CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: dek-zaal3 ที่ 30-01-2011 21:39:17

หัวข้อ: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-01-2011 21:39:17

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

***=================================================***

        สวัสดีค่ะ...^^ 
           แพทมาฝากนิยายเอาไว้ในอ้อมอกอ้อมใจพ่อยกแม่ยกของหนูลินด้วยคนนะคะ ในที่สุดนิยายเรื่องนี้ก็ทำเป็นหนังสือเรียบร้อยแล้วค่า :D กำลังเปิดจองรอบ Pre-Order กับสำนักพิมพ์ Hermit นะคะ :) รายละเอียดดูได้ตามรูปภาพด้านล่างนี้เลย เรื่องนี้มีสองเล่มจบค่ะ
เพื่อนๆคนไหนที่สั่งรอบพรีฯไปแพทแถมนิยายเรื่องสั้น รัก ใต้ น้ำ ไปให้อ่านกันเล่นๆด้วยนะ ฟรีจ้าาา   


และลิ้งค์สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมจิ้มโลดค่า  :mew1: : https://www.facebook.com/HermitBooks/photos/a.649866785061528.1073741841.349141615134048/649866871728186/?type=1&theater

ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจมากๆเลยนะคะ ^^ รักษาสุขภาพกันด้วยน้าคนทางนี้เป็นห่วง  :mew1: :mew1: :mew1:

แล้วเจอกันเรื่องใหม่ค่ะ *กราบเบญจางคประดิษฐ์*

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

>>>>ติดตามข่าวสารและพูดคุยกันได้ที่นี่เลยค่ะ จิ้มเบาๆนะ<<<< (https://www.facebook.com/pg/kaewpunn/posts/?ref=page_internal)

อ้างจาก: jaewoniie ที่ 20-10-2012 01:43:10  

สารบัญ:: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2171469#msg2171469)


Ch.1 - Intro (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1299612#msg1299612)
Ch.2 -  relationship (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1300222#msg1300222)
Ch.2 -  relationship(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1301026#msg1301026)
Ch.3 -  reality (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1301119#msg1301119)
Ch.3 -  reality(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1301521#msg1301521)
Ch.4 -  Money (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1302463#msg1302463)
Ch.4 -  Money(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1303754#msg1303754)
Ch.5 - Second Sight (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1305745#msg1305745)
Ch.6 - Second Sight II (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1306987#msg1306987)
Ch.6 - Second Sight II(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1307516#msg1307516)
Ch.7 - Planing (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1310094#msg1310094)
Ch.7 - Planing(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1316261#msg1316261)
Ch.8 - Sea Horse (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1318731#msg1318731)
Ch.8 - Sea Horse(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1319717#msg1319717)
Ch.9 - Milk (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1328860#msg1328860)
Ch.9 - Milk(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1331147#msg1331147)
Ch.9 - Milk(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1337771#msg1337771)
Ch.10 - Painful (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1349697#msg1349697)
Ch.11 - special bodyguard (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1371718#msg1371718)
Ch.11 - special bodyguard(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1372138#msg1372138)
Ch.11 - touch  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1381978#msg1381978)
Ch.11 - touch(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1382001#msg1382001)
Ch.12 - Vergin (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1428016#msg1428016)
Ch.13 - just a gream (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1496810#msg1496810)
Ch.14 - So hot !! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1498501#msg1498501)
Ch.15 - Cat's mom (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1501600#msg1501600)
Ch.16 - far away (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1515887#msg1515887)
Ch.17 - Come on~ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1526382#msg1526382)
Ch.18 - Catch (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1537336#msg1537336)
Ch.19 - Catch II (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1540250#msg1540250)
Ch.20 - Pa...pa! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1582671#msg1582671)
Ch.21 - sleep (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1583339#msg1583339)
Ch.22 - Interpose (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1610519#msg1610519)
Ch.23 - Horse (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1610799#msg1610799)
Ch.24 - Bang! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1691997#msg1691997)
Ch.25 - be more... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1692026#msg1692026)
Ch.26 - merit (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1704567#msg1704567)
Ch.27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1714014#msg1714014)
Ch.27 (ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1714342#msg1714342)
Ch.28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1724767#msg1724767)
Ch.29 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1726317#msg1726317)
Ch.30 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1787446#msg1787446)
Ch.31 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1793925#msg1793925)
Ch.32 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1795495#msg1795495)
Ch.33 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1810762#msg1810762)
Ch.34 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1841227#msg1841227)
Ch.35 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1890791#msg1890791)
Ch.35 (ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1891349#msg1891349)
Ch.35 (ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1891382#msg1891382)
Ch.36 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2074921#msg2074921)
Ch.37 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2077100#msg2077100)
Ch.38 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2080265#msg2080265)
Ch.38 (ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2081555#msg2081555)
Ch.39 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2090553#msg2090553)
Ch.40 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2095610#msg2095610)
Ch.41 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2106225#msg2106225)
Ch.42 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2115637#msg2115637)
Ch.43 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2138443#msg2138443)
Ch.44 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2154568#msg2154568)
Ch.45 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2161632#msg2161632)
Ch.46 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2168101#msg2168101)
Ch.47 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2172546#msg2172546)
Ch.48 The end (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2182242#msg2182242)
Ch.49 - Special ! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2242112#msg2242112)

(TBC..)

ไม่รู้จะขอบคุณ  คุณ jaewoniie  ยังไงดี  อุตส่าห์ทำมาให้  >_<  ขออนุญาตลงไว้หน้านี้เลยนะคะ  >_<  โอ๊ยดีใจ...แอบกรี๊ดคนเดียวเบาๆ  แห่ะ...   ขอบคุณคร๊าบ !!!   :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ปล.  แพทขออนุญาตเพิ่มลิ้งค์ตอนใหม่ต่อไปเลยนะคะ  ^^  แห่ะ...ลองทำดูได้ด้วยอ่ะ  กรี๊ดดดด  ดีใจ ! >_<

อะฮิ้วววววววว  น้องพระจันทร์  กับ  พี่อาทิตย์ มาแล้วนะจ้าาาา  ^^ 

ยังเป็นตอนในชุด  Chain of love นะคะ  :)  ชื่อเรื่องว่า... พันธนาการ...รัก  ค่ะ  :)

จิ้มโลด  >>http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36366.new#new (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36366.new#new)<<

เชิญติดตามกันให้สะดวกค่ะ...กราบ  @(_ _)@ 

:impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3 ::+:: Ch.1 Intro ::+::
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-01-2011 21:45:36

คุณแม่...ครับผม ! Ch.1 : Intro


            เสียงร้องงอแงของเด็กทารกในอ้อมแขน  ทำให้น้ำฟ้ารีบกอดรัดร่างเล็กๆให้แน่นขึ้นพร้อมกับร้องเห่กล่อมให้เด็กตัวน้อยรีบหลับ  เพราะกลัวจะไปสร้างความรำคาญให้กับผู้โดยสารในสายการบินชั้น first class  ที่บินตรงจากประเทศอังกฤษ สู่สุวรรณภูมิเมืองหลวงของไทย  แต่มันกลับเรียกสายตาเอ็นดูจากคนรอบข้างให้หันมองอย่างสนใจ  จนในที่สุดคุณป้าท่าทางใจดีที่นั่งถัดจากเขาก็เอ่ยถามขึ้น

"สงสัย...เจ้าตัวเล็กคงหิวนมละมั้ง...ชงใส่ขวดมาด้วยรึเปล่าล่ะ..."  คุณป้าถามน้ำเสียงอ่อนโยน   น้ำฟ้ารีบหันมองในกระเป๋าเป้เล็กๆของเขาก่อนจะทุลักทุเลหยิบขวดนมสีชมพูขึ้นมา   เขย่าเบาๆแล้วป้อนให้ทารกน้อยในอ้อมกอด  ปรากฎว่าเมื่อเจ้าตัวเล็กได้สิ่งที่ต้องการแล้วก็เงียบเสียงสนิท  ดูดนมจากขวดที่น้ำฟ้าป้อนแล้วทำท่าจะค่อยๆผล็อยหลับ...

"เอ่อ...ขอบคุณมากครับ..."  เมื่อเสียงของหนูลิน หรือ ไวโอลิน เงียบไปแล้ว  น้ำฟ้าก็หันไปขอบคุณคุณป้าใจดีข้างๆพร้อมรอยยิ้ม...

"อุ๊ยตาย...ผู้ชายหรอกเหรอจ๊ะ...ป้าก็นึกว่าเป็นคุณแม่มือใหม่...ที่แท้ก็เป็นคุณพ่อมือใหม่นี่เอง...  กี่เดือนแล้วล่ะ  ต๊าย...น่ารักน่าชังซะไม่มี..."

"...3 เดือนกับอีกสี่วันครับ..."  น้ำฟ้าตอบ...โยกตัวเด็กน้อยเบาๆ

"เหรอ...แล้วแม่ของเจ้าหนูนี่ล่ะ...ไม่มาด้วยกันเหรอ..."  คุณป้าถามพร้อมกับเอานิ้วจิ้มแก้มยุ้ยๆของหนูลินเบาๆ  ไม่ทันได้สังเกตอาการชะงักไปของน้ำฟ้า   เด็กหนุ่มก้มมองใบหน้าขาวใสของหลานชายตัวเองด้วยความรักอย่างที่สุด  ก่อนจะตอบเบาๆ

"แม่ของแก...เสียไป  ตั้งแต่แกเกิดแล้วล่ะครับ..."   น้ำฟ้าตอบ   คุณป้าคนเดิมยกมือทาบอกแสดงความเสียใจและขอโทษ...

"ตายจริง...ป้าไม่รู้  ขอโทษทีนะจ๊ะ..."

"ไม่เป็นไรครับคุณป้า...เอ่อ...แล้วนี่คุณป้ามาเที่ยวหรือยังไงครับ..."

"อ๋อ...มาเยี่ยมลูกชายน่ะ  แกมาทำงานที่นี่...  ลูกชายป้านี่นะ..."

   คุณป้าคนเดิมก็เริ่มสาธยายถึงครอบครัวให้น้ำฟ้าที่นั่งกล่อมหลานชายตัวเองที่นอนหลับคาขวดนมไปแล้ว...  น้ำฟ้าก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง...  จนกระทั่งเครื่องบินแลนด์ดิ้งลงสู่สนามบินสุวรรณภูมิ...  น้ำฟ้าก็ก้มหน้าลงหอมแก้มไวโอลิน หรือ หนูลินที่น้ำฟ้าใช้เรียกสั้นๆเบาๆด้วยความรักใคร่  แล้วกระซิบข้างหูหนูน้อยเบาๆ

"...แม่พาหนูกลับมาเมืองไทย  ตามความต้องการของแม่ฝนเค้าแล้วนะลูก..."   ก่อนจะเก็บขวดนมเข้ากระเป๋าแล้วสะพายขึ้นบ่า บอกลาคุณป้าอัธยาศัยดีที่นั่งมาด้วยแล้วเดินออกจากตัวเครื่องไป...



-------------------------- - - --------- - --- --------------- - --          - -            -     -               -

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-01-2011 21:50:45

           ฝั่งผู้โดยสารขาเข้า   มีผู้มารอรับคนรู้จักหรือญาติกันคลาคล่ำไปหมด   และคุณหมอณัฐกานต์ก็เป็นหนึ่งในนั้น   ชายหนุ่มก้มลงมองนาฬิกาข้อมือทุกๆห้าวินาที   ก่อนจะพึมพำออกมาโดยไม่ได้มองเลยว่ากำลังจะชนกับใครเขาเข้า...

"โธ่...เครื่องลงแล้วนี่นา   ทำไมถึงยังไม่ออกมาอีก...   อ๊ะ !!  ขอโทษครับ  พอดีผมไม่ทันได้มองดูทาง..."

"ระวังหน่อยสิคุณ...ตัวเล็กแล้วแถมยังยืนก้มหน้าแบบนี้อีก  เดี๋ยวก็โดนใครเขาเหยียบเข้าหรอก..."   ชายหนุ่มรูปร่างสูงผมสีทองนัยน์ตาสีอ่อนแบบลูกครึ่งในชุดสูทสีดำสนิทราคาแพงระยับคือคนที่ณัฐกานต์ชนด้วย   มันอาจจะไม่มีอะไรเลยถ้าหากว่าหนึ่งในคำพูดนั้นจะทำให้คุณหมอหนุ่มไม่พอใจเอาอย่างมาก...กับการที่ถูกเรียกขานว่า 'ตัวเล็ก'

"...คุณ...  ผมก็ขอโทษคุณไปแล้วไง...  แล้วผมก็คิดว่าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน   ไม่ต้องมาสั่งสอนผมขนาดนั้นก็ได้มั้งครับ..."   แต่ไหนแต่ไรณัฐกานต์ไม่เคยยอมลงให้กับใครหน้าไหนก็ตามที่มาพูดหรือว่าเขาว่า 'ตัวเล็ก'  แถมยังมายืนทำตาระยิบเหมือนไม่รู้สึกรู้สาใดๆทั้งสิ้นแบบนี้...คงได้เจอกันซักตั้ง...

"อ๋อ...นี่ความหวังดีของผมทำให้คุณไม่พอใจงั้นเหรอ..."  ชายหนุ่มร่างสูงเอ่ย  นึกขำในใจกับท่าทางเหมือนลูกแมวที่กำลังขู่ฟ่อใส่เขา...ใช่ว่าเขาจะไม่รู้  ว่าคำพูดของเขาคงไปทำให้ร่างเล็กๆตรงหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์เข้าสิท่า...

"ก็คุณ..."


   ...กริ๊งง  กริ๊งง  พี่ค๊าบบบ  รับโทรศัพท์ด้วยค๊าบ   กริ๊งง  กริ๊งง...


          เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์พกพาของณัฐกานต์ดังขึ้น...  คุณหมอฮึดฮัดอย่างขัดใจที่ไม่สามารถต่อคารมณ์กับคนตรงหน้าได้...   และเป็นเวลาเดียวกับที่เสียงเรียกของเจ้านายชายหนุ่มดังขึ้นจากด้านหลัง...

"/มีอะไร...มาคัส/"  น้ำเสียงทรงอำนาจที่ปนมากับกระแสโทสะเล็กๆทำให้ชายหนุ่ม  มาคัส  ไบรอัน รีบหันกลับไปตอบทันที

"/เปล่าครับบอส...พอดีชนกับลูกแมวเข้า  เลยแหย่เล่นนิดหน่อยน่ะครับ.../"   

          แม้ว่าสิ่งที่ชายหนุ่มสองคนพูดจะเป็นภาษาอังกฤษ   แต่คุณหมอณัฐกานต์ก็ฟังออกทุกคำ   กำลังจะหันกลับไปต่อคารมณ์แต่ชื่อที่ขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ก็ทำให้คุณหมอหนุ่มแล่บลิ้นใส่คนตัวสูงที่ชนกับเขาอีกที   แล้วรีบเดินหนี...   เมื่อเห็นว่าแท้จริงแล้วขณะนั้นคุณหมอกำลังยืนอยู่ท่ามกลางวงล้อมของชายชุดดำไม่ต่ำกว่าสิบคน...  โดยมีชายหนุ่มที่ชื่อ 'มาคัส'  กับ 'บอส' ของเขายืนเด่นอยู่ตรงกลาง  พร้อมกับคุณหมอณัฐกานต์ที่ไม่ทันได้มองรอบตัวเมื่ออารมณ์มันขึ้น  ว่าคู่กรณีของเขามี 'พวก' มาด้วย...   ...ถึงยังไงก็เถอะ  รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง...  อย่าให้เจออีกรอบก็แล้วกัน...  จะทำให้รู้ซึ้งเลยว่า คุณหมออย่างเขาไม่ได้หงอหรอกนะจะบอกให้...

"...ถ้าไม่ใช่เรื่องก็รีบไปซักที..."  น้ำเสียงหงุดหงิดของเจ้านายทำให้มาคัส  ไบรอัน  ผู้ทำหน้าที่เป็นทั้งเลขาและบอดี้การ์ดต้องรีบโค้งตัวให้นิดๆแล้วออกเดินตามเจ้านายที่ก้าวยาวๆไปตรงประตูทางออก

"...ยังหงุดหงิดเสียงเด็กร้องในเครื่องบินอยู่อีกเหรอครับบอส..."   ชายหนุ่มถามเจ้านายขำๆ   แต่คนถูกถามกลับไม่ขำด้วย...

"ใช่...เดินทางไกลแบบนี้ใครเค้าให้พาเด็กขึ้นมาด้วยล่ะ  น่าจะรู้นะว่าเสียงมันรบกวนคนอื่น   แถมยังมานั่งเฟิร์สคลาสอีก...  รู้งี้ฉันเลื่อนไฟลท์ไปกลับพรุ่งนี้ซะก็ดี..."

"แต่นายหญิงให้บอสรีบกลับมาเมืองไทยไม่ใช่เหรอครับ..."

"..."   ชายหนุ่มเงียบไปก่อนจะเหลือบมองดูนาฬิกาข้อมือราคาเจ็ดหลัก...  "เพราะงั้นไงล่ะฉันถึงต้องทนกลับมากับไฟลท์นี้แทน..."

"แต่เท่าที่ผมได้ยิน  เขาก็น่าสงสารนะครับ...  เหมือนว่าแม่ของเด็กคนนั้นจะเสียไปตั้งแต่เกิด..."

"...แล้วไง   ฉันไม่คิดนะว่าคนอย่างมาคัส  ไบรอันจะมาแก้ต่างให้กับคนที่ไม่รู้จักด้วยแบบนี้ให้ฉันฟัง..."

"ครับบอส...งั้นผมจะแก้ต่างให้เฉพาะกับคนที่ผมรู้จักก็แล้วกัน..."   เลขาและบอดี้การ์ดหนุ่มโค้งให้เจ้านายตัวเองที่มองมาอย่างไม่สบอารมณ์ที่การปะทะคารมณ์ครั้งนี้ดูเหมือนเขาจะเสียแต้มไป...   ถ้าไม่ถือว่ามีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน  และถือว่าเป็นเพื่อนตั้งแต่เด็กของเขา...  มาคัส  ไบรอันคงไม่ได้มาเดินตามหลังเขาด้วยอวัยวะครบ 32 ประการแบบนี้แน่...

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

:bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: clubza ที่ 30-01-2011 22:07:03

รอตอนต่อไป :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: เรียกข้าว่าอิแรด ที่ 30-01-2011 22:13:59

ว๊าว น่าสนๆ O.o

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: bvan ที่ 30-01-2011 22:21:31

 :mc4:  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 30-01-2011 22:22:35

มารอด้วยคนนนนน

น่าสนุกดีเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 30-01-2011 22:24:14

บอสของมาคัสเห็นแก่ตัวแบบน่าตบมาก :m16:
แค่เริ่มเรื่อง แต่กรูก็เกลียดไอ้เวงนี่แระ :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 30-01-2011 22:37:54

น่าสนุก น่าสนุก
จะรอติดตามน๊-า  :m3:

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 30-01-2011 22:47:04

^_^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 30-01-2011 23:03:45

สงกะสัย จะมี 2 คู่ให้ลุ้น

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 30-01-2011 23:09:59

บอส กับ น้ำฟ้า?

มาคัส กับ คุณหมอ?

รึป่าวเอ่ย  :impress2:

มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 30-01-2011 23:17:09

 :mc4:รอตอนต่อไป :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 30-01-2011 23:28:32

รับเรื่องใหม่  :mc4:....อยากอ่านต่อ
+1 เป็นกำลังใจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-01-2011 23:44:18

ปลื้มใจกับคอมเมนต์อ่ะ  T^T  แอบแว่บมาดูก่อนนอน...............ง


แง้......................ซาบซึ้งอ่ะ !!  เค้าเพิ่งมาลงแป๊บเดียวแต่ได้เพื่อนเยอะเรยยย  เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาอัพตอนต่อให้นะจ๊ะ  ^^   จะเอาให้เร็วสุดใจเลย  ห้าห้าห้า :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 30-01-2011 23:58:17

อีตาบอสน่าโดน :beat: :beat: :beat:ซะจริง

น้ำฟ้าอย่าไปตกหลุมสเน่ห์มันง่ายๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 31-01-2011 00:33:03

 :mc4:
ว้าววววววววววววว
เรื่องน่าอ่าน ชวนติดตามตั้งแต่เริ่มต้นเลย

ชอบจัง เรื่องแนว พ่อ แม่ ลูก

ตอนนี้มีคุณแม่(มือใหม่)กับคุณลูกแล้ว ต่อไปก็ต้องหาคุณพ่อสิจ๊ะ

ลุ้นว่าใครจะมาเป็นคุณพ่อกัีนเอ่ย บอสหรือเปล่า เกลียดอะไรได้อย่างนั้นซะแล้วมั้ง

บวก 1 แต้ม รับเรื่องใหม่ เป็นกำลังใจจ้า  :3123:

ปล ชอบชื่อคุณแม่น้ำฟ้า กับคุณลูกไวโอลิน มากจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 31-01-2011 00:34:14

มาให้อยากแล้วจากไป.....คุณหมอเนี้้ย..เพื่อนน้ำฟ้ารึป่าวน้า.....อยากรู้แล้วอะครับไรเตอร์ :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 31-01-2011 00:34:48

+1รับเรื่องใหม่จร้า

อู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สงสัยจะมีสองคู่เสียแล้วหละสิเนี้ย

อยากอ่านอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 31-01-2011 00:35:58

คิดเหมือนกันค่ะว่าบอสคู่กับน้ำฟ้า และมาคัสคู่กับคุณหมอ

แล้วคุณหมอจะรู้จักกับน้ำฟ้ารึเปล่าน้า

แต่ที่ชอบที่สุดคงเป็นหนูลินตัวน้อย

รออ่านต่อไปค่ะ :mc4:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: LadyOneStar ที่ 31-01-2011 00:49:01

เรืื่องใหม่ๆๆ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

^__^  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: belzaaa ที่ 31-01-2011 02:23:43

จิ้ม  จิ้ม ต้อนรับเรื่องใหม่จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: n2 ที่ 31-01-2011 08:53:41

สนุกค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3 ::+:: Ch.2 relationship ::+::
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-01-2011 10:11:32

คุณแม่...ครับผม ! Ch.2 relationship
           

           รถยนต์ของคุณหมอณัฐกานต์ค่อยๆจอดเลียบหน้าประตูไม้สีขาวของบ้านหลังเล็กๆแต่ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้นานาพรรณของเพื่อนที่เขาเพิ่งไปรับมาจากสนามบิน...

"ฟ้ารู้มั้ย...แถมตานั่นน่ะนะ  บอกกับเจ้านายตัวเองว่าเจอลูกแมวเลยแหย่เล่นนิดหน่อย...จะบ้ารึไงฉันเนี่ยนะลูกแมว...  อย่าให้เจออีกรอบนะพ่อจะพ่นใส่ให้พรุนไปทั้งร่างเลยคอยดู..."

"จ้าๆ  คุณหมอคนเก่ง...ว่าแต่ตั้งแต่ขับออกมาจากสนามบิน  นายยังไม่หยุดพูดถึงเขาซักนาทีเลยนะ...  ทำไม  ติดใจเขาเหรอคุณหมอกานต์"   น้ำฟ้าแซวเพื่อนรักที่สนิทกันตั้งแต่มัธยมฯด้วยสีหน้ายิ้มๆ

"เฮ้ยฟ้า !  รู้ได้ไง...ว่าฉันน่ะติดใจไอหมอนั่น...  ก็กะจำหน้าเอาไว้  เผื่อว่าถ้ามาโรงพยาบาลเมื่อไหร่ล่ะก็...จะสั่งให้พยาบาลฉีดฟอร์มาลีนแทนมอร์ฟีนให้เลยคอยดู..."

"ขนาดนั้นเลย...จรรยาบรรณแพทย์?..."  น้ำฟ้าย้อนถาม...

"ฉันมีเฉพาะกับคนไข้ที่สมควรจะมีเท่านั้นแหละ...เฮอะ...ไอฝรั่งบ้าเอ๊ย..."   น้ำฟ้าขำกิ๊กกับท่าทางของเพื่อนที่แสดงสีหน้าเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่พวงมาลัย...  ก่อนจะค่อยๆประคองตัวหนูน้อยที่เอาอุ้มไว้ยื่นให้คุณหมอ...

"...เอาล่ะถ้าด่าเขาพอแล้วนายจะช่วยฉันอุ้มหนูลินไว้ซักแป๊บได้มั้ย...ฉันจะได้ลงไปเปิดประตู..."   น้ำฟ้าเอ่ย...  คุณหมอณัฐกานต์ทำหน้ามุ่ยใส่กระจกเป็นครั้งสุดท้าย  ก่อนจะรับร่างเล็กๆของหนูน้อยไวโอลินที่ตอนนี้ตื่นนอนแล้วมาอุ้มแทน...   แล้วเอ่ยถามกับเพื่อนรักที่กำลังหากุญแจบ้านในกระเป๋าเป้ใบเล็กๆที่ถือติดตัวมาด้วย...

"...จริงสิ  เดี๋ยวนายเอาของเข้าไปเก็บแล้วเราออกไปหาอะไรกินกันข้างนอกดีกว่า...  แลกเวรไว้แล้ว...กะไว้ว่าเดี๋ยวคืนนี้จะมานอนเป็นเพื่อนคุณพ่อมือใหม่ที่เพิ่งกลับมาจากอังกฤษเสียหน่อย..." 

"เฮ้ยกานต์...ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก  เรากับลูกนอนกันเองได้  เกรงใจ...คนไข้นายรออยู่นะ..."

"...ก็บอกแล้วไงว่าแลกเวรไว้แล้ว...  อีกอย่าง...พี่หมอเชนทร์ก็กำชับนักกำชับหนาว่าให้ดูแลนายกับหนูลินให้ดี   ให้กินยาครบทุกมื้อ  แล้วก็ถ้าพี่หมอบินตามมาถึงเมื่อไหร่แล้วเห็นสภาพนายร่อแร่ละก็...  ฉันตายแน่..."   พูดแกมบังคับใส่เพื่อนเสร็จแล้ว...  คุณหมอกานต์ก็หันไปเล่นกับหลานชายของเพื่อนเขาต่อ  ไม่สนใจน้ำฟ้าที่กลายเป็นคนทำหน้ามุ่ยแทน...

"ก็ได้ๆ...  พี่หมอนี่ก็อีกคน  บอกแล้วว่าแค่โอนประวัติของฉันมาให้โรงพยาบาลที่นี่ก็พอ  ไม่เห็นต้องบินตามมาด้วยเลย...ลำบากเปล่าๆ..."

"ลำบากอาไร้...  คนเขาเต็มใจทำต่างหากล่ะฟ้า..."

"..."   น้ำฟ้าจ้องหน้าเพื่อน...  "อีกแล้วนะคุณหมอกานต์..."

"อ่ะคร๊าบๆ...ไม่พูดแล้วไม่พูด  ตกลงประตูจะได้เปิดมั้ยเนี่ย...   ฉันกับหนูลินหิวแล้วนะ...เห็นมั้ยเนี่ย...จ๊อกๆ"
   
               น้ำฟ้ายิ้มกับท่าทางของคุณหมอที่ทำตัวไม่สมกับอาชีพของเพื่อน   แล้วก็ลงจากรถไปเปิดประตู...   
             ...โดยที่ไม่รู้เลยว่า...  มีใครบางคนกำลังแอบถ่ายภาพตั้งแต่ที่รถของณัฐกานต์เข้ามาจอด   และพยายามอย่างมากที่จะซูมหน้าเด็กทารกที่อยู่ในอ้อมแขนของคุณหมอกานต์ในรถยนต์   แต่เพราะเป็นเวลาเย็นแล้ว  แสงจึงไม่อำนวยให้ได้รูปชัดเท่าไหร่   จึงจำต้องตัดใจรีบกลับไปรายงานความคืบหน้าให้ 'ผู้จ้างวาน' รับทราบแต่เพียงเท่านั้น...



---------------------------------- - ---     ---------  - - -    -  ---            -        -           - -       -

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 31-01-2011 10:24:02

มาลงชื่อต้อนรับเรื่องใหม่ หุหุ จะติดตามอ่านนะจ้ะ นะจ้ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 31-01-2011 10:50:12

เขียนเอง ลงเอง  ไม่ต้องใส่ by นั่น นี่ โน้น นะคะหนู

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: in_blu ที่ 31-01-2011 11:12:14

กรีสสสสสสสสสสสสสส

ผู้ชาย กะ เด็ก เค้าชอบบบบบบบบบ

แต่ท่าทางเรื่องคงจะมีอะไรที่สลับซับซ้อน ซ่อนเงื่อนอยู่นะเนี่ย

มีตามแอบถ่ง แอบถ่าย แถมอาจจะมีมาเฟียมาด้วย คริคริ

รอติดตามคร้าา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 31-01-2011 11:29:19

อย่าให้รู้นะว่าใครตามแอบถ่ายน่ะ :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 31-01-2011 11:45:30

+1 เป็นกำลังใจจ้า บอส จะใช่พระเอกของเรื่องหรือเปล่า

และที่จ้างมาให้ถ่ายรูปอ่ะ จะเกี่ยวกับพระเอกด้วยหรือเปล่าเอ่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-01-2011 12:02:12

โอ้...ขอบคุณคุณ oaw_eang มากๆจ่ะ ^^ :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 31-01-2011 12:18:24

มาต่อนิดเดียวเองอะ...แต่ก็ยังดีที่มาต่อแล้ว..คุณหมอกับน้ำฟ้าเนี่ยน่ารักจังเลยแถมเจ้าตัวเล็กด้วย..เป็นผู้ชายด้วยแฮะ..แต่ชื่อน่ารักจัง....มีแอบถ่ายรูปด้วย...เป็นใครกันว่า...หรือเกี่ยวกับเจ้าวเล็กน่า...แอบสงสัย
+1 นี้เป็นกำลังใจคราบ :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 31-01-2011 12:20:21

ชอบอ่านแนวมีลูกแล้วจัง จะติดตามตอนต่อไปนะคะ   :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: iranen ที่ 31-01-2011 13:12:24

เรื่องเริ่มน่าติดตามแล้วสิ
ลุ้นนะเนี๊ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 31-01-2011 13:38:13

 



:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 31-01-2011 13:42:34

ติดตามจ้า

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 31-01-2011 14:16:50

 :z13:จิ้มเรื่องใหม่
ชอบแนวนี้มาก
ออกแนวตามล่า มาเฟียโหด แถมกุ๊กกิ๊ก
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 31-01-2011 14:22:13

สั้นนะ .. รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 31-01-2011 15:40:21

ใครกันมาจ้องอีกหละเนี้ย ญาติฝ่ายแม่หรือป่าว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 31-01-2011 16:54:54

รอน้ำฟ้าตั้งปาร์ตี้กับน้องลิน ไปปราบบอส อยู่นะคะ :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 31-01-2011 17:52:31

รอจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 31-01-2011 18:13:43

โอะๆๆๆน่าติดตามครับ


รออ่านตอนต่อไปค้าบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 31-01-2011 18:14:14

 :L1:เข้ามาดูๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 31-01-2011 18:54:43

น่ารักจริงๆ อิอิ

เอ...แล้วคุณป้าหายไปไหนเนี่ย? จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับบอสหรือว่ามาคัสหรือเปล่าน๊า...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 31-01-2011 19:00:35

หืม~~~  2 คู่สินะ คุคุ หนูลิน~~ ชื่อน่ารักเชียว แต่ว่าพ่อของหนูลินเป็นใครกัน หวังว่าคงไม่เกี่ยวข้องกันไปหมดหรอกนะ 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: £.Ma|e¥ ที่ 31-01-2011 21:14:51

สนุกมากกกกกกกกกกก
ชอบค่ะๆๆๆ ช๊อบ..ชอบ
เดี๋ยวเหอะ อิตาบอสมาเฟีย(รึป่าว??) แกรำคาญเสียงหนูลินร้องดีนัก
เดี๋ยวจะได้เป็นพ่อให้หนูลินโดยไม่รู้ตัว 55+
แล้วฟ้าป่วยเป็นอะไรรึป่าวเนี่ย ทำไมต้องมีหมอติดตามมาด้วย
สงสัยหมอจะติดใจคุณแม่ของเราด้วยม๊างงงง
โฮะๆๆๆ รอตอนต่อไปค่า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 31-01-2011 22:07:05

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-01-2011 22:13:29

           รถลีมูซีนสีดำสนิทเงาปลาบจอดเทียบที่บันไดทางขึ้นเข้าสู่ตัวคฤหาสน์หลังใหญ่  ที่ถูกออกแบบให้ผสมผสานวัฒนธรรมของไทยและของตะวันตกเข้าไว้ด้วยกันอย่างลงตัว  หัวหน้าแม่บ้านและหัวหน้าพ่อบ้านยืนคอยต้อนรับการกลับมาของคุณชายรอง   ผู้ที่ไปดูแลงานไกลถึงบริษัทในอีกซีกโลกเป็นเวลาเกือบสองปี...

             ร่างสูงสง่าในชุดสูทสีดำสนิทก้าวลงมาจากรถ  ก่อนจะกวาดสายตามองอาณาบริเวณบ้านที่เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย  หลังจากไม่ได้กลับมาเลยเป็นเวลาเกือบสองปี   ร่างตุ้ยนุ้ยของคุณหัวหน้าแม่บ้านรีบเดินถลาลงมาหาคุณหนูของตัวเองพลางยิ้มให้ดีใจ...

"คุณหนูรังสิมันต์...ป้านมดีใจที่สุดเลยค่ะ  ที่คุณหนูกลับมาบ้าน..."   สองมืออวบเอื้อมจับมือที่ใหญ่กว่าและกร้านหนาขึ้นตามวัยของคุณหนูที่เจ้าหล่อนเคยเลี้ยงดูมาแต่เล็ก  ชายหนุ่มส่งยิ้มให้หญิงร่างอวบตรงหน้าที่เขาเองก็นับถือเสมือนญาติคนหนึ่ง

"ผมก็ดีใจครับ...ว่าแต่แม่ล่ะครับ...อยู่ไหน..."   ชายหนุ่มถาม

"คุณนายหญิงรออยู่ที่ห้องทำงานของคุณท่านครับ...  เชิญเลยครับคุณหนู  ท่านรอคุณหนูตั้งแต่บ่ายแล้วครับ..."  หัวหน้าพ่อบ้านที่รีบลงตามมากล่าวรายงานเสร็จสรรพก็รับสัมภาระบางส่วนจากมาคัสมาถือ   พร้อมผายมือแล้วเดินนำคุณหนูรองของบ้านเข้าไปข้างใน

              มาคัสรับเสื้อสูทจากเจ้านายตนมาคล้องแขนไว้  ก่อนจะเอื้อมมือเปิดประตูไม้โอ๊คสีน้ำตาลแก่สลักลายวิจิตรให้เปิดออก   แล้วเมื่อชายหนุ่มผู้เป็นนายก้าวเข้าไปแล้วมาคัสก็จัดการปิดประตูตามหลังเงียบกริบ  แล้วยืนรออย่างสงบอยู่หน้าห้อง  ซึ่งถือเป็นการกันผู้รบกวนจากภายนอกไปในตัว...

              รังสิมันต์ก้าวเข้าไปในห้องทำงานหรูของบิดาตน...   เคยนึกอยู่เสมอปกติเวลาเข้ามาในห้องนี้มันเหมือนโดนอะไรบางอย่างกดดันอยู่ตลอด   แต่วันนี้เขารู้สึกกดดันหนักกว่าเดิม   เมื่อเห็นผู้เป็นบิดายืนหันหลังมองออกไปนอกหน้าต่าง   ส่วนมารดานั่งอยู่บนเก้าอี้บุนวมสีแดง    สองมือกอดอะไรบางอย่างเข้าแนบอก  สายตาเหม่อลอยมองไปไกล...   เห็นอย่างนั้นชายหนุ่มจึงเลือกเดินเข้าไปหามารดาก่อน  สองเข่าคุกแนบลงกันพื้นข้างเก้าอี้   มือหนาเอื้อมไปแตะบนท่อนแขนแผ่วเบาพร้อมเรียก...

"...แม่ครับ..."   เสียงทุ้มปลุกเรียกคุณนายหญิงของบ้านให้หลุดจากภวังก์...  สองตาเหม่อลอยจับกลับมาที่บุตรชายคนที่สองของตน...   นัยน์ตาเหมือนจะคลอรื้นน้ำตาขึ้นมาอีกรอบ  ก่อนจะกางแขนโอบรอบแผ่นหลังลูกชายที่โตขึ้นจนตอนนี้หล่อนโอบไม่ถึงแล้ว...  พร้อมกับคำพูดที่อัดปะทุแน่นในอกจนต้องระบายลงกับลูกชาย...

"...รังสิมันต์ !...  รังสิมันต์...ลูกต้อง...ลูกต้องพาหลานมาหาแม่...ต้องพาหลานมาหาแม่ให้ได้นะ...!!  แม่ขอร้อง...แม่..."

"เดี๋ยวครับแม่...แม่ใจเย็นก่อน...แม่เรียกผมมา...มีเรื่องอะไรครับ...แล้วหลาน?..."

"ลูกของตารวี...  น้องชายเราไง...  ตอนนี้หลานเราอยู่เมืองไทยแล้วลูก...  ลูกไปพาหลานมาหาแม่ได้มั้ย?  นะ...รังสิมันต์...  แม่อยากเจอหลาน..."

"นี่คุณ...ช่วยใจเย็นๆก่อนได้มั้ย...  บอกให้ลูกเรารู้เรื่องทั้งหมดก่อนสิ...  แล้วอีกอย่าง...ผมบอกกี่ครั้งแล้วว่าหัดมีเหตุมีผลบ้าง...  หลานเราอยู่กับน้าของแก  แล้วจู่ๆคุณจะให้ตาตะวันไปพาเขามาดื้อๆเลยเหรอ?... น้าเขาจะยอมง่ายๆรึไง...  เขาเลี้ยงของเขามาแต่เกิดนะคุณ..."

"ก็แล้วยังไงล่ะ...!  ทำไมคุณต้องมาขัดฉันตลอด...  เด็กคนนั้นเป็นลูกของตาวี...เป็นหลานของเรานะคุณ !  แล้วจะให้เด็กอายุยี่สิบสี่ ยี่สิบห้าแบบนั้นเลี้ยงเหรอ...เฮอะ !   ฉันไม่มีวันยอมหรอกนะ  ให้เด็กแบบนั้นเลี้ยงหลานฉันก็ออกมานิสัยเสีย นิสัยต่ำเหมือนพี่มันนะสิ !"

"นี่คุณ !  ผมว่าเราพูดเรื่องนี้กันมาพอแล้วนะ...  ตอนนั้นคุณจำไม่ได้เหรอ?  ว่าทั้งๆที่คุณก็รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นท้องหลานเราอยู่   แต่คุณก็ยังไล่เธอออกไปจากบ้านเราเหมือนกับสัตว์ตัวหนึ่ง   แล้วพอมาวันนี้...หลานเราคลอด...คุณก็จะไปพรากเอาลูกเขามาอย่างนั้นน่ะเหรอ...  เฮอะ ! ผมไม่นึกเลยนะว่าคุณจะใจร้ายได้ขนาดนี้ดารกานต์  ...ผมไม่น่าทำตามคำขอร้องของคุณที่ให้สืบเรื่องของเด็กคนนั้นเลยจริงๆ"

"นี่คุณศิลา !  คุณกำลังด่าฉันนะ...!!"  ร่างของหญิงวัยห้าสิบต้นๆแต่ยังดูสวยและเฉียบคมลุกยืนพรึ่บพลางจ้องหน้าสามีเขม็ง  รอยคราบน้ำตาหล่อนปาดทิ้งไม่ไยดีเมื่อสามีพูดขัดใจออกมาในเรื่องที่หล่อนไม่ต้องการที่สุด  "...ฉันผิดตรงไหนที่ต้องการหลานของตัวเองมาเลี้ยงด้วยตัวเอง...  ดีกว่าปล่อยให้อยู่กับไอญาติของฆาตกรที่ฆ่าลูกเรา !  ตารวีตายเพราะมันนะคุณศิลา...!  ถ้าไม่มีนังผู้หญิงนั่นซักคน  ลูกเราก็ไม่ต้องตาย !!"

"รวีตายเพราะอุบัติเหตุ...คุณดารกานต์   อย่าเที่ยวไปโยนความผิดให้คนโน้นคนนี้อีกเลย !  แล้วถ้าไม่ใช่เพราะคุณไล่เด็กนั่นออกจากบ้านเรา...ตารวีก็คงไม่ต้องนั่งรถตามไปจนกระทั่งมันเกิดอุบัติเหตุหรอก !"   คุณศิลา...นายใหญ่ของบ้านพูดพลางใช้สายตามองภรรยาตนด้วยแววตากร้าว...ใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกเจ็บปวดกับการจากไปของลูกชายคนสุดท้องเสียเมื่อไหร่...  ถึงอย่างไรเขาก็เป็นพ่อย่อมต้องรักลูกปานดวงใจ...   และเมื่อดวงใจมันหายไปเขาก็เหมือนตายทั้งเป็น  ...โทษว่าความผิดทุกอย่างเป็นของตัวเอง  เมื่อในตอนนั้นเป็นเขาเองที่ไม่ยอมทำอะไร...และวางเฉยปล่อยให้ภรรยาจัดการทุกอย่างจนมันเกิดเรื่องขึ้น...   แค่การตัดสินใจผิดในการไล่แก้วตาดวงใจของลูกชายตัวเองออกจากบ้าน...มันก็ไม่ผิดที่ลูกของเขาเองก็คงต้องออกไปตามหา...  และอุบัติเหตุก็เป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้  เมื่อเราขาดความประมาทและเมื่อมันถึงเวลาที่จะต้องไป...

"...พ่อครับ...  นี่หมายความว่า...  พยาบาลคนนั้น...ท้องลูกของวีตอนที่..."   ...หนีตามผู้ชายคนใหม่...ในตอนนั้นเขาเฝ้าแค้นคนที่ทำให้น้องชายเขาต้องตายเหมือนที่แม่ของเขารู้สึก  เพราะตอนเกิดเรื่องเขาไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ร่วมรับรู้   แต่จะรู้ผ่านการเล่าของมารดาตนที่มักจะโทรไปบ่นให้เขาฟังอยู่บ่อยๆ   และที่ได้รู้มาตลอดก็คือผู้หญิงคนนั้นหนีตามชายชู้ออกไปจากบ้าน  แล้วนายรวีน้องชายของเขาก็ขับรถออกไปตาม   เลยถูกรถตู้ไม่มีป้ายทะเบียนพุ่งชนอย่างแรงจนนายรวีเสียชีวิตคาที่...  และข่าวที่รั่วไหลเข้าหูเขาเพิ่มเติมก็คือ  รถตู้คันนั้นเป็นการจัดฉากของชายชู้ของนางพยาบาลนั่น...ที่ต้องการกำจัดเสี้ยนหนามทางรักตัวเองให้หมดสิ้น... 

                   แล้วที่ว่าไล่ออกจาก... พ่อเขาพูดอะไร...

"ใช่รังสิมันต์...  ผู้หญิงคนนั้นท้องหลานเรา  แต่แม่แกก็ยังไล่เธอออกไปจากบ้าน  แถมโยนข้าวของของเขาออกไปให้ไปตามเก็บเอาเองนอกบ้าน...  ถ้าตอนนั้นไม่มีคนใจดีช่วยเธอเก็บของและพาออกไป  ฉันว่าแม่แกคงได้หาอะไรไล่ฟาดแถมให้ด้วย...  แล้วแม่แกเล่าให้แกฟังว่ายังไงล่ะ..."

"นี่คุณศิลาคุณหยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ !!  รังสิมันต์อย่าไปฟังนะลูก...  ผู้หญิงคนนั้นทำให้น้องชายของลูกต้องตาย...  แต่ตอนนี้ตารวีเขากลับมาหาเราแล้วนะ...  เขามีหลานไว้เป็นตัวแทนให้เราแล้วลูก..."

"ใช่...หลานที่คุณไม่เคยคิดจะดูดำดูดีอะไรเลยตอนที่ผู้หญิงคนนั้นท้อง..."   คุณศิลายังคงกล่าวต่อไปโดยไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้ภรรยาของเขาแทบเต้นแล้วกับสิ่งที่เขาพูดออกมา   เมื่อก่อนไม่เคยพูด  ถูกหรือผิดเขายังมั่นใจให้ผู้หญิงที่ตัดสินใจเลือกเป็นคู่ชีวิตทำแทนตลอด...  แต่ตอนนี้เมื่อมันทำให้รู้ว่าเขาคิดผิด...  เขาก็ปรารถนาจะแก้ไข...   หลานของเขาเขาเป็นคนสืบเองมาตลอด  รับรู้รายละเอียดทุกอย่างตั้งแต่พยาบาลสาวคนนั้นออกจากบ้าน  และย้ายไปอยู่อังกฤษกับน้องชายฝาแฝด   สองคนพี่น้องต้องช่วยกันดูแลประคับประคองกันขนาดไหน  จนเมื่อคลอด...ลูกชายของเขาก็คงจะมารับผู้หญิงที่รักปานดวงใจไป  โดยทิ้งลูกชายเอาไว้ให้ดับน้าชายเลี้ยง...   และเขาก็รู้ว่าน้องชายฝาแฝดที่รับเป็นผู้ปกครองของหลานเขาก็ทำหน้าที่แทนแม่แท้ๆได้ดี...  เพราะงั้นถึงจะปล่อยให้สองน้าหลานอยู่กันตามลำพังเขาก็มั่นใจว่าหลานเขาก็คงไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้นหรอก...  แค่เขาคอยดูอยู่ห่างๆก็เพียงพอ...

"คุณจะพูดยังไงก็พูดเถอะนะ...แต่ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น..."   นายหญิงของตระกูลยืดหลังขึ้นตรง  นัยน์ตาแดงๆฉายแววคมกริบ  ในเมื่อหล่อนต้องการ...ของทุกอย่างไม่เคยที่จะไม่ได้... เหตุผมร้อยแปดที่สามียกมากล่าวอ้างไม่เคยนึกติดอยู่ในสมอง...  เขารอเวลานี้มาเป็นปี  รอเวลาให้แม่มันคลอด...แล้วก็ตายรับกรรมไปซะ...  หล่อนก็จะได้หลานที่เป็นตัวแทนของลูกชายคนสุดท้องที่รักมากมาเลี้ยงสมใจ...   สองมือค่อยๆคลี่รูปบนกระดาษเอสี่   ซึ่งเป็นรูปที่นักสืบของสามีถ่ายมาได้ล่าสุด  มันเป็นรูปที่ถ่ายผ่านกระจกรถ  โดยซูมหน้าไปที่ทารกน้อยในอ้อมแขนใครคนหนึ่ง...  "นี่ไงรังสิมันต์  หลานของเรา...   เป็นไง...หน้าตาเหมือนรวียังกับแกะเลย...  ดูที่ปากกับจมูกซิ..โด่งเหมือนพ่อเลยเนอะ...  แก้มนี่ก็อีก   เหมือนตารวีไปเสียทุกส่วนเลย...  ฮ่ะฮ่ะ..."

              หลังจากที่ฟังมารดาของเขาพูด   รังสิมันต์ก็เอื้อมมือประคองมารดาพลางเพ่งสายตามองรูปภาพมัวๆเพราะถูกซูมจนขนาดใหญ่สุด  แม้ว่าจะใช้เครื่องมือที่ทันสมัยขนาดไหนก็ตาม  แต่เมื่อมันออกมาดีที่สุดยังไง...เขาก็มองไม่ออกอยู่ดีว่ารูปของเด็กทารกนี่จะเหมือนน้องชายของเขาอย่างที่มารดาของเขาว่าตรงไหน...

"รังสิมันต์...  ลูกต้องพาหลานมาคืนแม่ให้ได้...  ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน..แม่ไม่เกี่ยงทั้งนั้น...  ขอเพียงแค่พาหลานมาหาแม่...  แม่ขอแค่นี้..ได้มั้ยลูก...  พาหลานกลับบ้านเรา...  พาลูกตาวีหลับบ้านเรานะลูกนะ...นะ...แม่ขอร้อง..."   ปลายเสียงสั่นไหว  แววตาเว้าวอนแกมขอร้องลูกชาย  ที่ตนรู้ว่าไม่ว่ายังไงก็ต้องทำตามที่หล่อนว่าอยู่ดี...  เสียงสะอื้นเริ่มแผ่วแว่วออกมาเรียกร้องความเห็นใจเพิ่มเติม   ชายหนุ่มตรงหน้าคิ้วขมวดแน่นเคร่งเครียด...  มองมารดาในวงแขนชั่วครู่  แล้วเหลือบมองไปทางบิดา...ที่จ้องเขม็งมาทางเขาอยู่เช่นกัน...

"แกจะตัดสินใจยังไงมันก็เรื่องของแก...พ่อไม่ห้าม...เพราะพ่อรู้ว่าแกโตพอที่จะรู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควร  ...แต่ถ้าแกไม่เกี่ยงวิธีการเหมือนอย่างที่แม่แกบอก...พ่อก็จะไม่อยู่เฉย...ปล่อยให้แกกับแม่แกทำผิดอะไรกับสองแม่ลูกนั่นอีก..."   นายใหญ่ของบ้านกล่าวทิ้งท้ายเสียงเย็น   แววตาดุกร้าวอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวฉายออกมาเต็มเปี่ยมตามบุคลิกของคนที่เกิดมาเพื่อเป็นผู้นำคนตั้งแต่เกิด...   ร่างสูงหนาบึกบึนไม่แพ้ลูกชายแม้วัยจะห่างกันอยู่หลายรอบหันมองทางภรรยาที่แผดเสียงเรียกชื่อเขาดังลั่น     ...ก่อนจะสาวเท้าเดินออกไปจากห้องทำงานตัวเองไปไม่สนใจอีก...

"...คุณศิลา !!  คุณศิลา !!!  นี่คุณกลับมานี่นะ...นี่คุณกำลังเข้าข้างไอนังฆาตกร !!  คุณมันบ้านะคุณศิลา...  คุณศิลา !!"

"แม่ครับ...!  ใจเย็นๆครับแม่..."  สองมือหนารวบตัวมารดาเข้ามากอดไว้แน่น...  ตั้งแต่เด็กเขาสนิทกับแม่มากกว่าพ่อ  เพราะการที่พ่อของเขาจะหันไปอบรมพี่ชายคนโตสุดเพื่อให้เตรียมตัวเป็นผู้สืบทอดตระกูลเสียมาก  แต่ก็ใช่ว่าจะละเลยเขา  แต่กับเขาพ่อเองก็เลี้ยงดูเขาอย่างดีที่สุด  เพียงแต่ไม่เข้มงวดเท่าการเลี้ยงดูพี่...  เขาจึงมักจะอยู่กับแม่  เหมือนกับตารวี  น้องชายคนที่สาม...  ที่อาจจะพูดได้ว่าแม่คงรักมากที่สุด...

"รังสิมันต์...ลูกดูพ่อนะ...ลูกจำสิ่งที่เขาพูดสิ !!  แม่ทำผิดนักเหรอที่อยากจะเอาหลานมาเลี้ยงเองน่ะ !!  ฮือ..."   แล้วร่างของหญิงที่ได้ฉายาว่าแกร่งที่สุดก็ร้องไห้โฮในอ้อมแขนเขา  ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นมารดาร้องไห้คร่ำครวญหนักขนาดนี้มาก่อน...   ...พ่อไม่ห้าม  ถ้าเขาจะทำตามที่แม่ขอร้อง...  เพียงแต่ต้องเลือกวิธีการ...  ไม่ก็...จัดการทุกอย่างอย่าให้พ่อรู้...   ทุกอย่างมันก็จะจบ...

"ได้ครับแม่...  ผมจะไปพาเด็กคนนั้นมาหาคุณแม่ให้เร็วที่สุด..."   รังสิมันต์เอ่ยรับปากกับมารดาของตน...  และแล้วสุดท้ายเขาก็ตัดสินใจรับปาก...   

              เมื่อพูดออกไปจบ  มารดาก็เงยหน้าขึ้นมามองเขา  พร้อมรอยยิ้มเซียวๆแต่ก็รู้ว่าคงดีใจมากมายแค่ไหนที่เขายอมทำตามใจ...   สองมือลูบแขนลูบไหล่ของเขา...  พร้อมพึมพำคำพูด ...ขอบคุณ... ไม่หยุด...

              แม่สบายใจ...พ่อก็เหมือนจะไม่สนใจ  แต่เขาสิ...ที่หนักใจที่สุด...แล้วจะใช้วิธีอะไรในการจัดการเรื่องนี้ให้มันจบ...  ถ้ามันไม่ยากมากก็คงจะดี  ...ไม่สิ...  ถ้าน้าของเด็กไม่เรื่องมาก... มันก็จะดีที่สุด...

             ปลายหางตาเหลือบมองเอกสารในซองสีน้ำตาลที่มีรอยเปิดแล้วบนโต๊ะ  มองปราดเดียวก็รู้ได้เลยว่ามันคงเป็นเนื้อหาของการสืบเรื่องนี้ฉบับล่าสุด...   เขาประคองมารดาให้นั่งลงบนเก้าอี้  แล้วเดินไปหยิบซองเอกสารมาถือ ก่อนจะค่อยประคองมารดาพากลับห้องนอน...

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะคะ  ^^  เค้าจะพยายามปรับปรุงฝีมือไปเรื่อยๆ


และจะพยายามอัพลงให้ได้เรื่อยๆนะจ๊ะ   

ขอบคุณจ่ะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 31-01-2011 22:19:26

จะออกแนวตบจูบหรือเปล่าเนี่ย แต่แม่พระเอกร้ายเนอะ

ปล.ถ้าลงตอนใหม่รบกวนแจ้งไว้ด้วยนะจะได้ตามมาอ่าน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-01-2011 22:22:59

เดี๋ยวตอนดึกๆจะมาโพสต์เพิ่มให้นะจ๊ะ  ^^  

นิยายเรื่องนี้มันอาจดูเป็นเรื่องเพ้อฝันมากไปหน่อย

เพราะมันก็เกิดจากจินตนาการของคนเลอะเทอะอ่ะเน้อ...


แล้วเจอกันจ้าาาา  ม๊วฟฟฟ  :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: kukkukku ที่ 31-01-2011 22:24:35

งานเข้าแล้วหละสิ

สู้นะ :fire:

^^

 :3123: :3123: 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 31-01-2011 22:24:43

คุณย่าเล่นละครเก่งจริงๆ
อย่าบอกพระเอกเราก็เชื่อตาม
โดยไม่ตรวจสอบข้อเท็จจริงนะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: BossZa ที่ 31-01-2011 22:36:03

         

        มารอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: Killua ที่ 31-01-2011 22:54:01

โว้วววว น่าลุ้นๆ น่าติดตาม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 31-01-2011 23:25:08

รออ่านตอนต่อไปนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) CH.3 reality up!!
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-01-2011 23:27:45

คุณแม่...ครับผม !  Ch.3 reality

   วันต่อมา...  

"...ฟ้า  เดี๋ยววันนี้นายมีแพลนจะทำอะไรมั่ง..."   คุณหมอณัฐกานต์ถามเพื่อนรักตัวเองที่เดินอุ้มลูกชายตัวน้อยลงมาจากบันไดชั้นสอง   มือก็เทโจ๊กใส่ไข่ลงถ้วยสองใบพร้อมปาท่องโก๋อุ่นๆในถุงกระดาษ...

"อืม...ก็ว่าจะลองไปตระเวนหางานทำดูก่อน  แล้วก็ไปหาซื้อพวกอุปกรณ์ทำขนมด้วย   เผื่อว่าไม่มีใครจ้างจะได้ทำขนมขายหน้าบ้านมันเลยเนี่ยแหละ..."   พูดพลางสองมือก็อุ้มหนูน้อยไวโอลินไว้ในมือข้างหนึ่ง  ส่วนมืออีกข้างก็หยิบนมผงออกมาจากตู้อย่างค่อนข้างทุลักทุเล...

"มาฉันช่วยอุ้ม..."  คุณหมอกานต์เดินมารับเจ้าตัวน้อยไปอุ้มเองเมื่อเห็นความลำบากของเพื่อน...   "เฮ้อ  แล้วตอนนายเลี้ยงหนูลินที่อังกฤษนี่  มีใครช่วยเลี้ยงมั่งรึเปล่า..."  คุณหมอหนุ่มถามเพื่อน  พลางโยกตัวเด็กทารกน้อยในมือไปมาเบาๆ   กล่อมเจ้าตัวเล็กที่เริ่มงอแงเพราะเพิ่งตื่นนอน...

"ทอมกับแซนดี้น่ะ...  แต่ปกติแล้วจะเป็นคุณป้ามาร์ทามากกว่า...  สงสัยแกจะเหงาละมั้ง  หลานแกก็ไม่มี   ตั้งแต่พอมีหนูลินก็มาช่วยเลี้ยงที่ร้านตลอดเลย..."

"ทอม?  แซนดี้?  เด็กที่ร้านเหรอ..."   คุณหมอถาม  คุณป้ามาร์ทาน่ะเค้าพอจะรู้จักอยู่บ้างว่าเป็นคุณป้าท่าทางใจดีข้างบ้าน  แต่อยู่เป็นโสดจนตอนนี้อายุใกล้ 60 แล้ว  พอมีเด็กๆมาให้เลี้ยงก็คงจะดีใจมากเลยละมั้ง...  ส่วนสองคนหลังนี่ไม่เคยได้ยินชื่อ...

"เปล่า  ทอมกับแซนดี้เป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันตอนมหาลัยน่ะ...  ตอนนี้ว่างๆอยู่เลยขอมาทำงานที่ร้านด้วย...  อืม  ประมาณเป็นหุ้นส่วนร้านด้วยละมั้ง..."  ชายหนุ่มตอบพลางตวงนมผงใส่ขวด  แล้วกดน้ำใส่ตามลงไป...  

"อ๋อ...  แล้วตอนนี้สองคนนั้นเขาก็ช่วยดูร้านให้อยู่เหรอ...แล้วอย่างนี้ใครจะทำขนมไทยล่ะ"  คุณหมอถาม  จะว่าไปแล้วร้านที่เพื่อนรักของเขาทำอยู่ที่ประเทศอังกฤษนั้นก็พอจะมีชื่อเสียงกับเขาอยู่เหมือนกัน   เพราะเป็นร้านกาแฟเล็กๆ  บรรยากาศอบอุ่น  มีจุดขายอยู่ตรงที่กับแกล้มกาแฟเป็นขนมไทยรสอร่อย   และในตอนกลางวันหากมีผู้ต้องการรับประทานอาหารไทยก็มีบริการด้วย   ซึ่งคนทำก็ไม่ใช่ใครที่ไหน  เพื่อนรักของเขาคนนี้นั่นเอง   ถึงแม้เจ้าตัวจะจบอักษรศาสตร์มา   แต่กลับมาทำงานในร้านกาแฟเสียนี่  แต่ก็ทำได้ดีทีเดียว  เพราะขนมไทยที่เจ้าตัวทำออกมานั้นมีการดัดแปลงให้เข้ากับความถูกปากของคนที่นั่น   ทำวันต่อวัน  สะอาดแล้วก็อร่อยมากด้วย   เขาเคยไปที่ร้านของเพื่อนอยู่สองสามครั้ง   ไปทุกครั้งคนเต็มร้านทุกครั้งเลย...คงจะชอบด้านนี้มากจริงๆด้วยนะ...เพื่อนเขาเนี่ย

"ตอนนี้ฉันปรับเปลี่ยนร้านนิดหน่อยน่ะ   เป็นร้านกาแฟกับมีพวกน้ำปั่นสมุนไพร  ทอมกับแซนดี้เขาทำได้น่ะ... ก่อนฉันกลับมาก็เห็นว่าคนที่นั่นเขาก็ชอบนะ...เพราะส่วนใหญ่ตอนนี้คนจะหันมาดูแลสุขภาพกันมากขึ้น..."

"อืม...นั่นสิเนอะ   แล้วว่าแต่นายคิดจะกลับมาอยู่เมืองไทยถาวรเลยรึเปล่า...  หรือจะกลับไปอังกฤษอีก"

"ไม่รู้สิ..."  ตอนนี้เด็กหนุ่มชงนมใส่ขวดเสร็จแล้ว  ก็เดินมารับตัวลูกชายของตนกลับไปจากเพื่อนรัก  ก่อนจะค่อยๆป้อนนมให้เด็กน้อยที่พอจุกนมเข้าปากก็ดูดอย่างเอาเป็นเอาตายเลยทีเดียว...  "คิดๆไว้ว่า  อาจจะรอให้หนูลินพร้อม  แล้วก็โตพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว  หลังจากนั้นก็คงแล้วแต่หนูลิน  ถ้าจะให้ฉันอยู่ที่นี่  ฉันก็จะอยู่  แต่ถ้าหนูลินเขาอยากออกไปมีครอบครัวของตัวเอง  ฉันก็คงกลับไปทำร้านต่อที่อังกฤษเหมือนเดิมละมั้ง..."  

"...แล้ว...  เดี๋ยวนายจะไปหางานที่ไหนล่ะ  ตามร้านเบเกอรี่หรือตามสำนักพิมพ์..."   คุณหมอกานต์ถาม  สายตามองเพื่อนที่ป้อนนมเด็กอย่างชำนาญ  รู้สึกสงสารเพื่อนจับใจ  ทั้งๆที่ก็ไม่ใช่ลูกของตัวเองแท้ๆ  แต่ก็เลี้ยงดูอย่างดี  ทำทุกอย่างให้  เป็นทั้งพ่อและแม่ไม่ให้หนูลินรู้สึกมีปมด้อย...ยอมแม้กระทั่งแทนตัวเองว่า 'แม่'  เพื่อทดแทนการสูญเสีย 'แม่'  ตัวจริงของหนูลินไป   ซึ่งก็คือ 'น้ำฝน'  พี่สาวฝาแฝดของน้ำฟ้าที่เคยทำงานเป็นนางพยาบาลพิเศษมาก่อน   โดยทั้งแม่และหนูลินทันได้พบหน้ากันแค่เจ็ดนาทีเท่านั้นเอง...ก่อนที่แม่แท้ๆของหนูลินจะจากไปอย่างไม่มีวันกลับ  หลังจากนั้นภาระหน้าที่ในการดูแล 'หลาน' ก็ตกเป็นของน้ำฟ้า  ที่ยินยอมและเต็มใจเป็นตัวแทนของพี่สาวในการเลี้ยง 'หลาน' ให้เปรียบเสมือนเลี้ยง 'ลูก'  ของตนเอง...  
          
           ส่วนคำถามที่ว่าพ่อของเด็กเป็นใครนั้น  เขาเองรู้แต่เพียงว่าเป็นคนที่น้ำฝนเคยดูแลพยาบาลอยู่  ซึ่งก็คงจะค่อนข้างเป็นคนที่มีอิทธิพลอยู่ทีเดียว   ส่วนเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรอื่นๆ  เขาเองก็สุดจะรู้...  หากเพื่อนรักต้องการให้เขารู้เพียงเท่านี้  เขาเองก็ขอจำเรื่องราวทั้งหมดเพียงเท่านี้เหมือนกัน...

"ฉันว่าจะลองไปตามสำนักพิมพ์ดูก่อน  เผื่อมีตำแหน่งงานแปลว่างอยู่   แล้วก็อาจจะไปดูตามร้านเบเกอรี่  หาตำแหน่งพวกพนักงานเสิร์ฟอะไรแบบนี้น่ะ..."   น้ำฟ้าตอบ   เดินอุ้มหนูลินไปที่ระเบียงไม้เล็กๆซึ่งมีเก้าอี้โยกตั้งอยู่   ชายหนุ่มหย่อนตัวลงนั่งเบาๆพลางเอียงขวดนมขึ้นอีกเล็กน้อย  เมื่อหนูลินของเขาดูดนมเร็วมาก...  

"แล้วนายจะพาหนูลินไปด้วยเนี่ยนะ...ไม่เกะกะแย่เหรอ... เรื่องเดินทางก็อีก...อืมเอางี้..."  คุณหมอณัฐกานต์ทำท่านึก  ก่อนจะลากเก้าอี้ในครัวออกมานั่งข้างๆเพื่อนที่ระเบียงบ้านซึ่งหันหน้าออกถนนด้วยอีกคน   "วันนี้ฉันมีเข้าเวรตอนบ่ายโมงถึงบ่ายสาม   เวลาที่เหลือเดี๋ยวฉันพานายตระเวนหางานเอง  ส่วนตอนฉันเข้าเวรนายก็เอารถฉันไป  ส่วนหนูลินเนี่ยฝากไว้กับฉันก่อนแล้วกัน...  เดี๋ยวพาไปเลี้ยงให้ที่หวอด..."

"เฮ้ยได้ไง  เกรงใจ...  แค่นายมาอยู่กับฉันเนี่ย  เวลางานของนายก็เสียหายมากพอแล้ว...  แถมยังเรื่องรถอีก  ฉันเกรงใจจริงๆ..."

"โอ๊ยฟ้า...  คุณเพื่อนครับ...  ตั้งแต่กลับมานี่เนี่ยนายพูดคำว่าเกรงใจกับฉันมากไปหน่อยแล้วรู้ตัวรึเปล่า...  ฉันเพื่อนนายนะ   อีกอย่างพี่หมอเชนทร์ก็ฝากไว้แล้วด้วย...ยังไงฉันก็ต้องดูแลนายให้ดี..."

"อ๋อ...นี่ถ้าไม่ใช่พี่หมอสั่งนายก็ไม่มาใช่เปล่าเนี่ย..."

"ถึงไม่มีคำสั่งฉันก็มาดูแลนายอยู่แล้วล่ะน่า...เพื่อนรักกลับมาอยู่เมืองไทยทั้งที  แถมพาลูกอ่อนมาด้วย  ไอ้ฉันที่อุตส่าห์เรียนเป็นหมอเด็กมาจะให้นิ่งเฉยได้ไง...  จรรยาบรรณแพทย์ผมก็ยังพอมีนะครับ..."

"อะไร  เมื่อวานยังบอกไม่มีอยู่เลยนะ..."   น้ำฟ้าแซวเพื่อนยิ้มๆ   เอ้าๆดูท่าจะนึกเรื่องเมื่อวานขึ้นมาล่ะสิ  หน้าบูดเชียว...

"ชิ...กับอีตานั่นฉันไม่มีด้วยจริงๆนั่นแหละ  บอกแล้วไงถ้าเจอที่โรงพยาบาลเมื่อไหร่จะเอาเข้าห้องดับจิตเสียให้เข็ด..."   น้ำฟ้าขำกับท่าทางเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันของเพื่อน   ก่อนจะอุ้มหนูลินขึ้นพาดบ่าเพื่อทำให้เรอหลังจากที่หนูน้อยดื่มนมเสร็จ...



            และโดยที่ทั้งสองคนไม่รู้ตัว  'อีตานั่น' ที่คุณหมอณัฐกานต์พูดถึงก็กำลังนั่งมองความเป็นไปในบ้านหลังน้อยพร้อมกับเจ้านายตัวเองอยู่ในรถที่ติดฟิล์มดำมืดสนิท   ชายหนุ่มเพ่งมองใบหน้าขาวใสหมดจดของคนที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ข้างๆคนที่อุ้มเด็กทารก  สมองประมวลภาพเหตุการณ์เมื่อวานออกมาได้ทันที

"นั่นมันลูกแมวที่ผมหยอกเมื่อวานที่สนามบินนี่ครับ...อ๋อ  ที่แท้ก็มารับเพื่อนตัวเองนั่นเอง..."

"รู้ได้ยังไงว่าเพื่อนกัน..."   ชายหนุ่มถามพลางหยิบรูปถ่ายสองใบออกมาจากกระเป๋าด้านในเสื้อสูท  อีกมือก็หยิบเอกสารที่ระบุรายละเอียดของบุคคลในรูปถ่ายเอาไว้...

"ท่าทางจะรุ่นราวคราวเดียวกัน..."   มาคัส  ไบรอันตอบเจ้านาย  มือรับรูปถ่ายของคุณหมอณัฐกานต์ที่เจ้านายยื่นมาให้พลางเหลือบมองดูชื่อที่เขียนไว้ใต้ภาพ  ...ชื่อณัฐกานต์  เป็นคุณหมอเด็กด้วยเหรอเนี่ย...  ท่าทางจะฉลาดไม่ใช่เล่นเลยนะ...

"มองแค่นั้นก็บอกว่าเพื่อนแล้วเรอะ  หึ...หน้าอ่อนแบบนั้น  คู่เกย์ชัดๆ..."  บอสหนุ่มกล่าว  มือก็หยิบรูปถ่ายในมือตนขึ้นมาเทียบใบหน้ากับคนที่กำลังอุ้มเด็กทารกอยู่ที่ระเบียง   ...เด็กคนนั้นน่ะเหรอ  ลูกของรวี  เด็กที่คุณแม่ของเขาต้องการพบหน้า...

"อืม...แต่หน้าตาก็น่ารักดีนะครับบอส..."  มาคัสกล่าว  ในใจเขาหมายถึงคุณหมอที่อยู่ในรูปนี่ต่างหาก   ตัวเล็ก  ปากแดง  จมูกรั้นนิดๆ   ผมยาวคลอไหล่  ดูๆไปก็เหมือนตุ๊กตาเหมือนกันนะ...  ถ้าไม่ติดที่ว่าปากจะพูดได้เก่งซะด้วย...   แต่คุณเจ้านายกลับนึกว่าที่ลูกน้องตัวเองหมายถึงคือเด็กในรูปของเขาต่างหาก  ...เด็กท่าทางจืดๆคนนี้เนี่ยนะน่ารัก  นี่ลูกน้องเขาดูยังไงของมันกัน...   แต่จะว่าไป  ที่ดูจืดๆอาจจะเพราะสีผิวที่ขาวได้เวอร์ขนาดนั้นละมั้ง  แถมท่าทางหงิมๆอีก... น่ารักตรงไหน...

"แล้ว...บอสจะเอาไงต่อครับ  จะเข้าไปคุยกับเขาเลยหรือเปล่า..."  มาคัสถาม  สายตามองความเคลื่อนไหวภายในบ้านเงียบๆ

"ยังก่อน  วันนี้บอกให้คนตามดูว่าสองคนนั่นทำอะไรบ้าง...  ฉันกะจะรอเวลาที่เด็กคนนั้นอยู่คนเดียว...แล้วค่อยเข้าไปคุย  ท่าทางแบบนั้นคงจะคุยได้ไม่ยากหรอก..."   ชายหนุ่มกล่าวตอบ   สายตาก็จ้องตามลูกน้องตัวเอง   ดูๆไปแล้วท่าทางเด็กนั่นก็คงจะรักทารกนั่นมาก...   อุ้มไม่ยอมวางเลย...  หึ  แต่ถึงยังไงลูกตัวเองก็ไม่ใช่   โดนขู่นิดหน่อยก็คงจบ  อาจหาทางเอาตัวทารกนั่นมาได้ง่ายกว่าที่คิดละนะ...

"ออกรถ...ฉันจะเข้าบริษัท..."   รังสิมันต์เอ่ย  ก่อนจะเอนหลังลงพิงเบาะรถด้วยท่าทางสบายๆ...



----------------------------- -  --- ------    -   - -        ---     - --                -     -- --              -

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 31-01-2011 23:30:17

แวะมารอ ช๊อบชอบ เรื่องมี เด็กสื่นรักเอิ๊กกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 31-01-2011 23:40:21

เฮ้อชักจะสนุกแล้วซิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 31-01-2011 23:45:43

เป็นแม่ที่เลวได้ดีอีกคนนึงเลย  สอนลูกให้เลวได้สมใจนึกอีกด้วยสิ  ไม่ยอมรับรับว่าเป็นความผิดของตัวเองเลยสักนิด  บาปกรรมติดตัวไปจนวันตายแน่ๆอีแก่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 01-02-2011 00:11:16

ช้อบชอบด้วยคน แต่ไม่รู้ว่าอัพเรื่องแล้วหนะสิ ถ้าแก้ไขหัวกระทู้แจ้งอัพเป็นตอนๆไปจะดีมากเลยนะคะ เพราะจะใช้การดูจากตรงนี้หละถ้าไม่เห็นว่าขึ้นอัพตอนใหม่หรือลงวันใหม่แล้วก็อาจจะไม่ได้เข้ามาอ่านได้เน้อ


 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 01-02-2011 00:42:49

ห๊าาาาาาาาาาาาาา  จริงด้วย !!  เค้าลืมแก้หัวกระทู้ !!! :z3:    :z3:


 :o8:ขอบคุณคุณ samsoon@doll มากๆค๊าบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 01-02-2011 00:59:42

อ่ะ พระเอกอ่ะ ตื้นเขินอีกละ  :z6: ดราม่าจบอย่าลืมฉากน่ารักด้วยนะ  :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: bigbeeboom ที่ 01-02-2011 01:01:29

น่าติดตามมากๆเลยจ้า บ้านน้ำฟ้า คุณหมอณัฐ แล้วหนูลิน น่ารักทั้งบ้านเลยแฮะ รอตอนหน้าอยู่น้า ไรเตอร์สู้ๆๆ  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: LadyOneStar ที่ 01-02-2011 01:32:19

+1

ชอบๆๆๆ

ต่อไว้ๆนะค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Ch
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 01-02-2011 02:14:30

เวรกำ นึกว่าจะเป็นเรื่องน่ารักๆ
ไปๆมาๆดันกลายเป็นดราม่า โซปโอเปร่า ไปซะได้ เหอๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 01-02-2011 02:52:40

อ้างจาก: ZakuPz ที่ 01-02-2011 02:14:30  

เวรกำ นึกว่าจะเป็นเรื่องน่ารักๆ
ไปๆมาๆดันกลายเป็นดราม่า โอเปร่าโซป ไปซะได้ เหอๆ

^
ใช่ เห็นด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kaporzung ที่ 01-02-2011 03:03:19

ชอบบบบบบบบบ มาต่อไวๆนะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 01-02-2011 07:42:38

เอ่อ ถึงจะค่อนมาม่า แต่หวานหยดเราก็ยังจะตามต่อล่ะนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 01-02-2011 08:46:49

มาต่อไวๆ นะ มีแววว่าพระเอกจะร้ายกะนายเอกนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 01-02-2011 09:38:43

 :L2:แอบม่าม่าด้วย
สงสารเด็กอ่ะ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
อย่าม่าม่ามากนะค่ะ
ใจไม่แข็งพอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 01-02-2011 09:45:49

เพิ่งมาอ่านค่ะ
เรื่องนี้ออกแนวพระเอกไร้ความอ่อนโยน(กับนายเอก)ซะแล้ว
รออ่านตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 01-02-2011 11:30:57

มารออออออออออออออออออออ :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพ 100% แล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 01-02-2011 11:44:47

         
             น้ำฟ้าสาวเท้าไปตามทางเดินในโรงพยาบาลอย่างเร่งรีบ   เพราะเลยเวลานัดเดิมมาเกือบชั่วโมงแล้ว   เหตุก็เพราะคุยงานที่สุดท้ายก่อนมาที่โรงพยาบาลนานไปหน่อย...  ไม่รู้ป่านนี้หนูน้อยไวโอลินของเขาจะร้องไห้งอแงกวนใครเขาเข้ารึเปล่า?... 

"เอ่อ...ขอโทษนะครับ  ไม่ทราบว่าคุณหมอณัฐกานต์อยู่..."   น้ำฟ้าหยุดถามพยาบาลสาวนางหนึ่งที่เดินสวนกับเขามา...  อันที่จริงจะโทรไปหาก็ได้อยู่หรอกแต่กลัวจะไปรบกวนการทำงานน่ะสิ...

"อ๋อ...นี่คงจะเป็นคุณน้ำฟ้า  เพื่อนคุณหมอกานต์ใช่มั้ยคะ..."  นางพยาบาลสาวเอ่ยถามกลับ   ยิ้มหวานให้  ...แหมคุณหมอกานต์   บอกว่าเพื่อนตัวเองหน้าตาซื่อๆ  ท่าทางเรียบร้อย  ใส่ชุดเหมือนผู้หญิง...   แต่ลืมบอกไปอย่างหนึ่งรึเปล่า?  ว่าจริงๆแล้วเพื่อนคุณหมอกานต์เนี่ย  หน้าตาน่ารักในสไตล์แบบที่สาวๆชอบเลย...  แต่น่าเสียดายจัง...ที่ดันมีลูกซะแล้ว  เอ๊ะแต่ว่า...ตอนนี้ตำแหน่งคุณแม่ของน้องหนูลินยังว่างอยู่นี่นา...  เราก็น่าจะมีสิทธิ์  ฮิฮิ...

"เอ่อ...ครับ"  เด็กหนุ่มตอบ  แม้จะยังงงๆอยู่ว่าคุณพยาบาลคนนี้รู้ได้อย่างไรว่าเขาเป็นใคร

"...คุณหมอกานต์อยู่ที่ห้องเด็กอ่อนค่ะ  คุณน้ำฟ้าไปถูกมั้ยคะ...  ถ้ายังไงให้นุ่นนำไปดีหรือเปล่า?"

"อ๋อ...ไม่เป็นไรครับ...ผมไปถูก...ขอบคุณมากนะครับ"  น้ำฟ้ายิ้มให้พร้อมกับก้มหัวให้หญิงสาวนิดๆเพื่อเป็นภาษากายบ่งบอกว่าขอบคุณก่อนจะออกเดินไปหาเพื่อนตามจุดหมายที่ทราบ  นดามองตามเพื่อนคุณหมอกานต์ไปอย่างเคลิ้มๆ  โอ๊ย  ทำไมคุณฟ้าถึงยิ้มได้หวานขนาดนี้นะ   แถมท่าทางยังเป็นคุณพ่อบ้านที่แสนดีอีก  โอ๊ย...อิจฉาแม่น้องหนูลินจริงๆ... 

             ส่วนน้ำฟ้าก็ออกเดินมาเรื่อย  เขาพอจะจำทางไปห้องเด็กอ่อนซึ่งเมื่อตอนเที่ยงเขามากับณัฐกานต์ได้อยู่  ...เอ  พอเลี้ยวมุมนี้ก็จะเจอแล้วนี่   อ๊ะ  นั่นไง...   น้ำฟ้ามองผ่านกระจกใสที่กั้นห้องเด็กอ่อนไว้  ข้างในเขาก็พบเพื่อนของเขากำลังอุ้มเด็กหน้าตาน่ารักคนนึงอยู่  ส่วนน้องหนูลินที่อยู่ในอ้อมแขนของพยาบาลนางหนึ่งก็กำลังหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจที่คุณพยาบาลสาวสองสามคนแกล้งแหย่เล่น  ที่หน้ากระจกนอกจากเด็กหนุ่มแล้วก็มีคุณพ่อคุณแม่มือใหม่สองสามคู่ยืนมองลูกของตนเองที่อยู่ในกระบะเด็กอ่อนด้วยสายตาที่มีความสุขอย่างที่สุด...   

           ...นั่นสินะ  การที่เราได้มีลูกกับคนที่รัก  มันก็คงจะมีความสุขมาก  และเด็กคนนั้นก็คงจะมีความสุข  ที่ได้รับความรักจากคนที่เป็นพ่อและเป็นแม่อย่างเต็มที่  แล้วตอนนี้  เขาทำหน้าที่พ่อและแม่ให้กับหนูลินได้ดีพอรึเปล่านะ...

"...ฟ้า ! เหม่ออะไร  ยืนนิ่งเชียว..."  เสียงทักของเพื่อนสนิทที่ไม่รู้มายืนอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ทำเอาน้ำฟ้าสะดุ้งได้มากโขอยู่

"ตกใจหมดเลย...เรียกเบาๆก็ได้  เกรงใจเขา..."

"เฮ้อ !  นายนี่...พูดเป็นแต่คำว่าเกรงใจรึไงเนี่ยชีวิตนี้...  ว่าแต่  ทำไมมาช้าจัง...แถมยังไม่โทรมาบอกก่อนล่วงหน้าอีกว่าจะมาตอนไหน  จะได้ไปคอยที่หน้าโรงพยาบาล..."  คุณหมอกานต์ถาม  พลางยกมือมาเกาะกระจกทำท่าจะจับมือกับเด็กทารกคนนึงในกระบะที่อยู่ใกล้ๆซึ่งดูท่าทางเหมือนเพิ่งตื่นนอน...

"จริงสิ !  กานต์...เราขอโทษที  พอดีสัมภาษณ์งานที่สุดท้ายนานไปหน่อย  แล้วที่ไม่ได้โทรมาบอกก็เพราะกลัวรบกวน  เอ๊ย...มากวนเวลางานของนายน่ะสิ..."  เด็กหนุ่มตอบรัวเร็วพร้อมทำหน้าตาสำนึกผิดเต็มที่...  นี่ก็เป็นข้อดีอีกอย่างนึงของเพื่อนเขาคนนี้  ถ้ากับคนรู้จักหรือคนที่สนิทด้วย  น้ำฟ้าจะแสดงอารมณ์ออกทางสีหน้าอย่างชัดเจน  ไม่ปิดบัง...  แต่เวลาที่ต้องอดทนก็ทนซะจนน่ากลัว  จนบางทีเกือบถึงขั้นหมดลมหายใจก็ยังเคยเลย...

"ก็ไม่ได้จะว่าเสียหน่อย...อะไรเนี่ยทำหน้าเป็นลูกแมวเหมียวโดนทิ้งเชียว...  แหม...เพื่อนผมเนี่ย  อย่าไปทำหน้าตาแบบนี้ใส่คนอื่นล่ะ...เขาจะหาว่า..."  แล้วคุณหมอกานต์ก็ขยับหน้าไปใกล้ๆและลดเสียงลง  "...ให้ท่าเขา  รู้รึเปล่า..." 

"เฮ้ย !  จะบ้าเหรอ...อุ๊บ..."  เพราะเผลออุทานเสียงดังไปหน่อย  เด็กหนุ่มใสซื่อจึงรีบเอามือมาตะครุบปากตัวเองไว้...   เจ้าเพื่อนบ้า...พูดอะไรเนี่ย  หน้าตาอย่างเขาเนี่ยนะจะไปยั่วใครเขาได้...

"ฮ่าๆๆ  ล้อเล่นน่า  แล้วนี่  สรุปแล้วได้งานอะไรบ้างล่ะ..."   คุณหมอถาม   เท้าก็พาเดินกลับเข้าไปในห้องเด็กอ่อนเพื่อเก็บของเตรียมกลับ

"ก็มีงานแปลหนังสือนั่นแหละ... ของสำนักพิมพ์อัลฟาเบธโพสต์ตอนเช้าที่นายรู้แล้ว...แล้วก็มีของคุณธาดา...สำนักพิมพ์ที่เราแวะไปสัมภาษณ์ก่อนมานี่ไง..."  น้ำฟ้าเอ่ยตอบ  น้ำเสียงเล่าเหมือนเล่าเรื่องปกติแต่ชื่อที่เพิ่งหลุดปากเพื่อนรักออกมาทำเอาคุณหมอหนุ่มตาโต...

"...เดี๋ยวนะฟ้า  คุณธาดา...  ใช่เจ้าของสำนักพิมพ์ภัคอักษรรึเปล่า"  คุณหมอถามน้ำเสียงตื่นเต้นจนน้ำฟ้าเริ่มงง

"ก็ใช่  นายรู้ได้ไงน่ะ?"

"โหยฟ้า !!!  เจ๋งไปเลย...  แล้วนี่นายได้เข้าไปคุยกับเขาโดยตรงเลยเหรอ...  โห...นี่เรามีเพื่อนเป็นนักเขียนในสำนักพิมพ์ชื่อดังของเมืองไทยเลยหรือเนี่ย...ว้าวตื่นเต้น..."

"จะตื่นเต้นโอเวอร์ไปหรือเปล่าหมอกานต์...  เขาก็แค่บอกว่าเขารู้จักกับพี่น้ำฝน  เพราะพี่ฝนเคยไปเป็นพยาบาลพิเศษดูแลพ่อเขามาก่อน  พอเห็นว่าฉันนามสกุลเดียวกับพี่ฝนก็เลย...  ให้ฉันเข้าทำงานละมั้ง... นี่ฉันได้งานเพราะพี่ฝนเลยนะเนี่ย..."

"อื้มมม...เหรอออ...  งั้นวันนี้นายเลี้ยงข้าวเย็นเลย...  โทษฐานได้งานดี เงินก็ดีเกินหน้าเกินตาเพื่อน... นายรู้รึเปล่า  ว่าสำนักพิมพ์นี้นะติดอันดับต้นๆของเมืองไทยเลย...  แถมคุณธาดายังเพิ่งได้รางวัลผู้บริหารหนุ่มยอดเยี่ยมปีที่แล้วด้วย...  สาวๆในวงสังคมงี้จ้องกันตาเป็นมัน   แถมยังของอัลฟาเบธอีก...โหตาย   เก่งชะมัดเพื่อนฉัน   เก่งจนอิจฉา...เพราะฉะนั้นเอาล่ะคุณน้ำฟ้า   เย็นนี้ขอพแนงหมูนะ  อยากกินมากกก..."  เมื่อได้ฟังเพื่อนพูดตอบน้ำฟ้าก็ทำหน้าประมาณว่า  ...ขนาดนั้นเชียว?...

"คุณหมอกานต์ครับ  ผมเพิ่งได้งานนะ  ไม่ใช่เพิ่งได้เงินเดือน  ยังไม่ได้ลองทำงานเลยจะให้เลี้ยงแล้วเหรอ..."   

"อ้าว...ก็งั้นสิครับ..."  คุณหมอณัฐกานต์ตอบยิ้มแต้

"ก็ได้ๆ...  งั้น... ฉันเลี้ยงนายที่บ้านฉันละกัน  เดี๋ยวเย็นนี้ทำพแนงหมูให้กิน  ออกหวานหน่อยใช่มั้ยล่ะของนายน่ะ..." 

"จำได้ด้วย...โอ้เพื่อนเลิฟ...ฉันรักนายจัง..."  ว่าแล้วคุณหมอณัฐกานต์ซึ่งส่วนสูงออกจะต่ำกว่าน้ำฟ้าอยู่เล็กน้อยก็โอบไหล่เพื่อนแล้วจุ๊บเบาๆที่แก้ม...  ในสายตาคนอื่นมองแล้วมันช่างน่ารักน่าเอ็นดูเหมือนลูกแมวสองตัวกำลังเล่นกันมากกว่าจะมองไปในทางชู้สาว...  นางพยาบาลที่เห็นภาพนั้นต่างก็อมยิ้มไปตามๆกันจนคุณเมตตา  หัวหน้านางพยาบาลตึกเด็กต้องรีบอุ้มหนูลินเข้ามาห้ามภาพความน่ารักของสองหนุ่มที่มันเริ่มจะทำให้นางพยาบาลแถวนั้นเสียสมาธิในการทำงานไปโข...

"อะแฮ่ม...คุณหมอกานต์  คุณน้ำฟ้า...ดิฉันก็อยากไปทานด้วยจังเลย..."  คุณพยาบาลพูดพร้อมกับกระชับอ้อมแขนกอดหนูลินให้แน่นขึ้น...

"คุณเมตตา  สวัสดีครับ..."   น้ำฟ้ายิ้มให้คุณเมตตาอย่างดีใจพร้อมยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม  จำได้ว่าคุณเมตตาเคยไปที่ร้านของเขาพร้อมหมอกานต์ครั้งหนึ่ง  เมื่อตอนที่คุณหมอณัฐกานต์พาคุณเมตตามาร่วมงานศพพี่สาวของเขา  ในฐานะตัวแทนหัวหน้างานพยาบาลครั้งพี่สาวของเขามาทำงานอยู่ที่เมืองไทย...   หญิงสาววัยเลยสี่สิบมาเล็กน้อยแต่ยังกระฉับกระเฉงอยู่น้อมหัวรับไหว้เพื่อนคุณหมอที่เธอเอ็นดูเหมือนหลานอย่างยินดี

"...หนูลินค่ะคุณน้ำฟ้า..."  นางพยาบาลเอ่ยพร้อมกับเปลี่ยนแขนให้ผู้ปกครองตัวจริงของหนูลินมารับเจ้าตัวเล็กคืนไป...  "...วันนี้หนูลินอารมณ์ดีทั้งวันเลย...  ตัวโตขึ้นเยอะเลยนะคะ...  เอ...พี่เห็นหนูลินครั้งสุดท้ายตอนอายุยังไม่ครบเดือนเลยนี่นะคะ..."   คุณเมตตายิ้มเอ็นดู   พอเห็นน้ำฟ้าก้มลงหอมแก้มหนูลินด้วยความรักขนาดนั้นหล่อนก็อดสะท้อนใจไม่ได้   น่าสงสารหนูน้ำฟ้าจริงๆ  อายุก็ไม่เท่าไหร่เอง  แต่กลับต้องมีภาระหน้าที่รับผิดชอบมากมาย  หล่อนนึกเห็นใจเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนนึงที่ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองแล้วก็ต้องหาเงินเลี้ยงหลานที่นึกไปก็เปรียบเป็นญาติที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวนี่อีกคน  เฮ้อ !  อยากให้หนูฟ้าได้มีคนมาคอยห่วงใยช่วยเหลือเร็วๆจัง...

"แล้วคุณพี่เมตตาจะไปทานข้าวกับพวกผมมั้ยครับ...  รับรองว่าอาหารฝีมือไอฟ้าเนี่ย  อร่อยอย่าบอกใคร..."  คุณหมอณัฐกานต์ชวนด้วยความจริงใจพร้อมยิ้มตาหยี...

"พี่รู้ค่ะว่าอร่อย...แหมถ้าไม่อร่อยพวกฝรั่งที่นั่นเขาจะติดใจรสมือจนมาอุดหนุนร้านคุณน้ำฟ้าแน่นเอี้ยดขนาดนั้นเหรอ...  อืม...ว่าแต่คุณน้ำฟ้าไม่ลองหาแม่บ้านมาช่วยซักคนละคะ  จะได้ช่วยดูแลน้องหนูลินด้วย..."  เธอเอ่ยหวังดี   แต่คนถูกถามกลับก้มลงมองหน้าเด็กน้อยที่ยื่นมือยืดหดตามประสาเล่นกับผมของเขาแน่วแน่...

"...ผมอยากดูแลหนูลินให้เต็มที่น่ะครับ  คงไม่มีเวลาไปมองใครเขาหรอก  แล้วอีกอย่าง  หน้าตาอย่างผมนี่ใครเขาจะอยากมาอยู่ด้วยละครับ..."  น้ำฟ้าเอ่ยยิ้มอ่อนโยนให้หนูน้อยในอ้อมแขนแล้วถามเบาๆ  "...ใช่มั้ยลูก..."  หนูน้อยไวโอลินก็เหมือนจะรู้เรื่องเลยส่งเสียงอ้อแอ้เหมือนขานรับออกมา  ทำเอาทั้งคุณหมอทั้งคุณพยาบาลที่อยู่แถวนั้นหัวเราะเบาๆกับกริยาที่ประจวบเหมาะน่ารักของหนูน้อยผิวบางคนนี้ทันที...

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

เรื่องนี้พอดีเค้าได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่องบ่วงรักกามเทพช่องห้าอ่ะทุกคน 

ประมาณว่าชอบเด็ก  พระเอกโหด  แต่สุดท้ายก็...

ส่วนนายเอกเป็นไรไม่รู้อ่ะ...เค้าชอบแกล้งมาก   o13  เหอๆ

บ่วงรักฯนี่ดูกี่ทีๆก็พยามนึกให้นางเอกเป็นผู้ชายตลอด ห้าห้า  (ชักจะโรคจิตไงไม่รู้  o18)


ยังไงก็ขอบคุณคุณคนอ่านทุกคนนะจ๊ะ ^^  เจอกันใหม่ตอนหน้า  ถ้าไม่มีเหตุผิดพลาดน่าจะได้ลงช่วงเย็นๆไม่ก็ดึกๆนี่แหละ   ห้าห้าห้า



ปล. รักคนอ่านเหมือนเดิม...ที่เพิ่มเติมคือความห่วงใยจ้าา... :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 01-02-2011 12:27:42

เดี่ยวก็มีคนมาอยู่ด้วย เอิ๊ก ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 01-02-2011 12:51:42

แวะมาอ่านครั้งแรก อ่านรวดเดียวเลย
จบตอน 2 ปั๊บ ของขึ้น ยัยแม่ปั๋วใจร้าย โรคจิต หวงลูกผิดปกติ
ท่าทางพระเอกก็จะงี่เง่า หน้ามืดตามัวซะด้วยสิ 
อ่านแล้วแอบสยองว่าพระเอกจะฉลาดมาก แต่ไม่เฉลียวใจเรื่องใกล้ตัว

ขอสงสารน้ำฟ้าล่วงหน้าล่ะกัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 01-02-2011 12:58:30

มาต้อนรับเรื่องใหม่ด้วยคน

เด็กน้อยน่ารักมาอีกแล้ว

แต่ทำไมดูไปดูมามันจะดราม่าซะงั้นล่ะคร้าบ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 01-02-2011 13:47:11

๕๕๕+   ก็คงต้องรอลุ้นกันต่อไปล่ะจ่ะ   o22  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 01-02-2011 13:58:29

หนูไวโอลินน่ารัก   แม่อีตาตะวันใจยักษ์จริงๆ   สู้เพื่อลูกนะน้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 01-02-2011 17:32:34

หนูลินน่ารัก
คงไม่ดราม่านะคะ อยากอ่านเรื่องน่ารักๆล่ะ
^___^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 01-02-2011 17:51:36

หนูลินๆ :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 01-02-2011 17:56:57

รออ่านนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 01-02-2011 18:17:45

 :mc4: :mc4: น่าติดตามค่ะน่าติดตาม ว่าพระเอกจะใช้วิธีไหน เอาน้องลินไปจากน้ำฟ้า  :mc4: :mc4:

 :L2: พร้อมๆกับต้องลุ้นอีกว่า จะดราม่าหรือเปล่า  :L2: รอตอนต่อไปค่ะ o13 :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: eve2011 ที่ 01-02-2011 18:19:45

หนูลินน่ารักจัง  :-[ :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 01-02-2011 18:20:39

หยอกกันน่ารักเกินไปแล้ว อิจฉา อิอิ
อย่าดราม่ามากนะครับ มันบีบหัวใจ >.<

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 01-02-2011 19:29:37

I DON`T LIKE MAMA

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nicedog ที่ 01-02-2011 19:38:39

มาอ่านครั้งแรกค่ะ

สนุกมาเลยค่ะ

รอตอนต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 01-02-2011 19:58:23

 :z6: :z6: แม่ผัวใจร้าย


ขอให้มีคนมาจีบนายเอกเยอะ ๆ
ให้พระเอก คลั่งตายไปเลย

 :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 01-02-2011 20:04:58

กรี๊ดดดดด อยากอ่านต่อแล้ว
ขอบคุณนะคะ
ปล. พระเอกอย่าโหดนักนะ สงสารน้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 01-02-2011 20:06:52

ขอน่ารักๆเหอะค่ะ ไม่อยากได้แบบละครหลังข่าวเลย :เฮ้อ:

ปล. เวลาอัพ ขึ้นวันที่ไว้ที่หัวกระทู้ด้วยนะคะ เพราะไม่งั้นคนจะไม่ค่อยรู้กันว่าอัพแล้วน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^ 1/02/2011
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 01-02-2011 21:43:06

โอ้ !!  ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค๊าบ  :bye2:  คุณ ZakuPz  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 01-02-2011 21:53:09

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
เรื่องสนุกดีค่ะ
ชอบเรื่องที่เกี่ยวข้องกับแม่ลูกอะไรแบบนี้ เพราะว่าเด็กๆจะทำให้เรื่องราวน่ารักค่ะ
+1 เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 01-02-2011 22:49:20

สนุกจังเลยยยยย  มีเบบี๊ ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 01-02-2011 23:12:19

น้ำฟ้าน่ารักจังเลยครับ...ส่วนตัวเล็กก็น่ารักมากเหมือนน้ำฟ้าเลย...เฮ้อกลัวแทนน้ำฟ้าจัง...จะมีคนมาแย่งลูกจากไปอะ.....สงสัยคุณที่ให้งานน้ำฟ้า...จะชอบน้ำฟ้ารึเปล่านา...อยากรู้จัง.....มาต่อเร็วนะคราบจะรอนะ.... :L2: :กอด1: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 01-02-2011 23:26:28

คุณแม่...ครับผม !  Ch.4 Money

               เย็นวันนั้น  บอดี้การ์ดหนุ่มผมทองตามสัญชาติตะวันตกรับรายงานจากลูกน้องที่รับคำสั่งให้ตามดูเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่บอสตัวเองบอกว่าเป็นคนเลี้ยงดู 'หลาน' ของนายหญิงใหญ่...  ชายหนุ่มก้มลงมองภาพถ่ายพร้อมคำอธิบายสั้นๆว่าแต่ละภาพนั้น  หมายถึงเด็กหนุ่มกำลังไปทำอะไรอยู่ที่ไหนบ้าง...   ก่อนจะเดินไปกดลิฟท์พิเศษสำหรับผู้บริหารระดับสูง  เพื่อไปยังชั้นที่เจ้านายของเขาทำงานอยู่   ถึงเบื้องหน้าจะดูเหมือนว่า  ครอบครัว 'ภูบดีอัศวเมศวร์'  ของเจ้านายเขาจะบริหารงานครอบคลุมธุรกิจหลากหลายสาขามากมาย  ทั้งโรงแรมต่างๆ  ห้างสรรพสินค้า  บริษัทเงินทุนต่างๆ  จนความร่ำรวยที่ถูกทุกคนรับรู้มันสมเหตุสมผล   แต่รายได้หลักที่แท้จริงของตระกูลนี้กลับเป็นเงินที่มาจากการบริหารงานและการหมุนเงินในโลกมืด   โดยมีนายใหญ่ของตระกูลนี้เป็นทายาทรุ่นที่ 8  ของอำนาจที่ใครๆก็ให้นิยามว่าคือ 'มาเฟีย'  โดยมีสาขาหลักอยู่ที่เขตปกครองพิเศษฮ่องกง  ซึ่งลูกชายคนโตของตระกูลนี้เป็นผู้ดูแลบริหารงานอยู่...

              มาคัส  ไบรอันเคาะประตูเป็นสัญญาณขอเข้าพบโดยไม่ต้องผ่านเลขาสาวหน้าห้อง   ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปพร้อมซองเอกสารสีน้ำตาลหนึ่งซอง...

"ขออนุญาตครับบอส  คนของเราที่ตามจับตาเด็กคนนั้นนำรายงานมาส่ง..."  กล่าวเสร็จก็ยื่นเอกสารซองนั้นให้บอสหนุ่มที่สายตายังไม่ได้ละจากหน้าจอ  ซึ่งขึ้นข้อมูลหุ้นของวันนี้อยู่...

"ว่ามา..."  รังสิมันต์หยิบซองเอกสารแล้วเปิดออกดู  ข้างในมีภาพถ่ายอยู่หกเจ็ดใบ  และกระดาษเอสี่อีกสองสามแผ่น...  ชายหนุ่มเลือกหยิบรูปภาพออกมาดูก่อน...

"คนของเราบอกว่า  ตอนเช้า...คุณน้ำฟ้า...กับคุณหมอเด็กคนนั้นไปที่ร้านเบเกอรี่แถว...เพื่อสมัครงานครับ  แต่ไม่นานก็ออกมาและดูเหมือนว่าจะตัดสินใจไม่ทำ  หลังจากนั้นก็ไปตามห้างและก็สำนักพิมพ์..." 

"สำนักพิมพ์...?"  ...ชายหนุ่มทวนคำอย่างประหลาดใจ  ก็ไหนนักสืบของคุณพ่อบอกว่าตอนอยู่ที่อังกฤษเด็กนั่นทำร้านอาหารเป็นอาชีพหลักนี่... 

"ครับ...และดูเหมือนว่าจะได้งานที่สำนักพิมพ์อยู่สองแห่ง...  และเป็นสำนักพิมพ์ในเครือของเราหนึ่งแห่ง  ส่วนอีกแห่งเป็นสำนักพิมพ์ภัคอักษรของคุณธาดาครับ..."   บอสหนุ่มเมื่อได้ฟังคำบอกเล่าก็ขมวดคิ้ว...  สำนักพิมพ์ภัคอักษรนี่มันของบริษัทคู่แข่งเขานี่   ช่วงนี้ดูเหมือนว่าจะตีตลาดบันเทิงไปได้ไม่น้อย...  หึ...แต่ก็เป็นบริษัทใหม่ที่เพิ่งก่อตั้ง  จะอยู่รอดในเกมส์ธุรกิจแบบนี้ไปได้ซักกี่ยกกัน...

"แล้วเด็กนั่นทำงานอะไร..."  ชายหนุ่มถาม...  สายตามองรูปภาพในมือนิ่ง   จะว่าไปแล้วเด็กคนนี้ก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่อะไร   แค่ไม่ติดตรงที่หน้าตาออกกระเดียดไปทางผู้หญิงซะมาก  ทั้งดวงตาที่กลมโตเกินบุรุษไปนิด  สีผิวที่ขาวจัด  และเส้นผมที่ปล่อยไว้ยาวแต่ถูกรวบตึงด้วยกิ๊บหนีบผมอันใหญ่...  ถ้าไม่รู้มาก่อนว่าเป็นผู้ชาย  เขาก็คงคิดว่าคนๆนี้เป็นผู้หญิงจริงๆ

"ตามที่คนของเราบอกมา  ดูเหมือนว่าคุณน้ำฟ้าจะทำงานแปลหนังสือนะครับ..." 

"แปลหนังสือ?" 

"ครับ...ก็ไม่น่าแปลกใจนะครับบอส  เพราะตามประวัติการศึกษาแล้วคุณน้ำฟ้าจบปริญญาตรีด้านอักษรศาสตร์  และมีความสามารถในการอ่านเขียนได้ถึงห้าภาษา...ทั้งภาษาอังกฤษ  จีน  ญี่ปุ่น..." 

"พอ...ฉันไม่ได้อยากรู้ข้อมูลพรรค์นั้น...  แล้วเด็กคนนั้น...หลานคุณแม่ล่ะ...ในรูปนี่ไม่เห็นมีเลยว่าเด็กคนนั้นพาหลานคุณแม่ไปด้วย..."  ชายหนุ่มโยนรูปที่ถ่ายตอนที่น้ำฟ้ากำลังลงจากรถหน้าตึกสำนักพิมพ์ของภัคอักษร   โดยในรถนั้นว่างเปล่า  ไม่มีทั้งคุณหมอที่ปกติจะเห็นอยู่ด้วยตลอด รวมทั้งหลานชายของคุณแม่เขาด้วย...

"อ๋อ...ภาพนี้ถ่ายตอนประมาณบ่ายสองครับบอส  คือก่อนหน้านั้นช่วงประมาณบ่ายโมง  คุณน้ำฟ้าพาหลานคุณหญิงไปฝากไว้กับคุณหมอณัฐกานต์ที่โรงพยาบาล  ส่วนตัวเองก็ออกไปหางานต่อเองน่ะครับ..."  มาคัสรายงานตามข้อมูลที่ตนรู้...   เหลือบมองสังเกตสีหน้าของบอสหนุ่มก็พบว่าหัวคิ้วคลายออกพร้อมรอยหยักยิ้มที่มุมปาก   เลขาหนุ่มควบตำแหน่งบอดี้การ์ดก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก  ...นี่ก็แสดงว่าบอสรู้วิธีจัดการเรื่องนี้แล้วสินะ...   

"...ร้อนเงินล่ะสิท่า..."  พูดคล้ายพึมพำแล้วก็หัวเราะในลำคอ   "...ง่ายกว่าที่คิดเสียอีก..."   ว่าแล้วรังสิมันต์ก็ทำท่าจะโยนเอกสารข้อมูลรวมทั้งรูปถ่ายทั้งหมดลงถังขยะข้างโต๊ะ   

               แต่แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นรูปถ่ายใบหนึ่งซึ่งซ่อนอยู่เป็นใบสุดท้ายในกอง   อะไรบางอย่างดึงดูดให้เขาลองดึงภาพนั้นกลับมาดู    ...ใบหน้าด้านข้างของน้ำฟ้าที่กำลังยิ้มน้อยๆกับเด็กในอ้อมแขน  นัยน์ตาฉายแววรักลึกซึ้ง  ผมยาวระปรกใบหน้าเล็กน้อยบังแก้มอ่อนใสไม่ต่างจากแก้มเด็กทารกตัวเล็ก   แล้วพอลองมองใบหน้าเด็กที่คุณแม่เขายืนยันว่าต้องเป็นลูกของรวีจริงๆอย่างตั้งใจ   เขาก็ประหลาดใจที่พบว่าใบหน้าของเด็กดูคล้ายกับน้องชายเขาตอนเพิ่งคลอดไม่ผิดเพี้ยน  โดยเฉพาะดวงตากลมโตนั่น  ราวกับฝาแฝดของน้องชายเขาไม่มีผิด...   มิน่าล่ะ...แม่ของเขาจึงปักใจเชื่อว่าเด็กคนนี้ต้องเป็นลูกของรวี...

"...ภาพนั่นมีอะไรรึเปล่าครับบอส..."  มาคัสถาม  เมื่อเห็นสายตาของบอสหนุ่มทอดมองภาพใบหนึ่งในมือนิ่ง  ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ทำท่าจะโยนทิ้งไปแล้วด้วยซ้ำ...

"เปล่า..."  ตอบปฏิเสธไปแล้วก็ตัดสินใจเก็บรูปเมื่อครู่เข้าในกระเป๋าเสื้อสูท  ส่วนรูปและเอกสารที่เหลือชายหนุ่มเก็บใส่ซองดังเดิมแล้วใส่ไว้ในลิ้นชักโต๊ะ   "...พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปรับหลานของคุณแม่ที่บ้านของเด็กคนนั้น...  เตรียมเงินสดไว้ให้ฉันซักสี่ห้าล้านด้วยแล้วกัน..."  สั่งจบชายหนุ่มก็ลุกขึ้นแล้วคว้าเสื้อสูทที่พาดไว้กับพนักเก้าอี้มาสวม  มาคัส  ไบรอันน้อมหัวเล็กน้อยเป็นเชิงรับคำสั่ง...   เขาพอจะรู้แล้วว่าบอสของเขาจะพาหลานของคุณนายกลับมาด้วยวิธีใด...  ...วิธีที่เอาไว้ใช้กับพวกคนส่วนใหญ่  พวกเห็นแก่เงิน !...





---------------------------- ---   -- - --         ----  - -             -  - --          - -                 -

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 01-02-2011 23:27:44

อยากอ่านต่อ :serius2:
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 01-02-2011 23:51:07

^
^
^
อยากอ่านต่อด้วย  มากๆๆๆๆๆด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 01-02-2011 23:54:33

อยากอ่านต่อด้วยเหมือนกันอ่ะค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 02-02-2011 00:03:51

เอาเงินฟาดหัวรึ

แล้วคราวนี้รังสิมันต์จะได้รู้ซึ้งว่า เงินซื้อไม่ได้ทุกสิ่ง

งานนี้มั่นใจว่า หากจะได้หลานไป ก็ต้องได้ลูกสะใภ้ไปให้คุณแม่แสนแย่คนนั้นด้วยก่อน  :laugh:

แต่มันจะมาม่ากันกี่รอบกว่าจะถึงวันนั้นหนอ

บวก 1 แต้ม ขอบคุณนะคะ รอลุ้นต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 02-02-2011 00:51:46

เนื้อเรื่องน่าติดตามมากเลยค่า

ขอตามอ่านด้วยคนนะคะ

แต่คาดว่าตะวันกับฟ้า น่าจะอยู่ใกล้กันนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.3 reality อัพแล้วจ้าาาา ^^
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 02-02-2011 00:53:56

หนอยแน่ะอีตาตะวัน  คิดจะฟาดหัวน้ำฟ้าเหรอฝันไปเหอะ   น้ำฟ้าสู้ๆ

คนแต่งก็สู้ๆด้วยนะจ๊ะ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 02-02-2011 01:25:28

เชอะ คิดว่าจะพรากนู๋ลินไปจากน้ำฟ้าได้เหรออออ ไม่มีทางหรอกย่ะ
ขอบคุณไรเตอร์นะจ้ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 02-02-2011 01:28:51

ทำไมคิดแต่จะเอาเงินฟาดหัวนะคนเรา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 02-02-2011 02:09:35

อยากอ่านต่ออะ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 02-02-2011 03:57:02

สั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Libertad ที่ 02-02-2011 05:27:49

โห ไอ้พระเอกไม่รู้จักคิด
ฟ้าหักหน้ามันไปเลย :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: eve2011 ที่ 02-02-2011 06:46:23

สั้น โคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 02-02-2011 06:51:23

อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป
ฟ้าสู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 02-02-2011 07:39:16

ละครไทย -..-

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 02-02-2011 07:53:33

โหย น้องฟ้านายเอกเราเก่งค่อด
ว่าที่คุณแม่นะนั่น เอาเงิดฟาดหัวเค้าเดี๊ยะได้รู้สึกแน่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 02-02-2011 08:05:13

เตรียมไปสู่ขอเหรอคะบอสสสสสสสส

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 02-02-2011 08:15:41

ดูถูกกันเกินไปหรือเปล่าไอ้คนไร้รัก ไร้ความรู้สึกคิด เหมือนแม่มันเห็นแก่ตัว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 02-02-2011 10:00:14

 


:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 02-02-2011 10:10:06

รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 02-02-2011 10:53:40

ต่อด่วนๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 02-02-2011 11:26:10

+1 ให้น้ำฟ้าและคุณหลาน  :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 02-02-2011 11:36:44

อิคนรวยมากๆ จนน่ากระทืบ
ถ้าใช้เงินสำเร็จก็แปลกแล้ว
เป็นคนฉลาดแต่ไม่ได้เรื่องตามสไตล์พระเอกจริงๆ..

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: belzaaa ที่ 02-02-2011 12:50:38

จะเงินฟาดหัวคนอื่นเค้า อ่ะระวังหัวแตกกลับมาน่าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 02-02-2011 13:16:31

มาตามเป็นกำลังใจให้น้ำฟ้า กับความน่ารักของหนูลิน
+1 จ้า  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 02-02-2011 13:42:01

เป็นกำลังใจช่วยน้ำฟ้า...ไอ้ตะวันบ้า...คิดว่าเงินจะซื้อได้หรอ...คิดผิดแล้ว...น้ำฟ้าไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดขาด....น้ำฟ้าออกจะรักตัวเล็กจะตายไป....น้ำฟ้าสู้ๆ....จากการดูถูกจากไอ้บ้าตะวัน.....อิอิ...อินเกินเหตุรึป่าวเรา....หุหุ......

แต่มันก็จริงอะ..........ไรเตอร์รีบมาต่อด่วนคราบ......... :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 02-02-2011 15:37:37

เกลียดคนรวยบ้าอำนาจเว้ย!!

คุณหญิงแม่ด้วย เกลียดแม่เด็กแต่กลับคิดพรากหลานมาเลี้ยงเองสินะ น่ารังเกียจที่สุด!! คุณพ่อก็ผิดที่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้  แต่ก็ดีที่ไม่คิดพรากหลานมา ถือว่าสำนึกได้แล้วในระดับหนึ่ง

คุณพี่มาร์คัสคิดจะฟาดคุณหมอเด็กรึ 55+   

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 02-02-2011 15:40:42

 :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 02-02-2011 18:58:10

คิดแบบนี้ก็ไม่ถูกนะ
คนเราไม่ได้เห็นแกเงินกันทุกคนหรอก
โดยเฉพาะเพื่อแลกกับเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง
 :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 02-02-2011 19:34:13

ร้ายกาจที่สุด น้ำฟ้าอย่าไปยอมเชียวนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 02-02-2011 20:43:58

ตอนแรกว่าจะเข้ามาอ่านที่หลัง

รอให้ลงตอนไว้เยอะๆหน่อย

แต่ก็อดไม่อยู่ แล้วเป็นไง

ต้องมานั่ง งุ่นง่านรอคอย

เห้อออออออออออออ

สนุกดีครับ

ชอบน้ำฟ้าจังเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP : 01/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 02-02-2011 20:49:27

กด Like ๆๆๆๆๆๆๆๆ 55+

คุณพระเอกนี่ก็นะ...อย่าคิดว่าทุกคนเห็นแก่เงินกันหมดเซ่!!! นิสัยอะ ไม่แปลกใจทำไมเป็นแม่ลูกกันได้ เหมือนกันจริงๆ เหอๆๆ

ฟ้าอย่าไปยอมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 02-02-2011 22:00:08

           ...เช้าวันต่อมา...   รั้วสีขาวถูกเปิดออกโดยเจ้าของบ้าน  เพื่อให้รถสีบรอนซ์ทองสัญชาติญี่ปุ่นคันเล็กของเพื่อนรักขับเคลื่อนออกไปได้

"ฟ้า  ปิดประตูดีๆด้วย   ...อืม...เอาอะไรเพิ่มมั้ย  นอกจากโจ๊กกับปาท่องโก๋..."   คุณหมอหน้าหวานโผล่หน้าผ่านกระจกออกมาถามเพื่อนก่อนที่รถจะพ้นประตูรั้วออกไป...

"ไม่เอาแล้ว...แล้วแต่นายดีกว่า   อยากกินอะไรก็ค่อยซื้อมาแล้วกัน...ไม่รู้ด้วยว่าที่ตลาดเขาขายอะไรบ้าง..."  น้ำฟ้าตอบ  เด็กหนุ่มยังอยู่ในชุดนอนผ้าลินินสีครีมเข้ากับกางขาสั้นครือเข่าสีเดียวกัน...   เขาใช้กิ๊บตัวใหญ่หนีบผมเอาไว้แต่เหลือปอยผมเล็กๆที่หลุดออกมาบ้าง   ทำให้ใบหน้าอ่อนใสดูเยาว์วัยขึ้นหลายปี...

"จ้า...เอาซาลาเปา ขนมจีบด้วยเปล่า...  หมั่นโถวก็มี...  เออมีเจ้านึงอร่อยมาก  เห็นนางพยาบาลเขาเคยซื้อมาให้ลองตอนเข้าเวรอยู่ที่หวอด..."

"...ก็บอกแล้วไง...อะไรก็ได้ซื้อมาเถอะ  รีบไปเร็ว   ขืนช้าอยู่เดี๋ยวแทนที่จะได้ของที่ว่ามาตลาดวายเสียก่อนพอดี   รีบไปแล้วก็รีบกลับ   ขับรถดีๆด้วย..."  น้ำฟ้าเท้าคางกับกระจกรถเพื่อนพลางสั่ง   คุณหมอกานต์หัวเราะชอบใจก่อนจะสัพยอกเพื่อนเล่นๆ

"คร้าบๆคุณแม่...  คุณก็ดูแลลูกให้ดีด้วย...ฮ่ะๆ  ไปไป๊  เข้าบ้านได้แล้วเดี๋ยวเจ้าตัวเล็กตื่นนอนไม่เห็นหน้าแม่ได้ร้องไห้จ้ากันพอดี..."   พูดพลางมือก็เลื่อนกระปุกเกียร์   เสียงล้อรถบดกับพื้นกรวดก็พอดีกับที่น้ำฟ้าได้ยินเสียงลูกชายบุญธรรมของตัวเองร้องไห้จ้าเหมือนกัน   เด็กหนุ่มรีบปิดประตูเมื่อเห็นว่ารถของเพื่อนรักเลี้ยวพ้นประตูบ้านไปแล้ว  ก่อนจะรีบสาวเท้ากลับเข้ามาในบ้านเพื่อมาดูเด็กน้อยไวโอลินที่คงไม่เห็นใครตอนตื่นเลยร้องเหมือนที่คุณหมอเด็กบอกไว้...

"โอ๋ๆครับ...คุณแม่อยู่นี่แล้ว...ไม่ร้องแล้วนะคนเก่ง...โอ๋..."   น้ำฟ้าเอ่ยปลอบหนูน้อยพร้อมอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นบ่า   มือประคองท้ายทอยไว้ข้าง  ส่วนอีกข้างประคองก้นกันไม่ให้ตก  ก่อนจะชี้ชวนให้ดูโน่นดูนี่เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ...

             
            แต่แล้วไม่นาน  เสียงออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น  น้ำฟ้าหันมองไปที่รั้ว  ...ใครกันนะมาหาเขาเวลาป่านนี้   คนรู้จักที่นี่นอกจากเพื่อนพี่ฝนแล้วก็ไม่มีใครอีกนี่...   เสียงออดดังตามซ้ำมาอีกเป็นครั้งที่สองทำให้น้ำฟ้าต้องรีบหยิบกุญแจสำหรับไขประตูบ้านแล้วรีบสวมรองเท้าเดินออกไปที่รั้ว

"ครับๆ...มาแล้วครับ..."  มือข้างหนึ่งประคองกอดลูกน้อยไว้แนบอก  ส่วนมืออีกข้างก็รีบไขกุญแจ   และเมื่อปลดล็อกได้น้ำฟ้าก็เอ่ยถามโดยไม่ทันได้มองหน้าแขก  "...มาหาใคร...ครับ"  

             แต่เมื่อถามจบและเงยหน้ามองผู้ที่มาหาเขา  ก็ทำให้น้ำฟ้าแทบจะรีบปิดประตูแล้วลงล็อกประตูไว้ตามเดิม   ผู้ชายที่แต่งตัวด้วยชุดสูทสีดำหกเจ็ดคนยืนออกันอยู่หน้าบ้าน   เบื้องหลังเป็นรถยนต์ติดฟิล์มดำสามคัน   โดยมีชายคนหนึ่งที่ดูจากลักษณะภายนอกแล้วเป็นชาวต่างชาติกำลังยืนถือกระเป๋าเอกสารท่าทางนิ่งๆยืนอยู่ตรงกลาง...  น้ำฟ้าหันจ้องมองบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความงงงวยและตกใจ...

"สวัสดีครับ..."  ชายชาวต่างชาติเพียงหนึ่งเดียวในที่นั้นเอ่ยกับน้ำฟ้าออกมาก่อน  สำเนียงไทยค่อนข้างชัดทำให้น้ำฟ้าตอบกลับด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเพราะเดาสาเหตุที่กลุ่มชายชุดดำพวกนี้มาที่บ้านเขาไม่ออกเลย   หรือจะมายึดบ้าน...แต่เขาก็จ่ายค่าเช่าตามกำหนดนี่...แม้ว่าพี่สาวเขาจะไม่ได้อยู่มาสองสามเดือนแล้วก็เถอะ

"...สะ...สวัสดีครับ..."   น้ำฟ้าน้อมตัวเล็กน้อย  พลางเหลือบตามองบุคคลต่างๆอย่างไม่ไว้วางใจ  สองมือกอดกระชับเด็กน้อยไวโอลินไว้แน่น  ไม่ว่ากลุ่มบุคคลนี้จะมีธุระอะไรหรือมีปัญหาอะไรกับเขาก็ตาม  หนูลินของเขาจะต้องปลอดภัย...

"...คุณคือคุณน้ำฟ้าใช่มั้ยครับ...  ผม..มาคัส  ไบรอัน  เป็นเลขาของคุณรังสิมันต์   พี่ชายของคุณรวี  พ่อของคุณหนูไวโอลินครับ..."  

           ชื่อที่เพิ่งหลุดจากปากและสถานะของชื่อนั้นต่อหนูลินทำให้ดวงตาของน้ำฟ้าเบิกกว้าง...!  

           ...คนจากบ้านของคุณรวี  พ่อที่แท้จริงของหนูลิน !...   เอายังไงดี  จะทำเป็นไม่รู้จักกับเขาดีมั้ย...  แต่ถึงขนาดรู้จักชื่อเขา  ที่อยู่  และชื่อจริงๆของหนูลินอีก...  จะบอกไปว่าไม่รู้จักคงไม่ได้แล้วสินะ...   น้ำฟ้ายิ่งกอดตัวหนูลินแน่นขึ้นอีก...  ตัดสินใจได้ในนาทีนั้นว่าเขาต้องไม่หวาดกลัวแม้ว่าคนพวกนี้ต้องการอะไรก็ตาม...

"พวกคุณมีธุระอะไรกับผม..."  น้ำฟ้าถาม...พยายามเชิดสายตามองคนที่ชื่อมาคัสอย่างจะพยายามไม่หวั่น   แต่ท่าทางคุกคามของคนที่อยู่รายรอบก็ทำให้ตัวเขาเริ่มสั่นได้อยู่เหมือนกัน...  นายมาคัสยิ้มมุมปากเล็กๆก่อนจะให้ชายชุดดำคนหนึ่งใกล้ๆมาถือกระเป๋าเอกสารใบนั้นไว้  แล้วเปิดออก...   ข้างในบรรจุเต็มแน่นไปด้วยฟ่อนธนบัตรหนึ่งพันบาท    น้ำฟ้ามองของในกระเป๋าเอกสารแล้วเงยมองหน้าผู้ชายผมทองตรงหน้าทันที...

"...ในนี้คือเงินสดสามล้านบาท...  บอสของผมต้องการมอบเงินนี่ให้กับคุณ...เพื่อแลกกับคุณหนูไวโอลินครับ..."  มาคัสกล่าวสรุปธุระทั้งหมดอย่างกระชับได้ใจความตามนิสัยและอาชีพที่ตนทำอยู่  แม้ท่าทางและคำพูดพร้อมน้ำเสียงจะยังดูสุภาพเรียบร้อย   แต่ท่าทางก็เหมือนจะเป็นการบังคับอยู่ในที   ซึ่งเขาหวังว่างานนี้จะสำเร็จไปได้ด้วยดี  ไม่ต้องมีใครมาเดือดร้อนอีก...

              น้ำฟ้านิ่งอึ้ง...   มองผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง   สมองพยายามประมวลผลของคำพูดที่เพิ่งผ่านหูไปเมื่อครู่...  

   ...เงินสามล้าน  เพื่อแลกกับหนูลินงั้นเหรอ?!?!...

             ประโยคสั้นๆที่เพิ่งทำความเข้าใจได้     คนพวกนี้ต้องการตัวหนูลินโดยใช้วิธีมายัดเงินใส่เขา !!...    หึ  นี่น่ะหรือ  นิสัยและวิธีการของครอบครัวนี้...   ครอบครัวของคนที่พี่น้ำฝนรัก...  พี่น้ำฝนได้ยินสิ่งที่พวกนี้เขาพูดกับฟ้ารึเปล่านะ?...  น้ำฟ้าเงยหน้าเชิดขึ้น  แล้วบอกกับผู้ชายชาวต่างชาติตรงหน้าด้วยท่าทางนิ่งๆแต่แน่วแน่...

"...ขอโทษนะครับ  แต่ช่วยฝากเงินนี่กลับไปคืนเจ้านายของคุณด้วย  ผมไม่มีความจำเป็นต้องรับเงินจากพวกคุณ  ผมจะเข้าบ้านแล้ว  ขอตัว..."   น้ำฟ้าพูดก่อนจะทำท่าเหมือนจะปิดประตูบ้าน   แต่คำพูดต่อมาของใครบางคนก็ทำให้น้ำฟ้าต้องหยุดฟังด้วยความรู้สึกโมโหเล็กๆ...

"...งั้นก็แสดงว่าเงินแค่นี้ยังไม่พอสำหรับค่าตัวของเด็กนั่นใช่มั้ย...  อยากเรียกซักเท่าไหร่  บอกมา..."  น้ำเสียงทุ้มลึกแฝงแววดุดันและความมีอำนาจในตัวดังขึ้น   น้ำฟ้าหันกลับไปมองก็ทันได้เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังก้าวออกมาจากรถสีดำที่จอดอยู่ตรงประตูบ้านของเขาพอดี   ขายาวเรียวรูปร่างบึกบึนซึ่งแตกต่างกับตัวเขาชัดเจน  ใบหน้าคมเข้มงดงามราวเทพบุรุษในนิยายกรีก  แต่สิ่งที่ทำให้น้ำฟ้าต้องถึงกับกลั้นใจก็คือดวงตาคมกร้าวสีเข้มคู่นั้น...  มันจ้องมองเขานิ่ง  ก่อนจะกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า  ก่อนจะสบตากับเขาจนน้ำฟ้าต้องเป็นคนหันหลบสายตาไปก่อน...

"ว่าไง...ต้องการเท่าไหร่  ห้าล้านหรือสิบล้าน   ฉันไม่มีเวลามาต่อรองกับเธอนานนักหรอกนะ   รีบบอกจำนวนเงินมา  ฉันจะให้มาคัสไปจัดการมาให้..."  ชายหนุ่มร่างสูงจุดซิปโปที่ปลายบุหรี่ด้วยท่าทางรำคาญเล็กๆ   กับแค่เด็กคนเดียว...มันจะเรียกร้องอะไรกันให้มาก  แต่เพื่อตัดปัญหา  ยังไงเงินมันก็ช่วยจัดการเรื่องพวกนี้ให้เขาได้ง่ายที่สุด...

"คุณหยุดพูดเถอะครับ..."  น้ำฟ้าพูดโต้ตอบกลับ  และเป็นคำพูดที่ชายหนุ่มรังสิมันต์ไม่คาดคิดว่าจะได้ยินจากปากเด็กหนุ่มตัวเล็กท่าทางขี้โรคแบบนี้เลย...    ...ท่าทางผู้ชายตรงหน้าเขาก็ดูดีมีอำนาจ  แต่ไม่นึกเลยว่าวิธีจัดการปัญหาเขาจะคิดได้แค่ว่าต้องใช้ 'เงิน' เท่านั้น   นี่เหรอคือ 'รังสิมันต์'  พี่ชายคุณรวี   น้องชายก็ดูท่าทางเป็นคนดีนี่  แต่ทำไมพี่ถึงได้...

"...เธอ...ว่าไงนะ !"   ชายหนุ่มคำรามลอดเสียงผ่านไรฟัน...   ...ไม่เคยเลยซักครั้งที่จะเจอกับคนอวดดีพรรค์นี้...

"ผมบอกให้คุณหยุดพูด...แล้วก็รีบกลับไปซะ   ผมเองก็ไม่มีเวลาเหมือนคุณนั่นแหละ...กรุณาถอยออกไปด้วยครับ  ผมจะปิดประตู..."   น้ำฟ้าบอกโดยไม่มองหน้าผู้ชายตรงหน้าเขาอีก...มือก็ผลักบานประตูให้ขยับเข้าใกล้กันมากขึ้น  แต่มือใหญ่แข็งแรงของผู้ชายที่ท่าทางดูมีอำนาจสมดังชื่อคนนั้นกลับยกมือมาดันกั้นประตูเอาไว้...สายตาคมที่มองเขารู้สึกได้เลยว่าคงมองทะลุร่างเขาจนพรุนไปหมดแล้ว...

"...อย่าคิดว่าพูดแบบนี้กับฉันแล้วจะเลิกแล้วต่อกันได้ง่ายๆนะ..."   ชายหนุ่มพูดน้ำเสียงต่ำ   แต่ท่าทางคนตัวเล็กข้างหน้าดูเหมือนจะไม่มีท่าทีหวาดกลัวต่อเขาเท่าที่ควร  แต่กลับเชิดหน้ามองตาเขาอย่างไม่ยอมลดอีก...

"ผมก็ไม่คิดหรอก...  แต่ผมจะบอกอะไรคุณนะครับ   ถึงหลังจากนี้คุณจะเอาเงินพันล้านบาทหรือพันล้านดอลลาร์มากองไว้ตรงหน้าผม   ผมก็ไม่มีวันที่จะยกหนูลินให้กับคุณ...   แล้วอีกอย่างนะครับ   หนูลินเป็นลูกชายของผม  ไม่ใช่ลูกชายของคุณรวีอะไรนั่นด้วย...  ขอโทษนะครับผมจะปิดบ้าน  ขอความกรุณาเอามือออกด้วย  ไม่อย่างนั้นผมจะแจ้งตำรวจ  ข้อหาบุกรุกและข่มขู่..."   น้ำฟ้าเอ่ยตอบ   ดวงตากลมโตพยายามที่จะไม่สั่นไหวไปกับอำนาจโทสะที่เขารับรู้จากนัยน์ตาคมคู่นั้น  

             ชายหนุ่มรูปร่างสูงเลื่อนมือออกจากประตู  น้ำฟ้าก็รีบงับปิดประตูให้สนิทแล้วก็ล็อกกุญแจบ้านแน่นหนา...   เขารู้ว่าผู้ชายคนนั้นยังไม่ได้เลื่อนเท้าไปไหน...ยังอยู่คนละฟากกับประตูไม้นี่...  แล้วถ้าชายหนุ่มเอาจริง  ประตูไม้แค่นี้คงปกป้องเขากับลูกไม่ได้...  แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง  เขาก็พร้อมจะยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องหนูลินไว้ให้ถึงที่สุด...  ถึงใครจะว่าเขาอ่อนแอ  หงิมๆยังไง  แต่พอถึงเวลาต้องเอาใจเข้าสู้  เขาเองก็ไม่ถอยง่ายๆเหมือนกันนะ    แล้วยิ่งเป็นเรื่อง'ลูก'ของตัวเองอีก...ใครจะยอมปล่อยให้เด็กน้อยคนนี้ต้องตกไปอยู่ในการดูแลของคนใจร้ายพวกนั้นกันล่ะ...!!

"...ไม่ว่าจะยังไง  ฉันจะเอาเด็กนั่นมาจากเธอให้ได้...ระวังตัวไว้ให้ดี..."   น้ำฟ้าทันได้ฟังคำพูดเพียงแค่นั้นก็รีบวิ่งกลับเข้าบ้านทันที...

            เด็กหนุ่มปิดประตูบ้านซ้ำอีกชั้น  ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ในครัว   ตลอดเวลาที่เพิ่งผ่านพ้นไป  หนูลินไม่มีทีท่าตื่นกลัวคนแปลกหน้าเลยซักนิด...   ไม่ร้องไห้งอแง...  หรือเพราะหนูรู้จ๊ะ...ว่านั่นก็เป็นคนที่มีสายเลือดเดียวกับหนู...    แล้วไม่รู้ว่าเพราะอดทนมามากเกินไปหรือเปล่ากับสถานการณ์เมื่อครู่   น้ำตาก็เอ่อคลอที่หน่วยตาแล้วก็ไหลรินลงมาอาบผิวแก้มอ่อนเป็นสาย...   ...ทำไมกัน   คนพวกนั้น...  ...ทั้งๆที่เป็นคนผลักไสไล่ส่งพี่สาวของเขาให้ออกไปให้พ้นจากชีวิตของคุณรวีเองแท้ๆ   พอตอนนี้กลับจะมาเอาตัวหนูลินไป...   เป็นแบบนี้ใครเขาจะยอมกัน   เขาเลี้ยงดูหนูลินมาตั้งแต่เกิด   และสาบานได้ว่าไม่เคยได้รับความช่วยเหลือหรือติดต่อใดๆเลยกับครอบครัวบิดาแท้ๆของหนูไวโอลิน...  

             ...แต่ว่า...จริงสินะ...ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นพี่ชายของคุณรวีจริงๆ...  ถึงยังไง  เขาก็มีศักดิ์และสิทธิ์เพียงพอและเทียบเท่ากับผู้ชายคนนั้นเหมือนกันนี่  เพราะเขาก็เป็นน้าแท้ๆของหนูไวโอลินเหมือนกัน...   น้ำฟ้าคิดไปพลางสายตาก็มองหนูไวโอลินที่ทำท่าจะยื่นมือสั้นๆป้อมๆมาลูบหน้าเขา  คล้ายจะปลอบโยนและเช็ดน้ำตา   ยิ่งเห็นแบบนั้นน้ำฟ้าก็ยิ่งกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่   ซุกหน้าลงกับผ้าอ้อมของลูก  แล้วพยายามเก็บเสียงสะอื้นเอาไว้ในอก...   ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม  เขาจะดูแลและปกป้องเด็กคนนี้ด้วยชีวิต  จะเลี้ยงแกให้เติบโตเป็นคนดี...  และจะต้องมีความสุขกับชีวิตในอนาคตให้ได้...  

   
           เขาจะดูแลและเลี้ยงดูหนูลินเอง...  ไม่ใช่ครอบครัวของคนใจร้ายอย่าง 'ภูบดีอัศวเมศวร์' เด็ดขาด !!!

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

x->   มาดึกไปหน่อยเพราะวันนี้ไปตามล่าหากระเป๋าบัตรมา  TT^TT  
     ดันซุ่มซ่ามลืมกระเป๋าบัตรทั้งใบไว้ในฮาจิบัง !!!
พระเจ้า !!!  แทบชักดิ้นชักงิกันเลยทีเดียวอ่ะทุกคน   :sad4:
เพราะว่ามีทั้งใบขับขี่  บัตรประชาชน  บัตรนิสิต  และที่สำคัญ  เอทีเอ็ม !!!   :serius2:
โอ้วว  มันคือทั้งชีวิตเค้าเลยก็ว่าได้อ่ะ  :pigha2:

แต่โชคดีมาก  ที่คุณพี่พนักงานร้านฮาจิบังอุตส่าห์เก็บไว้ !!!

ขอบพระคุณอย่างสุดซึ้งซึ้งที่สุดนะจ๊ะ  :o8:  แหะๆ  เผื่อคุณพี่เป็นสมาชิกบอร์ดนี้ก็ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยจ่ะ  :o12:    -->>    o13
ปล.  ขอบคุณทุกแรงเชียร์น้องฟ้าเน้อออออ  เรื่องนี้จะมาม่ารึไม่ก็คงต้องลุ้นกันล่ะจ่ะ  แต่น้องฟ้าเห็นอย่างงี้ก็สู้ขาดใจนะเออ !!  อิอิ  

ปล.2  รักคุณผู้อ่านเหมือนเดิม   ที่เพิ่มเติมคือความห่วงใยนะจ๊ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 02-02-2011 22:48:46

เกลียดจริง ๆ ไอ้พวกชอบใช้เงินฟาดหัวคนอื่น

 :z6: :z6:


น้ำฟ้าสู้ ๆ  :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 02-02-2011 23:25:47

 :angry2: จริงๆๆๆเลยพวกคนรวยเนี่ยยย

ดีแต่เอาเงินฟาดหัว

น้ำฟ้าสู้ๆๆอย่าไปยอม  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 02-02-2011 23:28:30

สู้ๆนะคะคุณแม่
อย่ายอมยกหนูลินให้คนใจร้ายนะคะ
(ได้ข่าวว่าเป็นพระเอก)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 03-02-2011 00:02:26

โอ้ยเกลียดจริงพวกคนรวยเนี่ย


นึกว่ารวยแล้วใหญ่นักหรือไง



อย่าไปยอมน่ะยังไงก็ต้องสู้สุดชีวิต

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 03-02-2011 01:18:47

น้ำฟ้าสู้ๆๆ อย่ายอมอำนาจเงิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 03-02-2011 02:14:11

อย่ายอมแพ้น้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 03-02-2011 03:08:11

เป็น "อา" หรอ ??
นึกว่าคุณมาเฟียจะเป็น "ลุง" ซะอีก 555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 03-02-2011 06:07:54

อีตาตะวันนิสัยไม่ดี  น้ำฟ้าอย่าไปยอมมันง่ายๆนะลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 03-02-2011 06:55:07

อ้างจาก: lolilo ที่ 03-02-2011 03:08:11  

เป็น "อา" หรอ ??
นึกว่าคุณมาเฟียจะเป็น "ลุง" ซะอีก 555+

:laugh: ชอบมาเฟียๆ

แต่ก็เป็นลุงไม่ใช่เหรอ เพราะรังสิมันต์เป็นพี่ชายของรวี

งั้นขอเรียกลุงมาเฟียแล้วกัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 03-02-2011 08:08:58

แหะๆ  ตอนแรกกะให้เป็นลุงแล้วล่ะ...แต่พอดีมันดูแก่ไปหน่อย  -*-

เลยขอผิดธรรมเนียมไทย...เป็นแค่ "อา" ก็พอ...  เหอๆ   :really2: 

ไม่ว่ากันนะจ๊ะ   :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 03-02-2011 08:24:46

น้ำฟ้าสู้ๆ
พจมานแห่งบ้านทรายทองยังทำมาแล้ว...เราต้องสู้ เป็นคุณแม่ทั้งที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-02-2011 08:40:53

ไอ้พวกเห็นเงินเป็นพระเจ้า อยากได้อะไรก็ใช้เงินฟาดเอา ไอ้พวกไร้ความรู้สึก :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Ch
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 03-02-2011 08:55:54

ไม่อยากกินมาม่าาาาาาาาาาาา :sad4: :sad4: :sad4:


พี่ชายพ่อ เขาเรียก "ลุง" นะคะ
แต่ถ้าอยากเรียก "อา" ควรจะแก้เนื้อเรื่องให้พระเอกเป็นน้องชายแทนนะคะ
ไม่ใช้สรรพนามผิดๆจาก ลุง เป็น อา ค่ะ เพราะมันไม่ค่อยถูกต้องสักเท่าำไร

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 03-02-2011 09:09:34

ตลอดใช้เงินตลอด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 03-02-2011 09:37:23

มาแต่ละทีบีบใจกันจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 03-02-2011 10:02:58

อ๊า...............ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจ่ะ  คุณ ZakuPz

นั่นสิเนอะ  เดี๋ยวเปลี่ยนกลับให้มาเป็นคุณลุงเหมือนเดิมแล้วกัน

แก่ดี...  ๕๕๕+  o18  o13

---------------------------------------------------

แก้ใหม่เด้อออ  พอลองใช้ลุงแล้วแบบ... :m15:  มันขัดหัวใจยังไงไม่รู้

เค้าขอใช้คำอื่นแทนแล้วกัน  แหะๆ...  เป็นคุณลุงแล้วมัน...กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก  หมดหล่อเลยพระเอก...  ๕๕๕+ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 03-02-2011 10:13:22

แก่ๆ อ่ะดีแล้วได้อารมณ์หลอกเด็กดีออก
หมั่นไส้ตอนนี้มากๆ สงสัยทำงานมากจนตายด้านทางอารมณ์ไปแล้ว
นั่นหลานนะ เรียกอยู่ได้ว่าเด็กคนนั้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 03-02-2011 10:19:09

หนูฟ้าสู้ ๆ นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Ch
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 03-02-2011 10:27:47

แก่ก็ดีนะคะ ได้อารมณ์หนุ่มใหญ่กับหนุ่มน้อยน่ารัก :laugh:
หรือไม่ ถ้าไม่อยากให้เรียกลุงจริงๆ ก็ให้ฟ้าเรียกชื่อพระเอก ส่วนหนูลินก็เรียกพระเอกว่า ปะป๊า ไงคะ :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 03-02-2011 13:05:05

ตะวันนิสัยเสียว่ะ ชิ! แต่สงสัยคงฉุดไปทั้งแม่ทั้งลูกแล้วมั้งเนี่ย อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 03-02-2011 13:53:24

คนรวยนี่ ใจดำ ทุกคนป่าว

หือๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 03-02-2011 14:58:03

 :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 03-02-2011 15:35:34

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 03-02-2011 16:35:49

สงสารน้ำฟ้าจังเลยอะ......จะเป็นยังงัยต่ออะ.....ฮือๆๆๆๆ.........ต้องมีคนมาช่วยสิน่า.....คนดี...ผีคุม..... :z3: :z3: :z3: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 03-02-2011 17:08:39

 :sad4: ใจร้าย สงสารน้ำฟ้าจังเลย  :angry2: คิดจะมาแย่งลูกคนอื่นเค้าหรอ นี่แน่ะ  :beat: นิสัยไม่ดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 03-02-2011 17:38:38

ชีวิตน้ำฟ้า ละครหลังข่าวสุดๆอ่ะ
TT^TT

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 03-02-2011 17:50:20

คนรวยนี่ไม่ค่อยมีสมองเท่าไหร่เนอะ -*-
แม่ของตานั่นเขาสติดีอยู่หรือเปล่าน่ะ พ่อก็ทนอยู่กับยัยนี่ไปได้เนอะ - -
ตอนนี้ยังคง "งง" กับคู่อยู่ แต่น่าจะเดาๆได้ ล่ะมั้งนะ 55+
อินไปหน่อย อาจจะพิมพ์แรงบ้าง ก็ขอโทษด้วยล่ะกันนะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: yakusa ที่ 03-02-2011 17:51:47

ท่าทางจะมาม่า เต็มลัง
เห็นหนูฟ้าไม่ค่อยสบาย หวังว่าจะไม่.....ตอนจบนะ

ปล.คุณแม่นี่น่าลากไปฝัง o18  

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 03-02-2011 18:35:06

อ้างจาก: dek-zaal3 ที่ 03-02-2011 10:02:58  

อ๊า...............ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจ่ะ  คุณ ZakuPz

นั่นสิเนอะ  เดี๋ยวเปลี่ยนกลับให้มาเป็นคุณลุงเหมือนเดิมแล้วกัน

แก่ดี...  ๕๕๕+  o18  o13

---------------------------------------------------

แก้ใหม่เด้อออ  พอลองใช้ลุงแล้วแบบ... :m15:  มันขัดหัวใจยังไงไม่รู้











เค้าขอใช้คำอื่นแทนแล้วกัน  แหะๆ...  เป็นคุณลุงแล้วมัน...กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก  หมดหล่อเลยพระเอก...  ๕๕๕+ :monkeysad:

ลุงมันแค่คำเรียกตามศักดิ์
ไม่จำเป็นต้องแก่นี่คะ
แค่อายุมากว่านายเอกเรา 4-5 ปี เอง
ผู้ชายถึงจะอายุค่อนเลข3 หรือเลข3 แล้ว ยังดูเด็กอยู่เลยนะส่วนมากน่ะ
(เหมือนกับหลายคนที่ในนี้ไงคะ)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 03-02-2011 20:43:50

 :z3:

เม้นรวบยอดน่ะครับเพราะอ่านทางโทรศัพท์เม้นลำบาก 555

ไม่ไหวคุณแม่อ่ะนางร้ายในละครมากแม่ผัวลูกสะใภ้ ร้ายจัด ไร้เหตุผลสักแต่จะเอา
ส่วคุณรังสิมันต์  :เฮ้อ: นึกว่าจะไม่ทุยแต่ก็คงหนีคำว่าทุยไม่พ้น 555
น้ำฟ้า น่าสงสารตามเสต็ป  แต่ก็อยากให้น้ำฟ้าสู้ด้วยไม่ใช่ยอมฝ่ายเดียว
เรื่องนี้เท่าที่อ่านมา คุณพ่อฉลาดสุด 5555 มีเหตุผลสุด


หวังว่าคงแค่ดราม่าไม่ถึงกับมาม่า

 :man1: ญ่ากอดเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-02-2011 21:22:27

เข้ามามอบดอกใม้เป็นกำลังใจให้พร้อม+1 :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 03-02-2011 21:40:18

น้องฟ้าอดทน!!

เดี๋ยวเถอะตาลุงรังสิมันต์จะหลงรักหนูลินกับน้าฟ้าจนหมดใจ.. o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 03-02-2011 23:37:21

อยากอ่านเร็วๆจัง^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 04-02-2011 00:23:38

สนุกมากเลยค่า

มาต่อเร็วๆน่าค่า


 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 04-02-2011 15:18:14

ชอบเรื่องนี้อ่ะ :-[
ขออย่างเดียวอย่ามาม่า :o12:
ไวโอลินน่าร๊ากกกกกกกกกส์

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.4 Money [uP 100% : 02/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: โชกุน ที่ 04-02-2011 17:10:07

เอาเงินฟาดหัวเป็นอย่างเดียวหรือไงเนี่ยยย

สงสารน้ำฟ้าจัง รักเหมือนลูกเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-02-2011 18:21:14

คุณแม่...ครับผม !  Ch.5 : Second Sight


"ฟ้า...แน่ใจนะ  ว่านายจะพาหนูลินไปหางานด้วยวันนี้น่ะ..."   คุณหมอณัฐกานต์จอดรถหน้าสำนักพิมพ์ชื่อดังที่เพื่อนของเขาต้องมารับงานในช่วงเช้า...   โดยที่เขาเองแปลกใจเหมือนกันที่จู่ๆน้ำฟ้าก็บอกว่าจะพาหนูลินมาด้วย  ทั้งๆที่ตอนแรกตามแพลนจะฝากหนูลินไว้ให้เขากับคุณพยาบาลช่วยกันดูแลนี่นา...
  
"อืม..."  น้ำฟ้าพยักหน้า   เขาไม่ได้บอกเรื่องที่ถูกคนของบ้าน  'ภูบดีอัศวเมศวร์'  มาหาเมื่อเช้ากับเพื่อนสนิท  ก็กลัวว่าเพื่อนเขาจะกังวลมากเกินไป  และตอนนี้น้ำฟ้าก็มั่นใจว่ายังไงเขาก็ยังปกป้องหนูลินได้...

"เฮ้อ  เอาเถอะๆ...  พาไปด้วยก็ได้  งั้นนายก็ลงไปคุยได้แล้ว  เดี๋ยวฉันจอดรถรอ..."  

"เอ๋า...ไปโรงพยาบาลก่อนก็ได้  ฉันไม่เป็นไรหรอก  เดี๋ยวมีเข้าเวรไม่ใช่เหรอ"

"อีกชั่วโมงครึ่งแน่ะ...  ก็เผื่อเดี๋ยวคุยงานเสร็จเร็วจะได้รับนายกลับไปพร้อมกันเลยไง...มา...งั้นนายฝากหนูลินไว้กับฉันก่อนแล้วกัน"  คุณหมอหนุ่มพูดพลางยิ้มกว้างใส่หนูลินที่ดูท่าทางอารมณ์ดี   น้ำฟ้ายิ้มขอบคุณให้เพื่อนแล้วจึงตัดสินใจฝากลูกชายไว้ให้เพื่อนรักดูแลพลาง...  ส่วนตัวเองก็ก้าวลงจากรถไป


            สำนักงานที่ดูใหญ่โตและประดับไปด้วยนิตยสารปักษ์ต่างๆของสำนักพิมพ์ซึ่งน้ำฟ้าได้มาเยือนแล้วเมื่อวาน   ดูเหมือนวันนี้พนักงานจะค่อนข้างเคร่งเครียดแปลกๆ  และยิ่งเห็นได้ชัดเมื่อน้ำฟ้าเดินเข้าไปที่เคาเตอร์ประชาสัมพันธ์   หญิงสาวที่เมื่อวานยิ้มสดใสให้เขาก็ทำสีหน้าไม่สู้ดีเมื่อเห็นหน้าน้ำฟ้าด้วยเหมือนกัน...

"เอ่อ...ขอโทษครับ  ผมน้ำฟ้า  ที่เมื่อวานมา..."  

"คุณน้ำฟ้า...กุ๊กจำได้ค่ะ... เมื่อสักครู่คุณ บ.ก.บอกว่าให้คุณน้ำฟ้าเข้าไปพบเจ้านายในห้องได้เลยค่ะ..."  หญิงสาวบอก  น้ำฟ้าบอกขอบคุณ  แต่ดูเหมือนหญิงสาวยังมีอะไรที่อยากจะบอกเขาอีก   ชายหนุ่มจึงหยุดเท้าแล้วหันกลับมาพร้อมส่งยิ้มให้  ราวกับถามว่า  ...มีอะไรจะบอกอีกมั้ยครับ...  แต่สาวสวยประชาสัมพันธ์กลับทำสีหน้าลำบากใจใส่เขาเสียอย่างนั้น...

"เอ่อ...คือ..."  

"คุณกุ๊ก !!!  คุณน้ำฟ้ามาตั้งนานแล้วทำไมยังไม่บอกให้ไปที่ห้องผมอีก..."  แล้วเสียงคุณ บ.ก. ซึ่งเป็นคนสัมภาษณ์งานน้ำฟ้าเมื่อวานก็ขัดขึ้น  บนศีรษะเตียนๆผุดเหงื่อเต็มไปหมด...   น้ำฟ้ามองอย่างงงๆก่อนจะรีบประนมมือยกไหว้นอบน้อม   แต่คุณ บ.ก. กลับรีบยกมือมาหยุดการไหว้ของน้ำฟ้าเสียอย่างนั้น

"มะ...มะไม่ต้องครับ  คุณน้ำฟ้า...ชะ...เชิญเลยดีกว่าครับ..."   เสียงพูดตะกุกตะกักยิ่งทำให้น้ำฟ้างงงันเข้าไปใหญ่  แถมพอโดนดันหลังให้ออกเดินไปทางห้องของคุณ บ.ก. น้ำฟ้าจึงเอ่ยท้วงติงทันที...

"เดี๋ยวครับ...คุณ บ.ก. มีอะไรหรือเปล่าครับ...  ทำไมวันนี้ดู..."

"ไม่มี๊...ไม่มีครับ...เชิญคุณน้ำฟ้าเข้าไปในห้องได้เลยครับ  เจ้านายผมรอคุณอยู่พักใหญ่ๆแล้วล่ะครับ..."  พูดพลางปาดเหงื่อพลาง...  

"เจ้านาย?"  น้ำฟ้าทวนคำพูด   ...เจ้านายอะไรกัน  วันนี้นัดมาเอางานไม่ใช่เหรอ?  แล้วเจ้านายคุณ บ.ก. จะมาพบเขาทำไม...  แล้วยังมีท่าทางพินอบพิเทา  เรียกเขาว่า 'คุณ' แบบสุภาพแปลกๆนี่อีก  เกิดอะไรขึ้นเนี่ย...

"เอ่อ...   คือเจ้านายผมเขารอพบคุณอยู่น่ะครับ...เชิญๆ...เชิญเถอะครับ...รีบๆเข้าไปก่อนที่ผมจะโดนเฉ่งเถอะครับคุณ...โธ่..."  

            น้ำฟ้ามองอาการของคุณ บ.ก. ที่เมื่อวานยังดูวางตัวสูงส่งแล้วเกิดความรู้สึกสงสัยแปลกๆ  สัญชาตญาณบ่งว่าวันนี้มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลในห้องคุณ บ.ก.แน่ๆ...  แต่จะอะไรก็ช่าง...เขายังไม่ได้ทำอะไรเลย  จะต้องกลัวอะไรไปทำไม...

            ประตูกระจกแก้วถูกผลักโดยคุณ บ.ก. ให้น้ำฟ้าก้าวเข้าไปด้านใน...  แล้วก็ได้ยินเสียง กริ๊ก! ดังลอดเข้ามาเหมือนมีคนล็อกประตูจากด้านนอก...   ไม่ได้การแล้ว...แบบนี้มันแปลกๆเกินไป...ไม่ทันได้มองว่ามีคนอยู่ในห้องด้วยน้ำฟ้สก็ตะโกนเรียกคนที่คิดว่าน่าจะอยู่ด้านนอกทันที !

"คุณ !!  คุณ บ.ก.!  คุณล็อกประตูทำไมครับ... !!  คุณบ.ก. !!"  น้ำฟ้าเรียกพลางจะเดินเข้าไปบิดลูกบิดไม่ก็ลองผลัก...  แต่เสียงทุ้มห้าวที่ไม่ถึงกับจะจำได้แม่นยำนักก็ดังมาจากข้างหลัง...  หยุดมือขาวๆไว้ได้ชะงัก

"เรียกไปก็ไม่มีประโยชน์...ขืนใครมาเปิดให้สิ...  ฉันไล่ออกสถานเดียว..."    เสียงพูดเรียบๆเอื่อยๆ  แต่คนที่อยู่ด้านนอกก็รีบปาดเหงื่อบนศีรษะเกือบโล้นพลางพยักหน้าโค้งตัวให้กับบานประตูหลายๆรอบ  ราวกับว่าคนด้านในจะเห็นงั้นล่ะ...

           น้ำฟ้าสูดลมหายใจเข้าจมูก...เรียกความมั่นใจให้ตัวเองก่อนจะหันไปเผชิญหน้า...   ร่างสูงบึกบึนยืนอย่างมั่นคงยกมือกอดอกโดยเอนลำตัวท่อนบนพิงกับโต๊ะไม้สีน้ำตาล  ที่เมื่อวานเป็นสถานที่ที่น้ำฟ้าใช้สอบสัมภาษณ์...  สีหน้าและแววตาที่มองมา...ใช่จริงๆด้วย...  ผู้ชายคนนั้น !  น้ำฟ้าถลึงตามอง  พูดอะไรไม่ออก  เมื่อเหตุการณ์แบบนี้มันอยู่เหนือที่คาดการณ์นัก

"เป็นอะไร...ตกใจทำไม...  ทีเมื่อเช้ายังทำเก่ง  เถียงฉันปาวๆอยู่เลย..."

"คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง..."  เด็กหนุ่มถาม...อย่าบอกนะ  ว่าที่นี่มันบริษัทของเขา  ถ้าใช่จริงก็ตลกล่ะ !

"เดินเข้ามา..."  เขาตอบ    รอยยิ้มเหมือนจุดมุมปากที่ไม่คิดว่าตัวเองจะตอบอะไรพรรค์นั้นออกไป  แต่น้ำฟ้ามองว่าเขากำลังยิ้มเยาะใส่...!

"..."  ฟันขาวขบปากล่าง...  คิ้วขมวดยุ่ง  ไม่อยากยุ่งกับผู้ชายคนนี้เลยจริงๆ  "งั้นผมจะกลับแล้ว..."  พูดจบก็หันหลังสาวเท้าเดินไปที่ประตู

"เดี๋ยวสิ...  ฉันมีธุระจะคุยกับเธอ..."   ชายหนุ่มถาม  สาวเท้ายาวๆสองสามก้าวก็สามารถมายืนพิงผนังใกล้ๆประตูทางออก  ที่กำลังมีคนตัวเล็กๆพยายามทั้งผลักทั้งทุบจนน่ากลัวว่ามันจะแตกเสียให้ได้  "พยายามไปก็ไร้ประโยชน์...  ถ้าคนข้างนอกไม่ปลดล็อกให้  ยังไงเราสองคนก็ออกไปไม่ได้อยู่ดี..."  

           น้ำฟ้าหันขวับมามอง...  จะบ้าเหรอ !  ถ้าเปิดไม่ได้ตัวชายหนุ่มเองก็ออกไปไม่ได้เหมือนกัน...  คนบ้าอะไรจะยอมขังตัวเองไว้ในห้องแบบนี้...

"มองฉันแบบนั้นทำไม...  ที่ยืนอยู่ข้างนอกน่ะคนของฉัน  ถ้าฉันสั่งเขาถึงจะเปิด..."  

"ทำแบบนี้คุณต้องการอะไร !"

"ฉันแค่ต้องการคุยกับเธออย่างเป็นส่วนตัว...  เรื่องอะไรคงไม่ต้องบอก..."  

            คำพูดของเขาทำเอาน้ำฟ้าต้องเพ่งตาใส่รอบสอง...   นี่มัน...เรื่องบ้าอะไรกัน !!  ยอมขังตัวเองไว้กับเขาแค่เพราะต้องการคุยกันเนี่ยนะ...  ...สมองประมวลหาทางออกจากสถานการณ์แบบนี้อย่างรวดเร็ว  ยังไงก็แล้วแต่  ต้องหาทางออกไปจากห้องนี้ก่อน  เพราะถ้าหากชายหนุ่มนึกอยากลงมือต่อยเขาขึ้นมา  แค่ขนาดตัวก็พอจะมองออกแล้วว่าใครจะชนะ  เขาเองก็ไม่เก่งเรื่องชกต่อย...   ขืนถูกฆ่าตายอยู่ในนี้...แล้วหนูลินล่ะ !

"ถ้าแค่จะคุย...  เราออกไปคุยกันข้างนอกก็ได้..."

"ฉันไม่ได้โง่ขนาดดูวิธีการเอาตัวรอดของเธอไม่ออกนะ...  ชื่อ  น้ำฟ้า ใช่มั้ย...  ใครตั้งให้...ทำไมต้องตั้งเหมือนผู้หญิง..."

"นั่นมันเรื่องส่วนตัวของผม !  คุณไม่จำเป็นต้องรู้..."

"เหอะ...นั่นสินะ  ฉันไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องแบบนั้น...  เพราะฉันสมควรจะรู้เรื่องนี้มากกว่า...ว่า...เธอต้องการอะไร  เพื่อแลกกับเด็กคนนั้น..."    

"เอ๊ะนี่คุณ !  พูดไม่รู้เรื่องรึไง  บอกแล้วไงว่าถึงคุณจะเอาเงินของคุณมากองจนหมดบ้าน...  ผมก็ไม่มีวันยกหนูลินให้กับคนอย่างคุณ..."

"งั้นถ้าไม่ใช่เงิน  แล้วเธอต้องการอะไร  ...บ้าน  ที่ดิน  การทำงาน...  ฉันยกบริษัทนี้ให้เธอเลยก็ได้ถ้าเธอต้องการ..."

"อย่าพูดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้หน่อยเลยคุณ...   เราสองคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน  ไม่เคยเกี่ยวข้องอะไรกัน...  ทำไมคุณต้องมาระราน ตามจองล้างจองผลาญผมกับลูกแบบนี้...!"  

"ฉันเองก็ไม่ได้ต้องการที่จะมาข้องเกี่ยวหรือว่ามายุ่งอะไรกับเธอเหมือนกัน...!  ถ้าเป็นไปได้  ฉันเองก็อยากเจอเธอแค่เฉพาะเมื่อเช้า  แล้วเราก็ต่างคนต่างอยู่  แต่เพราะเธอมันดื้อ...  ไม่ยอมรับข้อเสนอของฉันแต่โดยดี  เราถึงต้องมาเจอกันตอนนี้ไง..."

           น้ำฟ้าพ่นลมหายใจออกจากจมูก...  นึกรังเกียจผู้ชายคนนี้ขึ้นมาครามครัน...  เขาคิดว่าเขากำลังเล่นบทเจ้าชาย ที่ต้องการอะไรก็ต้องได้งั้นเหรอ  แม้แต่ชีวิตคน...ซึ่งก็เป็นหลานตัวเองแท้ๆ...  แต่ก็ไม่ได้ต้องการมาตั้งแต่แรก  แล้วตอนนี้นึกอะไรขึ้นมาถึงจะอ้างสิทธิ์เอาคืน...   ตอนนี้เขามีสิทธิ์เป็นผู้ปกครองของหนูลินเต็มตัว...  ถ้าเขาให้ก็คงจะบ้าเต็มที...!

"...คุณวี...เขาก็ออกจะเป็นคนดี  แต่ทำไมพี่ชายของเขาอย่างคุณถึงเป็นคนใจร้าย  เลือดเย็นแบบนี้...  ผมจะเตือนความจำคุณให้...หรือถ้าคุณยังไม่ทราบ...ครอบครัวของคุณเองไม่ใช่เหรอที่ไล่พี่ฝนออกจากบ้านทั้งๆที่กำลังท้องหนูลิน...  พี่ผมต้องหอบผ้าหอบผ่อนมาถึงอังกฤษด้วยตัวคนเดียว...  แล้วพอมาตอนนี้...พอพี่ฝนคลอด  คุณก็จะมาเอาลูกเขาไปอย่างนั้นน่ะเหรอ...  เหอะ...ถ้าผมมอบหนูลินให้คุณ..."  น้ำฟ้าเงยมองสบนัยน์ตาที่กร้าวขึ้นมาชัดเจนของผู้ชายตรงหน้า   "...ผมก็คงไม่ใช่คน..."

   

-------------------------  - --- --    --  - -        -   -  -----  -         -- -                  -


           ฝ่ายคุณหมอณัฐกานต์  เมื่อเพื่อนรักลงจากรถไปแล้วเขาก็เลื่อนรถเข้าจอดที่ร่ม   ไม่อยากดับเครื่องแล้วลงกระจก  เพราะรู้ๆกันอยู่ว่าอากาศเสียบนท้องถนนในเมืองหลวงของไทยมันร้ายกาจขนาดไหน...  ขนาดคนตัวใหญ่ๆแข็งแรงยังไม่ค่อยจะรอด  แล้วนับประสาอะไรกับเด็กทารกวัยเกือบสามเดือนเศษในอ้อมแขนเขากันล่ะ...  คุณหมอทำปากจู๋ทำท่าจะก้มลงจูบแก้มนุ่มๆของเด็กน้อย   แต่ทว่าคงเพราะไม่อยากเล่นหรือไม่อยากโดนหอมจริงๆก็ไม่รู้  หนูน้อยไวโอลินก็ยกมือยกไม้มาปิดปากคุณหมอเสียอย่างนั้น...

"เอ๋าหนูลิน...  ทำไมทีแม่ฟ้ายังหอมหนูได้เลย...   แล้วทำไมไม่ให้น้ากานต์หอมมั่งอ่ะ...  โหยย  ใจร้ายอ่ะตัวเล็ก...อย่างงี้ต้องโดนจี๋...นี่แน่ะๆ"  ว่าแล้วก็ลงมือใช้นิ้วชี้แหย่เบาๆตรงใต้คอกับช่วงเอว  ปกติถ้าอยากให้เด็กคนนี้อารมณ์ดีต้องจี๋ใส่แบบนี้  น้ำฟ้าเคยบอกเขา  แต่ทำไมเจ้าตัวเล็กถึงยกแขนยกขาขึ้นปัดเหมือนไม่ต้องการ...  แถมทำปากเบะๆแบบรำคาญอีกด้วย   ดวงตากลมโตเหลือบมองที่นั่งข้างคนขับซึ่งปกติจะต้องมีแม่ฟ้าของเขานั่งอยู่  แต่ตอนนี้แม่ฟ้าหายไป...  หายไปไหน...??  

"เอ้อ...หนูลิน...แม่ฟ้าลงไปเอางาน  แป๊บเดียวเดี๋ยวมาเน้อ...หนูลินเล่นกับน้ากานต์ก่อนนะ...เอ่เอ๊..."   คุณหมอเด็กรู้อาการของเจ้าตัวน้อยทันทีว่าทำท่าจะเบะปากทำไม   คงจะเหลียวหาแม่ไม่เจอล่ะสิ...  กับเขาเองก็เพิ่งจะคุ้นเคยกันได้ไม่กี่วัน...  จะให้เด็กไว้วางใจอยู่ด้วยก็ไม่ได้แน่... เพราะเด็กเล็กแบบนี้จำไม่ได้หรอกว่าใครเป็นใคร  อาศัยสัมผัสคุ้นเคยที่เคยโอบอุ้มอยู่ตลอด  มือแบบไหนที่เคยจับเปลี่ยนผ้าอ้อม  เสียงกล่อมแบบไหนที่ได้ยินเวลาจะนอน  พอแปลกที่แปลกคนเข้าหน่อยเด็กจะไม่วางใจและทำท่าจะร้องแบบนี้แหละ...

"โธ่เอ๊ยไอฟ้า...  รีบๆมาหน่อยสิ...ลูกแกจะเป่าปี่แล้วน๊า...   โอ๊ย...กับฉันหนูลินก็ทำท่าจะไม่เอาแล้วเนี่ย..."  คุณหมอกานต์ครวญไปสองมือก็กอดประคองเด็กน้อยไว้โยกเบาๆเห่กล่อม...   แต่จนแล้วจนรอดถ้าไม่ใช่ม่าม๊าตัวจริง...หนูลินก็ไม่ยอมอยู่ด้วยหรอก...

           สุดท้ายเสียงเด็กร้องแผดจ้าก็ดังขึ้นคับรถทันที...   คุณหมอกานต์ตาเหลือกเหลือบมองไปทางประตูบริษัทก็ไม่มีทีท่าว่าคุณแม่เจ้าตัวเล็กจะมารับลูกคืน..  โอ๊ย..ถึงเขาจะเป็นหมอเด็ก  แต่อาการแบบนี้เขาก็รักษาให้ไม่ได้หรอกนะ  เขาจะไปแปลงร่างเป็นแม่หนูลินมาปลอบได้ยังไงกันเล่า...ถึงจะโดนใครๆว่าหน้าคล้ายกันก็เถอะ...  แต่โอ๊ย...จะปล่อยให้เด็กร้องไห้นานๆแบบนี้ก็ไม่ได้  มันไม่ดีต่อเส้นเสียงของเด็ก...  แล้วไอฟ้าเมื่อไหร่แกจะมาเนี่ย...!

           คุณหมองัดวิชาโอ๋เด็กที่เคยร่ำเรียนมาทั้งจากทฤษฎี  จากคุณพยาบาล  จากประสบการณ์ตรง  และจากคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่โรงพยาบาล   จัดการประยุกต์เอามาปลอบเด็กตัวน้อยในอ้อมแขนจนหมดมุข...  แต่ทุกเม็ดดันแป๊กเด็กน้อยไม่จอยด้วยเลย...  เอาแต่พยายามตะเบ็งปากต้องการแม่ฟ้าลูกเดียว...  โอ๊ย...นิสัยเอาแต่ใจแบบนี้นี่ได้ใครมานะ...  น้ำฟ้าก็ไม่เป็นนี่   พี่ฝนก็ไม่...เอ๊ะ..หรือว่าจะเอามาจากพ่อของหนูลินกัน...   โธ่...จะยังไงก็ช่างเถอะ...ใครก็ได้มาช่วยคุณหมอเด็กที่โดนหลานตัวเองปราบหน่อยเถอะ...  คุณหมอจะเอาไม่อยู่แล้วนะ...

           คุณหมอณัฐกานต์คิดทบทวนหาวิธีที่จะปลอบ  แต่สุดท้ายก็จนปัญญา   เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ  หนูลินเองก็ร้องไห้จนหน้าแดงน้ำตาไหลพราก  เห็นแล้วคุณหมอก็อยากร้องไห้ตาม...  สงสารเจ้าตัวเล็กเกินทน  เพื่อนก็ยังไม่มา...  ...งั้นเขาพาเจ้าตัวเล็กไปหาเองก็ได้ !!  

"โอ๋ๆ...ครับๆไม่ร้องๆ  เดี๋ยวน้ากานต์จะพาไปหาแม่ฟ้าแล้ว...  ไม่ร้องแล้วนะคนเก่ง...  โอ๋ๆ...เดี๋ยวถ้าแม่ฟ้าเห็นหนูลินร้องไห้คาอ้อมแขนน้ากานต์นะ  น้ากานต์ต้องโดนแม่ฟ้าดุแน่ๆเลยนะ..."  พูดพลางคุณหมอกานต์ก็ดับเครื่อง...หยิบผ้าอ้อมของเจ้าตัวเล็กมาเช็ดน้ำมูกน้ำตาให้แล้วเอาพาดบ่าไว้...   เจ้าตัวเล็กคงงงว่าคนที่อุ้มเขากำลังจะทำอะไร  ก็ไม่ยอมเงียบเสียงซะทีเดียวแต่ยังครางฮือในลำคอและพยายามสะอึกสะอื้นต่อไป...

            คุณหมออุ้มเจ้าตัวเล็กลงจากรถ  ล็อกเรียบร้อยก็พาเดินเข้าไปในบริษัทตรงหน้าอย่างรวดเร็ว   แดดก็ร้อนจัดไม่อยากให้เจ้าตัวเล็กผิวเสีย...  พอเข้ามาได้ก็ถอนหายใจพรู   โบกมือพัดเบาๆให้เจ้าตัวเล็กๆ   จากนั้นก็สอดสายตาหาเคาเตอร์ประชาสัมพันธ์และก็เจอไม่ยากเมื่อหญิงสาวที่นั่งอยู่ในเคาเตอร์ก็กำลังมองมาที่เขาเหมือนกัน...   พอเขายิ้มให้หญิงสาวก็ยิ้มตอบพร้อมกับลุกขึ้นยืนทันที...  เขาก็สาวเท้าไปหา...

"สวัสดีค่ะ...มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ..."  เสียงใสถามอย่างเป็นมิตรและพร้อมให้ความช่วยเหลือ...  

"...คือขอบคุณครับ...พอดีผมจะถามหาเพื่อนหน่อยน่ะครับ..."   คุณหมอกานต์บอกพร้อมยิ้มให้  ตอนนี้เจ้าตัวเล็กเงียบเสียงไปแล้วคงเพราะแปลกที่ล่ะสิ  แต่ตาน่ะจ้องเป๋งไปที่สาวสวยประชาสัมพันธ์  คงจะงงล่ะสิว่านั่นใครอ่ะ...

"อ๋อได้สิคะ...  แหม...เจ้าตัวเล็กน่ารักจังเลย...กี่เดือนแล้วคะ..."   หญิงสาวถาม  แหม...ผู้หญิงน่ะเก้าสิบเก้าเปอร์เซนต์ก็ชอบของสวยๆงามๆกับเด็กเล็กๆเป็นที่สุด  แล้วยิ่งเด็กคนนี้มาจ้องเธอไม่วางตาแล้วอยากลองหยิกแก้มนุ่มๆนั่นดูจริงๆ  ตาโต  ผิวขาวจั๊วะ  แขนขาเล็กๆป้อมๆท่าทางสุขภาพดี...  พอหล่อนยิ้มตาหยีให้  เจ้าตัวเล็กก็เบือนหน้าหลบเข้าซุกบนบ่าคุณหมอกานต์เสียอย่างนั้น

"...เจ้าตัวเล็กสามเดือนเศษแล้วครับ..."  เขาถามคุณหมอกานต์ก็ตอบ  นึกโล่งใจที่เจ้าตัวเล็กไม่ร้องแล้ว...  แหมๆ...พอเจอสาวๆแล้วอายม้วนต้วนเลยนะ...   นึกแซวหลานตัวเองอยู่ในใจ

"แหม...ลูกน่ารักขนาดนี้  คุณแม่ก็คงจะสวยน่าดูเลยนะคะ..."   คุณกุ๊กประชาสัมพันธ์สาวเอ่ยบอกอย่างจริงใจ  แต่คุณหมอกานต์กลับทำตาโตบอกปฏิเสธพัลวัน..

"เอ่อ..ไม่ใช่ลูกผมหรอกครับ...  ลูกของเพื่อนผมน่ะ  ชื่อน้ำฟ้า  ที่มาสมัครเป็นนักแปลที่นี่เมื่อวานน่ะครับ...  แล้วตะกี๊เขาเข้ามาเอางานแต่พอดีเจ้าตัวเล็กดันร้องหาไม่ยอมเงียบซักที  ก็เลยจะพามาหาแม่...เอ๊ย...พ่อของแกน่ะครับ..."   เกือบหลุดปากตามความเคยชินเสียแล้วน่ะสิ...  เพราะมัวพะวงกับคำหลุดปากตัวเองจึงไม่ทันสังเกตหน้าของสาวประชาสัมพันธ์ที่หน้าตายิ้มไม่ออกทันทีที่รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้ามาหาใคร...  

            ตายแล้ว..จะบอกยังไงล่ะว่าอยู่กับบอส...  บอสเองก็สั่งห้ามใครเข้าไปยุ่งเสียอีก...  เมื่อวานคุณน้ำฟ้ามาก็ไม่ยอมบอกว่าเป็นคนรู้จักของบอส...คงจะวีไอพีเสียด้วยล่ะ  เพราะถึงขนาดเมื่อเช้ายังกับพายุเข้า  จู่ๆบอสก็เดินเข้าบริษัทมาแล้วสั่งว่าถ้าคุณน้ำฟ้ามาให้พาไปที่ห้องคุณ บ.ก.และห้ามใครเข้าใกล้  ไม่งั้นก็จะได้ซองขาวพร้อมเงินเดือนล่วงสามเดือน !   แล้วคุณคนนี้ก็มาถามหาแขกของบอส  โธ่...แล้วกุ๊กจะทำยังไงล่ะเนี่ย...  เงินเดือนล่วงหน้าถึงจะได้ก่อนตั้งสามเดือนก็ไม่เอาหรอกนะมันไม่คุ้ม...!!



"ไปนั่งคุยกับผมรอพลางๆดีมั้ยครับ  คุณหมอณัฐกานต์..."

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

ย๊า..................  มาอัพแล้วก็จากไป


ขอบคุณทุกคอมเม้นท์และทุกคำติชมมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เลยนะ  TT^TT  เค้าอ่านหมดทุกเม้นท์เลยแต่ยังไม่ได้ตอบ...   ยังไงก็ช่วยกันอยู่รอลุ้มไปพร้อมกันนะทุกคน  ไปแล้วๆ  ถ้าไม่ตัวไม่ขึ้นขนจะมาอัพตอนที่หกให้ดึกๆนะ  ห้าห้าห้า  



ปล. รักคุณผู้อ่านเหมือนเดิม  แต่ที่เพิ่มเติม(มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆกว่าเดิม)คือความห่วงใยจ่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 04-02-2011 18:22:48

จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

**************************


แหม แหม แหม เอาน้ำฟ้าเป็นเมียก็หมดเลือดแล้วค่ะ ไม่ต้องเสียงเงิน ได้ตัวหลานไปให้แม่ แถมได้เมียเป็นของตัวเองอีก  :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 04-02-2011 18:29:57

ไม่มาม่านะ :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 04-02-2011 18:49:43

ไม่อยากกินมาม่าอ่ะ  :เฮ้อ:
อุตส่ามีน้องหนูน้อยๆมาให้ชื่อนใจแล้ว ไม่ต้มมาม่าได้มั๊ยอ่้ะค๊าาาาา  :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 04-02-2011 19:13:21

ฝึกไว้คะหมอ ฝึกไว้เลี้ยงเป็นของตัเอง เอิ๊ก ๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 04-02-2011 19:16:48

ใครเสือกมาชวนหมอณัฐอีกว่ะเดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีกหรอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 04-02-2011 19:21:44

ดูท่ามาคัส  ไบรอันคงจะมาแหย่หมอกานต์อีกแล้ว

อีตาบอสจะทำอะไรน้ำฟ้ามั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: BEN*_*MOS ที่ 04-02-2011 19:34:40

ขอมาติดตามด้วยคนนะคะ o13

หนูลินน่ารักมากๆเลยค่ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 04-02-2011 19:42:38

 :เฮ้อ:
อ่านแล้วเหนื่อย

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 04-02-2011 19:52:35

DON`T  LIKE MAMA

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: jaymaza ที่ 04-02-2011 19:54:42

อย่าใจร้ายกันนักนะคะ คุณรังสิมันนนนนนนนน

สงสารหนูนำ้ฟ้าเถอะะ   :serius2:

สู้ๆๆๆ ค่า รออ่านนนน  อิอิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-02-2011 20:08:30

ลุงหนูลินใจร้ายจัง ขังแม่ฟ้าไว้ในห้อง
หมอกานต์ยังเอาไม่อยู่เลย
หนูลินร้องไห้หาแม่ฟ้าแล้ว

ชอบค่ะ น่าสนุกนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 04-02-2011 20:09:20

จะเกิดอะไรต่อไปนี่ หมอกานต์ไม่น่าห่วง เค้าห่วงน้ำฟ้า  :z3: :z3: :z3: :z3:

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 04-02-2011 20:10:29

ใครหว่า...มาคัสรึเปล่าเนี่ย ลุ้นๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: monoo ที่ 04-02-2011 20:27:39

มะ มา มาคัสมาแล้ว  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 04-02-2011 20:34:59

เอาใจช่วยน้ำฟ้าให้ได้เลี้ยงได้อยู่กับหนูลินตลอดไป
ขออย่าให้หนูลินได้ไปอยู่กับนางย่าใจร้ายใจดำเลย
กลัวหนูลินจะไปซึมซับเอาอุปนิสัยอันถาวรที่ร้ายๆแบบนางย่า
ขอปาฏิหาริย์คุณปู่มาช่วยไว้ทันทีเถอะ เพราะคุณปู่ดูจะดีกว่านางย่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 04-02-2011 21:17:45

ค้่างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


จงมาต่อ  จงมาต่อ




 :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: tortle ที่ 04-02-2011 21:53:14

จงมาต่อโดยด่วน Please

 :call: :call: :call: :call: :call:
    :call: :call: :call: :call: :call:
 :call: :call: :call: :call: :call:
    :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 04-02-2011 21:56:23

อีตาบอสจะปล้ำนู๋ฟ้าหรือเปล่าเนี่ย

 :call: มาต่อไวๆเถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 04-02-2011 22:07:50

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
มันค้างงงงงงง
หนูลินรีบๆไปช่วยแม่ฟ้าเร็วๆเถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 04-02-2011 22:16:01

55+ มาร์คัสสู้ๆ พยายามเอาชนะใจคุณหมดเด็กให้ได้ไวไวนะเจ้าคร้า~~~ ( แต่อย่าทำตัวน่ารังเกียจเหมือนเจ้านายตัวเองล่ะ )

พวกคนรวยน่ารังเกียจ คิดเป็นอย่างเดียว คือ ข้าต้องได้ทุกอย่าง และใช้เงินฟาดเอา ไม่เงินก็ของ หึ ความคิดสั้นดีเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 04-02-2011 22:57:30

บอสคงไม่ทำไรน้ำฟ้าหรอกน่ะ  มาร์คัสส จะจีบคุนหมอหรอึ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 04-02-2011 23:16:07

หนูลินจะหาแม่น้ำฟ้าอ่ะ


โหจะยอมกันได้ยังไงเนี่ย



คิดแค่ว่าเค้าต้องการสิ่งของอย่างเดียวหรือไง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 04-02-2011 23:31:41

โถๆๆ น่าสงสารเน้อ...หนูลินมาหาแม่ฟ้าแล้ว

นายมาคัสเลยได้โอกาสจะคุยกับหมอกานต์เลยสิ หุหุ

รออ่านต่อจ้า..สนุกๆๆ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 04-02-2011 23:32:00

โอยยย คุณหมอโดนสกัดดาวรุ่งซะแล้ว
คุณบอดี้กาด อย่าทำไรคุณหมอนะ!!!
(เหมือนต้องบอกคุณพระเอกด้วย รึป่าวนะ)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 04-02-2011 23:38:43

อ่านแล้วเหนื่อยจิงจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 04-02-2011 23:42:22

พูดขนาดนี้แล้วน่าจะบันทึกเข้าสมองได้นะคุณลูกชายที่แสนดี
หรือจะหน้ามืดตามัว  คิดเข้าข้างตัวเองอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 04-02-2011 23:47:24

อีตาบอส นิสัยน่าจะโดนสักฉาดนะคะ เหอะ เหอะ :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 05-02-2011 00:16:37

อิตาบอสตะวันเนี่ย หลับหูหลับตาฟังแม่ใจร้ายแล้วทำให้ทุกอย่างเลยรึ
อ้างว่าสนิทกับแม่มากกว่าพ่อ เลยทำให้แม่รึไง แล้วทำไมไม่คิดถึงหัวอกคนอื่นบ้าง
โห ไม่ได้เชื้อพ่อเลย  :fire:

คุณหมอก็ท่าทางจะโดนสกัดตัวไ้ว้อีก หนูลินจะช่วยแม่ฟ้าได้มั้ยลูก

บวก 1 แต้มนะคะ รอลุ้นต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 05-02-2011 00:27:25

ชอบใช้อำนาจในทางที่ผิดอีกแล้วลุงหนูลิน
ส่วนคุณหมอ คงไม่พ้นนายบอดี้การ์ดสุดป่วนแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 05-02-2011 01:54:13

 :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: โชกุน ที่ 05-02-2011 03:00:43

เริ่มเข้มข้นนนนนนนนนนนนนน เตื่นเต้นแทนน้ำฟ้า -*-

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 05-02-2011 03:10:22

อีตาบอส นิสัยไม่ดี

เป็นกันทั้งบ้านเลยป่ะเนี๊ยะ

 :z6: :z6:

คู่คุณหมอ มีเฮ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 05-02-2011 07:57:14

 :sad4:สงสารหนูลินร้องไห้หาแม่ฟ้า

อิตาบอสนี่ก็ลูกใครๆก็รัก  :beat: ด้วยความหมันไส้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 05-02-2011 09:14:25

 o13  :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 05-02-2011 10:21:26

เออ   อยากได้ลูก ก็เอาแม่ก่อนสิ
หนูลินคงน่ารักน่าดูเลยอ่ะ
มาคัส ระราน หมอกานต์อีกแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 05-02-2011 10:41:39

ใครจะคู่กับใครกันนะเนี่ย แต่เราอยากให้คุณหมอคู่กับบอสใหญ่มากกว่า ขิงก็ราข่าก็แรง ท่าทางน่าหนุก :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 05-02-2011 11:08:18

เครียดยิ่งกว่าละครหลังข่าวอีกนะครับเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 05-02-2011 13:38:31

ง่ะ หวังว่าจะไม่ใช่สไตล์ตบจูบนะ จะโหดจะหื่นยังไงก็เหอะ แต่ถ้าถึงขั้นตบจูบ เค้าไม่เอา เหอะๆ

ว่าแต่บ้านพระเอกนี่น่าเบื่อเนอะ สงสัยที่บ้านเลี้ยงยุงกันแหงๆ น้ำเน่าซะไม่มีดี  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: £.Ma|e¥ ที่ 05-02-2011 15:39:04

กรี๊ดดดดดด อิตาบอสแกอย่านะ อย่าาาาาา...
อย่า..ชักช้า รีบปล้ำน้ำฟ้าเล๊ยยย เย๊ยย ไม่ใช่ละ คึคึ
อิบอสแกนี่ท่าจะบ้านะ คนเป็นทั้งแม่และพ่อ ??  เค้าก็ต้องหวงลูกกันทั้งนั้นแหล่ะย่ะ
จะมาแย่งเอาไปง่ายๆเหมือนแย่งลูกอมเด็ก (=_=) มันไม่ได้หรอกนะยะ
ต้องเอาตัวแกเข้ามาแลกกับหนูลินสิยะ โฮะๆๆๆๆ
ส่วนคุณหมอ อ๊ายยยยย เสร็จอิบอดี้การ์ดนั่นไปเถ๊อออ ชอบอ่ะ >,.<

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 05-02-2011 16:08:51

ไอ้บอสบ้านิ...ตัวใหญ่สะป่าว...รังแกคนตัวเล็กหรอก...แถมคังเขาด้วยนะ....ใช่วิธีแบบนี้...ไม่แมนเลยว่ะ.....ชิชิ.....แล้วจะเป็นงัยต่อครับเนี้ย.....คุณหมอด้วย.....ตัวเล็กจะเป็นงัยบ้างอะ...สงสารจัง......สงสารทั้งแม่(พ่อ) ลูก..และก็น้ากานต์ด้วย...โดนแกล้งอะ...... :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

อยากจะ :z6:ไอ้บอสบ้าจริงๆเลย.....

มาต่อเร็วๆนะคราบจะรอครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 05-02-2011 16:11:18

ปัดโธ่มาขัดจังหวะไมเนี่ยแย๊กกกกกกส์ :serius2:
แย๊กกกกกส์มาต่อเร็วน๊า :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 05-02-2011 17:59:13

ใช่มาคัสป่ะ ? :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.5 : Second Sight [uP 100% : 04/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: oattie ที่ 05-02-2011 18:50:13

มาต่อเร็วๆนะคะ   :L2:


 :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 05-02-2011 19:30:25

คุณแม่...ครับผม !  Ch.6 : Second Sight II


"ไปนั่งคุยกับผมรอพลางๆดีมั้ยครับ  คุณหมอณัฐกานต์..."
 

   
          ได้ยินเสียงสำเนียงไทยเกือบชัดแต่ก็แปร่งตามลักษณะเชื้อชาติที่คุณหมอกานต์ไม่มีวันลืมก็หันหลังขวับไปมองทันที...  เบิ่งตากว้างพร้อมอุทานราวกับตกใจเสียเต็มประดา

"นายฝรั่งสนามบิน !!!  นะ...นายมา...อยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย...  แล้วเมื่อกี๊...นายเรียกชื่อฉันด้วยใช่มั้ย...นี่นายเป็นสโตกเกอร์รึไง !!"

"เดี๋ยวๆคุณ...นี่ผมเพิ่งทักคุณไปประโยคเดียวเองนะ   คุณเล่นพ่นกลับมาซะผมหลบแทบไม่ทัน..."

"โอ๊ย...วันนี้มันวันซวยอะไรของฉันว่ะเนี่ย...!  อยู่กับหนูลินก็โดนขับไล่ไสส่งไปเจอกับอีตาฝรั่งหัวทองนี่อีก"  คุณหมอรำพึงรำพันกับตัวเองเบาๆ...

"ห๊ะ...คุณว่าอะไรนะ...เรียกผมหรือเปล่า?"  มาคัส  ไบรอันทำเป็นเอียงหูแล้วโน้มลงมาใกล้ๆราวกับจะฟังให้ถนัด...   แต่คุณหมอกานต์แทบว๊ากใส่พร้อมรีบสาวเท้าถอยหลังพร้อมประคองหนูน้อยในอ้อมกอดแน่น...  มือขาวพยายามรั้งคอหนูน้อยไวโอลินเข้าซบไหล่  แต่เจ้าตัวเล็กเหมือนจะอยากมองคุณลุงผมทองที่เจ้าตัวเหมือนจะคุ้น  เพราะตอนอยู่ที่อังกฤษก็มีแต่คนผมสีนี้เต็มไปหมด...  นัยน์ตาแป๋วแว๋วจ้องมองมาราวกับจะพิจารณาทั้งที่จริงๆแล้วสมองของเด็กยังไม่สามารถคิดอะไรซับซ้อนได้ขนาดนั้นก็ตามเถอะ...

"อ่ะ...อู้ว...ว่ะ..."  เสียงอ้อแอ้ของหนูลินพร้อมมือไม้ที่ทำเป็นยื่นชี้ไปที่หนุ่มผมทองทำเอาคุณหมอกานต์งงแต็ก...  เฮ๊ย !  เจ้าหนูลินของเขาทำไมทำท่าเหมือนจะรู้จักนายฝรั่งนี่ได้ล่ะเนี่ย...!  ไม่จริงเหอะเด็กก็แค่คงสงสัยล่ะสิว่าทำไมหน้าตาถึงได้ไม่เหมือน'คน'ขนาดนั้น...  นึกค่อนขอดในใจแล้วก็ตวัดสายตามองไปยังฝรั่งหนุ่ม...  

             มาคัส  ไบรอันมองหนูน้อยไวโอลินที่ทำท่าเหมือนชี้มาทางเขาก็รู้สึกแปลกๆปนขำออกมา   เออหนอเด็ก...หรือว่าจะจำเขาได้  ก็เมื่อเช้าเจอกันรอบหนึ่งแล้วนี่นะ...แต่เอ๊ะ...เด็กอายุแค่สามเดือนกว่า จะจำอะไรได้ขนาดนั้น...หรือว่าจะจำได้แล้ว...   ไม่น่าจะใช่...  คิดประมวลไปมากมายก็ยอมแพ้ว่าตัวเองมีความรู้เรื่องเด็กทารกน้อยจริงๆ  ก็ชีวิตนี้ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาเรียนรู้เรื่องพวกนี้นี่  เพราะหากเขามีลูก  ภรรยาของเขาเองก็คงจะดูแลอย่างดีอยู่แล้ว...  

             ผิดกับคนตรงหน้า  ที่พยายามจับแขนป้อมๆที่เอาแต่ชี้โบ้ชี้เบ้มาทางเขาให้หุบเข้ากับลำตัว...  จนสุดท้ายต้องยอมแพ้เลยดุเล็กๆ

"โธ่...หนูลิน  อย่าไปชี้นายฝรั่งสิ...เดี๋ยวเขาก็หาว่ารู้จักกันหรอก..."   เป็นเพราะน้ำเสียงติดเข้มงวดหรืออย่างไรไม่ทราบ...  หนูลินคงแปลความว่าตัวเองทำผิดเข้าเลยโดนคุณหมอหน้าตาตุ๊กตานี่ดุเอา    ปากเล็กๆเลยเบะออก  คุณหมอนึกรู้ทันทีว่าอีกไม่กี่วิหนูน้อยปี่แตกอีกแน่ๆ...

"อ๊ะๆอย่าเพิ่งร้องนะหนูลิน...เดี๋ยวน้ากานต์จะพาไปหาม่าม๊าแล้ว...  ไม่ร้องนะโอ๋ๆ..."   รีบโอ๋ทันทีแต่ก็ไม่ทัน  เมื่อเจ้าหนูปี่แตกรอบสอง...  

"โธ่หนูลิน...!  ร้องอีกแล้ว  เพราะนายคนเดียวเลยนายฝรั่ง !!  หนูลินอุตส่าห์เงียบแล้วเชียว !!"

"นี่ !  ผมยังไม่ทันทำอะไรเลยนะ   คุณหนูไวโอลินเธอร้องเพราะคุณไปดุต่างหาก...  แล้วอีกอย่าง..เรียกผมอยู่ได้ว่านายฝรั่งๆ...ไม่เท่ห์เลย...ผมชื่อมาคัส  ไบรอัน...เรียกพี่มาคัสเฉยๆก็ได้..."  เพราะยังไงหน้าแบบนี้เขาแก่กว่าชัวร์...

"โอ๊ยคุณ !  ผมลูกคนเดียวไม่มีพี่มีน้อง...ไม่ต้องมาคิดนับญาติกับผมหรอก  แล้วก็ไม่ต้องแจ้งชื่อ  ไม่ใช่นายระเบียนตำบลที่จะต้องมาจดชื่อคุณ...  เรียกนายฝรั่งน่ะแหละดี..."  ทันหันไปเถียงได้แค่นั้นก็ต้องมาโอ๋เจ้าตัวเล็กอีกรอบ  คงเพราะเจ้าตัวเล็กไม่ได้รับความสนใจจึงแหกปากร้องเรียกความสนใจดังกว่าเดิม  

"โอ๋..................  หนูลิน...หนูร้องเพราะกลัวนายฝรั่งใช่มั้ยลูก...  ไม่ต้องกลัวนะ...ไม่มีใครกล้าทำอะไรหนูลินได้...ตราบใดที่หนูลินยังมีน้ากานต์นะ...โอ๋...ไม่ร้องครับไม่เอา..."  พูดพลางก็เอาผ้าอ้อมเช็ดน้ำมูกน้ำตาให้เจ้าตัวเล็ก   ทำเป็นมองไม่เห็นหนุ่มฝรั่งผมทองที่ยืนอยู่แต่มองกลับไปที่เคาเตอร์ที่คุณกุ๊กยังยืนนิ่งเงียบมองเลขาของบอสและเพื่อนของแขกบอสคุยกัน...

"เอ่อ...ขอโทษนะครับ...เพื่อนผมอยู่ไหนเหรอครับ"   พอถูกถามกะทันหันคนถูกถามก็ถึงกับสะดุ้ง...  เอ่อๆอ่าๆ  จนคุณหมอต้องเร่งถามซ้ำ  ประชาสัมพันธ์สาวซึ่งลิ้นรัวอยู่แล้วก็เลยเผลอตอบออกมา...

"ยะ...ยะ...อยู่ที่ห้องบ.ก.น่ะค่ะ...!~"  มาคัสจ้องประชาสัมพันธ์สาวไม่ถึงกับโกรธขึ้งแต่ทำนองเตือนว่า...หลุดปากแล้วมั้ยล่ะ?  

"อุ๊ย !  กุ๊กขอโทษค่ะคุณมาคัส...กะ..กุ๊กไม่ได้ตั้งใจ..."  พูดแล้วก็รีบยกสองมือมาปิดปากตัวเองแน่น...ร่ำๆจะร้องเสียให้ได้...โธ่..ไม่น่าเลยเรา   เผลอหลุดจนได้มั้ยล่ะ !

"ห้องบ.ก.ใช่มั้ยครับ...แล้วไปทางไหนเหรอฮะ..."  คุณหมอเด็กถามย้ำกับพนักงานสาวประชาสัมพันธ์  แต่หญิงสาวก็เอาแต่ยกมือปิดปากแล้วก็ส่ายหน้าไปมา

"อะไรกันน่ะ  ทำไมต้องมีลับลมคมในด้วย...หรือว่า !  เพื่อนผม...  คุณ !  นี่แสดงว่าพวกคนชุดดำของคุณอยู่ที่นี่..แล้วก็กำลังจะทำอะไรเพื่อนผมงั้นเหรอ...!  บอกมานะ  เพื่อนผมอยู่ที่ไหน..."

"เดี๋ยว...นี่จะไปกันใหญ่แล้วคุณหมอณัฐกานต์...  คิดเองเออเองซะเวอร์เชียว...  ใครเขาจะไปทำอะไรเพื่อนคุณกัน...  เพื่อนคุณก็แค่กำลังคุยกับบ.ก.อยู่ที่ห้อง  เพื่อรับงานไง...  ส่วนคุณมานั่งคุยกับผมดีๆดีกว่า...  คุณหนูไวโอลินเธอร้องใหญ่แล้ว..."  พูดพลางมาคัสก็พยายามเบนความสนใจพาคุณหมอเด็กจะมานั่งที่โซฟาใกล้ๆประตู   ถือวิสาสะเอื้อมจับต้นแขนในชุดเสื้อเชิ๊ตขาวพับแขนแต่ทว่าคุณหมอกานต์กลับจ้องตาดุใส่เขาแล้วขู่ฟ่อเลยทีเดียว...

"งั้นถ้าแค่คุยงานคุณก็พาผมกับหลานไปพบเพื่อนผมได้สิ...  เดี๋ยว...นี่...ปล่อยแขนก่อนได้มั้ย...เราไม่รู้จักกันนะคุณจะมาแตะตัวผมได้ไง...  แล้วก็นะ...ผมสงสัยตะงิดมาตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว..คุณรู้จักชื่อผมกับชื่อหนูลิน...  ได้ยังไงบอกมา..."   ถามออกมาแต่เหมือนไม่น่าจะได้คำตอบ   เมื่อหนุ่มฝรั่งออกแรงดึงนิดเดียวตัวคุณหมอกับหนูลินก็ต้องก้าวตามแล้ว... แถมปากก็ไม่มีทีท่าว่าจะตอบอะไรออกมาด้วย

"นี่...บอกว่าไม่ไปทางนั้น...  ผมจะไปทางนี้...!!"   พูดจบก็ออกแรงสะบัดพร้อมบิดตัวเพื่อให้หลุดจากการพันธนาการ  แล้วก็สำเร็จเสียด้วยเมื่อหนุ่มฝรั่งก็ไม่ได้ยึดจับเป็นจริงเป็นจังนัก...  
   
   พอหลุดแล้วคุณหมอกานต์ก็ไม่ยอมหันหลังกลับแต่รีบจ้ำอ้าวไปทางเดินที่ตัวเองเลือกทันที...  

"เดี๋ยว...คุณหมอณัฐกานต์...ทางนั้นมัน..."  มาคัสทันพูดแค่นั้นก็ต้องรีบก้าวเท้าตาม  ถ้าแค่จะจับตัวไว้มันก็ง่ายนิดเดียว...  แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมไม่ทำ  เอาแต่สาวเท้าเดินตามอย่างเดียว...   และเซนส์ของคุณหมอเด็กก็ดันมาเหนือดวงซะด้วย...   เมื่อทางที่เลือกมันแจ็กพ็อตแตกเป็นทางที่ถูกต้องน่ะสิ !


------------   - ---    -   - - --          - --   ------            --   - -      - -          -   ---  --                                  -


เดี๋ยวมาต่อให้นะ  อุอิ    :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 05-02-2011 19:37:38

มายั่วให้อยากแล้วก็จากไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: jaymaza ที่ 05-02-2011 19:39:09

อิอิอิ  o18
มาแว้วววววววว
อ่านๆๆๆๆ
ต่อเร็วๆน๊าา
ลุ้นๆๆๆ :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: in_blu ที่ 05-02-2011 19:40:40

รอๆๆๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 05-02-2011 19:48:04

หูย...มาตัดฉับเอาตอนหมอกานต์ กำลังอยู่ในภาวะวิกฤตซะด้วย
ที่บอกว่าเดี๋ยวจะมาต่อน่ะ มาไวๆเน้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 05-02-2011 19:56:24

คุณหมอกานต์รีบไปช่วยน้ำฟ้าเร็วสิคะ

ป่านนี้โดนอีตาตะวันยำแล้วมั้งนั่น :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 05-02-2011 20:00:48

กำลังลุ้นเลยค่ะ

งานนี้หมอกานต์ก็จะได้รู้เสียทีใช่ไหม ว่าน้ำฟ้ากำลังเผชิญกับแรงกดดันจากพวกเห็นเงินเป็นใหญ่

รอลุ้นอยู่ค่ะ ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 05-02-2011 20:11:11

มารออ่าน ...
คุณหมอเหวี่ยงให้สำนักพิมพ์แตกเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 05-02-2011 20:22:47

กรรมของพ่อลูกคู่นี้ ที่ได้มาเจอพวกเหี้ยนิและครอบครัวนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 05-02-2011 20:44:16

อยากอ่านอีกอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 05-02-2011 20:51:31

รอตอนต่อไป ด้วยใจระทึก  :z3: :z3: :z3: :z3:  มาต่อเร็วๆนะคะ  :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 05-02-2011 20:54:19

 :z6:
กระโดดเตะอีตาฝรั่ง

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 05-02-2011 21:01:58

ต่ออีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 05-02-2011 21:06:29

หนูลินไปช่วยม่าม๊าเร็วๆนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: igaga ที่ 05-02-2011 21:13:15

กรีีีีีีดดดดดดดดดดดดดดดด
เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 05-02-2011 21:15:04

:z2:
รอ ๆ ๆอีก50%ที่เหลือ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 05-02-2011 21:37:14

รอตอนต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 05-02-2011 21:39:56

อยากอ่านแล้วอ่ะมาต่อเร็วนะ
 
:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-02-2011 21:40:19

รอหมอกานต์มาช่วยแม่น้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 05-02-2011 21:50:13

รออ่านต่อ  :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: £.Ma|e¥ ที่ 05-02-2011 21:50:42

โฮะๆๆๆๆ หมอกานต์กำลังจะเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ไปช่วยน้ำฟ้าแล้ว
แต่ไหงเราไม่อยากให้หมอกานต์ไปช่วยเลยง่าาาา TT
อย่าพึ่งไปนะหมอกานต์... <<แอ้ก! โดนแม่ยกน้ำฟ้าทั้งหลายรุมเอาตีนตบหัว =..=
รออีกครึ่งนึงค่า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 05-02-2011 22:08:59

มาทำให้อยากแล้วก็จากไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



 :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 05-02-2011 22:23:59

มาสมัครเป็นแฟนแม่น้ำฟ้ากับหนูลินจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 05-02-2011 23:49:13

มารอๆ คุณหมอมาถูกทางรีบไปเร็ว น้ำฟ้าจะโดนขย้ำแล้วไปช่วยๆ ว่าแต่คุณหมอจะรอดจากนายฝรั่งไม๊เนี่ยดูท่าจะติดใจน่าดู

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 05-02-2011 23:52:08

 :serius2: อาค้างค่ะ อยากรู้แล้วว่าทางด้านน้ำฟ้าเป็นไงบ้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 50% : 05/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 06-02-2011 00:21:04

มาแล้วๆๆๆ
ชอบจังเลย คุณหมอกานต์^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 06-02-2011 02:09:24

           ผู้ชายหัวเตียนๆเกือบล้านที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องหนึ่งทำให้คุณหมอณัฐกานต์ชะงักกึก   เหลียวหลังมองป้ายที่ติดรูป  ตำแหน่ง  และชื่อของหนักงานที่เพิ่งเดินผ่านมาเมื่อครู่   ชื่ออะไรไม่ทันอ่าน  แต่ตำแหน่งตัวโตกับสัญลักษณ์บ่งบอกว่าดำรงตำแหน่ง บ.ก. ของสำนักพิมพ์...  อ้าว...แล้วถ้าคุณ บ.ก.อยู่นี่  แล้วเพื่อนเขาล่ะ....อยู่ไหน?

           กำลังจะเดินเข้าไปถามหาแต่ทว่าแรงหนุ่มต่างชาติที่เดินตามมาก็คว้าเขาไว้ทัน...  

"จะไปไหนอีก...ซนเหมือนแมวจริงๆนะคุณ...เดินไปได้เรื่อย..."  

"เอ๊ะนี่คุณ...  ที่สนามบินก็ทีนึงแล้วนะ...  มาว่าคนอื่นเค้าเป็นแมวเป็นสุนัข  ผมไม่สนุกไปกับคุณด้วยหรอกนะ...  แล้วก็ปล่อย !  ผมจะไปหาเพื่อน...!"

"นี่คุณ...  เพื่อนคุณเขาก็กำลังคุยงานอยู่...คุณจะไปกวนเขาทำไม   มากับผมดีกว่า..."   พูดแล้วก็ตั้งท่าจะลาก  แต่ทว่าคุณหมอกานต์ก็ไวใช่ย่อยสะบัดแขนทีเดียวหลุดเหมือนกัน...

"...นี่..."  เรียกแล้วก็จ้องตาใส่  "คุณรู้มั้ย...ว่าผมไม่ไว้ใจบริษัทนี้ตั้งแต่เห็นคุณที่เคาเตอร์แล้วล่ะ...แต่งตัวยังกับพวกมาเฟียข้ามชาติ...  พวกของคุณก็คงจะอยู่กันยั้วเยี้ยเต็มไปหมดเลยล่ะสิ...  เพราะงั้นผมจะพาเพื่อนผมกลับ...  หนูลินเขาก็คิดถึงแม่แล้วด้วย..."  พูดแล้วก็โอ๋หนูไวโอลินที่สะอื้นซบไหล่เขา...   มาคัส  ไบรอันสะดุดหูกับคำเรียก...  

" 'แม่' เหรอ...  ก็คุณน้ำฟ้าเขาเป็นผู้ชายไม่ใช่รึไง..."   ที่จริงกะจะนึกแค่ในใจ   แต่มันดันหลุดปากถามออกมาเมื่อไหร่ไม่รู้...  คุณหมอกานต์ก็ตีสีหน้ารำคาญใส่พร้อมบอก...

"จะเรียกอะไรมันก็เรื่องของครอบครัวเขา...คุณไปเกี่ยวอะไรด้วย  จะอยากรู้ไปทำไม...  เอาล่ะ  ทีนี้ปล่อยผมไปได้แล้วใช่มั้ย...  ผมเดาว่าเพื่อนผมต้องอยู่ในห้องที่คุณ บ.ก. นั่นเฝ้ายามอยู่แหง..."   พูดแล้วก็ลงมือทำเลย  

            เพราะช่วงขาเล็กก้าวไปไม่กี่ก้าวมาคัสก็ตามมาทัน...จึงเอื้อมมือคว้าแขนกะให้หยุด   แต่พอดีมันผิดจังหวะคุณหมอดันก้าวพลาดเหยียบเท้าคุณฝรั่งผมทองเต็มๆ....!!

"โอ๊ย !"   อุทานเพราะความเจ็บ !  เห็นเท้าเล็กๆแต่ไม่นึกว่าแรงเหยียบจะไม่บันยะบันยังเลย...   บอดี้การ์ดตัวโตรีบหดเท้าขึ้นจับ  หมดมาดเท่ห์ๆเลยเรา...

   ตอนแรกคุณหมอกานต์เหมือนจะตกใจที่ดันเผลอไปทำร้ายร่างกายคนอื่น  ...มันผิดจรรยาบรรณแพทย์ แต่...  ช่างเถอะ...

"...หึ  สมควร..."   บอกอย่างเยาะๆ  วิเคราะห์อาการคร่าวๆสรุปได้ว่า...เจ็บแค่เนี้ยไกลหัวใจและหายเองได้ก็หมดห่วง...  รีบจ้ำเท้าไปทางคุณหัวเตียนที่ยกผ้ามาเช็ดศีรษะเป็นรอบที่ร้อย   เขาคงเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดล่ะนะแต่คงไม่อยากมายุ่ง...

           คุณหมอกานต์ก้าวมาถึงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงส่งเสียงถามคุณ บ.ก. เสียงดังฟังชัด...

"สวัสดีคุณ บ.ก.  เพื่อนผมอยู่ในห้องใช่มั้ย..."   แทนที่จะถามว่าเพื่อนอยู่ไหน...แต่เพราะเซนส์ส่วนตัวบวกกับจิตวิทยาที่เคยเรียนมาคุณหมอจึงถามเอาคำตอบที่ตอบได้ง่ายๆแทน...   และคุณ บ.ก. ก็คงยังตกใจที่เห็นเขา 'จัดการ' บอดี้การ์ดผมทองเมื่อครู่  บวกกับน้ำเสียง...  จึงเผลอตอบออกมาไม่รู้ตัวเหมือนประชาสัมพันธ์สาวเมื่อครู่

"ชะ...ใช่ !  ครับ..."   ตอบแล้วก็เพิ่งนึกได้  จึงรีบยกมือปิดปาก  อาการเดียวกันเป๊ะ...!    มาคัสส่งสายตาดุๆมาทางคุณบ.ก.  และหนุ่มใหญ่หัวเตียนก็ยิ่งสั่นหนัก  เมื่อกี๊ก็เพิ่งหัวหดเพราะบอสมาหมาดๆ  คราวนี้เจอก็อกสองคุณ บ.ก. แทบจะก้าวไม่ออกกันเลยทีเดียว...  ไม่น่าเล้ยยยย  ซองขาวพร้อมเงินเดือนล่วงหน้าสามเดือนลอยวิ้งค์ๆมาอยู่ตรงหน้าแล้ว...โธ่ !!


"แว้.......แง้.......อุ....แง.............."   เหมือนรู้ว่าอยู่ใกล้ม่าม๊า  หนูลินก็เริ่มปี่แตก...   คุณหมอกานต์ไม่รอช้ารีบเคาะประตูกระจกตะโกนเรียกเพื่อนทันที...

"ฟ้า !!  น้ำฟ้า !!!   แกอยู่ข้างในใช่มั้ย....!!!   ถ้าอยู่แกก็ช่วยส่งเสียงกลับมาหน่อย...หนูลินเขาอยากกลับบ้าน  ฟ้า !!!"  เรียกพลางก็เคาะพลางปละพยายามจะผลักประตู...   แต่คุณหมอคงไม่รู้...ว่าห้องนั้นน่ะมันเก็บเสียง...  ข้างในจะตะโกนเรียกมาให้ตายยังไงก็ไม่ได้ยิน...

   


           น้ำฟ้าที่อยู่ในห้องยืนเล่นสงครามประสาทกับหนุ่มร่างสูงครู่ใหญ่ก็ตกใจเมื่อประตูมันสั่นเหมือนมีคนมาเขย่าอยู่ข้างนอก...  สองเท้ารีบก้าวประชิดประตูทันที

"คะ...ใครอยู่ข้างนอกอ่ะ...ช่วยเปิดให้ผมหน่อย...!!  ผมถูกขังอยู่ข้างในครับ...  ช่วยเปิดประตูให้หน่อย..."  พูดพลางก็เขย่าประตูตอบกลับ...

"ต่อให้ตะโกนใส่ไมค์คนข้างนอกก็ไม่ได้ยินหรอก...  ห้องนี้มันเก็บเสียง...  อย่างดีด้วย..."  พูดแล้วก็เดินเข้ามาหาพร้อมถือวิสาสะคว้ามือที่พยายามยื้ดยุดประตูให้ออกห่างมา...   "อย่าพยายามเลย   มันไม่มีประโยชน์หรอก...  เรามาตกลงกันให้เรียบร้อยดีกว่า...  ว่าเธอต้องการอะไร..."  

"ผมไม่ตกลงอะไรกับคุณทั้งนั้นน่ะ !!  เราไม่มีเรื่องต้องคุยกันอีก   ปล่อยนะ !!  นี่..ปล่อยสิ..ปล่อย..."    พูดแล้วก็ดิ้นด้วย  พยามสะบัดแขนให้หลุดจากการเกาะกุม   แต่ความแตกต่างเรื่องขนาดพละกำลัง  ยังไงๆคนตัวเล็กกว่าและบางกว่าอย่างน้ำฟ้าก็หลุดรอดไปได้ยากอยู่ดี...

"นี่...หยุดดิ้นสักที...  เพราะยิ่งดิ้น...  คนที่ยิ่งเจ็บมันก็คือเธอ..."   รังสิมันต์มองสบตอบสายตาไม่พอใจที่ส่งมาทางเขาอย่างไม่สะท้าน  

             เอาสิ...ตัวแค่นี้ยังกล้ามาลองดีกับเขา  อยากดิ้นให้มันแขนขาดไปเลยก็ลองดู...   นึกแล้วก็ยิ่งกำแน่นขึ้น  แถมยังยกอีกข้างมาคว้ามือขาวบางที่พยามแกะมือเขาออกมาจับไว้ต่างหาก    คราวนี้น้ำฟ้าเหมือนถูกจับตรึง   มือดิ้นลำบาก   ร่ำๆนึกอยากจะยกเท้ามาเตะเสียให้สิ้นตระกูล...  กำลังจะลงมือทำอยู่แล้วเชียว...   เสียงเด็กร้องไห้แผดจ้ากับเสียงร้องเรียกชื่อเขา  และประตูที่เปิดออกพอดีก็ทำให้เขาดีใจจนน้ำตาแทบไหล...

"ฟ้า !!!"   คุณหมอกานต์ตะโกนเรียกชื่อเพื่อนอย่างดีใจ   เมื่อสักครู่อีตาฝรั่งผมทองเกือบจะมาดึงเขากลับไปอยู่แล้วเชียว  ดีว่ามือที่เขาคว้าเปะปะที่ประตูมันไปโดนล็อกกลอนพอดี  ประตูจึงเปิดผลั๊วะออกมาทัน...  

"หมอกานต์ !!  หนูลิน !!!"   ทั้งตกใจทั้งงงที่คุณหมอกานต์มาพร้อมลูกชายตัวเอง   แต่ต้องตั้งสติทันทีเมื่อเห็นชัดๆว่าหนูลินร้องไห้จนน้ำตาไหลน้ำมูกไหลจมูกแดงไปหมด...  "หนูลิน !!  มาหาแม่ฟ้ามาลูก..."   เพราะแรงอยากพุ่งเข้าไปหาลูกเต็มทนน้ำฟ้าจึงฮึดรวบรวมแรงตัวเองทั้งหมดสะบัดหลุดจากการเกาะกุมออกมา  และคงเพราะรังสิมันต์เองก็ไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาขัดจังหวะ  แรงจับจึงลดหาย   น้ำฟ้าจึงสามารถถลาเข้าไปรับหนูลินมาปลอบได้สมใจ...

"โอ๋.........  ไม่ร้องแล้วนะครับคนเก่ง....  โอ๋....ใครทำหนูครับ...  ไม่ร้องนะคนดี  แม่ฟ้าอยู่นี่แล้วนะ...  จุ๊ๆเงียบเร็ว...  เดี๋ยวตั๊บแกจับกินนะ...  โอ๋......"     น้ำฟ้าไม่สนใจสถานการณ์ใดๆทั้งสิ้น  ตอนนี้ต้องการให้ลูกหยุดร้องโดยเร็วที่สุด   เห็นหนูน้อยร้องไห้แบบนี้แล้วคนเป็นแม่อย่างเขาเจ็บจนอยากจะร้องไห้แทน...  สิ่งสุดท้ายที่พ่อแม่ทุกคนไม่อยากเห็นมากที่สุดในโลกก็คือ..น้ำตาของลูกนี่แหละ  

            หนูน้อยไวโอลินที่ยื่นมือถลาเข้าหาอ้อมกอดอบอุ่นที่คุ้นเคยได้  ก็ตะเบ็งเสียงร้องอีกสองสามเฮือกก็เริ่มเบาลงๆ   เพราะฝ่ามือคุ้นเคยที่ลูบหลังให้  และเสียงเพราะนุ่มๆเหมือนเคยที่ได้ยินก่อนนอนทุกคืน  ทำให้หนูน้อยซุกซบหน้าเข้าหาอ้อมอกราวกับจะหาที่พึ่ง  ซึ่งมั่นใจแล้วว่านี่แหละ 'แม่' เขา...  เขาจะอบอุ่นและปลอดภัยที่สุดถ้าได้ซุกนอนอยู่ตรงนี้...  

           หมอกานต์ที่เผลอซึ้งไปกับภาพตรงหน้าไปนิดก็นึกสถานการณ์ปัจจุบันออกมาโดยพลัน  เมื่อเห็นผู้ชายร่างสูงที่ยืนเยื้องอยู่เบื้องหลังเพื่อน...  แม้จำไม่ได้แม่นแต่ก็เหมือนคุ้นว่าน่าจะใช่คนเดียวกับที่นายฝรั่งเรียกว่า 'บอส'...  

"นี่คุณเป็นใคร...ทำไมมาจับตัวเพื่อนผม...ไว้ในห้องแบบนี้..."  คุณหมอถามไม่ค่อยจะนึกเกรง...    น้ำฟ้ารีบหันมาทางเพื่อนแล้วดึงแขนเสื้อไว้...

"เรากลับกันเถอะหมอกานต์  ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อแม้แต่วินาทีเดียว..."   บอกแล้วก็ส่งสายตาแกมขอร้องว่าให้กลับ  แต่คุณหมอกานต์กลับจับแขนเพื่อนไว้แล้วหันมองจ้องหน้านายฝรั่งที่ไปยืนข้างบอสเขาเมื่อไหร่ไม่รู้  กับเจ้านายนายฝรั่งด้วย...   พอยืนคู่กันแบบนี้แล้วน่าจะพาเอาไปช่วยงานพี่ยักษ์วันแจ้งนัก...  จะตัวใหญ่ตัวสูงไปแข่งกับยอดเขาเอเวอเรสต์รึไงกันนะพ่อคุ๊ณ...  

"นี่คุณสองคน...   ผมไม่รู้หรอกนะว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น...  แต่ผมหวังว่า 'พวกเรา' กับ 'พวกคุณ' คงจะไม่ได้พบได้เจอกันอีกเป็นครั้งที่สาม..."   พูดแล้วคุณหมอกานต์ก็นึกฉุน... นี่มันสำนักพิมพ์บ้าอะไร  มาทำเหมือนขังเพื่อนเขาไว้  แถมไอตัวบอสคนนั้นอีก  ตะกี๊ตอนเข้ามาเห็นอยู่ว่ากำลังจับเพื่อนเขาไว้ทั้งสองมือขนาดนั้น...   หรือว่า...  เรื่องนี้มันไม่ชอบมาพากลแล้ว...เย็นนี้ถ้าไม่ได้เรื่องจากเพื่อนสนิทลูกอ่อนนี่อย่าหวังว่าทั้งเพื่อนทั้งเขาจะได้นอน...

"กลับเถอะหมอกานต์..."   น้ำฟ้าไม่อยากพูดอะไรมากไปกว่านั้น  ดึงแขนเสื้อเพื่อนยิกๆจะพาลากออกไปนอกห้องเสียเองให้รู้แล้วรู้รอดด้วย...

           

          รังสิมันต์ไม่มีอารมณ์จะพูดอะไรออกมาเมื่อโดนขัดจังหวะแบบนี้...  เหลือบตามองลูกน้องคนสนิทที่ยืนเอามือจับกันแล้วก้มหัวเพราะรู้ตัวว่าบกพร่องต่อหน้าที่...  แล้วก็เหลือบหางตามามองสองน้าหลานตรงหน้า...  คนเป็นน้าของเด็กไวโอลินหันหลังให้เขาอยู่  ส่วนเด็กคนนั้นก็คอพับซบอยู่บนบ่าเล็กๆ  ฝ่ามือเด็กกำเสื้อของน้าชายตัวเองแน่นจนยับ   สองตาคลอรื้นน้ำตา  ส่วนปลายจมูกก็แดง  สงสัยว่าคงร้องไห้หนักมาก่อน...  ชายหนุ่มเผลอหยุดจ้องนัยน์ตาแป๋วแว๋วคู่นั้นตรงๆ   ...ความบริสุทธิ์  ไร้เดียงสาของเด็ก... มันทำให้เขาไม่ค่อยคุ้น  ทั้งชีวิตเคยเจอแต่แววตามีเลศนัย  หวังผลลับหลังมาตลอด   ชายหนุ่มยืนนิ่งสบตากับเด็กน้อยตลอดเวลาที่คุณหมอกานต์พูด  เด็กตัวเล็กก็ไม่มีท่าทีจะหลบ  และเหมือนจะมองเขาอย่างสนใจเสียด้วย...

           ชายหนุ่มเผลอหลุดยิ้มตรงมุมปากออกมาให้เด็กน้อย...  เจ้าตัวเล็กรีบหลบซุกหน้าเข้าหาซอกคอของคนเป็นน้าทันที   แต่แป๊บเดียวก็โผล่หน้าออกมาอีก  คราวนี้เหมือนจะยิ้มแก้มยุ้ยใส่เขา   สองเขนทำท่าจะยื่นมาหา  แต่น้าชายกับเพื่อนก็รีบสาวเท้าพาเจ้าตัวเล็กออกจากห้องไปเสียก่อน...   รังสิมันต์นึกสงสัยตัวเองอยู่ครามครันว่า  ถ้าเมื่อกี๊น้าของเด็กยังอุ้มหลานคุณแม่อยู่ต่ออีกสองสามนาที  เขาคงเผลอยื่นมือออกไปหา...  นึกอยากลองจับตัวป้อมๆ  แก้มยุ้ยๆนั่นซักที...  

           ทำไมนะ...  ทั้งที่เพิ่งเจอกันแค่ครั้งที่สอง...  เขากลับมีความรู้สึก 'เอ็นดู'  เด็กน้อยไวโอลินขึ้นมาอย่างประหลาด...  อยากจะ...ลองอุ้ม...ลองสัมผัสตัวเล็กๆผิวบางๆนั่นดู...  มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยมี   ลูกของรวี...หลานของคุณแม่...  หลานแท้ๆของเขาเอง...

"ชื่อไวโอลิน...หนูลินงั้นเหรอ..."   พึมพำออกมาโดยไม่รู้ตัว...

"...บอสว่าอะไรนะครับ..."  มาคัสถามเพราะนึกว่าคุยกับตน

"เปล่า...ไม่มีอะไร..."  บอกลูกน้องไปอย่างนั้น  แต่นิ้วเรียวยาวกลับสอดเข้าไปในเสื้อสูท  และหยิบรูปถ่ายที่ตัวเองสอดไว้ออกมา

            รูปของน้ำฟ้าที่กอดหนูน้อยไวโอลินฉายชัดบนแผ่นกระดาษมันขนาดเท่าฝ่ามือ   ชายหนุ่มเผลอไผลไล้นิ้วลงบนพวงแก้มนุ่มของเด็กทารกในห่อผ้าที่น้ำฟ้ากำลังอุ้ม   ริมฝีปากจุดรอยยิ้มอ่อนโยน...   เกิดเรื่องมาตั้งนาน  แต่เขาไม่เคยมีโอกาสได้นั่งมองใบหน้าหรือลองทำความรู้จักกับหนูน้อยไวโอลินเลย...  ทั้งๆที่...ก็เป็นหลานของเขาแท้ๆ...   หลานถอดแบบมาจากนายทุกส่วนเลยนะรวี...  ทั้งจมูก  หน้าผาก  แก้ม  แต่ตาโตไปหน่อย  สงสัยคงได้ทางฝั่งแม่...

           นึกถึงตรงนี้ชายหนุ่มก็ดันนึกใบหน้าน้าชายของหลานเขาออกมา...  ใบหน้าเรียว  ผิวขาวมาก  ปากสีอมส้ม  แต่มีตาโตๆที่เป็นจุดเด่นบนใบหน้า...เหมือนหนูน้อยไวโอลินจริงๆ   ดูเผินๆคงเดายากว่าใบหน้าแบบนี้เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย  แถมยังไว้ผมยาวอีก   หลายคนคงฟันธงว่าเป็นผู้หญิงแน่ๆ...   เผลอมองใบหน้าด้านข้างของน้ำฟ้าในรูปแล้วรังสิมันต์ต้องรีบกระพริบตาถี่    ...ตัวเล็กแต่กล้าหาญชาญชัยมากไปหน่อย...   เถียงคำไม่ตกฟาก... อุตส่าห์มอบข้อเสนอดีๆให้ตั้งมากมายขนาดนั้นยังไม่ยอมรับ...  ไม่เคยเจอคนที่กล้าขัดใจเขาแบบนี้มาก่อนเลย...  

"บอสครับ...แล้วจากนี้เราจะทำยังไงต่อดี..."  

   รังสิมันต์เหลือบมองเลขาหนุ่มผมทองแล้วก็ยักคิ้วตอบ...  ไม่พูดอะไร...  

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

:z1:


แหะๆ  มาต่อจบตอนแล้วจ้าาาา  ^^  

เดี๋ยวหลังจากนี้เค้าคงมาลงบ่อยไม่ค่อยได้เพราะเปิดเรียนแล้ว...   แต่จะทยอยเอามาลงให้เรื่อยๆเน้อออ  

ตอนนี้แต่งสดแล้วเพราะเนื้อเรื่องหมดสต็อก...

ห้าห้าห้า  โดนด่าประจำว่าพอหมดสต็อกแล้วชอบอู้...  แต่นี่จะเป็นเรื่องแรกที่(กะว่า)จะไม่อู้...และดอง   :z6:

เข้ามาทีไรก็เห็นคอมเมนต์จากคุณผู้อ่านเพิ่มขึ้นทุกครั้งรู้สึกชื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆ   :sad11: :monkeysad: :m15:

ไม่นึกว่าจะมีคนเข้ามาอ่านด้วย  ห้าห้าห้า...
       หลายคนบอกว่าไม่อยากซดมาม่าเนอะ  (เค้าเองก็ไม่อยากอ่ะ  เพราะอยู่หอก็เลยโซ๊ยมาม่าแหลกตลอด เบื่อมากกกก  (เกี่ยวมั้ย??) :z6:)  แต่เรื่องนี้ก็ไม่รู้ว่าจะออกมายังไงเหมือนกัน  เพราะตอนแรกที่คิดไว้ก็เศร้าขนาดแค่คิดพล็อตยังน้ำตาตก   :m15:  แต่พออ่านหลายๆคอมเมนต์ก็เลยปรับเปลี่ยนเนื้อเรื่องนิดหน่อย...(ชื่อเรื่องตอนแรกคือ พันธนาการ...รัก น่ะจ่ะ  :o8:)    เอาเป็นว่าจะเป็นยังไงก็ลุ้นกันต่อไปเน้อ....

ปล. ขอบคุณทุกแรงกำลังใจและคำติชมอย่างสูงงงงงงงงงงงงงงงงง ที่สุดจ่ะ   :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ปล2. ตอนนี้ชักจะหลงน้องน้ำฟ้าเหมือนกัน  ก็เลยยังไม่อู้หรอก ห่ะห่ะ  :laugh:   แล้วเจอกันวันฟ้าใหม่...รักษาสุขภาพทุกคนนะจ๊ะ   :bye2: :bye2:

จาก  เด็กแสบเอง  

  :L3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: jaymaza ที่ 06-02-2011 03:09:09

เหอๆๆ เรื่องน่ารักๆๆ อย่ามาม่าเลย  :sad4:
สงสารคนอ่าน อิอิ
สู้เขาน๊าา แม่ฟ้า หนูลิน   o15

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 06-02-2011 03:10:15

แนวไหนก็อ่านได้ค่ะ แต่อย่าให้หนูฟ้ามาม่ามากนะคะ เราเป็นพวกชอบเห็นพระเอกทรมานมากกว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า


เรื่องกำลังสนุกเลยอะ จะรอติดตามตอนต่อไปนะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: zombi ที่ 06-02-2011 03:14:24

 o13
เรื่องนี้ขออะไรก็ได้ แต่มาม่าไม่ไหวนะ เป็นห่วงสุขภาพของทุกคน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 06-02-2011 03:30:55

มาม่าได้แต่อย่าเยอะเป็นดีที่สุด 55 หนูลินน่ารักจังตอนนี้ แม่ของลูก อาของลูกก็น่ารัก กัดกันทุกครั้งที่เห็นหน้าเลย กร๊ากกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 06-02-2011 03:45:36

 :L1:หนูลินกับแม่ฟ้า

 :L2:และให้กำลังใจคนแต่งค่ะ รักษาสุขภาพเหมือนกันนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 06-02-2011 03:51:50

ขอบคุณคร๊าบบบบบ   :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 06-02-2011 04:29:34

.... :เฮ้อ: เกือบไม่ทัน
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 06-02-2011 04:55:58

หนุกหนานๆ
สำหรับพล๊อตเรื่อง ตามใจคนเขียนเลยครับ
แต่ถ้าจะมาม่า ช่วยมาต่อบ่อยๆ หน่อย
เพราะคนอ่านจะทรมานมาก ถ้ามาค้างตอนมาม่ากำลังอืด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 06-02-2011 06:37:57

อ้างจาก: insomniac ที่ 06-02-2011 04:55:58  

หนุกหนานๆ
สำหรับพล๊อตเรื่อง ตามใจคนเขียนเลยครับ
แต่ถ้าจะมาม่า ช่วยมาต่อบ่อยๆ หน่อย
เพราะคนอ่านจะทรมานมาก ถ้ามาค้างตอนมาม่ากำลังอืด

+1 เห็นด้วยจ้าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: oattie ที่ 06-02-2011 07:40:11

สนุกมากๆจ้า รอติดตามต่อไปค่ะ    :3123:

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 06-02-2011 08:58:23

 :เฮ้อ:ดีที่หลุดมาได้นะน้องฟ้า  ไปเจอควายเข้านกเอี้ยงมันเลี้ยงมาจนเชื่องเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 06-02-2011 09:08:12

กรี๊ดดดด ตาโต ๆๆๆๆๆๆ  :impress: :impress: :impress:
ชอบเด็กตาโต แอร๊ยยยยยยยย  :m3: :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 06-02-2011 09:11:10

ตกลงหนูไวโอลินนี่ผู้ชายนิ

ไอ้เราก็หลงนึกว่าเป็นผู้ชายมาจนบัดนี้

อีตาตะวันเริ่มหลงหนูลินแล้วใช้ม้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 06-02-2011 09:26:47

รออ่านต่อจ้า..

ว่าแล้วคุณรังสิมันต์ต้องเริ่มอยากจับเจ้าหนูแล้ว...เดี๋ยวเถอะจะหลงรักหนูลินโดยไม่รู้ตัว....ฟันธง!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kukkukku ที่ 06-02-2011 09:45:20

เย้ๆๆๆ


มาต่ออีกนะ

^^

:3123: :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: BEN*_*MOS ที่ 06-02-2011 09:54:59

หนูลินน่ารักจังเลย :impress2:

แม่ฟ้าของหนูกำลังจะหาพ่อใหม่ให้แล้วนะลูก :jul3:

แทนพ่อและแม่จิงๆไง เชียร์รังสิมันต์จับแม่ฟ้าทำภรรเมียเน้ออ :oo1:

ปล.ไม่อยากโซ๊ยมาม่านะคะ ไม่เอานะคะคนเขียน :call: :sad11:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 06-02-2011 10:03:01

เห็นว่าเขาน่ารัก เลยอยากจับแก้มเขาซะงั้นนะ คุณลุง
ไม่อยากเป็นเด็กเส้นเหมือนกันค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 06-02-2011 10:26:29

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้สนุกอ่ะ แต่อย่ามีมาม่ามากนะเพราะตอนนี้มาม่าเตรียมจะขึ้นราคาแล้วววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 06-02-2011 10:29:52

ยังไงก็อย่าหายไปนานนะ

ปล.ยืนยันว่าไม่เอามาม่านะ เอาแค่น้ำตาลผสมพริกเล็กน้อยก็พอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 06-02-2011 11:04:18

 :กอด1: o13
กด like

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 06-02-2011 12:08:51

รังสิมันต์ ฉันชอบแกว่ะ
 :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 06-02-2011 12:21:30

ฮั่นแน่~ๆ รังสิมันต์คิดอะไรป่าวเนี่ย อิิอิ
 :o8: มาต่อเร้วน๊า เรื่องนี้หนุกมาดเรยยย o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 06-02-2011 12:54:59

haaaaaa   แฟนคลับคุณตารังสิมันต์เพิ่มขึ้นหลังจากไปหลงรักเด็กเข้าชิม้าาาา...   :z2:


อิอิ...  ถ้าไม่อยากกินเส้นก็ทำกับข้าวใส่ปิ่นโตมาให้เค้าซะดีๆ  เพราะตอนนี้.....


เค้าหิวแว้วววววววววววววววววววววววววววววววว   :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 06-02-2011 12:57:09

หุหุ
สงสัยคุณลุงคงอยากจะทำความรู้จักกับหนูลินตัวน้อยแล้วสินะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 06-02-2011 13:08:55

หนูลินช่วยทำให้คนใจร้ายกลายเป็นคนใจดี


 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 06-02-2011 13:15:24

นี้แหละ...คืนสายใยทางสายเลือด...ถึงไม่เคยรู้จักกันมาก่อน..ก็ยังคุ้นเคยกัน...แล้วจะเป็นยังต่ออะครับ....รอๆ...ตัวเล็กน่ารักจัง...บรรยายมาสะเห็นภาพเลยอะครับไรเตอร์...... :bye2:

มาต่อเร็วๆเน้อ......

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 06-02-2011 13:24:05

 o13 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 06-02-2011 13:28:22

จะเขียนออกแนวไหนไม่ว่า ขอแต่อย่าให้นางย่าได้หนูลินไปก็พอ
หนูลินต้องได้อยู่กับคนจิตใจดีอ่อนโยน
คือแม่ฟ้ากับน้าหมอกานต์เท่านั้น นะคะคุณ dek-zaal3

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 06-02-2011 14:25:46

รออ่านนะค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 06-02-2011 14:59:46

จะสงสารใครดีเนี่ย ระหว่างหนูลิน กับน้าน้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 06-02-2011 15:01:21

 :pig4:  หนูลินน่ารักมาก ๆ เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-02-2011 15:15:02

ใช่ค่ะ อย่ามาม่าเยอะนะ ให้น่ารักมากๆ หน่อย

ชอบหนูลินเหมือนจะรู้ว่า บอส เป็นญาตินะ

ชอบแม่น้ำฟ้ากับหมอกานต์ และหนูลินมากเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 06-02-2011 15:50:27

น้ำฟ้าอย่ายอมแพ้นะ 

สู้ ๆ ๆ ๆ   ไม่อยากให้บอส (ตัวยักษ์ใหญ่เอาตัวไปเลย )

อยู่กับน้ำฟ้าดีกว่าเนอะ  

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 06-02-2011 16:06:42

ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




 :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-02-2011 16:09:49

คือ เราไม่ชอบอ่านเรื่องเศร้าน่ะค่ะ แต่ก็เข้าใจว่าหลายคนชอบอ่าน แล้วก็ชอบแต่ง คงจะทำได้แค่อ่าน เท่าที่อ่านไหว แหะๆ ถ้าอ่านแล้วหายๆไปก็ขอโทษด้วยนะคะ แต่เราไม่ชอบอ่านอะไรที่ทำให้่หดหู่จริงๆ  :o8:

หวังว่าอีตาพระเอกจะเปนคนปกติที่มีเหตุมีผลเหมือนชาวบ้านเค้าบ้างนะ  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 06-02-2011 17:02:34

หลานน่ารักขนาดนี้ ลุงอย่ากินหญ้านะคะ
ใช้วิธีของคนฉลาดๆ ที่เป็นเจ้าของบริษัทดูแลคนหลายพันนิดนึง
จะได้ทำใจยกแม่(?)ของหนูลินให้ง่ายๆ หน่อย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: eve2011 ที่ 06-02-2011 21:11:21

 :jul3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 06-02-2011 22:08:26

หุหุ

รังสิมันต์ท่าจะหลงเสน่ห์น้าหลานแล้วอิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 06-02-2011 22:22:24

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 06-02-2011 22:41:14

บอกเจ้านายไปเลยมาคัส ว่า "จับทำเมียเลยครับบอส" 55+
ส่วนตัวมาคัสเองก็คงถูกใจแมวน้อยอยู่ลึกๆล่ะนะ ^^
ชอบจ้า^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: donutnoi ที่ 06-02-2011 22:52:34

หนูลิน เอาความน่ารักมัดใจญาติๆ น้าอาปู่ย่าไว้ ให้กลับมาเข้าใจกันนะจ๊ะ  :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 07-02-2011 01:13:55

อิตาบอสเคยเจอแต่เล่ห์เหลี่ยม กลโกง ความไม่จริงใจมามากสินะ
เลยคิดจะใช้แต่เงิน ไม่ใช่ใจ

คราวนี้เจอคนดี ไม่เห็นแก่เงินแบบน้ำฟ้า
แล้วยังมาเจอความน่ารักของหนูลินด้วย

รังสิมันต์จะโดนปราบคราวนี้แล้วมั้ง

ส่วนมาคัส จะทำยังไงกับหมอกานต์ดีนะ ตอนนี้ชอบคุณหมอไปหรือยัง

บวกอีก 1 แต้มนะคะ ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 07-02-2011 01:47:54

 :3123: :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 07-02-2011 02:33:22

เอาใจช่วยน้ำฟ้ากะหนูลินนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 07-02-2011 10:00:22

อยากอ่านต่อ^^
รู้สึกมันไม่พอยังไงชอบกล(ไอ้คนไม่รู้จักพอ)55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dragonfly08 ที่ 07-02-2011 10:52:50

เรื่องน่ารักมาก ยิ่งมีเด็กเล็กๆ ด้วย ชอบจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.6 : Second Sight II [uP 100% : 06/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: krit24 ที่ 08-02-2011 00:13:00

สนุกมากเลยค่า
หนูลินน่ารักอ่ะ ชอบเด็ก...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 08-02-2011 00:58:43

คุณแม่...ครับผม !  Ch.7 - Planing




"หนูลินหลับแล้วเหรอฟ้า..."  คุณหมอณัฐกานต์เดินเช็ดผมเข้ามาในห้องนอนของเพื่อนสนิทและหนูน้อยไวโอลิน...  ร่างเล็กๆจ้ำม่ำกำลังนอนอยู่บนผ้ายางที่มีผ้าอ้อมปูทับไว้กันระคาย  หนูน้อยกำลังชี้โบ๊ชี้เบ๊ไม่ก็จับเท้าตัวเองเล่นไปตามประสา...   ปากพยายามส่งเสียงเรียกร้องความสนใจจากแม่ฟ้าที่กำลังพับผ้าอ้อมลูกเข้าตู้

"เอ้านมแม่...ฉันอุ่นมาให้แล้ว...นายเทให้หมูน้อยดื่มได้เลย..."   คุณหมอว่า  เรียกฉายาของหลานที่ตัวเองตั้งให้เพราะเจ้าตัวเล็กนับวันจะยิ่งอ้วนท้วนสมบูรณ์เพราะความดูแลเอาใจใส่ของคุณแม่ฟ้าเป็นอย่างดี...

             และอีกอย่างอาจเพราะเจ้าตัวเล็กก็ยังได้ดื่มนมแม่แท้ๆเหมือนเด็กคนอื่นๆด้วย  เพราะเขาขอแบ่งจากคุณพยาบาลที่หวอดซึ่งเธอเพิ่งคลอดลูกแล้วน้ำนมคัดเพราะลูกดูดไม่ทันมาให้หลานเขาดื่มด้วย   ซึ่งคุณพยาบาลก็ใจดี...บางวันถ้าน้ำนมเหลือมาก ก็จะปั๊มมาให้ได้ถึงสองถุง  คุณหมอณัฐกานต์ก็จะเก็บเอามาแช่ช่องแข็งแล้วอุ่นให้หลานดื่มตอนเช้ากับก่อนนอน...ถ้าวันไหนมีแค่ถุงเดียวเจ้าตัวเล็กก็จะได้ดื่มแค่ก่อนนอนเท่านั้น  

           ...เหมือนตอนอยู่ที่อังกฤษ  ช่วงสามเดือนแรก  คุณหมอเชนทร์  หรือนายแพทย์เชษฐ์รวินทร์  พิพัฒน์กร   นายแพทย์รุ่นพี่และมีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องกับเขา   แถมยังเป็นแพทย์ประจำตัวของเพื่อนซี๊เขาด้วย  ก็ใช้วิธีเดียวกัน  เพื่อให้เจ้าตัวเล็กแข็งแรงและได้ภูมิต้านทานโรคตามธรรมชาติเหมือนเด็กคนอื่นๆด้วย...

"กำลังจะนอนพอดีหมอกานต์...ขอบคุณมาก"  น้ำฟ้ายิ้มขอบคุณเพื่อนแล้วรับถุงนมมาเทใส่ขวด  เสร็จแล้วก็ปิดฝาเขย่าจนนมเริ่มอุ่น  หยดสัมผัสหลังมือเห็นว่าพอดีแล้วก็ลุกเดินไปนั่งบนเตียงกับเจ้าตัวเล็ก...   "โม๊ะๆ...  หิวนมหรือยังครับคนเก่ง...  นมหวานของชอบหนูไง  ดื่มมั้ย...  มุ๊ๆๆ..."  น้ำฟ้าส่งเสียงประหลาดเรียกร้องความสนใจกลับจากเจ้าตัวเล็กด้วย   หนูน้อยไวโอลินตบขาตบมือพอใจเมือ่ได้ยินเสียง  โอนอ่อนให้แม่ฟ้าอุ้มขึ้นอกแต่โดยดี   ปากอ้างับจุกขวดนมที่แม่ฟ้าป้อนให้แล้วลงมือดูดอย่างรวดเร็ว...

"ไอฟ้า...  แกนะแก   โดนพวกนั้นมาหาเรื่องขนาดนั้นแล้วไม่ยอมบอกกันนี่มันน่าน้อยใจมากเลยรู้เปล่า..."  จู่ๆคุณหมอกานต์ที่ลุกไปเปิดโทรทัศน์แล้วหรี่เสียงเบาๆก็พูดขึ้น...   น้ำฟ้าเงยมองเพื่อนแล้วยิ้มๆบอก

"รู้...แกบอกฉันเป็นรอบที่สามสิบสองแล้ว..."   พูดจบก็ลงมือตบก้นให้เจ้าตัวเล็ก   คว้ามือป้อมๆมาจูบมาหอมด้วยความรักใคร่อย่างที่สุด...

"อื้ม...รู้แล้วก็อย่าทำอีก   ถ้าแกเจอไอพวกนั้นอีกเมื่อไหร่ล่ะก็รีบบอกฉันทันทีเลยรู้เปล่า...  แกน่ะมีอะไรก็ไม่ชอบพูด  ชอบอดทนเองอยู่เรื่อย..."   พูดพลางก็ย้ายตัวเองมานั่งข้างเพื่อน   มือนึงยื่นไปเกาขาเจ้าตัวเล็ก...  ตอนนี้หนูลินคงรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจมากเพราะได้ทั้งดูดนมหวานของโปรด   ม่าม๊าฟ้าหอมมือ   คุณน้าหมอกานต์เกาเท้าให้   ตากลมโตเลยเริ่มหรี่ปรือทำท่าจะหลับ...

"คร๊าบ...  แล้วผมจะรายงานทุกเรื่องให้ทราบเลย...  แต่แกไม่ต้องกังวลไปหรอกหมอกานต์  เพราะฉันมีสิทธิในการเลี้ยงดูหนูลินในฐานะบุตรบุญธรรมอย่างถูกต้องตามกฎหมาย  คนบ้านนั้นทำอะไรฉันไม่ได้หรอก"   น้ำฟ้าพูด   สมองนึกไปถึงหน้าตาคมสัน  ที่ภายนอกงดงามราวเทพบุตรแต่ภายในเน่าเฟะไม่มีชิ้นดี  วันๆคิดแต่จะเอาเงินฟาดหัวคนอื่นอยู่ตลอดเวลา...  ไม่รู้รึไงว่าเด็กน่ะต้องเลี้ยงด้วยความรัก  ไม่ใช่เลี้ยงด้วยเงิน...

"..."   คุณหมอกานต์ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเอ่ย  "แล้วหลังจากนี้แกจะทำยังไงต่อไป..."  

            น้ำฟ้าหันมองเพื่อน...    แล้วก็หันมองหนูลินที่คาบจุกนมแต่ตาหลับพริ้มอย่างมีความสุข...แล้วตอบ

"ก็ไม่ทำยังไง...  ฉันก็อยู่ของฉันแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ  ไม่ได้งานที่สำนักพิมพ์นั่นก็ยังมีงานที่ภัคอักษร...  ฉันว่า...ฉันจะทำขนมไทยขายที่หน้าบ้านไปด้วยน่ะ  แกว่าดีหรือเปล่า..."   น้ำฟ้าถามความเห็นจากเพื่อนถึงแพลนในอนาคตที่ตนเองวางแผนไว้...   คุณหมอกานต์เมื่อได้ฟังก็ทำตาโตใส่ก่อนบอก...

"จู่ๆก็จะตั้งร้านเลยเหรอ...  อืม...ทำส่งเขาก่อนดีมั้ยล่ะ...  เดี๋ยวครั้งแรกฉันเอาไปช่วยขายให้พยาบาลที่หวอด..."   พูดได้แค่นั้นคุณหมอกานต์ก็ถึงกับนิ่งเงียบคิ้วขมวด...  

"มีอะไรหมอกานต์..."  น้ำฟ้าถาม...

"เอ้อ !!!  ใช่ๆ  นึกออกแล้ว...  มีเพื่อนฉันตอนเรียนมหา'ลัย  มันเรียนคหกรรมมา...เห็นว่าตอนนี้เปิดร้านอยู่แถวๆ...  เป็นร้านขายขนมพวกคุ๊กกี้กับของหวานอื่นๆ...  แกสนใจฝากวางขายที่นั่นมั้ยล่ะ...  เจ้านั่นน่ะซี๊กันเลย...เพราะเคยพักอยู่ห้องติดกันตอนเรียน..."
  คุณหมอว่าตาเป็นประกาย  ที่ตัวเองวางแผนให้เพื่อนได้เสร็จสรรพ...

             น้ำฟ้าทำหน้าไม่ค่อยสู้ดีเพราะกลัวจะไปรบกวน   แต่ถ้าพูดออกไปคงถูกคุณหมอเด็กดุเอาอีกแหงๆ...

"งั้น...  เอ้าลองดู...  พรุ่งนี้หลังจากแวะไปที่สำนักพิมพ์ภัคอักษรตอนเช้าแล้วฉันว่าจะเลยไปซื้ออุปกรณ์ทำขนมต่อที่ห้างเลย...นายจะยังไง..."  น้ำฟ้าถาม...

"แล้วจะเสร็จจากสำนักพิมพ์กี่โมงอ่ะ..."  ถามก่อนพลางเปิดดูสมุดลงเวลาเข้าเวรที่ตัวเองบันทึกไว้...  เนื่องจากตอนนี้เขาจะขลุกอยู่กับเพื่อนซะมากทำให้ต้องเปลี่ยนเวรกับคนอื่นบ่อยๆจนเกรงใจเขาเหมือนกัน...

"อืม...ไม่ชัวร์  เขานัดเก้าโมง  ถ้าเร็วสุดก็อาจจะไม่เกินสิบโมง...   แต่ถ้าช้าก็...อาจเลยเที่ยงไป..."  น้ำฟ้าตอบ

"ฟ้า...ฉันขอโทษแกว่ะ...  ฉันมีเข้าเวรตอนสิบโมงครึ่ง...  คงอยู่ทันแค่พาแกไปส่งที่สำนักพิมพ์   เอ้องั้นแกเอารถไว้เลยแล้วกันเดี๋ยวฉันไปแท็กซี่ต่อได้..."

"หยุดเลยแก...  ค่าน้ำมันรถแกก็ไม่ยอมให้ฉันช่วยหาร...  แล้วยังจะเอารถมาทิ้งไว้ให้ใช้อีก  มันรถแกนะหมอกานต์...  เดี๋ยวฉันขึ้นแท็กซี่ไปได้...แป๊บเดียว...เดี๋ยวถึง..."  พูดแล้วก็ทำตาดุเมื่อเพื่อนรักอ้าปากจะค้าง  คงจะอ้างเรื่องควันรถอะไรอีกล่ะสิ...  อยู่ในโลกแบบนี้จะให้เด็กพบเจอแต่ความสะอาดอย่างเดียวก็ไม่มีภูมิต้านทานสิ่งสกปรกอะไรเลยน่ะสิ...  แล้วแบบนั้นพอโตขึ้นเด็กจะอยู่ยังไง...ไม่ต้องอยู่ในห้องแอร์ตลอดเวลาเหรอ...  พ่อแม่บางคนก็เลี้ยงลูกไม่ถูกวิธี  พอสกปรกนิดหน่อยก็ต้องรีบทำความสะอาด  จนเด็กผิวบางไปหมด  สุดท้ายก็อ่อนแอ  สู้สภาพอากาศในโลกภายนอกไม่ได้...  

