เราก็เพิ่งเคยตั้งกระทู้ที่นี่เป็นครั้งแรก
โดยส่วนตัวชอบดูเรื่องครูพิเศษจอมป่วนรีบอนมากๆ เรื่องชอบแต่งฟิคเรื่องนี้เป็นพิเศษ
เรื่องนี้แต่งนานแล้ว หวังว่าทุกคนคงจะชอบนะคะ
คำพูดอาจดูหยาบๆไปนิดเพราะบอสงี่เง่าเป็นแบบนี้จริงๆ
:mew2: :mew2:
-1-
“ไอ้สวะ!! นี่แกทำงานพลาดอีกแล้วหรอ!!!!” เสียงตะโกนด่าของผู้เป็นบอสดังขึ้นเมื่อลูกน้องคนสนิททำงานพลาดแล้วพลาดอีก
“เฮ้ย!!! อย่ามาพูดแบบนี้นะ แกต่างหากที่เป็นคนบอกให้ฉันถอย!!” สควอโล่ที่พยายามอธิบายในความผิดพลาดของตัวเอง เขาใกล้จะทำภารกิจสำเร็จ แต่บอสงี่เง่าของเขาเองต่างหากที่บอกให้เขาถอยออกมา
“แกมันห่วยแตกเองต่างหาก!!! ” ซันซัสมองไปยังสภาพของสควอโล่ที่มีผ้าพันแผลเต็มตัว
“อะไรของแกว่ะ!! งานหน้าฉันไม่พลาดแน่ๆ”
“ไม่มีงานหน้าอีกต่อไปแล้ว!! ฉันจะไม่ให้แกทำงานเสี่ยงๆแบบนี้อีก!!”
“ตึง!!!” ซันซัสลุกขึ้นตบโต๊ะเสียงดัง
“อะไรของแกกันวะ!! ไอ้บอสงี่เง่า!!” สควอโล่ตะโกนด่าออกหันหลังเพื่อเดินออกจากห้องของไอ้บอสงี่เง่า
“เดี๋ยว!!!” เขาอยู่ชะงัดกับเสียงเรียกและหันไปมองบอสงี่เง่าที่เป็นต้นเสียง
“อะไรอีกวะ!!”
“คืนนี้มาเจอฉันที่ห้องนอนด้วย!! ทำโทษที่แกทำงานพลาด!!” ซันซัสมองสควอโล่ปานจะกลืนกินนี้ถ้าเขาไม่ติดงานอื่นอีก เขาคงลงโทษสควอโล่ในห้องนี้ไปแล้ว
“ถ้าฉันบอกว่าไม่ไปล่ะ!!” สควอโล่มองซันซัสกลับแบบเอี่ยนๆเขาเกลียดสายตาแบบนั้นของซันซัสที่สุด
“ถ้าแกไปเองฉันทำรอบด้วย แต่ถ้าไม่ไปเองฉันก็จะลากแกไปทำยันเช้าหรือมากกว่านั้นเอาไง ไปไม่ไป??” มันช่างเป็นของเสนอที่ปฎิเสธไม่ได้เลยจริงๆ เพราะสควอโล่รู้ดีว่าบอสของเขาอึดขนาดไหนจะให้ทำสามวันติดกันก็คงไหว
“แกนี่มัน....เออไปก็ไปวะ เชี้ย!!!”
“ปัง!!!” สควอโล่เดินออกมาจากห้องทำงานของเจ้าบอสงี่เง่า ตัวเองเป็นคนที่ทำให้เขาทำงานพลาดแน่ๆ ยังมาลงโทษเขาอีก นี่มันเหมือนกับเจ้าบอสงี่เง่านั้นหาเรื่องลงโทษเขาชัดๆ
“อ๊ายยยยยยย สควอโล่ทำงานพลาดอีกแล้วหรอจ๊ะ ดูสิแผลเต็มตัวเลยมาให้เจ๊รักษาไหมจ๊ะ”
“ไม่ต้อง!! ไปไกลๆฉันเลยลูซซูเรีย ฉันกำลังอารมณ์ไม่ดี” สควอโล่เงยหน้ามองลูซซูเรียเล็กน้อย
“อะไรกันๆ ใจร้ายกับเจ๊แบบนี้ได้ยังไงอะ สควอโล่ใจร้ายที่สุดดดดด” ลูซซูเรียหยิบผ้าเช็ดหน้าของมาจากกระเป๋าเพื่อบีบน้ำตา อ่า...สำหรับสควอโล่แล้วมันช่างน่ารำคานจริงๆ
“แกอยากตายมากใช่ไหม!!!!!!!!!!”
