็อย่ามากวนตีนกู”


มันยิ้ม.....ก่อนจะมองผมด้วยสายตา......แบบนั้นแหละ  มันเดินล้วงกระเป๋าไปรอบ ๆ ร้าน  ก่อนจะหยุดอยู่ที่โซนหนังอิโรติค  มันส่ายหน้าช้าๆ ให้กับชั้นวางซีดี  ก่อนจะตรงดิ่งไปยังโซนแอ๊คชั่น....


“เรื่องนี้เป็นหนังแอ็คชั่นด้วยเหรออ้วน  วางมั่วแล้ว”


มันชู......Broke Back Mountain หรือ หุบเขาเร้นรัก  หนังอุจาด....อุบาทว์ในตำนานใส่หน้าผม  ก่อนจะเริ่มเทศน์เรื่องหมวดหนัง  กูไม่รู้  ประเด็นคือกูเปล่าจัด  ไอ้เซฟคงเห็นตัวแสดงเคยเล่นหนังแอ็คชั่นหลายเรื่อง  มันก็เลยวางส่งเดช  แต่ถ้าเป็นผม เอาจริง ๆ คงไม่รู้ว่ะ  ใครแมร่งจะเอาเรื่องนี้ไปวางรวมกับหนังอิโรติค....หรือหนังรักโรแมนติค คอมเมดี้วะ  ขัดลูกตาฉิบหาย....


“อยากเอาอ่ะ  เอากันป่ะ”
“ไม่.....กูทำงานอยู่”
“เลิกงานไง  ที่เดิมไหม  หรืออยากลองม่านรูดก็ได้บรรยากาศดีนะพี่นะ”
“ไอ้เหี้ย!!!! ไม่ว่าที่ไหน  เวลาไหน กูก็จะไม่เอากับมึง”
“แน่ใจ”
“เออสิวะ”
“งั้นอ่านนี่หน่อยสิ”


มันควักบางอย่างออกจากกระเป๋าสะพายข้าง  แล้วยื่นส่งให้ผม  เนื้อหาข้างในนั้น มีใจความดังนี้.....


[[[ ข้าพเจ้า  นายสรยุทธ์  สินมั่งคั่ง(กูเอง---ว๊ารู้ชื่อจริงจนได้  อายนะนี่)  ผู้กู้ยืม  ได้ทำการกู้ยืมเงินจาก  นายธนาคาร  พาณิชยกุล(มัน)  ผู้ให้กู้ยืม  เป็นจำนวนเงิน  สามสิบล้านบาท  ยี่สิบห้าสตางค์  โดยได้ใช้เอกสารอันได้แก่  โฉนดบ้านและที่ดิน  เป็นหลักฐานในการค้ำประกัน  ทั้งนี้  จำนวนเงินดังกล่าวไม่มีดอกเบี้ย  แต่ผู้ให้กู้สามารถเรียกเก็บคืนเวลาไหนก็ได้  เป็นจำนวนเงินเท่าใดก็ได้  โดยไม่เกินมูลค่าเงินที่ให้กู้ยืมนั้น  และหากข้าพเจ้า  นายสรยุทธ  สินมั่งคั่ง  ไม่สามารถนำเงินมาชำระให้แก่ผู้ให้กู้ได้  ตามที่ผู้ให้กู้เรียกเก็บในเวลานั้น  บ้านและที่ดิน  และหรือ  ทรัพย์สินอื่น ๆ  ที่มีมูลค่าเทียบเท่าหนี้สินของข้าพเจ้า  ขอให้ตกเป็นของ  ตระกูลพาณิชยกุล  ตามสิทธิ์ที่ผู้ให้กู้พึงจะได้รับ ]]]



เหี้ย.....เหี้ย....เหี้ย


นี่มันบ้าบอชัด ๆ แล้วสิทธิ์ของกูล่ะวะ....ไหนล่ะ  สิทธิ์ของกูน่ะเฮอะ  แต่เดี๋ยว  ไม่สิ  นี่มันไม่เมคเซ้นส์เลยซักกะติ๊ดเดียว  ประเด็นคือกูไปเอาเงินไอ้เหี้ยนี่มาตั้งกะเมื่อไหร่  ที่เอาน่ะหมื่นเดียวเองนะเฮ้ย  ไอ้สัญญานรกห่านี่มันคืออะไรวะแม่ม...


ผมขยำกระดาษเป็นก้อน  เตรียมจะปาใส่หน้ามัน  มันยิ้มแล้วจุ๊ปาก


“ดูให้ดีก่อนสิครับ  คุณสรยุทธ์  แหม....ชื่อพี่นี่อย่างกับผู้ประกาศข่าวตอนเช้าเลยแฮะ  ขำว่ะ.....แถมนามสกุลยังดูร๊วยรวยนิ”


จอร์จจจจจจ......ผมแหกลูกตาตี่ ๆ ของตัวเองจนแทบจะกระเด็นหลุดออกมาจากเบ้า  ตรงมุมขวาด้านล่างมีรอยนิ้วมือประทับอยู่ด้วย  ของผมเรอะ  ตั้งกะตอนไหนวะ


“ผมแอบทำตอนพี่เมาไง.....ขำ ๆน่ะ  ก็อีตอนที่พี่คิดว่าพี่ได้เอาผมเป็นเมียนั่นแหละ  แรงแม๊ะ  แล้วตอนท้ายนั่นน่ะ  ผมกลัวพี่จะลอบฆ่าผม  ผมก็เลยเปลี่ยนจากตัวเอง  เป็นตระกูลของผมแทนไง  ผมญาติเยอะนะพี่  พี่คงตามฆ่าไม่ไหวหรอก  ถ้าพี่กำลังคิดอยู่น่ะนะ”
“ไอ้สัตว์นรก  เลวที่สุดเลยนะมึงอ่ะ  กูจะเอาที่ไหนไปคืนมึงฟะ”
“ใครว่าผมอยากได้เงินจากพี่ล่ะ  ที่อยากได้น่ะ  ตัวพี่ตังหาก  ผมวางแผนของผมมาตั้งนาน  ก็ขอให้คุ้มค่าหน่อยล่ะนะ”
“กูว่าแมร่งไม่จำเป็นหรอกดิน”


ผมฉีกไอ้สัญญาบ้านั่นเป็นชิ้น ๆ แต่กะแล้วเชียว  คนอย่างมัน  ไม่มีทางยอมให้ผมฉีกทิ้งหรอก......









ถ้ามันมีแค่ใบเดียวน่ะนะ!!!!


“ที่บ้านผมมีอีกเป็นสิบใบ  โหดกว่านี้อีก  ยึดบ้านพี่ตอนนี้ยังได้เลยหมี  รอยนิ้วมือน่ะก็ของจริง  ชัวร์ซะยิ่งกว่าลายเซ็นส์  พี่หนีผมไม่พ้นหรอก”
“เออเอ็งเก่ง  ที่ไหน  เมื่อไหร่ว่ามาเลย”
“ขอตอนนี้เลยได้มั้ยวะ เดี๋ยวไปล็อคร้านแปบนึง”


ห่า.......เอาจริงเหรอ  กลางวันแสก ๆ อายผีอายสางมั่งเถอะวะ
.
.
.
.
.

“ซี๊ดดดดดดดดดด..........อย่าขมิบแรงสิวะพี่....ผมเสียวนา”




ผมเกลียดตัวเองชะมัด  ที่แก่ปูนนี้แล้วยังต้องมาเสียรู้เด็กรุ่นหลัง  แถมยังมีสภาพไม่ต่างจากโสเภณีในซ่องที่ต่างประเทศ  ที่ถูกลักลอบพามาขายบริการเล้ย พับผ่าดิ....




แล้วแมร่งจะใหญ่ไปไหน เจ็บตูดชิบ....



“ผอมลงป่าววะ  ทุกทีโอบไม่ค่อยจะถึง  พุงลดไปเยอะนะเรา”
“เร็ว ๆ เข้าสิวะ  เดี๋ยวไอ้เซฟมันกลับมา”
“ไม่หรอก  มันไปกินข้าวกับน้องแตงน่ะ  อีกนานแหละกว่าจะกลับ  ไม่ใช่แถวนี้หรอก.....เดี๋ยวไปซื้อให้ก็ได้  ข้าวผัดน่ะ”
“แผนมึงอีกสิวะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....อันนี้เปล่า  แหม  ผมก็เรียนน้อยเหมือนพี่นั่นแหละ  จะวางแผนอะไรกันบ่อย ๆ ล่ะวะ”
“มึงมันเหี้ย  เหี้ยโดยสันดาร  แหกนรกมาเกิด ไอ้สัตว์ดิน  ไอ้หน้าขน....โอ้ยยยยย  เหี้ยยย  มึงทำเบา ๆสิวะ”


มันเอานานมากจนผมรู้สึกแข้งขาอ่อน  มือที่ค้ำผนังเอาไว้  มันก็คอยจะร่วงลงมาอยู่เรื่อย  ในที่สุดผมก็ต้องลงไปคลานสี่ขาบนพื้น  ให้ไอ้เดนมนุษย์ได้อัดถั่วดำเล่นตามชอบ.....

“อายเหรอ.....กลั้นไว้ทำไมล่ะ  รู้สึกก็ร้องออกมา  ผมยังไม่อายเลย.....ซี๊ดดดดดดดดด  แมร่ง  แน่นแท้  เปลี่ยนท่าได้มั้ย  ผมอยากมองหน้าพี่”

ร่างของผมถูกจับพลิกหงายขึ้นมา  ผมมองเห็นทุกอย่างได้ชัดเต็มตา  ร่างเปลือยเปล่าของมันที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ  แหงล่ะ  เราเอากันหลังร้าน  อากาศมันก็เลยร้อนไปหน่อย  เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย  หน้าของมันแดงซ่าน ไม่ใช่เพราะอาย  แต่มันเต็มไปด้วยความต้องการ  มันกัดฟัน  พร้อมกับกระแทกตัวอย่างบ้าคลั่ง  จนในที่สุด  น้ำของมันก็ฉีดเข้ามาในตัวผม  มันฟุบลงมา  จูบไปทั่วร่างกายของผม  ผมจ้องเพดานที่ว่างเปล่า  ผมคิดถึงลูก.....



เคี้ยงเอ๊ย  ถ้าพ่อไม่มีหนู  พ่อคงฆ่าตัวตาย  ไม่ก็ฆ่ามันตายตามกันไปนานตั้งแต่วันนั้นแล้ว  แต่เพราะหนู  เพราะพ่อสัญญากับตัวเองไว้แล้ว  ว่าจะทำตัวให้ดีขึ้นเพื่อหนู  ดวงใจของพ่อ  พ่อรักหนู.....ไอ้หนวด

เอาตรง ๆ ในตอนแรก  ผมไม่เแน่ใจเลยด้วยซ้ำ  ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของผมจริง ๆ แม่ของผมก็ไม่เคยเชื่อ  แต่พอเราอยู่ด้วยกัน  ฝ่าฟันอะไรหลาย ๆ อย่างมาด้วยกัน  ทำเรื่องเลว ๆ มาด้วยกันในบางครั้ง  ความผูกพันของเราสองคนพ่อลูก  ได้ทำลายความหวาดระแวง ความวิตกพวกนั้นออกไปจนสิ้น  เวลาหนูยิ้มให้พ่อ  พ่อนึกถึงยายตัวแสบที่พ่อเคยหลงรัก  แต่พ่อก็เห็นตัวเองในตัวหนูด้วยเช่นกัน....แล้วสุดท้าย  ย่าของแกก็รักแกเหมือนที่พ่อรัก....แกเป็นเด็กน่ารัก  จนตอนนี้แกก็ยังเป็นอยู่  ไอ้ลูกชายของพ่อ....


ม้ง.....ถึงแกจะไม่ใช่ลูกแท้ ๆ แต่ตอนนี้  แกก็เป็นเหมือนลูกชายคนหนึ่งของลุง  แล้วอย่าเอ็ดไปนะ  แม่แกน่ะสุดยอด....บางทีลุงก็แอบคิด.....ว่าจริง ๆ แล้ว  ลุงต่างหากที่เป็นพ่อของแก  ไม่ใช่ไอ้สารเลวนั่นที่ซ้อมแกกับแม่แทบจะทุกวัน  ลุงยังแปลกใจตัวเองเลย  ว่าทำไมถึงยอมรับแกมาเป็นภาระ  ทั้งที่ลุงกับไอ้เคี้ยงเองต่างก็มีสภาพชีวิตที่ตกระกำลำบาก  จนแทบจะเอาตัวกันไม่รอด  แม่แกเอ๊กส์โครต  อันนี้จากใจลุง....


ผู้หญิงที่ผมถวิลหาที่สุดในชีวิต  เอาเข้าจริงก็มีแค่สองคน  แถมยังหนีผมไปทั้งคู่อีกต่างหาก  แต่สิ่งที่พวกเธอทิ้งให้ผม  มันทำให้ชีวิตผมมีค่า  มีค่าเกินกว่าจะทำลายตัวเองได้อีกต่อไป....


“พี่คิดอะไรอยู่”
“เสร็จแล้วก็ออกไป”
“ใจร้ายจัง  ไม่มีเยื่อใย”
“อยากได้อะไรก็สั่งมาสิ  มึงเป็นเจ้าชีวิตกูแล้วนี่ไอ้ดิน”
“แล้วถ้าผมสั่งให้พี่รักผมล่ะ.....พี่ทำได้รึเปล่าล่ะ”
“มึงรีบไปเลย  ก่อนที่กูจะฆ่ามึง  กูข่มใจตัวเองอยู่นะไอ้ดิน.....จะบ่ายแล้ว เดี๋ยวเพื่อนมึงก็กลับมา”

มันลุกขึ้น  มองผมอย่างเจ็บปวด  แต่ผมต่างหากที่เจ็บกว่า  ร่างกายของเด็กหนุ่ม ช่างน่าอิจฉา  ผมสลัดความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัว  ก่อนจะเดินไปล้างเนื้อล้างตัวในห้องน้ำ  มันตะโกนไล่หลัง....

“ผมชอบพี่นะไอ้อ้วน  ชอบมานานแล้ว  ไม่ว่าพี่จะยัดห่าจนอ้วน  หรืออดข้าวจนผอม  ไม่ว่าพี่จะเกลียดหรือผลักไสผม  หรือคิดทำอะไรก็ตาม  ขอบอกว่าผมไม่มีวันเลิกชอบพี่หรอก  ผมจะทำทุกอย่างให้พี่ชอบผมให้ได้เลย  ทุกอย่าง.....”
“หึ.....มึงทำมากพอแล้วล่ะดิน  แค่นี้กูก็ชอบมึงเข้ากระดูกดำเลย  เย็นนี้เจอกันที่ไหนดีล่ะ หืม?....”
“วันนี้พอแค่นี้ก่อน  เอาไว้วันหลังพี่ใจเย็นลงกว่านี้  แล้วเราค่อยคุยกันนะ”
“ไปให้พ้น  ไอ้สัตว์นรก”




มันไปแล้ว.... 



ผมจากฟังเสียงกระดิ่งที่ติดอยู่หน้าร้าน  ตามมาด้วยเสียงไอ้เซฟตะโกนแซวโหวกเหวก  มีลูกค้าประมาณสองสามคนเข้ามาในร้าน  ผมจัดการกับตัวเองอย่างอ้อยอิ่ง  ในกระจกเงา  ผมเห็นไอ้แก่อ้วนที่น่าสมเพชที่สุด



ผมล้างหน้าอีกครั้ง  พยายามฉีกยิ้ม  แล้วนึกถึงเด็ก ๆ ของผม  สิ่งเดียวที่ชีวิตของผมใช้ยึดเหนี่ยวเอาไว้ 






ผมว่าพร้อมจะใช้ชีวิตที่น่าสมเพชนี้  ให้มันผ่านไปอีกหนึ่งวันแล้วแหละ

.
.
.
.
To be con


ฉาก XXX น้อยไปนะ  แต่ต้องเข้าใจว่าคนบรรยาย  เขาเป็นชายแท้  แถมยังเป็นคุณพ่ออีกต่างหาก  จะให้เอ่ยถึงบทอัศจรรย์เยอะไป เดี๋ยวจะผิดคาแรคเตอร์  มาสั้น ๆ แต่รวมกันแล้วมันก็ไม่สั้นนะเฮ้ย  ขอให้แฮปปี้กันถ้วนหน้าจ้ะ!!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 13-08-2012 02:49:40
เย้มาต่อแล้ว 2 ตอนเชียว คู่ม้งหายอะ 5  55 +
แต่คู่ลุงหมี กับพี่ดิน ยังน่าติดตาม และคู่หนวดกับผจก. ก็น่าลุ้น
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 13-08-2012 02:58:53
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
 :m3:
วันนี้คุณพี่มาซะดึกเลยนะค้า
(แต่อินี่ก็ยังไม่นอนเหมือนกัน)
แถมเป็นสองตอนควบ ได้บรรยากาศโรงหนังตจว.มากค่ะ
 :laugh:

ตอนนี้มีแต่ความสับสนมึนงงกับอิคุณหัวหน้า
มันจะมาไม้ไหนคะเนี่ย
ตอนแรกจะเอาอิน้องปาล์มให้ได้
มาอิตอนนี้จะมาบอกว่าเลิฟๆน้องเคี้ยงซะแล้ว
พระเจ้าช่วยกล้วยย่างในเซเว่น
ความจริงอยู่หนใดวะคะอิหัวเน่า!!!!
 :angry2:

มาทางด้านลุงหมูเอ๊ยลุงหมี
แอบน่าสงสารนะคะ
คนอ่านได้แค่แอบสงสาร
เพราะเลิฟซีนของลุงกับน้องดินมันสะเด็ดสะเด่าเหลือแสน
ยังไงชีวิตยังไม่สิ้นก็ใส่เสก็ตกันต่อไปนะลุงนะ
ลูกเต้ายังมีให้เกาะก็อย่าคิดสั้นล่ะ
 :m29:

โดด  :กอด1: คุณพี่แถมไซร้ซอกคออย่างที่บอก


แต่จะดีเหรอคะ ฟ้าจะผ่าเราสองคนมั้ย?
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-08-2012 02:59:20
สงสารลุงหมีอ่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 13-08-2012 05:25:00
เคี้ยงอย่าหลงกลอีหัวหน้า นะ รอให้เอาพ่อมาขอจิงๆก่อน

ปล. คนเขียนมีแฟนเพจมั้ยอ่า 
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 13-08-2012 08:30:38
ผู้จัดการจะมาไม้ไหนอีกล่ะ อย่าไปตกลุมพรางของผู้ชายง่ายๆนะ

เชียร์พี่ดินอ่ะ ชนะใจเฮียหมีให้ได้ล่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 13-08-2012 09:17:16
แผนหัวหน้าหรือเปล่า

อย่าไปเชื่อนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 13-08-2012 10:28:43
หัวหน้ามาคราวนี้ ก็สะใจดีนะ อยากให้รักเคี้ยงเหมือนกัน แต่ถ้าเราเป็ฯเคี้ยงก็คงปักใจเชื่อทั้งหมดไม่ได้
ในเมื่อลูกสาวก็บอกอยู่ว่าหัวหน้ายังมองตัวเองแบบเหมอืนจะกินอยู่ แล้วถ้าไม่ได้ชอบจะไปขโมยจูบทำไมล่ะ?

เยากให้หัวหน้าเป็นพระเอกอยู่นะ แต่ก็ไม่มั่นใจว่ามันจะมีแผนอะไรอยู่อีกไหม ยังไงก็เชียร์เคี้ยงละกัน


ดินมันเลวได้อีกแฮะ วางแผนซะโหดเหี้ยม แต่มันก็จริงจัง และเหมือนจะรักจริงอยู่ รู้สึกชอบมันเข้าแล้วล่ะ คริคริ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 13-08-2012 10:52:26
สงสารเฮียหมีอ่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 13-08-2012 20:19:22
เราไม่เชื่อหัวหน้าฟร่ะ มันเหมือนกับว่าที่เข้ามาตีสนิทก็แค่อยากแยกเคี้ยงออกจากปาล์มเฉยๆ เเละถ้าเป็นอย่างนั้นจริง หัวหน้าใจร้ายมากที่มาล้อเล่นกับความรู้สึกเคี้ยงแบบนี้ ส่วนลุงหมี เป็นกำลังใจช่วยนะ อันนี้เราเชียร์ดินเพราะรู้สึกเหมือนดินมันจะรักลุงจริง
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 13-08-2012 20:47:43
อร๊างหัวหน้ามาแผนไหนเนี่ย ลุ้นจ๊ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 14-08-2012 08:04:13
พ่อหมีแอบชงมาม่าเสิร์ฟคนอ่านด้วยวุ้ย  :m29:


ส่วนเคี๊ยงนี่  ฉันสวย ฉันมั่น  :a14:   
ได้ใจสุดๆ ตลอดอ่ะค่ะ   :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 14-08-2012 10:18:44
ฮร้ายยยยยยยยย ไอ้พี่ดิน ไอ้เชี่ยยยยย ไอ้เสลดห่านนนนนนนนนนนนนน มาทำเฮียหมีมาม่าได้ไง ฮึ๋ย!
หงุดหงิดอ่ะ ชั้นเชื่อแล้วว่าแกเรียนมาน้อยมาก โดยเฉพาะวิชาจีบป้อจายยยยย
ทำไมถึงได้ โฉด ชั่ว ถูกใจฉันขนาดนี้! (อ้าว!)
แต่มันก็รุนแรงไปนะ สงสารเฮียหมีอ่ะ โอ๋ๆ นิ่งซะ อย่าเพิ่งแซดไปนะเฮีย
เด็กมันรักจริงก็ให้โอกาสมันบ้าง เสียที่เด็กมันโง่ไปหน่อยเลยจีบแบบทึ่มๆ ง่าวๆ แบบนี้...แต่ก็เร้าใจดี อุบส์!!! =x=
หรือไม่งั้น ถ้ามันไม่ถูกใจเฮีย เฮียก็สอนให้พี่ดินมันจีบเฮียซะเลยสิ ชูวับๆ
จะได้ถูกใจเฮียไง เนอะ แฮปปี้ลันล้าด้วย รัก รัก รัก
ระหว่างนี้หนูก็จะนั่งลุ้นไปว่าเมื่อไหร่ที่พี่ดินมันจะเริ่มปฏิบัติการจีบเฮียขั้นแอดวานซซะที
แบบที่ "ใช้ความจริงใจเข้าหา เอาความเร้าใจเข้าว่าอ่ะ" กร๊ากๆๆๆ ...แต่อย่างหลังนี่ก็พอผ่านอยู่นะ ฮุๆๆๆๆ  :haun5:
ยังไงก็ตาม หนูว่าคู่เฮียน่าจะลงเอยง่ายกว่าคู่ลูกเฮียอ่ะค่ะ !!!!!!!!  ไอ้อันนั้นแลดูซับซ้อนซ่อนเงื่อนกันเหลือนเกิน
ถ้าจะมีหลายเงื่อนด้วยนะ ไม่ธรรมดา อ่าฮ๊า ไม่ธรรมดา~ ไม่ธรรมดา อ่าฮ๊า ไม่ธรรมดา !!
ว่าแล้วก็คอยลุ้นว่าจะมีรักด้วยแรงแค้น รักซ้อนซ่อนเงื่อน รักเชือดเฉือนคม รักระทมมะยมเชื่อม บลาๆๆ
เกิดขึ้นกับคู่ลูกเคี้ยงของเฮียรึเปล๊าาาาาาาา????
(โปรดทำเสียงเหมือนน้าแอ๊ดตอนถาม "คนไทยรึป๊าวววววววว")

ว่าแต่เฮียอ่ะ เจ้าชู้ใช่ย่อยนะ แล้วที่อิจฉาหุ่นพี่ดินมันเนี่ย อิจฉาทำไม??
ตัวเองก็ได้เป็นเจ้าของเขาอยู่แล้วนี่นา กรี๊ดเขินนนนนนนนค่ะ 5555555

ส่วนด้านเคี้ยงอ่ะ เกือบสวยรวยเริ่ดแล้ว เกือบแล้วจริงๆ นะ มาตกม้าตายตอนลืมกระเป๋าตังค์นี่ล่ะ
ว๊ากกกกกกกกกกกกส์! ทำไมถึงทำกับฉันด้ายยยยยยย หน้าแตกยับเยินไหมอ่ะเคี้ยง ฮ่าๆ
ถึงกระนั้น เราเชื่อว่าเคี้ยงไม่แคร์ ฮ้าๆๆๆ  :a14: รอดูก็แต่ว่าไอ้คุณหัวหน้ามันจะมาแนวไหน
ชักอกขวัญ หวั่นไหว หวั่นใจ จริงๆ นะนี่ (หวั่นใจกับพล็อต กร๊าก 5555555555)
หวังแต่ว่าคงไม่มีสิ่งร้ายๆ มาแผ้วพาลให้เคี้ยงรยา (โศรยา//เอา Ver. 2008 ด้วยนะเอ้อ! 555)
ให้ต้องขุ่นข้องหมองใจ รึเสียน้ำตาไม่งั้นงานนี้มีตบ! ตบไอ้คุณหัวหน้า เอ๊ะ รึจะเป็นเด็กปาล์ม แต่เอาว่า  :beat: แน่ค่ะ!!!
แบบว่าถ้าต้องอ่านตอนที่เคี้ยงเสียใจอีกครั้งมันคงปรี๊ด! มันปรี๊ด! มันปรี๊ด! กร๊าก
รอตอนหน้านะคะ : ) มาเร็วๆ น้าาาาาาาาาาาาาาา :จุ๊บๆ: จุ๊บแก้มๆ ไซร้ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 15-08-2012 13:57:13
หัวหน้าจะเอาไงกันแน่เนี้ย


สงสารพ่อหมี

 :serius2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 15-08-2012 22:30:24
ดิน เอ้ย แกคงต้องใช้ความจิงใจเข้าสุ้แล้วหล่ะ ฉันรู้แกไม่เคยจีบก่ะผู้ชายมาก่อน 
แต่แกก้ต้องรู้ด้วยนะว่าเฮียหมีแกก็ไม่เคย....ก่ะผู้ชายมาก่อนเหมือนกัน  แกก็แค่ผุ้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่มีลูกติด2คน
ไงก็สุ้ๆเอานะ เอาความจิงใจเข้าสู้ :a9:

ส่วนหัวหน้าที่ come back นี่ไม่รู้จิงใจก่ะเคี้ยงรึป่าว  อันนี้ต้องดูกันยาวๆต่อไป
แต่ในใจก็อดเชียร์ลูกสาวไม่ได้ ถึงลูกสาวจะบอกว่าแอบเล็งใครไว้แล้วก็เถอะ
 ก็นะฉันไม่ลืมหรอกนะหัวหน้าว่าทำอะไรพูดอะไรก่ะเคี้ยงไว้บ้าง o12
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 16-08-2012 00:01:55
รอนะฮาฟอยากอ่านแล้ว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pippin_Fujoshi ที่ 22-08-2012 21:15:41
เพิ่งมาตามอ่านทีหลังค่ะ
อยากบอกว่ารักคนเขียนนนนน
แลดูอัพรวดเร็วว่องไว ปลาบปลื้มมม  :-[

อยากจะกระโดดกอดแล้วซุกไซร้อย่างที่คนเขียนบอกนะ แต่กลัวโดนตบไปดาวอังคาร อรั๊ยยย


เรื่องนี้รั่วได้ใจ อ่านแล้วเฮฮา นั่งขำตามเหมือนคนบ้า

แม่นางเคี้ยง เธอเริ่ดได้จิตมาก เป็นกระเทยหนวดเฟิ้มที่งามที่สุดเลยนะฮร๊าาา
เป็นคาแรคเตอร์ที่ดูแล้วไม่มากไม่น้อย ...หมายถึงทั้งดีและเลวสมดุลกัน แนวคิดแปลกแหวก จนอยากควานหาปุ่มกดไลค์แล้วกระหน่ำกดจนปุ่มไลค์พังไปเลย
คุณลูกสาว ปาล์มมี่~ ...น่ารักน่าตบ ตอนหยอกล้อหม่ามี๊มันน่าหมั่นไส้ดีจังเลย
ส่วนอิคุณหัวเน่า มันเป็นอะไรที่หาความแน่นอนไม่ได้จริงๆ บอกชอบแม่นางเคี้ยงนี่ความจริงหรือไม่ รอคนเขียนมาเฉลยต่อไป
แต่พึงระวังไว้ หากท่านทำกระเทยงามเคราดกคนนี้เศร้าเสียใจเมื่อใด อิชั้นจะไปลงทัณฑ์คุณมึงเอง!!
อ่านแล้วลุ้นพระเอกทุกเรื่องเลยนะคะคนเขียน คนนู่นคนนี้น่าจับทำพระเอกไปซะหมด
จะว่าไปทั้งสงสารทั้งอิจฉาแม่นางเคี้ยงเลยนะ

คู่หลัง น้องหม่งม้งกับอิตาสินเชื่อ ...เด็กๆมันน่ารักน่ากระทืบเนอะ :o8:
ม้งน่ารักและน่ารัด ส่วนสินเชื่อเฟิร์สช้อย...เรียกร้องความสนใจด้วยวิธีของเด็กน้อย ไอ้น่ารักมันก็น่ารักอยู่หรอก แต่ก็น่าจับมาเตะสั่งสอนเบาๆซักทีสองทีด้วยเหมือนกัน...  o18

และคู่ที่ทำเอากรี๊ดคอหอยจะพัง และขำจนลำไส้กระเพื่อม ...ลุงหมีกับดินนนนน~
อุ๊โฮรกกกกก!! ตาลุงรับน่ะมันสุดยอดจริงๆนะฮร๊าาา  :m3:
แบบว่าแพ้สายนี้ อร๊างงงง~
ดิบๆ เถื่อนๆ เรื้อนๆ และมีพุง(?)  :z1:
ดินก็จีบได้น่าตบตีอีกแล้ว (ถึงจะชอบแนวนี้ก็เถอะ เอิ้กกก) ลุงหมีเค้าดร่าม่าแล้วอ่ะ นายจีบได้เห่ยจริงๆนะดินนี่~
เอาความจริงใจพุ่งเข้าใส่!!~ และหวังว่าลุงหมีจะเข้าใจในเร็ววัน


นิยายของท่านไม่ธรรมดาเลยซักเรื่อง คาแรคเตอร์แนวตลอด
ชอบการเขียนของคนเขียนมากๆเลยค่ะ!!

อยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆจังน้า~
ไม่ได้อยากเร่ง แต่...แต่...แต่เค้าอยากอ่านต่อไปมากๆเลยอ่ะ! :monkeysad:
จะรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลยค่า!~








หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ อัพ 2 ตอนในรีเดียว [13/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Takarajung_TK ที่ 23-08-2012 21:14:26
อ่านแล้วน้ำตาซึมอะ
ไม่ไว้ใจคุณผู้จัดการ
ส่งสารหมี
 :m15:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 25-08-2012 16:41:17
มีน้องคนนึงถามเรื่องแฟนเพจ.....ไม่มีนะจ๊ะ  พี่ไม่ได้ทำ  มีอะไรทวง  ท้วง...และติชมกันในกระทู้ได้เลยจ้า  จุ๊บ ๆ




ตอน  ลางร้าย





~ฮ๊าววววว~



วันนี้ตื่นสายเว้ยเฮ้ย!!!!!


ฉันนึกด่าหนุ่ม ๆ ในบ้าน  ที่ไม่มีใครปลุกอีเคี้ยงกันเลยสักคน  ฉันพาดผ้าเช็ดตัวบนบ่า  และคว้าชุดคลุมอาบน้ำ เพื่อที่จะลงมาอาบน้ำข้างล่าง  พอดีเป็นตุ๊ด.....เลยไม่นิยมนุ่งผ้าเช็ดตัวโชว์บอดี้.....


“เย้ยพี่ดิน.....มาไงแว๊!!!”


ตกใจมาก.....เพราะเจออีพี่ดินกำลังนั่งหน้าเถื่อนอยู่ที่โต๊ะกินข้าว  ข้าง ๆ นั้นมีอีม้งเด็กดอยกำลังสวาปามโจ๊กหมูอย่างเอร็ดอร่อย.....


“มาแบ่งเบาภาระน้องเคี้ยง  ช่วยดูแลหนุ่ม ๆ ในบ้านไงครับ”


กรี๊ดดดดด  ตอบได้หล่อมาก  นี่ก็อีกคน  ที่หาเรื่องมาบ้านกูได้ทู๊กกกกวัน  แบบ....ตั้งแต่หัวหน้าสารภาพรักเมื่อครั้งกระนั้น  ก็รู้สึกว่าตัวเอง HOT!!!! ชอบกล  แล้วนี่อีพี่ดินยังจะแอบมาหยอดกันบ่อย ๆ อีก  แบบ....ตอนนี้  คนมันยิ่งหวั่นไหวอะไรง่าย ๆ เกิดอีเคี้ยงหน้ามืด  จับปล้ำทำผัวไปใครจะรับผิดชอบ  ถึงจะชอบเงิน  แต่ถ้าหน้าตามันใช่  ถึงตอนนั้น  เงินมันก็ไม่สำคัญอะไรมากมายนักหรอกนะ


“ดูแลยังไงอ่ะคะ...”  สาบานได้อีเคี้ยง  ว่ามึงมิได้แอ๊บเสียง  ระทวยเชียวมึง
“ก็หาข้าวให้เฮียกับน้องม้ง...แล้วก็พาน้องม้งไปส่งโรงเรียนไง....เอ๊ะหรือจะเป็นลูกม้งดีนะ”  อีพี่ดินหันไปลูบหัวเด็กเถื่อน...
“แล้วให้พี่เคี้ยงเป็นแม่ช่ายแม๊ะ”  อีม้งหันมาฉีกยิ้มแฉ่ง  ก่อนจะตะโกนลั่น  “เอาคนนี้ดิพี่เคี้ยง  พี่เค้าจะสอนม้งเล่นเกมส์ด้วย  แถมให้ตังค์ม้งตั้งสองร้อย  มากกว่าน้าคนนั้นตั้งร้อยนึงแน่ะ”  กรี๊ดดดดดด  อีเด็กเห็นแก่เงิน  นิสัยเหมือนใครแว๊ะ!!!





แต่อนิจจัง.....ชงกันไม่ทันไร  ก็เป็นอันต้องวงแตก  เมื่ออยู่ ๆหมีก็โผล่เข้ามาอาละวาด






“ลูกกูเค้าชอบคนมีกะตังค์  หน้าเหี้ย ๆ อย่างมึง  ขาอ่อนลูกกูก็ฝันไปเถอะ  น้องเคี้ยง....ปิดขาเร็วลูก  เสียราคาหม๊ด”



กรี๊ดดดดดด  พ่อหวงค่ะ  พ่อหวง....เก็บเงินเยอะ ๆนะพี่ดิน  แล้วค่อยมาขอ  เพราะหน้าตาที่ดี  มันต้องมาพร้อมหลักทรัพย์ที่มั่นคงย่ะ  ว๊าย ๆ ๆ
.
.
.
.
.
.

“เดี๋ยวนี้มาทำงานหน้าระรื่นได้ทุกวันเลยนะหม่ามี้”





อยู่ ๆ อีลูกสาวก็มาจ้องหน้าฉันตาแป๋วแหวว  จ้องนานแค่ไหนก็ไม่รู้แหละ  เพราะก่อนจะรู้สึกตัว  ฉันก็มัวแต่คิด.....คิดหลายเรื่อง


ต้องเป็นเซรั่มที่สั่งอีน้องอังคณามาใช้แน่ ๆเลย  ดูสิ  หมู่นี้รู้สึกว่าสวยขึ้น  ฉันมองอีคุณลูกที่ดูจะไม่ค่อยสบอารมณ์นัก  ก่อนจะสะบัดเสียงตอบโดยอัตโนมัติ


“ไม่สาระแนซักเรื่องเหอะ!!!!”


แบบ.....อีลูกสาวมันงอนกูเว้ยเฮ้ย!!!!!


กริ๊งงงง.....กริ๊งงงงง


“ขา.....เคี้ยงรับสายค่ะ”
“มาพบผมที่ห้องหน่อยสิ”
“ค่ะ”


อะไรอีก  คราวนี้อะไรอีก  แน่นอนว่าเรื่องนี้ฉันไม่ได้บอกใคร  แต่อีลูกสาว....หรือแม้แต่อีตุ๊ดแอ๊บก็คงจะสงสัยขึ้นมาตะหงิด ๆ  เพราะว่าตอนนี้  กระเป๋าคอลเลคชั่นล่าสุด  ส่งตรงจากแพรีส  ได้มาอยู่ในกำมืออีเคี้ยงแล้ว  คือแบบว่าฟรีด้วย  ไม่ต้องทำงานแลกก็มีของแบนด์เนมใช้  ฉันแหลไปว่าเล่นเกมส์ได้มาในเฟสบุ๊ค  เชื่อหรือไม่ก็เรื่องของมึง  ฉันไม่ได้บอกลูกสาวหรอก  ว่าหัวหน้าเขาชอบฉัน




เดี๋ยวจะกัดว่าหม่ามี้มั่นหน้าอีก....ชิส์


“วันนี้เลิกงานเร็วหน่อยนะ  รีบกลับบ้าน  แต่งตัวสวย ๆล่ะ  ผมจะมารับไปทานข้าว”
“เห?”
“แค่นี้แหละ  ไปทำงานของคุณเถอะไป”
“ก็ไม่ได้บอกว่าจะไปนะ”
“ก็ไม่ได้ถามว่าจะไปหรือไม่ไปนี่  มันเป็นคำสั่งจากผู้บังคับบังชานะแม่คุณ”



อุ๊กรี๊ดดดดดดดด


“หม่ามี้.....ไปดูหนังกันมั้ย  เซ็งชิบหายเลยช่วงนี้”
“พี่ไม่ว่างอ่ะ.....พรุ่งนี้ได้ม๊ะ”
“เดี๋ยวนี้ทำตัวห่างเหินนะ”
“แกก็ไปกับสาวของแกสิยะ  จีบกันไปถึงไหนละ”
“ไม่ติด....เลิกคุยไปตั้งนานแล้ว”
“ก็เลยมาชวนพี่....ว่างั้น?”
“โห่.....ไม่ใช่นา”
“พรุ่งนี้ละกัน  พอดีวันนี้ไม่ได้จริง ๆลูกสาว”


ลูกสาวแอ๊บแบ๊ว.....ทำหน้าจ๋อย  เบะปากเหมือนจะร้อง  สงสารอยู่  แต่ต้องใจแข็ง  ก็เด็กมันไม่ได้สนเรา  แล้วกับอีกคน....ที่เขากำลังพิสูจน์ตัวตนให้เราเห็นว่าเขาจริงจัง.....ฉันก็ต้องเลือกหัวหน้าอยู่แล้ว....


แต่แปลก....ที่เมื่อก่อนฉันชอบแก  หวั่นไหวไปหมดกับทุกสิ่งอย่าง  แต่ตอนนี้มันแค่เขินนิด ๆ   เหมือนสมองมันสั่งให้ฉันต้องรู้สึกแบบนั้นแบบนี้  ควรจะ....น่าจะ....มันไม่ได้ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ  หรือฉันเหนื่อยกับเรื่องพวกนี้มากเกินไป....รึไง?


ฉันถามตัวเองว่าชอบแกไหม  ก็ชอบ.....แต่ไม่เห็นจะรู้สึกรักเลยซักกะนิด  นี่ฉันลืมอะไรไปหรือเปล่า?.....สิ่งที่ฉันรักน่ะ....คือเงินทอง  และของมีค่าต่างหาก  เมื่อไหร่กัน?  ที่ฉันหลงเข้ามาวิ่งวนอยู่ในโลกที่เหลวไหลเลื่อนเปื้อน  มีแต่สิ่งที่เป็นนามธรรมแบบนี้





“คิดว่าตัวเองเป็นนางวันทองรึไง”




ตอนบ่าย  ความง่วงมันไม่เข้าใครออกใคร  แต่แทนที่จะแอบมางีบหลับให้คนเขาครหา  วันนี้ฉันเลือกที่จะเดินมาล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น  ไม่นึกไม่ฝัน  ว่าจะต้องมาตาสว่าง  เพราะอีพีทผีนรกมองฉันอย่างเย้ยหยัน  ผ่านกระจกเงาบานใหญ่....

“เธอไม่มีอะไรดี....ไม่ซักอย่าง  แล้วทำไมถึงได้คิดว่าผู้ชายประเภทนั้น....พวกที่ดูเพอร์เฟคพวกนั้นเขาจะมาชอบคนอย่างเธอ  ไม่เห็นจะเมคเซ้นส์เลยซักนิด”
“ทำไมถึงคอยหาเรื่องชั้นได้ตลอดเลยนะ!!!”

ฉุนจัด!!!!  หน้าของมันถอดสีเมื่อฉันหันไปตะคอกใส่  เมื่อก่อนเราไม่สนิทกันก็จริง  แต่เราก็คุยกัน  กินข้าวเที่ยงด้วยกัน  แล้วหลังจากอีตาหัวหน้าแกเข้ามา  อีนี่มันก็ดูจะจงเกลียดจงชังฉันเหลือเกิน

“แล้วคิดว่าตัวเองรู้อะไรบ้างล่ะ”
“รู้อะไร!!!!”
“โง่แล้วยังจะอวดฉลาด”
“มันจะมากไปแล้วนะพีท”

ฉันอยากจะตบมัน  ตบสักสองฉาด  จากนั้นค่อยกระทืบให้มันน่วม  เอาให้ซิลิโคนและโบท๊อกซ์ไหลออกจากร่างจอมปลอมนั่นชะมัด!!!!

“เราคิดอยู่นานแล้ว  เกี่ยวกับเรื่องของเธอ  แต่เราก็......ช่างเถอะ  ปล่อยให้มันเป็นไปตามเวรตามกรรมก็ดี  เพราะเธอเองมันก็ไม่ใช่คนดีอะไร  ก็ไอ้พวกเห็นแก่ประโยชน์เหมือนกัน”
“ก็ทำให้สำเร็จซักคนสิ  จับผู้ชายน่ะ.....เห็นพลาดซ้ำพลาดซากนี่นะ”


คราวนี้เป็นมันที่หันมามองฉันตาเขียว


“แล้วเธอจะเสียใจเคี้ยง  ที่พูดแบบนี้ออกมา”


ฉันงงกับอีห่านี่  ไอ้ที่ว่าโง่แล้วอวดฉลาด....หมายถึง....ฉันจะโดนอีหัวหน้าหลอกงั้นเหรอ  ฝัน?  ฉันระวังตัวนะ  หัวใจก็ด้วย  ก็อย่างที่บอกว่าตอนนี้ฉันไม่ได้มีความสุขเต็มร้อยนักหรอกกับเกมส์นี้  แล้วไอ้การที่จะต้องมาคอยระแวงเรื่องนั้นเรื่องนี้  มันไม่ควรจะเกิดกับคนที่กำลังศึกษาดูใจกันไม่ใช่รึไง  แต่จะให้ฉันไว้ใจใครง่าย ๆได้อย่างไรกัน  ในเมื่อตัวฉันเอง  บางครั้งมันยังไม่ซื่อสัตย์กับตัวเองเลย



หัวใจมันแค่ก้อนเนื้อที่เต้นได้  สมองต่างหากที่สั่งการ  ควบคุมความรู้สึก  ที่เราโศกเศร้าเสียใจ......มันเป็นเพราะสมองของเรานั้นติดไวรัส.....ไวรัสชนิดที่ล่องลอยอยู่หลากหลายชนิด........ในสังคมที่ฟอนเฟะ



ฉันจะไม่เก็บเรื่องที่อีตุ๊ดเกรียนนั่นพูด  เอามาคิดให้บั่นทอนตัวเองหรอกนะ  ฉันล้างหน้าอีกครั้ง  และพร้อมจะลืมมันไปซะ!!!!


แต่แล้วมันก็ย้อนกลับเข้ามาหาฉันอีกครั้ง  คราวนี้นังตุ๊ดพลาสติกเดินเข้ามาเสียใกล้  ก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นมากระซิบข้างหูฉัน


“ยังไงเราก็ต้องบอกเธอ  จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็คิดเอาเองนะ.....ไอ้คนโง่”



อะไร!!!!.....ไม่จริงน่า......เป็นไปไม่ได้







ฉันอยากจะขำใส่หน้ามัน....ติดก็ตรงที่.....มันขำไม่ออกแค่นั้นเอง........
.
.
.
.
.
.
To be con   >>>>>>  จบแบบทิ้งท้าย  พีทมากระซิบบอกอะไรสุดสวยของเราน้อ.....ติดตามตอนต่อไปจ้ะ
.
.
.
.
.
.
.
เรื่องของหมี....กับไอ้หนุ่มสุดติ่ง
[บรรยายโดยหมี]



“มึงนี่ไม่มีงานทำรึไง  จะคอยตามกูไปถึงไหน”
“ก็ผมชอบพี่นี่”


วันนี้ก็เป็นอีกวัน  ที่มันมากวนตีนผม  ในร้านเช่าหนังที่ผมทำงานอยู่  ตอนนี้ทางร้านขยายเวลาปิดดึกขึ้น  เป็นสามโมงเช้า  ถึง  ตีสามครึ่ง  ไอ้เซพมันชอบอยู่แล้ว  ไอ้กะกลางคืนน่ะ  มันเป็นเด็กหนุ่มตัวคนเดียว  ไม่มีภาระ  แถมยังได้ป้อสาว ๆที่มาเช่าหนังตอนดึก ๆอีก  บางวันน้องแตงอ่อนของผม(ฮึกฮึก)  เก็บร้านเสร็จแล้วก็จะเข้ามานั่งคุยเป็นเพื่อนมัน  ไอ้หมีแก่อย่างกระผม  จึงเหมาะกับช่วงหัววันที่สุดแสนจะน่าเบื่อ  เพราะลูกค้าน้อยเหี้ย ๆ ยิ่งวันปกติที่มิใช่วันหยุด  คือ....อยากบอกเจ้าของร้านว่า  ค่าแอร์ของมึง  กับค่าเช่าหนังแผ่นละสามสิบ  มันคุ้มกันมั้ยวะ......


“ปล่อยพี่ไปเถอะดิน  พี่เป็นผู้ชายนะ......มีลูกมีเต้าแล้วนะเฮ้ย”
“ผมก็ผู้ชาย  แล้วน้องเคี้ยงก็ไม่มีแม่  น้องม้งไม่มีทั้งพ่อแล้วก็แม่  พี่คิดว่าตัวเองคนเดียว  ทำหน้าที่นี้ไหวเหรอ  ไม่สงสารลูกเร๊ออออ”
“เพราะสงสารไงฟะ  กูถึงจะหาเมียใหม่นี่ไง.....แล้วขืนเด็ก ๆมันรู้ว่ากูถูกมึง......อ่า......อ่า....”
“ซุ๋ยตูด”
“ไอ้สัตว์!!!!”
“แซวเล่น”
“เป็นมึงจะรับได้มั้ย  ถ้าพ่อมึงมีเมียเป็นผู้ชายน่ะห๊ะ!!!!”
“รับไม่ได้อยู่แล้ว”
“เห็นม๊ะ   เข้าใจพี่นะ  เราเลิกเล่นเป็นเด็ก ๆเถอะ  มึงก็ไปหาหญิงมาฟันซักสองคน  เอาไว้แก้เสี้ยนนะดินนะ  สลับวันกันไปนะดิน....”
“แต่พี่ไม่ได้มีเมียเป็นผู้ชายซักหน่อย.....พี่มีผัวเป็นผู้ชายต่างหาก”
“ป๊าดดดดโธ่เว้ยยยย”


อยากฆ่าคน.....แต่แม่มทำไม่ได้  อยากต่อยมันซักเปรี้ยง  แต่ทุกครั้งที่คิดจะทำ  มันก็หลบได้  แล้วสวนกลับมาจัง ๆ ทุกทีไปสิวะ!!!!


ทะเลาะกับเด็ก  มีแต่เสีย...กับทรุด


“นี่หมี....ฟังผมนะ....ผมไม่ได้แค่แหย่พี่เล่น  เพราะสิ่งที่ผมทำอยู่  มันก็เปลี่ยนชีวิตของผมเหมือนกัน.....”


อยู่ ๆมันก็ทำหน้านิ่ง  ทำเสียงจริงจัง  มันไม่ค่อยทำแบบนี้บ่อย ๆ แต่ก็นั่นแหละ  จะเอาอะไรกับคนที่หลอกลวงผม.....หลอกซ้ำหลอกซากมาไม่รู้กี่ครั้ง   มันคงสนุก  ที่ได้ป่วนประสามคนแก่อย่างผมเล่น  ผมอาจจะเป็นเรื่องโจ๊ก  เอาไว้ให้มันไปเล่าสนุก ๆในวงเหล้า


“พี่จำตอนที่ผมอายุสิบแปดได้มั้ย  ที่ผมไปมีเรื่อง  แล้วโดนพวกนั้นมารุมกระทืบถึงซอยบ้านน่ะ”
“เออ”
“วันนั้นมีผู้ใหญ่คนนึง  ที่แม่งโครตเท่ห์....ผู้ใหญ่คนนั้นตัวโต  แล้วก็จัดการพวกมันด้วยมือเปล่าจนเผ่นหางจุกตูด...”
“มึงกำลังจะบอกอะไรกูวะดิน”


ใจเต้นเว้ยกู.....ไอ้เด็กเหี้ยนี่มันจะมาไม้ไหนอีก  ผมนึกถึงวันนั้น  วันที่มันยังเป็นไอ้ละอ่อนตัวผอมแห้ง  แถมรอยสักยังไม่เยอะแบบทุกวันนี้  ไอ้เด็กคนนั้นยิ้มแหย ๆ ก่อนจะสลบไสลในอ้อมแขนของผม.....


“ผมตกหลุมรักคน ๆนั้น  ตั้งแต่วันนั้น  วันที่เค้าช่วยชีวิตผม.....ไม่ใช่แค่ช่วยชีวิต....แต่เค้าเอาหัวใจของผมไปด้วย  มันก็เหมือนกับพลเมืองดีที่ช่วยคนเจ็บส่งโรงพยาบาล.....แล้วแอบปลดทองของคนเจ็บไปด้วยนั่นแหละ”



แหมเข้าใจเปรียบเปรยนักนะไอ้ส้นตีนเอ๊ย!!!!!




-----จบตอน------

……………………………………………………………………..

ใกล้บทสรุปแล้วนะคะ  เนื้อเรื่องเข้าสู่ช่วงคลี่คลาย  สะสาง  ส่วนเรื่องของเด็กน้อย  แต่งอยู่นะ  แต่ยังไม่ค่อยดี  ก็เลยยังไม่ลง  แต่ก็นะ  คนอ่านคงอยากอ่านเรื่องของหมีมากกว่ามั้งเนอะ  อิอิ

 :L2:

ลอปอ....มีหลายคนที่ตามมาจากกระทู้น้องเดย์  หวังว่าคงจะถูกใจกับอีกแง่มุมหนึ่งของตุ๊ดเนอะ  เคี้ยงมันชั่วกว่า  รั่วกว่า  แต่เรื่องใจกับลูกบ้านี่  น้องเดย์แกชนะขาดอยู่แล้ว  หลายเม้นท์ที่อ่านไปอมยิ้มไป  แต่ก็อีกหลายเม้นท์  ที่อ่านแล้วอยากวิ่งไปหอมแก้มเสียเดี๋ยวนั้น  อยากบอกว่า  รักทุกคนนะ  รู้เรื่องงงงงงงงง........ :pig4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 25-08-2012 17:13:11
ไม่ใช่ว่าหัวหน้ากับลูกสาวเค้ากิ๊กกันไปแล้ว แล้วมาหลอกเคี๊ยงนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 25-08-2012 17:17:48
ลุ้นๆมากอ่ะ อยากจะรู้ว่าพีทมากระซิบอะไร
หรือว่าตาหัวหน้ากับคุณลูกสาวแอบไปได้เสียกันนิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 25-08-2012 17:58:11
ลอปอ....มีหลายคนที่ตามมาจากกระทู้น้องเดย์  หวังว่าคงจะถูกใจกับอีกแง่มุมหนึ่งของตุ๊ดเนอะ  เคี้ยงมันชั่วกว่า  รั่วกว่า  แต่เรื่องใจกับลูกบ้านี่  น้องเดย์แกชนะขาดอยู่แล้ว  หลายเม้นท์ที่อ่านไปอมยิ้มไป  แต่ก็อีกหลายเม้นท์  ที่อ่านแล้วอยากวิ่งไปหอมแก้มเสียเดี๋ยวนั้น  อยากบอกว่า  รักทุกคนนะ  รู้เรื่องงงงงงงงง........

คุณพี่คะ รักเหมือนกัน
 :กอด1:
แต่ตอนนี้น้องยังอยากรู้เรื่องมากกว่านี้นี่ค้า
*ลงไปดิ้นที่พื้น
 o9

มันอยากรู้ว่าสรุปอิน้องพีทมันบอกอะไรน้องเคี้ยงแน่
คุณพี่เล่นซะน้องค้างเติ่ง(เลียนแบบน้องฐา)ซะงั้น
อยากรู้ว่าสรุปอิหัวหน้าหัวออมันยังไงแน่
ตอนนี้น้องหมั่นไส้มันเกินจะเอ่ยแล้วค่ะ
 :fire:

ส่วนลุงหมี แกก็ยอมๆมันไปเหอะ
อิน้องดินมันคงไม่เลิกง่ายๆอ่ะ
ขืนไปขัดขืนมัน เดี๋ยวมันก็เล่นบทพิศาลใส่หรอก
เดี๋ยวหาว่าคนอ่านไปเตือน โฮะๆๆๆ
 :oo1:  :z1:
ตอนหน้ามาไวๆนะคุณพี่
แล้วอย่าลืมเอาไม้มาสอยน้องลงจากต้นมะขามด้วยน้า
มาค้างเติ่งอยู่นานแล้วเนี่ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 25-08-2012 18:12:44
เหมือนพีทจะหวังดี แต่ประสงค์ร้าย (รึเปล่าหว่า) อันนี้คงต้องดูกันอีกที
แต่ก็ไม่แน่นะ บางทีศัตรูก็อาจจะกลายมิตร มิตรก็อาจจะกลายเป็นศัตรู
เรื่องแบบนี้มันรู้แน่ได้ซะทีไหนกัน!
เวลา (ที่คนแต่งจะอัพต่อไปเท่านั้น) ที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าใครดีจริง!
...ในวงเล็บอ่ะ เค้าไม่ได้เร่งนะตะเอง //เอานิ้วชี้จิ้มเข้าหากันจึ่กๆ
เค้าก๊ะแค่อยากอ่านต่อเฉยๆ เล่นมาหย่อนระเบิดไว้นี่นา!!!
รีบมาต่อไวๆ เลยนะค๊า ตอนนี้ลุ้นที่สุดก็ต้องคู่เคี้ยงนี่ละ
ส่วนคู่ไอ้พี่ดินกับลุงหมี ไม่ห่วงละ ถ้าจะไปกันได้ดี ฮั๊ยย่ะ
เพิ่งรู้นะว่าไอ้พี่ดินมันมีสำนวนเปรียบเปรยได้สร้างสรรค์ขนาดนี้ ฮา
สู้ๆ นะเคี้ยงนะ อย่าได้หวั่นไหว จงแข็งแกร่งประดุจหินผา
อย่าได้ขาดทุนเป็นอันขาด !!! เข้าใจน้าาาาาา (ลุ้นจริงจัง)

EDIT เม้นนิดนึงค่ะ รู้สึกว่าตัวเองจะพิมพ์ผิด  จาก จงแข็งแกร่งประดุจหินผา เป็น จนแข่งแกร็งประดุจหินผา
ซะงั้น (มันอ่านว่ายังไงแวะ กร๊าก) เลยมาแก้สักเล็กน้อยเจ้าค่ะ

...รอตอนต่อไปอยู่นะคะ ...ไม่เร่งคนแต่งนะค๊าาาาา ฮา
เป็นกำลังใจให้ค่ะ <3

และเคี้ยงงงงงงงง ฉันอยู่ข้างเธออออออ ปักธงเชียร์ โบกสะบัด สู้โว้ยยยยยยยยย!!!
ปลอดภัยจากพวกมารนะเคี้ยง เพี้ยงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 25-08-2012 18:33:40
ต่อมสอดรู้สอดเห็นกำลังเป็นพิษ  :serius2:
อยากรู้มากกกกกกก ว่าพีทจะบอกอะไร
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 25-08-2012 18:42:44
บอกอะไรอ่ะ

แว๊กกกกกอยากฮู้ ทิ้งให้อยากแล้วจากไป :z3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 25-08-2012 19:17:41
เออ....ชอบตรงนี้แฮะ“ผมตกหลุมรักคน ๆนั้น  ตั้งแต่วันนั้น  วันที่เค้าช่วยชีวิตผม.....ไม่ใช่แค่ช่วยชีวิต....แต่เค้าเอาหัวใจของผมไปด้วย**** มันก็เหมือนกับพลเมืองดีที่ช่วยคนเจ็บส่งโรงพยาบาล.....แล้วแอบปลดทองของคนเจ็บไปด้วยนั่นแหละ”****



หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 25-08-2012 20:34:49
พีทมาบอกกอะไรอีกแว้.....

ซึ้งอ่ะดิน พ่อหมีใจอ่อนเถอะ ...

รักเชลบี้เหมือนกัน...
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 25-08-2012 21:10:55
อีพีทมันบอกอะไรเคี้ยงน้อออ อยากรุ้
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 25-08-2012 21:53:23
ค้าง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 26-08-2012 17:36:30
ดันๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 26-08-2012 19:08:51
พีทบอกอะไรเคี้ยงน่ะ อยากรู้ๆ
ชอบคู่ปิดท้ายนะ พ่อหมีเริ่มใจอ่อนแล้วล่ะสิท่า -.,-
รออ่านตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 26-08-2012 19:30:49
ตัดสินใจเข้ามาอ่าน ไม่น่าเชื่อ โอ้สุดยอดมากกก
อยากบอกว่ารักไอ้หนวดเคี้ยงที่สุด สตอ แบบจริงใจโครตๆๆ
ชอบครอบครัวรักกัน อบอุ่นดี
ขอบคุณคนเขียนครับ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 26-08-2012 20:54:05
นังตุ๊ดซิลิโคน! แกมากระซิบกระซาบอะไรกับน้องเคี้ยงสุดสวยของชั้นย๊ะ!!!  :m16:

รอเฉลยตอนหน้าค่ะ อิอิอิอิ  o13
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 27-08-2012 18:50:23
เค้าค้าง
พีทบอกไรเคี๊ยงเนี้ย
 o9 o9


แหน่ะ
พี่ดินเค้าจริงจังนะพ่อหมี
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 27-08-2012 19:19:05
เปรีบเทียบซะเห็นภาพเลยนะดิน.....แต่เปลี่ยนจากขโมยทอง เป็นขโมยใจใช่รึป่าว55
นี่ใช่ไหมที่แกจะสื่ออ่ะ  อ๊าย  :-[ลิเกเหมือนกันนะเรา อิๆ

ลุ้นจริงๆความจิงอะไรที่พีทบอกเคี้ยงกัน  แล้วมันเป็นเรื่องจริงรึป่าว 
อยากรู้จิงๆ :z3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pippin_Fujoshi ที่ 27-08-2012 21:30:09
อิตุ๊ดพลาสติกนั่นมากระซิบอะไรหญิงเคี้ยงวะคะ?  :serius2:

เกี่ยวกับอิคุณหัวเน่าหรือเปล่า? เพราะหัวเน่าแลดูไม่น่าไว้ใจ
หมั่นไส้อินังพีทจริงอะไรจริงค่ะ น่าตบน่ากระทืบ  o18

พี่ดิน ...เปรียบเทียบได้แบบ... :pandalaugh:
เอาซะเห็นภาพเชียวนะ

ชอบเวลาลุงหมีกับพี่ดินเถียงกัน น่ารักแบบแปลกๆ อร๊ายยย  :-[



(เป็นอีกคนที่ตามมาจากเรื่องเดย์)
เค้าก็รักคนเขียนเหมือนกันนะ -//กอดดดด  :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : ลางร้าย [25/08/12]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 30-08-2012 14:49:48
อ๊ายยยยย  ลุ้นใจจะขาดว่าพีทบอกอะไรเคี้ยงวะคะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 08-09-2012 17:17:50
ตอน :  สิ้นลาย



ตั้งแต่วันที่อีพีท  อีราชินีพลาสติกรีไซเคิ่ล(หรือไมเคิ่ล แจ๊คสัน  ฉบับตุ๊ดเกรียน)  กระซิบบอกบางสิ่งกับฉันในห้องน้ำ  ฉันก็ยังไม่ได้เสนอหน้าเหียก ๆของตัวเองไปเหยียบที่ทำงานอีกเลย  ซึ่งเวลาก็ผ่านมาสามวันแล้ว  ฉันขาดงานโดยไม่ได้ลา  จะมีก็แต่คน ๆนั้น  ที่มารับฉันไปกินดินเนอร์  แต่เขาไม่ได้เจอฉันหรอก  เพราะฉันให้ตาแก่ลงไปบอกว่าฉันป่วย  อยากพักผ่อนอยู่คนเดียว    ซึ่งถ้าอีตาหัวหน้ามันจะคิดไปเองว่าฉันออกหัด  หรือเป็นอีสุกอีใสก็จะดีมาก.....



ฉันไม่เชื่อมันหรอก  ไม่เชื่อแม้แต่นิดเดียว  ถ้าหากว่าอีนังพีท...มันไม่เอาบางอย่างให้ฉันดู



รูปนั้นเก่าแล้ว  แต่คน ๆนั้นก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย  หล่ออย่างไรก็อย่างนั้น  เขาในชุดครุย  ในมือเต็มไปด้วยช่อดอกไม้  มีคนมาร่วมแสดงความยินดีกับเขาเยอะแยะมากมาย  แล้วหนึ่งในนั้นก็สวมชุดนักเรียน  ถึงหัวจะเกรียน  แล้วสิวก็เยอะไปหน่อยจากฮอร์โมนวัยหนุ่ม  แต่ไม่ผิดแน่ ๆ ว่านั่นน่ะมันอีลูกสาว  ทั้งสองคนนี้รู้จักกัน  รู้จักกันนานแล้ว  ก่อนที่จะมารู้จักกับฉัน  พี่ชายนังปาล์มเป็นเพื่อนกับหัวหน้า  โอ้จอร์จ.....กูนี่เองที่เป็นเหยื่อ  รับไม่ได้....ร๊าบบบบบม่ายยยยด้ายยยย


อันที่จริงเรื่องนี้  นังพีทมันไม่ได้เก่งกาจขนาดที่จะไปสืบรู้เองได้หรอก  แต่ความจริงมันก็คือความจริง  มันรู้โดยบังเอิญจากเพื่อน  ที่รู้มาจากเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนอีกที  บังเอิญว่ามันไปสังสรรค์กับกลุ่มเก๋เก้ง  ก็เลยได้เห็นรูปนั้น  แล้วมันก็คงจะหมั่นไส้ฉันเต็มแก่ก็เลยแจ้นมาบอกฉัน  กะว่าฉันคงจะต้องอกแตกตาย  ซึ่งก็เกือบ ๆแล้วล่ะ





....สองคนนั่นเขารู้จักกัน  เราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาทำไปเพื่ออะไร  ลองเดาสิเคี้ยง  เขาเล่นเกมส์กับเธอไงล่ะ  เธอมันเป็นได้แค่สิ่งบันเทิงแก้เครียด  ในชีวิตคนทำงานอย่างพวกเขามันก็เท่านั้นแหละ  แม่จำอวด...



ได้ตบหน้ามันไปที  แล้วก็เดินสวย ๆจากมา  กลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหล  แม่มเลวกันทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง  เนียนขั้นเทพทั้งคู่  ที่ผ่านมาพวกนั้นคงจะเอาเรื่องของฉันไปคุยกันในวงเหล้าขำ ๆ แล้วก็หัวเราะในความเสร่อของฉันจนอุจจาระแตก  อุจจาระแตนกันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว


“ไอ้เหี้ย!!!!  ไม่ต้องมา  เพื่อนกูอยู่  อยู่ยาวด้วย  เสี้ยนนักก็ไปเที่ยวอาบอบนวดไปไอ้ควายยยย!!!!!”


นังอาร์ม  เพื่อนชายแท้....ที่ตอนนี้ไม่แท้แล้ว  เพียงคนเดียวของฉัน  เดินเข้ามาพร้อมกับนมถั่วเหลืองแก้วโตรสวานิลลา(หลังวางสายจากผัวโหดสัดของมัน)  มันส่งแก้วนมให้ฉัน  ฉันส่ายหน้า  แล้วมันก็กระดกแดกเสียเอง  ถึงมันจะมีผัวหน้าเถื่อน  แต่สันดานมันโครตของโครตต้นฉบับแห่งความเถื่อน  เสร็จแล้วมันก็เรอเอิ๊ก


“มึงจะเอาไง  ลาออกเลยดีมั้ย  เดี๋ยวกูช่วยหางานให้  แต่บอสัดกูไม่ดีนะ  พวกบัญชีอ่ะ  เงินเดือนน้อย  แถมส่วนใหญ่เป็นพวกหวงเก้าอี้สุดฤทธิ์  ประมาณว่าหัวแข็งแต่ไม่ไหนไม่รอด  อืมมมม  เดี๋ยวต้องถามไอ้พี่ริทดูนะ  ว่าบอสัดมันขาดคนมั้ย  หรือไม่อยากทำแล้ว  บัญชีน่ะ”
“ฉันอยากเป็นนางโชว์  ฉันอยากเต้นสวย ๆบนเวที  ไอ้ทิปคืนละหลาย ๆพัน”
“เพ้อเจ้อ  เฉาะก็ยังไม่ได้เฉาะ”
“อาร์ม......เวรกรรมอะไรของฉันวะแก  ทำไมชีวิตปีนี้มันถึงได้ชงแบบนี้  เจอแต่เรื่องซวย ๆ”


มันลูบแขนฉันอย่างนุ่มนวล  ถึงหน้ามันจะตึง  ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ทางสีหน้าก็เถอะ  มันโดดงานมาอยู่เป็นเพื่อนฉันอีกแล้ว  แต่คนอย่างมันไม่เป็นไรหรอก  มันเก่งใช้ได้อยู่  ก็เลยได้ทำงานตามความรับผิดชอบ  ไม่ใช่โง่อย่างฉัน  ที่ต้องทำงานตามเวลา  เงินเดือนมันก็เยอะกว่า  เพื่อนได้ดีอีเคี้ยงก็อยากจะยินดี  เสียแต่นิสัยขี้อิจฉานี่มันแก้ไม่หาย....แต่ฉันก็รักมันนะ 


“เหนื่อยก็หยุดเถอะเคี้ยง  มึงมันทำชั่วไม่ขึ้น  เพราะโดยเนื้อแท้แล้ว  กูเชื่อว่ามึงน่ะเป็นคนดีคนหนึ่ง  พ่อมึงก็หางานได้แล้วนี่  เงินเก็บมึงก็มี  ก็หยุดมาอยู่บ้านซักเดือนสองเดือนก่อนเป็นไง  ค่อย ๆหางานไปเรื่อย ๆ  เบื่อก็มานอนค้างห้องกู  ช่วยกูกันหมาหน่อย”
“อีสัดดดด”
“หัวเราะแล้ว....ลุก ๆ ไปหาข้าวแดกกัน  แดกอะไรหรู ๆ ดีวันนี้  ฟูจิมั้ย......พูดเล่นนะ  ไปกินเตี๋ยวไก่ข้างล่างดีฝ่าไป”





~ลาออก  อย่างนี้ต้องลาออก  ตายซะให้รู้แล้วรู้รอด  ไปเลย...ไปเลย....ไปเลย.....ไปเลย~
.
.
.
.
.
.
“นี่มันอะไรกันคุณสรจักร  ขาดงานโดยไม่ลาไปเกือบอาทิตย์  แล้วไอ้นี่มันคืออะไร”
“ใบลาออกไงคะ  จะไล่ออกก็ได้นะ  แต่บริษัทต้องจ่ายเงินชดเชยให้เคี้ยง”


หัวหน้าเดือดจัด  แต่ก็มีความประหลาดใจเคลือบแฝงบนสีหน้า  วันนี้ฉันเข้างานเกือบเที่ยง  แต่ก็ไม่ได้ไปที่โต๊ะทำงานเลยหรอก  เพราะฉันเดินไปขอใบลาออกกับฝ่ายบุคคลมาน่ะ


“คุณเป็นอะไรของคุณเคี้ยง”
“เป็นตัวตลกไงคะ  เป็นเรื่องสนุก ๆ ให้คนเก่ง ๆ อย่างพวกคุณเอาไว้คลายเครียดไง  ไปเรียกปาล์มมาด้วยสิ  จะได้คุยกันทีเดียวเลย”


เขาหน้าซีด  เหมือนเด็กที่ถูกจับได้เวลาทำผิด  ตอนนี้ฉันเหมือนครูฝ่ายปกครอง  ที่กำลังต้อนนักเรียนเกเรจนหงอ  ฉันกระตุกยิ้มแบบนางมารให้เขา  ก่อนจะกระแทกใบลาออกลงบนโต๊ะ


“เกมส์โอเว่อร์แล้วคุณ  ถึงเวลาปิดบัญชีแล้วคุณประวิทย์”
“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะเคี้ยง”
“เคี้ยงจะไปเก็บของ  เคี้ยงลาไม่ถูกระเบียบนะ  เพราะงั้นเงินค้ำประกันของเคี้ยง  เคี้ยงยกให้บริษัทก็แล้วกัน  ใบผ่านงานก็ไม่ต้องออกให้เคี้ยงหรอก  เพราะเคี้ยงทำงานห่วยจะตาย  จะได้ไม่ต้องลำบากใจกัน”


ฉันก็เป็นแบบนี้แหละ  บทจะไม่เอา  ก็คือไม่เอา  เห็นแบบนี้แต่ฉันก็เด็ดขาดนะ  นังลูกสาวนั่งหน้าเหวอ  มันเหมือนจะพูดอะไรกับฉัน  แต่ว่ามันก็ไม่กล้าเข้ามา  มีทั้งเสียงซุบซิบ  เสียงนินทาดังพอให้ได้ยิน  มีทั้งสีหน้าสะใจของพวกป้าแก่  และสีหน้างุนงงของพวกน้อง ๆ ในแผนก  แต่ไม่เห็นเงาหัวของอีพีท  ไม่มีใครกล้าเข้ามาคุยกับฉัน  คงเพราะกลัว  ไม่ก็เกลียดฉัน  ก็คนอย่างฉันใครมันจะมารักวะ  เหี้ยออกปานนั้น....


โล่งจัง  โล่งเกินไปแล้ว  ฉันเดินออกมาอย่างมึน ๆ กับลังกระดาษใส่ของ  แล้วอีอาร์มก็แย่งมันไปจากมือฉัน  และพยายามดึงมือฉันให้ขึ้นไปบนรถกับมัน  ฉันร้องไห้อย่างหมดท่า  ส่วนมันก็กอดฉันแน่น


“ไม่เป็นไรเคี้ยง  มันจบแล้วเพื่อน”
“มันเร็วไปอ่ะแก...ฮือออออออ”


ใครสักคนพยายามโทรหาฉัน  แต่ก็ถูกอีอาร์มกดตัด  สุดท้ายมันก็ปิดมือถือของฉัน  แล้วพาฉันไปไกลแสนไกล......
.
.
.
.
.
.
.
.
.

“นั่น ๆ อีเคี้ยง  คนนั้นก็หล่อนะ  มึงดูดิ”




ตอนนี้เรามานั่งแหมะกันอยู่ที่สวนสาธารณะ  มันซื้อโค้กให้ฉัน  แล้วก็ชวนฉันดูผู้ชายหล่อ ๆ แหงล่ะ  เนื่องจากมัน(เคย)เป็นผู้ชาย  ดังนั้นสเปค....ไม่สิ  มุมมองของมันที่มีต่อคนหล่อ  ก็เลยติดลบ(เท่าที่รู้จักกันมานาน  มันเป็นคนที่มั่นใจว่าตัวเองหล่อ  แล้วใครที่เสือกหล่อกว่ามัน  มันก็สามารถมองให้ขี้เหร่กว่ามันได้  ดังนั้นคนที่ดูหล่อของมัน  ถ้าไม่หน้าตาแบบมัน  ก็แย่กว่า....)  แต่ล่ะคนที่มันชี้ให้ฉันดู  แบบว่าทั้งล่ำ  ทั้งเถื่อน  หลายคนมีโครงหน้าละม้ายคล้ายผู้ก่อความไม่สงบ  หรือพวกกองโจรอะไรเทือกนั้น  มันคงคิด(ไปเอง)ว่าพวกตุ๊ดอย่างฉันคงจะชอบผู้ชายล่ำ ๆ ที่ดูผู้ช๊าย....ผู้ชาย  เอิ่ม....ไม่ก็....มันคงจะชอบเสียเองมากกว่า  ดูจากหน้าผัวของมันแล้ว...ก็ไม่ค่อยจะต่างกันนัก


บางครั้งมันก็ชี้ให้ดูหนุ่มหน้าตี๋ผอมแห้งในชุดเสื้อกล้าม  กางเกงวอร์ม  ที่ดูยังไง๊....ยังไงก็เป็นอาแป๊ะจากร้านกาแฟมากกว่าตี๋อินเทรนด์สุดฮิป  แล้วบางครั้งมันก็ชี้ให้ดูเก้งหน้าว่อก  ปากแดง  ใส่ตุ้มหูข้างเดียว  นุ่งห่มด้วยเครื่องทรงฟิตเปรี๊ยะ  จนห่อหมกทะล้นทะลัก  อันเป็นเทรดมาร์คของชาวเรา  สุดท้ายฉันต้องหันไปยกมือไหว้มัน  บอกมันว่าพอเถอะ  ให้กูดูของกูเงียบ ๆจะดีกว่า  อย่าช่วยกูเลือกเลย......


“ผู้ชายคนนั้นไงแก  ชอบ ๆ”
“ห่า....นั่นมันไอ้ริท....เฮ้ยยยย  หนีเร็ว  หากูเจอได้ไงวะ”


ฉันดูมันวิ่งหนีผัวหน้าโหดแล้วก็ขำ  ไม่ใช่ตลกอะไร  แต่รู้สึกสมเพชตัวเองมากกว่า  คนที่ไม่ได้ไขว่คว้าอะไร  กลับได้กลับมี  ไอ้คนที่ต้องการจะเป็นจะตาย  ดันไม่มีเข้ามาซักคน  ฉันรู้ว่าอีอาร์มมันก็คงจะมีใจให้พี่เขาบ้างแหละ  ไม่งั้นมันคงไม่ทนมาจนป่านนี้หรอก  คู่นี้น่ะ  เค้าคบกันมาหลายปีแล้ว


“อาร์ม  ชั้นกลับก่อนนะแก  พี่ริทคะ  สวัสดีค่ะ  ไปนะ”
“เฮ้ยเดี๋ยวสิ  เดี๋ยวกูไปส่ง”
“ไม่ต้องห่วง  ชั้นโอเค  แกก็รู้  คนอย่างชั้นรักตัวเองจะตาย  ไม่ทำร้ายตัวเองหรอก”




ฉันจากมา  เพราะทนเห็นคนเขารักกันไม่ไหว  ฉันอยากกลับไปกอดป๊า  กลับไปกินข้าวเย็นกับครอบครัว  กลับไปฟัดอีม้งเด็กอืดให้จมเขี้ยว.....

.
.
.
.
.
.
.

ที่บ้านไม่มีใคร  พ่อออกไปเที่ยวกับอีพี่ดิน  ส่วนอีม้งก็ไปทำการบ้านที่บ้านอีเฟิร์สเด็กเปรต  ฉันกลับมาถึงก็อาบน้ำนอน  ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เกือบสามทุ่ม  เพราะได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย  จากนั้นก็มีเสียงลงส้นเท้าตึงตังขึ้นมาข้างบน  แล้วประตูห้องฉันก็เปิดออก....


“พี่เคี้ยง  พี่รูปหล่อกับพี่หัวฟูเค้ามาหาพี่แน่ะ”
“ห๊า......ได้ไงอ่ะ”
“ไม่รู้  เค้าต่อยกันด้วย  ตอนนี้ลุงกับพี่ดินช่วยกันห้ามอยู่เนี่ย”



นังปาล์ม.....คุณประวิทย์ต่อยกันพันพรือ?......ไม่ใช่เวลามาทำฮานะอีเคี้ยง  มีมันยังไง  สองคนนั้นมา  แล้วต่อยกันงั้นเหรอ  ต่อยกันแย่งฉันหรือเปล่า  ถึงขนาดนี้แล้ว  ฉันว่าฉันควรจะหยุดสำคัญตัวเองแบบผิด ๆ เสียที  ฉันหันไปบอกอีม้ง  ที่ยังคงหน้าตาตื่น  หน้ามันตลกโครต ๆ






 







“อีม้ง  แกลงไปบอกสองคนนั้น  บอกว่าพี่ตายแล้ว  ตายเมื่อกี้นี้  ไปเร็วสิ”


To be con

ค้างอีกแล้ว  ขอประทานโทษ  เค้าแต่งได้เท่านี้แหละ  แต่กลัวคนอ่านจะรอนานจนลืมกัน  ก็เลยขอมาลงก่อนให้หายคิดถึงกัน....แหม่...คนแต่งนี่มั่นใจเหมือนอีเคี้ยงเลยนะ  5555+

ใกล้จบแล้วเด้อ  ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วย  แนวฝาแฝดฟาดกัน  สำหรับคนชอบอะไรผิดศีลธรรม  ขอโฆษณาฟิคตัวเองไปในตัวก็แล้วกันนะเคอะ 5555+


น้องบิ๊กกับพี่บู้

www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=30388.0

……………………………………………………………………….
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 08-09-2012 17:29:51
5555 แกล้งตายเรยนะเคี้ยง แต่ว่า เรื่องมันเป็นงัยมางัยกันแน่อ่ะ อยากรู้มากๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 08-09-2012 18:27:09
มันจะลงเอ๊ยยังไงเนี้ยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 08-09-2012 19:38:10
เอางั้นเลยหรอเคี้ยง :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 08-09-2012 19:43:30
ยังไงกันค่าาาาาาา
อยากรู้ความจริง >.<
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pippin_Fujoshi ที่ 08-09-2012 19:52:14
แหม...หรรษากันมากมั้ยคะ อิสองหนุ่ม น้องปาล์มกับคุณหัวเน่า
สุดท้ายกลายเป็นว่าเคี้ยงโดนแกล้งคนเดียว อะไรกันนนน
หัวเน่ากับปาล์มเห็นเคี้ยงเป็นของเล่นจริงๆเหรอ  :m15:
แต่ต่อยกันเรื่องอะไร? เคี้ยงงง คนอ่านก็อึนด้วยเหมือนกัน

แก้ปัญหาได้สุดยอดมากค่ะ ...แกล้งตาย :laugh:

นอนรอคนเขียนมาเฉลยครับผมมม
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 08-09-2012 19:55:22
ตื่นเต้นทุกตอนเลย นะเธอ  :z3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 08-09-2012 20:24:15
ฮา อ่ะ แผนแกล้งตาย ก็ดีนะ จะได้เลิกต่อยกัน แล้วขึ้นมาช่วยผายปอด

มันอาจจะมีอะไรมากกว่าที่รู้ก้ได้เนอะ เคี้ยงใจเย้นๆ ก่อน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 08-09-2012 21:09:42
ตายหนีเลยวุ้ย คิดได้ไงมุกนี้
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 08-09-2012 21:14:17
นิ่งไว้เคี้ยง หยิ่ง ๆ เข้าไว้ ปล่อยไอ้บ้า 2 ตัวนั่นกัดกันให้ตายไปเลยอย่าไปสนใจ ไม่รู้เหตุผลของ 2 คนนั้นแต่มันใช้ไม่ได้มาหลอกกันทำไม
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 08-09-2012 21:24:01
เคี้ยงพูดไปได้รอลุ้นต่อเรื่องจะเป็นไงต่อ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 09-09-2012 08:27:45
เรื่องใกล้จจบแล้วแต่พระเอกยังไม่โผล่ รึโผล่มาแล้ว โอ๊ย สับสนอ่ะ
รึว่า...เคี้ยงจะฟาดสอง!! หนึ่งไม่ต้องขอสองดีกว่า อะไรแบบนี้คะ?
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตกลงคุณๆ มันต่อยกันเรื่องอะไรวะคะ งงค่ะ
ต่อยกันแย่งเคี้ยง รึต่อยกันไม่เอาเคี้ยง โผล่มาอธิบายที่เซ้ อยากรู้อ่ะ
อยากจิอ่านพาร์ทของอิคุณหัวหน้ากับเด็กปาล์มมั่ง
อยากรู้ว่าบรรดามันๆ รู้สึกยังไงกับเคี้ยงรยาของอิชั้นกันแน่ค๊า
มันอั๊ดอั้นในใจนะนี่ อยากทราบความจริงๆ

แต่ว่าเฮียหมีไปเที่ยวกับพี่ดิน การี๊ด กรี๊ด เค้ามีเดทกันแล้วนะค๊า
Good Job มากค่าพี่ดินขา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: killerofcao ที่ 09-09-2012 10:36:15
อ๊ากกกกกกก เคี้ยงงงงง
ดราม่าซะ :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 09-09-2012 10:51:10
อินู๋เคี้ยงเล่นมุขนี้
เลยเหรอจ๊ะไม่ไหวนะค๊า
เดี๋ยวเรื่องจะไม่จบมันยิ่ง
จะทะเลาะกันหนักขึ้น :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pa'veaw ที่ 09-09-2012 15:49:38
เข้ามาติดตามเรื่องนี้ด้วยคนค่ะ

สนุกจัง

เคี้ยงตบกดีอะชอบๆ

รอตอนต่อไปค่ะ

 :z10: :z10: :z10:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 09-09-2012 17:27:16
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 09-09-2012 22:26:05
อยากรู้ว่าเรื่องจริงๆมันเป็นยังไงกันแน่ ไม่อยากคิดไปเองอีกแล้ว :เฮ้อ:
เคี้ยงจ๊า ลองฟังหัวเน่าก่ะนังปาล์มลูกสาวบ้างดีไหม เผื่ออะไรอาจจะกระจ่าง และดีขึ้น
นะนะ ใจเย็นๆไว้ อย่าพึ่งชิงแกล้งตายไปก่อน
เดี๋ยวอิตาหัวเน่าก่ะนังปาล์มลูกสาวแย่งกันผายปอดไม่รู้ด้วยนะจีะ อิๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 10-09-2012 00:55:31
เอ๋ แล้วสรุปฝ่ายไหนจริง ฝ่ายไหนหลอกกันละนี่
รีบมาต่อไวไวเน้อ ค้างมาก !
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : สิ้นลาย [08/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 10-09-2012 03:27:58
ค้าง ลุ้น ว่าจะเป็นไงต่อ อะไรยังไงเนี่ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 11-09-2012 01:27:59
ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียนติ่ง)









“เพราะพี่นั่นแหละ  ทุกอย่างมันเป็นเพราะพี่  พี่เคี้ยงงงงงง  ผมขอโทษ  ออกมาหาผมเถอะนะ  หม่ามี๊......”






ฉันเอาหมอนอุดหูตัวเองเอาไว้  ก่อนจะแถกดิ้นไปมาอย่างสุดกลั้น  สุดท้ายจึงเปลี่ยนมาอุดปากตัวเอง  แล้วกรี๊ดดดดดดด....ออกมาให้สะใจจ๊อด



อย่ามายุ่งกับฉัน.....อย่ามายุ่งกับฉัน.....พวกแกมันบ้า.....บ้าแท้......บัดซบ ๆ ๆ



“พี่เคี้ยง  เค้าไม่เชื่อกันอ่ะว่าพี่เคี้ยงตายแล้ว  เค้าโดนลุงเขกกบาลด้วยอ่ะ”



ฉันคว้าตัวอีเด็กดอยมากอดเอาไว้  ก่อนจะเป่าปี่อีกครั้ง  อีม้งไม่ดิ้น  แม้ว่าฉันจะกอดมันแน่นมากเหลือเกิน  จนฉันรู้สึกสงสารน้อง  อ้อมแขนของฉันจึงคลายลง


“พี่เคี้ยงอย่าร้อง  พวกเค้าแกล้งพี่เคี้ยงใช่มั้ย  เค้าจะให้ลุงกับพี่ดินกระทืบให้ไส้แตกแม่ม”
“อย่าให้พวกนั้นมายุ่งกับพี่นะม้ง  พี่ไม่อยากเจอใคร  ไม่อยากเจอใครแล้ว”


ป๊าเปิดประตูเข้ามา  หน้าตาของป๊าไม่สู้ดี  เมื่อเห็นว่าฉันกำลังร้องไห้เป็นเด็ก ๆ  หมีแก่เดินมาหาฉัน  พร้อมกับดึงมือฉันให้ลุกจากเตียง  ฉันพยายามจะขืน  แต่มันก็อ่อนแรงไปหมด  อีม้งพยายามแย่งฉันไปจากป๊า  แต่พอป๊าส่งสายตาดุ ๆ  มันก็ยอมปล่อย


“ไปเถอะไอ้หนวด  ไปทำให้มันจบ  พวกเค้าแค่อยากให้แกลงไปฟัง  จะตัดสินใจยังไงขึ้นอยู่กับแกแล้ว

.
.
.
.
.
.

ไอ้ชั่วสองตัวนั่งกันอย่างสงบเสงี่ยม  โดยมีพี่ดินคอยยืนคุมเชิงเอาไว้  ต่างฝ่ายต่างก็ฟกช้ำดำเขียว  อีลูกสาว....ไม่สิ  ฉันตัดมันออกจากกองมรดกแล้ว  ไอ้เด็กเปตรจ้องหน้าฉัน  หน้ามันเหมือนจะบวมปูดกว่าหัวหน้า  อ้อ....มันอีกตัวก็ไม่ใช่หัวหน้าฉันแล้ว  เพราะฉันลาออกไปเมื่อบ่ายนี้.....ฉันเป็นอิสระ  สุดเขตสเลดเป็ดสุด ๆเลยตอนนี้


“พี่...”
“เคี้ยง....”
“พี่อย่าแทรกได้มั้ย  ให้ผมอธิบาย  พี่นั่งเฉย ๆ ไปเลยไป”


มันสองคน....ตั้งท่าจะตีกันอีกรอบ  แต่พอพี่ดินกระแอม  พวกมันก็หยุด


“เคี้ยงคงรู้แล้ว  ว่าผมกับปาล์มรู้จักกัน  แต่ว่าพวกเราไม่ได้พนันอะไรกันอย่างที่เคี้ยงคิดเลยนะ  พวกเราชอบเคี้ยง  ก็เลยแข่งกันจีบ  แล้วทุกอย่างมันก็เป็นเงื่อนไขของเรา  ผมเป็นคนคิดแผนบ้า ๆ นี่ขึ้นมาเอง  เพราะไม่รู้จะเข้าหาเคี้ยงยังไง  มันอาจจะฟังดูบ้า  แต่ถ้าพวกเราเข้าหาเคี้ยงตรง ๆ  เคี้ยงก็คงไม่เชื่อ....”
“หยุดเถอะ  ชั้นไม่เชื่อพวกคุณหรอก  กลับไปซะไป”
“พี่เคี้ยง  ผมขอโทษ  ผมเองก็ไม่ชอบใจกับวิธีนี้เลย  แต่เพราะไอ้หมอนี่มันลงมือไปแล้วโดยไม่ปรึกษาผม  เรื่องมันเลยเลยเถิด  พี่มันเล่นสกปรก  เรื่องที่พี่ไล่พี่เคี้ยงออกไปตอนที่ไปกินข้าวกัน  ผมก็ไม่รู้เรื่อง  พี่กันท่าผม  เพราะเห็นว่าพี่เคี้ยงเค้าสนิทกับผมมากกว่าใช่มั้ยล่ะ  พี่ใช้ความเป็นหัวหน้าบังคับทุกอย่าง  พี่มันเห็นแก่ตัว”
“แกต่างจากพี่ตรงไหนไอ้ปาล์ม  แกแกล้งทำเป็นว่าแกชอบคนอื่น  เพื่อให้เคี้ยงหึง  ทั้ง ๆ ที่แกไปไหนมาไหนกับเค้า  แกมันก็ปั่นหัวคนอื่นไม่ต่างจากพี่หรอกวะ”
“พอกันทั้งคู่นั่นแหละ  ป๊าส่งแขก!!!”


ฉันไม่ร้องแล้ว  แต่โกรธมาก  ถึงขนาดนี้  พวกมันยังแถไปได้หน้าด้าน ๆ ความรู้สึกดีดีที่ฉันมีให้  โดยเฉพาะอีลูกสาว  คนที่เป็นเหมือนน้องชายคนหนึ่งของฉัน  ช่างน่าเสียดายเวลาแท้  พอกันที....พอ.....มันไม่เวิร์คตั้งแต่แรกแล้ว  แผนจับผู้ชายรวยอะไรกัน  กลายเป็นว่าอีเคี้ยงคือหนูที่ติดกับดัก 


ฉันคงจะโง่เกินกว่าจะทำอะไรแบบนี้ให้สำเร็จ  หรือว่าฉันเป็นคนดีเกินไปกันนะ  ไม่หรอก  พวกมันนั่นแหละที่ชั่วตัวพ่อ


“ไหน ๆ คุณก็รู้ความจริงแล้ว  ให้โอกาสพวกเราเถอะเคี้ยง  จะไม่มีการโกหกอีกแล้ว  ผมกับมันจะแข่งกันแฟร์ ๆ คุณไม่ต้องกลับไปทำงานก็ได้  แล้วผมก็จะช่วยเรื่องประวัติของคุณ  นะเคี้ยงนะ”
“ไอ้เหี้ยวิทย์  สุดท้ายมึงก็เอาของมาล่อ”


พวกมันต่อยกันอีกแล้ว  คราวนี้ฉันสั่งห้ามใครช่วย  หมัดแลกหมัด  ไอ้เด็กเปรตต่อยไอ้บอสใหญ่จนกำเดาไหล  ขณะที่มันเองก็ถูกถีบจนหงายท้อง  ฉันวิ่งไปหลังบ้าน  ก่อนจะกลับมาพร้อมกระป๋องดำที่ใส่น้ำจนเต็ม


ซู่ !!!!!!


“เฮ้ย!!!!!”


มวยรอบดึกจบแล้ว  ฉันแค่นยิ้มทั้งน้ำตา  ก่อนจะปาดมันทิ้ง  แล้วเอ่ยอย่างเด็ดเดี่ยว










“อยากแข่งกันอย่างแฟร์ ๆ ใช่มั้ย”





.
.
.
.
.
.
.
[หลายปีผ่านไป]




ฉันนั่งกินข้าวอยู่ในห้างฝั่งตรงข้ามกับบริษัท  อาหารตรงหน้าถูกจัดการจนพร่องไปครึ่งจาน  ฉันคว้าแก้วโค้กขึ้นดูดแก้กระหาย



ปึ๊บ....ปึ๊บ



มีคนส่งข้อความพร้อมไฟล์แนบมาให้ฉัน  เป็นคลิปทักทายสั้น ๆ  ที่ส่งมาจากคนไกล...จากแดนไกล



หัวยังฟูเหมือนเดิมเลยแฮะ....



'พี่เคี้ยง  สบายดีมั้ย  รอผมนะ  อีกปีนึงผมก็จะจบโทแล้ว  ถึงตอนนั้นผมคงมีงานดี ๆรออยู่เพียบ  แล้วพี่เคี้ยงก็จะได้ควงผมโดยไม่อายใครไง  อย่าเพิ่งใจอ่อนให้ไอ้หมอนั่นนะ'



เด็กเพ้อเจ้อ  ฉันหัวเราะหึหึ  มันก็ขำดีอ่ะนะ  ที่ป่านนี้แล้วมันยังคงตามตื๊อฉัน  ฉันสวยหรือก็เปล่า  เถื่อนสถุลออกปานนั้น  แล้วไอ้ใจความวรรคสุดท้าย  ที่บอกไม่ให้ฉันใจอ่อนน่ะ.....



มีแจ้งเตือนจากเฟสบุ๊ค  มีคนติดป้ายชื่อรูปภาพมาให้ฉัน  แหม  ตายยากเหลือเกินนะ  อันนี้ก็มาไกล  แต่ยังดี  ที่ยังอยู่แค่ในประเทศ....แล้วแบบ  มาไล่เลี่ยกันเลยอย่างกับนัด  อีกคนแม่มนอนดึก  ส่วนอีกคนแม่มว่างงานจัดสินะ



ผู้ชายคนหนึ่งกำลังแอ็คท่าถ่ายรูปกับสาวสะพรั่งวัยแรกแย้ม  หน้าตาที่หล่อเหลาสำอางดูเกรียมแดดเล็กน้อย  แต่ก็ทำให้เขาดูมีสเน่ห์ไปอีกแบบ  มีข้อความสั้น ๆ บรรยายรูปภาพเอาไว้ว่า....




'รีบตัดสินใจ...ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนใจมาจีบแม่สาวน้อยตัวนี้นะ'




แม่สาวน้อยตัวนี้  ค่ะ....เธอไม่ใช่คน  แต่เป็นแม่พันธุ์สุกรในฟาร์มแห่งหนึ่ง  หนุ่มไฟแรงเกิดติสต์แตกซะงั้น  งานนั่งโต๊ะดีดีไม่ชอบนะพ่อคุณนะ



เวลาผ่านไปนาน  ความโกรธในใจมันก็ค่อย ๆ ลดลง  แต่ความรู้สึกที่เสียไป  มันทำให้เราเป็นได้แค่เพื่อนกัน  เป็นแค่พี่น้องที่อยู่ไกลกัน  ฉันอยากให้มันเป็นรอยโหว่เอาไว้อย่างนั้น  เพื่อที่พวกเขาจะได้คิดหน้าคิดหลังก่อนจะทำอะไร  จะได้ไม่พลาดพลั้งทำร้ายความรู้สึกใครอีก



วันนั้นฉันบอกกับสองคนนั้นว่าไงนะ.....จำได้แล้ว



“อยากแข่งกันอย่างแฟร์ ๆ ใช่มั้ย  ก็ได้  เชิญพวกคุณแข่งกันตามสบาย  แต่ไปแข่งกันเพื่อคนอื่น  ไม่ใช่เพื่อชั้น  ชั้นไม่ใช่หมากโง่ ๆ หรือเป็นของรางวัลในเกมส์งี่เง่าของพวกคุณนะ  ฉันมีหัวใจ  ถึงฉันจะเหี้ย  เหี้ยทั้งหน้า....เหี้ยทั้งนิสัย  เห็นแก่เงิน  หวังผลตอบแทนจากพวกคุณ  แต่ฉันก็เห้นแก่ตัวเกินกว่าจะเจอเรื่องพวกนี้เสียเอง  ไปซะ  ไปจากบ้านชั้น  แล้วเราไม่ต้องมาข้องเกี่ยวกันอีก”



ประมาณนี้  แต่อาจจะแรงหรือเบากว่านี้  แต่สองคนนั้นก็ไม่ยอมแพ้   เพียรตื้อเพียรขอโทษฉันจนเวลาผ่านมาหลายปี  ห้องฉันเต็มไปด้วยของขวัญมากมาย  แล้วอีเด็กดอยก็ได้อิ่มกับขนมแพง ๆที่ฉันไม่ค่อยมีปัญญาซื้อเลี้ยงมัน  โอเค  ฉันไม่ให้อภัยพวกเขา  แต่สิ่งของพวกนั้น  ฉันถือว่าเป็นดอกผลนิด ๆ หน่อย ๆ ที่ฉันควรจะได้  เหมือนเวลาซื้อของแล้วมีการรับประกันความพอใจไง


“คุณสรจักรคะเชิญพบคุณเคนที่ห้องด้วยค่ะ”


ฉันหอบแฟ้มบางจ๋อยที่มีรีพอร์ตสองสามแผ่นอย่างขัดเขิน  ปกติเคยแต่หอบแฟ้มพะรุงพะรังเป็นอีผีบ้าอ่ะนะ  ก็แบบ....ยังไงล่ะ  ฉันพับฝันคาบาเล่ต์เอาไว้ชั่วคราวก่อน  เพราะรู้ตัวว่าเต้นได้ง่อยฉิบหาย  แล้วหันมาเอาดีกับงาน  ฉันเรียนภาษาเพิ่ม  เพิ่งเริ่มน่ะ  แต่โชคดีที่เจ้านายพูดไทยชัดมว๊ากกกกกก.....ตอนนี้หัวหน้าไม่อยู่  ในฐานะซุปเปอร์ไวเซอร์ประจำแผนกแอคเคาท์....แหม  มันช่างโก้จริงเชียว  ฉันจึงต้องเข้าพบคุณเคนโดยตรง  เพื่อนำเสนอความคืบหน้าของงาน  ทำเป็นเล่นไปเหอะ  เจ้าของบริษัทเชียวนะนั่น


อ้อ....ตอนนี้ฉันกับนังพีทกลายมาเป็นเพื่อนกันในโลกออนไลน์แล้วนะ  นางไปไกลกว่าฉันมาก  ทั้งตำแหน่งหน้าที่และเงินเดือน  และความสาวด้วย  นางเลิกแต่งเป็นตุ๊ดแอ๊บแล้ว  แล้วก็ไม่ใช่เกย์สาวด้วย  นางผมยาวถึงกลางหลัง  แต่งหญิง  แถมกัดสีผมอีกต่างหาก....ฉันดีใจนิด ๆ ที่นางบอกว่าฉันเป็นแรงบันดาลใจ



'เราออกจากที่นั่นแล้วนะเคี้ยง  เคี้ยงรู้มั้ยอย่างแรกที่เราคิดจะทำคืออะไร  เราจะเป็นตัวของตัวเองเหมือนเคี้ยงไง  ให้มันรู้ไป  ว่ากะเทยอย่างพวกเราจะเอาดีทั้งสองเรื่องไม่ได้  เราจะทำให้ดูว่าถึงเราจะเก่ง  แต่เราก็แรดได้เว้ยยยยย....'


ฉันคิดฟุ้งซ่าน  เพราะมันตื่นเต้นฉิบหาย  ตื่นเต้นมันทุกครั้งนั่นแหละที่เข้าห้องของคุณเคน  ฉันแต่งตัวทะมัดทะแมงด้วยชุดสูทแบบยูนิเซ็กส์  แต่ออกไปทางสาวมากหน่อย  เพราะผมเกล้ามวยต่ำแสกข้างใส่น้ำมันจนเป็นเงาวิ๊งค์....แก่อ่ะ  แต่ก็ดูไม่กระเร้อกระรังอย่างแต่ก่อน


ฉันสบตาแม่เลขาหน้าห้อง  บอกให้รู้กลาย ๆ ว่าสักวันที่ของหล่อนมันจะต้องเป็นของฉัน  ฉันเกลียดอีนี่  เพราะเคยได้ยินมันนินทาฉันลับหลัง  ก็ไม่แคร์หรอก  แต่อย่าให้พลาดบ้างละกันนะมึง!!!!


ประตูห้องของคุณเคนถูกเปิดเข้าไปอย้างช้า ๆ  ผู้ชายญี่ปุ่นอายุเกือบสี่สิบ  ที่ดูดีที่สุดกำลังนั่งรอฉัน  พร้อมกับส่งยิ้มหล่อบาดจิตบาดใจเหลือเกิน....








คนนี้แหละ  เป้าหมายคนใหม่ในรอบหกปีของฉัน






ยี๊ฮ่า!!!!!!!!


.
.
.
.
.
[[[จบ]]]
.
.
.
.
.
.
.
.
จบแล้วนะคะ  สำหรับพาร์ทของน้องเคี้ยง  จบแบบนี้จะโดนคนอ่านกระทืบไหม  แต่มันก็ดูเป็นสไตล์เคี้ยงดีออกเนอะ

แล้วจะเอาพ่อหมีกับน้องม้งมาลงแก้ค้างนะคะ  อันนั้นอ่ะตามใจผู้อ่านสุดริด  ถือเป็นของหวานตบท้ายของดองเจ้าค่ะ  เอิ๊ก ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 11-09-2012 01:49:43
ฮ่าๆๆ แย่งกันแทบตาย สุดท้ายก็...... อดแด๊ก .... ทั้งคู่ สมน้ามหน้าดีไหม?



มันก็จบในสไตล์เคี้ยงล่ะนะ แต่อีกอย่างก็จบน่าปาหมอนมากๆ

ไว้จะรอ หม่งม้ง ก่าลุงหมีแก้ค้างละกันนะ .....   
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 11-09-2012 06:35:00
 :กอด1:และแล้วเคี้ยงก็หารักแท้ในหมู่เกย์ไม่เจอ :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 11-09-2012 08:01:48
สมน้ำหน้าอิตาหัวหน้ากับลูกสาวเล่นไรไม่รู้เรื่อง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-09-2012 08:11:25
สุดท้ายก็อดเคี้ยงทั้งคู่อ่ะ
รอวันเคี้ยงใจอ่อนและกันนะหัวหน้าและลูกสาว
แต่ไม่รู้จะมีวันนั้นมั้ยเนี่ยสิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 11-09-2012 13:40:07
สมน้ำหน้าทั้งคู่ 555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 11-09-2012 15:52:45
555+
ไม่นึกว่าจะจบแบบนี้นะเนี่ย พลิกล็อคสุดๆ
แต่ก็ดีอ่ะ ยังคงความเป็นเคี้ยงอย่างสมบูรณ์
แถมได้เป้าหมายใหม่ ไฉไลกว่าเดิม สู้ๆ
รออ่านพ่อหมีกับพี่ดินอ่ะว่าจะออกแนวไหน
มันติดๆคออยู่ (กลืนไม่เข้า คายไม่ออกนะ) ว่าไหม
รออ่านนะฮะ ขอบคุณคร้าบบบบ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 11-09-2012 16:52:37
555 จบแบบสมเป็นเคี้ยงดี
เจอเป้าหมายใหม่ไม่ว่า แต่ระวังบักสองคนนั้นกลับมาป่วนก็แล้วกัน -.,- /จิ้นไปไกล
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pippin_Fujoshi ที่ 11-09-2012 17:21:20
โอ้...เคี้ยง จบพลิกล็อคมาก แต่สมกับเป็นเคี้ยงดีจริงๆ 
แย่งกันแทบตาย สุดท้ายก็อดแด๊กมันทั้งคู่ กร๊ากก :haun5: <<แอบสะใจ
จะมีภาคสองต่อมั้ยคะคนเขียน? ดูแล้วเป้าหมายใหม่นี้น่าสนใจดีจริงๆ =.,=

รอตอนพิเศษ ลูงกับพี่ดิน แล้วก็ น้องม้งกับเด็กสินเชื่อ  :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 11-09-2012 18:38:44
จบแบบนี้ก็ดีนะไม่ค้างคาา  มีเป้าหมายใหม่ด้วยย ขอเรื่องของม้งบ้าง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 11-09-2012 20:15:29
จบแบบว่าหักดิบเกิ๊น รอน้องม้ง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 11-09-2012 20:41:26
จบแบบนี้ก็เก๋มาก ถึงจะแอบเสียดายสองหนุ่มก็เถอะ

รอชมเรื่องของน้องม่งต่อจ๊ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 12-09-2012 01:50:55
จบอย่างงี้สมเป็นเคี้ยงจริงๆ  อยากรุ้ว่าคุณเคนเป้าหมายใหม่ของนู๋เคี้ยงจะหล่อขนาดไหนกันนะ
จะหล่อสู้อิตาหัวหน้ากับลูกสาวได้รึป่าวนะ  แต่ที่แน่ๆนี่ต้องรวยมากแน่นอนใช่ไหมค่ะ
แต่จะว่าไปก็อดเสียดาย2หนุ่มไม่ได้นะเนี้ยะ  บางทีก็แอบอยากให้นู๋เคี้ยงควบ2มันซะเลยให้รุ้แล้วรู้รอด :-[

รออ่านพาร์ทของพี่ดินก่ะลุงหมี  เด็กเฟิร์สชอยก่ะนู๋หม่งม้ง นะค่ะ^^
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 12-09-2012 08:51:35
อร๊ายยยยยยยยยยย เอามีดมาจิ้มพุงกันเลยเถอะค่ะ !!
เล่นมาโปรยไว้ซะแซ่บแล้วหายแว่บเพราะจบแล้วแบบนี้
คุณพี่เคนขาาา มามีภาคสองกับเคี้ยงหน่อยเร้ว
อยากจะอ่านต่อจริงๆ เลยน้า แบบว่าเป็นปลื้มมมมมมมมมมมมมอ่ะค่ะ
เคี้ยงสวยมากค่ะ ณ จุดนี้ กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด ถูกใจจัง
สมน้ำหน้าเด็กปาล์มกะหัวหน้า เล่นไรไก่กา
ถ้าทำตัวแบบ ชอบก็จีบเลยเซ่ ชูวับๆ ตั้งแต่แรกก็ไม่มีปัญหาหรอกย่ะ
วางแผนอะไรกันอยู่ได้ อดแด๊กเลยทั้งคู่เลยเนี้ย
ทำฉันฝันสลาย 3P หนูเคี้ยง .......อุบส์!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 12-09-2012 16:15:25
ยี๊ฮ๊า!!!
จบแบบนี้เหรอ มันใช่เหรอ???
แต่มันก็สมเป็นน้องเคี้ยงจริงจังอ่ะคะ!!!
โอ๊ยโย่ว!ไงดี อ่านจบแล้วต้องยกสองมือตบอกอย่างตกใจ จบจริงงะ???
แอบสงสารอีกสองคน แต่ก็แอบเห็นสมควร ว้าย ทำไงดี
น้องเคี้ยงเลิศจริงไรจริง ขอยกนิ้วให้เลย o13

จบส่วนน้องเคี้ยงเหลือพ่อน้องเคี้ยงกับน้องน้องเคี้ยง ฮ๊า น่าลุ้นกว่ากันน้อยเสียเมื่อไหร :impress2:

คนแต่งแปะนิยายให้ไปอ่านอีกละ หลังจากตามมาจากอีกเรื่องมาเรื่องนี้ก็จะตามต่อไปเรื่อยโน๊นด้วยคะ! :L1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ ตอน : บทสรุป(ของตุ๊ดเกรียน ๆ) [11/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 12-09-2012 23:32:25
สนุกดีนะเรื่องเนี๊ย ฮาดี แต่ก็ดราม่าเหมือนกัน สรุปคือ..ก็ชอบนะ ^^
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 13-09-2012 23:22:35
ตามติดชีวิตหมี : ซีรีย์ยอดคุณพ่อ : ตอนที่ 1



"เอาไปไกล ๆ เด็กบ้าอะไรไม่รู้  คลอดก็ยาก  ระบมไปหมดทั้งตัวแล้ว"


เป็นครั้งแรกที่ผมอยากชกปากเธอ  ถ้าไม่ติดว่าเธอเพิ่งจะเบ่งเจ้าตัวน้อย  หน้าตาน่ารักน่าชังออกมา


เด็กผู้ชาย  ผิวขาวระเรื่อคนนี้คือลูกชายคนแรกของผมจริง ๆ เหรอ  ผมยังไม่สิบเจ็ดเลยด้วยซ้ำในตอนนั้น  แต่กลับรู้สึกถึงความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง....ที่จะตามมาในไม่ช้า  เด็กคนนี้ทำให้ผมเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น  เจ้าเด็กน้อยที่น่ารักน่าชัง  ตากลมแป๋วจ้องผมไม่กระพริบ  ตอนที่ผมป้อนนมจากขวด  โหนกคิ้วที่มีขนอยู่นับเส้นได้  ขมวดพันกันยุ่งไปหมด  หน้าตาดูรั้น ๆ เหมือนแม่มันไม่มีผิด  ถ้าเป็นผู้หญิง  มันคงจะร้ายน่าดู....



ผมในตอนนั้นคิดว่าตัวเองโชคดีเหลือเกินที่ได้ลูกชาย  ยิ้มหน้าบาน...แม้ว่าจะถูกแม่แพ่นกบาลด้วยไม้หน้าสามกลางแสกหน้า  โทษฐานที่เจือกมีลูก  ทั้งที่ยังเรียนไม่จบ....






พ่อรักหนูนะ....ไอ้น้องเคี้ยง

.
.
.
.
.
.
.

“เต้นไปอ้วน....อย่าหยุด....เผละแล้วขาน่ะ.....พุงก็ย้วย....นมก็ใหญ่”





ไอ้หนวด.....ไอ้หน๊วดดดดด  แกชักจะแรงกับพ่อบังเกิดเกล้ามากไปแล้นนะ


ตั้งแต่มันหักอกไอ้หนุ่มหน้าละอ่อนสองนาย  ที่เคยมาอาละวาดโชว์ลีลาแม่ไม้มวยไทย...ต่อยกันเลือดสาดหน้าบ้านของเรา  มันก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน  บ้าพลังมากขึ้น  จริงจังกับชีวิตมากขึ้น  ไม่มีแล้วลูกสาวที่แสนฮา  บ้าบอไปวัน ๆ  ผมภาวนาให้มันรีบหางานทำไวๆ  ผมจะได้เป็นอิสระเสียที  นี่มันก็กำลังบังคับผมเต้นแอโรบิคลดหุ่น....ทุกเช้า...บ๊ะแล้ว.....ทุกเช้า  ไม่น่าไปเกริ่นกับมันว่าอึดอัดคับพุงเลยกู


“หิวมั้ยป๊า”  มันถาม  ก่อนจะเทแกงเขียวหวานของโปรดอย่างหนึ่งของผมใส่ชาม  ไอ้เด็กดอยหลานรักเดินเมาขี้ตาลงมา  ก่อนจะเหล่มองผมอย่างเวทนา  เออ....ทีมึงบ้างก็อย่าโวยแล้วกัน
“หิวดิลูกสาวพ่อ”  ผมประจบลูกสุดฤทธิ์  รู้แล้วแหละว่ามันรักผม  เด็กคนนี้น่ะรู้ใจพ่อมันจะตาย  รู้ว่าพ่อมันชอบอะไร  ไม่ชอบอะไร  นี่ก็คงจะตื่นแต่เช้าเพื่อไปหาของโปรดมาให้พ่อสินะ....เลิฟยูเบ่บี๋ของพ่อ
“โน่น....โปรตีนผสมน้ำส้มคั้น  ไปดื่มเลยไป  ส่วนแกงนี่....หอมใช่มั้ย  นี่น่ะแกงป้านุ้ยของโปรดป๊า  ตอนเคี้ยงไปถึงนี่  แกกำลังเคี่ยวใหม่ ๆ เลย  แต่ซอรี่ย่ะ  นี่ของเค้ากับน้องม้ง.....ม้งลูก  อาบน้ำแต่งตัวแล้วมาทานข้าวเช้ากับพี่เร๊ววววว!!!!!”





โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!
[ทุบอก]





ไอ้โป่ง....ไอ้....ไอ้....เป้ไฮร๊อค.....สาดดดดด....ไอ้....ตุ๊ดเพื่อชีวิต....

ผมระทมใจเพียงลำพังในมุมเล็ก ๆ ของบ้าน  ที่ผมชอบไปนั่งเวลาประชดลูก  ละเลียดโปรตีนผงกับน้ำส้มคั้นเป็นมื้อเช้า  พยายามไม่สนใจกลิ่นหอม ๆของแกง  และทอดมันปลากรายของโปรดอีกอย่างหนึ่ง  ที่โชยมาเตะจมุก  ชวนให้พุงคำราม


ไม่มีเล๊ย.....มันไม่ง้อพ่อมันเลย


“จะวันเกิดเฟิร์สแล้วไม่ใช่เหรอเรา  จะซื้ออะไรให้เป็นของขวัญล่ะม้ง”
“ทำไมม้งต้องซื้อด้วยล่ะฟะ....ยิ่งจน ๆ อยู่ด้วยนิ”
“ก็แหม....เพื่อนรักแกไม่ใช่เหรอ  พี่ช่วยออกก็ได้นา....นี่ม้งจ๊ะ  ฟังพี่เคี้ยงนะลูกนะ  เพื่อนน่ะเป็นสิ่งสำคัญมาก  โดยเฉพาะเพื่อนแท้น่ะ  แม่งโครตจะสำคัญซะยิ่งกว่าคนรักอีก  ดูอย่างพี่กับอีอาร์มดิ  เวลาพี่มีปัญหาน่ะ....อาร์มมันก็จะคอยอยู่ข้างพี่เสมอ”
“ใช่ดิ๊....ก็พี่เคี้ยงเพิ่งยื้มกระตังค์เค้ามานิ”


พรืดดดดดดด   ผมขำ  ก่อนจะโดนไอ้หนวดตวาดแว๊ด.....พักนี้มันดูรักไอ้เด็กดอยเต่าชอบกล  สงสัยคงกำลังวางแผนอะไรที่ไม่เข้าท่าเอามาก ๆ อยู่แน่ ๆ  แต่ก็ได้แค่คิด  เพราะลำพังปัญหาตัวเองยังเอาไม่รอดเล๊ย!!!!


“ม้งซื้อดีวีดีไอซ์เอจให้มันดีฝ่า  พี่เคี้ยงว่าดีแม๊ะ  โตขึ้นม้งจะได้มีเพื่อนไว้ยื้มกระตังค์บ้างไง”
“กรี๊ดดดดดอีม้ง....เอ่อ....พี่หมายถึง....ดีมากจ้ะ  แต่พี่ว่านะ  เอาแกผูกโบว์ให้น้องเฟิร์สไปเลยดีกว่ามั้ย  เป็นของขวัญวันเกิดไง  จะได้เล่นด้วยกันทั้งวันทั้งคืน  อุคิอุคิ”
“แหงะ....เค้าขนลุกนะพี่เคี้ยง  พี่เคี้ยงนี่โรคจิตชะมัด  แต่เออนี่....เย็นนี้เค้าไปนอนบ้านมันนะ  มันซื้อเกมส์มาใหม่  ม้งอยากเล่น...นะพี่เคี้ยงนะ”
“จ้า....พี่จะไปว่าอะไรหมูน้อยของพี่ได้ล่ะ.....ทำดีมากแล้วน้องรัก  คบไว้เถอะ  เพื่อนแบบน้องเฟิร์สน่ะ  กัลยาณมิตร...จะพาชีวิตเราเจริญก้าวหน้า....เชื่อพี่....เชื่อพี่เคี้ยงคนสวยนะคะลูก”
“แต่เค้าก็เกลียดมันอยู่ดีแหละ  ไอ้ขี้โอ่”
“ไม่เกลียดนะคะ....เราคนไทย....รักกันไว้....รักรักรัก...เอ๊อออออออ....เอิงเงย.....นี่เค้าเรียกว่ารักรักรักหรือเปล่านะ  อุคิอุคิ”


เป็นหนักแล้วลูกกู  ทั้งลูก  ทั้งหลานเลยเชียว  กู่ไม่กลับแล้วหนวดของป๊า....


เอ้า!!!! เอาเข้าไป  ทั้งลูบ....ทั้งสายตาอบอุ่น  ประหนึ่งเหมือนมันเป็นคนเบ่งไอ้เด็กเปรตนี่ออกมาเสียเอง  ใช่ซี๊.....กูมันหมีแก่ ๆ ตกกระป๋องที่ไม่มีใครอยากได้นิ


“ป๊า....วันนี้ไม่ต้องพกเงินไปทำงานนะคะ  เดี๋ยวจะแอบไปซื้อของกินอีก  เอาโปรตีนไปกินเป็นมื้อกลางวันเลย  เคี้ยงเตรียมไว้ให้แล้ว  ขอยึดกระเป๋านะคะคุณพ่อ”


ไอ้ไอ้ไอ้......ไอ้ลูกบ๊า!!!!!
.
.
.
.
.
“เบา ๆ อ้วน  เบา ๆ ไปตายอดตายอยากมาจากไหนวะ”


ผมไม่สน  ตอนนี้หูแม่มอื้อไปหมดแล้ว  โปรตีนบ้าอะไรของมัน  ไม่เห็นจะอยู่ท้องเลยซักนิด  แล้วนี่ผมต้องทรมานกับคอร์สลดความอ้วนบ้า ๆ ของมันไปอีกนานมั้ย  ดีนะที่ยังมีมัน(อีกตัว)อยู่  ถึงจะเหมือนหนีเสือปะไอ้เข้ก็เหอะ!!!!

“สามจานแล้วนะอ้วน  ขืนพี่กินแบบนี้  เห็นทีผมคงเลี้ยงพี่ไม่ไหวหรอกนะ”
“เอือก...อื๋นเอืยกอูอ่าอ้วนอีก...”
“แดกให้หมดก่อนอ้วน”
“ขืนเรียกกูอ้วนอีกคำ  กูต่อยปากแตก  ไม่ได้ให้เลี้ยงเว้ย  เดี๋ยวใช้คืนให้  ไม่ต้องเสือกเอาไปรวมกับหนี้บ้า ๆ ของมึงล่ะ  ไอ้สันขวาน”
“แหม๊ะ.....หมีทรพี”
“สัด”

ผมรู้สึกไม่อยากกลับบ้านเสียอย่างนั้น  ทั้งที่ทุกทีผมจะกระดี๊กระด๊าเวลาเลิกงาน  แต่เจอไอ้หนวดเวอร์ชั่นไซโคเข้าไป  ผมว่าผมเถลไถลกับไอ้เหี้ยนี่อีกหน่อยก็ดี  ก็ดีกว่ากลับไปแล้วถูกสั่งให้เต้นท่าพิลึกกึกกือล่ะน่า!!!!

“เบื่องานรึยัง”
“เบื่อจะตายห่าอยู่แล้ว  เงินก็น้อย”
“ทีนี้รู้แล้วใช่มั้ย  ว่าน้องเคี้ยงมันเหนื่อยแค่ไหน  เวลาหาเงินมาให้พี่ถลุงน่ะ”
“หุบปากไปเลย!!!  เรื่องเก่า ๆ จะเอามาเล่าใหม่เพื่ออะไร  ตอนนี้กูเปลี่ยนไปแล้ว”
“เออ...เปลี่ยนจริง  แม่งเห็นเดี๋ยวอ้วนเดี๋ยวผอม  สรุปว่าจะลดจริงอ่ะ”
“ไม่จริง!!!  กูโดนลูกบังคับ”
“ชอบทั้งนั้นแหละ  ขอให้เป็นพี่เหอะ  จะอ้วน  จะผอม  ขาลีบ  พิการ  เอ๋อ  ปัญญาอ่อน  หรือมีเขางอก  เค้ารับตัวได้เสมอ....ไอ้หมีแก่”
“แต่กูเกลียดมึง”
“หึหึหึ”
.
.
.
.
.
ถึงเวลาใช้หนี้อีกแล้ว  ผมไม่ชอบเลย  เวลาที่มันจนมุม  แล้วงัดเอาไอ้สัญญากู้ยืมบ้า ๆนี่ขึ้นมาขู่ผม....ตอนนี้เราอยู่กันที่ม่านรูดราคาถูกแห่งหนึ่ง....มันบอกอยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง  เด็กรูดม่านมองพวกเราแปลก ๆ คงคิดล่ะสิ  ว่าผมเป็นผัว  ส่วนไอ้เด็กเหี้ยนี่เป็นเมีย....แต่เปล่าเลย  พอถึงห้อง  ตัวตัน ๆของผมก็ถูกผลักลงบนเตียงเก่า ๆ มันส่งเสียงลั่นเอี๊ยดอ๊าด  อย่างกับว่ามันจะพังเสียให้ได้  อะไรแฟ๊ะ....นี่ลดไปสามกิโลแล้วนะเฮ้ย

“มองอะไร  เวลาเอากัน  พี่ชอบมองไปทางอื่นอยู่เรื่อย  มองหน้าผมสิวะ”
“กูกลัวว่ามองแล้วไอ้ที่แดกเข้าไปมันจะอ้วกออกมาหมด”
“กลัวหวั่นไหวในความหล่อของเค้าอ่ะเด่ะ”


เรานัวกัน....ผมหมายถึงมันคนเดียวแหละที่นัวผม  เสื้อผ้าถูกถอดไปตอนไหนไม่รู้  รู้อีกทีหัวนมก็โดนลงลิ้นจนเย็นวาบ......


“ซี๊ดดดดดด”
“พี่ชอบใช่มั้ยล่ะ”
“เปล่า....กูแค่....ช่างเถอะ  รีบทำให้เสร็จ  กูอยากกลับบ้าน”
“ฝันไปเถอะ”

เรี่ยวแรงของคนหนุ่มช่างหาศาล  และไม่มีที่สิ้นสุด  มันจับร่างของผมเคลื่อนย้ายไปมา  ในท่าที่มันพอใจ  ราวกับผมเป็นกระสอบนุ่น  อาจเพราะตอนนี้  ร่างกายของผมมันแสนจะปวกเปียก  เสียชื่อเด็กแสบเมื่อสมัยยี่สิบกว่าปีที่แล้วหม๊ด  ตอนหนุ่ม ๆ ล่ะถึงไหนถึงกัน  ชีวิตรุ่งโรจน์  คนเดียวคว่ำเป็นสิบก็ยังไหว  อย่างดีก็แค่ปวดกำปั้น  หึหึหึ










แต่ตอนนี้ปวดช่วงล่างเป็นที่สุด!!!!!

“ดิน...อา.....พอก่อน....พี่ไม่ไหวแล้ว...ไอ้เหี้ย....พอแล้วววว”
“ซี๊ดดดดด  ปล่อยออกมาเลยอ้วน  ผมก็จะปล่อยใส่ตัวพี่เหมือนกัน  กลั้นไม่ไหวแล้ว”

มันเล่นกับลูกชายของผมจนแข็ง  ทำแบบนี้มันก็เสียวดี  ร่างกายผมคงชินกับเรื่องบ้า ๆ นี่ไปแล้วล่ะมั้ง  ไม่ใช่เพราะพิศวาส  แต่มันเป็นไปตามธรรมชาติมากกว่า  เราหอบแห่งกัน  หลังจากที่น้ำรักพุ่งออกมาเป็นสาย  มันลูบตัวของผมที่เต็มไปด้วยน้ำของเรา  ทำเหมือนกับทาครีม  ไอ้เหี้ยนี่!!!!

“เอากับพี่มันสุดยอดจริง ๆนะอ้วน”
“ให้กูเอามึงมั่งมั้ยล่ะ”
“ใช้หนี้ล้านให้หมดก่อนเถอะ ฮ่าฮ่าฮ่า”

ผมเคยสู้มันได้ที่ไหน  คิดจะทำคืนเหมือนกัน  แต่คงได้เจ็บตัวเปล่า  บทมันจะต่อย  มันต่อยจริง  ไม่ได้กะเอาให้ตาย  แต่หมัดเดียวก็ทำให้ผมสงบสติอารมณ์ได้ชะงัดนัก....

“ซักวัน  ผมจะขอพี่แต่งงานนะ”
“กูไม่ขำ”
“ผมรักพี่  ถึงพี่จะเกลียดกันก็ไม่เป็นไร  ตื๊อทุกวัน  พี่ต้องใจอ่อนซักวันแหละ  ไม่ได้พี่  เอาลูกพี่ก็ดีนะ”
“สัด”
“ล้อเล่น  หึงเหรอตัวเธอ”
“กูห่วงลูกกูไอ้จั๊ดหว่าว!!!!”

มันหัวเราะ  แล้วเราก็จูบกัน....แหม...ถึงไม่ได้อาบน้ำก่อนล่อ  แต่มันก็พกลิสเตอรีนขวดเล็กมาด้วย  ซื้อจากมินิมาร์ทริมทางน่ะ  มันจูบเก่งเหมือนกัน  เสียดายที่มันไม่ใช่ผู้หญิง....






ผมก็ไม่ใช่...



ผมเป็นพ่อคนนะ  ทำแบบนี้รู้สึกผิดต่อลูกชะมัด  ถึงผมจะรับที่ลูกเป็นแบบนี้ได้  แต่ผมไม่คิดว่าลูกจะรับผมได้หรอก  ผมคิดอย่างนั้น  เพราะตัวผมเองยังรับไม่ได้เลย....








ว่ารู้สึกดีกับมันนิดหน่อย......นิดเดียวเท่านั้นเองนะ  แค่สิว ๆ น่ะ
.
.
.
.
.
.
.
“ป๊า.....เค้าขอโทษ”



ไอ้หนวดกระโดดกอดผม  ทันทีที่ไอ้ดินขี่แมงกะไซด์เอาผมมาปล่อย  ไอ้หน้าโหดลงจากรถ...เดินอ้อมมาเพื่อมองหน้าผม  มันยิ้มกวนโอ๊ยให้พร้อมกับยักคิ้วข้างเดียว....สัด!!! พ่อลูกเขาทำซึ้งกัน  เจ๋อไปเสียทุกช็อตเลยนะมึง

“โธ่.....กลับซะดึกเชียว  งอนลูกเหรอ  เคี้ยงขอโทษที่หักดิบกับป๊ามากไป  เอางี้นะ  เรามาเริ่มกันใหม่นะป๊า  วันเว้นวันก็ได้  ค่อย ๆ ทำนะ  ป๊าจะได้แข็งแรง  แล้วอยู่กับเคี้ยงไปนาน ๆไง”
“ไอ้หนวด  ป๊าเพิ่งสี่สิบต้น ๆเฮ้ย  ยังไม่รีบตาย”
“เดี๋ยวพี่ช่วยอีกแรงน้องเคี้ยงคนสวย  เนี่ย....เดี๋ยวเย็นพรุ่งนี้จะพาพ่อน้องไปวิ่ง  วิ่งทุกเย็นเลยดีมั้ย”
“กรี๊ดดดดพี่ดินอ่ะ  เข้าทางพ่อตลอด”


เป็นอะไรมากมั้ยหนวด  ไอ้เหี้ยเนี่ย  มันไม่สนใจแกหรอกนะไอ้ลูกเลิฟ  มันเพิ่งเล่นป๊าแกอยู่หยก ๆเนี่ย  แทนที่จะห่วงพ่อ....แม่ม  เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้  แร่ดเหมือนแม่อีกล๊ะ....


ส่วนมึง....เลิกหยอดลูกกูได้แล้ว  กูหวง.....น้องเคี้ยงของกูต้องได้ผัวกระเป๋าหนัก ๆ เท่านั้นเฟ้ย  กระเป๋าแบนแฟนทิ้งอย่างมึงน่ะ  เจียมกะลาหัวหน่อย.....ผมว่าจะเลี้ยงหนวดตัวเองแข่งกับลูกบ้างดีกว่า  พักนี้ลูกสาวหัวกระไดบ้านไม่แห้ง  ไอ้สองหนุ่มนั่นก็เพียรตื๊อ  เพียรง้อ  แต่ลูกสาวก็ยังใจแข็ง  เพราะงั้นเพื่อฟามท้าทาย  มันต้องมีคุณพ่อดุ ๆ เอาไว้ซักคนเนอะ  มันจะได้มีแรงขับเคลื่อน  ว่าลูกสาวบ้านนี้เริ่ดจริงอะไรจริง(ศัพท์น้องเคี้ยง....ลูกโผ้ม)


“ไปนะอ้วน...พรุ่งนี้เจอกัน”


ห่า....ทำท่าล่ำลาแบบฝาหรั่ง(ก็แบบเอามือแตะคิ้วแล้วสะบัดออกง่ะ)แบบนี้  คิดว่าเท่ห์ตายโหงแหละ




เฮ้อ....ผ่านวันอันแสนทรมานไปอีกวันแล้วสินะ....




วันนี้หมีเหนื่อย  ขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อนละกัน  แล้วผมจะมาอัพเดตชีวิตของคนเป็นพ่อ  ให้พวกคุณได้อ่านอีก



สีหน้าจริงจังของไอ้ดินยังตามมาหลอกหลอน.....




หวังว่าคืนนี้อย่าฝันร้ายก็แล้วกันกู.....


[ไปนะครับผม]
.
.
.
.
.
To Be Con

กึ่ง ๆ สารคดีคนดัง 555+ ตามติดไปยันห้องนอน  ครึครึ  เป็นรักต้องสูบอีกนัยหนึ่ง  ที่มิใช่สูบเงิน 5555+

ตอนจบน้องเคี้ยง  กลัวแทบตายว่าคนอ่านจะรับไม่ได้  แต่ขออธิบายนิดนึงนะคะ  ไม่อยากให้คิดว่าสองคนนั้นรักเคี้ยงเลยอ่ะ  อันที่จริงคนแต่งตั้งใจให้มันกำกวมนิดหน่อย  บางทีนะ  พวกนั้นอาจจะเล่นเกมส์กันจริง ๆ ก็ได้  แต่พอสนิทกับน้องเคี้ยง  ก็อาจหวั่นไหวนิดหน่อย  พอถูกจับได้ก็เลยสำนึกผิด....


เป็นการจบแบบอินฟินิตี้ไปมั้ย  วงจรของเคี้ยงจะเป็นแบบนี้แหละ  กับคนใหม่อาจจะไม่รอด  แต่นางก็ไม่แคร์หรอก  เพราะสิ่งที่นางแคร์คือเงิน  กับครอบครัวต่างหาก.....นางเอกจริง ๆ อีหนู 5555+

เดี๋ยวเอาอิมเมจพี่หมีตอนผอมมาลงนะคะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 13-09-2012 23:31:01
หมี เขารักหมีนะ....หมีทรพี.... :z10: :z10:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 13-09-2012 23:47:15
อัพอิมเมจตาหมีตอนผอมให้ดูค่ะ  นายคนนี้แสดงเอวีเป็นตัวรับเสียส่วนใหญ่  นี่ก็โดนพี่โก้เล่นจนร้องครางอิ๊อั๊ง....5555+  เป็นคนที่กล้ามนมใหญ่มว๊ากกกกก  รูปที่ลงสยิวกิ้วไปนิด  ถ้าไม่ดีไม่งาม  โมดุจัดการลบได้เลยนะ  แต่แจ้งเหตุผลให้เค้าทราบก่อนนะต๊ะเอง....