            เห็นเขาใจดีกับหนูลินขนาดนี้แต่เขาก็คิดเป็นนะเออ...

"เอ้า...ตามใจแล้วกัน   แต่ขากลับยังไงก็โทรมาบอกนะเดี๋ยวไปรับ  ฉันเลิกเวรห้าโมงครึ่ง..."   คุณหมอกานต์ยังไม่วายทิ้งท้าย...  

            น้ำฟ้าอมยิ้มแก้มตุ่ยใส่ก็ค่อยๆถอนจุกนมออกจากปากลูก   อุ้มขึ้นพาดบ่าตบหลังเบาๆให้เรอ...   จากนั้นเมื่อเด็กสบายตัวแล้วก็อุ้มลงนอน  น้ำฟ้าไม่มีเปลเด็ก  แต่เขาให้หนูลินนอนเตียงเดียวกันด้านที่ติดผนัง  ส่วนเขานอนกันฝั่งด้านนอก  ...ส่วนคุณหมอกานต์   ก็ไปลากเอาโซฟาขนาดกว้างที่มีในห้องนอนมาชิดเตียงแล้วเอนตัวลงนอนดูข่าว   ปล่อยให้คุณแม่มือใหม่จัดการกับขวดนมที่เจ้าหมูน้อยดูดซะเกลี้ยงกริบไม่เหลือหลอตามลำพัง...





----------------------------------   --- - -        -- - -      - ---- -  --  -- --    ---  - -                   -



         เช้าวันต่อมา...  อากาศสดใส  หนูลินอารมณ์ดีแต่วัน  เอาแต่ยิ้มไม่หุบเลย  น้ำฟ้าเลยพลอยอารมณ์ดีไปด้วย...   เขาจัดการเอาของใช้จำเป็นใส่เป้สะพายหลัง    มือสองข้างจะได้ว่างอุ้มลูกน้อยได้   น้ำฟ้าไม่ชอบเสื้อสำหรับใส่ตัวเด็กเวลาคุณพ่อคุณแม่พาออกไปข้างนอก  เพราะเขาอยากให้ลูกได้สัมผัสกับตัวเองตลอดเวลามากกว่า  และเหมือนหนูน้อยไวโอลินก็จะปลื้มกับวิธีนี้ของแม่ฟ้าด้วยเหมือนกัน...

           คุณหมอกานต์มาส่งน้ำฟ้าที่สำนักพิมพ์ภัคอักษรแล้วก็ขับเลยไปที่โรงพยาบาลเลย  เวลาอย่างนี้เขาเองก็กลัวรถติดเหมือนกันเพราะทางมาสำนักพิมพ์กับทางไปพยาบาลมันอ้อมกันอยู่ไกล...   

           น้ำฟ้าเดินเข้ามาในสำนักพิมพ์  กำลังจะเดินเข้าไปที่เคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ก็มีเสียงทักเขาดังขึ้นก่อน...

"คุณฟ้า...  มาเร็วจังครับ..."   นักธุรกิจหนุ่มแห่งปี  ผู้ซึ่งพาบริษัทตัวเองเข้ามาโลดแล่นในวงการธุรกิจด้วยวัยเพียงยี่สิบปลายๆทักน้ำฟ้า...   นักแปลคนใหม่ของสำนักงานเขา   ชายหนุ่มถึงขนาดลงมานั่งรอน้ำฟ้าที่โซฟาหน้าบริษัทเลยทีเดียว...

"คุณธาดา  สวัสดีครับ..."   น้ำฟ้าโค้งตัวให้เพราะยกมือไหว้ไม่ได้   ชายหนุ่มร่างสูงผิวคล้ำแดดหน่อยๆอย่างคนสุขภาพดียิ้มตาหยีให้เขากับเจ้าตัวเล็กในอ้อมแขน...

"ไงครับตัวเล็ก...  ยินดีที่ได้รู้จักนะ... นี่พี่ธาดานะครับ..."   ชายหนุ่มยื่นนิ้วชี้ให้ตัวเล็กจับ...  แต่หนูลินเพียงมองตามแล้วจับๆเล่นก่อนจะปล่อย...  ก็เป็นคนแปลกหน้านี่นา...หนูลินไม่คุ้น...

"โห...เรียกพี่เลยเหรอครับ... ลดอายุมาเยอะจังเลยนะครับคุณธาดา..."   น้ำฟ้าแซวยิ้มๆ    ชายหนุ่มยืดตัวเต็มความสูงก่อนบอก

"อ้าว...แน่ล่ะสิ  ผมเองเพิ่งจะยี่สิบเก้าเองนะ  ห่างกับเจ้าตัวเล็กแค่...  ยี่สิบกว่าปีเอง...เนอะครับหนูไวโอลิน..."   ว่าแล้วก็เอื้อมมือสัมผัสศีรษะเด็กที่มีผมมาปกคลุมหรอมแหรมเบาๆ

"แอ้..."   หนูลินทำเสียงเหมือนขานรับ  ดวงตากลมแบ๊วช้อนมองบุรุษร่างสูงด้วยความสงสัย   หนูลินไม่นึกกลัวคนแปลกหน้าเท่าไหร่เพราะตอนนี้เขาอยู่กับแม่ฟ้าของเขา...

"เรียกแค่หนูลินก็ได้ครับคุณธาดา..."   น้ำฟ้าบอกอย่างมีไมตรี...  โชคดีที่เขาได้เจ้านายใจดี  อย่างนี้หากเขาจะขอผ่อนผันวันส่งต้นฉบับก็น่าจะพอได้  เพราะเขาก็ไม่อยากทุ่มกับงานมากเกินไปจนไม่ได้ดูแลหนูลินเท่าที่ควร...

           ธาดายิ้มให้  เขารู้สึกดีๆกับผู้ชายตัวเล็กตรงหน้าตั้งแต่วันแรกที่เจอกันแล้ว...   ผิวขาว  ผมดำยาว  นัยน์ตาโศก  มองแว่บแรกนึกว่าผู้หญิงแต่พออ่านในใบสมัครงานก็แอบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าจะมีคำนำหน้าชื่อเป็น Mr.   เขาไม่ได้ถึงกับพิศวาสอะไรในตัวเด็กหนุ่มหรอก  เพียงแต่ตอนนี้แค่พอว่างจากงานก็ต้องหยิบเอกสารการสมัครของน้ำฟ้ามาดู...แล้วก็นั่งยิ้มคนเดียวเหมือนคนสติไม่สมประกอบ...   น้ำฟ้า...หน้าเหมือนพี่สาวมาก  ก็เป็นฝาแฝดกันนี่นา...  คุณน้ำฝนเธอเป็นพยาบาลที่สวยน่ารัก  นิสัยดี  ทำงานได้อย่างไม่มีบกพร่อง...ดูแลเอาใจใส่คนป่วยเป็นอย่างดี   แต่สุดท้ายก็โดนดึงตัวไปเป็นพยาบาลพิเศษที่อื่นจนได้...
   
          ชายหนุ่มผายมือให้น้ำฟ้าไปยังห้อง บ.ก. ของสำนักพิมพ์เพื่อฝากตัวและรับงาน...




----------------------------------   --- - -        -- - -      - ---- -  --  -- --    ---  - -                   -

แหะๆ  มาทีละจึ๊งๆ  คงไม่ว่ากันโน้..... อิอิ    :z2:



 :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 30% : 08/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 08-02-2011 01:06:48

 :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 30% : 08/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 08-02-2011 01:08:54

น่ารักมากครับ

แต่ไม่อยากให้มีมาม่ามากมายอะไรเลยอ่ะ

อ่านเรื่องเด็กมันต้องใสๆสินะ

แต่จะแต่งออกมายังไงก็ตามอ่านนะครับ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 30% : 08/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 08-02-2011 01:10:04

อยากอ่านต่ออ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 30% : 08/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 08-02-2011 01:15:19

เอาอีก เอาอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 30% : 08/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 08-02-2011 01:21:31

น่ารักมาก :-[
อยากอ่านต่อ  :serius2:
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 30% : 08/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 08-02-2011 01:31:12

รออ่านต่อจ้า...

น่ารักมากๆ o13
------- edit เพิ่ม-----

แสดงว่าคุณธาดาอะไรเนี่ย ก็รู้จักพี่สาวฟ้ามาก่อนอ่ะสิ...
อืม...จะออกแนวเคยชอบพี่แต่ตอนนี้ปลื้มน้องปล่าวน้อ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 30% : 08/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 08-02-2011 01:31:51

 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 30% : 08/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 08-02-2011 01:34:44

เอาด้วย เอาด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 08-02-2011 01:56:22

แอบเชียร์ตาคนนี้จะผิดมั๊ยเนี่ย
555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kukkukku ที่ 08-02-2011 02:05:52

หนูลินกะแม่ฟ้าน่ารักอ่าาา :z3: :z3:


^^

ปล.รอครึ่งหลังอยู่นะจ๊ะ


 :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 08-02-2011 02:08:46

เห็นด้วยกับทุกเสียงที่ไม่อยากซดมาม่าจ้า


หนูลิน น่ารักมากมาย


 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 08-02-2011 02:19:46

 :-[อ๊าย หลงหนูลิน รักหนูลินกับแม่น้ำฟ้าด้วย ชอบมากมายอ่านแล้วมีความสุข

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 08-02-2011 03:32:59

เริ่มชอบคุณธาดา น่าจะเป็นคนดีกว่าอีตาพระเอกนะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยย :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 08-02-2011 04:27:29

 o13
คิดถึงลุงรังสิมันต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 08-02-2011 06:36:53

คุณธาดาสุภาพมาก  อีตาตะวันรีบมานะเฮ้ย

ไม่รีบทำคะแนนเดี๋ยวคุณธาดาจีบน้ำฟ้าติดน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 08-02-2011 12:18:28

 


:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 08-02-2011 12:44:09

ท่าทางคุณธาดาไม่น่าไว้ใจเลยนะเนี่ย น่ากลัวจริง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 08-02-2011 12:59:21

ธาดารู้จักน้ำฝนด้วยหรอ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอิมเมทคุณธาดานี้ ช้อบชอบจังผิวแทนๆตัวใหญ่ๆ หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 08-02-2011 13:10:55

ไวโอลินน่าร๊ากกกกกกกกส์
 :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 08-02-2011 14:16:48

น้ำฟ้า หนูลิน หมอกานต์ น่ารักมากเลย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 08-02-2011 14:23:25

น่ารักๆ......ตัวเล็กน่ารักมากมาย...คุณพ่อ(แม่)ด้วยนะ.....

ไรเตอร์ก็สู้ๆนะคราบ..นี้สำหรับกำลังใจครับ +1 :L2: :กอด1: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 08-02-2011 14:45:25

วันนี้ได้เต็ม100 จะปลื้มมากๆเลยนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 08-02-2011 15:44:23

แม่ลูกคู่นี้น่ารักเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 08-02-2011 18:54:51

น้ำฟ้ากะหนูลินน่ารักมากๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 08-02-2011 19:04:09

คุณธาดานี่เสป้คอ่ะ 555

อย่ามาม่าเลยพล็อตแบบนี้ ฮาๆหวานๆดีกว่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 08-02-2011 19:30:05

คุณธาดา น่าจะเป็นคนดีนะ  :3059:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 08-02-2011 21:46:31

รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 08-02-2011 22:08:13

อ๊ากกกกกกกกกกก


อยากอ่านต่อแล้วค๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

ชอบบบบบบบบๆๆ ติดตามม ๆๆๆ > <

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 08-02-2011 22:08:33

ดีจังหนูลินได้กินนมแม่ด้วย


อย่างนี้จะได้แข็งแรงอิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 08-02-2011 22:36:08

น่ารักกันทุกคนเลย ~
"พี่ธาดา" ก็น่ารัก ฮ่าๆ

>___<

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 08-02-2011 22:36:25

กิ๊วๆๆ คุณธาดากะจีบคุณแม่ฟ้าของหนูลินรึค่ะ คิกๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 08-02-2011 23:10:56

มีสองคนละแข่งกัน

น้ำฟ้าเลือกดีๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 08-02-2011 23:20:56

อยากอ่านคู่ของหมอกานต์จัง^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 09-02-2011 00:42:57

คุณพี่ธาดา แอ๊บทารกเลยนะนั่น  :laugh:

สงสัยว่า คุณพี่ธาดาคนนี้ จะมีความหลังกับแม่น้ำฝนของหนูลินหรือเปล่า
เช่น แอบรัก แต่อกหักเสียก่อน อะไรแบบนี้

อย่างน้อยๆ หวัีงว่า ธาดาจะเป็นคนดี และเป็นตัวช่วยอีกคนของน้ำ้ฟ้านะ

บวกอีก 1 แต้ม ขอบคุณนะจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 09-02-2011 13:05:04

ใช่ๆครับ...หวังว่าคุณธาดาจะเป็นคนดี..คอยช่วยเหลือน้ำฟ้า..นะครับ... :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 09-02-2011 16:44:27

 :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 09-02-2011 18:04:53

 :mc4:หมูน้อย น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 09-02-2011 18:27:53

รอๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: dragonfly08 ที่ 10-02-2011 17:58:33

มารอแม่ฟ้ากะหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 10-02-2011 19:28:50

ใช่ๆๆๆๆ...มารอแม่ฟ้ากะตัวเล็ก... :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-02-2011 19:31:22

นึกว่ามาต่อ 50% ที่เหลือ

มารอจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: mapi ที่ 10-02-2011 20:02:50

มารอ หมูน้อย น่ารัก อ่ะจ๊ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 10-02-2011 20:21:41

รอๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: pinfai ที่ 10-02-2011 21:12:20

"พี่ธาดา" ของหนูลิน

น่ารักจังเลยง่ะๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 10-02-2011 22:21:26

พี่ธาดา ฝากดูแลน้ำฟ้ากับหนูลินด้วยนะคะ
ขอให้ทั้งสองแล้วคลาดจากพวกบ้า(นางย่าใจร้ายกับลูกชายใจ..อะไรดี)ทีเถอะ
แล้วอยากให้พวกนั้นได้รับบทเรียนไวๆด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 11-02-2011 00:32:01

 :sad4: :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 11-02-2011 03:05:12

น้ำฟ้าคงจะเจอไรอีกเยอะแน่ๆเลย

เปงกะลังใจให้น้าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 11-02-2011 03:43:11

+1 :L2: :3123: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 11-02-2011 13:45:52

น่ารักดีอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 11-02-2011 14:34:01

คิดถึงหนูฟ้า หนูลิน คุณหมอกานต์ ^^ คนอื่นค่อยว่ากัน 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: keekeekub ที่ 11-02-2011 19:57:30

รอคับ   :pig4: :L2: :really2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 11-02-2011 21:12:32

สนุกมากค่ะ

จะรอตอนต่อไป

สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 12-02-2011 19:30:19

มาตาม แม่ฟ้า กะ นู๋ลิน จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 12-02-2011 20:11:25

อยากอ่านได้อีกอะไรอีกก T^T

งุงิๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: vita.Min ที่ 12-02-2011 20:24:28

รอด้วยคนครับ
เรื่องนี้น่ารักดีครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 50% : 08/02/2011] อัพต่อในตอนนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 12-02-2011 22:59:39

รอน้า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 13-02-2011 01:21:22

"คุณฟ้าไปทานข้าวเที่ยงกับผมนะครับ..."   ธาดาถามเมื่อน้ำฟ้าคุยงานเสร็จเรียบร้อย  ระหว่างนั้นเจ้าตัวเล็กก็อยู่ในการดูแลของบรรดาสาวๆหน้าห้องทำงานคุณบ.ก.   ที่พอมาของสวยๆงามๆมาให้เล่นก็มะรุมมะตุ้มกันใหญ่...  ดีที่วันนี้หนูลินอารมณ์กรี๊ดกร๊าดได้ทั้งวันเอาใจบรรดาป้าๆแม่ยกทั้งหลาย...

            น้ำฟ้าเก็บไฟล์งานเข้ากระเป๋าเป้  จากนั้นก็คล้องขึ้นบ่า...  เงยมองคุณธาดายิ้มให้อย่างมีไมตรี...

"ขอบคุณมากครับ...  แต่ว่าเดี๋ยวผมกะจะไปทานที่ห้างใกล้ๆนี่น่ะครับ  ว่าจะซื้ออุปกรณ์ทำขนมด้วย...  พาเจ้าตัวเล็กไปด้วยจะลำบาก..."  

"ไม่ต้องเลยนะครับไม่ลำบากผมเลย...  มื้อนี้ผมขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงคุณนะน้ำฟ้า  ...เพื่อเป็นการตอบแทนที่พี่สาวคุณเคยดูแลพ่อของผมอย่างดีไง  ให้ผมได้เลี้ยงเจ้าตัวเล็กลูกชายคุณฝนตอบแทนนะ..."

"คุณธาดา...หนูลินเพิ่มสามเดือนกว่า  เขาดื่มได้แต่นมนะครับ..."  น้ำฟ้าบอกกลับขำๆ  จะเลี้ยงหนูลินเนี่ยนะ...ยังไงล่ะน่ะ...   พูดพลางก็เดินไปหาเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้ถูกเลขาสาวสวยของคุณธาดาอุ้มอยู่...  

"อ๊า.....แอะ......แอ...."   พอเห็นหน้าแม่หนูลินก็เริ่มชี้มือชี้ไม้ส่งเสียงเรียกทันที...

"คุณฟ้า...งั้นผมขอเลี้ยงผู้ปกครองของหนูลินแทนแล้วกัน...ได้พาแกไปเที่ยวด้วยไงครับ... แถมร้อนขนาดนี้คุณฟ้าจะไปยังไง..."

"ฟ้าไปได้ครับคุณธาดา...แท็กซี่ก็มีเยอะแยะไป..."   เด็กหนุ่มน้ำฟ้าบอก  พลางหันไปขอบคุณคุณเลขาแล้วรับหนูลินมาอุ้มเอง...  เจ้าตัวเล็กพอเจออ้อมแขนม่าม๊าก็ซุกคอไปมาใหญ่แล้วทำท่าอ้อนขอกินนมเพราะเริ่มหิวแล้ว...

"แท็กซี่อันตรายไปครับคุณฟ้า...  เอางี้ถือว่าไปนั่งทานเป็นเพื่อนผมหน่อยละกัน...  ทานคนเดียวเหงาจะตายไป...  พอเริ่มทำธุรกิจเพื่อนฝูงของผมก็หายหน้าหายตาไปกันหมดไม่มีใครไปด้วยเลย...  นะครับ..."  

            น้ำฟ้ากล่อมเจ้าตัวเล็กที่เริ่มงอแงเพราะหิวพลางคิดตัดสินใจ...  แต่แล้วก็ทนลูกตื๊อไม่ไหวบวกกับสายตาจริงจัง...  น้ำฟ้าจึงตอบตกลงไปด้วย   ธาดาแสดงสีหน้าดีใจอย่างเห็นได้ชัด...   น้ำฟ้ามองแบบนี้ใช่จะไม่รู้ว่าคุณธาดาคิดอะไรอยู่  แต่ก็ไม่แน่ใจไปเสียทีเดียวหรอก   ก็คนเพิ่งเจอกันครั้งสองครั้งจะมาคิดอย่างนั้นได้ยังไง...  แค่เพื่อนเท่านั้นแหละ  คงเอ็นดูเรามากกว่า  ก็เราเป็นน้องพี่ฝนนี่นา...

.
.

           บรรยากาศร้านอาหารไทยในตัวห้างหรูมีคนไม่แน่นมากแม้ว่าจะเป็นเวลาเกือบเที่ยงแล้วก็ตาม...   น้ำฟ้าสั่งแค่ข้าวผัดรวมมิตรจานเล็กมาทาน  ส่วนเจ้าตัวเล็กน้ำฟ้าป้อนนมให้ตั้งแต่อยู่ในรถคุณธาดาแล้ว...ตอนนี้เลยนอนซบไหล่น้ำฟ้าหลับไปอย่างสบายใจ...   ในตอนแรกคุณธาดาคิดจะพาไปร้านสเต็กหรือร้านอาหารญี่ปุ่นอยู่หรอก   แต่เพราะน้ำฟ้าบอกว่าอยากทานอาหารไทยมากกว่า  คุณธาดาจึงมานั่งทานข้าวปลากะพงผัดพริกแกงในร้านนี้ด้วย...  ไม่ใช่อะไรหรอก  น้ำฟ้าแค่กลัวไม่มีตังค์จ่ายก็เท่านั้นเอง...เพราะตามธรรมเนียมที่น้ำฟ้าเคยชิน  การมาทานกับเพื่อนหรือแม้แต่กับแฟนก็เถอะ...อเมริกันแชร์อยู่แล้ว...  แต่หากใครจะอยากจ่ายให้อีกคนก็จะหมายความว่าต้องการชวนคนๆนั้นขึ้นห้อง  และหากอีกคนยอมให้เลี้ยงก็จะหมายความว่าตกลง...

            น้ำฟ้าทานไปก็ตบก้นเจ้าตัวเล็กเบาๆไปด้วย  มือหนึ่งตักข้าวมือหนึ่งประคองหนูน้อยไวโอลินมันก็ไม่ค่อยจะสะดวกเท่าไหร่หรอก   คุณธาดาที่ทานเสร็จก่อนจึงอาสาช่วยรับอุ้มหนูลินให้   แรกๆก็ไม่ยอมหรอกเพราะเกรงใจ  แต่สุดท้ายก็ทนลูกตื๊อกับเหตุผลที่อีกฝ่ายอ้างมาไม่ไหว  น้ำฟ้าจึงยอมให้คุณธาดาอุ้มส่วนตัวเองก็เร่งทานอาหารให้เสร็จเร็วๆ

            ณ ตรงมุมหนึ่งของร้าน  มาคัส  ไบรอันกำลังมองเจ้านายตัวเองกำมือแน่น  ภาวนาว่าอย่าให้เกิดอะไรขึ้นเลย...   ตอนนี้เขาเริ่มรู้แล้ว  ว่าเจ้านายเขาคงเริ่มหลงหลานตัวเองเข้าเต็มเปา  เพราะวันนี้เจ้านายสั่งทำกรอบรูปอย่างดีแล้วเอามาใส่ภาพคุณหนูลินที่ถูกคุณน้ำฟ้าอุ้มแล้วเอาวางบนโต๊ะ  ทั้งๆที่ปกติไม่เคยชอบที่จะให้มีรูปใครหรืออะไรก็แล้วแต่ที่ไม่ใช่งานวางไว้...  แค่นั้นยังไม่พอ...  ยังนั่งมองภาพนั้นแล้วอมยิ้มตลอดเวลาจนพนักงานกี่คนๆที่เข้าไปพบ  พอกลับออกมาก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า...  เจ้านายเขาคง...ไปกินเห็ดยิ้มเข้าแน่ๆ...

"...กล้าเอาหลานฉันไปให้คนอื่นอุ้มเฉยเลยนะ..."   ชายหนุ่มพึมพำ  และเพราะคำนั้น  มาคัสจึงหลุดออกจากภวังค์...



----------------------------------   --- - -        -- - -      - ---- -  --  -- --    ---  - -                   -



            น้ำฟ้าเลือกรถเข็นที่มีที่สำหรับให้เด็กทารกนั่งด้วย...  แรกๆตอนพาเข้ามาในเขตซูเปอร์มาเก็ตส์เหมือนหนูลินจะตื่นคนอยู่เล็กๆ...แต่ตอนนี้กลับยิ้มเห็นเหงือกสีชมพูใสที่ได้ออกมาเที่ยวเปลี่ยนสถานที่...  เวลานี้เหลือแต่น้ำฟ้ากับลูกแค่สองคน  เพราะคุณธาดาดันมีโทรศัพท์มาเรียกให้กลับไปประชุมด่วนเสียก่อน...

            น้ำฟ้าเดินไปช็อปไปเรื่อยๆอย่างเพลิดเพลิน  เพราะวันนี้หนูลินอารมณ์ดีชี้มือชี้ไม้ให้คุณแม่ฟ้าต้องอธิบายตลอดว่าหนูน้อยชี้อะไรอยู่...  น้ำฟ้าตื่นเต้นกับพัฒนาการของหนูลินที่เริ่มสนใจสิ่งรอบตัวอย่างรวดเร็ว   จึงรู้สึกสนุกที่ได้อธิบายว่าสิ่งรอบตัวของหนูน้อยนั้นมีอะไรบ้าง  แม้จะรู้ว่าถึงบอกไปตอนนี้หนูลินก็คงไม่เข้าใจหรอก...  

"อุ่...อู๊วว...แอ๊....."  หนูน้อยร้องบอกแม่ฟ้าพลางชี้ไปที่ตุ๊กตารูปม้าน้ำสีเหลืองปนน้ำตาล...

"อะไรลูก...  อ๋อ...ตัวนี้เรียกว่าม้าน้ำครับ...  ม้า-น้ำ..."   น้ำฟ้าพูดเสียงยานๆเพราะอยากให้ลูกน้อยออกเสียงตาม พลางก้มลงมองใกล้ๆ

"อาาาา...อาาาา"  เหมือนจะพยายามเลียนเสียง   น้ำฟ้ายิ้มหัวเราะคิกคักพลางเอาม้าน้ำมาแหย่หนูลินเล่น   เด็กน้อยก็พยายามเอื้อมมือจะคว้าให้ได้...  น้ำฟ้าเล่นหลอกล่อกับลูกชายอยู่แป๊บนึงก็หอมแก้มแล้วเก็บม้าน้ำเข้าที่เดิม   เจ้าหนูน้อยก็ส่งเสียงโวยวายงอแงจะเอากลับบ้านทันที...

"ไม่เอาครับหนูลิน...หนูมีพี่มิกกี้เมาส์เต็มห้องแล้วนะ..."  พูดพลางทำท่าจะเข็นรถห่างออกมาจากตรงนั้น...หนูลินในเปลเด็กก็ไม่ยอมพยายามเอี้ยวตัวจะหันกลับหลังไปหาคุณม้าน้ำตัวสีเหลืองให้ได้  แต่เพราะหนูลินยังคอไม่แข็งและยังคว่ำตัวเองไม่ได้ จึงต้องส่งเสียงเข้าช่วย...  น้ำฟ้าจำต้องหักใจทำท่าจะเข็นรถออกมา  เพราะเขาไม่ได้กันเงินไว้สำหรับซื้อของให้หนูลินวันนี้  แล้วอีกอย่างราคาเจ้าตุ๊กตาตัวไม่ใหญ่นั่นก็ปาเข้าไปเป็นพันด้วย...ถ้าอย่างนั้นเขาเย็บให้หนูลินเล่นเองดีกว่า  จะได้ประหยัด...

             แต่แล้วจู่ๆก็มีมือหนึ่งยื่นเจ้าตุ๊กตาม้าน้ำสีเหลืองตัวที่เพิ่งกลับเข้าที่มาให้เด็กทารกน้อย...  เจ้าตัวเล็กเมื่อเห็นว่าคุณตุ๊กตาหน้าตาประหลาดมาอยู่ใกล้มือแล้วก็คว้าหมับ  กอดไม่ปล่อยเลยทีเดียว...

"คุณ...!!!!"   น้ำฟ้าส่งเสียงอุทานอย่างแปลกใจ  เพราะไม่คิดว่าจะได้เจอคนที่คิดว่าจะเจอในรูปแบบนี้...  แต่ชายหนุ่มเหมือนไม่สนใจน้ำฟ้าเท่าไหร่...เพราะเอาแต่จ้องเด็กน้อยที่พอฟัดกับตุ๊กตาจนพอใจแล้วถึงได้เงยหน้ามองคนให้...  ชายหนุ่มจ้องตาใสแป๋วกลับ   ลังเลเล็กน้อยว่าควรยิ้มให้หรือไม่...   แต่พอเห็นหนูลินยิ้มแยกเหงือกมาให้เขาพร้อมตาหยีๆน่าเอ็นดู  ชายหนุ่มก็อดไม่ได้ต้องยิ้มกลับ...   ทำเอาน้ำฟ้ามึนตึ๊บว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะมาไม้ไหนกับเขาอีก...

"คุณ...คุณมาที่นี่ทำไม..."   พูดพลางก็รีบแกะสายที่รัดตัวทารกออกพร้อมกับรีบอุ้มหนูลินมาขึ้นอกทันที...

"อู้ววว...วาา...ว้าาาา"  เด็กน้อยส่งเสียงครางอู้เพราะขัดใจที่ไม่ได้มองหน้าคุณลุงม้าน้ำผู้ให้ตุ๊กตาเขา...

"หนูลิน...คืนตุ๊กตาเขาไปครับ..."  น้ำฟ้าหันไปบอกเด็กน้อยพลางจะดึงเอาตุ๊กตาออก  แต่หนูลินกลับดื้อดึงกับแม่ฟ้าเป็นครั้งแรก  เพราะยึดไว้ไม่ยอมปล่อย  แถมยังส่งเสียงคัดค้านการกระทำของแม่ฟ้าเสียด้วย...

"อะ...อ๊ะอาววววว....วาาาาา"   สองแขนป้อมๆตะปบตุ๊กตาแน่น  ไม่ยอมให้คุณแม่ฟ้าคว้าเอาไปได้...

"จะไปดุหลานฉันทำไม...  ฉันซื้อให้เอง..."  ชายหนุ่มพูดขึ้นหลังจากเห็นการกระทำดังกล่าว...

"ขอบคุณมากนะกับความหวังดีแต่ผมไม่ต้องการ...  หนูลินมีตุ๊กตาเยอะแล้ว  ตัวนี้คุณเอากลับไปเถอะ..."  น้ำฟ้าตอบ  พยายามยื้อตุ๊กตาคืนจากลูก  แต่เพราะใจคนเป็นแม่เห็นลูกอยากได้ขนาดนั้นใจจริงๆก็อยากซื้อให้อยู่หรอก  แต่เพราะอะไรหลายๆอย่าง  การให้ลูกได้ตุ๊กตาฟรีแบบนี้แถมจากผู้ชายคนนี้อีก  เขาไม่ยอมแน่ๆ...  ยังไงเขาก็ไม่อยากให้ลูกแตะต้องอะไรก็ตามที่คนของบ้านนั้นเคยจับ...!

"ถ้าเธอเอาตุ๊กตาตัวนั้นออกมาจากหลานฉัน...ฉันจะฉุดเธอกับหลานกลับบ้านฉันเดี๋ยวนี้...  คงไม่อยากไปใช่มั้ย"  ชายหนุ่มตอบกลับพร้อมจบประโยคด้วยคำถามแบบรู้คำตอบดีอยู่แล้ว...  

           น้ำฟ้าคิ้วขมวดไม่พอใจ  ช้อนสายตาสบตาชายหนุ่มอย่างท้าทาย...

"นี่คุณขู่ผมเหรอ..."  น้ำฟ้าย้อนถาม  จากนั้นก็ออกแรงเล็กน้อยก็สามารถดึงตุ๊กตาม้าน้ำสีเหลืองออกจากอ้อมแขนป้อมๆของลูกชายได้สำเร็จ...   "ก็เอาซี่...กลางห้างแบบนี้คุณจะกล้าทำอะไรผม...  ขอบคุณสำหรับตุ๊กตานะ...  แต่ขอคืน..."  พูดจบก็วางตุ๊กตาไว้ที่ชั้นวางใกล้ๆตัว   แล้วเข็นรถเข็นเตรียมหันหลังกลับ...

"อ่ะ...ฮึก...ฮือออ....แง้....................."   หนูลินปี่แตกทันทีที่แม่ฟ้าทำท่าจะพาเดินออกห่างจากคุณลุงใจดีกับคุณตุ๊กตาหน้าตาประหลาด...

             น้ำฟ้าก้มลงปลอบลูกที่เริ่มร้องไห้เสียงดังจนกระทั่งพนักงานแผนกที่บังเอิญได้ยินเสียงร้องของเด็กทารกก็เดินเข้ามาเพื่อให้บริการหากลูกค้าต้องการความช่วยเหลืออะไร...

"มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าคะ..."  หญิงสาวถาม...

"เอ่อ...คือ..ไม่มีอะไรครับ...แค่ลูกผม..."

"แค่หลานฉันร้องน่ะ...  ยังงี้ล่ะน้า...ให้พี่เลี้ยงเด็กวัยมหาลัยแบบนี้ดูแล...  ต้องขอโทษด้วยนะ..."   รังสิมันต์เดินเข้ามาใกล้แล้วพูดแทรกน้ำฟ้า...  มือหยิบตุ๊กตาม้าน้ำตัวที่น้ำฟ้าเพิ่งวางไว้มาล่อหน้าหนูน้อยไวโอลิน...  

"อย่าร้องนะ...อ่ะให้..."   ชายหนุ่มพูดแล้วเอาเจ้าตุ๊กตาไปเบียดแก้มนุ่มของหนูน้อยเบาๆ...  หนูไวโอลินเหลือแค่สะอื้น  มองคุณลุงใจดีที่ยื่นตุ๊กตาม้าน้ำให้ตัวเองถึงสองครั้ง...   ดวงตากลมโตแบ๊วฉ่ำน้ำตาช้อนมองใบหน้าชายหนุ่ม   สองมือกอดหมับเจ้าตุ๊กตาตัวเท่าตัวเองแน่น... เสียงสะอื้นยังมีมาเป็นระยะๆ...  รังสิมันต์ทนมองหนูน้อยไวโอลินสะอื้นใส่ไม่ค่อยจะไหวแล้ว   จึงตัดสินใจก้มลงจูบเบาๆเพื่อปลอบขวัญลงบนหน้าผากเนียนๆของหลานชาย   กลิ่นแป้งเด็กลอยอวลผสมกลิ่นนมติดจมูก...   ไม่อยากละจมูกออกเลยแต่ก็ต้องฝืนทำ...  เพื่อพบว่าหน้าของตัวเองกับเด็กหนุ่มน้ำฟ้าน้าชายแท้ๆของหนูไวโอลินอยู่ห่างจากเขาแค่คืบ...

"...อ...คะ..คุณ !!!!!  คุณทำบ้าอะไรเนี่ย...!!!"   เพราะอารามตกใจทั้งจากตอนที่จู่ๆชายหนุ่มก็โฉบลงมาเฉียดหน้าเขาไปเพียงนิดเดียวแล้วก้มลงจูบลูกน้อยของเขาในอ้อมแขน   แล้วพอชายหนุ่มเงยหน้ามาจมูกเขากับนายใจโหดนี่ยังแอบชนกันเบาๆอีก...  อะ...อะ...ไอบ้า !!!  นี่ถ้าไม่ติดว่าอยู่ต่อหน้าพนักงานนะ...เขาจะด่าให้...

"ฉันทำอะไร...  เป็นแค่ลูกจ้างหุบปากไปซะ..."   ชายหนุ่มบอกอย่างไม่ยินดียินร้าย...  พลางหันมองไปที่หญิงสาวพนักงานซึ่งกำลังตกตะลึงกับช็อตหวานๆของชายหนุ่มกับเด็กเล็กๆตรงหน้า...   แหม...ถ้าน้องคนนี้เป็นผู้หญิงนี่ครอบครัวเพอร์เฟ็คชัดๆ...  ชักอิจฉาหนูน้อยตรงหน้านี่แล้วสิ...มีคนหล่อๆมาหลงรักถึงสองคนเชียวแน่ะ...

"...ตุ๊กตาม้าน้ำนี่ผมซื้อนะ...เดี๋ยวจะให้คนจ่ายให้..."   พูดพลางก็ดึงแผ่นป้ายราคาที่ตัวตุ๊กตาออกส่งให้หญิงสาวพนักงานที่เหมือนจะยังเคลิ้มๆไปกับอะไรบางอย่างอยู่...

"อ่ะ...อ๋อ..ค่ะ....ได้ค่ะ..."  หญิงสาวกระวีกระวาดรับแผ่นป้ายมาก่อนจะมีคนยื่นบัตรเครดิตมาให้ตรงหน้า...  ซึ่งคนจ่ายให้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน...  มาคัสนั่นเอง...

"เชิญทางนี้ครับ..."   มาคัสกล่าวพร้อมผายมือ...   หญิงสาวรู้สึกเหมือนตัวเองโชคหล่นทับที่วันนี้ได้อยู่ท่ามกลางผู้ชายหน้าตาดีมากถึงสามคนในเวลาเดียวกัน...   น้ำฟ้าอ้าปากหวอที่เรื่องราวมันเกิดขึ้นภายในเวลาไม่นาน   พนักงานเพียงคนเดียวที่น่าจะช่วยให้เขาหลุดออกไปจากการกดดันนี้ก็ถูกตาฝรั่งลูกน้องของชายตรงหน้าเอาตัวไปแล้ว...

"เอ่อ...คุณ !!  คุณครับคุณ....  เดี๋ยวก่อนครับ...!  คือว่าไม่ใช่อย่....!!!!"

"จะบอกว่าไม่ใช่อะไร...หืม?"  ชายหนุ่มส่งเสียงถามในลำคอ...    พร้อมยื่นหน้ามาใกล้...   "ฉันบอกแล้วไง..ถ้านายดึงตุ๊กตานี่ออกมาจากหลานฉัน...  ฉันจะฉุดเธอกับหนูลินกลับบ้าน !"  

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

แหะๆ  มาต่อกันแล้วจ้าาาา  หายไปเกือยอาทิตย์...  

เนื่องจากภารกิจเรียนหนังสือเพื่อชาติอยู่  แหะๆ

แหมๆ  มีหลายคนเริ่มเป็นแฟนคลับคุณธาดาแล้วนะเนี่ย...    :กอด1:

แต่พระเอกก็ยังคงเป็นพระเอกอ่ะแหละเนอะ...

เหอๆ...ถ้าไม่ผิดพลาดอะไรพรุ่งนี้ไม่ก็มะรืนนี้เขาจะมาลงต่อนะ...
(แล้วหลังจากนั้นก็จะหายไปอีกหนึ่งอาทิตย์ เหอๆๆ o18)

ปล.  สิบสี่กุมภาฯใครไร้คู่เรามาเหงาด้วยกันเน้อออ... (ๅภ กุมภาฯ วันจ่ายตังค์ค่าหอ แมร่งงงง  เลือกวันดีมากกกก)

ปล2. ช่วงนี้เขามะค่อยฉะบาย...  หายใจเขาก็เป็นเธอ...หายใจออกก็เป็นเธอ...  หายใจไม่ออกก็เพราะพวกเธอทุกคนเลย !!!  อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 13-02-2011 01:47:44

เริ่มน่ารักกันละ พ่อแม่ลูก  :oo1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 13-02-2011 01:58:26

เริ่มน่ารักแล้ว :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 13-02-2011 02:00:15

เข้ามากอดแม่ฟ้าแอนด์หนูลิน :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dragonfly08 ที่ 13-02-2011 02:06:07

"ฉันจะฉุดเธอกับหนูลินกลับบ้าน"
ฉุดเลยคร้าาาาา แม่ยกสนับสนุน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 13-02-2011 02:13:41

หนูลินน่ารักตลอด
คุณลุงหลงรักหลานซะแล้ว
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 13-02-2011 02:21:15

ไม่ต้องหาข้ออ้างก็ได้ค่ะคุณลุง
อยากฉุดก็ฉุดเลย 55555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 13-02-2011 03:05:52

ฉุดเลยๆ นอกจากจะได้หลานแล้วยังได้พี่เลี้ยงน่ารักๆด้วยนา 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 13-02-2011 06:51:58

ฉุดเลย ฉุดเลย ฉุดเลย ฉุดเลย ฉุดเลย
 :mc4:

ฉุดเมื่อไรบอกด้วย
จะตามไปแอบดู

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 13-02-2011 07:50:29

 o18แม่น้ำฟ้ากับหนูลินจะโดนฉุดซะแล้ว

 :impress2:รอตอนฉุดค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 13-02-2011 08:05:04

ดูสิจะหลงแค่หลานหรือว่าแม่ของหลานด้วยหึๆๆๆคุณรัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 13-02-2011 08:06:46

หืออ...นี่ใจคอจะฉุดกลับบ้านอย่างเดียวเลย...
ใครเค้าจะไว้ใจให้ใกล้ลูกง่ายๆเล่า เจอกันครั้งแรกก็จะเอาเงินฟาดหัว จะเอาตัวหนูลินอ่ะ

ปล...แล้วคุณรังสิมันต์ต้องหลงรักหนูลินจนได้  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 13-02-2011 08:27:03

555ยุยุ ฉุดเลยยยย ฉุดกลับบ้านโลด
เจอคำนี้เริ่มไม่คำนึงถึงความถูกต้องล่ะ 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 13-02-2011 08:39:16

เค้าจะฉุดกันแล้วอ่ะ


อย่างนี้ต้องตามไปส่อง

รอพรุ่งนี้จ้า

สู้ๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 13-02-2011 09:19:09

ฉุดกันเมื่อไหร่บอกด้วยนะ

จะตามไปดูด้วยอีก 1 คน

 :กอด1: :กอด1:

แต่ไม่ช่วยนะ น้ำฟ้า

 o22 o22

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกลิงตัวอ้วน ที่ 13-02-2011 09:30:31

หนูลินน่ารักมากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 13-02-2011 09:35:58

จะฉุดไปบ้านทำไมอ่ะ เดี๋ยวก็นู๋ฟ้าก็ไปเจอว่าที่แม่สามีตัวร้าย

ฉุดไปที่อื่นดีกว่า อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 13-02-2011 10:17:48

น่ารักจัง
ว่าแต่ แก้มน้ากะหลานนะ แก้มใครหอมกว่ากันน้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: pichayakamon ที่ 13-02-2011 11:44:17

อร๊ายยยย อ่านรวดเดียวจบ ติดเรื่องนี้อย่างแรง แอบหลงรักนู๋ลินนะเนี่ย 555+ รีบมาต่อนะคะ เป็นกำลังใจให้ ^-^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 13-02-2011 11:50:29

อ๊าย ................

โดนฉุด

หุหุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 13-02-2011 12:10:26

หึ หึ ความน่ารักของหนูลิน กำลังจะเป็นสายใยดึงคุณลุงกับคุณน้าให้เข้ามาใกล้ชิดกัน
หึ หึ จะรอวันนั้น วันที่สายใยพันผูกให้คุณลุงติดแน่นอยู่กับคุณน้า จนออกไม่ได้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 13-02-2011 12:29:05

ว่ะฮ่าๆ ๆ หลงหลานเอามาก ๆ เลยนะนั้นอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 13-02-2011 12:30:34

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 13-02-2011 12:35:48

เห็นด้วยกะลีบนมากๆครับ....สายใยแห่งความผูกพัน..ให้ตัวเล็กเป็นคนเชื่อม......น่ารักๆๆๆวุ้ย.............

มาต่อเร็วๆนะครับ....

ไรเตอร์ครับ....เข้ากวนด้วยคนนะครับ....วันวาเลไทม์..มาเหงาด้วยกันครับ..... :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

ไรเตอร์ก็สู้ๆครับ...สงสัยใกล้สอบ...ผมก็เหมือนกัน...ยังไม่ได้อ่านหนังสือสักตัวเลย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: treerat002 ที่ 13-02-2011 12:46:10

ฉุดเลย ๆ  :impress2:

น่ารักขึ้นทุกวัน ไรเตอร์มีพัฒนาการในการเขียนดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ชอบค่ะชอบ  o13

รอตอนต่อไปค่ะ สู้ ๆ  :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 13-02-2011 12:58:33

แน่จริงก็ฉดเลยสิ มัวแต่่อย่ได้ เอาเลย เอาเลย เอาเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-02-2011 13:17:32

น่ารักมากกกกก
ชอบหนูลินกับน้ำฟ้า

ให้คุณธาดามาชอบน้ำฟ้าด้วยคนนะ
หมั่นไส้ลุงหนูลินจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aohka ที่ 13-02-2011 13:23:27

อ้างจาก: dek-zaal3 ที่ 13-02-2011 01:21:22  

"...กล้าเอาหลานฉันไปให้คนอื่นอุ้มเฉยเลยนะ..."  

^
^
หวงหลาน... รึหวงคนอุ้มหลานคร๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา คึคึ  :laugh:

----------------------------------   --- - -        -- - -      - ---- -  --  -- --    ---  - -                   -


"จะบอกว่าไม่ใช่อะไร...หืม?"  

"ฉันบอกแล้วไง..ถ้านายดึงตุ๊กตานี่ออกมาจากหลานฉัน...  ฉันจะฉุดเธอกับหนูลินกลับบ้าน !"  

 
^
^

อ๊าย.... พิศาลชัด~~!!

ว่าแต่... จะฉุดเค้ากลับบ้านไปทำอะไรอะคร๊า.... กิ้วๆๆ  :z1:

รอตอนเต็มๆ นะคะ อยากจิรู้จริ๊งงงงว่าเค้าลากกันกลับบ้านไหน... ยังไง  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 13-02-2011 15:09:58

เข้ามาอ่านด้วยความดีใจ

ว่าในที่สุดก็อัพแล้ว

แต่หนูอยากอ่านต่อ แงแงแงแง


 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 13-02-2011 15:23:27

ว๊ายๆๆๆ
 :o8:
คุณลุงทำไรอ่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 13-02-2011 15:27:31

ฉุดเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 13-02-2011 15:36:17

ฉุดเลยคุณโหดดดดด
น้ำฟ้าระวังตัวดีมากเลยค่ะ
เว้นระยะห่างได้ดีเลิศ^^
มาต่อเร็วๆนะคะ จะรออ่านค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 13-02-2011 15:57:00

อย่าโหดมากนะครับ เดี๋ยวช้ำกันหมดพอดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 13-02-2011 16:57:06

หุหุ ฉุดเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 13-02-2011 17:15:27

ฉุดไปเลยไม่ต้องรีรออิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 13-02-2011 17:16:28

 :laugh:

ฉุดสิจร๊ะ  คุณรังสิมันต์
จะดีแต่ปากทำไม 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: keekeekub ที่ 13-02-2011 18:10:57

ฉุดเร็วๆๆเลยคับ     :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 13-02-2011 18:50:10

จะฉุดจริงดิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 13-02-2011 19:44:05

 :z6: :z6: หมั่นไส้รังสิมันต์เว้ย!! ( กำลังสงสัยทำไมมีแต่คนเม้นท์ว่าตะวันๆ อ่ะ ) อ๊าคคคค :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: mapi ที่ 13-02-2011 19:54:09

 :jul3:ฉุดเลยๆ ฉุดเลยๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 13-02-2011 20:35:53

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: pinfai ที่ 13-02-2011 21:37:46

ฉุดเลย ฉุดลย ฉุดเลย

ฮ่าๆๆ รีบมาต่อไว้ๆ น่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Ak@tsuKII ที่ 13-02-2011 21:58:20

ยัยป้า(แม่พระเอก) น่าตบเนอะ
ถึงตอนนี้จะมาพรากลูกพรากหลานเค้าไป เหอะๆๆๆ

อย่าได้ยอม ฟ้าสุ้ ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 13-02-2011 22:40:05

ทำไมไม่ค่อยชอบใจพระเอกแล้วน้า~-*-
คงต้องอ่านไปเรื่อยๆ ตอนนี้มันเป็นตอนที่พระเอกงี่เง่าอยู่ -*-

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 13-02-2011 22:59:01

นู๋ลิน น้ำฟ้า  กลับบ้าน!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 13-02-2011 23:35:24

แหมๆๆ คุณลุง
ตอนแรกจะเอาแค่หลาน
ตอนนี้จะเอาทั้งหลานทั้งแม่หลานเลยนะ
กิ๊ว กิ๊ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 14-02-2011 01:24:12

อยากอ่านต่ออ่า

รังสิมันต์นี่หลงหลานน่าดู แต่เล่นจะพาแม่น้ำฟ้าไปด้วยแบบนี้ ไม่นานได้หลงแม่อีกคน อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 14-02-2011 02:16:44

หลงเข้ามาอ่านเรื่องนี้เพราะชื่อเรื่องน่ารักอ่ะ
แต่เห็นบาง รี บอกว่า มาม่า หรอเนี่ย
แต่ยังอ่านมะทัน  เข้ามาอ่านดึกไปหน่อย
มะไหวละ  ง่วงมากมาย  คงต้องไปนอนละ
แล้วเด๋วมาตามอ่านให้ทันที่หลังนะ

 :L2:กำลังใจให้น้า :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 14-02-2011 09:08:27

(http://img3.prosperent.com/images/250x250/rlv.zcache.com/happy_valentines_day_3_card-p137833686770311535tdn0_400.jpg)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 14-02-2011 09:50:34

สุขสันต์วันวาเลนไทน์
เข้ามาเผื่อมีตอนพิเศษ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 14-02-2011 12:56:12

หลงรักหนูลินเข้าเต็มเปา   :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-02-2011 17:23:43

คุณแม่...ครับผม !  Ch.8 - Sea Horse  (Happy Valentine's day ja ^^)


"คุณ !!  ...นี่...ปล่อยแขนผมนะ...ปล่อยสิ !!!  บอกว่าให้ปล่อยไงเล่า...เดินเองได้ผมอุ้มหนูลินไม่ถนัดนะคุณ !!!!"  น้ำฟ้าอุทานพลางพยายามบิดแขนออกจาการเกาะกุม...

"ก็ว่าอยู่หรอก  ตัวเล็กแค่นี้จะเอาแรงที่ไหนมาอุ้มหลานฉัน...  มานี่ฉันอุ้มเอง..."  พูดแล้วรังสิมันต์ก็ทำท่าจะคว้ามาอุ้มตามปากว่า  แต่น้ำฟ้าก็ไวรีบหันตัวหลบทันทีแล้วเอาตัวเองบังลูกไว้...  ชายหนุ่มจึงทันคว้าเอาแขนของน้ำฟ้าที่ช้อนก้นหนูลินไว้แทน...

"ไม่ !!!!"   น้ำฟ้าบอก...   หันกลับไปจะด่าต่อ...แต่ทว่าปากเขากับจมูกคมสันเผลอแตะโดนกันเล็กน้อย  

"แอ๊ะ....แอ๊.........อ๊างงงงงงง  แฮะๆ....."   หนูไวโอลินที่กำลังเพลินเพราะนึกว่าทั้งคุณแม่ฟ้ากับคุณลุงม้าน้ำกำลังเล่นกันก็หัวเราะเอิ๊กขึ้นมาอย่างถูกใจ...  นึกพอใจให้ทั้งแม่ฟ้าและคุณลุงม้าน้ำอุ้มแบบนี้...  น้ำฟ้าสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงลูกหัวเราะจึงสะบัดหน้ากลับขบริมฝีปากแน่น...   บ้าจริง...เกือบโดน...โดนแล้วมั้ยล่ะ !!

"ไม่ก็หยุดดิ้นแล้วตามมาดีๆ..."   ชายหนุ่มบอกเบาๆ...   ก่อนจะสาวเท้าโดยดึงตัวน้ำฟ้ามาด้วย...

"เฮ้ย..เอ๊ะนี่คุณ...ผมบอกแล้วไงว่าไม่ไป...ไม่ไปๆๆๆ  ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงคุณ...นี่...ปล่อยผมนะปล่อย !"   น้ำฟ้าดิ้นพลางตะโกนพลาง   แต่แรงของคนตัวเล็กกว่าเป็นสิบเซนต์อย่างเขาแถมยังมาต้องคอยพะวงอุ้มหนูลินไม่ให้ตกอีกก็เลยดิ้นหนีไม่หลุด  ถูกชายหนุ่มจับยัดเข้ารถจนได้...





              รถตู้สีเทายี่ห้อหรูวิ่งผ่านป้อมยามเข้าสู่บริเวณอาณาเขตตัว 'บ้าน'  ไม่สิ...น้ำฟ้าคิดในใจ   อย่างนี้ไม่เรียกว่าบ้านหรอก  มัน  'คฤหาสน์' ชัดๆ...

"นี่คุณ....ที่นี่มัน....ที่ไหน...ห๊ะ?"  น้ำฟ้าถาม   นึกกังวลอย่างสุดใจ  ตลอดทางเขาก็เอาแต่เถียงและขัดขืนจนแรงแทบสิ้น...    ดีหน่อยที่วันนี้หนูลินอารมณ์ดีไม่ร้องงอแงเลยซักนิด...  ติดจะยิ้มแย้มมีความสุขเกินไปด้วยซ้ำ...  ก็ดี...ให้ลูกคิดซะว่าออกมาเที่ยวแล้วกัน...  แต่ประเดี๋ยวถ้าเขาไม่ได้กลับไปนอนที่บ้านละก็...จะแอบโทรศัพท์แจ้งหาตำรวจว่าโดนลักพาตัว  แล้วเอาไอพวกหมอนี่เข้าคุกให้หมด...  น้ำฟ้าคิดเคืองๆ  สายตาก็พยายามสอดส่ายหาป้ายหรืออะไรซักอย่างที่พอจะบ่งบอกได้ว่าที่นี่มันที่ไหน...   เห็นรางรถไฟฟ้าอยู่แว่บๆก่อนเลี้ยวเข้ามากับตึกสีส้มๆ  แสดงว่าคงจะออกนอกตัวกรุงเทพฯมาไม่มาก

"บ้านฉัน..."  ชายหนุ่มตอบ...   ยอมรับเลยว่าตลอดทางที่นั่งมาเขาเหลือบมองพวงแก้มยุ้ยๆที่เอนซบไหล่น้าชายแต่หันหน้ามาทางเขาพร้อมยิ้มเห็นเหงือกอย่างมีความสุขมาก...  นึกๆอยากให้ลองมาซบลงบนไหล่เขาดู...ท่าทางจะนิ่มมาก...   มีช่วงหนึ่งน้าของหลานเขาเผลอมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่างรถ  เขาจึงแอบเอานิ้วชี้ยื่นไปที่มือเล็กๆนั่น...   นิ้วป้อมๆสั้นๆก็คว้าหมับเข้าที่นิ้วเขาแล้วแกว่งเบาๆพร้อมหัวเราะเอิ๊กอ๊ากไม่ยอมปล่อยอีกแน่ะ   นึกเอ็นดู...นึก 'รัก' เด็กตรงหน้าขึ้นมาครามครัน...   อยากลองอุ้มดูซักครั้ง...แต่    ชายหนุ่มไม่เคยอุ้มเด็กเล็กๆแบบนี้   เขาอุ้มไม่เป็น...   เขากลัวว่าตัวเล็กๆบอบบางอย่างนั้นถ้าโดนเขารัดแน่นเกินไป...อยากจะหักหรือไม่ก็บาดเจ็บเอา...  ขอแค่ได้แหย่ๆจับๆแบบนี้ก็พอ...

              รถตู้สีเทาวิ่งมาจอดอย่างนุ่มนวลลงตรงหน้าบ้าน...   บ้านหลังนี้เขามาซื้อเอาไว้เอง  เอาไว้มาพักผ่อนคนเดียวเวลากลับมาอยู่เมืองไทย...  เขาชอบบรรยากาศด้านหลังบ้านที่อยู่ติดภูเขาและมีลำธารเล็กๆไหลผ่าน...  ในตอนแรกคิดว่าอาจไม่ได้กลับมาเมืองไทยอีกเลยคิดจะทำเป็นรีสอร์ทอยู่หลายที  แต่ก็ไม่ได้ดำเนินการ...   จนตอนนี้ก็คิดว่าดีที่ยังไม่ได้ทำ...

              ใช่ว่าไม่รู้ว่าแม่รู้สึกยังไงตอนเห็นรูปเด็กคนนี้...  และนิสัยของแม่เขาเป็นยังไงเขาก็เข้าใจ   แม่ทั้งรักแล้วก็หลงหลานเอามากๆขนาดยังไม่ได้เจอตัวจริง  เห็นแค่เพียงรูปภาพ  ...คงหลงมากกว่าเขาหลายเท่า  ขืนพากลับไปบ้านนั้นตอนนี้...  น้าชายของหลานที่ทำท่าหวงหนูน้อยไวโอลินซะอย่างกับงูจงอางหวงลูกแบบนี้คงไม่อยู่เฉย...และอาจเป็นเรื่องใหญ่เข้าเพราะท่าทางทั้งปากจัด  ทั้งฤทธิ์เยอะไม่ยอมใคร    แม่เขาเองก็ใช่ย่อยที่ไหน...  ถ้าสองคนนี้เจอกันแล้วมีเหตุให้ต้องแย่งของรักของหวงทั้งคู่...  แย่แน่ๆ...สู้เขารับเอามาจัดการเสียเองยังดีกว่า...อย่างน้อยๆตอนนี้ก็ถือว่าดีไปเปลาะหนึ่งเพราะเขาสามารถทำให้หลานมาอยู่ใกล้มือได้อีกนิดแล้ว...

"เชิญครับคุณน้ำฟ้า   คุณรังสิมันต์..."   ลูกน้องในชุดสูทของเขาเปิดประตูรถ  พร้อมกับยืนเตรียมพร้อมช่วยเอาของลง...   ชายหนุ่มก้าวลงมายืนที่พื้นเรียบร้อย  หันไปจะช่วยเด็กน้ำฟ้าอุ้มหลานลงจากรถเพราะกลัวอุบัติเหตุ...   แต่ทว่าเด็กน้ำฟ้ากลับนั่งนิ่งหันหน้ามองไปทางหน้าต่างรถไม่ยอมขยับ...

"ทำไมไม่ลง..."  ชายหนุ่มถาม     น้ำฟ้าหันมองพร้อมบอก

"ไม่อยากลง..."  พูดเรียบๆไม่ได้อยากกวนโทสะ  แต่เขาไม่อยากลงจริงๆนี่   บ้านของตานี่  ...ลักษณะมันรังมาเฟียรังโจรชัดๆ   เห็นตั้งแต่ทางเข้ามาแล้ว...   มีทั้งป้อมยามทั้งชายใส่ชุดสีดำยืนกันเต็มไปหมด...   แล้วในบ้านไม่เดินกันยั้วเยี้ยะเหรอ   ขืนเขาลงไปก็โง่น่ะสิ   หมอนี่คงวางแผนฆ่าเขาในบ้านแล้วคิดจะขโมยหนูลินไปน่ะสิ...   มือเย็นๆพยายามกดโทรศัพท์หาเพื่อนมาตั้งแต่นั่งในรถ   แต่ทว่าโทรไม่ติดเลย  เหมือนหมอกานต์จะปิดเครื่อง...  โอ๊ย...ทำไมวันนี้มันซวยอะไรอย่างนี้เนี่ย...

"ไม่อยากลง...   ก็ตามใจ..."  ชายหนุ่มบอก...  ถอนหายใจหนักๆแล้วก้าวกลับขึ้นไปบนรถ...  "เธอไม่ลง...  แต่ฉันจะเอาหลานฉันลง..."  ชายหนุ่มพูด  พลางถือวิสาสะคว้าเข้าที่เอวป้อมๆของเด็กตัวเล็กแต่น้ำฟ้าก็รีบสะบัดมือชายหนุ่มออกทันที    ดวงตาแป๋วแว๋วมองการกระทำของทั้งแม่ทั้งคุณลุงม้าน้ำอย่างสงสัย...  ในใจถ้าพูดได้หนูลินคงอยากบอกจะแย่...  ว่าอย่าแย่งกัน...ได้แตะทุกคน...ฮิฮิ

"คุณนี่มีสิทธิ์อะไรมาแตะตัวลูกคนอื่นแบบนี้...  แล้วถ้าขืนคุณยังขยับเข้ามาหาผมอีกก้าวเดียวนะ...   ผมจะโทรเรียกตำรวจมาจับคุณ   โทษฐานลักพาตัวผมกับลูกแบบนี้เดี๋ยวนี้..."   น้ำฟ้าบอก   มือกำโทรศัพท์แน่นโชว์ให้ดูว่าเขาเอาจริง  แล้วก็รีบเก็บลง...   แต่รังสิมันต์กลับมองใบหน้าขาวๆที่ขู่เขาฟ่ออย่างสนใจปนขำ   ทำแบบนี้แล้วเหมือนแมวขู่ราชสีห์ไม่มีผิด  นี่คงไม่รู้จริงๆล่ะสิว่าเขาเป็นใคร...และตำรวจคงทำอะไรเขาไม่ได้หรอก    ...จนอดไม่ได้ชายหนุ่มจึงเผลอหัวเราะออกมาเล็กน้อย...

"นี่คุณ...  แบบนี้...เขาไม่ได้เรียกลักพาตัว..."   ชายหนุ่มบอก  ทำสีหน้าเป็นการเป็นงานใส่   "...เขาเรียกว่า 'ฉุด' "   ชายหนุ่มบอก  
          
           ชายหนุ่มเสื้อสูทสีดำได้ยินที่บอสบอกเด็กชายผิวขาวตัวเล็กคนนั้นแล้วเผลอหลุดยิ้มกันออกมาเป็นแถว...   แต่น้ำฟ้ากลับทำหน้าสวนกระแส...  คิ้วยิ่งขมวดยุ่ง  ทำท่าจะกระโจนเข้าใส่ชายหนุ่มให้ได้...แต่ก็หักใจไว้  ตั้งสติและคิดได้ว่าเถียงไปคงไม่มีประโยชน์   ...จะบ้าหรือไงว่ะ  ฉุดน่ะ  เขาใช้กับผู้ชายทำกับผู้หญิงไม่ใช่หรือไง...แบบนี้น่ะลักพาตัวชัดๆ  แถมนอกจากจะไม่ใช่ผู้หญิงแล้ว...ยังจะฉุดเด็กทารกมาอีก  ไอบ้านี่มันคิดอะไรของเขานะ...  

             หนูลินไม่ทันได้หันไปมองสีหน้าของแม่ฟ้าตัวเอง  แต่ในระยะสายตาเด็กเห็นเพียงคนใส่ชุดเท่ห์ยืนยิ้มให้   ก็นึกว่าทุกคนอยากเล่นด้วยกับเขา  เด็กน้อยจึงชี้มือชี้ไม้ทำท่าจะให้คุณลุงม้าน้ำอุ้มแล้วพาไปเล่นกับคนชุดดำข้างหลัง   ปากเล็กๆก็ส่งเสียงอ้อแอ้ๆให้...  รังสิมันต์เห็นอย่างนั้นก็ยิ่งยิ้มใส่นัยน์ตาแป๋วแว๋วใหญ่  มือใหญ่ทำท่าจะช้อนเข้าใต้รักแร้เด็ก  แต่ทว่าคุณน้าชายก็ไวทายาดอุ้มตัวหนูลินโยกหลบทันที

"อย่าแตะนะ !!  ผมพาลูกลงเองได้...!!!"   น้ำฟ้าบอกพลางตีหน้ายักษ์ใส่   โอ๊ย...จะมายิ้มจะมาแตะตัวลูกเขาทำไม...  เขาไม่ใช่ตัวตลกนะมีอะไรขำนักรึไง...   คิดอย่างเหวี่ยงๆแล้วน้ำฟ้าก็กระแทกกระทั้นตัวลง...  อยากกระทืบใส่อะไรซักอย่างนัก   ความจริงแล้วน้ำฟ้าเป็นคนอ่อนโยน  ไม่เคยรู้สึกอยากโกรธอยากเกลียดใครขนาดนี้มาก่อน   แต่นี่มันอดไม่ได้จริงๆ  แถมยังมีเรื่องลูกให้คิดอีก...เพื่อนคนดีก็ไม่ยอมรับสาย  โธ่เอ๊ย...มันเวรกรรมอะไรของน้ำฟ้านะ  ที่ต้องมาพบมาเจอผู้ชายกวนประสาทแบบนี้...

"ก็แค่นั้น...  เป็นน้าประสาอะไร  หลานต้องการอะไรก็ไม่รู้...  ตั้งแต่ในห้างแล้ว  หลานฉันอยากได้ตุ๊กตาก็ไม่ยอมซื้อให้  นี่หลานอยากลง...ยังจะไปขัดใจอีก..."  ชายหนุ่มบอก  ระหว่างที่พยายามดันหลังให้เด็กน้ำฟ้าเดินเข้าบ้าน...  พอทำอย่างนี้แล้วชายหนุ่มถึงเพิ่งรู้ถึงความต่างของขนาดตัว...  เด็กนี่พอเทียบกับเขาแล้วตัวเล็กยังกับเด็กมัธยม...   เล็กกว่าผู้หญิงบางคนของเขาเสียอีก...  ไหล่...กับเอวก็เล็ก...  นี่ถ้าเขาใช้มือเดียวโอบก็คงจะรอบ...

   ชายหนุ่มนึกเปรียบเทียบเด็กนี่กับผู้หญิงที่เคยผ่านมา   ชายหนุ่มคงลืมนึกไปว่าสายเลือดคนเอเชียกับคนยุโรปมันต่างกัน...

"...คุณ...  การเลี้ยงลูกน่ะเราจะไปตามใจเขาได้ทุกอย่างไม่ได้   ต้องรู้จักห้ามรู้จักปรามบ้าง  อย่างนั้นเด็กก็เสียคนกันพอดี  ไม่ใช่ลูกคุณหนูอย่างคุณนี่  ที่พออยากได้อะไรแล้วก็มีแต่คนมาประเคนให้ถึงที่น่ะ..."   ลูกโตมาถึงได้มีนิสัยใจโต   พออยากได้อะไรเข้าหน่อยก็เอาเงินฟาดหัว...  น้ำเหลือบหางตามองอย่างเคืองๆ...   ไม่ทันรู้สึกตัวว่าถูกมือชายหนุ่มสำรวจร่างกายอยู่...

"แล้วนี่...คุณจะพาผมไปไหน..."   น้ำฟ้าถาม...เริ่มกังวลมากขึ้นเมื่อชายหนุ่มดันหลังเขาให้ขึ้นบันได...

"ฉันไม่พาเธอไปฆ่าหรอกน่ะ..."  ชายหนุ่มตอบ...เริ่มนึกรำคาญปากเล็กๆที่พูดไม่ยอมหยุดนี่ตะหงิด  

"ก็ใครมันจะไปเชื่อล่ะ...ไปดักพาเขามาจากห้างโดยที่เขาไม่เต็มใจมา...  แถมจุดประสงค์เพื่ออะไรก็รู้ๆกันอยู่   ที่นี่มันก็รังของคุณ...  คุณจะให้ผมเชื่อเหรอ..."

   อีกอย่างบ้านนี้ตั้งแต่เดินเข้ามาก็มีแต่ผู้ชาย...ไม่มีคนที่ท่าทางจะเป็นแม่บ้านหรือคนรับใช้เลยซักคน  มีแต่ชายใส่สูทดำเดินว่อนไปหมด...

"รัง?"  ชายหนุ่มทวนคำ...  บ้านเขานี่นะเป็นรัง...  เด็กนี่คิดว่าเขาเป็นตัวอะไร...  นี่ถ้าไม่ติดว่าเด็กนี่อุ้มหลานเขาอยู่ล่ะก็  จะให้ลูกน้องจับพาดบ่าพาไปโยนใส่ไว้ให้ถึงที่...   "...นี่คิดว่าฉันเป็นตัวอะไร..."   ชายหนุ่มถาม...  แต่ก่อนที่น้ำฟ้าจะทันตอบ  เสียงอ้อแอ้ก็ดังขึ้น

"อาาา...อาาา..."  พูดพลางก็ยกตุ๊กตาม้าน้ำสีเหลืองแกว่งไปแกว่งมาใหญ่...  พร้อมออกเสียง  "อาาา...อาาา..."  ไม่ยอมหยุด...  ราวกับรู้เรื่องว่าคนตรงหน้า...คือคุณลุงม้าน้ำ...   น้ำฟ้ามองลูกแล้วก็เข้าใจ...   นึกยิ้มในความฉลาดน่าเอ็นดูของลูก...

"ลูกผมบอกว่าคุณเป็นม้าน้ำ..."   เด็กหนุ่มบอกสีหน้าจริงจัง...




--------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -                     -




            ชายหนุ่มมองจ้องสบดวงตาดำขลับกลมโตเกินชายของเด็กตรงหน้า   นึกประมวลผลของคำพูดเมื่อครู่...   หนูลิน...บอกว่าเขา...เป็นม้าน้ำ ??!! 

            เตโชกับซึโยชิ รวมทั้งมาคัสที่เดินตามเจ้านายขึ้นมาที่ชั้นสองของบ้านเผลออึ้งกับคำตอบของคุณน้ำฟ้าน้าชายของคุณหนูไวโอลิน   ทั้งสามยืนนิ่ง  ซึโยชิเหลือบมองเพื่อนร่วมงานหนุ่มตัวโตผิวคร้ามแดด  กับมาคัสเลขาหนุ่มเชื้อสายยุโรปของเจ้านาย  ก็พบว่าทุกคนมีอาการเดียวกับเขา...  คือกลั้นยิ้มกันไว้ไม่อยู่...ไม่เคยเลยในชีวิตทำงาน  ตั้งแต่มาอยู่กับคุณรังสิมันต์...เจ้านายหนุ่มที่อุทิศทั้งชีวิตเพื่องาน  จึงทำให้เป็นคนเงียบขรึม  ดุดันและเนี๊ยบมาก  แถมมีแต่คนเกรงในบารมีและหวั่นกลัวในอิทธิพล   จะมีใครพูดกับคุณรังสิมันต์ซักทีแทบจะต้องเขียนสคริปมาท่องกันเลยทีเดียว...ต้องสรรค์คำอย่างดี  สรรเสริญเยินยอเข้าไว้...

            เจ้านายเขาคนนั้นจะมาโดนเด็กผู้ชายอายุยี่สิบกว่าๆตัวเล็กๆ...  หาว่า...เป็น 'ม้าน้ำ' เนี่ยนะ...  ขำจนน้ำตาแทบเล็ดแต่ก็ต้องเก็บมาด...  ทั้งนึกขำและนึกสงสารในใจ  พูดขนาดนั้นเดี๋ยวก็โดนเป่าสมองกระจุยหรอกครับคุณน้ำฟ้า...  ซึโยชิมองหน้าเด็กหนุ่มน้ำฟ้าอย่างเห็นใจ  โอ๊ย...ตั้งแต่เจ้านายบอกฉุดในรถ...มาจนเจอม้าน้ำนี่...  กลั้นขำจนลำไส้บิดหมดแล้วเนี่ย...  ร้อยวันพันปีไม่เคยเจอคนที่กล้าคุยกับคุณรังสิมันต์แบบนี้แล้วไม่โดนตบด้วยด้ามปืนเลยซักที...  ท่าทางหนนี้คุณรังสิมันต์ของเขาคง...

"...ไม่เป็นไร...  ถ้าหนูลินคิดว่าฉันเป็นม้าน้ำ...  ฉันก็จะเป็น..."   ชายหนุ่มไม่คิดถือสาเพราะสายตาแป๋วๆที่ส่งมาทำอ้อน...  นึกเอ็นดูท่าทางแกว่งม้าน้ำของเด็กน้อยจริงๆ   

           น้ำฟ้าอ้าปากจะพูด  แล้วก็หุบปาก...พูดไม่ออกเพราะไม่คิดว่าชายหนุ่มจะมาไม้นี้  นึกเคืองใจกับสายตาแวววาวของชายหนุ่มตอนมองลูกตัวเองเหลือเกิน   จะเดินลงก็ติดลูกน้องชายหนุ่มเต็มบ้าน...  งั้นก็ต้องเดินขึ้น...เพราะไม่มีคน

           น้ำฟ้ามองหน้าชายหนุ่มแล้วสะบัดหนีเดินจ้ำอ้าวขึ้นชั้นสองของบ้าน...อยากขึ้นนักขึ้นมาแล้วนี่ไง...  อยากทำอะไรก็เชิญ...เพราะเขาเตรียมพร้อมกดโทรออกทุกเมื่อ !! 

   
         ...Chateau Mouton ..Cabinet Sauvignon ..La grenouille et profiterol..~


            เสียงโทรศัพท์เรียกเข้าของเขาจู่ๆก็ดังขึ้นกะทันหัน... แน่นอนว่าน้ำฟ้าสะดุ้งจนเกือบทำโทรศัพท์หล่น...   เด็กหนุ่มรีบหันกลับไปมองรังสิมันตืที่เดินตามขึ้นมาแต่ไม่มีทีท่าว่าจะห้ามไม่ให้เขารับสาย...  เหลือบมองหน้าจอ...  ขึ้นชื่อหมอกานต์เขาดีใจจนแทบร้องไห้มือไม้สั่นรีบกดรับ...

"อะ..ฮัลโ...."

"/ฟ้า !!!  ขอโทษทีที่ไม่ได้รับสาย...  พอดีตอนนี้ที่โรงพยาบาลยุ่งมาก...  มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นที่สะพานใกล้ๆนี่  รถบัสสามคันเสียหลักโดนชนพังยับเลย...  คนไข้ถูกลำเลียงเข้ามาที่นี่เรื่อยๆเลย    หมอกับพยาบาลก็ไม่ค่อยพอวิ่งกันวุ่น...ฉันเองก็ต้องเข้าไปช่วยอาจารย์หมอผ่าตัด...คืนนี้คงไม่ได้กลับไปรับแกนะ  ฉันขอโทษด้วย  เดี๋ยวต้องปิดเครื่องเพราะต้องทำงานก่อนแกคงติดต่อฉันไม่ได้... ขอโทษนะฟ้า !!!/"   ...แล้วสายก็ตัดไป...

             น้ำฟ้าอ้าปากค้างหนักกว่าเดิมเมื่อไม่ทันได้พูดรับสายจบปลายสายก็พ่นมาเป็นชุดแล้วก็ตัดไปโดยไม่ฟังเขาเลย...  เด็กหนุ่มเรียกชื่อเพื่อนซ้ำๆอีกหลายครั้งและพยายามติดต่อกลับแต่ก็ได้ยินแต่เสียงบอกให้ฝากข้อความ...  โธ่เอ๊ย !  จะมามีอุบัติเหตุอะไรตอนนี้นะ !!  นึกอยากพาลเหตุการณ์อะไรต่างๆที่ทำให้เป็นแบบนี้  แต่เขาก็เข้าใจเพื่อนดีว่าหน้าที่อาชีพความรับผิดชอบของเพื่อนมันยิ่งใหญ่กว่าเขาแค่ไหน...

             ...ถ้าเป็นแบบนี้แล้วเขากับลูกจะรอดเงื้อมมือรังมาเฟียรังโจรนี่ไปได้ยังไงกันล่ะ...   น้ำฟ้าคิดหนักคิ้วยิ่งขมวด...จึงไม่ทันได้ระวังตัวเมื่อหนูน้อยไวโอลินตัวเอนจะถลาไปหาคุณลุงม้าน้ำที่เดินเข้ามาใกล้   

"อ๊ะ !  หนูลิน !!!"  น้ำฟ้าอุทานอย่างตกใจมากเมื่อลูกหลุดมือ... 

"เอิ๊ก...เฮ่ะๆ....ฮ้าวววว..."   แต่ทว่าฝ่ามือแกร่งก็ยกมาคว้าอุ้มไว้ทันที...   หนูลินจึงร้องเอิ๊กอ๊ากชอบใจ  มองหน้าคนอุ้มดวงเป็นประกายแล้วซบแก้มยุ้ยๆลงบนไหล่หนาทันที...   ความรู้สึกที่ถูกคนตัวใหญ่ๆ  ไหล่หนาๆและมือแข็งแรงแบบนี้อุ้มหนูลินไม่เคยสัมผัส   มันรู้สึกปลอดภัยต่างกับตอนแม่ฟ้าอุ้ม  ...ถึงความอบอุ่นกับความคุ้นเคยจะต่างกัน...  แต่เจ้าหนูไวโอลินก็เต็มใจให้คุณลุงม้าน้ำอุ้มเขาอยู่ดี...   ดวงตากลมโตเหลือบมองข้ามไหล่ไปที่คุณฝรั่งผมทอง  คุณผิวขาวตาตี่กับคุณตัวใหญ่ผิวสีแทน   แล้วยิ้มเห็นเหงือกให้พร้อมโบกคุณม้าน้ำในมือไปมา...ประมาณว่ามาเย่นกานนะ...   

            ทั้งสามหนุ่มจ้องหลานของเจ้านายแล้วนึกเอ็นดูขึ้นมาเหมือนๆกัน   ทั้งชีวิตเคยแต่จับปืนจับปากกาจับกระดาษ...ไม่ก็จับผู้หญิง...แต่เด็กนี่...ห่างไกลความคิดเหลือเกิน...  แค่แมวหรือสุนัขยังไม่ค่อยจะได้เข้าใกล้...   อ้อ...อาจยกเว้นซึโยชิ  เพราะหนุ่มเชื้อสายญี่ปุ่นคนนี้เพิ่งได้หลานสาววัยเจ็ดเดือนมาอุ้มเล่นเมื่อไม่นานมานี้...

"อ่ะ...นี่...คุณ !  เอาลูกผมคืนมา..."  น้ำฟ้าบอก...พลางเดินเข้าหาจะคว้าลูกคืน...  แต่เป็นทีชายหนุ่มเขาโยกตัวนิดเดียวก็หลบพ้นการไขว่คว้าของน้ำฟ้าง่ายดาย

"คุณ !!  นี่คุณ...คืนหนูลินมานี่นะ !!"   น้ำฟ้าเริ่มขึ้นเสียง  เมื่อชายหนุ่มไม่มีทีท่าจะวางหนูลินลง...  แถมยังเดินหลบเขาไกลออกไปอีก...   ท่าอุ้มแบบนั้นมันก็ไม่ถูกต้อง...  นี่อุ้มเด็กไม่เป็นแล้วยังจะมาอุ้มลูกชาวบ้านเขาแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย...!!

"นี่คุณ !! คุณรังสิมันต์...คุณอุ้มแบบนั้นไม่ได้หนูลินยังคอไม่ตั้ง !!!"  แล้วน้ำฟ้าก็ออกอาการเหวี่ยงใส่  เขาพะวงหนูลินจนแทบบ้าแล้วตอนนี้   และโดยไม่รู้ตัวน้ำฟ้าก้าวตามรังสิมันต์เข้ามาในบริเวณห้องนั่งเล่นซึ่งมีประตูเปิดเข้าไปเป็นห้องนอนชายหนุ่มเรียบร้อย...   รังสิมันต์เหลือบหันมามองน้ำฟ้าที่เดินหน้าดำหน้าแดงตามเขามาอย่างแปลกใจ...  ไม่คุ้นหูเมื่อถูกเด็กหนุ่มเรียกขานด้วยชื่อตัวเอง...

"เธอ...ว่าไงนะ..."  ชายหนุ่มถาม...จริงๆเขาอยากได้ยินที่เด็กคนนี้เรียกชื่อเขาต่างหาก  แต่น้ำฟ้าไพล่ไปอีกทาง...

"ผมบอกว่าหนูลินยังคอไม่แข็ง  คุณอุ้มแบบนั้นลูกผมคอเอนหมด...  เอาหนูลินคืนมานี่นะคุณ..."   พูดพลางน้ำฟ้าก็เดินเข้าหาชายหนุ่มพลางเอื้อมมือคว้าเอวปุ้มปุ้ยของลูกชาย...   ซึโยชิจึงเดินเข้าไปหาเจ้านายแล้วกระซิบบอก

"บอสต้องเอามือประคองต้นคอเด็กไว้ด้วยครับ...  คุณหนูไวโอลินยังตั้งคอไม่ได้เลยซบไหล่บอสอย่างเดียว..."   เขาบอกแล้วถอยกลับไปยืนที่เดิม   น้ำฟ้าที่พยายามแงะนิ้วชายหนุ่มออกจากตัวลูกชายเหลือบมองอย่างระแวงว่ากระซิบอะไรกัน

            รังสิมันต์ทำสีหน้าเหมือนเข้าใจ  แล้วก็เปลี่ยนมายกมือข้างหนึ่งช้อนก้น  ส่วนอีกข้างยกมาประคองที่ต้นคอเด็กให้ซบเข้ากับไหล่เขาดีๆ...   ซึ่งตอนนี้หนูไวโอลินที่สบายตัวอยู่บนไหล่รังสิมันต์ก็กำลังน้ำลายยืดเปื้อนเสื้อเขาอยู่...   น้ำฟ้าเห็นอย่างนั้นจึงเผลอตัวหยิบผ้าอ้อมผืนเล็กของลูกที่เขาตัดออกมาเองสำหรับไว้ใช้พกพาเช็ดน้ำลายน้ำมูกเด็ก...  มือขาวเอื้อมผ่านไหล่ร่างสูงโดยอาศัยแรงเขย่งเล็กน้อยไปเช็ดน้ำลายให้เจ้าตัวเล็ก...  ไม่ใช่กลัวเสื้อชายหนุ่มสกปรก...แต่เป็นสัญชาติญาณที่เวลาเห็นลูกเปื้อนแล้วต้องรีบเช็ดทำความสะอาด... 

            ชายหนุ่มนึกแปลกใจที่เห็นกริยาแบบนี้ของน้ำฟ้า...  เด็กหนุ่มดูโตขึ้นอย่างประหลาดเวลาทำกับเด็กแบบนี้...

"อุ้มพอรึยังคุณ...  หนูลินหิวนมแล้วนะเอามานี่..."   น้ำฟ้าพูดหลังจากเช็ดน้ำลายที่เปื้อนแก้มเด็กน้อยเสร็จ...   รังสิมันต์เหลือบมองหลานบนไหล่ตัวเองที่ตอนนี้นอนซบหน้านิ่งๆ...

"เธอไม่ด่าฉันอีกหรือไง..."  อดถามไม่ได้เพราะอยากรู้  ทีตอนแรกแค่เข้าใกล้แค่แตะนิดหน่อยยังปฏิเสธจะเป็นจะตาย...  ทีตอนนี้มาถามว่า...อุ้มพอรึยัง?นี่นะ

"..."   น้ำฟ้าเงยมองหน้าชายหนุ่ม  ทั้งนึกขัดใจและเคืองใจพร้อมกัน...   แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้จริงๆแล้วก็มีสายเลือดเดียวกับหนูลินเหมือนกัน  "...ยังไงคุณก็เป็นลุงของหนูลิน...  แล้วผมก็ไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลที่จะคุยกันไม่รู้เรื่อง...  อีกอย่าง...เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน...  ผมจะได้คุยกับคุณวันนี้ให้มันจบเรื่องไปเลย..."  พูดพลางน้ำฟ้าก็รับตัวหนูลินคืนจากรังสิมันต์ที่ยอมเอนตัวเด็กน้อยคืนให้ผู้ปกครองตามกฎหมายโดยดี...  แม้จะนึกเสียดายความรู้สึกอบอุ่นที่เกาะบนไหล่เขาเมื่อครู่อยู่ก็เถอะ

"แต่หลังจากผมให้ลูกดื่มนมแล้วนะ...  เราถึงค่อยคุยกัน..อย่างจริงจัง..."  เน้นหนักที่คำหลัง  แล้วเอ่ยต่อ  "...แล้วหลังจากนั้นผมก็จะกลับบ้านของผมทันที..."



--------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -                     -


ต่ออีกนิด...   o22


สุขสันต์วาเลนไทน์นะ   เขาเองก็โสดวาเลนไทน์เหมือนกัน...


ไม่มีปาร์ตี้  ไม่ได้ไปเที่ยว  ไม่ได้ดอกกุหลาบ...


แต่ได้อยู่กับหนูลินกับหนูฟ้าก็มีความสุขแล้ว...อิอิ

ไปแล้วจ้า........แล้วเจอกานนนนนนน   ^^    :L2:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-02-2011 17:25:21

อ้างจาก: kyoya11 ที่ 14-02-2011 09:50:34  

สุขสันต์วันวาเลนไทน์
เข้ามาเผื่อมีตอนพิเศษ อิอิ

อิอิ  ตอนพิเศษไม่มี  แต่มีหัวใจพิเศษมอบให้นะ

สุขสันต์วันวาเลนไทน์จ้า...อ่านแบบน่ารักๆรับวันแห่งความรักไปก่อนนะคะ  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-02-2011 17:27:07

อ้างจาก: hahn ที่ 14-02-2011 09:08:27  

(http://img3.prosperent.com/images/250x250/rlv.zcache.com/happy_valentines_day_3_card-p137833686770311535tdn0_400.jpg)

Thk U mak mak ka ^^   

Happy Valentine's day na  ^^ 

Be Good luck, Be Good life , Be Good Love na ka ^3^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-02-2011 17:27:55

อ้างจาก: a_tapha ที่ 14-02-2011 12:56:12  

หลงรักหนูลินเข้าเต็มเปา   :กอด1:

หนูลินมีคนรักเต็มไปหมดแล้ว....แล้วเค้าอ่ะแง้.....

ตะเองไม่รักเค้าด้วยเหรอ????

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-02-2011 17:29:14

อ้างจาก: treerat002 ที่ 13-02-2011 12:46:10  

ฉุดเลย ๆ  :impress2:

น่ารักขึ้นทุกวัน ไรเตอร์มีพัฒนาการในการเขียนดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ชอบค่ะชอบ  o13

รอตอนต่อไปค่ะ สู้ ๆ  :bye2:

ขอบคุณมากคะ  ^^  ได้ทุึกคนแหละช่วยติช่วยติง...

ถึงได้ไม่เบื่อเลยที่ลงในบอร์ดนี้...  ดีใจที่มีคนชอบจ่ะ  ^^

Happy Valentine's day ja  ^_^  Be Good love na

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.7 - Planing [uP 100% : 13/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: eve2011 ที่ 14-02-2011 17:38:55

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 14-02-2011 18:11:17

หุหุ ยังๆ ยังหวานไม่พอ ขออีกๆ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-02-2011 18:36:05

Happy Valentine's Day แล้วจะรอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 14-02-2011 18:38:38

555555+น่ารักน๊า  คุณลุงม้าน้ำ

คุณลุงอยากจะเปลี่ยนเป็นคุณพ่อม้าน้ำบ้างไหมน๊า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 14-02-2011 18:58:14

กลายพันธุ์แล้วค่ะ
จากรังสิมันต์  กลายเป็น รังม้าน้ำ แล้วค่ะ  :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 14-02-2011 19:06:22

ลูกผมบอกว่าคุณเป็นม้าน้ำ :m20:

 :laugh:หนูลินฉลาดที่สุด

 และ:L2:Happy Valentine ค่ะ

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 14-02-2011 19:06:47

หนุกๆๆ
ต่ออีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 14-02-2011 19:16:45

o22
โอ๋ๆ หนูลิน หนูน่ารักมากลูก
5555555555.

หนูทำให้ม่าม๊ากับคุณลุงม้าน้ำหอมกันหลายรอบมาก
 :laugh: :laugh: :laugh:

รอตอนต่อไปค๊า อยากอ่านต่อมากๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: oattie ที่ 14-02-2011 19:25:25

ลูกผมบอกว่าคุณเป็นม้าน้ำ
ฮ่าๆ     :mc4:   



 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-02-2011 19:29:11

อ้างจาก: ZakuPz ที่ 14-02-2011 18:58:14  

กลายพันธุ์แล้วค่ะ
จากรังสิมันต์  กลายเป็น รังม้าน้ำ แล้วค่ะ  :m20: :m20: :m20:

กระทืบไลค์ !!!!  ๕๕๕+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kukkukku ที่ 14-02-2011 19:45:51

น่ารัก


^^

 :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 14-02-2011 19:47:07

เริ่มให้ความรู้สึกครอบครัวสุขสันต์แล้ว
หนูลินฉลาดมากเลย น่ารักกกกก
>.<

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 14-02-2011 19:59:25

อ้างจาก: ZakuPz ที่ 14-02-2011 18:58:14  

กลายพันธุ์แล้วค่ะ
จากรังสิมันต์  กลายเป็น รังม้าน้ำ แล้วค่ะ  :m20: :m20: :m20:

 :m20: :m20: :m20: :m20:ชอบเม้นนี้อ่ะรังม้าน้ำ :m20: :m20: :m20:

หนูลินน่ารักสุดยอด o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: pinfai ที่ 14-02-2011 20:06:58

อยากกรี๊ดบ้าง อะไรบ้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 14-02-2011 20:23:56

อ่าส์ลุงม้าน้ำ อิอิน่ารักดีจังเลยอ่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 30% : 14/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 14-02-2011 20:51:37

คุณลุงม้าน้ำ ตอนนี้หลงหลานแน่ๆ แต่อีกสักพักจะหลงแม่ของหลานใช่ไหมมมม...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 14-02-2011 21:05:31

อ้างจาก: Me_kame_nishi ที่ 14-02-2011 20:51:37  

คุณลุงม้าน้ำ ตอนนี้หลงหลานแน่ๆ แต่อีกสักพักจะหลงแม่ของหลานใช่ไหมมมม...

ถามด้วยอีกคน ใช่ไหมมมม??

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 14-02-2011 21:16:18

หนูลินน่ารักที่สู๊ดดดดดดดดดดดดดด


 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-02-2011 21:19:11

 :L1:หนูลินน่ารักที่สุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 14-02-2011 21:47:51

นู๋ลินนนนนนนนน

มาเป็นคิวปิดน้าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 14-02-2011 21:48:22

ว่ะฮ่าๆ ๆ ลุงม้าน้ำ หนูลินคิดได้ไงครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 14-02-2011 21:58:10

หุหุ  คุยอะไรอย่างจริงจังอ่าคุณแม่ฟ้า



 :z1: :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 14-02-2011 22:01:13

หนูลินน่ารักตลอด
มาเชียร์น้ำฟ้า
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 14-02-2011 22:01:42

ตอนนี้ก็แอบน่ารักเล็กๆ นะครับ ^^

ป.ล.โสดวาเลนไทน์ ก็อย่าได้แคร์ (ผมเองก็หนึ่งในนั้น)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 14-02-2011 22:16:13

เด็กอาร้ายยยยยยยยย น่าฟัดเป็นที่สุด
ขอประกาศตัวว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ชอบเด็กค่ะ
เข้าขั้นเกลียดเลยทีเดียว
แต่ยกธงขาวยอมแพ้หนูลินไว้ตรงนี้เลยล่ะกัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 14-02-2011 22:17:38

Happy valentine's day ค่ะ
ตอนนี้ หนูลินของเราน่ารักมากๆจ้ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 14-02-2011 22:52:00

จะจริงจังกันแล้วหรอแม่ฟ้าาาาา :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 14-02-2011 23:49:21

อ้างจาก: kyoya11 ที่ 14-02-2011 21:05:31  

อ้างจาก: Me_kame_nishi ที่ 14-02-2011 20:51:37  

คุณลุงม้าน้ำ ตอนนี้หลงหลานแน่ๆ แต่อีกสักพักจะหลงแม่ของหลานใช่ไหมมมม...

ถามด้วยอีกคน ใช่ไหมมมม??

ถามต่ออีกสักคนว่า ใช่ไหม????

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 14-02-2011 23:51:16

คุณลุงม้าน้ำ อิอิอิอิ :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 15-02-2011 00:00:43

โสดสนิทเหมือนกันอิอิอยู่บ้านสบายใจแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 50% : 14/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^^
เริ่มหัวข้อโดย: BossZa ที่ 15-02-2011 00:36:05

   

      นู่ลินน่าร้กกกกกก  จ๊วฟ  จ๊วฟ :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011] (เพิ่มในตอนจ้า ^
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 15-02-2011 01:13:19

 
         น้ำฟ้าตวงนมผงใส่ขวด   พอเสร็จก็กดน้ำตามลงไป...    เป็นอย่างที่คิดจริงๆด้วย...  บ้านนี้ไม่มีแม่บ้านหรือคนรับใช้เลย   เพราะนายเจ้าของบ้านจะเรียกใช้จากบรรดาลูกน้องชุดดำทั้งหลายแหล่นั่นแหละ...   

          ในตอนแรกซึโยชิเข้ามาช่วยคุณน้ำฟ้าตามคำสั่งของคุณรังสิมันต์เนื่องจากเขาเองเพิ่งได้หลานชายหนุ่มจึงคิดว่าซึโยชิอาจมีความรู้เรื่องนี้...   เลยเป็นโชคดีของน้ำฟ้า  เขาเลยเขียนยี่ห้อนมผงกับของใช้ชั่วคราวของเด็กอ่อนให้ว่าหนูลินใช้อะไรบ้าง  เพราะที่เอาติดกระเป๋ามาน้ำฟ้าไม่ได้คิดว่าจะต้องอยู่นอกบ้านนานขนาดนี้...   ทว่าพอขากลับมา  ชายหนุ่มหลายคนกลับช่วยกันขนของหลายถุงซึ่งบรรจุทั้งของเล่นเด็กและอุปกรณ์เด็กอ่อนกลับมาเพียบ...มีแม้กระทั่งเปลเด็ก   ที่นอน   ผ้าอ้อมอีกหลายแพ็ค...รวมถึงของกินที่อยู่ในถุงใหญ่ๆอีกหลายใบ   

          ในคราแรกน้ำฟ้าอ้าปากค้างมองของทั้งหมดและต้องการคำอธิบายจากชายหนุ่ม  แต่ไม่ได้คำตอบเมื่อรังสิมันต์เพียงแต่ยักไหล่แล้วเดินกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องนอน...   น้ำฟ้าขัดใจมาก...เขาทำอย่างนี้หมายความว่ายังไง   ซื้อเปลมาทำไมน้ำฟ้ากับหนูลินไม่ได้จะมานอนที่นี่นะ !   น้ำฟ้ากุมขมับกับชายหนุ่มจริงๆ...แต่ที่สงสัยที่สุดคือการทำงานของคนของชายหนุ่มต่างหาก...  แต่ละคนพอเห็นเจ้านายขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อปั๊บก็เริ่มถอดสูทออกใส่ไม้แขวนเรียงในตู้ที่อยู่ใกล้กับประตูทางเข้า   แล้วก็เริ่มแต่งตัวตามสบายมากขึ้น...  ซึโยชิเป็นหนุ่มญี่ปุ่นตัวไม่สูงมากแต่ก็สูงกว่าน้ำฟ้าเล็กน้อย  เป็นคนเข้ามาอาสาช่วยเลี้ยงหนูลินให้ระหว่างที่น้ำฟ้าไปชงนมในบริเวณเคาเตอร์ครัวเล็กๆซึ่งอยู่ในบริเวณห้องนั่งเล่น...

          น้ำฟ้าไม่รู้สึกถึงรังสีคุกคามและรู้สึกชอบนิดๆกับสำเนียงการพูดภาษาไทยสำเนียงญี่ปุ่นของชายหนุ่มประกอบสีหน้าและท่าทางว่าไม่ต้องกังวล...   เมื่อลำบากนักน้ำฟ้าจึงบอกว่าใช้ภาษาอังกฤษคุยกันก็ได้...  อย่างนั้นแล้วเด็กหนุ่มก็เริ่มลงมือจะปูผ้าเพื่อจะวางหนูน้อยไวโอลินลง   ลูกน้องชายหนุ่มสี่ห้าคนที่อยู่ในห้องก็กรูกันจะเข้ามาช่วย...   ได้ยินหนุ่มซึโยชิไล่ให้ไปล้างมือก่อนแต่ละคนก็ทะยอยกันไปล้างมือมาแล้วมาช่วยกันปูพื้นตามคำที่น้ำฟ้าบอก  ปูผ้ายางก่อนรองด้วยเบาะนุ่มๆ  และปูผ้าอ้อมทัยอีกชั้น  เมื่อได้อย่างที่ต้องการน้ำฟ้าก็วางลูกน้อยลงนอน


           ลูกน้องชายหนุ่มนั่งเรียงกันบนพื้นใกล้ๆเบาะเด็ก   น้ำฟ้าเหลือบมองหน้าแต่ละคนแล้วไม่ค่อยจะน่าไว้ใจให้เลี้ยงดูเด็กเท่าไหร่...  แถมสองสามนาทีต่อมาลูกน้องตัวใหญ่ของชายหนุ่มที่ถูกเรียกว่าเตโชกับนายฝรั่งผมทองศัตรูหมายเลขหนึ่งของคุณหมอกานต์ก็ยิ่งระแวงใหญ่  ทั้งสองยังใส่ชุดสูทอยู่  ซึโยชิก็รีบบอกให้ไปล้างมือ...แล้วทั้งสองคนก็มานั่งเรียงหน้าต่อจากสมาชิกที่เหลือรอบเบาะเด็กเพิ่ม...   หนูลินจ้องหน้าแม่ฟ้าแล้วยื่นมือจะแตะ   น้ำฟ้าก้มลงหอมมือลูกฟอดใหญ่ก่อนบอก...

"หนูลินนอนเล่นอยู่นี่ก่อน...เดี๋ยวแม่ฟ้าไปชงนมให้หนูตรงนั้นนะ...  อยู่กับคุณม้าน้ำนะลูก...  เดี๋ยวแม่ฟ้ามา...แป๊บเดียวนะ...คนเก่ง..."   บอกแล้วก็หอมแก้มนุ่มอีกหลายฟอด...   เงยบอกให้คุณซึโยชิช่วยดูให้หน่อยแล้วก็ตัดใจลุกไปชงนม...

             ที่ที่น้ำฟ้ายืนอยู่ตรงนี้สามารถมองเห็นหนูลินได้ชัดเจน  น้ำฟ้าจึงพอวางใจให้หนูลินอยู่กับลูกน้องของตานั่นได้...  แรกๆหนูลินเหมือนจะแปลกตากับคนแปลกหน้าอยู่หรอก  คุณซึโยชิก็เอาตุ๊กตาและของเล่นหลากหลายที่ซื้อมามาเล่นกับหนูลิน...  แต่พอนานเข้าเพราะน้ำฟ้าต้องต้มทั้งขวดนมและอุปกรณ์ใหม่ๆทั้งหมด  ถึงจะเริ่มชงได้ก็ใช้เวลาไปมากพอดู...   เจ้าหนูลินเมื่อไม่เห็นหน้าม่าม๊าฟ้าในระยะสายตามองเห็นก็เริ่มงอแงและเบะปาก   บวกกับถึงเวลาดื่มนมแล้วด้วย...   ซักพักไม่นานเจ้าหนูลินหลานเจ้านายก็ร้องไห้จ้าขึ้นมา...  ทำเอาหัวใจแกร่งๆของหนุ่มๆแถวนั้นแกว่งกันเป็นแถวเมื่อพะวงว่าหากบอสใหญ่ได้ยินเสียงร้องเข้าต้องโดนแน่ๆ...โดนลงโทษแน่ๆ...   

"อะไร...ใครทำหลานฉันร้อง..."  ...นั่นไง  ได้ยินจริงๆด้วย...  ห้าหกหนุ่มตรงนั้นรีบก้มหลบกันใหญ่...  ปล่อยให้ซึโยชิเอาของเล่นล่อหนูลินไป 

           น้ำฟ้าก็ได้ยินเสียงร้อง  ตั้งท่าจะทิ้งทุกอย่างแล้ววิ่งไปหาลูกอยู่แล้วเชียวก็ทันเห็นขายาวๆก้าวเข้ามาหาหนูลินเสียก่อน 

"สงสัยคุณหนูคงไม่คุ้นกับพวกผมน่ะครับ...  เลยร้องหาคุณฟ้า..."   ซึโยชิพอเดาสาเหตุออกจึงบอกไป  ชายหนุ่มเหลือบมองน้ำฟ้าที่ยืนละล้าละลังอยู่ตรงทางเข้าเคาเตอร์ครัว...   แล้วชายหนุ่มจึงคุกเข่าใกล้ที่นอนเด็ก  แล้วสอดมือเข้าใต้สะโพกข้างหนึ่ง  ใต้ศีรษะอีกข้างหนึ่ง...  ตามวิธีอุ้มเด็กที่เขาแอบไปเปิดดูมาเมื่อครู่...  แล้วช้อนอุ้มหนูลินทั้งตัวเข้าไหล่...  แม้จะยังดูเก้กังแต่ก็พอเดาออกว่าชายหนุ่มเรียนรู้วิธีการอุ้มเด็กมาแล้ว...   หนูลินดันหน้าออกห่างเพื่อมองคนอุ้ม...  แล้วพอได้สบตาและรู้ว่าเป็นคุณลุงม้าน้ำก็เริ่มหยุดร้องแล้วเหลือแค่สะอื้น...   สองแขนป้อมเอื้อมรัดรอบคอคนตัวใหญ่ซุกหน้าสะอื้นลงกับบ่ากว้างราวหาที่พึ่ง...

           ชายหนุ่มโอบกอดเด็กน้อยแน่นๆโยกเบาๆแล้วก็พาเดินมาหาแม่ฟ้าที่ยังยืนอยู่ที่เดิม...  น้ำฟ้ามองสบตาชายหนุ่ม...  เดาไม่ถูกเหมือนกันว่าเขาทำแบบนี้เพื่อต้องการอะไร...  แต่แค่รู้ว่าหนูลินจะไม่อันตรายถ้าอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้...เขาก็พอเบาใจได้...  น้ำฟ้าหยิบผ้าเช็ดหน้าที่ถือติดตัวออกมาเช็ดปากเช็ดจมูกให้ลูกโดยชายหนุ่มก็อำนวยความสะดวกให้โดยการย่อตัวลงเล็กน้อยและเบี่ยงตัวให้...

"เป็นอะไรครับ...คนเก่งร้องไห้ทำไม...  ใครทำอะไรไหนน้องหนูลินบอกแม่ฟ้าสิลูก..."   ถามพลางก็ลูบแก้มยุ้ยเบาๆอย่างรักใคร่...   ดวงตาฉ่ำน้ำมองเห็นน้ำฟ้าในสายตาแล้วมือป้อมก็คว้าหมับเอานิ้วน้ำฟ้าที่ลูบแก้มเขาอยู่ทันที...  ราวกับจะฟ้องว่าเพราะแม่ฟ้าไม่อยู่กับเขานั่นแหละ...เขาจะจับไว้ไม่ปล่อยเลย...

"เอ๋า...หนูจับไว้อย่างนี้แล้วแม่ฟ้าจะชงนมให้ลูกยังไงน่ะฮึ?"  น้ำฟ้าถามเบาๆ...  เจ้าตัวเล็กทำหลบสายตาซุกหน้าเข้าซอกคอชายหนุ่ม...ที่วันนี้พออาบน้ำแล้วเป็นครั้งแรกที่เขาตัดสินใจไม่ใส่น้ำหอม...  ถึงจะหลบสายตาแม่แต่มือก็ไม่ยอมปล่อยอีกแน่ะ...

"โยชิ...นายมาชงสิ..."  ว่าแล้วชายหนุ่มก็เรียกลูกน้อง...   คนถูกเรียกก็รีบลุกพรึ่บมาที่เคาเตอร์ครัวทันที... 

"เอ่อ..."  น้ำฟ้ากำลังจะบอกว่าจะชงเอง...แต่ก็หันมองมือหนูลินที่ก็ไม่ยอมปล่อยแน่ๆแล้วก็หันกลับไปหาซึโยชิพร้อมบอก...  "งะ...งั้น...ฝากด้วยนะครับ..."

           ซึโยชิรับคำ...ถึงจะชงนมไม่คล่องเท่าไหร่ก็เถอะ...  แต่มือระดับนี้แล้ว  ยังไงก็ต้องทำได้ล่ะว่ะ...!   ผ่านงานโหดร้ายเกือบตายมาก็เยอะ...ให้มันรู้ไปสิว่านายซึโยชิจะมาถูกไล่ออกจากงานเพราะว่าชงนมให้หลานเจ้านายไม่ได้น่ะ...

"งั้นเราไปรอที่โซฟากัน..."   ชายหนุ่มบอกเด็กน้ำฟ้า...  เป็นครั้งแรกที่ได้ยินน้ำเสียงไม่มีทีท่าจะข่มขู่...ไม่ได้บังคับ...ไม่ได้เอาแต่ใจเหมือนที่เคย  น้ำฟ้าเองก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน...   แต่ก็ยอมทำตามเพราะจะให้ยืนรอจนนมอุ่นพร้อมดื่มได้ก็คงซักพัก... 

            ผู้ใหญ่สองคนกับเด็กหนึ่งคนจึงต้องเดินตามกันมาเป็นพรวน  เพราะถูกหนูลินเกี่ยวเอาไว้ทั้งคู่...  น้ำฟ้าพยายามจะดึงมือออกอยู่หรอกแต่พอเขาขยับทีไรกนูลินก็จะหันมามองพร้อมสายตาอ้อนวอนทันที...   เขาก็เลยต้องยอมให้หนูลินในอ้อมกอดผู้ชายตัวใหญ่พาลากมาด้วย...   

            พอมาถึงโซฟา  ลูกน้องของชายหนุ่มก็ขยับตัวลุกขึ้นกระจายไปยืนกันรอบห้อง...   ชายหนุ่มอุ้มหนูลินลงนั่งแต่ทว่าน้ำฟ้ายังไม่ยอมนั่งตาม  รังสิมันต์ช้อนตามอง 

"นั่งสิ..."   พูดสั้นๆแล้วก็ไม่ได้สนใจอีก  ก้มลงเอาปากจูบเบาๆที่กระหม่อมบางของเด็กน้อยที่ยังซบเขาอยู่ 

"แอ๊..."   หนูลินครางเบาๆ  มือที่จับนิ้วแม่ฟ้าก็ดึงยิกๆเหมือนจะให้แม่นั่งด้วย...  น้ำฟ้ามองไปรอบๆก็ไม่เห็นว่าลูกน้องชายหนุ่มคนไหนจะสนใจจึงตัดสินใจนั่งลง  ในระยะห่างที่ไม่ใกล้เกินไปและไม่ไกลเกินมือเอื้อมของหนูลิน...   

           นั่งกันเงียบๆซักพักหนูลินคงเมื่อยเลยขยับตัว   ชายหนุ่มจึงคลายวงแขนมองท่าทางการขยับตัวของหนูน้อย...  ไม่มั่นใจว่าเด็กน้อยต้องการอะไรให้เขาอุ้มแบบไหน  เพราะตะกี๊เขาดูรูปและอ่านมาแค่ท่าอุ้มนี้ท่าเดียว...

"ส่งหนูลินมานี่คุณเดี๋ยวผมอุ้มเอง..."  น้ำฟ้าบอกยื่นแขนเหมือนขออุ้ม   แต่รังสิมันต์ปฏิเสธ...

"ไม่ต้อง..."  พอตอบไปแบบนั้นน้ำฟ้าก็คิ้วขมวดขึ้นมาทันที...  "...แค่...สอนผมอุ้มท่าใหม่ก็พอ..."  ไม่รู้จะบอกเป็นเชิงขอร้องหรือเชิงขอยังไงดี  เพราะทั้งชีวิตไม่เคยพูดจาขอร้องใคร...   

           แต่ดูท่าน้ำฟ้าคงยังไม่ชินกับการพูดแบบนี้  เพราะเด็กหนุ่มคิดไปว่าเขาถูกออกคำสั่งใส่...

"ไม่เหมือนกัน...ผมจะอุ้มเอง..."  พูดแล้วน้ำฟ้าก็ทำท่าจะแย่งหนูลินมาเสียก่อน...  ชายหนุ่มจึงคว้าเอวของหนูลินได้ก็พาเลื่อนหลบออกไปทันที   เด็กทารกตัวเล็กไม่ทันตั้งตัวจึงพอหัวไม่มีที่พิงก็ทำท่าหงายหลังทรงตัวไม่ได้   มือน้ำฟ้าจึงช้อนหมับเข้าที่หลังกับต้นคอพอดี...   แต่ว่าตัวของน้ำฟ้านี่สิ...ทับลงบนต้นขาของชายหนุ่มพอดี...   ดวงตาสองคู่มองสบกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ...   

            นัยน์ตาสีอ่อนกว่าของรังสิมันต์เผลอมองลึกลงในดวงตากลมโตตรงหน้า...  มันแวววาวสุกใสเหมือนแก้ว...  พอประกอบกับเครื่องหน้าทั้งหมดแล้ว  ไม่ว่าจะปาก  จมูกรั้นนิดๆ   พวงแก้มขาวไม่ต่างจากผิวของหลานเขาเลย   ก็ต้องยอมรับว่าคิดผิดไปจริงๆที่ตอนแรกบอกว่าเด็กคนนี้หน้าตาธรรมดา...  ถึงไม่จัดว่าหล่อมาก   ไม่ได้...สวย   แต่พอมองรวมๆแล้วก็...น่ารัก...ดี...ละมั้ง...

             ส่วนน้ำฟ้ามองสบดวงตาเรียวที่ทำเอาเขากลัวในครั้งแรกที่เจอกัน  เพราะมันทั้งดุดันและคมกริบ  ราวกับมองทะลุผ่านได้ทุกสิ่ง...  และพอได้มองในระยะประชิดแบบนี้แล้ว...  ชายหนุ่มตรงหน้ามีเครื่องหน้าที่สมบูรณ์แบบ...  ทั้งจมูกโด่งเป็นสัน   ริมฝีปากหยักศกเล็กน้อย  บวกกับคิ้วเข้มพาดเฉียงกำลังดูดี  ทุกอย่างลงตัวจนถึงขั้นที่คนที่เห็นครั้งแรกโดยไม่มีอคติอย่างเขาคงต้องอุทานว่า  'fantastic !'  ...แต่ตอนนี้ที่ทำให้น้ำฟ้าดูว่าคนตรงหน้าดูดีขึ้นมาทันตาคงเพราะดวงตาสีดำอ่อนแสงนั่นมันไม่ดูดุคมวาววับเหมือนที่เคยเจอละมั้ง...

"อุ๊ว...อาวว....อาวววว..."  เด็กชายหนูลินร้องขึ้นมาเมื่อได้กลิ่นนม...  ทำเอาสองคนที่เกือบหลงอยู่ในภวังก์ส่วนตัวต้องรีบถอยห่างออกจากกันอย่างไม่ทันตั้งตัว...

"นมชงเสร็จแล้วครับ..."  ซึโยชิรอจังหวะจะพูดอยู่ตั้งนาน...  ใช่ว่าเขาไม่เห็นว่าเมื่อครู่มันเกิดอะไรขึ้น...และเขารู้ว่าเพื่อนร่วมงานของเขาทุกคนก็คงเห็นด้วยเหมือนกัน...   เจ้านายเขาไม่เคยทำสายตาแบบนั้นมองใครมาก่อน...ไม่ว่าจะเป็นคนที่ถูกใจหรือสวยหยาดฟ้าขนาดไหน...  แต่จะบอกว่าเป็นสายตาเหมือนหลงเหรอ  ก็ไม่น่าจะใช่...  แต่จะบอกว่าเฉยๆ...ก็ไม่ใช่อีก...อืม...ต้องนิยามว่า...ทำสายตาแปลกๆมากกว่า

"เอ่อ...ขอบคุณมากครับ..."  น้ำฟ้าบอก...  ไม่ค่อยกล้าสบตากับซึโยชิ   แม้ว่าชายหนุ่มจะทำสีหน้าเหมือนเมื่อครู่ไม่รู้ไม่ได้เห็นใดๆทั้งสิ้น...

   
          โอ๊ย...เกิดมายี่สิบกว่าปี  ไม่เคยใกล้ชิดใครแบบนี้มาก่อนเลย...  แฟนก็ไม่เคยมีเพราะวันๆขลุกอยู่แต่กับแป้งทำขนม...  น้ำฟ้าคิดในใจ  หัวใจเต้นเร็วขึ้นมาเล็กน้อยพอสัมผัสได้   เด็กหนุ่มจึงแอบสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วรับขวดนมมา...  มันอุ่นพอดีมือแต่ก็ต้องลองหยดใส่หลังมือตัวเองอีกทีเหมือนที่เคยชินก่อนให้หนูลินดื่ม...   พอดูว่าอุ่นพอดีแล้วจริงๆก็หันไปทำท่าจะรับตัวหนูลินมาป้อนนม...

            แต่ทว่าชายหนุ่มก็หันหน้ากลับมาพอดีเหมือนกัน  สองคนจึงต้องมองสบกันอีกครั้งโดยไม่ได้ตั้งใจ...

"มะ...มา......อาวววว"   เสียงหนูลินดังขึ้นอีกครั้งเป็นการเรียกสติ   น้ำฟ้ารีบเอื้อมมือทำท่าจะคว้าหนูลินมาอุ้มเองแต่ชายหนุ่มก็ไม่ยอมปล่อยมือ

"นายก็ป้อนนมหลานฉันทั้งอย่างนี้แหละ..."  ชายหนุ่มบอกมือก็ไม่ยอมปล่อยหนูไวโอลินให้ไปหาแม่...  น้ำฟ้าเหลือบตามองอย่างไม่เชื่อสายตา  นี่เมื่อกี๊ก็เหมือนจะรู้เรื่องวิธีอุ้มเด็กแล้วนี่...  แล้ววิธีป้อนนมไม่ได้ศึกษามาด้วยรึไง...

"ใครเขาป้อนนมเด็กแบบนี้กันล่ะคุณ..."  น้ำฟ้าบอกเสียงขุ่น   สองมือยื่นทำท่าขออุ้มหนูลิน...

             เวลานี้เขาหิวนมมากๆไม่ว่าใครหน้าไหนที่ไม่ใช่แม่ฟ้าหนูลินก็ไม่ให้อุ้มทั้งนั้น  เด็กตัวน้อยจึงเอนอ่อนตัวเข้าหาแม่ฟ้าอย่างว่าง่ายทันที   ชายหนุ่มมองอาการของหนูลินก็สงสัย  ก็ไหนตะกี๊ยังติดเขาอยู่เลย...ทำไมกลับไปมาน้าเขาอีกแล้ว...   น้ำฟ้าเหลือบมองชายหนุ่มอย่างยินดีเล็กๆเมื่อเห็นหนูลินไม่ต้องการให้ชายหนุ่มอุ้มแล้ว...  เขาโอบหนูลินเข้าบ่าแล้วผ่อนลงตัก   ก่อนจะร้องบอกเหมือนทุกที...


"มุ๊ๆๆๆ...ดื่มนมดีกว่าเนอะหนูลินเนอะ...เดี๋ยวเราค่อยกลับบ้านกัน..."

-------------------------------------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -                     -




"โยชิ...ทำไมหนูลินถึงไม่ยอมให้ฉันอุ้มต่อ...ตอนกินนม..."  ระหว่างที่น้ำฟ้ากำลังป้อนนมหนูลินอยู่ชายหนุ่มจึงลุกเดินออกมาที่ระเบียงพร้อมลูกน้องคู่ใจทั้งสามคน...

"เด็กดื่มนมก็ต้องให้แม่เด็กอุ้มแล้วป้อนสิครับบอส...  ไม่งั้นถ้าคนอุ้มกับคนป้อนอุ้มกันผิดท่าเด็กอาจสำลักนะครับ..."  ซึโยชิบอกตามที่พี่สาวของเขาแม่ของหลานเคยบอกมา...

"...นี่ก็อีกเรื่อง...  ฉันได้ยินหลายทีแล้วนะ  เด็กคนนั้นแทนตัวเองว่าแม่...กับหนูลิน..."  ชายหนุ่มเท้าแขนมองไปข้างนอก  นึกถึงหลายครั้งที่ได้ยินเด็กน้ำฟ้าแทนตัวเองว่าแม่...

"เอ่อ...  ผมก็ไม่ทราบครับ..."

"เรื่องนั้นผมพอจะรู้นะครับ...เพราะจากคำบอกเล่าของนางพยาบาลที่เคยดูแลคุณหนูลินตอนคลอด...  บอกว่าได้ยินแว่วๆว่าน้าของหลานอยากเป็นตัวแทนแม่...แทนแม่แท้ๆของคุณหนูน่ะครับ..."   มาคัสเอ่ย...  เขาสามารถจำรายละเอียดเอกสารทุกแผ่นที่เคยอ่านผ่านตาได้เกือบหมด  โดยเฉพาะในเรื่องนี้ที่เจ้านายของเขากำลังหาทางวางแผนอยู่...

"เฮอะ...ไร้สาระ...  ผู้ชายนะ...จะเป็นแม่ได้ยังไง..."  ชายหนุ่มปรามาส...  ทำสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่...  เรื่องบ้าอะไรมาแทนตัวเองว่าแม่กับเด็กแบบนี้  อยากให้เด็กมีแม่เป็นผู้ชายเนี่ยนะ...คิดไปได้   "...จะเป็นได้ยังไง... ถึงหน้าตาออกจะ..."  ...คล้ายผู้หญิงมากก็เถอะ   ชายหนุ่มต่อเองในใจไม่ได้พูด   

"แล้วคืนนี้บอสจะเอายังไงครับ...  เพื่อนของคุณน้ำฟ้าติดงานที่โรงพยาบาลจริงๆ  คืนนี้คงไม่ได้กลับไปนอนที่บ้านแน่ๆ..."   เตโชเอ่ยต่อ   เมื่อครู่ก่อนเข้ามาเขากับมาคัสไปสืบรายละเอียดเกี่ยวกับคุณหมอเด็กเพื่อนคุณน้ำฟ้ามา...  และพบว่ามีอุบัติเหตุใหญ่เกิดที่ใกล้โรงพยาบาล  ทั้งผู้เสียชีวิตและผู้บาดเจ็บทั้งหมดถูกทะยอยส่งโรงพยาบาลแห่งนั้นเกือบหมดเพราะอยู่ใกล้ที่สุด   งานในโรงพยาบาลจึงยุ่งมาก   และสันนิษฐานว่าคืนนี้คุณหมอเด็กคงไม่ได้กลับมาหาเพื่อนเป็นแน่...

"ก็คิดอย่างนั้น...  แต่ถึงจะกลับมาได้ฉันก็จะให้หนูลินนอนกับฉันที่นี่เหมือนเดิม..."  ชายหนุ่มบอก  เหลือบมองกลับเข้าไปในห้อง   ยังเห็นน้ำฟ้าป้อนนมหลานเขาโดยบนใบหน้าประดับรอยยิ้มอ่อนๆสลับกับการก้มลงจูบมือกับฝ่าเท้าน้อยๆอย่างสุดรักสุดหวง...   

"หลังจากนี้...การได้หนูลินมาคงไม่ยากเท่าไหร่...แต่ที่ฉันต้องการ...ไม่ใช่แค่ตัว...  แต่เป็นสิทธิการเลี้ยงดูหนูลินอย่างถูกต้องตามกฎหมายด้วยต่างหาก..."

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

ตอนลง part หลังนี่คือเวลา ตี 1 พอดีเป๊ะ...
เพื่อสุขสันต์วาเลนไทน์เค้าลงให้ครบตอนไปเลยเนอะ...
ก่อนจะแว่บเอาเวลาไปเรียนช่วยชาติต่อ...เหอๆ :z1:
การบ้านมีไม่ทำมาอัพนิยาย...- -  เอาเข้าไปอนาคตชาติ...
แต่เค้าก็ทำได้เพื่อนหนูลินอยู่ดี  อิอิ

ขอบคุณที่ยังมาอยู่ด้วยกันวันวาเลนไทน์นะ 

ไม่ได้ตอบเม้นท์ของทุกคนขอโทษจริงๆแต่เขาอ่านของทุกคนเลยนะ...  ^^
และรับเอาทั้งคำติคำชมใส่ไว้ในใจทุกคำพูดเลย...

แล้วไว้เจอกันใหม่นะจ๊ะทุกคน   :bye2:

Happy Valentine's day ย้อนหลังตอนตีหนึ่งกว่าของเช้าวันที่ 15 กุมภาฯ 54 จ้าาาาา   :bye2: :bye2:

:L3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 15-02-2011 01:25:34

คุณลุงนี่ก็ เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: BossZa ที่ 15-02-2011 01:27:46

       

     คิดแผนชั่วอีกแล้วอิลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 15-02-2011 01:28:26

อยากอ่านอีกมาต่อเร็วๆน่ะ


 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 15-02-2011 01:44:34

เคือง เคือง เห็นแก่ตัว แอบร้าย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 15-02-2011 01:57:13

 o13รอตอนต่อไปคร้า
ลุงรังสิมันต์อย่าใจร้ายกับแม่ฟ้าของนู๋ลินนังนะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 15-02-2011 02:31:48

ชอบๆๆ
อย่าแย่งกัน ได้แตะทุกคน
น่ารักดีค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 15-02-2011 02:33:30

งั้นก็รอไปก่อนเถอะย่ะนายรังสิมันต์ พรากลูกพรากแม่เค้ามันบาปรู้ป่าว ระวังนรกจะกินหัว ชิๆๆ แหม สิทธิเลี้ยงดูถูกต้องตามกฎหมาย พูดมาด้ายยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 15-02-2011 02:46:34

ชักช้าเดี๋ยวแม่น้ำก้ถูกคนอื่นแย่งไหรอก สงสัยต้องมีตัวกระตุ้น อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 15-02-2011 03:00:03

นายรังสิมันต์นี่ก็นะ จะเห็นแก่ตัวไปไหน
มาพรากแม่พรากลูกเค้าได้ไง
อย่ายอมนะน้ำฟ้า นู๋ลินยิ่งน่ารักๆอยู่ด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 15-02-2011 06:28:39

หนูลินน่ารักจังเลยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 15-02-2011 07:28:39

 :sad4:ใจร้ายอ่ะ จะมาพรากหนูลินไปจากอกแม่ฟ้าได้ยังไงกันอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-02-2011 07:44:05

อ้าวๆไอ้เลวเหมือนแม่มันเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 15-02-2011 08:23:53

คนรวยไม่เข้าใจโลกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 15-02-2011 08:55:46

อ่านแล้วรู้สึกถึงความรักของแม่ฟ้าจริงๆ
หนูลินก็น่ารักมากกกกกกกก  ^ ^b

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 15-02-2011 09:52:26

ขอเสนอทางเลือกให้แม่น้ำฟ้าแต่งงานกับลุงม้าน้ำก็สิ้นเรื่อง
ไม่ต้องแย่งหนูลินกันด้วย  ดีกับทุกฝ่าย   :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 15-02-2011 10:08:42

รอดูคู่คุณหมอกานต์ด้วยดีกว่า ชอบเหมือนกัน^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 15-02-2011 10:20:17

จดทะเบียนแต่งเข้าบ้านเลยคะ

หมดปัญหา 55555555555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 15-02-2011 10:25:28

อีตาลุงใจร้าย
จะพรากแม่พรากลูกเค้าหรือไง


 :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 15-02-2011 10:31:14

อ้างจาก: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 15-02-2011 10:20:17  

จดทะเบียนแต่งเข้าบ้านเลยคะ

หมดปัญหา 55555555555+

นั่นสิจดทะเบียนแต่งเข้าบ้านไปเลยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 15-02-2011 10:41:26

ลุงนี่นะจ้องจะพรากลูกพรากแม่อยู่นั้นแหละ

+1 :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 15-02-2011 11:12:37

คุณลุงม้าน้ำยังนิสัยไม่ดีเหมือนเดิม เุดี๋ยวให้หนูลินจัดการซะนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 15-02-2011 11:49:03

อ้างจาก: noina ที่ 15-02-2011 10:31:14  

อ้างจาก: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 15-02-2011 10:20:17  

จดทะเบียนแต่งเข้าบ้านเลยคะ

หมดปัญหา 55555555555+

นั่นสิจดทะเบียนแต่งเข้าบ้านไปเลยยยยย

ยกมือเห็นด้วยอีกแรง

อิตาลุงม้าน้ำนี่ยังจะพยายามแยกเค้าอีกนะ

เชื่อแม่ดีนักขอให้น้ำฟ้าหักอกแล้วหนีไปไกลๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 15-02-2011 12:29:30

หุหุ
อยากเลี้ยงเด็กบ้างจัง 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 15-02-2011 12:41:02

  อ๊ะโหย  ศึกแย่งหนูลิน 
  จะแย่งกันไปทำไมหละเนี่ย  อยู่ด้วยกันทั้ง 3 คนไปเลยก็สิ้นเรื่อง 
  พ่อ  แม่ ลูกสุขสันต์  อิอิ o22

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 15-02-2011 12:58:28

อ๊ากกกกก คุณลุงม้าน้ำ
จะแย่งหนูลินไปจริงๆด้วยอ่ะ
แม่ฟ้าอย่ายอมน๊าาาาา
ให้จับๆแตะๆกันก็พอแล้ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 15-02-2011 13:14:13

อ้างจาก: noina ที่ 15-02-2011 10:31:14  

อ้างจาก: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 15-02-2011 10:20:17  

จดทะเบียนแต่งเข้าบ้านเลยคะ

หมดปัญหา 55555555555+

ชอบค่ะชอบบบ หนับหนุนอิอิ


นั่นสิจดทะเบียนแต่งเข้าบ้านไปเลยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 15-02-2011 13:15:31

อ้างจาก: tamako ที่ 15-02-2011 12:41:02  

  อ๊ะโหย  ศึกแย่งหนูลิน 
  จะแย่งกันไปทำไมหละเนี่ย  อยู่ด้วยกันทั้ง 3 คนไปเลยก็สิ้นเรื่อง 
  พ่อ  แม่ ลูกสุขสันต์  อิอิ o22

ความคิดนี้ก็ชอบ........

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 15-02-2011 13:41:11

ชั่ว!!

เป็นพระเอกไมชั่วอย่างงี้

ต้องเอาสิทธิ์ดูแลทั้งแม่ทั้งลูกจิ

หุหุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 15-02-2011 14:44:02

อ้างจาก: tamako ที่ 15-02-2011 12:41:02  

  อ๊ะโหย  ศึกแย่งหนูลิน 
  จะแย่งกันไปทำไมหละเนี่ย  อยู่ด้วยกันทั้ง 3 คนไปเลยก็สิ้นเรื่อง 
  พ่อ  แม่ ลูกสุขสันต์  อิอิ o22

เนอะๆ ลุงม้าน้ำก็จะกลายเป็นพ่อม้าน้ำทันที เปลี่ยนสถานะให้แนบแน่นขึ้น^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 15-02-2011 15:05:28

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 15-02-2011 15:10:05

คุณลุงม้าน้ำกำลังจะทำให้เรื่องมันยุ่งไปกันใหญ่นา แอบมีใจกับคุณแม่ไปแล้วละซี้ เชอะอยากได้หลานก็เอาแม่มาด้วยเลยสิได้ทั้งหลานและคนเลี้ยงหลาน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 15-02-2011 17:39:13

เรื่องจะเป็นไงต่อนะ
ไม่ชอบมาม่าเรยยย :sad11:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 15-02-2011 18:01:43

หนูลินน่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: BEN*_*MOS ที่ 15-02-2011 18:17:27

รอตอนต่อปายยยยยยยยยยยย :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 15-02-2011 18:39:05

เห็นด้วยกับหลายๆความเห็บข้างบน อิอิ
แค่จดทะเบียนกับแม่ฟ้าของหนูลินก็ได้สิทธิเลี้ยงดูหนูลินถูกต้องตามกฎหมายแล้วเนาะ
^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 15-02-2011 18:45:21

นู๋ฟ้าจะสู้ลุงม้าน้ำได้หรือนี่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 15-02-2011 18:56:44

คู่หมอกานต์อยู่หนายยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 15-02-2011 19:05:47

ถ้าทำตัวน่ารักกว่านี้อีกนิดอาจจะเชียร์ให้น้ำฟ้าชอบนะ แต่เอาแต่ใจตัวแบบนี้เมินซะเถอะ ไปตายซะ!!! เกลียดคนรวยเอาแต่ใจ!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 15-02-2011 20:13:19

> <

อะไร แต่งงานกันเลยไม๊ !!! 555555 ++

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 15-02-2011 20:52:04

จะให้หนูลินอยู่ก็ต้องให้แม่น้ำฟ้าอยู่ด้วยสิ

ชักหมั่นไส้ตาลุงม้าน้ำแล้วนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 15-02-2011 20:58:38

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 15-02-2011 21:11:08

ลุงนี่ มั่ยปลื้ม จบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 15-02-2011 21:31:53

หลงนู๋ลินแบบหัวปักหัวปรำ...น่ารักน่าฟัดไปโลกหน้าแล้วนู๋เอ๋ย...เหอะ ๆๆๆๆ >/////<

นี่คุณลุงม้าน้ำ...แนะนำอะไรให้นะ...ถ้าอยากได้สิทธิแบบชอบธรรมและตามกฏหมาย

ลุงม้าน้ำก็แต่งงานกะแม่ฟ้าของนู๋ลินสิ...ง่ายจะตายไป...คริคริ


+1 ให้คนแต่งด้วยฮะ ^^~*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 15-02-2011 21:42:00

 :m16:จะมากไปแล้วนะนายม้าน้ำ ถือว่ามีเงินมีอำนาจรึ
ดูนายซิ นิสัยชอบออกคำสั่ง อยากได้อะไรต้องได้ ไม่เคยอ่อนให้ใคร ไม่เคยง้อใคร
ดูๆมีแต่ความแข็งกร้าว ขาดความอ่อนโยน ไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคนอื่น
เอาใจช่วยน้ำฟ้าให้ปกป้องหนูลินให้ได้ด้วยเถอะ หนูลินต้องอยู่กับคนอ่อนโยนแบบแม่ฟ้าเท่านั้น
ให้ทั้งนายม้าน้ำและยัยนังคุณย่าได้สำนึกเสียบ้างว่า
เงินใช่จะซื้อได้ในทุกอย่าง ให้รู้ซะมั่งว่าใจคนน่ะ ต้องใช้ใจซื้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 15-02-2011 22:24:00

คุณลุงม้าน้ำนี่ ชักน่าหมั่นไส้แล้วนะ...



มุ๊ๆๆๆ เค้าอยากอ่านตอนต่อแล้วอ่ะตัวเอง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 15-02-2011 22:54:18

อ้างจาก: llPETCHll ที่ 15-02-2011 20:13:19  

> <

อะไร แต่งงานกันเลยไม๊ !!! 555555 ++

55+ แต่งมั้ยๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-02-2011 23:11:20

หนูลินน่ารักมาก
แต่ไม่ชอบคุณลุงที่จะมาแย่งสิทธิแบบนี้เลย
สงสารแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 15-02-2011 23:27:27

โหเกินไปป่าวแล้วน้ำฟ้าล่ะ


นึกถึงใจน้ำฟ้าด้วยน่าสงสารอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: minmin96 ที่ 15-02-2011 23:36:43

หนูลินน่ารักที่สุด :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 16-02-2011 00:05:17

น่ารักจังแม่ลินกะลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 16-02-2011 09:05:25

รังสิมันต์นี่ร้ายนะ

สงสารน้ำฟ้าบ้างไรบ้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 16-02-2011 10:15:23

อย่าไปยอมมันคะคุณน้องฟ้า

สู้คะ  ไปฟ้อง UN หรือศาลโลกก็ได้คะ

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 16-02-2011 11:42:30

รอเน้อ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Ak@tsuKII ที่ 16-02-2011 12:08:39

ตาลุุงนี่ เห็นแก่ตัวมาก หนูฟ้าสู้ ๆ อย่าไปยอม

แล้วถ้าวันหนึ่งลุงมันมาชอบเราล่ะก็ เชิดใส่เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 16-02-2011 13:39:42

ไอ้คุณลุงบ้าเอ๋ย......น้ำฟ้าอย่ายอมง่ายๆนะ....เป็นกำลังใจช่วย......อย่าให้ตัวเล็กตกเป็นของคนอื่นนะ...ถึงแม้จะเป็นลุงก็ตาม...ยังงัยเราก็เลี้ยงตัวเล็กแบบลูกตัวเองขนาดนี้...อย่ายอมง่ายๆ...เป็นกำลังใจช่วย... :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

ไอ้คุณลุงเห็นแก่ตัว :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:

มาต่อเร็วๆนะคราบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 16-02-2011 16:51:59

น้ำฟ้าอย่ายอมมันนะคับ

ผมคนหนึ่งที่จะช่วยคุณน้ำฟ้าคับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 16-02-2011 17:13:17

หมอกานต์อยู่หนายยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 17-02-2011 00:07:39

เหอะๆ ยังไงก็ไม่ประทับใจอีตาพระเอกอยู่ดี ออกเห็นแก่ตัวไปหน่อยนิ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: nenoramy ที่ 17-02-2011 23:55:13

สวัสดีค่ะคุณนักเขียน ฝากตัวเป็นป้าหนูลินด้วยคนนะ ^^
สายเลือดนี่ยังไงก็ตัดไม่ขาดเนอะ ขนาดหนูลินไม่เคยเจอหน้าอิตาพระเอกยังเข้าหาง่ายๆ เลย
แต่เราหมั่นไส้พระเอกจัด สงสัยจะเชื้อแม่แรง ไม่ชอบแม่พระเอกสุดๆ เห็นแก่ตัวจัด ความผิดตัวเองล้วนๆ เลยทั้งเรื่องลูก เรื่องหลาน โยนให้คนอื่นเฉยอ่ะ นิสัยแย่จัด ฮ่วย!! เริ่มเป็นเอามากแล้วเรา
อยากได้สิทธิ์ในการเลี้ยงดูที่ถูกต้องตามกฎหมายในตัวลูกบุญธรรมคนอื่นเค้านี่แย่จัด คิดถึงแค่เรื่องตัวเอง หัวจิตหัวใจคนอื่นไม่ต้องคิดมันหรอก เหอะ!! อารมณ์เสีย!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 18-02-2011 00:18:28

จะผิดไหมถ้าจะบอกว่าเกลียดนิสัยเห็นแก่ตัว นึกถึงแต่ตัวเองของพระเอกสุดๆๆๆๆๆๆๆๆ :beat: :beat: :beat:


ขอให้ชีช้ำไม่มีความสุข เพี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 18-02-2011 12:40:03

รออยู่เน้อ~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Maimai ที่ 18-02-2011 15:39:39

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: rose ที่ 18-02-2011 16:51:53

หมั่นไส้ตาลุง  :z6: นิสัย หน้าปลดจากตำแหน่งพระเอก  o18

มุ๊ๆๆๆๆๆ ชอบหนูลินกับแม่ฟ้า  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 18-02-2011 20:10:34

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 19-02-2011 16:15:53

 :กอด1:คิดถึงหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-02-2011 19:04:58

มารอหนูลินกันแม่ฟ้านะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-02-2011 19:06:08

มารอหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 20-02-2011 06:59:36

ลุงม้าน้ำนี่น่าจะโดนนะ จะมาแย่งหยูลินไปจากแม่ฟ้าได้ยังไง  :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: i.filmii_zz ที่ 20-02-2011 08:37:34

รอหนูลินกับแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 20-02-2011 10:21:07

รอๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 20-02-2011 10:32:22

มารอจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 20-02-2011 12:17:31

มารอแล้วคาบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.8 - Sea Horse [uP 100% : 15/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 20-02-2011 22:43:59

อยากอ่านต่อแล้วน้า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 20-02-2011 23:19:12

คุณแม่...ครับผม !  Ch.9 - Milk





             รังสิมันต์มองน้ำฟ้าที่ลุกขึ้นยืนแล้วเอาหนูลินพาดบ่า  พร้อมกับตบที่หลังแล้วก็ตกใจรีบเดินกลับเข้าไปในห้องทันที...

"เดี๋ยว...!  นั่นนายจะทำอะไร..."   พูดแล้วก็คว้ามือที่กำลังเอื้อมตบหลังหลานเขาออกด้วย...  "เด็กเพิ่งกินนมเสร็จ  ทำแบบนี้เดี๋ยวก็สำลักหรอก..."  บอกไปแล้วก็จ้องคนที่ตัวเองจับไว้เขม็ง...

            แต่น้ำฟ้ากลับทำหน้าเหนื่อยหน่ายใส่...  ข้อมือเล็กก็พยายามบิดออกด้วยพร้อมชี้แจง...

"ไม่ทำสิหนูลินจะแย่เอา...  ผมแค่จะตบหลังให้เขาเรอ  ไม่งั้นเขาจะท้องอืดแล้วก็ปวดท้อง..."   น้ำฟ้าบอก...  โอ๊ย..ชี้แจงเหตุผลไปแล้วนะทำไมยังไม่ปล่อยอีกล่ะเนี่ย...

"จริงเหรอโยชิ..."   ชายหนุ่มถามลูกน้องตัวเองโดยที่ยังไม่ละสายตาจากร่างเล็กๆตรงหน้า...  ไม่มั่นใจในคำตอบนั้นเลย...

"เอ่อ...คิดว่าจริงนะครับบอส  เพราะพี่สาวผมก็...ทำแบบนี้เวลาหลานผมดื่มนมเสร็จเหมือนกัน..."   ซึโยชิตอบเสียงอ่อยๆ  ก็กลัวบอสตัวเองจะหน้าแตกเอาน่ะสิ

             และก็เกือบจริง   ลูกน้องเขาคงไม่โกหก...  ก็...ไม่เคยรู้นี่ว่าเวลาเลี้ยงเด็กมันต้องทำยังไง...

"...ง...งั้นเหรอ"   ตอบรับเสียงเบาๆแล้วก็ยอมปล่อยข้อมือเล็กออก...   น้ำฟ้าพอมือหลุดจากพันธนาการก็รีบก้าวถอยหลังสองสามก้าวทันที  แล้วก็ยกข้อมือที่โดนจับไว้เมื่อครู่ขึ้นมอง

"บอกแล้วก็ไม่เชื่อ...  จับซะแรงเลย..."   บ่นกับตัวเองเบาๆ...เพราะที่ข้อมือเล็กๆปรากฎรอยแดงเป็นรูปนิ้วเลยทีเดียว  

             ...ไอคนแบบนี้น่ะนะ  ที่จะมาเอาหนูลินไปเลี้ยงเอง  ให้ตายก็ไม่มีวัน !...  น้ำฟ้าเงยมองคนตรงหน้าพร้อมคิดในใจ    ถึงคนๆนี้จะดูดีมากแค่ไหน  แต่เพราะมีอคติน้ำฟ้าจึงไม่อยากมองหน้าเลยจริงๆ  ...ตัดสินใจหมุนตัวหันหลังให้พร้อมกับตบหลังหนูลินเบาๆ  เด็กตัวเล็กเอาคอพาดบ่าแม่ฟ้าไว้  แป๊บเดียวก็เรอเอิ๊กออกมาพร้อมสำรอกเอานมออกมาเล็กน้อย...  

             พอเห็นอย่างนั้นรังสิมันต์ก็ตกใจจริงๆ  ไหนบอกว่าแค่เรอไง...แต่นี่หลานเขาอาเจียนออกมาด้วย...  เด็กคนนี้โกหก  คิดจะทำร้ายหลานเขารึไง...  

"นี่ !  ...นาย..."  

"หยุดพูดนะคุณ !  นี่มันเรื่องธรรมดา ที่บางครั้งเด็กก็จะสำรอกคายนมที่กลืนไม่หมดออกมาด้วย...  ผมว่าคุณนี่น่าจะไปซื้อคู่มือการเลี้ยงเด็กมาอ่านซะก่อนที่จะมาพูดเรื่องนั้นกับผมดีกว่า...   เลี้ยงเด็กไม่เป็นแล้วยังจะเอาหนูลินไปเลี้ยงอีก...คุณคิดได้ยังไง..."   น้ำฟ้าเถียงชายหนุ่มขึ้นมา  สายตาก็ทอดมองอย่างไม่เกรงกลัว  นึกอยากหาคำที่มันแรงกว่านี้นักแต่ก็คิดไม่ทัน  เพราะพูดรัวๆจบก็ต้องรีบเอาผ้าอ้อมผืนเล็กที่ถือเตรียมไว้มาเช็ดปากให้หนูน้อย...  พอสะอาดหมดจดแล้วเจ้าตัวเล็กก็ทำท่าสบายตัวหาวปากกว้างหวอดๆใส่คุณแม่ฟ้า...

            ส่วนชายหนุ่มรังสิมันต์ยืนอึ้งประมวลคำพูดอยู่ชั่วครู่   สายตาก็ประเมินการกระทำของคนตัวบางที่ดูจะชำนาญไปเสียทุกอย่างไปด้วย...  คำพูดคำจาไม่ไว้หน้า   ตัวก็เล็กนิดเดียวเหมือนลูกแมวขู่ฟ่อสั่งสอนใส่ราชสีห์เพราะหวงของรัก...   แบบนี้มันน่านัก !  ไม่ดูตัวเองเลยนะไอเด็กบ้า...

"...เก่งจริงนะ..."   ชายหนุ่มพูดประชดขึ้นมาลอยๆ

"แน่นอนอยู่แล้วคุณ..."  และน้ำฟ้าก็ตอบรับอย่างไม่แยแส   เปลี่ยนท่าอุ้มหนูลินให้สบายขึ้นเพราะรู้ดีว่าหลังจากดื่มนมเสร็จแล้วก็เป็นเวลานอนของเจ้าตัวเล็ก  

             น้ำฟ้าอุ้มหนูลินเข้าในวงแขนและตั้งท่าจะกล่อมแล้วพาเดิน   แต่ทว่าเจ้าตัวเล็กคงเกิดนึกถึงอ้อมแขนใหญ่ๆกับบ่ากว้างๆที่ตัวเองเคยซบแล้วนอนสบายของคุณลุงม้าน้ำขึ้นมา   และพลันสายตาก็มองเห็นเจ้าของร่างสูงๆที่ว่านั่นอยู่ตรงหน้าเสียด้วย...

"แอ๊...แอ่...อาววว...อาวววว..."   เจ้าหนูไวโอลินรีบยื่นมือชี้นิ้วไปมาทางร่างสูงๆของรังสิมันต์พร้อมส่งเสียงเป็นภาษาพูดของตัวเองให้แม่ฟ้าได้ยินด้วย...

"อะไรลูก...หนูจะไปไหน..."   น้ำฟ้าถามพลางโอบตัวหนูน้อยมามองหน้า   เจ้าหนูลินก็คว้าหมับเข้าที่ผมยาวๆซึ่งหล่นลงมาเคลียข้างแก้มน้ำฟ้าแล้วดึงเบาๆ  พลางหันหน้าไปทางคุณลุงม้าน้ำ  อีกนิ้วก็ทำท่าจะเอื้อมจะคว้าคุณลุงม้าน้ำตัวโตให้ได้...

"หนูลิน...ดีๆสิเดี๋ยวแม่ฟ้าประคองไม่อยู่หนูจะตกนะ..."  น้ำฟ้าพอจะรู้ว่าหนูน้อยต้องการอะไรจึงรีบทำเสียงเหมือนดุใส่หนูลิน   แต่ในเวลานี้หนูลินง่วงก็ง่วงและอยากนอนแบบสบายๆบนบ่ากว้างๆนั่นด้วยนี่นา...  แม่ฟ้าก็แม่ฟ้าเถอะ...ปล่อยให้หนูลินได้นอนสบายๆเถอะน้า...  "หนูลินนี่...นิสัยเอาแต่ใจแบบนี้แม่ฟ้าไม่เคยสอนนะ..."  น้ำฟ้ากระซิบเบาๆข้างหูลูกน้อย   แต่เด็กก็คือเด็กพอโดนขัดใจเข้าหน่อยก็ท่าทำจะงอแงใส่  คราวนี้ไม่แค่ชี้นิ้วหาแล้วแต่กลับเอนตัวจะโผเข้าหาอีกต่างหาก...  

"หนูลิน !"   น้ำฟ้าอุทานอย่างตกใจเมื่อจู่ๆหนูลินก็เทน้ำหนักตัวไปข้างหน้า  แต่ชายหนุ่มตรงหน้าก็เดินเข้ามารับหนูลินไว้ทันพอดี  

"ดูเหมือนเขาจะอยากนอนกับฉันนะ...  คุณแม่ฟ้า..."  พูดแกมเย้าเล็กน้อยก็แถมยิ้มมุมปากให้อีกที...  

           ส่วนเจ้าหนูน้อยพอสมประสงค์ก็ดันตัวเองมองคนอุ้มเพื่อความแน่ใจ  พอเห็นว่าใช่คุณลุงม้าน้ำก็เอาหน้าผากชนแก้มของร่างสูงเบาๆแล้วก็เลื่อนหน้าตัวเองไปซุกบนบ่ากว้าง  สองมือป้อมๆก็เอื้อมโอบรอบคอแม้จะโอบได้ไม่รอบก็เถอะ   สองตากลมโตเหลือบมองสามบอดี้การ์ดที่ยืนหลังเจ้านายครู่หนึ่งก็ค่อยๆปรือแล้วหลับลง...

"ดูเหมือนจะหลับแล้วนะ..."   ชายหนุ่มลูบมือลงบนแผ่นหลังเล็กเบาๆ   ความอบอุ่นอ่อนนุ่มที่เคลียคลอข้างแก้มให้ความรู้สึกเหมือนมีลูกแมวตัวเล็กๆมานอนขดอยู่บนไหล่...   แถมตอนที่เจ้าตัวน้อยเอาหน้าผากมาชนที่แก้มเขาคล้ายจุ๊บราตรีสวัสดิ์ก็น่ารักเสียจนเขาไม่คิดว่า 'เด็ก' ตัวแค่นี้จะมาทำให้อารมณ์ความสดชื่นของเขาเพิ่มขึ้นมาหลายเท่า...    

             พอเห็นว่าหนูน้อยหลับไปแล้วชายหนุ่มก็สืบเท้าจะก้าวเข้าห้อง...   แต่ว่าคุณแม่ฟ้าที่เห็นชายหนุ่มขยับเดินไปทางนั้นก็รีบเดินเข้ามาขวางทันที

"เดี๋ยวคุณ !  จะไปไหนน่ะ..."  รีบถาม  ร่ำๆอยากจะเอาตัวหนูน้อยกลับมาอุ้มเองเสียจริงๆ  แต่ติดที่เวลาหนูลินหลับไปแล้วไม่ควรไปรบกวนให้แกตื่น...  เพราะคราวนี้ถ้าตื่นแล้วจะงอแงหนักแถมอีกนานกว่าจะยอมหลับอีก...  

"ฉันก็จะพาหลานไปนอนในห้องน่ะสิ..."  

"ไม่ได้ !!  เดี๋ยวผมพูดกับคุณเสร็จก็จะกลับแล้ว...ไม่ต้องพาแกไปนอนในห้องหรอก..."   น้ำฟ้าบอก  กล้าๆกลัวๆที่จะเดินเข้ามาใกล้ร่างสูงๆเพื่อจะรับหนูลินคืน...   แต่ทว่าชายหนุ่มกลับมองเมินแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนตัวเองตามความตั้งใจเดิม   ในห้องเขาให้ลูกน้องเอาเปลเด็กไปตั้งไว้เรียบร้อยแล้ว...

"เดี๋ยวสิคุณ...คุณ...!  ผมบอกว่าไม่ต้องพาหนูลินไปนอนในห้องไง  ผมอุ้มเอง...เอามานี่นะ..."  

"เบาๆหน่อยสิ...เดี๋ยวแกก็ตื่นหรอก..."  รังสิมันต์หันมาดุเมื่อเห็นว่าเจ้าตัวเล็กบนบ่าเขาขยับตัวคล้ายถูกรบกวน...   ฝ่ามือใหญ่เอื้อมลูบหลังให้แผ่วเบาจะพูดกล่อมก็ไม่เป็น   แค่ลูบหลังก็คงพอละมั้ง...  

            ชายหนุ่มคิดพลางเดินไปที่เปลเด็กสีฟ้าอ่อน  บุนวมนุ่มอย่างดีมีมุ้งกันยุงเรียบร้อย   โดยระหว่างที่เดินก็มีน้ำฟ้าเดินดักหน้าดักหลังเขาอยู่ตลอดพร้อมทำหน้ามุ่ยใส่...   ดูๆไปก็น่ารำคาญแต่ก็ไม่คิดจะบอกว่าให้ออกไปไกลๆ

"นี่...!  หนูลินไม่ชอบนอนในเปลนะคุณ..."  น้ำฟ้ารีบบอกเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มกำลังพยายามโอบหนูลินลงนอนในเปล...    
             และเหมือนจะรู้  เจ้าหนูลินก็ปรือตามามอง    ทันเห็นตัวเองจะถูกวางลงในเปลเด็กก็รีบงอแงถีบเท้าถีบมือใส่คนอุ้มประท้วงการกระทำที่ไม่ต้องการ   ชายหนุ่มหันมองน้ำฟ้าที่ทำหน้าเหมือนจะบอกว่า  ...บอกแล้วก็ไม่เชื่อ...   แล้วก็หันกลับไปโอบหนูลินขึ้นบ่าเหมือนเดิม...

"ครับ...ไม่นอนก็ไม่นอน..."   ชายหนุ่มบอกเบาๆให้เจ้าตัวเล็กที่ถูไถหน้าใส่บ่าเขาเหมือนเดิมฟัง  ...เจ้าตัวเล็กที่พอรู้ว่าตนได้นอนที่เดิมแล้วก็ตั้งท่าจะหลับต่อ...    

"เป็นแบบนี้แล้วปกติหนูลินนอนที่ไหน..."   ชายหนุ่มออกปากถาม  เมื่อคิดว่าหากเป็นอย่างนั้นจริง  ที่บ้านของเด็กนี่ก็ต้องไม่มีเปลน่ะสิ  แล้วนี่ปกติให้หลานเขานอนที่ไหนกัน...  หรือจะไม่มีตังค์ซื้อเปลเด็ก...

"อ้าว...ก็นอนบนเตียงกับผมน่ะสิ... ถามแปลก..."   น้ำฟ้าตอบ...รู้สึกดีที่ได้กัดใส่เล็กๆ   เดินอ้อมไปหลังร่างสูงเพื่อมองหนูน้อยที่ทำท่าหลับสบายเชียว...   "หลับสบายเชียวนะ...ไม่นึกถึงแม่ฟ้าเลยนะหมูอ้วน..."   คนตัวบางก็กระซิบบอกหนูน้อยเบาๆแล้วเอาผ้ามาเช็ดน้ำลายที่ย้อยออกมาจากปากลูกให้...

"เอาล่ะคุณ...  เดี๋ยวผมจะไปเอาเบาะเด็กมาปูบนเตียงคุณแล้วกัน   แล้วให้หนูลินนอนบนเตียงคุณก่อนระหว่างที่เราจะคุยกัน..."  คนตัวบางบอกเมื่อมองเห็นว่าได้เวลาที่จะต้องคุยกันอย่างจริงจังกับชายหนุ่มซักที...   หนูลินก็หลับแล้วคุยตอนนี้แหละเหมาะ  จะได้รีบกลับบ้านซักทีเพราะวันนี้เขาเองก็เพลียมาก...

"..."  ชายหนุ่มไม่ตอบรับแต่ก็ไม่ปฏิเสธ  ...โอบอุ้มพร้อมลูบหลังเบาๆแล้วออกเดินพาหนูน้อยไปตรงระเบียง  มองผ่านกระจกแล้วมองขึ้นฟ้า...  

           เหมือนจะรู้สึกได้ว่าน้องชายของเขาคงมองอยู่จากตรงไหนซักแห่งบนฟ้านั่น...   ...ลูกนายอยู่กับฉันแล้วนะ   หน้าเหมือนนายอย่างกับแฝดกัน  แถมยัง...น่ารัก...มากๆด้วย...   อยากพาหลานกลับไปอยู่ด้วยกันที่บ้านใหญ่เร็วๆ  แต่จะติดก็แต่ไอเด็กน้ำฟ้านั่น...  เขามีสิทธิ์เลี้ยงดูหนูลินอย่างถูกต้องตามกฎหมาย  ตอนนี้ฉันเลยยังพาหลานกลับไปอยู่ด้วยกันไม่ได้  ...นายรอก่อนนะ  อีกไม่นาน  ลูกนายจะได้กลับไปอยู่บ้านเราแน่นอน...

"คุณ...พาหนูลินมานอนได้แล้ว  ผมปูผ้าเสร็จแล้ว..."   เสียงนุ่มๆติดจะแหลมเกินชายไปเสียหน่อยของน้ำฟ้าเรียกให้ชายหนุ่มร่างสูงหันกลับไปมองในห้อง  บนเตียงของเขาตรงกลางมีเบาะเด็กปูไว้พร้อมผ้าอ้อมที่รองทับไว้อีกชั้นเรียบร้อยดูนุ่มนิ่มน่านอน   ชายหนุ่มก็เดินสาวเท้าเอื่อยๆกลับไปที่เตียงตัวเอง  

             พอมือหนาประคองตัวหนูน้อยจากท่านอนเดิมออกมาเจ้าหนูลินก็เริ่มรู้สึกตัวตื่นอีกครั้งทันที  ปากเล็กๆหาวหวอดทำท่าจะงอแงใส่อีกหนที่โดนรบกวน   แต่พอลืมตากลมโตมองแล้วเห็นแม่ฟ้ายิ้มบางๆให้   พอเหลือบมองคนที่อุ้มตัวเองอยู่ก็เป็นคุณลุงม้าน้ำ    เจ้าหนูน้อยก็ดิ้นใส่แค่เพียงเบาๆเฉยๆเพราะอยากนอนดีๆซักที   แต่พอหลังแตะลงบนผ้าอ้อมที่ปูทับฟูกนุ่มๆคล้ายที่ตัวเองได้นอนอยู่ทุกคืนก็หยุดดิ้นเพราะรู้แล้วว่าคงได้เวลานอนของตัวเองแล้ว...  และแถมแม่ฟ้าก็อยู่  คุณลุงม้าน้ำก็อยู่  เป็นการเข้านอนที่หนูลินรู้สึกมีความสุขมากๆเลยทีเดียว...  

"เฮะ...เฮ่ะๆ...อ่าาา...อาววว..."   เจ้าหนูลินยิ้มปากกว้างเห็นเหงือกสีชมพูสดแล้วจากนั้นก็เผลอหาวหวอดออกมาอีกรอบ   ทำเอาสองลุงน้าที่มองอยู่เผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว  

"เอ้า...ง่วงแล้วก็นอน...กินเสร็จแล้วนอนไม่ให้เป็นหมูอ้วนได้ยังไงกันเนี่ยลูกแม่ฟ้า..."  น้ำฟ้าเย้าแกมหยอกลูกน้อยเหมือนที่ทำประจำทุกวัน  เจ้าตัวเล็กยังไม่ได้อาบน้ำก่อนนอนแต่ไม่เป็นไร  ไว้กลับไปอาบให้ที่บ้านแล้วกัน...   น้ำฟ้าคิดพลางคว้ามือหนูน้อยมาหอมเบาๆ...  หนูลินก็หัวเราะเอิ๊กออกมาอย่างถูกใจ...  ยื่นมืออีกข้างไปให้คุณลุงม้าน้ำด้วย...  อยากให้ทำเหมือนกันนี่นา...  

             ชายหนุ่มก็เหมือนรู้จึงคว้ามือเล็กๆข้างนั้นมาหอมบ้าง...  กลิ่นนมผสมแป้งเด็กยังอวลอยู่จางๆ   ทำเอาไม่อยากละออกเลย   จมูกโด่งคมสันจึงเลื่อนไปกดแนบที่แก้มหนูน้อยแถมให้ด้วย...  คราวนี้เจ้าตัวเล็กเบนหน้านี้เพราะจั๊กจี้พลางหัวเราะอย่างสุขใจเลยทีเดียว...

"มากไปแล้วคุณ..."   น้ำฟ้าบ่นใส่เบาๆเมื่อทนเห็นคนที่ตัวเองนึกอคติใส่เข้าใกล้ลูกตัวเองมากไป...

"ตรงไหน...  หนูลินเองก็ชอบนะ...  ใช่มั้ยครับ..."  ถามหาพวกแล้วก็ประทับจูบเบาๆลงบนหน้าผากเล็กอีกที   คราวนี้พอถอนหน้าออกมาเจ้าหนูตัวเล็กก็เอื้อมมือตีแปะลงบนจมูกโด่งคมสันเบาๆกลับ...   คราวนี้ทั้งลุงทั้งหลานร่าเริงกันใหญ่...

"อ๋อ...เดี๋ยวนี้หนูลินได้เพื่อนใหม่เลยลืมแม่ฟ้าแล้วใช่มั้ย...  ก็ได้...  งั้นแม่ฟ้าออกไปข้างนอกก็ได้..." จู่ๆก็นึกงอนลูกตัวเองขึ้นมาซะอย่างนั้น  

            แต่ทว่าพอตอนจะผละออกห่าง  มือเล็กป้อมก็คว้าหมับเข้าที่กิ๊บตัวใหญ่แล้วเผลอดึงจนหลุด    ผมยาวสยายของน้ำฟ้าก็ร่วงลงล้อมกรอบใบหน้าหวานสวยทันที   นิ้วมือเล็กของลูกก็คว้าจับเอาได้ปอยหนึ่งก็ยึดไว้แน่นเหมือนจะบอกให้แม่ฟ้าอยู่ด้วย...    

"ตัวเล็ก...!  ดึงผมแม่หลุดเลย...  ไม่ให้ไปก็บอกกันดีๆก็ได้..."   น้ำฟ้าบอกลูกตัวเอง  เจ็บนิดหน่อยเพราะโดนดึงกิ๊บจนหลุดแต่จะไปโทษตัวเล็กก็ไม่ได้  ก็หนูลินพูดได้เสียที่ไหนล่ะ...   นึกแล้วก็มองหากิ๊บที่หลุดไปมือก็สางผมตัวเองไปด้วย  และก็พบว่ามันไปหล่นอยู่บนมือของร่างสูง...ที่ตอนนี้จ้องเขาไม่วางตาเลยทีเดียว...

"อ้าว...กระเด็นไปโดนคุณเหรอ...ขอโทษนะ..."  น้ำฟ้าบอกพลางคลานมาที่หน้าร่างสูงยื่นมือขอกิ๊บคืน  

            แต่รังสิมันต์เหมือนไม่รู้ตัว...   วินาทีที่ผมของเด็กตรงหน้าปล่อยออกมา   ภาพของใครคนหนึ่งที่เขาเคยผูกพันด้วยก็ซ้อนทับลงมาจนแยกแทบไม่ออก  ทั้งๆที่ตลอดมาไม่เคยมองว่าเด็กคนนี้จะมีตรงไหนคล้ายหรือเหมือนเธอคนนั้นเลย...   แต่ตอนนี้ต้องยอมรับอย่างช่วยไม่ได้  ว่าพอเด็กคนนี้ปล่อยผมลงมาแล้วกลับดูสวย  ลบรูปร่างภายนอกที่ดูเหมือนผู้ชายไปหมดสิ้น...   ผมดำที่ยาวเลยถึงบั้นเอวถูกนิ้วเล็กๆสางเอาหยาบๆแล้วรวบผมมาไว้ข้างเดียวกันเพื่อเตรียมรวบแล้วติดกิ๊บไว้ดังเดิม...   ชายหนุ่มเผลอมองดวงหน้าขาวใสที่เข้ามาใกล้   ไม่ทันรู้สึกถึงกิ๊บที่อยู่ในมือเลยซักนิด   ปลายนิ้วเรียวยาวเอื้อมช้าไปข้างหน้าหวังจะสัมผัสปอยผมที่ร่วงลงข้างแก้มเด็กหนุ่ม...

"คุณ !  ผมขอกิ๊บคืนด้วยครับ..."  น้ำฟ้าเรียกชายหนุ่มซ้ำอีกครั้งเมื่อเห็นว่ามือข้างที่ยื่นมาไม่มีกิ๊บเขา...   ...สงสัยคงเผลอมองว่าเขาเหมือนผู้หญิงอีกแล้วล่ะสิ  เพราะอย่างนี้ไงล่ะเขาถึงไม่ชอบปล่อยผม  ปล่อยทีไรเวลาออกไปข้างนอกชอบโดนมองแปลกๆทุกที   แต่จะให้ตัดก็ทำไม่ลงอีก  ก็อุตส่าห์ไว้มาตั้งนานเพราะพี่ฝนชอบนะเนี่ย...

"เอ่อ...นี่..."   ชายหนุ่มที่หลุดออกจากภวังก์รีบเปลี่ยนมือยื่นกิ๊บคืนให้ทันที...   เมื่อกี๊เรากำลังจะทำอะไร  ยื่นมือออกไปเพื่ออะไร...  เราคิดจะทำอะไรกัน...  รังสิมันต์รู้สึกสับสนกับการกระทำของตัวเองเป็นครั้งแรก   ก็ไม่เคยคิดอยากสัมผัสตัวเด็กคนนั้นเลยซักนิด   แล้วเมื่อกี๊เราเผลอคิดอะไรกัน  แถมยังเห็นภาพเธอคนนั้นซ้อนกับเด็กคนนี้อีก...  ตาฝาดแน่ๆ  สงสัยช่วงนี้ทำงานมากไปไม่ได้พักผ่อนเท่าที่ควร...  

             และในระหว่างที่ผู้ใหญ่สองคนกำลังอยู่กับความคิดตัวเอง  เจ้าหนูลินก็หลับไปแล้ว...




-------------------------------------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -                     -



           มาแล้วจ้าาาา  หลังจากไปเจอกับมรสุมครั้งยิ่งหย่ายยยยยยมาก
อาทิตย์ที่แล้วหอเค้าน้ำก็ไม่มี  ไฟก็ไม่มา  โอ้ มาย  ก็อดเดสสสสสส    :fire:


อยู่กันอย่างกันดารมากอ่ะ...  

คราวนี้พอน้ำมาไฟก็ไป....มัน...อะไรกันฟร่ะ !!~ :angry2:
  แถมพอจะเข้าเล้าก็เข้าไม่ได้ตั้งหลายวันแน่ะ   :monkeysad:

มันเกิดอะไรขึ้น !!!   :z3:

ปล. คิดถึงทุกคนที่สุด...รักษาสุขภาพด้วยนะอย่าท้องเสียล่ะ  เข้าหน้าร้อนแล้วน้า...^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 20-02-2011 23:34:57

หนูลินนี่...เป็นกามเทพตัวน้อยจริงๆค่ะ น่ารักมากกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 20-02-2011 23:38:32

หนูลินยังน่ารักเหมือนเดิม อิอิอิ  

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 20-02-2011 23:54:36

รักหนูลินแต่หมั่นไส้ลุงใจจะขาด
ชริ  เห็นหลานน่ารักเลยจะมาแย่ง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 21-02-2011 00:05:40

อ่าส์ อย่กันแบบนี้ทกวันน่าจะดีกว่าเนอะ พ่อ แม่ ลก อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 21-02-2011 00:12:16

อยู่กัยพ่อ แม่ ลูก อบอุ่นดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 21-02-2011 00:15:05

ไม่อยากบอกว่าตอนที่ผมสยายอ่ะ
นึกเป็นหน้าพี่ซินเลยอ่ะ
เริ่มหลงแม่ฟ้าแล้วสิคุณลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 21-02-2011 00:19:07

หนูลินน่ารักมากอ่ะ


โหลุงม้าน้ำหลงเอามากเลยน่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 21-02-2011 00:19:35

+1 ให้ครอบครัวสุขสันต์ (รึป่าว) 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 21-02-2011 00:32:25

 :-[หนูลินช่างน่ารักอะไรอย่างนี้ แม่ฟ้าก็ด้วย :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 21-02-2011 00:34:01

อีตาลุงใจร้ายเห็นหน้าใครทับซ้อนหน้าแม่ฟ้า

 :z6: :z6:

อย่าได้เห็นแม่ฟ้าเป็นตัวแทนของใครนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 21-02-2011 00:36:20

รอครอบครัวสุขสัน

เกลียด าพซ้อนทับจัง  กลัวจะเป็นเรื่องสิเนี่ย

หนูลินน่ารัก ตั้งใจปล่อยผมแม่ฟ้า ให้ลุงม้าน้ำตะลึงในความสวยหรือเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: primmi ที่ 21-02-2011 01:42:12

อย่าบอกว่าอีคุณลุงมันหลงรักภรรยาน้องตัวเองนะ หมั่นไส้ๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 21-02-2011 02:33:56

เห็นใจน้ำฟ้าบ้างงงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 21-02-2011 03:33:23

น่ารัก น่ารัก
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: annis204 ที่ 21-02-2011 05:27:30

ปกติในชีวิตจริงเกลียดเด็กมากถึงมากที่สุด แต่พออ่านนิยาย
ไหงกลายมาเป็นนางสาวไทยรักเด็กได้งั้นว่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ammer ที่ 21-02-2011 06:54:29

เรื่องน่ารักจังค่ะ แต่ดูจะมีดราม่ามาเป็นระยะ(ยาว)แน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 21-02-2011 07:21:05

 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 21-02-2011 08:19:51

คุณลุงม้าน้ำหลงเสน่ห์แม่ฟ้าเข้าแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 21-02-2011 09:09:41

อยากจะบอกว่าเค้าพึ่งจะท้องสียเมื่อวันเสาร์นี้เอง  แง  ทรมานสุดๆ   :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: conut ที่ 21-02-2011 09:19:02

หนูลินเป็นกามเทพของทั้งสอง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 21-02-2011 09:47:43

น่ารักเข้าไป !!! 555 =w=

เอาอีกกก ๆๆๆ > <

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 21-02-2011 09:58:25

แม่ฟ้าจะรอดมือลุงม้าน้ำหรือเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 21-02-2011 10:22:16

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 21-02-2011 10:25:56

น่ารักอะหนูลินน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 21-02-2011 10:48:31

สนุกๆคับ


เอาอีกๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 21-02-2011 10:50:32

เริ่มตกหลุมของฟ้าแล้วสินะ นายม้าน้ำ หลุมรักอ่ะนะ 55+
หนูลินกามเทพตัวน้อย^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 21-02-2011 10:57:24

ลูกกลายเป็นหมูไปแล้วเหรอเนี่ย ^.^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 21-02-2011 12:25:38

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: MiNiRooM ที่ 21-02-2011 12:29:47

คุณลุงม้าน้ำอาการเริ่มออกแล้ว
หนูลินกับแม่ฟ้า น่ารัก ^^

 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 21-02-2011 12:33:52

อย่ามามองน้องฟ้าของฉันว่าเป็นคนๆนั้นของนายนะ นายม้าน้ำ
น้องฟ้าก็คือน้องฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: LalaBam ที่ 21-02-2011 13:23:19

หนูหมูลิน
น่ารักขึ้นทุกวัน :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 21-02-2011 13:24:12

อยากอ่านอีก70%ด้วยอ่ะ
ลุงม้าน้ำจะหลงฟ้าตอนไหนน้า~
ปล.อยากอ่านคู่หมอกานต์ด้วยเหมือนกัน^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 21-02-2011 13:32:40

ลุงม้าน้ำก็มีด้านน่ารักเหมืือนกันนะเนี่ย ^___^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 21-02-2011 13:58:03

ว๊าวๆๆๆ...ยังน่ารักเหมือนเดิม..มีความสุขจัง...แต่ก็แค่ภาพซ้อนอะเนอะ....

สู้ๆนะคราบไรเตอร์... :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: LadyOneStar ที่ 21-02-2011 14:01:41

นู๋ลินน่ารักจังเลย ^^

ว่าแต่คุงลุงนู๋ลินมองนำ้ฟ้าเป็นใครกันอ่ะ

นำ้ฟ้าไม่ใช่ตัวแทนใครนะ *o*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 21-02-2011 14:03:38

หลงเลยอะเด้! 55555 หนูฟ้าออกจะน่ารักเนอะ หุหุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 21-02-2011 14:04:21

หลงเลยอะเด้! 55555 หนูฟ้าออกจะน่ารักเนอะ หุหุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 21-02-2011 14:09:02

อ้างจาก: littleFiNgeR ที่ 21-02-2011 14:04:21  

หลงเลยอะเด้! 55555 หนูฟ้าออกจะน่ารักเนอะ หุหุหุ

เนอะๆ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 21-02-2011 18:41:46

 :o8:

หนูลินยังน่ารักน่าเลิฟเหมือนเดิม  อิอิ

ผู้หญิงคนนั้นของลุงม้าน้ำจะเป้นใครน๊า
หรือสองคนนี้เค้าจะเฟริสเลิฟกัน  555

ไม่อยากให้ดราม่าเลยไม่ชอบอ่ะ
เรื่องน่ารักๆแบบนี้ควรน่ารักต่อไป 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: BEN*_*MOS ที่ 21-02-2011 18:54:59

อยากให้ลุงม้าน้ำกับแม่ฟ้ารักกันเร็วๆจัง :m5:

หนูลินน่ารัก น่ารักนักเราก็รักซะเลยยย :m1: :m11:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 21-02-2011 22:17:28

อ้างจาก: a_tapha ที่ 21-02-2011 09:09:41  

อยากจะบอกว่าเค้าพึ่งจะท้องสียเมื่อวันเสาร์นี้เอง  แง  ทรมานสุดๆ   :sad4:

บอกแล้วว่า...รักษาสุขภาพกันด้วยนะคร๊าบบบบบบ  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: Stupid_Dog ที่ 21-02-2011 22:48:16

น่ารักเกิ๊น
.
.
.
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยรักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 21-02-2011 22:57:47

น้ำฟ้าจ๋า น่ารักจังง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 30% : 20/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-02-2011 23:26:08

หนูลินนับวันก็ยิ่งน่ารักมากขึ้น
ไม่ต้องแม่ฟ้ากับลุงหรอก
แค่นี้คนอ่านก็หลงแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 22-02-2011 02:14:34

   


          ห้องนั่งเล่นในตอนนี้เหลือเพียงคนสองคนซึ่งนั่งกันอยู่บนโซฟา  ประตูห้องนอนถูกเปิดทิ้งไว้เพราะน้ำฟ้าต้องการที่จะมองเห็นลูกอยู่ตลอดเวลา...   เด็กหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกๆ  อดทนรอเวลาให้ชายหนุ่มเป็นคนเริ่มก่อน  คิดตระเตรียมคำตอบและคำพูดไว้หลากหลายมาก  แต่เหมือนคนที่นั่งถัดจากเขาไปประมาณหนึ่งช่วงตัวไม่มีท่าทีจะเริ่มพูดอะไรออกมาเลย  เพราะเจ้าตัวกลับเปิดโน๊ตบุ๊คและลงมือเล่นเกมส์หรือทำงานอะไรของเขาอยู่นั่น...

"...คุณ...  นี่คุณมีอะไรจะพูดกับผมก็ว่ามา..."   พอทนนั่งนานต่อไปไม่ไหวก็เลยพูดออกมาก่อนเสียเอง  แต่ผลที่ได้มีเพียงสายตาที่ปรายมองแล้วก็กลับไปจดจ้องอยู่กับหน้าจอโน๊ตบุ๊คดังเดิม...

"คุณ...นี่ผมอยากกลับบ้านแล้วนะ...มีอะไรก็รีบพูดมา..."  บอกต่ออีกนิด  มือก็เริ่มเกานู่นเกานี่เพื่อแสดงให้เห็นว่าชักจะเบื่อแล้วนะ...  แต่ก็เหมือนไม่ได้รับความสนใจอยู่ดี

"ก็ได้...งั้นถ้าเราไม่มีอะไรจะพูดกัน  ผมก็จะกลับบ้านแล้ว..."   พอขี้เกียจทนนั่งอยู่ต่อก็ลุกพรึ่บเตรียมเดินเข้าไปหาลูกในห้องนอนชายหนุ่มทันที...  ในใจก็นึกไปว่า...  ไม่คุยก็ไม่คุย  แล้วอย่าได้มาพบพานกันอีกก็แล้วกัน...

           ..แต่ทว่าไม่ทันที่จะก้าวพ้นเขตโซฟา  เสียงทุ้มนุ่มก็หยุดไว้เสียก่อน...

"คนที่มีเรื่องจะคุยกับฉันน่ะมันนายไม่ใช่รึไง...  มีอะไรจะพูดก็ว่าไปสิ..."  

            ได้ยินดังนั้นเด็กหนุ่มก็หันขวับกลับไปมองหน้าคนพูดทันที...   ผู้ชายคนนี้มัน...ประสาทกลับรึไงเนี่ย !  ไม่รู้จะสรรหาคำนิยามไหนมาเอ่ยเทียบเลย...  สมองนักอักษรฯอย่างน้ำฟ้าประมวลผลคำพูดเมื่อครู่เร็วจี๋  และก็ได้คำตอบว่า...  อย่าไปต่อความยาวกับเขาจะดีที่สุด...

"...ไม่มี..."   น้ำฟ้ากัดฟันกรอดตอนพูด   "...แล้วผมก็กำลังจะกลับ  ...หวังว่าชาตินี้...เอ๊ย...คราวนี้เราคงไม่ต้องมามีโอกาสได้พบได้เจอกันอีกเลยนะ...คุณรังสิมันต์"   ตบท้ายด้วยเสียงที่พยายามข่มให้ดุ   แต่ทว่านัยน์ตาของชายหนุ่มที่จ้องตัวเลขหุ้นวันนี้ในหน้าจอโน๊ตบุ๊ครุ่นใหม่เอี่ยมกลับไหวระริกราวกับขบขันเสียเต็มประดา...

"งั้นเหรอ...  แต่ฉันว่ามันคงไม่ง่ายขนาดนั้นมั้ง...  นายไม่อยากคุย  แต่ตอนนี้...  ฉันรู้สึกอยากคุยขึ้นมาแล้ว...  นั่งก่อนสิ..."  ชายหนุ่มบอกพลางผายมือให้อย่างให้เกียรติ   แต่คนถูกให้เกียรติกลับอ้าปากหวอ อ้าหุบๆอย่างไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี  เพราะมันมีคำพูดเป็นล้านคำที่อยากจะพ่นออกมาพร้อมๆกันน่ะสิ

          ...ไอ...ไอคนบ้า   สติเสื่อม...  ตะกี๊เรานั่งอยู่ตั้งนานไม่ยักจะพูด  พอตอนนี้เราจะกลับ...กลับอยากจะพูดขึ้นมา...  นี่มันคนบ้าชัดๆ !  แล้วถ้าเราอยู่คุยมันจะคุยกันรู้เรื่องมั้ยเนี่ย...!

"เอ้า...ไม่นั่งรึไง  อยากจะยืนคุยก็ตามใจ...  งั้นฉันจะพูดสิ่งที่ฉันต้องการจะพูดก่อนแล้วกัน..."   เมื่อรังสิมันต์เห็นว่าน้าชายของหลานตัวเองยังทำปากเป็นปลาทองไม่เลิก  ก็ตัดสินใจเอ่ย...  พลางลุกขึ้นยืนทำท่าบิดขี้เกียจเล็กน้อย  จากนั้นก็ค่อยๆเดินเข้าหาร่างบางๆของน้ำฟ้าอย่างต้องการจะคุกคาม...

"ฉันเองไม่ค่อยชอบพูดแบบอ้อมค้อมนะ...เพราะฉะนั้น..."    พูดถึงตรงนี้ชายหนุ่มร่างบึกบึนก็มายืนจ้องหน้าเด็กหนุ่มหน้าใสที่มองเขาอย่างระแวดระวังภัยเต็มที่   นัยน์ตาคมดุพราวระยับด้วยความปีติหรือพึงพอใจราวกับนายพรานที่ล่าเจ้าลูกกวางตัวน้อยได้สำเร็จ  

"...ต้องทำยังไง   ฉันถึงจะได้สิทธิในการเลี้ยงดูหนูลินอย่างถูกต้องตามกฎหมายมาจากนาย...ฮึ?"    แล้วชายหนุ่มก็พูดวกเข้าสู่ประเด็นอย่างกะทันกัน  

           ทำเอาคนที่รอฟังอยู่ไม่ทันนึกว่าจู่ๆจะถูกถามคำถามที่จี้โดนใจขนาดนั้น  สมองของน้ำฟ้าตีความคำถามที่ได้ยิน...  ในตอนแรกเขาคิดว่าชายหนุ่มคงจะยื่นข้อเสนออื่นๆในการที่จะแลกตัวหนูลินไป  แต่นี่มันอะไร...สิทธิในการเลี้ยงดูงั้นเหรอ???!!!

"ฝะ...ฝันไปเถอะ !!!"  แทบจะตะโกนใส่ใบหน้าคมหล่อนั่น...   ทั้งชีวิตน้ำฟ้าไม่เคยรู้สึกเหมือนถูกดูหมิ่นและถูกข่มขู่ได้มากขนาดนี้มาก่อน  ชายหนุ่มถามคำถามนี้ราวกับนึกว่าเขาจะตอบออกไปง่ายๆว่า  ...เอาเลยครับ  พรุ่งนี้ผมจะโอนหนูลินให้เป็นของคุณเลยครับ...  อย่างนั้นน่ะเหรอ...!  

"...เชิญฝันค้างตอนกลางคืนแบบนี้ไปคนเดียวเถอะคุณ...!!!"   ลงท้ายด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแถมจ้องตาอย่างมาดร้ายใส่สุดๆ   ไม่เคยนึกเลยว่าคนหน้าตาแบบนี้จะพูดเรื่องโหดร้ายออกมาได้อย่างไม่สะทกสะท้าน...  เขาเลี้ยงน้ำฟ้ามาตั้งแต่เกิด  รักเหมือนลูก...  แล้วลูกตัวเองมาโดนคนอื่นขอเอาไปเลี้ยงต่อง่ายๆแบบนี้  มีพ่อแม่ที่ไหนเขาจะยกให้กัน !!!

"ขอโทษที...แต่พอดีฉันไม่ใช่คนที่ชอบฝันอะไรลมๆแล้งๆ...   หากหวังอยากได้อะไรแล้ว... ไม่เคย...ที่จะไม่ได้..."   ชายหนุ่มบอกต่อราวสั่งสอนเด็กไม่รู้ประสีประสา   สีหน้าและแววตายังเหมือนเดิมแม้จะโดนน้ำฟ้าด่าทอทางสายตามากมายเท่าไหร่ก็ตาม...  

"งั้นนี่ก็คงจะเป็นแค่ฝันลมปากครั้งแรกของคุณ..."   น้ำฟ้ากดเสียงต่ำพูดตอบ...  "...ผมดูแลไวโอลินมาตั้งแต่แกยังอยู่ในท้องแม่ด้วยซ้ำ...  จนแกคลอดออกมาได้เกือบสี่เดือน...  ไม่มีวันไหนที่เราสองคนจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน...  ถึงหนูลินจะมีท่าทีไม่ต่อต้านคุณก็เถอะ...  แต่ผมรู้และแน่ใจมากว่า...หนูลินไม่มีวันต้องการที่จะอยู่กับคุณแล้วก็ครอบครัวของคุณไปตลอดชีวิตหรอก !"  

"นี่เธอ !!"  เมื่อถูกพูดใส่หน้าแบบนั้นรังสิมันต์ก็ชักจะไม่อยากอดทนเหมือนกัน   มือแข็งแรงเอื้อมจับต้นแขนน้ำฟ้าแน่น   "...อย่าคิดว่าที่วันนี้ฉันใจดี  ยอมให้เธอเดินไปเดินมาอยู่ในบ้านฉันได้ทั้งวันแบบนี้...  แล้วฉันจะไม่ทำอะไรเธอนะ...   พูดอะไรออกมาก็ใช้สมองตรองเสียก่อนบ้าง..."   รังสิมันต์ไม่ได้ตั้งใจจะทำท่าคุกคามน้ำฟ้ามากไปกว่านี้...  แต่เพราะท่าที  แววตา  และคำพูดที่แสดงออกมามันทำให้เขาทนไม่ได้จริงๆ...   ...พูดออกมาได้งั้นเหรอ  ว่าหนูลินไม่ต้องการที่จะอยู่กับเขา...    ตอนนี้...นี่จะเป็นประโยคสุดท้ายที่เขาไม่ต้องการได้ยิน   และหากใครเผลอพูดออกมา   คงไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้ยืนเฉยๆแล้วก็ลอยหน้าลอยตาอยู่หรอก...

"รู้มั้ย...ว่าคนส่วนใหญ่เขาเรียกฉันว่าอะไร..."   พูดแล้วชายหนุ่มก็สาวเท้าเดินไปข้างหน้า  ทำให้น้ำฟ้าที่ถูกจับแขนอยู่ต้องก้าวถอยหลัง  

            พอถึงเวลานี้น้ำฟ้าถึงเพิ่งได้รู้ความแตกต่างระหว่างตัวเองกับคนตรงหน้าอย่างจริงๆจังๆ...   ลำตัวของชายหนุ่มสูงใหญ่บึกบึน  มีกล้ามเนื้อแน่นตึงสมชายชาตรีทุกประการ...  แต่ดูตัวเขาสิ   รูปร่างก็ผิดมาตรฐานชายไทย  ไม่ว่าจะเป็นทั้งส่วนสูง  น้ำหนัก  หรือแม้กระทั่งหน้าตา...  ก็ยีนส์ของเขามันให้มาแบบนี้นี่นา...   อยากตัวสูงใหญ่เพราะจะได้ปกป้องคนในครอบครัวได้เหมือนกัน   เหมือนในกรณีนี้ไงล่ะ  เพียงแต่เขาจะตัวสูงกว่านี้  มีกล้ามเนื้อมากกว่านี้  และแผ่รังสีอันตรายได้มากกว่านี้ก็เท่านั้นเอง...

"...เขาชอบเรียกฉันลับหลังว่าเป็น...มาเฟีย   แล้วรู้มั้ย...ว่ามาเฟียน่ะหากต้องการทำให้ใครซักคนหายไปเฉยๆจากโลกนี้   มันง่ายนิดเดียวเอง..."   ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเย็น  สืบเท้าเข้าหาร่างบางๆเรื่อยๆ   ตอนนี้หลังของน้ำฟ้าชนกับตู้กระจกที่อยู่ด้านหลังเรียบร้อยแล้ว  และอย่างที่คาดการณ์ไว้  เป็นแบบนี้เด็กตรงหน้าจะหนีเขาไปไหนพ้น...

"...นี่มัน..เจ็บ..นะคุณ..."  น้ำฟ้าเค้นเสียงบอกเสียงเบา  เพราะแรงที่บีบลงมาที่แขนเขาไม่เบาเลย...  มันแทบทำให้เลือดไม่ไหลไปหล่อเลี้ยงที่มือแล้ว...

"แล้วยังไง...ฉันตั้งใจว่าจะคุยกับเธอดีๆ   ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากใช้กำลัง...   แต่เธอมันปากดีนักนี่...เห็นตั้งแต่มาก็พูดจาเสียดสีฉันไม่หยุด...  เก่งไปซะทุกเรื่องเลยนี่...  แล้วทำไมเรื่องแค่นี้ถึงคิดไม่ได้...  ถ้าเธอยกหนูลินให้ฉัน  ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่ให้เธอได้เจอกับหลานอีกเป็นครั้งต่อไปเสียหน่อย..."

"หนูลินไม่ใช่หลานคุณ !!  และเขาจะไม่มีวันได้เป็นหลานของคุณแน่ !!"  พอโดนคำพูดตอกมาแบบนั้นน้ำฟ้าก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน

"แต่หนูลินเป็นหลานฉันตามสายเลือด...  เธอเถียงความจริงข้อนี้ของฉันไม่ได้หรอก..."   รังสิมันต์เอ่ยตอบ   และเพราะสิ่งที่พูดเป็นความจริงทำให้น้ำฟ้าถึงกับสะอึก  เถียงไม่ออกจริงๆอย่างที่ว่า...   ...ใช่  หนูลินเป็นหลานของผู้ชายคนนี้ตามสายเลือด  แต่ใครจะยอมกันล่ะ...

"ไม่จริงซักหน่อย...  หนูลินเป็นหลานของผม...เป็นลูกของผมคนเดียว !!     ...อ่ะ...อุ๊บ.."  

             ไม่ทันรู้สึกตัว  ริมฝีปากอ่อนนุ่มก็ถูกทาบทับหนักแน่นจากผู้ชายตรงหน้าทันที...

             คนที่ไม่เคยถูกจูบเลยในชีวิต  เจอแบบนี้เข้าคงตั้งตัวไม่ติด  และคิดไม่ทันว่าตัวเองโดนปล้นจูบไปแล้ว...  น้ำฟ้าก็เป็นคนหนึ่งที่มีอาการอย่างนั้น   สองตากลมโตหลับไม่ลง  เพราะภาพใบหน้าหล่อเข้มที่ก้มลงมาเสียชิดมันบดบังทัศนียภาพรอบข้างไปจนหมด...  แรงหนักหน่วงที่บดเบียดลงมาไม่ได้เป็นไปเพราะความสิเน่หา  หรือความใคร่เลยซักนิด    มันเป็นเพราะคนจูบต้องการสั่งสอนให้คนในอ้อมแขนรู้สำนึกเสียบ้างก็เท่านั้น    รสจูบครั้งนี้ในความรู้สึกของน้ำฟ้ามันถึงได้ไม่ดีเอาเสียเลย   ทั้งเกลียด  ทั้งขยะแขยงปนมึนงงไปหมด  ...ทั้งๆที่เป็น...จูบแรกแท้ๆ...

            พอเริ่มสำนึกได้เรี่ยวแรงที่มือก็พยายามบิดออกและผลักดันคนตรงหน้า   แต่เพราะคนตรงหน้าก็ชำนาญเสียเหลือเกิน  ไม่ว่าน้ำฟ้าจะขัดขืนท่าไหน  ชายหนุ่มก็สามารถกำราบได้เสียสิ้น...  ไม่ใช่เพราะพิศวาส  ไม่ใช่เพราะอยากจะทำ   ...แต่ทำไมความรู้สึกมันถึงได้เหมือนเวลาเขาได้จูบได้หอมหนูลินเหลือเกิน...  กลิ่นหอมๆของนมผงผสมกับกลิ่นแป้งเด็ก  มันช่างอบอวลไม่เหมือนกลิ่นน้ำหอมราคาเป็นหมื่นเป็นแสนของคนที่เขาเคยได้ลิ้มรสมาก่อน   ริมฝีปากนี่ก็นุ่มกว่าที่คาด...   นุ่มจน...  ไม่อยากจะละออกเลย...


"...เห็นมั้ย  แค่จูบยังไม่เคย...แล้วเธอจะเคยมีลูกได้ยังไง..."   กล่าวบอกเบาๆหลังจากตัดใจถอนริมฝีปากตัวเองออกมา  


--------------------------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -


           วงหน้าหวานขึ้นสีเรื่อแดง   นัยน์ตากลมโตฉายแววสับสนออกมาอย่างชัดเจน   รังสิมันต์มองตรวจตราวงหน้านั้นอย่างละเอียด   แต่น้ำฟ้าไม่ยอมเงยมามองสบตาด้วย...   และแถมแป๊บเดียวน้ำใสๆก็เริ่มคลอเอ่อที่เบ้าตาของคนตัวบาง   ...รังสิมันต์จึงเผลอผ่อนแรงที่แขนซึ่งยึดไว้นานโดยไม่รู้ตัว...  

"เธอ..."   ...ไม่เคยเลยซักครั้งที่จูบใครแล้วจะเห็นน้ำตาตามมาอย่างนี้...

           น้ำฟ้าที่น้ำตาไหลออกมาอย่างหยุดไม่อยู่เงยมองคนตรงหน้าแล้วค่อยๆยกแขนขึ้นปิดปากตัวเองทั้งสองข้าง   ...ในละครเวลานางเอกโดนกระทำอย่างนี้จะต้องยกมือขึ้นตบ...  แต่ในความเป็นจริงแล้วแค่จะยกแขนขึ้นมาเช็ดน้ำตายังจะทำแทบไม่ไหวเลย   และเด็กหนุ่มเองก็เป็นแค่คนธรรมดาที่พอเจอเรื่องอะไรหลายๆอย่างมารุมเร้าเข้า   ทั้งร่างกาย   ทั้งสมองกับจิตใจก็รับไม่ค่อยจะไหวเหมือนกัน...  ...ตอนนี้จึงทำได้เพียงแค่ส่งสายตาตัดพ้อปนต่อว่าให้ไปเท่านั้น  ทั้งที่ใจจริงอยากจะทำร้าย  อยากจะต่อยคืนมากมายแค่ไหนก็เถอะ...  มันทำไม่ไหว  มันทำไม่ได้จริงๆ

"เธอ...แขนเธอ..."   และเพราะน้ำฟ้ายกแขนมาปิดบังหน้าตัวเองไว้  รอยยึดที่ต้นแขนซึ่งปรากฎรอยแดงจากฝีมือการจับโดยไม่ผ่อนแรงของชายหนุ่มก็เผยให้ผู้กระทำได้เห็นชัดเจน...   ทั้งที่ใช้มือข้างที่ไม่ถนัดเพราะแรงน้อยกว่าจับแท้ๆ  ยังจะเกิดรอยได้ชัดขนาดนี้เลยเหรอ...

"...คุณ...มัน..."   ...คิดไว้ว่า  ซักวันหนึ่งจะได้มอบจูบแรกให้คนที่ชอบ   เขาจะบรรจงจูบเธอคนนั้นให้อ่อนหวานที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำได้  ด้วยหัวใจรักอย่างที่สุด  มันต้องเป็นจูบแรกที่ประทับใจมากๆ   แต่...   แต่ผู้ชายคนนี้กลับ...

   
            ...แง๊...แง่.....ฮืออออ....................
 

"...หนูลิน"   เสียงหนูลินที่กังวานร้องดังออกมานอกห้องทำให้น้ำฟ้าหลุดพ้นจากวังวนความคิดที่สับสน   มองหลบสายตาผู้ชายตรงหน้าแล้วแทรกตัวพ้นวงแขนไปที่ห้องนอนเจ้าของบ้าน...คนที่เพิ่งลงมือหมิ่นศักดิ์ศรีและหยามเกียรติเขาไปเมื่อไม่กี่วินาทีที่ผ่านมา  

            หนูลินตื่นแล้ว  และคงไม่เห็นใครอยู่ใกล้ๆเลยร้องไห้จ้าอย่างนั้น...   คนตัวเล็กจึงค่อยๆปีนขึ้นเตียงกว้างใหญ่เพื่อจะไปหาลูก  ระหว่างนั้นก็ลงมือเช็ดน้ำตาลวกๆปาดออกแรงๆโดยไม่แคร์ว่ามันจะเกิดรอยแดงขึ้นบนใบหน้าเนียนสวยเพียงไหน    ...สองมือบางเอื้อมโอบหมายจะประคองลูกตัวเองขึ้นมาปลอบ  แต่เพราะแขนยังอ่อนแรง  และสติที่ไม่ค่อยจะอยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไหร่  

             
          ...มันทำให้ทั้งหนูลินทั้งสติของน้ำฟ้าร่วงตกลงสู่อ้อมแขนของรังสิมันต์ที่เปิดรอรับเอาไว้แล้วพอดี...  



--------------------------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -  

                  

"ฮื้ม?!  ไอฟ้านะไอฟ้า...  ไม่ได้ไปรับแค่นี้ต้องปิดเครื่องหนีเลยรึไง..."   คุณหมอกานต์ที่เพิ่งได้หยุดนั่งกับที่กดต่อสายโทรศัพท์หาเพื่อนรักเป็นรอบที่เจ็ดแล้ว   แต่ทุกครั้งก็ยังเหมือนเดิม  สามสายแรกมีสัญญาณดังอยู่แต่ไม่มีคนรับ  แต่พอหลังจากสายที่สี่เป็นต้นมาปลายสายกลับปิดเครื่องไปซะอย่างนั้น...  

"ทำไมไม่เปิดเครื่องว่ะ...  หรือว่าแกจะเป็นไรรึเปล่าเนี่ย..."   รำพึงรำพันกับตัวเอง   ก่อนจะเหลือบมองดูนาฬิกา...  

"หวา...ห้าทุ่มกว่าแล้วนี่  ป่านนี้คงเข้านอนไปแล้วล่ะมั้ง...   อ๋อ...หรือว่าจะปิดเครื่องเพราะเราโทรไปกวนไอเจ้าตัวเล็กตื่นแหงเลย...  ถ้างั้นก็รับสายบอกกันหน่อยก็ได้นี่นา..."   แล้วคุณหมอกานต์ก็ตัดสินใจพิมพ์เป็นเมสเสสส่งไปหา  ว่าพรุ่งนี้สายๆถึงจะได้ออกไปหา  เพราะจะแวะไปเปลี่ยนชุดที่คอนโดตัวเองก่อน  

"หมอกานต์คะ...  หมอพิเชฐเชิญไปหาที่ห้องตรวจสองค่ะ..."   พยาบาลสาวหน้าจิ้มลิ้มเดินถือแฟ้มประวัติคนไข้หลายแฟ้มโผล่หน้ามาบอกคุณหมอกานต์ที่ห้องพักส่วนตัวแล้วยิ้มให้   คุณหมอณัฐกานต์ที่เพิ่งจะนั่งพักได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงถอนหายใจออกมาหนักๆ ก่อนยิ้มเบี้ยวๆให้คุณพยาบาลนางนั้น

"ขอบคุณมากนะครับ...   เดี๋ยวถ้าผมเป็นลมไปอีกคนรบกวนพี่ปุ๊กลากผมกลับมาห้องให้ด้วยนะฮะ..."   คุณหมอกานต์บอก    แต่พยาบาลสาวนางนั้นกลับยิ้มให้ขำๆ

"โถ...หนุ่มแน่นอย่างคุณหมอน่ะไม่เป็นลมง่ายๆหรอกค่ะ...  คุณหมอน่ะเก่งจะตายไป..."  

"โหย...อย่ามายอเลยพี่ปุ๊ก   ต่อให้ผมเก่งขนาดไหนอ่ะนะ  แต่ต้องวิ่งวุ่นตั้งสามตึกมาห้าหกชั่วโมงแบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันนะครับ...  ข้าวเย็นผมยังไม่ตกถึงท้องเลยนะ  ได้แต่กาแฟประทังความหิวเนี่ยครับ...  เฮ้อ...ผมไม่ได้เก่งออก  แค่อึด ! ผิดมนุษย์มนาแค่นั้นเอง..."   ว่าแล้วก็ยกกาแฟที่เหลืออยู่ก้นแก้วมาซดจนหมดเป็นการยืนยัน...

"ค่า...แล้วคุณหมอจะเอาข้าวมั้ยล่ะคะ  เดี๋ยวปุ๊กให้เด็กไปซื้อให้..."  คุณพยาบาลชื่อปุ๊กถามอย่างใจดี

"โอ๊ยไม่เป็นไรครับ  เดี๋ยวไปหาพี่หมอเชฐแล้วผมค่อยออกไปหาอะไรกินเองดีกว่า  ไม่รบกวนพี่ปุ๊กล่ะกันครับ..."  พูดจบหมอกานต์ก็หยิบเสื้อกาวน์มาพาดแขนเตรียมออกไปนอกห้อง...  พยาบาลปุ๊กก็ยิ้มให้กำลังใจเพราะตัวเองก็เหนื่อยมากเหมือนกัน  

            เจอผู้บาดเจ็บมากมายขนาดนั้นในเวลาเดียวกันแบบนี้ก็ทำเอาแทบแย่   ดีนะ...ตอนนี้ผู้ป่วยที่ไม่เป็นอะไรมากถูกทะยอยส่งต่อไปให้โรงพยาบาลอื่นไปบ้างแล้ว...งานที่โรงพยาบาลเราถึงได้เริ่มซาลงบ้าง   คุณพยาบาลปุ๊กคิดพลางมองคุณหมอณัฐกานต์ที่เดินห่างไปทางห้องตรวจสองตามเรื่องที่ตนเองโดนไหว้วานมา...  คุณหมอกานต์นี่ทั้งน่ารัก  ทั้งขยันทำงาน...  เมื่อไหร่จะมีแฟนซักทีน้า...   คุณปุ๊กได้แต่คิดขำๆก่อนจะเดินจากไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ...


--------------------------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -                    

 
           คุณหมอกานต์แทบจะคลานกลับมาที่ห้องพักตัวเอง...  ท่าทางคืนนี้คงต้องอยู่โรงพยาบาลยาวแล้วล่ะ...  เพราะเมื่อกี๊ดันไปตกปากรับคำเป็นผู้ช่วยอาจารย์หมอผ่าพิสูจน์ศพผู้ตายจากอุบัติเหตุครั้งนี้อีกเป็นโหลศพ...  ฮือ.........ทำไมใครๆต้องใช้งานหมอกานต์เยี่ยงทาสแบบนี้ด้วยนะ !  ข้าวก็ยังไม่ได้กิน  กระเพาะมันจะย่อยตัวเองอยู่แล้วนะ...  ฮือ...........

"หิว...ข้าว..."   คุณหมอรำพึงรำพันอยู่กับตัวเองในห้องพักที่แสนเงียบเชียบ...ก็อยู่คนเดียวนี่นา

"หิวก็กินซะสิคุณ..."  ...เสียง...  ใครว่ะ   อยู่คนเดียว...แล้วใครมาชวนเรากินข้าว...??   ยะ...เย้ย...ระ...รึว่าจะ...ผะ...

"ไม่ใช่ผี  ไม่ต้องทำหน้าขนลุกขนพองขนาดนั้นหรอกคุณ...  ผมเอง...มาคัส  ไบรอัน"  เสียงพูดสำเนียงแปร่งๆพร้อมแรงตบที่ไหล่เบาๆทำเอาร่างเล็กๆของคุณหมอหนุ่มสะดุ้งแทบตกเก้าอี้...  แต่พอได้หันมองแค่นั้นแหละ...  คนตรงหน้าคือนายฝรั่งหน้าเป็นชุดดำคนนั้นจริงๆด้วย...

"โธ่เอ๊ย...  พุธโธ  ธัมโม  สังโฆ..."   ท่องบทสวดสั้นๆเพื่อปลอบประโลมใจว่าไม่ใช่ผี...อย่างที่คิด...

"บ่นอะไรของคุณ...  พระเจ้าก็ไม่ช่วยให้คุณหายหิวหรอกนะ...กับข้าวผมต่างหากที่ช่วยชีวิตคุณได้  มา...กินข้าวกัน  ผมซื้อมาเผื่อคุณเยอะแยะเลย..."   พูดพลางมาคัสก็ลงมือแกะถุงข้าวสวยและกับข้าวจากเยาวราชหลายอย่างลงในถ้วยที่เขาหาได้ในห้องพักคุณหมอเด็ก...

"ดะ...เดี๋ยวนะ... นี่...  นายเข้ามาอยู่ในห้องฉันตั้งแต่เมื่อไหร่  แล้วก็เข้ามาได้ยังไง..."   คุณหมอเด็กถามรัวเร็ว...   ถึงว่าสิ  ก่อนออกจากห้องก็ปิดไฟเรียบร้อยแล้วนี่นา  แต่ทำไมพอกลับมาห้องก็ไม่ได้ล็อก  แถมไฟก็ยังติดอยู่  ตอนแรกนึกว่ามีพี่พยาบาลเข้ามาเอาของหรือทำความสะอาด  ...มันไม่น่าจะใช่ในเวลานี้แต่ก็ไม่ได้เอะใจ...   ที่ไหนได้  ดันมีฝรั่งผมทองดอดเข้ามาอยู่ในห้องเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้  แถมยังใส่ชุดดำทำให้กลืนไปกับผนังตู้ด้านหลังนั่นอีก...

"ก็เข้ามาตั้งแต่...  หลังจากคุณออกไปได้ประมาณซักสิบห้านาทีมั้ง  ส่วนเข้ามายังไง...   ผมก็เดินเข้ามา..."   ชายหนุ่มหันกลับมายิ้มโชว์ฟันขาวๆให้ทีหนึ่งก็กลับไปจดจ่อกับภารกิจของตัวเองต่อ...

"เดี๋ยว...อีกที   แล้วคุณมาที่นี่ได้ยังไง เอ๊ย...มาทำไม !"   คุณหมอเริ่มสมองเบลอ  ก็มันทั้งง่วงทั้งหิวทั้งงงนี่นา !!

"ผมก็เอาข้าวมาให้คุณกินไง...เอ้า...จะกินอะไรก่อนดี  ข้าวหน้าหมูแดงหมูกรอบก็มีนะคุณ   หูฉลามน้ำแดง  เกี๊ยวซ่า  ก๋วยเตี๋ยว  ซาลาเปา  ขนมจีบ  หรือจะเอาของหวานก่อนดี..."  

"เอานายออกไปจากหน้าฉันก่อนจะดีกว่ามั้ย...  มายุ่งวุ่นวายอะไรกับคนอื่นเขาอีกเนี่ยฮ๊ะ...!  พูดไปวันนั้นไม่เข้าใจรึไง...หรือต้องให้พูดภาษาปะกิต..."

"ผมเข้าใจภาษาไทยน่า...  เอ้า...ว่าแต่จะเอาข้าวหมูแดง  หมูกรอบ  หรือจับฉ่ายดี..."

"ออกไปจากห้องผมเดี๋ยวนี้นะคุณ...ไม่อย่างนั้นผมจะตะโกนเรียกรปภ.ว่ามีคนบุกรุก...!!"  คุณหมอยังไม่ยอมแพ้...  แม้น้ำย่อยในท้องจะเริ่มทำงานเต็มอัตราศึกแล้วก็เถอะ....  โอ๊ย...กลิ่น...กลิ่นมัน...ยั่ว...

"เรียกไปก็เท่านั้นล่ะน่า...ตะกี๊ตอนผมเดินเข้ามายังตะเบ๊ะให้ผมอยู่เลย...  หูฉลามน้ำแดง...ปอเปี๊ยะทอด...หรือเกี๊ยวซ่าดีคุณ..."

"ออกไป...เดี๋ยวนี้นะ...!!!  มาทำไมอีกเนี่ยไอฝรั่งบ้า...พูดไม่รู้เรื่องรึไง...ห๊า!!!"   คุณหมออยากเดินเข้าไปลาก  เข้าไปดึง  เข้าไปผลักคนตรงหน้ามากเหลือเกิน  แต่มันก็ดันติดที่ขนาดตัว  น้ำหนัก  ส่วนสูง...และของกินนี่อ่ะดิ...!  

"ซาลาเปาอร่อยมากอ่ะคุณ...  ขนมจีบก็มีทั้งกุ้ง ปู หมู...  แบบห่อสาหร่ายก็มี...กินไรก่อนดีคุณ..."   หนุ่มฝรั่งแทบกลั้นขำไม่อยู่เมื่อเห็นคนยุขึ้นหน้าดำหน้าแดง   เสียงท้องร้องก็ดังออกมาประท้วงการกระทำซะขนาดนี้แต่ยังไม่ยอมรับอีก...ดูซิว่าจะทนไปได้ซักกี่น้ำ...

"ผม...บอก...ว่า...ให้...ออกไป...!!"  

"โห...เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าซาลาเปาไส้หมูแดงก็อร่อยใช่เล่น...เจ้านี้ทำนิ่มดีแฮะ  เดี๋ยวขากลับแวะซื้อให้บอสดีกว่า...   ซาลาเปาหมูสับ  หมูสับไข่เค็ม...ก็เข้าท่าแหะ...กินมั้ยคุณ..."

"...ก็ออกไปซักทีเซ่ !!!  ฉันจะได้กิน...!!!!!!!    อุ๊บ...!"



.

.

.




"เป็นไง...ขนมจีบกุ้งพันสาหร่ายเจ้านี้อร่อยมั้ย??"


           คุณหมอเคี๊ยวหยับๆอีกสองสามหนก็ฝืนกลืนลงคอด้วยท่าทางเหยเก...


"แหวะ...!  ไอบ้า...ฉันไม่ชอบกินสาหร่ายเว้ย...!!!!~"


--------------------------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -                      
                  


เอาคุณหมอกานต์มาขัดดอกให้แล้วนะจ๊า...สำหรับคนที่คิดถึง...

วันศุกร์นี้เขาต้องไปดูงาน...  เดี๋ยวไว้วันหยุดจะมาอัพต่อเน้อ...

วันนี้ไปแล้ว...การบ้านเสร็จเรียบร้อย  อัพนิยายเรียบร้อย

ไปนอนล่ะฟิ้วววววว.................................. :z2:


ปล.อย่าลืม ! รักษาสุขภาพกันด้วยนะจ๊ะ ที่นี่เดี๊ยวฝนตกเดี๋ยวแดดออก...คนนะ  ไม่ใช่กิ้งก่า  จะได้ปรับตัวไว...  เนอะ !!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 22-02-2011 02:50:30

ว่าจะไม่อ่านนะนี่ อดไม่ได้มาอ่านจนได้ แล้วก็.........ค้างสิท่านแง๊ว :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: Maria_safe ที่ 22-02-2011 03:13:38

อดจายม่ายหวายยยยยย
แล้วเป็นไงล่ะ....ค้างไง  

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 22-02-2011 03:16:01

แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค้างนิดๆ แต่ก็รอตอนต่อปายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: autumm_99 ที่ 22-02-2011 04:36:47

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  :m25:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: igaga ที่ 22-02-2011 04:50:24

กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เมื่อไหร่จา :oo1: :oo1: :oo1:กันอ่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 22-02-2011 04:51:57

นั่นไง

หลงกลคนเขียนจนได้

เค้าก็เตือนอยู่ ว่าไม่อยากค้าง อย่าอ่านๆ

แล้วเป็นไง ค้างงงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 22-02-2011 05:05:39

  :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-02-2011 05:06:00

แต่ถ้าโดนแฟนๆประท้วงจะโดนหนักกว่าไฟดับนะเออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 22-02-2011 06:21:36

 :m31:มาจูบแม่ฟ้าได้ไงไม่ยอมอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 22-02-2011 06:32:08

5555 ค้างจริงๆด้วยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 22-02-2011 07:29:24

 o18ค้างซะแล้วเรา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 22-02-2011 08:06:54

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: zingiber ที่ 22-02-2011 08:09:25

ยอมค้างเพราะอยากอ่าน อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 22-02-2011 08:17:41

คุณลุงม้่าน้ำแร๊ง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 22-02-2011 08:49:26

ไม่น่าเลยเรา ค้างเลยเนี่ย

ฉากต่อไปบนเตียงอ่าเปล่า 5555+

มีคำผิดอยู่หน่อย พยพาน - น่าจะเป็น พบพานหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 22-02-2011 09:21:11

ไม่น่าเลย

เป็นไงล่ะอดใจรอไม่ไหวเฮ้อ ค้างเติ่งเลยแบบนี้ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 22-02-2011 09:32:19

เห็นคำเตือนก็ว่าจะไม่เข้ามาแล้วเชียว
แต่มันอดไม่ได้555+
รออ่านส่วนขยายค่ะ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 22-02-2011 10:12:03

เกลียดไอ้ลุงบ้า

 :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: mapi ที่ 22-02-2011 11:09:33

 :m31:555 ค้างงงงงง
จูบแรกของน้ำฟ้า........^.^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 22-02-2011 11:27:37

มาเฟีย  เค้าชอบมาเฟีย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 22-02-2011 11:37:38

ค้าง!!! จูบแรงของน้ำฟ้า :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 22-02-2011 11:48:15

ได้นะถ้าเฮียรังสิมัน จะชวนน้ำฟ้าเจียตเจอริ่งกัน 555555555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 22-02-2011 11:48:53

 


:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyjimmy ที่ 22-02-2011 12:11:02

 :z3:

ค้างจริงด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 22-02-2011 12:51:02

เหวยยยยยๆๆๆ
 :z1: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 22-02-2011 13:13:48

จูบแบบดีพคิส มันเกี่ยวอะไรกับ เลี้ยงลูก คะ? คุณรังม้าน้ำ  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: nenoramy ที่ 22-02-2011 14:11:45

ถ้าบอกว่าเกลียดพระเอก เราจะผิดมั้ย
เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ เป็นมาโดยสายเลือดใช่มั้ยเนี่ย!!
ใช่สิ เลือดข้นเลยด้วย เห็นแก่ตัว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 22-02-2011 15:00:57

เซ็ง ตัดฉับ 55+
สงสัยอ่า ว่าไม่ได้อยากจูบ แล้วจะจูบทำไม อ้าจะสั่งสอนทำไมไม่ตบไปล่ะ - - หรือผู้ชายเขาชอบสั่งสอนกันแบบนี้??

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: Ak@tsuKII ที่ 22-02-2011 15:02:20

ต่อด่วนๆๆๆๆ :z3:  

หมั่นไส้อิลุงม้าน้ำ  :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 22-02-2011 15:17:16

ค้างจริงๆด้วย :sad4:
จะไม่อ่านก็อดใจไม่ไหว
แต่คุ้มนะ..คุณแม่ฟ้า กะ คุณลุงม้าน้ำ เค้าจูบกันแล้ว :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 22-02-2011 15:37:12

 :fire:  ]

ลุงม้าน้ำเห้นแก่ตัวมากอ่ะ
แต่ก็จูบกันแล้ว

เรื่องนี้ท่าทางจะเข้าตำรับละครไทย 555
แต่ถ้าตบจูบๆหวานๆเค้าชอบน๊ะ

แต่ว่าค้างจิงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 22-02-2011 16:27:27

คุณม้าน้ำหลงเสน่ห์คุณแม่ซะแล้ว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio201.gif)
ไม่ได้อยากจูบ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio205.gif) แต่ทำไปแล้ว (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio202.gif)อย่างนี้เรียกว่าอะไรเอ่ย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/mimio208.gif)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 22-02-2011 17:29:13

โธ่เว้ย.......เกลียดไอ้รังสิมันซิบเลย.....พูดออกมาได้งัยว่าไม่เคยจะมีอะไร ไม่เคยจูบเนี้ยจะมีลูกไม่ได้....ปัญญาอ่อนรึป่าววะ...เป็นถึงผู้บริหารเรื่องแค่นี้คิดไม่ออก รึงัยกัน (ขอโทษคราบ..อินเกินเหตุ) เดียวนี้มันพัฒนาแล้ว โว้ย...ไม่มีอะไรกันก็มีลูกได้ แถวเลี้ยงลูกดีกว่าคนที่มีอะไรกันด้วยซ้ำ...เคยได้ยินไหม การทำแทงอะ...มันทำเป็นแต่มันไม่รักลูกของมันเลย เอาไปทิ้งบ้าง ฆ่าให้ตายบ้าง อีกหลายอย่างที่ข่าวมันออกอะ...เข้าใจไหม ไอ้คุณรังสิมัน....

คนเขาเลี้ยงมาตั้งแต่ยังไม่เกิดด้วยซ้ำ ทำไมเข้าจะเป็นพ่อ เป็นแม่ไม่ได้ ห่ะ (ถึงจะไม่ได้ปั๊มเองก็ตามเหอะ)..แถมจะเลี้ยงดีกว่านายด้วยซ้ำ นายใช้จะเงินเลี้ยงอะดิ...จะทำให้เด็กนิสัยเสีย เหมือนนายเลยแหละรังสิมัน ชอบใช้อำนาจด้วย...ดูน้องนายคนที่เสียชีวิตไปยังนิสัยดี เป็นพ่อที่ดีก็นายเป็นร้อยเท่าเลยแหละ....(สงสัยต้องไปสงบสติอารมณ์แล้วมั่งเนี้ย)เฮ้อ..มือสั้น หมดแล้ว...สงสัยอินเกินเหตุ..ต้องไปหาหมอตรวจโรคหัวใจสะแล้วเนี้ย...เดี่ยวช็อค...

นายมันก็ใช้อำนาจบาทใหญ่ รังแกคนอื่นเขาไปทั่ว(ลืมไป รังสิมันคงจะเป็นมาเฟียมั่งเนอะ)...เลยคิดวิธีคนธรรมดาไม่เป็น..เพราะใช่แต่กำลังอะ...แล้วใครที่ไหนเขาจะให้ลูก(ที่ไม่ใช้ลูกตัวเองก็ตาม)ให้นายเลี้ยงล่ะ...

พอตัวเล็กตกอยู่ในการดูแล นายคิดว่าฟ้จะได้เห็นตัวเล็ก คิดผิด นายจำคำพูดของแม่นายได้ป่าวละ...น้ำฟ้าไม่มีโอกาสได้ใกล้ตัวเล็กเลยแหละ...เพราะแม่นายแค้นครองครัวของน้ำฟ้าอย่างอะไรดี...ขนาดลูกยังจะผากของเขามาเลย...เป็นแม่ประสาไรเนี้ย(อุ้ย ด่าแบบนี้ ต้องบาทหนักแน่ตรู)...ก็มันแค้นอะ...ครับ....

จริงอยู่การที่นายเลี้ยง มันจะทำให้ตัวเล็กเข้มแข็ง และอดทน แต่คิดดูไหมนะ ถึงฟ้าจะตัวเล็ก เขาก็มีความสามารถพอที่จะดูแลได้(แต่ท่าการที่ถูกลักพาตัวเหมือนนายทำ)อันนี้น้ำฟ้าอาจสู้ไม่ได้ เพราะไม่มีสมุนเหมือนอย่างนาน แต่ดูจากความเป็นจริงแล้ว น้ำฟ้าไมเคยบาดหม่างกับใคร น่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น ถ้าไม่ซวยจริงๆ ตัวเล็กก็จะเติบโตมาเป็ฯผู้ชายที่ดีมากๆคนหนึ่งเลย แหละ จากการที่น้ำฟ้าเอาใจใส่ ตัวเล็กน่าจะเติบโตมา เป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบมากที่เดียว (ถ้าตัวเล็กไม่คิดมากจึงทำให้เกิดปัญหา) ถ้าตัวเล็กคิดในทางบวก รับลองจะเป็นผู้ชายที่รักครอบครัว โดยเฉพาะฟ้า แหละ จะโดดหวงเป็นเอามากเลย...

เพราะจากการที่ศูตรเสียใครสักคน มันจะทำให้คนๆนั้นเกิดความหวงแห่นมากเลยที่เดียว เพราะกลัวการศูตร์เสียคนรักไปอีก...โดยเฉพาะน้าฟ้า ที่เลี้ยงตัวเล็กเป็นอย่างดี...

เฮ้อ..งี้แหละครับคุณไรเตอร์ ผมเป็นคนคิดมากไปหน่อย...อย่าว่ากันนะครับ.....

มาต่อเร็วๆนะครับ.......รอๆๆๆๆ :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 22-02-2011 18:02:19

แล้วก้อค้างตามระเบียบถึงจะมีคำเตือนแต่มันก้ออดเข้ามาอ่านไม่ได้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 22-02-2011 18:16:32

หุหุ
หนูลินทำหน้าที่เป็นกามเทพน้อยอีกครั้งซิ เผื่อได้มากกว่าจูบ55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: Maimai ที่ 22-02-2011 19:43:04

หนูลินน่ารัก :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 22-02-2011 19:48:41

เมื่อไหร่คนแต่งจะเอาไม้มาสอยพวกเรากันนะ

ค้างไม่ยอมลงเลยเนี๊ยะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: aohka ที่ 22-02-2011 20:48:53

อื้ม... หืมๆๆๆๆ

ไม่้รู้จะเถียงไรใช้มะ... คุณรังสิมันต์
เลยจับจูบ... ดีกว่า  เหอๆๆ

แม๊... อยากเจอคน(จูบ)จริงๆ แบบน้ำฟ้าบ้าง ไรบ้างอ่ะค๊า... คึคึ  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 22-02-2011 21:02:36

ว่าแล้วว่ามันต้องค้างแบบเน้!! แต่ชั้นก็ยังอ่าน 55555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: dragonfly08 ที่ 22-02-2011 21:10:11

อะจ้ายยยย จูบแรกของแม่ฟ้า ถูกปล้นไปแหละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: BENIE ที่ 22-02-2011 21:25:12

จูบแรกของแม่ฟ้า ไปซะแล้วววว

แต่ว่ามันค้างงงงงงนะ  :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 22-02-2011 21:53:41

อ๊ากกกกก :serius2:
ค้างอยากงแรงงงงง :m31:

 :sad4:มาต่อไวๆน้า....

 :L2: :L1: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 22-02-2011 22:37:27

แวะมารอหน่อย เผื่อมาลงต่ออีกติ๊ด^^ แต่ไม่มี 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 23-02-2011 00:19:11

เห้ยยย ค้างจริงด้วยง่ะ  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 23-02-2011 00:32:09

 :z6: :z6: ไปตายซะ~~!!!! น่ารังเกียจเว้ย~!! นายรังสิมันต์ไปตายซะ~!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 23-02-2011 12:43:31

อ่ามาปูเสื่อรอคนแต่ง

แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมาเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 23-02-2011 17:08:59

รอๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 23-02-2011 17:17:51

แบบนี้หนูลินจะเป็นยังไงอ่ะ

สงสารๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: pichayakamon ที่ 23-02-2011 18:19:52

อยากอ่านแล้วน๊าาาาาาาาาาา คิดถึงหนูลิน ^-^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 50% : 20/02/2011] ไม่อยากค้างอย่าเพิ่งอ่
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 24-02-2011 00:11:17

 :t3: มารออ่าน
 :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 24-02-2011 07:31:14

ค้างๆอีก :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 24-02-2011 07:33:10

คุณหมอโดนรุกเหรอค่ะนี้... :-[
 :o8: พ่ายไปส่วนหนึ่งเพราะของกินนี้นะ 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 24-02-2011 08:16:37

5555555....... ออกไปจะได้กิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 24-02-2011 08:26:25

โพสต์ขึ้นรีใหม่เลยดีกว่าค่ะ

ขี้เกียจไปย้อนหาหน้าเดิมอ่ะค่ะ แหะๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: MiNiRooM ที่ 24-02-2011 09:40:22

อ่านตอนหิวข้าวพอดีเลยค่ะ
มาคัส เอามาเค้าแบ่งมั่งดิ

ส่วนอีกคู่ รังสิมันต์
วันไหนที่รักน้ำฟ้าแล้วนะ
จัดหนักให้ตายไปข้างเลย  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 24-02-2011 10:16:05

ทำไมลุงม้าน้ำรังแกแม่ฟ้าอย่างนี้ล่ะ...ไม่ยอม (มันน้อยไป 555)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 24-02-2011 10:28:02

มารอเหมือนกันคับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 24-02-2011 10:28:16

ตอนนี้แอบยัวะลุงของหนูลิน    :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 24-02-2011 10:46:02

 :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 24-02-2011 11:40:13

สงสารน้ำฟ้าจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 24-02-2011 12:06:16

อิจฉาคุณหมอกานต์ ทำงานถึงจะทั้งเหนื่อยทั้งหิว
แต่ก็มีหนุ่มมาส่งส่วยถึงที่เนาะ
อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 24-02-2011 12:15:37

แป่ว... อิหมาเฟียบ้าทำฟ้าเป็นลมเลยอะ นิสัยๆๆๆ ส่วนคู่คุณหมอ...แอบฮา คิกๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 24-02-2011 12:20:52

ลุงม้าน้ำทำแม่ฟ้าร้องไห้อะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 24-02-2011 12:36:10

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 24-02-2011 14:01:39

อัพเพิ่ม

แต่มันก็ยังค้างนะคร้าบ

แว๊กกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: -~iK@iZ_KunG~- ที่ 24-02-2011 14:02:03

เข้ามาอ่านครั้งแรกครับ
ชอบๆ สนุกดีครับ มาต่อบ่อยๆ นะครับ
รอตอนต่อไปครับผม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-02-2011 17:34:14

อ้างจาก: ZakuPz ที่ 24-02-2011 08:26:25  

โพสต์ขึ้นรีใหม่เลยดีกว่าค่ะ

ขี้เกียจไปย้อนหาหน้าเดิมอ่ะค่ะ แหะๆ

ได้จ้า....  แต่ยกยอดไปเป็นเนื้อหาที่เหลือนะ...จุ๊ฟฟฟ  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 24-02-2011 18:53:24

น่ารักอ่ะ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 24-02-2011 19:05:34

 :o12: และ   :laugh:

สองคู่2อารมณ์

คู่นู้นดราม่าๆๆ
คู่นี้ ฮาๆ

อิอิ

อย่าดราม่ามากน่ะเค้ามิค่อยชอบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Maria_safe ที่ 24-02-2011 19:13:02

หมอกานต์น่ารักเว้ย  สุดท้ายก็ต้องแพ้ของกิน ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 24-02-2011 19:36:33

 o18สองคู่สองอารมณ์เลยค่ะ

คู่หมอกานต์กับมาคัสอาได้อีก :laugh:

ส่วนอีกคู่สงสารแม่ฟ้าอ่ะค่ะ :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 24-02-2011 19:51:04

 :m31: :m31: :m31:อีตาตะวัน :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ~MeiMeiZ@~ ที่ 24-02-2011 20:30:22

 :angry2: ลุงม้าน้ำ ทำไมเอาแต่ได้กับได้อย่างนี้หะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 24-02-2011 20:38:27

คุณหมอค่ะ ยังอุตส่าห์แอบฮาได้อีกนะ หึหึ เป็นการขัดอารมณ์กันสุดยอด ฝ่ายน้ำฟ้ากำลังตึงเครียด แต่ฝ่ายคุณหมอกลับฮาซะงั้น 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 24-02-2011 21:23:56

หมั่นไส้ไอ้คุณลุงรังสิมันต์จัง
แกล้งฟ้าอยู่ได้ กวนโอ๊ยจริงๆ
ทำให้ฟ้าเป็นลมไปเลย ไอ้บ้านี่

ส่วนหมอกานต์ ตลกมากเลย
บอกหิวข้าวมีคนเสนอรายการอาหารแล้ว
อยากเป็นคนกินแทนหมอกานต์จริง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 24-02-2011 22:44:20

ตอนแรกหาไม่เจอว่าอัพตรงไหน 55+
น้ำฟ้าเป็นแบบนี้มันทำให้ลุงม้าน้ำรู้สึกอะไรบ้างมั้ยนะ
แต่ว่า.....คู่หมอกานต์นี่ถูกใจมักๆ แบบว่า.....ชอบมาก 55+
นายหน้าฝั่งมาคัสจะปิ๊งหมอกานต์อยู่หรืทอเปล่าน้า~
ติดตามจ้า^^
ปล.จะเป็นอะไรมั้ยถ้าตอนอัพจะบอกเลขหน้าที่อัพน่ะ แบบว่า.........เราหาไม่เจอ 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 24-02-2011 23:17:12

อ๊ากกก จูบกันแล้ววว

จูบกันแล้วก๊าบบบบบบบบบบ กรี๊ดดดด >3<


ต่อไปมากกว่าจูบนะจ๊ะ -.,- คริคริ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 24-02-2011 23:30:29

ก๊ากกกกกกกก
หมอกานต์แพ้ของกินวันหลังเอามาล่ออีกนะมาคัส
หวาาาาาา หนูลินจะเป็นอะไรมากไหมนะ
เป็นห่วง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 25-02-2011 01:45:35

อ้างจาก: kyoya11 ที่ 24-02-2011 22:44:20  

ตอนแรกหาไม่เจอว่าอัพตรงไหน 55+
น้ำฟ้าเป็นแบบนี้มันทำให้ลุงม้าน้ำรู้สึกอะไรบ้างมั้ยนะ
แต่ว่า.....คู่หมอกานต์นี่ถูกใจมักๆ แบบว่า.....ชอบมาก 55+
นายหน้าฝั่งมาคัสจะปิ๊งหมอกานต์อยู่หรืทอเปล่าน้า~
ติดตามจ้า^^
ปล.จะเป็นอะไรมั้ยถ้าตอนอัพจะบอกเลขหน้าที่อัพน่ะ แบบว่า.........เราหาไม่เจอ 55+

โอ้..............งน้อมรับและจะกระทำตามคร๊าบบบบบบ

แต่ยกยอดเป็นปรับปรุงครั้งหน้านะจ๊ะ ^^  Thkz kub

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 25-02-2011 01:52:00

ิอยากอ่านอีก อิอิ กำลังมันส์เลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 25-02-2011 02:17:01

ลุงม้าน้ำเป็นมาเฟียที่ชอบขโมยจูบคนอื่น  :z2:


หมอกานต์น่ารักเน้อ...อิอิ...แบบนี้มาคัสได้เอาเสบียงมาส่งบ่อยๆแน่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 25-02-2011 09:29:37

หุหุ
เหลือ20%อ่ะ อยากอ่านแล้วน้า^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: ZakeiHarha ที่ 25-02-2011 14:23:02

สนุก  อยากอ่านต่อจัง   5555

ถ้าอยากได้หนูลิน  ก็จับน้ำฟ้าแต่งงานเป็นสะใภ้เลยสิ  ก๊ากๆๆๆๆ   ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว  เอิ๊กๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 25-02-2011 15:34:39

ก็เป็นขอเป็นกำลังใจให้คนแต่งแล้วกัน
จะได้มาแรงใจแต่งต่อนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 25-02-2011 16:13:43

  คู่คุณหมอน่ารักอ่ะ  ชอบๆ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 25-02-2011 16:25:03

เกลียดอิรังสิมันต์ ชอบมาคัส(หมอกานต์..รีบๆชอบเหอะ)
ขอให้อิรังสิมันต์มันได้เจอหนูฟ้าเอาคืนมั่งเหอะ (แล้วจะมีวันนั้นไหมเนี่ย)
จะมาแยกแม่แยกลูกกัน เค้าฟูมฟักเลี้ยงดูกันมาตั้งกะอยู่ในท้อง
ช่างไม่ละเอียดอ่อน ช่างไม่เข้าถึงหัวจิตหัวใจคู่แม่ลูกที่รักกันพันผูกเอาซะเลย
แล้วไม่คิดถึงความรู้สึกหนูลินบ้างรึว่า ถ้าใช้อำบาจบังคับหนูลินมาได้แล้ว
หนูลินจะเป็นอย่างไร เมื่อไม่มีอ้อมกอดอันอบอุ่นอ่อนโยนของแม่ฟ้าในทุกๆวัน
และแทบทุกเวลา หนูลินเป็นคนนะ ไม่ใช่สิ่งของ ฮึ..คิดซะมั่งอิรังสิมันต์
นี้แหละเชื้อความใจดำมันแรง ยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล(เหมือนแม่)
(อ้าว..เอ๊ะ..ช้านชักจะอินมากเกินไปแระ)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 25-02-2011 19:33:43

เบื่อรังสิมันต์แระ (ถึงแม้บางมุมจะรู้สึกว่าน่ารักดีก็เถอะ) ไม่เหมาะกะคนน่ารักๆอย่างนู๋ฟ้าเลยอ่าาา

เชียร์คู่คุณหมอดีกว่าา หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Stupid_Dog ที่ 25-02-2011 20:18:08

นางฟ้า กับ ซาตาน
.
.
.
แต่ตอนท้าย

ซาตานคงตายคาอกนางฟ้า


>>>>>>>>>>>เอาไม้มาสอยเค้าลงไปที ค้างอ่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: Claire ที่ 25-02-2011 21:24:49

มาคัส น่ารักกว่าที่คิด  :impress2: ตื้อๆ ต่อไปไก้แน่นอน

ตาลุงม้าน้ำนี่จริงๆเลยนะ เงินมันไม่ได้ซื้อทุกอย่างได้หรอกนะ มาเฟียก็เหอะ

สักวันจะเจอดี หนูลินจัดการเลยลูกๆๆ

รออยู่นะคะ เนื้อเรื่องน่ารักมากเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 80% : 24/02/2011] ในตอนต่อนะจ๊ะ ^^
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 26-02-2011 00:40:01

กว่าจะรักกัน น้ำฟ้าจะเจออะไรบ้างนี่

ถึงขนาดอยากได้สิทธิ์ในตัวหนูลินกันเลย คิดการใหญ่ ไม่เกรงอกเกรงใจใคร
ไม่มีหัวจิตหัวใจขนาดนั้น ขอให้ลุงม้าน้ำหลงรักแม่ฟ้าเร็วๆทีเุถอะ จะได้รู้สึกซะบ้าง
ว่าความรัก ความละเอียดอ่อน มันเป็นอย่างไร

มาคัสก็มาตื้อหมอกานต์ คู่นี้จะเป็นผู้ช่วยพระเอกหรือนายเอกกันแน่ แต่คงเข้าใจกันก่อนคู่นู้นแหงๆเลย

บวก 1 แต้มนะคะ เชียร์แม่ฟ้ากับหนูลินจ้า  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 26-02-2011 02:05:22

               หลังจากนั้นเวลาผ่านไปจนเกือบๆตีสอง...

               คุณหมอกานต์ก็นั่งลูบท้องตัวเอง  ปิดปากเรอเอิ๊กอย่างพยายามแสดงให้เห็นว่าตัวเองมีมารยาทพอ  แต่ครั้นจะให้เสนอตัวช่วยเก็บเศษซากกองอารยธรรมที่ตัวเองเป็นผู้ทำลายมันก็...อ่ะนะ  ใครเอามาคนนั้นก็เก็บเองสิ...  ไม่ได้ขอให้ซื้อมาให้ซักหน่อย...

"นี่คุณไม่คิดจะช่วยผมเก็บจานมั่งเหรอ?"  มาคัส  ไบรอัน  เลขาหนุ่มควบตำแหน่งบอดี้การ์ดถามคนที่นั่งแผ่พุงอยู่ตรงข้าม  มือก็กวาดเศษอาหารลงถุง...  ถ้าไม่ใช่คำสั่งเจ้านายให้มาคอยจับตาดูคุณหมอเด็กคนนี้  คนอย่างเขา...คงไม่มีวันต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้หรอก...

"อ้าว...  ก็ของๆคุณอ่ะ  คุณก็จัดการไปสิ...  ทำไมผมต้องช่วยห๊ะ..."

"ก็...น้ำใจไงคุณ  เห็นเขาบอกว่า...เมืองไทยเป็นเมืองของมิตรภาพและน้ำใจไม่ใช่หรอก...เห็นเขาบอกว่าคนไทยใจดีไง..."

"...อ้าว  นี่คุณหาว่าผมเป็นคนไทยที่ใจร้ายงั้นเหรอ...  นี่ผมว่าผมก็ใจดีมากแล้วนะ  คุณบังคับให้ผมกินข้าวด้วย  ผมก็กินด้วยแล้วนี่ไง  คุณจะเอาอะไรอีก..." 

"อ้าว...ก็...หนี้ไง  คุณติดหนี้ผมอยู่... ผมก็ต้องทวงมั่งสิ..."   พอนายฝรั่งผมทองวกเข้าเรื่องนี้  ทีนี้ทำเอาน้ำฟ้าหน้าเหวอเลย...  หนี้บ้าอะไร  ทั้งชีวิตหมอกานต์เคยเป็นหนี้แค่ครั้งเดียว  หนี้รัฐบาลตอนเรียนหมอ...และตอนนี้ก็ใช้หนี้ครบหมดแล้วด้วย...  นายฝรั่งนี่ถ้าจะเบลอ...เจอกันไม่กี่ครั้งทำมาเป็นทวงหนี้...เฮอะ

"หนี้อะไรของคุณ...เมาขนมจีบรึไงเนี่ยคุณฝรั่ง..."  คราวนี้คุณหมอกานต์เท้าแขนลงบนโต๊ะแล้วมองหน้าจริงจัง...  ส่วนมาคัสเมื่อกำจัดเศษอาหารลงถุงเรียบร้อยพอดีก็ลุกขึ้นยืนเตรียมรวบรวมซากจานที่ใช้แล้ว...

"นี่ก็อีกเรื่องนะคุณหมอกานต์  ทีผมยังเรียกชื่อคุณเลย...  แล้วทำไมคุณยังจะเรียกผมนายฝรั่งๆอยู่นั่น...ผมชื่อมาคัส...  เรียกพี่มาคัสเร็ว..."  พูดจบก็หันมายิ้มใส่ตาคุณหมอกานต์   แน่ะ...ไม่ใช่เด็กนะ  ทำแบบไม่น่ารักหรอก...น่าแหวะจะตาย...พี่มาคัสเหรอ...ได้ๆ

"ได้ๆ   ผี-มา-คัส...  พอใจมั้ย... นี่อุตส่าห์เรียกด้วยภาษาบ้านเกิดเลยนะเนี่ย...  รึจะเอาแบบเหนือ...ปี้...-มา-คัส...  แบบอีสาน  ไอ้ ...เอ๊ย...อ้าย-มา-คัส  ..ฮื้ม???"   ...เพราะคิดว่านายฝรั่งนี่คงไม่ชำนาญภาษาไทย  คุณหมอกานต์เลยสนุกใหญ่ที่ได้เรียกนายฝรั่งตรงหน้าด้วยคำพูดแปลกๆ  แต่ทว่านายฝรั่งผมทองกลับหยุดมือที่กำลังวางจานซ้อนกันแล้วเงยมองหน้า...

"แกล้งฝรั่งเหรอคุณ...  เห็นอย่างนี้แต่ผมก็สอบภาษาไทยได้เกรดสี่นะ..."

"โม้ !!!  เกรดสี่สมัยอนุบาลน่ะสิ !!"

"อ้าว !  คุณรู้ได้ไงว่าผมเรียนอนุบาลที่นี่...นี่คุณก็...แอบสนใจผม  จนตามสืบเรื่องผมเลยเหรอ??"

"..."  หลังจากอ้าปากพะงาบๆอยู่นานเพราะหาคำพูดมาโต้ตอบไม่เจอ  ก็เลยต้องใช้คำเบสิคด่าไปก่อน...  "บ้า !  นายมาคัส...!!  นายฝรั่งหลงตัวเอง !!...นาย...นาย..."

"เอ้า...!  นายมาคัสก็นายมาคัส...   พอแล้วคุณไม่ต้องด่าแล้ว  ไม่ช่วยก็ไม่ช่วย  แต่จ่ายหนี้ผมด้วยนะ...หนี้ค่าอาหารมื้อเนี่ย...  คุณต้องเลี้ยงผมคืนด้วยล่ะ...เข้าใจรึเปล่า??"

             คราวนี้คุณหมอเด็กต้องอ้าปากค้างหนักกว่าเก่า  เมื่อเจอความตู่แบบหน้ามึนของนายฝรั่งหน้าเป็นนี่เข้าไป...  นี่...ค่าอาหารมื้อนี้นี่เขาต้องจ่ายด้วย !  ขอก็ไม่ได้ขอ...แถมโดนบังคับให้กินอีก (เหรอ?) !!!  นี่ยังซวยต้องมาชดใช้อีกเรอะ...  ไอบ้า...!  สมองกลับ !  ปัญญาอ่อน !

"...ฟอมาลีนซักเข็มดีมั้ยเนี่ย..."   เมื่อด่าคืนตรงๆไม่ได้  ก็ของุบงิบๆเบาแล้วกัน  แต่นายนั่นก็ดันหูดีอีก

"ห๊ะ...อะไรนะคุณ...  จะพาผมไปเลี้ยงคืนนี้เลยเหรอ...  อืม...งั้นดีเลย  เพราะตะกี๊ผมกินยังไม่ถึงครึ่งกระเพาะเลยนะคุณ...  ไม่รู้ใครซัดหูฉลามสามถุงหมดไปคนเดียว..."   พูดแล้วนายมาคัสก็ยิ้มพร้อมส่ายหน้าเบาๆ...  คราวนี้คุณหมอกานต์นอกจากปากหวอแล้วยังเบิ่งตาโตอีก...  ไม่ได้การแล้ว...ฟอมาลีน...ฟอมาลีนเท่านั้นที่จะหยุดนายนี่ได้ !

"เข็ม...เข็มอยู่ไหน...เข็ม..."  พูดพลางหมุนคอมองรอบตัว...   

"อะไรนะ...  กุญแจรถ...  หาไม่เจอก็ไม่ต้องหาหรอกคุณ  เดี๋ยวไปรถผมนี่แหละ  เดี๋ยวผมพาไปเอง...แล้วจะแถมบริการฟรีพาคุณส่งถึงคอนโดด้วย...  ของนี่ทิ้งไว้นี่แล้วกันเนอะ  ...เดี๋ยวแม่บ้านโรงพยาบาลไม่มีอะไรทำ...  ป่ะ...ไปกันเลยคุณ..."

"เดี๋ยวววว !!!  ไอบ้า...  ฉันยังหาฟอมาลีนไม่เจอ...เดี๋ยวซี่!!!"

"...ให้รีบไปเดี๋ยวนี้เลยเหรอคุณ...ได้ๆ  งั้นเราก็ไปกันเลยไป...  ลุกเร็วสิคุณ  จะนั่งอยู่ทำไม...เฮ้อ..."

            อะ...ไอบ้า !!!  ฟอมาลีน...กับรีบไปเดี๋ยวนี้มันเหมือนกันตรงไหนฮ๊ะ !!!  มันฟังยังไงของมันกัน !!!  ไหนบอกเกรดสี่ภาษาไทยไงไอฝรั่งบ้า !! 

"แล้วนายจะพาฉันไปไหน !!  ฉันไม่ไป............  ไอบ้า !!  ปล่อยนะ...ปล่อยฉันไปนะ...ปล่อย !!!"

"ชู่ว....เงียบๆสิคุณหมอ...  เป็นถึงหมอนะทำเสียงดังในโรงพยาบาลได้ยังไง...  ไม่ไหวเลยคุณ  รีบไปกันเถอะ...ผมหิวมากแล้วตอนนี้  แทบจะกิน...คุณได้ทั้งตัวแล้วเนี่ย...  ป่ะ  เราไปกินกัน..."

"กินกับผีอะไรล่ะ...ฉันอิ่มแล้ว...ปล่อยฉันไปที่ชอบๆเถอะนะ...ปล่อยฉันไปนะไอฝรั่งผมทองบ้าาาาาา !!!!"

            และแล้วคุณหมอกานต์ก็โดนซิวขึ้นรถทั้งๆชุดกาวน์สีขาว...   คืนนั้นตอนเวลาตีสาม  คุณหมอกานต์ก็ต้องมานั่งกินผัดไทประตูผีเป็นเพื่อนนายฝรั่ง  ที่ดูท่าทางจะชอบอกชอบใจกับบรรยากาศริมทางเท้าแบบนี้เสียเหลือเกิน...

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

มาลงนิดๆเพื่อให้จบตอน...เหอๆ

เดี๋ยวตอนใหม่จะตามมาเร็วๆนี้นะจ๊า ^^

ปล. รักษาสุขภาพอย่ากินแต่มาม่าเหมือนเค้ากันล่ะ  เฟี๊ยววววววว   :z6:
 :L3:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 26-02-2011 02:38:56

 o18ไหนว่าได้ภาษาไทยเกรดสี่ไงมาคัส  :angry2:แล้วทำไมฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่องล่ะห๊ะ เพี้ยนไปซะเยอะเลย

ส่วนหมอกานต์ก็ได้กินผัดไทอย่างเต็มอิ่ม :laugh:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 26-02-2011 02:55:49

5555555555 นายมาคัสนี่น่ารักเนอะแตกต่างกับเจ้านายมาน้ำมากๆ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 26-02-2011 03:46:20

20% นี้ ฮาพะย่ะค่ะ 55555 มาคัสนี่สุดๆเล้ย กร๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 26-02-2011 04:16:17

ชักชอบคู่มาคัสกับหมอมากกว่าซะแล้ว ฮ่าดี
แต่ยังไงแม่น้ำฟ้าอย่ายอมแพ้ลุงม้าน้ำง่ายๆนะ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 26-02-2011 04:51:16

...... :laugh:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 26-02-2011 07:02:52

^^

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 26-02-2011 07:11:40

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 26-02-2011 07:49:08

555+
คู่นี้มาแบบฮาแตกมากค่ะ
คุยกันคนละภาษา
ไหนบอกว่าได้ไทยเกรดสี่ไง^^

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: ~MeiMeiZ@~ ที่ 26-02-2011 10:20:34

ฮาตอนนึกภาพคุณหมอหาฟอมาลีนอ่ะ 555

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 26-02-2011 10:27:10

สงสัยเจ้าัหัวทองมันอยากมาเองมากกว่ามั๊ง.....กะจีบคุณหมอแหงๆ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 26-02-2011 10:51:01

อันนี้ฮา  คู่นี้น่าจะไปเล่นตลก

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 26-02-2011 10:52:41

มาคัส หมอกานต์ น่ารักทั้งคู่
ขอร้องให้ทั้งสองคนตกลงปลงใจกันเร็วๆ เท้อะ
แล้วมาแท็คทีมกันช่วยหนูฟ้ากะหนูลินนะ
***ย้ำ***ยังเกลียดอิรังสิมันต์ เช่นเดิม

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 26-02-2011 11:11:52

สงสารหมอกานต์ดีไหมเนี่ย?
มาคัสนี่ก็นะ ไม่ฟังฟ้าฟังฝนเลย

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 26-02-2011 11:18:11

ชอบคู่นี้น่ะ ตลกดี

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 26-02-2011 11:26:55

 

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 26-02-2011 12:54:19

รอๆๆ จร้า
 o13

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Maimai ที่ 26-02-2011 13:17:27

มาคัสเนียนได้อีก :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 26-02-2011 13:37:31

หึหึ....แกล้งตีมึนใส่คุณหมอซะงั้น อิอิ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 26-02-2011 14:01:52

โอ้แม่เจ้านี่โดนบังคับให้มาหรอเนี๊ยะ

ไม่บอกคิดว่ามาจีบคุณหมอเลยนะเนี๊ยะแบบนี้อ่ะมาคัสเต็มใจทำสินะงานนี้อ่ะ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 26-02-2011 14:10:39

เอาอีกคับ

กำลังสนุกเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 26-02-2011 14:30:31

คู่นี้แหละมันส์!!!

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 26-02-2011 15:34:03

5555555 ++

ฮาอีกอะไรอีก ภาษาไทยเกรดสี่ -.,-

ร้ายค่ะร้ายยยย กร๊ากกกก ๆ ๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 26-02-2011 16:07:45

คิดถึงน้องไวโอลิ๊นนนนน >//<

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 26-02-2011 16:51:41

หงุดหงิดแทนหมอกานอะ.....เซ็งๆๆๆๆ.......ถ้าเป็นผมนะจะเงียบ..ปล่อยมันไป....ยิ่งเถียงเรายิ่งแพ้ทางมัน..ต้องเงียบ..แล้วค่อยแก้เผ็ดมัน..ไอ้มาคัส....ชอบเอาแต่ใจ...เหมือนนายมันเลย.......สงสัยต้องเกลียดมันอีกคนแล้วมั่งเนี้ย......

แล้วมำไมคนอื่นชอบใจกันจัง.......สงสัยคงอยากเจอแบบนั้นกันแน่ๆ.....หึหึ...ผมไม่เอาด้วยหรอก...เปลือกตัว เปลืองแรง เปลืองน้ำลายด้วย ...ชีวิตที่สงบสุขหมดกัน....(หงุดหงิดแล้วมาลงใส่นิยายว่างั้น..เกลียดตัวเองว่ะ..เฮ้อ...)

ก็ชังคนอื่นเขา..เขาไม่เกี่ยวไรด้วยสะหน่อย....เราไปห้ามเขาไม่ได้..ก็มันความสุขของเขานิเนอะ..........เฮ้อ....เซ้งตัวเอง..

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Claire ที่ 27-02-2011 00:15:14

อ๊ากก.. คู่นี้น่ารัก จะกินทั้งตัวเลยหรอมาคัส  :o8:
แล้วที่มาเนี้ยะ แน่ใจหรอว่าเป็นคำสั่ง อย่ามาพี่... อย่ามา ฮาๆๆ

น่ารักคะ รีบๆมาต่อนะคะ คนอ่านเฝ้ารอ คิดถึงน้ำฟ้า 

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 27-02-2011 00:23:31

กำลังสนุกเลย :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: lynn_lynnhui ที่ 27-02-2011 00:40:57

สนุกค้า
มารอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 27-02-2011 01:23:51

 :z6:สักทีกะมาคัส
อยากรู้ว่าแม่ฟ้าเป็นไงบ้าง

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 27-02-2011 01:30:14

อ้าว! มาคัสมาเพราะคำสั่งละหรือ
ไม่ได้มีใจให้หมอกานต์เลยรึนั่น แน่ใจนะ แต่เหมือนจะทำเกินคำสั่งแล้วแบบนี้

บวกอีก 1 แต้มนะคะ ยังเชียร์แม่ฟ้ากับหนูลินตลอด

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 27-02-2011 02:15:15

อ้างจาก: roseen ที่ 26-02-2011 07:11:40  

:เฮ้อ:

คุณโรซีนเป็นไรไปจ๊ะ...........กิ๊วววววววว

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 27-02-2011 05:19:20

ไม่ได้เป็นไรครับ แต่คอยหนูลินอยู่
ป่านนี้แล้วยังไม่มา  หายไปไหนกะแม่ฟ้าก็ไม่รู้  คุณเจอบ้างมั้ยละ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 27-02-2011 09:39:11

หนูลิน มารอแล้ว อยากอ่านต่อ
หนูลินสู้ๆ แม่ฟ้าสู้ตาย แต่ขอแทงเข่าใส่มาร์คัสซักดอกเหอะ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 27-02-2011 10:14:14

คู่แม่ฟ้า มีเสียน้ำตาตลอด

คู่คุณหมอก็เอาฮาให้ได้กระชุ่มหัวใจนะจ๊ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 27-02-2011 11:04:24

รอจ้า^^

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: ZakeiHarha ที่ 27-02-2011 11:13:46

คู่นี้น่ารัก   555+  เหมือนหมาหยอกไก่  (เอ๊ะๆๆๆ)  - -"

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 27-02-2011 15:22:34

คู่เจ้านายออกแนวเครียด คู่ลูกน้องออกแนวฮา 555+

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: OitJi ที่ 27-02-2011 16:06:52

อย่าไปยอมไอคุณชายมาเฟียล่ะ :m31:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 27-02-2011 18:18:50

คู่นี้ฮาดีค่ะ ชอบ  :laugh:

ส่วนอีกคู่ มาม่าน้ำตก เอิ๊กกกกกกกก

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 27-02-2011 19:13:53

มารอแล้วคาบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 27-02-2011 19:53:28

รออ่านนะค่ะ
 :L1:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 27-02-2011 20:11:42

มารอตอนเกือบดึก 55+

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 27-02-2011 22:37:24

นู๋น้ำฟ้าจะเป็นไงบ้างอ่าาาา

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: ZakeiHarha ที่ 28-02-2011 10:09:44

เข้ามาดันคุณแม่   55555

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 28-02-2011 10:24:07

รอจ้า^^

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Stupid_Dog ที่ 01-03-2011 10:05:52

มารอครับ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 01-03-2011 14:11:17

มาคัส มาตามหัวใจเรียกร้อง หรือ มาตามคำสั่งกันแน่  (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif-03.gif)

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 02-03-2011 02:26:42

น้ำฟ้า เปนไงบ้าง?