“ตุบ!!!!” สควอโล่ชกไปที่ท้องของลูซซูเรียจนจุกลงไปนอนกับเพื่อ
“ชิชิชิ...เรื่องแค่นี้ถึงขั้นต้องลงไม้ลงมือกันเลยหรอ...ชิชิชิ..” เบลมาลูซซูเรียอย่างสมน้ำหน้าที่เล่นไม่รู้จักเวลา
“ก็ไอ้บอสงี่เง่านั้นนะสิ ทั้งๆที่ตัวเองผิดกลับจะมาลงโทษฉันซะงั้น มันกำลังหาเรื่องลงโทษฉันอยู่!!!” คิดอีกมันก็แค้นใจอีก
“ชิชิชิ....ลงโทษด้วยการทำอะจึ๋ย ๆ ๆ กันนะหรอ...ชิชิชิ”เบลแสยะยิ้มนิด
“ฟิ้วววว...ฉึก!!!”
“โอ๊ย..รุ่นพี่เบลครับผมไปเกี่ยวอะไรกับการสนทนานั้นด้วยทำไมถึงชอบปามีดใส่ผมจังเลยนะครับ” เบลบ่นอย่างไม่พอใจนิดๆ
“พวกแกเลิกทำตัวไร้สาระกันได้สักนิดคนยิ่งอารมณ์ไม่ดี หรืออยากโดนแบบลูซซูเรียเมื่อกี้ห่ะ!!!” มันเป็นเรื่องน่าอารมณ์เสียมาก
ที่พอโดนบอสงี่เง่าด่าอย่างไม่มีเห็นแล้วยังมาเจอเจ้าพวกนี้ทำตัวงี่เง่าอีก “เฮ้อ!..” สควอโล่ถอนหายใจเบาๆ
“คืนนี้ฉันจะหนีเจ้าบอสงี่เง่ายังไงดีล่ะเนี่ย....” เขาพึมพำเบาๆแต่ทุกคนก็ได้ยิน แหม..
“จะหนีไปทำไหมละจ๊ะ สควอโล่แค่โดนบอสจับใส่ๆ เจ๊ว่าน่าจะรู้สึกดีออกนะ” ลูซซูเรียที่นอนอยู่บนพื้นพูดขึ้น
“รู้สึกดีอะมันก็จริง แต่ไอ้งี่เง่านั้นเล่นสดแตกในทุกครั้งมันสกปรกนี้น่า!!! แถมพอมีอะไรกันเสร็จก็ถีบหัวส่งฉันทุกครั้งเลย!!!!!” สควอโล่เผลอตะโกนขึ้นด้วยความโมโห เขาคงไม่รู้สิน่ะว่าตัวเองพูดอะไรลงไป
“ชิชิชิ....ติดเรทนะเนี่ย....ชิชิชิชิ” เบลพูดเบาๆและหันไปปามีดใส่หัวฟรานต่อ
“นี่ถ้าฉันเป็นผู้หญิงป่านี้คงท้องโย้ไปแล้ว!! ไอ้บอสเวร!! ไอ้บอสงี่เง่าเอ้ย!!!!!”
“ปึก!!” สควอโล่เตะพนังด้วยความไม่พอใจ
“ใครว่าเป็นผู้ชายแล้วจะท้องไม่ได้ล่ะฮ้า....ตอนนี้ที่ฐานใหญ่ของวองโกเล่ก็มียาที่ทำให้ผู้ชายท้องได้อยู่นายไม่สนใจบ้างหรอ???...มีโอกาสได้เป็นศรีภรรยาของบอสเชียวนะฮ้า....”ลูซซูเรียเขยิบตัวลุกขึ้นนั่งมองสควอโล่
“เจ้าพวกปัญญาอ่อนงี่เง่านั้น....มันจะทำอะไรของพวกมันอีกเนี่ย....ยาแบบนั้นนะ!!!!”
“แหมก็บอสวองโกเล่ดันเลือกรีบอร์นมากกว่าเคียวโกะจังนี่น่าทำให้ไม่มีทายาทสักที....ก็เลยจำเป็นต้องผลิตยาพวกนี้ขึ้นนะฮ้า...”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรทำฉัน!!!!!”สควอโล่หันไปมองลูซซูเรีย เขาเบื่อที่จะฟังเรื่องของเจ้าพวกปัญญาอ่อนนั้นเต็มทีแล้ว
“ก็วาเรียของเราก็ไม่มีใครผลิตทายาทได้เลยนี่น่า....นี่เจ๊ก็ของให้พวกนั้นส่งยามาให้ทางเราแล้วนะฮ้า.....”ลูซซูเรียล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าพร้อมกับหยิบกล่องใส่อะไรบางอย่างออกมา
“แล้วไง!! มีทายาทหรือไม่มีมันก็เรื่องของไอ้บอสงี่เง่านั้นไม่เกี่ยวกับฉัน!!!!”