[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: aiwjun ที่ 14-09-2012 01:25:54
อ๊าย ย ย ย  ...ชอบแบบตามติดชีวิตพ่อหมีมากเลย  แนวที่ชอบ   :impress2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 14-09-2012 09:22:34
เลือดจะพุ่งตรงรูปนิละ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 14-09-2012 09:55:56
แอร๊ยยยยยยยยยยยย พ่อหมีๆๆๆๆๆ ลงแล้วววววววววววว
อั่ยยะ ทำดีมากดิน ทำต่อไป!หนักๆ!! :z1:
นี่แอบรู้สึกดีด้วยระดับสิวๆแล้ว ทำต่อไปมันต้องกระเถิบจากสิวเป็นฝีละน่า!!!
ปล.รูป...กล้ามอกมันใหญ่จริงไรจริง...
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-09-2012 09:58:30
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 14-09-2012 10:56:43
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 14-09-2012 11:39:00
พ่อหมีแอบรู้สึกดีด้วยและ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 14-09-2012 12:53:21
บร๊ะ
พ่อหมีรู้สึกดีก็บอกไปซิๆ

แอบตายกับรูป

 :jul1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 14-09-2012 21:27:23
ดันเว้ยเฮ้ย 555+
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 14-09-2012 21:47:39
ดันเว้ยเฮ้ย 555+

>> ไม่ต้องดัน FC.พ่อหมีคอยตามอยู่เสมอ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 14-09-2012 22:10:32
ไม่ได้มาอ่านแว่บเดียว  น้องเคี้ยงจบซะแล้ว  555+

รอตามติดชีวิตพ่อหมีตอนต่อไปแล้วกัน  ว่าจะได้กลายพันธุ์จากพ่อหมีเป็นแม่หมีเมื่อไหร่   :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 15-09-2012 12:28:31
ยอดคุณพ่อจิงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-09-2012 19:03:14
กะรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
น้องแอบไปทำงานไม่กี่วันน้องเคี้ยงจบซะแย้ว
แต่จบแบบนี้ก็เริ่ดสมกับความเป็นนางเอกของน้องเคี้ยงดีนะเคอะคุณพี่ขา
ชั้น(ไม่)สวย ชั้น(ไม่)รวย ชั้น(ไม่)เริ่ด แต่ลีลาของชั้นชนะเลิศชิมิน้องเคี้ยง
 :laugh:

แต่แหม ซีรี่ย์ตามติดชีวิตหมีนี่ก็ช่างน่้าสนจายเป็นที่สุด
พ่อหมีของน้องรูปอิมเมจช่างเซะซี่ที่สวด
*ปาดน้ำลาย หื่น
 :z1: :haun4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 16-09-2012 02:16:35
มาต่อพ่อหมีแล้วอย่าลืมน้องม้งด้วยน้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 1 [13/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 17-09-2012 22:01:40
ดูเคี้ยงจะดันน้องมงให้เฟิร์สเต็มทีเลยนะนั้น 555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 18-09-2012 01:44:15
ตอนที่ 2 : ชีวิตส่วนตัวโดยสังเขป









ฮ้าวววววววว~



เชื่อไหม?



สิ่งแรกที่ผมทำ  หลังจากลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียในยามเช้า.....



คือนั่งจ้องรูปถ่ายในกรอบของไอ้เด็กขาวอวบ  ตัวจ้ำหม้ำ  แขนขาเป็นปล้อง  ภาพของไอ้วายร้ายตัวน้อย  ฉีกยิ้มโชว์เหงือกแดงแจ๋  กับฟันที่เพิ่งจะขึ้น....เพื่อเป็นแรงบันดาลใจในการมีชีวิตอยู่ของผม....อ้อยอิ่งประวิงเวลาเสียนิดหน่อย  เพื่อย้อนรำลึกความหลังครั้งยังเยาว์  เพื่อให้คุณ ๆ มีอะไรอ่านฆ่าเวลากัน....





ลูกชายที่น่ารักของพ่อ  โตขึ้นมาแกต้องหล่อเหมือนพ่อ  หึหึหึ.....



ผมในตอนนั้น  หมายมั่นปั้นมือกับทายาทตัวน้อย  ที่แม่มันทิ้งเอาไว้ให้ดูต่างหน้า  หลังจากเก็บเสื้อผ้าหนีไปอยู่กับชู้...พร้อมกับเงินเก็บหลายปีของผม  อีชั่ว!!!!......ถ้าเจอนะ  สาบานได้  จะจับมาฟาดก้นงอนเช้งนั่นให้แดงเป็นรอยมือ....นมคัพอีสองเต้า  พ่อจะเคล้น....จะคลึง....อูยยยย  สวรรค์  อะไรเล่า!!!  ผมไม่ใช่พวกชอบลงไม้ลงมือกับผู้หญิง  โดยเฉพาะผู้หญิงที่สวยเซ็กส์แสนซนเหมือน 'ต่าย เพ็ญพักตร์' ออกปานนั้น  แถมยังเป็นแม่ของลูกอีกต่างหาก  ที่ผมจะทำคือป้าบ ๆ ให้บ้านสะเทือน....ซี๊ดดดดดด....พูดแล้วหิวนม  ถึงไหนแล้วนะ  นิสัยพล่ามยาวนี่มันแก้ไม่หาย  อ้อ  หมายมั่นปั้นมือให้ไอ้เด็กน้อยของผม  โตขึ้นมาเป็นชายหนุ่มทรหด...แกร่ง...กร้าว  นักเลง  เอาเก่งเหมือนพ่อมัน  ตัวตายตัวแทนว่างั้นเหอะ



ป๊าดดดดด...ยิ่งโต  ไอ้ที่ว่าทรหด  กลับกลายเป็นความแมนมันหดหาย  ก็ยังดีที่มันอึดและถึกเหมือนพ่อ  แม้ว่านิสัยส่วนใหญ่  มันจะได้มาจากแม่มันเต็ม ๆ ก็ตามทีเถอะนะ  ครั้งแรกที่ลางร้ายมันส่อเค้า  ก็ตอนที่อีหนูเคี้ยงลูกรักปานดวงใจ  ออกสเต๊ปเต้นตามเพลงของสาว ๆที-สเกิ๊ต  แทนที่จะฟังเพลงของเสือ ธนพล  แบบพ่อมัน  ท่าเดินที่บิดได้อีก  จนถูกเด็กแถวบ้านโห่แซว  ยังหรอก...ที่พีคสุด  คือลูกกูกรี๊ดเร่า ๆ หน้าแผงเทป  จะเอาวิดีโอคอนเสิร์ตของเจ เจตริน  แล้วที่พีคยิ่งกว่าพีค  ลูกกูเอาเสื้อลายเสือของแม่มันมาลองเล่น....จัดเต็มพร้อมลิปสติคที่แดงฉ่ำ  ที่แอบขโมยมาจากบ้านย่ามัน




สวยมั้ยป๊า  สู้เมียป๊าได้อ๊ะป่าว?




มันหมายถึงแม่มันนั่นแหละ....ผมในตอนนั้น  กลั้นใจตอบลูก  ทั้งที่ปวดร้าวทรวงในไปว่า








สวยกว่าแม่มึงอีกลูกเอ๊ย  เอาไปสิบกะโหลกเลยลูกเอ้า....(โฮ....)


เนื่องจากเมียทิ้งไปตั้งแต่ลูกยังไม่เข้าเรียนชั้นอนุบาล  น้องเคี้ยงของผมจึงมีทั้งพ่อ....และซุปเปอร์พ่อในคนเดียวกัน  ถึงแม้ชีวิตของเราสองพ่อลูกจะลุ่ม ๆ ดอน ๆ คล้ายว่าจะไปไม่รอด  แต่แม่มขอโทษ  รอดว่ะ  โชคดีที่ผมยังมีแม่ให้เกาะ  แม่ผมแกก็ทำเป็นร้ายไปงั้น  เพราะสุดท้ายแล้ว  แกก็เห็นหลานในไส้สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด  บ้านทีซุกหัวนอนนี่ก็ของแก  ของขวัญแต่งงานชิ้นเดียวที่แกให้พวกเราสามคนพ่อแม่ลูก  ด้วยว่าเรียนมาน้อย  งานที่ทำจึงเป็นงานกาก ๆ....ประเภทใช้แรงแทบทั้งสิ้น  เพราะฉะนั้นแล้วไซร้  ผมจึงเป็นหนุ่มโสดที่เนื้อหอม  เพราะถึงจะจ๊นจน....แต่ผมก็หล่อล่ำกล้ามใหญ่  แถมพกไข่ใบโต....ลีลาประทับใจหญิง  ไม่เชื่อให้แม่เจ้าม้งมาช่วยยืนยันก็ได้เอ้า!!!!   


ก็แค่....คุณพ่อยังหนุ่ม  หน้าตาหล่อแบบตี๋ๆ  ประมาณคนใหญ่ตัดเซียน  ผมสั้นเกรียน  ฉีดตัวด้วยน้ำหอมกลิ่นแมนสัด แต่งตัวเนี๊ยบไปทำงานทุกวัน(แล้วก็มอมกลับมาทุกวัน)  ยอมรับว่าหน้าตานี่ได้จากพ่อ  ส่วนหุ่นก็สร้างขึ้นเอาจากแรงงาน  แต่เสน่ห์นี่สิ  อันนี่ของขวัญจากพระเจ้า  โอ้บ๊ะ....แต่นั่นมาก็ผ่านมาหลายสิบปีแล้วล่ะ....




โครกกกกกก.....



กลิ่นหอมจากด้านล่างลอยมาเตะจมูกหมี....อา....ใครทำอะไรกินวะ  หอมเชียว



ถัดจากรูปไอ้หนวดตอนเด็ก  เป็นรูปของหลานรักหม่งม้ง....ไอ้เด็กสยองในชุดชาวดอย  เครื่องยึดเหนี่ยวในชีวิตบัดซบอีกคนหนึ่งของผม  หน้าตากวนโอ้ยนั่นก็ช่าง  เหมือนกูไม่มีผิด  ก็สงสัยว่ามันอาจจะใช่  แต่ก็ไม่อยากจะฟื้นฝอย  เพราะตอนนี้อะไร ๆ มันก็โอเคดีอยู่  แล้วอีกอย่างมันก็ได้อยู่กับผม  คนที่รักมันมากกว่าพ่อจริง ๆของมัน  คนที่อัดพ่อเหี้ย ๆ ของมันจนปางตาย  ไอ้เวรนั่นถือดีอะไร  มาลงไม้ลงมือกับผู้หญิงของผม  กับเด็กน้อยที่ไม่ได้รู้อิโหน่อิเหน่....ไอ้หน้าตัวเมียนั่นไม่เฉียดเข้ามาใกล้ครอบครัวของเราอีกเลย  แล้วมันก็หายไปจากสารบบ....




โครกกกกกกกกกกกกกกกกกกก......(X3)


คิดอะไรได้เรื่อยเปื่อยดีแท้กู....ก็วันนี้วันอาทิตย์นี่นะ  ไม่ต้องไปทำงาน  ไม่ต้องพบเจอกับไอ้ผีห่าซาตานนั่นหนึ่งวัน  วันที่แสนมีค่าของผม  ที่ผมจะไม่ยอมพลาดโดยการนอนตื่นสายเป็นอันขาด  ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา  รดน้ำต้นไม้  ดูทีวี  ดวลเหล้ากับไอ้หนวดแบบข้ามคืนให้อ้วกแตก  แล้วก็โดดงานในวันจันทร์เพราะป่วยหนัก  ว่าแล้วก็หันไปยิ้มให้กับตัวเองในกระจก....







บ๊ะ!!!!! 


ตกใจนึกว่าตัวอะไรหลุดมาจากสวนสัตว์ดุสิต


สังขารหนอสังขาร....


แบบว่าถ้าพวกคุณเป็นคุณพ่อยังหนุ่มที่เพิ่งจะอายุ 40 ต้น ๆ พวกคุณก็ต้องคิดแบบผมแหละน่า  ตาสว่าง  หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง  แทบจะต่อยกระจกแตก  เก๊าะดูสารรูปของกูเซ่!!!!!!  ผมนึกถึงตอนที่เฮิร์ทเรื่องไอ้เหี้ยดินใหม่ ๆ แล้วอดข้าวประชดชีวิต  จนเกือบผอม  ทำไปได้ไม่ถึงเดือน  สัญชาติญาณดิบในตัวมันก็เรียกร้องหาโปรตีน  คาร์โบไฮเดรต  และไขมัน  หมูกระทะที่ลูกพาไปกิน  มันเป็นบุฟเฟท์แดกได้ไม่อั้น  น้ำหนักที่หายไปจึงกลับมาสองเท่า....


แล้วพอไปบ่น ๆ ให้คุณลูกฟัง  มันจึงสนองพระเดชพระคุณให้ซะ....ก็ลดไปสามโลแล้ว  แต่มันก็ยังไม่ใช่อ่ะจ๊อด....จับขอบห่วงยางแล้วนึกไปถึงโฆษณาพิซซ่าในโทรทัศน์  นมก็ใหญ่จนจะใส่เสื้อในผู้หญิงได้  แล้วนี่เหี้ยอาร๊ายยยย  รอยฟันไอ้เหี้ยดิน  ยังไม่หายไปอีกเรอะ....แล้วนั่นหัวหรือฝอยขัดหม้อวะ  ไอ้รูปหล่อเมื่อไม่กี่ปีมานี่  มันตายไปแล้วเรอะ!!!!....หมีขี้เรื้อนชัด ๆเลยนี่หว่าเฮ้ย


“ตื่นแล้วเหรอคร๊าคุณพ่อ”


กลิ่นหอม ๆ จากในครัว  นำพาสังขารไอ้หมีซอมบี้แก่ ๆลงมาจากชั้นสอง  เจอลูกสาวกำลังตั้งโต๊ะ....แม่คุณเอ๊ย  สารรูปของลูกไม่ต่างจากพ่อเลยแฮะ  หน้ามันย่อง  หัวกระเซิง  แล้วกะเทยอะไรวะ  สวมกางเกงขาสั้นลายพราง  เทรนด์ใหม่เหรอคุณลูก....แต่อย่าไปว่ามันเลย  ตอนนี้มันตกงานอยู่ 


แล้วนั่นมันอะไรน่ะ  ซุป....ซุป....ไม่นะพระเจ้า.....ไม่จริง....เอาแล้วไง  เริ่มวันมาก็เอาเลย  ผมมองหม้อซุป  มองซุปที่อยู่ในถ้วยกระเบื้อง  แล้วก็มองหน้าคุณลูก


“ซุปผักลดความอ้วนไงป๊า  เคี้ยงไปเปิดเน็ตเจอมา  พอดีเลย  กระหล่ำปลีในตู้ใกล้จะเน่าแล้วด้วย  อันที่จริงมันก็เน่าไปหน่อยนึงแล้วอ่านะ”
“พุทโธ่ลูกพ่อ....แม่เจ้าประคุณรุนช่องของหมี....รู้ใจพ่อ....กำลังอยากกินกระหล่ำปลีเละ ๆ กับข้าวสวยอยู่พอดีเชียว”
“เหรอ....งั้นเคี้ยงให้ป๊าหมดหม้อเลย  แบบว่าขอผ่าน...ดูหน้าตามันสิวะคะ....อี๋แหวะ....อย่างกับอ้วกอีผีเด็กในเอ๊กซ์ซอซิส”


แล้วแกเอามาให้ป๊ากินทามม๊าย.....แต่จะว่าไปก็หอมดีเหมือนกัน  สงสัยหิวจนแยกแยะดีชั่วไม่ได้แล้วกู  แล้วก็นะ...พอเดินไปเปิดหม้อข้าว  กูแทบเป็นลม  ข้าวกล้อง????  กล้องจริง ๆ กล้องเพียว ๆ  ล้อกันเล่นรึเปล่าลูกรัก  พ่อไม่กินข้าวกล้อง  พ่อกินหอมมะลิ....จ๊อดเอ๊ย.... 


ผมละเลียดมื้อเช้าอย่างเจ็บปวด  เช้าวันอาทิตย์  วันพักผ่อนของผม  มันคือฝันร้าย  หายนะชัด ๆ


“อะไรของลุงแว๊ะ....มาแย่งเค้าดูการ์ตูนทำไมเนี่ย  นี่มันเวลาดูการ์ตูนของเค้านาลุงนา....มีแก่คนแก่ ๆ เท่านั้นแหละที่ดูละครพื้นบ้านน่ะลุง”




ผลั้วะ!!!!!


เหยื่ออารมณ์คนแรกของวัน  ไอ้เด็กดอยลูบเกรียนป้อย ๆ นี่แหละ  ตบเกรียนแตก  แต่ตบไปแล้วผมก็สงสารมันนะ  ถึงได้สละรีโมตให้มันไป  มีสะทกที่ไหนล่ะ  มันเอานิ้วดันจมูกล้อเลียนผม  กูหมีนะ....ไม่ใช่หมู....โฮกกกกกกกก


“เดี๋ยวกูเตะเลยไอ้เด็กเปรต”
“กลัวตายแหละหมู....หมูหมูหมูหมู....อู๊ด ๆ”






ว่าจะไม่ทำแล้วนะ....



“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”



อะไรอีกแว๊ะ  อยู่ ๆ ลูกสาวกูก็ผีเข้า  ผมมีอันต้องหัวเสีย  เมื่อมันมาถึงจุดที่.....แม้แต่วันหยุดนักขัตฤกษ์ของกู  ก็ยังมารมาเบียดเบียน  กำลังละเลียดโปรตืนรสสตอร์เบอร์รี่ที่คุณลูกชงไว้ให้  กำลังจินตนาการเพลิน ๆ  จนเกือบจะรู้สึกอร่อยเข้าให้แล้ว  แต่ทุกอย่างมีอันต้องดรอปลง  เหี้ยขึ้นบ้านแต่หัววันเลยเฮ้ย!!!!


“พี่ดิน.....กล้ามอ่ะค่า.....แต่งตัวมายั่วน้ำลายเค้าอีกแล้ว  เขิล~”
“แน่นอนครับน้องเคี้ยง  ก็มาจีบคนบ้านนี้  มันก็ต้องงัดของมาโชว์กันหน่อย”
“แอร๊ยยยยยยย  ตรงดีจังค่า  เคี้ยงชอบบบบบบบ  ป๊า.....หนูจะเอา  จะเอ๊าจะเอา  ไปหาน้ำมาต้อนรับลูกเขยสิยะหมี  อีม้งหลบไปเลย  ให้ผัวพี่นั่ง  นั่งค่ะพี่ดิน....กราบเรียนเชิญเด้ออ้าย  แม๊....รอยสักถูกใจอีเคี้ยง  เคี้ยงชอบผู้ชายมีสักสีคร่า”



มัน.....มัน....มัน



มันในชุดเสื้อกล้ามสีเทารัดกล้ามเปรี๊ยะ ๆ  เสื้อผ้าแบบที่คนหนุ่มหุ่นดีเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ใส่  ไม่ใช่ไอ้แก่พุงย้วยอย่างผม  ที่เหมาะกันแล้ว  กับเสื้อยืดลายการ์ตูนตัวโคร่ง  รอยสักเท่ห์ชิบหาย  ที่คนหน้าเหี้ยหรือพวกขี้ยาทำแล้วดับ  แต่เหมาะกับมันโครต ๆ  คิ้วข้างหนึ่งถูกไถให้แหว่ง....จ๊าดดดดดด  มันจ๊าบมาก   ในจุดนี้....ว่าแต่



นี่....นี่....นี่.....นี่นะ



บ้านผมกลายเป็นอะไรไปแล้ว!!!  ตั้งแต่มันเริ่มเข้ามาในชีวิต  แทรกเข้ามาทีละนิด....ทีละน้อย  หลานรักของผมกลายเป็นเด็กที่กวนตีนขึ้นกว่าเดิม  คงเพราะติดมาจากมัน  ลูกสาวผมกลายเป็นคนเสียสติ  ที่ทำอะไรสุดโต่ง  ปกติมันก็โอเวอร์แอคติ้งอยู่แล้ว  แต่พลังแรดในตัวมัน  บอกคำเดียวด้วยภาษาวัยสะรุ่นแว่.....








ได้อีก......ยังแร่ดได้อีกกกกกก






นั่นก็เพราะมัน!!!!

“แย่งหลานดู ’ตูนเหรออ้วน”
“ไม่มีอะไรทำเหรอมึงอ่ะ”
“ก็เห็น ๆ อยู่ว่าว่างนะ  คนเค้ามีกิจการส่วนตัว  เป็นนายตัวเองก็เงี้ยะ  บริหารเวลาได้...ชิล ๆ  ว่าแต่พี่เถอะ  ยังไม่ล้มเลิกอีกเหรอ”
“ก็บอกแล้วว่าลูกบังคับ”
“คิดว่าผอมแล้วจะหล่อเหมือนเมื่อก่อนอ่าดิ๊”
“ก็ตามวัยนะ  อย่างน้อยตอนไปเที่ยวผับ  กูก็มีหญิงมาติดก็แล้วกันวะ”
“แค่คนเดียว  เดี๋ยวเดียว  ทำมั่นใจ๊?  ก่อนอื่นเปลี่ยนแนวแต่งตัวก่อนดีมั้ย  ช่องเก้าการ์ตูนเหรอวะอ้วน...หืม?”
“เสือกกู๊”



แม่ม....ไอ้เด็กดอยหายหัวไปไหน  ลูกกูก็อีก  ตอนนี้มีแค่ผมกับมัน  แล้วผมก็โดนฉวยโอกาส



“สัด”
“ไม่มีใครเห็นหรอกน่ะ  แค่หอมเอง”
“กลับหลุมมึงไปเลยป่ะ”
“ก็ที่นี่ไง....หลุมรักของผม”
“ฟายเอ๊ย  ดี  ให้กูอ้วกออกแม่มให้หมด  จะได้ผอมเร็ว ๆ”



ตึง....ตึง...ตึง



ก่อนที่ผมจะเสียตัวในบ้านของตัวเอง  มีเสียงเอะดังขึ้นจากชั้นบนของบ้าน  แล้วลูกสาวก็วิ่งลงส้นลงมาพร้อมชุดสวย  เสื้อสีเขียว  กางเกงสีส้ม  ยางรัดผมสีเหลือง   บ๊ะ....ไม่ค่อยเลยนะคุณลูก....เมื่อกี้หนูยังเรื้อนเหมือนพ่อหนูอยู่เลยง่ะ



“คุยไรกันอ่ะสองหนุ่ม  พี่ดิน....น้องสวยป่ะ”
“ที่สวดดดดด.....พี่....ลูกสาวพี่แต่งตัวได้ใจผมมากเลยอ่ะ”
“ที่ร้านมีคนช่วยมั้ย  ให้น้องไปช่วยขายมั้ยคะพี่ดิน”
“แหะ ๆ งานลำบากนะน้อง  ไหวเร้ออออออ  ไม่ได้ถึกแบบพ่อน้องนา”
“เป็นคนถือกระเป๋าตังค์ให้พี่ไง.....วู๊วววววว”
“ฮิ้ววววว.....ชอบ ๆ ๆ  เดี๋ยวให้แม่มาขอนะน้องนะ”


หงุดหงิด....แม่ม  อยากอาละวาดให้ป่าแตก


ผมอยากให้ลูกผมกลับไปชอบผู้ชายรวย ๆ แบบไอ้สองหนุ่มนั่นมากกว่า  ดูเคี้ยงของผมจะจริงจังกับการหยอดของไอ้เหี้ยนี่มากเกินไปแล้ว  อันตรายสุด ๆ เพราะหนึ่ง....ลูกสาวผมสวยมาก  แล้วตอนนี้เด็กมันก็กำลังสับสน  เพราะผิดหวังกับเรื่องรักมาหมาด ๆ  ผมกลัวว่า  ถ้าพวกมันได้กัน  ได้เสียกัน....แล้วผมต้องมีมันเป็นลูกเขย  ตายละวา  อันตรายจริง ๆ ด้วย.....


นอกจากลูกกูจะต้องลำบากแล้ว  ชีวิตกูก็จักหาไม่  บ้านบึ้มแน่ ๆ ครานี้


ไม่อยากทำแบบนี้เลยให้ตายสิ.....






“ดินเอ๊ย....ไปกันดีกว่าไป”
“เห?....ไปนะอ่ะพี่”
“ก็วันนี้มึงนัดกูไปดูพระเครื่องม่ายช่ายเร้อ”
“กรี๊ดดดดด  พ่ออ่ะ.....กรีดกันหนูตลอด  พี่ดินไม่ดีตรงไหนวะคะ”





ขอโทษนะลูก  ถ้าเป็นผู้ชายคนนี้.....













พ่อขอนะลูกเอ๊ย







To be con


เดี๋ยว ๆ  พ่อหมีมีอะไรจะบอกอีกนิด


[[อะไร!!!!.....ที่ว่าขอน่ะ.....หมายถึง....ขอนะลูก  อย่าไปยุ่งกับมันต่างหากล่ะฟะ]]

...............................................................................
มาอีกตอน  คนเป็นพ่อก็เงี้ยะ  อยากให้ลูกได้ดี  ถามว่าน้องเคี้ยงมันคิดอะไรกับพี่ดินจริงอ่ะ  ขอตอบว่าจริงค่ะ  เพราะน้องค่อนข้างจะเซ้นส์ซิทิฟกับเรื่องผู้ชาย 555+

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 18-09-2012 01:58:35
เขาว่าคนแก่ชอบเล่าเรื่องเก่า  :z6:  แอ๊ก!!! หนูแซวป๋าเล่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 18-09-2012 02:56:11
ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่า หมีน่ารัก555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 18-09-2012 03:17:31
อิๆๆๆอีหมีหวง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 18-09-2012 03:34:54
เมื่อไหร่หมีจะผอม
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 18-09-2012 09:27:25
หมีมีการหวงด้วย
แบบตอนสุดท้ายโคตรฟิน!
หมีขอบักดิน !!!
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 18-09-2012 14:57:40
เราว่างานนี้พ่อหมีตกหลุมพี่ดินนะ พี่ดินแกคงเล็งแล้วว่าไงๆ พ่อหมีก็ต้องเอาตัวมาขวาง :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 18-09-2012 20:33:12
จบภาคเคี้ยงได้ดีครับ เพราะว่าการดำเนินชีวิตต้องมีอนาคตเรื่อยๆ
เสียใจกับเคี้ยงนะที่ไม่สมหวังในเรื่องแฟน แต่ขอภูมิใจที่เคี้ยงยังบริสุทธิ์ชิมิ
สู้หมีไม่ได้ ทั้งเป็นผู้กระทำ และถูกกระทำ เชียร์ดินกระทำหมีที่สู้ด
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-09-2012 21:53:42
หมีจะกันดินมาเป็นของตัวเองคนเดียวช่ายป่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 19-09-2012 02:39:28
พ่อหมีน่ารักไป
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 19-09-2012 22:32:55
คนนี้ขอ ขออะไรค่าคุณพ่อ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 20-09-2012 15:19:36
หมีน่ารักอ่ะ อิๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 22-09-2012 15:08:54
บร๊ะ
พี่ดินเข้าทางลูก


พ่อหมีน่ารักอ่ะๆ

 :m1: :m1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 22-09-2012 15:43:02
พ่อหมีน่ารักอ่ะ พี่ดินก็เซะซี่เร้าใจ
อิอ๊าย :-[  ชอบฉากเข้าพระเข้านาง(นาย)สุดๆ :o8:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 2 [18/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 22-09-2012 20:20:34
เมื่อไรหมีจะผอมลงอ่ะ อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 24-09-2012 03:04:14
ตอนที่ 3 : No More Drama


[ป๊าดดดดด  กระแดะตั้งชื่อตอนเป็นภาษาประกิต]





ร้อนชะมัด.....อากาศแบบนี้  แทนที่ผมจะได้นอนตากพัดลมอยู่ที่บ้าน  กดรีโมตไล่หาหนังดูไปเรื่อยเปื่อย  หลังจากทำงานมาทั้งวัน  แต่แม่มกลับต้องมาลำบาก  เป็นคุณหมีกรรมกร  ช่วยใครบางคนจัดร้านขายเสื้อผ้ามือสอง  ณ  ตลาดนัดยามเย็นแห่งหนึ่ง....


“ก็งานที่ร้านหนังเช่าน่ะ  มันได้เงินน้อยไม่ใช่เหรอ  ส่วนใหญ่ที่ทำน่ะ  เขาทำเป็นพาร์ทไทม์กันทั้งนั้นแหละ  แล้วอีกอย่าง  พี่เลิกงานเร็วด้วย  ควรเอาเวลาว่างมาทำอะไรที่เป็นประโยชน์  มากกว่านอนกลิ้งไปกลิ้งมาดีกว่านะ” 

หน็อย....มันทำเป็นมาสอน  อันที่จริงร้านนี้เป็นของพี่สาวของมันต่างหากล่ะ  ตอนแรกมันก็มาช่วยพี่มันขาย  มาบ้างไม่มาบ้าง  แต่ตอนนี้เป็นของมันแล้ว  มันเอาเงินเก็บมาเซ้งต่อ  ส่วนพ่อมันก็ยกรถกระบะไว้ให้ทำมาหากิน  ชีวิตมันตอนนี้นี่ขาขึ้นสุด ๆ   อิจฉาแม่มชะมัดเลย  แล้วดูผมสิ  ปูนนี้แล้วยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน  ลูกสาวก็ดันติสต์แตก  ไม่หางานทำอีกต่างหาก

“แล้วมาช่วยมึงนี่กูจะได้ตังค์มั้ย”
“ได้  แต่ไม่เยอะนะ”
“หึ่ยยยยย  งั้นกูไม่ทำนะ  ช่วยแค่วันเดียวพอ  เสียเวลานอนกุหม๊ด”
“ไม่ทำก็ได้....แต่ลืมไปแล้วเหรอว่าพี่ติดหนี้ผมอยู่เป็นล้านน่ะ  จ่ายค่าแรงให้นี่ก็บุญแค่ไหนแล้วหมี  ผมขี้เกียจหาลูกจ้าง  เอาพี่นี่แหละ  กิจการครอบครัวไง”
“สัด!!!!!!”


บ๊ะ....โครตของโครตอารมณ์เสีย  ป่านนี้ไอ้หนวดคงสวดผมยับ  ให้ไอ้เด็กดอยฟังจนหลับปุ๋ยไปแล้ว  ก็ตั้งแต่วันนั้น  วันที่ผมลากไอ้เหี้ยนี่ออกไปดูพระเครื่อง(แต่ที่จริงคือไป....????)  คุณลุกสาวก็งอนผม  หาว่าผมไปขัดขวางความรักของมัน  มันกำลังเปลี่ยนแปลงตัวเอง  แบบ....ลองรักคนที่ใจ  โดยไม่หวังผลตอบแทนอยู่กระมังนั่น




โว๊ะ.....สาว ๆ


ผมหันไปเช็คตัวเองในกระจก  ก็หล่อใช้ได้  แก้มตอบลงไปเยอะ  หนวดเพิ่งจะขึ้น  หลังจากที่โกนไปเมื่อวานซืน  ก็ดูไม่ดิบจนเกินไปล่ะนะ  กำลังดี  ว่าแต่  ร้านไอ้เหี้ยนี่มันขายเสื้อเชิ้ตผู้ชายไม่ใช่เร๊อะ....


“ดูก่อนได้ครับน้อง  ใส่เองหรือซื้อไปให้แฟนครับ”
“ใส่เองค่ะ”


ผะ....ผู้หญิงสมัยนี้  เค้าแต่งตัวกันแบบนี้สินะ  จับอะไรได้ก็ยัด ๆ ให้มันดูสวยเท่านั้นเอง  ผมทำตัวลีบ  แบบ....ไม่อยากจะเสนอหน้าออกไปหลีสาวคราวลูก....


“ลดได้มั้ยคะพี่  หนูซื้อตั้งห้าตัว”
“ถูกแล้วครับน้อง  ให้พี่เถอะ  ตัวละร้อยเอง”
“ไม่ลดให้  งั้นแถมพี่กลับบ้านด้วยได้มั้ยล่ะคะ”
“ฮ่าฮ่า...พี่มีเมียแล้วครับน้อง  เอางี้  พี่ลดให้น้องละกัน  คิดตัวละเก้าสิบ  แถมถุง”
“กรี๊ดดดดดด  น่ารักจังแก”


เอาเข้าไป...เอาเข้าไป  ผมไม่จำเป็นต้องทำตัวลีบ  เพราะไม่มีใครจะมาสนใจไอ้แก่อย่างผม  คิดแล้วน้ำตามันจะไหล  แล้วหนึ่งในนั้นก็หันมาสบตากับผม  ผมยิ้ม  เธอก็ยิ้มตอบ....


“พี่คะ  คนนั้นใครอ่ะ  เพื่อนพี่เหรอ”


อีหนู...เอ๊ย....ไม่สิ....ไอ้หนู....บ๊ะ  ผู้ชายสมัยนี้  พอแต่งหญิงแล้วมันเนียนจนแยกไม่ออกเลยนะนี่  ถ้าไม่พูดออกมาอ่ะนะ  คนสวยชี้มือมาทางผม  แล้วกรี๊ดกร๊าด  ผมเดาว่ากลุ่มนี้คงจะเป็นลูกค้าประจำ  เพราะติดใจไข่พ่อค้า(เจ๊ย!!!!)  แต่ดูเหมือนว่าไอ้ดินจะไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่  เอาจริง ๆ ไม่ได้ใส่ใจเอาซะเลยล่ะ  ก็แค่เล่นด้วยพอเป็นพิธี  ใจร้ายว่ะมึง


แต่ถึงจะเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วก็เถอะนะ  สวยขนาดนี้  แถมยังตาถึง  มันก็อดที่จะภูมิใจในความหล่อหลบในของตัวเองไม่ได้  นี่ผมหน้าเด็กพอจะเป็นเพื่อนกับไอ้เหี้ยนี่ได้เลยเหรอนี่  พูดแล้วกิ๊บกิ้วตัวเองยังไงไม่รู้สิ


“เพื่อนไรครับน้อง  เนี่ยเมียพี่เอง”
“สัดดิน....ไม่ใช่นะครับ  ไม่ใช่  เป็นพี่ชายน่ะครับ”
“ว๊ายแก  น้าเค้าเขินด้วยอ่ะดูดิ  น่าร๊ากกกกกอ่ะ”


อ้าวมึง  เมื่อกี้นี่ยังบอกว่ากูเป็นเพื่อนไอ้ดินอยู่เลย  ไหงมาตอนนี้เรียกกูน้าซะงั้น  เตะตุ๊ดโชว์คนดีมั้ยเนี่ย  อ่อ  พอออกมาที่สว่างแล้ว  หนังหน้ามันคงจะบอกสภาพอายุสินะ  ไม่แก่มั่งก็แล้วไป  แน่จริงแก่แซงกูเซ่ะ!!!!



“อ้วน  ไม่ได้จ้างมายืนเฉย ๆ นะเฮ้ย  เทคแคร์ลูกค้าด้วยสิ  เดี๋ยวให้ออกไปเต้นโชว์เลย”



บ๊ะ!!!  ไอ้เหี้ยนี่ของขึ้นอะไรอีกฟะ
.
.
.
.
.
.
“อ่ะป๊า”



ลูกสาวส่งกล่องอะไรสักอย่างให้ผม  ผมหันไปมองหน้ามัน  มันดูเซ็ง ๆ ยังไงไม่รู้สิ


“อะไรอ่ะคุณลูก”
“ครีมลดริ้วรอย  กระชับผิว  ป๊า....เคี้ยงเพิ่งจะยี่สิบกลาง ๆนะ  มาซื้อของแบบนี้ให้  หมายความว่าไงวะแม่ม”



อ่อ...เก็ท  คงจะเป็นของขวัญง้องอนจากไอ้หนุ่มซักคนส่งมาสินะ  พักนี้บ้านเราไม่ค่อยขาดของกินของใช้  มีคนให้ฟรีตลอด  ไอ้เด็กดอยเพิ่งจะแดกห่าแคร๊กเกอร์หมดไปกล่องใหญ่ ๆ กินคนเดียวไม่แบ่งใครด้วยสิ


“ป๊าเอาไปใช้เหอะ  หน้าเคี้ยงยังเด้งอยู่  เดี๋ยวถ้าเจอหน้านะ  เคี้ยงจะด่าให้หนีออกนอกประเทศเลย  คอยดูนะ”


ลูกสาวเดินปั้นปึ่งออกไปแล้ว  คงจะงอนผมไม่หายแหละ  ตอนนี้มันน่ะ  หายใจเข้า  หายใจออกเป็นพี่ดินสุดหล่อ  พี่ดินอย่างงั้น  พี่ดินอย่างงี้  ขนมที่ไอ้หนุ่มสองคนนั่นซื้อมาให้มัน  มันก็เอาไปประเคนไอ้ดินบ้างล่ะ  โดนไอ้คุณหลานแฮบไปบ้างล่ะ.... 



หึหึหึ  น่าสนใจดีนะ  เห็นผลในสี่สัปดาห์....ผลลัพธ์เทียบเท่ากับการทำเลเซอร์....อ้อ....ฟอร์เมนด้วย  ไอ้หนวดมันคงเคืองตรงฟอร์เมนนี่แหละมั้ง





ต่อไปนี้  พวกมึงต้องเรียกกูพี่หมี  ลุงเลิงอะไร....ไม่มีเสียล่ะ
.
.
.
.
.
“พี่ไปทำอะไรกับหน้ามารึเปล่า”
“ทำไมวะดิน”
“มันดูดีแปลก ๆ ไงไม่รู้สิ  มองแล้วเหมือนไม่ใช่หนังหน้าพี่เลย”
“อ้าว  กูก็บำรุงตัวเองบ้างสิวะดิน  ไม่ปล่อยให้หน้าเหี้ยเหมือนมึงหรอก”
“เหี้ย ๆแบบนี้  สาวก็มาติดเยอะกว่าพี่ก็แล้วกัน  ไอ้หมีแก่รุ่นปลดระวาง”
“คอยดูไปไอ้น้องดิน....อย่าเพิ่งตัดสินครับ.....ดูไปก่อน”



วันนี้มันหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด  ที่ลูกค้าสาว ๆ ส่วนใหญ่  เลือกที่จะเข้ามาคุยกับผม  ตอนนี้ร้านมันมีเสื้อเชิ้ตของผู้หญิงขายแล้วนะ  พี่สาวมันที่เป็นญาติกันนั่นแหละ  เป็นคนหามาให้มัน  ยิ่งมันทำหน้าหงิก  คนเขาเลยกลัวจนไม่กล้ายุ่ง  นาทีนี้หมีจึงฮ็อตเป็นพิเศษ



“พี่~คร๊าบบบบบ~  มีไซส์ใหญ่กว่านี้มั้ย~คร๊าบบบบ~


ทะ....ทำไม....น้องผู้ชายคนนี้ต้องออกเสียง ‘ครับ’ แบบชัดถ้อยชัดคำขนาดนั้นด้วยล่ะนี่  น่ากลัวชะมัด....บ๊ะ....นี่อย่าบอกว่า  ว่าหน้าโหด ๆ แบบนี้  จะเป็นเพื่อนน้องเคี้ยงลูกผม  แต่ต้องยอมรับ  ว่าลูกผมสวยกว่า  ถ้าเอามาเทียบเคียงกันอ่ะนะ


“ไม่มีครับน้อง  ของร้านเราเป็นมือสองครับ  ตัวเดียวแบบเดียวลายเดียวไซส์เดียวครับผม”


แหม่ะ  มีแอบลูบมือกูตอนจ่ายเงินด้วย  นอกจากหญิงจะรุมล้อมแล้ว  ตัวผู้ด้วยกันยังหันมาพิศวาสกันเองอีกต่างหาก  ไอ้แอนไทเอจจิ้งของน้องเคี้ยงนี่มันได้ผลดีจริง ๆ พับผ่าดิ


“เก็บร้านแล้วยังไม่ให้กลับนะหมี”
“อะไรของมึง”
“หิวน้ำ  ไปซื้อน้ำให้กินหน่อยไป  น้ำเปล่านะหมี  ไม่ต้องเปิดขวด  รู้ทันหรอกว่าจะตุ๊ยน้ำลายลงไปน่ะ”




อะไรของมัน  โมโหเหี้ยอะไร  แม่มไร้สาระว่ะ
.
.
.
.
.
“กลับกันยังอ่ะ  ดึกแล้ว  พี่ต้องทำงานแต่เช้านะดิน”






โดนล่อน่ะสิ!!!! 

คราวนี้ไม่ใช่โรงแรม  แต่แม่มเสือกเลี้ยวรถเข้าซอยเปลี่ยวที่ไหนไม่รู้  แล้วทำกับผมในรถ  ทุลักทุเลพิลึกล่ะ  มันหันมามองหน้าผม  หน้าตาของมันในตอนนี้ดูน่ากลัวสุด ๆ ไปเลย  องศาของแสงไฟสลัว ๆ ที่แยงเข้ามา  ยิ่งทำให้ดูสยองขวัญมากขอบอก  กูจะโดนแม่มฆ่าปาดคอมั้ยวะ

“อย่าหว่านสเน่ห์ไปทั่วแบบนี้นะ  ผมไม่ชอบรู้มั้ย”
“กูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะเนี่ย  โว๊ะ!!!!”
“ผมแค่ให้พี่มาช่วยนะ  แค่ช่วยขายก็พอ  ไม่ต้องทำเกินหน้าที่  เพราะผมไม่ให้ตังค์เพิ่มอยู่แล้ว  เบอร์ลูกค้าที่พี่ยัดไว้ในเป๋าเสื้อน่ะ  ผมล้วงทิ้งไปแล้วนะตะกี้นี้”
“แหม่...มันก็มีบ้างน่ะ”
“พี่เป็นของผมแล้ว  ผมไม่ยอมให้พี่ไปมีใครหรอก  ถ้าแค่เรื่องเซ็กส์ล่ะก็นะ  ผมเด็ดกว่าพวกนั้นตั้งเยอะ  ถามตัวเองดูสิ  พี่กอดผมแน่นเลย  ตอนพี่จะเสร็จน่ะ  ไม่ต้องใช้มือช่วยเลยด้วยซ้ำ”



แหม....ไม่เห็นต้องพูด  ไม่ได้เด็ดอะไรนักหนาหรอก  ก็แค่ตื่นเต้น  กลัวคนมาเห็นน่ะนะ  มันก็เลยตื่นตัวไปนิด



“กลับยัง”
“กลับก็กลับ  เดี๋ยวอดใจไม่ไหวอีก  ตอนนี้พี่ยิ่งแม่ม...เซ็กส์แอพพีลสูงซะด้วย  ช่วงนี้เป็นฤดูผสมพันธุ์ของหมีสินะ  ฮ่าฮ่าฮ่า”

ก็ผอมลงไป  ฟิตหุ่นนิดหน่อย  แค่ซิตอัพกับยกดัมเบลล์  วิ่งบ้างก็แค่เสาร์-อาทิตย์  แต่ยอมรับ  มันดูดีขึ้นจริง ๆ เวลาที่เราใส่ใจตัวเองเนี่ย....








แต่ตอนนี้กูชักจะอยากกลับไปอ้วน..โทรม...เรื้อนเหมือนเดิมแล้วสิ
.
.
.
.
.
“กลับมาแล้ว”
“กลับมาซะดึกเชียวป๊า  อรั๊งงงงง  พี่ดิน  นั่งก่อนค่ะ  เดี๋ยวเคี้ยงไปหาน้ำมาให้  ดูสิ  เหงื่อซกเลยอ่ะ”


ลูกสาวก็ยังคงเป็นลูกสาว  ต่อหน้าผม  มันยังแร่ดได้แร่ดดี  ไม่มีตก  ไอ้ดินมันก็คงจะชินแล้วล่ะ  มันก็ไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจอะไร  ออกจะเอ็นดูด้วยซ้ำไป  มันเคยบอกผมว่าไอ้หนวดก็เหมือนน้องสาวมันคนหนึ่ง  ผมด่ามัน  บอกว่าไม่ต้องมานับญาติกับกู  มันเลยเอาใหญ่  บอก...งั้นให้น้องเคี้ยงเป็นลูกสาวมันดีกว่าถ้างั้น  สัด!!!!  เรื่องยั่วโมโหนี่ขอให้บอก  เก่งจริง ๆ เอาโล่ไปเลย


“ยุทธ์”


เสียงผู้หญิงฟังคุ้นหูเรียกผม  ผมมองไปยังต้นเสียง  พร้อมกับขยี้ตาตัวเอง  นางฟ้าในชุดขาวกำลังลงบันไดลงมา  รอยยิ้มนั้น  เคยบาดใจยังไง  วันนี้มันก็ยังบาดใจผมเมหือนเดิม



“กานดา”
“ยุทธ์...ดูหนุ่มเหมือนเดิมเลยนะ”



เหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุน  ฉากหลังเปลี่ยนเป็นสีดำมืด  มีเพียงสปอร์ตไลท์ที่ส่องมายังเราสองคน  เธอสวมกอดผม  กลิ่นตัวเธอยังเหมือนเมื่อก่อนไม่มีผิด  น้ำหอมที่เธอเคยใช้  กลิ่นที่ติดตรึง  หลังจากที่เราร่วมรักกัน



“เราคิดถึงยุทธ์นะ”
“เราก็คิดถึงดานะ”



หนึ่งในผู้หญิงที่มีอิทธิพลต่อชีวิตผม  รักครั้งที่สองของผม  แม้ว่ามันจะสั้นเหลือเกิน.......











แม่ของไอ้ม้ง 



To be con



โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 24-09-2012 09:44:43
พี่ดินกรี๊ดแน่ๆ อ่ะ...........
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 24-09-2012 10:54:11
มาทำไมเจ๊ศรีกานดา !!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 24-09-2012 20:14:52
คนอ่านน้อยลง....งุงิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Ai_Rong_Kun ที่ 24-09-2012 21:20:43
คนอ่านน้อยลง....งุงิ

เข้ามาเม้นให้กำลังใจจ้าๆๆๆๆๆ โอ๋ๆ อย่าน้อยใจนะ  :L2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kin ที่ 24-09-2012 21:58:22
จะแฮปปี้อยู่แล้วเชียว......
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pippin_Fujoshi ที่ 24-09-2012 22:05:39
อ้ายยยยยย
ทำไมนางต้องกลับมา ไม่มีใครเรียกร้องนะเออ
มาทำครอบครัวให้ร้าวฉาน กรี๊ดดดด

พี่ดิน สู้ๆนะ!

ปล.เคี้ยง นางยังเริ่ดและแรดเหมือนเดิม -//โดนตบ

-//กอดคนเขียน
อย่าน้อยใจนะคะ เมนท์ให้แล้ววว ><
รอตอนต่อไปอยู่น้าา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 25-09-2012 18:28:16
บร๊ะ!!!
เจ๊กลับ(?)มาไมเนี้ยยยยย
แล้วทีนี้พี่ดินจะทำไงต่อดี?
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 26-09-2012 00:40:12
ตามทันเเล้วค่ะ หลังจากหายไปนาน

อยากบอกว่า ชอบเฮีย หมี มากค่ะ

เเต่หนูอยากได้พี่ดิน แอร๊ยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 26-09-2012 23:55:28
โอ๊ะ บักหมีเดี๋ยวก็เกิดศึกนองเลือดหรอก ทำอะไรเกรงใจบักดินนิดหนึ่ง -.,-
แล้วบักกานดากลับมาทำไมฟร่ะ!
รออ่านตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 28-09-2012 17:37:51
ออกมาส่งเสียงรออ่านเรื่องของพ่อหมีต่อฮะ
อย่าน้อยใจน้า ช่วงสอบอ่ะ
รออ่านตอนต่อไปนะ สาวกลับมาแล้วพ่อหมีกับดินจะทำยังไงล่ะเนี่ย
อยากรู้ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 29-09-2012 00:33:38
สะใจจริงไม่ต้องการhappy ending ก็ได้คะให้รสชาติอีกแบบ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 29-09-2012 11:54:46
คนอ่านน้อยลง....งุงิ

น้องไม่ได้หนีไปไหนนะคุณพี่
 :กอด1:
แค่เข้าไปทำงานในบางกอกแล้วที่หอไม่มีเน็ตเล่นเท่านั้นเอ้ง
แต่พอเห็นลุงหมีอัพแล้วก็รีบซิ่งเข้ามาเลย
คิดว่าจะได้เจอช็อตเรียกเลือดอีก อุคิกๆ
แถมตอนนี้กิ๊กเก่าโผฃ่มาอีัก
ไอ้พี่ดินเอ้ยคู่แข่งโผล่ล่ะเมิ้ง
 :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-09-2012 02:29:06
เอาแล้วไง แม่ไอ้น้องม้งมันมาจากไหนเนี่ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 3 No More Drama. [24/09/12]
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 02-10-2012 18:39:22
อ่านทีเดียวจนจบ น่าเสียดายแทนเคี้ยงจัง น่าจะเลือกสักคนนะ แต่แบบนี้ก็สะใจดีแท้ ฮิฮิ
แต่ตอนนี้ชื่นชอบคู่เฮียหมีมากๆ  ดูท่าว่าพี่ดินจะตื้อเก่งนะนี่ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 10-10-2012 17:28:50
ตอนที่ 4  กับดักจับหมี  {พร้อมซีนพี่ดิน  และน้องเคี้ยง}




ปัง...ปัง...ปัง!!!!



“เฮ้ย....พวกข้างในน่ะทำอะไรเกรงใจกันมั่งนะยะ  คนจะน๊อนนนนนนน”



แหะ ๆ

แบบ...ยังไงดีล่ะ  นั่นน่ะเสียงลูกสาวขาโหดของผมเอง  ผมกับดา....เอ่อ....กานดาน่ะ  เราหันมามองหน้ากัน  แล้วพยายามกลั้นเสียงหัวเราะ...แหม่  เหมือนกลับไปเป็นเด็กวัยรุ่นอีกครั้งเลยแฮะ  วัยรุ่นที่แอบผู้ปกครองมาซุกซนกัน  อึ๊บกัน  ตั่บ  ตั่บ....


เซ็กส์แบบมนุษย์ปกติ....ที่ผมคนนี้ห่างหายไปนาน  พอได้มาบรรเลงอีกครั้งกับคนรู้ใจ  บอกได้คำเดียวว่าสุดยอด  เล่นซะเตียงสั่น...ลั่นเอี๊ยดอ๊าด  ก็ทำกันในห้องไอ้ม้งนั่นแหละ  ไม่ต้องกลัวติดเรท  เพราะเนรเทศไอ้เด็กติงต๊องไปนอนกับพี่สาวมันเรียบร้อยแล้ว  ลูกสาวผมก็บ่นนิดหน่อยตามสไตล์มันนั่นแหละ


“ยุทธ์ดูเฟิร์มขึ้นนะ  ดูสิ....กล้ามแน่นเชียว  หุ่นดีกว่าแต่ก่อนอีก”
“ลูกจับฟิตน่ะ...เอ่อ....ขอโทษแทนไอ้หนวดมันด้วยนะ  มันก็ชอบโวยวายไปงั้นแหละ  ไม่มีอะไรหรอก”


อึ๊บเสร็จ  บรรยากาศก็เริ่มตึงเครียด  เราได้แต่มองหน้ากัน  คุยกันแบบอ้อมแอ้ม  เก้อเขิน  จากนั้นจึงเริ่มเปลี่ยนเป็นถามคำตอบคำ  แล้วก็ไม่มีใครยอมพูดอะไรอีก





กลัวเหลือเกิน.....กลัวว่าเธอคนนี้จะมาพาเอาสิ่งสำคัญไปจากชีวิตผม 





กานดาดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก  ไม่ใช่สาวบาร์รักสนุกอย่างแต่ก่อน  เธอไม่ใช่อีตัวหรอก  ก็แค่เอนเตอร์เทรนด์โชว์แขกที่กำลังกึ่มได้ที่  ซึ่งส่วนใหญ่จะออกไปทางระบำเปลื้องผ้า  บนเวทีของร้านเหล้าแบบคาเฟ่  เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ก็ดูมีราคา   ผิวพรรณก็เปล่งปลั่งมีน้ำมีนวลขึ้นตั้งแยะ  คงจะเลิกเล่นยาไปแล้วล่ะมั้ง  สามีใหม่ก็คงจะดูแลดี  ไม่ทุบตีเธอเหมือนมันคนนั้น



แต่ที่เหมือนเดิมคือหน้าอกหน้าใจ  ที่ไม่ได้หย่อนคล้อยลงไปเลย  น่าขย้ำอีกรอบจริง ๆ พับผ่า



“พรุ่งนี้ยุทธพาดาเที่ยวหน่อยสิ  ไม่ได้กลับมานาน  คิดถึงบรรยากาศเก่า ๆจัง”  อยู่ ๆ เธอก็โพล่งขึ้น  หลังจากเงียบไปอึดใจหนึ่ง  เธอพลิกตัวขึ้นคร่อมผม  จูบเบา ๆ ที่แก้มทั้งสองข้างของผม
“ได้สิ”
“แล้วก็ขออะไรอีกอย่างนะ”
“ครับผม”
“ดาเลี้ยง”
“เอางั้นจริงอ่ะ”



ว๊ะ.....ไปรวยมาจากไหนฟะ  แม่คู๊ณ.....เป็นแมงดาตอนแก่เว้ยเฮ้ยกู  บ๊ะ ๆ ๆ ๆ  ครีมลูกเคี้ยงนี่แม่มสุดยอด  ต้องไถไอ้หนุ่มนั่นมาใช้สักโหลล่ะ....ตั้งแต่หน้าตาดูเป็นผู้เป็นคน  หมีก็เครื่องร้อนตลอด....

.
.
.
.
.
.
.
“ม้ง....หนูมีเงินไปกินโรงเรียนมั้ยลูก”


วันนี้ผมแลกกะกับไอ้เซฟ  เพราะต้องพาดาไปเที่ยว  หาอะไรหรู ๆ กินกระแทกปากกันซักหน่อย  ซึ่งเป็นข้ออ้างที่ดีมาก  ที่ผมไม่ต้องไปช่วยงานไอ้ดินหนึ่งวัน  ผมให้ไอ้เซฟโทรไปแหล  ว่ามันป่วยหนักจนต้องแลกกะกับผม....ไม่รู้มันจะเชื่อมั้ย  แต่ถึงไม่เชื่อก็ช่างมันเถอะ  ผมแก่แล้ว  ก็อยากจะทำอะไรเพื่อความสุขของตัวเองบ้าง  มันจะเป็นไรไป....


ไอ้ม้งเกาะติดแม่มันแจจนน่าหมั่นไส้  แหงล่ะ  มันรักของมันนี่นะ  ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี  อดใจหายไม่ได้เหมือนกัน  ถ้าเกิดว่ามันต้องจากผมไปไกลแสนไกล  ผมว่าจะลองเลียบ ๆ เคียง ๆ ถามเธอดูสักหน่อย......


“หมี....หวัดดี”
“มาทำเชี่ยไรเนี่ย”
“เอ้า....มารับแฟนไปเที่ยวไงครับผม”
“ไอ้สัดนี่...ขอกูวันนึงไม่ได้เหรอวะดิน”
“โว๊ะ  พี่เป็นไรมากมั้ยเนี่ย  ผมมารับน้องเคี้ยงของผมต่างหาก”


แป่วววว  หน้าแหก  แต่ว่าไงนะ.....นี่มันคิดจะเล่นอะไรนี่  อย่ามายุ่งกับลูกกูนาเฟ้ย  พ่อล่อถึงตายเลยนา....อย่าให้หมีขึ้น  ขึ้นแล้วลงยากซะด้วยสิ!!!!!


“พี่ดิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนน    เสร็จแว้วววววววว”


ผม  กานดา  ไอ้ดิน  และไอ้ม้ง  สะดุ้งตัวพร้อมเพียงกันโดยไม่ได้นัดหมาย  เดาว่ารวมถึงบ้านใกล้เรือนเคียงด้วย  ตื่นหมดเพราะเสียงแปดหลอดของแม่เจ้าประคุณ  มันเดินลงมาพร้อมกับเสื้อสีแดง.....แด๊ง.....แดง   ใส่กับกางเกงสีดำคับติ้ว(ยังดีที่มันไม่ใส่กางเกงลายเสือ)  แล้ว....เอ่อ....กระเป๋าน่ารักไปมั้ยลูกพ่อ  กระเป๋าทรงหมีสีน้ำตาล  กระชากวัยเชียวลูกเอ๊ย.....


“มองไรยะป๊า....อีม้ง  พี่แกสวยแม๊ะ  อะไรอ่ะ  แกไปเรียนนะยะ  พกเงินไปทำไมตั้งห้าร้อย”
“น้าให้แกเองล่ะจ้ะ”
“ชิส์....แม่คนรวย....มาถึงก็แจกแหลกแจกลาน....แล้วไหนยะค่าห้องชั้นน่ะ  จ่ายมาเลยนะยะ”  โหยไอ้หนวด!!!  ไอ้งก!!!  กับกิ๊กป๊า  มันก็ยังรีดไถได้ลงคอ  แต่พอกานดาควักกระเป๋า  มันก็โบกมือห้าม  ยังดีหนวด  ที่แกยังมีใจป๊าครึ่งนึงอ่ะนะ...ไอ้สัตว์ดินก็จ้องหน้าผมอย่างคาดครั้น  คงรู้แล้วล่ะสิ  ว่าผมกับดา  เรารำลึกความหลังกันจนบ้านสั่น  บ้านคลอน....กึง ๆ ๆ


“เอ้า....ไปม้งไป  พี่กับพี่ดินไปส่งแกนะ”


ไอ้หนวดดึงตัวไอ้ม้งศรีมาจากอกแม่  มันทำตาละห้อย  แต่ก็ยอมตามไปโดยดี  ผมเรียกลูกสาว  แต่ไอ้ตัวเสือกก็หันมามองผมตาเขียวปั๊ด....เดาอารมณ์ยากจริงมึง


พวกมันมองผมอย่างเย็นชา  ให้ตายเหอะ  ลูกกูก็เป็นไปกับเค้าด้วย  เป็นลูกคู่ไอ้ดินซะงั้นนะ  ผมได้แต่ยิ้มเจื่อน....


“อย่าไปไถลเถลไกลนักนะลูก  พ่อเป็นห่วง....พกอาวุธติดตัวไปรึยังคนเก่ง?  คนสมัยนี้แม่งไว้ใจไม่ได้  ป๊าบอกแกกี่หนแล้ว....”  ไม่ได้กลัวลูกจะถูกข่มขืน  แต่กลัวลูกไปข่มขืนมัน  แล้วถูกมันกระทืบไส้แตกต่างหากล่ะ!!!
“โหพี่  นี่พี่เห็นผมเป็นคนยังไงวะ  ผมไม่ทำลูกสาวพี่หรอกน่ะ...ใช่มั้ยครับน้องเคี้ยง”
“จ๋าจ้ะ”


เอ๊า....ไว้ใจได้เหรอ  คนอย่างมึงน่ะ???  แต่ไม่รู้สินะ  สัณชาติญาณลึก ๆ บอกผม  ว่ามันเป็นคนดีพอที่จะไม่ทำร้ายใคร....นอกจากผมคนเดียวเท่านั้นแหละ  จริง ๆ ถ้าไม่ติดเรื่องความเฮงซวยที่มันก่อเอาไว้  มันก็เป็นคนที่พอจะไว้ใจได้บ้าง  เอาจริง ๆ มันก็เป็นคนดีคนหนึ่งแหละนะ  ซึ่งอาจจะมีพฤติกรรมเหี้ย ๆ ไปบ้าง  แต่มองภาพรวมแล้ว  มันก็เลวร้ายน้อยลงกว่าแต่ก่อนเยอะ......แต่เฮอะ!!!!


“ถึงพี่เค้าจะทำ  เคี้ยงก็ยอมอ่ะ  อิ๊อั๊ง” 


เวร...ชิบหาย....ลูกสาวกูเชื้อแม่มันกำเริบอีกแล้ว


“ไปกันเถอะจ้ะ  ไปพลอดรักตามประสาข้าวใหม่ปลามัน  น้องม้งครับ  อย่าอิจฉาเลยนะ  เอาไว้น้องม้งโตเป็นผู้ใหญ่  แล้วน้องม้งจะเข้าใจนะลูก”
“หึยยยยยย  จะอ้วกแล้วเนี่ยแม่ม  บ้านนี้นอกจากม้งแล้ว...มีใครป๊ก-กะติมั่งแม๊ะ”
“อีม้งหุบตูด!!!!  เดี๋ยวโดนโบกเลย  ไป....สายแล้ว”
 

ผมได้แต่มองตามพวกมันทั้งสาม  ชิ๊ช๊ะ...มีการมาทำเป็นเปิดประตูให้ลูกสาวกูขึ้น  กูไม่ยอมให้มึงพาลูกสาวกูตกต่ำไปด้วยหรอก  ให้ไปเอาไอ้สองหนุ่มนั่น  คงจะดีกว่าตั้งเยอะ  สวย ๆ อย่างน้องเคี้ยงน่ะ  หาผู้ชายที่ทั้งหล่อทั้งรวยมาจับทำสามีได้ไม่ยากอยู่แล้น.....








มั้งนะ
.
.
.
.
.
.
[พาร์ทของหนุ่มเถื่อนสัด!!! : หนุ่มดินเล่า,]



“เนี่ยพี่ดิน....บีบีตัวนี้ใช้ดีมากเลย  เนียนใสเป็นธรรมชาติสุด ๆ สวยใช่มั้ยล่ะคะ...โฮ๊ะ ๆ ๆ ๆ”
“ครับ....สวยมาก”
“อ๊ายยยยยยยย.....มาบ๊วบทีเด๊ะ”
“เอ่อ....อย่าเลยครับน้อง  พี่ขับรถอยู่  เดี๋ยวตกทางด่วนนะ”


ดู ๆ ไปแล้ว  พ่อกับลูกก็น่าเอ็นดูไม่ต่างกัน  ถ้าไม่ติดว่าน้องเคี้ยงแกไม่ใช่แนวของผมน่ะนะ  แล้วอีกอย่าง  หมีน่ะแร่ดเงียบ  แต่ลูกของหมีน่ะ....แร่ดมากกกก  ตอนรถติด  คุณเธอก็ควักลิปสติกขึ้นมาเติมปากจนฉ่ำ  น่าสยดสยอง  สอดคล้องกันกับเทรนด์ล่าสุดกำลังมาแรง  แต่งหน้าตอนติดไฟแดง  แม่เจ้า  ช่างทำไปได้นะน้อง....


เอาตรง ๆ เลยนะ  จริง ๆ แล้วผมน่ะ....ก็ไม่ได้อยากจะหลอกใช้อะไรน้องมันนักหรอก  เพราะอีกหน่อยเราก็คงจะต้องดองกัน  แล้วผมก็ต้องเป็นพ่อคนที่สองของน้องเคี้ยงคนงาม  แต่มันอดไม่ได้จริง ๆ ที่จะต้องมาทำอะไรประชดประชันแบบนี้  มีอย่างที่ไหน  อึ๊บกับผมเพิ่งเสร็จ  จุดสุดยอดยังไม่ทันได้คลายเส้นดี  ไอ้หมีแก่ก็ดันไปฟาดสาวที่ไหนก็ไม่รู้  แล้วยิ่งมารู้ทีหลัง  ว่านั่นน่ะคือแม่ของน้องม้ง  ผมก็เริ่มรู้สึกว่าอะไร ๆ มันยากเหลือเกิน


จะกลับมาทำไมวะแม่งงงงงงงง  กำลังไปได้สวยแท้ ๆ ก็ไอ้หมีแก่น่ะ  มันลงทุนดูแลตัวเองให้หนุ่มเฟี้ยวเพื่อผมเลยนะ  จริง ๆ ไม่ได้เข้าข้างตัวเอง  คือแกมีผัวเด็กไง  ก็เลยต้องทำตัวให้หนุ่มขึ้นนิดนึง


“น้องเคี้ยงรู้มั้ยครับ  ผู้หญิงคนนั้นเค้ากลับมาทำไม”


ผมถามน้อง  หลังจากเราเพิ่งสั่งอาหารไปเซ็ทใหญ่  เห็นแบบนี้แม่งแดกห่าจุฉิบหาย  เนื้อย่างชิ้นเท่าบ้าน  แถมราคามหาโหด  แต่คุณเธอกลับเรียกมันว่า....อาหารเรียกน้ำย่อยเฉยเลย 


แล้วผมก็ไม่ได้คิดไปเอง  ว่าน้องมันกำลังพยายามทำตัวสถุลเพื่อเอาใจผม....ซึ่งทำแล้ว....มันใช่มากกกกก


“เคี้ยงก็ไม่รู้เหมือนกัน  ตกใจแทบตายแน่ะ  นึกว่าชาตินี้จะไม่ได้เห็นหน้ากันแล้ว  เออ....พี่ดิน  น้ำสับปะรดอร่อยว่ะ  คือแม่ง.....ยังไงอ่ะ....รสชาติแม่งเป็นสับปะรดมาก.....เก็ทมุขหนูมั้ยนี่   ว๊ายยยยย  พี่ดินขา  น้องลืมสั่งกุ้งไปเลยอ่ะ”
“แล้วพ่อน้องเคี้ยงกับพี่เค้า  จะกลับไปรีเทิร์นกันใหม่เหรอครับ”
“ไม่หรอกมั้งคะ  เห็นว่ายัยนั่นน่ะ.....ได้ผัวร๊วยรวย...เฮ้อ.....ไม่รู้ว่าจะมารับอีม้งไปอยู่ด้วยรึเปล่า  เคี้ยงคงใจหายน่าดูแหละ  คนเคยเห็นหน้ากัน  ถึงมันจะเป็นเด็กสถุล  มารยาทต่ำทราม  แต่เคี้ยงก็รักมันอ่ะนะ”
“เอ่อ....น้องเคี้ยง”
“กินกินกิน....กินกันเถอะค่ะ  อาหารมาแล้ว  น่ากินทุกอย่างเลย”


ถ้าตาไม่ฝาด  ผมเห็นเหมือนน้ำตาของน้องกำลังไหลซึม  แต่คุณเธอก็เช็ดมันออก  ก่อนจะกลับมาเริงร่ากับอาหารตรงหน้าต่อ  เหมือนปอบลง  ผมเองก็อดรู้สึกผิดไม่ได้  ที่ดึงน้องเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้.....ขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป  ก็เท่ากับว่า  ผมทำร้ายลูกเลี้ยงทางอ้อม  ต่อไปดองกันแล้ว  จะเข้าหน้ากันติดได้ไง  บ๊ะ.....นี่กูมีลูกหน้าแก่ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย



ก็รู้ตัวว่าหล่อมาก  ไอ้หนูที่มีก็ใหญ่สัด  ไม่อยากให้พ่อลูกเขาตบตีแย่งผู้ชายคนเดียวกันน่ะ  หึหึหึ


ใคร ๆ ก็บอกว่าผมมันโครตใจ  ดังนั้นผมควรจะเปิดอก  สารภาพความจริงกับว่าที่ลูกสาวไปเลยดีกว่า  ให้มันรู้ดีรู้ชั่วกันไป  ดีไม่ดีผมอาจจะได้น้องมาเป็นพวก  ผมคิดงั้นนะ  ผมว่าน้องมันต้องเข้าใจผมแหละน่า  คนวงการเดียวกันแล้วนี่นะ...ก็ทีไอ้หมีน่ะ  มันยังรับได้เลยนี่นา  ที่ลูกมันเป็นตุ๊ด  แถมยังหน้าชื่นตาบาน  ชมลูกตัวเองว่าสวยอย่างงั้น  งามอย่างงี้  น้องเคี้ยงก็น่าจะ....รับได้แหละ


“เอ่อ....น้องเคี้ยงครับ”
“ขาค่ะ”
“คือพี่มีอะไรจะสารภาพ....” 


ผมเล่าทุกอย่าง  เล่า  เล่า  เล่า  เล่าให้น้องฟัง  ว่าผมน่ะ  แอบรักพ่อของน้องมานานแค่ไหน  เล่าทุกอย่าง  แม้กระทั่งตอนได้เสียกัน  ซึ่งอันนี้ผมไม่ได้ลงลึกในรายละเอียด  เพราะมันค่อนข้างไพรเวท....ส่วนตัว  น้องมองผม  รับฟังผมอย่างสงบ  หน้าตาของน้องดูตกใจ  แต่มันก็เป็นเรื่องปกติ  สุดท้ายแล้ว  ถึงน้องจะช๊อค  แต่น้องก็รับมันได้อย่างรวดเร็ว  น้องค่อย ๆ ฉีกยิ้มให้ผม  ยิ้มอย่างเป็นมิตร  และเข้าใจ......














ซะเมื่อไหร่ล่ะ!!!!



“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด......อีพี่ดิน.....อีชั่ว....มึงตายยยยยยยยยยยยยยยยย”



ไหงเป็นแบบนี้นะ  ผีเข้าน้องกลางวันแสก ๆ   จานบนโต๊ะแม่งปลิวว่อน  คนในร้านต่างหลบกันหัวซุกหัวซุน  แล้วผีน้องเคี้ยงก็กระโจนขึ้นไปบนโต๊ะ  กรีดร้องเร่า ๆ  อย่างกับ....อย่างกับ....




อย่างกับหนังผีที่ฉายในบิ๊กซีนีม่าเมื่อหลายคืนก่อน








แม่ม....น่ากลัวสัด!!!!
.
.
.
.
.
.
[พาร์ทของสาวสก๊อยซ์สัด!!! : หนูเคี้ยงเล่า,]



อีเคี้ยงเจ็บ.....






เจ็บจมูก....หงิง.....ดีนะที่กูไม่ได้ทำดั้งแบบอีพีท  ไม่งั้นจมูกแม่งคงหัก  อีพี่ดิน  อีเลว  ชกมาได้  ฉันเป็นผู้หญิงนะเฮ้ย

“ก็น้องเคี้ยงอาละวาด  แถมยังจะทร้ายพี่ด้วยมีดหั่นเนื้อ  พี่ก็ต้องป้องกันตัวสิครับ”
“ยังจะมาพูดอีกไอ้เลว”


ฉันพยายามยกหัวให้เงยขึ้น  เพื่อห้ามเลือดกำเดาที่ไหลทะลักเป็นเขื่อนแตก  อุตส่าห์คิดว่าไอ้หมอนี่เป็นคนดีแท้ ๆ อุตส่าห์จะคบคนโดยไม่หวังผลสักหน่อย  ดูสิวะ  แม่ง....ทุกอย่างพินาศหมด  ไอ้พี่ดิน  ไอ้เหี้ย  ดันมาทำเรื่องแบบนี้กับป๊าของฉันได้

“ทุกอย่างมันเป็นความผิดของพี่เองแหละ”
“ก็แหงแหละย่ะ  ทำอะไรเคยคิดถึงใจเคี้ยงมั่งมั้ยวะ....ผู้ชายแม่ง  เห็นแก่ตัวเหมือนกันหมด  เลวกันเข้าไปสิ”
“ที่พี่ทำไปเพราะพี่รักพ่อน้องนี่นา  ไม่รักพี่จะทำเหรอ  เรื่องนี้มันก็หนักสำหรับพี่เหมือนกันแหละ  พ่อน้องอ่ะ  ผู้ชายคนแรกของพี่เลยนะ...”
“พ่อเคี้ยงเป็นผู้ชายนะ  ตาแก่นั่นน่ะมีเมียมีลูกแล้ว  แล้วตอนนี้ก็เจ้าชู้ชิบ  จีบหญิงไปทั่ว  พี่แม่งคิดได้ไงวะแม่ม....โว๊ะ....ลืมไป....ว่าพี่ไม่ได้คิด  ถ้าคิดก็คงไม่ปล้ำพ่อเคี้ยงหรอก  สมองพี่แม่งมีแต่แผนชั่ว ๆ  แต่คุณธรรมประจำใจน่ะเคยมีมั่งมั้ย  คอมมอนท์เซ้นส์น่ะ  ต่อมจิตสำนึกมันชำรุดไปแล้วเรอะ  โอ้ยยยยยย  ไม่อยากพูด  พูดแล้วมันรับไม่ได้  พ่อเสียเชิงชาย  อีเคี้ยงอยากตาย  ยมบาลเจ้าขา  มารับอีเคี้ยงไปที...โฮ.....พ่ออีเคี้ยงเบี่ยงเบนแล้ว”
“หยุดฟูมฟายได้แล้วน่ะ  มาช่วยพี่ดีกว่า  เราสองคนน่ะ  มาร่วมมือกัน  ขจัดผู้หญิงคนนั้นออกไปจากชีวิตพี่ยุทธ์  แล้วช่วยให้พี่กับพ่อน้องได้ลงเอยกันดีกว่านะ  แหม่....พ่อเลี้ยงหล่อ ๆ น่ะ  มันหาได้ไม่ง่ายนาน้องเคี้ยง”



ชิส์  อีพี่ดิน  มึงแม่งเลวสุด  เลวกว่าอีสองตัวพี่น้องนั่นอีก  แต่มันก็ใจโครตอ่ะนะ  ที่กล้ามาขออะไรแบบนี้กับคนเป็นลูก  แต่กูไม่ช่วยมึงโว้ยยยยยยย!!!!!  ใครจะไปยอมให้พ่อเบี่ยงเบนวะแม่ม....


“ไม่....ฝันไปเถอะ”
“ค่าเสียหายในร้านเมื่อกี้มันเยอะนะน้อง  รวมกับหนี้ที่พ่อของน้องติดอยู่เป็นล้านน่ะ....หึหึหึ”
“อีเลวววววว”
“พี่รักจริงนะน้องเคี้ยง  ช่วยพี่เถอะน่า  นะลูกนะ”
“ชั้นไม่ใช่ลูกแก๊....”
"ตอนนี้พี่ร้อนเงินอยู่ซะด้วยสิ  ทำไงดีล่ะเนี่ย  อ๊ะ.....จริงสินะ  พ่อใครก็ไม่รู้....ทำสัญญากู้ยืมเงินพี่ไปตั้งหลายล้าน  เรียกเก็บคืนซักหมื่นสองหมื่นดีฝ่า"
"แอร๊ยยยยยยย"


เอาวะ.....ยอมช่วยมันก็ได้  หมีนะหมี  ดันไปก่อหนี้เอาไว้แล้วปิดปากเงียบ  ต้องคอยตามล้างตามเช็ดให้ทุกทีเลย 




คุณพ่อบังเกิดเกล้า  มีพ่อกับเค้าคนนึงนี่....สร้างเรื่องให้ปวดหัวตลอด!!!!!
.
.
.
.
.
To be Con


มาแล้วจ้ะ....โธ่โถ......น้องเคี้ยงรู้ความจริงแล้ว  แถมยังโดนพ่อแบดบอยชายเลว  ข่มขู่อีกต่างหาก  กรรมมันก็เลยไปตกที่หมีแก่ล่ะนะ  หุหุหุหุ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 10-10-2012 17:51:17
ชักสงสารหมีซะแล้ว ต้องโดนไอ้หนวดโหดลูกรักเล่นงานแน่นอน
หมีสุขสุดๆเลยตอนนี้ ได้หวนระลึกความหลังกับคู่ขาเก่า
แต่ท่าทางตอนหน้าจะแย่ 555+ รออ่านตอนต่อไปนะฮะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 10-10-2012 17:54:07
+ เป็ด +โหวต มาแล้ว รอพ่อหมีอยู่ ยังไม่ได้อ่าน มา + ไว้ก่อน  รักคนเขียน  :จุ๊บๆ:

[ก็รู้ตัวว่าหล่อมาก  ไอ้หนูที่มีก็ใหญ่สัด  ไม่อยากให้พ่อลูกเขาตบตีแย่งผู้ชายคนเดียวกันน่ะ  หึหึหึ]

เหนื่อยไหมดิน?......


ที่ต้องยกหางตัวเองตลอดๆๆๆ  :laugh: :laugh: :laugh:  สู้เว้ย !! เราเชียร์นาย เฟ้ย!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 10-10-2012 19:42:25
บวกหนึ่งค่า ตามอ่านจนจุใจ คนแต่งอย่าเพิ่งได้น้อยใจไปนะคะ ยังติดตามอ่านอยู่ค่ะ
แม้จะอ่านช้าเม้นช้าไปบ้างในช่วงหลังแต่ก็ยังติดตามอยู่นะคะ เชียร์อัพค่า!

มาว่ากันที่ตอนล่าสุดเลยดีกว่า เพื่อให้เข้ากะสถานการณ์นะคะพี่ดินขา
ไม่อยากบอกเลยว่า เมิงงงจะเยินและยับค่ะถ้าเกิดน้องเคี้ยงได้อ่านประโยคนี้ !!!!
>> บ๊ะ.....นี่กูมีลูกหน้าแก่ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย << !!!
ฮา กร๊ากกกกก ฮาและเห็นใจเคี้ยงจนอยากให้เคี้ยงไปกวาดเอาครีมบำรุงที่ให้เฮียหมีไปกลับมาใช้ประโคมหน้าตัวเองใหม่ซะ
อย่าเพิ่งเศร้าไปนะเคี้ยงนะ แต่ก็อย่าลืมว่าพร้อบกระเป๋าทรงหมีมิได้ช่วยอะไร
... บอกแบบนี้ไปเคี้ยงมันจะเอามีดหั่นเนื้อมาเสียพุงป่าวว้า  :m29:
แต่พี่ดิน นับถือพี่ว่ะค่ะ แบบนี้จะเข้าข่ายเลวบริสุทธิ์ได้เปล่านะ ช่างเหอะ
ยังไงพี่ก็รักเฮียหมีแหละว่ะ ไม่อยากคิดมากมาย
รักก็คือรัก ใช่แม๊ะ!! (เลียนแบบเสียงหม่งม้ง)

ดีใจที่ได้อ่านบทของเคี้ยงอีกค่ะ ดีใจมากกกกกกกกของโคตรของโคตรดีใจ
แอบอยากให้เคี้ยงได้มาเล่าอีกจัง รู้สึกว่าเรื่องมันมีสีสันแซ่บซ่านสะท้านทรวง
ขอบทให้สาวสก๊อยซ์เคี้ยงได้แจ้งเกิดเปรี้ยงปร้างอีกนะคะ  :m3:

ว่าแต่เฮียหมีเขออออ หนูไม่ได้มาติดตามอ่านเฮียหมีเขอแค่แปปเดียว เฮียก็หนุ่มเฟี้ยวขนาดนี้เลยเน๊าะ
ไวไฟตอนแก่ไปป่ะเฮีย เครื่องฟิตสตาร์ทติดง่าย เดี๋ยวให้ม้งมันฉีดเชนไดท์ใส่ซะเลย
บังอาจไปกุ๊กกิ๊กจิ๊กกะดึ๋ยกะแม่มัน ได้ไง!  :m31: ของตัวเองก็มีอยู่แล้วงิ! งุงิเงอะงะ
ยังไงเฮียก็ไม่รอดมือพี่ดินมันอยู่ดีแหละค่ะ เคี๊ยก เคี๊ยก เคี๊ยก

รออ่านตอนต่อค่า !!------------------------------------------ :a1:

Ps. บวกเป็ดให้รีบน  5555555555555555555555555555555555555555555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 10-10-2012 19:48:05
ความรักของเคี้ยงที่มีให้พ่อยิ่งใหญ่จริงๆ
ขอบคุณคร้าบบบบบ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 10-10-2012 20:00:06
เจ๋งๆพี่ดินขู่พ่อได้พ่อ


ขู่ลูกไม่เอาลูกด้วยละกร๊ากกกกกกคงดีพิลึก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Pippin_Fujoshi ที่ 10-10-2012 20:24:57
มั่นหน้ามากพี่ดิน ทำไมพี่หลงตัวเองได้ขนาดนี้ พ่อลูกเขาไม่ตบกันแย่งพี่หรอก แต่เขาอาจจะร่วมมือกันกระทืบพี่แทน
พี่ดินแม่มเถื่อน...แต่ทำไมหนูถึงชอบว้าาาา  :o8:

เคี๊ยง...นางเริ่ดอ่ะ! ด่ารัวเป็นปืนกลเชียว
ทำใจหน่อยนะ ว่าที่คุณพ่อคนที่สองมันเถื่อนนน

ลุงหมี พอหุ่นดีแล้วมีสาวมาพัวพันเยอะนะ เจ๊ดงเจ๊ดาอะไรเนี่ยเมื่อไหร่จะกลับไปซักที
แต่ถ้าตอนกลับไปน้องม้งไปด้วยคนอ่านจะนั่งร้องไห้จริงๆนะคะ


ปล.รู้สึกจะไม่มีผู้ใดกล่าวถึงอิหนูสินเชื่อเลยเนอะ...
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 10-10-2012 21:23:45
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh: :laugh:
ชอบตอนน้องเคี้ยงองค์ลงจริงๆเจ้าค่า
ดูผีบ้าดี สะใจ
อิพี่ดินเมิงนี่ก็หน้าด้านกว่าซีเมนต์ซะอีกนะ
มาเล่าให้ลูกเค้าฟังอีกว่าได้ฟันพ่อเค้าแล้ว
แบบนี้พ่อหมีก็ซวยล่ะสิเนี่ย
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :oo1: :oo1:  :jul3: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 10-10-2012 23:01:37
โอวว เคี้ยงรู้แล้ว หมีจะว่าไงนิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 11-10-2012 00:45:56
อีพี่ดินแผนสูงมากกกก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 11-10-2012 01:40:11
อร๊ายยยยยยยยย

รูปมันติดเรตได้อีกอ่ะ กำเดาทะลัก


กลัวว่าแม่ม้งจะมาพาม้งไปจังเลยอ่ะ เฮ้อ....
สวนดิน ก้สมน้ำหน้าแล้วที่เคี้ยงมันจะอาละวาดใส่ เพราะบางพฤติกรรมมันก็ ใช้ไม่ได้จริงๆ อ่ะ

แถมยังมีข่มขู่ อีกต่างหาก นิสัย (ชกเคี้ยงทำไมวะ) ป่าเถื่อนชิบโป๋งงงงง

คิดแต่ว่า อย่าให้ดากานดาเอาม้งไปเล้ยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 11-10-2012 16:42:37
เหอะๆ พี่หมีตายแหง่
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 4 กับดักจับหมี [10/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 11-10-2012 17:00:34
กล้ามาก ไอ้พี่ดิน กล้าสารภาพความจริงแถมยังกล้าแบล็คเมย์อีกต่างหาก
ไม่กลัวอีหนูเคี้ยงเอาตายเลยนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 12-10-2012 05:34:23
ตอนสเปเชี่ยล----หมีกับหลานชายของหมี




~INTRO~
[เนื่องจากตัวละครยังไม่มีวุฒิภาวะมากพอ  ทางเราจึงขอใช้เป็นบทบรรยายนะคะ]


จุดเด่น....




ใคร ๆ ต่างก็รุมล้อม....ให้ความสนใจ



“มือถือรุ่นนี้เจ๋งกว่าไอโฟนแปดอีก....ในบ้านเราน่ะ  มีขายแค่ไม่กี่เครื่องเท่านั้น  พ่อซื้อให้เรา....เอาไว้ใช้แทนเครื่องคิดเลข  เจ๋งใช่มั้ยล่ะ  ราคาแค่ไม่กี่แสนเท่านั้นเอง  นี่ยังไม่รวมภาษีนะ  พวกนายรู้จักภาษีมูลค่าเพิ่มช่ายม๊ะ”



ชิส์....เจ้าลูกคนรวย  น่ารำคาญเป็นที่สุด



เด็กชายหม่งม้งตวัดหางตามองคู่กรณี  ที่เมื่อวานนี้เพิ่งจะมีเรื่องกันไปหมาด ๆ  แหงล่ะ  ว่าครูประจำชั้นไม่เข้าข้างเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเขาอยู่แล้ว  ที่ทำได้คือร้องเพลงของหวายกามิกาเซ่......เสียจัยแต่มั่ยแคร์ >>>> ขอใช้ภาษาวิบัติเพื่อให้เห็นภาพถึงความแร่ดของตัวละคร

ไอ้เด็กหน้าหล่อจอมขโมยซีนกับก๊วนของมัน  มักจะคอยกลั่นแกล้งม้งศรีอยู่เสมอ  ล้อเขาว่าไอ้เด็กไม่มีแม่มั่งแหละ....ไอ้น้องตุ๊ดมั่งแหละ...แต่เด็กแกร่งอย่างม้งศรี  ก็หาได้สะทกไม่...



ขอแรงกว่านี้อีกได้ป่ะ?




หรือ




ถึงพี่เราจะเป็นตุ๊ด  แต่พี่เราก็สวยกว่าพี่สาวนายนะ...พี่สาวนายหาผัวไม่ได้  แต่พี่เรามีผู้ชายต่อยแย่งกันด้วย....(อันนี้หนูม้งหมายถึงพี่สาวของลูกสมุนไอ้เด็กหล่อบ้านรวย  เพราะหนูเฟิร์สไม่มีพี่สาว)




และ




ล้อได้ล้อไป...เราใช่จะแคร์....โดเรมีฟาซอลลาซีโด้อีโต้บึ้ม ๆ!!!!!!




สรุปว่าหนูม้งศรี  ซึมซับความด้านหนามาจากพี่สาวนอกไส้  บวกกับความกร้านส่วนตัวนิดหน่อย  ตอนถูกพ่อบังเกิดเกล้าเตะต่อยทุบตีตั้งแต่ยังเล็ก....บางถ้อยคำที่สรรหามาโต้ตอบ  ก็มาจากแม่นางเคี้ยงเป็นส่วนใหญ่....



แต่วันนี้แหละ  ถึงคราวชำระแค้นของไอ้เด็กดอยเต่า



“กระจอกชิบเลยเฟิร์ส....ดูของเราซะก่อน  ยี่ห้อเวอร์ทู่ววว์  ราคาเป็นล้าน  ไม่มีขายในไทยด้วยขอบอก  แม่เราซื้อมาให้  เอาไว้ส่องหาขี้ฟันหลังมื้อเที่ยง  หรูหราไฮโซสุด ๆ...หุหุหุหุหุ”


สาบานได้  ว่าใครบางคนกำลังตาร้อนผ่าว ๆ สาว ๆกว่าครึ่ง  จรลีย้ายถิ่นฐาน  จากโต๊ะของสุดหล่อ  มากระจุกตัวกันอยู่ที่โต๊ะของหนูม้งศรี  เด็กตาตี่  ร่างอวบ  หน้าตากวนประสาทที่สุดในโรงเรียน



โกรธก็โกรธอยู่หรอกนะ.....พ่อเด็กหน้าหล่อพ่อแม่ช่างปั้น...ช่างตั้งชื่อ....คิด.....






แต่ตอนที่ไอ้เด็กดอยเต่านั่นหันมายักคิ้วข้างเดียวให้ต๊ะกี้นี่น่ะ.....มันน่ารักสุโคร่ย!!!!!!

………………………………………………………….
……………………………….
………………
……..

.
[เฮียหมีเล่า]



กูแม่ม....เสร่อชิบ



ผมค่อนข้างจะเคอะเขินเล็กน้อย  ที่ต้องมานั่งทานอาหารกับสาวสวยอย่างกานดา  ในร้านอาหารสุดหรู  ที่กระแดะทำเมนูเป็นภาษาประกิด  ซึ่งแม่ม.....อ่านไม่ออกอ่ะดิ!!!!


ผมให้เธอเป็นคนจัดการสั่งอาหาร  โดยตัวผมนั้น  มีหน้าที่เพียงแค่ก้มหน้าก้มตาแดกห่ามันเข้าไป  ไม่อยากจะเงยหน้ามองบรรยากาศในร้าน  เด็กเสริฟแต่งตัวหรูกว่ากูอีก  ผมสวมแค่เสื้อเชิ้ตปอน ๆ ที่หลงคิดไปว่า  มันจะทำให้ผมดูหล่อคู่ควรกับเธอ  เพราะว่ามันเป็นเสื้อที่ดูดีที่สุดแล้วที่ผมมี  นอกนั้นก็เสื้อยืดแจกแถม  ไม่ก็ลายการ์ตูน  ก็เห็นไอ้ห่าม้งใส่แล้วมันเท่ห์ดีอ่ะนะ  สมแล้วที่หนวดมันค่อนแคะเรื่องรสนิยม


“กินไม่มองหน้าคู่เดทเลยนะยุทธ์”
“อ่าห์....โทษที  เราอายน่ะ  ที่แต่งตัวเห่ย ๆ มานั่งกินข้าวกับดา”
“ช่างมันเถอะ  แต่งตัวยังไงก็ช่าง  มีปัญญาจ่ายค่าอาหารก็แล้วกัน  อ้อ.....ในอ่างนั่นน่ะ  กินไม่ได้นะยุทธ์  เค้าเอาไว้ล้างมือ”
“เฮ้ย....ถึงว่าสิ....มีมะนาวด้วย  แต่มันก็อร่อยดีอ่ะนะ”
“เราล้อเล่น....บนโต๊ะน่ะกินได้หมดแหละ  ยกเว้นแจกันกับดอกไม้  แล้วก็กระดาทิชชู่”
“ดาอ่ะ....แกล้งกันตลอด....ไม่เปลี่ยนเลยจริง ๆ”


เธอชวนผมคุยแก้เกร็ง  ซึ่งมันก็เหมือนจะได้ผล  พันซ์อร่อยดี  กินแล้วซาบซ่าน  คึกคัก  กระชุ่มกระชวยหัวใจ  ได้มองหน้าสวย ๆ ที่ไม่ได้ประโคมเครื่องสำอางจัดจ้านแบบแต่ก่อน  มันก็สวยไปอีกแบบ  แต่ผมชอบดาคนนั้นมากกว่า  มันเปรี้ยวดี  หรือศัพท์ของลูกเคี้ยงว่า.....แร๊งงงงงค์


“คือ....เราถามดาได้มั้ย”
“ว่ามาสิ”
“ดา....เอ่อ....กลับมาทำไมเหรอ”
“ไม่อยากให้เรากลับมาเหรอเนี่ย....แย่จัง”
“ไม่ใช่นะ  ก็คิดถึงอยู่หรอก  เพื่อนทั้งคนนี่นะ  เจ้าม้งมันก็คิดถึงดา  ไม่รู้ดาจะกลับมารับมันไปอยู่ด้วยเมื่อไหร่”
“นั่นแหละเหตุผลที่เรากลับมา  เรื่องของน้องม้ง....”


กูว่าเรื่องมันเริ่มจะดราม่าละ......เธอจ้องหน้าผม  เราจ้องกันตาไม่กระพริบ  ทุกอย่างกำลังหยุดนิ่ง  ถึงแม้ว่าเนื้อที่เสียบคาอยู่บนส้อมในมือ  จะอร่อยล้ำเลิศถึงเครื่องขนาดไหน  ผมก็ไม่สามารถเอามันยัดเข้าปากได้....อย่างน้อยก็เวลานี้



กูวางส้อมก่อนก็ได้  เมื่อยมือแล้ว.....


“ดาแต่งงานแล้วนะยุทธ์  แล้วคุณเจนภพเค้าก็เป็นผู้ชายที่ดีมาก  ดีซะจนชาตินี้ทั้งชาติ  เราก็ไม่รู้เหมือนกัน  ว่าจะหาผู้ชายแบบนี้ได้ที่ไหน  เค้าก็ไม่ถึงกับแก่นักหรอก  ห้าสิบต้น ๆน่ะ  แล้วเราสองคนก็.....”


เธอเงียบไปจนผมใจหาย  ผู้ชายที่ดีมาก.....มันหมายความว่าไง?  หมายความว่าเขายอมรับได้  แล้วก็ไม่รังเกียจที่จะแต่งงานกับผู้หญิงที่มีลูกติดอย่างนั้นเหรอ  ดีมากขนาดที่ว่าจะรักไอ้เด็กดอยเต่าได้มากเท่ากับผม.....อย่างนั้นเลยเหรอ


ผมคงคิดถึงมัน  แต่ทำไงได้  อยู่กับผมมันไม่มีอนาคต  ถ้ามันไปอยู่เมืองนอก  มันคงพูดอังกฤษคล่องปรื๋อ  แล้วมันจะลืมผมมั้ย?  จะลืมครอบครัวเพี้ยน ๆ ที่มีลุงไม่เอาไหน  กับพี่สาวที่สวยสยองคมเข้มอย่างไอ้หนวดหรือเปล่า?


“ฟังเราอยู่มั้ย?”
“โทษที....ใจหายนิดหน่อยน่ะ”
“ฝากม้งเอาไว้กับยุทธ์ตลอดไปได้มั้ย  เราขอโทษ  แต่เราเอาแกกลับไปไม่ได้จริง ๆ เรากำลังเริ่มต้นชีวิตใหม่ยุทธ์  แล้วมันก็ดีเหลือเกิน  จนเราไม่อยากให้มันพัง  เรามีลูกกับเค้าด้วยนะยุทธ์  เป็นเด็กน่ารักเชียวแหละ  เพิ่งจะขวบกว่า ๆ เอง”
“หมายความว่าดาจะไม่กลับมาแล้วใช่มั้ย”
“เราขอโทษ”
“ไม่เป็นไร  เราเข้าใจ....กินต่อเถอะ”



ดีใจใช่มั้ย.....ความรู้สึกแบบนี้  ทุกอย่างจะเหมือนเดิม  ชีวิตของผมมันจะบัดซบแบบนี้เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน  แต่ผมก็ยังมีเด็กสองคนนี้  อยู่เคียงข้างผม.....


“เราจะพยายามกลับมาหาลูกนะยุทธ์  เราไม่ทิ้งแกไปแบบตัดเยื่อใยหรอก”
“ยังไงดาก็ติดต่อกลับมาบ้างนะ  โทรมาก็ยังดี  แล้วนี่จะกลับวันไหน  เพิ่งจะมาไม่ใช่เหรอ”
“เรายังไม่กลับหรอก  อยู่เป็นอาทิตย์เลยแหละ  รบกวนยุทธ์กับหนูเคี้ยงด้วยละกัน”
“นอนกับเราทุกคืนเลยนะ....เดี๋ยวจัดชุดใหญ่ให้หนัก ๆ เลยคืนนี้”
“บ้า!!!!  ให้เรานอนกอดลูกบ้างเถอะ”
“เรายังเด็ดเหมือนเดิมมั้ย?”
“เปลี่ยนเรื่องเถอะยุทธ์  เออนี่....เราจะเปิดบัญชีให้น้องม้งนะ  จะโอนเข้าให้แกทุกเดือน  ต่อไปนี้ยุทธ์จะได้ไม่หนัก  ค่าใช้จ่ายอะไรเกี่ยวกับแก  ยุทธ์ถอนมาใช้ได้เลย  แล้วก็ฝากดูแลธุระเรื่องเรียนให้แกด้วยนะ  ให้แกเข้าโรงเรียนดีดี  แต่ห้ามตามใจแกจนเสียคนล่ะ  เราอยากให้อะไรลูกบ้าง  รบกวนยุทธ์มาหลายปีแล้ว  แต่มันอาจจะไม่เยอะมาก  เพราะเราไม่อยากให้ทางนั้นสงสัย  เราบอกเค้าว่าม้งน่ะเป็นหลานเรา  เป็นลูกของพี่สาวที่ตายไป  เราเองก็ไม่มีญาติที่ไหน  โกหกเค้าน่ะ  ว่ามาธุระเรื่องงานศพพี่....”
“อื่อ.....ไม่ต้องห่วง....เออ....จริงสิ  มีอีกเรื่องที่เราสงสัย”
“อะไรเหรอ?”


ผมสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด  ผมอยากรู้....อยากรู้เรื่องนี้มานานแล้ว....เรื่องที่สงสัยคาใจผมมาตลอด....ไหน ๆ มันก็กลายเป็นหลานของผมไปแล้ว....แต่ถ้าเกิดว่า....ไม่รู้สิ...มันโตขึ้นทุกวัน....แล้วหน้าของมันก็ไม่เหมือนแม่  ไม่เหมือนไอ้สัตว์นรกตัวนั้น....ผมไม่อยากตอบคำถามมัน  ถ้าเกิดมันถามน่ะนะ  ถึงตอนนั้นมันคงสายไปแล้ว  ที่จะพูดความจริง....


เสียงของผมแผ่วเบาและขาดหาย.....ตอนที่เอ่ยถามคำถามนี้กับเธอ  แต่เธอก็เข้าใจ

“ม้งน่ะ.....ใช่.....หรือเปล่า?......ใช่........ของเรา.........เอ่อ.......ใช่มั้ย?”


เธอถอนหายใจแรง ๆ ก่อนจะยิ้มให้ผม  มือของเธอเลื่อนมากุมมือของผม  มือของเธอนุ่มเหลือเกิน  ไม่มือของผมมันก็หยาบเกินไป.....เธอเงียบไปเหมือนพยายามจะนึกหาคำอธิบาย  แล้วสุดท้ายเธอก็พูดออกมาจนได้


“จะใช่หรือไม่ใช่มันสำคัญด้วยเหรอ....ยังไงยุทธ์ก็รักแกนี่นะ....ความจริงจะเป็นยังไงมันไม่เห็นจะสำคัญเลย”
“แต่เรามีสิทธ์ที่จะรู้....เด็กคนนั้นอาจจะเป็นลูกของเรา  เราอยากให้ม้งมันมีพ่อ....พ่อจริง ๆ”
“ให้ทุกอย่างมันเป็นเหมือนเดิมนั่นแหละยุทธ์  ให้แกได้รับรู้....ว่าแกมีพ่อเหี้ยๆอย่างมัน  แต่ว่าแกก็ยังมีลุงยุทธ์ที่รักแล้วก็หวังดีกับแก....แบบนี้มันดีกับแกมากกว่า  ดีกว่าให้แกรับรู้....ว่าแกเป็นลูกชู้...อย่างที่มันชอบพูดกรอกหูแก....เราไม่อยากให้แกเสียใจ....ยุทธ์เองก็อย่าคาดครั้นกันเลยนะ  เราเองก็ไม่รู้  แล้วก็ไม่อยากพิสูจน์อะไรทั้งนั้น”
“ก็ได้....เราเข้าใจแล้ว....แบบนี้มันก็ดีแล้วเนอะ...ฮะฮะ....ขืนเป็นแบบนั้นจริง ๆ ไอ้หนวดฆ่าเราแน่เลย”




มือที่แสนนุ่มของเธอ  เลื่อนขึ้นมาเพื่อเช็ดน้ำตาให้ผม  น้ำตาของผู้ชายขี้แพ้ไม่เอาไหน  คำตอบนั้นผมมีอยู่ในใจแล้ว  มีมาตลอด  แค่อยากให้ใครสักคนช่วยยืนยัน  ให้คำตอบของผมชัดเจน  แต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว....




....ว่าเรื่องบางเรื่อง....อย่าไปรู้มันเลยเป็นดีที่สุด 
.
.
.
.
.
[บรรยาย]


“เอาคืนมา!!!”
"ไม่เห็นจะเจ๋งซักเท่าไหร่...งั้น ๆ แหละว๊า"



เด็กชายหม่งม้งล่ะเพลียจิต....




แกล้งกันทุกวัน....แม่ม....มันไม่เบื่อบ้างหรือไงน่ะ




โทรศัพท์ของเด็กดอย  ถูกพ่อตัวดีฉกชิง  ขณะกำลังนั่งกดเล่นชิว ๆ  รอคนมารับ  แล้วก็เป็นอย่างที่คิด  พอเงยหน้าขึ้นไป  ก็เจอไอ้เด็กหล่อยักคิ้วให้  พ่อหนูหน้าร้ายคิดว่ามันเท่ห์ตายแล้ว  หากแต่ม้งน้อยกลอยใจกลับคิดว่ามันเห่ยชะมัดยาด  ไอ้หมอนี่ยักคิ้วข้างเดียวไม่ได้แล้วยังสะเออะ....ม้งศรีล่ะอยากจะขำ  แต่กลัวมันปามือถือทิ้งลงพื้น!!!!



“นี่....ทำไมนายถึงมีแม่ได้วะ!!!”
“เอ้า....ก็ไม่ได้เกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่นิ  แม่เรากลับมาแล้ว  แถมรวยเว่อร์  ต่อไปนี้เราไม่ต้องง้อของเล่นนายแล้ว”


เด็กหล่อหุบยิ้ม  ก่อนจะส่งโทรศัพท์แพงเว่อรรรรรร์....คืนให้กับเจ้าของ  แล้วพ่อหนูสินเชื่อก็กระแซะเด็กดอยให้เขยิบออกไป  เพราะเขาอยากจะนั่งด้วย...มีไรม๊ะ!!!


“นั่งคนเดียว...ไม่มีมารยาท  ม้านั่งมันนั่งได้ตั้งสองคน  ไอ้เบ๊อะ”
“นายสิเบ๊อะ  คนเค้านั่งอยู่ก่อน  เจ๋อมาเบียด”
“แม่นายมีเงินเยอะเลยเหรอ...โม้ช่ายมั้ย  ไอ้มือถือนายน่ะ  ของจีนแดงล่ะสิ  ไอ้เบ๊อะ!!!!”



โดนสบประมาทมาทั้งชีวิต  เด็กน้อยม้งศักดิ์จึงขอเกทับบ้าง



“แน่นอน  แม่เราน่ะรวยมว๊ากกกกกก  แม่เราเป็นนักธุรกิจหญ่ายนะ....นาน ๆ จะบินกลับมาที  เห็นมั้ย  ว่าเราไม่ได้กำพร้าซักหน่อย  เรามีรูปแม่ด้วย  เพิ่งถ่ายกันเมื่อคืน  จะดูแม๊ะล่ะ?”
“เมื่อก่อนนายยังจนโครตอยู่เลย  นายโม้แล้ว  เราไม่เชื่อนายหรอก  สารภาพมาเถอะ  เราจะไม่บอกใคร”
“เปล่าโม้....แม่อยากให้เราใช้ชีวิตติดดิน  ตามแบบวิถีของลูกผู้ชาย  เดี๋ยวแม่ก็จะมารับเราไปอยู่ด้วยแล้ว  เชิญนายเป็นเด็กบ้าน ๆ ไปเฮ๊อะ  เราจะไปเป็นเด็กนอกแล่ววว....อามฟายแต๊งกิ้วแอนด์ยู๊...ยู๊โน๋ว...เอิ๊ก ๆ ๆ”


เอาเข้าจริง  พ่อหนูน้อยก็ไม่รู้เหมือนกัน  ว่าถ้าแม่มารับไปอยู่ด้วย  เขาจะอยากกลับไปกับแม่มั้ย  อยู่กับลุง...กับพี่สาวกากเกรียนมานานหลายปี  ความรู้สึกผูกพันย่อมแน่นแฟ้นเป็นธรรมดา  แต่ตอนนี้มันเห่อของใหม่มากกว่าอ่ะนะ  แล้วมันก็ถึงเวลาจะเอาคืนบ้างแล้ว  หลังจากแพ้แม่มทุกไฟท์  เด็กดอยโม้ใส่คู่แข่งไฟแล่บแปลบปลาบ.....


“แม่เราอ่ะ  รวยกว่าพ่อนายอีก  นายคิดดูจิ....ซื้อเลดี้กาก้ามาแสดงแบบส่วนตัวในงานวันเกิด....ค่าตัวแพงหลายล้านเหรียญยูโรดอลล่าห์สหรัฐ!!!!”
“ไม่จริง  พ่อเรารวยกว่า  รวยก่อนแม่นายด้วย!!!!  ใครมันจะไปเชื่อนิยายละเมอตดของนายกัน  ไอ้ขี้โม้”
“แต่เราจะได้ไปเมืองนอกนะ  นายอ่ะเคยไปแม๊ะ”
“เคยเฟ้ย....เราเคยไปดิสนีย์แลนด์  เคยเอารูปมาอวดนายด้วย  นายร้องไห้ขี้มูกโป่งเพราะอิจฉาริษยา”
“ชิส์....เปล่าร้องซักกะหน่อย”
"ร้อง....นายร้องไห้แงแง  เพราะไม่เคยเห็นมิคกี้เมาส์ตัวเป็น ๆ!!!!"


เด็กหน้าหล่อทำโมโหกลบเกลื่อนไปอย่างนั้น  ทั้งที่จริงใจหาย  หากว่าเพื่อนคนนี้ไม่อยู่  เขาคงจะเหงาพิลึก  แกล้งใครก็ไม่มันส์เท่าหม่งม้งอีกแล้ว  เพราะเฟิร์สช๊อยส์เป็นเด็กชอบเอาชนะ  ดังนั้นคนที่แกล้งแล้วไม่สะทก  มันย่อมท้าทายกว่าพวกขี้แยเจ้าน้ำตาเป็นไหน ๆ.....



ไม่รู้สิ....



ก็ชอบนั่นแหละ  แต่ว่าพ่อสอนไว้  เป็นลูกชายเศรษฐี  ต้องไว้ฟอร์ม  อย่าไปสนิทกับพวกลูกคนจน....อันนี้เขาคิดเอง  เพราะจำมาจากละครหลังข่าว  ที่แม่ชอบเปิดดูทุกวัน


“อย่าว่าแต่มือถือเลย  ต่อให้เป็นนายเราก็ซื้อได้ม้ง.....คอยดู  เราจะกลับไปขอเงินพ่อ  มาซื้อตัวนาย....เอานายไปเป็นคนใช้ที่บ้าน  ไอ้เบ๊อะ....ไอ้เบ๊อะบ๊ะ....ไอ้กระเหรี่ยงมูเซอ....นี่แน่ะ!!!!”



พูดจบก็เขกหัวเด็กดอยไปหนึ่งมะเหงกหนัก ๆ  ก่อนจะวิ่งหนีมา  ด้วยหัวใจที่เต้น....








ไม่เป็นจังหวะ!!!!

.
.
.
.
.
To be Con...

ตอนนี้แอบดราม่า  แต่ไม่รู้คนอ่านจะดราม่าไปด้วยมั้ย  พาร์ทลุงหมีจบเมื่อไหร่  จะตามด้วยซีรีย์เด็กดอยต่อทันที  คิดถึงโมเม้นท์เด็กน้อยแกล้งกัน  มันใสซื่อบริสุทธิ์ดีจะตายไป  อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 12-10-2012 07:23:54
จับจองพื้นที่ ...
******

+ บวกๆๆๆๆ ชอบหมดเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :man1: :man1: :man1: :man1: :man1:

ชอบเด็กดอยด้วย ชอบพ่อหมีด้วย แต่ชอบเด็กดอยมากกว่านิดนึง


เพราะ...




แม่เรารวยเว่อออออออออออออออออร์...เหมือนกัน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 12-10-2012 14:48:28
บร๊ะ!!!
ซื้อตัวกันแต่เล็กแต่น้อยเลนวุ้ย~
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 12-10-2012 15:26:35
พี่ดินผวาเลย  เจอเคีั้ยงประทับทรง 5555+++
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: AGALIGO ที่ 12-10-2012 16:03:47

good  good  good

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 12-10-2012 16:34:36
ชอบอินู๋หม่งม้งจริงๆ ทำไมมันดูกระแดะปนน่ารักยังไงไม่รู้
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 12-10-2012 17:14:22
ดีแล้วที่ม้งได้อยู่กับหมีและเคี้ยงต่อไป
ส่วนพ่อหมีแกเตรียมรับมือกับบักดินให้ดีเลยนะ มาคราวนี้ บักดินมีพวกติดมาด้วยนา หนียากแล้วละหมี
รออ่านต่อเน้อ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 12-10-2012 17:46:13
อิฉัน : แน่ะ ไอ้เด็กสินเชื่อนี่ คิดจะเป็นเล่นบทเป็นเจ้าหนี้ แบบเอาลูกหนี้มาขัดดอก พอชอกช้ำก็ขย้ำ จับปล้ำทำเมีย ใช่แม๊ะ!! มีซื้อตง ซื้อตัว ร้ายกาจ แกวางแผนไว้แล้วล่ะสิ!

เฟิร์สช๊อยส์ : ป่าวเฟ้ยยยยยยยยย!! อิป้านี่มั่วแล้ว! อ่านยังไงเนี่ย คนละเรื่องเลยเฟ้ย !

อิฉัน : หุบปาก ฉันจิ้นอ่ะ แกได้ยินแม๊ะ! ไปหางานทำเก็บตังค์ซื้อตัว (สู่ขอ) หม้งม้งมันเถอะไป๊ ไอ้เด็กปากร้าย ยักคิ้วข้างเดียวก็ไม่ได้ แบร่ๆ

เฟิร์สช๊อยส์  : อิ อิ อิป้าาาาาาาาาาาบร้า!

หม่งม้ง : ป้าเข้าใจผิดแล้ว ความจริงม้งจะเป็นปั๋วหรอก !!!

อิฉัน/ เด็กสินเชื่อ : ห๊ะ !!!!

*หมายเหตุ นี่เป็นเพียงความไร้สาระของคนอ่านเท่านั้นค่ะ กร๊ากกกกกกกกกกก

รู้สึกว่ากานดาช่างใจร้ายจัง แต่เธอก็ทำได้ดีที่สุดเท่าที่เธอคิดว่าทำได้แล้วนี่นะ เอาว่ะ!
อย่างน้อยม้งศรีก็ยังอยู่กับเคี้ยงและเฮียหมีแหละ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 12-10-2012 18:45:57
จะคอยอ่านเรื่องเด็กแกล้งกันนะคะ แล้วก็...ไม่ต้องใสซื่อคนอ่านก็ชอบนะ หุหุ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 13-10-2012 01:37:31
โถ เด็กน้อย :-[ชอบก็บอกชอบสิจ๊ะ  เดียวหม่งม้งน้อยโตขึ้นแล้วฉายแววเจิดจ้าจะหลุดมือไปไม่รู้ด้วยนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 13-10-2012 02:44:32
กรี๊ดดด ชอบตอนของนุ้งหม่งมาก อยากอ่านอีกจุงเบยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 13-10-2012 21:50:06
ไม่ดราม่า ยังไงล่ะ ฮาเกือบทุกตัวอักษร
ขอบคุณครับ   มีดราม่าบ้าง แต่ฮามากกว่า อ่านตอนใหม่ทีไรยิ้มจนปวดแก้มทุกที
น้องเคี้ยงคนงาม
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 13-10-2012 22:54:44
นี่นังเด็กสินเชื่อ
บอกจะมาซื้อตัวหม่งม้งของพี่เคี้ยง
จะเอาไปทำอะไรนะ??
อ๋อ คนใช้...
แต่คนอ่านว่าจะเอาไปทำอย่างอื่นมากกว่าละม้าง
ไอ้เด็กหื่น
แต่คนอ่านหื่นกว่า กร๊ากกกกกกกกกก
 :oo1: :z1: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 13-10-2012 23:20:07
อยากอ่านต่อแล้วอะ....ยกป้ายไฟเชียร์เด็กดอย :จุ๊บๆ:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนสเปเชี่ยล หมีกับหลานชายของหมี[12/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 15-10-2012 23:58:13
ม้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง....กลับมาหรือยังลูก.....ป๋าคิดถึงงงงงงง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 18-10-2012 21:06:12
ตอนที่ 5 ลูกสาวจอมเฮี้ยนนนน




“กลับมาแล้ว...อ้าวหนวด...แกก็กลับมาแล้วเหรอ  เดทสนุกมั้ย  ลูกพ่อ”


ผมกับกานดา...หลังจากทานอาหารกันเสร็จแล้ว  ก็เลยไปเดินเล่นกันต่อที่สวนสาธารณะ  ที่โปรดที่ผมกับเธอชอบมาเดินสูดอากาศ  ทำจิตใจให้ปลอดโปร่ง  เราเลิกคุยเรื่องเครียด ๆ แล้วเปลี่ยนมาหยอกล้อเล่นหัวกันเหมือนแต่ก่อน  พูดคุยเรื่องอดีตและวีรกรรมแสบซ่าส์ของเราทั้งคู่....


กลับมาถึงก็ตกใจกว่า  เมื่อเจอหนวดลูกรักนั่งหน้านิ่ง  ตัวแข็งทื่อไม่ขยับ  คุณลูกสาวหันมามองผม....ช้า...ช้า  แล้วมันก็ไม่ยอมพูดอะไร


“แล้วไม่ไปรับไอ้ม้งมันเรอะลูกเอ๊ย...”
“เดี๋ยวมันก็กลับมาเองนั่นแหละ  ปกติมันก็กลับเองได้นี่  แต่ถ้าวันนี้ป๊าว่าง  ป๊าก็ขี่มอไซด์ของป๊าไปรับมันเองสิ”


ป๊าดดดดหนวด  นี่แกไปกินรังแตนที่ไหนม๊า.....เมื่อเช้าแกยังระรี้ระริกอยู่เลยนะเฮ้ย


เพิ่งรับปากแม่มันไป  ว่าจะดูแลมันเป็นอย่างดี  แล้วไอ้หนวดแม่งก็เจือกบอกเค้าไปหม๊ด  ว่าผมปล่อยให้หลานรักไปกลับโรงเรียนเองตามอัธยาศัย


“งั้นเดี๋ยวป๊าไปรับมันก็แล้วกัน”
“ไม่ต้องหรอกย่ะ”
“ทำไมอ่ะ”
“เดี๋ยวพี่ดินไปรับ”
“แล้วนี่แกโดนมันทำอะไรรึเปล่าเนี่ย  ดูอารมณ์แปรปรวนนะ”
“หึ่ยยยยยย.....อย่ามาถามเซ้าซี้น่าป๊า  ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ”

.
.
.
.
.
.

“แม่จ๊า....เค้ากลับมาแว้วววววววว  วันนี้เค้าเอาโทสับใหม่ไปอวดเพื่อนด้วย  สาวติดตรึม!!!!”


ไอ้เด็กดอยแหกปากลั่นมาแต่ไกล  แล้วมันก็เดินตามเข้ามาด้วย  ผมเสมองไปทางอื่น  แต่ก็เป็นอันต้องใจหายวาบ  เมื่อหันไปสบตากับลูกสาวที่จ้องมาด้วยแววตาพิโรธ....นี่มันอะไร  ไอ้น้องเคี้ยงมันไปรู้อะไรมางั้นเหรอ??????


“อย่าลืมที่คุยกันนะครับน้องเคี้ยง”
“เออ!!!!”
น้องงงงงง....เคี้ยงงงงงงงงงงง~
ขาค่ะพี่ดิน!!!
“ไปนะหมี  พรุ่งนี้เจอกัน”
“เออ..”


มันไปแล้ว  แล้วตอนนี้ผมก็อยู่กับไอ้หนวดสองคน  สองแม่ลูกนั้นพากันขึ้นห้องไปแล้ว  ไอ้ม้งมันคงอยากอ้อนแม่บ้างล่ะ....แล้วลูกสาวพูดกับผมด้วยเสียงเย็นยะเยือก


“คืนนี้ให้อีม้งมันนอนกับแม่มันนะ  ป๊านอนกับหนู”


แหงะ....ตั้งใจว่าจะนอนกันสามคนพ่อ-แม่-ลูก....เอ้ย....แม่-ลูก-และลุงสักหน่อย  แล้วให้ไอ้หนวดได้นอนคนเดียวตามปกติ  เพราะลูกสาวชอบความเป็นส่วนตัว  ไม่อยากจะไปรบกวนมันน่ะนะ....


“ทำไมวะหนวด  ไหนแกบอกป๊าดิ๊”
“ทำไมยะ....เคี้ยงจะนอนกับพ่อตัวเองบ้างเนี่ยมันเสียหายตรงไหน”
“ก็หนูเป็นลูกสาว”
“ชั้นเป็นตุ๊ดย่ะ”
“เง๊อ”


ตกดึกคืนนั้น  เราสองพ่อลูกนอนตัวแข็งทื่อ  ตาจ้องเพดาน  ต่างฝ่ายต่างอึดอัดอย่างเห็นได้ชัด  ผมแอบมองมัน  มันก็ยังคงจ้องเพดาน  ไม่มองผม  ไอ้หนวดมาสค์หน้าซะเขียว  เหมือนเอาสาหร่ายตะไคร่น้ำมาโป๊ะหน้า  หลอกให้พ่อมันกลัวเล่น 


“ป๊า”
“ครับคุณลูก”


ผมกอดมัน  แต่ก็ต้องชักมือกลับ  เมื่อมันทำสะดีดสะดิ้ง  ห่า  ทีตอนเด็กล่ะแม่ม....ขึ้นมานอนเกยบนตัวพ่อมัน  อายุก็สิบกว่าแล้วตอนนั้น  ตัวแม่มหนักฉิบหาย  พ่อเคยบ่นมั้ย....ไม่เค๊ยยยย


“อย่าเพิ่งโดนตัวเคี้ยง  เคี้ยงยังทำใจไม่ได้”
“ทำใจ?.....นี่มันบอกอะไรแกวะเคี้ยง  หนูอย่าไปเชื่อมันนะลูก  มันสร้างเรื่อง  มันแกล้งป๊า  มันจะแย่งน้องแตงไปจากป๊าน่ะสิ  ร้ายนักไอ้เหี้ยนี่!!!!”
“ปกติป๊าเคยกลัวมันด้วยเหรอ  อีพี่ดินเนี่ย......หรือไปทำเรื่องอะไรให้มันมาขู่เอาได้...ฮึ...ป๊า?”


ลูกสาวกู  ไอ้ดินมึงบอกอะไรน้องเคี้ยงของกู  ทำกูกูทนได้  แต่ทำลูกกูเสียใจ....มึงตายยยยยยยยยยย


“ป๊า.....เรื่องบางเรื่องพอรู้แล้วชีวิตมันก็เปลี่ยนไปเลยเนอะ  มันทำให้คนเราเข้าหน้ากันไม่ติดเลย  เคี้ยงถามหน่อยได้มั้ย  ป๊าทำใจยังไงตอนที่รู้ว่าลูกเป็นแบบนี้....บอกเคี้ยงได้มั้ย  เคี้ยงพยายามจะไม่คิด  แต่มันทำไม่ได้อ่ะป๊า”  อยู่ๆมันก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมา  ไอ้หนวดหน้าเขียวหันมาจ้องผมตาแป๋ว  บ๊ะ....แต่พ่อว่ามันสยองอ่ะลูก  หนูไปเอามันออกก่อนได้มั้ย....ป๊ากลัว  กลัวจริง ๆ นะ


ผมลูบหัวมัน  มันก็แว้ดใส่  บอกให้ผมตอบคำถามของมันก่อน  อย่าเพิ่งมาทำซึ้ง....ดุจริงเว้ยเฮ้ย  ผมก็เลยยิ้มให้มันอย่างรักใคร่เอ็นดู...ตามประสาพ่อดีเด่น...สุดยอดซิงเกิ้ลแด๊ดดี้....


“หนวด......ป๊ารักแกเพราะแกเป็นลูกป๊านะ  ฉะนั้นไม่ว่าแกจะเป็นตุ๊ด  ติดยา....หรือฆ่าคนตาย  ป๊าก็คิดว่าป๊ารักแก  ต่อให้แกทำร้ายป๊า  ป๊าก็ไม่เลิกรักแกหรอก  แล้วแกก็เป็นเด็กดีมาตลอด  แล้วยังงี้จะให้ป๊าไม่รักแกได้ไง  แค่พฤติกรรมไม่ตรงกับเพศตัวเองแค่นั้นเอง  ป๊ารับได้อยู่แล้ว”
“ป๊ารับได้  โดยไม่ต้องทำใจเลยเหรอ”
“ก็ช๊อคนิด ๆ ตอนแกแอบเอาเครื่องสำอางมาแต่งหน้าเล่นอ่ะนะ  แต่ป๊าก็รับแกได้วันนั้นแหละ  ป๊าไม่ใช่คนซีเรียส  ตอนนั้นเรามีอยู่แค่สองคนด้วยมั้ง  กัดกันแล้วป๊าจะเอาใครมาเป็นพวกล่ะ...ฮึ....ไอ้ลูกชายป๊า”
“กรี๊ดดดดดด.....ลูกสาวย่ะ  ตัวกลัวจะไม่มีคนหาเลี้ยงอ่ะดิ.....หมีเฒ่า!!!!”


มันยิ้ม....ถอนหายใจอย่างโล่งอก  แล้วมันก็กอดผม


“งั้นเคี้ยงก็รับป๊าได้  ไม่ว่าป๊าจะไปทำอะไรมา  เคี้ยงอยู่ข้างป๊านะ”
“ว่าแต่ไอ้ดินมันบอกอะไรแกวะหนวด  แล้วแกเชื่อมันมั้ยเนี่ย”
“ไม่สำคัญหรอกป๊า  เพราะไม่ว่าจะเป็นยังไงเคี้ยงก็ไม่ทิ้งป๊าหรอก  แล้วถ้าใครมาทำป๊าเจ็บล่ะก็  มันตายยยยยยยยยย  เราไปฆ่าอีพี่ดินกันเถอะป๊า  บุกไปเชือดคอแม่มคืนนี้เลย  ช่วยกัน”
“แย้กกกกกกกกก  ไม่เล่นแบบนี้นะลูกนะ”


คืนนั้นเรานอนคุยกันจนดึก  รู้ตัวอีกทีผมก็ถูกปล่อยให้พูดอยู่คนเดียวเสียแล้ว  ลูกสาวหลับปุ๋ย  เสียงลมหายใจดังสม่ำเสมอ  ในความเงียบสงัด  ผมมองหน้ามัน  หน้าตาของมันไม่เหมือนผมเลยสักนิด  ได้แม่มาเต็ม ๆ แต่ก็ไม่ทั้งหมดอีกนั่นแหละ....







ก็อย่างว่าล่ะนะ  เรื่องบางเรื่องเราอย่ารู้เลยเป็นดีที่สุด
.
.
.
.
.
.
“หมี......เลิกร้านแล้วแวะโรงแรมกันก่อนนะหมีนะ”
“เออ....กูก็มีเรื่องจะคุยเหมือนกัน”
“คุย?  ผมชวนพี่ไปล่อกันต่างหาก”
“มึงนี่มันเหี้ยได้อีกจริง ๆ”
“ด่าผัวอีกแล้ว”
“ไอ้สัด”


ไอ้ดินดูอิดโรย  แต่ก็ยังคงความกวนตีนได้ทุกกระเบียดนิ้ว  เห็นว่าตอนกลางวันมันก็ไปขายของที่ตลาดนัด  ที่มีเฉพาะช่วงเช้าถึงบ่าย  ที่ที่พวกคนทำงานเขามาหาอะไรใส่ท้องตอนพักเที่ยงนั่นแหละ   


รีบ ๆตายไปซะไอ้เด็กเปตร  กูขอให้มึงหักโหมจนหัวใจวายแม่มไปเลย  หนี้สิน(ปลอม ๆ)ระหว่างเราจะได้สิ้นสุดกันไปซะ


ที่โรงแรม  มันอึ๊บผมอย่างเคยแหละ  ตอนนี้มันไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่  หลับตาทน ๆ ไปซะ  เดี๋ยวมันก็จบ  แต่บางครั้ง  การที่ผมเฉย ๆ ก็ทำให้มันยั้วะได้เหมือนกัน  แต่ก็ได้แค่ฟึดฟัดเท่านั้น  มันไม่มีเหตุผลที่จะโกรธผมซักหน่อย  จริงมั้ยล่ะ?


ล่อเสร็จก็นอนนับดาว  ผมไม่ค่อยชอบเวลามันกอดผมเลยให้ตาย!!!!  บางครั้ง  มันก็มีมุมที่ทำให้ผมใจอ่อน  จนเกือบจะยกโทษให้  แต่คิด ๆ ดูแล้ว  ผมกับน้องเคี้ยงน่าจะหาทางวางแผนฆาตกรรมมันจริง ๆ  นี่....ผมน่ะเป็นผู้ชายนะ  เป็นคุณพ่อลูกสองนะ(ขอเหมาว่าไอ้ม้งเป็นลูกผมก็แล้วกัน)  ถึงลูกจะรับได้  แต่ผมเองนั่นแหละ  ที่ไม่ว่ามันจะพยายามแค่ไหน....



ผมก็ฝืนใจรักมันไม่ลงหรอก...



ก็ผู้ชายมันก็ต้องคู่กับผู้หญิง....ถ้าจะให้คู่กับผู้ชาย....ผมก็ไม่ใช่ผู้ชายน่ะสิ  แต่ยังยืนยันว่าผมน่ะแมนเต็มร้อย  แล้วก็ชอบสาว ๆ เป็นที่สุด  นาน ๆ ครั้งผมก็แอบไอ้หนวดไปเที่ยวเหมือนกัน  น้อง ๆ ในโรงอาบน้ำ  มือไม้อ่อน  นวดเก่ง  จ๊ะจ๋าเอาใจสารพัด  แถมยัง....คลึงซะเสียวเชียว....อา....



“ไอ้สัดดิน!!!!  เอามือออกไปจากตะโปดกูเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ก็เห็นพี่นอนคิดอะไรเพลินๆนี่หว่า  แล้วนี่คงคิดเรื่องลามกอยู่สิท่า  กั๋งเลยเนี่ย  ไอ้หมีเจี๊ยวใหญ่  เค้าบอกว่าคนตัวโตอ่ะเจี๊ยวเล็ก  แต่ของพี่แม่มใหญ่  แต่ก็แพ้ผมว่ะ....นี่  เอามาเทียบกัน  ชนะเห็น ๆ”
“เออมึงมันไข่ม้า”
“ผู้หญิงคนนั้นน่ะ  ตกลงว่าเค้าจะมาอยู่ที่นี่ถาวรเลยรึเปล่า”


มันถามผมเสียงเศร้า  ทำไม?....ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วมึงจะตัดใจงั้นเหรอ  แต่โกหกไปก็เท่านั้น  พาลจะทำให้มันเหี้ยใส่ผมมากขึ้นน่ะสิ  แล้วอีกอย่าง  กานดาก็กำลังจะกลับ  เมื่อคืนก่อนไอ้หลานตัวแสบร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรจะตามแม่มันไปด้วย  มันบอกว่าเสียหน้า  อุตส่าห์โม้กับเพื่อนเอาไว้ซะแยะ  แต่สุดท้ายมันก็เข้าใจอะไรโดยง่าย  ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยที่มันโดนทิ้ง  แล้วอีกอย่าง  พอแม่มันปลอบเสร็จ  ไอ้หนวดก็กอดมันต่อ  มันก็เลยเลิกเศร้าแล้วกลับมากวนตีนเหมือนเดิม....มันบอกว่าพี่เคี้ยงหนวดแข็ง  หอมแก้มม้งทีแสบไปหมด  เลยโดนตบซะหัวทิ่ม!!!!


“เอ้า.....ถามแค่นี้ทำไมนึกนานวะหมี”
“อีกสองสามวันเค้าก็จะกลับแล้ว”
“งั้นเหรอ”
“แต่เค้าบอกว่าจะส่งเงินมาให้เป็นค่าใช้จ่ายด้วยน่ะ  ค่อยเบาแรงลงไปหน่อย  ไอ้เคี้ยงมันก็เริ่มหางานแล้ว  จะได้ไม่ต้องลำบากมัน”
“รวยเนอะ....แฟนพี่อ่ะ”
“เออดิ”
“ผมจะทำงานให้หนักกว่านี้  จะได้หาเงินมาเยอะ ๆ ผมจะได้เลี้ยงพี่ได้  พี่ว่าเป็นไง”
“มึงเลี้ยงตัวเองให้รอดก่อนเถอะ”
“ดูถูก”
“อย่าเป็นอย่างกูเลย  แก่ปูนนี้แล้วยังไม่มีเหี้ยอะไรเลย”
“แต่พี่ก็มีผมไง  ถ้าต่อไปพี่กับผมเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว  พี่ก็ไม่ต้องทำงาน  มาคอยช่วยผมอย่างเดียว  ผมเลี้ยงเอง  ค่าใช้จ่ายในบ้านผมก็จะรับผิดชอบเอง  แล้วเงินของน้องเคี้ยงกับผู้หญิงคนนั้น  พี่ก็เก็บเอาไว้  เอาไว้เลี้ยงตัวเองตอนแก่....”
“มึงอย่าเพ้อเจ้อเลยดิน  เก็บเงินไว้แต่งเมียเหอะ  กูรู้....ว่ามึงก็ชอบผู้หญิง  ตอนนี้มึงก็แค่แกล้งกูเฉย ๆ  ไม่ก็อยากลองเล่น ๆ แต่ต่อไปมึงก็คงเบื่อ  กูว่าพอถึงวันนั้น....อืม....กูหาเมียซักคนจะยังทันมั้ย  พอห้าสิบแล้ว  สังขารกูคง  บ๊ะ  ไม่อยากจะคิด!!!!”
“โห...ไอ้หมี  จนป่านนี้แล้วพี่ยังคิดว่าผมเล่น ๆ อีกเหรอ  เล่นเหี้ยอะไร  อยู่ดี ๆ ผู้ชายอย่างผมก้นึกสนุกตุ๋ยตูดผู้ชายเล่นเนี่ยนะ  เรื่องแบบนี้มันใช่เหรอวะ?  พี่ไม่รู้หรอก  ว่าพี่น่ะทำชีวิตผมเปลี่ยนไปแค่ไหน  ผมคลั่งจะตายอยู่แล้ว  ถ้าไม่ติดว่านั่นน่ะเป็นแม่ของน้องม้ง  ผมไม่ยอมให้พี่ไปนอนกับเค้าหรอก”


อุ๊ก!!!  หมีโดนชก....จุกนะเว้ย  มันต่อยหน้าอกผม  แล้วก็ลุกขึ้นแต่งตัว  มันดูโกรธ ๆ แต่ผมก็อยากให้มันเป็นอย่างนั้นแหละ  อยากให้มันรู้  ว่าสิ่งที่มันทำจะต้องสูญเปล่า  ไม่มีวันสำเร็จ  มันเปลี่ยนใจผมไม่ได้หรอก  ก็เพราะผมเป็นผู้ชาย  ไม่ใช่ตุ๊ดใช่แต๋วที่ไหน  เป็นมาตลอด  จนอายุสี่สิบกว่าเข้าไปแล้ว!!!! 