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 02-03-2011 09:48:44

หายไปไหนหว่า???
รออยู่น้า~

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 02-03-2011 18:48:44

มารอนู๋ลิน :กอด1:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 02-03-2011 19:44:37

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 03-03-2011 11:24:59

555

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 03-03-2011 11:48:08

รออ่านนะค่ะ
 :z1:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 03-03-2011 12:22:08

มาคัสทำมึนได้เนียนมากค่ะ ฮาได้โล่คู่นี้ :m20:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Stupid_Dog ที่ 03-03-2011 21:46:41

มารอคุณแม่ฟ้าครับ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 04-03-2011 10:02:45

ผู้แต่งอยู่ไหนหนอ~

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 04-03-2011 10:07:41

คนแต่งค่ะ คนอ่านให้อภัยแล้ว  ออกมาเถอะค่ะ
คิดถึงหนูลินใจจะขาดแล้ว

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 04-03-2011 11:11:37

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 04-03-2011 19:14:34

 :L1: :3123:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-03-2011 19:36:11

มารอหนูลินกับแม่ฟ้า หลายวันแล้วไม่เห็นมาต่อสักที
 :call:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 05-03-2011 11:12:41

รอ ร่อ ร้อ ร๊อ ร๋อ ^^

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 05-03-2011 23:03:43

มารอค๊าาาาาาาา

อ๊ากกกกก คิดถึงแม่ฟ้าง่าา > <

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Iariyo ที่ 06-03-2011 00:14:51

อ้ากอยากเม้นมานานแล้วค่า แต่ทำพาสเวิดหายอ่ะเลย๊อกอินไม่ไดสักที อยากบอกว่าชอบเรื่องนี้มากกกกกกกถึงมากที่สุดค่า ดำเนินเรื่องดีมากๆเลยค่ะ แม่ฟ้าและหนูลินน่ารักมาก
เเต่พระเอกเราสิน่าเตะ ฮ่าๆ
มาต่อไวๆนะค่ารอๆๆมาคลิกดูว่าอัพมั้ยวันละหลยรอบเลย คิๆ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: peachlc ที่ 06-03-2011 01:05:27

โอ๊ยยย หนุกมั่กๆ ! ชอบค่ะ ! 555555555
ติดตามๆ

ขอบคุณนะคะ ;D

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 06-03-2011 06:54:41

:call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-03-2011 09:48:00

ยังไม่มาต่อเลย คิดถึงนะ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 06-03-2011 11:52:02

รอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 06-03-2011 12:01:31

 :t3: :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 07-03-2011 04:41:06

  โย่ว ในที่สึดก็อ่านทันแล้ว
  น่ารักมากเลย โดยเฉพาะคุณแม่ลูกอ่อนอ่านะ
   :-[  :-[  :-[

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 07-03-2011 14:09:58

ง่ะค้างอ่ะ


แล้วฟ้าจะเป็นไงบ้างล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.9 - Milk [uP 100% : 26/02/2011] PG.22
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 08-03-2011 00:31:42

ตามอ่านทันแล้ว...มานั่งรอด้วยคน
เป็นห่วงฟ้าอ่ะ...เหมือนร่างกายจะไม่แข็งแรงด้วยนี่นา :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 08-03-2011 03:44:06

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.10 - Painful




           แสงไฟนีออนที่ส่องลงกระทบเปลือกตาทำให้ขนตางอนยาวของน้ำฟ้ากระพือไหวอยากจะตื่น...   แต่พอได้ลองลืมตาก็ต้องรีบยกมือมาบังแสงไว้ไม่ให้จ้องกับแสงไฟสีขาวโดยตรง...  เอ๊ะ...ปกติตื่นตอนหกโมงเช้าทุกวันมันไม่สว่างขนาดนี้นี่นา...  แล้ววันนี้ทำไมมัน...

"ห๊ะ...  ที่นี่มัน...ไม่ใช่ห้อง...เรา"   พอละเมอพึมพำออกมาเบาๆประสาทส่วนอื่นๆของร่างกายจึงค่อยกระเตื้องตื่นตัวตาม  ...น้ำฟ้าจึงรู้สึกได้ว่าสัมผัสของที่นอนนุ่มเกินไป...  สีของเพดาน...  ความกว้างของเตียง...   และลักษณะห้อง...มันแปลกไป...   

           คราวนี้สติสตังของน้ำฟ้ากลับคืนมาเกือบร้อยเปอเซนต์ทันที...   ลำตัวบางลุกขึ้นนั่งกะทันหัน  อาการความดันต่ำที่มีเป็นทุนเดิมจึงทำเอาหน้ามืด...   สองมือกดที่ขมับแล้วล้มตัวลงนอนอีกครั้ง...  ก่อนจะค่อยๆลืมตาแล้วปรับโฟกัสสายตาและสภาพร่างกายใหม่...  พอเริ่มเข้าที่น้ำฟ้าก็ค่อยๆลุกขึ้นมานั่ง...  อาการมึนๆยังมีอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรมากมายนัก...   

           ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบห้อง   พินิจพิจารณาก่อนจะหยุดอยู่ที่เปลเด็กซึ่งตั้งอยู่ข้างเตียงอีกฟากหนึ่ง...   น้ำฟ้าขยี้เปลือกตาแผ่วเบาพลางนึกเรื่องราวที่ผ่านมาให้ออก   พอจะนึกรู้อยู่ว่านี่ก็คือห้องนอนของผู้ชายใจร้ายบางคน...   เด็กหนุ่มสูดลมหายใจเฮือกใหญ่เพื่อต้อนรับอรุณที่รู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะโสภาเอาเสียเลย...   ว่าแล้วสองมือน้อยๆก็ค่อยๆช่วยพยุงตัวเองคลานไปที่เปลเด็ก   ตรงกลางเตียงมีเบาะเด็กวางอยู่เหมือนเมื่อคืน...และยังวางอยู่ในที่เดิมด้วย...   ผิดก็แต่ไม่มีเด็กทารกที่น่าจะต้องนอนหลับอยู่บนเบาะเลย...   น้ำฟ้าก็คิดได้เพียงอย่างเดียวว่า...  ถ้าอย่างงั้นเด็กก็ต้องไปนอนอยู่ในเปลนี่เท่านั้น

          แต่เมื่อชะโงกหน้าลงมองในเปลเด็กแล้ว   ...มันกลับปรากฎแต่ความว่างเปล่า...   

         แวบแรกที่เห็นสมองยังประมวลผลได้ไม่สมบูรณ์   แต่เมื่อสภาพการรับรู้นึกรู้แล้วว่าอะไรเกิดขึ้น...น้ำฟ้าก็ตกใจเผลอช็อกค้างไปชั่วขณะ...   

          ...เพราะมั่นใจว่าหนูลินต้องนอนอยู่ในเปลนี่แน่ๆ  แล้วบนเตียงก็ไม่มี... 

          ถ้างั้นก็แปลว่า...หนูลินหายไป...      หนูลินหายไปไหน !!!

"หนูลิน...   หนูลิน !!!"  ครานี้น้ำฟ้ารีบลนลานตะกายลุกออกจากเตียง  สองตากวาดมองหาไปรอบห้อง    ...แต่เดินได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องสะดุดชายขากางเกงตัวเองล้มลงกับพื้น    เพราะมันยาวเลยเท้าไปมาก   ส่วนเอวยางยืดก็หลวมโพรก   และพอได้มองดูเสื้อที่ตัวเองใส่อยู่ก็พบว่าคอเสื้อกว้างจนมองเห็นเนินลาดไหล่ขาวมนเลยทีเดียว...   แต่ในตอนนั้นน้ำฟ้าไม่มีกะจิตกะใจจะมาคิดเรื่องเสื้อผ้าตัวเองต่ออีกแล้ว  ใจประหวัดหาหนูน้อยไวโอลินเพียงอย่างเดียว...

            ไม่น่าเลย...ไม่น่าเลยจริงๆ  น้ำฟ้า !!  ทำไมเราโง่อย่างนี้  ถูกเขาพามาง่ายๆ  หลงอยู่บ้านเขาตั้งนาน...  แถมยังมาถูก...ทำ...อย่างนั้นใส่    แล้วมาตอนนี้ยังเลินเล่อปล่อยให้หนูลินหายไปอีก...!  น้ำฟ้านะน้ำฟ้า  แค่ลูกคนเดียวยังดูแลให้ดีไม่ได้เลย...  รู้ทั้งรู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนยังไง   ก็ยังพยายามคิดในด้านดีไว้เสมอ...   ไม่ยอมประมาณกำลังตัวเอง  ปล่อยให้เรื่องบ้าๆทั้งหมดนี้เกิดขึ้นมาได้ !!...   เรามันบ้าที่สุดเลยน้ำฟ้า...บ้าที่สุด...สมควรแล้วที่จะถูกทุกคนทอดทิ้ง...  ทั้งพ่อ แม่...พี่น้ำฝน...  แล้วคราวนี้ยังหนูลินอีกคน...

           ...ถ้าเขาหาหนูลินไม่พบ  หรือพาหนูลินกลับบ้านด้วยความปลอดภัยไม่ได้ละก็  เขาจะไม่ยอมอภัยให้ตัวเองไปตลอดชีวิต...!!

"หนูลิน..."   น้ำฟ้าครางชื่อหนูลินเมื่อพบกองผ้าอ้อมกลิ่นคุ้นจมูกกองอยู่ตรงหน้า...  สองมือค่อยๆหยิบผ้าผืนนั้นขึ้นมามอง  กลิ่นแป้งเด็กคุ้นจมูกลอยอบอวล...  ผ้าอ้อมผืนนี้ที่ใช้ห่อตัวหนูลินนอนเมื่อคืน...   ผ้าอยู่นี่...แล้วเด็กไปไหน... 

            ผู้ชายคนนั้น...เอาหนูลินของเขาไปแล้วงั้นเหรอ !!

"ไม่จริง...  เป็นไปไม่ได้...  ก็เมื่อคืนหนูลินยังอยู่นี่กับเราอยู่เลย...อะ...ฮึก..."   น้ำฟ้าพยายามคิดจนสมองตึงเครียดไปหมด   สองมือพยุงตัวเองลุกขึ้นยืนใหม่อีกครั้ง   แล้วรั้งชายขากางเกงดึงขึ้น   เส้นผมดำเงาพันกันยุ่งเหยิงเพราะเจ้าของไม่คิดใส่ใจจะสางให้มันเรียบร้อย...   ใจที่ลอยไปถึงประตูสีน้ำตาลตรงหน้าเร่งให้เท้ารีบก้าวเดินอย่างรวดเร็ว...   แต่พอมือจับลูกบิดแล้วลองหมุนดู  ปรากฎว่ามันเป็นเวลาเดียวกันพอดีกับคนที่อยู่ด้านนอกกำลังเปิดประตูเข้ามา...

          แรงเหวี่ยงจากประตูกระแทกแขนน้ำฟ้าเต็มเปา...  ทำให้ลำตัวบางต้องรีบถอยหลังเพราะลำตัวเสียศูนย์...  และมันก็ทำให้น้ำฟ้าก้นจ้ำเบ้าลงพื้นซ้ำสอง...

"โอ๊ย...!"   น้ำฟ้าร้องออกมาเพราะเจ็บที่ข้อมือซึ่งตัวเองเอามาค้ำพื้นรับน้ำหนักตัวที่หล่นลงมา...   มันเจ็บจนน้ำตาแทบเล็ด...  สงสัยมันคงจะซ้น...

         นึกแล้วก็ขุ่นใจคนที่เปิดประตูเข้ามาไม่ดูตาม้าตาเรือตรงหน้าที่สุด...  แม้ไม่รู้ว่าใคร  แต่ไม่รู้รึไงว่าน้ำฟ้ารีบ...จะออกไปตามหาลูก !!

"เป็นไงมั่ง...  เจ็บตรงไหน..."   เสียงทุ้มที่พูดอยู่เหนือศีรษะทำให้น้ำฟ้าต้องรีบเงยหน้าขึ้นมอง   จึงได้สบกับดวงตาสีรัตติกาลคมเข้มคู่นั้นซึ่งจ้องตรงเป๋งมาที่เขา 

            คนตรงหน้าอยู่ในชุดเสื้อเชิ๊ตสีขาวคู่กับกางเกงแสล็คสีดำรีบกลีบผ้าเรียบกริบ...   ทรงผมยุ่งๆชี้ฟูไม่เป็นระเบียบทำให้เขาดูแตกต่างจากเมื่อวานและตอนปกติที่เคยพบกันซึ่งมันต้องถูกเซ็ตให้เข้าทรงอยู่เสมอ...    และสาเหตุก็คงเป็นเพราะมือซนๆของเด็กแก้มยุ้ยผิวขาวเหมือนแป้งซาลาเปาตัวปุ้มปุ้ย...ที่ชายหนุ่มกำลังอุ้มเข้าบ่าตัวเองนั่นล่ะ...   
   
            เจ้าหนูไวโอลินเอามือข้างหนึ่งกำปอยผมของคนที่อุ้มซึ่งยาวระต้นคอไว้แน่น  อีกข้างก็กำหางตุ๊กตาม้าน้ำตัวโปรดซึ่งเพิ่งได้มาเมื่อวานด้วย...    สองตากลมแบ๊วมองเห็นหน้าแม่ฟ้าของตัวเองที่นั่งพับลงกับพื้นก็ดีใจยกใหญ่ส่งเสียงเรียกพร้อมทำท่าโผมือเข้าหาด้วย...

"..มะ...อา...หม่ำๆ...ม่าาา....หม่ำๆ....."   เจ้าหนูน้อยเอนตัวเข้าหาน้ำฟ้าอย่างไม่กลัวตก...

"หนูลิน !!...หนูลินลูกแม่..."   น้ำฟ้าเรียกชื่อหนูน้อยอย่างดีใจที่สุดในชีวิต...   นึกกลัวจนหัวใจเกือบสลายว่าจะไม่ได้พบหน้าลูกอีก...

"หนูลิน...  ไม่เอา  อย่าซน..."  แต่คนอุ้มกลับมือไวไม่ยอมปล่อยให้หนูน้อยลงจากอ้อมแขนง่ายๆ...  ประคองกลับเข้าไหล่แต่ทว่าเจ้าหนูน้อยตัวอวบกลับหันกลับมาแล้วดื้อใส่...  สองมือเล็กผลักอกหนาออก   ลำตัวก็ดีดดิ้นจะลงจากอ้อมแขนให้ได้...

"...ฮื้อออออ...  ม่าาาาย...  อื้อ...มะ...อา......"     

"คืนมานี่นะ !...คุณ..."   น้ำฟ้าเห็นดังนั้นก็รีบลุกขึ้นยืน  ลืมเลือนความเจ็บปวดที่มือแล้วยื่นออกหมายจะไปรับตัวหนูลินคืน   ...แต่แค่ออกแรงที่มือซึ่งช้อนเข้าใต้รักแร้ของตัวเด็กน้อยแค่นิดเดียว...  ความเจ็บแปล๊บก็แล่นเข้าสู่แกนกลางสมองทันทีพร้อมคำอุทานที่ออกมาโดยไม่ตั้งใจ...

"โอ๊ย...! เจ็บ..."  อาการมือซ้นมันเจ็บแปล๊บ  ไม่ได้เจ็บแบบปวดหนึบๆ   เพราะงั้นมันเลยทำให้น้ำตาหยาดเล็กๆมาเอ่อคลอที่ดวงตาได้ไม่ยาก...   มือเล็กกุมเข้าหากันประคองความเจ็บปวดไว้ในอุ้งมือ...  ทรุดนั่งยองลงบนพื้นทันที...

"...เธอ...นาย..."   พอเห็นคนตัวบางตรงหน้าทรุดลงไปกับพื้นต่อหน้าต่อตาชายหนุ่มก็เผลอทำอะไรไม่ถูกไปเหมือนกัน  สองแขนอยากจะคว้าเข้าไปรับแต่ก็ติดที่เขายังอุ้มหนูลินอยู่...

"มาคัส...!!!!   เตโช !!!  โยชิ...!!!  ใครอยู่ข้างนอก...เข้ามา...!"    ชายหนุ่มตวาดก้องเรียกลูกน้องที่ต้องอยู่ในห้องรับแขกด้านนอกแน่ๆ...

          สองบอดี้การ์ดหนุ่ม มาคัสกับเตโชยืนรอรับคำสั่งอยู่หน้าห้องอยู่แล้วจึงรีบโผล่หน้าเข้ามาในห้อง  ส่วนหนุ่มร่างเล็กชาวญี่ปุ่นซึ่งกำลังง่วนกับการต้มขวดนมให้คุณหนูไวโอลินอยู่ในครัวก็รีบวิ่งหน้าเริ่ดมาตามคำเรียกทั้งที่มือยังถือที่คีบขวดนมแสตนเลสพร้อมชุดกันเปื้อนอยู่เลย...

"ไปตามหมอมา...ท่าทางมือจะมีปัญหา..."   ชายหนุ่มออกคำสั่งไป  มาคัสรีบทำท่าจะหมุนตัวกลับ... แต่ทว่า...

"ไม่ต้อง !!  ไม่ได้เจ็บ...!   ไม่ต้องตามหมอมานะ..."   น้ำฟ้าเงยหน้าที่น้ำตาปริ่มจะไหลมาบอก...   มาคัสหันมองหน้าเจ้านายหนุ่มราวขอการยืนยันคำสั่งอีกครั้ง  แต่คนออกคำสั่งกลับไม่หันมองกลับซักนิด  สองตาคมดุวาววับจ้องมองอาการน้ำฟ้าที่มือเริ่มสั่นและค่อยๆบวมแดงเพราะเจ้าตัวพยายามกดๆนวดๆด้วยตัวเองอย่างคนไม่มีความรู้เลย...
 
"ไปหยิบ...กล่องปฐมพยาบาลมา..."   ชายหนุ่มเปลี่ยนแปลงคำสั่งเล็กน้อย...  และความนี้มาคัสก็ทำตามคำสั่งอย่างแข็งขัน  ไม่สนคำทัดทานจากน้ำฟ้าเหมือนเจ้านาย...

"โยชิ..."  เรียกพร้อมหันไปมองเจ้าของชื่อ  แต่เมื่อเห็นวัตถุที่กำลังถืออยู่ในมือก็เปลี่ยนใจ...  "เตโช...นายมาอุ้มหนูลินที...  ฉันจะดูอาการ...'แม่'...ของหนูลินก่อน..."   ชายหนุ่มบอก  สองตาไม่ละไปจากอาการเจ็บปวดที่คนตัวเล็กตรงหน้าแสดงออกมา...   

             แต่ทว่าคนรับคำสั่งกลับยืนนิ่งอึ้ง...เพราะไม่นึกว่าจะได้รับงานแบบนี้   ...อุ้มงั้นเหรอ...  ให้ผมไปอุ้มเด็กเนี่ยน่ะเหรอบอส !!  บอดี้การ์ดหนุ่มหน้าตายผู้มีกล้ามเนื้อสีแทนสมส่วนสวยงาม  ผู้ผ่านงานอันตรายมาร้อยแปดพันเก้า...ให้บุกน้ำลุยไฟแค่ไหนไม่เคยหวั่น...  แต่ว่า...เขาน่ะ...กลัวการอุ้มเด็กที่สุด...!!! 

"เต้...นายเต้ !  บอสบอกให้นายไปอุ้มคุณหนูลิน...ไม่ได้ยินรึไงว่ะ !!"  ซึโยชิเห็นเพื่อนยืนนิ่งก็ถองมือใส่เอวคนตัวใหญ่กว่าแรงๆหนึ่งทีพร้อมกระซิบเรียกดุๆ  คนตัวสูงสะดุ้งนิดก่อนก้มลงมองเพื่อน...

"ได้ยิน...แต่...ฉันกลัว..."

"กลัวไรว่ะ !"

"...ฉันกลัว...เด็ก...  ฉันกลัวไปทำลูกเขาหักท่อน... นายดูแขนฉันดิ...ใหญ่ขนาดนี้จะไปอุ้มเด็กได้ยังไง..."  แล้วชายหนุ่มหน้าตายแต่กลับปอดไม่เข้าเรื่องก็สารภาพเสียงอ่อย...   ทำเอาซึโยชิต้องเอาที่คีบขวดนมตีหน้าผากตัวเองดังป๊อก...  มิน่า...เมื่อวานนายนี่ไม่ยอมเข้ามาแตะตัวคุณหนูไวโอลินเลย...

"เตโช...ฉันบอกให้มารับหนูลิน..."   เมื่อเห็นว่าลูกน้องตัวเองชักช้าชายหนุ่มจึงสั่งซ้ำพร้อมเหลือบตามามอง...

"อ่ะ...เอ่อ...ครับบอส..."   ...แต่ถึงจะกลัวเด็กมากแค่ไหน...แต่บอสเขาน่ากลัวกว่าหลายหมื่นเท่านัก...

           ว่าแล้วเตโชก็ก้าวเข้ามาหาบอสตัวเองอย่างกล้าๆกลัวๆ   แล้วยื่นมือออกไปอย่างเก้ๆกังๆ  ทำให้ซึโยชิที่ยืนมองดูอยู่ทนไม่ได้ขึ้นมา  ต้องรีบเดินมาใกล้ๆเพื่อกำกับสั่งการคนตัวโต...

"นายต้องเอามือสอดไว้ใต้นี่  อีกข้างนึงประคองที่ศีรษะสิ...คอเด็กยังไม่ตั้ง...  เดี๋ยว...คุณหนูก็คอ..."

"หยุดเดี่ยวนี้...นะ  พวกนายจะเอาลูกฉันไปไหน...ไม่ได้นะ  ฉันไม่ให้...ไป..."  น้ำฟ้ารีบโวยวายก่อนที่จะพยายามลุกขึ้นยืนเพื่อจะตามเอาหนูลินคืน  ทว่าพอจะก้าวก็กลับล้มฮวบลงอีกรอบเพราะอาการความดันต่ำกำเริบกะทันหัน  ทั้งเจ็บทั้งมึน  คราวนี้น้ำฟ้าเตรียมใจรับแรงกระแทกลงพื้นหนที่สามเต็มที่...

"ยังจะปากเก่ง...แค่ยืนยังจะไม่รอด..."  เจ้าของอ้อมแขนอุ่นๆที่เข้ามาคว้าเอาตัวน้ำฟ้าไว้ทันก่อนถึงพื้นกล่าวเสียงเข้มใส่เบาๆ 

"คะ...คุณ..."  อารามตกใจทำให้น้ำฟ้าเผลอตัวคว้าเอาเสื้อชายหนุ่มไว้แน่น  ทว่าพอสติเข้าที่น้ำฟ้าก็ร่ำร้องให้ปลดปล่อยตัวเองทันที   "...ปล่อย ! นะ..."   ว่าแล้วน้ำฟ้าก็สะบัดตัว  และชายหนุ่มก็ปล่อยเอวแต่โดยดี   แต่กลับไปคว้าข้อมือข้างที่เจ็บมาจับไว้แทน  พร้อมกับออกแรงให้คนตัวเล็กออกเดินตาม

"...โอ๊ยย...นี่ เดี๋ยว...จะพาผมไปไหน...ไม่ไปนะคุณ...ผมจะไปหาลูกอ่ะ..."   พูดพลางน้ำฟ้าก็พยายามบิดข้อมือตัวเองให้หลุดจนแทบจะเคล็ดไปด้วยแล้ว  แต่ทำยังไงก็ง้างมือแข็งแรงนี่ไม่ออกเสียที   สุดท้ายก็ทานแรงเจ็บและแรงบังคับของผู้ชายตรงหน้าไม่ไหว  จำต้องปลิวตามแรงมานั่งแปะลงบนเตียงตามเดิม...

"จะไปหาลูกแล้วทำอะไรได้...  มือเธอเป็นแบบนี้  ขืนให้มาอุ้มหลานฉันคงได้หล่นลงพื้น..."  พูดจบก็จ้องเขม็งบนใบหน้าเนียนสวยที่งอง้ำไม่พอใจ...   ทั้งๆที่หน้าตาตอนเงียบปากและตอนนอนก็ดูน่ารักดีแท้ๆ...   แต่อย่าให้ตื่นเถอะ...  ทั้งช่างพูดทั้งดื้อดึงไม่มีใครเกิน...ขยันขัดใจเขาได้ตลอดเวลา   ขนาดตอนนี้เขาหวังดีจะช่วยดูมือกับทายาให้แท้ๆ...  แทนที่จะนั่งนิ่งๆแล้วขอบคุณซักคำไม่มี...ยังจะมาทำหน้าไม่พอใจอีก...  ทั้งๆที่คนอย่างรังสิมันต์ไม่เคยต้องมาบังคับฝืนใจใครได้มากมายเท่านี้มาก่อนเลย...

           ฝ่ายคนตัวบางกว่าก็ได้ช้อนสายตาขุ่นเคืองส่งให้  เมื่อความจริงก็เป็นอย่างที่ชายหนุ่มพูดจริงๆ  เมื่อครู่ก็ดูออกแล้วว่าถึงเขาได้ตัวหนูลินคืนก็คงไม่สามารถจอุ้มตัวหนูน้อยได้หากมือยังเป็นอยู่อย่างนี้...   ถ้าอย่างนั้นแล้วเขาจะทำยังไงดี  จะเอาตัวหนูลินกลับบ้านยังไงดี...!

"ไม่ต้องห่วงหรอก...  ฉันแค่ให้เตโชพาหนูลินไปกินนมก็เท่านั้นแหละ..."  จู่ๆไม่รู้เป็นเพราะได้เห็นสีหน้าและแววตาของคนตัวเล็กที่พะวงกับหลานของเขามากหรือยังไง  ทำให้ชายหนุ่มตัดสินใจพูดประโยคนี้ออกมา...   และสายตาที่มองกลับสบตาก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกดีๆเล็กน้อย  เมื่อพบว่ามันไม่ได้มีแค่ความโกรธเคืองเหมือนก่อนหน้านี้  แต่เจือแววสงสัยพร้อมประกายตาแปลกๆที่ชายหนุ่มไม่คิดว่าจะได้จากคนตรงหน้า... 

"บอสครับ...กล่องยา..."   มาคัสบอกเจ้านายหนุ่มก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้อง...   รังสิมันต์หันไปขอบใจเบาๆแล้วรับเอากล่องยามาถือไว้เอง...  มาคัสยืนนิ่งไปเล็กน้อยเพราะคิดว่าปกติมันน่าจะเป็นเขามากกว่าที่จะเป็นคนดูแผลของน้ำฟ้า  แต่เมื่อเห็นแล้วว่าไม่น่าจะมีคำสั่งอะไรเพิ่มเติมจากเจ้านายเขา  ชายหนุ่มจึงถอยกลับไปยืนคอยหน้าห้องเหมือนเดิม...

           รังสิมันต์เดินไปหยิบเก้าอี้หวายสานใกล้ๆโต๊ะข้างเตียงมาวางตรงหน้าน้ำฟ้า...แล้ววางกล่องยาลงบนเตียง...   ยื่นมือออกไปข้างหน้าเพื่อขอมือข้างที่เจ็บมาดู...  แต่ปฏิกริยากระเถิบแขนถอยก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกขัดใจ...  จึงยื่นมือไปคว้ามาดูเอง...แต่คงผิดท่าไปหน่อยเพราะดันโดนตรงที่เจ็บพอดี  เด็กหนุ่มกัดริมฝีปากแน่นจนซีดเพื่อกลั้นเสียงร้องและนั่นก็ไม่พ้นสายตาของชายหนุ่ม...

"ขอโ..."   ...เขากำลังจะพูดคำว่าอะไร...    ...ขอโทษ...งั้นเหรอ   ทั้งชีวิตไม่เคยคิดว่าจะต้องพูดคำๆนี้กับใคร...  แล้วเขาจะพูดทำไมกับคนตรงหน้า  เพิ่งเจอกันได้กี่วันกัน...แล้วความสัมพันธ์ระหว่างกันคืออะไร...   
   
            คิดแล้วชายหนุ่มก็เผลอนึกไปถึงน้ำตาหยดเมื่อวานที่เห็น...  ตอนนั้นก็ทีนึงแล้วที่เกือบเผลอพูดคำๆนี้ออกไป...  คนๆนี้จะมามีอิทธิพลให้เขาต้องมีความรู้สึกผิดจนอยากขอโทษถึงสองวันติดเลยรึยังไง...

"...เจ็บแค่นี้ไม่ถึงตายหรอก...  เป็นผู้ชายก็ทนเอาหน่อย..."  รังสิมันต์เอ่ยแล้วก้มลงมองมือข้างที่บวม  กดๆดูตรงจุดที่คนเจ็บสะดุ้งก็นึกรู้ว่ามันซ้นจุดไหน  จากนั้นชายหนุ่มก็ก้มหน้าก้มตาทายาลงบริเวณที่เจ็บ  พอเห็นว่านอกจากตรงที่ซ้นแล้วรอยที่เขาจับข้อมือเล็กลากมาก็เป็นรอยแดงด้วยจึงเอ่ยบอก...  "เธอนี่จะผิวบางเกินไปหน่อยรึเปล่า...จับนิดจับหน่อยก็เป็นรอย  โดนข่วนนิดหน่อยก็เป็นทางยาว..."   พูดจบชายหนุ่มก็หยิบผ้ารัดข้อมือมาเตรียมพัน...  รู้สึกแปลกๆที่ครั้งนี้ไม่โดนต่อปากต่อคำเหมือนเคย...

"...เป็นอะไร  รึว่าเจ็บจนพูดไม่ออก..."   ...อดไม่ได้ต้องถามออกมา  และเมื่อมองหน้าก็พบกับหน่วยตาแดงๆพร้อมหยดน้ำตาที่ไหลลงข้างแก้ม...  และคนตัวเล็กก็รีบปาดมันออกอย่างรวดเร็ว...   มองอย่างนั้นชายหนุ่มก็นึกพรั่นไปว่า...คงจะเจ็บที่มือมาก...

"ขอ..."  ...ครั้งที่สาม...ที่เกือบเผลออีกแล้ว...   

            หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างไม่พูดอะไร...  รังสิมันต์ก็ตั้งหน้าตั้งตาพันข้อมือให้อย่างดี  และพยายามหย่อนแรงที่ทำลง  ส่วนน้ำฟ้าก็ได้แต่กัดปากนั่งเงียบ  พยายามไม่มองหน้าไม่มองการกระทำของคนตรงหน้าซักนิด...  ไม่ค่อยเข้าใจ...ทำไมต้องมาทำให้ขนาดนี้... ทั้งๆที่เมื่อวานก็...ใจร้ายกับเขาขนาดนั้น

"เมื่อเช้า...ฉันเห็นเธอนอนไม่ยอมตื่น   แล้วหนูลินก็ร้อง...ฉันเลยพาหนูลินออกไป...เดินข้างนอก...ถ้าเธอข้องใจ..."

"...บอสครับ !!  คุณหนูลินไม่ยอมดื่มนมเลย...  แถมยังร้องไม่ยอมหยุดเลยทำยังไงดีครับ...!"  จู่ๆซึโยชิก็เปิดประตูพรวดเข้ามาพร้อมมือที่ถือขวดนมเอาไว้  ส่วนหนูลินก็อยู่ในอ้อมแขนของนายบอดี้การ์ดตัวโตเตโช...และกำลังแหกปากร้องไห้จ้าจนหน้าแดงไปหมด...

"หนูลิน !!"  เห็นแล้วคราวนี้น้ำฟ้ารีบสะดุ้งตัวลุกออกจากเตียงโผเข้าหาลูกทันที...

"...หม่ะม๊า...  ม๊าาาา...แงงง......"   ส่วนเจ้าหนูน้อยก็พลิกตัวจะลงหาแม่น้ำฟ้าเช่นกัน...  ก็ดื่มนมทุกเช้าน่ะ  เขาต้องได้อยู่ในอ้อมแขนของแม่น้ำฟ้าคนเดียวเท่านั้น  ได้เล่นผมนุ่มๆของแม่ฟ้า  ได้รับจูบอรุณสวัสดิ์จากแม่ฟ้าก่อน...  แต่นี่ตั้งแต่เช้าเขายังไม่ได้กอดแม่ฟ้าเลยนะ...   ถ้าพูดได้หนูลินคงพูดออกมาอย่างนั้น...  และน้ำฟ้าก็รับรู้สิ่งที่หนูลินจะสื่อออกมาชัดเจน...

          แม้จะเจ็บแสนเจ็บข้อมือแต่น้ำฟ้าก็ทนรับลูกเข้ามากอดแนบอกพร้อมจูบปลอบขวัญที่ขมับแล้วเห่กล่อมให้หยุดร้อง...  น้ำฟ้าไม่ชอบเลยจริงๆเวลาได้เห็นน้ำตาของหนูน้อยแบบนี้...  พูดก็ยังไม่ได้  หากเจ็บตรงไหนก็ไม่สามารถบอกกล่าวออกมาเป็นคำพูดได้  และน้ำฟ้าจะรู้สึกทรมานใจทุกครั้งที่หนูลินเป็นแบบนี้...  เขาเลี้ยงหนูลินมาตั้งแต่เกิด  ปวารณาตัวเองให้เป็นทั้งพ่อและแม่ของหนูลิน  แล้วพ่อแม่ที่ไหนจะทนเห็นลูกร้องไห้ได้กันเล่า...

"ไม่เอาครับไม่ร้อง...แม่ฟ้าอยู่นี่นะ...คนเก่ง...  ไม่ร้องเร็ว..เดี๋ยวแม่ฟ้าพาไปกินนมหวานนะ...   หมูน้อยเงียบนะ...อยู่กับแม่ฟ้าแล้วไม่มีใครทำอะไรหนูได้หรอก...นะ  เดี๋ยวเราก็จะได้กลับบ้านไปหม่ำๆนมไงครับ...  เนอะ...มุ๊ๆเนอะ..."   พออยู่กับลูกแล้วน้ำฟ้าก็รู้สึกโล่งไปหนึ่งเปลาะ  และไม่คิดสนใจคนรอบข้างใดๆทั้งสิ้นตั้งหน้าตั้งตาปลอบหนูน้อยอย่างที่เคยทำ...

            ส่วนหนูไวโอลินเมื่อได้เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนอบอุ่นและกลิ่นหอมขนมหวานที่คุ้นเคยแล้ว...เล็กน้อยก็เริ่มเงียบลงทีละนิด  สองมือน้อยยกขึ้นกำพันผมยาวสลวยของน้ำฟ้าที่ตกลงมาปลกสองข้างแก้มแล้วแกว่งเบาๆเพื่อยืนยันว่านี่คือแม่ฟ้าจริงๆ...    ภาพนี้เหมือนคุ้นๆในความทรงจำของรังสิมันต์นัก...  เหมือนเคยเห็นภาพคล้ายๆกันนี้มาก่อน...  อาจจะเป็นภาพ...ที่ทำให้เขาทำลายรูปถ่ายของน้ำฟ้าในคราแรกไม่ลงก็ได้...  ภาพเดียวกันกับรูปถ่ายใบนั้น...ที่ยังเก็บเอาไว้ข้างตัว...

"กลับบ้านเราเนอะหนูลิน...  ป่านนี้น้ากานต์คงตกใจแย่แล้ว...กลับมาไม่เจอเรา..."  พูดแล้วน้ำฟ้าก็ทำท่าจะเดินออกไปนอกห้อง  แต่เสียงทุ้มนุ่มของคนที่ยังนั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้ก็หยุดเขาไว้...

"เดี๋ยว...ให้หนูลินกินนมก่อน...ส่วนเธอ...ก็ไปเปลี่ยนชุดแล้วก็...ทานข้าวเช้าซะ  แล้วฉันจะไปส่งเอง..."   พูดแล้วรังสิมันต์ก็ลุกแล้วโยนอุปกรณ์รวมทั้งยาใส่กล่องปฐมพยาบาลส่งๆ   เพราะคิดว่าคนตัวบางต้องทำตามแน่...แต่ก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิดอีกแล้ว...

"ไม่ต้อง...แค่เปลี่ยนชุดอย่างเดียวแล้วผมจะกลับเอง...ไม่ต้องไปส่ง..."

"ฉันพาเธอมา...  เพราะงั้นเดี๋ยวฉันจะพาเธอไปส่งเอง...  คงไม่อยากตอบคำถามเพื่อนเธอใช่มั้ยล่ะ..."  ฟังแล้วน้ำฟ้าก็ได้แต่ขมวดคิ้วสงสัย   ตอบคำถามเพื่อน...เรื่องอะไร?...  "...ก็ฉันไปส่งเร็วกว่า...คงถึงก่อนเพื่อนเธอมาที่บ้านแน่ๆ...  รึอยากจะกลับไปตอบคำถามเพื่อนเธอก็ได้นะ...ว่าเมื่อคืน...เธอพาลูกกับตัวเองมานอนกับฉันถึงบ้าน..."

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue...

เหอๆ  บอกจะลงเร็วๆนี้แต่เล่นหายไปเป็นชาติเลยเนอะ...

ไม่มีคำแก้ตัวใดๆทั้งสิ้นจ้า...นอกจาก...มาก้มหน้าก้มตาปั่นนิยายต่อไป...

อยากให้ปิดเทอมเร็วๆอ่ะ...จะได้ปั่นลงได้บ่อยๆ   :เฮ้อ:

แถมอาทิตย์ที่แล้วชลบุรีฝนฟ้าคะนองผิดฤดูอ่ะ  ฟ้าร้องเปรี้ยง ! ดังมากอ่ะ
ตอนแรกเข้าใจว่าระเบิดลง...ไม่ก็สึนามิมา  เพราะหอเค้าอยู่ห่างจากชายหาดบางแสนแค่ 500 เมตรเองอ่ะที่รัก !!!

ม่ายยย  คืนนั้นตื่นกันหมดเลยอ่ะทั้งเค้าทั้งเมท  ไม่มีใครนอนหลับซักคน...

ปรากฎว่ารุ่งเช้ารู้ว่าฟ้ามันไม่ได้แค่ร้องอย่างเดียว...มันผ่าด้วยเว้ยเฮ้ย !! 
ต้นไม้ล้ม  เสาพัง...อันนั้นไม่เท่าไหร่ แต่มันทำให้สายแลนหอเล่นไม่ได้ด้วยนี่ดิ...เครียด !!!

เพิ่งมาได้เมื่อสองสามวันนี้เองอ่ะเลยรีบเอามาลง...แหะๆ...

อ่อ...อีกนิดนะจ๊ะ...อาทิตย์หน้าเค้าสอบกลางภาคอ่ะ...เพราะงั้นเดี๋ยวไว้ว่างๆสุดสัปดาห์จะมาต่อเน้อ...
ไม่ต้องห่วง  เรื่องนี้ไม่ดองแน่...อ่ะ  :really2:  (คิดว่านะ   o22) 
ยังไงก็ช่วยกันเตะช่วยกันถีบเค้าบ่อยๆละกันแล้วเค้าจะฝ่าฟันอุปสรรคมาอัพต่อ... :z3:

ปล.ตอนนี้ท้องไม่ดีอ่ะ  เสียบ่อยๆ...ระวังรักษาสุขภาพด้วยนะทุกคน  ไปแล้วแล้วเจอกันจ้าาา   :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 08-03-2011 04:06:59

 :กอด1:คิดถึงแม่ฟ้ากับหนูลินจังเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 08-03-2011 04:13:03

น่ารักมากเลยค่ะ เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ ..
หนูลินคงเป็นกามเทพตัวน้อยสิเนอะ : )

สอบได้คะแนนเยอะๆนะจ๊ะคนแต่งละก็ดูแลสุขภาพด้วยน้า
เราก็ใกล้สอบแล้วแต่พอรู้ชะตากรรมตัวเองดี เหอๆ
 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 08-03-2011 04:45:13

แงๆ สงสารน้ำฟ้าอ่ะ
หนุ่มน้อยแม่ลูกอ่อน ซิงเกิลมัมแต๊ๆ ทำไมต้องมารังแกกันด้วยเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 08-03-2011 05:31:56

หนูลินมาแล้ววววววววววววววว

สงสารน้ำฟ้าจัง คุณลุงม้าน้ำใจร้ายจริง พูดกับแม่ฟ้าดีๆสิ

เดี๋ยวหลงรักแม่ฟ้าเมื่อไร จะสมน้ำหน้าให้เลย

หนูลินติืดแม่ฟ้าขนาดนี้ พรากลูกพรากแม่เขาไม่ได้หรอกนะ

แล้วลุงม้าน้ำยังปากดีอีก ตัวเองไปพาเขามา ยังบอกว่าเขาหอบลูกมานอนที่บ้านตัวได้อีก ขี้ตู่ชะมัด

บวก 1 แต้ม ขอบคุณค่ะ


สอบเสร็จแล้วใช่มั้ย เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ  :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 08-03-2011 05:56:59

คนเขียนน่ารักจัง อุปสรรคเยอะขนาด..ยังมาลงให้ได้อ่าน
อาทิตย์หน้าจะสอบแล้ว ตั้งใจอ่านหนังสือสอบนะ
ขอให้สอบได้คะแนนเยอะๆจ้าา

ตอนนี้รู้สึกพ่อม้าน้ำจะใจอ่อนขึ้นเยอะนะนี่
แหม...จะพากลับบ้านซะแล้ว ไม่รั้ไว้แล้วเหรอ
รึจะเป็นแผนใหม่จ๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 08-03-2011 07:21:11

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 08-03-2011 07:44:33

มาต่อสักที เนอะ :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 08-03-2011 08:00:20

มาเป็นกำลังให้จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 08-03-2011 09:05:56

พระเอกมีความหลังอะไรเปล่าเนี่ย...แต่ช่วยดีกับแม่ฟ้าหน่อยเหอะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 08-03-2011 09:22:07

มาให้กำลังใจสองแม่ลูก
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 08-03-2011 09:28:03

อย่าบอกนะว่าพระเอกเคยแอบชอบแม่ของหนูลินมาก่อน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 08-03-2011 09:33:12

ยังไงหนูลินก็รักแม่ฟ้ามากกว่าเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 08-03-2011 09:39:30

ดูเหมือนลุงม้าน้ำจะมีความหลังอะไรอยู่นะเนี่ย

ดูและสุขภาพดีๆ เน้อ +1 เป็นกำลังใจให้นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 08-03-2011 09:43:28

โธ่น้ำฟ้าเจ็บตัวไปหมดเลยน่าสงสารจัง


ฟ้าผ่าเลยเหรอน่ากลัวจังอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 08-03-2011 09:43:59

+1  ให้สมความความคิดถึงหนูลิน กับแม่ฟ้า

ส่วนพ่อพระเอก อิฉันยังไม่ปลื้มกับพฤติกรรมคุณพี่ค่ะ
ต้องรอดูต่อไป


 :L2: :L2:

หายป่วยไว ๆ จ๊า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 08-03-2011 09:51:19

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 08-03-2011 09:54:31

แล้วแม่ฟ้าจะดูหนูลินได้รึป่าวน๊า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 08-03-2011 09:55:02

โอ๊ยแม่ฟ้าเจ็บตัวอีกแล้ว

หนูลินยังไงก็รักแม่ฟ้าที่สุดเนอะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 08-03-2011 10:13:44

เริ่มชอบน้ำฟ้าแล้วล่ะซี่อีตาตะวัน


ไงคนแต่งก็รักสาสุขภาพด้วยเน่อ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 08-03-2011 10:28:54

ลุงม้าน้ำนี่นะ...ขี้ตู่มากมาย..พาเค้ามาว่าหาว่าฟ้าพาลูกมาเอง
แถมตอนนี้เริ่มหวั่นไหวแต่ไม่รู้ตัวละซี้.....


น่าสงสารน้ำฟ้าเนอะ..ตัวบางๆแต่ต้องเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ให้หนูลิน...ลุงม้าน้ำอย่าใจร้ายนักเลย... :กอด1:

+1 เป็นกำลังใจให้จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 08-03-2011 10:55:43

 :o8:อดใจไม่ไหวกะความน่ารักของหนูลินจริงๆ
พระเอกเริ่มหวั่นไหวแล้วอะดิ ก็แม่ฟ้าน่ารักขนาดนี้นี่เนอะ
ปล.เราจิ้นแม่ฟ้าเป็นพี่ซินนี่ผิดไหมอ่ะ
ปลล. คนแต่งอยู่ชลบุรีเหรอค่ะ คนอ่านก็อยู่ที่ชลเหมือนกัน หลังห้างแหลมทองเองค่ะ
ไว้วันหลังขออนุญาต pm หานะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 08-03-2011 11:00:06

 :กอด1:คนแต่ง ที่หาเวลามาลงนิยายให้ได้อ่านกัน ทั้งที่ยุ่งแสนยุ่ง ขอบคุณนะคะ
คุณลุงม้าน้ำ เห็นปะคะ เห็นภาพความรักความผูกพันอันแนบแน่บ ของแม่ลูกเค้าปะ
แล้วยังความอ่อนโยนนุ่มนวลที่แม่ฟ้ามีให้กับลูกน่ะ
คุณจะยังกล้าคิดแยกแม่ลูกเค้าอีกเหรอ
ก็ให้เค้าเลี้ยงดูกันต่อไป แล้วคุณก็ช่วยดูแลในส่วนที่จะทำได้ดีกว่าไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 08-03-2011 11:11:49

เย้ๆ มาต่อแล้วๆ
อยากรู้ว่าน้ำฟ้าไปเหมือนใครคนนั้นของรังสิมันต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: money loving ที่ 08-03-2011 11:23:21

ตามทันชะที อยากบอกว่าเรื่องนี้สนุกมาก ชอบเรื่ิองราวแบบนี้จัง
เชียร์อิตาลุงม้าน้ำนะ ถึงนิสัยอาจจะแย่ไปหน่อย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคับ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 08-03-2011 11:36:38

เย้ๆๆ มาแว้ววว

สรุป อีตาคุณลุง เมิงมาจุ๊บทามมาย  ?

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 08-03-2011 12:07:20

หนูลินกับน้ำฟ้าน่ารัก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 08-03-2011 12:12:42

 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 08-03-2011 12:42:00

อ๊ากกกกก กระโดดกอดแม่ฟ้า -. .-

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ชอบบก๊าบบ >  <

มาแล้ววว อัพแล้ววว > <

มาต่อเร็ว ๆๆ ๆ นะค๊าบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 08-03-2011 13:15:00

อ้างจาก: imsingularfc ที่ 08-03-2011 10:55:43  

:o8:อดใจไม่ไหวกะความน่ารักของหนูลินจริงๆ
พระเอกเริ่มหวั่นไหวแล้วอะดิ ก็แม่ฟ้าน่ารักขนาดนี้นี่เนอะ
ปล.เราจิ้นแม่ฟ้าเป็นพี่ซินนี่ผิดไหมอ่ะ
ปลล. คนแต่งอยู่ชลบุรีเหรอค่ะ คนอ่านก็อยู่ที่ชลเหมือนกัน หลังห้างแหลมทองเองค่ะ
ไว้วันหลังขออนุญาต pm หานะค่ะ

อร๊างงงง  จัดหนักมาจ่ะ ^^   ใครไม่อยู่ชลฯก็จัดมาได้เน้อ...เพราะจริงๆแล้วเค้าเองก็ไม่ใช่คนชลฯ หรอก  แค่มาอยู่ได้เกือบปีเอง  ห้าห้าห้า...

ปล. ตอนนี้เค้าติดฝนอยู่อ่ะ  กลับบ้านไม่ได้...แง้...................................โปรดส่งครายยยยมาร๊าบบบบบ  ช้านที...........................

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 08-03-2011 13:28:22

 


:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ~MeiMeiZ@~ ที่ 08-03-2011 15:58:38

แม่ฟ้าน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 08-03-2011 17:02:27

คงไม่เป็นอะไรมากนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 08-03-2011 17:06:26

 :laugh: :laugh:
รังสิมัน เกือบจะขอโทษน้ำฟ้าตั้ง3ครั้งแหนะ

รออ่านนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 08-03-2011 17:20:12

หนูลินน่ารักๆๆ

ตลกท่าทางของลูกน้องรังสิมันอ่า

 :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 08-03-2011 17:46:11

น่าร้ากกกกกกกกกกกก

ไวโอลินต้องอยู่กะแม่ฟ้าใช่มะๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: Maimai ที่ 08-03-2011 18:22:40

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 08-03-2011 18:39:07

น่ารักค่ะ คิคิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 08-03-2011 18:51:45

 o18

แม่ฟ้าน่ารัก  นู๋ลินน่ารัก

สองคนนี้ไม่รู้ว่าเค้าจะดีกันเมื่อไหร่

 :เฮ้อ: ไม่อยากกินมาม่าเลยจิงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 08-03-2011 18:56:25

เผด็จการจริงๆ เหอะๆ~~ ไม่ชอบอยู่ดี ก๊ากกกกกกกกกก นายรังสิมันต์ถ้าจะเป็นหนุ่มซึนโหดตัวพ่อนะเนี่ย หึหึ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 08-03-2011 19:14:50

อ้างจาก: fannan ที่ 08-03-2011 09:43:28  

โธ่น้ำฟ้าเจ็บตัวไปหมดเลยน่าสงสารจัง


ฟ้าผ่าเลยเหรอน่ากลัวจังอ่ะ

มากๆอ่ะ  TT^TT  มันดังมากเหมือนเสียงระเบิดลงบนหลังคาหอเค้าประมาณสองที...

หลังจากนั้นก็จะมีแสงแว่บแปล๊บปล๊าบมาเตือน  ก็เตรียมเอามืออุดหูได้เพราะมันดังสะเทือนเลื่อนลั่นมาก...   วันนั้นถ้าใครอยู่ชลบุรีแถวหาดบางแสนจะทราบซึ้งตรึงทรวงมาก...

อยู่บ้านที่ต่างจังหวัดเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่านุ่มนวลกว่าเยอะอ่ะ  TT^TT

เจอคราวนั้นกลายเป็นคนระแวงฟ้าร้องฟ้าผ่าไปเลยที่รัก...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 08-03-2011 20:16:17

หายไปหนีสึนามิหรอ ??
ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 08-03-2011 20:22:57

อ้างจาก: lolilo ที่ 08-03-2011 20:16:17  

หายไปหนีสึนามิหรอ ??
ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ

ไม่ใช่ก็เหมือนใช่ละจ้า...แหะๆ  ตอนนี้ัระแวงไปหมดอ่ะ  ทั้งน้ำ  ทั้งไฟ  ทั้งฟ้า !!

OMG !!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 08-03-2011 20:40:50

สู้ต่อไปน่ะค่ะ หนูลิน แม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 08-03-2011 20:55:32

วิ่งมาจิ้มบวกให้กับคุณแม่ฟ้า ชอบมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 08-03-2011 21:09:55

สนุกมาก ๆ เลยค่ะ ทั้งสองคุ่เลย

แอบสงสัยตารังว่าคุ้น ๆ หน้าน้ำฟ้าจากไหนน๊อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 08-03-2011 22:52:36

อ้างจาก: Jinggle ที่ 08-03-2011 21:48:17  

ขอบคุณครับ สนุกมาก ๆ  คิดถึง นะเนี่ยะ   :pig4: 


หายไว ๆ น่ะครับ   :impress3:

ดูแลสุขภาพด้วย ^^    :call:

โชคดีในการสอบน่ะครับ  Bye Bye !!~  o18

ขอบคุณมากจ้าาา  ^^  คิดถึงเหมือนกานนน

ส่วนการสอบ...= =  ถ้าไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตล่ะจ่ะ  = =""

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 08-03-2011 23:26:52

แหมมมคุณรังสิมันต์ช่างหาข้ออ้างนะ อยากไปส่งเข้าก็บอกมาดีๆเด้ ฮ่าๆๆๆๆๆ
แล้วขอโทษนะทำไมไม่พูดออกไปล่ะนั่นน ? ห๊วยยยยย >:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 08-03-2011 23:38:00

น้ำฟ้าครับ

คิดถึงมากๆๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 09-03-2011 00:06:23

คิดถึงน้า~
ลุงม้าน้ำเริ่มหลงรักคุณแม่น้ำฟ้าแล้วสินะ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 09-03-2011 04:08:23

สงสารเเม่ฟ้า :m15:    อยากให้รักกันเร็วๆ  จัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 09-03-2011 20:36:01

ในที่สุดก็ตามอ่านจนทัน อิอิ
อ่านเรื่องนี้แล้วหลงรักหนูลินเข้าเต็มเปาเลยค่า
สงสารแม่ฟ้าด้วย ร่างกายก็ไม่ค่อยแข็งแรงยังต้องมารบกับลุงม้าน้ำจอมโหดอีก
แม่ฟ้าอย่าเพิ่งยอมแพ้นะ ยังไงหนูลินก็รักแม่ฟ้ามากกว่าลุงจอมโหดอยู่ดี

+1 เป็นกำลังใจให้ค่า  อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-03-2011 20:45:47

น่ารักจริงๆหนูลินกับแม่ฟ้า
แต่ตอนนี้สงสารแม่ฟ้าจังเจ็บมือด้วย
ตาลุงรังสิมันต์ชักจะสงสารแม่ฟ้าแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 10-03-2011 22:11:34

คุนลงม้าน้ำนี่  อะไรยังไงเนี่ย :เฮ้อ:

 :L2:แม่ฟ้าสู้ๆ

 :L2:ไรเตอร์สู้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 11-03-2011 09:50:56

รอจ้า^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: dragonfly08 ที่ 11-03-2011 13:38:13

+1 ให้กับความน่ารักของหนูลินลูกแม่ฟ้า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 11-03-2011 16:49:19

วันนี้ก็รออีกวันอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 12-03-2011 10:23:49

มาปูเสื่อรอหนูลินกะแม่ฟ้าค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 12-03-2011 20:15:33

มารอหนูลิน อยากอ่านทุกวันเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 13-03-2011 02:47:42

มารอเหมือนกันครับ....ไม่รู้เน็ต..หอไรเตอร์ใช้ได้รึยัง..เพราะไม่เห็นมาต่อสักที...แต่ก็ต้องรอ....ต่อไป... :sad11:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Ch
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 13-03-2011 15:12:21

เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมากๆเลย :mc4:
รอลุ้นให้คุณลุงม้าน้ำกับคุณแม่ฟ้าของน้องลินรักกันไวๆ :L2:
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-03-2011 20:13:14

วันนี้ก็มารอหนูลินค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 13-03-2011 20:31:23

มารอด้วยคน : 222222: : 222222: : 222222:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 14-03-2011 07:15:41

รอจ้า^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 14-03-2011 15:21:13

มารอค่ะ หายไปหลายวันแล้วน๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 14-03-2011 20:51:12

คิด ถึงมาก ๆ :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 15-03-2011 02:05:43

sorry มากๆจ่ะทุกคน    :sad4:   พอดีช่วงนี้มันวุ่นๆกะย้ายหอช่วงซัมเมอร์กับเตรียมตัวเรียนต่ออยู่

แต่ตอนนี้เกือบเรียบร้อยหมดแล้ว...เร็วๆนี้จะพาแม่ฟ้ากะหนูลินมาปล่อยในเล้าแน่นอนนนน

ขอโทษจริงๆนะทุกคนน  ที่เค้าเป็นคนเขียนไร้ความรับผิดชอบเยี่ยงเน้......

ตัวแทนแห่งดวงจันทร์ !!  จะลงทัณฑ์แกเอ๊งงงงงงงงงงง  ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 15-03-2011 03:19:07

งันผมเอาด้วย :z13: :z13:...สองไปเลย...

รีบๆมานะคราบ...คิดถึงแม่ฟ้า..ตัวเล็กจะแย่แล้ว :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: vanny ที่ 15-03-2011 15:54:53

 :serius2: :serius2: :serius2:

ฉันไปอยู่ไหนมาเนี่ย พลาดเรื่องนี้ไปได้อย่างไร
แนวโปรดที่นานๆ จะมีคนเขียนให้อ่านสักที
เรื่องนี้ มาทีเดียวสองคู่เลย แถมน่ารักทั้งสองคู่

หนูลิน....อายุแค่นี้ก็ทไคนรักคนหลงกันทั้งเมือง ขนาดมาเฟียที่ว่าแน่ๆ ยังต้องยกธงขาวยอมแพ้
หนูลินมีคุณแม่ฟ้าแล้ว อยากได้คุณพ่อเพิ่มสักคนไหม สนใจพิจารณามาเฟียสุดหล่อ แต่หน้านิ่ง ไว้พิจารณาซักคนไหม
ถ้าสนใจ ต้องช่วยทำหน้าที่เป็นกามเทพตัวน้อย คอยเชียร์คุณลุงมาเฟียหน่อยนะ

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: eyerabbit ที่ 15-03-2011 21:01:56

มารออ่านตอนต่อไปละ กำลังลุ้นเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-03-2011 21:22:01

มาตามหนูลินกะแม่ฟ้าให้กลับบ้านด่วน :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 15-03-2011 21:39:55

แม่ฟ้า หนูลินน่ารักจัง หมิกานก็ด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 16-03-2011 11:32:10

มารอคร๊าบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ZakeiHarha ที่ 16-03-2011 17:43:02

คิดถึงแม่ฟ้า กับหนูลินแล้วววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 16-03-2011 20:06:09

ยังไม่มาต่อเลย คิดถึงนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 18-03-2011 22:23:53

จับจองที่นั่งแถวหน้า
มาปูเสื่อรอแม่ฟ้ากับหนูลินค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 18-03-2011 22:30:00

.. :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 19-03-2011 07:49:41

มารอคุณแม่ฟ้าค๊าบบ T^T~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 19-03-2011 09:39:30

รอจ้า^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 19-03-2011 21:17:45

มานอนรอแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 19-03-2011 21:42:48

:call::call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 19-03-2011 22:02:31

คนแต่งย้ายหอเสร็จยังจ๊ะ

คนอ่านก็กำลังย้ายบ้าานเหมือนกัน

แล้วจะแวะมาเยี่ยมแม่ฟ้ากะหนูลินใหม่จ้า
 :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 19-03-2011 23:32:20

 :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 20-03-2011 10:48:48

รออยู่น้า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 20-03-2011 12:06:40

สนุกมากเลยอ่ะ ชอบมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: Forever_Love ที่ 20-03-2011 14:36:04

คิดถึงหนูลินแล้ว มาต่อเร็ว ๆ น้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 20-03-2011 16:05:56

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 20-03-2011 16:27:46

เหอๆ สงสัยมาเฟียอุ้มฆ่าตัดตอนและมั่งละนิ   :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.10 - Painful 100% [08/03/2011] PG.24
เริ่มหัวข้อโดย: akayama ที่ 20-03-2011 23:19:41

คิดถึงหนูลินจังเลย มาต่อเร็วๆน้าาาา :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30%[21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 21-03-2011 06:06:10

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.11 - special bodyguard


            รถยนต์ยี่ห้อหรูสีดำสนิทสองคันแล่นมาจอดเทียบหน้าบ้านของน้ำฟ้าอย่างนุ่มนวลในอีกไม่เกินหนึ่งชั่วโมงต่อมา...   บอดี้การ์ดสองคนที่นั่งมากับรถคันหน้ารีบลงจากรถมายืนมองซ้ายมองขวาที่หน้าบ้าน...แล้วมายืนเรียบร้อยตรงหน้าประตูบ้านก่อน...  

"...ทีนี้ผมลงได้แล้วใช่มั้ย..."   น้ำฟ้ามองมือใหญ่ที่กำข้อมือของเขาไว้แน่นเมื่อตอนแรกที่รถจอดแล้วเขาจะรีบลง...  แต่ชายหนุ่มฉุดไว้พร้อมบอกว่าเขาต้องเช็คความปลอดภัยให้แน่ใจเสียก่อนที่จะลงได้...

"ก็...อืม..."  รังสิมันต์ตอบรับในลำคอแล้วค่อยๆปล่อยข้อมือน้อยๆออก...  ชายหนุ่มมองสบตากับเด็กน้อยในอ้อมแขนของน้ำฟ้าซึ่งหันหน้ามาทางเขาพร้อมจ้องตาแป๋วใส่...   จากนั้นนิ้วป้อมๆก็ค่อยๆยื่นออกมาทางรังสิมันต์เหมือนอยากให้จับ...ส่วนปากก็เรียกเสียงอ้อแอ้ในภาษาเด็ก...  

          น้ำฟ้าที่กำลังง่วนกับการหากุญแจในกระเป๋าเป้หยุดหันมองกริยาลูกน้อยที่กระทำแบบนี้กับคนแปลกหน้าเป็นครั้งแรก...   เด็กหนุ่มมองตามปลายนิ้วเล็กๆที่ชี้ไปยังคนที่นั่งข้างๆ  และก็พบว่ามีนิ้วชี้ใหญ่มากเมื่อเทียบกับของหนูลินยื่นออกมารับให้หนูน้อยเกี่ยวนิ้วเล่นไว้แล้วเปลี่ยนเป็นกำรอบนิ้วชี้ใหญ่ๆนั่นเต็มมือ...   นิ้วมือเล็กๆทั้งห้านิ้วพยายามที่จะกำนิ้วชี้ใหญ่ๆนั้นแน่นๆราวกับว่าอยากจะให้ไปด้วย...  รังสิมันต์เผลอยิ้มมุมปากให้เด็กน้อยแล้วก้มลงจุ๊บเบาๆที่นิ้วเล็กๆนั่น   หนูลินเห็นแล้วก็เขินหัวเราะเอิ๊กอ๊ากหลบเข้าอกคุณแม่ฟ้าทันที  คนเป็นแม่ได้แค่มองตามพูดอะไรไม่ออกกับกริยาที่ไม่คาดว่าจะได้เห็นจากผู้ชายที่นั่งข้างๆคนนี้...

   

          น้ำฟ้าเข้าบ้านปิดประตูไปได้ซักพักแล้ว  แต่รังสิมันต์ยังนั่งมองอยู่ในรถไม่ได้ขยับไปไหน...

"บอสครับ...  รถที่ขับตามเรามายังจอดอยู่ตรงหัวมุม...  บอสจะให้คนของเราไปจัดการเลยมั้ยครับ..."   เตโชที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับเหลียวหลังกลับมาถามหลังจากได้รับการรายงานจากเพื่อนร่วมอาชีพที่ลงไปเช็คสถานการณ์ด้านนอก...  

            รังสิมันต์ไม่ตอบแต่กดรับโทรศัพท์ที่ลูกน้องคนสนิทอีกคนโทรมาแทน

"มีอะไรมาคัส..."   ชายหนุ่มนิ่งเงียบรับฟังปลายสายพูด   "...บอกคุณแม่ว่าฉันกำลังรีบไป...พร้อมกับ...คลิปของหนูลินด้วย..."

            ชายหนุ่มกรอกเสียงลงไปก่อนจะวางสายลง...  พยักหน้าบอกเตโชว่าให้ออกรถได้  ซึ่งจุดหมายปลายทางคือที่ไหนคงไม่ต้องบอก...

"แล้ว...รถคันนั้นล่ะครับ..."   เตโชถามระหว่างที่มองจีพีเอสซึ่งแสดงตำแหน่งของ 'รถ' คันดังกล่าวที่อยู่ไม่ไกลนัก...

"...ช่างสิ..."   เจ้านายหนุ่มตอบ  แล้วเปลี่ยนท่านั่ง  การถูกรถไม่ทราบเป้าหมายขับตามเขาเจอบ่อยจนชิน...จะจัดการซะก็ไม่ใช่เรื่องยาก  แต่เขาเบื่อที่จะทำ...

         นึกแล้วก็หยิบกล้องปากกาออกมาจากกระเป๋าเสื้อ...   จัดการถอดชิปชิ้นเล็กออกมาต่อเข้ากับแม็คบุ๊คขนาดกะทัดรัดซึ่งมีติดรถ  แล้วไรท์ข้อมูลวีดีโอลงแผ่นซีดีเปล่า...   ระหว่างนั้นชายหนุ่มก็กดดูคลิปอื่นที่ได้จากกล้องวงจรปิดในบ้านของตัวเองขึ้นดู...

           ...ภาพอิริยาบถของสองน้าหลานตั้งแต่เข้ามาในบ้าน   ในห้องนั่งเล่นของเขา   ในห้องนอน...ถูกบันทึกเอาไว้หมด   และมันกำลังฉายแบบสี่สีภาพชัดแจ๋วบนหน้าจอขนาดกะทัดรัดตรงหน้า   ...ชายหนุ่มเลื่อนนิ้วขยายภาพตอนน้ำฟ้าป้อนนมหนูลินที่ห้องนั่งเล่นดู   ...สายตาอ่อนโยนที่ทอดมองเด็กน้อยและกริยาที่ก้มลงจูบหน้าผากมนๆของหนูลินทำให้ชายหนุ่มต้องกดหยุดภาพและจ้องภาพนั้นนิ่งๆ...   สายตาของรังสิมันต์เลื่อนมองใบหน้าอ่อนหวานด้านข้างและรอยยิ้มน้อยๆที่ปรากฎบนเรียวปากนุ่ม...  ถ้าไม่ได้ลองเองคงบอกไม่ได้หรอกว่ามันทั้งนุ่มทั้งหวานขนาดไหน...

           นึกแล้วก็ประหวัดไปนึกถึงตอนที่...เขากับน้ำฟ้า...จูบกัน    ไม่สิ...ต้องบอกว่าเขาฝืนบังคับเด็กน้ำฟ้านั่นมาจูบต่างหาก...   ผิวนิ่มๆกับกลิ่นหอมขนมอ่อนๆที่โชยเข้าจมูกยังคงติดอยู่...  แม้ว่าเจ้าของร่างบางๆจะไม่ได้นั่งข้างๆเขาตอนนี้  แต่เขาก็ยังได้กลิ่นหวานๆนั่นอยู่เหมือนเดิม...  นึกไปแล้วก็ไม่น่าเชื่อว่าเขา...จะไปจูบกับผู้ชายได้...ทั้งชีวิตยังไม่เคยแม้แต่จะคิดว่าซักวันจะมามีประสบการณ์แบบนี้...แถมยังมาเกิดในบ้านของตัวเองอีก...ขนาดผู้หญิงคนนั้นของเขายังไม่เคยได้เหยียบเข้าบ้านหลังนั้นของเขาเลย...

           ภาพวีดีโอยังคงเล่นต่อไป...  จนกระทั่งภาพที่อยู่ในห้วงคำนึงของชายหนุ่มเมื่อครู่ผ่านตาเข้ามา...   ตอนแรกชายหนุ่มก็มองแค่ให้มันผ่านๆไป  แต่ก็นึกขึ้นได้ภายหลังว่า...คงจะให้แม่ของเขาเห็นภาพนี้ไม่ได้แน่...นิ้วก็เลื่อนไปกดปุ่มหยุด   แล้วจัดการตัดส่วนนั้นออก...   จากนั้นปลายนิ้วแข็งแรงก็คลิ๊กขวาและกำลังจะกด delete แต่ทว่าก็ชะงักค้างไป...  จะกดลบทิ้งงั้นเหรอ...   คิดๆไปแล้ว  เก็บไว้ก่อนก็ไม่น่าจะเป็นไร...  ไม่ต้องลบทิ้งก็ได้ละมั้ง...

           คิดเสร็จชายหนุ่มก็ลากไฟล์นั้นไปเก็บไว้ในไดรฟ์ส่วนตัวซึ่งมีพาสเวิร์ดป้องกันแน่นหนา...  จากนั้นก็ไดรฟ์ไฟล์วีดีโอส่วนที่เหลือซึ่งชายหนุ่มคัดกรองแล้วว่ามีแต่คลิปที่มีหนูลินเท่านั้นต่อไป...   เวลาผ่านไปครู่ใหญ่  ซีดีเปล่าหนึ่งแผ่นก็กลายเป็นมีค่ามากในสายตาของแม่เขาเรียบร้อย...   รังสิมันต์มองเงาภาพตัวเองที่ปรากฎลางเลือนบนแผ่นซีดี  ก่อนจะนึกย้อนไปถึงบ้านหลังน้อยที่เพิ่งจากมา...

"...เตโช...นายบอกให้โยชิจัดหาคนของเราไปดูแลความเรียบร้อยรอบบ้านหลังนั้น...ซักอาทิตย์ละวันที..."

"ได้ครับบอส...ผมจะเอาชุดบีออกไปคุ้มกันที่นั่นให้...อาทิตย์ละวันนะครับ..."   ว่าแล้วบอดี้การ์ดหนุ่มก็เตรียมกดโทรศัพท์หาเพื่อนร่วมอาชีพที่นั่งมากับรถอีกคัน แต่...

"...ไม่...เปลี่ยนเป็นสามวันครั้ง..."  ชายหนุ่มเปลี่ยนคำสั่งกะทันหัน...

"ครับสามวันครั้งนะครับ..."  เตโชทวนคำสั่ง...  ปลายสายก็ยังไม่รับ...

"...ชั้นเปลี่ยนใจแล้ว...เป็นวันละครั้งแล้วกัน..."   ...คราวนี้เตโชอดไม่ได้ที่จะเหลือบสายตามามองเจ้านายหนุ่ม...  

"ครับ...วันละครั้งนะครับ...แล้วบอสจะให้เปลี่ยนเอาเป็นชุดคุ้มกันพิเศษออกด้วยมั้ยครับ..."  เตโชถามดักคอ...   รังสิมันต์ขมวดหัวคิ้วเล็กน้อย...

"ไม่ต้อง..."  เมื่อได้ยินคำปฏิเสธเตโชก็เข้าใจว่าคงจะให้ชุดบีออกมาตระเวณเหมือนเดิม  แต่คำสั่งก็ถูกเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง...  

"...พวกนายสามคนนั่นแหละ...  ถ้าใครว่างก็ขับรถมาดูหน่อยละกัน...หลานฉันทั้งคน...ถ้าเป็นอะไรไป...พวกนายต้องรับผิดชอบ..."  

           แล้วชายหนุ่มก็สิ้นสุดคำสั่งเพียงแค่นั้น...จัดการเก็บแผ่นซีดีเข้ากล่องพลานสติกใสแล้วเอนหลังพิงเบาะอย่างสบายๆ...เพราะคิดว่าตัวเองได้ออกคำสั่งที่ถูกต้องที่สุดออกไปแล้ว...   ผิดกับเตโช...ที่สมองถึงกับค้างไปชั่วขณะที่จู่ๆเจ้านายของเขาก็เล่นเรียกใช้ทีมคุ้มกันพิเศษสุดๆออกปฎิบัติงานกะทันหัน...



---------------------------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -                     -


หายไปซะนาน....   กลับมาก็ต่อนิดเดียว...   :z10:

มันน่าลงทัณฑ์ด้วยพลังแห่งจันทรารอบสองเนอะ... :z13:


เหอๆ  ไปล่ะชะแว้บบบ  จะกลับไปหาสมุดบัญชีก่อน   :sad4:  

คาดว่าตอนย้ายคงจะลืมไว้ใต้เตียง...แง้.......................... :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 21-03-2011 06:09:47

อ้างจาก: LimousinX9 ที่ 20-03-2011 16:27:46  

เหอๆ สงสัยมาเฟียอุ้มฆ่าตัดตอนและมั่งละนิ   :laugh:

กรี๊ดดดดดดดดด  สมพรปากนะ...สาธุ ~   

ถ้าให้ดีขอมาเฟียหล่อๆด้วยนะ...แม่จะยอมถวายตัวให้อุ้มแต่โดยดีโดยไม่ดิ้นให้เปลืองพลังงานกันเลยทีเดียว  ห้าห้าห้า  ^O^ 
ปล.  เค้าชอบปู้ชายหล่อๆ......ที่เิดินจับมือปู้ชายหล่อๆอีกคนอ่ะ  กรี๊ดดดดดดดดดดด เหอะ !!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 21-03-2011 06:34:07

มาต่อนิดเดียวเองอยากอ่านอีกจังเลย
แล้วมาต่ออีกนะคะ
+ 1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 21-03-2011 06:37:43

ลุงม้าน้ำหลงรักหนูลินเข้าเต็มเปาเลย แถมส่งบอดี้การ์ดพิเศษมาดูแลอีก
หวังว่าจะหลงรักแม่ฟ้าเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 21-03-2011 06:49:01

สั้น...ค้าง แต่ก็ยังดีกว่าไม่มาเลยเนอะ เค้าไม่เรียกร้องนะแต่อ้อนวอนให้มาต่อหน่อย พรีสสสสสสสสสสส :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 21-03-2011 07:02:48

เอ้อ......  เค้ามีเรื่องจะมาเล่า... = =   คือมันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับในเรื่องเล้ยยย  จริงๆนะ  คุณๆจะไม่อ่านก็ได้แต่แค่อยากจะมาระบายกันซักกะนิดอ่ะจ่ะ...

        คือว่าเมื่อประมาณสามสี่เดือนก่อน...เพื่อนเค้าคนนึงโดนแฟนบอกเลิก... ด้วยประโยคที่ว่า...


"คบกันมาตั้งห้าปี...หมวย(นามสมมติ)ไม่รู้เหรอ...ว่าเราเป็นเกย์..."  


        พระเจ้า...!!!  ครั้งนั้นเพื่อนดิฉันยิ่งกว่าเสียสติ... o22   แฟนเพื่อนคนนั้นดิฉันก็เคยเห็น  ยังเคยไปกินข้าวด้วยกัน  กินหมูกะทะด้วยกันด้วยกันอยู่เลย   ก็เห็นรักกันดี  แต่ทำไมวันนี้จู่ๆก็เป็นอย่างงี้ซะงั้น...!!!

        ตอนนั้นเพื่อนเค้าก็ so sad ไปหลายวัน  ถึงขนาดจู่ๆก็ขึ้นรถกลับบ้านไป (เพื่อนดิฉันบ้านอยู่ต่างจังหวัดและต้องต่อรถต่อเครื่องบินหลายต่อ...สรุปว่าไกลมาก = =)  โดยไม่รู้ตัว...  

        ผ่านไปอีกอาทิตย์กว่าๆมันก็เริ่มทำใจได้...เพราะได้เพื่อนอีกคนซึ่งเป็นเมทกันชื่ออาย  (นามสมมติอีกเช่นกัน) มาเป็นคู่ช่วย sad  เพราะยัยอายเองก็เพิ่งอกหักจากแฟนทอม (สรุปคือ...กรุไม่มีเพื่อนปกติเลยซักคนเหอะ !) ซึ่งรักกันมากบอกเลิกเหมือนกัน...  สองคนนี้ก็เหมือนจะเศร้าไปอะไรไปกันพักใหญ่...  วันนึงเพื่อนสองคนนี้ดันลืมกุญแจห้อง...เลยได้มาสิงสถิตอยู่ที่ห้องดิฉันพักใหญ่ๆ...ประกอบกับตอนนั้นต่อมเสือก เอ๊ย...ต่อมอยากรู้ของดิฉันก็เริ่มทำงาน...เลยออกปากถาม...

"หมวย...ตอนนี้แกยังคุยกับเปอร์ (นามสมมติ = = อีกครั้ง) อยู่อีกมั้ย..."  ...ตอนนั้นตั้งใจถามด้วยความหวังดี...

"อืม...ก็คุยนะ  มีโทรคุยกันอยู่อ่ะ  ...ก็ฉันยังรักเปอร์อยู่เหมือนเดิมอ่ะแก..."  มันหันมาบอก...เศร้าหน่อยๆพอได้อรรถรส...

"อ๋อ...แล้วเปอร์มันโทรมาคุยกะแกดีป่ะ..."  ...คือจริงๆกรุอยากรู้เรื่องไอเปอร์กะแฟนใหม่มันมากกว่า...เหอๆ...

"...ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่อ่ะแก...  ไอเปอร์มันเล่าว่า...ที่หอมันอ่ะอยู่กันหกคนใช่ป่ะห้องนึง...  แล้วแบบมันก็นอนกันเป็นคู่ๆเลยอ่ะแก...คือสรุปมันเป็นกันทั้งห้องอยู่แล้วอ่ะ..."  

        เสริมซักนิด...= =  หลายคนคงเดาออกว่าอะฮั้นเรียนที่ไหนเนอะ  ก็อยู่ใกล้บางแสนนี่มันก็มีอยู่ที่เดียวแหละ...  แล้วคือหอในของม.เนี่ย  ถ้าเป็นหอชายเค้าจะให้อยู่กันห้องละหกคน  โดยใช้เตียงสองชั้นสามเตียง...  แต่ส่วนใหญ่ได้ข่าวว่าใช้กันแค่สามเตียงล่างอ่ะ...เพราะมันชอบนอนกันเป็นคู่ๆ !...= =  อันนี้เรื่องจริงนะ...ผ่านการพิสูจน์มาโดยเพื่อนชายมากหน้าหลายตาของอะฮั้นเอง...

"อ๋อ...แล้วเปอร์มันนอนห้องเดียวกับแฟนมันเหรอ...งั้นก็ดีแล้วดิ..."  เค้าถามต่อ...พยายามแย็บเรื่องแฟนมันออกมาให้ได้

"ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่หรอกแก...แกก็รู้ใช่ป่ะว่าเปอร์เป็นคนที่ชอบดูแลเอาใจใส่คนอื่นมาก  แล้วกับเราที่ยอมรับเลยว่าเป็นคนเอาแต่ใจสุดๆ  แต่เปอร์เค้าก็คอยดูแลเราดีทุกอย่าง...  แต่กับแฟนใหม่เปอร์บอกว่ามันเอาแต่ใจยิ่งกว่าเราอีกอ่ะ.."  ไอหมวยเล่าไปก็นั่งมองโทรศัพท์ไป...  ดิฮั้นก็โฟกัสความสนใจไปที่มันเต็มที่

"ยังไงว่ะ..."

"ก็แฟนใหม่เปอร์อ่ะ... ก็คนนั้นไง  ที่ชื่อเต้ (นามสมมติคนที่สี่ = =  สรุปคิดทุกชื่อที่ปรากฎมันสมมติหมดล่ะ  แต่เหตุการณ์จริงนะเฟร๊ย...)  อยู่คณะวิศวะฯอ่ะ  ..เขาสองคนมาเจอกันที่ม.เนี่ยแหละ...เพราะเป็นเมทกันไงแก  เมื่อก่อนเวลาเราจะคุยกับเปอร์  จะไปหาเปอร์  บางครั้งเรายังเคยปรึกษาเรื่องเปอร์กับเต้เลยนะ...แต่ไม่รู้ทำไม...จู่ๆเปอร์ก็เปลี่ยนใจไปจากเราซะงั้นอ่ะแก..."  

        ฟังไปแล้วก็เริ่มคิดตาม...เออนะ  จู่ๆก็โดนที่ปรึกษาของแฟนซิวแฟนคาบไปแดรกซะงั้น...= =  เกิดมาเป็นชะนีก็งี้แหละจ่ะเพื่อน...เหอๆ

"อืม...แล้วไงต่ออ่ะ...ไอเต้มันเอาแต่ใจยิ่งกว่าหมวยอีกเหรอ"  ...กรุก็เจื๊อกได้โล่จริงๆ...

"ก็เออดิ...  บางวันเปอร์ยังโทรมาร้องไห้กับเราอยู่เลยนะ...  เปอร์อ่ะมันยอมรับกับคนอื่นนะว่าเป็นแฟนเต้...  แต่ไอเต้มันไม่ยอมรับเลยอ่ะดิว่าเป็นแฟนเปอร์...  แล้วเต้ก็เอาแต่ใจมากๆอ่ะ  แล้วตามนิสัยเปอร์มันเป็นคนชอบดูแลคนอื่นใช่ป่ะแก   แล้วคืออย่างบางวันเปอร์มันไม่มีเรียนเช้านะ...แต่มันต้องตื่นหกโมงมารีดเสื้อให้เต้อ่ะ...แกคิดดูดิ๊...แต่ไอเต้ไม่ยอมรับกับคนอื่นเลยนะเว้ย...ทั้งๆที่มีข่าวลือว่าสองคนนี้เขาเคย...อาบน้ำด้วยกันมาแล้วอ่ะ..."  

      อย่างงและสงสัยว่าเหล่าชะนีจะรู้เรื่องอย่างนี้ได้ยังไง  แม้เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยแต่ข่าวอย่างนี้มันไวจริงๆนะ...

"เออ  อันนี้ชั้นก็เคยได้ข่าวมาเหมือนกัน..."  ...แต่ไม่นึกว่าจะเป็นแฟนเก่าแกอ่ะ...= = เราก็ตามน้ำว่ะ...แต่จริงๆแล้วไอเรื่องผู้ชายสองคนทำอะไรกันในแบบที่เราๆรู้กันดีนี่ดิฮั้นไม่เคยพลาดหรอก...เหอๆ

"แล้วแกคือแบบ...วันก่อนอ่ะ  เปอร์โทรชวนชั้นไปเที่ยวที่วอล์กกิ้งใช่ป่ะ  (สำหรับคนที่ไม่รู้...วอล์กกิ้งคือถนนคนเดิมริมหาดบางแสนจ้้า มีเฉพาะคืนวันศุกร์และเสาร์) ชั้นก็พาไออายกับไอป่าน (นามสมมติคนที่ห้า = =) ไปด้วยเว้ยแก...  เราสี่คนก็เดินเที่ยวกันซักพักเปอร์มันก็ไปรับโทรศัพท์อ่ะ  แล้วก็กลับมาบอกว่ามันต้องกลับก่อนเพราะต้องเอารถมอเตอร์ไซค์ไปรับไอเต้ที่คณะแล้วไปกินข้าวกัน...  ชั้นก็ไม่ว่าอะไรนะแกก็ให้เปอร์กลับไป...  แต่แกรู้ป่ะ...หลังจากนั้นพวกชั้นก็เดินกันต่อที่วอล์กกิ้ง  แล้วก็เจอเปอร์กับเต้แล้วก็เพื่อนที่คณะเต้อีกสามสี่คนมาที่วอล์กกิ้งกันอ่ะแก...  ตอนนั้นไอเต้มันคุยโทรศัพท์อยู่ใช่ป่ะ  มันก็ยืนห่างกับเปอร์อยู่เยอะนะ...  แล้วเปอร์ก็หันมาเห็นเราอ่ะแล้วกำลังจะเดินมาหา...  ไอเต้มันเดินมาฉุดแขนเปอร์แล้วแบบ...จับติดไว้กับตัวเลยอ่ะแก...  ไอเต้มันทำเหมือนหวง  เหมือนหึงเปอร์จากชั้นนะเว้ยแก  แต่มันก็ยังไม่ยอมรับว่าเป็นแฟนเปอร์อ่ะ...เปอร์มันก็เสียใจมากนะแก  มันโทรมาร้องไห้กับชั้นบ่อยเลยอ่ะช่วงนี้..."

         ...ฟังๆแล้วก็เป็นชีวิตรักของเกย์ที่ดูรันทดเหมืือนนิยายมากอ่ะ  = =  หลังจากนั้นไอหมวยมันก็เล่าอะไรให้ฟังอีกเยอะแยะ   และหลังจากวันนั้นก็ยังมีเรื่องเล่าตามมาอีก...

         คือสรุปได้ว่า...  ยอดชายนายเปอร์เนี่ย  (คาดว่าน่าจะเป็นเคะนะน่ะ = =)  เค้าเอาอกเอาใจนายเต้ทุกอย่าง...ยอมนายเต้ทุกอย่างถึงขนาดว่าย้ายออกจากหอในไปอยู่หอนอกกับเพื่อนที่อยู่คณะเดียวกันกับนายเต้...  แล้วมันก็อยู่กันสามคนมาเรื่อยๆคนกระทั่ง  (ไม่ได้เป็น 3P  ไม่ต้องลุ้นหรอก  = =)  นายเปอร์มารู้ว่าเพื่อนคนนั้นของนายเต้น่ะเคยเป็นแฟนเก่า...และเค้ากำลังจะกลับมารีเทิร์นกัน...  นายเปอร์เองก็อดทนมากจนสุดจะกลั้น  ขนาดหนีกลับมานอนอยู่หอใน...  นายเต้ก็ไม่ยอมกลับมาตามให้ไปอยู่ด้วยกันสามคนเหมือนเดิมอีก...และนายเปอร์ก็ใจอ่อนยอมกลับไปอยู่ด้วย...

        ต่อมาล่าสุดที่ได้ฟังจากไอหมวยก็เหมือนว่านายเปอร์จะพยายามทำใจและบอกกับหมวยว่า...มันจะอยู่ต่อไปสามคนเพราะต้องการกำราบนายเต้...  = =   ก็ไม่เข้าใจนายเปอร์เลยนะ... โดนทำขนาดนั้นยังจะทนอยู่ต่อไปอีก  คงจะรักจริงจังมากอ่ะ...  ไอหมวยเคยเล่าเพิ่มเติมให้ฟังว่า  ตอนปิดภาคครั้งที่แล้ว...ตามกำหนดนายเปอร์ต้องถึงบ้านที่ ตจว. (จังหวัดเดียวกับไอหมวยน่ะจ่ะ...)  เมื่อสามวันที่แล้ว...แต่ทว่าพอโทรถามกลายเป็นว่านายเปอร์กลับไปอยู่ที่บ้านแฟน  คือบ้านพ่อแม่ของไอเต้อยู่  ยังไม่ได้กลับบ้านที่ ตจว.เลย...

       คนเขียนอาจจะเขียนเล่าข้ามไปข้ามมาแบบงงๆเนอะ...  แต่คือแค่อยากจะบอกว่า...ไอผู้ชายอย่างนายเต้เนี่ย...ยิ่งฟังยิ่งเกลียดว่ะ !!! :angry2:  แรกๆก็ไม่ชอบเปอร์นะที่มาทำเพื่อนเราเสียใจ  แต่ตอนนี้อยากเป็นคนปลอบมาก  แต่เค้าเองก็ไม่ได้สนิทอะไรกับเปอร์มากขนาดจะเข้าไปช่วยให้คำปรึกษาหรืออะไรกับนายเปอร์ได้...

       ก็เลยต้องเอาเรื่องของนายเปอร์กับเต้มาระบายลงในบอร์ดเนี่ยแหละ...เฮ้อ....!!  

       ยังมีเรื่องเล่าของผู้ชายสองคนแบบนี้รอบตัวอีกเยอะ...แต่ไม่รู้คนอ่านจะมองว่ารกบอร์ดเกินไปรึเปล่า...

       ถ้าเห็นว่าควรเอาออกก็บอกได้นะจ๊ะ...จะรีบลบโดยเร็วพลัน... :pig4:  

       ไปละ...สรุปก็ไม่ได้นอนทั้งคืน  วันนี้มีเรียนด้วยตอนบ่ายโมง...

       บ้ายบาย...ราตรีสวัสดิ์นะจีะทุกคน  ^^   :bye2: :bye2:  z ya ja ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 21-03-2011 07:15:56

 :กอด1:หุๆๆๆๆ


น้องฟ้ากะหนูลินมาแล้ว  ยังน่ารักเหมือนเดิม


ว่าแต่คุณรังสิ  เริ่มชอบแม่ฟ้าแล้วเหรอ


เดี๋ยวก็หลงแม่ฟ้าไปอีกคนหรอก :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 21-03-2011 08:36:58

กลับมาแล้ว หรอครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: saruwatari_guy ที่ 21-03-2011 08:44:15

ฮุฮุฮุ มีหวังงานนี้นอกจากคุณรังสิมันต์จะตกหลุมรักเจ้าหลานตัวน้อยๆเ้ข้าแล้ว คงได้ตกหลุมรักคุณแ่ม่ฟ้าเข้าไปอีกคนแหงเลย แต่ที่แน่ๆ ...ผ่านด่านคุณแม่อ่วมแน่ๆ้เลยเชียว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 21-03-2011 08:47:00

เหมือนเรื่องเล่าจะยาวกว่าอัพนิยายอีกนะคะ  o22

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 21-03-2011 08:57:52

ถึงกับเพ้อเลยนะคะคุณพ่อม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 21-03-2011 09:23:30

สำหรับนิยาย  สนุกอ่ะ  สำหรับเรื่องเล่า  ก็นะชีวิตคนเรามันก็บัดซบแบบนี้แหละ
ขึ้นอยู่กับว่าจะตาสว่าง  รักตัวเอง  รักพ่อแม่มากแค่ไหนเท่านั้นเอง  ซักวันเขาก็คิดได้เองแหละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 21-03-2011 09:34:09

แม่ฟ้ามาแล้วว -w-!!

คุณนังสิมันต์ค่ะ? ชอบเค้าแล้วละเส๊ !! 555++

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 21-03-2011 10:01:09

เจ้าพ่อม้าน้ำเราเริ่มเป็นหนักแล้วนะนั่น :laugh:

ส่วนเรื่องเล่าในนิยายที่อ่านสวยหรูเสมอเพราะเราเลือกอ่านเฉพาะนิยายที่ Happy  :z1:
แต่เรื่องจริงที่เจอจากคนที่รู้จักก็เหมือนผู้แต่งละคะ  ให้คำปรึกษามากก็ไม่ได้เพราะเราเป็นหญิง
ได้แต่เป็นผู้ฟังที่ดี

 :pig4:คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: ~MeiMeiZ@~ ที่ 21-03-2011 10:10:28

 :impress2: แม่ฟ้ามาแล้ว

ว่าแต่คู่เปอร์เต้ก็น่าสนใจนะ 555 ถ้าเป็นนิยายก็แต่งให้จบแบบhappyได้
แต่นี่มันชีวิตจริงอ่ะ มาเจอแบบนายเต้ก็ไม่ไหวนะ เปอร์น่าสงสารเกินไป -*-
ถึงตอนแรกจะมาทำร้ายจิตใจชะนีแบบเราๆก็เหอะ แต่เนื่องจากเลือดYของเกรทมันแรงอ่ะนะ  :o8:
ไอฉากที่ทำให้สะเทือนใจอ่ะ คือไอที่เปอร์ยอมกลับไปอยู่หอนอกกัน3คนอ่ะแหละ
นึกภาพไม่ออกเลยว่าอยู่กันยังไง ไอเต้มันคิดจะทำฮาเร็มเหรอ :angry2:

ป้อล้อ1 ลุงม้าน้ำเริ่มห่วงแม่ฟ้าพอพอกับห่วงหนูลินแล้วชิมิ

ป้อล้อ2 ฝากบอกเปอร์(นามสมมติ) ยังไงก็ขอให้รักตัวเองให้มากๆนะคะ
ถ้าไม่มีที่ระบายปัญหาชีวิต ก็ให้เข้ามาระบายในบอร์ดได้นะ เพราะคาดว่ากำลังใจน่าจะเพียบ หึหึ(หวังดีประสงค์รัก)

สุดท้ายจิงจัง รักไรท์เตอร์นะคะ รอตอนต่อไป สู้ๆ :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: Maimai ที่ 21-03-2011 10:24:07

แม่ฟ้ากลับมาแล้ว :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: kuro ที่ 21-03-2011 10:39:49

คอยดูนะนายรังสิต(ย่อๆ)
ต่อไปต้องมาง้อน้ำแน่นอน
คิดจะพรากภรรยากับสามีทั้งที่เค้าท้องแย่ที่สุด
ยังมีหน้าจะเอาเด็กอีก
ไปฟ้องศาล ศาลคงให้แหละ(ไม่ให้แถมต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูแน่ๆ)
อย่าคิดว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลกเพราะเหนือฟ้ายังมีฟ้า(ว่าแม่รังสิต)
สู้ๆนะคะสนุกมากๆเลย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
 :L1: :n1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 21-03-2011 10:41:47

อ้างจาก: ZakuPz ที่ 21-03-2011 08:47:00  

เหมือนเรื่องเล่าจะยาวกว่าอัพนิยายอีกนะคะ  o22

ฮะๆ ใช่ๆ เหมือนจะยาวกว่าเนอะ 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 21-03-2011 10:46:33

อ้างจาก: kyoya11 ที่ 21-03-2011 10:41:47  

อ้างจาก: ZakuPz ที่ 21-03-2011 08:47:00  

เหมือนเรื่องเล่าจะยาวกว่าอัพนิยายอีกนะคะ  o22

ฮะๆ ใช่ๆ เหมือนจะยาวกว่าเนอะ 55+

ช่ายยยย...ห้าห้าห้า  พอดีตอนนั้นตัดนิยายส่วนที่เรียบร้อยแล้วมาลงปุ๊บก็นึกอยากเล่าขึ้นมาซะอย่างนั้น  เลยด้นพิมพ์สดจนไม่ได้นอนเนี่ยแหละ...นี่เค้าก็ยังไม่ได้นอนเลยนะเนี่ย...กะว่าอยากจะเอาตอนนี้ให้จบภายในวันนี้ให้ได้เสียก่อน.......เ็ฮ้ออออ...วันนี้ในบอร์ดใครว่างมาช่วยเค้าจัดระเบียบห้องหน่อยสิที่รัก.....แง้.................TTOTT

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: annis204 ที่ 21-03-2011 10:53:34

ทำม้าย ทำไม ชอบมาแบบกระปิดกระปอยอ่ะ
มาแบบ "จัดเต็ม" ไม่ได้รึงายยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: heefever ที่ 21-03-2011 11:05:02

หายไปนานมากกก มาทีก็มาจิ๊ดนึง

คนอ่านเศร้าาา :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 21-03-2011 11:44:24

เย้มาแล้ว :กอด1:คิดถึงแม่ฟ้ากับหนูลินอ่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 21-03-2011 12:57:23

หวง...แต่ไม่ยอมเปิดเผย(ว่าเป็นแฟน)ซะงั้น :angry2:

อ้อ...งง ๆ เรื่องที่มีรถสะกดรอยตามพระเอกนะคะ แต่แหม...ห่วง+หวงออกนอกหน้ามาก  :laugh:
หนูลินน่ารัก :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: eastwind ที่ 21-03-2011 14:13:15

ติดใจเรื่องเล่าค่ะ มีอะไรคืบหน้ามาเล่าต่อให้ฟังอีกนะคะ (แยกเรื่องไปเลยก็ดีนะ)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 21-03-2011 14:14:02

สงสัย สงสัย รถใครตามคุณลุงม้าน้ำ
.......
การแชร์ประสบการณ์ เป็นสิ่งที่ดีสำหรับคนอ่านนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 100%[21/03/2011] PG.28
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 21-03-2011 14:39:27

   

          หลังจากวันที่น้ำฟ้าโดนพาตัวไปที่บ้านผู้ชายคนนั้นก็ผ่านมาสองอาทิตย์กว่าๆแล้ว...

            น้ำฟ้าเริ่มจัดระเบียบชีวิตตัวเองได้ลงตัวขึ้น...   ต้องตื่นแต้เช้าหน่อยเพื่อมาเตรียมทำขนม   ซึ่งแต่ละวันก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ  แรกๆน้ำฟ้าลองทำวันละอย่างดู   แล้วพอเก้าโมงเช้าคุณหมอกานต์ก็จะขับรถมาหาแล้วมารับขนมไปขายให้ที่วอร์ด  ปรากฎว่าผลตอบรับขนมของน้ำฟ้าดีเกินคาด  พี่ๆพยาบาลติดใจกันยกใหญ่  และจากปากต่อปากทำให้วันต่อๆมาน้ำฟ้ามีออเดอร์ขนมเข้ามายาวเป็นหางว่าวเลยทีเดียว   ยิ่งมาพักหลังๆคุณหมอกานต์บอกว่านอกจากพวกพยาบาลและคุณหมอที่โรงพยาบาลจะติดใจแล้ว  ตอนนี้ยังมีทั้งคนไข้และญาติคนไข้ที่มีโอกาสได้ลิ้มชิมรสชาติขนมที่น้ำฟ้าทำแล้วติดใจมาขอเป็นลูกค้าเพิ่มอีกต่างหาก...   จากที่เคยทำขนมเพียงวันละอย่างน้ำฟ้าก็ทำเพิ่มเป็นวันละสองถึงสามอย่าง  และรับออเดอร์ในจำนวนเฉพาะที่ทำไหว... 

           เพราะนอกจากน้ำฟ้าจะทำขนมส่งขายให้คุณหมอกานต์แล้ว  น้ำฟ้ายังทำขนมไปฝากขายที่ร้านคุ๊กกี้ของ 'คุณหมอก' เพื่อนคณะคหกรรมของคุณหมอกานต์ด้วย  ซึ่งสถานที่ร้านน้ำฟ้าเพิ่งรู้เมื่อสามวันที่แล้วนี่เอง  เนื่องจากปกติคุณหมอกานต์จะแวะเอาขนมไปตั้งให้แต่ทว่าเมื่อวันนั้นคุณหมอเด็กมีเคสด่วนต้องเข้าเวรเช้าตั้งแต่ตีห้าครึ่งน้ำฟ้าจึงต้องเอาขนมไปส่งเอง  และพบว่าที่ตั้งร้านก็อยู่ใกล้ๆกับสำนักพิมพ์ภัคอักษรที่น้ำฟ้ารับงานแปลมาทำด้วยนั่นเอง...

           และเพราะวันนั้นที่ทั้งน้ำฟ้าและ 'คุณหมอก' ได้พบปะพูดคุยกันและรู้สึกถูกอัธยาศัยกันมาก  ประกอบกับเป็นคนทำขนมเหมือนกันทั้งคู่และคุณหมอกเองก็กำลังมองหาผู้ช่วยเพิ่มอีกซักคนที่รู้เรื่องร้านคุ๊กกี้แบบนี้และมีฝีมือทำขนม...  น้ำฟ้าจึงถูกทาบทามให้เข้ามาช่วยงานที่ร้านของคุณหมอกด้วย...  น้ำฟ้าขอเวลาคิดอยู่ประมาณหนึ่งวัน   เพราะตอนนี้นอกจากภาระในการหาเลี้ยงชีพของสองท้องสองปากแล้ว  ปากเล็กๆปากที่สองที่แสนสำคัญของน้ำฟ้าก็เป็นตัวแปรสำคัญในชีวิตของน้ำฟ้าอีกอย่าง...  เพราะเมื่อก่อนตอนอยู่อังกฤษยังพอจะมีคนมาช่วยเลี้ยง  น้ำฟ้าก็ไม่ต้องเหนื่อยมาก  แต่ตอนนี้ต้องเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียว...ประสบการณ์ก็รับรองได้ว่าเพิ่งมามีและต้องมาเรียนรู้ใหม่ไปพร้อมๆกับการเจริญเติบโตของลูกน้อย...  มันค่อนข้างเหนื่อยมากเลยทีเดียวเชียวล่ะ...ผู้ชายหนึ่งคนต้องมาเลี้ยงดูชีวิตหนึ่งชีวิตทั้งๆที่อายุเพิ่งผ่านเลขสองมาได้ไม่นานเท่าไหร่...

           ดีที่มีเพื่อนอย่างคุณหมอเด็กแวะเวียนมาช่วยดูช่วยอุ้มอยู่บ้างช่วงเย็นๆ  แต่จะให้อยู่ตลอดก็เป็นเรื่องยากสำหรับคนที่มีอาชีพต้องรับผิดชอบชีวิตคนอื่นๆอีกมากมายอย่างอาชีพหมอ  และน้ำฟ้าก็เข้าใจและรู้สึกขอบคุณเพื่อนรักคนนี้มากๆที่พยายามสละเวลาส่วนที่เหลือมาอยู่ดูแลเขาและลูกให้...  ตอนนี้จากที่ช่วงแรกน้ำฟ้าจะตื่นประมาณตีห้าครึ่ง...เพื่อมาเตรียมน้ำร้อนเตรียมน้ำอาบให้ลูกก็ต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่  มาเตรียมแป้งเตรียมเตาเพื่อทำขนมเพิ่ม...  ตอนกลางวันก็ขลุกอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์แปลงานหนังสือของตัวเองพร้อมกับเลี้ยงดูเจ้าตัวน้อยไปด้วย...ตกเย็นก็เตรียมทำกับข้าวมื้อเย็นหากวันไหนคุณหมอกานต์โทรมาบอกว่าจะมาทานด้วย  หรือไม่ก็จัดแจงเตรียมหาวัตถุดิบสำหรับทำขนมในวันต่อไป...

   ...ทางเลือกในการเข้าไปช่วยงานคุณหมอกที่ร้านในช่วงกลางวันก็น่าสนใจไม่น้อย  เพราะตามที่คุยกันร้านเบเกอรี่ของคุณหมอกเปิดเป็นร้านกาแฟขนาดเล็กๆ   มีโต๊ะสำหรับลูกค้าไว้นั่งทานที่ร้านเพียงห้าโต๊ะ...  ส่วนใหญ่ลูกค้าจะเป็นแบบขาจรที่มาแวะซื้อกาแฟและขนมกลับไปทานที่ออฟฟิศเสียเป็นส่วนมาก...   น้ำฟ้าสามารถเข้ามาช่วยงานได้ตั้งแต่เก้าถึงสิบโมงเช้า   และเลิกงานประมาณสี่โมงเย็น...  ช่วงกลางวันหลังจากเที่ยงก็เหมือนงานจะไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่สามารถนำโน๊ตบุ๊คมานั่งทำงานแปลหนังสือสบายๆในร้านได้ด้วย...   และคุณหมอกเองก็น่ารักและเป็นกันเองมากๆกับน้ำฟ้า  แถมยังชมขนมที่น้ำฟ้าทำไม่หยุดปาก...  คุณหมอกอายุมากกว่าน้ำฟ้าสามปี  แต่ที่มาเป็นเพื่อนกับหมอกานต์ได้เพราะคุณหมอกซิ่วมา  จากตอนแรกที่ถูกทางบ้านบังคับให้เรียนวิศวะฯ  แต่สุดท้ายยังไงๆคนมันก็ไม่ชอบและไม่รักที่จะเรียน   คุณหมอกเลยขอดื้อแพ่งเรียนวิศวะฯมาได้สามปีเกือบจะจบแล้วเชียวแต่ก็วกเลี้ยวกลับมาขอทำตามฝันไขว่คว้าปริญญาด้านคหกรรม  จนในที่สุดก็สามารถทำสำเร็จด้วยระยะเวลาสั้นมากๆแค่สองปีครึ่ง...  จากนั้นก็หาทุนมาเปิดร้านเบเกอรี่ตามที่ฝันต่อทันที...

            คุณหมอกเป็นผู้ชายตัวสูงกว่าน้ำฟ้าไม่มาก   หากแต่ผอมเพรียวทั้งๆที่เป็นคนทำขนม  ผิวขาวเพราะเป็นคนเหนือแท้ๆ  ดวงตาตี่เล็กน้อยเพราะญาติทางฝ่ายพ่อมีเชื้อจีนปนมาครึ่งหนึ่ง   คุณหมอกเป็นลูกชายคนที่สอง  มีพี่ชายหนึ่งคน  และน้องสาวหนึ่งคน   คนพี่เห็นบอกว่าเป็นทนายความและตอนนี้แต่งงานมีครอบครัวอยู่ทางภาคใต้ของประเทศไทย  ส่วนน้องสาวชื่อ 'ม่าน' กำลังมีแพลนจะแต่งงานเร็วๆนี้...   ส่วนคุณหมอกยังโสดและยอมรับตัวตนกับน้ำฟ้าตรงๆว่าเขาเป็น 'ไบ'  แถมยังไม่คิดจะแต่งงานมีครอบครัวเร็วๆนี้แน่นอน...   น้ำฟ้าคิดประมวลผลได้ผลเสียและแบ่งตารางเวลาชีวิตของตัวเอง  บวกกับปรึกษากับคุณหมอกานต์แล้วจึงตัดสินใจทำงานนี้เพิ่ม...  แม้ว่าอาจจะยุ่งมากขึ้นแต่ก็ดีกว่าปล่อยเวลาให้อยู่ที่บ้านเปล่าๆในตอนกลางวัน...ได้ออกไปพบปะผู้คนข้างนอกบ้างและไหนๆก็จะได้เอาขนมไปส่งด้วยตัวเองด้วย...ไม่ต้องรบกวนคุณหมอกานต์ให้วนรถไปมาเหมือนหลายวันก่อน...

            ...และวันนี้ก็เป็นวันแรกที่น้ำฟ้าตัดสินใจจะเริ่มทำงานที่ร้านของคุณหมอก...   และก็พบปัญหาแรกที่แก้ไม่ค่อยจะออกเสียแล้ว...   ปัญหานั้นก็คือ...การเดินทางจากบ้านไปที่ร้านน่ะสิ...ปกติถ้าไม่ติดรถคุณหมอกานต์น้ำฟ้าก็เดินทางด้วยรถแท็กซี่ไม่ก็รถโดยสารประจำทาง  ถ้าให้นั่งแท็กซี่ทุกวันค่าโดยสารก็บานเบอะ  แต่จะให้ถือของพะรุงพะรังแถมยังต้องพาลูกอ่อนไปด้วย  ก็กลัวหนูลินจะต้องผจญกับมลพิษเมืองหลวงของไทยจนไม่สบายไปเสียก่อนเหมือนกัน...  จะเอายังไงดีล่ะ...   ก่อนอื่นคงต้องหารถถูกๆมาเป็นของตัวเองเสียแล้ว  แต่เงินทุนสำรองที่เตรียมไว้ก็ไม่พอให้น้ำฟ้าดาวน์รถเพิ่มมาอีกคันในขณะที่ยังมียอดรายจ่ายเท่าเดิมอยู่แบบนี้เสียด้วย...    อืม...ช่างเถอะ  ยังไงวันนี้คงต้องพึ่งแท็กซี่ไปก่อน...เอาไว้วันหลังลองปรึกษากับหมอกานต์ดูอีกทีแล้วกัน  ว่าพอจะหารถมือสองถูกๆได้จากที่ไหนบ้าง...

           คิดแล้วก็มองหน้าหนูลินที่นับวันก็ยิ่งเผยพัฒนาการที่เร็วกว่าเด็กปกติให้ได้แปลกใจและชื่นใจได้ทุกวันด้วยสายตาขอแรงฮึดสู้...  เจ้าหนูน้อยก็เหมือนจะรู้ว่าแม่ฟ้าของเขากำลังจะพาเขาออกไปผจญภัยอีกแล้วก็กำมือแล้วชูขึ้นเหนือหัวราวกับจะร้องเย้ ! ดิ้นเบาๆให้น้ำฟ้ารู้ว่าเขาพร้อมแล้วนะหม่ามี๊ในการจะออกไปเที่ยวนอกบ้านวันนี้...  น้ำฟ้าอมยิ้มแล้วก้มลงจูบกำปั้นน้อยเบาๆด้วยแรงรักอย่างที่สุด   หายใจเข้ายาวๆแล้วกระชับกระเป๋าโน๊ตบุ๊คที่สะพายข้าง  เป้ข้างหน้าของลูก  เป้ข้างหลังที่ใส่ทั้งงานและของใช้ในรอบวันสำหรับหนูลิน  ส่วนสองมือก็กำถุงใส่ขนมแน่นๆ   เมื่อพร้อมแล้วสองเท้าก็ก้าวไปที่หน้าประตูเพื่อเตรียมตัวเรียกรถแท็กซี่...   แต่ทว่า...


   ...ปี๊น...ปี๊น...


          เสียงแตรจากรถมินิคูเปอร์ รุ่นมินิ อี สีบรอนซ์ดำเงาวับก็ดังขึ้นพร้อมกับตัวรถที่ค่อยๆจอดลงตรงหน้าน้ำฟ้าอย่างพอดิบพอดี...  น้ำฟ้ายืนนิ่งมองรถยี่ห้อหรูในเครือของบีเอ็มดับเบิลยูด้วยความฉงนอย่างสุดๆ  ว่าทำไมจู่ๆรถคันงามคันนี้ถึงได้มาจอดอยู่ตรงหน้าเขาได้...เท่าที่รู้คุณหมอกานต์ก็ยังไม่ได้ซื้อรถใหม่นี่นา...    และแล้วก็รอคำตอบไม่นานเพราะหน้าต่างฝั่งคนขับซึ่งอยู่ทางซ้ายของตัวรถก็รีบลงทันที  และคนที่ขับก็ไม่ใช่ใครที่ไหน...เป็นนายซึโยชิ  บอดี้การ์ดเชื้อสายญี่ปุ่นของลุงเจ้าตัวเล็กในอ้อมอกน้ำฟ้านี่เอง...

"คุณฟ้าจะออกไปข้างนอกเหรอครับ...ขึ้นมาสิครับเดี๋ยวผมไปส่ง...  พอดีผมแวะผ่านมาทำธุระทางนี้พอดี..."   พูดจบนายซึโยชิก็ยิ้มตาหยี...  และไม่รอให้น้ำฟ้าได้ทันพูดตอบ  เจ้าตัวก็รีบลงจากรถมากุลีกุจอรับถุงขนมจากน้ำฟ้าไปถือเองซะอย่างนั้น...

"คะ...คือ...ไม่เป็นไรครับ...เดี๋ยวผมไปแท็กซี่เองจะสะดวกกว่า...  เชิญคุณโยชิทำธุระต่อเถอะครับ..."   น้ำฟ้าบอกด้วยความเกรงใจ...คราวนี้นึกตะงิดเล็กๆเพราะเมื่อสามวันที่แล้วตอนที่เขากำลังจะเอาขนมรอบแรกไปส่งให้คุณหมอก   รถที่บอกว่า 'ผ่านมาพอดี' และอาสาไปส่งน้ำฟ้าถึงที่ก็เป็นนายเตโช...  ลูกน้องอีกคนของผู้ชายคนนั้นเหมือนกัน... 

"...แหม  ไม่เป็นไรหรอกครับ...คุณหนูลินเองก็จะได้นั่งสบายๆ  คุณฟ้าก็จะได้ไม่ต้องเสียตังค์ด้วยไงครับ...  ไม่มีปัญหาหรอก...เชิญเถอะครับ..."   และเพื่อเป็นการรวบรัด  ชายหนุ่มญี่ปุ่นก็รีบนำของมาวางตรงท้ายรถและยืนรอเปิดประตูให้น้ำฟ้าเรียบร้อย...   เด็กหนุ่มยืนนิ่งวิเคราะห์เรื่องตรงหน้าเงียบๆก่อนจะตัดสินใจก้าวไปขึ้นรถตามที่คนขับมินิ อี ต้องการ...

           กระเป๋าเป้กับกระเป๋าโน๊ตบุ๊คของน้ำฟ้าถูกวางกองรวมกับถุงขนม  ส่วนด้านหน้าตรงเบาะนั่งก็มีเพียงคนขับคือซึโยชิกับน้ำฟ้าที่ประคองหนูลินให้นั่งบนตักอย่างเรียบร้อย...  กลิ่นแอร์หอมรสสตรอเบอร์รี่แบบนี้หนูลินชอบมาก...ไม่รู้ว่าชายหนุ่มคนขับไปสรรหากลิ่นแบบนี้มาใส่รถไว้เมื่อไหร่...  เพราะดูจะไม่เข้ากับคนทำงานแบบชายหนุ่มเลย...

"นี่...เจ้านายคุณยังสั่งให้พวกคุณมาตามสืบเรื่องของผมอยู่อีกเหรอ..."  ระหว่างที่นั่งเงียบๆกันอยู่บนรถ  และดูเหมือนไม่ต้องบอกด้วยว่าน้ำฟ้าจะไปที่ไหนเพราะเส้นทางที่รถไปมันก็มุ่งหน้าไปที่เป้าหมายของน้ำฟ้าอยู่แล้ว...   

"...เปล่าหรอกครับ...  คุณรังสิมันต์ไม่ได้ให้ตามสืบ...แต่เป็นตามคุ้มครองคุณกับคุณหนูลินต่างหาก..."  ซึโยชิเลือกตอบในส่วนที่ตอบได้ออกไป...

"...ตามคุ้มครอง...  จากใครล่ะครับ..."   ...เขาเป็นแค่คนทำขนม  แค่ต้องการอยู่เงียบๆเลี้ยงลูกกันสองคนเท่านั้น...  แล้วทำไมต้องมีคนคุ้มครอง...  เขาไม่ใช่คนใหญ่คนโตเสียหน่อย...

"ก็ไม่ได้คุ้มครองจากใคร...  แค่ดูแลความปลอดภัยเรียบร้อยธรรมดาๆนี่แหละฮะ...  การที่คุณฟ้าจะไปไหนมาไหนในกรุงเทพฯแถมยังมีเด็กเล็กๆด้วยมันอันตรายจะตายไป...  เจ้านายผมเขาแค่อยากอำนวยความสะดวกให้คุณก็เท่านั้นเองครับ..."  ซึโยชิตอบพร้อมหันมาส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร...   แต่น้ำฟ้ายิ้มตอบไม่ออก...  ทำแบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับการสั่งผู้คุมให้มาตามดูนักโทษอย่างเขาหรอก...มีสิทธิ์อะไรมาก้าวก่ายชีวิตคนอื่นเขาดื้อๆแบบนี้...  ถึงแม้จะเป็นความหวังดีก็เถอะ...

"ขอบคุณมากนะครับ...  แต่ฝากคุณซึโยชิกลับไปบอกเจ้านายคุณด้วย...  ว่าผมขอบคุณมาก...  แต่ผมมีความสะดวกสบายในชีวิตของผมเพียงพอแล้ว...  แล้วถ้าจะเอาเรื่องหนูลินมาอ้างอีก...  ก็ไม่ต้องมาพูดเลยเพราะไม่มีวันและไม่มีทาง... !!"   น้ำฟ้าพูดจนเกือบเผลอใส่อารมณ์ลงไป...   เมื่อนึกขึ้นได้จึงรีบเอ่ยขอโทษขึ้นมาฉับพลัน...  "เอ่อ !  ขอโทษนะ...ผมไม่ได้ตั้งใจจะพูดเสียงดังใส่คุณ..."

           ซึโยชิหันมายิ้มให้แป๊บเดียวแล้วก็เบนหน้าไปมองบนถนนที่คราคร่ำไปด้วยรถยนต์หลากหลายสีสรรค์ที่วิ่งตามกันอยู่...

"ไม่เป็นไรหรอกครับ...ผมพอจะเข้าใจคุณฟ้านะ...  เพราะผมเองก็เพิ่งมีหลาน... ตอนนี้เกือบหกเดือนแล้ววัยกำลังน่ารักแล้วก็ซนมากทีเดียว...  ตอนนี้ทุกคนในครอบครัวหลงหลานผมมาก...  แล้วถ้าจู่ๆจะมีคนมาเอาไปผมก็คงไม่ยอมเหมือนคุณ..."  ซึโยชิเล่าด้วยภาษาไทยสำเนียงแปร่งๆแต่ก็ดีขึ้นมากกว่าวันแรกที่น้ำฟ้าได้คุยกับหนุ่มญี่ปุ่นร่างเล็กนี่...   พอได้ฟังแล้วน้ำฟ้าก็มีนัยตาเป็นประกายเมื่อคิดว่าหนุ่มคนนี้อาจจะเข้าข้างเขาและช่วยพูดเกลี้ยกล่อมให้เจ้านายยกเลิกสิ่งที่คิดจะทำอยู่นี่ไปเสีย...  แต่น้ำฟ้าก็คิดผิด...เมื่อชายหนุ่มพูดอธิบายต่อไป...

"แต่ผมเองก็มีงานที่ต้องรับผิดชอบ...คุณรังสิมันต์เจ้านายผมก็ไม่ใช่คนไม่ดีอะไร...  เพียงแต่อาจจะดูเนี๊ยบแล้วก็ดุไปบ้าง...เพราะสถานะทางสังคมและธุรกิจที่ทำอยู่น่ะครับ...  แต่กับลูกน้องคุณรังสิมันต์ให้สวัสดิการเต็มขั้นเลยนะครับ...เป็นกันเอง  แถมยังคอยดูแลครอบครัวพวกผมอย่างดี...  พวกเราเลยทำงานให้กับคุณรังสิมันต์แบบยกชีวิตให้เลย..."  ซึโยพูดต่อจนจบ   น้ำฟ้าถึงได้รู้ซึ้งถึงบารมีของผู้ชายที่ชื่อรังสิมันต์เพิ่มมากขึ้น...

           คงเป็นพวกไฮโซ  เป็นนักธุรกิจใหญ่...  ถึงได้มีชีวิตที่ราวกับนิยายแบบนี้สินะ...  แล้วคนใหญ่คนโตระดับนั้นจะมาอะไรกับเขานักหนา  จะบอกว่าเป็นเพราะ 'เด็ก' ตัวเล็กๆคนนี้แค่นั้นน่ะเหรอ...  มันดูจะเป็นเรื่องเล็กน้อยเกินไปรึเปล่า...  หนูลินจะไปมีอิทธิพลอะไรมากมายกับผู้ชายแบบนั้นกัน...

"แต่ถึงยังไง...ผมก็ไม่ยกหนูลินให้เค้าหรอก..."  พูดจบน้ำฟ้าก็กอดกระชับหนูลินให้แน่นเข้าอีก... 

"...แม่~..."   ตอนนี้หนูลินเรียกคำว่า 'แม่' ได้ชัดมากๆ...  เป็นพัฒนาการที่ดีสุดยอดที่น้ำฟ้าได้รับและเป็นสิ่งที่ทำให้น้ำฟ้าหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยทีเดียว...  ดวงตากลมแบ๊วจ้องมองคนที่ตัวเองเรียนรู้แล้วว่า  ชื่อ 'แม่' แน่ๆ...เพราะพอเรียกแบบนี้ออกไปแล้วจะได้รับทั้งความรักและความอบอุ่นจากคนที่คุ้นเคยตรงหน้าทันที... 

"ว่าไงครับหมูน้อยของแม่..."  ถามเล่นเบาๆแล้วก็เอาจมูกไปชนกับจมูกเล็กเบาๆตาม...   

"...แอ๊~..."  หนูลินส่งเสียงร้องครางพร้อมกันถูไถใบหน้าใส่แก้มหนูลิน...  เป็นอาการบ่งบอกว่างอแงอยากจะนอนซบอกอุ่นๆของแม่ฟ้าแล้วน๊า...

"ง่วงแล้วล่ะสิ...  เอ้านอนก่อน  ถึงแล้วเดี๋ยวหนูลินก็ได้เล่นกับลุงหมอกแล้วนะ...เป็นเด็กดีว่าง่ายๆนะตัวเล็ก..."  น้ำฟ้าสั่งเตือน  รู้ทั้งรู้ว่าเด็กตัวน้อยคงไม่เข้าใจที่เขาพูดหรอก  แต่น้ำฟ้าก็พยายามพูดบ่อยๆ  เพื่อให้เด็กตัวน้อยได้ฟัง...และอาจจะเป็นเด็กดีว่าง่ายๆอย่างที่พร่ำบอกอยู่ทุกวันได้จริงๆ...

"...เอ่อ  ผมว่าจะถามคุณฟ้ามานานแล้ว...ว่า  ทำไมคุณฟ้าให้คุณหนูลินเรียกคุณว่า 'แม่' ละครับ...  ทำไมไม่ให้เรียกว่า 'พ่อ'  เพราะคุณเองก็เป็นผู้ชายแล้วเอ่อ...  แต่ไม่ใช่ไม่ดีนะครับ...มันไม่ได้ดูขัดอะไรแล้วมันก็เหมาะมาก..."  ...มากเสียจนดูเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขาไปแล้ว  แต่ยังไงคนเป็นผู้ชายมาถูกเรียกว่าแม่มันก็ยังแปลกในสายตาเขาอยู่ดี...   ตอนแรกซึโยชิคิดว่าถามเรื่องที่ไม่ควรออกไปแต่เหมือนน้ำฟ้าไม่ได้คิดอย่างนั้น  เพราะเด็กหนุ่มเพียงหันกลับมาแล้วยิ้มบางๆบนริมฝีปากให้แล้วเอ่ยตอบเบาๆ

"เพราะหนูลินไม่มีใคร...  หนูลินไม่มีแม่  ไม่มีพ่อแท้ๆ...ผมแค่อยากเป็นทั้งแม่และพ่อให้หนูลิน...  ...คือจริงๆแล้วผมแค่อยากเป็นตัวแทนพี่ฝนในการเลี้ยงดูหนูลินน่ะครับ...  จะให้เรียก 'พ่อ' ทั้งๆที่ผมก็ยังไม่เคยแต่งงานแล้วก็ไม่เคยมีลูกจริงๆมันก็แปลกๆ  แต่ 'แม่' มันยังมี 'แม่นม' ไม่ก็ 'แม่เลี้ยง' อยู่...  ให้เรียกแม่มันสะดวกใจกว่าแค่นั้นเองครับ..."  น้ำฟ้าตอบจริงใจ...  ในบรรดาลูกน้องทั้งหมดของชายหนุ่มรังสิมันต์   ซึโยชิดูจะเป็นคนที่เข้าหาง่ายและดูเป็นเหมือนคนธรรมดาที่สุดแล้วในความรู้สึกของเด็กหนุ่ม...  แอบคิดไปว่าถ้าเขากับซึโยชิได้เจอกันในฐานะอื่นก็อาจจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้มากกว่านี้ก็คงดี...



           รถมินิ อีสีบรอนซ์ดำแล่นมาจอดใต้ร่มไม้หน้าร้านซึ่งว่างพอดีอย่างนุ่มนวล...   และพอดีกับหนูลินที่ลืมตาตื่นพอดีด้วย...   ซึโยชิขันอาสาขนถุงขนมกับกระเป๋าน้ำฟ้าทั้งหมดไปส่งให้ถึงหน้าร้าน...แม้น้ำฟ้าจะบอกเกรงใจไปหลายรอบแล้วก็ตาม...

"คุณโยชิ...  ยังไงก็ตาม  คุณช่วยบอกเจ้านายคุณว่าเลิกการคุ้มครองผม  แล้วก็การมารับมาส่งผมแบบนี้เถอะ...  มันไม่มีอันตรายอะไรเกิดขึ้นหรอกแล้วผมเองก็เป็นผู้ชาย   ผมสามารถดูแลตัวเองได้ในระดับหนึ่งอยู่แล้ว   ที่สำคัญผมเกรงใจพวกคุณนะ...  ผมรู้ว่าตั้งแต่วันนั้นพวกคุณก็ผลัดกันมาเฝ้าที่บ้านผมทุกวัน...  ผมไม่รู้ว่าเจ้านายคุณจะสั่งมายังไงแต่ขอเถอะ...ขอผมอยู่อย่างสงบๆกับลูกแค่สองคนเถอะนะ..."  น้ำฟ้าขอร้องอย่างตรงไปตรงมา   และซึโยชิก็เข้าใจความรู้สึกของน้ำฟ้าดี   

           แต่คำสั่งก็คือคำสั่ง...หน้าที่ของเขายังคงอยู่จนกว่าเจ้านายของเขาจะเป็นคนสั่งยกเลิกเอง...   และหากเจ้านายเขาเกิดยกเลิกคำสั่งไปรับไปส่งน้ำฟ้าขึ้นมาจริงๆ   รุ่งเช้าคงได้มีรถยี่ห้อหรูส่งตรงถึงหน้าบ้านหลังเล็กสีขาวนั่นแน่ๆ...  ก็เจ้านายเขาหลงหลานชายอย่างกับอะไรดี...คงไม่ยอมให้มีเรื่องต้องลำบาก...

           ซึโยชิขอตัวหลับไปขึ้นรถเพราะเขามีงานต้องไปทำต่อ  โดยเปลี่ยนเวรกับเตโชที่คงจะอยู่บริเวณแถวๆนั้นเรียบร้อยแล้วเพราะมีการเคลียร์ที่จอดรถหน้าร้านไว้ให้เรียบร้อยล่วงหน้า...   


.

.

.


           คุณฟ้าเป็นแค่คนธรรมดาจะไม่รู้สึกถึงอันตรายของโลกมืดอย่างเขา  และดูเป็นเรื่องไกลตัวมันก็ช่วยไม่ได้...  แต่เพราะหนูน้อยในความดูแลของคุณเขาไม่ใช่เด็กธรรมดานี่นา...  เขาเป็นคนที่เชื่อมระหว่างคุณกับคุณรังสิมันต์เข้าด้วยกัน...  เป็นผู้ที่เรียกได้ว่าคือ 'ทายาท' ของครอบครัว 'ภูบดีอัศวเมศวร์'  และเรื่องนี้ก็เหมือนไม่ได้มีแค่คนภายใน 'ครอบครัว' เท่านั้นที่รู้เรื่อง...   สิ่งที่พวกเขานิยามว่าคือ 'ศัตรู' ก็คงจะรู้แล้วเหมือนกัน...การทำธุรกิจในม่านสีเทาหรือการทำงานของครอบครัว 'มาเฟีย' มันย่อมหนีไม่พ้นคำว่า...ชีวิตและความตาย...  มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆที่จะเอามาพูดลอยๆ   เพราะแค่หากเดินผิดทางหรือดูแลไม่ทั่วถึงจนเกิดความผิดพลาดขึ้นแค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น...นั่นก็หมายถึงจุดจบปลายทางของชีวิตที่กำลังถูกจุดขึ้นทีละน้อยเช่นกัน...

            เจ้านายของเขาถูกลอบปองร้ายจนตอนนี้แทบจะกลายเป็นเรื่องปกติธรรมดา...  ความขัดแย้งทางธุรกิจมีสูง  แต่ความจัดแย้งเรื่องตระกูล  อำนาจ  และศักดิ์ศรีทางสังคมยิ่งมีสูงและอันตรายมากกว่า...  ที่สำคัญมันไม่ได้เกิดขึ้นที่ผู้นำตระกูลหรือผู้นำทางอำนาจเพียงคนเดียว...  คนทุกคนที่อยู่ใน 'ครอบครัว'...  คนทุกคนที่มี 'สายเลือด' เดียวกัน...ต่างก็ถูกแขวนอยู่บนเส้นด้ายไม่ต่างกัน...   

            แม้กระทั่งไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางด้านร่างกายหรือสายเลือดเลย  แต่แค่มี..หัวใจ..เกี่ยวพันโยงหากันแม้เพียงเล็กน้อย...ก็ไม่วายที่จะถูกลากเข้าสู้วังวนเกมส์อันตรายนี้ด้วย...และส่วนมากก็มักจะกลายเป็นตัวหมากสำคัญที่ต่างฝ่ายต่างจ้องจะมองหาและนำมาต่อรอง   เพราะรู้ดีว่า...มันคือ 'จุดอ่อน' เพียงหนึ่งเดียวที่ผู้กุมอำนาจสูงสุดทุกยุคทุกสมัยต้องแพ้พ่าย...

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue--->>

มาต่อใหม่ 'จัดเต็ม' แบบ  'จบตอน' แล้วนะจ๊ะ...

มาอย่างเร็วเพราะหายไปสองอาทิตย์กว่าแน่ะ...

      เรื่องของยอดชายนายเปอร์น่ะช่วงนี้ไม่มีอะไรหวือหวา 
 
     อ่านจากสเตตัสในเฟสบุ๊คฮีแล้วก็มีแต่เรื่องเซ็งๆเศร้าๆไม่เว้นแต่ละวัน 

     แต่ฮีก็เลือกเองแล้วนี่เนอะ... :impress3:  เราก็ได้แค่ตามเกาะกระแสอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆก็แค่นั้นเอง...

ส่วนเรื่องอื่นมีอีกเพียบ...ทั้งแบบเศร้า  เหงา  แฮปปี้  และติดเรท = =

ส่วนเรื่องจะให้แยกไปเขียนอีกกระทู้ก็เอ่อแบบว่า...เรื่องมันมาจากเรื่องจริง  ไม่ได้เสริมแต่งให้มันดูดีเหมือนนิยายมันจะมีคนอ่านหรือฟร่ะ  :really2:  คือแอบคิดประมาณนี้น่ะจ่ะ... :a5:

     อย่างอีกคู่ที่ตอนนี้อะฮั้นก็กำลังตามข่าวอย่างใกล้ชิดก็เป็นเจ้าเพื่อนสมัยมัธยมต้นนี่ล่ะ...


เนื้อหาต่อเรปหน้าเนอะ...เหอๆ

v
v
v

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Ch
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 21-03-2011 14:59:41

อยากให้ลุงม้าน้ำเจอกับแม่ฟ้าบ่อยๆจังเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 21-03-2011 15:17:50

ติดใจปากนุ่มๆของแม่ฟ้าแล้วอะดิ ไม่ลองไม่รู้นิเนอะ
เรื่องยังนี้ ไม่เจอกับตัวเองไม่รู้หรอกค่ะ คงต้องให้เจ้าตัวเขาถึงขีดสุดเองค่ะ
"ถึงเป็นคนแพ้ ก็ต้องเชิดหน้าอย่างสง่ามาม" คำพูดพี่ซินเมื่อคืนนี้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 21-03-2011 15:42:54

มาต่อที่เหลือไวๆ นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 21-03-2011 15:55:12

อ๊า~~~ เนื่องจริงไม่อิงนอยายรันทดสุดๆ เหอๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 21-03-2011 16:00:02

เหอๆ
เหมือนจะไม่มีความคืบหน้าเท่าไหร่
อยากอ่านคู่หมอกานต์จัง ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 21-03-2011 16:14:17

มาต่อยาวๆแว้วววววว  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 21-03-2011 16:45:46

อ้างจาก: ZakuPz ที่ 21-03-2011 08:47:00  

เหมือนเรื่องเล่าจะยาวกว่าอัพนิยายอีกนะคะ  o22

:laugh3:

รักแม่ฟ้าจัง :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 21-03-2011 18:52:54

รออ่านนะค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-03-2011 19:47:30

ลุงท่าจะหลงหลานมาก แล้วจะหลงแม่ฟ้าด้วยไหมนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 21-03-2011 20:00:34

ท่าทางจะไม่ปลอดภัยซะแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: anukung ที่ 21-03-2011 20:11:58

แต่มาน้อยเกินนนนนนนนนนนนน :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: tutu ที่ 21-03-2011 20:24:00

 :m26: :m26:  คุณบอสนี่ขี้เป็นห่วงหลานซะจริงเลยนะ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 21-03-2011 20:31:31

ขอให้เรื่องนี้ไม่มีมาม่าน๊า ขอให้พระเอกฉลาดๆ ไม่ขี้หึง ให้สมกับเป็นมาเฟียหน่อย ขอให้นายเอกเข้มแข็งๆ ขอให้..(ขอเยอะจังวุ้ย555)

สนุกมากเลยค่ะ อ่านแล้วนึกถึงเรื่องของเจ๊หมวย ที่เขียนแนวแด๊ดดี้เลิฟ(ลองไปหาอ่านดูได้นะ บอร์ดนี้ก็มี^^)

ชอบอ่ะเรื่องเกี่ยวกับเด็กๆแบบนี้ น่ารักจังเลย อ่านแล้วสดชื่น ตอนแรกนึกว่าเรื่องนี้จะมาม่าเลยไม่กล้าอ่าน แต่เท่าที่อ่านไม่ยังไม่ค่อยมี(และก็ขอให้อย่ามีต่อไปเทอญญญญ สาธุ) สนุกมากๆเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้ต่อจนจบเด้อออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 21-03-2011 21:23:58

หวงจิงหวงจัง
แล้วเมื่อก่อนไม่ใยดีแม่เค้า ชิส์ :m16:


 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 21-03-2011 21:26:46

ทำใจไม่ได้กับผู้หญิงที่เป็นย่าของหนูลิน



เกลียดอ่ะ   :angry2: :angry2:  บอกตรง ๆ เลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 21-03-2011 22:13:11

หนูลินเรียกแม่ได้แล้วดีจัยจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: vanny ที่ 21-03-2011 22:44:23

 :angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2:
ในที่สุดแม่ฟ้า หนูลิน และคุณลุงม้าน้ำก็กลับมาเสียที
เป็นยังไงคุณลุง หลังจากที่เคยว่าเค้าไว้เยอะ ตอนนี้ท่าทางจะหลงปากนิ่มกับกลิ่นตัวหอมๆ ของใครบางคนเข้าให้แล้ว

ส่วนเรื่องของเพื่อนที่มาแชร์ให้ฟัง บอกได้คำเดียวว่าชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายอีกนะเนี่ย ขอบคุณที่เอามาเล่าสู่กันฟัง รอบตัวไม่ค่อยมีเรื่องอย่างนี้ หรือมีแต่เราไม่รู้เองก็ไม่รู้เหมือนกัน เลยคิดแต่ว่ามีแต่ในนิยาย ที่ไหนได้ เรื่อจริงก็เกิดขึ้นได้เหมือนกัน ช่วยเปิดหูเปิดตาได้เยอะเลย ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 21-03-2011 23:28:54

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 22-03-2011 00:35:51

ลุงม้าน้ำของหนูลิน หลงแม่ฟ้าเข้าแล้วล่ะสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: ZakeiHarha ที่ 22-03-2011 10:06:03

พ่อม้าน้ำ  ห่วงใครกันแน่   5555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 22-03-2011 11:36:36

นั่นแน่... คุณลุงม้าน้ำ มีเก็บคลิปไว้ส่วนตัวด้วยยยย  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 22-03-2011 18:54:01

เย้ๆๆ มาต่อแว้วว หนูลินน่ารักที่ซู้ด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-03-2011 19:16:51

ก็น่าอยู่หรอกที่มีคนอื่นปองร้ายนายรังสิมัต์เก็กซะขาดนั้น



สมควรที่คนอื่นๆเขาจะดักตีหัว :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: Smirnoff ที่ 22-03-2011 20:26:21

ตามอ่านจนทันแล้ว เย้ๆ  หนูลินน่ารักมั่กๆๆ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 22-03-2011 23:46:44

สงสารน้ำฟ้าาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 23-03-2011 00:06:03

ไม่น่าหลวมตัวมาอ่านเลย
ติดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!
รีบๆมาต่อนะครับ กำลังสนุกเลยล่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: namtaan ที่ 23-03-2011 01:39:45

ลุงม้าน้ำหลงรักหนูลินเข้าเต็มเปาแล้วสิ

แล้วก็เริ่มคิดแปลกๆกับแม่ฟ้าแล้วใช่มั้ยล่ะ

แต่จะมีเหตุกาณ์อันตรายอะไรขึ้นกับแม่้ฟ้าและหนูลินไม่เนี่ย

ลุ้นจริงๆ

บวก 1 แต้มนะคะ รอลุ้นต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 23-03-2011 15:26:12

   หนูลินน่ารักมากคร๊า   กรี๊ดๆ  ว่าแต่อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย  พูดชัดจัง 
   คุณรังสิมันต์เองก็เริ่มใจอ่อนแล้วอ่าดิ  อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 23-03-2011 17:48:15

นิยายไม่ค่อยคืบหน้าเท่าไหร่
ส่วนเรื่องเล่า ดราม่ามากๆๆ
ขอน่ะ เรื่องเล่าอย่าดราม่าแบบนี้ก๊พอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: kumaichill ที่ 23-03-2011 18:16:28

ลุงม้าน้ำเริ่มชอบแม่ฟ้าแล้วหล่ะสิ

น่ารักที่สุด

ติดเรื่องนี้มากกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 23-03-2011 22:51:05

คิดถึงหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 23-03-2011 23:58:19

อีก70%อยู่หนายยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 24-03-2011 00:20:18

แหมส่งบอร์ดี้การ์ดไปดูแลขนาดนี้แค่เพราะหลานอย่างเดียวเหรอ


หนูลินน่ารักมากอ่ะรออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: ~MeiMeiZ@~ ที่ 24-03-2011 15:26:26

อ้างจาก: kyoya11 ที่ 23-03-2011 23:58:19  

อีก70%อยู่หนายยยยยย

 :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 24-03-2011 15:52:45

ชอบน้ำฟ้าจัง~

รออ่านนะค่ะ
 :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 24-03-2011 20:45:10

หนูลินยังน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 26-03-2011 11:40:11

สนุกมากๆ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 27-03-2011 08:08:23

>_< นู๋ลินน่ารักม๊ากมากก

แม่ฟ้าา -w-!!! เวลาอ่านแม่ฟ้าแล้วทำให้นึกถึงพี่ซินยังไงไม่รู้ฮะ 5555 ++ (เพ้อ-.-)

>___< ต่อเร็วๆๆนะก๊าบบบ กางเต็นปักหลักรอแม่ฟ้ากับหนูลินน -w-

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 27-03-2011 14:19:55

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 27-03-2011 14:26:25

ยังรอหนูลินกะแม่ฟ้าอยู่น้าาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 27-03-2011 14:55:25

รอจ้า^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 27-03-2011 20:38:48

เฮ้อเมื่อใหร่หนูลินจะมาน้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 27-03-2011 21:03:18

มานอนรอ :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- bodyguard 30% [21/03/2011] PG.27
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 27-03-2011 21:34:49

รักแม่ฟ้าของหนูลินจัง คนอะไร ทั้งน่ารักทั้งขยัน ทั้งเป็นคุณแม่ที่ทำเพื่อลูกสุดใจขนาดนั้น แล้วคุณลุงม้าน้ำล่ะ จะรู้สึกอย่างดิฉันไหมน้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- touch 100% [28/03/2011] PG.29
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-03-2011 03:47:25

"ขอโทษครับ...ขอวนิลาปั่นแก้วนึงกับขนมเปียกปูนสองห่อ..."   เสียงใสกิ๊งดังมาก่อนตัวเป็นเสียงที่น้ำฟ้าคุ้นเคยดี...


"เจ้าหมอกานต์ !!  โหยยย  ดีใจชะมัด...โผล่มาได้ไงเวลานี้เนี่ย...นี่มันเวลาพักหนุ่มออฟฟิศนะ  ไม่ใช่เวลานั่งเล่นของคุณหมอเด็ก..."   แต่คนที่ถลาเข้าหาคุณหมอตัวเล็กกลับเป็น 'พี่หมอก' ของน้ำฟ้าแทน...


"อุ่ยๆ...ระวังๆ..เข็มๆ..."  ระหว่างที่คุณพี่หมอกกำลังอ้าแขนถลาเข้าหาก็ดันเจอกำแพงปราการคั่นเป็นเข็มซิงค์ขนาดกลางซึ่งข้างในบรรจุน้ำสีใสๆจนเกือบเต็ม...


"เฮ้ยๆ...ถือของอย่างนี้เดินไปเดินมาเลยเหรอคุณหมอ...จะเอาไปทิ่มใครล่ะเนี่ย..."  คุณหมอกถามพลางพยายามโยกซ้ายโยกขวาหลบแขนหมอกานต์ที่เหมือนไม่ตั้งใจเหวี่ยง...แต่ดันเฉียดเกือบโดนเขาทุกที...


"เฮ้อ...ไม่ได้ทิ่มใครทั้งนั้นแหละ..."  คุณหมอพูดแล้วถอนหายใจดัง...แป๊บนึงก็รีบหันซ้ายหันขวาและเดินตรงมาหาน้ำฟ้าซึ่งนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ตรงบริเวณโต๊ะตัวในสุดของร้าน...ซึ่งคุณหมอกใจดีช่วยจัดที่ไว้ให้น้ำฟ้าได้ทำงานและเป็นอาณาเขตเล็กๆสำหรับให้หนูน้อยไวโอลินได้เล่นได้ซนแบบไม่รบกวนแขกคนอื่น...  พอมาถึงปุ๊บโดยมีคุณหมอกพ่วงตามมาติดๆคุณหมอเด็กก็นั่งลงตรงหน้าเพื่อนแล้วสำรวจสีหน้าด้วยความเป็นห่วงทันที...


"มีอะไร...มาสำรวจหัวสิวของน้องฟ้าเหรอ..."  คุณหมอกถามติดตลก...และคุณหมอกลับหยิบเข็มออกมาชี้หน้าแบบไม่กลัวว่าจะเป็นการปีนเกลียว 'รุ่นพี่' เลยซักนิด...


"หน้าฟ้ามีสิวที่ไหนพี่หมอก...  ก็แค่จะดูเพราะเห็นหน้าซีดๆ...  ช่วงนี้โดนตามรังควาญหนักเหรอแก...ทำไมหน้าหมองๆเงี้ย...เอ๊ะ...!  รึว่า...แกโด..."  คุณหมอกำลังจะบอกว่าโดนชายหนุ่มที่ชื่อรังสิมันต์ตามตอแยเรื่องลูก...แต่ก็นึกรู้ว่าเรื่องแบบนี้เพื่อนคงไม่อยากให้คนนอกทราบมากนัก  บวกกับหน้าตาของคุณพี่หมอกที่แสดงอาการ 'อยาก' รู้เสียชัดเจน...มาก...คุณหมอเลยรีบกลับลำคำถามทันที...  "...แกอึ๊ไม่ค่อยออกเหรอ...  เห็นบ่นๆว่าท้องผูกอยู่...ยังไม่หายเหรอแก..."  ถามแล้วก็รีบขยิบตาให้เพื่อนเพราะน้ำฟ้าทำหน้างงใส่ว่าไปท้องผูกเอาตอนไหน...แต่พอเห็นหางตาเหลือบๆมาทางคุณพี่หมอกก็นึกอ๋อทันที...


"ทำไมอ่ะ...น้องฟ้าเป็นอะไร...น้องฟ้าไม่ค่อยสบายเหรอ..."


"...เปล่าหรอกพี่หมอก  หมอกานต์...เหนื่อยกับเลี้ยงหนูลินน่ะ...อยู่นี่ต้องเลี้ยงคนเดียว...แล้วช่วงนี้หนูลินชอบตื่นกลางดึกบ่อยๆเลยไม่ค่อยได้นอน..."  ตอบไปแล้วก็มองหน้าคนสองคนที่เข้าใจคน  ไม่เข้าใจคน...พี่หมอกน่ะดูท่าทางจะเชื่อ  แต่เพื่อนเขานี่สิ...นี่แหละนะเพราะคบกันมานาน...เลยรู้ดีว่าเขาเป็นคนนิสัยไม่ดีอยู่อย่างที่ปากไม่ตรงกับใจ...  


"ว่าแต่แกเหอะ...เที่ยวเดินถือเข็มไว้จิ้มใคร...  ดูดิ...หนูลินกลัวเกาะคอฉันซะแน่นเลย..."   ...น้ำฟ้าย้อนถามเพื่อไม่ให้เรื่องเข้าตัว  ประกอบกับหนูลินที่ตลอดเวลาซึ่งผู้ใหญ่ทักทายกันกลับเอาแต่จ้องเข็มฉีดยาปลายแหลมคิ้วขมวด...ตาโตเบิ่งกว้างขึ้นอีกแล้วหันฟุบกลับไปกอดคอแม่ฟ้าแน่นหนาเพราะคงฝังใจเมื่อครั้งโดนมันจิ้มก้นเมื่อตอนน้ำฟ้าพาไปฉีดยาได้...


"อ้าว...อุ่ย...หนูไม่ต้องกลัวนะหนูลิน...พี่หมอแค่เอาไว้ขู่คนเล่นๆอ่ะ..."  คุณหมอกานต์เผลอปากตอบ...มือก็รีบเก็บเข็มฉีดยาลงกล่องสีเงินแล้วเอาเข้ากระเป๋าถือ   สองมือก็ตบเปาะแปะเรียกความสนใจคืนจากหนูลิน...  แต่คนที่เยี่ยมหน้ามาใกล้ๆก็ทำให้คุณหมอผงะทันที...


"ขู่ใครอ่ะ...แกโดนพวกสโตกเกอร์เล่นงานเหรอหมอกานต์...  บอกพี่ได้นะ...เดี๋ยวส่งคนจัดการให้..."  พี่หมอกบอกพร้อมแสดงความมุ่งมั่นให้เห็น...  แต่หมอกานต์กลับปรายมองด้วยหางตาแล้วกระแอมถาม...


"...แฮ่ม...คือ...ถามนิดนึง   คือพี่หมอกจะเอาคนทำครัวพร้อมแป้ง  เนยสด  เตาอบขนมไปฟาดกบาลเขารึไงครับ...  นู่นเขามืออาชีพเหอะพี่...แล้วก็ไม่ต้องหรอก...  หึหึ  แค่บอกว่าเป็นเข็มฟอร์มาลีนไปหมอนั่นก็ไม่กล้าเข้าใกล้กานต์แล้ว..."   คุณหมอบอกแล้วหัวเราะหึหึในลำคอ  มืออีกข้างลูบกระเป๋าใบโปรดเบาๆอย่างสะใจ...  ได้ยินคำตอบอย่างนี้น้ำฟ้าก็พอเดาออกว่าเพื่อนก็คง 'โดน' ไม่ต่างจากเขา...  แต่ท่าทางคงลำบากกว่า  เพราะรายนั้นคงเข้าถึงตัวมากไปหน่อยถึงขนาดเพื่อนเขาต้องพกอาวุธประจำกายกันเลยทีเดียว...


"โหหห...  เล่นน้ำยาฉีดศพเลยเหรอ !  นี่กะเอาถึงตายเลยเหรอหมอกานต์...ทำไมอ่ะ  เขาเคยมาขโมยกางเกงในหมอกานต์เหรอ  ถึงกับต้องเอาฟอร์มาลีนจิ้ม...จะ...จิ้ม...จิ้ม..."   แล้วคุณพี่หมอกก็ต้องติดอ่างในฉับพลันเมื่อคุณหมอตัวเล็กไวทายาดหยิบเข็มฉีดยามาแกว่งตรงหน้าหนุ่มเจ้าของร้านขนม  พร้อมทำท่าจะจิ้มใส่แถม...


"...หึหึ  ยังไม่อยากเข้าคุก...  ใครเค้าจะเอาเข็มฟอร์มาลีนมาเดินถือร่อนไปร่อนมาล่ะพี่...  เนี่ยมันน้ำเกลือ...ฉีดเข้าเส้นเลือดก็ไม่ตายหรอกน่า...  อย่างมากก็แค่...ตัวบวมๆ  หึหึ..."  พูดแล้วหมอกานต์ก็หลิ่วตาจ้องปลายเข็มที่ตัวเองบีบให้น้ำเกลือหยดออกมาเล็กน้อย  จากนั้นก็เก็บเข้ากล่องเหมือนเดิมเมื่อหนูลินเริ่มดิ้นหนีปีนหลังคอแม่ฟ้าแล้วเพราะกลัวมาก...


"หมอกานต์...หน้าโรคจิตว่ะ..."  พี่หมอกพูดแล้วทำท่าขนพอง...   แต่พอเจอสายตาตวัดใส่ก็เงียบกริบ...


          ส่วนน้ำฟ้านั่งอมยิ้มมองสองหนุ่มปะทะคารม  สองมือก็คอยกดตัวหนูลินลงมานั่งตักให้เรียบร้อย  เพราะหนูน้อยเริ่มเหมือนลิงเข้าทุกทีจับยึดอะไรได้ก็ไม่ยอมปล่อย  สองมือสองขาประสานงานได้ดีปีนป่ายตัวเขาอย่างสนุกเชียว...  


"เอ้อแล้วว่าแต่...มาหาตอนนี้  มีอะไรรึเปล่า?..."  น้ำฟ้านึกได้จึงเอ่ยถาม  แต่เป็นหลังจากที่จับหนูลินนั่งตักพร้อมเก็บแขนเก็บขาเรียบร้อยแล้ว...  พอพูดออกไปหมอกานต์ก็ดีดนิ้วเปาะทันที...


"เออใช่...ว่าจะมาคุย...เรื่องแต่งงานน่ะ..."   พูดแล้วก็ยิ้มแป้นพร้อมค้นอะไรยุกยิกในกระเป๋า...  แต่ทว่าคนสองคนที่นั่งฟังกลับเบิ่งตาโตมองหมอกานต์อย่างไม่เชื่อสายตา...  หมอกานต์เนี่ยนะ...จะมาคุยเรื่อง...แต่งงาน !!!


"...ไอน้องหมอ  นี่...แกไปคบกับใครที่ไหนมา...ทำไมพี่หมอกไม่รู้เรื่อง  แล้วว่าแต่ใครเป็นเจ้าบ่าวแกอ่ะไอน้องหมอ..."  ถามแล้วก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆอีก  จะว่าไปแล้วน้ำฟ้าก็อยากยื่นมาใกล้ๆด้วยคนอยู่หรอกแต่ติดที่หนูลินนี่สิ  นั่งนิ่งบนตักทำให้ชะโงกคอมาไมได้...


"อยากโดนเข็มมอร์ฟีนเสียบจริงๆใช่มั้ยพี่หมอก...  เจ้าบ่าวบ้าอะไรล่ะ...  จะมาคุยเรื่องงานแต่งของไอม่านน้องตัวอ่ะ...  เพิ่งได้การ์ดเมื่อเช้าเลยมาเนี่ย..."  พูดแล้วก็ตะปบการ์ดลงบนโต๊ะ...  ทีนี้น้ำฟ้าพับปิดฝาโน๊ตบุ๊คลงเมื่อลูกเริ่มตีคีย์บอร์ดเล่น  จากนั้นก็จับเจ้าตัวซนส่งให้หมอฟ้าแล้วยื่นหน้ามาดูซองการ์ดแต่งงานสีชมพูอ่อนบนโต๊ะ...


"เอ๊ะ...ใช่น้องสาวคนที่พี่หมอกบอกว่ากำลังจะแต่งงานเร็วๆนี้รึเปล่าครับ..."  น้ำฟ้าถาม   คุณพี่หมอกมองการ์ดแล้วก็ยิ้มๆ


"เออใช่...ของไอม่านแหละ...ดูดิทำการ์ดไม่บอกไม่กล่าวพี่ชายมันมั่ง...  บอกแค่ให้มาช่วยทำขนมในงานให้หน่อย...จากนั้นก็เงียบไปเลย  เจ้าบ่าวท่าจะหวงเอามากนะน่ะ...ไม่ยอมให้ติดต่อพี่ติดต่อเชื้อ..."  พี่หมอกบอกปนขำ  แล้วหยิบการ์ดมายื่นให้น้ำฟ้า   น้ำฟ้ารับมาแล้วเปิดออกดู  มองดูวันที่ก็อีกประมาณสามอาทิตย์หน้าแน่ะ...


"โห...ยินดีด้วยนะครับพี่หมอก...จะได้เป็นลุงหมอกจริงๆเร็วๆนี้แล้วสิ..."  น้ำฟ้าแซวยิ้มๆ  คุณหมอกก็หัวเราะเหอะขึ้นมา


"เหอๆ  อย่าเพิ่งรีบเลยน้องฟ้า  แค่ให้เจ้าตัวเล็กเรียกลุงหมอกก็จั๊กจี้แล้ว...พี่แกกว่าเราไม่กี่ปีเอง  เป็นลุงซะแล้วอ่ะ..."  พูดจบเจ้าตัวเล็กที่ว่าก็ร้องแอ้ ! ขึ้นมาราวรู้ว่าตัวถูกพาดพิง...  คุณหมอกานต์เห็นก็รีบส่งเสริม  จับมือสองข้างขึ้นแล้วทำท่าไชโย !  ว่าหนูทำดีมาก...


"เดี๋ยวเหอะ...ไอหมอกานต์  อย่าให้ถึงทีเรามั่ง...   เอ้อ  แล้วพี่ว่ากำลังจะบอกพอดี...คือช่วงนั้นพี่ต้องขึ้นไปช่วยงานแต่งยายม่านที่วังน้ำเขียวประมาณสี่ห้าวัน...แต่พี่ไม่อยากปิดร้านเลยอยากวานเราให้ช่วยดูร้านให้พี่ที...เอาขนมของเราวางเต็มได้เลย..."


"อ๊ะ !  หยุดเลยพี่หมอก...ที่กานต์มาก็จะมาคุยเรื่องไอฟ้าเหมือนกัน...  กานต์จะมาบอกว่ากานต์จะพาไอฟ้าไปงานม่านด้วย...  พี่เตรียมปิดร้านได้เลย..."  หมอกานต์พูดจบก็จับหนูลินทำท่าไชโยอีกรอบแล้วยิ้มกริ่ม  แต่พี่หมอกกลับพูดตอบให้คุณหมอกคิ้วกระตุก...


"เฮ้ย !  ได้ไงอ่ะ...  น้องฟ้าน่ะลูกจ้างพี่นะ...ส่วนแกเป็นแค่น้องข้างห้องเว้ย..."


"เอ้า...แต่ไอฟ้าเป็นเพื่อนสนิทผมเหอะ...  แถมผมยังเป็นนายหน้าพาไอฟ้ามาร้านพี่ด้วย...ผมบอกว่าจะให้พามันไปด้วยก็ต้องไปสิครับ...พี่หมอกคนดี...รึอยากโดนจิ้มมอร์ฟีน..."


"อ๊าๆ...ไม่ๆ  ปิดก็ได้...ปิดก็ปิด...พี่จะปิดร้านแล้วจะพาน้ำฟ้าไปเป็นผู้ช่วยทำอาหารในงานเลี้ยงด้วย  โอเคยัง?"  ถามแล้วพี่หมอกคนดีของหมอกานต์ก็รีบกระเถิบหนีแล้วเสเดินออกไปต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาในร้านพอดี...   น้ำฟ้าเลยได้โอกาสบอกเพื่อนสนิทถึงความคิดเห็นตัวเองบ้าง


"หมอกานต์...ให้ฉันอยู่ดูแลร้านให้พี่หมอกดีกว่านะ...เพิ่งมาทำแล้วจะให้ขาดงานเลยเนี่ยมันดูไม่ค่อยดีอ่ะ..."


"ตอนแรกฉันก็กะจะไม่หือไม่อือมากหรอกแก...แต่พอรู้ว่าแกโดนตามหนักกว่าฉันอีกก็เลยไม่ไว้ใจปล่อยให้อยู่นี่คนเดียวน่ะสิ...  แล้วไปตั้งอาทิตย์แกจะเลี้ยงหนูลินคนเดียวไหวได้ไง..."  บอกแล้วคุณหมอก็ถือโอกาสนวดๆตรวจท้องตรวจร่างกายให้หนูลินไอด้วย...


"แกรู้ได้ยังไงว่าฉันโดนตาม...  ฉันไม่ได้..."


"อย่าโกหกเลยแก...ขนาดฉันยังโดนตามเช้า กลางวัน เย็นขนาดนั้น  แล้วแกจะไม่ยิ่งกว่าฉันเหรอ...ไม่แน่นะ  ตอนนี้รอบบ้านแกอาจโดนล้อมไปด้วยชายชุดดำอย่างที่แกไม่รู้ตัวไปแล้วก็ได้..."  พอโดนตอกกลับมาอย่างนั้นน้ำฟ้าเลยจนด้วยคำพูด  เพราะสิ่งที่คุณหมอพูดถูกทุกอย่าง...


"ขอโทษนะกานต์...ที่ทำให้แกต้องเข้ามาพัวพันกับเรื่องแบบนี้ด้วย..."  บอกแล้วก็เอื้อมไปจับมือเพื่อนอย่างอยากจะบอกว่าขอโทษจริงๆ...  แต่หมอกานต์กลับหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่...


"ไม่ต้องหรอกแก...ฉันมันพวก Positive Thinking  คิดบวกได้ตลอดเวลา...ก็ถือเสียว่าได้คนเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำฟรี...  นอกเสียจากที่ชอบโผล่มาไม่ให้สุ้มให้เสียงแล้ว...  หมอนั่นก็ไม่ค่อยมากวนเวลาทำงานฉันหรอก..."   พูดจบก็หันไปเล่นกับหลานบนตักต่อ...   ปล่อยให้เพื่อนรักงงปนตะหงิดกับเรื่องที่เพื่อนเล่า...


          ...คนตามดูหมอกานต์เนี่ยนะ...เลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำฟรีด้วย...  มันชักจะแปลกๆไปหน่อยละมั้ง...  แต่สักพักน้ำฟ้าก็เลิกสนใจและหันไปตกลงหาวิธีออกจากบ้านที่จะไม่ให้ 'คนตามดู' ที่ว่าของทั้งสองคนรู้ตัวกับหมอกานต์แทน...  บวกกับงานตรงหน้าที่น้ำฟ้าต้องเร่งให้จบบทให้ได้ภายในวันนี้...เพื่อที่ว่าในอีกสามอาทิตย์หน้าเขาจะได้ว่างเต็มที่สำหรับไปช่วยงานแต่งของน้องสาวพี่หมอกคนดีของหมอกานต์ได้...



---------------------------------------------------------  ----  - -   -  --  - --          -- -  -                     -


ปล.  ยังไม่จบนะเดี๋ยวมีต่อ...ไปอาบน้ำแป๊บเดียวเดี๋ยวลงต่อให้เลยจนครบ 100 นะ  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- touch 100% [28/03/2011] PG.29
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 28-03-2011 03:48:27

มาแล้ว o13
หนูลินน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- touch 100% [28/03/2011] PG.29
เริ่มหัวข้อโดย: pichayakamon ที่ 28-03-2011 04:11:21

น้ำยาฉีดศพคือ ฟอร์มาลีน คร่าาาาา มอร์ฟีน มันคือยาแก้ปวด ^^

รีบมาต่อนะคะ รออ่านอยู่ ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.11- touch 100% [28/03/2011] PG.29
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 28-03-2011 04:24:05

โดนรุกรานทั้งคู่เลย ตอนแรก็อยากได้แต่หลาน นี่ไปๆมาๆ อยากได้แม่ฟ้าด้วยละมั้ง แล้วคุณลูกน้องอยากได้เพื่อนแม่ฟ้าอีก ยิงปืนนัดเดียวได้นก 3 ตัวเชียว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Ch
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 28-03-2011 04:31:02

เอ่อ

ยาฉีดศพนี่"ฟอมาลีน" นะคะ ไม่ใช่มอร์ฟีน
(มอร์ฟีนนี่มันสารกระตุ้นประสาทชนิดหนึ่ง แต่ทางการแพทย์ก็ปกติจะใช้บรรเทาอาการเจ็บปวดให้คนไข้จ้ะ)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-03-2011 05:25:45

           เย็นวันนั้น...เตโชซึ่งนั่งอยู่ในรถราคาถูกๆแต่ติดฟิล์มดำมืดสนิทกำลังเพ่งมองความเคลื่อนไหวภายในบ้าน  เพื่อประเมินว่าคนข้างในกำลังทำอะไรอยู่  เพราะตามปกติแล้วช่วงเวลานี้เป็นเวลาที่คุณน้ำฟ้าจะพาคุณหนูลินไปอาบน้ำ  แต่ไม่เคยนานเกินยี่สิบนาทีก็จะพาออกมาอุ้มเล่นที่หน้าบ้านแล้ว...  แต่ตอนนี้หลังจากสังเกตเห็นคุณน้ำฟ้าอยู่บนชั้นสองในห้องนอน  และหายไปเพราะคงพาคุณหนูลินไปอาบน้ำ  มันก็นานเกินจนเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว...  เตโชจึงตัดสินใจรีบต่อสายหาเจ้านายเพื่อรับคำอนุญาตเข้าไปดูเหตุการณ์ในบ้านอย่างละเอียด...  แต่พลันสายตาก็เหลือบเห็นรถยี่ห้อคุ้นตาติดฟิล์มดำรอบรถเลี้ยวพ้นกำแพงเข้ามาในซอย...  ชายหนุ่มเพ่งมองฝ่าความมืดเพื่อพิจารณาทะเบียนรถ  และพบว่ามันเป็นทะเบียนรถส่วนตัวของเจ้านายเขาเอง...

           รถคันดังกล่าวข้ามเลนส์มาจอดต่อหน้ารถเตโช  แล้วโทรศัพท์ส่วนตัวสำหรับผู้บริหารก็สั่นทันที  เตโชกดรับโดยไม่ลังเล...

"ครับบอส...ผมกำลังจะโทรหาขอรับคำอนุญาตเข้าในบ้านพอดี..."

"ทำไมมีอะไร..."  ชายหนุ่มถามเสียงเรียบๆ  มือข้างที่ว่างก็คลายปมเนคไทน์ให้หลวม   เสื้อสูทพอดีตัวถูกวางพาดส่งๆไว้ที่เบาะนั่งข้างคนขับ...

"เมื่อครู่คุณฟ้าพาคุณหนูลินเข้าอาบน้ำไปแล้ว   แต่มันนานเกินยี่สิบนาทีซึ่งเป็นเวลาปกติมาประมาณสิบนาทีแล้วครับบอส...ผมเลยคาดว่าอาจมีอุบัติเหตุหรืออะไรซักอย่างเกิดขึ้นรึเปล่า..."  เตโชรายงานจบบทยาวเหยียด...แต่บอสหนุ่มกลับตอบรับเพียงสั้นๆ  สายตาเหลือบมองถุงของเล่นรูปม้าน้ำที่ตัวเองให้ลูกน้องไปซื้อให้มาเมื่อตอนกลางวัน  แล้วจินตนาการถึงหน้าหลานตัวป้อมที่จะทำหน้าดีใจแบบไหนกันนะตอนได้ของเล่นพวกนี้...

"งั้นเหรอ..."   ตอบรับไปแล้วถึงเพิ่งพิจารณาสิ่งที่ได้ยิน...  ชายหนุ่มรวบของทั้งหมดถือในมือเดียวแล้วเอามือข้างที่ถือโทรศัพท์มาเปิดประตู  จากนั้นก็ก้าวลงจากรถแล้วปิดโทรศัพท์เสีย...

           ฝ่ายเตโชเมื่อเห็นเจ้านายลงมายืนข้างรถก็รีบดูซ้ายดูขวาเพื่อตรวจความเคลื่อนไหวก่อนจะเดินลงจากรถเข้าไปหานาย...

"บอสครับ..."  

"..."   ชายหนุ่มเพียงยกนิ้วชี้ขึ้นนิดๆแล้วบอก...  "คุณแม่อยากได้วีซีดีของหนูลินตัวใหม่...เดี๋ยวฉันเข้าไปถ่ายเอง...นายรอยู่ข้างนอก... ไม่ต้องตามเข้ามา..."  สั่งเสร็จชายหนุ่มก็ถือวิสาสะเดินเปิดประตูรั้วซึ่งน้ำฟ้าคล้องไว้เพียงสายโซ่เก่าๆเท่านั้น...

            ชายหนุ่มเดินสาวเท้าไม่กี่ก้าวก็ผ่านสวนหน้าบ้านซึ่งมีชิงช้าเก่าๆแขวนไว้กับกิ่งดอกปีบซึ่งส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบริเวณ...  ใกล้ๆกันเป็นต้นแก้วในกระถางดินเผากับพุ่มดอกพุดน้ำบุศย์และเพชรน้ำบุศย์ขึ้นคู่กัน   ดอกไม้กลิ่นหอมทั้งหมดต่างแข่งกันกระจายกลิ่นหอมจนชายหนุ่มที่เดินมาถึงประตูรั้วบ้านต้องแอบหันกลับมาสูดกลิ่น...นึกคุ้นๆกลิ่นพวกนี้ขึ้นมาในใจ  เหมือนเคยได้ดมกลิ่นหอมหวานๆของขนมปนดอกไม้พวกนี้มาก่อน...   แต่ครู่เดียวชายหนุ่มก็สลัดความคิดนั้นทิ้งแล้วดันแผงกั้นประตูเข้าไปภายใน...

"ไม่ระวังตัวเอาซะเลยนะ..."  พูดพึมพำกับตัวเองแล้วก็มองภายในบ้าน...ซึ่งเขากำลังเริ่มรู้สึกอึดอัดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก...  เฟอร์นิเจอร์ไม้เก่าๆบุนวมแต่สะอาดสะอ้าน  ทีวีจอสีธรรมดาๆ  ตู้โชว์ไม้ตู้ใหญ่ซึ่งภายในมีกรอบรูปของหนูลินหลายรูปวางเรียงกัน  บางรูปก็มีภาพที่ถ่ายคู่กับน้ำฟ้า  ส่วนรูปแรกๆมีบางภาพที่เห็นมีฝรั่งรวมอยู่ด้วย...  ใต้ภาพแต่ละภาพมีข้อความที่เขียนด้วยปากกาปลายตวัดสวยงามลงไว้ด้วย   ชายหนุ่มนึกติดใจจึงสาวเท้าเดินไปอ่านใกล้...

          ภาพแรกเป็นภาพน้าของเด็กตัวเล็กในชุดสีฟ้าของโรงพยาบาลกำลังอุ้มทารกน้อยตัวแดงๆ  แม้ปากจะยิ้มแต่นัยน์ตากลับดูเศร้ามาก...  ข้างล่างรูปเขียนไว้ว่า...  ...Nice to meet you, my baby...   ใกล้ๆกันมีวันที่กำกับไว้ด้วยพร้อมรูปหัวใจดวงเล็กๆล้อมรอบ...ชายหนุ่มยักยิ้มมุมปากอย่างที่ชอบทำเวลามีอะไรน่าสนใจอยู่ในครรลองสายตา...  เลื่อนมองไปที่ภาพต่อมา  เด็กหนุ่มน้ำฟ้าก็ถ่ายเป็นพัฒนาการหนูลินเรียงตามมาเป็นรายเดือน  ทุกภาพจะมีข้อความบอกและลงวันนี้ไว้เรียบร้อย...   

   ...Violin 1 month...    ...Violin 2 months...   ...My love 3 months...   ...Say hello ! to Thailand...  

          ภาพนั้นเป็นภาพที่คงถ่ายเองจากกล้องโทรศัพท์มือถือที่สนามบิน  ดูจากภาพพื้นหลังแล้วคงเป็นสนามบินนานาชาติแห่งเดียวของกรุงเทพฯแน่ๆ  แล้วเมื่อเหลือบมองตรงวันที่...  ชายหนุ่มก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อพบว่ามันเป็นวันเดียวกับที่เขาเองก็กลับมาเมืองไทยเช่นกัน...

          '...มาวันเดียวกันงั้นเหรอเนี่ย...'  นึกแล้วก็ฉุกใจเล็กๆว่าอะไรมันจะลงตัวขนาดนั้น...  แต่ชายหนุ่มเองก็คงคาดไม่ถึงเช่นกันว่าจะเป็นสายการบินเดียวกัน  แถมยังเที่ยวเดียวกันอีกด้วย    จากนั้นชายหนุ่มก็เหลือบมองภาพต่อจากนั้นอีกสามภาพ...

   ...With Dr.Karn & Violin & Mommy...    ...Nearly 4 months...

          และภาพสุดท้าย      ...ตอนหนูลินเรียก 'แม่' ครั้งแรก...   ลงวันที่เมื่อสัปดาห์ก่อนพอดี...

          ภาพนั้นเป็นรูปหนูลินที่ถูกน้ำฟ้าประคองจับนั่งตักแล้วชูมือสองขึ้น   สองคนยิ้มใส่กล้องตาหยี  น้ำฟ้าดูท่าทางมีความสุขมากกว่าภาพแรกมาก...  ภาพนี้คงจะถ่ายโดยเพื่อนของเด็กนั่นสินะ...   นึกแล้วชายหนุ่มก็หยิบกล้องดิจิตอลความละเอียดสูงมาถ่ายเก็บไว้ทีละภาพ...  ปลายเท้าสะดุดของเล่นเด็กที่ยังเกลื่อนกระจายเต็มพื้น   และพอจะถ่ายรูปสุดท้าย  เสียงน้ำกระจายสาดลงบนพื้นก็ดังลอดออกมาจากข้างบน...  

          ชายหนุ่มเงยมองทันที  มือข้างที่ถือถุงของเล่นวางลงที่โต๊ะกลางบ้านแล้วสาวเท้ายาวๆวิ่งขึ้นชั้นสอง   พอถึงก็มองหาห้องน้ำซึ่งถูกสร้างอยู่ภายในห้องนอนที่เปิดประตูแง้มไว้เล็กน้อย   ชายหนุ่มเดินไปใกล้แล้วถือวิสาสะเปิดเข้าไปอีกครั้ง...  

          ภายในห้องนอนโล่งกว้าง  มีของใช้เด็กกับตะกร้าผ้าวางอยู่มุมหนึ่ง   พื้นที่กลางห้องมีฟูกวางราบกับพื้นที่ปูทับอีกชั้นโดยผ้านวมนุ่ม   มุมหนึ่งมีผ้ายางสีฟ้าปูรองไว้เรียบร้อย  ใกล้ๆกันก็มีชุดสำหรับเด็กทารกวางเตรียมไว้เช่นกัน...   เสียงน้ำกระฉอกอีกรอบเรียกความสนใจของชายหนุ่มให้เดินไปทางประตูห้องน้ำซึ่งเปิดกว้างไว้ไม่ได้ปิด  แต่โดนหลบมุมโดยตู้เสื้อผ้าที่วางอยู่หน้าประตู...ทำให้ชายหนุ่มยืนแอบมองภาพภายในห้องน้ำได้ครู่หนึ่ง...

          พื้นห้องน้ำทำด้วยกระเบื้องทรายเนื้อหยาบ   บนพื้นมีกะละมังเด็กอ่อนพร้อมของเล่นเป็นลูกบอลยางกับตุ๊กตาพลาสติกกระจายเต็มพื้น...  แต่ที่สะดุดตาชายหนุ่มร่างสูงในชุดเสื้อเชิ๊ทสีเทาดูน่าเกรงขาม...ก็คงเป็นสองสิ่งมีชีวิตเล็กๆในอ่างอาบน้ำสีน้ำเงินเข้มที่กินพื้นที่ส่วนใหญ่ของห้องน้ำนั่นต่างหาก...

          ผมของน้ำฟ้ากำลังถูกมือซนๆของเจ้าตัวเล็กสางให้สยายลงน้ำ   พอสางลงมาได้ปอยหนึ่งเจ้าตัวเล็กก็พยายามจะทำให้ผมที่เหลือหลุดออกมาด้วยแต่ติดอยู่ที่กิ๊บหนีบผมสีขาวตัวใหญ่นั่น...  น้ำฟ้ายิ้มมองดูลูกชายและสังเกตไอคิวไปด้วยว่าเมื่อติดอย่างนี้แล้วจะทำอย่างไรต่อไป...   เจ้าตัวเล็กพยายามดึงๆปอยผมที่ถูกขมวดไว้ให้หลุด   แต่แรงมดของเด็กก็ไม่ทำให้ผมช่อที่เหลือซึ่งน้ำฟ้าหนีบไว้หลุดออกมาง่ายๆ...  แล้วพอไม่ได้ดั่งใจเจ้าตัวเล็กก็ตีน้ำใกล้ๆตัวดังแปะๆพร้อมทำสีหน้ายุ่ง...

          แล้วพอหาหนทางให้แม่ฟ้าของเขาผมสวยต่อไม่ไหวก็ใช้มุกอ้อนซึ่งเป็นลูกไม้สุดท้ายเข้าช่วย...  เจ้าตัวเล็กจึงลงมือถูไถใบหน้าตัวเองเข้ากับฝ่ามือนุ่มๆของแม่ฟ้าที่กำลังรดน้ำให้เขาที่ไหล่...  น้ำฟ้าที่พอเจอลูกอ้อนของลูกก็หัวเราะเสียงใสกิ๊กแล้วหยดน้ำลงศีรษะเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว...  เพราะน้ำฟ้านั่งหันหลังให้ประตู   กายบอบบางที่โผล่พ้นน้ำให้เห็นเพียงด้านหลังไม่มีเค้าความแข็งกระด้างอย่างผู้ชายอยู่เลย...  แผ่นหลังขาวเนียนเปลือยเปล่าถูกขับให้ผ่องมากกว่าเดิมด้วยสีน้ำเงินเข้มของอ่างน้ำ  และเพิ่มความเซ็กซี่เล็กๆกับปอยผมหวานนุ่มนวลที่ถูกมือซนของหลานเขาดึงให้หลุดออกมาเมื่อครู่...   เด็กหนุ่มนั่งชันเข่าอยู่ในน้ำโดยให้หนูลินนั่งพิงหลังกับขาท่อนบนที่เด็กหนุ่มชันขึ้นมา...ผิวเนื้อที่มองเห็นไม่มีเสื้อผ้ามาบังให้เกะกะสายตาเลยซักชิ้น   ชายหนุ่มเผลอยกมือขึ้นกดชัตเตอร์อย่างไม่รู้ตัว...

          กล้องดิจิตอลราคาเหยียบแสนทำหน้าที่ของมันได้ดีมาก  ไม่มีเสียงกดลอดออกมาซักนิด  เส้นภาพคมชัด  เก็บรายละเอียดของจุดโฟกัสได้ทั้งหมด...  ชายหนุ่มมองภาพด้านหลังน้ำฟ้าผ่านกล้องด้วยสายตาเผลอลอย...  ผิวขาวๆตรงหน้าเหมือนมีมนต์สะกดให้ชายหนุ่มก้าวเท้าไปข้างหน้า   จนไปหยุดยืนอยู่ด้านหลังน้ำฟ้า...และแน่นอนว่าคนที่เห็นก่อน...ก็ต้องเป็นหนูลิน...

"แอะ...แอ๊.....อาวววววว....แม่...อาววววววว....เฮ่ะ...เฮ่...."  เสียงร้องอ้อแอ้พร้อมอาการชี้มือชี้ไม้ไปด้านหลังทำเอาน้ำฟ้างงงันว่าลูกกำลังจะบอกอะไรเขา...  โดยไม่เอะใจเลยซักนิดว่าใครมายืนซ้อนหลังเขาอยู่...

"เอ๊ะ...อะไรเหรอหนูลิน...หมอกานต์มาเหรอ..."   พูดจบเด็กหนุ่มก็หันกลับไปทันทีโดยไม่ทันระวังตัว...

          และมันก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่รังสิมันต์คุกเข่าข้างหนึ่งลงพื้น  และเอื้อมมือไปหมายจะหยิบกิ๊บหนีบผมออกให้ตามความประสงค์ของเจ้าตัวเล็ก...

          ปลายจมูกของน้ำฟ้าปะทะข้างเข้มสาดของคนที่นั่งซ้อนหลังของเขา  พร้อมๆกับที่มือหนาเอื้อมหยิบกิ๊บหนีบผมออกพอดี   สายตาสองคู่มองประสานกันในขณะที่ผมของน้ำฟ้าค่อยๆสยายลงคลุมแผ่นหลังเปล่าเปลือย...

          ในแวบแรกเด็กหนุ่มไม่ทันนึกไปถึงว่าจะเป็นรังสิมันต์ที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขาในระยะประชิด...  และคงเป็นเพราะกลิ่นกายหอมสบู่เด็กประกอบกับสัมผัสนุ่มละมุนที่ข้างแก้มที่ทำเอาชายหนุ่มร่างสูงตาสีอ่อนเผลอเคลิ้มไปจริงๆ  จึงไม่ยอมเอาหน้าออกในทันทีตามสัญชาติญาณในการป้องกันตัวในระยะประชิดตามที่ได้เรียนมา...  

          จนเมื่อสติของต่างคนค่อยๆกลับมาระยะห่างระหว่างกันก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น...   จนเมื่อปลายจมูกห่างกันเพียงเล็กน้อยน้ำฟ้าก็เบิกตากว้างเมื่อสมองประมวลผลได้ว่าใครกันที่อยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้...

"เฮ้ย !!"  อุทานออกมาได้เท่านั้น  มือที่เอาค้ำไว้กับอ่างก็ลื่นจนพาตัวไถลลง   ความเป็นแม่ในตัวที่มีทำให้สองมือเอื้อมเข้ากอดหนูลินให้พ้นน้ำก่อนเป็นอันดับแรก  ส่วนตัวเองจะจมลงไปในน้ำก็ไม่เป็นไร...  ทว่ามือแข็งแกร่งคู่หนึ่งก็เอื้อมเข้าสอดรัดตัวน้ำฟ้าไว้ทันก่อนจะจมลงน้ำทั้งแม่ทั้งลูก...  น้ำกระฉอกออกนอกอ่างไปเปรอะโดนตัวรังสิมันต์เล็กน้อย...

           สัมผัสของผิวเนื้อที่เอื้อมรัดรอบอกของเขาไว้ข้างหนึ่ง  กับอีกข้างที่เอื้อมกอดตัวหนูลินไว้ด้วยส่งความรู้สึกแปลกๆแล่นไปที่สมองเพื่อประมวลความหมาย  และคงจะเป็นความรู้สึกแรกที่สมองของน้ำฟ้าไม่สามารถให้คำมานิยามได้   เนื่องจากตลอดชีวิตน้ำฟ้าไม่เคยให้ใครได้แตะเนื้อต้องตัวในระยะประชิด  ในขณะที่เนื้อตัวส่วนใหญ่เปล่าเปลือยขนาดนี้มาก่อน...  ความร้อนของผิวเนื้อกับความมั่นคงแข็งแรงของท่อนแขนที่ได้สัมผัสในยามที่กำลังตกใจว่าจะจมน้ำทำให้น้ำฟ้าค่อยๆเอื้อมมือมาจับอย่างกลัาๆกลัวๆ...  ใจไม่กลัวตัวเองจมเท่ากับที่หนูลินจะถูกลากลงไปด้วย...แม้น้ำจะไม่ได้ลึกเลยแต่แค่น้ำเข้าจมูกเด็กก็อาจหายใจไม่ออกได้เหมือนกัน...

          ปลายนิ้วเยียบเย็นสั่นเทาที่ค่อยๆเลื่อนมาจับแขนเขาเอาไว้อย่างพึ่งพิงทำให้ชายหนุ่มยิ้มมุมปากออกมาแล้วก้มมองร่างสองร่างที่ตัวเองกอดเอาไว้แน่นแนบอก   ท่อนแขนค่อยๆดึงทั้งน้ำฟ้าและหนูลินให้นั่งขึ้นดีๆ...  เหนือขอบอ่างบริเวณที่น้ำฟ้าพิงศีรษะมีที่ว่างอยู่เล็กน้อยให้พอนั่งได้  ชายหนุ่มจึงหย่อนก้นลงพิงพร้อมกับที่สองมือก็ลูบคนตัวบางๆสองคนในอ้อมกอดไปด้วย...

          แต่แค่แป๊บเดียวน้ำฟ้าก็ผลักแขนเขาออกแล้วถอยตัวไปนั่งในน้ำอีกฝากหนึ่งทันที...   สายตามองมาที่เขาอย่างระแวดระวัง...  ผมยาวสยายเปียกน้ำถูกน้ำฟ้ารวบลวกๆปัดมาไว้ทางขวาแล้วเปลี่ยนท่านั่งอุ้มหนูลินมาบังส่วนตัวของตัวเองที่เปล่าเปลือยไว้ทันที  ดีที่เขาไม่ได้แก้ผ้าหมดแต่ยังมีกางเกงผ้าฝ้ายสีขาวอยู่...แต่มันก็สั้นเสียเหลือเกินจนมองจากภายนอกคงเหมือนว่าเขาไม่ได้ใส่อะไรไว้แน่...   และจากสายตาของชายหนุ่มที่มองมาที่เขาก็บ่งบอกว่าเขาคิดไม่ผิด...

"คุณ !"  น้ำฟ้านึกคำพูดอะไรไม่ออกจึงส่งเสียงเรียกข่มให้ดุออกไปก่อน...  แต่คนตรงหน้าเหมือนไม่สะทกสะท้าน...  ชายหนุ่มทำเป็นก้มมองชายเสื้อที่เปียกแล้วสะบัดปลายเนคไทน์เบาๆ...

"คราวหลังจะอาบน้ำให้หลานฉันในอ่างก็ระวังหน่อยสิ...เกิดฉันเข้ามาไม่ทันดึงตัวเธอไว้  แล้วหลานฉันเกิดจมน้ำขึ้นมา...จะทำยังไง..."  รังสิมันต์กล่าวออกไปโดยไม่มองไปทางน้ำฟ้าแม้แต่นิดเดียว...  ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงไม่มองคู่สนทนาตรงหน้า...ทั้งๆที่ไม่ว่าคุยกับใครไม่เคยเลยซักครั้งที่เขาจะไม่มอง...เพราะมันเป็นการประเมินฝ่ายตรงข้ามว่าจะมีท่าทีอย่างไรต่อคำพูดของเขา...  แต่ตอนนี้ชายหนุ่มทำได้แค่ปลดดึงเนคไทน์ออกแล้วเหวี่ยงขึ้นพาดบ่า  ก่อนจะเสปลายหางตาทางน้ำฟ้าอีกครั้ง...

         น้ำฟ้าไม่สนใจจะต่อปากต่อคำกับผู้ชายตรงหน้าต่อ  แต่ค่อยๆเอื้อมมือไปเหนือศีรษะเพื่อดึงผืนผ้าเช็ดตัวซึ่งแขวนไว้ที่ราวลงมา   น้ำฟ้าจัดการเอาห่มคลุมทั้งตัวเองและหนูลินเอาไว้อย่างแน่นหนาแล้วทำท่าจะลุกก้าวออกจากอ่าง...  แต่ทว่าเพราะตัวหนูลินที่ยังเปื้อนสบู่อยู่แต่มาโดนพันห่อเรียบร้อยก็ทำให้เด็กน้อยต้องร้องประท้วงแม่ฟ้าออกมาเพราะความไม่สบายตัว...

"...แม่...แม่...ม่าาาา   แอ๊......"  ส่งเสียงเรียกแล้วก็ดิ้นดุกดิกด้วย...  น้ำฟ้าก้มมองจึงเพิ่งรู้ตัว...

"อุ้ยจริงด้วย..."   อุทานแล้วจึงรีบหันหลังกลับแล้วบอกชายหนุ่มเร็วๆ  "...คุณมีธุระอะไรเอาไว้เราไปคุยกันข้างนอก...เดี๋ยวผมล้างน้ำสบู่หนูลินเสร็จจะตามออกไป...คุณออกไ...   เอ่ะ...เอ๊ะ !  นี่คุณ !!"    แล้วน้ำฟ้าก็ต้องรีบหมุนตัวกลับมาเมื่อชายหนุ่มตัวสูงมายืนด้านหลังโดยไม่รู้ตัวอีกครั้งพร้อมกับดึงผ้าเช็ดตัวของเขาออก...

"คุยไปล้างสบู่ให้หนูลินไปด้วยก็ได้นี่...  แล้วผ้าขนหนูนี่ก็ไม่ต้องห่อหรอก...จะอายอะไรผู้ชายด้วยกัน...หืม?"  พอหมดช่วงทำอะไรไม่ถูกรังสิมันต์ก็นึกสนุกจึงแก้อารมณ์ตัวเองโดยรุกเข้าหาน้ำฟ้าเพื่อแกล้งคนตัวบางแทน...  และก็ได้ผลทันตาเห็นเมื่อน้ำฟ้ากอดหนูลินแน่นเข้าพร้อมกับพวงแก้มเลือดฝากสองข้างขึ้นเหรื่อสีชมพูนวลชวนมองที่สุด...

"เฮ่....เฮ่ะๆ...แอ๊......."   พอผู้ใหญ่สองคนมายืนหันหน้าชนกันแล้วตัวหนูลินถูกเบียดอยู่ตรงกลาง  จากตอนแรกที่เจ้าตัวเล็กกำลังรู้สึกหนาวๆเพราะเพิ่งขึ้นมาจากน้ำ  แต่ตอนนี้กลับรู้สึกอุ่นโดยฉับพลัน...  อกแม่ฟ้าที่ซบอยู่ก็ว่าอุ่นอยู่แล้วนะ  แต่พอมีคุณลุงม้าน้ำที่ถึงหนูลินจะไม่คุ้นหน้าเพราะยังจำหน้าไม่ได้  แต่จากสัมผัสในน้ำเมื่อครู่กับอุ่นไอที่ถ่ายถอดผ่านเสื้อเชิ๊ตเนื้อบางมาโดนผิวเด็กน้อยก็ทำให้เขามั่นใจว่าใช่ลุงม้าน้ำแน่ๆ...   สองมือเล็กจึงเอื้อมจับคนทั้งสองในคนละข้าง...  ข้างซ้ายจับปอยผมแม่ฟ้าที่ระลงด้านข้างไว้กำหนึ่ง  ส่วนอีกข้างก็เอื้อมดึงสาบเสื้อเชิ๊ตที่หลุดออกมาของรังสิมันต์ไว้...  

          แล้วพอแขนป้อมๆสองแขนกระตุกพร้อมๆกันคนถูกดึงทั้งสองจึงก้มลงมองเด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมอกแม่ฟ้าพร้อมกัน   และเพราะน้ำฟ้าตัวเล็กกว่ารังสิมันต์  เมื่อชายหนุ่มก้มลงไปมองตามชายเสื้อที่โดนกระตุกปลายจมูกจึงอยู่ชิดกลุ่มผมหอมเปียกน้ำของคนที่สูงเลยไหล่ของเขามานิดเดียวเท่านั้นเอง...

           กลิ่นหอมสบู่เด็กที่คลุ้งอยู่ในห้องน้ำ  หรือกลิ่นผมเฉพาะตัวของคนตรงหน้ากันแน่ที่มันช่างหอมติดใจเขาได้ขนาดนี้...  เส้นผมนิ่มละเอียดที่คลอจมูกก็ทำให้ชายหนุ่มเผลอฝังจมูกโด่งลงซึมซับความหอมมากกว่าเดิม...และเป็นโชคดีของรังสิมันต์ที่มันแผ่วเบามากจนน้ำฟ้าไม่ทันรู้สึกตัว...

"เอ่อ...หนูลิน...ปล่อยเขาก่อนครับ...  เดี๋ยวแม่ฟ้าล้างตัวให้นะ...คนดี...นะครับ"  น้ำฟ้าก้มลงกระซิบกับหนูน้อยเบาๆ  มือก็พยายามแกะนิ้วเล็กๆที่กำเสื้อชายหนุ่มที่ยทนชิดกับเขาเสียแน่น...   แต่เด็กตัวเล็กก็นึกดื้อขึ้นมาโดยการกำเสื้อแน่นกว่าเดิมแถมยังแกว่งมือไม่ยอมให้แม่ฟ้าแกะแต่โดยดี...  

"เอ่อ...คุณ...ถอยไปก่อนได้มั้ยผม...จะได้...อาบน้ำให้หนูลิน..."   ประโยคท้ายๆเริ่มแผ่วลงเมื่อน้ำฟ้าเงยหน้าขึ้นฟ้าก็เจอสายตาคมดุที่วันนี้แฝงประกายวาววับจ้องลงมาในระยะประชิด  อาการประหม่าทำให้เด็กหนุ่มเริ่มรู้สึกชาที่นิ้วมืออย่างไม่ทราบสาเหตุ   แล้วเมื่อเจอรอยยิ้มอ่อนๆประดับขึ้นบนริมฝีปากหนาพร้อมคำพูดแผ่วเบาที่ได้ยิน  ใบหน้าที่เหรื่ออมชมพูอยู่แล้วของน้ำฟ้าก็เหรื่อแดงหนักกว่าเก่าอย่างน่ารัก...

"...เรา...ก็อาบน้ำให้หนูลิน...พร้อมกันเลยก็ได้นี่..."

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue--->>

ขอบคุณคุณ pichayakamon...   เออ  ลืมจริงด้วยว่ะเฮ้ย...  ห้าาาา  จะให้หมอกานต์ใช้ยาแก้ปวดจิ้มแทนซะละเดี๋ยวบอดี้การ์ดรูปหล่อก็ไม่ตายกันพอดี   :really2:  เฮ่ะ...ยังไง?  

เดี๋ยวจะแก้ให้นะคะ  ขอบคุณมากค่าา... o13

ปล.  ท่าทางจะมาอัพได้อาทิตย์ละหนจริงด้วยอ่ะ...  เพราะช่วงนี้ตอนกลางคืนบ้านัทซินเกิ๊นนนน  ห้าห้าห้า  ตามล่าหาคลิปดูกันใหญ่ไม่หลับไม่นอน...ฮิฮิ   :-[ :impress2:

ไปละๆ  เดี๋ยวค่อยเจอกันจ้าาาา   :bye2: :bye2: :bye2:

ปล2: ช่วงนี้หน้าร้อนหนาวมาก...ห่มผ้ากันอุ่นๆนะจ๊ะ   :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 28-03-2011 06:00:45

 :-[ :-[ :o8: :o8:
ตายและ ตารังม้าน้ำ
ได้ทีเอาใหญ่นะยะ  :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 28-03-2011 06:18:06

้เห็นเต็มๆตา้เลย...........
ุถึงขั้นทำอะำไรไม่ถูกเลยนะ ลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 28-03-2011 08:02:28

 :impress2:หุๆๆๆๆๆไม่นาน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 28-03-2011 08:43:54

ดูสิ เปลือยขนาดนี้ คุณลุงม้าน้ำไม่หลงเสน่ห์ แม่ฟ้าให้รู้ไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 28-03-2011 08:50:56

ลุงม้าน้ำทำตัวเป็นถ้ำมอง แล้วยังทำเนียนอีกน๊า  หลงแม่ฟ้ามากกว่าเดิมแล้วล่ะสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: nariza6 ที่ 28-03-2011 08:54:54

แหม....น่ารักเสียจริงนะ พ่อแม่ลูกเนี่ยะ :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 28-03-2011 08:59:11

 :-[หลงแม่ฟ้าเค้าแล้วหล่ะสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 28-03-2011 09:32:20

น่ารักมากค่ะ ให้ความรู้สึกเหมือนสามพ่อแม่ลูกเลย ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 28-03-2011 09:50:08

เห็นอาการของลุงม้าน้ำตอนนี้ นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาอ่ะ (เพลงช่างบ่งบอกวัยผู้อ่านเสียนี่กระไร หุ หุ)
ตะลึงในความงามของหนูฟ้าแระลุง
 "แม่เอย งามจริง งามเหลือเหนือสิ่งเปรียบเปรย
เกินหาคำใดเอ่ย มาเฉลยคำอ้าง
แม่อรชรงามเหมือนกินรีร่าง
ยลพักตร์แม่แลค้าง....."
ลุงม้าน้ำก็ ลงอ่างอาบด้วยกันเลย อิ อิ เหมือนพ่อแม่ลูกอาบน้ำด้วยกันไง
อิ อิ นึกภาพก็ เนอะ น่ารั้ก น่ารักจ้ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 28-03-2011 10:08:32

แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากไปแอบดูเค้าอาบน้ำกันจัง

ว่าแต่หนูลินเป็นเด็กผู้ชายหรอคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: saruwatari_guy ที่ 28-03-2011 10:14:08

หนูลินน่ารัก แม่ฟ้าก็น่ารัก ให้รางวัลหอมแก้มหนูลินหนึ่งทำ ทำดีมากค่ะลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 28-03-2011 10:19:51

จะทำอารายยยย  คุณลุง  ยังงัยก็เกรงใจหนูลินบ้างเน้ออออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 28-03-2011 10:26:32

แบบนี้คุณลุงคงจะหลงแม่ฟ้าแล้วล่ะนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 28-03-2011 10:50:12

พออาบน้ำหนูลินด้วยกันแล้ว สนใจจะอาบน้ำด้วยกัน 2 คนกันต่อ หรือเปล่าจ๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 28-03-2011 10:59:04

อุ้ยยย....จะอาบน้ำพร้อมกันสามคนเหรอ :z1: ไม่ได้คิดลึกนะแค่คิดไปไกลแล้วเท่านั้น  :laugh:
 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 28-03-2011 11:38:41

แย่ล่ะสิ...คุณลุงม้าน้ำรุกหนัก :laugh:
เอ๊ะ! หรือดีอ่ะ :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 28-03-2011 12:06:15

อาบเร็วๆนะครับ

เดี๋ยวนู๋ลินจะหนาวไม่สบายเอา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 28-03-2011 12:13:50

อาบน้ำกัน ฮ่า ๆๆ+1 :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 28-03-2011 12:29:59

 แง่วๆ  ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 
 อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ  อาบน้ำด้วยกันๆ :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 28-03-2011 12:32:14

 :pighaun:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 28-03-2011 12:47:39

น่าร้ากกกกกกกกกกกกก
 :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: dragonfly08 ที่ 28-03-2011 12:57:30

ท่าทางตาลุงม้าน้ำจะหลงเสน่ห์แม่ฟ้าไม่รู้ตัวซะแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 28-03-2011 12:59:31

 :-[ บิดซ้ายบิดขวา  เขินแทน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 28-03-2011 13:11:44

ที่จริงอยากอาบให้คุณแม่มากกว่ามั้งคุณลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 28-03-2011 13:20:49

กรี๊ดดดดด อาบน้ำพร้อมกัน ตอนนี้น่ารักมากเลยค่า หนูลินเป็นคิวปิดจริงๆเนอะ^^

แต่ไม่รู้ว่าคุณแม่(มด)ถ้ารู้ว่าลูกชายตัวเองไปรักน้ำฟ้าเข้าจะเป็นไงน๊า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Maimai ที่ 28-03-2011 13:40:54

หนูลินนนนนนนนน :man1: :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: loveis ที่ 28-03-2011 13:45:35

 :o8: อุกิ๊บ พ่อม้าน้ำคงอยากอาบพร้อมกันเลยละสิ หนูลินก็เป็ใจซะขนาดนี้ แม่น้ำฟ้าเสร็จแหง่มๆ  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 28-03-2011 14:12:30

ความเซ็กซี่ของแม่ฟ้าเล่นเอาลุงม้าน้ำเคลิ้มเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 28-03-2011 14:31:53

หวานซ๊าาา อุ้มกลับบ้านไปทั้ง คุณหลานกับคุณแม่เลยน่าจะดีนะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 28-03-2011 14:41:23

เขินแทน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 28-03-2011 14:56:04

เขินสุดๆ  ฮา...  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: keekeekub ที่ 28-03-2011 15:39:41

คุณลุงม้าน้ำน่ารักอะ


 o18 o18 :impress2: :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: pichayakamon ที่ 28-03-2011 17:07:18

อาบน้ำให้นู๋ลินเสร็จแล้ว วานคุณลุงม้าน้ำช่วยอาบน้ำให้แม่ฟ้าด้วยนะคะ ^-^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: tutu ที่ 28-03-2011 17:15:55

 :-[ :-[ :-[  จะได้เป็นครอบครัวเดียวกันเร็วๆไง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 28-03-2011 18:37:34

แค่คิดตามที่ลุงม้าน้ำเห็นแม่ฟ้า
เค้าก็จะเลือดกำเดาพุ่งแล้วอ่า :haun4:
ลุงม้าน้ำทนได้ไงหว่า
จับแม่ฟ้ากดเลยเซ๊
อ๊าก! เขินๆๆๆ :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 28-03-2011 19:09:36

น่ารัก~~~~~~~

รออ่านนะค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 28-03-2011 19:40:04

อะไรกันนี้ ทำไมถึงมีแต่คนน่ารักมากๆทั้งนั้นเลย  หนูลินมากอดหน่อยมาเร็ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 28-03-2011 19:42:04

อ๊ายยย เขิลล ขออาบด้วยคนได้มั๊ยค่ะ   :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-03-2011 20:04:19

แม่ฟ้ากับหนูลินอาบน้ำกันอยู่
แล้วตาลุงม้าน้ำมาเห็น เดี๋ยวก็หลงแม่ฟ้าหรอก
คนยิ่งน่ารักอยู่้ อาบน้ำกับลูกด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 28-03-2011 20:59:51

อ่านแล้วเขิลแทนแม่ฟ้า :-[ :o8:
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 28-03-2011 22:12:54

แห๊ม อยากให้มีภาพให้ดู กรี๊ดดดดด จิ้นกระจาย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: jasmin ที่ 28-03-2011 22:40:38

คุณลุงม้าน้ำ บุกุรุกและลวนลามเจ้าของบ้าน
ไม่พอๆยังจะอาบน้ำด้วยกันอีก
ครอบครัวสุขสันต์เลยงานนี้
ปล. มอร์ฟีนอ่ะ ให้ไปก็ตายได้น๊า กดการหายใจไปแบบสงบไง  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 28-03-2011 23:11:24

แหม่ๆๆ สนใจจะมาเป็นคุณพ่อและจะอาบน้ำหรอค่า

ว่าแต่อยากจะอาบน้ำให้คนแม่ หรือคนลูกดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 28-03-2011 23:53:52

อ๊ากกก มาเรามาเราอะคุณณณ >_<

จาก ฉันกับนาย มาเป็น เราแล้วอะคุณณ 555++

อาบเลยค่ะ อาบเลย กร๊ากกก >____<!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 29-03-2011 00:14:57

แหมลุงม้าน้ำแอบฉวยโอกาสมองน้ำฟ้าซะ


รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 29-03-2011 00:18:50

ท่าทางคุณลุงจะเคลิ้มไปกับกลิ่นหอมๆและความขาวของแม่ฟ้าซะแล้ว :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 29-03-2011 00:51:37

ตายแล้วแม่ฟ้าจะดดนลุงม้าน้ำลวนลามแล้ว

หนูลินอย่ายอมนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 29-03-2011 00:56:21

จะมีอะไรเกิดขึ้นต่อไป...
ต้องตามติด และติดตาม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 29-03-2011 01:11:00

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 29-03-2011 06:51:50

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 29-03-2011 10:03:22

รออ่านต่อ อิอิ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 29-03-2011 13:10:58

   โอว หวานโฮก
   หนูลินแสนรู้ เฮ้ย เรียนรู้เร็ว ทำหน้าที่ได้ดีมากลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 29-03-2011 17:41:03

อิอิ น่ารักอ่ะ คุณลุงม้าน้ำคงเท่มากน่าดู

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 29-03-2011 19:39:26

น่ารักกันจัง ...O____o

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 29-03-2011 20:43:52

 :impress2:รักกันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: CorNnE PRiNCeS ที่ 29-03-2011 21:08:13

มันคือครึ่งปีกว่า ที่ไม่ได้เข้ามาอ่านนิยายใดๆ เลย

แต่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่หยิบมาอ่านเรื่องแรก

ขอบอกว่า

ขอบคุณครับ

ขอบคุณท่านผู้แต่งมากมายครับ

 :pig4: :pig4: :pig4:

[/size]

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) by dek-zaal3
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 29-03-2011 22:30:49

น่ารักมากเล๊ยยย :-[
หนูลิน  ความซนของดูมีประโยชน์ตรงนี้แหละจ้ะ  :o8:
ถ้าซนแบบนี้  ก็ซนบ่อยๆเลยนะจ๊ะ :really2:


รอตอนต่อไปนะคะ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 29-03-2011 23:49:41

"เรา.....ก็อาบน้ำให้หนูลิน...พร้อมกันเลยก็ได้นี่"

ช่างกล้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ไม่ใช่พระเอกมาเฟียทำไม่ได้นะเนี่ย

ป.ลิง. หน้าร้อนปีนี้ หนาวจริงๆ! :-[ชอบๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Pikky ที่ 30-03-2011 01:38:10

หนูลินกับแม่ฟ้าน่ารักจัง อ่านแล้วเคลิ้ม

ยิ่งตอนล่าุสุด ยิ่งน่าลุ้น แม่ฟ้าจะอาบน้ำให้หนูลินเสร็จไหมนี่ โดนจ้องซะขนาดนั้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 30-03-2011 01:49:35

อาบพร้อมกันทั้ง3 คนนะเเหละ   :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 30-03-2011 02:53:45

แหม เคลิ้มล่ะสิยะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 30-03-2011 09:18:49

รอจ้า^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: seedsaRT ที่ 30-03-2011 23:20:13

มารอด้วยคนนะครับ  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: noina ที่ 30-03-2011 23:49:54

หนูลินเก่งมาก :man1: :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kumaichill ที่ 01-04-2011 00:26:32

น่ารักมากกกกกก :-[
แม่ฟ้า หนูลิน ลุงม้าน้ำ เป็นพ่อแม่ลูกเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 04-04-2011 00:59:53

พลาดอ่านเรื่องนี้ไปได้ยังไงเนี่ยะ
แอบอ่านมาตั้งหลายเดือน
แค่อ่านตอนแรกก็น่าติดตามต่อแล้ว
ขอไปอ่านต่อแล้วนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: imsingularfc ที่ 04-04-2011 03:40:41

มาก่อกวนอะไรแม่ฟ้าอีกเนี่ย อยากอาบให้ลูกหรือว่าแม่ดีละ ลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: ku_nan_jung ที่ 04-04-2011 12:09:19

เรื่องนี้น่ารักมากอ่ะ ชอบๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 04-04-2011 13:16:02

ว้าวววว เพิ่งเข้ามาอ่านน่ะฮะ แบบว่าน่าสนใจดีจัง
เอาเป็นว่า ขอไปอ่านต่อล่ะนะฮะ ถูกใจได้ที่^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 04-04-2011 13:55:26

อ๊ากกกกกกกกกก ชอบมากกกก 555
สนุกดีจังเลยย
ถูกใจ ๆๆๆ  จริง ๆ นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 04-04-2011 14:48:44

อุบร๊ะ!!!
ถุกใจมากมายเลย อ่านไปยิ้มไป ชอบครับชอบ รื่นไหลดี
ตรงใจ!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 04-04-2011 16:23:39

รออยู่น้า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 04-04-2011 20:07:59

รอตอนต่อไปเช่นกันนะฮะ
....อยากอ่านต่อไปอิกเรื่อย ๆ เลย แบบว่า เป็นปลื้มเลย 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: orientation ที่ 06-04-2011 01:52:26

นั่นซี่!!!
อาบๆพร้อมกันนั่นล่ะจะได้สะอาดๆ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: bkk2906 ที่ 06-04-2011 09:42:13

สนุกดีครับ
อินเหมือนกันนะสำหร้บน้ำชอบมาก ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-04-2011 14:14:26

หนูลินกับน้องฟ้าน่ารักจิงน้า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 07-04-2011 01:11:18

อยากอ่านต่อแล้วงิ มาสักทีสิครับ

อ่านซ้ำไปซ้ำมาอยู่ำได้ (บ่น ๆ 5555)

ชอบอ่ะ น่ารักมาก^^
รออยู่น้า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 08-04-2011 03:34:28

รอจ้า


 :L2: :L2:






ปล.เกลียดยายแก่ (ย่า) หนูลิน เหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: tonpor ที่ 08-04-2011 07:18:45

รอต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 08-04-2011 21:03:57

คิดถึงหนูลินกับแม่ฟ้าแล้วนะ  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: ZakeiHarha ที่ 09-04-2011 15:55:04

รอนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 09-04-2011 16:10:43

รอด้วยคน^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 09-04-2011 20:01:47

ลุงม้าน้ำ ชื่อนี้บรรเจิดที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา^^
ปลาบปลื้ม เรื่องสนุก
ตัวละครน่ารัก
สรุปคือ หลงรักไปเต็มๆๆแล้วค่ะ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 09-04-2011 22:18:40

แม่ฟ้าพาหนูลินไปเที่ยวสงกรานต์หรือเปล่า
ถึงยังไม่มาต่อ ปล่อยให้คนเขาพากันคิดถึง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kumaichill ที่ 11-04-2011 13:57:04

เข้ามารอจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 12-04-2011 20:52:55

น้ำฟ้า..................มีคนคิดถึงอยู่นะ
อยากจะเจอเธอมากเลย มาสักทีสิฮะ^^

แต่ว่านะ ถ้าไม่ได้ไรเตอร์ก้คงจะมาไม่ได้สิน้า คิดถึงอยู่นะฮะ มา ๆ....ฮ่าฮ่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 13-04-2011 08:06:14

พึ่งเข้ามาอ่านสนุกมา หลงรักหนูลินไปซะแล้ว
555 มาต่อด่วนเลยอยากอ่าน

ป.ล.ตอนเล่นบัดดี้หอเคยเข้าไปเยี่ยมชมหอชายที่นั่น(ที่เดียวกัน)มา มีห้องนึงเขียนไว้ว่า รับเฉพาะรุก รับ ไบ โบท
แบบว่าเอาไปจิ้นเป็นเรื่องเป็นราวเลยอ่ะเรา อยากกรี๊ดดดมากแต่ไม่แสดงออก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-04-2011 10:45:29

วันนี้ขี้เกียจออกไปนอกบ้าน
เข้ามารอ ครั้งที่ 1 เน้อคับ  555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 13-04-2011 17:59:50

อ๊าาาา.....ยังไม่มาอิกหราฮะ
อยากอ่านต่อจังงงงงง

คิดถึงมากมายเลย น้ำฟ้า................
โอมม จงมาาาา...ฮ่าฮ่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: ZakeiHarha ที่ 14-04-2011 11:01:22

รอนะ *0*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-04-2011 17:03:33

มารอหนูลินกะแม่ฟ้า
 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 14-04-2011 17:40:38

คุณพ่อม้าน้ำ อิอิ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 14-04-2011 21:43:16

มาปูเสื่อนั่งรอหนูลินกับแม่ฟ้า
คิดถึงจังค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Forever_Love ที่ 16-04-2011 12:20:37

คิดถึงหนูลิน กับแม่ฟ้าแล้วน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 16-04-2011 15:26:49

มานั่งรอ หนูลินกับแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 16-04-2011 19:40:45

หนูคิดถึงแม่ฟ้าาา T_T

คิดถึงพ่อม้าน้ำาาาา เมื่อไหร่จะมาต่อก๊าบบ

อยากอ่านต่อแล้วเน้อออ T^T~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: peanjai ที่ 16-04-2011 21:34:31

อยากอ่านต่อแล้ว มาต่อให้เถอะนะ  :angry2: :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 17-04-2011 00:30:23

ไรเตอร์หายไปไหนหราครับเนี่ย? มาบอกความเคลื่อนไหวเค้าหน่อยสิ
ไรเตอร์เรียนที่ ม.บูรพา หรือครับ? บางแสนสินะ ถ้างั้นเด๋วไปตามตัวมาดีกว่า 55555555

รอ..รอแต่เธอ อยากอ่านต่อจะขาดใจแล้นน XD

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: zingiber ที่ 17-04-2011 09:59:38

คิดถึ้ง คิดถึง :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: woradach ที่ 17-04-2011 10:33:54

คิดถึงคุณม้าน้ำ อิอิ กลับมาต่อเถิดครับ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 18-04-2011 16:35:12

พระเจ้า !!!!  เข้ามาบอก(แก้ตัว)ว่า...

ที่ผ่านมาคนเขียนเจอมรสุมน้ำท่วมที่ภาคใต้เจ้าค่าาาาาาาา   :o12: :sad4: :sad4: :sad4:

น้ำมันเข้าบ้านด้วยอ่ะ...........แง.......... :sad4: :sad4: :sad4:

อันนั้นไม่เท่าไหร่  (บ้านเค้าอยู่นครศรีฯจ้าา) ไอที่จระเข้หลุดออกมาอ่ะ

มันอยู่ใกล้บ้านเค้าด้วยอ่ะ !!!  โอ้วววม่ายยย  

เพื่อนน้องเค้าบอกว่าขับรถผ่านเลยได้มองตอนเค้าจับจระเข้กันด้วยอ่ะ  = =  
ก็มันเล่นไปนอนอาบแดดอยู่กลางถนนในตัวเมืองหน้ารถเก๋งคันนึงอ่ะ  ความยาวสุทธิราวๆ 4 เมตร (ยาวกว่าตรูเกือบสองเท่าอ่ะ !!!) = =  ช่างกล้าเนอะ !!!  แต่เค้ากลัวว่ะ !!!

ไอลูกนั้นผ่านไปไม่เท่าไหร่  ลูกใหม่ก็เข้า...หม่อมพ่อถอดเน็ตเว้ยเฮ่ย !! เพราะมันดันติดสัญญาณไวเลสซ้ำซ้อนกันอยู่สองเครือข่าย...นั่นคือหม่อมพ่อฮีจ่ายฟรีมาจะปีกว่าแล้วอ่ะดิ = =  ยังไม่ได้ฤกษ์ติดใหม่เลย  นี่ก็อาศัยบ้านคนอื่นอัพ  เหอๆ  

เดี๋ยวเนื้อเรื่องจะมาต่อภายในอาทิตย์นี้แหละจ้า... :-[  เพราะว่าเค้าจะได้กลับม.ไปใช้เน็ตฟรีแล้วเย้ !!!!!  (จริงๆอยากกลับตั้งแต่วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ แล้วแหละแต่เ็ฮ้ออออ !!  ตั๋วหมด !!!  มันคืออะไร !!  มันเป็นไปได้ยังไง !!!   :fire:)

ตอนแรกคิดว่าจะสปอยตอนต่อไปซักหน่อย...แต่ว่ามาลงทีเดียวเลยดีกว่าเนอะ...อิอิ

ปล.เข้ามาบ่นๆแล้วก็ย่องจากไป...

ปล2.เล่นสงกรานต์ช่วงนี้ระวังเป็นหวัดกันเน้อ....เพราะที่บ้านเค้านี่เล่นสงกรานต์ท่ามกลางสายฝนอ่ะ  ห้าห้าห้า  :bye2: :bye2:  

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 18-04-2011 17:57:15

มารอแม่ฟ้าจ้า สู้ ๆ นะจ๊ะเป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 18-04-2011 19:04:52

ว่าแล้วต้องติดน้ำท่วม 55+
โชคดีนะ ได้เห็นจระเข้อาบแดด หุหุ (โดนตบ)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-04-2011 19:11:43

มาให้กำลังใจคนแต่งค่ะ แต่บ้านอยู่้นครศรีฯด้วย
ขอให้ผ่านพ้นทุกอย่างไปได้ด้วยดี ไม่เสียหายมากก็ดีค่ะ
ไอ้เข้ยาวเกือบ4เมตรมาอยู่แถวน่ากลัวมากโดนจับได้ก็ดีแล้วค่ะ

ยังเฝ้ารอแม่ฟ้ากับหนูลินค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 20-04-2011 16:49:07

 


:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 22-04-2011 23:05:38

สู้ๆนะคร้าบบ เป็นกำลังใจให้คับผม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 22-04-2011 23:20:46

รับทราบ และเข้ามารอแม่ฟ้าจร้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.1-touch 100% [28/03/2011] PG.29-30
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 23-04-2011 01:13:43

โอเค ๆๆๆๆๆๆ รออยู่นะคร๊าบบบบบบบ^3^

เดินทางกลับมาอย่างปลอดภัย
ปล.คิดถึง  จริง ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-04-2011 03:08:52

คุณแม่...ครับผม !!!    Ch.12 - Vergin



           ในห้องน้ำมีแต่เสียงจ๋อมแจ๋มจากการตีน้ำของมือน้อยๆโดยเจ้าหนูลิน   คลอตามด้วยเสียงบ่นงึมงัมของเด็กที่ฟังไม่ได้ศัพท์แต่ก็พอเดาอารมณ์คนทำเสียงออกว่าคงจะลั้นลาอยู่ไม่ใช่น้อย...  ผิดกับผู้ใหญ่สองคน...ที่นั่งอยู่คนละด้านของกะละมังเด็กใบใหญ่...   น้ำฟ้าเอาผ้าขนหนูมาห่อคลุมร่างกายไว้มิดชิด  แต่ก็ยังปล่อยผมยาวให้สยายลงน้ำ...เพื่อเป็นของเล่นให้เจ้าหนูตัวอวบได้จับได้ลูบเอาตามใจ...


           สองมือบางก็พยายามวักน้ำมาลูบตัวหนูน้อยไวโอลินให้เร็วที่สุด  แต่การอาบน้ำเด็กโดยไม่ระวังก็เป็นเรื่องอันตรายมาก   น้ำฟ้าจึงต้องจับตัวหนูลินไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง  อีกข้างที่เหลือจึงใช้วักน้ำ...   ...แต่ปกติหนูไวโอลินไม่ใช่เด็กชอบดิ้นในน้ำนี่  แต่ทำไมวันนี้ร่าเริงจังเลย...อยู่นิ่งๆได้มั้ยลูก  แม่จับหนูจะไม่ไหวแล้วนะ...


"..."   โดยไม่มีเสียงบอกล่วงหน้า  ฝ่ามือใหญ่ๆก็สอดเข้าใต้รักแร้ของเด็กตัวน้อยเพื่อจับให้เจ้าหนูไวโอลินยืนนิ่งๆ   ซึ่งมันทำให้น้ำฟ้าสะดุ้งแขนทันทีเพราะฝ่ามือใหญ่ที่ว่าดันมาจับทับมือเขาน่ะสิ...


"...นี่...!  คุณ..."


"ฉันแค่จะช่วย..."


"ไม่ต้อง...!  ผมอาบน้ำลูกเองได้...  ปล่อยเดี๋ยวนี้นะคุณ..."  น้ำฟ้าขู่ฝ่อ...พร้อมส่งสายตาดุๆให้ไป...แต่เหมือนคนอีกคนจะไม่รับรู้...  เพราะพอมือใหญ่ๆช้อนเจ้าตัวน้อยไว้ได้แล้วก็ก้มหน้าลงไปเล่นกับเจ้าตัวอุ่นที่จับไว้แทน... 


           ส่วนหนูลินเมื่อรู้ตัวว่าโดนจับโดยมือใครอีกคนที่ไม่ใช่แม่ฟ้าก็หันขวับไปมอง...คอเล็กๆแหงนเงยมองคนที่จับตัวเองแล้วเหลือบหันมองมือใหญ่ๆที่ตอนนี้เป็นคนจับเขาเอาไว้ทั้งตัวได้โดยพยุงไว้แค่มือเดียว  มืออีกข้างที่ว่างก็วักน้ำมารดให้เขาเหมือนที่แม่ฟ้าทำเจ้าตัวเล็กก็ชอบใจใหญ่...  ตีน้ำเล่นด้วยไม่สนใจแม่ฟ้าเสียอย่างนั้น...


"หนูลิน...หนูลินง่ะ..."   น้ำฟ้าเรียกหนูน้อย   มือก็สะกิดที่หลังเรียกร้องความสนใจคืน...  แต่ทว่าหนูน้อยก็ไม่ไยดียังติดใจที่ได้เล่นน้ำกับคุณลุงตัวโตนี่อยู่...  น้ำฟ้ามองลูกน้อยในมือคนอื่นแล้วนึกงอนขึ้นมาจึงหันหน้าหนี  ตั้งใจว่าจะรีบออกไปหาเสื้อมาใส่แล้วจะพาหนูน้อยขึ้นจากน้ำแล้ว... 


           แต่ทว่าพอทำท่าจะลุกก็รู้สึกเหมือนมีใครมาดึงผมตัวเองเอาไว้...น้ำฟ้าค่อยๆหันกลับมามองในอ่าง...   จุดดึงดูดความสนใจสายตาคือฝ่ามือใหญ่ที่ยื่นมาสอดสางในเส้นผมของเขา...  โดยมีมือเล็กๆเป็นคนจับมือใหญ่เอาไว้มั่นอีกที...   น้ำฟ้าหันมองหน้าลูกน้อยก็เห็นเจ้าตัวเล็กหันมายิ้งยิงเหงือกให้ดูก็ได้แต่ย่นคิ้วสวยใส่เบาๆ...


"...ตัวเล็ก..."  ทำน้ำเสียงงอแงใส่ลูก  พลางค่อยๆกระเถิบถอยห่างออกมาให้เส้นผมพ้นรัศมีการจับกุม...แต่เจ้าหนูลินก็พยายามเหลือเกินที่จะให้ฝ่ามือของลุงม้าน้ำจับผมแม่ฟ้าของเขาให้ได้...จึงพยายามตะเกียกตะกายจับมือใหญ่ให้ยื่นไปแตะๆ   แต่สุดท้ายก็เอื้อมไม่ถึงหนูลินจึงเริ่มงอแงใส่ผู้ใหญ่ทั้งสองคนเพราะไม่ได้ดั่งใจ...


"...ง่า...แง.........แม่........."    เจ้าตัวน้อยร้องเรียกพลางยื่นมือหาน้ำฟ้าจะให้อุ้ม...  แต่อีกคนยังคงน้อยใจเลยทำแค่ยื่นมือไปจับแขนหนูน้อยแล้วทำเสียงดุๆใส่


"...อยากให้ใครอุ้มกันแน่เจ้าตัวนวล...  ไม่ต้องมาอ้อนแม่เลยนะ...อยู่กับผู้ชายที่ซื้อตุ๊กตาม้าน้ำให้หนูเลย...แม่ไปแล้ว..."   น้ำฟ้าแกล้งขู่แต่เหมือนหนูลินรับรู้จริงจังก็เลยออกอาการสะบัดสะบิ้งใส่พยายามแกะฝ่ามือใหญ่ออกเพื่อจะเข้าหาน้ำฟ้าแทน...   ดวงตากลมโตมองน้ำฟ้าอ้อนๆตีมือแปะๆใส่ท่อนแขนเล็กเบาๆ   น้ำฟ้าเริ่มอมยิ้มได้ก็เลยจัดการเอาตัวลูกคืนโดยอุ้มขึ้นอ้อมกอดตัวเองไว้เหมือนเดิม...ซึ่งรังสิมันต์ก็ยอมปล่อยมือให้แต่โดยดี   นึกอิจฉาหนูลินนิดหน่อยเมื่อมองเจ้าหนูน้อยก้มลงหอมแก้มน้ำฟ้าแล้วคลอเคลียแก้มยุ้ยใส่แก้มนวลขาวยั่วสายตานั่น...


           น้ำฟ้าเดินเบี่ยงตัวหลบเพื่อไม่ให้โดนชายหนุ่มออกจากห้องน้ำไป...   หยิบผ้าขนหนูอีกผืนมาห่อเจ้าตัวนิ่มไว้ทั้งตัวโผล่ออกมาแค่ศีรษะแล้ววางลงบนฝูกนิ่มที่ปูผ้ายางเตรียมไว้...   น้ำฟ้าจัดการซับน้ำให้ลูกก่อนเล็กน้อยก่อนจะลุกเพื่อไปหยิบเสื้อผ้าตัวเองไปเปลี่ยนในห้องน้ำ    แต่เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นผู้ชายอีกคนที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำก็ส่งสายตาไม่เป็นมิตรใส่ทันที   นึกห่วงลูกขึ้นมาจับใจ...


"อย่า...แม้แต่จะคิดขโมยตัวหนูลินนะคุณ...ไม่อย่างนั้นผมจะฟ้องคุณจนถึงที่สุดแน่ !"   น้ำฟ้าพยายามขู่ทั้งน้ำเสียงและสายตา   แต่ผู้ชายอีกคนกลับมองตอบกลับด้วยแววตายิ้มๆใส่


"ฉันไม่เคยคิด...จนกระทั่งเธอพูดออกมานี่แหละ  รู้รึเปล่า?..."   รังสิมันต์หยอกแล้วก็เย้าน้ำฟ้าคืนกลับทั้งน้ำเสียงและสายตาเช่นกัน...  และมันก็ได้ผลมากกว่าเมื่อคู่สนทนาค้อนใส่ตาคว่ำ  ...นึกรู้จากความรู้สึกลึกๆว่าชายหนุ่มคงไม่ทำจริงอย่างที่ตนกลัวในเวลานี้หรอก  เพราะหากคิดจะทำคงทำไปนานแล้วตั้งแต่ตอนที่บังคับพาเขาไปบ้านชายหนุ่มตอนนั้น...   


            ตัวบางๆจึงรีบหายไปหลังประตูห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็ว  แต่ก็แอบแย้มไว้เล็กน้อยเผื่อว่าหนูลินร้องออกมาจะได้วิ่งออกมาทัน   แต่ตลอดเวลาที่เปลี่ยนชุดนั้นมีเพียงเสียงอ้อแอ้ของเด็กน้อยที่เหมือนจะสื่อสารออกมาตามประสาเวลาถูกอุ้มแล้วถูกพาเดินอยู่ในห้องแค่นั้นเอง...  น้ำฟ้าจึงพอมีเวลาเกล้าผมที่ยังเปียกอยู่เก็บให้เรียบร้อยและแอบทาแป้งนิดหน่อย  ซึ่งแป้งที่ใช้ก็ไม่ต้องเปลืองเพราะเขาก็ใช้แป้งเด็กของลูกตัวเองนั่นล่ะทาแก้มทาตัว...   


            น้ำฟ้าตรวจความเรียบร้อยของตัวเองว่าแต่งตัวชุดนอนมิดชิดดีแล้วก็รีบเปิดประตูออกมาเพื่อพบกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเปลือยโชว์แผงอกล่ำสันพร้อมกล้ามเนื้อลอนหน้าท้องสมส่วน  กำลังอุ้มดักแด้หนูลินในผ้าขนหนูสีฟ้าขุ่นขึ้นพาดบ่า   และเมื่อเหลือบตาโตมองบนฟูกใกล้ๆผ้ายางก็เห็นทั้งเน็คไทด์และเสื้อเชิ๊ตของชายหนุ่มถูกขยำกองลวกๆวางอยู่...


"ฮะ...เฮ้ย !!!  ไอบ้า...!!!  ลามก !!!  นี่...คุณจะถอดเสื้อทำไม  ใส่กลับเดี๋ยวนี้เลยนะ...!!!"  น้ำฟ้าโวยวายลั่นมือก็ยกขึ้นปิดตาตัวเอง  แต่ว่าเท้าก็พยายามเดินถอยหลังเข้าหาช้าๆเพราะต้องการจะเอาตัวลูกน้อยคืนโดยด่วน...


            รังสิมันต์ยกยิ้มมุมปาก  พลันนึกไปว่าอาการตรงหน้ามันช่างน่าเอ็นดูขึ้นมายังไงไม่รู้   เร้าอารมณ์ชายหนุ่มให้แว่บความคิดอยากแกล้งอยากหยอกน้ำฟ้าขึ้นมาเสียอย่างนั้น...   ร่างแกร่งจึงค่อยๆสาวเท้าเดินอ้อมตัวน้ำฟ้าที่ป่ายมือไปข้างหลังเปะปะมายืนอยู่ตรงหน้า  เจ้าหนูน้อยในห่อผ้าก็เงียบกริบราวนึกรู้ก้มมองแม่ฟ้าน้ำลายย้อยอยู่เฉยๆ...   ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอียงหน้าลงไปกระซิบข้างหูเด็กหนุ่มเบาๆ


"...เพิ่งเคยเห็นผู้ชายถอดเสื้อครั้งแรกในชีวิตรึไง...Are you vergin?..."   

         
            ได้ยินปุ๊บอารามตกใจก็ทำให้น้ำฟ้าลืมตาขวับหันไปมองและสวนคำกลับโดยไม่ทันคิด...


"...Shut up !!..." ได้เท่านั้นก็ต้องเงียบกริบ...เมื่อเห็นแววตาสั่นระริกราวขำขันเสียเต็มประดาของคนตรงหน้า...  "นี่คุณ !!  มันจะมากไปแล้วนะ...คุณจะแกล้งผมเหรอ..."


"หึหึ...ก็เธอหน้าแดงทำไมล่ะ...ผู้ชายเหมือนกันจะอายอะไร..."


"ไม่ได้...อาย...แต่...เราไม่ได้สนิทกันขนาดที่ว่าคุณจะมาเดินถอดเสื้อโชว์ในบ้านคนอื่นเค้าแบบนี้..."


"คนอื่นที่ไหน...เธอก็เป็นน้าแท้ๆ...ของหลานฉันเองไม่ใช่รึไง..." 


"ก็..."   อยากเถียงกลับใจแทบขาด...แต่ติดที่คิดไม่ออกว่าจะเอาคำอะไรมาเถียงกลับดีน่ะสิ...  "แต่ผมกับคุณ...เราไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวมาก่อน..."   น้ำฟ้าเงียบไปครู่เพื่อเรียบเรียงคำพูดก่อนจะเอ่ยสิ่งที่คิดออกเพิ่มเติมต่อ   "...แล้วก็นะ...การที่คุณส่งคนของคุณมาตามเฝ้าผมกับเพื่อนแบบนี้น่ะ  มันเป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลอย่างมาก...ผมกับเพื่อนไม่ใช่นักโทษคุณที่คุณจะทำอะไรกับพวกเราก็ได้แบบนี้ !" 


            รังสิมันต์นิ่งเงียบมองคนตรงหน้าที่กล้าขึ้นเสียงใส่เขาอย่างไม่กลัวเกรง...  ทั้งที่ตัวก็เล็กกว่า  อำนาจอิทธิพลอะไรก็ไม่มี  จะขยี้ให้แหลกไปซะตรงนี้เหมือนกรณีอื่นที่ผ่านมาก็ทำได้ไม่ยาก...  แต่ว่าทำไม...เหตุการณ์คราวนี้กับคำพูดของคนๆนี้ถึงทำให้เขาเกลียดไม่ลง...   


"...ก็ได้...  ฉันจะให้คนของฉันมาคอยตามรับส่งเธอแค่ตอนเธอออกไปทำงานข้างนอกก็ได้...เพราะฉันไม่ต้องการให้หนูลินต้องผจญกับอากาศแย่ๆและอันตรายของที่นี่...  แต่มีข้อแม้อย่างเดียว..."


"ข้อแม้...?   คุณไม่มีสิทธิมาตั้งข้อแม้ใดๆทั้งสิ้นกับผม !"   พูดออกไปแล้วก็ต้องชะงักกึกกับแววตาคมดุที่ปรายมองมา...


"ถ้าเธอฉลาดพอ...ก็ควรจะฟังข้อเสนอของฉันนะ..."   รังสิมันต์เอ่ยเนิบๆเชิงข่มขู่หน่อยๆตามนิสัย...  กระชับท่อนแขนโอบรัดหลานชายให้อยู่ในท่าสบายก่อนจะเอ่ยต่อ  "...ถ้าเธอต้องการอิสระแบบนั้น...ฉันจะให้   แต่แลกกับการที่..."  พูดแล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆสืบเท้าเข้าใกล้น้ำฟ้าช้าๆ  ส่วนเด็กหนุ่มเมื่อถูกต้อนมันก็ต้องถอยหลังไปเรื่อยโดยอัตโนมัติ  เพราะเขาเองก็ไม่อยากอยู่ใกล้ๆผู้ชายตรงหน้ามากเท่าไหร่...


"...เธอต้องเอาเสื้อของฉันไปซักแล้วก็...หาอะไรให้ฉันกิน...  หวังว่าคนไทยอย่างเธอ...คงมีมารยาทพอแล้วก็ไม่ปฏิเสธหรอก...ใช่มั้ย..."   


"อะ...ไอ...คนบ้าอะไรเนี่ย...พูดเองเออเอง...เอาแต่ใจที่สุด !"


"หรือเธอจะปฏิเสธ...  งานง่ายๆแค่นี้แลกกับการที่ฉันจะบอกคนของฉันเลิกตามเธอตลอดเวลาเหมือนตอนนี้อย่างที่เธอต้องการ...  มันคุ้มออกนะ...คุณน้ำฟ้า..."   พอพูดจบก็มีเสียงตอบรับอ้อแอ้ของเด็กทารกตัวน้อยในห่อผ้าดักแด้ตอบแทนคุณแม่ตัวเองเสียอย่างนั้น... 


"แต่แค่เสื้อผ้า...คุณก็เอากลับไปซักเองที่บ้านสิ...บ้านผมไม่ใช่ร้านซักรีดนะคุณ...!"


"งั้นเธอก็ต้องทนโดนฉันคอยตามดูอยู่ตลอดเวลาอย่างนี้ต่อไป...เพราะฉันไม่ไว้ใจให้เธอดูแลหลานฉันเต็มที่ร้อยเปอร์เซนต์"


         ได้ยินดังนั้นน้ำฟ้าก็หน้าตึงขึ้นมาทันที  "คุณมีสิทธิ์อะไรที่จะมาไว้ใจหรือไม่ใจผม...  หนูลินเป็นลูกของผมอย่างถูกต้องตามกฎหมาย  เพราะงั้นผมจะเลี้ยงดูแกยังไงมันก็เรื่องของผม  คุณไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่าย   แล้วที่ผมอนุญาตให้คุณเข้ามายุ่งวุ่นวายกับลูกผมได้ขนาดนี้ก็เพราะว่าผมยังเห็นแก่การที่คุณเป็นพี่ชายของพ่อแท้ๆหนูลิน...  แต่ถ้าคุณยังจะมายุ่งวุ่นวายกับพวกเราสองคนมากไปกว่านี้...อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะคุณ..."


"หึ...ฮ่ะๆ..."  รังสิมันต์ยกยิ้มมุมปากแล้วหัวเราะลึกในลำคอ...   ก่อนจะหันสายตามากวาดมองตัวน้ำฟ้าทั่วทั้งตัว...  ตัวเล็กๆบางๆในชุดนอนผ้าลินินนุ่มๆ   ผมหมาดถูกยกรวบไว้กับกิ๊บตัวใหญ่แบบที่ทำประจำ  ...พูดไม่ดูตัวเองเลยนะเด็กนี่...กล้าดีนะ...  "...แล้วเธอจะทำอะไรฉันหืม?"   


"เฮ่ะๆ...ยาาาาาา...ฮาาาาา...."  หนูลินครางเสียงราวกับจะเลียนแบบคำพูดของคนที่ตัวเองอุ้มอยู่...  คนอุ้มจึงก้มมองหน้าหลานตัวน้อยที่จ้องเขากลับ  แล้วมอบหอมนิ่มๆเข้าปก้มยุ้ยๆของหนูลินหนึ่งที...


"...กะ...ก็...ก็...อะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ..."  เพราะพูดไปไม่ทันได้คิดคำตอบที่เหลือไว้  ก็เลยได้แต่อึกอัก...แน่นอนว่าคนที่ผ่านประสบการณ์ในการเดาใจคนอื่นอย่างรังสิมันต์ก็ดูออกง่ายๆจึงตั้งใจสร้างแรงกดดันต่อไป...


"อะไรก็ได้ของเธอน่ะมันอะไรล่ะ...  จะไปแจ้งตำรวจ  ฟ้องทนาย...หรือจะจ้างคนมายิงฉันดี...เอามีดเสียบฉันตอนนี้เลยดีกว่า...ง่ายดี...เอามั้ย?"  พูดแล้วชายหนุ่มก็ยื่นแผ่นอกล่ำสันไปตรงหน้าน้ำฟ้า   โดยมีเด็กน้อยไวโอลินตบมือเปาะแปะเป็นลูกสมุนน้อย... 


             น้ำฟ้าหน้าขึ้นสีเหรื่อกุหลาบวาบ...  นึกน้อยใจตัวเองนัก  ผู้ชายเหมือนกันแท้ๆแต่ทำไมมันช่างต่างกันขนาดนี้...   คนตรงหน้ามีแผงอกล่ำสันกล้ามเนื้อสมส่วนชายชาตรี   ส่วนเขามีแค่แผ่นอกแห้งไร้กล้ามเนื้อประกอบ...   ชายหนุ่มมีหน้าที่การงานท่าทางมั่นคง  และมีอิทธิพลไม่น้อย   ส่วนเขาเพิ่งมาจากต่างประเทศ  งานการเป็นหลักแหล่งก็ยังไม่มี  ยังต้องรับจ้างเขาอยู่เลย...แบบนี้ต่อให้เขาไปฟ้องทนาย  หรือแจ้งตำรวจจริง...การชนะความคงเป็นศูนย์


"อะ......  ยังคิดไม่ออกอ่ะ..."   พูดแล้วน้ำฟ้าก็รีบประมวลหาคำพูดมาต่อให้จนได้...  "...ตะ...แต่...ไม่ว่าจะวิธีไหน...ผมเอาจริงแน่ๆนะคุณ...ถ้าคุณยังไม่ยอมเลิกจับตาดูผมอยู่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงแบบนี้...!"


"เธอก็แค่ซักเสื้อเปื้อนคราบสบู่นี่ให้ฉัน  กับหาข้าวให้ฉันกิน...แค่นี้เองง่ายจะตาย...   ทำไม...ทำแค่นี้เพื่อตัวเองกับลูก...ทำไม่ได้งั้นเหรอ?"


            น้ำฟ้ากัดริมฝีปากล่างด้วยความเครียด...ใจอยากปฏิเสธแทบตายแต่...ข้อเสนอของชายหนุ่มเองก็น่าสนใจไม่น้อย...   จะว่าไปแล้วตัวเขาเองน่ะไม่เท่าไหร่  แต่ที่หมอกานต์ต้องมาพัวพันด้วยนี่สิที่หนักใจ...เพื่อนเขาไม่เกี่ยวอะไรด้วยยังโดนตามเลย...  เอาไงดี...แค่ซักเสื้อกับเอากับข้าวที่เหลือมาอุ่นให้หมอนี่ทานคง...ไม่เป็นไรหรอกมั้ง  ถ้าได้เห็นกับข้าวธรรมดาๆแบบนั้นแล้วบางที  คนรวยๆอย่างผู้ชายคนนี้อาจจะปฏิเสธไปเองก็ได้...  ถ้างั้นก็...


"ก็ได้...  แต่คุณพูดแล้วห้ามคืนคำนะ..."  น้ำฟ้าพูดแล้วเผลอเท้าสะเอวใส่ด้วย   ชายหนุ่มนึกขำอยู่ในใจกับท่าทางข่มขู่นิ่มๆแบบนี้    แต่ก็พยักหน้าตอบเบาๆ  "งั้นเดี๋ยวผมแต่งตัวให้ลูกก่อน..."  พูดแล้วเด็กหนุ่มก็ยื่นมือขอลูกตัวเองคืน...  หนูลินที่เจอท่าทางแบบนั้นก็โอนอ่อนตัวไปหาแม่ฟ้าทันที...  ตากลมแป๋วเงยสบหน้าแม่แล้วหัวเราะเฮ่ะๆถูกใจ  ก่อนจะซุกซบใบหน้ากลมเล็กเข้าซอกไหล่น้ำฟ้าแล้วเคลียหน้าไปมา   ถีบขาเข้าใส่พุงกะทิน้อยๆของน้ำฟ้าเบาๆ... 


"เป็นอะไรฮึ?   เต้นใหญ่เลย...  อ้อนแม่เหรอเจ้าตัวนิ่ม..."  น้ำฟ้าถามพลางยิ้มคลายอารมณ์ขุ่นมัวออกแล้วกอดลูกไว้แนบอกแน่นๆให้ชื่นใจ  แม้จะแอบฉุนนิดๆเมื่อได้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงของชายหนุ่มติดผ้าขนหนูลูกมาด้วย...


            จากนั้นเด็กหนุ่มตัวผอมบางก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้า   มือประคองลูกไว้ข้าง  อีกมือก็พยายามหยิบตะกร้าผ้าที่อยู่ข้างในออกมาด้วยท่าทางทุลักทุเลพอสมควร...ชายหนุ่มตัวสูงที่ยืนเปลือยอกอยู่ใกล้ๆจึงทรุดนั่งยองๆลงใกล้ๆน้ำฟ้าแล้วยื่นมือใหญ่ๆของตัวเองเข้าไปช่วยน้ำฟ้าหยิบตะกร้าออกมา  จงใจเฉี่ยวจมูกเข้าแก้มหอมๆก่อนบอก...


"ตะกร้านี้ใช่มั้ย..."   คนพูดในใจหวังดีแค่อยากจะช่วย  แต่อีกคนกลับรีบชักมือกลับแล้วอุทานด้วยความตกใจแทน


"เฮ้ย...คุณ...!"  อุทานจบน้ำฟ้าก็รีบลุกขึ้นยืนและกระเถิบถอยห่างรังสิมันต์ออกมาทันที...  เมื่อกี๊ชายหนุ่มเข้ามาใกล้เกินไปจนได้กลิ่นน้ำหอมเข้มๆแบบผู้ชายที่ติดผิวกายฟุ้งออกมาเลย  มันจะใกล้ไปแล้วนะ...


"...แล้วจะแต่งตัวให้หนูลินตรงไหน..."   รังสิมันต์ทำเป็นไม่สนใจรีแอคชั่นของน้ำฟ้า   แต่กลับถามต่อ...   น้ำฟ้าที่อ้าปากพะงาบๆพูดอะไรไม่ออกก็ได้ทำคิ้วย่นแล้วชี้นิ้วส่งๆไปบนฟูกที่ปูผ้ายางรองเอาไว้แล้ว...   พอเสร็จก็สาวเท้ารีบๆเดินไปที่ฟูกก่อนแล้วจัดการแก้ผ้าขนหนูออกจนหนูลินเปลือยเปล่าขาวจั๊วะทั้งตัว...


"ดาาา...อั๊งงงงง...แม่......."   เรียกน้ำฟ้าแล้วสองมือเล็กๆก็ตะกุยอากาศระหว่างที่น้ำฟ้ากำลังแก้ผ้าเจ้าตัวน้อยอยู่...   น้ำฟ้ายิ้มรับคำเรียกเพื่อให้รู้ว่าเขาตอบสนองกริยาอาการของลูกทุกครั้งเวลาเรียกเขาว่า 'แม่'...   แต่ทว่าพอมีใครอีกคนทรุดนั่งลงตรงข้ามผ้ายางสีฟ้า  น้ำฟ้าก็หน้าหุบลงทันที...


"วางตะกร้าแล้วก็ออกไปคอยข้างล่างสิคุณ...  มานั่งอยู่ทำไม..."  น้ำฟ้าถือสิทธิ์เจ้าบ้านออกปากไล่ทันที...


"ไม่...ฉันจะดูหลานแต่งตัว..."  รังสิมันต์ทำเป็นไม่ฟัง  ลงมือคุ้ยเสื้อผ้าเด็กอ่อนในตะกร้าที่พับเป็นระเบียบเรียบร้อย...  แป๊บเดียวก็ได้เสื้อกับกางเกงเข้าชุดกันออกมาชูให้น้ำฟ้าดู  "ชุดนี้แล้วกัน..."  พูดเองเออเองเสร็จก็ทำท่าจะยัดขาหนูน้อยลงในกางเกงทันที   แต่น้ำฟ้าเผลอตัวตีเพี๊ยะลงบนต้นแขนแกร่งทันทีเช่นกัน...


"เดี๋ยวคุณ !  จะทำอะไร..."   น้ำฟ้าถามเสียงตระหนก  แต่อีกคนแค่หันมามองแล้วตอบ...


"ก็จะใส่เสื้อผ้าให้หนูลินไง...ปล่อยตัวเปลือยนานๆเดี๋ยวจะเป็นหวัด..."   พูดจบก็ทำท่าจะสวมกางเกงให้หนูลินต่อ  แถมยังมองหน้าน้ำฟ้าราวกับจะบอกว่าเรื่องแค่นี้เธอก็ไม่รู้รึยังไง ...แต่อีกคนก็ไม่ยอมยื้อแขนใหญ่ไว้จนได้


"...สวมทั้งๆที่ตัวยังชื้นแบบนี้สิเด็กจะเป็นปอดบวมเอา..."  น้ำฟ้าบอกกลับเสียงดุ  แล้วเอี้ยวตัวไปตะกร้าใส่อุปกรณ์เด็กอ่อนใกล้ๆตัวเพื่อหยิบบางสิ่งออกมา


"มันต้องทาแป้งก่อน...  หนูลินจะได้ไม่อับ..."   พูดแล้วก็ขมวดคิ้วดุใส่คนตัวโตกว่าอย่างไม่เกรง...  เรื่องอื่นเขาอาจจะยอมรับว่ากลัวคนตรงหน้าไม่น้อย...แต่ถ้าเรื่องหนูลินไม่มีวันเสียล่ะที่เขาจะยอมแพ้ผู้ชายคนนี้... 


           ส่วนอีกคนที่โดนดุกลับและมีนิสัยไม่ชินกับอาการหน้าแตกแบบนี้ก็ได้แต่เก้อมองคนตัวเล็กปล้ำจับตัวหลานเขาพลิกไปมาเพื่อทาแป้งจนหอมฟุ้ง...  เมื่อเห็นว่าไม่ได้รับความสนใจเพิ่มเติมจึงเสหันไปจัดเสื้อผ้าที่เมื่อครู่เขาตะกุยจนเพ่นพ่านมาวางซ้อนกันให้ใกล้เคียงของเดิม...  แล้วก็ต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมีเสียงเรียกเขาจากด้านหลัง...


"เอาเสื้อมาสิคุณ..."  น้ำฟ้าบอกพร้อมยื่นมือมาข้างหน้า...   รังสิมันต์มองมือที่เล็กกว่าเขาอย่างเห็นได้ชัดนิ่งๆแล้ววางเสื้อผ้าที่ตัวเองเลือกไว้เมื่อครู่ลงไป...


           จากนั้นเด็กหนุ่มก็จัดแจงใส่แพมเพิร์สให้หนูลินก่อนจะตามด้วยเสื้อผ้าที่ชายหนุ่มยื่นให้...  น้ำฟ้าไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยที่เสื้อผ้าพวกนี้คนที่เขาไม่ชอบจะเป็นคนเลือกให้  ...ทั้งหมดนี้ก็ถือว่าเขาเองก็ใจกว้างพอดูแล้วนะ...   น้ำฟ้าหอมแก้มซ้ายขวานุ่มๆเหมือนที่ทำประจำทุกวันแล้วก็อุ้มเจ้าตัวนิ่มเข้าอก   โดยไม่ลืมที่อีกมือจะคว้าเสื้อเชิ๊ตของชายหนุ่มติดมือมาด้วย...   


"...ไปหม่ำๆนมกันเนอะ...หม่ำๆกัน..."   ...แต่น้ำฟ้าก็ไม่ได้สนใจเจ้าของเสื้อเชิ๊ตเช่นกัน...   ปล่อยให้ชายหนุ่มเดินตามเขาลงมาข้างล่างโดยไม่หันกลับไปมองอีกเลย...



---------------------------------------  - -  ---- - ----        - --   -- -         -  -                      -

มาต่อแล้วจ้า........ :-[

งานสุมกองพะเนิน...แต่ชีวิตมันก็ต้องสู้ต่อไป... :z6:

Ps : ช่วงนี้อากาศเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวรักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ...

ไปละ...ไปหัวปั่นกับโฟโต้ชั่บทำงานต่อ   :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 24-04-2011 03:12:52

กำลังจะไปนอนเลย
แว่บมาอ่านก่อน :กอด1:

หมั่นเขี้ยวหนูลินอ่ะ อร๊ายยยยยยยย  :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: ptyunjae ที่ 24-04-2011 03:23:11

ขอบคุณที่มาอัพนะค่ะ หายไปนานคิดถึงจะแย่แล้ว
ดูเป็นพ่อแม่ลูกกันจริงๆเลยเนอะ น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 24-04-2011 03:45:06

คิดถึงเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกก
หลงรักแม่ฟ้าได้แล้วนะคะ ม้าน้ามมมมมมมม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 24-04-2011 04:25:49

คิดถึงงงง น้องลินนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 24-04-2011 04:52:50

เย้ๆ มาต่อแล้ว น่ารักจริงๆน๊าแม่ฟ้าคนดี :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 24-04-2011 07:07:45

รู้สึกจะมองแม่น้ำฟ้าบ่อยเกินไปแล้วนะ รังสิมันต์ กรั่กกกกก
แอบติดใจอ่ะจิ ก็คุณแม่น่ารักออกจะขนาดนี้
รอตอนต่อไปฮวัฟฟฟ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 24-04-2011 07:32:56

 :กอด1:หนูลินน่ารัก

 :เฮ้อ:ไม่นานแล้วน้ำฟ้าเอ๋ยลุงม้าน้ำชักเข้าใกล้ทุกที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 24-04-2011 08:40:27

อิอิ นึกว่าอะไรเวอร์จิ้นเวอร์จิ้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 24-04-2011 09:09:18

คึคึ ครอบครัวสุขสันต์   :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: fannan ที่ 24-04-2011 09:55:33

น่ารักจังหนูลินน่ารักที่สุดงานเยอะก็ต้องสู้ๆๆต่อไปเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 24-04-2011 10:33:20

หนูลินยังน่ารักเหมือนเคย
พ่อกามเทพตัวน้อย^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 24-04-2011 11:05:35

อา....คิดถึงเรื่องนี้จัง

แต่มาแค่60%ทำให้ใจนักอ่านอย่างเราจะขาดรอนๆTT^TT

สู้เรื่องงานเด้อ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 24-04-2011 11:13:24

อยากฟัดนู๋ลินเหมือนกันค่ะ  :man1: คิวปิดตัวน้อยๆของแม่ฟ้ากะลุงม้าน้ำ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-04-2011 11:37:46

อ้างจาก: pattybluet ที่ 24-04-2011 11:13:24  

อยากฟัดนู๋ลินเหมือนกันค่ะ  :man1: คิวปิดตัวน้อยๆของแม่ฟ้ากะลุงม้าน้ำ อิอิ

ฮ่ะๆ...อันนี้แม่ฟ้าฝากมาบอกว่า  "...ฟัดได้ครับ...แต่เบาๆนะ  ^^ คนบางคนเค้าหวงหนัก !"