“เดี๋ยวสิ....สควอโล่!!!!!...”ลูซซูเรียรีบดึงสควอโล่ไว้เมื่อเขาทำท่าทางเหมือนจะเดินหนี
“อะไรอีก!!!!!!” สควอโล่มองลูซซูเรียด้วยสายตาน่ารำคาน
“ก็นายเป็นเมียบอสนี่ นายก็ต้องเป็นคนกำเนิดทายาทให้บอสสิฮ้า....” ลูซซูเรียยัดกล่องยาใส่มือสควอโล่..
“ทายาทบ้าบออะไรไม่มีเว้ย!!!!!!!!!” สควอโล่ปากล่องยาในมือทิ้ง ยาบ้าบออะไร ทายาทบ้าบออะไร เขาเป็นผู้ชายนะ!! และถ้ามีจริงๆเจ้าบอสงี่เง่านั้นคงบ่นว่าน่ารำคานแล้วถีบหัวส่งเขาแน่ๆ
“อ้ายยยย..สควอโล่ปาทิ้งแบบนั้นไม่ได้นะของมันแพงงง!!..แต่เจ๊ก็คิดเรื่องนี้เอาไว้แล้วละน่ะทุกคนจับสควอโล่ไว้!!!” ทันทีที่ลูซซูเรียพูดจบ สควอโล่ก็ถูกรวบตัวไว้ด้วยเชือกที่ฟรามใช้ภาพมายาเสกขึ้น
“เฮ้ย!!! ปล่อยนะ พวกแกคิดจะทำอะไรฉันเนี่ย แล้วไอ้วิธีการมัดแบบนี้มัน....” สควอโล่มองเชือกที่มัดตัวเองแบบกระดองเต่า
“อ่อ...ผมชอบใช้ไว้มัดรุ่นพี่....”
“ฟิ้ววว...ฉึก!!” ไม่ทันที่ฟรานจะพูดจบเบลก็ปามีดมาปักหัวเขาซะแล้ว
“แล้วสรุปพวกแกมัดฉันไว้ทำไมเนี่ย!! ปล่อยนะ!!!” ยิ่งสควอโล่ดิ้นเท่าไหร่ก็เหมือนเชือกจะมัดเขาแน่นกว่าเดิม
“ก็นายไม่ยอมกินยาดีๆพวกฉันเลยต้องทำอย่างนี้นะสิย่ะ!!! เลวี่เอากล่องยาของจริงมาสิ” ลูซซูเรียหันไปทางเลวี่ที่กำลังล้วงมือเพื่อหาของในกระเป๋า
“อะนี่เอาไป”เลวี่ยื่นกล่องยาให้กับลูซซูเรีย สควอโล่รู้ดีว่าถ้าเขาไม่หนีออกไปนะจุดๆนี้ต้องเกิดเรื่องร้ายกับเขาแน่ๆ
“ยอมอ้าปากทานยาดีๆนะจ๊ะ สควอโล่....” ลูซซูเรียจับหน้าสควอโล่ให้เงยขึ้นแต่ดูเหมือนเขาจะไม่ยอมทำตาม
“ดื้อแบบนี้ต้องโดนลงโทษนะจ๊ะ!!!!” คราวนี้ไม่ใช่แค่จับหน้าของสควอโล่ให้เงยขึ้นเท่านั้นแต่ลูซซูเรียยัดเม็ดยาที่ขาวใสปากของสควอโล่ตามด้วยน้ำ
“แฮ่ก ๆ ๆ ๆ อะไรเนี่ย” สควอโล่สำลักน้ำออกมาแต่เขาก็เผลอกลืนยานั้นเข้าไปซะแล้ว
“พอใจหรือยังทีนี่ก็ปล่อยฉันซะสิ!!!” สควอโล่เงยหน้ามองลูซซูเรียและคนอื่นๆที่ทำหน้าตาเป็นปลื้ม
“ชิชิชิ...ยังปล่อยไม่ได้หรอนะ....เพราะเดียวถ้านายหนีไปแล้วฤทธิ์ยาออกขึ้นมาจะแย่นะ...ชิชิชิชิ” เบลแสยะยิ้มแล้วหันไปปามีดใส่ฟรานต่อ
“ระ...ฤทธิ์ยาอะไร?? อะไร?? อะไร?? อ่ะ!!!!!” สควอโล่ลงไปนอนดิ้นที่พื้นตอนนี้เขารู้สึกเหมือนโดนไฟลนไม่ว่าที่นี้จะเปิดแอร์เย็นแค่ไหนแต่เขาก็รู้สึกร้อน ร้อนมันร้อนมากกกกก...มันเกิดอะไรกับร่างกายเขากันแน่.....
.......................ติดตามตอนต่อไป........................