“ดิน”
“อะไรอีก”
“กูไม่รู้ว่ามึงไปพูดอะไรกับลูกกู  แต่รู้ไว้ด้วย  ว่าลูกกูเค้าเข้าใจ  แล้วก็ไม่คิดรังเกียจ  อย่าหวังว่ามึงจะเอาเรื่องนี้มาขู่กู”
“ผมบอกว่าพี่เป็นเมียผม  ผมบอกน้องเคี้ยงเกี่ยวกับเรื่องของเราทุกเรื่อง  ก็ดีแล้วที่น้องมันเข้าใจ  เพราะต่อไปมันก็ต้องเป็นลูกสาวผมด้วยเหมือนกัน  แล้วทีนี้ลูกพี่จะได้เลิกชอบผม....หึ....ไม่ดีเหรอ  ลูกพี่จะได้ตาสว่างตั้งแต่ตอนนี้  ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลังน่ะ”


ผมชกมัน  มันปาดเลือดออกจากมุมปาก  แล้วก็ยิ้มอย่างกวนโอ้ย  เลยโดนไปอีกหมัด


“อย่ายุ่งกับลูกกู  จะทำอะไรก็มาลงที่กูนี่ดิน”
“มันแหงอยู่แล้ว”
“กูเกลียดมึง”
“เกลียดได้เกลียดไป....ยังไงพี่ก็หนีผมไม่พ้น”




ฆ่าแม่มดีมั้ย.....กูสุดจะทนกับมึงแล้วนะ
.
.
.
.
.
.
[บรรยาย]

เด็กชายม้งศักดิ์(เอ๊ะ...หรือจะเรียกม้งศรี)  โดดเรียนมาสองวันแล้ว  เพราะอยากจะใช้เวลาที่เหลือ  อยู่กับคุณแม่ผู้รวยเว่ออออออร์....



นั่นทำให้ใครอีกคนกระวนกระวาย



“นายไปไหนนะม้ง  อย่าบอกนะว่ากลับเมืองนอกไปกับแม่แล้ว”


เด็กชายเฟิร์สช๊อยส์รบเร้าขอเงินจากบิดา  เพื่อมาซื้อตัวเพื่อน  อย่างที่ประกาศเอาไว้เสียงดังฟังชัด  แหงล่ะ  ว่าคราวนี้มันไม่ง่ายเหมือนกับตอนจะเอาของเล่น  หรือของใช้ไฮเทค  ผู้เป็นบิดาได้แต่อมยิ้มแล้วนึกขำในความไร้เดียงสาของเด็กน้อย


อายุเพิ่งจะเท่านี้  ริอ่านใช้เงินซื้อคนซะแล้ว  แล้วก็สอนลูกชายไปว่า  คนที่ใช้เงินซื้อได้น่ะ  เหมาะจะเอามาเป็นคนรับใช้เท่านั้น  แต่ถ้าอยากจะซื้อใจเพื่อนแล้วล่ะก็  มันต้องแลกกันด้วยใจ  พ่อหนูหน้าหล่อไม่เข้าใจเลยซักนิด  กับคำพูดวกวนพวกนั้น  พ่อหนูเถียงกลับไป  ว่าจะซื้อเด็กชายหม่งม้งมาเป็นคนใช้น่ะสิ


บิดาได้แต่ยิ้ม  หลังจากเขกหัวลูกชายไปทีหนึ่ง  ดูก็รู้แล้ว  ว่าแคร์เพื่อนคนนี้ขนาดไหน  ทั้งหมดที่ทำ  เพราะไม่อยากให้เพื่อนจากไปไกลแสนไกล


....คุยผ่านวิดีโอแชทก็ได้นี่....ส่งอีเมล์...โทรทางไกล  ปิดเทอมบินไปหาก็ยังได้  ว่าแต่เพื่อนหนูอยู่รัฐไหน  พ่อมีญาติอยู่เมืองนอกตั้งหลายคน....


.....ไม่คุยกับพ่อแล้ว  งอน.....



แล้ววันนี้ความอึดอัดก็ระเบิดออกมา  เด็กหล่อโทรเรียกคนรถ  วันนี้เขาจะโดดเรียนครึ่งวัน  ไปดูให้ชัด ๆ ว่าไอ้ม้งศรีมันหายหัวไปไหน


....อา....สลัม....กลิ่นมันช่างหอมเย้ายวนเป็นบ้า  ดูขี้ยาพวกนั้นสิ  เจ๋งไปเลย  อิจฉาหมอนั่นชะมัด  ที่ได้อยู่แหล่งเสื่อมโทรมแบบนี้  น่าตื่นเต้นดีจะตาย....


“หนู....มาหาใครจ๊ะ”


หญิงสาวหน้าตาสะสวยเอ่ยถามเขา  เพราะเห็นเขามาป้วนเปี้ยนหน้าบ้านอยู่พักใหญ่  แต่ไม่ยอมถาม  หรือว่าเดินเข้าไปเสียที  เด็กหล่ออมพะนำอ้ำอึ้ง  แต่สุดท้ายก็ยิ้มกว้าง  เมื่อเจออีผีบ้าแต่งตัวแสบสันต์  เดินหัวกระเซิงอยู่ในบ้าน  ตกใจหมด  นึกว่าย้ายหนีไปทั้งครอบครัวแล้ว  เขาไม่คุ้นหน้ากับคุณน้าคนนี้  พาลจะนึกไปถึงคนที่มาอยู่ใหม่แทนเจ้าของเดิม


“ผมมาหาม้งครับ”
“อ๋อ....เพื่อนน้องม้งนี่เอง  น้าเป็นแม่น้องม้งจ้ะ  น้องม้งนอนอยู่ในบ้านแน่ะ”
“ครับผม....อ้าวป้าเคี้ยง  ยังตกงานอยู่อีกเรอะ  นึกว่าจะไปโกอินเตอร์แล้ว”
“โกอินเตอร์บ้าบออะไรของแกยะ  วันนี้ชั้นอารมณ์ไม่ดีนะ  มาหาอีม้งใช่มั้ย  มันนอนอยู่  รอนี่แหละเดี๋ยวไปปลุกให้  แล้วนี่โดดเรียนมาสินะ”


เขานั่งรอ  ไม่นานนักไอ้เด็กตาตี่หน้าอึน  ก็เดินหาวลงมา  ม้งศรีเบิกตากว้างอย่างตกใจ  ไม่นึกว่าหมอนี่จะตามเขามาถึงบ้าน  ในวันที่มีเรียนแบบนี้


“ม้ง”
“มาไม?”
“คิดถึง”
“แหงะ”
“นั่นแม่นายใช่มั้ย  ที่อ่านหนังสือพิมพ์อยู่หน้าบ้าน  สวยว่ะ  ป่ะ...ไปหาแม่นายกัน”


เด็กหน้าหล่อทั้งลากทั้งจูงไอ้ตัวแสบไปหน้าบ้าน  แม่ของหนูม้งมองหน้าเด็กน้อยทั้งสองอย่างงุนงง  แล้วเธอก็ขำ  ขำเหมือนที่พ่อของหนูเฟิร์สช๊อยส์ขำไม่มีผิด


“ผมมีเงินจริง ๆ นะคุณน้า  คุณน้าขายเท่าไหร่  แพงแค่ไหนผมก็จะซื้อ  อย่าเอามันไปด้วยเลยนะครับ”
“ไอ้เฟิร์ส....อะอะอะอะ...อะไรของมึงวะ”


ม้งศรีโดนเพื่อนหน้าหล่อกอดอย่างหวนแหน  เด็กน้อยหน้าเหวอ  หันไปขอความช่วยเหลือจากแม่บังเกิดเกล้า  หล่อนก็เอาแต่ขำ


“อยากได้จริง ๆ เหรอจ๊ะหนุ่ม”
“ครับ”
“น้าไม่ขายหรอกจ้ะ”
“คุณน้าอ่า”
“รับปากกับน้านะ  ว่าจะดูแลน้องม้งของน้า  เห็นว่าชอบแกล้งไม่ใช่เหรอ  ต่อไปนี้ไม่แกล้งกันนะจ๊ะ”
“ผมเปล่าแกล้งซักหน่อย”
“ถ้าน้องม้งโทรมาฟ้องเมื่อไหร่  น้าจะมารับไปอยู่ด้วยทันทีเลย”
“คุณน้า!!!!!!”


เด็กหล่อยังคงกอดเพื่อนไม่ปล่อย  แต่แล้วพอได้สติก็หันไปส่งเสียงเจื้อยแจ้วกับหญิงสาว


“หมายความว่าม้งจะไม่ไปจากที่นี่เหรอครับ  เย้ ๆ ๆ ๆ ๆ”
“เพิ่งรู้สึกตัวเหรอหนุ่มน้อย  เรานี่หล่อนะ  โตขึ้นต้องหล่อแน่เลย  แต่ห้ามมาทำลูกน้าเบี่ยงเบนนะ  น้ามีลูกชายกับเค้าคนเดียว”
“แม่อ่า...ม้งไม่ใช่ตุ๊ดนะ  มันนั่นแหละตุ๊ด”
“เย้ยยยย  ไอ้บ้า....เราก็ไม่ใช่  เราไม่ได้คิดกับนายแบบนั้น”
“ก็ดี  ว่าแต่นายจะซื้อตัวเราจริงง่ะ  งั้น.....”


เด็กดอยแบมือ  ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์


“จ่ายมาดิ  ร้อยนึง”
“ค่าตัวนายถูกจัง”
“หุบตูด”

.
.
.
.
ตกดึกคืนนั้น  สมาชิกในบ้านมีเพิ่มมาอีกหนึ่งคน  เด็กหนุ่มโทรบอกพ่อ  ว่าขอค้างบ้านเพื่อน  เขาสารภาพผิดเรื่องโดดเรียน  แล้วยอมให้ถูกตัดค่าขนมได้ตามสบาย  ผู้เป็นพ่อขำชุดใหญ่  ก่อนวางสายไป


“งั้นคืนนี้นายนอนกับเรานะ”
“เรื่องเค้าจะนอนกับแม่เค้า...โห่ยยยยยย”
“อะไรไอ้ม้ง  แกอ่ะนอนกับเพื่อนไปเลย  ลุงก็จะนอนกับเพื่อนลุงมั่ง  ยึดไปหลายคืนแล้วนะ  คืนนี้ดานอนกับเรานะ  พรุ่งนี้ค่อยนอนกับมัน”
“จ้า....เพื่อนยุทธ์”


ทุกคนจัดสรรปันส่วนกันเสร็จสรรพ  หมีแก่จูงมือเพื่อนสนิทขึ้นห้องไปแล้ว  ส่วนเด็กดอยกับเพื่อนรัก  ดูทีวีจนง่วง  ในที่สุดพวกเขาก็จำใจต้องเข้านอนเหมือนกัน  ม้งศรีทำหน้าเซ็งโลก  ขณะที่เด็กอีกคนนั้นกระหยิ่มยิ้มย่อง



ลืมใครไปรึเปล่า.....ส่วนเกินน่ะ






“อร๊ายยยยยยย  ทำไมชั้นจะต้องมานอนโซฟายะ  ไอ้พวกบ้าเอ๊ยยยยยย!!!!”

เคี้ยง....พวกเราล่ะสงสารเธอจริง ๆ....

To be con

เดี๋ยวส่งกานดากลับแล้ว....จัดมาม่าให้อีกซักชามดีแม๊ะ!!!!
อย่าแปลกใจ  ว่าทำไมอีเด็กสินเชื่อมันดูเคะแตก  แบบ....มันก็ยังเด็ก  แล้วก็ลูกคุณหนูซะขนาดนั้น  แต่ไม่ต้องกลัวไป  พอมันโตขึ้น  ความดิบเถื่อน  ความโหดเหี้ยมอันเป็นคุณสมบัติของพระเอก  มันจะตามมาเอง 5555+
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 18-10-2012 21:38:49
สุขใจจัง ...ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ....แต่ไม่เอามาม่า ไม่ชอบ...ขอเถอะ ไปมาม่าที่อื่นนะ ไม่เอากานดามาม่า กับเด็กดอยนะ เข้าใจความรู้สึกเด็กดอยมากๆ เพราะแม่เรารวยเว่อรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร์ เหมือนกัน


**ปลากลม ---+ โหวต + เป็ด เป็น สินบนแล้วนะ ขอจริงๆ อย่าให้เด็กดอยกับกานดามาม่า นะ แค่นี้มันก็เศร้าอยู่แล้ว ไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอก เวลามองแม่เดินห่างไปกับเวลาต้องรีบกลับมาบ้านเพื่อดูว่าแม่กลับไปหรือยัง มันทรมานแค่ไหน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 18-10-2012 21:50:12
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หลังจากเป็นอิสาว(?)เนื้อหอมอยู่ไม่กี่ตอน
น้องเคี้ยงของน้องก็กลับมาหัวเน่าอีกแล้วเหรอค้า
งวดนี้ไม่อาบน้ำรึไง มีแต่คนไล่ให้นอนโซฟา
 :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 18-10-2012 22:16:24
555 ยังคงความฮาไว้เหมือนเดิม -.,-
ม้งค่าตัวลูกถูกไปไหมค่ะ
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-10-2012 23:21:16
ม้งเอ๊ยยยย ทำไมแกคิดค่าตัวถูกจังเนี่ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 19-10-2012 01:00:48
ชอบคู่น้องม้งอ่ะ  น่ารักกกกก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-10-2012 10:31:32
อ่านทีไรก็มีความสุข 555+++
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 19-10-2012 14:11:37
ชะตาชีวิตหนุ่มๆ ?!?! บ้านนี้ ทำไมมันพลิกไปพลิกมาเหมือนปลาทูทอดในกระทะเยี่ยงนี้
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 21-10-2012 13:04:17
น้องเคี๊ยง
น่าสงสารจริงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 21-10-2012 16:11:10
เคี้ยงรับบทหนักตลอด
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ฮาเดส ที่ 22-10-2012 16:23:01
ตามทันแล้ว
สงสารเคี้ยงจัง 555555555 ลำบากทุกทีเลย คริคริ

อยากอ่านคู่เด็กดอยแล้วววว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: redcapet2013 ที่ 22-10-2012 16:54:57
ใกล้เลิกงานแล้ว เด๋วมาตามอ่านต่อ จิ้มไว้ก่อน อินโทรของเรื่องน่าสนุก  :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2: :really2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 23-10-2012 15:04:03
เฮ้อ โล่งใจ นึกว่า ม้งจะโดนพาไปซะแล้ว...

ต๊ายน้องเฟิร์ส เคะจ๋า ฮ๋าๆๆๆ ไม่เป็ฯไรตอนนี้ยังเด็ก เดี๋ยวเลี้ยงให้โตก่อนเนอะ อิอิ

พ่อดินยัง เลวเหมือนเดิม เฮ้อๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 5 : ลูกสาวจอมเฮี้ยน[18/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 25-10-2012 09:28:36
ม้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!!!!!!!!!! กลับมาอะยังงงงงงงง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 29-10-2012 18:39:12
ตอนที่ 6 : คุณพ่อนอกไส้



[เฮียหมีเล่า]

“ยุทธ์.....ฝากน้องม้งด้วยนะ”
“โทรหาพวกเราบ้างนะ....ถ้าว่าง”
“จ้ะยุทธ์...ม้ง....แม่ไปแล้วนะลูก”


กานดาเอ่ยเสียงเศร้า  ก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไปอีกครั้ง  ครั้งนี้เธอคงไปนานมาก  หรือบางครั้ง  เธอก็อาจจะไม่กลับมาอีกเลยก็ได้  ผมโบกมือลา  ซึ่งแน่นอนว่าเธอจะไม่มีวันเห็น  เพราะผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ตัดสินใจอะไรเด็ดขาดมาแต่ไหนแต่ไร  เธอไม่มีวันหันกลับมา  ถ้าลองเธอบอกลาแล้วล่ะก็นะ  พอเธอเดินลับตาไปแล้ว  ผมจึงเอามือลง


“เรากลับกันเถอะเด็ก ๆ”  ผมหันไปบอกคุณลูกสาวที่ยืนกอดอกด้วยมือข้างหนึ่ง  และแคะขี้มูกอย่างเมามันส์ด้วยมืออีกข้าง(บางครั้งหนูเคี้ยงก็ไม่รู้ตัวหรอก  ว่าไอ้ที่ทำอยู่น่ะ   มันทำให้เธอหมดสวย!!!)  แต่ความจริงแล้วผมตั้งใจจะบอกกับไอ้เด็กขี้แย  ที่แสร้งทำเป็นใจแข็ง  ไม่ยอมพูดจามาตลอดทาง  จากบ้านถึงสนามบินต่างหาก

ไอ้หนวดก็ช่างนะ....ท่าทางของคุณลูกสาวดูไม่ใส่ใจอะไรกับใครเขา  ทั้งที่บรรยากาศออกจะชวนหดหู่ออกปานนี้  มันอาจดีใจด้วยซ้ำที่ได้ห้องคืน  ผมจึงต้องกระแอมดัง ๆ ลูกสาวถึงจะรู้ตัว

“ม้ง....แกไหวนะ”
“ม้งไม่เป็นไรพี่เคี้ยง”

โกหก!!!  เสียงของไอ้หลานตัวแสบสั่นเครือออกอย่างนั้น  เมื่อคืนมันนอนกอดแม่ของมันทั้งคืน  กว่าจะยอมนอนก็ปาเข้าไปตีสาม  ผมได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วดังออกมาจากห้องของมัน  มันมีเรื่องมากมายที่อยากจะบอกกับแม่  ทว่าเวลาแค่เพียงข้ามคืนคงจะไม่พอ แต่มันก็ไม่ได้เรียกร้องขอยื้อเวลาหรอกนะ  มันคงจะทำใจเอาไว้แล้ว  ว่าวันนี้  แม่ของมันจะจากมันไปอีกครั้ง  และครั้งนี้แม่อาจจะไม่ได้มาหามันอีก  อาจจะตลอดไป

มันไม่ได้ทำให้ใครลำบากใจ  มันไม่งอแง  แต่มันก็ไม่สามารถพูดคุยกับใครได้  ผมเข้าใจ  เพราะถ้าหากมันเปิดปากออกมาแล้วล่ะก็  ทำนบกั้นน้ำตาเป็นต้องพังแน่ ๆ  มันจึงทำได้เพียงแค่ยืนเก๊ก  หันหลังให้แม่ของมัน  ซ่อนน้ำตาที่เอ่อท้น  มันเป็นเด็กแกร่ง  แกร่งโดยกำเนิด  ไม่ใช่เพราะถูกเลี้ยงดูมาให้แกร่ง  มันก็เหมือนเจ้าเคี้ยงนั่นแหละ  รายนั้นน่ะ  แมนเกินหญิงไปไกลแล้ว

“ไม่เอาน่าอีเด็กเปรต  แกยังมีพวกชั้นนะยะ  ตั้งใจเรียน  แม่อาจจะกลับมาหาแก  รู้มั้ย”
“เค้าไม่ได้เป็นไรนิ  เค้าสบายดี  กลับกันดีกว่า  พี่เคี้ยง  ลุง  เค้าหิวข้าวแล้ว....”
“ยังมีเราด้วยอีกคน”  ไอ้เด็กรูปหล่อที่ขอตามมาด้วยเอ่ยขึ้นมาบ้าง  ไอ้หมอนี่ก็ช่างเป็นเพื่อนที่แสนดี  ตลอดทางที่มาด้วยกัน  มันทำเพียงแค่โอบไหล่ไอ้เด็กดอยเอาไว้  ไม่ปริปากพูดสักคำ  จนกระทั่งเมื่อครู่นี้
“แม่นายฝากเราดูแลนายนะม้ง  ตอนนี้เราเป็นลูกพี่นายแล้ว ลูกพี่สั่งให้นายยิ้ม  ยิ้มดิวะ”
“ฮี่”


หลานรักฉีกยิ้มจนตาหยี  เห็นเหงือกบานร่าแดงแจ๋  พวกเราหัวเราะกันก่อนจะตัดสินใจกลับ


“เศร้าเหรอหมี....กิ๊กไปแล้วนิ”
“เสือก”


ให้ตายโหงสิ!!!  ผมลืมบอกไป  ว่ามันก็มาส่งกานดาด้วย  ไอ้คนขับรถหน้าเหี้ยยิ้มเจ้าเล่ห์  ผมเอามือของมันที่กอดคอผมออกประมาณห้าครั้ง  แต่มันก็ตื๊อที่จะกอด  ผมเลยปล่อยเลยตามเลย

โล่งใจ  ต่อจากนี้ชีวิตของเราก็จะกลับไปเป็นปกติอีกครั้ง  เหลือแค่มัน  กำจัดมันไปได้อีกคน  ผมกับเด็ก ๆ ก็จะมีความสุข  หาเมียเด็ก ๆ สักคน  ให้มันหาเลี้ยงเรายามแก่  แจ่ม




“ผมให้พี่พักวันนึงก็แล้วกัน  แล้วเจอกันพรุ่งนี้หมี  จะจัดให้สาสมเลยเชียว”

ไปตายซะเถอะไป๊.....หมดคำจะด่าคนอย่างมึงแล้ว  เหี้ยดิน  ไอ้มารความสุข!!!!  :fire:
.
.
.
.
.
.
[สาวสก๊อยซ์เล่า]


เหยดดดดดดดด  ฉันไม่อยากจะเซดดดด  ว่านอนคนเดียวมันแสนจะสบายยิ่งนัก  ฉีกแข้งฉีกขา ตีลังกากลับหัวกลับหางได้โดยไม่ต้องเกรงใจใคร  ห้องของอีเคี้ยง  กลับมาเป็นของอีเคี้ยงแต่เพียงผู้เดียว  เย่เย่เย่เย้....

ป๊าดูซึม ๆ หลังกลับจากส่งยายคู่ขานั่น  ไม่ถูกชะตา  แต่ก็ต้องยอมรับว่าหล่อนใจมาก  แถมยังสามารถจับผู้ชายรวย ๆ ได้อีก  แม่เจ้าโว้ย....กานดาศรีกานดา  เธอคือไอดอลของฉัน

วันนี้มีสัมภาษณ์งานตอนเที่ยง  ฉันเตรียมตัวพร้อมสรรพ  วันนี้ฉันตื่นตั้งแต่เก้าโมง  เปล่าหรอก....ใช่ว่าตื่นขึ้นมาเพื่ออ่านตำราเรียนที่รื้อออกมาจากชั้น  แค่รองพื้นแต่งหน้า  ก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยง  วันนี้ฉันลองแต่งหน้าหลายรอบมาก แต่ง ๆลบ ๆจนหน้าช้ำ  สุดท้ายก็สวยแจ่มสมใจ  ฉันต้องเสียเวลานิดนึงแหละ  เพื่อที่แต่งออกมาแล้วจะได้ดูเหมือนคนฉลาด  ทำผมรวบตึงเกล้าต่ำให้ดูแก่เกินวัยนิดนึง  โอเค  สวย  งามปะล่ำปะเหลือ.....

หนุ่ม ๆ ออกจากบ้านไปตั้งกะเช้าแล้ว บ้านทั้งบ้านจึงเหลือแต่คนไร้งานอย่างฉัน  ฉันเดินไปเต้นไป  พร้อมกับแหกปากร้องเพลงผัวฉันหาย ของอ้อยใจ  แดนอีสานเสียงลั่น ลงมาถึงชั้นล่าง  แทบกรี๊ด  เพราะเจออีพี่ดินยืนกอดอก ยิ้มแฉ่ง.....




ไอ้ยิ้มแบบนี้ที่มันเคยดูน่าขย้ำ พอรู้สันดานมันแล้วกลับรู้สึกว่ามันน่ากลัว

“ว่างมั้ยจ๊ะคนสวย”
“ไม่ว่างย่ะ  มีนัดสัมภาษณ์งาน”
“พี่ไปส่ง”
“ไม่ไปขายของเรอะ”
“วันนี้ขายแค่ตอนเย็น  พอดีมีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ”
“ชั้นไม่คุยกับแก๊....อีบร้า!!!!”
“เดี๋ยวก็ทวงหนี้ซะเลยดีมั้ย”
“อร๊ายยยย”
.
.
.
.
.
.

ฉิบหายรถติดว่ะ  นัดสัมภาษณ์ตอนบ่ายโมง  บ่ายสองกูจะไปถึงมั้ย....อีเคี้ยงนะอีเคี้ยง  แค่สัมภาษณ์มึงก็เละตั้งแต่ยังไม่เริ่มแล้ว  มัวแต่แต่งหน้า  เป็นไงล่ะ....นี่ถ้าทำหยิ่ง  โหนรถเมล์ไป  มีหวัง  หน้ากลายเป็นสังขยาเปียก

“พ่อเราน่ะ....เกิดวันไหน”  มันถามฉัน
“5 พฤษภา”  พอฉันตอบคำถามแรกไป  มันก็มีมาอีกเป็นชุด  ซ้อมสอบสัมภาษณ์ให้กูใช่มั้ยนี่!!!
“เหล้าที่ชอบล่ะ”
“รีเจนซี่”
“บุหรี่”
“สายฝน”
“ดอกไม้”
“พ่อชั้นไม่ชอบดอกไม้”
“สเปค”
“สวย....นมโต....อายุน้อย....ใส่กางเกงสั้นเสมอจิ๋ม”
“เอาผู้ชายดิ”
“พ่อเคี้ยงไม่เคยชอบผู้ชาย  แล้วก็ไม่มีวันชอบด้วย”
“อันนี้ต้องคอยดูกันต่อไปนะจ้ะ”


ไอ้ถ่อยจับปลายคางฉัน  ก่อนจะหัวเราะในลำคออย่างมีลับลมคมใน


“อาหารที่ชอบ”
“ข้าวมันไก่”
“ระบุเจ้าได้มั้ย”
“ข้าวมันไก่แถวอนุสาวรีย์  ตรงแฟชั่นมอลล์”
“ถ้าโกหกพี่รู้ใช่มั้ย  ว่าเราจะโดนดี....แถมพ่อเราก็จะโดนเล่นด้วย...ตั่บ....ตั่บ”
“อีเหี้ย”
“อย่าพูดคำหยาบสิครับ  พูดกับพ่อดินแบบนี้  เดี๋ยวจับฟาดก้นเลยดีมั้ย”


กวนโมโห!!!!  พี่ดินคนดีของอีเคี้ยง  ทำไมแม่ม....ยิ่งนับวัน  ความเป็นปิศาจยิ่งเผยออกมาให้เห็น สงสัยเมื่อก่อนฉันต้องโดนกล้ามแขนล่ำ ๆ รอยสักกับหนังหน้าหล่อเหี้ยๆหลอกให้ไขว้เขว  ตายใจ  เมื่อก่อนนี้น่ะ  เวลาเห็นพี่ดินถอดเสื้อเตะบอล  เอื๊อก....อีเคี้ยงเลือดจะหมดตัว  ขาว....เอ๊กซ์....เซ็กส์ได้อีกพ่อเอ๊ย


“เราน่ะ....ไม่เคยรักใครจริง ๆ สิท่า....ใช่มั้ย?”
“ใครบอกยะ”
“ถ้าเราลองรักใครจริง ๆ เชื่อพี่สิ  ว่าเราจะยอมทำทุกอย่าง เพื่อให้เค้าเป็นของเรา ไอ้ที่ว่ารักต้องเสียสละ  หรือรักคือการให้โดยไม่หวังผล  คำพูดโลกสวยพวกมั้นมันไร้สาระสิ้นดี....”
“พ่อเคี้ยงไม่ได้เป็นเกย์”
“พี่ก็ไม่ได้เป็น  แต่ตอนตกหลุมรักพ่อเรา....พี่คงเป็นไปแล้วล่ะมั้ง”
“ทำไมต้องเป็นพ่อเคี้ยงด้วยวะพี่ดิน”
“พี่ก็ถามตัวเองแบบนั้นเมื่อกันแหละ....เอ้า......ถึงแล้วคุณลูก  สู้ ๆนะ  ขอให้ได้งานดี ๆ แล้วก็....”
“อะไรอีกเล่า”
“หัดเรียกว่าพ่อดินให้มันชินปากนะ.....ต่อไปเราคงดองกัน”
“ฝันเถอะย่ะ”


ให้ตายเถอะ  หมอนี่มันน่ากลัวชะมัด  เปล่า!!!  ฉันไม่ได้กลัวเล่ห์เหลี่ยมชั่วช้าของมันหรอก  ที่ฉันกลัวน่ะ.....คือใจของมันต่างหาก  ตอนที่มันบอกว่ารักพ่อฉัน.....มันดูเรียลอย่างบอกไม่ถูก ขนาดคนที่หน้าเงิน  แล้วก็ไม่เคยรักใครจริงอย่างฉัน  ยังอดซาบซึ้งจนขนลุกไม่ได้.....




แต่ฝันไปเถอะว่าฉันจะยอมยกพ่อให้น่ะ.....ฉันเป็นตุ๊ดได้  แต่พ่อห้ามเป็นย่ะ!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
[หมีเล่า]


ให้ตายเถอะ  วันนี้มันหล่อชิบ!!!!


ไอ้เด็กซกมกที่ชอบสวมเสื้อกล้ามบ้าง....เสื้อยืดย้วย ๆ บ้าง.....ไม่ก็เชิ๊ตเด็กแว๊นซ์  กับกางเกงยีนส์ขาด ๆ กับรองเท้าแตะแอดด้า  แต่วันนี้มันแต่งตัวซะหล่ออย่างกับ.....


“ผัวหล่อมั้ยหมี”
“งั้น ๆ แหละฟะ....ตอนหนุ่ม ๆ กูแจ่มกว่ามึงเยอะ  ไอ้เด็กขนตูด”
“บอกแล้วไงว่าผมไม่ใช่เด็กแล้ว  ไม่งั้นกดพี่ให้จมเตียงไม่ได้หรอก”


มันพาผมมาร้านอาหารหรู  แบบที่กานดาพาผมมา  ไม่ใช่ร้านเดียวกันหรอก  เพราะว่าร้านนี้เมนูเป็นภาษาไทยซึ่งผมอ่านออก  ปลากะพงนึ่งบ๊วยน่ากินเหี้ย ๆ นี่ถ้าได้เบียร์เย็น ๆ นะแม่เอ๊ย....


“ก็อยากพาไปกินข้าวมันไก่หรอกนะหมี  แต่พอดีว่าตอนนี้ผมกำลังมือขึ้น  ค้าขายได้กำไรดี  เลยมีกระตังค์พาพี่มาเลี้ยงของดีดีไง”
“กูจะถลุงให้มึงหมดตูด”
“พี่อยากมีเมียเด็ก  ถึงผมจะเป็นเมียพี่ไม่ได้ แต่ผมก็เด็กกว่าพี่เป็นสิบปีเลยนะ”


ไอ้โหดหวีผมซะเรียบแปล้  ผมคุ้น ๆ ว่าสภาพของมันตอนนี้  คลับคล้ายกับไอ้พระเอกบนปกนิตยสารของลูกเคี้ยง  ผมมอง ๆ ไป  ก็อดคิดไม่ได้  ว่าถ้าสาว ๆ ที่ชอบมันมาเห็นมันในตอนนี้  คงจะกรี๊ดหนักกว่าเดิมหลายเท่า  ขนาดมันซก ๆ เรื้อน ๆ ยังมีผู้หญิงตามกรี๊ดเลย  แต่จะว่าไป  ตอนนี้ผมก็มีกับเค้าเหมือนกันแหละ  แต่ไม่เคยได้แอ้ม  เพราะมันคอยกันท่าผมตลอด.....ให้เบอร์ลูกค้ายังต้องเป็นเบอร์ปลอมเลย  กรรม!!!!

“ผมรักพี่  อยากทำดีกับพี่ให้มากกว่านี้  อยากรู้ว่าพี่ชอบอะไร  ไม่ชอบอะไร....แต่ตอนนี้ที่รู้แน่ ๆ คือพี่ไม่ชอบผม”
“นั่นเป็นสิ่งที่กูเห็นด้วย  เท่าที่เคยคุยกับมึงมา....ใช่....กูไม่ชอบมึง...กูเกลียดมึง”
“เพราะผมเป็นผู้ชายใช่มั้ย...”
“ใช่”
“งั้นถ้าผมไปแปลงเพศล่ะ”
“โธ่ดิน....อย่าบ้าไปหน่อยเลย....มึงไม่จำเป็นต้องพิสูจน์เหี้ยอะไรทั้งนั้น  เพราะว่า....กูชอบมึงไม่ได้  ไม่ว่าจะด้วยกรณีใด ๆ ก็ตาม  ต่อให้มึงแสนดีเหมือนพระเอก  กูก็ไม่....อย่างดี....กูคงคิดกับมึงแค่น้องชายคนนึงเท่านั้นเอง”
“พี่ก็รีบตัดสินเกินไป  ยังมีอีกหลายอย่าง  ที่พี่ยังไม่ได้ลอง....คืนนี้ลองท่าใหม่ ๆ ม๊ะ....ผมซื้อหนังอย่างว่ามาเต็มเลย  อายชิบหาย  ตอนไปซื้อน่ะนะ”



ไอ้ห่า.....เกือบซึ้งแล้วเชียว  ลงท้ายเป็นงี้ทุกที  มันชอบวกเข้าเรื่องใต้สะดือตลอด


มันพาผมเข้าม่านรูดได้ไม่เคยซ้ำที่  บางครั้งก็ทำกันบนรถ  ไม่ก็ห้องน้ำในปั๊มน้ำมันซึ่งปลอดคน  คราวนี้มันมีกระตังค์หน่อย ก็เลยพาเข้าโรงแรมหรู


อึ๊บผมจนหมดแรง  วันนี้มันทำหลายท่าอย่างที่บอกจริง ๆ ด้วย  ทำ ๆ ไปก็เพลินดี  จนผมกลัวว่าจะติดใจรสเซ็กส์ของมันเข้าสักวัน  มันขึ้นมาเกยทับตัวผม  เราจูบกัน  แล้วก็กอดก่ายกัน  ทุกครั้งที่ผมเผลอรู้สึกดีกับมัน  ผมกลับรู้สึกผิดต่อลูก



......หนวดดก.....สายเข้า.......



“กูรับโทรศัพท์น้องเคี้ยงก่อน  มึงลงไปแต่งตัวไป”
“ฝันไปเถอะ”


มันแย่งโทรศัพท์ไปจากผม  กดรับ  แล้วพูดกับไอ้หนวดด้วยเสียงระรื่น


“คืนนี้พ่อหมีจะอยู่กับพ่อดิน  ลูกเคี้ยงไม่ต้องรอนะครับผม  ปิดบ้านไปเลย  แล้วพรุ่งนี้จะพาไปส่งให้ถึงที่”


ผมได้ยินเสียงกรีดร้องออกมาจากโทรศัพท์  ผมไม่มีแรงจะไปแย่ง ดื้อกับมันไปก็เท่านั้น  ผมได้แต่แยกเขี้ยวอยู่บนเตียงอย่างแค้นใจ  ผมไม่ชอบให้ใครทำร้ายความรู้สึกลูกผม  แต่ถ้าผมไม่โดนมันล่อจนเพลีย  ผมจะลุกขึ้นไปต่อยปากมัน

“พ่อดินก็จะศึกษาดูใจกับพ่อหมีน่ะสิ  อยากรู้ว่าข้อมูลที่ได้มา...มันจะตรงกับที่ลูกสาวบอกมั้ย  เรามีเวลาศึกษากันทั้งคืน  แค่นี้นะลูกรัก....จุ๊บ...จุ๊บ”





ไอ้หนวด  แกไปให้ข้อมูลอะไรมันว๊ะ!!!!

.
.
.
.
.
.
To be con

ช่วงนี้เป็นช่วงสมัครงาน  อาจจะมาไม่บ่อย  แต่ก็จะพยายามไม่หายไปนานนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ฮาเดส ที่ 29-10-2012 18:51:39
เคี้ยงหวงพ่อหมีอ่ะ 555555
แล้วดูพ่อหมีเมมชื่อเคี้ยงไว้ หนวดดก กร๊ากกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 29-10-2012 18:54:21
พ่อหมี  : จะตามกวนส้นกูอีกนานแค่ไหน......????

ป๋าดิน   : จนกว่าเธอจะรักฉันซะที ...  lm/ (ใครร็อคไม่รู้ แต่กูรักหมี :man1:)
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 29-10-2012 20:09:04
แงะ พี่ดินกวน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-10-2012 21:24:27
ฮาหมีเมมชื่อลูกในโทรศัพท์จริงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 30-10-2012 00:25:03
สงสารเคื้ยงแปลกๆ แบบยังงัยไม่รู้ #เอ๊ะ ยังงัย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: redcapet2013 ที่ 30-10-2012 04:47:28
ฮากระจายพ่อหมีเมมชื่อลูก แถมว่าที่พ่อดินกวนได้น่ารัก เหมาะสมกันดีทั้งคู่ ลุ้น ๆให้พ่อหมีเปิดใจยอมรับพ่อดินซะที รอติดตามตอนต่อไปนะครับ :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 30-10-2012 09:25:24
โถ่ววว เคี้ยงเอ้ย ณ.จุดนี้ไม่รู้จะสงสารใครดีระหว่างเคี้ยง อิพี่ดิน เฮียหมี หรือม้งศรี
แต่ละคนแอบมีความดราม่ากันเป็นส่วนตัวคนละเล็กน้อย ทว่า อย่างไรก็แล้วแต่...
"เราจะผ่านมันไปด้วยกัน//ทำหน้ามุ่งมั่น" จะไปเป็นดาวโดดเด่นบ่นฟากฟ้า << เพ้อเจ้อ!
รู้สึกว่าเม้นได้คนละเรื่องกับเนื้อหา กร๊าก ตอนนี้มันฮาจริงๆ นะจ๊ะ
ไม่ไหว ขำเหงือกบาน (หนวดดก กร๊ากกกกกกก) แต่อาจบานไม่เท่าม้งศี
ม้งศรีที่ต้องฝืนยิ้ม โธ่วววว ลูกแม่ !! สินเชื่อดูแลดีๆ นะจ๊ะ
ว่าแต่อิพี่ดินหวีผมเรียบแปล้เรอะ ... อุบส์ ฮ่าๆๆๆๆ มาดใหม่ นายแบบนิตยสาร
เฮียแกชอบแน่นะ?
แต่ถึงยังไงสรักก็ซาบซ่าน อันนี้คงผ่านล่ะ // ปาดกำเดา

ขอให้คนแต่งได้งานดีๆ ดังหวังนะคะ : )
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 31-10-2012 03:22:16
กรี๊ดดดดดด!!!!! :-[
พี่ดินหล่อมากกก   
เหนือสิ่งอื่นใด ใจพี่หล่อมว๊ากกกกกกกกกกกก!!!!
ตอนนี้หมียังไม่หลงพี่ดินไม่เป็นไร  สู้ต่อไปพี่ดิน คนอ่านอ่านเชียร์สุดใจ
เพราะตอนนี้หลงพี่ดินมาก อิอ๊าย :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 31-10-2012 07:36:32
 :laugh:พี่ดินสุดๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 01-11-2012 08:56:35
อะไรกันนี่ บักเคี้ยงทรยศบักหมีรึ !! แล้วหมีจะตายคาเตียงเลยไหมนี่
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 01-11-2012 13:19:14
สงสารม้งจัง แม่จะไปไม่กลับละเหรอ

เคี้ยงตกหลุมพลางพ่อดินไปแล้ว ตอนนี้ ดินมันเผยสัน.... ออกมาซะแล้ว เฮียหมีก็ ยังต้อง เหนื่อยต่อ ดูซิว่า พ่อดินจะชนะใจเฮียแกได้ไหม อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 01-11-2012 21:46:56
ทำไม๊ทำไม มาม่าถึงฮาได้ เจ๋งสุดๆ นักเขียน
ขอบใจจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 02-11-2012 22:18:26
คุณสุดยอดมาก ไอเลิฟยู!!!!!  :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: tunmomo ที่ 04-11-2012 18:17:46
ชอบๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 6 คุณพ่อนอกไส้ [29/10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 08-11-2012 21:31:00
พี่หมีช่างน่ารัก
 :really2: :really2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 08-11-2012 23:11:30
ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่





[เฮียหมีเล่า]


“ป๊า....กินข้าวค่ะ”  ไอ้หนวดพูดกับผมเสียงหวาน  นับเป็นความพยายามอีกครั้งของมันในหลายวันที่ผ่านมา  ที่จะเอาอกเอาใจพ่อของมัน  ถึงแม้คำตอบจากปากผมจะเหมือนเดิมทุกครั้ง  แต่มันก็ไม่ละความพยายาม  สรรหาของกินสารพัดมาเอาใจผม  เฮอะ !!!  ไอ้ผมมันก็ไม่ใช่คนเห็นแก่กิน  ดังนั้นผมจึงตอบมันไป  อย่างที่ลูกผู้ชายแมน ๆคนหนึ่งพึงจะตอบ....ว่า.......


“เชอะ” 


สะบัดหน้าเล็กน้อยแบบพองาม  ไม่ใช่ว่าโดนเด็กล่อบ่อยครั้งแล้วสาวแตก  แต่มันเป็นงี้มานานแล้ว  ถ้าไม่ใช่ลูกใช่เต้า  กูไม่ด่าด้วยซ้ำ  กระทืบอย่างเดียว!!!!


“เคี้ยงตักให้ป๊านะ  เอาเยอะหน่อยใช่มั้ย”
“อ๊ะเช่ออออ~” 
“วันนี้ตามใจป๊าวันนึง  ไม่ต้องควบคุมอาหารเนอะป๊าเนอะ  ให้ป๊ากินเต็มที่เลย  ของชอบป๊าทั้งนั้นดูสิ  ขาหมูเอาแต่หนังเยอะ ๆ   เนื้อน้อย ๆ  เคี้ยงตั้งใจซื้อมาให้ป๊าโดยเฉพาะเลยนา”
“แกจะมาตามใจป๊าทำม๊าย  ปกติทำไรก็ไม่เคยคิดถึงป๊าอยู่แล้วนี่  แล้วนี่แกเอากระตังค์ที่ไหนมาซื้อ  หางานได้แล้วเรอะ  อย่ามาหลอกกันดีกว่า  เงินของมันสินะ”
“ป๊าอ่า...”
“เชอะ”
“โธ่....คุณพ่อขา....เรามาคุยกันดีดี  เหมือนพ่อคุยกับลูกเถอะนะคะ....น๊า”
“เชอะ”
“ดีกันนะคะ”
“เชอะ...เชอะ....เชอะเชอะเชอะ...เชอะเชอะเชอะเชอะเชอะเชอะ....”
“แอร๊ยยยยย.....อยากมีเรื่องใช่มั้ยยะตาแก่!!!!!!”
“เปล่าจ้ะ”
“เปล่าจงเปล่าจ้ะอะไรยะ!!!!!  ห้าวันมานี้เอาแต่เชอะ  จะสะบัดสะบิ้งไปไหน  เหนื่อยนะยะ  เป็นลูกเธอน่ะ...มันเหนื่อยยยย!!!!!  กรี๊ดดดดดดดดดดดด  กรี๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ....เชอะอีกเซ่....แน่จริงเชอะเลย....กรี๊ดดดดดดดด”


เอาเป็นว่าในที่สุด  ความพยายามที่จะ(อดทน)เอาใจผมของมันก็สูญเปล่า  ก็มันเพิ่งจะองค์ลงใส่ผม  กรีดร้องเล่า ๆ แถมเต้นระบำเหยง ๆ เหมือนเหยียบไปบนกองไฟ.....บาปแท้  ไอ้หนวดเตรียมจะยกจานไปเก็บ  ผมจึงต้องเอ่ยปากอ้อมแอ้ม  แต่ไม่ลืมรักษาฟอร์มไปว่า....


“ใจเย็นสิครับคุณลูก  ให้ป๊าหม่ำ ๆ ก่อนดิ  ไส้จะขาดแล้วงิ”
“ป๊าก็อย่าให้เคี้ยงวิบสิวะคะ  อะไร!!!!....คนเค้าอุตส่าห์ขอโทษก็แล้ว  พูดดีก็แล้ว  ยังจะเล่นตัวใส่อีก  ไม่ใช่เด็กอายุ 16 นะตาแก่  เรื่องนี้มันก็เป็นเพราะป๊านั่นแหละ  ที่ดันไปทำสัญญาบ้า ๆ กับมัน  ไม่งั้นเคี้ยงจะยอมมันเรอะ  เดี๋ยวร่อนจานเลย  ไม่ต้องกินดีมั้ย  ข้าวน่ะ”
“แกก็แรงเกินไปมั้ย  ป๊าเมา  ป๊าไม่รู้ตัว  ป๊าเป็นเหยื่อนะ  ไหนบอกอยู่ข้างป๊าไงฟะ”


ไอ้หนวดโยนหน้ากากปิศาจทิ้ง  แล้วคว้าหน้ากากเจ้าหญิงผู้แสนซื่อขึ้นมาสวมแทน  บีบน้ำตาหยดติ๋ง ๆ อย่างน่าสงสาร


“พ่อใครใครก็รัก  พ่อใครใครก็หวง  คิดว่าเคี้ยงชอบรึไง  ที่เห็นพ่อตัวเองไปเป็นเมียคนอื่น....กระซิก...กระซิก.....นี่ถ้าเพื่อน ๆ รู้เข้า  คงโดนล้อ  ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน  บ้านเรา....เป็นตุ๊ดกันทั้งบ้าน....โฮ......ฮึกฮึก....กระซิกๆ”
“ไม่ใช่เมียเฟ้ย!!!!  แล้วที่เป็นตุ๊ดน่ะ....แกคนเดียวต่างหากล่ะหนวด!!!!”
“นั่นแหละย่ะ!!!  โดนจนเสียเชิงชายไปขนาดนั้นแล้ว  ไม่ใช่ก็เหมือนใช่  ทางทฤษฎีน่ะนะ  แต่จะว่าไปที่เคี้ยงยอมช่วยน่ะ  ไม่ใช่เพราะกลัวไอ้สัญญาบ้า ๆ ของมันหรอก  เคี้ยงลองไปปรึกษานังปาล์มมาแล้ว  มันบอกว่าทางนั้นมีสัญญาก็จริง  แต่ก็ต้องมีหลักฐานอื่นด้วย....ว่าเค้าเอาเงินให้เราจริง ๆ น่ะ  เรื่องแบบนี้ถ้าขึ้นโรงขึ้นศาลแล้ว  มันก็พอจะพิสูจน์ความจริงได้....”


เรื่องนั้นก็พอรู้  แต่มันอายน่ะเฮ้ย  ประเด็นคือไม่ได้โดนโกงเงิน  แต่โดนโกงพื้นที่สวนหลังบ้านต่างหาก  แถมทำแม่มทุกวิธีแล้ว  ไอ้ตัวแสบนั่นก็ดึงดันจะเอาไปเป็นของตัวเองได้อย่างขี้ตู่ที่สุด!!!!  ขืนฟ้องศาลก็เท่ากับประจานตัวเองตอนแก่เห็น ๆ ปกติชีวิตที่ใช่ว่าจะมีอะไรดี  ยิ่งเหี้ยหนักเข้าไปอีก


ตูดกู....กูก็หวง....เจี๊ยวกู....กูก็รัก....แล้วหัวนมกูก็ไม่ใช่ของเล่นแก้คันเขี้ยวของใคร  สยิว....แต่เสียเชิงชายมาก  ปกติให้เมีย ๆ เขี่ยเล่นเป็นครั้งคราว  ไม่ใช่ดูดเอาเป็นเอาตาย.....นี่กูพูดอะไรออกไป...ไม่สิ....นี่กูคิดอะไรของกูแว๊ะ!!!!


“แต่ถ้าเทียบกับผู้หญิงทั้งหลายที่ป๊าเคยคบ  ไม่นับแม้อีม้งที่รวยเวอร์....กับคนที่เบ่งเคี้ยงออกมาแล้วทิ้งไปอยู่กับชายชู้  เคี้ยงว่า....ไหน ๆ ป๊าก็เสียซิงให้พี่ดินไปแล้ว  ป๊าก็ลอง....”
“หุบปากไปเลยหนวด  อย่าให้ป๊าขึ้นบ้างนะเฮ้ย  ป๊าเป็นผู้ชาย....ผู้ชายทั้งดุ้น....ป๊าทำใจไม่ได้หรอกว่ะ  แกเลิกคิดเรื่องนั้นไปได้เลยหนวด  แล้วก็เลิกให้ข้อมูลมันด้วย  บอกมันไปว่าสิ่งที่มันกำลังทำอยู่  จะไม่มีวันสำเร็จ  มันอยากได้ตัวป๊าก็เอาไป  แต่ป๊าไม่ขายศักดิ์ศรีกินเฟ้ยยยยย!!!!”
“หลอกแดกมันไปเถอะป๊า  ไหน ๆก็ไหน ๆแล้ว  เดี๋ยวค่อยวางแผนฆ่ามันทีหลัง”
“ไม่ไม่ไม่  ป๊ายอมอดตาย  ดีกว่าพลีกายให้มัน  ป๊าไม่เอาแล้ว  แม้แต่ครั้งเดียวก็ทำไม่ได้  พูดแล้วขยะแขยง.....ฆ่าแม่มคืนนี้ให้จบ ๆไปเลยดีกว่าหนวด  แกเอากับป๊ามั้ย  ป๊ายอมติดคุกเอง  ข้าวแดงก็น่าจะอร่อยอยู่....”
“เหรอหมี”
“แย้กกกกก  มึงมาได้ไง๊”


มันมาแอบฟังเราพ่อลูก  แลกเปลี่ยนนานาทัศนะกันนานแค่ไหนแล้ว  หน้าตามันโหดโครต  ผมหันไปพึ่งไอ้หนวดดกลูกรัก....เหี้ย.....ไวปานวอก  หายหัวไปไหนซะงั้นนะลูกกู.....

“คิดเล่น ๆ น่ะได้หมี  หวังว่าหมีคงไม่โง่ทำจริง ๆ หรอกนะ”  มันแยกเขี้ยวขู่  เป็นจังหวะเดียวกันกับลูกสาวของผม  ที่วิ่งออกมาพร้อมกับอีโต้อันเป้ง!!!  หนวด!!!!  แกเล่นอะไรของแก๊.....เอาไปเก็บเดี๋ยวนี้เลยนะเฮ้ย!!!!
“ไม่นึกเลยว่าจะมีวันนี้  อย่างกับเป็นนางเอกหนังเรื่องอีปังตอ  เอ้า  ป๊ารับ....”  ไอ้หนวดโยนปังตอให้ผมอันหนึ่ง  แล้วเราสองคนพ่อลูกก็รำดาบข่มขวัญศัตรู 


ไม่ยักกะกลัวแฮะ  สะดุ้งซักนิดก็ไม่  มันทำหน้าเพลียใส่เราสองคน  ส่ายหน้าแล้วถอนใจอย่างหน่าย ๆ แกมรำคาญ


“วันนี้ไม่ได้มาหาเรื่องหรอกหมี  มาคุยด้วยต่างหาก....น้องเคี้ยงเอามีดไปเก็บซะไป๊  พี่ไม่อยากรังแกผู้หญิง  โดยเฉพาะผู้หญิงสวย ๆ อย่างน้อง”
“อร๊ายยยย....พี่ดินอ่ะ....บ้า”


ลูกกู....กรรม....ยืนบิดจนจะเป็นง่อยอยู่แล้วนั่น....โดนชมหน่อยเป็นบิด  ป๊าขอให้แกเป็นบิดสมใจนะไอ้เคราหนา


“ไปคุยข้างนอกหมี  แป๊บเดียว”
“เออ”


มันพาผมออกมายืนคุยตรงริมน้ำ  ที่ลานหลังบ้านแคบ ๆ  ซึ่งผมกับลูกใช้เป็นที่ดวดเบียร์เคล้าสายลมเย็น  และน้ำดำปี๋บวกกลิ่นตุนิด ๆพอได้บรรยากาศ  มันยืนกอดอกมองไปข้างหน้า  ระหว่างที่มันยืนเงียบ  ผมอยากจะถีบมันตกคลองให้ไอ้เข้แดก


“มีอะไรจะคุยกับกู”
“ข่าวดี”
“ข่าวดีสำหรับใครอีกล่ะ  ไม่ใช่ของกูแหง....”
“ของพี่นั่นแหละ”


อย่าบอกนะว่าจะแกล้งผม  โดยการเพิ่มรอบกระหน่ำทัวร์ชุดใหญ่  คิดแล้วแสบรูก้นชะมัด.....


“พี่ไม่ต้องไปช่วยผมที่ร้านแล้วนะ”
“ห๊ะ”
“ตกใจทำไม....ดีใจสิ”
“เออ....ก็ดีใจ”
“แล้วนี่....สัญญาทั้งหมดที่ผมทำขึ้นมาเอง  ผมเอามาให้พี่...”
“ง่าย ๆ งี้เนี่ยนะ”
“จะฉีกหรือเผาทิ้งก็ทำไปเถอะ  เพราะที่ผมมันไม่มีแล้ว  ผมจะปล่อยพี่ไป  ผมเหนื่อย”
“เป็นไรไปวะดินเอ๊ย”


หน้าของมันหมองลงเหมือนโดนของ  ทั้งๆที่เมื่อครู่  มันยังเหมือนจะเล่นกับเราสองคนพ่อลูกอยู่เลย  มันเดินจากไปเงียบ ๆ โดยไม่ยอมตอบคำถามสุดท้าย  ส่วนผมก็ได้แต่ยืนนิ่ง  งงอ่ะดิ  อยู่ ๆ มันก็มา....



ก็ต้องดีใจอยู่แล้ว  แต่มันเร็วไปมั้ย  ปรับอารมณ์ไม่ทันเฟ้ยยยย!!!!
.
.
.
.
.
.
“ไงพี่....หน้าตาเหมือนอดนอน”

ไอ้เซฟ  เด็กร้านเช่าหนัง(ที่มาสาย)  เดินยิ้มร่ากวนบาทามาแต่ไกล  เมื่อคืนผมนอนดึกไปหน่อยจริง ๆ นั่นแหละ  ไม่ใช่เพราะเสียงกรนคุณหลาน  แต่มันคิดอะไรไร้สาระจนนอนไม่หลับ

“ไงเซฟ....ได้ข่าวว่ามึงจะแต่งงาน....กับน้องแตงใช่มั้ย”  ผมเปลี่ยนเรื่อง  ก่อนที่มันจะทันได้ทักว่า.....เมื่อคืนเฮียนอนดึกเหรอ...ทำอะไรอยู่......มีอะไรอ๊ะป่ะ?......บลาห์ ๆ ๆ  แล้วจบท้ายดู....ดูหนังโป๊หนักสิท่า!!!!  ห่า...ขืนดูมีหวังโดนลูกแหกอกแน่  ไม่รู้ลูกหรือแม่!!!
“แต่งดิพี่....ก็ทำเค้าท้องอ่ะ  เรามันก็แมน ๆ อยู่แล้ว  ทำแล้วต้องรับผิดชอบ....”  เหตุผลไม่น่าจะไปกันรอดนะมึง
“เออนี่...พักนี้มันหายไปเลยเนอะ  เพื่อนมึงอ่ะ”  ผมเรียบ ๆ เคียง ๆ ถามไอ้เซฟอย่างอยากรู้  ก็หลังจากวันนั้น  ผมกับมันก็ไม่ได้เจอกันอีก  ถ้าไม่นับว่าต้องไปช่วยมันที่ร้าน  กับการที่มันเสนอหน้ามาหาที่บ้านแล้วล่ะก็นะ  ผมกับมันก็ไม่เคยมีโอกาสจะได้เจอกัน  ถึงแม้ว่าบ้านเราจะอยู่ใกล้กันแค่เยื้อง

แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อน  ผมอาจจะเจอมันบ้างตอนเย็น ๆ ที่ผมมักจะออกมาหาของกินลงกระเพาะ  ตามประสาคนไม่มีงานทำ  เดินสวนกันในซอย  ก็อย่างว่า  ตอนนี้มันกับผมต่างก็มีงานทำทั้งคู่  แล้วเวลาก็ไม่เคยตรงกัน....


ไม่ได้คิดถึงน่า!!!!  บอกแล้วไง...ว่าอยากรู้เฉย ๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น  หรือว่ากรรมตามสนอง  มันไปโดนใครเค้าล่อมาบ้าง  เลยรู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดที่มันเคยทำกับผม  ก็เลยสำนึกผิด  และปล่อยผมไปตามทาง....

“นี่มันไม่ได้บอกพี่เหรอ  ว๊า....เห็นสนิทกันนี่นะ....แฟนเก่ามันกลับมาคืนดีน่ะสิ  ไม่ใช่อีคนที่อ้างว่ามันไปทำเค้าท้องนะ  คนละคนกัน  คนนี้นิสัยดี   เคยคบกันตอนเรียนโน่น.....”
“อ่อ....”
“ผู้หญิงเพิ่งหย่ามาน่ะ  ไอ้ดินเลยได้โอกาสปลอบใจ”
“แล้วทำไมมันถึงเลิกกันล่ะวะ”
“พี่ก็รู้ว่าเมื่อก่อนมันเหี้ยจะตาย  พ่อผู้หญิงก็เลยจับลูกเค้าแต่งงานกับผู้ชายคราวพ่อ....ก็ใครมันจะอยากให้ลูกมีแฟนไร้อนาคตล่ะพี่  คิดดูนะ  ตอนนั้นมันเฮิร์ทจะตายเอาให้ได้  แถมยังทำตัวเหี้ยหนักกว่าเดิมอีก”
“เออ ๆ ก็ดีแล้วล่ะ”

อย่างงี้นี่เอง  เมียเก่ากลับมาคืนดี  ก็เลยยอมปล่อยผมเป็นอิสระ  เออเนอะ....เมื่อก่อนนี้ผมก็บอกมันจนปากเปียกปากแฉะ  ว่ายังไงซะเรื่องของเรามันก็เป็นไปไม่ได้  ตอนนั้นมันอาจจะสนุก  แต่ต่อไปมันก็แต่งงานมีครอบครัว  มีลูกมีเมียเหมือนอย่างผู้ชายคนอื่น ๆ ผมเองก็เหมือนกัน  แต่มันก็ยังดื้อดึงตามประสาเด็กหัวแข็ง  แล้วสุดท้ายไอ้ที่ผมพูด  มันผิดไปซะที่ไหนล่ะ

มันน่ะลูกคนเดียว  พ่อกับแม่ก็หวังจะให้มันแต่งงาน  มีครอบครัว  สืบสายพันธุ์ให้ตระกูล  ส่วนผมเองก็ต้องมีเมียซักคน  เอาไว้คอยดูแลกันยามแก่  ทั้งผมและมันต่างก็เป็นผู้ชายทั้งคู่  เราไม่ใช่พวกตุ๊ด  และมันก็แค่อยากแกล้งผม  อยากลองอะไรที่มันไม่เคยลองก็เท่านั้น....


นั่นแหละ  เรื่องที่ผมนอนคิดหาเหตุผลมาหลายคืน  มันเป็นอย่างที่คิดจริง ๆ ต่อให้ผู้หญิงคนนั้นไม่กลับมา  ซักวันมันก็ต้องเบื่อ  แล้วหันไปหาสิ่งที่เป็นปกติสามัญ  ตามธรรมชาติและสัญชาติญาณของสัตว์มนูษย์เพศผู้ธรรมดาคนหนึ่ง





แต่ที่ผมไม่เข้าใจ.....ไม่เข้าใจเอามาก ๆ เลยก็คือ....





ทำไมผมต้องฝันว่ามีอะไรกับมัน...หลายคืนติด....ในฝันผมรู้สึกดีมาก....จนในที่สุด











เหี้ย!!!!!  กูฝันเปียกตอนแก่
.
.
.
.
.
.
“ป๊าทำไรอ่ะ”

ลูกสาวที่เดินลงมาหาของกินตอนตีสาม  พร้อมกับทาแป้งพม่าจนหน้าว่อก  ทำเอาผมตกใจจนแทบปิดหนังโป๊ไม่ทัน


“ดูหนังน่ะลูก  จบไปเรื่องนึงพอดีเลย”
“นอนไม่หลับเหรอ”
“หนูมานั่งดูกับป๊าสิ” >>>>> ลองชวนไปงั้น แต่ก็ลุ้นแทบตาย  กลัวมันจะบ้าจี้มานั่งดูด้วย!!!!
“ไม่เอาอ่ะ....ง่วง....พรุ่งนี้เคี้ยงไปสัมภาษณ์งาน  คราวนี้ถ้าไม่รับนะ  เคี้ยงจะเบนเข็มไปเป็นโคโยตี้ให้แม่งรู้แล้วรู้รอด”

ลูกสาวพูดติดตลก  ก่อนจะเดินกลับขึ้นไปนอน....

หนังพวกนี้  มันแอบเอามายัดใส่กระเป๋าของผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบได้  คงเป็นตอนที่กลับจากโรงแรมนั่นแหละ  หนังอย่างว่าที่ผมเคยเปิดดูครั้งหนึ่งแล้วต้องรีบปิด  เพราะความขยะแขยง  พาลจะขยะแขยงเจ้าของมันไปด้วย!!!  จะว่าไปของที่มันให้มา  ผมไม่เคยทิ้งเลยซักอย่าง  สัญญาบ้า ๆ นั่น  ทุกคืนที่นอนไม่หลับ  ผมจะต้องหยิบมันขึ้นมาอ่าน  ซ้ำแล้วซ้ำเล่า  อ่านแล้วก็ตลกตัวเอง  มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด  ไม่ได้น่ากลัวพอที่จะให้ผมต้องยอมมันทุกครั้ง  ที่ผมกลัวไม่ใช่เนื้อความในจดหมาย  แต่เป็นมันต่างหาก

ตอนนี้ผมกลัวใจตัวเอง  รู้สึกเหมือนกับไปเป็นเด็กน้อยในวัยคนหาอีกครั้ง  ภาพหนุ่มสาวช่วยกันจัดร้านกระหนุงกระหนิง  ทำเอารู้สึกโหวง ๆ ชอบกล  ทั้งมือและเท้าวาบเป็นพัก ๆ  พอเลิกงานแล้ว  ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม  ผมต้องไปที่ตลาดนัดที่มันขายเสื้อ  ไปทำไมในเมื่อผมไม่ต้องไปช่วยมันอีกแล้ว

ผมกดเพลย์เพื่อเล่นแผ่นต่อ  การดูหนังโป๊ผู้ชายในคราวนี้  ให้ความรู้สึกต่างไปจากที่เคย....





เหมือนว่าผม....เริ่มจะมีอารมณ์ร่วมไปกับมัน







ผมจะทำยังไงดี....ไอ้ดิน....รับผิดชอบกูมาเลยนะสาดดดดด!!!!
.
.
.
.
.
.
To be con

พาร์ทของเฮียใกล้จบแล้วนะคะ  แล้วจะจัดหนักมาม่าทิ้งทวนอย่างที่เคยบอก  จบพาร์ทเฮียก็ต่อด้วยพาร์ทของน้องม้ง  น้องเล็กคนสุดท้อง  กับความวายระดับเบบี๋

........................................................
ระดับความวายเต็มห้า

น้องม้ง-น้องเฟิร์ส **1/2 (เอาไปครึ่ง)
เฮียหมี-พ่อดิน *****1/2 (เกินมาครึ่ง)
อีเคี้ยง -********** (ติดลบสิบดวง  เพราะไม่มีผัว)

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 08-11-2012 23:22:29
ไม่เอามาม่า..... :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 08-11-2012 23:28:39
ไม่เอามาม่า..... :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

ต้องมีพอเป็นกระษัย  :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 08-11-2012 23:40:11
อยากให้ดินอยู่กับครอบครัวหมีแก่ต่อไป...แต่ถ้านายตัดใจแล้วหันหลังกลับ เราก็ไม่ได้ว่าอะไร เข้าใจและเห็นใจ ยอมรับในการตัดสินใจของนาย....
.
.
.
.
.


เราก็แค่จะจำไว้












ว่านาย 'ปอด' และไม่ 'ใจ' อย่างที่หวังเลยวะดิน



หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 08-11-2012 23:41:00
ขำสเกลความวาย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 08-11-2012 23:49:15
ไปตามดินกลับมารับผิดชอบตัวเองเลยยย สิ  :oo1: :oo1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-11-2012 00:32:14
หมีไปตามดินเลยไป
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 09-11-2012 01:27:47
ดินจะไปจริงๆหรอ...
อินไปกลับหมีเลยรู้สึกโหวงๆเคว้งๆไงไม่รู้ :เฮ้อ:
........หมีอย่ามัวเคว้งอยู่อย่างงี้เลยไปตามดินเถอะ
อายุก็ปูนนี้แล้วจะทำอะไรก็รีบทำ ไม่ต้องห่วงเรื่องน้องเคี้ยงหรอก
น้องเคี้ยงรักพ่อหมีจะตายเรื่องแค่นี้เคี้ยงรับได้นานแล้ว
อย่ามัวซึมงี้เลยมันดูไม่ใช่สไตล์หมี มันไม่ใช่อะหมี
อย่างหมีต้องตรงไปตรงมาฮาๆแล้วก็ซื่อสัตย์ก่ะหัวใจตัวเอง
ไปตามดินเถอะ.....สู้ๆนะหมี o13
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 09-11-2012 01:34:00
ไม่ได้เข้ามานาน มาติดตามเเละเอาใจช่วย พ่อหมีนะคะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 09-11-2012 17:08:35
ดันพ่อหมี
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 09-11-2012 21:23:16
โถถถ เฮียหมีเริ่มหวั่นไหวเพราะพี่ดินซะแล้วหนอ จี๊ดเลยมั้ยนั่นฮึ?


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 09-11-2012 21:26:57
ไอ้พี่ดินชั่ววววววววววววววววววววววววววว

ไอ้เลววววววววววววววววววววววววววววววว


ให้พ่อหมีเศร้าหนักๆ ซึมเยอะๆ อย่าไปง้อมัน ให้เจ็บ!!! ให้แค้น!! ให้งอน!!

เค้าชอบดราม่าาาาาาาาาาาาาา 55555

ถ้ามันกลับมาแล้วก็ให้ร้องไห้ ให้หนี อย่ายอมมันง่ายๆ ให้มันรู้สึกผิด ให้ไอ้พี่ดินตามง้อ ช้ำใจตายไปเลย!!

ชอบแบบ ให้พระเอกจะเป็นจะตาย กระวนกระวาย อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ

จัดหนัก!!!


รอน้องม้งงงงงงงงงงง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 09-11-2012 23:18:10
เอาแล้วไง บักดินบอกทีดิว่าที่ทำไปน่ะแค่ลองใจ !
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 09-11-2012 23:21:48
คุณพี่ค้า
คุณน้องว่าอิพี่ดินมันไม่น่าจะถอนสมอง่ายขนาดนี้เลยนะคะ
อย่างหนาตาแรดแบบอิพี่ดินเนี่ย
ถ้าโดนลูกตุ้มทุบตึกยังไม่น่าจะตายขนาดนี้
มันคงไม่น่าจะใจมดขนาดจะยอมปล่อยพ่อหมีไปง่ายๆหรอกมั้ง
นี่น่าจะเป็นแผนการของมันแน่ๆ
(อินี่จิ้นเป็นตุเป็นตะ - -")
ถึงจะเอามาม่ามาเสิร์ฟน้องก็ไม่ว่า
แต่อย่าบานมากนะเคอะมันอิ่มเกิน
 :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 10-11-2012 19:04:26
 :L2: :3123:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 12-11-2012 23:02:07
โห ไรวะพี่ดิน
พี่หมีเริ่มรู้สึกดีด้วยแล้วนะๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 13-11-2012 00:48:12
มันเป็นความรู้สึกที่ถูกทิ้ง ตาแก่เจ็บแป๊ป เดี๋ยวก็เสียวแล้ว
เอ้ยบ่ช่าย เดี๋ยวก็หายเจ็บ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 7 เด็กชายหมีใหญ่ [08/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 14-11-2012 19:12:28
ดันค่ะ...กำลังแต่งตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 15-11-2012 00:18:21
ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น





[หมีเล่า],


ผมคือคุณพ่อยังหนุ่ม  ที่กำลังยืนเบ่งกล้ามอยู่หน้ากระจก  ว๊ะ ๆ ๆ ๆว๊าว  ไม่อยากจะเชื่อเลยแฮะ  นี่มันผมจริงเร้อ...


ขาว...ตี๋...ออร่า...หน้าเด้ง...หุ่นแน่น  อย่างกับดาราจอแก้ว


ไม่มีอีกแล้วสินะ...ไอ้แก่เรื้อน ๆ อ้วนลงพุง...นี่มันซุปเปอร์โมเดลชัด ๆ หุ่นแบบนี้...แบร์รี่ ณเดชก็เหอะ  เหอะเฮียยุทธเข้าไปแล้วจะมึงจะหนาว  อำลาวงการแทบไม่ทัน  ไอ้เด็กขนตูด!!!!!!!


ตั้งแต่หันมาดูแลตัวเอง  กินวิตามินของลูกเคี้ยง  ออกกำลังกายหม่ำเหมอ  จากหมีก็กลายเป็นชายงามได้  มันเยี่ยมมาก  ผมหล่อยิ่งกว่าสมัยหนุ่ม ๆ ที่ใช้ชีวิตอย่างสมบุกสมบันเสียอีก  ต่อจากนี้ไป  ผมจะกลับไปเป็นคลาสโนว่าอีกครั้ง  จะฟันแต้มเก็บสแปร์ให้หมดทุกเม็ด  กูนี่แหละเทพเจ้าแห่งเซ็กส์และรัตติกาล  หุหุหุ....


“หมี.....ตื่นย่ะ.....วันนี้ทำงานนะ  ลืมแล้วเหรอ  ตัวต้องไปส่งเค้าด้วยนะ”


ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา  พบกับหน้าตาอันหยดหยองของคุณลูกสาว  ที่เพิ่งจะได้งานใหม่เมื่อไม่กี่วันมานี้  แหม่....หนูเคี้ยงทำเก๋  ตะบันเบ้าตาอย่างกับพวกพังค์ร๊อค  ไม่อยากจะบอกว่าตอนหนุ่ม ๆ ผมก็เคยทำทรงโมวฮอว์คไปจีบสาว  โกรกแดงทั้งหัวกบาลจนแม่ตีเลือดอาบนี่จิ๊บ ๆมาก  แต่งดำแบบหนุ่มเจร๊อคก็เคยทำมาแล้ว  หมีผ่านมาทุกแบบ...


ช่ะอุ่ย....สรุปแล้วคือ...กูฝันไปใช่ไหม  ผมมองหน้าตัวเองในกระจก  มองยังไง๊....ก็ไม่เห็นจะหล่อเหลาเอาการกว่าไอ้คุณณเดช  คูกิมิยะตรงไหนเลยนี่หว่า  เหลาเหย่อ่ะสิ  ตาบวมจนเกือบปิด  ปกติตาผมมันก็หยีอยู่แล้ว  ยิ่งนอนดึกเพราะมีเรื่องให้คิด  มันก็ยิ่งโทรมสัด


หุ่นก็ยังบวมอยู่  ท้องแฟ่บนิดนึง  เพราะไม่ค่อยเจริญอาหาร  กล้ามที่ฟิตจนแข็งปั๋ง  พอมันหมดอาลัยตายอยาก  มันก็ค่อยๆ คืนกลับไปสู่สภาพชิ้นเนื้อและไขมันตามเดิม


ทำไมนะ....ทั้ง ๆ ที่มันก็หายหัวไปร่วมเดือนแล้ว  แต่ทำไมชีวิตผมยังแย่อยู่ล่ะ  มันควรจะดีขึ้นสิ  ผมลากสังขารลงไปชั้นล่าง  บนโต๊ะกินข้าวมีโจ๊กอยู่สองชาม  ไอ้เด็กดอยคงไปเรียนแล้ว...ตั้งแต่ทำงานผมก็ไม่เคยไปส่งมัน  ถ้าเป็นแต่ก่อนก็จะมีสารถีประจำอยู่...แต่หึ....นั่นมันแต่ก่อนสินะ


“ได้ข่าวว่าไอ้พี่ดินไปคืนดีกับเมียเก่า  ยังงี้ป๊าของเคี้ยงก็.....ปิ๋วอ่ะดิ”
“เงียบไปเลยหนวด  แดร๊กข้าวไปเลย  ขอให้แกไปทำงานสายจนเค้าไล่ออก  ฮึ่ย ๆ ๆ”


คุณลูกสาวก็แซวผิดเวลาไปนิด  แบบว่าแม่มเอ๊ย  ปากมึงก็บอกรับไม่ได้ที่พ่อโดนรังแก  แต่จริง ๆ แล้วมึงแอบเชียร์ไอ้เหี้ยนั่นอยู่ใช่มั้ย  อยากหาพวกล่ะเซ่....ไอ้หนวด!!!!  ฝัน?....บอกแล้วไงว่าเรื่องนี้  พวกคุณเชียร์กันไม่ขึ้นร๊อก...เอาจริง ๆ หาเมียให้ผมยังง่ายกว่าเลย


แล้วแหมแม่ม!!!!  ใครกันวะที่แม่มบอกจะอยู่ข้างป๊า....จะไม่ทิ้งป๊าน่ะ...ไอ้ลูกทรยศ....ถ้าผมมีสมบัติล่ะก็  ผมจะตัดมันออกจากกองมรดกเดี๋ยวนี้แหละ  เสียแต่ว่ากูแม่ม...มีแต่ตัวไงเล่า!!!!  ยังงอนมันอยู่นิด ๆ ที่มันแอบร่วมมือกับไอ้เหี้ยนั่น  หวังจะพิชิตใจหมี  อ่านปากผมนะครับ...






ฝัน----ไป----เถอะ----เฮ้ยยยย!!!!






“ถ้าป๊ากับมันได้กัน  ตุ๊ดเด็กแถวนี้จะรับได้จริงเร้อ”
“ถึงเคี้ยงจะรับไม่ได้....ไม่สิ....เคี้ยงอาจจะไม่มีวันรับได้  ที่ป๊าเบี่ยงเบน  แถมไปเป็นเมียคนอื่นแบบนั้น  แต่ขอให้รู้เอาไว้  ว่าอะไรที่ทำให้ป๊ามีความสุข  เคี้ยงก็หลับหูหลับตาทนได้เสมอแหละ  เพื่อป๊าน่ะ  เพราะเคี้ยงมันดาวค้างฟ้า....นางเอกตลอดกาล  รู้เอาไว้ซะ!!!!”
“นี่กะจะให้ซึ้ง...หรือจะเอาให้เลือดหัวแกออกฉลองงานใหม่ฮะหนวด  เงียบไปเลย  ป๊าไม่ได้เบี่ยงเบนเว้ยเฮ้ย”
“ป๊าก็รู้อยู่แก่ใจ  ว่าทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม  แถมตอนนี้ป๊าเศร้ามากรู้ตัวมั้ย  หน้ามันฟ้อง....จะทำอะไรก็ทำเถอะ  แก่แล้ว  ดาราเป็นตุ๊ดตอนแก่เยอะแยะไปป๊า....เคี้ยงไปนะ  ไม่ต้องไปส่งหรอก...”
“ไอ้เด็กนี่....รีบไปเลยนะ  ก่อนที่ป๊าจะมีน้ำโห....ว่างมากก็ไปโกนหนวดซะไป๊!!!!!”
“อร๊ายยยย”


ลูกสาวไปแล้ว...เหลือแต่ผม  ที่ไม่มีกะจิตกะใจจะไปทำงานเลยให้ตายสิ  ผมอยากจะกลับไปเสเพลอีกครั้ง  ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวัน ๆ  เล่นพนัน...แทงหวย....เกาะลูกกินเหมือนแต่ก่อน  แต่ผมก็มาไกลเกินไปแล้ว


ตั้งแต่รู้จักกับมัน  ต้องยอมรับว่าชีวิตด้านหนึ่งของผมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น  แต่อีกด้านนั้นกลับบ้าคลั่งราวกับพายุทะเลทราย  ทั้งร้อน....ทั้งแรง....แถมยังแสบตาอีกจ๊อดเอ๊ย


รู้ตัวอีกทีน้ำตามันก็ไหลซะแล้ว  อ่อนแอเนอะ  ไม่สมกับเป็นพ่อคนเลยกู  ผมแก่แล้ว  ถึงจะหน้าเด็กกว่าอายุก็เหอะน่า  แต่อีกสิบปีข้างหน้า  ผมก็ปาเข้าไปห้าสิบแล้ว....ครึ่งชีวิตเลยนะนั่น  ส่วนมันก็จะอายุแค่สี่สิบเท่านั้นเอง...สี่สิบ...ชีวิตเริ่มต้นที่สี่สิบ  จำมาจากละครเมื่อคืนนี้อ่ะนะ


ถ้างั้น....มันคือการเริ่มต้นครั้งใหม่ของผมสินะ  เหมือนตอนเป็นวัยรุ่น  ช่วงกำลังค้นหาตัวเอง  ผมรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กหนุ่มที่ฮอร์โมนพลุ่งพล่าน  แล้วชีวิตก็จบลงด้วยเซ๊กส์  มีลูก....เลี้ยงลูก....เพราะผมมีลูกเร็วเกินไปใช่ไหม  จึงทำให้รู้สึกว่าช่วงเวลาของวัยรุ่นนั้น  มันช่างสั้นเหลือเกิน....


ถ้าเป็นเมื่อก่อน  ผมคงไม่อยากตื่นขึ้นมา  แล้วต้องเจอมันรออยู่หน้าบ้าน  แทบทุกเช้าที่มันจะไปส่งผม  ส่งไอ้ม้ง  เสร็จแล้วตกเย็น  มันก็มารับผมไปช่วยมันจัดร้าน  ผมเคยนั่งซ้อนมอเตอร์ไซด์ของมัน  เคยคิดว่า...มันพ่วงผู้ชายตัวใหญ่อย่างผมได้ยังไงกัน  เพราะในสายตาของผม  มันยังเป็นเด็กคนนั้น  ไอ้เด็กตัวผอมเก้งก้าง  ชอบไปตีรันฟันแทงจนเลือดอาบ....


แต่มันไม่ใช่เด็กแล้ว  มันเป็นหนุ่มวัยฉกรรจ์....ส่วนผมเป็นไอ้แก่วัยกลางคน

   
“เซฟ....วันนี้เฮียไม่สบายว่ะ....บอกน้องกะกลางคืนที่เค้ามาทำแทนมึงด้วยนะ  ว่าแลกกะกับกู  ให้เค้ามาอยู่ร้านกับมึง  ส่วนกูจะไปตอนเย็นโอเค๊”
“ครับพี่”


ตอนนี้ร้านเช่าหนังขยายสาขาเพิ่มขึ้น  ลูกจ้างก็เลยเยอะขึ้นตามไปด้วย  ผมเองก็พอมีเงินเก็บนิดหน่อยจากเงินเดือนที่ปรับขึ้น  แต่ก็ยังน้อยอยู่ดี  สำหรับวัยอย่างผม  แต่ถ้าเทียบกับการศึกษาต่ำ ๆ แล้ว  ผมว่ามันก็สมน้ำสมเนื้อกันดีหรอก  ได้เงินจากมันนิดหน่อย  ตลกนะ  ทั้งที่ผมเป็นลูกหนี้(ปลอม ๆ)ของมันน่ะนั่น  แต่ตอนนี้มันคงไม่ต้องการไอ้หมีแก่อย่างผมแล้ว




ผมค่อย ๆหลับตาลง  หลังจากที่เปิดบ้านจนโล่ง....ลมโชยอ่อน ๆ น่านอนต่อจริง ๆ  แล้วผมก็หลับไป...
.
.
.
.
.
“มึง!!!!!”


ผมรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่แดดแยงเข้ามาตรงที่ ๆ ผมนอนอยู่  ยังไม่เที่ยงเลย  เพิ่งจะสิบโมงกว่า ๆเท่านั้นเอง  ที่ตื่นไม่ใช่เพราะแดด  แต่เพราะมีแขกไม่ได้รับเชิญ  คนที่คิดว่าชาตินี้ทั้งชาติ  คงจะไม่ต้องเกี่ยวข้องกันอีก


“หมี....ไม่สบายทำไมไม่ไปหาหมอ”
“แล้วมึงจะเสือกอะไรด้วยล่ะ”


นี่แหละผม....หมีปากหมา  ไม่รู้จะพูดอะไรก็เลยสวนไปโดยอัตโนมัติ  ทั้งที่ตอนนี้หัวใจกำลังสูบฉีด  ความรู้สึกในตอนนี้บรรยายไม่ถูก  โล่งใจ....ดีใจ....เสียใจ...โกรธ....น้อยใจ....


ไร้สาระ!!!!....ผู้ชายนะ...ไม่มานั่งรู้สึกอะไรกับเรื่องละเอียดอ่อนแบบนี้หรอก  ผู้ชายแมน ๆ น่ะคิดแม่มไม่กี่เรื่องหรอกนะ  อาหารขยะ  เซ็กส์  ของมึนเมา....การพนันนิดหน่อย  แต่อย่างหลังนี่เลิกแล้ว  เพื่อลูก


“มึงมาทำไมอีก”
“ผมเป็นห่วงพี่ไง”
“ไม่จำเป็นต้องห่วง  เพราะกูไม่ใช่พ่อมึง”
“พี่โทรมลงอีกแล้วนะ  เพราะผมเหรอ”
“มึงมันสำคัญตัวเองเกินไปแล้ว  เพราะมึงที่ไหน  ก็กูป่วย  จะให้สดชื่นงั้นเหรอ”


ไม่ชอบเลยให้ตาย....มันยิ้มให้ผมอีกแล้ว  ยิ้มแบบที่มันชอบยิ้ม  เวลาที่มันถือไพ่เหนือกว่า  ที่บอกว่าไม่ชอบเลย  ผมหมายถึง  ผมรู้สึกดีใจนิด ๆ ที่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนั้นอีกครั้ง


“เพราะผมอยู่แล้ว....คิดถึงผมล่ะสิ”
“เปล่า”
“พูดเบาทำไม”
“เปล่าไอ้สัตว์!!!!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....หึงก็บอกมาเถอะหมี....ไปทำไมตลาดนัดน่ะ....ก็บอกแล้วไง  ว่าพี่เป็นอิสระแล้ว  พี่ตามไปเฝ้าผมรึไง....ไปดูให้เห็นกับตา  ว่าผมกับแฟนเก่ากลับไปคืนดีกันแล้วอย่างที่ไอ้เซฟบอกหรือเปล่า....งั้นเหรอ....”
“มึง...เห็น?”
“ตัวพี่มันก็ไม่ได้เล็กนี่นะ  แล้วผู้ชายแก่ ๆ ตัวเท่าควายที่ชอบใส่เสื้อยืดลายการ์ตูนน่ะ  มันจะมีกันซักกี่คนเชียว...”
“กูไปเดินซื้ออะไรของกูบ้างไม่ได้รึไง”
“ไปไกลเชียวนะหมี....ตลาดนัดใกล้ ๆ ทำไมไม่ไป....ที่นั่นมีแต่ร้านเสื้อวัยรุ่น  หรือว่าหมีอยากจะแต่งตัวแฟชั่น....คงจะมีไซส์หมีหรอกนะ  หึหึหึ”
“กวนตีน!!!!”


มันยิ้มเจ้าเล่ห์...แล้วมันก็เปลี่ยนเป็นยิ้มเศร้า ๆ


“ผมไปล่ะ”
“อ้าว”
“ก็พี่ไม่ได้ป่วยนี่  แค่หาเรื่องโดดงาน”
“ไม่ได้โดดเว้ย  เปลี่ยนกะต่างหาก”
“ก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม  ในเมื่อไม่มีคนต้องการนี่นะ  ผมจะทำตามที่พี่บอกไง  กลับไปใช้ชีวิตแบบผู้ชายปกติ  มีเมีย...มีลูก....มันก็โอเคนะ  แต่พี่รู้มั้ย  ถ้าเทียบกับความสุขที่ได้อยู่ใกล้พี่  โดนพี่ด่า  ได้เอากับพี่....มันเทียบกันไม่ได้เลย  ผมไปนะ....ยังไงเราพี่น้องกัน  จำได้มั้ย  พี่ให้ผมได้แค่นั้น  ผมก็ยกธงขาวแล้วล่ะ”


มันกำลังจะไป....จะไปจริง ๆ แล้วนะ....ผมกำลังครุ่นคิด  ในเวลาอันจำกัด  ซาตานในตัวผม  บอกให้ผมปล่อยมันไปซะเถอะ  แต่เทวดาแสนดีในตัวผมกลับมองต่างออกไป...


ถ้ามันไม่มีความสุขที่จะใช้ชีวิตแบบปกติแล้วล่ะก็นะ....ขืนปล่อยให้มันไปมีเมียแบบนั้น  น่าสงสารผู้หญิงแย่....แล้วถ้ามันมีลูกกันล่ะ  เท่ากับว่าผมทำบาปทางอ้อมแก่เด็กที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เลยนะ  เด็กที่เกิดมาโดยที่พ่อไม่ต้องการ...อาจจะกลายเป็นปัญหาสังคม  โตไปอาจจะเป็นพวกชอบใช้ความรุนแรง  เห็นไหม  ปัญหาระดับประเทศชัด ๆ


“ดิน”
“หืม”


ผมตะโกนเรียกมัน....ผมกำลังรั้งมัน  ถ้ามันไม่กลับมา  อย่างน้อยผมก็ทำเต็มที่แล้วนะ  ชีวิตของมันนี่นา  มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับไอ้หมีแก่ ๆ อย่างผมซักหน่อย


“มึง...”


ห่าเอ๊ย....ลิ้นแข็ง....พูดไม่ออก  แต่ผมเห็นว่ามันกำลังกลั้นยิ้มเอาไว้  ผมเปลี่ยนใจอยากจะด่ามันมากกว่าในตอนนี้


“ว่าไงหมี”
“ปิดประตูบ้านก่อนสิ....แล้วค่อยขึ้นไปคุยกัน....อ่า.....ข้างบน”




ห่าเอ๊ยยยย  กูพูดเหี้ยอะไรออกไป!!!! 











ทำไมมันถึงได้เชิญชวนแบบนี้ฟะ!!!!




To be con



รอดราม่ากันล่ะสิ  ไม่ใช่ตอนนี้หรอก....ยังก่อน.....ยังก่อน
…………………………………………………………….
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 15-11-2012 06:47:26
อุเคี๊ยกกกกกกกกกกกกกก
 :z1:
อิพ่อหมีใจง่าย เอ๊ยใจอ่อนแล้วดิเนี่ย
แบบนี้น้องเคี้ยงกลับมาจะผีบ้าเข้าสิงอีกรึเปล่าหว่า
 :laugh: :laugh:

แหมคุณพี่คะ
มาม่าต้มเตรียมไว้แล้วแต่ไม่ยอมยกออกมาเสิร์ฟ
มันก็บานเต็มชามทำเอาน้องจุกกันพอดีสิคะเนี่ย
อยากจะกรี๊ดล่วงหน้า
มาม่าคุณพี่มาทีไรทำน้องกระอักเลือดทุกที
 o7 :m25:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 15-11-2012 08:50:02
เริ่มรู้ใจตัวเองแล้วสิน่ะ :z3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 15-11-2012 10:41:43
เหอะๆๆ ว่าแล้ว มาม่าอืดมากไปก็ไม่อร่อยนะ......
อย่าให้เราต้องรอกินทั้งน้ำตา ToT
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 15-11-2012 10:54:16
บวกเป็ดบวกโหวต ให้ก่อน ปกปิดความผิดเพราะแอบอ่านตั้งแต่เมื่อคืนแต่ไม่ได้เมนท์

อาน่ะ คนมันเคยขาเคยขี่ เอ้ย ไม่ใช่ เคยเห็นเคยใกล้กันอยู่ทุกวัน พอห่างไปไม่เห็นหัวมันก็มีโหวงๆกันบ้าง หมีไม่แปลกหรอก แต่ที่เห็นว่าหมีแปลกก็สไตล์การแต่ตัวนี่ล่ะ....ลองปรึกษากระเทยหนวดดกดูนะ ปรึกษาเรื่องการแต่งตัวล่ะ ไม่ต้องปรึกษาปัญหาหัวใจ เดี๋ยวหนวดดกจะชิงกินยาตายเสียก่อน ...เหอะเหอะเหอะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 15-11-2012 16:22:58
เอ๊ เราต้องตามไปเป็นพยานไหมอ่ะ ว่าเขาคุยอะไรกัน อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-11-2012 20:04:15
หมีแกชวนดินขึ้นห้องด้วยอ๊ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 15-11-2012 20:45:58
โถวววววววว เฮียหมี  ..จนได้สิน่า

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 16-11-2012 12:59:50
ดันม๊ะหมี......เรตติ้งตกมว๊ากกกก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 17-11-2012 10:57:20
บร๊ะเฮ้ย!!!
พี่หมีเป็นฝ่ายชวนซะด้วยๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 17-11-2012 11:17:13
หมีเชิญชวนอะ
สมใจแล้วสินะบักดิน !
อย่าจัดหนักมากนะจ๊ะ -.,-
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 8 : เมื่อคิดได้ดังนั้น [15/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 17-11-2012 16:19:42
ฮุฮุ  :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: หมีพาผู้ชายขึ้นห้อง  :pighaun: :pighaun: :pighaun:  มาต่อเร็วๆน้าคนเขียน  :call: :z13:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 18-11-2012 02:43:23
ตอนที่ 9 มาม่า







แชะ.....แชะ.....แชะ



อย่าเพิ่งแปลกใจ  นั่นเสียงกล้องจากโทรศัพท์มือถือของผมเอง



เกิดมาจนอายุปูนนี้  ผ่านแม่มมาหมดเกือบจะทุกอย่างแล้ว  แต่ไอ้ที่ยังไม่เคยลองจริง ๆ  เท่าที่นึกออกในตอนนี้ล่ะก็  มันก็มีแต่เรื่องนี้นี่แหละ...


เพิ่งคิดได้  ว่ามีหลายอย่างที่เคยอยากทำมาก....อยากฉิบหาย  แต่เพราะไม่มีโอกาส...หรือด้วยความที่กูป๊อดเอง  มาตอนนี้ผมไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่หว่า  ก็ชายได้ชายคือยอดชาย....กูยังผ่านแม่มมาแล้วเลย....นับประสาอะไรกับ...






ถ่ายรูปแอ๊บแบ๊ว....แง๊วงิ....จิ๊บิ๊....






ก็ห่าอะไรทำนองนี้นี่แหละ!!!!  ศัพท์วัยรุ่นสมัยนี้  ผมมันก็จำมาจากลูก  ก็อย่างที่บอกไปเมื่อตอนที่แล้ว  วัยสี่สิบคือการเริ่มต้น  ผมเหมือนกับไปเป็นเด็กหนุ่มในช่วงค้นหาตัวเองอีกครั้ง  กดถ่ายเองรวดเดียวโดยไม่มองประมาณห้ารูปได้  เสร็จแล้วถึงจะกดดูจากคลังภาพทีเดียวเลย  เอ่อ....เห็นภาพตัวเองทำแก้มป่องพองลมแล้วมัน......






ห่า.....อุบาทว์ชิบ  แก่แล้วไม่เจียมบอดี้นะมึง....!!!! 



ตั้งท่าจะกดทิ้ง  แต่ไอ้ห่าที่คิดว่าหลับเป็นตายไปแล้ว  แอบฉวยมันไปจากมือผมตอนเผลอ....



“น่ารักดีนี่หมี....พี่นี่แม่งโครตเหมือนเด็กเลย”
“ตรงไหนวะ...แก่จะตายห่าแล้วกูอ่ะ  สี่สิบกว่าแล้วนะเฮ้ย”
“สี่สิบต้น ๆ ต่างหาก  แล้วถ้าเทียบกับคนอายุเท่าพี่....อย่างพวกอา ๆ น้า ๆของผมแล้วอ่ะนะ....พี่เหมือนคนอายุสามสิบต้น ๆ ด้วยซ้ำ”

ปากหวานนะ....แต่ทำใจเชื่อยาก...หรืออาจเพราะผมไม่ชินกับเส้นริ้วรอยจาง ๆ ที่เพิ่งจะมามีเมื่อไม่กี่ปีมานี่  ถึงมันจะมาช้ากว่าคนอื่น  แต่มันก็ใหม่เกินไปสำหรับผมที่จะยอมรับมันนี่นะ

“พี่กับน้องเคี้ยงเดินมาคู่กันนะ  คนเค้าไม่คิดว่าเป็นพ่อกับลูกหรอก  เขาคิดว่าพี่น้อง....ไม่ก็เพื่อนกัน”
“ห่า!!!!.....ว่าลูกกูหน้าแก่เหรอวะ”
“ผมไม่ได้พูดนา....พี่พูดเองนา”


ไอ้เด็กเวรกดผมให้ลงไปอยู่ใต้ร่างของมัน  คนหนุ่มแมร่งแรงเยอะ  ตอนนี้มันไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วแหละ  ผมแก่แล้วก็อ่อนแอลง  ส่วนมันแข็งแกร่งขึ้น  จากไอ้ขี้ก้าง  ตัวผอมสูงชะรูด  หน้าตาละอ่อน  กลายเป็นคนที่มีกล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบ  หน้าตาดูเข้มขึ้น  เพราะริ้วรอยบาดแผลจากการตีกัน  ที่มันสั่งสมมาหลายปี  หนวดเคราของมันไม่ได้ทำให้มันดูโทรม  แต่ทำให้มันดูหล่อฉิบหายจนสาวหลง....


“คนแก่กี่คนกันที่หุ่นดีอย่างพี่  ผมชอบกล้ามนมของพี่จัง....มันใหญ่โครต ๆ เลย  ขยำทีเต็มไม้เต็มมือดีแท้”  มันงับนมผมเล่นอย่างมันเขี้ยว  ทำเอาผมจั๊กกะเดียม...ลิ้นมันชำนาญโครต  เวลาเล่นกับหัวนมชาวบ้าน  เสียวซี๊ดเลยกู
“ผมดีใจนะ....ที่พี่ง้อผม.....นึกว่าจะไม่มีทางซะแล้วสิ....บางครั้งผมแม่งก็หลงตัวเอง  คิดว่าตัวเองสำคัญสำหรับพี่  ก็เลยเล่นอะไรบ้า ๆ”
“มึงก็ไม่ได้สำคัญกับกูจริง ๆนี่หว่า”
“ถึงพี่ไม่ง้อผม  ผมก็ต้องง้อพี่อยู่ดีนั่นแหละ”
“ห่า....ฟังกูบ้างมั้ยเนี่ย....ง้อทำไม.....กูไม่ได้โกรธ....กูเฉย ๆ”


รู้งี้ไม่ง้อให้เสียฟอร์มก็ดี....กะจะเล่นตัว  แต่เก่งสู้มันไม่ได้  ยอมรับว่าเจ็บปวดนิดหน่อย  ตอนที่มันเย็นชาใส่


“แล้วผู้หญิงของมึงล่ะ  มึงจะอธิบายกับเค้าว่าไง”
“ผู้หญิงอะไร”
“แฟนมึงไงวะ...เค้ากลับมาคืนดีกับมึงนะ....มึงจะทำไงต่อล่ะ”
“นั่นมันน้องสาวของพี่เขยต่างหาก.....พี่เขยก็ผัวของพี่สาวผมที่เปิดร้านเสื้อไง....เค้าจะเปิดร้านบ้างก็เลยมาขอคำแนะนำ”
“เหี้ย!!!! ไอ้เซฟแมร่งตอแหลงั้นสิ”
“ไปว่ามันก็ไม่ได้หรอก....มันอาจจะเป็นคนปากเปราะ....แต่มันก็ไม่ใช่คนตอแหลหรอกน่า....ทำไมน่ะเรอะ...ก็เพราะมันเล่าให้พี่ฟัง....ตามที่ผมเล่าให้มันฟังเป๊ะ ๆ เลยน่ะสิ”



ห่า!!!!!!!  กูถูกไอ้เหี้ยนี่หลอกเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ววะแม่ม.....เรื่องเหี้ย ๆ นี่ขยันครีเอทจริงวุ้ย  มาเหนือเมฆทุกครั้ง  แล้วมันก็เสือกได้ผลกับหมีแก่โง่ ๆอย่างผมทุกครั้ง


“ผมแค่อยากรู้....ว่าพี่รู้สึกอะไรกับผมซักนิดบ้างมั้ย  ผมอยากรู้ว่าสิ่งที่ผมทำลงไปทุกๆวันเนี่ย.....มันได้ผลบ้างรึเปล่า.....แต่มันก็เกินคาดกว่าที่ผมคิดเอาไว้เยอะเลย  ยังไงซะ  ถึงพี่ไม่รู้สึกอะไร  ผมก็ไม่ยอมหยุดอยู่ดีนั่นแหละ”


มันกำลังจะเริ่มยกที่สาม  ตั้งแต่ความเดิมตอนที่แล้ว  ที่ชวนมันขึ้นไปคุยบนห้อง  เราได้คุยกันซะที่ไหนล่ะ  อย่างน้อยก็ไม่ได้ใช้ปากคุยละกัน  มันเล่นซะผมหมอบราบ  ลีลามันเหลือร้าย  รู้ตัวอีกทีก็ติดใจรสชาติพิลึกของมันไปซะแล้ว....




โดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ!!!!!




เพิ่งรู้ว่าขาดมันไม่ได้....ทั้งที่ผมไม่ได้คิดอะไรกับมันเนี่ยนะ.....แต่มาถึงขนาดนี้ผมว่าผมคงคิดกับมันหน่อย ๆ แล้วล่ะ



ยกที่สามจบลงด้วยความเหนื่อย  พลังชีพลดถอยจนเหลือขีดแดง....แหะๆ ผมเองก็โตมากับยุคเกมส์เพลย์น่า....ไหนจะเกมส์บอยอีก....แต่พวกออนไลน์ขอบาย  ปล่อยหลานม้งไปละกัน....ลุงมันแก่แล้ว


เสียงเอะอะจากด้านล่าง  ทำให้ผมกับมันรีบแต่งตัวเพื่อลงไปดู  เสียงของไอ้หลานรักแหกปากโวยวายอะไรสักอย่าง  ผมได้ยินแต่ว่า....เข้าไม่ได้นะ....กับ....หลบไปนะยะไอ้เด็กเหลือขอ....


ไอ้ดินแม่มไม่ยอมใส่เสื้อ  แต่ช่างแม่ม  เพราะตอนนี้ห่วงหลานมากกว่า  นี่กูอึ๊บกันจนถึงเย็นเลยใช่มั้ย  ก็นี่มันเวลาปกติที่คุณหลานกลับมาบ้านแล้วนี่นะ....ผมลงมาก็เจอไอ้เด็กดอยยืนหน้ามุ่ย  มันบุ้ยปากให้ผมมองไปข้างหลังมัน....


“มีอะไรวะม้ง....ใครมาอีกล่ะทีนี้”
“ลุง....ป้าคนนี้เค้าจะเข้ามาบ้านเราให้ได้เลยอ่ะ....ลุงรู้จักมั้ย  ท่าทางไม่น่าไว้ใจ....อย่างกับพวกสิบแปดมงคุด....”  ผมว่าหลานไม่ได้ตั้งใจจะให้ฮา....แต่มันน่าจะรีบพูดจนลิ้นพันกันมากกว่า....


“ใครเป็นป้ายะไอ้เด็กนรก....แล้วนี่มันก็บ้านของชั้น...ทำไมชั้นจะเข้ามาเหยียบไม่ได้  แกนั่นแหละเป็นใคร  กลับไปหาแม่แกไป๊....ชิ่ว ๆ”


ญาติฝ่ายไหนของกูอีกล่ะ  ตลอดชีวิตของผม  สายเลือดในตระกูลสินมั่งคั่งที่รู้จักก็มีแต่แม่....ซึ่งตายห่าไปนานแล้ว  ผมเองมันก็ลูกคนเดียวซะด้วยสิ  ไม่มีพี่น้อง....หรือจะมีก็คงลูกของพี่ ๆ น้องๆของพ่อนั่นแหละ  พ่อเองก็ชิงตายก่อนที่ผมจะเกิดอีก  พวกอา ๆ ป้า ๆหรือพวกลุง ๆ ก็ใช่ว่าจะมาดูดำดูดีเราสองคนแม่ลูกซะเมื่อไหร่  แล้วบ้านหลังนี้  มันก็เป็นบ้านที่แม่ยกให้ผมเป็นของขวัญแต่งงานหรอก







ฮะ...เฮ้ย!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“กลับมาแล้วป๊าขา.....วันนี้คุณเคนโด้เจ้าของบริษัทเค้าลงมาทักทายลูกจ้างต๊อกต๋อยด้วยอ่ะ  เคี้ยงว่า....เคี้ยงเจอเหยื่อรายใหม่ให้สูบละ.....”


ไอ้หนวดที่เดินหน้าระรื่น  แหกปากลั่นบ้านโดยไม่สนใจบรรยากาศที่ตึงเครียดเลยแม้แต่น้อย  มันโยนกระเป๋าสะพายลงบนโต๊ะรับแขก  โดยไม่ได้สังเกตแขกผู้มาเยือนเลยด้วยซ้ำ  จนกระทั่งมันหายเข้าไปในครัว  แล้วกลับออกมาพร้อมแก้วโค้กเย็นซ่าส์!!นั่นแหละ  มันถึงจะรู้สึก!!!!



“เนี่ย....สิ้นเดือนเนี้ยะอ่ะ  แผนกหนูต้องปิดงบไปนำเสนอคุณเคนด้วย....เขินอ่ะ....เหมือนเค้าจะชอบหนูนะ....ว๊ายยยยตาเถร.....มีแขกก็ไม่บอกสวัสดีค่ะ”  มันยกมือไหว้แขก  ก่อนจะกวาดตามองทุกคนอย่างงง ๆ  ก็น่างงอยู่หรอก  ไอ้เหี้ยดินก็นั่งหน้าตูด  หลานม้งก็นั่งหงอตัวลีบ  จะมีก็แต่อะไรเอ่ย?ไม่เข้าพวก  แม่แขกไม่ได้รับเชิญ  ที่วางมาดอย่างกับเจ้าแม่นางพญาในหนังจีน


“อีตุ๊ดนี่ใครอีกล่ะยุทธ....เมียใหม่เธอเหรอ”
เธอมองไอ้หนวดอย่างหยามเหยียด  นั่งไขว้ขา...หลังตรง....หน้าเชิด  ไม่ยอมถอดแว่นกันแดดด้วยซ้ำ  รายนั้นก็โกรธสิ  อย่าลืมว่าลูกผมปากตลาดแค่ไหน  ยังไม่ทันจะเอ่ยห้าม  มันก็แผดเสียงลั่นแล้ว
“เมียห่าอะไรล่ะยะ....ลูกสาวย่ะ....ชั้นเรียกป๊าขา ๆ ตั้งหลายครั้งน่ะ  หล่อนหูตึงเหรอ....หรือเคยเป็นเด็กป๋าจนเคยตัวฮึ?  แต่ดูจากสารรูปแล้ว  วัยอย่างหล่อนน่าจะซื้อผู้ชายกินมากกว่าละมั้ง....”

ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิด  ผมจึงต้องรีบห้ามทัพ  โดยการแนะนำทั้งคู่ให้รู้จักกัน  แหงล่ะ....กาลเวลามันเปลี่ยน  คนมันก็ย่อมเปลี่ยน  แต่จะดีขึ้นหรือแย่ลงอันนี้ไม่ขอพูด  เรียกได้ว่าทั้งคู่ต่างก็จำกันไม่ได้ก็แล้วกัน


ก็ในรูปที่ผมเคยให้น้องเคี้ยงดู....เธอไม่ได้ดูเหมือนตอนนี้เลยนี่นะ....ออกจะเป็นเด็กสาวญี่ปุ่นคิกขุ  ถักผมเปีย  ปล่อยหน้าม้าบาง ๆ ไม่ได้กัดสีผมซะแดงทั้งกะบาลแบบนี้  แถมยังแต่งหน้าจัดกว่าสมัยก่อนอีก  หุ่นก็อวบขึ้นกว่าเดิมเยอะ  แต่ก็สวยอยู่ดีนั่นแหละน่า!!!


“เอ่อ...เคี้ยง....แสนดี”  แสนดี....ชื่อของเธอ  กว่าผมจะรู้ว่าเธอไม่ได้แสนดีเหมือนชื่อ ผมก็ถลำลึกไปไกลเสียแล้วในตอนนั้น
“แซนดี้ย่ะ  ชั้นเลิกใช้ชื่อเห่ย ๆ นั่นไปนานนมแล้ว”
“เคี้ยง.....ผู้หญิงคนนี้คือแม่ของหนูนะลูก”


ปฏิกิริยาตอบสนองเงียบกริบจนน่าใจหาย  ได้ยินเสียงถอนใจของไอ้ดิน  กับเสียงตดของหลานรัก...หรือไม่ใช่วะ.....เสียงตดน่ะ....ของไอ้ดินรึเปล่า?











“อ่ะจริงดิ”
“นี่ชั้นมีลูกเป็นตุ๊ดเหรอเนี่ย....แล้วลูกชั้นชื่อเคี้ยงด้วยงั้นเรอะ....ไม่ยักกะจำได้ว่าตั้งชื่อนี้นี่นา”


กว่าพวกเธอจะพูดออกมา  เล่นเอาผมลุ้นจนหัวใจจะหยุดเต้น....






ขอชีวิตสงบ ๆ ให้กูบ้างได้มั้ย.....พระเจ้า...!!!!


To be con


มาม่า....ไม่ใช่.....ดราม่า
แต่
มาม่า  =  Mama(แม่)

5555+
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 18-11-2012 08:40:40
อ้าว แม่เคี้ยงมาซะงั้น
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 18-11-2012 08:46:36
มาม่าจริงๆ ด้วย 555
มาม่ามามาม่า --> คุณแม่มาสร้างดราม่า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 18-11-2012 08:57:13
ไอพี่ดินเซ็ง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 18-11-2012 09:21:57
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เราโดนต้มเป็นมาม่าซะเองแบ้ว(วิบัตินิดหน่อยอย่าได้ถือสา)
 :o8:
ตอนแรกคิดว่าอิพี่ดินจะเฮี้ยนจัด
จนคุณพี่แจกมาม่าให้น้องกักเก็บไว้กินตอนหน้าหนาว
ที่ไหนได้ไปๆมาๆอิแม่น้องเคี้ยงโผล่มาซะงั้น
พ่อหมีนี่มาดวงนารีโคจรอะไรตอนมีผัวแล้ววะคะ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 18-11-2012 09:32:53
ค่ะ.....ได้อีกค่ะได้อีก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 18-11-2012 09:43:03
เม้นท์ไม่ออก สมองโล่งมาก....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 18-11-2012 10:32:24
กร๊ากกกก ว๊าย อร๊าย !!! แม่เคี้ยงโผล่มาได้เปรี้ยวแซ่บมาก รู้เลยว่าสำเนานางกับเคี้ยงถูกต้องจริงๆ
ลักษณะนิสัยของเธอๆ น่าจะถอดกันมาได้ใกล้เคียงมาก โดยเฉพาะไอ้ลักษณะเชิ่ดๆ เริ่ดๆ เนี่ย
แสนดี...แซนดี้ อุคิกๆๆๆ นี่ชั้นมีลูกเป็นตุ๊ดเหรอเนี่ย << ตอนเธอพูดประโยคนี้แลดูเธอไม่ได้ตกใจซักกะติ๊ด
อ่านแล้วมีความรู้สึกว่า ชีเสแสร้งว่ะ ฮา เคี้ยงเองก็รีแอคชั่นตอบกลับได้ฮามาก
>> อ่ะจริงดิ เท่าเนี๊ยะอ่ะนะ !!??
นั่นแม่นะเฮ้ย ประหลาดใจน้อยไปป่ะเคี้ยงเอ้ย กร๊าก ไม่ไหว ฮา อ่ะ ฮา

ไอ้พี่ดินมาเหนือเมฆอีกแล้ว ยังดีนะยังดี นึกว่าจะปันใจจากเฮียของฉัน เชอะ!
คราวหน้าอย่ามีอย่างนี้อีกนะเฮ้ย เข้าใจ๋ !!
แต่...มีก็ดีนิดๆ แฮะ แหม ก็เฮียเล่นหึงน่ารักซะ มีเชื้อเชิญ ชวนชิมก่อนด้วย
อร๊างงงงง ฟินค่ะ วาดภาพเห็นหมียั่วแล้วน้ำลายจะไหล // ปาดๆๆ ทิชชู่ ซับๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 19-11-2012 21:31:36
พี่หมีพึ่งเคลียร์เสร็จ
ปัญหาตามมาอีกล่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 19-11-2012 22:07:48
แม่ของแซนดี้
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 20-11-2012 20:57:41
โอ๊ะโอ รู้สึกว่าคนมาใหม่นี่แรงมาแต่ไกลเลยนะ
ตอนนี้ไม่แปลกใจแล้วล่ะว่าเคี้ยงได้เชื้อมาจากใคร -.,-
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 23-11-2012 12:12:41
โอ๊ย พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรกงานนี้
เหมือนโดน 2 เด้ง หมีเพิ่งจะดีกับดิน ปรากฏเมียตัวจริงโผล่
งานช้างแล้ว ดินเอ๋ย อุตสาห์ลุ้นแทบแย่
แล้วหมีจะทำไงต่อไปอ่ะเนี่ย รออ่านนะฮะ ได้โปรดมาเร็วๆ
มาม่ามา แล้วจะดราม่าป่ะ ม่ายยยยยยน้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 25-11-2012 18:04:30
กลับมาได้หรอเปล่า........ รออยุ่นา..... :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 9 : มาม่า [18/11/12]
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 26-11-2012 07:28:00
5555   อิเคี้ยง!!อึ้งคะ!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 28-11-2012 23:48:30
ตอนที่ 10  กลับมาทำไม...ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว






ผลั้วะ!!!!

บ้าชิบ....ผ่านมาก็ตั้งยี่สิบกว่าปีแล้ว  แต่แม่คนนี้ไม่เคยเปลี่ยนเลยจริง ๆ ให้ตาย





ต่อให้หน้าไปไกลจนจำแทบไม่ได้แค่ไหน  แต่นิสัยเสีย ๆ กับหมัดหนัก ๆ ยังคงเหมือนเมื่อครั้งยังสาวทุกกระเบียด  เผลอ ๆ มากกว่าเดิมด้วยซ้ำไป!!!!

“ปล่อยนะยุทธ  เธอไม่มีสิทธิ์มาแตะเนื้อต้องตัวชั้น”

อยากแตะตายแหละแม่คุณ!!!....หลังจากที่เธอปรากฏตัวขึ้นโดยที่ไม่มีใครคาดคิด  เธอก็จากไปเงียบ ๆ แล้วก็กลับมาใหม่อีกครั้งตั้งแต่ไก่โห่  ผมก็แค่จะดึงตัวเธอไปคุย  ตามประสาอดีตชายโฉด(ที่ไม่เคยทำร้ายผู้หญิง)  อยากถามเธอว่ากลับมาทำไม....กลับมาคราวนี้...เธอคิดจะทำอะไรกันแน่....คนอย่างเธอมักมีอะไรที่คาดไม่ถึง  และนั่นก็ต้องไม่ใช่เรื่องดี  เธอคงไม่ได้จู่ ๆ ก็เกิดจะสำนึกในความเป็นแม่ขึ้นมา  หลังจากหายหัวไปยี่สิบกว่าปีหรอกน่ะ!!!






ผลที่ได้คือหมัดหนัก ๆ ฟาดเข้าเต็มเบ้าตา....

“เอาเถอะ....ชั้นเองก็ไม่ได้คาดคิดเอาไว้เสียด้วย  ว่าจะมาเจอลูกชายของชั้นในสภาพวิปริตผิดเพศแบบนี้  ไม่อยากจะมองโลกในแง่ร้าย  แต่เธอเลี้ยงมันให้เป็นแบบนี้  เพื่อแก้แค้นชั้นใช่มั้ย”


ให้ตายเถอะครับ....ผมน่ะไม่เค้ยยย.....ไม่เคยที่จะลงไม้ลงมือกับผู้หญิง  แค่คิดก็ละอายแล้ว  แต่ถ้าจะมีข้อยกเว้นก็เธอนี่แหละ  หอบเงินไป  แล้วทิ้งไอ้ตัวเล็กเอาไว้ให้ผมเลี้ยง  ตกระกำลำบากแค่ไหน   อีแม่มันก็ไม่เคยย้อนกลับมาดู  คิดแล้วหมีน้ำตาจะไหล  แล้วยังจะเสือก...พูดอะไรเอี้ย ๆ แบบนี้ออกมาอีก....


“จะเป็นตุ๊ดเป็นแต๋วก็ช่างประไร...แต่เป็นแล้วสวยไม่เสร็จแบบนี้....บอกตรง ๆ ว่าชั้นรับไม่ได้  เพราะฉะนั้น  นับจากวันนี้เป็นต้นไป  ลูกของชั้น....ชั้นเลี้ยงเอง....พอกันทีกับพ่อจน ๆ บ้านสลัมเน่า ๆ แล้วก็ไอ้เด็กเหลือขอที่แม่สำส่อนของมันเอามาทิ้งเอาไว้....หึ....เมียใหม่เถื่อน ๆ ของเธอก็ด้วย....อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะยะ  ความสัมพันธ์ของเธอกับไอ้เด็กนั่น....ก็เธอมันเป็นพ่อที่เบี่ยงเบนแบบนี้ไง  ลูกมันถึงได้.....ไฮ๊.....ฮันหนีของหม่ามี๊.....ตื่นแล้วเหรอคะ  วันนี้หม่ามี๊ขับไปส่งนะคะคุณลูก”


ให้ตายเถอะนังจิ้งจอกพิษ  ตะกี้ยังแว้งกัดกูอยู่เลย  ตอนนี้ปั้นหน้าเป็นนางฟ้าได้รวดเร็วเหลือเชื่อ  ยี่สิบปีผ่านไป  แม่แซนดี้หน้าแก่แซงโค้งผมไปหลายโค้ง  ถึงหน้าจะเรียบตึง  ไร้ร่องรอย  แต่ดูก็รู้ว่าผ่านมีดหมอมา  แต่จะว่าไปเธอก็ดูเซ็กซี่แบบผู้ใหญ่ดีเหมือนกัน...อย่างกับพี่ต่าย เพ็ญพักตร์...พี่ตุ๊ก ดวงตา....หรืออินเตอร์หน่อยก็ อากินะ นาคาโมริ...แจ่มมมม


ใช่เวลาหื่นมั้ยหมี....ถ้ามองข้ามสองเต้าอวบ ๆ นั่นไป  เธอมันก็ปิศาจในคราบสาวน้อยดีดีนี่เอง  ถ้าเทียบกับกานดาแล้ว  รายนั้นน่ะนางฟ้าชัด ๆ  เธอมันจอมปั่นหัว  ยั่วกิเลสชายแก่  ตัวจุดชนวนก่อให้เกิดสงครามชาวแก๊งค์  แล้วตอนนี้เธอก็หงำเหงือก...ที่น่าตกใจไปกว่านั้น  คือเธอรู้เรื่องผมกับไอ้ดินด้วย  จะอะไรเสียอีกล่ะ  ก็ไอ้ที่หายตัวไปสามสี่วัน  แล้วโผล่กลับมาใหม่แบบมีแผนแบบนี้  เธอแอบไปสืบเรื่องของผมมาชัวร์....



ยังดี....ที่เธอทึกทักเอาเองว่าผมเป็นผัว....แต่อันที่จริง....บ้าน่ะ!!!!....ไม่มีผัวเมียอะไรทั้งนั้น  คบกันรึก็เปล่า  แค่ขึ้นเตียงแล้วโดน....xxx.....ผมไม่ใช่เมียมันเว้ยเฮ้ย  เธอจะใช้เป็นข้ออ้างแบล็คเมล์เพื่อแย่งลูกไปจากผมเหรอ  ตลกเหอะ  ไอ้หนวดมันรู้เรื่องนี้ตั้งนานแล้ว...



ไอ้หนวดเมาขี้ตาอยู่ครู่ใหญ่ ๆ ก่อนที่จะอ้าปากหาว...โดยทำท่าปิดปากแบบผู้ดีมีสกุล  มันก็คงยังเคืองแม่มันอยู่นั่นแหละ  ทิ้งมันไปซะตั้งนานนม  แล้วพอกลับมาก็ฉะกันแบบเบา ๆอีกต่างหาก  มันมองลงมาอย่างเหยียด ๆ พร้อมกับยุรยาตรลงมาอย่างกับหงส์  ซึ่งขัดกับใบหน้ายามตื่นนอนของมันอย่างสุดโต่ง  แต่พอมันลงมาแล้วมองออกไปนอกบ้านเท่านั้นแหละ  แม่มกรี๊ดเป็นบ้าเป็นหลัง  กรีดร้องเหมือนคนเสียสติ  เหมือนอีม้าลาย...ม้าหรอย*  นักร้องฝรั่งห่าอะไรนั่นที่มันชอบเปิดฟังบ่อย ๆ  แล้วพยายามจะร้องตามอย่างนั้นเลยทีเดียว


“แม่.....เจ้า.....โว๊ยยยย.....เมอ.....ซิ.....เดซ......เบนซ์คร๊าบบบบบพี่น้องงงงงงง.....แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”


ผู้หญิงคนนั้นยิ้มออกมาอย่างพึงใจ  ก่อนจะปรายตามองผม  แล้วขยิบตาให้  ทำท่าทางเหมือนกำลังเป็นต่อ  ไอ้หนวดโผเข้าซบอกแม่มัน  ราวกับว่าชาตินี้ไม่เคยโกรธเคืองกันมาก่อน  ไม่เคยน้อยอกน้อยใจ  ไม่เคยประชดประชันถึงความเห็นแก่ตัวของแม่  ให้พ่อมันฟังบ่อย ๆ....เอ่อ....หายโกรธกันเร็วไปมั้ยครับ....ไอ้ลูกรัก


“แม่รู้ว่าแม่เป็นแม่ที่แย่  รู้ว่าหนูต้องตกระกำลำบาก  แต่แม่มีเหตุผลนะลูก  ถ้าหนูพร้อมจะรับฟัง  แม่ก็ยินดีจะเล่าให้ฟังทุกเมื่อ  แต่ตอนนี้  แม่แค่อยากชดเชยในสิ่งที่ผ่านมาแค่นั้นเอง  ให้แม่ได้ทำหน้าที่ของแม่นะลูกนะ....ต่อให้หนูจะผลักไสแม่  แม่ก็จะไม่ทิ้งหนูไปไหนอีกแล้ว”


โห....ซึ้งว่ะครับ....อีแซนดี้....มึงมันเหี้ยจริง ๆ ผมกัดฟันข่มความแค้นเอาไว้  ตอนที่มันโผกอดกับลูก  หน้าของมันเหมือนนางอิจฉาในละครไม่มีผิด  ซึ่งตอนนี้มันกำลังเยาะเย้ยผมแบบไม่มีเสียง


“ผิวพรรณของหนูดูไม่เปล่งปลั่งเลย....แม่เตรียมวิตามินบำรุงเอาไว้  อยู่ในรถแน่ะจ้ะ  ไปอาบน้ำแต่งตัวไป  แม่จะพาไปหาอะไรกินก่อนไปทำงานนะคะคนดี”
“ค่ะเสด็จแม่ขา”


ไอ้หนวดดูเฟรชขึ้นทันตาเห็น  หลังจากเห็นรถที่แม่มันขับมา  เฮอะ....ไอ้พวกวัตถุนิยม  ไอ้หน้าเงิน  ใช่ซี๊  อยู่กับพ่อมันลำบากนิ  อยากได้อะไรไม่เคยได้....แถมยังต้องหาเลี้ยงตัวเป็นเกลียว  เออ....กูมันภาระ....ตัวปัญหา


“เธอเลี้ยงลูกยังไงยุทธ....หนูเคี้ยงของชั้นดูไม่เต็มบาทนะยะ”
“เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดเรื่องนี้...เรื่องเลี้ยงลูก  เราเลี้ยงของเราจนโตมาได้ก็แล้วกัน  กลับไปที่ของเธอซะเถอะ”
“กลับแน่ย่ะ....แต่ถ้าชั้นจะกลับ  ลูกต้องไปกับชั้น  ลูกชั้นต้องสวย....ต้องสุขสบาย  ชั้นจะพามันไปทำนมโมหน้า  แล้วหาผัวรวย ๆ ชั้นรู้จักคนเยอะแยะ  นักธุรกิจต่างประเทศ  ซึ่งมันคนละสังคมกับเธอ...”
“ก็ไอ้สังคมแบบนี้ไม่ใช่เหรอ  ที่ดอกฟ้าอย่างเธอยอมลดตัวลงมาสมสู่ด้วย”
“หึหึหึหึหึ.....”



เธอหัวเราะอย่างมีเลศนัย  ให้ตายสิ  ไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย  เหมือนกำลังจะเกิดเรื่องร้าย ๆ ขึ้นอย่างนั้นแหละ
.
.
.
.
.
.
“หมีทำไรอ่ะ”
“ไม่เห็นเหรอ....กูนั่งทอดหุ่ยอยู่”


ผมหันไปตอบมันเสียงเขียว  ก่อนจะเสมองไปยังคลองเน่า ๆ หลังบ้าน  ไม่ได้น่ามองนักหรอก  อันที่จริงผมกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ต่างหาก


“นั่งด้วยคนนะหมี”
“ถ้ากูบอกว่าไม่....แล้วมึงเคยเชื่อกูด้วย?”
“หึหึ....ก็ไม่ไง....เศร้าเหรอจ๊ะเมียจ๋า”
“สัด!!!”


ผมหันไปตวาดมัน  ก่อนจะปัดมือปลาไหลที่เลื้อยลงต่ำของมัน  ตอนนี้อะไรไม่ดี  ไม่ดีเอามาก ๆ จนอาจจะจับคนแถวนี้ทุ่มลงคลองได้ไอ้เข้แดกได้ง่าย ๆ


“อยากอยู่คนเดียวเหรอ”
“เออ”
“ให้ผมไปก่อนดีมั้ยล่ะ”
“ไม่ต้องล่ะไอ้สัด....นั่งอยู่กับกูนี่แหละ...แต่ช่วยนั่งนิ่ง ๆ แล้วก็เงียบ ๆ ด้วย  อย่าสร้างความรำคาญเข้าใจ๋”


ผมไม่ได้หันไปมองหน้ามัน  แต่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอนิด ๆ  สักพักมือของมันก็โอบคอผม  ก่อนจะซบหัวแข็ง ๆ ของมันลงมาบนบ่าของผม  ให้ตายสิ  ตอนนี้กูน่ะ  ต้องการคนกอดปลอบใจ....ต้องการไหล่ให้ซบ....ไม่ใช่ให้เด็กอย่างมึงมาซบกู....มาอ้อนกู....


“น้องเคี้ยงโตแล้ว....”
“อือ”
“โตพอที่จะตัดสินใจอะไรเองได้....แล้วผมก็เชื่อว่าน้องไม่มีวันทิ้งพี่....เพราะน้องไม่เคยทิ้งพี่”
“กูรู้.....แต่กูกลัว....ผู้หญิงคนนั้นน่ากลัว”
“ลูกพี่ก็น่ากลัวพอ ๆ กันแหละ”
“กวนตีน!!!!”


คราวนี้มันเป็นฝ่ายดึงผมไปกอดเอาไว้บ้าง  อ้อมกอดของมันแข็ง  แล้วก็ไม่อุ่นเลย  คงเพราะผมตัวใหญ่กว่ามัน  หนากว่าที่มันจะทนุถนอมไหว  ผมมันหมีแก่  ไม่ใช่สาวน้อยหุ่นผอมบาง  แต่หัวใจผมอุ่นนะ  ถึงจะเป็นคนเหี้ย ๆ อย่างมันก็เถอะ  แต่ตอนนี้น่ะ....ผมโครตจะดีใจเลย  ที่ยังมีใครสักคนที่ยืนอยู่ข้างผม


“พี่ดินกับลุงทำไรกันแว๊.....อย่างกะคู่เกย์แน่ะแม่เจ้าโว้ยยยย”


ชิบหาย....ไอ้หลานเปรต  ใช่สิ....กูลืมไปเลย....ว่านี่มันเวลากลับบ้านของมึง


“อย่ามองนะม้ง....ตัวอย่างที่ไม่ดี”  ไอ้เด็กหน้าหล่อก็เจ๋อยืนดูอยู่กับเค้าด้วยเรอะ  ไอ้เด็กบ้านรวยเอามือปิดตาไอ้หลาน  ก่อนที่ไอ้หลานจะดึงออก  แล้ววิ่งแหกปากลั่นบ้านไปทั่วอย่างคึกคะนองไปตามฮอร์โมน....


“ลุงหมูเป็นเก้ง....ลุงหมูเป็นเก้ง....บ้านเรามีแต่เก้ง....ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”
“เอ่อ...พี่ชาย...กับคุณลุง...จะทำไรก็ระวังหน่อยจิ....ม้งน่ะเป็นผ้าขาวนะครับผม  จะให้มาจดจำสิ่งที่ไม่ประเทืองสมองแบบนี้  ผมล่ะเป็นห่วงอนาคตเด็กในคอนโทรลของผมจริง ๆ”


ไอ้เด็กหล่อสั่งสอนผมเสร็จ  มันก็เดินกลับเข้าไปในบ้าน  พร้อมกับเสียงถอนหายใจอย่างเพลีย ๆ......




ไอ้เหี้ยแม่ม....ชีวิตกูแม่มตกต่ำอีกแล้ว  คนบ้านนี้มันเป็นอะไรกันไปหมด  กลายเป็นพวกบูชาเงิน  เลือกคบคนรวย  แล้วให้ไอ้ลูกผู้ดีรุ่นขนตูด  มายืนเท้าสะเอวด่าผมฉอด ๆ  คนรวยแม่งเหี้ย....ไอ้หนวดสินะ....ตัวดี....แต่จะไปโทษใครได้  นอกจากแม่มัน  ของแบบนี้มันถ่ายทอดกันทางสายเลือด  แล้วอีห่าลากนั่นก็...โว๊ยยยย....กูไม่เคยด่าผู้หญิงมาก่อนเลยนะ  ตอนนี้กูกลายเป็นหมีเหี้ย ๆ ที่เหี้ยตามพวกมันไปแล้วสินะ  แล้วไอ้ห่านี่ก็อีกตัว  ชอบทำอะไรประเจิดประเจ้อซะจริง


“ท่าจะไม่ดีแฮะ....ผมว่าผมกลับก่อนดีกว่า”
“หยุดเลยนะมึง”
“ทำไมอ่ะหมี”
“พากูออกไปจากบ้านหลังนี้ด่วน.....กูไม่ไหวแล้วดิน  จะพาไปห่าเหวที่ไหน  ตอนนี้กูยอมไปกับมึงทุกที่.....ไปสิวะ  ยืนหน้าเหี้ยอยู่ทำไม  ว้อนท์ตีนเรอะ!!!”





บางครั้งผมก็เป็นอะไรที่....ศัพท์ลูกเคี้ยงเค้าเรียกว่าเหวี่ยง...ว่าวีนใช่ไหม








เออ....ตอนนี้กูกำลังวีนสุดตรีนเลยล่ะวะพี่น้อง!!!!!
.
.
.
.
To be con

มาต่อกันให้หายคิดถึง  มาม่ายัง...เหมือนจะยัง  มีแต่อาการสบถแบบหญิงวัยหมดประจำเดือนของพ่อหมี  ตอนหน้ามันจะมาม่ามั้ย  คนแต่งไม่รู้  เพราะหลายครั้งที่ตั้งใจมาม่า...กลายเป็นตลกโปกฮาเสียทุกทีไป  แต่ครั้งใดที่เรื่อย ๆ มาเรียง  กลับบีบหัวใจคนอ่านโดยไม่รู้ตัว  ภาษาชาวบ้านเรียกมือไม่ถึงขั้นนั่นเอง 5555+  ไม่ได้ถ่อมตัว  แต่กำลังด่าตัวเองอยู่นะ  อิอิ


เจอกันตอนหน้า  ให้คุณแม่แผลงฤทธิ์หนัก ๆ ส่งท้ายซีรีย์หมี  แล้วเจอกันจุ๊บ ๆ


...........................
*ม้าลายม้าหรอยที่คุณหมีกล่าวถึง  คือมารายห์ แครี่  นักร้องเสียงห้าออคเทฟ(แต่บางคนบอกเจ็ด  กูก็งง)  ลองไปหาเพลง Bliss ของเธอมาฟังดู  แล้วจะรู้ว่าความทรมานมีจริง(แต่เราชอบนะ...สะใจดี)


หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 29-11-2012 06:47:37
หึหึหึ..... :haun5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 29-11-2012 08:38:59
ดินพาหมีหนีไปเลยยยยย :z13:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 29-11-2012 10:22:16
555555 จะสงสารก็สงสาร จะขำก็ขำพ่อหมี

อยากอ่านม้งกับน้องสินเชื่อแล้วอ่า เห็นเคยบอกว่าตอนนี้สินเชื่อยังละอ่อนก็อาจจะดูแบ๊วๆไปบ้าง
แต่พอโตแล้วก็จะกลายร่างเป็นหนุ่มดิบเถอื่นเหมือนพระเอกๆนี่ล่ะ สำแดงว่าจะเขียนไปถึงเค้าโตกันเลยใช่ป่ะ

ชอบคู่นี้เป็นพิเศษ

อยากอ่านแว้ววววววว ><
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 29-11-2012 11:33:20
สุดยอดแห่งความวุ่นวายของมาดาม 5555+++ เครียดหว่ะหมี
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 29-11-2012 13:59:05
ดูหมีจะเจอมรสุมนะช่วงนี้
ยังไงๆก็ขอให้รอดปลอดภัยน้า เอาใจช่วย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 29-11-2012 14:24:58
ขอจิ้มไว้ก่อนอ่านนะคะ เดี๋ยวแว๊บมาอ่า^O^
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 29-11-2012 16:13:03
ตัวแม่นี่ร้ายของจริง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 29-11-2012 21:43:47
ดันจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 29-11-2012 21:46:30
ดันจ้า

ดันก็มาต่อด้วยสิจ๊ะ  :จุ๊บๆ:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 30-11-2012 11:05:26
ยัยมาม่า มันมีแผน!!!
อย่าหลงกลให้เสียสถาบันหนวดนะ


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 30-11-2012 20:45:11
แอร๊ยยยยย  อิเคี้ยงนี่เห็นแก่เงินจริงๆเลยนะ  บรือออออออออออ  :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 30-11-2012 22:05:27
ปวดหัว ทำไม บรรยาเมียเก่ากลับมาพร้อมๆกัน หมีกับดินนี่อุปสรรคขวากหนามเยอะแท้สู

 แต่ไม่ค่อยไว้ใจ แม่เลยอ่ะ เหมือนมีเลศนัยแปลกๆ แต่ คาดว่าเคี้ยง คงไม่ทิ้งหมีหรอกนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 01-12-2012 00:29:57
แม้จะหน่วงที่ใจบ้าง แต่ไม่เคยหน่วงให้ปาก
หยุดหัวเราะได้เลย ก๊าก ขนาดเศร้า้นะหมี หมียังทำฮาได้
รึว่าคนเขียน ฮาหลุดโลกว่ะ
ขอบใจจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 01-12-2012 12:33:49
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หมีน่าสงสารว้อย
ใครๆก็ไม่รักผ้ม 55555555555555555
 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 01-12-2012 13:12:11
เอาแล้วไงหมี ใจเย็นๆ
ไปพูดอย่างนี้ก็เข้าทางบักดินสิ ที่สำคัญระวังเดินกลับบ้านไม่ได้นา -..-
รออ่านต่อจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 01-12-2012 15:24:38
พี่หมีช่างน่าสงสาร
 :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 04-12-2012 18:31:59
เพิ่งเข้ามาอ่านครับ
สนุกจนไล่อ่านสองวันจบ
เรื่องมันปลิ้นได้ใจจริงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 10 : กลับมาทำไม ฉันลืมเธอไปหมดแล้ว [28/11]
เริ่มหัวข้อโดย: monkaew ที่ 05-12-2012 15:57:54
สนุกมากครับ o13
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 10-12-2012 21:54:16
ตอนที่ 11  คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ....