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Maimai ที่ 24-04-2011 11:43:29

ลุงม้าน้ำเนียนมากไปแล้ว o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 24-04-2011 12:38:46

น่ารักทั้งหนูลินและแม่น้ำเลยค่ะ >///<

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 24-04-2011 12:57:31

รออ่านส่วนหลัง
คิดถึงหนูลิน แม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 24-04-2011 13:03:57

กลายเป็นครอบครัวแสนสุขไปแล้ว  :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 24-04-2011 13:13:46

 :กอด1: น่ารักทั้งแม่ทั้งลูกเชียว

ส่วนลุงม้าน้ำก้อหล่ออซะ

รออีก 40%

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 24-04-2011 14:04:52

แหมเห็น vergin รีบเข้ามาเลยนึกว่าจะมีฉากอย่างนัั้น อิอิ
แต่งได้น่ารักมาก
รอมาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 24-04-2011 14:41:38

หนูลินน่าร้ากกก
 :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 24-04-2011 15:35:24

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 24-04-2011 15:39:22

  ทำไมน้ำฟ้าอายง่ายแบบนี้หละเนี่ย  หรือว่าแอบคิดอะไรกันอยู่ 
  รักหนูลินอ่ะ  จุ๊บๆ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 24-04-2011 16:45:18

ลุงม้าน้ำคิดไรอยู่อ่ะ จ้องจังแม่ฟ้าของนู๋ลิน แดงแล้วแดงอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 24-04-2011 16:49:16

ชื่อตอนชวนจิ่นจริง ๆ  :z1:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 24-04-2011 16:53:01

แอบชอบแม่ฟ้าของหนูลินแล้วซิ คุณลุงม้าน้ำ
writer พักผ่อนบ้างนะ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-04-2011 16:55:14

น้องลินน่ารัก
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-04-2011 17:02:27

อิ อิ เหมือนพ่อแม่ช่วยกันดูแลลูกเลยเนอะ ชีวิตครอบครัวสามคนพ่อแม่ลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: butterfly_bee ที่ 24-04-2011 17:16:28

หนูลินน่ารักจังงง อยากจะฟัดแก้มกลมๆบ้างอ่า  :man1:
แต่หลานเราก็โตหมดแล้วนี่สิ อดเลย
แม้ฟ้าขี้อายจริงๆนะเนี่ย ขี้อายเป็นสาวน้อยเลย
แบบนี้ลุงม้าน้ำก็ยิ่งได้ใจใหญ่ ตามติดไม่ห่างเลยนะลุงม้าน้ำ คิดอะไรกับแม้ฟ้าอ๊ะป่าวว :m12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: loveis ที่ 24-04-2011 17:58:46

 :o8: 60% ได้เจอกับ คุณแม่น้ำฟ้า คุณหนูลิน และคุณพ่อม้าน้ำสักที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 24-04-2011 19:34:15

ปลอดภัยกลับมาก้ดีละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.3
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 24-04-2011 20:00:33

น่ารักๆ รออ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 24-04-2011 20:13:40

โอ๊ย แม่ฟ้ากับหนูิลินน่ารักจ้ง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 24-04-2011 21:56:06

น้ำฟ้านิสัยเหมือนผู้หญิงเลย...แต่งานนี้ยกคะแนนให้หนูลินเต็มร้อย :กอด1:
น่ารักจนอยากแพ็คกลับบ้านเลย :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-04-2011 22:01:08

เมื่อคืนนอนฟังไอพอดอยู่  จู่ๆเพลงๆนึงก็ลอยเข้ามาในหู...

ประมาณว่าจำไม่เห็นได้ว่าตัวเองเอาเพลงนี้ลงไปด้วย  (คือลงเป็นอย่างเดียวอ่ะ  :really2:  ลบยังไงอ่ะ !)

แล้วมันทำให้ต้องฟังซ้ำๆมันอยู่นั่นอ่ะ  แล้วก็คิดว่า...เพลงนี้มันแต่งให้เรื่องนี้เลยรึเปล่า   :-[  ห้าห้าห้า

เนื้อหาตรงมากมายอ่ะ  อิอิ  เลยเอาลิ้งค์มาแบ่งปันจ้า  ลงมะเปงงงง   :sad4:   ใครใจดีช่วยเค้าหน่อยเน้อ...

http://www.naronk.org/uboard/T/2/sndT2349.wma

ชื่อเพลง  รักเธอชั่วนิรันดร์  ประกอบ Ost. ฟ้ากับตะวัน

ส่วนลิ้งค์นี้ไว้ฟังออนไลน์จ้าา   o13    http://www.naronk.org/uboard/listen.php?&id=T2349

ไปแระ...เดี๋ยวไปทำงานก่อนแล้วจะมาต่อ...อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: orientation ที่ 24-04-2011 23:53:25

หนูลินจ๋า สนใจมาค้างบ้านเค้าม้า :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 25-04-2011 00:42:32

หนูลินน่ารักมากๆๆ แต่พักนี้เข้าข้างคุณลุงม้าน้ำจังเลยน๊า ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 25-04-2011 01:00:50

อ้างจาก: orientation ที่ 24-04-2011 23:53:25  

หนูลินจ๋า สนใจมาค้างบ้านเค้าม้า :monkeysad:

ฮ่าฮ่าฮ่า  ^^  ลุงม้าน้ำฝากบอกมาว่า...  "ไม่ให้ !"

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 25-04-2011 03:02:18

ครอบครัวสุขสันต์สุดๆอ่ะตอนนี้
น้องหนูลินก็น่าหมั่นเขี้ยวดีจริงๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 25-04-2011 07:55:40

หนูลินน่ารักอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 26-04-2011 03:37:06

มาต่อแล้ววววว
คิดถึงหนูลินจังเลยยย

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 26-04-2011 13:59:48

เห็นชื่อตอนนึกว่าลุงม้าน้ำปล้ำแม่ฟ้าไปซะแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-04-2011 19:37:42

ชื่อตอนพาเสียเลือดจิงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 26-04-2011 20:05:11

หนูลินน่ารักที่สุดเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 26-04-2011 21:03:34

น่ารักๆ เหมือนครอบครัวสุขสันต์เลยอะ!

ป.ลิง Virgin สะกดแบบนี้นะคร้าบ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: konnarak ที่ 27-04-2011 02:41:26

หนูลิน น่ารัก  อะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 27-04-2011 19:05:19

หนูลินน่ารักอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: KaZuKi ที่ 27-04-2011 21:02:51

อ่อย อ่านรวดเดียวเลยค่ะ พลาดเรื่องนี้ไปได้อย่างไรตั้ง 12 ตอน กรี้ดด หลงรักลินอ่ะ อ่านแรกๆคิดว่าเป็นเด็กหญิง แต่เป็นเด็กชายซะนี้ กรี่ด น่าร๊ากที่สู้ดดด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Pikky ที่ 28-04-2011 01:15:34

 :impress2: เคลิ้มๆๆ ไปกับความน่ารักของหนูลิน กับแม่ฟ้า

+1 ให้ไรเตอร์ สู้ๆๆๆ สะสางงานได้หมดเร็วๆ

:L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Forever_Love ที่ 29-04-2011 03:55:32

เหมือนภรรยาคอยหาข้าว ซักผ้าให้คุณสามีเลยน้ำฟ้า :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Ch
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 29-04-2011 05:46:50

 :o8: หนูลินน่ารักมากๆเลยจร้า แถมยังเป็นกามเทพสื่อรักอีกตั้งหาก >////<
เมื่อไรทั้งสองคนพ่อแม่จะรักกันซะทีอ่ะ อยากให้รักกันเร็วๆจังเลย
อยากเห็นฉากสวีต >.,< ไม่ค่อยเลยเนอะเรา โฮ่ะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 29-04-2011 08:07:46

หนูลิน น่ารักเกินนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 30-04-2011 15:58:06

 


:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 30-04-2011 16:45:48

อยากฟัดหนูลินนนนน ๕๕๕

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: parkjaewon ที่ 30-04-2011 19:23:45

หนูลินน่ารักจัง o18 o18

เมื่อไหร่จะเป็นครอบครัวจริงๆสักทีเนี่ย



คนเขียนสู้ๆนะคะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 30-04-2011 20:03:18

ม๊ะม๊าหนูลินน่ารักจัง

รอเมื่อไรที่จะหาป๊ะป๊ามาให้หนูเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 30-04-2011 21:05:52

มาต่ออีกน้าคร้าบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.3
เริ่มหัวข้อโดย: O_a ที่ 01-05-2011 22:56:43

คุณพ่อช่วยคุณแม่กับคุณลูกอาบน้ำ
คุณแม่ก็ต้องซักผ้าให้คุณพ่อถูกแล้วนะคะ
สงสัยคุณลูกรู้เห็นไปใจกับคุณพ่อแน่ๆๆ คิคิ
หนูลินน่ารักสุดๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: peanjai ที่ 03-05-2011 11:49:29

เมื่อไหร่แม่ฟ้ากับคุณลุงม้าน้ำจะรักกันซักทีนะ  :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 03-05-2011 14:40:45

อ่าาาาา อีก 40เปอร์เซ็นต์อยู่ไหนล่ะเนี่ยยยยยยยย คิดถึงแม่ฟ้าละนะ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 03-05-2011 14:44:37

+1 ให้กับความน่ารักของหนูลิน :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: เก๋ไก๋เจ้าค่ะ ที่ 03-05-2011 15:38:54

ตามทันแล้วววว
หนูลินน่ารักจริงๆ อยากมีลูกแบบนี้ซักคน 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 03-05-2011 18:13:41

หนูลินน่าร๊ากๆ
แต่แม่ฟ้าทิฐิเกิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 06-05-2011 11:35:21

รอจ้า^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 06-05-2011 15:43:27

+1   ให้หนูลินและแม่ฟ้า

ส่วนอีตาลุงม้าน้ำ อิฉันยังไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 06-05-2011 19:16:23

เข้ามารอ แม่ฟ้า กับ ลุงม้าน้ำ และ หนูลิน จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 06-05-2011 21:52:36

รอ ร้อ รอ ร้อ รอ ชั้นรอเธออยู่
แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด  :m14:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-05-2011 23:40:21

มะไหร่จะดีกันน้่อ   :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 07-05-2011 23:49:14

 :z2: หายไปไหนจ๊ะ  กลับมาเต๊อะ   :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 08-05-2011 21:19:43

รออ่านน้องหนูลินอยู่น้าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 09-05-2011 00:15:56

+1 ค่ะ
น่ารักมากเลยเรื่องนี้ แม่ฟ้า กับลุงตะวัน
อ่อยยยยย ชอบชื่อรังสิมันต์จัง นึกถึง ดั่งดวงฯ เลย
><
อ่านแล้ว เขินมาก บอกเลย
น้องหนูลิน เป็นโซ่ทองคล้องใจมากๆ!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 09-05-2011 14:57:32

เข้ามาลองอ่าน แล้วก็ติดหนูลินเลย น่ารักน่าชังขนาดนี้ใครๆ ก็รักเนอะ
คุณลุงม้าน้ำก็เหมือนเผื่อใจรักคุณแม่น้ำฟ้าแล้วเหมือนกัน

แต่เรื่องนี้ปมมีเยอะใช้ได้ ท่าทางจะยาวไม่น้อย หวังว่าจะมาอัพให้อ่านเร็วๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: woradach ที่ 10-05-2011 23:10:41

ลุงม้าน้ามมมมมมมจ๋า หายไปไหนเอ่ยคับ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 14-05-2011 15:08:26

 :t3: :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 15-05-2011 16:23:27

ฝากตัวยัยป้าคนนี้ช่วยดูแลหนูลินด้วยคนนะคะ
กามเทพตัวน้อยแท้ๆเลยหนูลิน  :L2:
คู่คุณหมอก็น่ารักน่าลุ้นไม่แพ้กันค่ะ
 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 15-05-2011 18:53:26

คิดถึงหนูลินกับลุงม้าน้ำที่สุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 18-05-2011 16:20:17

คิดถึงหนูลิน เมื่อไรจะกลับมาอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 18-05-2011 18:53:10

คิดถึงหนูลินจริงๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.12 - Vergin 60% [24/04/2011] PG.33
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 26-05-2011 18:47:58

น่ารักดี  ดูเหมาะกันมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 01-06-2011 10:03:33

คุณแม่...ครับผม !!!   Ch.13 - just a gream



         ปกติเสื้อผ้าที่น้ำฟ้าจะซักก็มีไม่มากอยู่แล้ว  ประกอบกับคนอาศัยที่อยู่บ้านหลังนี้ก็มีแค่น้ำฟ้าคนเดียวกับเด็กทารกอีกคน  เครื่องซักผ้าจึงเป็นสิ่งที่น้ำฟ้าคิดว่าไม่ค่อยจำเป็นนัก  เสื้อผ้าหนูลินรวมทั้งผ้าอ้อมและของจำเป็นต่างๆก็อาศัยล้างไม่ก็ซักด้วยมือทั้งสิ้น...   คราวนี้เมื่อต้องมาซักเสื้อผ้าให้กับคนที่คิดว่าชาตินี้คงไม่มีทางจะวนเวียนมาอยู่ใกล้กันอีกแบบนี้น้ำฟ้าก็กระอักกระอ่วนใจอยู่พอสมควร  จึงต้องระบายออกด้วยการบ่นๆออกมาเบาๆเพราะคิดว่าอยู่หลังบ้านคนเดียวคงไม่มีใครได้ยิน


"...คนบ้าอะไร...ไม่มีมารยาท  ดึกดื่นแบบนี้คนเขาจะหลับจะนอนกันแล้วยังมากวนอีก...  เห็นเราเป็นคนจนล่ะสิถึงได้อวดเบ่งเที่ยวออกคำสั่งกับคนเขาไปทั่ว...หนูลินก็อีกคน...พอมีคนซื้อของเล่นมาปรนเปรอก็เทใจไปกับเขาเฉยเลยนะ...ทิ้งแม่ฟ้าให้มานั่งซักเสื้อให้ใครก็ไม่รู้อยู่คนเดียว...งอนแล้ว..."   บ่นไปก็ทำปากยู่ประกอบตามอารมณ์  มือเรียวบางออกแรงขยี้ตรงคอปกเสื้อแถมให้เพื่อขจัดคราบไคลตามความเคยชิน...   หลังจากสำรวจดูว่าเสื้อเชิ๊ตในมือสะอาดหมดจดแล้วก็จัดการเปลี่ยนน้ำให้ใหม่เพื่อล้างน้ำผงซักฟอก...


"แล้วอีกอย่าง  ซักตัวเดียวแบบนี้เปลืองน้ำจะตาย...โอ๊ยย  แล้วทำไมเราต้องไปทำตามบัญชาของหมอนั่นด้วยนะ...ญาติเราก็ไม่ใช่...แค่เป็นลุงหนูลินเท่านั้นเองอ่ะ..."   บ่นไปสองมือก็ขยันทำงานไปไม่ได้หยุด...เปล่านะไม่ได้ตั้งใจทำให้หรอก  แค่อยากให้เสร็จเร็วๆเท่านั้นแหละ...


           ซักพักกลิ่นอาหารบางอย่างก็ลอยมาแตะจมูก...   น้ำฟ้าจึงต้องรีบลุกมาล้างมือแล้วเดินเข้าครัวเพื่อหยิบแกงจืดเต้าหู้อ่อนออกจากเตาอบแล้วใส่ปลาทูทอดที่เหลืออยู่หนึ่งตัวครึ่งเข้าไป  พรมน้ำลงบนตัวปลาเล็กน้อยแล้วตั้งเวลา...  เมื่อเสร็จสิ้นก็เตรียมเดินออกจากห้องครัวเพื่อไปซักผ้าต่อแต่ทว่าเสียงเด็กหัวเราะที่ดังมาจากที่นั่งตรงเทอเรซหน้าบ้าน  ซึ่งน้ำฟ้าจัดไว้เป็นที่นั่งสำหรับทานข้าวด้วยก็ทำให้เด็กหนุ่มต้องสาวเท้าเข้าไปหาต้นเสียง... 


           และภาพที่เห็นก็ทำให้น้ำฟ้าต้องหยุดยืนนิ่งแล้วมองเงียบๆ  ชายหนุ่มตัวสูงใหญ่กำลังนอนเอนตัวลงบนเก้าอี้บุนวมที่น้ำฟ้าชอบนั่งให้นมลูกประจำ...ซึ่งดูเล็กลงไปทันทีเมื่อมีร่างกายแข็งแรงสูงใหญ่ของรังสิมันต์นอนอยู่   สองแขนแข็งแรงประคองตัวเด็กทารกน้อยที่ถูกปล่อยให้นอนเล่นอยู่บนอกราวกับจะปกป้องเพื่อไม่ให้หนูน้อยตกลงไป...  สองขาดูเก้งก้างเมื่อต้องพับชันเข่าขึ้นเพราะไม่ได้มีพื้นที่มากนักให้ยืดขา...   มุมปากกับนัยน์ตาที่ชอบทำขรึมอยู่เป็นนิจยกยิ้มกว้างให้เจ้าตัวเล็กเมื่อสองแขนป้อมตีเข้าบนอกเขาราวทดสอบความแข็งแรง...   พอเขาแอบเอานิ้วไปเขี่ยไหล่  ดวงตากลมโตที่ดูคล้ายถอดแบบมาจากใครอีกคนที่อาศัยอยู่ในบ้านนี้ก็หันกลับไปมอง  พอไม่เห็นอะไรก็หันกลับมา  พอโดนสะกิดอีกก็หันอีก  แต่พอเขาสะกิดครั้งที่สามเจ้าตัวจ้อยก็พยายามพลิกกลับตัวหันไปอีกด้านเพื่อคว้านิ้วเขาจับเอาไว้ทันที   แต่ปรากฎว่าการทรงตัวของเด็กยังไม่ดี  หนูลินเลยหงายหลังตึงลงบนพุงกะทิของเขาเอง...  คราวนี้รังสิมันต์อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเสียงดังๆพร้อมกับยกมือพลิกตัวหนูลินกลับมาเหมือนเดิมและจูบกระหม่อมน้อยๆหอมๆเสียทีหนึ่ง...

 
           แต่แล้วหูที่ดีเยี่ยมของเขาก็ได้ยินเสียงขำกิ๊กดังมาแว่วๆจากในบ้าน  พอหันกลับไปมองก็เห็นน้ำฟ้ากำลังยกมือขึ้นมาปิดปากที่คงเผลอหัวเราะออกมาเหมือนกัน  แต่ถึงแม้จะไม่ได้เห็นรอยยิ้มจังๆ  แต่นัยน์ตากลมโตนั่นก็มีแววสั่นระริกราวกับขำเสียเต็มประดา...   แล้วพอโดนเขาจ้องเอาอีกหน่อยก็รีบเอามือลงพร้อมรูปปากที่คว่ำลง  แล้วทำสีหน้าเอาเรื่องใส่เขาราวกับจะถามว่า...มองอะไร?...   จากนั้นคนตัวบางก็สะบัดหน้าเดินหายลับเข้าตัวบ้านไป...   ทิ้งให้รังสิมันต์หันกลับมาสบตาหนูลินแล้วแอบอมยิ้มกันสองคน...




           ...เวลาผ่านไปไม่นานมาก...   แกงจืดเต้าหู้  ปลาทูทอดหนึ่งตัวครึ่ง  กับไข่เจียวสองฟองก็ถูกยกออกมาวางตรงโต๊ะที่น้ำฟ้าจัดไว้เตรียมให้คนที่มานึกหิวเอาตอนดึกได้ทานข้าวอย่างที่ต้องการ...   ขณะที่กำลังจัดอยู่คนกำลังหิวที่น้ำฟ้าคิดก็เดินมาหยุดอยู่ข้างหลังน้ำฟ้า  แล้วทำท่าสูดกลิ่นเบาๆ...


"ที่จริงไม่ต้องทำอะไรเยอะขนาดนี้ก็ได้นะ  แค่สปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทสจานเดียวก็พอ..."  ชายหนุ่มบอกพลางเตรียมตัวนั่ง   แต่คนฟังกลับเอามือเท้าสะเอวแล้วหันมามอง...


"ถ้าอยากกินก็โทรสั่งมาเองแล้วกัน...บ้านนี้ไม่มีอาหารต่างชาติให้คุณกินหรอก..."   พูดจบน้ำฟ้าก็รีบเดินกลับข้าวบ้านเพื่อคดข้าวสวยร้อนๆมาให้ชายหนุ่มด้วย...


             ...โอ๊ยย...เมื่อกี๊ก็เดินมาเสียชิด...เสื้อก็ไม่ใส่อนาจารชะมัด   นี่ถ้าคนข้างบ้านมาเห็นเขากับหมอนี่อยู่กันสองคนแบบนี้  (ถึงจะมีหนูลินด้วยก็เถอะ) จะไม่คิดเตลิดเปิดเปิงไปไหนต่อไหนเหรอเนี่ย...  แต่ถ้าจะผิดก็ผิดที่ผู้ชายคนนั้นตัวใหญ่เกินไปเองด้วยนี่   เสื้อเขาเลยใส่ไม่ได้ซักตัว  ขนาดเบอร์ใหญ่สุดของเขายังยัดไม่เข้าแม้แต่คอเสื้อเลย...   นึกไปก็หน้าร้อนๆหนาวๆไปเมื่อได้เห็นแผงอกแกร่งในระยะใกล้ขนาดนั้น... 


             น้ำฟ้ายืนนิ่งหน้าหม้อข้าว   ซักพักก็แอบเผลอเอามือดึงคอเสื้อตัวเองเพื่อจ้องมองหน้าอกตัวเองบ้าง...  ทั้งผอม ทั้งแห้ง...กล้ามไม่มีซักมัด  แม้จะบอกว่ามันเป็นเพราะกรรมพันธุ์ของบ้านเขาที่ตัวเล็กกันหมดก็เถอะนะ...   แต่อย่างน้อยแค่ส่วนสูงหรือกล้ามแขนก็ขอให้น้ำฟ้าบ้างเถอะ   จะได้พอมีส่วนที่แตกต่างกับพี่ฝนซักอย่าง...



-------------------------------------- -  --     -- - -- - - -- -      - -- - -- -     - - --        - -            -




"แล้วไหนของเธอล่ะ...ไม่กินพร้อมกันเหรอ"   รังสิมันต์เอ่ยปากถามเมื่อเห็นว่ามีจานข้าวสวยแค่จานเดียววางอยู่ตรงหน้าเขา...    น้ำฟ้าที่กำลังอุ้มหนูลินอยู่ก็ตอบโดยไม่หันมามอง...


"ไม่มีใครเขาลุกมากินข้าวมื้อเย็นตอนสี่ทุ่มเหมือนคุณหรอก..."   ตอบแล้วก็เดินช้าๆไปหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้บุนวมที่ตัวเองนั่งประจำ  แล้วกล่อมเจ้าตัวเล็กที่ทำท่าจะพริ้มหลับซบอยู่กับไหล่...   


"ทำไม...กลัวอ้วนเหรอ...  แต่อย่างเธอน่ะน่าจะกินดีกว่านะ  ตัวบางขนาดนั้นพอหนูลินตัวใหญ่ขึ้นเดี๋ยวก็อุ้มไม่ไหวหรอก..."  ชายหนุ่มบอกตอบพลางยกช้อนจุ่มในน้ำแกงจืดเต้าหู้แล้วเอามาแตะๆชิม...    ...อืม   รสชาด...ดีใช้ได้  อันที่จริงต้องบอกว่าอร่อยกว่าที่บ้านเขาเคยทำเสียอีก   ถึงแม้จะพอดูออกว่ามันโดนอุ่นมาแล้วแต่รสแกงจืดก็ไม่ได้เค็มหรือเข้มขึ้นเลย...   


"ปะ..."  น้ำฟ้าอยากจะด่านักว่า  'ปากเสีย !'...  แต่คิดได้ทันว่าไม่ควรไปต่อปากต่อคำกับผู้ชายคนนี้ให้เเปลืองเวลาจึงได้แต่ขัดเขี้ยวเคี้ยวฟันตบก้นหนูลินแรงขึ้นหน่อยแทน   ทันใดนั้นสายตาก็มองส่องออกไปหน้าบ้าน  พลันเห็นแว่บๆว่ามีรถของลูกน้องชายหนุ่มที่เคยไปส่งเขาที่ทำงานจอดอยู่   ส่วนชายหนุ่มเจ้าของรถเหมือนจะออกมายืนสูบบุหรี่อยู่นอกรถด้วย...   เออ...ไปชวนลูกน้องของผู้ชายคนนี้เข้ามาทานด้วยดีกว่า   เผื่ออาการปากไม่ดีแบบเมื่อกี๊จะเพลาลงบ้าง...


"แล้วนั่นจะไปไหน..."  รังสิมันต์รีบออกปากถามเมื่อเห็นน้ำฟ้ากำลังลุกจะเดินไปใส่รองเท้าตรงหน้าบ้าน...


"ทำไมผมต้องรายงานคุณด้วย...  นี่บ้านผมนะ..."  น้ำฟ้าต่อปาก


"...ฉันถาม...ว่านั่นจะออกไปไหน"  รังสิมันต์กดเสียงให้เข้มขึ้น  เพื่อต้องการเค้นคำตอบจากเด็กหนุ่ม  น้ำฟ้าทำสีหน้าเมื่อยแล้วหันมาหา


"จะไปตามลูกน้องคุณให้มากินข้าวด้วยน่ะสิ  ปล่อยเขาไว้อย่างนั้นส่วนคุณมานั่งทานข้าวสบายใจเฉิบเนี่ยนะ...ไม่รู้สึกไม่ดีมั่งเลยรึไง...ลูกน้องคุณก็คงจะหิวเหมือนคุณนั่นแหละ..."  น้ำฟ้าบอกทำสีหน้าจริงจัง...   ส่วนรังสิมันต์กลับขมวดคิ้ว   ...ปกติมันไม่มีเจ้านายกับลูกน้องที่ไหนจะมานั่งร่วมโต๊ะกันหรอกนะ  ยกเว้นในโอกาสพิเศษ   เขาเองถึงจะให้ความเป็นกันเองกับลูกน้องขนาดไหนแต่มันก็มีขอบเขตอยู่เหมือนกัน   ที่สำคัญคนของเขาต่อให้อดอาหารต่อไปอีกซักสามวันก็ไม่มีใครตายหรอก...


"กลับมานั่งนี่ที่เดิมดีกว่าน่ะ..."  รังสิมันต์บอกแล้วยกส้อมจะจิ้มลงบนตัวปลาทู    แต่น้ำฟ้ากลับสะบัดหน้าใส่แล้ววิ่งย่องๆไปทางหน้าบ้าน     มองซ้ายมองขวาตรงถนนหน้าบ้านแล้วข้ามไปหาเตโชทันที   สองคนนั่นหยุดคุยกันครู่หนึ่งรังสิมันต์ก็เห็นสายตาของลูกน้องเขาหันมาสบราวกับขออนุญาตหรือปรึกษาอะไรซักอย่าง  พอเขาทำตาดุพร้อมส่ายหน้า   หนุ่มตัวสูงผิวสีแทนก็รีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธทันที    ส่วนน้ำฟ้าพอเห็นดังนั้นก็หันกลับมามองเขาและทำตาดุใส่เขาบ้าง  แล้วหันไปคว้าแขนล่ำสันของเตโชพยายามลากเข้าบ้านแทน...


"...คุณมาในฐานะแขกของผมนะ   ไม่ต้องไปเกรงจงเกรงใจใครทั้งนั้น...นี่มัน 'บ้าน' ผม...ผมจะให้ใครเข้าใคร 'ออก' มันก็เรื่องของผม  คุณไม่ต้องไปฟังใครหรอก...ไม่มีใครใหญ่ไปกว่าผมในบ้านหลังนี้..."  น้ำฟ้าจงใจกระแทกเสียงดังเพื่อหวังให้ใครอีกคนที่ว่าได้ยินด้วย...  แต่ 'ใครอีกคน' ที่น้ำฟ้าหวังจะให้มีปฏิกริยากลับทำหูทวนลม  แล้วใช้ช้อนและส้อมแงะเนื้อปลาทูแทน...   


"เดี๋ยวคุณเตโชนั่งตรงนี้นะครับ  ผมจะไปตักข้าวมาให้..."   แต่พอเดินไปไม่กี่ก้าวน้ำฟ้าก็ถอยกลับมาอีกที   "ผมฝากอุ้มหนูลินแป๊บนะครับ..."   น้ำฟ้าเอ่ยแล้วค่อยๆผ่อนเจ้าตัวเล็กลงในอ้อมแขนหนุ่มตัวโตที่รับไปแบบเก้ๆกังๆ...   โดยมีสายตารังสิมันต์เขม่นมองอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์  ...ทีเขาเป็นลุงแท้ๆยังไม่ให้แม้แต่จะเข้าใกล้  แต่ทำไมกับลูกน้องเขากลับฝากหลานให้อุ้มเฉยเลย   ทั้งที่เขาก็อุ้มเก่งกว่าเตโชตั้งเยอะ...ที่สำคัญ  ต่อหน้าต่อตาเขาด้วยเนี่ยนะ...มันจะมากไปหน่อยมั้ย...   


"เอ่อ...บอสครับ...คือ..."  พอลับหลังน้ำฟ้าปุ๊บเตโชแทบกระเด้งออกจากเก้าอี้เพื่อมายืนก้มหัวให้เจ้านายที่ดูสีหน้าจะเข้มกว่าเดิม  ...ลูกน้องอย่างเขาก็พอรู้ว่าเพราะอะไร  และผลกระทบที่จะตามมาคืออะไรด้วย...


"ก็นั่งสิ...ยืนทำไม..."  รังสิมันต์บอกเสียงต่ำ   รสชาดแกงจืดที่รู้สึกว่าอร่อยเมื่อครู่เริ่มเฝื่อนคอแปลกๆ   


"คือบอสครับ...ถ้ายังไงผมทำเป็นกลับไปก่อนก็ได้นะครับ..."  เตโชบอกเสียงเบาราวกระซิบ...  ทั้งเกรงรังสิมันต์  และกลัวน้ำฟ้าได้ยินด้วย... 


"เจ้าของบ้านเขาบอกให้นายอยู่นี่...ก็นั่งไปสิ  กินเสร็จแล้วค่อยกลับพร้อมกันก็ได้..."  แม้คำพูดจะฟังดูง่ายๆแต่เตโชก็รู้ดีว่ามันไม่ใช่...ไม่ใช่แบบที่เจ้านายหนุ่มของเขาพูดประจำเลย...มันเหมือนประชดเสียมากกว่า...รู้สึกแปลกๆนิดหน่อยเมื่อร้อยวันพันปีเจ้านายไม่เคยที่จะพูดแบบนี้กับบรรดาลูกน้องชายหนุ่มเลย....  ...แต่พอลองประมวลผลดู   ไหนๆเจ้านายเขาก็ออกปากพูดออกมาเองแล้วก็ขอถือวิสาสะแล้วกัน...  กินพอเป็นพิธีแล้วรีบลุกจะดีที่สุด...


"มาแล้วครับคุณเตโช...ข้าวสวยร้อนๆ...ขอโทษทีนะครับช้าไปนิดเพราะผมอุ่นให้ใหม่อยู่น่ะ..."  น้ำฟ้าบอกแล้วยกข้าวสวยพูนจานมาวางให้


"เอ่อ......"   คราวนี้เตโชถึงกับใบ้รับประทาน   คิดจะกินพอเป็นพิธีแล้วรีบลุกแต่ข้าวขนาดนี้มันจะน่าเกลียดไปมั้ย...แล้วดูนั่น  สายตาคุณรังสิมันต์ทำไมมันดูทิ่มแทงจานข้าวเขาแปลกๆ...


"ทานสิครับ...   แต่...อ๊ะ   ปลาทูจะหมดแล้วนี่  งั้นเดี๋ยวผมต้มไข่ให้อีกฟองแล้วกัน...คุณพอทานได้นะกับข้าวบ้านๆ  ไม่ได้เป็นอาหารฝรั่งหรูหราเหมือนในภัตตาคารอะไร..."  พูดแล้วก็กระทบคนที่กล้าถอดผ้าท้าลมหนาวบนโต๊ะเบาๆ   แต่เหมือนจะไม่ได้ผลเท่าไหร่เพราะอีกคนกลับตักกับข้าวมาทานแบบไม่สะดุดสักนิด


"อ่ะ...อ๋อ  ไม่ต้องหรอกครับแค่นี้ก็พอแล้ว   ผมทานได้ครับ..."   ตอบแต่น้อยแล้วนั่งลงเงียบๆ   ...แล้วเพิ่งจะนึกตะหงิดๆในใจว่าทำไมเจ้านายเขาต้องถอดเสื้อโชว์ตอนนั่งกินข้าวแบบนี้ด้วย...  แต่พอจะเอ่ยถามก็เห็นสายตารังสิมันต์ที่มองไปทางน้ำฟ้าแล้วตัดสินใจเงียบปากแทน   ท่าทางเจ้านายเขาคงไม่มีกะจิตกะใจจะตอบคำถามเขาแน่...


            รังสิมันต์ทานไปก็ลอบมองน้ำฟ้าที่อุ้มเด็กน้อยตัวอวบพาดไหล่แล้วร้องเพลงเห่กล่อมเบาๆ   เนื้อเพลงภาษาไทยเก่าๆที่น้ำฟ้าร้องออกมารังสิมันต์ไม่ค่อยเข้าใจแต่พอมองประกอบกับกริยาท่าทางที่ชี้ชวนหนูลินมองพระจันทร์บนฟ้าก็ดูสวยสะดุดตาเขาไม่น้อยเลย   ทั้งๆที่เคยคิดว่าเด็กคนนี้หน้าตาก็ออกธรรมดา  ติดจะกระเดียดหญิงมากไปหน่อยด้วยซ้ำ  แต่พอได้ลองเข้าใกล้  พูดคุย  จึงได้รู้ว่าแม้แต่นิสัยใจคอถ้าไม่รู้มาก่อนว่าเป็นผู้ชายเขาอาจจะเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงจริงๆได้ไม่ยากเลย...


           แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั่นก็ไม่ได้น่าเกลียดเลยซักนิด  กลับดูดีและลงตัวเมื่อมันเป็นการกระทำของคนคนนี้   โดยเฉพาะเวลาที่เด็กคนนี้อยู่กับไวโอลิน  สีหน้าอ่อนโยน  กริยาท่าทางนุ่มนวล  อ่อนหวานที่ออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ  ทำให้เคยเกือบคิดอยากพาตัวทั้งหลานทั้งคนเลี้ยงกลับไปหาแม่เขาทั้งคู่  เพราะดูท่าจะให้แยกหนูลินออกจากเด็กนี่คงไม่ใช่เรื่องง่าย   หวังจะตีสนิทเพื่อที่อะไรๆมันจะง่ายขึ้นก็ดูเหมือนจะยากขึ้นแทน  เมื่อทุกครั้งที่พบไม่เคยแม้ซักครั้งที่เด็กหนุ่มจะเริ่มต้นการพบเจอกับเขาด้วยรอยยิ้ม...  เจอทีไรไม่ทำหน้าบึ้งก็ต้องพูดจาปากดีไม่เจียมตัวเองใส่เขาตลอด  (คุณตัวโตก็ใช่ย่อยนะจ๊ะ...) ดูไม่น่ารักเอาเสียเลย...  หรือว่าเขาจะเปลี่ยนแผน  พาฉุดกลับไปบ้านทั้งคู่เลยดี...   ไม่ต้องยุ่งยากวุ่นวายให้มาก...

 
           แต่จิตสำนึกด้านดีของเขาก็ค้านขึ้นมาในใจว่า...ไม่ได้...แม่เขาไม่ยอมแน่   ขนาดพี่สาวเด็กนี่แม่เขายังไล่ออกจากบ้านแบบนั้น   เด็กนี่ก็คงไม่ต่างกัน  หรือไม่ก็อาจจะยิ่งกว่า...  ยิ่งมีเรื่องของหนูลินเข้ามาเกี่ยวคงยิ่งไปกันใหญ่...   อย่างน้อย...เขาก็มีความรุ้สึกสงสารหนูลินอยู่เหมือนกันถ้าต้องห่างจากคนที่แกผูกพันธ์มาตั้งแต่เกิดแบบนี้ 


           ในระหว่างที่กำลังวางแผนอยู่เพลินๆ   เสียงที่ตะกี๊ยังงุ้งงิ้งร้องเพลงกล่อมเด็กให้หนูลินฟังก็เอ่ยเรียกชื่อเขาเสียงห้วน...


"เอ่อนี่...คุณรังสิมันต์   อย่าลืมที่รับปากผมด้วยนะ  ที่บอกว่าไม่มาตามติดชีวิตผมยี่สิบสี่ชั่วโมงแบบนี้อีก  ถ้าหากผมซักเสื้อให้คุณ  แล้วก็หาอะไรให้คุณทาน..."   น้ำฟ้าทวงข้อตกลงด้วยสีหน้าสีตาเอาเรื่อง   มือก็ตบก้นหนูลินแปะๆเพื่อกล่อมนอน...   รังสิมันต์รวบช้อนวางในจานเรียบร้อย  แล้วยักไหล่นิดๆก่อนตอบ


"ฉันเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น...   ถ้ารับปากอะไรไปแล้วฉันก็จะทำตามนั้น..."   ชายหนุ่มเอ่ยเรียบๆ   แล้วพยักหน้าเบาๆให้เตโชรู้ว่าให้ช่วยเก็บจานข้าวไปไว้ในครัวให้ด้วย...


             แล้วเมื่อเหลืออยู่ตรงชานบ้านเพียงสองคน  แถมยังมีสายตาดุๆจับจ้องให้ประหม่าอยู่ตลอดเวลาแบบนี้   น้ำฟ้าก็อยากรีบหาประเด็นที่จะได้ออกไปเสียที...


"เอ่อ...  ถ้างั้นเดี๋ยวผมไปรีดเสื้อให้คุณก่อนแล้วกัน  ป่านนี้คงจะแห้งแล้ว..."   น้ำฟ้าบอกเบาๆแล้วหันหลังรีบสาวเท้ากลับเข้าบ้านไป...   


            ทิ้งรังสิมันต์ให้มองตามแผ่นหลังแบบบางแล้วแอบยิ้มมุมปากนิดๆ...   กลิ่นดอกไม้ที่ลอยมาตามลมทำให้ชายหนุ่มผินหน้ากลับไปเท้สแขนลงบนระเบียงที่สูงแค่เอวเขา   ท่ามกลางความมืด  สีขาวของดอกโมก  ลีลาวดี  และดอกปีบช่อใหญ่ที่อยู่บนต้นไม้กลับลอยเด่นออกมา   ไม้ดอกหอมสีขาวทั้งสามชนิดแข่งกัน   ส่งกลิ่นอบอวลให้ฟุ้งทั่วอาณาบริเวณ  เป็นเวลานานมากแล้วที่เขาไม่เคยได้สังเกตกลิ่นหอมของดอกไม้ต้นไม้แบบนี้    ปกติสูดแต่กลิ่นแอร์  กลิ่นน้ำหอมมากมายหลายแบบตลอดวัน...   จมูกจึงรู้สึกไม่ค่อยคุ้นกับกลิ่นหอมแต่ไม่ฉุนของธรรมชาติที่กำลังได้สัมผัสอยู่ในตอนนี้    กลิ่นหอมอ่อนๆ  ที่สูดได้ลึกๆไม่มีระคายจมูก...  มันทำให้รู้สึกปลอดโปร่งอย่างประหลาด...   


           คิดแล้วพาลให้นึกถึงเจ้าของบ้านตัวเล็กที่ป่านนี้คงจะวุ่นอยู่กับการรีดเสื้อให้เขา...   รับปากเจ้าของร่างเล็กๆไปว่าจะเลิกตามติด   แต่อย่าคิดว่าคนอย่างรังสิมันต์จะไม่สามารถรับรู้เรื่องราวต่างๆรอบๆตัวเด็กคนนี้ได้อีก...   


"อ่ะ...เสื้อคุณ..."   เสียงเล็กแหลมเกินชายหนุ่มทั่วไปดังอยู่ข้างหลัง  พร้อมแรงมือชนที่หลังเขาเบาๆ  พอเอี้ยวตัวหันมองก็พบน้ำฟ้ายื่นมือตึงถือเสื้อของเขาไว้ในมือ    "รับไปใส่สิคุณ..."  น้ำฟ้าเร่ง    ชายหนุ่มลอบยิ้มมุมปากเล็กๆก่อนจะยื่นมือมารับเสื้อคืนไป


          มือใหญ่แข็งแรงสอดผ่านแขนเสื้อที่รีดเรียบกริบ  กลิ่นหอมอ่อนๆที่โชยขึ้นมาเป็นกลิ่นที่เขาไม่คุ้ยเคยเพราะไม่ใช่กลิ่นประจำเสื้อเขาเวลาที่เขาใส่   กลิ่นคล้ายๆดอกมะลิปนกลิ่นแป้งเด็กทำให้คนใส่รู้สึกเหมือนกำลังได้สัมผัสตัวหนูลินไปด้วยยังไงไม่รู้...มันทำให้รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก... 


"เธอใส่อะไรลงไปในเสื้อฉันรึเปล่า..."   ชายหนุ่มออกปากถามระหว่างที่มือก็ติดกระดุมเสื้อไป   น้ำฟ้าเชิดจมูกเล็กน้อยแล้วบอก


"ไม่ได้ใส่อะไรลงไปทั้งนั้นแหละ  ขอโทษด้วยนะที่ไม่มีปัญหาซื้อน้ำยาปรับผ้านุ่มราคาแพงๆมาให้   เสื้อคุณมันเลยเปื้อนกลิ่นคนจนไปหน่อย..."   น้ำฟ้าต่อปากต่อคำแบบไม่หวั่นเกรง...   


           แต่น้ำฟ้าคงลืมไป  ว่าเพราะเงินนี่แหละที่ทำให้เขามีอำนาจ  และอำนาจนั้นก็อาจจะสามารถทำอะไรได้มากกว่าที่น้ำฟ้าคิดไว้...


           พอติดกระดุมเสร็จรังสิมันต์ก็หันหลังเดินลงมาจากบ้าน    ลูกน้องของเขากลับไปยืนประจำอยู่ที่รถเรียบร้อยแล้ว   ขายาวๆก้าวพ้นเขตประตูบ้านของน้ำฟ้า   พร้อมๆกับที่น้ำฟ้าก็รีบดันประตูมาปิดตามทันที  แต่ยังไม่ทันจะได้งับประตูสนิทฝ่ามือใหญ่ก็ยกมาต้านแรงเอาไว้ทำให้เด็กหนุ่มปิดประตูไม่ได้...


"อะไรอีกล่ะคุณ !"


"พอดีฉันลืมบอกเธอไปอีกอย่าง..."   รังสิมันต์เกริ่นก่อนจะผลักประตูออกกว้างอีกหน่อยเพื่อที่เขาจะได้มองหน้าเด็กน้ำฟ้าได้ถนัด...


"อะไร !"   น้ำฟ้าถามแทบกระชากเสียงใส่   แต่แววตาดุคมกริบที่เขาจำได้แม่นว่ามันเป็นแบบเดียวกับที่เขาเห็นในวันแรกที่ผู้ชายคนนี้มาที่บ้านเขา...


"...นอกจากฉันจะเป็นคนพูดคำไหนคำนั้นแล้ว...ฉันยังเป็นคนพูดจริงทำจริง...  อะไรที่เคยบอกไว้ว่าอยากได้...ฉันก็จะต้องได้...  หวังว่าคงจะเตรียมใจและร่างกายไว้ให้พร้อมนะ   เมื่อถึงวันที่ฉันจะมา 'รับ' ไปเมื่อไหร่  จะได้ไม่มีปัญหามาก..."  ชายหนุ่มพูดจบพร้อมคลี่รอยยิ้มธุรกิจใส่นัยน์ตาไหวระริกที่จ้องมองเขา    ดวงตากลมโตไหววูบไปชั่วครู่เมื่อฟังเขาพูดจบ...  ก่อนจะกัดริมฝีปากแน่นแล้วตะโกนใส่ใบหน้าเขาเสียงดังลั่น...


"ฝันไปเถอะ !"   แล้วน้ำฟ้าก็งับประตูเข้าหากันแล้วคล้องโซ่กุญแจแน่นหนา...


           ...อย่าคิดว่าอะไรๆจะเป็นไปตามคำบัญชาของตัวเองตลอดสิ   ...ไม่มีวัน ! ไม่มีทาง ! และไม่มีแม้แต่โอกาสที่น้ำฟ้าจะ 'ให้' ในสิ่งที่ชายหนุ่มต้องการแต่โดยดีแน่...   





   ...ก็บอกไปแล้วนี่...ว่าฝันไปเถอะ ! 






-------------------------------    - - - -       ------ --- - -- --- - - - - -- -- --- ---   -             -

to be continue...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 01-06-2011 10:15:21

รังสิมันต์ นี่หึงลูกน้องด้วยเร๊อะ
รอวันคุณลุงมารับ หลาน กับแม่เข้าบ้านใหญ่   :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 01-06-2011 10:22:13

โอ้! น้องลินกลับมาแล้ว เย้! มาหวานๆ ให้เห็นแบบนี้ เหมือนครอบครัวเดียวกันเลย
ปัญหาใหญ่ก็อยู่ที่คุณแม่เท่านั้น เฮ้อ เป็นด่านยุ่งยากที่สุดเลยมั้งเน่ีย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 01-06-2011 10:30:30

รังสิมันต์หึง

so cuteeeeeeee`!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 01-06-2011 10:42:51

ก็บอกแล้วฝันไปเถอะ  ติดต่อรายการ ฝันที่เป็นจริงโดยด่วน หุหุ

ท่าทางจะไม่รอด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 01-06-2011 12:02:04

:o8:
น้ำฟ้ายังน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 01-06-2011 12:26:19

 :กอด1:หนูลินเพื่อเป็นการต้อนรับการกลับมาให้หายคิดถึง
ฮึ..วันนั้นของคุณรังสิมันต์ ไม่อยากคิดต่อเลย ถ้ามันจะทำให้น้ำฟ้าเสียใจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: Forever_Love ที่ 01-06-2011 12:40:22

หายไปนานเลย ในที่สุดหนูลินก็กลับมาแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 01-06-2011 12:54:10

 :z13: :กอด1:
-----------------------------------------
อยากให้ลุงม้าน้ำรับแม่ฟ้าไปอยู่ด้วยแบบเต็มใจทั้งสองฝ่ายมากกว่า
ถ้าคุณหญิงรังแกแม่ฟ้าอีกคน คุณลุงม้าน้ำจะทำยังไง  :z3:

-ขอโทษด้วยนะที่ไม่มีปัญหาซื้อน้ำยาปรับผ้านุ่มราคาแพงๆมาให้   เสื้อคุณมันเลยเปื้อนกลิ่นคนจนไปหน่อย-
ช่างประชดจริงนะ คนแม่คนสวย  :pigha2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 01-06-2011 13:11:13

 :man1:นู๋ลิน น้ำฟ้างอนๆบ่นๆน่ารักดี
ลุ้นๆก้อแต่ลุงม้าน้ำนี่แหละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: Giniz ที่ 01-06-2011 13:50:41

ถ้าอยากได้ตัวลูกก็ปล้ำตัวแม่ก่อนสิครับคุณรังสิมันต์  :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: ~tai~ ที่ 01-06-2011 14:12:18

หวังว่าคลิปและภาพต่างๆที่ถ่ายไป จะให้คุณแม่ยอมรับน้ำฟ้าได้มากขึ้น  :amen:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 01-06-2011 14:22:39

หายไปนานเลย ดีใจที่มาลงต่อแล้ว ตอนนี้น่าร๊ากกกกกกก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 01-06-2011 14:30:15

 

o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 01-06-2011 14:48:27

คุณลุงเกิดอาการ "หวง" แฮะคราวนี้
เตโชซวยสุด ๆ เลยที่ต้องมารับมือการอาการประชดกันของสองคนนี้เข้า น่าสงสาร :m20:
หนูลินน่ารักมาก ๆ เลยอ่ะ...ได้นั่งบนอกคุณลุงด้วย กรี๊ดดด! :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 01-06-2011 15:34:52

อาการแรกหึง
แต่อาการก่อนกลับนี่อะไร
แล้วจะทำยังไงกับแม่มดทีบ้านดีละ :เฮ้อ:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 01-06-2011 15:46:30

แอบหึงด้วยนะคุณลุง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 01-06-2011 15:49:14

มาต่อเร็วๆเน้อ
อยากหายไปนานอีกล่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 01-06-2011 15:53:31

ตอนนี้หนูลินไม่ค่อยมีบทเลย 55+
แต่ได้เห็นฉาก(เกือบ)กุ๊กกิ๊กระหว่างแม่ฟ้ากับลุงม้าน้ำแทน ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 01-06-2011 17:18:25

หนูลินน่ารักดี ตลกตอนที่หงายหลังอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 01-06-2011 17:58:41

 :call: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 01-06-2011 18:02:00

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: Maimai ที่ 01-06-2011 18:30:07

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 01-06-2011 18:36:05

บอกแล้วว่าคิดถึงหนูลิน  คิดถึงแม่ฟ้า  คิดถึงลุงม้สน้ำดีมั๊ยน๊า
คุณรังสิมันหึงลูกน้องตัวเองเหรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 01-06-2011 19:10:13

หายไปนานเลยดีใจมากที่กลับมา
แล้วอัพอีกนะคะ
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: woradach ที่ 01-06-2011 19:38:19

ดีใจมากเลยที่กลับมาครับ ^^ น่ารักจริงๆ มารอตอนต่อไปคับ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 01-06-2011 20:12:09

o-O น้องฟ้า นู๋ ลินมาแล้ว น่ารัก อ่ะ+1 อดใจมะไหวใช่ไหมคุณลุง :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: lolilo ที่ 01-06-2011 20:50:25

หายไปน๊านนน คิดถึงนู๋ลิน >[]<"

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 01-06-2011 20:56:19

ลุงม้าน้ำเลี้ยงหนูลินเก่งขึ้นนะ แต่แหม่พูดจาประชดลูกน้อง หึงแม่ฟ้าละสิท่า
อย่าใจร้ายกับฟ้าเลยน๊ะ หาทางให้ได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าทีนะลุง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 01-06-2011 21:26:15

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ อ่านรวดเดียวเลย
หนูลินน่ารักมากกกกกกกกกถึงมากกกกกกกกกที่สุด
อ๊ายยยย หลงเจ้าหมูน้อยไปอีกคนแล้วสิเรา

 :-[

ส่วนคู่คุณพ่อรังสิมันต์กับคุณแม่ฟ้าก็รีบๆญาติดีกันน้า
หวังว่าจะหาวิธีแก้ปัญหาเรื่องแม่ผัว เอ๊ย ย่าของหนูลินได้ไวไวนา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 01-06-2011 21:26:52

น่ารัก :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 01-06-2011 21:41:36

 :กอด1: คิดถึงหนูลิน แม่ฟ้า ลุงม้าน้ำจัง

ดูถ้าฟ้าจะไม่ลอดนะเนี่ย  o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 01-06-2011 22:00:47

หายไปนานในที่สุดก็มาแล้ว
ตอนนี้ เหมือนคุณลุงหึงลูกน้องเลยนะ  หุหุ :m20:
ไม่อยากให้แยกน้ำฟ้ากับหนูลินออกจากกันเลยอ่ะ  รับไปพร้อมกันเลยได้ไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: oPhoeBuSo ที่ 01-06-2011 22:11:59

 :กอด1: คิดถึงหนูลินมากมาย ในที่สุดก็มาให้กอดได้หายคิดถึงซะที  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: Nutsuki. ที่ 01-06-2011 22:40:19

หนูลินเชียร์คุณแม่กับคุณลุงม้าน้ำนะน่ะ ฮ่าๆๆ
ตอนนี้ก็น่ารักๆ >_______<
อยากอ่านฉากสวีทๆ กุ๊กกิ๊กๆจังเลยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 01-06-2011 23:10:23

เคลิ้มไปกับความน่ารักใสใสของแม่ฟ้าแล้วซิคุณลุง
ปล.อย่างปล่อยให้คิดถึงแม่ฟ้ากับหนูลินนานนักนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 01-06-2011 23:45:13

รอหนูลินกับแม่น้ำฟ้าถูกลุงม้าน้ำลักพาตัว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 02-06-2011 00:28:23

แหะๆ  หายไปนานไม่นึกว่าจะยังมีคนรออ่านเหอๆ   ช่วงเพิ่งเปิดเทอมใหม่เลยพอมีเวลาว่าง...กะจะปั่นลงทีเดียวสองตอนแต่เอามาลงก่อนตอนนึง...เดี๋ยวอีกตอนจะตามมาเร็วๆนี้จ้าาา   :impress3:   ขอบคุณทุกคำแนะนำ  ติ   ชม  มากๆๆๆ   :call: :call: :pig4: :pig4:   เค้าจะนำไปปรับปรุงแก้ไขอย่างด่วนเลยนะ 


ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ   :L2:  *กอดรอบกระทู้  :กอด1:*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 02-06-2011 01:01:04

พ่อคนขี้หึง
ขนาดยังไม่รู้ตัวยังขนาดนี้ ถ้ารู้แล้วไม่หึงโลกแตกแบบจับขังเลยเหรอนั่น

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 02-06-2011 01:11:07

ในที่สุด
แม่ฟ้ากับหนูลินก็มาแล้ว
คุณลุงแอบเซ็งลูกน้องละสิ มาขัดจังหวะซะได้ 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.13 - just a dream [1/06/2011] PG.36
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 02-06-2011 01:26:24

อร๊ายหึงคุณเตโชสินะคะตัวเอง หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 02-06-2011 01:57:07

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.14 - So hot !!



"เออฟ้า  เดี๋ยวอีกไม่เกินห้านาทีเจอกัน...  ฉันกำลังรีบไป..."   หมอกานต์ตอบเสียงคนในสายแล้วกดวางหู   ไฟแดงเปลี่ยนสีเป็นเขียวพอดีคุณหมอเด็กก็รีบเหยียบคันเร่งราวกับหนีอะไรซักอย่าง   อันที่จริงก็หนีจริงๆนั่นแหละ   ...คนบ้าอะไรขับจี้ตามท้ายไม่ยอมให้ใครแทรกกลางเลยนะ !   คิดอย่างหัวเสียแล้วก็เหลือบมองกระจกส่องหลัง    รถสัญชาติยุโรปสีบรอนซ์คันหนึ่งกำลังขับตามจี้ท้ายเขาห่างๆ  แต่ทุกครั้งที่มีรถมาแซงเข้าตรงกลาง  มันก็จะเร่งกลับมาต่อท้ายเขาเหมือนเดิมจนได้...   ...หนอย...ตามจี้ไม่ยอมห่างเลยนะ   เออ...ตามได้ตามไป    จอดเมื่อไหร่ล่ะพ่อเอาเข็มจิ้มแน่ !!!


             คุณหมอเด็กคิดโหดๆก่อนจะรีบขับเพื่อไปร้านขายขนมของเพื่อนโดยเร็ว...   แต่เมื่อรถสองคันขับตามกันมาจนถึงสี่แยกก่อนถึงร้านขนม   คุณหมอเด็กเปิดไฟเลี้ยวซ้ายเพื่อไปยังจุดมุ่งหมายจากปลายโทรศัพท์เมื่อครู่   คิดไว้ในใจว่ารถคันนั้นต้องเลี้ยวตามมาอีกแน่ๆ   แต่เมื่อมองกระจกส่องหลังอีกครั้งก็พบเป็นรถสิบล้อที่เลี้ยวตามมาแทน


"อ้าว...หายไปไหนแล้ว..."  อุทานกับตัวเองแล้วก็เพ่งสายตาจ้องหา  แต่ก็พยายามได้ไม่นานเมื่อสายตาต้องเหลียวหาที่จอดรถเสียก่อนเพราะตอนนี้เพื่อนสนิทของเขาออกมายืนรออยู่หน้าร้านแล้วเรียบร้อย...


"หมอกานต์...!"   น้ำฟ้าเรียกเพื่อนพร้อมโบกมือให้สองทีแล้วเอามาป้องหน้าลูกจากแสงแดดที่ส่องลงมาโดน


"เข้าร้านๆ  เดี๋ยวหลานฉันผิวเสียหมด..."  หมอกานต์มาถึงก็ไม่พร่ำมากลากต้นแขนเพื่อนได้ก็พาเข้าร้านไปอย่างรวดเร็ว...   "แล้วพี่หมอกล่ะแก..."  คุณหมอถามเอื้อมหยิบโบรชัวร์ของร้านที่อยู่บนเคาเตอร์มาโบกพัดลมให้กับตัวเอง   แม้ว่าในร้านจะเย็นฉ่ำไปทั่วเพราะเครื่องปรับอากาศ  แต่อุณหภูมิภายในตัวของคุณหมอก็ยังสูงมากอยู่ดี...


"ออกไปซื้อของ  ยังไม่กลับ..."   


"โหยย  ร้อนขนาดนี้ยังมีอารมณ์ออกไปลั้นลาข้างนอกอีกเนอะ..."  คุณหมอบ่น  มือก็วีพัดลมแอร์เข้าตัวเองต่อไป...   "เออนี่  ตะกี๊สโตกเกอร์ที่มันตามฉันอ่ะแก   จู่ๆพอถึงสี่แยกตรงนั้นมันก็หายไปเฉยเลย...ฉันงงมากอ่ะ  เพราะปกติมันต้องตามมาจอดติดกับรถฉันแล้วนะ  แปลกแฮะ..." 


"เอ่อ...ระ...เหรอ..."   น้ำฟ้ารับคำเบาๆ   นึกถึงเมื่อเช้าที่ลูกน้องสัญชาติญี่ปุ่นตัวเล็กผิวขาวขับรถมาจอดรับเขาที่บ้านแล้วก็มาส่งให้ถึงที่นี่แล้วก็ขับรถออกไปก็เหมือนกัน  วันนี้ทั้งข้างบ้าน  ข้างร้านเบเกอรี่นี่  น้ำฟ้าก็สังเกตว่าไม่มีรถที่ท่าทางจะเป็นรถที่ถูกส่งมาตามเฝ้าเขาจอดอยู่เลยซักคัน  หรือชายหนุ่มตัวสูงคนนั้นจะยอมรามือ  และทำตามที่พูดจริงๆ...


"เออนี่ฟ้า  แล้วเรื่องอะไรเหรอที่แกจะบอกฉันน่ะ"   หลังจากที่คุณหมอกานต์หายใจหายคอคล่องขึ้นแล้วก็เอ่ยปากถามเพื่อน   อ้าแขนรับหลานตัวน้อยมาอุ้มเอง...  เจ้าหนูลินพอเห็นคนอีกคนที่มีไออุ่นคุ้นๆก็ยอมยกแขนป้อมๆแล้วโผเข้าหาแต่โดยดี...    "อึ๊บ ! ฉึ่ง...   ตัวหนักขึ้นนะเราเนี่ย...กะหนักขึ้นวันละโลเลยรึไงห๊ะตัวเล็ก...  แม่ฟ้าจับหนูยัดอะไรเข้าปากลูก  น้ำตาลหรืออะไรหืม??...  หันแก้มมาหอมที..."  พูดจบแล้วก็ก้มลงฟัดจมูกกับแก้มหยุ่นนุ่มเสียหลายฟอด  จนเจ้าตัวเล็กชักรำคาญเริ่มอ้อแอ้ประท้วงแล้วเมินหน้าหนี...    "อู๊ย...  อย่าข่วนหน้าน้ากานต์สิ   เดี๋ยวน้ากานต์พากลับไปนอนด้วยเลยคืนนี้  จะไปมั้ย??"  คุณหมอจับหนูลินยืนสองขาบนหน้าตักตัวเองแล้วออกปากถาม   หนูลินมองหน้าหมอกานต์ตาแป๋วครู่หนึ่งก็หมุนคอเล็กๆหาแม่ตัวเอง   พอเจอก็ยื่นมือหาร้องงอแงจะให้อุ้ม...


"โอ๋...   ไม่เอาๆ  น้ากานต์ไม่แกล้งแล้วโอ๋ๆ...   แล้วเรื่องอะไรอ่ะที่แกจะบอกฉันน่ะ..."   โอ๋เจ้าหลานชายตัวน้อยที่ไม่ยอมเล่นด้วยแล้วก็หันไปถามผู้ปกครองของหลานต่อ...   น้ำฟ้าเอาผ้าอ้อมที่พาดอยู่บนบ่ามาเช็ดน้ำลายที่ไหลย้อยออกมาจากปากลูกบนบ่าเพื่อนพลางตอบ


"ก็...ไม่มีอะไรมากหรอกแค่จะถามว่าเราจะขึ้นไปวังน้ำเขียววันไหน  ฉันจะได้เตรียมของเตรียมตัว..."   น้ำฟ้าตอบแล้วยื่นนิ้วชี้ให้ลูกกำไว้เล่นๆ


"หา??   โทรหาตั้งแต่หกโมงเช้าเพื่อจะถามเรื่องแค่นี้เนี่ยนะ...ฉันว่าแกมีอะไรที่อยากบอกฉันมากกว่านี้แต่ยังไม่ได้พูดใช่มั้ย...เล่ามาเหอะน่า  ถึงจะไม่ใช่เคาเซลเลอร์แต่ดอกเตอร์ก็รับปรึกษาได้นะ..."   คุณหมอยิ้มกว้างใส่หน้าหนูลิน  แต่สายตาเหลือบมองเพื่อนที่ทำสีหน้าครุ่นคิดอะไรซักอย่างอยู่


            ใจจริงน้ำฟ้าอยากจะเล่าเรื่องของผู้ชายที่เมื่อคืนมากวนเขาตอนดึกดื่น   กับข้อแลกเปลี่ยนแปลกประหลาดแลกกับอิสรภาพของเขาให้เพื่อนฟัง   เพราะในคราวแรกน้ำฟ้าคิดว่าชายหนุ่มคงพูดส่งๆไปอย่างนั้นเอง   แต่พอน้ำฟ้ายอมทำตามชายหนุ่มก็คงส่งใครซักคนมาติดตามเขาอยู่ตลอดเวลาเหมือนเดิมอีก   เลยกะว่าจะเล่าให้เพื่อนฟังไว้เผื่อมีอะไรเกิดขึ้นอย่างน้อยเพื่อนสนิทที่เขาสะดวกใจจะคุยด้วยเพียงคนเดียวที่เมืองไทยนี่ก็คงจะพอช่วยอะไรเขาได้บ้าง...   แต่จากคำบอกเล่าของหมอกานต์และจากการสังเกตของเขาก็เห็นว่าชายหนุ่มพูดจริงทำจริงอย่างที่พูดทุกอย่าง...   น้ำฟ้าก็เลยตัดสินใจว่าไม่ต้องเล่าก็ไม่น่าจะเป็นอะไรเท่าไหร่หรอก...มั้ง?


"ก็นั่นแหละ...  พอดีช่วยนี้สโตกเกอร์ที่ตามฉันเขาก็เปลี่ยนเวลาเฝ้าเหมือนกันน่ะ   มีแค่ตามรับตามส่งอย่างเดียว  ส่วนตอนเช้าก่อนเก้าโมงก็ไม่เห็นมีรถมาจอดดูแล้วนะ...  ก็ถ้าจะไปก็ออกตั้งแต่เช้าหน่อยก็ดี  เผื่อพวกสโตกเกอร์จะได้ตามไม่ได้ไง..."  น้ำฟ้าบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับเพื่อนที่ทำตาโตมองดูเขาราวกับไม่น่าเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน


"จริงน่ะฟ้า...!  เกิดอะไรขึ้นกับหมอนั่นน่ะ...  เห็นทำท่าจริงจังเรื่องจะติดตามดูพวกเราตลอดเวลาเพื่อหาโอกาสชิงตัวหนูลินไม่ใช่เหรอ...  แล้วทำไมจู่ๆ...  อืม...มันเกิดอะไรขึ้นว่ะ?"  พูดเหมือนรำพึงกับตัวเองในตอนท้าย...   จนน้ำฟ้าเสียวแปล๊บๆในท้องยังไงไม่รู้  ไม่อยากจะเล่าสาเหตุที่แท้จริงว่าเพราะเขาซักเสื้อของหมอนั่นให้  กับแถมหุงหาข้าวปลาให้หมอนั่นทานตอนเกือบสี่ทุ่มของเมื่อคืน !  นี่ถ้าหมอกานต์รู้คงไม่วายโดนแซวหรือไม่ก็โดนซักจนสะอาดเอี่ยมแน่ๆ...


"เอ้อ...แก...แกจะเอาน้ำอะไรหรือเปล่าเดี๋ยวไปทำให้"   น้ำฟ้าหาหัวข้อเบี่ยงประเด็นที่ทำให้หมอกานต์ขมวดคิ้วมุ่นราวกับกำลังทำข้อสอบ กสพท. อยู่ยังไงอย่างนั้น


"อ๋อ  ลาเต้เย็นแล้วกัน  ขอหวานๆหน่อยนะ..."  สั่งเสร็จก็หันมาขยับอุ้มหนูลินให้ดีเมื่อน้ำฟ้าเดินอ้อมเข้าไปหลังเคาเตอร์เครื่องดื่ม   ก่อนจะเอ่ยต่อไป...   "แต่แก...มันน่าแปลกจริงๆนะ   หมอนั่นไม่น่าจะจู่ๆก็เปลี่ยนการวางสโตกเกอร์ติดตามพวกเราแบบนี้   หรือว่า...หมอนั่นจะมีแผนแปลกๆอะไรอีก...อืม...อย่างเช่น...ลดกำลังคนที่ติดตามแกอย่างชัดเจนเพื่อที่ว่าแกจะได้ตายใจ  เวลาไปซื้อของในห้างหรืออะไรงี้ก็จะแอบมาฉุดแกไปที่บ้านเขาเลยอย่างงี้หรือเปล่า..."


"อึก...!"   น้ำฟ้าทำแก้วพลาสติกที่ถืออยู่ในมือหล่นลงพื้น   โชคดีที่เป็นพลาสติกมันจึงไม่เกิดเสียงเพล้งให้ขายหน้า   แต่กระนั้นอาการยืนนิ่งไปชั่วครู่ของน้ำฟ้าก็ไม่หลุดรอกสายตาคุณหมออยู่ดี...  "จะ...บ้าเหรอ !  ใครเขาจะทำอย่างนั้น...นั่นมันอาชญากรรมแล้วนะ  เล่นฉุดกลางห้างเลยมันจะไม่เวอร์ไปหน่อยหรือไงแก..."   น้ำฟ้าพูดพลางก็ลงมือบดเมล็ดกาแฟกับเครื่องพลาง...  ก้มหน้าก้มตาเตรียมฟองนมที่จะราดข้างบนต่อไม่ยอมเงยหน้าสบตากับคนที่กำลังพูดด้วยเลยซักนิด...   หมอกานต์จิกสายตาสังเกตอาการเพื่อน   น้ำฟ้าเป็นคนดูอารมณ์ออกง่ายมาตั้งแต่สมัยรู้จักกันใหม่ๆ  ข้างในคิดยังไงก็จะเก็บไม่ค่อยอยู่  จะเปิดเผยออกมาทางสีหน้าและท่าทางหมด  แต่กับคนที่ไม่คุ้นเคยก็ยอมรับว่าช่วงนี้น้ำฟ้าเก็บอารมณ์ได้เก่งขึ้นมาก... อาจเพราะสังคมเมืองนอกที่คงสอนอะไรหลายๆอย่างให้กับเพื่อนเขา...   แต่ถึงยังไงกับเพื่อนคนนี้น้ำฟ้าเคยเป็นยังไงอยู่ก็ยังเป็นอย่างนั้นเหมือนเดิมในสายตาเขา...


"แกปิดบังอะไรฉันอยู่หรือเปล่า...  มีเรื่องอะไรระหว่างแกกับหมอนั่นที่ฉันยังไม่รู้อีกใช่มั้ย...   นี่แก..."   คุณหมอเด็กกำลังจะตั้งหน้าตั้งตาซักคุณเพื่อนลูกหนึ่งเพื่อเค้นความจริงบางอย่างให้ได้   แต่ทว่าเสียงกรุ๊งกริ๊งของกระดิ่งหน้าร้านพร้อมเสียงทักทุ้มนุ่มก็เรียกความสนใจจากทั้งสองคนไปเสียก่อน


"ขอโทษนะครับ...ได้ข่าวว่าขนมร้านนี้อร่อย...  จะขอฝากท้องมื้อเที่ยงซักหน่อยจะได้รึเปล่าครับ?"


"คุณธาดา !"  คุณหมอเด็กเรียกชื่อคนมาใหม่พร้อมเผลอลุกขึ้นยืน   จำได้แม่นว่าคนคนนี้เพิ่งขึ้นหน้าหนึ่งในนิตยสารไฮโซเล่มหนึ่งที่คุณพยาบาลกำลังกรี๊ดกร๊าดกันเมื่อเช้านี้เอง...


"คุณธาดา...เชิญครับ..."  น้ำฟ้ายิ้มให้ผู้ชายตัวสูงในชุดสูทสีเทาเข้มเข้ารูป  ทรงผมหวีเปิดหน้าโชว์ใบหน้าหล่อเหลากับสันจมูกคมโด่ง   ทำให้ชายหนุ่มคนนี้ดูโดดเด่นออกมาจากแขกรอบด้านมากมาย...  น้ำฟ้าแอบเห็นสาวออฟฟิศสองคนที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะติดเคาเตอร์ทำช้อนกินขนมหล่นคาปากเลยทีเดียว...


"สวัสดีครับคุณฟ้า...  แล้วก็...คุณ...สวัสดีครับ..."   ชายหนุ่มตัวสูงก้มหน้าให้คุณหมอกานต์ที่กำลังอุ้มเจ้าตัวเล็กอยู่   สังเกตจากท่าทางแล้วคงจะเป็นเพื่อนของลูกน้องนักแปลคนใหม่ของเขาแน่นอน...


"คุณธาดา...นี่คุณหมอณัฐกานต์  เป็นคุณหมอเด็กเพื่อนผมเองครับ...  หมอกานต์  นี่คุณธาดา...เจ้านายฉันเอง..."   น้ำฟ้าแนะนำทั้งสองคนให้รู้จักกันอย่างเป็นทางการ   แม้ว่าจะพอดูออกว่าถึงไม่แนะนำเจ้านายเขาให้เพื่อนรู้จักจังๆ  หมอกานต์ก็คงจะไม่ทักเจ้านายเขาผิดแน่ๆ...


"...สวัสดีครับคุณธาดา  เมื่อเช้าผมได้เห็นรูปคุณขึ้นบนปกนิตยสารด้วย...ไม่คิดเลยว่าตอนเที่ยงจะได้มาเจอตัวจริงอยู่ตรงนี้..."   คุณหมอกานต์ยิ้มแก้มปริ   นึกชื่นชมบุรุษตรงหน้าอย่างมาก   ไม่ว่าจะทั้งส่วนสูง  เค้าโครงใบหน้า   รูปร่างและเสื้อผ้าที่ใส่  มันลงตัวอย่างดูดีมากและบ่งบอกรสนิยมของคนที่ใส่...  เขาชอบคนที่ดูดีแต่ไม่เวอร์เกินไปแม้จะอยู่ในชุดเสื้อผ้าแบรนด์ดังตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าแบบนี้แหละ...   แหม...เดี๋ยวก่อนกลับคงต้องขอถ่ายรูปคู่ไปอวดพวกพี่พยาบาลที่หวอดให้อิาฉาเล่นเสียหน่อย...จะหาว่าเขามีนิสัยเด็กๆแบบบ้าดาราก็ได้นะ   ก็อาชีพนักธุรกิจน่ะมันอาชีพในฝันของเขาตั้งแต่เด็กๆเลยนี่นา...   ได้ใส่ชุดสูท...ได้ยืนอย่างสง่าผ่าเผยหน้าโต๊ะประชุม...ได้อยู่กับเลขาสาวๆล้อมหน้าล้อมหลัง...เฮ้อออ


"สวัสดีครับ...คุณหมอกานต์  หนูลินด้วยนะ...สวัสดีครับ..."  ประโยคสุดท้ายชายหนุ่มก้มลงคุยกับเจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนของคุณหมอที่เงยหน้าจ้องเขาตาแป๋ว...  เด็กตัวน้อยร้องแว้ออกมาคำเดียวพร้อมยื่นมือคล้ายบ๊ายบายให้   แต่คุณหมอกลับจับมือป้อมๆสองข้างมาประกบกันแล้วเลียนเสียงเด็กน้อยไวโอลินแทน


"ซา-หวัด-ดีคับ...!  ยิ้มหวานเร็วหนูลิน...ยิ้มหวานนน...ให้เจ้านายคุณแม่หนูดูหน่อย...เร็ววว"    คุณหมอกานต์เชียร์หลานให้แสดงความเก่งกาจให้ดู   และหนูลินก็ตอบรับตามประสาเด็กอารมณ์ดี  โดยยิ้มกว้างอวดเหงือกแดงแจ๋ให้ชายหนุ่มแปลกหน้าดูหนึ่งที...


"ฮ่ะๆ...หนูลินน่ารักมากเลย...  จะเล่นอะไรดีหนูลิน  เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง..."  ชายหนุ่มอารมณ์ดียกนิ้วจิ้มแก้มบุ๋มจนเด็กน้อยร้องเอิ๊กอ๊ากหนีไปหลบซบหลังหมอกานต์แทน...


"คุณธาดาจะรับอะไรดีครับ..."  น้ำฟ้ายิ้มมองลูกชายตัวเองที่กลายเป็นตุ๊กตาเด็กน้อยให้เหล่าพี่ๆน้าๆรุมล้อมอุ้มเอ็นดูกันอยู่...   มือก็หยิบกระดาษเตรียมจดรายการอาหาร...


"อืม...วันนี้คุณฟ้าทำอะไรมาล่ะ"  ชายหนุ่มถาม   มือก็ยังไม่หยุดหาทางจิ้มแก้มหนูน้อยต่อไปอย่างมันส์มือ


"วันนี้มีสาคูน้ำกะทิ  กับกล้วยบวชชีครับ...   เอ้อ  มีวุ้นด้วยนะครับฟ้าทำไว้เผื่อทานเล่น  คุณธาดาจะรับมั้ยครับเดี๋ยวผมไปเอาออกมาจากตู้เย็นให้..."   น้ำฟ้ายิ้มถาม...ไม่ทันสังเกตสายตามีประกายที่เจ้านายหนุ่มมองเขาในชุดผ้ากันเปื้อนสีฟ้าที่คาดทับเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงผูกเอวสีเทายาวครือเข่า   ผมดำสนิทที่ตกลงระใบหน้าสองข้างแก้มขับอวดผิวแก้มเลือดฝาดให้ดูกระจ่างใส   ทำให้คนมองไม่เคยเบื่อที่จะมองเลยจริงๆ...   


"เอาสาคูน้ำกะทิแล้วกัน...  แล้วก็ผมขอคาปูชิโน่เย็นซักแก้ว...  วันนี้อากาศข้างนอกร้อนมากเลย..."   ชายหนุ่มบอก  ยิ้มออกมาจากนัยตาเมื่อเห็นคนหลังเคาเตอร์จดออเดอร์อย่างขมักเขม้น...


"ได้เลยครับ...คอยแป๊บเดียวเดี๋ยวฟ้าเอาไปเซิร์ฟให้   ...คุณธาดาไปนั่งรอที่โต๊ะโซฟาตรงนั้นมั้ยครับโดนแอร์ด้วย..."  ก่อนจะเดินลับไปส่วนครัวเล็กๆด้านหลังน้ำฟ้าก็ยังไม่ลืมแนะนำให้ลูกค้าของเขาได้หาที่นั่งทานสบายๆ   แต่ชายหนุ่มกลับก้าวเท้ายาวๆไปทางโต๊ะที่มีโน๊ตบุ๊คสีดำเปิดทิ้งไว้พร้อมกระดาษที่วางอยู่ประปราย  มีของเล่นเด็กวางกองอยู่ที่พื้นสองสามชิ้นแทน   


"ผมนั่งนี่ได้มั้ย...จะได้ไม่ต้องแย่งโต๊ะลูกค้าคนอื่น..." 


"เอ่อ...แต่  โต๊ะนั้นมัน...รกมากเลยนะครับ  ผมว่าคุณธาดาไปนั่งสบายๆตรงโต๊ะนั้นไม่ดีกว่าเหรอครับ..."   น้ำฟ้าลนลานแนะนำ  เพราะตรงนั้นมันเป็นโต๊ะที่เขาไม่คิดว่าจะมีลูกค้าคนไหนไปนั่ง  เพราะอยู่ตรงมุมของร้านซึ่งอยู่ติดกับเคาเตอร์ที่สุด   และเขาก็ทำรกที่สุดเพราะยังไม่มีโอกาสได้นั่งเคลียร์งานจริงๆจังๆเลยตั้งแต่เช้า   เพราะวันนี้ลูกค้าเยอะเป็นพิเศษ...


"ผมนั่งโต๊ะนั้นได้ครับไม่เป็นไร   พอดีวันนี้ช่วงบ่ายว่าง  เลยว่าจะแวะมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กน้อยหนูลินให้คุณฟ้าชิลล์ๆทั้งบ่ายเลย...   คุณหมอณัฐกานต์สนใจจะไปนั่งด้วยกันมั้ยครับ..."   ธาดาไม่ลืมที่จะออกปากชวนคนอุ้มหนูลินให้ไปนั่งด้วยกัน...  คุณหมอกานต์ยิ้มมีเลศนัยมองอาการของทั้งคุณเพื่อนทั้งเจ้านายคุณเพื่อนแล้วก็แอบอมยิ้ม...   


"ได้สิครับ...  เดี๋ยวพาหนูลินไปหม่ำๆนมด้วย...ดีมั้ยครับหมูน้อย..."   ถามจบก็ก้มลงฟัดแก้มนุ่มอีกหนึ่งที  นาทีนี้หนูลินเอามือป้อมๆมาปิดข้างแก้มตัวเองอย่างทนไม่ไหวแล้ว...   ถ้าตอนนี้หนูลินพูดได้คงอยากจะบอกเหลือเกินว่า   ...มายุ่งอายัยกับแก้มป๋มกันนักหนาเนี่ย !...  แต่ในเมื่อพูดไม่ได้ก็เลยต้อง...


"แอ๊...!!"   ร้องออกมาคำนึงแล้วทำหน้าบู้ปากยู่อมลม...   ให้รู้ว่าไม่พอใจที่ใครๆก็มาจับแก้มเขาโดยไม่ได้รับความสมัครใจจากเจ้าของแก้มเสียก่อน...


"เอ่อ...งั้นนี่...ลาเต้ของแก...  ฝากดูลูกแป๊บนึงเดี๋ยวเอาขนมไปเสิร์ฟ..."   ลาเต้เย็นๆถูกราดด้วยคาราเมลเป็นรูปวงกลมบนฟองนม   ปิดฝาพลาสติกและเสียบหลอดให้ก็เป็นอันเสร็จ...  น้ำฟ้าวางแก้วลงบนเคาเตอร์ให้เพื่อน...   คุณหมอกานต์ถือแก้วไว้ข้างหนึ่ง  อีกมือก็ต้องอุ้มเด็ก   คนตัวสูงในชุดสูทจึงยื่นมือมาข้างหน้าทั้งสองมือ...


"ผมช่วยอุ้มครับคุณหมอณัฐกานต์..."   หมอกานต์ยิ้มตาหยีให้ก็ยอมผ่อนตัวเด็กน้อยให้อีกคนรับไป 


"เรียกหมอกานต์เหมือนฟ้าดีกว่านะครับ  เรียกเต็มยศแล้วมัน...แม่งๆอ่ะครับ..."   คุณหมอยิ้มมีไมตรีเต็มที่   ก่อนจะก้มดูดกาแฟเย็นๆให้ชื่นใจแล้วออกเดินนำไปที่โต๊ะเพื่อเคลียร์แผ่นการดาษให้วางทับกันให้เรียบร้อยขึ้น...   โดยมีคนตัวสูงเดินตามไปด้วย...


     
            ซักครู่ใหญ่ๆสาคูน้ำกะทิสีเขียวเม็ดใหญ่นุ่มๆหอมๆก็ถูกยกมาเสิร์ฟให้แบบอุ่นๆกำลังพอเหมาะพร้อมแก้วไวน์สองแก้วใส่วุ้นเป็นชั้นๆสีสดใส  มีน้ำแข็งเกล็ดเกาะข้างแก้วดูแพรวพราวเสริมให้ตัววุ้นดูน่ารับประทานมาก...  ข้างบนน้ำฟ้าวางฝอยทองเล็กน้อยประดับบนด้วยใบสะระแหน่เพื่อเพิ่มกลิ่นหอมและตกแต่งหน้าวุ้น...    วุ้นนี่น้ำฟ้าทำไว้แค่สี่ห้าแก้ว   เพราะตอนแรกตั้งใจทำเผื่อแค่ตัวเอง  พี่หมอก  กับหมอกานต์และลูกจ้างที่ร้านเท่านั้น   ไม่นึกว่าจะได้เอาออกมาเสิร์ฟแบบนี้...


"ไม่รู้ว่าวุ้นจะถูกปากรึเปล่านะครับ  พอดีฟ้าแค่ทำไว้ทานเล่นเฉยๆ  ไม่ได้จะนำออกขาย...เลยใส่อะไรได้ก็ใส่..."  น้ำฟ้าบอก... 


"โห...น่าทานมากเลยคุณฟ้า...  ขอบคุณมากครับ..."  ชายหนุ่มเอ่ยขอบคุณ  ตอนนี้เสื้อสูทตัวนอกถูกถอดวางพาดไปกับเก้าอี้ด้านข้างแบบไม่กลัวยับ   แขนเสื้อเชิ๊ทสองข้างถูกพับขึ้นมาจนถึงข้อศอก   มือข้างหนึ่งของชายหนุ่มโอบรัดตัวหนูน้อยไว้หลวมๆ  ส่วนอีกข้างคอยป้องของเล่นที่หนูน้อยถือไม่ให้เอาเข้าปาก...   


"ส่วนคาปูชิโน่รอซักครู่นะครับ  เดี๋ยวฟ้านำมาเสิร์ฟให้..."   บอกไปพร้อมรอยยิ้ม  และรู้สึกดีทุกครั้งที่เห็นลูกค้ายิ้มกลับมาให้เราด้วยใจจริงแล้วบอกขอบคุณ


"ขอบคุณครับ...ไม่ต้องรีบนะ  ผมรอได้..."   ธาดาเอ่ยบอก   กลิ่นหอมนมวนิลาผสมกลิ่นแป้งเด็กจากตัวน้ำฟ้าทำเอาเขาอยากเข้าไปขอหอมใกล้ๆ  มันรู้สึกดีมากกว่าเวลาอยู่กับสาวๆที่ประดาด้วยกลิ่นของน้ำปรุงแต่งกลิ่นราคาเหยียบหมื่นนั่นเยอะ...   ตอนนี้อยากกอดคนเป็นผู้ปกครอง  แต่ในเมื่อขอกอดไม่ได้ก็ขอกอดตัวแทนเป็นเด็กตัวน้อยนี่แทนแล้วกัน...


"อ้อ...แอ้.........แว้.............บู่........"    หนูลินพ่นภาษาของเด็กออกมาระหว่างที่มือก็หยิบจับบิดของเล่นในมือ  โดยมีหมอกานต์คอยดูแลกำกับและสอนเด็กน้อยให้เล่นอย่างถูกต้องเพื่อเสริมสร้างกำลังกล้ามเนื้อและพัฒนาการ...   


             ซักพักเสียงดัง  กรุ๊ง...กริ๊ง...  จากหน้าร้านก็เรียกสายตาของน้ำฟ้าให้เงยหน้าขึ้นมอง...    และบุคคลที่กำลังเดินเข้าร้านมาก็ทำให้น้ำฟ้ารีบวางมือจากของต่างๆวิ่งรี่ไปช่วยถือทันที...


"โอ๊ยยยย  ร้อน...!  ร้อนที่สุดในชีวิตเลยน้องฟ้า...  แถมรถก็ติด...!  มันจะมีทำไมนักหนาเนี่ยไฟแดง...ใกล้จะถึงร้านอยู่แล้วแต่รู้มั้ยกว่าพี่จะฝ่าออกมาได้นานมากอ่ะ..."  คนพูดบ่นไปก็เอามือที่ว่างเพราะน้ำฟ้ามาช่วยถือของไปแล้วขึ้นโบกพัดลมให้กับตัวเองไป...   น้ำฟ้ายิ้มให้พลางเดินนำเอาของไปเก็บเข้าที่


"ติดตรงไหนอ่ะพี่หมอก..."  ออกจากชวนคุย   และเมื่อเอาถุงแป้งคุ้กกี้กับกระป๋องเมล็ดกาแฟกับอุปกรณ์ทำขนมอีกหลายอย่างวางลงที่ว่างได้แล้วเด็กหนุ่มก็เดินไปรินน้ำเย็นลงแก้วเดินมายื่นให้เจ้าของร้านตัวจริง...


"ตรงสี่แยกก่อนถึงเนี่ยแหละ...รู้มั้ยพี่ติดตั้งเกือบครึ่งชั่วโมงแน่ะฟ้า...นี่แหละน๊า...ก็มันตอนเที่ยงนี่  คนออฟฟิศก็ต้องลงมาหาอะไรทาน...  ทำไมเขาไม่จัดเวรแบ่งกันลงมานะแต่ละบริษัทน่ะ  รถจะได้ไม่ติดมากแบบนี้อ่ะฟ้า..."   บ่นพลางก็รับน้ำมาดื่มก่อนบอกขอบคุณลูกน้องที่เขาคิดว่าโชคดีมากที่ได้มาช่วยงานคนนี้    คนฟังยิ้มรับมือก็หันไปเทฟองนมลงบนแก้วกาแฟคาปูชิโน่   ลังเลว่าจะราดช็อกโกแลตมั้ยเพราะปกติเจ้านายเขาไม่เคยมาทานที่นี่  เลยไม่รู้ว่าจะอยากใส่หรือเปล่า...แต่สุดท้ายน้ำฟ้าก็ตัดสินใจไม่ใส่จึงผิดฝาใส่หลอดแล้วเดินนำไปเสิร์ฟ...     


            ชายหนุ่มซึ่งนั่งหันหลังให้เคาเตอร์หันมามองชั่วแว่บในตอนที่มีคนเข้าร้านมาใหม่ๆแล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก   และตอนนี้ชายหนุ่มก็นั่งหันหลังให้ทำให้หมอกมองแค่ด้านหลังแล้วนึกคุ้นๆกับทรงผม   แถมยังมานั่งตรงโต๊ะทำงานของน้ำฟ้าอีก  ก็ทำให้หมอกแอบอยากรู้ไม่น้อยว่าใครกันหนอที่มานั่งอุ้มมาสค็อตของร้านเขาอยู่ตรงนั้น...


"พี่หมอก...พี่หมอกจะหยุดร้านตั้งแต่วันไหนอ่ะ  ฟ้าจะได้วางแผนเตรียมตัวถูก..."  จู่ๆน้ำฟ้าที่กลับมาเช็ดเคาเตอร์อยู่ก็เอ่ยปากถาม...  เจ้าของร้านสะดุ้งไหล่เล็กน้อยเพราะกำลังคิดอย่างหนักว่าท่าทางแบบนั้น  กับทรงผมแบบนั้นเขาคุ้นๆอยู่ แต่นึกไม่ออกว่าชายหนุ่มคือใครที่เขารู้จักแน่รึเปล่า


"เอ๊ะ...หา??  อ๋อ...  พี่ว่าอีกซักสองสามวันก็จะขึ้นไปแล้วล่ะ  ว่าจะไปเตรียมงานล่วงหน้าก่อนซักสองอาทิตย์...  ส่วนฟ้าค่อยไปพร้อมเจ้าหมออีกซักอาทิตย์ก่อนก็ได้ไม่ต้องรีบ...  จะไปเมื่อไหร่โทรบอกก่อนนะจะได้เตรียมห้องไว้ให้...เจ้าบ่าวเขาเหมาปิดรีสอร์ทที่วังน้ำเขียวเลยแน่ะ...ที่พักเขาสบายมาก  ฟ้าจะไปพักกี่วันก็ได้ไม่มีปัญหา..."  คุณหมอกสาธยายแจงแผนที่ตัวเองคิดไว้ให้ฟัง  น้ำฟ้าพยักหน้ารับเข้าใจ...   แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาจัดของที่คุณหมอกเพิ่งซื้อมาให้เข้าที่ต่อไป  จนกระทั่งคุณหมอกอดรนทนไม่ไหวต้องออกปากถาม...


"ฟ้าๆ...ผู้ชายคนนั้นใครอ่ะ  ญาติฟ้าเหรอ...เท่ดีนะใส่สูทด้วย...เขาทำงานอะไรอ่ะ..."  หมอกจัดคำถามไปชุดใหญ่ๆ   เพราะคิดแล้วคิดอีกก็ว่าไม่น่าจะเคยเจอกันจังๆ  แต่ว่ามันก็คุ้นๆอยู่ไม่น้อย...   น้ำฟ้าหันมองตามสายตาก็ถึงบางอ้อ   ยิ้มขำๆเมื่อเจอยี่สิบคำถามยิงเข้ามา


"อ๋อ...  พี่หมอกอยากรู้จักรึเปล่า...เดี๋ยวฟ้าพาไปแนะนำ...มานี่ๆ..."  แล้วเจ้าฟ้าก็จัดการวางผ้าในมือแล้วคว้าแขนเจ้าของร้านที่หน้าเหลอหราเดินเข้าไปหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกับลูกชายเขากับหมอเด็กอีกคนทันที   โดยคนถูกลากไม่มีโอกาสได้ออกปากห้ามซักนิด...


"...ขอโทษนะครับ...คุณธาดา...ผมพาเจ้านายของผมอีกคนมาให้รู้จัก..."  มาถึงโต๊ะปุ๊บน้ำฟ้าก็ออกปากเรียกความสนใจจากคนที่นั่งอยู่ให้หันมามอง   หมอกานต์ที่กำลังเขย่าขวดนมเด็กก็หยุดมือหันมามองเช่นกัน...   "...คุณธาดาครับ...  นี่พี่หมอก  เจ้าของร้านนี้เอง...  พี่หมอก  นี่คุณธาดา  เจ้านายฟ้าเอง...เจ้าของสำนักพิมพภัคอักษรที่อยู่เยื้องๆกับร้านพี่หมอกตรงนั้นไง..."  พูดแล้วก็มองๆไปทางที่ตั้งของบริษัทชายหนุ่ม...  แต่เจ้าของร้านผิวขาวหยวกกลับยังยืนนิ่งๆเหมือนสมองประมวลไม่ทัน


            แต่แล้วสายตาก็เหลือบเห็นนิตยสารเล่มหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆอีกตัว   ที่มีรูปชายหนุ่มตรงหน้าโชว์หราอยู่บนปก... 


"เอ๊ะ...ฮ๊ะ...เห...   นี่คุณ...ธาดา...นักธุรกิจสื่อสิ่งพิมพ์ที่กำลังฮ้อทอยู่ตอนนี้ใช่มั้ยครับ..."  หมอกตาโตยกมือชี้ไปที่ชายหนุ่มอย่างเผลอตัวว่ามันเสียมารยาท   แต่ธาดากลับยิ้มละไมให้พร้อมพยักหน้ารับแล้วแก้คำให้ขำๆ


"กำลังฮ้อทจริงๆด้วยครับ...อากาศวันนี้มันฮ้อทมากจริงๆ..."  กล่าวจบชายหนุ่มก็หัวเราะหึหึในลำคอ   ทำให้คุณหมอกที่เผลอชี้หน้าอยู่หน้าแดงขึ้นมากับคำพูดตอบของชายหนุ่ม  มือไม้เก้งก้างเก็บไม่ลงทันที...   


"เอ้อ...งั้นเดี๋ยวพี่หมอกช่วยคุณธาดาป้อนนมหนูลินแป๊บนะ  เดี๋ยวกานต์ขอไปคุยเรื่องสำคัญบางอย่างกับฟ้าแป๊บ...  แป๊บเดียว...ฝากหน่อยนะครับคุณธาดา..."  พูดจบก็ยัดขวดนมที่กำลังอุ่นพอดีลงในฝ่ามือใหญ่ของชายหนุ่มตัวสูงที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ...   ส่วนน้ำฟ้าก็ผลักไหล่คุณหมอกเบาๆให้นั่งลงบนเก้าอี้บนโต๊ะใกล้ๆทันทีด้วย   


"เดี๋ยวฟ้ามานะครับ...ฝากดูหนูลินซักแป๊บนะครับคุณธาดา  พี่หมอก..."  น้ำฟ้าบอก   พอกล่าวจบคุณหมอกานต์ที่รอจังหวะอยู่ก็รีบคว้าแขนเพื่อนเดินไปทางหลังเคาเตอร์เพื่อหลบเข้าสู่โซนห้องครัวทันที   


           ทิ้งคุณหมอกผิวขาวให้นั่งทำอะไรไม่ถูกอยู่กับคนดังที่เพิ่งเคยเจอตัวเป็นๆครั้งแรก   ปกติเจอแต่บนปกนิตยสารที่ซื้อมาตั้งไว้ที่ร้านนี่นา...เคยอ่านผ่านๆทำให้พอรู้ว่าชายหนุ่มเองมีชื่อเสียงไม่น้อยในวงการธุรกิจและในแวดวงสังคม  ไม่คิดว่าวันหนึ่งจะมีโอกาสได้มานั่งร่วมโต๊ะในร้านของตัวเองแบบนี้...   โธ่...ฟ้านะฟ้า  หมอกานต์นะหมอกานต์...  มาทิ้งอะไรเขาตอนนี้ล่ะเนี่ย !   โอ๊ย...ถึงจะมีหนูลินแต่พี่ก็ทำตัวไม่ถูกอยู่ดีนะเว้ยเฮ้ย !!!




------------    - --- -   - ------------  - --             --        -                      -

to be continue-->>

ช่วงนี้เปิดเทอมแล้ว... :sad4: :sad4:   โอ้วววม่ายยยย

เค้าเพิ่งปิดเทอมใหญ่ได้ไมาถึงสองอาทิตย์เลยนะ    :sad4: :sad4: :sad4:   ทำไมคณบดีทำกับเค้าเยี่ยงเน้  :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:

            ช่วงเวลาที่หายไปเค้าหายไปเตรียมตัวสอบมาคร๊าบบบบบ   :o8: :o8:   และตอนนี้เกรดออกมาแล้วสามตัวจากเจ็ด  ได้มดมาสองตัวกับนกบวกอีกหนึ่ง...

ภาวนาว่าอย่าให้ได้หมากับปลามากินเล้ยยยยยยย  เพี้ยงงงงงงงงงง   :call: :call: :call: :call: :call:

ถ้าได้มาคงอดแน่ๆความฝันที่จะได้ไป UNC   :o12: :o12: :o12: :sad4: :sad4: :sad4:  นอกจากไม่มีเวลาแก้แล้วคงโดนหม่อมพ่อกระทืบให้ด้วย  ห้าห้าห้า   :really2: :really2:


ปล.  ช่วงนี้ใครโดนรับน้องอยู่ก็ทนเอาเน้ออออ  ถ้ามันโหดเกินไป...พี่ๆใจดีก็ยังมีอีกเยอะนะ...  ส่วนใครที่ไม่ได้รับน้องก็ตั้งใจเรียน+ตั้งใจทำงานด้วยนะ   :L2:  อย่าแอบอู้...    เหมือนเค้า    :z10: :z10: :z10:    ห้าห้าห้าห้า :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 02-06-2011 03:00:45

อิอิ แอบมากดรีเฟรชก่อนนอนได้อ่านแว๊ววๆๆ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: ton_narak ที่ 02-06-2011 03:08:02

อ่านมานาน เพิ่งรู้ว่าคนแต่งเป็นลูกเทา ทอง เรียนสาขา ชั้นปีไรอ่ะ

ชอบนะเปอร์กะเต้เนียะ แต่เต้ ออกแนวเลวๆไปหน่อย

อยากรู้ว่าเปอร์อยู่สาขาไร ใช่ Food Science อ่ะป่าวววว

ผมเองก้อมีเพื่อนเป็นคู่เกย์เหมือนกัน แต่คู่นี้น่ารักมากเรย

อยู่การตลาดกะนิเทศ ตอนนี้จบไปแร้ว

เด็กมอนี้เป็นเกย์กันเยอะเนอะ ว่าม่ะ อิอิ

รอผลงานอยู่เรื่อยๆนะ สนับสนุนเด็กมหาลัยเดียวกันจร้าาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 02-06-2011 05:32:12

55555555555 พี่หมอกจะได้เป็นกับตาธาดานี่หรือป่าวหนอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 02-06-2011 05:49:01

เหมือนจะมีอีกคู่แล้วสิเนี่ย  o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 02-06-2011 06:04:17

 :z13:
ลงสองตอนติดกันเลย o13
--------------------------------------
ลุ้นคู่ใหม่ คุณธาดากับพี่หมอก o18

แม่ฟ้าไม่รู้สึกแปลกๆบ้างเหรอ ปกติมีคนคอยกวนใจตลอดนะ
แต่เชื่อเถอะคุณลุงม้าน้ำไม่ปล่อยแม่ฟ้ากับหนูลินไปง่ายๆหรอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 02-06-2011 07:26:17

ลุงม้าน้ำรักษาคำพูดจริงๆ ด้วย แต่ลุงช่วยหาวิธีให้แม่ลุงยอมรับทั้งแม่ฟ้าและหนูลินเข้าบ้านด้วยสิ
แล้วนี้จะจับคู่ให้พี่หมอกกับคุณธาดาเหรอจ๊าคุณหมอกานต์ ตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอดเลย 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 02-06-2011 07:47:06

 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 02-06-2011 07:54:55

555 คู่พี่หมอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 02-06-2011 07:56:35

 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 02-06-2011 08:07:52

 :pig4:  รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 02-06-2011 09:40:05

ขออนุญาตจับคู่คุณหมอกกับคุณธาดา  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 02-06-2011 09:47:34

ในที่สุดก็มา  :sad4:
แหม พี่หมอกใช่ย่อยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-06-2011 09:47:44

มาสองวันติดให้คนอ่าน กอดขอบคุณ อยากหอมแก้มน้องลินด้วย ฟัดแก้มน้อง อยากเห็นน้องทำหน้ามู่
ใส่ ดูท่าว่าที่คู่ใหม่จะมารายงานตัวแล้ว ธาดา หมอกสินะ ก็ดีครับ จะได้ไม่มีใครมาม่ามากไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 02-06-2011 09:59:24

พี่หมอกดูท่าจะมีคู่แล้วนะ  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 02-06-2011 10:11:57

คู่ที่สามก็ดูท่าจะดีนะเนี่ย คุณธาดา-พี่หมอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 02-06-2011 10:19:34

+1 สามคู่ล่ะสิเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 02-06-2011 11:47:45

โอ้ยยยยยยย อ่านไปก็หิวไปจริงๆๆค่ะ ไม่ไหวทนมากกกก
อยากกินขนมฝีมือแม่ฟ้าจังอ่ะ *w*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 02-06-2011 13:41:49

อ้างจาก: ton_narak ที่ 02-06-2011 03:08:02  

อ่านมานาน เพิ่งรู้ว่าคนแต่งเป็นลูกเทา ทอง เรียนสาขา ชั้นปีไรอ่ะ

ชอบนะเปอร์กะเต้เนียะ แต่เต้ ออกแนวเลวๆไปหน่อย

อยากรู้ว่าเปอร์อยู่สาขาไร ใช่ Food Science อ่ะป่าวววว

ผมเองก้อมีเพื่อนเป็นคู่เกย์เหมือนกัน แต่คู่นี้น่ารักมากเรย

อยู่การตลาดกะนิเทศ ตอนนี้จบไปแร้ว

เด็กมอนี้เป็นเกย์กันเยอะเนอะ ว่าม่ะ อิอิ

รอผลงานอยู่เรื่อยๆนะ สนับสนุนเด็กมหาลัยเดียวกันจร้าาาา

กราบสวัสดีงามๆจ้าเพราะคิดว่าต้องเป็นรุ่นพี่แน่นอนใช่มั้ยเอ่ย...

ตอนนี้เค้าเรียนศึกษาศาสตร์ค่ะ โครงการสองปริญญารุ่นแรก  ตอนนี้ขึ้นปีสอง และกำลังจะเป็นบ้าตายกับตารางเรียนที่จนป่านนี้บอกมาแค่ว่าอาทิตย์หน้าเรียนเคมี จันทร์ - พฤหัสฯ สองสัปดาห์รวดแล้วสอบมิดเทอม !!  = =  มันคืออาไรรรรรรรรรร  จะไปฟ้องเบื้องบนได้ที่ไหนบอกเค้าที  TT____TT

ยินดีที่ได้รู้จักคร๊าบบบบบบ  ^^  แล้วคุณพี่เรียนคณะอะไรปีอะไรคะ  จะได้ทำตัวเรียบร้อยถูก  ห้าห้าห้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 02-06-2011 14:30:25

เพิ่มมาอีกหนึ่ง

ใกล้เปิดเทอมเหมือนกัน

แต่อยากเปิดเทอมอ่ะ เพราะปิดนานมากกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 02-06-2011 14:31:08

อ่า....สามคู่เชียรกันไม่ถูกเลยเพราะชอบทั้งสามคู่

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 02-06-2011 14:38:46

 

o13 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: SuSaya ที่ 02-06-2011 15:42:32

พี่หมอกจะมีซัมติ้งกับคุณธาดามั้ยเนี่ย...แบบว่าพลาดจากคนน้องก็เอามันคุณพี่แทนอะไรงี้  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 02-06-2011 15:50:33

ให้พี่หมอกคู่กับคุณธาดา นะ

 :impress3: :impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 02-06-2011 16:18:31

มีคู่มาต่อคิวรออีกแล้ว อิอิ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 02-06-2011 16:43:03

หุหุ  คู่ใหม่มาแล้ว
จับไปเลยอย่าให้พลาด  จะได้ไม่มีใครขวางคู่ลุงม้าน้ำกับแม่ฟ้า  อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 02-06-2011 17:13:06

ชอบ :3123:
รอค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 02-06-2011 18:15:27

อยากกลับไปเป็นเฟรชชี่อีกครั้งเหมือนกันนะ คิดถึง(ตอนนี้เริ่มแก่555+)

ตายละ พี่หมอกได้เจอเนื้อคู่แล้วมั้งเนี่ย เอิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 02-06-2011 20:21:08

3คู่แล้วป่ะค้าาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 02-06-2011 21:03:01

หุหุหุ
กรี๊ดคุณธาดา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 02-06-2011 21:11:36

 :pigha2:


คุณธาดาน่ารักก


ท่าทางจะคู่กะพี่หมอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 02-06-2011 21:24:41

มีแววจะกำเนิดคู่ที่สามแล้วสิ
แอร๊กกก เชียร์เต็มที่ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 02-06-2011 22:06:12

เอาหนูลินมาให้เค้า :กอด1:  มั่งจิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 02-06-2011 22:12:21

So hot  นี่นู๋ลินใช่ไหม ใคร ๆ ก็จุ๊บแก้ม ๆ งั้น"+1"ให้นู๋ลินคน Sohot :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 02-06-2011 23:44:28

รอตั้งนาน ทำไมมาสั้นจังค่ะ เง้อออ
แล้วยังคงอึนๆ แม่ฟ้ามีคนรุมล้อมเยอะน่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 02-06-2011 23:51:34

พระเอกหายไปไหนตอนนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 03-06-2011 00:02:41

คุณธาดากับพี่หมอกแน่ๆเลย
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 03-06-2011 00:11:20

ดูท่าจะได้คู่ใหม่ 55+  

+1 สำหรับ 2 ตอนติด ^^

 :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 03-06-2011 14:09:16

เจ้านายกับเจ้านาย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 03-06-2011 15:43:04

ชอบหนูลินมากมาย  o18

อ่านเเล้วนึกอยากจะมีลูก  :-[

เป็นกำลังใจให้ในตอนต่อๆไปค่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 03-06-2011 16:55:58

>.< รออ่านต่อไปเจ้าคร๊า  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: KaZuKi ที่ 03-06-2011 18:31:41

โอ้วววววว เลือกคนไหนดีน้าฟ้า คนนั้นก็ดี คนนี้ก็เลิศ โอ้ย เลือกไม่ถูกกก ฮาๆ แอบจิ้นฟ้าเป็นพี่ซินไปแล้วนะเนี้ย ฮาๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.14 - so hot ! [2/06/2011] PG.37
เริ่มหัวข้อโดย: O_a ที่ 03-06-2011 20:40:16

เชียร์ ธาดา-หมอก ด้วยคน
มาต่อเร็วๆ น้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 03-06-2011 22:52:24

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.15 - Cat's mom





            เสียงเครื่องปั่นน้ำผลไม้เงียบหายไปเมื่อน้ำฟ้ากดปุ่มปิดการทำงาน   สองมือเอื้อมหยิบแอปเปิ้ลสีเขียวลูกโตมาฝานเป็นชิ้นเล็กๆเพื่อที่จะให้เครื่องปั่นรวมส่วนผสมทั้งหมดให้เข้ากันสนิทได้ง่าย...ก่อนจะกดเปิดเครื่องปั่นให้ทำงานต่อไป


"หมอกานต์หยิบแก้วให้หน่อย...  หมอกานต์แก้วพลาสติกอ่ะ...หมอกานต์ !!  นี่แก้วบ้านนาย...  นี่มันแจกันแกเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย..."   น้ำฟ้าฉุนกึกวางแจกันลงบนผ้ากันเปื้อนแบบกระแทกนิดหน่อย  แต่เหมือนหมอกานต์ไม่ได้หันมาสนใจอะไรมากมาย  สองตากลับจ้องเป๋งไปที่โต๊ะพิเศษของน้ำฟ้าซึ่งวางอยู่ในร้านข้างๆเคาเตอร์  เพื่อมองดูคุณพี่หมอกผิวหยวกกำลังคิ้วขมวดมุ่นเพราะสอนผู้ชายตัวโตซึ่งนั่งใกล้กันให้นมหนูลินยากเย็นเหลือเกิน...  เช่นพอจัดท่าวางมืออุ้มหนูลินถูก   มือที่จับขวดนมดันพลาดไปทับแขนหนูน้อย  พอหันไปจับมือที่ถือขวดนมเพื่อจัดท่าให้ใหม่   มือที่วางรองต้นคอหนูลินก็เกือบเผลอทำลูกเขาหัวตก...   สุดท้ายปล้ำกันไปปล้ำกันมาดูท่าหนูลินคงจะไม่ได้กินนมแน่ๆ  แถมเริ่มร้องตะแง้วๆประท้วงเพราะโดนยื้อขวดนมไว้  คุณพี่หมอกจึงอาสาเป็นคนอุ้มหนูลินแล้วปล่อยให้เจ้าของบริษัทสิ่งพิมพ์ตัวโตถือขวดนมป้อนเข้าปากหนูลินแทน...


"กว่าหลานฉันจะได้กินนมนะพี่หมอก...   นานมาก..."  คุณหมอเอามือเท้าคางกับเคาเตอร์สายตาก็มองคู่นั้นพลางอมยิ้มพลาง


"ใช่...และกว่าฉันจะได้แก้วพลาสติกมาก็นานมากเหมือนกัน..."  น้ำฟ้าบ่นแกมประชด...   น้ำแอปเปิ้ลปั่นของลูกค้าสาวออฟฟิศที่เพิ่งเดินเข้ามาสั่งเมื่อครู่เสร็จเรียบร้อยแล้ว  น้ำฟ้าวานน้องแพร  สาวบริกรนักศึกษามหาวิทยาลัยหนึ่งที่ทำงานอยู่ในร้านเป็นคนเอาไปเสิร์ฟ   ส่วนตัวเองก็เช็ดโต๊ะเคลียร์โต๊ะไปเรื่อย...


"หมอกานต์เราจะขึ้นไปวังน้ำเขียวศุกร์นี้เลยมั้ย...ฉันจะได้เคลียร์งานแปลฉบับนี้ให้เสร็จทันก่อนวันศุกร์..."  พูดไปพลางก็หยิบเมล็ดกาแฟนำเข้าอย่างดีที่พี่หมอกเพิ่งซื้อมาเติมลงในกระปุก  จัดเก็บให้เรียบร้อยเข้าตู้...   หมอกานต์เบือนหน้ามามองเพื่อนแล้วถอนหายใจยาวๆ


"...จะรีบขึ้นไปทำไมล่วงหน้าตั้งเกือบสองอาทิตย์น่ะฟ้า...  รึแกจะหนีอะไร  หนีใครรึเปล่า..."  หมอกานต์ถาม   พลางหลบให้เพื่อนได้เดินผ่านไปหยิบแก้วมาเช็ดได้สะดวก


"ถ้าแกถามตรงๆฉันก็จะตอบจริงๆ...ใช่...ฉันอยากหนี  แต่รู้ว่าหนีไม่ได้  ...ทำได้แค่หลบไปชั่วคราว  และเวลาในตอนนี้ก็เหมาะที่สุด  เพราะคนของทางนั้นจะไปมาตามติดเราตลอดยี่สิบชั่วโมงอีกต่อไปแล้ว..."   น้ำฟ้าบอก  สายตาไม่ได้จ้องมองเพื่อนหรอก  แต่จดจ่ออยู่กับการเช็ดแก้วกาแฟที่เพิ่งล้างเสร็จมาเช็ดให้แห้งแล้วเก็บเข้าตู้  


"แกไปทำอะไรมาว่ะ  ทางนั้นถึงได้จู่ๆก็เลิกตามแบบนี้...  หรือว่า...แกกับเขามีแอบนัดคุยกันนอกรอบโดยไม่บอกฉันเหรอ...  น้ำฟ้า...นี่แกเห็นฉันเป็นเพื่อนแกอยู่รึเปล่าเนี่ย..."


"กานต์แกอย่ามาดราม่านะ...   คือ...ฉันกับเขาแค่...  คือ...วันก่อนเขาก็มาหาที่บ้าน  ซื้อของเล่นมาให้หนูลิน  เราเลยได้คุยกันนิดหน่อย   แล้วเราก็...ยื่นข้อตกลงกัน...ฉันยอมทำตามที่เขาต้องการ   เขาก็เลยเลิกมาตามติดชีวิตพวกเรายี่สิบสี่ชั่วโมงนี่ไง...  แล้วคือ...แกก็รู้ว่าคนอย่างหมอนั่นไม่รู้จะเชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหนใช่รึเปล่า   ฉันก็เลยไม่รู้ว่าหมอนั่นจะเลิกตามเราไปอีกนานแค่ไหนไง    เพราะงั้นช่วงนี้แหละที่เราจะไปไหนมาไหนก็ต้องรีบไป  พวกหมอนั่นจะได้ไม่รู้ว่าเราหายไปไหน  เขาจะได้เลิกเข้ามายุ่งกันเสียที..."


"ข้อตกลง?   ข้อตกลงอะไรว่ะ...   เขาต้องการให้แกทำอะไร...  นี่ใช่มั้ยคือเรื่องที่แกจะบอกฉันน่ะ..."  หมอกานต์กระพริบตาปริบประมวลข้อมูลที่เพิ่งรับรู้มาเข้าสมอง   ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันกับเพื่อนหลังจากวันนั้นเขาแทบไม่ได้เจอกับผู้ชายตัวสูงแต่ตาคมดุคนนั้นอีกเลย   แต่ไม่นึกว่าเพื่อนเขาเองจะยังได้พบเจอกันอยู่แบบนี้อีกโดยที่เขาไม่รู้เรื่องเลยซักนิด...จะบอกเล่าเก้าสิบกันก่อนก็ไม่มีนะเพื่อนฟ้า...  อยากจะน้อยใจนะแต่ก็ทำไม่ลง...


"ใช่...ฉันกะจะมาเล่าให้แกฟัง...  แล้วแกว่าไงอ่ะ  จะไปวันศุกร์นี้เลยรึเปล่า"  น้ำฟ้าจงใจเลี่ยงไม่ตอบคำถามแรกๆของคุณหมอเด็ก   แต่เลือกจะตอบคำถามสุดท้ายแทน...   หมอกานต์จ้องหน้าเขาตรงๆ  หมอกานต์คงอ่านจากนัยน์ตาก็คงพอรู้ว่าเพื่อนรักตรงหน้าอยากให้เขารู้เท่านี้   เขาไว้ใจน้ำฟ้ามากพอที่จะไม่ซักไซ้ไล่เรียงอะไรเพิ่มเติม   พยักหน้ารับรู้เงียบๆก่อนบอก...


"ก็ได้...  แต่แกอย่าลืมแล้วกัน...ว่าคนที่คิดจะร่วมหัวจมท้ายกับแกเรื่องนี้น่ะมีฉันรวมอยู่ด้วยนะ...   อย่างน้อยฉันก็รักหนูลินไปไม่น้อยกว่าแกหรอก   หลานฉันทั้งคน...จะให้ใครมาเอาไปง่ายๆได้ยังไง...   เดี๋ยวฉันจะออกจากบ้านตอนไหนจะโทรบอกอีกทีแล้วกัน..."   หมอกานต์กล่าวทิ้งท้าย...  น้ำฟ้ายิ้มรับรู้สึกดีมากที่เพื่อนเข้าใจเขา...   เขาโชคดีมากๆที่มีเพื่อนรักเพื่อนแท้อย่างหมอกานต์อยู่เคียงข้าง...  สัญญากับตัวเองในใจว่าหลังจากนี้จะพยายามไม่มีเรื่องต้องปิดบังเพื่อนรักอีกแน่นอน...


"พี่ฟ้า...เช็คบิลโต๊ะสี่ด้วยจ้า...เดี๋ยวแพรเช็ดแก้วต่อเองมา..."   สาวน้อยผมมัดรวบตึงด้านหลังร้องบอกด้วยท่าทางขมักเขม้น...   น้ำฟ้าขานตอบก่อนจะหยิบใบออเดอร์ของโต๊ะสี่มาคิดราคาแล้วเดินไปทำงาน...  


          จำได้ว่าระหว่างที่เดินผ่านโต๊ะที่มีเจ้านายทั้งสองคนของเขานั่งอยู่...ได้ยินเสียงเรอเอิ๊ก ! ใหญ่จากเจ้าตัวเล็กบนบ่าของคุณพี่หมอกด้วย...  น้ำฟ้าเหลือบมองลูกที่ตอนนี้ถูกเปลี่ยนมือจากคุณพี่หมอกไปนอนซบแก้มยุ้ยอยู่บนบ่าคุณธาดาแล้วทำตาเคลิ้มจะหลับ   โดยมีคุณพี่หมอกเอาผ้าอ้อมมาเช็ดปากที่เลอะนมของเจ้าตัวเล็กออกให้...    เห็นภาพนั้นแล้วน้ำฟ้ารู้สึกดีมากๆจนต้องเผลอยิ้มออกมา  แต่เมื่อสายตาของคนที่อุ้มหนูลินอยู่หันมาสบเข้ากับเขาแล้วเปิดเผยแววตาระยิบใส่...น้ำฟ้าก็รีบเบือนหน้าหลบแบบพยายามไม่ให้เสียมารยาททันที...เริ่มรู้สึกตะหงิดใจกับสายตาแวววาวทุกครั้งที่คุณธาดาจ้องมาที่เขาเหมือนกัน...



---------------- - - ---------------- - --               -- --     --                     -  -                             -



            รังสิมันต์ขมวดคิ้วมองดูเลขตลาดหุ้นเต็มหน้าจอคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะ   สลับกับมองดูตัวเลขในหน้าจอโน๊ตบุ๊คที่วางอยู่ใกล้กัน...   ก่อนจะตัดสินใจละสายตามาพิงพนักแล้วหลับตานิ่งๆครู่หนึ่ง    แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังขัดขึ้นมาในความเงียบทำให้เขาต้องยิ่งขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม...   ...เสียงโทรศัพท์มือถือ  ไม่ใช่โทรศัพท์ออฟฟิศ...  ใครกันที่โทรมาป่านนี้...   คิดอย่างหงุดหงิดที่โดนขัดเวลาจะพักผ่อนแต่ปลายนิ้วเรียวยาวก็เอื้อมมือไปกดรับเรียบร้อยแล้ว...


"ฮัลโหล..."  


"/...ไง...ได้ข่าวว่าอยู่เมืองไทย  กลับมาเมื่อไหร่ไม่มีบอกกล่าวเพื่อนฝูงกันมั่งเลยนะ.../"  เสียงปลายสายทุ้มต่ำที่ดังลอดลำโพงมาฟังดูคุ้นๆ  ชายหนุ่มหมุนเก้าอี้ให้หันกลับไปมองนอกหน้าต่าง   นึกค้นความจำตัวเองว่าเคยแจกเบอร์ให้ใครที่มีน้ำเสียงแบบนี้หรือเปล่า...


"..."


"/ฮัลโหล...เงียบทำไม...อย่าบอกนะว่าลืมเพื่อนสมัยหัวยังเกรียนด้วยกันเนี่ย...มีน้อยใจนะเว้ย/"  ...พูดถึงตรงนี้ภาพของชายไทยผิวสีเข้มที่แว่บผ่านเข้ามาในสมองก็ค่อยๆเด่นชัดขึ้น...


"เท่าที่จำได้...  นายไม่ใช่ตุ๊ดนี่ที่จะมาน้อยใจกับเรื่องแค่นี้...คุณโตยธร  ได้ข่าวว่าตอนนี้เป็นพ่อเลี้ยงไร่องุ่นกับฟาร์มม้าที่เชียงรายอยู่ไม่ใช่เหรอ...  ไม่ทราบว่าธุรกิจกำลังจะเจ๊งรึไงถึงได้โทรมาเนี่ยฮ๊ะ..."  


"/เฮอะ...พอจำได้นี่จำเริญอวยพรกันชุดใหญ่เชียวนะไอ้...คุณชาย...  กิจการของฉันยังอยู่และเจริญดี  แถมตอนนี้กำลังจะมีแม่เลี้ยงมาช่วยดูแลกิจการเพิ่มขึ้นอีกคน...ไม่ทราบว่าพอจะมีเวลามาร่วมงานเลี้ยงมงคลสมรักที่ได้แม่เลี้ยงซักทีของเพื่อนคนนี้ซักวันสองวันจะได้มั้ยครับ...ไอ้คุณชายยย.../"   ปลายเสียงลากยาวถึงฉายาของเพื่อนสมัยที่ยังเรียนด้วยกัน...    และได้ยินเจ้าของฉายาหัวเราะผ่านลอดมาจากปลายสาย


"...ฮ่ะๆ   เออ...  ว่าแต่จะแต่งทั้งทีทำไมไม่ร่อนการ์ดมา...ขนาดสืบเบอร์โทรฉันได้ก็คงหาที่อยู่ไม่ยาก...  แกมีอะไรมากกว่านั้นใช่มั้ยล่ะที่ไม่ใส่รายชื่อฉันเข้าไปในแขก...แต่กลับสละเวลาโทรมาหาเองแบบนี้น่ะ..."   ชายหนุ่มจุดยิ้มมุมปาก   มองสภาพการจราจรบนถนนเบื้องล่างของเมืองหลวงประเทศไทยที่ดูสับสนวุ่นวาย...   ฟังเสียงลอบถอนใจของเพื่อนก็รู้ว่าที่ตัวเองคิดนั้นไม่ผิด...


"/ปิดแกไม่เคยได้นานนะไอคุณชายรอง...  ฉันมีเรื่องให้แกช่วยจริงๆ...  คืออยากจะขอยืมคนของนายมาช่วยอารักขาความสงบเรียบร้อยภายในงานแต่งให้ฉันที  พอดีมีเรื่องกับเจ้าถิ่นเกี่ยวกับผลประโยชน์อยู่   ยังไม่ได้จัดการให้เรียบร้อยเลย...ก็เลย.../"


"ต้องการคนนอกที่พวกมันไม่เคยเห็นหน้ามาดูแลใช่รึเปล่า?  ทำไม...มีเรื่องกันมานานแล้วรึไง..."  รังสิมันต์หมุนเก้าอี้กลับมาที่โต๊ะทำงานแล้วเอื้อมมือกดปุ่มเรียกลูกน้องของตนที่อยู่ข้างนอกเข้ามาในห้อง...


"/ก็นะ...ก็เจ้าเดิมตั้งแต่รุ่นพ่อฉันน่ะ...  ฉันวางแผนไว้ว่ากะจะจัดงานสองหน  รอบแรกก็อีกอาทิตย์นึงนี่แหละที่จะเป็นงานจริง  มีญาติๆของฝ่ายฉันกับเจ้าสาวแค่ไม่กี่คน   แล้วหลังจากนั้นถึงจะเป็นงานหลอก  ที่เชิญแขกเหรื่อมาอีกที...  ฉันก็เผื่อไว้น่ะนะว่างานอาจโดนป่วน  เจ้าสาวฉันจะได้มีความทรงจำดีๆเก็บไว้ก่อนไง.../"


"ถ้ายุ่งยากขนาดนั้นไม่ต้องจัดมันซะก็สิ้นเรื่องไม่ใช่รึไง  แค่จดทะเบียนก็พอแล้วนี่ไอโต..."  เตโชกับมาคัสเข้ามายืนเงียบๆรออยู่ในห้องเรียบร้อย   แต่รังสิมันต์ยังคงไม่พูดอะไรกับลูกน้องตัวเอง  


"/คุณชายอย่างแกมันไม่เข้าใจหรอกว่ะ...เมื่อไหร่ก็ตามที่แกรู้สึกรักใครมากๆซักคน  จนอยากจะป่าวประกาศไปให้ทั่วว่าคนๆนี้น่ะมีเจ้าของแล้ว...แกจะรู้สึกอยากจัดงานแต่งงานขึ้นมาจนตัวสั่นเลยแหละ...แล้วก็นะ   คนนี้น่ะฉันรักจริงหวังแต่ง  เขาพยายามเพื่อฉันมามาก  ฉันก็อยากทำอะไรดีๆเพื่อเขาบ้าง  ให้สมเกียรติสมฐานะเขาและถูกต้องตามประเพณีน่ะ.../"  ว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตอันใกล้บอกกล่าวอธิบายช้าๆ  น้ำเสียงเวลาพูดถึงเจ้าสาวมักจะทอดเสียงอ่อนลงจนปลายสายยังรู้สึกระคายหู...  คิดไม่ถึงว่าวันหนึ่งเสือตัวฉกาจอย่างนายโตยธรจะครางเสียงเงี๊ยวๆเหมือนแมวแบบนี้เป็นกับเขาด้วย...   รังสิมันต์หัวเราะหึในลำคอก่อนเอ่ยถามรายละเอียดเพิ่มเติม


"ที่ไหน  ยังไง...เมื่อไหร่"   คำถามสั้นๆแบบนี้เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะไอคุณชาย...


"/ตอนงานจริงอาทิตย์หน้ายังไม่เป็นไรฉันคงเอาอยู่...เพราะจะจัดที่ฟาร์มฉันที่เชียงราย  แต่ตอนวันโน้นฉันจะจัดงานในโรงแรมฉันเองที่วังน้ำเขียวน่ะ...แขกคงเยอะหน่อยราวๆสามร้อย...  ไหวหรือเปล่าว่ะ.../"  ปลายเสียงมีแววกังวลแต่คนถูกไหว้วานกลับหัวเราะออกมาง่ายๆ


"ฉลองที่เพื่อนจะหาเงื่อนมาผูกคอตัวเองทั้งที...ทำไมแค่นี้จะทำให้ไม่ได้...  ก็ดี  ก่อนจะถึงวันนั้นฉันคงพอมีเวลาจัดการอะไรทางนี้ได้เสร็จทัน...  พอดีเลี้ยงแมวไว้ตัวหนึ่ง  ไม่รู้ว่าถ้าฉันทิ้งไปตอนนี้มันจะแอบดอดหนีไปหรือเปล่า...คงต้องรีบหาอะไรมาล่ามไว้เสียก่อน..."


"/แมว?  แมวพันธุ์อะไรว่ะ...  แกก็ฝากคนอื่นเลี้ยงไปก่อนสิ.../"  ปลายสายยังคงไม่รู้ถึงความหมายแฝงของรังสิมันต์


"แมวพันธุ์ไทยนี่แหละ  แต่ฉันคงฝากคนอื่นเลี้ยงให้ไม่ได้  พอดีมันมีลูกมาด้วย...และฉันก็อยากได้ลูกมันมากแต่ตัวแม่มันก็หวงเสียเหลือเกิน..."


"/อ๋อ...กลัวโดนคนอื่นซิวลูกมันไปใช่มั้ย...  แกนี่ก็บ้า  ทำไมไม่เอามาเลี้ยงเสียทั้งแม่ทั้งลูกเลยว่ะ...  ไปเอาแค่ลูกอย่างงี้จะเป็นคนเป็นสัตว์แม่มันก็รักก็หวงลูกมากเป็นธรรมดา  จะโดนข่วนโดนกัดมาให้ได้แผลซะละมั้งแกน่ะ.../"


"...ช่างเรื่องของฉันเถอะน่า  เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจะโทรกลับไปหาอีกที  ส่งที่จัดงานกับรายละเอียดคร่าวๆมาด้วย...  อาทิตย์หน้าถ้าว่างจะบินไปร่วมงานแล้วกัน..."  


"/เออๆขอบใจแกมาก...   เอ้อ...แป๊บนะ...   ม่านจ๋าาา  ไปไหนมาจ๊ะยาหยี.../"  แล้วปลายสายก็เงียบไปพักหนึ่งก่อนจะมีเสียงหญิงสาวลอดเข้ามาด้วย...  รังสิมันต์คิดว่าที่เพื่อนบอกว่า แป๊บน่ะมันคงจะไม่ใช่แล้ว...  จึงตัดสินใจวางสายลงไปแล้วเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า...



           มาคัสที่เช็คตารางงานบอสตัวเองจากไอแพดเงยหน้ามาบอกเจ้านายเมื่อได้รับสัญญาณว่าต้องการให้พูดได้...


"อาทิตย์หน้ามีการนัดส่งของที่ท่าเรือ...ตอนเที่ยงเพียงอย่างเดียวครับ..."  มาคัสรายงาน


"บอกให้คนของพ่อไปตรวจของแทนซะ...แล้วจองตั๋วไปเชียงรายให้ฉันด้วย...  อีกราวๆสามอาทิตย์จะมีงานให้ทำ..."  ชายหนุ่มออกคำสั่ง   เมื่อจบจึงลุกขึ้นยืนเอาสองมือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง...  นึกถึงคำพูดของเพื่อนแล้วพึมพำออกมาเบาๆ...


"หรือจะเอามาทั้งแม่ทั้งลูกเหมือนที่มันว่าดี...จะได้ไม่ต้องโดนข่วนอยู่แบบนี้...หึ"   ชายหนุ่มนึกถึงแก้มยุ้ยๆของหลานขึ้นมาแล้วก็อยากเอามากอดเป็นของตัวเองเร็วๆเหมือนกัน...แต่ทันใดนั้นก็วาบใบหน้าขาวใสของเด็กหนุ่มผมยาวขึ้นมาซ้อนทับ...สิทธิ์การเลี้ยงดูหลานอย่างถูกต้องตามกฎหมายตกอยู่ในกำมือของเด็กนั่น...แต่ทำไมนะ...ทั้งที่เด็กนั่นสู้อะไรเขาไม่ได้ซักอย่าง...ทั้งฐานะทางการเงิน  ความมั่นคงในชีวิต  หากคิดจะฟ้องร้องเขาก็มีสิทธิ์ชนะได้ไม่ยาก...  แต่อะไรที่ทำให้เขาตัดใจแย่งมันออกมาตรงๆไม่ลง...ทั้งๆที่มันไม่น่าใช่เรื่องยาก...แต่ก็ไม่อยากให้มีเรื่อง...  หรือเป็นเพราะเขาไม่อยากเห็นเจ้าตัวเล็กต้องเสียน้ำตา...  


"มันต้องมีซักทางสิ...ที่จะเอาตัวลูกมาโดยไม่ให้โดนตัวแม่มันข่วนเอาน่ะ..."

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

ตอนนี้สั้นไปโหน่ย...แต่จะพยายามมาต่อบ่อยๆคงไม่ว่ากันเน้อออออ  อิอิ... :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 03-06-2011 23:06:34

ใช่สั้นมากกกก แต่แค่ได้อ่านก็ดีใจแล้วค่ะ
ชอบน้ำฟ้ากับหนูลินมากเลยน่ารักทั้งแม่และลูก  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 03-06-2011 23:08:18

คุณหมอกกับคุณธาดาก็น่ารักอะ
ส่วนแม่แมวกับลูกแมวก็ยังน่ารักเหมือนเดิม อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 03-06-2011 23:21:19

แนะลุงม้าน้ำ ทำฟอร์มว่าอยากได้แต่ตัวลูก เห็นชัดๆว่าสนใจตัวแม่มากขนาดนั้น  :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 03-06-2011 23:25:16

ลุงม้าน้ำเริ่มจะวางแผน แล้วอย่างงี้แม่แมวจะหนีไปไหนพ้น แล้วแถมสถานการณ์ยังเป็นใจซะขนาดนี้ โอ๊ยย ไม่รอดอ่ะ :impress2:
 :กอด1:กอดรวบน้ำฟ้า(+นู๋ลิน) หมอกานต์ เอาใจช่วยให้กลายร่างจากแม่แมวเป็นแม่สิงโต ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: monster ที่ 03-06-2011 23:28:17

ชอบเด็กตัวน้อย น่ารัก  :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-06-2011 23:32:03

 :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 03-06-2011 23:37:13

ช่ายย สั้นแต่ก็สนุกดี อิอิ ความคิดของโตนี่เวิร์คนา สนใจอะดิพ่อรังสิมันต์ อิอิ ท่าทางวังน้ำเขียวทราเวลล์คราวนี้จะสนุกพิลึกนะ 5555+ หนีเสือปะเสือป่าวน้อ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Ch
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 03-06-2011 23:38:23

ก็เอาแม่แมว มาเป็น เมียก่อนไงตาม้าน้ำ
เรื่องง่ายๆแค่นี้ คิดไม่ออกรึไงยะ  o16

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 03-06-2011 23:54:39

"มันต้องมีซักทางสิ...ที่จะเอาตัวลูกมาโดยไม่ให้โดนตัวแม่มันข่วนเอาน่ะ..."

ก็ใช้ทางรักซิคะคุณรังสิมันต์
รักแม่แมว ให้ใจแม่แมว เดี๋ยวก็ได้ลูกแมวมาโดยไม่โดนแม่แมวข่วนแระ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 04-06-2011 00:39:32

คิดถึงหนูลินมาก
^^
เย้ๆ ได้อ่านต่อแล้ว ,,
คุณธาดา นี่เมื่อไรจะเจอเนื้อคู่นะ
มากรุ้มกริ่ม กับ เนื้อคู่ คนอื่นอยู่ได้!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 04-06-2011 00:45:59

คุณโตมาได้จังหวะ แม่แมวจะพาลูกหนีไปเที่ยวซะหน่อย คุณดันขัดจังหวะ
ชวนรังสิมันต์มาตามถึงที่ แล้วงานแต่งจะได้เห็นฉากหวานหรือฉากกัดกันล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 04-06-2011 00:56:41

แม่แมวดุนะ ลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 04-06-2011 01:07:54

 :z13:  จิ้มสามตอนติดๆกันแล้ว
จะรีบมาตามดิทนะคะ
---------------------------------------
 :เฮ้อ: กว่าหนูลินจะได้กินนม ลุ้นแทบแย่ แหมๆ ทำตัวเป็นคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ไปได้นะ คุณธาดา พี่หมอก
รู้สึกว่าโลกกลมหรือพรมหมลิขิต งานแต่งคนใกล้ตัว ที่ว่าแม่ฟ้าจะหลบหน้าลุงม้าน้ำสักพักนั่น
เห็นทีจะไปปะกันซะอีกแล้วนะจ้ะ  :impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 04-06-2011 04:13:48

แหน่ะๆ แอบรู้นะว่าจริงๆแล้วก็สนใจแม่แมวเหมือนกันน่ะ
แนะนำให้ให้เก็บมาแพ็คคู่เน้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 04-06-2011 05:07:35

ตายแล้วจะเอาลูกมันก็ต้องเอามามาด้วยหนะ๔ุกแล้วค่ะงั้นรีบจัดการตัวแ่ม่มันก่อนเลยด่วนๆ หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 04-06-2011 07:29:40

เอามาอยู่ทั้งสองคนเลย คนอ่านปลื้ม  :-[

คิดถึงหนูลินอ่ะ  :z2:

เป็นกำลังใจให้ในตอนต่อๆไปนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 04-06-2011 07:53:30

ปัดโธ่ยังจะคิดมากอีกก ก็เพื่อนแนะนำมาก็โออยู่นะความคิดนี้อ่ะ หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 04-06-2011 09:16:46

แมวตัวเล็กน่ารัก.....แต่กอดไม่เต็มไม้เต็มมือเท่าแม่แมวหรอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 04-06-2011 09:35:17

ไม่ข่วนๆๆๆ กัดเลยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 04-06-2011 09:36:53

ก็ทั้งแม่แมวลูกแมวเลยเหอะ
รักทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 04-06-2011 09:51:09

 :m12: รักเค้า ชอบเค้าแต่ไม่ยอมรับน้อออ คนเรา
ทำเป็นเอาเด็กมาอ้าง  :interest: รู้หรอกน่าว่าคิดไรอยู่อ่ะ  :haun5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 04-06-2011 10:26:41

เอาไปเลี้ยงทั้งแม่ทั้งลูกอ่ะดีแล้ว จับแม่ทำเมียก่อน จากนั้นก็จะได้ลูกมาอย่างไม่ยากเย็น หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 04-06-2011 11:00:59

มาอ่านรวดเดียว 15 ตอนเลย สนุกมากกกกค่า  น้องหนูลินน่าร้ักสุดๆๆๆๆ :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: Altasia ที่ 04-06-2011 11:41:58

ก็รักกับตัวแม่มันสักทีซิ จะได้ไม่โดนข่วน หึ!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: mimasopu ที่ 04-06-2011 12:09:25

ก็ทำให้แม่มันรักสิ ก็จะได้ทั้งแม่ทั้งลูก

แต่คงยาก แม่แกทำไว้เยอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: newly ที่ 04-06-2011 12:26:14

มารอคร้า

สู้ๆนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 04-06-2011 12:28:30

จะยากอะไรลุงม้าน้ำก็แค่รักแม่แมวเองอ่ะน่ะ
งานแต่งที่วังน้ำเขียว งานเดียวกันซะละมั้ง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 04-06-2011 17:10:35

เดี๋ยวจะหลงแมว อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 04-06-2011 18:54:07

ถ้าสั้น แต่ลงบ่อยๆก้โอเคคะ

ลุงม้าน้ำก้อรับไปดูแลทั้งแม่ทั้งลูกเลยสิ

นอกจากได้กอดลูกแล้ว ยังได้กอดคนแม่ด้วยน่าาาา  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 04-06-2011 18:59:56

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 04-06-2011 19:52:56

 o18

ก็เอาทั้งแม่ทั้งลูกสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 04-06-2011 19:58:00

 :z2:ฮ่า ๆ เดี๋ยว น้องฟ้า ไปข่วนคนอื่น แล้วจะเศร้า น่ะ+ น้องฟ้ารวมนู๋ลินอิอิ :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 04-06-2011 22:42:17

ต่อความคืบหน้าต่อ
ตอนนี้สั้นไปป่าวค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 05-06-2011 02:13:05

ใช้แล้วล่ะค่ะ รับทั้งแม่ทั้งลูกซะก็จบ  :impress2:

สั้นจริงจังนะฮะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 05-06-2011 08:04:24

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 05-06-2011 09:40:45

ตามที่เพื่อนแนะนำเลย เลื้ยงทั้งแม่ทั้งลูก o13 +1 จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 05-06-2011 17:18:25

โอ้ยยย  นาน ๆ มาอ่านทีก้ค่อยยังชั่วนะฮะ^^
เอาอิก เอาอิก เอาอิก!!!

รอตอนต่อไปนะคร๊าบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: zakimi ที่ 05-06-2011 19:34:24

โขมยมาทั้งแม่ทั้งลูกเลยดิ     ไม่ใช่เรื่องยาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 05-06-2011 19:47:58

มันสั้นไปนะ
มันจะยากอะไรก็เอามาทั้งแม่ทั้งลูกเลยซิ
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 05-06-2011 21:53:39

เอามาทั้งแม่ทั้งลูกแระถูกแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 05-06-2011 22:28:37

แม่ฟ้าวางแผนหนี พ้นที่ไหนเนี่ย ไปเจอะกันที่วังน้ำเขียวแน่ๆ ไม่อยากจะคิด จะเละไม๊เนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 06-06-2011 15:59:19

 

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 06-06-2011 20:47:30

เอามาเลี้ยงทั้งแม่ทั้งลูกนั้นหละลุงม้าน้ำ  กำไรสองต่อหาได้ที่ไหน  อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 07-06-2011 15:01:25

อ้างจาก: tamako ที่ 06-06-2011 20:47:30  

เอามาเลี้ยงทั้งแม่ทั้งลูกนั้นหละลุงม้าน้ำ  กำไรสองต่อหาได้ที่ไหน  อิอิ

o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 07-06-2011 15:28:04

ความคิดดีนะเนี่ยจะพลากลูกพลากแม่มันก็เป็นบาป :laugh:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-06-2011 21:33:02

คิดถึงหนูลินกับแม่ฟ้าแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 10-06-2011 22:39:25

เอาทั้งแม่และลูกเลยนั่นแหละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 10-06-2011 23:18:58

มาทีละจิ๊ด ก็ยังดีกว่าไม่มา
เพิ่งรู้เหรอจ๊ะ ว่าจะเอาลูกที่ีแม่หวงต้องทำไง
ว่าแต่ ไม่อยากได้แม่ด้วยเหรอเนี่ยะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-06-2011 02:13:57

คุณแม่...ครับผม !  Ch.16 - far away




            รถญี่ปุ่นสีบรอนซ์ทองของคุณหมอกานต์กำลังแล่นด้วยความเร็วคงที่โดยใช้เส้นทางมอเตอร์เวย์ไปผ่านด่านเก็บเงินลาดกระบัง...  เพื่อวิ่งตรงผ่านฉะเชิงเทรามุ่งสู้อำเภอวังน้ำเขียว...  ตอนนี้เป็นเวลาเกือบแปดโมงเช้าแล้ว...  เขาสองคนขับรถออกมาจากบ้านน้ำฟ้าตั้งแต่ตีสี่...  เจ้าตัวเล็กยังนอนหลับสนิทอยู่บนเบาะเด็กอ่อนที่คุณหมอเด็กซื้อมาติดตั้งไว้ในรถตรงกลางระหว่างที่นั่งคนขับกับคนนั่งข้างคนขับ...    เสียงเพลงช้าๆทำนองเบาๆเปิดคลอในรถไม่ได้รบกวนการนอนหลับสนิทของหนูน้อยเลยซักนิด   แสงสีส้มทองทอประกายจ้าให้คุณหมอเด็กซึ่งตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาสั้นต้องรีบหยิบแว่นตากันแดดแบบเท่ห์ๆเลนส์สีน้ำเงินมาสวมโดยไว...   ส่วนคนที่นั่งมาด้วยกันกำลังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อต่อสายหาใครซักคน...


"...เอ่อ  สวัสดีครับ...คุณธาดา...นี่ผมน้ำฟ้านะครับ..."  แล้วน้ำฟ้าก็เงียบไปครู่หนึ่งคงจะฟังคำตอบรับจากปลายสายอยู่  "...คือพอดีผมจะโทรมาบอกว่า  งานแปลชุดแรกผมส่งเป็นไฟล์ไปให้ในเมล์ของคุณบ.ก.แล้วนะครับ...เมื่อตอนซักห้าทุ่มเมื่อคืน...   อ๋อ...คือพอดีตอนนี้ผมอยู่บนรถกำลังไปฉะเชิงเทราครับ...ผมไม่กล้าโทรไปตอนที่เพิ่งส่งงานไปให้กลัวคุณหลับไปแล้ว...ก็เลยโทรมาบอกตอนนี้น่ะครับ...   ...ฟ้าไปช่วยงานแต่งงานเขาครับ...   งานแต่งของน้องสาวพี่หมอก...   พี่หมอกคนที่เป็นเจ้าของร้านเบเกอรี่ที่เมื่อสัปดาห์ก่อคุณธาดาไปนั่งทานไงครับ...ร้านที่ผมไปทำงานอยู่ด้วยน่ะ...   ครับ...ครับใช่...   เอ่อ...ผมจะไปซักประมาณสองอาทิตย์ครับ...แต่ผมเอาไฟล์งานมาทำต่อพลางๆแล้วนะครับ...แล้วยังไงถ้ามันเสร็จแล้วผมจะส่งไฟล์ไปให้เช็คเป็นบทๆไปนะครับ  อ๋อ...ครับ...ได้ครับ...ขอบคุณมากครับ   สวัสดีครับ..." 


             หลังพูดสายจบน้ำฟ้าก็ถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาเลยทีเดียว...


"นี่เจ้านายหรือพ่อ~นายกันแน่เนี่ย...ซักซะอย่างกับเห็นลูกไม่ก็เมียหนีออกจากบ้านงั้นแหละ..."


"มากไปหน่อยแล้วหมอกานต์...  อยากได้มั้ยล่ะ  พอจะเป็นพ่อสื่อให้ได้นะคนนี้น่ะ..."   น้ำฟ้าเหลือบหางตามองพลางย้อนเพื่อน  แต่หมอกานต์เพียงแค่ยักไหล่แล้วส่งเสียงหึในลำคอเบาๆ


"...ถึงฉันจะอยากได้หรือไม่อยาก...เขาก็ไม่เอาฉันหรอก...  ก็ในเมื่อคนที่เขาพิศวาสน่ะ...ไม่ใช่ฉัน..."


"ทำไม...แกจะบอกว่าเขาพิศวาสพี่หมอกรึไง...  เห็นวันนั้นปล่อยให้นั่งกันสองคนก็ดู...เข้ากันได้ดีอยู่นะหมอกานต์"


"เหอะ...  อย่ามาทำเป็นแอ๊บน่า...ฉันรู้หรอกว่าแกก็พอจะดูออกว่าเขาพิศวาสคุณลูกน้องตัวเองต่างหาก...  เห็นสายตาที่เขามองแกทีไรอ่ะนะ  เยิ้ม...ทุกที..."


"เลี่ยนแต่เช้าเลยหมอกานต์...  ตะกี๊เขาซักฉันเพราะเขาก็ห่วงงานของเขาสิ...  นักแปลหนีมาเที่ยววังน้ำเขียวแบบนี้เขาก็คงกลัวว่างานจะไม่คืบหน้า...  คิดลึกนะเราน่ะ..."


"ฮืม...คิดลึกอะไรล่ะ...นี่ฉันน่ะคิดตื้นที่สุดแล้วนะฟ้า...ไม่ได้ลึกขนาดไปเจาะดูหัวใจไส้ติ่งคุณธาดาเขาเลยนะ...ฉันแค่มองจากแววตา ท่าทาง อาการภายนอกของเขาฉันก็หักธงได้ชัวร์ๆ..." 


"นี่...อยู่กันมาตั้งนานเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเพื่อนผมนอกจากจะทำงานเต็มเวลาเป็นหมอเด็กแล้วยังแอบรับจ๊อบนอกเป็นหมอเดากับเขาด้วยน่ะ..."


"เดาอะไร...นี่ถ้าไม่ใช่คนซื่อจนใสแบบแกอ่ะนะ  ใครๆเขาก็ดูออกครับ...คุณน้ำฟ้าเรือพ่วง...  ทำไม...หรือแกไม่ชอบเขา  พี่เขาก็ทั้งหล่อ  ทั้งหน้าตาดี  ใจดี  เป็นกันเอง...ที่สำคัญรวยด้วย...  ไม่สนใจเขาเลยเหรอฟ้า..."


"นี่...หยุดยัดเยียดฉันให้ผู้ชายซักทีได้มั้ย...  นิสัยเดิมตั้งแต่ตอนเรียนไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ...ขอบอกตรงนี้ว่าถึงฉันจะหน้าตาสาวแตก...แบบนี้แค่ไหนแต่ก็เป็นผู้ชายนะครับหมอ...  แค่โดนไอผู้ชายคนนั้นจะ..."   มาถึงตรงนี้น้ำฟ้าก็เบิ่งตากว้าง   เพราะเกือบหลุดอะไรบางอย่างออกไปให้ที่ตัวเองเคยสัญญาไว้มั่นเหมาะว่าต้องเก็บเป็นความลับไปจนวันตายให้ได้ออกไปเสียแล้ว...    "เอ่อ...  ก็นั่นแหละ  ตอนนี้ฉันเองไม่อยากทุ่มเวลาไปให้ใครมากไปกว่าผู้ชายคนนี้หรอก...ใช่มั้ยหนูลิน...   มุ๊ๆๆ....ตื่นซะแล้วหมูน้อยของแม่ฟ้า...  ฮาวววว..."


             และตัวช่วยของแม่ฟ้าก็เหมือนจะรู้รีบออกโรงปกป้องความลับของแม่ฟ้าให้ได้ทันการณ์   เมื่อครู่น้ำฟ้าแอบเห็นเหมือนกันว่าเพื่อนอ้าปากค้างเหมือนกำลังจะถามอะไรซักอย่าง...  แต่ก็พอดีหนูลินตื่นแล้วหาวปากกว้างน้ำลายยืดพอดี   น้ำฟ้าเลยรีบทำเป็นสาละวนกับเจ้าตัวเล็ก...ปลดเบลท์เส้นเล็กที่คาดพุงเจ้าหนูน้อยไว้ออกแล้วประคองเจ้าตัวอ้วนกลมมาอุ้มเสียเอง... 


"โอ๋......หิวแล้วเหรอครับ...   หิวแล้วมั้ย...   ตื่นเป็นเวลาเชียวนะลูกใครหว่า..."   พูดจบน้ำฟ้าก็หอมฟอดไปที่แก้มยุ้ยๆของหนูน้อยเสียงดังจนเพื่อนคนขับนึกอิจฉาขึ้นมา


"แหม....  หอมซ้ายทีขวาทีแบบนั้นเดี๋ยวหลานฉันก็แก้มช้ำกันหมดพอดี...  เอ้อนี่...ช่วงนี้หนูลินยังเป็นโคลิคอยู่อีกเหรอ...  เห็นตื่นสายกว่าปกติ..."  คุณหมอถาม  นึกลืมๆไอที่เพื่อนพูดค้างไว้ให้คาใจเขาอยู่เมื่อครู่ออกไปก่อน...เพราะตอนนี้สิ่งน้ำคัญประจำรถตื่นขึ้นมาอวดลวดลายโชว์ลูกอ้อนเรียบร้อยแล้ว...  ด้วยการเอนหัวตุ๊บ...มาชนเขนเขาเบาๆโดยมีแม่ฟ้าประคองตัวไว้...แล้วเงยคอเล็กๆมายิ้มยิงเงือกที่เริ่มเห็นเงาฟันรำไรใส่ตาเขาด้วย...


"ก็นะ...   หนูลินชอบตื่นมาร้องตอนห้าทุ่มถึงตีสามเหมือนเดิม...  หลังจากนั้นก็หลับๆตื่นๆตลอด...มีวันนี้แหละนอนได้ยาวหน่อย...ตื่นมาอีกทีก็ตอนแปดโมงกว่าๆนี่เลย..."   อธิบายอาการลูกน้อยจบน้ำฟ้าก็เอนหลังพิงเบาะนั่งสบายๆ  เพราะตอนนี้เขาเอาเจ้าตัวกลมนั่งตักด้วยกันแล้ว...


"แค่สี่ชั่วโมงก็ยังดีแหละฟ้า...บางเคสนะลูกร้องตั้งแต่หกโมงเย็นถึงหกโมงเช้าเลยก็มี...  เด็กบางคนก็ร้องหนักมากถึงขนาดหลอดเสียงแตกเลยก็มีนะ..."   


"จริงเหรอ...น่าสงสารพ่อแม่เขาเนอะ...คงจะไม่ได้นอนเลยล่ะสิ...แล้วอย่างนี้ต้องทำยังไงบ้างล่ะหมอกานต์..."  น้ำฟ้าชวนคุย...  และก็ได้ผลเมื่อหลังจากนั้นคุณหมอเด็กตัวเล็กผิวขาวก็เริ่มต้นช่วงเลคเชอร์ยาวเหยียดเกี่ยวกับอาการโคลิคที่เด็กส่วนใหญ่เป็นกัน   ทั้งสาเหตุ...วิธีดูแล  และอะไรอื่นๆอีกมากมาย   น้ำฟ้าก็ตอบรับไปบ้างซักถามบ้างพอไม่ให้หมอกานต์ได้สงสัยว่าเขาเองแทบจะฟังแบบทะลุหูซ้ายผ่านไปหูขวา...   


            ก็ตอนนี้ใจเริ่มกังวลว่าใครอีกคนที่เขาเองก็คิดว่าตั้งใจจะหนีมาแบบไม่บอกไม่กล่าวคงจะเริ่มรู้ตัวแล้ว...   เพราะเวลาเก้าโมงเช้าเป็นเวลาใหม่ที่ลูกน้องของลุงเจ้าตัวเล็กจะขับรถมารับเขาไปทำงานเป็นประจำหลังจากวันนั้น  และเลิกมาเฝ้าตามติดตั้งแต่หลังเที่ยงคืนไปแล้ว...  หากตอนนี้ลูกน้องชายหนุ่มมาถึงหน้าบ้าน  และเห็นโซ่คล้องประตูอยู่คงจะรู้ได้ไม่ยากว่าเจ้าของบ้านคงไม่คิดจะเล่นพิเรนทร์ขังตัวเองไว้ในบ้านและใส่โซ่ปิดตายประตูบ้านแบบนั้นหรอก  แต่คงจะออกไปเองแล้วที่ไหนซักแห่ง... และนี่ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่น้ำฟ้าตั้งใจออกจากบ้านตั้งแต่ตีสี่ด้วย...  เพราะอย่างน้อยถ้าชายหนุ่มจะสั่งลูกน้องออกตามเขาก็คงจะใช้เวลาพอสมควร...   



---------------------------- - - ---------------- - --       --             -  -                             -



             โทรศัพท์สั่นครืดอยู่ในกระเป๋าทำให้รังสิมันต์ที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่บนโต๊ะไม้บริเวณชานบ้านพักในรีสอร์ทสุดหรูของเพื่อนที่เชียงรายหยิบมาดู...  ละสายตาออกจากจอคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คที่เอามาเช็คราคาหุ้นแต่เช้ามาจ้องชื่อที่หน้าจอ...   แล้วก็กดรับพลางคิดว่าลูกน้องเขาคงจะโทรมารายงานตามปกติว่า  'ส่งคุณน้ำฟ้าเรียบร้อยแล้วครับ' ...เหมือนเดิม


"/มีอะไร.../"  การรับโทรศัพท์แบบไม่ขึ้นต้นตามมารยาทแบบนี้นั้นมาคัสชินเสียแล้ว...   แต่ตัวเองก็ต้องสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่เมื่อคิดว่าเรื่องที่ 'จำเป็น' ต้องรายงานต่อไปอาจทำให้กระบอกโทรศัพท์เขาพังพร้อมการต้องเด้งออกจากงานเป็นแน่แท้ทีเดียว...


"คือ...บอสครับ...ตอนนี้ผมอยู่ที่หน้าบ้าคุณฟ้า...  แต่ว่าประตูคล้องโซ่ไว้...  ประตูบ้านก็ปิดล็อกจากข้างนอก...  ผมประเมินดูแล้วแสดงว่า...คุณฟ้าคงจะออกไปที่ไหนซักแห่งแล้วล่ะครับบอส..."  เพราะเป็นคำตอบที่ไม่คาดคิดว่าจะได้รับ...ทำให้ชายหนุ่มปลายสายเงียบไปซักพัก...  มาคัสก็รอลุ้นเสียจนมือที่แอบเผลอกำกันอยู่เหงื่อเริ่มซึมออกมาเรียบร้อย...


"/...เช็คไปที่ร้านแล้วรึยัง.../"   ชายหนุ่มถาม...เสียงเหมือนจะเอื่อยๆ  แต่คนที่ทำงานกับชายหนุ่มมานานอย่างมาคัสรู้ดีว่ามันไม่ได้แค่เฉื่อย...แต่มันทั้งเรียบและเย็นอย่างน่ากลัวเลยทีเดียว...


"เมื่อครู่เตโชโทรมาบอกแล้วครับ...  ตั้งแต่วันนี้ไปร้านจะปิดราวสองอาทิตย์   ห้างที่คุณฟ้าไปประจำก็ยังไม่เปิด..."


"/แน่ใจแล้วเหรอว่าเด็กนั่นไม่มีญาติที่ไหนในกรุงเทพฯอีก...นอกจากเพื่อนที่ชื่อณัฐกานต์.../" 


"ครับ...แน่ใจ...  คุณฟ้าอยู่กับพี่สาวแค่สองคน  และไปเรียนต่อที่อังกฤษตั้งแต่จบม.6..."  มาคัสรายงานออกไปก็หยุดแค่นั้นเมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจดังมาตามสายเบาๆ   รอลุ้นกับคำสั่งสุดโหดหรือคำด่าที่นานๆจะมีมาทีอย่างใจจดใจจ่อ...   ...คราวนี้จะเป็น 'เจอที่ไหนยิงทิ้งทันที  หรือเก็บให้หมดอย่าให้เหลือ  แต่ห้ามเด็กเป็นอันตรายเด็ดขาด' กันแน่นะ...


"/.../"


"..."


"/อืม  แล้วเดี๋ยวจะโทรกลับไป.../"


"..."   มาคัสถือสายโทรศัพท์ค้างนิ่งอยู่ที่หู...  ลืมเลือนไปชั่วขณะว่าปลายทางวางลงไปพักหนึ่งแล้ว...   


            อะไรกัน...คำตอบมีแค่ 'อืม' เนี่ยนะ !   ตะกี๊เขาโทรผิดเบอร์หรือเปล่าว่ะ !!!





           ด้านคนที่เพิ่งกดตัดสายจากลูกน้องตัวเองก็เลื่อนดูเบอร์ที่ตัวเองเคยเมมเอาไว้ก่อนหน้านี้พักใหญ่แล้ว  แต่ยังไม่มีโอกาสที่คิดจะใช้สักที...   ปลายนิ้วสัมผัสปุ่มกดโทรออก...ลังเลชั่วครู่ว่าจะโทรดีหรือเปล่า...




-------------------------- - - ---------------- - --               -- --     --             -  -               -



                  ‎~แล้วยังจะมองเวลาเขามา...ยังอยากจะสบสายตา ยังไปคิดถึงเขาทำไม...
         แล้วตอนสุดท้ายจะเป็นเช่นไร...ต้องเจ็บใช่ไหม? ก็จะให้ทำไง...ก็มันรัก...~   (ห้ามใจ by ละครฟ้าเพียงดิน)



           ริงโทนโทรศัพท์เล่นจนจบท่อนฮุคไปแล้วหนึ่งรอบ  และกำลังเล่นรอบที่สอง...  แต่เจ้าของเครื่องก็ยังคงจ้องเบอร์ที่ตัวเองไม่ได้เมมไว้ด้วยมือเย็นเฉียบ...   แน่ๆเลย...ผู้ชายคนนั้นแน่ๆ...


"ฟ้า...จะไม่รับเหรอ..."  หมอกานต์ที่เอื้อมมือมาเบาเสียงเพลงในรถลงให้เพื่อนเรียบร้อยแล้วออกปากถาม...เมื่อท่อนฮุครอบสามเริ่มขึ้นแล้วดับลง...  สักพักก็ดังขึ้นอีก...


"เอ่อ...คือ...เบอร์แปลกอ่ะ...ไม่คุ้นด้วย..." 


"อ่าว...เบอร์พี่เขาที่สำนักงานโทรมาเรื่องงานบ้างรึเปล่า...  สองสายแล้วนะเผื่อมีเรื่องด่วน..."   


"เอ่อ..."  น้ำฟ้าได้แต่อึกอักในลำคอ...  สุดท้ายเมื่อทนสายตาสงสัยจากเพื่อนหมอไม่ได้ก็เลยตัดใจกดรับ...แม้ว่าใจในตอนนี้อยากจะเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้งมากที่สุดก็เถอะ...   ผู้ชายคนนั้นโทรมาแน่ๆ...!!  เขาจะอะไรนักหนานะ...  แต่ว่าถ้าคิดในแง่ดี...อาจจะเป็นคนที่ทำงานโทรมาจริงๆก็ได้...  ลองรับดูก็ไม่น่าจะเสียหาย...อย่างมากถ้าพูดกันไม่รู้เรื่องก็ตัดสายทิ้งไปเลย...


"สะ...สวัสดีครับ..." 


"/น้องฟ้า...นี่พี่จุ๋มจิ๋มจากกองบ.ก.นะ...  ตะกี๊ทำอะไรอยู่ทำไมรับสายช้าจังเลยเนี่ย.../"   เสียงแอ๊บสาวแต่ยังไม่ค่อยเนียนเท่าไหร่ดังลอดผ่านโทรศัพท์   น้ำฟ้าถอนหายใจพรูออกมาแรงๆเลยทีเดียว...


"พี่จุ๋ม...ขอโทษครับพอดีตอนนี้ฟ้าอยู่บนรถน่ะ   เจ้าตัวเล็กเพิ่งตื่นเลยมัวแต่อุ้มอยู่รับไม่ทัน..."  น้ำฟ้าบอกเสียงอ่อยๆ...  ได้ยินปลายสายถอนหายใจใส่  แต่แล้วซักพักก็เปลี่ยนเป็นหัวเราะคิกคักขึ้นมา  "พี่จุ๋มมีอะไรหรือเปล่าครับ..."  น้ำฟ้าออกปากถาม


"/อ๋อ...คืองี้...พี่แค่จะโทรมาบอกว่างานอ่ะได้รับแล้วนะจ๊ะ...คราวหลังส่งงานเสร็จก็ส่งเป็นเมสเสสเข้าเครื่องพี่ก็ได้ว่าส่งงานเรียบร้อยแล้ว...  นี่ดันไปบอกบอส...เจ้านายเราเลยหงุดหงิดงุ่นง่านใหญ่ที่ลูกน้องหายไปไม่บอกไม่กล่าวล่วงหน้าน่ะ.../"   ปลายสายจีบปากจีบคอบอก...    น้ำฟ้าย่นคอลงเล็กน้อยเมื่อคิดไปว่าที่ตนแอบแว่บมาวังน้ำเขียวนี่โดยไม่บอกเจ้านายก่อนคงทำให้เจ้านายเขาโกรธเข้าแน่เลย...


"...พี่...พี่จุ๋ม...ผ้าฝากขอโทษคุณธาดาด้วยได้มั้ยพี่...ฟ้าไม่ได้ตั้งใจจะไม่บอกนะ...แต่พอดีงานนี้ฟ้าต้องมาจริงๆ...แต่ฟ้าก็เอางานมาด้วยนะพี่...ไม่คิดว่าคุณธาดาจะโกรธอ่ะพี่ไม่ได้บอกก่อน..."


"/โอ๊ยๆ...พอๆน้องฟ้า...ไม่ได้จะโทรมาเบรมอะไรเสียหน่อยจะฝากขอโทษทำไม...ที่พี่บอกว่าบอสหงุดหงิดน่ะเขาแค่เป็นห่วง...ว่าจะไปยังไง  ใครไปส่ง  หรืออะไรเทือกนี้แหละจ่ะ...หุหุ  แหม...  เสน่ห์แรงไม่เบานะเราน่ะ.../" แล้วปลายสายก็วี๊ดว้ายออกมาจนน้ำฟ้าต้องยกเครื่องโทรศัพท์ออกห่างจากหูเล็กน้อย...


"พี่จุ๋มนี่...ชอบพูดเล่นแบบนี้เรื่อยเลย...  ไม่เอาแล้วถ้าพี่จะโทรมาแซวฟ้าแค่นี้ฟ้าจะวางแล้วนะ..."   น้ำฟ้าบอกน้ำเสียงขุ่นๆเล็กน้อย...ใจไม่ได้คิดเป็นจริงเป็นจังนักกับสิ่งที่พี่ร่วมงานแซวมา


"/...อ่ะจ้า...อย่าลืมของฝาก ! เท่านี้แหละ...อ่อ...อีกนิด...ยังไงก็อย่าลืมโทรรายงานตัวกับบอสเราตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วยนะ...พวกเจ้ไม่อยากพลอยโดนพายุอารมณ์ของบอสไปด้วยหรอก...บ้ายบายจ้า.../"


"พะ...พี่จุ๋ม !!"  ไม่ทันได้กล่าวชื่อจบ  ปลายสายก็รีบวางไปเสียอย่างนั้น...   "พี่จุ๋มนี่...บ้าจริงๆเลย..."  น้ำฟ้าพึมพำกับโทรศัพท์  สายตาจ้องเขม็งบนหน้าจอ  ลังเลว่าจะโทรกลับไปต่อคำด้วยอีกซักหน่อยจะดีหรือเปล่า  แต่ก็ต้องละสายตาไปเมื่อมือของเจ้าลูกน้อยเอื้อมมาแตะโทรศัพท์คุณแม่เล่นด้วยความสนใจเสียแล้ว...


"ทำไมอ่ะฟ้า...พี่เขาที่ทำงานเหรอ..."


"อืม...พี่แกชอบแซวฉันกับคุณธาดาตลอดเลย...  นี่ขนาดหนีมานี่ยังโดนเลยหมอกานต์"


"หึหึ...อันนี้แกจะโทษพี่เขาก็ไม่ได้หรอก...ถ้าหมาไม่ขี้มันก็ไม่มีมูล...   นี่...ฟ้าฉันไม่ได้พูดเล่นนะ...  จากท่าทางและสายตาของคุณธาดาวันนั้นน่ะ...ดูเหมือนเขาอยากจะมามีส่วนร่วมในชีวิตแก...ในการช่วยดูแลหนูลินอยู่นะแก..."


"แอ๊..."  เสียงหนูน้อยดังครางขึ้นมาราวตอบรับคุณหมอ...  หมอเด็กเหลือบมาจ้องหลานแล้วเอื้อมมือมาเกาคางย้อยๆเป็นรางวัล...


"เก่งมากหลานน้า...เข้าข้างคนถูกแล้วลูก..." 


"หมอกานต์ฉันไม่เข้าใจ...  แกต้องการจะบอกอะไรเอาชัดๆ..." 


"...เพื่อนฉัน...  นิสัยยังไงตั้งแต่ม.ปลายจนตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิมเลยเนอะ...  นี่ถ้าตอนนั้นพี่ประธานไม่เดินมาบอกรักต่อหน้าเด็กนักเรียนเกือบทั้งโรงเรียนนี่แกคงดูไม่ออกเลยใช่มั้ยว่าพี่เขาแอบชอบน่ะห๊ะ...?  ถามซิจะมีเพื่อนผู้ชายที่ไหนเดินตามรับตามส่งทั้งที่บ้านที่เรียนพิเศษเพื่อนผู้ชายด้วยกัน  วันเกิดซื้อของขวัญให้  ทำนู่นนี่ให้สารพัด...ดั๊น...ไปคิดว่าเพราะเป็นเพื่อนฉันซึ่งเป็นน้องรหัสเขา  เขาเลยเทคแคร์ให้พิเศษ...  แล้วยังไง...สุดท้ายหน้าแตกมั้ยล่ะโดนผู้ชายสารภาพรักวันวาเลนไทน์หน้าเสาธง... แล้วยั..."


"พอๆๆๆๆ...  แกจะมาฟื้นฝอยไปทำไม...ต้องการอะไรห๊ะหมอกานต์...อย่าให้แฉบ้างนะว่าแกน่ะก็..."


"อ๊ะๆหยุด...  ไม่ต้องมาวกเข้าฉันเลย...  จุดประสงค์ที่ฉันพูดก็คือกำลังจะบอกว่าคุณธาดาเจ้านายแกน่ะ...รู้สึกแบบเดียวกับพี่ประธานคนนั้นน่ะแหละ...  แต่ท่าทางพี่ธาดาเขาจะจริงจังมากกว่า...  ถ้าแกไม่เล่นด้วย...ก็ช่วยแสดงออกตรงๆ  อย่าไปทำเหมือนให้ความหวังเขาสิ..."


"คิดไปไกลมากเลยนะหมอกานต์...  จะบ้าเหรอ !  คุณธาดาน่ะเขาเป็นผู้ชายแท้ๆ...  ส่วนฉันก็ไม่ได้คิดจะมาพิศวาสอะไรผู้ชายด้วยกันเหมือนกัน...  เขาคงจะเอ็นดูตาหนูของเรามากกว่า...ก็เป็นลูกของพี่ฝนนี่นา...  แกก็รู้ว่าพี่ฝนเคยช่วยดูแลพ่อเขามาก่อน..."


"นั่นมันก็ใช่อยู่หรอก...แต่..."


"ไม่มีแต่...เราจะจบเรื่องนี้ไว้ตรงนี้แหละ...หันกลับไปขับรถดีๆเลยหมอกานต์..."


"แต่ว่าฟ้า...!"


   ‎          ~แล้วยังจะมองเวลาเขามา...ยังอยากจะสบสายตา ยังไปคิดถึงเขาทำไม...


"พี่จุ๋มอีกแหงเลย...  โอ๊ย...ทำไมวันนี้ฉันต้องมาโดนแซวเรื่องแบบนี้ด้วยนะ...  ฮัลโหล...พี่จุ๋มถ้าจะโทรมาแซวอะไรฟ้าไม่ต้องเลยนะ...ฟ้า..."


"/...จะพาหลานฉันไปเที่ยวทำไมไม่บอกก่อน  จะได้ให้คนเตรียมรถไปรอรับแต่เช้า.../"

.

.

.


"...คุณรังสิมันต์..."

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

ปล.ขอบคุณคุณเพื่อนที่ให้ยืมชื่อมาออกในเรื่องนะจ๊ะ...จุ๊บ ! :กอด1:

ปล2. ใครที่รู้ตัวว่าหน้าตาดีกรุณารักษาสุขภาพด้วยด้วย...เค้าเป็นห่วงงงง...   :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.15 - Cat's mom [3/06/2011] PG.39
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-06-2011 02:21:15

แปะลิ้งค์เพลงจ้าาา...  ลงเป็นคลิปไม่เป็น   :sad4:  พอดีตอนแต่งแล้วหาเพลงเก่าๆมาฟังแล้วติดใจ  ห้าห้าห้า   :laugh: :laugh:   เลยได้ฤกษ์เอามาปัดฝุ่นใหม่ให้ได้ฟังกันจ้าา

http://www.youtube.com/watch?v=lieoaJHpmww&feature=related

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 14-06-2011 04:05:31

กอดแม่ฟ้ากะน้องลินก่อนนอน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 14-06-2011 07:05:06

สนุกมาก อยากรู้ว่าตอนต่อไปพระเอกของเรา

จะไปหาน้ำฟ้าถึงที่หรือป่าว  o18

ขอบคุณมากๆค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 14-06-2011 07:08:16

 :z13: :pig4:
=======================
มาลงต่อให้ตอนนี้ยาวสะใจมากค่ะ
 :กอด1:หนูลิน ยังน่ารักเหมือนเดิม
แม่ฟ้าพาหนูลินหนีลุงม้าน้ำเหรอจ้ะ แต่ดูท่าจะไม่รอดซะแล้ว
ยังงัยๆลุงม้าน้ำกัดไม่ปล่อยแน่ หนีไปไหนก็ไม่พ้นหรอก :z2:
เห็นด้วยกับคุณหมอเด็กที่ว่า ถ้าไม่ชอบ อย่าให้ความหวัง
มันเป็นการทำร้ายจิตใจกันอย่างรุนแรงน๊า แม่ฟ้า :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 14-06-2011 09:17:39

เดี๋ยวก็ได้ไปเจอกันที่วังน้ำเขียวนั่นแหล่ะน่า
คุณลุงม้าน้ำอย่าเพิ่งระเบิดลงใส่แม่ฟ้านะ
แต่แอบฮาลูกน้องลุงม้าน้ำ
คงโดนระเบิดลงกันถ้วนหน้าบ่อยๆ
มาเจอเจ้านายโหมดนี้เข้าไปไม่เป็นกันเลย
สู้ๆนะแม่ฟ้า-หนูลิน :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 14-06-2011 09:45:15

หนีไปแบบนี้ถ้าได้เจอกันในงานแต่งสงสัยจะโดนทำโทษ :z1:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 14-06-2011 09:55:09

วิวสวย บรรยากาศเป็นใจ งานนี้วังน้ำเขียวระเบิดลง

มากันให้หมด ลุงม้าน้ำพร้อมเดอะบอดี้การ์ด ลุงธาดา

งานนี้ ไม่แม่ฟ้า หรือ หมอกานต์ ได้มีเจ็บตัวบ้างหล่ะ เอ๊ะ ลุงหมอกเข้าข่ายด้วยไม๊เนี่ย

+1 ให้หนูลินครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 14-06-2011 10:01:15

คุณแม่จะตอบคุณลุงยังไงนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 14-06-2011 10:06:20

 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 14-06-2011 10:23:48

ฮึฮึฮึ ฟ้าเอ๋ย ลุงเขาก็ห่วงหลาน แอบหวงแม่ด้วย หนีไปแบบนี้จะโดนอะไรบ้างก็ไม่รู้
แถมถ้าเจอที่งานอีก มันส์แน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 14-06-2011 10:40:04

หมอกานต์เป็นเพื่อนที่ฮาดีเนอะ รักฟ้า รักหนูลิน รักหมอ และรักรังสิมันต์มาก
ปล. โดนน้ำฟ้าเอามีดเฉาะหัว  :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-06-2011 10:53:41

เดี๋ยวก็ได้เจอกันที่งานหรอกค่ะ คุณรังสิมันต์
ส่วนที่สงสัยอยู่คือ สงสัยว่า เจ้านาย"คุณธาดา"น่ะ จะหาเหตุเอางานบังหน้าตามมาไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 14-06-2011 11:34:34

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด คุณแม่น้ำฟ้าโดนจับได้แล้วว่าหนีเที่ยวอ่ะ
คุณลุงม้าน้ำ...ตามไปวังน้ำเขียวเลยไหมมมม คิคิคิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 14-06-2011 11:54:50

เดี๋ยวก็ไปเจอกันที่งานแล้ว :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 14-06-2011 15:56:33

 :z2: รอเจองานแต่งพี่หมอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 14-06-2011 16:55:02

อยากให้มาด้วยกันจัง จะได้มาเที่ยวแบบครอบครัวสุขสันต์ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 14-06-2011 17:11:58

 o13 o13 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: Overdose ที่ 14-06-2011 17:33:08

เมื่อไหร่จะรักกัน รักกัน กรี๊ดๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 14-06-2011 19:27:23

ฮ่าๆๆๆ

โดนเลยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 14-06-2011 20:33:56

เถียงกัน เอง 2 คนเลยนะครับตอนนี้  ให้น้องลินออกมานิดเดียวเอง
คิดถึงน้องลินจังเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 14-06-2011 20:49:16

จะตามไปดูแลหลานถึงวังน้ำเขียวเลยมั้ย ลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 14-06-2011 20:52:34

กึ๋ยยยย ซวยไปนะจ๊ะคุณน้ำฟ้า

แต่ยังไงคู่กันแล้วไม่คล้วกัน ต้องไปเจอกันที่วังน้ำเขียวอยู่ดีนิ555 จะได้เห็นคู่นี้บู๊ระห่ำโลกกันไหมน๊ออออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 14-06-2011 21:18:49

เอาแล้วววว คุณน้างานเข้า  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: mimasopu ที่ 14-06-2011 21:23:42

เดี๋ยวก็มาเจอกันวังน้ำเขียว :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 14-06-2011 21:31:19

 :laugh:

น้ำฟ้านู๋อย่าโง่สิจร๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 14-06-2011 21:39:56

เดี๋ยวป๊ะกันที่งานคงจะสนุกดีพิลึก 55

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 14-06-2011 21:50:58

จิ้ม ฟ้าเต็ม ๆๆ :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-06-2011 21:54:08

 :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 14-06-2011 21:57:40

อยากถามคุณพี่รังสิมันต์ว่าที่จะให้ไปส่งนะ :impress2:
ห่วงหลาน....หรือ ห่วงแม่ของหลานจ้ะ
กริ๊บบกิ้วว...55+  (น่ารักเกิ๊นน)

รออ่านต่อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: Maria_safe ที่ 14-06-2011 22:00:15

บางทีความใสซื่อของน้ำฟ้าก็ทำร้ายคนอื่นแบบไม่รู้ตัวนะ
แอบสงสารคุณบอสธาดาจัง แต่เชียร์ให้คุณลุงมาตามหาหลานไวๆจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 14-06-2011 23:32:24

แอบตื่นเต้นนะเนี่ย ชักอยากจะรู้แล้วว่าลุงม้าน้ำของนู๋ลินจะทำยังไงต่อไป :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 15-06-2011 09:50:22

+1 ให้ความน่ารักของ :กอด1:หนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: ~tai~ ที่ 15-06-2011 10:21:21

จะมีฉากสวีทที่วังน้ำเขียวไหมหนอ  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 15-06-2011 10:52:56

 :กอด1:  :กอด1: :กอด1:

หนูลิน กับแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 15-06-2011 14:47:46

หนีไปแบบนี้ แล้วจะโดนทำโทษแบบไหนเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 15-06-2011 22:14:08

อ่า...คุณลุงม้าน้ำโกรธเลย :fire:
แม่ฟ้ากะหนูลินหนีเที่ยว
เจอกันที่งานแล้วแม่ฟ้าจะโดนคุณลุงดุไหมเนี่ย
เค้าเชียร์ให้รักกันเร็วๆ อิอิ

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 16-06-2011 02:34:10

คิดถึงแม่ฟ้ากับนู่ลินมากค่า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 16-06-2011 09:47:56

เหมือนจะมีงานเข้านะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: Overdose ที่ 16-06-2011 14:06:55

คิดถึง คุณแม่คนสวยยยยยยย แง่งๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 16-06-2011 18:51:53

- -" ฟ้าก็นะ innocent ไปไหน เหอะๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 16-06-2011 21:50:11

อ้างจาก: ~tai~ ที่ 15-06-2011 10:21:21  

จะมีฉากสวีทที่วังน้ำเขียวไหมหนอ  :-[

คิดเหมือนกันเลย
+ 1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 16-06-2011 22:51:31

แค่ได้ยินชื่อคุณธาดา ก็เซ็งละ
คุณรังสิมันต์ ก็ไม่คืบหน้าอะไรเลย ,,
งื้อออ ตามๆน้องหน่อยสิ
(อยากให้หวานกันอ่ะ)
หนูลิน .... พี่คิดถึงนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 17-06-2011 02:46:04

พ่อเด็กมาตามล่ะค่าาาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 17-06-2011 13:05:34

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 17-06-2011 14:39:48

อืมม ก็จริงอย่างที่หมอกานต์บอกนะ ถ้ามั่นใจว่าเขามาจีบแล้วไม่ได้ชอบก็ทำให้ชัดเจนไปเลยจ้ะ
ไปจับคู่คุณธาดากับพี่หมอกดีกว่า ฮ่าๆๆ
เอาล่ะ คุณลุงม้าน้ำจะทำยังไงเนี่ย ถ้ารู้ว่าคุณแม่คุณลูกหนีเที่ยวทั้งคู่
แต่คิดว่ายังไง๊ยังไงก็คงต้องไปเจอกันที่งานอยู่ดีสิน่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 17-06-2011 16:42:16

ครั้งนี้ลุงม้าน้ำมานิ่งมาก จะกลายเป็นพายุรึเปล่าแม่ฟ้าเตรียมตัวดีๆ ละกัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: kogomon ที่ 18-06-2011 21:30:52

พึ่งเข้ามาอ่าน ก็ติดใจไปแว้ว กับคุณแม่ และคุณลุง

อิอิ


มารอตอนต่อไปเน้อออ....

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 19-06-2011 18:37:14

มารอค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 19-06-2011 20:31:58

แม่ฟ้าเสน่ห์แรง  จับคุณธาดาโยนไปให้พี่หมอกโล้ด  สนับสนุนเต็มที่ o13
คุณลุงม้าน้ำนี่ก็มาแปลก  ขนาดลูกน้องยังงง  ก๊ากๆ :m20:
จะโทรไปหาเขาก็กล้าๆหน่อยสิ  ที่เรื่องอื่นทำไมใจกล้านักก็ไม่รู้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 20-06-2011 01:50:42

 o22 แม่ฟ้าซึนเกินนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 22-06-2011 11:35:23

สวัสดีคะ
ตั้งใจว่าจะอ่านเรื่องนี้หลังจากลงให้จบแล้วก็อดใจไม่ได้
เรื่องน่ารัก กุ๊กกิ๊ก อ่านแล้วสบายใจดี
นายเอกนี่สวยแล้วก็เสน่ห์แรงน่าดูเลยนะค่ะ ขนาดมีเรือพ่วงตัวจ้ำหม่ำพ่วงมาด้วย
ก็มีแต่คนอยากช่วยขึ้นมาเป็นกัปตันเรือลำนี้ทั้งนั้นเลยเนอะ :L2:

เป็นกำลังใจให้ทั้งเรื่องเรียนและแต่งนิยายคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.16 - far away [14/06/2011] PG.40
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 22-06-2011 20:58:03

มารอนะ หนูิลินกับแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 22-06-2011 21:36:55

คุณแม่...ครับผม !!!   Ch.17 - Come on~






"/...จะพาหลานฉันไปเที่ยวทำไมไม่บอกก่อน  จะได้ให้คนเตรียมรถไปรอรับแต่เช้า.../"


.

.

.


"...คุณรังสิมันต์..."


"ห๊ะฟ้า...!  ใครโทรมานะ..."  หมอกานต์ที่กำลังขับรถอย่างแน่วแน่พอได้ยินชื่อที่เพื่อนอุทานออกมาก็ต้องออกปากถามซ้ำ   เพราะไม่อยากจะเชื่อว่าใครคนนั้นจะโทรมาหาเพื่อนเขาเอาตอนนี้


"เอ่อ...คุณโทรมาทำไม"  น้ำฟ้าเหลือบมองเพื่อนแล้วไม่ตอบอะไร  แต่เอามือมาป้องกระบอกปากโทรศัพท์แล้วถามปลายสายออกไปด้วยน้ำเสียงแทบกระซิบแทน


"/ทำไมต้องกระซิบ...อยู่กับใครงั้นเหรอ  ว่าที่พ่อเลี้ยงของหนูลินนั่งมาด้วยรึไง.../"  รังสิมันต์ถามกลับด้วยน้ำเสียงติดสบายๆเหมือนไม่ซีเรียสมาก...   


"พูดบ้าๆ ! ถ้าคุณมีเรื่องจะมาพูดกับผมแค่นี้ก็จะวางล่ะนะ..."   น้ำฟ้ากระซิบตอบกลับไปพร้อมคิ้วที่ขมวดกับคำพูดแปลกๆที่ได้ยิน   กำลังยกโทรศัพท์ออกห่างจากหูเพื่อจะกดวาง  แต่มือหนูน้อยไวโอลินที่รอท่าจะเล่นกับเครื่องมือสื่อสารเล็กจิ๋วของแม่ฟ้าซึ่งเป็นสีเงินแถมสะท้อนแสงวิบวับเข้าตาเด็กน้อยพอดีก็เอื้อมจิ้มมั่วจนพลาดไปโดนปุ่ม handfree เข้าจนเสียงชายหนุ่มปลายสายดังลอดออกมาจนได้ยินกันไปทั้งคันรถ...  แถมน้ำฟ้าดันเลือกรุ่นที่ handfree เสียงดังๆแบบเซอร์ราวด์รอบทิศอีกต่างหาก  เพราะเผื่อเวลาที่ต้องเลี้ยงลูกแล้วไม่สามารถจับโทรศัพท์เหน็บเข้าหูได้...ก็จะได้สื่อสารได้อย่างชัดเจน...


"/...ถ้าเธอวาง...ฉันจะไปหาเธอในที่ที่เธออยู่เดี๋ยวนี้แหละ.../"


"แอ๊... !  มาาาา...เฮ่ะๆ...อะ..อาววววววว..."   ร้องภาษาเด็กแบบที่ไม่มีใครเข้าใจออกมาเสร็จแล้วหนูลินก็ตบมือแปะๆยิ้มยิงเหงือกพลางชี้โบ๊ชี้เบ๊ไปที่โทรศัพท์สีเงินของน้ำฟ้าสลับกับหน้าเจ้าของ...  เพราะจำเสียงทุ้มต่ำที่ลอดออกมาจากโทรศัพท์ได้  ว่าเป็นใครอีกคนที่ตอนนี้หนูลินยอมให้เขาอุ้มตัวเองได้แต่โดยดี   แถมเวลาง่วงแล้วได้นอนซบบนไหล่ก็สบายกว่าไหล่บางๆของแม่ฟ้าหลายเท่า  เพราะในความรู้สึกของเจ้าตัวเล็กนั้น...พอยิ่งโตไหล่แม่ฟ้าก็ยิ่งดูเล็กลงไปสำหรับตัวเอง...จนบางครั้งหนูลินเองก็ไม่ค่อยกล้าหลับบนไหล่แม่ฟ้าอย่างเคยด้วยซ้ำ...   


"หนูลิน...!"   น้ำฟ้าเอ็ดลูกเบาๆที่จู่ๆก็มาเล่นโทรศัพท์เขาจนได้เรื่อง...   แถมยังยึดยื้อโทรศัพท์เอาไว้จ้องใหญ่เมื่อเห็นว่าจู่ๆก็มีเสียงคนพูดออกมาได้ด้วย...


"/หนูลิน...อยู่ตรงนั้นเหรอ.../"  แน่นอนว่าเสียงเด็กที่ร้องอ้อแอ้ออกมาเมื่อครู่รังสิมันต์ได้ยินเต็มหูชัดเจน   ริมฝีปากได้รูปเผลอยกยิ้มเมื่อนึกถึงเจ้าตัวกลมเล็กที่เขาเคยอุ้มให้นอนเล่นอยู่บนอกเมื่อหลายวันก่อน...   


"แอ...แออออ...   อาววววว...อาววววววว...โอ๊ะะ...แผล่บ..."   ว่าแล้วก็แลบลิ้นเลียแผล่บลงไปที่โทรศัพท์ของน้ำฟ้าตรงที่ได้ยินเสียงลอดออกมาทันที   


"หนูลิน !  อย่าเลียลูกเดี๋ยวท้องเสีย...  คืนโทรศัพท์ให้แม่ฟ้ามาหนูลิน..."   น้ำฟ้ายื่นมือแบขอโทรศัพท์คืนจากลูกดีๆไม่ยื้อแย่ง   แต่ก็ยังเอามือมาบังๆระหว่างโทรศัพท์ตัวเองกับปากเล็กๆของหนูลินด้วย...   ช่วงนี้หมอกานต์บอกว่าเด็กจะเริ่มเรียนรู้เหตุและผลผ่านการกระทำโดยมีตัวล่อหรือการวางข้อแม้เข้ามาเกี่ยว  เขาจึงต้องแสดงพฤติกรรมทุกอย่างที่คิดและไตร่ตรองว่าดีแล้วที่จะให้เด็กเห็นหรือทำตาม...แถมที่สำคัญวัยขนาดนี้กำลังอยากรู้อยากลองมากโดยใช้ประสาทสัมผัสรับรส...คือการเลียเป็นเรื่องธรรมดา   ของทุกอย่างของหนูลินน้ำฟ้าจึงต้องทำความสะอาดอย่างดีที่สุดทั้งของเล่น  ที่นอน  ผ้าห่ม  หรือนิ้วของหนูลินเองที่ช่วงนี้เริ่มติดการดูดนิ้วโป้งเข้าให้แล้ว...  แต่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ว่าก็ไม่ได้คิดรวมไปถึงโทรศัพท์มือถือของตัวเองด้วยล่ะนะ   ...ก็ใครจะไปนึกล่ะว่าจู่ๆมันจะกลายสภาพไปเป็นของเล่นให้หนูลินไปเสียอย่างนั้นแถมยังในเวลาที่หัวใจร่วงลงไปอยู่ตาตุ่มแบบนี้ด้วย...


"...ม่าย !...  อาวววววว...งั่ม ~"  ไม่รู้ว่าทฎษฎีหมอกานต์ใช้ไม่ได้ผลหรือน้ำฟ้าไม่ทันระวังก็ไม่ทราบ...คราวนี้ไม่ใช่แค่เลียแต่หนูน้อยดันงับส่วนหัวเข้าปากเฉยเลย...


"/หนูลิน...   ไม่เลียนะคนเก่ง...คืนโทรศัพท์ให้...แม่ฟ้า...ของหนูเร็วเด็กดี.../"  และขณะที่หนูลินกำลังกลืนกินโทรศัพท์อย่างเมามันก็ยังมีเสียงของชายหนุ่มปลายสายดังลอดออกมาเรื่อยๆเหมือนกัน...  แถมถ้าลองฟังดีๆดูเหมือนมันจะติดเสียงกลั้วหัวเราะด้วยยังไงก็ไม่รู้


"หนูกินไม่ได้นะมันไม่อร่อย   เอ๊ย...มันไม่ย่อย  กินไม่ได้นะ...!  ...หม่ำๆนมมั้ย  หม่ำๆ...กัน...   นะครับคนดี  คืนโทรศัพท์มานะ..."


"หนูลินเอาอมยิ้มนี่เอ้า..."   ขณะที่น้ำฟ้ากำลังยื้อยุดโทรศัพท์กับเจ้าลูกชายวัยฟันเริ่มงอก   จู่ๆสารถีผู้เชี่ยวชาญเรื่องเด็กก็ยื่นของเล่นที่ทำเป็นรูปขนมอมยิ้มมาให้   สีสันสดใสเรียกความสนใจจากเด็กตัวเล็กได้ชะงัด...   หนูลินคายโทรศัพท์น้ำฟ้าออกมาอย่างง่ายดายแล้วเอื้อมคว้าเอาเจ้าแท่งอมยิ้มยางมาใส่ปากแทน...   "เท่านี้ก็จบ..."  คุณหมอพูดอย่างไว้ลาย...   น้ำฟ้าช้อนตามองเพื่อนแล้วแอบชิเบาๆก่อนจะเอาโทรศัพท์มากดกลับให้เป็นแบบเดิมแล้วเช็ดน้ำลายหนูลินกับเสื้อตัวเองก่อนเอามาแนบหู...


"ฮัลโหล..."


"/...ที่แท้ก็ไปกับ...เพื่อน...ทำไมไม่บอกดีๆล่ะ   ก็ไม่ได้จะว่าอะไรเสียหน่อย...  ว่าแต่กำลังจะพาหลานฉันไปเที่ยวไหนกัน...  บอกหน่อยสิจะได้ไปด้วย.../"   น้ำเสียงติดสบายๆถามกลับมา  แต่คนฟังกลับทำหน้าหมั่นไส้ใส่โทรศัพท์ตัวเองก่อนจะกรอกเสียงตอบแกนๆ


"เพราะรู้ว่าถ้าบอกแล้วจะตามมาน่ะสิ...  เรื่องอะไรล่ะผมไม่ได้โง่นะ...ถ้ามีปัญญาก็หาให้เจอเองแล้วกัน...เท่านี้นะ...จะวางแล้ว..."

"/เดี๋ยวสิ...  จะพาหลานคนอื่นไปไหนก็ไม่รู้โดยไม่บอกลุงของเด็กเลยเนี่ยนะ...ไม่ใจร้ายไปหน่อยรึไง...  ที่ผ่านมาฉันก็แสดงให้เห็นแล้วนี่...ว่าไม่ได้คิดจะไปลักพาตัวหนูลินมาจากเธอแบบกะทันหันเสียหน่อย.../"


"ไม่ได้คิดแต่เคยทำ...  แถมยังพูดย้ำกับผมอยู่บ่อยๆด้วย...พูดเองลืมเองเหรอครับ   ...เพราะฉะนั้นนะ...ผมไม่มีวันไว้ใจผู้ชายอย่างคุณให้เข้ามาใกล้ลูกของผม...  ไม่ว่าจะกรณีใดๆทั้งสิ้น...  ที่ผ่านมาผมคิดว่าผมยอมให้คุณเข้าใกล้มามากพอแล้ว...  หลังจากนี้ผมขอร้อง...เลิกมายุ่งวุ่นวายกับผมเสียที..."


"/...เท่าที่ฟังนี่แสดงว่า...ที่ผ่านมาฉันคงใจดีกับเธอมากเกินไปใช่มั้ย...  ถึงได้กล้าพูดจาอวดดีแบบนี้.../"


"ผมไม่ได้อวดดี...  แต่หนูลินเป็นลูกของผมอย่างถูกต้องตามกฎหมาย...คุณไม่มีสิทธิ์..."


"/...หึหึ...ฮ่ะๆๆ.../"   น้ำฟ้าพูดไม่ทันจบ...เสียงทุ้มนุ่มก็ขำออกมาราวกับว่ากำลังดูโปงลางสะออนภาคแรกอยู่ก็ไม่ปาน...   น้ำฟ้าคิ้วยิ่งผูกกันยุ่งเหยิงหนักกว่าเดิมเพราะไม่รู้ต้นสายปลายเหตุว่าเรื่องที่กำลังคุยกันนี่มันน่าขำตรงไหนกัน


"หัวเราะอะไรคุณ !!"   น้ำฟ้าเสียงเข้มจนเกือบตะคอกใส่ปลายสาย


"/...เธอนี่...เอะอะก็อ้างแต่กฎหมายๆ   ขืนเธอยังเอาเรื่องกฎหมายมาอ้างอยู่แบบนี้เรื่องราวมันก็จะลงเอยที่อีหรอบเดิมอยู่ดีเหมือนที่เราเคยคุยกันใช่มั้ย...  นี่...ถ้าเธอยังรู้จักฉันไม่ดีพอน่ะนะ...  ฉันจะบอกเพิ่มให้อีกอย่าง...   รู้มั้ย...บางทีกฎหมายก็ไม่มีค่าอะไรในสายตาของฉันเหมือนกัน.../"


"ไอ...ไอคนไม่มีศีลธรรม...คุณนี่มัน..."   น้ำฟ้าแทบปรี๊ดแตก   ใจทนคุยสื่อสารกับปลายสายต่อไปไม่ได้อีก  นิ้วเรียวกดวางสายไปทันทีที่คิดได้แบบนั้น   ...ผู้ชายคนนั้นจะมากดดันอะไรตัวเขานักหนา...    นี่ต้องการจะบีบเขาทุกทางให้ยกหนูลินให้ใช่มั้ย...


"ไม่มีทาง..."  น้ำฟ้ากัดริมฝีปากมือก็เผลอรัดเจ้าตัวปุ้มปุ้ยบนตักแน่นจนหนูลินต้องร้องแอ้...ออกมาเตือน


"...ไม่มีทางอะไรน้ำฟ้า...  แล้วนั่น...รัดเข้าคอเดี๋ยวเจ้าหนูก็หายใจไม่ออกหรอก..."


"อ๊ะ...แม่ฟ้าขอโทษ..."  พอโดนเพื่อนทักเด็กหนุ่มจึงก้มลงดูลูกน้อยบนตักที่โดนเขาโอบรอบตัวรอบคอเสียแน่น...   เจ้าหนูเงยหน้ามองแม่แล้วตีมือเปาะแปะบนฝ่ามือน้ำฟ้าเหมือนชวนให้เล่นด้วย...   เด็กหนุ่มยิ้มบางๆให้ลูกแล้วจับยกหนูน้อยให้ยืนสองขาบนตักตัวเอง   ยื่นหน้าไปจุ๊บสองพวงแก้มยุ้ยซ้ายขวาอย่างหมั่นเขี้ยวแล้วกระซิบถามเบาๆ


"หนูลินรักแม่ฟ้า...อยากอยู่กับแม่ฟ้ามั้ยลูก..."   ถามแล้วก็จ้องตาเป็นประกายของเด็ก...  แอบผงะนิดหน่อยเมื่อเด็กตัวหน่อยพยักหน้ารับเหมือนเข้าใจภาษา  แต่พอเห็นว่าเด็กน้อยโดนเชิดโดยเจ้าเพื่อนตัวดีที่กำลังขับรถอยู่ก็จับมือลูกน้อยไปตีเพี๊ยะลงต้นแขนเพื่อนเบาๆ


"นี่แน่ะ...มายุ่งอะไรด้วย   แม่ลูกเขาจะคุยกัน..."


"เอ๋า...อะไรอ่ะ...  นี่ก็น้าเด็กนะ...  ทำไมจะยุ่งไม่ได้..."   หมอเด็กตอบพร้อมลอยหน้าลอยตา...   เหลือบมองกระจกข้างเพื่อดูรถด้านขวาก่อนจะเปิดไฟแล้วเลี้ยงเปลี่ยนเลน...


"โอ๊ยนี่...ทำไมใครๆต้องอยากมาดองมาเกี่ยวกับหนูลินด้วย...  ไวโอลินมีฉันเป็นแม่คนเดียวก็พอ...ไม่ต้องมามีปู่ย่าตายายลุงป้าน้าอามานับญาติด้วยหรอก...  ไม่จำเป็นซักนิด..."  พูดแล้วน้ำฟ้าก็มองใบหน้าหนูน้อยที่มีแววตาสดใส   ราวกับโลกสองข้างทางเป็นอะไรที่สวยงาม  อย่างกับหนูน้อยกำลังอยู่ในฝันหวานตลอดเวลา...หนูลินลูกเขาเป็นเด็กอารมณ์ดี   ถึงจะเข้ากับคนแปลกหน้ายากไปซักหน่อยแต่ก็ยอมยิ้มและสบตากับผู้คนที่ไม่รู้จักได้...   เห็นอย่างนี้แล้วจะว่าไม่เข้าใจก็ไม่ค่อยจะถูกที่ทำไมใครๆต่างก็มารุมอยากนับญาติกับหนูลินกันนัก...ก็ลูกเขาทั้งน่ารักน่าเอ็นดูขนาดนี้เลยทำให้ใครๆรักใครๆหลงไปเสียหมด...จนถึงขนาดอยากจะมาแย่งเอาไปจากอกเลยก็มี...แถมยังเป็นคนที่น้ำฟ้าเริ่มรู้สึกว่าน่ากลัวมากเสียด้วย...


"เอ่อ...ฉันขอโทษ...ก็ไม่ตั้งใจจะพูดให้เข้าใจไปอย่างนั้น..."


"อา...หมอกานต์  ขอโทษเหมือนกัน...คือ...ฉันอารมณ์เสียมาจากอีตานั่นน่ะ...  หมอกานต์น่ะกรณีพิเศษสำหรับหนูลินอยู่แล้ว...  เพียงแต่ว่าฉัน..."


"งั้นก็ปิดเครื่อง  ถอดแบตทิ้งไปเลยฟ้า...  จะได้กันคนโทรมารบกวนอีกไง..."  หมอกานต์บอกเพื่อนตาใส  เข้าใจความรู้สึกของเพื่อนที่ในเวลานี้มีความรู้สึกของคนเป็นแม่เต็มเปี่ยม...แถมยังเป็นแม่แมวไทยพันธุ์แท้  ที่หวงลูกของตัวเองอย่างสุดชีวิตด้วย...  ก็ทำยังไงได้ล่ะ  ในเมื่อเวลานี้ดันมีราชสีห์ตัวเป้งมาคอยเฝ้าวนเวียนอยากจะขโมยลูกตัวเองไปเสียอีก...ถ้าไม่เฝ้าให้ดีมีสิทธิ์โดนตะครุบไปแน่ๆ...


"เออ  จริงด้วย..."   พอได้ยินเพื่อนพูดอย่างนั้นปุ๊บน้ำฟ้าก็ทำตามคำแนะนำทันที  ถอดแบตถอดซิมถอดการ์ดเก็บเข้ากระเป๋าเสื้อ...  แล้วเอาเครื่องเปล่ามาเช็ดๆก่อนจะยื่นให้หนูลินรับไปเล่น...   


"เอ้าหนูลิน...เล่นได้แต่ห้ามกิน  เข้าใจนะ...กดไปเลยลูก...เอาให้พังไปเลย...  แม่ฟ้าจะได้ซื้อเครื่องใหม่เอาแบบรุ่นเก่าขาวดำไปเลยก็ท่าจะดี..."  พอพูดจบหนูลินก็เหมือนเข้าใจคำพูดอย่างน้ำฟ้าอย่างดีเยี่ยม  เพราะเจ้าหนูดันเขวี้ยงโทรศัพท์น้ำฟ้าทิ้งอย่างไม่ไยดีทันทีที่น้ำฟ้าพูดจบเลยทีเดียว...





--------------------------------------- - - ---------------- - --               -- --     --                     -  -                             -





"/บอสครับ...ตอนนี้สัญญาณโทรศัพท์โดนตัดไปแล้วครับ...  สงสัยว่าคุณน้ำฟ้าคงจะปิดเครื่องแล้วก็...ถอดการ์ดถอดแบตเครื่องออกแล้วครับบอส.../"   เสียงปลายสายรายงานมาให้ฟังอย่างชัดเจน...   


"แล้วสัญญาณสุดท้ายหายไปที่ไหน..."  รังสิมันต์ถามกลับ  ได้ยินลูกน้องเขาหันไปถามกับเตโชซึ่งคงเป็นคนเช็คมอนิเตอร์อยู่ก่อนจะตอบกลับมา


"/...อยู่บนมอเตอร์เวย์และกำลังจะผ่านด่านเก็บเงินลาดกระบังในอีกไม่เกิน 20 นาทีนี้ครับ...แล้วถ้าหากรถคันนั้นไม่เลี้ยวไปที่ไหนก็จะตรงเข้าจังหวัดฉะเชิงเทราครับ.../" มาคัสกล่าว...สายตาจ้องดูตำแหน่งรถลูกน้องของเขาที่พอจับสัญญาณได้ปุ๊บก็ขับตามไปทางที่เห็นทันที...   ถ้าคุณนน้ำฟ้าไปกับคุณหมอเด็กคนนั้นล่ะก็คงจะใช้รถญี่ปุ่นสีบรอนซ์ทองป้ายทะเบียนกรุงเทพฯคันเดิมนั้นแน่...  เขาจึงได้ล็อกตำแหน่งให้ลูกน้องของเขาสังเกตุหารถยี่ห้อที่ว่าและมีป้ายทะเบียนเลขนั้นในทุกแห่งที่พบ...


"ถ้าถึงที่นั่นในเวลาแบบนี้แสดงว่าคงออกจากบ้านแต่เช้ามืดแน่...  หมายความว่าเป้าหมายคงไม่ใช่ที่ฉะเชิงเทรา  แต่คงจะไปไกลกว่านั้น...  ถ้าจะบอกว่าเป็นเพราะกันไม่ให้เราตามทันมันก็ดูจะเช้าไปหน่อย...   เช็คสาเหตุที่น่าจะเป็นไปได้ซิว่าเด็กนั่นจะพาหลานฉันไปที่ไหน...  รวมถึง...คนรอบๆข้างตัวเด็กนั่นอย่างหมอเด็กคนนั้นด้วยนะ..."  เพราะรังสิมันต์ไม่เคยไปหาหรือกวนน้ำฟ้าเวลาทำงานในร้านขนม  เพราะเขาถือว่าลูกน้องเขาเทียวรับเทียวส่งอยู่แล้ว   ...ชายหนุ่มจึงอาจลืมเลือนบุคคลสำคัญซักคนไป...


"/ครับบอส...  แล้วนี่บอสจะให้พวกผมตามไปที่นั่นเมื่อไหร่ครับ.../"


"จนกว่าจะรู้ที่อยู่ที่แน่ชัดของเด็กนั่นกับหลานฉันเสียก่อน...  ที่นี่เจมส์กับแทนไทจัดการได้เรียบร้อยดี...ไม่มีปัญหาอะไร..."  ชายหนุ่มบอก...  คราวนี้เขามาเชียงรายโดยทิ้งสามมือขวาไว้กับน้ำฟ้า...   โดยที่นี่เขาพาลูกน้องมามากพอที่จะดูแลจัดการงานแต่งงานของเพื่อนเขาให้เรียบร้อยอยู่แล้ว...  ความจริงเรื่องความปลอดภัยส่วนตัวเป็นอะไรที่ตัวเขาเองก็ไม่ค่อยจะสนใจเท่าไหร่นักมาตั้งนานแล้วเหมือนกัน... 


             รังสิมันต์สั่งการปลายสายอีกสองสามคำก็วาง...  พอดีกับเพื่อนเขาซึ่งเพิ่งกลายเป็นเจ้าบ่าวหมาดๆไปเมื่อคืนเดินถือถ้วยกาแฟสองถ้วยเข้ามาพอดี


"เครื่องจะออกตอนสี่โมงเย็น..."   ชายหนุ่มผิวคร้ามแดดที่เริ่มมีไรหนวดนิดๆบอกพลางวางถ้วยกาแฟลงไปตรงหน้าเพื่อน  "เป็นอะไรว่ะ...หน้าเครียดเชียว...ลูกน้องโทรมาบอกว่าพ่อยึดบริษัทคืนเหรอ..."   โตยธรพูดกลั้วหัวเราะแล้วจิบกาแฟในมือ   พิงตัวเองลงบนราวเท้าแขนที่ทำจากไม้ขัดเงาอย่างดี   รังสิมันต์เพียงถอนใจแผ่วเบาแล้วหยิบช้อนเงินคันเล็กมาคนกาแฟในแก้ว...


"เปล่า...แค่แม่แมวมันหอบลูกหนีออกจากบ้านน่ะ...  ตอนนี้กำลังให้ลูกน้องออกตามหาอยู่...  ไปไหนไม่เคยจะบอก..."  ประโยคสุดท้ายชายหนุ่มพูดรำพึงเพียงกับตัวเอง   แต่เพื่อนเขาก็หูดีได้ยินครบทุกพยางค์ขนาดตอบกลับมาได้น่ายิงทิ้งมาก...


"อ้าว...นายจะบ้าเหรอ...แมวที่ไหนพูดได้...ให้มันส่งเสียงร้องบอกว่า...เมี๊ยว...จะไปแล้วนะเมี๊ยว...เงี้ยอ่ะเหรอ...ฮ่าๆ...  แมวแกนี่เป็นแมวอัจฉริยะเหรอว่ะ..."   


"...หึ...คงใช่...คิดดูสิ...หนีออกจากบ้านตั้งแต่เช้า  ตอนนี้กำลังจะเข้าด่านเก็บเงินลาดกระบัง  แล้วคงจะทะลุไปฉะเชิงเทราในอีกไม่นานนี้แหละ..."


"อ้าว...งั้นแสดงว่าแมวนายถูกกรมปศุสัตว์จับขึ้นรถไปตรวจทำการทดลองโดยไม่บอกเจ้าของเขาเหรอว่ะ..."   ชักจะไปกันใหญ่กับความคิดแสนบรรเจิดของเพื่อนคนนี้  รังสิมันต์ปลายหางตรามามองเพื่อนเขาที่แสนจะเข้าใจอะไรซื่อตรงเสียเหลือเกิน...สั่งแทนไทยิงทิ้งเสียเดี๋ยวนี้เลยจะดีต่อมวลมนุษยชาติมากกว่าหรือเปล่า


"...ตอนนี้ฉันมีความรู้สึกอยากแงะสมองแกมาทำการทดลองมาก...ว่าไง...ขอยืมแบะสมองออกหน่อยได้รึเปล่า...  อยากจะรู้นักว่ามันมีแต่ฟองแก๊สหรือขี้เลื่อยกันแน่นะ..." 


"เฮ่ยๆ...ทำไมเล่นแรงจังวะ...   ทำไมอ่ะ  ฉันพูดผิดอะไรตรงไหน..."   โตยธรยังทำหน้างงงันไม่เลิกจนรังสิมันต์ชักถอดใจที่จะเล่าให้ฟังเสียแล้ว...


"ผิดตรงที่แมวของฉันไม่ได้โดนปศุสัตว์จับ  แต่มันยินยอมไปด้วยแต่โดยดีต่างหาก...  ช่างเถอะ...  ว่าแต่เสร็จงานแต่งงานแล้วจะไปฮันนีมูนกันที่ไหนว่ะ..."


"อืม...ม่านเขาอยากเที่ยวไหนไทย   อาจจะลงใต้ไปทะเล  ไปติดเกาะร้างกันซักสองสามวันละมั้ง...  กลับมาจะได้มีลูกทันใช้  ครอบครัวแม่ยายเขาอยากได้หลานคนที่สองกันจะแย่อยู่แล้ว...  เพราะมีคนเดียวมันไม่พอ  ญาติหลายคนแย่งกันรุมเลี้ยง...หึหึ"  พูดจบเจ้าของไร่หนุ่มก็ซดกาแฟเข้าไปอีกอึกใหญ่ๆ...       


"หลานคนที่สอง?"   รังสิมันต์ย้อนถาม  ความจริงไม่ได้สนใจอะไรมาก  แค่ไม่อยากให้การสนทนาต้องมาหยุดลงที่เรื่องแมวของเขาเป็นอัจฉริยะจริงหรือเปล่า


"...ใช่  หลานคนแรกน่ะเป็นลูกของพี่ชายม่านเขา...  บอกว่าจะมาร่วมตอนงานแต่งที่วังน้ำเขียวน่ะ..."


"พี่ชายเมียแก...คนนั้นเขา...แต่งงานมีลูกแล้วเหรอ  ท่าทางไม่น่าใช่ผู้ชายเต็มร้อย..."


"เฮ้ย...ม่านมีพี่สองคน  คนที่มาช่วยงานตอนนี้น่ะชื่อหมอกเป็นพี่คนที่สอง  ส่วนคนที่มีลูกน่ะพี่ชายคนโต  ชื่อพี่เมฆ...อยู่นครศรีธรรมราชน่ะ..." 


"อ๋อ..."  ชายหนุ่มส่งเสียงรับคำ  สมองนึกถึงใบหน้าผาดขาว  ขนาดตัวแขนขาเล็กๆของคนที่เพื่อนเขาแนะนำว่าเป็นพี่ชายของเจ้าสาวหมาดๆของตัวเองแล้วพาลนึกถึง 'แม่แมว' ที่เขานึกเปรียบเปรยบ่อยๆ...   หมอกตัวสูงกว่าน้ำฟ้าเล็กน้อย  แต่ความขาวนี่สูสีกันเลย...  แถมยังท่าทางเกือบหญิงคล้ายกันอีก...คงไม่ใช่ว่าจู่ๆจะมาเป็นญาติเด็กน้ำฟ้านั่นเข้านะ...  รังสิมันต์นึกอย่างติดตลกพลางหยิบถ้วยกาแฟมาจิบบ้าง...


              หลังจากนั้นบทสนทนาก็เริ่มออกไปในแนวเกี่ยวกับธุรกิจและระบบการรักษาความปลอดภัยพร้อมข้อมูลของศัตรูที่โตยธรหมายมาดว่าคงจะออกเคลื่อนไหวแน่ๆเมื่อเขาจัดงานใหญ่ในพื้นที่ที่ห่างไกลเขตแดนของตัวเอง...   แต่เพราะเมียสุดที่รักที่อยากจัดงานในบรรยากาศดีๆที่วังน้ำเขียวจะให้เขาขัดใจได้อย่างไร  ก็กว่าจะได้ม่านมาครองนี่เขาต้องเหงื่อตกกีบไปไม่น้อย...  ก็ดันไปสอยลูกสาวสุดรักสุดหวงของเจ้าพ่อรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ของเมืองเหนือเข้านี่นา...  งานนี้ขืนขัดใจลูกสาวท่านเข้าสิ...คุณพ่อตาคงสั่งแบนแถมใบหย่าสายฟ้าแลบให้อีกต่างหาก...   เขาเพิ่งได้ลิ้มรสการเป็นเจ้าบ่าวมาหมาดๆก็ยังไม่อยากโดนเลื่อนขั้นลงเป็นพ่อม่ายเร็วนักหรอกนะ...


.


.


.



"เอ้อใช่...  ที่ออกมาหานี่ก็ว่าจะถามนายหน่อย  พอดีห้องพักในบ้านที่โรงแรมฉันมันเต็มแล้วว่ะ  ญาติๆฝ่ายหญิงจองกันหมดแล้ว...   มีห้องวีไอพีแค่แบบบ้านแฝดสำหรับครอบครัวเหลืออยู่ที่ฉํนกันที่ไว้ให้  แกพอจะนอนได้รึเปล่าวะ"


"ฉันนอนที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่โรงรถในโรงแรมแกก็พอ..."  รังสิมันต์ยักไหล่   กาแฟพร่องไปเกือบหมดถ้วยแล้ว  และตอนนี้ในมือของชายหนุ่มก็ถือตารางเงินค่าหุ้นเอาไว้...


"เออ...ครับ   กระผมคงไม่กล้าเนรเทศท่านชายไปนอนคลุกทรายแย่งที่นอนกับโบโบ้แถวนั้นหรอก...  แต่ไอที่ถามเนี่ย  เพราะว่าอีกห้องนึงที่อยู่ติดกับห้องแกจะมีเพื่อนน้องหมอกมาพักด้วย...พอดีเขามีลูกอายุประมาณสี่ห้าเดือนมาด้วยน่ะ...แกจะรำคาญเปล่าวะ...วัยกำลังกระจองอแงเลย...แต่น้องหมอกคอนเฟิร์มมาว่าไม่น่าจะมีปัญหา  เพราะเพื่อนเขาทั้งสวย...ทั้งน่ารัก  ยิ่งเด็กไม่ต้องพูด  ชมนักชมหนาว่าหน้าตายิ่งกว่าตุ๊กตาบลายธ์   ฮ่ะๆ...  ไม่รู้น้องหมอกกะพูดให้ขำหรือเปล่า...แต่สองคนนั้นน่ะได้ข่าวว่าเป็นผู้ชายเหอะ..."  โตยธรบอกเพื่อน  สายตาก็มองสวนสวยด้านหน้าที่ภรรยาสาวซึ่งอ่อนกว่าราวห้าปีเพิ่งจะเดินตัดผ่านไป...


"...ผู้ชาย?  แต่บอกว่าสวยเนี่ยนะ..."  รังสิมันต์ย้อนถาม  ไม่รู้ทำไมพอเพื่อนเขายิ่งบรรยายและพูดย้ำคำที่ญาติผู้น้องแต่มีศักดิ์เป็นพี่ชายภรรยาเขาเอื้อนเอ่ยมา...   ภาพของเด็กน้ำฟ้ากับหนูลินจึงแว่บเข้ามาในมโนภาพถี่ยิบ...   "เดี๋ยวไอโต...แกรู้ชื่อเขารึเปล่า..."


"อืม...รู้สึกจะชื่อ...น้องฟ้าอะไรประมาณนี้แหละ  ชื่อหญิงๆหน่อยสงสัยคงไม่พ้นเป็นแบบเดียวกับน้องหมอกแหงเลยว่ะ...ส่วนคนลูกนี่ชื่อน่ารักดีเลยจำได้  ชื่อหนูน้อยไวโอลิน...  แม่เขาก็ตั้งใจตั้งชื่อเนอะ...  สงัสยถ้ามีลูกเพิ่มอีกซักสองสามคนคงจะให้ชื่อเปียโน  กีตาร์  กลองชุด  อะไรประมาณนี้แหง  กะว่าโตมาจะให้ลูกตั้งวงดนตรีกันเลยว่างั้นเถอะ...ฮ่าๆ..."   ว่าโตยธรก็พูดเองขำเอง  โดยไม่ทันสังเกตเลยว่าเพื่อนเขานิ่งอึ้งไปแล้ว...



              ...สมองรังสิมันต์ประมวลผลว่าใช่แน่ๆ...คนที่เขาเพิ่งออกคำสั่งให้ลูกน้องตามหากันแทบพลิกกรุงเทพฯ   แต่ยังไงก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าอะไรมันจะง่ายดายปานนั้น   ไม่ต้องสั่งให้ใครออกตามหา...แต่แม่แมวลูกแมวกำลังจะเดินทางมาหาเขาถึงที่เลยงั้นเหรอ...   สวรรค์เล่นตลกขีดความบังเอิญจนแทบเป็นนิยายให้เกิดขึ้นกับชีวิตเขาจริงเหรอเนี่ย...   ถ้าหากเด็กน้ำฟ้ากับหนูน้อยไวโอลินที่เพื่อนบอกเป็นคนเดียวกันจริงละก็...สิ่งที่เขาต้องเริ่มทำเป็นอันดับแรกก่อนก็คือ...


"ไอโต...ขอฉันโทรหาลูกน้องแป๊บนึง...   จะยกเลิกการค้นหาแม่แมว...  แล้วเสริมกำลังทัพผู้รักษาความปลอดภัยให้งานแต่งงานเพื่อน...ที่สมองบรรจุแต่เพชรและความฉลาดเอาไว้ซักหน่อย..."


"อ้าวเฮ้ย...  นี่จากแก๊สกับแกลบกลายเป็นเพชรไปเลยเหรอวะเนี่ย...   แล้วนี่ไม่ตามหาแม่แมวกับลูกแมวแล้วเหรอ...เดี๋ยวปศุสัตว์ก็จับไปต้มยำทำแกงจริงๆหรอก..."



.


.


.


"หึ...ไม่ต้องหรอก...เดี๋ยวก็มา..."


 

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

ตอนนี้สายแลนในห้องเข้าทำเข้าเน็ตไม่ได้...อยากจะดิ้นตายคาเตียงมาก   :o12: :sad4:

ได้ข่าวว่าเพราะวันก่อนมีเด็กที่ไหนไม่รู้ขับรถมอไซค์ชนเสาเน็ตล้ม  = =   :fire: :fire: :fire:   แกกล้ามาก !!!!!

แต่เฮ้ออออออออ   ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป...   สู้ต่อไปนะทุกๆคน !!!

ปล.  อยากกราบขอโทษที่ยังไม่ได้รีไรท์คำผิดมากมายถมถืดที่ผ่านมา   :o8: :o8:  แต่หากผ่านสอบกลางภาคไปแล้วรับรองจะมาเกลาให้มันสละสลวย (เหรอ) ให้มันผิดน้อยกว่านี้แน่นอนจ่ะ = =

ปล2. ช่วงนี้อากาศเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว...รักษาสุขภาพกันถ้วนหน้าจ้าาาา    :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 22-06-2011 21:51:45

 :laugh: :laugh:
จุดใต้ตำตอ จริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 22-06-2011 21:53:00

ว้าว มาต่อแล้ว ขอบคุณมากเลย
แต่น้องฟ้าก็ยังเดินทางไม่ถึง  :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 22-06-2011 22:03:48

แม่ฟ้าจะทำงัยเนี้ยะ :laugh:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 22-06-2011 22:06:14

หนีไม่พ้นจริง ๆ   :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 22-06-2011 22:12:57

อะนะ อุตส่าห์ถอดแบตหนีแล้ว
ดั๊นวิ่งมาหาเขาเองซะนี่ 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 22-06-2011 22:21:01

อุตส่าห์วางแผนหนีเที่ยว กลายเป็นวิ่งไปเจอซะงั้น
แบบนี้หนูลินก็มีพ่อม้าชวนเล่นแล้วสิ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 22-06-2011 22:23:02

น้องฟ้า...เดินไปหาลุงเจ้าเลห์เองเลยนะเนี่ย จุดใต้ตำตอจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 22-06-2011 22:41:43

จะหนีเขา แต่ดันกลายเป็นวิ่งเข้ามาหาเขาเองซะงั้น :a5:
ทำใจล่วงหน้าแทนน้ำฟ้าเลยนะเนี่ย
แต่ดีใจแทนหนูลินที่จะได้นอนซบไหล่กว้างๆของลุงม้าน้ำ
โอ๊ย อยากอ่านตอนหน้าเร็วๆแล้วสิ ตื่นเต้นๆ :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 22-06-2011 22:43:30

เรียกเมี้ยว  เมี้ยวก็มา  ฮิ้ววววววว :mc4:
น้ำฟ้ามาเสริฟ์คุณพี่รังสิมันต์ถึงที่เชียว :กอด1:
รอร๊ิิอรอ 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 22-06-2011 22:43:50

ขอบคุณครับพี่นักเขียนทีทาส่งแม่ฟ้า  หนูลิน  กับลุงม้าน้ำได้ยาวอ่านสะใจมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 22-06-2011 22:58:03

โอ๊ย..สนุกจังเลยค่ะ จะไปอยู่ในที่ที่เดียวกันโดยไม่ได้นัดหมาย
จะรออ่านตอนสนุกที่จะตามมาอีกนะคะ
ป.ล. ผู้เขียนเองก็ดูแลดัวเองเช่นกันนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 22-06-2011 23:33:20

แม่แมวกำลังถูกต้อนเข้ากรงแล้ว หุหุหุ  o3

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 22-06-2011 23:36:18

โว๊ะ คุณเพื่อนนิยังไงกันฉลาดบ้างสิเฟ้ย
หุหุ แมววิ่งเข้าหาแบบนี้ก็สบายอ่ะดิคุณลุง  อย่าทำอะไรรุนแรงนะ  สงสารหนูไวโอลินบ้าง    :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 22-06-2011 23:41:56

เหนือฟ้า ยังมีรังม้าน้ำ :laugh:
เหนือม้าน้ำ ยังมีหนูลิน :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 22-06-2011 23:43:53

ข้าน้อยขอคารวะ คิดถึงน้องไวโอลินสุดๆ ดีใจที่เข้ามาอัพแล้วนะครับ
ขำเจ้าบ่าว คุณเพื่อนไม่น่าจำชื่อฟ้ากับน้องไวโอลินได้เลย อยากเห็นรังสิมันต์
เต้น บรรดามือขวาป่วนกว่านี้ ชิ ตอนนี้เลยรอให้แม่แมวคาบลูกแมวมาส่ง
ถึงที่เลยสิเนี่ย เซ็ง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 22-06-2011 23:57:52

หนีเพื่อมาเจอกันจริงๆด้วย  :laugh:
ไม่รอดๆ น้องฟ้าทำใจเหอะ :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 22-06-2011 23:58:31

แม่ฟ้ามาเจอลุงม้าน้ำ จะทำไงนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 23-06-2011 00:00:27

แม่แมวดันพาลูกรักมาเข้ากรงด้วยตัวเองซะนี่ งานนี้จะรอดมั้ยน้อ 5555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 23-06-2011 00:15:51

ไม่ต้องตามหนูให้เหนื่อยแล้วนะ คุณลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 23-06-2011 00:27:37

หนีเสือป๊ะลุงม้าน้ำนะคะ แม่ฟ้า  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 23-06-2011 00:35:34

 :o8: โถๆๆๆ ทั้งแม่แมวลูกแมวจะรู้มั้ยน้อ...ว่าพ่อเสือ เอ๊ย ลุงม้าน้ำเค้ารออยู่ที่ปลายทางที่พวกหนูจะไปกันน่ะลูก
โฮะๆๆๆ หวังว่าคงไม่ตีกันตายนะคะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 23-06-2011 01:03:05

สรุปแล้วแม่ฟ้าหนีเสือไปเจอเสือใช่ไม๊เนี่ย วิ่งไปรอเค้าถึงที่เลย หนีไม่รอดแล้วววว  :haun4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 23-06-2011 06:27:53

ลุงม้าน้ำ ที่เพิ่มระบบรักษาความปลอดภัยเนี่ย
ไม่ได้ห่วงงานแต่งของเพื่อนหรอกมั้ง
แต่ห่วงว่าที่เมียกับลูกในอนาคตมากว่า :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 23-06-2011 06:30:48

โอ้ยย สงสารแม่ฟ้าง่าา จะหนีไม่พ้นอีตารังสิมันต์เลยใช่ม๊ายย
ถ้าเจอหน้ากันคงอึ้งหน้าดู หวังว่าที่วังน้ำเขียว
จะช่วยเป็นที่บ่อมเพาะความรักของน้ำฟ้านะคะ  :o8: :impress2:
รอตอนต่อไปค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 23-06-2011 08:08:42

+1 ให้กับความน่ารักของหนูลิน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 23-06-2011 08:44:49

 o13 แม่แมว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 23-06-2011 09:34:37

โดนแน่  อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: narrybo ที่ 23-06-2011 09:54:57

โฮ่ อุสาห์ จะได้หนีเที่ยวที่ไหนได้ไปเจอกันอีก โลกกล้มกลม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 23-06-2011 10:25:44

งานแต่งมี 1 คู่ แต่คาดว่า ตอนส่งตัวเข้าหอมีมากกว่า 1 คู่แน่ๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 23-06-2011 10:46:43

ก็โลกมันกลมมมม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 23-06-2011 11:02:16

เนื้อคู่กันสินะ ไม่รู้คู่บุญหรือคู่กรรมคู่เวร หนีกันไม่พ้นจริงๆ555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 23-06-2011 11:11:42

แม่แมวกำลังจะเจอพ่อแมวแล้ว :z1:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 23-06-2011 11:38:27

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 23-06-2011 11:53:18

หุหุหุจะเจอกันแร้ว
 :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: MokGaLaKom ที่ 23-06-2011 12:03:03

ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ คำนี้ขอมอบให้กับแม่ฟ้า อิอิ
นิสัยของแมวไปไหนไม่รอดหรอ ยังไงมันก็ต้องกลับมาหาเจ้าของอยู่ดี เนอะคุณรังเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 23-06-2011 21:11:24

 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: rose ที่ 23-06-2011 21:19:56

มาดัน+มารอค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 23-06-2011 22:13:26

อ้างจาก: ❃indy❣zaka❃ ที่ 22-06-2011 23:41:56  

เหนือฟ้า ยังมีรังม้าน้ำ :laugh:
เหนือม้าน้ำ ยังมีหนูลิน :m20:

กดไลค์อ่ะชอบๆ...ชอบไอตรงเหนือม้าน้ำยังมีหนูลินนี่แหละ  ห้าห้าห้า

ปล. รู้สึกทุกคนจะลุ้นความหวานที่วังน้ำเขียวเนอะ...   แต่......  หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Cheeziink ที่ 23-06-2011 22:23:36

สนุกมากอะ  หนูลินน่ารักสุดยอดไปเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-06-2011 22:27:58

สุดท้ายก็ไปที่เดียวกัน แม่ฟ้าจะหนีลุงม้าน้ำพ้นหรือ
เอาหลานไปเที่ยวไม่บอก แอบหนียังไม่พ้นเลย
รอค่ะรอ รอตอนหน้าอย่างใจจดใจจ่อ

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะค่ะ  :L2:
รักษาสุขภาพด้วยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 24-06-2011 00:56:07

จะเอาแม่แมวจริงๆสินะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 24-06-2011 02:13:27

 :-[คู่กันแล้วไม่แค้วกันเว้ยเฮ้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 24-06-2011 03:00:13

ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหมที่เขียนให้เป็นแบบนั้น :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 24-06-2011 03:26:21

หึหึ แม่แมวเสร็จ แน่ๆ เลย
ตามหากันจนเจออ
^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 24-06-2011 04:59:15

แหมๆ ชักอารมณ์เริ่มดีแล้วล่ะซิคะ

พอรู้ว่าฟ้าไปที่ไหน อยากเจอหลาน หรืออยากเจอแม่หลานกันคะ 5555

หนูลินน่ารักที่สุด  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-06-2011 07:44:49

คู่แล้วไม้แคล้วกันหรอก :m3: :m3: :m3: :m3:
+ 1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 24-06-2011 10:55:17

แม่น้ำฟ้าของหนูลินอึ้งแน่งานนี้   :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Giniz ที่ 24-06-2011 15:26:17

ตอนหน้าถ้าแม่แมวได้เจอรังสิมันต์คงมีเรื่องสนุกๆอีกเยอะอ่ะ :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 24-06-2011 17:05:57

เจอกันจนได้
ยังไงก็หนีกันไม่พ้น ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 24-06-2011 18:47:01

ไม่รอดจริงๆแม่ฟ้าของเรา -. ,-

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 24-06-2011 18:48:34

น่ารัก :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 24-06-2011 19:29:58

โลกมันกลมเนอะ ว่าแล้วต้องเป็นคนรู้จักของกันและกันแน่ 5555
ลุงม้าน้ำ ไม่ต้องตามหาแม่แมวกับลูกแมว เดี๋ยวก็เจอกันแล้วสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 24-06-2011 19:50:44

 :เฮ้อ:เจอจนได้สิน่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 24-06-2011 22:14:39

เนื้อคู่กันก็อย่างนี้แหละค่ะ คุณลุงม้าน้ำ
ฟ้าส่งให้มาคู่กัน ก็หนีกันไม่พ้นแบบนี้แหละ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 25-06-2011 01:38:45

กำลังจะเจอกันแล้ว
อะไรจะบังเอิญขนาดนั้นนน
ฮ่าๆๆๆ
แล้วแม่ฟ้าจะทำหน้ายังไงนะ
^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 25-06-2011 09:55:07

รีบๆมาต่อเน้อ คิดถึงหมูลิน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 25-06-2011 11:30:13

แม่ฟ้าคงจะอึ้งแน่ๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ลุงม้าน้ำถึงกับเพิ่มคนรักษาความปลอดภัย กลัวเป็นอันตรายกับแม่ฟ้ากะหนูลินซินะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Yuki_Moji ที่ 25-06-2011 11:44:17

คิดถึงหมูน้อยลิน ลิน
ขอบคุณมากนะคะ
มาต่ออีกไวไวน๊า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: แดดร่มลมตกก็ได้เวลาตื่น ที่ 25-06-2011 17:16:43

 :pig4:น่ารักกันทั้งบ้านเลยนะบ้านคุณแม่เนี่ย
คุณม้าน้ำคงอยากเอาทั้งคุณแม่คุณลูกเก็บไว้กับอกตัวเองแน่ ๆ เลย
คุณหมอก็ใช่ย่อย ระวังโดนเก็บอีกคน
ปล.เก็บไว้กับอกมาคัสนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 25-06-2011 19:36:09

น้ำฟ้า ยิ่งหนียิ่งเข้าไปติดกับหุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 25-06-2011 20:54:53

แม่แมวกับลูกแมวคงตกใจแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: yingza2010 ที่ 25-06-2011 22:34:34

 :m20: :m20: อย่างพี่แทนไทเนี่ยเขาเรียกว่า
"โง่บริสุทธิ์" จริงๆค่ะ
หนูลิน แม่ฟ้าพามาหาลุงม้าน้ำถึงที่เลยค่า
แปปเดียวเดี๋ยวก็เจอกัน  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: kogomon ที่ 25-06-2011 23:50:37

ฮิ้ววววว


แม่แมวกำลังมา....อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Þrestigë ที่ 26-06-2011 22:39:37

แม่แมวกริ๊ดแตกแน่ ๆ 5 555
พ่อแมว(!!)แกล้งน่าดูชม งานนี้ ~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 27-06-2011 00:27:03

เหอะ ขอให้โดนแมวกัดตาย 5555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 27-06-2011 00:40:19

เอาล่ะเว้ยยยย มาถึงที่จริงแม่แมว เอ้ย!! แม่ฟ้า หึหึ :laugh3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 28-06-2011 20:34:21

สมองบรรเจิดจิงคุณเจ้าบ่าว คิดได้ไงเนี่ยปศุสัตว์จับแมวไป  :laugh:
รออ่านต่อค่า อ่านเรื่องนี้มีความสุขจิงๆเลย  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 28-06-2011 21:43:16

หึๆ อุตส่าห์หนีมา ยังมีแววว่ามาป๊ะกันจนได้
 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.17 - Come on [22/06/2011] PG.42
เริ่มหัวข้อโดย: bowbeauty ที่ 29-06-2011 10:15:42

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-06-2011 15:15:55

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.18 - Catch




                รถญี่ปุ่นสีบรอนซ์ทองค่อยๆถอยหลังเข้าซองอย่างนิ่มนวล  โดยมีคุณพี่หมอกคอยโบกมือบอกระยะรถ   เมื่อเข้าที่เข้าทางแล้ว  ผู้ขับก็ถอนหายใจพรูก่อนจะปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วยืดเส้นยืดสายในรถเล็กน้อย    จากนั้นจึงเหลือบมองไปยังที่นั่งคนขับ...   


"...พอกันทั้งแม่ทั้งลูกเลย..."  บอกนักบอกหนาว่าไม่หลับๆ  จะช่วยนั่งดูทางให้เพราะเขาก็เพิ่งเคยขับมาวังน้ำเขียวครั้งแรก  แต่ดูสภาพตอนนี้ซิ...  นอนคอพับคออ่อนท่าเดียวกันเลยทั้งน้ำฟ้าทั้งหนูลิน...


                ก๊อกๆ...


"ห๊ะ..."  คุณหมอณัฐกานต์มองไปตามเสียงเคาะ  ก็พบคุณพี่หมอกทำมือทำไม้บอกให้เอากระจกลง  คุณหมอก็ทำตาม...  "สวัสดีครับพี่...มีไรเหรอ..."


"ไม่ดับเครื่องอ่ะ  ลงมาได้แล้ว..."  คุณหมอกเอาแขนเท้ากับกระจกแล้วบอกเสียงใส  มองลอดไปยังลูกน้องของเขาที่หลับพิงเบาะโดยมือก็ยังอุ้มหนูลินที่หลับซบอยู่บนไหล่โดยมีนิ้วโป้งจุกอยู่ในปากด้วย...   "หลับเหรอ..."


"แล้วพี่หมอกเห็นไอฟ้ามันปั้นขนมลูกชุบอยู่รึไง..."   คุณหมอย้อนพร้อมรอยยิ้ม  แล้วก็ได้รอยยิ้มพยาบาทกลับมาพร้อมมะเหงกเบาๆบนหัวทุยๆอีกหนึ่งที...  "พี่หมอกง่า..."


"ไม่ต้องโอดครวญ...  เห็นบอกจะถึงตั้งแต่หกโมงกว่าๆแล้วไม่ใช่เหรอ...  แล้วนี่อะไร  จะสามทุ่มแล้วเพิ่งมาถึงเนี่ยนะ..."   


"ก็แหม...ทางมาที่นี่มันสวยน้อยเสียเมื่อไหร่...   เลย...แวะถ่ายรูปเพลินไปหน่อย...ขอโทษษษษ..."   คุณหมอกานต์ยกมือขึ้นไหว้ท่วมหัว...


"...อ่ะยกให้รับไหว้...เฮอะ...แต่ช่วยไม่ได้นะมาช้าเองห้องเต็มเรียบแล้ว...นอนในรถไปแล้วกันนะคุณหมอ..."


"เฮ้ย...!  ไหงงั้นอ่ะไอคุณพี่หมอก...  ก็ไหนบอกว่าจองห้องให้พวกผมแล้วไง...!"


"โห...เดี๋ยวนี้กับพี่ขึ้นไอ้ขึ้นอี...   ปล่อยให้นอนในรถจริงๆเสียดีมั้ยเนี่ย..."  คุณหมอกแยกเขี้ยวยิงฟันใส่  คุณหมอก็ไม่ลดละเตรียมเอ่ยวาจาเทียบรุ่นต่อ  แต่ทว่าเสียงใสๆที่ดังขึ้นมาหลังคุณหมอกกลับห้ามทัพเล็กๆไว้ได้ชะงัด   


"...นอนกับโบโบ้ที่นี่มันทั้งสองคนเลยดีมั้ย...  งานแต่งน้องนะ...  ช่วยทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดีหน่อยสิพี่หมอก..."   ผู้หญิงแก้มใสปากแดงแบบธรรมชาติโดยไม่ได้แต่งเติมแต่อย่างใดยืนเท้าสะเอวคิ้วขมวดแต่ปากยิ้มกริ่มมองพี่ชายแท้ๆของตัวเองคิ้วกระตุก...


"เฮ้ยยย...  ยัยม่าน...!!"   และเป็นคุณหมอที่รีบกระโดดลงจากรถมาจับมือจับไม้น้องรหัสตัวเองที่ในอดีตเคยเป็นแม่สื่อให้เขามาก่อน...  ตอนนั้นเขาสนิทกับแก๊งค์ของเด็กสาวคนนี้มากเพราะหนึ่งในนั้นเป็นดาวคณะสหเวชฯ ซึ่งเป็นคนที่เขาเคยหมายปองอยู่...   "...ลงจากคานทองได้ซักทีนะยายชี..."   คุณหมอทักน้องรหัสตัวเองอย่างเป็นกันเองด้วยฉายาเก่าเพราะความที่หญิงสาวในสมัยนั้นเป็นคนชอบธรรมะธรรมโมอย่างสุดโต่ง   ทุกคนจึงพร้อมใจกันเรียกแม่ชีเป็นชื่อเล่นอีกชื่อของม่านจนติดปาก...    แต่คุณหมอคงจะทักแบบกันเองมากไปหน่อยเลยได้มะเหงกจากว่าที่เจ้าสาวมาอีกตุ๊บ...  "สองทีแล้วนะวันนี้ !!"


"...ก็ปากอย่างนี้ไงมะปรางเขาถึงไม่เอาน่ะ..."   ม่านตอกกลับเสียงใส...เพราะรู้จุดอ่อนของรุ่นพี่หน้าใสคนนี้ดี    แล้วก็ได้ผลเมื่อคุณหมอที่แก้มใสไม่แพ้เธอทำหน้ามุ่ยได้น่ารักน่าหยิกเสียไม่มี


"...หยุดจี้ใจดำน่ายายชี...แค่นี้ก็ปวดหัวใจจะแย่..."  คุณหมอบอกกลับเสียงยุ่ง


"ฮ่ะๆจ้าๆ...ขอโทษคะ...   แล้วนี่จะเข้าไปข้างในได้รึยัง...เจ้าตัวเล็กในรถหาวหวอดใหญ่แล้ว..."   พอหญิงสาวคนเดียวในที่นั้นพูดจบ  ทั้งคุณหมอทั้งคุณหมอกก็รีบหันขวับไปดูในรถดังที่หญิงสาวว่าทันที


"อ้าวฟ้า...ตื่นแล้วเหรอ...ลงมาเร็วๆ...  อยากอุ้มหนูลินจังเลย..."  เป็นคุณหมอกที่สาวเท้าไปทางด้านน้ำฟ้าที่กำลังเตรียมเก็บข้าวของของลูกชายลงกระเป๋าอยู่...   คุณหมอกจึงเปิดประตูให้แล้วยื่นมือข้างออกมาข้างหน้าคล้ายจะขออุ้มหนูลินให้แทน...   แต่เจ้าหมูน้อยกลับส่ายหน้าหันมาซบคอแม่ฟ้าพร้อมเอานิ้วขยี้ตาแทน...ปากก็ยังหาวหวอดไม่หยุดเพราะมานอนผิดเวลา


"ฮ้าว~..."  ปากเล็กๆอ้ากว้างพ่นลมออกมาเสียงน่ารัก...  ทำเอาม่านที่เดินตามพี่ชายมาด้วยต้องอุทานเสียงดัง


"ตายแล้วอ่ะ...น่ารักจังเลย~"  ม่านรีบแทรกพี่ชายไปข้างๆแล้วมาก้มตัวมองหน้าหนูลินที่หันกลับไปนอนซบไหล่น้ำฟ้าเหมือนเดิม   แล้วเลยมามองน้ำฟ้าด้วยอีกคน  "...หน้าตาน่ารักเหมือนกันเลยนะคะทั้งแม่ทั้งลูก..."   เพราะผมที่ปล่อยยาวสยายลงมาเนื่องจากเขานั่งพิงเบาะรถมา  ถ้าติดกิ๊บไว้ก็จะพิงไม่ถนัด...  บวกกับรูปร่างหน้าตาที่บอกแล้วว่าเมื่อสมัยตอนวัยรุ่นแทบไม่มีใครแยกเขากับพี่สาวออกเลยถ้าเขาไม่ซอยผมสั้น...   คงทำให้คุณม่านคนนี้เข้าใจว่าเขาเป็น 'แม่' หนูลินล่ะสิ...   


"ขออุ้มหน่อยได้มั้ยคะ..."  ม่านออกปากถามเสียงใสพร้อมยื่นมือขออุ้ม...   


"เฮอะ...จะไปอุ้มลูกเขา  รู้จักผู้ปกครองเด็กเขารึยัง...  อุ้มสุ่มสี่สุ่มหน้าเดี๋ยวก็ถูกจับหรอกยายชี..."   เป็นพี่ชายที่ออกปากขัด  ทำให้โดนน้องสาวคนดีหันไปจิ๊ปากใส่...


"มา...ให้พี่อุ้มดีกว่าน้องฟ้า..."  แล้วพี่หมอกก็เข้ามาแทรกน้องสาวเขากลับ  ยื่นมือขออุ้มหนูลินแทน...


"พี่หมอก...!  ม่านขออุ้มน้องหนูก่อนนะ...คุณแม่เด็กก็อนุญาตแล้วด้วยอ่ะ...!"


"ดูตรงไหนว่าฟ้าเขาอนุญาต...พี่เห็นแต่ฟ้านั่งยิ้มอย่างเดียวเนี่ย..." 


"ก็คุณฟ้า...ใช่มั้ยคะ?"  ท้ายประโยคหญิงสาวหันมาถามน้ำฟ้าเพื่อย้ำความมั่นใจว่าตอนนี้หล่อนทราบชื่อของเขาแล้วนะ  ก่อนจะเอ่ยต่อ...  "...ก็ที่คุณฟ้ายิ้มไงแปลว่าอนุญาต   ถ้าคุณฟ้าทำหน้ายักษ์ใส่ม่านก็ไม่ขออุ้มหรอก..." 


"...แต่พี่มาก่อนนะ...พี่ต้องได้อุ้มตาหนูลินก่อนสิ...!"   แต่คุณหมอกก็ไม่ยอมแพ้...  แถมยังพยายามสะกิดแขนหนูน้อยยิกๆ...   


"พอทั้งคู่นั่นแหละ...!  เพิ่งตื่นแบบนี้หนูลินไม่ยอมให้ใครอุ้มทั้งนั้นแหละนอกจากแม่ฟ้าของแกคนเดียว...   ใช่มั้ยหมูน้อย..."   เสียงคุณหมอที่เท้าแขนจากหน้าต่างรถอีกฝากตะโกนบอกมา  เพราะต้องการยุติสงครามพี่น้องที่มันเริ่มจะน่าปวดหัวขึ้นทุกทีลง...   และแถมหนูลินยังราวกับรู้เรื่อง  เพราะพอคุณหมอถามจบสองแขนก็เอื้อมเข้าโอบรอบคอน้ำฟ้าแน่นราวรำคาญเสียงรอบข้างเสียเต็มประดา...ก่อนจะครางอื้อ~   ราวกับจะตอบรับ...   


"เอ่อ...เดี๋ยวไว้คืนนี้หลังอาบน้ำเสร็จค่อยเข้ามาอุ้มกันก็ได้ครับ...  ตอนนี้แกยังงอแงอยู่เพราะเพิ่งตื่นนอนน่ะ..."  น้ำฟ้าบอก   กระชับกระเป๋าเข้าบ่าด้านหนึ่ง  มืออีกข้างช้อนก้นหนูน้อยให้นอนซบไหล่ตัวเองอย่างมั่นคงแล้วตบก้นเบาๆก่อนจะก้าวลงจากรถอย่างระมัดระวังมายืนประจันหน้าสองพี่น้องที่ยืนยิ้มแหยๆมาให้...   


"เอ้า !  ไหนๆก็ไหนๆแล้ว... พี่จะแนะนำให้รู้จักกันอย่างเป็นทางการอีกที...  นี่น้ำฟ้าเพื่อนพี่...ส่วนที่แย่งกันอุ้มตะกี๊นั่นลูกชายเพื่อนพี่  ชื่อหนูไวโอลิน...  ฟ้านี่...ม่าน   น้องสาวพี่หมอก  ว่าที่เจ้าสาว  และเป็นน้องรหัสฉันเอง...  เรียกยายชีก็ได้มันไม่โกรธหรอก..."


"โกรธ !!!"   หญิงสาวเอ่ยเสียงเข้มกลางคันพร้อมทำสีหน้าสีตาค้อนปะหลับปะเหลือกแล้วเท้าสะเอวมองหน้าหมอกานต์อย่างเอาเรื่อง   ทำเอาทั้งคุณหมอเด็ก  น้ำฟ้าและพี่ชายแอบขำกิ๊กกับท่าทางแบบนั้น...   "เรียกสวยดีกว่าค่ะตรงกับหน้าตาม่านดี..."   พูดจบหญิงสาวก็ทำเป็นสะบัดผมแล้วขยิบตาให้น้ำฟ้าที่หัวเราะพยักหน้ารับมุข     แต่สองพี่ชายทั้งพี่รหัสและพี่ชายแท้ๆกลับส่งเสียงคายของเก่าออกมาแทน...   เห็นดังนั้นปุ๊บสาวน้อยจึงหันไปตีเพี๊ยะที่ต้นแขนคืนให้คนละที


"เข้าข้างในกันเถอะค่ะคุณน้ำฟ้า...  ปล่อยสองคนนี้ให้นอนเฝ้าโรงรถไปแหละ...   ไม่ต้องตามมาเลยนะ...เดี๋ยวจะสั่งให้คนของพี่โตคอยกันให้อยู่แต่หน้าประตู...คอยดู...ให้รู้เสียบ้างว่าที่นี่น่ะใครใหญ่...!"      ท้ายเสียงว่าที่นายหญิงของโรงแรมนี้หันไปตะโกนบอกสองหนุ่มที่ทำหน้าโอดครวญอยู่ที่รถ   ก่อนจะหันมายิ้มแล่บลิ้นเล็กๆให้น้ำฟ้า  "อย่าสนใจเลยค่ะ...เดี๋ยวม่านจะพาคุณฟ้าไปบ้านพักนะคะ..."    ปลายเสียงหญิงสาวทอดลงเมื่อเห็นตาเจ้าหนูน้อยที่กอดคอน้ำฟ้าทำท่าจะเอาตาดำหลบไปหลังเปลือกตาอีกรอบแล้ว...  แก้มยุ้ยๆที่ซบไหล่น้ำฟ้ามันน่ารักมากเสียจนเธออดใจไม่ไหวต้องลองลูบเบาๆดูซักที  และดูเหมือนคนเป็น 'แม่' ของเจ้าหนูก็ไม่ได้ว่าอะไรนอกจากยิ้มให้อย่างเดียว...






--------------------------------------- - - ---------------- - --               -- --     --                     -  -                             -







                ม่านหน้าต่างห้องติดกับน้ำฟ้าสะบัดไหวเมื่อรังสิมันต์หันกลับมานั่งลงที่โต๊ะซึ่งเพื่อนเขาจัดไว้ให้เป็นพิเศษสำหรับให้ชายหนุ่มทำงานได้อย่างสะดวก...   เขายืนมองดูตั้งแต่ที่รถสีบรอนซ์ทองของคุณหมอเด็กเลี้ยวเข้ามาในบริเวณบ้านพักแล้ว   เห็นภรรยาเพื่อนเขาเดินเข้าไปหา  คนทั้งสี่ยืนเถียงอะไรกันที่ข้างรถ  จนกระทั่งเด็กน้ำฟ้านั่นก้าวลงจากรถพร้อมหลานของเขาที่เกาะรอบคอนอนซบไหล่เด็กหนุ่มนิ่ง...  เห็นแม้กระทั่งตอนที่ภรรยาเพื่อนเขาแอบเอามือมาเกลี่ยพวงแก้มนุ่มของหลานเขาโดยที่ไม่โดนคนเป็นผู้ปกครองว่ากล่าวอะไรซักนิด  แถมยังยิ้มให้เสียอีก...


             แต่พอทีเขาบ้าง...  แม่แมวทั้งขู่ทั้งข่วน...พองขนพองหางทั่วตัวใส่เขา  กันท่าเขาไปเสียทุกทาง...  ทั้งๆที่เขาเองเป็นสายเลือดเดียวกันกับหนูน้อยไวโอลินแท้ๆ...   ทำไมมาทำตัวสองมาตรฐานกับคนอย่างเขาได้...  ชายหนุ่มไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงนึกหงุดหงิดเด็กน้ำฟ้าขึ้นมาเสียดื้อๆเมื่อเห็นเด็กนั่นปล่อยให้คนอื่นมาลูบมาจับต้องตัวหนูลินได้ตามอำเภอใจ  แต่พอกับเขาต้องทำหน้าเข้มคิ้วขมวดใส่ตลอดแทบจะตลอดเวลา...   ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขายังนั่งครึ้มอกครึ้มใจวางแผนต้อนรับเจ้าเด็กแสบหัวดื้อนั่นออกมาได้ร้อยแปด... 


           คอยดูเถอะ...ถึงเวลาเมื่อไหร่...  คราวนี้จะจับใส่ปลอกคอแล้วต้อนเข้ากรงเสียให้เข็ด  จะได้สอนให้รู้เสียบ้างว่า...คนที่อยากได้อะไรก็ต้องได้น่ะ  เขาจะกระทำการโดยไม่เกี่ยงวิธีไม่ว่าจะมีศีลธรรมในการกระทำหรือจะอยุติธรรมกับใคร  เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ปรารถนา...  และหนึ่งในนั้นก็คือเขาคนนี้...   ที่กล้าพูดได้ตรงๆเลยว่ากำลังอยากได้อยากกอดหนูลินอย่างที่สุด...   และตอนนี้เขาปล่อยให้เวลามันผ่านมานานเกินไปแล้ว...   หนูลินสมควรกลับไปอยู่บ้านพ่อแท้ๆของแกได้แล้ว... 

 
             นึกแล้วชายหนุ่มก็เดินไปปิดไฟกลางห้องให้เหลือแต่โคมไฟให้ไฟสลัวๆเอาไว้เล็กน้อย  ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเก้าอี้หวายสาน  รอคอยเวลาที่จะ 'จัดการ' อะไรๆให้มันเข้าที่เข้าทางอย่างที่มันควรจะเป็นตามความคิดของตัวเองเสียที...




--------------------------------------- - - ---------------- - --               -- --     --                     -  -                             -




"...ทั้งพี่กานต์ทั้งพี่หมอกน่ะชอบแท็กทีมกันล้อม่านแบบนี้เรื่อยเลยตั้งแต่สมัยเรียนแล้วค่ะ...  นี่ขนาดม่านกำลังจะแต่งงานแล้วนะยังไม่เลิกอีก...   ต้องดัดนิสัยเสียบ้างจะได้เข็ด  เกิดเผลอเรียกม่านว่ายายชีตอนงานวันจริงขึ้นมาม่านอายแขกเหรื่อแย่เลย..."   หญิงสาวเป็นคนช่างพูดและเข้ากับคนง่าย...   ขนาดน้ำฟ้าที่เพิ่งได้เจอกันยังรู้สึกเลยว่าหญิงสาวคนนี้ทั้งน่ารักและสดใสมาก  ใครได้เป็นคู่ครองคงจะรู้สึกสดชื่นได้ตลอดเวลาที่ได้อยู่ใกล้แน่ๆ...   


"คุณม่านเรียกพี่ฟ้าก็ได้...ไม่ต้องเรียกคุณหรอกมันแปลกๆยังไงไม่รู้..."


"พี่ฟ้า...  ได้ค่ะงั้นพี่ฟ้าก็เรียกม่านเฉยๆเหมือนพวกพี่กานต์พี่หมอกด้วยก็แล้วกันนะ...   พี่หมอกน่ะพอมาถึงนี่ก็ฝอยเรื่องพี่ให้ฟังหลายเรื่องเลย  โดยเฉพาะเรื่องหนูลินน่ะ  ฝอยเสียจนบรรดาพวกแม่ๆเขาอยากเห็นตัวจริงกันใหญ่เลย...  เพราะพี่ชายคนโตม่านก็ยังไม่ยอมเอาหลานมาให้อุ้มกันเสียที   พอพี่หมอกมาบอกว่าพี่ฟ้าน่ารักอย่างนั้นน่ารักอย่างนี้  ยิ่งของแถมเป็นเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้เห็นบอกว่ากลายเป็นมาสค็อตร้านไปแล้ว  พวกแม่ๆเขาเร่งให้มากันเร็วๆใหญ่เลย...  นี่ก็อยู่รอพบทั้งพี่หมอกทั้งพี่ฟ้าจนกระทั่งทุ่มกว่า...  แต่ตอนนี้ก็เข้าห้องนอนกันไปหมดแล้ว...  ฝากบอกมาแค่ว่าพรุ่งนี้อย่าลืมพาพี่ๆทั้งสองคนไปพบพวกท่านแต่เช้าด้วย...พวกแม่ๆเขาตื่นเต้นกันใหญ่เลยค่ะ..."   ม่านพูดไปหัวเราะไป   นึกถึงบรรดาแม่ๆที่พอรู้ว่าเพื่อนคุณหมอกานต์ที่มารับจ็อบเป็นพนักงานร้านพี่หมอกมีลูกวัยกำลังน่ารักน่าชังมาร่วมงานด้วยก็ดีใจกันยกใหญ่  ที่จะได้มีเด็กๆมาให้ชื่นใจบ้าง...  ไม่รู้ว่าคนมีอายุจะเห่อเด็กเห่อหลานอะไรกันขนาดนั้นเหมือนกันนะ...


"จริงเหรอ...  ได้สิ...  แต่ก่อนหน้านั้นคงต้องซักพี่หมอกเสียก่อน  ไม่รู้ไปนินทาอะไรพี่ไว้หลับหลังเยอะรึเปล่า..." 


"ฮื้ม~  เยอะเลยล่ะค่ะ...   ฝากจัดการรวบบัญชีเผื่อม่านด้วยนะ...   เอ้อ...บ้านพักพี่ฟ้าหลังข้างหน้านี่ล่ะค่ะ...  ขอโทษด้วยนะคะพี่  พอดีห้องในบ้านใหญ่โดนพวกญาติๆเขาจองยึดไว้เต็มหมดแล้ว...ขนาดพี่หมอกานต์ยังต้องถูกจับยัดรวมนอนห้องเดียวกับพี่หมอกเลย   ไม่อยากให้มานอนเบียดพี่ฟ้ากับเจ้าตัวเล็กน่ะค่ะ   ...พี่โตเลยเปิดห้องพักวีไอพีแบบครอบครัวให้...   มันเป็นบ้านหลังเดียวกันนะคะแต่แยกเป็นสองห้อง...   พี่ฟ้าคงไม่ว่าอะไรนะคะ..."   หญิงสาวที่ช่วยหิ้วเป้ใส่ของของหนูลินไว้บอกเสียงอ่อน   เพราะความจริงแล้วหล่อนเองก็อยากให้น้ำฟ้าได้อยู่กับคุณหมอกานต์อยู่หรอกเพราะมาด้วยกัน...   แต่เพราะจำนวนห้องที่กำหนดให้พักกันได้แค่สองคนเท่านั้นยกเว้นพวกที่มากันแบบครอบครัวทำให้ต้องจับน้ำฟ้าแยกออกมาอยู่อีกหลังข้างนอกบ้านหลังใหญ่ของผู้เป็นเจ้าของ...


"พี่นอนที่ไหนก็ได้ครับไม่ต้องห่วงหรอก...  ว่าแต่...ห้องติดกันนั่นมีคนมาพักด้วยเหรอครับ..."  น้ำฟ้าถามเสียงเบา   แล้วกวาดมองไปที่หน้าต่างห้องติดกันอย่างระมัดระวัง...


              บ้านแบบครอบครัวหลังนี้ถูกสร้างมาให้ใช้ระเบียงหน้าบ้านร่วมกัน  สองฟากมีเก้าอี้ไม้สำหรับนอนเหยียดยาวฟากละตัว   มีกระเช้าดอกไม้แขวนโดยรอบ...  แต่เขาสังเกตว่าที่หน้าห้องอีกห้องหนึ่งมีโต๊ะไม้กับเก้าอี้เข้าชุดกันวางเพิ่มอยู่ด้วย...  ไฟที่ลอดผ่านม่านออกมาเพียงสลัวๆแต่ก็พอดูออกว่าคงมีคนอยู่...   อันที่จริงเขานอนที่ไหนก็ได้ไม่เกี่ยงหรอก  แต่กลัวว่าหนูลินเวลาที่ตื่นมาร้องกลางดึกจะรบกวนคนข้างห้องเข้าน่ะสิ...


"...อ๋อ...  ห้องนั้นน่ะเพื่อนสนิทพี่โตเขามาพักเองล่ะค่ะ...  แต่พี่ฟ้าไม่ต้องห่วงนะ  พี่ตะวันเขาใจดีไม่ว่าอะไรเลยที่มีเด็กมาพักห้องติดกัน..."  หญิงสาวบอกเสียงใสยิ้มให้ตาเกือบปิด...  นึกถึงหน้าเพื่อนของโตยธรที่ทั้งหล่อทั้งสูง  แถมยังเป็นสุภาพบุรุษอย่างมากแล้วหญิงสาวก็เกือบเคลิ้มไปเหมือนกัน...ถ้าไม่ติดว่าหล่อนเองมีว่าที่เจ้าบ่าวอยู่แล้วนะ  ม่านคงอาจใจโอนเอียงหา 'พี่ตะวัน' คนนั้นเสียแล้วก็เป็นได้...


              น้ำฟ้าร้องอ๋อแล้วบอกขอบคุณ...   ม่านเป็นคนไขกุญแจห้องให้น้ำฟ้าพร้อมเปิดไฟให้...   เมื่อแสงไฟสาดแสงส่องไปทั่วห้องแล้วน้ำฟ้าก็เข้าใจคำว่า 'วีไอพี' ขึ้นมาอย่างชัดเจนเลยทีเดียว...   ขนาดห้องกว้างใหญ่  มีเตียงสี่เสาวางอยู่กลางห้องโดยคลุมไว้ด้วยม่านสีขาวบางที่โยงระยางลงมาจากห่วงสีทองติดเพดาน...   ตู้เสื้อผ้าทำจากไม้อย่างดีพร้อมเครื่องเรือนไม้อื่นๆเข้าชุดกันวางอย่างเป็นระเบียบ...  นอกจากนี้ยังมีส่วนครัวเล็กๆให้ด้านหนึ่ง  กั้นไว้โดยมีเคาเตอร์อาหารพร้อมไมโครเวฟให้    ปลายเตียงมีจอทีวีติดผนังพร้อมเครื่องเสียงที่วางอยู่บนตู้ข้างใต้...   ริมหน้าต่างมีกระถางดอกไม้เล็กๆน่ารักวางไว้  มีโต๊ะและเก้าอี้ไม้วางไว้พร้อม    ดูโดยรวมแล้วน้ำฟ้าก็นึกขอบคุณโชคชะตาตัวเองที่ได้มาพักห้องหรูหราแบบนี้ฟรีๆ...


"ม่านเปิดสัญญาณ wireless ไว้ให้แล้วนะคะ...  เล่นฟรีไม่คิดตังค์  ไม่ต้องมีพาร์สเวิร์ด...  ส่วนนี่เป็นเมนูรายการอาหารค่ะ...ถ้าพี่ฟ้าไม่อยากลุกไปทานที่ห้องอาหารก็โทรมาที่ฟร้อนท์นะคะ  สั่งอาหารได้เลยจะมีคนมาส่งให้..."   หญิงสาวยื่นเมนูประจำห้องให้น้ำฟ้า...   เด็กหนุ่มยิ้มรับขอบคุณแล้วรับมาเปิดดูคล่าวๆก็วาง   เพราะตอนนี้เจ้าหนูตัวอ้วนตื่นเสียแล้ว...


"ขอบคุณมากเลยนะครับน้องม่าน...  เดี๋ยวที่เหลือพี่จัดการเองได้แล้วครับ...  นี่ก็ดึกมากแล้วนะน้องม่านรีบกลับไปนอนได้แล้ว...ขืนพี่ยื้อน้องม่านไว้นานกว่านี้เดี๋ยวเจ้าบ่าวน้องม่านจะเข้ามาปาดคอพี่เอา..."  น้ำฟ้ารีบบอกติดตลกเมื่อเห็นหญิงสาวเอากระเป๋าสัมภาระของหนูลินวางบนเตียงแล้วตั้งท่าจะรูดซิบช่วยจัดของให้ด้วย...


"เอ๋...จะไหวเหรอคะ...  แล้วเดี๋ยวพี่ฟ้าจะอาบน้ำยังไงพี่หมอก็คงไปบ้านใหญ่แล้วมั้ง  ให้ม่านดูตาหนูให้ก่อนมั้ยคะ...  พี่ฟ้าจะได้จัดของแล้วก็เข้าไปอาบน้ำได้สะดวกไม่ต้องพะวงตาหนูด้วย..."  พูดแล้วหญิงสาวก็ยื่นนิ้วไปจิ้มจมูกเล็กแบนของไวโอลินที่ตอนนี้ลืมตาโตแป๋วมาจ้องเธอเขม็งเลยทีเดียว...  แก้มย้อยวางซบบนไหล่น้ำฟ้าแน่นิ่ง...ซักพักก็หาวหวอดออกมา   ทำเอาม่านอดใจไม่ได้จริงๆที่จะยื่นนิ้วไปเล่นด้วย... 


"โอ๊ยยย...  จะน่ารักเกินไปแล้วนะหนูน้อย...!  มาให้พี่ม่านฟัดแก้มซักทีซิมา...  เด็กอะไรแก้มย้อยเป็นพวงเชียว..."   หล่อนพูดอย่างหมั่นเขี้ยวแล้วค่อยๆสอดแขนรับเอาหนูลินมาอุ้ม...  ซึ่งน้ำฟ้าก็ยอมให้หญิงสาวได้อุ้มตัวลูกน้อยแต่โดยดีเมื่อครั้งนี้ดูท่าหนูลินจะไม่ค่อยงอแงซักเท่าไหร่... 


"จะดีเหรอน้องม่าน...  นี่มันก็ดึกมากนะแล้วจะให้พี่รบกว..."


"พี่ฟ้าไม่ต้องเกรงใจม่านเลย...  ตอนนี้ม่านอยากฟัดเจ้าแก้มนุ่มนี่มากกว่า  ดูซิเด็กอะไรตาโต ผิวขาว ปากแดง   น่าจับมาถ่ายแบบติดหน้ารีสอร์ทจริงๆเลยค่ะพี่ฟ้า...   ไม่ต้องห่วงเลยเดี๋ยวม่านพาน้องเดินแถวนี้แหละค่ะพี่ฟ้าจัดของอาบน้ำตามสบายเลย...  เนอะ...ให้แม่ฟ้าพักผ่อนเสียหน่อยหนูค่อยไปกวนคุณแม่นะลูก..."   พูดจบก็เอาจมูกชนเบาๆกับดั้งแบนๆเล็กๆนั่น   คงเพราะหญิงสาวมีผมยาวดำตรงเหมือนน้ำฟ้าละมั้ง   เด็กน้อยจึงได้แต่จ้องคนอุ้มหน้าไม่คุ้นนี่นิ่งๆ  แต่ไม่ได้งอแงขัดขืนอะไร   เด็กน้อยยื่นมือไปตรงหน้าแล้วคว้าเอาปอยผมของม่านมาเล่น...   "อ๋อมิน่าล่ะว่าทำไมยอมให้อุ้ม...   เห็นผมพี่เหมือนผมแม่ฟ้าล่ะสิ...  งั้นก็ดีเลยไปเดินเล่นกับคุณแม่บุญธรรมซักแป๊บกันดีกว่าเนอะ..."   


"น้องม่านไม่เป็นไรแน่นะ..."


"ไม่เลยค่ะ...  ขอม่านอุ้มน้องซักแป๊บนะคะพี่...  ทนไม่ไหวแล้วเด็กแบบนี้...   น่ารักที่สุดเลยลูกใครเนี่ย !!!"  พูดแล้วหญิงสาวก็ฟัดจมูกใส่แก้มนิ่ม  เจ้าตัวเล็กหันหน้าหลบเมื่อโดนคนไม่คุ้นหน้าฟัดเข้าให้   เหลือบตามองหาแม่ฟ้าก็เห็นยืนอยู่ใกล้ๆจึงยื่นมือไปหาราวขอให้อุ้ม...


"...แม่~..."    เด็กน้อยเรียกหาน้ำฟ้า   คนถูกเรียกก็เดินเข้าไปหาแล้วจูบลงบนฝ่ามือเล็กๆทั้งสองข้างก่อนบอกเบาๆ


"อยู่กับพี่ม่านแป๊บนึงนะลูก...   เดี๋ยวแม่ฟ้าจัดของอาบน้ำแป๊บเดียว...แล้วเดี๋ยวจะได้หม่ำๆนมก่อนนอนกัน..."   พูดจบก็จูบฟอดข้างแก้มอีกทีก็เป็นอันเสร็จ   


"พี่ฟ้าไม่ต้องห่วง  เดี๋ยวถ้าหนูไวโอลินร้องซักแอะแล้วม่านจะรีบเอามาคืนเลย...  พี่ฟ้าตามสบายเลยนะ..."   หญิงสาวกล่าว


              น้ำฟ้ามองตามร่างบางระหงของว่าที่เจ้าสาวซึ่งอุ้มลูกเขาลงจากบ้านไป   สายตาหนูลินที่ยังมองตามเขามาทำให้น้ำฟ้าร่ำๆอยากจะวิ่งไปขอหนูลินคืนใจจะขาด   แต่ก็คิดได้ว่าถ้าทำแบบนั้นมันก็ออกจะเกินไปหน่อย...


"สงสัยเราคงเริ่มเป็นโรคขี้ระแวงขั้นร้ายแรงแน่ๆ...  เป็นเพราะผู้ชายคนนั้นคนเดียว...  ไม่น่าเข้ามาในชีวิตเราเลย...  เฮ้อ...พี่ฝน   ช่วยอวยพรขอให้ฟ้าอย่าได้พบได้เจอเขาคนนั้นอีกเลยนะเพี้ยง...!"  น้ำฟ้ากล่าวคำอธิษฐานพร้อมพนมมือ   เงยหน้ามองบนฟ้าราวกับจะให้คำพูดของเขาส่งไปถึงก่อนจะเป่าเพี้ยงออกไป...


               แต่ทว่าเวลานั้นพี่ฝนของเขาคงจะแอบไปนอนหลับหรือคงไปเดินอยู่ละมั้งเลยไม่ได้ยิน...   ตรงกรอบประตูถึงได้ปรากฎร่างใครบางคนยืนกอดอกมองเขานิ่ง...


"สงสัยคำอธิษฐานของเธอจะไม่ได้ผลเสียแล้วละมั้ง...   คุณแม่ฟ้า...ของหนูลิน..."



.


.


.



"คุณ !!!"


--------------------------------------- - - ---------------- - --               -- --     --                     -  -                             -

คอยอีกแป๊บนึงนะ...หุหุ :really2: :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 30-06-2011 15:41:50

หุหุ ฟ้าจะรอดไหมเนี่ย +1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 30-06-2011 15:45:44

รอจ๊ะรอ
ค้างมักมาก  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: Mileson ที่ 30-06-2011 15:47:45

555 สงสัยพี่ฝนคงเป็นใจด้วยล่ะมั้ง คำอธิฐานเลยไม่เป็นจริง 55 :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: narrybo ที่ 30-06-2011 15:51:43

เวงกำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยังขอไม่ทันจบเลยมาให้เห็นซะแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 30-06-2011 16:11:23

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยค้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: Nutsuki. ที่ 30-06-2011 16:24:54

แม่ฟ้าจะรอดมั้ย?  :-[
มาต่อไวๆน้า ค้างมากมาย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 30-06-2011 16:30:57

แม่แมวตกเข้าไปอยู่ในอุ้งมือเสือหิวซะแล้ว
^^ แอบเชียร์ให้เข้าใจกันซะที ต่างคนก็รักหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 30-06-2011 16:39:35

แม่ฟ้ากะลุงม้าน้ำจะเจอกันแล้ว อิ อิ นอนบ้านหลังเดียวกัน อะไรๆ(ด้านดีๆ)
จะคืบหน้าปะเนี่ย รึว่าลุงม้าน้ำคิดแต่จะเอาหลานไปจากแม่ฟ้าอย่างเดียว
ฮื้อ..มาตัดฉับเอาตรงนี้ซะด้วย เอ่อ..ให้คอยแป๊บนึงเหรอคะ อ้ะ คอยก็ได้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 30-06-2011 16:46:15

โอ๊ะ แม่แมวถูกจับได้แล้ว
ลุงม้าน้ำมีแผนอะไรอยู่เนี่ย
ห้ามทำร้ายแม่แมวเด็ดขาดนะ ไม่ยอมๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 30-06-2011 16:49:27

จะมีปล้ำกันไหมนั่น

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 30-06-2011 17:12:02

 :เฮ้อ:

เนื้อเรื่องเหมือนไม่มีอะไรเลย

อยากให้สองคนนี้ได้กันไวไวจัง  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 30-06-2011 17:29:21

กรั่กๆ   พูดถึงม้าน้ำ  ม้าน้ำก็มา  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: hunnanoii ที่ 30-06-2011 17:52:15

อ๊ายยยยยยยยยยยยย ค้างอย่างแรง
นู๋ลินน่าร๊ากกกกกกมาก
ฟ้าก็น่ารัก
คุณลุงม้าน้ำก็ขี้โกงเกิ๊นนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 30-06-2011 17:57:39

เจอกันแล้วววว จับใส่กรงกลับทั้งแม่ทั้งลูกเลย ลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 30-06-2011 18:04:34

ลุงม้าน้ำอย่ามาทำอะไรร้ายๆ อย่างที่คิดเด็ดขาดนะ ไม่งั้นจะให้หนูลินโป้งซะให้เข็ด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 30-06-2011 18:19:07

 :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 30-06-2011 18:25:03

เจอะกันแล้ว มารอลุ้นหนูลินจำลุงม้าน้ำได้ไม๊

หนูลินหาทางให้ลุงม้าน้ำกับแม่ฟ้านอนเตียงเดียวกันด้วยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: rose ที่ 30-06-2011 18:30:19

อยากได้ทั้งที ก็เอาไปทั้งแม่ทั้งลูกเลยสิคะ!

ไปพรากแม่พรากลูก มันบาปนะ ะ

 :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 30-06-2011 18:47:16

คอยๆๆๆ 5555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 30-06-2011 19:24:11

ค้างอย่างแรง!!! :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 30-06-2011 19:33:11

กรี๊ีดดดดดดดด
เขาป๊ะกันแล้ว 555555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 30-06-2011 19:38:52

ถึงลุงม้าน้ำจะมาวิธีไหน :เฮ้อ:
แม่ฟ้าก็สู้สุดใจเพื่อหนูลินอยุ่แล้ว o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 30-06-2011 20:06:23

 o22 หนียังไงก็ไม่พ้นแล้วล่ะค่ะ..แม่ฟ้าขาาา
คุณลุงทั้งรักทั้งหลง...หลานซะขนาดนั้น คงไม่ยอมรามือง่ายๆหรอกค่ะ อิอิ  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 30-06-2011 20:13:06

โอ้ยยยยย............ค้างมากๆแล้วมาอัพต่อนะคะ
แม่ฟ้าจะรอดไหมเนี่ย
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 30-06-2011 20:13:44

ห้องเราอยู่ติดกัน อยู่ติดกันพอดี :music:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 30-06-2011 21:14:38

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 30-06-2011 21:20:29

ทางสะดวกแบบนี้

รอดยากค่ะแม่ฟ้าาา อ๊ากกกกกก >////< :haun4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: ปีกรัตติกาล ที่ 30-06-2011 21:21:48

เรื่องสนุกจัง อ่านตอนแรกก็ติดแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 30-06-2011 21:33:54

สรุปพระเอกชื่อเล่นคือตะวัน
ทั้งชื่อจริง ชื่อเล่น เท่ห์อ่ะ  :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 30-06-2011 21:37:40

ตายและ....แม่ฟ้าคงตกใจช๊อคน่าดูนะคะเนี่ยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 30-06-2011 21:46:48

ปิดประตูตี(ปล้ำ)แมวเลยลุงม้าน้ำ :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 30-06-2011 21:51:00

ง่ะ จะมาม่ามั้ยน้อ  o22

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 30-06-2011 21:54:09

หุหุหุ รออ่านต่อ  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 30-06-2011 22:51:40

จะต้อนเข้าไปยังไงน๊า
อยากรู้จัง อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 30-06-2011 23:41:40

อย่าน๊าาาาาาาา   :sad4:

(ยังไม่รู้ว่าจะทำอะไร แต่ขอห้ามไว้ก่อน  :o8:)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 30-06-2011 23:42:58

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 30-06-2011 23:54:27

เอาแล้วเจอกันแล้ว หนูลินไม่อยู่ด้วย

จัดการเลยมั้ย ปิดประตูล็อคห้องไปเลยน้า  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 01-07-2011 00:01:47

สงสารฟ้าเหมือนกัน เหมือนเป็นกวางน้อยที่กำลังโดนเสือจ้องอยู่ยังไงอย่างนั้น(ช่วงนี้กำลังอ่านเพชรพระอุมา อินไปหน่อย555)

ที่จริงอยากเห็นอะไรๆไม่เป็นไปตามแผนของนายตะวันเหมือนกันนะ อยากเห็นคนเก๊กหลุด555 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 01-07-2011 01:19:10

555555 พรเสื่อมทันที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 01-07-2011 03:39:52

ลุงม้าน้ำอย่าทำอะไรแม่ฟ้าของนู๋ลินรุนแรงนักนะ :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 01-07-2011 09:15:12

เจอกันซะแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 01-07-2011 09:42:19

 :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 01-07-2011 09:54:56

ยังไงมันก็เป็นบ้านพัก VIP แบบครอบครัว แล้วก็ทำให้มันกลายเป็นครอบครัวจริง ๆ ซักที :z1:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 01-07-2011 10:42:31

พรหมลิขิตแหงๆ มาเจอกันอีกแล้ว  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 01-07-2011 11:41:47

อ๊ากกกกกกกก
 :serius2:
ค้างงงมากมายยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 01-07-2011 12:51:17

กรี๊ดดดดดดด....คุณว่าที่เจ้าสาวแอบเป็นสายให้ตาลุงม้าน้ำรึป่าวคะเนี้ย
แม่ฟ้าจะรอดมั้ยคะ....ตาลุงบุกห้องขนาดนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 01-07-2011 13:01:47

คุณลุงเจอแม่หนูและหนูลิน อูย อดลุ้นไม่ได้  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 01-07-2011 14:08:43

จับเข้ากรงเลย้ยยย...เชียร์ๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 01-07-2011 15:22:34

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 01-07-2011 17:18:38

งานนี้อาจมีฉากหวานนะ 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 01-07-2011 18:48:03

อ๊าก  ตอนสำคัญตอนสำคัญ  วันนี้หนูลินมาเยอะขึ้น  ความน่ารักยิ่งมากขึ้น  หนูลินน่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 01-07-2011 23:30:11

รอลุ้นตอนต่อไปเลยนะคะ
แอบมาถึงก่อนแล้ววุ้ยพ่อม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 02-07-2011 00:16:46

ลุงม้าน้ำกับแม่ฟ้าเเจอกันแล้วหละ  อิอิ
ดีใจๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 02-07-2011 00:24:05

ว๊ากกกกกกกกกกก ตอนที่ 17 ฉะเชิงเทราบ้านเค้าเองงงงงง
น่ารักดี สนุกด้วยยยยย วะฮ่าฮ่า :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-07-2011 00:32:45

จะโดนอะไรบ้างเนี่ยแม่ฟ้า หวังว่าน้องลินจะมาห้ามทัพได้ทัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 02-07-2011 01:19:42

แหมมม ห้องก็ข้างกันแบบบังเอิ๊ยบังเอิญเนอะ ค้างเบาๆ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.18 - Catch I [30/06/2011] PG.44
เริ่มหัวข้อโดย: Yuki_Moji ที่ 02-07-2011 11:11:49

เอาเล๊ยย เชียร์ขาดใจ เป็นครอบครัวพ่อเสือ แม่แมว ลูกแมว ไวไว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
 

ขอบคุณมากนะคะ ^__^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 02-07-2011 18:46:11

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.19 - Catch II



"สงสัยคำอธิษฐานของเธอจะไม่ได้ผลเสียแล้วละมั้ง...   คุณแม่ฟ้า...ของหนูลิน..."


.

.

.


"คุณ !!!"


"...รังสิมันต์  ชื่อฉันเธอน่าจะจำได้ขึ้นใจแล้วนะ...น้ำฟ้า..."


"อะ...คะ...คุณมา..มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง !!  คุณตามผมมาเหรอ!?!?..."


"...มาหาฉันเองถึงที่  แล้วยังจะมากล่าวหากันอีก..."


"กล่าวหา??  นะ...นี่...อย่าเข้ามานะ...ออกไป !..."   ร่างสูงใหญ่กำลังจะก้าวเท้าเข้ามาในห้องน้ำฟ้าเลยต้องรีบออกปากห้ามพร้อมรีบดันประตูปิด...  แต่แรงเท่าลูกมดอย่างเขาน่ะเหรอจะไปสู้คนตัวสูงใหญ่วัยฉกรรจ์อย่างคนตรงหน้าได้   


"อย่าทำอะไรโง่ๆน่า...ถอยออกไป  ก่อนจะเจ็บตัว..."  ชายหนุ่มเตือนนิ่มๆ  เอามือสองมือดันประตูไม้ไว้โดยให้แง้มช่องพอให้เห็นร่างบางที่อยู่ตรงข้ามประตูกำลังเอามือดันประตูปิดอยู่


"ไม่ !!!  คุณนี่มันโรคจิตจริงๆ  จะตามตื๊อตอแ...  อ๊ะ !  เฮ้ย !!"    จู่ๆแรงจากอีกฝากก็ดันประตูเข้ามาจนร่างน้ำฟ้าโดนประตูผลักออกไปจนล้มลงก้นจ้ำเบ้า...   ฝ่ายคนตัวสูงก็สาวเท้าเข้ามาในห้องอย่างช้าๆไม่รีบร้อนแถมปิดประตูลงกลอนให้เรียบร้อยอีกต่างหาก


"เฮ้ย !!  นี่คุณ...  ละ...ล็อกห้องทำไม??"   น้ำฟ้าละล่ำละลักถาม   สองขาพยายามลุกขึ้นยืนแล้วถอยหลังไปให้ไกลจากรังสีบางอย่างซึ่งเขารู้สึกว่าแขกไม่ได้รับเชิญกำลังจงใจปล่อยมากดดันเขา...


"ก็ไม่ทำไม...แค่ต้องการความเป็นส่วนตัว...   ขอฉันถามเธอซักข้อสิ...  นึกยังไงถึงพาหนูลินมาถึงที่นี่โดยไม่บอกฉัน..."  ชายหนุ่มพยายามใช้น้ำเสียงที่ฟังดูไม่คุกคามคนตรงหน้ามากนัก  แต่ไม่รู้ทำไมเด็กน้ำฟ้านั่นถึงได้ก้าวถอยหนีเขาท่าเดียว...    นั่น...ถอยไปไม่ดูข้างหลังอีกต่างหาก  เดี๋ยวก็ชนติดเคาเตอร์ครัวหรอก...   


"นะ...นั่นไม่ใช่เรื่องที่ผมจำเป็นต้องบอกคุณ...!"


"มันคือเรื่องจำเป็นมากที่สุดที่เธอต้องบอกฉันต่างหาก..." 


"แล้วมันเรื่องอะไรที่ผมต้องรายงานคุณด้วยเล่า...!!  คุณเป็นคนนอก...  ไม่ได้ข้องเกี่ยวอะไรกับเราสองแม่ลูกนะ...!"


"พูดออกมาได้ยังไงว่าฉันไม่เกี่ยวข้อง...   กับเธอน่ะอาจใช่...  แต่กับหนูลินเธอปฏิเสธสายเลือดของแกไม่ได้หรอก..."


"แต่ทางกฎหมายผมเป็น..."


"จะเป็นอะไรมันก็เรื่องของเธอ ! เลิกเอากฎหมายบ้าบอมาอ้างกับฉันเสียที...  บอกแล้วไงว่ามันแทบจะไม่มีความหมายอะไรกับฉันเลย !"  ...พอถึงตรงนี้ชายหนุ่มอดที่จะเผลอขึ้นเสียงใส่คนตัวบางๆตรงหน้าไม่ได้...   ฝ่ามือข้างหนึ่งค้ำลงตรงเคาเตอร์เมื่อในที่สุดหลังน้ำฟ้าก็ชนติดกับเคาเตอร์ครัวอย่างที่คิดจริงๆ...   และเด็กหนุ่มก็โดนสายตาดุดันตรงหน้าบังคับให้ปิดปากเงียบไม่กล้าพูดอะไรออกมา


"...นี่...ฉันมันน่ากลัวมากขนาดที่อยู่ใกล้กันแล้วต้องตัวสั่นเป็นลูกแมวเปียกฝนแบบนี้เลยเหรอ..."   พอฟังที่ชายหนุ่มพูดจบแล้วน้ำฟ้าอยากจะเดินไปหยิบกระจกมาให้เขาส่องหน้าตัวเองเวลานี้นัก...   "ไม่ตอบ...ก็แสดงว่า...ฉันคงน่ากลัวจริง...  งั้นเรามาตกลงกันดีๆดีกว่า   ถ้าไม่อยากโดนคนน่ากลัวๆอย่างฉันทำอะไรน่ากลัวใส่  ก็ตอบตกลงดีๆ  โอเคมั้ย..."


"ไม่ !!"  น้ำฟ้าตอบกลับทันควันโดยไม่ลังเล...


"เดี่ยวสิ...ไม่ทันฟังข้อตกลงก็ตอบได้แล้วเหรอ..."


"ก็ข้อเสนอจากคนอย่างคุณ...  เคยมีอะไรที่มันดีๆกับชีวิตผมบ้างมั้ยล่ะ...  อย่างคราวนี้คุณก็คงจะบอกว่า...ให้ผมยกหนูลินให้คุณงั้นสิใช่มั้ย..."  ถึงน้ำเสียงจะติดสั่นไปบ้าง  แต่น้ำฟ้าก็คิดว่าอย่างน้อยถ้าได้พูดอะไรตอบโต้ไปบ้างก็อาจจะรู้สึกเจ็บใจน้อยลงกว่าที่รู้สึกอยู่ตอนนี้ก็ได้


"...ผิดไปนิด  แค่จะบอกว่าให้เธอโอนสิทธิ์ลูกบุญธรรมของหนูลินมาให้ฉัน...แค่กระดาษแผ่นเดียว...เธอ..."


"ไม่มีทาง !  ผมไม่มีวันยอมให้หนูลินได้อยู่กับคนใจร้ายอย่างครอบครัวคุณหรอก...  พี่ฝนกับน้องชายคุณก็ไม่ได้แต่งงานกันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย...เพราะฉะนั้น   พวกคุณแทบจะไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวหนูลินเลยด้วยซ้ำ !!"  ไม่รู้ว่าน้ำฟ้าไปเอาความกล้ามาจากไหน  ถึงได้กล้าขึ้นเสียงตอบกลับชายหนุ่มไปแบบนั้น   มือทั้งสองข้างก็เผลอยกมากั้นตัวเองออกจากชายหนุ่มด้วยเมื่อรู้สึกว่ายิ่งพูด  ลำตัวหนาๆก็ยิ่งเบียดเข้ามาเสียจนชิดเกินไป...


"...คำก็สิทธิ์...สองคำก็สิทธิ์...ก็ดี...ถ้างั้น..."   ทันใดนั้นสายตาวาววับราวราชสีห์ที่รอเวลาเหยื่อเผลอก็กระโจนเข้าตะครุบข้างแก้มขาวๆทันที...  ตั้งใจว่าจะก้มเข้าใกล้ๆแค่ให้พอกลัว  แต่กลิ่นหอมคล้ายขนมปุยฝ้ายที่ได้กลิ่นมาจากผิวเนื้อตรงหน้าก็ดึงดูดให้เขาเผลอเคล้าคลึงจมูกโด่งลงข้างแก้มเสียนานกว่าที่คิด...


"อะ...เฮ้ย...คุณ...!!  นี่...คุณ...มันบ้าไปแล้วเหรอ...!!  จะทำอะไร...วิปริต !!!"  ตอนแรกไม่คิดว่าชายหนุ่มจะทำกับเขาแบบนี้  แต่พอรู้ตัวว่าตอนนี้ตัวเองโดนใบหน้าคมก้มลงไซร้จมูกที่ข้างแก้มน้ำฟ้าก็ดิ้นหนีถีบเตะเป็นพัลวัน...


"จะด่าอะไรก็ด่าไปเถอะ...   แต่ถ้าไม่ยอม...เธอก็จะโดนแบบนี้อีก..."   พูดจบก็ลงไปฟัดแก้มอีกข้าง...  แต่คราวนี้ไม่ค่อยถนัดนักเมื่อคนตัวเล็กรีบก้มหน้าหลบแก้มจากเขา  รังสิมันต์จึงใช้แขนข้างหนึ่งสอดเข้าราวเอวแล้วรั้งตัวบางๆเข้ามาติดอกจากนั้นใช้มืออีกข้างรวบผมยาวสลวยนั่นไว้ในมือเพื่อเปิดแก้มนวลๆนั่นให้เขาได้พิสูจน์ว่าสองข้างนี่จะหอมกลิ่นเดียวกันรึเปล่า


"ปล่...ปล่อย...นะ...   หยุดเดี๋ยวนี้นะคุณ...!~   ผม...อึ้ก...ปล่อย...!!"   สุดท้ายน้ำฟ้าก็รวบรวมแรงผลักคนตัวสูงให้ถอยใบหน้าออกจากข้างแก้มเขาได้สำเร็จ...   ความร้อนที่ไม่รู้ว่ามันพุ่งขึ้นมาจากไหนมันไหลมารวมกันอยู่บนใบหน้าจนขึ้นสีเลือดฝาด...สองมือบางยกขึ้นจับแก้มตัวเองแล้วลูบอย่างแรง...   


"...คราวที่แล้วก็จูบไปแล้ว...กับอีแค่หอมแก้ม  จะไปอะไรนักหนา..."  พูดแล้วชายหนุ่มก็ยกมุมปากขึ้นยิ้ม  รู้สึกดีขึ้นมาในใจอย่างประหลาดเมื่อเห็นคนที่โดนเขากักตัวไว้ในวงแขนใบหน้าขึ้นสีเลือดแล้วน่ารักมาก...   สุดท้ายก็อดใจมองสีหน้านั่นอีกไม่ไหวต้องขอลงไปลิ้มรสแก้มนวลอีกที  แต่คราวนี้น้ำฟ้าตั้งหลักทันจึงเอามือทั้งสองข้างมากั้นปากกับจมูกเขาทัน...


"หยุดนะ !  ถ้า...ถ้าคุณ...  ถ้าคุณทำแบบเมื่อกี้อีกทีล่ะก็...  ผมจะร้องให้คนช่วย..." 


"อยากให้คนนอกเขามาเห็นฉากแบบนี้ก็เอาสิ...  ฉันไม่อายหรอกนะ..."   พูดจบมือข้างที่ยึดกลุ่มผมนุ่มไว้ก็เปลี่ยนมารวบมือทั้งสองข้างของเด็กหนุ่มตรงหน้าแทน   จากนั้นเมื่อเขาก้มหน้าลงไปหมายจะโฉบแก้มนุ่มนั่นอีกหน   น้ำฟ้าที่ลืมตาเบิกโตก็สะบัดหน้าหนีจนปลายผมมาโดนเข้าที่จมูกเขา  กลิ่นหอมคล้ายดอกโมกอ่อนๆก็ลอยกระทบเข้าโสตประสาท...   หอม...เด็กนี่หอมไปทั้งตัวเลย... 


"ยะ...อย่านะคุณ...ผมขอ...ขอร้อง...  ผม...ผมขอโทษก็ได้ถ้าหากผม...พูดไม่ดีกับคุณ...แต่...  แต่เรา...เราคุยกันดีๆได้มั้ย..."   น้ำเสียงที่กลั่นออกมาจากความรู้สึกกลัวปนตกใจอย่างที่สุดทำให้มันสั่นจนหยุดไม่ได้   เขาไม่เคยโดนใครทั้งกอดทั้งรัดแบบนี้  ไม่เคยมีใครเข้าใกล้เขาในระยะประชิดขนาดนี้...  ไม่เคยมีใครมารุ่มร่ามกับเขาแบบนี้โดยเฉพาะคนคนนั้นเป็นผู้ชายที่ตัวใหญ่กว่าขนาดที่แค่แขนเขาข้างเดียวก็โอบเอวเขาไว้ได้หมดแล้ว...   แต่แกะก็แกะไม่ออก  จะดิ้นก็แทบกระดิกไม่ได้...   และไม่รู้จู่ๆชายหนุ่มตรงหน้าเป็นอะไรขึ้นมาอีก  ก้มลงจ้องหน้าเขานิ่งเสียอย่างนั้น...


"...ฉันคุยกับเธอดีๆมาตั้งแต่แรกแล้วนี่..."


"ผมหมายถึงคุยกันดีๆ...   ไปนั่งคุยกันดีๆที่เก้าอี้..."  แววตาสั่นระริกจ้องมองตอบกลับชายหนุ่มตรงหน้า  แต่น้ำฟ้าคงไม่รู้ตัวว่าแววตาแบบนั้นที่จ้องมาจากดวงตากลมโตที่เหมือนหนูไวโอลินเปี๊ยบแบบนั้น  จะทำให้รังสิมันต์คิดว่าน้ำฟ้ากำลังตั้งใจจะ...ยั่วเขารึเปล่า...   


"นั่งคุยกันดีๆ  ได้สิ..."  พูดจบแล้วคนตัวเล็กก็เหมือนจะถอนหายใจเบาๆราวกับโล่งอก  คงคิดว่าเขาจะปล่อย...  หึ...ไม่มีทาง...


"อ๊ะ...เฮ๊ยคุณ...!!  ผมหมายถึงนั่..."   พูดไม่ทันจบน้ำฟ้าก็ถูกดึงลงไปนั่งทันที   นั่งจริงๆนะแต่ไม่ใช่บนโซฟา  แต่เป็นเป็นท่อนขาชายหนุ่มที่เอาตัวเองนั่งลงบนโซฟาแทนต่างหาก


"อย่าเรื่องมากน่า...จะนั่งก็ให้นั่งแล้วไง...ว่าไง...  คิดจะเซ็นต์สัญญามอบหนูลินให้ฉันรึยัง..."   ชายหนุ่มถาม   เอาแขนรัดเอวเล็กๆไว้แน่นเพื่อไม่ให้ดิ้น...  ขนาดขาไม่ถึงพื้นก็ยังพยายามสุดแรงเลยนะ...   แต่ขอโทษเถอะ...โดนจับได้แบบนี้แล้วเขาก็ไม่โง่จะปล่อยจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการหรอก...


"ไม่ให้ !!  ก็บอกแล้วไงว่าไม่มีทาง...คุณนี่ก็...ปล่อยสิ !!  คุณจะบ้ารึไงมากอดมาหอมผู้ชายด้วยกันแบบนี้...โรคจิตเหรอคุณ !!!"   พูดแล้วมือเล็กก็ตีเพี๊ยะลงบนแผงอกตรงหน้าทันทีเมื่อมือข้างหนึ่งหลุดออกมาได้...


"โรคจิตมั้ย?  ไม่รู้สิ...ปกติก็ไม่เคยอยากกอดอยากหอมผู้ชายที่ไหนแบบนี้นะ...  เธอเป็นคนแรกเลย...    ...และนี่รู้มั้ย...ยิ่งเธอดิ้นเนี่ยมันทำให้ฉันคิดอยากจะทำอะไรมากกว่าหอมมากกว่ากอดอีกนะรู้มั้ย..."   


"อ๊ะ...อะ...ไอ...โรคจิต !!!"   น้ำฟ้าถึงกับเบิกตากว้างเมื่อได้ยินคำพูดที่ส่อไปในทางที่คงจะเลวร้ายต่อสวัสดิภาพของเขาแน่...  เขาเองไม่ได้อินโนเซนส์ขนาดที่ไม่รู้ว่าคนตรงหน้านี่หมายถึงอะไร  ยิ่งสายตาโลมเลียแบบนี้เขาเคยเจอมานักต่อนักแล้ว...มันบ่งบอกความคิดในสมองของเจ้าของสายตาได้ดีจนไม่ต้องบรรยายมาเป็นคำพูดเลย...  แย่แน่ๆถ้าเขาไม่สามารถหลุดออกไปได้ในตอนนี้...   จะทำยังไงดี...จะทำยังไงดีน้ำฟ้า...!!


"...นิ่งเลยเหรอ...  ไม่อยากจะโดนมากกว่านี้เหรอ..."   ยิ่งแกล้งยิ่งสนุก  คนตัวบางก็ยิ่งตัวแดงเสียจนอยากจับถอดพิสูจน์มันทุกส่วนจริงๆว่าจะแดงแบบนี้เหมือนกันหมดรึเปล่า...


"...ไอบ้า ! ใครมันจะไปอยาก...!!"


"ถ้างั้นก็ยอมยกหนูลินให้ฉันซะ..."


"ไม่ !!!"   น้ำฟ้าแทบจะตะโกนกรอกหูอยู่แล้ว...ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงไม่เข้าใจคำว่า ‘ไม่’ ของเขาเลยนะ...


"ไม่...??  ไม่ยกให้...แต่ไม่อยากโดนด้วย...  ก็ดี..."  คนอย่างรังสิมันต์ไม่เคยต้องมาบังคับขู่เข็ญใครถึงขนาดนี้   ทุกทีบางครั้งไม่ต้องพูดต้องเอ่ย...สิ่งที่ต้องการก็มากองอยู่ตรงหน้าแล้วด้วยซ้ำ   ...แต่กับเด็กตรงหน้าที่ทั้งดื้อทั้งรั้นจนต้องลงมือเองนี่มันนึกอยากจัดการ...  อยากปราบให้ยอมตามใจเขาให้ได้...มันคงเป็นนิสัยไม่ชอบยอมแพ้ใครของเขาเองที่อาจจะรุนแรงมากกว่าคนทั่วไปหน่อย...น่าสงสารเด็กนี่อยู่หรอกตัวสั่นเชียว...แต่ก็ยังปากกล้าไม่เลิก  ...งั้นก็ช่างสิ...อยากจะดื้อเอง   อุตส่าห์พูดดีๆด้วยแล้วดันไม่ฟัง...มันก็ต้องโดนอะไรเสียบ้าง...  รู้สึกโกรธสะสมมาตั้งแต่ตอนคุยโทรศัพท์แล้ว...แถมหลังจากนั้นยังมาปิดเครื่องใส่เขาอีก... 


             แต่ก็นะ...อุตส่าห์หนีมาเจอเขาเองขนาดนี้  สวรรค์คงเป็นใจเข้าข้างเขาอย่างไม่ต้องสงสัยเลย...ดูสิแม้แต่พี่สาวตัวเองยังไม่เข้าข้าง...คำอธิษฐานยังไม่เป็นจริงเลย...


"...แต่ตอนนี้ฉันอยากลองทำดูจังเลย...อยากจะดูสิ...ว่าคนอย่างฉันจะโรคจิตจริงอย่างที่เธอว่าหรือเปล่า?   แล้วเธอน่ะ...จะเก่งไปได้ซักแค่ไหน..."   


                พูดจบชายหนุ่มก็ไม่คิดที่จะรออะไรอีกแล้ว...กลิ่นขนมปุยฝ้ายที่ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งได้กลิ่นหวานๆนี่มันหอมเสียจนเขาไม่คิดจะสนอีกต่อไปว่าคนตรงหน้าจะเป็นเพศไหน...   แค่ไม่มีหน้าอกเหมือนผู้หญิงแต่ส่วนอื่นไม่เห็นแตกต่าง...  เวลาทำมันก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก...จริงมั้ย... 


"นี่...!  หยุด !!  หยุดนะคุณ...  อะ...คุณ ! ...อุ๊บ..."



--------------------------------------- - - ---------------- - --               -- --     --                     -  -                             -

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 02-07-2011 18:47:05

"สะเพร่าที่สุดเลยเรา !!  โกรธตัวเองว้อยยย...ไปทำหล่นเอาไว้ที่ไหนนะ  สร้อยนั่น..."   คุณหมอกานต์ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสามส่วนก้มๆเงยๆดูตามพุ่มไม้  พอไม่เจอก็เลื่อนมาดูตามหญ้าบนพื้น...   คุณหมอก้าวถอยหลังไปตามทางที่ตัวเองเดินผ่านมาตอนขนของลงมาจากรถ...  สงสัยตอนหิ้วพวกกระเป๋าสร้อยข้อมือเขาคงไปเกี่ยวโดนเข้าทำให้หล่นหายลงไปตอนไหนก็ไม่รู้... 


"หรือจะมาหาตอนกลางวันดี...แต่ถ้ามีคนเก็บไปล่ะ...   โอ๊ย...อย่างนี้น่าจะเอาไฟฉาย...อ่ะ...เฮ๊ย !" 


"...ชนผมเองนะคุณ...  แต่ดันเป็นคนกระเด็นไปซะงั้นนะ..."   ผู้ชายตัวสูงที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ๊ตแขนยาวปลดกระดุมออกจนหมด  แต่ยังสะพายสายคาดปืนพกอยู่ติดกับตัวยืนกอดอกมองเขา   นิ้วมือข้างหนึ่งคีบบุหรี่เอาไว้...  สายตาของชายหนุ่มตรงหน้าที่คุณหมอเด็กสาบานได้ว่าเขาไม่เคยเห็นมาก่อนมันทำให้คุณหมอนิ่งเงียบ  ไม่กล้าต่อล้อต่อเถียงเหมือนที่เคยทำอยู่ประจำในตอนที่มาคัส  ไบรอันมาตามติดเขาที่โรงพยาบาล  สายตาของชายหนุ่มตรงหน้าตอนนี้มันทั้งดูดุดันและเคร่งเครียดแปลกๆ  แม้ว่าริมฝีปากชายหนุ่มจะยังยกยิ้มอยู่เหมือนปกติก็ตาม...


"คุณมาเดินทำอะไรแถวนี้ตอนจะสี่ทุ่มล่ะครับ...  มืดๆแบบนี้ระวังโดนพวกงูตะขาบมันกัดเอานะคุณ..."


"...เอ่อ...ไม่...   เอ้อ...คุณน่ะแหละ !!  ทำไมถึงอยู่นี่  เอ๊ย !  คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...  แล้วเจ้านายคุณ..." 


"บอสผมมาอยู่ที่นี่ก่อนหน้าพวกคุณจะมาเสียอีก...   นี่...ขับรถออกมาไกลแบบนี้ไม่บอกกันก่อนเลยนะ...  ใจร้ายชะมัดเลยคุณ..."


"นี่อย่าเข้ามาใกล้นะ...เหม็น..."  คุณหมอรีบยกมือกั้นมาคัสทันทีเมื่อชายหนุ่มพูดพลางก็สาวเท้าเดินเข้ามาหาเขา...  คุณหมอณัฐกานต์เกลียดกลิ่นบุหรี่ที่สุด !  ยิ่งเขาเป็นคุณหมอเด็กด้วยสิ่งอบายมุขพวกนี้จะถูกเขาแอนตี้อย่างสุดชีวิตเลย...


"...คุณเหม็น...  เจ้านี่น่ะเหรอ..."  พูดแล้วมาคัสก็ยกบุหรี่ขึ้นมาให้ดู  พอเห็นคุณหมอกานต์พยักหน้าก็ร้องอ๋อในลำคอเบาๆ   ก่อนจะหันมองหาพื้นตรงที่เป็นทรายหรือกรวดละเอียดแล้วทิ้งลงก่อนจะขยี้เท้าดับไฟที่แดงตรงปลายมวนที่เขาเพิ่งสูบไปได้ครึ่งเดียว...


"อยากตายไวนักรึไงถึงได้สูบเจ้านี่...  รู้มั้ยผมเกลียดกลิ่นบุหรี่ที่สุด  เพราะมันไม่ดีต่อเด็กและคนใกล้ตัว..."


"ครับๆ...ผมก็ทิ้งไปแล้วนี่ไง..."   


"ทิ้งไปแล้วแต่มันก็เหม็นออกมาจากปากคุณอ่ะ..."   


"อ้าวเหรอ..."   มาคัสทำท่านึก  ก่อนจะเอามือมาอังที่ปากตัวเองแล้วพ่นลมออกมา  "เอ้อ...จริงด้วย...  งั้นคุณไปช่วยผมแปรงฟันหน่อยสิ...  ผมจะได้แน่ใจว่าปากผมจะไม่มีกลิ่นบุหรี่ติดให้คุณไม่พอใจไง..."   


"ดะ...เดี๋ยว !  จะบ้าเหรอ...!!  ปากนายแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันเล่า...  ไม่ใช่เด็กแล้วนะแปรงฟันเองไม่เป็นเหรอคุณ !"


"แปรงเป็นแต่ว่ากลัวไม่สะอาดไงครับ...ยังไงคุณหมออย่างคุณก็น่าจะรู้วิธีแปรงที่ถูกต้องใช่มั้ย  งั้นสอนหน่อยสิ..."


"ผมเป็นหมอ...ไม่ใช่คุณครู !"


"ไม่ใช่ครูก็สอนได้...น่านะ...  ไปกันเถอะ..."  พูดจบมาคัสก็ถือวิสาสะคว้าข้อมือของคนตรงหน้าแล้วทำท่าจะลากออกเดิน  แต่คุณหมอเจ้าของมือกลับรีบยื้อยุดไว้แล้วสะบัดมือออก...


"หยุดนะ...!  ไม่ไป...  นายนี่มันยังไงกันเนี่ย...   จะกลับก็กลับไปคนเดียวเลยมาลากคนอื่นแบบนี้ผมฟ้องข้อหาฉุดจริงๆนะคุณ..."  คุณหมอทำเป็นเท้าสะเอวแล้วตีสีหน้าเข้มใส่...   หวังจะให้อีกคนยอมแพ้แล้วเลิกราวีกัน...


"ผมหวังดีต่อชีวิตคุณอยู่นะเนี่ยรู้มั้ย..."


"หวังดี...??  หวังดีอะไรของคุณอ่ะ..."   คุณหมอทำหน้างงเพราะรู้สึกคำพูดเมื่อครู่มันไม่ค่อยจะต่อกันกับประโยคที่คุยกันมาก่อนหน้าเลย...


"เฮ้อ...สรุปจะไม่ไปจริงๆใช่มั้ย..."   มาคัสทำท่าถอนหายใจ...แล้วมองคุณหมอนิ่งๆ   คุณหมอส่ายหน้าให้จนผมกระจาย...   "งั้นคุณหมอกานต์ก็ยกมือปิดหูแล้วหลับตาได้มั้ย..."    มาคัสเอ่ยอ่อนโยน...  แล้วมองมาที่เขสด้วยสายตาจริงจัง...  แต่คุณหมอกลับเอียงหน้าเพราะงงว่าจู่ๆทำไมเขาต้องทำอย่างนั้นตอนนี้ด้วย...


"ทำไมล่ะ...  นายจะแกล้งอะไรฉันรึเปล่าเนี่ย..."   คุณหมอถามอย่างระแวง...   คราวนี้มาคัสเลยถอนหายใจซ้ำอีกรอบแล้วตัดสินใจคว้าอีกคนเข้ามาซบแน่นกับอกตัวเอง   เอามือข้างหนึ่งเอื้อมปิดหูให้แล้วกระซิบเบาๆ


"อยู่นิ่งๆแป๊บนะ...แล้วก็หลับตาด้วย..."   ชายหนุ่มบอก...   คุณหมอที่ตอนแรกทำท่าจะดิ้นแต่เมื่อปลายหางตาเหลือบเห็นคนที่จู่ๆก็คว้าตัวเองเข้าไปกอดหยิบปืนที่อยู่ตรงข้างเอวขึ้นมาด้วยมือซ้ายและยืดแขนออกไปทางด้านหลังเขา  คุณหมอณัฐกานต์ก็ตัวแข็งทื่อตาเบิกกว้างโดยอัตโนมัติ...   ในใจนึกว่าข้างหลังเขาคงเป็นงูหรือพวกสัตว์ร้ายอะไรก็แล้วแต่แน่นอน...


                แต่ทันทีที่เสียงปืนลั่นดัง แกร๊ก... เบาๆสิ้นสุดลงเพียงครั้งเดียว...  ก็ได้ยินเสียงร้องโอ๊ยด้วยความเจ็บปวดของคนดังมาจากที่ไกลๆ  ก่อนจะตามมาด้วยเสียงพุ่มไม้ใบหญ้าดังสวบสาบ...   คุณหมอเผลอยกมือมาเกาะชายเสื้อคนที่กอดเขาเอาไว้โดยไม่รู้ตัว...  รู้แน่แล้วว่าคนที่กอดเขาอยู่เพิ่งทำการยิงคนไปสดๆร้อนๆเมื่อครู่นี่เอง...   พอเห็นชายหนุ่มลดมือข้างที่ถือปืนลงข้างตัวแล้ว  คุณหมอก็ค่อยๆเงยหน้ามองใบหน้าคนที่ตอนนี้เอามือมาลูบต้นแขนเขาเบาๆ...   มาคัสก้มหน้าลงยิ้มให้เหมือนเมื่อครู่ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น...


"...บอกให้หลับตาไงครับ...  ลืมตาทำไม..."   ชายหนุ่มกล่าวเบาๆ...


"คุณ..."   คุณหมอได้แต่เบิกตาค้างไว้อย่างนั้น  เพราะนึกคพูดจะมาถามสถานการณ์เมื่อครู่ไม่ออก...  ถึงเขาจะเป็นหมอ  เคยผ่าศพคน  เคยเห็นคนตาย...  แต่เขาไม่เคยเห็นเหตุการณ์ที่ทำให้คนต้องมาตายต่อหน้าต่อตาขนาดนี้  ถึงจะไม่เห็นแต่เขาก็อยู่ใกล้ชิดที่สุดกับคนที่เพิ่งลงมือทำให้ตัวเองกลายเป็น ‘ฆาตกร’ ไปหมาดๆ...   "ปละ...ปล่อยนะ..."  พอได้สติคุณหมอก็รีบดันตัวเองออกจากอ้อมกอดเมื่อครู่ทันที...


"...กลัวเหรอครับ..."   มาคัสถาม  สายตามองคนตรงหน้าที่มองเขาด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป  เพราะอย่างนี้ไงล่ะเลยอยากพาออกไปจากที่ตรงนี้เสียตั้งแต่ตอนที่เขาเห็นคุณหมอเด็กโดนเล็งยิงก่อนหน้านี้แล้ว...


"..."  คุณหมอเด็กไม่พูดตอบอะไร  แต่รีบหันหลับมองไปทางพุ่มไม้ที่เขาเพิ่งได้ยินเสียงคนร้อง...  และคาดว่าคงเป็นที่ที่ ‘เหยื่อ’ ผู้เคราะห์ร้ายโดนยิงไปด้วย...   แต่พอจะก้าวเท้าออกไปหาคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาก็คว้าแขนเขาไว้โดยแรงแบบที่คุณหมอไม่คิดว่านายมาคัส  ไบรอันที่ชอบทำเป็นยอมเขาอยู่เรื่อยจะกล้าทำ...   เพราะมันแรงเสียจนสามารถดึงคุณหมอทั้งคนให้เข้ากลับไปยืนชิดแนบอกมาคัสเหมือนเดิม...และนายมาคัสก็ใช้มือเพียงข้างเดียวตรึงร่างคุณหมอให้อยู่กับที่ได้ด้วย...


"เขายังไม่ตายหรอกครับ...  ผมยิงโดนตรงขาน่ะ..." 


"แต่เขาก็โดนยิง...ผมต้องไปช่วยเขา..."  ด้วยจิตสำนึกของความเป็นหมอ  เมื่อเห็นคนที่บาดเจ็บมาอยู่ตรงหน้าไม่ว่าจะดีหรือเลวเขาก็ต้องช่วยไว้ก่อน...   พอโดนห้ามแบบนี้ก็ทำให้คุณหมอนึกฉุนขึ้นมาเหมือนกัน


"...คุณจะไปช่วยคนที่ตั้งใจจะฆ่าคุณงั้นเหรอ...?  หมอไทยนี่เขาใจดีกันขนาดนี้เชียว..."   มาคัสพูด  มุมปากยกยิ้มเล็กน้อย   แต่คุณหมอไม่ยิ้มด้วยกลับพยายามดิ้นออกลูกเดียว... 


"...แต่ถึงยังไงคุณก็เพิ่งยิงเขา...  คุณเพิ่งยิงคนนะมาคัส...  ทำไมคุณถึงทำหน้าแบบว่า...ไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้แบบนี้ล่ะ...ไม่รู้สึกผิดบ้างเลยเหรอ??"   คุณหมอเด็กถามเสียงเกือบสั่น   ไม่ว่าจะยังไงก็กลัว...ถึงจะเคยไปกินข้าวด้วยกันหลายครั้ง  เคยให้เขาช่วยถือของให้ก็หลายหน...  แต่ไม่เคยนึกเลยซักครั้งว่าคนตรงหน้าจะมากล้ายิงคนทิ้งได้แบบนี้หน้าตาเฉย...


"...คุณตั้งสติดีๆแล้วฟังผมนะ...นี่คืองานของผม...  ผมต้องทำเพราะต้องดูแลความปลอดภัยของใครก็ตามที่ผมจำเป็นต้องดูแล   แล้วเมื่อกี้ถ้าผมไม่ยิง...  คนที่จะไม่ได้มายืนว่าผมแบบนี้แต่อาจจะต้องลงไปนอนกองไร้สมหายใจบนพื้นน่ะ...ก็คือคุณ...ซึ่งผมไม่มีทางยอมให้เกิดขึ้นแน่...   คนเมื่อกี้เขาไม่ตายหรอก  ไกลหัวใจตั้งเยอะ...เดี๋ยวอีกซักพักพวกของเขาก็คงมาเจอแล้วก็จัดการพาไปโรงพยาบาลหรือไปหาหมอเองล่ะ...  คุณไม่ต้องกังวล...แล้วกลับที่พักไปพร้อมกับผมดีกว่า...นะ"


"...มะ...ไม่...!  ผมอยากจะไปดูให้แน่ใจ...ว่าเขาจะไม่ตายจริงๆ..."


"นี่...คุณเป็นหมอนะ...  คุณก็น่จะรู้ว่าแผลโดนยิงที่ขาที่หรือแขนน่ะไม่เป็นไรเท่าไหร่หรอก..."   ...แต่เมื่อกี้คงทะลุกระดูกหน้าแข้งไปด้วยล่ะนะ   แล้วก็คงต้องนอนรอความช่วยเหลือนานหน่อยล่ะ...  เพราะเพื่อนแกที่อยู่แถวท้ายรีสอร์ทเจ็ดแปดคนก็กำลังนอนรอความช่วยเหลืออยู่ไม่ต่างไปจากแกเท่าไหร่หรอก...   


"ถึงจะไม่เป็นไรแต่ถ้าไม่ได้รับการปฐมพยาบาลในทันทีเลือดมันจะ..."


"...กลับที่พักกันเถอะคุณ...ยืนตรงนี้ยุงเยอะจะตาย..."  มาคัสบอกพร้อมยิ้มบางๆให้คนที่ขณะนี้ตัวแทบจะเข็งไปเสียแล้ว...   


"ดะ...เดี๋ยวสิ...แต่..." 


"หรือคุณจะรอให้ผมยิงคนทิ้งเพื่อคุณอีกซักคนก่อนมั้ย...ถึงจะยอมกลับไปที่พักโดยดีกับผม...หืม?"   มาคัสถามในลำคอแผ่วเบา...   แต่มันก็มีมนต์สะกดมากพอที่จะให้คุณหมอยอมก้าวเท้าออกเดินโดยการบังคับของมาคัสแต่โดยดี   กระนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองทางพุ่มไม้เดิมอีกครั้ง   แต่เมื่อไม่เห็นความผิดปกติใดๆอีกคุณหมอก็ถึงได้ยินยอมให้คนตัวสูงคว้าข้อมือแล้วลากออกเดินพาไปส่งให้ถึงบ้านพักกลางหลังใหญ่... 


             บริเวณหน้าบ้านมีทางน้ำพาดผ่าน   โดยมีสะพานไม้สีน้ำตาลพาดกลางไว้ให้เป็นทางเดินข้ามน้ำ   โคมไฟดินเผาตามทางเดินยังส่องแสงเหลืองนวลไม่ยอมดับแม้ว่าคืนนี้ลมจะเริ่มแรงขึ้นแล้วก็เถอะ...   มาคัสเก็บปืนเข้าซองเรียบร้อยและติดกระดุมเสื้อตรงกลางสองสามเม็ด   เมื่อลากคนร่างบางๆให้ตามมาได้จนถึงที่พัก   ชายหนุ่มก็ดันคุณหมอเด็กที่เดินเงียบมาตลอดทางให้หันกลับมามองหน้าเขา  ซึ่งคุณหมอก็ยอมมองแต่แค่แว่บเดียวก็หันหนี...


"คืนนี้ก่อนนอนก็ดื่มนมอุ่นๆซักแก้ว...  คุณอาจจะนอนไม่หลับ...แต่ได้โปรดหลับตาไว้จนถึงเช้านะ...  พอผมกลับไปแล้วห้ามคุณออกไปไหนอีกเด็ดขาด...รอบบ้านนี่มีทั้งคนของผมและคนของคุณโตยธรเฝ้าอยู่  จะไม่มีอันตรายใดๆเกิดขึ้นที่นี่ในคืนนี้แน่...   แล้วถ้ามีใครมารายงานผมว่าคุณดื้อ...แอบย่องเงียบกลับออกมาล่ะก็...  ผมจะมารับคุณไปนอนด้วยกันที่ห้อง...ตกลงมั้ย..."   
   

             คุณหมอเด็กไม่ตอบรับแต่ก็ไม่ปฏิเสธ...  เอาแต่ก้มมองพื้นและคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ที่เพิ่งผ่านพ้นไป...  จะให้เขาหลับตาลงได้ยังไง  เขาเป็นคนธรรมดาที่ไม่คาดคิดว่าชีวิตนี้จะได้มาเห็นคนยิงกันสดๆนี่   ถึงจะไม่รู้ว่าเขายิงกันทำไม  และใครที่โดนยิง...   แต่อย่างน้อยคนคนนี้ก็ไม่เคยทำร้ายเขา...  ที่ผ่านมาไม่เคย...  และที่ทำนั่นก็คงทำเพื่อปกป้อง...เขา  หรือใครก็ตามที่ชายหนุ่มบอกว่าจำเป็นต้องปกป้อง...   เขาจะลอง...เชื่อคนคนนี้...  ได้มั้ยนะ...


"...ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนคุณเป็นคนแปลกหน้า...ที่ผมเพิ่งรู้จักยังไงก็ไม่รู้...เรื่องเมื่อกี้คุณไม่ได้สั่งให้ผมเงียบ  เพราะงั้นผมอาจจะบอกใครก็ได้ที่อยู่ที่นี่...และคุณอาจจะลำบาก...  แต่คุณก็จะ..." 


"โลกของผมกับคุณหมอน่ะต่างกันมาก...   แต่เชื่อผมเถอะ...  จะไม่มีวันที่ผมจะหันปากกระบอกปืนเข้าหาคุณ...  ไม่ว่าคุณจะทำให้ผมต้องลำบากยังไงก็ตาม...  ผมขอโทษที่ทำให้คุณต้องเจอเรื่องแบบนี้...แต่คุณดื้อเองนะคุณหมอกานต์...  ผมเอาทั้งงู  ตะขาบ  แปรงสีฟันมาอ้าง...แต่คุณก็ไม่ยอมกลับมากับผมเลย..." 


               ท้ายประโยคชายหนุ่มพยายามจะลดบรรยากาศความเหินห่างหรืออะไรก็ตามที่คุณหมอเด็กตรงหน้ากำลังแผ่ออกมา...   ไม่รู้ทำไมแต่เขาไม่ชอบให้ระหว่างเขากับคุณหมอณัฐกานต์มีหมอกบางๆแบบนี้มากางกั้นระหว่างกันแบบนี้เลย...  และยิ่งคำพูดที่บอกว่าเหมือนเห็นเขาเป็นคนแปลกหน้านั่นอีก  รู้สึกเหมือนคุณหมอเพิ่งผ่าตัดแล้วเอาก้อนตะกั่วหนักๆมาถ่วงทิ้งลงไว้ในใจของเขาแล้วไม่ยอมเอาออก...  จะบอกว่าหมอคนนี้ใจร้ายก็ไม่ถูก  เพราะคนที่ทำให้คุณหมอเอาตะกั่วมาทิ้งไว้ก็เป็นเขาเอง  ที่ไม่ยอมเก็บกวาดพื้นที่ให้เรียบร้อยก่อนที่จะมีใครมาเห็น...       


"...ผม...ไม่รู้จะพูดอะไรกับคุณ..."   คุณหมอณัฐกานต์นึกออกมายังไงก็พูดออกมาอย่างนั้น  ปลายนิ้วเย็นเฉียบกำเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัวเมื่อสายตายังเหลือบแลเห็นปืนกระบอกที่เพิ่งถูกใช้งานไปเมื่อครู่   เขาเห็นปลายเท้าชายหนุ่มค่อยๆถอยหลังออกไป  พออยู่ในระยะห่างประมาณหนึ่งช่วงแขน  มาคัส  ไบรอันก็เอามือข้างหนึ่งมาเชยคางคุณหมอขึ้น  เวลานั้นณัฐกานต์ก็นึกอะไรไม่ออกจึงได้แต่ปล่อยให้คนตรงหน้าจับเขาทำตามใจชอบ...   แต่มาคัสก็เพียงแค่โน้มใบหน้าลงมาจูบแผ่วเบาที่หน้าผาก  และกระซิบบอกเบาๆ...


"...have a good dream...  see you tomorrow..."   ชายหนุ่มทิ้งไว้เพียงสองประโยคสั้นๆแล้วก็ดันร่างเขาให้ถอยหลังเข้าไปอยู่ในเขตตัวบ้าน  จากนั้นชายหนุ่มก็หันหลังแล้วเดินทางไป


              คุณหมอเอานิ้วมาแตะรอยประทับที่หน้าผาก   มันยังรู้สึกอุ่นๆอยู่เลย...แถมตอนที่โดนริมฝีปากนั่นประทับลงมาเขายังรู้สึกว่าโดนหนวดสั้นๆทิ้งลงตรงปลายจมูกด้วย...


"ไม่ใช่เด็กนะที่จะต้องมาจูบราตรีสวัสดิ์บนหน้าผากแบบนี้..."   คุณหมอพึมพำเบาๆกับตัวเอง  สูดลมหายใจเข้าช่องท้องลึกๆแล้วตัดสินใจหันหลังเดินกลับเข้าบ้าน...   



                ...ส่วนสร้อยเส้นนั้นเอาไว้ค่อยหาพรุ่งนี้เช้าแล้วกัน...

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

ว่าจะลงให้ตั้งแต่เมื่อวาน...แต่เน็ตหอล่ม...  :z3: :z3:


เดี๋ยวตอนหน้าหนูิลินออกโรงแน่นอน...หักธง !!! :fire: :fire:


ปล.ช่วงนี้ชลบุรีฝนตกบ่อย...ไม่อยากได้คนช่วยกางร่ม...แต่อยากได้คนที่จะจูงมือกันเดินฝ่าฝนไปด้วยกันมากกว่า...เฮ้อออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-07-2011 19:25:45

มัวแต่อ่าน เลยลืมจ้ิม ผิดต่อแม่ฟ้าและหมอกานต์ไหม ถ้าจะแอบฮาฉากที่ทั้งสองโดนกดดัน
แบบมันดูน่ารักอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 02-07-2011 19:32:26

เง้อออออออ น่ารักทั้งคู่

คิดถึงหนูลิน รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 02-07-2011 19:35:44

ลุงม้าน้ำจะรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัวแม่ฟ้าแล้วมั้ย....(เบาๆนะเดี๋ยวแม่ฟ้าช้ำ :laugh:)

อยาพึ่มีใครมาขัดนะ :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: minmin96 ที่ 02-07-2011 19:47:14

 :z1:แม่ฟ้าจะรอดมั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: epoch ที่ 02-07-2011 19:58:46

ตอนนี้ชอบคู่มาร์คัสกับหมอกานต์จัง
ว่าแต่พระเอกนี่ ทั้งเรื่องจะมีตอนที่ใจดีกับแม่ฟ้ามั้ยนี่ อย่ามาบังคับแม่ฟ้าของหนูลินนะ แง่ง  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 02-07-2011 19:59:15

แม่ฟ้าเจอสถานการณ์เสี่ยงซะแล้ว นู๋ลินออกมาช่วยแม่ฟ้าด่วน!!!
ส่วนคู่คุณหมอแอบทำคนอ่านใจเต้นแหละ  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: hpsky ที่ 02-07-2011 20:13:13

เกือบไปแล้วมั๊ยหล่ะคุณหมอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 02-07-2011 20:27:12

 :กอด1:น้องฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 02-07-2011 20:36:11

บอสเริ่มจะคล้ายเฒ่าหัวงูอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: คนริมคลอง ที่ 02-07-2011 20:40:53

จะทำงานแต่งเค้าจะล่มไม๊เนี่ย แม่ฟ้าลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 02-07-2011 20:46:24

มารอหนูลินออกโรงนะ เพราะดูแม่ฟ้าจะแย่แล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 02-07-2011 20:49:39

ชอบ~ :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 02-07-2011 20:52:45

ทำไมลุงม้าน้ำไม่ขอเป็นผู้ปกครองหนูลินร่วมกับแม่ฟ้านะ
นี่เล่นจะอยากเอาตัวหนูลินไปจากแม่ฟ้าแบบนี้ ใคร ใคร้จะยอม นึกถึงหัวอกแม่ฟ้าซะบ้างซี
แล้วเนี่ยทำอะไรแม่ฟ้าของนูลินน่ะ อย่ามาทำเล่นๆนะ (ถ้าทำจริงเอาจริงค่อยว่ากัน)
คุณหมอกานต์  มุมนี้ของมาคัสน่ารักปะล่ะ(ซึ่งยังไม่เห็นมุมนี้ของลุงม้าน้ำเลย)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 02-07-2011 20:52:54

ค้างอยากรู้ว่าเค้าจะทำอะไรกับแม่แมว :z1:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 02-07-2011 20:59:02

 :m3:อ๊ายยยยยยย น่ารักเกินไปแล้ววววว
เอ...ว่าแต่ตอนหน้าคุณแม่ฟ้าจะถูกลุงม้าน้ำกินมั้ยน้า   :haun5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 02-07-2011 21:04:18

มาคัสมานิ่งๆ  แต่ทำเขินอ่ะ :o8:
ส่วนคุณพี่รังสิมันต์ก็มาคอนเซปต์เดิม คือหล่อและโหด o13
รอหนูลินกลับมา 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-07-2011 21:11:26

ลุงจะกดดันแม่ฟ้าไปไหน ช่วยกันเลี้ยงสิ
มาคัสกับหมอกานต์ก็น่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 02-07-2011 21:13:55

อร๊ายยยย ลุ้นค่า แม่ฟ้าจะรอดไหมน้าาา นู๋ลินมาช่วยคุณแม่เร๊ววววว ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Akad3ar ที่ 02-07-2011 21:14:21

โอ็ยยยยยย ค้างมั่กๆ

T_T :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 02-07-2011 21:16:09

 :เฮ้อ:

ขอทายว่าลุงม้าน้ำกับน้ำฟ้าไม่ได้กินกันหรอกกกก

เพราะเนื้อเรื่องวนไปวนมายุนั้น

คนเขียนรีบปรับไปจุดพีคด่วนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 02-07-2011 21:19:03

ลุงม้าน้ำจะเขมือบแม่ฟ้าแล้วเหรอ  อิอิ
ง่า คุรหมอกับมาคัสอ่ะ  ขอให้คืบหน้าๆกันไวไวนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 02-07-2011 21:45:35

หมั่นไส้อีตาพระเอกแฺฮะ ขี้เก๊กจิืงๆ  :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 02-07-2011 21:48:57

หุหุหุ ตอนหน้ารอแม่ฟ้าออกโรง
แล้วหนูไวโอลินจะออกมาช่วยแม่ฟ้าหรือเปล่านะ
รอ รอ รอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 02-07-2011 21:52:46

แม่น้ำฟ้าจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย
ลุงม้าน้ำจะใจร้ายได้ขนาดนี้เลยเหรอ :เฮ้อ:
นายมาคัสเริ่มหวั่นไหว หมอกานต์ก็อีกคน  o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 02-07-2011 22:03:10

รอหนูลิน  :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 02-07-2011 22:06:52

เป็นผู้ปกครองหนูลินร่วมกันไม่ได้เหรอ ถอยกันคนละก้าวเพื่อหลานทำได้ไหม
คุณหมอแพ้ทางคุณบอดี้การ์ดตัวโต คู่นี้ลงตัวได้เร็วกว่าอีกอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 02-07-2011 22:07:51

 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 02-07-2011 22:09:16

อยากเป็นพ่อหนูลินอ่ะดิ ตาม้าน้ำ  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 02-07-2011 22:20:09

เรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งรักทุกคนเลยไม่รู้เป็นไง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 02-07-2011 22:38:20

แอ๊!!!!...แม่ฟ้าโดนปู้ยี่ปู้ยำไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้T____T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 02-07-2011 22:50:58

ลุงม้าน้ำปิดประตูตี(ปล้ำ)(แม่)แมวจริงๆด้วย :m20:
มาคัสกะคุณหมอเด็กแอบหวานน้อยปนขมมากนะเนี่ย
ตอนหน้าหนูลินจะออกโรงใช่มะ
หวังว่าคงออกโรงมาช่วยแม่ฟ้านะ
ิเค้าคิดถึงหนูลิน :sleep2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 02-07-2011 22:53:08

กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 02-07-2011 23:04:23

 :serius2: :serius2:

หนูลินคุณแม่จะแย่แล้วไปช่วยเร็วๆนะ

โอยเข้มข้นได้อีกรอตอนต่อไปน่ะค่ะ

 :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 02-07-2011 23:26:44

คู่หลักคงอีกนาน ลุ้นคู่คุณหมอดีกว่า

ชอบมาคัสอ่ะ 5555 ฉากยิงเมื่อกี้มันโดนอย่างแรง หลงไปเลยเต็มๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: ThE_PaRaN ที่ 03-07-2011 04:04:11

คู่คุณบอดี้การ์ดกับคุณหมอมาเบรคมาก

กำลังลุ้นคุณแม่ฟ้า จะโดนกดรึเปล่าเลย

 :z3:

แต่คู่นี้น่ารักมากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 03-07-2011 05:14:48

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 03-07-2011 08:59:44

ตอนนี้คู่นู้นก็กำลังฃุ้นว่าแม่ฟ้าจะรอดจากมือลุงมั้ย คู้นี้ ถึงเพิ่งจะยิงศัตรูมาหมาดๆแต่ก็แอบอบอุ่นอยู่นะเนี่ย +1 จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 03-07-2011 09:30:24

หนูลิีน ไม่ห่วงแม่ฟ้าหรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 03-07-2011 10:02:14

แม่ฟ้าจะโดนตาลุงปล้ำมั๊ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 03-07-2011 14:45:54

ตอนนี้หวานน่ารักกันทั้ง 2 คู่เลย อิอิ ชอบ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 03-07-2011 15:29:42

จะเป็นงัยต่อนะ....น้ำฟ้า....จะโดนไม่น๊า....ส่วนหมอก็น่ารักดีอะ....ไม่เหมือนคู่คุณแม่เลย...รุนแรงกันทั้งเรื่องอะ :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 03-07-2011 15:32:17

ลุงม้าน้ำจะทำอะไรแม่ฟ้าอะ
ส่วนคุณหมอ...ก็น่ารักเชียว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 03-07-2011 22:21:50

นี่ๆ ลุงม้าน้ำคะ
อย่าใจร้ายกับแม่น้ำฟ้านักเลยนะ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 03-07-2011 22:24:29

 

:o8: o13 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Yuki_Moji ที่ 03-07-2011 23:18:40

โอยยยย น่ารักทั้งสองคู่เลยอ่ะ
ใจหนึ่งก็อยากให้รวบหัวรวบหาแม่ฟ้าเร็ว
แต่ก็อดสงสารไม่ได้ แต่ก็อยากให้รักกันไวไว
โอยย ยังไงดีหล่ะเนี้ย
คู่มาคัส ณัฐกาญจน์ เนี้ยน่ารักอ่ะ กรี๊ดๆๆๆ
หนูลินไปไหนอ่ะ ไม่มีฉากเลย
คิดถึงถึงหมูน้อยลินลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: O_a ที่ 04-07-2011 00:17:14

หนูลินจะมีพ่อแล้ว
เปลี่ยนจากลุงมาเป็นพ่ออะ^^

คุณหมอกาณใจอ่อนแล้ว
น่าลุ้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 04-07-2011 00:34:53

เง้อออ  ค้างง่ะ :z3:
ช่วงนี้หนูลินบทน้อยจัง
แต่ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม o13

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 04-07-2011 08:55:44

2 คู่นี้น่ารักเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 04-07-2011 18:56:45

แล้วแม่ฟ้าจะโดนไรป่ะนี้ แต่ตอนหน้าหนูลินมา คงจะมาช่วยมามี๋ทันนิ หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 04-07-2011 19:43:53

ยังติดตามเรื่อยๆนะคับ

สนุกมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: heyguy ที่ 04-07-2011 21:37:32

อ๊าคคคคค อ่านทันแล้วค่ะ สนุกมากๆ เลย
หนูลินน่รักมากเลยค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 04-07-2011 22:26:32

โอยย จะหวานหรือจะโหดกันดี
รอตอนหน้า อะไรๆ น่าจะกระจ่างกว่านี้
ตอนนี้ยังอึมๆอยู่เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 05-07-2011 00:51:45

เราแวะมาอ่านตอนแรกค่ะ น่าสนใจๆ
เดี๋ยวมาใหม่นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 05-07-2011 12:10:54

น้ำฟ้าจะทำงัยล่ะเนี้ย ยิ่งหนียิ่งเข้าถ้ำเสือ หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 06-07-2011 16:30:23

อ่านถึงตอนล่าสุดแล้วค่ะ
หนูไวโอลิน มาอยู่กะป้ามา ลูก
ให้พ่อแม่เค้าแย่งกันไป
ฮา ฮา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: hunnanoii ที่ 08-07-2011 13:00:48

คิดถึงนู๋ไวโอลินแล้วนะมาสักทีสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 08-07-2011 22:30:27

คิดถึงหนูลิน :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 11-07-2011 00:52:51

อั้ยย่ะ!!! และแล้วก็มาเจอะเจอกันกันอยู่ดีนะค่ะ

เอาเหอะ ยังไงก็เอาใจช่วยแม่ฟ้ากับหมอกานต์ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: phoeniix ที่ 11-07-2011 21:09:07

สนุกมากๆ มารอค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 11-07-2011 21:44:32

คิดถึงหนูลินกับแม่ฟ้าจะแย่อยู่แล้ว มาต่อเร็วๆน๊า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 17-07-2011 09:19:16

รอหนูลินอยู่นะคับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 17-07-2011 12:45:57

กึดเติงหนูลินขนาดแล้วเน้อ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 17-07-2011 13:42:00

คิดถึงหนูลินนนนนนน
เจ้าหมูน้อยที่น่าร๊ากกกกกกก(วิบัติเพื่อเสียง) :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 17-07-2011 15:15:21

สุดท้ายก็พากันมาหลงน้องๆ โฮะๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 17-07-2011 18:38:18

อ่านรวดเดียวจบคะ น่ารักมากคะ สามคู่สิคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 17-07-2011 21:12:22

 :z10: :z10: :z10:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: หมูฉึกๆ^^ ! ที่ 19-07-2011 19:21:34

ค้างงงงงงงงงงงงอย่างแรงรีบ ๆ มานะคะ
คิดถึงหนูลินนนนนน&น้ำฟ้า^^ :bye2: :z3: :haun4: :haun4: :oo1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: My Way_Ply!! ที่ 24-07-2011 11:38:29

คิดถึง หนูลินมากมาย
มาต่อเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆน๊าาาาาาาาาาาาาา
ได้โปรดดดด พลีสสสสสสสสสสสสส

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: K_ma ที่ 24-07-2011 16:47:07

 นู๋ลินจ๋า  นู๋ใกล้จะได้พ่อใหม่แล้วนะจ๊ะ  :impress2: อิอิอิอิ 

คู่คุณหมอกาณก็แอบหวานอะ 

รฮนู๋ลิน อยู่นะค่ะ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: parkjaewon ที่ 24-07-2011 18:02:31

คิดถึงหนูลินใจจะขาดแล้ว!!! :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 24-07-2011 20:39:16

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก


ค้างคากับคุณ รังสิมันนนต์ ฮว๊ากกกกกกกกกกก  T_T

มาต่อเร็วๆๆ นะค๊าบบบบบบบบบบบบบบ >___< รออยู่เน้อออ  ~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 24-07-2011 21:48:16

ใกล้จะสิ้นเดือนแล้ว หนูลินยังไม่มาอีกเหรอจ๊ะ คิดถึงจังค่ะ :110011:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 24-07-2011 22:10:55

รอฉันรอเธออยู่แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด~ คนเขียนหายไปไหนหนออออ??

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: 1st prince ที่ 24-07-2011 22:15:13

รอเหมือนกัน อยากอ่านต่อมาก 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: maew189870 ที่ 25-07-2011 09:07:27

รออยู่นะคับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: fullmoon217 ที่ 26-07-2011 00:06:47

รอ เธอมานานแสนนาน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Ella ที่ 26-07-2011 00:49:00

รออยู่นะค่ะ....คิดถึงหนูลิน มาก ๆๆๆๆ แล้วนะค่ะ   :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 26-07-2011 09:29:12

   :call: :call:

หนูจ๋าเมื่อไหร่จะกลับมาจ๊ะ

คนอ่านคิดถึง :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 26-07-2011 18:04:44

 

:call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 26-07-2011 21:37:17

เสร็จแน่แม่ฟ้า...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: ayanae ที่ 26-07-2011 21:37:47

คิดถึงหนูลินจัง
แม่ฟ้าแอบพาหนูลินไปเที่ยวไหนเนี่ย ไม่ยอมกลับเสียที
สงสัยต้องให้ลุงม้าน้ำไปตามซะแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 28-07-2011 23:22:55

 :call:
คิดถึงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 28-07-2011 23:31:28

 :call: :mc4:

คิดถึงหนูลิน :กอด1:

คิดถึงผู้แต่ง :L2:

คิดถึงตัวละครทุกตัวเลย :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: Þrestigë ที่ 29-07-2011 23:48:00

 :call: :call:
หนูลินนนน น่าฮัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: tantanlize ที่ 04-08-2011 19:59:02

หนูลินน่ารั๊ก ก ก ก  :oni2:

มาต่อไวๆนะฮะ !!!  :m1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.19 - Catch II [02/07/2011] PG.46
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-08-2011 20:05:45

หายไป 1 เดือนแล้ว มาต่อหน่อยเถอะค่ะ อยากอ่านจะแย่แล้ว  :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 06-08-2011 12:01:15

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.20 - Pa...pa!





                 บรรยากาศหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้น้ำฟ้าต้องดึงผ้าห่มขึ้นมาชิดถึงคาง...   กลั้นก้อนสะอื้นไว้ในลำคอแล้วปล่อยให้หยาดน้ำตาไหลลงมาเงียบๆแทน...    ท่อนขาเปล่าเปลือยโดนเช็ดเบาๆจากผ้าขนหนูหมาดน้ำ...   พอเช็ดจนเรียบร้อยผ้าเปียกน้ำหมาดๆก็ถูกโยนส่งๆไปลงในกะละมังใส่น้ำ   จนน้ำที่อยู่ข้างในกระฉอกออกมาเล็กน้อยแต่คนโยนก็ไม่สนใจ  กลับค่อยๆเลื่อนผ้าห่มลงมาปิดท่อนขาเพรียวนั่นให้จนมิด...  แล้วจัดการสอดตัวเองเข้าไปนอนในผ้าห่มผืนเดียวกันจากนั้นก็สอดแขนเข้ารองใต้กลุ่มผมนุ่มข้างหนึ่ง  อีกข้างก็พาดรัดไว้ตรงราวเอว...  แม้จะมีแรงดึงออกจากมือบางๆอยู่บ้างแต่ชายหนุ่มก็ไม่ใส่ใจกลับยิ่งออกแรงรัดแน่นๆสองครั้งเพื่อเป็นการปรามว่าให้อยู่นิ่งๆแล้วยอมให้เขากอดเสียดีๆ


"...หยุดสะอื้นเสียที...  แค่รู้สึกดีกับมือฉันสองสามครั้งมันไม่ได้เสียหายอะไรหรอกนะ..."   น้ำเสียงที่จงใจกระซิบลงข้างใบหูที่ยังขึ้นสีเหรื่อแดงไม่ได้มีกระแสคุกคามหรือดุดันเลย...  กลับฟังดูคล้ายอยากปลอบคนที่นอนหันข้างไม่พูดไม่จานี่มากกว่า...   ฝ่ามือหนาเลื่อนมาเช็ดคราบน้ำตาบนผิวเนื้อสองข้างออกให้แผ่วเบา...  เช็ดแล้วเช็ดอีกจนคิดว่าถึงเขาจะเช็ดซ้ำอีกกี่ทีก็ไม่มีทีท่าว่ามันจะแห้งลงได้เลยหยุดมือ...


"ที่เงียบนี่เพราะโกรธ...  หรือเพราะ...เจ็บใจ...ที่ฉันไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นต่อ หืม?"   พูดแล้วก็โฉบจมูกลงข้างแก้มอีกที...   อีกคนเพียงหันหลบเล็กน้อยเพื่อให้รู้ว่ายังไงเขาก็ไม่ได้ยินยอมด้วยความเต็มใจ   แต่สุดท้ายยังไงก็ต้องโดนจนได้...เวลาที่ผ่านมาก็โดนไปไม่รู้กี่ครั้งแล้ว...


"..."   น้ำฟ้าพูดอะไรไม่ออก  ไม่ใช่คิดไม่ออกหรอกนะว่าจะพูดอะไร  แต่มันมีสิ่งที่อยากพูดมากเกินไปจนเลือกไม่ถูกเลยต่างหาก...   แล้วที่น้ำตามันไหลนี่ก็เพราะอารมณ์ความรู้สึกข้างในมันระบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้  มันเลยต้องปลดปล่อยออกมาเป็นของเหลวที่ตาและจมูกแทน... 


"...พูดอะไรบ้างสิ...ฟ้า..."  ถึงจะถูกเขาเรียกชื่อเล่นสั้นๆแบบนี้ครั้งแรก...แต่น้ำฟ้าก็ไม่รู้สึกดีเลยซักนิด...
 

                ถูกเขาแตะต้องในส่วนที่ไม่เคยมีใครได้แตะ   ถูกเขาทำทุกอย่างที่ไม่คิดว่าชาตินี้จะมาโดนผู้ชายด้วยกันทำ   ...มันบรรยายไม่ออกจริงๆถึงความรู้สึกในตอนนี้   ทั้งอยากอ้วก  ทั้งปวดหัว  และง่วงนอนมากจนตาแทบจะปิดให้ได้   ...โดนทำจนแตะขอบสวรรค์ถึงสามครั้งในเวลาไล่เลี่ยกัน...  โดยที่อีกคนเอาแต่มองท่าทางน่าอายของเขาอยู่ฝ่ายเดียวแล้วก็ยิ้มเยาะใส่...
ใครบ้างที่พอโดนทำจนเสร็จแล้วยังจะมายิ้มให้อีกคนได้แล้วบอกว่า 'ไม่เป็นไร' หรือ 'ขอบคุณ' กลับ... 


               น้ำฟ้าหลับตาและพยายามลบข้อมูลในช่วงเวลาที่ผ่านมาทิ้งให้หมด...  ถึงจะทำได้ไม่หมดแต่เขาก็พยายามเอาภาพหนูลินมาช่วย...   ตอนนี้เขานึกถึงลูกชายตัวเองมากที่สุดเลย...   ที่ยอมให้เขาแตะให้เขาลูบ...  ทั้งหมดก็เพราะหนูลิน...ถ้าเขาไม่ยอมเขาต้องเสียหนูลินไปแน่ๆ...  ซึ่งเขาไม่มีทางยอมเด็ดขาด...  โดนแค่นี้...มันไม่เท่าไหร่หรอก...   น้ำฟ้านึกในใจพลางปล่อยให้อีกคนเอามือสางผมเขาเล่นแล้วเอามืออีกข้างมากอดรัดเขาเอาไว้ทั้งตัว...  เด็กหนุ่มเอามือสอดเข้าใต้หมอนแล้วกำเสียแน่น...กดอารมณ์อยากโวยวายอยากดิ้นหนีเอาไว้ลึกๆ...


              เสียงรองเท้าย่ำลงบนพื้นไม้หน้าห้องดังขึ้นเรื่อยๆพร้อมเสียงหัวเราะของหญิงสาวคนหนึ่ง...   ซักพักก็ได้ยินเสียงอ้อแอ้ของเด็กทารกร้องตอบ...   น้ำฟ้าลืมตาจ้องไปที่ประตูเขม็ง...  แล้วรีบขยับตัวเตรียมลุกทันที...  แต่ทว่าท่อนแขนที่รัดเขาไว้แน่นไม่ยอมให้ทำตามใจ  แต่กลับกดให้เขานอนลงที่เดิมแล้วก้มหน้ามาบอกใกล้ๆ...


"ถ้าไม่อยากให้ผู้หญิงคนนั้นมาเห็นสภาพนายแบบนี้ก็นอนอยู่บนเตียงนิ่งๆ  เดี๋ยวฉันไปเปิดประตูเอง..."   พูดจบชายหนุ่มก็ลุกยืนลงบนพื้น...  ถอดเสื้อเชิ๊ตที่ใส่ไว้ตอนแรกออกเมื่อกระดุมเสื้อเขาหลุดหายไปจากแรงดิ้นหนีและแรงกระชากเสื้อของคนที่กึ่งนั่งกึ่งนอนมองเขามาจากบนเตียง...   


                ข้างในยังมีเสื้อกล้ามสีดำใส่อยู่   และรังสิมันต์ก็ขี้เกียจหาอย่างอื่นมาใส่ทับก็ตัดสินใจว่าจะออกไปเปิดประตูทั้งชุดแบบนี้แหละ   ก่อนจะออกไปที่ประตูชายหนุ่มก็เดินกลับไปที่เตียง  ปลดผ้าม่านสีขาวลงมาคลุมเตียงไว้ทั้งหมด...เมื่อเห็นว่าม่านสีขาวสามารถคลุมร่างบางๆนั่นได้หมดรังสิมันต์จึงเดินไปที่ประตูเตรียมเปิด...


                ก๊อก...ก๊อก...
   

"...พี่ฟ้าขา~   ม่านเอาหนูลินมาคืนแล้วค่ะ...เจ้าตัวเล็กงอแงหิวนมแล้วแน่เลยพี่ฟ้า..."   ม่านทำปากจู๋เล่นกับเด็กน้อยรออยู่หน้าประตู   แป๊บเดียวเสียงโซ่ปลดล็อกจากด้านในก็ดังขึ้น  ก่อนที่ประตูจะเปิดอ้าออก...   


"พี่ฟ้า...เอ๊ะ...อ้าว..พี่ตะวัน !!  มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ..." 


"มะ...อาาา...อาวววววววว..."   หนูลินที่เอานิ้วเข้าปากอยู่ตอนนั้น...พอหันหน้าไปมองแล้วเห็นว่าใครที่ยืนค้ำกรอบประตูอยู่ตรงหน้า   ความอบอุ่นที่มองไม่เห็นแต่เด็กน้อยสัมผัสได้ก็ทำให้หนูน้อยไวโอลินส่งเสียงทักออกไปเพราะจำได้  แถมยังอ้าแขนจะให้ชายหนุ่มที่ยืนยิ้มตรงกรอบประตูอุ้มเขาอีก...   


"เอ๊ะ...อ้าว...หนูลินจะให้พี่ตะวันอุ้มเหรอลูก...งั้นเอ้า...!~"   เมื่อน้ำหนักเด็กน้อยถ่ายไปข้างหน้าม่านจึงยินยอมให้ชายหนุ่มอีกคนเอื้อมมือมารับหนูน้อยไปแต่โดยดี...   แต่ด้วยความสงสัยว่าทำไมพี่ชายข้างห้องพี่ฟ้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้ยังไม่ได้คำตอบ  หญิงสาวจึงยังไม่ได้ไปไหน...   "...พวกพี่สองคนรู้จักกันเหรอคะ...แล้วพี่ฟ้าล่ะคะนอนแล้วเหรอ..."


"พอพี่เข้ามาก็เห็นฟ้าเขาหลับอยู่บนเตียงน่ะ...เพิ่งนั่งรถมาถึงนี่  สงสัยคงเหนื่อยจากการเดินทาง...   พี่เห็นเราอุ้มหนูลินออกไปก็เลยว่าจะอยู่รอรับหนูลินแทน..."


"อ้าว...อ๋อ...  นี่ก็แสดงว่าพวกพี่สองคนรู้จักกันมาก่อนหน้านี้แล้วเหรอคะ  รู้จักกันได้ยังไงคะเนี่ยพี่ตะวัน...เห็นพี่โตบอกว่าพี่ตะวันเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศไม่ใช่เหรอ..."


"...อืม...พวกพี่รู้จักกันเพราะหนูไวโอลินน่ะ..."  ท้ายประโยคชายหนุ่มทอดน้ำเสียงลงมองเจ้าร่างเล็กที่เขาอุ้มไว้ด้วยแขนแข็งแรงเพียงข้างเดียวก็อยู่   มือเล็กๆข้างหนึ่งกำเสื้อกล้ามตรงบ่าเขาแน่น  อีกข้างก็เอามาตีแปะลงบนแผ่นอก...


"...ปา...ป๊า..."   จู่ๆพอถึงตรงนี้เจ้าหนูดันเผลอส่งเสียงเรียกออกมาชัดเจนพร้อมเอามือชี้ๆไปที่รังสิมันต์   ชายหนุ่มถึงกับหันมาจ้องเจ้าหนูน้อยตาไม่กระพริบเลย   แต่คนที่งงหนักกว่าเห็นจะเป็นหญิงสาวที่ชื่อม่านมากกว่า


"เอะ...เอ๋...   ปะป๊า...  พี่...เป็นพ่อของหนูลินงั้นเหรอคะ...???"   คราวนี้หญิงสาวตาเบิกกว้าง  น้ำเสียงบ่งบอกความตกใจเต็มลิมิต...เพราะแปลกใจสุดๆ  ก็อ้าวทำไมพ่อของเจ้าหนูไม่ใช่พี่ฟ้าล่ะเนี่ย...ตอนแรกเธอได้ยินจากพี่หมอกแค่ว่าเจ้าหนูไม่มีแม่  พี่ฟ้าเลยรับเลี้ยงเอง  แต่อยากให้ตัวเองเป็นทั้งพ่อและแม่ให้เจ้าหนูน้อยเลยเรียกแทนตัวเองว่าแม่ให้...   หนูลินก็เรียกพี่ฟ้าว่าแม่อยู่หรอก  แต่ไหงมาเรียกเพื่อนของเจ้าบ่าวเธอว่า 'พ่อ' ล่ะเนี่ย...  เอ๊ะ...หรือว่า...???


"ม่านไม่ต้องงงหรอก...  ทั้งพี่ทั้งฟ้าไม่มีใครเป็นพ่อเป็นแม่จริงๆของหนูลิน...  หนูลินเป็นลูกของพี่สาวฟ้า  กับน้องชายพี่น่ะ...แต่ตอนนี้สองคนนั้นทิ้งหนูลินไปอยู่บนสวรรค์กันทั้งคู่...  ฟ้าเขาเลยรับเลี้ยงหนูลินให้ไงครับ..."   ชายหนุ่มตอบ   แววตาเป็นประกายยามเมื่อมองหนูลิน  ...เมื่อครู่หนูลินเรียกเขาว่าปะป๊าใช่มั้ย...ทำไมพอได้ยินแล้ว..รู้สึกหัวใจข้างในมันพองฟูขึ้นมา...ชอบ...ดีใจ...อยากฟังอีก  อยากให้หนูลินเรียกเขาแบบนี้ซ้ำอีกหลายๆรอบเลย...


"...อ๋อ...มิน่าล่ะ...งั้นก็เท่ากับว่าหนูลินเป็นหลานของทั้งพี่ตะวันทั้งพี่ฟ้าเลยงั้นสิคะ...   มิน่าล่ะพี่โตถึงเปิดห้องแบบครอบครัวให้    โห...ปกติม่านเห็นมีแต่คุณพ่อลูกสอง...นี่คุณลูกพ่อสองเลยนะเนี่ย..."   พูดแล้วม่านก็หัวเราะคิกอยู่คนเดียว...  แต่ชายหนุ่มที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่กับหนูลินกลับเอานิ้วมาจุ๊ที่ปากเบาๆแล้วบอก...


"หนูลินมีทั้งพ่อและแม่นะม่าน...  ใช่มั้ยคนเก่ง..."   ท้ายประโยคชายหนุ่มหันมาพยับเพยิดกับหนูน้อย...   ไวโอลินไม่ได้พยักหน้าหรือตอบรับอะไร...นอกเสียจากหันคอเล็กๆไปมองในห้องแล้วชี้นิ้วไปที่เตียง


"...มะ...หม่ำๆ...  มำๆ...  ...แม่อาาา....."   ออกเสียงฟังไม่ค่อยได้ศัพท์หรอกแต่คนอุ้มก็พอจะดูออกว่าเด็กน้อยคงอยากไปหาแม่เขา...   


"ท่าจะง่วงมากแล้วนะคะน่ะ...   งั้นม่านไม่กวนครอบครัวสุขสันต์ของคุณน้องหนูลินแล้วล่ะ...   พี่ม่านไปแล้ว...สวัสดีครับก่อนเร็ว...  สวัสดีก๊าบ..."   เด็กน้อยสวัสดีไม่เป็นก็เลยถูกม่านจัดท่าเอามือมาพนมกันแล้วยกมือไหว้ตัวเอง   พอเด็กน้อยทำเสร็จหล่อนก็ลูบหัวที่มีผมขึ้นบางๆแล้วชมว่าเด็กดีๆ   จากนั้นก็ไหว้ลาคนตัวสูงที่อุ้มเจ้าหนูอยู่แล้วเดินลงจากบ้านไป...


               รังสิมันต์เอาหนูลินมาจ้องหน้าแล้วอุ้มดีๆเข้าแนบอก...   เห็นน้ำลายเด็กน้อยยืดย้อยออกมาจากปากก็ลังเลว่าสมควรจะเอาเสื้อที่หนูน้อยใส่อยู่ตอนนี้เช็ดดีหรือเปล่า  แต่คิดว่าคงไม่ดีเท่าไหร่หรอกเพราะถ้าเป็นเสื้อเขามาโดนน้ำลายหยดใส่เขาก็ไม่ชอบ  ชายหนุ่มจึงเอามือตัวเองนั่นแหละเช็ดน้ำลายหนูน้อยให้อย่างไม่นึกรังเกียจเลย...  เมื่อกี๊ก็เพิ่งไปกอดคนแม่มามือมันคงไม่สกปรกเท่าไหร่นักหรอกมั้ง...


"ไหนหนูลิน...เรียกว่า...ปาป๊า...อีกทีสิครับ...   ปา...ป๊า..."   ชายหนุ่มถอดเสียงช้าๆเพื่อหวังให้หนูลินออกเสียงตาม   แต่หนูน้อยกลับเหลือบตามองมาที่สร้อยซึ่งเขาใส่อยู่แล้วหยิบมาเล่นแทน...


"หนูลิน... เรียกปาป๊าก่อนเร็ว...  ปา...ป๊า...  ไม่งั้นไม่ให้เล่นนะ..."  มือข้างหนึ่งยึดตัวสร้อยที่เป็นเพียงแผ่นเหล็กรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ามุมมนๆให้ออกห่างจากมือเด็ก   เจ้าหนูพอเห็นว่าของเล่นที่ส่องแสงวิบวับและหมายตาไว้แต่แรกโดนแย่งก็ส่งเสียงไม่พอใจทันที...


"...มาาาาา...  อาวววววววว..."  คิ้วเล็กขมวดยุ่งราวกับกำลังตีโจทย์เลขคณิตยากๆอยู่เลย...  มือก็ยื่นไปสุดเอื้อมเพื่อจะเอาของเล่นที่ตัวเองต้องการมาให้ได้  แต่พอมันเข้ามาใกล้มือแล้วก็โดนดึงออกไปอยู่เรื่อยเจ้าหนูก็ยิ่งไม่พอใจหนัก...   


"...อ๊าวววววว...  มาาาาาาาา...  แม่~ !!!!~..."    สุดท้ายพอไม่ได้ดังใจก็ตีเปาะแปะลงบนอกคนที่กำลังอุ้มเขาอยู่แทน แล้วร้องเรียกแม่ตัวเองเสียงดังลั่น...   


"โอ๊ย...หนูลิน...พอไม่ได้ดังใจก็ทำร้ายร่างกายกันเลยเหรอ...นิสัยแบบนี้เหมือนใครหืม?..."   ชายหนุ่มเอานิ้วโป้งปาดแก้มนุ่มเบาๆแล้วก้มลงหอมฟอดทันที  และเขาก็ค้นพบว่าทั้งแก้มหนูลินและแก้มน้ำฟ้านุ่มพอกันเลย...  แถมยังหอมไม่เหมือนใคร  ไม่ได้หอมแบบปรุงแต่ง  แต่หอมหวานๆแบบธรรมชาติที่ให้ดมเท่าไหร่ก็ไม่มีทางจะเบื่อ...


"...แม่~...  อ๊าาาาาาาาา...."    เจ้าตัวน้อยหันคอเหลียวหาแม่ตัวเองที่คิดว่าคงจะอยู่ใกล้ๆนี่แหละ   แต่พอยิ่งไม่เห็นทั้งแม่ตัวเอง  ของเล่นก็ไม่ได้...  คราวนี้หนูลินเริ่มหันรีหันขวางเกาแขนเกาหน้าเตรียมเป่าปี่เต็มที่...   ไม่เอาสิ...ทำไมไม่มีแม่...แม่หนูลินอยู่ไหน...!   เวลานั้นเด็กน้อยคงต้องการคนที่จะให้ความมั่นคงและอบอุ่นแก่ตัวเองมากที่สุดอย่างน้ำฟ้าแน่...และคนที่อุ้มก็พอดูออกหรอก  แต่เขาก็ยังอยากจะเล่นกับหนูลินต่ออีกนี่นา...ยังไม่ได้ยินหนูลินเรียกเขาว่าปาป๊าอีกรอบเลย...


"บอสครับ...พาคุณหนูกลับเข้าห้องไปหาคุณฟ้าดีกว่ามั้ยครับ...  แหย่คุณหนูอยู่แบบนี้ระวังโดนเกลียดนะครับบอส..."  เสียงนอบน้อมดังขึ้นตรงชานบันได   มันคือเสียงของเตโช  บอดี้การ์ดหนุ่มผิวคร้ามแดดของเขานั่นเอง...  คนเป็นเจ้านายหรี่ตามองลูกน้องตัวเองที่ในมือยังคงถือปืนเอาไว้ไม่เก็บเข้าซองให้เรียบร้อย...   ในสมองนึกรู้ทันทีว่ารอบบ้านหลังนี้คงมีคนโดน 'เก็บ' ไปเมื่อไม่นานมานี้แน่นอน...


"เมื่อกี๊ไม่มีใครได้ยินเสียงอะไรดังออกมาจากในบ้านใช่มั้ย..."   ถามแล้วก็ตัดสินใจเอาสร้อยเจ้าปัญหานั่นให้หนูน้อยเล่นพลาง...  ท่าทางเตรียมปี่แตกแบบนั้นมันเหมือนคนในห้องที่นอนอยู่บนเตียงตอนเตรียมจะร้องไห้เป็นที่สุด...  และบอกตามตรงว่าในใจลึกๆแล้วไม่รู้ทำไมพอโดนน้ำตานั่นหยดตกต้องลงบนแขนแล้วรู้สึกปวดหนึบๆในใจพิกล...


            เตโชเงียบไปนิดก่อนเอ่ยบอก...   "...ไม่มีครับบอส...  แต่ตอนนี้ดึกแล้ว  ที่นี่อยู่บนเขาแถมคืนนี้ยังลมแรง...พาเข้าข้างในดีกว่าครับบอส  โดนลมมากเดี๋ยวคุณหนูจะไม่สบายเอา..."  ชายหนุ่มพูด  ยิ่งทำให้รังสิมันต์ขมวดคิ้วแน่นเข้าไปใหญ่...


"ไม่อยากคิดว่านายจะมีความรู้เกี่ยวกับเด็กเรื่องแบบนี้นะเตโช..."   ชายหนุ่มหรี่ตามองลูกน้อยตัวเองที่เอาผ้าผืนเล็กๆในกระเป๋าเสื้อมาเช็ดที่ปากกระบอกปืน...


"ซึโยชิฝากมาบอกครับบอส..."  ...นั่นไง...ว่าแล้วเชียวว่าคนอย่างนายเตโชนี่น่ะนะ  จะอุตส่าห์เดินมาหาเขาเพื่อมาบอกให้เขาพาหนูลินเข้าบ้าน...ไม่มีทางซะล่ะ...


"ฝากขอบใจโยชิด้วยนะ...แล้วจัดการอะไรเสร็จแล้วก็พักผ่อนบ้างล่ะ  ปล่อยให้เด็กๆเขาทำบ้าง... พวกนายมาทีไรเจ้าพวกนั้นชอบมาบ่นว่างานน้อยลงทุกที..."   พูดจบแล้วเจ้านายตัวสูงก็หันหลังอุ้มคุณหนูตัวนิดเดียวเดินกลับเข้าห้องไป...


               ...เฮ้อ...หวังว่าบอสคงจับไม่ติดหรอกนะที่เขาโกหกไปว่า...ไม่ได้ยินเสียงอะไรดังลอดออกมาจากในบ้านเลยน่ะ...



--------------------------------------- - - ---------------- - --               -- --     --                     -  -                             -


            น้ำฟ้านอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่บนเตียง...  จนเมื่อเห็นรางๆผ่านผ้าม่านสีขาวแล้วว่าชายหนุ่มปิดประตูเรียบร้อยก็ลุกขึ้นเลิกผ้าคลุมเตียงออก  พยายามจะขยับขาลงจากเตียงไปหาลูกให้ได้...  แต่ก็ไม่ไหว...คงเพราะขาโดนจับโดนทับไว้นานเกินไป   จะขยับแต่ละทีจึงรู้สึกเหมือนมันไม่ใช่ขาของตัวเองเลย...


"ลุกไม่ขึ้นก็นั่งอยู่ตรงนั้นแหละ..."   รังสิมันต์ที่โอบเจ้าเด็กตัวเล็กไว้บนบ่าพาโยกเบาๆพลางเดินไปที่เตียง...   น้ำฟ้ายื่นแขนออกมาเพื่อจะอุ้มเจ้าตัวเล็กคืน  แต่ชายหนุ่มเพียงเดินเข้ามาใกล้แล้วก็ไม่ยอมเอาหนูน้อยให้น้ำฟ้าอุ้มเสียที  แม้ว่าเจ้าตัวเล็กก็จะช่วยประท้วงโดยการพยายามเอนตัวหาแม่ตัวเองอยู่ตลอดเวลาก็ตาม...  เด็กหนุ่มจึงได้แต่กัดปากอย่างขัดใจแล้วทำคิ้วขมวดใส่ผู้ชายที่ยืนค้ำตัวเขาอยู่ข้างเตียง


"...นี่...เธอทำยังไงถึงทำให้หนูลินเรียกเธอว่า 'แม่' ได้...บอกฉันหน่อยสิ...แล้วฉันจะคืนหนูลินให้..."   ข้อแลกเปลี่ยนปัญญาอ่อนในความรู้สึกของน้ำฟ้าถูกส่งมาถาม   ซึ่งคนถามพูดก็เหมือนไม่ได้ใส่ใจที่จะพูด  เพราะตัวเองก็ไม่ได้จ้องมองมาที่คนต้องตอบอย่างน้ำฟ้าเลย  สายตาคมเข้มที่ดูอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อถูกส่งไปให้เด็กน้อยในอ้อมแขนแทน


"..."  น้ำฟ้าไม่พูด...ไม่อยากพูดและไม่รู้จะพูดอะไรด้วย  แต่อีกคนเข้าใจไพล่ไปว่าน้ำฟ้ากำลังคิดแข็งขืนประท้วงเขาโดยการเงียบ...


"คำถามไม่ได้ยากเลยนี่...  ตอบไม่ได้ก็ไม่ต้องอุ้มหนูลิน...  เลือกเอาสิ...จะเอาทิฐิตัวเองหรือจะเอาลูก..."   


"..."  น้ำฟ้ายังคงตั้งใจไม่พูดต่อไป...  แต่สายตายังมองตามหนูลินไม่ยอมละ...  จนเมื่อชายหนุ่มทนไม่ไหวต้องก้มหน้าลงมาขโมยหอมแก้มไปอีกข้างละที...   น้ำฟ้าหันหน้าหลบไม่พ้นจึงได้แต่เอามือถูแก้มตัวเองแล้วเรียกฝ่ายตรงข้ามเสียงขุ่น


"คุณ !!!" 


"ยอมพูดแล้ว...!  เร็ว...บอกหน่อยสิเธอทำยังไงหนูลินถึงยอมเรียกเธอว่าแม่ได้...ฮึ?"  ไม่รู้ทำไมพอเห็นอีกฝ่ายยอมออกเสียงเรียกเขาว่า 'คุณ' เพียงคำเดียวก็เหมือนจะรู้สึกดี...อย่างน้อยก็ดีกว่าก่อนหน้านี้...ที่เด็กนี่ไม่ยอมพูดอะไรบ้างเลย  แม้แต่มองหน้าเขาก็ยังไม่ทำ...


"..."  น้ำฟ้าอยากจะตอบเหมือนกันแต่ไม่รู้จะตอบอะไรนี่...!  จะมาคาดคั้นอะไรเขานักหนานะ... 


"ไม่ตอบ...  ก็ดี...  ทั้งๆที่สอนไปแล้วนะว่าถ้าไม่ตอบคำถามที่ฉันถามเนี่ยจะโดนอะไร...  อยากโดนอีกซักสองสามรอบก็บอกดีๆสิ  ไม่เห็นต้องมาดื้อเงียบเรียกร้องแบบนี้เลย..."


"...ผมไม่ได้เรียกร้อง !!!..."  น้ำฟ้ารีบตะโกนออกมาแล้วเอาแขนมากันตัวเองโดยสัญชาตญาณ...  แค่เพียงเห็นชายหนุ่มสาวเท้ามาทางเขาก็ทำเอาผวาไปแล้วหรือเนี่ย...


"งั้นก็บอกมาสิว่าเธอทำยังไงหนูลินถึงเรียกเธอว่าแม่ได้..." 


"...ผมไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น...  จู่ๆแกก็เรียกผมแบบนั้นเอง..."   น้ำฟ้าตัดใจพูด...
 

"เรียกเอง?  เป็นไปได้ยังไง..."   น้ำเสียงฟังเหมือนไม่อยากจะเชื่อเขา...  ถ้าไม่เชื่อแล้วจะถามทำไม !


"ถ้าไม่เชื่อแล้วจะถามทำไม !"  พอหัวคิดยังไง  ปากมันก็ดันโพล่งออกมาเสียด้วย...  ทำเอาอีกคนคิ้วขมวดขึ้นมาทันทีเพราะโดนขึ้นเสียงใส่...


"...หนูลินอายุยังไม่ถึงขวบ  แต่เรียกเธอว่าแม่ได้ชัดเจนขนาดนี้จะจู่ๆก็ทำได้ได้ยังไง..."


"...ก็เพราะหนูลินยังไม่ถึงขวบน่ะสิ  จะให้ผมไปสอนอะไรแกได้ล่ะ...  วันนั้นที่แกเรียกผมว่าแม่ครั้งแรกยังตกใจแทบตาย...  สงสัย...เพราะผมแทนตัวเองว่าแม่บ่อยๆละมั้ง...แกเลย..."   ประโยคสุดท้ายยิ่งพูดน้ำฟ้าน้ำเสียงยิ่งอ่อนลง...  พอพูดจบก็เงียบไปซะเฉยๆ...   ซึ่งมันก็ทำให้อีกคนต้องเงียบไม่ต่างกัน...


"...ฮื๊อออออ...แอะ...ฮื๊อออออออออออออ ...อา....แม่~..."   และท่ามกลางความเงียบ...หนูลินที่คงเริ่มรู้สึกอึดอัดก็เริ่มดิ้นหนีออกจากอ้อมแจนแจ็งแรงอย่างจริงจัง...   ทั้งดิ้นทั้งถีบพยายามจะโน้มตัวพร้อมชี้มือยื่นแขนจะหาน้ำฟ้าท่าเดียว...


"...คุณ !!!...  ผมขอร้อง...  ขอหนูลินให้ผมเถอะ...  มานี่มาหนูลิน..."   พูดแล้วสองแขนก็ยื่นไปหาชายหนุ่มตรงหน้า...  คว้าไว้ได้แค่ปลายมือสองข้าง  นิ้วเล็กก็เกี่ยวหมับเค้านิ้วน้ำฟ้า  จากนั้นหนูลินก็พยายามดิ้นถีบตัวเองออกจากอ้อมกอดใครอีกคนโผเข้าหาแม่ตัวเอง   เห็นอย่างนั้นแล้วรังสิมันต์ก็ต้องยอมปล่อยมือจากหลานตัวเองอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก... 


"...แอ๊...งืมมม..."  หนูลินที่ทำท่าจะปี่แตกเมื่อครู่พอโดนคนเป็นแม่โอ๋เข้าหน่อยพร้อมฝ่ามือนุ่มนิ่มลูบก้นลูบหลังบอบบาง  สองมือเล็กก็กำเข้าแล้วขยี้ตาตัวเอง  บ่งบอกว่าเริ่มง่วงเสียแล้ว... 


"ง่วงแล้วเหรอครับ...  อดทนหน่อยนะหนูลิน  เดี๋ยวแม่พาหนูไปอาบน้ำแป๊บเดียวแล้วเดี๋ยวมาหม่ำๆนมนอนนะ...  โอ๋ๆ... ไม่งอแงนะเด็กดี..."   


"แม่~...ง่ำๆ..."  หนูลินเริ่มตาปรือ...ออกเสียงเรียกคนอุ้มต่ำๆแล้วงึมงัมไม่ได้ศัพท์อยู่ในลำคอ...   เด็กหนุ่มตัวบางค่อยๆประคองร่างทั้งตัวเองทั้งลูกให้ขยับไปอีกด้านของเตียง   พยายามไม่หันสบตากับแววตาคมดุซึ่งมองมาที่เขากับลูกไม่กระพริบอยู่อีกฟาก...   ยอมลงทุนขยับกายลำบากหน่อยก็ดีกว่าต้องไปลงเตียงด้านเดียวกับผู้ชายคนนั้นแล้วต้องเดินผ่านใกล้ๆ...


               แต่พอจะก้าวขาลงจากเตียงก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตัวเองตัวเปล่าเปลือยล้อนจ้อน...  มีเพียงผ้าห่มที่คลุมร่างเขาอยู่หมิ่นเหม่เท่านั้น  หันมองหาผ้าขนหนูก็มีของหนูลินที่อยู่ในกระเป๋ากับผ้าขนหนูโรงแรมซึ่งคงวางไว้ให้แล้วในห้องน้ำ...    ถ้างั้นจะทำยังไงดีล่ะ...ถ้าลุกเดินทั้งๆที่เบื้องล่างก็ยังปะ...เปื้อนอยู่...เต็มเลย...  ผู้ชายคนนั้นจะ...มอง...ยังไง   ไม่อยากคิดเต็มๆประโยคเลยได้แต่เหลือบตามองไปทางอีกคนที่ยกมือขึ้นกอดอกแล้วเม้มปากแน่น   สักพักสองขาแกร่งก็ก้าวเดินมาทางเขาเนิบๆไม่รีบร้อน  แต่ไม่รู้ทำไมน้ำฟ้าถึงมีปฏิกริยาอัตโนมัติโดยการหนีบขาตัวเองเสียแน่น...    สายตาก้มลงมองต่ำจึงเห็นเพียงปลายเท้าอีกคนมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า...


"ฉันก็ไม่ได้อยากจะแกล้งอะไรหรอกนะ...  แต่เห็นแก่หนูลิน...  เธอ...อุ้มหนูลินดีๆล่ะ..."   ทำไมท้ายประโยคถึงได้ยินเสียงทุ้มๆอยู่ใกล้ๆหูล่ะ... 


"อะ...ฮะ...เฮ้ยคุณ !!  จะ...จะทำ...อะไร..."   น้ำฟ้าอุทานอย่างตกใจทันทีเมื่อจู่ๆท่อนแขนแกร่งก็สอดเข้าใต้เข่ากับใต้รักแร้เขา...จากนั้นทั้งร่างบางๆของน้ำฟ้าและตัวเล็กๆของหนูลินก็ถูกยกวูบขึ้นในอากาศ...  พอรู้ตัวอีกทีถึงเพิ่งรู้ว่าชายหนุ่มตัวสูงตรงหน้านั่นอุ้มเขากับหนูลินเข้าวงแขนเรียบร้อยแล้ว...   


"...ฉันไม่ทำเธอกับลูกตกหรอก...ไม่ต้องกลัว...  เธออุ้มหนูลินดีๆแล้วกัน...ฉันจะพาไปอาบน้ำทั้งแม่ทั้งลูกนั่นแหละ..."   เสียงทุ้มเอ่ยแผ่วเบา  น้ำฟ้าเงยหน้ามองก็เห็นแต่คางที่มีไรหนวดจางๆ    สองแขนเล็กโอบรัดหนูลินแน่นกับตัว...


"คุณ...ผม...ผมเดินไปเองได้จริงๆ...ปล่อยผมลงเดินเองเถอะ..."  เพราะอุ้มหนูไวโอลินอยู่ด้วยน้ำฟ้าเลยไม่กล้าดิ้นมาก...  เพียงแค่เตะขาไปมาเบาๆเพื่อประกอบกริยาจากคำพูด...  แต่เพียงแค่อีกคนปรายตาคมเฉียบมองมาพร้อมบอกสั้นๆคำเดียว...


"...เงียบ..."  ...น้ำฟ้าก็ต้องเงียบตามคำนั้นทันที...เพราะเริ่มจะรู้ดีจากสายตาดุๆที่มองมาว่า...ถ้าไม่ทำตาม...เขาคงโดนไม่ต่างจากเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาแน่... 

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

หายไปนาน..............มาก.... :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :เฮ้อ:

พอดีอยู่ในมรสุมชีวิตกับพายุที่ชื่อว่า 'สอบ' ...อยู่อ่ะ  T^T

เดี๋ยวเย็นๆจะมาต่ออีกแน่นอนถ้าไม่่ลืม...เหอออออออออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 06-08-2011 12:32:40

แอบสงารน้ำฟ้า
แต่ก็.... :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 06-08-2011 12:34:46

เอาแต่ใจดีแท้คุณพระเอก
ชีวิตขาดความละเอียดอ่อนนะนั่น

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 06-08-2011 12:44:11

 :-[ :-[

อุ๊ยๆๆๆ นึกว่าทำจนถึงที่สุดแล้วซะอีก

แต่แอบๆสงสานน้ำฟ้าอ่ะ :เฮ้อ:

เมื่อไหร่ทั้งสองคนจะยอมคุยกันดีๆซะที

หนูลินเรียก ป๋าป๊า เลยเหรอน่ารักอ่ะ :กอด1:

เป็นกำลังให้ผู้แต่งน่ะคะ่  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 06-08-2011 12:49:30

โธ่ปะป๊า ใจร้ายกับ คุณแม่จังเล้ย เดี๋ยวจะโดนเกลียดเอาน๊า  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 06-08-2011 12:51:01

น้ำฟ้าเอ่ย ลูกชายตัวดีอยากได้พ่อแม่ เรียกรังสิมันต์เป็นปาป๊าไปเรียบร้อย ทีนี้คงวุ่นน่าดูเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 06-08-2011 12:57:06

 

o13 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 06-08-2011 13:03:31

+1 คิดว่าลุงม้าน้ำจะปล้ำแม่ฟ้าเรียบร้อยแล้วซะอีก 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: tantanlize ที่ 06-08-2011 13:09:43

หนูลินน่ารักก ก ก   :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 06-08-2011 13:19:15

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 06-08-2011 13:21:13

อ้ากกกกกกครอบครัวสุขสันต์  วันนี้นอนกานสามคนอบอุ่นแน่เลย หรือป่าว

อย่าแอบทำอะไรเวลาหมูลินหลับล่ะ

555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 06-08-2011 13:22:13

อั๊ยยยยยยยยย พ่อ แม่ ลูก อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 06-08-2011 13:35:47

ครอบครัวสุขสันต์ อิอิ แม่ฟ้าเริ่มจะเสร็จปาป๊าแล้วน้า  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 06-08-2011 13:38:56

ผ่านมรสุมไปได้แล้ว แสดงว่าจะมีมาต่อแบบด่วนๆอีหลายๆตอนใช่ไหมคะ อิๆ

อ๊ายยย น่ารักๆๆๆน้องฟ้าน่ารักอ่ะ หนูลินน่ารักเหมือนเคย

แต่เข้าบ้านเมื่อไหร่ เรื่องคงเริ่มมาม่าเพราะแม่ผัวแอบแรง ปะป๊าต้องปกป้องมาม๊าให้ได้นะ :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 06-08-2011 13:39:57

หนูลินอัพจากลุงม้าน้ำเป็นปะป๊าแล้ว ยังจะใจร้ายกับแม่ฟ้าอีก ระวังจะโดนเกลียดนะ
พี่ตะวันแกขาดความละเอียดอ่อนจริงๆ เฮ้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 06-08-2011 13:57:54

ลุงม้าน้ำจัดการแม่ฟ้าแบบไหนน๊า ทำเอาขาอ่อนเลย
แต่แม่ฟ้าไม่ได้เต็มใจนะ
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 06-08-2011 14:19:50

โอ๊ย......ไม่ไหวแล้ว ทำน่ารักกันอย่างนี้นะ ครอบครัวนี้
คุณลุงม้าน้ำ เขยิบฐานะมาเป็นปาป๊าแล้วหรอ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 06-08-2011 14:27:45

อ๊ากกก คงจะไม่ได้อาบน้ำแค่แม่ลูกแล้วมั้งเนี่ย สงสัยคนเป็นพ่อจะลงอ่างด้วย กร๊ากกกก
ว่าแต่น้ำฟ้าาาาา ถ้าโดนมากกว่านี้จะเป็นไงเนี่ย  :z3: :z3: :z3:
แต่ว่าก็แอบชอบความเถื่อน กร๊ากกกก มีเรียกชื่อฟ้าด้วย
ยังรอเรื่องนี้เสมอค่ะ รอตอนต่อไปค๊าบบบ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 06-08-2011 14:46:44

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 06-08-2011 14:55:56

ครอบครัว (เหมือนจะ)สุขสันต์  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: anukung ที่ 06-08-2011 15:48:10

รอวันที่แม่ฟ้าเอาคืน แต่คงไม่มี ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 06-08-2011 15:53:22

โอ๊ยยย คิดถึงนู๋ลินกับแม่ฟ้าที่ซู้ดดดดดด

นึกว่าแม่ฟ้าจะโดนกินซะล่ะ อิอิ แหมมมมมม เสียดายจังงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 06-08-2011 16:38:02

ชักจะเหมือนพ่อแม่ลูกเข้าไปทุกทีแล้ว  :o8:
ชอบตอนที่อยู่สามคนมากๆเลยค่ะ น่ารักดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: mahmeow ที่ 06-08-2011 17:40:18

ตกลงฟ้าจะต้องยอมยกหนูลินให้ใช่ไหมเนี่ย..

คุณมาเฟียได้หนูลินแบบใช้วิธีขี้โกงที่สุดอะ...

แถมดุแถมขู่ฟ้าตลอดดดด..มานน่าให้หนูลินไปเลี้ยงไหมเนี่ย...>_<

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 06-08-2011 17:52:11

กรี๊ดดดดดดดดดด อยากจะเป็นเตโช :m3:
เค้าอยากไปได้ยินเสียงแบบที่พวกเตโชได้ยินบ้าง :m25:
โอ๊ย แม่ฟ้ากะหนูลินน่ารักขึ้นทุกวันๆ :m3:
+1 ให้ความน่ารักของหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 06-08-2011 17:57:55

อึดอัดจริงอะไรจริง..เห้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 06-08-2011 18:25:44

ครอบครัว สุขสันต์ 555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 06-08-2011 19:10:54

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 06-08-2011 19:26:58

อยากให้หนูลินเรียกพ่อ ก็แทนตัวเองบ่อยๆซีคุณตะวัน
ทำไมคุณตะวันชอบข่มขู่น้ำฟ้า ทั้งคำพูดน้ำเสียงและการกระทำจังเลยนะ
แบบนี้จะได้ใจแม่ของหนูลินเรอะคุณ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 06-08-2011 19:32:17

คิดถึงแม่ฟ้ากับหนูไวโอลินมากค่ะ ;___________;

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 06-08-2011 19:44:09

ปะป๊า ปลื้มใจเลยละสิ๊

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 06-08-2011 19:48:35

คงยังไม่ลืมใช่ไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: หมูฉึกๆ^^ ! ที่ 06-08-2011 19:59:04

มาต่ออีกนะคะกะลังสนุกเลยยยยยย!! :L1: o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: MokGaLaKom ที่ 06-08-2011 20:02:44

น่ารักมากเลยตอนนี้ แอบกรี๊ดเบาๆนิสนึง
รีบๆรักกันไวไวนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: didi ที่ 06-08-2011 20:04:03

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.20 - Pa...pa! [06/08/2011] PG.49
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 06-08-2011 20:20:00

คิดถึงมากเลยครับ  ดีใจด้วยที่เอาหนูลินกับแม่ฟ้ามาส่ง  นึกว่าทิ่งกันไปแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 06-08-2011 21:05:12

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.21 - sleep 




            อากาศผ่ายในห้องเย็นฉ่ำเพราะเครื่องปรับอากาศทำงานของมันอย่างเต็มคุณภาพ   น้ำฟ้าเลยเลือกชุดนอนหนาๆมาใส่ให้ลูก  แถมมีหมวกให้ด้วย...  จากนั้นก็ย้ายทั้งตัวเองทั้งหนูลินมานอนบนเตียงก่อนจะป้อนนมในลูกแล้วสอดตัวเองเข้าใต้ผ้าห่มนอนตะแคงข้างมองหนูลินที่นอนดูดนมตาแป๋ว...   ริมฝีปากบางเผลอยิ้มละมุนโดยไม่รู้ตัว  แววตารักแสนรักถูกส่งให้หนูน้อยจนหมดหัวใจ...  แต่จู่ๆอารมณ์ทอดละมุนก็ต้องสะดุดลงเมื่อรู้สึกถึงคางสากๆจากเบื้องหลังมาวางเกยบนต้นแขนเขา  พร้อมลำแขนแข็งแรงที่วางพาดผ่านเอวเขาไปแตะๆลูบๆหนูลินที่นอนอยู่ริมสุดอีกด้านหนึ่ง...


"...คุณ..."   เด็กหนุ่มหันศีรษะไปมอง  ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครอีกคนที่ยังอยู่ร่วมห้องไม่ยอมไปไหนนั่นแหละ  ที่มารบกวนเวลาจะนอนของเขา...   พอจะขยับแขนออกก็ติดที่ลำแขนใหญ่ที่พาดอยู่...   เลยต้องออกเสียงเรียกอีกทีเบาๆเพราะไม่อยากไปรบกวนเจ้าตัวเล็กที่เริ่มหยุดดูดนมแต่พริ้มตาใกล้หลับแล้ว  "...คุณรังสิมันต์..." 


"...นี่...หนูลินจะออกเสียงคำไหนง่ายกว่ากัน...ระหว่างฉันจะแทนตัวเองว่า...พ่อ...กับป่ะป๊า..."   แต่อีกคนเหมือนไม่สนใจจะฟัง...กลับถามคำถามแสลงใจเขาออกมาอีกแล้ว...


"...ไม่ว่าจะพ่อหรือป่ะป๊าคุณก็ไม่มีสิทธิ์ให้หนูลินเรียกทั้งนั้นแหละ...  เพราะผมจะเป็นทั้งแม่...ทั้งพ่อให้แกอยู่แล้ว..."    เด็กหนุ่มตอบเสียงเรียบ...รู้สึกเหนื่อยใจนิดๆที่อีกคนไม่ยอมลดละการเข้าถึงตัวมาวุ่นวายกับเขาเสียที...   


"หืม?  แต่ฉันไม่เคยได้ยินหนูลินเรียกเธอว่าพ่อเลยนะ...  แต่ตะกี๊หนูลินกลับเรียกฉันว่าป่ะป๊าด้วย...   แกคงอยากได้พ่อและแม่คนละคนมากกว่ามั้ง..." 


"คุณนี่ !  ทำไมชอบพูดอะไรแปลกๆแบบนี้อยู่เรื่อย...  คุณจะวิปริตทั้งการกระทำและความคิดเลยเหรอ..."   พออดไม่ได้ก็เลยเผลอพลั้งปากพูดจากระทบออกไป...  ไม่ต้องคิดลึกก็พอเข้าใจว่าน้ำฟ้าหมายถึง 'การกระทำ' อะไร...   แน่นอนว่าคนที่ไม่ได้โง่อย่างชายหนุ่มตัวโตที่สอดตัวเองเข้ามานอนในผ้าห่มผืนเดียวกันกับน้ำฟ้าก็เข้าใจได้ดี  เมื่อตัวเองเป็นคนลงมือกระทำลงไปเอง...ด้วยความตั้งใจเสียด้วยสิ...

 
"...คำก็วิปริต...สองคำก็วิปริต...  แล้วคนที่รู้สึกดีไปกับการกระทำวิปริตจากฉันล่ะ...จะให้เรียกว่าอะไร...ขั้นกว่าของวิปริตนี่...ภาษาไทยเรียกว่าไงนะ..."


"เอ๊ะนี่คุณ !"  เผลอยกมือขึ้นมาจะหยิกหรือฟาดเข้าให้ได้   แต่อีกคนก็รู้ทันเลยยกมือมาจับเอาไว้ทัน  "...นั่นน่ะมัน...มันเป็น...ธรรมชาติของผู้ชายนี่...ที่จะรู้สึก...ถ้ามีใครมาทำแบบนั้นกับตัวเอง...  แล้วที่สำคัญนะ...ผม...ไม่ได้ชอบผู้ชาย...ผมไม่ได้เป็นเกย์...คุณดูไม่ออกหรือไง..."


"เฮอะ...ฮ่ะๆ...  ฉันก็ไม่ได้เป็น...แต่พอทำแล้วมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนี่  เธอยังรู้สึกดีไปกับการกระทำวิปริตที่เธอว่าเลย...  และที่สำคัญนะตัวฉันเองก็ดูสมเป็นผู้ชายมากกว่าเธออีก...  ตัวฉันใหญ่กว่าเธอมาก   หุ่นก็เข้าท่ากว่า   และฉันมั่นใจว่า...ฉันดู 'เหมือน' ผู้ชายธรรมดามากกว่าเธอเยอะ...   เอาง่ายๆนะแค่ท่อนแขน...  ฉันก็กินขาดเธอแล้ว..."   พูดพลางก็ต้องยกตัวอย่างของจริงด้วย...  รังสิมันต์จับข้อมือเล็กแล้วยกแขนบางมาเทียบกับแขนเขาโดยถือวิสาสะ...   น้ำฟ้าอ้าปากค้างมองการกระทำกะทันหันอย่างงุนงง...   


"นะ...นี่คุณจะทำอะไรเนี่ย...ปล่อย...มือผมเดี๋ยวนี้เลย..."   น้ำฟ้าพูดพลางบิดมือพลาง  แต่แน่นอนไม่ใช่จะหลุดได้ง่ายๆ   เพราะอีกคนเหมือนไม่ได้สนใจฟังแต่เพ่งสายตาจ้องแขนสองข้างที่วางเทียบกันนิ่งๆ...


               ใช่...เขากับเด็กคนนี้ต่างกันมาก...   ท่อนแขนของเขามีกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นเส้นเลือดปูดโปนจากการกรำงานและฝึกซ้อมอาวุธต่างๆอยู่เป็นประจำ...  ต่างกับอีกคนที่มีท่อนแขนเรียวบาง  กล้ามเนื้อไม่มีซักมัด...  แถมสีผิวที่ขาวซีดๆจนแทบเห็นเส้นเลือด  ผิดกับของเขาที่คล้ำกว่าเพราะเล่นกีฬากลางแจ้งก็บ่อย...   มันช่างต่างกันชัดเจนจริงๆ...


"ถามจริงๆ  ตัวเธอเคยโดนแดดบ้างมั้ย..." 


"คุณถามบ้าอะไรเนี่ย...  ทำไมผมจะไม่เคย...  ผมก็เป็นคนธรรมดาเหมือนคุณนะ...  ผิดรึไงที่ผิวมันไม่ยอมดำเหมือนคนอื่นเขาเวลาตากแดดน่ะ..."   ใช่...แต่มันจะแดงแทน...แถมพอแดงมากๆก็แพ้ผื่นขึ้นอีกต่างหากด้วย...


"ก็นะ...ฉันแค่แปลกใจ...  ผิวผู้ชายมันไม่น่าจะนุ่มได้ขนาดนี้นี่..."


"..."  ฟังถึงตรงนี้เด็กหนุ่มก็เม้มปากแน่น...  บิดข้อมือตัวเองสะบัดหลุดออกมาจนได้...  จากนั้นก็พลิกตัวตะแคงข้างเต็มรูปแบบบ่งบอกว่าไม่อยากจะสนทนากับคนข้างหลังอีกต่อไป...


"นี่...พูดแค่นี้นี่งอนเหรอ...  เอ้อ...นี่ก็อีกอย่าง...นิสัยเธอทำไมถึงได้เหมือนผู้หญิงนัก...  แค่รูปร่างหน้าตาอย่างเดียวนี่ก็เหมือนจะแย่..."


"เมื่อไหร่คุณจะกลับไปห้องตัวเองซักที...!"   แล้วน้ำฟ้าก็ตัดบทพูดกลางปล้อง...  บอกตามตรงเขาเบื่อคำพูดแนวนี้ที่สุด...  เบื่อมากๆจนถึงขั้นเกลียดเลยทีเดียว !


"...ฉันไม่กลับ...  คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่..."  พูดแล้วก็ทำหน้ามึนเลื่อนมือกลับไปพาดผ่านตัวคนนอนกลางไปขยับขวดนมให้จุกมันเข้าปากเจ้าตัวเล็กตามเดิม... 


"...นี่มันห้องผม...  คุณกลับไปห้องเสียทีได้มั้ยวันนี้บอกตามตรงผมเหนื่อยกับคุณมามากแล้ว...  ผมจะถือเสียว่าวันนี้เราสองคนแค่ได้คุยกัน...แล้ว..."


"เธอลืมเรื่องวันนี้ไม่ลงหรอก...  แล้วถ้าเธอลืม...ฉันก็จะทำให้เธอจำใหม่...ทำซ้ำๆจนกว่าเธอจะจำได้เลย..."


"จะบ้าเหรอนี่คุณ !"


"ชู่ว~"   ตอนด่าเขาว่าบ้าเด็กหนุ่มก็หันคอมามองหน้าเขาพอดี  ตอนจุ๊ปากให้เด็กน้ำฟ้าเงียบเขาเลยเอาปากชนปากเบาๆเสียเลย...ไม่ต้องเอานิ้วมาแตะปากให้เสียเวลา...  จากนั้นก็ตามด้วยปลายจมูกโด่งที่โฉบลงสูดดมกลิ่นกายอ่อนๆผสมแป้งเด็กที่ฟุ้งไปทั่ว...   พอทำแล้วก็รู้สึกเต็มตื้นขึ้นมาชะมัด...ผิดกับอีกคนที่ดูเหมือนสติสตังจะหลุดลอยแล้วเบือนหน้าหนีแทบไม่ทัน...


"...ทำไมคุณต้อง...ต้องแกล้งผมแบบนี้เรื่อยเลย...คุณต้องการอะไรกันแน่คุณรังสิมันต์ !"


"ต้องการหนูลิน..."  เสียงทุ้มเข้มดังจากเบื้องหลัง...  น้ำฟ้าเบือนหน้ากลับไปมองด้วยหางตา...  ในหัวเริ่มปวดจี๊ด...จึงตัดสินใจเท้าแขนลุกนั่งบนเตียงแล้วสอดท่อนแขนเข้าใต้ศีรษะร่างน้อยๆซึ่งพริ้มหลับไปแล้ว... 


"เดี๋ยว...จะทำอะไร..."   รังสิมันต์เมื่อเห็นดังนั้นจึงรีบผุดลุกตามทันที...


"...จะไปนอนบนโซฟา..."  น้ำฟ้าตอบแผ่วเบาแล้วทำท่าจะลุกขึ้น... 


                     แขนสองข้างจากคนเบื้องหลังก็เอื้อมมาโอบพาดตัวเขาและหนูลินก่อนจะพาเอนลงนอนตามเดิม...


"ไม่ต้อง...  คืนนี้ฉันไม่ทำอะไรหรอก...แค่อยากนอนด้วย...  ฉันไม่ใช่คนใจร้ายที่พาหนูลินไปจากเธอโดยไม่ได้รับคำยินยอมก่อนหรอกนะ...   ฉันแค่อยากนอนกอดหลานเฉยๆ...ไม่ได้รึไง..."


"..."  น้ำฟ้าเงียบ   ในสมองตีหาเหตุผลมาลบล้างเพื่อหาผลลัพธ์ที่ดีที่สุดออกมา


"...นี่  ถ้าฉันไร้มนุษยธรรมจริงๆล่ะก็...  ฉันคงพรากหนูลินไปจากเธอได้ง่ายๆตั้งแต่วันแรกที่เราพบกันแล้วล่ะ...  ไม่มาตามเที่ยวไล้เทียวขื่อรอให้เธอยกสิทธิ์การเลี้ยงดูหนูลินให้ฉันอย่างถูกต้องตามกฎหมายอยู่แบบนี้หรอก..."


"ถ้าคุณพูดเรื่องนี้ออกมาอีกคำเดียว...ผมจะทำทุกวิถีทางในการลากคุณออกจากห้อง..."  น้ำฟ้าส่งสายตาเด็ดขาดมาจ้อง   "แล้วก็สาบานออกมาด้วยว่าคืนนี้คุณจะแค่ 'นอน' อย่างเดียว...ห้ามถูกตัวผมกับลูกไม่ว่าจะกรณีใดๆทั้งสิ้น..."


"นี่...เตียงแคบแค่นี้จะไม่ให้โดนกันเลยมันเป็นไปไม่ได้หรอก..." 


"งั้นก็กลับห้องคุณไปซะ...!"   ...เด็กนี่...ได้ทีเอาใหญ่เชียวนะ...  ก็ได้...  ถ้าแค่คืนนี้เขาจะยอมให้ซักคืน... 


"ก็ได้...  แต่ขอถูกตัวหนูลินได้มั้ย..."   ปลายเสียงออกแนวอ้อนเสียจนน้ำฟ้ายังแปลกใจ... 


"งั้น...คุณก็ไปนอนฝั่งโน้นสิ..."   ไม่ได้ใจอ่อน  แต่ถ้าแบบนั้นก็น่าจะพอได้อยู่...


"ไม่เอาล่ะ...เกิดดึกๆฉันกลิ้งไปทับหนูลินแบนขึ้นมาทำยังไง..."   ...บอกตรงๆ  อยากนอนกอดเด็กน้อยจะแย่...แต่ก็กลัวจริงๆว่าร่างใหญ่โตของเขาจะไปทับหนูน้อยเข้าจริงๆ  ก็มันไม่ชินกับการได้นอนข้างสิ่งมีชีวิตเล็กๆขนาดนี้นี่...


"อ๋อ... ปกติตอนนอนชอบนอนทับคนอื่นไม่เลือกหน้าใช่มั้ย..."  ไม่ได้คิดอะไรกับประโยคนั้นเลยจริงๆ...น้ำฟ้าแค่อยากเสียดสีใส่บ้างก็เท่านั้น


"ก็นะ...มันเรื่องธรรมชาติของผู้ชายนี่ที่ต้องนอนทับคนอื่นน่ะ..."  รังสิมันต์พูดแล้วก็ยักไหล่ราวมันเป็นเรื่องธรรมดา  เหมือนว่าเขากำลังบอกว่าคืนนี้อากาศหนาวอย่างไรอย่างนั้น...  แต่กับคนไม่ประสากับเรื่องบัดสีบัดเถลิงอย่างน้ำฟ้าก็หน้าแดงไปตามระเบียบ...   หันหน้ากลับไปทางหนูลินแล้วกระเถิบตัวเสียชิดให้ห่างจากผู้ชายหน้าไม่อายเบื้องหลังให้มากที่สุด   ซึ่งเด็กหนุ่มก็รู้สึกโล่งใจนิดๆที่อีกคนไม่ได้เขยิบตามมา...  เพียงแต่เอ่ยบอกว่าขอผ้าห่มครึ่งหนึ่งด้วยแล้วก็เงียบไป...


              ภายใต้แสงสลัวที่น้ำฟ้าจงใจเปิดไฟหัวเตียงทิ้งไว้...  เด็กหนุ่มค่อยหลับลงตอนราวๆตีสองกว่า   ส่วนชายหนุ่มที่นอนเคียงกันกลับยังลืมตาโพลง  แล้วมองสองชีวิตน้อยๆที่นอนใกล้ๆเงียบๆ   ...ในสมองกำลังคิดอะไรบางอย่างอย่างเงียบงัน...

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue-->>

มาต่อหวานๆสั้นๆเล็กน้อย...ก่อนนอน...

แหะๆ  กำนัลที่หายหัวไปนานจ้าาา    :z6: :z6: :z6: :z6: :L3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-08-2011 21:11:11

หนูลินมาแล้ว แ่ม่ฟ้าโดนลุงม้าน้ำรังแก
เอาใจช่วยคนแต่งค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 06-08-2011 21:17:56

วันนี้ได้อ่าน 2 ตอน ดีใจจัง  o13 o13 o13

+1 เป็นกำลังใจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 06-08-2011 21:28:11

อ๊ายยยย ดีใจจังเลย มาต่ออีกนิดหน่อยก็ยังดี ชอบมากค่าาาา >___<

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: naumi ที่ 06-08-2011 21:29:26

"ก็นะ...มันเรื่องธรรมชาติของผู้ชายนี่ที่ต้องนอนทับคนอื่นน่ะ..."  

แหม แล้วผู้ชายที่ต้องโดน(ผู้ชาย)คนอื่นทับนี่ยังไงคะคุณป๊ะป๋า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 06-08-2011 21:36:01

+1 อ๊ากกก หวานแบบเถื่อนๆ ฮ่าๆๆๆ
คนอ่านก็ฝันหวานก่อนนอนเหมือนกันอิอิ
ขอบคุณของกำนัลค่าา รอตอนต่อไป =3= :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 06-08-2011 21:41:26

 :กอด1:เมื่อไหร่จะรักกันสักที
สงสารน้ำฟ้าจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 06-08-2011 21:47:01

มาต่ออีกน๊าาาาาา  :monkeysad:
อยากอ่านอีกอ่ะค่ะ   :impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 06-08-2011 21:57:27

 :m4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 06-08-2011 22:10:23

ปะป๊าของนู๋ลิน คิดจะทำอะไรก็ขอให้แม่ฟ้าได้อยู่กับนู๋ลินเถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-08-2011 22:13:14

เพิ่งเห็นว่ามีมาเพิ่ม เลยเข้ามา +1 ให้ค่ะ
มาต่อตอนใหม่เร็วๆด้วยน้า ชอบมากกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 06-08-2011 22:27:32

โอ้ว มีมาเพิ่มมีหน่อย
แต่มันยังไม่คืบหน้าไปไหนเลยเนอะ
มากดบวกให้ในความขยันค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 06-08-2011 22:33:00

เสียดายอดอ่าน nc เลย
แล้วมาอัพต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 06-08-2011 22:37:16

หุหุ
นอนกอดกันดีกว่านะ หนาวๆอย่างนี้กอดกันอุ่นดี อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 06-08-2011 22:50:20

มาแล้วๆ อ่าน2ตอนรวดเลย
รังสิมันต์นีกวนจริงๆ
น้ำฟ้าจะรับมือได้นานแค่ไหน
หนูลินอยากมีพ่อกับแม่ซะทีแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 06-08-2011 23:13:30

กอดกันหน่อยได้ไหม :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 06-08-2011 23:28:51

กลับมาแล้ว หลังจากหายไปนาน พร้อมความหวานมาเต็มกระบุง :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: dragonfly08 ที่ 06-08-2011 23:48:47

หนูลินน่ารักที่ซู้ดดดดดดดด  :กอด1:
คุณลุงม้าน้ำแค่ได้ยินหนูลินเรียก "ปะป้า" ก็ออกอาการปลื้มสุดๆ
สงสารก็แต่แม่ฟ้าคงเครียดน่าดู

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 06-08-2011 23:53:49

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 06-08-2011 23:57:58

คนแต่งทำงี้ฆ่าก็เรยยยดีกว่า
 :serius2: ค้างงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 07-08-2011 00:38:18

ท่าทางจะอยากเป็นพ่อนู๋ลินจริงๆนะเนี่ย ลุงม้าน้ำ :impress2:
ตอนนี้น่ารักจริงๆค่ะ หวานๆก่อนนอน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 07-08-2011 00:49:59

ลุงม้าน้ำคิดอะไรกันนะ  แม้ๆๆๆ กลัวนอนทับสิ่งมีชีวิตเล็กๆๆอย่างหนูลิน  แต่ไม่กลัวนอนทับแม่หนูลินใช่ไหมล่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 07-08-2011 01:02:33

ลุงม้าน้ำดื้อนอนกะหนูลินจนได้
ดึกๆอย่ามาเผลอกอดแม่ฟ้าล่ะกัน :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 07-08-2011 01:13:06

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 07-08-2011 01:38:12

โอยยยยยย
อย่างนี้ค่อยชื่นใจหน่อยย~~~~~~~~~~~
มาอิกนิดสิ จะดีมากเลยย^^
รอตอนต่อไปคร๊าบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 07-08-2011 03:17:06

อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงเพลง กอด ของ ทีโบน เลย
"กอดกันหน่อยได้ไหม
ให้ฉันได้ชื่นใจซักที
กอดกันเถอะคนดี
สุขทุกนาทีที่ได้กอดกัน
อยากจะกอดเธอไว้
ให้หัวใจฉันเคียงข้างเธอ
กอดเธอแบบเพลิน ๆ
ไม่คิดล่วงเกิน แค่พออุ่นใจ"
 :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: K_ma ที่ 07-08-2011 11:44:13

 :impress2:  แอร๊ยยยยยยย  ครอบครัวสุขสันต์ ชอบมากกก 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 07-08-2011 12:21:42

บางที nc ขั้นสุด ก็ควรจะมานะ 55

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 07-08-2011 12:45:06

ชอบมาคุ้มกับที่เข้ามารออ่าน36วัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: ThE_PaRaN ที่ 07-08-2011 13:44:14

เป็นผู้ชายที่ไร้ซึ่งความอ่อนโยนจริงๆๆ

แล้วตานั่นเขาคิดอะไรได้ขึ้นมาล่ะนั่น
หวังว่าคงไม่ทำให้แม่ของหนูลินเจ็บปวดนะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: Akamei ที่ 07-08-2011 13:45:43

อ่า............
หวังว่าคงไม่คิดจะทำอะะไรแผลงๆอีกนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: myd3ar ที่ 07-08-2011 14:00:54

หลายไปนาน แต่มาให้ 2 ตอนรวดอย่างนี้ น่ารักที่สุดค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: BExBOY ที่ 07-08-2011 14:24:53

ลุ่นให้กอดจนตัวโก่ง ตัดจบซะงั้น TT_TT

รอลุ่นต่อไป -_-//

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 07-08-2011 14:38:23

ว๊าวๆๆ ได้อ่านต่อแล้ว :mc4:
กรี๊ดๆๆๆ  หนูลินเรียก "ปาป๊า" แล้วอ้ะ :-[

ปล.คนแต่เจอมรสุมสอบ คนอ่านก็เจอมรสุมสอบเช่นกัน :serius2:

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 07-08-2011 14:58:57

น่ารักๆ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 07-08-2011 15:00:17

คุณลุง คิดแผนจะกักทั้งตัวและหัวใจแม่ฟ้าใช่ไหมล่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 07-08-2011 16:23:04

พระเอกมันเอาแต่ใจจิ๊งงงงงงงงงง  :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 07-08-2011 17:13:49

น่ารักอ้ะ... :-[

มาต่อไวนะค่ะ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: loveis ที่ 07-08-2011 20:05:53

น่ารักมากมาย

แม่ฟ้าโดนปะป๋ากินไปแล้วครึ่งตัว ยังรอแบบเต็มตัวนะค้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 07-08-2011 21:23:37

ยังไม่มีความคืบหน้า แต่ดูเหมือนคุณรังสิมันต์เริ่มคิดอะไรในหัว คิดอะไรน๊อ อยากรู้จัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 07-08-2011 21:33:00

ขอบคุณที่มาต่อให้นะจ๊ะ  :pig4:
 :serius2:จะเกิดอะไรขึ้นอีกละทีนี้
รอลุ่นตอนต่อไปนะคร๊าบบบบบ :man1:
มาต่อให้ไวเลยนะคร๊าบบบบบ :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 07-08-2011 21:40:48

 :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 07-08-2011 22:12:16

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: My Way_Ply!! ที่ 07-08-2011 22:40:27

อ๊ายยย
มาแล้วๆๆๆ
คิดถึงหนูลินมากมาย หลังจากที่รอมานานมาก
อย่าหายไปนานๆอีกน๊า
เค้าคิดถึงหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 07-08-2011 23:10:29

อิจฉาอ่ะ  หนูรินมีทั้งป๊ะป๊าและม่าม๊าเลยอ่ะ
หุหุ ครอบครัวสุขสันต์จริงๆเลย  น่ารัก :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 07-08-2011 23:38:49

หวานเชียว  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: Yuki_Moji ที่ 08-08-2011 00:34:45

สมกับที่รอคอย
มาต่ออีกไวไวนะ
อย่าหายไปนานเค้าคิดถึงหนูลิน
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: pepperpro ที่ 08-08-2011 08:51:25

อยากเห็นรังสิมันต์หวานกับฟ้าบ่อยๆและมากๆกว่านี้อ่าครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 08-08-2011 09:28:04

ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครอีกคนที่ยังอยู่ร่วมห้องไปยอมไปไหนนั่นแหละ

แวะมาอ่านอีกรอบเหมือนจะเจอประโยคผิด น่าจะไม่ยอมไป รึเปล่าเอ่ย  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 08-08-2011 11:03:18

 :-[ ครอบครัวที่น่ารัก

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 08-08-2011 16:02:26

 

o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 10-08-2011 15:01:25

อยากอ่านคุณแม่ฟ้าแว้ววววววววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 10-08-2011 15:41:14

หมั่นไส้คุณลุงม้าน้ำได้ไหมเนี่ย? พอหนูลินเรียกปะป๊าหน่อยดีใจใหญ่

จริงๆต้องการคุณแม่น้ำฟ้าด้วยก็ยอมรับออกมาตรงๆดีกว่า อย่าเอาหนูลินมาอ้างเลยนาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 10-08-2011 17:51:57

5555  o13 o13 o13

สนุกมากเลย

อยากอ่าน  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 11-08-2011 19:22:37

อยากได้ยินหนูลินเรียกลุงม้าน้ำว่าพ่ออีก ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 11-08-2011 22:04:16

รุกเร็วจริงๆ ! พ่อคุณ !

ฮว๊ากกกกกกก >_< ชอบอ่าา

มาต่อเร็วๆๆ นะค๊าบบบบบบบบ ไม่ไหวแล้ววว

แม่ฟ้าน่ารักอ่ะ !! >//////< เขิลลล

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 11-08-2011 22:14:47

นึกว่าจะลืมกันเสียเเล้ว  รอนานมากคิดถึงสุดๆ
 ....................
คุณรังสิมันต์คิดอะไรอยู่ค่ะ  เเต่ดูเหมือนจะเเกล้งน้ำฟ้าเลยอ่ะ
ตอนนี้หนูลินก็น่ารักตามเคย  55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 11-08-2011 22:24:26

มารอดูแผนการของปะป๊า ว่าจำทำอย่างไรต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 11-08-2011 22:39:07

อ่านมันรวดเดียวถึงตอนนี้เลยยย

น้ำฟ้าน่ารักมากกกกกกกกกกก ><
รักน้องหนูไวโอลินจังเลย ~

คุณพี่ตะวันอย่าแกล้งน้องมากนะคะ
เดี๊ยวก็โดนเกลียดหรอก ~ 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 12-08-2011 01:22:16

พอเห็นว่าอัพ

ก็รีบเปิดเข้ามาอ่านปั๊ป

น่ารักอ่ะ  พ่อ แม่ ลูก  ยังไงยังงั้น   :o8:     :o8:   :o8:

ตะวันคิดอะไรมากปวดหัวปล่าวๆ 

ก็จัดการน้ำฟ้ามาเป็นศรีภรรยาเลยจะได้สิ้นเรื่อง

แถมได้หนูลินเป็นลูกอีกต่างหาก

ทำได้โชคดี 2 เด้งเลยอ่ะนะ

หรือตะวันเกิดอยากเป็นคนดีขึ้นมาว่างั้นถึงได้คิดมากอ่ะ

ทำตามวิถีทางของตัวเองเลย  เชียร์ให้ทำสุดๆ :z1:    :z1:   :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 12-08-2011 12:30:26

หลังจากหายไปเป็นเดือน ได้อ่านซะที
คุณลุงเอาไงต่อกับแม่ฟ้าดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 12-08-2011 16:02:49

สมกับที่รอคอย

ขอบคุณคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 12-08-2011 16:15:10

ลุงม้าน้ำกำลังคิดอะไรอยู่น้าาาาา แอบหลงรักแแม่ฟ้าแล้วละสิ :-[ :-[

รอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 14-08-2011 01:39:31

ในที่สุดหนูลินก็กลับมาสักกีทีนะค่ะ  :really2:
หลังจากรอมานานก็ได้อ่านถึงสองตอน  o13
สอบเหมือนกันนะเลยรู้ว่ามรสุมมันผ่านมายากเพียงใด เพราะฉะนั้นจะให้อภัยแล้วกันครั้งนี้...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 14-08-2011 19:43:18

รอเรื่องนี้ทุกวันเลย T_T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: matame ที่ 15-08-2011 13:27:35

เอากลับไปบ้านทั้งแม้ทั้งลูกเลยคุณม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 16-08-2011 23:16:43

 :monkeysad:  คึดถึงแม่ฟ้า  คึดถึงน้องลิน 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 16-08-2011 23:58:58

คุณแม่หลับนานจัง เป็นคุณแม่นิทราซะแล้ว  :เฮ้อ:เมื่อไรจะมีคนมาจุ๊บปลุกให้ตื่นซะทีน้า....  :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 17-08-2011 10:52:25

สวัสดีค่ะ วิวอ่านมาถึงตอนที่11แล้ว ชอบเรื่องนี้ค่ะ เพราะชอบนายเอก น่าร้ากดีค่ะ แล้วก้ได้อ่านเรื่องราวของผู้เขียนที่ได้
คุยกับเพื่อนเรื่องนายเต้น่ะค่ะ เรารู้ว่าจริงๆแล้วมีอย่างนี้อีกเยอะ เพราะว่าเราเองก็โดนเหมือนกัน
แต่เราขอบอกว่าเราเองเป็นคนที่ชอบเกย์มากๆ(สาววาย วายสุดๆ) และคนที่วิวชอบเองก็เป็น
แต่วิวก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ แต่แฟนเพื่อนคนนั้นสิคะ ร้ายกาจมากมาย ทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนสนิทมากๆของผัวมัน(ขอหยาบนิ๊ดค่ะ)
แต่มันก็แอบทำกิริยาไม่ดีใส่เรา และมารยาสุดๆ   จนสุดท้ายมันก็ทำให้เพื่อนคนนั้นกับเราเลิกคบเป้นเพื่อนกันตลอดไป
แล้วล่ะคะ เวรกรรมจริงๆ ทั้งๆที่บางครั้งเราเองเป็นคนช่วยมันให้คืนดีกับเพื่อนเรา แต่มันกลับทำให้เรากับ
เพื่อนเลิกคบกัน สุดๆเลยว่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 17-08-2011 18:41:46

ยังงัยหนูลินก้อเข้าข้างแม่ฟ้าเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 19-08-2011 00:04:08

เฝ้าแต่รอๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: ReiiHarem ที่ 19-08-2011 12:57:23

หนูลินเลือกพ่อแล้วใช่ไหมลูก เหลือแต่คุณแม่เค้าว่าจะทำยังไงกะคุณพ่อเนอะ
ตอนนี้มาให้ป้าอุ้ม มา
เป็นกำลังใจให้คุณนักเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: tippawanjj ที่ 19-08-2011 13:06:39

หนูรินคงมีครบทั้งคุณพ่อและคุณแม่ก็คราวนี่ละ
แล้วจะรออ่านตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: -Otto- ที่ 19-08-2011 20:53:35

แม่ฟ้ากับหนูลินน่ารักจังเลย   :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 20-08-2011 20:44:06

 :call: :call:

ภาวนาขอให้เข้าใจกันซะที

และจะให้ดีก็รู้ใจตัวเองซะทีเน้อ

หนูลินผู้น่ารักน่าชักจะได้มีปะป๊าซะที  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: My Way_Ply!! ที่ 23-08-2011 19:45:03

รีบๆมาต่อเถอะคะ
รออยู่ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 24-08-2011 23:15:08

 :o8: ลักษณะคุณลุง จะหลงทั้งคุณแม่คุณลูกแล้วนะคะนั่น อิอิ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: punmile ที่ 28-08-2011 00:27:16

มารอคุณตะวันค่ะ
มาต่อเร็วๆน้าาาา  :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: Nunng ที่ 28-08-2011 10:47:28

จงต่อๆๆๆๆๆๆ  :call: :call: :call:

55 เป็นกำลังใจให้ค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.21 - sleep [06/08/2011] PG.51
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-08-2011 11:05:59

มารอค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-08-2011 12:49:08

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.22 - Interpose



             ทางเดินไปส่วนของอาคารอาหารซึ่งอยู่ติดน้ำตกบริเวณท้ายโรงแรมไม่ไกลนัก   คุณหมอณัฐกานต์ตื่นแต่เช้าด้วยอาการหลับไม่ค่อยเต็มตื่นเท่าไหร่   แล้วพอมองนาฬิกาก็เห็นว่ามีเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมงกว่าห้องอาหารจะเปิด...   คุณหมอเลยเผลอนึกเรื่องเมื่อคืนขึ้นมา...และเกิดอาการอยากเดินกลับไปดูคนที่โดนยิงเข้าเมื่อคืนขึ้นมาจับใจ...   


             ...ก็มันอดไม่ได้นี่นา  ปกติเจอใครบาดเจ็บแม้เพียงเล็กน้อยก็ต้องยื่นมือเข้าช่วย...จนมันฝังเป็นจิตใต้สำนึกไปแล้ว...


             คุณหมอเด็กอยู่ในชุดเสื้อคอกลมสีฟ้าอ่อนๆมีลายการ์ตูนดิสนีย์สีสรรค์สดใสกับกางเกงขาสามส่วนสีน้ำเงินเข้ม...  นี่ถ้าไม่บอกก็คงไม่มีใครคิดแน่ๆว่าคนๆนี้น่ะเรียนจบมัธยมมาแล้ว...   คุณหมอใส่รองเท้าผ้าใบคู่ประจำแล้วออกวิ่งจ๊อกกิ้งเบาๆผ่านเส้นทางหน้าห้องอาหาร  แล้วเดินเลยเลียบน้ำไปทางโรงรถ...   อากาศยามเช้าทำให้คุณหมอรู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้าง  ยิ่งพอได้มองยอดหญ้ายอดไม้สีเขียวตองอ่อนชุ่มๆ  บวกเสียงนกร้องเบาๆแถมกลิ่นหมอกที่ลอยอิ่งอยู่รอบตัว...  คุณหมอก็เผลอหยุดมองแล้วก็ยิ้มออกมาให้กับภาพธรรมชาติสวยๆตรงหน้า... 


             ...แหม...อากาศดีขนาดนี้  ไม่เสียแรงที่แอบอู้งานมา...   คุณหมอคิดในใจยิ้มๆ         


           แล้วจู่ๆก็มีมือสากระคายอ้อมมาจากด้านหลังมาปิดตาเขาไว้...ทำเอาคนที่โดนปิดสะดุ้งโหยงทันทีเพราะมันมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว...


"...morning ครับ...  ไม่ทราบจะไปซนที่ไหนแต่เช้าเลยครับเนี่ย..."   นอกจากภาพจะมืดลงไปแล้ว  ยังมีเสียงทุ้มๆมาดังอยู่ข้างๆหูอีก  ดีนะว่าจำได้ว่าเสียงนี่มันเสียงใคร  ไม่อย่างนั้นคุณหมอคงจะคว้ามีดผ่าตัดที่เหน็บติดกระเป๋ากางเกงมาฟันพุงเข้าให้แล้ว...


"เล่นบ้าอะไรเนี่ยไม่ตลก !"   คุณหมอครวญพลางออกแรงบีบมือใหญ่ๆข้างนั้นที่ปิดตาเขาอยู่...และก็ได้ผลเมื่ออีกคนไม่ได้จริงจังอะไรในการปิดตา  เพียงแค่อยากหยอกเล่นเท่านั้น...  "...ทำอะไรของคุณน่ะ  มาไม่มีเสียง...ตกใจหมดเลย..."  จบประโยคคุณหมอก็ถอนหายใจยาว...  นึกว่าผีคนเมื่อคืนมาหลอกเสียอีกตอนแรกอ่ะ...


"ไม่ได้ทำอะไร...  แค่อยากมาดูเด็กซนว่ามาทางนี้ทำไม   อุตส่าห์เตือนไปเมื่อคืนแล้วนะว่าอย่าออกมาเดินเล่นเพ่นพ่าน..."   


"นี่...มันเป็นสิทธิ์ของผมที่จะไปไหนมาไหนที่นี่ได้ตามใจชอบ...คุณเป็นเจ้าของที่นี่รึไงถึงมาห้ามโน่นห้ามนี่ผมได้น่ะห๊ะ..." 


"ไม่ใช่เจ้าของที่นี่หรอกครับ...แล้วก็ไม่ได้ห้ามคุณด้วย...แค่เตือน...เพราะเป็นห่วง...ผมผิดเหรอ..."   ชายหนุ่มพูดด้วยแววตาที่พยายามทำให้ดูใสซื่อที่สุดแล้ว   แต่เหมือนคนตรงหน้าจะหรี่ตามองเขาราวกับเขากำลังทำหน้าเจ้าเล่ห์อยู่อย่างไรอย่างนั้น


"งั้น...ก็...ขอบคุณที่เป็นห่วง...  ไปละ..."  พูดจบคุณหมอเด็กก็หันหลังเดินต่อไปตามทางที่ตั้งใจไว้แต่แรก   แต่แขนก็โดนฉุดเอาไว้เบาๆอยู่ดี   "มีอะไรอีกอ่ะคุณ..."


"ห้องอาหารอยู่ทางนี้ไม่ใช่เหรอครับ..."  พูดแล้วชายหนุ่มก็เอานิ้วโป้งชี้ไปด้านหลังตัวเอง...   คุณทำเป็นมองตามแล้วเออออด้วยก่อนบอก...


"อ๋อใช่...แต่มันยังไม่เปิดนี่  ผมเลยจะไปที่รถก่อน..."


"อ๋อ...ครับ...  งั้นผมไปด้วย..."   ว่าแล้วมาคัสก็ถือวิสาสะอีกครั้งจูงข้อมือเล็กแล้วพาเดินนำ   


"ฮะ...เฮ้ย...เฮ้ยๆ...จะไปทำไม !  รถผม...!!"   คุณหมอค้านเสียงแข็งพร้อมขืนกายตัวเอง   แต่มาคัสก็หันกลับมาตีหน้ามึนใส่พร้อมบอก


"ก็รถคุณไง...  ไป...ผมไปส่ง..."   พูดแล้วก็ออกแรงดึงซ้ำ  แต่คุณหมอเด็กก็ไม่ยอมเดินตามอยู่ดี...


"ไม่ต้อง !  เดินเองได้น่า...ผมเป็นหมอเด็กนะ...ไม่ใช่เด็กเสียเอง...เดินแค่นี้ไม่หลงหรอกคุณ..."


"ผมไม่ได้กลัวคุณจะหลงไปรถตัวเองไม่เจอ...แต่กลัวจะหลงไปเจออย่างอื่นที่ผมไม่อยากให้เจอมากกว่า...  แต่ท่าทางว่าคุณอยากเจอมากใช่ไหมล่ะ...ก็ได้นะเดี๋ยวผมพาไปดู..."  พูดเองเออเองเสร็จสรรพจนคุณหมอยังประมวลคำพูดไม่ทัน...  รู้ตัวอีกทีก็โดนอีกคนพาลากเดินตัดเข้าสนามหญ้าเขียวชอุ่มไปแล้ว...



             ภาพตรงหน้าคือพุ่มไม้ที่มีกิ่งหักพังเป็นโพลงขนาดไม่ใหญ่มาก   พร้อมกองเลือดหย่อมใหญ่ๆที่เริ่มแข็งตัวแต่คงเพราะน้ำค้างถึงได้ดูหนืดแดงเข้มคล้ำขนาดนั้น   คุณหมอเห็นกองเลือดมาก็มาก...แค่นี้ไม่ได้ทำให้ตระหนกเท่าไหร่นักหรอก    ได้มาเห็นว่าคนคนนั้นคงมีใครมาพาไปแน่แล้วคุณหมอณัฐกานต์ก็โล่งใจออกมามาก   จึงเหลือบใบหน้าหันมองคนจูงมือพามาดูที่มองกองเลือดนิ่งๆ  และถ้ามองไม่ผิดเมื่อกี้แอบเห็นคล้ายหมอนี่ยิ้มมุมปากเล็กๆด้วย...  บ้าป่ะเนี่ยเห็นเลือดแล้วยิ้ม...


"...เห็นมั้ย...ไม่อยู่แล้ว...มีแรงหนีได้ขนาดนี้เขาไม่ตายหรอกคุณ...  ไป...กลับไปกินข้าวกันเถอะ...ผมหิวมากเลย   อยากกิน...อะไรนะ...ต้มเลือดหมูหรือเปล่า?"


"บ้า !!  โรงแรมที่ไหนจะเอาต้มเลือดหมูมาวางให้แต่เช้า..."


"อ้าว...เหรอ...โทษที  ฝรั่งอย่างผมก็ไม่รู้จักชื่ออาหารไทยเท่าไหร่หรอก..."


"อื้อหืม...แต่พูดไทยชัดขนาดนี้นี่นะ...  ล้านทั้งล้านผมไม่มีวันเชื่อคุณหรอก..."   พูดแล้วคุณหมอก็หันหลังเตรียมเดินจากมาก่อน...   ซักพักก็ได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วพร้อมความรู้สึกว่าใครอีกคนก็เดินตามมาตีคู่อยู่ด้านหลังเขาเรียบร้อยแล้ว...



           สองคนเดินตามกันโดยมีมาคัสชวนคุยเป็นระยะๆ   และระหว่างที่เดินผ่านบริเวณโซนบ้านพักแบบ family suit   คุณหมอก็ดันตาดีเหลือบเห็นประตูบ้านหนึ่งเปิดออก   ก่อนร่างสูงของคนเปิดในชุดเสื้อเชิ๊ตสีเทากางเกงสีดำมันวาวพร้อมแว่นตาดำจะเดินออกมา   เห็นแบบนั้นคุณหมอก็หยุดเท้าแล้วเพ่งมองให้ชัดๆ


"ดาราเปล่าว่ะ..."  คุณหมอพึมพำกับตัวเองเบาๆ    มองอีกฝ่ายที่มองภายนอกซ้ายทีขวาทีแล้วหลบกลับเข้าไปในห้องแต่เปิดประตูค้างไว้...ไม่คิดว่าใครจะได้ยินแต่อีกคนที่อยู่ใกล้ๆดันหูดีเกินคาด  แถมความรู้แน่นปึ้กอีกต่างหาก


"เปล่าครับ...บอสผมไม่ใช่ดารา  ที่จริงมีคนมาทาบทามเยอะนะ  แต่บอสไม่สนใจ  ทำแต่ธุรกิจอย่างเดียว..."   มาคัส  ไบรอันตอบยิ้มๆ  มองใบหน้างงงวยของคุณหมอที่ขมวดคิ้วก็ชี้ให้ดูที่บริเวณบ้านหลังนั้นต่อ


"เฮ้ย !"   คุณหมอเผลออุทาน...ไม่ได้ตกใจที่ข้อมูลที่ทราบมันเป็นเรื่องจริงว่าผู้ชายตัวสูงหุ่นดีและหล่อเหลาขนาดนั้นจะเป็นบอสของนายมาคัสนี่จริง  แต่ตกใจ...! เพราะคนที่ออกมาใหม่อีกครั้งคือเพื่อนรักของเขาพร้อมเด็กตัวน้อยที่ใส่หมวกเด็กคลุมหัวเรียบร้อย   หนูน้อยดูอารมณ์ดีหัวเราะเอิ๊กอ๊ากใหญ่   แต่เพื่อนเขากลับทำหน้าบึ้งตึงเหมือนไม่สบอารมณ์   ซักพักก็มีผู้ชายในชุดดำออกมาพร้อมปิดประตูบ้านให้เรียบร้อย...  แล้วเมื่อน้ำฟ้ากับลูกกำลังจะก้าวลงบันไดจากบ้าน  ผู้ชายตัวสูงคนนั้นก็รีบเดินมาใกล้แล้วเอาฝ่ามือใหญ่ๆกางศีรษะให้น้ำฟ้ากับลูกทันที...


"เฮ้ย !!!"  คราวนี้คุณหมอ อุทานดังเป็นสองเท่า  แต่คงเพราะระยะห่างมันมากเกินไป  ทั้งเพื่อนเขาที่ดูไม่ค่อยพอใจนักกับผู้ชายตัวสูงที่อมยิ้มอย่างพึงใจก็เลยไม่ได้ยิน   แต่มาคัส  ไบรอันที่อยู่ด้านหลังในระยะประชิดได้ยินชัดเต็มสองรูหู...   ก็เลยถามกลั้วหัวเราะ...


"ตกใจอะไรกันคุณ..." 


"กะ...ก็...นั่น...นั่นๆ...เพื่อนผม...กับเจ้านายคุณอ่ะ !!  ทะ..ทำไมเขาสองคน...ถึง..."  พูดแล้วก็อึ้ง  รวบรวมคำพูดไม่ทันก็เลยถามออกมากระท่อนกระแท่น...  แต่ถึงไม่ถามมาคัสก็รู้ว่าคุณหมอคงจะงงงันไม่น้อยกับคำถามที่ว่าทำไมบอสเขาถึงไปอยู่กับคุณน้ำฟ้าได้ล่ะสิ...  มา...เขาจะตอบให้...


"เดินไปคุยไปดีกว่าคุณ...มาเร็ว...หิวแล้วเนี่ย..."  พูดจบมาคัสก็จูงมือคุณหมอเดินตามไปทางห้องอาหารด้วย...    ระหว่างทางก็บอกเล่าไปคร่าวๆว่าบอสเขากับเจ้าของที่นี่เป็นเพื่อนกัน  เจ้านายเขาเลยมาร่วมงานแต่งด้วย  แต่ห้องในบ้านใหญ่ไม่พอเลยต้องมาอยู่ห้องติดกันกับคุณน้ำฟ้า...  แต่ที่ว่าทำไมตอนเช้าบอสเขาถึงได้ออกมาจากห้องคุณน้ำฟ้านั้นเขาก็ตอบไม่ได้จริงๆแฮะ...     มาคัส  ไบรอันเลยได้รับนัยน์ตาขุ่นเขียวจากคุณหมอเด็กตัวเล็กเข้าให้...พร้อมบอก...


"โกหก !!"   

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-08-2011 12:53:29

              น้ำฟ้ามองลูกตัวเองที่โดนมะรุมระตุ้มโดยแขกผู้ใหญ่หลายคนที่ตื่นแต่เช้าแล้วลงมาที่ห้องอาหาร   ทั้งคุณแม่เจ้าบ่าว  คุณแม่เจ้าสาว  ญาติเจ้าบ่าว  ญาติเจ้าสาวและตัวบ่าวสาวเองก็ผลัดกันอุ้มผลัดกันกอดหอมหนูลินยกใหญ่...  ตอนแรกนึกกลัวว่าวันนี้หนูลินอาจงอแงที่โดนคนไม่รู้จักหลายคนรุมล้อม...  แต่ที่ไหนได้ตั้งแต่เช้าแล้วที่เขายังไม่ได้ยินเสียงหนูลินร้องซักแอะ...  ก็เลยพอจะหายใจคล่องได้ว่าเจ้าหมูน้อยคงไม่ไปทำความรำคาญให้ใครเขา...   น้ำฟ้าอมยิ้มเล็กๆที่เจ้าหนูของเขาโดนตามใจทุกอย่าง  ชี้อะไรก็จะได้อย่างนั้นมาเล่นโดยไม่มีอิดออด  ท่าทางเจ้าตัวนุ่มจะพอใจน่าดู...    เด็กหนุ่มจึงหันมาก้มหน้าก้มตากินข้าวต้มต่อ...   แต่สายตาอำมหิตที่ลอยอวลอยู่ใกล้ๆก็ทำให้น้ำฟ้าต้องมองหาต้นทาง  และก็พบว่าไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวเขาเลย...แค่คนที่นั่งตรงข้ามนี่เอง...


"..."  ตอนแรกเด็กหนุ่มนึกว่าเป็นเขาที่โดนจ้องอย่างมุ่งร้าย  แต่ที่ไหนได้พอมองดีๆแล้วสายตานั่นมันมองผ่านเขาไปด้านหลัง  พอมองตามถึงได้รู้ว่าเป็นที่กลุ่มคนที่กำลังรุมล้อมไวโอลินอยู่นั่นเอง


"...ลูกตัวเองก็มีทำไมไม่ไปอุ้มนะ...มายุ่งอะไรลูกคนอื่นเขาอยู่ได้...ถ้าหนูลินติดเชื้อโรคขึ้นมาจะทำยังไง...  แล้วทำไมเธอไม่ไปเอาหนูลินกลับมาซักทีนะน้ำฟ้า..."


"อ้าว...ทำไมล่ะ...เขาเอ็นดูหนูลินกันก็ดีแล้วนี่  หนูลินก็พอใจด้วย...ผมก็ไม่รู้จะไปเอากลับมาทำไมนี่ครับ...เดี๋ยวกินเสร็จแล้วค่อยไปเอาก็ได้..."


"ไม่ห่วงลูกเลยรึไงนะเธอนี่...  ถ้าเธอไม่ไป  ฉันไปเอากลับมาเอง...เล่นกับลูกคนอื่นเขานานแล้ว..."  พูดจบน้ำฟ้าก็เห็นชายหนุ่มทำท่าฉุนเฉียวแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อนแล้วก็ลุกขึ้นออกจากโต๊ะเดินไปทางเจ้าของโรงแรมหนุ่มที่กำลังร่วมมือกับว่าที่เจ้าสาวจิ้มแก้มนุ่มหนูลิน...   น้ำฟ้าส่ายหัวไม่เข้าใจว่าแค่นี้จะไม่พอใจอะไรนักหนา...


"...หวงลูกคนอื่นเขาไม่เข้าท่าเลย..."  น้ำฟ้าบ่นจบก็ลงมือทานต่อได้อีกสองสามคำก็เลิก  หันมองชายหนุ่มที่เดินไปหยุดพูดอะไรไม่รู้กับร่างสูงว่าที่เจ้าบ่าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด...






"ไอโต...เอาลูกคนอื่นคืนมาได้แล้ว...เอามาเล่นนานแล้วนะ..."  มาถึงก็ไม่อารัมภบท  ตรงเข้าประเด็นด้วยเสียงกรุ่นๆทันที...   โตยธรหันมองหน้าเพื่อนแบบไม่ค่อยสนใจแล้วตอบ


"อะไรว่ะ...  ทีแม่แมวเขายังไม่ว่าอะไรซักคำ...นี่แกเป็นอะไร...ไปเต้นแทนเขาทำไม..."  พูดเอื่อยๆแล้วหันไปหอมแก้มนุ่มดังฟอด...แล้วยักคิ้วให้ชายหนุ่มหนึ่งที


"แต่ฉันเป็น...!"  พูดแล้วก็หยุด...จะบอกว่าเป็นลุงก็ไม่ค่อยอยากจะบอกเท่าไหร่   เพราะใจอยากบอกว่าเป็นอะไรที่มากกว่าลุง...เช่น...ปะป๊า  อะไรแบบนี้มากกว่า...


"พี่โตคะ...พี่ตะวันเขาเป็นปะป๊าหนูลิน...เขาจะหวงก็ไม่แปลกหรอก...โนะๆหนูลินโนะ...  ปะป๊า...ใช่มั้ยๆ..."   พูดแล้วหญิงสาวก็เอาจมูกถูแก้มหนูลิน...  เจ้าหนูก็เงยหน้ายิ้มโชว์เหงือกแดงแจ๋พร้อมเรียก...


"...ปะ...ป๊าาา..."  เรียกไม่เรียกเปล่ามีชี้ไม้ชี้มืออีกต่างหาก...    เห็นแล้วจากหน้าบึ้งๆอารมณ์ขุ่นมัวก็ไม่รู้มันปลิวหายไปไหนเสียหมด...  ยื่นแขนออกไปกะจะอุ้มก็โดนคุณนายแม่ของโตยธรคว้าไปซึ่งๆหน้าเสียอย่างนั้น...


"จะปะป๊าหรือมะม๊าป้าก็ไม่สนหรอก...   ป้ายังอุ้มตาหนูไม่สมใจอยากเลย...  ก็แหม...นานๆทีมีเด็กๆมาให้เล่นให้อุ้มมันกระชุ่มกระชวยดีจะตาย...  เนอะ...คร๊าบบบบ...โอ๋ๆ..."   คุณนายแม่อุ้มหนูลินด้วยสายตาไม่แคร์เพื่อนลูกชายที่มองตาขวางเลยแม้แต่น้อย...  ก็แหมเคยเห็นนิสัยมาแต่เล็กแต่น้อยรู้ดีหรอกว่าชายหนุ่มตรงหน้าเป็นคนอย่างไร   ก็ขนาดตอนแรกหล่อนไปขอหนูน้อยไวโอลินมาอุ้ม  หลานน้ำฟ้าก็ให้หล่อนอุ้มแต่โดยดีหรอก   แต่คนที่มาด้วยนี่สิ  ยืนจังก้าจ้องหน้าเสียอย่างกับไปแย่งของรักของหวงมาจากมือเสียอย่างนั้น   รู้ว่าหลานแต่แหม...ขนาดผู้ปกครองแท้ๆของแกยังไม่หวงขนาดนั้นเลย...  นานๆทีได้เห็นมุมของเพื่อนลูกชายคนนี้แบบนี้เข้า   ก็ขอแหย่เสียหน่อยเถอะ...


"แม่...  พ่อเด็กเขามาตามถึงที่แล้วก็คืนเขาไปเถอะ..."   โตยธรทำเป็นพูด  แต่มือน่ะก็เอื้อมไปจับๆหนูลินเหมือนกัน...  ...ถ้ารู้ว่ามีเด็กมันน่ารักน่ากอดขนาดนี้นะ...เขาจับเจ้าสาวทำลูกก่อนแต่งงานไปเสียก็ดีหรอก...หนูลินจะได้มีเพื่อน...


"พ่อเด็กที่ไหน...ตาตะวันแกน่ะเป็นลุงหนูลินไม่ใช่เหรอ...  ผู้ปกครองหนูลินเขายังนั่งทานข้าวอยู่เลย...ก็ให้ป้าเลี้ยงให้ก่อนจะเป็นไรไป..."


"แต่หนูลินเป็นหลานแท้ๆของผมนี่ครับป้า..."


"...ใช่ครับแม่...มันก็เลยหวงเอาม๊ากมาก...ถึงขนาดตามมาคุม...เอ๊ย...ตามมาดูแลถึงนี่เลยไงแม่...  ฮ่าฮ่า..."   


"เงียบปากน่าไอโต..."  หันไปดุเพื่อนอย่างหงุดหงิดที่ไม่รู้จะหัวเราะไปทำไม...    หลังจากนั้นเขาก็พยายามเกลี้ยกล่อมจะเอาหนูลินคืนให้ได้  แต่พลังคนแก่ก็ยังเอาชนะยากอยู่ดี...

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue

มรสุมงานผ่านพ้นไปด้วยใจแช่มชื่นพอควร... 

แต่ตอนนี้กำลังเครียดหนักกับการสอบโทเฟล  T^T 

...ใครเคยสอบหรือมีข้อมูลดีๆก็กรุณาช่วยแบ่งปันหน่อยนะคะ  ตอนนี้สมองแทบจะเบิดกะอีเรื่องนี้เนี่ยแหละ... :z3:

ปล.เดี๋ยวเจอกันตอนเย็นอีกตอนจ้า... :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 28-08-2011 13:01:09

หวงไปหมดเลยนะ ลุงม้าน้ำ
หวงทั้งแม่ฟ้า ทั้งหนูลิน :-[

คนเขียนจะสอบโทเฟลเหรอคะ ขอให้สอบได้คะแนนสูงๆน๊า
คาดว่าจะเอาเท่าไหร่คะ - 500 (น้อยไปป่ะ) :a2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 28-08-2011 13:12:16

จองที่รอรอบเย็น
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 28-08-2011 13:18:10

ปะป๊าหวงหนูลิน 555 น่ารักกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 28-08-2011 13:23:33

 o18 o18 o18

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 28-08-2011 13:27:51

+1 ก๊าบบบ
ป๊ะป๊าไม่ค่อยเลยนะ อยย่างที่คุณป้าว่า ขนาดแม่เค้ายังไม่อะไรเลย
นี่ออกอาการหวงลูกขึ้นมาแล้วหรอ เอิ๊กกกก
รออ่าน แม่ฟ้ากะป๊ะป๊าเยอะๆนะค๊า..ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 28-08-2011 13:32:33

จะไปอเมริกาหรือคะ tofel มีหนังสือขายคะ เล่ม 1,2 หา edition ที่ใหม่ๆหน่อยหรือไปดูในห้องสมุดของคณะก็ได้คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: loveis ที่ 28-08-2011 13:36:30

+1 น่ารักอ่ะ

มีหวง ห่วงด้วย คนอื่นก็แกล้งตาเจ้าพ่อกันน่าดู   :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 28-08-2011 13:36:52

พลังของปะป๊าสู้คนแก่ไม่ได้หรอก ทำใจซะเถอะ :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Ella ที่ 28-08-2011 13:48:08

ออกอาการหวง หนูลินอย่างเห็นได้ชัดจนพวกคุณป้าแกล้งซะเลย

แต่จะหวงกับเฉพาะหนูลิน  หรือจะหวงม๊ะม้า ด้วยกันล่ะเนี่ยน (อยากเห็นจังเลยว่าจะเป็นยังไง)

 o13 รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 28-08-2011 13:51:35

หวงออกนอกหน้าจริง :laugh:



     สงสังค่ะกดบวกนี่ทำยังไงค่ะ :m23:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 28-08-2011 13:54:34

หนูลินน้่ารักเน้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 28-08-2011 13:58:25

หวงซะน่ารักเลย  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Piaanie ที่ 28-08-2011 14:00:54

ครอบครัวสุขสันต์ รวบกลับไปทั้ง แม่ทั้งลูก เลยตาลุง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 28-08-2011 14:02:44

+1  ลุงขี้หวง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 28-08-2011 14:16:15

พาหนูลินมาให้ชื่นใจแป๊บเดียวเอง รอๆๆๆ อีกตอนหนึ่งนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 28-08-2011 14:22:10

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 28-08-2011 14:23:42

แล้วเมื่อไหร่จะหลงแม่ละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 28-08-2011 14:29:33

ปล่อยบ้างอะไรบ้างก็ได้
ก็หนูลินน่ารัก ใครๆก็เลยรักกันยกใหญ่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: rain0akira ที่ 28-08-2011 14:42:21

มาต่ออีกไวๆนะคับ

ตามอ่านทุกวันเลย

เข้ามาดูตลอด

สู้ๆนะคับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 28-08-2011 14:46:07

โอ๊ยยย คิดถึงแม่ฟ้าหนูลินและลุงม้าน้ำมากกกกก ยังไม่อิ่มเลยยยยย ฮือออออ

ดีใจมากที่คนแต่งบอกว่าจะมีอีกตอน ตอนเย็น รอนะค้าาาา >< :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 28-08-2011 14:46:35

555 คุณลุงม้าน้ำ มีนิสัยเป็นเด็กๆขี้หวงเนอะหนูลินเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 28-08-2011 14:50:48

น่ารักที่สุด
 :กอด1:
ปะป๊ากับมะม๊า อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 28-08-2011 15:16:59

สูๆคร่า อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: เก๋ไก๋เจ้าค่ะ ที่ 28-08-2011 15:28:43

หนูลินมาแว๊ววววววววววววววววว


เราเพิ่งไปสอบโทเฟลมาเมื่อตอนอาทิตย์วันแม่ค่ะ  :เฮ้อ:
ตะแนนก็ออกมาแล้ว ผ่านมาแบบคาบเส้น  :laugh: (ไม่ได้อ่านไป ได้มาเท่านี้ก็แทบกราบแล้วค่ะ)
นี่กะว่าจะไปสอบใหม่ค่ะ

อยากแนะนำว่า ให้รีบทำค่ะ อย่าเอ้อระเหยลอยชาย(ไม่งั้นไม่ทัน)
แล้วก็เตรียมตัวไปให้ดีค่ะ ฝึกทำฝึกเขียนไปเยอะๆ มันจะได้ชิน ไม่ตื่นเต้นแล้วก็บริหารเวลาได้ถูกค่ะ
จะให้ช่วยอะไรบอกมาได้เลยนะคะ ยินดีช่วยเหลือ(เพื่อนร่วมชะตากรรม)ค่ะ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: orientation ที่ 28-08-2011 15:37:11

หนูลิน น่าฟัดมากๆ

อยากฟัดบ้างจังเลย o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.23 - Horse [28/08/2011] PG.54
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-08-2011 16:42:54

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.23 - Horse



              รถกอล์ฟสีขาวสามคันค่อยๆขับตามกันมาบนถนนเรียบ  ผ่านบริเวณทุ่งหญ้าสีเขียวอ่อนๆ   มองเลยไปหน่อยก็เป็นภูเขาลูกขนาดหย่อมวางเรียงเป็นทิวแถวน่ามอง...  น้ำฟ้าอุ้มหนูลินเข้าตักโดยจับหันหน้าออกแล้วชี้ชวนหนูน้อยให้มองดูวัหลากสีที่ยืนเคี้ยวเอื้องอยู่ไกลๆ   ไม่ก็เป็นแพะสองสามตัวที่พอเห็นรถวิ่งผ่านแล้วตัวเองก็วิ่งหนี   หนูน้อยพยายามทำปากเลียนเสียงน้ำฟ้าที่คอยบอกลูกว่าแต่ละอย่างเรียกว่าอะไรบ้าง  คนที่นั่งมาข้างกันก็คือคุณหมอณัฐกานต์  ที่คอยเติมเสริมพัฒนาการให้หลานรักไปด้วย...  โดยมีคุณหมอกที่อาสาหอบหิ้วตะกร้าใส่ขวดนมและอุปกรณ์สำหรับเด็กเล็กๆน้อยๆนั่งอมยิ้ม...   

   
                 วันนี้ว่าที่เจ้าของงานแต่งทั้งคู่ชวนพวกเขามาปิกนิกที่หลังรีสอร์ท  และถือโอกาสพาเพื่อนเที่ยวไปด้วยในตัว   ทีแรกม่านโวยวายอยากนั่งรถกอล์ฟคันนี้ตามหนูลินมาด้วย  แต่สุดท้ายก็โดนว่าที่เจ้าบ่าวซิวไปนั่งคันแรกคู่กัน  โดยมีรังสิมันต์ที่ท่าทางไม่ค่อยพอใจเช่นกันนั่งไปด้วยอีกคน   ส่วนคันสุดท้ายเป็นพนักงานรีสอร์ทที่มาคอยดูแลพร้อมข้าวของอีกเล็กน้อย


                นั่งชมวิวกันมาไม่นานก็เห็นเขตล้อมรั้วไม้เตี้ยๆเป็นแนวยาว  ที่สุดปลายเขตรั้วก็มีบ้านไม้หลังไม่ใหญ่มากวางอยู่  มีพนักงานยืนต้อนรับอยู่ด้านหน้าสองคน   รถกอล์ฟค่อยๆเลี้ยวเข้าไปอย่างนุ่มนวลและจอดลงตรงบริเวณหน้าบ้านไม้สองชั้น   ซึ่งชั้นล่างดูคล้ายถูกจัดให้เป็นสำนักงานอะไรซักอย่าง...  ประตูแก้วด้านหน้าเลื่อนออกโดยผู้ชายอายุราวห้าสิบกว่าๆ  รูปร่างลงพุงน้อยๆ  ใบหน้าเปื้อนยิ้มเหมือนจะอารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลา   ชายคนนั้นเดินอย่างกระฉับกระเฉงมาตรงหน้าโตยธรที่โอบมือตัวเองเข้าราวเอวหญิงสาวที่นั่งข้างกายมาตั้งแต่บนรถด้วยความเคยชิน   ผู้ชายตัวอ้วนกลมถอดหมวกปีกกว้างแบบคาวบอยออกแล้วโค้งน้อยๆให้โตยธรพร้อมรอยยิ้มกว้าง  ชายหนุ่มพยักหน้าให้แล้วถาม


"ที่ให้เตรียมไว้เป็นไงบ้าง..."


"เรียบร้อยครับพ่อเลี้ยง...  ผมจัดโต๊ะไว้ที่ศาลาริมน้ำตามคำสั่งแล้วครับ...  ม้าก็เตรียมไว้เรียบร้อย  เอ่อ...แต่ไม่ทราบว่าแขกที่มานี่ขี่ม้าเป็นกันทุกคนหรือเปล่าครับ  ผมจะได้เตรียมคนของเราไว้คอยบริการ..."


"อืม...  ว่าไงครับ...มีใครขี่ม้าไม่เป็นบ้าง..."   ก่อนออกมานี่ชายหนุ่มไม่ได้คิดจะบอกทุกคนว่าจะพามาขี่ม้าด้วย...  สีหน้าของแต่ละคนเลยเปลี่ยนไปหน่อยๆ   คุณหมอกดูตื่นเต้นเหมือนน้องสาวเปี๊ยบ...   ส่วนคุณหมอกานต์ตีหน้าเหยเกเพราะเคยมีความหลังครั้งวัยเยาว์กับม้ามาก่อน  น้ำฟ้ามีสีหน้ากังวลเพราะมีเด็กเล็กมาด้วยอีกทั้งตัวเองกเคยแต่เห็นม้าในสวนสัตว์อยู่ห่างๆ  ไม่เคยได้แตะสักที...   ส่วนเพื่อนเขาเจ้ารังสิมันต์ทำสีหน้านิ่งๆ   มองตรงไปยังเด็กหนุ่มน้ำฟ้ากับหลานตาไม่กระพริบ...  เท่านี้ก็พอดูออกแล้วว่าใครขี่เป็นบ้าง...


"คงมีแค่เพื่อนฉันคนเดียวมั้งที่ขี่ได้...ชิตน์เตรียมไว้กี่ตัวล่ะ..." 


"แปดครับนายเผื่อเลือก...  เป็นอาระเบียนสาม  เธอร์รัพเบรตสาม  กับดราฟท์ฮอร์ส (Draft Horse) สองครับ..."   นายชิตน์ตอบ   โตยธรพยักหน้ารับ...  ซักพักก็รู้สึกเหมือนใครมาดึงแขนเสื้อเขายิกๆอยู่ข้างตัว  พอก้มมองก็เห็นดวงตาใสแจ๋วของว่าที่เจ้าสาวจ้องมองมาอย่างมีความหมาย...   พ่อเลี้ยงหนุ่มหรี่ตาจ้องกลับแล้วจุ๊ปากบอก...


"...จุ๊ๆ...อย่าได้หวังจะขี่คนเดียวอีกเลยสาวน้อย...  คราวนี้เธอต้องมาขี่ตัวเดียวกับฉัน...  ขี้เกียจขี่ตามข้ามเขาเหมือนคราวนั้นอีก..."   ชายหนุ่มดักคอ   เพราะรู้ดีว่าฝีมือการขี่ม้าของสาวน้อยนั้นไม่ได้ถึงกับแย่หากมีคนคอยดูแลอยู่ด้วย...แต่การควบคุมอารมณ์เวลาม้าตกใจของเธอน่ะสิที่ลำบาก   แค่ม้ายกขาหน้าขึ้นมาเธอก็ร้องกรี๊ดกรอกหูเจ้าสัตว์สี่เท้า  มันก็ตกใจเสียงวิ่งเตลิดไปเสียทุกครั้งน่ะสิ...


                ม่านตีหน้างอใส่แฟนหนุ่มแล้วพยายามแยกแขนล่ำๆนั่นออกจากเอว...แล้วเดินหน้าง้ำไปหาพี่ชาย    โตยธรส่ายหน้ากับอาการงอนของสาวเจ้า  แต่เขาก็ชินเสียแล้วเรื่องแค่นี้   เดี๋ยวพอได้ขึ้นม้าก็หายเองแหละ...


"ไปครับ...ไปคอกม้ากัน..."   โตยธรหันไปบอกแขกที่เหลือแล้วตบไหล่เพื่อนพาเดินนำ...  ปล่อยให้คนที่ขนาดตัวไซส์กะทัดรักสี่คนด้านหลังเดินตาม...


"ฟ้า...ฉัน...ฉันกลัวม้าอ่ะ..."  หมอกานต์กระตุกแขนเพื่อนยิกๆ  "...พี่หมอก...กานต์กลัวม้าอ่ะพี่..." 


"เฮ้ย...!  หมอเด็กอย่างแกเนี่ยนะกลัวม้า...กลัวทำไมว่ะ...  ม้าเชื่องๆ  น่ารักจะตาย..."  คุณหมอกหันมาแซวรุ่นน้องที่ถือเป็นเพื่อนร่วมรุ่นไปแล้ว


"เชื่องบ้าอะไรล่ะ !  ก็...ก็ตอนเด็กๆอ่ะเคยไปขี่ที่หัวหิน... แล้วไม่รู้ม้ามันเป็นไร  จู่ๆก็ร้องฮี้สะบัดกานต์ตกลงมาหอยตำก้นซะงั้นอ่ะพี่...  ไม่เอาอ่ะเข็ด...เกิดคราวนี้นั่งอีกแล้วตกม้าเจอหินตำอีกล่ะก็...เหอๆ  จอดไม่ต้องแจว...เป็นหมันแหงๆเลยอ่ะ..."   คนพูดทำสีหน้าจริงจัง...  แต่คนฟังแทบขำพุ่งเรียงตัวเลยทีเดียว...


"บ้า !  หอยไรว่ะตำก้นแก..."  คุณหมอกที่ตอนนี้กลั้นขำจนแก้มแดงเอ่ยถาม... 


"ก็หอยไอที่เปลือกมันเป็นเกลียวๆสูงๆอ่ะ...   ทำไมตอนจะปล่อยให้ขี่ถึงไม่มีใครมาเก็บกวาดหอยไปก่อนนะ...  ดูดิ...ฝังใจเลยเนี่ย..."


"...อุ๊บ...ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า....   ไม่ไหวแล้ววว ...โอ๊ยยยยตายๆ...   คุณหมอคร๊าบบบบ...มันคงไม่ซวยไปตลอดหรอกนะ...  แกจะกลัวไปทำไมว่ะ  ดูอย่างน้องฟ้าดิ...ไม่เห็นจะกลัวเลย..."  พูดแล้วก็โยงถึงเด็กหนุ่มอีกคนที่อุ้มลูกไม่พูดไม่จานอกจากยิ้มขำตามไปด้วยเท่านั้น...


"...ใครบอกไม่กลัวล่ะพี่หมอก...ผมน่ะไม่เท่าไหร่  แต่ผมมีหนูลินด้วยนี่สิ...ก็เลย..." 


"เออว่ะ...จริง...   มีเด็กมาด้วยแบบนี้เขาจะให้ขี่ได้มั้ยอ่ะม่าน..."  คนพี่กระตุกไหล่เรียกน้องสาวที่ทำงอนไม่ยอมคุยกับแฟนซะงั้น...   สาวม่านทำแก้มป่องแต่ก็ตอบโดยดี...


"ถ้าคนอุ้มชำนาญน่ะก็ไม่เป็นไรหรอก...แต่ถ้าไม่ก็ลำบากหน่อย...อาจต้องขี่สองคนแล้วล่ะพี่ฟ้า  ถ้าพี่ฟ้าขี่ไม่เป็นน่ะ..."


"เอ่อ...พี่ขอไปรถกอล์ฟไม่ได้เหรอ..."  น้ำฟ้าถาม...  จริงๆแล้วตัวเองน่ะก็ตื่นเต้นอยู่หรอกที่จะได้ขี่ม้าตัวเป็นๆ...  แต่หนูน้อยตาแป๋วแว๋วในอ้อมแขนที่วันนี้ทำตัวเงียบเรียบร้อยเป็นพิเศษนี่สิที่ห่วงนักหนา...


"ข้างในเขาไม่อนุญาตให้เอาเข้าไปน่ะพี่  ยกเว้นรถที่ใช้ในฟาร์ม...  แต่พี่ฟ้าไม่ต้องห่วงหรอก... นายนั่นน่ะคงเตรียมคนขี่ม้าไว้ให้แล้วแหละ..."


"ม่าน !  นั่นว่าที่สามีเรานะ  มาเรียกนายนั่นได้ยังไง..."   คนเป็นพี่ทำเป็นเสียงดุใส่...  เพราะคนน้องไม่เก็บอาการงอนเลย...  แต่ก็นะ...ต่อหน้าเจ้าสองคนนี้คงไม่เป็นไร...


"นั่นสิ...พี่หมอกขอกานต์นั่งรถไปกับฟ้าสองคนได้มั้ยอ่ะ...  กานต์กลัวม้าจริงๆนะ..."  คนพูดทำสีหน้าคล้ายจะร้องไห้เต็มแก่...ท่าทางจะกลัวม้าอย่างสุดซึ้งจริงๆนั่นแหละ...   แต่จู่ๆความรู้สึกเหมือนมีใครมายืนอยู่ด้านหลังก็ทำให้คุณหมอเด็กหันมอง...   พอเห็นสีผมอ่อนที่สะท้อนแสงกับหุ่นตัวสูงล่ำในชุดเสื้อยืดกับกางเกงขายาวเนื้อผ้าดูหยาบๆสีดำแล้วแทบจำไม่ได้  เพราะปกติคนตรงหน้าจะอยู่ในชุดสูทเสมอ...   คราวนี้พอเจอก็ทำเอาคุณหมอกานต์นิ่งอึ้งไปพักหนึ่งเลยทีเดียว...


"อ้าว...คุณบอดี้การ์ดคุณรังสิมันต์ใช่มั้ยครับ...คุณ...มาคัส...ใช่รึเปล่า...  มาได้ยังไงครับ  คุณไม่ได้มากับรถกอล์ฟหรอกเหรอ..."   เป็นคุณหมอกที่ทักเสียงใสขึ้นมาก่อน  เพราะจำได้ว่าวันแรกที่คนเหล่านี้มาทำเอาพวกแม่บ้านกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ที่มีหนุ่มๆวัยฉกรรจ์แบบนี้มาให้เป็นอาหารตา...  ชายหนุ่มตัวสูงผมทองโค้งให้เล็กน้อยแล้วบอก...


"...เรียกว่าเลขาดีกว่าครับคุณหมอก...  ผมมาก่อนพวกคุณพักใหญ่แล้วครับ..."  พูดแล้วก็ยิ้มให้   คุณหมอกก็ยิ้มรับ...  แต่คนที่มาคัส  ไบรอันพยายามจะสบตาด้วยนี่สิ...  ไม่ยอมมองหน้าเขาเลย  แถมยังกระตุกแขนเพื่อนยิกๆให้เดินตามไปทางคอกม้าใหญ่อีก...   


"เดี๋ยวสิครับคุณหมอกานต์...  นี่ผมไม่รู้มาก่อนเลยนะ...ว่าคุณจะกลัวม้าด้วย..."   มาคัสก้าวไม่กี่ก้าวก็ตามทันคุณหมอตัวเล็ก  ใจจริงอยากคว้าแขนให้หยุดคุยกันก่อน... แต่รู้ดีว่าวัฒนธรรมคนไทยถ้าไม่สนิทกันมากนัก  การถึงเนื้อถึงตัวก็ออกจะเสียมารยาทไปหน่อย...  ชายหนุ่มจึงเดินตามหลังคุณหมอกานต์มาอย่างเดียว...  เพราะก่อนหน้านี้ก็เหมือนจะเสียมารยาทไปค่อนข้างเยอะอยู่เหมือนกัน


"คุณยุ่งอะไรด้วยเล่า..."   คุณหมอตอบน้ำเสียงเกือบสะบัด...    น้ำฟ้ามองอาการเพื่อนที่จ้ำเอาๆราวกับจะหนีแล้วก็มองมาคัสที่จ้ำตามราวกับจะไล่ก็ออกจะงงๆ  ว่าทำไมจู่ๆสองคนนี้ถึงมามีความสัมพันธ์กันแบบนี้ได้...


"ไม่ให้ยุ่งได้ยังไงล่ะครับ...ก็ถ้าคุณขี่ม้าไม่เป็น...  ไม่สิ...คุณกลัวม้าเลยใช่มั้ย...  คุณก็ต้องไปขี่ม้ากับผมน่ะสิ..."   


"ห๊ะ !"  คุณหมอกานต์ชะงักกึก  หันมามองในฉับพลันจึงชนเข้าอย่างจังกับแผ่นอกแข็งแรงที่ทำเอาจมูกคุณหมอเจ็บแปล๊บๆเลย...  "นี่คุณว่าอะไรนะ...ผมเนี่ยนะต้องไปขึ้นขี่ม้ากับคุณ...!"


"ใช่ครับ...  เจ้านายผมกับคุณโตยธรบอกว่าท่าทางคุณคงขี่ม้าไม่เป็น  เลยให้คุณมา 'ขี่' กับผมก่อน..."  ท้ายประโยคมาคัสจงใจทำเสียงเบาๆ   แล้วเน้นคำว่า 'ขี่' ชัดๆแซวคุณหมอที่พอจะรู้ความนัยหน้าแดงเล่นๆ...   แต่น้ำฟ้ากลับยืนเงียบไม่พูดไม่จาและทำหน้างงๆเพราะไม่ค่อยเข้าใจความหมายแฝงเท่าไหร่... 


"ให้ตายผมก็ไม่มีวันไปขี่ 'ม้า' กับคุณหรอก...  ไปฟ้า...ไปบอกคุณโตกันว่าเราสองคนขอนั่งรถไปได้รึเปล่า..."   แล้วก็ไม่สนใจอะไรอีกเดินลากแขนเพื่อนก้าวฉับๆไปทางสองหนุ่มตัวสูงที่ยืนอยู่หน้าคอกม้าพันธุ์อะไรไม่รู้แต่ตัวโตมากจนคุณหมอต้องชะงักกึกก่อนถึงคอกไปหลายเมตร...   โอ๊ย...เจอที่หาดมันตัวกะเปี๊ยกกว่านี้ตั้งเยอะ...แล้วนี่ดูขนาดสิสูงกว่าเขาอีก...จะให้ขึ้นขี่เนี่ยนะ...ไม่มีทาง...


                คุณหมอกำลังลังเลอยู่ว่าจะเรียกโตยธรมาหาได้รึเปล่าเพราะไม่กล้าเข้าใกล้ม้าจริงๆ...กลัวอ่ะ...


                แต่สองหนุ่มก็หันมองมาพอดี  และคนที่เดินเข้ามาหาคุณหมอกานต์กับน้ำฟ้าโดยไม่ต้องคิดเลยก็คือรังสิมันต์...   ชายหนุ่มเดินมาหาน้ำฟ้าแล้วแบมือขออุ้มหนูลิน...   เด็กหนุ่มตั้งท่าจะเบี่ยงตัวหลบแล้วล่ะแต่ว่าหนูลินที่ทำท่ากางแขนพร้อมเอนตัวเข้าหาชายหนุ่มแต่โดยดีก็ทำให้น้ำฟ้าต้องยอมให้รังสิมันต์แตะตัวลูกชายหัวแก้วหัวแหวน  แต่ก็ไม่ยอมให้อุ้มไปแต่โดยดี...   รังสิมันต์ถอนหายใจเล็กน้อยแต่ก็ยอมให้น้ำฟ้าอุ้มหลานตัวเอง...โดยที่ชายหนุ่มก็เอามือลูบแก้มนิ่มๆแล้วหอมฟอดเบาๆ...  หนูลินหัวเราะคิกคักมีความสุข...  มือหนึ่งก็กำนิ้วชายหนุ่มแน่นมือ  ส่วนอีกข้างก็กำผมคุณแม่ฟ้าที่ตอนนี้ปล่อยระยาวลงมา  เนื่องจากตอนแรกก็หนีบกิ๊บดีอยู่หรอก  แต่ตอนนั่งรถกอล์ฟเจอทั้งลมและมือซนๆของลูกน้อยที่คอยแต่จะแกะกิ๊บออกให้  น้ำฟ้าจึงยอมปล่อยให้ระวงหน้านวลเพื่อเป็นของเล่นให้กับลูก...   หนูลินหันมายิ้มยิงเหงือกแดงแจ๋ให้รังสิมันต์  นิ้วเล็กๆที่กำรอบนิ้วโป้งของชายหนุ่มแกว่งเล่นอย่างมีความสุข...


"...โอ๊ยยย...  น่าอิจฉาครอบครัวพ่อแม่ลูก...  อย่างงี้คุณโตจัดนั่งม้าตัวเดียวกันไปเลยนะ...ท่าทางหนูลินจะไม่ยอมปล่อยทั้งคุณตะวันทั้งน้องฟ้าแน่ๆล่ะแบบนี้..."   คุณหมอกที่เดินคล้องแขนน้องสาวตามมาเอ่ยแซว  เนื่องเพราะคุณหมอกไม่เคยทราบความสัมพันธ์ที่แน่นอนของสองคนนี้ว่าจริงๆแล้วเป็นอย่างไร  แต่ฟังเอาจากที่น้องสาวตัวดีเคยมาพร่ำให้ฟังว่าสองคนนี้เขาดูเข้ากันได้ดี...น่าร๊ากน่ารักจนเหมือนสวรรค์ของสาวก 'วาย' อย่างเธอจริงๆ...


"ก็...คงต้องอย่างนั้นล่ะครับ...  พ่อแม่ลูกนั่งไปด้วยกัน...  ส่วนสามีภรรยาอย่างเราก็มานั่งด้วยกัน...ดีมั้ยจ๊ะ..."   คุณโตยธรถือโอกาสนี้ทำเนียนเดินไปกอดเอวภรรยา   สาวเจ้าออกอาการขัดขืนเล็กน้อยเป็นการเล่นตัวแต่พองาม...  แต่สุดท้ายก็ต้องยอมให้ชายหนุ่มกอดรัดเอาจนพอใจอยู่ดีนั่นแหละ...   


"...เอ่อ...ขอ...ขอผมนั่งรถไปได้มั้ยครับคุณโต...ผม...ผมไม่อยากขี่ม้าน่ะครับ..."  คุณหมอออกอาการสั่นเล็กน้อยตอนพูด...       โตยธรหันมามองแล้วยิ้มให้...


"ไม่ต้องห่วงครับคุณหมอกานต์... เดี๋ยวให้คุณมาคัสเป็นพี่เลี้ยงพาขี่รับรองสบายแน่นอน...   ส่วนคุณฟ้าก็ไปกับเจ้าตะวันมันแล้วกันนะครับ...  สองคนนี้น่ะขี่สไตล์อังกฤษ  รับรองนุ่มนวลสบายและที่สำคัญปลอดภัยแน่นอนครับ...ไม่ต้องห่วง..."   เจ้าของรีสอร์ทหนุ่มยิ้มอารมณ์ดี   "ไปจ่ะที่รัก...  ส่วนพี่เนี่ย...จะขี่สไตล์คาวบอย...เดี๋ยวพี่พาแอดเวนเจอร์นะ..."   ชายหนุ่มบอกแล้วพาสาวเจ้าเดินเข้าบริเวณคอกไป  ไม่ทันสนใจหน้าตาที่ค่อยๆซีดเผือดของคุณหมอเด็กกับสีหน้าอ้าปากหวอของน้ำฟ้าที่ไม่คิดว่าประกาศิตจะฟาดเปรี้ยงลงมาขนาดนี้...


"งั้น...เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ...  อ่า...คุณรังสิมันต์ครับ...  นี่ครับ..."  ตอนที่จะเดินผ่านคู่สามพ่อแม่ลูก  คุณหมอกก็หยุดแวะเอาอุปกรณ์เด็กอ่อนที่ตัวเองหอบหิ้วมายื่นให้รังสิมันต์  ซึ่งชายหนุ่มก็ยื่นมือออกไปรับโดยไม่เคอะเขิน  มีทั้งผ้าอ้อมเอามาพาดบ่า   ตะกร้าสีฟ้าอ่อนใส่ขวดนมและน้ำ...   น้ำฟ้าที่ตอนแรกแอบเหวอเพราะต้องขี่ม้าไปกับผู้ชายตรงหน้ายังเผลอแอบอมยิ้มเล็กๆ  เพราะชายหนุ่มที่ดูเท่ห์และขรึมตลอเวลาแบบนี้  ตอนนี้กลับดูเหมือนคุณพ่อลูกอ่อนเข้าแล้วจริงๆ...แถมยังมีการแอบเช็คของในตะกร้าและดมผ้าอ้อมดูอีกแน่ะ...ที่ถ้าบอกไปว่าผ้าอ้อมนั่นเอาไปเช็ดก้นหนูลินมาแล้วจะกล้าหอมรึเปล่านะ...


"ยิ้มอะไรของเธอ..."  รังสิมันต์หันมาทันเห็นน้ำฟ้ายิ้มค้างอยู่แว่บนึงจึงเอ่ยถาม...   น้ำฟ้าหุบปากฉับแล้วทำหันหน้าไปมองคอกม้าพร้อมบอก


"เปล่านี่...  นี่คุณขี่ม้าไปคนเดียวเลยนะ  ส่วนผมกับลูกแล้วก็หมอกานต์จะนั่งรถในฟาร์มไป..."  น้ำฟ้าพูด  ตัวบางๆสาวเท้าเดินไปทางชายตัวอวบท้วมที่ยืนเอามือลูบขนแผงคอม้าตัวใหญ่สีดำเมี่ยมทั้งตัวแล้วเอ่ยถาม...  "เอ่อ...ลุงครับ...ผมกับลูก  แล้วก็คุณหมอกานต์คนนั้นน่ะฮะ...ขอนั่งรถในฟาร์มไปได้รึเปล่าครับ..." 


"เอ้อ...คือ..."  ชายตัวท้วมหันมองคนถามแล้วก็ออกจะงง...  เพราะรูปร่างหน้าตาทรงผมนี่มันผู้หญิงชัดๆ...แล้วทำไมแทนตัวเองว่า 'ผม' ว่ะ...


"เธอทำลุงเขาลำบากใจนะรู้รึเปล่า...  ไอโตสั่งมาให้พาทุกคนลองขี่ม้าไปที่ศาลาริมน้ำเชิงเขาด้านโน้น...  เป็นความหวังดีของเพื่อนฉันที่อยากขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานแต่งและพาเที่ยวรีสอร์ทของมันไปในตัว...เธอจะไม่รับความหวังดีจากเพื่อนฉันหน่อยรึไง..."  เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่ชายหนุ่มร่ายยาวใส่น้ำฟ้า  จนเด็กหนุ่มเองยังงงไปเลย...  แต่พอสติเริ่มกลับมาและทบทวนสิ่งที่ได้ยินไปเลยเอ่ยกับคุณลุงที่ยืนใกล้ๆอีกที


"งั้น...งั้น...ให้ผมนั่งไปกับคนอื่นได้มั้ยครับ...มันจะได้..."


"...เขางอนฉันน่ะ...ไม่มีอะไรหรอก...  เอาเธอร์รัพเบรตมาตัวนึงนะ...  เดี๋ยวฉันตามไป..." 


"คะ...คุณ.. !"  ...งอน??...เขาเนี่ยนะงอนหมอนี่ !...  "นี่คุณจะเผด็จการมากไปแล้วนะ !"


"นี่ยังน้อยไปด้วยซ้ำ...กับเผด็จการของฉันที่เธอว่าน่ะ...  มานี่..."   พูดจบด้วยน้ำเสียงราบเรียบแล้วชายหนุ่มก็คว้าข้อมือคนตัวเล็กกว่าแล้วพาลากไม่พูดไม่จา  ไม่สนใจแรงมดที่พยายามตีมือเขาออก  ตั้งใจจ้ำอ้าวพาไปตรงที่มีชายลงพุงตัวท้วมถือสายจูงม้าตัวโตสีดำไว้ให้...   


               ทั้งสองคนปล้ำเถียงกันอีกชั่วครู่  กว่าที่รังสิมันต์จะบังคับร่างน้ำฟ้าขึ้นม้าพร้อมโอบอุ้มหนูลินตามขึ้นไปด้วย...   แล้วจึงเคาะเท้าเข้าสีข้างม้าเพื่อบังคับมันออกเดิน  ปล่อยให้คุณลุงผู้น่าสงสารสงสัยต่อไปว่าจริงๆแล้วคนที่อุ้มเด็กน่ะผู้หญิงหรือผู้ชาย...เอ๊ะ...รึจะเป็นทอมว่ะ...   คิดพลางก็เอามือเกาหัวแกรก...  ซักพักจึงได้ยินเสียงคนเถียงกันดังมาจากด้านหลังอีกคู่...  พอหันมองก็เห็นฝรั่งตัวโตกับคนไทยตัวเล็กกำลังฉุดกระชากเดินมาอีกคู่แล้ว...  เอ้อ !  นี่ชักจะสงสัยอีกแล้วสิว่าเขากำลังแสดงอยู่ในเรื่องจำเลยรักอยู่รึเปล่า...ชอบฉุดกันจริงจริ๊ง...


"ลุงครับ...เธอร์รัพเบรตตัวนึงนะครับ..."  หนุ่มฝรั่งผมทองแต่พูดไทยค่อนข้างชัดบอกเขาพร้อมรอยยิ้ม...  แถมสีหน้ายังไม่เปลี่ยนไปเลยซักนิดแม้เท้าตัวเองจะถูกประทุษร้ายโดยเท้าของเด็กหนุ่มคนไทยอีกคน... 


"เอ่อ...ครับๆ...  คอยซักครู่...  เฮ๊ย !  ไอวัติไปเอาเจ้าแม็กมา..."   คุณลุงหันไปตะโกนบอกคนงานหนุ่มที่อยู่ด้านหลัง...   แล้วหันมามองคู่ตรงหน้าตัวเองต่อ...


"เอ้อ...คุณสองคนจะไปด้วยกันใช่มั้ยครับ..."


"ไม่ ! / ใช่ครับ..."  สองเสียงประสานแต่มันช่างตรงข้ามกันเหลือเกิน...จนทำเอาคุณลุงต้องเกาหัวแกรกอีกรอบ...


"ลุงครับช่วยผมด้วย...ผมโดนไอฝรั่งโรคจิตนี่ฉุดมาอ่ะ...ลุงครับ...!!"   


"เงียบน่าที่รัก...ผมรู้ว่าคุณโกรธผมมาก...ที่เมื่อคืนผมไม่ได้กลับไปนอนที่ห้อง...แต่ผมก็กำลังง้อคุณอยู่นี่ไง..."   มาคัสตีบทแตกกระจุยพร้อมใส่อินเนอร์ลงไปเต็มที่... จนคนที่เขากำลังฉุดอยู่ถึงกับนิ่งอึ้งอ้าปากค้าง...


"คะ...คุณว่าอะไรนะ..." 


"โธ่ที่รัก !  คุณอย่าทำหน้าแบบนี้สิ...ผมผิดไปแล้วจริงๆ...แต่ผมก็ไม่ได้ไปเหลวไหลที่ไหนนะ...  เมื่อคืนผมอยู่ทำงานที่บ้านใหญ่ดึกไปหน่อย...เลยนอนค้างที่นั่น...แต่สาบานได้นะว่าผมไม่ได้แอบไปหนีเที่ยวโดยไม่บอกคุณก่อนหรอก..."


"ห๊ะ..."   เสียงคุณหมอกานต์ที่กำลังงงสุดขีดลอดผ่านออกมาแค่ลำคอ...


"โฮ่...เป็นแฟนที่ดีมากเลยนะครับ...จะหนีเที่ยวก็ยังต้องบอก...แหม่...เป็นลุงหน่อยก็ไม่ได้...อีแก่คงเอาอีโต้สับคอไปแล้ว...ฮ่าฮ่าฮ่า..."  คุณลุงที่ตอนนี้หลงเชื่อนายฝรั่งผมทองเข้าเต็มเปาก็นึกว่ารู้ว่าคงเป็นคู่เกย์งอนกันแหงแซะ...แหม่...เสียดายสรรพยากรชายแทนสาวไทยอีกสองคนแล้ว...  คุณลุงส่ายหัวยิ้มๆ  เขาไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่หรอก...เพราะงานบริการของเขาที่ทำมานานมักจะเจอลูกค้าหลายรูปแบบเสมอ...จนเขาชินไปแล้วกับรูปแบบความรักที่หลากหลายในสังคมไทยตอนนี้...


"ครับ...อ๊ะ...ม้ามาแล้ว...  เดี๋ยวขี่ไปตามทางเลยใช่มั้ยครับ..."  มาคัสถาม   คุณลุงพยักหน้าตอบ


"ครับ...พอเจอแยกที่สองให้เลี้ยวซ้ายนะครับ...จากนั้นก็ตรงโลด..."  คุณลุงยิ้มจนหนวดกระดิก...จากนั้นก็หันไปลูบแผงคอเจ้าม้าตัวใหญ่สีน้ำตาลแก่อย่างอารมณ์ดีตามสไตล์...   แต่ตอนนี้คุณหมอเด็กของเรานี่สิ...  ตาเบิกกว้าง  ค้างนิ่งอึ้ง  อ้าปากหวอกับขนาดใหญ่โตที่อยู่ตรงหน้าในระยะประชิด... 


              เจ้าม้าหนุ่มสีน้ำตาลจ้องคุณหมอนิ่ง  ก่อนจะแยกเขี้ยวยิ้มยิงฟันแล้วร้อง 'ฮี้~' ทักทาย...  แต่คนโดนทักทายอย่างมีไมตรีกลับร้องจ้าไปแล้ว...


"อ๊ากกกกกกกกก !!  ช่วยด้วยยยย !!!  แงงงง...มันจะกินหัวผมอ่ะ... ม่าย...มันจะกินหัวกานต์แล้วอ่ะแม่ !!!  แม่คร๊าบบบ...ช่วยด้วยยย  แง้.........................!!!!"   คุณหมอกานต์สะบัดแขนเต็มแรงสูบ...    คิดอย่างเดียวว่าเจ้าสี่เท้าตรงหน้านี่คือเอเลี่ยนที่มาบุกโลกเพื่อทำลายล้างเขา...  โอ๊ยยย !!  ตายแน่หมอกานต์เอ๊ย...  ขืนอยู่ตรงนี้ต่อไปมีหวังเขาตายแน่ๆ...ตายแน่ๆ ! 


"เดี๋ยว...คุณ !  คุณ !!  ใจเย็นๆ...ไม่เป็นไรหรอก...ม้ามันไม่กินคน...  โธ่~  นี่...!!"   ไม่นึกเลยว่าคนตัวเล็กนี่จะกลัวม้าเอามากๆจริงๆ...   อย่างนี้เขาจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย...


"ไม่เอาอ่าาา...ฮืออออ...  มันอ้าปากจะกินหัวผมแล้วอ่ะ  ...มาคัสช่วยผมที...ฮือออ....."   คราวนี้คุณหมอกระโดดตะครุบเข้าวงแขนใหญ่โตด้านหน้าซึ่งกางรอโดยไม่ลังเล...  มาคัสพอได้ตัวคุณหมอปุ๊บก็อุ้มเข้าวงแขนปั๊บ...   แกว่งเบาๆพลางบอกใกล้ใบหูของใบหน้าที่ซุกไซ้เข้าซอกคอตาปิดแน่นไม่กล้าลืมว่า... 


"ไม่ต้องกลัวนะที่รัก...  ไม่มีใครทำอะไรคุณได้...ถ้าคุณกอดผมแน่นๆนะรู้มั้ย..."   มาคัสบอกจบก็แอบเผลอจูบเบาๆลงริมหู  คนตัวเล็กก็กระชับอ้อมแขนเพรียวเข้าหาคอร่างสูงตามที่บอกด้วยความกลัวมาก


"งั้น...งั้นผมจะกอดคุณแน่นๆ...ฮือ...คุณอย่าปล่อยผมลงนะ...ผมยังไม่อยากโดนม้ากินหัวตายอ่ะ...ฮือ..."   คุณหมอกอดชายหนุ่มตรงหน้าและอยู่นิ่งๆแบบไม่อายใครอีกแล้ว...  ยอมรับอยู่ในใจลึกๆว่าสัญชาตญาณของเขาบ่งบอกว่าถ้าเขาอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ...ภัยอันตรายรอบตัวจะไม่มีทางได้เข้ามากร้ำกรายเขาแน่นอน


               มาคัสหัวเราะลึกๆในลำคอพลางสาวเท้าออกเดินไปที่ม้าตัวใหญ่ตรงหน้า  ระหว่างทางก็พร่ำบอกว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ห้ามลืมตาเด็ดขาด  คนตัวเล็กพยักหน้ากับไหล่เขาจนผมสะบัด...  เมื่อชายหนุ่มเดินมาถึงข้างม้าตัวใหญ่  ก็จัดการโยนตัวคนในอ้อมแขนที่ขนาดตัวแทบจะอยู่ในเกณฑ์มาตรฐานสาวเอเชียขึ้นหลังม้าไป...   คนตัวเล็กหลับตาพริ้ม  จับนั่งอย่างไรก็นั่งนิ่งอยู่อย่างนั้น   จากนั้นตัวเขาก็โยนตัวเองขึ้นหลังม้านั่งประกบติดด้านหลัง...   กระทุ้งเท้าเข้าสีข้างม้าบังคับออกเดิน...   ฝ่ายคุณหมอที่นั่งปิดตามาตลอดและคิดว่าตัวเองถูกพามานั่งบนเก้าอี้สูงๆอะไรซักอย่างพอรู้สึกว่ามันเริ่มโคลงเคลงซ้ายทีขวาทีก็เอะใจ   พอลืมตามองก็เห็นเท้าตัวเองลอยเหนือพื้นดิน   มีขนหรือผ้าอะไรไม่รู้น้ำตาลๆ  พอเผลอหันมองไปข้างหน้าก็เห็นหู 'ม้า' ตั้งชันพร้อมแผงคอสีดำซึ่งถูกหวีอย่างเป็นระเบียบ...   คุณหมอก็ถึงกับช็อกพูดอะไรไม่ออก  ร่างกายไม่ยอมขยับไปเสียอย่างนั้น...


                ...มะ...ม้า...เข้ากำลังนั่งอยู่บนม้า...   ...เขากำลังจะเป็นหมัน !!!!...  แง้.......................  เสียงร่ำร้องของคุณหมอกานต์ดังอยู่ภายในใจ  โดยที่คนนั่งข้างหลังกลับคิดไปว่าที่คุณหมอนั่งตัวนิ่งไม่ขยับอยู่ในอ้อมแขนนี่จะเป็นเพราะคุณหมอเริ่มคุ้นเคยและปรับตัวเข้ากับม้าได้แล้ว...และคงรู้แล้วว่าการขี่ม้าไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด...  ที่ไหนได้ล่ะ...คุณหมอน่ะช็อกตัวแข็งทื่อไปแล้วต่างหาก !

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue

โอ้...ขอบคุณสำหรับคำแนะนำเรื่องสอบโทเฟลค่ะ

ตอนนี้จะเลือกสอบที่ศูนย์พญาไทพลาซ่าน่ะ  ดีรึเปล่าคะ...

แล้วในสี่ทักษะอันไหนมันยากกว่ากันล่ะคะ...= =

จริงๆแล้วเค้าควรจะมีเวลาเตรียมตัวสอบเพื่อให้ผ่านแสตนด์ดาร์ดถึงสองปีเลยอ่ะ 

แต่นี่อะไร...คณบดีเพิ่งมาบอกว่าต้องสอบ...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  เดี๋ยวปั๊ดส่งเรื่องเข้าอธิการ... :fire:  :m31:

เกรดก็ต้องทำ...สอบก็ต้องสอบ...กรี๊ดดดดดดดดดด  ใครเลือกคณะนี้ฟ่ะ !!  <...ก็ตูเองแหละ = =>

เอาล่ะบ่นต่อทำไมเสียเวลา...ขอให้ทุกคนมีความสุขกับงานและการสอบนะคะ :3123: :3123:

รักษาสุขภาพด้วย...

ปล.ใครอยู่ชลฯก็ระวังฝนฟ้า  = =  อย่าเผลอตากผ้าไว้ข้างนอกตอนค่ำๆล่ะ  เหอๆ เดี๋ยว กกน.ปลิวหาย... :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-08-2011 16:44:53

อ้างจาก: Girllytomas ที่ 28-08-2011 15:28:43  

หนูลินมาแว๊ววววววววววววววววว


เราเพิ่งไปสอบโทเฟลมาเมื่อตอนอาทิตย์วันแม่ค่ะ  :เฮ้อ:
ตะแนนก็ออกมาแล้ว ผ่านมาแบบคาบเส้น  :laugh: (ไม่ได้อ่านไป ได้มาเท่านี้ก็แทบกราบแล้วค่ะ)
นี่กะว่าจะไปสอบใหม่ค่ะ

อยากแนะนำว่า ให้รีบทำค่ะ อย่าเอ้อระเหยลอยชาย(ไม่งั้นไม่ทัน)
แล้วก็เตรียมตัวไปให้ดีค่ะ ฝึกทำฝึกเขียนไปเยอะๆ มันจะได้ชิน ไม่ตื่นเต้นแล้วก็บริหารเวลาได้ถูกค่ะ
จะให้ช่วยอะไรบอกมาได้เลยนะคะ ยินดีช่วยเหลือ(เพื่อนร่วมชะตากรรม)ค่ะ 

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด  เป็นพระคุณที่สุด  T^T  ตอนนี้กำลังพยายามอ่านหนังสือด้วยตัวเองอยู่ค่ะ  กะจะสอบซักเดือนหน้า เอาให้หมดช่วงตกนรกไฟนอลไปก่อน...   อยากสมัครให้เร็วกว่านี้อ่ะแต่ไม่มีเวลา  เอ้อ...แล้วไม่ทราบว่าคุณเพื่อนได้เรียนพิเศษโทเฟลก่อนสอบรึเปล่าจ๊ะ...  T^T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-08-2011 16:54:58

มาต่อแล้วดีใจจัง ตอนเย็นมาอีกรอบเหรอจะรอนะ

ลุงท่าจะหวงหลานมากไป ใครแตะแทบจะไม่ได้
เจอเขาอุ้มไม่คืนให้ น้ำฟ้ายังเฉยเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 28-08-2011 18:18:58

หมอกานต์ฮาอ่ะ 55+
อย่างฮาเลย
คู่น้ำฟ้าก็น่ารักเชียว ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 28-08-2011 18:41:24

 :jul3: :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 28-08-2011 18:42:22

จะพากันขี่ม้าหลงทางแบบมีแผนหรือเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: MokGaLaKom ที่ 28-08-2011 18:51:30

หวงจริงพ่อคุณ หนูลินไม่เป็นไรหรอก
ขนาดแม่ฟ้ายังกินข้าวต้มแบบสบายใจเลย ปะป๋าก็ไปกินข้าวกับแม่ฟ้าซิ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 28-08-2011 19:01:54

น่ารักกกกกกกกกมากอ่ะ ทุกคู่เลยทั้งแม่ฟ้า หมอกานต์ คู่ว่าที่บ่าวสาวยังน่ารักเลยอ่ะ ชอบมากกกกก

มาต่อเร็วๆ นะคะ ชอบเรื่องนี้มากๆๆ ♥

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 28-08-2011 19:22:22

สู้ๆๆ น้องฟ้าระวังโดนเพื่อนหมอสอบสวนเอาน้าาาา

เรื่องโทเฟล ถ้าสอบ ibt ก็ต้องระวังส่วนพูดมากที่สุดนะครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 28-08-2011 19:25:08

พ่อ แม่ ลูก อบอุ่นจิงๆ :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 28-08-2011 19:53:00

ปะป๊าขี้หวงจังเลยยยยย หวงหนูลินซะ
ว่าแต่ห่วงแม่ฟ้าด้วยป่าวน่าาาา 55+ :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: เก๋ไก๋เจ้าค่ะ ที่ 28-08-2011 20:03:30

ฮิ้วววววววววววว "ขี่"ม้ากันเป็นคู่ๆเลย
(คิดอะไรออกไป)


เราไปสอบศูนย์เกษมบัณฑิต(ที่เค้าว่าดีที่สุดน่ะค่ะ) เลยไม่แน่ใจว่าศูนย์พญาไทเป็นไง
ลองถามอากู๋พวกคอมเม้นจากคนที่สอบแล้วดูละกันค่ะ (โบ้ยชัดๆ  :a5:)

ส่วนพาร์ทที่ยากที่สุด เราว่าเป็นSpeaking ค่ะ (แต่บางคนบอกว่า listening)
คือมันเร็วมาก เหมือนฝันไป  o22
ยังไม่ทันคิดเลย ต้องตอบแล้ว ยังไม่ทันสรุปเลย เวลาหมด 
:m31:

จริงๆความยากของโทเฟลมีอยู่ 2 อย่างค่ะ
1.ความเร็วของข้อสอบ คือมันเร็วมากกกกกกกกกกกก เหม่อไม่ได้ ใจลอยไม่ได้เลยค่ะ
2.background ของแต่ละคน อย่างเราที่ถนัดสายภาษากับประวัติศาสตร์
แต่รอบที่ไปสอบมา มีแต่ภูมิศาสตร์(แม่น้ำอเมซอน, ปีนัง) วิทยาศาสตร์(ชลประทาน,หลอดไฟที่เรายังแปลไม่ออกด้วยซ้ำว่ามันเป็นหลอดแบบไหน) แทบจะเอามีดแทงคอมให้รู้แล้วรู้รอดเลยค่ะ
แถวบ้านเรียกโคตรซวย  :sad4:

ถ้าไม่ได้ไปเรียนพิเศษที่ไหน แนะนำให้ซื้อหนังสือของ ETS มาอ่านค่ะ ความยากจะพอๆกับที่สอบจริง
แล้วก็อ่านแกรมม่าไปด้วยก็ดีค่ะ ช่วยได้เยอะในพาร์ท speaking กับ writing

นึกอะไรออกเดี๋ยวส่งไปทาง PM แล้วกันนะคะ หรือถามมาทางนั้นก็ได้ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 28-08-2011 20:26:43

หวงเกินหน้าแม่เขาแล้วนะ
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 28-08-2011 20:30:09

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-08-2011 20:31:34

อ้างจาก: Girllytomas ที่ 28-08-2011 20:03:30  

ฮิ้วววววววววววว "ขี่"ม้ากันเป็นคู่ๆเลย
(คิดอะไรออกไป)


เราไปสอบศูนย์เกษมบัณฑิต(ที่เค้าว่าดีที่สุดน่ะค่ะ) เลยไม่แน่ใจว่าศูนย์พญาไทเป็นไง
ลองถามอากู๋พวกคอมเม้นจากคนที่สอบแล้วดูละกันค่ะ (โบ้ยชัดๆ  :a5:)

ส่วนพาร์ทที่ยากที่สุด เราว่าเป็นSpeaking ค่ะ (แต่บางคนบอกว่า listening)
คือมันเร็วมาก เหมือนฝันไป  o22
ยังไม่ทันคิดเลย ต้องตอบแล้ว ยังไม่ทันสรุปเลย เวลาหมด 
:m31:

จริงๆความยากของโทเฟลมีอยู่ 2 อย่างค่ะ
1.ความเร็วของข้อสอบ คือมันเร็วมากกกกกกกกกกกก เหม่อไม่ได้ ใจลอยไม่ได้เลยค่ะ
2.background ของแต่ละคน อย่างเราที่ถนัดสายภาษากับประวัติศาสตร์
แต่รอบที่ไปสอบมา มีแต่ภูมิศาสตร์(แม่น้ำอเมซอน, ปีนัง) วิทยาศาสตร์(ชลประทาน,หลอดไฟที่เรายังแปลไม่ออกด้วยซ้ำว่ามันเป็นหลอดแบบไหน) แทบจะเอามีดแทงคอมให้รู้แล้วรู้รอดเลยค่ะ
แถวบ้านเรียกโคตรซวย  :sad4:

ถ้าไม่ได้ไปเรียนพิเศษที่ไหน แนะนำให้ซื้อหนังสือของ ETS มาอ่านค่ะ ความยากจะพอๆกับที่สอบจริง
แล้วก็อ่านแกรมม่าไปด้วยก็ดีค่ะ ช่วยได้เยอะในพาร์ท speaking กับ writing

นึกอะไรออกเดี๋ยวส่งไปทาง PM แล้วกันนะคะ หรือถามมาทางนั้นก็ได้ค่ะ

โอ้..............ขอบพระคุณที่สุด...ช่วยได้มากจริงๆค่ะ   T^T

เอาล่ะเพื่อไม่ให้เสียชื่อ...เค้าจะ...พยายามให้สุดติ่ง...ห้าห้าห้า...(รึเปล่า? = =  ตายก่อนแหงเลย !!)

ปล.ขอถามเพิ่มอีกนิดนะคะ...เอกสารที่จะต้องนำไปในวันสอบมีอะไรบ้างคะ  อ่านในอีเมล์สมัครแล้วมันบอกว่าเค้าไม่จำเป็นต้องเอาพาสปอร์ตไปแสดงใช่มั้ย  = = (ไม่ใช่ต่างด้าวอ่ะ  เหอๆ)  ขอบพระคุณมากจ้าา  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-08-2011 20:33:24

อ้างจาก: litlittledragon ที่ 28-08-2011 19:22:22  

สู้ๆๆ น้องฟ้าระวังโดนเพื่อนหมอสอบสวนเอาน้าาาา

เรื่องโทเฟล ถ้าสอบ ibt ก็ต้องระวังส่วนพูดมากที่สุดนะครับ

สอบไอบีทีแหละค่ะ  = =  ส่วนพูดหลายคนก็บอกยากโคตร (ตอนแรกเข้าใจว่ามีบทมาให้อ่านอ่า  ห้าห้าห้า)  หลายคนก็บอกฟังยากกว่า  แต่เค้าว่านะ...แม่งยากหมดแหละ  ห้าห้าห้า  = =  ขอบพระคุณสุดๆสำหรับคำแนะนำค่ะ...จะนำไปปรับปรุงตัวเองล่ะ  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 28-08-2011 20:55:42

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 28-08-2011 20:57:51

ไม่ยักรู้นะว่าอาหารของม้าคือหัวคน :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Angel_K ที่ 28-08-2011 20:59:34

หนูลินนะหนูลิน เรียกปะ๋ป๋าเต็มปากเต็มคำซะแล้ว
ไม่รู้ว่ามามี้ของหนูเขาจะดีใจไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 28-08-2011 21:38:00

ชอบเวลาหนูลินพูดอ้อๆแอ้ๆประสาเด็กอ่ะ
อ่านแล้วนึกภาพตาม ...น่าร๊ากกกไปไหนหนู X)
ตอนนี้ขำคุณหมอมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 28-08-2011 21:50:40

อ่านไปยิ้มไป...น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 28-08-2011 22:02:15

ฮา ตลกคุณหมอกานต์อะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 28-08-2011 22:21:17

ปาป๊าหวงลูกมากมายอะ น่ารักดี
 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 28-08-2011 22:37:59

555 คุณหมอกลัวม้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: aum_15597 ที่ 28-08-2011 22:43:21

เพิ่งมาอ่านค่า ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 28-08-2011 22:58:31

 :laugh:     :laugh:      :laugh:   


หมอกานต์ฮามาก  คิดได้ไงว่าจะเป็นหมัน   555+

มาคัสสอนหมอกานต์ที่สิว่า  "ขี่"  ม้ามันไม่ได้น่ากลัว

แต่แบบว่ามันจะเสียวแทนอ่ะนะ  โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆ    :z1:     :z1:    :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: LoveFoolJoao ที่ 28-08-2011 23:27:59

สอบโทเฟล ไม่มีอะไรมากหรอก ฟังเนื้อเรื่องจากเทป แล้วตอบคำถามที่ฟังจากเทปเท่านั้นเองครับ ตั้งใจฟังเนื้อเรื่องให้ดี ไม่จำเป็นต้องจดเพราะจะไม่มีเวลาอ่านหาคำตอบ ฝึกการฟังให้เยอะๆ เข้าไว้ เช่น ดูหนังภาษาอังกฤษโดยปิดซับไทย ฟังให้ได้ว่าเขาพูดว่าอะไร ไม่จำเป็นต้องเข้าใจว่าที่เขาพูดแปลว่าอะไร แค่ฟังให้ออกและจำให้ได้ว่าเขาพูดว่าอะไรก็ช่วยได้มาก แล้วเวลาตอบให้เลือกคำตอบที่คุ้นหูที่สุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 28-08-2011 23:32:00

คุณลุงหวงลูกสาว โตขึ้นมาคงกลายเป็นป่าป๊าหวงลูกสาว ไว้หนวด ขัดปืนทุกวัน ไม่ยอมให้ชายหนุ่มมาจีบลูกตัวเองแหงมๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-08-2011 23:42:51

อ้างจาก: LoveFoolJoao ที่ 28-08-2011 23:27:59  

สอบโทเฟล ไม่มีอะไรมากหรอก ฟังเนื้อเรื่องจากเทป แล้วตอบคำถามที่ฟังจากเทปเท่านั้นเองครับ ตั้งใจฟังเนื้อเรื่องให้ดี ไม่จำเป็นต้องจดเพราะจะไม่มีเวลาอ่านหาคำตอบ ฝึกการฟังให้เยอะๆ เข้าไว้ เช่น ดูหนังภาษาอังกฤษโดยปิดซับไทย ฟังให้ได้ว่าเขาพูดว่าอะไร ไม่จำเป็นต้องเข้าใจว่าที่เขาพูดแปลว่าอะไร แค่ฟังให้ออกและจำให้ได้ว่าเขาพูดว่าอะไรก็ช่วยได้มาก แล้วเวลาตอบให้เลือกคำตอบที่คุ้นหูที่สุด

อุ๊...= =  เทคนิคนี้เจ๋งอ่ะค่ะ...  ขออนุญาตขโมยโลดเลยนะคะ...  เพราะเท่าที่ฟังมาโดยหลายๆคนก็บอกว่าฟังอ่ะยากมากเพราะค่อนข้างเร็ว  = =  นั่นสินะ  นั่งจดนั่งหาอ่ะคงไม่ทัน  (เพราะปกติสอบฟังก็ไม่เคยจดอ่ะ  ฮาา~) จะปรับปรุงตามคำแนะนำค่ะ  ^^  ขอบพระคุณอย่างสูงเลยยยยย  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 28-08-2011 23:49:13

เคยเข้ามาอ่านตอนแรก แล้วเราก็หายหัวไปเลย >_<
เพิ่งได้มาไล่อ่านตามหลัง ตอนนี้ทันตอนปัจจุบันแล้วค่า
ตัวละครน่ารักทุกตัวเลย ถึงพฤติกรรมหนูลินจะดูเกินอายุไปหน่อย แต่ก็ชอบค่ะ ^^
สำนวนดี ภาษาไทยโอเค เกือบ 100% เลยค่ะ
ถ้าจะให้ดีนะ เปลี่ยนคำว่า "ไอ" เป็น "ไอ้" เลยดีกว่าค่ะ
อ่านแล้วไม่สะดุดด้วย...... เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 29-08-2011 02:08:03

หนูลินมาแว้ววววววว  :กอด1:

โทเฟล ลองหาข้อสอบเก่าๆมาทำดูนะคะ  ช่วยได้ค่ะ  สู้ๆจ้ะ  :a2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 29-08-2011 05:04:57

ถ้าอยากจะเป็นปะป๊าขนาดนั้น
ก่อนอื่นช่วยกลับไปเคลียร์กับแม่คุณก่อนดีมั้ยคุณตะวัน o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 29-08-2011 08:05:48

พ่อเสือหวนลูก... น่ารักอ่ะ  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 29-08-2011 10:32:04

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 29-08-2011 12:33:39

ขี้หวงนะเราเนี่ย :laugh:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 29-08-2011 15:21:39

ป๊ะป๋าหวงลูก  :laugh: น่ารักดี เอาอีกๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 29-08-2011 15:25:14

ขอบคุณค่ะ คุณปะป๊าหวงลูก  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: tippawanjj ที่ 29-08-2011 16:31:27

หวงแต่ลูกระวังคุณแม่จะงอนน่า... o18

จะรอตอนต่อไปจ้า..