คนหนุ่มนั้นพลังงานเหลือเฟือเสมอ.....



“หมี.....พี่ให้ท่าผมเองนะ...ซี๊ดดดดดดดดด”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.....อ๊ะ.....อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ”
“หมี.....หมี.....หมี......อา....อึก....อึกกกกก”
“โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก......กรรรรรรรรรรห์”



จะอะไรล่ะ ?  โดนจัดอ่ะดิครับพี่น้อง!!!!....ประเด็นคือตอนที่แล้วผมเดือดมากไปหน่อย  เลยลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปเสียสนิท  นอกเหนือไปจากนังเมียเก่าแก่สารพัดพิษ  หลานเปตรๆกับเพื่อนไฮโซของมัน  และไอ้ลูกสาวหน้าเลือดแล้ว  ก็มีไอ้เหี้ยนี่แหละ  ที่แม่มน่ากลัวที่สุดในโลก!!!!  เพราะความโกรธบังตาแท้ ๆ ผมเลยต้องมาโดนกระทำชำเราประตูหลังแบบมาราธอนแบบนี้  ในโรงแรมจิ้งหรีดที่บรรยากาศเป็นใจเสียด้วยสิ....หงิง!!!!!


อึ๊บเสร็จก็จุดบุหรี่สูบกันคนละมวน  มันโอบคอผม  เอื้อมมือมาเขี่ยนมเล่น  เอาหัวที่โครตแข็งมาซบไหล่  จุ๊บแก้มผมเบา ๆ  ห่า.....อะไรมันจะโรแมนติคขนาดนั้น  นับวันเรายิ่งใกล้เคียงคำว่าผัวเมีย...มันชอบย้ำ...ว่าเป็นผัวผม  แต่ไม่ช้าหรอก  ผมจะปี้ตูดมันคืนบ้าง  เอาให้รู้ซึ้งถึงพลังหมี....


“หายเครียดมั้ยหมี”  มันถาม  กวนตี๊นนนน....กวนตีนได้อีกนะ  เสียงมันอ่ะ
“เออ!!!!โครตหายเลยว่ะ”  อันนี้ประชดครับผม
“ให้รางวัลผมซะสิ”
“รางวัลเหี้ยไรมึง”
“หอมแก้มผัวไงหมี”  มันเอียงแก้ม
“ต่อยแทนได้ม๊ะ”  ผมกำหมัด...หักนิ้วเล่นดังกร๊อบ!!!!


เฮ้ออออ.....ป่านนี้ที่บ้านจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้  ลูกเคี้ยงของผมจะกลับมาหรือยัง  หรือแม่มันจะพาไปล้างสมองที่ไหน  คิดแล้วก็เครียด  ผมชะล่าใจไปหน่อย....ไม่หน่อยล่ะ  เยอะเลย  เพราะไม่คิดว่าเธอจะกลับมาอีก  ผมก็เลยไม่ได้ทำตัวเป็นพ่อที่ดีเท่าไหร่นัก  ผมมันเห็นแก่ตัว  ผมคิดไปเองว่าสิ่งที่มอบให้ลูกมันคือดีที่สุด 


แล้วเธอก็กลับมา....มาพร้อมกับสิ่งที่ดีกว่า  ลูกสาวกับแม่  มักจะเข้ากันได้ดีเสมอสินะ  แล้วคุณพ่ออย่างผมยังมาโดนไอ้ผีดินแม่มทำลายศักดิ์ศรีแบบนี้อีก  ลูกยังเหลือความนับถือให้ผมบ้างมั้ย....


แต่ถ้าพูดถึงเรื่องความรักที่ผมมีให้ไอ้หนวด  โอเค....ผมอาจจะเป็นพ่อที่แย่....แต่ผมน่ะรักมันยิ่งกว่าใคร....รักยิ่งกว่าชีวิตของผม  พูดไปใครจะเชื่อ....แต่ผมตายแทนลูกได้ก็แล้วกัน....ใจป่ะ


“กลับกันเถอะ....ป่านนี้น้องเคี้ยงรอกินข้าวพร้อมพี่อยู่มั้ง...”
“หรือไม่....แม่มันก็คงพาไปหาอะไรแพง ๆกิน”
“อยู่ด้วยกันมาตั้งกี่ปีแล้ว  พี่ไม่รู้จักนิสัยน้องมันงั้นเหรอ”
“มันกินข้าวไม่รอกูบ่อยไปว่ะ....”
“ผมหมายถึงเรื่องอื่นต่างหาก  พี่เป็นแบบนี้เพราะกลัวว่าลูกจะเลือกไปอยู่กับแม่สินะ  ก็ทางนั้นเขามีทุกอย่างนี่  แต่พี่แม่งไม่มีเหี้ยอะไรเลย”


สัด!!!!!  นี่คือให้กำลังใจกันสินะ  ไอ้หน้า HEEEEEEE......มันลุกขึ้นบิดขี้เกียจ  ทิ้งบุหรี่ลงพื้นห้องแล้วใช้เท้าเหยียบจนดับ(นิสัย!!!!)  แต่งตัวแบบลวก ๆ...ก็เออสิ....ตอนจะมามันก็แต่งมาแบบลวก ๆ  กล้ามห่านคู่.....ขาสั้นเกงบอล...แตะฟองน้ำ  แต่ถึงจะแต่งตัวมักง่าย  แต่มันก็ดูดีกว่าผม  ผมคว้าเสื้อยืดมิคกี้เมาส์สีชมพูตัวใหม่ที่ลูกสาวซื้อให้เพราะนึกว่าผมชอบ  สวมแล้วรู้เลยว่าหลวม....ผมผอมลงไปแย๊ะ....อะไรนะ...ไม่ใช่เอ๊กซ์แอลเรอะ....แต่เป็นเอ๊กซ์เอ๊กซ์แอล....เหี้ย....มิน่าล่ะ....หลงคิดว่าผอมอยู่ได้ตั้งเป็นชาติ



“หมี....หมี....หมี.....หมีเต็มไปหมด”
“อะไรแว๊ะ”
“หัวใจผมมีแต่หมี....เห็นหมีหนูไหม.....เห็นหมีหนูไหม”
“กร๊ากกกกกก.....มึงนี่ฮานะ....ไปเล่นตลกได้เลย”
“อยากให้พี่หัวเราะ  ไม่อยากเห็นเมียเศร้า”
“เออ....แต๊งค์ ๆ”
“วันหลังมาจัดกันใหม่นะหมี....กับพี่....ทำกี่ครั้งก็เพลิน....ฮ่าฮ่าฮ่า”
“ไอ้เหี้ยยยยยยย!!!!!”
.
.
.
.
.
“อ้าวยุทธ.....ทานข้าวมารึยัง.....พวกเราเหลือไว้ให้ในสำรับน่ะ”



สาดดดดด.....อีคุณแม่.....กล้าดีอย่างไร....ให้กูแดกของเหลือ....ของแบบนี้มันไม่ได้อยู่ที่ตัวอาหารหรอกนะ  แต่มึงควรจะใช้คำว่า....เก็บไว้ให้.....มากกว่านะ....อีแซนด้า


“ป๊า....หนูสวยเอ๊กซ์ไปเลยม๊ะคะ....แต่งแบบนักร้องนำวง L.A.M.B. เลยนะ”


ไอ้หนวดอย่างกับเพิ่งออกมาจากห้องเสื้อหรูเริ่ดบูติค....แม่มลูกสาวกูดูดีเป็นผู้เป็นคนกับเขาก็วันนี้  วันที่ปากไม่แดงเหมือนเพิ่งแดกห่าเลือดไก่  เสื้อผ้าที่ไม่ฉูดฉาดจัดจ้าน  ตอนนี้ทั้งตัวของมันมีแค่...น้ำตาล....ดำ....เทา....เขียวขี้ม้า  มันหมุนตัวไปรอบ ๆ แล้วกระโดดกอดผม...


“หัดซื้อเสื้อผ้าดีดีให้ลูกบ้างนะยุทธ...เห็นมั้ย....ถ้าแต่งดีดีแล้ว....หนูเคี้ยงของชั้น....เอ่อ....ชั้นหมายถึงของเราน่ะนะ....ลูกสาวเราก็สวยไม่แพ้ใคร  อย่างน้อยก็สวยกว่าอีตุ๊ดชั้นต่ำโลวคลาสที่ขายผักอยู่ในตลาด....เป็นไง....แบรนด์เนมทั้งตัวนะจ๊ะ  หม่ามี๊ให้ลูกสาว  ไม่ต้องไปไล่เกาะผู้ชายให้เสียศักดิ์ศรี”


กูล่ะขำ....ขว้างงูให้พ้นคอหน่อยเหอะ  ทำอย่างกับตัวเองไม่เป็น  ถ้าไม่รวยจริง....ไม่ได้แอ้มน้องแสนดี....ทั้ง ๆ ที่แม่ตัวเองก็เป็นถึงข้าราชการ  แต่ทำตัวฮิปไปม๊ะ....จิ๊กโก๋ในตลาดอกหักเป็นแถว  เพราะเธอเชิ่ดใส่  ตอนนั้นเธอจะชอบควงกับไอ้ตี๋ที่พ่อมันปล่อยเงินกู้  ไอ้ตี๋หน้าจืด...


ก็มีแต่ผมเท่านั้นแหละ  ที่ได้เธอไปเชยชมอยู่หลายปี....ก็เพราะว่าพลาด....ดันสวมถุงยางที่ไม่ได้คุณภาพ....แต่ถึงไงพ่อก็รักหนูนะหนวด...(ยิ้ม)


“วันหยุดนี้ไปค้างกับแม่ที่โรงแรมนะคะลูก....เราสองคนมีเรื่องให้ต้องคุยกันเยอะ”
“ขาค่ะหม่ามี๊”
“มาจุ๊บ ๆกันก่อนค่ะ”
“ค่า....จุ๊บ ๆ ๆ”
“เรารักกัน”
“รักกั๊น....รักกัน”
“รักรักรัก....แม่รักหนูนะ”
“หนูรักแม่มากกว่าค่ะ”


หมั่นไส้จังโว้ยยยยยยยยยยย.....อยากตบเด็ก....เตะตุ๊ด....กุดหัวอีแก่โบถอกกกกก(ผู้แต่ง : คุณหมีหมายถึงโบท๊อกส์น่ะค่ะ)
ผมอดทน....รอให้สองแม่ลูกล่ำลากันเสร็จ....



ผมมีเรื่องที่จะต้องคุยกับลูก.....เรื่องสำคัญ....
.
.
.
.
.
.
.
“หนวด.....ป๊าขอคุยกับแกหน่อยได้มั้ย”
“เอาไว้ก่อนได้มั้ย.....วันนี้หนูเนื๊อยเหนื่อย.....ยัยป้านั่นพาลากไปทั่วห้าง.....นี่ถ้าไม่เห็นแก่เสื้อผ้าแบรนด์เนมล่ะก็....จ้างให้หนูก็ไม่ไปทรมานเท้าด้วยเด็ดขาด....”

ไอ้หนวดจุ่มเท้าลงในกะละมังน้ำอุ่น  ลูกสาวกลับมาเป็นตุ๊ดบ้าน ๆ ธรรมดาสามัญคนเดิมอีกครั้ง  หน้าของมันพอกโคลนดำ....เหลือแต่ลูกตา....แล้วตอนนี้มันก็กำลังหลับ....ผมหย่อนก้นใหญ่ ๆลงนั่งข้างมัน  เหมือนมันจะรู้....ว่าผมมีอะไรในใจ  มันคุยกับผมทั้งที่ตายังปิด

“ว่ามาเลยป๊า....ฟังอยู่”
“แม่....เค้าว่าไงมั่ง”
“เรื่องไรอ่ะคะ”
“ก็.....ไม่ได้พูดถึงพ่อบ้างเลยเรอะ”
“แม่เค้ามีผัวแล้ว....ผัวเค้ารวยโครต....คงจะไปแล้วไปลับไม่กลับมาเหมือนแม่กานดานั่นแหละ....นี่ก็คงจะแว่บ ๆ มาดูมั้ง....คงนึกได้ว่าไข่ทิ้งไว้ที่นี่....ไข่ใบโต๊โตซะด้วยสิ.....ทำไม....ป๊าอยากจะคืนดีเหรอ”
“บ้านแกสิหนวด”
“เป็นไรเนี่ย....ทำไมต้องทำเสียงเศร้าด้วย....ขนาดด่ายังเศร้าเลย....ใครทำไรป๊าของเคี้ยง...บอกค่ะบอก....เดี๋ยวจัดให้!!!!”
“ป๊าก็นึกว่า....เค้าจะมารับแกไปอยู่ด้วยซะอีก”


คราวนี้มันลืมตาโพลง...ตะกุยไอ้ขี้โคลนดำ ๆนั่นออกจากหน้า....ก่อนจะมองหน้าผมอย่างไม่เชื่อสายตา”
“เอาอะไรมาพูด....”
“เค้าบอกป๊า....ว่าจะรับแกไปอยู่ด้วย”
“ไม่เห็นพูดอะไร...มาถึงก็พาไปกินนั่นกินนี่...พาไปช้อป...หนูเห็นแก่ของเห็นแก่เงินหรอกนะ....ถึงได้ยอมตามไป....เค้าคิดว่าหนูปัญญาอ่อนเหรอ  หนูอ่ะลูกป๊านะ....ถึงหนูจะหน้าเงิน....แต่หนูก็ไม่มีวันทิ้งป๊ากับอีม้งหรอก....ขอทีเหอะ....ฟันฝ่ามาด้วยกันถึงขนาดนี้นี่อ่ะนะ  ขนาดย่าชวนไปอยู่ด้วยสบาย ๆ หนูยังไม่ไปเลย....”


ใช่....ย่ารักมัน....เพราะมันเป็นเด็กขี้ประจบ  นวดเก่ง  เคยชวนไปอยู่ด้วย  ชวนแต่มันนะ....ไม่ได้ชวนผม  แหงล่ะ...ก็ผมมันเป็นลูกที่ไม่เอาไหน  พึ่งพาอะไรไม่ได้ซักอย่างนี่นะ....จะมีดีอยู่อย่าง  คือมีหลานให้แกอุ้มนี่แหละ


แต่มันก็ไม่ไป....ยืนกรานว่ายังไงก็ไม่มีวันทิ้งผม


ถึงแม้ว่าอยู่กับผมจะลำบาก....
อดมื้อกินมื้อ....
กินแล้วไม่จ่าย....เสี่ยงจะโดนตำรวจจับก็ตั้งหลายครั้ง  เพราะชอบชักดาบ.....


อยู่กับผมไม่มีเสื้อผ้าสวย ๆ
ไม่มีรถหรู ๆ
ไม่มีโทรศัพท์ราคาแพง ๆ
ไม่มีอะไรให้มันซักอย่าง....




แต่ลูกก็ยังยืนยันว่าจะอยู่กับผม....กับพ่อที่ไม่เอาไหน


ผมมันโง่...ทั้งโง่ทั้งบ้า....ที่หลงคิดว่าเด็กคนนี้จะทิ้งผมได้ลง....จริงอย่างที่ไอ้ดินบอก....ผมไม่รู้จักลูกตัวเองเลยงั้นเหรอ


ผมก็แค่กลัวน่ะ....กลัวว่าถ้าเกิดวันหนึ่ง....มีคนที่ให้ทุกอย่างที่มันต้องการได้.....ให้ได้มากกว่าที่ผมให้อย่างเทียบไม่ติด....ชีวิตที่ดีกว่า....สังคมที่ดีกว่า....ใครคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น....แต่เป็นอีกครึ่งหนึ่งที่หายไป....สิ่งที่ผมเองก็รู้....ว่าลึก ๆ แล้วมันก้ต้องการที่จะมีเหมือนคนอื่น.....แม่ดี ๆซักคน....


แล้วผู้หญิงคนนั้นก็กลับมา...พร้อมกับขอโอกาสแก้ตัว


ผมมันโง่ที่ลืมบางอย่างไป....สิ่งที่ผมมีมากกว่าเธอคนนั้น 
 


ความรัก....ผมมีสิ่งนี้ให้ลูกมากกว่าเธอแน่ ๆ....ผมมั่นใจ.....


“ไม่เอาน่ะตาแก่....จะร้องทำไมเนี่ย....เดี๋ยวเคี้ยงก็ร้องตามไปด้วยนะ”
“ฮ่าฮ่า...แกร้องไปแล้วล่ะหนวด....ไอ้เด็กขี้แยเอ๊ย”
“ลุงกับพี่เคี้ยงดูละครแล้วอินอีกแล้วเหรอออออ”
“บ้านนายน่าจะติดจานนะ....จะได้ดูรายการที่มีสาระมากกว่านี้....เดี๋ยวพอนายโต....นายก็จะมีชีวิตแบบคนพวกนี้หรอกม้ง....เราเป็นห่วงนายนะ”
“หุบตูด....ว่าลุงหมีกับพี่เคี้ยงเดี๋ยวโดนอั๊ป-ปา-คัท(อัพเปอร์คัท )ให้ไปนับดาวเลย”


ไอ้หลานกับเพื่อนตามลงมาเจ๋อ....ผมกับลูกกอดคอกันหัวเราะพวกมัน  เด็กหนอเด็ก  ผมคว้าตัวไอ้หลานมากอดด้วย  ไอ้เด็กหล่อกลายเป็นหมาหัวเน่า  ยืนทำตาปริบ ๆ ผมเลยดึงมากอดด้วยกัน....



ผมไม่กลัวอีกแล้วล่ะ....ลูกไม่มีทางทิ้งผมแน่นอน
.
.
.
.
.
“ทำไมล่ะ....หนูไม่อยากไปนอนค้างกับแม่เหรอ....ไหนว่าจะให้โอกาสแม่ไงลูก...”


จ๋อยไปเลยสินะ....นังแม่มดเจ้าเล่ห์  ลูกสาวส่งถุงเสื้อราคาแพงหูฉี่ยิ่งกว่าเงินเดือนสามเดือนรวมกัน(เงินเดือนของเราพ่อลูกอ่ะนะ) 


“หนูไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน  แม่คิดจะซื้อตัวหนูด้วยของพวกนี้เหรอ  ถ้าแม่อยากจะกลับมาหาหนูจริง ๆ หนูว่าของพวกนี้มันไม่จำเป็นหรอกนะ”
“แม่คิดถึงหนูจริง ๆนะลูก
“ยี่สิบกว่าปีมันช้าไปนะ....หนูไม่ได้อยากได้อะไรจากแม่....หนูแค่อยากได้กอด....ลูบหัว....หนุนตัก.....อยากได้แม่ที่ยืนเคียงข้างหนู  เวลาเจอเรื่องร้าย ๆ  คอยเอาเรื่องเด็กเกเรที่คอยแกล้งหนู  แต่รู้มั้ย  เรื่องพวกนี้ที่แม่อาจจะคิดว่าไร้สาระ  ผู้ชายคนนี้ทำแทนแม่หมดแล้ว  ถ้าคิดถึงหนูจริง ๆ อยากอยู่กับหนูจริง ๆ แม่ก็ต้องรับในสิ่งที่เป็นหนู  บ้านหลังนี้คือชีวิตของหนู  ถ้าอยากจะมาค้างหนูยินดี  หรือแม่รังเกียจบ้านโทรม ๆหลังนี้....กลัวเบนซ์จะหมองเพราะไม่มีหลังคาบังรึไง”


เด็ด.....นี่สิลูกโพ้มมมมมม  ยายตัวแสบยืนอึ้ง  จะร้องไห้ก็ไม่ใช่  จะโกรธก็ไม่เชิง  หน้าแม่มคงตึงเพราะไอ้โบถอกโบเถิกจนขยับไม่ได้ล่ะสิท่า


“คิดถึงก็มาค้าง....มานอนกับหนู....กินข้าวกับหนู....กินกันบนโต๊ะกินข้าวที่บ้านหลังนี้....ไม่ใช่ที่ร้านหรูในพารากอน...แม่ทำได้มั้ย....แต่หนูขอบอกเอาไว้ก่อน  ว่าหนูไม่มีวันจะไปจากบ้านหลังนี้  เพราะที่นี่คือชีวิตหนู  เว้นแต่พ่อกับอีม้งจะไปด้วยกัน....”
“หึ”


แม่มดตัวแสบหัวเราะ  เธอปลายตามองผมอย่างชิงชัง  ปากสีแดงสดนั้นขยับ  พ่นพิษที่มีออกมาไม่รู้จบ


“เธอมันสกปรกที่สุดยุทธ....ที่ผ่านมา....เธอล้างสมองลูก....คงจะปลูกฝังกันทุกวันสินะ.....แม่น่ะคือสิ่งชั่วร้าย  ผู้หญิงทุกคนเลวหมด  ลูกก็เลยกลายเป็นพวกผิดเพศแบบนี้....วิปริตผิดเพศเหมือนกับเธอ”
“แม่!!!!!”
“ไอ้ที่แกพล่ามพรรณนามาน่ะ....ชั้นก็อยากจะซึ้งด้วยหรอกนะยะ  แต่แหม....ชั้นน่ะดูแกออกตั้งแต่แรกแล้วแหละ  ที่ยอมดีกับชั้นก็เพราะว่าเงินไม่ใช่เหรอ  โถแม่คุณ....เกิดจะเปลี่ยนใจเป็นคนดีอะไรกันยะ....ชั้นอุตส่าห์ดีใจว่าเชื้อไม่ทิ้งแถว....ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นแท้ ๆ....ถามจริง....นี่แกลูกชั้นจริงอ่ะ”


เธอหัวเราะร่วน  ขณะที่ลูกสาวโกรธจนตัวสั่น  มีแต่ผม....ที่รู้สึกกลัวจับใจ.....ผมไล่ไอ้หลานให้ไปเล่นกับไอ้ดินที่อื่นก่อน  ตอนนี้ทั้งบ้านมีแค่เราสามคน....ผม.....แม่.....แล้วก็ลูก.....


“แกอยากจะอยู่กับพ่อจน ๆ ที่ไม่เอาไหน  มันก็เรื่องของแก....แต่ในฐานะแม่  ชั้นอยากให้แกรู้.....”
“แซนดี้.....อย่าทำแบบนี้เลยนะ.....ไม่เอา.....”  ผมวิงวอนเธอ....อ้อนวอนนังแม่มด  ที่กำลังจะใช้เล่ห์เหลี่ยม  พรากลูกไปจากผม
“นี่เธอกำลังขอร้องชั้นเหรอยุทธ”


เธอเชิดหน้า  หันไปจ้องลูกสาวของเธอด้วยแววตาที่วาวโรจน์








“ผู้ชายคนนี้มันใช่พ่อของแกซะที่ไหนล่ะ....อีหนูเอ๋ย!!!!”
.
.
.
.
.
.
To be con
ตอนหน้าจบพาร์ทหมีแล้วนะคะ


รักคนอ่านทุกคนค่ะ....ขอโทษที่มาต่อช้า  คนแต่งงานเยอะมากจริง ๆ ขอบคุณสำหรับเม้นท์น่ารัก ๆ ที่ทำให้ได้อมยิ้มทุกครั้งที่อ่านนะคะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 11-12-2012 11:10:00
โอววววว
มาม่าสุดชีวิต
แต่..ยังเชื่อมั่นในหนวดเสมอนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 11-12-2012 11:48:18
โหย...ชีวิตหมีหักเหเหลือเกิ๊น
ชักจะสงสารหนวดตัวแสบซะแล้ว
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดกระหน่ำเหลือทน
แต่หนวดลูกหมีซะอย่าง น่าจะทนได้ ^_^
ขอบคุณคนแต่งมากๆเลยนะฮะ ที่กรุณามาอัพทั้งที่ติดภารกิจ
ยังไงๆขอให้พาร์ทดิน-หมีจบก่อนนะฮะ ค่อยพัก ไม่งั้นนอนไม่หลับ
ต้องไปหาโคลนพอกบำรุงหน้าแบบหนวดล่ะ ยุ่งเลย 
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-12-2012 12:06:58
ลากอีแม่ไปตบได้มั้ยเนี่ย พูดออกมาได้ ไม่กลัวลูกเสียใจเลย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 11-12-2012 12:34:40
เคลียด!!!!!!!!!!!!!!!!!! มาม่าอืดเต็มชามเลยอ่ะ T^T
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: AGALIGO ที่ 11-12-2012 16:32:51

GWEN  STEFANI  นักร้องนำวง  NO  DOUBT  เป็นเจ้าของแบรนด์  L.A.M.B.  ค่ะ

+ เป็ดจ้า


ปล. อีตุ๊ดชั้นต่ำโลว์คลาสที่ขายผักอยู่ในตลาด---ฝากมาบอกอีแก่นั่นว่า...
กูไม่ได้ขอข้าวมึงกินเพราะฉะนั้นกูไม่แคร์มึงหรอก
เคป่ะ

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 11-12-2012 18:44:15
แล้วไงล่ะว่ะ!! ไม่ใช่พ่อแท้ๆ แล้วต้องแคร์ด้วยเหรอ ห๊า!! ห๊าาาาาาา!!
ก็เขาเลี้ยงเขารักเขาดูแลของเขามา เข้าใจไหมยะ นังบ้านี่!
ขนาดหล่อนประกาศปาวๆ ว่าเป็นแม่แท้ๆ ยังทิ้งลูกแท้ๆ ไปยี่สิบกว่าปีไม่มีมาเหลียวแล
แบบไหนมันแย่กว่ากันย๊าาาาาาา!!?? ห๊า!!! ห๊า!!!!!
ฉันว่าหล่อนเอาเงินที่ไปทำหน้าไปซื้อน้ำมันตับปลามากินดีกว่านะคะ
จะได้แยกแยะออกได้ว่าแบบไหนดีกว่ากันน่ะค่ะคุณแม่ขา! เข้าใจนะคะ
วุ้ย เคืองว่ะ แม่งงงงงงง เคี๊ยงใจร่มๆ นะลูกนะ หมีเข้มแข็งไว้เฮ้ย (โฮ// สงสารหมีอ่า)

ประโยคนี้ >> ผมกับลูกกอดคอกันหัวเราะพวกมัน  เด็กหนอเด็ก  ผมคว้าตัวไอ้หลานมากอดด้วย  ไอ้เด็กหล่อกลายเป็นหมาหัวเน่า  ยืนทำตาปริบ ๆ ผมเลยดึงมากอดด้วยกัน.... << แม่เจ้า น้ำตาจะไหล T T

นังแม่มดอย่าได้คิดจะมาพรากพวกเขานะยะ !!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 11-12-2012 18:59:47
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
นังผีบ้าช่างโหดร้ายเกิ๊น!!!
น้องเคี้ยงอย่าไปฟังมานนนนนนนนนนนนนนน
 :serius2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 11-12-2012 19:27:38
หมีน่าสงสาร แต่เคี้ยงก็คงเลือกหมีแหละ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 11-12-2012 20:54:11
ดอก!!! มึงนี่แม่ประสาอะไรแวะ  :beat:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 11-12-2012 20:57:21
GWEN  STEFANI  นักร้องนำวง  NO  DOUBT  เป็นเจ้าของแบรนด์  L.A.M.B.  ค่ะ

+ เป็ดจ้า


ปล. อีตุ๊ดชั้นต่ำโลว์คลาสที่ขายผักอยู่ในตลาด---ฝากมาบอกอีแก่นั่นว่า...
กูไม่ได้ขอข้าวมึงกินเพราะฉะนั้นกูไม่แคร์มึงหรอก
เคป่ะ



Love Angel Music Baby(L.A.M.B) นอกจากเป็นชื่ออัลบั้มเดบิวท์โซโล่ของเกว็น  กับแบนด์เสื้อของเธอแล้ว  ยังเป็นชื่อของแบ็คอัพแด๊นเซอร์ทั้งสี่ของเธอด้วย......ทั้งสี่สาวมีอีกชื่อว่า Harajuku Girls  โดยแต่ละคนจะมือชื่อแทนตัวที่ใช้ในการแสดงดังนี้

Maya Chino = Love
Jennifer Kita = Angel หรือ Lil' Angel
Rino Nakasone Razalan = Music
Mayuko Kitayama = Baby

นอกจากเต้นให้เกว็นทั้งสองอัลบั้มแล้ว  สี่สาวยังมีผลงานออกแบบท่าเต้นในมิวสิควิดีโอให้ศิลปินชื่อดังมากมาย(มายาเป็นแดนเซอร์ให้โบอาด้วยนะ ส่วนสาวริโนะ  ออกแบบท่าเต้นเพลง Genie ให้เกิร์ลเจนฯ)  เป็นครูสอนเต้นด้วย....ว๊าวววว  เพลงใหม่ของ No Doubt  ก็ยังอุตส่าห์ร่วมแสดงเอ็มวีอีก....อิอิ)

ไม่ใช่งั้นงี้  แต่ว่าชอบเกว็นมากเหมือนกัน  ฟิคเรื่องที่แล้ว  ก็เอาชื่อ L.A.M.B. มาตั้งเป็นชื่อวงของนายเอกด้วย.....
เนื้อหาตอนนี้ก็อ้างถึงวง L.A.M.B. ในฟิคเรื่องนั้นแหละจ้า

ขอบคุณข้อมูลจากวิกิพีเดียครับผม....กริ๊ววววววว!!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 12-12-2012 10:11:41
ก็ว่าอยู่นะ .... ว่าไม่ใช่ แต่ถึงจะไม่ใช่ แต่ พ่อหมีก็ดูแลฟูมฟัก เคี้ยงมาอย่างดี....

เคี้ยงคงไม่ทิ้งหรอกมั้ง

ว่าแต่จบพาร์ทหมีแล้วต่อไปใครจะเล่า??
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 12-12-2012 15:21:00
อึ้ง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 12-12-2012 20:50:13
นังงงงงงงงงแม่มด!!! #แสดดดดดเอ๊ย





 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 12-12-2012 21:08:00
ได้อ่านเม้นท์แล้ว เอาจริงกันเลยแฮะ
น้องเคี้ยงอย่าเลือกแม่ที่ไม่ดีสักอย่าง ไข่ทิ้งไว้แล้วให้หมีเลี้ยง
คุณแม่ใจทราม ขอบใจจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 13-12-2012 14:08:57
ตกลงยัยนี่มันเป็นแม่คนจริงหรอ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 13-12-2012 14:32:44
รอๆๆๆๆจ้าาาา อยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆตอนต่อไปแล้วๆๆจ้า สนุกมากๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 13-12-2012 16:50:31
อ้าว เคี้ยงไม่ใช่ลูกหมีหรอกหรอ!?
ตายล่ะ! แบบหักมุมมากอ่ะ
ลุ้นๆ ตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 13-12-2012 22:17:40
ไม่ใช่พ่อแืท้ๆแต่ยังอุส่าเลี้ยงดูมา รักเฝ้าฟูมฟักให้ทุกอย่างเท่าที่ให้ได้ นั่นยิ่งซาบซึ้งเข้าไปใหญ่ เคี้ยงต้องยิ่งรักและซึ้งใจมากยิ่งขึ้น

จบพาทหมีแล้วไปต่อพาทหม่งม้งใช่มั้ย อร๊ายยยยยยยยยย รอออออออ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 17-12-2012 08:37:44
คอมเม้นท์หายไปไหนหนึ่งเม้นท์อ่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 23-12-2012 22:35:03
ถึงจะไม่ใช่พ่อแท้ๆ
แต่พี่หมีแกก็รักหนูเคี๊ยงน๊า

 :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Noi ที่ 23-12-2012 22:38:45
 :call: :call:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 01-01-2013 15:55:20
เฮ่อ มาม่ากำลังเข้มข้น เหมือนน้ำซุปหมูตุ๋นที่เคี่ยวจนน้ำงวด
จบแบบฮาๆก็ดีนะ รอตอนจบของเรื่องเฮียหมีอยู่นะ
ว่าแต่ตอนของม้งศรีวายแบบเบบี๋นี่มัน... หุหุ :m3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: Noi ที่ 01-01-2013 17:52:30
ปีใหม่แล้วยังไม่มาอัพเลย :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 02-01-2013 23:49:57
นานแล้วน้า~
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ ตอนที่ 11 คือเรื่องมันเป็นงี้นะยะ... [10/12]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 04-01-2013 01:19:55
ขอโทษที่ห่างหายจากเรื่องนี้ไปนานนะคะ  งานเยอะ  แถมยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องอัพด้วย....ตอนสุดท้ายของพ่อหมีแล้ว  ไปอ่านกันเลยค่ะ



พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่




.....ประกาศิตของนังแม่มด.....

‘ชั้นให้เวลาแกไปนอนคิดซักเจ็ดวันก็แล้วกันนะยะ....เผื่อว่าแกยังอาลัยอาวรณ์ไอ้บ้านโทรม ๆหลังนี้อยู่  แต่คิดให้ดี ๆล่ะ....ระหว่างชั้นที่เป็นแม่แท้ ๆ  ซึ่งพร้อมจะให้แกได้ทุกอย่างที่แกต้องการ  กับไอ้ผู้ชายโหลยโท่ย....ที่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลยด้วยซ้ำ  แล้วอีกเจ็ดวันชั้นจะมาเอาคำตอบนะ.....’




[หมีเล่า]
สามวันผ่านไป....มันช่างรวดเร็วเหลือเกินสำหรับเวลาที่จะได้อยู่กับลูก....แต่มันก็ช่างช้า....สำหรับความน่าอึดอัดที่เกิดขึ้นระหว่างเรา....



ผมตัดสินใจเคาะห้องไอ้หนวด  วันนี้มันกลับบ้านเร็วก็จริง  แต่ก็หอบงานกลับมาทำซะแน่นเต็มถุงกระสอบ  ไม่มีเสียงตอบรับ  ผมจึงถือวิสาสะเปิดเข้าไป....สามวันมานี่เราสองคนพูดคุยกันแทบจะนับคำได้  ไม่มีการหยอกล้อเล่นหัว  แผดเสียงทะเลาะ  มีแต่ความห่างเหินอย่างน่าใจหาย....



นางสาวแสนดี....เธอชนะแล้วนะ.....ลูกของเรา.....ไม่สิ....ลูกของเธอน่ะ...ตอนนี้เขาพร้อมจะไปอยู่กับเธอแล้วนะ....ชีวิตผมก็มีแค่นี้  ครึ่งหนึ่งเป็นของไอ้หนวด  ส่วนอีกสี่สิบเก้าจุดห้าเป็นของไอ้หลาน....อีกจุดห้า....ผมถือว่าทำทานให้ไอ้ห่าดินก็แล้วกัน!!!!


ชีวิตผมหายไปครึ่งหนึ่งเชียวนะ....หัวใจของผมถูกตัดออกไป


“เคี้ยง....หนูไม่กินข้าวเย็นเหรอลูก....เจ้าม้งมันรอกินพร้อมหนูอยู่นะ”  พ่อก็รอหนู....ผมอยากจะพูดออกไป  แต่มันก็จุกอยู่ที่คอหอย...
“คุณกินกันก่อนเถอะค่ะ....ขอหนูสะสางงานเอกสารแป๊บนึง....คนเก่าเค้าดองเอาไว้น่ะ....ไม่ต้องรอหรอกค่ะ”

ผมไม่ชอบเลย  ที่ไอ้หนวดพูดเพราะกับผม  ไม่ชินน่ะ....ผมมันโรคจิต  ชอบเวลาที่มันเรียกผมว่า...ตาแก๊!!!!!!!!! ด้วยเสียงแปดหลอด  พร้อมเสียงกรี๊ดลั่นบ้านแบบแต่ก่อนมากกว่า  อยากให้ลูกเรียกผมว่าป๊า....อ้วน....หมี.....ตาแก่  หรือไม่ก็ด่าผมว่าเป็นคนล้มเหลว  ไม่เอาไหน....อะไรก็ได้....ที่ไม่ใช่แบบนี้....‘คุณ’....‘หนู’.....‘ค่ะ’....ห่างเหินแบบนี้ผมไม่เอา....

“หนูอยากจะคุยอะไรกับพ่อมั้ยลูก”
“ไม่ค่ะ....ไม่มีอะไร”
“แน่ใจนะ”  เตรียมจะเดินออกมา  ไม่อยากเซ้าซี้  ไม่อยากรบกวน  แต่แล้วลูกก็เอ่ยบางอย่างออกมา  แผ่วเบา  แต่ผมก็ได้ยิน
“หนูขอโทษ......”


ผมเดินเข้าไปหาลูก  แต่ก็ต้องหยุดอยู่แค่นั้น  ห่างกันเพียงคืบ  อยากจะเอื้อมมือไปแตะไหล่ที่กำลังสั่นไหว....


“เคี้ยงเอ๊ย....คนเก่งของป๊า”
“คุณอย่าห่วงหนูเลยค่ะ....หนูโอเค.....อย่าเป็นห่วงหนู....อย่าดีกับหนูไปมากกว่านี้เลย.....หนูน่ะ....หนูไม่ใช่...”  หยุด....พ่อไม่อยากฟังคำนั้น....ไม่จริง....ต่อให้แกไม่ใช่....แต่สำหรับพ่อ....สำหรับป๊าของแก.....แกคือลูกป๊า
“ทำไมไม่เรียกพ่อว่าพ่อล่ะลูก.....พ่อคนนี้....ไม่ดีพอที่จะเป็นพ่อของหนูแล้วเหรอ....ทำไมหนูถึงต้องห่างเหินกับ....พ่อ.....เพราะว่าแม่ของหนู...บอกว่าหนูไม่ใช่ลูกของพ่ออย่างนั้นเหรอ”  ตัดสินใจถามออกไป  เพราะอยากให้มันเคลียร์  สามวันมานี้  บ้านหลังนี้มีแต่ความเงียบเหงา  อึดอัด  ไอ้หนวดเอ่ยกับผมด้วยเสียงสั่นเครือ...
“หนูต่างหากที่ไม่สมควรจะเป็นลูกของคุณ....ผู้หญิงคนนั้นใจร้ายกับเรามาก....ถ้าคุณไม่มีหนู....ชีวิตของคุณคงจะดีกว่านี้.....ทุกอย่างเป็นเพราะผู้หญิงเห็นแก่ตัวคนนั้น  แล้วหนูก็เป็น.....เป็นแค่ก้อนภาระ....ที่เค้าโยนมันให้กับคุณ....”
“เคี้ยง.....ไม่ใช่นะลูก.....ไม่ใช่เพราะหนูเลยนะ....หนูไม่ใช่ภาระของพ่อ....หนูคือกำลังใจของพ่อต่างหาก”
“ไม่!!!!!!....เราสองคนแม่ลูกติดค้างคุณมากเหลือเกิน  จนไม่อาจรับความรักหรือความห่วงใยจากคุณได้อีกแล้ว  ไม่เข้าใจรึไง....พอซะที.....หยุดทำเหมือนเป็นพ่อของหนู.....คุณไม่ใช่.....ไม่ใช่!!!!!”


ปิศาจร้าย....เธอทำอะไรลงไป.....เธอทำร้ายเด็กคนนี้ที่เป็นลูกของเธอได้ยังไง....ผมแมร่งไม่ถนัดบทเศร้า...แต่ตอนนี้แมร่งเศร้าเหี้ย ๆ....จะว่าไป...ชีวิตผมมันก็เหี้ยมาตั้งแต่แรกแล้ว  ต่อให้ไม่มีแสนดีกับไอ้หนวด  ชีวิตผมมันก็คงไม่ดีไปกว่านี้  ผมอาจจะกลายเป็นสมุนเจ้าพ่อ....ไม่ก็พ่อค้ายารายใหญ่  หรืออาจจะไปทำสาวคนไหนสักคนท้องอยู่ดีนั่นแหละ


“หนูตัดสินใจแล้ว....”
“หนูจะไปอยู่กับเค้าใช่มั้ย”
“ไม่หรอกค่ะ.....หนูไม่มีวันไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น....แต่หนูคงทนอยู่ที่นี่ไม่ได้อีกแล้ว”
“หมายความว่าไง.....”
“หนูจะย้ายออกไป....หนูมีเงินเดือนเลี้ยงตัวเองได้แล้ว  ส่วนคุณก็มีงานทำ  ส่วนอีม้ง....แม่มันก็ส่งเงินมาให้.....บ้านหลังนี้ไม่จำเป็นต้องมีหนูอีกแล้ว  ถ้ามีโอกาส...หนูจะชดใช้ทุกอย่างให้คุณ....ทุกอย่างสำหรับสิ่งที่คุณได้เสียสละให้หนู.....ลาก่อนค่ะ”


ลูกกำลังจะไป....ลูกของผมกำลังจะไปจากผม  ไอ้หนวดตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว  มันเป็นคนเด็ดขาดมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว  ลูกลงมือเก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋า  ผมเป็นเหมือนอากาศธาตุ  ผมอยากจะรั้งตัวลูกเอาไว้  แต่สองขากลับถูกตรึงแน่น.....ริมฝีปากขยับไม่ได้  คล้ายกับ....







คล้ายกับ....



















จ๊วบบบบบบบบ!!!!!!
พลั่กกกก!!!!



“เหี้ยยยย!!!!!.....หมีแม่งถีบผัว....เจ็บนะห่านี่”
“ไอ้สัดดิน!!!!!  เล่นเหี้ยอะไรนิ  แล้วนี่...กล้าบุกขึ้นห้องกูเลยเรอะ!!!!”
“ก็คิดถึงเมียหมี  ก็เลยขึ้นมาหา  แหม่....นอนน่าเอ็นดูเนอะ....แต่ตอนนี้อยากดูเอ็นของพี่มากกว่าน่ะ.....หึหึหึหึ”
“สัด!!!!!!!”



ที่แท้ก็ฝัน.....ไม่ใช่อะไรหรอก  ประโยคของยัยนั่นยังคงกึกก้องคอยหลอกหลอนอยู่ในหัวของผม  สามวันผ่านไปแล้ว  นี่ก็วันที่สี่  อีกไม่กี่วัน  เธอก็จะกลับมาทวงสัญญาอีก  คราวนี้ไม่รู้จะมาไม้ไหน  ผู้หญิงคนนี้แมร่งเหี้ย....มารยาสาไถย  ร้อยเล่มเกวียน....   

“อ้าวหนวด.....”  ลงมาข้างล่างก็เจอคุณลูกกำลังเดินพล่านไปทั่วบ้าน  ท่าทาง ‘กระเหี้ยนกระหือรือ’....คำนี้จำมาจากรายการระเบิดเถิดเทิงน่ะ  ฮาดี....ขอฮาบ้าง  เครียดมาเยอะแล้ว....
“ไงป๊า....สายอ่ะค่ะ....เสื้อก็ไม่ได้รีด...ต้องใส่ยับ ๆ เดี๋ยวต้องแอ๊บหนาว....ใส่เสื้อคลุมทั้งวันอีกล๊ะ”

ผมมันหมีฟุ้งซ่านน่ะ  ชอบคิดอะไรไปเองเรื่อย  ถ้าผมเป็นลูก....แล้วรู้ว่าพ่อแมร่ง....คิดว่าลูกจะทิ้งตัวเองไปตั้งสองครั้งแบบนี้  มันคงจะน้อยใจน่าดู  ไอ้หนวดน่ะทิ้งผมไปไม่ลงหรอก....พ่อบ้า ๆบอๆ แบบนี้หายากจะตายไป  ขาดครอบครัวนี้ไป  ชีวิตมันคงจืด  แต่มันก็บ่น ๆ เสียดายเงินเหมือนกัน  ไปอยู่กับแม่....งานการก็ไม่ต้องลำบากทำ  แต่งตัวสวย ๆ แบมือผลาญเงินไปวัน ๆ แต่มันว่ามาคิด ๆ ดูแล้ว  ชีวิตเรียบง่ายแบบนั้นมันน่าเบื่อจะตาย....
มันอยากใช้ความสวยล่อลวงผู้ชายมากักตุนเป็นเสบียงด้วยตัวเองมากกว่าน่ะ....เอากับมันสิ....ดูความคิดไอ้ลูกสาว

“ม้ง....พี่ไปทำงานแล้วนะ....พี่ดิน....ไปส่งหน้าปากซอยหน่อย....ป๊า.....เช้านี้กินแต่นมพร่องมันเนยนะ....โปรตีนหมดแล้ว.....โอ๊ยยยย.....สายแล้ว ๆ ๆ....โธ่ถังชีวิตตุ๊ด.....กรี๊ดดดดดดด”


มันก็ยังเป็นลูกคนเดิมที่กระเปิ๊บกระป๊าบไม่เปลี่ยน  แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีฉูดฉาดบ้าง....เรียบ ๆ บ้างสลับกันไป  แล้วแต่จะหยิบ  ตั้งใจทำงานจนดึกดื่น  แต่ก็ไม่ดึกเหมือนเมื่อก่อน....งานของมันดีกว่าที่เก่า  เงินก็ดีกว่า  แล้วมันก็ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจ  ที่จะจับเจ้าของบริษัทชาวญี่ปุ่น  มันว่า....คราวนี้จะเอาให้เนียนกว่าเดิมอีก  ใช้ผลงานเข้าประจบ  ไต่เต้าไปเรื่อย ๆ  สักวันท่านคงเอ็นดู....พาไปเลี้ยงอาหารเหลา....

จะว่าไปวันนั้น....ไอ้หนวดก็ไม่ได้มีท่าทีตกใจอะไร  กับคำพูดของแม่บังเกิดเกล้า  มันยักไหล่อย่างไม่แคร์  กอดผมแน่น  แล้วไล่ตะเพิดแม่มันกลับไป  ด้วยท่าทางที่ชิวมาก(ศัพท์วัยรุ่นอีกล๊ะ)

‘ไม่ต้องรอเจ็ดวันหรอกย่ะ....ชั้นให้คำตอบตอนนี้เลยก็ได้....ชั้นจะอยู่กับป๊าชั้น....ชั้นไม่เชื่อเธอ...จบนะ’
‘ไม่เชื่องั้นเรอะ....หน็อย....นังเด็กนี่....งั้นจะตรวจดีเอ็นเอดูมั้ยล่ะ’
‘ไม่ตรวจ.....ตรวจไปเพื่อ.....ไม่อยากรู้.....ไม่ใช่ดารา....คนเค้าเป็นพ่อลูกกันมายี่สิบกว่าปีแล้ว  หล่อนจะอะไรนักหนา....ชั้นไม่ไปกับหล่อนดอกนะ....หล่อนโอนเงินเข้าบัญชีออมทรัพย์เป็นรายเดือนให้ฉันก็แล้วกัน’
‘แอร๊ยยยยยย’


เหตุการณ์ก็ประมาณนี้แหละ

พวกคุณคงจะบอกผมว่า....ก็ดีแล้วนี่...ที่ลูกเลือกจะอยู่ข้างผม....จะเก็บคำพูดของผู้หญิงพรรค์นั้นมาใส่ใจเพื่อ?....แต่ผมอยากจะบอกว่า  ผมเลี้ยงมันมายี่สิบกว่าปี  พิรุธเล็ก ๆ มีหรือจะรอดสายตาผม  มันก็แกล้งทำเป็นไม่แคร์ไปอย่างนั้น  เพื่อไล่แม่มันกลับไป  ผมเห็นความเศร้า....ความแคลงใจ....ทุกสิ่งอย่างในดวงตาคู่นั้น  แต่มันก็เลือกที่จะกระพริบทิ้งไป....กลับมาเป็นไอ้หนวดคนเดิม


มันมั่นใจอะไรในตัวผมหนักหนานะ....พ่ออย่างผมมีอะไรให้มันมั่นใจ....เย็นนี้ผมจะถามมัน....ถ้ามันอยากรู้ความจริง  แต่เกรงใจผม  ผมจะบอกว่าไม่เป็นไรหรอก....ตรวจไปเถอะ....ดีเอ็นเอ.....ให้มันจบไป.....จะได้วางตัวถูก
     


หรือว่าจะทำเป็นลืม ๆ ไปซะ  แล้วใช้ชีวิตตามปกติ......อืมมมมม
.
.
.
.
.
“ป๊า.....ข้าวปลาไม่กิน  มานั่งทำอะไรริมน้ำ....ดมกลิ่นน้ำคลองเน่าเรอะ”


เย็นวันนั้น  มันเป็นฝ่ายเดินมาคุยกับผม  ไอ้หนวดนั่งลงข้าง ๆผม  เอาไหล่เก้งก้างของมันกระแซะตัวใหญ่ ๆตัน ๆของผม


“ป๊า”
“เออ....ว่าไง....ไอ้ลูกรัก”
“กางมือออกซิ...ทำเงี้ยะ....แบบที่หนูทำเนี่ย....กางให้สุด.....หุบนิ้ว....”
“เล่นไรของแก”
“มือเราใหญ่เหมือนกัน.....ทีนี้ชูเท้า.....ฮึ่บ” 


ผมก็บ้าจี้ทำตามมันไปด้วย


“เท้าป๊าโต๊โต....ของหนูก็โต.....ห้ามบอกว่าหนูเป็นผู้ชาย....เพราะผู้ชายหลายคนเท้าเล็กกว่าหนูนะ”
“ป๊าไม่เก็ท”
“เรามีอะไรเหมือนกันสองอย่างแล้ว  หันหน้ามาสิ”
“หน้าแกเหมือนแม่”
“อันนี้หนูยอมรับ  หน้าเราไม่เหมือนกัน  หนูอ่ะเหมือนแม่  ไม่อยากจะบอกเลย....ว่าผู้ชายส่วนใหญ่ก็ไปทางแม่กันทั้งนั้นแหละ  แต่หนูก็ไม่ได้สวยเหมือนแม่ร้อยเปอร์เซ็นต์....”
“ก็จริง”
“จมูกเราคล้ายกัน”
“เพราะแม่แกจมูกโด่งเหมือนป๊าค่างหาก”
“ผมเราเหมือนกัน....”
“ก็เหมือนอยู่”
“เรานิสัยเหมือนกัน  เอาตัวรอดเฉพาะหน้าดีเยี่ยม....ขี้เกียจ....โง่นิด ๆ....แต่ก็ฉลาดแกมโกงเป็นบางครั้ง”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....ก็ป๊าเลี้ยงแกมาแบบนั้นนี่.....”
“เราเป็นคู่หู่ตัวแสบจำได้มั้ย  ป๊ากับหนู.....ไปเที่ยวงานวัด.....แข่งเอาของรางวัล....ยิงปืนแก๊ป....ปาลูกดอกตามซุ้ม....เหมือนเพิ่งผ่านมาเมื่อวานนี่เองเนอะ”
“ช่าย”
“ป๊า....”


ลูกเอนตัวซบไหล่ผม  ดวงตามองตรงออกไปข้างนอก....


“ผลตรวจน่ะ....มันก็แค่กระดาษแผ่นเดียว....ไม่สำคัญเท่าเวลาที่ผ่านมาทั้งหมดของเราหรอกนะ.....จะให้กระดาษแค่แผ่นเดียวมาตัดสินชีวิตเรางั้นเหรอ....ไม่มีทางซะล่ะ....เลิกนอยด์ได้แล้ว.....พูดตรง ๆนะหนูตกใจมาก....แต่พอตั้งสติได้แล้ว.....มันก็แค่เรื่องจิ๊บ ๆ....เว้นแต่ป๊าไม่อยากได้หนูเป็นลูก”
“พูดอะไรอย่างนั้น....ตอนแกคลอดออกมาใหม่ ๆน่ะ....ป๊าเห่อแกมากเลยรู้มั้ย”
“ไม่มีใครทำให้เราเลิกเป็นพ่อลูกกันได้หรอก  นอกจากเราจะไม่อยาก....ใครคนนึง....แต่ที่แน่ ๆ ไม่ใช่หนู.....รักป๊านะ....พ่อหมีตัวกลมปุ้มปุ้ย”
“ห่า!!!!ป๊าเฟิร์มแล้วเว้ย.....เฟิร์มตั้งนานแล้ว....อย่ามา"
“กินข้าวกันเถอะ.....ป่านนี้อีม้งฉกกับข้าวหมดแล้วมั้ง....ต้องไปทอดไข่กินกันแน่เลย”
“ก็ไม่เลวนะไอ้ลูกรัก”





ใช่.....แบบนี้ก็ไม่เลวนะ....อยู่มันแบบนี้....เคยเป็นมาไง.....ก็ให้มันเป็นไปยังงั้นแหละ.....
.
.
.
.
.
[บรรยาย]


หญิงวัยสี่สิบต้น ๆ แต่ยังดูเช้งวับ  ท่าทางหัวเสียไม่น้อย  หลังจากที่ยัดสัมภาระทุกสิ่งอย่างของตนใส่ท้ายรถ  แล้วเปิดประตูขึ้นไปนั่งคู่กับคนขับ  ปิดประตูเสียงดังจนเด็กหนุ่มรุ่นน้องหัวเราะขัน.....ไอ้หมอนี่ก็ไม่เด็กเท่าไหร่หรอก....สามสิบเจ็ดเข้าไปแล้ว  ก็แก่พอสมควร


“อารมณ์เสียแบบนี้ไม่สำเร็จแน่เลย”
“รู้แล้วยังจะมาถาม!!!!.....ทีนี้คงต้องหาเด็กสักคนมารับสมอ้างเป็นลูกแล้วล่ะ....จะหาใครไว้ใจได้เท่าลูกตัวเอง....แต่นังคนนั้นมันก็ช่าง.....เออ.....มันเป็นตุ๊ดด้วยแหละ.....เอามาก็เสียเรื่องเปล่า ๆ”
“สบาย....เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง  ดูท่าทางตาแก่กิ๊กเก่าของพี่นั่นจะเชื่อสนิทใจโดยไม่ต้องพิสูจน์อะไรเลยสินะ  ทำไมถึงได้มั่นใจนักหนา....ว่าเด็กในท้องพี่ตอนนั้นเป็นลูกของมัน”
“มารยาหญิงน่ะ”
“ความตอแหล....ถ้าจะให้แปลอย่างหยาบ ๆ ล่ะก็นะ”
“ชั้นถือว่าเป็นคำชม”
“แล้วลูกพี่ล่ะ....ไม่ได้สงสัยอะไรนะ....ดีเหมือนกัน....ขืนดึงมาร่วมด้วย....เราก็ต้องหารสมบัติของตาแก่นั้นเป็นสามส่วน....สู้จ้างเด็กทึ่ม ๆสักคนราคาแค่ไม่กี่หมื่นดีกว่า....ว่าไหม”
“มันจะไปสงสัยอะไร...มันเองก็อยากจะอยู่กับพ่อของมันจนตัวสั่น....”
“สรุปว่าน้องคนนั้นเป็นลูกใครกันแน่....”
“โง่ ๆ แบบนั้นจะลูกใครได้ล่ะ....ก็ลูกพ่อมันนั่นแหละ”


หญิงสาวเอื้อมมือหมุนปุ่มวิทยุเพื่อเปลี่ยนคลื่น...ดีเจบ้า....มัวพล่ามเรื่องคุณธงคุณธรรมอะไรอยู่ได้.....


“ชอบวงนี้เหรอ....นักร้องนำเป็นตุ๊ดนี่....ชื่อเดย์....เสียงดีนะ....เหมือนผู้หญิงเลย....เพลงก็ไม่เลว”
ชายหนุ่มเอ่ยขำ ๆ ส่วนเธอก็ได้แต่เหยียดยิ้มอย่างพึงใจ  ขยับตัวไปตามจังหวะเพลง
“ถูกชะตากับแม่คนนี้น่ะ....นี่ถ้านังเคี้ยงมีคลาสส์ได้ครึ่งหนึ่งของแม่คนนี้ก็คงจะดี....อีลูกบ้านั่นมันตลาด”
“หวังว่าคงไม่ใช่ลูกพี่อีกคนหรอกนะ”
“บ้า.....เห็นชั้นไข่เรี่ยราดหรือไง....ท้องเดียวก็เข็ดจนตายแล้ว”

เสียงพูดคุยดังขึ้นเป็นระยะ  เคล้าเสียงเพลงอิเล็คโทรจังหวะคึกคัก  ตลอดทางที่รถเมอร์ซิเดซเบนซ์คันงาม  กำลังมุ่งหน้า....แล่นเข้าสู่ทางไปคฤหาสถ์ของเศรษฐีพันล้าน  อดีตชายคนรักอีกคนหนึ่งของเธอ







เธอพร้อมจะโกยแล้ว


.
.
.
.
.
END พาร์ทคุณพ่อ

แฮปปี้มั้ย.....ช่วยแฮปปี้กันเถอะนะ....จบสวยที่สุดแล้วล่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-01-2013 03:12:44
นึกว่าจะมีมาม่าก่อนจบซะแล้ว
สุดท้ายหมีฝันไป
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 04-01-2013 11:45:15
ลุ้นแทบแย่ 5555.....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 04-01-2013 15:41:51
สวัสดีปีใหม่ฮะ
ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง
รอตอนจบของหมีใหญ่มาสักพักกกกก
ในที่สุดก็จบลงด้วยดี 555+ ขอบคุณฮะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 04-01-2013 16:06:47
เชื่ออย่างบริสุทธิ์ใจเลยล่ะว่าเคี้ยงมันได้แม่มันมาเต็มๆ!
ขอบคุณที่มาต่อจนจบจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 04-01-2013 21:04:35
แม่ใจเลวว่ะ เอาลูกเคี้ยงไปเป็นหลักฐานในการเอาสมบัติของ ผ สระ อัว
ขอบใจจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 04-01-2013 21:11:16
อร๊ายเริ่ดๆ ชอบมากค่ะ เลือกพ่อหมีเนี่ยยยย
พ่อหมีน่ารักน้าาาา   อย่างน้อยก็มากกว่าแม่ของเคี้ยงแหละเน้อ :z2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 04-01-2013 21:29:38
ดีแล้วน๊าที่มันจบลงแบบนี้ไม่งั้นยาวแน่ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 04-01-2013 21:54:25
เฮ้อ ... ตกใจหมดเลย

แหม มีหลอกคนอ่านด้วยนะยะเชลบี้ แต่เอาเถอะ แฮปปี้ก็ดีละ ....

พาร์ทสุดท้ายนี่จบยัง จะมีพาร์ทดิน พาร์ท เคี้ยงต่ออีกะ เหมือนแฮปี้แต่ยังไม่ที่สุดอ่ะ ขอต่ออีก...
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 04-01-2013 22:52:37
มันดราม่าไม่ลงจริงๆ โหตอนแรกตกใจที่แท้ก็ฝันกลางวัน
แต่โดนผีดินอำ พูดไม่ได้ ฮ่าๆ  :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 08-01-2013 17:35:01
ดันนะ......ดัน ๆ.....ฮึ่บบบบ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับตามติดชีวิตหมี] ซีรีย์ยอดคุณพ่อ พาร์ทสุดท้ายของนายหมีใหญ่ [04/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 11-01-2013 01:15:13
ร้องไห้เบยยยยย ซึ้ง T T

จริงๆอยากให้มีตอนพิเศษของพ่อหมีกับไอ้พี่ดินอีกนิดนะ แบบว่าให้จบคู่นี้สวยๆน่ะ

แต่ไม่มีก็ไม่เป็นไร

ต่อไปของน้องหม่งม้งใช่มั้ย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 11-01-2013 12:44:31
รักต้องสูบ (ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต)  ปฐมบทเด็กดอย







(บทบรรยาย)


จ๊วบบบบบบ...จ๊าบบบบบบบ....

อื้ม...... 





รสจูบยามเช้า....เป็นอะไรที่ดิบเถื่อน  รสชาติขี้ฟันตุ่ย ๆผสมกับกลิ่นบุหรี่จาง ๆ หนวดสาก ๆ ที่บดขยี้กันอย่างดุเดือด 


มันก็ไม่เลวนะ.....เล่นเอาตาสว่าง  หายง่วงเป็นปลิดทิ้งดีนัก  รู้สึกเย็นวาบ  เหมือนร่างกายส่วนบนปราศจากอาภรณ์  ทั้ง ๆ ที่มั่นใจเป็นนักหนา  ว่าเมื่อคืนก่อนนอนน่ะสวมเสื้อยืดที่แถมมากับน้ำมันเครื่อง


เย็นวาบที่หน้าอก.....คล้ายมีใครมาเย้าเล่นกับหัวนมทั้งสองข้าง....แต่ที่ทำให้ตื่นน่ะ.....คือไอ้ของแข็งที่พาดเป็นลำยาวของใครคนหนึ่ง  ที่กำลังบดเบียดอยู่กับของแข็งขนาดไม่น้อยไปกว่ากันนัก.....ของเขาเอง....หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบกว่ากำลังมีอารมณ์.....





อารมณ์โมโหน่ะสิ!!!!!

“ไอ้สัตว์นรก....แม่มึงตาย’ไง๊!!!!!”   ชายวัย....เอ่อ.....กลางคน  ชายวัย(ใกล้)กลางคน(อยู่รอมร่อ)  ที่หน้าตาดูเด็กกว่าอายุ.....นิสัยก็ด้วย.....ชายหนุ่ม(กลางคน)พันธุ์ผสม....ระหว่างคนกับหมีขาวผ่นคำผรุสวาท  ใส่หน้ากวน ๆของแขกหนุ่มรุ่นน้องที่เขาไม่เคยเชื้อเชิญ  หน้าหล่อปนเหี้ยกับปากสีแดงสดนั่น  กำลังจะลวนลามเขาอีกครั้ง







“ลุงกับพี่ดินเล่นไรกันแว๊”


แขกตัวน้อยอีกคนเปิดประตูผ่าง!!!!  เข้ามายืนทำหน้าตาเอ๋อมึน  คล้ายเพิ่งลงมาจากเขา  แขกตัวน้อยที่ใคร ๆ ก็เรียกเขาว่าเด็กดอย  หน้าตากวนประสาทขั้นเทพ  ตาตี่ ๆนั่นหรี่มองลุงหมีของเขา  กับพี่ชายบ้านใกล้ ๆกันอย่างมีนัยยะสำคัญ

“แล้วทำไมต้องขึ้นไปขี่กันด้วยน่ะ.....พี่เคี้ยงมาดูจิ.....เร็ว!!!!”
“เหี้ยดิน....มึงแมร่งทำไมไม่ล็อคประตูวะสาดดดดด” ------ หมี
“ห่า.....แล้วทำไมพี่ไม่สั่งไม่สอนหลานมันล่ะวะ....ว่าอย่าเจ๋อเข้ามาในห้องคนอื่นโดยที่ไม่เคาะประตูก่อนน่ะ!!!!!” ------ ผัวของหมี
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด.....ทำอะไรกันยะ...มันเกินไปแล้วนะว๊อยยยยย....บ้านนี้ไม่ได้มีแค่พวกเธอว์นะยะ  ยังมีผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่อ่อนต่อโลก  กับเด็กตาดำ ๆ ด้วยนะ....ลืมไปแล้วเรอะ....ตาแก๊!!!!!!”------ ลูกสาวของหมี


เอาล่ะ....ก่อนที่อะไรมันจะเลยเถิดไปในเช้านี้  เรามาทำความรู้จักกับตัวเอกของซีรีย์ชุดใหม่ปัจจุบันนี้กันก่อนดีกว่ามั้ย.....



ตั้งชื่อตอนว่าอะไรดีล่ะ  อัตชีวประวัติของเด็กดอย....ดอยสตอรี่.....เดอะบีกินนิ่ง ออฟ เดอะ ดอย.....อ๊ะ....รู้แล้ว!!!!









ปฐมบทเด็กดอย
.
.
.
.
.
[ดอยเล่า]


กราบเรียนอาจารย์ที่เคารพ  และสวัสดีเพื่อน ๆที่รักทุกคน....กระผมเด็กชายมนต์สิทธิ์  สินมั่งคั่ง.....ไม่สิ....ต้องเป็นมนต์สิทธิ์  วิลสันต๊ะหากเล่า  วันนี้ผมจะมาเล่าประวัติส่วนตัวโดยย่อ  ให้ทุกคนได้ฟังกัน


วันนี้เป็นวันเสาร์  และตอนนี้ผมกำลังนั่งนึกถึงอดีต  ก็เรื่องที่จะเล่านั่นแหละ  มันเหมือนนั่งไทม์แมชชีน  แต่เป็นไทม์แมชชีนที่อยู่ในสมอง  เอาล่ะ...(เก๊กหล่อเลียแบบลุงหมี)  เรื่องมันเป็นงี้นะ


อีสัด!!!!!  มึงไปเต้นมาทั้งคืน  ได้ติ๊บมาแค่จิ๋มแมวแค่นี้เหรอวะ”  ในตอนนั้นผมยังใช้นามกุลของผู้ชายคนนี้อยู่  คือเด็กชายมนต์สิทธ์  มีดินดำ  นามสกุลตลกดีใช่มั้ยล่า  แล้วนี่ก็เป็นเหตุการณ์ที่เหมือน ๆ กันทุกวัน  คือแม่ของผมจะกลับมาตอนสว่าง  แม่ผมทำงานกลางคืนน่ะ  ส่วนกลางวันแม่จะหลับปุ๋ย  แม่บอกงั้นนะ  แต่ถ้าเป็นเสาร์ – อาทิตย์ที่ผมไม่ได้ไปเรียน  ผมจะเห็นแม่วิ่งวุ่นดูแลพ่อที่กำลังเมาไม่ได้สติ  จะได้นอนก็แค่ตอนบ่าย  หรือไม่ก็ตอนที่พ่อน็อคคาขวดไปแล้ว  แม่ผมน่าสงสารมาก ๆเลย


แล้วตอนนี้พ่อก็กำลังตีแม่อยู่  พักหลังมานี่พ่อหงุดหงิดง่ายมากกว่าทุกครั้ง  ผมหมายถึงก่อนหน้านั้น  พ่อจะตีแม่ก็แค่ตอนเมา  แต่ตอนนี้พ่อไม่เมา  สองสามวันก่อนวันนี้  มีผู้ชายตัวโตมาที่บ้าน  พวกนั้นตีพ่อจนเลือดออก  พอพวกนั้นกลับไป  พ่อก็ตีผมกับแม่ 


พ่อเป็นคนมือหนัก  แล้วไม่ค่อยชอบตีที่ก้นเหมือนพ่อบ้านอื่น  พ่อของผมชอบชกผมที่หน้าบ้าง  แขนบ้าง  หลังบ้าง  มันจุกจนบางครั้งผมอ้วก 


ผมสูงแค่เอวพ่อเองนะ  ตั้งแต่จำความได้  พ่อไม่เคยอุ้มผม  หรือเล่นกับผมเหมือนเด็กคนอื่น ๆ เลย  ผมเคยเห็นพ่อเล่นกับน้องข้างบ้าน  แต่กับผม  นอกจากตีแล้ว  พ่อชอบมองผมด้วยตาดุ ๆ น่ากลัว  เวลาพ่อเมา  พ่อจะชอบตะโกนเสียงดัง  บอกว่าผมเป็นลูกชู้....





ไม่ใช่ลูกของพ่อ




“นั่นค่าเทอมลูกนะชาติชาย.....เธออย่าเอาไปเลยนะ”  แม่พยายามห้าม  แล้วพ่อก็ตีแม่อีก  ผมจำเหตุการณ์วันนั้นได้ดีเป็นพิเศษ  เพราะเป็นวันที่เปลี่ยนชีวิตของผม  เรียกได้ว่ามีเหตุการณ์สำคัญ  ที่เปลี่ยนชีวิตเด็กผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่ง  ราวกับมีเวทมนต์  บางทีผมอาจใช้ภาษาเว่อร์ ๆ ไปบ้าง  ขออย่าใส่ใจ  ผมดูหนังกับลุงหมีบ่อย  เลยเผลอจำมาใช้
“อย่าทำแม่นะ”


ผมสงสารแม่  เกลียดตัวเองที่ไม่เคยช่วยอะไรแม่ได้เลยซักครั้ง  แต่คราวนี้ผมยอมไม่ได้จริง ๆ พ่อทำเกินไป  เลือดกลบหน้าแม่  แต่พ่อก็ยังแม่หยุด  ผมกลัวแม่จะตาย  แล้วต้องอยู่กับคนใจร้ายแค่สองคน  พ่อคงฆ่าผมแน่


“เดี๋ยวนี้มึงสู้กูเหรอ  ไอ้เด็กเหี้ย!!!!!”  คำหยาบที่รู้จัก  ส่วนใหญ่ผมจำมาจากพ่อ  ผมแค่วิ่งไปทุบขาพ่อ  ทั้งทุบทั้งเตะ  เพื่อให้พ่อหยุดตีแม่  แต่เป็นผมเองที่ถูกพ่อเตะอัดกับฝาบ้าน  ผมลงไปกองกับพื้น  มองเห็นเท้าใหญ่ ๆของพ่อลอยสูงขึ้น  ผมหลับตาปี๋  ผมกำลังจะถูกกระทืบเป็นครั้งแรก  มันต้องเจ็บมากแหง ๆ อยากหายตัวได้  ไม่ก็หยุดเวลาเอาไว้  ผมอยากหนีไปให้ไกล  เท้าของพ่อใหญ่กว่าหน้าผมซะอีกน่ะ


“โอ๊ยยยยยยยยยย.....อีดา.....มึงตีกู”
“กูจะไม่ทนกับมึงแล้ว.....ไอ้ชาติหมา.....มึงทำกู.....กูทนได้.....มึงทำลูกกู.....ตายซะไอ้แมงดา”


ผมเองก็เพิ่งได้ยินแม่ด่าเป็นครั้งแรกเหมือนกัน  บอกแล้วว่ามันเป็นวันสำคัญ  มีเรื่องราวมากมายเหลือเกินในวันนี้  แม่ตีพ่อด้วยขวดเหล้า  ในห้องมีขวดเหล้าหลายขวด  ตอนนี้แม่ถืออยู่สองขวด  หลังจากฟาดใส่พ่อไปแล้วสามขวด  ผมเห็นแม่ตีลังกาด้วย  อย่างเท่ห์  พ่อสู้ไม่ได้เลยเพราะเลือดเข้าตา  แม่เลยเอาไอ้สองขวดนั่น  ฟาดเข้าให้




ลาก่อนพ่อ.....ลาก่อนบ้านของผม  พอพ่อตายไปแล้ว  แม่ก็เก็บเสื้อผ้าแล้วพาผมออกมา
.
.
.
.
.
“ยุทธ....เราฝากลูกไว้กับเธอซักสองสามวันนะ”  แม่บอกกับผู้ชายตัวโต  ที่แม่บอกผมว่าเป็นเพื่อน  ผู้ชายคนนี้คือลุงหมีนั่นเอง  ตอนนั้นลุงหมียังไม่กลายร่างเป็นหมูอู๊ด ๆ ผมกลัวลุงหมีมาก  เพราะตัวโตกว่าพ่อผมอีก  แต่แม่บอกว่าลุงหมีใจดีกับเด็กแล้วก็ผู้หญิง  เชื่อก็ได้
“ที่นี่ไม่ใช่สถานรับเลี้ยงเด็กนะยะ  ข้าวจะกินพวกชั้นยังแทบไม่มีเลย  ยังจะต้องมาเลี้ยงลูกหล่อนอีกเหรอ”  พี่ผู้ชาย  หน้าตาน่ากลัว  แต่ท่าทางเหมือนผู้หญิง  ส่งเสียงดังมาแต่ไกล  แม่ตั้งท่าจะพาผมกลับ  แต่ลุงหมีดึงตัวแม่เอาไว้  บอกว่าไม่เป็นไร....ไอ้หนวดมันก็โวยวายไปงั้น ๆ แหละ  มันรักเด็กจะตายไป  ผมไม่เชื่อหรอก  พี่คนนั้นผมยาวเฟื้อยเหมือนผีในละคร  แถมหน้าตาก็ดุ  เสียงดังด้วย  ทำเอาผมตกใจ  ผมว่าดู ๆ ไปแล้ว  พี่เค้าก็คล้ายกับคนในโปสเตอร์ที่บ้านของผมเหมือนกันนะ  พี่โป่งวงหินเหล็กไฟ  เพียงแต่พี่เค้าผอมแค่นั้นเอง
“ป๊าอ่ะ....ตลอดเลย  เห็นหญิงแล้วใจปล้ำตลอด  เอ้าแกน่ะ.....หน้าไปโดนอะไรมายะ....เขียวเชียว....เธอด้วยเลือดยังไหลอยู่เลย  เข้ามาทำแผลก่อนมาม๊ะ”


จะว่าไปพี่เค้าก็ใจดีนิด ๆ แต่พี่เค้าพูดไม่ค่อยเพราะเลย  ฟังแล้วมันปวดใจ


ผมอยู่บ้านหลังนั้น  กับสองพ่อลูกที่ท่าทางสติไม่เต็มบาท  สามวันก็แล้วแม่ก็ไม่มารับ.....อาทิตย์นึงก็แล้วแม่ก็หายต๋อม  เดือนนึงก็แล้ว  ผมร้องไห้จนตอนหลังไม่ร้องแล้ว  เพราะร้องไป  แม่ก็ไม่มา  แถมยังโดนพี่หน้าโหดที่ชื่อเคี้ยงตวาดด้วย  บางครั้งพี่เค้าก็ใจร้าย  แต่ก็ดีตรงที่เค้าไม่ตีผม  เค้าเรียกผมว่าไอ้เด็กดอย  เพราะวันที่ผมมา  ผมใส่ชุดเด็กดอย  ผมว่ามันก็น่ารักดี  แต่ไม่ค่อยเท่ห์เอาซะเลย






“แอร๊ยยยยยยยยยย”


วันหนึ่ง  ขณะที่ผมกำลังเล่นเกมส์กับลุงหมี  พี่เคี้ยงก็กรี๊ดเสียงลั่นบ้าน  ผมได้ยินเสียงเหมือนคนมาพังบ้านเลย  แถมเสียงยังคุ้น ๆ อีกต่างหาก  พ่อผมนั่นเอง  ตายยากชะมัด  ผมนึกว่าแม่ฆ่าพ่อได้แล้วซะอีก  เพราะวันนั้นแม่ตีพ่อจนหมอบเลย  ไม่ขยับ  ไม่กระดุกกระดิก  เหมือนตาย


“เข้าไม่ได้นะยะ  ออกไป....ไปไกล ๆ เลยไป๊”
“กูมารับลูกกู  พวกมึงไม่มีสิทธิมาห้ามพ่อลูกเค้าเจอกันนะ....อีตุ๊ดดดด!!!!  หลบไป  ไม่งั้นกูจะเตะตุ๊ด”
“ที่มานี่  จะเอาลูกไปขายใช้หนี้ล่ะสิ  อีพ่ออัปรีย์  ไปเลยนะ  ก่อนที่ชั้นจะแจ้งตำรวจ....แอร๊ยยยยย....ป๊าช่วยด้วย”


ลุงหมีสั่งให้ผมขึ้นไปอยู่ข้างบน  แล้วล็อคห้องไว้  ผมทำตามอย่างเชื่อฟัง  ผมชะโงกหน้าลงไป  เห็นพ่อกำลังโดนลุงหมีกระทืบ  เห็นพี่เคี้ยงกำลังตีพ่อด้วยไม้กวาด  ผมอยากไปร่วมด้วยคนจัง  แต่คุณครูสอนว่าตีพ่อเป็นบาป  แปลกนะ  ผมไม่สงสารพ่อเลย  ผมชอบที่พ่อเจ็บตัวซะบ้าง



“เอาเงินไป....แล้วไสหัวไปซะ  ถ้ายังกล้ากลับมาที่นี่อีก  กูจะฆ่ามึง  ว่าไง  มึงเป็นหนี้เค้าเท่าไหร่....อะไรนะ...กูไม่ได้ยิน”



ผมเห็นลุงหมีกระชากตัวพ่อขึ้นมา  แล้วหันไปพูดอะไรบางอย่างกับพี่เคี้ยง  พี่เคี้ยงวิ่งขึ้นมาบนบ้าน  เข้าไปในห้องของตัวเอง  แล้ววิ่งลงไปข้างล่างใหม่  ผมเห็นลุงหมีพยายามจะแย่งเงินจากมือพี่เคี้ยง  แต่สุดท้ายพี่เคี้ยงก็ยอมปล่อย  พี่เคี้ยงเงยหน้าขึ้นมามองผม  แล้วส่งยิ้มให้  เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าพี่เคี้ยงสวยจัง


พ่อไปแล้ว  พี่เคี้ยงกำลังล้างเลือดพ่อที่ไหลเปื้อนเต็มหน้าบ้าน  ลุงหมีขึ้นมาหาผม  เรียกผมให้เข้าไปนั่งใกล้ ๆ ลูบหัวผม  เหมือนที่พ่อชอบทำกับเด็กคนอื่น  แต่ไม่เคยทำกับผม


“ลุงซื้อตัวแกมาแล้ว  แกเป็นของลุงแล้วนะ  อยากอยู่กับลุงที่นี่มั้ย  รอจนกว่าแม่แกจะมารับ  เป็นหลานของลุงนะม้ง”
“พ่อจะกลับมามั้ย”
“คงไม่แล้วล่ะ”
“ดีจัง.....แต่ผมคิดถึงแม่  แม่ไปไหนลุงรู้มั้ย”
“แม่แกไปทำธุระ  เรื่องของผู้ใหญ่น่ะ  อยู่รอแม่ที่นี่แล้วเป็นเด็กดีนะ  รู้มั้ย  ซักวันแม่จะกลับมารับแกไปอยู่ด้วย”


ผมโดนซื้อตัว  ลุงอาจจะเป็นพวกค้ามนุษย์  แต่ก็เป็นพวกค้ามนุษย์ที่ใจดีที่สุดในโลก  ผมกอดลุง  ตัวลุงนิ่มแล้วก็อุ่นดี  ผมอยากให้ลุงเป็นพ่อผมจังเลย


แล้วนี่ก็เป็นเรื่องราวของผม  ชีวิตของผมเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งที่บ้านหลังนี้  ผมกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวที่แปลกจากคนอื่น  แต่ผมก็มีความสุขดี



วันนี้กระผมขอจบการรายงานแต่เพียงเท่านี้



สวัสดีครับ

.......................................................................
Rrrrrrrrr……Rrrrrrrrrrr….Rrrrrrrrrrrr…..


“ฮัลโหล.....สวัสดีครับ.....ครับ.....ใช่ครับ....นี่ยุทธ์พูดครับ....สะดวกคุยครับ”
“คุณสรยุทธ์คะ  ดิชั้นชื่อมารศรี  เป็นครูประจำชั้นของเด็กชายมนต์สิทธิ์  ไม่ทราบว่าตอนเย็นคุณสรยุทธ์พอจะมีเวลามั้ยคะ  ดิชั้นอยากคุยกับคุณ  เกี่ยวกับเนื้อหาเรียงความของเด็กชายมนต์สิทธิ์หน่อยน่ะค่ะ”
“.........”



To be con 

มาแบบเกริ่น ๆ นะคะ  ตอนต่อ ๆ ไปจะให้หนูม้งเล่า  สลับกับบรรยายเนอะ  ไม่อยากให้เด็กเล่า  เพราะบางอย่างเด็กก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร  เจอกันตอนหน้าค่ะ  จุ๊บ ๆ
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 11-01-2013 12:59:20
รายงานเกินเด็ก 5555++ อ่านแล้วขำ แต่ขำที่สุดคือตอนจบ

จบคับ 555++
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 11-01-2013 14:57:51
รออ่านเรื่องราวของเด็กดอยนะ เค้าชอบโชตะคอ่น
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-01-2013 16:40:30
ฮาเด็กดอยเล่าจัง คิกคิก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 11-01-2013 17:16:24
สงสัยจะได้รางวัลเรียงความยอดเี่ยมนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 11-01-2013 17:29:27
ครอบครัวลุงหมี เท่ห์มาก  o13
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 11-01-2013 18:26:35
รายงานเด็ดอยนี้เด้กจริงๆ55 :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: monkaew ที่ 11-01-2013 19:54:42
น้องม้งของน้องเฟริ้ส :L2:สนุกมากคับเรื่องนี้คนเขียนเก่งมากคับ :L2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 12-01-2013 02:56:51
เรียงความดีเด่นประจำปี
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 12-01-2013 08:30:21
เด็กดอยนี่มันเขียนเรียงความเกินอายุไปหน่อยนะ
แบบว่ามันเก็บทุกเม็ดจริงจังค่าาา
 :laugh: :laugh:
อ่านแล้วคิดว่าดูตลก
คุณพี่ของน้องนี่มุกเยอะไม่เปลี่ยนเลยค่า
เริ่ดที่สุด!!!!
 o13 :jul3: :m20: :pigha2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 15-01-2013 00:19:07
อร๊ายยยยยยย สั้นเนอะ
ต่อไปขอยาววววววววว นะเออ
น่าร้ากกก มากมาย เด็กดอย
ขอบใจจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 15-01-2013 00:44:05
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: รอยเขียน ที่ 15-01-2013 21:48:45
ดันมะดันดอง อยากอ่านเรื่องของเด็กดอยกับเด็กกระเป๋าหนักแล้ว  :z2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 20-01-2013 13:49:00
ชื่อจริงและนามสกุลของตัวละครเป็นสิ่งที่คนแต่งคิดขึ้นเองบ้าง....หยิบมาจากละครเรื่องเก่า ๆ บ้าง  หากไปกระทบบุคคลท่านได้  คนแต่งขออภัยมา ณ ที่นี้  หากต้องการให้มีการแก้ไขปรับเปลี่ยน  กรุณาส่ง Personal Message มาแจ้งนะคะ




การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่




บางครั้งการได้เปลี่ยนนามสกุลก็เป็นเรื่องดีนะ....ตอนนี้เด็กดอยอย่างเขาได้เปลี่ยนมาใช้นามสกุลของลุงหมีแล้ว  หลังจากใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันเป็นปี  ต่อไปนี้ไม่ต้องโดนคนล้อเรื่องนามสกุลอีกต่อไปแล้ว....เย้....ก็นามสกุลพ่อน่ะ  ตลกจะตายไป....มีดินดำ....คือดินมันก็ดำอยู่แล้วอ่ะนะ....จะย้ำเพื่อ?....แต่เอ.....ดินมันสีน้ำตาลต่างหาก  ดำน่ะมันโคลนแล้ว!!!



แต่ช่างเถอะ...นามสกุลลุงหมีก็ไม่เลว....สินมั่งคั่ง....ดูรวยดีจะตายไป



ชีวิตในรั้วโรงเรียนใหม่  สำหรับเด็กชายมนต์สิทธิ์ดูมีความสุขดี  เขามีเพื่อนสนิทสองคน  คนแรกชื่อเฉลิมพล...เฉลิมพลไม่มีชื่อเล่น  เพื่อนเรียกไอ้พลฟันดำ  เพราะฟันของเด็กน้อยทั้งหลอทั้งดำ  อีกคนหนึ่งชื่อตูมตาม  ตูมตามเป็นเด็กฟันห่าง  หน้าตาเหมือนกระรอกตกน้ำ  สองคนนี้มักจะถูกเพื่อน ๆ ในห้องแกล้ง  แต่ไม่มีใครแกล้งเด็กชายมนต์สิทธิ์


ไม่ใช่ไม่กล้า....แต่แกล้งไปก็ไม่มันส์  เด็กชายมนต์สิทธิ์ไม่ร้องไห้เวลาโดนผลัก  เด็กชายมนต์สิทธิ์ไม่มีของเล่นแปลก ๆ ติดตัวมาเรียนด้วย  เด็กชายมนต์สิทธ์ถูกล้อเลียนสารพัดก็ยังเฉย.....ไอ้ลูกกำพร้า.....ไอ้น้องตุ๊ด.....ไอ้พ่อแม่ไม่รัก.....เด็กชายมนต์สิทธิ์เฉย ๆจะตาย  เพื่อนที่โรงเรียนเก่ายังด่ากันฮาร์ดคอร์กว่านี้  ถูกดึงกางเกงจนเห็นจุ๊ดจู๋ก็ยังไม่ร้อง  คงเพราะยังไม่ถึงวัยที่จะอาย.....


คงเพราะหัวใจดวงน้อยถูกทำให้เจ็บจนชินแล้วมั้ง  หากมีอะไรที่จะทำให้เด็กชายมนต์สิทธิ์หลั่งน้ำตาได้....คงเป็นตอนที่ถูกลุงดุ.....ไม่ก็ถูกพี่เคี้ยงตวาด  เด็กชายมนต์สิทธิ์กลัวการถูกทิ้ง  ไม่อยากโดนทิ้งเป็นหมาหัวเน่าอีกแล้ว  สองคนนี้เป็นครอบครัวของเขา  แถมยังเจ๋งมากในความรู้สึก  เด็กน้อยแคร์ลุงหมี  แคร์พี่หนวด  อะไรที่ทำให้สองคนนี้โกรธ  เด็กชายมนต์สิทธิ์จะรู้สึกเสียใจ


กลับมาที่โรงเรียน......


เด็กชายมนต์สิทธิ์ไม่ใช่เด็กที่อดทนมากถึงขนาดนั้น  ถ้าวันไหนหงุดหงิดอารมณ์ไม่ดี  ความอดทนก็ต่ำลงไปด้วย  ครั้งหนึ่งลูกชนชั้นกลาง  พ่อแม่ทำงานรัฐวิสาหกิจ  ถูกเด็กชายมนต์สิทธิ์ต่อยจนฟันน้ำนมซี่หนึ่งปลิวหวือ.....


ในห้องปกครอง.....เด็ก ๆพวกนั้นมีทั้งพ่อและแม่  เด็กน้อยรู้สึกเหมือนถูกรุม  ลุงหมีของเขาเมาจนไม่ได้สติ  เวลาสำคัญแบบนี้  คนที่คิดว่าพึ่งพาได้  กลับพึ่งไม่ได้  คนที่ต้องมารับหน้า  หนีไม่พ้นพี่สาวคนสวย  พี่เคี้ยงมาอย่างมั่น  เดินหน้าสวยฉ่ำเข้ามาในห้องปกครอง  ไม่สนใจสายตาดูถูกเหยียดหยาม  ทั้งจากอาจารย์  ทั้งจากผู้ปกครอง  และเพื่อน ๆคู่กรณี....


“คุณเลี้ยงกันยังไง  ปล่อยให้ทำตัวเป็นนักเลง  มารังแกลูกของชั้น  ลูกต้อมของชั้นเป็นเด็กดีมาก  การเรียนก็เป็นที่หนึ่งเสมอ  บอกครูไปสิ  ว่าเด็กคนนี้ทำอะไร”  คุณแม่ยังสาว  ท่าทางปากร้าย  ดุนหลังลูกชายให้พูด
“ม้งเค้าไถตังค์ป๋มฮะ....ผมไม่ให้ก็เลยโดนต่อย....ไม่เชื่อถามเพื่อน ๆ ของผมได้”
“เห็นมั้ยคะคุณครู....เด็กก้าวร้าวแบบนี้  จะปล่อยให้มาเรียนร่วมกับลูกชั้นไม่ได้นะคะ”


เด็กชายมนต์สิทธิ์หลบหลังพี่สาว  พี่เคี้ยงยืนเท้าสะเอว  จ้องหน้าอีกฝ่ายอย่างเอาเรื่อง......



ทั้งห้องเต็มไปด้วยสรรพเสียงต่าง ๆ จากทั้งพ่อและแม่ของเด็ก  สายตาเกลียดชัง  หยามเหยียดจ้องมายังพวกเขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ  เหมือนพวกเขาเป็นพลเมืองชั้นสอง  ที่ไม่จำเป็นต้องใส่ใจความรู้สึก  พี่สาวรอให้คนพวกนั้นโวยวายกันให้หนำใจ  ก่อนที่คุณเธอจะตะโกนออกมาด้วยเสียงที่แมนโครต......~เฮ้ยยยยยยยย!!!!!!....เงียบก่อนเด้~!!!!!!  ได้ผล  คนพวกนั้นหยุดชะงัก  พี่สาวของเด็กดอยจ้องหน้าเรียงตัว  ไม่เว้นแม้แต่กลุ่มเด็กน้อยคู่กรณี


“ขอบคุณที่ให้ดิชั้นได้พูด.....ก่อนอื่นขอถามหน่อย....คุณเชื่อลูกของคุณมากแค่ไหนคะ”
“แน่นอน....ชั้นเชื่อลูกของชั้น  ตาต้อมเป็นเด็กดี  ไม่เคยโกหก  แล้วก็ไม่มีความจำเป็นจะต้องโกหก  ชั้นมั่นใจว่าเราให้ความรักกับแกมากพอ  แกไม่ใช่เด็กขาด  แกมีทั้งพ่อและแม่คอยอบรมสั่งสอน....”
“แล้วไหนพ่อของแกล่ะคะ”
“เค้าติดงาน....”
“งานสำคัญขนาดมาดูลูกไม่ได้เลยเหรอคะ....แหม.....ไหนว่ารักลูกไงคะ” 
“ไม่ใช่กงการของเธอ!!!!”
“พูดปากเปล่าไม่มีหลักฐานแบบนี้ใคร ๆก็พูดได้มั้งคุณ......ลูกคุณอาจโกหกก็ได้นา.....”
“ไม่มีทาง....เด็กไม่มีวันพูดโกหก....โดยเฉพาะเด็กดีอย่างตาต้อม”
“ถ้าคุณจะยึดเรื่องความไร้เดียงสาของเด็กเป็นตรรกะ  งั้นหม่งม้งของชั้นก็ไม่โกหกเหมือนกัน  เอ้า....พูดสิ....ว่าเรื่องมันเป็นยังไง”


เด็กชายมนต์สิทธิ์เล่าความจริง  ยัยแม่หัวโจกพยายามจะขัดตลอด  แต่ก็ถูกพี่สาวตวาดกลับไปจนหงอ  พี่สาวเป็นตุ๊ด  พี่สาวบอกว่าตุ๊ดอาจแพ้ผู้หญิงที่ร่างกาย  แต่เรื่องกำลังแล้ว  ตุ๊ดตบชนะเสียเป็นส่วนใหญ่  เห็นจะจริงอย่างที่พี่สาวว่า.....


“คุณเชื่อลูกคุณ  ชั้นก็เชื่อเด็กชั้น  ถ้าต่างฝ่ายต่างพูดความจริงกันทั้งคู่  เรื่องนี้ก็คงไม่มีคนผิด”
“เด็กของเธอโกหก  ลูกชั้นมีพยาน  แถมยังมีรอยเขียวเต็มหน้าแบบนี้  เธอจะรับผิดชอบยังไง”
“อ้าว....ไหนเมื่อกี้บอกว่าเด็กไม่พูดโกหกไงคะ”
“ชั้นหมายถึงเด็กดีอย่างตาต้อม  เด็กของเธอนะโกหกเพราะกลัวความผิด  เรื่องแบบนี้มันเป็นไปตามสัญชาติญาณอยู่แล้ว” 
“นี่เจ๊.....ลูกเจ๊น่ะมีกันห้าคน  ส่วนเด็กชั้นน่ะตัวคนเดียว  ลูกเจ๊ตัวโตซะเปล่า  ปล่อยให้เด็กชั้นที่ตัวเล็กกว่ารังแกเอาได้....ถามจริงเหอะ   ลูกเจ๊น่ะเป็นตุ๊ดรึเปล่า.....ตุ๊ดนิ.....ว๊าย.....แล้วมาล้ออีม้งมัน.....หาว่าพี่มันเป็นตุ๊ด  ถึงชั้นเป็นตุ๊ดแต่ชั้นก็สวย  แกน่ะตัวเท่าควาย  โตขึ้นไป...หากมีใจเป็นสาว  คงเหมือนจับไมค์  ไทสันมาแต่งหญิง.....มิวายคงโดนล้อว่าเป็นกะเทยควาย  แถมยังเป็นลูกแหง่ติดแม่  เรื่องแค่นี้ก็ฟ้องแม่  อีตุ๊ดเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม  อุคริอุคริ”
“อย่ามาพูดพล่อย ๆ นะยะหล่อน  หล่อนน่ะสิตุ๊ด  เพราะผิดเพศแบบนี้ไง  ถึงได้ไม่มีปัญญาอบรมเด็กให้เป็นคนดีได้น่ะ”
“เดี๋ยวตบเลยอีนี่!!!!”
“ว๊ายดูสิคะ....ดูแม่คนนี้  ป่าเถื่อนแบบนี้  เด็กมันจะไปจำตัวอย่างดี ๆ จากไหน”
“ลูกแกก็เหมือนกัน  มีแม่ตอแหลแบบนี้  โตไปคงจะตอแหลเหมือนแม่มันนั่นแหละ  ไอ้แก่มึงหยุดเลย  มึงด้วยไม่ต้องพูด  คุณก็เหมือนกันนะคุณครู  พวกนี้คงบริจาคให้เยอะสิท่า  ถึงได้โอ๋กันแบบนี้  ถ้าเรื่องนี้ไม่ยอมจบ  ชั้นก็ไม่จบ  อยากได้ค่าเสียหายไปฟ้องศาลเอา  ชั้นจะบอกให้นะ  ชั้นมีหลักฐานเป็นคลิปวันเกิดเหตุ  ถ้าเด็กของชั้นถูกบีบให้ต้องออกจากโรงเรียนล่ะก็  ชั้นจะแฉแม่งเลย  เอาซี๊.....อีพวกผู้ดีหน้าบาง  ต่ำ ๆ อย่างพวกกูน่ะไม่มีอะไรจะเสีย  เรียนไม่ได้ก็ย้ายไปเรียนที่อื่น  โรงเรียนดีดีเยอะแยะ  พวกแกน่ะจะยอมรับความจริงกันได้รึเปล่า  หน็อยรักลูก  ถามหน่อย  เคยมีเวลาสั่งสอนมันอย่างที่พูดมั้ย  วัน ๆ ทำแต่งาน  ทำจนหัวบนกบาลหงอกแล้วหงอกอีกยังไม่มีเวลาจะย้อม  แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปสอนยะ  คุณครูก็เหมือนกัน  น้องชั้นโดนอีเด็กเปรตพวกนี้แกล้งทุกวัน  กลับเอาหูไปนาเอาตาไปไร่  แต่พอเด็กมันฮึดสู้ขึ้นมาบ้างทำเป็นเต้นจนเนื้อสั่น  อย่างคุณน่ะ  ชั้นไม่ให้น้องชั้นเรียกครูหรอก  ก็แค่คนที่เค้าจ้างมาสอนหนังสือ  จิตวิญญาณความเป็นครูไม่มี  เห็นแต่กระเช้าของฝาก  วัน ๆหากินกับค่าสอนพิเศษ  มองหน้า......จะตบมั้ย?  เอามั้ย?.....จบนะ  ต่างคนต่างอยู่  ต่อไปนี้ไม่ต้องมายุ่ง  ลูกตัว  ตัวก็ดูไป  เด็กชั้นชั้นสอนมันเอง  อีม้งกลับ.....”
[เงียบ-----อีกาบิน--------กา------กา-------ผ่างงงงงงง]


โอโห.....พี่เคี้ยงของหม่งม้ง  ยิ่งคุณเธอแผลงฤทธิ์มากเท่าไหร่  เด็กชายมนต์สิทธิ์ก็ยิ่งตกหลุมรักกะเทยถึกเคราเขียวคนนี้มากขึ้นเท่านั้น  ถึงพี่เคี้ยงจะปากตลาด  แถมทำตัวเหมือนนางร้ายเกรดซีในละครก่อนข่าว  แต่เด็กชายมนต์สิทธิ์เขาก็รักของเขา  ใครแตะพี่เคี้ยง  เขาจะโกรธมาก.....




คะแนนลุงหมีติดลบหนึ่ง....คะแนนพี่เคี้ยงบวกสิบ
.
.
.
.
.
.
มีพบ  ย่อมมีจาก.....ไอ้พลฟันดำ  เพื่อนในกลุ่ม  มีอันต้องย้ายตามพ่อกับแม่ไปต่างจังหวัด  ไม่มีเวลาร่ำลาด้วยซ้ำ  เขากับเด็กชายตูมตามทราบเรื่องนี้จากปากของครูประจำชั้น  ครูคนนี้เป็นคนไม่สวย  แถมยังอ้วนและสอนมานาน  เด็ก ๆ ต่างกลัวจนหงอ  แต่เด็กชายมนต์สิทธิ์กลับรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ใจดี  ใจดีเกือบจะเท่าพี่เคี้ยงของเขา  จริงอยู่.....ที่เขาไม่ชอบเวลาถูกดุ  หรือถูกตี  แต่เขาก็รู้สึกว่าครูคนนี้เป็นคนดี  มีความยุติธรรม  ครูตีเขาเพราะเขาสมควรถูกตีจริง ๆ  แน่นอน.....พวกเด็กบ้านมีตังค์ไม่ถูกตี  เพราะว่าพ่อกับแม่พวกนั้นกำชับเอาไว้(อ้างกฎของกระทรวง)  เลยถูกหักคะแนนความประพฤติแทน  ใครสนล่ะ  เขาชอบครูคนนี้  เขายอมให้ครูตี  ครูตีเพราะรักเขา  เขาไม่อิจฉาเด็กพวกนั้นเลยซักนิด  แถมครูยังชอบซื้อขนมให้เขากินด้วยแหละ....รักนะครูเพ็ญศรี


มีพลัดพราก....ย่อมมีพบปะ....เทอมนี้มีเด็กนักเรียนย้ายมาใหม่ด้วย  หน้าตาดี  สาวกรี๊ดดดดดดดด.....แต่เด็กชายมนต์สิทธิ์เห็นว่ามันขี้เก๊กไปหน่อย.....หมอนั่นชื่อภูบดินทร์....ทั้งชื่อและนามสกุลไฮโซสุด ๆ   ชื่อเล่นเรียกยากไม่แพ้ชื่อจริง.....



ไอ้เฟิร์สช๊อยส์......


“ไปนั่งที่ได้จ้ะ....เด็กชายภูบดินทร์”


ไอ้ขี้เก๊กไปรวมกลุ่มกับพวกบ้านรวย  เด็กพวกนั้นบ้านมีตังค์  แต่ก็ไม่เยอะเท่าไอ้ขี้เก๊ก  พ่อมันเป็นเจ้าของโรงงานใหญ่  มีบ้านตั้งหลายหลัง  แถมยังพกของเล่นสุดไฮเทคติดตัวมาทุกวัน  ไม่มีใครกล้าแย่งหรือขโมย  แม้แต่หัวโจกที่ตัวใหญ่ที่สุดในห้อง  เด็กชายมนต์สิทธิ์นึกสงสารไอ้เพื่อนฟันห่าง  พกอะไรมา  โดนเพื่อนฉกไปกินหมด  สู้เด็กโครตจนอย่างเขาก็ไม่ได้....เชอะ ๆ
.
.
.
.
.
.
.

“อย่าไปยุ่งกับมันนะ....นั่นน่ะไอ้หมาบ้า.....มีพี่เป็นตุ๊ด  เป็นเด็กกำพร้าด้วย”


เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มบอกกับเด็กชายภูบดินทร์


ให้ตายเถอะ  ดูไอ้ตัวตันตาตี่นั่นสิ....เด็กหน้าหล่อมองอย่างครุ่นคิดปนหงุดหงิด  คนแบบนี้มันน่าแกล้งให้ร้องจะตายไป  แต่กลับถูกพวกลิ่วล้อเตือนเอาไว้  หมาบ้างั้นเรอะ....มันจะซักแค่ไหนกันว๊า.....


“พวกนายดูเราก็แล้วกัน  แสบนักใช่มั้ย....เดี๋ยวเราจัดให้.....”  เด็กชายภูบดินทร์บอกพวกลิ่วล้ออย่างมั่นอกมั่นใจ.....เขารอจังหวะตอนที่เด็กดอยเผลอ  ค่อย ๆ ย่องไปด้านหลัง.....ตอนนั้นเป็นเวลาเที่ยง  เด็ก ๆ เล่นกันเต็มสนาม  รวมทั้งลานกว้างใต้อาคาร  เด็กดอยยืนกัดมะม่วงมันอย่างเอร็ดอร่อย....


พรึ่บ!!!!!


กางเกงขาสั้นถูกดึงลงมาอย่างง่ายดายราวกับปลอกกล้วย  พวกลิ่วล้อพากันส่ายหัว  เพราะเคยแกล้งแบบนี้ไปแล้ว  แต่ไม่ได้ผล...... 

แต่เนื่องจากตอนนี้เด็กดอยได้โตขึ้นจนพอรู้อะไรบ้างแล้ว  รู้จักอาย  แม้จะช้ากว่าคนอื่น ๆ หนำซ้ำแถวนั้นยังมีสาวน้อยนามว่าสายป่าน  เด็กหญิงตากลมหน้าตาจิ้มลิ้มที่เด็กดอยแอบชอบ.....


“ฮึก.....ฮึก.....แง๊”


ดึงกางเกงแล้ววิ่งหนีขึ้นอาคารด้วยความอับอายสุดขีด  คนเห็นจุ๊ดจู๋กันทั่ว  แต่อะไรก็ไม่อายเท่าสายป่านมองเขาแล้วหัวเราะคิกคัก  สำเร็จ  เด็กหล่อกลายเป็นฮีโร่พิชิตไอ้ดอยเต่า  กลายเป็นที่เคารพนับถือของเพื่อน ๆ(ลิ่วล้อ)ในกลุ่ม 


เด็กดอยเกลียดมัน  เกลียดไอ้เด็กหล่อบ้านรวย  คอยดูนะ....เขาจะแก้แค้น.....






แต่ก่อนอื่นต้องบอกพี่สาวเสียหน่อยล่ะ.....ว่ากางเกงตัวนี้มันหลวมไปนี๊ดดดด....
.
.
.
.
.
.
.
.
To be con

ดูเหมือนรักแรกของดอย....จะเป็นเจ๊เคี้ยง  ฮิ้วววววว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 20-01-2013 14:18:28
เด็กดอย..... :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 20-01-2013 16:11:32
ตอนปฐมบท นี้เศร้ามากเรยพอมาอีกตอนนึงนี้ฮาเรย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 20-01-2013 18:59:37
ปฐมบทตำนานรัก(!!!!!) ของเด็กดอยกับเด็กสินเชื่อ 5555555555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-01-2013 21:08:10
55555 เคี้ยงนี่สุดยอด
เด็กดอยก็น่ารักจริงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ปฐมบทเด็กดอย [11/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 20-01-2013 22:14:23
น้ำตาไหลตอนซื้อตัว ซึ้ง
ชอบมากเลย น่าจะเป็นตัวที่ชอบที่สุด
อยากอ่านน้องม้งกับน้องเฟิร์สเร็วๆเยอะๆ

ต่อด่วนๆนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 20-01-2013 22:29:38
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย ตอนเค้าเม้นเค้าเม้นของตอนที่แล้วอ่ะ(คือเปิดทิ้งไว้แต่เพิ่งได้อ่านวันนี้) กลายเป็นว่ามีเพิ่มมาอีกตอนแล้ว

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

อัพถี่ๆน้า

ขอถามหน่อยจิ คืออยากรู้ว่าเด็กๆอายุเท่าไหร่หรืออยู่อนุบาลไหนหรือป.ไหน เหมือนจะยังไม่เคยบอกใช่ป่ะ
จะได้จิ้นถูก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 20-01-2013 22:44:50
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย ตอนเค้าเม้นเค้าเม้นของตอนที่แล้วอ่ะ(คือเปิดทิ้งไว้แต่เพิ่งได้อ่านวันนี้) กลายเป็นว่ามีเพิ่มมาอีกตอนแล้ว

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

อัพถี่ๆน้า

ขอถามหน่อยจิ คืออยากรู้ว่าเด็กๆอายุเท่าไหร่หรืออยู่อนุบาลไหนหรือป.ไหน เหมือนจะยังไม่เคยบอกใช่ป่ะ
จะได้จิ้นถูก


ค่อย ๆ อัพเลเวลไปเรื่อย ๆ ค่ะ  เพราะเป็นช่วงที่เกริ่นนำถึงความสัมพันธ์  จะไปสุดที่ชั้น ป.6  ซึ่งจะเป็นเหตุการณ์ปัจจุบัน....
สองตอนที่ผ่านมาเป็นตอนอนุบาล - ป.3 ค่ะ

อย่างที่วางพล็อตคร่าว ๆ เอาไว้  เหตุการณ์ในเรื่องจะเป็นไปตามนี้ค่ะ ป.6 ---------> มัธยม ---------> มหาวิทยาลัย ---------> ผู้ใหญ่

จบแล้วจะข้ามไปบทสรุปของเจ๊เคี้ยงแล้วจบบริบูรณ์ค่ะ

ติดตามด้วยนะคะ.....ปล. น้องเดย์จบแล้วนะคะ....ไปเม้นท์ให้น้องเดย์ด้วยนะ 5555+
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 20-01-2013 23:58:15
เริดมากกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ

ชอบคู่นี้ที่สุดเลย ><


น้องเดย์เค้าว่าเค้าเม้นไปแล้วน้า~ (รึเปล่า 5555)
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 24-01-2013 19:36:27
อยากดันก็ดันซะ....5555+
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 24-01-2013 21:35:41
ที่ร้องเพราะอายเป็นแล้วนี้เอง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 24-01-2013 22:39:41
ต๊ายยยยยยยยยยยยย
 :m13:
เห็นเด็กดอยมันกัดพี่สาว(?)อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
คิดไม่ถึงจะรักกันขนาดนี้
แลดูน่าขนลุกมากกว่าน่ารักนะคะคุณพี่
 o21 :sad3:

ต้องตบรางวัลไอ้เด็กสินเชื่อสักหน่อย
มาดึงกางเกงมงม้งบ่อยๆนะชอบ
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :z1: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 26-01-2013 17:07:25
มายังอ่า รออยู่น้า T T

อัพเร็วจะจ๊วบเหม่งอิม้งสองที
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] การปะทะกันของเด็กดอยและผู้มาใหม่ [20/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 26-01-2013 18:34:58
ร้ายนะ เด็กเฟรซช้อยนี้ แต่เดียวเถอะโตมาหน่อยจะหลงนู๋หม่งม้งไม่รู้ตัว คึๆ :laugh3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 26-01-2013 23:40:50
ในวันที่ฝนตกหนัก.....



เกลียดเสียจริงหน้าฝน.....เด็กชายมนต์สิทธิ์เบื่อ ๆ เซ็ง ๆ การที่ต้องอยู่รอให้คนมารับหลังโรงเรียนเลิก  ท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย  นั่งมองพ่อแม่คนแล้วคนเล่ามาพร้อมกับร่มคันใหญ่ในมือ  เพื่อรับเหล่าเด็กประถมทั้งหลาย ที่รออยู่ใต้อาคารเรียน....คนแล้วคนเล่า


ยังไม่โตพอที่จะมีโทรศัพท์......ลุงหมีบอกมางี้นะ....เด็กดอยเคยลองขอดู  เพราะเพื่อน ๆ ก็มีกันหมด  รบเร้าจนหมีใหญ่รำคาญ....


ลุงหมีเลยตัดสินใจยกโทรศัพท์....รุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่สามสิบเก้า(จำมาจากหนังแผ่นทุนต่ำที่ซื้อมาจากตลาดนัดใกล้บ้าน)ให้เขา  อย่างเยิน....เด็กดอยหัวเราะแหะ ๆ แล้วบอกลุงแกไปว่า.....ไม่ดีกว่า....เลยโดนโบกไปที  โทษฐานเรื่องมาก


แล้วก็ยังไม่โตพอที่จะกลับบ้านด้วยตัวเอง  แต่มันคงจะดีกว่านี้  ถ้าคนมารับรู้จักตรงเวลาบ้าง  แต่เด็กน้อยรู้ดี  ว่าเขาเป็นแค่ผู้อาศัย  ไม่ควรเรียกร้องอะไรมาก  รอก็รอ....มาช้าแต่ก็ไม่เคยไม่มา  ลุงหมีไม่เคยผิดสัญญาเวลารับปาก....แต่ก็อย่างว่าแหละ  เพราะลุงแกก็ไม่ค่อยจะรับปากอะไรเสียเท่าไหร่นักหรอก


วันนี้ไม่เหมือนทุกวันหรอกนะ  เด็กชายมนต์สิทธิ์ไม่ยืนรอลุงหมีใต้อาคาร  เบื่อคำถามของคุณครูกับเพื่อนสอดรู้  ครั้งหนึ่งพี่เคี้ยงเคยมารับ  พวกสาว ๆ ที่มีแววว่าจะกลายเป็นสมาคมแม่บ้าน  อันชอบนินทาชาวบ้านในอนาคต  ต่างก็รุมซักไซ้เขาอย่างสนใจ  ส่วนพวกเด็กผู้ชายก็คอยแต่จะล้อเขา  ไม่เห็นไปล้อพี่เคี้ยงบ้างเลย  ไม่กล้าหรอก  เพราะพี่เคี้ยงจะไม่ด่าพวกมัน  แต่จะไปด่าคุณครูแทน  แล้วคุณครูก็จะไปลงที่พวกมันนั่นแหละ....


หอคอยในสนามเด็กเล่นเพิ่งสร้างเสร็จ  มีเสาให้รูดลงมา  พวกเด็กโตชอบเล่นกัน  เพราะพวกนั้นตัวโตแล้ว  ส่วนเด็กอย่างเขากลับรู้สึกว่าสูงเกินไป  แถมอีกอย่าง  มีคนชอบแกล้งเขานี่นะ  เกิดมันแอบปีนตามหลัง  แล้วผลักเขาตกลงมาจะทำยังไง  เด็กชายมนต์สิทธิ์คิดแล้วก็สยอง  เขาจึงปีนไปชั้นบนที่มีหน้าต่างกระจกสำหรับมองดูวิวแทน  ไม่เลวแฮะ  จากจุดนี้ถ้าลุงหมีมารับ  เขาต้องเห็นแหงแซะ.....ว่าแล้วก็กวาดสายตามองผู้ชายร่างใหญ่  หน้าโหด  แต่ชอบสวมเสื้อยืดมิคกี้เมาส์เหมือนเด็ก ๆ...


.
.
.
.
.
.
.
ช้าตามเคย.....แถมเริ่มเบื่อแล้วด้วย  ฝนตกหนัก....ไปไหนไม่ได้  ถ้าไม่มีฝนนะ  ป่านนี้เขาออกไปเล่นเครื่องเล่นอื่นแล้ว  ดีเสียด้วยซ้ำ  เด็กคนอื่นกลับไปหมดแล้ว  สนามนี้ก็เป็นของเด็กดอยเต่าแต่เพียงผู้เดียว  หึหึ



อา.....




สไลด์เดอร์จ๋า......ราวไต่......ราวโหน......บ้านกระท่อม......ปราสาทและโดมพลาสติก.....สะพานโค้ง....ม้ากระดก......ชิงช้า....เครื่องหมุนด้วยก็ได้








หม่งม้งทำได้แค่มองพวกแกจากตรงนี้สินะ




น้ำตาจะไหล.....มีพ่อกับเขาคนหนึ่งก็ไม่เคยจะรักใคร่....แม่ก็ดันหนีหาย.....ลุงก็เอาแต่เมา  ไม่รู้ว่าป่านนี้สร่างแล้วหรือยัง  รักพี่เคี้ยงที่สุด  แต่ก็เข้าใจแหละ  พี่เคี้ยงเรียนอยู่  ไม่ค่อยมีเวลาว่างให้เขาบ่อย ๆ แต่คนที่ว่างนี่สิ  ดันบกพร่องในหน้าที่ซะไม่มี



โป้งลุงหมีแล้ว....จะงอน....จะดื้อ....จะไม่คุยด้วย.....จะหนีไปนอนกับพี่เคี้ยง......ถ้าไม่โดนพี่เคี้ยงไล่ออกมาน่ะนะ


“ฮู่วววววว.....ไอ้เบ๊อะ....รอไอ้ตุ้ยนุ้ยมารับเรอะ....หรือว่ารอพี่ตุ๊ดของนายอยู่ฮึ.....หวาย.....ไม่มีใครมาเหรอจ๊ะ.....ร้องไห้แล้วดูสิ”
“ไปให้พ้นเลย!!!!  มาทางไหนกลับไปทางนั้น  ไม่มีอารมณ์นะจะบอกให้”



ซวยมหาซวย!!!!  ไหงไอ้เวร(ศัพท์ลุงหมี)ห่านี่ถึงยังอยู่อีก.....ปกติบ้านไฮโซของมันจะต้องมารับกันแล้วนี่นะ  ฝนตกเรอะ....ไม่น่าจะเกี่ยว....พ่อแม่ไม่ว่างเรอะ.....ทุกทีมันก็กลับกับลุงคนรถนี่หว่า....เอ.....หรือว่าลุงคนรถจะรถเสียนะ.....




บางทีพ่อแม่มันอาจจะเบื่อก็ได้นะ....ที่มีลูกชายจัญไรๆ(ศัพท์ลุงหมี)แบบมัน  มันคงถูกปล่อยเกาะ  สะใจชะมัด



“ถ้าอยากรู้จะบอกให้ก็ได้.....ลุงโชครถชน....แต่ไม่ตายหรอกนะ....รถเสีย....เลยมารับช้า....”
“ไม่อยากรู้!!!!”
“พ่อกับแม่จะมารับเรา....แต่ตอนนี้ประชุมอยู่....เดี๋ยวก็มาแล้ว”
“ก็บอกว่าไม่อยากรู้ไง”
“ที่เราตัวไม่เปียก....เพราะเราอยู่ในนี้นานแล้ว....อยู่อีกชั้นนึง....แต่เปล่าตามนายมานะ....เราได้ยินเสียงไอ้ขี้แยกำลังร้องไห้  ถึงได้รู้ว่ามีไอ้ขี้แยแอบรอพี่ชายตุ๊ดมารับอยู่ข้างบน....”
“ร้อนตัว....”
“เราไม่ได้ตามมา.....เราแค่เข้ามารอแล้วติดฝน”
“แต่เรามาก่อนนาย....เพราะฉะนั้น....นายแหละตามเรามา”
“เราไม่รู้ว่านายอยู่บนนี้....เพราะฉะนั้น....ไม่ได้ตามเว้ย”
“พูดเว้ยหยาบคาย....แล้วตอนนี้นายก็รู้แล้วว่าเราอยู่บนนี้....เพราะฉะนั้นนายตามเรามา....ไม่ต้องเถียง  นายแพ้แล้ว  แพ้แพ้แพ้แพ้....ขี้แพ้”
“เดี๋ยวโดนต่อยเลยไอ้ตาหยี!
“ไม่กลัว....เราก็ต่อยเป็น....ไอ้ตาโต!!
“นึกว่าเป็นแต่ข่วนกับตบซะอีก.....ชิส์....น้องตุ๊ด!!!
“ตุ๊ดพ่อง!!!!!!!!!”
“อะไรคือพ่อง?”
“หึหึหึ”


เด็กชายมนต์สิทธิ์ชนะแล้ว  เขารู้ในสิ่งที่มันไม่รู้.....ศัพท์ผู้ใหญ่แปลก ๆจากลุงหมีช่วยไว้แท้ ๆ  ถึงแม้ว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องเรียน  เรื่องวาดรูป  คณิตศาสตร์  ภาษาอังกฤษโครตยาก....ไม่เกี่ยวกับชั่วโมงพละ  ไม่มีอาจารย์คอยพูดชมต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้น  ว่าเก่งมากจ้ะ...เด็กชายมนต์สิทธิ์.....ก็ตาม



แต่แค่นี้....เด็กหลังห้องอย่างเขาก็ถือว่าเป็นชัยชนะเล็ก ๆที่ยิ่งใหญ่แล้วล่ะ.....



“อ่ะ.....ให้ยืมเล่น”
“อะไร?”
“ไม่เคยเห็นรึไง....โทรศัพท์มือถือไง....รุ่นนี้จอกว้าง...เล่นเกมส์ได้ด้วย.....นายเอาไปเล่นเหอะ...ระหว่างรอมันน่าเบื่อนา....”
“ให้เราจริงอ่ะ”
“เออ”
“แกล้งป่ะ....พอเราจะรับ....นายก็จะชักมือกลับสินะ....เจอบ่อยแล้ว  ไม่หลงกลหรอกจะบอกให้”


พ่อหนูตาตี่....หรี่ตาแคบลงอย่างคนรู้ทัน  เด็กหน้าหล่อนามว่าภูบดินทร์....หรือน้องเฟิร์สช๊อยส์  ที่แปลว่าตัวเลือกแรก  ถอนใจอย่างรำคาญ  ก่อนจะยัดโทรศัพท์สมาร์ทโฟนของตน  ใส่ลงในมือของอีกฝ่าย.....


“มุขเฉิ่ม ๆ เราไม่ชอบเล่น....บ้านเรารวย  ถึงนายจะไม่คืน  พ่อเราก็ซื้อเครื่องใหม่ให้อยู่ดี  แต่ถ้านายขโมยล่ะก็  โดนต่อยตาแตกแน่...”
“กดไง....สอนหน่อยเด่”
“บ้านนอกว่ะ”
“เราไม่เคยมี”
“จริงอ่ะ.....ใคร ๆ เค้าก็มีกัน.....บ้านนายจนเหรอ”
“ลุงบอกว่ามันไม่จำเป็น”
“นั่นแหละบ้านจน”
“เอาคืนไปเลยไป”
“อย่าขี้งอนเหมือนผู้หญิงเลยน่า....มานี่....จะสอนให้ว่าเล่นยังไง....สอนครั้งเดียวพอนะ....ไม่จำก็ไม่สอนแล้ว....ไม่ให้เล่นด้วย”
“เออ”


เวลาที่ผ่านไปอย่างช้าๆ ก็ยังคงช้าของมันเหมือนเดิม  เด็กน้อยทั้งสองไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ  ขอแค่ข้างนอกยังไม่มืดเป็นใช้ได้  ทั้งคู่เล่นกันจนเพลิน....หากว่ามีใครมาขัดจังหวะในตอนนี้  เมื่อนั้นแหละ  เด็ก ๆ ถึงจะตระหนักได้โดยสัญชาติญาณว่า.....เวลาช่างผ่านไปเร็วแท้....


“พ่อแม่นายไปไหน....ทำไมนายถึงให้ลุงอ้วนมารับทุกวันเลย”
“แม่เราไปทำธุระ....ลุงหมีไม่อ้วนซักหน่อย....แค่ตัวใหญ่เหมือนหมี...โฮกกกกกก”
“แล้วพ่อล่ะ....”
“พ่อไปไหนแล้วไม่รู้.....อยากจะล้อก็เชิญ....เราไม่สนใจหรอก....แต่ห้ามล้อลุงหมีกับพี่เคี้ยง....กับแม่ด้วย”
“นายไม่รักพ่อเหรอ”
“แพ้แล้ว....เห็นมั้ยนิ.....เพราะนายอ่ะ.....ตายเลย.....”
“ชิส์”


เด็กชายรูปหล่อ.....ภูบดินทร์....หรือเฟิร์สช๊อยส์....เด็กน้อยชอบมองไอ้หมอนี่จากด้านข้างเวลามันเผลอชะมัด  ไอ้เด็กดอยตัวตันเล่นเกมส์จากโทรศัพท์ของเขาอย่างเมามันส์  ไม่สนใจว่าตัวเองกำลังโดนจ้องไม่วางตา  เขาชอบตัวกลม ๆที่เหมือนกับตุ๊กตาหมีที่ห้อง  ตาหยี ๆ ดูไร้อารมณ์  เหมือนตัวการ์ตูน  ตอนที่กำลังขี้เกียจสุด ๆ....พวงแก้มสองข้างก็น่าหมั่นเขี้ยวจนอยากจะหยิกให้ย้อย....เหมือนอะไรดีนะ....อืม.....จะว่าไปก็เหมือนหมาที่บ้านเลยแฮะ


ก็หมาที่บ้านเขาแก้มมันห้อยติดพื้นเลยนี่นา.....น่ารักดี....แถมยังชอบทำหน้าตาขี้เกียจ....เหมือนไอ้หมอนี่เป๊ะเลย


“ไอ้ม้งงงงงง.....อยู่บนนั้นหรือเปล่าน่ะ.....”  น้ำเสียงแหบห้าว  เจือสำเนียงสุรานิด ๆ ตะโกนเรียกเด็กดอยจากด้านล่าง....ชิบหาย....ไม่ใช่ว่ามารอเขานานแล้วนะ....มีหวังโดนด่าต่อหน้าศัตรูแหง....
“คร๊าบบบบบบบ.....อ่ะคืน....ลุงเรามารับแล้ว....กลับล่ะนะ”
“ม้ง.....เดี๋ยวดิ...รอเราด้วย”
.
.
.
.
.
.
“ให้ตายเถอะ.....แล้วทำไมกูจะต้องบ้าจี้มานั่งรอเป็นเพื่อนมันด้วยนี่....เพื่อนแกอ่ะไอ้หลาน”



คุณลุงตัวโต....ตัวจริงไม่เห็นจะใจดีอย่างที่ไอ้เด็กดอยว่าเลยซักนิด  เด็กรูปหล่อนั่งตัวแข็งทื่ออย่างเจี๋ยมเจี้ยม  กลายเป็นเขาที่ป่านนี้แล้ว...พ่อกับแม่ก็ไม่ยอมมารับอย่างที่สัญญากันเอาไว้ 


ฟ้าเริ่มมืด....หิวก็หิว....ท้องร้องแล้วด้วย....เด็กชายภูบดินทร์ไม่เคยรู้สึกขี้แพ้  แล้วก็ขายขี้หน้าแบบนี้มาก่อนในชีวิต  ต่อหน้าต่อตาคู่อริหมายเลขหนึ่ง  ที่เขาเพิ่งจะผูกมิตร(แบบชั่วคราว)ไปหมาด ๆ


“สงสารมันลุง....มันให้ม้งเล่นมือถือด้วย.....รุ่นนี้เจ๋งมากเลยนา....แต่มันแพ๊งแพง....ลุงหมีไม่มีปัญญาซื้อให้ม้งหร๊อก”
“อ้าวไอ้เด็กเชี่ยนี่....”
“ห้ามพูดคำหยาบนะลุง”
“แล้วแกจะยุ่งอะไรด้วยวะ....ไอ้นี่มันใช่คนที่ชอบแกล้งแกรึเปล่านะม้ง....อยากเอาคืนมั้ย.....จับมัดขังห้องน้ำแม่งเลย”
“อย่านะ....ลุงโรคจิต....ลูกเค้ามีพ่อมีแม่....ขืนนายทำล่ะก็....โดนสั่งเก็บแน่.....หึหึหึ”



ปากเก่งนะเฟิร์สช๊อยส์....ถ้าไม่กลัวแล้วไหงถึงได้วิ่งไปขู่เขาเสียตั้งไกลแบบนั้นล่ะ



“คงอีกนาน....งั้นพวกเราไปหาอะไรกินกันดีกว่าลูกไป....ตามเพื่อนแกมานี่ดิ๊....ลุงถูกหวยมา  จะพาไปเลี้ยงไก่ทอด”
“เอาที่แถมของเล่นด้วยนะ”
“เออ ๆ ๆ....แต่ห้ามฟ้องไอ้หนวดล่ะ  เป็นเด็กดี....แล้วลุงจะถอยมือถือให้เครื่องนึง”
“ไม่เอาแบบลุงนะ....เพื่อนล้อตาย”


ทั้งสามนั่งอัดกันบนมอเตอร์ไซด์คันเก่า  เด็กชายภูบดินทร์โทรบอกพ่อกับแม่....แต่ติดต่อกันไม่ได้เลย....มีแต่คนรถที่โทรมา....บอกว่ารถซ่อมเสร็จจะรีบไปรับเขาอย่างเร็วที่สุด....




พ่อกับแม่ผิดสัญญาประจำ....ถ้าไม่ได้ลุงเพี้ยนกับไอ้บ้าตาหยีนี่....ใกล้มืดอย่างนี้  เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปรอลุงโชคที่ไหน







ลืมบอกไป....เด็กชายเฟิร์สช๊อยส์น่ะ....ขี้กลัวผีโครต ๆ เลยล่ะ
.
.
.
.
.
.
.
To be con


จุดเริ่มต้นของสัมพันธภาพแบบลับ ๆ ระหว่างไฮโซน้อยกับเด็กดอยเต่า 
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: รอยเขียน ที่ 26-01-2013 23:42:30
บวกก่อนอ่าน ตาหวานก่อนเม้นท์ อ่านเสร็จเดี๋ยวมาเม้นท์อีกรอบ  :L2:
V
V
V
ซ้อนสามตำรวจจับ......ไปกับหมี หิวก็มีมาม่าฉะแล้วกัน  :man1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 26-01-2013 23:52:35
บวกเป็ดบวกโหวต....บวกให้หมีแก่โหดๆกับเด็กดอยและเจ้าของโทรศัพท์  :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 27-01-2013 00:08:19
หม่งม้งน่าร้ากกกกก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-01-2013 01:52:15
จุดเริ่มต้นของเด็กดอยเริ่มแล้ว
ลุงหมีแกก็ยังเกรียนอยู่ อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Rulia ที่ 27-01-2013 05:52:25
เฟิร์สช้อยส์ น่าร้ากก สเป๊คเลยอ่า

เด็ก หล่อ รวย หยิ่ง มาดคุณหนู  :m25:  :pighaun:  :haun4:  :o8:  :-[


หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 27-01-2013 11:26:59
แลดูน่าสงสารนะอิเด็กสินเชื่อ
เดี๋ยวอีกหน่อยจะต้องมาง้อหม่งม้งน้อยของชั้น
แม่จะสมน้ำหน้าให้ 55555
 :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 27-01-2013 13:37:38
ชอบๆๆๆ เด็กชายม้งจังเลย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 27-01-2013 15:18:51
เรื่องของเด็กๆ น่ารักเสมอ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 27-01-2013 21:00:03
สั่นอ่ะ สั้น!!!!

เอาอีกๆๆ

มาต่อเร็วๆน้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 28-01-2013 00:35:20
เด็กกำลังดตนี่มันน่ารักน่าฟัดจริงๆ  :-[
เป็นได้ชัดว่าเฟิร์ซช้อยขี้เก็กมาตั้งแต่เด็ก  ส่วนนู๋หม่งม้งก็กวน(ทีน)แบบน่ารักเบาๆมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย อิๆ
ส่วนลุงหมีช่วงนั้นคงกำลังโทรมสินะ  เห้นป่าวเด็กเป็นยาอายุวัทณะ ถูกพี่ดินกินปุ๊บดูดีขึ้นปรับ เอนไซร์เค้าดีจิงๆ คึ :m25:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 28-01-2013 10:38:28
อ่านแล้ว ยิ่งรักม้ง
ไม่เอาจุดด้อยมาทำให้ตัวเองเศร้า
มองโลกในด้านบวก
ชอบๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 28-01-2013 15:46:04
หม่งม้งน่ารัก  :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 31-01-2013 03:30:41
น่ารัก เอาอีกๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 31-01-2013 21:37:52
ทำไปได้
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ในวันที่ฝนตกหนัก [26/01/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 04-02-2013 01:49:26
รอบนี้นานจังเลย จะมาต่อวันไหนน้า T T
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 04-02-2013 23:12:32
ซอร์รี่ ฟอร์ เลทลี่นะคนอ่าน......ไม่มีเวลา  ทั้งงานราษฎ์งานหลวง....จิกหัวใช้กันกระหน่ำซัมเมอร์เซล  อย่าทิ้งเด็กดอยกับไอ้เด้กสินเชื่อนะคะ  ถ้ามีเวลาจะพยายามมาต่อให้บ่อยที่สุด  เท่าที่จะทำได้







เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ





“ลุงโชค....นี่เฟิร์สช๊อยส์เองครับผม....วันนี้ทำรถเสียอีกได้แม๊ะ....แล้วจะให้ตังค์กินขนมนะลุงนะ”
“แต่คุณหนูครับ...”
“วันนี้พ่อกับแม่กลับดึกครับ...ผมอยากอยู่เล่นกับเพื่อน....ลุงโชคทำอย่างอื่นไปก่อนสิครับ  ผมไม่ฟ้องพ่อกับแม่หรอก  แต่ห้ามเมานะ  เดี๋ยวเราจะโดนกันทั้งคู่”
“ครับคุณหนู...คุณหนูว่าไงก็ว่างั้น....แต่ว่าไม่ต้องให้ตังค์ลุงก็ได้ครับผม”
“โอเช....รักที่สุด....ลุงโชคแค่นี้นะ....ผมไปเรียนก่อน....มาซักหกโมงเย็นนะครับผม”
“.....”