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 29-08-2011 18:13:03

น่ารัก จริงๆหนูลิน ตอนนี้หลงหนูลินสุดๆเลยครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 29-08-2011 18:57:48

โอ๊ย  ฮาหมอกานมากๆ :m20:
+1 ให้ไปเพราะถูกใจจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 29-08-2011 20:07:16

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ หมอกานต์น่ารักเกินไปละ แค่นี้มาคัสก็หลงจะแย่แล้วนา... :L2:

แม่ฟ้ากะปาป๊าก็นะ แบบนี้ต้องให้หนูลินเป็นคนจัดการซะแล้ว
ปาป๊าก็ช่างแหย่ แม่ฟ้าก็แสนงอนจริงๆ อิอิ  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Guill ที่ 29-08-2011 20:13:46

ขอเป็นหนูลิน's FC ด้วยละกัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 29-08-2011 20:22:01

หนูลินน่ารักกกกกกกกกกกกกกก *0*

สู้ ๆค่าา จะสอบเหมือนกันนนน T^T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 29-08-2011 20:34:37

หมอกานต์กลัวจนช็อคไปเลย มาร์คัสยังไม่รู้อีก น่าสงสารหมอกานต์จริงๆ
หนูลินน่ารักมากเป็นขวัญใจของทุกคนเลย ปะป๊าเลยหวงเป็นพิเศษ
แม่ฟ้าก็อย่าเมินปะป๊ามากนักนะ สงสารบ้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 29-08-2011 20:37:03

โครตน่ารักเลยย

ทำอย่างกับเป็นลูกตัวเอง ตะวันเอ้ย 555555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 29-08-2011 21:40:07

น่ารักมากอ่ะ นาน ๆ มาที ก้ชื่นใจสุดสุด

สอบก้สู้สู้นะฮะ ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี

รอตอนต่อไปคร๊าบบบบ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: J_Dargon ที่ 30-08-2011 02:22:55

กรี๊ ด ดน่ารักทั้งสองคู่อ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: My Way_Ply!! ที่ 30-08-2011 19:21:49

อ๊ายยยยยย
น่ารักอ่ะ

หมอกานต์ช็อคๆๆๆๆ ไปแล้วววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: BENIE ที่ 30-08-2011 19:46:28

 :-[ :-[

หนูลินน่ารักอ่ะ ป๋าป๊าหวงใหญ่เลย

หมอกานต์ซ็อคไปแล้ว มาร์คัสก้อยังไม่รู้อีก น่าสงสารหมอกานต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 30-08-2011 21:29:29

อั้ยย่ะ!!! ไม่ได้เข้ามานานเพราะเน็ตที่หอมันกาก ในที่สุดก็ได้เข้ามาอ่าน อัพตั้งสองตอนแหนะ
แลดูเปรครอบครัวสุขสันต์มากฮ่ะ :o8: แอบสงสารหมอกานต์นิดนึงเรื่องขี้ม้า เอาน่าสู้ๆนะคุณหมอ :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 30-08-2011 21:38:59

จริงๆแล้วไม่ได้หวงแต่หนูลิน
แต่หวงทั้งแม่ทั้งลูกเลยใช่ไหมล่าาาา?

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 31-08-2011 09:48:09

หนูลิน แม่น้ำ พ่อตะวัน เมื่อไรมาอ่ะ  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 31-08-2011 21:17:34

 o13 :mc4: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 31-08-2011 21:49:29

เหอะๆ ป๊ะป๋าขี้หวงจิงๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 31-08-2011 22:05:17

เย้ๆๆ น่ารักทั้งสองคู่เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 02-09-2011 12:04:23

ได้กลับมาอ่านแล้ววววว


รออยู่น้าคร้าบบบบ

+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: ♥Täsinä→l3€LL♥ ที่ 02-09-2011 23:35:43

รออยู่ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 03-09-2011 10:37:45

รอน้าคร้าบบบ

คิดถึงอารมณ์น่าหมั่นไส้ของ รังสิมัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 04-09-2011 12:53:31

555 หวงจริงๆนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 04-09-2011 18:34:58

หนูลินน่ารักที่สุด คุณลุงตะวันชักจะเนียนกะคุณแม่น้ำฟ้ามากไปละ

แต่อ่านไปอ่านมาก็เขินกับคู่คุณหมอเด็กกะคุณมาคัส น่ารักจริงๆเลยสองคนนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: naran ที่ 04-09-2011 22:23:49

เรื่องนี้น่ารักมากเลยครับ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Nunng ที่ 06-09-2011 19:33:14

สนุกมากๆเลยค่ะ  o13 o13 o13 รอมาอัพค่า :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: chantana ที่ 06-09-2011 21:55:37

+1 ให้จ้า

ตามอ่านมานานละ  ทันซะที

หนูลิน  หนูน้ำฟ้าน่ารักท้ังคู่   :impress2:

ปะป๋า เลยหวงน่าดูเลย   o22  o22

รอตอนต่อไปอยู่จ้า   :call:   :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: tippawanjj ที่ 08-09-2011 14:09:11

มาเป็นอีกหนึ่งเสียงในการรอ...  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: My Way_Ply!! ที่ 08-09-2011 22:57:56

มาต่อสักทีเถอะคร๊าาาาาาาาา
เรารออยู่น๊า คิดถึงหนูลินแล้ววววววววว :angry2: :angry2: :angry2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 08-09-2011 23:16:02

..มานอนรอ.. :call: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: loveyy ที่ 09-09-2011 09:25:37

 :z3:  หนูลินหาย ลุงม้าน้ำ-แม่ฟ้าแจ้งด่วน  :sad11:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: KOLLUMz ที่ 09-09-2011 18:17:25

เยส   อ่านทันแล้วววววว 
เรื่องน่ารักดีค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: chantana ที่ 10-09-2011 09:00:45

+1  ให้จ้า

ลุงม้าน้ำขี้หวงจัง   :m16:   :m16:

แม่น้ำน่ารักไม่แพ้หนูลินเลย   :กอด1:   :กอด1:

รอตอนต่อไปจ้า   :call:   :call:   :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 10-09-2011 20:46:02

หนูลิน เรียกป๊ะป๊าแล้ววว เก่งจังเลยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 11-09-2011 21:38:23

ถ้าเมื่อไหร่ที่ครอบครัวฟ้าลงตัวนะ
คงจะน่ารักน่าดูเลยดูสิ
ขนาดแค่ยังไม่อะไรมากมายยังดูเป็นครอบครัวสุขสันต์เลย
อ่านรวดเดียว20กว่าตอนสนุกดีนะคะ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนปั่นเรื่องสนุกๆออกมาเยอะๆนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 13-09-2011 10:28:39

ก็จับคุณแม่ฟ้าทำภรรยาเลยซี อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: pak_kikkok ที่ 13-09-2011 17:59:14

สวัสดีค่ะๆ  ๆ สำหรับเรื่องนี้เพิ่งเคยเข้ามาอ่านเป็นครั้งแรกเลย
เห็นชื่อเรื่องแล้วอยากจะรู้ว่าคุณแม่จะน่ารักขนาดไหนเนี้ย  ชื่อน้ำฟ้า เพราะมากเลยค่ะ
ตั้งแต่ได้อ่านตอนแรกๆ เราชอบพ่อพระเอกมากเลยอ่ะ แบบอย่างน้อยก็ยังมีคนค่อยปกป้อง
น้ำฟ้า อิอิ แต่เหมือนเรื่องนี้คู่โดนใจ ตั้งแต่แรกเลยรู้สึกจะเป็นคู่คุณหมอนะค่ะ ชอบตั้งแต่ทะเลาะกันในสนามบินแล้ว >///< เรื่องนี้พระเอกก็นะ อย่าโหดกับคุณแม่น้ำฟ้าให้มากนะค่ะ ขอไปอ่านต่อก่อนนะค่ะ อยากรู้จังว่าคุณพระเอกจะเอาหลานคืนมาได้รึเปล่า แต่อาการนี้คงไปรักน้าของหลายก่อนแน่ๆ เลย อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: chococake ที่ 13-09-2011 18:23:17

><   เนื้อเรื่องน่าติดตามมากค่ะ  นายเอกของเราน่ารัก  หมอกานต์ก็น่ารัก  พี่หมอกก็น่ารัก 
ฮ่าาาาา เรื่องนี้มีแต่คนน่ารักเต็มไปหมด
มาต่อไวๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: chococake ที่ 18-09-2011 12:53:34

TT^TT  คุณนักเขียนหายไปไหน     :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: MelodyKJJ ที่ 18-09-2011 14:01:18

 :laugh: ชอบเรื่องนี้แบบมากๆเลย ติดอีกแน่ๆเลย ^^ ยังไงจะทะยอยอ่านเรื่อยๆน้าาาาา  o18

ชอบแนวนี้มากมายอ่าาา  :o8: อ๊ากกกก คุณแม่น้ำฟ้า ชื่อน่าร๊ากกกกกก  :impress2:

อยากไปอ่านแล้ววววว ^^ เดี๋ยวมาเมนท์ใหม่น้าาาา เอาไปโปรโมทเพื่อนก่อน ^^

เป็นกำลังใจให้ เดินไปคู่กัน คนเขียน คนอ่าน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: MelodyKJJ ที่ 18-09-2011 14:06:41

อ่าาาา ชอบเรื่องแบบนี้มากจริงๆอ่ะ อ่านไปเมนท์ไป  :sad4: แบบว่าชอบแนวนี้ มากกกกกก  :beat:

ฮ่าๆๆๆๆๆ สู้ๆน้าาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 18-09-2011 15:18:27

หมอเด็กน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 18-09-2011 21:04:40

ครอบครัวสุขสันต์ พ่อแม่ลูก  :กอด1:

ชอบหมอกานต์ฮาดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: MelodyKJJ ที่ 19-09-2011 18:12:39

อ่า ในท่ีสุดก็หาเวลาอ่านจนมาถึงตอนปัจจุบันสักที
อ่านกี่ตอนๆ ก็รู้สึกว่า โอ้วววว นี่แหละ ใช่ที่สุดแล้ว
ยอมรับนะ ว่าตั้งแต่อ่านในเล้ามา เรื่องที่ชอบทุกฉากทุกตอน
ทั้งพล็อตเรื่อง ความรู้สึกตัวละคร หรือองค์ประกอบย่อยๆ อะไรก็ตาม
เรื่องนี้คือที่สุดแล้วล่ะ  :o8: มันแบบ อ่านไปยิ้มไป มีอารมณ์ร่วมกับ
ตัวละครสุดๆเลย  o22 สงสัยคงชอบแนวนี้มานานแล้ว แต่ยังหาคนที่แต่ง
ดีๆแบบนี้ไม่เจอ  o18 ยังไงก็ขอบคุณมากน้าาา ที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆแบบนี้
มาให้ได้อ่านกัน จะเป็นกำลังใจและติดตามต่อไปเรื่อยๆเลย
ปล. ไวโอลินน่ารักจนทนไม่ไหว  :-[ ชอบฉากฟ้ากับตะวันมากครับ  :กอด1:
มาอัพบ่อยๆหน่อยน้าาาา ทำเอาติดจนการงานไม่ทำแล้วตอนนี้ คึๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dokuro69 ที่ 21-09-2011 14:42:56

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ รวดเดียวถึงหน้านี้เลย กําลังหวานนนเลยค่ะ รออ่านต่อนะคะ:)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Prince-Faluke ที่ 21-09-2011 15:30:28

เมื่อไรจะมาต่อครับ  รอเป็นชาติแล้ว  มาซักทีเถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: chinminho ที่ 21-09-2011 15:47:59

กลับมาได้แล้วนะคับรออยู่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: มะมะมะหมิว ที่ 21-09-2011 15:57:19

ปูเสื่อนอนรอ   :t3: :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 22-09-2011 13:12:59

กินตำปูพอนะ  ปลาร้าไม่ต้อง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 22-09-2011 13:26:58

มานอนรอด้วยคน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 22-09-2011 17:18:40

ไม่มาอัพเลยง่ะ T_T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: MelodyKJJ ที่ 23-09-2011 11:58:59

ได้โปรเถอะน้าาาาาาาาาาาาาาาาา กลับมาได้ม้ายยยยยยยยยย
มาอัพๆๆๆๆๆๆๆ โย่วววววว  :o12:  :sad4:  :jul1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 23-09-2011 21:39:14

มารอค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 24-09-2011 21:07:06

 1 เดือนแล้ว คิดถึงหนูลิน มาต่อเถอะค่ะ
ถ้ายังไม่ว่าง ก็มาส่งข่าวบ้างนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-09-2011 22:10:31

แวะมาแจ้งข่าวนิดนึงค่ะ !!! 

         เดือนนี้มันเป็นเดือนรกแตกของเค้าเองแหละ  มันคือฤดูแห่ง final น่ะจ่ะก็เลยตัดกิเลสด้วยการงดใช้คอมส่วนตัวเป็นเวลาหนึ่งเดือน   ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก  สุดท้ายก็ทำไม่ได้ !! :sad4:   คิดถึงเล้า  คิดถึงเพื่อนๆลูกเป็ดทุกตัว...แง้.........

         พรุ่งนี้เค้าจะสอบโทเฟลแล้วนะ  ส่วนไฟนอลก็ช่วยกันบีบ(อาจารย์)ให้เสร็จภายในสิ้นเดือนนี้...  สอบเสร็จเมื่อไหร่...จะมาอัพลงให้ยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เลยเนอะ   o13

         วันนี้เลยเอาสปอยล์มาให้ก่อน...เห็นเรื่องอื่นเค้ามีง่ะเลยอยากทำมั่ง...เหออออออออออออออออ


--------------------------------------- -    -----  - -----  - -  -  - ----          --  - -              -


.

.

.




"นี่...เธอเองก็รู้เรื่องนกยูงดีเหมือนกันนะ...ตอนแรกฉันนึกว่าลูกนกยูงนั่นเป็นพวกไก่ฟ้าเสียอีก...รู้ได้ยังไง...บอกหน่อยสิ..."  รังสิมันต์ถามกระตุ้นความสนใจ...น้ำฟ้ายังตีหน้าบูดอยู่ตอนเหลือบปลายหางตามามอง  แต่ก็ยอมตอบแต่โดยดี...


"ก็อ่านเอา...ผมเรียนอักษรฯมามันก็ต้องอ่านเยอะเป็นธรรมดา..."  พอได้เริ่มพูดในสิ่งที่ตัวเองรู้แล้วน้ำฟ้าก็เริ่มเคลียร์อารมณ์ขุ่นมัวจากคำแซวนั่นได้บ้าง  เลยบอกข้อมูลตามสิ่งที่ตนรู้ต่อ  "...แล้วคุณรู้หรือเปล่า...ว่าฝูงนกยูงเนี่ยนะ  ส่วนใหญ่ก็จะมีแค่นกยูงตัวเมียกับลูกๆที่จะอยู่ด้วยกัน  ส่วนตัวผู้พอถึงช่วงผสมพันธุ์ก็จะออกจากฝูงไปอยู่เดี่ยวๆ...  ทิ้งเมียกับลูกให้อยู่กันตามลำพังแล้วก็ร่อนไปหาตัวเมียตัวอื่นต่อ..."   


                พูดถึงตรงนี้น้ำฟ้าก็มองแม่นกยูงที่ทำท่าต้อนลูกๆให้ออกไปไกลจากตัวม้าเล็กน้อยแล้วก็พูดต่อ...โดยไม่ได้สนใจผู้ฟังตัวโตที่ก็พยักหน้ากับตัวเองเป็นเชิงว่าเข้าใจกับสิ่งที่คนตัวเล็กผิวบางพูด...    "แล้วก็นะ...นกยูงน่ะเป็นสัตว์ที่มีสัญชาตญาณระวังภัยสูง  หวาดระแวงและขี้สงสัย  แถมยังมักตกใจกับเสียงผิดปกติอะไรได้ง่าย... อย่างพวกเสียงกิ่งไม้หัก  เสียงไม้ล้มดัง   เสียงร้องเตือนของสัตว์ป่าอื่นๆ...ไม่ก็เสียงปื..."



"...ตั๊ก...ตั๊ก...โต้งโฮ้ง !!!!..."



"...ฮี้ !!!!!!!!..."



              จู่ๆระหว่างที่น้ำฟ้ายังพูดไม่ทันจบดี   เจ้านกยูงสีสวยตัวใหญ่ตัวหนึ่งก็ร้องดังขึ้นและฝูงนกยูงก็พากันแตกฮือบินกระจัดกระจาย  บางตัวบินขึ้นต้นไม้   บ้างก็วิ่งไปหลบหลังหิน 


              ส่วนเจ้าม้าพ่วงพีจู่ๆก็ร้องออกมาดังลั่นพร้อมถอยหลังแล้วถีบขาหน้าขึ้นเมื่อถูกรังสิมันต์ขืนรั้งบังเหียนเอาไว้ก่อนที่มันจะทันสะบัดตัวคนขี่หลังลงหล่นพื้น...   เจ้าม้ามีท่าทีตกใจและไม่ยอมเดินไปข้างหน้า  แถมยังสะบัดขาสะบัดหัวและพ่นลมออกจากจมูกแรงอยู่ตลอดเวลา...   

            แขนขวารังสิมันต์หยิบปืนแล้วโอบแขนอ้อมมือกอดทั้งตัวน้ำฟ้าและหนูลินไว้โดยอัตโนมัติ   ส่วนมือซ้ายก็หยิบปืนพกตรงราวเอวขึ้นชี้ออกไปทางกอพุ่มไม้ใหญ่นอกเขตรั้วสีขาวที่ห่างกับบริเวณที่เขาอยู่ไม่ไกลมากนัก   ชายหนุ่มพลิกปืนในมือซ้ายให้ขนานกับพื้น    ก่อนจะหรี่ตาลงเล็กน้อยแล้วลั่นไกออกไปสองนัดซ้อน   ปืนพกเก็บเสียงปลายกระบอกสั้นแต่ผ่านการดัดแปลงให้มีประสิทธิภาพสูงสุดส่งลูกตะกั่วสองนัดพุ่งเข้าเจาะเป้าหมายอย่างแม่นยำ...   ส่วนมือขวาชายหนุ่มก็จัดการยิงเข้ากอหญ้าที่ห่างจากตัวม้าไปไม่มากนักในทางเดียวกันอีกสองนัดเสียงดังลั่น...   



......ปัง !  ปัง !.............








----------------------------------------------------------->>>  to be continue...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 24-09-2011 22:24:07

อ๊ากกกกกกกกกกก คิดถึง แม่ฟ้ากับนู่ลินมากค่าาาาาาา อยากอ่านต่อจังเลย

ขอให้คนแต่งโชคดีนะคะ สอบเสร็จแล้วอย่าลืมมาลงเยอะๆ นะจ้าาาา

♥

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: mr.tou_chi ที่ 24-09-2011 23:17:03

อืมๆๆๆๆๆ นิดหน่อยก็ยังดีพอให้หายคิดถึง ยังไงก็ตั้งใจสอบ และขอให้สอบออกมาได้คะแนนดีๆและเกรดดีๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 25-09-2011 18:27:27

เอิ่ม..... คนเขียนครับ

ผมก็ต้องอ่านสือสอบเหมือนกันเลยครับ

ช่วงนี้สอบอยู่เหมือนกัน

แต่คนเขียนรู้ไหม ว่าคนเราถ้าหากไม่มีสติ  หรือพะวงเรื่องอะไรอยู่ ก็จะอ่านข้อหนังสทอไม่รู้เรื่องเลย

แล้ว ๆๆๆๆๆ

คุณคนเขียนมาสปอยเรื่องทำไม  สปอยทำไม แล้วผมจะทำยังไงกะชีวิต  น้ำฟ้า หะ นู๋ไวโอลิน  จะเป็นไรปล่าว  เอาว๊ะ :z3:


สงสัย ได้ซีมาครอง ต้องโทษคุณคนเขียนละนะ  อิอิ  จะฟ้องม๊า!!!

 :z13:  +1 ที่มาสปอยครับ  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: aum_15597 ที่ 25-09-2011 23:13:49

อ่า~~~~มาทำให้อยากแล้วก็จากไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 25-09-2011 23:18:17

คนแต่งคร้าบบบบบบบ
อยากอ่านอ่ะ
o9 o9 o9

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: chococake ที่ 25-09-2011 23:52:21

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

ดีใจมากมายค่ะ   คุณนักเขียนกลับมาซักที  แง้ๆ   
ตั้งใจสอบนะคะ  เป็นกำลังใจให้สุดๆ   สอบเสร็จไวๆ  ทางนี้รออยู่อย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 26-09-2011 00:59:28

รออ่านหนูลิน :D

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dokuro69 ที่ 26-09-2011 23:20:39

ยิ่งสปอยยิ่งค้างงงงง รออยู่นะคะ:)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 27-09-2011 19:56:43

มารอหนูลินจ้า :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: MelodyKJJ ที่ 27-09-2011 20:11:37

แง้วววววว ทำไมคนเขียนทำแบบนี้ จะฟ้องปะป๊าาาา  :laugh:เค้ามีสอบแคลน้าาาา ทำเอาอินทิเกรดไม่ถูกกันเลยทีเดียว
อยากอ่านมากมายอ่ะ น้ำฟ้าน้าร๊ากกกกกกกก  :sad4:ชอบคุณลุงม้าน้ำ  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 28-09-2011 23:16:21

 :pig4:  ที่แวะมาส่งข่าวจ้า  รอได้เสมอ ^^ 

ขอให้สอบได้เกรด A ทุกวิชา  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-09-2011 21:26:57

คิดถึงหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 01-10-2011 13:27:12

ฐานที่ลงกฏไม่ครบข้อ 

เลยล๊อคทู้ไว้ชั่วคราวนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: badyaoi ที่ 12-10-2011 15:36:28

จะรอนะคร๊าาาาา มาต่อเร็วๆนะค่ะ^^

จงมา จงมา จงมา 
:call:  :call:  :call:  :call:


(ระวังมันจะมาโดยไม่รู้ตัว:] )

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: aum_15597 ที่ 12-10-2011 20:36:51

คิดถึงแม่ฟ้ากับหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-10-2011 21:04:09

ยังรออยู่นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: tomodaging ที่ 16-10-2011 22:16:53

มาตอกบัตรรอครับ!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 19-10-2011 12:11:14

   ตั้งตารอฉากบู๊สุดระทึกใจอยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 21-10-2011 14:47:46

เห็นโพสต์ว่าโดนล็อกกระทู้ !!!  ตกใจมาก  = =  คิดว่าจะอัพไม่ได้เสียแล้ว...แต่ตอนนี้อัพได้ตามปกติแล้วใช่มั้ยจ๊าาา...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Yuki_Moji ที่ 21-10-2011 14:57:21

รอคอยหนูลินด้วยคน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 21-10-2011 16:08:38

รออยู่น้า ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 22-10-2011 00:35:22

จะมาๆๆๆ :amen:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 22-10-2011 00:50:43

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด !!=[ ]=

มาต่อเดี๋ยวนี้ ! น๊าาาา T^T;

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 23-10-2011 22:43:08

ตามหนูลินทันแล้ว อยากอ่านต่อมาก เด็กอะไร อารมณ์ดีจริงๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: loveyy ที่ 23-10-2011 23:34:01

อ้างจาก: dek-zaal3 ที่ 21-10-2011 14:47:46  

เห็นโพสต์ว่าโดนล็อกกระทู้ !!!  ตกใจมาก  = =  คิดว่าจะอัพไม่ได้เสียแล้ว...แต่ตอนนี้อัพได้ตามปกติแล้วใช่มั้ยจ๊าาา...

 :m11:   มาแล้ว ๆ พาแม่ฟ้ากับหนูลินมาเร็ว ๆ นะจ๊ะ คิดถึงมากแล้ว ^ ^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: poon_magic ที่ 24-10-2011 13:57:31

ประกาศ(แก้ต่าง)แทนคนเขียนค่า

ก่อนอื่นต้องบอกว่า ขอโทษลูกเป็ด+คนอ่านทุกๆคนนะคะื :sad4:

คือว่า...  เรื่องของเรื่องคือ เอิ่ม เหอๆๆๆ :เฮ้อ:

คนแต่งอ่ะเค้าแต่งตอนต่อไปไว้แล้วเน้อ แต่เป็นเพราะว่าวันนั้น

เราเพิ่งกลับถึงห้องแล้วซื้อเค้กช๊อกโกแลตมาฝากพี่ด้วยน่ะค่ะ

ก็เลยเิกิดสงครามแย่งเค้กกันนิดหน่อย (จริงๆนะ นิดหน่อยเอง = =;)

สุดท้ายเค้กมันหกลงบนคีบอร์ดโน้ตบุ้กพี่เราอ่ะ

เราก็เลยเช็ดๆๆๆ  ตั้งใจจะทำความสะอาดไถ่โทษน่ะค่ะ

แต่แล้วในขณะที่ชุลมุนอยู่นั้น(เล่าเหมือนเป็นนิทานเลยตู = =")

มือเราไปโดนปุ่มไรไม่รู้ นิยายที่พี่เราแต่งไว้  ....หาย  หมด  เลย  ค่ะ :a5:

เพราะฉะนั้น ขอความกรุณาให้พี่เราดองเค็มนิยายเรื่องนี้ต่ออีกนี๊ดดดดดดด นะคะ :call:

เราเองก็ตกใจ + เสียดายมากๆเลย เพราะเราก็เป็นแฟนนิยายเรื่องนี้มาตั้งแต่เป็นพล๊อตอยู่ในหัวพี่เลย

กระทั่งคลอดมาเป็นเรื่องราว เราก็ตามอ่านอยู่จ้า

ที่สำคัญคือ ตอนล่าสุดที่หายไป คนอ่านทุกคนไม่ต้องน้อยใจนะคะ เราเองก็ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ

ปกติเวลาตามอ่านก็มาตามในบอร์ดเหมือนคนอื่นแหละค่ะ พี่เราเค้าไม่ค่อยให้เราอ่านก่อน  :m16:

ถ้าค้างก็ค้างเหมือนกันนะคะ (ยังมีหน้าพูดอีก อ๊ากกกก  ขอโทษค้าบ :m15:)

ยังไงก็ต้องขอโทษอีกครั้งนะคะทุกคน :sad4:

แล้วเราจะชดใช้ด้วยการเร่ง+บีบบังคับ+ขู่ ทุกวิถีทางให้พี่เค้าแต่งตอนใหม่ออกมาให้ทุกคนเร็วๆนะคะ

ปล.ใครพอจะทราบวิธีกู้ไฟล์คืนมาบ้างปล่าวคะ T_T ถ้าทราบรบกวนช่วยแจ้งพวกเราด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคนค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 24-10-2011 14:35:07

ในRecycle Bin ไม่มีเหรอ ถ้ากดลบมันอาจจะมีก็ได้นะ
ไม่ก็ลองหาโปรแกรมกู้ข้อมูลมาลองใช้ดูก็ได้^^
เราก็ไม่เคยทำเหมือนกัน 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 24-10-2011 16:44:34

มันจะมีโปรแกรมกู้คืนข้อมูลน่ะค่ะ ลองหาโหลดตัวโปรแกรม+วิธีในในกูเกิ้ลนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 25-10-2011 23:06:34

อั้ยย่ะ!! ยังไงก็ขอให้กู้คืนหรือเขียนใหม่ให้ได้นะค่ะ เอาใจช่วย :m5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: nona159 ที่ 26-10-2011 12:44:12

ป๊ะป๊าห่วงลูกนี่หว่าแหมแม่เค้ายังไม่ยอมรับเลยนะตัวเธอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 26-10-2011 13:05:14

 o22  เศร้าค่ะ แต่รอได้

ป.ล. มีโปรแกรม+วิธีกู้คืนลองหาดูนะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 26-10-2011 13:08:15

ภาวนาให้กู็้ได้นะคะ
เอาใจช่วยๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: Deeplo ที่ 26-10-2011 22:43:10

น่ารักม้ากกก
แม่ฟ้ากับลูกลินเป็นอะไรที่ลงตัวมาก
อย่าลืมป๊ะป๋าสุดหล่อนะคะ 555
รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.22 - Interpose [28/08/2011] PG.53
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 31-10-2011 02:45:58

ลุ้นตอนต่อไป

กู้ไฟล์ให้ได้นะคร้าบบบ เอาใจช่วยด้วยคน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.24 - Bang ! [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-10-2011 08:54:53

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch. 24 - Bang!




              เจ้าม้าตัวโตวิ่งเหยาะๆผ่านเส้นทางที่ปูด้วยดินนุ่มๆ   สองข้างทางที่ผ่านเป็นทุ่งหญ้าสีเขียวแก่ๆ   มีบางช่วงที่คงเป็นกลุ่มหญ้าขึ้นใหม่จึงมีสีเขียวตองอ่อนสลับสับไปมาดูเพลินๆ...   แรกๆน้ำฟ้ายอมรับว่าเขานั่งเกร็งตัวมาก...  สองแขนรัดหนูลินที่นั่งหันหน้าออกด้านนอกแน่น...  แต่พอผ่านไปซักพัก  ไม่รู้อะไรบางอย่างมันดลใจให้น้ำฟ้ารู้สึกว่าเขาน่าจะผ่อนคลายตัวเองลงได้  ถ้ายังนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างท่อนแขนแข็งแรงคู่นี้ซึ่งกำลังบังคับม้าอย่างชำนาญให้วิ่งช้าๆอย่างนุ่มนวล   


              น้ำฟ้าแอบเงยหน้ามองคนที่นั่งประกบด้านหลังตัวเอง...เห็นรอยเหงื่อหยดเล็กๆผุดพราวตรงรอยจอนข้างกราม...ซึ่งมันทำให้เส้นผมตรงนั้นเปียกลู่ระสองข้างแก้มของชายหนุ่ม...   น้ำฟ้าคิดในใจเงียบๆคนเดียวตามประสาคนใจดีว่า...ควรจะช่วยซับเหงื่อให้เขาดีมั้ยเนี่ย...  อันที่จริงที่ชายหนุ่มร้อนแบบนี้คงเพราะยอมเสียสละหมวกทรงคาวบอยที่ห้อยอยู่ติดกับม้าตั้งแต่แรกให้เขา...  ส่วนตัวเองก็บังคับม้าท้าแดดท้าลม...   


             อืม...เอายังไงดี... 


             เด็กหนุ่มคิดตัดสินใจ...  พลางมือก็ขยับหมวกใบน้อยที่หนูลินสวมให้เข้าที่  เมื่อตอนนี้มันร่นลงมาข้างหลังเพราะเจ้าตัวซนคันหัวเลยเกายุกยิกไม่ได้หยุด...   


             ...เอาเถอะ...แค่ยื่นทิชชู่ให้ก็ได้...


"ซับเหงื่อก่อนมั้ยคุณ..."   ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็ตัดสินใจยื่นทิชชู่ส่งให้... 


"อะไร..."  แว่บแรกเขาไม่แน่ใจว่าที่จู่ๆเด็กหนุ่มก็หันข้างมายื่นอะไรขาวๆให้น่ะมันอะไร...   แต่พอเห็นว่ามันคือทิชชู่ที่พับเรียบร้อยพร้อมใช้งานสะดวกเขาก็ร้องอ๋อให้ลำคอเบาๆ...ก่อนบอก  "เช็ดให้หน่อยสิ...  แบบนี้มันไม่ถนัด..." 


"เอ๊...ผมก็ไม่ถนัดนะ...ผมอุ้มหนูลินอยู่..."   น้ำฟ้าเอียงคอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องเช็ดให้ด้วยเนี่ย...  แค่มีน้ำใจยื่นทิชชู่ให้นี่ก็บุญโขแล้วนะ...


"เดี๋ยวฉันอุ้มให้ก่อนก็ได้..."  รังสิมันต์ตีหน้ามึนบอกต่อ...  แล้วตีเท้าเข้าสีข้างม้าให้วิ่งเร็วขึ้นอีกหน่อย...


"คุณจะอุ้มยังไงก็ผมนั่งอยู่หน้าคุณ  แล้วก็อุ้มหนูลินอยู่แบบนี้น่ะ..."   แล้วน้ำฟ้าก็ยกหนูลินด้วยสองแขนราวอุ้มตุ๊กตาให้ชายหนุ่มดู...  รังสิมันต์ก้มลงมองแล้วแสร้งทำคิ้วขมวด...


"งั้น...  เราไปหยุดที่ใต้ต้นไม้นั่นแล้วกัน   จากนั้นฉันก็จะอุ้มหนูลินให้...  ส่วนเธอก็เช็ดหน้าให้ฉัน..."  ว่าแล้วรังสิมันต์ก็ใช้นิสัยเดิม...ตัดสินใจเสร็จสรรพก็ลงมือปฏิบัติปั๊บทันที...  ไม่รอฟังเสียงคัดค้านตะแง้วๆตรงหน้าตัวเองต่อ...


             และด้วยความที่น้ำฟ้าเอาแต่หันไปบริภาษชายหนุ่มตัวโตกว่าข้างหลังจึงไม่ทันได้ระวังเมื่อจู่ๆรังสิมันต์ก็หยุดม้าทันที...เมื่อมาถึงเป้าหมายคือใต้ต้นไม้ร่มรื่นใกล้ๆแผงกั้นรั้วของไร่กับถนนภายนอก...


"โอ๊ย !  นี่คุณ...แกล้งกันอีกแล้วเหรอ !  นี่ถ้าผมอุ้มหนูลินไม่ดีแล้วลูกผมตกลงไปเจ็บตัวคุณจะว่ายังไง..."   น้ำฟ้าพูดด้วยอารมณ์กรุ่นๆ    ดีนะเมื่อกี๊ที่เขาอุ้มหนูลินดี  ไม่งั้นล่ะเจ้าหมูน้อยของเขากลายเป็นหมูบะช่อแน่...   น้ำฟ้าตวัดสายตาขุ่นเขียวแหลมเฟี๊ยวใส่ชายหนุ่ม  หวังให้มันทิ่มร่างหนาๆนั่นพรุนซะ...  แต่รังสิมันต์กลับรู้สึกแค่คันยิกๆเท่านั้นเมื่อเห็นสายตาราวลูกแมวขู่แบบนั้น


             ความจริงแล้วมือรังสิมันต์ต่างหากที่เลื่อนมาช่วยอุ้มไว้ตรงช่วงขาหนูลินรั้งไว้ไม่ให้ร่วง    เพราะรู้ล่วงหน้าว่าถ้าคนตัวเล็กอุ้มไม่ระวังมีหวังหลานเขาเจ็บตัวแน่...  แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้ว่าอะไรที่โดนน้ำฟ้าดุ...   เขากลับถือวิสาสะถอดหมวกน้ำฟ้าออกมาพัดลมให้ตัวเอง...   


"เฮ้ย !"  อารามตกใจทำให้น้ำฟ้าอุทานพร้อมยกมือขึ้นมากุมหัว  และพบว่าผมตัวเองยุ่ง...   น้ำฟ้ารีบใช้มือหนึ่งสางผมอีกมือก็ประคองหนูลิน  มันดูไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไหร่ในความคิดรังสิมันต์  ชายหนุ่มจึงใจดีเอามือเขามาช่วยสางผมอีกแรง...


"จะถักเปียมั้ยคุณ..."  จู่ๆรังสิมันต์ก็ถาม


"หา??"  น้ำฟ้าเอ๋อไปชั่วขณะ...   


"ถักเปียมั้ย...เหมือนผู้หญิงดีนะ..."  รังสิมันต์พูดถามออกมาเหมือนถามเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วไป...   แต่น้ำฟ้ากลับเงียบ...เพราะโกรธจนพ่นคำด่าออกมาไม่ทัน...เลือกไม่ถูกอยู่ว่าจะด่ากลับคำไหนดี...   "...อ้าว...ปกติโกรธแล้วด่าเลยนี่...ทำไมวันนี้โกรธแล้วเงียบ..."  ชายหนุ่มยังไม่หยุดเซ้าซี๊  มือก็สางผมเล่นไม่หยุด  ทำไปทำมามันก็เพลินมือดีเหมือนกัน  แต่ไม่รู้หรอกว่าคนโดนทำน่ะรำคาญแค่ไหน...!


"...เอ  เอออออ...  เฮ่ะๆ..."   แล้วจู่ๆมือหนูลินที่น้ำฟ้ากำลังอุ้มอยู่ก็ชี้ไปที่ข้างๆตัวม้า... 


"อะไรน่ะลูก..."  น้ำฟ้าก็มองตาม   หนูลินทำท่าเหมือนจะพุ่งเข้าลงไปเล่นด้วย... 


               และที่พื้นข้างๆม้าตัวใหญ่ยักษ์นี่ก็มีสัตว์ลักษณะคล้ายไก่ตัวไม่ใหญ่มาก   ขนโกร๋นๆสีกระดำกระด่างสองตัวกำลังไล่จิกตามพื้นเหมือนหาอาหารอยู่...  น้ำฟ้าทำตาโตลืมเลือนเรื่องที่โดนรังสิมันต์ก่อกวนไปชั่วครู่...   กระตุกมือดึงเสื้อของชายหนุ่มที่อยู่ใกล้มือยิกๆปากก็ร้องบอก...


"คุณๆๆๆ...  ลูกนกยูงล่ะ !!!  แถวนี้มีนกยูงด้วย...คุณ...!  ลูกนกยูงแหละลูก...!!!"  เด็กหนุ่มออกอาการตื่นเต้นเมื่อเห็นสิ่งมีชีวิตที่ตลอดมาเคยเห็นแต่ในหนังสือ...


            รังสิมันต์หลบคอลงมองต่ำแล้วขมวดคิ้วก่อนบอก...  "ลูกไก่หรือเปล่า??" 


"ลูกไก่บ้านคุณสิ...!!  นี่น่ะมันลูกนกยูงชัดๆ   ตอนยังเล็กมันจำหน้าตาหน้าเกลียดแบบนี้แหละ  แต่พอโตขึ้นมันก็งอกปีกงอกหางสวยๆออกมา...ก็เหมือนผีเสื้อไงคุณ  ตอนเป็นหนอนก็ไม่มีคนอยากเข้าใกล้...แต่พอกลายปีกปลายหางสวยๆออกมาก็มีแต่คนไล่จับ...  อืม...แถวนี้ต้องมีแม่มันอยู่แน่ๆเลย...คุณขยับม้าออกห่างจากมันหน่อยได้มั้ยเดี๋ยวมันโดนเหยียบเอา...  เอ๊ะ...  เอ๋ !!!"  ปลายเสียงน้ำฟ้าร้องเสียงสูงเมื่อจู่ๆไอเจ้าสัตว์หางสวยที่ว่าตัวหนึ่งกำลังร่อนลงมาจากคบไม้ใหญ่เหนือหัว...   มันร่อนลงจอดไม่ใกล้ไม่ไกลตัวเจ้าม้าใหญ่มากนัก...ท่าทางคงจะเป็นแม่มันล่ะสินะ...


"เฮฮฮฮฮ...  เฮ่ะๆ...  มู.........มาาาา..."    หนูลินตีมือเปาะแปะชอบใจใหญ่เมื่อเห็นเจ้านกสีสวยยืนไซร้ขนปีกหาง   สีน้ำเงินเขียวสะท้อนแสงแดดอ่อนๆใต้เงาไม้ดูสวยงาม  เด็กน้อยผู้ถูกจับผจญโลกกว้างก็ชอบใจใหญ่ที่ไอตัวเคลื่อนไหวนั่นมีแสงสะท้อนวิ้งค์ๆด้วย...


"ชอบเหรอ...หนูชอบใช่มั้ยลูก... มุ๊ๆ..." 


"นี่...เธอเองก็รู้เรื่องนกยูงดีเหมือนกันนะ...ตอนแรกฉันนึกว่าลูกนกยูงนั่นเป็นพวกไก่ฟ้าเสียอีก...รู้ได้ยังไง...บอกหน่อยสิ..."  รังสิมันต์ถามกระตุ้นความสนใจ...เมื่อตัวเองเริ่มรู้สึกเป็นคนนอก...ไม่รู้สิ...ตอนนี้มันเหมือนมีความรู้สึกอยากเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งใน 'ครอบครัว' เล็กๆที่น้ำฟ้าสร้างขึ้นตรงหน้า...มันบอกไม่ถูก...


"ก็อ่านเอา...ผมเรียนอักษรฯมามันก็ต้องอ่านเยอะเป็นธรรมดา..."  แล้วพอได้เริ่มพูดในสิ่งที่ตัวเองรู้แล้วน้ำฟ้าก็เลยฝอยข้อมูลตามสิ่งที่ตนรู้ต่อจากตำราไม่รู้กี่เล่มต่อกี่เล่มที่หามาอ่านเพราะความชอบส่วนตัว  "...นี่...คุณรู้หรือเปล่า...ว่าฝูงนกยูงที่เราเห็นกันเนี่ยนะ  ส่วนใหญ่ก็จะมีแค่นกยูงตัวเมียกับลูกๆที่จะอยู่ด้วยกัน  ส่วนตัวผู้พอถึงช่วงผสมพันธุ์ก็จะออกจากฝูงไปอยู่เดี่ยวๆ...  ทิ้งเมียกับลูกให้อยู่กันตามลำพังแล้วก็ร่อนไปหาตัวเมียตัวอื่นต่อ..."   


            พูดถึงตรงนี้น้ำฟ้าก็มองแม่นกยูงที่ทำท่าต้อนลูกๆให้ออกไปไกลจากตัวม้าเล็กน้อยเพราะคงจะระวังภัยให้ลูกๆแล้วก็พูดต่อ...โดยไม่ได้สนใจผู้ฟังตัวโตที่ก็พยักหน้ากับตัวเองเป็นเชิงว่าเข้าใจกับสิ่งที่คนตัวเล็กผิวบางพูด...    "แล้วก็นะ...นกยูงน่ะเป็นสัตว์ที่มีสัญชาตญาณระวังภัยสูง  หวาดระแวงและขี้สงสัย  แถมยังมักตกใจกับเสียงผิดปกติอะไรได้ง่าย... อย่างพวกเสียงกิ่งไม้หัก  เสียงไม้ล้มดัง   เสียงร้องเตือนของสัตว์ป่าอื่นๆ...ไม่ก็เสียงปื..."



"...ตั๊ก...ตั๊ก...โต้งโฮ้ง !!!!..."



"...ฮี้ !!!!!!!!..."



              จู่ๆระหว่างที่น้ำฟ้ายังพูดไม่ทันจบดี   เจ้านกยูงสีสวยตัวนั้นที่ทั้งสามชีวิตกำลังจ้องอยู่ก็ร้องดังขึ้น    ลูกนกยูงสองตัวนั้นก็พากันแตกฮือบินกระจัดกระจาย  ตัวแม่มันบินขึ้นต้นไม้   ส่วนตัวลูกก็วิ่งไปหลบหลังหินที่ขึ้นกระจัดกระจายอยู่แถวนั้น 


              ส่วนเจ้าม้าพ่วงพีจู่ๆก็ร้องออกมาดังลั่นพร้อมถอยหลังแล้วถีบขาหน้าขึ้นเมื่อถูกรังสิมันต์ขืนรั้งบังเหียนเอาไว้ก่อนที่มันจะทันสะบัดตัวคนขี่หลังลงหล่นพื้น...   เจ้าม้ามีท่าทีตกใจและไม่ยอมเดินไปข้างหน้า  แถมยังสะบัดขาสะบัดหัวและพ่นลมออกจากจมูกแรงอยู่ตลอดเวลา...   


            แขนขวารังสิมันต์หยิบปืนแล้วโอบแขนอ้อมมือกอดทั้งตัวน้ำฟ้าและหนูลินไว้โดยอัตโนมัติ   ส่วนมือซ้ายก็หยิบปืนพกตรงราวเอวขึ้นชี้ออกไปทางกอพุ่มไม้ใหญ่นอกเขตรั้วสีขาวที่ห่างกับบริเวณที่เขาอยู่ไม่ไกลมากนัก   ชายหนุ่มพลิกปืนในมือซ้ายให้ขนานกับพื้น    ก่อนจะหรี่ตาลงเล็กน้อยแล้วลั่นไกออกไปสองนัดซ้อน   ปืนพกเก็บเสียงปลายกระบอกสั้นแต่ผ่านการดัดแปลงให้มีประสิทธิภาพสูงสุดส่งลูกตะกั่วสองนัดพุ่งเข้าเจาะเป้าหมายอย่างแม่นยำ...   ส่วนมือขวาชายหนุ่มก็จัดการยิงเข้ากอหญ้าที่ห่างจากตัวม้าไปไม่มากนักในทางเดียวกันอีกสองนัดเสียงดังลั่น...   



        ......ปัง !  ปัง !.............


"อะ...อะไร..."   น้ำฟ้าที่ยกมือปิดหูลูกชายไว้ทั้งสองข้างถามออกมาเสียงสั้นเมื่อทันเห็นแค่ควันปืนลอยอ้อยอิ่งอยู่ใกล้ๆราวเอว...   


            คนเพิ่งยิงปืน 'สังหารงู' ตามที่กล่าวอ้างไปเมื่อครู่หันมองกลับมาแล้วจ้องคนตัวเล็ก   ก่อนพูดตอบเสียงนิ่มๆ  "...งูน่ะ...มันเลื้อยมาอยู่ในกอหญ้านั่น...ม้าเลยตกใจ...  เธอกับลูกไม่เป็นไรใช่มั้ย..."   


"มะ...ไม่เป็นไร...ตะ...แต่..." 


"อื๊อออ...แหงะ...แงง...   แง้...................ๆ....................................."   เจ้าหนูลินตัวน้อยคงเพราะตกใจเสียงปืนบวกกับรับรู้โดยสัญชาตญาณว่ามันไม่ปลอดภัยก็ค่อยๆงอแงและเบะปากร้องไห้จ้าออกมา   น้ำฟ้าเองก็ตกใจไม่แพ้กันเพราะทั้งชีวิตไม่เคยคิดว่าตัวเองต้องมาตกอยู่ใกล้สถานการณ์ที่มีคนใช้อาวุธสังหารอย่างปืนมายิงจริงๆแบบไม่ใช่ในละครอย่างที่เห็นบ่อยๆ   


"โอ๋...ไม่ร้องนะเด็กดี  ไม่เป็นไรนะ...แม่ฟ้าอยู่นี่นะครับ..."   พอเห็นลูกร้องจนใบหน้าและหูเล็กๆเริ่มแดงเด็กหนุ่มก็ต้องเก็บกลืนความกลัวของตัวเองลงคอ  ประคองหนูน้อยมาอุ้มพาดบ่ากอดประคองแน่นด้วยสองมือ   ปลอบประโลมเด็กน้อยให้คลายความกลัวก่อน   เพราะรับรู้ได้ว่าเจ้าตัวน้อยก็คงตกใจกลัวเสียงดังมากจากอาการที่ตัวเล็กๆซบกอดเขาแน่นนั้นผิวเนื้อน้อยสั่นด้วย...   


"ไม่ต้องกลัวนะ  เธอแค่อุ้มหนูลินให้ดีๆไว้...  ฉันจะรีบพาเธอกับลูกไปที่จุดนัดหมายให้เร็วที่สุด..."   ชายหนุ่มพูด   มือซ้ายถือวิสาสะเอื้อมโอบรอบเอวน้ำฟ้าแล้วรั้งให้เข้ามาประชิดอกแกร่ง...  แล้วเลื่อนมือขึ้นซ้อนมือบอบบางประคองหนูลินแล้วกระซิบบอกให้หลับตา   ก่อนชายหนุ่มจะกระตุ้นเท้าตรงสีข้างม้าให้เริ่มออกวิ่งกลับเข้าเส้นทาง...   


             สายตาห่วงหาอาทรปนห่วงใยถูกส่งไปให้คนที่ยอมซบอยู่ในวงแขนของเขาแต่โดยดีโดยไม่รู้ตัว...


            แต่ฉับพลันสมองก็ไพล่นึกไปถึงงูตัวที่เขาเพิ่งสังหารไปเมื่อครู่...  คิดหาต้นตอของรังงูโชคร้ายตัวนั้นที่เข้ามาแหยมผิดที่ไม่คิดถึงจุดจบของตัวเองแล้วก็ดกรธไม่ลง...


            แค่คิดฆ่าเข้ามาฉก 'หลาน' ของเขา...  ชีวิตคนในครอบครัวมันก็แขวนอยู่บนเส้นด้ายเรียบร้อยแล้ว... 


            เขาโดนมาหนึ่ง  ไม่มีทางตอบแทนกลับไปแค่สิบหรอก...  ให้กลับคืนเป็นล้านเท่ามันก็ยังไม่สาสม...!!



"...เธอกับลูกจะปลอดภัย...  อย่าอยู่ห่างจากฉันนะน้ำฟ้า..."



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


กระทู้โดนปลดล็อกแล้วววววว :call: :call:

อีกอย่างเพิ่งเห็นว่าน้องสาวเข้ามาโพสต์บอกแล้วเนื้อเรื่องเขาหายไป... 

คือที่หายไปน่ะไม่ใช่เป็นทั้งไฟล์อ่ะค่ะ...   คือไฟล์ยังอยู่  มันหายไปเฉพาะตรงเนื้อหา  แต่เหลือหัวเรื่องเอาไว้ให้ช้ำใจเล่น... :sad4:

แต่โวยวายไปก็ใช่ที่  นิยายก็คงไม่จบ...เลยลงมือแต่งใหม่ทั้งหมดเลย...ดังนั้นหากตรงที่สปอยเนื้อเรื่องไว้กับเนื้อเรื่องจริงที่ลงไม่เหมือนกันก็ขอความกรุณามองข้ามตรงสปอยไปเถอะนะคะ   :call: :call:     :pig4:

เอาล่ะ !  เพื่อชดเชยที่หายไปนานลงต่อเลยดีกว่า...

ปล.  เห็นหัวข้อยังเป็น Ch.22 อยู่ แต่ความจริงเป็น Ch.23 แล้วนะจ๊ะ  หน้า 54 จ้า...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.24 - Bang ! [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 31-10-2011 09:13:39

ลุงม้าน้ำโหดจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.24 - Bang ! [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 31-10-2011 09:13:57

คุณลุงม้าน้ำเท่ห์ที่สุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.24 - Bang ! [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 31-10-2011 09:16:13

น่ารักอ่ะ กรี๊ดๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-10-2011 09:32:25

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.25 - be more...






               น้ำฟ้าไม่ค่อยได้ยินว่าชายหนุ่มกระซิบอะไรที่ข้างหูเขาตอนที่ม้าออกวิ่ง...  เพราะลมมันเริ่มตีหน้าเขาเลยหันหนูลินเข้าอกแล้วกอดไว้แน่น  ส่วนตัวเองก็โดนชายหนุ่มกดศีรษะให้ซบเข้าหน้าอกกว้างๆของผู้ชายตัวโตผู้เป็นคนบังคับม้าด้วยเหมือนกัน...   เขาได้ยินชายหนุ่มส่งเสียงผ่านวิทยุสื่อสารอะไรบางอย่างด้วยขณะที่อยู่บนม้า   และหลังจากนั้นไม่นานเขาก็รู้สึกว่าแรงสั่นสะเทือนบนตัวม้ามันช้าลง...   และในที่สุดมันก็จอดนิ่งสงบ... 


               และพอน้ำฟ้าลืมตาขึ้นมาได้เสียงเรียกชื่อเขาจากที่ไกลๆก็ดังมาก่อนตัว...


"น้ำฟ้าาา...  หนูลินนน...  เป็นไงมั่งง !!"  เสียงพี่หมอกนี่นา...พอเอี้ยวคอไปมองก็เห็นทั้งตัวพี่ชายและน้องสาวแข่งกันวิ่งสี่คูณร้อยมาทางเขาทั้งคู่...   พอสองคนนั้นมาถึงคนที่บังคับม้ามาตลอดอย่างรังสิมันต์ก็เบี่ยงตัวลงจากหลังม้าทันที...   ชายหนุ่มลงมายืนข้างม้าแล้วยื่นมือขออุ้มหนูลิน...  ไม่รู้ทำไมที่ตอนนี้เขายอมให้ชายหนุ่มได้อุ้มหนูลินโดยไม่ค่อยรู้สึกตะขิดตะขวงใจมากเท่ากับตอนแรก...   


              เจ้าตัวเล็กถูกส่งให้กับรังสิมันต์แต่โดยดี  เจ้าหมูตัวน้อยก็ให้ความร่วมมือโดยการเกาะหนึบคอเสื้อชายหนุ่มทันทีที่ถูกเปลี่ยนมือให้คนตัวใหญ่กว่าแม่ฟ้าของเขาอุ้ม...   ปากน้อยขยับหมุบหมิบสายตาก็สอดส่องไปทั่วราวรู้สึกตื่นตาและแปลกที่...   แต่พอพี่หมอกกับสาวม่านวิ่งมาถึงตัว  ชายหนุ่มก็รีบส่งตัวหนูลินให้สองคนผู้มาใหม่อุ้มแทน   ส่วนตัวเองก็หันมาหาคนที่ยังค้างเติ่งอยู่บนตัวม้าแล้วอ้าแขนจะรอรับเหมือนตอนเตรียมขอรับตัวหนูลินไม่มีผิด...


"ไม่ใช่เด็กแล้ว...ลงเองได้..."  น้ำฟ้าบ่นเบาๆตั้งใจให้ได้ยินแค่สองคนแล้วก็ตวัดขาเตรียมลงจากม้าอย่างที่เคยเห็นในละคร... 


              ใช่...น้ำฟ้าเคยเห็นคนขี่ม้าแค่ในละคร...แต่ชีวิตจริงไม่เคยได้ฝึก...  เลยไม่รู้ว่าเวลาเหนี่ยวตัวลงจากหลังม้ามันต้องถ่ายน้ำหนักตัวไปด้านหน้าที่ยึดจับอานม้าไว้ให้มั่น  แต่น้ำฟ้าไม่ทันได้จับ...น้ำหนักก็ไม่ได้ถ่ายไป...  พอขาข้างหนึ่งเหวี่ยงพ้นตัวม้าปุ๊บขาอีกข้างและทั้งตัวก็ถูกเหวี่ยงออกตามมาทันที...!


"เฮ้ย !!"  หมอกอุทานออกมาเสียงดังเพราะเห็นอยู่ตลอด  จะวิ่งเข้าไปช่วยรับตัวก็ไม่ทัน  ...แต่ตกใจพักเดียวก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะผู้ชายตัวใหญ่ที่ยืนอยู่ข้างม้าตวัดแขนรับตัวน้ำฟ้าที่ลอยละลิ่วลงจากม้าไว้ได้พอดิบพอดี...  เขาไม่ทันเห็นว่าหน้าชายหนุ่มเป็นอย่างไรตอนที่มองคนที่หล่นตุ้บลงอ้อมแขนพอดิบพอดีว่า...


"...ไม่ใช่เด็กแล้ว...ลงเองได้ใช่มั้ย?..."   รังสิมันต์เขม็งตาจ้องคนในอ้อมแขนที่แค่ดูก็รู้ว่าขี่ม้าไม่เป็นแต่ยังทำอวดเก่ง...   น้ำฟ้าหน้าม้านไปพักหนึ่งในตอนที่ได้ยินชายหนุ่มพูดพร้อมรอยยิ้มเยาะ  จึงตัดสินใจกลบใบหน้าแดงซ่านกับเกลื่อนความอายของตัวเองด้วยการก้มหน้างุดแล้วตีขาตัวเองเพื่อขัดขืนจะลงเดินให้ได้ตามเดิม...   ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่ขัดข้องปล่อยตัวให้ตามคำเรียกร้องผ่านการกระทำของคนตัวเล็ก...   


               รังสิมันต์จุดยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยใส่คนตัวเล็กที่ทำหน้าบูดบึ้งใส่เขา...ก่อนหันหลังเดินไปหาเพื่อนที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดไม่น้อย...  รู้ล่วงหน้าได้เลยว่าเพื่อนเขาต้องการพูดเรื่องอะไร...จึงพยับเพยิดหน้าบอกเพื่อนให้เดินไปคุยกันที่ริมน้ำ  ให้ห่างไกลจากบรรดาคนที่ไม่สมควรได้รับรู้เรื่องราวแบบนี้...   




-----------------------------------------------------------------------------




                  รังสิมันต์กับโตยธรเดินหันหลังกลับไปทางริมน้ำเรียบร้อยแล้วหมอกก็รีบเอ่ยปากถามผู้ช่วยลูกหนึ่งด้วยสีหน้าคิ้วขมวด...   


"ฟ้า...ตะกี๊พี่ได้ยินเสียงปืน...!  ลูกน้องคุณโตบอกว่ามันน่าจะดังมาจากทางที่ฟ้าเพิ่งผ่านมา...เกิดอะไรขึ้นน่ะ..."   หมอกถามพร้อมทำตาโต...มือก็ยกผ้าอ้อมที่พาดไหล่มาเช็ดน้ำลายหนูลินที่ยืดแล้วยืดอีกให้...   น้ำฟ้าทุบตามแขนและนวดน่องให้ตัวเองเล็กน้อยพลางตอบ...


"นายรังสิมันต์บอกว่ามีงูเลื๊อยมาใกล้ม้าน่ะ...  ม้ามันตกใจเลยยกขาหน้า  นายนั่นก็เลยยิงงูทิ้งเฉยๆ..." 


"ฟู่...  ถ้าแค่งูก็ดีไปค่ะ...ม่านนึกว่าพวกพี่ดันเกิดเจอพวกเจ้าถิ่นอะไรเข้าเสียอีก..."  สาวม่านที่เอานิ้วจิ้มแก้มชวนคุยต่อ  น้ำฟ้าขมวดคิ้ว...


"เจ้าถิ่นเหรอ?  ทำไมล่ะ...มีปัญหากันอยู่เหรอ?"  ปลายเสียงน้ำฟ้าเบาเสียงลงราวกลัวว่าคนอื่นๆอาจได้ยินทั้งๆที่ใกล้ๆนั่นก็มีแค่สามคนนั่นแหละ...


"ก็นะ...  ได้ยินพี่โตพูดกับพวกลูกน้องน่ะว่าช่วงนี้ไม่ค่อยดี  มีพวกอยากหาเรื่องอยู่เหมือนกัน..."   สาวม่านก็ทำเป็นกระซิบกระซาบกลับด้วย...   น้ำฟ้าครางอ๋อในลำคอเบาๆแล้วชวนกันเดินไปที่ศาลาริมน้ำ


                ศาลาทรงแปดเหลี่ยมริมน้ำมีของว่างและน้ำผลไม้วางพร้อมอยู่แล้ว...  เด็กหนุ่มพอเห็นของว่างด้วยความที่คอแห้งอยู่ก็เข้าทาง  จองที่หน้าโต๊ะอาหารได้ก็ไม่ยอมลุกไปไหน...ป้อนนมให้หนูลินก็ตรงนั้น  เปลี่ยนแพมเพิร์สให้ก็ตรงนั้น  โดยสองผู้ช่วยพี่น้องม่านหมอกก็ยินดีนั่งใกล้ๆโดยไม่เกี่ยงไปนั่งแช่ขาริมน้ำอย่างที่ตั้งใจไว้ตอนแรก...


               หลังจากนั่นประมาณครึ่งชั่วโมงม้าสีน้ำตาลตัวโตของมาคัสก็ค่อยๆเหยาะย่างมาถึง...  พร้อมอาการนั่งตัวแข็งทื่อของคุณหมอเด็กที่ต้องอาศัยผู้ชายอย่างน้อยสามคนช่วยกัน 'งัด' ออกจากหลังม้า...   หลังจากนั้นก็นั่งไม่พูดไม่จาจ้องเขม็งไปข้างหน้าอย่างเดียว...  ท่าทางช็อกเพราะกลัวเป็นหมันจากม้าของคุณหมอเด็กเริ่มเข้าขั้นโคม่า  ท้งหมดเลยต้องตัดสินใจยกขบวนกลับไปที่พักโดยเจ้าของไร่หนุ่มก็ใจดียอมให้คุณหมอเด็กได้นั่งรถกลับพร้อมน้ำฟ้า  ม่าน  และหมอก  ส่วนสามหนุ่มพร้อมคนงานผู้ชายอีกสี่ห้าคนควบม้าตามรถกลับไป...





-----------------------------------------------------------------------------
   




             

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-10-2011 09:42:15

   



               คืนนั้นน้ำฟ้าขอแบ่งเนื้อหมู  เนื้อกุ้ง  ผัก  และไข่มาเล็กน้อยจากห้องครัวใหญ่  เพราะอยากทำอาหารเย็นทานเองและเผื่อไว้ใส่บาตรในวันรุ่งขึ้นหลังจากสอบถามป้าแม่ครัวแล้วทราบว่าหน้ารีสอร์ทจะมีพระมาบินฑบาตรทุกวัน...


                 ห้องครัวภายในบ้านหลังเล็กของเขามีพวกเครื่องปรุงอาหารพวกน้ำปลาน้ำตาล  หอม  กระเทียม  และเครื่องปรุงรสอื่นๆไว้ให้แล้ว...  น้ำฟ้าจึงคิดทำเมนูง่ายๆพวกผัดผักใส่หมูกับไข่ตุ๋นญี่ปุ่น   หยิบคนอร์ออกมาต้มในน้ำเพื่อทำน้ำซุปโดยเติมผักและเนื้อหมูที่เหลืออยู่นิดหน่อยลงไป   มันจึงออกมากึ่งๆซุปใสและต้มจืด...   และระหว่างที่น้ำฟ้ากำลังทำอาหารก็ลำบากพอควร  เพราะช่วงเย็นเป็นเวลาที่หนูลินงอแงบ่อย  ต้องวิ่งเข้าวิ่งออกครัวอยู่หลายเที่ยวทีเดียว...  จะอุ้มลูกไปด้วย  ทำอาหารไปด้วยก็เกินความสามารถจะทำไหว...  น้ำฟ้าจึงต้องยินยอมสละแรงกายวิ่งเข้าวิ่งออกระหว่างครัวและหนูลินเป็นว่าเล่น...


                 ระหว่างที่น้ำฟ้ากำลังคร่ำเคร่งกับการจัดหน้าไข่ตุ๋นแบบกึ่งสุกกึ่งดิบ  โดยจัดแต่งวางเนื้อกุ้งแบะหลังกับแครอทแล้วเตรียมเอาเข้าตู้อบเพราะไม่มีที่นึ่งอยู่นั้น   เสียงหนูลินก็แผดร้องจ้าขึ้นมาอีกครั้งเป็นหนที่สิบ...  เด็กหนุ่มก็หันมองแล้วส่งเสียงปลอบออกไปก่อน  มือก็รีบสาละวนวางเนื้อกุ้งอย่างเบามือเพราะกลัวมันจะบุ๋มลงไปในใข่   มือก็เปื้อน  หน้าก็มัน  หนูลินก็ร้อง  จะรีบไปอุ้มตอนนี้เลยก็ไม่ได้...  โธ่...รอแป๊บนะลูก  คุณแม่กำลังรีบสุดชีวิตแล้ว... 


                 เพราะเพ่งสมาธิจดจ่อกับหม้อต้มซุปและถ้วยไข่ตุ๋นเลยทำให้ไม่ทันได้ยินเสียงประตูที่เปิดและปิดอย่างแผ่วเบา...   คนเข้ามาใหม่มองควันที่ลอยหอมฉุยอยู่บริเวณครัว  แล้วก็หันมองเจ้าของต้นเสียงลำนำขับร้องลั่นห้องที่นอนดิ้นตัวแดงอยู่บนเตียงที่ปูรองด้วยผ้าอ้อมกับพลาสติกสีน้ำเงิน...  ชายหนุ่มตัดสินใจเดินเข้าไปหาเจ้าตัวแดงก่อนแล้วค่อยๆสอดมือเข้าใต้ลำคอกับค่อยๆแซะแผ่นหลังเล็กให้ลอยขึ้นมาจากเบาะ...  พอเข้าที่ก็ขยับเปลี่ยนท่าให้เอนซบบ่า...  เจ้าตัวนิ่มร้องไห้กลั้นสะอื้นทันทีที่มีคนพาเดิน...  เด็กน้อยซบปากและจมูกเลอะน้ำมูกลงบนบ่ากว้างแล้วก็ค่อยๆหยุดร้อง... 


                ชายหนุ่มพาหนูลินค่อยๆเดินไปทางครัว...  เห็นคนตัวเล็กกว่ากำลังมือเป็นระวิงกับการปรุงหม้อน้ำซุปใสๆใส่ผัก    และตอนนี้สองมือน้อยก็กำลังเกิดปัญหาเมื่อไม่สามารถบิดกระปุกใส่น้ำตาลทรายได้ด้วยตัวเอง...  ชายหนุ่มเดินไปหยุดยืนดูความพยายามของเด็กหนุ่มซ้อนอยู่ด้านหลังก่อนออกปากช่วย...


"มา...ฉันช่วย..."   ชายหนุ่มเอ่ยบอกที่ข้างหูคนตัวเล็กแล้วสอดมือผ่านช่วงเอวเข้าไปจับฝา...


"คุณ !!  เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่...แล้ว..."


"จับกระปุกแน่นๆเร็ว...เดี๋ยวฉันบิดฝาให้..."   รังสิมันต์บอก  มือซ้ายกระชับหนูลินให้เข้าบ่าดีๆเมื่อคนตัวเล็กอยากมีส่วนร่วมโดยการชะโงกคอเล็กๆออกห่างตัวเขา  ส่วนมือขวาก็ออกแรงหมุนฝาพลาสติกออกเสียงดัง 'ป๊อก'...  มันไม่ได้ใช้แรงมากมายอะไรเลยนะสำหรับเขา  แต่ทำไมน้ำฟ้าถึงตาโตเงยมองเขาด้วยแววตาราวกับเขาเป็นผู้มีพระคุณแบบนั้น...


"คุณนี่...ก็มีประโยชน์เหมือนกันนะ..."  เพราะนอนร่วมห้องกันมาแล้ว  น้ำฟ้าเลยกล้าเอ่ยออกมาแบบนี้...  แต่คนฟังกลับรู้สึกทะแม่งๆยังไงชอบกล... 


               ประโยชน์ของเขา...คือช่วยบิดฝาขวดให้เนี่ยนะ...เด็กนี่เห็นเขาเป็นที่เปิดฝาเดินได้รึยังไง... 

 
             รังสิมันต์คิดแล้วก็ขมวดคิ้ว...  ที่เปิดฝาเดินได้ไม่อยากต่อคำด้วยจึงเสหันไปสนใจผัดผักหลากสีที่เสร็จเรียบร้อยอยู่ในจานใกล้ๆเตา...  ชายหนุ่มเอื้อมมือทำท่าจะหยิบเข้าปากซักชิ้นเพราะยังติดใจในรสชาติของอาหารที่น้ำฟ้าอยู่ว่าแค่อาหารธรรมดาๆเด็กหนุ่มก็ทำออกมาได้อร่อยไม่น่าเชื่อ...  แต่พอนิ้วใหญ่ทำท่าจะคีบก้านผักกาดก็ถูกสันมือเล็กตีเพี๊ยะลงข้อมือแล้วบอก...


"...ถ้ากินข้าวเย็นมาแล้วก็ไม่ต้องเลยนะคุณ..."   น้ำฟ้าบอกแล้วก็หันไปคนซุปต่อ...  ชายหนุ่มจึงเอ่ยเสียงแผ่ว...


"เปล่า...ยังไม่ได้กิน..."  รังสิมันต์บอก...  ความจริงแล้วข้าวเย็นจะกินหรือไม่กินก็ค่าเท่ากัน... แต่กลิ่นอาหารหอมอบอวลห้องเล็กๆนี่ก็ทำให้เอ่ยปากพูดต่ออีกหน่อยเมื่อคนตัวเล็กเงยหน้ามาสบตาด้วย...


"...ขอกินด้วยคนได้มั้ย..." 


               น้ำเสียงทุ้มๆน่าฟัง  ไม่มีแววคุกคามเหมือนที่เคยได้ยินมาตลอด   ทำให้น้ำฟ้าต้องหลบสายตาวูบไปจ้องหม้อซุปราวกับมันจะระเบิดออกมาได้ตลอดเวลาเลยต้องเฝ้าระวัง...  ปากก็อึกอักเล็กน้อยก่อนตอบ...


"กะ...ก็ไป...ตักข้าวสิคุณ...  อยู่ในหม้อน่ะสุกแล้ว...  ของผมเอาไม่เยอะนะตอนเย็นทานมากแล้วท้องอืด..."   น้ำฟ้าเอ่ยตอบยาวเหยียด  และจ้องหม้อซุปอย่างเอาเป็นเอาตาย...   ส่วนรังสิมันต์หันหน้าไปอมยิ้มกับผนังห้องแล้วก็รับคำในลำคอเบาๆก่อนจะเดินไปทำตามที่คนตัวเล็กสั่งการ...   


              หนูลินหัวเราะเอิ๊กอ๊ากร่าเริงตลอดช่วงเวลามื้อเย็นของวันนั้น   ผลัดกันนั่งตักคนโน้นทีคนนี้ทีอย่างเบิกบานใจ...   ส่วนผู้ใหญ่สองคนที่นั่งทานก็ออกแนวถามคำตอบคำ  นั่งทานกันไปเงียบๆ  แต่เมื่อเทียบกับมื้อที่ได้ทานด้วยกันก่อนหน้านี้ที่บ้านในกรุงเทพฯนั้น   น้ำฟ้าบอกได้เลยว่ามื้อนี้ที่มีผู้ชายคนนี้มาร่วมโต๊ะด้วยบรรยากาศและความรู้สึกเขาต่างกันกับตอนนั้นโดยสิ้นเชิง...  ชายหนุ่มชิมนั่นตักนี่ทานไม่ได้หยุด  เขาก็ไม่กล้าถามว่าอร่อยมั้ย...  แต่เห็นท่าทางคนกินทานได้ทุกอย่างแล้วก็พอจะคิดเข้าข้างตัวเองได้ล่ะน่าว่าคงจะ...ถูกปากเขาบ้างไม่น้อยล่ะ...  เด็กหนุ่มจึงกินไปอมยิ้มกับข้าวสวยในจานของตัวเองไป...  แล้วพอใกล้ทานเสร็จก็ตัดสินใจเอ่ยถามรังสิมันต์เบาๆ...


"เอ่อ...พรุ่งนี้เช้า...  ผมจะตื่นทำกับข้าวใส่บาตร...  คุณจะทานข้าวเช้าที่นี่หรือเปล่า...เดี๋ยวผมจะได้ทำพร้อมกันทีเดียวเลย..." 


               รังสิมันต์เงยหน้ามองคนตรงหน้า...คำถามนั้นเป็นคำถามธรรมดาทั่วไปที่ป้าแม่บ้านที่บ้านใหญ่ของเขาก็เคยถาม...  แต่พอทำไมพอคนตรงหน้าถามแล้วต้องใจสั่นแปลกๆ... 


"...ปกติฉันดื่มแต่กาแฟอย่างเดียว...  แต่พรุ่งนี้ถ้าเธอจะทำข้าวเช้าอยู่แล้วก็...ฉันขอร่วมโต๊ะอีกมื้อแล้วกัน..."  รังสิมันต์ตอบพร้อมรอยยิ้มมุมปากตอบแทนคนมีน้ำใจ... 


                ความรู้สึกต่อเด็กหนุ่มผมยาวผิวขาวตัวบางนี่มันเริ่มเปลี่ยนไปเป็นด้านดีขึ้นเรื่อยๆได้ยังไงก็ไม่รู้  มันรู้สึกได้เองในใจว่าจริงๆแล้วเด็กหนุ่มไม่ใช่คนเลวร้าย...  อาจจะดื้อ  ชอบเถียง  และต่อต้านเขาอยู่บ้างในบางสิ่ง...แต่มันก็ช่วยไม่ได้เมื่อจุดประสงค์ที่เขาเข้าหาเด็กหนุ่มตั้งแต่แรกมันก็...ไม่ค่อยจะดีต่อการสานสัมพันธ์ฉันท์มิตรอยู่แล้ว  แถมพออยู่ด้วยกันเรื่อยๆก็ทำให้รู้เพิ่มอีกว่า...  น้ำฟ้าแกรักหนูลินมาก...  ทุกอย่างที่เพื่อลูกเด็กหนุ่มจะมุ่งทำทุกอย่างโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น...  และเมื่อรักขนาดนั้นจะยอมให้เขาพรากไปง่ายๆมันก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว...


               ถ้าตอนนี้เขาขอยอมรับกับตัวเองตรงๆว่ากำลังมีความสุขอย่างไรไม่รู้   แค่กับการทานอาหารมื้อเดิมๆในหนึ่งวัน  แต่ในความคิดกลับดูพิเศษเสียมากมาย   มันไม่ใช่ความสุขแบบที่ดีใจเวลาประสบความสำเร็จในชีวิตการงาน   แต่เป็นความสุขเล็กๆที่อยากให้มีในทุกวัน  ...ความสุขแบบนี้ของเขามันจะยืดยาวออกไปได้อีกแค่ไหนกัน... 


              ความปรารถนาดีจากคนตรงหน้าที่มีให้เขาโดยไม่รู้ตัวในหลายๆเรื่องก็ทำให้ชายหนุ่มเริ่มมองเด็กหนุ่มในอีกด้านเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ...   แอบคิดเล่นๆในซอกความคิดว่าถ้าเขาสองคนได้เจอกันในรูปแบบอื่น...จะดีแค่ไหนนะ...


"เอ้อคุณ...  เมื่อตอนกลางวันผม...  คุยกับน้องม่านแล้ว...  รู้ว่าแถวนี้คุณโตเขามีปัญหากับพวกเจ้าถิ่นหรือคุณ..."   จู่ๆพอไม่มีเรื่องคุยน้ำฟ้าก็ถามคำถามนี้ออกมาเสียอย่างนั้น  เขาเห็นชายหนุ่มนิ่งไปเล็กน้อยก่อนพยักหน้ารับช้าๆ...น้ำฟ้าขมวดคิ้วกังวลทันที   "จริงเหรอ...  ถ้าอย่างนั้นแล้วพอวันงานมันจะไม่เกิดปัญหาอะไรขึ้นมาเหรอ..."   น้ำฟ้าถามต่อ 


            รังสิมันต์ถอนหายใจยาวๆครั้งหนึ่งแล้วยกยิ้มบางท่าทางดูเครียดกับคำถามเขาอยู่  แต่ก็ยอมตอบแต่โดยดี  "ไม่ต้องห่วงหรอก...ฉันกับไอ้โต... ดูแลความปลอดภัยที่นี่ได้ไม่มีปัญหา...  แต่ตอนกลางวันฉันก็บอกเธอไปแล้วรอบหนึ่งนะ...  ว่าเธอกับหนูลินอย่าอยู่ห่างจากฉัน..."


"เอ๊ะ...คะ...คุณบอกผมเหรอ?...เมื่อไหร่..."  น้ำฟ้าตาโตมองคนตรงหน้า...  บอกว่าไม่ให้เขากับหนูลินอยู่ห่างนายรังสิมันต์ตัวโตนี่น่ะนะ...  หมายความว่ายังไง...     


"เธอ..."  ชายหนุ่มดูเหมือนนิ่งอึ้งไปเมื่อเขาถามกลับ...  และสุดท้ายก็ตัดบทโดยบอก...  "ช่างเถอะ...เอาเป็นว่าจะทำอะไร  จะไปไหนก็บอกกันก่อนแล้วกัน...  ฉัน...เป็นห่วงความปลอดภัยของเธอและหนูลิน..."   ใช่ว่าเขาจะรักหลานน้อยไปกว่าน้ำฟ้าเสียเมื่อไหร่...  ถึงจะรู้สึกกระดากปากไปบ้างที่ต้องบอกเด็กหนุ่มไปตามตรงว่าเขาเป็นห่วง...  แต่เขาก็ต้องพูด...  ก็ไม่ได้เสียหายอะไรเท่าไหร่นี่นะ...


               หลังจากมื้อเย็นผ่านพ้นโดยรังสิมันต์ได้แค่ช่วยอะไรเล็กๆน้อยเช่นเก็บจานชามลงอ่างให้  น้ำฟ้าก็เริ่มทำการแก้ผ้าเจ้าตัวน้อยเพื่อเตรียมลงอ่างอาบน้ำ  เขาก็แอบแทรกซึมเข้าไปช่วยอาบน้ำเจ้าตัวเล็กด้วยคนแบบเนียนๆ...  หลังจากนั้นไม่รู้เขาคิดไปเองหรือเปล่าว่าเด็กน้ำฟ้านี่คงเลื่อนขั้นเขาเป็นผู้ช่วยพี่เลี้ยงเด็กไปแล้ว  พักหลังตอนแต่งตัวทาแป้งเจ้าตัวน้อยก็ออกปากให้เขาช่วยหยิบนั่นจับนี่ให้แทบจะตลอดเวลา...  เขาก็เต็มใจทำให้ทุกอย่างไม่มีบ่นซักนิด... 


               พอประมาณสองทุ่มกว่าๆหนูลินก็นอนดูดนมจ๊วบๆบนที่นอนโดยเขาอาสาป้อนนมให้หนูลินเอง...  ชายหนุ่มนอนด้านขวาของเตียง  ส่วนหนูลินนอนตรงกลาง  ด้านซ้ายของเตียงมีหมอนวางอยู่หนึ่งใบ   รังสิมันต์เอาข้อศอกเท้าหมอนตะแคงข้างช่วยจับขวดนมให้หมูน้อยที่ดูดจ๊วบๆอย่างรวดเร็วมาก...  เพิ่งรู้วันนี้นี่เองว่าการดูแลเด็กในหนึ่งวันมันเสียพลังงานเยอะยิ่งกว่านั่งปั่นเอกสารงานในออฟฟิศสามวันเต็มๆรวมกันเสียอีก...


              อดีตที่เปิดขวดเดินได้มองผู้ชายผมยาวเริ่มสยายผมลงเต็มแผ่นหลัง  แล้วก็รวบผมทั้งหมดเข้าดวยกันใหม่ก่อนหมุนผมทั้งหมดก่อนหมุ่นเป็นมวยไว้บนศีรษะ  หนีบด้วยกิ๊บสีเหลืองตัวใหญ่เพื่อเก็บผมทั้งหมด  แล้วครอบด้วยหมวกอาบน้ำพลาสติกอีกที...  พอเสร็จเด็กหนุ่มก็เดินเอาผ้าขนหนูพาดบ่ามาที่เตียงแล้วชะโงกดูหนูลินแต่ออกเสียงพูดกับเขา...


"คุณจะไปอาบน้ำก่อนมั้ย..."  น้ำฟ้าถาม...  รังสิมันต์สั่นศีรษะแล้วบอก


"เธออาบก่อนเลย...  เดี๋ยวดูลูกให้..."  ชายหนุ่มบอก   แต่น้ำฟ้าดูลังเล  มองเขาทีสลับกับมองหนูลินที...   "...ฉันไม่ขโมยหนูลินไปหรอกน่า...  คืนนี้เหนื่อยแล้ว...ไม่ออกไปไหนหรอก..."   รังสิมันต์บอก  นั่นแหละน้ำฟ้าจึงตัดสินใจเข้าห้องน้ำไป...


                รังสิมันต์ป้อนนมหนูลินหมดขวดแล้วก็ตามด้วยน้ำต้มสุกอีกขวด   แต่หนูลินดูน้ำเปล่าไม่กี่จ๊วบก็คายออกบ่งบอกว่าคงอิ่มเต็มที่...   จากทฤษฎีที่เคยอ่านผ่านตามาจากในเว็บ  จำได้ว่าหลังจากเด็กดื่มแล้วต้องอุ้มพาดบ่าพร้อมตบหลังเบาๆให้เด็กเรอออกมาเพื่อไล่ลมในท้อง  ไม่อย่างนั้นเวลาเด็กนอนจะปวดท้องเพราะท้องอืด...


"อุ้มพาดบ่า..."  รังสิมันต์ทวนความจำ  มือก็ยกอุ้มหนูลินขึ้นพาดบ่า   "...แล้วก็ตบหลังเบาๆ...  ทำยังไงว่ะ..."  ชายหนุ่มพูดแล้วก็ลงมือทำ...แม้จะไม่มั่นใจว่าถูกมั้ยแต่ก็ลงมือตบลงบนหลังเด็กน้อยเบาๆ...  สักพักก็ได้ยินเสียงเรอ  ...เอิ๊ก !...  ชายหนุ่มหลุดยิ้มทันทีชมตัวเองด้วยความดีใจ...  "จะทำก็ทำได้นี่หว่าไอตะวัน..." 


                 จากนั้นชายหนุ่มก็เอาเด็กน้อยออกจากบ่าจะเอาลงนอน   แต่อะไรยืดยาวขาวๆก็ย้อยจากบ่าเสื้อเขาติดมากับปากเล็ก...  หนูลินอาเจียน !! 


"ฟ้า !!!  น้ำฟ้า !!!  หนูลินอ้วก...ไม่รู้เป็นอะไร  !!  ออกมาดูนี่ทีเร็วเข้า !!!  ฟ้า...!!"   


                ไม่ทันจบประโยคดีน้ำฟ้าที่ได้ยินเสียงตั้งแต่ชายหนุ่มตะโกนคำแรกก็รีบสวมเสื้อแล้วออกมาเลย  กางเกงไม่ทันได้นุ่งก็เอาผ้าขนหนูห่อไว้ก่อน  ร่างเล็กรีบตาลีตาเหลือกออกจากห้องน้ำมมาดูปากก็ร้องถามมาก่อนตัว...


"ทำไม !!  เกิดอะไรขึ้น !!  หนูลินเป็นอะไร..." 


"เธอ...!  หนูลินอ้วก...ไม่รู้เป็นอะไร  ไม่สบายหรือเปล่า...  เดี๋ยวฉันไปตามหมอมาก่อน...!"   พูดไปก็หยิบผ้าอ้อมที่วางข้างเตียงมาเช็ดปากเล็กๆที่เลอะอย่างแผ่วเบาและมือสั่นอย่างเห็นได้ชัด 


                น้ำฟ้าที่หัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มเพราะคิดไปสารพัดล่วงหน้าว่าหนูลินต้องเป็นอะไรอันตรายร้ายแรงแน่   เพราะเสียงตะโกนเรียกเขามันยิ่งกว่าเสียงวอรถตำรวจอีกก็ถอนใจโล่งอก  เอื้อมหยิบผ้ามาเช็ดปากหนูลินให้เองปากก็ถามเหมือนคุณหมอตรวจอาการคนไข้...


"ตะกี๊พอให้นมเสร็จแล้วคุณก็อุ้มหนูลินพาดบ่า...จากนั้นแกก็เรอใช่มั้ย..."  น้ำฟ้าถาม


"ใช่...แต่พอฉันจะเอาแกลงนอน  ก็เห็นหนูลินอ้วกใส่บ่าฉันด้วย..."  รังสิมันต์ก็ตอบตามที่เห็น...   น้ำฟ้าเหลือบมองรอยเปื้อนเป็นคราบบนบ่าเสื้อชายหนุ่มแล้วบอกต่อ


"ถ้าคุณกล้าดมอาเจียนหนูลินก็ลองดมดูสิ...คุณได้กลิ่นอะไรหรือเปล่า..."  น้ำฟ้าถามต่อ...  เขาน่ะทั้งเช็ดอึ  เช็ดปัสสาวะหนูลินมาตั้งแต่เกิด  กับเรื่องแค่ให้ดมอาเจียนน่ะสบายมาก  แต่คนอย่รงรังสิมันต์คงไม่มีทางทำแน่...ดูเป็นคุณชายเสียขนาดนั้น...  ดีแค่ไหนแล้วที่หนูลินทำเสื้อเขาเปื้อนเขาก็ไม่ทำอะไรเจ้าตัวน้อยของเขาด้วยน่ะ...


              แต่น้ำฟ้าก็ต้องเบิ่งตาโตเมื่อรังสิมันต์ลงมือถอดเสื้อออกมาแล้วเอาบริเวณที่เปื้อนมาดมอย่างตั้งใจ  คิ้วเข้มพาดเฉียงขมวดนิดๆก่อนตอบ


"ฉันได้กลิ่นนม...เหมือนแกอาเจียนเอานมที่กินไปเมื่อกี้ออกมา..."  รังสิมันต์ตอบ...  เงยหน้ามองผู้ที่มีความรู้เรื่องนี้มากกว่าเขาเพื่อรอคำอธิบายอาการเพิ่มเติม...  แต่ผู้มีความรู้ที่ว่ากลับจ้องเขาตาโต... 


"คุณไม่รังเกียจ...อาเจียนหนูลินเหรอ..."  น้ำฟ้าถาม  น้ำเสียงไม่อยากจะเชื่อ...  รังสิมันต์หรี่ตาคมลงเล็กน้อยแล้วจ้องเขากลับ...  จากนั้นชายหนุ่มก็โยนเสื้อลงไปกองกับพื้นส่งๆ...ก่อนเอ่ย


"...หนูลินเป็นลูกของน้องชายฉัน  กับพี่สาวของเธอ...  ถ้าจะให้พูดไปแล้วหนูลินก็มีเลือดของฉันกับเธอคนละเท่าๆกัน...   เธอเลี้ยงไวโอลินมานานกว่าฉัน  ทำอะไรได้ทุกอย่างเพื่อเขา...เพราะเธอรักเขา...ฉันรู้...  และที่ฉันอยากจะบอกเธอถ้าเธอยังไม่รู้ก็คือ...  ตอนนี้ฉันเองก็รักหนูลินไม่น้อยไปกว่าเธอหรอก..."   


              พูดจบชายหนุ่มก็ลุกขึ้นเดินไปทางประตู...  มือใหญ่บิดลูกบิดประตูค้างไว้แล้วหันหน้ามาหาคนนั่งบนเตียง   น้ำเสียงเอ่ยออกมาเนิบๆว่า


"ดูท่าหนูลินคงไม่ได้เป็นอะไรมาก...  เดี๋ยวฉันจะไปเอาชุดมาเปลี่ยนแล้วจะอาบน้ำนอนที่นี่...  ถ้าเธอใจดีและการกระทำที่ผ่านมาของฉันมันทำให้เธอเชื่อในสิ่งที่ฉันพูดไป...  ก็ช่วยเว้นที่ว่างบนเตียงไว้เผื่อฉันด้วยได้มั้ย..."   รังสิมันต์เอ่ยจบไว้เพียงแค่นั้นแล้วก็ก้าวเดินออกจากห้อง...


              น้ำฟ้ามองตามประตูที่ปิดตัวลง...   หนูลินครางอ้อแอ้อยู่ข้างตัวยังไม่หลับ...   เด็กหนุ่มเอนตัวลงนอนมองหน้าหนูลินบนเตียง...  พิจารณาจมูก  ปาก  คิ้ว  รูปหน้าของเด็กน้อย...  ถ้าคิดอย่างไม่ลำเอียงแล้ว...ดวงตาของเด็กน้อยกับรูปหน้าน่ะเหมือนแม่...ดูคล้ายเขาอยู่...   ส่วนจมูก  ปาก  และท่าทางคิ้วเข้มๆเอนเอียงคล้ายไปทางพ่อ...  คล้ายผู้ชายคนนั้นอยู่...  มันก็จริงที่สาบเลือดในตัวหนูลินมีเลือดเขาและผู้ชายคนนั้นอยู่อย่างล่ะครึ่ง...


              เปรียบไปแล้วก็เหมือนกับเขาและรังสิมันต์เป็นแม่...และพ่อ...   


              ไม่ๆๆๆ !!!!  ฟุ้งซ่านๆๆๆๆๆ...เลอะไปใหญ่แล้วไอฟ้าเอ๊ยยยย... จะเป็นไปได้ไงว่ะ  !!  แค่ลุงกับน้า...!!  พ่อแม่บ้าบออะไร...เป็นไปไม่ได้ !!  แต่ไอที่เขาสองคนทำอยู่ตอนนี้ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาก็เหมือนเป็นแม่หนูลินจริงๆนั่นแหละ  ส่วนตานั่นก็เป็นคุณพ่อที่เป็นผู้ช่วย...  เฮ้ย !!!  เอาอีกแล้วคิดอะไรว่ะ !!!  บ้าแล้วเราเนี่ย...


              ยิ่งนอนคิดยิ่งฟุ้งซ่าน...  ลุกขึ้นแต่งตัวให้เสร็จแล้วรีบทำงานแล้วรีบนอนเหอะ...    คิดแล้วก็ทำ  ลุกขึ้นหยิบกางเกงจากห้องน้ำมาสวม  ประแป้งทาตัวจนหอมฟุ้งไม่แพ้กุ้งตัวแดงที่ชุบแป้งพร้อมทอดที่ดิ้นดุกดิกบนเตียงเสร็จแล้วก็ไปนอนเคียงข้างเจ้ากุ้งน้อยที่ว่า...   หันมองเตรียมเลื่อนหนูลินเขยิบไปด้านข้างอีกหน่อยก็ตัดใจทำไม่ลงไม่รู้ทำไม...   นึกถึงเมื่อเช้าที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบสมาชิกคนที่สามมานอนร่วมเตียงด้วยแล้วก็...   มันไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้นนี่นะ... 


            ไม่รู้จะทำยังไงดี  ถ้าเขาเลื่อน  แล้วพอคนคนนั้นกลับมาจะโกรธเขาหรือเปล่า...หรือจะหาว่าแล้งน้ำใจ...  เอ้อ...แต่ชายหนุ่มอาจจะมีแผนอะไรในใจอีกก็ได้นะ...  แต่ที่ผ่านมาเขาก็มีโอกาสตั้งมากมายแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรนี่...  แต่มันอาจจะยังไม่ถึงเวลาก็ได้...  โอ๊ยยยยยยยยย  คิดสะระตะไปก็ปวดหัว...  รีบๆลงมือทำงานเถอะจะได้นอน...!


            คิดจบแล้วก็ลุกไปหยิบกระเป๋าโน๊ตบุ๊คมาเชื่อมต่อวงจรเปิดเครื่องเสร็จสรรพ  หยิบเอกสารต้นฉบับพร้อมดิกชันนารีมาวางที่โต๊ะตัวที่ติดกับเตียงแล้วก็ลงมือเตรียมที่นั่งบนเตียงโดยการเอาหมอนมารองหลังไว้สำหรับนั่งพิงหลังกับหัวเตียงหนึ่งใบ  แล้วก็หยิบหมอนรองนั่งอีกใบมาวางซ้อนบนตัก  จากนั้นก็ตามด้วยอุปกรณ์โน๊ตบุ๊คมาวางบนหมอนรองนั่งอีกที  สวมใส่แว่นสายตาเสร็จก็เริ่มลงมือพิมพ์งานจากที่ค้างไว้ต่อทันที...   


           ไม่อยากจะยอมรับหรอกว่าทุกๆห้านาทีจะต้องละสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์มามองที่ประตู   พอไม่เห็นว่ามีใครเปิดเข้ามาก็ดันเผลอคิดไปว่า...ทำไมผู้ชายอีกคนนั้นถึงมาช้าจัง...  เอ๊ะ...นี่เขาคิดอะไรออกไป !!  ถอนหายใจไปทำงานไปจนหนูลินหลับไปแล้ว...  แปลงานผ่านไปสองบทชายหนุ่มอีกคนถึงเพิ่งเปิดประตูเข้ามาพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าใบโตและกระเป๋าโน๊ตบุ๊คอีกหนึ่งใบ...


            และรังสิมันต์ก็พบที่ว่างของตัวเองทางด้านขวาของเตียง... 


            เห็นดังนั้นเขาก็แอบลอบยิ้มมองคนที่ดันแว่นขึ้นจากปลายจมูกให้เข้าที่แล้วทำท่าขมักเขม้นกับงานที่หน้าจอไม่สะทกสะท้าน...  ชายหนุ่มก็เดินเข้าไปนั่งอีกฟากของเตียงแล้วจัดเหมือนน้ำฟ้าโดยการเอาหมอนมาพิงหลังกับหัวเตียง   แต่ต่างกันตรงที่ชายหนุ่มเอาผ้าห่มของตัวเองมาวางรองหน้าขาก่อนวางโน๊ตบุ๊ค...  ชายหนุ่มสวมเพียงเสื้อกล้าม  น้ำก็ยังไม่อาบ...แต่น้ำฟ้าก็ตอบไม่ถูกว่าทำไมถึงแอบรู้สึกดีใจเมื่อเห็นผู้ชายคนนี้นั่งอยู่ข้างๆ   


            ต่างคนต่างไม่รู้ตัวหรอกว่าระหว่างที่ต่างคนต่างทำงานของตัวเองนั้น...แอบมองกันและกันบ่อยแค่ไหน...   

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue...

แหะๆ  ตอนนี้ไม่กล้าเก็บนิยายไว้ในสต็อกแล้ว...พิมพ์หมดแค่ไหนก็คือแค่นั้น  พิมพ์เสร็จเอาลงเลย...

เดี๋ยวหายอีกแล้วจะยุ่งอ่ะเข็ดจริงๆ... :o12:   

ตอนนี้ฝนฟ้าเปลี่ยนไป...ก็ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะ   :L2: :กอด1:   

ปล.รักและเป็นห่วงทุกคนอย่างที่สุด !!   :pig4: :L1:   ขอบคุณที่ยังมีคนเข้ามาอ่านเรื่องนี้นะจ๊ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.24 - Bang ! [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 31-10-2011 09:52:50

ดีใจคะ กลับมาเสียที  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-10-2011 11:01:41

กอดตอบบ  คุณ wan_sugi 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: sand ที่ 31-10-2011 11:43:51

มาแล้วๆๆๆๆๆ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 31-10-2011 11:48:30

 :mc4:นู๋ลินมาแล้ววววววว
แม่ฟ้ากะปะป๋าพัฒนาขึ้นอีกนิด :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: aum_15597 ที่ 31-10-2011 11:51:40

ดีใจๆ กลับมาแล้วทีเดียวสามตอนรวด จุใจมากๆ
ดูแล้วพ่อกับแม่เค้าจะเริ่มรักกันแล้วน่า ขอให้ไม่มีมารหรืออุปสรรคขัดขวางความรักอีกน่า
ไม่รู้ว่าท่านนักเขียนสอบไปหรือยัง ยังไงก็ขอให้ผ่านแล้วได้เกรดดีๆนะคะ :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 31-10-2011 13:20:09

แหม่ มีแอบหวานเล็กๆๆนะ

ในความรู้สึกผมอ่ะ ชอบครับ ชอบ

รออ่านตอนหน้าอยู่นะครับ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 31-10-2011 13:47:10

 :กอด1: กอดให้กำลังใจคนแต่งจ้า สู้ๆนะคะ ยังไงก็จะรออ่านคับ อิๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: SuperDutchMilk ที่ 31-10-2011 14:09:48

น่ารักเว่ออออออ~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 31-10-2011 14:19:58

น่ารักจังเลย
พ่อแม่ลูก ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 31-10-2011 14:34:43

เริ่มหวั่นไหวกันแล้ว ดูเปนครอบครัวที่อบอุ่นจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 31-10-2011 14:38:33

+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 31-10-2011 14:39:51

คิดถึงหมูลินน้อยจริงๆเล้ยยย
ตอนนี้น่ารักมากอ่ะ

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 31-10-2011 14:45:26

รอคอยมานานมาก แต่พอได้อ่านแล้ว รู้สึกว่าไม่เสียเวลาที่รอคอย. คู่นี้เค้าค่อยๆน่ารักขึ้นทีละนิดๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 31-10-2011 14:59:35

อร๊ายยยย ดีใจที่สุดดดดดดด แม่ฟ้า นู่ลิน และลุงม้าน้ำ ฮือออออออออออออ หายไปนานมากกกก คิดถึงที่สุดค่าาา

ตอนนี้ได้อ่าน 2 ตอนรวดยังไม่สะใจคุ้มความคิดถึงเลย อยากอ่านอีกกก >_<~

น่ารักอ่้ะ ลุงม้าน้ำกับแม่ฟ้าเริ่มใจแกว่งแล้วสินะ อิอิ :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 31-10-2011 15:04:39

อ้ากกพอเห็นเรื่องนี้อัพก็รีบกดเข้ามาแทบไม่ทัน
คิดถึงเรื่องนี้มากๆๆๆ ฮ่าเริ่มหวานกันแล้ววววว
ฟ้าเริ่มใจอ่อนแล้วใช่ไหม อิอิ รอตอนต่อไปค่าา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: wijii ที่ 31-10-2011 15:05:28

กรี๊ดดดดดดดดดดดดกลับมาอัพแล้ววววว

คิดถึงหนูลิน แม่ฟ้า ลุงม้าน้ำ คนเขียนแล้วก้ทุกๆคนเลยเน้อออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 31-10-2011 15:08:44

หนูลินของป้าาาาาาาาาาาาา
คิดถึงที่สุดเล้ยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 31-10-2011 15:13:00

แม่ฟ้ากับปะป๊าเข้าใจกันขึ้นอีกนิด หวานกันอีกหน่อย ดีจังเลยเนอะนู๋ลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 31-10-2011 15:15:00

เริ่มหวานละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 31-10-2011 15:41:56

พยายามเข้า เอาใจช่วยงับ ลุงม้าน้ำหนูลินโหด เท่ห์อะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 31-10-2011 15:54:58

แอร๊ยยย....คุณลุงม้าน้ำ>///<
เข้าโหมดพ่อแม่ลูกกันแล้วสินะ
ดูอ่อนโยนขึ้นเยอะเลยนะคะเนี้ย!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 31-10-2011 16:04:42

เย้มาต่อแล้ว ดีใจมากๆเลย
คุณลุงนี่ใจดีเนอะ หนูลินก็น่าร้ากกก ห้าๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 31-10-2011 16:21:21

วันนี้ดีใจมาก  :m4:เลยที่เข้าบอร์ดมา มาเจอคุณdek-zaal3พาหนูลิน แม่ฟ้า ลุง(พ่อ)ตะวันมาให้หายคิดถึง
แล้วดูเหมือนความสัมพันธ์ของทั้งสองคนจะเริ่มมีเยื่อใยบางๆต่อกันแหละ ทำให้ผู้อ่าน อ่านไปยิ้มไป :m23:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 31-10-2011 16:24:57

ดีใจมากๆ :mc4:
ขอบคุณที่มาลงตอนใหม่  :กอด1:
ยังไงหนูลินก็เป็นที่ 1 เสมอ ถึงบทจะเริ่มน้อยก็เถอะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 31-10-2011 16:33:09

น่ารักมากอ่ะ
รีบๆมาต่อนะ
ถ้าไม่อยากให้ไฟล์หายต้องโพสทุกวัน  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 31-10-2011 16:42:18

แม่ฟ้า ..เริ่มเอนเอียงแล้วใช่ปะ
มีการจินตนาการพ่อแม่ลูกซะด้วย 55555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: aofaof ที่ 31-10-2011 16:58:18

ได้อ่านต่อ  ดีใจจัง อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 31-10-2011 17:02:23

เริ่มมมม.... o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 31-10-2011 17:08:05

หนูลินมาแย้ววววววว  :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 31-10-2011 17:24:07

คิดถึงคนเเต่ง ในที่สุดก็ได้อ่าน 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 31-10-2011 17:34:58

บรรยากาศโรแมนติก หนูลินเลยกลายเป็นก้างเลย 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 31-10-2011 17:49:33

พี่นักเขียนครับ  รู้เปล่าครับว่า คิดถึงเรื่องนี้มากๆๆๆๆๆๆ
คิดถึงหนูลินคิดถึงพี่น้ำฟ้าคิดถึงลุงม้าน้ำด้วยดีมั๊ย  อิอิ
แต่รวมๆคิดถึงพี่นักเขียนด้วยดีกว่า
ขอบคุณครับที่ให้มาอ่านยาวๆ  คิดถึงจริงๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 31-10-2011 18:57:27

น่ารักอ่ะ

รอจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: didi ที่ 31-10-2011 18:58:57

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 31-10-2011 19:50:39

ทั้งสองคนเริ่มมีความรู้สึกดีๆให้กันแล้วสิ  คริคริ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 31-10-2011 20:14:56

ต่างคนต่างเริ่มรู้สึกดีต่อกันแล้ว
ยิ่งมีหนูลินอยู่ด้วยยิ่งจะดีกันใหญ่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 31-10-2011 20:36:15

สนุกมากๆเลยค่ะ o13 o13

....เดี๋ยวจะนอนปูเสื่อรอนะค่ะ :a12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: bon ที่ 31-10-2011 22:17:34

หนูลินน่ารัก เป็นโซ่ทองคล้องใจให้อาและน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 31-10-2011 22:55:27

ดีใจจังได้อ่านหนูลินแล้วคิดถึงมากๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: tomodaging ที่ 31-10-2011 23:09:36

มาต่อแล้ววววว ดีใจที่สุดเรยยยยย เข้ามาเช็กทู้กกกกกวันอ่ะ
เมื่อไหร่พ่อตะวันจะพาแม่ฟ้าเข้าบ้านเป็นเรื่องเป็นราวสักทีน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.5
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 31-10-2011 23:15:09

เริ่มมีใจให้กันแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: DEVIL nures ที่ 31-10-2011 23:19:28

น่ารักอะ  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 31-10-2011 23:21:37

ยิ่งอ่านยิ่งเขิน :-[
+1 และกดเป็ดให้ต้อนรับการกลับมาจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: luv_khun ที่ 01-11-2011 00:58:00

เริ่มหวั่นไหวละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 01-11-2011 01:14:42

..โหยยย ต้องงี้สิฮะมาทีนึงก้เยอะ ๆ ยาว ๆ น่าปลื้มใจจริง ๆ เล้ยยยย^^
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 01-11-2011 03:48:15

:L2: so sweet khaaaa....

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: G-NaF ที่ 01-11-2011 05:39:50

ครอบครัวพ่อแม่ลูก เอ๊ย!! ลุงน้าหลานน่ารักเกิน  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 01-11-2011 08:06:56

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: mujika_keita ที่ 01-11-2011 11:59:40

อ่านไป นึกไป
แอบงงกับตัวละครนิดนึง
แบบว่า มันออกห่างจากตอนที่แล้วนานไปนิ๊ดดด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 01-11-2011 12:07:35

แหม่ เหมือนหยั่งเชิงกันและกันอยู่เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 01-11-2011 14:46:57

ครอบครัว ที่อบอุน :impress2:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 01-11-2011 15:59:06

น่ารักๆๆๆๆๆๆๆไม่ไหวแว้ววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: mapi ที่ 01-11-2011 16:12:54

คิดถึงคนแต่งจ๊ะ.....กลับมาแล้วววว :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Nutsuki. ที่ 01-11-2011 16:46:45

ความสัมพันธ์เริ่มขยับเข้ามาอีกนิดแล้ววว
อร๊ายยย ยย น่ารักมาๆเลย ยยย

คิดถึงคนแต่งมากๆเหมือนกันค่า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: kukoku ที่ 01-11-2011 16:50:56

 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 01-11-2011 19:00:03

หนูลินน่าร๊ากกกก
แต่แม่ฟ้าน่ารักกว่าหนูลินอีกนะนี่ อิอิ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 01-11-2011 20:38:37

ดีใจที่มาต่อ

ความสัมพันยังไม่คืบหน้านัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 02-11-2011 12:58:12

คิดถึงแม่ฟ้า คิดถึงหนูลิน คิดถึงลุงม้าน้ำ เอ!หรือเค้าเป็นพ่อแล้วอ่ะ 555 สุดท้ายคิดถึงคนเขียนที่สุด ^ ^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 02-11-2011 13:07:49

    เริ่มเหมือนคู่สามีภรรยาไปทุกทีเลยนะคู่เนี้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: chococake ที่ 02-11-2011 22:10:23

><  คุณนักเขียนกลับมาแล้วววว เย้ๆๆๆ     :impress3: :impress3: :impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 03-11-2011 01:27:53

น่ารักอ่า อิอิ เริ่มจารักกานแย้ว เอ๊ะ หรือรักมานานแล้วหว่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 03-11-2011 13:22:35

น่ารักกกกก >w<//

สารภาพรักกันเร็ว ๆน๊าาา  ~~!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: moriku ที่ 05-11-2011 16:49:45

 :o8:น่าร๊ากกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: FriendShip ที่ 05-11-2011 20:20:45

รออ่านต่อนะคะ

น่ารักกกกก  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: kakashiget ที่ 05-11-2011 21:20:54

 :z3: :z3:   ยังไม่มาต่อ อีกหรอ คิดถึงป่าป๋า กับหม่าม้าแล้วนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Zinub ที่ 05-11-2011 21:40:32

ขอสมัครเป็นแฟนคลับหนูลินอีกคนนะคะ   o15

อ่านมาจนทันแล้วค่ะ ชอบน้องเขียนบรรยายอาการ กริยาน้องหนูลินจังค่ะ

น่ารักมากๆเลย คุณแม่ฟ้าก็น่าร๊ากกกก....  :m3: :m3:

ส่วนคุณตะวันเอ่อออ...  ปล่อยไปก่อน   :o9: o18

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 05-11-2011 21:57:17

มานอนรอ :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: parkjaewon ที่ 05-11-2011 21:57:58

เริ่มมีความรู้สึกดีๆให้กันแล้วสินะ  :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 05-11-2011 22:13:08

อ่านไป เขิลไป
ครอบครัวนี้ เริ่มจะเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: kiizkziekiizk ที่ 05-11-2011 22:14:59

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ค่าา
สนุกมากก อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากๆเลยค่ะ อาจเป็นเพราะหนูลินแน่ๆเลย อิอิ  :-[
น่ารักน่าชัง  :really2:
อยากอ่านต่อแล้วว อิอิ
จะติดตามตอนต่อไปค่าา  o13
จิ้มๆ :z13: อัญเชิญๆ  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.25 - be more... [31/10/2011] PG.58
เริ่มหัวข้อโดย: Sadaharu ที่ 06-11-2011 12:42:20

มาต่อด่วนเลยครับ ค้างคานะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 08-11-2011 12:37:38

คุณแม่...ครับผม ! Ch.26 - merit




เวลาใกล้จะตีสอง...


               น้ำฟ้าหลับไปได้ซักพักใหญ่แล้ว...ส่วนเจ้าตัวน้อยไม่ต้องพูดถึง  นอนดิ้นละเมอยุกยิกน้ำลายไหลยืดเปียกแล้วเปียกอีก...   ชายหนุ่มเอามือหยิบผ้าอ้อมผืนที่สะอาดข้างตัวมาปาดน้ำลายให้เจ้าหนูน้อยเสร็จแล้วก็ก้มหน้ามองไฟล์ข้อความที่บิดาของเขาเพิ่งส่งมาใหม่...  ในนั้นมีไฟล์ประวัติข้อมูลของบุคคลคนหนึ่งพร้อมรูปถ่าย...  รังสิมันต์มองข้ามรูปถ่ายไปก่อนในช่วงแรก  แต่เปิดอ่านรายละเอียดตัวอักษรยาวเหยียดล่างรูปถ่าย... 


               ธรรณธร...  อักษรแสดงชื่อถูกเน้นตัวหนาไว้ให้...


               สายตาคมแสกนอ่านผ่านๆอย่างรวดเร็วแล้วเก็บรายละเอียดพวกสถานที่ทำงาน  และประวัติชีวิตครอบครัวโดยย่อของคนคนนั้นแล้วบันทึกลงในสมองอัตโนมัติ...  เมื่อตอนกลางวันเขาให้ลูกน้อยไปตรวจสภาพ 'ซาก' งูที่ใช้อ้างกับน้ำฟ้าแล้ว...  และพบว่างูตัวที่ว่ามันมีที่มาที่ไปอยู่...  มันไม่ใช่ศัตรูที่จะกัดนายโตยธร...  แต่เป็นศัตรูที่จ้องจะจัดการกับ 'ไวโอลิน' หลานของเขาเพื่อเหตุผลทางธุรกิจ...


              ...เรื่องที่ไวโอลินเป็นหลานของตระกูลเขามีบุคคลภายนอกไม่กี่คนที่รู้เรื่อง...   แต่ก็ใช่ว่าความลับแบบนี้จะปิดไปได้ตลอดในวงการธุรกิจสีเทาๆที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้เป้าหมายของตัวเองประสบความสำเร็จ... 


              เขาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ให้บิดารับทราบเพื่อหาข้อมูลสาวไปถึงตัวการใหญ่ที่น่าจะเป็นไปได้...  และพ่อของเขาก็ให้รายละเอียดของบุคคลคนนี้มา  ...บอกเพิ่มเติมว่าเป็นงูเฒ่าเจ้าเล่ห์ตัวใหญ่ที่ชอบเลื้อยขัดแข้งขัดขาบิดาของเขามากที่สุดในเวลานี้...  และเหตุผลที่มันกล้าส่งคนมาบุกทำร้ายคนในการคุ้มครองของเขาถึงที่ก็เพราะมันอยากจะฮุบหุ้นในส่วนของบิดาเขาในบริษัทน้ำมันต่างชาติที่บิดาเขาเป็นหุ้นส่วนอยู่...   พ่อเขาถือหุ้นอยู่ 40 เปอร์เซนต์   ส่วนมันถือไว้แค่ 25...  ส่วนที่เหลือเป็นของผู้ถือหุ้นรายอื่น  แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่มีใครที่ได้ถือหุ้นมากเท่าของพ่อเขา...


              คุณศิลาบิดาของเขาเป็นอดีตนักธุรกิจใหญ่ที่ฉลาดเล่นเกมส์ทางธุรกิจเบื้องหน้าอย่างขาวสะอาดและตามกฎกติกามารยาททางสังคมทุกประการ   ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ที่พ่อเขานิยามจึงทำอะไรไม่ได้มาก  มันจึงหันไปยื่นซองประมูลเกาะรังนกแถวจังหวัดกระบี่...   แต่ก็พอดีกับที่เศรษฐีเจ้าถิ่นที่กระบี่ซึ่งเป็นอดีตลูกน้องพ่อของเขาก็ยื่นซองเช่นกันและชนะประมูลไปอย่างงดงาม...  ทำให้มันเริ่มคิดแค้นจริงจังเพราะคิดว่าพ่อเขาสั่งมา...  หลังจากนั้นมันก็หันเหไปลงทุนในต่างประเทศ  แต่โชคไม่ดีที่มันดันเลือกไปลงทุนในธุรกิจบ่อนคาสิโนในมาเก๊า...  เลยโดนพี่ชายของเขาที่กุมอำนาจอยู่ที่นั่นเล่นฮวงจุ้ยทางธุรกิจใส่จนทำมาค้าไม่ขึ้น...ล้มเหลวขาดทุนย่อยยับพลิกกลับไม่ได้...


              สรุปว่าตาเฒ่านี่เหมือนเป็นศัตรูคู่เวรของพ่อเขาเลยทีเดียว...  เรื่องบ่อนที่มาเก๊าก็ใช่ว่าพี่เขาจะทำกับบ่อนของมันเพียงคนเดียวเสียเมื่อไหร่  กับคู่แข่งทางธุรกิจคนอื่นพี่เขาก็ไม่เอาไว้เช่นกัน   ...เรื่องของฮวงจุ้ยและดวงทางธุรกิจที่มาเก๊า-ฮ่องกง  ถ้าไม่แข็งพอก็โดนคนที่มีอำนาจมากกว่า  และเฉลียวในเกมส์ธุรกิจมากกว่าเหยียบจมดินได้ง่ายๆ...  มันเป็นสิ่งที่ 'คนทำมาค้าขาย' ในวงการเข้าใจดีอยู่แล้ว...   แต่ไม่รู้ทำไมตาเฒ่านั่นถึงได้จงใจคิดว่าทั้งหมดที่ธุรกิจมันไปได้ไม่ดีนี่เป็นเพราะพ่อเขากลั่นแกล้ง...


              พ่อเขาบอกว่าช่วงพักหลังๆมานี่มันเริ่มเงียบๆไป  แต่นึกไม่ถึงว่าการกลับมาครั้งใหม่ของมันจะเล่นลอบกัดกันประชิดตัวขนาดนี้...    พ่อเขาเดาว่าวันนี้ 'งู' ตัวนั้นแค่จะมากัดแบบหยอกๆเพื่อเป็นการเตือนก่อนล่วงหน้า...  ว่ามันรู้ 'จุดอ่อน' ตัวน้อยๆของบ้านเขาเรียบร้อยแล้ว...  และถ้าเขาไม่หาทางป้องกันให้ดีละก็...มันคงจัดการ 'เอาคืน' เราหนักแน่... 


              ตอนท้ายบิดาของเขาย้ำนักย้ำหนาให้ดูแลหนูลินให้ดีๆ  เพราะตอนนี้ยิ่งแม่เขาได้เห็นภาพและคลิปวีดีโอที่เขาส่งให้มากเท่าไหร่...  แรงรักจากแม่ของเขาที่อยากได้หนูลินมาครอบครองดูแลก็ยิ่งทบทวี...  ดังนั้นถ้าหากหนูลินเป็นอะไรไปล่ะก็...  แม่เขาคงได้ 'บ้า' จริงๆอย่างที่พ่อเขาเปรียบเปรย...


              ชายหนุ่มพับฝาโน๊ตบุ๊คปิดหลังจากปิดโปรแกรมเรียบร้อย...  ไฟสีส้มนวลตาสลัวอยู่หัวเตียงทำให้เขามองเห็นใบหน้ากลมปุ้มปุ้ยแก้มยุ้ยของหนูลินที่นอนกำมือแผ่หลาทั้งตัวอย่างสบายบนเตียง...  ฝั่งตรงข้ามก็มีชายหนุ่มตัวบางผมยาวนอนหันหน้าหาหนูลิน  มือข้างหนึ่งพาดผ่านพุงกลมๆที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจของเด็กน้อย...   ชายหนุ่มค่อยๆกระเถิบตัวลงนอนอย่างแผ่วเบา  พลิกหันข้าวเข้าหาหนูลินเช่นกัน...  ฝ่ามือใหญ่เลื่อนไปจิ้มลงบนท่อนขาอวบอ้วนของเจ้าหนู  แล้วเลื่อนเลยมาวางซ้อนทับมือ  'แม่ฟ้า' ของเจ้าตัวเล็ก...   


             ผิวเนื้อที่มือนุ่มนิ่มเหมือนผิวเด็กทารกไม่มีผิด  ทำเอารังสิมันต์ลองลูบเพลินจนเกือบหลับ...  แต่จู่ๆมือบางๆที่จับอยู่ก็เลื่อนหนี...  ด้วยความไวรังสิมันต์คว้าหมับดึงไว้ทันไม่ยอมปล่อย  น้ำฟ้าจึงเลื่อนอีกมือไปเกาจมูกตัวเองก่อนซุกหน้าเข้าหาหมอนของหนูลินแล้วหลับต่อ  คนที่ชะโงกหน้าขึ้นมาดูจึงวางศีรษะลงบนหมอนตามเดิมแล้วส่งกระแสจิตไปหาบิดาของเขาว่า...


             ...ถึงพ่อไม่ย้ำเขาเองก็ไม่ปล่อยให้สองคนนี้เป็นอันตรายไปเด็ดขาด...


-----------------------------------------------------------------------------



   ตอนตีห้าครึ่ง...

                น้ำฟ้าเปิดหม้อหุงข้าวขึ้นมา  ควันฉุยสีขาวก็ลอยพุ่งขึ้นมาทันที...   เด็กหนุ่มเอาส้อมเขี่ยใบเตยที่ใส่ไว้บนข้าวเพื่อให้มีกลิ่นหอมออก...  กลิ่นหอมหวานและข้าวสีตองอ่อนๆดูน่าทานมาก...  เด็กหนุ่มตักข้าวใส่ถ้วยแก้วที่มีฝาปิด  จากนั้นก็สาละวนกับการตักแกงจืดใส่ถุง   มีผัดเปรี้ยวหวานอีกอย่าง  ส่วนขนมหวานน้ำฟ้าทำวุ้นใส่ไว้ในตู้เย็นก็เอาออกมาใส่ห่อได้เลย...   


                ดวงตากลมโตเหลือบมองไปบนเตียงเมื่อเห็นผู้ชายร่างสูงลุกขึ้นมานั่งหาวปากกว้างแล้วบิดตัวจนเห็นกล้ามเนื้อที่ต้นแขนขึ้นเป็นมัด...  เห็นแล้วก็อดเหลือบมามองของตัวเองบ้าง...  น้ำฟ้ายกแขนขึ้นกำแล้วตั้งฉาก...  ลองเอานิ้วตีบนแขนกับใต้แขนก็พบเพียงก้อนไขมันกระเพื่อมไหวเล็กน้อยเท่านั้นเอง...  เฮ้อ...ทำไมกรรมพันธุ์ผู้ชายของเขาถึงไม่เปิดเผยออกมาเหมือนคนอื่นเขาบ้างน้า...


"เตรียมของเสร็จแล้วเหรอ..."   พอน้ำฟ้าเงยหน้าหันมองต้นเสียงที่ทักถามก็เกือบผงะ...  เพราะชายหนุ่มอีกคนมายืนเท้าแขนบนเคาเตอร์เตรียมของฝั่งตรงข้าม  แล้วยื่นหน้ามามองของในตะกร้าสานด้วยไม้หวายเสียจนผมหน้าของเขาตกเกือบระหน้าเขา...   เด็กหนุ่มรีบก้าวถอยหลังทำทีเป็นไปหยิบถุงพลาสติกมาเพิ่มเพื่อใส่วุ้นที่เหลืออีกสองชิ้น...  แต่ไม่ทันสังเกตหรอกว่าหน้าตัวเองแดงขึ้นขนาดไหน... 


"..."  ชายหนุ่มตัวโตเดินหันหลังไปค้นเสื้อผ้าในกระเป๋าแล้วหยิบของไปสองสามชิ้นเดินเข้าห้องน้ำไป  น้ำฟ้าเดาว่าผู้ชายตัวสูงคงเข้าไปล้างหน้าเปลี่ยนชุดละมั้ง...


              เด็กหนุ่มเตรียมของใส่ตะกร้าเรียบร้อย  เหลือดอกไม้ที่ฝากให้คุณป้าแม่บ้านของรีสอร์ทซึ่งออกไปตักบาตรเป็นประจำอยู่แล้วช่วยเตรียมไว้ให้  น้ำเปล่าก็มีแล้ว  เอาล่ะ...  น้ำฟ้าหยิบถาดออกมาออกมาหนึ่งใบและตะกร้ามาวางที่โต๊ะริมประตู   นั่งยองๆลงข้างโต๊ะแล้วหยิบตะกร้าขึ้นมาเหนือหัว...  กล่าวคำบูชาข้าวและสวดมนต์อธิษฐาน...  พอเสร็จก็หันไปทางเตียงก็เห็นหนูน้อยเพิ่งสลึมสลือตื่น   มือเล็กๆยกขยี้ตาเกาหัว  แล้วก็หาวปากกว้างน่าเอ็นดูมากๆ...   น้ำฟ้าอมยิ้มมองเด็กน้อยแล้วเดินไปใกล้เอาหน้าฟัดพุงกลมๆที่โผล่พ้นตัวเสื้อออกมาด้วยความมันเขี้ยว...


"ตื่นแล้วเหรอคร๊าบบ...  เดี๋ยววันนี้หนูไปตักบาตรกับแม่นะ...  โอเคมั้ยครับคนเก่ง..."  น้ำฟ้าชวนหนูน้อยคุย...  สองแขนก็สอดใต้รักแร้จับอุ้มหนูน้อยมานั่งตัก...  จัดการเปลี่ยนแพมเพิร์สให้เรียบร้อยก็มีคนยื่นผ้าเปียกหมาดๆมาข้างตัว  พอหันมองจึงเห็นรังสิมันต์ในชุดเสื้อเชิ๊ตสีน้ำตาลกับกางเกงขายาวสีดำกำลังยื่นผ้าขนหนูของหนูลินที่เอาไปชุบน้ำมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ให้...


"เอาเช็ดหน้าไวโอลินซะ...แกจะได้สบายตัว..."  ชายหนุ่มบอก...  น้ำฟ้าแอบงงเล็กน้อยว่าชายหนุ่มได้อย่างไรว่าต้องดูแลเด็กแบบนี้   แต่ปากก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรเพียงรับผ้ามาเช็ดหน้าเช็ดตาและแขนขาให้...  เผลอออกปากขอหมวกใบน้อยของหนูลินในตะกร้าจากชายหนุ่ม  คนถูกออกปากก็เดินไปหยิบให้ไม่พูดอะไรเช่นกัน...  สองคนช่วยกันเปลี่ยนชุดหนูลินเป็นชุดยาวติดกันสีฟ้าอ่อนแล้วก็จับสวมหมวกอย่างเรียบร้อย...   


               พอจัดการหมูอ้วนตัวน้อยเสร็จหน้าที่อุ้มเด็กก็ตกเป็นของน้ำฟ้าเมื่อหนูน้อยจอมกวนไม่ยอมให้รังสิมันต์อุ้มเพราะยังงอแงตอนเช้าอยู่  เอาแต่จะซบหน้ากับบ่าแม่ฟ้าแล้วจะหลับต่อท่าเดียว...   รังสิมันต์จึงอาสาช่วยถือตะกร้าและถาดให้...   พอสองคนออกมาหน้าห้องก็พบซึโยชิกับเตโชยืนใส่แว่นตาดำรออยู่แล้ว...  สองหนุ่มเหมือนชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นสภาพเจ้านายถือทั้งตะกร้าเตรียมของใส่บาตรและถาดสแตนเลส  แต่ชะงักอยู่ได้ไม่นานเมื่อโดนสายตากดดันของเจ้านายส่งมา  ทั้งสองหนุ่มก็รีบกุลีกุจอมาเอาไปช่วยถือแทน...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 08-11-2011 12:47:31

   


              ทั้งสี่หนุ่มเดินไม่ช้าไม่เร็วไปตามทางที่กรุยด้วยหินกลมมนเม็ดใหญ่...  ตรงปากทางเข้ารีสอร์ทมีคนงานผู้ชายสองสามคนช่วยกันวางโต๊ะสีขาวหนึ่งตัว  ข้างๆก็มีป้าแม่บ้านกับผู้ช่วยสาววัยรุ่นอีกสองคนยืนถือตะกร้าหวายเหมือนที่ซึโยชิกำลังถือ  และอีกคนก็ถือช่อดอกกล้วยไม้เพื่อเตรียมถวายพระ...   


                 ระหว่างทางเตโชรู้สึกเหมือนถูกเพื่อนร่วมงานดึงเสื้อยิกๆจึงก้มลงไปหาเพราะอีกฝ่ายตัวเล็กกว่าเขาเยอะ...


"...นายว่าท่าทางบอสดูแปลกๆไปหรือเปล่า...  ปกติเห็นมีแต่ท่าทีคุกคามใส่คุณน้ำฟ้าตลอด...  แล้วนี่อะไร...ประคองจนแทบจะอุ้มไปทั้งแม่ทั้งลูกแล้วน่ะ..."


"...อื้ม..."  คนตัวสูงคำรามรับในลำคอ...เพราะรู้ดีอยู่ว่าตามมารยาทคนไทย  การนินทาเจ้านายในระยะประชิดมันไม่ค่อยดี...  แถมไอหมอนี่ยังมานินทาเป็นภาษาไทยอีก...เอ้อ...ถึงต่อให้นินทาเป็นภาษาอังกฤษ  ทั้งบอสและคุณน้ำฟ้าก็ฟังรู้เรื่องอยู่ดี...  แล้วถ้ามันมาชวนเขานินทาเป็นภาษาญี่ปุ่น...คาดว่าเขาคงได้อ้วกแตกกับภาษาต่างด้าว(ในนิยามของตัวเอง)ที่เจ้าเพื่อนร่วมงานคงพ่นออกมาราวสาดกระสุนใส่...  ดังนั้นมันพูดเป็นไทยแหละดีแล้ว...อย่างน้อยสำเนียงแปร่งๆฟังเหมือนภาษาเด็กดอยของมันแบบนี้คงทำให้บอสของเขาฟังบิดเบือนไปได้บ้าง...


"...ทีเมื่อก่อนเจอหน้าคุณฟ้าทีก็แผ่รัศมีสีดำทึมๆใส่...  นี่บอสเขาคิดอะไรของเขาอยู่เนี่ย...เอ๊ะ...รึเป็นแผนใหม่...แต่ทำไมไม่บอกพวกเราก่อนว่ะ..." 


"อื้ม..."  คนตัวสูงยังไม่อือไม่ฟือมากนอกจากรับคำเสียงต่ำต่อไป...


"...อืม...แต่แผนแบบนี้ก็ดีนะ...ทำให้ตายใจแล้วก็จะได้พาคุณหนูไปโดยที่ไม่ต้องมีใครเสียใจมากมาย...ไม่ต้องใช้วิธีรุนแรงด้วย..."


"...อื้ม !..."  นี่มันเดินไม่ได้ดูทางเลยแล้วมันก้าวข้ามขอนไม้นั่นมาได้ยังไงว่ะ !  เตโชแอบขมวดคิ้วมองคนที่เดินข้างๆ  ซึ่งกำลังป้องปากทำท่ากระซิบกระซาบกับเขาใหญ่...แล้วพอเขาเมื่อยที่จะต้องโน้มตัวลงไปหาจะเดินดีๆก็โดนดึงหูให้ลงไปฟังอีก...  อื้อหืม...ชักจะลามปามมากไปแล้ว...  ว่าแต่ถ้าด่าด้วยศัพท์คำว่า ลามปาม  มันจะเข้าใจมั้ยว่ะ...   


"...นี่...ว่าแต่บอสจะเล่นเข้าถึงบทบาทเกินไปหรือเปล่า...ขนาดกับคู่ควงคนก่อนๆบอสเรายังไม่ยอมทำถึงขนาดนี้เลย...  ยิ่งตอนที่ฉันเห็นบอสแกถือตะกร้าออกมาจากห้อง...โอ้โห...โคตร  ภาษาไทยใช้คำนี้ใช่มั้ย...  โคตรจะไม่เข้ากันเลยให้ตายสิ !  ปกติมีแต่รอให้พวกเราเข้าไปหยิบออกมาให้เถอะ...  แล้วนี่..."


"คนญี่ปุ่นนี่เขาปากมากเหมือนนายกันหมดทุกคนเลยรึเปล่า..."  พอทนไม่ไหวก็เลยถามแกมแขวะเข้าให้  แต่หนุ่มแดนอาทิตย์อุทัยกลับขมวดคิ้วแล้วถามกลับ


"เอ๊ะ...ก็ไม่นะ...  คนญี่ปุ่นก็มีปากเดียวเหมือนฉันนี่แหละ...นายถามทำไมเหรอ..."  ยังมีหน้ามาทำตาแบ๊วใส่อีก...น่ารักตายล่ะนายน่ะ... 


"...ปากมาก...หมายถึงพูดมาก...จดบันทึกใส่สมุดศัพท์ต่างชาติของนายเอาไว้ซะด้วยนะ  คราวหลังเวลาใครเขาด่าจะได้ไม่หน้าแตก..."


"นินทาฉันกันพอรึยัง..."


                เสียงเย็นยะเยือกหนาวถึงกระดูกถามอยู่ตรงหน้า...  พอหันมองก็พบรังสิมันต์ยืนคิ้วขมวดกอดอกจ้องตรงมาตาเขม็ง... รังสีอันตรายแผ่ออกมาเตือนว่าถ้าไม่หยุดแล้วทำงานล่ะก็เสร็จแน่...   


                สองหนุ่มเลยวงแตกแยกย้ายกันไปช่วยจัดของ  ซึโยชิแยกไปช่วยน้ำฟ้าอุ้มหนูลินแล้วก็จัดของเตรียมตักบาตรบนโต๊ะ...  ส่วนรังสิมันต์กับเตโชแยกมาช่วยยืน...นิ่งๆ...  รอเวลาพระมาอย่างเดียว...   เพราะมองๆดูแล้วเขาก็ไม่รู้จะเข้าไปช่วยหยิบจับตรงไหน  เมื่อน้ำฟ้าดูจะทะมัดทะแมงและคล่องไปเสียทุกอย่าง...


                คุณป้าแม่บ้านที่ใจดีให้น้ำฟ้ายืมทั้งตะกร้าหวาย  และช่วยเตรียมของสดพร้อมดอกไม้ไว้ให้แนะบอกว่าพระจะมาตอนกี่โมง   และจะมากี่รูป  จากนั้นก็ยกมืออยากจะขออุ้มเจ้าตัวน้อยขวัญใจชาวคุณๆบ้านใหญ่ดูซักที...  แต่เจ้าหนูน้อยกลับงอแงไม่ให้อุ้มเพราะเพิ่งตื่น...แถมโถมตัวเข้าหารังสิมันต์ที่มายืนข้างๆเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...   เด็กหนุ่มจึงยอมส่งลูกให้คนตัวโตช่วยอุ้มแล้วเอาผ้าอ้อมบนบ่ามาเช็ดน้ำลายย้อยของหนูลินออก...  จู่ๆก็ได้ยินเสียงหัวเราะคิกๆคักๆของแม่สาวๆวัยรุ่นผู้ช่วยดังขึ้น...  พอน้ำฟ้าเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นตัวเองกับคนตัวสูงกลางเป็นเป้าสายตาของทุกๆคนรอบๆตัวไปแล้ว...  แล้วพอมองไปทางคุณแม่บ้านก็พบรอยยิ้มพิมพ์ใจส่งมาให้พร้อมคำแซวแบบจริงจัง...


"แหม !  เสียดายจริงๆเลยที่คุณน้ำฟ้าเกิดเป็นผู้ชายเนี่ย...  ถ้าเป็นผู้หญิงนะครอบครัวเพอร์เฟคเลยนะคะ...  มีคุณพ่อก็หล่อ  คุณแม่ก็สวย...คุณลูกก็น่ารักด้วย...ฮิๆ..."  พูดแล้วก็ชี้นิ้วเรียงจากรังสิมันต์  มาที่เขา  แล้วก็หนูไวโอลิน...  เด็กหนุ่มเผลอสมองเบลอไปชั่วขณะ  เหลือบมองด้านข้างก็เห็นลูกน้องชายหนุ่มสองคนยืนยิ้มไม่ต่างจากคุณป้าเลย...  โธ่เอ๊ย...ยิ่งคนที่ยืนใกล้ๆนี่ยังมีหน้ามายืนยิ้มรับอีก...  ปฏิเสธบ้างอะไรบ้างก็ได้นะครับ !!


"เอ่อ...!  ป้าครับ...!!  พระ...  พระมาแล้วครับ...!"   โชคดีที่พระสงฆ์สามรูปเดินมาให้เห็นพอดี...  น้ำฟ้าจึงรีบเสมองไปทางโต๊ะแล้วเลี่ยงเดินไปทำท่าจัดของ...  โดนแซวเป็นผู้หญิง..เป็นคุณแม่มาก็มาก...  แต่ทำไมพอโดนแซวแบบนี้ตอนนี้ถึงได้หน้าร้อนเห่อแบบนี้นะ...  โอ๊ย...ทั้งๆที่อากาศตอนเช้าบนยอดเขามันน่าจะหนาว...แต่ทำไมรอบๆตัวถึงเหมือนมีคนเอาไฟมาสุมให้ยืนไม่ติดที่แบบนี้ล่ะ...


               ตอนแรกตกลงกันไว้ว่าเขาจะตักข้าว  แล้วให้ชายหนุ่มใส่กับ  แต่ไปๆมาๆพอตอนตักจริง  มือรังสิมันต์ถึงได้มาซ้อนมือจับทัพพีตักข้าวกับเขาด้วยได้ยังไงก็ไม่รู้  แต่ด้วยความที่ไม่อยากให้การตักบาตรต้องสะดุด  น้ำฟ้าจึงปล่อยเลยตามเลย...อยากทำอะไรก็ทำไม่พูดมาก...  หยิบกับข้าวใส่บาตรเสร็จก็วางช่อดอกกล้วยไม้เหนือฝาบาตร...  เมื่อเสร็จเรียบร้อยก็นั่งยองๆรับพร...   


              เมื่อพระเดินจากไปแล้วน้ำฟ้าก็หยิบแก้วน้ำสอาดที่เตรียมไว้  มองหาโคนต้นไม้ที่สะอาดๆเพื่อเตรียมกรวดน้ำ  พอหาที่เหมาะเจาะได้ก็ช้อนมือขออุ้มหนูลินที่นอนตาเคลิ้มหลับอยู่บนไหล่รังสิมันต์มาอุ้มเอง...  หนูน้อยพอถูกเปลี่ยนมือก็ขยี้ตาเพราะถูกรบกวนการนอน...  แต่น้ำฟ้าก็จงใจปลุกเพราะต้องการให้หนูน้อยได้กรวดน้ำด้วยกัน...  เด็กหนุ่มอุ้มลูกพาเดินไปใต้โคนต้นไม้ไม่พูดไม่จา...  รังสิมันต์ก้าวตามโดยไม่รอคำเชิญ...สองหนุ่มก็เดินตามไปด้วยเมื่อปกติเจ้านายไปไหนก็ไปกันตลอดอยู่แล้ว... 


             น้ำฟ้าท่องบทกรวดน้ำอย่างคล่องแคล่ว  ส่วนรังสิมันต์ก็ได้แต่จับข้อมือเด็กหนุ่มร่วมบุญไปด้วย  ส่วนสองหนุ่มชุดสีดำเอามือแตะหลังเจ้านายหนุ่มเอาไว้เฉยๆ   น้ำฟ้าเหลือบมองแล้วก็เป็นภาพที่ตลกดี...  พอกรวดเสร็จก็อธิษฐานโดยการหลับตา...  โดยเด็กหนุ่มก็จับมือเล็กๆของหนูลินให้ประนมขึ้นด้วย   แต่น้ำฟ้าคงหลับตานานเกินไปเพราะพอลืมตาขึ้นมาปุ๊บก็พบเสียงทุ้มถามขึ้นมาจากเหนือหัว...


"อธิษฐานอะไรนานจัง..."  ชายหนุ่มถาม...  ส่วนลูกน้องชายหนุ่มก็เผลอหันหน้ามองกันโดยไม่ตั้งใจ...  ก็เคยที่ไหนที่เจ้านายจะให้ความสนใจอะไรกับความคิดคนอื่น...


               น้ำฟ้ายกมือหนูน้อยธุจ้าบนหัวทุยๆ  แล้วก็อุ้มหนูน้อยขึ้นบ่าดีก่อนหันหน้ามาตอบ...


"...อธิษฐาน...ขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลที่ผมเคยทำมา...  ให้กับพ่อและแม่ตัวจริงของเจ้าหนูนี่...ขอให้เขาทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกันและคอยปกป้องคุ้มครองลูกของพวกเขาให้อยู่รอดปลอดภัยและมีความสุขในทุกๆวันไง...ผมอธิษฐานแบบนี้ประจำแหละ..."  เด็กหนุ่มตอบ...  แล้วย้อนถามกลับ...  "แล้วคุณล่ะ..."


"...ฉัน...ก็...คล้ายๆเธอนั่นแหละ..."  ชายหนุ่มตอบ...  แต่ลูกน้องสองคนรู้ว่าเรื่อง 'หยุมหยิม' แบบนี้เจ้านายเขาเคยทำเสียที่ไหน... 


"เธอ...ไม่ได้โกรธน้องชายของฉันงั้นเหรอ..."   ในใจนึกทึ่งกับคำตอบที่ได้รับก่อนหน้า...  จะว่าไปแล้วในขณะที่บ้านของเขากำลังจงเกลียดจงชังพี่สาวของเด็กคนนี้  เพราะยึดถือตามคำของแม่เขาว่าเพราะพี่สาวของเด็กคนนี้...น้องชายของเขาถึงได้ตาย...  แต่ในขณะเดียวกันเด็กคนนี้กลับเอาแต่อธิษฐานขอให้น้องชายของเขามีความสุขอยู่ตลอดเวลา...   บางที...การมองอะไรเพียงด้านเดียวของเขา...มันก็ดูไม่ค่อยจะยุติธรรมเท่าไหร่สำหรับเด็กคนนี้...

   
               เด็กหนุ่มทำเป็นพยักหน้ารับกับคำตอบที่ได้ยิน...  แล้วเดินนำพาของที่เป็นของห้องตัวเองกลับ  เมื่อคุณป้าแม่บ้านบอกว่าโต๊ะและของที่เหลือเดี๋ยวคนงานผู้ชายจะเป็นคนมาช่วยเก็บกลับไปให้...   และเช้าวันนั้นเด็กหนุ่มก็ได้เชื้อเชิญลูกน้องทั้งสองของรังสิมันต์ให้ทานอาหารเช้าด้วยกัน...  แม้เตโชจะมองเห็นว่าเจ้านายหนุ่มดูไม่ค่อยจะสบอารมณ์เท่าไหร่ที่เขาตอบรับคำชวนของน้ำฟ้า  และลากเพื่อนหนุ่มญี่ปุ่นของตัวเองให้ร่วมวงด้วย...  ก็แหม  วันนี้โดนสั่งให้ตื่นแต่เช้า...และกลิ่นหอมๆของอาหารเช้ามื้อนี้มันก็ยวนใจจนปฏิเสธไม่ลง... และต้องยอมรับว่าตัวเองก็ยังติดใจในรสมือของเด็กหนุ่มจากเมื่อคราวที่แล้วอยู่ไม่น้อย...  จะปฏิเสธให้เสียโง่ทำไมล่ะ...

-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-:+:-

to be continue...

โดนเพื่อนคุณน้องทวง...เลยรีบลงก่อน... 

อันที่จริงอยากลงยาวๆกว่านี้อ่ะแต่ตอนนี้เขาจำกัดตัวอักษรในหนึ่งเม้นท์ซะแล้วอ่ะเนอะ...

ตอนนี้ม.ข้าพเจ้าใกล้เปิดแล้ววว  เสาร์อาทิตย์ก็ไม่ค่อยว่าง...  = =  อยากนั่งเขียนนานๆก็ทำไม่ได้...ยุงมันกัด เฮ้ออออ

ปล.ช่วงนี้ใครบ้านน้ำท่วมก็ถือเสียว่าตัวเองได้ประสบการณ์ใหม่ก็แล้วกันนะจ๊ะ   o13 

ไปแล้วววว....ถ้าไม่ติดอะไรช่วงค่ำๆจะแวะมาอัพเพิ่มจ้าาาา   :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 08-11-2011 12:55:14

ูู^^^
 ^^
จิ้ม :z13:
***********************
อ่านตอนนี้แล้วมันดูสวีทหวานแหววกันจริงๆ :m1:
อย่างที่ป้าเขาบอกน่ะใช่เลย พ่อหล่อแม่สวย ลูกน่ารัก :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 08-11-2011 13:19:55

น่ารักอะหนูลินของแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Ella ที่ 08-11-2011 13:23:16

น่ารักอ๊ะ..... :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 08-11-2011 13:46:09

น่ารักอ่ะ  :o8:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 08-11-2011 13:51:37

ตอนตักบาตร อ่านแล้วนึกถึงคู่แต่งงานเลยเน้ออออ  :-[ รังสิมันต์จงใจรึทำไปโดยไม่รู้ตัวเนี่ย 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 08-11-2011 13:58:25

คุณแม่น้ำฟ้าน่ารักที่สุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: aofaof ที่ 08-11-2011 14:03:36

คิดถึงหนูลินมากกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 08-11-2011 14:07:50

คุณตะวีของแม่น้ำฟ้ามากขึ้นๆ แล้ว :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 08-11-2011 14:11:53

น่ารัก
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 08-11-2011 14:18:14

รอจ้า  :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 08-11-2011 14:29:07

แหม่ น่ารักกันซะจริ๊ง ง ง

เหมือนเป็นครอบครัวกันเลยอ่ะครับ

แบบ พ่อ แม่ ลูก อะไรแบบเนี๊ย  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 08-11-2011 14:34:07

เพิ่งมาอ่านได้จากน้ำท่วม  ว้าววววว  สนุกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 08-11-2011 14:46:30

แม่ฟ้าเราเริ่มหวั่นไหวขึ้นทุกทีแล้วสิเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 08-11-2011 14:47:32

น่ารักอ่ะ  :o8: :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: อาคิรา ที่ 08-11-2011 14:56:23

น่ารักมากๆๆเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: kakashiget ที่ 08-11-2011 15:03:20

อยากอ่าน NC 20+++ จังเลย    จะมีให้อ่านมั้ยนา  :z1: :haun4: :haun4: :z1: :z1:   มาต่อไวๆๆๆๆๆนะคับ ปูเสื่อ กินป๊อปคอน ดูดแป๊ปซี่รอ ละ  :seng2ped: :seng2ped:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 08-11-2011 15:04:59

กรี๊ดดดดดดดด พอนึกภาพเจ้าพ่อมาถือตะกร้านมแล้วกรี๊ดฮ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 08-11-2011 15:24:45

ฉากนี้เหมือนเจ้าบ่าวเจ้าสาวตักบาตรร่วมขันกันอย่างไรไม่รู้เนาะ
ยิ่งได้ใกล้ชิดกัน คุณชายรังสิมันต์ยิ่งได้เห็นมุมดีๆน่ารักๆของน้ำฟ้า
หึ หึ หึ กว่าจะรู้ตัวอีกที คงมีแต่น้ำฟ้ากับหนูลินยืนเดินนั่งนอนฯลฯอยู่เต็มหัวใจรังสิมันต์แน่เลย
แล้ว...คุณย่าใจร้ายของหนูลินน่ะ จะเลิกอคติกับพี่สาวของน้ำฟ้ารึเปล่านะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: acorntan ที่ 08-11-2011 15:26:31

น่าร๊าก :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 08-11-2011 15:34:19

น่ารัก  :-[ :-[
ครอบครัวสุขสัน พ่อแม่ลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 08-11-2011 15:41:35

รังสิมันต์เข้าใกล้แม่ฟ้าของหนูลินอีกนิดแล้ว
แหม มีใส่บาตรร่วมกันด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 08-11-2011 16:06:12

ครอบครัวน่ารักมากกกกก ลุงม้าน้ำต้องดูแลทั้งแม่ฟ้าทั้งหนูลินได้ดีอยู่แล้ว เชื่อมือ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 08-11-2011 16:52:31

ว้ายจับมือกันตักบาตรด้วย  :-[

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 08-11-2011 17:00:18

ครั้งนี้ เรา น่าจะผ่าน น้ำท่วมไปได้ด้วยดี :L2: :L2: :L2:กำลังใจทุก ๆ คน :L2: :L2: :L2:
ที่จริงเรา น้ำยังไม่ท่วม แต่น้ำเปล่า หาซื้อยากมาก ของต่างๆ ก็นเช่นกัน และ เพื่อน ๆ ที่อยู่รอบตัว ก็เล่าเรื่องน้ำท่วมเดินทางยากมากให้ฟังทุก วัน ตอนไปทำงาน แล้ว ทีวี หรือสื่อต่าง ๆ ก็ พูดถึงน้ำท่วม กันมากเลย ทำให้เรา เครียดโดยไม่รู้ ตัว จริงๆ จาก ที่มีความอดทนสูงมองโลกแง่ดีมากตลอด ๆ เรา :เฮ้อ: ความอดทนเริ่มต่ำ โกรธง่าย ร่างกายเหนื่อยมาก ขึ้น ไมเกรนขึ้นง่ายด้วย:z10:อาการเครียดโดยไม่รู้ ตัว จริงๆ  ตอนนี้เลย relax มาก ๆทุกอย่างเลย  :z2: :z2:
+1 น้ำฟ้าคนสวย นู๋ลิน :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 08-11-2011 17:02:16

มีกล่าวถึงยัยคุณหญิงแม่เข้ามาท้ายตอน  :m31:
ทำเอาหมดอารมณ์หวานเลยทีเดียว  :seng2ped:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 08-11-2011 17:11:48

หุหุ  เป็นครอบครัวที่น่ารักซะจริงๆ
ชอบๆครอบครัวสุขสันต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: SuperDutchMilk ที่ 08-11-2011 17:22:21

น่ารักเกิ๊นน~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 08-11-2011 17:22:45

หวานขนาดนี้ ดีใจแทนหนูลินที่ได้พ่อ+แม่แล้ว :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 08-11-2011 17:34:05

อ่านแล้วยิ่งอยากอ่านอีก  แบบว่าน่ารักกันมากๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 08-11-2011 17:55:52

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 08-11-2011 18:24:20

Sweet waan lek lek na kha niaa...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 08-11-2011 18:32:25

แหมๆๆ ทำบุญร่วมชาติตักบาตรร่วมขันเลยนะ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Loveyoujung ที่ 08-11-2011 18:40:41

เรื่องนี้น่ารัก อบอุ่น
ชอบน้ำฟ้ามากกกก มาต่อบ่อยๆนะคะ
คนอ่านรออทุกวันเรยยยยยย
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Akamei ที่ 08-11-2011 18:49:14

น่าร๊าก ก  ก
อยากให้รักกันเร็วๆจังเลยคร่า ><
55555555555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 08-11-2011 18:55:53

อย่าให้งูเฒ่ามาทำอะไรแม่ฟ้ากะหนูลินได้นะคะคุณพ่อ
อุ๊ย ไม่ใช่สิ ต้องคุณลุงเนอะ  :jul3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 08-11-2011 18:55:57

หุหุ พ่อ แม่ ลูก นึกภาพตอนกรวดน้ำฮาดีแตะต่อกันเป็นทอดๆ
แม่ฟ้าเริ่มใจอ่อนกับลุงม้าน้ำแล้วใช่ป่าว อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: FriendShip ที่ 08-11-2011 19:05:19

ฮั่นแน่!!!! เหมือน พ่อแม่ลูกเลย
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 08-11-2011 19:14:07

"แหม !  เสียดายจริงๆเลยที่คุณน้ำฟ้าเกิดเป็นผู้ชายเนี่ย...  ถ้าเป็นผู้หญิงนะครอบครัวเพอร์เฟคเลยนะคะ...  มีคุณพ่อก็หล่อ  คุณแม่ก็สวย...คุณลูกก็น่ารักด้วย...ฮิๆ..."  พูดแล้วก็ชี้นิ้วเรียงจากรังสิมันต์  มาที่เขา  แล้วก็หนูไวโอลิน...  เด็กหนุ่มเผลอสมองเบลอไปชั่วขณะ  เหลือบมองด้านข้างก็เห็นลูกน้องชายหนุ่มสองคนยืนยิ้มไม่ต่างจากคุณป้าเลย...  โธ่เอ๊ย...ยิ่งคนที่ยืนใกล้ๆนี่ยังมีหน้ามายืนยิ้มรับอีก...  ปฏิเสธบ้างอะไรบ้างก็ได้นะครับ !!

แหมๆๆๆๆๆๆๆๆ  เจอคำพูดแบบนี้เข้าไปเขินล่ะสินู๋น้ำฟ้า  คริคริ     :o8:    :o8:    :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: chantana ที่ 08-11-2011 19:29:58

+1 ให้จ้า

ครอบครัวนี้น่ารักจัง   :sleep2:   :sleep2:

หวังว่าคงไม่มีไอ้เฒ่าหัวงูมาทำลายนะ  :z4: :z4:

รอต่อจ้า   :call:  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 08-11-2011 19:54:19

อ้ากก ในที่สุดแม่ฟ้าก็มาอัพแล้วว ดีใจ 555
อย่าว่าแต่ลูกน้องงงคนอ่านก็งงว่ารังสิมันดีขึ้น
แม่ฟ้าจะรู้ตัวไหมหนออ อิอิ รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 08-11-2011 20:21:02

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 08-11-2011 20:40:06

โอ๊ยยยยย จะน่ารักกันไปไหน
คุณรังสิมันต์ค่ะ ดิฉันเเนะนำให้
รวบหัวรวบหาง(กินกลางตลอดตัว?)น้องน้ำฟ้าไปเลยค่ะ55+
บรรยากาศเเบบครอบครัวมากๆ
ปลื้มโวยยยยยย 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 08-11-2011 21:03:31

โอ๊ยยยยยยยยย ชอบเรื่องนี้มากๆๆๆ มันไม่ไหวแล้วอ้ะ ละมุนกันได้ทุกตอนเลย 3 คนพ่อแม่ลูกเนี่ย T-T

น่ารักมากๆ เลยค่ะ บอกตรงๆ เลยเรารอเรื่องนี้ทุกวันเลยอ่ะ ดีใจมากๆ ที่มาต่อแต่ละที 55555

ตอนนี้สวีทสุดๆ ตักบาตรด้วยกันแบบนี้ หุหุ ระวังจะคู่กันนะจ้า ไม่ว่าชาตินี้ หรือชาติไหน อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: mr.tou_chi ที่ 08-11-2011 21:20:21

ติดเรื่องนี้มากกว่าละครหลังข่าวอีก วันไหนเข้าบอร์ดต้องรีบเข้ามาอ่าน อ่านแล้ว อ่านอีก ตอนช่วงที่ผู้แต่งหายไป เหมือนใจจะขาดรอนๆ 555+ สนุกจริงๆ รอฉากนั้นอิอิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 08-11-2011 21:42:19

 :o8: คุณพ่อ คุณแม่ คุณลูก น่ารักมากกกก
แต่ดูๆไปแล้ว เหมือนนู๋ลินจะงานเข้านะ  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 08-11-2011 22:14:19

อ่านทันแล้ว น่ารักมาก ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ
ปะป๊าตะวัน แม่ฟ้า และลูกลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: bon ที่ 08-11-2011 22:51:07

น่ารักมากๆ ครอบครัวนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 08-11-2011 22:56:34

คุณลุงม้าน้ำมาตักบาตรด้วยแหละ อิอิ

บอดี้การ์ดน่ารักเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 08-11-2011 23:01:43

หวานแหววมากกกกกกกค่ะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Chiren ที่ 08-11-2011 23:12:38

คุณป้าแม่บ้านพูดได้ถูกใจจัง  o13

ช่วงนี้ฟ้าเขิน บ่อยๆ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 08-11-2011 23:28:08

โอ้ว้าว น่ารักกิ่งทองใบหยกจริงๆ ขอแค่อย่าให้น้ำฟ้าเข้าใจว่าเป็นแผนอย่างที่หนุ่มยุ่นพูดเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 09-11-2011 01:07:00

มาต่อเร็วๆๆ นะค๊าบบบบบ >_< b

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 09-11-2011 04:15:48

สวีตหวานจ๋อยเลยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 09-11-2011 05:49:56

น่ารักมากๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 09-11-2011 11:08:06

หนูลินยกบทบาทให้คุณลุงหมดเลยนะเนี่ย

ตอนนี้เลยหลับอย่างเดียว...

แต่ปลื้มที่คุณลุงม้าน้ำเริ่มหวงของละ...โฮะะะะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 09-11-2011 12:01:50

น่ารักขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: aum_15597 ที่ 09-11-2011 12:09:51

ครอบครัวนี้เพอร์เฟกที่สุด
คุณแม่ก็เป็นแม่ศรีเรือน
คุณพ่อก็แมนซะ
คุณลูกก็น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 09-11-2011 13:16:58

 :z3: รอครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 09-11-2011 15:30:32

   ง่า. . . อันตรายเริ่มคืบคลานมาแว้วววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 09-11-2011 15:51:13

มีตักบาตรร่วมขันด้วยวุ้ย >w<

อิอิ น่ารักจังงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 09-11-2011 16:38:12

ตักบาตรร่วมกัน >///<

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: MelodyKJJ ที่ 09-11-2011 17:36:50

 :laugh:อ๊ากกกกกก ไม่ไหวแล้วอ่า อยากอ่านมากมาย ลงเยอะมากอ่า ขอบคุณคร๊าบบบบ  :impress2:
นึกว่าจะทิ้งกันไปซะแล้ว  :o12: ชอบอ่า อย่าทิ้งกันน้า จะช้าแค่ไหนก็รอและเป็นกำลังใจให้ครับ :-[
คุ้มมากๆเลยที่เข้ามาวันนี้ แอร้ย ดีใจๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ :sad4:  o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 09-11-2011 17:49:03

ดูเป็นครอบครัวที่น่ารักมากกก มีตักบาตรด้วยกันด้วย

อันตรายเริ่มมาเยือน ดูแลแม่ฟ้ากะน้องลินดีดีนะ คุนพ่อม้าน้ำ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 09-11-2011 20:00:34

 :impress3:

หวานกันได้แล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: tandodee ที่ 09-11-2011 23:20:15

 o13 :impress3:น่ารักเกินไปแล้วพ่อแม่ลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 10-11-2011 02:29:07

หนูลินน่ารักมากอ่ะ
ขำตอนที่ซึดยชินินทาบอส
แอบจิ้นคู่เตโชกะซึโยชิด้วยนะเนี่ย

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 10-11-2011 08:32:42

น่ารักอ่ะ เป็นธรรมชาติดีจัง สบายๆ อ่านเพลินดีฮะ

อยากอ่านต่ออิกจาง ง ง ง..

รอตอนต่อไปคร๊าบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 12-11-2011 10:11:03

หลังจากที่ซุ่มอ่านเรื่องนี้อยู่นาน 3-4 วัน ในที่สุดก็อ่านทันนนน
ชอบมากกค่ะ รู้สึกได้ว่าเรื่องมันชักจะน่ารักขึ้นเรื่อย ๆ ๆ -//-

แล้วก็ได้มีโอกาสประเดิมเม้นแรกที่นิยายนี้โดยใช้ยูสที่เพิ่งสมัครซะเลย ครึครึ

ปล. คนแต่งกลับมาต่อเร็วๆนะคะะ  รออยู่~  :z13:
 :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: abcdefg ที่ 12-11-2011 13:56:42

เตโชกะซึโยชินี่แอบน่าคิด555555555
ปะป๊าตะวันแม่ฟ้าแล้วก็หนูลินเป็นครอบครัวที่น่ารักจริงๆเลยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 12-11-2011 21:01:41

รออ่านต่อน้าคร้าบบบ  คิดถึงแม่ฟ้า ลุงตะวัน  นู๋ไวลิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 12-11-2011 21:42:04

น่ารักกกกก :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) Ch.26 - merit... [08/11/2011] PG.61
เริ่มหัวข้อโดย: cocorico ที่ 12-11-2011 23:08:50

น่ารักมากเลยยยยยย หนูไวโอลินกับแม่ฟ้าาา ปะป๊าาตะวันด้วย ฮิๆ

ให้รักกันเร็วๆนะ จะได้หวานๆๆ อิอิ

แอบชอบคุณบอร์ดี้การ์ดจังเลยคะ เท่ห์มั๊กๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 13-11-2011 23:29:57

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.27




             วันนี้ทั้งวัน...น้ำฟ้าไม่ต้องทำตามคำบอกของชายหนุ่มเมื่อคืนเลยที่ว่า...จะไปไหนให้บอก...อย่าอยู่ห่างจากเขา...   

             เพราะ 'เขา' ที่ว่ากลับทำตัวตามติดน้ำฟ้ายิ่งกว่าปลาการ์ตูน(ม้าน้ำ)ติดดอกไม้ทะเลเสียอีก...  ขณะเขาลงมือทดลองทำขนมอยู่ในครัวใหญ่พร้อมคุณพี่หมอกและหมอกานต์ที่มาลงเป็นลูกมือคอยช่วยงานเล็กๆน้อยๆที่พอทำได้...  ชายหนุ่มก็พกมาคัส  เตโช  และนายซึโยชิมาคุยงานอยู่ในห้องครัวด้วย...  โดยยึดโต๊ะอาหารใกล้ปลั๊กไฟเป็นแหล่งกบดาน...และยึดเจ้าตัวน้อยไวโอลินเป็นตัวประกัน...  แต่เหมือนพวกนั้นจะมาช่วยทำให้รำคาญเสียมากกว่า...  เพราะนายมาคัสกับคุณหมอกานต์เอาแต่ฟาดฟันผ่านเสียงพูดคุยในเรื่องไร้สาระทั้งดาราและหนังอยู่ไม่รู้จบ...   พี่หมอกสะกิดหมอกานต์หลายทีแล้วว่าให้เงียบปากลงเพราะน้ำลายมันตกใส่จานขนม...  แต่มันก็เงียบได้ไม่นานเมื่อต่างคนต่างก็ไม่ยอมกัน...นายมาคัสก็เป็นประเภทชอบแหย่...คุณหมอกานต์ก็เป็นประเภทยุขึ้น...  เมื่อเจอกันมันก็เลยเกิดสงครามน้ำลายกันไม่จบไม่สิ้น...


               ส่วนเจ้าหนูลินตัวน้อยก็กลายเป็นเครื่องมือหัดเลี้ยงเด็กของนายเตโชไปเสียอย่างนั้น...  เพราะจู่ๆไม่รู้นายซึโยชินึกยังไงถึงได้จับเตโชสอนวิธีอุ้มเด็กและอบรมวิธีการเลี้ยงดูเด็กอ่อนแบบครบชุดให้...  โดยมีผู้เรียนเป็นนายเตโชและเจ้านาย...  ใช่...ฟังไม่ผิดหรอก  'เจ้านาย' ด้วยนั่นแหละ...  แถมยังมีการจับสมัครเข้าเป็นสมาชิกในเว็บนมผง Dumex เพื่อรับข่าวสารในการเลี้ยงดูทารกผ่านอีเมล์อีกต่างหาก...  เอ่อ...น้ำฟ้ากำลังคิดว่ามันไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้มั้ง...  แล้วดูลูกชายเขาสิ...นั่งเจี๋ยมเจี้ยมเรียบร้อยเป็นตุ๊กตาเชียว...


              ส่วนเขากับพี่หมอกพอทำขนมเสร็จอย่างหนึ่งก็จะโดนฝูง 'หมาป่า' (ในคำนิยามของพี่หมอก) สี่ห้าตัวที่อยู่ในห้องครัวตอนนั้นหยิบชิมคนละนิดละหน่อย  จนเหลือไม่มากที่จะให้ว่าที่เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวของงานได้ลองพิจารณาเลือกดู...   แต่เขากับพี่หมอกก็ไม่ได้ว่าอะไรเมื่อคนที่ชิมล้วนแต่ชมเปาะกับฝีมือทำขนมไทยประยุกต์ของเขากับพี่หมอก...จนพี่หมอกอมยิ้มไม่หุบแอบทำขนมเพิ่มจนวัตถุดิบที่เผื่อไว้ทำขนมในวันจริงเริ่มถูกนำออกมาใช้... 


             จนเมื่อเวลาคล้อยเข้าบ่ายสาม...  โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นเป็นทำนองเพลงภาษาฝรั่งเศษความหมายดีอย่างเพลง Happy Aniversary...


   ...Le tapis blanc...L'eau d' Evian...La salade des fromages~...


"ครับพี่บุ๋ม..."  น้ำฟ้าเช็ดมือกับผ้ากันเปื้อนที่คล้องอยู่ที่คอและกดรับสายหน้าชื่น...เมื่อปลายสายเป็นพี่พนักงานในบริษัทของคุณธาดา  ต้นสังกัดของเขานั่นเอง


"/ฮัลโหล !  น้องฟ้า...!!  ว่างอยู่รึเปล่า  พี่จะโทรมาแจ้งเพื่อทราบซักหน่อย...ฮิฮิ/" 


"...คุยได้ครับ...มีอะไรครับพี่บุ๋ม...เสียงสดใสมาเชียว..."  น้ำฟ้าเช็ดมือให้แห้งแล้วย้ายให้ออกมาจากวงที่กำลังรุมชิมขนมถ้วยใหม่อยู่  เพราะรู้สึกว่าตั้งแต่โทรศัพท์ดังเขาก็ตกเป็นเป้าสายตาของทุกคนอีกแล้ว


"/...ฮ่าๆ  คือพี่มีเรื่องจะโทรมาบอกเราล่วงหน้าก่อนน่ะสิ...แหม...อันที่จริงคุณหัวหน้าก็ไม่ได้อยากให้พี่โทรมาบอกก่อนหรอกนะ...แต่แหม...  มันคันปากอยากบอกก่อนง่ะ.../"


"ครับ...แล้วเรื่องอะไรล่ะ...พี่อยากบอกมากผมก็อยากฟังมากเหมือนกัน...มีอะไรครับพี่..." 


"/อะแฮ่ม...คือว่าอย่างนี้นะ...ตอนนี้น้ำฟ้าไปช่วยงานแต่งงานอยู่ที่วังน้ำเขียวใช่มั้ย.../"


"...ก็...ใช่ครับ"  คนตอบแอบงงเล็กน้อยว่าเลขาสาวของประธานบริษัทคนนี้ทราบได้อย่างไร...


"/แล้วคืองานที่ว่าเนี่ย...มันคืองานของคุณโตยธร...เจ้าของไร่...ชื่อดังคนนั้นใช่มั้ยล่ะ...  แหมๆๆ...รู้จักคนดังกับเขาก็ไม่ยอมบอกกันเลยนะ.../"


"คือ...ผมเปล่ารู้จักกันเป็นการส่วนตัวหรอกครับ...แค่มาช่วยงานเขาเท่านั้นเอง..."


"/ฮื้ม...ก็นั่นแหละ  แล้วคืองี้  งานนี้มันเป็นงานช้าง...พวกพี่ก็ต้องไปทำข่าวใช่ป่ะ...นี่ลองทายสิ...ว่าบริษัทส่งใครไป...หุหุ/"


"เอ๊ะ...งานสังคมแบบนี้ก็ต้องพี่...ก้อง...ใช่รึเปล่าครับ...แล้วยังไงต่อ..."  ถามไปน้ำฟ้าก็เอนตัวพิงสะโพกเข้ากับโต๊ะตัวใกล้ๆแล้วหันหน้าเข้าหาผนัง...เมื่อเหลือบเห็นทางหางตาว่ามีคนกำลังแอบฟังอยู่...และหนึ่งในนั้นก็ส่งสายตาคมกริบจ้องเสียจนไม่คำนึงถึงมารยาทเลยทีเดียว...


"/ผิดจ้า !!  ฮ่าๆ  บริษัทไม่ได้ส่งใครไปทั้งนั้นแหละ...เพราะอะไรรู้ป่ะ  ก็เจ้าของบริษัท...คุณธาดาเธออาสาลงพื้นที่เองน่ะสิ...แล้วรู้มั้ยว่าเพราะอะไร...  แหมถึงทายก็ไม่ถูกหรอกอย่างน้องฟ้าเนี่ย...  เธอบอกพวกพี่หน้านิ่งม๊ากมากเลยนะ...ว่าคิดถึงแม่หนูลิน...เอ๊ย  คิดถึงหนูลินที่สุดเลยขอไปทำข่าวเอง...แหม...มีประธานบริษัทที่ไหนจะลงมาทำหน้าที่ทำข่าวงานแต่งงานแบบนี้อีก...ไม่มี๊...ฮิฮิ  ถ้ายังไงพี่บุ๋มฝากดูแลคุณธาดาด้วยนะจ๊ะ...  นี่ก็รีบออกจากบริษัททันทีเลยพอรู้ว่าน้องฟ้าอยู่ไหน...ตอนนี้แกกำลังขับรถไปถ้าถึงแล้วก็ช่วยดูแลเทคแคร์นิดนึงนะน้องฟ้า...หุหุ  แค่นี้แหละ  ไปล่ะ...บ๊ายบายจ้า.../"  หญิงสาววัยเลยสามสิบห้ามาเล็กน้อยกล่าวทีเดียวยืดยาวแล้วตบท้ายด้วยเสียงบอกลาแหลมสูงแล้วกดวางก่อน... 


"เอ่อะ !...เดี๋ยวครับพี่บุ๋ม...!!  พี่บุ๋ม...เรื่องคุณธาดามันไม่ใช่อย่างนั้นนะครับพี่  !!  พี่ครับ !!  โธ่...วางไปแล้ว..."  ปลายเสียงน้ำฟ้ายกหน้าจอโทรศัพท์มาดูและพบว่าเขาคุยอยู่คนเดียวมาสองสามประโยคแล้ว... 


"อะไรๆ...เกิดอะไรขึ้น  ได้ยินอะไรธาดาๆแว่บๆนะแก..."  คุณหมอที่กระโดดเข้าถึงน้ำฟ้าก่อนใครเพื่อนออกปากถามก่อน...  จากนั้นก็ตามมาด้วยพี่หมอกที่ยื่นใบหน้าและสายตาอยากรู้เข้ามาด้วยอีกคน...


"เอ่อ...คือเปล่า  ไม่มีอะไร  บริษัทแค่โทรมาบอกว่า...วันงาน...เอ่อ...พรุ่งนี้ละมั้ง...พี่ธาดาเขาจะมาทำข่าว...งานแต่งงานของน้องม่านกับคุณโตยธร..."  เด็กหนุ่มบอกคนอยากรู้เสียงเบา...   แต่คนอยากรู้กลับร้อง 'ห๊า' ขึ้นมาดังลั่นจนซึโยชิที่ยืนอยู่ไม่ไกลนักขอร่วมแจมด้วยเมื่อตอนนี้ระดับความสนิทสนมเพิ่มขึ้นมานิดหน่อย... 


"โหหห...  บริษัทคุณธาดาจะอะไรขนาดนี้เนี่ยยย...ถึงขนาดส่งเจ้าของบริษัทมาทำข่าวกันเลยเรอะ...ว้าวๆๆๆ..."  คุณหมอกานต์แอบทำหน้าเพ้อเล็กน้อยเมื่อตัวเองก็แอบปลื้มคุณธาดาอยู่เหมือนกัน


"เอ๊ะ...แล้วเป็นอะไร...ทำไมหน้าแดงล่ะน้องฟ้า..."  พี่หมอกที่ก็อมยิ้มเผลอทักน้ำฟ้าที่ยืนหน้าแดงหูแดงอย่างเห็นได้ชัดหลังจากวางโทรศัพท์ไป...  น้ำฟ้าสะดุ้งมองหน้าคนถามอย่างอึกอักแล้วเอามือมาจับหน้าตัวเองดู...


"เฮ้ยแก...  อย่าบอกนะว่า...ที่คุณธาดาเขามาเองเนี่ย...เพราะเขาคิดถึงแกใช่ป่ะ...ฮ่าๆๆ...  ใช่แน่ๆ  ใช่มั้ยๆ..."  ได้ทีหมอกานต์ก็ลงมือแซวเพื่อนด้วยความสำราญ


"เฮ้ย...!  จริงอ่ะ !!  คุณธาดาชอบน้องฟ้าเหรอ...!!  เฮ้ย...!!"  โดยมีคุณหมอกคอยเป็นลูกคู่เมื่อตัวเองก็สงสัยในความรู้สึกของคนที่กำลังจะมาถึงอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน...


"จะ...จะบ้าเหรอ !!  ชอบบ้าบออะไร...  พี่เขาใช่เกย์ที่ไหน...  เขาแค่คิดถึงหนูลินก็เลยอยากมา...แล้วนี่มันก็งานบริษัท  จะใครทำมันก็เหมือนกันนั่นแหละ...!"


"แหมๆๆ  คิดถึงหนูลินหรือแม่หนูลินเอาให้ชัดๆสิ..."  คุณหมอกานต์ก็ยังไม่เลิกคุ้ย  เมื่อพอเริ่มเดาบทสนทนาก่อนหน้าในสายโทรศัพท์ของเพื่อนสนิทออก...


"นี่แกจะมาแซวอะไรฉันนักหนาว่ะ...  พี่หมอก...มีห้องเหลือมั้ย...  คุณธาดาเขาอาจจะมาถึงวันนี้ค่ำๆน่ะครับ..." 


"เอ๊ะ...ห่ะมาเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ...โหยยย  รุกเร็วจังว่ะ..."  พี่หมอกบ่นพึมพำกับตัวเอง  แต่พอเห็นสีหน้าแอบงงของน้ำฟ้าก็ทำเป็นพูดว่า...  "เอ้อ...ห้องเหรอ...ไม่ว่างเลยแฮะน้ำฟ้า...เอาไงดีอ่ะ..." 


"เอ้อ...เอาอย่างนี้ก็ได้ครับพี่...ให้คุณธาดาอยู่ห้องผมก็ได้...   ห้องผมก็กว้าง...อยู่กันสองคนหนูลิ..."


"ไม่ได้ !"  จู่ๆเสียงตวาดดังลั่นทรงอำนาจก็ดังมาจากคนอุ้มหนูลิน  ทุกคนสะดุ้งหันมองต้นเสียงกันเป็นตาเดียว...  แต่คนถูกมองดูจะไม่สะทกสะท้านเท่าใดนัก  แถมยังยกมืออุ้มเจ้าตัวน้อยพาดบ่าอย่างทะมัดทะแมงแล้วเดินเข้าใกล้น้ำฟ้า  สายตาคมหรี่มองคนตัวเล็กกว่าแล้วคว้าข้อมือขึ้นจับ...  ก่อนประกาศกร้าวเสียงดัง...  "...เรื่องนั้นฉันจัดการเอง..."


              พูดจบรังสิมันต์ก็ฉุดแขนน้ำฟ้าพาลากออกไปจากห้อง...  คนตัวเล็กกำลังอึ้งๆงงๆว่าคนตัวใหญ่กว่ามายุ่งอะไรกับเรื่องนี้ด้วยก็เผลอก้าวเท้าเดินตาม...   ปล่อยคนที่เหลือให้ยืนมองปนงงและสงสัยในพฤติกรรมที่ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็น...


"นี่พี่หมอก...ผมว่านะ...ไอคู่นี้นี่มันชักจะยังไงๆไม่รู้สิ...  เมื่อกี๊ตารังสิมันต์ทำท่ายังกับจะงับหัวไอฟ้าแล้วลากออกไปเลยอ่ะพี่...  นี่ถ้าผมพูดว่ามันเป็นอาการของคนหึงรึคนหวงนี่มีใครจะว่าผมมั้ย..."  หมอกานต์สะกิดคนที่ยืนข้างๆให้ฟัง...  แต่คนตอบกลับเป็นหนุ่มญี่ปุ่นที่ยืนฟังอยู่อีกด้านแทน...


"...นั่นสิ...ช่วงนี้บอสผมแปลกๆไปนะ...ปกติแทบจะไม่เคยคุยดีๆกับคุณน้ำฟ้ามาก่อนเลย...แต่เมื่อเช้าตอนตักบาตรกันนี่บอสผมแทบจะประคองไปเลยนะครับ..."  หนุ่มญี่ปุ่นตอบโต้ด้วยสำเนียงแปร่งๆ  แต่ทั้งหมอกานต์และหมอกก็เข้าใจ  คุณหมอกานต์เลยถามกลับ...


"ฉุดเมื่อกี๊นี้นี่เรียกว่า 'ดี' แล้วเหรอ...?" 


               หนุ่มญี่ปุ่นหันมามองคนถามแล้วตาโตหน้าเหรอหราใส่  แล้วก็มีเสียง 'ตุ๊บ' เบาๆลงกลางกระหม่อมหนุ่มแดนอาทิตย์อุทัยพร้อมเสียงคำรามเตือนในลำคอเป็นรอบที่สองของวัน...


"บอกว่าเรื่องเจ้านาย...ห้ามนินทาลับหลัง !"  จากนั้นทั้งเตโชและมาคัสก็ลากเจ้าหนุ่มผู้ 'นินทาเจ้านายลับหลัง' ออกจากห้องตามเจ้านายไป...  ทิ้งไว้เพียงหมอกและหมอกานต์ที่คิดไม่ตกว่าเขาสองคนก็ควรจะตามไปด้วยดีรึเปล่า...


-----------------------------------------------------------------------

มีคำถาม !!!!!!!!!!!   :sad4:   คือแว้...   ถ้าคนเขียนจะหยุดแต่ง...


.

.

.


.




.


...ชื่อตอน...  จะเป็นอะไรรึเปล่า  = =  พอดีตอนเขียนเก็บสต็อกมันลากยาวมาเลยอ่ะ

คือเค้าไม่ได้ตั้งชื่อตอนอะไรเตรียมไว้... 

ทีนี้คือพอเวลาอัพเค้าเองค่อนข้างขี้เกียจมากกกกกก  กะการตั้งชื่อ  ห้าห้าห้า !! :o8: :o8:  มันน่าจะโดนตบกะโหลกเนอะ !  ขี้เกียจแล้วตั้งตั้งแต่แรกทำไมว่ะ !!  (กะ...กะ...ก็...ก็...ก็ก็...)

แต่ว่าเนื้อหาก็จะลงไปเรื่อยๆนี่แหละจ้าาา...จะไม่มีใครตามเตะก้นเค้าใช่มั้ยยยยยย   :pigha2: :pigha2: :pigha2:

ปล....ตอนนี้ยังไม่จบเน้อออ  เดี๋ยวตื่นมาพรุ่งนี้เช้ามาอัพต่อเน้อออออ  ไปละบั้บบายยย :bye2: :bye2:

ปล2...หนูลินยกมือบ๊ายบายพี่ๆในเล้าสิลูก...  *จับมือหนูลินโบกมือลา* ..แล้วก็พากษ์.. /ป๋มจาไปนอนแล้วนะก๊าบ  ป่ะป๊าตะวันกับม่าม๊าน้ำฟ้าเรียกแล้วก๊าบ/  จากนั้นก็ย่องพาหนูลินจากไป...ฮี่ฮี่ฮี่    :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 13-11-2011 23:54:23

หึงๆๆๆ พ่อม้าน้ำหึงแม่หนูลิน :m3:
คุณธาดาเขารุกเร็วแล้ว พ่อม้าน้ำต้องทำอะไรสักอย่างแล้วนะ :m12:
ที่ว่าไม่ว่างแต่ง.......แล้ววรรคเยอะๆ........ชื่อตอนเนี่ย ตกใจจริงๆนะ o12
แต่ก็ดีแล้ว ไม่งั้นคนอ่านได้ขาดใจตาย :sad2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: DEVIL nures ที่ 13-11-2011 23:55:50

พระเอกเราหึงอะสิ กิ้วๆ
@ชื่อตอนนี่จริงๆไม่ต้องก็ได้นะคะ แค่บอกว่าตอนที่เท่าไรก็น่าจะโอเค

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-11-2011 00:01:31

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 14-11-2011 00:02:45

บอกแค่ว่าตอนที่เท่าไหร่ก็ได้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 14-11-2011 00:04:39

แหม! พอคู่แข่งมาล่ะก็ออกอาการหึงอย่างแรงเลยนะคะ น่าเอ็นดู๊น่าเอ็นดู พ่อพระเอกของฉัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 14-11-2011 00:12:20

ไม่มีชื่อตอนก็ไม่เป้นไรค่า
แค่มาส่งเนื้อหาให้เรื่อยๆก็พอ ฮิฮิ
รอครึ่งหลังงงงง
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.6
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 14-11-2011 00:13:10

ลุงม้าน้ำหึง อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: Loveyoujung ที่ 14-11-2011 00:17:14

นำ้ฟ้าน่ารักมากมายยย หนูลินด้วยยย อิๆๆๆ
คราวนี้แย่แน่ๆเรยย มีคู่แข่งมาอีกคนแล้ววว
กำลังหนุกอ่าค่ะ มาต่อเร็วๆเน้อ

เอาชื่อตอนว่า "คู่แข่ง" ดีมั๊ยคะ????
เรียบๆ เข้าใจง่ายดี
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 14-11-2011 00:39:37

หึหึหึ ลุงม้าน้ำ หึง หวง แม่ฟ้าเป็นแน่แท้อยู่แล้ว คุณธาดามาลุงม้าน้ำต้องพ่นไฟกั้นแน่ๆ 55

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 14-11-2011 00:41:40

รอที่เหลือนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 14-11-2011 00:46:31

บอกแต่ตอนที่เท่าไหร่ก็พอแล้วจ้าาาา ไม่เป็นไร แค่เห็นเปลี่ยนลำดับของตอนก็รีบคลิกมาดูไม่ทันแล้ว

แต่ไอ่ตอนพิมเว้นช่วงว่าจะหยุดแต่งเนี่ย ล่อเอาเสียวเลยนะจ้ะ อิอิ
ตอนนั้นคิดในใจ  :a5: ถ้าหยุดแต่ง มีตีคนเขียนหัวแตกแน่ๆ อิอิ  o18

คุณลุงม้าน้ำ หึงเค้าแล้วอ่ะดิ แต่แม่ฟ้า ทำไมยังมึนๆอยู่เลยเนี่ย อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: Nutsuki. ที่ 14-11-2011 00:50:06

หึงเขาล่ะซี่ๆ ฮ่าๆ ,,
ความสัมพันธ์เริ่มขยับเข้ามาใกล้กันเรื่อยๆแล้ว
แอร๊ยยยย ,,>_______<

รออีก50เปอที่เหลือค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 14-11-2011 00:51:54

ลุงม้าน้ำเริ่มออกอาการแล้วนะคะ นี่ขนาดคุณธาดายังไม่โผล่มาเลยนะเนี่ย
ไม่อยากจะคิดว่าถ้าคุณธาดามาแล้วจะขนาดไหน หุหุ
พรุ่งนี้เช้าจะมารออ่านตอนต่อค่า
ส่วนเรื่องชื่อตอน สำหรับเราบอกแค่เลขตอน(กับวันที่)ก็โอเคแล้วจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 14-11-2011 01:04:18

ไม่ต้องมีชื่อตอนก็ได้คะ แค่บอกว่าอัพหน้าไหนก็พอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-11-2011 01:09:39

หึ หึ คนไม่หึงเขาไม่มีอาการแบบนี้หรอกคุณรังสิมันต์
รอนะคะ รอใจจดใจจ่อ รอตอนคุณธาดามาถึง
แล้วอาการของลุงม้าน้ำจะออกมาในรูปใด อิ อิ

ป.ล. ชื่อตอนไม่ต้องลงก็ได้จ้ะ แค่ลงว้นที่ ที่อัพก็ได้จ้ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 14-11-2011 01:10:13

Hu hu hu,,,kor khun lung kaw kamlang long rak mae fah yuu na si kha...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 14-11-2011 01:22:52

แอร๊ยยยยยยยยยยยยย อีก ครึ่งนึงอย่าลืมมาลงเร็วๆ นะค้าาาาา รอเรื่องนี้เสมออออออ ชอบที่ซู็้ดดดด :L2:

ห้องไม่พอ ลุงม้าน้ำ แม่ฟ้ากับนู๋ลินก็ไปนอนด้วยกันสิคะ แล้วยกอีกห้องนึงให้เค้า อิอิ :-[ :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 14-11-2011 01:47:39

จะบอกว่าตกใจใจหายแว๊บๆเหมือนกันที่คนแต่งเว้นวรรคเยอะๆอ่า
นึกว่าจะเลิกแต่งซะอีก  :a5:
แหมม แต่อยากจะกรี๊ด ปะป๊าเริ่มออกอาการแล้วสิเนี่ยย  -///-
บอกได้คำเดียวว่า น่ารักอ้ะ   :impress2:

คนแต่งอย่าลืมน้าา  พรุ่งนี้เช้าาาา ~ จะรอถึงเช้าเลย :กอด1:
 :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 14-11-2011 02:42:27

แค่เขียนต่อจนจบก็โอแล้วค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 14-11-2011 03:59:54

หึงอะดี้!!!!~~~~

กิ๊วๆๆ ๆๆ ๆ  ฮี่ฮี่~~
ไม่รีบรุกกว่านี้ ไม่รีบเลิกซึนให้เร็ว
จะไปเชียร์คุณธาดา แล้วน๊าาาา
5555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 14-11-2011 04:05:33

 :serius2: อยากอ่านต่อ
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 14-11-2011 04:15:48

ชื่อตอน ไม่เปนไรค่ะ แค่ ตอน ยังอยู่ก็พอ เนาะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 14-11-2011 06:52:35

ธาดามารมาแล้ว ส่งพี่หมอกไปจัดการ 555
น้องฟ้าพูดงี้งานเข้าแน่ๆ กร้ากกกกก
รังสิมันต์อย่าไปยอม(ไม่บอกก็ไม่ยอมอยู่แล้ว)
รอตอนต่อไปขอรับ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 14-11-2011 07:07:04

ไม่มีชื่อตอนก็ไม่เป็นไรค่ายังไงก็ติดตามอยู่แล้ว
คุณพี่ตะวันเรานี่ขี้หึงจังนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 14-11-2011 07:20:00

ลงมาให้อยากแล้วจากไปอีกล่ะ อยากรู้ว่าคุณพ่อจะจัดการยังไงล่ะเนี่ย มีคนมาจีบคุณแม่อย่างนี้ด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-11-2011 07:22:59

            หกโมงเย็น...  น้ำฟ้าถือโทรศัพท์ออกมายืนรอที่ชานระเบียงหน้าห้อง...  ซักพักคนตัวสูงที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงลำลอง  ก็อุ้มหนูลินในชุดหมีน้อยที่น้ำลายย้อยเปื้อนของเล่นยางสีสดใสอยู่บนบ่าเดินตามออกมา...    ชายหนุ่มเดินมาหยุดอยู่ข้างร่างเล็ก...  แต่คนร่างเล็กที่ว่ากลับปลายมองด้วยหางตาแล้วเดินกลับไปคอยริมประตู...  รังสิมันต์ก็เดินตามไปที่ริมประตู  น้ำฟ้าก็เดินหนีไปที่ริมระเบียงอีกด้าน...  รังสิมันต์เห็นอย่างนั้นก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเอ่ยปาก...


"เธอจะมาโกรธอะไรฉัน...เธอต้องการหาห้องให้เจ้านายของเธอ...ฉันก็ช่วยเธอแล้วนี่ไง...ยังจะมาไม่พอใจอะไรอีก..." 


"ช่วย?...ช่วยเหรอ...?"  น้ำฟ้าหันหน้ามามองแล้วย้อนถาม  ก่อนจะเดินเข้าใกล้ชายหนุ่มแล้วเงยหน้าจ้องตาคมตรงๆ  "คุณช่วย...ด้วยการย้ายของตัวเองออกมาจากห้องนั้นแล้วเอามาไว้ห้องผม...เพื่อยกห้องของคุณให้คุณธาดาเขาเนี่ยนะ...!!"  น้ำฟ้าแทบจะตะโกนใส่...แต่ติดที่เจ้าหนูตัวเล็กมักจะตกใจเสียงดังของเขาอยู่เสมอจึงต้องเบาเสียงให้ดังกว่าเสียงพูดธรรมดาเล็กน้อย...


"ก็ใช่ไง...เธอยังจะไม่พอใจอะไรอีก...เจ้านายเธอก็ได้อยู่คนเดียวสบายๆ...และปกติฉันเองก็ไม่ได้นอนที่ห้องตัวเองซักเท่าไหร่อยู่แล้ว...  ขนของมาให้หมดแบบนี้มันก็ดีเหมือนกัน...  ฉันจะได้ไม่ต้องไปๆมาๆระหว่างสองห้อง..."


"ใช่ !!  คุณน่ะสะดวกแต่ขอโทษนะ...ไม่ทราบก่อนที่จะลงมือทำน่ะได้ถามเจ้าของห้องเขาซักคำก่อนรึยัง...!!  จู่ๆก็เอาแต่ใจตัวเองใช้ลูกน้องมาขนย้ายของไว้ห้องผมแบบนี้...!  พวกเขาจะคิดกันยังไง...แล้วคุณธาดาเขาจะคิดยังไงที่จู่ๆคุณรังสิมันต์  ภูบดีอัศวเมศวร์ชื่อดังคนนั้นยอมย้ายตัวเองออกจากห้องเดิมมาอยู่กับคนอย่างผมแล้วยกห้องตัวเองให้เขาแทนแบ..."


"แล้วฉันต้องไปสนใจความคิดของคนอื่นด้วยเหรอ...  มันไม่ได้มาเกี่ยวข้องอะไรกับฉันทั้งนั้น...แล้วฉันยังจะต้องไปคิดอะไรแทนมันด้วยรึไง...  รึว่าที่เธอมาตีโพยตีพายใส่ฉันแบบนี้เป็นเพราะอยากอยู่กับมันมากนักเหรอ ห๊ะ...  มันไปทำอีท่าไหนเอาล่ะเธอถึงได้ติดใจมันนัก...  แต่อย่าหวังเลยนะว่าฉันจะย้ายของกลับไปที่เดิมแล้วให้เธอมาเสวยสุขอยู่กับไอบ้านั่นในห้องติดกับฉัน...  ทำอะไรก็นึกถึงลูกซะบ้างนะ...  หนูลินก็ยังเด็กขนาดนี้ยังคิดจะทำอะไรประเจิดประเจ้ออีก..."


"นี่คุณคิดบ้าอะไรของคุณนี่ย ! ผมกับคุณธาดาเราไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น...  แต่ที่ผมมาโวยวายเนี่ยเป็นเพราะคุณทำอะไรโดยไม่ปรึกษาผมซักคำ...  พอมาถึงก็ย้ายของเอาๆ...ทิ้งให้ผมกับลูกยืนมองกันตาปริบๆเนี่ยนะ !!  อย่ามาทำตัวเป็นคุณหนูเอาแต่ใจแถวนี้นะคุณ !..."


"ถ้าฉันจะทำแล้วมันทำไม...อยู่กับฉันแล้วมันจะตายเสียให้ได้รึไง...  ทีคืนนั้นยังนอนตัวอ่อนตัวนิ่มเรียกร้องให้ฉันทำให้ไปถึงสวรรค์อยู่เลย..."  ปลายเสียงคนพูดก้มลงเสีบเกือบชิดแล้วเอ่ยเสียงเบาแต่มันช่างดังลั่นกระทบใจน้ำฟ้าเหลือเกิน...  "...หรือกลัวว่ามันจะรู้ว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน..." 


"แล้วเราสองคนเป็นอะไรกันล่ะ !  เราไม่ได้เป็นอะไรกันเสียหน่อยหนึ่งนี่...!  แล้วคุณมาทำแบบนี้นี่ม..."


"ฮึก...แง้ๆ !!!!!!!!!!!..."     



               ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังโต้เถียงกันก็ไม่ทันได้สังเกตสีหน้าของหนูน้อยในอ้อมแขนคนตัวใหญ่ว่าทำหน้าเบ้มาได้ซักพักแล้ว...  เพราะเด็กน้อยรับรู้ความรู้สึกได้จากคนใกล้ชิดตัวเขาว่าทั้งสองคนนี่กำลังรู้สึกไม่ดีต่อกันแถมยังรู้สึกละเลยตัวเองไป...  แล้วยิ่งมาได้ยินเสียงแม่ฟ้าที่เผลอดังขึ้นไม่รู้ตัวอีกก็อ้าปากแผดเสียงร้องไห้จ้าดังลั่น...  จนทั้งคนอุ้มและคนยืนใกล้ๆสะดุ้งทั้งคู่... 


              วินาทีนั้นน้ำฟ้าก็สอดแขนจะเอาหนูลินมาอุ้มเอง...  เจ้าหนูน้อยก็ขืนตัวไว้ไม่ยอมให้อุ้ม...  แต่ก็ดิ้นจะลงจากแขนรังสิมันต์ให้ได้เหมือนกัน...  ทั้งสองคนทุลักทุเลทั้งกล่อมทั้งโอ๋  คนหนึ่งก็คอยประคองไว้ไม่ให้ตัวเจ้าหนูที่ดิ้นขลุกขลักลงพื้น  อีกคนก็คอยลูบหน้าลูบตาและพยายามจะเอามากอด...   ทำให้ภาพที่คนมองเห็นอยู่ไกลๆแอบปวดแปลบในอกเพราะมันช่างเหมือนคนทั้งสองเป็นพ่อและแม่ที่กำลังพยายามช่วยดูแลลูกน้อยอยู่อย่างไรอย่างนั้น...   แต่ก็นั่นล่ะ...มันอาจจะไม่ใช่อย่างที่เขาคิดก็ได้  ผู้ชายคนนั้นอาจจะแค่มาเล่นกับหนูลินแล้วก็เป็นแค่ 'คนรู้จัก' ของน้ำฟ้าที่มาช่วยดูแลหนูลินอยู่ก็ได้...


              ธาดาตัดสินใจสาวเท้าเดินเข้าไปหาคนทั้งคู่ที่ยืนยื้อแย่งตัวหนูลินอยู่บนชานบ้าน...  แล้วพอเดินไปหยุดอยู่ที่ทางขึ้นบันได้ไม้เตี้ยๆสามขั้น   เป็นชายหนุ่มตัวสูงในชุดเสื้อกล้ามสีดำที่หันมองมาทางเขาก่อน...  ซึ่งมันทำให้เขาถึงกับยืนอึ้งเพราะไม่คาดคิดเลยแม้แต่นิดว่าจะเป็นคนคนนี้ที่จะมาอยู่กับน้ำฟ้า...เด็กหนุ่มที่เขายอมรับกับตัวเองว่าแอบรู้สึกพิเศษด้วย...   รังสิมันต์  ภูบดีอัศวเมศวร์  คู่แข่งทางธุรกิจที่น่ากลัวที่สุดของเขาเอง... 


              และไม่รู้เขาคิดไปเองรึเปล่า  ที่สายตาของชายหนุ่มตัวสูงบนชานบ้านที่ส่งมาให้เขามันดูไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย  เมื่อก่อนก็เคยเจอกันตามงานมาบ้างสองสามครั้ง   แต่ท่าทีระหว่างเขากับชายหนุ่มก็ไม่ได้อะไรมากมาย  เจอกันก็มีทักบ้างแต่ก็ยังยิ้มตามมารยาทให้กัน...  แต่ดูท่าทางคราวนี้มันผิดปกติแน่ๆ...เขาไปทำอะไรไว้รึเปล่าเนี่ย...   ลองทบทวนดูก็มีแค่การฟาดฟันกันทางธุรกิจ...ที่หากจะไปขัดแข้งขัดขากันบ้างก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ทั้งสองฝ่ายต้องรับให้ได้...  แต่ทำไมดูคราวนี้...


"เอ๊ะ...คุณธาดา !!  มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ !..."  พูดพลางน้ำฟ้าก็หันเหความสนใจจากผู้ชายตัวสูงตรงหน้าไปที่อีกคนซึ่งยืนอยู่ในชุดเสื้อเชิ๊ตแขนสั้นกับกางเกงขายาวพร้อมเป้สะพายหลังหนึ่งใบ...ดูๆไปแล้วแทบจะนึกไม่ออกเลยว่าเขาคือคุณธาดา  เจ้าของบริษัทสื่อสิ่งพิมพ์ขนาดใหญ่คนนั้น...


              น้ำฟ้าทำท่าจะก้าวเท้าลงไปหาเจ้านายหนุ่ม  แต่ทว่าก็ต้องชะงักกึกเมื่อข้อมือเล็กถูกคว้าจับไว้อย่างกะทันหัน  แถมยังโดนดึงอย่างแรงให้เข้าใกล้ร่างคนตัวสูงที่มือหนึ่งก็อุ้มหนูน้อยไวโอลินซึ่งเริ่มเงียบไปแล้วเพราะเจอคนแปลกหน้า  และอีกมือก็กำรอบข้อมือน้ำฟ้าแล้วลากเข้าใกล้ตัวเองโดยไม่สนใจอาการสะบัดและซ่อนมือที่จับไว้ด้านหลังของคนตัวเล็กเลย...


"เอ่อ...คือคุณธาดา..."


"ห้องของคุณอยู่ติดกับห้องของ 'เรา'...  ผมให้ลูกน้องเคลียร์ของให้เรียบร้อยแล้ว...คุณพร้อมเข้าอยู่ได้เลย..."   รังสิมันต์บอกสีหน้านิ่ง...มองคนที่อยู่ต่ำกว่าด้วยสายตาที่ธาดาก็บอกไม่ถูกว่าอะไรที่ทำให้ชายหนุ่มบนชานบ้านต้องทำท่าราวกับเขาคือศัตรูก็ไม่ปาน...  หรือจะเพราะ...เด็กคนนั้นที่รังสิมันต์จับแขนไว้อยู่... 


"ฟ้า...พรุ่งนี้ฟ้าว่างหรือเปล่า...ช่วยพาพี่ชมบริเวณงานหน่อยสิ...พี่จะเก็บภาพบรรยากาศภายในงานพลาง..."  ธาดาตัดสินใจเลิกสนใจรังสิมันต์  แล้วก้าวเท้าขึ้นบนลานบ้านของห้องสองห้องอย่างมั่นคง...สายตาก็มองสบเด็กหนุ่มผมยาวที่พยายามดิ้นรนออกจากการขืนจับของรังสิมันต์โดยไม่สนใจสายตาของเขาว่าจะคิดยังไงที่มาเจอผู้ชายสองคนยื้อยุดฉุดแขนกันแบบนี้...  เอาสิ...ถ้ารังสิมันต์จะไม่แคร์สายตาเขา...  เขาก็จะไม่แคร์สิ่งที่ผู้ชายคนนี้ทำเหมือนกัน...


"อ๊ะเอ่อ...  คือพรุ่งนี้ผมต้องเข้าไปช่วยพี่หมอกเขาเตรียมงานฝ่ายอาหารตั้งแต่เก้าโมงเช้าเลยครับคุณธาดา...  วันนี้เพิ่งได้ของมายังไม่ครบด้วย...ยังมีพวกขนมหวานกับน้ำที่อาจต้องเตรียมตั้งแต่วันนี้...  แต่ถ้าเป็นวันงานผมอาจจะไม่ยุ่งมาก...ยกยอดไปพาชมสถานที่ในวันจัดงานเลยได้มั้ยครับ..."  น้ำฟ้าพูดไปก็พยายามซ่อนมือที่ถูกจับไว้ด้านหลังตัวเอง  แม้จะรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์แต่ว่าอย่างน้อยก็ไม่อยากให้เจ้านายในสายงานของตัวเองต้องเข้าใจอะไรแปลกๆ... 


"อ๋อ...อืมก็ดีเหมือนกัน  ไม่เป็นไรงั้นพรุ่งนี้พี่ขอตามน้องฟ้าไปช่วยเขาเตรียมงานด้วยคนได้มั้ย... ว่างๆอยู่วันหนึ่งไม่รู้จะทำอะไร..."  ชายหนุ่มพูดพร้อมยิ้มให้ราวไม่ถือสาท่าทางน้ำฟ้าที่พยายามปฏิเสธ 'ความสัมพันธ์' ที่คงไม่ใช่แค่คนรู้จักกันระหว่างตัวเด็กหนุ่มกับผู้ชายตัวสูงที่จ้องเขาราวกับราชสีห์ที่จ้องมองเหยื่อ... 


"ถ้าไม่รู้จะทำอะไรแล้วมาทำไม..."  รังสิมันต์พูดเสียงเย็นขณะตาก็จ้องไม่กระพริบ


"ได้สิครับ...!  ด้วยความยินดีเลย...ถ้างั้นพรุ่งนี้เจอกั...  ...โอ๊ย !  มันเจ็บนะ..."  น้ำฟ้ารีบพูดแทรกพร้อมยิ้มให้แทน   แต่ปลายเสียงเด็กหนุ่มต้องร้องร้องเสียงสูงแล้วตวัดสายตาหันมองคนที่อุ้มไวโอลินด้วยสายตาเขียวปั๊ด...  เพราะจู่ๆชายหนุ่มก็ออกแรงดึงแขนเขาอย่างไม่มีสาเหต...เป็นบ้าอะไรอีก !


"นี่คุณทำบ้าอะไรของคุณ !"  ประโยคต่อมาก็ดังราวกระซิบให้ได้ยินกันสองคน...  ธาดามองสองคนตรงหน้าด้วยแววตาสื่ออารมณ์อดกลั้นเมื่อจะทำเป็นไม่เห็นต่อไปไม่ค่อยจะไหว...  ขนาดทำน้องฟ้าเจ็บเลยงั้นเหรอ...  ผู้ชายคนนี้คิดจะทำอะไรกันแน่...


"คุณรังสิมันต์...คุณคิดจะทำอะไรกันแน่ !"  สุดท้ายธาดาก็เอ่ยปากโพล่งออกไปแล้วยื่นแขนไปจับแขนน้ำฟ้าข้างที่ถูกฉุดเตรียมดึงออก  แต่ทว่าก็มีเสียงเรียกชื่อเขาดังลั่นมาจากนอกชานบ้าน...


"คุณธาดา !!  ไปทานข้าวที่บ้านใหญ่กันเถอะครับ...  สาวๆที่นั่นพอรู้ว่าคุณให้เกียรติมาร่วมงานแต่งน้องสาวผมด้วยก็ดีใจกันยกใหญ่...  ทำกับข้าวเต็มโต๊ะไปหมดเลย..."   


                 เสียงสดใสที่ดังมาก่อนตัวคือหมอก  ซึ่งกึ่งวิ่งกึ่งเดินมาตามชายหนุ่มเพราะคิดว่าเจ้าของสื่อสิ่งพิมพ์ยักษ์ใหญ่คงจะเก็บของเสร็จ  แล้วก็คงจะหิวแล้ว...   แต่พอวิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าบ้านและเห็นภาพคนสามคนที่มันดูกึ่งวุ่นวายนิดๆ   และคนที่ดูจะเป็นจุดศูนย์กลาง 'ความวุ่นวาย' ที่ว่าก็รีบสะบัดมือพรึ่บออกจากการเกาะกุมของคนทั้งสอง...  แล้วซ่อนมือทั้งสองข้างไปด้านหลัง... 


"เอ่อ...คือหมอกจะมาตามคุณธาดาไปทานข้าวเย็นน่ะครับ... เพราะคิดว่าคุณขับรถมาคงจะยังไม่ได้ทานอะไรก็เลย..."


"ก็ดี...  พี่ฝากหมอกดูแลแขกด้วยนะ...  เดี๋ยวพี่กับฟ้าจะได้พาหนูลินไปอาบน้ำเสียที   ถึงเวลานอนของแกแล้ว..."  พูดพลางคนพูดก็เปลี่ยนที่จับจากข้อมือมาเป็นต้นแขน   แล้วลากน้ำฟ้าเข้าห้องไปอย่างไม่สนมารยาทว่าจะต้องบอกลาใครอีกคนที่ยังยืนอยู่ด้วย...


               หมอกยืนเอ๋อไปชั่วขณะเมื่อคิดไม่ถึงว่าคนทั้งสามจะกำลังกรุ่นๆอะไรกันซักอย่างอยู่...  แต่ด้วยความที่เป็นคนร่าเริงอยู่แล้วและไม่อยากคิดมากให้บรรยากาศเสียไปมากกว่านี้  ตัวเองจึงหันไปยิ้มให้ผู้มาใหม่แล้วออกปากเชิญพร้อมถือวิสาสะลากข้อมือคนตัวสูงกว่าให้ออกเดินไปตามทางไปยังครัวบ้านใหญ่...


"คุณธาดารู้มั้ยว่าพอสาวๆในครัวเขาทราบว่าคุณจะมานะ...ไปค้นนิตยสารของคุณมากันใหญ่เลย  กะจะให้คุณเซ็นต์ให้...  เดี๋ยวคุณคงต้องถือช้อนข้างหนึ่ง  ถือปากกาข้างหนึ่งไปด้วยแล้วล่ะ...  เอ๊ะ...หรือจะให้ผมป้อนให้ก็ได้นะคุณ  ถ้าไม่รังเกียจผมยินดีรับหน้าที่นี้ตัดหน้าพวกสาวๆ...ฮ่าๆ..."  พูดจบก็ลงท้ายด้วยเสียงหัวเราะ...  แต่คนที่ตัวเองลากแขนมาด้วยกลับละมือออกอย่างสุภาพแล้วเอ่ยขึ้นมาว่า...


"คุณหมอก...  คุณรังสิมันต์กับน้ำฟ้าเขา...'เกี่ยวข้อง' กันยังไงเหรอครับ..."  ...ไม่อยากถามด้วยคำว่ามีความ 'สัมพันธ์' กันยังไงเลย...  มันดูสนิทกันเกินไป...  แม้ว่าความจริงแล้วเท่าที่เห็นอาการของสองคนนั้นมันเหมาะจะใช้คำนั้นมากกว่าก็เถอะ...


"เอ๊ะ...  อ๋อ...  ก็...หนูลินไงครับ...  หนูลินเป็นหลานของน้ำฟ้า...แล้วก็เป็นหลานของคุณรังสิมันต์ด้วย...  ผมก็เพิ่งมารู้ที่นี่เนี่ยแหละ...  ฟ้าปิดไว้ตั้งนานแน่ะไม่ยอมบอกใคร..."


"...หมายความว่ายังไง...  ทำไมจู่ๆ...หนูลินถึง..."


"เท่าที่ผมรู้นะรู้สึกว่า...หนูลินเขาเป็นลูกของพี่สาวน้ำฟ้า  คือพี่น้ำฝน...  กับน้องชายพี่ตะวัน...  อืม...คนที่เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตไปตอนนั้นไงครับที่เป็นข่าวดังเลย...  คุณอยู่ในวงการนี้อยู่แล้ว...น่าจะพอจำได้..." 


"น้ำฝนเคยทำงานเป็นนางพยาบาลพิเศษที่บ้านผม...ผมเลยรู้จัก...  ส่วนน้องชายคุณรังสิมันต์คือคนที่เสียชีวิตไป...  เอ๊ะ...แต่...ผมไม่เห็นรู้เลยว่าสองคนนี้เขาแต่งงานกัน...  อีกอย่างถ้ามีเรื่องอย่างนั้นจริงมันต้องเป็นข่าวแล้วสิ...แล้วนี่ทำไม..." 


"โอ๊ย...ผมก็ไม่รู้ลึกขนาดนั้นหรอกครับคุณธาดา...  เอาเป็นว่าตอนนี้ทั้งสองคนนั้นเขาคงตกลงเป็นผู้ปกครองหนูลินทั้งคู่ก็แล้วกัน...  เพราะยังไงนั่นก็หลานแท้ๆเขาช่วยกันเลี้ยงช่วยกันดูก็ไม่เห็นแปลกนี่ครับ..."


"แต่เท่าที่ผมรู้...  ฟ้าไม่เห็นเคยบอกผมมาก่อนเลยว่า..."


"เอาเถอะครับคุณธาดา...  หากอยากรู้อะไรมากกว่านั้นก็ลองไปถามเจ้าตัวดูเองแล้วกัน...  แต่ตอนนี้ไปกินข้าวกันก่อนเถอะ...  พวกสาวๆเขาทำกับข้าวเอาใจคุณกันใหญ่...  ขนาดผมกินไปแล้วนะยังน้ำลายสอรอบสองเลย...  ไปกันเถอะคุณ..." 


"แต่..."


"...ไปกันเถอะๆ..."  แล้วคุณหมอกก็ถือวิสาสะคว้าท่อนแขนหนาแน่นๆแล้วออกแรงลากอีกรอบ...   คราวนี้ทั้งดึงทั้งลากกะว่าต้องพาไปถึงให้ได้...  และเหมือนคนถูกดึงก็พอรู้แนวว่าคุณหมอกคงไม่อาจพูดมากได้อีก...จึงเดินตามแต่โดยดีจนถึงบ้านใหญ่ที่ส่งกลิ่นกับข้าวหอมฉุยมาตามลมยั่วน้ำลายตั้งแต่ยังไม่ถึงตัวบ้านเลย...




    -----------------------------------------------------------------------------


แฮ่ๆ  วันนี้ที่รีบมาลงแต่เช้าเพราะเค้าต้องกลับม.วันนี้แล้วล่ะ... 

หลังจากที่หยุดปิดเทอมแล้วต้องกลับมาช่วยงานที่บ้านหัวหมุน...ติ้ว~    ติ้ว~

...ส่วนชื่อตอนคือจะเอาออกแค่ชื่อเท่านั้นจ้าาาา  ส่วนที่เหลือเหมือนเดิมคร๊าบบบบ o13 
(ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ม๊ากมากกก   :pig4:)

 :z2: :z2: *ซึโยชิยื่นหน้ามามองด้วยความสนใจ*  :z2: :z2:

"หนูลินไปไหนเนี่ย...ฝากให้เลี้ยงให้แป๊บเดียวนี่แกพาเด็กช้านไปทิ้งแล้วเหรอ  แกเอาเด็กช้านไปไว้ไหนนนน... :m31:" 

"อยู่โน่น...  โ่น่นๆ  ...พออุ้มเป็นเข้าหน่อยล่ะไอเต้มันอุ้มไม่ยอมวางเลย...มันบอกเหมือนกำลังอุ้มหมีแพนด้า..."

"ยังไงว่ะ   :m16:  เต้มันชอบหมีแพนด้าเหรอ..."

"เหอๆ  นี่อย่าบอกว่าเจ้แต่งเองแล้วก็ไม่รู้นะ...  เวลาว่างๆแล้วเห็นมันกดไอแพดน่ะ...  มันไม่ใช่เช็คข่าวทำงานหรอกนะ...  มันกำลังดู Panda Channel !!!..."

"เอ่อะ...  o22"   

*แล้วซึโยชิก็ย่องออกไปพร้อมเสียงหัวเราะหึหึที่ดังมากับสายลม...*

ปล. ตอนไหนที่ขึ้นเป็นเปอร์เซนต์คือจะลงแยกตอนกันนะคะ  ส่วนตอนไหนไม่เป็นเปอร์เซนต์คือลงเต็มตอนจ้าาาา :bye2: :bye2:

ปล2.  ถ้าเค้าจะเข้ามาทำความรู้จักกับเพื่อนๆนักอ่านด้วยจะเป็นไรมั้ยยยย   :o8:  เขิน  ฮ่าๆ  ไม่คิดว่าจะมรคนมาอ่านนิยายเราด้วยยยยย   :-[ :-[  ไปละๆ  ดูแลสุขภาพกันด้วยนะทุกคนนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-11-2011 07:55:02

รังสิมันต์หึงน้ำฟ้าแม่หนูลินใหญ่แล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: catwander ที่ 14-11-2011 08:09:35

อ่านทันแล้ว  ไม่แต่งชื่อตอน ลงตัวเลขไว้ว่าเป็นตอนที่เท่าไหร่ ก็ ok แล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 14-11-2011 08:31:46

ลุงม้าน้ำหึงโหดระเนี่ย
ปล.ตกใจหมดนึกว่าจะหยุดแต่ง :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 14-11-2011 08:35:03

ลุงม้าน้ำออกอาการเลยนะ   o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 14-11-2011 08:43:00

555 คุณลุงม้าน้ำ ขี้หึง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 14-11-2011 09:10:18

หยุดแต่งชื่อตอนอ่ะได้ค่ะ  แต่ถ้าหยุดแต่งเนื้อเรื่องนี่มีเฮอ่ะ 555

ถามว่า...น้ำฟ้าทำผิดอะไรถึงมาฉุดกระชากไปแบบนี้

ถ้าฉุดเข้าห้องแล้วฝากหนูลินไว้กะหมอกานต์ค่อว่าไปอย่าง 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 14-11-2011 09:20:59

ขอแค่เนื้อเรื่องยังมีให้ลงได้อ่าน  ชื่อตอนจะใส่เป็นตัวเลขยังไงก็ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา ^////^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 14-11-2011 09:31:25

ถ้าจะหยุดเเต่ง.......(แอบตกใจเล็กน้อย)......ชื่อตอน
ไม่เป็นไรค่ะ หุหุ


เเหมๆ คุณม้าน้ำหึงเเม่หนูลินเเน่เลย

รออ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 14-11-2011 09:53:33

คุณลุงขี้หึง ห้าๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 14-11-2011 09:55:39

พี่หมอกนี่ก็ บอกคุณธาดาไปสิว่า
น้ำฟ้ามีเจ้าของแล้วหมอกยังว่าง :o8:
ปล.คู่นี้แอบลุ้นๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 14-11-2011 10:00:59

มีหึงกันด้วยอ่ะ :o8:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: เก๋ไก๋เจ้าค่ะ ที่ 14-11-2011 10:33:03

ตกใจเลย นึกว่าจะหยุดแต่ง
ไม่เป็นไรค่ะ ไว้ตอนไหนนึกออกค่อยแต่งมาก็ได้เน้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 14-11-2011 10:46:49

หึงนะ แต่ไม่บอก ฉุดลูกเดียว  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 14-11-2011 10:48:15

โอ๊ยยยยยย ใจหายใจคว่ำหมดค่ะคุณ
ตามสบายเลยค่ะเรายังไงก็ได้ (แต่ถ้าไม่ลงนิยายนี้คงต้อง..... o18 )
กร๊ากกกกกกกกกกกกก ล้อเล่นเน้อ

รังสิมันต์ค่ะ ต้องเฝ้าฟ้าดีๆนะ อย่าให้ธาดาเข้ามายุ่งได้เลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 14-11-2011 10:56:55

สู้ๆคุณลุงม้าน้ำ อย่าไปยอมอิตาธาดานะ

หมั่นไส้ถามนู่นนั่นนี่อยู่ได้ แถมตรงประโยคนี้"แต่เท่าที่ผมรู้...  ฟ้าไม่เห็นเคยบอกผมมาก่อนเลยว่า..."

น้ำฟ้าเค้าเป็นอะไรกับเธอยะ ถึงต้องรายงานทุกเรื่องอ่ะสำคัญตัวเองมากไปแล้ว :m31:

หูลินยังน่ารักเหมือนเคยอยากอุ้มมม

กอดคนเขียนรอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:
ป.ล. ชอบสึโยชิมากเลยค่ะ ถ้าจะดีช่วยหาคู่ให้พ่อหนุ่มญี่ปุ่นที :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 14-11-2011 11:53:30

หึง+หวงชัวร์ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 14-11-2011 12:38:27

มาดหลุดเลยนะ :laugh:
แม่ฟ้านี่เสน่ห์แรงจริงๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 14-11-2011 12:44:48

ออกอาการอย่างแรงเลยนะคุณตะวัน
หึงแม่น้ำฟ้าของหนูลิน o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 14-11-2011 12:55:19

โอ้ย  แอบปวดใจแทนธาดา  อยากเก็บเธอเอาไว้ทั้งสองคน~~~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 14-11-2011 12:57:33

บรรยากาศกำลังหวานชื่นอยู่ดีๆ หายวับไปกับตาเพราะธาดาแท้ๆ :เฮ้อ:
ป๊ะป๋าม้าน้ำรุนแรงตลอด เอะำอะก็ดึง เอะอะก็ลาก
แม่ฟ้ายิ่งตัวบางๆอยู่ด้วย สงสารแม่หนูลินบ้างเถอะคุณป๊ะป๋า :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 14-11-2011 13:25:17

เอาแล้วไงหึงเค้าแล้วไง  :laugh:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: noonong ที่ 14-11-2011 13:37:52

บอสหึงๆๆๆๆๆๆ

คุณธาดามาได้จังหวะพอดีเลย

มาช่วยทำให้คุณบอสรู้ใจตัวเองแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: kakashiget ที่ 14-11-2011 14:26:14

 o22 o22  มาต่อไวๆๆนะคะ ชอบมากๆๆๆเลยเรื่องนี้อะ กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส์พี่ตะวัน ม๊วฟฟฟฟๆๆๆๆ1ทีคะ  :z2: :z2:     :กอด1: :กอด1:คนแต่ง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 14-11-2011 14:45:19

โอ้ยย ชอบค่าาๆ หึงบ่อยๆ น่ารักดี อิอิ  :impress2: :impress2: :impress2:
แต่ท่าทางดูแล้วคุณธาดานี่ไม่ใช่พระรองแท้ๆใช่มั้ยคะเนี่ยย เพราะคู่กับพี่หมอก(ใช่มั้ยย)
อยากให้เรื่องนี้มีพระรองแท้ๆจัง  :oo1: โอ้ยย เยอะจริงๆ แหะๆๆ   :try2:
ว่าแต่พระรองแท้กับไม่แท้มันมีมั้ยคะเนี่ยย 5555555  :laugh3: :laugh3: :laugh3:

ปล.รออ่านค่าา  :give2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 14-11-2011 15:24:28

เริ่มหึงแล้วสิ หึหึ อยากให้ตอนหน้าคุณธาดามาไว ๆ จังเลยเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 14-11-2011 15:28:33

แล้วก็เริ่มหึงหวงจนได้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 14-11-2011 16:18:29

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: mujika_keita ที่ 14-11-2011 17:20:52

นับวันเราจะยิ่งหลงคุณแม่น้ำฟ้ากับหนูลินจนถอนตัวไม่ขึ้น
แอบงงกับชื่อตัวละครนิดนึง ต้องอ่านไประลึกชาติไปด้วยว่าเค้าเป็นใคร

แอบตกในนิดนึง ตอนที่บอกว่าจะเลิกแต่ง ... ชื่อเรื่อง
หัวใจเกือบวาย
เพราะเรื่องนี้ เป็นหนึ่งในเรื่องที่เวลาเข้ามาในเล้าแล้วต้องส่องหาว่าคนเขียนเอาตอนใหม่มาลงยัง
พอไม่เห็นการอัพเดต เราก็จะถอยกลับไป แล้วไปส่องเรื่องอื่นต่อ ^ ^
 :pig4: คนเขียน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: FriendShip ที่ 14-11-2011 18:53:44

ฮั่นแน่!!~ หึงละสิ้  :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 14-11-2011 19:12:43

นั่นสิ   แบบเมื่อกี้ เรียกว่าดีแล้วรึนั่น   :jul3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: Pigstar ที่ 14-11-2011 20:12:07

คุณธาดาครับ ฟ้าอ่ะไมเใช่คู่ของ

คุณหรอก ผมว่าาคุณน่ะน่าจะลองจีบพี่หมอก

ดูนะ น่ารัก ร่าเริง ขนาดนั้น รีบจีบไปเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 14-11-2011 20:31:22

โอ้ คุณรังสิมันต์หึงน้ำฟ้าสินะ  ออกนอกเกินไปนะนั้น :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 14-11-2011 20:41:41

อยากมีลูกแบบหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 14-11-2011 20:57:56

ไอ้คู่นี้นี้หึงกันเข้าไปๆๆ   :impress2:   

มานั่งรอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 14-11-2011 21:05:18

"นี่พี่หมอก...ผมว่านะ...ไอคู่นี้นี่มันชักจะยังไงๆไม่รู้สิ...  เมื่อกี๊ตารังสิมันต์ทำท่ายังกับจะงับหัวไอฟ้าแล้วลากออกไปเลยอ่ะพี่...  นี่ถ้าผมพูดว่ามันเป็นอาการของคนหึงรึคนหวงนี่มีใครจะว่าผมมั้ย..."

ไม่มีใครว่าหรอกเห็นด้วยตามนั่นเลย  55555+

แล้วรังสิมันต์ลากขอเน้นว่าลากน้ำฟ้าไปไหนอ่ะ 

พาไปลงโทษแบบตบจูบหรือเปล่า  หึหึ   :z1:   :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 14-11-2011 21:15:16

:o โตะจายโหมะเลยอ่า
นึกว่าจะหยุดแต่ง
ไอ้เรื่องชื่อตอนไม่เป็นไรหร๊อกก ว่าไงว่าตามกันอยู่เเล้ว
จะให้ชื่อว่า ตอนที่ 28 แค่นี้ก็ได้แล้วล่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 14-11-2011 23:10:00

เริ่มหึงแล้วละิสิปะป๋า แต่เบาๆ มือหน่อย แม่หนูลินเขาบอบบาง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: DEVIL nures ที่ 14-11-2011 23:13:03

รออีก 50% ที่เหลือ :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: bon ที่ 14-11-2011 23:15:35

ว่าที่พ่อหนูลินเริ่มเผยความรู้สึกแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 15-11-2011 08:15:32

..พระเอก น่ากลัวดีจัง ข่มกันเข้าไป 555 ชอบ ๆๆๆ

ชอบมากเลยอ่ะ เรื่องนี้ ชื่อตอนไม่เป็นไรช่างมันไป คิดว่าจะหยุดแต่งเสียแล้วว ใจหายเล!!

เลื่อนลงมาถึงได้ โล่งอก นะ 5555

รอตอนต่อไปคร๊าบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: siwaporn-b ที่ 15-11-2011 10:31:48

 :m15: อย่าทำแบบนี้ไม่ว่ากับใครเข้าใจไหม
   
                    ตกใจหมดเลยอะ
           
                       มาช้าไม่ว่า

                     มาสายไม่ห้าม

            แต่ถ้าเธอหยุดไปฉันคงขาดใจตาย
 :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 15-11-2011 12:23:00

อะไรๆๆก็ฉุดอย่างเดียวเลยอะ บอสสส 555

แนวครอบครัวสุขสันต์น่ารักอะ

แต่คุณปะป๊า กับ แม่นิ ออกแนวตบจูบไงก็ไม่รู้

ชอบอ่า มาต่อไวไวนะค้าบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: leeteuk ที่ 15-11-2011 13:15:41

ปะป๋าตะวัน หึงแม่น้ำฟ้าแล้วอ่ะจิ  อิอิ  รักกันเบาๆๆ  พอนะ  ไม่นิยมความรุนแรงอ่ะคร่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 15-11-2011 14:34:50

โอ๊ยยยยยย ตกใจหมด...

กำลังหลงหนูลินอยู่ดีๆเจอบอกหยุดแต่ง....

และหยุดแต่งชื่อตอนไม่เป็นไรหรอกค่ะ...ตราบใดที่ยังมีหนูลินที่น่ารักอยู่...ฮาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: kiizkziekiizk ที่ 15-11-2011 18:01:41

ตกใจหมด มาเว้นวรรคซะยาวว :angry2:
ไม่แต่งชื่อตอนไม่เป้นไรค่ะ แต่อย่าหยุดแต่งเรื่องนี้ก็พอ  :เฮ้อ:
 :z13: :กอด1: o13
ปะป๊าา > <!!! อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 50% !!>> [13/11/2011] PG.63
เริ่มหัวข้อโดย: mingmingzz ที่ 15-11-2011 19:36:51

โหย อ่านตอนแรก นึกอ่านจะเลิกอัพนิยายซะอีก
เลิกอัพ ชื่อตอน ได้ไม่เป็นไร
แต่อัพนิยายต่อบ่อยๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: Nutsuki. ที่ 15-11-2011 22:12:10

ตารังสิมันต์นี่หึงโหดได้อีก
ฉากทะเลาะกันแล้วหนูลินร้องไห้ อารมณ์ขอบครัวสุขสันต์จริงๆ >_____<

รอตอนต่อไปนะค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 15-11-2011 22:21:08

จะเกิดศึกชิงนางไหมนะ
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 15-11-2011 22:21:39

เปลี่ยนชื่อตอนเลยรีบเข้ามาดูด้วยความไว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 15-11-2011 22:23:30

กิ๊ดดดด อีกครึ่งนึงมาแล้ววววว  :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

กะแล้ววววว ว่าลุงม้าน้ำต้องเอาตัวเองเข้ามาอยู่กับสองแม่ลูก หุหุ  :laugh:

แหม บอกดีๆ แม่ฟ้าเค้าก็ไม่ใจร้ายหรอกนะคุณตะวันขา~ มัดมือชกแบบนี้แม่ฟ้าก็โกดสิเนอะ  :o8:

ไปช่วยกันเลี้ยงนู๋ลินเถอะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 15-11-2011 22:34:23

ขี้หึงนะเนี่ย แล้วจะมีมาม่าตามมาไหนเนี่ย กลั๊วกลัว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 15-11-2011 22:39:51

จิ้นโยชิ กะเต้ หึหึ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 15-11-2011 22:43:51

อย่าดึงแม่น้ำแรงเส่ะ ชิชะ  :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 15-11-2011 22:50:36

บอกได้อย่างเดียวว่า  รังสิมันต์

"หึงอย่างแรง"

รังสิมันต์รีบย้ายของมาเพื่ออย่างให้คุณธาดาได้รู้ว่า

น้ำฟ้าเป้นคนของเขา  และเขาไม่ยอมให้ใครมาเข้าใกล้ได้

หึงอย่างนี้ดีมากต่างฝ่ายจะได้รู้ความรู้สึกของตัวเองเสียที  คริคริ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: atommic ที่ 15-11-2011 23:06:48

เย้ๆๆๆๆๆๆมาแล้ว อ่านทันแล้ว  อิอิ   ตาลุงตะวันนี่ขี้หึงนะนั่น  ดูสิหนูลินร้องไห้เลยยยยย :m15: :monkeysad:

รอตอนต่อไปจ้าาาาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-11-2011 23:07:45

ลุงม้าน้ำประกาศศึกแล้ว 555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 15-11-2011 23:12:57

ทอร์นาโดผ่าน :laugh:
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 15-11-2011 23:23:47

ทะเลาะไม่ดีๆๆหนูลินร้องไห้เลย  เห็นป่ะ.... o12 o12

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 15-11-2011 23:31:37

น้องหนูลินตกใจหมดคุณพ่อคุณแม่ทะเลาะกันซะขนาดนั้นนี่นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 16-11-2011 00:07:18

หึงโหด :try2: :try2: :try2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 16-11-2011 00:15:44

พ่อแม่ทะเลาะกัน 55

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 16-11-2011 00:20:17

 สนุกมากกกก  o13

ตะวันเริ่มหึงแล้วอ่ะเด่

รอคอยตอนต่อๆไป   :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 16-11-2011 00:41:49

คุณธาดานี่น่ารำคราญจริง ไปอยู่กับพี่หมอกไป๊
ปล่อยให้พ่อเเม่ลูกเขาอยู่กันอย่างสุขสันต์หน่อยสิคุณ
ขัดขวางความรักของคนอื่นเขามันบาปนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 16-11-2011 01:29:41

คุณธาดามา ลุงม้าน้ำก็ออกอาการหึงหวงม๊าก ชอบใจคะ แต่กรุณาเบามือกับแม่ฟ้าด้วย จะช้ำแล้ว ไม่งั้นจะฟ้องนู๋ลินนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: Chiren ที่ 16-11-2011 01:35:05

ออกตัวเต็มที่

แต่น้ำฟ้าก็ยังงงอยู่ ว่าเขาเป็นอะไร

หึงซะหน้ามืดขนาดนั้นรู้ตัวได้แล้วน้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 16-11-2011 02:46:19

โธ่...คุณธาดา  หันไปจีบพี่หมอกเถอะ
ปล่อยสามพ่อ แม่ ลูก เค้าเป็นครอบครัวสุขสันติ์ไป
ฮ้าๆๆ  เชียร์ให้คุณธาดาคู่กับพี่หมอกอย่างเปิดเผย
เพราะพี่หมอกน่ารัก อลยอยากให้มีคู่  ฮุฮุฮุฮุ

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 16-11-2011 03:37:42

Maa laew rak saam sao,,hu hu hu!! Sanook la gnaan nii,,lung maa naam dai wieng yaaw nae nae,,ha ha ha...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: น้องอึน ที่ 16-11-2011 05:31:05

ว้าวๆมาต่อละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 16-11-2011 07:28:04

ลุงม้าน้ำออกอาการหึงชัดๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 16-11-2011 11:42:09

คุณลุงม้าน้ำหึงสินะ อิอิ
แต่อย่าทำอะไรรุนแรงกับแม่ฟ้านะ
เมื่อไรจะหวานกันอีกนะ *0*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 16-11-2011 11:51:43

เรื่องชักจะยุ่งวุ่นวายเข้าไปใหญ่แล้ว
จะทำอะไรก็รีบทำนะคุณตะวัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 16-11-2011 12:50:41

วุ่นวายดีแท้ สงสารทั้งสองคนคงจะเข้าไปทะเลาะกันในห้องต่อแน่เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 16-11-2011 12:53:12

สงสัยคุณธาดาจะได้พี่หมอกมาดามใจซะละมั้ง
ซึโยชิกับเตโชก็ดูเหมาะกันดี(ในแบบแปลกๆ555)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 16-11-2011 12:59:46

ขี้หึงจริงๆเลยนะลุงตะวันเนี่ย อิอิ XD
หาคู่ให้คุณธาดาก็ดีนะคะ  จะได้ไม่มีก้าง โฮะๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 16-11-2011 13:58:27

ลมหึงขึ้นหน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: moriku ที่ 16-11-2011 14:02:37

คุณธาดาทำบรรยากาศเสียหมดชิชิ :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: MokGaLaKom ที่ 16-11-2011 14:29:18

พี่หมอกมาได้จังหวะมากๆเลยอิอิ
อืม อยากรู้แล้วซิว่าสามคนพ่อแม่ลูกในห้องจะเป็นยังไง 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 16-11-2011 14:46:04

ยังมีคนดู Panda Channel อยู่อีกรึนี่!!  :jul3: :jul3:

ส่วนลุงม้าน้ำ  แหมๆๆๆ  ไม่ค่อยแสดงอาการเลยนะ  :laugh:
หึงออกหน้าออกตาเชียว  :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 16-11-2011 18:07:30

แวบเข้ามาค่าา  จะมาเมื่อไหร่น้ออ
แต่ยังไงก็รอ รอ ๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 16-11-2011 18:30:47

เห็นมั๊ยแม่ฟ้ากัลลุงม้าน้ำทะเลาะกันเหมือนเด็ก
มาหนูลินมาให้พี่อุ้มดีกว่ามาม๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 16-11-2011 18:59:18

ในที่สุดก็ตามทัน
รออยุ่นะค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 16-11-2011 19:50:12

ลุงม้าน้ำหึงแมฟ้าใช่มั้ยละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 16-11-2011 21:37:55

 :เฮ้อ: เมื่อไหร่จะรักกันล่ะเนี่ย   นานไปแล้วนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: abcdefg ที่ 16-11-2011 22:20:26

หึงอ่ะเด่ะ XD

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: Zinub ที่ 17-11-2011 11:08:24

ป๊ะป๋าหนูลินหึงไม่รู้ตัวนะนั่น :m26:

 :m3: :m3:ลุ้นกันต่อปายยยยยย~~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 17-11-2011 12:28:24

อ่านรวดเดียวถึงตอนล่าสุดค่า ^^
ชอบแนวน้องน้อยมากๆๆๆๆๆ แม่ฟ้าก็ให้ความรู้สึกเป็นหม่ามี้สุดสุด
ป๊ะป๋าตะวันก็น่ารักได้อีก คนที่วันวันเอาแต่ทำงานที่มีแต่อะไรน่ากลัวๆมาดูเเลเด็กแบบนี้ เอาใจไปเล๊ย!! ><
อยากให้พ่อแม่คู่นี้เค้าลงเอยกันซักทีจัง ตอนก่อนๆก็ลุ้นนนนว่าจะปฏิบัติครบกระบวนความรึป่าวแต่ก็ไม่ แต่ก็แอบเขินแทน >///<
ตอนนี้อะไรๆก็เหมือนครอบครัวมากขึ้นทุกทีๆแล้ว รอแต่พ่อแง่แม่งอนคู่นี้ละน้าเมื่อไหร่จะดีกันรักกันซักที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: kakashiget ที่ 17-11-2011 14:43:19

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:  ชอบจังเลย  :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 17-11-2011 14:44:28

กำลังสนุกเลย อิืๆ รอตอนต่อปายคับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 17-11-2011 15:59:47

แม่ฟ้าเสน่ห์แรงแบบนี้ คุณลุงม้าน้ำหึงแย่เลย อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 17-11-2011 21:40:53

หึงแม่ฟ้าด้วยล่ะ ~~~~!

หึงอย่างนี้ จับกดเลย เอ้ย ฮ่า ๆๆ ไมใช่ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 17-11-2011 21:51:38

คุณน้องหายไปนานนะคะ
มาต่อบ่อยๆ สิค่ะ ตอนนี้มันนานไปแย๊วน้า
พี่จะลืมๆ ตอนเก่าไปแล้วง่า กระซิกๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.27 - 100% !!>> [14/11/2011] PG.64
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 18-11-2011 13:24:59

    โครม!!! รถไฟชนกันค่ะ
    และยิ่งไปกว่านั้นคือหนึ่งในขบวนรถไฟนั้นได้บรรทุกระเบิดความหึงมาด้วย
    อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 19-11-2011 17:32:51

คุณแม่...ครับผม !!!   Ch.28


              หนูลินถูกจับนอนหงายท้องให้ดิ้นมือและเท้าดุ๊กดิ๊กไปมาอยู่บนเตียง...  ส่วนน้ำฟ้านั่งอยู่ข้างเตียงกำลังก้มหน้าก้มตาเช็ดผมยาวสลวยของตัวเองอยู่...  ซักพักพอสะบัดผมเงยหน้าขึ้นก็พบรังสิมันต์ยืนนิ่งกอดอกก้มมองเขาอยู่...  เด็กหนุ่มรีบเสหันหน้าเข้าหาลูกแล้วเช็ดผมต่อ  ทำเป็นไม่รู้สึกว่ามีคนอีกคนกำลังหายใจรวมอยู่ในห้องด้วย...


"อย่าทำตัวเป็นเด็กแบบนี้ได้ไหม..."  เสียงทุ้มนุ่มกล่าวอยู่เบื้องหลัง   น้ำฟ้าทำเป็นสะบัดผมเพื่อให้มันแห้งแล้วหยิบแป้งที่วางอยู่ข้างเตียงมาเทลงบนมือแล้วทาลงบนพุงกลมๆของหนูลินเพื่อให้มันไม่อับชื้น  จากนั้นก็เอาแป้งที่เหลือบนฝ่ามือมาทาบนหน้าตัวเอง... 


             รังสิมันต์กอดอกพิงเอวเข้ากับโต๊ะตัวใกล้ๆ   มองท่าทางที่ดูเป็นธรรมชาติมากขึ้นของน้ำฟ้าเงียบๆ  เด็กหนุ่มดูหงุดหงิดใส่เขาตั้งแต่ผู้ชายคนนั้นมา...  อยากรู้จริงๆว่าสองคนนี้สนิทกันแค่ไหน...ทำไมต้องมีท่าทางเหมือนสนิทสนมกันขนาดนั้นด้วย...  ถึงกับทำท่าทางรังเกียจเขาทันทีที่ผู้ชายคนนั้นมองมา...  มันน่านัก...


            เอ๊ะ...แล้วเขาจะทำอะไร...  ต้องแคร์ทำไมว่าเด็กนี่จะสนิทกับใครอะไรที่ไหน...  แต่ว่า...ยังไงตอนนี้หนูลินยังอยู่ในความดูแลของน้ำฟ้า  เพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกที่เขาจะต้อง 'สนใจ'  และ 'ใส่ใจ' เรื่องราวรอบๆตัวของเด็กคนนั้นด้วย... 


"เธอกับธาดารู้จักกันมาก่อนงั้นเหรอ..."  คำถามแรกยังไม่ได้คำตอบ...  ชายหนุ่มก็ถามคำถามสองออกมา


           น้ำฟ้าวางกระป๋องแป้งลงบนโต๊ะข้างเตียง  จัดการกระเถิบตัวเองลงนอนหันข้างเข้าหาหนูน้อย  จากนั้นก็ตบก้นหนูน้อยที่ห่อหุ้มด้วยแพมเพิร์สเบาๆแล้วฮัมเพลงใจรักกล่อม...  ทำเป็นเมินคนที่เดินอ้อมเตียงมานั่งฝั่งตรงกันข้าม  แล้วเอนตัวลงนอนด้วย...  รังสิมันต์เท้าศีรษะไว้ขนแขนข้างหนึ่งแล้วหันหน้าหาเจ้าตัวเล็ก...  ชายหนุ่มยื่นนิ้วชี้ให้ไวโอลินจับเมื่อหนูน้อยทำท่ายื่นไม้ยื่นมือเข้าหาเขา...   นิ้วเล็กๆกำรอบนิ้วใหญ่ไว้แน่นแล้วก็แกว่งเบาๆตามแรงน้อยๆที่พอจะดิ้นได้...  ชายหนุ่มเกี่ยวนิ้วเล็กไว้แล้วเอาเข้ามาใกล้ริมฝีปาก  ก่อนจะจูบลงไปแผ่วเบา...  ไรนวดที่มีเล็กน้อยตรงใต้คางโดนผิวเนื้อเจ้าตัวเล็ก  หนูน้อยจั๊กจี๋จนหัวเราะเอิ๊กอ๊ากใหญ่...


             น้ำฟ้ายื่นหน้าจ้องเขม็งใส่ชายหนุ่ม...  กำลังกล่อมจนจะหลับอยู่แล้ว...  มาทำแบบนี้แล้วลูกเขาจะหลับไหมนี่...  น้ำฟ้าถือวิสาสะดึงมือหนูน้อยออกจากการเกาะกุมของนิ้วใหญ่มาจับไว้เอง  จากนั้นก็ตบก้นตั้งใจจะกล่อมให้หลับ...  และตอนนั้นเองที่รังสิมันต์สังเกตเห็นว่าที่ข้อมือของเด็กหนุ่มข้างที่เขาดึงไว้ตอนนั้น  มันยังปรากฎรอยแดงช้ำอยู่เป็นรอยนิ้วเลยทีเดียว...  ชายหนุ่มมองหน้าคนที่นอนพริ้มตาใกล้หลับตามหลานชายตัวน้อยของเขาด้วยความรู้สึกนึกแปลกใจ  ว่าในโลกนี้จะมีผู้ชายที่ไหนผิวบาง  ตัวเล็ก  แล้วก็หน้าตาอ่อนหวานได้ขนาดนี้อยู่ด้วยงั้นเหรอ...  แค่จับนิดจับหน่อยก็ขึ้นรอยขึ้นสี  (ไม่นิดละมั้ง) ...ทำตัวอย่างกับตัวเองเป็นแก้วไปได้...


               ...ตื๊ด...ตื๊ด...
   

             ข้อความโทรศัพท์เข้า...  ชายหนุ่มหยิบมันมาดูจากโต๊ะข้างเตียง  และพบว่าเป็นของมาคัสที่ส่งมารายงานความปลอดภัยหลังจากเป็นเวรตัวเองตรวจตราความเรียบร้อยในคืนนี้...  รังสิมันต์ยื่นมือหรี่ไฟหัวเตียง...  ภายใต้แสงสลัว  หนูลินนอนอ้าปากค้างน้ำลายยืดไหลเปียกสองข้างแก้ม...  มือข้างหนึ่งยังกำนิ้วของน้ำฟ้าไว้แน่น  และนั่นอาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เด็กหนุ่มไม่สามารถนอนหันหลังหนีเขาได้อย่างที่อยากจะทำ...   ส่วนมืออีกข้างถูกชายหนุ่มเอานิ้วชี้ของตัวเองไปเกี่ยวมาจ้องมองใกล้ๆ   นิ้วเล็กจิ๋วเกาะเกี่ยวเขาไว้โดยไม่รู้ตัว...  รังสิมันต์จับมือเล็กๆนั่นขึ้นมาจูบซ้ำอีกครั้ง  ดมกลิ่นแป้งหอมๆที่กรุ่นไปทั้งตัวด้วยความอิ่มเอิบ...รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก...


              พลันสายตาก็ค่อยเลื่อนไปเหลือบมองคนอีกคนที่นอนอยู่อีกฝั่ง...  คนที่ถูกหนูลินกำมือไว้อีกข้าง   รังสิมันต์คิดลังเลใจเล็กน้อย  แต่สุดท้ายก็ยกแขนข้างขวาซึ่งตัวเองนอนทับอยู่ให้ค่อยๆสอดไปใต้ศีรษะคนตัวบางกว่าอย่างแผ่วเบา...พอสอดท่อนแขนเข้าไปอย่างเรียบร้อยก็ค่อยๆพับแขนขึ้นเพื่อขยับศีรษะมนให้เข้ามุมและเข้ามาใกล้เขาอีกนิด...  และคงเพราะนอนหลับแล้วอยากหาท่าสบาย  เด็กหนุ่มผมยาวจึงขยับและเขยิบตัวเองโดยเอามือมาก่ายกอดหนูลินไว้แล้วเอนตัวหนุนท่อนแขนนุ่มหนานั่น...


             รังสิมันต์โอบแขนตัวเองพาดผ่านท่อนแขนกลมกลึงแล้วยังเลยมาแตะตัวหนูลินได้อีก  ...ตอนนี้ถึงเพิ่งได้รู้ว่าอีกคนตัวเล็กแค่ไหน...   น้ำฟ้านอนท่าทางสบาย  ส่วนเจ้าหนูจอมซนตอนนี้นอนพลิกหัวมาพักพิงที่ท่อนแขนเขาเช่นกัน...  รังสิมันต์เผลอยิ้มอย่างมีความสุขออกมาไม่รู้ตัว...นึกอยากให้ช่วงเวลานี้ทอดผ่านไปอีกนานๆ...  แต่ในใจก็รู้ดีว่าอีกแค่ไม่กี่ชั่วโมง  เจ้าเด็กหนุ่มผมยาวนี่ต้องลุกขึ้นมาข่วนเขาอีกเป็นแน่...


             เอาเถอะ...ไหนๆก็ไหนๆจะต้องโดนข่วนอยู่แล้วมันก็ต้องโดนให้ถึงที่สุด...  คิดได้ปุ๊บก็เอามืออีกข้างมาพาดผ่านเจ้าหนูตัวน้อยและเลยไปพาดผ่านเอวของผู้ปกครองผมยาวนั่นด้วย...   หึหึ...ตื่นมาได้เต้นผางแน่...  เจอสภาพถูกจับนอนใกล้ชิดกับเขาขนาดนี้  ไม่รู้ปฏิกริยามันจะออกมาขนาดไหน...ก็น่าลุ้นดีแก้เครียดไม่น้อย   ...นี่ถ้าเป็นอดีต...  มีผู้หญิงไม่กี่คนหรอกนะที่เขาจะยอมให้มานอนในอ้อมแขนแบบนี้  ถือว่าเด็กนี่โชคดีมากทีเดียวที่เขายอมให้เป็น 'ผู้ชายคนแรก' ที่ได้รับสิทธิ์อันทรงเกียรตินี้ไปครอง...แต่เด็กหนุ่มน้ำฟ้าคนนี้คงจะไม่รู้ค่าของมันเท่าไหร่หรอก... 


            แต่ก็ช่างมันเถอะ...  ตอนนี้ได้เข้าใกล้สองคน 'แม่ลูก' นี่ขนาดนี้ได้ก็ถือว่าดีมากแล้ว... หลังจากนี้ถ้าจะทำอะไรมันก็คงง่ายขึ้น...


           คิดสะระตะเสร็จแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมหยิบโทรศัพท์มือถืออีกครั้ง  ปรับให้เป็นโหมดไร้เสียงเรียบร้อย  ก็เล็งมุมกับแสงสลัวที่มีเก็บภาพจากด้านบนบ้าง...ถ่ายหนูลินเดี่ยวๆบ้าง  ถ่ายหนูลินกับน้ำฟ้าบ้าง...  และรูปสุดท้าย...  รังสิมันต์พยายามให้ตัวเองติดเข้าไปในกล้องด้วย  แต่ก็ยากเย็นเหลือเกินสำหรับคนที่ขยับตัวไม่ค่อยได้ดังใจ...   ในที่สุดชายหนุ่มจึงเบียดแขนตัวเองให้ค่อยๆขยับศีรษะน้ำฟ้ามาชิดแก้มหนูลิน...  แล้วก็เอาตัวเองเขยิบไปชิดแก้มหนูลินอีกข้าง...  กลิ่นหอมนมกับแป้งเด็กลอยอบอวลกรุ่นริมจมูก...  พอได้มุมที่คิดว่าดูดีแล้วก็กดลงไปสองสามหน... 


             และคงเพราะแสงแฟลชที่วาบถี่เกินไปน้ำฟ้าจึงค่อยงัวเงียลืมตามองขึ้นมาแว่บหนึ่ง  ประจวบเหมาะกับสายตารังสิมันต์ที่ทอดมองมาอยู่พอดี...  นิ้วเจ้ากรรมก็ดันเผลอกดถ่ายไปเป็นรูปสุดท้ายโดยไม่รู้ตัว...  รังสิมันต์เพิ่งรู้สึกตัวตอนตัวเองสัมผัสแสงแฟลชสุดท้ายจึงรีบซ่อนโทรศัพท์มือถือลงต่ำทันที...  น้ำฟ้าหรี่ตาจ้องเขาในแสงสลัวคล้ายแมวที่กำลังละเมอ  จากนั้นก็ปิดตาลงนอนต่อโดยไม่ขยับเขยื้อนตัวไปไหน...   ชายหนุ่มจึงเผลอถอนหายใจโล่งอกออกมาอย่างรู้ตัวอีกครั้ง...


             นิ้วโป้งใหญ่โตกดวนซ้ำดูรูปที่เพิ่งกดถ่ายซ้ำไปซ้ำมาในรูปที่ตัวเองชอบ...  และไม่รู้ทำไมสิน่าพอกดมาถึงรูปสุดท้ายนิ้วมันถึงไม่ยอมกดปุ่มเลื่อนไปมาอีกเลย...  สุดท้ายรังสิมันต์ก็ตัดสินใจเอาภาพนั้นตั้งเป็นพื้นหลังแบ็คกราวน์  นี่เป็นโทรศัพท์ส่วนตัวของเขาไม่มีใครกล้ามายุ่ง...  เพราะงั้นจึงไม่ต้องกลัวใครจะครหาว่าทำไมในโทรศัพท์ของเขาถึงได้มีรูปเขาจ้องตากับเด็กหนุ่มหน้าใสหวาน (และหลายคนซึ่งไม่รู้คงจะนึกว่าเป็นผู้หญิงแน่ๆ)  กับเด็กทารกน้อยนอนน้ำลายไหลยืดอยู่ด้วยกันบนเตียงสามคนได้...  คงได้มีข่าวซุบซิบกันใหญ่ว่าเขาซุกลูกซุกเมีย...
 