ไอ้เด็กแสบหน้าหล่อ  ยืนทำท่าทางลับ ๆล่อ ๆ หลังห้องน้ำชาย  โทรศัพท์ราคาแพงกว่าค่าเทอมยกขึ้นแนบหู  แต่ก็ยังไม่วายป้องปากกระซิบกระซาบ  ทั้งที่ตรงนั้นไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว....



แกร๊กกกก....บรี๋ยยยยย!!!!



ผะ....ผี.....เฟิร์สช๊อยส์กลัวผีที่สุด  นี่เป็นจุดด้อยที่มีเพียงไอ้ดอยเต่าที่รู้  แต่ก็แปลกที่มันไม่ยักกะใช้จุดนี้มาเล่นงานเขาคืน  ว่าแล้วก็รีบเผ่นกลับห้องเรียนโดยเร็วที่สุด....ชั่วโมงศิลปะ  วิชาโปรดของไอ้หมอนั่น  หึ....ประเดี๋ยวต้องไปแสดงฝีมือข่มเสียหน่อยละ....



ไม่ได้หรอก....อุตส่าห์รบเร้าป่าป๊าไปเรียน....คอร์สละตั้งแพงเว่อรรรรรรรร์



เด็กชายภูบดินทร์ยิ้มไม่หุบ  ตลอดทางไปห้องเรียนสีขาว  เขาชอบฉีกหน้าไอ้เด็กตี๋แก้มห้อย  ชอบทำให้มันอาย  ชอบแกล้งให้มันขายขี้หน้า.....และที่สำคัญ.......








ต่อหน้าสาว ๆ ที่มันชอบ





ไม่รู้ทำไม....แต่มันสะใจพิลึก
.
.
.
.
.
.
.
.
คนก่อนก็สายป่าน....มาคราวนี้ก็ยัยฟ้าใส




เด็กหล่อหงุดหงิด  คราวก่อนโน้นไอ้แก้มห้อยของเขาก็ไปก้อร่อก้อติกกับยัยเด็กตัวเล็ก  หน้าใส  ท่าทางบอบบางขี้โรค  จนเขาต้องไปจัดการสอยมาเป็นของตน(ในช่วงเวลาอันสั้น---ทำเอาเพื่อนลับ ๆของเขาซึมไปสองอาทิตย์)  มาคราวนี้เป็นยัยเด็กแก่นกะโหลก  ท่าทางรักสวยรักงามเกินเด็กประถม  รู้มาก  แถมยังสูงยาวเข่าดีกว่าเพื่อน ๆในห้อง  ให้ตายเถอะ....ยัยนี่สูงกว่าเขาเสียอีก(เด็กผู้หญิงมักจะโตเร็วกว่าเด็กผู้ชายเสมอ)


ฟ้าใส....ไม่ชอบแบบนี้เลย  ยัยสายป่านยังดูซึน ๆอึน ๆน่ารักกว่าอีก  แถมพูดง่าย  พูดรู้เรื่อง  ขอเป็นแฟนก็ยอม  ขอเลิกกันก็ไม่โกรธ  แหงล่ะ....เพราะเขาซื้อตุ๊กตาหมีแบบอัดเสียงได้  ราคาแพงเว่อรรรร์ให้เป็นของกำนัลนี่นะ


“ดอยมานี่เด๊ะ”
“ไรของนายแว๊....ตูมตาม....เข้าห้องไปก่อนไป....เดี๋ยวเราตามไปเล่นด้วย  ว่าไงเบื๊อก”
“กำเริบละ....ดอย....รู้นะว่านายกำลังคิดอะไร”
“เบ๊อะ!!!!”
“นายสิเบ๊อะ....คอยดูเถอะ....คราวนี้นายก็จะต้องเสียใจอีกล่ะว๊า....อยากสาวติดก็ต้องมีกระตังค์อ่านะ  แต่อย่างนายนิ...อายุสามสิบจะมีกระตังค์รึเปล่าก็ม่ายรู้...ถึงมีก็แค่พนักงานต๊อกกะต๋อย  ส่วนเราอ่ะ...ว่าที่มะ-หา-เสด-ถี...ไปล่ะ...อ้อ...หมู่นี้ชักจะสนิทกับไอ้ตูมตามฟันห่างมากไปแล้วนะ  ไม่ชอบเว้ย....ไอ้ลิ่วล้อ”


พูดจบก็ตบกะโหลกเด็กดอยป้าบใหญ่  โชว์พลังให้ลูกกะจ๊อกตัวโตสองคนที่เดินกอดคอมาด้วยกันแต่ไกลลิบ  เด็กชายมนต์สิทธิ์ลูบหัวตัวเองป้อย....ป้อย....พี่เคี้ยงสอนว่า....ถึงเราจะเป็นเด็ก  แต่ถ้าอยากเหนือกว่าคนอื่น  ให้ดัดจริตทำตัวเป็นผู้ใหญ่  พูดอะไรให้มันยาก ๆ เข้าไว้.....อยากต่อยแม่งคืน  แต่ตอนนี้ทำได้แค่พูดแบบไม่มีเสียง









เชี่ย!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
“เพ่เคี้ยง.......”
“อะไรยะ”
“ผู้หญิงเค้าชอบอะไรในตัวผู้ชายงั้นเหรอ”
“อีแก่แดด”




โป๊กกกกกกก




ถูกพี่สาวหน้าโหดเขกกะโหลกร้าว  ซ้ำรอยที่ไอ้หล่อมันทำเอาไว้  พี่เคี้ยงร้องไห้....เขาเองก็เช่นกัน  ไม่ใช่เพราะเจ็บหรือเสียใจ  แต่เพราะตอนนั้นพี่เคี้ยงกำลังปอกหัวหอมอยู่น่ะสิ


เขาอยากรู้....เรื่องนี้มันเกินขีดจำกัดของเด็กประถมอย่างเขา  โอเค....เขามันไม่ค่อยสันทัดเรื่องหลีหญิง  เพราะหน้าตาไม่ถูกจริต  หัวไม่ไบรท์  ไม่ใช่เด็กป๊อบปูล่าร์  เขาถึงต้องมาถามกูรูความรักอย่างพี่เคี้ยง  เพราะพี่เคี้ยงได้ชื่อว่าเป็นนักดูละครหลังข่าวระดับประเทศ



“เงินไงยะ....ผู้หญิงชอบผู้ชายที่เงิน....ไม่ก็....มันติดเรทอ่ะ  แกยังละอ่อน  อย่าไปรู้เลย  เอ้า....มาช่วยหั่นผักซิ  พี่จะไปปลุกตาแก่ลงมาถอน  คอยดูน้ำแกงให้ด้วยนะ....ป๊านะป๊า.....เมาหัวราน้ำทั้งปีทั้งชาติ....งานการไม่รู้จักไปทำ”



คำตอบนั้นกระจ่าง....คำตอบเดียวกันกับที่ไอ้เด็กหล่อมันตอบเขา....เอายังไงดีล่ะ  เพราะไอ้เด็กโครตจนอย่างเขา  ดันไปชอบสาวน้อยที่ฮ๊อตซ่าส์ที่สุดในโรงเรียนซะแล้วสิ





อย่าได้มาสั่งให้เขาเจียมตัวเชียว
.
.
.
.
.
.
หงุดหงิด....หงุดหงิด



เขาสอยยัยฟ้าใสจอมเอาแต่ใจได้สำเร็จ  แต่สวรรค์ก็ยังไม่เป็นใจ  ดันส่งยัยป้าหน้าจัดเต็มลงมาเป็นมารกันเห็น ๆ กลางวันแสก ๆ



เขาหวงมัน  ลิ่วล้อของเขา  มิตรภาพลับ ๆ ที่มีแต่เขากับมันเท่านั้นที่รู้  กับมันเขาไม่ต้องเก๊ก....อันที่จริงเขาก็เก๊ก  แต่มันก็เป็นการเก๊กโดยธรรมชาติ  ไม่เหมือนที่เขาเก๊กยามอยู่ต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ


ไม่ชอบเวลาเห็นมันกระหนุงกระหนิงกับเพื่อนฟันห่าง  คราวก่อนอุตส่าห์ทำเบนโตะ(ข้าวกล่อง)อลังการงานสร้าง(สวนสัตว์เอย  โลกใต้ทะเลเอย  อุลตร้าแมนเอย)ไปอวด  มันไม่สนใจเขาเลย  ด้วยความโกรธ....ถึงขั้นยอมเสียฟอร์ม  ออกปากกับมัน  ว่าจะแบ่งกุ้งตัวโตให้กินแบบไม่อั้น  ดีนะ  ที่ตอนนั้นลิ่วล้อสองคนของเขามีเวรล้างช้อนส้อม  ไม่อย่างนั้น....พัง....พัง....


ไม่ชอบที่ต้องแกล้งมันแรง ๆ ดึงกางเกงมันจนเห็นตูดอวบ ๆ กับเจ้าดอกจำปีหุบ  มันร้องไห้  ร้องเป็นวรรคเป็นเวร  มีแต่เขานี่แหละที่ทำมันน้ำตาแตก  ตั้งแต่ย้ายมาโรงเรียนนี้  เขาเห็นมันร้องนับครั้งได้  แล้วทั้งหมดก็เป็นฝีมือของเขา.....ของเขาคนเดียว


เขาชอบแกล้งมัน....แต่ไม่ใช่แบบที่ทำต่อหน้าคนอื่น  เขาชอบทำให้มันหน้าแดง  ทำอะไรไม่ถูก  ยั่วให้มันโกรธ  ไม่ก็บิดแก้มห้อย ๆ จนแดงก่ำ





ว่าแต่เขาจำยัยป้าฉ่ำโบ๊ะนี่ได้นะ  ถึงจะแต่งหญิงแบบจัดเต็ม  ไม่ผิดแน่ ๆ.....
.
.
.
.
.
เด็กชายมนต์สิทธิ์แอบได้ยินไอ้เด็กหล่อแอบนัดหมายกับฟ้าใส  สาวในฝันของเด็กประถม(เพศชาย)ทั้งโรงเรียน  เขาลงทุนแคะกระปุกหมู  และอ้อนวอนยอมทำทุกอย่าง  เพื่อให้พี่สาวคนดีคนเก่ง  ช่วยเขาที.....เขาเองก็ดูละครมาเยอะ  ไม่สนุกเท่าการ์ตูนหรอก  แต่มันก็ได้แง่คิดหลายอย่าง  ที่สามารถนำมาใช้ได้  อาทิเช่น  ฉากสะดุดลงไปนอนทับกันบนพื้นคอนกรีต  ปากชนแก้ม  หน้าแดงม้วนต้วน  ฉากก้มเก็บของแล้วมือไปโดนกันเบา ๆ  แล้วไฟดูด (อันนี้ลองทำแล้ว  แต่ฟ้าใสชักมือออกอย่างรังเกียจ) ฉากพระนางเล่นบทประชดประชัน  เพื่อให้อีกฝ่ายหึงหวง  ไอ้เด็กหล่อเป็นตัวร้าย  ส่วนพี่เคี้ยงก็เป็นนางรอง....อยากให้เป็นนางเอกอยู่หรอก  แต่ฟ้าใสน่ะ  น่าร๊ากกกก....กว่ากันแยะ


“คิดได้เนอะเด็กสมัยนี้”
“ได้ผลแน่นอน  งานนี้เค้าเลี้ยงพี่เคี้ยงไม่อั้น”
“ย่ะ....แม่หมูแกร๊วยรวยนิ....”
“เด็กอย่างเค้าเก็บได้เท่านี้ก็เริ่ดแล้ว”



มันได้ผลล่ะ.....ฟ้าใสหึงเขา  เพราะพี่เคี้ยงแต่งหน้ามาซะสวยจัด  แต่เขาว่ามันดูสยองแล้วก้ผิดกาลเทศะไปหน่อย  เขาก็ไม่เข้าใจเรื่องของผู้หญิงหรอก  รุ้แต่ว่าฟ้าใสเต้นเหยง ๆ กระหายในตัวเขาขึ้นมาทันที  แหงล่ะ....เด็กประถม  ได้เดทกับนางแบบ(อุปโลกน์)สาวแสนสวย  ฟ้าใสจะได้มองเขาใหม่  ถึงไม่มีเงิน  แต่เขาก็เท่ห์  เท่ห์กินไม่ได้  จับต้องไม่ได้.....แต่มันเท่ห์อ่ะ....







ก็คนมันเท่ห์




 o16




เขาได้ควงฟ้าใสสมใจ  แต่แล้วก็เบื่อ....ฟ้าใสงี่เง่า  เอาแต่ใจ  คบแล้วเงินค่าขนมร่อยหรอ  เขาเลยตัดสินใจคืนให้ไอ้เด็กหล่อ  แต่มันไม่รับคืนนี่สิปัญหาใหญ่....




มีทางเดียวคือหันไปควงยัยตุ่ม....ลูกสาวเฮียขายหมู  ยัยนั่นคลั่งเขาน่าดู  แถมแรงเยอะ  กระแทกยัยฟ้าใสจอมสะตอเบอร์แหลจนปลิวติดผนัง  เอาสิวะ....เอาซี๊....




คราวนี้แน่จริงก็ลองมาแย่งดูสิมา!!!!!
.
.
.
.
.
.
หึงหึงหึง.......หึงคืออะไรก็ไม่รู้แหละ  แต่ตอนนี้เขากำลังหึง



เขาเองก็ดูละครมาเยอะ  ก็เลยพอจะเข้าใจความรู้สึกของพระเอก  เวลาที่นางเอกไปอี๋อ๋อกับพระรอง  ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วพระรองจะต้องเสียใจ  แต่เขาไม่ชอบอะไรยืดเยื้อ  เด็กชายภูบดินทร์อยากได้อะไรก็ต้องได้เดี๋ยวนั้น....



แต่คราวนี้เขาเองก็ไม่อยากลงมือ....ลงทุน....เข้าไปแย่งยัยน้องออยไซส์ช้างนั่นมาเป็นของตนหรอกนะ  ขืนบอกเลิกมีหวังโดนทับแบนแต๋  ที่สำคัญ....ยัยบ้านั่นเครซี่ไอ้ดอยของเขา  ไม่ชายตาแลเขาเลยสักเศษเสี้ยวหนึ่ง....



เห็นทีต้องให้ไอ้ตี๋ดำ....ลูกกะจ๊อกมือขวาลงมือเสียแล้ว  ก็เหมาะกันดีจะตาย  สำหรับยัยนั่น.....หม่งม้งน่ะน่ารักเกินไป  ดูยังไงก็ไม่เข้า  นั่นน่ะสัตว์เลี้ยงของเขานะ  ตุ๊กตาหมีของเขา  เพื่อนลับ ๆ ของเขา.....





นางเอกของเขา.....





แต่เอ.....นางเอกมันเป็นผู้ชายได้ไหมนะนั่น  ยังไม่เคยเห็นละครช่องไหนสร้าง  ดีสิ  ภูบดินทร์ไม่ชอบซ้ำทางคนอื่น....





“ฮัลโหล.....นาย....นายชื่ออะไรนะ.....นายนั่นแหละ.....เรามีงานให้ทำ  แลกกับโทรศัพท์รุ่นล่าสุด.....สนป่ะ”




ที่จริงเวลาอยากได้อะไร  เด็กชายภูบดินทร์มักอ้อนคุณป๊า....อ้อนแม่จ๋า.....แต่กับไอ้ดอยเต่า  ได้ลงมือเองแล้วมันรู้สึกภูมิใจชะมัด
.
.
.
.
.
.
To be con


ชักจะเกินเด็กประถมไปแล้วนะมึงอ่ะ
55555+

ใครอ่านแล้วงง  ไปหาอ่านตอนพิเศษของคู่นี้ได้ในหน้าแรก ๆ จะแทรกตัวอยุ่ระหว่างตอนของเจ๊หนวด  นะจ๊ะ....รัก...เสมอ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Rulia ที่ 04-02-2013 23:26:20
ยิ่งอ่านยิ่ง  :pighaun: :haun4: :jul1:

น้องเฟิร์สช้อยส์ น่ารักเกินไปแล้ว

อยากมีเด็กแบบนี้อยู่ใกล้ๆตัวซักคนจังเลย  :haun4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: choijiin ที่ 04-02-2013 23:29:58
แหม่ๆๆ
ไอ้เด็กพวกนี้
ทำไมมันแก่แร่ด เอ๊ย แก่แดดแก่ลมขนาดนี้คะคุณพี่
 :laugh: :laugh:
แผนการแต่ละอย่างของอิเด็กเงินผ่อน
ยังกับน้องดูละครหลังข่าวยังไงยังงั้น
เกินเด็กไปเยอะแล้วนะแกน่ะ
*เอานิ้วจิ้มหัวเด็กเปรต
 :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: monkaew ที่ 05-02-2013 20:48:58
สนุกมากเลยคับ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 05-02-2013 21:03:17
เด็กสินเชื่อนี่มันมีแผนตล๊อดดด
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 06-02-2013 11:44:15
หูย  เด็กมันร้ายยยยย  :3125: :3125: :3125:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 07-02-2013 01:08:22
ไอ้เด็กสินเชื่อ... น่ารักนะเรา :-[
ชอบเค้าแล้วอ่ะดิ รักเค้าแล้วอ่ะดิ เลยอยากแกล้งอยากเก้บเด็กดอยไปกับตัวเองคนเดียวขนาดนี้ อิๆ
แต่นะ น้องนู๋สินเชื่อใช้เงินหว่านเกินไปรึป่าว  แค่พูดดีๆซื้อขนมให้เด็กดอยกินแบ่งของเล่นให้เล่นบ้าง
แค่นี้เด็กดอยก้ติดแจแล้ว  :impress2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 07-02-2013 10:53:46
ทำทุกอย่างจริงๆ ค่ะ้น้องเฟริส์ เหอะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Damon ที่ 09-02-2013 21:26:14
 :laugh: หมั่นเขี้ยวอิเด็กสินเชื่อนี่มากมาย น่ารักอ่ะ!!!!!!!!
 
รอคนเขียนมาต่อ  :L2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 11-02-2013 19:16:17
ขอบคุณที่ช่วยกันดันนิยายน๊า....ยังไม่มีเวลาแต่งเลยอ่ะ  งานเยอะ....ตอนนี้ว่างก็จริง  แต่หัวมันตื้อไปหมดเลยอ่ะค่ะ....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 12-02-2013 00:41:14
เจอคนสวมหน้ากากช่ายมั๊ย ดีแล้ว เป็นบทเรียน ให้เราแกร่งขึ้น
หม่งม้งจะเป็นนางเอกของเฟิสช้อยแล้ว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Jay.iat ที่ 13-02-2013 19:53:08
สนุกมากๆเลยครับ ขอบคุณมาก น่าจะมีภาคต่อของเคี้ยง  :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] เจ้าเล่ห์นักนะมึงอ่ะ [04/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 13-02-2013 22:37:37
ตามอ่านจนทัน ชอบมากจ้า  :impress2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 18-02-2013 23:10:42
ตอน บุกบ้านไฮโซ






เพล้งงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!


“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”



เสียงกรีดร้องโหยหวน  ราวกับสัตว์ป่าจำพวกแรด  ที่ถูกเป่าด้วยปืนลูกซองเข้าง่ามตูดนั้น  หากฟังเผิน ๆ คนที่เดินผ่านไปมาพาลจะนึกว่าผัวเมียบ้านนี้เขาตีกันอีกแล้ว....



ใช่เสียที่ไหนล่ะ  ก็บ้านหลังนี้น่ะ  มันมีแต่ผู้ชาย  ผู้ชาย  และตุ๊ด  แล้วเสียงที่เหมือนควายโดนเชือดที่แผดดังหลายเดซิเบลนั้น  มันก็คือเสียงร้องของตุ๊ดคนเดียวในบ้าน  ที่กำลังเดือดสุด ๆ


“ไอ้คนเฮงซวย  ป๊าทำงี้ได้ไงวะ  อีกเทอมเดียวเคี้ยงก็จะจบแล้วนะป๊า  แล้วเคี้ยงจะเอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่าเทอมวะ”
“ไม่รู้เว้ย  ก็ใครอยากให้เป็นงี้ล่ะฟะ  แกก็ทำงานหนักอีกหน่อยไม่ได้รึไง  อย่ามัวแต่นอนขี้เกียจสิเฮ้ย  ไม่ก็ดร็อป”
“ดร็อป????  แบบที่ป๊าดรอปน่ะเรอะ?????  ฝันไปเถอะย่ะ  เคี้ยงไม่อยากจะเป็นแบบป๊าหรอก  น่าสมเพช!!!!.....ป๊าแม่มพูดจาพล่อย ๆแบบนี้ออกมาได้ไงวะ  อนาคตของเคี้ยงต้องมาพังเพราะผีพนันคนเดียว....ซวยมหาซวย....เกิดเป็นลูกคนแบบนี้มันเวรกรรมอะไรของชั้น!!!!”
“หน็อย  มันจะมากไปแล้วนะหนวด  เป็นแบบป๊าแล้วไงวะ  มันไม่ดีตรงไหนถามหน่อยดิ๊  แล้วก็ไอ้บ้านเปรตหลังนี้น่ะ  มันก็มีแต่รายจ่ายนี่เฮ้ย  คนหาเงินก็มีแค่คนเดียว  ไหนจะแก  ไหนจะไอ้ม้ง....แล้วเป็นลูกป๊าน่ะมันแย่มากใช่มั้ย....รู้งี้ไม่เลี้ยงให้เปลืองข้าวสุกหรอก....แม่แกยังไม่เอาแกเลยไอ้เคี้ยง....รู้งี้เอาไปทิ้งถังขยะเปียกให้มดกัดจู๋ดีกว่าว่ะ...”
“ช่ายซี๊.....บ้านหลังนี้น่ะมันรายจ่ายเย๊อะ....ไหนจะค่าหวย  ค่าบอล  ค่าเหล้า....ทิปหมอนวดอีก....ของจำเป็นทั้งนั้น  ตาแก่.....ตาแก๊!!!!!” 
“แก...แก....แก....บาปแท้....น้ำตากูจะไหล....ไอ้ลูกบ้าเอ๊ย!!!!”
“ไม่ต้องมามั่วเลยป๊า  ป๊าเคยทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันบ้างมั้ย  เงินที่ใช้ก็ของย่าทั้งนั้น  ใช้อยู่คนเดียว  เคี้ยงนี่ที่ทำงานหาเลี้ยงป๊าน่ะ  แล้วดูสารรูปเคี้ยงสิ  หน้าเหี้ย ๆ อย่างนี้มันจะไปทำงานหอยอะไรได้ยะ  นอกจากงานใช้แรงน่ะ  มันเหนื่อยนะเว้ย....ตามใช้หนี้ให้ป๊าน่ะ”
“เออ  แกมันวิเศษ  แม่มหาจำเริ๊ญญญญญ  แม่ลูกบังเกิดเกล้า  ตอนเด็กไม่เห็นร้ายแบบนี้  หึ.....เคี้ยงจะเลี้ยงป๊า  จะทำให้ป๊าสบาย  ไอ้เด็กตุ๊ดที่ไหนมันเคยพูดวะ  ตอนมันจะเรียนต่อมหาลัยน่ะฮึ!!!!....แทนที่จะช่วยกันไปก่อน...ไม่ได้ให้ลาออกซักกะหน่อย....ส่งตังค์มานะหนวด....อย่าให้ป๊าของขึ้น”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  จะทำม๊ายยยย....ป๊าจะทำไมเคี้ยงงงง  ทนไม่ไหวแล้วนะย๊า!!!!!!!~....ตายเป็นตายสิวันนี้....จะลงไม้ลงมือกับลูกก็เชิญ....คอยดูนะ....ชั้นจะไปจากไอ้บ้านบ้า ๆ หลังนี้....ไปเป็นโคโยตี้ให้มันรู้แล้วรู้แร่ดดด”
“กลับมาแล้วครับผม”


เด็กน้อยผู้ซึ่งไม่รู้อีโหน่อีเหน่  เดินเข้ามาพร้อมกับสมุดวาดเขียนขนาดใหญ่  วันนี้คุณครูให้เขาวาดภาพครอบครัวของฉัน  เพื่อเป็นตัวแทนส่งเข้าประกวด  เขาได้แปดเต็มสิบ  ถึงแม้ว่าจะสู้ภาพของเด็กอีกคน  ที่เขาตั้งตนเป็นคู่แข่งไม่ได้  แต่ครูก็ชมว่าครอบครัวของเขานั้นแปลก  ไม่เหมือนใคร  พ่อหนูน้อยเลยยิ้มไม่หุบจนถึงบัดนี้  แล้วตอนนี้ก็มีอะไรจะอวดพี่ชายกับลุง....แต่ทว่า!!!



“ลุง.....พี่เคี้ยง....ดูรูปเค้าจิ”



ควั่บ!!!
ขวั่บ!!!








เฮือก!!!!


.
.
.
.
.
.
.
.

นี่เด็กน้อยอย่างเขาทำอะไรผิดอย่างนั้นหรือ......ทำไมต้องถูกคนพวกนั้นตวาดใส่หน้าด้วยนะ....ตอนนี้ชีวิตเขากำลังขาลงชัด ๆ แฟนไม่มี....หญิงขยาดโดยไม่ทราบสาเหตุ....เพื่อนรักตูมตามก็ดันย้ายไปอีกคนซะแล้ว  ตอนนี้เหมือนตัวคนเดียว  ให้ไอ้เด็กหล่อนั่นรังแกตามใจชอบ....



ถึงจะมาขอโทษทีหลังก็เถอะ....แบบนี้ก็ไม่ไหว...เป็นเพื่อนกันไหงต้องเก็บเป็นความลับสุดยอด  จะได้เล่นกันก็ตอนหลังเลิกเรียนเท่านั้นเองนะ....ไม่แฟร์




“ไอ้หนู  มาทำอะไรหน้าบ้านคนอื่นแบบนี้หืม ?  ไปที่อื่นไป๊”


ยามวัยกลางคนจอมสันหลังยาว  เพิ่งตื่นจากการหลับใหล  สายตาของเขาพลันเหลือบไปเห็นพ่อหนูน้อยตาตี่  หน้าตาสุดแสนจะกวนโอ๊ย  แม้ว่าตาทั้งสองข้างของเด็กน้อย  จะบวมเป่งเนื่องจากร้องไห้มาตลอดทาง  แต่ก็ไม่ได้ทำให้เด็กชายลดดีกรีความยียวนลงไปได้เลย  เจ้าแก้มยุ้ยสูดน้ำมูกฟืดใหญ่  ก่อนจะยักคิวให้ชายกลางคนผิวดำแดงในเครื่องแบบสีฟ้าเข้ม


“เราอ่ะเพื่อนของเฟิร์ส”
“เฟิร์สไหนของเอ็งวะ  ไปไกล ๆเลย  อย่ามากวน”
“ลุงหลับยาม  เราจะฟ้องเจ้าของบ้าน”
“หน็อยไอ้เด็กนี่”
“ไปบอกเฟิร์สเลยไป  ว่าเพื่อนมาหา  ชื่อคุณม้ง  เร็วดิ”
“คุณหนู....นี่เอ็งหมายถึงคุณหนูสินะ  เครื่องแบบของเอ็งแบบเดียวกับคุณหนูเลย  แต่ข้าไม่เชื่อหรอก  ว่าคุณหนูจะคบเอ็งเป็นเพื่อนน่ะ  เพื่อนคุณหนูแต่ละคนเขามีรถมารับส่งกันทั้งนั้น....”
“เจ้าข้าเอ๊ยยยยยยย  ตาลุงคนนี้หลับยามคร๊าบบบบบบ  เฟิร์สสสสสสสสสสสสสสสสสส  มารับเพื่อนนนนนหน่อยยยยย  มาดูคนหลับยามด้วยยยยยย  เจ้าข้าเอ๊ยยยยยยย  แบบบบบบนี้ต้องงงงงไล่อออกกกกกกกก  ไล่ออก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”
“ฮ๊ะหน็อย  วอนซะแล้วนะไอ้เด็กเหี้ยยยย!!!!”


กว่าคนแก่จะเปิดประตูรั้ว  เพื่อออกมาไล่เตะเจ้าเด็กปากมอม  ไอ้ตัวแสบก็วิ่งหนีไปไกลแล้ว  เสียงล้งเล้งหน้าบ้านนั้น  ดังไปถึงผู้เป็นนาย  แล้วในที่สุดนายกับลูกของเขาก็เดินมาดูที่หน้าบ้าน


“เสียงเอะอะอะไรกันน่ะสมหมาย  ดังไปสามบ้านแปดบ้าน”
“เด็กเหลือขอน่ะสิครับ  บอกว่าเป็นเพื่อนกับคุณหนู  ชื่อ....เอ....มันชื่ออะไรน๊า...ไอ้หมง...ไอ้หม่ำ....ชื่ออะไรกันผมก็ฟังไม่ทันล่ะครับ”  ยามแก่พินอบพิเทาเจ้าของบ้านจนเกินเหตุ  ผู้เป็นนายถอนใจพรืด  โบกไม้โบกมืออย่างรำคาญ  ทันใดนั้น  ไอ้ตัวปัญหาก็โผล่พรวดออกมาจ๊ะเอ๋
“เฟิร์สสสสสสสสสสสสสส”
“ม้ง.....มาไงเนี่ย  แล้วก็เราชื่อเฟิร์สช๊อยต่างหากเล่า!!!....เรียกให้มันเต็ม ๆสิฟะ”


ไอ้ตัวแสบวกกลับมาอีกครั้ง  ไม่รู้หรอกว่าจะได้เจอเจ้าของบ้าน  แค่อยากจะวกกลับมากวนประสาทคนแก่เล่นอีกรอบมันก็เท่านั้น  อยากเกเรให้สุด ๆ เพื่อลืมเหตุการณ์ก่อนหน้าที่ทำให้พ่อหนูน้อยใจ  จนต้องแอบหนีออกมาอย่างที่เห็น


“เชื่อยังล่ะ  ว่าเราน่ะเพื่อนเฟิร์ส  พ่อเฟิร์สหวาดดดดดีคับ”
“มาได้ไงน่ะเรา”  ผู้ชายท่าทางภูมิฐาน  ดูเนี้ยบทุกกระเบียด  เอ่ยกับแขกตัวน้อยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหลือเชื่อ  จากที่เคยกลัว ๆ ตอนนี้เด็กดอยเริ่มกล้าสบตากับลุงคนนี้แล้ว  ก่อนจะมองค้อนลุงยาม  ด้วยท่าทางที่กระแดะจนน่าเตะตูด
“มาแท็กซี่ครับ....”
“เอาตังค์จากไหนล่ะฮึ”
“ทุบกระปุกหมู”
“เห็นมั้ยเฟิร์ส....เพื่อนเค้ายังรู้จักเก็บ...เราตัวแค่นี้....จะใช้เงินอย่าให้มันเกินตัว....กว่าพวกเราจะมีได้ทุกวันนี้....รู้มั้ยว่าพ่อน่ะเหนื่อย....”
“เอ่อ...เพื่อนคุณหนูเหรอครับนั่น”  ลุงยามเอ่ยขัด  เลยโดนคุณพ่อไอ้เด็กหล่อมองหน้าด้วยสานตาตำหนิ...จนหน้าเจื่อน  หัวเราะแหะ ๆ ไปตามระเบียบ
“ใช่เพื่อนเราเอง....เข้ามาสิวะ....จะยืนงี้อีกนานมั้ย”  เด็กหล่อเหวี่ยง....เนื่องจากถูกเทศน์ต่อหน้า.....”นางเอก”....ของเขา
.
.
.
.
.
.
.
“บ้านนายหรูเนอะ”
“อือ”
“วันนี้วันศุกร์  เป็นวันที่เหมาะจะหนีออกจากบ้าน  นายรู้แม๊ะ”
“ยังไง”
“ก็พรุ่งนี้ไม่มีเรียนไง  แล้วเราก็มาแต่ตัว  เพราะงั้นเราก็นอนค้างบ้านนาย  ยืมเสื้อผ้านายใส่ได้ไงเฟิร์ส”
“ใครจะให้นายค้าง  ขืนมีคนรู้ว่านายกับเราแอบคบกัน  ชื่อเสียงเราป่นปี้แน่”
“ไม่มีใครรู้หรอกน่า....”
“แล้วมาบ้านเราถูกได้ไง”
“เรามีที่อยู่นาย....อย่าถามว่ารู้ได้ไง....ความลับ”
“....เหยยยย.....มันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรนิ.....ประเด็นคือ....นายมีที่อยู่บ้านเรา....คิดจะแกล้งอะไรเราคืนสิท่า....ใช่มั้ย....ไอ้คนที่ส่งจดหมายด่าเราคราวก่อนนั้นก็นายสินะเฮ้ย....ถ้าเราจะเอาเรื่องนายน่ะ....นายเละไปแล้ว”
“ก็นายอยากแย่งหญิงเราทำไมล่ะ”
“ก็แล้วจะทำไมล่ะวะ”


เด็กน้อยทุ่มเถียงกันเล็ก ๆ เด็กชายมนต์สิทธิ์ได้ที่อยู่เพื่อนตัวร้ายมาจากแฟ้มของอาจารย์ประจำชั้น  แต่สิ่งที่ไอ้เด็กหล่อทำกับอีกฝ่ายน่ะ  ซับซ้อนกว่านั้น...


ผู้หญิงคนไหนที่ไอ้เด็กดอยชอบ....เขาจะจีบตัดหน้า....ถ้าไม่สำเร็จ...ก็ไหว้วานให้ลิ่วล้อที่เลี้ยงไว้คอยช่วยเหลือ....
ผู้หญิงคนไหนที่มาชอบมัน....เขาก็แค่ปล่อยข่าวเสียหายนิดหน่อย  เพื่อให้ผู้หญิงพวกนั้นขยาด....อาทิเช่น....ลุงหมีเป็นมาเฟีย...เป็นพ่อค้ายาเสพติด....และอีกสารพัด....โธ่....ลุงหมีผู้น่าสงสาร....แล้วแบบนี้  สาวที่ไหนจะกล้าใกล้หม่งม้งกันล่ะ


ดีใจนะที่มันนึกถึงเขา....เวลามีปัญหา....นี่ก็เห็นว่าถูกตวาดมา....โดนลูกหลง....เพราะดันเจ๋อเข้าไปตอนที่พ่อกับลูกเขากำลังปะทะคารมกันอย่างดุเดือด


หม่งม้งของเขา....มาหาเขาเป็นครั้งแรก....แบบนี้มันวิเศษสุด ๆ แค่เล่นกันหลังโรงเรียนเลิกน่ะ....มันไม่เต็มอิ่มเอาเสียเลย  เขาอยากเป็นเพื่อนกับมันแบบเปิดเผย....แต่ศักดิ์ศรีมันค้ำคออยู่




พ่อเรียกเขาว่าไอ้ขี้เก๊ก...
ส่วนแม่ก็เรียกเขาว่า....คุณชายยยยยยย(ลากเสียงยาวจนน่าขนลุก)


“ให้ค้างก็ได้หรอกนะ....แค่คืนเดียวนะเฟ้ย”
“เย้”
“ดีใจอะไรนักหนา”
“บ้านนายติดจาน...คงมีการ์ตูนให้ดูอื้อ....แถมอินเตอร์เน็ตก็ไฮสปีด....แล้ว....แล้ว....เตียงห้องนายก็นุ่ม....”



เขาล่ะหมั่นไส้....ที่มาหากันก็เพราะสิ่งของรอบกายพวกนี้สินะ....ไม่ได้อยากมาหากันจริง ๆซะหน่อย....ไอ้ดอยตุงเอ๊ย!!!!


ก็แค่อยากเอาคืนบ้าง...ตอนเรียนถูกมันแกล้งซะเครียด....ทำดีกับเขาก็น้อยนิด...แค่ตอนเลิกเรียน...มีโอกาสเลยมากอบโกยแม่งเลย...อย่างน้อยค่าไฟบ้านมันต้องขึ้นเพราะเขา...ฮี่ฮี่ฮี่
.
.
.
.
.
.
.
ตกดึกคืนนั้น...หลังจากกระซวกมื้อเย็นสุดหรูจนพุงกลาง  ตามด้วยของหวานฝีมือคุณแม่เพื่อน  เด็กดอยก็ถือโอกาส  อาบน้ำอาบท่าให้คลายเหนื่อยเสียหน่อย....ที่สำคัญ....ห้องน้ำหรูเริ่ด  ไม่เสียแรงที่หนีมาบ้านหมอนี่  ไกลไปหน่อยแต่คุ้มสาดดดดด





เอื๊อก......อาการแปลก ๆ แบบนี้มัน...





ใครบางคนกำลังหวั่นไหว...ไม่เข้าใจตัวเองเลยให้ตายสิ...ความรู้สึกหวิว ๆ แบบนี้....อึดอัด...แต่ก็มีความสุขเล็ก ๆ






เด็กหนุ่มผิวขาวจัด  จ้องมองร่างเล็ก ๆ ที่อวบนิด ๆ กำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าออก  จนเหลือแต่เพียงชั้นในสีขาวลายการ์ตูน  ด้วยตาเป็นประกายวิบวับ  โดยไม่รู้ตัว


จะว่าไปไอ้หม่งม้งมันก็ขาวเหมือนกันแฮะ....ถึงจะขาวสู้ลูกคนมีเงินอย่างนายเฟิร์สช๊อยส์ไม่ได้ก็เหอะ


“นี่นายจะอาบน้ำกับเราจริง ๆ เหรอม้ง”
“เออจิ....ก็นายชวนเรานี่  นายก็ถอดบ้างสิ  เราจะได้ไปเล่นอ่างน้ำวนกัน  ที่บ้านเรามีแต่ตุ่มกับฝักบัวน่ะ  ตื่นเต้น ๆ ๆ”
“เฮอะ...นายนี่มันบ้านนอกชะมัด”
“ก็เราไม่ได้รวยแบบนายนี่....ชิส์”

พ่อหนูม้งค่อย ๆ หย่อนตัวลงไปในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่  อ่างแบบมีระบบน้ำวนช่วยให้ผ่อนคลาย  อากาศนั้นร้อนชื้น  แต่ที่บ้านของนายเฟิร์สนั้นแสนจะเย็นฉ่ำ  ไอ้หมอนี่ถึงจะขี้เก๊ก แถมยังชอบหักหน้าตนต่อหน้าสาว ๆ ไปบ้าง  แต่พ่อหนูม้งก็ชักจะเริ่มมองเห็นข้อดีของนายคนนี้มากขึ้นเสียแล้วสิ  ทั้งสอนการบ้าน(แบบลับ ๆ)  ช่วยติวคณิตศาสตร์(แบบลับๆ)  แถมยังพามาเล่นเกมส์ที่หน้าจอใหญ่บึ้ม(แน่นอน....แบบลับ ๆ)....ในห้องที่จัดเตรียมไว้  เพื่อความบันเทิงของลูกคนเดียวในบ้านโดยเฉพาะ  เลี้ยงขนมอร่อย ๆฝีมือคุณแม่  ทั้งที่ปกติกินเค้กเซเว่นก็หรูแล้ว  แถมยังได้มานอนแช่น้ำเย็น ๆ แบบนี้อีก...


“เราถอดกางเกงในได้มั้ยเฟิร์ส  เวลาอาบน้ำเราไม่ชอบใส่น่ะ  มันอึดอัด”
“เอ่อออ......ตามใจนายสิ  นายไม่อายเราก็ตามใจ”
“ไม่เห็นต้องอายเลยเฟิร์ส....เราอาบกับลุงออกบ่อยไป  เราก็แก้ผ้าหมดเลย......ของลุงนะใหญ่บึ้ม  เรายังเคยจับเลย  ลุงบอกว่า  เดี๋ยวพอเราโตเป็นหนุ่ม  เราก็จะมีแบบที่ลุงมีบ้างเหมือนกัน”
“อะไรนะ  นี่นาย....นี่นาย.....นายอาบน้ำกับไอ้หมีนั่นด้วยเร๊อะ   ไม่ใช่เราหรอกเรอะที่ได้อาบกับนายเป็นคนแรกน่ะ  อะ..อะ..อะ....อะไรฟะ....ไม่ยอมอ่ะ....ไม่ย๊อมมมมมม”
“ทำเหมือนนายไม่เคยอาบกับพ่ออย่างนั้นแหละ....แล้วก็อย่ามาเรียกลุงเราว่าไอ้นะ  เราไม่ชอบ  เราอ่ะรักลุงยิ่งกว่าพ่อแท้ ๆ ซะอีก  เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว....”



ไรฟะ....อิจฉาไอ้ลุงหมีนั่นชะมัด   บ้า ๆ ๆ ๆ ......หม่งม้งน่ะ  ของเฟิร์สช๊อยส์ต่างหาก  เค้าต้องได้เป็นคนแรกที่เห็นสิ....




พ่อหนูหน้าหล่อเศร้าได้ไม่นาน  ก็มีอันต้องใจเต้นอีกครั้ง  เมื่อปราการด่านสุดท้ายของนายหม่งม้ง  ถูกเจ้าตัวถอดมันออก
 




จูบู้ของไอ้หมอนี่....มันโตขึ้นหรือเปล่านะ???....ถกกางเกงมันบ่อย ๆ แต่ก็เพิ่งได้เห็นเต็มสองตาชัด ๆ ก็คราวนี้แหละ
.
.
.
.
.
.
“หลังนี้แหละลุงโชค....ขอบใจนายนิ....อุตส่าห์มาส่งเรา....แวะเข้าไปในบ้านเราม๊ะ....ดื่มน้ำดื่มท่า...”
“เหยยยยย.....บ้านเราโทรมว่ะ....ไม่เข้าอ่ะ...กลัวถล่มลงมาทับเราตายแหงแก๋”
“ชิส์....ดัดจริต”


นี่น่ะเหรอ....บ้านของไอ้ดอยเต่า....แบบนี้มันยิ่งใช่เข้าไปใหญ่....เหมือนละครที่ดูกับแม่ไม่มีผิด....พระเอกบ้านรวย....ส่วนนางเอกจ๊นจน...


เอาเหอะ....ได้เล่นกันทั้งคืนจนลืมเหนื่อย....แถมได้กอดกับหอมเหม่งมันด้วย....แน่นอน....ตอนที่มันหลับไปแล้ว  ช่างเหมือนฉากที่พระเอกห่มผ้าให้นางเอกด้วยท่าทางทะนุถนอมเสียจริง....


“อีม้งงงงงง.....เพ่ขอโต๊ดดดดดดด.....เพ่สำนึกผิดไปเลี้ยวววววว”
“ลุงก็ขอโต๊ดดดดดดดดด”




อะไรกันฟะ!!!!  พวกคนเพี้ยน!!!!  เด็กหล่อส่ายหน้าอย่างหนักใจ  หนักใจแทนนางเอกของเขา  ที่ต้องมาอยู่ร่วมชายคากับพวกสติไม่สมประกอบ  ตุ๊ดหน้าโฉด....โหดที่สุดในสามย่าน  กับหมีตัวโตที่ดูป่าเถื่อนเหมือนลูกน้องตัวร้าย(ในละครหลังข่าวอีกแล้วครับท่าน)




กลับเถ๊อะ....ไว้วันหลังค่อยมาบ้านของมันบ้างละกัน
.
.
.
.
.
.
.
“โถ....อุตส่าห์วาดรูปให้พี่กับตาแก่ด้วย.....น่ารักจัง”
“ไม่โกรธลุงนะลูก....ผู้ใหญ่ก็เงี้ยะ....ทะเลาะกันเป็นเรื่องปกติ....ใช่มั้ยหนวด”
“ย่ะ....เออ....ค่ะ....ค่ะป๊า”
“ลุงกับพี่เคี้ยงดีกัน....ม้งก็ดีใจแล่วววว....ม้งไม่โกรธหรอก....แต่ก็แค่ปวดใจ”
“โถ....อีเด็กกระแดะ....รู้จักปวดใจ”


ลูกสาวขาโหด....กับพ่อหมีจอมเกรียน  สงบศึกกันชั่วคราว  สุดท้ายลูกสาวก็เป็นฝ่ายชนะ  ไม่ต้องเอาเงินค่าเทอมมาใช้หนี้ที่พ่อก่อขึ้น....ส่วนหนี้สินก็สามารถผ่อนผันได้  เนื่องจากเฮียประวัติดี  ไม่เคยเบี้ยว...แฮปปี้กันทั้งคู่...แต่ที่สุขสุด ๆคงจะเป็นเด็กดอย  พ่อหนูดูสุขสุดขีด  อย่างกับไปแอบพี้เนื้อมายังงั้นแหละ..... 





ใช่ที่ไหนกันล่ะ!!!!.....ที่เรื่องมันจบสวย  เพราะหมีแก่แอบมุบมิบสมบัติเก่าของแม่เอาไว้ใช้คนเดียวน่ะสิ....ไหนจะเงินที่แฮ้บคุณลูกมาซุกไว้ทั่วมุมบ้านอีกล่ะ....รวม ๆกันก็พอโปะหนี้ได้เกือบหมด....





แสบ ๆอย่างลุง  คงต้องรอคนจริงมาปราบแล้วล่ะนะ!!!!
.
.
.
.
To be con…


แอบเอาของเก่ามาขยาย  ไม่ว่างจริง ๆนะคะ  ตอนหน้าจะทำให้ดีกว่านี้  แต่ตอนนี้คนแต่งขอไปตายก่อน  เพลียมากเบย
*พ่อหมียังคงความเอิ่ม....ฉากพ่อลูกเถียงกันอาจจะแรงไปนิด....แต่เราก็ปูเรื่องมาตลอดนะ....เกี่ยวกับความรักความผูกพันธ์ของทั้งคู่  พ่อลูกเผชิญโลก  เลี้ยงดูสไตล์หมี  เลยติดจะเป็นเพื่อนกันมากกว่าเป็นพ่อเป็นลูก
***อีเด็กสินเชื่อยังคงมีปัญหากับชื่อตัวเองตลอด ๆ ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Rulia ที่ 18-02-2013 23:59:06
อ่านความในใจ เฟิร์สช้อยส์ ทีไรยิ่งรักมากขึ้นๆ เด็กอาร้าย น่ารักเป็นบ้า :pighaun: :haun4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 19-02-2013 00:17:59
เฟิร์สช้อย หลงรักม้งตั้งแต่เด็กแล้วสินะเนี่ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 19-02-2013 03:23:22
บ้านนี้น่ารักจริงเชียว
คนปราบหมีนี้ต้องมีกล้ามแล้วต้องชื่อดินด้วยรึป่าวถึงจะปราบหมีลงอิๆ :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 19-02-2013 10:07:36
จริงๆแล้วเป็นครอบครัวที่จิตใจดีนะเนี่ย
อาจจะมีปัญหาชีวิต ปัญหาทางการเงิน แต่ก็ไม่เคยทิ้งกัน  o13
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-02-2013 13:36:48
แบบนี้ต้องเจอ "พี่ดิน..คนปราบหมี" 555..

พ่อเด็กสินเชื่อ พอโตขึ้นดูท่าจะยาวนะเนี่ย เหอะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 19-02-2013 14:23:26
เด็กสินเชื่อมันน่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 19-02-2013 20:02:04
ชอบคู่เด็กน้อยอ่ะ อยากอ่านต่อเร็วๆ

ชอบ ><
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 19-02-2013 21:02:40
ไอ้เด็กสินเชื่อแม่งเก็บทุกเม็ดจริงๆ :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: lluvia ที่ 20-02-2013 10:46:13
คู่เด็กน้อยน่ารัก ไอหนูสิน o13
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 27-02-2013 20:40:48
 :laugh: หนูม้งปวดใจ บ้านนี้มีแต่คนฮาๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: shenta ที่ 27-02-2013 23:40:33
หม่งม้ง หม่งม้ง น่ารักซะ o22
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] บุกบ้านไฮโซ!!! [18/02/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ~Ti amo~ ที่ 28-02-2013 14:12:17
ชอบคู่น้องหม่งม้ง น้องสินเชื่อก็น่ารัก(น่าถีบในบางครั้ง)  o18
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 04-03-2013 22:50:27
ตอน ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด



หมีเป็นสิ่งมีชีวิตที่........






.........ยิ่งแก่....ยิ่งโมเอะ.....


ใครว่าแก่แล้วหนังเหนียวเคี้ยวยาก.....หมีตัวนี้ทั้งเหนียวทั้งนุ่ม...กำลังกินอร่อยเชียวล่ะ....โดยเฉพาะ...





นมหมี.....น่าดูดกัด...ขบเคี้ยวเป็นที่สุด


“พี่ไปไกลแล้วนะหมี....รู้ตัวไหม....ยอมรับมาเถอะ....ว่าหลายปีที่ผ่านมานี่....พี่หลงผมจนโงหัวไม่ขึ้น  ขาดไอ้เด็กเมื่อวานซืนคนนี้ไม่ได้....รีบ ๆ บอกรักผมซะทีเถอะ  เดี๋ยวจะให้พ่อกับแม่มาสู่ขอนะหมีนะ”
“ขอพ่อง!!!!.....รีบ ๆ ทำให้เสร็จสิไอ้เหี้ย  เดี๋ยวลูกหลานกูก็กลับมาเห็นหรอกแม่ม”
“ยังจะอายลูกอยู่อีก....ไอ้น้องเคี้ยงมันก็ทำใจได้ไปนานล๊ะ....ส่วนไอ้น้องม้ง.....อืม.....จะว่าไป....ยิ่งโต.....หน้ามันยิ่งเหมือนพี่นะ”
“ไอ้สัด”
“แอ่ก”


หมีขย่ม....ให้ตายเถอะ  นี่มันสุดยอด  ไอ้หมีแก่ตัวนี้เป็นฝ่ายขึ้นขย่มเขาเลยนะ  ถึงจะฟิตกล้ามซะแน่น  แต่หุ่นของดินก็ได้แค่สูงกว่า  ความหนานั้นต้องยกให้พ่อหมี  ความน่ารักเหมือนเด็กน้อยนั่นก็ด้วย  ส่วนเรื่องพละกำลัง  คนหนุ่มกว่าอย่างเขาชนะเห็น ๆ แต่ความนี้แทบหมดแรง  เมื่อไอ้หมีแก่ประกบปากจูบเขา  ถึงจะแปลก ๆ จะก็โอเค....





ถึงจะรู้สึกเหมือนไอ้หมีแก่ตัวนี้  มีความลับบางอย่างปกปิดเขา  แต่ตอนนี้ขอสนุกก่อนล่ะ....แล้วค่อยหาทางง้างปากตาแก่นี่ทีหลัง
.
.
.
.
.
“กลับมาแล้วเว้ยเฮ้ยยยยย!!!!!”


ก็อย่างที่บอก  อะไร ๆในบ้านหลังนี้มันก็เปลี่ยนไปเยอะ  อย่างน้อยก็พ่อหมี  แต่อย่างมากก็แม่คนนี้  ที่นับวันจะยิ่งเอ๋อ  ฉุนเฉียว  อารมณ์ร้อน  แถมยังปากตลาดมากกว่าเก่าเยอะ

“ยังเมายาคุมอยู่อีกเหรอลูกป๊า”
“ใครเขาจะไปเหมือนตัวล่ะยะ....ไม่ต้องทำอะไรก็มีหนุ่มมาติด....ชิส์”
“พาลพ่อซะงั้นนะคนเก่ง”
“ยี่ห้อนี้แม่ม....แดกแล้วบวมน้ำ....เอ้าอีพี่ดิน.....น้องกลับมาเหนื่อย ๆ  ไปหาน้ำเย็น ๆ มาเสิร์ฟสิยะ....แอร๊ยยยยย.....หงุดหงิด....”
“บอกให้เรียกพ่อดินให้มันติดปาก....”
“......”
“โอเช....น้ำเย็น....เดี๋ยวนี้เลยครับผม”


แค่มอง...ความสยองก็แผ่ซ่านออกจากดวงตาคู่นั้น!!!  คนเถื่อนอย่างดินยังต้องยอมถอยทัพ  สนองคำบัญชาเจ้าหล่อนแต่โดยดี  คนงามทรามวัยรู้สึกทรมานแทบบ้า  แต่เพื่อความสวยที่อัพเกรด  น้องหนูเคี้ยงจึงต้องอดทน  เพื่อที่ร่างกายจะได้ค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนฮอร์โมนให้ดูเสมือนผู้หญิงมากขึ้น  ไม่มีอีกแล้ว....หนวดเคราที่ดกจนต้องน้ำตาเล็ดด้วยความทรมานทุกครั้งที่แว๊กซ์หรือถอน  ไม่มีอีกแล้วขนหน้าแข้งแข็ง ๆ กลิ่นตัวแบบชายหนุ่ม  หน้าผากเต็มไปด้วยลูกไรผมแบบผู้ญิ๊ง....ผู้หญิง  เป็นเหม่งที่งดงาม  หน้าตาของเจ้าหล่อน  ช่างเหมือนยัยแม่มด....แม่ของหล่อนเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนทุกกระเบียด....แต่ในความทรงจำของพ่อหมี  ยัยแม่มดในตอนนั้นยังเป็นสาวรุ่นอยู่....แต่ลูกสาวคนงาม....ต้องเรียกว่าเหมือนหญิงสาวโตเต็มวัย.....ค่อนไปทางแก่เสียมากกว่า....หนูเคี้ยงของเราอายุก็ใช่น้อย ๆ แล้วนะนั่น....


“บอกแล้วไม่เชื่อ....ว่าหนูน่ะสวยเหมือนแม่....แต่แม่หนูน่ะแจ่มกว่านี้เยอะนา...ป๊าว่า”  หมีแก่  มองลูกรักด้วยสายตาชื่นชม  แต่ยังไม่วายแอบหยอก  หนูเคี้ยงไม่รับมุก  ไม่ได้ทันฟังประโยคหลังด้วยซ้ำ....ด้วยว่าตอนนี้งานท่วมหัว...แถมยังเมายาคุม  ก็เลยตอบกลับคุณป๊าไปแบบมึน ๆ
“รอเก็บตังค์ก่อนสิยะ....จะได้ตัดให้ขาดเลยฉับ...ฉับ...ฉับ”
“เอาจริงเหรอน้องเคี้ยง  ตัดแล้วอย่าลืมห่อมาฝากพี่  จะเอาไปทำยาโปให้เมียหมีของพี่กิน”
“ไอ้สัดดิน!!!!....มึงนี่....ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี  ก็ยังจัญไรเหมือนเดิม  กูแม่ม....ไม่น่า”


พ่อหมี...กับพรานหนุ่ม  วิ่งไล่จับกันอีกแล้ว  ถ้าเป็นปกติ  เธอคงตวาดแว๊ด  แต่ตอนนี้เธอนั่งลง  ยกน้ำเย็นขึ้นดื่ม.....







เพราะว่าเธอกำลังเมายาคุม
.
.
.
.
.
ลืมใครไปหรือเปล่า  เจ้าเด็กน้อยมนสิทธิ์ของเราก็โตขึ้นไปอีกขั้นแล้วนะ  ตอนนี้พ่อหนูขึ้นชั้นมัธยมแล้ว  กำลังอยุ่ในช่วงระหว่างวัยเด็ก  กับวัยแตกหนุ่ม  ซึ่งพูดง่าย ๆ ก็คือ....ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง  นอกจากน้ำหนักกับส่วนสูงที่เพิ่มขึ้น  แต่นอกนั้นก็ยังคงความเป็นเด็กน้อยเบบี๋  ไม่มีเสียงแตก  ไม่มีสิว  ไม่มีขนรักแร้หรอมแหรม....เว้นแต่ความแก่แดดที่เพิ่มพูน




พรึ่บ!!!!


“ว๊าย.....อีมนต์สิทธิ์....ทำข้อยอีกแล้วนะ...อีขี้เดียด!!!!”
“กรี๊ดดดดด  ม้ง....มาเปิดกระโปรงเราทำไม....จะฟ้องอาจารย์ด้วย”




ฮี่ฮี่ฮี่.....ถิ่นนี้ใครคุม  ให้มันรู้เสียมั่งสิ




ก็ตอนนี้....เขากับมัน.....เรียนกันอยู่คนละโรงเรียนแล้วนี่นา...


เขาสอบติดโรงเรียนรัฐที่ค่อนข้างมีชื่อ  ส่วนมัน....ไฮโซปานนั้นก็ต้องโรงเรียนเอกชน....เครื่องแบบโก้หรู  ความเป็นเพื่อนแบบลับ ๆ บัดนี้ห่างเหินจนต่อไม่ติด  มันไม่มาบ้านเขา  แล้วเขาก็ไม่ได้เป็นเล่นบ้านมัน  มันมีเพื่อนใหม่  เขาก็มีสังคมใหม่  บ้านมันไกลเกินไป  ยิ่งห่างเหินกันแบบนี้  บ้านของมันก็ยิ่ง.....โครตไกล


เพราะงั้นเขาจึงลั๊ลลากับการไล่เปิดกระโปรงเด็กสาว  กับเล่นเอานิ้วจิ้มเปิดทวารตุ๊ดเด็กหัวโปกในห้อง....และต่างห้อง  ด้วยความที่เป็นคนเยิงเส้น....กวนส้น....เขาจึงได้เกาะกลุ่มกับเด็กห้องท้าย  ไปกันเป็นแก๊งค์  แม้ว่าตัวเขาจะอยู่ห้องต้น ๆ ก็ตาม


น่าเบื่อ....ถึงจะพยายามฝืนใจให้สนุกกับชีวิต  แต่เขากลับปฏิเสธตัวเองไม่ได้  ว่าชีวิตมัธยมต้น  มันช่างขาดสีสัน  แบบที่เขาเคยมีในวัยละอ่อน  ของเล่นไฮเทค  ที่เขาเคยตื่นตาตื่นใจในอดีต  ตอนนี้กลายเป็นเกมส์ออนไลน์  ที่เขากับเพื่อนพ้องมักจะเข้าไปสุมหัวตามร้านอินเตอร์เน็ต  แต่ที่เขาทำได้ดี....ไม่มีขาดตกบกพร่อง  คือรักษาผลการเรียนระดับปานกลางของตนเอาไว้....


ถ้าเป็นเมื่อก่อน....ถ้ามีมันอยู่....เขาต้องพยายามอย่างหนัก  เพียงเพื่อจะได้เป็นที่สอง....รองจากมัน  แต่ตอนนี้....เขาก็แฮปปี้ดีกับชีวิตกลาง ๆ  ตามอัตภาพ....เหมือนเด็กทั่วไป...โอเค...เขาเกรียนนิดหน่อย...แต่เพื่อน ๆก็เอ็นดูเขา....ไม่เคยเห็นเขาเป็นตัวตลก  แม้ว่าเขาจะทำให้ตัวเองกลายเป็นตัวตลก...



แต่เขาก็ต้องยอมรับ....ว่าชีวิตนี้ขาดอะไรไปตั้งหลายอย่าง....



คิดถึงอ้อมกอดจากแขนผอม ๆ....แสนเก้งก้าง.....ในคืนที่อากาศข้างนอกหนาวเหน็บ  แต่ข้างในนั้นเย็นสบายด้วยเครื่องปรับอากาศ....หลับไปพร้อม ๆ กับรายการในช่องการ์ตูนเน็ตเวิร์ค....

.
.
.
.
.
.
“ใครน่ะเฟิร์ส.....”  เด็กหนุ่มผิวขาวจัด....ดูเป็นลูกผู้ดีมีเงินกันทั้งกลุ่มแก๊งค์  หนึ่งในนั้นกำลังสะกิดให้เด็กชายภูบดินทร์  ละสายตาจากหน้าจอไอแพด....เพื่อดูเด็กหัวเกรียนคนหนึ่ง  กำลังเอาหน้าแนบกระจก  มองเข้ามาในร้านหรู  มองมาทางโต๊ะของพวกเขา



ใครคนนั้นโบกมือเข้ามา  ยิ้มร่าจนตาหยี.....แก้มปริ 


จำได้สิ....เคยลืมกันที่ไหน  เพื่อนลับ ๆ ของเขากำลังเรียกเขา  มันเปิดประตูเข้ามา  ตรงดิ่งมายังโต๊ะของพวกเขา  โอบกอดเขาด้วยแขนอวบ ๆ กลิ่นตัวของมันยังหอมอ่อน ๆ ติดจมูกเหมือนเดิม....


“ไม่ทักไม่ทายเพื่อนเก่าเหรออออ.....เฟิร์สกี้”


มือของมันถูกเขายกออกจากไหล่....มันก็น่าจะรู้ดี  ว่าเขาเป็นคนขี้เก๊ก....ไม่สิ....เป็นคนที่รักษามาดและหน้าตาของตนขนาดไหน  กล้าดีอย่างไร  ถึงได้มาทำให้อับอาย  ท่ามกลางสายตาของเพื่อน....เพื่อนที่ระดับเดียวกันกับเขา  พวกน่าเบื่อ  แต่ก็มีอะไรหลายอย่างที่เข้ากันได้  เขาโตขึ้นทุกวัน  ไม่ใช่ไอ้เด็กประถมที่ชอบเล่นซนอีกแล้ว  ชีวิตของเขา  มันควรจะเป็นชีวิตจริง ๆ ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน  โลกของเขา....จะไม่มีวันมีมันเข้ามาเกี่ยวข้อง....ไอ้เด็กฐานะปานกลางค่อนไปทางจนแบบมัน....ใครรู้ว่าเป็นเพื่อนเขา  เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน


“พวกนายรู้จักกันเหรอ”  ใครคนหนึ่งถาม  นอกนั้นคือสายตาเย็นชาระคนรังเกียจ  มองผู้มาใหม่เหมือนขยะชิ้นหนึ่ง....หรือยิ่งกว่านั้น....อากาศธาตุ
“เราไม่รู้จักกัน”


เด็กชายภูบดินทร์คงลืมไปแล้วเช่นกัน....ลืมไปแล้วว่าคนข้าง ๆเขานั้นเข้มแข็งแค่ไหน  หมอนี่ไม่กลัวใคร  ไม่แคร์สิ่งใด....แม้แต่กลับเขา  ใช่....ตอนแรกเขาอาจรังแกมันได้  แต่มันก็แกร่งขึ้นทุกครั้ง  ราวกับมีปูนจากเบื้องบน  อุดช่องโหว่ที่เขาค้นพบในตัวมันจนเต็มตื้น....


“เฮอะ.....ไอ้ขี้เท่อ.....ใครเขาอยากจะรู้จักมึงกัน.....ก็แค่เด็กโรงเรียนเก่าน่ะ.....พวกนายรู้ม๊ะ....หมอนี่มันลูกไล่เรา”  ว่าแล้วก็ตบหัวไอ้เด็กดัดจริต....ประดิษฐ์หรูไปดอกหนึ่ง  เด็กชายมนต์สิทธิ์แค่นยิ้ม  ก่อนจะถูกอีกฝ่ายสวนด้วยกำปั้น  แล้วทุกอย่างก็เกิดขึ้นอย่ารวดเร็วและอุตลุต  เด็กไฮโซทั้งโต๊ะลุกขึ้นเพื่อช่วยเพื่อน  ขณะที่พวกเด็กเกรียนก็โผล่มาจากไหนไม่รู้  แขกในร้านหลบสิ่งของที่ปลิวว่อนกันจ้าละหวั่น  สุดท้ายมีเพียงแค่วงล้อม  กับคนสองคนที่ชกต่อยกันราวกับจะฆ่ากันให้ตายไปข้าง


“นายหาเรื่องเราก่อนนะ”  ผลั้วะ!!!!
“เหรอ....มึงนั่นแหละที่เมินกูก่อน....ไอ้เหี้ยเฟิร์ส” พลั่ก!!!!



ก่อนที่ทุกอย่างจะบานปลายไปมากกว่านี้  ใครสักคนที่เป็นผู้ใหญ่....จะต้องยื่นมือเข้ามาหยุด.....







“หยุดนะ.....พวกนาย....หยุดได้แล้ว!!!!”
.
.
.
.
.
.
“คุณประวิทย์....”
“เคี้ยง”



โลกกลมแท้.....คุณอาที่มาช่วยเขา....ที่แท้ก็คือเจ้านายเก่าของพี่เคี้ยง.....หายไปนานจนลืมหน้าไปแล้ว  พยายามนึก....แต่คุณอาคนนั้นไม่ได้ผิวแทนเกรียมแดดแบบนี้....ไม่ได้เซอร์....ซก....หนวดเคราเฟิ้ม.....พี่เคี้ยงแอบแซวคุณอา....ว่าเป็นไอ้หนุ่มบ้านไร่  ก่อนจะส่งสายตาโหด ๆ แบบคาดโทษมาที่เขา  และไอ้เด็กหล่อคู่กรณีที่กำลังทำแผลอยู่บนเตียงฝั่งตรงข้าม 


เด็กชายภูบดินทร์อดอิจฉาอดีตเพื่อน(ลับ ๆ)ไม่ได้  มันจน...แต่มีครอบครัวที่อบอุ่น....ครอบครัวเพี้ยน ๆ ขณะที่เขาเองกลับไม่มีใคร  แม้ในยามลำบาก  กลับติดต่อพ่อหรือแม่ไม่ได้เลย  สองคนนั่นรักเขา....แต่ก็รักมากเกินไป....รักจนลืมไปแล้ว....ว่าเขาต้องการอ้อมกอดอุ่น ๆ กับนิทานก่อนนอนเหมือนเด็กบ้านอื่น  มากกว่าห้องนอนกว้าง ๆ แต่โครตจะโดดเดี่ยว  ถูกทดแทนด้วยเงินและของเล่น  จนลืมไปแล้ว....




ว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไร....



ประโยคของมันที่ประซิบข้างหูของเขา....ก่อนที่ไอ้บ้านนอกตัวเหม็นนั่นจะแยกเขากับมันออกจากกัน



'ไอ้คนผิดสัญญา...'




สัญญาเด็ก ๆ ที่เขาเผลอไปรับปากกับแม่ของมัน....เพียงเพราะตอนนั้น....เขาอยากได้มันมาเป็นของเขา....ของเขาคนเดียว...ประหลาดแท้ที่มันยังจำได้





ตอนนี้เขาก็ยังต้องการมันอยู่....เพียงแต่ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว


“ทำตาเขียว....เดี๋ยวจะโดนนะไอ้เด็กบ้านี่....กล้าดียังไงมาต่อยน้องชั้นฮ๊ะ!!!.....อีฟะ....ฟะ.....ฟะ....”
“เฟิร์สช๊อยส์ป้า!!!!....ป้ากู้แต่อิออนอ่ะดิ....ถึงได้เรียกชื่อผมลำบากนัก....แล้วนั่นไปอัพอะไรมา....ดูพิลึก!!!!”
“อัพความสวยย่ะ....”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวล่ะ....ส่วนนาย....นายนั่นแหละไอ้หนวด....เอาเลขที่บัญชีมา  เดี๋ยวจะให้พ่อโอนเงินค่ารักษาพยาบาลไปให้”


เด็กชายภูบดินทร์จิกกัดอาเจ้ขาโหด....ที่(กลับมา)แต่งหน้าจัด(อีกแล้ว)....หันไปเอ่ยกับคนแปลกหน้า....แต่ไม่มองคู่กรณีที่จ้องเขม็ง  ตาตี่ ๆ นิ่ง ๆ ที่โครตจะกวนโอ๊ย


“เดี๋ยวสิ”
“อะไรอีก”



มันวิ่งตามเขามา....ไม่มีใครอยู่แถวนั้น  นอกจากผู้คนแปลกหน้าในโรงพยาบาลเอกชน  เขาหันไปมองหน้าตาซื่อบื้อของมัน  มันฉีกยิ้มกว้าง....


“รู้มั้ย....ลุงหมีบอกเราว่า....ผู้ชายแมน ๆ น่ะ....พอต่อยกันแล้วก็จะกลับมาซี๊ปึ้กกันเหมือนเดิม”
“เราลืมนายไปแล้ว”
“เพราะเราเรียนกันคนละที่ใช่มั้ย”
“นายไม่เข้าใจหรอก”
“เราไม่คู่ควรจะเป็นเพื่อนนายแล้วเหรอ”
“นายไม่เคยเห็นเราเป็นเพื่อนด้วยซ้ำ....ทั้งหมด....เราเริ่มแล้วก็จบเอง”
“ทำไมนายชอบทำเหมือนตัวเองเป็นผู้ใหญ่....ทั้งที่ตัวเองก็เป็นแค่ไอ้ลูกแหง่แท้ ๆ”
“เราไม่ใช่ลูกแหง่....ถึงบ้านเราจะมีเงิน....แต่ชีวิตเรามันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่ใคร ๆคิด....ต่อไปเราก็ต้องแบกรับกิจการต่อจากพ่อ”
“อีกนานน่า....แล้วอีกอย่าง....นายอ่ะ....ผ่านโลกมาไม่เท่าเราหรอก”
“แก่แดด”
“นายไม่เข้าใจหรอก....การเป็นพลเมืองชั้นสองมันเจ็บปวดแค่ไหน”
“พลเมืองชั้นสอง?”
“จำมาจากพี่เคี้ยงน่ะ”
“ชิส์”
“เราไม่มีเหมือนเด็กคนอื่น  ไปที่ไหนมีก็แต่คนเกลียด....เพราะงั้นถึงจะเป็นคนเพี้ยน ๆแบบพี่เคี้ยงกับลุง  คนบ้า ๆอย่างพี่ดิน หรือคนที่ชอบแกล้งเรา....แต่ก็ดีกับเราอย่างนาย....ถึงได้มีค่าที่สุด...เพราะกว่าเราจะได้มา....มันก็ไม่ง่ายเหมือนกัน.....อย่างน้อยก็ไม่ง่ายเหมือนตอนที่นายแบมือขอเงินซื้อไอแพดจากพ่อนาย....นายไม่เคยถูกพ่อแท้ ๆ เตะอัดกับฝาบ้าน....เพราะงี้เราถึงมั่นใจ....ว่าเราผ่านอะไรมามากกว่า....”
“หุบปาก....พอได้แล้ว....กลับไปที่ของนายเถอะ”
“งั้นก็ลาก่อน....”



เสียงของมันเศร้า.....ขณะที่เขาหันหลัง.....แล้วเดินจากมา







บ้าจริง!!!!.....ลูกตาอ้อน ๆ นั่น....ตาตี่ ๆ ที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำใส....






เผลอวิ่งกลับไปกอดมันซะแล้ว.....ภูบดินทร์
.
.
.
.
.
To be con

ดราม่านิดนึง....
 o18
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 05-03-2013 00:31:53
งืมมมมมมมมมมมม....

ตื่นมากลางดึกเพื่อปาดหน้าและ กลับไปนอน งึมๆๆๆ บวกก่อน ๆๆ :a12:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 05-03-2013 02:21:02
กรี๊ดดดดด กอดกันด้วยยยอะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 05-03-2013 09:32:40
หม่งม้ง พูดได้ดีมากลูก  o13
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ordkrub ที่ 05-03-2013 10:47:59
มาม่าอีกแล้ว
งสสารม่งม้ง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 05-03-2013 17:54:08
ขุด จึ้กๆ

เข้ามารายงานตัวก่อนนะ ว่ายังไม่ตาย

แต่ยังไม่ได้เริ่มอ่านตอนที่ยังค้างอยู่เลย

หายไปนานจนยังเหนื่อยกันการเริ่มต้น

แต่จะอ่านให้จบและเมนท์ ให้เร็วๆ นี้เด้อสู

จุ๊บ ๆ  นะ  ยัยหมูเตี้ย *-*
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 05-03-2013 18:12:23
หม่งม๊งเอ้ยยยยยยยยยยยย ที่พูดมาเนี่ยเศร้ามากแน่ๆ แต่ตูเชื่อว่า นี่เป็นแผนหม่งม๊งชัวร์
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 05-03-2013 19:18:12
คำสัญญาที่เคยให้ไว้....
อีกคนกลับคิดว่ามันได้หายไปกับสายลม...

แต่อีกคน...รอคอยเวลาที่จะย้อนกลับมา

น้ำตาร่วงเล็กน้อย รักเด็กดอย....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 05-03-2013 20:39:12
ซึนจริงอะไรจริง o18
ปล.อยากเห็นนมหมี :pighaun:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 05-03-2013 21:34:12
.
.
.



“เดี๋ยวสิ”

“อะไรอีก”


มันวิ่งตามเขามา....ไม่มีใครอยู่แถวนั้น  นอกจากผู้คนแปลกหน้าในโรงพยาบาลเอกชน  เขาหันไปมองหน้าตาซื่อบื้อของมัน  มันฉีกยิ้มกว้าง....

“เราลืมนายไปแล้ว”

“เพราะเราเรียนกันคนละที่ใช่มั้ย”

“นายไม่เข้าใจหรอก”

“เราไม่คู่ควรจะเป็นเพื่อนนายแล้วเหรอ ? ....นายไม่เคยเห็นเราเป็นเพื่อนด้วยซ้ำ....ทั้งหมด....เราเริ่มแล้วก็จบเอง เราไม่มีเหมือนเด็กคนอื่น  ไปที่ไหนมีก็แต่คนเกลียด....เพราะงั้นถึงจะเป็นคนเพี้ยน ๆแบบพี่เคี้ยงกับลุง  คนบ้า ๆอย่างพี่ดิน หรือคนที่ชอบแกล้งเรา....แต่ก็ดีกับเราอย่างนาย....ถึงได้มีค่าที่สุด...เพราะกว่าเราจะได้มา....มันก็ไม่ง่ายเหมือนกัน.....อย่างน้อยก็ไม่ง่ายเหมือนตอนที่นายแบมือขอเงินซื้อไอแพดจากพ่อนาย....นายไม่เคยถูกพ่อแท้ ๆ เตะอัดกับฝาบ้าน....เพราะงี้เราถึงมั่นใจ....ว่าเราผ่านอะไรมามากกว่า....”

“หุบปาก....พอได้แล้ว....กลับไปที่ของนายเถอะ”

.
.
.
.


“งั้นก็ลาก่อน....”



เสียงของมันเศร้า.....ขณะที่เขาหันหลัง.....แล้วเดินจากมา


http://www.youtube.com/watch?v=4LTvUXopwTQ (http://www.youtube.com/watch?v=4LTvUXopwTQ)

คงไม่นานถ้าหากเราไม่คิดถึงใครๆ เราก็คงจะลืมมัน.....

เพียงนิดเดียวถ้าหากเราไม่ต้องพบเจออะไร ที่มันผูกมันพันกัน

มันคงไม่ยากเย็นเท่าไรถ้าวันนี้ไม่มีเขา

และคงไม่ยากเย็นอะไร ถ้าพรุ่งนี้มีเพียงเรา..คนเดียว

ไม่ต้องไปสนใจ มันก็แค่เรื่องเมื่อวาน


.
.
.





บ้าจริง!!!!.....ลูกตาอ้อน ๆ นั่น....ตาตี่ ๆ ที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำใส....

.
.
.


....เผลอวิ่งกลับไปกอดมันซะแล้ว.....ภูบดินทร์
.
.
.
.


 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 05-03-2013 23:02:12
เหอะ!! แค่นี้เองเรอะ

ฮ่าๆ เราก็ แอบทอดถอนใจ หายไปเนิ่นนาน กลัวจะไล่อ่านตาแฉะ ที่ไหนได้ จบแล้วเรอะ ??

สรุปว่าย้อนความซะเยอะ แต่เรื่องที่ต่อจากตอนพ่อหมี+เคี้ยงก็มีแค่ตอนเดียวเองนี่หว่า

ดราม่านะ แอบเศร้าเลยแหละตอนล่าสุด

เคยเห็นบ่อยๆ ในละครและนิยาย ไม่รู้เรื่องจริงมันมีเหรอ ชกกันแหม็บๆ แป๊บเดียวดีกัน เป็นเพื่อนกันอย่างเดิมไป ความคิดผู้ชายมันก็เข้าใจยากพอๆ กะความคิดผู้หญิงแหละ

ตอนเฟริสเด็กๆ รู้สึกเอ็นดูมันนะ มันเด็ก จนทำอะไร บ้าๆ บอๆไปบ้าง แต่มันก็ น่ารักน่าเอ็นดู

แต่พอโตขึ้นมาไม่นึกว่าจะขี้เก๊กแบบนั้น

สมน้ำหน้าเล็กน้อยที่โดนต่อย เพาะ ดันทำร้ายจิตใจหม่งม้งด้วยการบอกเพื่อนว่าไม่รู้จัก

ม้งอุตส่าห์ ไปง้อพูดดีด้วย ก็ทำเป็นเมิน มันน่าโมโห นัก

แต่ก็ดีใจที่ตอนจบ มันทนความรู้สึกไม่ไหว หันกลับไปกอด.....

หวังว่า จะไม่ดราม่าจนเกินไปนะ

ก็ พออ่านได้ แต่ ก็ ทรมานอยู่แหละ ไม่อยากกินเยอะ



ปล. ช่วงนี้ ดูละคร เรื่อง ลูกไม้หลากสี ไม่อยาก ดูด้วยความดราม่า แต่แม่เปิดให้ดูตลอดจนติด  ดูไปเครียดไป บีบตับเกิน

พอคิดว่า นิยายเราก็ อืด นิยายคนอื่นก็อืดแล้ว เฮ้อ เหนื่อยใจล่วงหน้าค่ะ


เอ่อแพล่มนานเลย ฮ่าๆ  นี่เราคุยเรื่องเดียวกันอยู่ไหม?  :m29:



เป็นกำลังใจให้นะเชลบี้ .... :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Rulia ที่ 06-03-2013 05:30:04
เด็กที่ถูกพ่อแท้ๆเตะอัดฝาบ้าน กับ เด็กที่ไม่เคยจะได้สัมผัสกับร่างกายของพ่อแท้ๆทั้งๆที่ยังมีพ่ออยู่ แบบไหนมันน่าเศร้ากว่ากันนะ

เด็กที่สามารถแสดงอารมณ์ออกมาได้ดั่งใจ กับ เด็กที่ต้องเก็บทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการไว้ในจิตใจ แบบไหนมันน่าสงสารกว่ากันแน่

มนต์สิทธิ์จะเข้าใจภูบดินทร์ ได้มั้ยนะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 06-03-2013 21:08:47
^
^
^

ถ้ามองแบบบรรทัดที่สอง ก็เหมือนมองแบบเข้าข้างเฟิร์สนะ

เอาจริงๆเราว่ามันก็เศร้าทั้งสองอย่าง ไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากพ่อแม่ กับถูกอัดเตะฝาบ้าน

ถ้าเอาสองคนมาเทียบในช่วงที่ม้งถูกเตะอัดฝาบ้านล่ะก็
สามารถมองแบบเข้าข้างม้งได้อีกมุมว่า เฟิร์สไม่ไ่ด้รับอ้อมกอดจากพ่อแม่ ไม่ไ่ด้รับความอบอุ่น แต่ยังได้เงิน ได้กิน ได้บ้าน ได้ของเล่น ได้ของที่อยากได้ในส่วนอื่นๆที่นอกเหนือจากอ้อมกอดพ่อแม่ แต่ม้ง ..


ไม่ไ่ด้อะไรเลย

ม้งไม่ได้ทั้งความอบอุ่นจากพ่อ ไม่ได้อ้อมกอด ไม่ไ่ด้ความรัก อีกทั้งยังไมไ่ด้แม้แต่วัตถุเพื่อเอามาชดเชยหรือแสดงความห่วงใยแทนอ้อมกอดแบบเฟิร์สด้วยซ้ำ


ถ้าA คือ ความอบอุ่น
และ B  คือ เงินทอง

เฟริ์สไม่ได้ A แต่ได้ B มาชดเชย แต่ม้ง ไม่ได้ทั้ง A และ B

ถ้ามองมุมนี้ล่ะ ม้งเศร้ากว่ามั้ย

แต่ถ้ามาเทียบกับม้งในตอนปัจจุบันที่ได้อยู่กับลุงหมีแล้ว ก็คือเสมอกัน
เพราะม้งได้ A แต่ไม่ได้ B ในขณะที่เฟิร์สได้ B แต่ไม่ได้รับ A


สรุปในความเห็นของเราก็คือ ถ้าเป็นเมื่อก่อน ม้งเศร้ากว่า แต่ถ้าเป็นปัจจุบัน เศร้าพอกันแต่คนละแบบค่ะ
แต่ถึงปัจจุันจะดีและม้งก็ดูพอใจกับเงินทองที่ไม่ต้องมีมากมายก็ได้ แต่ยังไงซะความทรงจำเลวร้ายที่เคยถูกพ่อตีและเตะอัดฝาบ้าน ก็ยังคงอยู่มาถึงปัจจุบันอยู่ดี

เพราะฉะนั้นเราว่าเค้าเศร้าคนละแบบ แย่คนละด้าน

เค้าจะรักจะเข้าใจกันได้ต้องเอามาแลกกัน มอบและเติมเต็มส่วนที่ขาดแก่กันและกัน

ม้งเองก็ใช่จะมีแต่ความทรงจำของครอบครัวที่อบอุ่น ต่อให้ตอนนี้ดีขึ้นแล้วแต่ความทรงจำเลวร้ายในวันเด็กก็ไม่สามารถลบไปได้อยู่ดี

ทั้งม้งและเฟิร์สไม่มีใครเพอเฟค ต้องเกื้อกูลกันค่ะ




มีสาระมากๆอ่ะ กร๊ากกกกกก

มาต่อเร็วๆน้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 08-03-2013 09:38:17
ดันฮึบๆๆๆๆ  :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 11-03-2013 19:42:19
เด็กมัธยม รู้จักความรักแล้วววว ขอบใจจร้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 16-03-2013 08:31:48
ดันฮึบๆ :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 18-03-2013 19:52:11
ดดดดดดดดดดดดดดดดดัน!!! :a2: :a2: :a2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 18-03-2013 20:45:12
อย่าดันบ่อยดิป๋า.....กดดันงิ หนูหัวตื้อ....งานท่วมหัวเบยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ชีวิตน้อย ๆ...ที่โตขึ้นมาอีกนิด [04/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 19-03-2013 01:39:10
เด้กดอยดูโตขึ้น  แต่เด็กสินเชื่อกลับไม่ค่อยโตขึ้นเลย :เฮ้อ: 
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลับ ๆ ล่อ ๆ [20/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 20-03-2013 00:11:37
ตอน : ลับ ๆล่อ ๆ




ชายหนุ่มยืนอยู่หน้าห้องของหญิงสาวอย่างเก้ ๆ กัง ๆ....หญิงสาวผู้สวยแปลก....บรรจงทาลิปสติคสีสดฉ่ำ....ผู้หญิงยุค 90’s  หญิงสาวผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็น ‘ลูก’ ของเขาคนหนึ่ง


“ฮะแฮ่ม”
“ว่า?”


ให้ตายเถอะแม่คุณ.....สวยยังกับคุณยายวรนาฏ...แล้วถึงเธอจะหันมามอง ‘คุณพ่อ’ แต่มือก็ยังสามารถทาลิปสติกโดยไม่ดูกระจกได้อย่างคล่องแคล่ว...พอแล้ว....หนาเกิ๊นนนน!!!!
“เคี้ยง.....วันนี้ว่างใช่มั้ย”
“ก็แหกตาดูเอาสิยะว่าว่างหรือไม่ว่าง....ทรงเครื่องซะเต็มขนาดนี้เนี่ย!!!  ถึงชั้นจะลาพักร้อน  ก็ไม่ได้หมายความว่าชั้นจะมานั่งแหกหำอยู่กับบ้านเฉย ๆนิ  อากาศแม่งร้อนจนชั้นไขมันจะละลายหมดแล้ว  ชั้นก็ว่าจะไปหาอะไรกระแทกปากกับกิ๊กเก่าให้มันหายหงุดหงิดเสียหน่อย....เนี่ยจะไปและ....แว๊นซ์ไปส่งปากซอยด้วย.....”
“โห่....ลูกพ่อ”
“ใครพ่อยะ....แค่ตาแก่ที่นอนอืดอยู่ข้างล่างนั่นชั้นก็สุดจะทนแล้ว....หล่อนน่ะ....ถ้าจะมาบ้านชั้นบ่อยขนาดนี้  ไปย้ายสำมโนครัวมาอยู่ที่นี่ซะเลยสิ....อีพี่ดิน!!!”
“แหม่....ก็เขาเป็นผัวป๊าเธอนิ....รบกวนไม่นานหรอกแม่คุณ  แค่อยากถาม....จัสท์ วัน เควส-สะ-ชั่น”
“อะไร...ทำไมต้องกระซิบกระซาบด้วย....แกแอบไปมีชู้เรอะ!!!”
“ป๊าดดด....พี่รักเดียวใจเดียวไอ้น้องเอ๊ย....แค่หมีแก่ ๆ ตัวนึงนี่ก็ทำพี่คลั่งตายวันละหลายสิบรอบแล้ว...แต่ที่พี่สงกะสัยอ่านะ”
“สงกะสัย....ศัพท์แกโบราญเนอะ”
“แกสังเกตเห็นอะไรในตัวไอ้เจ้าม้งมันบ้างมั้ย”
“ไม่นี่...มันก็กลากเกรียนของมันเป็นปกติ  ไม่เห็นมีอะไรผิดแปลก  มันตั้งใจเรียนนะยะ  เกรดโอเค  แค่ติดเกมส์บ้างแต่ก็ไม่ถึงกับ...”
“ไม่ใช่เรื่องนั้น”


คุณพ่อเลี้ยงควักบางอย่างที่ดูเหมือนจะเป็นความลับสุดยอดออกมา  รูปถ่ายขาว-ดำที่เก่าจนเหลือง  สีถลอกเป็นดวง ๆ  แต่ก็พอจะดูออกว่าใครเป็นใคร...

“ป๊าตอนเด็ก....กับย่า....แกจะบอกอะไรชั้นยะพี่ดิน”
“เหมือนมั้ย”
“.......”


กะเทยเพิ่งหัดเทคยาตอนอายุยี่สิบกลาง ๆ นิ่วหน้า  เหลือบมองคู่สนทนาสลับกับภาพถ่ายใบเก่า  สิ่งที่เธอเก็บไว้ในใจ  ในที่สุดก็มีคนเห็นเหมือนกับที่เธอเห็น  จริงอยู่ที่ว่าพ่อของเธอมีเชื้อสายจีน  ก็เลยตาตี่เป็นขีด  อาจจะดูหน้าโหล  แต่ความกวนโอ๊ยบางอย่างบนใบหน้าตี๋ ๆนั่น  ยากที่จะเลียนแบบ....



เว้นแต่ดีเอ็นเอ....



“ก็จะให้เหมือนใครล่ะ  รูปหมีก็ต้องเหมือนหมีสิยะ”

โกหก....สีหน้าเธอมันฟ้อง  ในใจของเธอมันอยากจะตอบออกไปดัง ๆ......ว่าแม่งเหมือนอย่างกับแกะ





โชคไม่ดีที่คนเจ้าเล่ห์อย่างนายดิน....‘พ่อเลี้ยง’....ของเธออ่านมันออก...
.
.
.
.
.
.
“แล้วเจอกันพวกมึง”
“โห่....จะรีบกลับไปไหนว๊า”
“เดี๋ยวนี้เป็นเด็กดีนะมึงอ่ะ”
“กูก็เป็นมานานล๊ะ”
“กวนตีน!!!....เออ....บาย....พรุ่งนี้เจอกัน...อย่าลืมทำการบ้านเลขมานะไอ้แสรดดดดด”
“ฟัคยู”


ไอ้เด็กน้อยหน้าละอ่อนโบกไม้โบกมือล่ำลาเพื่อนอย่างเท่ห์  โดยการโบกมือโดยไม่หันหลังกลับ  มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋า  ปากเคี้ยวยางหมากหยั่บ ๆ  ก้าวขาออกจากร้านเกมส์ด้วยมาดของนักเลงใหญ่ในมังงะญี่ปุ่นที่เขาและพี่ดิน...หรืออาดินชอบอ่าน(บางครั้งเขาก็สับสนเหลือเกิน...กับสถานภาพของชายคนนี้)

หลังลงจากรถประจำทาง  เด็กชายมนต์สิทธ์เดินอย่างมีจุดหมาย  มุ่งหน้าตรงสู่ห้างสรรพสินค้าสุดหรูใจกลางกรุงเทพมหานคร  ตรงดิ่งไปยังร้านสเต็คจานด่วนที่ราคาไม่เกินเอื้อม  และไม่เกินค่าขนมที่ได้ต่ออาทิตย์มากนัก  ข้างในนั้นมีใครบางคนรอเขาอยู่....



เพื่อนลับ ๆ สมัยประถมของเขา  ไอ้เด็กรูปหล่อบ้านรวย  กำลังยกข้อมือเพื่อดูเวลาจากนาฬิกาเรือนหรู  ที่มิใช่นาฬิกาแฟชั่น  แต่เป็นนาฬิกาแบบหนุ่มใหญ่  ที่พ่อของเขายกให้ในวันเกิดปีก่อน....ก็นาฬิกาแฟชั่นราคาไม่กี่พันบาท  เขาเองก็มีเต็มลิ้นชักไปหมดล๊ะ....


“นายเลทไปห้านาที”
“เรารีบมาแล้วเฟิร์ส....เพื่อนรั้งน่ะ”
“ถ้ายังอยากจะเป็นเพื่อนเราล่ะก็นะ....กรุณาให้ความสำคัญเรามากกว่าสวะพวกนั้น  คนพวกนั้นจะดึงนายต่ำลงไปด้วย  สั่งดิ....มื้อนี้เราเลี้ยง  ฉลองการกลับมาเป็นเพื่อนแบบลับ ๆ ของเรา...”
“ชิส์....ปากนายนี่มันน่าเตะให้หมอบจริง ๆ ให้ตายดิ”
“หึหึ....เราแซวนายเล่นหรอก....เพื่อนนายก็ดูเป็นคนดีนี่...เราให้คนที่บ้านตามสืบประวัติมาหมดแล้ว...”
“โห่....นายมันร้าย....รู้ชีวิตเราทุกอย่าง....แต่เราแม่งไม่รู้อะไรเกี่ยวกับนายเลย”
“รู้แค่เราคิดถึงนายก็พอ  เข้าใจนิดนึงนะ  พวกเราน่ะ....จะมาคบกันเปิดเผยแบบเพื่อนปกติไม่ได้หรอก  สังคมเราต่างกันเกินไป...”
“นายแม่งน่าหมั่นไส้ไม่เปลี่ยน  ชอบทำตัวเป็นผู้ใหญ่....ไอ้เจ๋อ!!!!”
“นายไม่เป็นเรานายไม่รู้หรอก  ว่าชีวิตที่กดดันแต่เด็กน่ะมันเป็นยังไง  ถึงเราจะได้ทุกอย่างที่อยากได้  แต่พ่อก็มีข้อแม้ว่าต้องทำเกรดให้ได้ที่หนึ่งของสายชั้น  ตกได้ไม่เกินที่สาม  พ่อไม่เคยตีเรา  แต่เวลาด่าน่ะ....มันเจ็บแสบยิ่งกว่าโดนตีอีก  เราเป็นลูกชายนะ  แถมยังเป็นทายาทคนเดียวของพ่อ  พ่อก็ต้องคาดหวังเรามากเป็นธรรมดาอยู่แล้ว  พ่อสอนว่าจะคบใครให้เลือก....เลือกคบคนที่มีประโยชน์  อนาคตจะได้มาเกื้อหนุนธุรกิจกันได้...”
“เลิกแพล่มเหอะ....เราหิวแล้ว”
“จริง ๆ นายก็มีประโยชน์นะม้ง”
“อื่อ....มีด้วยเหรอวะ....คบเรามีแต่เสียตังค์นา”
“ก็....นายทำให้เรามีความสุขไง....นายดูเพื่อนเราแต่ล่ะคนดิ...แม่งน่าเบื่อ....ง๊องแง๊งปัญญาอ่อนไร้สาระอ่ะ....เราก็อยากจะทำตัวเหี้ย ๆเหมือนเด็กคนอื่นบ้างเหมือนกันนะ....อย่างไปสุมหัวในร้านเกมส์แบบเด็กบ้าน ๆ ไรเงี้ยะ...”
“เฮอะ....อยากใช้ชีวิตบ้าน ๆ เหรอไอ้หนุ่มน้อย”


.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“นั่นน้องคุณนี่นา....แล้วก็ไอ้เด็กขี้โอ่นั่น  ไหงวันนี้มันถึงไม่ตีกันล่ะเคี้ยง”


ชายหนุ่มผิวแทน  ผู้ซึ่งห่างหายเมืองกรุง  ไปเป็นไอ้หนุ่มบ้านไร่เสียนาน  เอ่ยกับเพื่อนสาวในโลกออนไลน์(แหงล่ะ....พวกเขาคุยกันในเน็ต....เป็นเวลานานเสียยิ่งกว่าตอนอยู่ร่วมกันตัวเป็น ๆ เสียอีก)  ประวิทย์ไม่เคยละทิ้งแฟชั่น  อัพเดตเสมอ  แล้วก็รู้จักแต่งตัวให้เข้ากับสถานที่  อย่างน้อยก็มากกว่าอีผีบ้าที่ยืนเมายาคุมอยู่ข้าง ๆ เขา

“มันเคยเป็นเพื่อนกันนานละ....แต่ก่อนชั้นเร้อ....ก็เฝ้าฝัน....หมายจะให้มันได้เสียกันตอนเป็นผู้ใหญ่  ฐานะทางการเงินบ้านชั้นคงจะดีขึ้นกว่านี้เยอะ  คือหมีแกก็ทำงานอ่ะนะ  ก็ไม่ได้ฟุ่ยเฟือยอย่างแต่ก่อน  แต่มันก็แค่ทำให้พอมีกินไปวัน ๆ เท่านั้นแหละ”
“คุณนี่ยังนิสัยเหมือนเดิมไม่มีผิด”
“นี่แหละชั้น....กะเทยที่จะไม่ยอมเสียเงินเปผู้ชายเด็ดขาด  ให้มันรู้ไปสิ  ชั้นนี่แหละจะฉีกกฎบ้าๆนั่นด้วยมือของชั้นเอง”
“ก่อนอื่นฉีกกฎการแต่งตัวก่อนดีกว่าเหอะ....ยิ่งแก่ยิ่งเฮี้ยนนะเราอ่ะ”
“อร๊ายยยยยย”
.
.
.
.
.
เด็กชายภูบดินทร์กำลังแตกเนื้อหนุ่ม  ร่างกายนั้นผอมเก้งก้าง  แต่ทว่าสูงชะรูด  ครอบครัวไม่ยอมปล่อยให้ลูกชายคนเดียว  กลายเป็นเด็กเรียนเฉิ่ม ๆ ที่ตัวขาวซีด  หนุ่มน้อยจึงถูกกดดันให้เลือกลงเป็นนักกีฬาของโรงเรียนสักอย่างหนึ่ง  ผิดกับเจ้าเด็กดอย....ผู้ซึ่งใช้ชีวิตชิวจัด  แต่ถึงอย่างนั้น  ฮอร์โมนที่เริ่มเปลี่ยน  มนต์สิทธิ์จึงไม่เหลือเค้าของไอ้เด็กตัวกลมแก้มยุ้ยเหมือนอย่างแต่ก่อน

ภูบดินทร์เองก็ยังคงแอบไปมาหาสู่กับเด็กชายมนต์สิทธิ์....เพื่อนลับ ๆ  คลุกคลีกันอยู่ในบ้านไม้สองชั้นหลังเก่า  ห่มผ้าเน่า ๆผืนเดียวกัน  เล่นเกมส์จากเครื่องเล่นเกมส์ตกรุ่น  ที่เด็กชายภูบดินทร์บริจาคให้....

“แก้มนายหายไปอ่ะม้ง....ไม่เหลือให้บีบเลย  กินข้าวมั่งป่ะเนี่ย”
“กิน...แต่ไม่กินเยอะ  อ้วนแล้วสาวหนีหมด”
“หึยยยย.....หมั่นไส้ว่ะ....ม้งแม่งติดหญิง”

ถึงจะเป็นเพื่อนลับ ๆ แต่เวลาที่อยู่ด้วยกัน  ทุกอย่างไม่มีความลับ  ความรู้สึกเดิม ๆในวัยเด็กไหลกลับเข้ามา  ราวกับนาฬิกาทรายที่ถูกพลิกกลับด้าน  ยิ่งนานวันเข้า  มนต์สิทธิ์ก็ยิ่งซึมซับบางสิ่งจากภูบดินทร์  เหมือนที่ภูบดินทร์ซึมซับความถ่อยเถื่อนจากมนต์สิทธิ์....


พวกเขามันก็แค่เด็กมอต้น.....แค่มอต้นเท่านั้นเองนะ  ช่วงชีวิตที่โครตอิสระ  ยังไม่ต้องเป็นห่วงอนาคตมากนัก  ได้กินเล่น  ใช้ชีวิตแบบเด็ก ๆ เรียนรู้ที่จะมีรักแบบปั๊บปี้เลิฟ  อย่างน้อยก็ไอ้เด็กดอยเต่า  ที่เดี๋ยวนี้แอบเซ็ทผมเรียบแปล้ไปเรียน  มันเริ่มติดหรูตามเพื่อนลับ ๆ ของมันนั่นปะไร

“ไม่เล่นเฟิร์ส.....อย่าดิวะ....มันจั๊กกะจี๋”


เด็กน้อยฟัดกันเล่น  นี่คือโลกของเขา  ไม่ต้องดัดจริต  ไม่ต้องเก๊กขรึม  ได้เป็นตัวเอง  ได้พูดอะไรเลี่ยน ๆ มนต์สิทธิ์เคยอิจฉาทุกอย่างที่เพื่อนลับ ๆ ของเขามี  แต่ยิ่งโต  เขาก็ยิ่งรู้จักเรียนรู้ความสุขที่หาได้รอบ ๆ ตัว  แกล้งยั่วลุงหมี  แกล้งตุ๊ดหน้าโหดที่ฮอร์โมนยังไม่เข้าที่ดีนัก  ได้ทำกิจกรรมแมน ๆ กับพี่(หรืออาดิน)....เช่นการดูหนังวาบหวิว  ที่ไม่ใช่เรทพีจีสิบสาม


แต่กระนั้น....ดูเหมือนจะเป็นภูบดินทร์มากกว่าที่ยังคงอิจฉาเด็กชายมนต์สิทธิ์  อิจฉาความอิสระที่จะคิดหรือพูดโดยไม่ต้องสนใจห่าเหวอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น  ได้ทำตัวบ้าบอกับเพื่อนฝูงแบบไม่ต้องห่วงภาพพจน์  ผิดกับพวกลูกคุณหนูที่เขาจำต้องสังคมด้วย

“อยากอยู่แบบนี้ตลอดไปเลยเนอะม้ง”
“อื่อ.....ก็อยู่ดิ.....จะไปไหนอ่ะ....เมืองนอกเหรอ”
“อีกนานนู่นนนนนน”
“เราคบกันแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน  ขืนเพื่อนเรารู้ว่าคบลูกไฮโซ  มีหวังถูกบอยคอร์ตแหง ๆ”
“เหมือนเราเป็นแฟนกันเลยเนอะ”
“แฟนพ่อง”
“พ่องดิ”
“บ๋ายยยย  กูไม่มีพ่อเบ้ยยยยย”


จะมีเด็กสักกี่คนกัน  ที่เอาปมด้อยในสายตาคนอื่น  มาเป็นเรื่องตลกขบขัน  เด็กน้อยกอดรัดกันอีกรอบ  เล่นมวยปล้ำกันเหมือนอย่างแต่ก่อน  ไม่รู้สินะ  ของเล่นราคาแพง  บางครั้งมันเทียบไม่ได้เลย....



กับเพื่อนดีดีสักคนหนึ่ง
.
.
.
.
.
“พวกมึง.....อะไรกันว๊า....ไอ้ดิน  คุณลูกสาว....มารุมจ้องป๊าแบบนี้มันเขิลเน้ออออ”


หมีแก่....พรานหนุ่ม....กับแม่เสือสาว  นั่งสุมหัวกันในบรรยากาศแสนมาคุ  ชั้นสองมีเด็กน้อยที่ยังไม่ประสีประสา  กำลังเล่นฟัดกันอย่างคึกจัด  แต่ชั้นล่างนั้นกลับเงียบสงัด...วังเวง....จนคนที่แก่สุด(แต่นิสัยเด็กสุด)  ต้องโพล่งออกมาเพื่อแก้เขิน

“แอบไปไข่ทิ้งไว้ที่ไหนรึเปล่าหมี”  เสียงลูกสาวในตอนนี้....ช่างเย็นยะเยือก  น่าสยองสุด ๆ
“นั่นสินะ....ยัยป้าแก่ที่เคยมาตอนนั้น.....ไม่ใช่แค่เพื่อนนอนกันหรอกใช่มั้ย....มีอะไรมากกว่านั้น  หมีรีบคายออกมาดีกว่านะ”  ไอ้เด็กหัวขนบ้านใกล้เรือนเคียงนี่ก็อีกคน  คอยปั่นสมองหมีอย่างเขา  ตั้งแต่มันยังเด็ก....ยั้นโตเป็นหนุ่มจรวยใหญ่

หมีแก่เครียด....ทั้งเครียดและมึนตึบไปหมด....ก็มึนไปพักใหญ่  จนกระทั่งรูปถ่ายสมัยเด็กของตนถูกใครคนหนึ่งหยิบขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะนั่นแหละ...







หมีรู้แล้ว....ว่าหมีทำอะไรผิด
.
.
.
.
.
มาต่อแล้วนะคะ  หายไปนานเหมือนกัน  เรื่องนี้ก็ใกล้จบแล้ว  เดี๋ยวจะเร่งวุ้นให้เด็กน้อยเขาโตวันโตคืน  ป้าเคี้ยงจะได้ทรานฟอร์มเมอร์ตัวเองไว ๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลับ ๆ ล่อ ๆ [20/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 20-03-2013 00:21:45
+ เป็ดไปก่อน +โหวต ไปแล้วโหวตไม่ได้แล้ว ...
ฮะๆๆๆๆๆ.....
.
.
.

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลับ ๆ ล่อ ๆ [20/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 20-03-2013 07:05:26
มีความสุข แบบ ลับๆ ล่อๆ มากมายยยย
ขอบใจจร้าาาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลับ ๆ ล่อ ๆ [20/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 20-03-2013 07:32:38
คิดถึงมากกกกกกก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลับ ๆ ล่อ ๆ [20/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 20-03-2013 09:17:16
ความสุขแบบ ลับๆล่อๆ มันก็น่าสนุกอยู่นะ

เป็นความทรงจำที่ดี...
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลับ ๆ ล่อ ๆ [20/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 20-03-2013 14:55:51
ความลับหมีเปิดเผยยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลับ ๆ ล่อ ๆ [20/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 22-03-2013 00:41:11
มาแว้ว หึหึ ยังเป็นแค่เพิ่ลกันอยู่เลยง่ะ
ตกลงเด็กดอยเป็นลูกตาหมีจริงๆสินะ :a5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 22-03-2013 23:06:32
ลูกใครวะมึงอ่ะ




หมีแก่แสนขี้เกียจ....นั่งเอนหลังบนเก้าอี้ไม้โยก  ข้างกายเขา  มีลูกสาวคนงาม....ผู้ซึ่งสาละวนกับการย้อมขนหมี....ผสม...กวนสี...จุ่มแปรง...ป้ายปรืดดดด...


“แก่ไปเยอะนะเราอ่ะ....หงอกตรึมเลย”
“แต่ป๊าหน้าเด็กกว่าแกนะหนวด”
“แล้วไง....แร่ดได้เท่าเค้าเปล่าเหอะ”
“แร่ดเริ่ดไร...ป๊าแกออกจะแมน...เถื่อน...จ๊าบบบบบสุดอ่ะ”
“จ๊าบบบบ....เอาจริง ๆ เคี้ยงยังอยู่ประถมเลยนะ  ไอ้คำนี้อ่ะ”
"เฮอะ..."

ลูกสาวหัวเราะกับความเป็นเด็กน้อยไม่รู้จักโตของคุณพ่อ  แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะสี่สิบกว่า...ใกล้จะครึ่งชีวิตเข้าไปทุกทีแล้ว  แต่พฤติกรรมหลายอย่างช่างเหมือนเด็กน้อย  การพูดจา...การแต่งตัว....แม้กระทั่ง  โอเค....พ่อของเธอหน้าเด็ก  ก็เธอดันไปเหมือนผู้หญิงคนนั้น  ซึ่งตอนนี้หน้าแก่นำพ่อของเธอ  จนกลายเป็นยัยป้าเหี่ยวไปแล้ว


“เรื่องของหนูก็ยังเป็นปริศนา....แล้วตอนนี้ก็มาอีม้งอีก  จะเอาไงป๊า...ป๊าน่ะจะเอายังไง”
“ไม่รู้ดิ....คุณลูก....แกคิดว่าถ้ามันรู้....มันจะไม่เกลียดป๊าเรอะ....”
“มันอาจจะดีใจก็ได้นะ....ที่อย่างน้อยมันก็มีป๊าเป็นพ่อแท้ ๆ ดีกว่าให้มันเข้าใจเอาเองว่าไอ้เฮงซวยนั่นคือพ่อของมัน”
“ป๊าไม่แน่ใจ”
“แล้วแม่กานดาเนี่ย...ใช่อาหมวยเหรอ....แล้วผัวเก่าหล่อนน่ะก็ทั้งดำทั้งถึก...ยังไงก็ไม่ใช่อาตี๋แบบป๊า....แล้วอีม้งมันจะไปเหมือนใคร  หรือว่าแม่มันไปฟีทเจอริ่งกับใครอื่นอีก...”
“ป๊าไม่รู้...”
“คุยไรกันแว๊...ลุงหมู....เจ้....แหม่....เจ้ของม้ง....ไม่เสียแรงที่รักของเค้ามาตั้งนาน....สวยขึ้นทุกวันเลย”


คุณหลานรักของนายหมี  กึ่งเดินกึ่งวิ่งลงมาจากชั้นสอง  หน้าแป้น  แต่งตัวเสียหล่อเหลา  ชนิดที่ว่าเตรียมพร้อมเสมอที่จะออกไปลั้ลลาข้างนอก.....ลั้ลลา....ไอ้เด็กนี่เพิ่งจะมอสามเท่านั้นเองนะนั่น!!!


“จะขอตังค์พี่อีกอ่ะดี”
“เจ้อ่ะ....มองน้องนุ่งในแง่ร้ายตลอด”
“แล้วจะเอาเท่าไหร่”
“สองร้อย....น่า....นาน ๆเค้าจะออกทีเจ้ก็รู้...เงินค่าขนมเค้าเคยใช้หมดที่ไหน”
“แต่วันนี้พิเศษ....หึ....ไปหยิบเอา....ในห้องพี่นู่นน่ะ...มีอยู่ห้าร้อย...แกพกไปหมดนั่นแหละ...เหลือก็เอามาคืน....”
“คร๊าบบบบบผม.....ไปนะหมูอู๊ด ๆ”


แล้วมันก็สลายกาย  หายไปดุจสายลม


“ดูมันเรียกป๊าดิวะ....เหี้ยนี่แม่งลาม”
“จะเอาไงป๊า....จะเอาไง”
“ขอเวลาป๊าทำใจหน่อยไม่ได้เหรอลูกเอ๊ย”
“จนกว่าอีพี่ดินมันจะได้ผลตรวจ”
“เฮ้ย....นี่พวกแกสองคน....ไอ้เด็กทรยศเอ๊ย”
“ขนาดหนูที่ป๊ายังไม่มั่นใจ  ยังได้เป็นลูกป๊าเลย  แล้วมันล่ะ....ป๊าไม่สงสารมันเหรอ...ป๊าจะได้มีลูกที่เป็นลูกชายจริง ๆซักคนไง....”
“เฮ้อ....ก็ยังดีที่แกเข้าใจป๊า...แต่มันเนี่ยดิ...เครียดว่ะแม่ง”
“หนูดีใจมากนะ....ที่ได้เป็นลูกป๊าน่ะ....ถึงป๊าแม่ง.....จะโครตเป็นผู้นำครอบครัวที่ห่วยแตกสุด ๆก็เหอะ”
"แสรดดด"



ซึ้งกันแต่หัววันเลย....พ่อลูก....ช่างเป็นครอบครัวสุขสันต์เสียจริง
.
.
.
.
.
สวนสนุก....



ไม่เบื่อเหรอ....อากาศแสนร้อนอบอ้าว....คนเยอะ....แดดแรงจนแผดเผาผิวหนังให้เกรียมคล้ำ



เดทแบบสิ้นคิดก็สวนสนุกสินะ....แต่เอ.....พวกเขาเปล่าเดท....แค่เที่ยวกันฉันท์เพื่อน....





ว่าแต่ทำไมต้องเป็นที่สวนสนุกด้วยล่ะ?


“นึกถึงตอนประถมเลยเนอะ....จำฟ้าใสได้มั้ย.....ไม่ได้เจอนานเลย....ตั้งแต่ไปเรียนที่อื่น  เห็นว่าเป็นคนดังในโซเชี่ยลนิ”
“นายจะไปสนใจคนอื่นทำไม....ที่เราพานายมา...เพราะมันเป็นที่ที่เราได้เที่ยวด้วยกันครั้งแรกต่างหาก”
“ตรงไหน!!!.....เรามากับพี่เคี้ยง....นายมากับฟ้าใส...แต่เออ....จะว่าไป....พวกเราก็นั่งกินเคเอฟซีด้วยกันนี่เนอะ”
“ชิส์”


สังคมต่างกัน....ทุกอย่างก็ต่าง....โรงเรียนของเจ้าเด็กหล่อไม่ใช่โรงเรียนรัฐ....พ่อคุณเลยสามารถไว้ผมได้ยาวหน่อย...ก็ไม่ได้แฟชั่นเหมือนเด็กมหาลัย  เพราะพ่อหนูไม่ได้มีใจรักทางนี้  ทรงผมเลยออกมาเป็นแนวหนุ่มวัยทำงานหรือพวกนักธุรกิจเสียมากกว่า  ซึ่งก็เหมาะดีกับหน้าตาที่หล่อแบบหยิ่ง ๆ ของเจ้าตัว....


ผิดกับไอ้เด็กตี๋อีกคน....หัวเกรียนเป็นลูกชิ้นเชียว....ยังดีที่ได้น่าตากวนโอ๊ยช่วยไว้  ทำให้ดูเป็นเด็กผู้ชายที่น่ารักแบบกวน ๆดีไม่น้อย....เรื่องแต่งตัวไม่ต้องห่วง  ไม่ได้แบรนด์แต่ก็แนวซะ  อาเจ้กับพี่ชาย(หรือคุณอาดิน)ช่วยกันเลือกเสื้อแสงให้  ทำให้ทั้งคู่ในวันนี้ดูเด็ก  แต่ก็ไม่กะโปโล...


“แล้วนี่เราจะนั่งกระเช้ากันเลยเหรอ....ปกติเค้าต้องเอาไว้ทีหลังไม่ใช่ไง๊?”
“เราออกให้....พอดียังไม่มีฟีลจะเล่น  ร้อน...คนเยอะ....ขี้เกียจยืนรอ”
“นายแม่งคุณหนู”
“พ่องดิ”
“บอกแล้วไง....ไม่มีพ่อ....มีแต่หมีกับพี่คนสวย”
“แหวะ....พี่นายสวยตายแหละ”
“เดี๋ยวกูกลับแม่งเลย”
“เฮ้ย....ล้อเล่นน่า...ใจน้อยไปได้นายนิ”


คนยังน้อยสำหรับกระเช้า  สุดหล่อเลยเบิ้ลไปสามรอบ  ชอบลมพัดเย็น ๆ ชอบที่ได้นั่งมองหน้าหวาด ๆ ของคนขี้กลัวความสูง  สีหน้าแบบปิดไม่มิด...


“ยิ้มไรแว๊”
“นายน่ารักดี....เวลานายหวาดเสียว”
“น่ารักไรอ่ะ....เลี่ยนนะ....แมนเปล่าวะ....คิดไรกับเค้าเปล่า....”
“บางทีน่ารักมันก็ไม่ได้หมายความว่าน่ารักเฟ้ย.....อย่างแม่เราชมใครว่าน่ารัก...นั่นคือดูถูกนะเฟ้ยยยย”
“เชอะ”


เฟิร์สช๊อย....ไอ้เด็กขี้เก๊ก....อยากชมเขาว่าน่ารักก็พูดตรง ๆสิ....พ่อหนูปั้นหน้าเก๊กหล่อกลบเกลื่อน  เอาตัวรอดไปได้ฉิวเฉียด....


ทายาทคนเดียวของป๊ะป๋าเลยนะ  จะมาเบี่ยงเบนได้ไง  โตขึ้นเขาต้องแต่งงานกับลูกสาวของเพื่อนพ่อสิ... มันถึงจะสมฐานะ  เหมือนในละครที่ดูกับแม่


ใช่แล้ว....เขานี่แหละ...คอละครตัวพ่อ....ไม่รู้สินะ...คนที่ว่างที่สุดระหว่างพ่อกับแม่  จะต้องเป็นแม่อยู่แล้ว  แล้วการที่จะได้ใช้เวลาร่วมกับแม่  ก็เห็นจะมีแต่....



นอนดูละครหลังข่าว....บนจอภาพแอลอีดีแสนคมชัดขนาด 80 นิ้วรุ่นล่าสุด  สั่งจากเมืองนอก....หึ....แพงใช่เล่นหรอกนะ....ทีวีบ้านเขาน่ะ!!!!



“เฮ้ยนั่น...”
“ไรวะเฟิร์ส”
“เพื่อนแก๊งค์เราน่ะสิ....แม่งมากับแฟน....หลบเร็ว”
“กูล่ะเซ็ง....ทำอย่างกับเป็นปาปารัซซี่”
“ถ้านายจะเล่นให้ถูก....นายต้องบอกว่าเซเลบบริตี้มากกว่ามั้ย?....ปาปานั่นมันพวกนักข่าว....มั่วตลอด....ไม่รู้ทีหลังอย่าพูด...โอเค๊”


เด็กดอย(ที่ตอนนี้เริ่มแตกหนุ่มแล้ว)  ถูกลากจูงไปไหนต่อไหน  ไอ้หมอนี่ตัวเล็กกว่าเขาหน่อยหนึ่งเห็นจะได้  ผอมกว่าด้วย  แต่ไหงถึงได้แรงควายขนาดนี้  สงสัยมานานแล้ว  คนรวยเขากินข้าวเหมือนที่เขากินไหมนะนั่น...


“โอยเหนื่อย”
“ไรวะ...แมนป่ะเนี่ย...แค่นี้หอบแฮ่ก”
“กูไม่ได้เป็นนักกีฬาโรงเรียนเหมือนมึงนี่ครับไอ้เฟิร์ส...แต่เราสูงกว่านายนะ”
“หึ....เราให้นายแซงก่อนเลยม้ง....ของดีมันต้องใช้เวลา....นายมันของบ้าน ๆ”
“นายนี่นิสัยยังไงนิ...ชอบดูถูกคนอื่นจริงๆ”
“โทษที....มันติดน่ะ....มันเผลอไปเอง”
“เขาเรียกสันดานมั้ย?”


สองหนุ่มน้อยทะเลาะกันง๊องแง๊ง....ไม่ได้จริงจังอะไร  นอกเสียจากเล่นกันขำ ๆ  แต่ดูเหมือนว่าเด็กดอยจะขำไม่ออกเสียแล้ว


“พ่อ.....”
“อะไรของนายวะม้ง?”



นั่นมัน.....ไม่ผิดแน่.....นั่นมันพ่อของเขา.....ปิศาจร้ายอยู่ใกล้เขาแค่ไม่กี่ฟุตเท่านั้น



ความทรงจำอันแสนเลวร้ายไหลพรั่งพรู....



อยากหนีแต่ร่างกายมันแข็งเป็นหินไปแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
“ไปไหนมาน่ะเรา....เดี๋ยวนี้ไปเที่ยวไม่ขออนุญาตนะไอ้ตัวแสบ”


ชายหนุ่มกลางคนในชุดสูท  ดูเหมือนว่ากลับมาถึงบ้านนานแล้ว  เอ่ยกับลูกของเขาอย่างหยอกเย้า


“เดทสาวหรือไง”
“ทำรายงานครับ”
“ไม่เชื่อ”
“โห่พ่ออ่ะ”



วันนี้มันวันวิกฤติของเขาจริง ๆ ตั้งใจจะใช้เวลาอยู่กับคน ๆนั้นทั้งวัน  แต่กลับเจออุปสรรคเยอะแยะ  ไหนจะเพื่อนเขา....ไหนจะ....


“หรือว่าไปเล่นบ้านเจ้าม้ง”
“ไม่ได้คุยกันนานแล้ว”
“อ้าว....ทำไมถึงเป็นแบบนั้นล่ะไอ้เสือ....เห็นสนิทกันตั้งแต่ประถม....”
“ไม่ได้คุยกันสามปีแล้ว  ตั้งแต่ขึ้นมัธยมน่ะครับ”


โกหก....แต่ก็แนบเนียน....แต่ก็ไม่รอดพ้นจากการสังเกตของผู้เป็นพ่อ....


หน้าที่หนึ่งของเจ้าของกิจการคือจับผิดลูกน้อง  คอยสอดส่องดูแลเพื่อป้องกันการทุจริต  กับแค่ลูกชายที่กำลังโกหก  ไหนเลยที่เขาจะไม่รู้.....

“ตามพ่อมานี่สิ”
“ครับ”

เด็กหนุ่มตามพ่อของเขาไปยังห้องซึ่งเป็นที่ ๆพ่อของเขาใช้เพื่อทำงาน...หรืออ่านหนังสือที่มีเป็นร้อยเป็นพันเล่ม  ผู้เป็นพ่อนั่งลงบนเก้าอี้นวมบุด้วยหนังสำหรับแก้อาการปวดเมื่อยไปด้วยในตัว  เปิดลิ้น  แล้วหยิบบางอย่างออกมา

“สำหรับเรา....เพื่อนคืออะไร...ภูบดินทร์”
“คนที่เพิ่งพาอาศัย...เกื้อกูลกัน.....ทำธุรกิจร่วมกัน....เอ่อ....มั้งครับ...ผมหมายถึง...ต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์ร่วมกัน...ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง...อ้อ...ต้องมีการพบปะสังสรรค์กันเป็นครั้งคราวด้วย...ถูกไหมครับ” 

ตอบเพื่อเอาใจพ่อ  แต่พ่อของเขากลับนิ่วหน้า

"ผิด!!!"
“พ่อบอกผมเอง....ว่าให้เลือกคบคนเพื่อผลประโยชน์”  เด็กน้อยรีบเถียงแก้ตัว
“เอาซะพ่อดูร้ายเลยนะ....นั่นพ่อหมายถึงในโลกธุรกิจต่างหาก.....แต่ตอนนี้พ่อหมายถึงเพื่อน.....ประโยชน์ของเพื่อนน่ะมี  แต่ไม่ใช่ตัวเงิน  หรือสิ่งที่จับต้องได้”
“ผมไม่รู้ครับ...”
“ดูรูปนี้สิไอ้เสือ...พวกนี้คือเพื่อนของพ่อ....เพื่อนจริง ๆ...คนที่พ่อสามารถแต่งตัวแบบไหนก็ได้...เพื่อไปนั่งล้อมวงชนแก้วกับพวกมัน  คนนี้ชื่อไอ้สมศักดิ์....มันหัวล้านมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว....บ้านมันทำสวน...แต่งงานมาแล้วสามครั้ง....ลูกเยอะเต็มบ้านไปหมด....มันไม่รวยเงิน....แต่รวยที่....มีที่ทางเยอะ....ส่วนคนนี้ชื่อโอภาส....เป็นครู....ขี้เมา...แล้วก็ขี้โม้.....ไอ้เปี้ยก....เป็นจิตรกร  รายได้ไม่แน่นอน  แต่ก็ได้ทำงานที่มันรัก.....นี่....ไอ้นี่แย่สุด....ไอ้จ่อย....ตอนเรียนมันเกเร....แสบ....แต่มันรักเพื่อน....ถึงชีวิตแม่งจะไม่เอาไหนก็เหอะ....รู้มั้ย....ตอนนี้มันเป็นอะไร.....มันเป็นแค่หัวหน้ารปภ.เท่านั้นเอง....แต่ทุกครั้งที่มีมิตติ้ง....พวกเราทั้งหมดก็ชวนมันมาทุกครั้ง....ทุกคนเต็มใจเลี้ยงเหล้ามัน  เพราะรู้ว่ามันลำบาก....เมียมันก็เพิ่งจะหอบลูกหนี....”  ผู้เป็นพ่ออธิบายถึงบุคคลในรูปถ่าย....รุปสมัยยังหนุ่ม...ด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข
“พ่อจะบอกอะไรผมครับ”
“พ่อว่าเรารู้นะ....ว่าพ่อหมายถึงอะไร....เลิกบ้าละครตามแม่  แล้วเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตจริง ๆ ได้แล้ว  เพื่อนที่คบอยู่ก็คบต่อไป....ใช่...คบคนต้องเลือก....แต่ถ้าเป็นเพื่อน....ไม่ต้องมีเหตุผลอะไรมาก....แค่ให้ใจ....แล้วก็....เอาที่คบแล้วสบายใจที่สุด....คนที่เราสามารถแชร์กับมันได้ทุกเรื่อง....ยกเว้นเรื่องงาน....กับเรื่องเงิน”


พ่อของเขาเท่ห์นะ....เมื่อก่อนเขาก็คิดว่าพ่อเขาเท่ห์....เท่ห์แบบเจ้าพ่อ....เท่ห์แบบป๋า....แต่ตอนนี้พ่อของเขาโครตของโครตจะเท่ห์....


“วันนี้ผมไปเที่ยวกับมันมา....ไอ้ม้งน่ะ”
“นั่นไง.....จับได้แล้วว่าโกหกพ่อ....ทำโทษซะ....ขึ้นไปท่องหนังสือเลย....คะแนนเริ่มตกแล้วนะ  ครูเขามาฟ้อง”
“พ่ออ่า....”
“หึหึหึ....ไปไป....ไอ้เสือ....สู้ ๆหน่อย....เชื่อพ่อ”



เสร็จผู้ชายคนนี้ทุกทีสิน่ะ....ภูบดินทร์!!!!
.
.
.
.
.
To be con
ตอนหน้าม้งเจอพ่อแล้ว....เรื่องราวจะเป็นไงต่อไป....ติดตามกันนะเบย
ตอนหน้าจะอัพไปมอปลายแล้วนะ
อ่อ....เจ๊เคี้ยงใกล้จะได้แปลงเพศไปอีกขั้นแล้วสิเนี่ย....เบ๋ยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 22-03-2013 23:07:38
ปาดหน้ากระทืบบวกให้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน  :laugh3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-03-2013 23:34:43
ป๋าเฟิร์ส เอาใจไปเลย
ตอนแรกนึกว่าจะห้ามคบกันซะแล้ว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 22-03-2013 23:49:52
รอตอนหน้าาา ตอนี้ก็น่ารักคุณพ่อเฟริ์ส สอนลูกได้ดี
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 23-03-2013 19:45:32
ชีวิต ดำเนินเรื่อยๆ พร้อมความสนุกสนาน ช้อบชอบ
ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 23-03-2013 20:21:49
เพิ่งเข้ามาอ่านค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

อย่างฮา  แบบฮาท้องแข็งเลยล่ะ  :pigha2:

อ่านมา มีเฮียหมี กะ พี่ดิน ได้คู่กันแค่คู่เดียวสินะ หุหุหุ  อ้อๆๆ  อีกคู่ อาร์มกับริท หุหุหุ  :impress2:

หม่งม้งน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก   :-[

เก็บกลับบ้านซะดีมั้ง  o18
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 27-03-2013 11:52:07
อ่านแล้วงงเรื่องที่เจอพ่ออ่ะค่ะ ตกลงคนที่เจอพ่อคือเฟิร์สใช่มั้ย อ่านตอนแรกนึกว่าม้งเจอ ก็งง พิมพ์ชื่อผิดรึเปล่า หลายประโยคเลย

เช่น

แต่ดูเหมือนว่าเด็กดอยจะขำไม่ออกเสียแล้ว

“พ่อ.....”
“อะไรของนายวะม้ง?”

(หรือว่าม้งเป็นคนเห็นพ่อของเฟิร์ส?)

"หรือว่าไปเล่นบ้านเจ้าเฟิร์ส"

เขียนชื่อผิดป่าวอ่า

รอตอนต่อไปน้า~
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 27-03-2013 11:58:35
ม้งเจอพ่อม้งที่สวนสนุก เลยหมดสนุกจริงๆ จนต้องแยกกันกลับบ้าน ส่วน เด็กสินเชื่อกลับมาก็เจอพ่อที่กลับมาก่อนเวลารออยู่ที่บ้าน  :katai3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 27-03-2013 18:23:03
อ่านแล้วงงเรื่องที่เจอพ่ออ่ะค่ะ ตกลงคนที่เจอพ่อคือเฟิร์สใช่มั้ย อ่านตอนแรกนึกว่าม้งเจอ ก็งง พิมพ์ชื่อผิดรึเปล่า หลายประโยคเลย

เช่น

แต่ดูเหมือนว่าเด็กดอยจะขำไม่ออกเสียแล้ว

“พ่อ.....”
“อะไรของนายวะม้ง?”

(หรือว่าม้งเป็นคนเห็นพ่อของเฟิร์ส?)

"หรือว่าไปเล่นบ้านเจ้าเฟิร์ส"

เขียนชื่อผิดป่าวอ่า

รอตอนต่อไปน้า~

ขอบคุณเรื่องคำผิดจ้า  ว่าตรวจทานแล้ว  แต่ก็ยังหลุดรอดไปได้....

เด็กดอยเจอพ่อของมันค่ะ----หมายถึงคนที่เตะมันอัดฝาบ้านเน้อ

ส่วนสินเชื่อกลับบ้านไปก็เจอคุณพ่อรออยู่

เดี๋ยวไปอีดิทแก้ก่อนนะคะ....แต๊งค์หลาย ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 27-03-2013 19:19:27
พ่อของนายเฟริสช็อยนี่มันเท่ห์จริงๆอะแหละ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 06-04-2013 18:54:50
คู่เด็กๆนี่ขยันเก๊กดีเนอะ :katai5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 07-04-2013 22:58:10
เฮ้อ.... แม่พาเด็กดูละครน่ะไม่แปลก...


แต่ไอ้เด็กเฟริส มัน คิดว่าชีวิตมันเป็ฯพระเอกละครหลังข่าวเรอะ ฮ่าๆๆๆๆ

คุณพ่อสินเชื่อดีมากค่ะ แหม.... ถ้ารู้ว่า ลูกชายไม่ใช่พระเอกละครธรรมดาแต่เป็นนิยายวายนี่พ่อยังจะบอกให้คบเพื่อนแบบม้งอีกไหม? (ล้อเล่นนะพ่อ)

เมื่อไรเคี้ยงจะสวยยยยย ฮ๋าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: TENSHINEKO ที่ 10-04-2013 09:59:17
ส่องๆๆ ยังไม่มาเหรอ

คิดถึงเคี้ยง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: รอยเขียน ที่ 12-04-2013 01:50:25
ยังไม่มาอีกหรอออออออออออออออออออออ :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:


**ปล. มาดันเฉยๆ เห็นไอค่อนแล้ว อารมณ์กระฉูด
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : ลูกใครวะมึงอ่ะ [22/03/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 12-04-2013 08:46:23
ยังไม่มาอีกกกกกกกกกกก  :katai1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 15-04-2013 18:51:35
ตอน มุมโซแซดของเด็กดอย



“เป็นอะไรอีม้ง....ทำหน้าเป็นส้นตีนเชียว....ไอ้เด็กหล่อมันแกล้งอะไรแกอีกล่ะ”
“เปล่านิ....เฮ้ย...เจ้รู้ได้ไง....ว่าเค้าไปกับมัน”
“มีอะไรที่ชั้นไม่รู้....ชั้นน่ะผู้รอบรู้ทุกเรื่องบนโลกใบนี้...จะบอกให้รู้ไว้นะยะ”


เด็กดอยถอนใจพรืด  คิ้วขมวดพันกันเป็นเลขแปด  ยิ่งสร้างความหมั่นไส้ให้อีเจ้คนงามเป็นทวีคูณ


“เจ็บนะ....เจ้ตบเค้าไมเนี่ย”
“ตอแหล......”
“อะไรเล่า  คนยิ่งเครียด ๆ อยู่ๆ”
“เครียดเรื่องอะไรบอกพี่มา”
“เค้าไปเจอพ่อมาด้วยแหละ”
“เฮ้ยยยยย!!!!”


เด็กดอยรีบเอามือตะครุบปาก  ก่อนที่ยัยป้าแก่จะส่งเสียงดังโฉ่งฉ่างตามสไตล์เจ้าหล่อน  ด้านหลัง...มีตาแก่ตัวใหญ่กำลังย้ายร่างกายขึ้นข้างบน  เปลือยอกโชว์ซิกแพคแบบหมี ๆ  ลุงหมีเพิ่งอาบน้ำเสร็จ....ว่าแต่หมู่นี้  ลุงดูซึม ๆเซื่อง ๆพิกล


“เกิดไรขึ้น  มันมาโวยวายอาละวาดอะไรใส่แกรึเปล่า  มาไถตังค์แกใช่มั้ย”
“เปล่า....เค้าแค่ขอให้ถ่ายรูปครอบครัวน่ะ”
“ไหงงั้น”
“เค้ามีลูกมีเมียแล้ว....จำม้งไม่ได้ด้วยซ้ำ  ยิ้มหวานให้ม้งด้วยทั้งผัวทั้งเมียเลย”
“แล้วแกจะมาเครียดอะไร....น้อยใจเหรอ  พ่อเลว ๆแบบนั้น  มีไม่มีก็ไม่เห็นจะต่างกัน....”
“ก็ไอ้เฟิร์สน่ะสิ...ดันเรียกชื่อม้งซะเสียงดัง....เค้าก็เลยหน้าเสียไปหน่อยนึงน่ะ”
“แล้วไงต่อ”
“ไม่มีอะไรแล้ว  ก็แยกย้ายกันไปน่ะ”
"โธ่เอ๊ย.....ขวัญเอ๊ยขวัญมานะแก"


เด็กดอยถูกรวบตัวไปกอด  พี่สาวไม่ค่อยเล่นอะไรอ่อนโยนแบบนี้กับเขานัก  จะว่าไปครั้งสุดท้ายที่ถูกเอาจมูกถูหัวถูแก้มป่อง  มันก็นานเนิ่นมาแล้ว  พี่เคี้ยงไม่ใช่คนหวาน  ออกจะปากร้ายแต่ใจดีสุดติ่ง


“แกโตเป็นหนุ่มขึ้นเยอะเลยน้องพี่”
“อื่อ....เค้าโตแล้ว  แตกเนื้อหนุ่มดังเปรี๊ยะ ๆ”
“โอบไม่มิดแล้ว  แถมสูงขึ้นเรื่อย ๆ อีกหน่อยแซงพี่แหง ๆ”
“รักพี่เคี้ยงนะ....รักลุงด้วย  ครอบครัวเค้าก็มีแค่นี้  ถึงแม่จะส่งเงินมาให้ใช้ทุกเดือน  แต่ก็ไม่เคยกลับมาหาอย่างที่สัญญากัน  ถ้าไม่มีพี่เคี้ยงกับลุงหมี  ป่านนี้เค้าคงเป็นเด็กข้างถนน...”
“แม่แกน่ะ....เค้าจำเป็นนะม้ง....ตอนนี้เค้ามีชีวิตใหม่ที่ดี  มีลูกผัวที่ต้องดูแล  แต่เค้าก็ไม่อยากทิ้งแกเอาไว้อย่างนี้  โดยที่ไม่รับผิดชอบอะไรเลย  ถึงพี่จะไม่ค่อยชอบแม่แกซักเท่าไหร่  แต่จะพูดไป...แม่แกก็เป็นคนดีพอใช้....อย่างน้อยก็ดีกว่าพ่อแก....แกเองก็ต้องรักแล้วก็เข้าใจแม่แกให้มาก ๆเถอะ  อย่างน้อยเค้าก็คลอดแกออกมานะ”
“ก็รัก....แต่รักพี่เคี้ยงมากกว่า....รองลงมาก็ลุง....แล้วก็แม่....แล้วก็พี่ดิน.....ไอ้เฟิร์สด้วยนิดนึง” 
“ดีแล้ว....พี่ไม่อยากให้แกแอนตี้แม่  แล้วก็กลายเป็นเด็กมีปัญหา  ถึงครอบครัวเรามันจะแปลกประหลาดเอามาก ๆก็เถอะ....เออนี่!!! อย่ามัวแต่พูดถึงเรื่องเก่า ๆ กันอยู่เลย....หดหู่ชิบ....พี่ว่าเรามาวางแผนถึงอนาคตกันดีกว่า.....เช่นเย็นนี้จะแดกห่าอะไรดี....”
“นั่นดิเนอะ....”



นั่นสิ....จะมัวรื้อฟื้นเรื่องเก่า ๆ กันทำไม  ทุกคนต่างก็มีทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น





ไม่เว้นแม้แต่ชายคนนั้น...




เด็กน้อยพยายามสลัดคำพูดของชายคนนั้น  พ่อ...หรือปิศาจร้ายในอดีตที่แอบตามเขาเข้ามาในห้องน้ำของสวนสนุก  มือของชายคนนั้นบีบแขนของเขา  ทั้งบีบและกระชากไปมา  มันช่างเจ็บปวดและทรมาน....
.
.
.
.
.
.

“มึงคิดจะทำอะไร....ไอ้เด็กเหลือขอ....ตามกูมาถึงนี่  คิดจะทำลายชีวิตกูใช่มั้ย”
“พ่อ.....เปล่านะ....ผมไม่....”
“ไม่ต้องมาเรียกกูว่าพ่อ  กูไม่เคยเห็นมึงเป็นลูก  แม่ของมึงไปนอนกับใครที่ไหน  แล้วก็มาตู่เอากับกู  แม่มึงมันร่าน”
“หยุด!!!  อย่าว่าแม่  พ่อขายผมให้ลุงหมีแล้ว  ต่างคนก็ต่างอยู่  ผมลืมพ่อไปแล้ว  พ่อก็ลืมผมไปซะ  ผมไม่ยุ่งกับครอบครัวของพ่อหรอก  แค่บังเอิญเท่านั้นแหละ”
“ก็ดี....จำคำพูดของมึงเอาไว้นะ  แล้วก็อย่าคิดมารบกวนหรือแบล็คเมล์อะไรกูอีก  ชีวิตกูกำลังดีขึ้น  อย่ามายุ่งกับกู”



แล้วปิศาจร้ายก็ถูกถีบจนกระเด็นติดผนัง  ใครคนหนึ่งตวัดแขนโอบตัวเขาเอาไว้  ราวกับจะปกป้อง  เพื่อนลับ ๆ ของเขาโกรธจัดจนปากสั่น  ไม่เคยเห็นหมอนี่โกรธใครถึงขนาดนี้  หากไม่นับตอนที่ชกกันในร้านอาหารวันนั้น


“ลุงอย่ามายุ่งกับเพื่อนผม....มาทางไหนไปทางนั้นเลย  ถ้าเรื่องเงินล่ะก็  ผมมีให้มันไม่อั้นอยู่แล้ว  ไม่ต้องไปรบกวนครอบครัวกระจอก ๆ ของลุงหรอก  เจ็บมั้ยม้ง...ไอ้หมอนี่มันมาไถเงินนายสินะ....ไม่ยักรู้ว่านายมีพ่อห่วย ๆแบบนี้  คนแบบนี้ให้มันหายไปจากชีวิตของนายนั่นแหละดีแล้ว  ฟังไว้เลยนะลุง  ลุงน่ะ  ไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลยซักนิด  จะเป็นจะตายก็ไม่เห็นจะมีใครสนใจ....ม้งมันไม่ต้องการพ่อบ้า ๆ อย่างลุงหรอกนะ...ไปสิวะ...ยิ้มอะไร!!!”
“หึหึ....กูจะบอกให้ก็ได้นะ....ว่าพ่อจริง ๆของมึงน่ะ....อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากมึงหรอกไอ้ม้ง.....อยากพิสูจน์เหรอ....นั่นไง...หลักฐาน...หันไปดูให้เต็มตาเสียสิ”


ชายใจร้ายชี้ไปทางด้านหลังของเขา  กระจกเงาบานใหญ่  สะท้อนให้เห็นถึงใบหน้าที่ซีดเผือดของเขา  ใบหน้าที่ดูคุ้นตาเหลือเกิน....
.
.
.
.
.
“เอ่อ....ม้ง.....มาคุยกับลุงเดี๋ยวสิ”



ลุงหมีเรียกเขาในค่ำคืนหนึ่ง  ด้วยสุ้มเสียงอันมีพิรุธ  เสียงแบบนี้  หน้าซีด ๆ แบบนี้  หากเป็นแต่ก่อน  สมัยที่ผีพนันยังเข้าสิง  ไม่ต้องเดาก็บอกได้เลยว่ามีเรื่องซวย ๆ มาให้พี่สาวของเขากลุ้มใจอีกแน่ ๆ


“มีอะไรลุงหมูอู๊ด ๆ”
“เรื่องสำคัญน่ะไอ้หลานรัก....เออนี่....คืนนี้พระจันทร์สวยเนอะ....ลมก็เย็น....เย็นวูบเลย  ฮ่ะฮ่ะ”
“มีอะไรจะบอกผมรึเปล่าลุง”
“มันก็พูดยากน่ะ....แต่สัญญากับลุงได้มั้ยว่าจะไม่โกรธ....”


กระดาษแผ่นหนึ่ง...ถูกส่งให้เขา  เด็กดอยหยิบมันมาด้วยมืออันสั่นเทา  เด็กน้อยรู้โดยอัตโนมัติ  ว่าเนื้อความในกระดาษแผ่นนี้  ต้องเป็นอะไรที่เกี่ยวกับเขาโดยตรง


“ม้ง....ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น  ลุงยังรักแกเหมือนเดิม  สถานะมันอาจจะเปลี่ยนไป  แต่ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมนะลูก”
“อ่า...ครับลุง....ลุงดูซีเรียสนะเนี่ย”
“ขอโทษที่ลุงปล่อยความสงสัยเอาไว้นานเหลือเกิน  ลุงมันเห็นแก่ตัว  ไม่อยากจะทำลายความสุขของตัวเอง  ความสุขที่ลุงคิดว่ามันเพียงพอแล้วสำหรับลุง....เอาล่ะ  แกเปิดจดหมายอ่านดูได้แล้ว”


กระดาษหนึ่งแผ่น  สามารถเปลี่ยนชีวิตคนได้....เห็นจะจริง  เด็กดอยยืนนิ่งอยู่นาน  จนอีกฝ่ายใจเสีย  รวมถึงคนสองคนที่แอบยืนฟังดูห่าง ๆ ก็พลอยเป็นไปด้วยเช่นกัน


“เราทำถูกหรือเปล่าพี่ดิน”
“ไม่รู้สิ  แต่ม้งมันควรมีพ่อ....แล้วพี่ยุทธเองก็จะได้ทำอะไรเพื่อมันมากกว่านี้  ไม่ใช่ว่าที่ผ่านมามันไม่ดี  แต่สถานะของหลานมันก็ต่างจากลูกอยู่ดี”
“เคี้ยงกลัวมันจะโกรธ  แล้วก็เสียใจ  เหมือนพวกเราหลอกมันมาตลอด  ทั้งที่ความจริงเราเพิ่งจะสงสัยเองนะ....ไม่รู้ไม่ชี้แล้ว  เรื่องนี้เคี้ยงไม่เกี่ยวนะเออ”


มือของไอ้หนุ่มรอยสักขาโหด  กระชากตัวผู้สมรู้ร่วมคิดเอาไว้  งานนี้ความโหดของพี่แกชนะขาด  คนงามได้แต่ยืนตัวหงอ  รอฟังผลอยู่ตรงที่เดิมด้วยหัวใจที่ว้าวุ่น.....


น้ำตาของไอ้เด็กดอยค่อย ๆ ไหล  นั่นยิ่งทำให้ทุกคนใจหาย....


“แกโกรธลุงมั้ย.....ม้ง.....ที่ผ่านมาลุงเป็นพ่อที่ไม่เอาไหน  แถมยังเป็นลุงที่แย่เอามาก ๆ  แต่ถ้าลุงรู้....ถ้ากานดาบอกลุงตั้งแต่แรก  แกจะไม่มีวันต้องเจอกับไอ้ผู้ชายใจร้ายคนนั้น  แล้วลุงก็จะไม่ยอมให้แม่แกไปไหน....ลุงผิดเองที่ตอนนั้นไม่เอาไหน  ไม่เอาไหนจนแม่ของแกไม่กล้าที่จะฝากชีวิตด้วย....”
“นี่มันเรื่องอะไรกัน....ล้อกันเล่นใช่มั้ย....พี่เคี้ยง....เค้าไม่ขำหรอกนะ....เพราะเค้าเล่าเรื่องที่ไปเจอพ่อมาใช่มั้ย  พี่เคี้ยงไม่อยากให้เค้าเศร้าที่มีพ่อแบบนั้น  ก็เลยให้ลุงหมีมาแอบอ้างใช่มั้ย....ลุงหมีจะเป็นพ่อเค้าได้ไง....ไม่จริง....แล้วผลตรวจนี่ก็โกหกทั้งเพ....”


ผลตรวจไม่โกหก....ดีเอ็นเอจากเส้นผมของคนทั้งคู่เป็นเครื่องยืนยัน  เด็กดอยฉีกกระดาษแผ่นนั้นออกจนไม่เหลือชิ้นดี  ก่อนจะวิ่งหนีเข้าไปในบ้าน  พี่ดินล็อคตัวเขาเอาไว้  ทำให้เขาได้เห็นพี่สาวที่กำลังร้องไห้....พี่เคี้ยงร้องไห้  ในชีวิตนี้  คนอย่างพี่เคี้ยงจะร้องไห้ได้สักกี่ครั้งเชียว....


“ทุกอย่างยังเหมือนเดิมม้ง......พี่ยังเป็นพี่แก......ทุกคนยังรักแก.....แกเพียงแค่เสียลุงไปคนหนึ่ง  แล้วได้พ่อกลับมา  แกไม่อยากมีพ่ออย่างลุงเหรอ.....ไหนแกบอกว่ารักลุงไงม้ง”
“เค้ารับเรื่องนี้ไม่ได้หรอก....ถ้างั้นทำไมเจ้ถึงไม่ตรวจของตัวเองด้วยล่ะ....จะได้รู้ว่าเจ้กับลุงเป็นพ่อลูกกันจริง ๆหรือเปล่า  เค้าอยู่อย่างนี้ก็มีความสุขดีอยู่แล้ว  ทำไมผู้ใหญ่จะต้องเข้ามายุ่งด้วย  ฮึก...ทั้ง ๆที่ไว้ใจทุกคนมากแท้ ๆ ปล่อยเลยนะ....ไอ้พี่ดินก็ด้วยใช่มั้ย  ต่อไปนี้เราขาดกัน  ห้ามมาเล่นที่บ้านเค้าอีกนะ....ปล่อยเด้”


เด็กน้อยทั้งเตะทั้งถีบ  ดิ้นจนกระทั่งหมดแรง  เขาร้องไห้อย่างเศร้าสร้อย.....สิ้นหวัง  ทุกอย่างบนโลกใบนี้เปลี่ยนไปแล้วตลอดกาล  สิ่งเดียวที่จะช่วยเขาได้ก็คือ....






ยา....เขาต้องการยามารักษา....จะฉีดหรือเสพย์ก็ไม่เกี่ยง  ช่วยทำให้เขาหลุดพ้นจากโลกที่แสนหดหู่นี้ด้วยเถิด.....
.
.
.
.
.
“หมี....หมี.....ไอ้หมี.....นี่พี่คิดอะไรฟุ้งซ่านอีกแล้ววะ”



นี่แหละหมี  ชอบตีตนไปก่อนไข้ทุกครั้ง  ครั้งก่อนก็เรื่องไอ้หนวดดก(ที่ตอนนี้สวยวันสวยคืน)  ล่าสุดนี่ก็เรื่องผลตรวจ  คนแก่ก็งี้  ชอบคิดเยอะ  คิดกังวลไปต่าง ๆนานา


“กูจะบอกมันยังไงดีวะดิน”  หมีแก่กุมขมับ  ช่างเป็นอะไรที่น่ารักเหี้ย ๆ น่ารักจนไอ้โฉดอดใจไม่ไหว  ต้องฟัดให้หายอยาก  อยากล่อหมี....อยากอึ๊บหมี.....อยากป้าบ ๆ ๆ กับหมี....
“เหี้ยดิน....หยุดเลยนะมึง....สันดานแม่ง  ฉวยโอกาสกับกูตลอด....กูเครียดอยู่นะไอ้เหี้ย  ไอ้หลานมันต้องโกรธกู  โกรธจนไม่อยากเห็นหน้ากูแน่ ๆ  แล้วทีนี้มันก็หนีออกจากบ้าน  ติดยา  เป็นขยะสังคม....เหมือนกับมึงไง”
“โถ....พ่อคนวิเศษ....เมื่อก่อนพี่น่ะก็เหี้ยไม่แพ้ผมหรอก.....แต่ถึงพี่จะเหี้ย  ไอ้น้องเคี้ยงมันยังรับพี่ได้เลย  ผมเองก็รักพี่....มาล่อทีมา  โดนสักดอกจะได้เลิกเครียด”
“อย่า....ไอ้เหี้ย...อ๊า...ซี๊ดดดดดด.....ตรงนั้นไม่ได้นะไอ้สัด....โอ๊ววววว...อา....อย่าดูดหัวนม...กูหยิว....เหยยยยย”



แล้วหมีก็โดนจัดอย่างสาสม
.
.
.
.
.
“ไปก่อนนะลุง....”
“ฮะแฮ่ม.....ยังจะเรียกลุงอีก”
“เออ.....ไปก่อนนะพ่อ....แหม่...มันไม่ชินปากนี่เนอะ”


เด็กดอยขึ้นชั้นมัธยมปลาย  วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก  มีใครบางคนมาคอยรับส่งเขา  เนื่องจากเป็นทางผ่าน  ใครบางคนกำลังนั่งเก๊กอยู่เบาะหลัง  ใบหน้านั้นดูเย็นชา  ทว่าสาวเห็นแล้วต้องกรี๊ดสนั่น....แล้วยิ่งสวมแว่นสายตาด้วยแล้ว  ยิ่งดูเป็นหนุ่มน้อยมีมาดเข้าไปใหญ่  ผิดกับไอ้เด็กตาตี่อีกคน  ที่ยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน....



ยกเว้นความเกรียนที่มากขึ้น....




อ่อ....แล้วก็ตอนนี้เขามีพ่อใหม่แล้วนะ....ตั้งสองคนแน่ะ



“เร็วเข้าสิ....ไม่ได้มีเวลาทั้งวันนะ  เดี๋ยวเราก็สายหรอก”
“เออน่า”


ถึงจะไม่ได้เรียนที่เดียวกัน  แต่ก็เป็นเพื่อนกันได้  ทั้งคู่พอขึ้นชั้น ม.ปลาย  ต่างก็สอบติดกันคนละที่  แต่คราวนี้ดีหน่อย  ที่โรงเรียนของเด็กดอย  คือทางผ่านไปยังโรงเรียนของอีกฝ่าย...แน่นอน  ว่าโรงเรียนของไอ้เด็กสินเชื่อจะต้องหรูกว่า  ไฮโซโก้เก๋กว่า  มีระดับกว่า


เรื่องนั้นค่อยวัดกันตอนเรียนมหาวิทยาลัยดีกว่าน่า  เด็กดอยท้าในใจ


เอาเป็นว่าเรื่องราวก็จบลงด้วยดี  โดยที่ไม่มีใครเสียน้ำตา  เด็กดอยไม่ร้องไห้  มิหนำซ้ำยังดูดีใจจนล้น  หลังจากอ่านผลตรวจ  มันวิ่งแหกปากไปทั่วบ้าน....กูมีพ่อแล้วเว้ย.....กูมีพ่อแล้ว....ทำเอาหมีแก่....พี่โหด....อาเจ้...ต่างอึ้งจนตาค้างไปตาม ๆกัน


แถมยังมีพ่อมากกว่าคนอื่นอีกต่างหาก  ทั้งพ่อหมี...และพ่อดิน  ตอนแรกพ่อหมีดูไม่ค่อยจะเต็มใจนัก  แต่ไม่รู้เป็นไงมาไง  สุดท้ายก็ต้องยอมพ่อดินจนได้  พี่สาวของเขา  ตอนนี้กลายเป็นพี่สาวจริง ๆ  พี่เคี้ยงเพิ่งไปทำนมมา  ถึงแม้จะคิดช้ากว่าตุ๊ดเด็กสมัยใหม่  แต่ต้องยอมรับว่าทำทีหลัง  วิทยาการย่อมไฉไลกว่า  ที่เหลือก็แค่เก็บตังค์  รอผ่าเบื้องล่างเท่านั้น  ซึ่งต้องปรึกษาหมออย่างรอบครอบที่สุด


ชีวิตของเขาช่างสุขแท้  ตลอดทางที่รถติดแหงก  เขาเอาแต่ยิ้มแป้น  จนคนข้าง ๆ หมั่นไส้  อย่างน้อยตอนนี้เขาก็ชนะมันหลายเรื่อง  ทั้งจำนวนของพ่อที่มี  พี่สาวแสนประหลาด  ครอบครัวหรรษา  ยิ่งไปกว่านั้น  ส่วนสูงของมันยังไม่แซงหน้าเขาอย่างที่เคยโม้เอาไว้....


“ยิ้มไร....ไอ้แป๊ะยิ้ม”
“ความสุขของผมอ่ะคร้าบคุณชาย....เนอะลุงเนอะ”  หันไปยิ้มแฉ่งผ่านกระจกมองหลัง  ลุงคนขับคนเก่าคนแก่หันมาสบตาด้วย  พร้อมยิ้มตอบอย่างสงวนท่าที  ก็อย่างว่า  คนสนิทของคุณหนูก็อย่างงี้แหละ....


เด็กดอย....นายมันเป็นเด็กที่น่าอิจฉาโครต ๆ รู้ตัวมั้ย
.
.
.
.
.
To be con

มาช้ายังดีกว่าไม่มานะตัว  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 15-04-2013 19:08:14
น่าร๊ากอะ ม้ง เจ้เคี้ยงไปทำนมละ มาอัพเดตความรักของเจ้เคี้ยงหน่อยเน้อ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 15-04-2013 19:25:09
แฮบปี้เอนดิ้ง...... เฮ้ยยัง.... 5555

แหม พ่อหมีคิดไรเนี่ย เลนเอาใจหายใจคว่ำ

หลอกคนอ่านเหรอะยะ โดดจูบเชลบี้เลย ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Jeeo ที่ 15-04-2013 19:58:55
มานน่าร๊ากกกกส์...นะ อีม้งนิ กะไอ้เด็กหยิ่งเฟิร์ส >"<
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 16-04-2013 00:43:22
บวกไปก่อน..เม้นท์ไม่ออก ...เพิ่งตื่น...สมองยังไม่เข้าที่
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 16-04-2013 13:18:35
ม้งเป็นเด็กน่ารัก   :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 16-04-2013 14:00:42
นั่นสิ ม้งแฮปปี้แล้ว ดีใจด้วยสุดๆ รอความรักของพี่สาวคนสวยนี่แหล่ะ
จัดหนักๆน๊า :katai3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: TENSHINEKO ที่ 16-04-2013 23:59:41
เอ๊ะ !!  หรือน้องเฟริสช้อย จะโดนกดซะนั่นน่ะ.  :hao3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 17-04-2013 02:03:58
ม้งอย่างน่ารักอ่ะ กรี๊ด'!!!!! นายสินเชื่อก็น่าหยิก อิๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: tuckky ที่ 17-04-2013 15:51:53
ลุงหมีจินตนาการของลุงช่างไปไกลจริงๆ ทำเราเศร้าตาม แต่พอมาเจอความเป็นจริง  :laugh:
ม้งเป็นเด็กที่น่ารักจริงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 22-04-2013 01:50:21
ส่วนสูงไม่มีผลในแนวราบนะเด็กดอย เอิ้กๆๆๆๆ

มาต่ออีกนะคร้าบ รอติดตามอยู่ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 27-04-2013 22:59:50
ดันนนนนนนนนนนนนนนนนน   :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 28-04-2013 00:24:21
คิดถึง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 28-04-2013 19:43:30
ดีใจกับนู๋ด้วยนะเด็กดอย  :katai2-1:
แอบกรี๊ดที่น้องเคี้ยงไปเฉาะข่างบนมาหล่ะ  ทีนี้ก็เหลือแต่ข้างล่างสินะ สวยวันสวยคืนจิงๆนะ
แล้วใครจะมาเป็นพระเอกของตุ๊ดโหดกันเนี้ยะ  ว่าแต่ที่น้องเคี้ยงไปทำนมนี่โกนหนวดยังจ๊ะคนสวย55 :hao7:

ส่วนเด้กดอยยิ่งอ่านแกยิ่งน่ารักขึ้นทุกวันนะ  เจ้าเด้กเฟรสช้อยก้ระวังให้ดี
มัวแตเก้กเด๋วจะดดนคนอื่นคว้าไปของแปลกแหวกแนวอย่างนี้ยิ่งหายากอยู่
เด็กดอยเป้นรุ่นลิมิตเตต555 :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับวายแต่เด็กยั้นโต] ตอน : มุม[โซ]แซดของเด็กดอย[เต่า] [15/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 29-04-2013 23:43:49
เป้นเรื่องแนวครอบครัวที่นา่รักมากๆค่ะ^^
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 30-04-2013 00:16:47
ตอน....โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ



บ้านหลังใหม่....จากน้ำพักน้ำแรงของหมี  ตั้งอยู่ไม่ไกลจากที่เก่าเท่าใดนัก...






หากแต่มีรั้วรอบขอบชิด...และค่อนข้างที่จะเป็นส่วนตัว...


“หมี.....คบกันมาจนป่านนี้แล้วอ่านะ....ไม่ลองทำให้ผัวจริง ๆเหรอ...หมีน้อยยยย”
“หมีน้อยพ่องสิไอ้สัด!!!!”


หมีแก่หน้าเด็ก  ตะคอกใส่เด็กหนุ่มรุ่นน้อง....ที่ตอนนี้อายุก็ชักจะไม่น้องแล้ว  หนุ่มดินในตอนนี้แก่พอที่จะเป็นอา....เป็นพ่อใครได้แล้วด้วยซ้ำไป  ไอ้หนุ่มรอยสักหน้าโหดที่อาทิตย์หนึ่ง....มันจะมาสิงสู่ที่ถ้ำหมีถึงห้าวัน  มันทำเอาหมีแก่แทบคลั่ง  พ่อแม่ของฝ่ายนั้นก็ช่างไม่ได้ระแคะระคายอะไรเลย  ว่าทำไมลูกชายผู้เป็นถึงอดีตนักเลงคุมซอย.....อยู่ๆก็เลิกละทุกสิ่งอย่าง  แล้วมาขลุกอยู่กับหมีอย่างเขา



ในห้องเขา....



บนเตียงเขา.....







บ้านช่องแม่งไม่กลับ!!!!!

“แค่ใช้ปากให้ผัวเองนะหมี....ผมยังทำให้พี่....ไม่รังเกียจพี่เลย”
“ไม่กลัวกูกัด...วย...มึงขาดรึไง”
“ก็ลองดูสิครับ....คราวนี้พี่ได้เลี้ยงดูผมไปตลอดชีวิตแน่ ๆ....”
“หึยยยย....ไม่เอาเว้ย....กลับบ้านมึงไปได้แล้วไป...ไปดูพ่อดูแม่มึงมั่ง”
“สะใภ้เป็นห่วงพ่อแม่สามี....ชื่นใจจริง ๆ”
“โฮกกกกกกก”


หมีแก่จำยอมด้วยความรำคาญ....เขาอ่อนลงไปเยอะ...ตามอายุที่เพิ่มขึ้น  และสังขารที่(ไม่ค่อยจะ)ร่วงโรย  บวกกับลูกตื้อและความอดทนของชายหนุ่ม  ที่ค่อย ๆหยอด....เหมือนน้ำหยดลงหิน...เขาติดใจลีลาของหนุ่มรุ่นน้อง....ติดใจอ้อมกอด....ติดใจความอบอุ่นที่แฝงอยู่ในแววตา....ติดใจในความเหี้ย....


“ซี๊ดดดดด....หมีเก่งว่ะแม่ง”
“กูก็จำมาจากมึงนั่นแหละ....ชอบมั้ย”
“ยิ่งกว่าชอบอีกหมี....รักเลย....แบบนี้พี่ดินรักเลย”
“หึหึหึ”







พรวดดดดดดด!!!!


“ทำไรกันแว๊...พ่อพ่อ”
“เย้ยยยยยย”



สองหนุ่มรุ่นดึก....(โอเค...สำหรับนายนะดิน....แค่สนธยาก็พอ)  รีบผละออกจากกัน  หมีแก่ฉวยแย่งผ้านวมกับพ่อตัวแสบ  เพื่อปกปิดความอาย  ขณะที่หนุ่มดินกลับเดินชิว ๆไปหยิบบ๊อกเซอร์ตัวเก่งมาสวม....ผิวปากอย่างไม่ทุกข์ร้อน


“มันไม่ใช่อย่างที่แกเห็นนะเว้ย....พ่อ....พ่อแค่หกล้ม  ผ้าแม่งเลยหลุด....พอดีจะอาบน้ำต่อจากกันน่ะ....”


หมีแก่ระล่ำระลัก....แถไปน้ำขุ่น ๆ แล้วก็นึกฉุน  ที่ไอ้ตัวต้นเหตุ....แม่งไม่ยอมช่วยอะไรเลย


“มึงแม่งก็ไม่รู้จักล็อคประตู”
“ล็อคทำไมหมี....ก็เราไม่ได้ทำอะไรเสียหายนี่...เนอะลูกม้งเนอะ”



เด็กดอย(ที่ตอนนี้โตเป็นหนุ่มใหญ่)  หรี่ตาจนแคบ  มองหน้าบิดาทั้งสองอย่างจับผิด  ก่อนจะคลี่ยิ้ม....ให้ตายเถอะ...หน้าตามันไปทางพ่อ  แต่แววตาเจ้าเล่ห์ของมันนี่ได้แม่มาชัด ๆ







“เค้า......เชื่อพ่อพ่อก็ได้.....หึ”



ไอ้.....'หึ'......ที่ต่อท้ายนั้น  มันช่างเปี่ยมไปด้วยความหมาย
.
.
.
.
.
“วันนี้เปิดเทอม....เค้าก็เลยจะเข้ามาสวัสดีก่อนไปเรียน”  ม้งศรี...หรือหม่งม้งในวัยหนุ่ม  เอ่ย...ขณะที่สาวสะพรั่งคนงามนั้นสาละวนอยู่กับการทำครัว  เจ้าของหน้าอกหน้าใจมหึมานั้นอยู่ในชุดเตรียมพร้อมจะไปทำงาน  มือถือเหยือกกาแฟ  ก่อนจะรินเสิร์ฟพวกหนุ่ม ๆ





ส่วนเธอน่ะ....ต้องกระทิงแดงเท่านั้นถึงจะอยู่!!!



“อยู่มาจะห้าปี....เค้ายังไม่ชินนมพี่เคี้ยงเลยว่ะ”
“ทำใจให้ชินซะ....เดี๋ยวอีกไม่กี่ปีแกจะไม่ชินที่พี่มีจิ๋ม....นี่แหละความต้องการที่รอคอยมาตลอดชีวิต!!!!”


เธอว่า....ก่อนจะเบิ๊ดกะโหลกคุณพ่อเลี้ยง....หนุ่มรอยสักหันหน้ามองตาเขียว


“ลูกเคี้ยง....นี่พ่อนะเฮ้ย”
“พ่อชั้นมีคนเดียว....พี่น่ะ.....กลับบ้านไปได้แล้วไป....เปลืองกาแฟที่สุด.....แล้วก็....วันหลังช่วยล็อคประตูกันด้วยก็ดี”



มีแต่หมีแก่ที่นั่งกุมขมับด้วยความเครียด  ก่อนที่จะโดนสามีขโมยจุ๊บแก้ม  ชายหนุ่มเผ่นอ้าวโดยไม่รอฟังเสียงด่าที่จะไล่หลังตามมาอีกในไม่กี่วินาที


บ้านหลังเก่าพวกเขาไม่ได้ขาย  เพียงแต่ปรับปรุงสภาพแล้วปล่อยให้คนมาเช่า  ส่วนบ้านหลังใหม่นี่พวกเขาซื้อมันด้วยเงินมรดกของคุณย่า....หรือคุณแม่ของหมี....เงินที่หมีแก่แอบงุบงิบเอาไว้  เพียงเพื่อที่เขาจะได้มีอะไรทิ้งไว้ให้ลูก ๆทั้งสองคนบ้าง


พี่สาวของหม่งม้งทิ้งเงินเอาไว้ให้เด็กน้อยได้ใช้  ก่อนจะออกไปทำงานอย่างไม่รีบเร่ง  รายนี้เหมือนรู้ตัวตอนเกือบแก่  ว่าตัวเองนั้นต้องการสิ่งไหน...ในวัยเข้าเลขสาม  แม่สาวเทียมผ่านการอัพฮอร์โมนมาพอสมควร...


ที่จริงเธอก็รู้ตัวมาตลอด  เพียงแต่ ณ ตอนนั้น...สถานะทางการเงินไม่ใคร่ที่จะเอื้ออำนวยแก่เธอเอาเสียเลย  เธอจำใจต้องสิงอยู่ในร่างสาวเซอร์....เสื้อผ้ามือสอง  เรื่องยาคุมนี่ตัดไปได้เลย  เพราะถือว่าเป็นของไร้ซึ่งความจำเป็น


'.....อย่างน้อยมึงก็มีเวลาได้คิดนะเว้ย....แม่งมึงดูบางคนสิ....อายุไม่ถึงสิบแปด....แห่ไปตัดไข่....พอแก่ไปนึกเสียดาย....อยากกลับใจก็ไม่ทันแล้ว....มึงยังมีเวลาได้ศึกษาข้อมูล....ความเสี่ยง....แถมวิทยาการสมัยใหม่มันก็ต้องไฉไลกว่าเดิมอยู่แล้น....'


อาร์ม....เพื่อนตี๋หน้าอึนเคยบอกกับเธอ  มิหนำซ้ำ....มันแสดงอาการหื่นอย่างออกนอกหน้า  กับดอกบัวคู่ของเธอ....เอาจริง ๆก็แค่คัพซีเท่านั้น  ใหญ่กว่านั้นคงใช้ชีวิตลำบากน่าดู....เธอต้องตบมันไม่ยั้งเพื่อเรียกสติ....เมื่อพ่อตัวดีพยายามจะแต๊ะอั๋ง



'....มาหื่นอะไรตอนนี้....แต่ก่อนชั้นเคยอ่อยแก...แกเสือกไม่เอา...ไปมีผัว!!!....'
'....ผัวเหี้ยไรมึง!!!!.....'
'....ผัวก็คือผัวไงครับ....'





แล้วมันก็โดนผัวอุ้มไปจัดหนักๆ!!!
.
.
.
.
.
.
“ปีสองแล้วนะม้ง....นายควรจะเลิกนิสัยอืดอาดยืดยาดได้แล้ว”  เพื่อนหน้าหล่อหันมาสั่งสอนพ่อหนุ่มดอยเต่า  ขณะที่รถของเขานั้นกำลังติดอยู่ตรงแยกไฟแดงพอดีเป๊ะ!!!
“พูดมากน่าหล่อ....หล่อขับรถไปเลย....”
“ปากดีวันหลังจะให้ไปเรียนเอง”
“แล้วไง....ใครใช้ให้มารับล่ะครับผม....ได้ข่าวว่าบ้านน่ะคนละทางไม่ใช่เร้ออออ”
“เรายังไม่ได้บอกนายเหรอม้ง....ว่าตอนนี้เราย้ายเข้ามาอยู่คอนโดแล้ว....ก็ใกล้ ๆบ้านนายนั่นแหละ....แคบไปนิด....แต่ก็โออะน่ะ...”
“เฮ้ยยยย....ด่ะ....ได้ไงแว๊....เมื่อไหร่ ๆ ๆ....ขอไปเยี่ยมชมให้เป็นบุญตาบ้างได้มั้ย....จัดพ้าาาาาาาร์ที้....ไรเงี้ยะ”
“เอาสิ....แต่คงไม่มีหรอกนะ....ไอ้พ้าาาาาาาาาร์....ที่.....อะไรของนายนั่นน่ะ....เราชอบความสงบ...นายก็รู้ ๆกันอยู่”
“หล่อแม่งคาบช้อนทองมาเกิดแท้....อิจฉานายชะมัด”
“ใครบอก....นั่นน่ะเงินเก็บของเราตั้งแต่เด็ก ๆต่างหาก....เราซื้อเองกับมือ”
“เงินที่พ่อฝากให้ตอนเด็ก ๆ น่ะ....มันไม่ถือว่าเป็นเงินเก็บหรอกนะ....เข้าจายยยยช่ายแม๊ะ”
“พูดมากน่า!!!!”


ให้ตายเถอะ!!!....ภูบดินทร์ไม่เคยเถียงชนะไอ้หมอนี่เลยสักครั้ง....อย่างเดียวที่เขาชนะมัน....แค่เรื่องเดียวเท่านั้น  ที่เด็กหนุ่มผู้เพียบพร้อมอย่างเขาสามารถแข่งกับมันได้อย่างไม่อายปาก...



คงจะเป็นเรื่องความสูงโค้งสุดท้าย....โค้งที่ร้อยแปดสิบสี่....เขาแซงร้อยเจ็ดสิบเก้าจุดห้าของมันไปได้อย่างเฉียดฉิว  ก่อนที่วิวัฒนาการความสูงของพวกเขาจะหยุดลงในเวลาที่ไล่เลี่ยกัน
.
.
.
.
.
“นั่นอะไรน่ะ....”


เขาถามไอ้หนุ่มดอยตาตี่  เกี่ยวกับบางสิ่งที่โผล่พ้นชายแขนเสื้อ...เด็กดอยชอบใส่แขนสั้น  เขาเคยบอกมันจนปากเปียกปากแฉะ  ว่าเสื้อแขนสั้นมันไม่สุภาพ....เสื้อแขนยาวที่พับแขนก็ไม่น่าดูเช่นกัน  มันสวนกลับ....บอกว่าเขาชอบทำตัวเป็นลุงแก่ ๆ แถมยังเหน็บเขาอีก....ว่าลุงที่ไหนเขานั่งจิ้มไอแพดกัน!!!!


“พ่อดินพาไปร้านคนรู้จักน่ะ....เจ๋งใช่มั้ยล่ะ....ตอนสักน่ะไม่เจ็บอย่างที่คิดนะเฮ้ย  เหมือนมดกัด.....ถ้าอยากดูมากกว่านี้ก็ตามมาดิ”


ไอ้เด็กดอยยักคิ้วกวนโอ้ย  ก่อนจะเดินนำเขาไปยังห้องน้ำชั้นบนสุดของหอสมุด  คนตอนนี้เริ่มบางตา  แต่ห้องน้ำก็ไม่ได้น่ากลัวจนเกินไปนัก  เพียงแต่ค่อนข้างเงียบ  และไม่ค่อยมีคนใช้....



ถึงตอนนี้คงไม่ต้องบอกแล้วล่ะมั้ง....ว่าพวกเขานั้นสอบติดมหาวิทยาลัยที่เดียวกัน....ยิ่งกว่านั้น....คณะเดียวกันอีกต่างหาก....เศรษฐศาสตร์...



“เราชอบลายการ์ตูน....มันน่ารักแล้วก็เหมาะกับเราดี...สมัยนี้ใครจะมาสักลายมังกร...เสือเผ่นล่ะว๊า....แต่เราก็มีหัวเสืออยู่ตรงอกนา....ถึงได้จะถอดให้ดูไง....ส่วนตรงหลังก็มีนามสกุลเราด้วย....จริง ๆตอนแรกจะสักชื่อพ่ออ่ะนะ....แต่กลัวคนอื่นน้อยใจ...แล้วมันจะเยอะไป....ก็เลยสักนามสกุลแทน....จบ....เอ้าดูซะเซ่”


เฮือกกกก......ไอ้ดอยถอยเสื้อ.....กำเดาภูบดินทร์จะไหลเป็นน้ำก๊อก....มันเบ่งกล้ามแขนเพื่ออวดรอยสักรูปการ์ตูนหมาสุดหลอน  เด้งกล้ามอกให้ดูหัวเสือแนววินเทจ....ก่อนจะหันหลังให้ดูฟร้อนท์ไทย...สินมั่งคั่ง....เอ่อ...นามสกุลดูรวยไปนะ....ว่าไหม?


ไม่ใช่เวลาหื่น!!!....เพราะเขากำลังโกรธ....แต่ความโกรธของเขามันแฝงด้วยความหื่น...ภูบดินทร์ใช้โอกาสนั้น  ดันตัวเด็กดอยเข้าไปในห้องน้ำเล็ก  ดันจนติดผนัง  ด้วยรูปร่างนักกีฬาที่ซุกซ่อนอยู่ของเขา....เขาเหมือนซุปเปอร์แมนที่แฝงอยู่ในร่างของหนุ่มเนิร์ด....


“เราไม่ชอบ...นายก็รู้....แล้วต่อไปนายจะหางานทำได้ยังไง....นายจะเข้าบริษัทดีดีได้ยังไงกัน”
“อะไรของนายวะ....จะยั้วะทำไมเนี่ย....มันไม่ได้น่าเกลียดสักหน่อย....ในร่มผ้าทั้งนั้น”
“แล้วถ้าต่อไปนายหยุดไม่ได้ล่ะ....เกิดนายเผลอไปสักเต็มตัวขึ้นมาจะว่าไง....แล้วนี่นายไประเบิดหูมาด้วยเรอะ!!!!”
“เราโตแล้ว....ไม่ใช่เด็ก ๆ นายจะอะไรนักหนาวะ”
“ก็เป็นห่วงไงเล่า!!!!.....รู้ว่านายรำคาญ.....แต่มันอดได้ที่ไหน”


ภูบดินทร์ซบหน้าลงบนแผ่นหลังเปลือยเปล่า  จากการใช้กำลังจับกุม....เปลี่ยนเป็นอ้อมกอด....เด็กดอยรู้สึกกึ๋ย ๆนิดหน่อยที่ถูกเพื่อนรักกอด....ถึงแม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่ใช่เพื่อนแบบลับ ๆกันอีกต่อไปแล้วก็ตามที


“เออ...สัญญา....จะไม่ทำอีก....ที่ทำไปแล้วก็แล้วไปเนอะ”
“อื่อ”
“คราวหน้าทำอะไรจะขอก่อนละกัน....นายนี่แม่งเผด็จการชิบ....เหมือนพ่อเราเลย” เด็กดอยเพียงเปรียบเทียบยกตัวอย่าง....หากแต่ภูบดินทร์กลับเข้าใจแบบนั้นจริง ๆ
“เห็นมั้ย....พ่อนายก็คงไม่ชอบ”


เรื่องรอยสัก....รอยสักของเขาทำเอาบ้านแทบแตก.....แต่ไม่ใช่เขาหรอกที่โดนเล่น  โน่น....พ่อดินตัวต้นคิดโน่น.....โดนไล่เตะจนเอวเคล็ด....นั่นก็ถึกเกิน....ไม่โต้ไม่ตอบ....ปล่อยให้หมีแก่ใส่ไม่ยั้ง


“พอได้แล้วมั้ง....กอดนานไปแล้ว....เดี๋ยวหวั่นไหวนะ”
“เชี่ยนี่”
“ด่าเหรอหล่อ....หล่อด่าได้ด้วยเนอะ”
“พอก็พอวะ....เดี๋ยวแม่งมีใครมาเห็น  แล้วจะเอาไปคิดอกุศล”



เขาอยาก....อยากเหลือเกินที่จะใช้กำลังบังคับให้มันตกเป็นของเขา




แต่ความใสซื่อของมัน....ทำให้เขาตัดใจทำเรื่องแบบนั้นไม่ลง...





เมื่อไหร่เด็กดอยจะมองเห็นถึงความรักของภูบดินทร์....









รักที่มากกว่าคำว่าเพื่อน....
.
.
.
.
.
To be con

มาแล้ว....อย่างที่เคยสัญญาว่าจะอัพเดตชีวิตตอนโตด้วย
เด็กน้อยโตแล้ว  ถ้าคนแต่งมีหลุดใช้คำว่าเด็กชายฝากเตือนด้วย....ตรวจทานแล้วสองรอบ  แต่กลัวพลาดค่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 30-04-2013 00:43:29
เมื่อไรอีม้งจะเสร็จนายเฟิร์สซะที :ling1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 30-04-2013 01:32:21
กรี๊ดดดด เริ่มเผยใจกันมาที่ละน้อยละ ตอนหน้าของเรื่องของเคี้ยงหน่อยสิคะ
อัปเดตมั่ง ตอนนี้นางเดตกะคัยอยู้ อยากรู้จุง555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 30-04-2013 02:31:46
อ๊ายยยยยยยยย ใครจะเสร้จใครเนี้ย  กรี๊ดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 30-04-2013 05:03:14
หนูเฟิร์สมันอดทนเก่งแฮะ ปีสองแล้ว ยังไม่....,
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: TENSHINEKO ที่ 30-04-2013 08:16:48
แสดงว่าเคี้ยงสวยเช้งแล้วใช่มะ

จับกดเลยนายเฟิร์ส จับเด็กดอยกดเลย 55
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 30-04-2013 09:49:09
แอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!!!!!!! (แตกสาวกันเลยทีเดียว!!)
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 30-04-2013 11:54:23
ฮิ้ว!!!!~ โตแล้วๆๆๆๆ ชอบๆๆๆ น้ำยายไยย อิๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 30-04-2013 13:30:27
ไม่รู้ว่าเด็กน้อยถ้ารักกันแล้วจะเป็นไงแฮะ โดยเฉพาะพ่อของภูน่ะ ไม่มีวันยอมแหงมๆ น่าสงสารภูที่ซู้ดดดดด
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 30-04-2013 13:31:25
อั๋ยย่ะ  สองหน่อโตเป็นหนุ่มแล้ว เมื่อไหร่จะเสียหนุ่มกันซะทีล่ะคะ ตะเอง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 30-04-2013 13:44:30
รักต้องปล้ำคะลูกกกกกกกกกกกกกกกกก เรื่องนี้ปรึกษาพ่อดินด่วนๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วสินะ [30/04/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 30-04-2013 15:14:52
ดีใจที่เฟิร์สแซงโค้งร้อยแปดสิบสี่มาได้ในที่สุด
สงสารเคี้ยงต้องอิจฉาเด็กดอยแน่ๆ 5555+
ไม่ต้องผ่าให้เจ็บตัวก็ได้อ่ะ อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 01-05-2013 16:09:03
ตอน  ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว






“มนต์สิทธิ์ ๆ”


นักศึกษาที่เดินผ่านไปมาต่างก็แอบอมยิ้ม  ชื่อพ้องกับนักร้องลูกทุ่งนั่นก็อีกเรื่อง  ค่าที่ว่ามันออกจะเชยไปหน่อย  แล้วก็ค่อนข้างขัดแย้งกับบุคลิคของเจ้าของชื่อนั่นก็อีกประเด็นหนึ่ง  แต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่ค่อยทุกข์ร้อนเสียเท่าไหร่  เขาใช้ชื่อนี้มาจะยี่สิบปีแล้ว  แล้วก็ไม่ได้รู้สึกอับอายอะไรมากมายนัก  คนอื่นเสียอีกที่ชอบอายแทนเขาอยู่ร่ำไป


“ไรครับพี่”
“เอ้านี่....เอาไป”


รุ่นพี่คณะเดียวกันกับเขา  หนำซ้ำยังอยู่ชมรมกีฬาเหมือนกัน  แถมยังบังเอิญเป็นพี่รหัสอีกต่างหาก  ตรงหน้าของไอ้หนุ่มดอย  คือผู้ชายที่ดูดีมาก ๆคนหนึ่ง  แถมยังเคยเข้าประกวดหนุ่ม men health อีกต่างหาก  ชายหนุ่มส่งกระดาษแผ่นเล็ก ๆ ให้เขา  สีหน้าดูไม่ค่อยชอบใจนัก  เขารับมาดู  แล้วทำหน้าเหวอใส่


“เหวอเชี่ยไรเนี่ย.....รักษายิ่งชีพนะมึง....นั่น....เพื่อนมึงเดินมานั่นแล้ว...พี่ไปล่ะ....ไม่ถูกชะตา”


กว่าจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร  รุ่นพี่คนนั้นก็ไปเสียแล้ว  เด็กดอยหันไปมองใครอีกคนหนึ่ง....ที่ถึงแม้จะไม่ได้ทำหน้าตาบูดบึ้ง  แต่ก็สัมผัสได้ถึงอารมณ์ที่ไม่ค่อยจะสู้ดี....ไปจนถึงขั้นเหวี่ยงทางแววตา


“ไอ้พี่แฟรงค์มันมาคุยอะไรกับนายวะม้ง”
“อ่า.....”

ยังไม่ทันจะอ้าปากตอบ  ก็ถูกอีกฝ่ายโบกมือตัดบทเสียดื้อ ๆ

“ช่างเถอะ.....เราไม่อยากรู้.....เลิกเรียนแล้วไปห้องเราก่อนนะ....”
“ไม่เที่ยวห้างเหรอ”
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าใช้คำพูดแบบนี้!!!.....มันเชย!!!....เที่ยวฮงเที่ยวห้างอะไรกัน  จะไปเดินสยาม....ไปเซ็นทรัล....เดอะมอลล์อะไรก็พูดไปสิวะ....”
“มึงจะของขึ้นทำไมเนี่ย...กลัวนะไอ้สาด”


ภูบดินทร์หงุดหงิดมากถึงมากที่สุด  บางครั้งเขาก็เบื่อความซื่อบื้อของมัน....ถึงไอ้ความซื่อบื้อนั้น  จะเป็นเหตุผลอีกข้อหนึ่งที่ทำให้เขาชอบมันมาก ๆก็ตามที
.
.
.
.
.
.
“ไม่เปลี่ยนกางเกงเหรอ....ยืมบ๊อกเซอร์เราก็ได้.....ไม่อึดอัดรึไง”


ภูบดินทร์ในชุดไพรเวท  บอกกับเพื่อนที่ยังอยู่ในเครื่องแบบนักศึกษา  หนุ่มดอยเต่าทิ้งตัวลงบนที่นอน  นอนกลิ้งเกลือกไปมาอย่างเบื่อหน่าย  บนเตียงมีงานที่อาจารย์สั่งเอาไว้  แต่เขาขี้เกียจเกินกว่าจะเริ่มลงมือทำ


“อะไรของนายเฟิร์ส....ลงไป.....อึดอัด”
“ก็บอกให้เปลี่ยนชุด”
“เปลี่ยนทำไมแว๊....เดี๋ยวก็กลับแล้ว”
“อยากกลับมากหรือไง”


หนุ่มดอยถอนหายใจพรืด  ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลยสำหรับเขา  ที่ไอ้เพื่อนตัวดีชอบเข้ามากอด  มาหอม  ในเวลาที่อยู่กันสองต่อสองแบบนี้  ความเคยชิยในวัยเด็ก  กับการเติบโตมาในครอบครัวสุดเพี้ยน  ทำให้เขามองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา  บางครั้งเขาเคยแอบคิด  ว่าหมอนี่อาจจะเป็นเกย์...หรืออะไรแนว ๆนั้น  แต่มันก็ไม่เคยทำอะไรเขาไปมากกว่าที่ทำอยู่  ก็แค่ถูกเพื่อนหมั่นเขี้ยวก็เท่านั้นล่ะ....



เขาบอกตัวเองแบบนั้น.....



“เราเห็นไอ้พี่แฟรงค์มันยื่นอะไรให้นายด้วย”  ภูบดินทร์เอาคางเกยกับไหล่เพื่อนซี้ที่กำลังเล่นโทรศัพท์มือถือ  เขานอนทับไปบนตัวของมันที่กำลังนอนคว่ำ  ซอกคอขาว ๆถูกไซร้แหย่  แต่มันก็ไม่ได้ว่าหรือขัดขืนอะไรเขา  นอกเสียจากรำคาญมาก ๆ แค่.....'ฮื่ออออออ'....ออกมาดัง ๆ แล้วเบี่ยงหลบเท่านั้นเอง
“ไม่มีอะไร....เรื่องส่วนตัวน่ะ”
“เดี๋ยวนี้หัดมีเรื่องส่วนตัวแล้วเหรอม้งงงงง”
“เฮ้ยยยย.....ไม่เอา....ไอ้เชี่ยยยย....อย่าาาาาาาาาาาาา”


สองหนุ่มกอดรัดกันไปมาอยู่พักหนึ่ง  หนังสือและอุปกรณ์เครื่องเขียนหล่นกระจายเกลื่อนอยู่ด้านล่าง  สุดท้ายภูบดินทร์ก็ล้วงเอาบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเพื่อนรักได้สำเร็จ  เด็กหนุ่มยิ้มอย่างผู้ชนะ  ก่อนจะหน้าเจื่อนลง  เมื่อเห็นว่าอะไรเป็นอะไร


“ทำไมต้องให้เบอร์กันด้วย....มันจีบนายเหรอม้ง”
“ไอ้เชี่ยนี่....คิดได้เนอะ”


แล้วทำไมถึงจะคิดไม่ได้  มันไม่รู้หรอกว่ามันน่ะทั้งใสซื่อแล้วก็น่ารักแค่ไหน  โอเค....ที่ว่ามันก็ไม่ได้ใสขนาดนั้น  ถึงมันจะทันคนในระดับหนึ่ง  แต่กับบางเรื่องมันก็โง่จนไม่น่าเชื่อ  หรือบางทีมันอาจจะไม่ได้คิด  ไม่ได้สนใจอะไรเลยก็เป็นได้



โดยเฉพาะเรื่องที่มันน่ารัก  มันไม่เคยรู้ห่าอะไรเลยว่าตัวเองนั้นน่าขยำขยี้ขนาดไหน  ถึงตัวมันจะโต  ถึงกล้ามมันจะใหญ่  แต่สำหรับเขาแล้ว....แล้วเขาก็คิดว่าคงจะสำหรับคนอื่น ๆด้วย.....มันน่ารัก!!!!


“เอามาเฟิร์ส.....กว่าจะได้มารู้มั้ยมันยากแค่ไหน”
“นี่อย่าบอกนะว่านายก็มีใจให้มันด้วย.....นี่นายเป็นฝ่ายขอเบอร์เหรอม้ง!!!”
“ไปไกลแล้ววววว....นั่นเบอร์ของต้าร์....ชีตาร์ดาวคณะบริหารนะไอ้เฟิร์ส....เอามานี่...กูหวง”


กระดาษในมือของภูบดินทร์  ถูกฉกทีเผลอ  เรื่องที่ได้รับการอธิบายเมื่อครู่  ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีขึ้น  ไอ้เด็กน้อยในคอนโทรลของเขามันกำลังจะบินเดี่ยว  และคิดที่จะตีจากอ้อมแขนของเขาเสียแล้ว  ไอ้ตาขีดยักคิ้วข้างเดียวเพื่อเป็นการตอกย้ำ...ยักคิ้วข้างเดียวเป็นอีกเรื่องที่เขาไม่สามารถทำได้....เหมือนจะสื่ออยู่กลาย ๆ ว่าเรื่องนี้  เขาไม่มีวันเข้าไปยุ่มย่ามได้



มันกำลังจะมีแฟน  นี่เป็นเรื่องที่เขารับไม่ได้



ช่องว่างที่เขาเกลียดที่สุดเริ่มจะก่อตัวขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งแล้ว


“เล่าให้เราฟังบ้างสิ”  ภูบดินทร์ตบที่ว่างข้างตัวเขา  พอมันกระเถิบตัวขึ้นมานั่งด้วย  เขาก็โอบคอมันเอาไว้  พยายามจะงับหูมันเล่น  แต่มันก็เอนตัวหลบท่าเดียว
“ไม่มีอะไร....ก็แค่แลกกันน่ะ....เพื่อนของต้าร์แอบปลื้มไอ้พี่แฟรงค์  ต้าร์เลยขอให้เราช่วย  แลกกับเบอร์ของเค้า.....เคยขอหลายครั้งแล้วแต่ไม่ได้ซักที  ทุกวันนี้คุยกันผ่านเฟส  แค่เค้ากดรับเราเป็นเพื่อนก็น้ำตาจะไหลแล้วนาย  คนนี้แม่งยากชิบ  แต่ก็ดีไม่ใช่เหรอ....ยาก ๆ น่ะ”
“ไปรู้จักกันตอนไหนทำไมเราไม่รู้วะ”
“ตอนรับน้อง....”
“ตั้งแต่ปีหนึ่งเลยเรอะ!!!”
“ทำไมวะ....ทำไมต้องรู้ทุกเรื่อง  ไม่ได้อยู่ด้วยกันยี่สิบสี่ชั่วโมงนี่หว่าเฮ้ย  มันก็ต้องมีเวลาส่วนตัวกันบ้าง  ใครจะจีบต่อหน้านาย  ถ้านายไม่คาบไปแดร๊ก  ผู้หญิงก็เมินเรา....แล้วหันไปแดร๊กนาย  เป็นงี้กี่ครั้งแล้ว  ตอนเด็ก ๆน่ะ”


มันรำลึกความหลังในวัยเยาว์  ตอกย้ำให้เขารู้สึกแย่เข้าไปใหญ่  เพราะงี้สินะ  ถึงได้ระวังตัวเหลือเกิน  ในสายตาของมัน  เขาคงเป็นคนที่ไม่น่าไว้ใจสุด ๆ  แต่มันจะรู้มั้ย  ทุกครั้งที่เขาทำลงไป





ก็เพราะไม่อยากให้มันไปสนใจใครนอกจากเขา


สำหรับเขา....มันเป็นเพื่อนคนแรก....และคนเดียว  แต่เขาเป็นคนโลภมาก  เขาไม่อยากได้เพื่อน  เขาต้องการมากกว่านั้น  มากขึ้น....มากขึ้นเรื่อย ๆ......


อยากปล้ำมันตอนนี้...เดี๋ยวนี้  มองหน้ากันไม่ติดก็ช่างแม่ง  เขาอยากจะครอบครองมัน  อยากทำลามกกับมัน  อยากให้มันรู้ว่าเขาคิดไม่ซื่อกับมัน....



ทำสิ...ทำสิ...ทำสิ....
ปิศาจในสมองร้องสั่งเขา....


“นายชอบเค้ามากเลยเหรอ”
“เออดิ....พอนายรู้แล้วนายก็จะแย่งอ่ะ....ไม่ให้นะเว้ย  ยังไงก็ไม่ให้  คราวนี้เราสู้ตายเลย”
“เราไม่แย่งนายหรอก”
“ดี....ถือว่าสัญญาแล้วนะ”
“ขอจุ๊บปากได้มั้ย....หมั่นเขี้ยวว่ะแมร่ง....อย่างกับเจลลี่”
“ขอเยอะไปแล้วหล่อ...ปากตัวเองมีก็ขบเล่นไปเด่”
“ไม่ชอบเลย....เวลาที่นายสนใจคนอื่นนอกจากเรา”
“เป็นอะไรไปเนี่ย.....อ้อนตีนนะหล่อนะ....ขาดความอบอุ่นรึไง”


เขาซบลงบนอกของมัน  รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นลูกแมวขี้อ้อน  เขานึกด่าตัวเองที่ขี้ขลาด  ขี้ขลาดเกินกว่าจะทำลายความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนที่ยาวนาน  ขี้ขลาดเกินกว่าจะทำให้มันเสียใจ  รู้ตัวอีกทีก็ถดกายลงไปกองอยู่บนตักของมัน  มันชะโงกหน้ามองเขา  แล้วยิ้มแฉ่งจนตาปิด


“มีเพื่อนกับเค้าคนนึงก็ร้ายชิบ....หล่อแม่งใจร้ายกับเราตลอด....แต่ก็เกลียดไม่ลง”  มันว่า  ก่อนจะตบกะโหลกเขาเบา ๆ อย่างหยอกเย้า



เขาต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ....อะไรก็ได้





จะปล่อยให้ของรักหลุดมือไปน่ะเหรอ?...... 








คำว่ายอมแพ้ไม่เคยมีอยู่ในพจนานุกรมของภูบดินทร์
.
.
.
.
To be con
หนุ่ม ๆเขาหยอกเย้ากันตามประสาเพื่อนสนิท  ส่วนเรื่องของหนวด....อุ๊บส์....เรียกหนวดไม่ได้แล้วสินะ  เรื่องของคุณพี่สาวจะได้อ่านอีกครั้งก็ตอนจบอ่ะค่ะ  อดใจรอนะคะ 
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 01-05-2013 16:21:15
สู้ๆนะหนูเฟริสช๊อยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 01-05-2013 18:44:09
พระจันทร์ยิ้ม (http://www.youtube.com/watch?v=ye_0shD8dV4)

ได้ฟังเรื่องราวของเธอ
เรื่องเดิมๆ ที่เธอชื่นชอบใคร เธอแอบรักใคร
มันช่างทรมานเหลือเกิน
ที่ต้องฟังและทำตรงข้ามใจ
อยู่อย่างนี้ต้องฝืน

ต้องยิ้มเหมือนพระจันทร์คืนนั้น
ที่ยิ้มและดูสดใสไปกับเธอ
โดยที่เธอไม่เคยสังเกต
ว่าส่วนใหญ่จริงๆ ของจันทร์
มันช่างแสนจะดูมืดมน

เมื่อไหร่จะมองตรงนี้ คนที่อยู่ข้างเธอ
เขาก็แค่เพิ่งเจอ รักฉันนะเธอได้ไหม
แต่ก็รู้ว่าฉัน คงถามได้แค่ในใจ
เพราะไม่กล้าเสี่ยง และไม่พร้อมที่จะเสี่ยง
กลัวเธอจะเปลี่ยนไป

ยังต้องเป็นผู้ฟังที่ดี เมื่อเวลาที่เธอพบรักใคร
ได้แต่รับฟังไว้

และยิ้มเหมือนพระจันทร์คืนนั้น
ที่ยิ้มและดูสดใสไปกับเธอ
โดยที่เธอไม่เคยสังเกต
ว่าส่วนใหญ่จริงๆ ของจันทร์
มันช่างแสนจะดูมืดมน

เมื่อไหร่จะมองตรงนี้ คนที่อยู่ข้างเธอ
เขาก็แค่เพิ่งเจอ รักฉันนะเธอได้ไหม
แต่ก็รู้ว่าฉัน คงถามได้แค่ในใจ
เพราะไม่กล้าเสี่ยง และไม่พร้อมที่จะเสี่ยง
กลัวเธอจะเปลี่ยนไป

เมื่อไหร่จะมองตรงนี้ คนที่อยู่ข้างเธอ
รักเธอมาเสมอ หันมองกันบ้างได้ไหม
แต่ก็รู้ว่าฉัน คงถามได้แค่ในใจ
เพราะไม่กล้าเสี่ยง คงไม่คุ้มที่จะเสี่ยง
กลัวเธอจะจากไป


มัวแต่ลงเพลงให้ ลืมบวก  +++เป็ด +++ โหวตให้ก่อน ชอบจังเรื่องนี้ เชียร์นายอยู่นะสินเชื่อ ... :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 01-05-2013 19:10:02
เอาล่ะวะ  เพิ่มมีพัฒนาการ

หม่งม้งเริ่มชอบสาวๆ เริ่มอยากมีแฟน

เฟริสก็สมควรทำอะไรบ้างแล้วนะ นี่รอมานานมากแล้วอ่ะ ตั้งกี่ปี

กดๆ กันไดอล้ว (รีบไปไหนยะ)

ม้งน่ารักอ่ะ เรียก เฟิสว่าหล่อทุกคำเลย หล่อจริงเปล่า ถ้าหล่อจริงๆ หันมามองคนใกล้ตัวมั่งจิ อย่าสายตายาว


จุ๊บๆ นะเชลบี้
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 02-05-2013 18:06:42
ดันนนนน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 02-05-2013 19:54:05
สู้ๆนะหล่อ   :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 03-05-2013 18:13:53
แต่ละคนนี่โตเป็นผู้ใหญ่ถึงแก่ เอ่อ.. :laugh:
หล่อก็อย่าเพิ่งยอมแพ้ จีบม้งต่อไป
ตอนนี้อยากรู้คู่ของแม่สาวคัพซีจังเลย :hao6:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Silhouette ที่ 06-05-2013 08:56:10
เข้ามารอคนที่น้องเคียงจะลงเอยด้วยค่ะ  :hao7:
หัวข้อ: Re: ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: monkaew ที่ 06-05-2013 23:24:17
คิดถึงนะคับสนุกมาก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 10-05-2013 04:47:28
หล่อสู้ๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเร่งวุ้นเร่งสี] ตอน : ฉันต้องทำ...ทำอะไรสักอย่างแล้ว [01/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: TENSHINEKO ที่ 20-05-2013 21:13:28
มาส่องทุกวันเลย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 22-05-2013 02:13:47
ตอน  หล่อล่อหลอก



นี่คงเป็นความผิดหวังครั้งยิ่งใหญ่  จากหนึ่งในไม่กี่ครั้ง....ในชีวิตของหนุ่มน้อยนามว่าภูบดินทร์



พ่อลูกคุณหนู....พ่อมีแต่คนคอยตามใจ...พ่อคนไม่เคยผิดหวัง...พ่อมหาเทพ



ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ!!!...ว่าความรู้สึกเหมือนโลกถล่มแบบนี้  จะเกิดขึ้นเพียงเพราะประโยคเดียว....ประโยคเดียวเท่านั้นที่ออกจากปากของมัน...



“แม่เสือชีต้าร์เค้ายอมคบกับเราแล้วนะหล่อ”
“เหรอ”




ทำเก๊กไปอย่างนั้น...ทั้งที่ใจสลาย....นี่คงเป็นการอกหักครั้งแรกในชีวิตของเขากระมัง  นางเอกของเขา  กำลังทำลายเขาทั้งเป็น  ด้วยใบหน้าอันแสนระรื่นนั่น  ด้วยน้ำเสียงที่ปกปิดความรู้สึกยินดีไม่มิด  ความใสซื่ออันเป็นเสน่ห์และเหตุผลทั้งปวง...ที่ทำให้เขาชอบมัน  ตอนนี้สิ่งเหล่านั้นกำลังทิ่มแทงหัวใจเขา



ไอ้ดอยตุงล้มตัวลงกลิ้งเกลือกบนตักเขา  ไอ้เด็กตาตี่  หน้าตากวนโอ้ยที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็น  จ้องหน้าเขาตาไม่กระพริบ


“เพื่อนตื่นเต้นว่ะหล่อ...หล่อรู้มั้ย...นี่เป็นแฟนคนแรกในชีวิตเพื่อนเลยนะเว้ย  ที่ผ่านมาเพื่อนทำได้แค่หมาหยอกไก่  เอาเข้าจริง....ไม่เคยได้แอ้มเลยว่ะหล่อ....ตอนเด็ก ๆ หล่อก็กวาดของเพื่อนไปกินหมด....”
“อย่ามาลำเลิกน่า...เรื่องมันก็นานมาแล้ว...นายมันไร้น้ำยาเองต่างหาก....ตอนมัธยมก็ไม่ได้เรียนด้วยกันสักหน่อย”
“เออ...ก็เพื่อนมันบ่แม่นหนุ่มเจ้าเสน่ห์....หล่อก็สอนเพื่อนสิว๊า”



สอน....สอนงั้นเรอะ!!!



จะให้เขาสอนอะไรมันล่ะ....สอนอะไรดี  เขามองตาหยี ๆของมัน มองหุ่นหนา ๆ ที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่นเปรี๊ยะ  มองรอยสัก....มองหน้าอกขาว ๆชวนให้กำเกาไหลพุ่งของไอ้ดอยอย่างใช้ความคิด



สมองด้านชั่วกำลังร้องบอกเขา....โอกาสมาถึงแล้วภูบดินทร์






ฉวยโอกาสนี้ทำให้มันมาเป็นของเขาเสียสิ!!!!
.
.
.
.
.
“หน้าระรื่นเชียวนะยะอีม้ง....ไปอารมณ์ดีอะไรมา....ถูกไอ้เด็กเงินกู้มันสารภาพรักมารึไง”


พี่สาวของเขาหยอกได้หน้าตายมาก  หลัง ๆมานี่พี่เคี้ยงดูสุขุมนุ่มลึกกว่าสมัยเป็นสาวแรกรุ่น  แต่อย่างไรเสีย  พี่เคี้ยงก็คือพี่เคี้ยง  คือรักแรกของเขา  ตอนเด็ก ๆ เขาจำได้  ว่าเป็นเด็กดอยเต่าที่ไร้ซึ่งคนสนใจ  แล้วสาวคนแรกที่ดีกับเขาก็คือพี่เคี้ยง...ถึงพี่เคี้ยงในตอนนั้นจะไม่ค่อยสาว  แถมยังหนวดดกมากก็เถอะ


ก็แค่ความไร้เดียงสาในวัยเด็ก  โตขึ้นมามนต์สิทธิ์ก็แยกแยะได้แล้ว  ว่าตัวเขาต้องการสิ่งใด  เขาชอบผู้หญิง....ผู้หญิงจริง ๆ เขาคิดกับพี่สาวแค่เพียงพี่สาว  แต่ก็ไม่คิดว่าวันหนึ่ง  พี่เคี้ยงจะกลายเป็นพี่ของเขาจริง ๆ


บางครั้งเขาก็ห่วงพี่...หวงด้วย...ไม่ค่อยชอบเวลาที่มีหนุ่ม ๆมาเกาะแกะ  แต่เอาเข้าจริง  นั่นนับครั้งได้  แล้วพี่เคี้ยงก็ไม่น่าห่วงเท่าไหร่ 


ช่วงชีวิตวัยหนุ่มแบบปกติของเขานั้น  ถูกใครต่อใครขโมยมันไปจนสิ้น  อันที่จริงมันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย  หรือถึงกับเป็นปมปัญหาระดับฝังลึกถึงจิตใต้สำนึก  ออกจะเป็นช่วงเวลาแสนวิเศษด้วยซ้ำไป  แต่เพราะการที่อยู่ในครอบครัวสุดเพี้ยน  กับการที่มีมัน(ไอ้หล่อ)อยู่ข้าง ๆ  ทำให้เขาพลาดโอกาสลิ้มลองสาว ๆ  และหลายสิ่งอย่าง....อย่างที่วัยรุ่นทั่วไปพึงกระทำ  บางครั้งเขาก็อยากจะลองใช้ชีวิตวัยเด็กเหมือนกับคนธรรมดาดูบ้าง  ติดก็แต่เขาต้องขลุกอยู่กับมันในห้องแสนแคบ  ใต้ผ้านวมหนาและเน่า(ในห้องของเขา)



มันติดเขา...เขาเองก็ติดมัน....มันเป็นเพื่อนคนแรกของเขา....ขณะที่เขา....เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของมัน  มันค่อย ๆกรีดกันเขาออกจากสังคมรอบข้างอย่างแนบเนียน  รู้ตัวอีกที  เขาก็เหลือแต่มันที่เป็นเพื่อน...




มันก็ดีนะ...เสียแต่...




มันบ้าอำนาจ...ชอบบงการ....แต่เพราะมันรักแล้วห่วงเขานั่นแหละ  มันน่ะเป็นพวกปากแข็ง  ฟอร์มจัด  แต่อยู่ ๆวันนี้  มันก็เกิดยอมเขาขึ้นมาง่าย ๆ ก็เรื่องที่เขาขอให้มันเทรนด์ให้น่ะสิ  นี่เขาขอมันเล่น ๆไปอย่างนั้นเองน่ะนั่น


“เค้าจะมีแฟนแล้วน่ะเจ้....มีไปแล้วด้วย...ไชโยโห่ฮิ้วกับน้องหน่อยมั้ย....เลี้ยงเบียร์เค้าซักโหล”
“สาวที่ไหน...เล่าให้พี่ฟังได้มั้ย”
“ก็....”


มนต์สิทธิ์เกาท้ายทอยแก้เขิน  ก็เลยโดนจัดไปดอกหนึ่ง  เขาโดนตบหัวจนชินแล้ว....ไอ้หล่อ...พ่อหมี...พี่เคี้ยง....พ่อดิน




ทุกคนล้วนมือหนักและหยอกแรง!!!!


“คนนี้เค้าจีบมาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้วเจ้....เล่นตัวเก่ง...ท้าทายมาก”
“ไม่ใช่ม๊างงงง....เพราะเค้าอาจจะไม่ได้หมายแกก็ได้”
“โห่....เจ้อ่า....น้องเจ้ก็หล่อเน้อ....หล่อเหมือนพ่อไม่มีผิด....หล่อเหมือนเจ้...”
“อร๊ายยยย....อีปากนรกแตกกกก”
“แหม่คิดถึงเจ้เวอร์ชั่นนี้ว่ะ....กรีดร้องได้สะใจไม่มีใครเทียมเทียบ”
“เอาเหอะ ๆ.....แล้วยังไงล่ะ....ไอ้หน้าหล่อเพื่อนแกมันไม่ว่าอะไรเรอะ...ตามหึงตามหึ่ง....ตามหวงกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ เลยนะ  ไอ้ชั้นน่ะ....แกจะมีแฟนมันก็ดี  แต่อย่าลืมคอนเสปต์ของตระกูลเรานะยะ....แกเลือกคบพวกผู้ดีมีอันจะกินเข้าไว้...เชื่อเจ้...บ้านเราจะได้สบายกว่านี้  พี่แกก็จะได้ผ่าจิ๋มกับเค้าซะที....ผิดหวังกับพ่อแกไปคนนึงแล้วอีม้งเอ๊ย”


เจ้ก็ยังเป็นเจ้วันยังค่ำ...แต่ถึงเจ้จะทำตัวน่าระอาแค่ไหน  มนต์สิทธิ์ก็รัก


แต่ไอ้เรื่องที่เจ้พูดออกมา....ไม่รู้สิ....ไอ้การแซวแบบเหมือนมีนัยยะของเจ้....เขาไม่ค่อยชอบใจเลย  ทุกครั้งที่ได้ฟังอะไรแบบนี้  เหมือนมีอะไรสะกิดใจเขา....อะไรที่เล็กกว่าเสี้ยน....แต่ฝังรากลึกลงไปบนผิวเนื้อของเขา...




เขาคิดว่าเขารู้แหละ....





รู้แต่ไม่อยากจะคิดให้มากความ
.
.
.
.
.
“ม้ง....นายเคยจูบใครหรือยัง”


ไอ้หน้าหล่อถามเขาในวันหนึ่ง  วันนั้นเขากำลังกลุ้มใจ  เรื่องความสัมพันธ์ที่ไม่คืบหน้าไปไหน  เขามันพวกทฤษฏีแน่น  แต่อ่อนซึ่งประสบการณ์ 


พักนี้เวลาอยู่ใกล้มัน  เขามักนึกถึงคำแซวของเจ้....คำแซวที่ร้อยวันพันปี  คนอย่างเขาไม่เคยเก็บมาคิด!!!!




ก็พฤติกรรมมันน่าให้คิด!!!

“ก็ต้องเคยแล้วสิหล่อ....นับไม่ถ้วนเลยแหละ”
“ไม่เอาแบบที่วิ่งไล่จูบสาวตอนอนุบาลสิม้ง”
“รู้ได้ไงฟะ....เราเคยเรียนอนุบาลด้วยกันซะเมื่อไหร่”
“เอาจริง ๆ...คำถามแค่นี้....นายไม่น่าจะต้องหัวเสียนะ....หรือจริง ๆแล้วนายไม่เคย”
“เค๊ยยยยย”
“เสียงสูงทำไม”
“เคยยยยย”
“นั่นก็ต่ำไป....เสียงนายมันฟ้องว่านายกำลังโม้...รู้แม๊ะ”


มนต์สิทธิ์ยกมือยอมแพ้  ไอ้หล่อเพื่อนรักของเขามาแปลก  ปกติมันไม่เคยมีท่าทีรั่ว ๆล้น ๆแบบนี้มาก่อน  มันไล่ต้อนเขา  เหมือนกับต้อนสัตว์  เขาพยายามจะเดินหนี  แต่มันก็ดักเอาไว้  ช่างน่าโมโหนัก!!!


“นายขอให้เราช่วย  นี่เรากำลังช่วยนายอยู่นะม้งงงง....เดทกันมากี่ครั้งแล้วล่ะ  แฟนคนแรกของนาย  ได้ข่าวว่านับครั้งได้  แถมยังไม่ได้เจาะไข่แดงเลยนิ  ผู้หญิงยาก ๆ อ่ะ  มันก็ท้าทายดีนะ  แต่มันไม่เหมาะกับไอ้อ่อนนายเก็ทมั้ย  ทำไมวะ....น่าจะไปลองหัดซ้อมดูกับพวกเด็กใจแตกมาก่อน  หรือว่าแม้แต่พวกนั้นก็ไม่สนใจนาย...หืม?”
“พูดมากน่า....นายจะให้ทำไงล่ะ  ก็เราคบต้าร์ไปแล้ว  ขืนทำงั้นก็นอกใจดิ  แล้วอีกอย่างอ่ะนะ...”


มนต์สิทธิ์อ้ำอึ้ง  ประโยคถัดมาถูกกลืนหายเข้าไปในท้อง  จะให้พูดยังไงล่ะ....พี่เคี้ยงสอนไว้  คบเด็กใจแตกต้องใช้เงินแยะ  ต้องมีเงินเปแบบป๋า  แล้วสถานะทางการเงินของบ้านเขามันก็ไม่ค่อยจะเอื้ออำนวย  จะไปคบติ๋ม ๆ ก็ไม่ใช่สเปค  แต่ต้าร์ของเขานั้นมีคบทุกอย่าง  ทั้งสวย  น่ารัก  เซ็กส์ซี่เล็ก ๆ เซอร์ ๆแนว ๆ บอกไม่ถูก  รู้แต่ว่ามันครบที่สุดในความรู้สึกของเขา


“เราฝึกนายได้นะม้ง”
“แหงะ....ยังไงแว๊”
“จูบกับเรา  เราสอนนายเอง  การบ้านนายอ่ะ...เรายังสอนนายจนเก่งเลย  ที่สอบติดมหาลัยเดียวกันได้...ก็เพราะเราติวให้ไม่ใช่เหรอ”
“มีเหตุผล....แต่ขืนทำงั้นกูก็เกย์สิหล่อ....”



ความเคลือบแคลงในใจของมนต์สิทธิ์...บ่อยครั้งที่เขากลับมองมันเป็นเรื่องชิว ๆ แต่ทว่าตอนนี้เขาอยากรู้จริง ๆ เสียแล้วล่ะ  ว่าไอ้หล่อจอมเนี๊ยบ  พ่อเทพบุตรคุณชายของเขาเนี่ย  มันมีรสนิยมแบบไหนกันแน่  เขาแทบจะไม่เคยเห็นมันควงสาว  แต่เขาคิดไปเอง  ว่ามันคงช่ำชอง  เดาเอาน่ะ  เขาเองก็เด็กติดละครคนหนึ่ง...


“นายเป็นเกย์รึเปล่าว๊า...นี่ถามตร๊งงงง...ซีเรียสเลยนา....ตะหงิดใจมาหลายทีแล้วหล่อเอ๊ยยยย”
“เฮ้ยยย... ถามอะไรของนายวะ”
“ก็ไม่รู้ดิ....บางทีหล่อเหมือนจะกินเราอ่ะ  แต่บอกไว้ก่อนนะหล่อ....อย่างหล่ออ่ะไม่เปค....ถ้าต้องเอาผู้ชาย...ขอสวยนิดนึงได้มั้ยวะ...ตัดพงตัดพวงไงเงี้ยะ...ไม่ใช่มาเป็นยวง  กูรับไม่ได้....”
“แล้วถ้าเป็น....นายจะยังคบเราเป็นเพื่อนมั้ยล่ะ”


เอาแล้วไง...นี่ขนาดเขาแกล้งแย๊บถามมันเล่น ๆนะ  ไม่ได้ใช้น้ำเสียงจริงจังเลยนะให้ตาย!!!  อยู่ ๆไอ้หล่อก็เปลี่ยนโหมดเร็วชิบ   



แล้วตอนนี้มันก็เบียดเขาจนชิดผนัง  มือของมันขย้ำแขนล่ำ ๆของเขา  แรงควายชิบหาย  ก็กล้ามมันโตกว่าตั้งเยอะนี่






ให้ตายเถอะ....อย่างกับฉากเข้าพระเข้านางในละครยังไงยังงั้นอ่ะ
.
.
.
.
.
To be con

กว่าจะคลอดตอนใหม่ได้  บอกตรง ๆ....เพลียจิตมาก ๆตอนหน้าอาจเป็นพรุ่งนี้....ไม่รู้สิ....ไม่รับปาก  แต่จะพยายาม 5555+

ส่วนเรื่องดีเทลภายนอก  หนูม้งจะไม่ใช่แนวหมีนะ  คือน้องจะแบบสูง...และแอบเนื้อแน่น...นิดนึง  ของหมีจะแนวอวบล่ำ  นมเด้ง  ถึก ๆเถื่อน ๆ ของน้องม้งจะเพียวกว่า  แต่ก็มีกล้ามชัด(แบบอูยองตอนเล่นกล้าม)  ส่วนหล่อจะสูงกว่าและซ่อนรูปนิดนึง  ค่อนข้างเพอร์เฟค  เพราะคอร์สต่างกันหลายแสน   5555 +
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 22-05-2013 02:38:16
หล่อสู้ๆๆ.
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 22-05-2013 05:44:59
อีม้ง จะโดนกินตอนไหนเนี้ยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 22-05-2013 08:37:28
กรี๊ดดดดดดดด  หม่งม้งรีบเสร็จไอ้หล่อเร็ว ๆ นะจ๊ะ  เจ๊ลุ้นจะแย่แล้ว
หลุ่อสู้ ๆ   :mc4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 22-05-2013 09:56:54
เหอะๆๆๆๆ...เอาแล้วไงละนั้น งานเข้าม้ง!!!!!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 22-05-2013 16:52:58
ว้ายย หล่อจะรุกแล้ว หนูม้งยอมๆไปเหอะ หล่อเค้าเฝ้าของเค้ามาหลายปีนะลูก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 22-05-2013 17:08:15
สงสารหล่อแต่ไม่ห่วง รู้ว่าหล่อฉลาดมาก


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 22-05-2013 17:54:09
ปล้ำเลยค่ะ = =b
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 22-05-2013 19:38:16
ชีวิตครอบครัว ชีวิตทุกคน มีความสุขมากมาย ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อล่อหลอก [22/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 22-05-2013 19:52:52
นึกหุ่น พระ นาย น้ำลายใหยเยยยยยย ขอบใจจร้าา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 22-05-2013 22:50:32
ตอน  ยูอาร์...มาย...เฟิร์สคิสส์....ที่ทำใจฉันสั่น







“แล้วถ้าเป็น....นายจะยังคบเราเป็นเพื่อนมั้ยล่ะ”


ภูบดินทร์ค่อย ๆต้อนเหยื่อตัวโตของเขาให้จนตรอก  กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากน้ำหอมราคาถูกผสมกลิ่นเหงื่อ  สำหรับเขา....มันช่างเย้ายวนรัญจวนใจ

“อย่าซีเรียสสิหล่อ....เราอ่ะ...คลุกคลีกับชาวสีม่วงมาตั้งแต่ยังเป็นละอ่อน...ถ้าหล่อจะเป็นตุ๊ดเป็นแต๋ว...เราไม่รังเกียจหล่อหรอก....แต่อย่าคิดเรื่องใต้สะดือกับเพื่อนเป็นพอ....เพื่อนเสียวตูดวาบ...วาบ...บรื๋ยยยย”

ฟังแล้วภูบดินทร์ไม่ได้สบายใจขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย  ก็ดี....ที่มันไม่รังเกียจเขา  แต่ที่ร้าย...เขาคิดกับมันไปไกลลึกสุดโพ้นทะเลมานานแสนนานแล้ว...มากเกินกว่าที่คนอย่างมันจะจินตนาการไปถึง  อย่างน้อยก็ไม่ใช่เรื่องใต้สะดือต่ำ ๆแบบหนังโป๊เกรดบีก็แล้วกัน



ถ้าแค่เรื่องเซ็กส์....เขาจะอดทนรอมันทำไมกัน....ถ้าหาแค่คนมานอนด้วย....ดีกว่ามันเขาก็หาได้สบายบรื๋ออออ



ไอ้ดอยเองก็ยิ้มแหย  ในหัวของมันกำลังนึกหาทางรอด....ชีวิตของมันคลุกคลีกับพวกเพศที่สาม  แต่หนึ่งในนั้นก็ออกไปทางติงต๊องกิงก่องแก้ว  ไม่ค่อยจะได้มีเรื่องอะไรน่าตื่นเต้นทางเพศเสียเท่าใดนัก  ส่วนอีกสอง....ดูคลุมเครือ....น่าสงสัย  สรุปแล้วมันก็ไม่ชินกับเพศที่สามเลยสักนิด  ที่มันชินคือสมาชิกครอบครัวสุดเพี้ยนของมันต่างหาก




เอาเข้าจริง ๆ มันไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเพศที่สามเลย!!!


รู้แค่เพียงตอนนี้  ถ้าเกิดถูกไอ้หล่อตุ๋ยประตูหลัง....คงเจ็บน่าดูสินะ....แล้วถ้าเกิดมันคิดจะสู้....ดูจากรูปการแล้ว...







มันพอจะมีโอกาสชนะบ้างไหมเนี่ย!!!!

“นายเลิกคิดไปได้เลย....เราอ่ะแมนทั้งแท่ง....ไม่ได้เบี่ยงเบนอะไรทั้งนั้น....เราลองใจเล่นหรอก....”

คำตอบจากปากของเพื่อนหน้าหล่อ  ทำให้มันพอคลายกังวลไปได้ชั่วเดี๋ยว

“เออ...ค่อยยังชั่วหน่อย....ปล่อยได้แล้วเรากลัว”
“กลัวจริงอ่ะ”
“จริงดิ”
“หึ”


ภูบดินทร์ยังคงยึดตัวเหยื่อในอุ้มมือเอาไว้  ตาของเด็กหนุ่มรุปหล่อจ้องมองอีกฝ่ายราวกับจะกลืนกิน


“ถึงเราจะเป็นเกย์....แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะคิดอะไรกับนายนะม้ง....แล้วถึงเราจะไม่ได้คิดอะไรกับนาย....ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะจูบกันไม่ได้  ถึงเราสองคนจะเป็นผู้ชาย  แต่ที่เรากำลังจะทำมันคือการถ่ายทอดความรู้ระหว่างผู้ชายกับผู้ชายต่างหาก  ไม่ได้แปลว่าเราสองคนเป็นตุ๊ด”
“เราชักตามนายไม่ทันแล้ว”
“เราจะเป็นคนจูบนำนะ....นายเป็นผู้หญิง...เพราะงั้นถ้านายจะจูบใคร....นายต้องรอให้เค้าหลับตาก่อนแล้วค่อยจูบ...มันถึงจะโรแมนติก...โอเค๊...เอาล่ะ...หลับตาสิ”
“เห....เฮ้ยยย...มันไม่ใช่...”
“หลับตา!”


สิ้นเสียงตวาดจากสุดหล่อ  ไอ้หนุ่มดอยก็หลับตาปี่


“จริง ๆแล้วหลับตามันจะง่ายกับนายมากกว่าน่ะม้ง....เริ่มล่ะนะ”


ภูบดินทร์ค่อย ๆทาบทับริมฝีปากของตนลงไป  เหยื่อตัวโตของเขายืนตัวสั่นเทิ้ม  มือของชายหนุ่มค่อย ๆผ่อนลง  จากบีบขยุ้ม  เป็นประคับประคองไอ้ดอยเต่าอย่างทะนุถนอม...



ไม่เลว....นี่หรือที่เขาเรียกกันว่าจูบ  ตั้งแต่เกิดมาจนตัวอีเบ้ง  ม้งศรีไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้มาก่อน  รุ่มร้อน  เคลิบเคลิ้ม  แถมยังเหนื่อยจนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ



มือของภูบดินทร์เคลื่อนไปยังใบหน้าของอีกฝ่าย  บดขยี้ลงไปอย่างแนบแน่นมากขึ้น  เพิ่มดีกรีความร้อนให้เพิ่มขึ้นอีกระดับ  โตจนป่านนี้  เขาเองก็ผ่านผู้หญิงมาไม่ใช่น้อย  แล้วแต่ละคนก็แจ่ม ๆทั้งนั้น  เด็กหนุ่มเลือกขึ้นเตียงกับสาวที่โตกว่า  เพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้กล้าแข็ง



มือซุกซนของจิ้งจอกหนุ่ม  ล้วงลึกเข้าไปในเสื้อยืดเนื้อบางของเหยื่อ  ไอ้ดอยกำลังเคลิ้มได้ที่  เขาก็เลยอยากจะฉวยโอกาสกับมันอีกสักหน่อย  ยอดอกของไอ้ดอยถูกกระทำการอย่างอุกอาจด้วยปลายนิ้วสัมผัส...



พอก่อนดีกว่า.....ภูบดินทร์ไม่อยากเสี่ยง  ทั้งที่อยากทำมากกว่านี้  ถึงอีกฝ่ายจะไม่ขัดขืน  แต่เขาก็ไม่อาจวางใจ  เพื่อผลลัพธ์ระยะยาว  เขาคิดว่าควรจะเล่นหมาหยอกไก่กับมันอีกสักพักใหญ่ ๆ



“เสร็จแล้วเหรอแว๊”
“อืม...เสร็จแล้ว....ถ้าอยากให้สอนอีก  ก็เอาไว้วันหลังนะ”
“ครับผมไอ้คุณครู....แต่ว่า”
“มีอะไรอีก  รีบเอางานขึ้นมาทำ  เดี๋ยวเสร็จไม่ทันส่งอาจารย์หรอก”




ประโยคถัดมาของไอ้ดอยเต่า....ทำเอาเด็กหนุ่มแทบล้มทั้งยืน










“แล้วตอนจูบกันนี่.....เราต้องเขี่ยนมเค้าด้วยใช่มั้ยหล่อ”


เออ!!!......มึงจะทำแบบนั้นก็ได้นะไอ้คนซื่อ
...................................................
To be con

มาต่อตามที่รับปาก....เม้นท์บ้างไรบ้าง  ดีใจที่เห็นหน้าใหม่ ๆ แต่แอบน้อยใจที่ขาประจำคนเก่าๆ หนีหายไปหมด  แต่ก็รักทุกคนเท่าๆกันนะจะ

บ๊ายบาย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 23-05-2013 11:28:49
ไม่ได้เม้นตอนที่แล้ว

พอดีเป็นเด็กติดเกม เลยไม่ค่อยได้เข้าเล้านอกจากตอนลงนิยายตัวเอง

เฟริสนี่ก็ นะ แอ๊บเนียนเลย กลัวไก่ตื่นอ่ะดิ แอบไปหลอกจูบเค้า แล้วทำเป็นว่าสอน ชิชิ  ส่วนม้งๆนี่ก็นะ

มันเกรียนแตกยังไงก็ไม่รู้ ให้ความรู้สึกถึงพี่บู้ภาค2เลยอ่ะ *-* แต่ เบากว่าพี่บู้นิสนึง

รอให้คู่นี้ก้าวหน้า*-*
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 23-05-2013 18:25:16
พอฟังคำถามของม้งศรีจบ แทบจะล้ม :laugh:
ซื่อไปแล้วลูกเอ๊ย!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: jaja-jj ที่ 23-05-2013 18:40:14
หนู มึนเกินไปละ
ฉากต่อไปงาบเลยลุกเฟริส = =;
เมื่อไหร่เนื้อคู่เจ๊หนวดจะโผลมาสะที
จะเจ้าใหม่ หรือ เจ้าเก่า ถ้าเจ้าเก่า จะคนไหน หรือควบ 2 เลยดี ทำกับเจ้เคี้ยงไว้เยอะนัก น่าตบจริง ยังแค้นไม่หาย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: kekaprain ที่ 23-05-2013 19:13:16
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

จูบไปแล้ววววววววววววววว  แต่ม้งศรีก็ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวแต่อย่างใด เฮ้ออออ
เอาใจช่วยพ่อหนุ่มเฟิร์สช๊อยส์สุดฤทธิ์   ชอบมากที่หล่อมันไม่ตัดใจ  เค้ามีแฟน ก็รอแย่ง  รอโอกาส
มิได้ท้อถอยยอมแพ้  ลุ้นนนนนนว่าเมื่อไหร่เด็กดอยจะเลิฟๆหล่อคืนซะที  อิอิ

ชอบบบบรรยากาศเวลา 2 คนนี้อยู่ด้วยกันมากๆเลยล่ะนะ  เวลาเล่นถึงเนื้อถึงตัวกัน
พอคิดเป็นหนังการ์ตูนแล้วมัน น่าร้ากกกกกกกก

รอตอนต่อไปแบบใจจดใจจ่อนะคะ   มาต่อไวไวน้าาาาาาาาาาาาาา  สู้ๆจ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 23-05-2013 21:27:50
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

จุ...จูบกันเเล้ว  หล่อเก่งมากกก สู้ๆๆ

อิม้งศรี ยอมๆเค้าไปเถอะ หล่อรวยนะ 55555+++
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 23-05-2013 21:40:46
ฉลาดล้ำจริงๆ <<ชมคนหนึ่งกระทบคนหนึ่ง


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 24-05-2013 01:32:47
มาบอกแว่ เค้ายังอยู่นะ!

คนเขียนอย่าน้อยใจไป เค้าอ่านตลอดแต่บางทีก็ไม่ได้เม้น ><

มาต่อเร็วๆล่ะ เมื่อไหร่จะได้กัน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 24-05-2013 10:51:13
หล่อบอกเด็กม้งไปเลย ว่าจับนมหล่อได้คนเดียว 555555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : ยูอาร์ มาย เฟิร์สคิสส์...ที่ทำใจฉันสั่น[22/05/13]---ต่อตามสัญญา
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 24-05-2013 16:18:53
หล่อ สู้ต่อไป
เค้าตัวเองนะ
 :mew5:
 :mew1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 27-05-2013 23:09:09
ตอน หล่อพลั้งพลาด!!!



“วันนี้ก็ไม่ว่างอีกแล้วเหรอต้าร์”

หนุ่มดอยกดวางสายโทรศัพท์อย่างท้อใจ  ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเขากับสาวเจ้าไม่คืบหน้าไปไหน  นับตั้งแต่เธอยอมตกลงใจคบกับเขา  ผู้ซึ่งเฝ้าอุตส่าห์เพียรตื๊อตามยอดแบบเสี่ยวแตกมานานเป็นปี  นี่ก็ย่างเข้าเดือนที่สามแล้ว...




ในฐานะแฟน....หึ.....ก็แค่เพียงในนามเท่านั้นแหละ!!!


ระหว่างเขากับหล่อนนั้น  เหมือนมีกำแพงกั้นขวาง  ไม่เคยได้มีโอกาสใกล้ชิดแบบถึงเนื้อถึงตัว  อย่างที่เขาวาดฝันเอาไว้เลยแม้แต่น้อย  อย่างมากสุดก็แค่ไปเดินเที่ยวห้างสรรพสินค้ากันสองต่อสอง  ไปทานข้าว  ซึ่งก็ไม่บ่อยเลย  ส่วนมากเธอมักจะหนีบเพื่อนตามไปด้วยเป็นโขยง  แล้วที่น่าเศร้าที่สุดก็คือ  สถานที่ล่าสุดที่ไปเหยียบย่างนั้น  คือซุปเปอร์มาร์เก็ตใกล้มหาวิทยาลัย  ไปช้อปปิ้งของใช้เข้าห้องพักเป็นเพื่อนสาวเจ้าเท่านั้นเอง


'กูไม่ใช่คนถือของนะฟ้อยยยยย'.....ไอ้ดอยนึกอย่างเจ็บใจ  ตอนที่แบกถุงพลาสติกพะรุงพะรัง  ในถุงเต็มไปด้วยขวดน้ำยาต่าง ๆ กับพืชผักผลไม้...
.
.
.
.
.
.
“ว่าไง.....วันนี้แฟนนายเค้าไม่ว่างอีกตามเคยสินะ...ถึงได้โผล่หน้ามาได้น่ะ”
“ก็ทำกิจกรรมตามประสานั่นแหละ  หลีกเพื่อนสิหล่อ....เพื่อนเข้าไม่ได้นะ  ถ้าหล่อยืนขวางเอาไว้อย่างเงี้ยะอ่ะ”


ไอ้ตาไม้ขีดดูพาลไปกับทุกสิ่งที่ขวางหน้า  ภูบดินทร์เบนตัวหลบเพื่อให้อีกฝ่ายได้เข้ามา  เด็กหนุ่มกระตุกยิ้มที่ดูร้ายเหลือ  ก่อนจะปิดประตูห้อง


“ถ้าคบเป็นแฟนแล้วทุกอย่างยังเหมือนเดิมแบบนี้  เราจะเป็นแฟนกันไปทำไมวะหล่อ...แม่ง...หล่อรู้มั้ย...เพื่อนโครตจะไม่มีความสุขเลย”  ไอ้เด็กน้อยตาหยีเปิดฉากใส่ไม่ยั้ง  ในตอนนี้...ไอ้ดอยเพียงแค่อยากระบายสิ่งที่เขาอั้ดอั้น  ให้เพื่อนที่เขาไว้ใจมากที่สุดฟังเท่านั้น  ขี้คร้านไปบ่นให้เจ้ฟัง  มีหวังได้โดนไล่เตะตูด  พ่อพ่อเองก็แก่เกินกว่าจะเข้าใจเรื่องหนุ่มสาวยุคสี่จีอย่างเขา  แต่ยังไม่ทันจะหมดก๊อกแรก  ก็ถูกเพื่อนรักเบรคเอาไว้อย่างหน้าตาย...




“น่ากลัวว่าเค้าจะคบนายเป็นไม้กันหมาซะล่ะมั้ง”



ภูบดินทร์กระตุกยิ้มเยาะ  เหมือนยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว  รอยยิ้มนั้นทั้งกระตุ้นโทสะ  และความอยากรู้ของไอ้ดอยไปพร้อม ๆกัน



“นี่นายไปรู้อะไรมาหล่อ!!!”
“อย่าซีเรียสไปน่า....เราก็พล่ามไปเรื่อย  เห็นนายหงุดหงิดแล้วมันน่าแกล้งดีน่ะ  ช่วงนี้กิจกรรมเยอะ  แถมแฟนนายยังอยู่ค่ายอาสาอีกไม่ใช่เรอะ....แทนที่จะมานั่งถอนหายใจทิ้งอยู่ห้องคนอื่นแบบนี้  ทำไมนายไม่ไปตามเฝ้าเค้าล่ะ”
“ก็มันน่าเบื่อนี่....ไปอยู่ในที่ที่เราไม่มีควายหมายแบบนั้น  มันก็เหมือนไม่มีตัวตน  คุยอะไรกับเค้าก็ไม่รู้เรื่อง  มันอึดอัดที่สุด!!!”
“นายไม่มีที่ไปก็เลยมาที่นี่งั้นสิ”


คำพูดของภูบดินทร์  ทำเอาไอ้ดอยรู้สึกผิดขึ้นมานิดหน่อย  มันตะกายตามเพื่อนรักขึ้นไปนอนเคียงข้างกันบนเตียง  เอนตัวซบเพื่อนหน้าหล่ออย่างประจบ  กัดแขนอีกฝ่ายเล่นอย่างเย้าแหย่ประสาคนทะเล้นอย่างมัน


“ไม่ต้องมาอ้อนเลยไอ้เด็กดอย”
“ทำตุ๊ดไปได้น่า....ที่เพื่อนมาหา...ก็เพราะว่าเพื่อนเห็นความสำคัญของหล่อไง....นี่...หล่อไม่เบื่อเร้อ....อยู่ก็อยู่คนเดียว....เพื่อนฝูงก็ไม่ค่อยจะมี  หาอะไรแมน ๆ ทำกันดีกว่าม๊ะ”
“เช่น...”
“ลงอ่าง”
“นายกลับบ้านนายไปเลย!!!”
“งั้น....แค่ดริ๊งค์ ๆ”
“ได้สิ”
“เยส”
“แต่ต้องเป็นที่นี่นะ”
“โหยยยย....แต่ก็ได้วะ....ป่ะ....ไปซื้อเบียร์กัน”
“เหล้าไปเลยสิม้ง”


ภูบดินทร์ข่มใจอย่างหนัก  ไม่ให้เผลอแสดงสีหน้าเจ้าเล่ห์ของตนออกมา




ลองถ้าอีกฝ่ายเมาปลิ้นแล้ว  อะไร ๆ มันก็คงเข้าทางเขา...







อย่างน้อย ๆ ก็คงจะได้เล่นสนุกกับร่างกายของมันมากกว่าที่เป็นอยู่!!!





ก็เขาน่ะ 'เบื่อ' การเป็นคุณครูแล้วนี่นา
.
.
.
.
.
.
.
อะไรกันน่ะ....นั่นมันแก้วที่ห้าแล้วนะ....แถมยังผสมอย่างเข้มมมมม....







ไหงไอ้ดอยมันยังนั่งหน้าแป้นแล้นได้อีก!!!!


ม้งศรีเพียงแค่หน้าแดงและตาเยิ้ม  นอกจากนี้ก็ดูปกติดีทุกอย่าง  ไม่ได้เมาหัวทิ่มหัวตำอย่างที่เขานึกภาพเอาไว้แม้แต่น้อย  แต่พอลองมองมุมกลับ...ปรับมุมมองแล้ว  การที่ไอ้ดอยโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมแบบนั้น...




ไม่แปลกเลยที่มันจะคอแข็งราวกับผ่านวงสุรามาอย่างโชกโชน!!!!



“กระดกสิหล่อ....แก้วนั้นน่ะเป็นชาติแล้ว  จะจิบละเลียดละเมียดละไมไปใยเล่า  กระดกอั่ก ๆ เลยสิหล่อ”
“นายไม่รู้อะไร  คนดื่มเป็นเค้าต้องค่อย ๆ ซึมซับรสชาติ”
“ตุ๊ดเปล่าหล่อ....หล่อตุ๊ดแล้ว....หล่อคออ่อนสิท่า...ถ้าไม่หมดแก้วเรากลับนะหล่อ  กลับไปฟาดกับพ่อพ่อ...กับเจ้หนุกกว่าเย๊อะ....เออนี่...แต่ถ้าห้องหล่อมีเกะให้ร้องอ่านะ  เราอาจเปลี่ยนใจนะหล่อ”



ไม่ไหวแล้ว  ภูบดินทร์อดทนให้ไอ้หน้าละอ่อนนี่สบประมาทเขาต่อไปไม่ได้อีกแล้ว




อั่ก....อั่ก...อั่ก....เอื๊อกกกก~





อ่าห์!!!

“ต้องงี้สิหล่อ  ถึงจะสมเป็นซี้ย่ำปึ้ก”
“นายมันเสี่ยววววววม้งงงงงง....เอิ๊กกก.....ซี้ย่ำปึ้กค้าวววววไม่พูดดดดดกานนนนล๊าวววว”
“ฮ่าฮ่าฮ่า....นายนี่มันคออ่อนจริง ๆด้วยสินะ....ชนชนชน”
“เชียรสสสสสสส์”
“ด่าเพื่อนเชี่ยเหรอหล่อ”
"ม่ายช่ายว๊อยยยย....เสร่อตัวพ่อเจงงงงเมิงงงอ่ะ"



หมดกันภูบดินทร์!!!! นายตั้งใจจะมอมเหล้าเขาแท้ ๆ นายนี่มันบ้าศักดิ์ศรีไม่เข้าท่า!!!


ไอ้ใจน่ะไม่เมาหรอก  ยังพอรับรู้ทุกอย่าง  แต่ร่างกายของเขาน่ะมันเมาโครตๆ  สุดหล่อมึนหัวตึ้บ  เสียงที่เปล่งออกมาก็ฟังอ้อแอ้  มือของเขาคว้าสะเปะสะปะ  ฉวยเอาตัวหนัก ๆ ของเพื่อนหน้าทะเล้นมากอดเอาไว้แนบแน่น  ริมฝีปากเจือกลิ่นแอลกอฮอล์  เคล้าคลอเคลียอยู่ตรงกกหูของอีกฝ่าย


“อย่าสิวะ....อึดอัดเว้ยเฮ้ยยยย”
“เอิ๊ก....เว้ยเฮ้ยเค้าก็ไม่พูดกันแล้ว....มันเชยนะหม่งม้งของหล่อ...ฮ่าฮ่าฮ่า”
“ปล่อยกูนะไอ้เกย์”
“เกย์แล้วไงว๊า....เราไม่สนใจ....เรารักนายนะม้ง....รักรักรักร๊ากกกกก”


ว่าแล้วคนเมาก็ฉวยโอกาสปลุกปล้ำคนคอแข็ง  ไอ้ดอยดิ้นรนต่อสู้อยู่ในอ้อมแขนของไอ้หล่อ  ดิ้นได้แค่เพียงขลุกขลัก  เพราะถูกอีกฝ่ายกอดรัดเอาไว้แน่นเหมือนงูเหลือม


แก้มป่อง ๆถูกฉวยโอกาสไปหลายครั้ง  ภูบดินทร์ลองไม่โกนหนวดดูบ้าง  เขาเบื่อความเพอร์เฟคของตัวเองเต็มทีแล้ว  แล้วหนวดแข็ง ๆของเขาก็กำลังถูกแก้มไอ้ดอยเต่าจนเป็นรอยแดง



ตอนเด็ก ๆ แก้มมันยุ้ยกว่านี้  แต่ตอนนี้...ยามนี้...วินาทีนี้  แก้มของไอ้ดอยทั้งนุ่มทั้งหอม  ปลุกเร้าความเป็นชายในตัวเขา!!!



ปล้ำแม่งตอนนี้เลยล่ะวะ....ไม่รงไม่รอแม่งแล้ว...นี่แหละตัวตนของหล่อ...เขาคือสัตว์ร้าย.....เขาคือซาตาน....เขาคือพระเอกละครไทย!!!

.
.
.
.
.
.
“เหี้ยหล่อแม่งแรงเยอะชิบหาย”



ไอ้ดอยเต่าประคองร่างใหญ่ยักษ์ของพ่อลูกคุณหนู  ผู้ซึ่งสลบคาหมัดหนัก ๆของเขา  เลือดกำเดาของสุดหล่อไหลโกรก  เอาไว้ก่อนเถิด....เอาไว้ค่อยเช็ดให้มันทีหลัง


หากว่าเป็นเตียงนอนราคาถูกแบบที่บ้านเขา  เสียงมันคงดังสนั่นน่าดู  เมื่อตัวหนัก ๆ ของไอ้หล่อ  อดีตนักกีฬาโรงเรียนมัธยมปลาย  ขวัญใจสาวแท้สาวเทียม  ถูกโยนอย่างไม่ปราณีปราศรัย


“จูบมาได้...เอาซะกูแสบหน้าไปหมด...เชี่ยเฟิร์ส”


ไอ้ดอยค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของอีกฝ่าย  เผยให้เห็นมัดกล้ามที่สวยงาม  ประณีต  ราวกับถูกสวรรค์เสกสรรปั้นแต่ง  เพื่อประดับบารมีความเป็นชายชาตรีของเด็กหนุ่มให้สมบูรณ์แบบ...





หรือไม่...ก็เกิดจากคอร์สฟิตเน็ตราคาเป็นแสน  ที่สุดหล่อทุ่มเทอย่างไม่อั้นทั้งแรงเงินและหยาดเหงื่อ
 

ซ่อนรูปได้อีก....ไอ้ดอยมองร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่าของเพื่อนรักอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองนัก  เคยเห็นหลายครั้ง  แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ  มาตอนนี้ได้เห็นชัดไปเสียทุกอณูเนื้อ  ลมหายใจของเด็กหนุ่มตาไม้ขีดเริ่มติดขัด

ทั้ง ๆ ที่หมอนี่ทั้งขาวซีด  ดูขี้โรคออกจะตายไปนี่นะ  ผิวพรรณรึก็ออกจะบอบบางแพ้ง่าย  บุคลิคก็ดูเหมือนเด็กเนิร์ด  สวมแว่นสายตาหนาเตอะ  ปกปิดสายตาเฉียบคมให้ดูซอร์ฟลงยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์





ที่่น่าห่วงคือสิ่งที่มันเพิ่งทำเมื่อครู่นี้ต่างหาก!!!....มันปล้ำเขา...กอดจูบล่วงเกินโดยที่เขาไม่ได้ร้องขอ









ซ้ำร้ายคือก่อนหน้านั้น....มันบอกรักเขาเสียงดังฟังชัด!!!!


“งานเข้าแล้วกู”


เด็กดอยกุมขมับ  ก่อนจะจัดการเช็ดอ้วก...เหงื่อไคล...และเลือดกำเดาของเพื่อนรักอย่างกล้ำกลืน
.
.
.
.
.
.
To be con

ก่อนจะจบมันต้องมีดราม่า 

ตอนนี้จะเริ่มมาไวกว่าเดิม  เพราะนิยายเหลือแค่เรื่องเดียว  แต่อีกไม่นานจะมีปล่อยมาอีกเรื่อง  แป้กบ้าง ทรงบ้าง  แต่มันก็มีความสุขที่ได้แต่งและโพสท์  หวังแค่คนอ่านจะมีความสุขไปกับเรา  เราก็ชื่นใจแล้ววววว

ลาละเน้อ....ฟิ้วววว~
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 27-05-2013 23:19:05
อุสาโดนชกจนกำเดาไหล แม่มมมม น่าจะทำอะไรๆๆๆๆๆๆ มากกว่านี้อีกนิด...เฮ้ออออออออออออออออออ หล่อของป๋า  :katai1: :katai1: :katai1:


*** ปลากลม ...

สารภาพจากใจจริงเลยนะ ....แอบหวังให้ไอ้เด็กดอยมันกดสินเชื่อ...ฮาาาา   :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 28-05-2013 00:08:42
อยากให้เด็กดอยยเป็นฝ่ายกด เหมือนกันนนนน  :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 28-05-2013 02:35:20
อ้าวหล่อ ไมคออ่อนแบบนี้   สู้ๆๆน้าาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 28-05-2013 06:09:01
โถ โถ หล่อเอ๊ย จะปล้ำเค้าดันคออ่อนกว่า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 28-05-2013 08:44:36
เอาแล้วหล่อ...พลาดจริงๆ เว้ยเฮ้ย!!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 28-05-2013 21:10:04
หนูม้งดื้ออ่ะ พี่เคี้ยงสอนว่าไงคะ? ให้จับคนรวยๆใช่มั้ย ..แล้วทำไมหนูไม่ยอมอิเด็กสินเชื่อออออ


 :กอด1:


หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 28-05-2013 21:20:21
อุ้ยอยากรจะเป็นยังงัยต่อ ไป 
ปล. เราติดตามผลงานของคนเขียนเกือบทุกเรื่องเลย ชอบสไตน์ของคนเขียนมากสู้ๆนะคะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 28-05-2013 21:30:39
หล่อเสียเลือดกำเดาเพื่ออะไร ได้ฟัดหม่งม้งแค่นิดเดียวเองงงง

แต่ว่านะ ถ้าม้งรู้ความรู้สึกหล่อแล้วหนีหายหรือหลบหน้าล่ะ... จะเชียร์ให้หล่อบุกไปปล้ำถึงบ้านเลย! 55555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 28-05-2013 22:34:28
จะมอมเขา ดันเมาซะเอง :katai1:
เดี๋ยวก็โดนหนุ่มดอยกดหรอกอีหนู :hao6:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kekaprain ที่ 29-05-2013 16:06:22
อร๊ายยยยยยยยยยยย  หล่อพลาดแล้ววววววววววววววววววววววววววว
ทีนี้จะไงต่อล่ะ  ห่างเหินแบบเจ๊แกไม่เอานะม้งศรี  ชั้นอุตส่าห์ลุ้นแกมาตั้งแต่อนุบาล  เอิ้กๆ
ลุ้นนนนนค่ะ ว่าอนาคตหล่อจะเป็นไง สงสารรรรรรรรเกิ๊นนนนนน
หลงรักเด็กดอยมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย  เฮ้ออออออ  มาต่อไวไวนะคะ  รอลุ้นเรื่องใหม่ด้วยเน้อ  อิอิ
สู้ๆจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 31-05-2013 01:44:53
มาต่อทีเตอะ....... :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน : หล่อพลั้งพลาด [27/05/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 06-06-2013 00:21:08
ตอน  รวบรัด(ตัดตอน)






“นี่....เจ้.....เรื่องมันน่ะ....เจ้รู้มาตั้งนานแล้วช่ายม๊ะ”

ไอ้เด็กตาตี่ร่างอวบอัดน่าฟัด  กำลังส่งสายตาอาฆาตมาดร้าย  ขณะที่ปากของมันกำลังเค้นเอาคำตอบจากพี่สาว  ขาของมันก็กระดิกยิก ๆ  ดูกวนโอ้ย....น่าถีบ



“อะไรของแกยะ...มันของแกน่ะใครฮึ....แล้วเดี๋ยวนี้แกว่างแล้วรึไง...ไม่ต้องไปเทียวไล้เทียวขื่อแม่ดาวมหาประลัยอะไรของแกนั่นแล้วหรือไงกันยะ”


ยิ่งอาเจ้กำลังแถ....ไอ้ดอยก็รู้สึกของขึ้นทีละลำดับขั้น  ทว่าม้งศรีคนดี  ยังคงควบคุมน้ำเสียงให้เรียบนิ่งได้อย่างไม่น่าเชื่อ  ไม่มีผิดคีย์เลยสักโน๊้ตเดียว


“มันคิดไม่ซื่อกับเค้ามาตลอด  นี่เจ้ก็เห็นดีเห็นงามกับมันด้วยใช่มั้ย  เห็นมันรวยล่ะสิ  ก็เลยคิดขายน้องนุ่ง  เจ้จะจับเค้าสังเวยกามไอ้หล่อ  เพื่อที่ตัวเองหวังจะโกยค่าสินสอดสินะ  เจ้มันนางมารร้าย.....ร้ายที่สุดเท่าที่โลกนี้เคยมีนางร้ายมา”


เพี๊ยะ!!!.....ขอโทษ.....ต้องเป็น ‘ผลั้วะ!!!’ ต่างหาก  แม่โคถึกประเคนหมัดหนัก ๆ เข้าข้างกะโหลกน้องรักตาหยี  ก่อนที่แม่คุณจะแสร้งบีบน้ำตา  ประหนึ่งเป็นนางร้ายละครหลังข่าว  ซึ่งดูแล้วไม่ค่อยจะแนบเนียนนัก  ปลายนิ้วค่อย ๆเกลี่ยขอบตา  ซึ่งไม่มีน้ำตาเลยสักกะหยด  ดูแล้วน่าจับตบให้หน้าหงาย  ถ้าไม่ติดว่านี่คือพี่สาวที่เขา 'รัก' มากมาย


“~ฮื๊อออออ.....แกกล้าดีอย่างไรมาใส่ร้ายพี่  พี่สาวของแกคนนี้รักแล้วก็หวังดีกับครอบครัวของเรามาโดยตลอด  ก็ใช่ที่พี่อยากให้น้องกับพ่อสุขสบาย  แต่พี่คนนี้ก็คงขายน้องกินไม่ลงดอก...กระซิก...กระซิก  เรื่องนี้มันเป็นเรื่องระหว่างแกกับน้องอิออนสุดสวาทขาดใจดิ้น  พี่เคี้ยงไม่เกี่ยว....ไม่เกี่ยว....ฮืออออออ~”
“ตอแหล!!!....อีเจ้นี่!!!....เดี๋ยวพ่อเตะนมซิลิโคนแตกกระจุย”


หนนี้ไอ้ดอยฟิวส์ขนาด  ถึงแม้แม่คนงามตรงหน้าจะเก่งกาจ  ขนาดคุมหนุ่ม ๆในบ้านหลังนี้ได้อย่างอยู่หมัด  ที่ผ่านมา...นางได้ตั้งตนเป็นเสาหลักของบ้าน  คอยควบคุมสองพ่อลูกให้อยู่ในโอวาทมาตลอด  แต่ทว่าหนนี้  แม้แต่แม่นางเคี้ยงยังต้องยอมก้มหัว  ผวาเหลือเกินกับไอ้ดอยในมุมเถื่อน ๆแบบนี้  เด็กเวรนี่บทจะเหี้ยม  มันก็น่ากลัวไม่แพ้ใคร  เหมือนพ่อหมีของมันสมัยหนุ่ม ๆ ไม่มีผิด


ไอ้ดอยง้างหมัดขู่....เอ๊ะ?.....หรือมันไม่ได้ขู่แว๊

“แอร๊ยยยย....ยอมแล้วอีม้ง....แหม่....แกก็อย่าขึ้นสิยะ  นาน ๆขึ้นที  ทำเอาพี่ขวัญกระเจิง”
“ตอบเค้ามา!!!”
“เออ!!!....พี่รู้มาตั้งนานแล้ว  ตั้งแต่ขนยังไม่ขึ้นไข่แก.....น้องพี่  ไอ้เด็กหล่อน่ะมันคิดไม่ซื่อ  แต่พี่ก็เปล่ารู้เห็นเป็นใจนะยะ  แกต่างหากที่ไม่รู้จักเอะใจ  เพื่อนบ้าบอคอแตกอะไรกัน  จะตามหึงตามหวง  ไม่ยอมให้แกเฉียดใกล้สาวคนไหน  แกลองคิดดูสิยะ....ใช่ว่าพี่ไม่เคยพูด  แต่แกไม่สนใจคำพูดของพี่เลยต่างหาก”
“ให้ตายเถอะ.....เรื่องจริงเหรอเนี่ย  ฝันร้ายสุด ๆ เลย  สิบกว่าปีเลยนะเจ้  ที่เค้ายอมให้มันลวนลามร่างกายของเค้า  หยะแหยงชะมัด”
“อ้าวอีนี่.....ว่าแต่แกโดนไปถึงขั้นไหน............แล้วยะ”




~ชิ้ง~




แค่สายตาเยียบเย็นของไอ้เด็กดอยเต่า....เพียงมันจ้อง....อีเสือสาวอย่างเคี้ยงก็หมดสิ้นความสงสัยได้บัดเดี๋ยวนั้น





“เค้าไปนอนแล้วนะเจ้  เจ้ก็เดินเหินระวังหน่อย  เดี๋ยวนมเจ้มันจะไปครูดเกี่ยวอะไรเข้า....หึ”



แอบกัดพี่สาวเล็ก ๆ พร้อมจิกตาค้อนอีกวงใหญ่  แล้วไอ้ดอยก็เดินกลับห้องไป  ไม่ใยดีกับเสียงเล็ก ๆของอาเจ้ที่ดังตามหลัง  สนใจอะไรล่ะ  ก็แค่คนแก่บ่นไปตามประสา....



"ให้ตายเถอะ....นี่พวกเราเลี้ยงแกมายังไงเนี่ย.....นิสัยบ้าดีเดือด  ยิ่งกว่าจับชั้น...หมีแก่....แล้วก็ไอ้พี่ดินมามิกซ์รวมกันซะอีกแน่ะดูดู๊"
.
.
.
.
.
.
หลายวันที่ผ่านพ้น.....




จิตใจไอ้ดอยนั้นร้อนรุ่ม



การได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้นในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา  ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย....



มันกำลังคิดถึงความหลังครั้งเก่าก่อน  อ้อมกอดของเพื่อนตัวโต(กว่ามัน) อันแสนจะเคยคุ้น  ไหนจะหนวดสาก ๆ ที่ถูบดสองข้างแก้มของมันเมื่อหลายคืนก่อน  คางแหลม ๆที่เคยซุกไซร้แวะเวียนอยู่แถว ๆซอกคอมานับครั้งไม่ถ้วน  หัวนมก็เคยถูกบดบี้  ยิ่งคิดก็ยิ่ง....








ขนลุก!!!!  หยะแหยงก็ไม่ใช่....จะรังเกียจก็ไม่เชิง....มันเป็นอะไรที่ก้ำกึ่ง



~ตึ่งตึ๊ง~


.............หายหัวไปไหน....รู้มั้ยว่ามันใกล้จะสอบแล้ว..........
.......เข้าเรียน ๆ ๆ ๆ.......
........ตามไปบ้านก็ไม่เจอ......นายหายหัวไปไหนวะม้ง.......
......อาจารย์สั่งงานเพียบ....ไม่ช่วยด้วยนะเฮ้ย.........




ไอ้หล่อส่งไลน์มาหาถี่โครต ๆ ขณะที่คุณแฟนของเขา....ไม่แม้แต่จะส่งสติ๊กเกอร์มาทัก  นับตั้งแต่ถูกปลุกปล้ำคืนนั้น  มันก็เอาแต่หลบหน้า  ไม่เข้าเรียน  เต็ดเตร่อยู่แถวห้องคอมพ์บ้าง  ห้องสมุดบ้าง  หากเห็นไอ้หล่อเดินมาแต่ไกล  มันก็อาศัยความพลิ้วไหวทางสรีระ  หลบพรึ่บ 


ก็เหมือนพ่อหมีนั่นแหละ  รายนั่นก็พริ้ว  หลบเก่ง  โดยเฉพาะตอนชักดาบค่าอาหารกับลูกสาวตัวแสบ



~ตึ๊งตึ่ง~


............เราเห็นแฟนนายจูบกับไอ้แฟรงค์ด้วยนะ.......



ไอ้ข้อความล่าสุดนี่แหละ  ที่ทำให้ดอยต้องจำใจ...ออกไปพบปะเพื่อนหน้าหล่อของมันอีกครั้งหนึ่ง
.
.
.
.
.
.
.
.



“นายเป็นบ้าอะไรของนายม้ง....ติดหญิงจนไม่ยอมเข้าเรียน” 


เจอหน้ามันก็เหวี่ยงใส่  ไอ้ดอยนึกอยากจะสวนกลับไป.......‘มึงนั่นแหละ...ทำให้กูใกล้จะเป็นบ้า’  มันต่อว่าเขาได้ไม่นาน  ก็เปลี่ยนมาทำหน้าหมาหงอย  หากแต่เป็นการแสร้งหงอยที่ดูตอแหลที่สุด


“นายบอกว่าต้าร์จูบกับพี่แฟรงค์....เรื่องมันยังไงนิ”
“ชิส์....พอเป็นเรื่องของผู้หญิงคนนั้นหน่อยล่ะก็....นายก็รีบแจ้นมาหาเราเลยนะม้งซี่”
“ช่วงนี้เราเครียด....ที่บ้านเรามีแต่เรื่องน่ะ”
“เราไปหานายที่บ้าน  ลุงหนวดก็บอกว่านายไปเรียนแต่เช้า”
“ใครวะลุงหนวด?”
“ก็ยัยป้านมตู้ม....พี่สาวนายไง...อย่าเปลี่ยนเรื่องสิม้ง....นายเป็นอะไรของนาย...หรือมัวแต่เศร้าเรื่องแฟน....หรือนายเองก็รู้เรื่องแล้ว”
“เราว่าเรากลับดีกว่า”
“เดี๋ยวสิ”



ไอ้ดอยถูกรวบตัวไปกอด  มันไม่ขัดขืน...เหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา  หากแต่หนนี้มันจะไม่ยอมอยู่เฉย ๆ ให้ถูกเพื่อนสนิทคิดเอาประตูหลังหรอกนะฟร๊อยยยยย......


“หล่อ....เพื่อนรู้นะว่าหล่อคิดอะไร....”
“เราคิดถึงนายจะแย่รู้มั้ยไอ้หมีน้อย”
“หล่อเป็นเกย์....เรารับได้....แต่หล่อคิดแทงเราข้างหลัง....เราไม่โอเคนะหล่อ”
“นายรู้แล้วสินะ.....”
“ก็ตอนหล่อเมา.....หล่อพูดมันออกมา....เห็นรอยที่หน้าหล่อมั้ย....ฝีมือเราเอง....หล่อจะปล้ำเรานี่นะ”
“ทำไมล่ะม้ง  เรารักนายแล้วมันเสียหายตรงไหน  เราดูแลนายได้นะ  อย่างน้อยก็ไม่นอกใจนายเหมือนผู้หญิงคนนั้น  คิดว่าคนอย่างเราจะพูดอะไรส่งเดชเหรอ  เรามีคลิปให้นายดู....นายจะได้ตาสว่าง  ถ้านายไม่เชื่อ  คิดว่าเราวางแผนหลอกนายมา  ก็แหกตาตี่ ๆของนายดูเอาได้เลย”


สุดหล่อภูบดินทร์คลายอ้อมกอดงูเหลือม  ก่อนจะส่งคลิปในมือถือให้ไอ้ดอยได้ดูให้เห็นกับตา....


“ไม่จริง.....นายไปแอบถ่ายมาตั้งแต่เมื่อไหร่.....เค้าซ้อมละครกันรึเปล่า...ดูจิ....มุมกล้องแหง ๆ”
“เราเคยบอกนายแล้วไง...ว่าเค้าคบนายเป็นไม้กันหมา  ไอ้พี่แฟรงค์ของนายไม่ได้ชอบเพื่อนของผู้หญิงคนนั้น  ส่วนยัยนั่นก็ไม่อยากผิดใจกับเพื่อน  ก็เลยยอมคบกับนาย  แต่ดูจากคลิปแล้ว...หึ.....คงเก็บซ่อนความรู้สึกเอาไว้ไม่ไหวแล้วล่ะมั้ง”
“บ้าไปแล้ว  ทำแบบนี้เพื่ออะไรวะ”
“เพราะนายมันซื่อไงม้ง.....ถ้าเป็นเรื่องผู้หญิงแล้วนายมันไก่อ่อน  เค้าเลยเห็นประโยชน์นายจากตรงนี้  เห็น ๆอยู่ว่าผู้หญิงคนนั้นเองก็มีใจ  ติดก็แต่ไม่อยากมีปัญหากับเพื่อน  แล้วนายมันก็เป็นอะไรที่ใกล้มือดี  แต่คงไม่นาน  พวกเค้าคงไม่ต้องใช้นายแล้ว”
“มิน่า....ไอ้พี่แฟรงค์แม่งถึงได้ฟึดฟัด....ตอนไปขอให้มันช่วย”
“งั้นนายก็รีบไปบอกเลิกกับเค้าซะสิ....แล้วก็กลับไปเรียนได้แล้ว  เห็นกองชีทพวกนั้นมั้ย  งานของนายทั้งนั้น  เราไม่ทำให้หรอกนะ”
“เฟิร์ส......แต่นี่มันก็คนละเรื่องกันไม่ใช่เหรอวะ”


ไอ้ดอยเงยหน้าขึ้นมองเพื่อน  ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความรู้สึกบีบเคล้น  คราวนี้มันเบี่ยงตัวหลบศรีษะของอีกฝ่าย  ที่โน้มต่ำลงมา  พยายามจะบดขยี้มันอีกครั้ง  หลังจากห่างหาย  มันสะบัดตัวสุดแรงเกิด  เพียงครั้งเดียวก็หลุดจากอ้อมกอดของพ่อปลาไหลได้โดยง่าย  เปล่าหรอก....ที่หลุดออกมาได้ง่าย ๆ ก็เพราะเป็นครั้งแรกที่มันคิดขัดขืนอย่างจริงจังต่างหาก





แต่โอกาสแบบนี้  จะไม่มีอีกเป็นครั้งที่สอง!!!!


“อย่าทำแบบนี้อีก....ถ้านายยังอยากเป็นเพื่อนกับเรา”
“แต่เราไม่อยาก.....ไม่อยากเป็นเพื่อนกับนายแล้ว”
“ปล่อยนะเว้ยยยยยยย”
“เราทิ้งนายไปแล้ว....นายนั่นแหละที่รั้งเราเอาไว้....นายนั่นแหละที่ดึงเรากลับมา....จำได้มั้ย.....แล้วนี่....ตอนนี้สติเราครบถ้วน....ไม่เมา!!!”


ภูบดินทร์จะไม่ทำเพียงแค่กอด  ไม่สนว่าคนตรงหน้าจะโกรธหรือเกลียดเขา  ทนไม่ได้อีกแล้วกับความรู้สึกอึดอัดแบบนี้....เบื่อเหรอเกิน....กับสถานะที่แสนคลุมเครือ 


อยากครอบครอง....อยากปล้ำ....อยากทำให้มันเป็นของเขาเร็ว ๆ



รอช้าไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว.....



กลิ่นของมันทำเอาเขาเสียสติ....สัตว์ร้ายในกายของเขา....







บัดนี้ได้ตื่นขึ้นมาแล้ว
.
.
.
.
.
.
to be con

เอาไปเท่านี้ก่อน....นะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 06-06-2013 00:50:14
มาทิ้งให้อยากแล้วจากไป  :z6:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 06-06-2013 01:50:55
ปลื้มจังหม่งม้งหนี เฟริสช้อยพยามยามเหนี่ยวรั้ง ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 06-06-2013 10:03:15
สงสารหล่อโดนหมัดเด็กดอย
เด็กดอยไม่ยอมหล่อ จริงอ่ะ
 :mew6:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 06-06-2013 10:15:37
สัตว์ร้าย ....


สัตว์ป่า....



.
.
.
.







โดนม้งศิษย์หนวดเข้าไปสักหมัดเดี๋ยวก็สงบ ... :ling2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 06-06-2013 10:21:42
 :mew3:ติดตามครับ   อยากอ่านอีกเยอะๆเลย

เฟิร์ทดีแล้วที่บอกความรู้สึกอ่ะ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 06-06-2013 10:50:03
ทำซะขนาดนี้ ตายไปข้าง ง่ายกว่าไหม????

นายสินเชื่อคงอยากให้เวลาม้ง แต่เมื่อให้แล้วกลับไม่มีอะไรดีขึ้น หนทางนี้คงง่ายกว่าใช่ไหม???
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 06-06-2013 18:19:56
 :z10: :o12: :fire: :hao3:อิม้ง มันจะสู้ได้มั้ยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 07-06-2013 12:15:20
หม่งม้งจะรอดมั๊ยเนี่ย รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 07-06-2013 14:32:03
อ๊ากกกก. ค้างง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน รวบรัด(ตัดตอน) [06/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 08-06-2013 07:23:40
เอาล่ะเว้ย ปล้ำกันแล้ว.....


หล่อจะทำจริงเหรอ ไม่ใช่ละครไทยนะยะ

ค้างคาสุดฤทธิ์  แง่งๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 09-06-2013 19:56:54
ตอน : หลบเลียแผลใจ




กึก...กึก...กึก

เสียงเคาะที่ดึงขึ้นในยามวิกาล  ปลุกคนงามให้ตื่นขึ้นจากการหลับใหล  หล่อนหงุดหงิดใจไม่น้อย  เมื่อเหลือบดูนาฬิกา  ห้าทุ่มสี่สิบห้า  หล่อนเพิ่งจะหลับไปได้แค่สิบห้านาทีเท่านั้น

แม่สาวนมโตมโหระทึก  ค่อย ๆเคลื่อนกายลงมาจากชั้นสองอย่างยากลำบาก  หล่อนอายุไม่น้อยแล้วในปีนี้  แต่หาได้เป็นเพราะร่างกายที่โรยราไม่  หล่อนยังไม่แก่ขนาดนั้น  เพียงแต่เพลียและขี้เกียจต่างหากเล่า!!!!