             มะรืนนี้ก็เป็นวันงานจริงแล้ว...  ไม่รู้ทำไม...  เขาถึงได้มีลางสังหรณ์แปลกๆ...ที่บอกว่าต้องระวังอะไรซักอย่างอย่างดีที่สุด... 


             หวังว่ามันคงไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดกับอีกสองชีวิตที่นอนร่วมเตียงเดียวกับเขาหรอกนะ...   


            ...รังสิมันต์จูบราตรีสวัสดิ์บนเนินเหม่งเกลี้ยงๆของคนเป็นลูก  แล้วก็เลยแอบเผลอป่ายจมูกไปโดนแก้มเนียนๆของคนเป็นแม่...


            เขาไม่ได้ตั้งใจหรอกนะ...มันไปโดนของมันเองหรอก...!


            แล้วหลังจากนั้นชายหนุ่มก็เข้าสู่ห้วงนิทรารมย์อย่างมีความสุข...



    -----------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 19-11-2011 17:46:32

            น้ำฟ้าตื่นขึ้นมาด้วยอารมณ์ตัวเกร็งเพราะคิดว่าโดนผีอำ...   


            เด็กหนุ่มลืมตาตื่นก็พบหน้าหนูลินนอนซุกอยู่ใกล้ๆไหล่เป็นสิ่งแรก   พอเลยไปอีกหน่อยก็เป็นคนผมดำๆดูยุ่งเหยิงของผู้ชายที่ไหนซักคนนอนหลับตาอยู่เป็นสิ่งที่สอง...  เอ๊ะ...แล้วใครล่ะในเมื่อปกติมีแค่เขากับหนูลินที่นอนด้วยกัน...  แล้ว...แล้วเขาเป็นใคร...?


            ...เอ๊ะ...เอ่อ...??


"ฮะ...เฮ้ย...!!!"   พอสติสตังค์เริ่มทำงาน  น้ำฟ้าก็ออกอาการแหกปากร้องอุทานทันที...


          ซึ่งเสียงนั้นก็ทำเอาหนูลินสะดุ้งตื่นมาขยี้ตาแล้วดิ้นยุกยิกอยู่ในกองผ้าสีฟ้าๆยับย่นที่คลุมตัวอยู่...  ส่วนผู้ชายอีกคนก็ยกมือมาขยี้ตาไม่ต่างไปจากเด็กน้อยเท่าไหร่...  แล้วยิ่งสายตาตอนมองมาทางเขาที่พยายามงัดท่อน 'ผีอำ' ซึ่งพาดไหล่อยู่ออกไปนี่มันช่างเหมือนกันเสียจริงๆ  ดวงตาของหนูลินกับดวงตาของชายหนุ่ม...  มันช่างเหมือนกันราวกับพ่อลูกแท้ๆเลย...


"รีบตื่นทำไม...เพิ่งหกโมงเอง..."  เสียงเข้มติดงัวเงียปนแหบดังครางถามเบาๆ   แต่น้ำฟ้าไม่ตอบ  พยายามดิ้นพลิกตัวโดยระวังไม่ให้ทับเจ้าหนูตัวน้อยเพื่อเอาแขนออก...  แต่ทำไมมันเอาไม่ออกเนี่ย...!


"ปล่อย ! เอาออกไปนะ...  ปล่อยสิ !!!..." 


"อะไร..."  ชายหนุ่มถามเสียงมึน  ดวงตาคมหรี่ปรือมอง...  ขยับแขนปลดออกจากท่อนแขนแล้วมาเขยิบมาคล้องลงตรงเอวแทน   


             ...เจ้าหนูลินส่งเสียงงัวเงียเรียกความสนใจพลางคลางหงิ๋งๆ  รังสิมันต์จึงแกล้งรัดท่อนแขนใหญ่แรงๆให้รั้งทั้งน้ำฟ้าและหนูลินเบียดเข้าอกเขา...  แรกๆหนูลินลืมตาหันมองปากเบะๆเตรียมจะร้องไห้  แต่พอซักพักก็เปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็วมาหัวเราะเฮ่ะๆ...  แล้วตีมือแปะเข้าที่คางเขาซึ่งเริ่มมีไรหนวดขึ้นบางๆหลังจากผ่านมาหนึ่งคืน...


"ตื่นแล้วเหรอคนเก่ง...  ไหนพูดอรุณสวัสดิ์ให้ป่ะป๊ากับคุณแม่ฟังหน่อยเร็ว..."  รังสิมันต์ที่มั่นใจในกลิ่นปากตอนเช้าของตัวเองพูดจบก็ก้มลงฟัดแก้มนุ่มด้วยความมันเขี้ยว...   แต่คนที่นอนตัวแข็งทื่อกลับตวัดปลายมือฟาดเพี๊ยะเบาๆลงบนแก้มสาก  ...ก็ปลายจมูกมันมาโดนแก้มเขานี่ !!...


"โอ๊ย...!  มาตีฉันทำไม..."


"ก็คุณทำอะไรล่ะ...!  มาหอมแก้มลูกคนอื่นเขาแต่เช้า  แล้วยังมาทำตัวโรคจิตใส่ผมอีก...  เอาแขนออกไปนะ...มันอึด...อัด..."


"ชู่ว... อย่าดิ้นสิเดี๋ยวไปทับลูกขึ้นมาจะว่ายังไง  ถ้าหลานฉันต้องเจ็บตัวเพราะเธอล่ะก็นะ..."  พูดค้างไว้แค่นั้นชายหนุ่มก็ลุกพรึ่บเปลี่ยนท่ามาคล่อมร่างใส่ทั้งน้ำฟ้าและหนูลินซึ่งนอนดิ้นยุกยิกคล้ายพยายามพลิกกลับตัวไปมา  ชายหนุ่มขยับเท้าแขนทั้งสองข้างลงบนหมอน  จ้องมองหนูลินที่ตอนนี้เปลี่ยนมาเป็นพยายามอมนิ้วเท้าตัวเอง...ก่อนก้มลงจูบฝ่าเท้าน้อยๆหนึ่งที  แล้วหันมาจ้องน้ำฟ้า  ซึ่งยกมือทั้งสองข้างมากั้นตัวเองไว้เป็นกากบาท...  ทำเอาชายหนุ่มนึกขำแต่ก็ต้องทำมาดเข้มข่มใส่คนตัวบางกว่าไว้ก่อนพร้อมกระซิบบอกต่อให้จบ...


"รับรองเลยว่า...ฉันไม่เอาเธอไว้แน่..."  พูดจบก็ตบท้ายด้วยรอยยิ้มมุมปาก  ก่อนจะแกล้งโฉบหน้าเข้าแทรกตรงกลางระหว่างน้ำฟ้ากับหนูลินแล้วหัวเราะเสียงดังลั่นเมื่อน้ำฟ้าทำตัวงอเป็นกุ้งโดนไฟ   พร้อมยกแขนสองข้างมาป้องกันหน้าตัวเองอย่างสุดชีวิต


"ไม่ใช่สาวน้อยบริสุทธิ์เสียหน่อย...กั้นไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก...  เพราะถ้ามันจะโดน...ยังไงก็ต้องโดน..."


"นี่ !!"  เด็กหนุ่มขู่  เมื่อเห็นรังสิมันต์ยังจ้องเขาแววตาวิบวับ  "...อย่านะ !!"  แล้วก็หันหัวหลบเมื่อรังสิมันต์แกล้งโฉบหัวลงตรงกลางระหว่างน้ำฟ้ากับหนูลินอีกหลายรอบ...   


              แรกๆเด็กหนุ่มก็เหมื่อนจะรำคาญอยู่หรอก  แต่พอโดนแกล้งไปซักพักถึงค่อยรู้สึกตัวว่าแค่โดน 'หยอก' เท่านั้น  รังสิมันต์ไม่ได้ตั้งใจให้มาโดนตัวเขาจริงๆ   หลังๆเด็กหนุ่มก็รอท่าจับก้นหนูลินจ่อจมูกคมโด่งนั่นเสียเลย...  แถมยังโป๊ะแตกเมื่อเด็กน้อยเพิ่งอึตอนเช้าใส่แพมเพิร์ส  กลิ่นหอมฉุย(?)ที่น้ำฟ้าคุ้นเคยดีจึงกรุ่นกำจายออกมา...


             เด็กหนุ่มหัวเราะคิกเมื่อสุดท้ายรังสิมันต์ทนสู้กับกลิ่นอึหนูลินไม่ไหว  ยอมลุกหลบไปอยู่ปลายเตียง  ปล่อยให้น้ำฟ้าเป็นคนจัดการ 'ลอกคราบ' หนูลินในห้องน้ำแต่เพียงลำพัง...   
 



    -----------------------------------------------------------------------------


              ธาดายืนพิงขอบประตูอยู่ตอนที่น้ำฟ้า  หนูน้อยไวโอลินและรังสิมันต์เปิดประตูออกมา  ชายหนุ่มทำเป็นจัดกล้องราคาแพงลิบที่คล้องอยู่กับคอราวกับว่าเพิ่งจะออกมาจากห้องเช่นกัน  ก่อนจะเดินเข้าไปทักทายน้ำฟ้าพร้อมก้มลงจะหอมแก้มหนูลินทักทายอรุณสวัสดิ์...


              แต่จมูกเป็นสันของคุณธาดาก็โฉบได้เพียงลม  เมื่อรังสิมันต์มือไวดึงร่างเจ้าหนูน้อยหลบเข้าอ้อมแขนตัวเองอย่างทันท่วงที  แล้วทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ปล่อยหนูลินให้ตีแปะจมูกเขาแทนอย่างพึงพอใจ...   


             น้ำฟ้ามองซ้ายทีขวาทีอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรต่อ  ดีที่ธาดาทำเป็นเปลี่ยนเรื่องชวนน้ำฟ้าเดินไปทางบ้านใหญ่แทน...


"เอ้อ...เห็นฟ้าบอกจะมาช่วยงานคุณหมอก...  ฟ้ามาอยู่ช่วยฝ่ายอาหารเหรอ..."  ธาดาออกปากถาม  มือก็ขยับทดลองถ่ายบรรยากาศข้างทางบ้าง  ถ่ายคนบ้าง  ก่อนจะแอบวกมาถ่ายคนที่เดินเคียงข้างแบบเนียนๆไปหลายรูป...


"ก็ครับ...  เมื่อวานก็ลองทำขนมแบบต่างๆไปแล้ว...  วันนี้จะทำตัวเค้กแต่งงานแล้วก็พวกขนมกับเครื่องดื่มที่จะใช้ในงานน่ะครับ..."  น้ำฟ้าตอบพลางมือก็เอื้อมเช็ดปากหนูลินในอ้อมเขนคนตัวสูงที่เดินเคียงอีกข้าง  ชายหนุ่มเพิ่งเอายางกัดเล่นออกจากปากหนูลิน  น้ำลายเลยยืดติดตามมาเป็นสาย...


"อ๋อ...แล้วธีมของงานครั้งนี้เป็นแบบไหนเหรอฟ้า..."  ธาดาถามต่อ...  สายตาก็มองภาพนั้นอย่างอิจฉา  อยากเป็นคนได้อุ้มหนูลินบ้าง  อยากเป็นคนเข้าไปช่วยน้ำฟ้าดูแลหนูลินแทนผู้ชายคนนั้น...  ผู้ชายที่จู่ๆก็โผล่เข้ามาในชีวิตของน้ำฟ้าได้ยังไงก็ไม่รู้นั่น...


"ไม่มีธีมตายตัวหรอกครับคุณธาดา...  เพราะเขาแต่งแบบง่ายๆ  แถมบรรยากาศที่นี่ก็ดีอยู่แล้ว... อืม...ผมว่ามันก็ไม่เชิงงานแต่งเท่าไหร่นะ  ออกจะคล้ายๆพวกปาร์ตี้กันมากกว่า...  เอ๊ะ...นั่นทำไมคนเยอะ...จัง"  เมื่อเดินมาจนเห็นลานกว้างหน้าบ้านหลักที่พลุกพล่านไปด้วยคน  อุปกรณ์แต่งสวนต่างๆ  และกองดอกไม้หลากสีสรรค์   น้ำฟ้าก็อุทานถามขึ้นกับตัวเองแบบไม่ต้องการคำตอบ...  แล้วก็อ๋อเบาๆในใจเพราะเดาได้ง่ายว่าเขาคงเริ่มจัดเตรียมงานกันแล้ว...


"งั้นเดี๋ยวผมไปช่วยเขาเตรียมงานก่อนแล้วกัน...  งั้นมา...หนูลินหมูน้อย..."  พูดพลางมือก็ยกขึ้นขออุ้ม...   แต่รังสิมันต์กลับหรี่ตามองเขาก่อนตอบกลับ


"จะไปช่วยงานเขาก็ไปสิ...เดี๋ยวฉันดูแลหลานเอง..." 


"เอ๊ะ...ไม่ต้องหรอก  เดี๋ยวผมเอาไปเลี้ยงของผมเองได้  หมอกานต์ก็มี  น้องม่านกับพวกป้าๆก็เยอะ...ผมพาแกไปเอง..."


"ไม่ต้องหรอก...'ลูก' เรา...เราก็เลี้ยงกันเองสิ...จะต้องไปให้คนอื่นดูให้ทำไม...  ...หรือเธอไม่ไว้ใจฉัน..."  ท้ายประโยคชายหนุ่มเบาเสียงลงกึ่งหนึ่งแล้วโน้มใบหน้ามาถามใกล้ๆ...  น้ำฟ้าเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอยากตอบกลับใจจะขาดว่า  'เออ ! ก็ไว้ใจได้มั้ยล่ะ...ลับหลังเอะอะก็จะพาลูกเขาหนี  จะพาลูกเขาไป...ใครจะโง่ไปไว้ใจกัน...!!'


"ก็ขนาดจะเปลี่ยนผ้าอ้อมคุณยังทำไม่เป็นเลยแล้วผมจะให้คุณดูแลแกคนเดียวได้ยังไง..."


"...อ้าว...คุณรังสิมันต์ทำไม่เป็นหรอกเหรอครับ...ผมนึกว่าจะชำนาญเสียอีก..."  เงียบอยู่นานและทนเห็นภาพบาดใจต่อไปไม่ไหวเลยขอสอดปากพูดหน่อย...  จึงได้รับสายตาเย็นชาคมปลาบตวัดมองพร้อมตอบเสียงเย็น


"ลูกน้องผมจัดการเรื่องนั้นให้ได้ไม่มีปัญหา..."  ชายหนุ่มพูดเสียงห้วน... จากนั้นก็ก้มหน้าลงพูดกับอีกคนที่ยืนอยู่ข้างกัน "...ฉันให้โยชิเปลี่ยนให้หนูลินได้...เธอก็ไว้ใจเขานี่..."  รังสิมันต์ถามกลับ...  น้ำฟ้าก็ตั้งท่าจะตอบแต่ทว่าหูกลับได้ยินเสียงเรียกชื่อเขาดังสนั่นมาจากทางเดินด้านหน้า  พอหันไปมองก็เห็นหมอกานต์เดินโบกไม้โกบมือมาพร้อมมาคัส  ไบรอัน  หนุ่มฝรั่งผมทองตัวโตคนนั้น...


"หมอกานต์ !"  น้ำฟ้าทักกลับ...  เท้าก็เดินเข้าหาสองสามก้าว 


"ฟ้า !  ตะกี๊พี่หมอกเรียกหาอยู่ในครัวแน่ะ...รีบไปเร็ว..."  คุณหมอเด็กบอกเพื่อนแล้วตบบ่าทักทายเบาๆ  น้ำฟ้าพยักหน้ารับแล้วเอี้ยวตัวหันหลังมองรังสิมันต์ที่ยังอุ้มหนูลินอยู่...  คุณหมอกานต์พอจะเดาความต้องการของเพื่อนออกจึงเอ่ยปากว่า  "...ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวดูให้...  ไม่ปล่อยให้เลี้ยงกันแค่เจ้านายกับลูกน้องหรอก...ไปเหอะๆ"  หมอกานต์พูดพลางมือก็ดันหลังเพื่อนให้ออกเดิน... 


             น้ำฟ้าเหลียวหลังหันมามองไปทางหนูลินอีกครั้งก็ดันสบเข้ากับดวงตากลมป๊องที่จ้องเขาไม่วางตา...  เด็กหนุ่มค่อยๆสาวเท้าก้าวไปข้างหน้าแต่ใบหน้าก็ยังหันมองกลับหลัง  แต่พอน้ำฟ้าหันหลังตั้งหน้าจะเดินไปทางบ้านใหญ่เสียงร้องไห้แผดจ้าของหนูน้อยก็ดังลั่นทันที... 
   

"...แง้....................แง้.................."


"หนูลิน..."  น้ำฟ้าครางเรียกชื่อลูก  หันมองก็เห็นหนูน้อยทำท่าตะกายตัวเองลงจากอ้อมแขนรังสิมันต์จะตามเขามาด้วย  เด็กหนุ่มจ้องมองด้วยแววตาสงสารเท้าก็ก้าวกลับทิศโดยไม่รู้ตัว   ดีที่หมอกานต์ยกแขนมาช้อนอุ้มหนูลินเอาไว้ก่อนแล้วพาหันไปอีกข้างก่อนออกปากไล่เขา...


"รีบไปเร็วแก...  หนูลินร้องจะตามแกอ่ะ  ไปเถอะไม่ต้องห่วง...เดี๋ยวดูให้..."  พูดพลางก็โอ๋เจ้าหนูน้อยตัวอ้วนที่พยายามหันหน้าไปมาเพื่อหาแม่ตัวเอง...  แต่ก็ถูกคุณหมอเด็กโอบพาหลบ 


"แก...ถ้ามีอะไรรีบโทรหาฉันเลยนะ..."  น้ำฟ้าบอกเพื่อน...ในใจจะขาดรอนๆอยากพาลูกไปด้วยมากๆ  แต่ก็พอรู้ตัวว่างานตัวจะพาเด็กๆเข้าไปเล่นด้วยเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้...  สุดท้ายพอเห็นทั้งรังสิมันต์  ทั้งมาคัสช่วยกันโอ๋...  ตัวเองจึงค่อยย่องเดินจากมา...  แต่จู่ๆก็พลันรู้สึกตัวว่ามีคนมาคว้าจับข้อแขนตัวเองไว้  พอหันมองจึงเห็นคุณธาดาที่สะพายกล้องเดินตามเขามาด้วย


"พี่ไปด้วย..."  ชายหนุ่มบอก...ก่อนรั้งแขนขาวเนียนพาออกเดิน...  ทั้งสองคนหันมองกลับทางเดิมอีกครั้ง...และน้ำฟ้าก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นรังสิมันต์จ้องมาทางเขาเขม็งและทำท่าเหมือนจะเดินตาม  แต่คงติดที่มาคัสกำลังกระซิบพูดอะไรอยู่    ...หลังจากนั้นจู่ๆชายหนุ่มจึงหันหลังกลับเดินไปทางโซนห้องอาหาร...  เขาก็ถูกคุณธาดาพาลากเดินไปในทิศตรงข้ามเพื่อไปทางบ้านใหญ่ซึ่งตอนนี้ได้เริ่มมีการประดับประดาผ้าขาวและชมพูบ้างแล้ว...



    -----------------------------------------------------------------------------


หวานอีกแล้ว  = =...  ช่วงนี้เป็นอะไรเนี่ย...แต่งอะไรได้เอียนชวนอ้วกมาก  ห้าห้าห้า

ช่วงนี้กลับมาหอและเริ่มเรียนแล้วด้วย...ตึ๊บมาก...มันจะยัดวิชาอะไรช้านนักหนา...หัวคนนะเฟร๊ยไม่ใช่ฟองน้ำ  ยัดเท่าไหร่ก็พองเท่านั้นน่ะ !!


...*ซึโยชิเดินมาจากไหนไม่รู้ตีปั๊กลงบนหัว*...


"โอ๊ย !  ทำบ้าอะไรของแก๊..." 


"บ่น...บ่น...เรื่องส่วนตัวมาบ่นลงบอร์ดทำไม = =  ไม่ค่อยรู้เรื่องนะเราเนี่ย..."


"ไอ...ไอ...ไออดีตโฮสต์คลับ !!  แก...อย่ามาๆ  เดี๋ยวจะแฉแน่ๆ..."


"แค่อดีต...= =  ฉันไม่แคร์หรอก...เชิญ" 


"แกนี่มัน...!  =,.="


"อย่าอู้...กลับไปปั่น !!"


"ไม่ !  ถ้าแกสั่งช้านไม่ทำ ! :m16:"


"ไอ้เต้สั่ง !"


"...แล้วก็ไม่บอกแต่แรก..."   *แล้วก็เดินคอตกกลับไปนั่งปุ๊กลุ๊กอยู่หน้าคอม*  "เอ้อ...แล้วทำไมแกมากับคุณเต้ของช้านได้ห๊ะ"


"ของฉัน?!!!" 


"เออ !!  ของฉัน !!   :-[ ...ทำไมเหรอ..."


"ระวังไว้..." 


"อะไร..."


"...คืนนี้ฉันจะมาบึ้มบ้านเธอ !..."


"เอ่อ...= =  ...แค่ล้อเล่นง่ะ...จริงจังไปมั้ย??"


.............จบเฮอะ !................

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 19-11-2011 17:57:16

จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆ  :z13:
เม้นก่อนค่อยอ่าน อิอิ


สนุกตอนท้ายนี่แหละ ๕๕๕๕๕
คุณตะวันต้องขวางธาดาไว้นะ
เราต้องดูแลคนในครอบครัว หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Nunng ที่ 19-11-2011 18:06:38

อัพแล้วววววววววววในที่สุด 55555. เป็นกำลังใจให้ค้าแต่งสนุกมากๆๆ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: FriendShip ที่ 19-11-2011 18:18:34

มาแล้วววววววววววว
รังสิมันต์แอบน่ารักนะเนี่ย
เมื่อไหร่จะรักกัน อร๊ายยยย  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 19-11-2011 18:32:09

ไปอ่านก่อนนะคะ
เดี๋ยวกลับมาเม้น o13
----------------------------------------------------
อร๊ายยยยยยยยยย หวานๆๆ
หวานได้อีกนะคะ อย่าเพิ่งมาม่า o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 19-11-2011 18:33:46

โว้ยๆ  หวานจนมดขึ้น
คุณรังสิมันต์แสดงออกขนาดนั้นยังไม่รู้ใจตัวเองอีกเหรอเนี่ย  เซ๊งๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 19-11-2011 18:40:59

อย่าเกิดอะไรกับหนูลินและน้ำฟ้านะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 19-11-2011 18:45:17

พ่อแม่ลูกชัดๆ
นี่มันอะไรกัน หวานกันเกินไปแล้ว :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 19-11-2011 18:49:03

อั๊ยย่ะ
หวานอย่างนี้แหละเค้าชอบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 19-11-2011 19:12:56

สำหรับสองคนนี้จะหวานเยอะกว่านี้ก็ไม่ว่าหรอกนะ
ยิ่งหวานกันเท่าไหร่คนอ่านยิ่งชอบ
แต่ท่าทางวันงานคงมีเรื่องแน่ๆ
ป่ะป๊าปกป้องแม่ฟ้ากับหนูลินด้วยนะ
เอ่อ.. อ่า.. เตโช+โยชิ  :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 19-11-2011 19:15:34

ไม่รู้ทำไม แต่แอบเชียร์ คุณธาดาอ่ะ  :-[ :-[

เบื่ออิตาลุงม้าน้ำ  มัวแต่ซึน ทำแป๊ะไรอยู่ได้ฟะ  :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 19-11-2011 19:34:40

แอร๊ยยยยยยย น่ารักที่สุด หวานๆอย่างนี้แหละเราชอบ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 19-11-2011 19:45:06

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 19-11-2011 20:05:29

มันค้างๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 19-11-2011 20:11:06

 :m31: อยากอ่านต่อ

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Yamamot000 ที่ 19-11-2011 20:20:12

ค้างๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 19-11-2011 20:28:26

หวานกันนิดๆ

ส่วนตัวคิดว่าควรรักกันได้แล้ว  นานไปแล้วนะเออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Loveyoujung ที่ 19-11-2011 20:49:40

น่าร๊ากกกกกกกก รักนู๋ลินกับน้ำฟ้าที่สุดเยยยยยยยยย
มาต่อเร็วๆเด้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 19-11-2011 21:12:44

โอ้ย,,,,,มีแอบถ่ายรูปตอนนอนด้วยอ่ะ น่ารักๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 19-11-2011 21:19:45

น่ารักเหมือนเดิมครอบครัวนี้
เหมือนพายุจะมา
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 19-11-2011 21:22:41

คุณลุงม้าน้ำนี่ทั้งเนียนและขี้หึงสุดๆเลยนะเนี่ย....

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 19-11-2011 21:40:36

ปะป๊าเนียนกับแม่ฟ้าบ่อยๆ ชอบ แต่ดูท่าเรื่องใหญ่กำลังจะมาใช่มั๊ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: moriku ที่ 19-11-2011 21:51:11

ขอหวานอีกกกกกก  :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 19-11-2011 21:58:57

หวานซะ :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 19-11-2011 22:22:11

ูหลงทั้งแม่ทั้งลูกละสิ คุณลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 19-11-2011 22:23:52

แอบหวานนะปะป๋า :กอด1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 19-11-2011 22:27:06

ออกตัวแรงมาก ป่ะป๊า  :impress2:
ชอบค่ะ น่ารักดี อ่านไปยิ้มไปเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 19-11-2011 23:11:48

อยากอ่านนนต่อออ

คุนธาดาจะมาเป็น กขค ทำไมเนี่ยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 19-11-2011 23:21:46

หึงๆๆๆๆๆๆๆนะพ่อคนปากแข็งไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเอง 5555
ตอนนี้พ่อตะวันต้องกันธาดาอย่างด่วน ฝ่ายนั้นเริ่มรุกมากขึ้นทุกทีเเระ
หวังว่างานจะไม่มีมารผจญน้า เริ่มกลัวตามลางสังหรณ์พ่อตะวัน ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 19-11-2011 23:26:27

ฮะฮะฮะ คุณพ่อรุกคุณแม่ใหญ่ ครอบครัวสุขสันต์ชะมัด ธาดารีบไปหาคนอื่นเถอะ ก่อนจะโดนคุณพ่อรังสิมันต์
สั่งเก็บ จัดการให้บดขี้ แล้วไหนจะเรื่องวุ่นในงานแต่งอีก เหนื่อยแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 19-11-2011 23:28:27

ยังไม่จุใจเลยอ้าาาาา :serius2:

คุณป๊ะป๋าสั่งเก็บอีตาธาดาเลยค่ะ หมั่นไส้มากบังอาจมาเป็น กขค แถมจับมือแม่ฟ้าอีก

หนูลินน่ารักมากกกก :-[
กอดคนเขียน :กอด1: เค้าค้างอย่างมากรีบมาต่อนะค้า~~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 20-11-2011 00:35:03

จะมีเรื่องอะไรร้ายๆเกิดขึ้นไหมหนอออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 20-11-2011 01:56:26

อ๊ายยยยยยยยยยยย ในห้องนอนไม่ไหวแล้ววววว หวานมากกก น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก

ฟินมากกก ชอบที่สุดจ้า >_<♥

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 20-11-2011 02:49:05

หนูลินน่ารักมาก ปะป๊าก็หวงจริงไรจริง เริ่มชอบแล้วอ่าดิ๊ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 20-11-2011 04:17:18

(@>______<@)  waan nid nid jit jam sai khaa,,ha ha ha...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 20-11-2011 04:22:42

หวานได้อีกกกกกกกกกกกกกกกก ><

ขอแต่งงานเลยป้ะ ~
ตะวันไปขวางธาดาด้วยยยย ไม่งั้นฟ้าโดนงาบไป ไม่รู้นะ =..=

สุดท้าย หนูลินยังน่ารักเช่นเดิมมม ~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 20-11-2011 05:16:29

เมื่อความหึงเริ่มทำงาน
ใครบางคนอยู่ไม่สุขซะแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 20-11-2011 06:12:47

อร๊ายยยยยยยยยย น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 20-11-2011 06:21:07

เอาคุณธาดาออกไป  :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 20-11-2011 09:15:38

น่ารัก อิๆ หวานกันๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 20-11-2011 11:28:56

โอ้ยยย  มันดูอบอุ่นๆอ่ะครับ  อ่านแล้วได้กลิ่นความอบอุ่นจากแสงแดดอ่อนๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 20-11-2011 11:46:12

น่ารัก  บอกคำเดียวว่า   น่ารัก   รักหนูลินจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Yuki_Moji ที่ 20-11-2011 12:25:37

ชอบตอนมาเฟียจุ๊บเท้าหนูลินอ่ะ

น่ารักเนอะ

แต่โคตรจะรำคาญธาดาอ่ะ

ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 20-11-2011 13:03:18

   น่ารักขึ้นทุกที้ทุกทีนะคู่นี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Aini_es ที่ 20-11-2011 13:41:40

ครอบครัวสุขสันต์นะเนี้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 20-11-2011 13:51:53

น่ารักมากกกค่ะ พ่อแม่ลูก ครอบครัวหรรษา
ยิ่งฝั่งคุณพ่อนี่ ยิ่งอยู่ๆไปยิ่งน่ารักขึ้นนะ
มีแอบเนียนกับคุณแม่ แถมยังมีแอบถ่ายรูปยังกะวัยสะรุ่นเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 20-11-2011 15:16:24

น่ารักอ้ะะะ ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวตอนที่ลุงตะวันแอบถ่ายรูปในห้องนอน  :o8: :o8:
ว่าแต่ตอนวันแต่งจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ยย ใจหายแวบ ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: mujika_keita ที่ 20-11-2011 15:37:05

สะดุดกับคำถามในใจคุณม้าน้ำที่ว่า ในโลกนี้จะมีผู้ชายที่ไหนผิวบาง  ตัวเล็ก  แล้วก็หน้าตาอ่อนหวานได้ขนาดนี้อยู่ด้วยงั้นเหรอ...
ขอตอบค่ะคุณลุง มีสิค๊าาาาา

แต่ก็เข้าใจค่ะ ความรักมันบังตาเลยทำให้คุณลุงมองเห็นแต่แม่ฟ้าคนเดียวเท่านั้น  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.28>> [19/11/2011] PG.67
เริ่มหัวข้อโดย: kiizkziekiizk ที่ 20-11-2011 15:42:53

หวานน  > <~
ให้หนูลิน เรียกป๊ะป๋า บ่อยๆสิค่ะ น่ารักดี เอิ๊กๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 20-11-2011 17:05:06

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.29




"มีอะไร..."  รังสิมันต์นั่งลงที่เก้าอี้เสร็จก็ออกปากถามทันที...มาคัสก้มลงเปิดดูแฟ้มบางๆในมือ  ส่วนปลายหางตาก็เหลือบมองไปทางคุณหมอเด็กซึ่งกำลังสำรวจห้องนี้อยู่อย่างสนใจมาก...


              ห้องที่พวกเขาอยู่กันตอนนี้เป็นห้องทำงานส่วนตัวของโตยธร  ซึ่งปกติแล้วไม่อนุญาตให้คนภายนอกเข้าใช้ได้...  ห้องนี้อยู่เลยถัดบริเวณห้องอาหารเข้ามาอีก  ส่วนภายในห้องค่อนข้างเรียบง่าย  แต่เฟอร์นิเจอร์ที่ใช้และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ในห้องต่างๆกลับดูหรูหราและทันสมัยมาก... ส่วนผนังห้องมีลักษณะวาดลวดลายและลงสีสรรค์คล้ายทำด้วยไม้..ทว่าวัสดุที่ใช้กลับเป็นวัสดุกันเสียงอย่างดี...  ...พูดง่ายๆก็คือห้องนี้เหมาะมากสำหรับใช้ประชุมลับหรือวางแผนงานต่างๆที่ไม่ต้องการให้รั่วไหลไปภายนอก... 


              บอสของเขานั่งอยู่บนเก้าอี้บุนวมอย่างดีหลังโต๊ะไม้ที่วางแก้วทับด้านบน  ตรงหน้ามีคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะหนึ่งชุด  คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คอีกหนึ่งชุด  พร้อมด้วยอุปกรณ์การจับภาพ   เครื่องปริ้นท์และแสกนเอกสาร  เครื่องสแกนนิ้วมือ  พร้อมทั้งหน้าจอกล้องวงจรปิดภายในบริเวณรีสอร์ท  ที่ถ่ายทอดตรงต่อจากห้องบังคับการที่ไว้ใช้สอดส่องดูแลทั่วไป... 


             มาคัสกวาดตามองเอกสารอีกรอบก่อนจะมองไปทางบอสตัวเอง  ซึ่งนั่งเท้าคางจ้องหน้าจอฉายภาพกล้องวีดีโอวงจรปิดที่มีมากมายเป็นตารางหมากรุก  แต่ก็ไม่ได้ตัดสินใจเลือกช่องในมาฉายภาพเต็มจอเพื่อดูรายละเอียด...  ชายหนุ่มจึงเริ่มต้นรายงานของตัวเอง...


"บอสครับ...อย่างที่เคยบอกไปแล้วว่าคุณหมอณัฐกานต์...'รู้'แล้ว   เพราะฉะนั้นผมกำลังคิดว่าคุณหมอณัฐกานต์คงจะช่วยเราได้มาก..." 


"จะให้ช่วย...ช่วยอะไรงั้นเหรอ..."  คุณหมอเด็กพอได้ยินชื่อตัวเองก็รีบพาตัวเองและเด็กน้อยมานั่งลงเก้าอี้นุ่มหน้าโต๊ะทำงานรังสิมันต์  โดยมีมาคัสยืนอยู่ด้านข้าง  จากนั้นคุณหมอหนุ่มก็หรี่ตาหันขวับไปทางมาคัสแล้วพูดเสียงเย็น 


"...แต่ขอดักเอาไว้ก่อนเลยว่าถ้าจะให้ช่วยเอาตัวหนูลินมาจากไอฟ้าล่ะก็..."   คุณหมอณัฐกานต์ทำท่าเอานิ้วปาดคอตัวเอง  "...ข้ามศพฉันไปก่อนเหอะ..."


"คิดเยอะไปนะครับที่รัก..."  มาคัสบอกคุณหมอด้วยสีหน้าอ่อนโยน  คุณหมอกานต์สะบัดหันกลับไปพิจารณาลายโต๊ะ...  เมื่อก่อนก็โวยวายเกือยตายเหมือนกันที่มาโดนเรียกที่รงที่รัก  แต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุจริงๆ...ยิ่งพอนึกถึงตอนเขาปฏิเสธมากๆแล้วนายฝรั่งเอาแต่เรียกเขาว่ามายฮันนี่ตลอดเวลานี่ขนลุกพรึ่บทุกที... 


             ...อย่างน้อย 'ที่รัก' มันก็ดีกว่า 'มาย(สวีท)ฮันนี่!!' แหละว่ะ...


"คือเมื่อสักครู่มีชาวบ้านแถบนี้เขามาบอกคุณโตยธรครับว่า  ช่วงสี่ห้าวันมานี่เห็นรถกะบะยี่ห้อ...ไม่ติดป้ายทะเบียน  ชอบมาขับวนในหมู่บ้าน  แล้วจอดซุ่มอยู่แถวๆปากทางเข้ารีสอร์ท  ชาวบ้านแถวนั้นเขาก็สังเกตุว่าเครื่องก็ไม่ดับ  แถมยังไม่มีคนลงมาจากรถอีก  บางทีจอดทิ้งไว้นานสามสี่ชั่วโมงเลยนะครับ...  แต่เพราะมันไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่ามาขับวนแล้วก็จอดอยู่เฉยๆ  ชาวบ้านเขาเลยไม่ได้ทำอะไร  แค่เอะใจสงสัยแล้วก็เลยมาบอกคุณโตยธรไว้ก่อนเพราะกลัวจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้นน่ะครับ..."  มาคัสกล่าว...


"แล้วมันมากันกี่คัน..."  รังสิมันต์ถาม  สายตาก็ไม่ละไปจากหน้าจอ... 


"คาดว่าน่าจะมีด้วยกันสองคันครับ  เพราะบางทีก็เป็นรถกะบะสีดำ  ไม่ก็สีบรอนซ์เงิน..." 


"แล้วที่นายสืบมา...มันเป็นใคร  มาจากไหนแล้วใครส่งมา..."  รังสิมันต์ถามต่อ...  แต่คุณหมอกลับทำตาโตเพราะคิดว่าเนื้อหาที่จะรายงานคงหมดแค่นั้น  แต่ไม่นึกว่าผู้ชายผมทองตัวโตด้านข้างนี่ยังจะมีข้อมูลอื่นแอบไว้อยู่อีกด้วย...


"นี่ครับบอส...  ข้างในเป็นรายละเอียดประวัติโดยย่อของพวกมัน  มีกันอยู่สามคน  ...มีอาชีพเป็นแฮกเกอร์หนึ่งคน...  ส่วนอีกสองคนเป็นช่างซ่อมรถที่เปิดอู่อยู่ชานเมือง  แต่อาชีพแอบแฝงคือคนส่งยาและสายสืบครับ..."   มาคัสกล่าว  ใบหน้ายังนิ่งก่อนจะยิ้มละมุนเมื่อเจอฝ่ามือน้อยๆของหนูลินตีแปะลงหน้าขา...   ชายหนุ่มยกนิ้วมาให้เด็กน้อยจับแล้วแกว่งเล่น  ระหว่างที่กำลังทำหน้านิ่งเพื่อรายงานต่อไป  "...ไอสองช่างซ่อมรถนั่นมันเป็นคนของเสี่ยเจียง...  พ่อเลี้ยงที่เป็นคู่ปรับกับคุณโตยธร  แต่สำหรับแฮกเกอร์นั่น...เป็นคนของคุณธรรณธรครับ..."


              พอพูดถึงตรงนี้  รังสิมันต์ถึงเพิ่งละสายตาจากจอคอมพิวเตอร์มาจ้องลูกน้อยตัวโตผมทอง...  เข้าใจความหมายโดยไม่ต้องอธิบายเพิ่มเติมว่าเรื่องนี้คงไม่ใช่สนุกไว้เคี้ยวเล่นแน่   เมื่อไม่รู้ว่ามันสองตัวนั้นไปรู้จักมักจี่  และตกลงยอมร่วมงานกันได้ยังไง...


"เอ๊ะ...ธรรณธรที่เคยเป็นอดีตส.ส.จังหวัด...อ่ะนะ !  เฮ้ย...ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ..."  คุณหมอณัฐกานต์หูผึ่ง...  แล้วอุทานออกมา   ทำให้ชายหนุ่มอีกสองคนที่เหลือหันมองเป็นตาเดียว  และเป็นรังสิมันต์ที่ออกปากถาม


"...อดีต ส.ส. งั้นเหรอ...  ทำไมเธอถึงรู้เรื่องนี้..."   ที่ถามอย่างนั้นออกไปเพราะรังสิมันต์ทราบตามข้อมูลจากบิดามาก่อนหน้านี้แล้ว  ว่าตอนนั้นนายธรรณธรเริ่มต้นเข้าวงการด้วยการสมัครเป็นส.ส. แต่อยู่ในพรรคที่ไม่ค่อยมีชื่อเสียงเลยไม่ค่อยมีคนรู้จัก  ตอนหลังไม่รู้ไปเอาเงินมาจากไหนมากมายถึงเพิ่งผันตัวมาเป็นนักธุรกิจและกว้านซื้อหุ้นที่นั่นที่นี่ไปทั่ว  รวมทั้งยังทำพวกอสังหาริมทรัพย์ทั้งหลายแหล่เพิ่มอีก  มีทั้งที่ประสบความสำเร็จบ้างแล้วก็เจ๊งไปบ้าง...  ดังนั้นคนไทยส่วนใหญ่จึงรู้จักนายธรรณธรในมาดนักธุรกิจเสียมากกว่า...น้อยคนนักที่จะรู้ว่าเมื่อก่อนนายธรรณธรจะเคยเป็น ส.ส.ด้วย... 


              แต่คุณหมอเด็กคนนี้กลับอุทานออกมาคำแรกว่าเป็น ส.ส.  แสดงว่าคงจะเคยพอทราบเรื่องราวในครั้งอดีตของคนคนนั้นอยู่บ้างแน่ๆ...


"ก่อนผมตอบคำถามคุณ...ขอผมถามก่อนได้มั้ย...   นี่แสดงว่าไอพวกคนร้ายที่เข้ามาดักยิงพวกเราในตอนนี้นี่เป็นคนของไอเสี่ยอะไรนั่นกับคุณธรรณธรงั้นเหรอ..."


"...ใช่...  ถ้าคุณพอจะรู้อะไรอยู่บ้างที่เกี่ยวกับสองคนนั่น  ก็ช่วยบอกผมหน่อยได้มั้ย..."  เป็นครั้งแรกที่รังสิมันต์พูดจาออกมาแกมขอร้อง  มาคัสถึงกับคิ้วขมวดมองเจ้านายตัวเองด้วยสายตาแอบงง 


"...ทำไมล่ะ..."



"ผมเป็นห่วงหนูลิน..."  รังสิมันต์ตอบอย่างไม่ลังเล...  นึกถึงวันที่ไปขี่ม้าแล้วเจ้าตัวน้อยตกอยู่ในอันตรายทั้งๆที่เขาก็อยู่แต่แทบจะไม่รู้ตัวแล้วมันก็ให้นึกเกลียดตัวเอง...  ว่าแค่ดูแลหลานคนเดียวยังทำได้ไม่ดีเลยซักนิด...


               คุณหมอเด็กจ้องใบหน้าคมหล่อของรังสิมันต์อย่างอดแปลกใจไม่ได้  คุณหมอเหลือบสบตากับมาคัสที่จ้องตอบกลับมาด้วยแววตาไม่ค่อยต่างกัน  ก่อนจะกระซิบบอกเขาว่า


"ถ้าคุณพอจะรู้อะไรมา ถึงจะมีประโยชน์หรือไม่มีประโยชน์ในสายตาคุณก็ช่วยบอกมาเถอะ...  รับรอง...ว่าอย่างน้อยพวกผมก็ไม่มีทางจะทำอันตรายคุณ  คุณหนูไวโอลิน  แล้วก็คุณน้ำฟ้าแน่นอน..."  มาคัสบอก...  ก่อนจะพาตัวเองมานั่งลงบนเก้าอี้ตัวที่เหลือตรงหน้าโต๊ะ  หันโน๊ตบุ๊คตัวที่วางหน้ารังสิมันต์มาเปิดและพบว่ามันพร้อมใช้งานอยู่แล้ว...


"...ผมก็ไม่ได้รู้อะไรมาก  แถมข้อมูลมันอาจจะไม่ค่อยเป็นประโยชน์อะไรให้พวกคุณนักหรอก..."   คุณหมอเด็กเปลี่ยนท่าอุ้มหนูลินเมื่อมือน้อยเริ่มตีแปะลงท่อนขามาคัสสูงขึ้นเรื่อยๆจนน่าเป็นห่วงจุดยุทธศาสตร์บ้างแล้ว   


"คือก่อนหน้านี้ตอนผมเรียนแพทย์ปีหนึ่งน่ะ...  ในสายเทคของผมคือพี่เอ็กซ์เทิร์นปีหกเขาได้ไปฝึกงานที่โรงพยาบาลในจังหวัด...  แต่พี่เขาเก่งมากเข้าขั้นอัจฉริยะเลยล่ะ  โดยเฉพาะในเรื่องของสมอง...  ปรากฏว่ามันเป็นช่วงที่คุณธรรณธรน่ะขึ้นเป็น ส.ส. พอดี...  แล้วแกมีลูกชายกับลูกสาวอย่างละคน...  ตรงนี้แหละที่เป็นความลับ...  เพราะลูกแกทั้งสองคนน่ะเป็นออร์ทิสติก  มีปัญหาเกี่ยวกับการพูดคุยสื่อสารและการเคลื่อนไหว   ปรากฎว่าตอนนั้นแกพยายามหาหมอที่ดีที่สุดมารักษาอาการ  รวมทั้งรุ่นพี่ของผมก็ถูกให้เข้าร่วมด้วยเลยนะทั้งๆที่เป็นแค่นักศึกษาแพทย์ฝึกหัด...  แต่เรื่องนี้แกให้เก็บเป็นความลับ...คงไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าแกมีลูกพิการทางสมองน่ะ..."


"แล้วตอนนี้ลูกแกอยู่ที่ไหน..."  รังสิมันต์ถาม  จำได้ว่าในเอกสารของพ่อเขาเขียนไว้แค่ว่าลูกสองคนพิการทางสมองแค่นั้น  แต่ไม่ได้ลงรายละเอียดอื่นเพิ่มเติมไว้...


"อืม...  ถ้าจำไม่ผิดนะ  หลังจากแกถูกปลดจากตำแหน่ง ส.ส. แกก็ย้ายลูกแกสองคนไปอังกฤษ  ตามคำแนะนำของอาจารย์หมอตอนนั้น...  แต่ตอนนี้ได้ข่าวว่าลูกสาวคนโตของแกค่อนข้างโคม่ากลายเป็นเจ้าหญิงนิทราไปแล้ว  ส่วนลูกชายเริ่มเข้าโรงเรียนฝึกเด็กพิเศษอยู่ที่สิงคโปร์ทั้งคู่..."   คุณหมอเด็กพูดต่อ   รังสิมันต์พยักหน้าเข้าใจ  ส่วนมาคัสก็พิมพ์เนื้อหาที่ได้ยินบันทึกลงคอมพิวเตอร์เก็บไว้... 


              แต่จู่ๆคุณหมอเด็กก็ทำหน้าคล้ายลำบากใจอยู่ชั่วครู่ก่อนจะตัดสินใจเงยหน้าสบตารังสิมันต์ตรงๆ...


"...มีอะไรอีกงั้นเหรอ..."  ชายหนุ่มถาม  ได้ยินเสียงถอนหายใจยาวๆจากเด็กหนุ่มสัญชาติไทยตรงหน้าดังๆหนึ่งครั้ง...ผสานกับเสียงเด็กน้อยตัวเล็กที่เริ่มร้องอ้อแอ้ๆอีกแล้ว...


"...อันที่จริง...ผมรู้อะไรอีกนิดหน่อย  ...แต่...  ผมจะบอกพวกคุณ..."  คุณหมอเด็กทำท่าตัดสินใจ...  มาคัสพิจารณาเรื่องราวที่ได้ยินก็รู้สึกอยู่เล็กๆว่ามันก็ไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าไหร่นักหรอก  เขาเองอยากจะรู้เรื่องเกี่ยวกับพวกธุรกิจมืดของนายธรรณธรอะไรประมาณนั้นมากกว่า  แต่เอาเถอะ...เก็บข้อมูลของศัตรูได้มากเท่าไหร่มันก็คงจะดีมากเท่านั้น 


"คืออย่างนี้...  เรื่องที่ผมเล่าให้พวกคุณฟัง  เป็นเรื่องทั่วไปที่เขาลือกันในบรรดาพวกแพทย์...  แต่จริงๆแล้วรุ่นพี่ผมคนนั้นน่ะแหละ  ที่เป็นคนแนะนำให้ อดีต ส.ส. ธรรณธรส่งลูกทั้งสองคนไปรักษาตัวที่อังกฤษต่อ...  เพราะพอดีตอนนั้นรุ่นพี่ผมได้ทุนเต็มอัตราไปศึกษาต่อที่อังกฤษพอดี  ...แล้วการรักษาในเคสนี้  รุ่นพี่ผมก็ได้ลองเรียงยีนส์ของเด็กสองคนนั่นดู  และเป็นคนพบว่าที่เด็กสองคนนั้นเป็นออทิสติกเพราะพ่อเด็กดันไปได้กับแม่เด็กที่เป็นสายเลือดเดียวกัน...  ดูเหมือนตอนนั้นคุณธรรณธรจะไม่รู้มาก่อนว่าภรรยาที่ตัวเองแต่งงานด้วยน่ะอาจจะเป็นเครือญาติกัน...  ทำให้หลังจากนั้นเหมือนฝ่ายหญิงจะตรอมใจตาย  คุณธรรณธรเลยเลี้ยงลูกคนเดียว...  แต่รุ่นพี่ผมเคยบอกว่าดูเหมือนแกจะรักลูกแกไม่น้อยเลยนะ...  ทุ่มเงินเป็นหลายล้านเพื่อรักษาโดยไม่เสียดายเลยซักนิด...  มันก็เลยเกิดคำถามขึ้นมาเหมือนกันว่าตอนนั้นแกเอาเงินมาจากไหนมากมาย...  เพราะคุณก็น่าจะรู้ว่าค่ารักษาอาการทางสมองน่ะ...เงินมันหลายหลักแค่ไหน..."


"...สรุปก็คือ  ไม่มีใครรู้ว่านายธรรณธรหาเงินหลายล้านมารักษาลูกตัวเองได้ยังไงงั้นเหรอ..."  รังสิมันต์ถามต่อ...


"ใช่ครับ...  แต่เห็นมีคนลือกันว่า  แกค้าของเถื่อนพวกไม้ป่าอะไรทำนองนั้น  กับพวกสัตว์ป่าด้วยนะ...  ยิ่งตอนนั้นแกเป็น ส.ส. อำนาจก็มีล้นมือคงจะใช้อำนาจในทางมิชอบด้วยนั่นแหละ...  ผลกรรมเลยมาตกอยู่ที่ลูกสองคนเลย...เฮ้อ..."  พูดไปคุณหมอเด็กก็รู้สึกหดหู่  เพราะจำใบหน้าเด็กสองคนนั้นได้ตอนที่รุ่นพี่หมอของเขาเคยถ่ายรูปส่งมาให้ดู  หน้าตาน่ารักทั้งคู่แต่ดันมีแขนขาลีบ  หัวก็ใหญ่กว่าตัว  แถมคนเป็นพี่สาวดันมีปากลักษณะคล้ายเป็นโรคปากแหว่งเพดานโหว่ด้วย...น่าสงสารมาก...


"งั้นเหรอ...ขอบใจมาก..." 


             รังสิมันต์เท้าคางนั่งพิจารณาสิ่งที่ได้ยินกับสิ่งที่จดจำไว้ในสมองตอนอ่านข้อมูล  หลายอย่างมีความตรงกันว่านายธรรณธรเคยเริ่มต้นธุรกิจด้วยการค้าของเถื่อนพวกไม้ป่ากับสัตว์ป่ามาก่อนจริง...  แต่เรื่องครอบครัวนี่ไม่คิดว่ามันจะมีเรื่องอะไรแบบนี้เกิดขึ้นด้วย...


"แล้วนี่...หลังจากนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นมั้ย..."   เสียงแผ่วเบาของคุณหมอดังขึ้นข้างตัว  มาคัสหันมองหลังจากเซฟข้อมูลลงแฟลชไดรฟ์ส่วนตัวของตัวเองเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มหันมายิ้มบางให้...ก่อนยกมือมาลูบหัวเหม่งๆของไวโอลินที่ตอนนี้กอดซบกับท่อนแขนคุณหมอกานต์แน่นสนิท...


"เอาเป็นว่าคุณไม่ต้องกังวลนะ...  มันจะไม่มีอันตรายใดๆเกิดขึ้นกับพวกคุณแน่..." 

 
"มันเหมือนตอนนี้ผม...กำลังก้าวเข้ามาอยู่ในโลกของละครหลังข่าวเลยอ่ะ..."  คุณหมอพูดแล้วทำหน้ามุ่ย...  "...นี่พวกคุณคง...ไม่ได้ไปวางแผนฆ่าเขาตลบหลังหรืออะไรเทือกนั้นใช่มั้ย..."  คุณหมอหนุ่มแอบเป็นกังวล  เผลอคิดไปนิดๆว่าถ้าตัวเองโดนจับข้อหาร่วมกันฆ่าขึ้นมานี่...ซวยเลยนะ...


"เราทำธุรกิจนะครับที่รัก...  และคุณก็รู้ว่าการทำธุรกิจน่ะมันต้องมีศัตรูหรือคู่แข่งอยู่แล้ว  อย่างคุณธาดานั่นก็ใช่...  แต่ไอประเภทที่ชอบเล่นสกปรกน่ะมันก็มีนะครับ...  เป็นธรรมดาที่พวกผมคงต้องหาทางป้องกันตัวเองไว้บ้าง..."  มาคัสตอบ...


"แล้วเราก็จะไม่ไปทำอะไรใครก่อน...ถ้าหากมันไม่ชอบยื่นมือแส่เข้ามาหาเรื่องเราก่อนเอง..."  และประโยคต่อมาก็เป็นของรังสิมันต์ที่ตอนนี้หันกลับไปจ้องมองภาพในจอมอนิเตอร์ต่อแล้ว   ชายหนุ่มหรี่ตาแล้วจ้องแทบไม่กระพริบ  มาคัสก็เดาไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าเจ้านายเขาแอบดูช่องไหนกันแน่...   "มาคัส...พรุ่งนี้นายกับซึโยชิคอยตามน้ำฟ้าและหนูลินไว้นะ  แต่ก็ไม่ต้องเข้าใกล้มากเดี๋ยวจะเป็นที่สังเกตุ...  ส่วนคุณ...ถ้ายังไงพรุ่งนี้ให้อยู่ใกล้น้ำฟ้าและลูกไว้...  คุณจะปลอดภัยเมื่ออยู่ด้วยกัน...  ถ้ายังไงเดี๋ยวให้มาคัสสอนวิธีเอาตัวรอดเบื้องต้นให้...  ตอนนี้คุณกับมาคัสมีธุระอะไรอยู่ก็เชิญตามสบาย..."  รังสิมันต์กล่าวรวดเดียวต่อจนจบ...


            คุณหมอหนุ่มอ้าปากค้างเมื่อไม่นึกถึงว่าตัวเองจะมาโดนผู้ชายตัวโตตรงหน้าที่ตอนแรกทำท่าว่าจะมีความสัมพันธ์ในด้านดีมากขึ้นไล่ออกจากห้อง...   นี่อีตาลุงหนูลินคิดว่าเขาเป็นใครกันเนี่ย...!


"นี่บอสคุณเขาคิดว่าผมเป็นลูกน้องเขาหรือไง...  ถึงนึกจะมาไล่ก็ไล่  นึกจะเรียกก็เรียกแบบนี้...!!"


"อย่าคิดมากเลยน่าที่รัก...  บอสผมเขาปากร้ายแต่จริงๆแล้วใจดีนะ...  นี่ยังบอกให้ผมสอนวิธีเอาตัวรอดเบื้องต้นกับแนะทางหนีให้คุณอีก...  นี่มันผิดปกติมากเลยนะสำหรับบอสผมน่ะ..."


"เหรอ...!"  คุณหมอถามประชด  แต่ก็หยุดเดินกึกเมื่อนึกขึ้นได้...  "เออนี่  แล้วที่บอกว่าจะฝึกนี่...คุณจะฝึกยิงปืนให้ผมเหรอ...  โหยยยย  ดีใจอ่ะ !!"


"นี่ที่รัก...ปืนนะครับไม่ใช่ไม่ใช่เบ็ดตกปลา...  ที่สอนวันเดียวก็เป็น...  ที่ผมจะต้องบอกคุณก็พวกเวลาได้ยินเสียงปืนคุณต้องหมอบลงแล้วหาที่กำบัง  แล้วก็ต้องหลบไปทางไหนเพื่อหารถของพวกผมแล้วหลบอยู่ใกล้ๆอะไรพวกนั้น..."


"เฮ้ย !  ไม่เอาดิ...  ของพวกนั้นน่ะผมไม่ค่อยสนใจอ่ะ...  คุณสอนผมยิงปืนแทนได้มั้ยผมว่ามันน่าสนใจมากกว่าเยอะเลยอ่ะ..."  คุณหมอกานต์เริ่มออกอาการงอแงเหมือนเด็กในอ้อมแขนเสียแล้ว...


"ระดับคุณนี่ยังสนใจจะใช้ปืนอีกเหรอ...  มีทั้งมีดหมอทั้งเข็มฉีดยาติดตัวเลยไม่ใช่เหรอครับ...  ผมว่านะของพวกนั้นน่ะยิ่งคุณใช้ถนัดเท่าไหร่มันก็ยิ่งอันตรายกว่าปืนเยอะ...เลย..." 


"อ๋อ...นี่ยังจำได้อีกเหรอ...  พอดีเลยได้ยินอย่างนั้นงั้นคุณช่วยอยู่ซ้อมของพวกนั้นกับผมแทนปืนด้วยแล้วกัน...  เผื่อฝีมือผมมันจะดีขึ้นสมใจคุณ !"


"อา...  คือ  ผมไม่ค่อยว่างแล้วน่ะคุณ  เดี๋ยวต้องไปหาพวกเต...โ...  โอ่ะ...โอ๊ยย...  อย่าดึงหูผมสิที่รัก !"


"มานี่มะที่รัก...  เรารักกันไม่ใช่เหรองั้นก็มาช่วยเขาซ้อมเสียดีๆนะที่รัก..."  ตกคำลงท้ายด้วยรอยยิ้มหวานหยด...


            จนมาคัสขนลุกซู่ไปทั่วร่างเลยทีเดียว...
 


    -----------------------------------------------------------------------------


รีบมาอัพเพื่อให้ทันหน้าเลขสวย  ห้าห้าห้า+ 

อีกอย่างรีบมาอัพฉลองวันเกิดให้คุณน้องที่ตามทวงนิยายพี่อย่างเหนียวแน่นมาก...ขอบใจนะจ๊ะ

วันนี้ได้อัพแล้วดีใจ...  เดี๋ยวไปกรอกยาพิษ (ทำการบ้าน) ใส่ตัวเองก่อนเน้ออ 

เจอกันใหม่ตอนหน้าเจ้าาา... :z10: :z10: :z10:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: FriendShip ที่ 20-11-2011 17:18:18

^
^
^
อร๊ายยย จิ้มๆ :z13:

มาคัสกับหมอณัฐกานต์ น่ารักอ่ะ!!!!! 5555
รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 20-11-2011 17:23:11

ลุ้นๆ

แต่คู่มาคัสกะหมอเด็กเนี่ย   น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 20-11-2011 17:39:03

รังสิมันต์เห็นอะไรในจอเอ่ยยย  สงสัยจะเจอศัตรูธุรกิจทางใจนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 20-11-2011 17:42:49

อืม..เรื่องราวชักจะตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆเนอะ
แล้วคุณหมอเด็กกับมาคัสนี่ ท่าทางจะ "สนิทสนมกลมเกลียว" กันยิ่งกว่าเดิมนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 20-11-2011 17:54:54

รีบมาต่อน่ะเค้าจะรอ :m13:

 :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: powvera ที่ 20-11-2011 18:00:35

ขัดใจแล้วดึงหูนี่  มันคุ้นๆอยู่นะเหมือน ภรรยาทำกับสามีเลยอ่ะ   :-[   :-[   :-[

รังสิมันต์กำลังดูช่องที่จับน้ำฟ้ากับคุณธาดาอยู่แน่ๆเลยอ่ะ  ทำไงได้ก็คนมันหวงนีเนอะ  555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 20-11-2011 18:01:39

 o18 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 20-11-2011 18:11:54

ว้ายๆ ที่รักเต็มจอเลย อิอิ
ปล. เจ้านายเรียกหนูลินว่า"ลูก"เต็มปากเลยแฮะ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 20-11-2011 18:18:22

 :impress3: :impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 20-11-2011 18:19:48

เห็นด้วยกับข้างบน ^  :m4:
คุณลุงตะวันแอบดูแม่ฟ้ากับศัตรูหัวใจในจออ่ะดิ ๆ :m12:

ปล.คนแต่งมาต่อเร็วๆน้าา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Resonance ที่ 20-11-2011 18:27:41

มาคัสส่อแววเกลียมัว ๕๕๕

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Loveyoujung ที่ 20-11-2011 18:37:28

 :a2: :a2: อิๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 20-11-2011 18:38:59

โห อัพเร็วมากค่ะ ชอบๆ
พรุ่งนี้ต่อเลยนะคะ เรื่องกำลังเดินทีเดียว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 20-11-2011 18:39:55

รีบไปฉกแม่ฟ้าสิ เฝ้าจอทำไม อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 20-11-2011 18:45:12

 :z1: อนาคตไม่พ้นกลัวเมียนะคะมาคัส ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 20-11-2011 18:46:38

พ่อตะวัน กับแม่ฟ้า น่ารักอะ พ่อตะวันเริ่มหลงรักแ่ม่ฟ้าแล้วใช่ไหมล่ะ

อ๊ายยยยย หนูลิน ก็น่ารัก

คุณหมอกานต์ก็น่ารัก มาคัสมีที่รงที่รักกับเขาด้วย

มาต่อไวไวนะค้าบ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 20-11-2011 18:52:11

อ๊ายยยย มาอัพหน่อยนึงก็ัยังดีเนอะ ลุงม้าน้ำหวงลูก เอ๊ย หวงหลานและแม่ของหลานจังน้า หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: soda ที่ 20-11-2011 18:52:56

มาไวมาเลยนะฮะ
ตกลงว่าคุณตะวันเนี่ยแอบดูน้ำฟ้าช่ายหรือป่าวเอ่ย? :a5:
มาคัสกับคุณหมอน่ารักอ่าาาาาาาา
ฮาตรงบรรทัดท้ายๆๆอ่า ว่าแต่คุณหมอยอมเป็นที่รักแล้วหรือฮะ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 20-11-2011 18:57:08

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 20-11-2011 19:20:56

ฮิ้ว ชอบที่มาคัสโดนดึงหูอะ หุหุ น่ารักดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 20-11-2011 19:30:27

มาคัสมีแววเป็นโรคเกลียมัวนะเนี่ย :m12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Aini_es ที่ 20-11-2011 19:54:06

รอลุ้นวันงาน...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 20-11-2011 20:01:53

สงสัยบอสจะแอบดูช่องแม่หนูลินแชนแนลอยู่แน่ๆ เลย ฮี่ๆๆ
 o3

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 20-11-2011 20:25:27

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 20-11-2011 20:47:17

นึกว่าตาฝาด เห็นอัพอย่างรวดเร็ว เป็นอย่างนี้เรื่อยๆ ก็จะดีมากเลยล่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: atommic ที่ 20-11-2011 20:52:15

โอ้ยย มาคัสจ๋าแค่เห็นยิ้มหวานของคุณหมอเด็กถึงกับขนลุกซู่เชียวหราาาา  อิอิ :m20: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 20-11-2011 21:08:00

ขอแก้นิดนึ่งคะ
นักศึกษาแพทย์ปี 6 เรียก extern คะ ไม่ใช่ Intern
Intern คือแพทย์ฝึกหัดที่จบแพทยศาสตร์แล้วคะ Intern มี 3 ปี คะ แต่อาจจะเรียน Intern แค่ปีเดียวแล้วไปต่อสาขาที่ขาดแคลนเลยก็ได้คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 20-11-2011 21:17:36

จากช่วงหน้ารัก กำลังจะเข้าช่วงบู้แล้ว  ติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 20-11-2011 21:28:44

มาคัสเธอเป็นอาการเริ่มเเรก

ของโรคเกลียมัวนะนี่  :laugh:

หวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับหนูลินเเละน้ำฟ้านะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 20-11-2011 21:29:26

รังสิมันต์จ้องจอไหนอยู่ ใช่ที่คิดไว้ไหม :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 20-11-2011 21:34:59

อ่า
นี่มาคัสกับหมอกานต์ไปเรียกกันที่รักตอนไหนอ่า
เค้าอ่านข้ามหรอ?? *0*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 20-11-2011 22:13:03

ขอให้มีชีวิตรอดนะมาคัส :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 20-11-2011 22:30:18

อย่าเกิดอะไรขึนกับน้ำฟ้าและก็หนูลินนะ

คุณหมอกับมาคัสก็น่ารักกันจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 20-11-2011 22:45:57

อ้างจาก: rule ที่ 20-11-2011 21:08:00  

ขอแก้นิดนึ่งคะ
นักศึกษาแพทย์ปี 6 เรียก extern คะ ไม่ใช่ Intern
Intern คือแพทย์ฝึกหัดที่จบแพทยศาสตร์แล้วคะ Intern มี 3 ปี คะ แต่อาจจะเรียน Intern แค่ปีเดียวแล้วไปต่อสาขาที่ขาดแคลนเลยก็ได้คะ

โอ้...!  ขอบคุณค่ะ !!!  >__<  กะลังไม่แน่ใจอยู่เลยว่าใช่หรือเปล่า...  แต่เห็นถามเพื่อนที่เรียนพยาบาลแล้วเขาบอกมาอย่างนี้ก็เลยเขียนตาม...  ขอบพระคุณที่สุดจ่ะ  ^^  จะรีบกลับไปแก้เดี๋ยวนี้เล้ย....  ^O^//

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 20-11-2011 23:15:48

555 หมอกานต์น่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 20-11-2011 23:37:56

คู่คุณหมอมีแอบหวาน ตลอดๆๆ
 :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 20-11-2011 23:48:42

บอสแค่อินไปหน่อยเลยเผื่อแผ่มาให้คุณหมอว่าที่แฟนของลูกน้อง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: DasHimmel ที่ 21-11-2011 00:49:11

ชีวิตนายธรรณธรก็น่าสงสารเหมือนกันนะเนี่ย แต่ไม่น่ามาทำชั่วเลย
คู่มาคัสกะคุณหมอนี่พัฒนาขึ้นนะเนี่ย มีการฮันน่งฮันนี่ 555
คุณหมอดูน่าจะเอามาคัสอยู่นะ นี่ขนาดยังไม่เป็นกันทางพฤตินัยยังกลัวซะขนาดนี้ 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 21-11-2011 01:53:44

รู้สึกว่า หมอกานต์จะก้าวหน้าไปไกลจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 21-11-2011 02:07:26

แหม่ๆๆๆ หมอกานต์ รับตำแหน่งที่รักได้แบบเต็มปากแล้วหนิ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: timvasabi ที่ 21-11-2011 03:03:42

พึ่งได้อ่าน แบบว่าเพิ่งเข้ามาเจอ และตอนนี้ ว้าวๆๆๆ ติดค่ะ ติด!!! น่ารักมากๆเลย
ทั้งหมดเลยอะ ตัวละคนฝ่ายดีทั้งหมดเลยค่ะ โดยเฉพาะแม่ฟ้ากับนู๋ลิน ส่วนคนพ่อนั่นละไว้...(แอบหมั่นไส้นิดๆ 55)
อ่านไปก็ลุ้นไป ไม่อยากให้ใครมาแย่งนู๋ลินไปจากแม่ฟ้า แบบนี้ลงตัวดีอยู่แล้ว
คุณนง คุณนายอะไรนั่นอย่าได้คิดแหยมแย่นู๋ลินไปเด็ดขาด มิฉะนั้นจะส่งมาคัส? ไปจัดการ
โยงมาเป็นฝ่ายเดียวกัน เพราะไหนๆก็คงติดกับดักคุฯหมอไม่ไปไหนแน่ๆ แถมน่าจะกลัวว่าที่เมียด้วย วะฮะๆๆ
2 คู่ชู้ชื่นแบบนี้ นักอ่านยิ้มแก้มแตก ขอให้พระเอกรู้ใจตัวเองไวๆ เนื่องจากอยากเห็นภาพลักษณ์ออดอ้อนมั้งงะ อ้อนแม่ฟ้าไง เจ๋งเลย!
ติดตามอ่านอยู่เสมอนะค่ะ สู้ๆๆนะค่ะนักเขียนที่น่ารัก เป้นกำลังใจให้ สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 21-11-2011 03:49:35

อ๊ากกก  มาคัสกับคุณหมอน่ารักที่สุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: POPEA ที่ 21-11-2011 06:33:16

เพิ่งเข้ามาิ่อ่านค่ะ, อ่านรวดเดียวเลย
สนุกมาก! ชอบพระนายทั้งสองคู่เลย :-[ หนูลินก็น่ารักน่าชัง
อ่านตอนแรกไม่ชอบแม่พระเอกเลยอ่ะึค่ะ ประมาณว่าละครหลังข่าว55.
แม่สามีกับลูกสะใภ้ไม่ถูกกัน โดนไล่ออกจากบ้าน น่าสงสารพี่สาวนายเอก
รอตอนต่อไปนะ ~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-11-2011 08:25:14

ได้อ่าน 2 ตอนรวดเลย น่ารักมากกกกกกกกก
ลุงรังสิมันต์เริ่มหวงแม่น้ำฟ้ากับหนูลินมากขึ้นนะ
มีแอบหวานกับเขาด้วย
ส่วนหมอกานต์กับมาร์คัสก็น่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 21-11-2011 09:46:32

ชอบคู่หมอกานต์แล้วอ้ะ

>[]< น่ารักจีจี ~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 21-11-2011 10:50:13

ลุ้นตอนต่อไป  o8

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 21-11-2011 10:57:14

มาคัสกะคุณหมอก้าวหน้าสุดๆแววกลัวเมียออกเลย :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: momijijung ที่ 21-11-2011 11:59:47

น่ารักมากๆเลยเรื่องนี้ ชอบมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 21-11-2011 12:16:18

 :a5: o22 :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Zinub ที่ 21-11-2011 13:10:07

สงสัยรังสิมันต์ส่องแม่ฟ้า กับคุณธาดาทางวงจรปิดเนอะ  :o9: :fox2: :fox2:

อยากจับนู๋ลินฟัดจังเลย น้ำลายยืดน้ำลายย้อยดีนักฮึ่ยยยย.... :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 21-11-2011 13:13:09

สงสัยที่รีบไล่คุณหมอ
เพราะภาพในจอแสลงใจแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: sunshadow ที่ 21-11-2011 13:14:53

   คู่คุณหมอนี่พัฒนาความสัมพันธ์กันเร็วติดเทอร์โบจริงๆ
   ไม่เหมือนคู่เจ้านาย. . . เฮ้อ. . .
   มันจะกระดึ๊บไปไหนไหมเนี่ย
    :เฮ้อ:  :เฮ้อ:  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: bon ที่ 21-11-2011 22:45:55

มาคัสเอ๊ย ต่อไปคงไม่พ้นกลัวเมีย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 21-11-2011 23:12:37

ขออย่าให้ใครเป็นอะไรเลยนะ
หมอกานต์เริ่มโหด มาคัสนี่แกกลัวเมียเหรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 21-11-2011 23:49:49

พลาดไม่ได้อ่านมาหลานตอน ในที่สุดก็ทันแล้ว แอบลุ้นๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 22-11-2011 00:45:22

 o3 o3 o3
 o3 o3 o3
 o3 o3 o3

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 22-11-2011 06:31:50

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: kakashiget ที่ 23-11-2011 14:09:23

 :z1: :z1: :z1: อุ้ยยยย คู่ที่2นี่หวานนะคะ ที่รัก เรารักกันมิใช่หรา  กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส์ :-[ :-[ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 24-11-2011 07:45:26

มาปูเสื่อรอจ้า  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: kiizkziekiizk ที่ 24-11-2011 23:43:20

เรื่องราวกำลังเข้มข้นได้ที่เลยค่ะ(อร่อย 55+ เอ้ย)
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:เป็นกำลังใจให้
รอตอนต่อไปอยู่น้าา  :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: chi_kung ที่ 25-11-2011 00:03:31

แอบรู้สึกหมั้นไส้ธาดา ตะวันก็จัดการน้ำฟ้า ทำให้รู้ดำรู้แดงไปเลยซิ จะได้ไม่มากล้ายุ่งอีก อิอิอิ  :z1:  :z1:  :z1:  :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 26-11-2011 00:42:48

เรื่องราวชักจะเข้มข้นทุกขณะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 28-11-2011 15:09:53

มาคัสกะคุณหมอนี่เค้าไปสนิทกันแต่เมื่อไร
มีที่ร้งที่รักด้วยอ่ะ  มีดึงหูอีก  น่ารักอ้ะะะ :-[
คุณลุงแอบดูแม่ฟ้าที่มอนิเตอร์อยู่หล่ะเซ่
แล้วที่ไล่คนอื่นออกไปนี่เพื่อจะได้ขยายดู
จะได้เห็นชัดๆใช่ม้าาา  รู้ทันนาา  ฮิฮิฮิ

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: MAKWAN ที่ 29-11-2011 17:12:29

 :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 02-12-2011 17:32:41

คิดถึงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: mujika_keita ที่ 02-12-2011 17:45:18

หนูลิน หายไปไหนลูก
พวกป้าๆ รออยู่นะ
มะมะ เร๊ว เดี๋ยวป้าให้ลูกอม (เด็กสามเดือนคงจะกินได้หรอก  :z2: )

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: MiMiNaRu ที่ 02-12-2011 22:35:32

งุงิิ มาต่อเีร็วๆระค้า~!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 05-12-2011 11:05:14

อ๊าาาาาาาาาาาาา

อยากอ่านแล้วอ่ะนะฮะ มาต่อหน่อยนึงกะได้ 5555

รออยู่นะคร๊าบบบ (มาเปิดดูทุกวันเลยอ่ะ)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: tomodaging ที่ 07-12-2011 07:34:42

หนูลินโดนลักพาตัว!!!...............หายไปนานเกินนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: LimousinX9 ที่ 07-12-2011 12:13:53

อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่าผู้ชายมันปากแข็งจิงๆเนอะ555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 11-12-2011 15:44:55

รังสิมันต์ดูแลหนูลินกับน้ำฟ้าให้ดี ๆ นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 11-12-2011 16:26:26

เข้ามารอ หนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 11-12-2011 19:10:50

มาคัสคงจะกลัวคูณหมอกานต์ไปอีกนานนน :jul3: :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 15-12-2011 02:08:57

รออ่านน้องไวโอลิน นะคับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 15-12-2011 10:32:06

เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ที่รอเธอ ฉันจำไม่ได้ ~~~~~~

มาเป็นเพลงเค้ารอตัวเองมาต่ออยู่นะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: hp_mon ที่ 18-12-2011 09:48:43

แวะมาดันค่ะ

รอหนูลินอยู่นะ

(http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/c-02214.1.gif)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 18-12-2011 12:40:42

... :serius2:... :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 20-12-2011 14:01:35

คนแต่งหายไปไหนนนนนนน

คิดถึงแม่ฟ้า นู๋ลิน 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 20-12-2011 16:12:04

อนาคตมาคัสนี่น่าจะเกียมัวนะคะเนี้ย ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 21-12-2011 10:04:17

หายไปเลย T^T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: tomodaging ที่ 21-12-2011 18:44:35

หนูลินหายไปนานจังเลยนะค้า.......(T_T)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 21-12-2011 19:53:48

ยามเธอจากไปครานั้น รู้ไหมว่าเป็นเช่นไร
วอนเธอกลับมารักใหม่ เพราะพึ่งเข้าใจว่าตอนนี้รักเพียงแค่เธอ ~~~



วอนเธอมาแต่งต่อเถอะที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 22-12-2011 02:15:50

หนูลินกับแม่ฟ้าหายไป 1 เดือนแล้วนะ คิดถึงๆ :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 22-12-2011 21:51:06

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก

แล้วงี้น้ำฟ้ากับหนูลินจะเป็นอะไรมั้ยเนี่ย

แล้วพี่ตะวันจะดูแลสองแม่ลูกได้เปล่าหว่า

โอ๊ยลุ้นๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: prim--prim ที่ 29-12-2011 20:20:53

เย้เฮ อ่านตามทันแล้ววววว > <
มารอลุ้นด้วยคนนะคะ

ลุ้นว่าทั้งคุณพี่ตะวัน กับ น้ำฟ้าจะรักกันได้ยังไง
แล้วปัญหาคุณแม่พี่ตะวันกับน้ำฟ้าจะแก้ยังไง
แล้ว แล้ว แล้วววว

เยอะแยะไปหมดที่อยากอ่าน ฮ่าๆๆๆๆ
รอตอนต่อไปค่า

ปล.เอาใจช่วยพี่คนเขียนด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-12-2011 02:01:19

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.30 !


             รังสิมันต์นั่งเท้าคางมองภาพในจอที่ขึ้นเป็นช่องตารางเล็กๆขนาดเก้าช่อง...  แค่เห็นเป็นภาพเล็กๆยังกรุ่นๆในใจขนาดนี้  แล้วถ้าขยายภาพใหญ่ให้เห็นการกระทำของ 'ไอหมอนั่น' ที่ทั้งแกล้งจับไม้จับมือ  จับผม  แล้วที่ยังมีแอบโอบเอวนั่นอีก  ถึงภาพจะเล็กแค่ไหนแต่เขาก็ดูออกอยู่หรอกว่าน้ำฟ้าโดนอะไรไปบ้าง...   นึกร่ำๆอยากจะออกไปดึงตัวมาจากครัวนั่นซะแล้วเอาไปขังไว้ในบ้านให้เลี้ยงลูกอย่างเดียวพอ...  แต่จิตใจฝ่ายดีก็คอยเตือนตัวเองอยู่ว่าเขาเองไม่ได้มีสิทธิ์ไปบังคับน้ำฟ้าอะไรขนาดนั้น... 


             แต่จิตใจใฝ่ในทางตรงกันข้ามกลับบอกให้เขาไปจัดการมันซะเดี๋ยวนั้น  แล้วยังไงใครเป็นอะไรเคยแคร์เสียที่ไหน...อยากทำอะไรก็ทำ...  ไม่มีความจำเป็นซักนิดที่ต้องนั่งกังวลอย่างกับคนบ้าที่ทำอะไรไม่ถูกอยู่หน้าจอคอมแบบนี้...  เลื่อนสายตาที่เริ่มล้าออกจากจอเพราะเพ่งมองภาพในครัวมานานพอดู   หันมองไปทางนอกหน้าต่างก็เห็นว่าเริ่มค่ำลงแล้ว...  คืนนี้จะมีปาร์ตี้สละโสดให้กับคู่บ่าวสาว...  พอมองไปทางภาพกล้องวงจรปิดภายในห้องที่จะจัดงานก็เห็นบรรดาเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเริ่มทะยอยกันมาเรื่อยๆแล้ว  มีทั้งช่วยกันขนของกิน  และติดตั้งอุปกรณ์ไว้สำหรับร้องเพลง...   พอมองไปทางห้องข้างๆก็เป็นห้องครัวที่ตอนนี้เริ่มมีคนทะยอยกันออกมาจากห้องเพื่อไปทานอาหารเย็นกันแล้ว...   รังสิมันต์จ้องมองนิ่งๆอยู่อีกยี่สิบนาทีก็เห็นสองคนสุดท้ายในห้องกำลังกระซิบกระซาบอะไรกันซักอย่าง...  และนายธาดาก็เดินถือโทรศัพท์ออกจากห้องครัวไป... 


             รังสิมันต์ยิ้มเย็นบริวเรณมุมปาก  แล้วก็พาตัวเองออกจากห้องไปอย่างเงียบเชียบ...



    -----------------------------------------------------------------------------




              กลิ่นวานิลาลอยมาตามลมตั้งแต่ยังเดินไปไม่ถึงตัวห้องครัวเลยด้วยซ้ำ  เมื่อก่อนเขาล่ะเกลียดนักกับเจ้ากลิ่นหวานๆหอมเลี่ยนนี่...  แต่อาจเพราะตั้งแต่เขาตามติดน้ำฟ้ามา  กลิ่นแบบนี้ก็เริ่มคุ้นจมูกมากขึ้น...  จนตอนนี้รู้สึกเหมือนมันเริ่มกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันไปแล้ว...  ชายหนุ่มโผล่หน้าเข้าไปมองในห้องครัวที่มีไฟสีขาวนวล  ตอนนี้เหลือเพียงน้ำฟ้าที่กำลังตักครีมใส่ลงในกรวย  คงจะเตรียมแต่งหน้าคัพเค้กที่วางเรียงรายอยู่ในถาดด้านข้างนั่นสินะ... 


             ชายหนุ่มค่อยๆเลื่อนตัวเองไปยืนซ้อนหลังเด็กหนุ่มอย่างเงียบกริบ...  ก่อนจะก้มลงใกล้ๆเมื่อคนที่ยืนหันหลังแล้วกำลังเพ่งสมาธิค่อยบีบครีมตกแต่งลงบนหน้าคัพเค้กด้วยความตั้งใจ...


"กลิ่นหอมดีนะ..."


"เฮ้ย !!"  และพร้อมๆกับคำอุทานด้วยความตกใจ...  มือที่กำลังบีบครีมก็ตวัดใส่คนที่มาเงียบๆด้านหลังแล้วบีบลงไปเต็มแรง...  "อ๊ะ ! คะ...คุณรังสิมันต์...  ขะขอโทษ !" 


"..."  เพราะปฏิกริยาที่ได้รับมันเหนือความคาดหมายไปหน่อย...ชายหนุ่มจึงยืนเงียบมองลายครีมที่เปื้อนลงเสื้อแทนที่จะไปอยู่ในที่ของมันบนหน้าคัพเค้กเสียนี่ 


"เดี๋ยวผมเช็ดให้นะ...!"  อารามตกใจเด็กหนุ่มจึงรีบหยิบผ้าเช็ดมือที่อยู่ใกล้ตัวมา  เลือกส่วนที่สะอาดๆมาเตรียมเช็ดให้...  แต่จู่ๆมือเขาข้างที่กำลังจะเช็ดลงเสื้อของชายหนุ่มตรงหน้าก็โดนจับยึดไว้เสียนี่...  เขาเงยมองคนที่คว้าจับมือเขาไว้ด้วยความงงงวย...  เริ่มนึกสงสัยว่าคนอย่างคุณชายรังสิมันต์คงจะรังเกียจไม่อยากให้เสื้อตัวเองมาเปื้อนคราบสกปรกจากผ้าเช็ดมือผืนนี่แน่เลย...


              แต่ก็ดูเหมือนจะคิดผิด  เพราะรังสิมันต์เพียงดึงมือเขาให้ยืนสลับที่กับชายหนุ่ม  โดยคนตัวใหญ่กว่าสลับเอาตัวเองไปยืนพิงสะโพกกับขอบเคาเตอร์หันหน้าไปทางประตู  แล้วให้น้ำฟ้ายืนอยู่กลางหว่างขาตัวเอง  จากนั้นก็จงใจวางมือข้างหนึ่งแปะลงตรงราวเอว  จงใจให้ทับลงไปที่เดียวกับที่เขาเห็นน้ำฟ้าโดนนายธาดาจับก่อนหน้านี้ในจอมอนิเตอร์   จากนั้นก็ค่อยๆวางมือที่จับข้อมือบางเอาไว้ลงบนที่เปื้อน...  น้ำฟ้าส่งสายตามองเขาอย่างไม่วางใจและลังเล...  แต่พอเขายกยิ้มให้พร้อมพยับเพยิดให้เริ่มเช็ด...  เด็กหนุ่มถึงยอมก้มหน้าก้มตาเช็ดเสื้อให้เขาอย่างตั้งใจ...


"คุณน่ะเข้ามาเงียบๆ  ผมตกใจหมดเลย..."  ว่าแล้วน้ำฟ้าก็เริ่มออกปากคุยเมื่อในห้องมันดูเงียบเกินไป...


"เหรอ..."  ชวนพูดไปแล้วก็ได้รับคำตอบกลับมาคำเดียว...  เด็กหนุ่มก็หยุดเช็ดแล้วมองหน้าคนเสื้อเปื้อนที่น่าจะขอโทษเขาซักหน่อยจากการที่มาทำให้เขาให้เขาตกใจแบบนี้...  แต่เหมือนชายตรงหน้าจะไม่รู้สึกรู้สาถึงข้อนี้เลยซักนิด...  เอาแต่มองหน้าเขาอย่างเดียวเลย... 


"...มองอะไรนักหนาน่ะคุณ..." 


"เปล่า..."


"เปล่าอะไร...ที่จ้องอยู่น่ะหน้าผมนะ...  ถ้าสึกหรอขึ้นมาจะทำยังไง..."


"ไม่หรอก...พูดเป็นการ์ตูนไปได้..." 


"เอ๊นี่..."  พูดแล้วก็ต้องกัดปาก  เมื่อไม่รู้จะพูดอะไรต่อ...  ทำหน้าบึ้งแล้วก็ก้มเช็ดเสื้อให้ต่อไป...  จงใจลงแรงเช็ดหนักๆกะให้เจ็บ...แต่ดูเหมือนยิ่งแรงอีกคนจะยิ่งยิ้มออกมากกว่าเก่า...  และยิ่งเช็ดเขาก็ยิ่งอิจฉา...  เมื่อเริ่มรู้สึกได้ถึงแผงกล้ามหน้าอกที่เขาเช็ดผ่านไปมาอยู่นี่...  อดไม่ได้ที่จะแอบลอบมองเปรียบเทียบกับของตัวเองดูบ้าง...  และพบว่ามันช่างแตกต่างกันเหลือเกินทั้งๆที่เป็นผู้ชายเหมือนกันแท้ๆ...


"เป็นอะไร...ทำหน้าเศร้าเชียว..." 


"เปล่า..."


"เปล่าอะไร...ก็เห็นอยู่ว่ามองของฉันแล้วก็ไปมองของตัวเอง...แล้วก็เศร้า...  ทำไม...ใหญ่สู้ฉันไม่ได้เหรอ..."


"ใหญ่...สู้ไม่ได้อะไรของคุณ !!  บ้า...พูดอะไรน่ะลามก..."  พูดแล้วเจ้าตัวก็คงไม่รู้ตัวหรอก  ว่าหน้าตัวเองตอนนี้แดงแจ๋ขนาดไหน...  รู้เลยว่าคงคิดลึกไปถึงไหนต่อไหนแล้วแน่ๆ...


"คิดอะไร...ฉันหมายถึงกล้ามหน้าอกนี่ต่างหาก...อยากเห็นชัดๆมั้ยล่ะ..."  พูดแล้วรังสิมันต์ก็ไม่ลังเลซักนิดที่จะกระชากกระดุมเสื้อออกไปสองสามเม็ด  จากนั้นก็ดึงสาบเสื้อให้เปิดกว้างเลยโดนน้ำฟ้าฟาดผ้าใส่แผงอกไปเต็มๆ


"ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย !!  ใส่เสื้อดีๆเลยนะ..." 


"กระดุมขาดไปแล้ว...ใส่กลับไม่ได้หรอก...  อืม...ฉันว่าถ้าให้ดีต้องถอดออกให้หมดเลยดีกว่า..."  พูดแล้วก็ทำท่าว่าจะทำจริงๆจนน้ำฟ้าต้องรีบตะครุบจับคอเสื้อไว้ให้แทบไม่ทัน...


"คุณ !!  บ้าไปแล้วเหรอ...  นึกยังไงจะมาอนาจารแถวนี้เนี่ย..." 


"อะไร...  แค่ถอดเสื้อ...ผู้ชายส่วนใหญ่เขาก็ทำได้ในที่สาธารณะไม่ใช่เหรอ..."


"มันก็ใช่แต่ต้องดูกาลเทศะบ้างสิคุณ...  ไม่ใช่จะทำอะไรแบบนี้ได้ตลอดเวลาเสียเมื่อไหร่..." 


"เหรอ...  แต่ที่นี่ก็ไม่มีใครนี่...นอกจากเราสองคน...  ทำไมฉันจะทำไม่ได้..."


"ก็...มันแบบ..."


"ชู่ว..."  แล้วจู่ๆตอนที่น้ำฟ้ากำลังคิดคำพูดมาบอกกลัยแทบตายคนตรงหน้าก็ยกนิ้วชี้มาแตะริมฝีปากเขาแล้วทำเสียงสั่งให้เงียบ  เขาก็เป็นอะไรไม่รู้ที่ก็ทำตามทันทีอย่างเชื้อฟังเช่นกัน...


                แล้วจู่ๆรังสิมันต์ก็ค่อยๆโน้มหน้าเข้าหาเขา  สายตาคมส่งประกายเจิดจ้าแน่วแน่มาให้จนเขาต้องหลับตาลงแล้วเบี่ยงหน้าหลบ... รู้สึกได้ว่ามือตัวเองก็ยกขึ้นกันชายหนุ่มไว้ตรงหน้าท้องด้วย... 


"นี่...แค่ครีมเมื่อกี๊มันเลอะแก้มเธอ  ฉันเลยจะเช็ดให้...  หันหน้ามาทางนี้สิ..." 


"เอ๊ะ..."  พอได้ยินดังนั้นน้ำฟ้าก็หันหน้ากลับไปมองโดยอัตโนมัติ  ปลายจมูกของเขาชนกันของชายหนุ่มตรงหน้าเบาๆ...  มันผงะถอยหลังโดยไม่ตั้งใจแต่มือข้างที่คล้องอยู่ตรงเอวเขาก็ดันให้ตัวเองกลับมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มอีกคนจนได้... 


              น้ำฟ้ารู้สึกได้ถึงผิวแก้มที่โดนสัมผัส  มันแผ่วเบาเสียจนเขาแทบไม่รู้สึก...  แต่จู่ๆมันก็ปาดมาใกล้ๆดวงตาทำให้เขากลับตาปี๋ลงโดยอัตโนมัติ... 


"...หลับตาไว้ก่อนนะ...เดี๋ยวมันจะเปื้อนเข้าตา..."  เสียงที่ได้ยินเบาราวเสียงกระซิบแต่น้ำฟ้ากลับได้ยินมันชัดเจนราวกับอีกคนกำลังตะโกนก้องอยู่ข้างหู...   


              เด็กหนุ่มรู้สึกถึงปอยผมด้านหลังที่โดนสางเบาๆก่อนที่มือของอีกคนจะสอดมาใต้ท้ายทอยแล้วบังคับให้ศีรษะของเขาเอียงไปด้านข้างเล็กน้อย...  น้ำฟ้าเผลอลืมตาขึ้นมองแว่บหนึ่งแล้วก็รีบหลับลงไปตามเดิม... เมื่อพบว่าอีกคนกำลังมองเขาในระยะห่างน่าเป็นห่วงริมฝีปากตัวเองเหลือเกิน...  แต่ทว่าก็ดูเหมือนอีกคนไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าเฝ้าลูบไล้ผิวแก้มเขาเท่านั้น...


             น้ำฟ้าไม่รู้หรอกว่าทันทีที่เขาหลับตากลับไปอีกรอบนั้น  รังสิมันต์ก็ตวัดสายตาฉับไปมองทางประตู  ตรงนั้นมีร่างสูงใหญ่ของผู้ชายคนหนึ่งยืนกำโทรศัพท์แน่นอยู่จนมือซีดขาว... รังสิมันต์ยกยิ้มอย่างรู้สึกสะใจเป็นที่สุดที่ได้เห็นเป้าหมายมีปฏิกริยาเป็นไปตามคาด...  ชายหนุ่มทำท่าเป็นก้มลงประชิดใบหน้าน้ำฟ้าอีกหน่อยก่อนจะแอบหลับตาลงเล็กน้อยราวกับไม่รู้สึกเลยซักนิดว่ามีใครกำลังมองการกระทำนี้ด้วยความเข้าใจผิดอยู่...  จะว่าไปแล้ว...เขาอยากให้มันเป็นการเข้าใจถูกมากกว่า...   


             คนที่มองอยู่จากหน้าประตูจ้องเขาด้วยแววตากรุ่นโกรธคิ้วขมวดยุ่ง...  แต่รังสิมันต์กลับมีท่าทางผ่อนคลายแล้วตัดสินใจลืมตามองไปทางคนที่ยังยืนอยู่ตรงหน้าประตู  จงใจมองสบไปตรงๆพร้อมส่งสายตาราวเป็นผู้ชนะให้...  และทันทีที่ธาดาเห็นว่าชายหนุ่มที่กำลังกกกอดน้ำฟ้าอยู่กำลังจ้องกลับเขาด้วยแววตาแบบใดก็ทนยืนอยู่อีกไม่ไหว...  ต้องหันหลังกลับออกไปทางเดิมที่เดินเข้ามา...  แล้วพอเห็นคนที่เดินจากไปลับสายตารังสิมันต์ก็หลุดหัวเราะหึออกมาในลำคออย่างพึงพอใจที่สุด... 


"...หึหึ..."  และเพราะเสียงหัวเราะนี้เองที่ทำให้น้ำฟ้ารู้สึกตัวเต็มที่แล้วขืนศีรษะตัวเองหันมามองคนที่บังคับเขาไปทุกสัดส่วนร่างกาย...  พอเห็นว่าอีกคนทำตาระริกมองเขาพร้อมเผยรอยยิ้มที่ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นก็รู้เข้าใจไปทันทีว่ากำลังถูกแกล้ง...  นี่เขาเป็นบ้าอะไรไปเนี่ย...ทำไมไม่ขัดขืนคนตรงหน้านี่ให้ถึงที่สุดนะ !! 


"เพี๊ยะ !"  และแล้วฝ่ามือที่ตอนแรกวางแปะอยู่บนช่วงท้องก็ยกตีแปะลงบนกล้ามอกเสียงดัง...  จนคนถูกตีที่เคยโดนยิงโดนฟันมาสารพัดยังต้องสะดุ้ง...  เมื่อมันโดนอย่างไม่ทันตั้งตัวเข้าเต็มๆกล้ามอกส่วนบน... 


"นี่...!  ทำบ้าอะไรของเธอ..."


"...คุณแกล้งผมทำไม !!  สนุกนักเหรอฮ๊ะ..."  พูดพลางมือก็ตั้งท่าจะตีแปะลงไปอีกซักหลายๆที  ติดที่คนตรงหน้าคว้ารวบจับเอาไว้ได้หมด...  เมื่อมือทำอะไรไม่ได้ก็ตั้งใจจะใช้เท้าแทน...   แต่อีกคนก็ดูออกจึงรีบใช้สองมือดึงแขนน้ำฟ้าจนลำตัวแนบสนิทกับตัวเองไปทุกส่วน  แล้วขึงไว้กับที่ทำให้เด็กหนุ่มทำอะไรไม่ได้อีกนอกจากพ่นคำต่อว่าออกไปเพียงอย่างเดียว...


"บ้าที่สุดเลยอ่ะ !  คุณมันเป็นยักษ์เป็นมารหรือไงทำไมถึงได้ใจร้ายใจดำกับผมจัง...  เราเคยทำเวรทำกรรมอะไรกันเอาไว้นักนะ...คุณถึงได้..."


"ฟ้า !!!!!!!!!!  ไปกินขะ...ข้าว..."  คนส่งเสียงเรียกเพื่อนดังมาก่อนตัวชะงักเท้ากึกอยู่หน้าประตู...  เมื่อเห็นภาพเพื่อนตัวเองกำลังอยู่ในช่วง 'ชุลมุนปลุกปล้ำ' อยู่กับใครอีกคน  "อ้าว...คุณรังสิมันต์..."  ปลายเสียงดูแผ่วเหวอลงเมื่อเห็นชัดเจนทั้งสภาพเพื่อนและผู้ชายตัวสูงอีกคน...


             เอ่อ...ก็อยากจะคิดเป็นอย่างอื่นอยู่หรอกนะแต่สภาพผมเผ้าน้ำฟ้าที่ดูยุ่งเหยิง  เสื้อผ้าของเจ้านายของนายฝรั่งมาคัสฉีกขาด  แถมยังท่าทางที่แนบชิดของสองคนนั้นอีก...  แม้ว่าสองคนในครัวจะรีบถอยห่างออกจากกันอย่างเร็วทันทีที่เขาเข้ามาก็เถอะนะ...  แต่สภาพที่ไม่ค่อยเรียบร้อยนั่นมันก็คิดไปในทางอื่นไม่ออกเลยจริงๆ...


"เอ้ออ...คุณหมอกให้มาชวนฟ้ากับคุณรังสิมันต์ไปร่วมปาร์ตี้งานเลี้ยงสละโสดน่ะครับ...ทุกคนรออยู่ที่ห้องโถง..."  คุณหมอกานต์ดูกระดากๆยังไงไม่รู้แฮะกับสถานการณ์นี้  "...งั้นเดี๋ยวเจอกันนะฟ้า...  ไปล่ะ"  พูดจบก็รีบแผ่นแผล็วจากไปทันที  เร็วขนาดนี้น้ำฟ้าไม่ทันจะได้พูดคำตอบรับเลยแม้แต่คำเดียว...


"...เพราะคุณอ่ะ !!  ไม่รู้เพื่อนผมคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วก็ไม่รู้..."


"นั่นน่ะสิ...อยู่นอกเหนือแผนการณ์ไปหน่อยแต่ช่างเถอะ..."


"อะไรนะแผน...  แผนการณ์อะไร...  นี่...อย่าบอกนะว่าที่คุณทำทั้งหมดนี่คุณไตร่ตรองมาล่วงหน้าแล้วน่ะ...เลวที่สุดเลยคุณนี่ !! ว่างจัดมากนักรึไงฮ๊ะ..."


"นี่...! หยุดตวาดฉันสักหนึ่งนาทีแล้วเราสองคนรีบเตรียมตัวไปงานปาร์ตี้กันก่อนดีกว่ามั้ย...  ขืนไปช้ากว่านี้เพื่อนเธอคงได้คิดว่าเราทำ 'ต่อ' กันในครัวแน่..."


"อะ...อะ...ไอ..."


"หยุด...!  ฉันจะไปยืมเสื้อไอโตก่อน...  ส่วนเธอก็รีบเก็บของในครัวให้เรียบร้อยแล้วรีบตามไปซะ...อย่าให้รู้ว่าไปเถลไถลที่ไหนล่ะ..."  รังสิมันต์ชี้หน้าสั่งตามความเคยชิน...  ทำเอาอีกคนที่อ้าปากอ้าหุบๆพองแก้มแล้วตวาดออกไปสุดเสียงตามหลังคนที่เดินผิวปากสบายใจเฉิบออกจากครัวไปว่า...


"เผด็จการ...!! จำเอาไว้เลยนะผมไม่มีวันทำอะไรก็ตามที่คุณบอกหรอก...  ไอตะวันอับแสง !!"   ตามประสาคนจบภาษาศาสตร์มา...  จะคิดคำด่าทั้งทีก็ต้องเอาให้มันดูดีหน่อย... 


            ไม่รู้ผู้ชายคนนั้นจะได้ยินรึเปล่า...  ถ้าได้ยินก็ดี...  จะได้รับรู้ความรู้สึกของคนอื่นเขาบ้าง...  ไม่ใช่มาทำเหมือนเขาไม่มีหัวใจ  ไร้ความรู้สึกเป็นตุ๊กตายัดนุ่นให้เขาจับหันซ้ายหันขวาอยู่แบบนี้...!   
 



    -----------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-12-2011 02:09:00

               รังสิมันต์นั่งดื่มอยู่ตรงโต๊ะฝั่งเพื่อนเจ้าบ่าว...  และที่ตรงอีกฟากหนึ่งบนพื้นก็มีบรรดาเพื่อนเจ้าสาวและเจ้าสาวเองกำลังรุมล้อมเด็กน้อยหน้าตาน่ารักอยู่สองสามคนด้วยอาการกระดี๊กระด๊ามาก...  งานปาร์ตี้สละโสดวันนี้เหล่าผู้ใหญ่เปิดโอกาสให้เป็นของหนุ่มๆสาวๆโดยเฉพาะ...  แต่มีข้อแม้ว่าห้ามมีแอลกอฮอล์  เพราะเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวบางคนก็พาลูกเล็กเด็กแดงมาด้วย...  กิจกรรมส่วนใหญ่ภายในงานจึงเน้นไปทางร้องเพลง  เล่นเกมส์  และ 'เผา' เพื่อนกันเสียมากกว่า...


"ไอโตไหนตอนอยู่ม.ต้นบอกว่าจะมีเมียทั้งทีเมียแกต้องอายุมากกว่าซักห้าปีไงว่ะ...ต้องเป็นรุ่นพี่สาวดาวมหาลัยอะไรอย่างนี้...  แล้วนี่อะไร...  ทำไมยอมกลับคำเพิ่มอายุตัวเองมากกว่าเจ้าสาวซะหลายขวบปีแบบนี้ว่ะเนี่ย...ฮ่าๆๆ"


"ปากมากไอ้โจ้..."  พูดแล้วคนโดนแซวก็คว้ามันฝรั่งทอดรูปแท่งสีเหลืองนวลในจานปาข้ามโต๊ะใส่คนแซว...  ก่อนหยิบอีกชิ้นยัดเข้าปากตัวเองด้วยสีหน้าเซ็งๆ...เพราะตั้งแต่เริ่มงานมาเรื่องราวของตัวเองก็กลายเป็นหัวข้อหลักในการถูกขุดคุ้ยเสียอย่างนั้น...  ใครบอกว่าผู้หญิงเม้าท์เป็นอย่างเดียว...  มาลองดูเวลาผู้ชายจับกลุ่มเม้าท์กันบ้างสิ...  บางทีมันก็ยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีก...  แล้วนี่ยิ่งเป็นพวกที่รู้ไส้รู้พุงกันดียิ่งไปกันใหญ่...  ไม่รู้ม่านจะโดนพวกเพื่อนสาวๆของเขากรอกหูวีรกรรมเด็ดๆของเขาอะไรไปบ้าง...  แต่ดีนะที่ยังเห็นหล่อนยกยิ้มได้อยู่ในกลุ่มวงสาวๆตรงนั้น...


              ไอนี่ก็อีกคน...  มองไปมองมาไม่หยุด  ใจไม่อยู่เนื้อกับตัวเชียวนะ...


"เป็นไรว่ะตะวัน...  ยุกยิกไม่หยุดเลยนะ...  หาใครว่ะ..." 


"เปล่า..." 


"อย่าเพิ่งรีบตอบสิ...  คิดก่อนซักนิดก็ได้นะก่อนตอบน่ะ..." 


"เปล่าจริงๆ...ไม่ได้มองหาใคร..."


"หาแม่แมวไม่เจอล่ะสิท่า...เฮอะ...คิดว่าดูไม่ออกรึไง..."  พูดจบโตยธรก็ยกแก้วเปล่าที่มีน้ำแข็งละลายอยู่เล็กน้อยกรอกปาก...  ทำเป็นไม่สนใจเพื่อนที่สะดุดกึกแล้วตวัดตามองเขาด้วยแววไม่ค่อยเป็นมิตร...  "แน่ะ...ไม่ต้องมองอย่างนั้นเลยนะ...  ฉันไม่ได้เอาแม่แมวแกไปซ่อนแน่นอน...ไม่มีความจำเป็นต้องทำเว้ย..." 


"ก็ไม่ได้พูดอะไรซักคำ..."  รังสิมันต์บอกเพื่อนแล้วทำเป็นไม่สนใจคนพูด  ก่อนหันเหสายตาไปมองหนูลินที่หัวเราะเอิ๊กอ๊ากท่ามกลางกลุ่มสาวๆอย่างสบายใจ...


"ข้าวเกรียบครับ...  เอาเฟรนช์ฟรายเพิ่มอีกมั้ย...  ยังเหลืออีกเยอะเลยนะ..."  พร้อมกับที่พูด  หมอกก็วางจานข้าวเกรียบลงบนโต๊ะ...  มีคุณหมอกานต์ที่อาสาเดินเอาจานข้าวเกรียบไปวางให้กลุ่มสาวๆตามมาด้วย...


                หมอกเดินไปเช็คน้ำแข็งในถังและพบว่ามันว่างเปล่าลงแล้วก็เตรียมเก็บ...  รังสิมันต์ที่มองมาทางโตยธรอย่างมีความหมายก็ทำให้ว่าที่เจ้าบ่าวต้องถอนหายใจหนักหน่วงกับอาการคนปากแข็งของไอเพื่อนตัวโตคนนี้...  อยากรู้แล้วทำไมไม่ถามเองล่ะว่ะ !!


"เอ้อ...ขอบคุณมากนะน้องหมอก...  ว่าแต่...  นี่น้องฟ้าไปไหนเหรอ...พี่ไม่เห็นเลย...  คุณธาดาก็ไม่อยู่นี่..."  โตยธรที่ทนอาการรบเร้าของเพื่อนไม่ไหวก็ยอมถามให้  คนถูกถามก็เงยหน้ามามองแล้วยิ้มให้ก่อนบอก...


"อ๋อ...  พอดีคุณธาดาไม่ค่อยสบายน่ะครับเลยขอกลับไปพักที่ห้องก่อน...  ตะกี๊เจอฟ้าตรงทางเดิน  ฟ้าก็เลยอาสาไปทำกับข้าวแล้วก็เอายาไปให้คุณธาดาน่ะครับ... นี่ก็คงอยู่กันที่ห้องละมั้ง..."  คุณหมอกก็ตอบพาซื่อ...  ไม่รู้เลยซักนิดว่าคำตอบของตัวเองไปจุดประกายชนวนอะไรเข้าในใจของคนบางคน...


"เมื่อไหร่...นานหรือยัง..."  รังสิมันต์ที่แผ่รังสีอำมหิตออกมาไม่รู้ตัวถามเสียงเครียด...  สายตาก็มองคุณหมอกนิ่ง...  คนถูกมองถึงกับผวาวาบไปกับสายตานั้นเลยทีเดียว...


"เอ่อ...ก็ซักพักใหญ่แล้วครับ...  นี่ฟ้าก็ฝากให้หมอกานต์มาพาหนูลินไปส่งให้ด้วย...  แล้วก็ขอตัวนอนพร้อมหนูลินเลย  เพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า..."


"พี่หมอก...งั้นเดี๋ยวกานต์พาหนูลินไปส่งคุณแม่ก่อนนะ...  เจ้าตัวเล็กตาปรือแล้ววว...  โน่ะๆ ~"  จบปลายเสียงคุณหมอเด็กก็หันไปจุ๊บแก้มพวงย้อยน่าเอ็นดูของไวโอลินเบาๆ  หลังจากใช้เวลาพักใหญ่กว่าจะพาเจ้าตัวอวบออกมาจากดงหญิงสาวได้...  แหมๆ...เจ้าชู้แต่เด็กเลยนะหลานหมอกานต์  ตอนอยู่กับสาวๆล่ะยิ้มตาเยิ้มเชียว...


"ไม่ต้องเดี๋ยวฉันพาไปเอง..."  รังสิมันต์กระแทกแก้วน้ำในมือลงกับโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืนเดินไปทางหมอกานต์  ยกสองแขนขึ้นรอรับ  หนูลินก็ยอมโอนเอนตัวเองเข้าหาอ้อมแขนแกร่งแต่โดยดี... 


               รังสิมันต์อุ้มหนูลินเข้าวงแขนอย่างชำนาญ  เตโชกับมาคัสก็เดินเข้ามาหาอย่างรู้หน้าที่...  รังสิมันต์เอ่ยปากสั่งงานสองสามประโยคก่อนจะเดินออกไป...  คุณหมอกานต์จะไม่สนใจเลยถ้าหากประโยคสุดท้ายที่ชายหนุ่มพูดออกมามันจะไม่มีเอี่ยวกับเพื่อนของเขาด้วย...


"ลูกเต้าไม่สนใจ... เดี๋ยวนี้เห็นชู้ดีกว่าครอบครัวตัวเองงั้นเหรอน้ำฟ้า..." 


                พูดพลางร่างสูงใหญ่ก็เดินก้าวออกไปพร้อมเตโช...  ทิ้งมาคัสให้อยู่คอยดูแลคุณหมอกานต์ไว้ตามเดิม...


"นี่คุณ...เดี๋ยวนี้เจ้านายคุณเขาคิดจะญาติดีกับน้ำฟ้าในทางชู้สาวแล้วจริงๆงั้นเหรอ..."  คุณหมอกานต์จินตนาการบรรเจิดออกมาเป็นคำพูดบรรยายให้ฝรั่งตัวโตข้างกายฟัง...  นายฝรั่งตัวโตก็พยักหน้าเห็นด้วยน้อยๆ


"ก็คงจะอย่างนั้นละมั้ง..."


"นี่ผมควรส่งเสริม...หรือยุให้เขาเลิกยุ่งกันดีเนี่ย...  เจ้านายคุณเขาเป็นคนดีหรือไม่ดีกันแน่เนี่ยฮ๊ะ...  สงสารน้ำฟ้าว่ะจะรับมือไหวไหมน่ะ"


"แล้วทำไมคุณไม่ตามไปห้ามล่ะ...  เจ้านายผมเวลาโกรธก็น่ากลัวมากอยู่นะคุณ..."


"ฮึ...ไม่ล่ะ...  คุณน่ะเป็นฝรั่ง  คงไม่รู้ว่าคนไทยยึดคติที่ว่า...  เรื่องของผัวเมียน่ะเขาห้ามยุ่ง...  เรื่องภายในครอบครัวเขาไม่ให้มือที่สามไปป่วนหรอกเดี๋ยวมันจะยิ่งยุ่งไปกันใหญ่..."


"...นี่คุณยอมรับให้บอสผมไปเป็นครอบครัวเดียวกับคุณฟ้าแล้วเหรอ..."


"อ้าว...ก็เจ้านายคุณทั้งพูดทั้งแสดงออกชัดเจนขนาดนั้นไม่ยอมรับก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว..."


"โฮ่...คุณนี่ยอมรับอะไรง่ายดีนะ...  อย่างนี้เขาเรียกว่า... เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามใช่หรือเปล่า..."


"ไม่เกี่ยวกันเลยเถอะนายฝรั่ง...  แต่เอ๊...  เก่งนี่...!  รู้จักสุภาษิตไทยด้วย...เป็นฝรั่งแน่หรือเปล่าเนี่ยนาย...  บอกมานะ  ไปซื้อคอนแทคส์กับไปย้อมผมที่ไหนมา...เนียนเชียว..."


"ถ้าบอกว่าใส่วิกเอานี่จะเชื่อมั้ย..." 


"โอ้...งั้นต้องขอลองดึงดูหน่อยล่ะ...  อยากรู้จริงๆว่าสีผมที่แท้จริงของนายน่ะเป็นสีอะไร...  ความจริงจะได้เปิดเผยซักทีว่าจริงๆแล้วนายมาคัส  ไบรอันเป็นชาวแอฟริกาใต้หรือชาวไทยที่อยากโกอินเตอร์กันแน่..."


"...อยากรู้จริงๆเหรอ...  งั้นไป..."   พูดจบฝรั่งตัวโตที่กำลังเป็นผู้ต้องสงสัยว่าเป็นชาวต่างชาติทำเนียนก็เนียนตามคำกล่าวหาคว้าข้อมือเล็กๆของหมอกานต์เตรียมฉุดไปที่อื่นทันที...  ดีที่คนตัวเล็กสะดุดไปเหยียบเท้าตัวเองเข้าเลยได้หยุดชะงักไว้ได้ที่หน้าประตู...


"เอ๊ยยยย...  ไปไหน !!  ไม่ไป !!"


"อะไร...ยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหนปฏิเสธแล้วเหรอคุณ..."


"กับนายน่ะที่ไหนก็ไม่ปลอดภัยทั้งนั้นแหละ...  วันก่อนก็อยู่ใกล้ก็เกือบโดนยิง...คราวนี้ผมไม่ต้องเจอกับระเบิดเลยรึไงคุณ..."


"ไม่ขนาดนั้นหรอกที่รัก...  แค่จะพาไปดูความจริงไง..."


"ความจริง?...ความจริงอะไร..."  ถามกลับแล้วหมอกานต์ก็ย่นคิ้วเข้ามาเล็กน้อย...  เห็นแล้วมาคัสชักคันปากยุบยิบอยากเอาลงไปถูให้รอยย่นตรงหน้าผากมนมันหายไปเสียจริงๆ...


"ก็ความจริงที่ว่า...  ผมเป็นชาติอะไรไง...  เดี๋ยวจะถอดให้ดูทั้งวิกทั้งเสื้อผ้า...ทั้งเนื้อทั้งตัวเลยดีมั้ย...ฮื้ม?"   พูดจบยังมีมาแอบเป่าลมใส่ข้างหู...  จนหมอกานต์ขนลุกเกรียวชักเท้าขึ้นถีบแทบไม่ทัน...ก่อนจะตวาดเสียงดังลั่นบ้าน...


"ไอบ้า !!  ไอหื่น...ไอลามก...  ไอ้...  ไอ้...โอ๊ย...ทำไมคำด่ามันมีน้อยจังวะ...คิดไม่ออก !..."


"ฮ่าๆๆ..."   มาคัสอดกลั้นแรงขำไม่ไหวจนต้องเปล่งเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น  มองดูคุณหมอเด็กชาวไทยตัวเล็กยืนชี้หน้าแยกเขี้ยวใส่ก่อนจะสะบัดหน้าพรืดเดินเข้าห้องครัว...  พอเกือบจะพ้นประตูยังไม่วายหันมาชูนิ้วกลางให้อีกแน่ะ...   


               ร้ายไม่เบาเหมือนกันนะคนไทยสมัยนี้...  แต่ก็ไม่เท่าเขาหรอก...  นิ้วกลางนิ้วเดียวจะสู้อะไรเขาได้...   ชายหนุ่มยกกลับส่งให้ตั้งสามนิ้วแน่ะ...นิ้วโป้ง  นิ้วชี้...นิ้วก้อย...   ดูสินั่น...  พอเห็นปุ๊บก็หน้าแดงหนักเข้าไปใหญ่...แถมยกนิ้วกลางส่งกลับมาให้ตั้งสองนิ้วแน่ะ...  นี่ถ้ายกนิ้วกลางที่เท้าได้คงทำไปแล้วนะ...  ช่างเถอะเอาเป็นว่า...   ยกนีเขาชนะขาด...ฮ่าๆๆ...


"หัวเราะร่าเชียวนะครับคุณมาคัส...  แกล้งคุณหมอณัฐกานต์อีกแล้วเหรอ..."   ตรีภพ...บอดี้การ์ดส่วนตัวของเจ้าของไร่หนุ่มโตยธรเดินสวนมาพร้อมแก้วน้ำในมือถามขึ้น...  ฝรั่งตัวโตยกคิ้วให้ก่อนตอบ...


"งานอดิเรกน่ะ...  ช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้  ...ต้องทำทุกวัน  วันไหนถ้าไม่เห็นคุณหมอทำหน้าแดงนะ  ผมก็เหมือนลงแดงแน่ะ  ฮ่าๆ..." 


"หนักนะเนี่ยคุณมาคัส...  แหย่มากๆเดี๋ยวเขาเกลียดจริงจะแย่นะครับ..."


"เฮอะ...ทำเป็นพูด...ที่ของนายเมื่อก่อนโดนแหย่หนักกว่าผมอีกไม่ใช่เหรอ...แล้วตอนนี้เป็นไง...ตกล่องปล่องไฟกันไปเรียบร้อยแล้วไม่ใช่เหรอ..."


"...ตกล่องปล่องชิ้นเถอะครับ...ปล่องไฟบ้านคุณ..."   หลังจากยืนหน้าแดงอยู่พักใหญ่  ตรีภพก็แก้ให้ก่อนจะเดินจากไปท่าทางเดียวกับคุณหมอกานต์ของเขาเป๊ะ...


           ...เออแฮะ...  ใครว่าฝรั่งตากแดดตัวแดงได้อย่างเดียว...  นี่คนไทยขนาดยังไม่ถูกแดดยังแดงกว่าฝรั่งตั้งร้อยเท่าเลย...   


         ...ชายหนุ่มก็ได้แต่คิดขำๆอยู่ในใจคนเดียว...     




    -----------------------------------------------------------------------------



แฮ่...เอาไปก่อนสองตอนหวานๆ...     :o8:   ก่อนจะต้องไปเจอหนักๆ (หรือมาม่า? เอ๊ะ !) ในตอนต่อๆไป...


ที่หายไปที่นานที่เพราะม.เค้าเปิดแล้วจ้าาา  ไปตั้งหน้าตั้งตาเรียนอยู่...ห้าห้าห้า   :o12:


แพ้กลิ่นสีว่ะ  = =  ใครที่เคยทำแลปคงเคยทำแน่เลยไอสีแดงที่ใช้ย้อมสีเซลล์อ่ะ  โหยยย 


ทำแลปสามวันชั้นเป็นลมไปสี่วันครึ่ง !!  บร๊ะเจ้า !!!  กรูแพ้สี !!!!


ตอนนี้ว่างแล้วววว    ได้ปิดหกวันดีใจมากกกกกกกกกกก     :o8: :o12:   เลยได้กลับมาปั่นนิยายต่อ...ห้าห้าห้า


ไปนอนแล้วนะปวดท้อง...  :jul3:  จะไปนอนคิดว่าฉาก(ตับๆ)จะทำยังไงดี  ห้าห้าห้า  (ไม่ค่อยหื่นเลยตรู  อิอิ)  แต่อย่าได้แคร์...


ห้าาาาา  ไปแล้ววว  จะไปนอนดิ้นทุรนทุรายปวดท้องต่อ...  โอ่ยยยยย...ปวดเมนส์  TTT^TTT !!! :fire: :fire: :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-12-2011 02:13:50

อ้างจาก: hongzaa ที่ 21-12-2011 19:53:48  

ยามเธอจากไปครานั้น รู้ไหมว่าเป็นเช่นไร
วอนเธอกลับมารักใหม่ เพราะพึ่งเข้าใจว่าตอนนี้รักเพียงแค่เธอ ~~~



วอนเธอมาแต่งต่อเถอะที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกก

อยากกลับมาหา~  มาเจอคนที่พร้อมจะเข้าใจ...  ไม่ว่าเลวร้ายซักเพียงไหน~

อิอิ  คิดถึงนะ  ><  ขอบคุณที่รักกันจ้าาา  ตอนนี้ชลบุรีหนาวมาก ห้าห้า (เกี่ยวมั้ย...ไม่เกี่ยวว่ะ !)

เอ้อ !  ตอนนี้คู่แฟนเก่าของเพื่อนเค้าที่เคยเล่าให้ฟังไว้ในนี้ก่อนหน้านี้อ่ะ  ได้ข่าวว่าเลิกกันไปแล้วอ่ะ  T^T 

สามีฮีกลับไปคบกับแฟนเก่า...เชอะ...แต่ช่างมัน...เพราะตอนนี้แฟนเก่าเพื่อนเค้าก็ได้แฟนใหม่เป็นรุ่นพี่ในคณะเดียวกันไปแล้วจ้าา..อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-12-2011 02:19:47

อ้างจาก: ibeaver_error ที่ 15-12-2011 10:32:06  

เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ที่รอเธอ ฉันจำไม่ได้ ~~~~~~

มาเป็นเพลงเค้ารอตัวเองมาต่ออยู่นะ :กอด1:

ที่จำได้ดีคือฉันมีเพียงเธอ~  แม้นาน...ซักแค่ไหน...อียะฮ๊ายย...

เค้ามาแล้วนะ  chu~

เอ้อ...วันก่อนที่ม.เค้าจัดงาน  ไม่รู้เล่าไปรึยัง... แต่เค้าไม่ได้หรอกแต่รูมเมทมาเล่าให้ฟังว่าวันนั้นฝนตกอ่ะ...

แล้วคนก็รีบวิ่งหลบฝนกันใหญ่  แล้วเพื่อนเค้าก็ตาไวหันไปเห็นผู้ชายสองคน  คนนึงลากคนนึงถูกลากวิ่งไปหลบฝนกันใต้แสตนด์เชียร์อ่ะ...

แล้วซักพักคนตัวสูงก็เอามือมากันฝนสาดให้คนตัวเล็ก  แล้วก็ยีๆผม...  คนตัวเล็กก็เข้าไปกอดประมาณว่าหนาวไรงี้...

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  หวานกันไม่แคร์สื่อ !!!  เสียดายจริงๆที่เพื่อนเค้าไม่บ้าวาย  กล้องก็ไม่ได้เอาไป...ไม่งั้นจะเอารูปมาให้ดูเป็นหลักฐาน...  อิอิ  ^^  (เล่าทำไม...ไม่เกี่ยว...!!!) 

แค่อยากเล่าอ่ะ !!!  มันอัดอั้นตันใจ...  อิอิ  แล้วแวะมาบ่อยๆนะจ๊า...^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 30-12-2011 02:37:38

รู้สึกตอนนี้หนูลินจะไม่ค่อยมีบท  สงสัยดึกแล้วง่วงเลยต้องไปนอน

ศึกนอกเข้าแว้ว  พี่ตะวันสู้ ๆ ปล้ำเลยเย้ ๆ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 30-12-2011 02:39:46

กิ๊ดดดดด คิดถึงเรื่องนี้ที่สุดเลยจ้าาาา  :m15: :monkeysad:

โอ๊ยย ตอนนี้พ่อม้าน้ำไม่ไหวน้า หึหึ แล้วอย่าลงโทษแม่ฟ้ารุนแรงล่ะ หึหึ

ยังไม่อิ่มเลยย อยากอ่านอีกกกกก คิดถึงคนแต่งมากจ้่าาาา  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 30-12-2011 07:16:07

โหยยย ที่ว่าไปเตรียมฉากตับๆ นี่ของน้ำฟ้ากับตะวันใช่ไหมกร้าาากกก
อิพี่ธาดาช่วยไปไกลๆเลย ไม่ไหวจะล่อล่วงอะไรฟ้าบ้างเนี่ย
รอตอนต่อไปก้าบบ

พีเอส. คนเขียนช่วยแก้หัวเรื่อง อัพเดทเป็นตอนที่ 30 วันที่ 29 ด้วยค่ะ เพราะหัวเรื่อง
ยังเป็นตอนเก่าอยู่เลยเดี๋ยวคนอ่านคนอื่นไม่รู้กัน อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.29 !>> [20/11/2011] PG.69
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-12-2011 08:11:52

อ้างจาก: fffx ที่ 30-12-2011 07:16:07  

โหยยย ที่ว่าไปเตรียมฉากตับๆ นี่ของน้ำฟ้ากับตะวันใช่ไหมกร้าาากกก
อิพี่ธาดาช่วยไปไกลๆเลย ไม่ไหวจะล่อล่วงอะไรฟ้าบ้างเนี่ย
รอตอนต่อไปก้าบบ

พีเอส. คนเขียนช่วยแก้หัวเรื่อง อัพเดทเป็นตอนที่ 30 วันที่ 29 ด้วยค่ะ เพราะหัวเรื่อง
ยังเป็นตอนเก่าอยู่เลยเดี๋ยวคนอ่านคนอื่นไม่รู้กัน อิอิ

เออออออออออออออออ  ใช่ !!  ลืม !!!  = =  ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ  ที่ช่วยเตือนคร๊าบบบบบบบ  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 30-12-2011 08:32:32

P'Tawan jadkaan naamfah dai laew la kha,,korn thii ja mii krai maa yaeng pai naa..hu hu hu!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 30-12-2011 08:33:17

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 30-12-2011 09:11:26

ต๊ายยยยยยยยย คุณลุงหึงละซี่!!
แบบนี้ท่าทางงานจะเข้าแม่ฟ้าแหงๆเลย
รอตอนต่อไปจ้าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 30-12-2011 09:16:04

ในที่สุดก็มาแล้วววววววววววววววว
คิดถึงเรื่องนี้มาก  ที่เรานั่งอ่านเพราะม.ยังไม่เปิด ๕๕๕
ตอนนี้หวานอ่า  แต่ละคู่น่ารัก :o8:
ตอนหน้าจะเกิดไรขึ้นเนี่ย  คุณธาดาป่วยจริงรึเปล่า
จะมีฉากตับๆด้วยรึเปล่าเนี่ย  อ๊ากกกก ถ้ามีอย่ารุนแรงนะ
ไม่งั้นจะพ่นไฟใส่รังสิมันต์เลย  :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 30-12-2011 09:31:51

แอร๊ยยยยยยยยย มาต่อแล้ว  :-[



อิตาลุงแกหึงออกนอกหน้ามากเลยน่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 30-12-2011 09:37:36

ฆ่ามัน-^-!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 30-12-2011 09:43:46

นี่หวานแล้วเหรอ
คนอ่านว่ามันหวานไม่พอนะ :z3:
พระนายยังไม่ค่อยเข้าใจกันเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 30-12-2011 09:50:18

สงสัยนายธาดาอยากโดน :z6:  :z6:    พ่อตะวันทำเนียนมากเลยนะ แต่น่ารักดี  แม่ฟ้าไม่ได้รู้เรื่องเลย แอบเขินแทน :o8:


รออ่านตอนหน้า อยากอ่านฉากตับๆๆๆ
 
Happy New Year 2012  ขอให้คนเขียนมีความสุข  สนุกกับการเรียน และรักษาสุขภาพด้วยนะคะ  :3123: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 30-12-2011 09:54:23

อ้าวว กำลังหวา่นๆ ไหงจะมาม่าแระอะ  o22

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 30-12-2011 09:58:15

หนูลินแย่งแม่ฟ้าไปนอนกันเถอะเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 30-12-2011 10:10:02

55555555 ลุงม้าน้ำหึงแล้วล่ะสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: MokGaLaKom ที่ 30-12-2011 10:15:48

คิดถึงหนูลินกับแม่ฟ้า
โอ๊ยก็ว่าแล้วว่าตารังสิมันต์ต้องแกล้งทำให้คุณธาดาเข้าใจผิด
แต่ตอนต่อไปน้ำฟ้าจะซวยไหมเนี่ย
พายุลูกใหญ่บุกไปแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 30-12-2011 10:22:53

ฮ้า หึงน้ำฟ้าอะดิ๊ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 30-12-2011 10:31:55

 :serius2: อยากอ่านต่อ

Happy New Year :mc3:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 30-12-2011 11:11:30

ถ้าได้อยุดหลายวันขนาดนั้นก็รีบมาต่อเลยนะ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 30-12-2011 11:14:02

เหอะ ๆ 

น้ำฟ้าจะโดนอะไรมั้งล่ะเนี่ย

หวังว่าคงไม่รุดแรงนะคุณตะวันสงสารน้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 30-12-2011 11:30:04

รอมานานนนน

ขี้หึงเกิ๊นนนนะตาม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: Loveyoujung ที่ 30-12-2011 11:57:51

รอมานาน ต่อซักทีเน๊อะ
ชอบเรื่องนีั ชอบน้ำฟ้าแล้วก็นู๋ลิน
หวัดดีปีใหม่นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 30-12-2011 12:31:48

น่ารัก น่ารัก :-[
อยากอ่านต่อ :serius2:
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 30-12-2011 13:46:24

เดียวนี้ตะวันหึงหวงซะ. ยังจะปากแข็งอีก
ตอนต่อจะมาม่าหรอ :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 30-12-2011 14:03:08

รังสิมันต์หวานกับแม่ฟ้ามากหน่อยก็ได้
ถ้ามีมาม่าไม่เอามาม่าชามโตนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: prim--prim ที่ 30-12-2011 14:21:32

โอ้ยยยยยยยยย พี่ตะวัน ถ้าจะหึง หวงไม่รู้ตัวขนาดนี้นะ
เมื่อไรพี่ตะวันกับน้ำฟ้าจะได้รักกันว๊าาาาา

รอ รอ รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 30-12-2011 14:28:48

ยังไม่อยากเอามาม่า :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 30-12-2011 15:01:38

อ้าว ๆๆๆๆ
หึงน้ำฟ้าหรอเนี่ยยยยย *-*

น้ำฟ้าเจอศึกหนักแน่งานนี้..
แอบเชียร์ให้กดไปเลยนะ >///< อั๊ยย๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 30-12-2011 15:55:16

จากคำพูดคนเขียนว่าเอาตอนหวานไปก่อน
ทำให้คิดไปได้ว่าฤาตอนหน้าจะมาม่าโชยมาแล้ว
ฮ่าๆๆ ลุงม้าน้ำนั่งไม่ติดที่เลยอ่ะดิ จากตอนแรกสนใจแค่น้องหนูลิน
ตอนนี้แม้แต่แม่แมวก็ต้องไปตามกลับรังด้วยกันอ่ะ น่ารักนะ!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 30-12-2011 17:37:48

แม่ฟ้าแย่แน่ ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-12-2011 17:43:04

คิดถึงนู๋ลินมากมายยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: Chiren ที่ 30-12-2011 18:21:25

ฉากตับๆ ... เอ๊ะ ฉากอะไร

คนเขียนให้ความหวังมากเลยนะเนี่ย

คุณธาดา ก็แกล้งป่วยเรียกร้องความสนใจเวอร์ ปล่อยให้ครอบครัวเขาอยู่ด้วยกันเถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 30-12-2011 18:50:39

 :o8:  ลุงม้าน้ำขึ้หึง

อิอิ  ไม่เอามาม่าน๊า

อยากอ่าน :haun4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 30-12-2011 19:51:04

ลุงม้าน้ำอย่าเยอะๆ

อ้อ เพิ่งรู้ว่าฝรั่งก็เสี่ยวเป็น 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 30-12-2011 20:32:14

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่ะ
 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 30-12-2011 21:10:34

เย้ๆ มาต่อแล้ว ลุงม้าน้ำหึงแว้ววว ห้าๆๆ
แอบฮากับประโยคที่ ลูกเต้าไม่ดู สนใจแต่ชู้ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 30-12-2011 22:17:06

คุณลุงหึงออกนอกหน้านอกตามาก
ฉากในครัวหวานแอบหื่นดีอะ
รอตอนหน้านะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 30-12-2011 22:42:23

อั๊ยย่ะ! ชอบตอนลุงตะวันหึงอ้ะ  :z3:

ปล. อัพฉลองปีใหม่ซัก 6-7 ตอนได้มั้ยคะคนแต่ง  :impress2: 5555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 30-12-2011 23:00:47

งานงอกไม่รู้ตัวแล้วน้ำฟ้า ฮ่าๆๆ

รออ่านตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 31-12-2011 00:48:17

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 31-12-2011 09:18:44

อั๊ยยะ คุณตะวัน หึงก็บอก

ไม่ต้องแยกจิตฝ่ายดี หรือไม่ดี ก็ได้ เคะเคะ

555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 31-12-2011 10:22:02

อ้างจาก: dek-zaal3 ที่ 30-12-2011 02:13:50  

อยากกลับมาหา~  มาเจอคนที่พร้อมจะเข้าใจ...  ไม่ว่าเลวร้ายซักเพียงไหน~

อิอิ  คิดถึงนะ  ><  ขอบคุณที่รักกันจ้าาา  ตอนนี้ชลบุรีหนาวมาก ห้าห้า (เกี่ยวมั้ย...ไม่เกี่ยวว่ะ !)

เอ้อ !  ตอนนี้คู่แฟนเก่าของเพื่อนเค้าที่เคยเล่าให้ฟังไว้ในนี้ก่อนหน้านี้อ่ะ  ได้ข่าวว่าเลิกกันไปแล้วอ่ะ  T^T 

สามีฮีกลับไปคบกับแฟนเก่า...เชอะ...แต่ช่างมัน...เพราะตอนนี้แฟนเก่าเพื่อนเค้าก็ได้แฟนใหม่เป็นรุ่นพี่ในคณะเดียวกันไปแล้วจ้าา..อิอิ

ฉันดีใจที่มีเธอ ฉันดีใจที่เจอเธอ
เธอคือกำลังใจเดียวที่มี ไม่ว่านาทีไหนๆ
ฉันดีใจที่มีเธอ แม้จะต้องพบ อะไร
แต่ฉันรู้ และฉันอุ่นใจ
ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่ ตรงนี้

>>ปะหนึ่งเรากำลังจีบกันอยู่เลย 5555555+ เป็นแฟนกับเค้ามั้ยตัวเองงง อร๊างงง~<<

เห็นด้วยที่สู้ดดด ชลบุรีหนาวววว  ยิ่งตอนเช้าๆแม่มาปลุกนี้ไม่อยากลุกเลย หนาวจัดๆต้องช่วงๆวันจันทร์ที่ผ่านมาเนอะ
555555+ ในชลว่าหนาวแล้วนะ เค้าอยู่บ้านบึงแต่ต้องนั้งถไปเรียนในเมืองอะ

โอ้ แม่เจ้าาาา หนาวจนตับจะแข็งเลย!!  ตอนเช้าๆหมอกลงด้วยๆๆ(เกี่ยวกะเนื้อหานิยายมว๊ากกก-*-)
โฆษณาจังหวัดตัวเอง มีค่าพรีเซนเตอร์มั้ยเนี้ย 5555555+

ผู้ชายที่ไม่เห็นค่าเรา มันก็ไม่จำเป็นจะต้องไปเสียใจให้มากมายหรอก
สักวันคนแบบนั้นก็จะได้รับผลกรรมเอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งแหละ ถือว่าแฟนเก่าเพื่อนตัวเอง
หลุดพ้นจากวิบากกรรมแล้วววว  <<<สาธุ~~   เค้าดีใจด้วยน๊าาา



แล้วที่บอกว่าหายไปคิดฉากตับๆเนี้ย!!  ให้เวลานะให้เวลา  กลับมาแม่ฟ้ายังไม่เป็นเมียรังสิมันต์
นี้จะจ้างเตโช ไปข่มขู่นะฮ้าาา!!  ขัดขืนพอทำเนาและเริงรักกันข้ามวัน ตบจูบๆ ตบปล้ำ อร๊างงงง>3<
ฮิฮิ้ววววว หื่นกามมมมมมที่สู้ดดดดด(เลยฉัน-*-)

รังสิมันต์แสดงออกขนาดนี้ นี่รู้ตัวเองบ้างปะ ว่าหลงทั้งแม่แมวทั้งลูกแมวแล้วเนี้ย!
เดียวๆๆเหอะ อยากจะจับแม่ลูกเค้าแยกดีนัก  ตัวเองนั้นแหละจะเอาแม่เค้าไปกกนะ!   เชอะ!

ส่วนคุณธารา ใครก็ได้จับยัดยาปลุก แล้วล๊อคห้องให้อยู่กะคุณพี่หมอกที!!(หมอก::เอ้า! ซวยตรู ซะงั้น!!)
จะได้หมดๆๆปัญหาไป  แม่ฟ้านะเค้ามีปะป๊าให้หนูลินแล้ววว คุณ บก.ธารามิต้อง
เสียเวลามาช่วยเจ้าขร๊าาาาา  ส่งไปให้พี่หมอกด่วนๆๆ 55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 31-12-2011 10:25:14

ขอหวานกว่านี้อีกได้ไหมอ่าา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 31-12-2011 11:23:43

แม่ฟ้าทำปะป๋าโกรธอีกแล้วนะ เดี๋ยวโดน...อีกหรอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 31-12-2011 12:25:23

แม่ฟ้าจะทำระเบิดลงซะแล้ว ตาตะวันดับไม่เอาคุณธาดาไว้แน่ๆ แม่แมวข้าใครอย่าแตะ

สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 31-12-2011 12:52:10

คิดถึงจังเลยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 31-12-2011 14:12:32

แม่น้ำฟ้าจะโดนลงโทษแบบไหนนะ
คุณลุงม้าน้ำอย่ารุนแรงมากนักนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 31-12-2011 16:58:53

รออ่านจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 31-12-2011 23:35:36

อ๊าย  หวานๆๆๆ :-[
ลุงม้าน้ำออกอาการหึงโหดแล้วนะนั้น  คิกๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 31-12-2011 23:40:42

สวัสดีปีใหม่คะ
ขอให้มีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะคะ
 :pig4:                                                                   

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 01-01-2012 21:46:04

คุณลุงม้าน้ำรุกหนัก ท่าทางจะหึงโหด
แม่ฟ้าจะโดนจับไปขังมั้ยเนี่ย
หนูลินช่วยแม่ฟ้าด้วยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 01-01-2012 22:20:18

ปีใหม่แว้วววววววววววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: Jaajaa ที่ 02-01-2012 11:54:34

รอๆๆค่ะ :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.30 !>> [30/12/2011] PG.72
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-01-2012 23:29:50

กานต์กับมาร์คัสน่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-01-2012 00:08:24

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.31






              ตลอดมาก็นึกว่าน้ำฟ้าไม่มีใคร...  แต่พอเห็นภาพแบบนั้นแล้วทำไมมันปวดหนึบที่หัวใจจังเลย...


              แต่นั่นก็ไม่น่าตกใจเท่ากับการที่เขาเองเจ็ดปวดกับภาพนั้นมากกว่าที่คิด...  ไม่คิดว่าเราจะชอบเขามากขนาดนี้...  ไม่คิดว่าเราจะรู้สึกพิเศษกับผู้ชายคนหนึ่งได้มากขนาดนี้...  แต่กับคนหน้าตาแบบนั้น  นิสัยแบบนั้น  เป็นคนอื่นก็คงอดหลงอดรักไม่ได้เหมือนกันแน่ๆ...   เพราะฉะนั้นมันก็ไม่แปลกอะไรหรอกที่เขาจะแอบอยากเป็นคนพิเศษของน้ำฟ้า  จนถึงขนาดแล่นตามมางานแต่งคนอื่นเขาทั้งที่ไม่ได้รับเชิญเลยซักนิด...


              ก็พอไม่เห็นหน้าหลายวันเข้ามันก็ทนอยู่ไม่ไหวต้องอ้างเรื่องงานตามมาถึงที่นี่...   ...มาเพื่อให้รับทราบความจริงว่าเด็กคนนั้นอยู่กับใครอีกคน...ดูเป็นครอบครัวสุขสันต์ที่เขาหาทางแทรกไม่ได้เลย...   


              ธาดานอนก่ายหน้าผากคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย...   ความรู้สึกและอารมณ์อยากจะทำอะไรอื่นๆวูบดิ่งลง...  รู้สึกไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น...แค่หลับตายังไม่อยากจะทำเลย...  เพราะหลับตาทีไรก็เห็นแต่ใบหน้านวลเนียนใสลอยขึ้นมาทุกที...  แล้วก็ตามด้วยใบหน้าหล่อคมของผู้ชายอีกคนยกยิ้มเยาะใส่เขา...เห็นแล้วมันปวดใจที่สุด...


              ...ก๊อก...ก๊อก...


              เสียงเคาะประตูเบาๆดังขึ้น...  แต่ก็ไม่ได้สนใจเพราะตอนแรกคิดว่าคงเป็นคนจากทางโรงแรมมาเคาะเรียก...  แต่เสียงนั้นก็ดังซ้ำพร้อมเสียงใสๆที่บอกว่าใครเป็นคนเคาะ...  ชายหนุ่มกระเด้งตัวเองออกจากที่นอนแทบไม่ทันเพื่อให้รีบไปเปิดประตูทันใจนึก...   แต่พอเขาเปิดสีหน้าและแววตาเป็นห่วงที่ส่งมาให้ก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง...  ในมือน้อยที่ยกขึ้นชูตรงหน้าเขาถือถุงใส่ผักและหมูเอาไว้  ก่อนที่มืออีกข้างจะยกแผงยาแก้ไข้ให้ดู...


"เมื่อกี๊เจอพี่หมอกกกับหมอกานต์  เขาบอกว่าคุณไม่ค่อยสบาย...แล้วก็ยังไม่ได้กินข้าวด้วย...  ผมเลยจะมาทำอะไรให้คุณกินแล้วก็เอายามาให้น่ะครับ..."  น้ำฟ้าบอกพร้อมรอยยิ้ม...  ก่อนจะสังเกตสีหน้าของอีกฝ่ายที่เอาแต่มองเขาไม่พูดไม่จา...  "นี่คุณธาดาไม่สบายจริงๆเหรอ...  พรุ่งนี้จะไหวไหมครับเนี่ย...ต้องตื่นแต่เช้าด้วยนะ..." 


"ฟ้า...  เป็นห่วงพี่ด้วยเหรอ..."  เผลอถามออกไปโดยไม่ทันยั้งปาก   แต่เด็กหนุ่มตรงหน้ากลับยิ้มละมุนมาให้พร้อมบอก...


"ก็ต้องเป็นห่วงอยู่แล้วสิ...  ก็คุณเป็นเจ้านายของผมนี่นา...  แถมยังใจดีรับผมทำงาน  แล้วยังอุตส่าห์เข้าใจลูกน้องที่มีลูกอ่อนอย่างผมให้ทำงานอย่างสบายๆอีก...  มีเจ้านายดีขนาดนี้จะไม่ห่วงได้ยังไงล่ะครับ...  เอ้า... เดี๋ยวผมรีบเข้าไปทำอะไรให้คุณทานก่อนดีกว่าจะได้รีบกินยาแล้วก็นอนพัก  พรุ่งนี้ทำงานไม่ไหวไม่รู้ด้วยนะ..."  น้ำฟ้าบอกก่อนจะถือวิสาสะแทรกตัวผ่านประตูเข้าไปยังส่วนครัวของห้อง...


                ธาดาที่ยังยืนอึ้งอยู่ที่เดินค่อยๆหันมามองตามร่างบางเล็กๆที่ก้าวผ่านเขาไป...  เขายืนนิ่งพิงกรอบประตูมองร่างบางๆทำงานอย่างคล่องแคล่ว   มือบางหยิบผ้ากันเปื้อนคาดเข้าแล้วก็ลงมือตอกไข่ใส่ชาม...  ใบหน้าเปื้อนยิ้มก็หันมาทางเขาแล้วถาม...


"คุณธาดาทานอาหารง่ายๆได้ไหมครับ  จะได้ใช้เวลาไม่นานด้วย...  เอาเป็นไข่เจียวกับต้มจืดเต้าหู้ไข่แล้วกันนะ...  มีน้ำซุปด้วยจะได้ซดคล่องคอ..."  น้ำฟ้าบอก...  ก่อนชะแง้มองไปนอกประตู  แต่เมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทยังไม่อุ้มหนูลินมาส่งก็ลงมือก้มหน้าทำอาหารต่อ...  เด็กหนุ่มทำไปก็ไม่ได้คิดอะไรมากว่าการที่ตัวเองทำแบบนี้มันเหมือนเป็นการให้ความหวังกับใครอีกคนในห้องโดยไม่รู้ตัว...


"พี่ทานอะไรก็ได้ครับ...  แค่เป็นฝีมือน้องฟ้าพี่ก็ทานได้หมดแหละ..."  ธาดาบอก...  รู้สึกในใจเหมือนมีใครมารดน้ำใส่ยังไงก็ไม่รู้  มันรู้สึกหวานอบอุ่นละมุนอย่างบอกไม่ถูก  พอได้เห็นน้ำฟ้ากำลังยืนตั้งอกตั้งใจทำอาหารให้เขาทานแบบนี้แล้วมันก็เกิดความรู้สึกอยากเก็บคนคนนี้ไว้ข้างกายคอยดูแลเขาแบบนี้ไปทุกๆวันเลย...  ถ้าขอพรกับพระเจ้าแบบนี้มันจะมากไปไหมนะ...


                ธาดาปิดประตูเสร็จก็ค่อยๆเดินไปที่ครัว   จงใจเดินเข้าไปเอาตัวเองยืนซ้อนหลังน้ำฟ้า   คิดอยากยกมือขึ้นโอบเอวเล็กๆเหมือนอย่างที่รังสิมันต์ทำ   แต่ทำไมมือเขาถึงได้รู้สึกหนักจนลุกไม่ขึ้นขนาดนี้ก็ไม่รู้...   กลิ่นไข่เจียวหอมฟุ้งพร้อมกลิ่นน้ำซุปลอยหอมแตกจมูก...  น้ำฟ้าคิดว่าเจ้านายตัวเองคงจะหิวแล้วเลยเดินเข้ามาดู  เด็กหนุ่มเลยไม่ว่าอะไรที่มีคนตัวสูงมาเดินวนๆเวียนๆอยู่ข้างหลังเขาแบบนี้...


                จนเมื่อไข่เจียวหมูสับหอมกรุ่นเหลืองฟูยกสะเด็ดน้ำมันจากกะทะใส่จานเรียบร้อย...  เด็กหนุ่มก็เดินเอามาวางไว้ให้บนโต๊ะ...  ได้ยินเสียงหม้อข้าวดีดพร้อมกันจึงเดินไปตักข้าวใส่จานให้ด้วย...  ประเมินตัวเองไว้ในฐานะลูกจ้าง...เขาจึงไม่ลังเลใจซักนิดที่จะบริการเจ้านายให้แบบนี้  ไม่ได้อยากประจบแต่ตอนนี้คุณธาดาไม่สบายอยู่นี่นา...  ดูสิน่ะยืนดูเขาทำไม่พูดไม่จาเลย... 


"ฟ้า..."  แต่จู่ๆคนที่ไม่พูดไม่จามาตลอดก็เปิดปากพูดขึ้น...  ทำเอาน้ำฟ้าตกใจอยู่นิดๆเมื่อเสียงที่ได้ยินมันดังอยู่ใกล้เหลือเกิน...


"เอ๊ะ...ครับ?  มีอะไรให้ฟ้าทำเพิ่มให้ไหมครับ..."


"ฟ้า...  ยังไม่มีแฟนใช่ไหม?" 


"เอ๊ะ...!"  อาจเพราะได้ยินคำถามที่ไม่คาดคิดว่าจะมาถูกนายจ้างของตัวเองถาม  เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัว...  แต่เมื่อคิดอีกทีคำถามนี้มันก็ไม่แปลกนี่นาถ้าจะรู้ไว้...  แต่ว่าทำไมจู่ๆถึงมาถามเอาป่านนี้ล่ะ...  "ก็...ยังไม่มีหรอกครับ...  ผมจะเอาเวลาไหนไปหาล่ะครับ...เลี้ยงเด็กคนหนึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะคุณธาดา..." 


"แล้วอยากหาใครไปช่วยเลี้ยงไหม..." 


"ก็...ถ้ามีก็ดีนะครับ...แต่ตอนนี้ผมเลี้ยงคนเดียวก็ไหว...หมอกานต์ก็ช่วยอยู่...ไม่มีปัญหา..."


"แล้วถ้าพี่อยากขอสมัคร...เป็นคนช่วยดูแลหนูลินอีกคน...ฟ้าจะว่าอะไรไหม?"


"เอ๊ะ..."   นี่เขาร้องอุทานไปกี่รอบแล้วเนี่ย...  "วันนี้คุณธาดาถามอะไรแปลกๆอีกรอบแล้วนะ..." 


"ก็ตอบหน่อยสิ...  จะว่าอะไรไหม?  ถ้าพี่จะขอเป็นคนช่วยดูแลหนูลิน...ช่วยดูแลฟ้า..." 


"..."  เด็กหนุ่มนิ่งคิดไปพักหนึ่งก่อนจะวางจานข้าวลงบนโต๊ะแล้วหันมาพูดกับชายหนุ่ม  "...คุณธาดาก็ช่วยดูแลผมกับลูกอยู่นี่ไงล่ะครับ...แค่คุณธาดาให้งานผมทำ  มีเงินเดือนให้ผมแบบนี้...  ผมก็ขอบคุณคุณมากแล้ว..."


"...ไม่ใช่ในฐานะนายจ้างนะฟ้า...  แต่ในฐานะอื่น..."  พูดถึงตรงนี้  ธาดาก็ไม่อยากคิดอะไรให้มันมากอีก...  มือใหญ่ถือวิสาสะเอื้อมจับมือน้ำฟ้าขึ้นมากุมไว้...  เพราะคิดว่าคำพูดที่เขาจะพูดต่อไปนี้  ถ้าพูดออกไปแล้วดีไม่ดีตัวเขาคงจะได้ทรุดลงไปตรงหน้าน้ำฟ้าเลยก็ได้...  เลยอยากให้มั่นใจว่ายังไงน้ำฟ้าก็ยังอยู่ตรงหน้าฟังคำพูดของเขาแน่ๆ...


"คุณธาดา...คือ...ฟ้า..."   สายตาเด็กหนุ่มเลื่อนมองไปตามมือตัวเองที่โดนกุมเอาไว้ด้วยมือใหญ่ทั้งสองข้าง...  จะดึงออกก็ไม่กล้าเพราะกลัวเสียมารยาท...  ปกติตอนอยู่เมืองนอกการจับมือแล้วพูดแบบนี้ก็ไม่ได้ถือว่าแปลกอะไรนักหรอกในหมู่เพื่อนกัน...  แต่...สายตาของคุณธาดาที่มองเขานี่สิ...มัน...แปลกๆ...


"ฟ้าอย่าเพิ่งพูดอะไรก่อนได้ไหม...  ช่วยฟังพี่พูดก่อน...  ช่วยฟังพี่พูดให้จบที..."


"..."  น้ำฟ้าเงียบ...ถึงตอนนี้จะบอกให้เขาพูด  เขาก็คงพูดอะไรไม่ออกอยู่ดี...  เพราะเมื่อได้สบสายตาที่มองตรงมาที่เขาอย่างสื่อความหมายชัดเจนขนาดนั้น...  จะบอกว่าไม่ให้คิดไปในทางนั้นเลยก็ไม่ได้...  แต่มันก็ยังไม่อยากจะเชื่ออยู่ดีนี่นา...ก็เขาเป็นถึงเจ้านาย...  เป็นลูกชายไฮโซ...เป็นคนรวยระดับนั้นจะมา...


"...พี่ไม่รู้ว่าพี่รู้สึกอย่างนี้กับฟ้าตั้งแต่ตอนไหน...  แต่คิดว่าคงตั้งแต่ครั้งแรกเลยละมั้งที่ฟ้าเข้ามาสมัครงานที่ตึกพี่...  พี่เคยมีแฟนมาก่อนนะฟ้า...แต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนที่พี่รู้สึกกับฟ้า...อาจจะเป็นเพราะฟ้าเป็นผู้ชายคนแรกที่พี่รู้สึกอย่างนี้ด้วย...  แล้วคือพี่...ก็...  เฮ้อ..."  เมื่อเริ่มเกริ่นความรู้สึกในใจตัวเองออกมาแล้วมันก็ทำท่าว่าจะไม่หยุดลงง่ายๆ  และคิดว่าในที่สุดพรุ่งนี้เช้าคำคำนั้นเขาก็คงจะไม่ได้บอกน้ำฟ้าเสียที...  เป็นเจ้าของหนังสือแท้ๆแต่เรียบเรียงคำพูดได้ไม่เก่งเอาเสียเลยนะธาดา... 


"...ฟ้า...รับปากพี่หน่อยนะ...ได้ไหม  ว่าหลังจากนี้...ฟ้าจะไม่เปลี่ยนไป...จะไม่เกลียดพี่...  เราจะยังคุยกันได้เหมือนเดิม...  ไม่ว่าคำตอบของฟ้าจะเป็นยังไง..."


"...คือ...ฟ้า..."  พอถึงตรงนี้น้ำฟ้าก็ก้มหน้าลงมองพื้นไม้ที่อยู่ใต้เท้า  ราวกับมันมีลายไม้ที่งดงามตราตรึงใจควรค่าแก่การจดจำเสียนักหนา...  อยากจะเงยหน้าแล้วยิ้มให้เพราะซอกมุมหนึ่งก็แอบคิดว่านี่อาจจะเป็นโจ๊กของเจ้านายเขาก็ได้  แต่ท่าทางจริงจังของคุณธาดาแบบที่เขาไม่เคยเห็นนี่ก็แปลเป็นแบบนั้นได้ยากเหลือเกิน...


"...พี่ชอบฟ้า..."  


"...ห๊ะ..."  เด็กหนุ่มเบิ่งตาโตเงยหน้ามองคนเพิ่งบอกชอบตัวเองด้วยสายตาจริงจังอย่างมีความหวังด้วยความมึนงงปนตกใจ...  "คือ...ฟ้าก็ชอบคุณธาดาเหมือนกัน...   ...คุณเป็นนายจ้างที่ดี...  คุณ..."


"...พี่บอกชอบฟ้าไม่ใช่ในฐานะนายจ้างลูกจ้างนะฟ้า...  พี่ชอบฟ้าจริงๆ...พี่ไม่สนว่าฟ้าจะเป็นใคร  เป็นเพศไหน...  พี่ชอบฟ้า  เพราะพี่หวังอยากจะมีฟ้าอยู่ด้วยกันกับพี่แบบนี้ไปเรื่อยๆ...  พี่อยากดูแลฟ้ากับลูก...ในฐานะ...ครอบครัวของ 'เรา' นะฟ้า..."


"...คุณธาดา !..." 


"ได้ไหม..." 


"คือ...ฟ้า..."




    -----------------------------------------------------------------------------





               มือที่จับลูกบิดประตูเพื่อจะเปิดดูเหตุการณ์ข้างในค่อยๆตกลงข้างตัวหลังจากเกร็งมือจับมานาน...   ร่างหนาสูงใหญ่เปลี่ยนทิศเดินกลับไปที่ห้องข้างๆ...


"...พี่ชอบฟ้า..."   


"คือ...ฟ้าก็ชอบคุณธาดาเหมือนกัน..."


               คำพูดสองประโยคนี้มันวนเวียนอยู่ในหัวจนปวดตุ๊บไปหมด...  ร่างเล็กๆบนบ่าขยับยุกยิกยกมือขยี้ตาแล้วเอนตัวหันหัวมองเขา...  ดวงตากลมโตที่ปกติจะแบ๊วปิดหยียิบมองเขา...  ก่อนจะเอาฝ่ามือเล็กๆมาตีแปะข้างแก้ม...  ชายหนุ่มหันไปหอมมือเล็กที่วางอยู่ข้างแก้มเขา...   เจ้าหนูน้อยหาวหวอดตอบรับเขาจึงพาหนูลินเดินเข้าห้อง  ตามด้วยซึโยชิและเตโช 


"ซึโยชิพาหนูลินไปอาบน้ำที..."  ชายหนุ่มออกคำสั่งกับลูกน้องหนุ่มญี่ปุ่น...  ซึโยชิขานรับก่อนพับเขนเสื้อขึ้นแล้วเดินมาอุ้มตัวคุณหนูน้อยตัวกลมป๊อกไปเข้าห้องน้ำตามคำสั่ง... 


              รังสิมันต์ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้หวายที่วางอยู่ข้างหน้าต่าง...   เตโชเดินอ้อมมาหน้าเจ้านาย...  สังเกตสีหน้าที่ไม่โฟกัสสิ่งใดเป็นพิเศษแต่กลับจ้องตรงเป๋งไปข้างหน้าก๋สูดลมหายใจเข้าก่อนจะเอ่ยถามเสียงเครียดตามไปด้วย...


"มีอะไรหรือเปล่าครับบอส..."  เตโชถาม...


"...เปล่า..."  เขารู้ว่าลูกน้องเป็นห่วง  แต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์อยากตอบ...


"...เรื่องของคุณฟ้ากับคุณธาดาใช่มั้ยครับ..."


"..."  รังสิมันต์เงียบ...และเตโชคิดว่าเขาทายถูก...


"...บอสครับ...  ถ้าสมมติว่า...คุณฟ้าตกลงคบกับคุณธาดา...  แล้วถึงขั้นจดทะเบียนสมรสกันตามกฎหมาย...สิทธิ์ในการเลี้ยงดูคุณหนูไวโอลินเป็นบุตรบุญธรรมของคนทั้งคู่จะมั่นคงมาก...  แล้วบอสจะไม่สามารถยื่นเรื่องฟ้องหรือ..."


"พอที !  ฉันไม่อยากฟัง..."  ...ความจริงแล้วตอนนี้ในสมองไม่มีความคิดเกี่ยวกับเรื่องพวกนั้นอยู่เลยแม้แต่น้อย...  มันมีแต่คำพูดตอบตกลงความรู้สึก 'ชอบ' ผู้ชายคนนั้นของน้ำฟ้าเต็มหัวไปหมด...  จะลบยังไงจะลืมยังไงก็ทำไม่ได้ซักที...  เขาอยากได้คำแนะนำเรื่องนี้มากกว่าแต่ก็ไม่กล้าบอกลูกน้องตัวเองออกไปหรอก...ปล่อยให้คิดว่าเขากำลังกังวลเรื่องนั้นอยู่ก็ดี...


"ผมขอโทษครับ...  ถ้างั้น...ผมไปช่วยโยชิอาบน้ำคุณหนูไวโอลินแล้วกันนะครับบอส..."  เตโชถามต่อ...เมื่อเห็นสีหน้าคิ้วขมวดไม่ตอบอะไรกลับมาเขาก็ถือว่าบอสเขาตกลงอีกครั้ง...  ชายหนุ่มจึงหันหลังเดินตัวปลิวเข้าห้องน้ำตามเพื่อนร่วมงานไป...  โดยไม่ทันได้สังเกตเลยว่าสายตาของเจ้านายเขาเริ่มน่ากลัวมากขึ้นทุกทีที่มองฝาผนังฝั่งตรงข้าม  ราวกับต้องการที่จะมองทะลุฝ่าเข้าไปให้ได้อย่างไรอย่างนั้น...



...



...



...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-01-2012 00:11:45

"เกือบตาย..."


"ไง...ไปพูดอะไรให้บอสไม่พอใจแล้วต้องรีบเดินมาหลบมรสุมตรงนี้ด้วยล่ะฮ๊ะ..."  ซึโยชิถามเพื่อนร่วมงานโดยไม่มองหน้า...  มือหนึ่งกอดประคองคุณหนูตัวอวบที่นอนรออาบน้ำอยู่บนตัก...  ส่วนอีกมือก็เอาแช่ในกะละมังเพื่อวัดอุณหภูมิน้ำว่าไม่ร้อนจนเกินไปนัก...


"เปล่า...ไม่ได้พูดอะไร..."


"เมื่อสามวินาทีที่แล้วใครพูดโกหกขอให้จู๋ด้วน..." 


"แค่บอกบอสไปว่าถ้าคุณฟ้าลงเอยกับคุณธาดาปุ๊บ...บอสเรามีหวังแห้วสิทธิ์ในการขอรับคุณหนูลินปั๊บ...!"


"ก็แค่นั้นแหละ..."  ซึโยชิฟังเพียงผ่านแบบสมองยังไม่ทันประมวลอะไร...พอน้ำเริ่มได้ที่ก็เตรียมตัวแก้ผ้าคุณหนูลินลงน้ำแต่จู่ๆก็ชะงักมือไว้แค่นั้นเมื่อเข้าใจประโยคที่เพื่อนพูดเมื่อครู่  "เฮ้ย ! คุณธาดากับคุณฟ้าจะลงเอยกันเหรอ...!!  ได้ยังไง?"


"...แค่สมมติ !  ก็เมื่อกี๊เห็นบอสทำท่าเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันจะมาตามคุณฟ้ากลับจากห้องคุณธาดา...  แต่ที่ไหนได้ไม่ทันจะเข้าไปก็เดินกลับห้อง...  แถมดูท่าบอสจะไม่สบอารมณ์มากอีกต่างหาก...  ไม่รู้ไปได้ยินอะไรมา...  ฉันก็ไม่ทันได้ฟัง..."


"แล้วนึกยังไงจู่ๆก็ไปบอกบอสเขาอย่างนั้น...ก็รู้อยู่นี่ว่าบอสเครียดเรื่องนี้ที่สุด...  นายก็ยังไปย้ำอยู่ได้..."


"ก็ไม่ได้ตั้งใจ...  ฉันก็แค่แสดงลองความคิดเห็นดูก็เท่านั้นเอง... "


                ซึโยชิได้ฟังก็ถอนหายใจยาว...  เริ่มลงมือวักน้ำมาลูบขาหนูน้อยแล้วหยิบเป็ดเหลืองให้เล่น...  เตโชที่ตอนแรกยืนพิงผนังอยู่ก็ค่อยๆเดินอ้อมมานั่งลงทางศีรษะเจ้าตัวเล็ก  แล้ววักน้ำทำท่าจะลูบหัว...  แต่ซึโยชิหันมาเห็นทันเลยรีบเบี่ยงตัวหนูลินแล้วขู่ฟ่อใส่ทันที...


"...เต้นายจะทำอะไร !" 


              เตโชชะงักมือที่กำลังจะรินน้ำแล้วปล่อยทิ้งลงพื้นเพราะงงว่าเพื่อนทำแบบนี้ทำไม... 


"อะไร...ก็จะช่วยนายอาบน้ำคุณหนูไวโอลินไง..." 


"แล้วใครใช้ให้เอาน้ำรดทางหัวล่ะ...  มันต้องเริ่มจากเอาน้ำรดที่ขาแล้วก็แขนก่อน...เด็กจะได้ปรับตัวได้ถึงน้ำมันจะอุ่นก็เถอะ...  แต่จู่ๆไปรดหัวเลยแล้วคุณหนูเกิดช็อกขึ้นมาจะว่ายังไงห๊ะ...  นายทำลูกใช้บอสใหม่ได้มั้ยเนี่ย..." 


"เออๆ...รู้แล้ว...  บ่นเป็นยายแก่ไปได้...  ก็อธิบายกันดีๆก็ได้นี่...  คนมันไม่เคยเลี้ยงเด็กจับตุ๊กตาเป็ดแบบนายนี่...  ทั้งชีวิตมีแต่จับปืนถือระเบิด...  ใครมันจะไปรู้ว่ะ..."


"ก็ถามกันก่อนได้มั้ยล่ะถ้าทำไม่เป็นจะได้สอน...  คุณหนูเป็นเด็กทารกวัยเพียงสี่เดือนเศษเองนะ...ดูสิตัวนิดเดียว...  ทำอะไรมันต้องค่อยๆ...อย่างนี้...  เอ้า...หยิบสบู่ตรงนั้นให้หน่อยสิ..."   ถึงปากจะบ่นต่อไปแต่ซึโยชิก็ยังออกปากใช้งานเตโชได้อย่างคล่องแคล่ว...   ลูกน้องร่างสูงของชายหนุ่มที่นั่งหน้าหงิกอยู่ในห้องก็เกร็งมือแน่นเมื่อได้รับคำสั่งต่อให้ค่อยๆหย่อนตัวคุณหนูไวโอลินลงน้ำในอ่าง...   เจ้าหนูตัวน้อยหัวเราะหงายเงิบน้ำลายฟูเป็นลูกปู...  แล้วเมื่อตัวลงน้ำได้เตโชก็เพิ่งรู้ซึ้งว่าที่จริงแล้วเด็กก็ชอบน้ำมากกว่าที่คิด...


             สองคนช่วยกันอาบน้ำคุณหนูตัวน้อยจนเสร็จ  ประแป้งจนหอมแล้วก็สวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย...  ก่อนจะอุ้มมาคืนเจ้านายหนุ่มที่ยังนั่งที่เดิมไม่ไปไหน...   แต่รังสิมันต์กลับไม่กล้ารับตัวหนูน้อยมาอุ้มต่อเมื่อตัวเองยังไม่ได้อาบน้ำมา  ซึโยชิกับเตโชเลยได้รับคำสั่งให้อยู่ช่วยกันกล่อมคุณหนูจนกว่าจะหลับ...  เตโชมึนถึงขนาดก้าวขาไม่ออกทีเดียว...เมื่อไม่คิดว่าวันหนึ่งตัวเองจะถูกสั่งให้มากล่อมเด็ก...  แล้วเขาจะเอาอะไรไปกล่อมล่ะเนี่ย...  เพลงก็ร้องเป็นแต่เพลงหมีแพนด้าซะด้วย... 


             แต่ซึโยชิเหมือนไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่...  ชายหนุ่มเอามือที่ว่างดึงเสื้อเพื่อนให้ออกเดินตามไปที่เตียง...  จากนั้นก็ลงมือออกปากสั่งให้เพื่อนตัวโตเป็นคนปูผ้าเตรียมที่นอนให้คุณหนูตัวน้อย...  หนูลินที่อยู่ในอ้อมแขนซึโยชิก็มองตามนิ้วเรียวที่ยกชี้สั่งเพื่อน...  แล้วก็รู้สึกว่าไม่ใช่ของแม่ตัวเอง...  เจ้าตัวน้อยเลยเหลียวคอหาไปมา  ว่าแม่ฟ้าของเขาอยู่ไหน...  และคงเพิ่งรู้ตัวอีกอย่างว่าคนที่อุ้มตัวเองอยู่ไม่มีผมยาวให้จับเล่นของแม่ฟ้าของเขาเลย...


"...อะ...มะ...อาาาา..."   เจ้าหนูเปล่งเสียงออกมาราวกับต้องการถามว่า...แม่หนูอยู่ไหน...  แต่คนไม่เข้าใจความหมายทั้งสองคนก็คิดว่าเจ้าหนูคงส่งเสียงไปตามเรื่องตามราว...  แต่รังสิมันต์ที่นั่งดูอยู่กลับพอจับความรู้สึกของหนูน้อยได้ว่าคงคิดถึงแม่ของตัวเองแน่ๆ...  เพราะวันนี้น้ำฟ้าอยู่ห่างจากหนูลินเกือบทั้งวัน  นายมาคัสก็บอกอยู่ว่าวันนี้หนูลินมีงอแงมากแต่ดีที่มีหมอเด็กณัฐกานต์อยู่ด้วย... 


"...อาาาา...มาาา...มะ...อ่ะอาว..."  แล้วพอสองตาหนูน้อยหันมองเจอรังสิมันต์  สองมือก็ชี้มาทางเขาพร้อมทำท่าจะขอให้เขาอุ้ม...  คงจะอยากให้เขาพาไปหาแม่ของตัวเอง...  แต่หนูน้อยไวโอลินคงต้องผิดหวังแน่...ในเมื่อแม่ของเขายัง 'จู๋จี๋' กับว่าที่ 'พ่อใหม่' ของหนูลินยังไม่เรียบร้อย...


"ไม่มีทาง...  หลานของฉัน...  ใครก็ไม่มีสิทธิ์เอาไปเป็นของตัวเองหรอก...  ถ้ามันอยากจะลองแย่งก็ลองดู...หึ"  พูดกับตัวเองคนเดียวเสร็จรังสิมันต์ก็ลุกเดินเข้าไปหาเจ้าหนูน้อย...  หนูลินก็เอนซบหามือใหญ่ที่ยกขึ้นมาหาทันที... 


"...นอนก่อนนะคนดี...เดี๋ยวปะป๊าจะกล่อมหนูเอง..." 


"มะมะ...อาา...เฮ่ะ..."  เจ้าหนูทำตาใสมองคนที่อุ้มตัวเองให้ดวงตาอยู่ในระดับเดียวกัน   แล้วพอคนอุ้มค่อยๆยิ้มให้  เด็กน้อยก็เอามือแปะเข้าที่หน้ารังสิมันต์ก่อนจะหัวเราะยิ้มให้ตาหยี... 


"แอ๊......ฮ่ะๆ ... เฮ่ะๆๆ..."  แล้วยิ่งหัวเราะเสียงใสหนักขึ้นเมื่อชายหนุ่มจูบรับขวัญมือน้อยทั้งสองข้าง...  ไรหนวดที่อยู่เหนือริมฝีปากบางๆทิ่มนิ้วมือจนหนูน้อยจั๊กจี้  แต่ก็ไม่ยอมแพ้เอามือตัวเองให้อีกคนจูบอยู่นั่น...   


            สองคนน้าหลานยิ้มหัวกันช่างดูน่ารักน่าเอ็นดูจนสองลูกน้องหนุ่มแอบเผลอมองหน้ากันอย่างไม่รู้ตัว...  เมื่อกี๊เจ้านายเขายังนั่งหน้าหุบอยู่เลย...แต่พออยู่กับคุรหนูลินแล้วหน้าบานเชียวนะ... 


"จะว่าไปก็อย่างกับพ่อลูกกันจริงๆเลยนะ...  ดูสิ...ทั้งจมูกทั้งปากแล้วก็ทรงหน้าผากเหมือนบอสของเราเป๊ะ..."  ซึโยชิกระซิบกับเพื่อนร่วมงานตัวสูง  อีกคนก็ก้มหน้าลงมาฟังก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย... 


"ก็จริงนะ...  ส่วนตากับแก้มน่ะได้คุณฟ้ามาชัดๆ..."  หนุ่มตัวสูงก้มตัวกระซิบตอบ...   แล้วสองหนุ่มก็ต้องขนลุก  เมื่อได้ยินเสียงฮัมเพลงเบาๆลอยมา...  แล้วพอลองมองหาต้นเสียงดูก็พบว่ามันมาจากบอสของทั้งคู่นั่นเอง...


             รังสิมันต์อุ้มหนูลินพาดบ่า...  เจ้าหนูก็ซบตัวนิ่งพร้อมกับเอากำปั้นน้อยๆของตัวเองเข้าปาก  นอนนิ่งฟังเสียงฮัมเพลงทุ้มๆที่ดังมาจากคนอุ้ม...  มันก็แปลกดีไม่เหมือนเสียงเพลงกล่อมนอนที่แม่เขาเคยร้องให้ฟัง...แต่มันก็ชวนหลับได้เหมือนกัน...   รังสิมันต์ฮัมเพลงสากลที่ตัวเองเคยฟัง  เขาก็ไม่รู้หรอกว่ามันจะใช้กล่อมให้เด็กหลับได้หรือเปล่า...  แต่พอเริ่มฮัมไปแล้วก็พบว่าเหมือนจะได้ผล...  เมื่อน้ำหนักหัวของหนูลินค่อยๆเอนซบเข้าต้นคอเขาเรื่อยๆ...  สองลุงหลานยืนกอดกันกลมอยู่กลางห้อง...  ท่ามกลางความคันไม้คันมือของสองลูกน้องที่อยากเอากล้องมาถ่ายแทบตามแต่ก็ไม่กล้า...  เมื่อภาพถ่ายแค่ใบเดียวอาจทำให้ชีวิตของพวกเขาสองคนหาไม่อีกต่อไปก็ได้...


              และทันใดนั้นเอง...  ก็มีเสียงเปิดประตูแผ่วเบา...  พร้อมกับร่างบางระหงของผู้ชายผมยาวที่มีสีหน้าเหนื่อยอ่อนค่อยๆแทรกตัวเข้ามา...  พอเข้ามาในห้องได้สองมือก็จับรวบผมตัวเองขึ้นมวยใหม่ให้เรียบร้อยก่อนจะหนีบด้วยกิ๊บสีเหลืองตัวใหญ่...  พอเสร็จดวงหน้าหวานใสก็เงยมองบรรยากาศภายในห้องเมื่อเริ่มรู้สึกว่าตัวเองจะกลายเป็นจุดรวมสายตาไปแล้ว...


"หนูลิน..."  น้ำฟ้ารำพึง  ก่อนจะเดินเข้าหารังสิมันต์เพื่อจะขอรับตัวหนูลินมาอุ้มเอง...  แต่ทว่ารังสิมันต์กลับเบี่ยงตัวหนีไม่ยอมให้น้ำฟ้าเข้าใกล้ลูก  จนเด็กหนุ่มหน้าเสียร้องอุทานอย่างไม่พอใจ...


"...อย่าเอามือของเธอ...มาจับตัวหลานของฉัน..."  ชายหนุ่มบอก...  และน้ำฟ้าก็พอจับได้ถึงกระแสความเย็นชาและห่างเหินซึ่งคุ้นๆเหมือนเคยรู้สึกแบบนี้ตอนที่เจอกับชายหนุ่มครั้งแรก...  แต่อาจเพราะมันนานมากหรือเพราะระยะหลังๆมานี้ไม่เคยได้ยินมันเลยทำให้เด็กหนุ่มนึกฉงนกับระวังตัวเองขึ้นมาระดับหนึ่งทันที...


"ทำไม...หนูลินเป็นลูกของผม...ทำไมผมจะอุ้มแกไม่ได้..."  น้ำฟ้าก็ตอบโต้กลับไม่ยอมแพ้เช่นกัน...  พยายามแผ่รังสีความไม่ชอบหน้าสาดกลับ...


"มือเธอไปจับกับอะไรมา...  มันสกปรกเกินไป...  หนูลินอาบน้ำแล้วเธอก็ไม่ควรเข้าใกล้..." 


"เฮอะ...  คุณน่ะก็ยังไม่อาบไม่ใช่เหรอ...แล้วมาอุ้มหนูลินได้ยังไง..." 


"...ถึงจะยังไม่ได้อาบ... แต่ฉันก็มั่นใจว่าฉันไม่ได้สกปรกมากเหมือนเธอ..."  ทั้งน้ำเสียงที่ใช้สายตา...  บ่งบอกว่าคำว่าสกปรกของชายหนุ่มไม่ได้หมายถึงที่เขาไปทำครัวมา...  แต่มันมีความหมายลึกยิ่งไปกว่านั้น... แต่น้ำฟ้าก็นึกไม่ออกว่ามันหมายถึงอะไร...     


"...คุณหมายถึงอะไร...  พูดบ้าอะไรของคุณ...  หนูลิน... หนูลินลูก...มาหาแม่มา..."  น้ำฟ้าทำเป็นมองข้ามสิ่งที่ชายหนุ่มพูด...  แล้วพยายามตรงเข้าจะจับตัวหนูลินให้ได้...  แต่เพราะส่วนสูงที่มันค่อนข้างต่างกันพอสมควร...  ทำให้เป็นการลำบากต่อน้ำฟ้ามากที่จะเข้าถึงตัวหนูลินเมื่ออีกคนก็เอาแต่เบี่ยงหลบไม่ให้เข้าใกล้...  แล้วพอเริ่มรำคาญมากๆเข้ารังสิมันต์ก็คว้าจับเข้าข้อมือน้ำฟ้าที่ยื่นมาหาแล้วดึงเข้ามาใกล้อย่างแรง...


"นี่ ! คุณ...!!" 


"ยังคิดถึงลูกอยู่อีกงั้นเหรอ...  ยังอยากจะได้หนูลินเป็นลูก...แล้วผู้ชายคนนั้นเขาไม่ว่าอะไรหรือไง...  เขารับได้เหรอที่จะได้แฟนเด็กแถมยังมีลูกติดแบบเธออีก..."  ยิ่งพูดน้ำเสียงก็ยิ่งกดลงต่ำจนคนที่โดนพูดใส่หน้าขนลุกซู่...  เมื่อมันมีแววคุกคามอย่างเห็นได้ชัด...  ตอนนี้หนูลินที่ตื่นงัวเงียเงยหน้ามามองคนสองคนที่ยืนใกล้กันเสียจนจมูกแทบจะโดนกัน...  แล้วเมื่อรังสิมันต์เปลี่ยนท่าเป็นเอามือตวัดคล้องเอวน้ำฟ้าเข้าใกล้...  โดยที่มืออีกข้างก็ยังอุ้มหนูลินไว้ได้อย่างมั่นคง...  เจ้าหนูตัวน้อยก็ร้องอ๊ายแล้วทำปิดหน้าปิดตาราวกับเขินอะไรซักอย่างเสียเต็มประดา...  จนสุดท้ายก็หันกลับไปซบลาดบ่าของผู้ชายตัวสูงแล้วจับปกเสื้อชายหนุ่มไว้แน่น...  จากนั้นก็หันมาเหลือบมองแล้วก็ร้องกรี๊ดหันกลับไปซบใหม่...


               แต่น้ำฟ้าก็ไม่มีเวลาจะได้ทันสนใจความรู้สึกของหนูลินได้มากมาย...  เมื่อตัวเองต้องรีบปัดป้องตัวเองเป็นพัลวันเพื่อให้หลุดพ้นไปจากวงแขนแกร่ง...  เมื่อในห้องตอนนี้ไม่ได้มีเพียงพวกเขาแค่สองคน  แต่ยังมีลูกน้องของชายหนุ่มที่ยืนมองอยู่ใกล้ๆเตียง  แม้จะมีสีหน้าท่าทางเหมือนไม่ได้สนใจว่าเจ้านายจะทำอะไรอยู่แต่ก็คงต้องกำลังคิดอะไรอยู่แน่ๆ... 


"...พูดบ้าอะไรของคุณน่ะ...ปล่อยนะ !!"


"ทำไม...ตอบไม่ได้งั้นเหรอ...  เมื่อกี๊ไปเล่นชู้กับใครมาล่ะ...  ท่าทางจะสนุกมากล่ะสิท่า...  กลับมาถึงได้ดูหมดแรงแบบนี้...  แต่...เธอใช้เวลาน้อยไปหรือเปล่า...  ทำไมไม่นอนห้องนั้นไปซะเลยล่ะ...  ส่วนหนูลินน่ะ...  ภูบดีอัศวเมศวร์จะเป็นคนดูแลให้เอง..." 


"แต่หนูลินเป็น 'กมลากร'...  แกใช้นามสกุลของผม...  ไม่ใช่ 'ภูบดีอัศวเมศวร์' ของคุณ !  อย่านึกว่านามสกุลใหญ่กว่ายาวกว่าแล้วจะทำอะไรก็ได้ดังใจคิดนะคุณ...  นี่มันชีวิตจริง...ไม่ใช่เรื่องในนิยายที่คุณจะยิ่งใหญ่จนทำอะไรใครๆก็ได้...!!"


"แต่ฉันทำได้...!"  รังสิมันต์ใช้เสียงดังเข้าข่ม...เมื่อโดนชายหนุ่มตัวเล็กตรงหน้าขึ้นเสียงใส่...  ตอนนี้หนูลินเริ่มหัวเราะไม่ออก  เมื่อเจ้าตัวน้อยก็เริ่มจับกระแสบรรยากาศได้ว่าระหว่างคนทั้งคู่ที่หนูลินรักกำลังไม่ถูกใจกัน...


"แอ๊..."   


"...เตโช  โยชิ...ออกไปก่อน..."  เสียงทุ้มสั่ง...  ลูกน้องสองคนก็ทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็วทันใจ... 


"ดะ...เดี๋ยว...!"  และเป็นครั้งแรกที่น้ำฟ้ารู้สึกเสียใจที่สองคนนั้นออกไปทิ้งให้พวกเขาสองคนรวมทั้งหนูลินต้องอยู่ด้วยกันตามลำพัง...   


"...อย่านึกว่าฉันไม่รู้นะ...  ว่าเมื่อกี๊ในห้องนั้นพวกเธอสองคนไปทำอะไรกันมา...  ยืนให้มันจับมันลูบ...  มัวแต่เริงรื่นกับมันโดยลืมลูกตัวเองไปเลยใช่มั้ย..." 


"อกุศล...  ทำไมไม่คิดอะไรเหมือนอย่างที่คนอื่นเขาคิดกันบ้าง...  ผู้ชายอย่างคุณมันก็มองอะไรไปในแง่นั้นตลอด..."


"ไม่ปฏิเสธก็แปลว่าเรื่องจริงใช่มั้ย...  ก็ดีนี่...  งั้นก็รีบยกหนูลินให้ฉันเร็วๆซะสิ...  เธอจะได้ไปมีความสุขกับไอ้ธาดามันเร็วๆไง...  ชอบมันมากนี่...ไม่ใช่เหรอ..."


"..."  น้ำฟ้านิ่งเงียบ  ก่อนจะถอนหายใจยาวๆ...  ในใจนับหนึ่งถึงสิบซ้ำไปซ้ำมา...  ก่อนจะค่อยๆพยายามแก้ความเข้าใจผิดอย่างใจเย็น    "ผมไม่รู้หรอกนะว่าคุณไปได้ยินหรือว่าไปเห็นอะไรมา...  แต่ระหว่างผมกับคุณธาดาเราไม่ได้มีอะไรกัน   คุณธาดาเป็นเจ้านายของผม...  เขาเป็นคนดี...ผมจะชอบเขามันก็ไม่แปลกนี่...  โอ๊ยเจ็บ..."  แล้วปลายเสียงก็ต้องอุทานออกมาดังลั่นเมื่อเอวที่ถูกรัดรึงไว้มันแน่นจนกระดูกแทบแตก...  วันนี้ผู้ชายคนนี้ไปกินรังแตนที่ไหนมานะ...จู่ๆถึงได้มาพาลพาโลเอากับเขาแบบนี้...


"...ถ้าชอบมันนัก...  ก็ย้ายไปอยู่กับมันเลยสิ...  แล้วเธอก็ยกหนูลินให้ฉัน...จะได้ไปกกกันอย่างสบายใจขึ้นไง..."     

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-01-2012 00:19:40

              ...เพี๊ยะ...


              เสียงตบไม่ดังมากแต่ก็พอจะทำให้รังสิมันต์รู้สึกตัวได้ว่าตัวเองโดนเด็กตรงหน้าตบเอา...  สายตาคมดุจึงตวัดมองน้ำฟ้าด้วยความโกรธ...  นี่ถ้าไม่ติดว่าอีกมือหนึ่งเขาอุ้มหนูลินไว้นะ...  เขาคงจะได้เผลอตอบโต้กลับไปแล้ว...


"อย่าคิดว่าคนอื่นเขาโกรธไม่เป็นสิ...  คุณไปบ้าอะไรมาถึงได้มาลงที่ผมแบบนี้...!  เมื่อกี๊ผมแค่ไปทำกับข้าวแล้วก็หายาให้เจ้านายของผมกิน...มันก็แค่นั้น...  แล้วนี่อะไร...  กลับมาคุณก็มาด่าว่าผมเสียหายต่างๆนานา...  มาว่าผมมัวแต่ยุ่งกับผู้ชายจนลืมลูกบ้างล่ะ...มาตะโกนใส่ปาวๆว่าจะเอาลูกผมไปบ้างล่ะ...  ถ้าคุณยังเป็นอย่างนี้อ่ะนะ...  ก็เชิญออกไปจากห้องของผมได้แล้ว...!  แล้วถ้าไม่ไปผมจะเรียกพนักงานมาไล่คุณออกไปเอง..."


"ก็ลองดูสิ...  ระหว่างคนมาช่วยงานแต่งอย่างเธอ  กับเพื่อนเจ้าบ่าวอย่างฉัน  พนักงานพวกนั้นจะเลือกไล่ใครออกไปกันแน่..."  รังสิมันต์พูดตอบโต้  สองตาจ้องเขม็งมองใบหน้านวลที่มองจ้องเขากลับอย่างไม่ยอมแพ้...  ในใจเขาเดือดปุดๆตั้งแต่ได้ยินประโยคยืนยันที่ว่าเด็กน้ำฟ้านี่ชอบไอ้ธาดานั่นจริงๆ...ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้องแค่ประโยคสั้นๆแค่นั้นมันถึงมีอิทธิพลกับความรู้สึกเขาขนาดนี้นะ...! 


              ต่างฝ่ายต่างจ้องตากันไม่มีใครยอมใคร...  จนกระทั่งจู่ๆเสียงสะอื้นฮึกฮักของเด็กทารกตัวเล็กค่อยๆดังขึ้น...


"ฮึก...ฮึก...ฮือ...ฮืออออ...  แง้...................."   แล้วปากเล็กๆก็ตะเบ็งเสียงร้องออกมาอย่างสุดกลั้น   เด็กตัวแค่นั้นไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมบรรยากาศมีความสุขที่เขาเคยสัมผัสเวลาอยู่ใกล้คนสองคนนี้จู่ๆมันหายไปไหน...  แต่พอเขารับรู้ได้ถึงไอเย็นยะเยือกที่ต่างฝ่ายต่างสาดใส่กันไม่ยั้ง...  เจ้าหนูก็ทนไม่ไหวขึ้นมาจนต้องออกมาอย่างสุดทน...


"...หนะ...หนูลิน...  หนูลิน...คนเก่งไม่ร้องนะ...ไม่ร้องนะครับ...โอ๋ๆ..."  ทั้งที่บรรยากาศมันยังอึมครึมอยู่แท้ๆ  แต่เมื่อเจ้าตัวน้อยส่งเสียงร้องไห้ประท้วงเรียกร้องความสนใจขึ้นมา  น้ำฟ้าก็เทความรู้สึกคืนไปให้ลูกทั้งหมด...  และเพราะระยะใกล้แค่เอื้อมแบบนี้ก็ทำให้เขาสามารถยื่นมือไปโอบเจ้าตัวน้อยมาปลอบได้...  โดยที่รังสิมันต์ก็ไม่ได้ปล่อยมือแต่อย่างใด...  ชายหนุ่มเพียงเอามือประคองก้นเด็กน้อยไว้ให้เหมือนเดิม... 


             เด็กน้อยร้องไห้จ้าจนจมูกแดงแจ๋  มือข้างนึงพยายามกำคอปกเสื้อของรังสิมันต์ไว้แน่น  ส่วนมืออีกข้างก็เกาะเกี่ยวนิ้วของแม่ฟ้าที่เอื้อมมาลูบหลังลูบไหล่ปลอบใจเขา  แล้วก็แหกปากตะเบ็งเสียงต่ออย่างไม่ย่อท้อ...  จนเมื่อสองผู้ใหญ่เริ่มทำอะไรไม่ถูก  รังสิมันต์จึงยอมปล่อยหนูลินให้น้ำฟ้าอุ้มคนเดียวแล้วพาเดินไปเดินไปเดินมา  ก่อนจะพาไปวางลงที่เตียงโดยรังสิมันต์ก็คอยเดินตามช่วยเช็ดน้ำตาตรงปลายหางตาให้...  ปกติหนูลินงอแงร้องไห้อย่างนี้ก็บ่อย  แต่ไม่เคยมีหยดน้ำตาไหลออกมาแบบนี้เลย...  รังสิมันต์เห็นแล้วก็นึกสงสารขึ้นมาจับใจ...  แต่น้ำฟ้าสิ...ที่เริ่มบ่อน้ำตาแตกตามลูกตัวน้อยไปเสียแล้ว...


"โอ๋...  เดี๋ยวคุณแม่ชงนมก่อนนอนให้นะ...  แต่หนูต้องหยุดร้องก่อนนะลูก..."  ปลอบลูกไปพลางมือก็เช็ดน้ำตาตัวเองที่เริ่มไหลไปพลาง...  โดยหันหน้าไปทางอื่นเพื่อไม่ให้มองเห็นหน้าชายหนุ่มที่ยังตามติดเขาไม่เลิก... 


             จากนั้นน้ำฟ้าก็ค่อยๆวางตัวหนูลินลงบนเบาะที่ปูเตรียมไว้เสร็จแล้วตรงกลางเตียง...  มือข้างขวาถูกยึดจับนิ้วชี้ไว้ไม่ยอมปล่อยเขาก็เลยกำมือเล็กๆนั้นไว้แน่นเช่นกัน  ส่วนมือซ้ายก็ค่อยวางแนบแก้มนุ่ม  แล้วมองใบหน้ากลมป๊อกเล็กๆที่เริ่มหยุดสะอื้นแล้วจ้องเขาสลับกับชายหนุ่มที่เอาตัวเองมาอยู่อีกด้านของหนูลิน...   เขาค่อยๆเงยมองคนที่เอามือตัวเองมาให้หนูลินจับไว้ด้วยอีกข้างช้าๆ...  และพบว่ารังสิมันต์รอสบตาเขาอยู่ก่อนแล้ว... 


"ลูกหลับแล้วเรามีเรื่องต้องคุยกัน..."  ชายหนุ่มบอกเพียงแค่นั้นก็หันกลับมาลูบศีรษะเด็กน้อยเบาๆอย่างเอ็นดู...   น้ำฟ้าสับสนกับท่าทีและสายตาที่มองเขาอย่างกับเขาเป็นนักโทษอะไรซักอย่าง...  และตอนนี้เขาก็รู้สึกว่าไม่อยากคุยไม่อยากยุ่งกับผู้ชายคนนี้อีก  เด็กหนุ่มเลยยื้อเวลากว่าหนูลินจะหลับสุดชีวิต


             น้ำฟ้าเข้าครัวไปชงนม...แล้วเอามาป้อนหนูลินเอง...  พอเสร็จเด็กน้อยก็ทำท่าจะผล็อยหลับไป...  รังสิมันต์เลยทำท่าราวกับจะรั้งเขาไว้ให้อยู่คุยกันแต่เด็กหนุ่มก็อ้างว่าตัวเองอยากอาบน้ำก่อน...  แล้วก็ขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำนานมากจนกระทั่งรังสิมันต์ทนไม่ไหวไปเคาะประตูเรียก...  แต่จะเคาะดังก็ไม่ได้อีกเพราะกลัวว่าหนูลินจะตื่น...   รังสิมันต์ใช้ความอดทนอยู่นานมากจนเกือบตัดสินใจแงะประตูเข้าไปแล้ว...  ถ้าน้ำฟ้าไม่รีบเปิดประตูออกมาซะก่อน... 


           เส้นผมยาวสลวยที่เริ่มหมาดน้ำถูกปล่อยปรกหน้าปรกตา  ส่วนเรือนร่างหอมกลิ่นสบู่ก็ถูกห่ออยู่ในชุดนอนกางเกงฝ้ายขายาว  พร้อมผ้าขนหนูผืนยาวที่เด็กหนุ่มเอามาห่มตัวทับอีกชั้น...   ใบหน้าเนียนใสที่ตัดกับสีผมเงยมองเขา...  ในความคิดเขาตอนนี้ทำไมมันถึงมีภาพลูกแมวตัวน้อยขนสีขาวสลับดำกำลังเงยหน้าขออาหารจากเจ้าของอย่างไรอย่างนั้น...   


           มือขาวบางเลื่อนมาดันเอวเขาออกให้พ้นทางขวางประตู  ก่อนที่ตัวบางๆจะแทรกตัวออกไปยืนหน้ากระจก...   จากนั้นเด็กหนุ่มก็หยิบไดร์เป่าผมมาเปิดอย่างเบาที่สุดแล้วก็ลงมือไดร์ผมให้ตัวเอง...  โดยไม่สนใจคนที่เดินตามมายืนซ้อนด้านหลังเพื่อจงใจที่จะให้ภาพตัวเองปรากฎบนกระจกที่น้ำฟ้ากำลังจ้องอยู่ด้วย...  รังสิมันต์พยายามที่จะสบตากับเด็กหนุ่มตัวเล็กที่เอาแต่ก้มหน้าสะบัดผมไปมาแล้วก็ไดร์ไปไดร์มาอย่างไม่ค่อยให้มันเรียบร้อยนัก...  เขาเลยจงใจเข้าไปยืนเสียจนเกือบชิดด้านหลังแล้วออกปากพูดก่อน...


"หลบหน้าฉันทำไม...  ไม่อยากพูดกับฉันนักเหรอ..."  น้ำเสียงที่ใช้ถึงไม่เหมือนในตอนแรกแต่มันก็ดูไม่เหมือนเดิมอยู่ดี...  เอ๊ะ...แล้วไอเหมือนเดิมของเขานี่มันอย่างไหนล่ะ...


"ใช่..."  น้ำฟ้าก็ตอบออกไปชัดเจน...  แล้วก้มหน้าไดร์ผมต่อไปไม่พูดไม่จาเพิ่มเติม...   


               รังสิมันต์นิ่งมอง...  พยายามสงบจิตสงบใจ  วันนี้เราคงต้องคุยกันให้รู้เรื่องในหลายๆอย่าง...  เพราะหลังจากคืนวันแต่งงานไป...ต่างคนต่างก็ต้องแยกย้ายกันกลับ...  อาจไม่มีโอกาสได้อยู่กันตามลำพังแบบนี้อีก...   รังสิมันต์สูดหายใจลึกโดยไม่รู้ตัวก่อนออกปากถามบางสิ่งบางอย่างออกมาอีกครั้ง...


"...เธอชอบนายธาดาจริงเหรอ..." 


             พอถามจบชายหนุ่มรู้สึกตัวได้เลยว่าตัวเองกำลังกลั้นใจเพื่อรอคำตอบที่จะออกจากปากเด็กหนุ่ม...  ส่วนน้ำฟ้าพอได้ฟังคำถามจบก็ปิดไดร์ฉับแล้ววางลงบนโต๊ะแบบเกือบกระแทก...  จากนั้นเด็กหนุ่มก็เสยผมที่ระใบหน้าออกลวกๆ...  แล้วก็จ้องตาเขาตรงๆ...ก่อนจะถามกลับว่า...


"ทำไมคุณต้องสนใจเรื่องนั้นจังเลย... ผมจะชอบใคร...หรือรักกับใครมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของผม..." 


"...แล้วเธอชอบมันจริงหรือเปล่า...  ตอบยากนักเหรอ..." 


"กรุณาให้เกียรติเจ้านายของผมหน่อยนะครับคุณรังสิมันต์..." 


"อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ...  เรากำลังคุยกันเรื่องเธอกับหมอนั่นอยู่นะ..." 


"คุณก็อย่าเซ้าซี๊สิ...  เราไม่ได้สนิทกันถึงขั้นที่ผมมีอะไรก็ต้องบอกคุณไปหมดซะทุกเรื่องหรอกนะ...  อุ๊บ...!"

 
               และโดยไม่ทันตั้งตัว...  ชายหนุ่มตัวสูงก็จัดการรวบเอวบอบบางเข้ามาประกบจูบตั้งแต่พูดยังไม่ทันจบประโยคดีด้วยซ้ำ...  พอมือบางเตรียมยกขึ้นกั้นก็ถูกเขารวบจับแล้วยกขึ้นเหนือศีรษะ...  แล้วพอใบหน้านวลเบี่ยงหนีเขาก็ตามไปหอมในทุกๆที่ที่ปากเขาเข้าถึง...  ทั้งแก้ม  ทั้งจมูก  ทั้งฐานคอชายหนุ่มเข้าซอกซอนราวกับคนที่พบเจอของอร่อยแล้วได้ลองลิ้มแบบไม่มีใครคอยห้ามปรามอีกต่อไป...  ชายหนุ่มยอมรับว่าเขาเกือบเผลอลืมตัวไปชั่วขณะหนึ่งเลยทีเดียวเมื่อได้กลิ่นหอมหวานๆจากตัวคนที่เขากำลังกอดอยู่...  แล้วยิ่งปากบางๆนั่นพยายามขัดขืนด่าทอห้ามปรามเขามากเท่าไหร่...  คงเป็นอารมณ์อยากเอาชนะละมั้งที่ทำให้เขาไม่ยอมหยุดแค่จูบ...  คราวนี้ชายหนุ่มยอมปล่อยให้มือสองข้างของน้ำฟ้าเป็นอิสระ...   แล้วใช้มือที่ว่างของตัวเองค่อยๆสัมผัสไล้ไปทั่วร่างกายผอมบางในมือ...  เขาสำรวจแผ่นหลังและราวเอว...ก่อนจะพบว่าน้ำฟ้าตัวเล็กและผอมกว่าผู้หญิงหลายๆคนที่เขาเคยกอดมาเสียอีก...   

 
               ส่วนสองมือน้อยพอเป็นอิสระก็ทั้งดึงทั้งรั้งทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะทำร้ายและหยุดคนตรงหน้าที่ตอนนี้คงเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ...  เขากำลังไม่มีสติ...ก็เลยมาทำเรื่องแบบนี้กับเขาใช่ไหม...  ตอนนี้ริมฝีปากอุ่นร้อนกำลังขบเม้มแรงๆอยู่ตรงฐานคอ...แล้วคงรำคาญผมของเขาชายหนุ่มจึงรวบรั้งพวงผมนุ่มทั้งหมดแล้วดึงไปไว้ข้างหนึ่ง...  ซึ่งแรงดึงที่ไม่ออมแรงเลยมันทำให้เด็กหนุ่มเจ็บจนร้องออกมา...


"โอ๊ย...!  ผม...เจ็บ..."   และเพราะเสียงร้องที่ออกมาคั่นเสียงด่าเข้าถึงโสตรังสิมันต์ได้...  ชายหนุ่มจึงหยุดการรุกรานที่ปากเพื่อหันมามองหน้าเด็กหนุ่มให้ชัด  ในขณะที่มือยังคงค้างอยู่บนผิวเนื้อนุ่มมือใต้เสื้อนอนของคนตัวบาง...


"ดูสิ...เราสนิทกันขนาดนี้...  ยังมีอะไรที่บอกฉันไม่ได้อีกมั้ย..."


"คุณมันบ้าไปแล้ว...!  ถึงได้มาทำอะไรแบบนี้กับผู้ชายด้วยกันได้ลง...!  คุณมันวิปริต !  ผิดเพศ..."


"อ้อเหรอ..."  พอได้ยินดังนั้นแรงแขนมหาศาลก็ผลักดันตัวให้น้ำฟ้าหันหน้ากลับเข้าหากระจก  โดยมีรังสิมันต์ยังคงกอดรัดนัวเนียไม่เลิกอยู่ด้านหลังเขา... 


               ในกระจกปรากฎภาพร่างสูงใหญ่ในชุดเสื้อสีดำร่างสูงใหญ่กำลังกอดรัดคนอีกคนที่มีผมยาวสลวยเคลียร์ลงข้างแก้ม  เรือนร่างสูงใหญ่ที่ข่มอีกคนให้ดูตัวเล็กไปมาก...มากจนรังสิมันต์ก็ต้องยอมรับว่ามันเหมือนเขากำลังรังแกเด็กอยู่อย่างไรอย่างนั้นเหมือนกัน...  แต่ที่เขาต้องการให้เด็กหนุ่มตัวเล็กนี่เห็นว่าถ้าคนที่ไม่รู้จักเขาสองคนเห็นจะคิดอะไร...


"ยังไงสภาพของเธอแบบนี้มันก็ไม่ต่างจากผู้หญิงของฉันนักหรอก...  หรือเธอจะปฏิเสธ...หืม?"  ถามจบก็ก้มลงหอมฟอดลงข้างแก้มที่มันยั่วยวนอยู่ปลายจมูกอีกที...  เด็กหนุ่มหลบหน้าวูบแต่ก็ยังไม่ทันความเร็วของชายหนุ่มอยู่ดี


"ไม่จริง ! คุณคิดเองเออเองไปคนเดียว...  เอะอะไม่ได้ดั่งใจก็ใช้กำลังบังคับ...  ทำไมชีวิตผมต้องมายุ่งวุ่นวายกับคุณด้วยนะ...ทำไม !"


"ก็เพราะหนูลินไงล่ะ !  เพราะเรามีหนูลิน...  มันเลยทำให้เธอหนีฉันไปไหนไม่พ้นไง..." 


"แต่ผมก็บอกไปแล้วไงว่าไม่มีวันที่คุณจะแย่งหนูลินไปจากผมได้หรอก !"


"ฉันไม่เชื่อว่ามันจะไม่มีวันนั้นนะน้ำฟ้า !  ...ยังไงหนูลินก็เป็นหลานของฉัน...  เขาเป็นทายาทของภูบดีอัศวเมศวร์...  เขาก็สมควรที่จะกลับไปเติบโตที่นั่น..."


"ไม่มีวัน !!  หนูลินเป็นลูกของผม...เขาไม่ใช่ของคุณ !"


"หนูลินเป็นของฉัน ! ...และฉันจะทำให้เธอเห็นว่าฉันทำให้หนูลินมาเป็น 'ลูก' ของฉันได้อย่างสมบูรณ์แบบได้แน่ๆ...  แต่ก่อนอื่น...  ฉันคงต้องทำให้ 'แม่' ของลูกฉันยอมสยบเสียก่อน...  พยศเหลือเกินนี่...!  พอเห็นฉันทำดีให้หน่อยก็จะทำเป็นมีตัวเลือกงั้นเหรอ...  อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอวางแผนอะไรเอาไว้...  ตั้งใจจะใช้ฐานะของไอ้ธาดามาช่วยรั้งหนูลินไว้กับตัวใช่มั้ยล่ะ...เฮอะ...แผนสูงเหลือเกินนะ...ถึงกับยอมเอาตัวเข้าแลกเลยงั้นสิ..."   และทันใดนั้นมือของน้ำฟ้าที่ตวัดขึ้นมาตั้งท่าจะตบรังสิมันต์อีกครั้งก็ถูกจับเอาไว้ทันที  สีหน้าน้ำฟ้าดูเหมือนจะเหลือทนแล้วจริงๆ  แต่รังสิมันต์ก็ไม่สนใจยังคงพูดต่อไปโดยไม่ทันได้คิดให้ดีก่อนเหมือนเดิม  "...ทำไม...ทนฟังความจริงไม่ได้งั้นเหรอ  ไม่คิดล่ะสิว่าฉันจะรู้ความจริงของเธอเร็วขนาดนี้...ใช่มั้ย !"


"ทำไมคุณถึงคิดได้แต่อะไรที่มันสกปรกขนาดนี้... ผมเคยคิดนะ...ว่าที่จริงแล้วคุณอาจไม่ได้เลวร้ายเหมือนอย่างตอนแรกที่เราพบกันจริงๆ...  แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว...ว่าคุณมันคือเทพบุตรในคราบซาตาน...  คุณมันเป็นปีศาจเลือดเย็นที่เข้าใจแต่ความคิดตัวเอง...เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง...คุณคิดว่าโลกทั้งโลกนี้มันหมุนอยู่รอบตัวของคุณหรือไง..."  แล้วน้ำฟ้าก็ตอบกลับด้วยวาจาเผ็ดร้อนที่ไม่ต่างกัน...  ดวงตาวาวสั่นระริกเพราะแรงกดจากปลายนิ้วหนาเรียวที่สอดเข้าใต้เสื้อมันโอบรั้งเอวเขาจนแน่นและเจ็บไปหมด   แต่น้ำฟ้าก็ร้องไม่ออก  ไม่อยากให้ผู้ชายตรงหน้าเห็นความอ่อนแอของเขาในตอนนี้...


"จะเป็นซาตาน...จะเป็นปีศาจ...ก็แล้วแต่จะพรรณนาเถอะ...  แต่รู้เอาไว้นะ... ว่าอีกไม่นาน... เธอจะต้องมายอมสยบให้กับคนเลือดเย็นคนนี้...  และต้องยอมมอบหนูลินให้เป็นของฉัน...  ไม่ว่าจะเป็นสิทธิในการเลี้ยงดูอย่างชอบธรรม...  หรือสิทธิในฐานะของ 'พ่อ' ก็ตาม...!" 


"คนอย่างคุณไม่มีวันเป็นพ่อใครได้หรอก...! สิ่งที่คุณพูดออกมามันก็ลอยตามลมไปแล้ว...  มันทำอะไรผมไม่ได้...  และมันจะไม่มีวันเกิดขึ้นจริง...!"


"ฮึก...แว๊........แง้..........................!!!!!!"   


              และเสียงร้องดังลั่นที่ดังมาจากเด็กตัวน้อยที่นอนดิ้นยุกยิกอยู่บนเตียงก็ทำให้สองผู้ใหญ่ที่สาดอารมณ์ใส่กันไม่เลิกต้องหยุดชะงัก...   น้ำฟ้ารวบรวมแรงตอนที่ชายหนุ่มเผลอคลายอ้อมแขนสะบัดตัวหลุด  ก่อนจะเบือนหน้าหนีไม่อยากเห็นใบหน้าคมนั่นอีกต่อไป...   เด็กหนุ่มถลาไปหาหนูน้อยที่นอนร้องจนหน้าแดงแล้วโอบขึ้นมาเห่กล่อม...  เขารู้สึกตัวอยู่ตลอดว่ารังสิมันต์ยังคงจับจ้องเขาไม่วางตา  จนกระทั่งเขาเบือนหน้าแล้วหันหลังให้อีกครั้ง...  เขาก็ได้ยินเสียงเปิดแล้วก็ปิดประตูตามหลังค่อนข้างแรง...  และตอนนั้นเองที่น้ำฟ้าเพิ่งรู้สึกว่าเขาได้กลับมาหายใจได้ใหม่อีกครั้งหนึ่ง...




    -----------------------------------------------------------------------------



แฮ่....  อัพรับปีใหม่จ้าาาา    :L1: :L2:     ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาข้ามปีขนาดนี้...


ขอให้ผู้อ่านทุกท่านมีความสุขกายสบายใจ  ทรัพย์ไหลมาเทมาราวน้ำท่วม (เหอๆ)...ตลอดทั้งปีและตลอดไปเลยนะจ๊ะ


ตอนนี้ ณ บ้านเค้าที่ภาคใต้ได้กลายเป็นผู้ประสบภัยทางน้ำจริงๆแล้วล่ะ...กรี๊ดๆ  อินเทรนด์มาก !  ห้าห้า...


ทางบ้านลุกขึ้นมาทำบิ๊กแบกกันตอนตีสี่  แต่รู้ว่าน้ำมันมาตอนเที่ยงคืน-ตีหนึ่งช่วงนั้น  = = 


แถมมีเรื่องเล่าด้วยว่าคนที่ทำให้รู้ว่าน้ำมาตอนนั้นเพราะมีเจ้าที่แถวนั้นท่านไปบอก...โอ้ !  อย่าลืมทำบุญกันเยอะๆล่ะ !!  สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงนะเออ !! :call: :call:

โอเชไปแล้วนะจ๊ะ   :bye2:   แล้วเจอกันใหม่...ขอให้สุขภาพแข็งแรงกันถ้วนหน้า...และปราศจากน้องน้ำกันตลอดปีนะ   :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 04-01-2012 00:39:58

เฮ้อ ตีกันอีกละ หนูลินร้องไห้ใหญ่เลย คงจะเสียใจที่คุณพ่อคุณแม่ทะเลาะกัน
คนนึงก็อุตส่าห์ไปยืนหน้าห้องได้ยินที่เขาพูดกันแล้วก็ดันไม่อยู่ฟังให้มันจบประโยคดี อีกนิดเดียวเองเนอะ
ส่วนอีกคนก็ไม่พูดตอบกลับไปดีๆ ไปพูดยั่วโทสะซะงั้น แต่เนื่องจากอยู่ในสภาวะที่เหมือนถูกบังคับคุกคามก็พอเข้าใจว่าคงพูดดีกันยาก

ดีกันไวๆนะ กลับมาเป็นครอบครัวสุขสันต์เหมือนเดิม ไม่อยากได้ครอบครัวร้าวฉานอ่า
เอาคุณธาดาไปเก็บ หรือไปให้พี่หมอกที มาครั้งเดียวได้ทั้งเร่งปฏิกิริยาไปพร้อมๆกับสร้างความแตกแยกเลย ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 04-01-2012 00:50:55

ทะเลาะกันทำไมอ่ะ
ลุงม้าน้ำ ไม่ฟังเหตุผลเลย หึงจนหน้ามืดแล้ว  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 04-01-2012 00:55:34

สวัสดีปีใหม่  ดีใจมากๆที่ได้อ่านต่อ แต่สะดุดสุดตัวค้างได้อีก อ๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 04-01-2012 00:57:29

คุณลุงม้าน้ำคนเดิมกลับมาแล้วววว
อย่าเข้าใจผิดกันนานนะ
หนูลินยังน่ารักเหมือนเดิม :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: Angel_K ที่ 04-01-2012 01:02:39

บรรยากาศมาคุเสียเหลือเกิน  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 04-01-2012 01:06:06

ไ่ม่ชอบเวลาทะเลาะกันเลย
อยากให้กลับไปเป้นครอบครัวที่น่ารักไวๆค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: Aini_es ที่ 04-01-2012 01:09:50

ดราม่าซะงั้น เข้าใจผิดแล้วค่ะคุณรังสิมันต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: Loveyoujung ที่ 04-01-2012 01:16:14

มาต่อยาวววว
ขอบคุณนะคะ...
แต่ถ้ามาบ่อยๆจะดีกว่านี้อ่าา
ตอนนี้กำลังเข้มข้น....อยากอ่านต่อทันที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 04-01-2012 01:26:36

คนหนึ่งฟังไม่จบ แล้วก็กลับมาคิดเอง เออเอง
อีกคนก็แทนที่จะตอบเค้าไปดีๆ ไม่ทิฐิ เรื่องมันจะได้จบๆ
แต่ก็นะ ไอคนถามมันดันไม่ถามดีๆอีก ผีเข้าผีออกด้วย
ชั่วโมงที่แล้วยังหวานเยิ้มๆอยู่เลย ตอนนี้ขมซะบอระเพ็ดไหม้ยังยกธงขาว

เฮ้อ~ พอกันทั้งคู่เลยแอบเค้าข้างแม่ฟ้านิดหนึ่ง(ไม่นิดแล้วมั้ง--.) 5555+
แอบชอบตอนที่อยู่หน้ากระจกอะ ไม่รู้ทำไม ช๊อบบบบ

แอบเห็นว่าแทนสถานะผิดอะป่าว ตอนที่รังสิมันต์อยู่กะหนูลินอะ
ต้องเป็นลุงกะหลานไม่ใช่รึ ลุงแกเป็นพี่ชายพ่อหนูลินนิ๊หนา~

เอาเป็นว่าดีกันเร็วๆเหอะ เชียร์ลุงให้กล้าที่จะทำ"อะไรๆ"ให้เลื่อนมาเป็นพ่อสักที=.,=
รอนานแล้ว เป็นมาเฟียซะป่าวใจไม่กล้าเลย โด่~~~!!!*
จะตีกันไปอีกกี่ตอนหว่า หนูลินช่วยเป็นโซ่ทองคล้องใจลุงม้าน้ำกะแม่ฟ้าด้วยนะ
ทำได้เดียวพี่ให้ไอโฟนไปแทะเล่น 5555+(ลุงเอ๊งจ่ายนะหลานรัก!)

ตอนที่หนูลินกรี๊ดเขิน กรี๊ดอายเนี้ยฮามากอะ แบบหนูเขินได้ถูกเวลามาก
ปะป๊ากะแม่เค้าจะตีกันตายอยู่แล้ว 555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 04-01-2012 01:33:44

อ่านตอนนี้แล้วลุ้นมากเลยค่ะ
แบบแอบเชียร์ปะป๊าของนู๋ลิน (เพราะว่าชอบตอนเค้าทำสวีทกับฟ้า น่ารักดี)
มาถึงตอนนี้ฝั่งคนอยากเป็นพ่อนี่ชัดเจนมาก แต่ฝั่งฟ้ายังมึนๆอยู่ คนอ่านก็จะเอาใจช่วยต่อไป

HNY เช่นกันนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 04-01-2012 01:36:24

อย่ามาม่ามากนะขอร้อง
บอสก็ใจเย็น ฟังอะไรให้จบก่อน
คิดเอง เออเอง
 :mc1: :mc3: :mc2:
สวัสดีปีใหม่ ขอให้มีความสุขมากๆ นะ
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 04-01-2012 01:51:17

ร้อนฉ่าครับเหอๆๆๆ   :fire:

หนูลินลำบากแน่งานนี้  :เฮ้อ: เอาใจช่วยหนูลิน

นะลูก ทำให้ผู้ใหญ่ปากแข็งสองคนรู้ใจตัวเองซะทีนะคะ  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: catwander ที่ 04-01-2012 02:12:37

เปิดตอนนี้มารับปีใหม่ อย่างเครียดอ่ะ  แรงเหลือเกิน รอตอนต่อไปอยู่นะคับ ว่าจะเคลียร์กันลงตัวไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: mr.tou_chi ที่ 04-01-2012 02:18:22

อยากให้เคลียร์กันได้ไวๆอยากรู้ว่าตะวัน จะจีบน้ำฟ้ายังไง อิอิอิ มาต่อไวๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: atommic ที่ 04-01-2012 02:38:05

เมื่อไหร่จะเข้าใจ เมื่อไหร่จะรักกัน หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน ( มาเป็นเพลงซะ )  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 04-01-2012 03:09:59

มาม่ารับปีใหม่กันเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 04-01-2012 03:19:44

(-***-) nan kamlang ja waan kan laew gnai ma drama tad chap kan yang nii la khaa... laew nuu lin ja tam yanggnai la kha luuk papa kap mama talor kan sa baeb nii niaa~~~!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: whipcream ที่ 04-01-2012 03:26:34

 :m31: อึดอัดว้อยยยยยยย มาม่าชามโตเกิ๊นนนนนนนนนนนนน แฮ่!!!!! กรี๊สสสสสสส
หนูลิน อดทนอีกนิดนะลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 04-01-2012 05:08:13

เอ่อ ถึงฟ้ากับธาดาเขาจะคบกัน แล้วเขาจะไปจดทะเบียนกันยังไงเล่าวุ้ย   
เอาแต่ฟังลูกน้อง ไม่คิดเองมั่งเลยตาลุงม้าน้ำ

อีกอย่าง ถ้าฟ้าคบกับธาดาจริงๆ  จะเป็นผลดีกับลุงม้าน้ำมากกว่าซะอีก   ถ้าเกิดกรณีฟ้องร้องหาคนเลี้ยงดูหนูลินอ่ะนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 04-01-2012 05:10:14

เศร้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 04-01-2012 05:56:19

ลุงม้าน้ำขี้หึงรุนแรงจริงๆ นี้ถ้าหนู๋ลินนอนที่อื่น คงจับกดแม่ฟ้าแล้วแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 04-01-2012 06:58:48

ทำไมไม่คุยกันดี ๆ นะ สงสารหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 04-01-2012 07:18:13

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 04-01-2012 07:34:38

ธาดาตัวปัญหา ไปไกลๆเลยชิ่วๆๆ
ไปหาหมอกหรือจะไปไหนก็ไปเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-01-2012 07:44:13

ดีกันไม่เท่าไหร่ ทะเลาะกันอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 04-01-2012 08:05:56

หวังพึ่งหนูลินช่วยประสานใจปะป๊ากับแม่ฟ้า ความหวังชั้นขึ้นกับเด็กอายุสี่เดือน เฮ้อ!!!
ไม่มีใครฟังใครเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 04-01-2012 08:19:45

ลุงม้าน้ำหึงงงง. แทนที่จะบอกแม่ฟ้าไปตรงๆ
ส่วนแม่ฟ้าก้อไม่รุตัวเลยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 04-01-2012 08:34:44

จะแอบฟังทั้งทีก็ไม่ฟังให้จบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 04-01-2012 09:32:17

สุขสันต์ปีใหม่เช่นกัน
ปีนี้ก็หวังว่าคนเขียนจะมาต่อเรื่อยๆ
ไม่ทิ้งช่วงไปนานนะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: MokGaLaKom ที่ 04-01-2012 09:45:33

ฟาดฟันกันอีกแล้วคู่นี้
จะรักกันได้ยังไง ยังมองไม่เห็นหนทางเลย
ปากแข็งกันทั้งคู่ เฮ้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 04-01-2012 09:53:06

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 04-01-2012 10:59:28

ไม่อยากให้ทะเลาะกันเลย
อยากอ่านฉากหวานๆ
อยากอ่าน nc แล่วอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 04-01-2012 11:00:10

คุณลุงม้าน้ำหึงแม่ฟ้า  ไม่ยอมฟังอะไรเลย  ปากกับใจไม่ตรงกัน  เฮ้อ สงสารแม่ฟ้าของหนูลินจัง   

เชียร์ให้แม่ฟ้าตกลงปลงใจกับคุณธาดาดีกว่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 04-01-2012 11:07:37

 :เฮ้อ: ทะเลาะกันที่ไร หนูลินเหนื่อยทุกที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 04-01-2012 11:52:33

คืนดีกันเร็วนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 04-01-2012 11:55:18

 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 04-01-2012 12:26:50

 :เฮ้อ: สงสารหนูลินจัง

พ่อแม่ทะเลาะกันอย่างนี้

คืนดีกันเร็วๆ น่ะ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 04-01-2012 12:32:56

อุ้ยนึกว่าคุณธาดาจะมาแค่เป็นตัวกระตุ้นให้รู้ใจตัวเอง แต่ไหงกลายเป็นเชื้อเพลิงได้ละเนี่ย

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 04-01-2012 13:02:13

มันอะไรกันนักหนาฟ่ะ เหตุผลเนี่ยสะกดเป็นมั้ยเฮ้อออออ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 04-01-2012 13:16:45

 :o12:  ดราม่าอีกแล้ววววววววววววววว

เมื่อไหร่จะเข้าใจกันสักที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 04-01-2012 13:20:34

แหมนู๋ลินไม่น่าไปขัดจังหวะเลยนะ  :laugh: :laugh:

ปล. กำลังงงๆ ว่าคุณตะวันตกลงเป็นลุงหรือน้ากันแน่? น่าจะเป็นลุงมากกว่าหรือเป่าคะ?

อ่านตอนล่าสุดแล้วบรรยายว่าคุณตะวันเป็นน้า เลยแอบงงอ่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: naja-kitase ที่ 04-01-2012 13:41:40

แอบสะกิดใจเล็กๆที่เตโชบอกว่า
ถ้าฟ้ากับธาดาพัฒนาไปถึงขั้นจดทะเบียนสมรส คือว่า เป็นผู้ชายทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ?  :m28:
หรือว่าจะไปจดกันที่ต่างประเทศอ่ะ แล้วถ้าฟ้องร้อง เราว่าทางตะวันจะดูมีเปอร์เซ็นต์ได้ตัวหนูลินมากกว่านะ
ตะวันไม่คิดให้ดีๆก่อนโวยวะ
่ทำให้น้ำฟ้าเสียใจอีกแล้ว แทนที่จะคิดให้ดีๆ แอบฟัง?ให้ดีๆก่อน วุ้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 04-01-2012 13:53:59

ทะเลาะกันท้างงปี คู่นี้ เหอะๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 04-01-2012 15:23:06

อร๊ายยยย หนูลินอย่าร้องลูก  แล้วก้อสวัสดีปีใหม่นะคร๊าบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 04-01-2012 15:48:33

ติดตามมาสองวัน อ่านทันแล้วค่ะ ดีใจจัง
ชอบหนูลินมากกก อยากได้ไว้ที่บ้านสักคน
คุณแม่ฟ้าก็น่ารัก ทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยมไปเลย
ทำให้รู้สึกว่ายอมแลกทุกอย่างเพื่อหนูลิน
ตอนแรกแอบไม่ชอบพระเอกนะ เอาเงินฟาดหัว
แต่ตอนหลังๆ นี่พฤติกรรมดีขี้นมาหน่อย
แต่ตอนล่าสุดนี่สิ อ่านแล้วมันปวดใจอ่ะ
อืมมมม ความสัมพันธ์แย่ลงไปอีกขั้นแล้ว
จากที่ก่อนหน้านี้ดีขึ้นมากแล้วแท้ๆ :เฮ้อ:
ฟังไม่ได้ศัพท์แล้วจับไปกระเดียดของแท้
แล้วอย่างนี้เมื่อไรจะรู้เรื่องกันล่ะเนี่ย
สงสัยต้องให้หนูลินช่วยซะแล้วล่ะมั้ง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L1:
บวกเป็ดค่ะ จะติดตามต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 04-01-2012 15:50:59

อยากอ่านตอนหวานๆอ่ะ  แต่คงไม่เหมาะกะคุณตะวัน อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 04-01-2012 15:56:44

ขอวิเคราะห์อาการของตะวันเรียกว่า
หึงเจ้าค่ะ
หึงแต่ไม่รู้จะทำไง รักเมื่อไหร่ยังไม่รู้ตัวเลย
อาการของโรคที่แสดงออกถึงได้พูดจาทำร้ายจิตใจฟ้าขนาดนั้น
วิธีการรักษา ง่ายๆเพียงแค่ทำความเข้าใจในความรู้สึกตัวเองแล้วทำดีกับฟ้ามากๆแต่นั้นเอง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 04-01-2012 17:10:21

อ้าว  คุณพ่อคุณแม่ทะเลาะกันต่อหน้าลูกมันไม่ดีนะค่ะ
สะเทือนทั้งใจเด็กทั้งใจคนอ่าน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-01-2012 20:40:50

สงสารนู๋ลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 04-01-2012 21:15:04

ลุงม้าน้ำใหงทำรุนแรงกับแม่ฟ้างี้ละครับ
หนูลินจัดการลุงม้าน้ำด้วยนะที่รังแกแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: Altasia ที่ 04-01-2012 21:41:26

ดีกันเหอะ ปีใหม่ทั้งที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: mahmeow ที่ 04-01-2012 22:03:43

บรรยากาศแบบเดือดปุดๆเลยคะ..T_T

หนูลินเผลอแป๊บเดียวกลับมาทะเลาะกันต่อซะงั้น..

ถ้าหนูลินพูดได้คงบอกว่า..'สองคนนี้จะทะเลาะกานอีกนานมั้ยย...สนใจหนูหน่อยย'..แน่ๆเลย...55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: silent_loner ที่ 04-01-2012 23:18:31

อย่าเข้าใจผิดกันนานะ
อีกคนก็ใจร้อนไม่ฟังอะไร อีกคนก็ไม่คิดจะอธิบาย :เฮ้อ:
ขอให้หนูลินช่วยทำให้ป๊ะป๊ากับมาคืนดีกับคุณแม่ไวๆ  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 04-01-2012 23:41:15

เจ้าที่บอกจริงเหรอค่ะ..
แล้วน้ำฟ้าจะมาอีกเมื่อไร
รู้สึกว่า งานแต่งงานที่มากันครั้งนี้ มันก็นานแล้วเน้อ
ยังไม่ไปไหนกันเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.31 !>> [04/01/2012] PG.74
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 05-01-2012 00:11:24

 :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 05-01-2012 02:35:45

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.32





               เช้าวันงานแต่งงานของโตยธรและม่าน   เริ่มคึกคักกันตั้งแต่เช้ามืด...  น้ำฟ้าไม่รู้ว่าเมื่อคืนรังสิมันต์กลับมานอนที่ห้องตอนไหน...  รู้แต่พอตื่นขึ้นมาเขาก็ยังมองเห็นใบหน้าคมพริ้มตาหลับอยู่ใกล้ๆ  โดยมีเพียงร่างของหนูลินคั่นกลางระหว่างเขากับชายหนุ่มเหมือนเดิม...  น้ำฟ้าค่อยๆดันตัวลุกจากที่นอน  แล้วเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จโดยเปลี่ยนชุดนอนเป็นชุดลำลองธรรมดา...  เมื่อเสร็จก็เข้าครัวไปต้มน้ำ  เตรียมทำอาหารเช้าง่ายๆไว้ทานเอง...  วันนี้เด็กหนุ่มเลือกทำเพียงขนมปังทาแยม...  ไข่ดาวกับไส้กรอกเท่านั้น...


               เด็กหนุ่มลังเลใจอยู่นานว่าจะทำเผื่ออีกคนที่เพิ่งทะเลาะกันไปเมื่อคืนดีหรือเปล่า...  แต่จิตใจฝ่ายดีของน้ำฟ้ามีเสียงที่ดังกว่า...  เด็กหนุ่มถือว่าตัวเองไม่ได้เป็นคนใจร้ายใจดำขนาดนั้น...  แค่ทำอาหารเช้าเผื่อก็ถือเสียว่าทำบุญไปก็แล้วกัน...  ดังนั้นน้ำฟ้าจึงตัดสินใจทอดไข่ดาวและไส้กรอกเผื่อไว้สองจาน...  เอาผักที่เหลือจากมื้ออื่นๆมาหั่นเข้าแล้วก็วางเพิ่มลงในจาน...  ตักน้ำสลัดเตรียมไว้ให้ในถ้วยใบเล็ก  เหลือแค่ขนมปังที่รอให้เจ้าตัวมาปิ้งกินเองน้ำฟ้าก็เสร็จสิ้นขั้นตอนการทำอเมริกันเบรคฟาสต์อย่างง่ายๆ...


               คนตัวบางลงมือทานของตัวเองก่อนอย่างรวดเร็ว...เด็กหนุ่มเลือกทานขนมปังแยมส้มเพียงหนึ่งแผ่น   แล้วจงใจเว้นอีกสามแผ่นที่เหลือให้ชายหนุ่มตัวสูง... จบลงที่กาแฟเข้มๆหนึ่งแก้ว...  น้ำฟ้าก็พร้อมสำหรับการทำงานในวันนี้แล้ว...   เด็กหนุ่มค่อยๆเดินออกจากส่วนครัวไปยังบริเวณเตียง...  ตั้งใจจะปลุกหนูลินมาอาบน้ำแล้วก็แต่งตัวหล่อๆเสียหน่อย...  ก็พบว่าเจ้าหนูตัวน้อยกำลังนอนเล่นนิ้วมือของชายหนุ่มร่างสูงใหญ่บนเตียงอยู่แล้ว...  น้ำฟ้าหยุดมองเล็กน้อยก็ตัดสินเดินเข้าไปใกล้...  หนูน้อยส่งเสียงทักทายใสแจ๋วมาให้เขาแต่เช้าเด็กหนุ่มก็จุ๊บรับอรุณลูกก่อนจะค่อยๆช้อนตัวขึ้นบ่าเพื่อจะพาไปอาบน้ำ...


               ชายหนุ่มอีกคนก็ไม่ได้พูดอะไร...  น้ำฟ้าก็เข้าไปจับลูกน้อยขัดสีฉวีวรรณจนร่างน้อยทั้งนุ่มนิ่มทั้งหอมฟุ้งไปทั่ว...  เด็กหนุ่มประแป้งเด็กน้อยเสร็จก็ห่อใส่ผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ...  ตรงไปที่ตู้เพื่อจะหยิบชุดของลูกน้อยออกมาใส่ให้...  แต่พอเปิดตู้ออกดูกลับพบเสื้อเนื้อผ้านิ่มมือสีดำ  ที่ทำคอปกขึ้นคล้ายชุดสูทสำหรับเด็กแขวนอยู่พร้อมโบว์สีแดงเรียบร้อย...  มันถูกแขวนโชว์อยู่ใกล้กับชุดสูทสำหรับผู้ใหญ่อีกสองตัวที่มีแบบเหมือนกันทุกกระเบียดยกเว้นสีเนื้อผ้า...  ชุดตัวใหญ่กว่าเป็นสีดำ  ส่วนชุดที่ตัวเล็กกว่าเป็นสีขาว...  น้ำฟ้าหันมองคนที่ทำท่าเพิ่งลุกออกจากที่นอนแล้วคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างใจเย็น... 


              เด็กหนุ่มหันกลับมามองเสื้อผ้าในตู้อีกครั้ง...   ก่อนจะมองไปทางชุดสูทเด็ก  แล้วก้มลงมองชุดที่ตัวเองเตรียมไว้ให้ลูกก่อนแล้ว...  มันเป็นชุดผ้านิ่มสีแดงดำ  เป็นชุดสำหรับอาตี๋น้อยแบบจีน...  เด็กหนุ่มหยิบเสื้อของตัวเองมาถือใกล้ๆกับชุดสูทเด็กอีกตัว...  จากนั้นก็ก้มลงถามหนูน้อยที่ยังกินนิ้วมือตัวเองต่อไปอย่างอร่อยปากว่า...


"หนูจะใส่ตัวไหนลูก..."  น้ำฟ้าถามให้หนูน้อยเลือก  แม้จะรู้ว่าลูกคงไม่เข้าใจที่ถามไปเท่าไหร่...  แต่เขาก็พอจะสังเกตจากอาการคว้าหมับเข้าที่โบว์สีแดงของชุดสูทเด็กได้...แถมพอคว้าได้หนูลินก็พยายามจะเอามันเข้าปากท่าเดียวเลยแน่ะ... 


"อันนี้กินไม่ได้นะครับ...  ของหนูต้องไปดื่มนมมุ๊ๆตอนเช้าก่อนนะรู้มั้ย...  มา...รีบแต่งตัวดีกว่าหนูจะได้กินนมเนอะ..."  น้ำฟ้าพูดไปมือก็ถอดชุดจากไม้แขวนลงมา...  ดูเหมือนน้ำฟ้าจะใจกว้างพอดูที่ยอมให้หนูลินใส่ชุดที่ผู้ชายคนนั้นเลือกมาให้...  แต่ความจริงแล้วคนเป็นแม่ยังไงก็อยากให้ลูกได้เลือกในสิ่งที่ชอบด้วยตัวเอง...  น้ำฟ้าพยายามตามใจลูกเท่าที่จะทำได้หากมันไม่เหลือบ่ากว่าแรงนัก...  และจะห้ามปรามพร้อมสอนในสิ่งที่ไม่ควรทำให้ตั้งแต่เด็ก  แม้ว่าหนูน้อยจะไม่ค่อยเข้าใจก็ตามที...


                เด็กหนุ่มมาจับหนูน้อบไวโอลินแต่งตัวบนเตียงนอน...  จับหนูลินพลิกนอนหงายแล้วแก้ห่อผ้าจับใส่เสื้อสูทสีดำพร้อมกางเกงให้เรียบร้อย...   พอเสร็จตาหนูของเขาก็ดูแปลกตาไปกว่าที่เคย  ดูเหมือนเจ้าพ่อมาเฟียตัวน้อยๆกำลังแอ๊คท่าอยู่บนเตียงตาแป๋วแว๋วอย่างไรอย่างนั้น...  น้ำฟ้าก้มลงฟัดแก้มเนียนใสของลูกน้อยทั้งสองข้างอีกที  ก่อนจะเดินแยกไปที่ครัวเพื่อชงนมอุ่นๆมาให้...   ช่วงนี้อยู่ในช่วงฝึกให้เจ้าหนูหัดถือขวดนมเองอยู่...  น้ำฟ้าจึงอยู่ช่วยประคองขวดเล็กน้อย...


               จนเมื่อชายหนุ่มอีกคนที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยพร้อมใส่เสื้อสูทตัวในสีขาวก่อน  แล้วเหลือเสื้อสูทตัวนอกให้แขวนอยู่ที่ราวดังเดิม...เดินเข้ามานั่งใกล้ไม่พูดไม่จา...  น้ำฟ้าก็ลุกเดินสวนออกไปเพราะรู้ว่ายังไงชายหนุ่มก็คงช่วยเขาประคองขวดนมป้อนหนูลินแทนอยู่แล้ว...  เด็กหนุ่มจึงแยกตัวออกมาเตรียมจัดของลงกระเป๋าดังเดิมเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านพลาง...   ระหว่างที่นั่งแยกเสื้อผ้าใช้แล้วลงถุงแล้วก็เอาเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ใช้ใส่กระเป๋า  ดวงตากลมโตของเด็กหนุ่มก็คอยมองบรรยากาศบนเตียงระหว่างลุงหลานไปด้วย...  รังสิมันต์ป้อนนมให้น้องหนูลินจนเสร็จ...  ก็ค่อยๆช้อนก้นหนูลินพาดบ่า...  ตบหลังเบาๆเพื่อไล่อากาศในท้องให้หนูน้อย...  แป๊บเดียวเจ้าหนูลินก็เรอเอิ๊ก ! แล้วก็หันมาหัวเราะอิ๊อ๊ะกับรังสิมันต์ 


               และภาพต่อมาก็ทำเอาน้ำฟ้าเผลอหยุดมือไปชั่วขณะหนึ่งทันที...  เมื่อร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มบนเตียงเอนหลังพาหนูลินล้มตัวลงไปด้วยกัน...  ก่อนจะจับเจ้าหนูน้อยทำท่าบินสูงๆ   ริมฝีปากที่ปกติเคยแต่เม้มแน่นใส่เขากำลังคลี่ยิ้มกว้างเล่นกับหนูลินราวกับว่าโลกนี้มีกันอยู่เพียงสองคน...  ชายหนุ่ม 'ฟัด' หนูลินโดยไม่กลัวว่าเสื้อจะยับเลยแม้แต่น้อย...   ทำเอาน้ำฟ้าแอบเผลอคิดไม่ได้ว่า...  ผู้ชายที่ทั้งปากจัดทั้งโหดร้ายขนาดนั้นจะมีมุมที่เล่นกับเด็กๆได้น่ารักขนาดนี้อยู่ด้วยเหรอ...  และที่ทำให้น้ำฟ้าอึ้งไปยิ่งกว่านั้นก็คือ 'เสียงหัวเราะ' ใสๆกังวานของหนูลินที่สลับกับน้ำเสียงทุ้มห้าวที่ดังสอดแทรกมาเป็นระยะๆ... 


               หนูลินลูกแม่ฟ้าจะติดผู้ชายคนนั้นมากไปแล้วนะ...  น้ำฟ้าคิดพาลหน่อยๆอยู่ในใจ  เมื่อเห็นท่าทีแสนจะร่าเริงของเด็กตัวน้อยเมื่อได้อยู่ใกล้ผู้ชายคนนั้น...  ...ลืมแม่ฟ้าไปแล้วเหรอหนูลิน...  แม่ฟ้ายังนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคนนะ...  เริ่มเกิดอาการน้อยใจลูกชายสุดรักขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ...  เด็กหนุ่มจึงรีบๆจัดของจนเกือบเสร็จก็ดูเวลาว่าใกล้แล้ว  จึงค่อยลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวให้ตัวเองบ้าง...


               เด็กหนุ่มจงใจเมินชุดสูทสีขาวที่รังสิมันต์คงเหลือไว้ให้เขาใส่  แล้วเลือกหยิบเสื้อคอวีทรงจีนแขนยาวสีฟ้าพาดลายดอกไม้เก๋ๆแบบจีนสีแดง  คู่กับกางเกงผ้ายืดสีขาวใส่สบายที่ตัวเองเตรียมไว้แต่แรกมาใส่  ตั้งใจจะใส่เข้าคู่กับหนูลินแต่กลับมาโดนผู้ชายคนนั้นตัดหน้าเสียได้...  ไม่เป็นไรหรอก  มันก็แค่เรื่องชุด...จะคิดเล็กคิดน้อยไปทำไม...   พอเปลี่ยนชุดในห้อบงน้ำเสร็จแล้วน้ำฟ้าก็มานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง  แล้วหยิบหวีมาหวีผมยาวของตัวเอง  ก่อนจะรวบผมขึ้นสูงแล้วรัดด้วยยางสีดำ   ปล่อยปอยผมม้ากับปอยหวานให้เคลียร์ลงสองข้างแก้ม   แถมยังนึกสนุกหยิบไดร์ม้วนผมที่หมอกานต์ให้เป็นของขวัญเมื่อปีที่แล้วมาม้วนปอยหวานให้เป็นลอนเล็กๆอีกนิด...   


              พอน้ำฟ้าลองฉีกยิ้มให้ตัวเองใส่กระจกปุ๊บก็ต้องรีบหุบยิ้มฉับทันที...   เมื่อจู่ๆเงาร่างสูงใหญ่ของใครบางคนก็มายืนซ้อนด้านหลัง...  พร้อมกับเอาสร้อยเส้นหนึ่งมาคล้องทำท่าจะใส่ลงบนคอเขา...  แต่น้ำฟ้ารีบคว้าสายสร้อยเอาไว้ทันแล้วดึงออกทันที... 


"นี่คุณจะทำอะไร...!"


"ก็จะใส่สร้อยให้ไง...เอามานี่สิ..." 


"ไม่...  ผมไม่ใส่..."  น้ำฟ้าปฏิเสธแล้วก็ยัดสร้อยคืนใส่มือหนาที่ยื่นมาขอ...  จากนั้นก็ทำท่าจะหมุนตัวแทรกผ่านไปหาหนูลิน...  แต่ข้อมือเล็กบางก็ถูกคว้าจับเอาไว้อีกครั้ง...


"เดี๋ยวก่อน...  ถ้าไม่ใส่สร้อยนี่ก็เอาผ้าพันคอคลุมไว้หน่อยสิ...  เปิดอกโล่งแบบนั้นอากาศก็เย็น...เดี๋ยวเธอจะเป็นหวัดแล้วเอามาติดหลานฉัน..." 


                พอได้ฟังน้ำฟ้าก็ก้มลงดูคอเสื้อของตัวเอง...  แหวกแค่นี้นี่ถือว่าเปิดโล่งจนต้องเอาผ้าพันคอมาใส่เลยเหรอ...  อ๋อ...ลืมไป...เขาเป็นห่วงหลานชายของเขาก็เท่านั้นเองนี่นะ...


"ไม่เป็นไร...ขอบคุณ...  แล้วถ้าลูกผมไม่สบาย...ผมมีเพื่อนเป็นหมอเด็กอยู่...ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก..."   พูดจบก็ทำท่าจะเดินต่อ  แต่มือใหญ่ก็ยังไม่ยอมปล่อยให้เขาเดินจากไปได้ง่ายๆ  "...มีอะไรอีก..."


              แน่นอนว่าถ้าไม่ได้ดั่งใจรังสิมันต์ก็ไม่หยุด...  ชายหนุ่มหยิบผ้าพันคอไหมพรมถักมือสีขาวมาคล้องใส่ให้ลวกๆ  จงใจให้ผ้าปิดคอระหงเอาไว้เสียมิด  แล้วก็ปล่อยชายยาวลงมาปิดช่วงไหปลาร้าที่ถึงแม้มันจะไม่ได้กว้างมากขนาดนั้นแต่มันก็ไม่สมควรให้คนอื่นเห็นอยู่ดี... 


"เล่นแหวกเสียขนาดนี้จะเอาไปล่อผู้ชายที่ไหนอีกล่ะ..."  และเพราะความปากไวไม่ค่อยได้คิดชายหนุ่มจึงพูดออกไปอย่างนั้น...   แล้วพอเห็นสายตาตวัดวาบที่มองกลับมาของเด็กหนุ่มตัวเล็กที่ไม่ขัดขืนการเอาผ้ามาพันคอเขาแล้วก็ถึงได้เพิ่งรู้สึกตัว...  ว่าประโยคเมื่อกี้มัน...ก็ดูแรงไปนิดเหมือนกัน... 


              ...ทำไมเวลาจะพูดอะไรกับเด็กนี่เราถึงไม่สามารถคิดอะไรได้นานเหมือนเมื่อก่อนเลยนะ...


              น้ำฟ้าไม่ตอบกลับอะไรเพราะพูดอะไรไม่ออกและไม่อยากจะพูด...  เพราะถึงพูดไปมันก็ไม่เคยเข้าไปในใจหรือในความคิดของผู้ชายตรงหน้าได้เลย... 


              พอแรงมือเริ่มคลายน้ำฟ้าก็สะบัดข้อมือทิ้งแล้วเดินหนีไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าที่จัดเสร็จไปแล้วหนึ่งใบไว้ในมือ  จากนั้นจึงเดินไปช้อนอุ้มหนูลินไว้อีกหนึ่งมือ...  ก่อนจะเดินไปตรงประตู  วางกระเป๋าแล้วเปิดออก...  ...คุณธาดาเจ้านายของเขายืนเท้าแขนคอยอยู่ตรงนั้น... 


"อ้าวฟ้า...  จะเอากระเป๋าไปไว้ที่รถเหรอ...  มาสิพี่ช่วย..."  พร้อมกับที่พูด  ชายหนุ่มในชุดสูทสีเทาเข้ารูปดูเท่และเหมาะสมพอดีตรงหน้าน้ำฟ้าก็เดินเข้ามาคว้ากระเป๋าเดินทางที่เด็กหนุ่มวางกองไว้แทบเท้ามาถือ...   แต่ทันใดนั้นก็มีมือของผู้ชายอีกคนเอื้อมมาจากด้านหลังของเด็กหนุ่มมายื้อเอาไว้  ก่อนที่เจ้าของร่างในชุดสูทสีดำเต็มยศจะก้าวมายืนซ้อนหลังน้ำฟ้าที่อุ้มหนูลินเอาไว้...   


               สายตาคมที่ปิดบังอยู่หลังแว่นตาดำจ้องเขม็งคมกริบไปที่ธาดาแบบไม่เกรงใจ...  ก่อนจะออกแรงดึงกระเป๋าของน้ำฟ้ามาถือไว้เองพร้อมบอก...


"ไม่ต้อง...ฉันจัดการเองได้..."


              ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบ...  มืออีกข้างที่ว่างก็เอามาคล้องเอวน้ำฟ้าที่หันกลับไปมองเขาอย่างตกใจให้กระเถิบเข้าใกล้...ทำท่าราวกับหวงเสียเต็มประดา...  แต่ธาดาที่ตั้งใจไว้แล้วว่าในเมื่อน้ำฟ้าบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน...  เขาก็มีสิทธิ์ที่จะเดินหน้าจีบแบบเต็มสตรีม...  ธาดาจึงกล้าเอื้อมมือเข้าไปจับกระเป๋าแล้วออกแรงดึงมาทางตัวเองแล้วบอกด้วยท่าทางสุภาพว่า...


"ผมช่วยคุณฟ้าเองดีกว่า...  คุณเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวไม่ใช่เหรอ...  งานเขาจะเริ่มแล้วนะคุณต้องไปอยู่ในงานได้แล้วไม่ใช่เหรอครับ...  ผมเอาไปให้เองจะสะดวกกว่า..."


"บอกว่าไม่ต้องก็คือไม่ต้อง...  ไป..."  พูดจบก็ออกแรงดันมือที่คล้องเอวบางไว้ให้เจ้าตัวเดิน...  แต่ดูน้ำฟ้าจะพะวงหันรีหันขวางอยู่ไม่กล้าไป...


"เอ่อ...เดี๋ยว...ผมเอาไปเองดีกว่า..."  เด็กหนุ่มเหมือนจะดูออกอาการเกรงใจจึงรีบคว้ากระเป๋าจะเอามาถือเอง  ทว่ารังสิมันต์ก็ยกหลบแล้วถือโอกาสนั้นดึงดันบังคับตัวน้ำฟ้าให้ออกเดินตามลงจากบ้านไป...  โดยไม่แม้แต่จะหันไปดูเจ้าของบริษัทสื่อสิ่งพิมพ์ขนาดใหญ่ที่ยังยืนนิ่งอยู่กับที่เพียงชั่วครู่ก็รีบออกเดินตาม... 


               แต่ทันใดนั้นคุณหมอณัฐกานต์กับคุณหมอก  พร้อมด้วยนายมาคัสก็เดินเข้ามาดักหน้าคนทั้งสามไว้ทันก่อนที่จะเดินห่างออกมาจากตัวบ้านไม่ไกล...  พอมาถึงปุ๊บคุณหมอกก็เป็นคนแรกที่ออกปากทักรังสิมันต์กับน้ำฟ้า...  ก่อนจะทำตาโตแล้วหันไปทักคนที่รีบเดินเร็วๆตามมายืนเคียงน้ำฟ้าอีกด้าน...


"อ้าวคุณธาดา...  พอดีเลยตอนนี้พระใกล้จะมาแล้วนะครับ...  คุณจะเข้าไปเก็บรูปคู่บ่าสาวพลางๆหรือเปล่า...เพราะหลังจากนี้เดี๋ยวคู่บ่าวสาวเขาอาจจะไม่ค่อยว่างแล้วนะ...  ตอนนี้เพิ่งจะแต่งตัวกันเสร็จด้วย  กำลังหล่อกำลังสวยกันทั้งคู่เลยนะครับ..."  หมอกบอกชายหนุ่มร่างใหญ่พร้อมรอยยิ้ม...


"คือ...พอดีผมจะช่ว..."


"มาคัส...เอากุญแจรถหมอณัฐกานต์มาที  เดี๋ยวฉันจะเอากระเป๋าฟ้าไปเก็บที่รถก่อน..."  รังสิมันต์จงใจพูดขัดขึ้นมา  ก่อนจะออกแรงดึงเอวของน้ำฟ้าให้ออกเดิน...  แต่พอก้าวไปได้สองสามก้าวก็หันกลับไปหาหมอกที่ยืนอึ้งไปเล็กๆด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มเล็กน้อยเหมือนเมื่อครู่ไม่ได้มีอะไรว่า


"เอากระเป๋าไปเก็บเสร็จแล้วพี่จะตามไปที่งานนะ...  บอกไอโตด้วยว่าให้รอก่อน..."  พูดจบก็ออกเดินต่อ  ไม่ระคายซักนิดกับทีท่าขัดขืนไม่ยินยอมที่น้ำฟ้าออกอาการไปตลอดทาง...  ส่วนมาคัสเพียงก้มหน้าให้นายธาดานิดๆแล้วรั้งแขนคุณหมอกานต์ที่ก็อึ้งไปเหมือนกันให้เดินตามไปบ้าง...  ทิ้งให้คุณหมอกอยูากับคุณธาดาที่มองตามร่างของน้ำฟ้าไปจนสุดสายตา...


"เอ่อ...  งั้นเราไปรอพวกเขาที่งานกันพลางๆดีกว่าครับ...  ตอนนี้ขนมของน้ำฟ้ากำลังได้รับความนิยมมากเลย  ยังไม่ทันเริ่มงานก็เริ่มร่อยหรอแล้ว...  เราไปลองชิมกันมั้ยครับ... มีทั้งขนมหยกมณี  ปั้นขลิบ  ทองเอกทองม้วนทองหยอด...  พวกทีรามิสึส้มกับพุดดิ้งชาไทยก็มีนะครับ...แต่ถ้าคุณไม่ชอบของหวาน...ก็ยังมีโยเกิร์ตเทอรีน  ฟรุ๊ตเค้ก..."  คุณหมอกพล่ามไปเรื่อยเพราะเหมือนจะเข้าใจความรู้สึกของชายหนุ่มตรงหน้าขึ้นมานิดๆ  ก็สงสารอยู่นะแต่ทำยังไงได้  ...น้ำฟ้าดันไปมีลูกกับคุณตะวันเขาเสียก่อน...เอ๊ย...มีหลานสิ...  แล้วดูสิน่ะ  คุณตะวันเขาออกอาการหวงแถมกันท่าแบบเต็มรูปแบบเสียขนาดนั้น...ก็นะ... 