~วิ๊วววววว~



หล่อนขนลุกกับเสียงลมจากด้านนอก  ทันทีที่ประตูเปิดออก  และสะดุ้งกับบางอย่างที่ส่งเสียงดังกุกกัก...อาจเป็นหนู...หรือช่างเถอะ  ถ้ามีใครจะต้องตกใจ  น่าจะเป็นคนที่เห็นหน้าหล่อนในตอนนี้เสียมากกว่า  หล่อนพอกหน้าด้วยโคลนสีเขียว  โพกหัวด้วยผ้าขนหนูสีแดงสด  หล่อนหมักน้ำมันมะกอกก่อนนอนเพื่อผมนุ่มสลวย  เล็บยาวเฟื้อยแถมยังทาเสียเข้ม...


“อีม้ง.....นั่นแกรึเปล่า”


หล่อนมองไปยังประตูรั้วที่ยังคงปิดสนิท  หรือว่าขโมย  มาซี๊....หล่อนจะจับทำผัวเสียให้สาสม  ข้างบน...ป่านนี้พ่อหมีของหล่อนคงกำลังนอนกกอยู่กับกิ๊กหนุ่มหน้าเถื่อน  ช่างแม่งเถอะวะ!!!....หล่อนทำใจได้ตั้งนานแล้ว  เรื่องที่หนุ่ม ๆในบ้านต่างก็ฮ็อต....ยกเว้นก็แต่ตัวหล่อน  ปูนนี้แล้วยังไม่เคยเสียเวอร์จิ้น


หล่อนเห็นเงาตะคุ่มอยู่ตรงกำแพง  จากก้อนดำ ๆในตอนแรก ค่อยๆเหยียดยืดขึ้นจนมองดูเงาคล้ายมนุษย์  คล้ายคนกำลังพยายามยืนอย่างโงนเงนเสียเต็มประดา


“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.....ผี....ขโม๊ยยยยย...ฆาตกรรรรรร....แอร๊ยยยยยยยยยย”



ตึงตึงตึง.....ตึงตึงตึงตึง

หล่อนหวีดร้อง....เมื่อเงาตะคุ่มนั้นค่อย ๆคืบคลานเข้ามา  คนข้างบนคงตกใจตื่นเพราะเสียงร้องแปดหลอดของหล่อน  เพื่อนบ้านที่อยู่ถัดจากหล่อนไปอีกสามหลัง  ถึงกับทำแกนม้วนผมไฟฟ้านาบโดนหน้า  ด้วยความเสียขวัญสั่นประสาท  เสียงฝีเท้าหนัก ๆดังตึงตังลงมา  ก่อนที่เสียงแหบห้าวจะตะโกนลั่น


“ลูกพ่อ....เกิดอะไรขึ้น”
“ไอ้สัดดิน....น้องเคี้ยงน่ะลูกกู....ไม่ใช่ลูกมึง”
“ใช่เวลามั้ยหมี  มาหลบหลังผัวนี่”

.
.
.
.
.
.
“มันเจ็บนะยัยป้านี่....เบามือกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไง”


ผู้บุกรุกถึงกับบ่นอุบ  เมื่อมือหนัก ๆ ที่จับสำลีอยู่นั้น  กดลงมาเต็มแรงที่เบ้าตาของเขา


“ตาแตกแบบนี้ไปโดนอะไรมาน่ะ.....อีกข้างนึงก็ด้วย”
“จะอะไรเล่า!!! ก็น้องชายเธอน่ะสิวะ  ศอกเข้ามาเต็ม ๆเลย”
“แล้วนี่เมามาด้วยใช่มั้ย  กลิ่นงี้หึ่งเชียว”
“พูดมากน่า...รีบ ๆทำแผลเข้าเถอะ....โอ๊ยยยยย....บอกว่าให้เบาไง”


ผู้บุกรุกที่ว่า...ที่แท้คือเพื่อนสุดหล่อของไอ้เด็กดอยเต่า  พ่อคุณดื่มมาเสียเมามาย  แต่ก็ยังประคองสติสตางค์ขับรถหรูมาถึงบ้านหล่อน  แล้วแทนที่จะกดออด  ดันอุตริปืนเข้ามาเสียอย่างนั้น  ดีที่ไม่ตกลงมาคอหักตาย  กลายเป็นผีเจ้าที่


“เสร็จแล้วใช่มั้ย”
“หัวเข่าเธอถลอก....จะให้พี่ทำแผลให้ก่อนมั้ย”
“ช่างเถอะน่า...ผมจะไปตามหาม้ง....ป่านนี้ไม่รู้เตลิดไปไหนต่อไหนแล้ว  ผมไม่น่ามาที่นี่เลย  มันคงไม่ยอมให้ผมเจอง่าย ๆ แน่  ผมน่าจะคิดได้นะ.....แต่ดึกป่านนี้แล้วมันจะไปไหนได้”
“ทะเลาะอะไรกันอีกล่ะยะคราวนี้”
“เรื่องของเด็ก....ป้าไม่เกี่ยว”
“หน็อยไอ้เด็กเวรนี่....มันจะมากไปแล้วนะว๊อยยยย”


ไม่ใช่ ‘หล่อน’ หรอกที่โวยวาย  แต่เป็นคุณพ่อร่างยักษ์ของหล่อนต่างหาก  หมีแก่ทุบอกอย่างเดือดจัด  ปรี่เข้ามาหมายจะกระชากตัวเด็กหนุ่มรุ่นหลานมาสั่งสอน  แต่ทว่าถูกสามีรุ่นน้องดึงตัวเอาไว้ได้เสียก่อน

“เล่าให้พวกเราฟังได้มั้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้น  วันก่อนอีม้งก็มาถามเรื่องของเรากับพี่  ถึงขั้นนี้แล้วจะมัวทำเก๊กเป็นพระเอกละครกันอยู่ทำไม  มีอะไรจะสารภาพก็พูดออกมาซะเดี๋ยวนี้  ไม่อย่างนั้นก็อย่าหวังว่าพี่จะยอมให้เราได้เจอมันเลย  พี่จะส่งมันไปอยู่กับแม่ที่อเมริกาโน่น”  หล่อนขู่เขา  แล้วมันก็ได้ผลเสียด้วย  เด็กหนุ่มยืนอ้ำอึ้งอยู่ได้ไม่นานก็ยอมปริปากพูดออกมาหมดเปลือก
.
.
.
.
.
.
“ไอ้เหี้ยดินปล่อยกู.....กูจะเอาเลือดหัวมันออก  มึงมันเลว....มึงมันชั่ว....มึงทำแบบนี้กับลูกกูได้ยังไง  ถ้าไอ้ตี๋ของกูเป็นอะไรไปนะ  สาบานได้  กูจะตามไปฆ่ามึงถึงบ้าน  ไอ้เหี้ยยยยยยยย!!!!”

หมีแก่อาละวาดบ้านแตก  หลังจะอดทนฟังจนจบ  ขณะที่ภูบดินทร์นั้นยืนนิ่งอย่างไม่สะทกสะท้าน  มือข้างหนึ่งยกขึ้นป้ายปาดเลือดกำเดาของตนที่ไหลโกรก  รวมทั้งจากมุมปากที่ปริแตกนั่นด้วย  แต่ให้ตายเถอะ!!!....ถึงหน้าจะยับเยินขนาดไหน  ไอ้หมอนี่ก็ยังดูหล่ออย่างกับคุณชายในละครไม่มีผิด....พ่อเทวดาช่างปั้น....พ่อพระเอกละครหลังข่าวเรตติ้งกระฉูด....

“พี่ดิน....เอาป๊าขึ้นไปเก็บก่อน  เดี๋ยวตรงนี้เคี้ยงจัดการเอง”
“มีอะไรก็ค่อย ๆพูดค่อย ๆจาละกัน  พี่เชียร์เรานะไอ้หนุ่ม.....มันต้องแมน ๆ อย่างนี้  ถึงจะเอาคนบ้านนี้อยู่  ไปหมี.....ไม่ใช่เรื่องของหมี  หมีขึ้นไปสงบจิตสงบใจเสียเถอะ  เดี๋ยวให้ลูกเคี้ยงเคลียร์ให้”

หมีแก่ถูกลากขึ้นห้องไปแล้ว  เหลือก็แต่หล่อนกับเขา  ให้ตายเถอะ!!! เด็กหนุ่มคิด....ยัยป้านี่ช่างทำหน้าตาได้เจ้าเล่ห์ดีแท้ 

“เธอต้องรับผิดชอบนะยะ.....ทำเรื่องผิดผีขนาดนี้....ยังไงเธอก็ต้องรับผิดชอบ”
“ระ...ระ....รู้น่า....ก็รอให้หาตัวเจอก่อนได้มั้ยเล่า”
“ไม่....ไม่รออะไรทั้งนั้น  รีบไปเคลียร์กับผู้ใหญ่บ้านเธอเป็นการด่วน  แล้วมาสู่ขอน้องหม่งม้งที่น่ารักของชั้น  ส่วนเรื่องสินสอดกับค่าสึกหรอ  เดี๋ยวทางฝ่ายชั้นจะเป็นคนเรียกไปเอง  เอ้าไปสิยะ....จะมัวมายืนบื้ออยู่ทำไม....หึ....อิม้งน้องพี่....พี่สาวคนนี้ไม่ยอมให้น้องร๊ากอย่างแกต้องเสียหายฟรี ๆ หรอก....หึหึหึหึ”






ให้ตายเถอะวะครับ.....เสียงหัวเราะของยัยป้านี่.....น่าขนลุกเป็นบ้า!!!!
.
.
.
.
.
.
.
หนีเสือปะจระเข้ชัด ๆ!!!!


ไอ้ดอยเดินโซซัดโซเซออกมาอย่างไร้จุดหมาย  เสื้อของมันขาดวิ่นจนเห็นเนื้อขาว ๆ กับรอยสัก(แน่นอน...หัวนมแดง ๆของมันก็ด้วย)  ปากบวมเจ่อ  แก้มและซอกคอของมันแดงเป็นปรื้น....


ซวยอะไรหนักหนาแว๊...


เสียใจเรื่องคนรักยังไม่พอ  ยังต้องมาถูกเพื่อนรักเพียงคนเดียวในตอนนี้ฉวยโอกาสอีก  มันขัดขืนสุดชีวิต  แต่หมอนั่นก็แรงเยอะฉิบหาย  กว่าจะหนีรอดเงื้อมมือมารมาได้  มันก็บอบช้ำไปหลายจุด  ให้ตายเถอะ  ถูกต่อยที่ท้องอย่างกับนางเอกละครตอนจะถูกตัวโกงปล้ำไม่มีผิด  เสียแต่ว่านางเอกละครไม่ได้ถึกอย่างมัน  ไม่อย่างนั้นเป็นนอนกุมท้องสลบเหมือดไปนานแล้ว

เสื้อผ้าของมันถูกฉีก  และเนื้อตัวก็ถูกฟัดจนรุ่งริ่ง  มันนอนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง  ให้ไอ้หน้าหล่อได้โลมไล้ตามใจชอบ  ก่อนที่จะรวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายถีบเปรี้ยงเข้าให้  เพื่อให้อีกฝ่ายหยุดการกระทำอันป่าเถื่อน  และเพื่อถีบตัวของมันเองออกมาด้วย  มันไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง  ออกมาทั้งตัวเปล่า ๆ  ทั้ง ๆเสื้อผ้าที่ขาดวิ่น  ดูเอ๊กซ์  ดูเซ็กส์ซี่  มีคนจ้องมองเรือนร่างของมันอย่างหื่นกระหาย  แต่ช่างเถอะ  มันหาได้แคร์ไม่  ใครบางคนโห่แซว  ถ้าเป็นตอนอื่น  มันคงหันไปแยกเขี้ยวขู่แล้ว

ใจหนึ่งมันก็นึกอยากกลับบ้าน...กลับไปอาบน้ำล้างเสนียด  ซุกตัวกับผ้านวมหนา ๆ  ป่านนี้พี่เคี้ยงกับพ่อพ่อคงจะเป็นห่วง  แต่พอคิดดูอีกทีแล้ว....ไม่ดีกว่า  กลัวมันจะตามไปที่บ้านเขา  กลัวมันจะพูดอะไรบ้า ๆ ออกมา  กลัวพ่อหมีจะเครียด  เขาเป็นลูกชายเพียงคนเดียว  เพราะฉะนั้นเขาต้องเป็นความหวังของครอบครัว.....ไม่ใช่ตกเป็นเมียคนเลว ๆพรรค์นั้น

โทรศัพท์ก็ทิ้งเอาไว้ที่ห้องของไอ้หน้าหล่อ....กระเป๋าสตางค์ก็ด้วย  เพราะฉะนั้นเขาก็กะว่าจะเดินมันไปเรื่อย ๆ อย่างนี้แหละ  ไปไหนก็ได้ที่มีคนพลุกพล่านทั้งคืน  ไม่ก็หาเซเว่นสักที่เพื่อนั่งยันเช้า  อยากสงบสติอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านอยู่ตอนนี้ให้สงบลงเสียก่อนน่ะ...


แต่ก็เปล่า...


“มาเดินอะไรข้างถนนแบบนี้ล่ะ....ขึ้นมาสิ....แล้วนั่นไปโดนอะไรมา  ไปมีเรื่องมารึไงเรา....ฮึ?....ไอ้เด็กมีปัญหา”

ใครคนหนึ่งที่มันรู้จักดี  เริ่มจากบีบแตรทัก  แล้วจากนั้นไม่นาน  กระจกรถก็ค่อย ๆเลื่อนลงมา  เผยให้เห็นใบหน้าหล่อ ๆของไอ้ตัวปัญหา






ก็ดี.....จะได้เคลียร์แม่งให้เป็นเรื่อง ๆไป!!!!
.
.
.
.
.
.
to be con

 :katai3:

มาแล้ว.....ช่วงนี้ชิว ๆ เลยมาต่อได้เรื่อย ๆ 
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 09-06-2013 20:01:50
ใครอ่ะะะะ  :mew5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 09-06-2013 20:17:50
อย่าโดนไอ้รุ่นพี่แมวขโมยสอยไปนะ ส่งสารเด็กสินเชื่อ ... :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 09-06-2013 20:50:12
จัดไปเคี้ยง!!!

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 09-06-2013 21:04:46
โธ่ หล่อ ได้แต่เลือด แต่ไม่ได้เมียอ่ะ
พี่เคี้ยง มัดมือเด็กดอย เพคใส่กล่อง ส่งให้หล่อเลยนะ
 :mew1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 10-06-2013 08:18:58
ดัน ๆ ๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 10-06-2013 09:01:37
ใคร!!!!!!!! ใครมารับม้งอ่ะ อยากรู้ๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 10-06-2013 11:57:36
มีความสุขที่ได้อ่านเรื่องนี้ แต่ค้างอย่างแรง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 10-06-2013 12:43:00
ต้องเป็นไอ้พี่แฟรงค์แน่ๆ. แต่ค้างอ่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 10-06-2013 15:38:13
น้องสินเชื่อออออออ ขืนชักช้าจะโดนแมวหง่าวตัวอื่นขโมยสุดที่รักไปแล้วนะเอ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 10-06-2013 17:50:49
งานนี้เคี้ยงคงเรียกสินสอดหลายล้าน ฮ่าๆๆๆ  รอให้ทั้งคู่ดีกัน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หลบเลียแผลใจ [09/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 10-06-2013 18:25:20
ขอให้จับปล้ำสำเร็จน่ะไอ้หล่อ o13
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 11-06-2013 00:44:12
ตอน : หนีจระเข้กลับมาหาเสือ






“เป็นอะไรไป...หืม?  ดูทำหน้าเข้าสิ”


ชายหนุ่มตรงหน้าไอ้ดอยนั้น....ราวกับกระโดดออกมาจากแม๊กกาซีนแนวเมโทรเซ็กส์ช่วล....


นายแฟรงค์หัวเราะหึในลำคอ  ท่าทางเอ็นดูเจ้าสิ่งมีชีวิตขาวอวบอยู่ไม่น้อย  ขณะที่ไอ้ดอยจิกตาตี่ ๆ มองค้อนรุ่นพี่ผู้ทรยศหักหลัง....สายตาที่จำมาจากพี่เคี้ยง....เวลาโดนลุงหมีเม้มเงินไปเที่ยวอีหนู....


“จะมีเสื้อไซส์เรารึเปล่าก็ไม่รู้สินะ....อวบเกิ๊น”
“ตรงไหนวะแม่ง!!!!”


ไม่ชอบเวลาโดนแซวว่าอวบ....ตัวตันบ้างล่ะ....เนื้อแน่นน่าขยำบ้างล่ะ  ก็อะไรพวกนี้....เป็นสิ่งที่ไอ้หล่อชอบพูดกับเขาอยู่บ่อยครั้ง  ครั้งก่อน ๆ น่ะรู้สึกไม่ค่อยชอบใจ  แต่ว่าตอนนี้อะไรที่เกี่ยวข้องกับไอ้คนพรรค์นั้น  มนต์สิทธิ์เกลียดมันเข้าไส้!!!


ก็เขาไม่ใช่เกย์!!!....มนต์สิทธิ์ก็มีออกกำลังบ้างให้พอมีกล้าม  แต่ก็ไม่ได้เป็นเรื่องเป็นราวถึงขั้นมีเชฟสวยเป๊ะ  ชอบกินของทอด  ชอบดื่มแอลกอฮอล์อยู่เป็นนิจ  สกปรกซกมกตามแต่โอกาสจะอำนวย
 

ใช่เวลามาคิดอะไรฟุ้งซ่านไหมไอ้ดอยเอ๊ย!!!!!!!...มนต์สิทธิ์ขยี้หัวตัวเองอย่างหงุดหงิด  สมองมันตื้อไปหมด  หลังจากเพิ่งผ่านเหตุการณ์ ‘หวิดเสียตัว’ มาหยก ๆ


“เป็นอะไร....พี่ถามอะไรก็ไม่ตอบ  ไปโดนใครทำอะไรมา  สภาพเหมือนหมาเลยรู้มั้ยมึงน่ะ”
“เสือกจริง...”
“อ้าวไอ้นี่”
“ที่ผมตามพี่มาเพราะมีเรื่องอยากจะเคลียร์กับพี่ต่างหาก”
“เคลียร์?”
“ใช่!!!”
“เรื่องห่าอะไรล่ะ”
“เรื่องพี่กับต้าร์ไงไงไอ้ห่าลาก!!!!”


ชักไม่น่าเอ็นดูแล้ว  แล้วตอนนี้ไอ้ดอยก็เหมือนหมาบ้าขึ้นมาจริง ๆ  มันถอดเสื้ออก  เผยให้เห็นหุ่นขาวอวบกับกล้ามเนื้อรำไร  ตั้งการ์ดเตรียมจะสุ้สุดใจขาดดิ้น


“ใจเย็น....ไปเปลี่ยนเสื้อซะสิไป  เอ้า....เสื้อยืด”
“ไม่อยากใส่”
“ก็ตามใจนะ”
“พี่มาจูบแฟนผมทำไม”
“เห็นแล้วเหรอ”
“ตอบกูมาสิวะ”
“แฟนเรานั่นแหละ....มาจูบพี่ทำไม  ทำไมไม่ไปถามแฟนเราดูล่ะ”


มันต่อย  แต่หวือ....วืด.....มนต์สิทธิ์คงจะมั่นใจในหมัดมวยของตัวเองมากไปหน่อยกระมัง  นายสินเชื่อนั่นน่ะ  ถ้าคิดจะสู้แล้วล่ะก็  มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง  แต่กับนายพี่แฟรงค์  เห็น ๆกันอยู่ว่าหมอนี่ก็ยอมใครซะที่ไหน  สุดท้ายแล้วไอ้ดอยก็โดนสุดหล่อหมายเลขสองจับล็อคเอาไว้มั่น



เนื้อแนบเนื้อ....เนื้อแน่น ๆ.....



“ปล่อย!!!!”
“พูดกันดีดีแบบผู้ใหญ่ได้ไหมไอ้มนต์สิทธิ์....พี่ไม่รู้หรอกนะว่าเราเห็นมากน้อยแค่ไหน  แต่ดูจากอาการแล้วคงจะเห็นอยู่ด้านเดียว  จะไม่ให้พี่ได้อธิบายเรื่องทั้งหมดหน่อยเหรอ”
“เรื่องทั้งหมด?”
“ใช่”
“เรื่องต้าร์?...มีอะไรมากกว่านี้อีกอ่ะ”
“พี่รู้มากกว่าที่เรารู้เยอะ”
“เค้าชอบพี่แฟรงค์สินะ”
“เปล่าเลย”
“งั้นเค้าทำแบบนั้นทำไม  เค้าจูบพี่เพื่ออะไร  เค้ามาคบกับผมทำไม....ห่าเอ๊ย....งงไปหมดแล้ว”
“ใส่เสื้อแสงซะก่อนเถอะ....แล้วไปนั่งคุยกับพี่ที่ห้องรับแขก”


ไอ้ดอยทำตามอย่างว่าง่าย  มันอยากจะฟังจากปากของไอ้พี่แฟรงค์อยุ่เหมือนกัน  บอกตามตรงว่าที่ไอ้หล่อพูดมา  มันไม่เชื่อเลยสักนิดเดียว  เรื่องแบบนั้นมันละครหลังข่าวชัด ๆ ซับซ้อนซ่อนเงื่อนเกิน


“แฟนเรามันเป็น....จะว่ายังไงดีล่ะ....เคยเห็นหน้าเพื่อนของเค้าแล้วใช่มั้ย  คนที่เรารู้มาว่าเขาแอบชอบพี่น่ะ”
“เชียร์?....อ่อ....เคยเห็น”
“น่ารักใช่มั้ยล่ะ?”
“อื่อ”
“พวกเราน่ะ...ก็เป็นแค่เครื่องมือที่สาว ๆเขาใช้เพื่อปั่นหัวอีกฝ่ายเล่นเท่านั้นแหละมนต์สิทธิ์เอ๊ย”
“เอาตรงประเด็นเลยเถอะพี่....ผมโง่”
“พวกมันเป็นเลสเบี้ยนน่ะสิ....แฟนเราน่ะ  พอหลอกใช้เราไม่สำเร็จ  ยัยต้าร์ก็เลยพุ่งเป้ามาที่พี่  แล้วรู้มั้ยหลังจากนั้นเป็นไง....ทุกอย่างก็แตกดังโพล๊ะ  ได้หึงหวงกันสมใจ  ป่านนี้คงจะคืนดีกันแล้วล่ะมั้ง  เดี๋ยวอีกพักหนึ่งก็คงมาขอเลิกกับเรา”
“เหยดแม่ม....ไม่อยากจะเชื่อ”
“ก็ไม่ได้หวังให้เชื่อ  อยากรู้ว่าจริงแค่ไหนก็ไปสืบเอาเองโว้ย”
“แล้วพี่ได้มั้ยวะ....”
“ได้ห่าอะไรล่ะ”
“เชียร์น่ะ”
“จะเหลือเหรอ....แล้วเราอ่ะ”
“ได้เหี้ยอะไรล่ะพี่....อยู่รอดปลอดภัย  ไม่มีอะไรมา....เอ่อ....ช่างแม่งเถอะ  ไม่ไหวเนอะ  เห็นผู้ชายอย่างเราเป็นอะไรแว๊”


ไอ้ดอยกลืนคำพูดแทบไม่ทัน  ไอ้ที่ว่าอยู่รอดปลอดภัย...ไม่มีอะไรมากล้ำกลาย  เห็นจะพูดแบบนั้นไม่ได้  ก็เขาน่ะนะ....เพิ่งจะโดน....


“หึ.....พี่ก็ขำขำ...ไม่ได้จริงจังอะไร  มีของฟรีมาให้ฟันถึงที่  ทำไมถึงจะไม่เอาล่ะ...จริงป่ะ?”
“เออ!!!”
“พี่น่ะมีคนที่ชอบแล้ว”
“ใครวะพี่”
“เราอย่ารู้เลย.....”



แม่งเอ๊ย.....เด็กดอยขนลุก  สายตาของไอ้พี่แฟรงค์น่ะมันน่าขนลุกชิบ  นี่คงไม่ได้คิดจะ....




ให้ตายเถอะ....อยู่ ๆ ก็กลายเป็นคนขี้ระแวงเสียอย่างนั้น








โดยเฉพาะประตูหลัง  ระแวงฝุด ๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
“อีม้ง.....แหม่.....กว่าจะโผล่มานะยะ  รู้มั้ยว่าพี่เป็นห่วง  โทรศัพท์ก็ไปลืมเอาไว้ที่บ้านเพื่อน....”
“เจ้อย่าเพิ่งมาคาดครั้นอะไรเค้าเลยน่ะ”
“ชั้นยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะว๊อย”
“เค้าไปนอนค้างบ้านพี่รหัสมา....ติวหนังสือ”
“อืม”
“แค่อืมเองเหรอ....ผิดวิสัยเจ้ชะมัด”


ไอ้ดอยแปลกใจ  ที่อยู่ ๆ พี่สาวก็กลายเป็นคนไม่สอดรู้สอดเห้นเรื่องของชาวบ้าน  เขาอยู่ค้างที่คอนโดสุดหรูของไอ้พี่แฟรงค์  หรูกว่าของไอ้หล่อเยอะ  ถึงจะหวาดระแวง  แต่ก็รอดพ้นมาได้ก็แล้วกัน....


“พ่อ ๆไปไหนแว๊”
“นอนอยู่.....แกก็ขึ้นไปพักผ่อนซะสิ”


พี่สาวตะโกนตอบ  ขณะที่ไอ้ดอยค่อย ๆลากขาขึ้นข้างบนอย่างขี้เกียจ  มันนอนมาพอแล้วล่ะ  คิดเรื่องไอ้หล่ออยู่จนถึงตีหน้า  แล้วมันก็หลับยาวจนถึงบ่ายสาม  ที่ตื่นก็เพราะไอ้พี่แฟรงค์มันจะออกไปข้างนอก


ที่จริงเรื่องที่ไอ้พี่แฟรงค์เล่ามามันโครตจะโม้  ยิ่งกว่าเรื่องของไอ้หล่อเสียอีก  มนต์สิทธิ์ไม่คิดจะเชื่อใคร  แล้วก็ไม่อยากหาคำตอบอะไรทั้งนั้น  แล้วถ้าต้าร์ยังไม่รีบมาขอเลิกกับเขา  เขาเองนี่แหละที่จะไปบอกเลิกฝ่ายนั้นเอง



น่าเบื่อ!!!.....ความรักนี่มันน่าเบื่อ  มิน่า...พี่เคี้ยงถึงสอนให้รักเงิน  ดีล่ะ...ต่อไปจะจับหญิงแก่กระเป๋าหนัก



“ม้ง”
“เฮ้ยมึงมาไงวะ”
“คุยกันก่อนได้มั้ย”
“คุยเหี้ยอะไรอีก....ออกจากบ้านกูไปเลยนะไอ้ตุ๊ด”


บ้าชิบ....ในห้องของมนต์สิทธิ์มีตัวอะไรก็ไม่รู้  ไอ้ตัวประหลาดที่ชอบแทงข้างหลังคนอื่น  แล้วตอนนี้ไอ้ตัวประหลาดก็ทั้งกอดทั้งหอมเขา  บ้าจริง....สองวันมานี่มีแต่คนจ้องจะกอดรัดฟัดเหวี่ยง  ช้ำไปทั้งตัวแล้วเนี่ย.....


“ปล่อยกูนะ...กูเหนื่อย”
“ไม่....เราขอโทษ....เรารักนายนะม้ง....อย่าเกลียดเราเลยนะ”
“บอกให้ปล่อยไง”


เด็กดอยดิ้นจนหลุด  ก่อนจะวิ่งไปยังประตูห้อง....แต่ทว่า....










ล็อคว่ะเฮ้ย.....ค...ค....ใครแม่งมาล็อคประตูห้องแว๊
.
.
.
.
.
To be con
.
.
.
.
.
.
.
[Plus]



หมีแก่โดนจับมัดขึงพรืด  ปากถูกปิดเอาไว้ด้วยเทปกาวอย่างดี


“อยู่เฉย ๆสิหมี....รอให้ลูกเขยกับลูกชายของเราเค้าได้ปรับความเข้าใจกันให้เรียบร้อยเสียก่อน  ผมถึงจะปล่อยพี่ไปได้น่ะ”


'มึงตายแน่ไอ้ดิน....อย่าให้กูหลุดไปได้นะ'


“อะไรนะ....ไม่รู้เรื่อง....พี่พูดอะไรอ้อแอ้อู้อี้.....เป็นเด็กดีนะหมี....บ๊ะเค้าล่ะถูกชะตากับไอ้เด็กหน้าหล่อนั้นเป็นบ้า....ท่าทางจะกระเป๋าหนักใช่เล่น  ไม่งั้นน้องเคี้ยง...ไม่สิ....ไม่งั้นลูกสาวของเราคงไม่ยอมร่วมมือด้วยแน่ ๆ”


จะว่าไปแล้ว....หมีแก่โดนมัดขึงกับเตียงแบบนี้ก็ดูเซ็กส์ซี่ดีเหมือนกัน  หัวนมแข็งเด่ชี้ขึ้นมา  น่าขบกัดเล่นให้มันเขี้ยว






ว่าแล้วพรานหนุ่ม(ที่ตอนนี้ไม่ค่อยหนุ่มแล้ว) ก็ถือโอกาสนี้เขมือบหมีแก่เนื้อนุ่มตัวนี้เสียหน่อย
.
.
.
.
.
.
To be con

ตอนของเด็กน้อยก็ใกล้จบแล้ว  อีกไม่นานเรื่องนี้ก็ใกล้จะอวสารแล้วค่ะ(แหม่....เก่งเหมือนกันที่ยืดมาได้จนถึงตอนนี้ 555+)
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 11-06-2013 00:56:41
ตัดกันฉับๆๆๆๆๆ ไปร่วมหุ้นกันตั้งบริษัทส่งออกกรรไกรเหอะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 11-06-2013 01:05:35
ทั้งพ่อ ลูก โดนงาบบบแน่ๆๆ :oo1:  :oo1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 11-06-2013 01:06:40
ตัดกันฉับๆๆๆๆๆ ไปร่วมหุ้นกันตั้งบริษัทส่งออกกรรไกรเหอะ


55555+ โดนใจ เอาไป1+
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 11-06-2013 01:09:23
อีม้ง เดี๋ยวแกโดนปล้ำละจะติดใจ เอ้ย!! แล้วจะรู้สึก!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 11-06-2013 01:13:23
ตัดกันฉับๆๆๆๆๆ ไปร่วมหุ้นกันตั้งบริษัทส่งออกกรรไกรเหอะ

ตัดฉับแต่มาต่อไวก็ให้อภัยกันน่าพี่ชายยยยยยย.....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 11-06-2013 06:31:43
พ่อดินสนับสนุนด้วยล่ะ ขอบใจจร้าาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 11-06-2013 09:35:23
 :mew1:
 :hao6:
 :hao5:
อรั้ยๆๆ ช๊อบชอบ ตอนนี้อ่ะ ทั้งหมีแก่โดนมัด เด็กดอย ก็โดนล็อคห้อง
ฮี่ ฮี่ ฮี่
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 11-06-2013 13:53:16
แหม บ้านนี้นิเนื้อหอมกันสุดๆมีแต่คนมาชอบ เอิ้กๆๆ
รอดูไอ้เด็กดอยกับเฟิร์ทช๊อยนะ

อ้อ....ยังอยากเห็น เคี้ยง จับผู้ชายรวยได้ เอ๊ย มีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที นะคร้าบบบบบ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 11-06-2013 18:04:29
ให้ความร่วมมือกันอย่างพร้อมเพรียง ดีจริงๆ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 11-06-2013 19:44:08
ตัดกันฉับๆๆๆๆๆ ไปร่วมหุ้นกันตั้งบริษัทส่งออกกรรไกรเหอะ


10 10 10

อิพีแฟรงค์วางแผนจะแทงข้างหล้งอิม้งศรีเเน่ๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 12-06-2013 00:44:04
ดันก่อน....ยังแต่งไม่ออก อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 12-06-2013 00:52:37
อุส่าห์วิ่งมาปาด เหนื่อยเลย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 12-06-2013 10:21:48
ม้งโดนแน่
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน หนีจระเข้กลับมาหาเสือ [11/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 14-06-2013 16:24:35
เด็กดอยเสร็จหล่อแน่  :hao3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 15-06-2013 01:37:23
ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา....


“ปล่อยนะไอ้สัดเฟิร์ส”
“ไม่....เราไม่ปล่อย”
“โตแล้วนะมึงอ่ะ  เลิกทำตัวเป็นเด็ก ๆ ซะที...กูอึดอัดดดดด”
“เรารักนาย...รักนาย....รักนาย....เราขอโทษที่ทำร้ายนาย....เราเสียใจ”
“ปล่อยเราเถอะเฟิร์ส....ขอร้องล่ะ”

เสียงผิวเนื้อกระทบกระแทกกันปึ่กปั่กสงบลง  คนที่ไม่สามารถสู้แรงของอีกฝ่ายได้  เปลี่ยนมาอ้อนวอนขอร้อง 

“ถ้าเราปล่อยนายจะหนีเราไปอีกมั้ย”
“ไม่หนีหรอก....เราจะหนีไปไหน  แมร่ง....ใครแมร่งมาล็อคห้องก็ไม่รู้”
“ถ้าจะชกเรา....ชกที่อื่นบ้างก็ได้นะ....เมื่อคืนพ่อนายก็ต่อยหน้าเราซะแหกเลย”
“เราก็เหนื่อยจะทำนายเหมือนกัน”

มนต์สิทธิ์ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ  พ่อหนุ่มน้อยรีบตรงดิ่งไปยังเตียงนอน  กระโจนพรวดขึ้นไปได้ก็ฉวยเอาผ้านวมคลุมตัวเองเอาไว้  แผ่นหลังแนบชิดกำแพง  อยู่ในตำแหน่งที่รู้สึกปลอดภัยที่สุด

“นายทำแบบนั้นกับเราทำไมเฟิร์ส....”
“ก็บอกแล้วไงว่าเรารักนาย”
“เราก็รักนาย....แต่มันไม่ใช่แบบนั้น  เราบอกนายไปหลายหนแล้วนายไม่จำเลยอ่ะ”
“นายรังเกียจเหรอม้ง.....”
“ก็เออสิวะ.....แม่งโลกนี้มันเป็นอะไรกันหมดวะ  แล้วคนบ้านนี้แม่งก็เป๋ให้ทุกคน  เหลือเราไว้ทำพันธุ์ซักคนไม่ได้รึไงสวรรค์  ถึงเราจะถูกเลี้ยงมาแบบนี้  แต่เราก็แมนนะเว้ยยยย”
“นายคิดว่ามันสนุกรึไง  ทำไมไม่คิดว่า...ถ้านายมาเป็นเราบ้างล่ะ  รักเพื่อนสนิทมาตั้งสิบกว่าปี  แล้วอยู่ ๆ ก็มีใครที่ไหนไม่รู้มาชุบมือเปิบแย่งนายไป  เป็นนาย...นายจะทนได้เหรอ  จะยอมอยู่เฉย ๆ  แล้วปล่อยให้คนที่นายรักหลุดมือไปง่าย ๆ งั้นเหรอ”
“เราจะทำทุกอย่าง...ทำอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่วิธีสกปรก  แล้วก็ทำร้ายคนอื่นแบบที่นายทำ  ไอ้พี่เคี้ยง....รีบมาเปิดประตูเลยนะ  ไม่งั้นเค้าจะถีบให้พังทั้งคนทั้งประตูเลย  จะไม่อยู่บ้านหลังนี้แล้วด้วย”


มนต์สิทธิ์เริ่มโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง  เขาหงุดหงิดกับไอ้น่าหล่อที่ทำตัวไม่มีเหตุผล  หงุดหงิดตัวเองที่ไม่หนักแน่นพอที่จะจัดการกับเรื่องทุกอย่างได้  มิหนำซ้ำ….คนในบ้านยังเป็นใจอีก!!!


“งั้นเราไปเอง...ถ้านายรังเกียจเราขนาดนั้น”
“เออก็ดี...ไปเลย...แล้วถ้าอยากจะคิดแบบนั้นก็ตามใจนาย  ถ้านายคิดว่ามิตรภาพสิบกว่าปีของเราสองคนมันไม่มีความหมาย  นายก็เชิญบ้าต่อไปเถอะ....พร้อมจะกลับมาเป็นคนปกติก็บอกละกัน”
“เราเก็ทแล้ว  ว่ายังไงก็เปลี่ยนใจนายไม่ได้  เพราะงั้นเราจะไม่มาให้นายเห็นหน้าอีก”
“เออ!!!!”
“เราพูดจริง ๆนะม้ง”

ไอ้หล่อเดินคอตก  ดูแล้วน่าสงสาร  แต่ว่ามนต์สิทธิ์สงสารประตูหลังตัวเองมากกว่า  ไอ้หล่อทำจ๋อยไปก็เท่านั้น  เพราะอีเจ้ตัวดียังไม่ยอมมาเปิดประตูให้พวกเขาเลย  คงจะคล้องสายยูเอาไว้แล้วหายหัว....

.
....
.........
.................
..........
....
.
“เอาทรงอะไรดีคะน้องเคี้ยง”

คนงามเงยหน้าขึ้นจากแคทตาล็อค  เปลี่ยนมาก็หลายทรงแล้ว  ทั้งซอยไล่ระดับ  ซอยวอลลุ่ม  บ๊อบเท  ตัดตรง  ตัดสั้นแล้วไว้ยาว  ไหนจะต่อผมอีก....

“ดัดฟูดีมั้ยคะพี่  หรือจะบ๊อบกะลาครอบดี  แต่แบบ....เสียดายอ่ะค่ะ  กว่าจะเลี้ยงได้ถึงขนาดนี้  เอาไงดีอ่ะคะ  หรือจะแค่สระไดร์  หรือจะยังไง  เออ....นึกออกล๊ะ....ทำสีดีกว่าค่ะ....ขอที่แบบทำแล้วหน้าสว่างดูมีออร่า  เปล่งประกายเจิดจรัสรัศมีมณีโชติช่วงชัชวาลย์  เฉิดฉายไฉไลดูมีเสน่ห์ชวนค้นหาพอกรุบกริบ  ไม่ให้ดูเป็นผู้หญิงใสซื่อจนเกินไปนัก  เหมือนนางเอกละครเมื่อคืนนี้อ่ะค่ะ”

ช่างตัดผมซึ่งเป็นเกย์ออกสาว  ยืนกำกรรไกรค้างเอาไว้อยู่ครู่ใหญ่  ตัวตรงประหนึ่งกำลังไว้อาลัยให้แม่ลูกค้าคนงามขาประจำ

“หนูลองไปตายแล้วเกิดใหม่มันจะง่ายกว่ามั้ยคะลูกเอ๊ย”
“ว๊าย”
.
.
.
.
.
“นายจะไปจริง ๆเหรอ”
“อื่อ....จับผ้าเอาไว้แน่น ๆแล้วกัน  ชีวิตเราอยุ่ในกำมือนายแล้ว”

มนต์สิทธิ์ประสาทจะแดก  เมื่อไอ้หน้าหล่อคิดสั้น ๆ หวังจะปืนออกทางหน้าต่าง  โดยใช้ผ้าปูเตียงผูกเป็นปมต่อกันแทนบันได

“แค่กลับมาเป็นเหมือนเดิมมันไม่ได้เลยรึไง  นายอยากจะกอดจะหอมเรา  จะฟัดเราเหมือนเมื่อก่อนก็ได้  แค่ไม่คิดทำบ้า ๆ แบบนั้น  แล้วก็เลิกคิดกับเราแบบนั้น....เหมือนเมื่อก่อนไง”
“หึ....แน่ใจเหรอว่าเราจะทำแบบนั้นได้  แค่เราโดนตัว  นายก็ผวาแล้ว  แล้วอีกอย่าง....เราเพิ่งบอกนายไป...ว่าเรารักนายมาเป็นสิบปี  เพราะงั้น  แต่ก่อนที่นายหมายถึง  ความรู้สึกเราก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไร”
“นายมันเห็นแก่ตัวที่สุด  คิดแต่จะหนี  เอาแต่เรื่องของตัวเองให้รอด  เคยคิดถึงความรู้สึกของคนข้างหลังมั้ยวะ  ไอ้คุณหนู!!!”
“แล้วนายล่ะเคยคิดถึงใจเราบ้างมั้ย  เราสองคนคบกันมาตั้งหลายปี  นายเคยเห็นเรายอมอ่อนให้ใครง่าย ๆ แบบนี้เหรอ  ถ้าคิดจะทำเรื่องแบบนั้นกับนายจริง ๆ คิดว่าเราจะทำไม่ได้เหรอม้ง”
“เออ....มึงมันใหญ่คับฟ้า  พอเหอะ  รอเจ้กลับมา  ไม่ต้องปงต้องปีนอะไรทั้งนั้น  เดี๋ยวก็โดนรั้วเสียบตายห่า....”

มนต์สิทธิ์กลับมานั่งที่เตียงของตัวเองอีกครั้ง  โดยที่ภูบดินทร์เองก็เดินตามมานั่งข้าง ๆ แต่พออีกฝ่ายกระเถิบเข้ามาใกล้  ไอ้ดอยก็กระเถิบตัวหนีโดยอัตโนมัติ

“เห็นมั้ยล่ะ....แล้วทีนี้เราจะเป็นเหมือนเดิมได้ยังไง....ฟังนะม้ง....ถ้าเราไม่เคยคิดกับนายแค่เพื่อน  เราก็จะไม่มีวันมองเห็นนายเป็นเพื่อน  เราผิดเองที่ทำให้นายรู้สึกไม่ได้  เดี๋ยวพอออกไปได้แล้ว  เราจะไม่มาให้นายเห็นหน้าอีกจริง ๆ”
“นายจะไปไหน”
“ไปไหนก็ได้....บ้านเรามีเงิน....คงไปเรียนต่อเมืองนอกล่ะมั้ง”
“อื่อ”
“ถามจริง....ถ้าเราไม่อยู่แล้ว...นายจะคิดถึงเรามั้ย”
“คิดถึงสิ”
“ได้ยินแบบนี้ก็สบายใจขึ้นมาหน่อย....หน่อยเดียวอ่ะนะ”
“ไม่ไปไม่ได้เหรอ....ลืม ๆ เรื่องนั้นไปซะ  ขอเวลาเราทำใจซักเดือนนะ”
“เราให้เวลานายตลอดชีวิต”
“ถ้านายไปเราจะอึ๊บกับผู้หญิงแม่งให้ทั่วเลย  จะเที่ยว ๆ ๆ ไม่รงไม่เรียนแม่งแล้ว”
“ตามใจนายสิ”
“เกลียดนายที่สุด  เราไม่น่ารู้จักกันเลย  ตอนที่นายเมินใส่เรา  เราน่าจะลืมนายไปซะ”
“ขอจูบลาเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย”

เอาแล้วไง  ไอ้หล่อเริ่มจะหื่นใส่เขาอีกแล้ว  แต่ว่าคราวนี้เขาไม่เบี่ยงตัวหลบ  เมื่ออีกฝ่ายค่อย ๆ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้

“เราไม่อยากเสียนายไป  ชีวิตเรามีคนที่รักมากที่สุดแค่ไม่กี่คนหรอกนะ  แล้วหนึ่งในนั้นก็เป็นนาย  นายเป็นเพื่อนที่เราไว้ใจที่สุด  นายเป็นเกย์เราไม่รังเกียจนายเลย  อันนี้จากใจเลยนะเฟิร์ส”
“ขอจูบนะ”
“เอาสิ”

แล้วพวกเขาก็จูบกัน  ความรุ้สึกทั้งหลายที่กักเก็บมานาน  ถูกถ่ายทอดลงไปจนสิ้น  ไม่มีเรื่องเพศเข้ามาเกี่ยวข้อง  เด็กดอยรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก  กลิ่นตัวไอ้หล่อช่างหอมหวานเหลือเกิน 


ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้อีกต่อไปแล้ว  เขาจะอยู่ได้ไหมนะ  ถ้าอีกไม่กี่ชั่วโมงนับจากนี้ไป  เขาจะสูญเสียเพื่อนคนสำคัญไปอย่างไม่มีวันกลับ  ยิ่งกว่าตายจากกันเสียอีก  เขารู้ดีว่าภูบดินทร์เป็นคนพูดจริงทำจริง

ตอนยังละอ่อน  เด็กดอยจำความรู้สึกเจ็บจี๊ดได้ดี  ตอนที่ถูกอีกฝ่ายเมินใส่  จะต้องรู้สึกแบบนั้นอีกแล้วอย่างนั้นหรือ 


จูบอันนานเนิ่น  นานพอที่สมองจะฉายภาพความทรงจำในอดีต  เรื่องดี ๆ เรื่องบ้า ๆ ที่พวกเขาร่วมทำกันมา


“ไม่ไปนะเฟิร์ส....อย่าไปเลย....ไม่สงสารเพื่อนเหรอ  เพื่อนจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไง  เพื่อนฝูงก็ไม่ได้มีเยอะเหมือนคนอื่นเขา  ตอนสอบล่ะ....ใครจะติวให้”
“ก็เราไม่อยากให้นายลำบากใจ”
“ไม่เลยซักนิด  อยากจะรักเราแบบนั้นต่อไปก็ได้  อยากจะทำอะไรกับเราก็ได้  ขอแค่เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม  เราจะไม่โกรธ  ไม่รังเกียจนาย  ถึงจะรักตอบนายในแบบที่นายอยากจะให้เป็นไม่ได้  แต่เชื่อเถอะ...ว่าเรารักนายจริง ๆ”
“แน่ใจ”
“เออดิ...ไม่งั้นจะยอมให้จูบเหรอ”
“กอดก็ได้?  หอมก็ได้?”
“กี่หมื่นฟอดก็บ่ยั่น”
“ตกลงแล้วนะ”
“ครับผม”
“งั้นก็ตามนั้น”
“เย้....งั้นถ้าพี่เคี้ยงมันกลับมา  หล่อช่วยเราสกรัมมันกันนะ...”
“จัดไป”

ไอ้ดอย....ไอ้เด็กใสซื่อ  แค่มารยาสาไถตื้น ๆ ถ้าหากว่าม้งศรีนั้นชอบดูละครหลังข่าวเหมือนกับเขาแล้วล่ะก็....


ใครว่าจะหนีไปกันล่ะ  จะติดหนึบนายไปตลอดชีวิต  ภูบดินทร์ลอบกระตุกยิ้ม  ขณะกำลังกอดรัดกับเจ้าหมีเด็ก


ต่อไปนี้นายต่างหากล่ะ  ที่จะเป็นฝ่ายไล่ตามน่ะ...หม่งม้ง!!!!
.
.
.
.
.
.
To be con

ใกล้แล้ว  ใกล้อวสารเต็มแก่
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 15-06-2013 09:11:36
เชียร์เด็กสินเชื่อล้านเปอร์เซ็น
พิชิตเด็กดอยให้ได้นะ สู้สู้ มารยาสาไถเต็มสูบเร้ยนะนะนะ
 :katai2-1:
ครอบครัวลุงหมีกะเจ๊ จะได้สบาย
สงสารเจ๊เคี้ยงอ่ะ
เมื่่อไหร่จะสมหวังกะเค้ามั่งอ่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 15-06-2013 09:17:44
ต๊ายย  น้องสินเชื่อมีมารยากะเค้าเหมือนกัน ขอจุดธูปบนบานศาลกล่าวให้น้องสินเชื่อทำได้สำเร็จตามที่หวังนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: aiwjun ที่ 15-06-2013 09:33:11
อูย!!!!  ไอ้น้องหล่อนี้มารยาเยอะน่ะยะ    :katai3: ไอ้น้องม้งก็น่าจะได้สามีตามใจเจ้ล่ะน่ะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 15-06-2013 11:39:26
อืม...... นายสินเชื่อนิ..ละครหลังข่าวชัดๆ 5555+++
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Silhouette ที่ 15-06-2013 21:24:53
 :hao7: คิดต่างทางอื่น คิดหื่นทางนี้มากเจ้าเฟิร์สช๊อยส์
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 15-06-2013 22:32:15
เด็กสินเชื่อมันฉลาดหาคู่สมกับเป็นพวกปล่อยเงินกู้หาเงินจริงๆ


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 15-06-2013 22:59:43
แผนสูงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 16-06-2013 09:07:21
แน๊ คุณชายภูบดินทร์ ยังขุดมารยามาใช้อีกล่ะ แล้วหม่งม้งจะรอดได้ยังไง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: TENSHINEKO ที่ 16-06-2013 16:21:42
หม่ง ม้ง ติดกับซะแล้ว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 16-06-2013 18:23:55
ชอบเรื่องนี้มากครับ อ่า่นเรื่องอื่นเครียด มาอ่านเรื่องนี้สร้างรอยยิ้มได้ทุกตอน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] ตอน จะเอายังไงก็ว่ามา [15/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 16-06-2013 19:28:46
เย้ๆๆ.  หล่อเก่งมากก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 19-06-2013 00:34:30
Happy Ending



ไอ้ดอย....คือแบบจำลองของหมีแก่ในวัยกำดัด


หุ่นอวบล่ำ...เนื้อแน่นเปรี๊ยะ...แถมยังขี้ร้อน.....


ชอบสวมเสื้อกล้ามเนื้อบางเบา....โชว์สัดส่วน....มวลกล้ามเนื้อที่ตัวเองภูมิใจ


ส่งสัญญาณเรียกหาคู่....บอกให้รู้ว่าหมีตัวนี้....พร้อมแล้วนะที่จะผสมพันธุ์




แต่แทนที่จะได้แม่พันธุ์ขาวอวบเอ็กส์ตรงตามสเปค.......ทั้งหมีแก่และหมีเด็ก.....ต่างก็ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน....







นั่นก็คือ....พวกเขากลับไปต้องตาเหล่าบรรดาเพศผู้สุด BAD เสียนี่!!!!
.
.
.
.
.
.
“แง่ม ๆ ๆ ๆ”


พระเจ้าช่วย.....คนแก่หยอกกัน  ป๋าดินผู้ซึ่งกำลังนั่งดูโทรทัศน์(ที่กำลังถ่ายทอดสดรายการมวย)อยู่ ๆ ก็หมั่นเขี้ยวคนข้างกาย.....


ว่าแล้วก็งับเข้าให้อย่างมันเขี้ยว  ตรงไหล่เนียนแน่นของเฮียหมี....
“สันขวาน!!!มันเจ็บมั้ยไอ้เหี้ยดิน....โว๊ะ!!!”
“ก็ผัวหมั่นเขี้ยว”
“เงี่ยนแต่หัววันเลยนะมึงอ่ะ”
“ขึ้นไปจัดกันซักยกมั้ย...”


~เคล้งงงงงง~


เสียงหม้อไหกาละมังถูกเตะจากในครัว  กระเด็นมาถึงห้องรับแขก  แล้วอีกอึดใจหนึ่ง  นางยักษ์ขมูขีก็เดินหน้าตึงออกมา  แววตาเจ้าหล่อนประเดี๋ยวโกรธ  ประเดี๋ยวกลอกไปมาคล้ายคนวิกลจริต


“ไปอี๋อ๋อกันที่อื่น....รำคาญ!!!!”
“โถ่น้องเคี้ยงของป๊า....ไม่เหวี่ยงนะลูกนะ....”
“เค้าไล่แล้ว....เราก็ไปกันเถอะหมี....ไปสวีวี่วีกันแบบไพรเวทดีฝ่านะหมีนะ”
“แอร๊ยยยยย  หยุดแทะโลมพ่อชั้นเดี๋ยวนี้นะยะ  อย่ามาทำให้เห็น  เห็นแล้วมันขึ้น...มันขึ้น!!!!”


ป๋าดินพยายามจะอุ้มเฮียหมี....แต่จนแล้วจนรอดก็อุ้มไม่ขึ้น  แอบเสียเซลส์นิด ๆ ก็เปลี่ยนใจชวนกันออกไปเที่ยวนอกบ้านแทน


“ไปเดินดูต้นไม้กันนะพี่”
“เออ....แว๊นซ์ไปนะสาดดดด”


พ่อกับผัวพ่อซ้อนมอเตอร์ไซเคิ่ลออกไปแล้ว  เมียขับ....ผัวซ้อน  โอบเอวกันกระหนุงกระหนิง  ส่วนตัวเธอกลับเดียวดายตัวคนเดียว  อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน  ใช่สิ  ก็เธอมันไร้คู่....ชายหนุ่มสองคนที่เคยผ่านพัดเข้ามาในชีวิต  คงเป็นแค่สายลมที่ผ่านมา  แล้วก็จางหายไป



คุณประวิทย์....หัวหน้าเก่า....แต่งงาน
อีปาล์ม.....กำลังจะแต่งงาน
คุณเคนโด้....เจ้านายใหม่.....ตอนนี้มีลูกสาวคนที่สอง....



“โธ่เอ๊ย!!!! สวรรค์!!!!....นี่ฉันจะเล่นตัวไปเพื่ออัลไล๊....เพื่ออัลไล๊!!!!!”



ใครบอกล่ะ....เหยื่อคนล่าสุดน่ะ...เธอพยายามยั่วแล้ว  แต่ไม่สำเร็จไม่ใช่เหรอแม่หนวดดก!!!!



“ไม่รงไม่รอแม่งแล้ว....ปีนี้แหละ....กูจะต้องมีจิ๋มเป็นของตัวเอง....สู้โว้ยยยยยยย!!!!”
.
.
.
.
.
ฟัด....ฟัด....ฟัด


คุณชายภูบดินทร์กำลังฟัดเจ้าลูกหมีเนื้อแน่น  ไอ้ดอยในเสื้อกล้ามวาบหวิวคอกว้าง  เผยให้เห็นเนื้อหนังมังสาขาวจั๊วะ  และรอยสักลายหน่อมแหน่มน่ารัก  ที่ดู ๆ ไปก็เข้ากับมันดีเหมือนกัน


ก็หมั่นเขี้ยวเพื่อนน่ะ  แล้วตอนนี้มันก็ยอมเขาทุกอย่าง  อยากหอมอยากฟัดมันไม่มีสะดีดสะดิ้ง  อาจจะรำคาญบ้าง  แต่มันก็ยอมเขาแต่โดยดี....



มันกลัวถูกเขาทิ้งน่ะสิ!!!



แต่ว่าแค่หอมกับกอดน่ะ...มันไม่หนำใจคนอย่างนายเฟิร์สช๊อยส์หรอกนะ!!!!


“จูบกัน”
“ไม่เอาอ่ะ”
“สัญญาแล้วไงว่าเล่นได้น่ะ  แค่จูบ...ทำเป็นไม่เคย”
“เออ ๆ ๆ อยากทำห่าอะไรก็เอาเฮ๊อะ...ว่าแต่....เปิดแอร์ได้มั้ยเนี่ย  พัดลมก็ไม่มี  ร้อนตายห่า  รู้มั้ย?...ห้องพี่แฟรงค์อ่ะมีทั้งแอร์ทั้งพัดลม.....”
“แล้วไง?”
“ก็ไม่แล้วไง....ห้องเค้าหรูกว่านายเย๊อะ....แถมไม่งกค่าไฟอย่างนายด้วย”
“เออ....ก็เราอยากประหยัดบ้างนี่หว่า”
“นายไม่รู้อะไร....เวลาอาบน้ำใหม่ ๆ น่ะ  ตากพัดลมมันสุดยอดกว่าแอร์อีก”
“แหง....ก็บ้านนายไม่มีแอร์นี่”
“มีแล้วเว้ย....บ้านเรามีแอร์ติดทั้งสามห้อง”
“มีแต่ก็ใช่ว่าจะได้เปิดล่ะสิท่า....มีแอร์แต่ไม่มีปัญญาจ่ายค่าไฟ...หึ!!!”
"มีเด่....แม่เราส่งเงินมาให้ทุกเดือน....แม่เราอ่ะรวยเว่อรรรรรรร์"

ไม่เอาแล้วขี้เกียจจะเถียง!!! แล้วอยู่ ๆ ไอ้ดอยก็พูดถึงไอ้รุ่นพี่กวนส้นตีนนั่น  มันช่างน่าหงุดหงิดเสียกระไรนี่!!!  รู้แล้วล่ะว่าเคยไปนอนค้างอ้างแรมกันมา  แต่สัญชาติญาณมันฟ้องเขาตงิด ๆ ว่าไอ้รุ่นพี่คนนี้  มันไว้ใจไม่ได้  ไม่เคยไว้ใจได้  เขาถึงคอยจับตาดูอยู่ห่าง ๆ คอยแซะคอยเสี้ยม  ให้ไอ้ดอยของเขารู้สึกไม่ไว้ใจ.....


ที่ไหนได้ล่ะ  กลับเป็นเขาต่างหาก  ที่มันไม่ไว้ใจ....


“งั้นไม่จูบก็ได้  ขอฟัดแทนละกัน  หมั่นเขี้ยว”
“อ๊ากกกก....อย่าดิ....จักกะดึ๋ย....อย่าบีบนมไอ้สัดเฟิร์ส.....อึก....อึก.....อื่อออออออ”


สุดหล่อขึ้นคร่อมหมีเด็ก  ใช้กำลังบังคับจนอีกฝ่ายตกอยู่ภายใต้เงื้อมมือของเขาจนได้  มือซุกซนแหวกเสื้อกล้ามลงต่ำ  ภูบดินทร์ก้มลงฟัดอกขาว ๆ นั่นให้สมใจอยาก....


หัวนมชมพูของไอ้ดอยก็น่างับเล่นชะมัด....ว่าแล้วก็ค่อย ๆกระเถิบ....กระเถิบ  เบนตำแหน่ง


“ม๊วบบบบบบ”
“ซี๊ดดดดดดด.....ไอ้เหี้ยยยยยย”


ทั้งดูดทั้งเลียอย่างยั้งใจไม่อยู่  หัวนมของไอ้หมีน้อยชูเต่งรับสัมผัสจากปลายลิ้น  ความเปียกชื้นจากน้ำลายและอากาศ  ส่งผลให้เกิดปฏิกิริยาบางอย่าง.....


อาห์.....ขัดขืนไม่ได้  รู้สึกเพลินอะไรอย่างนี้  ปวดไอ้หนูหนึบหนับ  ไอ้ดอยได้แต่หอบหายใจอย่างเหนื่อยจัด  ไอ้หล่อใช้ฟันขบเบา ๆ ดึงเล่นไปมา  ก่อนจะดูดส่งท้ายอีกจ๊วบใหญ่ ๆ


“เสียวเหรอครับหม่งม้ง”
“เออดิ....เจี๊ยวแข็งแล้วนะสาดดดด”
“ที่นายกลัวคืออะไร?  การเข้าข้างหลังใช่มั้ย?  นายกลัวเจ็บหรือว่าเสียเชิงชายงั้นสิ?”
“ก็ทั้งสองอย่างแหละ”
“แล้วถ้าเราสองคนแค่สัมผัสกันภายนอกล่ะ  แค่เล่นกันพอให้ได้รู้สึกสยิวกิ้ว  แค่ถูไถน่ะนึกออกมั้ย  เหมือนเล่นฟัดกันเหมือนตอนเด็ก ๆ แต่สนุกกว่า  นายว่ามันก็....น่าจะโอเคนะว่ามั้ย?”
“นั่นเป็นประโยคคำถามเหรอว๊า”


ไอ้หล่อไม่ตอบคำถาม  เขาเพียงแค่ส่งสายตาที่สื่อถึงความหมายลึกซึ้ง....







หมดเวลาเล่นสนุกแล้วสิ
(ถึงเวลาเล่นอย่างจริงจังเสียที)
.
.
.
.
.
.
“เฮ๊อออออออ.....ค่าเทอมอีม้งก็ยังไม่ได้จ่าย....ไหนจะค่าใช้จ่ายในบ้านอีก  ตั้งแต่มีบ้านใหม่  เงินเก็บชั้นก็ร่อยหรอ....หมดไปกับของแต่งบ้าน....ถ้าขืนแปลงเพศล่ะก็  มีหวังต้องเริ่มเก็บใหม่แหง....”


ยิ่งคิดคนงามก็ยิ่งเครียด  งานที่ทำอยู่ตอนนี้  ถึงแม้เงินเดือนจะค่อนข้างดี  แต่ก็ไม่แน่นอน  ยิ่งเป็นเพศที่สามแล้วไซร้  หางานการที่มั่นคงทำโดยไม่ต้องมานั่งแอ๊บ  มันช่างแสนยากเย็นนัก  ที่ทำได้คือเกาะเก้าอี้เอาไว้ให้มั่นที่สุด  แล้วก็เก็บเงินไว้เลี้ยงตัวเองตอนแก่  ให้ตายเถอะ!!!....เธอคิดไปถึงขนาดนั้นเลยนะนั่น  ไหนจะตาแก่ที่แก่ลงทุกวี่วัน  ไหนจะค่าใช้จ่ายของน้องชาย(เงินที่แม่ของม้งศรีส่งมาให้  หล่อนกับพ่อตัดสินใจฝากเอาไว้ในธนาคารให้มัน)  ก็หวังว่ามันคงจะรีบจบ  หางานทำ  ไม่ก็หาผัวหรือเมียรวย ๆ สักคน


ถึงวันนั้นหล่อนคงโล่งไปอีกเปาะหนึ่ง  ป๊าของหล่อนก็คงมีคนดูแลกันไปจนแก่  ถ้าอีพี่ดินไม่ชิ่งหนีหมีเฒ่าขี้วีนไปเสียก่อน  หล่อนก็จะหมดภาระไปอีกเปาะหนึ่ง


ทีนี้คงทำตามความต้องการของตัวเองได้เสียที....แต่เอ๊ะ....


กว่าจะถึงตอนนั้น  หล่อนจะอายุเท่าไหร่ล่ะนั่น  บ้าไปแล้ว....ยอมอดยอมทน  ยอมตระหนี่ขี้เหนียวไปเพื่ออะไรล่ะนั่น  เพื่อเก็บไว้แปลงเพศตอนใกล้สี่สิบน่ะรึ?   ปิศาจในตัวหล่อน  บอกให้หล่อนหาความสุขใส่ตัวเสียแต่ตอนนี้  เงินที่เก็บ ๆมาหลายปี  เอาออกไปใช้สุรุ่ยสุร่าย  ให้รางวัลกับตัวเองบ้างก็คงไม่....ไม่เป็นไรหรอกมั้ง  อย่างน้อยก็กระเป๋าแบรนด์เนมที่เล็งไว้ตอนผ่านช้อป  เบื่อการไปเล็งของจริง  แล้วต้องมานั่งสั่งซื้อของก๊อปเกรดเอผ่านเน็ตเต็มทีแล้ว


“จดหมาย....เออเฮอะ....จดหมายบ้าบออะไรมาเต็มตู้ไปหมด”  หล่อนสะดุดตากับจดหมายที่อัดแน่นเต็มตู้  ขณะจะออกไปซื้อข้าวเที่ยงประทังชีวิต  ตามประสาคนโสด


“โบรชัวร์โลตัส....ค่าเคเบิ้ล....บ้าจริง.....ค่าโทรศัพท์  เพิ่งมาเหรอเนี่ย!!!.....เอ๊ะ”


สะดุดตากับซองจดหมายสีแปร๋น  ลายหัวใจดูตอแหล  ซึ่งจ่าหน้าซองถึงหล่อน  หล่อนเปลี่ยนใจหอบจดหมายทั้งหมดเข้าไปในบ้าน 


หล่อนฉีกทึ้งซองสีชมพูแปร๋นอย่างกระหายใคร่รู้  หรือว่าจะเป็นของพี่วินหุ่นล่ำหน้าโฉด  คนที่ชอบแซวหล่อน  แถวยังชอบเบรคมอเตอร์ไซด์จนนมหล่อนอัดเข้าเต็มหลังของไอ้หมอนั่น 


แต่ก็ไม่ใช่....ข้างในนั้นเป็นเช็คเงินสดห้าล้านบาท  กับจดหมายฉบับหนึ่ง  เนื้อความมีดังนี้






‘นังลูกโง่.....ถ้าแกยอมร่วมมือกับชั้นในตอนนั้น  ป่านนี้แกคงกลายเป็นคุณหนูเคี้ยง  ทายาทมหาเศรษฐีหมื่นล้านไปแล้ว  อันที่จริงตอนแรกชั้นกะจะให้แกแค่สองแสน  โทษฐานที่แกเกือบทำแผนชั้นพัง  ดีที่ชั้นสามารถหาเด็กเอ๋อคนหนึ่งไปรับหน้าแทนแกได้  แต่พอมาคิด ๆ ดูแล้ว  ที่ผ่านมาชั้นเป็นแม่ที่ไม่เอาไหนเสียเลย(อย่างน้อยชั้นน่าจะสอนให้แกแต่งหน้าเป็นนะ)  เอาเช็คไปขึ้นเงิน  แล้วก็รีบไปตัดจู๋ของแกออกซะ  ส่วนเงินที่เหลือก็เติมนู่นเติมนี่ให้สวยเช้ง  แกจะได้มีรูปกายที่สวยงาม  เอาไว้จับผู้ชายหน้าโง่ซักคนยังไงล่ะ.....




รักนะยะ

จาก

ผู้หญิงที่เบ่งแกออกมา / คนที่แกดูดนมจนเหี่ยว


ป.ล. เรื่องนี้แกจงเป็นความลับสุดยอด  อย่าได้ริไปบอกอีนังยุทธเด็ดขาด  ประเดี๋ยวมันจะฉกเงินแกไปปรนเปรอเมียหนุ่มของมันหมด’

.
.
.
.
.
.
.
.
.

End

จบแบบนี้เลยดีมั้ย....หรือว่ายังไง? 5555+

ตั้งใจไว้ตั้งแต่ตอนแต่งตอนแรกแล้ว  ว่าอย่างเคี้ยงน่า....อย่ามีเลย  ผัวเผอน่ะ 5555+ 

 :katai3: :katai3: :katai3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 19-06-2013 00:57:47
กรี๊ดดด 555 ป้าเคี้ยงจะมีเงินแปลงเพศละ 55 ขำแม่คุณป้ามากก ของเรื่องของป้าเคี้ยงต่ออีกหน่อยได้มั้ยคะ ยังอยากให้นางมีสามี ไม่แยากให้นางแห้งตายเหมือนเลยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 19-06-2013 01:17:37
โอย แล้วเคี๊ยงมันจะเล่นตัวไปเพื่ออัลไล~
ถ้ายอมๆๆ ไปตั้งแต่ตอนสาวๆ ป่านนี้ก็มีผัวสองไปแล้วเคี้ยงเอ๊ย 555+
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 19-06-2013 02:36:10
ตัดฉับ อีม้งยังไม่เสร็จเฟิร์สเลยยยยยย :m31:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-06-2013 09:34:30
อุตส่าห์ได้ค่าโมฯ มาอ่ะ จะปล่อยพี่เคี้ยงไว้ให้ผู้ชายเสียดายเล่นหรือ???

ขอแบบสมใจหน่อยได้ปะ นะๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 19-06-2013 09:42:09
5555 เคี้ยงมีเงินไม่กลัว กลัวเช็คหมดอายุ(?) -.,-
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 19-06-2013 10:29:08
 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:  ฉากที่ผมลุ้นล่ะ ฉากที่ผมลุ้นล่ะ ๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 19-06-2013 10:52:11
ไม่ยอมมม มาต่ออีกกก  :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 19-06-2013 11:47:05
อยากอ่านต่ออีก อยากให้เคี้ยงมีชายหนุ่มที่รักจริง

แอบนอย์ดนึกว่า 2 คนนั้นจะรอเคี้ยง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 19-06-2013 12:05:55
นังแม่เจ๋งอ่ะ  :hao3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 19-06-2013 16:55:37
ฮ่าๆๆๆๆๆจบแบบหักมุมสุดๆ

แต่ก้ยังอยากเห็นเคี้ยงใช้เงินที่แม่ให้มาเอาไปแปลงให้สวยนะ
เอิ้กๆๆๆ เลเซอร์หนวดก็ยังดี ฮ่าๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 19-06-2013 19:44:53
อ๊าย จบแบบนี้ใจร้ายง่ะ  แล้วเด็กดอยกับน้องสินเชื่อของเค้าล่า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 19-06-2013 20:21:23
เหมือนกินข้าวอิ่มแล้ว แต่ยังไม่ได้กินน้ำตาม ..มันยังกระหาย ไม่โล่งคอเลย อยากซดดดดดด


 :กอด1: ขออีกนิดนะคนดี
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 19-06-2013 22:46:18
กรี๊ดดดด คุณแม่ทำไมน่ารักอย่างนี้
พี่เคี้ยงของฉัน นึกว่าจะสวยและได้สามีในที่สุด กลายเป็นสมาชิกในบ้านทยอยได้กันแทนคุณเธอซะงั้น น่าสงสารi 55555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 21-06-2013 18:56:48
ทำอย่างนี้กับหนูเคี้ยงผู้เลอโฉมได้ยังไง  :m20:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: monkaew ที่ 21-06-2013 21:21:14
 :katai2-1:ชอบมากเลยคับอยากให้มีตอนพิเศษม้งหึงอิออนบ้าง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 21-06-2013 21:51:13
ป้าเคี้ยงคงสวย น่าดู
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับโตเต็มวัย] Happy Ending... [18/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 22-06-2013 11:09:31
แม่ยังคิดถึงลูก แม้ไม่มีความรักสักนิด เคี้ยงโชคดีมาก แม้ชีวิตที่ผ่านมาจะขรุขระบ้าง ขอบใจจร้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 28-06-2013 22:20:37
ตอน  หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก)




ผ่านพ้นฤดูกาลสอบปลายภาคอันแสนหนักหน่วง....สองหนุ่มสุดซี้ก็ตายสนิทคาชุดนักศึกษา




ภูบดินทร์นอนกอดไอ้ดอย  กลิ่นเหงื่อสาป ๆ กระตุ้นอารมณ์หื่น  จนเจ้าสิ่งนั้นดันทะลุเป้ากางเกงออกมาเป็นรอยนูนขนาดใหญ่  เสียดสีกับบั้นท้ายแน่น ๆ ของคนในอ้อมแขน....




นาทีนี้ไม่มีใครลืมตาตื่นขึ้นมา  แล้วสุดหล่อของเราก็ไม่ได้แกล้งทำเป็นหลับแต่ประการใด  หากแต่เขากำลังฝันอยู่ต่างหาก  ในฝันนั้น...เขากำลังทำเรื่องลามกสัปดนอยู่  อย่างไม่มีความละอายเสียด้วยสิ!!!




อา.....ดอย.....แน่น.....เด้ง.....ซี๊ด.....




"เชี่ยยยยยย"



อีกหนึ่งหนุ่มก็ยังคงสลบไสล  ทว่ามนตร์สิทธิ์กำลังฝัน  ในความฝัน  เขาโดนผู้ชายหน้าหล่อที่ตัวโตกว่า  บดขยี้หัวนมของเขา....ด้วยปลายนิ้วเนียนนุ่มแบบลูกคุณหนู...




สยิวชิบหายให้ตายเด้!!!!
.
.
.
.
.
.
.
"หิวสาดดดดดด  เราจะลงล่างนะ  นายเอาไรมั้ย"


ไอ้ดอยในชุดของภูบดินทร์  เอ่ยถามกับอีกคนที่ยังคงนอนคว่ำหน้าอยู่  ภูบดินทร์กระพริบตาปริบ ๆ อย่างคนที่อยากจะตื่นใจจะขาด  แต่ก็ขี้เกียจเกินกว่าจะลุก  ครั้นจะฝืนหลับต่อ  ก็มีบางอย่างรบกวน  ทำให้นอนต่อไปไม่ได้อีก....



ก็ไอ้ดอยน่ะสิ....ไอ้ดอยเพิ่งอาบน้ำเสร็จ  หัวยังเปียกชื้นอยู่เลย  มันคงเห็นเขานอนนิ่งเป็นศพ  ก็เลยทำท่าจะเดินออกไป



"กินนายได้มั้ย"
"เชี่ยแล้ว....ไม่เอาเว้ย.....เราหิว"
"ไปข้างล่างแล้วจะกินอะไร"
"เซเว่นไง"
"มีแต่อาหารขยะ....นายรอเราแปบนึงได้มั้ย  ขออาบน้ำก่อน  จะพาไปกินข้าวข้างนอก"
"ในห้างอ่ะเหรอ ?"
"สอนไม่จำ!!!"
"เอ้า....ก็ไม่รู้ว่าจะไปไหนนี่วะ!!!.....ไม่เรียกห้างแล้วจะเรียกห่าอะไร  นายจะพาเราเข้าไปหาแดกในโรงทานรึไง๊!!!"


ไอ้ดอยหงุดหงิด  หมอนี่ชอบบงการ  ชอบมาจู้จี้จุกจิกกับคำพูดของมันเสียจริง  มันจำได้ว่าเคยโดนด่าเรื่องนี้ไปแล้ว  เมื่อนานเนิ่น  ตอนหลังมันก็เลยประชดโดยการเรียกแบบเต็ม ๆ ไปเสียเลย....คุณชายครับ...วันนี้เราจะไปเดินสำรวจห้างสรรพสินค้าห้างใดในพระนครดีเอิงเงย!!!


"หึหึ....แหย่เล่นน่ะ  ช่วยฉุดขึ้นทีดิ"
"เอ้า....ยื่นมือมา....อึ๊บ....เฮ้ยยยยย"


กลายเป็นมนตร์สิทธิ์...ที่ถูกอีกฝ่ายดึงจนลงไปนอนทับกันอยู่บนเตียง  ไม่ทันจะโวยวายก็ถูกจับฟัดไปมา  ราวกับเขาเป็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ยักษ์


"เราหิวเฟิร์ส...."
"เรียกเฟิร์สช้อยส์สิครับ"
"กูหิวไอ้หน้าเม็ดตะเบ๊ด...."
"หยาบคาย  อ้อนก่อนสิ  แล้วจะปล่อย"
"ไม่ปล่อยกูต่อย...เอาสิ"
"จะต่อยได้ไงโดนเรากอดอยู่แบบนี้"
"ผัวขา....ปล่อยเมียงิ"
"ต้องอย่างนี้สิ"


กว่าจะได้ออกไปหาอะไรลงกระเพาะ  มนตร์สิทธิ์ก็เสียพลังงานไปจนเกือบวูบ  เลยต้องรองท้องด้วยนมในตู้เย็นไปพลาง ๆ ระหว่างรอคุณชายแต่งตัว
.
.
.
.
.
.
.
"เฟิร์ส....เป็นไงบ้างเพื่อน  สอบติดที่ไหนนะ....ลืมแล้ว"


เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักน่าใคร่  อายุน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับพวกเขาเดินเข้ามาทักทายที่โต๊ะ  ขณะที่คุณชายกำลังสอนคนป่ากินอาหารหรูโดยไม่ใช้มือหยิบ  ผู้มาใหม่ผายมือไปยังโต๊ะด้านหลัง  เมื่อสุดหล่อถามกลับว่ามากับใคร.....


"พอดีปิดเทอมเลยกลับมาช่วยที่บ้านน่ะ  เชียงใหม่อากาศดี๊ดี  แต่เราว่าเราคิดถึงกลิ่นควันพิษที่นี่มากกว่าอ่ะนะ...เออนี่....ว่าแต่สบายดีใช่มั้ย  ได้เจอเพื่อนเก่า ๆ บ้างรึเปล่า"
"ก็เจอบ้าง  แต่ส่วนใหญ่ก็เฟสบุ๊คว่ะ"
"คิดถึง ๆ....เอาไว้ไปเที่ยวกันบ้างสิ  นัดมีทติ้งก็ได้  ว่างงงงง...."
"เออก็ดี....อยากเจอคนอื่นเหมือนกัน"



แล้วคนป่าก็ถูกเมิน  มนตร์สิทธิ์หยิบออเดิร์ฟเข้าปาก  มองคนสองคนกำลังคุยกัน  รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นอากาศธาตุ



"นี่เพื่อนเรา...ชื่อพล....พล....ม้งไง....จำได้มั้ย"
"อ่อ...."



ฝ่ายนั้นตอบสนองอย่างไม่แยแสนัก  ก่อนจะชวนสุดหล่อคุยเรื่องอื่น  ไอ้ดอยเลยถือโอกาสนี้ขโมยกินอาหารในจานเพื่อน







ง่ำ ๆ ๆ....แก้เขินน่ะ!!!!


จะว่าไปก็นะ...ถึงไอ้หมอนี่(แขกไม่ได้รับเชิญ)จะดูน่าร๊ากกกก  แต่หน้าตาแม่หยิ่งโครต ๆ ตอนที่ปลายตามองเขา  ไอ้ดอยรู้สึกต่ำต้อย  เหมือนเป็นคนขับรถของไอ้หล่อ  ไม่ก็ขยะชิ้นหนึ่ง  รู้สึกเหมือนทำอะไรผิดมากมายโดยที่หาสาเหตุไม่ได้!!!


ปากนิด  จมูกหน่อย  หัวกลมดิ๊ก  ตัวผอมบางเหมือนเด็กน้อยมัธยมต้น....แม่ม!!!....น่ารักเกินไปแล้ว!!!!  แล้วไอ้หล่อก็เหมือนจะเอ็นดูอีกฝ่ายมากเสียด้วยสิ  มีขยี้หัว  มีเอาไหล่กระแซะ  ไหนว่าไม่ค่อยมีเพื่อนไงไอ้ตอแหล!!!!


.
.
.
.
.
.
.
.
.
"เออ....พล....เราเปลี่ยนเบอร์แล้วนะ  นายยังใช้เบอร์เดิมอยู่มั้ย....เดี๋ยวยิงไป"
"เราก็เปลี่ยนแล้ว  โปรเก่ามันห่วยน่ะ  ยิงมาดิ 089...."
"เรียบร้อย...เมมไว้แล้วนะ"
"เหมือนกัน....แล้วเจอกันเฟิร์ส....เดี๋ยวเอาไว้จะเข้าไปสวัสดีพ่อนาย...."
"ครับผม"
"ไปนะพ่อแม่เราจะกลับแล้ว"
"บายครับ"


หงุดหงิด....ยิ่งหงุดหงิดกระเพาะก็ยิ่งทำงานเร็วขึ้น  ภูบดินทร์ตกใจมาก  เมื่ออาหารตรงหน้าอันตธานหายไปเกือบหมดเกลี้ยง  ไอ้ดอยจ้องหน้าเขาตาเขม็ง  ปากก็เคี้ยวตุ้ย ๆ


"พลไง....เคยเจอกันแล้วนี่  วันที่เราต่อยกันวันนั้นไง"
"ลืมแล้วเว้ย....พอดีไม่ได้ใส่ใจ"
"น่ารักใช่มั้ยล่ะ"
"อย่างกับพวกตุ๊ด...เฮอะ"
"กินมากเดี๋ยวก็อ้วนเป็นหมู....ตัวนายมันเกินอวบแล้วนะม้ง  กล้ามก็เริ่มหายแล้ว"
"ช่างกุ๊"
"แล้วดูสิ....กินของเราซะหมดเลย"
"ก็นายมัวแต่โม้อ่ะ"


ภูบดินทร์ไม่นึกโกรธ....ทั้งที่น่าจะโกรธ  ตรงข้ามกับอีกคนที่ดูเหมือนจะเดือดพล่านขึ้นเรื่อย ๆ


"ห่อกลับบ้านด้วยมั้ย"
"ได้เหรอ....เอา ๆ จะเอาไปฝากพ่อพ่อกับเจ้"







ชอบจัง....อาการเหมือนคนหึงของไอ้ดอยเนี่ย!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
to be con

อีก 50% มาต่อทีหลังนะจ๊ะ....
ปกติไม่ชอบอัพขยักขย่อน....แต่แบบไม่ไหวแล้ว  หิว!!!!
5555+

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 28-06-2013 22:31:31
ตาเด็กดอยหึงบ้างสิน่ะะะ  :mew3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 29-06-2013 00:22:52
อ๊ายยย หึงแล้วสินะๆ ดอยจะเหวี่ยงและคุณชายจะง้อใช่มั๊ยย รออ่านครึ่งหลังค่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 29-06-2013 08:06:46
 :ling1:
รอเด็กดอยหึง จะงอล หรือจะง้อ
หรือจะยอม
ลงทุน ให้เด็กสินเชื่อ แค่หนาย หนาย หนาย...
อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 29-06-2013 09:29:49
คือกำลังงง ว่าเด็กน้อยมันหึง หรือมัน หิว ฟาดซะเกลี้ยงเลยนะ 5555

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 29-06-2013 10:23:08
ระวังความหึง จะกลายเป็นความเข้าใจผิด โกรธ และเหินห่างนะ

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 29-06-2013 11:58:33
อ่านตอนกะลังหิว ยิ่งหิวหนัก :mew2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 30-06-2013 15:10:51
ดันนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 30-06-2013 15:16:21
ต่อสิครับ ...
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 01-07-2013 01:05:22
อ่านต่อๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 01-07-2013 09:08:24
ต๊ายยยย เด็กดอยหึงแล้ววว คนอ่านฟินจัง  น้องสินเชื่อก็รีบๆ อธิบายหน่อยนะ เดี๋ยวม้งมันคิดเติดเปิดเปิงไปถึงไหนๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 01-07-2013 09:41:39
อยากอ่านต่อ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งแรก) [28/06/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 03-07-2013 12:19:38
ดอยม้งหึงคุณชายภูด้วยล่ะ ขอบใจจร้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 04-07-2013 21:52:21
(ครึ่งหลัง)






“~วู้วววว.....ขาวอวบ.....ขาวอวบ.....ฮิ้ววววววว~”


เสียงโห่แซวดังขึ้นไม่หยุด  เมื่อสองหนุ่มต่างวัยเดินเยื้องย่างอย่างแสนสง่าผ่าเผยเข้าไปในโรงยิมใกล้บ้าน.....


ลำพังไอ้คนที่หน้าโฉด  แถมร่างกายเต็มไปด้วยรอยสักนี่ไม่เท่าไหร่หรอก  เผลอๆจะไม่มีใครกล้าแซวเสียด้วยซ้ำ  แต่พ่อขาวอวบที่เดินตามต้อย ๆ เนี่ยสิ  ให้ตายเถอะครับ....หมอนี่มันเซ็กส์แอพพีลสูงปี๊ดดดด  หน้าละอ่อนของมันที่พยายามจะเก๊กขรึมตามพ่อก็ดูน่าร๊ากกกกกกก  เล่นเอาลุงป้าน้าอาในนั้นอยู่ไม่สุข!!!


“แหมะ....เค้าไม่ชอบเลยอ่ะพ่อดิน....ลุงพวกนี้แม่งจะแซวหาเตี่ยอะไรแว๊!!!!”
“เฉย ๆ ไว้หนุ่ม...มากับพ่อ....พ่อคุ้มครองเอ็งเองลูกเอ๊ย”

คุณพ่อ(เลี้ยง)ผู้แสนดี....ทำเป็นพูดไปอย่างนั้น  ทั้งที่ตัวเขาเองก็รู้สึกเหมือนที่ใครหลายคนในที่นี้รู้สึก  ว่าไอ้เด็กนี่มันน่ารัก....มันเซ็กส์ซี่....น่าขย้ำไม่แพ้พ่อหมีของมัน.....แล้วยิ่งสวมเสื้อกล้ามสีชมพูฟิตเปรี๊ยะแบบนี้มันช่าง....



แม่งเอ๊ย....เอ๊กส์ทั้งพ่อทั้งลูก....พับผ่า!!!!

ข่มใจไว้ดิน....ท่องไว้......ลูก....นี่ลูกมึงนะ....เชี่ยเอ๊ย....ขาวชิบ.....เนื้อแม่งแน่นโครต ๆ....ตีแล้วดังเปรี๊ยะ ๆ......ซี๊ดดดด....หมี....ผัวขอโทษ.....แค่ว่อกแว่ก....แค่ว่อกแว่กไปบ้างแค่นั้นเอง.....หมี....หมี.....หมีเอ๊ยยยยย.....คืนนี้จะจัดให้สาสมเลย!!!


“พ่อดิน.....เค้าตั้งใจจะเล่นกล้ามให้ฟิตปั๋งเหมือนพ่อดินอ่ะ  พ่อดินเป็นเทรนเนอร์ให้เค้านะ”
“อ่ะ...เออ....แต่ก่อนอื่นพ่อว่าเอ็งใส่เสื้อคลุมก่อนดีกว่านะลูกนะ”
“ไม่เอาง่ะ....ร้อนชิบ....แล้วอีกอย่าง....เค้าอยากโชว์บอดี้ด้วย”


มนต์สิทธิ์ได้ตั้งใจเอาไว้แน่วแน่......ต่อจากนี้ไป  เขาจะต้องเพอร์เฟคให้จงได้!!!!
.
.
.
.
.
.
“โย่ววววว.....เฟิร์สกี้.....นายเห็นอะไรเปลี่ยนแปลงในตัวเพื่อนนายบ้างแม๊ะ”

ไอ้ดอยที่ช่วงนี้หายหน้าหายตาไปพักใหญ่  วันหนึ่งก็เกิดโผล่มาหากันถึงที่.....แถมมาเคาะประตูกันตั้งแต่เช้าตรู่เสียด้วยสิ

เฮือก.....น่ารัก.....น่ารักอะไรอย่างนี้

“นายไปทำอะไรมาอ่ะม้ง”
“ก็ออกกำลัง....ตัดผมใหม่....แล้วก็เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวนิดนึงอ่านะ....น่ารักใช่มั้ยหล่อ....เพื่อนของหล่อน่ารักใช่อ๊ะเปล่า”

ไอ้เด็กดอยสุดเซอร์คนนั้นหายไปไหนแล้ว  ที่ยืนตรงหน้าภูดินทร์....มันคือก๊อปปี้สำเนาของบอยแบนด์ 2pm ชัด ๆ  ทั้งน่ารัก  ทั้งเกือบ ๆจะสมบูรณ์แบบ  ผมทรงใหม่สั้นกว่าเดิม  ไถอันเดอร์คัท  กัดย้อมสีจนอ่อนซีด  เข้ากับชุดสีดำเป็นมันเงา  อย่างกับหลุดออกมาจากมิวสิควิดีโอ!!!!
“นายเกิดเพี้ยนอะไรขึ้นมาเนี่ย”
“ขอเข้าไปหน่อยเซะ....แบบว่ารบกวนหล่อหรือเปล่าวะนี่.....แต่ช่างแม่ม....คือเพื่อนน่ะมีเรื่องจะเล่าเยอะเลย....ก็อย่างที่หล่อเห็นแหละ  ปิดเทอมนี้เพื่อนหลบไปชุบตัวมา  ว่าแต่หล่อคิดถึงเพื่อนไหม....สามอาทิตย์เชียวนะโฟ้ยยยย”
“คิดถึงสิ...นายหายไปไหนมา....เราโทรหาก็ไม่ติด  บุกไปบ้านเค้าก็ว่านายไปต่างจังหวัด  เราก็สงสัยว่านายไปมีญาติอยู่ที่ไหน”
“ก็นายชอบว่าเราอ้วน  ใคร ๆก็ว่า  เราก็เลยไปเล่นกล้ามมา  รีดน้ำหนักลงด้วย”
“ใครว่านายอ้วน....แค่อวบต่างหาก”

จะว่าไป....เขาชอบมันแบบอวบ ๆมากกว่า  มีเนื้อแก้มให้ดึงเล่น  กล้ามนมน่าขยำ  น่าฟัดดีจะตายไป  ภูบดินทร์ไม่คิดว่าสิ่งที่เขาทำ  มันจะส่งผลลัพท์ที่เกินคาดขนาดนี้  เพื่อนของเขาก็ช่างโผล่มาได้เหมาะเจาะ  แค่หยอดลูกเจ้าชู้เข้าไปนิดหน่อย  หวังว่ามันจะหึง.....หรือว่าหวงเขาขึ้นมาบ้างก็เท่านั้นแหละ....


แต่ใครจะไปคิดเล่า....ว่ามันจะลงทุนไปโมตัวเองซะใหม่เอี่ยมขนาดนี้

“น่ารักเท่าเพื่อนนายมั้ยเฟิร์ส”  มันถามเขา  หน้างี้เปี่ยมประกายแห่งความหวัง  มันก็น่ารักดี  แต่ถ้าตอบตรง ๆ ก็นั่นแหละ......เขาชอบมันแบบแต่ก่อนมากกว่า
“ก็น่ารัก....แต่เทียบกันไม่ได้หรอก  มันคนละแบบ  แถมนายตัวโตกว่าพลมันตั้งเยอะ”
“ชิส์.....แค่ตอบมาว่าใครน่ารักกว่าก็พอแล้ว  เราอ่ะโครตหมั่นไส้เด็กนายเลยรู้แม๊ะ”
“ที่ทำถึงขนาดนี้เพราะอยากเอาชนะแค่นั้นเหรอ”
“เปล่า....เพราะนายนั่นแหละ....พอเจอเพื่อนเก่านายก็เมินเรา  เหมือนตอนเด็ก ๆ ที่นายเมินเรา  ลืมเรา  เรื่องนี้มันเป็นปมในใจนะสาดดดดด”
“ขนาดนั้นเลย”
“แถมเราหายไป....นายก็ไม่กระตือรือร้นที่จะตามเหมือนเมื่อก่อน  เบื่อเราแล้วอ่ะดิ  เพราะเราไม่ยอมเป็นของนาย  นายก็เลยเบื่อสินะ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะม้ง....ไปกันใหญ่แล้วเฮ้ย”
“แล้วนี่ได้เจอกันบ้างมั้ย  ไอ้พลอะไรนั่นน่ะ....ชื่อแม่ม...อย่างกับเพื่อนเก่าเราเลย....ชื่อโหล ๆ....โหล่ยยยยย”
“เขาชื่อเต็ม ๆว่านายพลหรอก  ไม่ได้โหลแบบสมพลเพื่อนนาย”
“ไม่ใช่ว่าแอบไปฟีทเจอริ่งกันมานะเฮ้ย”
“ทำอย่างกับภรรยาหึงสามี....ซักเราซะ”
“เปล่าหึงเว้ย  แค่หวงเพื่อน  บอกแล้วไงว่ามันเป็นปม....สาดดดดด”


มันเหมือนคนร้อนตัว  เต้นผางเป็นเจ้าเข้า  สักพักก็บ่นร้อน  ขอให้เขาเร่งแอร์ให้

“ร้อนชิบเลยว่ะ....แอร์เสียเหรอหล่อ”
“แอร์ไม่ได้เสีย  สตินายนั่นแหละที่เสีย  เมืองไทยร้อนจะแย่  ไม่ได้อยู่เกาหลี”
“หล่อแร๊ง”
“ถอดเสื้อก่อนดีกว่ามั้ย”
“ง่ะ.....คิดจะทำอะไรอีกแล้ววะ”
“ก็ไม่ได้เจอนายหลายวัน  เราอยาก ‘เล่น’ กับนายจะแย่”

เขายิ้มอย่างมีความหมาย  ส่วนมันก็นั่งนิ่ง  ปล่อยให้เขาจัดการกับเสื้อผ้าหลุดโลกของมันตามใจชอบ....
.
.
.
.
.
.
.
“ขอสักมวนสิหล่อ”


ไอ้หมีน้อย(ที่ตอนนี้เปลือยเปล่าล่อนจ้อนหมดสภาพบอยแบนด์)  สะกิดขอบุหรี่จากเขา  หลังจากที่ ‘เล่น’ กันจนหนำใจ


“ไม่ให้สูบ”
“โห่....หวง”
“ห่วงต่างหาก”
“แล้วนายสูบทำไมแว๊”
“ก็มันเท่ห์.....”

ไอ้ดอยกระเสือกกระสนลุกขึ้นมาเบียดกระแซะเขา  งับไหล่เขาจมเขี้ยว  ภูบดินทร์ได้แต่หัวเราะหึหึอย่างเอ็นดู

“นายมันร้ายเฟิร์ส.....รู้มั้ย....เราติดกับนายทุกทีเลย”
“ก็เพราะนายมันซื่อบื้อไง”
“นายเชื่อเรื่องมิตรภาพมั้ย....เพื่อนกันตลอดไป”
“เชื่อดิ”
“ถ้าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป....ได้ใช่มั้ย”
“ก็คงงั้น”
“แล้วถ้าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป....โดยที่เราไม่แต่งงานล่ะ....แบบเป็นหนุ่มโสด....ตะเวนเที่ยวกันอย่างเงี๊ยะ”
“ก็คงพอเป็นไปได้มั้ง.....”
“เวลาว๊อนท์ก็ช่วย ๆ กัน...เนอะเฟิร์สเนอะ”
“แบบนั้นมันก็ไม่ต่างจากแฟนอ่ะดิ  นายไม่อึดอัดแย่เหรอ....ก็นายไม่ได้คิดอะไรลึกซึ้งกับเรานี่หว่า”
“เราหวงนายอ่ะ.....แบบไม่อยากให้นายมีเจ้าของไง.....นายรู้มั้ย  ตอนถูกนายปล้ำวันนั้น  เราโกรธจนจะตัดขาดกับนายให้ได้เลย  แต่พอหายโกรธแล้วมาคิด ๆดู  ยังไงเราตัดนายไม่ลงว่ะ  อย่างน้อยเราก็รู้ว่านายรักเรา”
“บอกตอนไหนว่ารัก”
“บ่อยไป”
“แล้วก็เชื่อ?”
“สัด!!!”

ภูดินทร์กอดไอ้หมีน้อยอย่างหมั่นเขี้ยวเต็มแก่  เขาทิ้งบุหรี่ในมือลงที่เขี่ย  แล้วกดตัวมันลงกับที่นอนอีกครั้ง  จูบมัน  กอดรัดฟัดเหวี่ยงกับมัน  ไอ้หนูของมันแข็งขึ้นมาอีกครั้ง  ของเขาก็เช่นกัน  อย่างกับเล่นฟันดาบ  ไม่มีใครยอมใคร

“เรารักนายริง ๆ นั่นแหละม้ง”
“เราเชื่อ....”
“นายไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเพื่อเราหรอก  เราชอบแก้มยุ้ย ๆ ของนายมากกว่า  นายผอมแบบนี้มันก็ดูดี  แต่เหมือนไม่ใช่นายว่ะ”
“ก็กลัวสู้ไอ้พลไม่ได้”
“คนอื่นไม่เคยอยู่ในสายตา”
“จริงง่ะ”
“เลิกแพล่มได้แล้ว......‘เล่น’....กันต่อดีกว่า”

แล้วพวกเขาก็ผลัดกันมอบความสุขให้แก่กันอีกครั้ง
.
.
.
.
.
.
สามอาทิตย์ก่อน


“อย่างนายน่ะเหรอ....ก็เป็นได้แค่ลูกกระจ๊อกที่ตามเจ้านายต้อย ๆ มองยังไงก็ไม่คู่ควร  ไม่สมกันเลยสักนิดเดียว”

คน ๆนั้นบอกกับมนต์สิทธิ์ด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันกระด้างหู....เหมือนตัวอิจฉาในละครหลังข่าว

เจอกันโดยบังเอิญในห้องน้ำ  ตอนไปซุปเปอร์มาร์เก็ตกับพี่สาว  กำลังจะยิ้มให้ตามประสาคนเคยเห็นหน้ากันมาแล้วครั้งหนึ่ง  แต่ถูกฝ่ายนั้นตอกเสียหน้าหงาย  เขาเลยสวนกลับตามไสตล์คนเถื่อน

“มึงแพล่มเหี้ยไรตุ๊ด....เป็นไรมากป่ะเนี่ย”
“แล้วนายไม่ใช่เหรอ?....ที่มาด้วยกันก็เพื่อนสาวไม่ใช่รึไง?”
“ถ้ามึงหมายถึงกูกับเฟิร์ส...กูขอบอกไว้ตรงนี้  ไอ้เฟิร์สน่ะเพื่อนกู....ส่วนที่มาด้วยกันก็พี่สาวแท้ ๆของกู”
“เรื่องของนายเราไม่อยากรู้  แต่ถ้าเรื่องเฟิร์ส....คนอย่างนายแค่คิดจะเป็นเพื่อนก็ผิดแล้ว  อยู่คนละโลกขนาดนั้น  แต่เอาเถอะ  ถ้าคิดแค่นั้นก็แล้วไป  เพราะคนนี้อ่ะ...เราจอง....”
“เออ....เรื่องของมึงเถอะไอ้สัด  เพื่อนคิดจะเคลมเพื่อน  คงมันส์ดีพิลึก”

ฝ่ายนั้นไม่ตอบโต้  หากแต่ส่งภาพในโทรศัพท์ให้ดูเป็นบุญตา  เด็กผู้ชายสองคนในเครื่องแบบนักเรียน  กำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม.....ไอ้หน้าหล่อเป็นฝ่ายรุกต้อน  รวบแขนอีกคนหนึ่งเอาไว้  ดันร่างผอม ๆนั่นจนชิดล็อคเกอร์ 

“ก็เคยเคลมกันมาแล้วครั้งนึงอ่ะนะ...ไม่สิ....ติดใจจนต้องมีครั้งที่สอง....สามสี่ห้า.....แล้วตอนนี้เราก็มาทวงคนของเราคืน  หวังว่านายคงจะยอมหลีกทางให้นะ”

ฝันไปเถอะวะ.....มนต์สิทธิ์ผลักอีกฝ่ายจนเซ....ก่อนออกมาจากห้องน้ำ  ได้ยินเสียงหัวเราะไล่หลัง.....



กูรู้จักมันก่อนมึงอีกไอ้ตุ๊ด!!!!!!
.
.
.
.
.
.

(จบครึ่งหลัง)

To be con
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 04-07-2013 22:21:54
เด็กดอยน่ารักมากมาย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 04-07-2013 22:39:51
เด็กดอยท้าสู้.. มันส์เลย


 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 04-07-2013 22:42:32
ไอ้เด็กซึนนนน  :mew5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 04-07-2013 23:23:47
เฟิร์สเคยนอกใจเด็กดอยมาก่อนเหรอ

รออ่านตอนต่อไปนะครับ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 05-07-2013 07:47:45
พอมาต่อก็ไม่ค่อยจะมีคนอ่าน......เศร้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 05-07-2013 11:27:50
พอมาต่อก็ไม่ค่อยจะมีคนอ่าน......เศร้า

อ่านค่ะอ่าน แต่ไม่ได้เม้นเท่านั้นเองงงง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 05-07-2013 11:48:41
หนูม้งหึงน่ารักอ่ะ แล้วอีเด็กสินเชื่อนี่ตอนเด็กๆ ไปทำอะไรไว้ว้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 05-07-2013 12:07:33
โอ๊ยย อยากจับเด็กดอยมาฟัด


>>>เรายังอยากอ่านอยู่นะค้าาาา :mew1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 05-07-2013 12:37:36
อย่าเศร้าไปเลยฮะ เดี๋ยวแต่งเรื่องไม่สนุก 5555+
ยังไงๆก็รออ่านอยู่นะฮะ อาจไม่ได้มาตามบ่อย
แต่รออ่านอยู่เสมอนะฮะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 05-07-2013 12:55:20
 :ruready
มงม้ง ลูกเอ๋ย อย่าเคืองเลย
หนูเป็นหนึ่งเดียวในใจของเด็กสินเชื่อ ตลอดล่ะน่า
ป้าๆ ฟันธง
ว่าแต่เมื่อไหร่ จะยอมซะที
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Minnie~Moo ที่ 05-07-2013 13:00:30
อ๊าว o22 อิเฟิร์สแอบนอกใจนู๋ดอยนิหว่า
ไอ๋หย๋า  :m16:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: nokkaling ที่ 05-07-2013 17:43:43
จูบนั้นคืออะไร  เคลียร์หน่อยซิไอ้หนูเฟิร์สช้อย   :mew5:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 05-07-2013 18:08:20
ดอย อย่าไปยอมมม :m31:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 06-07-2013 20:03:52
กลับมาแล้วหลังจากที่ห่างหายไปนาน   :hao5:   
ไปผิดวหวังจิงๆ นู๋มนสิทธิ์ของป้าน่ารักอ่ะ  น่าฟัดเป็นที่สวดดดดดดดดดดดดด

ปล.คิดถึงคนแต่งนะ  :3123:   
น่ารักจิงอ่ะไรจิงอัพถี่เป็นที่สุด  :mew1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Gemm ที่ 06-07-2013 20:16:18
โอ๋ๆ :impress: เค้ารอเธอมาต่อทุกวันเลย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน หึงสิ...หึงหึงหึง(ครึ่งหลัง) [04/07/13]
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 06-07-2013 20:20:19
เฮ้ย หล่อเคยไป"เล่น"กับไอเจ้านั่นด้วยหรอ มิน่าล่ะหม่งม้งถึงได้ขึ้นจนฟิตขนาดโมตัวเองใหม่ขนาดนั้น
แต่หม่งม้งแบบไหนหล่อก็ร้ากกล่ะนะ
ปล. เราตามอ่านเรื่องนี้อยู่นะค้า เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ  :mew1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 16-07-2013 00:33:48
ลอง......
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 16-07-2013 00:37:36
ตอน : More Than a Happy Ending



พ่อหมี....นั่งรอลูกชายตัวดี....จนถึงตีสอง
กว่าม้งศรี.....จะกลับ....
หมีแก่ตัวนี้.....ก็รอลูกชายจนผล็อยหลับคาโซฟาไปอย่างน่าสงสาร



โกรธ...โกรธ....โกรธ  หมีแก่นั้นโกรธเป็นที่สุด  เมื่อเห็นไอ้ตัวดีเดินยิ้มแฉ่ง  เห็นแต่เหงือกแดงแจ๋  ยิ้ม....จนตาหยีเข้าบ้านมาอย่างไม่มีทุกข์ร้อน  ก็ทำเอาหมีแก่เดือดปุด ๆ  จนเผลอตวาดลั่น  ดูแล้วอย่างกับพวกพ่อตาหวงลูกสาวในละครตอนเย็นเรตติ้งต่ำเสียไม่มีอ่ะ...


“ไอ้ม้งงงงงง!!!!.....รู้มั้ยว่านี่มันกี่โมงแล้ว ?”
“สิบโมงเช้า....โห่....พ่ออ่า...จะเสียงดังทำไมวะเนี่ย”
“ไปนอนค้างบ้านมันมาอีกแล้วล่ะสิ....ไหนว่าไม่มีอะไรเกินเลยไงไอ้ม้ง!!!....แล้วป๊าเคยสั่งห้ามแกเรื่องนี้แล้วไม่ใช่เรอะ!!!!”
“อะไรของพ่อแว๊!!!!.....เพื่อนกันจะไปนอนค้างอ้างแรม  พูดคุยเล่นหัวกันบ้างมิได้เลยไง๊ ?....มาถึงก็เหวี่ยง  พี่เคี้ยงไม่ได้หาข้าวปลาให้กินเรอะ!!!!.....ถึงได้โมโหหิวแล้วพาลแบบนี้อ่ะ”
“ไอ้ม้งงงงง!!!!”
“ทามม๊ายยยยย!!!”
“เจ๊ยยยย”


หมีแก่ขี้เหวี่ยง(วัยทอง)  เจอหมีเด็กที่แรงกว่า  แค่ไอ้ดอยฮึดสวนกลับ....ตะโกนใส่บ้าง....หมีแก่ก็หงอแล้ว  นี่แค่เบาะ ๆ ยังไม่ฟูลออฟชั่น  ก็เป็นที่รู้กันว่าหมีตัวนี้  กลัวลูกยิ่งกว่าอะไรดี


“เออ...ถ้าแค่นั้นก็แล้วไปเถอะ...แม่ง...แกน่ะเป็นความหวังสุดท้ายของตระกูลสินมั่งคั่งนะเฮ้ย.....อย่าทำป๊าผิดหวังล่ะ....ป๊าไปนอนต่อล่ะนะ”  ทำท่าจะจากไป  เพราะแรงสู้หมีน้อยไม่ได้  แต่ก็ถูกไอ้ลูกชายตัวแสบรั้งเอาไว้  ด้วยประโยคคำถามกวน ๆลอย ๆ สำเนียงกวนตีนสไตล์มัน


“~ความหวังไรแว๊?~”
“เอ๊า....แกก็เห็น....ว่าพี่แกนะเค้า.....อ่า.....นั่นแหละ....ก็เหลือแต่แกแล้วนะไอ้ลูกรัก  หาเมียแจ่ม ๆ สักคนมาเป็นแม่พันธุ์  มีลูกสักสาม....สี่คน....กันเหนียว  ไอ้ป๊าน่ะมันก็หง่อมลงทุกวัน  ไม่มีแรงปั๊มแล้วลูกเอ๊ย....”
“ไม่เอาง่ะป๊า.....ขืนทำงั้นก็ผิดสัญญากับไอ้หล่อสิ....” 
“สัญญา....สัญญาอะไรเรอะ!!!”
“ก็เราตกลงกันแล้ว  ว่าจะเป็นเพื่อนรักกันตลอดกาล  ห้ามใครมีเมีย  คือแว่...มันเป็นพันธะสัญญาระหว่างกันของลูกผู้ชายน่ะ  เก็ทแม๊ะ  เพราะงั้น  เค้าคงมีเมียไม่ได้แล้วอ่ะ  ฮ๊าววววว....เค้าก็ง่วงแล้วเหมือนกัน  ไปนอนก่อนนะ”





หมีเงิบ......สตั๊น 8 วิ.....ฉิบหายละ


หนึ่งเลยคือมันหายไปทั้งคืน....ไหงกลับมายังเพลีย....
สอง....เป็นเพื่อนกันแล้วไหงมีเมียไม่ได้ฟะ
สาม.....พอเหลือบไปเห็นลูกสาวในเวอร์ชั่นแบบเต็มตัว....เดินลงมาในชุดเดรสสั้นลายเสือโชว์เรือนร่าง....หมีปลง...
แล้วก็ปลงกว่า....เมื่อไอ้หน้าเหี้ยเจ้าเก่า  โผล่เข้ามาหาพร้อมเหล้าหนึ่งกล่อง.....





“เมีย.....แดกเหล้า ๆ...แดกเหล้ากันเว้ย....วันนี้ผัวถูกสามตัวท้าย”

สัด!!!....ตระกูลกูจบสิ้นแล้วสินะ
.
.
.
.
.
.
ถ้าไม่นับหมีแก่....ที่ตอนนี้ปลดระวางไปตามกาลเวลา  บ้านหลังนี้ก็เห็นจะมีแต่เจ้าน้องเล็กของตระกูล  ที่ยิ่งโต....ออร่าความน่ารักน่าฟัดของมันก็ยิ่งแผ่ซ่าน

“โย่ว.....แฟรงค์กี้”
“เรียกพี่แฟรงค์สิวะ....เดี๋ยวโบก”

น่ารัก....และทำเอาหลายคนคลั่ง  ตราบที่มันยังไม่เลิกสวมเสื้อฟิตเปรี๊ยะจนเห็นกล้ามเป็นลูก  แต่จะว่าไป  เด็กน้อยอย่างมันสวมอะไรก็ทำให้หื่นได้หมดนั่นแหละ  หลายคนก็ชอบที่มันสวมเสื้อยืดหลวม ๆมากกว่า  เพราะจะได้เห็นเนินเนื้อขาวจั๊วะใต้ร่มผ้าของมันได้อย่างถนัดตายังไงล่ะ!!!

“แดกเหล้ากัน”
“ที่ไหนแว๊”
“ร้านเดิมน่ะสิวะ....พี่มีเรื่องจะคุย....เรื่องสำคัญน่ะ”
“บอกตอนนี้ไม่ได้เหรอ”
“เฮ้ย....เรื่องสำคัญนะ....จะมาพูดกันง่าย ๆ ในที่แบบนี้ได้ไงวะไอ้อ้วนนี่”
“แล้วไงแว๊....มีไรก็ทอล์คกันตรงนี้เลยสิโหยวววว....ไม่มีใครสนใจหรอกน่า....ทำอย่างกับเป็นเรื่องความเป็นความตายระดับชาติไปได้นิ”
“นั่นน่ะสินะ....มีอะไรก็พูดกันตรงนี้เลยสิครับ......รุ่นพี่”



มาแล้ว....มันมาแล้ว  ไอ้หนุ่มผู้ดีตัวโตขี้หวง  โผล่มาตอนไหนไม่รู้  แต่เห็นอีกที  มือของมันก็โอบไหล่ไอ้หมีน้อยเอาไว้อย่างหวงแหน  สายตากวนโอ้ย...เย็นชา  ของสุดหล่อเบอร์หนึ่ง  ฟาดฟันกับสายตาที่เต็มไปด้วยโทสะของสุดหล่อเบอร์สอง


คนหนึ่งก็หล่อ...รวย....ป๊อปปูล่า....ไปไหนมีแต่คนรู้จัก....ขาหนึ่งข้าง  เหยียบย่างเข้าสู่เส้นทางบันเทิง  แถมนามสกุลนั้นก็ดังสุด ๆ


ผิดกับอีกคน  ที่หล่ออยู่ในโลกส่วนตัว  ไม่ใช่ว่าหน้าตาแย่นะ  ตรงกันข้าม  เขาจัดว่าชายหนุ่มที่ดูดีมากคนหนึ่ง  แล้วฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน  เพียงแต่ภูบดินทร์รู้จักประมาณตน  เรื่องอะไรจะต้องทำตัวให้เป็นที่รู้จัก  ขี้คร้านจะมีสาว ๆ มาคอยตอม  ล้อมหน้าล้อมหลัง  ซึ่งมันน่ารำคาญ!!!!  เขาเลือกที่จะสวมมาดเด็กเรียน(ซึ่งเขาก็เรียนเก่งจริง ๆนั่นแหละ)  แฝงตัวเองภายใต้เสื้อผ้าแบรนด์เนมที่มิกซ์กันออกมาได้ดูน่าเบื่อ....จืดชืน...และเย็นชา  ฝังแว่นตากรอบหนาทรงโบร่ำโบราญ...บนใบหน้าที่หล่อไร้ที่ติ  ทรงผมสั้นที่ดูธรรมดา  ทว่าสะอาดสะอ้าน  สมมาดนักธุรกิจในอนาคต...


แล้วอีกหน่อล่ะ....ก็แค่ไอ้ตาหยี  ตัวตัน  ฐานะปานกลางค่อนไปทางจน  เนื้อเยอะ  กล้ามแยะ  น่าฟัดให้จมเขี้ยวก็เท่านั้น.....


“ไม่ให้ไปนะม้ง....ออกไปดื่มเหล้ากลางค่ำกลางคืนมันอันตราย  เกิดอะไรขึ้นมา  พ่อนายพี่นายคงเสียใจ”
“เป็นผู้ชาย  ไปดื่มเหล้าสังสรรค์บ้างก็ไม่เห็นเสียหาย  พี่ชวนมันไป  เพราะงั้นพี่รับผิดชอบเอง  มีพี่ทั้งคน  มึงไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นนะไอ้มนต์สิทธิ์”












“เอ่อ......ไปด้วยกันหมดนี่เลยได้มั้ยแว๊”





ลำบากใจชะมัด!!!

ของ(ที่น่าจะ)ฟรี....ไอ้ดอยก็อยาก  ส่วนเพื่อนสุดที่รัก.....ไอ้ดอยก็แสนจะเกรงใจ
.
.
.
.
.
ถ้าไม่มาด้วยกัน  มีหวังได้ดื่มกันสองคนแน่  แล้วไอ้หมอนั่นก็คงจะฉวยโอกาสกับไอ้ดอยของเขาไม่มากก็น้อย.....


ภูบดินทร์ไม่เคยถูกชะตารุ่นพี่คนนี้  และไม่เคยไว้วางใจเลยแม้แต่วินาทีเดียว  เขาตามดูจนแน่ชัด  ทุกสิ่งทุกอย่าง  ทั้งพฤติกรรม  และสายตาจาบจ้วงที่ลอบมองคนของเขานั้น....





บอกได้คำเดียวว่าอันตรายสุด ๆ


“ว่าแต่พี่มีเรื่องอะไรจะบอกผมอ่ะ”
“มีสิ....แต่วันนี้ยังไม่บอกดีกว่า”
“อ้าว...ไหงงั้นแว๊....รวยไง๊....อยากเลี้ยงเหล้ายาปลาปิ้งน้องว่างั้น”
“เออ...มึงแดก ๆ ไปเหอะ”


พวกเขาคุยกันเรื่องสัพเพเหระ  สองหล่อคอยสอดแทรกกันเองเป็นระยะ  ทุกครั้งที่พวกเขานึกได้  ไอ้ดอยไม่มีสมาธิจะดวด  เพราะต้องคอยตอบคำถามคนนู้นที  คนนี้ที....


ภูบดินทร์แทบไม่แตะแก้วเหล้า  เด็กหนุ่มยกขึ้นจิบทีละนิด  ไม่สนคำสบประมาทใด ๆ ทั้งสิ้น  เขามันพวกผู้ดีคออ่อน  ไม่ใช่
สาวกปาร์ตี้ที่เจนจัดอย่างไอ้แฟรงค์  หรือแม้แต่เด็กวงยาดองอย่างไอ้มนต์สิทธิ์



คุยกันถึงเนื้อถึงตัวตลอด  กลับไปล่ะจะจัดการให้หมดเรี่ยวหมดแรง



“เฟิร์ส...เพื่อนเมาว่ะ”
“งั้นก็กลับกัน  ไปนะครับพี่แฟรงค์  นี่ค่าเหล้าส่วนของผมกับมัน  ป่ะ...กลับกันนะม้งนะ”
“กูจาอ้วกกกกกก”




จนแล้วจนรอด  อีกคนหนึ่งก็ไม่มีแม้แต่โอกาสจะบอกสิ่งที่มันอัดอั้นอยู่ข้างใน
.
.
.
.
.
.
“ม้ง”
“ไร....ไม่เล่นแล้วหล่อ  เพื่อนจะดูหนังนิ”
“ก็ไม่ได้จะเล่น....อยากกินขนมที่นายกินอยู่น่ะ”
“เลย์อ่ะนะ....ไหนว่าไม่กินอาหารขยะไงหล่อ”
“ก็อยากลอง....ถ้านายจะป้อน”
“ฝันไปเถอะ  มือมีก็จ้วงแดกเองสิหล่อ”


มนต์สิทธิ์เขินจนม้วนต้วน  แม้ตาจะจดจ่อกับจอโทรทัศน์  แต่ก็หาได้มีสมาธิไม่  มือของสุดหล่อนั้นอยู่ไม่สุข  เดี๋ยวล้วง  เดี๋ยวบี้  หน้าหล่อ ๆ ก็วนเวียนอยู่แถมแก้มบ้าง  ซอกคอบ้าง


“เอ้า....กูป้อนมึงก็ได้”
“อื่มมมม...ก็อร่อยดีนะ”
“หัดซื้อกินเองบ้างดิแว๊”
“ป้อนกันแบบนี้เหมือนแฟนเลยเนอะ”
“แม่ง....หล่อเยอะตลอด”



รุกเยอะ ๆ....หยอด ๆหนัก ๆ สักวันหลุมนั้นคงจะตื้น  แล้วก็เนียนเรียบสนิทในที่สุด





เมื่อนั้นสุดหล่อ  จะได้ขย้ำไอ้หมีดอยได้อย่างอร่อยปาก  สมกับที่เฝ้าอดทนรอมานานเสียที...
.
.
.
.
.
“มาหาใครคะคุณน้อง”



แม่งแจ่มสัดสัด!!!!




อกเป็นอก....ก้นเป็นก้น

นี่แหละที่เขาตามหามาทั้งชีวิต!!!!


“ม้งไม่อยู่เหรอครับ”
“ไม่ค่ะ....เพื่อนมันใช่มั้ย  เข้ามานั่งรอสิ  เดี๋ยวมันก็คงกลับ  ปกติมันก็กลับเวลานี้แหละ”


หญิงสาว....อ่า....อย่างน้อยตอนนี้เธอก็กลายเป็นหญิงสาวเต็มตัวแล้วล่ะนะ  หน้าอกคัพดี....กันจิ๋มที่ถูกหมอทะลวงจนกลวงโบ๋  ถือว่าคุ้มกับเงินที่เสีย  เจ็บตัวเป็นเดือน ๆ ราวกับตกนรก  ดีที่มีพ่อหมีคอยเป็นกำลังใจให้  กับไอ้เถื่อนผัวพ่อ  แล้วก็น้องชายตัวหนาของเธอด้วยอีกคน  รายนั้นดูจะตื่นเต้นกว่าใคร  ที่พี่สาวได้กลายเป็นพี่สาว....


นอกจากของปลอมอันเบ่อเริ่ม...ที่หมอให้เธอเอาไว้สอด  กันเนื้อเยื่อติดกัน(น่าหวาดเสียวและเจ็บ....แต่เธอต้องทน  เพื่อความสวย)  จนป่านนี้แล้วเธอก็ยังไม่เคยต้องมือชายใด(ยกเว้นคุณหมอหนุ่มกับทีมผู้ช่วย  ที่ดูเหมือนจะเป็นคนเดียว  ที่ได้สัมผัสเธออย่างลึกซึ้งที่สุด)  ถือว่าเธอสามารถผ่านบททดสอบอันแสนหฤโหดมาได้  เพราะกว่าที่เธอจะได้ทำตามที่ใจหวัง  ไม่ใช่เพียงแค่นึกอยากทำและมีเงินเท่านั้น  แต่ทั้งแบบทดสอบทางจิตวิทยา  ทั้งความน่ากลัวที่แพทย์ผ่าตัดบรรยายให้เธอฟัง  ทุกอย่างถาโถมใส่เธอ  กลายเป็นแรงกดดันที่เธอต้องจะต้องยอมรับ  และฟันฝ่า



ถ้าผ่านมันมาได้  นั่นทำให้เธอสามารถพิสูจน์ตัวเองได้แล้ว...ว่าเธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้



อีอาร์มเพื่อนรัก....หัวหน้าประวิทย์....นังปาล์ม.....พี่ริท....แม่พีท  หรือแม้แต่คุณเคนโด้  ต่างก็แวะมาเพื่อเยี่ยมเยียนเธอ  เธอตัดสินใจโดยเด็ดขาดที่จะลาออกจากงาน  เพื่อทำในสิ่งที่เธอรักจริง ๆ นั่นก็การเป็นนางโชว์....


ว่าแต่....ไอ้เด็กนี่มันจะจ้องกันให้ได้อะไรขึ้นมาน่ะ....อย่าบอกนะ....ว่าคิดอะไรกับฉันน่ะ....



ต้องยอมรับ....ว่าเธอค่อนข้างตายด้านพอสมควร....โดยเฉพาะกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ตั้งแต่เป็นตุ๊ดหัวโปกจนถึงตอนนี้.....นับหัวผู้ชายที่เธอเคยเผลอไผลมีใจด้วยได้เลย....ไม่ถึงสิบคน...หากรวมดารานักร้อง....นายแบบแมกกาซีน....ไม่ถึงสามสิบ....นับว่าน้อยมากกกกกก



เพราะงั้น....โอเค....ไม่ค่อยมีผู้ชายมาปิ๊ดปิ้วกับเธอมากนัก....หมายถึงอย่างจริงจังน่ะ....แต่ตอนนี้เธอสวยแล้ว  เธอมีสิทธิ์จะคิด...ถ้าไอ้หนุ่มนี่....จะรู้สึกอะไรบางอย่างกับเธอ  แต่เธอก็ไม่ค่อยจะแน่ใจนักหรอก...

“พี่ของม้งสินะครับ....สวยกว่าที่คิดนะเนี่ย”
“ขอบคุณค่ะ...แต่พี่เป็นกะเทยนะคะน้อง”
“ฟังเสียงดูก็รู้ครับ”
“อ่า....พี่โทรตามอีม้งให้นะ  ว่ามันถึงไหนแล้ว”
“ไม่ต้องแล้วล่ะครับ  ผมเปลี่ยนใจแล้ว”



เห....เปลี่ยนใจ.....เปลี่ยนใจอะไรน่ะ.....กะเทยวัยสามสิบต้น ๆ อย่างเธอ  อยู่ ๆก็รู้สึกปวดหัวจี๊ด  เด็กสมัยนี้ช่างต่างจากสมัยเธอ  แล้วอะไร ๆ ก็ดูปรู๊ดปร๊าดไปหมด  โลกโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คนับวันก็ยิ่งซับซ่อนเกินกว่าเธอจะเรียนรู้  บางทีนะ...เธออาจจะแก่เกินไปแล้วก็ได้  ไม่รู้สิ


“พี่อาจจะไม่รู้จักชื่อผม  แต่ผมว่าพี่คงจะเห็นผ่านตามาบ้างแหละ  เอาเป็นว่าผมขอแนะนำตัวเลยก็แล้วกันนะ...”
“เดี๋ยวนะ....พี่ไม่....คือพี่สามสิ.....บ้าจริง!!!”
“ผมชื่อแฟรงค์....ชื่อจริงชื่อเกียรติยศ....ต่อจากนี้ไปผมอาจจะมาหาพี่บ่อย ๆ สรุปคือผมจะจีบพี่นะ....เตรียมใจเอาไว้ได้เลย”
“เย๊ยยยย....เอาจริงสิเฮ้ย!!!!”






รางวัลที่เธอรอคอย.....ตอนนี้เธอได้รับมันแล้วล่ะนะ....แม่เคี้ยง(อดีต)คนเคราดก




(หวังว่าหมอนี่คงรวยนะ....)
.
.
.
.
.
.
.
END

จบแล้ว....จบจริงอะไรจริง....แต่อะไรนะ...ยังไม่เคลียร์เรื่องไอ้ดอยใช่มั้ย  เรื่องของน้องนายพล  โอเค....อาจจะมีตอนพิเศษตามมาอีกหน่อยพอเป็นกระษัย  แต่ตอนนี้เอาเป็นว่าแฮปปี้เอนดิ้งแล้วนะ  ทั้งสามคนพ่อ...ลูก...ลูก  ตระกูลสินมั่งคั่ง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 16-07-2013 08:08:08
พี่เคี้ยงกินเด็กสิน่ะะะ รอคู่ต่อไปด้วยยยย  :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 16-07-2013 09:47:29
โอ๊อย  ไม่อยากให้จบเร้ยค่ะ
อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ
ขอบคุณนักเขียนมากๆ
สนุกมากค่ะ
จะรอ+ติดตามผลงานต่อไป
คิดถึงเด็กดอย
อยากอ่านสาวเคี้ยง ขออ่านสาวเคี้ยงตอนเป็นสาวให้สมกับ
ความยากลำบากที่เทอต้องอดทนแลกมาหน่อยเถอะนะนักเขียน
 :katai2-1:
 :pig4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 16-07-2013 09:48:20
พี่เคี้ยงกินเด็กอ่ะ อมตะ นะค่ะเจ้ 5555555555+++++
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 16-07-2013 21:18:53
เจ๊เคี้ยงมีหนุ่มมาสอยลงจากคานแล้ววววววว *เปิดแชมเปญฉลอง*
ขอให้รักนี้ เป็นรักแท้นะคะเจ๊

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 16-07-2013 21:57:37
เป็นอีกเรื่องที่อ่านแล้วมีความสุขสุดๆ

 :pig4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 16-07-2013 23:23:39
เย้ๆๆๆๆ เงินที่แม่เคี้ยงให้ไปทำจุ๋มจิ๋มมาไม่เสียเปล่าเเล้วเว้ยยยยย

ฉลองๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 17-07-2013 00:20:29
กรี๊ดด ป้าเคี้ยงมีคนมาจีบแล้วววว ยะฮู้้ว์  ขอตอนพิเศษป้าเคี้ยงหน่อยคะ ขุ่นแม่
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 17-07-2013 00:39:39
ดีใจด้วยนะจ๊ะเคี้ยง ขอให้มีความสุขมาก ๆ จ้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 17-07-2013 12:35:32
อยากอ่านตอนพิเศษ

ชอบวิธีเขียนนิยายของคุณมากครับ อยากอ่านเรื่องใหม่
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: lluvia ที่ 17-07-2013 13:28:19
แฮปปี้เอนดิ้ง ดีใจด้วยนะเคี้ยง

รอตอนต่อไปนะ :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 17-07-2013 14:25:36
พ่อหมี พ่อดิน ลูกเคี้ยง ลูกม้ง หล่อเฟริส พี่แฟร้ง สนุกสนาน เฮฮา อบอุ่นตามประสาบ้านๆ ขอบใจจร้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 17-07-2013 15:10:35
โอ้โห เคี้ยงคว้าแฟรงค์พุงเีพียวๆไปกินเลยงานนี้
จริงๆแล้วเรื่องนี้ก็ Happy ตลอดไม่ต้อง ending ก็ได้นะฮะ ^_^
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: kny ที่ 19-07-2013 17:05:37
ในที่สุดสองคนนี้ก็หากันเจอ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 19-07-2013 20:42:30
แก้ไขคำผิด  กับเกลาเนื้อความอีกนิดหน่อยจ้ะ....อย่าลืมกลับไปอ่านซ้ำนะเบ่เบ๋ของเพ่ 5555+
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 19-07-2013 20:43:58
น่ารักที่สุดเดี๋ยวจูบปากซะหรอก มว๊วววววววววววววววววพพพพพพพพพพพพพ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 20-07-2013 00:44:12
อร๊ายยยยยย เค้ามาแล้ว

จบสุดยอดมาก ดีใจกับคี้ยงด้วยจริงๆ



หวังว่าคงรวยนะ 5555555


อยากอ่านตอนพิเศษของเคี้ยงอีกนิด แต่คิดว่าจบแบบนี้เท่ดี   
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: ultra_bang ที่ 27-07-2013 14:03:07
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

สนุกมากเลยคราฟๆๆ  ขอบคุณเรื่องดีๆๆที่มีให้อ่านนะคราฟๆๆ 

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: ultra_bang ที่ 27-07-2013 14:12:27
 :-[ :-[ :-[ :-[ :o8: :o8: :o8:

สนุกมากเลยคราฟๆๆ  ขอบคุณเรื่องราวดีๆๆที่มีให้อ่านนะคราฟๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอน (More than a...)Happy Ending [16/07/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 04-08-2013 19:42:06
อั๊ยย่ะ :laugh: ในที่สุดๆ เจ๊เคี้ยงสุดสวยฮาร์ดคอเป้ไฮร็อคของเราก็จะมี....ผะ...ผะ...เพื่อนชายกับเค้าซะที
ขอบอกไว้่อนนะเด็กน้องว่าเจ๊ของเราอ่ะยากนะ  ยากกว่าลูกหมีอีก  เลเวลเจ๊แกสูงมาก
แต่รับรองความแซบ  :hao6:

จะจบแล้วหรอค่ะ   จะจบจริงอ่ะ   :z3:
ไม่อยากให้จบเลยจิงนะ แต่............ก็คงต้องถึงบทสรุปแล้วสินะ
ต้องิดถึง พ่อหมี เด็กดอย เจีเคี้ยง พ่อคนเถื่อน เด้กเฟรสช้อย และคนเแต่งแน่ๆเลย   :mew4:
แล้วจะรอตดตามตอนพิเศษกับเรื่องใหม่นะค่ะ :sad11:


 :L1: :L2: :3123:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 06-08-2013 00:44:21
ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกชู้ได้แม๊ะ




ครืด.....ครืดดดดด....ครืดดดดดดดดดด


“หล่อ....ใครโทรหามึงแว๊”
“เออ...ช่างก่อนเถอะน่ะ”

สองหนุ่มกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนเตียงนอนนุ่ม  ในห้องชุดสุดแพง(แต่น้อยกว่าของนายแฟรงค์)ของภูบดินทร์  แล้วอยู่ ๆโทรศัพท์ของสุดหล่อก็สั่นขึ้นมา

“จะไม่รับแน่เหรอแว๊”
“ไม่”
“เผื่อพ่อมึงโทรมานะหล่อ”
“จิ๊.....อยากให้รับนักใช่มั้ย”

เมื่อสุดหล่อหมดความอดทน  การละเล่นกันระหว่างเพื่อนกับเพื่อนแบบแมน ๆ จึงสิ้นสุดลงเดี๋ยวนั้น  ไอ้ดอยแอบเสียดาย  แค่แอบ!!!  ก็เพื่อนกันน่ะ....รู้ใจกันออกปานนั้น  ทำไมถึงจะไม่เสียดายล่ะ  ในเมื่อมันกับเพื่อนกำลังจะไปถึงฝั่งฝันกันอยู่รอมร่อ!!!!!!


ตอนแรกก็นอนกลิ้งทับกันตามปกติ  แล้วมือของไอ้หล่อก็เขี่ยหัวนมของมนต์สิทธิ์  แล้วก็วนกันอยู่ตรงนั้น  จนกระทั่งเสียงครางของไอ้ตาหยีดังขึ้น  แล้วพวกเขาทั้งคู่ก็จูบกัน 


เร่าร้อนเหมือนเคย.....รสจูบของหล่อ
อุณหภูมิร่างกายยามสัมผัสกัน....สุงเหมือนทุกครั้ง
ท่า Sixty Nine ท่าใหม่ที่พวกเขาสองคนเพิ่งจะหัดลองกัน  แต่มีข้อแม้ว่าต้องอาบน้ำให้สะอาด  ซึ่งเหมาะเหม็ง  พวกเขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ  จากนั้นจึงมานอนดูดีวีดีกันบนเตียง  แล้วก็นั่นแหละ....



ไอ้โทรศัพท์เวร....ไม่สิ...โทรศัพท์ผิดอะไรล่ะ.....ไอ้คนโทรมาต่างหาก!!!!! 


หายไปนานแล้ว....แล้วทำไมกดรับเสร็จถึงต้องหนีกันไปคุยที่ระเบียงด้วย!!!  คุยน่ะไม่เท่าไหร่  แต่จะปิดประตูเพื่อ  กลัวเสียงเล็ดรอดเข้ามาหรือไงแว๊ะ  แล้วทำไมต้องกลัวด้วยล่ะแฟะ....มันเป็นท็อปซีเคร็ทขนาดนั้นเชียว...


ทำไม....ทำไม.....ทำไม


ทำไมในหัวของไอ้ดอยจึงมีแต่คำว่าทำไม


“คุยนานเนอะ”
“จะต่อมั้ย”
“กูหมดฟีลแล้ว”
“เออ...งั้นก็ดีแล้วล่ะ....เออนี่  เดี๋ยวพลจะแวะเข้ามานะ  นายกลับไปก่อนเถอะไป”
“ทำไมต้องกลับวะแม่ม!!!  ทำไม....กลัวกูอยู่แล้วจะคุยไม่สนุกเรอะ....หรือว่าเป็นเพื่อนคนละระดับกันวะ”
“ก็ไม่ได้สนิทกันนี่วะ  เราก็กลัวนายจะอึดอัด  จะเบื่อไง  ทำไมต้องโมโหด้วยวะม้ง!!!!”
“ไม่กลับ  ไม่อึดอัด  จะนอนดูหนังให้จบ  โอเคนะ....ใครจะมาก็มา  ไม่แคร์!!!!!”


อืมมม.....ไอ้ท่าทางแบบนี้....




ภูบดินทร์จะดีใจ  หรือจะเตะตูดไอ้หมีเด็กขี้เหวี่ยงดีล่ะนี่
.
.
.
.
.
“โย่ว....เฟิร์สเฟิร์ส”
“ไงพล”
“ไง....หม่งม้ง”
“เออ!!!!”


ไอ้เด็กหน้าละอ่อนนั่น  เดินลั๊ลลาเข้ามาในห้อง  หนำซ้ำยังแสร้งทำทีเป็นมิตรกับเขาอีก  มนต์สิทธิ์ปรายหางตามองอย่างมีจริตของนางอิจฉาในละครพีเรียดหลังข่าว  ก่อนจะตอบรับคำทักทายนั้นด้วยเสียงห้วน ๆ


“ไม่ได้เจอกันนาน  นายดูไม่เหมือนเดิมเลยนะเฟิร์ส  ความหล่อหดหายหมด”
“อำพรางตัวนิดหน่อยน่ะ”
“แต่เราว่าแบบนี้ก็คูลดีนะเว้ย  ดูเป็นหนุ่มใหญ่มีมาด”
“ห่าพล....เรายังไม่แก่ขนาดนั้นนะ”


มนต์สิทธิ์ล่ะเกลียดไอ้หน้าเด็กจอมตอแหลลวงโลกคนนี้  พาลไม่อยากจะให้ไอ้หล่อของเขาลดตัวลงไปเกลือกกลั้วด้วย  แต่มันก็ติดอยู่ตรงนี้  ทำอะไรมันไม่ได้  เพราะมันช่างสร้างภาพแบ๊วใสได้อย่างแนบเนียนเหลือเชื่อ


“คอแห้งจัง...มีอะไรเย็น ๆติดตู้บ้างมั้ย”
“มีแต่น้ำเปล่า  อย่างอื่นล้างผลาญกันหมดแล้ว...ซอร์รี่นะ”
“ฮื่อ....งั้นไม่เอาอ่ะ....อยากกินอะไรหวาน ๆหน่อย”
“ไม่มีไรกินเลยว่ะ....หมดเกลี้ยงตู้เย็นแล้วจริง ๆ  อ้อ....มีเจลมาสค์ตาอ่ะ  พลกินได้มั้ย”
“เจ๊ยยยยย”
“ฮ่าฮ่า....งั้นรอแปบนะ  เดี๋ยวลงไปซื้อมาให้  ม้ง....นายเอาไรมั้ย”


ไอ้ลูกผู้ดีทำทีอาสา....ลงไปหาของกินมาประเคนให้แขก  ไอ้ตัวเลือกแรกหันมาถามเขาด้วย  เอาจริง ๆเลยนะ  ผิดวิสัยมันมากจริง ๆ  โอเคมันคุณหนู  โอเคมันไม่เคยใช้เขา(แต่ส่วนมากเขาจะอาสา...เพราะเขารู้ว่าคนอย่างมันทำอะไรไม่เป็น)  แต่คนอย่างมันก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้ใคร  หมายถึงกุลีกุจรที่จะบริการใครขนาดนี้


ถ้าไม่ใช่ไอ้กร๊วกนี่  มนต์สิทธิ์ก็อยากจะรับอาสาลงไปซื้อมาให้กินอยู่หรอก  ดูสายตานั่นสิ!!!  สายตาที่ลอบมองมายังเขา  คล้ายจะบังคับกลาย ๆ ว่ามึงนั่นแหละลงไป  เพื่อนเขาจะคุยรำลึกความหลังกัน  อย่าเสร่อมาเป็นก้าง!!!!


“เสลิปปี้แก้วใหญ่”
“รสอะไร”
“รสสะตอเบอร์แหล!!!”
“นายล่ะพล”
“ลงด้วยดีกว่า”
“มาดิ...มาช่วยถือด้วย”
“งั้นกูลงด้วยเฟิร์ส!!!”

ห่า!!!!  นับวันมนต์สิทธิ์ยิ่งไม่เข้าใจตัวเอง  ท่าทางเหมือนกับจะหึงหวงเพื่อนตัวเองแบบนี้  มันนิสัยของนางเอกปากแข็งชัด ๆ!!!  สุดท้ายพวกเขาก็ลงกันทั้งสามคน  ไอ้พลอะไรนั่นเกาะเพื่อนเขาแจ  ไอ้หล่อเผลอก็หันมาแลบลิ้นใส่


เดี่ยวเจอพี่กูแล้วมึงจะหนาว  โทรกริ๊งเดียว  ให้พี่เคี้ยงมาตบซะให้คว่ำ!!!!


มนต์สิทธิ์ก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองน่ารัก  หรือมีอะไรดีที่จะทำให้ใครหมั่นไส้  แต่ไหงไอ้พลอะไรนี่ถึงได้ทำเหมือนกับว่า  เขามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับไอ้หล่อ(จริง ๆก็ไม่ค่อยลึกซึ้งเท่าไหร่  แค่ซอร์ฟเซ็กส์เองง่ะ)  แถมยังรู้สึกเหมือนถูกมองว่าเป็นฝ่ายรับของไอ้หล่อยังไงก็ไม่รู้สินะ


ไหน ๆมันก็เข้าใจแบบนั้น  เล่นกับมันหน่อยดีแม๊ะ!!!!  ว่าแล้วไอ้ลูกหมีวัยละอ่อนก็ตรงเข้าไปแทรกกลางระหว่างไอ้หล่อ...กับไอ้หน้าอ่อนที่เลือกซื้อของกันกระหนุงกระหนิง


“หล่อ....มึงแดกนี่ยัง....เลย์รสเหี้ยทอด  อร่อยสัดจัญไรลิ้นจนน้ำตาแม่มไหลพราก”
“อะไรของนายวะม้ง”
“กูเอาสองห่อ....จ่ายให้ด้วยนะ....ไปล่ะ....ไปดูอย่างอื่นต่อ”


ไม่เวิร์ค ทำไม่ได้ว่ะ....มนต์สิทธิ์รับไม่ได้กับสิ่งที่ทำลงไป  ทำเป็นพวกขี้เหวี่ยงขี้วีน  ที่ทำอยู่นี่มันอาการแต๋วแตกชัด ๆ หรือว่าเขาจะเป็นเกย์  ไม่นะมนต์สิทธิ์  ไม่ไม่ไม่....


จะเบี่ยงเบนตามหนุ่ม ๆที่บ้านไปอีกคนไม่ได้เป็นต่างหาก....


แต่.....




แต่ว่านะ.....





อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.................

“หล่อ.....โคอะล่ามาร์ชให้เพื่อน 2 กล่อง  รสนี้อิมพอร์ตเลยนะหล่อ  ลิมิเต็ดสุด ๆ เอาสามกล่อง”
“นายเป็นอะไรรึเปล่า  ดูคึกแปลก ๆนะม้ง”
“มี.....มานี่กับกูแป๊บ”

ว่าแล้วไอ้หมีก็ชุดกระชากเพื่อนสุดหล่อ  ออกมาจากคู่แข่งหน้าละอ่อน(ตอนนี้หนุ่มน้อยหน้าใสกลายเป็นคู่แข่งของมนต์สิทธิ์ไปเสียแล้ว)  สงครามย่อย ๆ จลาจลเล็ก ๆ เกิดขึ้นในร้านสะดวกซื้อ  แต่เผอิญว่าไอ้ดอยนั้นแรงเยอะ  กล้ามก็เยอะ  จึงสามารถใช้กำลังฉกชิงตัวเพื่อนมาได้สำเร็จ  ท่ามกลางความงุนงงของคนกลางอย่างภูบดินทร์....


งงจริงอ่ะ....?????


“ขอยืมตัวเพื่อนแป๊บ....เรื่องสำคัญ”
“อะไรของนายวะ....น่ารำคาญเหอะ”
“กูไม่สนว่ามึงจะรู้สึกอะไร  แต่ตอนนี้กูอยากคุยกับหล่อ  แค่กูกับหล่อ  เรื่องสำคัญมาก”
“เอ่อ...พล....งั้นนายขึ้นไปก่อนเลย  อ่ะกุญแจ”


ฝ่ายนั้นยอมจากไปอย่างฟึดฟัด  ไอ้ดอยทำหน้าเจ้าเล่ห์ไล่หลัง  ก่อนจะหันมาพบกับใบหน้าที่เจ้าเล่ห์กว่าของเพื่อน


“หึงเหรอม้ง”
“เออ”
“อะไรนะ”
“เดี๋ยวรีบไล่มันกลับไปเลยนะ  กูมีเรื่องเคลียร์”
“เคลียร์เรอะ????”
“เออ!!! โดนเพื่อนคิดแทงข้างหลังแล้วยังไม่รู้ตัวอีกนะมึง”


ตกดึกคืนนั้น  ไอ้ดอยตั้งใจว่าจะกลับไปบ้านของตัวเองบ้าง  หลังที่ที่มาหมกตัวอยู่ที่ห้องของเพื่อนสนิทร่วมสองอาทิตย์  แต่ก็เป็นอันต้องเลื่อนไปก่อน  คืนนี้มีเรื่องต้องสะสาง

หลังจากขึ้นไปพร้อมกับขนมถุงโต  นายพลก็ดูเหมือนจะหายจากอาการเหวี่ยงเป็นปลิดทิ้ง  แต่กลับพูดคุยหยอกล้อเล่นหัวกับเพื่อนเก่าตามปกติ  เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ขณะที่ไอ้ดอยเต่านั้นหลับเป็นตาย

ก็คนมันง่วง....ไม่อยากถ่างตาดูภาพน่าหมั่นไส้ของไอ้คนลวงโลก  นี่ถ้าไอ้หน้าหล่อนี่ไม่ใช่เพื่อนซี้ของเขา  สาบานได้เลยว่าจะไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวาย

แต่ที่ต้องยุ่งก็เพราะห่วงมาก....ห่วงทั้ง ๆ ที่รู้ซึ้งดี  ว่าเพื่อนของเขานั้นมันเจ้าเล่ห์เพียงไหน

“ไหน...นายว่ามีอะไรจะเคลียร์?”
“มึงฟังกูนะ....เชื่อหรือไม่มึงก็ไปคิดดูอีกที...กูอ่ะเป็นเพื่อนกับมึงมาก่อนมัน  แต่เวลาส่วนใหญ่มึงเสือกอยู่กับมันมากกว่า...เพราะงั้น...”
“ว่ามาเลย”
“คืองี้....”


มนต์สิทธิ์เล่าทุกอย่าง  รวมทั้งเรื่องภาพถ่ายเจ้าปัญหาที่คู่กรณีเคยงัดออกมาโชว์  ถึงแม้คำถามจะไม่คาดครั้น  แต่สีหน้าและแววตากลับเต็มไปด้วยความกระหายใคร่รู้ 


ใช่....มนต์สิทธิ์ต้องการคำอธิบาย....


“รูปที่นายว่าน่ะ....ไม่มีหรอกนะ  มีแต่คลิปวีดีโองานแสดงตอนปีใหม่  ก็พวกผู้หญิงในห้องน่ะสิ  บังคับให้ทำ  แล้วเราก็ไม่ชอบให้ใครมาท้าไง  มีคนหาว่าเราป๊อด  ก็เลยจัดซะหน่อย  ทุกวันนี้ก็ยังเก็บเอาไว้ในคอมพ์อยู่เลย  จะดูมั้ยล่ะ?”
“เออ!!!”
“งั้นก็รอแป๊บ”


ภูบดินทร์รู้สึกดีใจที่สุด  กับเลเวลความหึงของไอ้ดอยตาหยี  แม้จะรู้สึกไม่พอใจ  ที่คนที่เคยคิดว่าเป็นเพื่อนเก่า  จะคิดอะไรสกปรกกับเขา  เรื่องพลนี่ภูบดินทร์ไม่รู้มาก่อน  ไม่เคยสยใจด้วยซ้ำว่าหมอนี่เป็นเกย์หรือเปล่า  คนที่เขาสนใจก็มีอยู่คนเดียว  ถึงมันจะตัวโตไปนิด  นิสัยดิบเถื่อนไปหน่อย  แต่มันก็มีมุมน่ารัก  และเซ็กส์ซี่สัด ๆ


“สบายใจยัง  นี่ใช่มั้ย  ไอ้ภาพที่นายไปเห็นมาน่ะ  ก็ขอโทษที่เล่นสมจริงไปหน่อย  แต่แค่แนบปากเฉย ๆ ไม่ได้สอดลิ้นเข้าไปหรอกนะ”
“ไม่อยากรู้เฟ้ย  แค่จะเตือนเฉย ๆ ว่าเพื่อนมึงมันเหี้ย  แค่นั้นแหละ”
“ต่อไปจะไม่ให้มาวุ่นวายอีก  จะทำตัวห่างเหิน  สบายใจยัง”
“ระวังมันด้วยนะเฮ้ย  มันบอกจะเคลมมึง  ไม่รู้ว่ามันจะเอามึงทำเมียหรือผัว”
“ช่างเถอะ  รู้แค่ว่าตอนนี้นายน่ะ....เหมือนเมียที่กำลังเดือดเพราะผัวนอกใจสุด ๆ เลยรู้มั้ย”


เขาว่า  ก่อนจะตะปบหน้าอกแน่น ๆของมัน  ฟัดเนื้อแน่น ๆ ของมันให้จมเขี้ยว


“ถ้าหวงเราก็บอกมาตรง ๆ เด้”
“เออ!!! กูหวง  เพราะสัญญากันแล้วนี่หว่า  ว่าห้ามใครมีแฟน  เดี๋ยวกูแม่มก็มีเมียซะเลย  พ่อยิ่งยุอยู่นิ”
“ครับผม”


แล้วเขาก็ฟัดมันจมเขี้ยวในคืนนั้น

.
.
.
.
.
“เชี่ยหล่อ....”
“ครับ”
“ทำไรฟะ”
“เล่นไง”
“แล้วเอามาถูแถวตูดกูทำไม  เอาไปห่าง ๆ เลยนะ  แบบนี้มันไม่ใช่แล้วจ๊อด”
“แต่ว่านายก็ชอบไม่ใช่รึไง....หืม?”





แล้วหนทางแห่งการครอบครองน้องหมีของนายสินเชื่อเงินผ่อนก็ใกล้เข้ามาอีกนิดนึง

(จบตอนจ้ะ)
.
.
.
.
.
แจ้งย้ายดีกว่าแฮะ  เพราะคงไม่ค่อยมีเวลามาต่อ  ตอนหน้าเป็นฉากสวีทของหมีกับดินดิบ  แล้วตามด้วยฉากเกี้ยวหญิงของหนุ่มน้อย

นะจ๊ะ(แต่อีกนานเลยนะ)
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 06-08-2013 00:59:52
หมีน้อยเมื่อไหร่จะโดนน่ะ  :o8: :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: ชะรอยน้อย ที่ 06-08-2013 01:19:36
หมีหนุ่มมีหึงหวงด้วยอ่ะ อยากให้หวงหล่อบ่อยๆนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: Shizuku ที่ 06-08-2013 03:21:21
หมีดอย หึงอ่ะ
ยอมๆหล่อไปเหอะ
แม่ยกโบกป้ายไฟเชียร์จนปวดกล้ามแล้ว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 06-08-2013 10:34:28
ดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้อ่านตอนพิเศษของเรื่องนี้ อย่างอ่านทุกคู่เลย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 06-08-2013 10:37:04
หมีน้อยมันหึงได้เถื่อนมาก ฮ่าาาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 06-08-2013 10:58:55
ไม่น่าเชื่อว่าหล่อจะค่อยๆกล่อมหนูม้งจนเบียงเบนได้  555+
รออ่านตอนพิเศษนะฮะ ขอบคุณคร้าบบบ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: ultra_bang ที่ 06-08-2013 18:19:10
 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: รอตอนต่อไปนะคราฟฟๆๆๆ  รอรๆๆๆ  สนุกมากๆๆเลยคราฟฟฟผม :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 06-08-2013 22:11:04
หึงแบบหมดเปลือกเลยใช่มั้ยลูก หม่งม้ง

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 06-08-2013 22:28:58
ม้งหม่ง หึงน่าร้ากกกก จริงๆ เล้ย สตอเบอหลี พล ชิดขอบกระด้งซะ ขอบใจจร้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 06-08-2013 22:47:55
รอๆๆ  ตอนเจ๊เคี้ยงโดนจิ้ม!!!???
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: ultra_bang ที่ 07-08-2013 14:34:06
 :hao7: :hao7: :hao7: วันนี้ก็มารอรนะคราฟๆๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 07-08-2013 19:29:02
พี่เคี้ยงสุดสวยผ่าทุกอย่างแล้ว และที่สำคัญ กำลังจะได้กินเด็กด้วย ว้าววว :hao6:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 07-08-2013 21:18:09
แฮปปีเอนดิ้งแล้ววว เย้เย้เย้

อ่านสองตอนรวด ดีใจที่พี่เคี้ยงมีคู่สักทีหลังจากตามลุ้นมานาน 555 จากนี้ก็รออ่านตอนหวานๆนะคะ นานแค่ไหนก็จะรอ อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ[ฉบับเต็มสูบทิ้งทวน] ตอนพิเศษ อย่างนี้เรียกว่าชู้ได้แม๊ะ!!!! [06/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 08-08-2013 16:45:44
อั้ยหย่ะเด็กสินเชื่อแผนสูงงงงงงงงงงงงงง :hao7:
มีหรือหมีน้อยจะทันเกม 555

รอตอนหน้าแค่ intro  ก็ ....... :hao6: แล้ว อิๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 25-08-2013 23:31:01
ตอนพิเศษ สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย....



“บอกธุระของเธอมาดีกว่าน่ะ”
“ก็บอกแล้วไง....ว่าผมตั้งจะใจจีบพี่น่ะ”
“เด็กเปรต.....”


ให้ตายเถอะ  ฉันก็ไม่ได้แบบ....คิดว่าตัวเองเป็นนายเอกนิยายวาย  หรืออะไรเทือกนั้น  แต่เดี๋ยวนะ  ตอนนี้ฉันเป็นผู้หญิงแล้วนี่หว่า  ซึ่งก็หมายความว่า  ตอนนี้เรื่องของฉันมันก็ไม่ใช่ชายรักชายแล้วน่ะสิ

ขอบคุณสวรรค์  ฉันกลายเป็นมนุษย์ปกติ  แถมสวยเสียด้วย  อุคริคริ

เพราะงั้นฉันควรจะบอกพวกคุณว่า....เฮ้....นี่มันเรียลไลฟ์นะเฮ้ย  แล้วฉันก็ไม่ใช่นางเอกละคร  หรือนิยาย หรือ.....พอเถอะ

เรื่องของเรื่องคือฉันในตอนนี้  อายุปาเข้าไปสามสิบแล้ว  มันก็เลยไม่ได้สวยใสโนะเนะแบบกะเทยเด็กมิสทิฟฟานี่  แต่ก็สวยแบบสาวมีอายุนิดนึง  โอเค  ฉันไม่ได้มีลุคแบบโคเรียนเกิร์ล  แต่มันออกจะผู้ดีอังกฤษหรูหรา....อะไรยะ....ใช้ของก๊อปแล้วไง  ก๊อปเกรดเอเฟ้ย  ใครจะดูรู้

แต่ประเด็นคือคุณนึกออกไหม  คนที่จะเข้ามาจีบฉันน่ะ  มันควรจะเป็นหนุ่มใหญ่สิ  ไม่ก็ชาวต่างชาติ  พวกเยอรมัน  ไม่ก็แอฟฟริกันผิวดำร่างกายกำยำล่ำสัน  คนที่เดินสวนกันในตึก 






ไม่ใช่ผู้ชายไฮโซเกินเอื้อมแถมยังอายุน้อยกว่าฉันเกือบสิบปีแบบไอ้เบื๊อกนี่!!!!


เห็นงี้ฉันก็ฉลาดนะยะ  มองก็รู้ว่ามาติดอีม้ง  อย่ามา....ถึงจะผ่านผู้ชายมาน้อย(แถมยังจิ้น----อย่าเที่ยวไปบอกใครเค้าเชียวว่าฉันจิ้น----อายเค้าตาย)  แต่ฉันก็มองออก  ว่าใครมาดี  ใครมาร้าย  ใครหวังใช้ฉันเป็นสะพาน


สูบแม่งให้หมดตัวดีมั้ย  แต่ยังไงก็ไม่ยกอีม้งให้หรอก  ไม่ปลื้ม


“จำผมได้มั้ย  เราเคยเจอกันครั้งหนึ่ง”
“จำไม่ได้อ่ะค่ะ”
“เห็นพี่ครั้งแรก....ไม่สิ  เห็นครั้งที่สองที่บ้านเจ้าม้งมัน  รู้มั้ยว่าหัวใจผมแทบหยุดเต้น”
“กลัวหรือสยองคะ”
“นมพี่ใหญ่กว่าหัวเด็ก”
“กูว่าแล้ว”
“ผมล้อเล่น.....”


ฉันตัดสินใจพูดกับมันตรง ๆ เพื่อให้อะไร ๆมันเคลียร์เสีย  แม่มเสียเวลาทำมาหากินชะมัด


“อยากให้พี่ช่วยเรื่องอีม้งสินะ....ใช่มั้ย?”


ได้ผล  มันนิ่ง  ฉันถือโอกาสที่มันนิ่ง  จิบไวน์ราคาแพงเกือบเท่าเงินเดือนสองเดือนของฉันรวมกัน....ถุย....ยาดองแถวบ้านฉันอร่อยกว่าแยะ


“ผมเปล่าชอบไอ้มนต์สิทธิ์ซะหน่อย”
“don’t come….”
“อะไรของพี่วะ”
“อย่ามา....”
“ทำไมพี่ถึงคิดว่าผมชอบมัน”
“ก็ไม่รู้สิ  มันก็ควรจะเป็นแบบนั้นนี่  ก็อีม้งมันน่ารัก.....เหมือนพ่อมันไง  แล้วแบบ....แฟรงค์อาจจะชอบแบบนั้นมากกว่าไม่ใช่เหรอ”
“ถ้าผมจะชอบใครสักคนที่ไม่ใช่ผู้หญิงแท้ ๆ ผมควรจะเลือกคนที่เหมือนผู้หญิงมากที่สุดสิ  ไอ้มนต์สิทธิ์มันเหมือนผู้หญิงตรงไหน”
“ไม่ได้คิดอะไรกับมันเลยว่างั้นเถอะ”
“มันก็รุ่นน้องอ่ะ  ผมก็เอ็นดูมันแบบรุ่นน้อง  แต่บางทีผมก็แค่อยากจะยั่วไอ้เด็กเฟิร์สช๊อยก็เท่านั้น  ผมรู้ตั้งนานแล้วว่ามันแอบชอบไอ้ม้ง  แต่ไม่อยากจะเข้าไปยุ่ง....”
“แต่ได้ข่าวว่าจะสารภาพรักกับอีม้งไม่ใช่เหรอยะ”
“ใครบอกพี่”
“กุมารทอง”
“ไอ้ขี้เก๊กนั่นแอบมากระซิบพี่ล่ะสิ  ร้ายจริง ๆ  ผมถึงได้ไม่ถูกชะตากับมันไง”
“แล้วมันจริงรึไม่จริง”
“ผมแค่มีเรื่องอยากจะปรึกษามันต่างหาก....เรื่องผมแอบไปตกหลุมรักคน ๆ หนึ่ง.....พนักงานบริษัท xxx คนที่ต่อยโจรวิ่งราวกระเป๋าแม่ผม”


ห่า....ทำไมชื่อมันคล้ายบริษัทกูจังนิ  แถมเรื่องที่ว่าต่อยโจรวิ่งราวกระเป๋า....มันก็คุ้น ๆ เหมือนเป็นเรื่องของกู  จะว่าไปวันนั้นฉันก็สวมเสื้อฟอร์มของบริษัทเสียด้วยสิ


“บริษัทอะไรนะคะ”
“XXX”
“AAA....หรือเปล่า”
“อ่า....ประมาณนั้นล่ะครับ  ผมเห็นไว ๆ มิน่าล่ะ  ถึงหาพี่ไม่เจอ”
“คืองี้นะคะน้อง....”
“ผมชอบพี่จริง ๆนะครับ  พี่ต่อยได้สวยมาก  ไม่เคยเจอกะเทยคนไหนต่อยโจรวิ่งราวตัวเท่าควายจนหลับในหมัดเดียวมาก่อน....นี่พูดตรง ๆเลย”


คืองี้.....ไอ้เหี้ยนี่มันยอมฟังอะไรที่ฉันต้องการจะบอกเลย  ฉันเลยได้แค่ยิ้มหน้าเจื่อน ๆ  แล้วตั้งหน้าตั้งตากินให้มันเสร็จ ๆ ไป  ทำไมนะ  ทำไมถึงได้รู้สึกสังหรณ์แปลกๆ  เหมือนจะมีเรื่องวุ่นวายหลายเรื่องตามมา  จริง ๆนะ


แล้วที่ว่าต่อยโจรวิ่งราวน่ะ  เปล่าหรอก  วันนั้นฉันแค่โกรธที่มีใครที่ไหนไม่รู้  วิ่งชนฉันจนเสลอปี้ที่อุตส่าห์ตั้งใจกดมาเสียสูงล้มครืนอย่างไม่เป็นท่า.....


ไม่ใช่หกลงพื้นนะยะ  แต่กระจายเต็มหน้าและเสื้อ  ประเด็นคือวันนั้นฉันต้องนั่งทำงานโดยที่เสื้อกลายเป็นสีแดงเหมือนโดนคนแทงด้วยสปาต้า  โดนอีเลขาคุณเคนหัวเราะเยาะถากถางด้วยสายตา....ที่ฉ่ำไปด้วยมาสคาร่าเป็นก้อน ๆของมัน  ให้ตายเถอะ!!!!  นั่นวันทำงานวันสุดท้ายของฉันเลยนะ  จบไม่สวยเลยให้ตายเหอะว่ะ

ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นฮีโร่  รู้แค่ตอนนั้นโกรธ  ที่มาชนกันแล้วไม่ขอโทษ  เลยวิ่งตามไปต่อยด้วยความเร็วสูง  ต่อยเสร็จก็เตะซ้ำไปอีกที  มิหน้าล่ะ  คนแถวนั้นถึงได้ปรบมือให้ฉันกันใหญ่น่ะ

“แล้วแม่ไม่ว่าเหรอคะ  มาชอบกะเทยเนี่ย”
“แม่ไม่รู้สิครับ  เรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อน  รอให้ผมจีบพี่ติดก่อนสิ”
“เออ ๆ จะทำอะไรก็ตามแต่เรื่องเถอะย่ะ  ขี้เกียจจะพูด  ดื้อนะเราอ่ะ”
“ถึงลุคผมจะแบดบอย  แต่จริง ๆผมน่ะกู๊ดกายนะพี่”
“กลับเหอะ  พี่อิ่ม”
.
.
.
.
.
.
ไอ้เด็กหล่อลากขับบีเอ็มดับเบิลยูสีบรอนซ์มาส่งฉันถึงที่  พยายามจะหอมแก้มเป็นการร่ำลา  แน่นอน...ฉันเบี่ยงหลบสุดฤทธิ์ด้วยความรังเกียจ


ก็ไม่ชอบอ่ะ....มันเด็ก....มันยาก....บ้านมันไฮโซเกิน.....มันเกินเอื้อม....แล้วฉันก็แก่....ตอนนี้อาจจะไม่มาก  แต่พอมันสามสิบ  ฉันก็ปาเข้าไปสี่สิบแล้ว  เหลืออะไรล่ะที่นี้  นอกจากนมที่หมอทำมาเสียบึ้ม  นอกนั้นก็คงไปตามแรงโน้มถ่วง


“แล้วจะมากวนประสาทใหม่นะครับ”
“ค่า....เอาเถอะพ่อคุณ”


มันไปแล้ว  ฉันกำลังจะเปิดประตูรั้ว  ยังไม่ทันขยับพลังแขน  ก็มีมอเตอร์ไซด์เสียงท่อแตกคันหนึ่งขี่ปราดเข้ามาจนแทบจะเฉี่ยวตูดงอน ๆของฉัน.....เออ.....กูอ้วน.....ก็เดี๋ยวนี้ฐานะดีขึ้นน่ะ


“เจ๊.....”
“อ้าวนิ้งหน่อง”
“เดี๋ยวนี้มีหนุ่มมาส่งถึงบ้านเลยนะ”


ถ้าจำไม่ผิดฉันเคยกล่าวถึงมันไปแล้ว  แค่อ้างชื่อถึง....ในเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งสักอย่างเนี่ยแหละ  จำไม่ได้  พวกคุณไปหาอ่านกันเองละกัน  ช่วงกลาง ๆ เรื่องของฉันนั่นน่ะ


ไอ้นิ้งหน่องมันเป็นมอเตอร์ไซด์รับจ้าง  วินมันอยู่ปากซอยบ้านเก่าของฉันเอง  ฉันใช้บริการมันบ่อย  เวลาที่ตื่นสาย  กับเวลาที่ทำงานดึกจนไม่กล้าเดินเข้าซอยเปลี่ยวคนเดียวให้หมามันหอนเล่น....หมาแถวนั้นตอนดึก ๆ ล่ะจำหน้าใครไม่ได้  แถมชอบกรูเข้ามาเป็นฝูง  รุมเห่าจนฉันเยี่ยวแทบเล็ด...แต่ส่วนใหญ่ฉันจะจิกหัวใช้อีพ่อเลี้ยง  ไม่ก็โทรหาป๊ามากกว่า  ก็รู้ ๆกันอยู่ว่าค่าโดยสารมันแพงแสนแพง....


มันก็....หล่อนะ.....ประมาณอีปาล์มแต่สถุนกว่า...ทรงผมเหี้ยได้ใจยิ่งกว่าอีพี่ดิน  แถมยังระเบิดหูเป็นรูกว้าง


“เออ....ก็มีบ้าง”
“สวยคร้าบสวย”
“พี่แก่แล้ว  ให้พี่ได้หากินตามธรรมชาติบ้างเถอะค่ะ....แล้วนี่มาทำไมแถวนี้ยะ  ไม่วิ่งแล้วเหรอ”
“ต่อไปก็คงไม่ต้องง้อมอ’ไซด์รับจ้างแล้วสิ”
“แกก็เม้าส์...เอาไว้รอพี่ได้รถก่อนสิ  แล้วค่อยว่ากัน....”
“ตอนนี้โทรศัพท์ผมมีไลน์แล้วนะ  เพิ่งถอยมา....พี่เมมเบอร์ผมไว้ใช่มั้ย  เอาไว้ค่อยคุยกันนะพี่”
“เออ”


มันบิดเครื่องจนควันออก  ก่อนจะแว้นซ์ออกไป  ฉันมองดูความกวนตีนในการขับรถของมันแล้วแอบภาวนาให้มันรอดจากการโดนรถเมล์สายเก้าสองเฉี่ยวไปแดก.....




“สงสัยคงต้องทำทำบุญเสียหน่อยแล้วฉัน”
.
.
.
.
.
.
.
ตกดึกคืนนั้น  อยู่ ๆ ก็มีคนไลน์เข้ามาหา  ตอนตีหนึ่ง


ไลน์ถี่จนฉันตื่นอ่ะ....คิดดู


“เพราะเธอเป็นดั่งดาว เกินใจจะไขว่คว้า
เอาเธอเข้ามากอด ดึงเธอมาซบตรงไหล่
จริง ๆ ก็รู้ว่าเธอก็คงไม่สนใจ
เพราะเธอเป็นดั่งดาว เลิศเลออย่างใครเขา ฉันทำไม่ไหว
มองเธอเพียงแค่ห่าง ๆ ฝันว่าเธอนั้นเคียงข้าง
และต่อให้ฉันจะทำได้เพียงแค่เท่านั้น ฉันก็พอใจ”



อืมมมม....นี่จีบใช่มั้ย....อีนิ้งหน่อง






ฮึ!!!!!!
.
.
.
.
.
.
END

ไม่ต่อเรื่องเคี้ยงแล้วนะคะ  เพราะเดี๋ยวมันจะไม่ใช่นิยายวายแล้ว  กลายเป็นนิยายชายหญิงแทน  กลัวว่าจะกระอักกระอ่วนกับความไม่วายน่ะค่ะ  ส่วนตอนพิเศษของคู่อื่นจะมาต่อนาน ๆทีนะคะ   
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 25-08-2013 23:50:21
มาทีละ2คนอีกแล้วนะเจ๊เคี้ยง กินเด็กอีกต่างหาก
อย่าเฟลทั้ง2คนเหมือนคราวที่แล้วอีกล่ะ

 :กอด1: ยังอยากอ่านต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 25-08-2013 23:55:12
ขอบคุณมากๆค่ะ ที่เขียนมาให้อ่าน
สนุกมากค่ะ
จะติดตามผลงานต่อๆไป
 :katai2-1:
 :mew1:
 :pig4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: =นีรนาคา= ที่ 26-08-2013 10:13:30
เจ้เคี้ยงกำลังเสน่ห์แรง ใครๆต่างรุมจีบ อิอิ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: ultra_bang ที่ 26-08-2013 11:25:23
 :hao7: :hao7: เฮ้อ  ฟินเบยยยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 26-08-2013 13:02:28
อวสานนู๋เคี๊ยงแล้วหรอค่ะ ยังไม่รู้เลยว่าใครเป็นเนื้อคู่ตุนาหงันของนู๋เคี๊ยง
จะเป็นแว้นหน้าใสหรือไฮโซไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม   แต่ที่คอนเฟิร์มได้คือเด็กทั้งคู่  อิๆ :z2:
แต่เด็ดรึป่าวนี้ต้องถามนู๋เครี๊ยงแล้วหล่ะ คึๆ :hao6:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 26-08-2013 16:26:57
ให้จิ้นต่อเองว่าใครคู่เคี้ยงอีกแล้ว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 26-08-2013 18:14:22
เคี้ยงได้ปวดหัวอีกแล้ว

รอตอนพิเศษคู่อื่นด้วยอีกคน

ชอบทุกคู่เลย

อ่านเรื่องนี้แล้วช่วยบรรเทาความเครียดได้มาก

ขอบคุณมากครับ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 27-08-2013 01:02:33
แง่ คงคิดถึงป้าเคี้ยงน่าดู ยังไม่รู่้เลยว่าใครเป็นคู่ป้าแก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: ๛ナーリバス๛ ที่ 27-08-2013 09:19:23
อย่าเอ่ยเรื่องความไม่วายสิ มันตำใจนะ

กลายเป็นว่าเสน่ห์แรงแต่ก็ไม่เอาใครสักคนอีกแล้ว ถ้าตอนนี้ว่าอายุเยอะ ยังจะคิดเยอะเลือกมาก
รอต่อไปแล้วจะได้ลงจากคานไหมยะเนี่ยยยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 28-08-2013 15:06:27
อยากอ่านต่ออ่ะ วายไม่วายผมก็อ่านได้นะมาต่ออีกๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 28-08-2013 20:21:26
อยากอ่านต่อ สาวเคี้ยง นะ นะ นะ ขอบใจจร้า
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 28-08-2013 23:28:22
หนุกจุงเบยยยย
ง่วงแว้วววว เด๋วมาอ่านต่อน้าาาา ^^"
+ เป็ดให้จร้าาา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 29-08-2013 00:32:34
ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 30-08-2013 00:19:37
อ่านจบแว้วววว หนุกฝุด ๆ เบยยยย
ครอบครัวสุขสันต์มว๊ากกกกกกกก
^^"
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 31-08-2013 22:16:11
 o13 o13 o13 o13 :กอด1: :กอด1: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 31-08-2013 23:27:55
อ๊าย เจ๊เคี้ยงงงงงงง อ่านตอนนี้แล้วดูสวยมากอะ ไม่เถื่อนๆเหมือนเก่าแล้ว 5555

คราวนี้เจ๊งานเข้า ผู้ชายรุมล้อม คงไม่ได้มาหลอกแบบคราวก่อนนะ สงสารเจ๊ตาดำๆหน่อย

ชอบเรื่องนี้อะ ทั้งฮาทั้งฟิน รอตอนพิเศษตอนอื่นๆนะคะ :D
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 03-09-2013 20:15:51
เดี๋ยวนี้คุฯพี่สาวสวยเลือกได้แล้วสินะ :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : สุดท้ายของสุดท้ายของสุดท้าย [25/08/2013]
เริ่มหัวข้อโดย: Alphas ที่ 04-09-2013 14:27:27
ชอบเจ้แกจริงๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 01-11-2013 22:37:52
ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร



หลังจากผ่านช่วงที่ฟิตจัด  เพื่อโมตัวเองให้แปลงสภาพเป็นบอยแบนด์เกาหลี  ศึกชิงรักหักสวาทเมื่อครั้งกระโน้น  มนต์สิทธิ์ก็เริ่มปล่อยตัว  จนกลายมาเป็นไอ้ดอยเนื้อแน่น-แก้มยุ้ยเหมือนเดิม


ซึ่งสำหรับภูบดินทร์แล้ว....มันสุดยอดมาก


ได้เห็นไอ้หมีโข่ง  หน้าตากวนโอ้ยถอดแบบพ่อ  กำลังกระพือเสื้อกล้ามสีชมพูตัวในสุดแรดอย่างร้อนจัด


ก็ร้อนขนาดนี้  ไอ้เพื่อนหน้าหล่อยังบังคับให้สวมเสื้อแจ็คเก็ตทับ  ต้องสู้กันเสียอยู่นาน  กว่าพ่อคุณชายจะยอมอนุโลมให้รูดซิบลงมาหน่อยหนึ่ง  แค่ได้เห็นแผงอกล่ำ ๆ สไตล์หมีของมัน  ก็ทำเอาคลั่งตายกันหลายชีวิตแล้วล่ะ


ภูบดินทร์ไม่ชอบให้ใครมอง ‘ของรัก’ ของเขา  ไม่ว่าจะด้วยความรู้สึกแบบไหนก็ตาม  จะเป็นเกย์สาวแต่งตัวจัดจ้านคนนั้น  ที่จ้องตาเป็นมัน....อยากเขมือบไอ้หมีน้อยของเขาจะแย่  หรือพวกเกย์ประเภทอื่น ๆทั้งหลาย  ที่คิดจะเอามันของเขาไปทำผัวบ้าง....ทำเมียบ้าง 


ไม่รวมพวกสาว ๆ....สาวแก่แม่หม้าย


“มึงไม่คิดว่าคนพวกนั้นเขาอยากจะแดกมึงบ้างเหรอหล่อ....เหรอวะหล่อ?”
“ไม่หรอก....เรามันประเภทเกินเอื้อมน่ะ”
“กูล่ะเบื่อความหลงตัวเองของมึง....แล้วคิดไงไม่รู้....แม่งชวนมาเดินจตุจักร....อย่างมึงกูนึกว่าต้องพารามีเซี่ยม”
“พาราก้อน????.....มุกนี้ไม่ผ่านนะม้ง”
“เอ๊อออ.....ช่างกุ๊”


เขาเองก็หงุดหงิด  ภูบดินทร์รู้สึกอยากจะจับคนข้าง ๆ มาลงโทษให้ครางเสียจะแย่  อุตส่าห์พยายามที่จะ ‘ลดตัว’ ลงมาใช้ชีวิตแบบมันดู  เพื่อเอาใจมันเลยนะนั่น  เห็นว่ามันชอบมาเดินกับพ่อ...กับอาหน้าโหด  บางทีก็มากับยัยป้าเขย่าขวัญ  ที่แปลงสภาพเป็นสาวเต็มขั้น  ไม่รู้สิ  ไม่เคยมองว่าแม่คนนี้สวยเลย  ออกจะประหลาด...ขาด ๆเกิน ๆ เหมือนพวกดาราตลก


“ดูเสื้อยืดกันหล่อ.....ร้านนั้นน่ะ”
“ก๊อป”
“แล้วไงวะ”
“อยากได้ล่ะก็จะซื้อของแท้ให้”
“แลกกับเป็นเมียมึงอ่ะนะ”
“ให้ฟรีดิ....นี่ตีราคาตัวเองแค่เสื้อตัวนึงเองเหรอ....ระดับนายทั้งที.....เอาหัวใจกับกรรมสิทธิ์บ้านพักตากอากาศของเราไปเลย”
“เยอะตลอดอ่ะมึง”


นี่แหละไอ้ดอย....มันไม่เคยพูดเพราะ  แม้ว่ากำลังเขิน  มันเดินแซงเขาลิ่ว ๆ ตรงดิ่งไปยังร้านเสื้อยืดอีกร้านหนึ่ง.....


หมีใส่เสื้อลายหมีงั้นเหรอ....ตลกดีนะ


“เจ๋งสาดมั้ยหล่อ.....เหมาแม่งหมดนี่เลยดีมั้ย”
“ชอบแต่สีนีออน....ไหนนายบอกว่าแมนไงวะ”
“ก็กูชอบ....พี่สาวกูปลูกฝังมาอย่างงี้....นี่....สีส้มก็ใส่กับเกงดำ....เหลืองใส่กับเกงฟ้า....ตัวที่มึงบอกว่าใส่แล้วเป้าปริอ่ะ...กูชอบ....เอาไซส์เอ็มเนอะ...จะได้เห็นกล้ามกูชัด ๆ”
“เท่าไหร่ครับ”  ภูบดินทร์ส่ายหัวอย่างเอือม ๆ ในสไตล์พิลึกของไอ้หมอนี่  ก่อนจะชะโงกไปถามราคากับคนขายแทน
“เฮ้ย....กูจ่ายเอง....พ่อกูถูกหวยมา”
“คนจนเล่นหวยสินะ”
“เดี๋ยวมึงจะโดนกูถีบ”


ไป ๆ มา ๆ  กลายเป็นสุดหล่อ  ที่โดนไอ้หมีหน้าทะเล้นลากจูงไปไหนต่อไหน  มันดูจะตื่นเต้นไปเสียทุกอย่าง  ถึงแม้ว่ามันจะมาที่นี่เป็นครั้งที่ล้านแล้วล่ะมั้ง  มันเผลอจับมือเขาจูงอยู่นานสองนาน  พอรู้สึกตัวว่ามีคนมอง...หรือเริ่มชื้น ๆที่ฝ่ามือ  มันก็จะปล่อยทิ้งอย่างไม่ใยดี  หน้าของมันแดงจัดจนแทบแยกไม่ออก  ว่าเป็นเพราะแดดหรือว่าเขิน  แต่เดี๋ยวมันก็ลืมตัว  มาคว้าข้อมือเขาอีก


“แดกชาชักกัน”
“เดี๋ยวนี้นายชักจะพูดจาไม่เพราะนะม้ง”
“แมน ๆ เว้ย”
“ไม่ต้องแสดงออกด้วยความก้าวร้าวก็ได้”
“ใช่ดิ๊....กูไม่ใช่เพื่อน ๆ ผู้ดีของมึงนิ....มิตติ้งคราวหน้าไม่ต้องลากกูไปด้วยเลยนะไอ้ห่า....อึดอัด!!!....เบียร์ช้างก็ไม่มีให้กู”
“หึ.....ก็อยากพาไปเปิดตัว....ไม่ได้เหรอ”
“กูไม่คุยกับมึงล๊ะ”


พวกเขาเปลี่ยนจากโซนเสื้อผ้า....ไปยังโซนของเก่า....ร้านหนังสือ....สัตว์เลี้ยง....เดินมั่วไปเรื่อยอย่างไม่รู้จักเหนื่อย  สุดท้ายก็มาหยุดที่ร้านต้นไม้


“สัดดิน....กลางแจ้งก็ไม่เว้น...เลิกเอาจรวยมึงมาถูกูได้แล้ว”
“เฮ้ย....ไม่ใช่อย่างนั้นนะลุง....แค่อยากช่วยเลือกแบบแนบชิดก็ไม่ได้...โว๊ะ”
“เรียกกูลุง....มึงมาเป็นป้าเลยมั้ย”
“ผมเป็นอาก็แล้วกันพี่....ผมยังหนุ่มอยู่....หนุ่มกว่าพี่อ่ะ”


ดินชอบแหย่เจ้าหมีเฒ่า  คนอะไรยิ่งแก่ยิ่งน่ารัก  กาลเวลาไม่ได้ทำให้คน ๆนี้ดูแก่ชราเลยแม้แต่น้อย  ผมเริ่มเปลี่ยนเป็นสองสี  เพราะเลิกย้อมไปนานแล้ว  แต่ร่างกายกำยำกับใบหน้าที่ได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดีนั้น  ทำให้เจ้าหมีแก่ดูหนุ่มกว่าอายุจริงสักสิบกว่าปีเห็นจะได้


ไหนจะนิสัยแบบเด็ก ๆ เกรียน ๆ กลาก ๆ น่าจับลงโทษที่สุด  เสื้อกล้ามนี่ก็เหมือนกัน  ชอบใส่กันทั้งพ่อหมีและลูกหมี  ไม่เว้นแม้แต่ลูกสาวหมี  ที่เจ้าหล่อนชอบใส่เสื้อกล้ามฟิตโชว์ร่องอกล้นทะลัก....นมซิลิโคนน่ะ!!!!  ทำมาแล้วต้องโชว์ให้คุ้ม


“พ่อพ่อ.....มาเดินเหมือนกันเหรอว๊า”
“อ้าวเจ้าม้ง....แกมากับ....มากับ....เอ่อ.....เพื่อนแกเหมือนกันเรอะ”


หมีแก่รับไม่ได้หรอกนะ  ที่จะมีลูกเขยน่ะ  ยังไงก็อยากได้ลุกสะใภ้มากกว่า  ถึงไอ้ดอยมันจะยืนกรานเสียงแข็งว่าเพื่อน  แต่เขาก็ไม่เคยวางใจ  ในเมื่อคนมันเคยมีคดีน่ะนะ


ก็ที่มันจะปล้ำลุกชายสุดที่รักของเขานั่นไงล่ะ....


แต่ไอ้ลูกสาวนี่สิ....สนับสนุนให้น้องเบี่ยงเบนเสียจริง


แล้วทายาทของเขาล่ะ  หมีละอ่อนตัวน้อย ๆ หลานชายจ้ำม่ำที่เขาอยากได้ล่ะ


“พ่อจะกลับแล้ว....แกก็กลับได้แล้วมั้ง....อยู่ติดบ้านมั่งนะไอ้ม้ง”
“โห่....ก็ไม่ได้ไปเถลไถลที่ไหน....ก็อยู่แต่บ้านเพื่อนเนี่ย...ก้มีเพื่อนแค่คนเดียว...ไม่เห็นเป็นไรเลยเนอะพ่อดินเนอะ”
“ไปหาอะไรกินกันมั้ยไอ้ลูกชาย”


ทุกคนดูเหมือนจะเห็นด้วย....กับคำเชิญชวนของคุณพ่อสุดเถื่อน  ที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยรอยสัก  เว้นก็แต่หมีแก่.....ภูบดินทร์ประหม่านิดหน่อย  เขาค่อนข้างเข้าขากับพ่อดินของไอ้ดอย  แต่กับอีกคนหนึ่ง....เอาน่า....ไม่ดีเหรอ  ได้ร่วมรับประทานอาหารกับพ่อตาในอนาคตน่ะ....



ยังหวังจะได้เป็นสามีไอ้ดอยอยู่นะเว้ย



ไม่อยาก ‘เล่น’ ไปวัน ๆ หรอกนะเว้ย!!!!




“งั้นผมเป็นเจ้ามือเองนะครับ  พอดีรู้จักร้านอาหารอร่อย ๆ แถวนี้อยู่ร้านหนึ่ง...คุณพ่อทานหูฉลามได้ใช่มั้ยครับ”
“เยี่ยมเลย....หมี....เห็นแม๊ะ....ไอ้เด็กนี่มันคบได้”
“หล่อแม่งอวดรวยตัลหลอดดด”
“เออ!!!....ไอ้สัด....กูจะแดกให้มึงหมดตัวเลย”
.
.
.
.
.
.
ฉากในร้านอาหารนั้นเราขอข้าม  ขอข้ามจริง ๆนะ  เพราะแทบจะไม่มีใครเปิดปากพูดอะไรเลยสักคำ  หมีกับผัวเด็กร่วมใจกันสวาปามไม่ยั้ง  ไอ้ดอยนิ่วหน้า....กอดอก....มองทุกคนด้วยสายตาเหวี่ยงวีน  สุดหล่อของเรานั้นก็ทำใจให้สงบที่สุด  เพื่อเตรียมรับมือสงครามเย็นจากคุณพ่อตา....แต่แล้ว....แต่แล้ว



ไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!!


แม้แต่คำพูดแดกดัน


คนบ้านนี้มันซื้อง่าย...หรือว่าหมีเฒ่ามันเห็นแก่กินมากกว่าจะหวงลูกชายอย่างที่ปากว่าวะเนี่ย!!!!


“ม้ง....ชอบนายตรงไหนที่สุดรู้มั้ย....นมนายสุดยอด  เห็นแล้วอยากงับให้จมเขี้ยว”
“นมพ่อง....กล้ามเว้ย....กล้ามหล่ออ่ะมันแบน...ไม่มีมิติ”
“เราเน้นซิกแพค....ซิกแพคนายจางนะ...ไปซื้อที่รัดมาสวมไป๊”
“หึยยยยย....ก็ช่วงนี้เจริญอาหารนี่หว่า”
“แต่ตอนอยู่ที่ร้านไม่เห็นนายกินเลย”
“กูงอนอยู่”
“งอนอะไรครับ”
“หล่อชอบเอาเงินฟาด....ไม่ชอบอ่ะ”
“เราก็ไม่ชอบที่นายคิดแบบนั้นเหมือนกัน  ตลอดเวลาที่ผ่านมา....เรายังพิสูจน์ตัวเองไม่พอหรือไง...เราก็แค่อยากให้นายกับครอบครัวมีความสุข  พยายามจะเป็นเพื่อนที่ดี  อยากให้นายสบายใจ  แต่นายรู้มั้ย....ถึงตอนนี้เราก็ยังรักนายไม่เปลี่ยน”
“มึงนี่ลากกูไปดราม่าตลอด....เถียงแพ้มึงอีกตามเคย”


ภูบดินทร์ลากปลายลิ้นรอบ ๆหัวนมสีชมพูของหมีเด็กที่กำลังชูเต่ง  หัวนมหมอนี่เซ็กส์ซี่....น่างับ  ขนาดของมันนั้นค่อนข้างชวนให้เกิดอารมณ์อย่างว่าได้ทุกเมื่อ  แล้วยิ่งไวต่อสัมผัส  บางทีแค่มองผ่านเสื้อยืดฟิต ๆ ก็ทำเอาสุดหล่อของเราแทบคลั่ง  รสชาตินั้นค่อนข้างเค็ม  เพราะตอนนี้เนื้อเนียนแน่นของไอ้ดอยนั้นเหนียวเหนอะไปด้วยเหงื่อ


“อาบน้ำก่อนมั้ย....ถ้าหล่ออยาก.....เล่น....น่ะ”
“แบบนี้ก็โอเคนะ....กลิ่นเหงื่อนายไม่เหม็นสักหน่อย....กระตุ้นอารมณ์ใช้ได้เลย”


เขาจูบมัน  ขณะที่สองมือก็ไม่อยู่เฉย  บดบี้หัวนมที่แข็งเป็นไตของหมีเด็กเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว  พอเครื่องติดได้ที่...พวกเขาก็สลัดเปลือกที่ห่อหุ้มที่ยังเหลืออยู่ออกอย่างรำคาญ 


พวกเขาชอบสัมผัสร่างกายกัน  ชอบตอนที่ช่วงล่างนั้นเสียดสีจนปวดหนึบ  มือของภูบดินทร์บีบขยำบั้นท้ายเพื่อนรักอย่างห้ามใจไม่อยู่  แน่นไปหมดทั้งตัวจริง ๆ


“นายโครตเซ็กส์ซี่เลยรู้มั้ย....อยากจะกลืนกินนายทั้งตัว”
“เลี่ยนนะ”
“แล้วชอบมั้ยล่ะ”
“ไปไหนไม่ได้แล้วนะ....เพื่อนหล่อน่ะ...ติดกับหล่อทุกทีแหละ”


ไม่ช้าพวกเขาก็ปลดปล่อย  ไม่ถึงกับพร้อมอย่างในนิยาย...แต่ก็ไล่เลี่ยกันมาติด ๆ  ไอ้ดอยพลิกตัวหงาย  หอบแฮ่กอย่างหมดแรง


“ถ้าพร้อมเป็นของเราเมื่อไหร่บอกนะ....อย่างที่บอก....เราให้นายหมดทุกอย่าง”
“เป็นเมียกูสิ”
“อันนี้ขอผ่าน...ขอเห็นแก่ตัวแค่เรื่องนี้”
“นายก็กลัวเจ็บเหมือนกันละวะ”
“ไม่กลัวเท่านายหรอก.....แต่โลกใบนี้มันต้องมีทั้งผู้ให้และผู้รับเว้ย....ชีวิตคู่ก็เหมือนกัน....สามีกับภรรยาย่อมมีหน้าที่แตกต่างกัน....อย่างน้อยนายก็ไม่ต้องอุ้มท้องนะ....แม่เราบอกว่าเจ็บมาก...มากกว่าเสียเวอร์จิ้นอีก”
“แล้วมึงเอาตรรกะไหนมาวัดว่ากุต้องเป็นฝ่ายโดนเสียบวะ...แถนะมึงอ่ะ”
“ตรรกะที่ว่า...เราสามารถปกป้องดูแลนายได้ตลอดชีวิตไง....”
“ทำให้ได้ก็แล้วกัน”
“ได้แน่....ก็จะทำไปเรื่อย ๆจนกว่านายจะยอมใจอ่อน....ก็เหมือนธุรกิจแหละ  ลงทุนทุกอย่างมีความเสี่ยง  แต่ลงทุนกับนายแม่งโครตคุ้ม”
“ยังไง”
“ก็ได้ความสุขไง....ส่วนนายก็ได้ความรักจากเราเป็นการตอบแทน”
“เห็นมั้ย....ยังไงก็แถวะ”


ไอ้ดอยหน้าแดงแปร๊ด....คราวนี้มั่นใจได้....ว่าไม่ได้เป็นเพราะแดด


กลัวใจตัวเองฉิบหาย


มนต์สิทธิ์กลัวว่าจะพ่ายแพ้ไอ้หมอนี่อย่างเต็มรูปแบบเข้าสักวัน


แต่เดี๋ยวนะ....ไม่แน่ใจ






กูเคยชนะมันด้วยเรอะ!!!
.
.
.
.
.
“วันนี้ไอ้รูปหล่อไม่มารับเหรอพี่”
“แล้วทำไมเค้าถึงจะต้องมารับชั้นด้วยล่ะยะ.....อีหน่อง”


ประสาทจะเสีย  ทั้ง ๆที่อุตส่าห์ทำใจให้ผ่องแผ้วมาตั้งแต่ในบ้าน


วันนี้เป็นวันสำคัญ  มันคือวันแห่งการออดิชั่นนักเต้น  เพื่อเข้าแข่งเรียลลิตี้


ก็อย่างที่รู้....ว่าเธออยากเต้นรูดเสา  มากกว่าเป็นนักบัญชีเฉิ่ม ๆ  ดังนั้น....หลังจากลาออกจากงาน  เธอก็เอาเงินที่แม่ให้มา...ไปเรียนเต้นอย่างเข้มข้น  ยากทีเดียว...ที่จะเริ่มตอนอายุเท่านี้  ประสบการณ์คอร์สโยคะที่เธอไปล่ำเรียนมา  สมัยที่ยังทำงานออฟฟิศอยู่  แทบจะไม่ช่วยอะไร  บางท่านี่บอกลาไปได้เลย  ร่างกายเธอแข็งเกินกว่าจะเต้นผาดโผน  แต่กระโดดม้วนตัวเธอยังใจไม่ถึงเลย


ก็เลยเลือกเรียนเต้นแบบฮิปฮอปแจ๊ส....เซ็กส์ซี่ที่มูฟเม้นท์....มั่นใจว่าต้องสร้างสีสันให้รายการแน่ ๆ กะเทยขาฮิปทั้งคนนี่นะ


“ไปอโศก....”
“โห....ทำเป็นเข้มนะ”
“พี่ซีเรียสนะหน่อง”
“คร้าบ....จะส่งให้ถึงที่เลย....สำหรับพี่....ผมคิดครึ่งราคาพอ”
“ย่ะ....ระวังจะไม่มีข้าวกินนะยะ....พ่อคนใจปล้ำ”


พ่อหนุ่มขาแว้นซ์  พาเธอลัดเลาะเข้าทางนู้น....ทะลุทางนี้อย่างชำนาญ  กลิ่นสาปจากเสื้อวินทำให้เธอรู้สึกคุ้นเคย  และปลอดภัยอย่างน่าประหลาด....


ตอนนี้เธอไม่ต้องการอะไรก็ตาม....ที่จะทำให้เธอรู้สึกประหม่าหรือตื่นเต้น....ใจนึกถึงคำตอบที่เตรียมพร้อมเอาไว้ตั้งแต่เมื่อคืน....บางที....บางทีถ้าเต้นไม่รุ่ง....ทำตัวหลุดโลกลงอินเตอร์เน็ต  แล้วผันตัวไปเป็นนักแสดงตลกก็ดีนะ  ชีวิตเธอน่ะมันโครตจะซิทคอมจะตาย


เอี๊ยดดดดดดด!!!!

“แอร๊ยยย....อย่าเบรกแรงสิอีนี่....เดี๋ยวนมเสียรูป”
“ไอ้ห่า...อยู่ ๆ ก็ขับปราดหน้า”
“เฮ้ยยยย....นั่นมันรถไอ้หน้าอ่อนนี่.....พาพี่หนีเร็วอีหน่อง....แอร๊ยยยย.....ไม่ทันแล้ว....มันลงมาแล้ว”


พ่อหนุ่มนักบิดนิ่ง....ไม่ยอมแม้แต่จะขยับ  เขาจ้องหน้าอีกฝ่ายที่กำลังเดินตรงมาอย่างท้าทาย  ทว่าอีกฝ่ายนั้นหาได้สนใจเขาไม่


“ทำไมไม่รอผมล่ะครับพี่เคี้ยง....สัญญาแล้วนี่....ว่าจะไปส่งน่ะ”
“สัญญากับผีน่ะสิอีเด็กบ้า....วันนี้มันวันสำคัญนะยะ....ชั้นไม่ต้องการกำลังใจจากใครหน้าไหนทั้งนั้น....ไปส่งไม่ว่า....นี่จะขอตามไปนั่งดู....รับไม่ด๊ายยยยย”
“ผมน่ะ....รู้จักพี่ ๆกรรมการนะ...ผมอาจช่วยพี่ได้นะ”
“แกจะบ้าเรอะ....ชั้นบอกแล้วไงว่าแค่ลองน่ะ.....แล้ววิธีสกปรกแบบนั้น....ไม่เอาหรอกย่ะ...ชั้นอยากวัดลิมิตตัวเองด้วย”


พ่อหนุ่มไฮโซ  พยายามจะฉุดกระชากเธอให้ไปกับเขา  ถึงหน้าจะยิ้ม  แต่หมอนี่กำลังทำเธอเจ็บ  แบบว่ายังไงดีล่ะ....เหมือนพวกที่สามารถฆ่าคนได้ทั้งที่หน้าเปื้อนยิ้ม...มันน่าขนลุกไม่ใช่น้อยเลยนะ


“อย่าดื้อสิครับ....ผมอ่อนให้พี่มาหลายครั้งแล้วนะ....ไม่รักกันจริง...ผมไม่ยอมให้พี่ด่าผมแรง ๆแบบนี้หรอกนะ  อย่าให้ต้องใช้พลังงานลี้ลับนะครับคนสวย"
“ชั้นพี่แกน๊า....แก่กว่าแกเกือบสิบปีเลยนะย๊า”



เธอกำลังจะประสาทเสีย  แล้วก็กำลังจะยอมแพ้อีกฝ่ายแต่โดยดีอยู่แล้วเชียว....ถ้าหากว่าไม่มีเสียงนี้ดังขึ้น....



“เฮ้ยยยยย....เลิกกร่างได้แล้วไอ้กร๊วก....ขืนไม่ปล่อยมือจากแฟนกูล่ะก็...มึงกับกูได้แลกกันแน่.....ปล่อยพี่เคี้ยงนะเว้ยยยยย”
“ไม่ใช่เรื่องของคุณครับ....คุณพลเมืองชั้นสอง”
“หน็อย”


เยี่ยมค่ะ.....บรรลัยกันเข้าไป....ไม่ต้อง-อง-ต้อง-ออ-มันแล้ว....ความฝันที่จะได้ออกทีวีดับวูบ


เคี้ยงอยากให้นี่เป็นนิยายเรื่องหนึ่ง


ให้ไอ้สองตัวนี่มันได้กันเองซะ....แล้วปล่อย ๆ เธอไปเสียที


“กรรมของอีเคี้ยง....กูไปแท็กซี่ก็ได้วะ”
.
.
.
.
.
End

คิดถึงเลยมาต่อค่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกระเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 01-11-2013 22:45:48
สะกด "กะเพรา" นะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกระเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 01-11-2013 22:52:40
สะกด "กะเพรา" นะ

ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 02-11-2013 12:49:31
โอ้ย ไม่! เคี้ยง อย่าพูดอะไรเป็นลางเช่นนั้นนะย่ะ!
ฉันไม่เอาด้วยนะ! หล่อนน่ะควรหาสามีได้แล้วค่ะ อย่าใจดีนักเลยนะ นะ
และถ้าจะให้ดีทรีซั่มไปเลยค่ะ! หึหึ กดโหวตตตต
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: killerofcao ที่ 02-11-2013 15:16:49
กระเพรา? เกี่ยวไรกันอ่ะ เคี้ยง มีหนุ่มมาจีบอย่างมึนๆ ตลอด
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: minere_mi ที่ 02-11-2013 23:53:27
ยังไงเค้าก็ชอบเคี้ยง ฮาาาตล๊อดฮาโดยธรรมชาติฮาโดยกำเนิด555
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 03-11-2013 01:54:53
อิอร๊างงงงงงงงงงงงง
ตกใจแอ่นดีใจแอ่นประหลาดใจไม่รู้มาก่อนว่าอัพตอนพิเศษไปหลายตอนขนาดนี้
คืออ่านไปแค่ตอนจบแล้วก็ไม่ได้เข้ามาดูอีกเลยเพราะไม่รู้ว่าจะมีตอนพิเศษด้วย
เข้ามาหน้ารวมเรื่องที่จบถึงเห็นชื่อตอนพิเศษ
แบบว่าหลายตอนมากกกกกกกกก
อร๊ากกกกกกกกก
ขอบคุณน้า ชอบม้งอ่ะสนุก
เดี๋ยวนี้ม้งเขินบ่อย หวั่นไหว 555
อิน้องสินเชื่อก็หยอดจริงหยอดจังขึ้นเรื่องๆ
มีโหมดน่ารักเยอะขึ้น

เดี๋ยวจะเข้ามาดูเรื่อยๆ เดี๋ยวอัพแล้วตกข่าวอีก
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: bebe ที่ 03-11-2013 02:06:26
ป้าเคี้ยงเริ่ด ผู้ชายต่อยกันเพื่อป้าเคี้ยงงง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: oilzaza001 ที่ 03-11-2013 14:18:44
อยากให้เคี้ยงมีสามี โอ่ววว เขียนมาเถอะคะ ไม่วายมันก็ไม่เชิงหรอกเพราะเคี้ยงมันก็เคยเป็นผชนี่นะ T_T อยากอ่านจริงๆน้า รอตอนต่อไปจ้า +เป็ด
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: ultra_bang ที่ 03-11-2013 17:05:14
คิดถึงลูกหมีมากๆๆเลยคราฟฟฟฟ  อิอิอิ  มาต่อบ่อยๆๆนะคราฟฟฟ

หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 03-11-2013 22:33:35
นิยายเรื่องนี้สนุกตั้งแต่ต้นจนจบ
ชอบมากๆเลยค่าา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: funland ที่ 06-11-2013 21:27:31
 o13 ชอบค่ะ  :m20:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 07-11-2013 21:11:53
ครอบครัวนี้ช่างเฮฮาปาจิงโกะละเกิน
บางทีเหมือนจะมีมาม่าชามโต
แต่ก็ไม่เศร้าอ่ะ อ่านไปขำไปตลอดเลย

มีความสุขที่ได้อ่านเรื่องนี้ค่ะ
 :pig4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 07-11-2013 21:18:20
อ่านเรื่องนี้ทีไรมีความสุข ได้ทุกตอน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 08-11-2013 09:40:12
ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านกันคะ สนุกมากเลย ตลกสุดๆๆ อยากให้เคี้ยงมีคู่จัง มาลงตอนพิเศษเถอะคะ รออ่านอยู่
 :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 16-11-2013 23:38:00
อ๊ายยย  เจ๊เคี้ยง ฮอตแอนสไปซี่ ได้ตลอดๆ :-[
ได้ตอนพิเศษมาอ่านแก้คิดถึง  ขอบคุณคนแต่งมากมาย :pig4:
แล้วจะรอตอนพิเศษตอนต่อไปนะค่ะ อิๆ :mew1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 19-11-2013 19:27:07
เคี้ยงชาตินี้จะได้มีผัวเหมือนคนอื่นเขาไหมเนี้ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ : ตอนพิเศษ : ผัดกะเพรารวมมิตร [01/11/56]
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 19-11-2013 20:44:34
อย่างเคี้ยงนี่ต้อง3P เท่านั้น
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ Happy Valentine Day เรื่องหวานๆระหว่างหมีเฒ่ากับพราน(ไม่)หนุ่ม 14/13
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 14-12-2013 01:21:43
Happy Valentine Day  เรื่องหวาน ๆระหว่างหมีเฒ่ากับพราน(ไม่)หนุ่ม



สิบสี่กุมภา....หวันหวาเล๊นท๊ายยยยยยย~



สำเนียงเหน่อ ๆ ของนักร้องลูกทุ่งเจ้าของเพลงดังกังวานไปทั่ว  หมีแก่จิ๊ปากอย่างรำคาญเหลือแสน  สุดท้ายก็อดรนทนไม่ไหว  ฉวยข้าวของหมายจะไปปาใส่บ้านหลังติดกัน  ทั้งที่ตาตัวเองยังปิดสนิทเป็นขีด


ก็เสือกมารบกวนเวลานอนของหมี.....แง่ม ๆ(ทีลูกสาวตัวเองกรีดร้องรบกวนบ้านหลังอื่นล่ะไม่เห็นพูด----ฮี่เธ๊อะ)


“อ้าวเหี้ย....ไม่ใช่นี่หว่า....เสียงมาจากมึงนี่เองสินะ....ไอ้สัดนรกชิงหมามาเกิด”
“อะไรกันหมี....วันนี้มันวันอะไร  ผัวก็อยากจะฟังเพลงให้เข้ากับบรรยากาศ”
“วันเหี้ยอะไร!!!”
“ติ๊กต่อก”
“พฤหัส!!!”
“ที่เท่าไหร่”
“สิบสาม!!!”
“เฮ้ยจิงดิ!!!”

“มึงหลงวันห่าอะไร  ไม่มีเหี้ยอะไรทำก็ไสตูดกลับบ้านมึงไปเลยไป  คนเขาเม้าส์ให้แซ่ด  หาว่ามึงอ่ะกลายเป็นเมียกูไปแล้ว....ไอ้สัด!!!!”
“ก็ไม่เห็นจะจริงเลย  แคร์ทำไม  หมีต่างหากที่เป็นเมีย.....เฮ้ยยยยย....ระวังหน่อยสิวะหมี!!!!”


พ่อกล้ามโตก้มหลบวิทยุทรานซิสเตอร์ของรักของหมี  ก็อันนี้แหละที่ใช้ฟังหวย  แต่ตอนนี้ความโกรธมันบังตา  วิทยุเครื่องเก่าแก่เลยกระจายไม่มีดี


“เหี้ย!!!!!  ของรักกู”
“ก็ปามาเองนะหมี.....เอาน่า....เดี๋ยวผัวซื้อให้ใหม่”
“ทำไมมึงไม่เอาหน้ารับ  โธ่ลูกพ่อ  อีกสามวันหวยก็จะออกอยู่แล้วแท้ ๆ มึงนะมึง”
“ไปเตรียมตัวฉลองวาเลนไทน์กันดีกว่า”
“วาเลนไทน์พ่อมึงดิ....ตุ๊ด.....เด็ก.....กูอ่ะจะหกสิบแล้วไอ้ห่า”
“อีกนานน่า”


นายธนาคาร  หรือนายดิน  หรือชื่อที่ชินปากหมีแก่....ไอ้เหี้ยนี่!!!!  เก็บเจ้าซากวิทยุที่ดูแล้วน่าจะซ่อมได้วางไว้ตรงที่เดิม  ก่อนจะเดินหน้าหื่นเข้าไปหาเมียไซส์หมี  หมีหิวน้ำผึ้ง!!!!


“น้องเคี้ยงไปสมัครงานที่พัทยา.....ส่วนไอ้ม้งมันก็หายไปขลุกกับเพื่อนมันเหมือนเดิมนั่นแหละ....”
“กูถึงได้นอนยาวไง....คิดว่าจะไม่มีใครมากวนแล้วแท้ ๆ”
“ก็ช่างคิดนะคนเรา  ผัวยังอยู่ทั้งคน”
“กูว่ากูคงไม่ได้นอนแล้ว....ห่าลาก”
“อึ๊บกันเถอะ”
“ไปตายไป!!!”


ถึงจะชินแล้วกับการมีผัวแบบไม่เต็มใจ  ไล่เท่าไหร่มันก็ไม่ยอมไป  แต่ก็ใช่ว่าหมีแก่จะเคลิ้มตามมันไปทุกอย่าง  หนุ่มรุ่นน้องถูกตบจนกะโหลกสะเทือน  แต่ดูเหมือนว่านายดินจะยังยิ้มได้อยู่อีกอย่างไม่มีสะทก  เสื้อกล้ามห่านคู่สีตุ่นตัวโปรดของนายดินถูกถอดออก  เผยให้เห็นกล้ามเนื้อตึงแน่น  กับรอยสักที่หมีแก่ลงความเห็นว่ามันช่าง....



เลอะเทอะได้อีก


สักคนเดียวไม่พอ  ยังเสือกพาลูกชายคนเล็กของเขาไปสักด้วยอีกต่างหาก  ดีที่ว่าเบรกไว้ได้ทันก่อนจะตัวลายพร้อยตามคุณพ่อเลี้ยง  รอยสักที่แม้แต่นายเฟิร์สช้อยก็ยังรับไม่ได้  เห็นแม๊ะ  หมียังมีพวก  ส่วนอีพี่มันน่ะหรือ...

‘จะสักก็ปล่อยมันไปสิยะ.....ป๊าจะไปบังคับอะไรเด็กมันนักหนา....แนะให้มันเลือกร้านสักสะอาด ๆดีกว่านะป๊านะ’

ลูกสาวว่าอย่างนี้นะ....

“หมีนมหญ่ายยยยยย”
“เออ....กูแก่....กูอ้วน....เนื้อมันก็ต้องมีย้วยบ้าง”
“บีบมันมือกำลังดี”
“เหี้ย....ไม่แก่บ้างให้รู้ไป.....โด่....มึงไปหามาเลย....ประเทศนี้....อายุขนาดกูแล้วยังดูหนุ่มเฟี้ยวเหมือนเด็กสิบแปด.....มึงไปหามาเลยดิน....”
“ล่อพี่ดีกว่า”
“เฮ้ยยยย.....อ่า.....เหี้ยดิน.....ซี๊ดดดดดด”



ไม่บอกก็รู้ว่าเสร็จโจร
.
.
.
.
.
“โว๊ะ.....จะลากกูไปไหนวะ”
“กินข้าวไง....ซ้อมก่อน....พรุ่งนี้จะพาไปกินที่มันหรูกว่าเคเอฟซีนะหมี”
“มึงเอาชุดจัมโบ้ให้กูที....เออนั่นแหละ.....ชุดใหญ่สุดสำหรับสี่คนน่ะ....กูหิว.....กูไปนั่งรอนะ.....ตัวหนังสือมันเล็ก  กูแก่แล้วตากูก็ไม่ค่อยดี”

หมีแก่ขยับแว่นสายตายุกยิก  เห็นแล้วน่าจับกดเป็นบ้า  หมีเนิร์ดนี่มันสุดยอด  ถ้าไม่กลัวถูกหมีตะปบต่อหน้าฝูงคนแล้วล่ะก็  นายธนาคารจะหอมแก้มโชว์สื่อแม่งงงงง....

“ไปนั่งรอไปหมี....ผัวบริการเอง”
“ห่ามึงอย่าเสียงดังสิกูอาย....แล้วเสือกเรียกแทนตัวเองผัว  เด็กมันยิ้มกันหมดแล้วไอ้เหี้ย”
“จ้ะที่รัก”
"พ่ออออ...มึงงง...ตายยยยย"


โฮกกกกกก....หมีสลายร่าง  สายตาน้อง(ย้ำว่าน้อง)พนักงานคิดเงินที่มองมายังพวกเขา  พนักงานสามสี่คนอมยิ้มกระปุ่ม  ทำเอาหมีอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนี

“มาแล้ว....ของพี่....ซอสผสมกันใช่มั้ย....กินเลยดิ”
“ขอบใจ.....อ่ะ....อันนี้กูให้”
“ให้ทำไม  กินด้วยกันนี่แหละ  แต่ก็ขอบใจนะ”
“มึงเอาไปสองชิ้น  ที่เหลือของกู”
“แดกมากเดี๋ยวไขมันจุกอกเบิร์นไม่ทันหรอกหมี”
“เดี๋ยวกูไปยกดัมเบลกับซิทอัพชดทีหลังน่า!!!!”


ก็แหย่กันกระหนุงกระหนิง  ตามประสาคู่รักรุ่นใหญ่  หมีแก่ก้มหน้าก้มตาโซ้ยแหลก  จนเหลือแต่กองกระดูก  ดูดจนขาวจั๊วะ  แถมยังเอากระดูกอ่อนมาเคี้ยวเล่นโชว์พลังฟันและเหงือกอีกต่างหาก


“ไปดูหนังต่อเลยนะ”
“ไหนมึงว่าซ้อม....แต่เออ....กูก็ชักสนุกแล้ว  มึงน่าจะชวนกูเดทเร็วกว่านี้นะ  คบกันมาก็ตั้งนานแล้ว”
“ฮิ้วววว....ยอมรับแล้วอ่ะว่าคบกันอยู่”
“สัด!!!!”


หมีแก่เขิน  เขินจนต้องเดินไปสั่งไอติมมากินแก้เขินสักถ้วยสองถ้วย  เผื่อไอ้ห่านี่ด้วยถ้วยหนึ่ง

ก็จริงแหละ  รู้จักกับมันมา...โอย....ถ้านับก่อนจะได้เสียก็ไม่ปาเข้าไปยี่สิบสามสิบปีแล้วเหรอ  หมีแก่เคยแต่ไปเดทหญิง  ซึ่งก็นานมาก  ตั้งแต่มีเคี้ยง  หมีแก่ก็ไม่ค่อยได้ไปเดท  ส่วนใหญ่จะอึ๊บ....อึ๊บเสร็จแล้วจ่ายตังค์วางไว้ที่หัวเตียง(ขี้เกียจจะไปหม้อ...จ่ายตังค์แล้วฉะฉะฉะให้จบ ๆดีฝ่า)  ไม่ก็อึ๊บกันตรงหลังร้านบ้าง  ห้องน้ำในบาร์บ้าง(สมัยทำงานกลางคืน)  กับแม่ไอ้ม้งก็เล่นซะหัวชนเตียง  จับไข้....ท้องโย้


จนได้สำเนาถูกต้องมาเป๊ะ ๆ 


“ดูเรื่องอะไรอ่ะพี่  หนังรักมั้ย”
“ม่ายเอาอ่ะ  กูจะดูเรื่องนั้นน่ะ  ตะลุยอวกาศ”
“หมี.....ที่หมีจะดูน่ะมันฉายเดือนเมษา  หมีดูโปรแกรมหนังที่จอตรงนี้สิ  อย่าเสร่อสิหมี”
“โว๊ะ!!!!”
“เอาเรื่องนี้ละกัน.....ที่มันแข่งรถอ่ะหมี”
“เออ ๆ ๆ”


สองเฮียเดินกอดคอกันเข้าโรงหนัง  โรงหนังมืด ๆ แล้วหมีแก่ก็โดนผัวเด็กกว่าลวนลามขยำขยี้  ด้วยความที่ว่าคนมันน้อยเหลือเกิน


“สัดดินอย่าดิ”
“ก็หมีน่ารักอ่ะ”
“ไปทำที่บ้านสิเฮ้ย”
“ก็อยากทำตรงนี้อ่ะ”
“อย่าลูบนมกูสิวะ”

บรรยากาศแสนจะเป็นใจ  เวลาแบบนี้มันสวรรค์ชัด ๆ ไม่ใช่วันศุกร์  ไม่ใช่เทศกาล  คนก็เลยน้อย  พอคนน้อย  มันก็น่าเสี่ยงทำอะไรตื่นเต้น  ดินลูบหมีแก่ที่ตอนนี้นั่งแข็งเป็นหิน  แถวที่พวกเขานั่ง  ตอนนี้ก็ปาเข้าไปจะครึ่งค่อนเรื่องแล้ว  ก็ยังไม่เห็นมีใครเข้ามา

ค่อย ๆรูดซิบลงช้า....ช้า

งัดตระบองหมีออกมาแล้วปั่นเล่น  จมูกซุกไซร้ซอกคอ  อืม.....เขาเองก็แข็งจนปวด  แต่เก็บไว้จัดการตอนกลับไปถึงบ้านดีกว่า

“หมี.......ตื่นเต้นไหม”
“น้ำกูจะออก....พอแล้ว”
“ปล่อยเลย....ปล่อยออกมา”
“ซี๊ดดดดด”


น้ำรักของพ่อหมี  พุ่งกระฉูดเป็นสาย  ข้ามไปโดนหัวผู้เคราะห์ร้านที่นั่งอยู่ด้านหน้าถัดไปอีกแถวหนึ่ง  ได้ยินเสียงคนบ่น....ห่า.....น้ำอะไรหยดลงหัวกูวะแม่ง


กว่าคนพวกนั้นจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร....หันกลับมาอีกที









หมีกับผัวเด็กกว่าก็หายแซ่บออกจากโรงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
.
.
.
.
.
.
To be con

โปรแกรมหน้า  วาเลนไทน์ของเด็กดอย

.............................................................
ตอนหน้าว่าจะเปิดซิงม้งศรี  เชียร์กันเยอะ ๆนะคะ  คนแต่งบ้ายอมากค่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ Happy Valentine Day เรื่องหวานๆระหว่างหมีเฒ่ากับพราน(ไม่)หนุ่ม 14/13
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 14-12-2013 02:43:33
อยากอ่านนังม้งเสียซิง  :z1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ Happy Valentine Day เรื่องหวานๆระหว่างหมีเฒ่ากับพราน(ไม่)หนุ่ม 14/13
เริ่มหัวข้อโดย: aiwjun ที่ 14-12-2013 10:29:38
อูย!!!  .... อิจฉาหมีแก่ ได้ผัวเด็ก  :hao6:
หุ หุ รอตอนหน้า ม้งม้งจะเจริญรอยตามพ่อ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ Happy Valentine Day เรื่องหวานๆระหว่างหมีเฒ่ากับพราน(ไม่)หนุ่ม 14/13
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 14-12-2013 12:24:34
แล้วจะมีวาเลนไทน์ของคุณเจ๊มั้ยนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ Happy Valentine Day เรื่องหวานๆระหว่างหมีเฒ่ากับพราน(ไม่)หนุ่ม 14/13
เริ่มหัวข้อโดย: MiiCell ที่ 14-12-2013 21:02:15
แอร๊ย ตกลงคู่นี้หนังไม่ได้ดูจนจบซะงั้น ฮ่าๆ
 :katai3: รอเรื่องของม้งต่ออีกคน แล้วเจ๊เคี้ยงไม่มีหรอคะ
หรือเพราะเจ๊แกโสด!!?
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ Happy Valentine Day เรื่องหวานๆระหว่างหมีเฒ่ากับพราน(ไม่)หนุ่ม 14/13
เริ่มหัวข้อโดย: bizarre ที่ 22-12-2013 19:04:18
ดินโคตรแซ่บ 5555555555 :haun4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ Happy Valentine Day เรื่องหวานๆระหว่างหมีเฒ่ากับพราน(ไม่)หนุ่ม 14/13
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 22-12-2013 22:28:26
อ่านกี่ทีก็เรียกรอยยิ้มได้ทุกครั้ง
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 10-01-2014 01:47:23
ตอนพิเศษ : เปิดซิงดอย



“อื้ม”
“อ่า”
“อื้มอื้มอื้ม”
“อ่าอ่าอ่า”

โครม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

“ตาแก๊!!!!!  เบา ๆ หน่อยได้มั้ยยะ  หัดมีความอายกันบ้างนะ....สะกดเป็นกันมั้ย....คำว่าอายน่ะ”

ตามเคย....ไม่ว่าจะปีนี้หรือปีไหน ๆ ที่บ้านของเธอ  คุณนายเคี้ยงศรี  จะต้องมีไอ้แก่ดินจอมกะล่อน  บุกเข้ามาระเริงรักกับคุณพ่อไซส์หมีของเธอ

ก็รับได้นานแล้ว  ที่พ่อซึ่งแมนสัด ๆ ริอ่านจะมีผัว  ก็ไม่ได้ว่าอะไร  ถ้าจะมีซัมติงอินไซด์  เธอขออย่างเดียว....อย่างเดียวเท่านั้น


ไอ้เสียงครางน่าขนลุกนั่นน่ะ.....อย่างกับมีคนมาเปิดหนังโป๊เกย์ฝั่งตะวันตกกรอกหูกรอกตาเธออย่างไรอย่างนั้น!!!!!

“สัดดิน...โว๊ะ....ลูกกูเหวี่ยงอีกแล้วเห็นมั้ย”
“หมีแหละครางดัง”
“ยังจะเถียง!!!! กลับหลุมมึงไปเลยไป”
“หลุมรัก~”
“พ่อง!!!!!!”

นางกอสาวใหญ่วัยกะรัต  เพิ่งกลับมาจากพัทยา...หลังจากเดินทางไปปฎิบัติภารกิจตามล่าความฝันในวัยเยาว์


นางโชว์...โอ้อะร้าอะแหร่ม

“เจ้เสียงดังง่ะ”

ไอ้ตี๋....หมีเด็กกล้ามน่ากัด  เดินงัวเงียออกมาจากห้องนอนของมัน(ที่ซึ่งนาน ๆมันจะกลับมานอนทีหนึ่ง)  ไอ้ดอยหาวปากหวอ  ตาปิด  พร้อมกับบิดขี้เกียจไปมา  ก่อนจะเดินไปกอด  ไปหอม  พี่สาวขาโหดของมัน

“แห้วมาสินะ  ใครเค้าจะไปรับกะเทยแก่อย่างเจ้ไปเต้นกัน  เกิดกระดูกผุคาเวทีขึ้นมา  คนดูก็สยองสิฮะ....สู้ไปจ้างสาว ๆ ดีกว่ามั้ย”
“ปากร้ายนะอีม้ง”
“ก็ไม่อยากให้เจ้ไปอยู่โน่นอ่ะ....คิดถึง”
“จริง ๆก็ได้แหละ  แต่เงินน้อยเกิน  คนก็ไม่ค่อยทิปพี่  ไปทิปอีพวกยี่สิบต้น ๆหมด  พี่ทำได้สี่วันก็เลยออกแม่ง  ท่าจะไม่รุ่ง”
“เดี๋ยวเค้าเลี้ยงเอง  เค้าจะจบแล้วเนี่ย”
“ย่ะ...ให้มันจบนะยะ  สี่ปีครึ่งแล้ว  เพื่อนแกมันจบไปแล้วนิ....ไม่ใช่เหรอ”
“เอาน่า....ก็เค้าไม่ได้เก่งเหมือนมันนิ...ไปติวหนังสือก่อนนะฮะเจ้ฮะ”
“เออ...ไปเถอะย่ะ”

เธอมองไอ้หมีเด็กตัวโต  ที่เดินโงนเงนลงบันไดไปข้างล่าง  ริมฝีปากคลี่ยิ้ม  ก่อนจะยกมือขึ้นปิดเสียงหัวเราะกึ่งแมนของตัวเองเอาไว้อย่างสุดกลั้น


คือว่า...อย่างฮาอ่ะ


“มันละเมอขี้ฟันอะไรของมัน  ไปติวในสภาพบ็อกเซอร์ตัวเดียวอย่างนั้นอ่ะนะ”


อืมมม...สงสัยจะหายใจเข้าเป็นสุดหล่อ  หายใจออกไปเป็นคอนโดสุดหล่อเสียแล้วล่ะม้างงงง
.
.
.
.
.
.
“มาแล้วเหรอไอ้เด็กโข่งเรียนไม่จบ”
“โห...แรงนะเนี่ยหล่อ”

สุดหล่อพร้อมอ้าแขนรับเด็กดอยเสมอ 


ก็ตอนนี้เขาน่ะ....กำลัง ‘ว่าง’ อยู่นี่นา

กิจการที่บ้านก็รอให้เขาไปรับช่วงต่อ  ในตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง  ทันทีที่เขาเรียนจบ  แต่เขากลับยื้อเวลาออกไปอีกนิดหนึ่ง  ไอ้เรื่องธุรกิจหมื่นล้านน่ะช่างแม่งก่อนเถอะ  เพราะเขาได้ขอเวลาป๊ะป๋าของเขาเอาไว้หนึ่งปี  หนึ่งปีที่เขาอ้างว่าจะไปเดินทางท่องเที่ยว  ออกค้นหาตัวเอง  แต่ไม่ใช่เลย  ยังเขาก็รู้  ว่าตัวเขานั้นเกิดมาเพื่อที่จะเป็นนักธุรกิจ

เขารอมันน่ะ  รอให้มันจบ  จะได้ไปทำงานกับเขา  ในตำแหน่งเลขา  ไม่สิ....มือขวาคนสนิท....อืม....เมียน่ะ

ไม่มั่นใจเหมือนกัน  ว่าคุณพ่อผู้แสนแฟร์จะยอมรับเรื่องนี้ได้ไหม  เรื่องที่เขาเลือกแล้ว  ว่ายังไงก็คงไม่สามารถแต่งงาน  มีทายาทสืบสกุลได้

ถ้าไอ้ดอยมันท้องได้ก็ดีน่ะสินะ

“เหลืออีกสองตัว  นายเอาดี ๆนะเว้ย  เกรดอ่ะ  อย่าให้ต่ำกว่าสามจุดศูนย์ ๆ  รู้เรื่องไหม”
“เดี๋ยวจะเอาเกียรตินิยมอันดับสองมาให้ดูเลย”
“ฝันเหอะ....คงได้อยู่หรอก  ยังไงสองวิชานี้นายต้องได้เอเท่านั้น  แต่เราว่านะ...ไปรีเกรดตัวที่ได้ D เหอะ”
“มึงนี่เกิดมาเพื่อเป็นพ่อกูจริง ๆเลยนะหล่อ”


มนต์สิทธิ์โยนกระเป๋าเป้สัมภาระ  อันประกอบไปด้วยหนังสือเรียนสามสิบเปอร์เซ็นต์  ที่เหลืออีกเจ็ดสิบเป็นขนม  เสื้อผ้าน่ะเหรอ  เสื้อผ้าบางส่วนของเขาก็ทิ้งเอาไว้ที่คอนโดของเพื่อนรักอยู่แล้วล่ะ

“หล่อ....มีอะไรจะอวด”
“อะไร”
“โห่....ทำไมต้องทำเสียงดุด้วยวะ”
“ทุกครั้งที่นายบอกว่ามีอะไรจะอวด  มันต้องเป็นเรื่องไม่งามทุกทีสิน่ะ”
“กูไปสักมา”
“อีกแล้วนะ”
“กูโชว์เลยนะ”
“ตรงไหน”
“ตูดกุ๊”
“นี่นายไปโชว์ตูดให้ช่างสักมันดูเรอะ.....บ้าไปแล้ว.....แล้วแถมยังต้องโดนลูบคลำอีกใช่ไหม.....เครียดเว้ยยยยยย”
“กูล้อเล่น”

ไอ้ดอยถอดเสื้อโชว์หุ่นยั่วน้ำลาย  ก่อนจะหันหลังให้ดูเต็ม ๆตา ฟร้อนท์แนวโครต ๆ ประทับอยู่ตรงด้านหลัง  เหนือขอบกางเกง  เป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษที่อ่านยังไงมันก็คือชื่อของเขาชัด ๆ


'ภูบดินทร์'


“ช่างเขาสะกดให้นายผิดนะ”
“ห๊ะ”
“ล้อเล่นน่ะ”
“เชี่ยหล่อ....โห่.....แว่แต่แว่...แนวมั้ยล่ะฮึ  เพราะมึงเป็นเพื่อนรักกูนะเฟิร์ส  เลยมีสิทธิ์ได้จารึกชื่อเอาไว้บนตัวกูแบบนี้น่ะ”
“แหม่....เหมือนจะบอกเป็นนัย ๆ ว่าเราเป็นเจ้าของร่างกายของนายเลยนะ”
“แล้วอยากเป็นมั้ยล่ะ”
“พูดจริงเหรอม้ง”

ภูบดินทร์ตาเป็นประกายวูบไหวอย่างคนที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง  กี่ปีแล้วที่รู้จักกันมา  กี่ปีแล้วที่ตกหลุมรัก  กี่ปีที่ตามตื๊อ  กี่ปีที่ต้องอยู่ในฐานะเพื่อน  ทั้งที่การกระทำของพวกเขามันเกินคำนั้นไปไหนต่อไหน

มันจะยอมเขาง่าย ๆ แบบนี้น่ะหรือ

“เออ....กูคิดดีแล้ว”
“ทำไมอ่ะ”
“เออน่า....กูยอมมึง  แต่มึงต้องไม่ลืมที่เคยสัญญานะเว้ย  รับผิดชอบชีวิตกูไปจนวันตาย”
“จะเป็นเมียเราจริง ๆใช่มั้ย”
“เยอะตลอดเลยนะมึงอ่ะ”
.
.
.
.
.
.
พี่เคี้ยงสอนเขาจนปากเปียกปากแฉะ

ให้เลือกจับคนรวย  เขาต้องมีเมียรวย ๆ ที่บ้านจะได้สบาย 

แต่จะให้ดี....เขาต้องจับคนใกล้ตัวนั่นแหละให้อยู่หมัด

ไม่รู้เมื่อไหร่  ที่พี่สาวคนดี  เปลี่ยนจากเชียร์แบบน่ารัก ๆ กลายเป็นระดับฮาร์ดคอร์  คงเป็นตอนที่ขังพวกเขาเอาไว้ในห้อง  เพื่อให้ปรับความเข้าใจกันล่ะมั้ง  ไม่รู้สิ.....จะไปเอาอะไรกับพี่เคี้ยงล่ะ  ทีตัวเองยังจับผู้ชายรวย ๆ ไม่เคยสำเร็จเลย

ทำแบบนี้จะเหมือนขายตัวไหม  ในเมื่อเขาถูกกำหนดเอาไว้แล้ว  ว่าเป็นอนาคตของครอบครัว  พี่เคี้ยงทำงานหนักก็จริง แต่เงินของพี่เคี้ยงก็ไม่ได้มากมายอะไร  แถมความฝันที่เจ้าตัวคิดว่าคงจะรุ่ง  กลับไม่เป็นไปอย่างที่คิด  แว่ว ๆ ว่าจะกลับไปเป็นสาวบัญชีเหมือนเดิม

ส่วนพ่อหมีของเขาน่ะหรือ  อย่าพูดเลยดีกว่า  แค่เลี้ยงตัวเองให้รอดไปวัน ๆ ลูก ๆ ก็ปลื้มจะแย่แล้ว  ทุกคนปากกัดตีนถีบ  ทั้งพ่อดินเองก็เหนื่อยสายตัวแทบขาด  ทุกคนทำเพื่อเขามาก็มาก  เขาก็อยากให้ทุกคนได้พักบ้าง

เงินส่วนหนึ่งที่ได้จากแม่ก็หมดไปกับการตกแต่ง  ขยับขยายบ้านหลังใหม่เมื่อปีก่อน  แล้วก็ค่าเทอมมหาวิทยาลัยของเขาเป็นหลัก  แม่ไม่ได้ส่งมาให้เยอะมากนัก  แต่รวม ๆ ถึงตอนนี้ก็ได้เยอะอยู่  มากพอจะเอาไปลงทุนทำอะไรสักอย่าง  เขาตัดสินจะยกมันให้พ่อกับพี่สาวที่เลี้ยงดูส่งเสียเขามาตั้งแต่ยังละอ่อน  ยังไงมันก็คงไม่มากไปกว่านี้อีกแล้ว  แม่เลิกส่งเงินมาให้เขาตั้งแต่เขาอายุครบสิบแปด  ไม่เคยกลับมาเยี่ยมอย่างที่รับปากเอาไว้  รู้แต่ว่าแม่มีความสุขดีกับครอบครัวใหม่  ลูก ๆ กับสามีใหม่ที่เขาไม่เคยเห็นหน้า  นั่นก็นานมากแล้ว  ที่ได้คุยโทรศัพท์กับแม่


'หนูโตแล้ว....แม่คงส่งเงินให้หนูไปตลอดไม่ได้หรอกจ้ะ....ทุกคนต้องทำงาน...หนูเองต่อไปก็ต้องทำงาน....รู้ไหมว่าเงินที่หนูได้ไปน่ะ....ได้เยอะกว่าที่น้อง ๆ เขาได้ไปกินที่โรงเรียนเสียอีกนะลูก  แต่ถ้ามีอะไรขาดเหลือจริง ๆก็บอกแม่ได้เลยนะ'


มองในแง่ดี....แม่คงอยากให้เขายืนหยัดได้ด้วยตัวเอง
มองในแง่ลบ....การที่ต้องแอบส่งเงินให้เขาทุกเดือนนั้น  ครอบครัวของแม่คงจะต้องสงสัยเข้าสักวัน


ไม่ได้อยากได้เงิน  แต่อยากได้ความรักต่างหาก
ไม่เคยเรียกร้องอะไร  แค่อยากกอดแม่อีกครั้ง
แต่ตอนนี้ไม่ค่อยอยากเท่าไหร่แล้วล่ะ  กอดพ่อกับพี่เคี้ยงก็อุ่นเหมือนกัน....นมพี่เคี้ยงก็อย่างกับแอร์แบ็ค

“ม้งนายคิดอะไรอยู่”
“ชีวิตกู”
“ทำไมล่ะ”
“มึงก็รู้นิหล่อ  กูไม่ใช่คนเก่งอะไรมากมาย  แค่หัวปานกลาง  คงทำอะไรยิ่งใหญ่แบบที่มึงทำไม่ได้หรอกหล่อ”
“รีบจบ...จะได้ไปทำงานกับเรา....จะได้มีเงินมาก ๆ ให้ครอบครัวของนายไง”
“เงินสำคัญขนาดนั้น?”
“ใช่....แต่สำหรับเรา....นายสำคัญกว่านะ”
“กลัวเจ็บน่ะหล่อ”
“ไม่ต้องกลัวหรอก...เจ็บแน่อยู่แล้ว”
"เชี่ยยยยย"
"จุ๊บ"
“รักหล่อนะเว้ย”
“เราจะไม่ใช่เพื่อนกันอีกแล้วนะ....นายรู้ใช่ไหม  หลังจากที่เราทำเรื่องนี้กันแล้ว  เราจะไปไกลกว่านั้น  ถ้ายังไม่พร้อมก็หยุดตอนนี้  เราให้โอกาสนาย  เพราะถ้านายไม่ปฎิเสธตอนนี้  เราก็จะลุยลูกเดียว”
“ชาตินี้กูคงอดมีเมียแล้วหล่อ....คงรักใครมากกว่าหล่อไม่ได้แล้ว....หมายถึง...คงรักผู้หญิงคนไหนมากกว่าเพื่อนรักอย่างหล่อไม่ได้แล้วน่ะ”

เขารักมัน
ตอนแรก....เขารักมันแบบเพื่อน....แต่พอทุกอย่างมันเลยเถิด...ตั้งแต่ที่พวกเขา ‘เล่น’ กัน  มนต์สิทธิ์ก็รู้ตัวอยู่กลาย ๆ ว่าเขาได้ล้ำเส้นเข้ามาในดินแดนต้องห้ามเสียแล้ว

ไม่เคยหนีพ้น

ไม่เคยเอาชนะหมอนี่ได้เลย

ไอ้ลูกผู้ดีท่าทางน่าหมั่นไส้นี่มันทนทายาดกว่าที่คิด

“ซี๊ดดดดดดด.......เล้าโลมกูก่อนสิเฮ้ย”
“ก็นี่ไง”
“มึงอย่าเพิ่งใส่เข้ามาดิ๊”
“แค่นิ้วเองครับคนเก่ง”
“เก่งพ่อง”
“เป็นเมียเราแล้วห้ามพูดจาหยาบคายนะ”
“ฝันไปเหอะ....กูจะเป็นตัวของตัวเองแบบนี้  มึงรับไม่ได้ก็ไปหาเมียใหม่เลย”
“เมียใหม่?....หึ....แสดงว่ายอมรับแล้วสินะ  ว่านายคือเมียเราน่ะ”
“เชี่ย”

ลิ้นช่ำชองลากวนหัวนมของเขา  มนต์สิทธิ์หลับตาปี๋  ด้วยความเสียวกระกัน  มือนุ่ม ๆ ของไอ้ลูกคุณหนูบีบขยำไปทุกส่วน  รุนแรงไปนิด  แต่ก็รู้สึกได้ฟีลดี

จะมานุ่มนวลอะไรหนักหนาล่ะ  เขาไม่ใช่ผู้หญิง  แต่เป็นหมี....หมีเด็กตัวโตกล้ามแน่น

ปากประกบจูบอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนกว่าทุกครั้ง  ภูบดินทร์ค่อยดันความเป็นชายที่พ่อให้มา(อย่างเยอะ)ของเขา  เข้าไปในร่างกายของอีกฝ่าย  มือที่ว่างอยู่ไม่รอช้า  ลูบไล้ร่างกายส่วนหน้าที่อ่อนตัวลงเนื่องจากความเจ็บปวด  ให้กลับมาตั้งชันอีกครั้ง

“อุ่นจังม้ง”
“กูใจจะขาดแล้ว”
“ของนายอุ่นสบายสุดยอดว่ะ”
“เจ็บว่ะ”
“เราขยับแล้วนะ”
“ซี๊ดดดด....อย่าเพิ่งสิ.....กูขอกอดมึงแน่น ๆ ได้ไหม.....กูรู้สึกหวิว ๆ ยังไงก็ไม่รู้”
“ความรู้สึกฟินของฝ่ายรับน่ะ  มันไม่ใช่แค่เจ็บ  แต่นายรู้สึกดีไปด้วย  ข้างหน้าของนายยังตื่นตัวเลย  นายแม่งเกิดมาเป็นฝ่ายรับแท้ ๆ”
“พูดมากน่ะ....อื้ออออ......ค่อย ๆได้ไหม.....อ๊ะ....อย่าเพิ่งหยุดดื้อ ๆ สิ.....เร่งอีก.....เอาจังหวะนี้แหละ....กำลังดีเลย”

ภูบดินทร์ผลักเจ้าหมีเด็กให้นอนราบไปกับเตียง  เขาเคลื่อนไหวอย่างหนักแน่น  แต่นุ่มนวล  ไม่เร็วจนเกินไป  และไม่แรงเสียจนกลายเป็นซาดิสถ์  เพียงแค่รักษาจังหวะเอาไว้  อย่างผู้ที่เป็นฝ่ายคุมเกมส์  มองดูคนที่เขารัก  ทุรนทุรายด้วยความเสียวกระสัน  เนื้อหมีทั้งแน่นและอร่อย  สมกับที่อดทนรอคอยมานาน

เหมือนตกปลานั่นแหละ  ถ้าใจไม่เย็น  ก็ตกได้แต่กระป๋องกับรองเท้าแตะ

เขาปล่อยออกมาจนล้นช่องทางของหมีเด็ก  ไอ้ดอยหน้าแดงแปร๊ด  ไม่กล้าสบตาเขา  เหมือนกับคนที่หลวมตัวตัดสินใจผิดพลาด  แล้วไม่สามารถแก้ไขได้  แต่ก็ไม่ใช่สีหน้าของคนที่ผิดหวังหรือเสียใจ  เขาใช้ปากให้กับส่วนนั้นของมัน  จนเสร็จตามเขามาติด ๆ น้ำรักของมันเข้มข้นจนเลี่ยน

“เจ็บมั้ย”
“มึงว่ากูเจ็บมั้ยล่ะสัด”
“เลือดไม่ออกนี่หว่า”
“ครั้งแรกต้องเลือดออกเหรอวะ  เหมือนผู้หญิงอ่ะนะ”
“ขึ้นอยู่กับความเก่งของคนทำต่างหาก”
“เออ...มึงเก่ง”

เขาอุ้มมันไม่ไหวหรอก....ไอ้หมีโข่งตัวโตตัวนี้น่ะ  แต่ถ้าอุ้มไหว  ภูบดินทร์คงจะอุ้มไอ้หมีเด็กเข้าไปล้างตัวในห้องน้ำ  แทนที่จะจะประคองกันไป  อย่างกับลากเพื่อนขี้เมาออกมาจากผับ

“เท่าไหร่ก็ไม่พอ....อยากทำอีกรอบเลยนะเนี่ย  แต่ให้นายพักก่อน”
“มันก็ต้องอย่างนั้นแหละวะ”
“ทำไมถึงยอม....บอกเหตุผลจริง ๆของนายมาได้มั้ย”
“ก็หลายเรื่อง....แต่ที่ยอมก็เพราะเป็นมึง...กูคงไม่ยอมให้คนอื่น  ถึงจะเอาเงินมากองตรงหน้าก็เถอะ”
“ก็เงินไม่สำคัญกับนายไง.....เพราะนายรักเรา”
“เออ....กูรักมึง....หวงด้วย....เหมือนที่มึงหวงกูอ่ะ”
“ชื่นใจนะเนี่ย....แต่ถึงยังไงคืนนี้ก็ต้องติวหนังสือนะเว้ย”
“ไอ้เชี่ย.....ให้กูพักก่อนเซ่....หลับสักแปดชั่วโมงก็ยังดี”
“ขืนยอมนายก็เสียคนดิ”
“เฮอะ”

ภูบดินทร์รู้.....ทำไมจะไม่รู้ล่ะ....ว่าเพื่อนรักของเขายอมเพราะอะไร....ใช่...มันรักเขา....ก็เลยเลือกที่จะยอมเขา....ใช่....เงินไม่ได้สำคัญกับมัน....แต่ก็สำคัญกับครอบครัวของมัน....พวกเพี้ยนคงจะเลี้ยงไอ้หมีเด็กของเขาให้กลายเป็นคนเขี้ยวลากดินอย่างไม่รู้ตัว  ก็ดูยัยป้าสยองนั่นสิ  ดูก็รู้ว่าหวังโกยลูกเดียว  แต่ก็นับว่าตาแหลม  ที่เลือกผลักดันน้องชายตัวเองให้เขา  แทนที่จะเป็นคนอื่น  จะยอมเชื่อคำพูดน้ำเน่าที่ว่า  ‘เพราะเธอน่ะเป็นคนดี...แล้วก็รักหม่งม้งของชั้นจริง ๆ ชั้นถึงได้ยอมให้น้องชั้นเป็นเมียเธอ  ดีกว่าได้เมียห่วย ๆ แบบที่พ่อชั้นเคยได้’  ก็ได้นะป้านะ


หึ


ฝันไปเถอะป้า.....


นี่ถ้าป้าน่ารักได้ครึ่งหนึ่งของน้องป้า  ก็จะโอนเงินสักก้อนให้เป็นค่าสินสอดอยู่หรอก....


สู้เก็บเงินนั้นเอาไว้ให้เมียของเขาใช้ไม่ดีกว่าหรือไงล่ะ????


“เฟิร์ส....มึงอย่าเงียบสิวะ  วางแผนชั่วอะไรอีก”
“คิดเรื่องของเราอยู่ต่างหากล่ะ”


น่ารักแบบนี้ให้เป็นแค่เมียเก็บไม่ได้หรอก  ต้องหาทางทำให้พ่อกับแม่ของเขายอมรับให้เลยเลยคอยดูสิ 
………………………………………………..
“สี่แสนเก้าหมื่น....กับอีกกองนี้....อีกหมื่นนึง....รวมเป็นห้าแสนพอดีเด๊ะ”
“เคี่ยวชิบ”
“จะว่าอะไรก็เชิญเถอะย่ะ  นี่ถือเป็นค่าสินสอดกับค่าสึกหรอ  ที่พี่ทำกับพ่อของเคี้ยงมาหลายปี  คนเค้ามีลูกมีเต้านะยะ  จะมาได้ฟรี ๆ แบบนี้มันไม่งามไส้เกินไปหน่อยรึไงล่ะ......ห้าแสนก็คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม.....ยกให้ไปนอนกอดเลย  ต่อไปนี้จะไม่ด่าไม่ว่าอีกแล้ว”

นายธนาคาร....หรือดิน  หน้าซีดเผือด  ไปกับเสียงหัวเราะแสนสยอง  เออเฮอะ  เกิดมาเพิ่งเคยพบลูกขายพ่อกินก็คราวนี้  นังปิศาจที่ยิ่งแก่ยิ่งหน้าเหมือนแม่แสยะยิ้มสยอง  ก่อนจะยัดทองคำอีกห้าบาทจมหายเข้าไปในอกโต ๆ คู่นั้น  ไม่ได้เสียดายอะไรหรอก  เขายังมีเงินเก็บอยู่อีกส่วนหนึ่ง  เพียงแต่คราวนี้เขาจะได้เป็นสามีของไอ้หมีแก่อย่างเต็มภาคภูมิ  ก็ไม่นี่หว่า  ไอ้หมีแก่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลยสักนิด  นี่เขาเหมือนพวกป๋าที่ซื้ออีหนูกินจากแม่เล้ายังไงยังงั้นเลยนะเฮ้ย!!!!

“ต่อไปก็นายเฟิร์ส....โฮะ ๆ ๆ ๆ คิดไม่ผิดจริง ๆ ที่ตกหลุมรักเงินจนถอนตัวไม่ขึ้น  ให้เลือกระหว่างมีผัว  กับนอนกอดเงิน  ยังไงชั้นก็เลือกอย่างหลังย่ะ  ไปได้แล้ว  จะไปเที่ยวกันกี่วันก็เชิญย่ะชิ่ว ๆ”


หวังว่าสักวันคงจะมีใครมาปราบแม่ปิศาจตนนี้ได้ทีเถอะนะ
....................................................
end
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: minere_mi ที่ 11-01-2014 09:05:35
ได้อ่านเรื่องนี้ทีไรยิ้มแก้มปริทุกทีสิน่า o18
ว่าแต่จะมีใครมาปราบแม่เคี้ยงได้เร้อ!!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: shikyu3211 ที่ 11-01-2014 11:31:41
จนบัดนี้นางก็ยังไร้คู่
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 11-01-2014 19:13:33
ม้งดีมากทำเพื่อครอบครัว

เคี้ยงอยากให้เจอเนื้อคู่ที่แท้จริงสักที
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 12-01-2014 02:12:23
เย้ สมใจนายเฟิร์สสักทีน้าาา เหลือก้แต่เคี้ยงแล้วนี้แหละ
รีบหาได้แล้วเจ้  ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 14-01-2014 22:56:52
 :mew2:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 17-01-2014 17:54:49
ใครกันน๊าจะมาปราบแม่นางพญาแมงมุมดำเคี้ยงศรีได้ :laugh:

อ่านแล้วเรื่องนี้เคี้ยงมีแต่ได้ก่ะได้
หนุ่มๆมาปราบนางด่วน!!!!!
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 17-01-2014 19:05:57
เคี้ยงเคี่ยวจัง ขายพ่อให้ดินเหรอ อิอิ หนับหนุน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: kaew203 ที่ 22-01-2014 23:52:51
อยากให้เจ๊แกได้มีเนื้อคู่ตุนาหงันบ้างจังค่ะ
ปากร้ายแต่ใจดีตลอด เป็นตอนพี่เคี้ยงบรรยายทีไรฮาทุกทีเลย
ชอบเรื่องนี้มากก อ่านแล้วสบายใจ :mew1:


เป็นแฟนคลับพี่เชลบี้นะคะ ติดตามทุกเรื่องเลย :กอด1:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 29-01-2014 10:22:07
ว้าวเคี้ยงมีหนุมมาจีบพร้อมกัน ถึง 2 คนเล๊ยยยยยยยย  แอบอิจฉาเบาๆๆๆ   :mew2:

พ่อหมีกะพรานดินก็ขยันสวีทกันให้ลูกด่าอยู่ตล๊อดๆๆๆ   :laugh:    :m20:

ส่วนเด็กดอยของเราก็ยอมให้เพื่อนรักเปิดซิงจนได้   :o8:   :z1:

ขอบคุณนะคะ  สนุกมากจ้าาาา   :pig4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 31-01-2014 13:24:28
อยากจิเห็นชื่อตอนเปิดซิงสาวเคี้ยง  :katai2-1: :hao7:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - เปิดซิงดอย (10/01/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ultra_bang ที่ 24-02-2014 10:31:50
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :-[ :-[ :-[ :o8: :o8: :impress2: :impress2: :impress2: :-[ :-[ :o8: :o8: :-[ :-[ :impress2: :impress2: :o8: :-[ :impress2: :impress2: :impress2: :-[ :o8: :o8: :-[ :impress2: :impress2: :-[ :o8:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 27-02-2014 02:08:02
ใครที่รอแม่เสือสาวเสียซิง  ขอให้ทำใจนิดนึง  เพราะเธอ ‘ยาก’ มว๊ากกก 555+(สาวแก่ก็เงี้ยะ  รอมานานจนปลงละ)



ตอนคั่นสั้นมาก ๆ  เมียเอ๊ยยย  จงเงย...จงเงย





เชื่อไหม


คบกันมา...ก็ตั้งสิบกว่าปี


เฝ้าฝืนทน....กล้ำกลืนกับคำว่าเพื่อน....


ทรมานกับการเก็บงำความรู้สึก....


ค่อย ๆ ทำเนียน  ตะล่อมทีละนิด...ทีละนิด  ทั้งที่ไม่ใช่นิสัยส่วนตัว (ไม่เคยอดทนรออะไรนาน ๆ)


พอบทจะได้กันทีมันก็ง่ายแสนง่าย


แล้วหลังจากนั้น





แม่มก็ไม่ได้แดกอีกเลย....
.
.
.
.
.
“ม้ง”
“อื่อ”
“ยังอยากบินไปหาแม่ที่อังกฤษอยู่มั้ย”
“แม่กูอยู่เมกานะ”
“นั่นแหละ”
“จิ๊.....อย่าเพิ่งกวนดิวะ  กูกำลังแข่งกับไอ้พล....กับไอ้ตูมตามอยู่นะฟร๊อยยยย”


Cookie Run น่ะสิ  ไอ้ดอยเต่าแม่มติดแต่เกมส์  เป็นงี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว  ตอนเด็ก ๆ ก็เข้าร้านอินเตอร์เน็ตเป็นว่าเล่น  โตมานึกว่าจะหาย  กลับมาติดเกมส์ในมือถือสมาร์ทโฟนแทนเสียนี่  ตอนนี้มนต์สิทธิ์กำลังบ้าเกมส์ไลน์  หายใจเข้าออกเป็นทำคะแนนแข่งกับเพื่อนรักในอดีต....เพื่อนสมัยประถมที่อยู่ ๆ ก็ลิงค์มาเจอกันเฉยเลยเสียอย่างนั้น  โลกโซเชี่ยลจะว่าแคบมันก็แคบจริง ๆแหละ


แล้วเขาล่ะ.....นี่ผัวนะ....ผัวนะเฮ้ย


จริงจังนะ  ไม่ได้ฟันเล่น ๆ หรืออยากจะเอาชนะ  หรือจะพิสูจน์อะไร  ถ้าจะมีก็คงเป็นเอาชนะใจมัน  เพื่อพิสูจน์ความรักของเขามันก็แค่นั้น  พูดไปมันก็ว่าเลี่ยน  แตะนิดแตะหน่อยมันก็สะบัดสะบิ้ง  ขนาดเอาเรื่องสำคัญอย่างเรื่องแม่ของมันมายั่ว  แต่ก็เหมือนว่าจะดึงดูดสายตาของมันให้ละจากจอสี่เหลี่ยมกว้างห้าจุดห้านิ้วไม่ได้เอาเสียเลย


ทนไม่ไหวแล้วนะไอ้ดอย.....


ฟรึ่บ!!!!


“เฮ้ยยยย  มึงทำไรวะเนี่ย”
“พูดให้เพราะม้ง”
“ส่งโทรศัพท์คืนมานะ....ไอ้เหี้ยคุณภูบดินทร์”
“ฝันไปเถอะ  สนใจกันบ้างดิวะ”
“นี่มันวันพักผ่อนของกู....ฮึ่ย....ของเรานะ....นายจิกหัวใช้เราซะคุ้มค่าตัวแล้วนิ”
“ตอนทำงานเราเป็นบอสส์  ตอนเลิกงานเราเป็นอะไรม้ง”
“ชิส์”
“ตอบ!!!”
“เป็นผัว....แล้วไงแว๊....จะยอมให้ไอ้เหยินแซงเราไม่ได้นะเฮ้ย”
“ง่ายนิดเดียว  กีดกันเพื่อนที่คะแนนสูง ๆ สิ  แค่นี้นายก็เป็นที่หนึ่งแล้ว”
“ขี้โกงว่ะเฟิร์ส”
“เรามันนักธุรกิจอ่านะ  เรื่องกำจัดคู่แข่งต้องเลือดเย็นเฟ้ยยยย”
“กูไปเล่นแทปเล็ตก็ได้แว้”


ฝันไปเถอะว่าภูบดินทร์จะยอม  ลองได้ของขึ้นแล้ว  มันเอาลงยากเสียด้วยสิ


ตอนนี้มันเรียนจบแล้ว  และตัวเขาเองก็เข้าไปช่วยครอบครัวบริหารงาน  ตามที่รับปากคุณป๋าเอาไว้  โดยที่ไม่ลืมหนีบมันไปเป็นเลขาตามสัญญา  เสียงซุบซิบก็พอมีให้เข้าหู  แต่ข้อมูลมั่วมาก ๆ มีอย่างที่ไหน  คิดกันไปได้ว่าเขาเป็นเมียมัน  ไอ้หมีเด็กมันก็เถื่อนแค่ท่าทางการแสดงออก  ตัวมันก็ไม่ได้โตไปกว่าเขา  หน้ามันก็ไม่ได้โหดอะไรปานนั้น  ออกไปทางกวนส้นตีนมากกว่า  ถ้าเทียบกับพ่อหมีของมันแล้ว  รายนั้นเข้มกว่าแยะ  ส่วนไอ้ลูกหมีนั้นดูละอ่อน....เหมือนเด็กมัธยมพึ่งนมแตกพาน  ตาหยีเป็นไม้ขีด  ยิ้มแฉ่งทั้งวันเหมือนคนพี้กัญชา  แต่พอเทียบกับลูกคุณหนูไฮโซอย่างเขาแล้ว  คนจะมองแบบนั้นมันก็ช่วยไม่ได้


“หรือต้องให้ซื้อ....ถึงจะยอมนอนด้วย”
“เฟิร์ส....เชี่ย....กูไม่ใช่อีตัวนะ”
“ก็ทำไมยากจังอ่ะ  ไม่ได้ 'เล่น' กันนานแล้วนะ”
“.....”
“ทำไม....รังเกียจกันเหรอ”
“เปล่าเว้ย”
“แล้วทำไมถึงบ่ายเบี่ยงตลอด”
“มันเจ็บก้น”
“โธ่เอ๊ย  ทำบ่อย ๆ ก็ไม่เจ็บแล้ว”
“กูก็ไม่ได้อยากไปถึงจุดนั้น  ปีละครั้งได้มั้ยวะ  เทศกาลพิเศษ”
“ถ้ายอมจะให้เล่นเกมส์....ให้เล่นเวลางานด้วยก็ได้  จะไม่ว่าแล้ว”
“จริงนะ”
“ค่าตัวนายถูกนะ  ตอนเด็ก ๆ ก็ขายแค่ร้อยหนึง  โตมาก็เสื้อตัวนึง  ตอนนี้แค่ให้ได้เล่นเกมส์ก็ยอมแล้ว  ใจง่ายนะเนี่ย”
“เออ....งั้นกูไม่ให้ทำแม่งละ”
“โอ๋.....จูบกันหน่อยนะ”
“เฮอะ”


หมีเด็กมันเถื่อน  พูดจาก็ไม่ค่อยจะไพเราะเสนาะหูเสียเท่าไหร่  แต่ก่อนยัง ‘เรา’ กับ ‘หล่อ’ เดี๋ยวนี้หนักไปทาง ‘กู’ กับ ‘มึง’  ยิ่งโตยิ่งสถุลเหมือนพ่อ....เอ๊ะ....หรือเหมือนพี่สาวของมันวะ  แต่ช่างเถอะ  เพราะมันเป็นมัน  ภูบดินทร์ถึงได้รักหนักหนา  หลงหมีจนถอนตัวไม่ขึ้น  ตามหนุ่มดินไปติด ๆ


พวกหนุ่ม ๆ ตระกูลหมีเนี่ย....มันมีอะไรดีก็ไม่รู้สินะ


“หล่อ”
“อะไร”
“สัญญาต้องเป็นสัญญานะ”
“ก็ไม่เคยผิดสัญญานี่นะ”
“เออ!!!!”
"หึ"
"หล่อ"
"อะไรอีก....ถอดเสื้อเร็วดิ"
"อย่าย่ำยีความเป็นชายเพื่อนนานนะ....วันนี้วันสุดท้ายแล้ว....ถ้าแซงไม่ได้...เดี๋ยวมันจะรีเซตสกอร์ใหม่นะ"
"ถ้ายั่วกันหนัก...นายก็เจอจัดหนักอ่ะหมีน้อย"
"หล่อ"
"เฮ้ยยย  ตกลงอยากจะเล่นเกมส์มั้ยเนี่ย  เดี๋ยวยึดถาวรเลย"
"ขอไลน์ไอดีเพื่อนหล่อสักสิบคนดิ  จะแอดไปส่งเกมส์เอาเหรียญ....เพื่อนว่าที่ไอ้เหยินมันได้เยอะ  มันต้องอัพเกรดเลเวลบ่อยแน่ ๆเลย"


พูดมาก!!!!.....กินล่ะนะ.....หมีเด็ก
.
.
.
.
.
.
“หมี....วัน ๆ จะไม่ทำห่าอะไรเลยใช่ม๊ะ  นั่งสแครชแต่มือถือเนี่ย”
“ก็มันติดนิ...โว๊ะ....อย่ามาลูบนมกูสิวะ....กูจะแข่งกับไอ้หนวด”
“ฮะแฮ่ม....เรียกใครหนวดคะคุณพ่อ”


พวกวิวัฒนาการช้าก็อย่างเงี้ยะ....หมีเด็กมันหันไปเล่น cookie run แล้ว  แต่หมีแก่กับกะเทยรุ่นป้า  เพิ่งจะเห่อเล่นไลน์ป๊อบ  แถมเปิดเสียงเสียสุด  เสียงเกมส์ดังตีกันข้ามหัวพ่อหนุ่มรอยสักขาโหด  จนนายธนาคารไม่เป็นอันทำอะไร  หันไปก็เจอตาลุงแก่นั่งหน้าเครียดคิ้วขมวด  สวมแว่นสายตา(ยาว)หนาเตอะ  เพ่งหน้าจอเอาเป็นเอาตาย  ส่วนอีกทางก็แม่สาวแปลงที่นั่งอ้าซ่า  แหกแข้งแหกขาจนเห็นไปยัน กกน. สีแดงพริกขี้หนู  ทำท่าทางเหมือนจะขูดขอหวยจากโทรศัพท์


“ห่าดิน....กูจำได้นะ.....ตอนเด็ก ๆ มึงแม่งก็...โจ๊ะ...โจ๊ะ....ติด....โจ๊ะ.....ติดเล่นเกมส์เพลย์.....มึงยังเคยเล่นเกมส์ซอมบี้กับกูเลย....เกมส์ห่าอะไรนะลูกเคี้ยง”
“ไบก้อนหรือเปล่าคะคุณพ่อ”
“นั่นมันยาฉีดยุงมั้ยลูกรัก”
“แป่วววววว....แอร๊ยยยย....หมดเวลาแล้ว....”
"ยืมบัตรหนูมารูดซื้อทับทิมหน่อยสิลูกครับ"
"ฝันเถอะย่ะ"


คืนนี้จะสแครชหัวนมหมีเล่นแก้เซ็งซะหน่อย  หนุ่มดินคาดหมายว่าอย่างนั้น
.............................
end 

อิงกระแสเกมส์  เพราะคนแต่งติดหลายเกมส์เบย....
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Zitraphat ที่ 27-02-2014 02:18:57
 :katai5: ติดเหมือนกัลเบยยยยย บวกเป็ดบวกโหวต
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: mutyamania ที่ 27-02-2014 02:21:43
จุ๊บ ๆ กระโดดกอดรีบนเป็นการส่วนตัว
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 27-02-2014 21:12:34
สงสารหล่ออ่ะ ลูกหมีสนใจหล่อหน่อย จัดให้หล่อบ้างอาทิตย์ละครั้งก็ยังดี
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 27-02-2014 22:33:01
สรุปชาตินี้ อิเจ๊จะมีปั๋วมั้ยเนี่ย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 28-02-2014 09:10:57
ขอบคุณที่มาต่อจ้าาาา   :mew1:   :o8:    :-[
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ultra_bang ที่ 28-02-2014 21:33:23
อุ๊ฟๆๆ  !!!  ขอบคุณคราฟฟ มาต่อเร็วนะ  ไปล่ะ ไปทำสกอร์ Cookies Run เด๋วจะแพ้เค้า  อิอิ :hao4: :hao4: :hao4: :hao4: :hao3: :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 01-03-2014 20:23:22
ติดเหมือนกันสินะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 05-03-2014 00:39:50
ชอบตอนนี้นะ  แต่ชีวิตจริงนี้โคตรรำคาญไอ้คุกกี้รันเลย  ทักมามีแต่คุกกี้รัน
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 06-03-2014 14:53:24
อั๊ยย่ะ อัพตอนใหม่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เพิ่งได้เข้ามาอ่าน สรุปว่าเจ๊เคี้ยงต้องได้ค่าสินสอดทั้งจากน้องและจากพ่อสินะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 14-03-2014 10:10:40
พ่อลูกบ้านนี้ทั้งเกรียนทั้งรั่วแถมเฮฮาบ้าบอดีแท้ๆ

อ่านไปขำไปเคี้ยงน่ารักอยากให้นางมีคู่ซะทีเอาแบบที่นางฝันนะ..รวย...5555

พ่อหมีกับอิพี่ดินคู่นี้ฮาร์ดคอร์มาก..ส่วนคู่เด็กดอยแบบว่าน่ารักโตครๆอ่ะขอบน้องเฟิร์สเนียนกอดรัด

ฟัดเหวี่ยงอิเด็กดอยมาตั้งหลายปีกว่าจะได้แอ้มอ่ะนะ..สนุกมากค่ะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 23-11-2014 02:34:25
ประทับใจมากๆๆ รักความอบอุ่นของครอบครัวนี้ แม่จะไม่ได้เป็นครอบครัวที่ดีที่สุดแต่เราสัมผัสได้ว่าทุกคนอยู่กันด้วยใจล้วนๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: มาโซซายตี้ ที่ 25-11-2014 14:26:01
กลายมาติดเกมกันทั้งบ้าน สงสารบรรดา ปั๋วๆของหมีจัง 555
 หนูเคี้ยง จะมีวันเสียซิงมั้ย รอต่อไป
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ohho99 ที่ 06-01-2015 17:04:03
เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้ สนุกมากค่ะ
ฮากะครอบครัวนี้จิงๆค่ะ อ่านแล้วไม่เครียด ขำๆ
ชอบมากค่ะ


เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 30-01-2015 20:24:59
ไปอยู่ที่ไหนมา เราหน่ะ

เรื่องนี้สนุกดีนะ ชอบเลยอ่านสบายๆไม่เครียด ฮาด้วย

ชอบทุกคู่เลย พ่อหมีพ่อดิน และคู่ที่ลุ้นสุดๆ ก็เด็กเฟริสกับหนูม้งนี่แหล่ะ น่ารัก

ส่วนเจ้เคี้ยง อยู่กับเงินมีความสุขที่สุดแล้วเนาะ เพราะยังไงก็มีครอบครัวที่อบอุ่นไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว

 :pig4: นักเขียนค่ะ ชอบมากจริงๆ o13
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 01-02-2015 10:12:06
 :pig4:
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: ultra_bang ที่ 03-02-2015 09:13:15
คิดถึงไอ้ดอยยยยย
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: teamkoyza ที่ 04-02-2015 11:21:54
สุดท้ายนางก็หาผัวไม่ได้ แล้วยังเวอจิ้นอีกด้วยอ๊าคคค เสียดายเด้ เหลา
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 09-04-2015 11:26:27
เคยอ่านเมื่อครั้งก่อนๆ แต่อ่านไม่จริงจัง มาอ่านอีกทีจบเลยทีนี้
ฮาคู่เล็กจริงๆ เคี้ยงชีเลือกมากเอง ทั้งๆ ที่ตัวเลือกดีๆ ทั้งนั้น
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: pearl9845 ที่ 30-08-2015 22:19:37
อยากอ่านคู่พี่สาวอ่ะนะ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 26-02-2016 19:15:30
ฮามาก สนุกมาก ๆ ครับ ชอบ พ่อหมีกับพี่ดินที่สุด

ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: Yukina ที่ 01-08-2017 10:37:45
55555555 ฮามากกกก พึ่งได้อ่าน สนุกมากกกกกกก ชอบๆ ขออีกๆ
หัวข้อ: Re: รักต้องสูบ - ตอนคั่นสั้นมาก(อิงกระแสนิดนึง) (27/02/2014)
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 18-03-2024 19:16:23
aIS ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 27บ./1วัน กด *777*7021*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7023*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 38บ./2วัน กด *777*7380*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 59บ./3วัน กด *777*7096*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 129บ./7วัน กด *777*7098*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 139บ./7วัน กด *777*7220*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 375บ./30วัน กด *777*7153*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 800บ./90วัน กด *777*7379*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,200บ./180วัน กด *777*7328*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,800บ./365วัน กด *777*7329*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7381*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 32บ./1วัน กด *777*7084*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 130บ./7วัน กด *777*7629*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 161บ./7วัน กด *777*7382*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *777*7383*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 380บ./30วัน กด *777*7631*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย15นาที 155บ./7วัน กด *777*7630*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 35บ./1วัน กด *777*620*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 38บ./1วัน กด *777*7627*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 58บ./2วัน กด *777*7628*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 45บ./1วัน กด *777*7151*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 246บ./7วัน กด *777*7221*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 470บ./30วัน กด *777*7632*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 59บ./2วัน กด *777*7384*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *777*7154*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *777*7159*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 1,285บ./90วัน กด *777*7398*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 49บ./1วัน กด *777*7209*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 81บ./2วัน กด *777*7385*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 289บ./7วัน กด *777*7210*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 910บ./30วัน กด *777*7211*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7386*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 102บ./2วัน กด *777*7387*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *777*7388*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,177บ./30วัน กด *777*7389*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,925บ./90วัน กด *777*7399*117010#
21 บาท 1 วัน  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ช่วงเวลา 05.00 - 17.00 น.  โทรครั้งละไม่เกิน 30 นาที  กด  *777*231*117010#
22 บาท 100 นาที  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ได้  100 นาที  อายุ  1  วัน  กด  *777*246*117010#
aIS  สมัคร  โทรไป  จีน,  ฮ่องกง,  มาเลเซีย,  สิงคโปร์,  เกาหลีใต้,  อินเดีย
*777*3801*117010#
ราคา  99  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  1.54  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  ลาว,  กัมพูชา,  เมียนมาร์,  เวียดนาม 
*777*3802*117010#
ราคา  119  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.78  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  สหรัฐอเมริกา,  แคนนาดา 
*777*3803*117010#
ราคา  129  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.01  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  เยอรมนี,  สหราชอาณาจักร,  ญี่ปุ่น,  ฝรั่งเศส
*777*3804*117010#
ราคา  159  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  3.71  บาท
เวลาโทร  กด
003  รหัสประเทศ  รหัสเมือง  เบอร์ปลายทาง
เช็คเน็ต aIS คงเหลือ  กด  *121*32#  โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง aIS กด  *545#  โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน  กด  *137  โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ aIS กด  1175  โทรออก
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด  #โปรเสริมเน็ต #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)



เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=HMk_TW7icaw (https://www.youtube.com/watch?v=HMk_TW7icaw)


เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า AIS ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU (https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)