"เดี๋ยวผมพาไปกินขนมย้อมใจ...  เอ๊ย !  เดี๋ยวผมพาไปทำใจ...เอ้ออ...  โอ๊ยช่างเถอะ...  อย่าคิดมากเลยครับ...มาถ่ายรูปให้ผม เอ๊ย...เจ้าบ่าวเจ้าสาวกันดีกว่า...ไปครับ..."  พูดผิดพูดถูกก็ไม่ค่อยกังวลหรอกว่าคนที่โดนเขาลากมือให้เดินตามมาด้วยจะเข้าใจ เพราะดูเหมือนหัวใจชายหนุ่มคงลอยไปหาลูกน้องกึ่งเพื่อนผมยาวของเขาคนนั้นแน่แล้ว...   


                  ธาดาโดนฉุดมือให้เดินตามผู้ชายตัวสูงโปร่งตรงหน้าไปแบบไม่มีหัวใจแล้วจริงๆด้วย... 




    -----------------------------------------------------------------------------




"เจ้านายคุณเข้าใจว่าตัวเองเป็นเจ้าบ่าวของงานเสียเองหรือยังไงเนี่ย...  ถึงได้ไปสั่งให้เจ้าของงานตัวจริงเขาต้องคอยตัวเองด้วยน่ะ..."


"นินทาลับหลังเจ้านายผมแบบนี้ระวังโดนเป่ากระจุยนะคุณ..." 


"คิดว่าผมกลัวเหรอ...  มีคุณอยู่ผมยังต้องกลัวอะไรอีก..."  คุณหมอพูดไปแบบไม่คิดอะไร  เพราะรู้อยู่แก่ใจดีว่านายมาคัสมาวนเวียนอยู่รอบตัวเขาเพราะต้องคอยเป็นบอดี้การ์ดให้เขาอยู่แล้วนั่นเอง...  คิดดูสิ...คอยตามระวังความปลอดภัยให้แม้แต่ยุงหรือมดซักตัวยังไม่เคยได้เข้าถึงเขาเลย...  (เวอร์ไป -_-")


"มั่นใจในตัวเองมากไปหรือเปล่าที่รัก..."  มาคัสพูดพร้อมเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง  มือก็ฉุดแขนคนตัวบางกว่าให้เดินหลบหินที่อาจทำให้เจ้าตัวสะดุดล้มได้เพราะลูกแมวน้อยของเขาชอบเดินไม่ดูทางเสมอเลย...


"เฮอะ...รู้อยู่แก่ใจดีนี่ไม่ต้องมาย้อนเลยนะ...  เอ้า...กุญแจรถ..."  พูดจบก็ยื่นพวงกุญแจรถให้กับนายฝรั่งร่างสูงรับไปจัดการต่อเอง...


                หนุ่มผมทองก็รับมาพร้อมรอยยิ้มมุมปากก่อนจะออกปากแซวเล่นๆ...


"ไม่กลัวผมเอากุญแจไปปั๊มไว้เหรอคุณ..."


"เฮอะ...ตลก !  นี่มันแค่กุญรถ  ไม่ใช่กุญแจห้อง..."  พูดเสร็จคุณหมอหนุ่มก็เดินไปยืนข้างเพื่อนที่ยืนรออยู่ตรงท้ายรถ...  นายมาคัสก็เดินเข้ามาใกล้ก่อนจะกดสัญญาณปลดล็อกรถพลางบอกด้วยสีหน้าตายเหมือนเดิมว่า...


"อ้าว...คุณยังไม่รู้เหรอเนี่ย...  กุญแจห้องคุณน่ะผมปั๊มเก็บไว้นานแล้ว  กุญแจล็อกเกอร์คุณที่โรงพยาบาล  กุญแจห้องพักคุณผมก็มีสำรองไว้แล้วนะ  ขาดก็แต่กุญแจรถเนี่ยแหละ...งั้นถ้าคุณอนุญาตแล้วก็โอเคเลย...ผมจะได้เอาไปปะ...ปั๊ม...โอ๊ย !! shit !" 


"อะ...อะ...ไอ้สโตกเกอร์ !!  ไอ้โรคจิต !!  ฟ้ามานี่เลยอย่าไปยุ่งกับคนพวกนี้เลยนะ...  มันจะละเมิดความเป็นส่วนตัวมากไปแล้วนะคุณ !!!"  พร้อมกับที่พูดคุณหมอตัวเล็กแต่ใจโตก็กระทืบใส่เท้านายฝรั่งลงไปเต็มแรง  แล้วก็ชี้หน้าด่าฝรั่งที่ตัวสูงกว่าเขาเกือบเท่าหนึ่งด้วยอารมณ์โกรธอย่างถึงที่สุด...  มืออีกข้างคว้าดึงมือเพื่อนให้เข้ามาใกล้...  ทำท่าออกโรงปกป้องเต็มที่...  นายมาคัสที่ดูออกตั้งแต่แรกว่าถ้าไม่ใช่แก้มก็คงเป็นเท้าแน่...แต่ก็ยังไม่ยอมหลบ..  จงใจให้คนตัวบางได้ลงโทษเขาอย่างที่ใจนึก...


"โอ๊ย...ผมล้อเล่นหรอกคุณ !  ทำไมต้องลงโทษผมจริงๆด้วย..."


"ดี...สมน้ำหน้า...เรื่องแบบนี้ใครเขาให้เอามาล้อเล่นกันล่ะ...  อย่าให้รู้นะว่าคุณทำจริงๆ...ไม่งั้น...  ผมเอาคุณตายแน่ !!"  คุณหมอณัฐกานต์ขู่ฟ่อสุดฤทธิ์  เมื่อเห็นว่ากระเป๋าเพื่อนถูกเก็บเข้าที่เรียบร้อยแล้วก็สะบัดหน้าดึงแขนเพื่อนพาเดินหนีออกไปจากโรงรถทันที... ทิ้งเจ้านายและลูกน้องมาเฟียให้มองตามอึ้งๆ...


"นี่นายยอมเขามากไปหรือเปล่ามาคัส...  ทำไมถึงปล่อยให้พยศได้ขนาดนี้..." 


"ก็ติดมาจากบอสนั่นแหละครับ...  ขนาดผมจะถือกระเป๋าให้บอสยังไม่ยอมให้ถือเลยไม่ใช่เหรอ..."  มาคัสย้อนกลับนิ่มๆ  แล้วกระโดดสองสามทีเพื่อเช็คสภาพว่าไม่มีกระดูกนิ้วเท้าข้อไหนบาดเจ็บจริงๆ...


"กระเป๋าใบแค่นั้นฉันถือของฉันเองได้น่า...  บอกพวกที่เหลือให้ระวังคนเข้าออกให้เข้มงวดหน่อย...  เพราะฉันตะหงิดใจว่างานวันนี้อาจมีปัญหาขึ้นแน่..."


"ครับ..."  มาคัสตอบ  สายตามองตามเจ้านายหนุ่มที่กำลังรีบเร่งเดินตามน้ำฟ้ากับคุณหมอณัฐกานต์ให้ทัน...  ว่าแต่ผมยอมคุณหมอมาก...  ยอสนั่นแหละเยอะกว่าผมอีก...


               ฝรั่งหนุ่มคิดในใจ  มือก็โยนกุญแจรถเล่นเบาๆแล้วพึมพำกับตัวเอง...


"เท่านี้ก็ครบแล้ว...  หาโอกาสชิงมาตั้งนาน  ไม่นึกว่าจะเอามาก๊อปปี้ได้ง่ายๆแบบนี้เลย..."  ฝรั่งหนุ่มพูดแล้วยิ้มกับตัวเอง...  ก่อนจะนึกได้ว่าพูดอยู่คนเดียว... 


               ...ใกล้บ้าเต็มทีแล้วแฮะเรา  แค่ได้ปั๊มกุญแจก็ต้องดีใจด้วย...  นึกได้แล้วก็ออกเดินตามไปบ้านใหญ่  เพื่อหาดินน้ำมันมาเตรียมปั๊มลูกกุญแจไว้อย่างที่ตั้งใจ...       


    -----------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 05-01-2012 02:41:06

              งานมงคลสมรสในช่วงเช้าเป็นการทำบุญและตักบาตร  ทั้งสองตัดพิธีหมั้นออกไปเพราะได้จัดไปก่อนหน้านี้แล้วที่บ้านเกิดของชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าบ่าว...   โตยธรอยู่ในชุดผ้าไหมไทยสีเหลืองนวลคอปกตั้ง  เข้าคู่กันกับชุดไทยของเจ้าสาวที่ตัดเย็บด้วยผ้าไหมไทยสีเหลืองนวลตาไม่ต่างกัน...  ทั้งสองประดับรอยยิ้มแต้มไว้ที่ปากแทบจะตลอดเวลา...  ทำเอาคนเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวอดที่จะคิดไม่ได้ว่า...การแต่งงาน...มันมีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอ...


             รังสิมันต์สำรวจรอบลานที่จัดงาน...   มันมีซุ้มวางอาหารคาว  อาหารหวาน  และเครื่องดื่มอยู่สามซุ้ม...  บริเวณหน้างานมีทางเข้าออกอยู่ทางเดียว   และตรงปากทางยังมีซุ้มดอกไม้ที่ทำไว้ไม่ใหญ่มากนักประดับตกแต่งอยู่  มันเป็นการบีบบังคับให้ผู้เข้างานต้องเดินเข้าเท่านั้น  และเข้าได้พร้อมกันคราวละไม่เกินสามคน...  ช่วงเช้าแขกที่มาร่วมงานมีเพียงญาติผู้ใหญ่ของฝ่ายชายและฝ่ายหญิงเท่านั้น   แถมบุคคลแต่ละคนก็แทบจะมีบอดี้การ์ดประกบเป็นตัวต่อตัวทั้งสิ้นเมื่อกิตติศัพท์ในวงการของแต่ละคนเด่นดังไม่น้อยเลย...


              คนของเขาและของโตยธรกระจัดกระจายปนไปทั่วงาน  ทั้งที่ใส่ชุดดำผูกเนคไทด์เป็นสัญลักษณ์  และทั้งที่เป็นบริกรหรือนักดนตรีก็มี...   ดูซิว่า...ระบบป้องกันเยอะขนาดนี้มันจะหาวิธีเข้ามาล่มงานได้ยังไง... 


             ส่วนน้ำฟ้ากับหนูลินก็ยืนประจำอยู่แถวซุ้มอาหาร  คอยดูแลอาหารคาวอาหารหวานและเครื่องดื่ม...  ใกล้ๆกันก็มีคุณหมอณัฐกานต์  และคุณหมอกคอยวนเวียนอยู่ด้วยตลอด...  แน่นอนว่าลูกน้องของเขาทั้งมาคัสและซึโยชิ  รวมไปถึงลูกน้องของโตยธรอีกสองสามคนก็ยืนคอยระวังความปลอดภัยอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนักด้วย...  แต่ดันมีสิ่งหนึ่งที่เป็น 'ส่วนเกิน' มาคอยวนเวียนอยู่แถวนั้นด้วยนี่สิ...  ที่เขาอยากให้มาคัสคอย 'ระวัง' และคอย 'กัน' ให้มันอยู่ห่างๆหน่อย...  เขาให้มาถ่ายรูปคู่บ่าวสาวไม่ใช่เหรอ...ไม่ใช่ถ่ายรูปคู่น้ำฟ้ากับ 'ลูกชาย' ของเขาแบบนั้น...


"คุณรังสิมันต์คะ...  น้ำค่ะ..."  เสียงหวานใสๆดังขึ้นใกล้ตัว...  พร้อมแก้วน้ำใบเตยหวานอ่อนๆที่ยื่นมาให้ตรงหน้า  ทำให้รังสิมันต์ต้องละสายตาจากการจับจ้องดูน้ำฟ้าและหนูลินมารับไมตรีจากหญิงสาวตัวเล็กผิวขาวตรงหน้าพร้อมรอยยิ้มเล็กน้อย...


"ขอบคุณครับ..."  บอกตามตรง...แม้แต่ชื่อผู้หญิงคนนี้เขาก็ยังจำไม่ได้เลย... 


"อาหารในงานอร่อยมากเลยนะคะ...  ทั้งผู้ใหญ่แล้วก็พวกเราชอบกันมาก...  พี่ชายยัยม่านนี่เก่งจริงๆนะคะ..."  หญิงสาวชวนคุย...  มุกลดา...เป็นลูกสาวของว่าที่รัฐมนตรีกระทรวงการคลัง  หล่อนเป็นเพื่อนเรียนและเพื่อนเที่ยวของม่านมานานตั้งแต่ชั้นมัธยมฯ...  งานวันนี้หล่อนจึงได้มาร่วมในฐานะของเพื่อนเจ้าสาว...  และแน่นอนว่าความหล่อเหลาเอาการของเพื่อนเจ้าบ่าวคนนี้ก็เข้าตาเธอไม่น้อย  หล่อนสะดุดตาชายหนุ่มตั้งแต่งานเลี้ยงสละโสดเมื่อคืนแล้ว...  สอบถามมาจากยัยม่านก็ได้รับคำตอบว่าโสดสนิท...  แถมเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงหัวโบราณขนาดที่ไม่กล้าเข้าใกล้ผู้ชายที่ชอบก่อน...  แค่เป็นฝ่ายชวนคุยสร้างสัมพันธไมตรีก่อนมันก็ไม่น่าเกลียดอะไรนักนี่ในยุคปัจจุบัน...  สิทธิของผู้หญิงมันเท่าเทียมกับผู้ชายมตั้งนานแล้ว...  มุกลดาจึงเดินเข้ามาชวนชายหนุ่มตัวสูงสมาร์ทสเป็คเธอคนนี้สานสัมพันธ์ด้วยรอยยิ้ม...


"ครับ..."  รังสิมันต์ตอบรับเพียงสั้นๆ  จากนั้นจึงจิบน้ำเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาทและเพื่อบ่งบอกว่าเขาก็ไม่ได้อยากคุยกับหล่อนอะไรมากมาย  รู้เพียงแต่ผู้หญิงใบหน้าลูกครึ่งคนนี้เป็นเพื่อนเจ้าสาวของม่าน...  แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก...  แต่เมื่อหล่อนมาส่งเจตนารมย์ให้เขาถึงที่ขนาดนี้จะหันหนีไปเลยอย่างที่เคยทำก็ลำบาก...  ในเมื่อผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เสป็คเขาเลยแม้แต่นิดเดียว...


"ชื่อมุกนะคะ... มุกลดา  ลูกสาวเจ้าสัวอิทธิพล... ทรัพย์ไพศาลศิลป์..."   หญิงสาวแนะนำตัวเองก่อน  ด้วยความที่มีเชื้อเป็นลูกครึ่งอยู่ด้วยทำให้หล่อนมีความกล้าและมั่นใจในตัวเองสูงกว่าหญิงไทยพอสมควร...  "แล้วคุณชื่ออะไรเหรอคะ..."  ความจริงหล่อนรู้มาก่อนแล้วว่าเขาชื่อรังสิมันต์  แต่ยังไม่ทราบนามสกุลนี่สิ...


"รังสิมันต์ครับ..."  ชายหนุ่มตอบอย่างขอไปที  แต่เมื่อเห็นหญิงสาวทำเพียงพยักหน้าเข้าใจแต่ก็ไม่ได้เดินหนีไปไหนจึงต้องบอกต่ออีกนิด...  "รังสิมันต์  ภูบดีอัศวเมศวร์ครับ..." 


"เอ๊ะ...ภูบดีอัศวเมศวร์...  คุณเป็น...ลูกชายคุณศิลา...เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์คนนั้นน่ะเหรอคะ...!"  ท่าทางของหล่อนดูตกใจกับนามสกุลของเขาจริงจัง  ก่อนที่คิ้วเรียวสวยจะผูกเป็นโบว์แล้วถามเขากลับว่า  "แต่...เห็นเขาบอกว่าลูกชายของคุณลุงศิลาอยู่เมืองนอกทั้งสองคนนี่คะ...แล้วคุณ..."


"ผมเพิ่งกลับมาครับ...  เพื่อมาร่วมงานแต่งนายโต..."   


"อ๋อ..."  หญิงสาวนามมุกลดาพยักหน้าเข้าใจ  แล้วยิ้มให้รังสิมันต์ก่อนจะชวนคุยเรื่องอื่นต่อ  แม้ว่าชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาหล่อเหลาคมคายจะเพียงถามคำตอบคำ  แต่มุกลดาก็เข้าใจไปว่าคงจะเป็นนิสัยขี้อายหรือนิสัยส่วนตัวของเขาที่ทำให้รังสิมันต์กลายเป็นคนพูดน้อย...   อืม...จะว่าไปหน้าตาของคุณรังสิมันต์นี่ก็เพอร์เฟค  แถมฐานะบิดาเธอก็คงจะไฟเขียวผ่านตลอด...  นี่ถ้าหล่อนได้เป็นคนสนิทของชายหนุ่มคนนี้ก็คงดีสินะ...  มุกลดาได้แต่คิดในใจเอาเองคนเดียว...  ในขณะที่ใบหน้าแต่งแต้มบางเบายังคงพยายามชวนรังสิมันต์คุยต่อไปเรื่อยๆ...


               ไกลออกไปตรงบริเวณซุ้มของคาว...  หนูลินกำลังเอานิ้วจะจิ้มลงในยำส้มโอและปลาแซลมอน  ดีที่น้ำฟ้าซึ่งมือหนึ่งกำลังตักแกงนพเก้าเพื่อดูว่าสมควรจะเอามาเติมได้หรือยังหันมาเห็นทัน...  หนูลินเลยร้องประท้วงเพราะอดชิมเนื้อส้มโอที่ทันหยิบติดมือมาชิ้นหนึ่ง...


"อาววว..."


"ไม่เอา...  หนูมีแต่เหงือกนะ...หนูจะกินได้ยังไงครับ..."  น้ำฟ้าถาม  มือก็จับมือน้อยให้ป้อนชิ้นส้มโอเข้าปากตัวเองแทน...  จากนั้นก็ก้มลงหอมแก้มนุ่มดังฟอดเมื่อมันพองลมราวไม่ค่อยจะปลื้มนัก...   "เดี๋ยวของหนูเป็น Rice Cereal ผสมนมหวานก่อนดีมั้ยลูก...  แล้วพอหนูมีฟันแล้วหนูค่อยกินส้มโอนะ..."


"โมะ...มะ...อะ...อาา"   หนูลินส่งเสียงตอบแล้วพยายามก้มลงหยิบส้มโอชิ้นใหม่เพื่อจะเอาเข้าปากให้ได้  แต่น้ำฟ้ากลับพาลูกเดินไปนั่งลงที่โต๊ะภายในซุ้มนั้นแล้วจับหนูลินนั่งพิงแขนข้างหนึ่ง...  อีกข้างก็ยื่นมือไปรับถ้วยข้าวเด็กเล็กๆมาจากมือเพื่อน...


"ฉันผสมนมให้แล้ว...  แกลองป้อนหนูลินทีละนิดก่อนนะ  แล้วลองสังเกตดูว่าถ้าแกไม่กินก็อย่าไปฝืน  ให้ป้อนนมตามไปก่อน..."


"โอเค..."  น้ำฟ้าตอบรับ... มือหนึ่งเอาจับช้อนเด็กตักอาหารเสริมเด็กที่มีลักษณะข้นๆราวซุปขึ้นมาเล็กน้อย...  วันนี้เป็นวันที่หมอกานต์คำนวณให้แล้วว่าหนูลินควรเริ่มทานอาหารเสริมได้   เขาเลยศึกษาเรื่องนี้มาบ้างจึงพยายามขยับปรับท่านั่งทั้งของตัวเองและหนูลินให้พอดี    เพื่อให้มืออีกข้างนั้นว่างสำหรับป้อนอาหาร   แต่มันก็ไม่ค่อยถนัดเมื่อหนูลินพยายามขยับตัวยุกยิกอยู่ตลอดเวลา...


"มาครับ...พี่ช่วย..."  ธาดายื่นมือเข้าช่วยประคองช้อนที่ตักอาหารเด็กอ่อนมาถือไว้เอง...


"ครับ...ขอบคุณ...  อึ๊บฉึ่ง..."  น้ำฟ้าบอกขอบคุณก่อนจะสอดสองแขนเข้าขยับลูกน้อยให้นั่งดีๆแล้วก้มลงหอมแก้มเร็วๆแล้วยื่นมือจะมารับช้อนตักอาหารเสริมที่ธาดาถือไว้ให้ก่อนหน้านี้  ทว่าตอนนี้ชายหนุ่มกลับนั่งยองลงให้ระดับเสมอหนูลินแล้วยกช้อนขึ้นจ่อปากเล็กๆนั่นแทน... 


"หม่ำๆเร็วครับ...คนเก่ง..."  ธาดายิ้มละมุนให้เด็กน้อย  แต่หนูลินกลับเม้มปากแน่นจ้องตากลมโตไปที่คนถือช้อนป้อนใกล้ปากเขา  ก่อนจะสะบัดหน้าสะบัดแขนเกาตัวเองเพราะไม่ยอมกิน...  ธาดาหน้าเจื่อนไปเล็กน้อยแต่คุณหมอกานต์ที่ยืนนิ่งอยู่ข้างๆกลับพูดขึ้นมาว่า...


"แกยังไม่ชินกับช้อนน่ะครับ...  แล้วก็คงยังไม่คุ้นกับคุณธาดาเท่าไหร่แกเลยไม่ยอมกิน...  ฟ้าลองป้อนแกดูสิ... ให้หมูน้อยนั่งทานนะ  จะได้ฝึกความเคยชินเวลาทานอาหารไปด้วยในตัว..."  หมอกานต์แนะนำ...  น้ำฟ้าพยักหน้ารับแล้วรับช้อนจากธาดามาถือเอง...  ซึ่งชายหนุ่มก็ยื่นส่งให้แต่กลับหยิบผ้าอ้อมที่น้ำฟ้าแขวนไว้ที่บ่ามาถือไว้แทน... 


"เผื่อหลานทำเปื้อน...พี่จะคอยเช็ดให้..."  ธาดาตอบ...  น้ำฟ้าฝืนยิ้มมุมปากให้เล็กน้อยแล้วพึมพำบอกขอบคุณ...  หรือที่เขาตอบไปเมื่อวานมันจะเป็นการให้ความหวังมากเกินไปนะ...  น้ำฟ้าเผลอคิดขึ้นมาวูบหนึ่งเมื่อมองตามสายตาของธาดาที่มองหนูลินด้วยความเอ็นดูและพยายามดูแลอยู่ตลอด...


"คุณรังสิมันต์  มีอะไรเหรอคะ..."  มุกลดาที่เดินตามชายหนุ่มร่างสูงผู้รั้งตำแหน่งเพื่อนเจ้าบ่าวของงานมาขาแทบขวิดถามขึ้น...  เมื่อจู่ๆรังสิมันต์ก็ออกเดินจ้ำอ้าวไม่พูดไม่จาและเหมือนจะไม่ได้คอยหล่อนเข้ามาในซุ้มอาหาร...  แล้วมาหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะๆหนึ่งที่มีผู้ชายอยู่ก่อนแล้วสามคนกับเด็กชายแก้มป่องอีกหนึ่ง  ที่หล่อนจำได้รางๆว่าเป็นหนึ่งในบรรดาเด็กน้อยที่ทั้งยัยม่านและบรรดาเพื่อนๆเจ้าสาวคนอื่นเมื่อคืนติดกันงอมแงม...เพียงแต่หล่อนไม่รู้ว่านี่เป็นลูกของใครเท่านั้นเอง...


              รังสิมันต์ไม่ตอบคำถามของมุกลดาแต่กลับก้มลงนั่งยองเหมือนธาดาแล้วเอานิ้วโป้งเช็ดรอบขอบปากน้อยๆ  เมื่ออาหารเสริมช้อนแรกที่น้ำฟ้าป้อนให้ถูกกินไปแล้วมันเลอะ...


"จะป้อนอาหารลูกทำไมไม่บอก..."  เมื่อเสร็จเขาก็จงใจเมินชายหนุ่มอีกคนที่ถือผ้าค้างไว้แล้วหันมาขมวดคิ้วใส่น้ำฟ้า  ที่ยังนั่งอึ้งอยู่เมื่อจู่ๆชายหนุ่มก็เดินบุกเข้ามาถึงตัว...


"เอ๊ะ...ลูก...ลูกใครคะ..."  มุกลดาถาม...  รู้สึกตะหงิดในใจเมื่อเห็นท่าทางดูแลเด็กของรังสิมันต์และอาการออกปากเรียกเด็กตัวเล็กแก้มป่องคนนี้ว่า 'ลูก' อย่างชัดเจน...  อย่าบอกนะ...ว่าที่หล่อนได้ข่าวมาว่าชายคนนี้ยังโสดมันเป็นเรื่องโกหก...


"ลูกชายผมเอง...ชื่อไวโอลิน..."  พอถึงตรงนี้รังสิมันต์กลับรู้สึกยินดียิ่งที่ได้ตอบคำถาม  ชายหนุ่มหันไปตอบด้วยรอยยิ้มให้กับมุกลดา...  ผิดกับสีหน้าคนอุ้ม 'ลูกชาย' คนที่ว่า...  ซึ่งนั่งอ้าปากค้างจะเถียงแต่เถียงไม่ออก...


"คือ...ไม่ใช่..."


"ลูกชาย !  นี่คุณรังสิมันต์มีลูกแล้วเหรอคะ...  ก็ไหนว่า...โสด..."  มุกลดาค่อยเงียบเสียงเมื่อรู้ตัวว่ากำลังจะพูดอะไรออกไป...  ชายหนุ่มต้องรู้แน่แล้วว่าเธอไปแอบสืบเรื่องของเขามาก่อน...


"ผมยังไม่ได้บอกคุณเลยว่ายังโสด...  นี่ไง...  หน้าเหมือนผมมั้ย..."  รังสิมันต์จงใจโอบมือไปอ้อมตัวน้ำฟ้าแล้วก็รัดหนูลินเอาไว้พร้อมกัน...  หนูน้อยก็นึกยังไงไม่รู้เลยยิ้มตาหยีพร้อมหัวเราะตีมือเปาะแปะชอบใจ...    รังสิมันต์ได้ทีจึงเอาจมูกโด่งไปดุนจมูกเล็กของเจ้าตัวน้อยโชว์  รู้สึกสะใจและพอใจมากในเวลาเดียวกัน  เมื่อชายหนุ่มอีกคนทนนั่งอยู่ต่อไม่ไหวต้องยืนขึ้นมองแล้วถอยหลังออกไปพอสมควร... 


"ละ...แล้วถ้างั้น...ไหนล่ะคะแฟนคุณ...  แม่ของเด็ก...เอ้ย...น้องไวโอลิน..."   ...โธ่...มีเมียแล้วงั้นเหรอเนี่ย...  แล้วทำไมถึงไม่มีข่าวกันเลยนะ...  ลูกชายคุณศิลาแต่งงานมันก็น่าจะเล็ดลอดออกมาบ้างสิ...


"แม่ของหนูลิน...เสียไปแล้วครับ..."  รังสิมันต์ตอบ  สองแขนชูขึ้นขออุ้มและหนูลินก็โผเข้าหาอย่างไม่ลังเล  ทิ้งให้น้ำฟ้ารีบกุลีกุจอวางช้อนลงในถ้วยแล้วลุกขึ้นยืนเพื่อจะเอาตัวหนูลินคืน...  แต่มือหนาแข็งแกร่งที่เอื้อมมาจับมือเขาไว้แล้วบีบแรงๆก็เป็นสัญญาณที่เขาพอจะรู้ว่าชายหนุ่มกำลังสั่งให้เขาเงียบปาก...


"แม่แท้ๆของแกเสียไปแล้ว...  ผมกับเด็กคนนี้เลยจะรับแกเป็นลูกบุญธรรม..."  รังสิมันต์ตอบเพียงเท่านั้นแล้วก็ไม่อธิบายอะไรต่อ...  ไม่ว่าทั้งมุกลดาและธาดาที่ยืนอยู่ตรงนั้นจะเข้าใจไปว่าอย่างไรเขาก็ไม่สน...  แต่ตอนนี้เขากำลังพอใจที่ได้ประกาศความเป็นเจ้าของหนูลินต่อหน้าทุกคน...  อีกทั้งยังสามารถบอกนายธาดาได้เป็นนัยๆเช่นกันว่าไม่ว่าจะยังไง...เขากับน้ำฟ้าก็ต้องกลายมาเป็นครอบครัวเดียวกันแน่นอน   เมื่อเขาทั้งสองคนมีหนูลินเป็นตัวเชื่อมอยู่แบบนี้... 


"ผมขออนุญาตพาลูกเข้าบ้านก่อนนะครับ...  ข้างนอกแดดเหมือนจะแรง  เดี๋ยวหนูลินจะไม่สบาย..."  พูดจบมือแข็งแรงก็จับดึงน้ำฟ้าให้ออกเดินตาม...  เด็กหนุ่มทันเอี้ยวคอไปมองด้านหลังว่าธาดากำลังมองตามเขาอยู่...  และผู้หญิงคนนั้นที่ตามรังสิมันต์มาก็กำลังนิ่งอึ้งอ้าปากค้างไปเหมือนกัน...   


                ...นายคนนี้คิดจะทำบ้าอะไรอีกเนี่ย...!   น้ำฟ้าอยากจะถามแต่ก็ถามไม่ออกอีกครั้งเมื่อแรงดึงที่มือไม่ถนอมเลย...  ตัวบางปลิวติดมือแกร่งไปตามแรงดึงจนเจ็บ...  พอครวญบอกออกไปว่าเจ็บชายหนุ่มก็เลื่อนมาเป็นจับต้นแขนเขาแทน...  แล้วก็พาเดินจ้ำเอาๆไม่พูดไม่จาเข้าบ้านไป...


               ส่วนหมอกานต์ที่มองอยู่ก็ถอนหายใจยาวออกมาหนึ่งที   โอ๊ย...อีตาหัวหน้านายฝรั่งมันจะมีอาการออกนอกหน้าเกินไปแล้วนะ...  นี่เห็นเพื่อนเขาเป็นอะไรเนี่ย  นึกจะพูดอะไรก็พูด  นึกจะดึงจะฉุดก็ทำเอาตามใจ...  ไอฟ้านี่ก็กระไร  ขัดขืนเขาไม่ได้เลยงั้นเหรอ....


              แล้วพอเงยมองบุคคลอีกสองคนที่ยังยืนเงียบหลังจากโดนรังสิมันต์พูดตอบ  ก็นึกเห็นใจทั้งคุณธาดาและหญิงสาวลูกครึ่งคนนั้นอยู่นิดหน่อย...  แต่จะให้เขาทำอะไรในตอนนี้ดีล่ะ...  นอกจากหยิบชามนี่แล้วเดินตามเอาไปให้...  โอ๊ย...จะทะเลาะกันก็อย่ามาลำบากคนอื่นเขานักเลย...


"มาคุณ...ผมถือให้..."  มาคัสที่เดินตามคุณหมอตัวเล็กมาออกปากบอก...


"...อ่ะ..."  และคุณหมอก็ไม่ขัดศรัทธา  อยากลำบากช่วยเขาก็ตามใจ...


"เจ้านายของนายนี่เป็นเกย์หรือเปล่า..."  แล้วคุณหมอที่อดไม่ได้ก็ถามลูกน้องผมทองขึ้นมาตรงๆ  มาคัสทำเป็นขมวดคิ้วแต่ก็ตอบกลับให้ว่า


"ไม่น่าใช่นะ...  ปกติบอสผมนอนแต่กับผู้หญิง...  ยังไม่เคยนอนกับผู้ชายเลย..." 


"...แล้วจะเอาฟ้าเป็นคนแรกว่างั้น?..." 


"ไม่ขนาดนั้นหรอกมั้งที่รัก..."  มาคัสพูด   เริ่มรู้สึกแล้วว่าคุณหมอณัฐกานต์ที่ชักจะพูดตรงเกินไปแล้ว...


"เฮอะ...แล้วไอที่ประกาศออกไปโต้งๆแบบนั้นจะให้คิดว่ายังไง...  เราสองคนจะรับเด็กคนนี้เป็นลูกบุญธรรม...  บอสคุณเขารู้มั้ยว่ามันเป็นประโยคของคู่สามีภรรยาที่อยู่ด้วยกันมานานแต่ไม่ลูกซักทีเขาพูดกันน่ะ...  ไม่ก็พวกคู่เกย์ที่จดทะเบียนเป็นพาร์ทเนอร์กันเรียบร้อยแล้วเตรียมมีลูกโดยการรับเด็กมาเลี้ยง...  เฮ้อ...นี่เจ้านายคุณเพี๊ยนหรือยังสับสนในชีวิตตัวเองกันแน่เนี่ย..."   


"พูดแรงไปแล้วนะลูกแมวน้อย..."   ถึงตรงนี้มาคัสก็คว้าข้อมือของคนที่จ้ำพรวดๆไม่ดูทางให้หยุดคุยกัน  ก่อนจะเอ่ยต่อว่า  "...ให้เราคิดถึงหลักความจริงนะ  ไม่เข้าข้างเจ้านายผม  หรือเพื่อนของคุณ...  แต่ลองมองผ่านหัวใจของคุณหนูลินดู...  แกเกิดมาโดยมีแค่คุณฟ้าคนเดียวที่เป็นญาติสนิทที่สุด...  แต่ในตอนนี้ไม่ใช่แล้ว...  คุณหนูยังมีคุณปู่ คุณย่าที่รอแกอยู่...  ยังมีคุณลุง  แล้วก็ยังมีอาอย่างผมด้วย...  ถ้าเราลองคิดแบบมองผ่านเรื่องเพศไป...  ตอนนี้คุณหนูลินมีคุณฟ้าเป็นแม่...แล้วถ้าจะมีบอสของผมเป็นพ่อ...มันก็ไม่น่าแปลกอะไรนี่จริงมั้ย..."  มาคัสถ่ายทอดสิ่งที่ตัวเองกำลังคิดให้สื่อไปถึงอีกคนฟัง...  คุณหมอณัฐกานต์เป็นผู้ฟังที่ดีโดยการฟังจนจบแล้วถึงออกปากถาม...


"เดี๋ยวนะ...หมายความว่ายังไง...คุณเป็นอา...ของหนูลิน...?"  คุณหมอเด็กเอียงคอนิดๆ  มาคัสคลายคิ้วขมวดแล้วร้องอ๋อเบาๆ...


"คุณอาจจะไม่รู้ว่าผมกับบอสจริงๆแล้วเราเป็นญาติห่างๆกันน่ะ..."   มาคัสตอบ...  ในตอนแรกคุณหมอเด็กขมวดคิ้ว  แต่แป๊บเดียวก็คลาย  ก่อนพยักหน้าเข้าใจ  จากนั้นจึงถามต่อ...


"แล้วคุณหมายความว่ายังไง...  ที่ว่าหนูลินมีฟ้าเป็นแม่...แล้วให้เจ้านายคุณเป็นพ่อของแก..." 


"ก็...ตรงตัวนั่นแหละ...  ในเมื่อคุณฟ้าเป็นแม่ให้คุณหนูลินได้  คนที่มีศักดิ์เป็นลุงอย่างเจ้านายผมก็ควรจะเป็นพ่อได้เหมือนกัน  อย่างน้อยคุณหนูลินก็มีสายเลือดของทั้งคู่อยู่รวมกัน  เอ้าถ้าผมลองให้คุณเลือกนะ...  ระหว่างให้คุณหนูลินมีเจ้านายผมเป็นพ่อ  กับมีคุณธาดาเป็นพ่อ...เป็นคุณคุณจะเลือกใคร..."   


"..."  คุณหมอทำหน้านิ่งนิ่งคิด...แล้วจึงเอ่ยออกมาว่า  "...แต่คุณธาดาเขาก็เป็นคนดีนะ  คอยดูแลฟ้า  แล้วเขาก็แสดงออกมาตรงๆเลยด้วยว่าต้องการจะจีบฟ้า..." 


"แต่คุณหนูลินไม่มีสายเลือดของเขานะคุณ..."


"แต่ถ้าเขาจะดูแลหนูลินได้ดีกว่า...  เราก็ควรปล่อยให้เขาได้ทำหน้าที่ 'พ่อ' ไม่ใช่เหรอ..."  คุณหมอพยายามแย้ง 


"แล้วลูกแมวน้อยเอาอะไรมาตัดสินล่ะครับ...  ว่าใครทำหน้าที่ของพ่อได้หรือไม่ได้..."  มาคัสยังตั้งคำถามต่อไป  จนคุณหมอเด็กเริ่มรู้สึกเหนื่อยใจที่จะตอบ...


"เฮ้อ...พอเถอะ...  เถียงกับคุณไปพรุ่งนี้ก็คงไม่จบหรอก  แล้วไม่ว่าผมจะเลือกใครมันก็ไม่มีผลอะไรทั้งนั้นล่ะ  สุดท้ายแล้วผมก็ยังเคารพการตัดสินใจของฟ้าเขาอยู่ดี...  ไม่ว่าสุดท้ายแล้วฟ้าจะเลือกตอบรับคุณธาดา  หรือยอมให้เจ้านายคุณเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเขา...  ผมก็เป็นแค่คนนอกที่ทำได้แค่คอยเอาใจช่วยเขาเท่านั้นเอง..."  คุณหมอกานต์ตอบ...สายตามองผ่านไปทางบ้านใหญ่ที่เห็นน้ำฟ้าโดนดึงตัวเลี้ยวผ่านมุมบ้านเข้าไปด้านในได้ไม่นาน... 


"เอ้า...เอาเข้าไปให้ด้วยแล้วกัน...  ผมจะไปหาพี่หมอก..."  สั่งเสร็จสรรพคุณหมอตัวเล็กก็เงยหน้าจ้องตาฝรั่ง...


"...ได้ครับ...ที่รัก..."  มาคัสก็ทำตาพราวระยับใส่  คุณหมอเด็กทำท่าโก่งคออ้วกก่อนตอบ...


"เลิกเรียกเสียทีเถอะที่รงที่รักอะไร... อย่าบอกนะว่ามีเจ้านายเป็นเกย์ลูกน้องเลยเป็นตามน่ะ... คนอื่นเขาเข้าใจผิดกันไม่หมดแล้วรู้หรือเปล่า  ...ไปดีกว่า...ได้ข่าวว่าวันนี้แฟนเก่าผมจะมาด้วย...เดี๋ยวจะเอามาอวด...ว่าน่ารักกว่าคุณเยอะเลย..."  พูดจบก็หมุนกายกลับ  ทิ้งให้ฝรั่งยืนงงเมื่อตัวเองไม่ทันได้สืบไปลึกขนาดที่ว่า...  แม่ลูกแมวของเขาจะเคยมีแฟนเก่าด้วย...


"แฟนเก่า...แถมน่ารักกว่างั้นเหรอ...  ไม่มีทาง..."  มาคัสเขม่นสายตามองตามร่างบางๆไป...  แล้วก็รีบซอยเท้าเอาของไปให้เจ้านายเพื่อจะได้กลับมาอยู่เฝ้าเจ้าลูกแมวของเขาต่อ...





    -----------------------------------------------------------------------------


ฮิ้วววว  คิดว่านักเขียนหลายคนต้องเป็นเหมือนเค้าแน่เลย...  พอลงนิยายเสร็จอีกเจ็ดแปดชั่วโมงต่อมาก้เข้ามาดูฟีดแบ๊คของตัวเอง

แล้วพอนั่งอ่านคอมเม้นท์ไปก็ยิ้มไปเหมือนคนบ้าอ่ะ...   :o8: :o8: :o8:

ฮ้าวววว  ไปนอนแล้วนะ...  พรุ่งนี้มีสอบ (แต่เราไม่สน  วะฮ่ะฮ่า...)  ดูแลรักษาสุขภาพกันดีๆด้วยนะ  วันนี้ชลบุรีฝนตกเป็นวันแรกในรอบปีซะด้วย  ฮะฮิ้ววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 05-01-2012 02:44:35

จิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ตอนแรกแอบเห็นอีโม :o8: :o8: :o8: :o8: เขิน นึกว่า ลุงม้าน้ำจับแม่ฟ้ากดแล้วบ้างอะไรบ้าง อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 05-01-2012 03:12:47

คุณลุงม้าน้ำประกาศชัดเลยทีเดียว
เมื่อไรจะหวานอีกอ่า  อยากอ่าน
แฟนคุณหมอคือใครกันเนี่ย
ฟีดแบคดี อย่าลืมอัพบ่อยๆนะคะ  o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 05-01-2012 03:16:00

ดึกมว๊ากกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Loveyoujung ที่ 05-01-2012 03:23:05

อ่านวนไปวนมา
อ่านซ้ำๆหลายๆรอบ
เหตุผลเพราะว่าชอบเรื่องนี้มาก
ดีนะเนี่ย ที่นอนดึก...เรยได้อ่านก่อน
อยากให้มาต่อแบบนี้อีกอ่า
แต่เหมือนว่ามันจะกลางๆเรื่อง????
เฮ้ออออ  ดูเหมือนจะมีเหตุการณ์เกิดขึ้นอีกเยอะนะเนี่ยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 05-01-2012 03:38:41

แม่มมมรำคาญธาดา
หนูลินดีมาก เอาตังไป10บาท

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 05-01-2012 03:57:46

(-/////-) aab kern tan mae-fah lek lek na kha nia~hu hu!! Papa tawan ork tua rang kanaad nii laew,,mae-fah kor yaa jairai hai maak na kha..songsaan papa tawan baang arai baang,,ho ho ho!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 05-01-2012 04:08:43

ตอนนี้กลับมาน่ารักชวนกรี๊ดอีกแล้ว ดีใจจจจ
ถ้าประกาศให้คนทั้งโลกรู้ได้เชื่อว่าลุงม้าน้ำแกทำไปนานแล้ว กร๊ากกกก
เยี่ยมมาก!

น้องหนูลินน่ารักเหมือนเคย อยากได้เด็กคนนี้ไปฟัดที่บ้านจังเลยง่า TAT

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 05-01-2012 04:13:23

ชัดเจน สุดยอด o13
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 05-01-2012 04:55:50

ชัดมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 05-01-2012 06:17:14

อ่าว ถ้าลุงจะแสดงขนาดนี้
ฝากพี่หมอกดูแลคุณธาดาแล้วกัน อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 05-01-2012 07:03:46

หนูลินยังน่ารักเหมือนเดิมเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-01-2012 07:07:49

หนูลินน่ารักมากลูก ผูกใจปะป๊ากับแม่ฟ้าไว้ให้แน่นๆ เลยนะ อย่าให้คนอื่นเข้ามาแทรกได้
ปะป๊าก็อย่าเอาอารมณ์มาลงกับแม่ฟ้านักสิ ไปลงกับคนทำเรื่องโน้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 05-01-2012 07:47:34

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 05-01-2012 07:53:55

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 05-01-2012 07:58:15

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: naumi ที่ 05-01-2012 08:23:32

คงเป็นครอบครัวสุขสันต์น่าดู หุหุ :กอด1:

สวัสดีปีใหม่ค่ะคนเขียน  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 05-01-2012 09:01:24

ประกาศชัดซะขนาดนี้
แม่ฟ้ากับหนูลินจะไปไหนรอด
+ 1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 05-01-2012 09:06:53

เอ่อ...มีคำถามจ้าาา 

เนื่องจากเค้าไม่ค่อยได้เข้าไปอ่านของคนอื่นเลยช่วงนี้...  แล้วพอเข้าก็มีการโพสต์กฎเล้าไว้ก่อนหน้านิยายในทุกตอน...

คือเค้าต้องทำด้วยรึเปล่าจ๊ะ   :m15:  เค้ากลัวทำผิดกฎแล้วอดโพสต์เรื่องนี้จนจบอ่ะแง้... :monkeysad: :monkeysad:

ใครช่วยตอบได้จะเป็นพระคุณมากคร๊าบบบบบ  ขอบคุณล่วงหน้าจ่ะ   :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 05-01-2012 09:25:57

กะลังหนุกเลยชอบมากครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 05-01-2012 09:29:07

อั๊ยยะ ดีกันสองตอน ทะเลาะกัน 3ตอน

555 คุณตะวันหึงก็บอกมาซิ เหมือนหนูลินจะเป็นใจ เข้าข้างพ่อตล๊อดตลอด 555

คุณธาดาหมดสิทธิ์แล้วล่ะนะ เฮ้ออ น่าสงสารนิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 05-01-2012 09:30:18

 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 05-01-2012 09:32:31

 ลุงม้าน้ำทำอะไรชักช้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: rule ที่ 05-01-2012 09:35:23

เมื่อคืนกรุงเทพก็ฝนตก นั่งมองปอยฝนบิ้วบรรยากาศไปในตัว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 05-01-2012 09:46:53

โอ้ว... หึงหวงตลอดนะพ่อ 5555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 05-01-2012 10:18:21

เสียดายแม่ฟ้าน่าใส่ชุดที่คุณลุงเตรียมไว้ให้   และคุณลุงน่าจะป่าวประกาศบนเวทีไปเลยเนอะ  จะได้มั่วนิ่มจูงแม่ฟ้าแต่งงานอีกคู่ไปเลย   คุณธาดาจะได้ไม่กล้ามาวอแวแม่ฟ้าอีก

หนูลินช่วยเป็นกามเทพให้แม่ฟ้ากะพ่อตะวันเข้าใจกันเร็วๆ นะ  คนอ่านอยากเห็นฉากหวานๆ บ้าง
 


   

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 05-01-2012 11:00:29

รังสิมันต์แสดงอาการหวงแม่ฟ้ากับหนูลินอย่างนี้ สงสารธาราเหมือนกันนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 05-01-2012 11:01:34

คู่นี้นี่ เด๋วทะเลาะกัน เด๋วดีกัน เหอะๆ คนลุ้นเหนื่อยจายยย   o22

คนแต่งมีสอบเหรอคะ สู้ๆน้า   o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: FriendShip ที่ 05-01-2012 11:19:28

โอ๊ยยยยยยยยยยย น่ารักอ่า ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 05-01-2012 11:55:33

ยาวมากก ตาลายเลย
ตะวันต้องรุกหนักเลยนะ อย่าให้น้ำฟ้าไปเป็นของใคร
หนูลินน่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 05-01-2012 12:44:18

ลุงม้าน้ำประกาศตัวซะ ทำมาเปนหวงหลาน หวงคนแม่มากว่ามั้ง

ปล. รู้สึกว่าโพสแค่หน้าแรกอันเดียวนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: manami_01 ที่ 05-01-2012 12:49:39

คุณพ่อตะวันอย่ารุนแรงกับแม่ฟ้ามากนักนะ

ชอบก็บอกชอบไปเลย แม่ฟ้าจะได้เข้าใจ 5555+

จะได้อยู่กันฉันพ่อแม่ลูก อิอิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 05-01-2012 12:51:14

หวงออกนอกหน้าขนาดนี้ บอกความในใจออกมาชัดๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 05-01-2012 13:09:30

คุณลุงม้าน้ำนี่ชอบทำให้น้ำฟ้าขัดใจอยู่เรื่อยเลยอ่ะ
เห็นเค้าไม่พูดแล้วเอาใหญ่เชียว ที่จริงคือพูดไม่ทัน
เห็นทีต้องยืมมือคุณธาดามากระตุ้นซะหน่อยแล้ว :z1:
กลับไปต้องห่างกันด้วย ดูซิลุงม้าน้ำจะทำอย่างไร
แอบชอบคู่หมอกานต์กับมาคัสน่ะ กัดกันจนซี้กันไปแล้ว
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L1:
ป.ล.บวกเป็ดให้หนูลิน เอาไปหม่ำแทนส้มโอ :laugh:

 
 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: mr.tou_chi ที่ 05-01-2012 13:14:53

สาแกใจยิ่งนัก 5555+ พี่หมอกจัดการปลอบใจธาดาด่วน ส่วนตะวันจะทำอะไรก็รีบทำซะอย่าเก๊กให้มาก ส่วนน้ำฟ้ายอมๆมันไปเหอะที่รัก  :haun4:  :haun4: หนูลิน ลุกน่ารักมาก มามะขอหอมแก้มหน่อย จ๊วบบบบ น่ารักเหลือเกิน ลูกลินตอนพ่อตะวันกับแม่น้ำฟ้าอยู่ด้วยกันลูกก็กินนมแล้วหลับๆไปซะนะ พ่อแม่เค้าจะได้จู๋จี๋ดู๋ดี๋กัน อุ๊ป!!!!! :jul1:  :jul1:(เลือดหมดตัว)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 05-01-2012 13:38:58

แฟนเก่านี่ใคร!!!!!!! (ช่วยหึง)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Þrestigë ที่ 05-01-2012 14:00:31

เร็วมาก ! 5 55
คุณม้าน้ำออกอาการหวงเวอร์ ๆ ขนาดนี้ก็นะ ... ฮิ้วว ว
รออ่านฉากสวีท > < ,,

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 05-01-2012 14:14:55

เย้ ๆ พ่อแม่ลูก

เหมือนน้ำฟ้าวางใจที่ว่า  ปล่อยหนูลิน ไว้กับตะวัน  เชื่อมั่นว่าตะวันจะดูแลแกได้เลยเน้อ


น่ารักจริง ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 05-01-2012 14:34:07

ตื่นมาแล้วงอนกันยังกับสามีภรรยาเลย :z1:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 05-01-2012 15:03:47

ถ้าลุงม้าน้ำจะแสดงออกขนาดนี้ ขอแม่ฟ้าแต่งงานเลยดีมั้ยยยยย อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 05-01-2012 15:28:16

ออกตัวแรงขนาดนี้แม่ฟ้าคงไปไหนไม่รอดแน่ๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 05-01-2012 15:42:02

โอ๊ยยยย ตายแล้ววววว ไม่ไหวอ้ะตอนนี้น่าร้ากกก ฮืออออ

คุณลุงเค้าประกาศขนาดนี้แล้ว แม่ฟ้าจะทำไงน้อออ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Crossley ที่ 05-01-2012 16:11:04

เราสองคนจะรับเด็กคนนี้มาเป็นลูก..เราจะแต่งงานกัน (มันมีที่ไหนยะ :beat:)
อร๊ายยยยย เขินนน  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: MAKWAN ที่ 05-01-2012 16:14:25

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 05-01-2012 17:27:03

 :impress3:  อิลุงปากแข็ง  น้ำฟ้าก็มึน  พอกัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Aini_es ที่ 05-01-2012 18:51:33

หึงเขาขนาดนี้ สารภาพรักเขาไปได้แล้วคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 05-01-2012 19:07:28

ประกาศให้คนอื่นเขารู้กันไปเลย :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 05-01-2012 19:17:48

ลุงม้าน้ำออกหน้าออกตาอย่างมากจริงๆด้วย  แล้วแม่ฟ้าจะไม่รู้มั่งเหรอ  เนาะหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 05-01-2012 19:18:23

เกือบจะมีตัวสอดแทรกแล้วววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 05-01-2012 19:29:51

อ๊าย น่ารักมากๆ  หนูลินหัดกินข้าวเองแล้ว
พัฒนาการดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 05-01-2012 19:33:27

มีหึงด้วยอ่ะ :m12:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 05-01-2012 20:01:29

 o13  เนียนเลยคุณลุง หนูิลินลูกชายผม  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 05-01-2012 20:03:44

คุณตะวันถนอมน้ำฟ้าหน่อยสิ
จะหึงก็อย่ารุนแรงได้ป่ะ?

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 05-01-2012 20:17:59

หนูลินน่ารักอ่าาาาาา  :-[

คุณลุงม้าน้ำคิดไรกะแม่หนูลินก็รีบๆบอกนะคะ เด๋ว มคปด. อดพอดี  o18

+เป็ดคนแต่งค่า  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: chantana ที่ 05-01-2012 20:28:00

+1 ให้จ้า สวัสดีปีงูใหญ่จ้า   :pig3:

ขอให้มีความสุข สดชื่น สมหวังในสิ่งที่ปารถนา นะ  อย่าเจ็บ อย่าจน ตลอดปีงูใหญ่นะ 555   :3123: :L1:

รอ :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 05-01-2012 20:41:29

จะทะเลาะกันอีกไหมเนี้ย
 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 05-01-2012 21:02:02

ลุงม้าน้ำประกาศเป็นพ่อหนูลินแว้วว น้ำฟ้าจะทำงัยจ๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 05-01-2012 21:41:00

โฮ๊ะๆ ออกตัวแรงมากค่ะ เสร็จทั้งแม่ทั้งลูกละคราวนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 05-01-2012 21:58:29

หนูลิน น่ารักมาก เห็นพ่อประกาศตัว ก็ตบมือแปะๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 05-01-2012 22:00:09

ประกาศตัว+ประกาศสงคราม  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 05-01-2012 22:12:39

นอกหน้านอกตาตลอดค่ะ คุณปะป๊า  :z1:
น่ารักมากๆๆเลยค่ะ :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: momo9476 ที่ 05-01-2012 22:35:33

ตัดใจซะเถอะลุงธาดา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 05-01-2012 22:44:53

รอมาต่อค่าาาาาาาาาาาาา

น่ารักมากกกกกกกกกกกก >///<
หลงหนูลินจริง ๆนะเนี่ย
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 05-01-2012 22:59:51

รังสิมันต์ปากจัดจริง ๆ หึงก็แรง แต่ไม่เป็นเราชอบ อิอิ
ก็ไม่บอกฟ้าไปละ ว่า ป๊ะป๋านอกจากจะรักลูกแล้ว ยังรัก'แม่'ด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 05-01-2012 23:08:20

โอ๊ย ดีใจแทบตาย คิดถึงหนูลิน และยังปากเสียเหมือนเดิมนะพระเอกเรื่องนี้ 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 06-01-2012 00:24:10

ฮิ๊ววววว น่ารักมากเลย คุณรังสิมันต์
แอบฮาน้ำฟ้าตรงที่ว่า หนูมีแต่เหงือก หนูจะกินได้ยังไงลูก ห้าๆ เข้าใจแต่งนะคับ คนเขียน
โดนอ่ะ เรานั่งหัวเราะคนเดียว เหมือนอิบ้าเลย ตลกดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 06-01-2012 00:28:11

รอให้บอสลงมือ  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 06-01-2012 01:30:17

มาอัพทุกวันเลยได้มั๊ยอ่ะ     น่ารักจังเลยอ่ะเรื่องนี้   ดีนะที่เข้ามาตามอ่านอ่ะ   ชอบมากเลยอ่ะ


อีตาบอสนี่ก้อนะดูเหมือนจะโหด  แต่ก้อใจอ่อนเนอะ   น่าร๊ากอ่ะ



ชอบหนูลินจังเลย   เด็กอะไรเนี่ย   ฉลาดเกินไปแล้ว    นึกถึงหลานเลยอ่ะ


น้ำฟ้าก้อบอกคุณบอสไปตรงๆเลยซิว่าไม่ได้ชอบธาดาอ่ะ  บอสจะได้หวานๆๆกันอีกอ่ะ   ชอบๆๆๆ



สุดท้าย    รออยู่นะได้โปรด   จะลงแดงตายแล้ววว   อยากอ่านอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: atommic ที่ 06-01-2012 02:01:22

เมื่อไหร่ลุงตะวันจะลงเอยกับแม่ฟ้าสักทีเนี่ย  ลุ้นจนตัวโกงตัวงอแล้วววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 06-01-2012 02:52:15

ข้าใจผิดกันอีกแล้ว เฮ้อออ :เฮ้อ:
หนูลินน่ารักมากอ่ะ   :-[
พยายามเข้านะหนูลิน ให้ป๊ากับม้าคืนดีกันให้ได้ไวๆนะ

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 06-01-2012 03:37:03

อัพถี่ ชอบ ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: nOn†ღ ที่ 06-01-2012 07:28:49

ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 06-01-2012 15:22:04

อ่านไปอมยิ้มไปตลอดเวลา  สองคู่นี้น่ารักได้ใจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: b_hihi ที่ 06-01-2012 16:36:12

มาต่อได้แล้ว
นะครับ อยากอ่านแล้ว

รอ รอ  เป็นกำลังใจครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 06-01-2012 16:36:28

เขินมาก อ่านไปทึ้งผ่าห่มไป
ปรากฎขาดไปเป็นจุดๆ
คุณพระเอกของเราจะรีบทำอะไรก็รีบเข้านะ
จะหาว่าไม่เตือน
แค่ประกาศออกปากไปมันผูกมัดอะำไำรไม่ได้หรอก
ก่อนที่คุณธาดาผู้แสนดีจะแทรกกลางเข้ามา
รีบซะ แล้วหลังงานเลิกคิดเหรอว่าจะห่างกันได้
คุณชายเธอจะไม่ลากไปไหนมาไหนด้วยแน่นะ
ออกจะหลงทั้งแม่ลูกขนาดนี้
รอตอนต่อไปนะคะ กำลังเข้าเนื้อเข้าน้ำดี
ส่วนสอบก็เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ
เพราะคนอ่านไม่มีช่วงเวลาอันลำบากแบบนั้นแล้ว
แต่ยังต้องทำรายงานนำเสนอต่างอยู่เหมือนเดิม
สู้ๆๆจ้า เอาใจช่วยจะได้มาอับเร็วๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: silent_loner ที่ 07-01-2012 01:05:10

รังสิมันต์ชัดเจน!! o13
ทำเอาธาดาและมุกลดาอึ่งไปเลยทีเดียว
แต่แอบรุนแรงกับน้ำฟ้าเหมือนเคย เดี๋ยวแม่แมวช้ำเน้อ  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: hobazaki ที่ 07-01-2012 04:15:16

เอ เท่าที่อ่านของคนอื่นก็มีเฉพาะตอนแรกนะคะ ไม่ได้จำป็นต้องทุกตอนนะคะ


สู้ๆนะคะ รออ่านตอนต่อไปอยู่ค่ะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 07-01-2012 15:55:50

ลุงม้าน้ำ หึงทุกทีนี่ทั้งลากทั้งดึงเข้าบ้านเข้าห้องตลอด
เพลาๆแรงบ้างเถอะน้ำฟ้าแขนคงช้ำหมดแล้วมั้ง :sad4:
แต่แบบนี้ถ้าน้ำฟ้ามีลูกเองได้คงมีลูกหัวปีท้ายปีแน่ๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 07-01-2012 16:26:20

สนุกมากๆเลย อ่านรวดเดียวจบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 10-01-2012 20:28:10

คุณลุงม้าน้ำถนอมแม่ฟ้าหน่อยสิ :sad4:
หนูลินน่ารักได้ตลอดดดด :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 11-01-2012 21:32:08

ในที่สุดก็อ่านจบ = =  :z3:
แต่รู้สึกว่าลุงตะวันฉุดกระชากลากถูแม่น้ำฟ้าบ่อยไปแล้วว ถนอมบ้างก็ได้ ช้ำหมดแล้วว  :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Santa_Raysarung ที่ 12-01-2012 12:40:41

 :กอด1: :กอด1: น่ารักมากๆค่ะ มาต่อไวไวเน้ออ

 :bye2: :bye2: :m24: :m24:

 :c3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: boworange ที่ 12-01-2012 16:14:52

 :o8: :o8: กระแสตอบรับล้นหลาม...แต่คนเขียนนานๆมาต่อ  :z3: :z3:

 :sad4: :sad4: ได้อ่านวันไหนก็อารมณ์ดีไปทั้งวัน..... :กอด1: :กอด1:

 :impress3:  รีบๆมาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 12-01-2012 20:48:21

ปู่เสื่อรอเป็นเพื่อนกระทุ็ข้างบน

หนูลินจ๊ะ  เมื่อไหร่ป๊าม๊าหนูจะเลิฟกันสักที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 12-01-2012 23:26:31

ปะป๋าหึงโหด บอกคุณแม่ดีดีก็ได้นะ
เดี๋ยวจะช้ำซะหมดน้าาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 13-01-2012 00:15:02

มานอนรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 14-01-2012 19:19:31

พอกันทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง
แต่เจ้านายนี่ทั้งร้ายทั้งปากแข็ง ชิส์
หึงหน้ามืดแล้วก็มาประชดใช้กำลังกะน้ำฟ้า :m16:
ขอให้น้ำฟ้าโกรธซะให้เข็ด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 14-01-2012 20:29:19

คิดถึงหนูลิน.. คุณแม่น้ำฟ้าค่ะ.. เมื่อไหร่จะมาอัพให้หายคิดถึงน๊า....

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 15-01-2012 12:23:37

คุณแม่...ครับผม !!!  CH.33




             รังสิมันต์อุ้มลูกมือซ้ายแล้วก็ลากน้ำฟ้าด้วยมือขวาเข้ามาในบ้าน  และเมื่อตอนกำลังจะผ่านชานบันได...   เขาก็เจอเจ้าบ่าวที่กำลังเดินลงบันไดมาในชุดสูททักซิโด้เชิ้ตปีกนก  สวมทับด้วยสูทผ้าวูลทอลายในตัวสีเทาอ่อน  ปกสองชั้น  กระดุมสีดำและคาดผ้าคาดเอวสีดำดูเข้ากันมาก  ทุกส่วนมาประกอบกันอย่างลงตัวบนร่างของโตยธร  พ่อเลี้ยงหนุ่มที่ปกติจะดูดิบๆเถื่อนๆ  วันนี้ภาพพจน์ของเขาเปลี่ยนไปเป็นเจ้าบ่าวที่ดูไฮโซหรูหรา  และมีสไตล์แบบโมเดิร์นได้ไม่ยาก...   ขนาดรังสิมันต์เองก็ไม่อยากจะคิดว่าเพื่อนเขาจะดูดีได้ขนาดนี้ในชุดสูทแบบตะวันตกซึ่งนานๆทีเพื่อนเขาถึงได้มีโอกาสใส่...   


             โตยธรเดินติดกระดุมข้อมือแล้วจ้องเขม็งมาทางรังสิมันต์ที่จับจูง...ไม่สิ  ต้องเรียกว่า 'ลาก' น้ำฟ้าเสียมากกว่า...  ชายหนุ่มจึงรีบส่งเสียงทักท้วงเพื่อนไว้ก่อนที่ร่างสูงอีกคนจะลากคนผมยาวตัวขาวกว่าเข้าห้องเขาไป...


"เฮ้ย...จะไปไหนวะ..."  พร้อมกับที่พูดชาหนุ่มก็รีบสาวเท้าลงมาทันดักหน้ารังสิมันต์ที่ทำท่าจะจ้ำอ้าวไม่ตอบคำถาม...


"เปล่า..."  ตอบว่าเปล่า...แต่กลับจะลากน้องฟ้าไปต่อเนี่ยนะ...


"ตรี...ธัช...!"  โตยธรออกคำสั่งลูกน้องสองคนที่ตามลงมาดังลั่น  ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำทั้งสองก็เดินเข้าไปขวางไว้ทันทีอย่างรู้หน้าที่...


"เป็นอะไรอีกวะ...  แล้วนี่จะพาน้องฟ้าไปไหน..." 


"..."  รังสิมันต์มีสีหน้าราวกับอดทนกับอะไรบางอย่างสุดๆ...  ชายหนุ่มหันกลับมามองเพื่อนแล้วพูดเสียงเย็นว่า...  "...ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเด็กนี่..."


"เรื่องอะไรวะ...คุยตรงนี้ไม่ได้รึไง..." 


"...เรื่องส่วนตัว...   เรื่องภายในครอบครัวฉัน...  แกอย่ายุ่งดีกว่าไอโต..."


"แต่แกกำลังอารมณ์เสียนะเว้ย...  ฉันเป็นห่วงหนูลินกับคุณฟ้าเขา...  แกยิ่งเป็นประเภทของขึ้นแล้วดับยากอยู่ด้วย..."  โตยธรพูด  พยายามดึงสติเพื่อนคืนมาเมื่อเขาเห็นว่ามันเริ่มลอยลิบๆหายไปยังไงไม่รู้...


"เฮ่ะ..."  หนูลินร้องออกมาเล็กๆเมื่อได้ยินชื่อตัวเองแทรกอยู่ในบทสนทนาด้วย  จากนั้นก็เอากำปั้นเล็กๆของตัวเองยัดเข้าปากต่อ...  ก็เมื่อกี๊เขายังไม่อิ่มเลยนี่นา...หนูลินหิวนมอ่ะ...


"ฮื้อ...มะ...มะมะ...อาา..."  พอความรู้สึกบอกมาดังนั้นเจ้าตัวน้อยก็พยายามเอนตัวเข้าหาคุณแม่ที่ยืนอยู่ใกล้เขาแท้ๆแต่ก็ไม่ยอมอุ้มเขา...เจ้าหนูพยายามอยู่หลายทีก็ไม่เป็นผล  สุดท้ายเจ้าตัวน้อยก็เลยต้องขมวดคิ้วเบะปากเมื่อมันไม่ได้ดั่งใจเพราะคุณลุงตัวใหญ่ไม่ยอมปล่อยเขาเสียที...   


"ฮื๊ออออ...  อื้ออออออ...มะ...มาาาาา...."   ...แอ๊...จะหาแม่อ่ะ...


"หนูลิน..."  น้ำฟ้าครางเรียกชื่อลูก  มือก็พยายามแงะนิ้วใหญ่โตที่ยังบีบต้นแขนเขาอยู่...เพื่อจะได้ยื่นมือของตัวเองเข้าไปอุ้มลูกได้...แต่มันก็ยากเย็นเหลือเกิน  โตยธรเห็นดังนั้นจึงออกปากเตือนเพื่อนแม้พอจะเห็นเค้าลางว่ามันอาจจะไม่สำเร็จ...


"...ไอตะวันปล่อยคุณฟ้าซะ...  หนูลินจะร้องแล้วไม่เห็นรึไง...  ไปแยกลูกแยกแม่เขาทำไมวะ..." 


"...เรื่องของฉัน...  แกไม่ต้องยุ่งเรื่องนี้หรอกไอโต...  เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันมีสติดี...  ไม่ได้โกรธขนาดคิดจะทำอะไรเลวๆอย่างที่แกกลัวใส่เด็กนี่หรอก...  เราแค่มีเรื่องต้องคุยกัน..."


"แล้วแกจะพาเขามาดีๆไม่ได้รึไงวะ...  ทำไมต้องฉุดกันด้วย..."  โตยธรรับสารขอความช่วยเหลือที่ส่งผ่านสายตามาได้จึงพยายามช่วยเท่าที่ทำได้...  ตัวเขาน่ะสงสารหนูลินมากที่สุดเพราะก็แอบหลงรักเจ้าเด็กแก้มป่องนี่อีกคนเหมือนม่านนั่นล่ะ...  ส่วนเพื่อนเขาก็กระไร...  เห็นๆอยู่ว่านี่ก็หลาน  ส่วนนั่นก็น้าของหลาน...  จะช่วยญาติดีกันให้ได้ทั้งสามคนนี่มันจะตายเอาให้ได้รึไงวะ...  คิดแล้วเขาก็พูด...เผื่อเพื่อนเขาจะสำนึกได้บ้าง...


"แกนี่ก็ยังไงวะไอตะวัน...  ถ้าไม่เห็นแก่หน้าฉันก็เห็นแก่หนูลินซะบ้าง...  นี่ก็หลานตัวแท้ๆ...ส่วนนั่นก็แม่หลานนะเว้ย...  แกจะทำดีๆกับน้องฟ้าเพื่อหนูลินหน่อยไม่ได้รึไง...  ไหนบอกว่ารักหลานนักรักหลานหนา...  อยากเลี้ยงแกเอง...  แต่ถ้าสภาพนิสัยแกยังเป็นแบบนี้ล่ะก็...ปล่อยหลานให้อยู่กับแม่เขาเหอะว่ะ...  เด็กจะได้โตขึ้นมาไม่เย็นชาไร้ความรู้สึกโกรธง่ายดับยากเหมือนแกตอนนี้ไง..."


"อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกหลอกด่าฉันนะไอโต..."


"ฉันไม่ได้หลอก...แต่ด่าตรงๆเลยเนี่ยแหละ... เอาอย่างนี้...ถ้าแกจะคุยกับน้องฟ้าก็เชิญไปกันสองคนแล้วกัน...  ส่วนหนูลินน่ะส่งมานี่...  เดี๋ยวฉันพาไปเอง...  ทะเลาะกันต่อหน้าเด็ก...อยากให้หลานโตมาเป็นเด็กมีปัญหารึไงวะฮะ...  ตัวอย่างก็มีให้เห็นถมถืดไปไม่ใช่เรอะ..."  โตยธรบ่นยาว...  เพราะเริ่มเอือมกับความพูดไม่รู้เรื่องของเพื่อนตัวเอง... 


             แต่ทันใดนั้นเองชั่วขณะที่มือโตยธรจะยื่นไปสัมผัสร่างเล็กกระจ้อยในอ้อมแขนรังสิมันต์   เสียงเครื่องยนต์รถบิดเครื่องดังลั่นก็แทรกเข้ามาในโสตประสาทของคนทั้งหมด  จากนั้นก็ตามด้วยเสียงรถชนกับแท่งเหล็กจนเกิดเสียงดังลั่นไปทั่ว...



          ...บรี๊นนนนนนนนนนนนน...   ...เอี๊ยดดดด...   


          ...โครม...!!!   แก๊งงงงงงงงงง...แก๊งงงงง....


"เฮ้ย !  เสียงห่_อะไรวะ !!"   โตยธรสบถดังลั่น...   ตัวเขาถูกลูกน้องสองคนกดหัวก้มลงต่ำ  แล้วดันไปอยู่ชิดริมผนัง...  เหลือบมองไปอีกฟากก็เห็นรังสิมันต์กำลังโอบแขนกดตัวน้ำฟ้าแล้วก็หนูลินไว้ใต้ตัวเอง  แล้วกันทั้งสามคนแนบลงพื้น...  ก่อนจะเงยมองสถานการณ์ผ่านบานหน้าต่างที่เห็นเป็นควันลอยขึ้นมาจางๆ...


"...ไม่...  ม่าน !!!"  เจ้าบ่าวผิวเข้มตะโกนขึ้นมาดังลั่นเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเจ้าสาวผู้เป็นที่รักลงมาก่อนเขาแล้วออกไปอยู่ที่บริเวณงานเพื่อรอต้อนรับแขกตอนบ่ายแล้ว...  มือหนาล้วงหยิบปืนที่พกติดอยู่ที่เอวแล้วขึ้นนกสับไกเตรียมไว้โดยอัตโนมัติ  ก่อนที่จะผลุนผลันวิ่งออกไปโดยไม่ฟังเสียงค้านจากลูกน้องสองคนที่ดังประสานขึ้นมาพร้อมกัน...


"นายครับอย่าไป !!"  ธัชกรตะโกนบอกพร้อมกับที่เท้าก็ทำท่าจะลุกขึ้นตาม...  แต่เมื่อหันมาเห็นตรีภพจะตามออกไปด้วยก็ยกมือขึ้นกันเอาไว้...


"นายไม่ต้อง...อยู่นี่แหละ...  คอยอยู่คุ้มกันคุณรังสิมันต์ไว้..."  สั่งไว้เท่านั้นบอดี้การ์ดมือขวาของโตยธรนามธัชกรก็วิ่งตามเจ้านายไปอย่างรวดเร็ว...  ตรีภพหันไปทางรังสิมันต์ที่ยังกอดร่างน้ำฟ้าและหนูลินอยู่ที่ริมผนังอีกด้าน   แล้วก็เห็นใบหน้าของรังสิมันต์บุ้ยใบ้บอกให้เขาไปด้วย...


"ไม่ต้อง...เดี๋ยวมาคัสคงมา..." 


             ได้ยินดังนั้นตรีภพจึงค่อยวางใจวิ่งตามออกไปอีกคน...  ภายในห้องบริเวณโถงทางเข้าจึงเหลือเพียงรังสิมันต์  น้ำฟ้าและหนูลินเท่านั้น...  รังสิมันต์รีบดันร่างน้ำฟ้าออกแล้วสำรวจบาดแผลทันทีด้วยสีหน้าเคร่งเครียด... 

             ตอนที่เขากดตัวน้ำฟ้าลงต่ำหนูลินก็ได้เปลี่ยนมือไปที่แม่ของตัวเองสมใจ...  น้ำฟ้ากอดหนูลินกระชับแน่นเข้าอกสายตาหวั่นกลัวฉายชัดแล้วถามเขาออกมาเสียงสั่น...


"อะ...อะไร...!"


"ไม่รู้...  เธอกับหนูลินไม่เป็นไรใช่มั้ย..." 


"ผมไม่เป็นไร..."  พูดถึงตรงนั้นน้ำฟ้าถึงก้มลงดูหนูลินด้วย...  เด็กหนุ่มพบเพียงสายตากลมโตแป๋วกำลังจ้องเขากลับอย่างใจจดใจจ่อ  กำปั้นเล็กอุดปากอยู่เหมือนเดิม...  ไม่มีทีท่าจะตกใจจนร้องไห้ใดๆทั้งสิ้น...  "หนูลินก็ไม่เป็นไร..." 


"อืมดีแล้ว...  เดี๋ยวฉันจะออกไปดูข้างนอก...  เธอกับหนูลินหลบอยู่ที่นี่นะ...ห้ามไปไหน...!" 


           ...ปัง...ปังๆๆๆๆๆๆ...


          ทว่ารังสิมันต์พูดไม่ทันจบ  เสียงปืนรัวเร็วก็ดังลั่นมาจากด้านนอก...   ชายหนุ่มรีบรวบตัวทั้งน้ำฟ้าและหนูลินเข้าอ้อมแขนอีกครั้งโดยอัตโนมัติ...  มือขวาของเขากระชับปืนไว้แน่น...  เขารับรู้ถึงความกลัวของน้ำฟ้าได้ชัดเจนมากเมื่อยามที่มีร่างน้อยอยู่ในอ้อมแขนแบบนี้...  ตัวบางๆสั่นเทาแล้วยอมซุกซบเขาราวหาที่พึ่ง...   มือซ้ายของชายหนุ่มลูบตรงต้นแขนบางเพื่อให้หายกลัว  ก่อนจะหยิบปืนพกด้ามเล็กที่มีเหน็บไว้ใช้ฉุกเฉินออกมาแล้วก็ยื่นไปตรงหน้าน้ำฟ้า... 


"เก็บนี่ไว้ป้องกันตัว..."


"...มะ...ไม่...ผมใช้ไม่เป็น..." 


"...ปืนกระบอกนี้แรงดีดไม่มาก  ไม่ต้องกลัว...เห็นในทีวีเขายิงกันยังไงก็ทำแบบนั้นแหละ..."


"เดี๋ยว !"  มือเล็กคว้าจับต้นแขนแกร่งไว้ทันทีเมื่อรู้สึกตัวว่าโดนคลายออก  รังสิมันต์ก้มมองแล้วขมวดคิ้วราวถามว่าอะไร  "...แล้วคุณจะไปไหน..."  เสียงสั่นเทาถาม...


"ฉันจะออกไปดูข้างนอก...โยชิกับเตโชจะมาถึงที่นี่ไม่เกินสองนาที...  เธอแค่ดูแลตัวเองกับหนูลินให้ดีก็พอ...  ถ้าเกิดอะไรขึ้นให้หมอบตัวลงต่ำไว้ก่อน  เข้าใจนะ..."  สั่งเสร็จชายหนุ่มก็ละแขนออกจากตัวน้ำฟ้าแล้วค่อยเลียบตัวริมผนังจะออกจากห้อง... 


"ไม่ !  เดี๋ยวสิ...!!  คุณรังสิ...  เฮ้ย !!"  เด็กหนุ่มอุทานเมื่อระหว่างที่เขาจะตามรังสิมันต์ไปด้วยกลับมีกระสุนนัดหนึ่งวิ่งผ่านทะลุกระจกตกลงตรงหน้า  ขวางกั้นไม่ให้เขาตามรังสิมันต์ได้ทัน...  เด็กหนุ่มหมอบคู้ตัวลงพื้นเอาตัวเองกันเศษกระจกที่อาจตกลงมาบาดหนูลินไว้...  เสียงปืนด้านนอกยังคงดังมาเป็นระยะๆไม่ยอมหยุด... เด็กหนุ่มชักใกล้สติแตก...แต่ความอบอุ่นที่กอดอยู่แนบอกก็คอยย้ำเตือนให้เขาต้องมีสติ...เพราะเขายังต้องปกป้องหนูลินเอาไว้ให้ถึงที่สุด... และพอถึงตรงนี้  เจ้าหนูลินของเขาที่ดูเหมือนจะเข้มแข็งมาตลอดก็เริ่มมีอาการอึดอัด...  เด็กน้อยเริ่มขยับตัวราวรับรู้ถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้นเสียแล้ว... 


"โถ่หนูลิน...  อย่าเพิ่งร้องตอนนี้นะลูก...แม่อยู่นี่นะ...!~"  ตัวเองกลัวก็กลัว...ไม่คิดว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ในวันงานมงคลด้วย...  แล้วรังสิมันต์ก็ช่างใจร้ายเหลือเกิน...  นี่หลานตัวเองแท้ๆยังกล้าทิ้งได้ลงคอ !


              เด็กหนุ่มหันรีหันขวาง...  สองแขนก็สั่นแต่ก็ยังกระชับปืนกระบอกเล็กที่รังสิมันต์ให้ไว้แน่น...   ก่อนจะเหลือบมองไปเห็นผ้าปูโต๊ะที่เตรียมเอาไปใช้ในงานวางอยู่ไม่ไกล...  จึงค่อยๆกระเถิบเข้าไปเอามา...แล้วรัดหนูลินติดไว้กับตัวทางด้านหน้าอย่างทุลักทุเล... 


"ทนอึดอัดแป๊บเดียวนะหนูลิน...  เดี๋ยวแม่จะพาหนูออกไปข้างนอก...  ไปหาคุณหมอกานต์กัน..."    ถึงจะถูกสั่งว่าให้คอยลูกน้องชายหนุ่มอยู่ที่นี่...   แต่เวลาเกิดเรื่องแบบนี้สัญชาตญาณคนก็ถูกสั่งให้รีบหนีจากที่เดิมเอาไว้ก่อนเพื่อหาที่ปลอดภัยกว่านี้...  อีกอย่าง  ทั้งหมอกานต์  ทั้งคุณหมอก  แล้วก็คุณธาดาก็ยังอยู่ด้านนอกนั่น...  ถึงเขาจะมีเด็กด้วยซึ่งมันอันตรายมากก็ตาม...แต่ยังไงให้ได้ไปรวมกลุ่มกับคนสนิทเอาไว้ก่อนมันก็อุ่นใจกว่านี่นา...


              เมื่อกรองความคิดเสร็จอย่างรวดเร็วเด็กหนุ่มก็พยายามเอาตัวเลียบกำแพงแล้วก้มต่ำให้ไม่เกินกระจกหน้าต่างอย่างที่รังสิมันต์เคยทำ...  จากนั้นก็ยืดตัวไปดูตรงช่องประตูหน้าบ้านเพื่อรับทราบสถานการณ์ภายนอกก่อน  และน้ำฟ้าก็ได้เห็นภาพที่น่าตกใจอย่างมากเมื่อตรงบริเวณกลางงานมีรถลักษณะคล้ายรถทหารคันใหญ่จอดอยู่สองคัน   โดยที่สภาพตั้งแต่ทางเข้างานตรงซุ้มประตูดอกไม้จนถึงบริเวณที่จอด ณ ปัจจุบันราบเรียบเป็นหน้ากลอง...!  ข้าวของและเก้าอี้รายทางกระจัดกระจายล้มคว่ำไม่เป็นท่า...  แต่ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ  ต้นทางของกระสุนหลายนัดก็มาจากช่องกระจกรถที่ถูกตัดเป็นวงกลม  ให้เพียงพอแค่มีกระบอกปืนลอดออกมาได้เท่านั้น  แถมรถแต่ละคันก็เจาะช่องแบบนี้ไว้เกือบสิบช่องเลยทีเดียว... 


             น้ำฟ้าสอดส่ายสายตามองหาหมอกานต์และก็พบว่าคุณหมอเด็กถูกนายมาคัส  ไบรอันกอดเอาไว้ทั้งตัวหลบกันอยู่บริเวณหลังโต๊ะภายในซุ้มอาหารที่เดิม...  ส่วนพี่หมอกและคุณธาดาก็อยู่ไม่ไกล  ส่วนผู้หญิงคนนั้นรวมทั้งแขกเหรื่อที่เหลือก็กระจัดกระจายกันหาที่กำบัง...  โชคยังดีที่ช่วงนี้เป็นตอนเที่ยง  แขกที่มาช่วงเช้าก็กลับกันไปเยอะแล้ว  ส่วนแขกตอนบ่ายก็ยังเดินทางมากันไม่ถึง...  แต่ถึงมาก็คงไม่ได้เข้ามากันอยู่ดี... 


            เด็กหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึก...  เรียกขวัญของตัวเองกลับมาแล้วค่อยๆแทรกตัวเลียบไปตามผนังบ้าน  พอได้ยินเสียงกระสุนดังขึ้นใกล้ๆก็รีบก้มตัวหลบเลียบกับพื้นดิร...  เด็กหนุ่มทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ   จนกระทั่งหลีกไปหลบอยู่หลังกำแพงก่ออิฐเตี้ยๆที่สร้างขึ้นเพื่อใส่ต้นไม้ดอกไม้ประดับ   เด็กหนุ่มหันหลังพิงกำแพงหนาแล้วอุดหูของตัวเองข้างหนึ่ง  ส่วนอีกข้างเอาอุดหูหนูลินพร้อมปลอบประโลม...  ใบหน้าชื้นเหงื่อก้มซบลงกับผ้าปูโต๊ะที่ให้ห่อหนูลิน...แล้วพยายามกระซิบปลอบหนูน้อยที่เริ่มร้องไห้จ้าไม่ยอมหยุด...


"อดทนนะลูกหนูลิน...  หนูต้องเข้มแข็ง...  เราสองคนต้องไม่เป็นอะไรนะครับ..."


           เหมือนขาสองข้างจะพาเขาเดินต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว...   เพราะเสียงปืนมันยังดังอยู่ใกล้ๆ...ไม่หยุดเลย...



    -----------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 15-01-2012 12:28:03

"โธ่เว้ย !!"  รังสิมันต์สบถ...  มือรีบเปลี่ยนแม็กกาซีนใหม่อย่างรวดเร็วก่อนจะสับไกขึ้นนกเตรียมพร้อมยิง...  สายตาพยายามจับร่างของน้ำฟ้าว่ายังหลบอยู่หลังกำแพงต้นไม้ข้างซุ้มอาหารไม่ไปไหน...


              สั่งไว้แล้วว่าให้อยู่แต่ในบ้าน...ทำไมไม่ฟังกันบ้างนะ !


              เตโชกับซึโยชิก็อีกทำไมยังไม่รีบมา...  !


            ชายหนุ่มร่างสูงกดส่งสัญญาณเรียกลูกน้องจากนาฬิกาข้อมืออีกครั้งแล้วตั้งมือเตรียมยิงเปิดทางให้ตัวเองเข้าไปหาน้ำฟ้าให้ได้...   


              ตั้งแต่ออกมาจากตัวบ้าน  แล้วมองเห็นรถลายพรางสองคันจอดอยู่กลางงานพร้อมสาดกระสุนใส่ไปทั่วแบบไร้ทิศก็พอเดาออกได้ทันทีว่า...  หน้าที่ที่แท้จริงที่เขามาอยู่ช่วยงานเพื่อนที่นี่นั้นมันเริ่มขึ้นแล้ว...  แต่สิ่งหนึ่งที่คาดไม่ถึงคือวิธีการบุกของพวกมันที่มันมาเหนือกว่าที่คิดเอาไว้จริงๆ...เล่นบุกมาตรงๆซึ่งๆหน้ากลางวันแสกๆแบบนี้...ท่าทางจะเตรียมตัวกันมาอย่างดี...หรือไม่...ก็หาทางเข้าอื่นไม่ได้เลยต้องใช้วิธีพังประตูเข้ามาหยามกันถึงที่แบบนี้...! 


             รังสิมันต์กระชับปืนในมือแน่นแล้วยิงสวนโต้ตอบใส่ตัวรถ  แต่ก็อย่รงที่คิดไว้...ว่ารถของพวกมันหุ้มเกราะกันกระสุนทั้งคัน...  จะยิงให้มันตายก็มีแต่ต้องยิงสวนเข้าไปในช่องที่มันเอาปืนจ่อออกมาเท่านั้น...   และที่สำคัญ...ไม่รู้ว่านอกจากไอพวกที่นั่งยิงอยู่ในรถแล้วยังมีพวกมันที่ลอบเข้ามาทางอื่นในช่วงเวลาชุลมุนนี่อีกรึเปล่า...


             แขกเหรื่อหลายคนวิ่งหาที่หลบกระสุนกันจ้าละหวั่น  ข้าวของในงานหลายอย่างเริ่มกระจัดกระจายจากการสาดกระสุนโดยไร้เป้าหมายจากภายในรถ... ถึงจะมีทั้งคนของเขาและคนของโตยธรคอยยิงโต้ตอบและป้องกันแขกเหรื่อที่เหลือภายในงานอยู่ตลอดเวลา...  ทว่ารังสิมันต์ก็พอเห็นอยู่ว่ามีแขกบางคนได้รับบาดเจ็บจากการโดนลูกหลงของกระสุนไร้ทิศนั่น... 


'...เดี๋ยวสิ...ยิงแบบไร้ทิศ...ไม่ต้องการฆ่าคนให้ตายทั้งหมด...  งั้นก็เป็นไปได้ว่า...'   


              ชายหนุ่มนึกรู้ทันทีว่ารถพวกนี้เพียงเข้ามาเพื่อก่อกวนในเบื้องต้นเท่านั้น...  มันยังมีเป้าหมายอื่นที่แอบซ่อนมาและรอเวลาลงมือ...  แต่ปัญหาหนักสุดตอนนี้ก็คือเขาไม่มั่นใจว่าเป้าหมายที่แท้จริงของพวกมันคืออะไร...  ภาวนาว่าขอให้เป็นแค่การก่อกวนของศัตรูเพื่อนเขาธรรมดา... ขอให้ไม่เกี่ยวอะไรกับคนของเขา...  ไม่ว่าจะเป็นตัวเขาเองกับลูกน้อง...หรือหนูลินกับน้ำฟ้าก็ตาม !


             มุมที่เขาหลบอยู่เป็นฉากหลังกำแพงของส่วนที่จัดทำเป็นเบื้องหลังเวที...  ดีที่เพื่อนเขาสั่งทำด้วยเหล็กไว้  แค่ก้มหลบข้างใต้ให้พ้นส่วนที่มีแผ่นไม้อัดบางๆเป็นส่วนประกอบก็พ้นวิถีกระสุน  เพราะกระสุนที่สาดมาจากรถจะไม่สามารถยิงทะลุผ่านม่านเหล็กหนานี่ได้  ข้างหลังนี่ถึงได้มีผู้คนเข้ามาหลบกันอยู่เยอะที่สุด... 


             แต่ทว่าเพราะก้มหลบอยู่จึงทำให้รังสิมันต์มองด้วยสายตาไม่ชัดนักว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างหลังกำแพงตกแต่งต้นไม้ที่น้ำฟ้าหลบซ่อนตัวอยู่...  เขาได้ยินเพียงเสียงร้องไห้แว่วๆของหนูลินดังมาจึงยังแน่ใจว่าสองคนนั้นคงหลบอยู่ตรงนั้นไม่ได้ไปไหน... ยิ่งได้ยินเสียงร้องแว่วมา...  ก็เหมือนหัวใจจะแทบหยุดไปทุกวินาที...จินตนาการไปร้อยแปดถึงอันตรายรอบด้านที่จะเกิดกับน้ำฟ้าและหนูลิน...


'โธ่เว้ย !  เพราะมั่นใจว่าในบ้านนั่นมันจะปลอดภัยที่สุดแล้ว...ถึงได้วางใจออกมาข้างนอกคนเดียว...  แต่เขาคงลืมไป...ว่าเด็กคนนั้นเคยฟังที่เตือนกันเสียที่ไหน...  ไม่เคยรู้ตัวเลยซักนิดว่ามันมีอันตรายรอบด้าน   ...จากการที่เด็กหนุ่มคนนั้นยอมมาเป็นผู้ปกครองของทายาทภูบดีอัศวเมศวร์ !'

   
             ยิ่งคิดก็ยิ่งขัดใจนัก...  ไม่อยากได้ยินเสียงร้องไห้ของหนูลินตอนนี้เลยจริงๆ...  แต่ว่าในทางกลับกัน...ตราบใดที่เขายังได้ยินเสียงร้องของเด็กน้อยอยู่...มันก็ยังประกันได้ว่าหนูลินยังมีลมหายใจ...  และเด็กคนนั้นก็คงไม่เป็นอะไร...  เพราะเขารู้ดี...ว่าน้ำฟ้ารักหนูลินมากแค่ไหน...


             รังสิมันต์ลองคำนวณระยะทางจากเขาไปที่น้ำฟ้าและความเป็นไปได้ที่จะหลบกระสุนในหัวคร่าวๆ  เพราะระหว่างทางมันไม่มีอะไรที่จะพอจะใช้กั้นตัวเขาจากห่ากระสุนได้เลย...  มันเท่ากับว่าถ้าเขาจะไปที่น้ำฟ้าเขาต้องวิ่งฝ่ากระสุนไปลูกเดียว...   ถึงจะเสี่ยง...แต่เขาก็ต้องลอง...ยังไงเขาก็ต้องปกป้องทั้งน้ำฟ้าและลูกให้ได้ !


             แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเขาก็นึกขัดใจสองลูกน้องที่เรียกไปพักใหญ่แล้วยังไม่ยอมมาซักทีที่สุด...!


    -----------------------------------------------------------------------------


            น้ำฟ้าก้มหลบกอดลูกไว้กับตัวสายตาก็มองไปทางกลุ่มเพื่อนเขาและพบหมอกานต์ที่กำลังพยายามป้องปากเรียกเขาอยู่...  ทว่าก็โดนมาคัสจับปิดปากพูดอะไรไม่รู้ใส่...ก่อนที่หมอกานต์จะเงียบไป...แล้วส่งสายตามองมาทางเขาด้วยแววตาเป็นห่วงอย่างที่สุดแทน...  น้ำฟ้าอยากจะวิ่งออกไปหาเพื่อนใจจะขาด...  แต่ติดที่ว่าหากต้องเสี่ยงกับการวิ่งฝ่าช่องว่างที่มีแต่สายกระสุนสาดเข้ามาไม่หยุดแบบนั้นสู้รอให้สถานการณ์มันหยุดลงไปก่อนตรงนี้ดีกว่า 


           ตัวเขาอาจจะพลาดโดนกระสุนน่ะไม่เท่าไหร่...   แต่ที่ใจมันห่วงหนูลินกว่าชีวิตตัวเองนี่สิ...


          แต่แล้วระหว่างที่น้ำฟ้าไม่ทันได้ระวังข้างหลัง...  เขาก็พลันได้ยินเสียงเหี้ยมต่ำๆพูดขึ้นพร้อมกับรู้สึกถึงก้อนเหล็กร้อนๆมาทาบที่ศีรษะแล้วกดลงเบาๆ...


"อยู่นี่เอง...ให้กูหาเสียตั้งนาน...  อย่าร้องขึ้นมานะ  ไม่งั้นกูยิงหัวมึงกระจุยแน่..."  เสียงนั้นบอกช้าๆแน่นชัดทุกถ้อยคำ... 


            เด็กหนุ่มเบิ่งตากว้างด้วยอาการช็อกและปิดปากเงียบสนิทตามคำสั่ง...  สัมผัสที่หลังศีรษะของเขามันพอจะเดาออกได้ว่ามันน่าจะคือปากกระบอกปืน !  นี่เขากำลังโดนจี้...เพื่อเป็นตัวประกันอย่างนั้นน่ะเหรอ !


"ค่อยๆหันมาช้าๆนะ..."   เสียงนั้นสั่ง  ก่อนจะเอาปลายกระบอกปืนสะกิดหัวเขาให้หันทำตามที่สั่ง...  น้ำฟ้าค่อยหันหน้ามาช้าๆอย่างที่ถูกบังคับให้ทำ...  สองมือกอดกระชับเด็กน้อยในห่อผ้าที่ยังส่งเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นแล้วก็ดิ้นยุกยิกไม่ได้หยุด...  รู้สึกได้ถึงหยดเหงื่อที่ผุดพรายขึ้นมากลางหลังและตามขมับกำลังไหลย้อย...  ทำไมก่อนหน้านี้ถึงไม่รู้สึกตัวเลยนะ...ว่าใบหน้าของตัวเองเปียกจนเหงื่อหยดลงใส่ผ้าปูโต๊ะที่เขาเขาใช้ห่อตัวหนูลินไว้...


              แว่บแรกที่เห็นคนเอาปากกระบอกปืนจ่อศีรษะเขา...เด็กหนุ่มเห็นเพียงใบหน้ารกรุงรังครึ้มไปด้วยหนวดเครา...  มันใส่แว่นตาดำอันใหญ่อำพรางใบหน้า  ส่วนเสื้อผ้าก็ไม่ได้จัดว่ามันดูโทรมมากนัก  มันใส่เพียงเสื้อลายตารางกับเกงเกงยีนส์ขายาวธรรมดาๆ     แต่ที่ทำให้น้ำฟ้านิ่งแข็งทื่อไปชั่วขณะจนแทบหยุดหายใจก็คือ  เมื่อมันยื่นมือข้างหนึ่งออกมาพร้อมเอามีดสั้นปลายแหลมมาทาบเข้าที่ใต้คางของเขา...  ก่อนจะยื่นมือข้างที่ถือปืนเปลี่ยนไปทางเต้นท์อาหารแล้วพูดออกมาว่า...


"ถ้ามึงเข้ามา...กูปาดคอไอเด็กนี่แน่..." 


               จากปลายหางตาที่เหลือบมองทำให้รู้ว่ามาคัสได้เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้จึงโดนขู่...  ตอนนี้เหมือนคนที่หลบอยู่แถวนั้นเริ่มเห็นกันแล้วว่าเขากำลังโดนจี้อยู่...  ได้ยินเสียงหมอกานต์แว่วๆมาว่า 'อย่านะ' ด้วย...


"แล้วทีนี้มึงก็ทิ้งปืนไป..."  น้ำฟ้าหันไปมองคนสั่งที่ทำหน้าถมึงทึงมาหา...  พอเห็นน้ำฟ้ายังนิ่งไม่ยอมขยับจึงได้ขยับปลายมีดที่คอแล้วตะคอกซ้ำว่า  "...กูบอกให้ทิ้งก็ทิ้งเซ่ !!!" 


               ...แกร๊ง...! 


             มือข้างที่ถือปืนกระตุกโยนทิ้งทันที...และเป็นโชคดีที่ระบบเซฟดีมากมันจึงไม่ลั่นออกมา...


"ยะ...อย่า...นะ..."   เด็กหนุ่มเค้นเสียงให้ลอดออกมาจากลำคอ...  เมื่อปลายมีดมันบังคับให้เขาต้องค่อยๆยืนขึ้น... 


             สองขาสั่นๆยันตัวเองให้ยืนขึ้นจนพ้นขอบกั้นกำแพง...  น้ำฟ้ารู้สึกโล่งใจอยู่เล็กน้อยตรงที่อย่างน้อยเขาก็ยืนหันหลังในกับต้นกำเนิดกระสุนปืน... ถ้ามันยิงมา  เขาคงตายก่อน...หนูลินจะยังปลอดภัย...  ลุงของแก...  รังสิมันต์คงไม่ปล่อยให้หลานเขาเป็นอะไรไปหรอก...   


"...ตะ...ต้องการ...อะไร..."     ถึงเสียงจะดังเพียงราวกระซิบ...  แต่คนที่เอามีดสั้นจี้ที่คอเขากลับหัวเราะร่าราวถูกใจนักหนาเมื่อได้ยิน...


"ถามได้ดี..."  มันบอก  "...ฉันต้องการ...  เด็ก  ...ถ้าไม่อยากโดนปาดคอตอนนี้ก็ส่งเด็กมาซะ...!!"


"ไม่ !!"  น้ำฟ้าปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด... แม้คอจะถูกมีดเริ่มเฉือนเนื้อเข้าไปทีละน้อยจนเลือดซึมก็ไม่สนใจ...  เมื่อตอนนี้เขารู้แล้วว่าเป้าหมายของพวกมันคือตัวหนูลิน !  ไม่มีทางที่มันจะได้ไปถ้าหากเขายังมีลมหายใจอยู่แบบนี้แน่...!  เพราะฉะนั้นแผลแค่นี้ถือว่ายังน้อย...ต่อให้ตัดท่อหายใจเขา...แต่หากแขนยังมีแรงมันก็ไม่มีทางได้ตัว 'เด็ก' ไปหรอก...


"อ้อ...ขัดขืนเหรอ...  คิดว่าฉันไม่กล้าใช่มั้ย?..."  ชายหน้าเหี้ยมคำรามเสียงต่ำถามน้ำฟ้า...  ก่อนจะหันไปทางเต้นอาหารแล้วยกปืนขึ้นเล็ง...


"ฟ้าระวัง !!!"  เสียงตะโกนบอกให้ระวังดังมาจากหมอกานต์...  แต่ร่างที่กำลังวิ่งเข้ามาหาเป็นร่างของคุณธาดาที่วิ่งมาไม่คิดชีวิต...!


"ฟ้า !!"  เสียงทุ้มของคุณธาดาตะโกนก้อง... 


              พร้อมกับที่เสียงกัมปนาทของปืนในมือของชายไว้หนวดดังขึ้น...!


           ...ปัง !!!...


"โอ๊ย !!"  เสียงร้องหลุดออกมาจากปากทันทีที่รู้สึกว่าขาตัวเองโดนแรงกระแทกจนดึงให้ลำตัวทรุดลงกับพื้น...  เลือดสีแดงสดค่อยๆไหลรินซึมผ่านผ้ากางเกงเปื้อนลงพื้นเป็นวง...


"คุณธาดา !!!"  และพร้อมกับเสียงของน้ำฟ้า  รอบข้างก็มีเสียงร้องวี๊ดว้ายตามมาอีกหลายเสียง...


"อย่าขยับนะมึง !!  ไม่งั้นกูยิงไอเหี้ยนี่ซ้ำเข้าสมองแน่ !!"  แล้วคนยิงที่ปืนยังเหลือควันจางก็หันไปตะคอกใส่มาคัสที่ขยับท่อนแขนจะยกปืนขึ้นมา...   


              ฝรั่งผมทองคิดในใจแล้วว่าชายคนนี้คงผ่านประสบการณ์มาไม่น้อย...  ถึงได้มีสัญชาตญาณการเอาตัวรอดที่เฉียบไวขนาดนี้...  ถ้าเขายังอยู่ด้านหน้าของมัน...คงไม่มีทางได้ขยับหรือเคลื่อนไหวอะไรแน่...!


              ฝ่ายน้ำฟ้าเอาแต่จ้องไปยังร่างสูงใหญ่ที่นอนจับขาตัวเองล้มอยู่บนพื้นด้วยความกลัวไปสารพัดอย่าง...  ทั้งสีหน้าและท่าทางของร่างสูงบ่งบอกว่าคุณธาดาเขาเจ็บมากเลยทีเดียว...


'โธ่...!  เพราะคิดจะเข้ามาช่วยเขาไว้แท้ๆ...คุณกลับต้องมาถูกยิงแบบนี้ !!'


             น้ำฟ้ากัดริมฝีปากไม่ให้หลุดร้องออกมามากกว่านี้เมื่อปลายมีดมันเริ่มเฉือนลงเนื้อลึกลงไปกว่าเดิมเมื่อตอนที่เขาตะโกนเรียกชื่อคุณธาดาออกไป...  หนูลินในอ้อมแขนของเขาก็เริ่มร้องไห้หนักกว่าเดิมด้วย...  เด็กหนุ่มได้ยินเพียงเสียงที่หนูลินพยายามเปล่งออกมาสุดชีวิตโดยที่ไม่สามารถก้มลงมองหน้าได้เลย...  ความกลัวเริ่มถาโถมเข้ามาภายในจิตใจอย่างที่สุดเมื่อเขาเริ่มคิดว่า...ตัวเขาจะไม่สามารถปกป้องหนูลินได้อีกแล้วจริงๆงั้นหรือนี่...


"ว่าไง...!!  เอาเด็กมา !!  ถ้าไม่อยากจะเป็นคนต่อไปที่โดนกูปาดคอ..."    คนขู่ชักเริ่มหงุดหงิด...  นี่ถ้าไม่มีคำสั่งว่าห้ามทำร้ายใครถ้าไม่จำเป็นเขาคงจะฆ่าไอเด็กนี่แล้วเอาตัวเด็กไปแล้ว...  โว้ยยย  อีเด็กนี่ก็ขัดขืนไม่กลัวตายไปทำไมวะ !  แค่ส่งเด็กมาแค่นี้มันจะยากอะไร !!!   ชายร่างใหญ่เอาเท้าเขี่ยข้อพับขาของน้ำฟ้าเพื่อเป็นการย้ำเตือนให้รู้ว่าเขาสามารถทำร้ายร่างกายน้ำฟ้าได้ตลอดเวลาหากยังไม่ยอมทำตาม...  ก่อนจะสำทับคำขู่ของตนลงไปอีกว่า...


"เฮ้ย !!  หรือมึงอยากโดนกูปาดคอก่อน   มึงถึงจะเอาเด็กมาให้กูว่ะ !!..."   เสียงนั่นตะคอกซ้ำอีกครั้ง...แต่น้ำฟ้าที่เจ็บบริเวณคอก็ฝืนทนหลับตาแน่นกอดหนูลินเอาไว้กับตัว...  ภาวนาในใจนึกถึงวิญญาณพ่อและแม่ของหนูลินตัวจริงให้มาช่วยคุ้มครองลูกชายของพวกเขาจากคนชั่วร้ายแบบนี้ด้วย...! 


.

.

.

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 15-01-2012 12:29:43

จิ้ม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 15-01-2012 12:36:57

             และเหมือนคำขอของน้ำฟ้าจะได้ผล...  เพราะจู่ๆก็ได้ยินเสียง...กริ๊ก...ดังขึ้นเบื้องหน้า...  และภาพที่เห็นต่อมาก็ทำให้น้ำฟ้าแทบล้มทั้งยืนเมื่อเห็นผู้ชายร่างสูงใหญ่ในชุดเสื้อสูทที่มีรอยคราบเปื้อนเป็นบางแห่ง...  กำลังยกมือข้างหนึ่งกดปืนจ่อเข้าข้างขมับชายไว้หนวดเครารุงรัง...  และอีกมือก็ยกมาจับข้อมือข้างที่มีมีดจ่อคอน้ำฟ้าอยู่...ก่อนจะส่งเสียงเรียบๆออกมาว่า


"...เอาลูกปืนไปกินก่อนดีมั้ย..." 


             รังสิมันต์ไม่รู้ตัวเลยแม้แต่นิดว่ามองชายคนร้ายด้วยสายตาหมายมาดให้ตายราวมัจจุราชจากยมโลกก็ไม่ปาน...   แววตาสีเข้มจดจ้องมองมือข้างที่กดมีดจ่อน้ำฟ้าแล้วออกแรงดันลงเมื่อมันออกแรงขืนต้านไว้...


"มะ...มึง !!  มาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ !!!"  มันน่ากลัว...น่ากลัวเกินไปแล้ว !!  มันเข้ามาทางข้างหลังโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยได้ยังไง...  เขาไม่เคยโดนศัตรูเข้าใกล้ตัวได้มากขนาดนี้มาก่อน...  แถมยังเข้ามาใกล้ชนิดเอาปืนจ่อหัวด้วยยิ่งไม่เคยใหญ่... 


"มาเมื่อไหร่ไม่สำคัญ...  ปล่อยมีดซะ...  แล้วบอกฉัน... ใครส่งแกมา !"  รังสิมันต์ขู่เสียงเหี้ยมจนแม้แต่น้ำฟ้าที่ค่อยๆโดนเอามีดออกห่างไปจากตัวยังต้องพยายามเงียบเสียงหอบและเสียงไอที่ประเดประดังเข้ามา...  และเมื่อปลายมีดพ้นตัวลำขาเล็กๆก็ค่อยๆทรุดตัวลง  ดีที่เอาสะโพกยันตัวเองกับขอบกำแพงต้นไม้ประดับได้...ร่างทั้งร่างจึงยังไม่ทรุดกองลงไปกับพื้น 


               เด็กหนุ่มพยายามจะไอออกมาแต่มันก็ไม่มีเสียง...  และความเจ็บที่เริ่มรู้สึกอย่างรุนแรงมากขึ้นก็ทำให้เขาต้องเอามือข้างหนึ่งมากดทับปากแผลที่เริ่มมีเลือดหยาดไหลออกมาช้าๆเอาไว้...


"ฟ้าไหวมั้ย...!"  รังสิมันต์ออกอาการลนเล็กน้อยเมื่อเห็นร่างบอบบางทั้งน้ำฟ้าและหนูลินค่อยๆทรุดลง...  ร่างเล็กบางไม่ตอบเขานอกจากยกมือมากดที่ลำคอซึ่งเริ่มเห็นมีหยดเลือดซึมผ่านนิ้วขาวออกมาแล้ว...   และเมื่อยิ่งเห็น..อารมณ์โทสะที่กดไว้ว่าจะไม่ฆ่ามันแต่จะเก็บเอาไว้รีดข้อมูลก็เริ่มจางหาย...  ปลายกระบอกปืนกดลงศีรษะคนร้ายแน่นขึ้นพร้อมกับที่มืออีกข้างสับเข้าลงข้อมืออย่างไม่ออมแรงเพื่อให้มันปล่อยมีดลงพื้นซะ...


"อ๊าก !!"  ชายคนร้ายร้องดังลั่น  เมื่อความรู้สึกมันบอกว่าตอนนี้ที่ข้อมือเขาไม่กระดูกร้าวก็คงจะหักไปแล้วแน่ๆ...


              แค่นั้นยังไม่พอ...  รังสิมันต์จงใจจับลงเข้าบริเวณที่ถูกสับข้อมือเมื่อครู่แล้วบีบแน่นก่อนจับไขว้หลังเข้าหาตัวอย่างชำนาญ  เมื่อร่างกายสูงใหญ่ของเขานำหน้าคนร้ายที่ออกจะหนาและเตี้ยกว่าเขาอยู่หลายเซนฯนัก...การจับบิดข้อมือแบบนี้จึงทำได้โดยง่าย   เสียงร้องครวญครางบ่งบอกความเจ็บของคนร้ายไม่สั่นสะเทือนความรู้สึกของรังสิมันต์เลยแม้แต่นิด...  ทว่ากับเสียงไอแผ่วเบาของน้ำฟ้าที่แว่วมากลับทำให้แววตาของชายหนุ่มหวั่นไหวไปได้อย่างชัดเจน...   สายตาห่วงหาอาทรมองไปทางน้ำฟ้าแล้วขานชื่อเพื่อเรียกสติ...


"น้ำฟ้า...  ทำใจดีๆไว้...  มาคัส !  มาพาน้ำฟ้าไปดูอาการที...!!"  รังสิมันต์ตะโกนบอกลูกน้องที่วิ่งเข้าไปช่วยพะยุงร่างของธาดาให้เข้ามาหลบในที่ปลอดภัยก่อน  เมื่อตอนนี้ห่ากระสุนที่เงียบไปชั่วครู่เริ่มกระหน่ำซัดออกมาอีกครั้ง...


"ย๊าก...!!"  และชั่วขณะที่แรงแขนรังสิมันต์อ่อนลงเล็กน้อย   คนร้ายก็ถือโอกาสนั้นศอกเข้าที่แผงท้องแน่นตึงจนรังสิมันต์กระตุกตัวโค้งงอลงไป...  แต่ทว่าตัวคนร้ายก็ไม่ทันสะบัดหลุดออกไปทั้งตัวเพราะรังสิมันต์อาศัยความไวกว่าคว้าตรงคอเสื้อแล้วกดทุ่มลงบนพื้น   แล้วคราวนี้ก็เอาปืนจ่อหน้าผากก่อนจะสบถใส่หน้าเสียงดัง...


"...ฤทธิ์เยอะนักนะมึง...!  อยากตายเร็วๆทำไมไม่บอก...จะได้ช่วยสงเคราะห์ให้แบบที่ไม่ต้องลำบากไง..."  รังสิมันต์กัดฟันด่า...  มือข้างหนึ่งกดเข้าตรงแอ่งชีพจรที่คอ  ส่วนมือข้างที่ถือปืนจ่อตรงหน้าผากก็กดเสียแน่นแบบที่มั่นใจว่าถ้าเขาลั่นไกออกไปมันต้องตายอย่างเรียบร้อยไม่มีต้องทนทรมานมากแน่นอน...


"ถุ้ย !  ต่อให้กูตาย...มึงก็ไม่รู้หรอกว่าใครส่งกูมา..." 
 

"...ไอ้ธรรณธรใช่มั้ย..."  รังสิมันต์ถามกลับเสียงเย็น...  แต่อีกฝ่ายกลับแสยะยิ้มแล้วหัวเราะออกมาแทน  แต่ก็ไม่ยอมตอบอะไรมากไปกว่านั้น... 

               ชั่วขณะที่รังสิมันต์กำลังคิดหาทางง้างปากไอคนร้ายที่โดนเขากดเอาไว้   เบื้องนอกตรงถนนใหญ่ก็ได้ยินเสียงบิดเครื่องรถยนต์ดังกระหึ่มไปทั่วบริเวณ...   ครู่เดียวก็เห็นรถเก๋งสีดำทั้งคันขับทับโครงเหล็กของซุ้มดอกไม้ทางเข้างานมาด้วยความเร็วสูว...  และยิ่งเร่งความเร็วขึ้นไปอีกโดยไม่เกรงว่าเบื้องหน้าคือรถทหารสองคันที่หุ้มเกราะเอาไว้อย่างดีตั้งตระหง่านขวางทางไว้อยู่...   



            ...บรื๊นนน...!!



              รถเก๋งคันดังกล่าวขับพุ่งเข้าชนรถทหารคันแรกแล้วดริฟท์แบบโดนัทหนึ่งรอบโดยจงใจให้รถทหารอีกคันโดนแรงเหวี่ยงจากปลายท้ายของรถเก๋งพุ่งเข้ากระแทก...   เสียงร้องตะโกนวี๊ดว้ายดังมาพร้อมกับเสียงล้อรถบดกับพื้นถนนจนเสียดแก้วหู...  และผลจากการชนก็ทำรถทหารทั้งสองคันโดนปัดจนหันไปคนลทิศคนละทาง...  แต่ผลจากการคำนวณวงดริฟท์ของซึโยชิก็ถูกเผง...  เมื่อรถทั้งสองคันเบี่ยงส่วนหน้ารถที่มีช่องเจาะเอาไว้เยอะที่สุดมาทางรถของเขา...   


              แล้วเมื่อหลังคารถเก๋งเปิดออก...  ก็มีผู้ชายในแว่นตาดำคนหนึ่งยืนขึ้นพร้อมปืนยาวบรรจุกระสุนที่ต่อเชื่อมกับสายพานที่พาดบ่าเอาไว้...  ชายคนดังกล่าวเมื่อยืนได้มั่นคงแล้วก็ลงมือสาดกระสุนเข้าใส่รถสองคันนั้นอย่างไม่ยั้ง...



            ...ปัง...ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...


            เสียงกระสุนดังราวเสียงห่าประทัดจนน้ำฟ้าหูอื้อไปหมด...   ร่างเขาทรุดลงแนบพื้น  เด็กหนุ่มนั่งกอดเข่าสองมือยกขึ้นปิดหูตัวเองแล้วก้มหน้าชิดหนูลิน...  ไม่รู้ตัวเลยจริงๆว่าน้ำตามันไหลออกมาเพราะแรงกดดันและความกลัวตั้งแต่ตอนไหน...  เพิ่งรู้สึกตัวเองว่าอ่อนแอแค่ไหน  ว่าเขาไม่มีกำลังเพียงพอจะปกป้องลูกได้ด้วยตัวเองจริงๆ...




"ฟ้า...ไม่เป็นไรนะ..."


              แล้วจู่ๆเสียงทุ้มห้าวของใครบางคนก็ดังขึ้นข้างหู...  พร้อมอ้อมกอดแข็งแรงมั่นคงที่สวมกอดมิดทั้งตัวเขาและหนูลิน...  นอนห้องเดียวกันมาพักใหญ่ทำไมแค่กลิ่นอาฟเตอร์เชฟของผู้ชายคนนี้น้ำฟ้าจะจำไม่ได้... 


"คุณ...รังสิมันต์...ฮึก...ฮือ........"   อยากเงยหน้ามองเขาแต่ถูกกดให้ซบแน่นอยู่ที่บ่ากว้าง...  และเหมือนเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองกลับมาหายใจได้อีกครั้งน้ำฟ้าจึงปล่อยโฮโดยไม่สนใจใครอีก... 


              ใครว่าผู้ชายอ่อนแอไม่ได้...ไม่ใช่ทุกคนเสียหน่อยนี่ที่จะโดนมีดปาดคอแล้วจะยังนิ่งเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร...  ผู้ชายบางคนเลือดไม่ออกด้วยซ้ำ...แค่โดนผู้หญิงบอกเลิกยังร้องไห้จะเป็นจะตายยิ่งกว่าเขาเสียอีก... 


              มือหนาอบอุ่นลูบหลังและไหล่ของเขาไม่หยุด...  และเหมือนจะรู้สึกว่าตรงหน้าผากของเขาจะโดนจุมพิตแผ่วเบาปลอบขวัญอีกต่างหาก...  แต่วินาทีนี้น้ำฟ้ารู้แล้วว่าใครที่จะมอบความปลอดภัยและมั่นคงให้กับตัวเองได้...  เด็กหนุ่มจึงยอมร้องไห้อยู่นิ่งๆในอ้อมแขนของรังสิมันต์...  ส่วนเจ้าตัวน้อยที่ร้องไห้เสียจนเสียงเริ่มแหบก็เหลือเพียงสะอึกสะอื้น...  เมื่อมีมือใหญ่แข็งแรงแก้ปมผ้าด้านหลังของน้ำฟ้า  แล้วยกตัวเขามากอดเอาไว้ที่ไหล่อีกข้าง...  เด็กน้อยเกาะหนึบซบพวงแก้มลงบนลาดบ่าใหญ่แล้วก็ส่งเสียงครางฮือไม่ยอมหยุด...   รังสิมันต์ถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ตอนนี้เขาสามารถคว้าทั้งสองคนที่สำคัญสำหรับเขามาไว้ใกล้ตัวได้...  มันรู้สึกทั้งโล่งใจและดีใจมากอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลย...



.

.

.

    -----------------------------------------------------------------------------


...แห่ะๆ...เนื่องจากตอนนี้มีเหตุขัดข้องให้เค้าต้องรีบบินเร็วขึ้น...

...ทำให้การเรียนช่วงที่ผ่านมาและต่อจากนี้ไปอัดแน่นเต็มทั้งเจ็ดวัน  :m16: :m16:

...ตอนแรกตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้ให้จบก่อนไปอเมริกา...แต่ว่า -*-  เหมือนจะไม่ทัน(รึเปล่า)

...แต่ถึงยังไงเรื่องนี้เค้าลงจนจบแน่นอนจ้าา...  อาจจะนานๆมาทีแต่ก็ขอชดเชยด้วยตอนยาวๆละกันเนอะ...

...อาทิตย์หน้ามีสอบมิด... :m31: :m31:  กร๊าซซซซ...ทำไม่ได้โฟร๊ย !!!

...เอาเป็นว่า...ต้องขอโทษนักอ่านทุกท่านด้วยนะที่มาลงไม่เป็นเวลา...เช้าบ้างดึกบ้าง...

...เหอๆ  ถ้าว่างช่วงไหนเขาก็พยายามจะมาลงให้ช่วงนั้นอ่ะจ่ะ   :sad4: :sad4:

...ปล. แต่ก็ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่ยังเข้ามาอ่านมาคอมเมนต์กันนะ   :-[ :-[ :-[

รักทุกคนที่สุดเล้ยยยย :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 15-01-2012 12:53:05

จิ้ม

------------

ขอคิดในแง่ร้ายได้มั้ย ว่าคนที่ส่งมา
คือแม่ของรังสิมันต์ -*-

ถ้าเป็นคู่อริของโตธร คงไม่มาเล่นงานน้ำฟ้ากะลูกแน่
ต้องไปเล่นงานม่าน ถึงจะถูกจุดประสงค์
เหอะๆๆ ถ้าใช่นี้ อาจเป็นฉนวนม่ามาชามยักษ์เลยนะนิ๊   :เฮ้อ:


น้ำฟ้าก็หน้าตีมากอะ  แทนทีจะเชื่อลุงม้าน้ำเขาหน่อย
แต่ตอนนี้ยกความดีให้ลุงเขา

หล่อกว่าเดิม40% !!! :impress3:
ลุงดูดีมาก~~  น้ำฟ้าคงรู้แล้วสินะ
ว่าอยู่กับใคร แล้วจะปลอดภัย
สงสารคุณธาดาเบาๆ 55+(เบาจริงๆ)

งานนี้ถ้าน้ำฟ้ากลับไปอยู่บ้านเดิมจะไม่อันตรายแย่เร้อออ!
ผู้ชายตัวเล็กๆบางๆ อยู่กับลูกแค่สองคน ...


คุณม้าน้ำคิดเหมือนที่เค้าคิดอยู่รึป่าว...ติ๊กต๊อกๆ ๆ
เอาน้ำฟ้าไปอยู่ด้วยเลยลุง หนูส่งเสริมมมม 55 o13 o13


ปอลู.ก่อนบิน ทำน้ำฟ้าให้เสร็จลุงม้าน้ำก่อนได้มะ :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 15-01-2012 14:02:50

อ้างจาก: hongzaa ที่ 15-01-2012 12:53:05  

จิ้ม

------------

ขอคิดในแง่ร้ายได้มั้ย ว่าคนที่ส่งมา
คือแม่ของรังสิมันต์ -*-

ถ้าเป็นคู่อริของโตธร คงไม่มาเล่นงานน้ำฟ้ากะลูกแน่
ต้องไปเล่นงานม่าน ถึงจะถูกจุดประสงค์
เหอะๆๆ ถ้าใช่นี้ อาจเป็นฉนวนม่ามาชามยักษ์เลยนะนิ๊   :เฮ้อ:


น้ำฟ้าก็หน้าตีมากอะ  แทนทีจะเชื่อลุงม้าน้ำเขาหน่อย
แต่ตอนนี้ยกความดีให้ลุงเขา

หล่อกว่าเดิม40% !!! :impress3:
ลุงดูดีมาก~~  น้ำฟ้าคงรู้แล้วสินะ
ว่าอยู่กับใคร แล้วจะปลอดภัย
สงสารคุณธาดาเบาๆ 55+(เบาจริงๆ)

งานนี้ถ้าน้ำฟ้ากลับไปอยู่บ้านเดิมจะไม่อันตรายแย่เร้อออ!
ผู้ชายตัวเล็กๆบางๆ อยู่กับลูกแค่สองคน ...


คุณม้าน้ำคิดเหมือนที่เค้าคิดอยู่รึป่าว...ติ๊กต๊อกๆ ๆ
เอาน้ำฟ้าไปอยู่ด้วยเลยลุง หนูส่งเสริมมมม 55 o13 o13


ปอลู.ก่อนบิน ทำน้ำฟ้าให้เสร็จลุงม้าน้ำก่อนได้มะ :haun4: :haun4: :haun4:

เดี๋ยวอีกไม่กี่ตอนก็จะเสร็จแระล่ะ  คริคริ   ได้เข้าหอก่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเสียอีก ห้าห้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 15-01-2012 14:30:27

อ้างจาก: dek-zaal3 ที่ 15-01-2012 14:02:50  

เดี๋ยวอีกไม่กี่ตอนก็จะเสร็จแระล่ะ  คริคริ   ได้เข้าหอก่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเสียอีก ห้าห้า

อัยยะ~~~~   สัญญาต้องเป็นสัญญานะเจ้าคะ หุหุหุหุ
ตั้งตาคอย~~(ไม่ค่อยกามเลยตรู=,.=)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 15-01-2012 15:00:23

กิ๊ดดดดดดดดดดดดด กำลังลุ้นนน

โดนตับฉับ T^T  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: kukoku ที่ 15-01-2012 15:19:45

จะรอนะค่ะ   :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 15-01-2012 16:40:58

อ่านไปใจหายใจคว่ำหมดเลย ลุ้นกะแม่ฟ้าแล้วก็หนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 15-01-2012 19:24:10

ตัวเองลืมเปลี่ยนหัวเรื่องงงงงงง  แก้บอกใหม่เร็ววว เดียวคนไม่รู้ว่าหนูลินมาแว้ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [05/01/2012] PG.76
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 15-01-2012 21:36:49

ทำไมถึงตัดทำร้ายจิตใจกันแบบนี้ :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 15-01-2012 22:37:28

อ้างจาก: hongzaa ที่ 15-01-2012 19:24:10  

ตัวเองลืมเปลี่ยนหัวเรื่องงงงงงง  แก้บอกใหม่เร็ววว เดียวคนไม่รู้ว่าหนูลินมาแว้ววว

ลืมเปลี่ยนจริงด้วย...!!  =*=  อ่ะขอบคุณคร๊าบ / กราบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-01-2012 22:46:06

อ๊าาาา นู๋ลินมาแล้ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 15-01-2012 23:03:59

โอ๊ยยย  ตื่นเต้น  อยากอ่านอีกอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: silent_loner ที่ 15-01-2012 23:04:19

ยิงกันกระจาย!!
สงสารหนูลินยังเด็กต้องมาเจออะไรแบบนี้  :เฮ้อ:
ดีนะที่ยังจำความไม่ได้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: pattybluet ที่ 15-01-2012 23:06:25

โอยย อ่านตอนนี้ลุ้นมากอ่ะ
ณ จุดนี้คงต้องยกน้ำฟ้ากับหนูลินให้ลุงเค้าดูแลแล้วแหละ
สงสารธาดา คนนี้เค้าก็รักจริงนะเนี่ย  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 15-01-2012 23:10:48

เย้ยยยย คนเขียนจะไปไหน กลับมาก๊อนนนน
ไม่เป็นไรนะคะ ไปทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ก่อน
เรื่องนิยาย ยังไงคนอ่านก็รอได้ค่ะ
มาต่อยาวๆ แบบนี้ก็ดีนะคะต่อเนื่องดี
ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-01-2012 23:16:24

อะไรนักหนาชีวิตน้องฟ้าหาความสุขไม่ได้เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 15-01-2012 23:20:23

รู้อยู่แล้วว่า พ่อม้าน้ำไม่ปล่อยให้หนูลินกะแม่ฟ้าเป็นอะไรหรอก แต่อยากรู้ว่าม่านเป็นอะไรไหมเป็นห่วงม่านอ่ะ  :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Eomoge ที่ 15-01-2012 23:22:55

โชคดีน่ะเนี้ยที่หนูลินปลอดภัย

น้ำฟ้าทำไมไม่ฟังที่คุณตะวันบอกหา :angry2: :angry2:

เกือบตายแล้วเห็นไหม  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-01-2012 23:25:19

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: FRODO ที่ 15-01-2012 23:25:46

ต๊าย! แบบนี้น้องฟ้าก็ต้องไปพยาบาลตาธาดาให้ คุณลุงหึงอีกล่ะซี กินมาม่าอีกปะเนี่ย  ก๊ากกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 15-01-2012 23:26:01

ลุ้นแทบแย่นะ
 :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 15-01-2012 23:28:15

เข้มข้นซะจนเครียด สงสารน้องหนูลินร้องไห้ตาบวมแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Aini_es ที่ 15-01-2012 23:30:37

ตอนนี้แอคชั่นมากๆๆ นักเขียนสู้ๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 15-01-2012 23:30:56

เบื่อพวกไม่เชื่อฟังในสถานการณ์คับขัน :เฮ้อ:
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 15-01-2012 23:32:58

 :o12: :o12: โว๊ะ ตัดฉับเลยยยย ใจร้ายยยยยยยยยยย  :angry2:

แต่คุณน้องม้าน้ำบอก เค้ากำลังจะเป็นของกันและกัน งั้นเค้าจะให้อภัยถ้าเอามาลงก่อนทิ้งช่วง ไปนานน่ะ  :haun4:


คู่นี้คงไม่มีใครแยกได้แล้วหล่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 15-01-2012 23:35:50

ปาดเหงื่อ...  :เฮ้อ:
อ่านจนถึงปัจจุบันแล้ววว  :a2:
เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆเลยอ่ะ

สู้ๆนะค่ะคนเขียน...
โชคดีในการสอบด้วยนะ  :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 15-01-2012 23:55:36

กว่าจะอ่านตอนนี้จบถึงกับปาดเหงื่อเลยเหอะ
โอย ลุ้นสุดๆ หนูลินกับแม่ฟ้าปลอดภัยในอ้อมกอดลุงม้าน้ำแล้ว :เฮ้อ:

ปล.Ch.33 แล้วนะจ๊ะ แต่หัวเรื่องยังเป็น Ch.32 อยู่เลย ดันเปลื่ยนแต่วันที่ซะงั้น :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 15-01-2012 23:59:37

ตอนนี้บู๊กันเลือดสาด  :duck1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 16-01-2012 00:31:39

รังสิมันต์ดูเปนพระเอกขึ้นเยอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 16-01-2012 00:33:32

เด็กตาดำๆ ทั้งคน แม้ง.. แย่งกันเหมือนตุ๊กตา  :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 16-01-2012 00:46:23

แม่ฟ้าาาาา อย่าตกใจนะค่าาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 16-01-2012 01:19:31

โล่งใจที่ปลอดภัยกันดี
ดูเหมือนลุงม้าน้ำจะเริ่มมีความชัดเจนในใจมากขึ้นอีกล่ะ

หลังจากนี้คุณธาดาต้องเรียกหาน้ำฟ้าไปเป็นพยาบาลส่วนตัวแน่ๆ ไม่อย่างนั้นก็อาจจะเป็นฟ้าที่รู้สึกผิด
ฉะนั้นรีบจัดการซะนะคะลุงม้าน้ำ อะฮุๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Ella ที่ 16-01-2012 01:24:45

ใจหายใจคว่ำหมดเลย...เฮ้อ !!! ใครกันคือตัวจริงที่มาถล่มงาน ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 16-01-2012 01:45:59

ชอบมากค้าบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 16-01-2012 01:48:36

ดีนะที่ปลอยภัย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 16-01-2012 02:21:48

มันน่าสงสัยตรงที่  ต้องการแต่เด็ก
แล้วก็ห้ามทำร้ายใครโดยไม่จำเป็นนี่สิ  :m28:

อาจไม่ใช่ศัตรูของลุงม้าน้ำหรือลุงโตก็ได้นะนี่   :m21:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 16-01-2012 07:20:11

ใครส่งมาว๊ะ กล้ามากๆ มีทั้งคนของลุงม้าน้ำ ทั้งของโต อย่าเป็นเหมือนที่หลายคนเดาว่าเป็นแม่ลุงม้าน้ำ สงสารลุงแก
แต่งานนี้ลุงม้าน้ำทั้งแม่ฟ้าก็รู้ใจตัวเอง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 16-01-2012 08:19:35

ลุ้นเป็นบ้าเลยยยยยย เกือบไปแล้วป่ะหละ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 16-01-2012 08:33:38

จะรอค้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.32 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 16-01-2012 09:33:07

อยากรู้ใครเป็นคนส่งคนมาทำร้ายนะ
คงไม่ใช่แม่ของตะวันนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 16-01-2012 09:58:39

ตื่นเต้นมากตอนนี้ ลุ้นอยู่ว่ารังสิมันต์จะคุ้มครองแม่ฟ้ากับหนูลินได้หรือเปล่า
ฟ้าทีหลังต้องเชื่อฟังรังสิมันต์นะ เกือบตายเพราะไม่เชื่อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 16-01-2012 10:15:56

อร๊าย เจ้าบ่าวเจ้าสาวยังไม่ได้เข้าหอเลย ลุงม้าน้าจะฟ้าแม่ฟ้าเข้าหอแล้ว แต่ก้อใจหายใจคว่ำนะ ถ้าเกิดลุงม้าน้ำมาไม่ทันแม่ฟ้ากะหนูลินไม่รู้จะเป็นงัยบ้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 16-01-2012 11:09:44

 :serius2:อ่านแล้วลุ้นมากกก

รอตอนต่อไปน่ะ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 16-01-2012 11:16:31

 :fire: :m31:  อยากรู้ใครอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้  ถ้าเป็นคุณย่าของหนูลิน ก็โหดร้ายเกินไป

แม่ฟ้าเริ่มใจอ่อนแล้ว  แต่อย่าไปดูแลคุณธาดาเลยนะ ปล่อยให้พี่หมอกคอยปลอบแทนไปเถอะ

รอแม่ฟ้าเข้าหอกะพ่อตะวัน :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 16-01-2012 13:37:31

อ่านไปลุ้นไป โอ้ย เลือดสาดเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: มะมะมะหมิว ที่ 16-01-2012 13:56:50

อยากอ่านตอนต่อไปแล้ววว  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 16-01-2012 14:08:50

โฮ่~ อ่านตอนนี้แล้วตื่นเต้นมากกกก อย่างกับดูหนังเลยอ่ะ
คุณลุงม้าน้ำเท่มากๆ ยอมรับแล้วเหรอว่าแม่หนูลินเป็นคนสำคัญ
อันตรายอย่างนี้ พาไปอยู่ด้วยกันซะเลย ดูแลง่ายดีนะเราว่า
แอบสงสารคุณธาดา ขอให้หายไวๆนะคะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
บวกเป็ดค่ะ ถึงมาไม่เป็นเวลาก็จะรออ่านค่ะ สู้ๆเรื่องสอบนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 16-01-2012 15:41:28

แม่ของรังสิมันต์หรือเปล่า????????
ศัตรูตัวฉกาจของน้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 16-01-2012 16:15:01

รอจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 16-01-2012 16:36:38

Kyaaaaa~~kalang sanook loei kha!!! Rak kan rew rew na kha,,yaak hen papa-tawan sweet kab mae-fah maak maak khaa~ho ho ho!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 16-01-2012 17:00:02

แม่รังสิมันต์แน่ ๆ เลย เพราะเป็นคนเดียวที่อยากได้เด้กมากที่สุดในตอนนี้
แต่ใจร้ายไปไหมถึงขั้นมาทำลายงานแต่งคนอื่นแบบนี้นะ :m16:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 16-01-2012 17:20:58

โอ๊ยยยย...อกสั่นขวัญแขน จะเป็นแผนของใครก็เหอะ เราขอประณามอย่างรุนแรง
โถ ๆ ๆ หนูลิน หนูฟ้าขวัญเอ๊ยขวัญมา ฟ้าจ๋า หนูอพอจะรู้แล้วใช่ไหมว่า
ใครที่จะดูแลปกป้องหนูกับลูกได้น่ะ
คราวนี้รังสิมันต์คงต้องดูแลอย่างใกล้ชิดกว่าเดิมแหละ เลิกดื้อกับคุณลุงหนูลินได้แล้วนะหนูฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 16-01-2012 17:42:07

 :เฮ้อ:  แอบเคืองน้ำฟ้าหน่อยๆ

แต่ลุงตะวัน  เท่ๆๆ  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 16-01-2012 18:33:51

โอ้ ลุ้นตัวโก่งเลยทีเดียว
น้ำฟ้าไม่เป็นไรนะ รังสิมันต์อ่อนโยนขึ้นทันใด
หวังว่าจากนี้ไปทั้งสองคนจะหวานกันมากขึ้น
ตอนนี้หนูลินร้องอย่างเดียว  น่าสงสาร  :m15:

สอบมิดก็สู้ๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 16-01-2012 18:45:59

มันมากๆๆๆๆๆๆมันจริงๆตอนนี้  ลุ้นๆๆๆๆสุดๆอยากอ่านต่อมากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: naumi ที่ 16-01-2012 19:42:49

อ้างจาก: dek-zaal3 ที่ 15-01-2012 14:02:50  

เดี๋ยวอีกไม่กี่ตอนก็จะเสร็จแระล่ะ  คริคริ   ได้เข้าหอก่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเสียอีก ห้าห้า

รอคำนี้แหล่ะ อิอิ :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 16-01-2012 19:57:46

เง้อออออ ร้ายกาจเกินไปแล้ววว

อ่านตอนนี้โคตรลุ้นเลยย (ขอหยาบคาย)

ใจนิเต้นตึกๆๆ เลยย ความรู้สึกของน้ำฟ้ากับคุณตะวัน ใกล้กันเข้ามาอีกนิดแล้วนะเนี้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 16-01-2012 19:59:37

สนุกมากตอนนี้ ลุ้นสุดๆ คุณลุงม้าน้ำนี่เที่มากกกกก
แม่ฟ้าก็นะแอบเคืองที่ไม่ยอมฟังคุณลุงบ้างเลย แต่จบตอนกอดกันขนาดนี้ให้อภัยเลย :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: yut1402 ที่ 16-01-2012 20:23:33

วันนี้อ่านเรื่องไหนก็โดน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 16-01-2012 21:11:17

ลุ้นมากมาย เหอะๆ

แม่พระเอกปะนิที่ให้มาขโมยเด็ก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 16-01-2012 23:15:43

โอ๊ย  ระทึก :laugh:
ลุ้ยเกือบหัวใจวาย  คุณรังสิมันต์สุดยอด o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 17-01-2012 21:23:07

ใครบังอาจรังแกนู๋ลิน กับน้ำฟ้าได้นะ  รังสิมันจัดการซะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 17-01-2012 22:16:23

 :เฮ้อ:ปลอดภัยแล้วใจหายหมด
ฆ่าพวกมันให้หมดเลยนะคุณตะวัน :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 17-01-2012 22:32:00

ได้ยินที่คุณคนเขียนบอกว่าสองคนนี้เค้าส่งตัวก่อนบ่าวสาวอีก
อร้ายยยยยยย
เริ่ดมากคะนะจุดนี้ ช่วงนี้ท่าทางจะเป็นไคล์แมกซ์แล้วสิ
เพราะเข้มข้นซะขนาดนี้ ไงก็รอติดตามตอนต่อไปนะคะ
ลุ้นตัวโก่งกันถ้วนหน้า ว่าใครส่งคนร้ายมา
เอาใจช่วยคนแต่งให้มาแบบยาวๆแบบนี้อีกสนุกสุดๆเลยจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: atommic ที่ 17-01-2012 23:19:28

หนูลินคงตกใจมากเลย  สงสารหนูลินอ่ะ ดีนะที่ปลอดภัยทั้งหนูลินและแม่ฟ้า   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: K2KARN ที่ 17-01-2012 23:34:51

อ่อย ลุ้นมากๆ ดีแล้วที่ทั้งแม่ฟ้าและหนูลินไม่เป็นอะไร ตัวโก่งกันเลย
ถ้าไม่มีคุณพ่อ เอ้ย คุณรังสิมันต์นี่นะ แย่กันแล้วแน่ๆเลยเนี่ย โฮก =w=

ใครส่งมันมากันเนี่ย !!!?? ทำเกินไปแล้วนะ ย๊ากกกก !!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 18-01-2012 00:07:25

ใจจะขาดรอนนๆ กับตอนแอ็คชั่น 
ตอนที่แม่ฟ้าโดนปาดคอนิดๆอ่ะ หายใจไม่ออกตามไปด้วยเลยอ่ะ แงๆ  :sad4:
คนที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้มันจะโหดร้ายเกินไปแล้วว  :z3: :z3:

แต่ยังไงก็ชอบตอนนี้มาก ๆๆๆๆ ค่ะ อีกไม่กี่ตอนก็จะเข้าหอกันแล้วใช่ม๊ายย อิ้อิ้
รอคนแต่งมาอัพนะค้าาาา  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 18-01-2012 02:20:40

 :L2: สู้ๆนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 18-01-2012 18:18:54

...มันส์ดี  มันส์อย่างมากกกก

อยากให้รู้สึกดีดีดีต่อกัน มากขึ้น มากขึ้นไปอิก 5555

รอตอนต่อไปคร๊าบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: tamnie ที่ 18-01-2012 18:33:50

รอ รอ รอ

รอหนูไวโอลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 19-01-2012 15:16:14

อั๊ยยะ! ค้างค้างค้างงงงง
น่าสงสารฟ้ากับหนูลินนะ

ส่วนคุณรังสิมันต์ ก็ในเมื่อรู้แล้วว่าเขาสำคัญต่อไปก็ดูแลดีๆนะครับ อย่าใช้ความรุนแรงงงงง เดี๋ยวเขาช้ำหมด >;(

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 19-01-2012 19:09:25

ลุ้นระทึกมากตอนนี้
ตะวันเท่ห์มากกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 19-01-2012 22:31:31

ตอนนี้ลุงม้าน้ำไ้ด้ใจคนอ่านไปเต็ม ๆ
น้ำฟ้าเชื่อฟังลุงเข้าหน่อยนะลูกนะ -.-

จะรอคอยต่อไปปปปปปปปปปปปป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 20-01-2012 18:41:56

อ่านตอนนี้แล้วแอบใจหายแว้บเลย
สงสารแม่ฟ้ากะหนูลิน ร้องให้ซะ เฮ้ออ
ดีนะที่ปะป๊าตะวันมาช่วยทันเนี่ย
ขวัญเอ๊ยขวัญมานะหนูลิน

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: lukkwad ที่ 21-01-2012 07:06:10

I am waiting for ur novel naka plz launch the next chapter

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Fon-NR ที่ 21-01-2012 13:02:56

 :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 22-01-2012 17:07:01

 :call:  ขอให้ทุกคนปลอดภัย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Guill ที่ 22-01-2012 17:42:54

หนูลินปลอดภัย...
><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 22-01-2012 17:58:54

โอ๊ย ลุ้นมาก กลัวว่าใครจะเป็นอะไรไป
 :เฮ้อ: สงสารหนูลินคงตกใจละสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: white choc~ ที่ 23-01-2012 21:23:26

เข้ามาอ่านเรื่องนี้แล้ว รักนู๋ลิน อย่างหมดหัวใจเร้ยอ่ะ
ขอสมัครเป็นแฟนคลับ น้องไวโอลิน ด้วยคนนะฮับ ^ ^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Mickii ที่ 24-01-2012 18:03:54

หลังจากที่ได้นั่งอ่านเรื่องนี้เป็นเวลาสองวัน

ทำให้เกิดอาการเสพติดจนได้ หลงรักหนูลินจนถอนตัวไม่ขึ้น ไหนจะแม่ฟ้า ป๊ะป๊ะตะวันอีก

แต่แม่ตะวันเลวได้โลห์ได้ใจเลยเนอะ เกลียดแม่เค้า แต่ดันอยากได้ลูก ตัวเองเป็นคนเองแท้ๆ

แต่ดันโทษคนอื่น แผนลักเด็กคงจะไม่ใช่ฝีมือคุณหญิงแม่หรอกเนอะ ยิ่งถ้ารู้ว่าลูกชายมาพัวพันแบบนี้แกจะทำอะไรอีกเนี้ยยย

อยากให้ฟ้ากะหนูลิืนอยู่อย่างมีความสุขจิงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 24-01-2012 21:05:40

ปูเสื่อจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 24-01-2012 21:10:04

เข้ามาปูเสื่อรอหนูลินกับแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 25-01-2012 16:29:39

ตอนนี้สนุกตื่นเต้น ปลอดภัยท้ังแม่และลูก
แล้วมาอีกนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: pmnet ที่ 26-01-2012 13:33:10

รออ่านเสมอนะ นานๆทีก็รอ ชอบเรื่องนี้ไปแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 26-01-2012 14:21:22

คิดถึงฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 29-01-2012 01:40:23

อบอุ่นและปลอดภัย :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 29-01-2012 15:43:33

ลุงม้าน้ำเท่มากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: luvify ที่ 30-01-2012 00:18:30

กระโดดตีลังกา3ตลบ โป้งแปะ อ่านจบเม้นรวดค่าาา :fire :laugh:


 :กอด1:กอดนักเขียนหนึ่งที (โดนคนเขียนเตะ)
น่ารัก น่ารักโฮก. คุณตะวันพระเอกละครไทยมากค่า. คึคึคึ

พอคิดภาพน้ำฟ้าผมยาวทำไมมันไปซ้อนกับพี่นุ่น วรนุชก็ไม่รู้55555
รออ่านตอนเข้าหอของพ่อแม่หนูลินอยู่นะคะ.  คึคึคึ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 30-01-2012 19:14:45

นายตะวันอับแสง หลงรักน้ำฟ้าขนาดนี้
ก็อย่าเล่นตัวนักเลย  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 31-01-2012 20:34:42

มายังงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: Akira777 ที่ 01-02-2012 19:08:23

คิดถึงหนูลิน กะ แม่ฟ้าจังเลยคร้าาา :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 03-02-2012 19:07:03

คิดถึงแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 03-02-2012 21:30:32

ฮื่ออออ มาต่อเร็วๆนะคะ คิดถึงแม่ฟ้ากับหนูลิน  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 03-02-2012 21:51:28

เราให้อภัยแล้ว กลับมาเถอะ~~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 03-02-2012 23:23:54

หนูลินนนนน เค้าคิดถึงงงง :dont2: :dont2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-02-2012 17:18:07

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch. 34




            เสียงกระสุนยังดังต่อเนื่องไปอีกไม่นานนัก  จากนั้นก็มีรถที่แปะตรารีสอร์ทของที่นี่ขับเข้ามาอีกราวๆห้าหกคัน...   ทุกคันมาทั้งทางด้านหลังของงานและเข้ามาทางด้านหน้า...  ก่อนจะมาจอดดักทางรถทหารทั้งสองคันเอาไว้ตรงกลาง...  และเมื่อมีคนร้ายที่เปิดประตูเพื่อจะหนีห่ากระสุนลงมาจากรถก็เป็นอันเสร็จทุกราย...   แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นโตยธรก็ยังใจดีที่มีคำสั่งว่าห้ามฆ่า...  เอาแค่ให้บาดเจ็บไปไหนไม่รอดก็พอ...  เพราะเจ้าของไร่หนุ่มต้องการเก็บตัวไว้สอบสวนที่มาที่ไปให้แน่ชัดเสียก่อน... 


             รังสิมันต์กอดสองแม่ลูกแน่นอยู่กับอก...  จนกระทั่งปลายหางตาเหลือบเห็นว่ารถของซึโยชิขับตีวงดริฟท์เข้ามาใกล้...  ก่อนจะส่งสัญญาณมือบอกให้เขาขึ้นรถได้...   รังสิมันต์ฉุดรั้งร่างของน้ำฟ้าที่สะดุ้งขึ้นเมื่อจู่ๆก็ถูกเขาบังคับให้ยืน...


"ปะ...ไปไหน..."  ใบหน้าเปื้อนน้ำตามองหน้าเขาพร้อมเสียงแผ่วเบาที่ถาม...


"ขึ้นรถ..."  ชายหนุ่มก็ตอบให้เพียงสั้นๆ...


"ดะ...เดี๋ยว...แล้วหมอกานต์กับคุณธาดา !"


"ไม่ต้องห่วงหรอกน่ะ !  ขึ้นรถซะ...เร็ว..."  รังสิมันต์คิ้วกระตุกทันทีที่ได้ยินชื่อผู้ชายคนนั้นหลุดออกมจากปากของน้ำฟ้า...  แล้วยังท่าทางขัดขืนเขาพร้อมสายตาห่วงหาอาทรที่มองไปยังร่างไอ้ธาดาที่มีคุณหมอกกับแขกที่อยู่แถวนั้นช่วยกันห้ามเลือด   ตามคำบอกวิธีปฐมพยาบาลเบื้องต้นของคุณหมอกานต์นั่นอีก...  ซึ่งตอนนี้คุณหมอก็กำลังโดนนายมาคัสลากติดมือมาด้วยเช่นกันหลังจากโยนร่างชายคนร้ายที่คิดปาดคอน้ำฟ้าให้ลูกน้องอีกคนเดินมารับตัวไป...


             รังสิมันต์ออกแรงดันน้ำฟ้าให้เดินไปข้างหน้าแล้วดันขึ้นรถที่ซึโยชิลงมาเปิดประตูให้...  ส่วนมาคัสพาคุณหมอกานต์ขึ้นรถอีกคันที่มีเตโชขับมารับ...


"...ทำเกินคำสั่งนะโยชิ...!"  พอขึ้นรถแล้วบังคับปิดประตูด้านหลังได้สำเร็จ  รังสิมันต์ก็ออกปากใส่ลูกน้องตัวเองทั้นที


"ขอโทษครับบอส...  แต่ตอนนั้นมีคนมาบอกผมว่ามีรถต้องสงสัยอยู่หน้างาน  ผมกับเตโชเลยรีบไปที่รถ...  ตอนที่บอสเรียกมาผมกับเต้ก็อยู่ที่รถแล้ว...จะวิ่งกลับมาก็เสียเวลา...เลยไม่ได้..."


"พอ...!  ขับไป..."  รังสิมันต์ขมวดคิ้วหมุ่น..หูฟังลูกน้องผ่านๆแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาจนเกลี้ยง...  เพราะตอนนี้ใจอยากจับน้ำฟ้าที่พยายามชะเง้อชะแง้มองหลังให้หันกลับมามองหน้าเขาเพียงคนเดียวอย่างที่สุด...  ทำไมต้องทำท่าเหมือนจะเป็นห่วงไอบ้านั่นนักหนาด้วยนะ !


"บอสจะให้กลับกรุงเทพฯเลยไหมครับ..."  ซึโยชิถาม...  เมื่อตอนนี้เขาพารถฝ่าความวุ่นวายภายในงานเลี้ยงขึ้นมาบนถนนใหญ่ได้แล้ว...  มีรถมอเตอร์ไซค์ขับตามเขามาสองคัน...  แต่เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ...  อดีตนักซิ่งและโฮสต์คลับอย่างเขาสลัดได้สบายมาก... 


"ไม่ต้อง...  ไปที่เซฟเฮ้าส์ที่ใกล้ที่สุดก่อน..."  รังสิมันต์ตอบ...  มือค้นหาผ้าเช็ดหน้าหรือผ้าผืนสะอาดมาจะห้ามเลือดที่คอให้น้ำฟ้า...   ซึโยชิมองจากกระจกมองหลังจึงหยิบของตัวเองส่งให้แทน...  เพราะเขารู้ดีว่าบอสเขาเคยพกของพวกนั้นเสียที่ไหน...  อย่างดีก็มีแค่ผ้าเช็ดกระบอกปืนเท่านั้นแหละ...


"ขอบใจ..."  รังสิมันต์ตอบ...  แต่ซึโยชิเหมือนสะดุดเพราะตกใจในคำพูดอยู่เล็กน้อย...  เฮ้ย ! หรือหูเขาเพี๊ยนจากเสียงกระสุนเตโชว่ะ...เมื่อกี๊บอสบอกขอบคุณเรอะ...  แล้วพอซึโยชิลอบมองผ่านกระจกส่องหลัง...  ก็เห็นบอสค่อยๆแกะคุณหนูลินจากคุณฟ้ามาอุ้มเอง...  แล้วค่อยๆประกบผ้าเช็ดหน้าของเขาลงไปที่คอของคุณฟ้าช้าๆ...  ท่าทางคุณฟ้าตอนแรกเหมือนตกใจอยู่ที่จู่ๆก็โดนจับ   แต่สุดท้ายก็ยอมให้คุณรังสิมันต์ปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้แล้วค่อยๆเอนหลังพิงเบาะรถแต่โดยดี...


"เอ้..."  หนูลินร้องออกมาสั้นๆพลางหันมองแม่ตัวเองตาไม่กระพริบ...  แขนข้างหนึ่งพยายามโอบรอบคอหนาแต่ก็ไม่ถึง...  ส่วนอีกข้างยกขึ้นชี้และหมุนมือไปมาทางน้ำฟ้า... 


            รังสิมันต์เอาผ้ากดไว้ซักพักน้ำฟ้าก็เอามือมากดเอง...  รังสิมันต์เลยเอามือตัวเองข้างเดิมมาให้หนูลินจับ...  ก่อนจะหอมกระหม่อมเถิกน้อยๆของหนูลินเป็นรางวัลที่ตอนนี้ไม่ยอมร้องซักแอะให้เขาทำอะไรไม่ถูกอีก... 


"มอมแมมหมดแล้ว...เดี๋ยวป่ะป๊าพาไปอาบน้ำนะ...  หลับก่อนมั้ยคนดี..."  ชายหนุ่มบอกน้ำเสียงอ่อนโยน...  เขาปล่อยให้หนูลินพยายามยึกยักจะลงจากตักไปหาน้ำฟ้าซักพักก็อุ้มกลับขึ้นบ่าใหม่...  บังคับให้หนูน้อยนอนหลับอยู่กับเขาโดยการตบก้นเบาๆอย่างที่เคยเห็นน้ำฟ้าชอบทำ...   เจ้าหนูส่งเสียงครางอือออเหมือนไม่ค่อยสบายตัว...  แต่เมื่อโดนความอบอุ่นจากร่างกายชายหนุ่มพร้อมกับแผงไหล่กว้างๆซบสบาย...  เจ้าหนูก็ค่อยๆหลับใหลในนิทรารมย์อย่างสบายใจ...





    -----------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-02-2012 17:21:42

นู๋ลินมาแล้ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.33 !>> [15/01/2012] PG.79
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 04-02-2012 17:21:53

 :L2:คิดถึง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-02-2012 17:26:08

                รถเก๋งสีดำที่นำหน้ารถของซึโยชิค่อยๆเคลื่อนตัวนำไปจอดไว้บริเวณลานจอดรถที่ปูราดซีเมนต์อย่างดีพร้อมรถลูกน้องคันอื่นๆ...   ส่วนรถเก๋งสีดำที่ซึโยชิขับค่อยๆชะลอเข้าจอดตรงหน้าบ้านพักตากอากาศหลังที่ใหญ่ที่สุดในบริเวณนั้น   บ้านสีขาวที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางป่าไม้เขียวครึ้มมีสไตล์โมเดิร์นที่เน้นการตกแต่งด้วยกระจกและเสาหินแบบโรมันอย่างเงียบเชียบ...   โดยรอบมีบ้านพักหลังเล็กๆกระจายเป็นจุดอยู่ทั้งสี่มุม  และมีอยู่รายรอบอีกประปราย...  ดูเหมือนเป็นแหล่งบ้านพักบังกะโลอย่างไรอย่างนั้นเสียมากกว่าเซฟเฮ้าส์ที่รังสิมันต์พูดถึงเสียอีก... 


               รถ CRV ที่เตโชขับก็ค่อยๆขยับเข้าไปจอดในซองโรงรถของบ้านหลังที่อยู่ติดกันกับบ้านใหญ่ทางขวา  แต่มีการแยกสัดส่วนชัดเจนให้มีที่จอดรถในตัว  และมีทางขึ้นบ้านส่วนตัวแยกต่างหาก  โดยมีระเบียงเชื่อมติดสองบ้านไว้เท่านั้น...  ลักษณะการตกแต่งภายนอกของบ้านก็มีสไตล์คล้ายๆกัน  แต่เป็นสีโทนทึบกว่า...เช่นเน้นสีดำในช่วงของกรอบประตู  หน้าต่าง...


               ส่วนคุณหมอกานต์เมื่อก้าวขาลงจากรถได้ก็รีบวิ่งมาที่รถเก๋งของซึโยชิทันที...  พร้อมๆกับที่รังสิมันต์ซึ่งอุ้มหนูลินไว้บนบ่าก้าวลงมา...  คุณหมอกานต์เลื่อนตัวมารอรับหนูลินเมื่อรังสิมันต์ขยับแขนเตรียมยื่นให้...  พร้อมกันนั้นมาคัสก็เดินอ้อมไปเปิดประตูรถอีกด้านฝั่งน้ำฟ้า  แล้วทำท่าจะช้อนตัวอุ้มขึ้นมาทว่า...  เสียงตวาดขุ่นเข้มก็ดังขัดขึ้นมาเสียก่อน...


"ไม่ต้อง...!" 


            มาคัสเมื่อได้ยินก็รู้ตัวจึงรีบเดินไปยืนเคียงหมอกานต์แล้วหยอกหนูน้อยที่สะลึมสะลือตื่นแทน...  ส่วนรังสิมันต์เมื่อมือว่างก็รีบเดินอ้อมไปทางประตูฝั่งน้ำฟ้า...  เอาผ้าเช็ดหน้าที่ตอนนี้มันยอมสีโลหิตจนเห็นเป็นแนวเส้นรอยเลือดทิ้งวางบนเบาะ...  ก่อนจะช้อนมือเข้าใต้ข้อพับขาแล้วรวบแขนอุ้มส่วนบนขึ้น  โดยพยายามระมัดระวังไม่ให้ศีรษะต้องขยับมาก...


            ...ทำไมเบาขนาดนี้...  ปกติเด็กนี่ทานข้าวครบสามมื้อรึเปล่า... แล้วต่อมื้อนี่กินอะไรเข้าไปบ้าง... 


            เมื่อน้ำหนักที่กดลงมาบนมือแทบไม่ต่างอะไรจากการอุ้มหนูลินเลย   ชายหนุ่มจึงชะงักคิดไปเล็กน้อยถึงความต่างของร่างกายระหว่างเขากับน้ำฟ้า...  ถึงจะฝืนกอดฝืนจูบมาหลายครั้งก็เถอะ...แต่ก็ไม่เคยรู้เลยว่าน้ำฟ้าจะตัวบางแทบปลิวลมขนาดนี้...   รังสิมันต์เผลอมองหน้าน้ำฟ้าอยู่ได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงหมอกานต์ออกปากเร่งให้ชายหนุ่มพาเพื่อนเขาเข้าไปในบ้านก่อน...เพื่อจะได้ทำแผลเบื้องต้นให้   รังสิมันต์จึงรีบสาวเท้ายาวๆนำหน้าทุกคนเข้าไปในบ้านพักเซฟเฮ้าส์หรูหราและทันสมัย  ขัดกับภายนอกที่จงใจออกแบบให้หรูหราแบบเรียบๆดูกลืนไปกับธรรมชาติรอบด้านมาก...   


              เนื่องเพราะรังสิมันต์จ้างแม่บ้านมาคอยทำความสะอาดทุกอาทิตย์แม้ว่าตัวเขาจะไม่ได้เหยียบเข้ามาที่นี่เลยเป็นเวลาเกือบสองปี...  แต่บ้านทุกหลังในบริเวณนี้ก็สะอาดสะอ้าน  น้ำ  ไฟ  พร้อมใช้ตลอดเวลา...  แถมยังติดตั้งกล้องวงจรปิดและระบบรักษาความปลอดภัยชั้นหนึ่งอีกด้วย...  ถือได้ว่าเป็นเซฟเฮ้าส์ที่ค่อนข้างปลอดภัยในระดับหนึ่งเลยทีเดียว   


             ชายหนุ่มอุ้มน้ำฟ้าเดินเข้าบ้านแล้วพาขึ้นชั้นสองไป...  โดยมีเพียงมาคัสกับคุณหมอเด็กและหนูน้อยไวโอลินเท่านั้นที่ตามขึ้นไปด้วย  ส่วนเตโชและซึโยชิรออยู่ด้านล่างพร้อมลูกน้องคนอื่นๆที่เริ่มกระจัดกระจายตัวกันไปทำหน้าที่ของแต่ละคนโดยอัตโนมัติ...   


             ห้องที่รังสิมันต์พาน้ำฟ้าเข้ามานั้นเป็นห้องที่มีประตูเปิดออกไปสู่ตัวระเบียงกว้างด้านนอก  คุณหมอณัฐกานต์คิดว่าวิวตรงนั้นคงสวยมากแน่ๆ...เพราะมันมีทั้งเก้าอี้แบบเอนและแบบตั้งโต๊ะเตรียมไว้สำหรับการนั่งปล่อยอารมณ์สบายๆ...  ส่วนภายในห้องมีโทรทัศน์จอใหญ่ยักษ์ติดแนบผนังอยู่ทางด้านปลายเตียง  พร้อมชุดเสตอริโอครบชุด   มุมหนึ่งมีตู้หนังสือ  และโต๊ะทำงานที่มีคอมพิวเตอร์แบบตั้งโต๊ะสองเครื่องพร้อมโน๊ตบุ๊คอีกเครื่องวางเตรียมไว้...  คุณหมอเห็นแล้วนึกไปถึงห้องนั้นของคุณโตยธรที่ไร่ขึ้นมาทันที...  โห...แทบจะเหมือนกันเปี๊ยบเลย...ผิดแต่ที่ห้องนี้ดูกว้างกว่าเยอะมากเลยทีเดียวเท่านั้นเอง...


             คุณหมออุ้มหนูลินเดินตามรังสิมันต์ที่ค่อยๆวางร่างของน้ำฟ้าลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา...  พอคุณหมอย่อลงเตรียมเอารองเท้าเพื่อนออกชายหนุ่มก็ยกมือมาขวางเขาไว้  แล้วลงมือถอดรองเท้าให้ด้วยตัวเอง...  คุณหมอณัฐกานต์หันไปสบตากับมาคัสก็ก็มองสบกลับมาด้วยแววตาสงสัยดุจเดียวกัน...  ซักครู่ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น...  มาคัสเป็นคนเดินไปเปิดเองอย่างรู้หน้าที่  และเป็นลูกน้องชายหนุ่มที่เดินถือ 'ถาด' พร้อมกล่องอุปกรณ์การแพทย์มาให้...  มาคัสรับถาดมาแล้วเอามาให้คุณหมอณัฐกานต์ดูแล้วถามว่า...


"คุณจะเอาอะไรเพิ่มรึเปล่า..."  ฝรั่งตัวโตถือถาดเอาไว้ในมือเดียวแล้วเปิดกล่องให้คุณหมอตัวเล็กเช็คของภายใน 


             คุณหมอเด็กมองปราดเดียวก็รู้ว่าในนี้มีของที่เอาไว้สำหรับปฐมพยาบาลเบื้องต้นครบครันเลยทีเดียว...  มีทั้งกรรไกร  ด้าย  เข็มเย็บ  เข็มฉีดยา  รวมถึงชนิดยาต่างๆที่บรรจุอยู่ในกล่องมีตั้งแต่ยาดม ยาหม่องทั่วไป...  ไปจนถึงยาระงับการปวดที่มักใช้ในการทหาร...เซรุ่มแก้พิษ และถ้ามองไม่ผิด...เขาคิดว่ามันมีขวดยาที่น่าจะเป็น 'ยาพิษ' แยกไว้ตรงมุมกล่องด้วย...


"...ยานั่น..."  สายตาคุณหมอจับจ้องไปยังขวดยาที่ทำสีทึบเขม็ง  มาคัสจึงขยับปิดกล่องแล้วบอก...


"เอาไว้ใช้เผื่อกรณีจำเป็นน่ะ...  แต่คุณไม่ต้องห่วง  ปกติมันไม่ได้อยู่ในนี้หรอก...สงสัยครั้งที่แล้วหยิบไปใช้แล้วไม่ได้วางที่เดิมน่ะ..."  ฝรั่งตัวโตอธิบายพลางเดินเอาถาดอุปกรณ์ไปวางไว้ที่โต๊ะเตี้ยๆข้างเตียง...   จากนั้นก็แบสองมือมาจะอุ้มหนูลินเอง...คุณหมอก็ยื่นหนูลินให้บอดี้การ์ดผมทองอุ้มโดยไม่อิดออด... 


             ร่างสูงของรังสิมันต์ย้ายไปนั่งบนเตียงในฝั่งตรงข้ามกับร่างน้ำฟ้า...  ฝ่ามือหนาคอยลูบเบาๆอยู่บริเวรณข้อมือบางอยู่ตลอดเวลา...  แม้ว่าคุณหมอตัวเล็กจะจ้องไม่ยอมวางตาแต่เหมือนรังสิมันต์จะไม่ได้สนใจสายตาของเพื่อนน้ำฟ้าอย่างเขาเลย...  คุณหมอตัวเล็กถอนหายใจอย่างเหนื่อยๆ...มองด้วยตาและอาศัยหลักจิตวิทยาที่เคยเรียนมาอีกนิดหน่อยแล้วก็ค่อยๆฟันธงลงไปทีละนิดว่า...  เจ้านายของนายฝรั่งผมทองนี่...โดนเพื่อนของเขาทำให้เป็นเกย์ไปแล้วจริงๆด้วย...


            คุณหมอจัดการตรวจอาการน้ำฟ้าคร่าวๆ  พบว่าเพื่อนเขาเริ่มมีไข้ต่ำๆแล้วจึงทำแผลใส่ยาให้เพื่อนอย่างเบามือ...รู้สึกโล่งอกไปมากเมื่อแผลที่มีเลือดซึมอยู่ตลอดเวลาไม่ได้ลึกจนถึงส่วนที่อันตราย...  มันแค่บาดโดนภายนอกเท่านั้น...  คุณหมอค่อยๆพันผ้าก๊อซรอบคอเพื่อนโดยมีรังสิมันต์คอยช่วยยกโอบประคองคอน้ำฟ้าให้อย่างรู้หน้าที่...  เมื่อเสร็จเพื่อนหมอเด็กก็เอามืออังหน้าผากน้ำฟ้าแล้วหยิบแผ่นวัดไข้มาลองวัดดู...  และพบว่าไข้ต่ำๆยังอยู่ประมาณ  38 องศาเหมือนเดิม...


"...น้ำฟ้ามีไข้  และผมว่าถ้าแผลอักเสบคงไข้ขึ้นหนักกว่านี้  ทางที่ดีตอนเย็นถ้าฟ้าไม่ตื่นคุณต้องปลุกเขาขึ้นมาทานข้าวแล้วก็ทานยา  จากนั้นก็ต้องคอยเช็ดตัวด้วย...  คืนนี้ผมจะพาหนูลินไปเลี้ยงเองเพราะเดี๋ยวแกเกิดเผลอติดไข้น้ำฟ้ามาแล้วจะแย่...  คุณจะให้น้ำฟ้านอนที่นี่ใช่มั้ยครับ..."  ท้ายประโยคคุณหมอเด็กออกปากถาม...


            รังสิมันต์เบือนหน้าไปมองหนูลินที่นอนซบบ่ากว้างของมาคัสนิ่งๆ  แล้วก็ตวัดสายตามาที่ใบหน้านวลของคุณแม่เจ้าตัวเล็กอีกรอบ...   ชายหนุ่มพยักหน้าน้อยๆ...แล้วจึงเอ่ยต่อ...


"...คุณจะพักที่ห้องรับแขกของหลังนี้  หรือจะไปหลังของมาคัสก็ได้ตามสะดวก...  แต่...ผมต้องการให้น้ำฟ้านอนอยู่ที่นี่คืนนี้...แล้วผมจะดูแลเขาเอง..." 


              คุณหมอหันไปสบตากับมาคัสก่อนจะถอนหายใจ...


"...ครับ... งั้นผมอยู่ที่ห้องรับแขกของบ้านหลังนี้แล้วกัน  เวลามีอะไรจะได้มาหาน้ำฟ้าสะดวก..."


"ที่รักคุณต้องไปกับผมครับ...  บ้านผมอยู่ใกล้ๆนี่เอง...  เผื่อคุณหนูไวโอลินร้องขึ้นมากลางดึกจะได้ไม่รบกวนคุณฟ้าไง..."


"เอ๊ะแต่ !..."


"ไปครับที่รัก..."  โดยไม่รอฟังคำให้คุณหมอตัวเล็กพูดจบ  มาคัสก้มหัวให้หัวหน้าตัวเองนิดๆแล้วลงมือดึงแขนของคุณหมอลากออกไปจากห้อง...  แม้ว่าคุณหมอกานต์จะไม่ได้ยินยอมจึงดิ้นไปตลอดทางก็ตาม...


             เมื่อบานประตูเลื่อนปิดลงไป...คุณหมอณัฐกานต์ก็สะบัดมือที่โดนยึดไว้แน่นออกทันทีพร้อมอุทธรณ์ว่า  'เจ็บนะ' เบาๆ...


"sorry ! ครับ... คุณเจ็บมากมั้ยผมขอโทษ..."  มาคัสกล่าวรัวเร็วเมื่อเห็นคุณหมอทำหน้ายู่ใส่พร้อมเอานิ้วมาลูบตรงข้อมือที่โดนเขาจับ...


"...เจ็บ..!"  คุณหมอบอกพร้อมขมวดคิ้วราวไม่พอใจเสียนักหนา...  อะไรกัน  แค่จับมือเองนะ...จะโกรธอะไรขนาดนั้น...


"คุณโกรธผมเรื่องอะไรที่รัก..."


"ไม่ต้องมาเรียกที่รงที่รักเลย !  นิสัยคุณก็เหมือนเจ้านายนั่นแหละ...ชอบบังคับ  บ้าอำนาจไม่มีใครเกิน...!"


"อ้าว?  จู่ๆทำไมมาว่าผมอย่างนั้นล่ะครับ..."  ระหว่างที่กำลังสนทนา  ตัวหนูลินก็ค่อยๆเอนไปทางประตูที่เพิ่งปิดตัวลง  ทำท่าว่าจะเข้าไปให้ได้  ปากก็ส่งเสียงพูดยานคางภาษาเด็กฟังไม่ได้ศัพท์  "อ๊ะคุณหนู...เข้าไปไม่ได้นะครับ..."  มาคัสตอบพร้อมเอามือตัวเองมากั้นหนูลินไม่ให้ขยับเข้าใกล้ประตูมากไปกว่านี้...


"เอ๊...โอเวอร์ไปมั้ง...  แค่ประตูน่ะจับได้...ไม่ติดไข้ไปด้วยหรอกน่ะ..."  คุณหมอบอกอย่างรำคาญพลางดึงท่อนแขนใหญ่ที่มาคัสใช้เอามาขวางหนูลินกับประตูออก...  "นี่คุณฝรั่ง...ยังไงผมกับหนูลินก็จะอยู่ห้องรับแขกที่นี่นะ  ฟ้ายังป่วยอยู่...ใครจะคอยเช็ดตัวเอายาให้กินล่ะ..."


"ก็เจ้านายผมไง...เมื่อกี๊คุณก็เห็น...เพราะงั้น..."


"แต่ผมไม่ไปนอนกับคุณนะ..."  คุณหมอดักทางอย่างเรียบๆ...  มาคัสหุบปากฉับหน้าตาเก้อ... แล้วก็เลยทำคิ้วขมวดปรับท่าทางให้ดูจริงจังแล้วถามกลับ...


"ทำไมล่ะครับ...ผมให้ลูกน้องจัดห้องไว้ให้แล้วนะ...  อีกอย่าง...ของๆคุณกับคุณฟ้าที่ไร่ผมก็ให้คนขนมาไว้ที่นี่หมดแล้ว...  ของคุณน่ะอยู่ห้องผม...ส่วนของคุณฟ้าเดี๋ยวคงมีคนเอาขึ้นมาที่นี่..."


"ขนไปก็ขนมาได้...เดี๋ยวผมขนมาที่นี่เอง...ไม่ลำบากพวกคุณหรอก..."  คุณหมอบอก...  เท้าก็เดินนำหน้าฝรั่งตัวโตที่อุ้มเด็กตัวน้อยซึ่งหันหลังมองประตูอยู่ตลอดเวลาลงมาข้างล่าง 


             จากนั้นก็ตรงไปที่ซิงค์อ่างล้างจาน...จัดการล้างไม้ล้างมือจนสะอาดแล้วหันกลับมาขออุ้มหนูลินจากฝรั่งที่เขาเริ่มนิยามว่าทำตัว 'ง๊องแง๊ง' เข้าทุกวัน...


"ผมบอกไม่ไปก็ไม่ไปสิเอ๊..."


"แต่ผมจะให้คุณไปคุณก็ต้องไป..."


"ไม่ไป..ไม่เอา !"  คุณหมอตัวเล็กบอก...  เงยหน้าสู้สายตาคนตัวสูงกว่าโดยไม่กลัวเกรง...  ทำเอาบรรดาลูกน้องชายหนุ่มสองสามคนที่ยืนอยู่ในบริเวณครัวต้องแอบเหลือบตามามองมือขวาของเจ้านายผู้ไม่เคยแสดงสีหน้าอื่นใดมาก่อน  ต้องมาทำท่าคล้าย 'ง้องอน' คุณหมอตัวเล็กแบบตอนนี้...


"คุณต้องไป ! ...โอเคตอนนี้ผมรู้แล้วว่าคุณน่ะ..ดื้อ ! แค่ไหน...  เอาเป็นว่า..."  คุณมาคัสนิ่งเงียบไปชั่วครู่  จ้องตอบสายตาท้าทายที่ยืนลอยหน้าลอยตาอยู่ตรงหน้าแล้วอยากจับมาฟาดก้นซักทีให้หายอาการ 'โอหัง' แบบนี้ซะบ้าง...   "...เอาเป็นว่า...  เดี๋ยวผมจะอุ้มคุณไปเองดีมั้ย...  ไม่ต้องเดินด้วย... แค่อายสายตาลูกน้องนิดหน่อยผมไม่แคร์อยู่แล้ว..."  ฝรั่งตัวโตพูดแบบไม่แคร์สื่อเอาจริงๆ...  แต่คนหน้าบางๆอย่างคุณหมอรับไม่ได้ที่สุด...


"เฮ้ยอย่านะ...อย่าเข้ามา !!  ถะ..ถ้าเข้ามา...  ผมจะ...ผมจะกัดคอคุณจริงๆนะเอ้า..." 


"เอาเลยแวมไพร์น้อยที่รัก...  มนุษย์หมาป่าอย่างผมไม่กลัวอยู่แล้ว..." 


"เฮ้ย !!!"  ว่าแล้วคุณหมอก็ต้องหวีดสุดเสียงเมื่อหมาป่าฝรั่งตัวโตดันเป็นคนพูดจริงทำจริง  ขู่ว่าจะกัดก็ไม่กลัวกลับช้อนทั้งเขาและหนูลินขึ้นอุ้มหน้าตาเฉย...  "ปละ...ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอมนุษย์หมาบ้า !!  นายมันหมาบ้าชัดๆเลยอ่ะ !  ปล่อยเซ่...!!" 


"เฮ้...จุ๊ๆๆ...  เสียงดังแบบนี้เดี๋ยวลูกน้องก็หาว่าผมเป็นคนซาดิสม์หรอกที่รัก...  เงียบเร็ว..." 


"ไม่ !!  เฮ้...นาย...!  นายอ่ะ  นายคนนั้น...ช่วยผมหน่อยสิไอฝรั่งหมาบ้านี่มัน..."


             ...ฟอด...


"เอาสิ...ร้องอีกสิผมจะได้หอมคุณอีก...เอ้า...!"  พอพูดจบก็แกล้งโยนเขาขึ้น...  คุณหมอกรีดร้องสมใจมาคัสแถมยังเอื้อมมือข้างที่ว่างมากอดคอเขาเสียแน่นเชียว....ใบหน้าขาวๆก็แดงระเรื่อ


"...จะ...จะบ้าเหรอ !  เล่นบ้าอะไรเนี่ย...เกิด...เกิดหนูลินตก...พื้นขึ้นมาจะว่า...ยังไง..."   ปลายเสียงคุณหมอต้องทอดเสียงแผ่วเบาลงเมื่อนายฝรั่งค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้...


"ว่าไงนะ...ผมน่ะเหรอจะปล่อยให้คุณหนูลินตก...  ไม่ค่อยได้ยินเลย...บอกอีกทีสิ?"


"มะ...ไม่..." 


"หืม?  ไม่อะไรครับ...?"


"ไม่...พูดแล้ว !  จะ..จะพาไปไหนก็ไปเลย..."  สุดท้ายเมื่อรู้ตัวว่าดิ้นไปก็ไร้ค่า  มีแต่จะโดนแกล้งไม่หยุดหย่อน   คนรู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหางอย่างคุณหมอจึงยอมจำนนไปก่อน...  อีกทั้งเขาเองก็เป็นห่วงกังวลกับหนูลินอยู่เหมือนกันที่ดูซึมไปอย่างเห็นได้ชัดเมื่อไม่ได้อยู่ใกล้คุณแม่แบบนี้...


               มาคัสยิ้มกริ่มมองคนที่เขาอุ้มไว้ในวงแขนที่ยอมว่าง่ายเสียทีแล้วก็เหลือบตาไปยักคิ้วใส่ลูกน้องที่แต่ละคนต่างอ้าปากหวอกันเป็นแถว...  คงไม่เคยคิดล่ะสิว่าคนอย่างมาคัส  ไบรอันจะมากอดมาหอมผู้ชายแบบไม่อายสายตาใครแบบนี้...   หึหึ...ก็นะอย่างที่คุณหมอตัวเล็กนี่บอกนั่นแหละ...เจ้านายเป็นยังไง...ลูกน้องก็เป็นอย่างนั้นน่ะล่ะ...  คิดแล้วสองเท้าก็เดินพาคนตัวบางพร้อมเด็กน้อยลงจากบ้านหลังใหญ่...แล้วต่อไปบ้านหลังที่อยู่ติดกันซึ่งของของคุณหมอก็เพิ่งมาส่งถึงที่พอดี...




-----------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-02-2012 17:34:10

.

.


.





.



           รังสิมันต์นั่งเฝ้าเอาผ้ามาคอยเช็ดตามใบหน้าและท่อนแขนให้น้ำฟ้า  ตั้งแต่เวลาเที่ยง...  จนกระทั่งช่วงเย็น...มีลูกน้องของเขานำเอาข้าวต้มมาให้พร้อมยาที่คุณหมอณัฐกานต์บอกไว้...  ในคราแรกลูกน้องคนดังกล่าวเตรียมเข้ามาจะเป็นคนช่วยจัดการให้น้ำฟ้าทานข้าวทานยาเอง...  ทว่าเมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มจ้องมองมาด้วยสายตาโกรธขึ้ง  ก็เลยหันหลังกลับแล้วเดินลงไปด้านล่างอย่างรู้หน้าที่ทันที...

   
           ชายหนุ่มเดินนำข้าวต้มมาวางลงแทนที่อ่างน้ำซึ่งไว้เช็ดตัวให้น้ำฟ้า   ก่อนจะลงมือสะกิดคนที่นอนยาวตั้งแต่เมื่อตอนกลางวันให้ลุกขึ้นมาทานข้าวทานยา...   ฝ่ามือหนาค่อยๆช้อนตัวน้ำฟ้าขึ้นมาพิงอก...  พลางปากก็เรียกชื่อเด็กหนุ่มไปด้วย...  แต่ดูเหมือนน้ำฟ้าจะยังเพลียอยู่มาก...  เด็กหนุ่มจึงเพียงสะลึมสะลือเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วก็ก้มกลับมาซุกใบหน้าลงบนแผงอกเขาเหมือนเดิมแทน...


"ฟ้า...ทานข้าวหน่อย...จะได้กินยาด้วย..."  รังสิมันต์พูด...  แล้วก็แอบเอะใจตัวเองเล็กๆ  เพราะไม่คิดว่าเสียงที่พูดออกมามันจะดู...อ่อนโยนมั้ง...ได้ขนาดนี้...  บอกตามตรงว่ากับแม่ของเขาก็น้อยครั้งที่เขาจะใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดด้วย...


"...เจ็บ..คอ.."  น้ำฟ้าที่ยังเบลอๆอยู่เพราะเพิ่งตื่นบอกอาการที่ตัวเองรู้สึกอยู่ตอนนี้ให้คนที่กำลังโอบตัวเองอยู่ฟัง...   แล้วพอบอกไปเขาก็รู้สึกถึงของแข็งๆมายื่นมาชนที่ปาก...  พอลองงับดูจึงรู้ว่าเป็นหลอด...ปากเล็กๆเลยค่อยๆดูดน้ำตามหลอดนั่นขึ้นมาและเริ่มรู้สึกโล่งคอขึ้นมากเมื่อได้รับน้ำอุ่นๆเข้าไป   ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้รู้สึกว่ามันเจ็บเหลือเกิน...เจ็บไปหมดทั้งข้างนอกข้างใน...ไม่อยากจะกลืนอะไรเข้าไปเลย...


"...อ้าปาก...ทานข้าวหน่อย..."  ช้อนกระเบื้องเคลือบขอบมนตักข้าวต้มจนปริ่มขอบช้อน...  แล้วยื่นไปที่ริมฝีปากน้ำฟ้า...  แต่เด็กหนุ่มกลับเบือนหน้าหนีจนเกือบทำข้าวต้มร่วงลงเปื้อนที่นอน...  รังสิมันต์ขมวดคิ้วหมุ่นไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กหนุ่มถึงไม่ยอมกิน...ทั้งที่เมื่อกี๊ก็ยอมดื่มน้ำเข้าไปแล้ว... 


           แต่ชายหนุ่มก็ไม่ละความพยายาม  คราวนี้เขาตักใหม่โดยตักขึ้นมาเพียงนิดเดียวแล้วเป่าให้เล็กน้อย...  ก่อนจะเอามาจ่อให้ที่ริมฝีปาก  ทว่าปากเล็กๆก็ไม่ยอมอ้ารับอาหารเข้าไป...   คราวนี้เขาเลยต้องใชช้วิธีบังคับโดยการจงใจกดช้อนที่ริมฝีปากเบาๆเพื่อให้อ้ารับอาหารเข้าไปให้ได้...  น้ำฟ้าเมื่อไม่สามารถหันหน้าหนีได้อีกจึงขมวดคิ้วหมุ่นแล้วอ้าปากเพราะจะบอกว่าเจ็บคอ...ไม่อยากทานอะไรก่อน...


           แต่ชายหนุ่มที่ถือช้อนค้างไว้ก็อาศัยจังหวะนั้นเทข้าวต้มเหลวๆเข้าปากน้ำฟ้าไปเล็กน้อย...  เด็กหนุ่มเมื่อมีของเหลวไหลเข้าปากมาก็พยายามขย้อนออกเพราะมันไม่อยากกลืนอะไรเลยลงไปเลย...  ทว่ารังสิมันต์กลับเอียงคอน้ำฟ้าให้เงยขึ้นคล้ายเป็นการบังคับให้เด็กหนุ่มต้องฝืนกลืนลงไป...  โชคดีที่สองสามคำแรกเด็กหนุ่มฝืนกลืนลงไปโดยเป็นอะไร...  แต่พอชายหนุ่มเริ่มป้อนคำที่สี่...น้ำฟ้าก็สำลักออกมา...  รังสิมันต์ตกใจมากถึงกับทำอะไรไม่ถูกไปชั่วคราว...  สองแขนหนาโอบประคองให้น้ำฟ้าขย้อนสิ่งที่เพิ่งทานเข้าไปออกมาจนหมด  ...โดยยอมใช้มือตัวเองรองรับสิ่งที่เด็กหนุ่มคายออกมาเมื่อมันมีปริมาณน้อยมากจริงๆ...


             น้ำฟ้าพออาเจียนเสร็จก็ตัวพับตัวอ่อนหมดแรง...  แถมยังรู้สึกเจ็บแผลที่คอขึ้นมาเป็นอย่างมาก...  มือบางค่อยๆยื่นมาจับบริเวณผ้าพันแผลที่คอ...  พอรังสิมันต์ถามว่าเจ็บเหรอก็เผลอพยักหน้าตอบรับ...  สีหน้าเจ็บปวดที่เด็กหนุ่มตัวเล็กฉายออกมาทำเอารังสิมันต์เผลอรู้สึกเจ็บแปล๊บๆที่หัวใจตามไปด้วย...   ชายหนุ่มจัดการเช็ดทำความสะอาดส่วนที่เปื้อนออก...  อุ้มร่างเบาหวิวของน้ำฟ้าไปวางไว้ตรงโซฟานอนใกล้ๆเตียง...  ก่อนจะลงมือเปลี่ยนผ้าปูที่นอนเอง...  ถึงจะไม่เรียบตึงและไม่สวยหรูเหมือนให้ลูกน้องหรือแม่บ้านมาทำให้...  แต่ก็บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงได้ดีใจที่ได้ลงมือทำให้น้ำฟ้าด้วยตัวเอง...  จากนั้นน้ำฟ้าก็ถูกจับเปลี่ยนเสื้อที่เปื้อนอาเจียนไปเล็กน้อยใหม่ด้วย... 


              แล้วเมื่อถูกพามานอนลงบนเตียงเหมือนเดิม...รังสิมันต์ก็ปรับท่านั่งให้น้ำฟ้านั่งพิงอกตัวเองอีกครั้ง  เพื่อเตรียมให้น้ำฟ้าทานยาตาม...  แต่คราวนี้เขาไม่ประมาทให้ต้องเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่... รังสิมันต์หยิบผ้าขนหนูผืนสั้นๆมาวางรองไว้ที่ใต้ฐานคอของน้ำฟ้าเรียบร้อย  ก่อนจะหยิบยาสองเม็ดเล็กๆใส่มือ  แล้วป้อนให้...  เด็กหนุ่มยังอยู่ในอาการสะลึมสะลืออยู่  แต่ทว่าก็ยอมทานยาแต่โดยดี  แต่เมื่อเขาหยิบน้ำมาป้อนให้น้ำฟ้าก็เผลอสำลักออกมาเล็กน้อย...รังสิมันต์ที่คอยสังเกตอาการอยู่ตลอดก็ค่อยลูบหลังลูบไหล่ให้  พร้อมกับเอาผ้าสะอาดอีกผืนเช็ดรอบปากให้เรียบร้อย...


             ตลอดเวลาที่รังสิมันต์พาน้ำฟ้าออกมาจากงานแต่งงานโตยธรนั้น...  ชายหนุ่มไม่ได้รู้สึกตัวเองเลยว่า...  สายตาและร่างกายของเขาไม่ยอมอยู่ห่างจากเด็กตัวบางผิวขาวคนนี้เลยแม้แต่วินาทีเดียว...  ขนาดหนูลินที่ว่ารักนักรักหนา...เขายังยอมปล่อยให้ลูกน้องกับเพื่อนเด็กหนุ่มดูแลได้ง่ายๆ...เพื่อที่ว่าตัวเองจะได้มีเวลาอยู่ดูแลน้ำฟ้าได้เต็มที่ด้วยตัวเอง...   




--------------------------------------------------------------------------




                รังสิมันต์คอยเฝ้าอาการของน้ำฟ้าอยู่ข้างเตียงไม่ได้ห่างมาสองวันเต็ม...จนเมื่อล่วงเข้าสู่วันที่สาม  อาการของน้ำฟ้าก็เริ่มดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด...  แผลที่บวมก็ยุบลงไปเยอะ  อีกทั้งอาการเจ็บคอที่มีมาก่อนหน้านี้ก็หายไปเกือบปกติแล้ว...  เช้าวันนี้น้ำฟ้าจึงค่อยๆขยับแพขนตาหนาถี่ๆ  เมื่อรู้สึกได้ถึงลมที่พัดผ่านตัวเอง...  มันไม่ใช่ลมจากเครื่องปรับอากาศ  แต่มันเป็นลมจากธรรมชาติ  ที่ได้กลิ่นดอกไม้หอมลอยอบอวล...  ถ้าน้ำฟ้าแยกไม่ผิด...มันมีทั้งกลิ่นดอกกุหลาบ  ดอกจำปี  แล้วก็เหมือนจะเป็นลีลาวดีด้วย...  เอ๊ะ...เหมือนจะมีกลิ่นดอกมะลิ  แล้วก็ดอกแก้วคลอตามมาเอื่อยๆ...   


              เด็กนุ่มสูดอากาศบริสุทธิ์ตอนเช้าแล้วก็หรี่ตามองออกไปข้างหน้า...  และก็พบว่าหน้าตาบานยาวที่เป็นทางออกไปสู่ระเบียงยาวนั้นมันเปิดอ้าไว้หมดเลย...  มีม่านผืนสีขาวบางๆพริ้วล้อลมคล้ายลูกคลื่นเป็นระยะ...    น้ำฟ้าค่อยๆเอาแขนยันตัวเองขึ้นจากเตียง...  แล้วสืบเท้าแผ่วเบาไปเกาะขอบประตูเพื่อมองบรรยากาศยามเช้าที่มีแสงอาทิตย์ส่องมารำไรลอดผ่านไอหมอกที่ลอยอ้อยอิ่งคลอผ่านตัวเอง...  เด็กหนุ่มรู้สึกหนาวเล็กน้อยเมื่อมีสายลมพัดผ่านมาจึงยกมือขึ้นลูบแขนตัวเอง...  ก่อนจะค่อยๆออกเดินออกไปที่ริมระเบียงเพื่อมองหาที่มาของเจ้ากลิ่นหอมทั้งหลายแหล่นั้น...


"อ๊ะ...เจอแล้ว..."  น้ำฟ้าอุทาน  พลางคลี่ยิ้มออกมาน้อยๆ...  สายตาทอดผ่านมองลงไปด้านล่าง...  เห็นลูกน้องของชายหนุ่มสองคนเพิ่งเดินตัดผ่านสนามหญ้าเข้ามาในบริเวณบ้าน...ซึ่งรอบสนามปลูกประดับไปด้วยต้นลีลาวดีดอกสีขาวสลับต้นลีลาวดีดอกสีชมพูเป็นระเบียบ...   ตรงช่องว่างระหว่างต้นก็มีต้นแก้วที่กำลังออกดอกขาวนวลสลอน...  แต่ที่น้ำฟ้าต้องตื่นตาตื่นใจเป็นพิเศษ  คือสวนกุหลาบหลากสีที่ดูเหมือนปลูกแบบจงใจให้ไม่เป็นระเบียบ...แต่กลับสลับแซมด้วยหินก้อนใหญ่ได้อย่างลงตัว...  นี่สินะ...ที่มาของกลิ่นหอมๆที่ลอยตามลมมาปลุกเขาเมื่อเช้า... 


                สายลมพัดเอื่อยๆพริ้วเส้นผมน้ำฟ้าให้ล้อลู่ลมสยายเต็มแผ่นหลัง...  เด็กหนุ่มยกมือกอดตัวเองเมื่อยังรู้สึกหนาวอยู่เวลาลมพัดผ่าน...  ใจหวนนึกถึงหนูลินที่ได้รับการบอกกล่าวก่อนหน้านี้แล้วว่าอยู่กับคุณหมอเพื่อนตัวเอง...  แต่ป่านนี้เจ้าตัวนิ่มของเขาจะเป็นอย่างไรบ้างแล้วนะ...  ตื่นเช้าๆไม่ได้เจอหน้ากันแล้วมันเหมือนขาดอะไรไปซักอย่างจริงๆ... 


                แต่แล้วจู่ๆ...  กลิ่นหอมโคโลญจน์อ่อนๆก็เข้ามาสวมกอดรัดรึงช่วงเอวของเขาเอาไว้แน่น...  รู้สึกได้ถึงเคราสากๆที่เริ่มขึ้นมาถูไถอยู่ที่ฐานคอจนต้องรีบย่นคอหลบพร้อมเอามือแงะท่อนแขนหนาที่ต่างสายโซ่คล้องเอวเขาอยู่ออก...


"คุณรังสิมันต์ !"


"...ตะวัน"  ชายหนุ่มเอ่ยเสียงดุ...  มือก็ปัดป่ายดื้อดึงขืนเกาะรอบเอวน้ำฟ้าไม่เลิก...  แถมยังยิ่งเอาคางสากกดลงบนลาดไหล่ที่โผล่พ้นคอเสื้อนอนออกมาอย่างครึ้มใจ...  เมื่อกี๊ตอนออกจากห้องน้ำแล้วไม่เห็นร่างบอบบางนอนอยู่บนเตียงใจก็หายแว่บไปทันที...  ต้องรีบมองหาอย่างรวดเร็วเพราะนึกกลัวว่าเด็กหนุ่มอาจหนีออกไปนอกห้องเสียแล้ว...  แต่เมื่อมาเห็นยืนอยู่ริมระเบียง...ภาพปอยผมที่ปลิวล้อเล่นลมก็ทำให้เขานึกอยากสวมกอดร่างบางๆนั้นไว้แน่นๆ...  อยากกอดเอาไว้ไม่ปล่อย...  อยากเก็บไว้เป็นสมบัติของเขาคนเดียว...


"...คุณรังสิมันต์...ปล่อย...ไม่เอา..."  น้ำฟ้าบอกกับเขา...  แต่ชายหนุ่มกลับส่ายหน้าไปมาแล้วพูดกระซิบริมหูเบาๆว่า...


"ถ้าไม่เรียกตะวัน...ก็ไม่ปล่อย..."  ริมฝีปากคลี่ยิ้มเมื่อน้ำฟ้าเผลอหันมาต้องใจทำหน้ากระเง้ากระงอดใส่แต่กลับโดนเขาหอมฟอดเข้าไปเต็มๆ...


"อื๊อ !...ไม่เอา...ฟ้าไม่เรียก..." 


"ไม่เรียก...ก็ไม่ปล่อย..."


"เอ๊...ไม่อายลูกน้องคุณบ้างเหรอที่มายืนกอดผู้ชายอยู่แบบนี้...  อยู่ข้างล่างกันตั้งหลายคน..." 


                 รังสิมันต์อยากตอบกลับเหลือเกินว่า...ถ้าเด็กหนุ่มไม่ไปตะโกนบอกใครต่อใครว่าผมเป็นผู้ชายล่ะก็...  คงไม่มีทางที่ใครจะคิดว่าเขาวิปริตหรอก...ลูกน้องเขาคงจะคิดว่า...เจ้านายพาสาวมากกอีกแล้วเสียละมากกว่า...


"ว่าไง...จะเรียกไม่เรียก..."  รังสิมันต์ตื๊อ...แต่น้ำฟ้าไม่เล่นด้วย...  หันหน้าไปอีกทางแล้วออกเสียง...


"...คุณรังสิมันต์..."


"...ตะวัน..."


"คุณรังสิมันต์...ปล่อย...ผมจะไปหาลูก..."


"เรียกชื่อฉันก่อนสิ...แล้วจะพาไป..."


"เอ๊..."  น้ำฟ้าร้องอย่างขัดใจ...แล้วเมื่อหันกลับมาก็ต้องเผลอโดนหอมฟอดเข้าไปอีกครั้ง...  จากนั้นชายหนุ่มก็เหมือนแกล้งแกมบังคับ...  เมื่อน้ำฟ้าหลบซ้าย  ชายหนุ่มก็ป่ายไปทางขวา...พอน้ำฟ้าหลบหน้าไปทางขวา  ชายหนุ่มก็ป่ายสันจมูกคมไปกดลงแก้มซ้าย...  จนสุดท้ายเด็กหนุ่มก็ทนไม่ไหว...ยอมเรียกจนได้...


"โอ๊ยคุณ...ตะวัน...แก้มผม...ช้ำหมดแล้ว..."  น้ำฟ้าอุทธรณ์  อยากยกมือมาปิดแก้มนะ...  แต่ติดที่เขาโดนชายหนุ่มรวบเอาไว้ทั้งแขนทั้งตัวเลยเนี่ยสิ...


"งั้น....ถ้าแก้มช้ำ  เปลี่ยนเป็นที่ปากแทนก็ได้..." 


"ไม่...!"  น้ำฟ้าปฏิเสธเสียงเฉียบ...  ตากลมโตนิ่งมองพยายามส่งอาการไม่พอใจใส่อย่างเต็มที่...  ทว่าเด็กหนุ่มกลับได้เป็นรอยยิ้มมุมปากอ่อนๆตอบกลับมาแทน...  "...ยิ้มอะไร..."  พร้อมกับที่พูดเด็กหนุ่มก็เอียงตัวหลบไปยอมหันกลับไปมองหน้า...  รังสิมันต์จึงฝังจมูกลงไปที่ซอกคอซึ่งเปิดรออยู่ตรงหน้าได้เต็มๆ...พอน้ำฟ้ารีบหันหน้ากลับมาเขาก็จัดการลวนลามข้างแก้มใสซ้ำไปอีกรอบ...


"เปล่า...  ทำไม...กอดแค่นี้ทำหวงตัวนักเหรอ...?  ทีก่อนหน้านี้ยังนอนให้ฉันป้อนข้าวป้อนน้ำเช็ดตัวให้ดีๆอยู่เลย..."  รังสิมันต์บอกเบาๆที่ข้างหู...  ลมหายใจที่ระบายกระทบต้นคอทำเอาน้ำฟ้าขนลุกชันไปหมดเลย...


"ทำไมล่ะ...จะทวงบุญคุณผมเหรอ?...  ผม...ก็ไม่ได้ขอให้คุณมาคอยดูแลเสียหน่อย..."  เด็กหนุ่มบ่นงุบงิบ...  แต่เพราะระยะห่างระหว่างกันมันน้อยเหลือเกิน...รังสิมันต์จึงได้ยินชัดเจนเต็มสองหู... 


                สองแขนแกร่งเลยเผลออ่อนแรงค่อยๆคลายตัวน้ำฟ้าออกจากอ้อมแขนช้าๆ...   ทว่าน้ำฟ้าก็ไม่ทันคิดว่าเพราะคำพูดนั้นอ้อมแขนอบอุ่นแข็งแรงจะยอมปล่อยเขาง่ายๆ...จึงไม่ได้ขยับตัวไปไหนเช่นกัน...   แล้วจู่ๆเสียงเปิดประตูพร้อมกับเสียงร้องอ้อแอ้ของเด็กคนหนึ่งก็ลอดผ่านเข้ามาในห้อง... ก่อนน้ำเสียงเล็กๆของคุณหมอกานต์จะเรียกชื่อเพื่อนตัวเองดังลั่น...


"ฟ้า !!  ฟ้าอยู่รึเปล่า?...โทรศัพท์จากโรงพยาบาลอ่ะ...   คุณธะ..."  คุณหมอกานต์กำลังจะหลุดพูดชื่อคนที่ขอคุยกับน้ำฟ้าออกมาแล้ว...  ทว่าเมื่อเห็นรังสิมันต์เดินคล้ายโอบเอวน้ำฟ้าเข้ามาจากทางระเบียงก็ทำเอาเขาหุบปากฉับ...  ตัดสินใจเดินไปใกล้ๆน้ำฟ้าแล้วกระซิบบอกแทน...   "ฟ้า...คุณธาดาขอคุยด้วยหน่อยน่ะ..." 


"เอ๋...คุณธาดาเหรอ...  อ๊ะ !  ฮัลโหล...คุณธาดาครับ..."  พอได้ยินว่าเป็นเจ้านายตัวเอง...เด็กหนุ่มจึงรีบสะดุ้งตัวรับโทรศัพท์...   เดินเบี่ยงตัวหลบจากแขนรังสิมันต์ที่คล้องเอวเขาไว้หลวมๆออกแล้วแยกไปคุยที่ระเบียงแทนเหมือนเดิม... 


               รังสิมันต์หรี่ตามองตามร่างบางระหงไปนอกระเบียงจนลับสายตา...  ก่อนจะหันมาอีกด้านแบบสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมีมือเล็กๆนุ่มนิ่มตีแปะเข้าข้างแก้มสาก...  เขาไม่รู้ว่าลูกน้องชาวต่างชาติผมสีทองอุ้มหนูลินมาใส่มือของคุณหมอณัฐกานต์ตั้งแต่เมื่อไหร่...  แต่ตอนนี้หนูน้อยกำลังพยายามอย่างมากที่จะเขย่งตัวปีนออกจากมือคุณหมอณัฐกานต์มาอยู่บนบ่าของเขา...   ชายหนุ่มจุดยิ้มมุมปากเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่หนูลินเลือกและอยากพึ่งพา...   มือแกร่งหนาสอดช้อนตัวหนูลินมาจากตัวคุณหมอกานต์เอามาอุ้มเองแล้วหอมแก้มซ้ายขวาก่อนพรมจูบบนหน้าผากเหม่งๆใสๆของหนูน้อย...





--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

to be continue -->>

[/glow]


...กอดดดดดดดดดดดดดด  ทุกคนรอบบอร์ด  T^T  อยากตะโกนให้ลั่นว่าคิดถึงงงงงงงงงงง  ><...

เฮ้อ...จันทร์นี้สอบแลป...พูธหน้าสอบเลคเชอร์...T^T  อาทิตย์ถัดไป Practice Teaching....  อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก

เอาเป็นว่า...ไปแต่งน้ำฟ้าต่อดีกว่า...=,.=  หึหึ...  คิดถึงทุกคนมากๆๆ  ไปแล้วๆๆๆๆ

ปล. รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ  เพราะชลบุรีฝนตกซะแล้วว...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 04-02-2012 17:36:51

 :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 04-02-2012 17:42:43

จิ้มมมม  :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: sumonta ที่ 04-02-2012 17:43:32

สมกับที่รอคอย  แต่มันสั้นไปอ่ะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-02-2012 17:48:57

อ้างจาก: sumonta ที่ 04-02-2012 17:43:32  

สมกับที่รอคอย  แต่มันสั้นไปอ่ะ  :laugh:

อ้าว??  ยาวกว่านี้รออีกแป๊บ  ห้าห้าห้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 04-02-2012 17:49:24

อีธาดามารความสุขจริงๆ :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 04-02-2012 17:53:16

เย้ๆๆ แหม,,บอสใหญ่นึกไงมาอ้อนแม่ฟ้านี่ให้เรียก"ตะวัน"
กรี๊ดดดดด เขิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: sumonta ที่ 04-02-2012 17:58:02

อ้างจาก: dek-zaal3 ที่ 04-02-2012 17:48:57  

อ้าว??  ยาวกว่านี้รออีกแป๊บ  ห้าห้าห้า

ค่ะ  จะรอนะค่ะ เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ
+1  ให้แล้วนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 04-02-2012 18:08:30

คิดถีงคนแต่งเหมือนกัน
อยากถามคนแต่งว่าเมื่อไหร่พระนายเค้าจะรักกันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: kimyunjae ที่ 04-02-2012 18:10:26

เฮ้อ ปลอดภัยก็ดีแล้ว หายเร็วๆนะแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 04-02-2012 18:15:41

คิดถึงนักเขียนเหมือนกันนะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 04-02-2012 18:15:59

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:


คิดถึงน้ำฟ้า  หนูริน  แล้วก็รังสิมันต์มากๆๆๆเลย


อยากอ่านอีกอ่ะ


แค่นี้ไม่พอออออออออออออ


 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
 :3123: :3123: :3123: :3123: :3123:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

 :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 04-02-2012 18:17:39

คุณตะวันอยากให้ฟ้าดีด้วย
ก็อย่าหาเรื่องเค้าอีกล่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 04-02-2012 18:24:55

รู้ตัวเองว่าติดหนูลินขนาดใหน 
ตอนที่ผ่านมาความรู้สึกว่ามันนานมากกว่าที่จะได้อ่านตอนนี้ มันรู้สึกเป็นห่วงว่าจะเป็นอะไรกันมั่ง  เห็นยิงกันกระจาย  แต่พอ ได้มาอ่านตอนนี้โล่งเลยครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 04-02-2012 18:35:19

เหมือนจะเริ่มหวานนิดนึง
แต่แม่ฟ้ายังใจแข็งอยู่เลยอ่าาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 04-02-2012 18:55:05

อ๊าก คนอ่านนึกว่าจะได้อ่านเลิฟซีนของพ่อตะวัน-แม่ฟ้ามากกว่านี้  :o8: :กอด1:   คุณธาดาดันโทรมาทำไมนี่   :m31:

คุณมาคัสนี่น่าให้ชื่อคุณจำเนียนจริงๆ  ชอบแกล้งเนียนกับหมอกานต์ตลอด

เป็นกำลังใจให้คนเขียน สู้ๆ ค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 04-02-2012 19:00:48

ฟ้านะฟ้าชั่งไม่รู้อะไรบ้างเลย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 04-02-2012 19:01:28

อัพแล้ว!!  รีบเข้ามาอย่าเงร็วเลย :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: the_pupae ที่ 04-02-2012 19:02:01

ลุงม้าน้ำน่ารักขึ้นเยอะเลยย o18
กะลังไปได้สวยมารความสุขมาขัดสะงั้น :เฮ้อ:

ปล.นู๋ลิน :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 04-02-2012 19:06:57

พระเอกจะแสนดีได้ต่อเมื่อ นายเอกไม่รู้ตัวสินะ
ทีตอนเค้าตื่นไม่หัดทำดีด้วยมั้ง

แบบนี้เมื่อไหร่เค้าจะใจอ่อน  :angry2:
ลุ้นจนหมดแรงแล้วนะตะวัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Glico519 ที่ 04-02-2012 19:07:13

มาอัพแล้ว เย้ คิดถึงหนูลิน แม่ฟ้า แล้วก็คุณตะวันมากกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 04-02-2012 19:33:49

กระโดดกอดหนูลินกับแม่ฟ้า ไม่กล้ากอดคุณตะวัน โหดอ่ะ T_T
ตอนนี้กับตอนที่แล้วต่างกันลิบลับเลยอ่ะ ทั้งบรรยากาศและอารมณ์
ตอนนี้มาแบบเบาๆ บรรยากาศอบอุ่นยังไงก็ไม่รู้สิ หรือคิดไปเอง
โดยเฉพาะฉากริมระเบียง หวานโดยไม่ต้องใส่น้ำตาลเลย :-[
คิดไปคิดมาอยากให้แม่ฟ้าป่วยอย่างนี้นานๆจัง แต่เสียเปรียบแฮะ
คุณตะวันคะทำอย่างนี้เค้าก็รู้กันหมดสิว่าคิดยังไงกับแม่ฟ้าเค้าน่ะ
แล้วแม่ฟ้าจะนึกรู้บ้างมั๊ยนะว่าปะป๊าหนูลินเค้าคิดไม่ซื่อกับตัวเอง :z1:
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ ตอนนี้น่ารักสมกับที่รอคอยเลย :L2:
ป.ล.  รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 04-02-2012 19:45:01

ยังไม่หายคิดถึงหนูลินเลยอ่ะ

รีบมาต่อน่ะ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 04-02-2012 19:46:01

ขอบคุณนะครับ สองสามวันที่คุณพ่อตะวันดูแลคุณแม่น้ำฟ้า น้องหนูลินไม่ร้องงอแงหาคุณพ่อคุณแม่ใหญ่เลยเหรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 04-02-2012 19:51:52

ขอให้สอบผ่าน ได้ A ทุกวิชา นะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 04-02-2012 19:59:13

อร๊าาาาาาาาาาาาา นู๋ลิน ป้าคิดถึงงงงจังงงงงงงงง

ตอนนี้ป่ะป๋าก็เปิดเผยตัวเองเต็มที่แระ เหลือแค่หม่าม๊าล่ะน้าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 04-02-2012 20:05:00

หนูลินมาแล้ว  :z2:
จะบอกได้ไหมว่าตอนนี้หวานมาก :-[

 :pig4:  :pig4:คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 04-02-2012 20:09:53

 :pig4: :pig4: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 04-02-2012 20:11:22

หนูลิน ยังน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 04-02-2012 20:13:40

คุณพ่อตะวันกับคุณแม่ฟ้า ตะวันกับท้องฟ้ายังไงก็ต้องอยู่คู่กัน :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 04-02-2012 20:20:08

Sweet waan lek lek nor,,,,papa tawan suu suu na khaaa...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 04-02-2012 20:25:42

หุหุหุ....ลุงตะวัน รักแม่ฟ้าเข้าแล้วละซี่^___^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 04-02-2012 20:28:06

 :o8: หวานเบาๆ

แต่น้ำฟ้าหนอ บางทีก็ทำร้ายป่ะป๊าไม่รู้ตัว



คนเขียนสู้ๆน่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Akamei ที่ 04-02-2012 20:40:44

น่าร๊าก  ก ก ก ก  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 04-02-2012 20:46:34

คิดถึงงงงงง คนเขียนน  :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
สู้ๆนะ จุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 04-02-2012 20:57:37

คิดถึงด้วย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 04-02-2012 21:15:50

มะไหร่จะตกลงปลงใจกันได้นิ หุๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 04-02-2012 21:43:03

คิดถึงเหมือนกัน :กอด1:  คนเขียนก็รักษาสุขภาพด้วยน้าาาาา   :pig4:
รักนะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 04-02-2012 21:48:27

ตะวันเป็นห่วงฟ้าเอามากๆเลย
เมื่อไหร่จะได้อ่าน nc สักทีนะ
คนเขียนสู้ๆนะเป็นกำลังใจให้
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 04-02-2012 22:07:48

หนูลินน่ารักมาก  ป้า ๆ คิดถึงอย่างแรง
ตอนนี้แอบสวีทนองน้ำยังไงชอบกล

อีตาธาดาเป็นไงบ้างเนี่ย  ตัดใจไปรักหมอกดีกว่าไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 04-02-2012 22:14:26

รอครับรอๆๆๆ

ตะวัน จะลอยคู่ฟ้าแล้วใช่ไหมน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 04-02-2012 22:31:29

คิดถึงคนเขียน คิดถึงหนูลิน
คิดถึงฟ้า
แต่ตอนนี้หวานจริงๆ หวานจนคนอ่านเขินไปด้วย 555
รอตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: เกี๊ยวกุ้ง ที่ 04-02-2012 22:32:33

ตกหลุมรักน้ำฟ้าเข้าแล้วสินะคุณตะวัน  :impress2:
แถมยังขี้หวงซะด้วย...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 04-02-2012 22:39:39

   คุณตะวันอย่างหึงแรงมากนะค่ะ เดี๋ยวแมฟ้าเจ็บ....
คนเขียนเอามาลงช่างมาได้จังหวะเหมาะเจอะอะไรเช่นนี้
เหมือนมาเพิ่มกำลังใจยามสอบดีแท้~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: pmnet ที่ 04-02-2012 22:40:46

คิดถึงเหมือนกัน ได้อ่านแล้วยิ้มเลยตอนนี้ จะรอตอนต่อไป สู้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 04-02-2012 22:53:40

คำแรกที่เจอเส้นจบเรื่อง ...
อ๊ากกกกกกกกก ค้างอ้ะ ! T^T~

สู้ ๆนะค้าาาาา รออ่านต่อค่าาาาา

ปล. คุณลุงม้าน้ำหึงอีกแน่ ๆ > <

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: loveis ที่ 04-02-2012 22:56:53

คิดถึงหนูลิน คิดถึงน้ำฟ้า คิดถึงเจ้าพ่อหน้าโหด คิดถึงๆๆ  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: acorntan ที่ 04-02-2012 23:09:49

คิดถึงหนูลินเหมือนกันจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ana* ที่ 04-02-2012 23:23:33

อร๊ายยย หวานเจี๊ยบบบบ
ถึงน้ำฟ้าจะดูไม่ค่อยเต็มใจหวาน แต่ก็น่าร้ากกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: K2KARN ที่ 04-02-2012 23:34:57

โอยยยยยยยยยยยยย รอนานมาก แต่ก็ไม่ผิดหวังเลยนะเนี่ย
คุณรังสิมันต์ เข้าใจตัวเองมากขึ้นแล้วหรือยังหนอ
เหมือนตอนนี้แม่ฟ้าจะเอาแต่นอนอย่างเดียว หนูลินเองก็ไม่ค่อยได้ออกโรงเท่าไหร่
แต่มันหวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Ciin ที่ 04-02-2012 23:42:22

รอนานมว๊ากกกกกกกกกกกกก

ตะวันรุใจตัวเองรึยังน้าา??
ถ้ารุก็รีบบอกฟ้าเถอะ เด๋วจะโดน มคปด อิอิ :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 04-02-2012 23:46:11

แอร๊ย อ่านไปจิกหมอนไปด้วย
ป๊ะป๋าตะวันหวานมาก น่ารักดี
แม่ฟ้าไม่เขินแต่คนอ่านอ่านแล้วเขินมาก
แต่แอบสงสารหนูลินตอนโดนอุ้มออกไปจากห้องแม่ฟ้า
ส่วนคุณหมอกับมาคัสก็น่ารักไม่แพ้คู่หลักเลย
รออ่านตอนร่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 05-02-2012 00:30:51

ทำตัวเหมือนคู่รักกันเข้าไปทุกที ฮ่าๆๆ เมื่อไหร่จะลงเอยกันละเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 05-02-2012 01:11:46

+++1
ให้ค่าาา กอดหน่อยคิดถึงๆๆๆๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 05-02-2012 01:20:22

น่ารักเหมือนเคย...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 05-02-2012 01:30:08

 :mc4: มาแล้ว จุใจเลย >,,<
ตอนนี้คุณรังสิมันต์น่ารักมากกกกกกกกกกกก
ขอๆ จะเอาผู้ชายคนนี้ ดูแลน้ำฟ้าดีมากกกก :impress2:
และขี้หึงเว่อร์ๆ
 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Mint_k ที่ 05-02-2012 01:43:37

รออยู่ค่ะ คิดถึงเหมือนกันน :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 05-02-2012 01:52:09

อ๊าย :-[  น่ารักๆ
บทนี้คุณตะวันหวานมากๆเหมือนคู่รักกันเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 05-02-2012 08:54:41

จะรอตอนต่อไปนะค่ะ
 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: cocorico ที่ 05-02-2012 09:55:08

คิดถึงหนูลินที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ปะป๊า กับ มะม๊าาา ยังไม่รุ้ใจตัวเองซะทีน๊าาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 05-02-2012 11:32:43

เมื่อไหร่จะหวานกันน้า  อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 05-02-2012 12:03:21

ตะวันน่ารักมากตอนนี้
หนูลินมาน้อยไป
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: silent_loner ที่ 05-02-2012 12:36:04

ธาดามาขัดได้อีกนะ
คนเค้ากำลังสวีวี่วี?กันอยู่
รังสิมันต์เลยต้องมากอดหอมหนูลินแทนเลย
คนเขียนรักษาสุขภาพด้วยนะคะ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 05-02-2012 13:35:12

ลุงม้าน้ำเริ่มหลงแม่ฟ้าล่ะซิเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 05-02-2012 16:12:23

กรี๊ดๆหวานมากๆ  :-[
แล้วเมื่อไหร่คุณตะวันจะรู้ใจตัวเองล่ะ แสดงออกให้ลูกน้องรู้กันหมดแล้ว
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Fon-NR ที่ 05-02-2012 16:25:25

 :-[ คิดถึง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 05-02-2012 16:43:15

 :impress3:   น่ารักกันมากกกกกกกกกก

พ่อตะวันกับแม่ฟ้า  :o8:

รักกันซะทีเถอะ  ลุ้นกันจนเหนื่อยล่ะ   :laugh:

NCNC   :haun4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: white-goddess ที่ 05-02-2012 16:52:32

ตะวันหลงรักหนูฟ้าเข้าเต็มๆแล้วสิ   :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 05-02-2012 18:21:32

บอกได้คำเดียว สมกับที่รอคอยมานาน!!

หลงรักม้าน้ำจอมหื่นเข้าเต็มเปา :กอด1:

ติดตามตอนต่อไป :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: สมุนไพร ที่ 05-02-2012 19:14:42

 :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-02-2012 20:39:39

พี่ตะวันกำลังออดอ้อนน้องฟ้าเลย  คุณธาดาจะโทรมาขัดจังหวะทำไมเนี๊ย เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 05-02-2012 20:45:13

คุณธาดาตอนนี้ขาเดี้ยงคงออดอ้อนใหญ่ แต่คงไม่ทันคุณพ่อม้าน้ำแหละ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 05-02-2012 21:18:02

ป๊ากับม๊ากำลังจะหวีดหวาน หนูลินน่าจะมาช้าอีกหน่อยนะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 05-02-2012 21:26:56

 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 05-02-2012 22:43:46

สมกับที่รอคอยมากกกกค่ะ  :monkeysad:
อ่านเรื่องนี้ทีไรรู้สึกดีทุกทีๆ พออ่านจบแล้วแบบ เห้ยไรว้าา จบแล้วหรอ
อยากอ่านอีกกกกก  :a5: มาต่อเร็วๆนะคะคนแต่งงง   :z3:
คิดถึงมาก ๆๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 05-02-2012 23:20:58

ตอนนี้หวานมากสมกับการรอคอยอันยาวนาน
หลังจากระทึกราวกับไปอยู่ในหนังสงครามล้างเผ่าพันธ์
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะจ๊ะ รอได้เสมอค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: how to ที่ 10-02-2012 17:51:37

อยากอ่านแล้วววอ่า  :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 10-02-2012 18:08:32

คิดถึงแม่ฟ้ากับหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 10-02-2012 20:12:44

หนูลินน่ารัก ^^  หลงรักเขาเข้าแล้วละซี่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 11-02-2012 20:02:23

น่ารักกกกกกกกกก
 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 12-02-2012 21:35:09

เข้ามาปูเสื่อนั่งรอ.. คิดถึงหนูลิน กับแม่ฟ้า!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-02-2012 13:02:52

กำลังอ่านลุงม้าน้ำลวนลามน้ำฟ้าอยู่ดีๆ อิตาธาราแกจะโทรมาทำไม
ตอนหน้าหนูลินต้องอ้อนแม่ฟ้ากับลุงม้าน้ำมากๆ นะ อยากอ่านอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: tasskusr ที่ 13-02-2012 13:59:00

ตามเข้ามาอ่านจนทันจนได้ค่ะ น่ารักมากเลยอ่ะ หลงรักหนูลินด้วยคนค่ะ บรรยากาศกำลังไปได้สวย ธาดาเนี่ยโทรมาทำไม ก้อเข้าใจว่าห่วงแต่ว่าช่วยโทรมาเวลาอื่นได้ไหมเนี่ย ส่วนคุนตะวันของเราคงเริ่มรู้ใจตัวเองแล้วว่ารักทั้งคุนแม่แล้วก้อคุนลูกมากแค่ไหนอ่ะ แต่น้ำฟ้านี่สิไม่รู้ว่าคิดยังไงอ่ะ เพราะดูท่าว่าน้ำฟ้าจะยังไม่มีใจให้ตะวันของเราเลยอ่ะ สงสัยว่าต้องให้หนูลินช่วยแล้วงานนนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: MAKWAN ที่ 13-02-2012 16:10:32

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 15-02-2012 20:42:43

อ่านทันเเล้ว เย้ๆๆๆๆ

เเอบตกใจกลัวว่าน้ำฟ้าจะถูกปาดคอมากๆ  :เฮ้อ:

เเต่คุณตะวันก็ช่วยเอาไว้ได้  :-[

รอตอนต่อไปนะคะ  :pig4:

+1 ให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 15-02-2012 21:02:53

รอ ฉัน รอ เธอ อยู่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: kimyunjae ที่ 15-02-2012 22:13:35

 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 16-02-2012 11:36:39

หนูลินน่ารักเหมือนเดิม  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ycrazy ที่ 16-02-2012 23:32:02

คนแต่งอยู่ชลบุรีเหมือนกันเลยจ้า :กอด1: ตอนหลังๆฉากหวานเยอะดีจัง ชอบค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 18-02-2012 20:23:00

นั้งเฝ้าทุกวันนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 19-02-2012 01:13:14

แอบแวะมาส่อง :m22: :m22:
หายไปไหนน้า :m28: :m28:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 19-02-2012 01:50:20

...แห่ะๆ...  เค้าหายไปฝึกสอนมาจ้าาา   :sad4:....................... :o12:   

และในที่สุดมันก็ผ่านพ้นไปแล้ว...เย้ !!!   o13 o13 o13 o13 o13 o13

ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด  (และเค้าไม่สนใจทำฟิสิกส์กะสอบแคลของอาทิตย์หน้า)

คืนพรุ่งนี้จะมาลงต่อล่ะ   :bye2: :bye2: :bye2:   ขอบคุณที่ยังแวะเวียนกันมานะจ๊ะ 

ไปล่ะเจอกันๆ   :bye2: :bye2: :bye2:  ดูแลสุขภาพกันถ้วนหน้าเน้ออออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 19-02-2012 13:50:28

รอจ้า..... สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Angel.JS~ ที่ 19-02-2012 19:27:38

เข้ามาอ่านเรื่องนี้แบบมึนๆ แล้วพบว่า.. .  สนุกม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก o22 o22
อ่านมาราธอนตั้งแต่สิบโมงเช้าจนถึงเวลานี้เลยทีเดียว
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย เนื้อเรื่องแบบนี้เป็นแบบที่ชอบมากๆๆๆๆเลยค่ะ

อ่านไปหัวใจพองไป มันก๊าวใจมากกกกก  :-[ :-[

คุณแม่ฟ้าของหนูลินน่ารักมากเลย ม๊ะม๊า  :impress2: ดื้อมาก เหมือนแมวจริงๆ แมวเปอร์เซียสีขาวขนฟูๆ ที่จะขู่ฟ่อๆเวลาเราเข้าไปเล่นด้วย แต่พอเราไม่ไปยุ่งเข้าจริงๆกลับมาออเซาะออดอ้อนให้เราเล่นด้วย มันหมั่นเขี้ยวนัก เมี๊ยววว  :man1:

ป๊ะป๊าม้าน้ำของหนูลินทำให้เรานึกถึงหมาพันธ์ร๊อตไวเลอร์ เอาจริงๆมันดูน่ากลัวนะคะถ้าดูภายนอก แต่เท่าที่เราเลี้ยงและเล่นกับมันมาตลอดชีวิต มันเป็นหมาปัญญาอ่อน ติ๊งต๊อง แต่ก็แกล้งทำหน้าดุไปงั้นแล่ะ ขี้เก๊ก ชอบทำเป็นว่าเชิ่ดๆ แต่จริงๆแล้วพอเราไปเล่นกับหมาตัวอื่นก็วิ่งมาอ้อนเรา พอกันเลยทั้งแม่ทั้งป๊ะป๊า

เป็นคู่ที่ลงตัวมากๆ
แอบปลื้มคู่หมอกานต์ตัวเล็กสายพันธุ์พุดเดิลกับมาร์คัสตัวใหญ่ผมน้ำตาลสายพันธุ์โกลเด้นท์เหมือนกันนะคะ น่ารักมากเลยอ่ะ คุณหมอกานต์เหมือนพุดเดิลจริงๆ พอดีที่บ้านก็เลี้ยงพุดเดิลด้วยคะ พุดเดิลที่บ้านนะคะ เห็นใบไม้ปลิวก็เห่าแล้วค่ะ ๕๕๕๕๕ แล้วไอ้เจ้าโกลเด้นเนี่ยก็ชอบแหย่ให้พุดเดิลเห่าจั๊งงงง

เอ่อะ บ่นยืดยาว ไม่ได้เกี่ยวกับนิยายเลย ฮาาาา แต่อิมเมจมันเหมือนจริงๆน้า ชอบมากมายเลย ><

ตอนนี้เนื้อหากำลังเข้มข้น(รึเปล่า? หรือมีเข้มข้นมากกว่านี้คะ? *เตรียมชามรอรับมาม่า*)

สนุกมากๆเลยค่ะ หมั่นไส้คุณธาดา(ไม่)เล็กๆ คุณพี่หมอก เอาคุณธาดาไปที   :serius2:

รอติดตามตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ ลงชื่อปูเสื่อรอเรื่องนี้ด้วยคนค่า

ดีใจมากๆที่หลงมาอ่านเรื่องนี้ ขอบคุณคนแต่งมากๆเลยนะคะพี่แต่งนิยายสนุกม๊ากๆมาให้อ่านกัน
เป็นกำลังใจให้ค่า รออ่านนะคะ อ่านไปกัดผ้าไป หวานงื้อออออ  :man1: :man1:

*ปูเสื่อแกะซองเลย์รอตอนต่อไป*  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 19-02-2012 20:51:18

ชอบ ชอบ ชอบ

รออ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 19-02-2012 21:33:52

รอ.................

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: menano ที่ 20-02-2012 01:00:12

ตามมาอ่านจนทันแล้ว สนุกมาก
ลุ้นทุกตอนเลย
รีบมาต่อเร็วนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 20-02-2012 11:25:54

คิดถึงแม่ฟ้าแล้ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 20-02-2012 19:36:11

ตามอ่านทันแล้ว
สนุกมากๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 20-02-2012 19:59:53

คิดถึงนู๋ลิน  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: chococake ที่ 21-02-2012 22:58:35

คิดถึงคิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงง :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 21-02-2012 23:24:15

มานอนรอ :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 21-02-2012 23:40:52

นาน......................................จังT^T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 22-02-2012 20:35:58

แวะมาแอบส่อง!!! รอหนูลินกับแม่ฟ้าจ้า...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 22-02-2012 21:06:24

หนูลินจ๋าาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 22-02-2012 22:32:24

มาต่อเถอะค่า   :m15:
รออออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Fon-NR ที่ 23-02-2012 17:22:15

รอ ฉันรอคนเขียนอยู่ สู้ๆนะคะ^^ :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 23-02-2012 18:40:33

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 23-02-2012 19:19:07

9y[ 9y[ 9y[ 9y[ 9y[

.........

มิรุจะเล่นมุขอะไรแล้ว รอแล้วรอเล่าก็ยังมิมา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 23-02-2012 19:33:42

ปูเสื่อเป็นเพื่อนนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 23-02-2012 19:41:26

ครอบครัวเนี้ยยย แสนจะน่ารักเลยอะ

ทำไมต้องมีคุณธาดามาด้วยเนี้ยยยย

ก็ชอบนะ แต่รักคุณตะวันมากกว่า ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 24-02-2012 17:43:14

รออยู่นะค่ะ
 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: SuperMai ที่ 24-02-2012 20:06:48

น่ารัก  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: chochang99 ที่ 25-02-2012 00:43:56

มาต่อยังอ่ะ คิดถึงๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: maximus-X ที่ 26-02-2012 15:54:32

เข้ามารอจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 26-02-2012 21:14:48

คิดถึงหนูลินแล้วน๊า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Crossley ที่ 26-02-2012 21:22:57

คิดถึงน้ำฟ้าจังง  :m1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 26-02-2012 23:30:47

ตามอ่านมารวดเดียว
ทันจนได้
สนุกมากเลยค่า
มาต่อเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Þrestigë ที่ 28-02-2012 21:49:18

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 28-02-2012 21:59:00

มีแฟนแบบนี้ อย่ามีซะดีกว่า มันเสียดายเวลา
เลิกเถอะนะ แฟนประสาอะไร จับมือฉันวัน ปล่อยไว้วัน
คนรักกันเค้าทำที่ไหน ไม่อยากดูแลหัวใจ ก็อย่ามาดึงฉันไว้ดีกว่าามั้ยเธอ....



สอบเสร็จยัง
งอลเบาๆแล้วนะ....T^T*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Angel.JS~ ที่ 29-02-2012 23:05:43

ฉันยังรอคอยปฏิหาริย์ เชื่อว่ามันกำลังจะมาถึง ครึ่งหนึ่งของฉันที่มันขาดหายไป  :m15: :m15:

รออยู่นะคะคนแต่ง เป็นกำลังใจให้ค่า  :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: tt00 ที่ 01-03-2012 00:14:50

แง้ หายไปเลย  :sad4:

มาเร็วๆ น้า  :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 01-03-2012 00:56:20

:sad5: คนแต่งหายไปหน๊ายอ๊า
คิดถึงแม่ฟ้กะนู๋ลินจะแย่แ้ว้วววว  :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: nayne ที่ 01-03-2012 19:49:10

ตอนแรกเข้ามาอ่านเรื่องนี้เพราะเห็นคนอ่านเยอะคงสนุกอยู่
จนตอนนี้ ติดหนึบ! :-[
คนเขียนมาอัพไวๆนะค่ะ
พ่อตะวันก็เริ่มเผยความรู้สึกขนาดนี้แล้ว
เมื่อไหร่แม่ฟ้าจะใจอ่อนซะที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 01-03-2012 19:59:37

แอบมาดู  :m7: :m7:  ยังไม่มา  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 01-03-2012 20:03:48

โอ้ยยย  มาต่อเถ่อะ!!! :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 01-03-2012 20:04:39

คิดถึงแม่ฟ้า  คิดถึงลุงม้าน้ำ และที่สำคัญ  คิดถึงหนูลินมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: a_om ที่ 01-03-2012 21:23:50

คิดถึงแล้วนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: zaszaq ที่ 01-03-2012 23:32:27

อ่านทันสะที   o13 o13 o13

สนุกมากค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 01-03-2012 23:36:44

รอคอยเธอมานานแสนนาน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 02-03-2012 00:00:30

นานแล้วน้าา  :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 02-03-2012 21:56:36

เมื่อไหร่ จะมาต่อสักทีคร๊าบบบบบบบบบบบบ

อยากได้แบบหวาน ๆ ของคู่พระ-นาย แล้ว

รออยู่นะคร๊าบบ~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 03-03-2012 17:02:21

คิดถึงครอบครัวนู๋ลิน แม่ฟ้า พ่อตะวันด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 03-03-2012 23:26:01

รู้สึกหนูลินจะเริ่มติดพ่อมากขึ้นแล้วนะ
แม่ฟ้าก็.. มวแต่ยุ่งอยู่กับคุณธาดา อยู่นั่นอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ake2530 ที่ 04-03-2012 00:13:06

หายไปนานเลย...คิดถึงนะครับ
รอติดตามอ่านนะเนี่ย ^_*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 04-03-2012 00:38:50

อยู่ๆก็หายไป หายไปกับดอกไม้ ~

มาต่อเร็วๆน๊า
รออยู่จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: tt00 ที่ 04-03-2012 21:59:40

ถ้าคนเขียนจะหายไปนานขนาดนี้  :sad4:  :o12:

กลัวจะหายไปนานแบบคราวก่อน

รีบๆ กลับมาต่อน้าาา  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 05-03-2012 15:11:45

หนูลินน่ารักมากก ดูหน้าก่อนมาใครอุ้มเอง ฮี่ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 06-03-2012 23:15:36

คู่ของมาคัสน่ารักอะ ที่รงที่รัก แหมมม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 06-03-2012 23:25:19

 :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 06-03-2012 23:51:29

หมดเวลาแล้วเธอคงต้องไป แต่สิ่งที่เหลือในใจยังอยู่

คือความคิดถึงที่เธอนั้นไม่รู้ พูดไม่ได้ ทำได้เพียงแค่คิดถึงเธอ


--นานแล้วนะ--

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Þrestigë ที่ 09-03-2012 12:41:35

กลับมานะ ขอเธอคืนกลับมาได้รึป่าว ?~ TT '

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 09-03-2012 22:36:20

รอสักวันให้เธอหันมา
รอสักวันทั้งที่ไม่รู้ว่าเมื่อไร
รอแต่เธออยากให้เธอรู้
เธอได้เข้าใจเห็นใจกันบ้างไหม ฉันรักเธอ

~~~~~~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: tantanlize ที่ 11-03-2012 15:24:39

คิดถึงหนูลินแล้วว ว ;)))))

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 11-03-2012 16:41:21

คิดถึงนะครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: aohka ที่ 11-03-2012 17:37:51

เดือนกว่าๆ ผ่านไป
แง๊ๆๆๆๆ อยากอ่านต่อแล้วววววววววว >.<"

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 11-03-2012 20:08:55

หายไปน๊านนาน คิดถึงนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 11-03-2012 20:37:50

สาบสูญ.................... :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.34 !>> [04/02/2012] PG.82
เริ่มหัวข้อโดย: Folie ที่ 12-03-2012 12:54:25

นานแล้วน้า เมื่อไหร่แม่ฟากับหนูหลินจะกลับมา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 12-03-2012 16:36:55

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.35




           ...รู้สึกว่ากลิ่นแป้งเปลี่ยนไป  ไม่คุ้นจมูกเหมือนก่อน...  หนูลินพอได้อยู่ในมือของคุณลุงตัวใหญ่แล้วก็ไซร้หัวไซร้คอออดอ้อนหาทันที...  รังสิมันต์ก็ตอบสนองโดยการยกตัวหนูลินกอดแน่นๆ...ในใจโหวงเหวงรู้สึกเหมือนเขากำลังกอดหนูลินไว้เพื่อเป็นตัวแทนของใครอีกคน...  สองเท้าพาตัวเองพร้อมหนูลินเดินไปหยุดยืนอยู่ตรงกรอบประตูโดยเขาหันหลังพิงผนังไว้...   



            ได้ยินเสียงตอบโทรศัพท์ของน้ำฟ้าดังมาแผ่วเบา...ทว่าสีหน้าเปื้อนยิ้มที่ไม่เคยมีตอนอยู่กับเขาก็ทำให้ในใจรู้สึกเหมือนที่ใครมาต้มน้ำจนเดือดพล่าน...มันรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านจนแทบทนไม่ไหว   ...แต่เขาก็ต้องเก็บอาการไว้  ข่มใจเอาน้ำแข็งที่มีในตัวทั้งหมดมาดับความร้อน...  โดยเฉพาะน้ำแข็งตัวน้อยที่เขาประคองอยู่ในอ้อมแขน...    เจ้าหนูถูไถศีรษะไปมาราวกับต้องการจะอ้อนขออะไรซักอย่าง...แต่เพราะไม่เข้าใจภาษาเด็กว่าต้องการอะไร  ชายหนุ่มจึงทำได้เพียงเขย่าตัวเด็กน้อยเบาๆแล้วจับจ้องมองไปยังน้ำฟ้าไม่วางตา...


"...ได้ครับ...ฟ้ากลับเข้ากรุงเทพฯเมื่อไหร่จะรีบไปหาทันทีเลยครับ...  คุณธาดาก็ต้องทานยาให้ครบนะจะได้หายไวๆ...    ครับ...ยังไงฟ้าก็ต้องขอบคุณแล้วก็ขอโทษคุณด้วยมากๆ...ที่ต้องมาเจ็บตัวแบบนี้เพราะฟ้าแท้ๆ...  ครับ...เอ่อ...คะ...ครับ...สวัสดีครับ..."  น้ำฟ้าเอ่ยลาเสร็จก็วางสายไป...   ทว่าพอหันตัวกลับมาเพื่อจะเอาโทรศัพท์ไปคืนเพื่อนก็กลับปะทะกับแผงอกกว้างใหญ่ที่ขวางเขาเอาไว้ทั้งตัว...  แต่ทว่าจุดโฟกัสของสายตาน้ำฟ้ากลับเป็นเจ้าหนูลินตัวน้อยที่ยิ้มเหงือกแดงแจ๋มาให้ในอ้อมแขนแข็งแรงนั่นต่างหาก...


"หนูลิน !!"  เด็กหนุ่มร้องเรียกชื่อเจ้าลูกชายดังลั่น...  สอดแขนเข้าใต้รักแร้เตรียมเอามาอุ้มเอง...  ทว่าแรงขืนตัวของหนูลินก็ทำให้เขารู้ว่าเป็นเพราะมือใหญ่ไม่ยินยอมฝห้เขาได้อุ้มลูกได้โดยง่าย...   เด็กหนุ่มจึงเงยหน้ามองสบสายตาคมดุที่จ้องกลับมาเชิงต่อต้าน...


"...ปล่อยมือนะ..."  น้ำเสียงแผ่วหวิวหลุดออกจากปาก...  ...สองวันมาแล้วที่ได้เห็นหนูลินแค่เพียงผ่านๆแต่ไม่เคยได้อุ้ม...  ไม่เคยต้องห่างกันขนาดนี้มาก่อน...แรงคิดถึงแรงรักแรงหวง  บวกกับความรู้สึกกดดันที่สัมผัสได้จากร่างสูงใหญ่...ทำเอาตอนที่พูดก็รู้สึกได้เลยว่ามันมีน้ำมาคลออยู่ที่หน่วยตา... 



                แล้วพอเด็กหนุ่มออกแรงรั้งตัวหนูลินมาอุ้มเองอีกครั้ง...ก็พบว่ารังสิมันต์คลายแรงมือที่รัดตัวหนูน้อยให้เขาอุ้มหนูลินออกมาได้โดยง่าย...   และไม่รู้ว่าเพราะเขาเริ่มมองภาพเบื้องหน้าไม่ค่อยชัดหรือเปล่า...ถึงได้เห็นแววตาเศร้าๆของชายหนุ่มส่งมาให้แว่บหนึ่งด้วย...  แต่แค่กระพริบตามันก็หายไป...และถูกแทนที่ด้วยแววตาคมดุเหมือนเดิม...มันจ้องตรงมาที่เขาราวกับว่าเขาไปทำอะไรผิดร้ายแรงมาอย่างนั้นล่ะ...   



                น้ำฟ้าคิดตรึกตรองอยู่ชั่วครู่ว่าควรออกปากถามออกไปเลยดีไหมว่าโกรธอะไรเขาอีกรึเปล่า...  แต่อีกใจก็เตือนไว้ว่าอย่าดีกว่า...  ใช้ความสงบเข้าช่วยโดยการเดินเลี่ยงเข้าห้องไปเสียจะดีที่สุด... 


              ตัดสินใจแล้วเด็กหนุ่มก็เบี่ยงตัวโอบหนูน้อยก็เริ่มร้องอ้อแอ้เรียกความสนใจจะเข้าห้อง... แต่ฝ่ามือแข็งแรงก็รั้งต้นแขนเขาไว้ให้หยุดได้อย่างง่ายดาย...


"จะไปไหนอีก..."


"...จะเข้าห้อง...ปล่อย..."  น้ำเสียงติดอู้อี้เล็กน้อยแต่ชายหนุ่มก็ได้ยินชัดเจนดี...  มุมปากกระตุกยิ้มขัดกับนัยตาที่แวววาบขึ้นมาอย่างไม่รู้สาเหตุ...


"ดีนะ...กับฉันไม่อยากจะเข้าใกล้...  แต่อยากจะรี่ไปไกลๆ...ไปหาไอธาดานั่นใช่มั้ย?...  ทำไม...ชอบมันนักเหรอ...?"


"...อย่ามาหาเรื่องกันนะ...พูดอะไรของคุณ..."   น้ำฟ้าเริ่มเสียงขุ่นตวัดถาม...  เมื่ออีกคนออกอาการหาเรื่องเหมือนเดิมอีกแล้ว...  นี่เขาสองคนจะไม่มีวันได้คุยดีๆกันเลยใช่มั้ย...?


"ได้ยินว่าจะรีบกลับเข้ากรุงเทพฯ...ถามหน่อยเถอะ...  รู้เหรอว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ส่วนไหนของโลก..."


"...ถึงผมไม่รู้...ผมก็จะรีบออกไปจากที่นี่...แล้วก็กลับไปบ้านของผมให้เร็วที่สุด..."  ...ถึงจะตอบไม่ได้เพราะไม่รู้จริงๆว่าที่นี่คือที่ไหน...  แต่ใจก็อยากจะกลับบ้านอยู่ดี...


"...หึ  ออกไปให้พวกมันตามล่ายิงหัวเอาแบบง่ายๆเลยงั้นสิ...  รู้ตัวซะบ้างสิ...ว่าตอนนี้ตัวเองกับหนูลินอยู่ในช่วงอันตรายขนาดไหน..." 


"...ก็แล้วคุณมายุ่งอะไรด้วยเล่า !"  เมื่อเถียงตอบตรงๆไม่ได้น้ำฟ้าเลยออกอาการพาลใส่... ทั้งที่ได้ยินอยู่เต็มสองหูแท้ๆว่าสาเหตุของคนร้ายคือพวกมันต้องการตัวหนูลินเท่านั้น... 


     
           ฝ่ายชายหนุ่มพอได้ยินว่าตัวเองไปยุ่งไม่เข้าเรื่องก็หน้าตึงทันที...  ออกแรงบีบต้นแขนบังคับให้น้ำฟ้าหันมาเผชิญหน้า...  สองร่างห่างกันเพียงเด็กน้อยตัวอวบอ้วนคั่นกลางด้วยท่าทางร่าเริงไร้เดียงสา...หันมองคนโน้นทีคนนี้อย่างมีความสุข...ก่อนจะซบลงบนอกคุณแม้ด้วยความไว้วางใจ... 


            รังสิมันต์ประสานสายตากับดวงตากลมโตพราวหยาดน้ำที่ยังไม่แห้งดีของน้ำฟ้า...แล้วพูดเน้นชัดทุกคำ...


"...ถึงไม่ให้ยุ่ง...ฉันก็จำเป็นต้องยุ่ง...   อย่าลืมสิว่าที่เธออุ้มอยู่...คือทายาทคนเดียวของตระกูลฉัน...  เป็นหลานชายแท้ๆของฉัน..." 


"...เขาเป็นหลานชายแท้ๆของผมเหมือนกัน !"  พอได้ยินว่าอีกคนมาอ้างสิทธิ์ความเป็นญาติกับหนูลินน้ำฟ้าก็รีบออกตัวด้วยทันที  ...รังสิมันต์ไม่เถียง...แต่กลับพยักหน้าน้อยๆให้...


"ใช่...  ไวโอลินมีสายเลือดของเราสองคนอยู่ในตัว...  เพราะฉะนั้น..."   พูดถึงตรงนี้สองแขนแกร่งที่ตอนแรกบีบแน่นราวคีมเหล็กก็ค่อยๆปลดพันธนาการ...   มือหนึ่งเลื่อนลงมาคล้องที่ราวเอวของน้ำฟ้า...  ส่วนอีกก็เอื้อมมาลูบแก้มเนียนใสของหนูลินแผ่วเบาแล้วปล่อยให้เด็กน้อยเกาะเกี่ยวนิ้วใหญ่เล่นตามใจอยาก...   ดวงตาคมสบกับดวงตากลมโตฉายแววความแน่วแน่และความจริงใจให้เห็น...   ถ้าหากทั้งเขาและน้ำฟ้าจะยังแข็งใส่กันอยู่แบบนี้...  ไม่มีทางเลยที่เขาสองคนจะลงเอยด้วยความสุขอย่างที่เขาปรารถนา...   


              ริมฝีปากขยับแผ่วเบา...เอื้อนเอ่ยสิ่งที่อยากบอกนับตั้งแต่วินาทีที่เห็นน้ำฟ้าตกอยู่ในมือคนร้ายว่า... 


"...เพราะฉะนั้น...  ตราบใดที่หนูลินยังอยู่กับเธอ...  ฉันจะอยู่คุ้มครองเธอกับลูก   ...จะปกป้องเธอ..ด้วยชีวิตของฉัน..."   ระหว่างที่พูดเขาก้มมองแต่หนูลิน   ...จึงไม่ทันได้เห็นแววตาของน้ำฟ้าที่กระพริบปริบกับคำพูดที่ได้ยินเพราะไม่ได้คาดคิดนั่น... 



               มันเหมือนอะไรบางอย่างในใจถูกปลดล็อกออก... 


               ...แล้วมีคนนำความอบอุ่นแผ่ซ่านมาเติมเต็มช่องว่างเล็กๆที่เกิดอยู่ภายในหัวใจ...   


               น้ำฟ้าค่อยๆเงยหน้ามองคนเอ่ยคำพูดที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความกล้าๆกลัวๆ... แต่เพราะอยากรู้ว่าแววตานั้นพูดจริงหรือพูดเล่นกันแน่...  แค่พูดให้เขาเชื่อแล้วหลังจากนั้นค่อยพรากเอาสิ่งที่ต้องการไปอย่างง่ายดาย...   หรือเขาจะพูดออกมาจากใจ...ไม่ได้แกล้งล้อเล่นหรือหลอกกันเหมือนที่ผ่านมา...


            ทว่ารังสิมันต์กลับเอาแต่ก้มมองหนูลิน...  ไม่รู้ทำไมจู่ๆก็เกิดความรู้สึกไม่กล้าสบตาน้ำฟ้าขึ้นมาเสียอย่างนั้น...  ...อันที่จริงที่ต้องปกป้องมันก็เป็นหน้าที่ที่เขาสมควรจะทำอยู่แล้วไม่ใช่หรือ... ไม่ใช่คำบอกรักเสียหน่อยที่จะต้องมาเขินมาอายกันเสียหน่อย...  แต่ทำไม...เขากลับกลัวว่าถ้าเด็กหนุ่มตรงหน้าได้สบตาเขาในตอนนี้...ความลับอะไรบางอย่างในหัวใจคงจะถูกเด็กหนุ่มดูออกอย่างง่ายดายเลยทีเดียว...


"บอสครับ...โทรศัพท์จากคุณโตยธร..."  ...และเป็นเตโชที่มายืนค้างอยู่ริมประตูแล้วยื่นโทรศัพท์ไร้สายไปทางเจ้านายซึ่งรีบปล่อยตัวน้ำฟ้ากับหนูลินโดยพลัน... 


"...ขอบใจ"   และเป็นครั้งแรกเช่นกันที่ชายหนุ่มรู้สึกขอบคุณลูกน้องของตัวเองอย่างจริงจัง...ไม่ใช่เพราะเรื่องงาน...แต่เพราะเข้ามาในช่วงเวลาที่เขากำลังต้องการตัวช่วยอยู่พอดีเลย... 


"...เธอ...ไปพักผ่อนซะ... ต้องการอะไรก็บอกโยชิ...  เย็นๆฉันถึงจะกลับ..."  รังสิมันต์หันมาบอกกับน้ำฟ้าก่อนเดินไปรับโทรศัพท์ที่ลูกน้องตัวสูง...   ทว่ามือเล็กก็มาคว้าต้นแขนของเขาเอาไว้ก่อนออกแรงเบาๆราวบอกให้หยุดคุยอีกครู่...   รังสิมันต์หันกลับไปหาแล้วเอ่ยถาม...


"มีอะไร..."


"ผมอยากกลับบ้าน...ผมอยากกลับเข้ากรุงเทพฯ..."


"..."   พอได้ฟัง...ใจของเขาที่เหมือนจะโพงโตก็กลับมีคนเอาเข็มมาทิ่มจนมันแฟบไปอย่างกะทันหัน...  หัวใจที่รู้สึกอยู่ว่าเต้นโครมครามในตอนแรกก็กลับมาเต้นแผ่วเบาจนนึกว่าจะหยุดหายใจไปเสียแล้ว...   


              ...จริงสินะ...ลืมไป... ก็ได้ยินอยู่ว่าเขาเพิ่งสัญญิงสัญญาไว้กับปลายสายว่าจะไปหากัน...คงอยากจะออกไปจากที่นี่เพื่อจะได้ไปสุขสมหวังกับมันเร็วๆสิท่า...  แล้วคงจะเห็นว่าที่เขาพูดไปเป็นเพราะยอมสยบและหลีกทางให้เด็กนี่ไปสร้างครอบครัวใหม่อย่างมีความสุข  โดยเห็นเขาเป็นเพียงหมาเฝ้ายามที่คอยระวังรักษาความปลอดภัยให้งั้นสิ...!   


             ...แค่ประโยคขอกลับบ้านเพียงประโยคเดียว...   ทำให้เขาคิดฟุ้งซ่านไปถึงขนาดนี้เลยงั้นเหรอ...?


             รังสิมันต์คลายมือที่กำแน่นอยู่ออก...  แล้วบอกน้ำฟ้าด้วยน้ำเสียงที่พยายามข่มให้เรียบว่า...


"...ได้กลับไปแน่...แต่ไม่ใช่ตอนนี้..."  พูดจบชายหนุ่มก็ยกหูโทรศัพท์ขึ้นรับสายแล้วเดินกลับออกจากห้องไป...

 
               น้ำฟ้าไม่เข้าใจแววตาเหินห่างก่อนที่ชายหนุ่มจะผลุนผลันออกจากห้องไปเลยจริงๆ...  ทำไมล่ะ...แค่เขาอยากกลับบ้าน...เพราะไม่อยากเป็นภาระให้นี่มันลำบากเกินไปใช่มั้ย...


"...คุณเตโช...  เอ่อ...ท่ารถเข้ากรุงเทพฯ...อยู่ห่างจากนี่ไกลมั้ยครับ?"   เมื่อเหลือเพียงลูกน้องตัวสูงของชายหนุ่มยืนอยู่ด้วยที่ระเบียง...  น้ำฟ้าจึงออกปากถามทาง...  ทว่าบอดี้การ์ดหนุ่มกลับตอบแค่เพียง...


"...เจ้านายไม่อนุญาตให้คุณออกไปไหน...  กรุณาพักอยู่ที่นี่จนกว่าจะหายด้วยนะครับ..."  พูดจบเตโชก็ก้มให้น้ำฟ้านิดๆแล้วขอตัวเดินออกไป...   น้ำฟ้าอ้าปากค้างเตรียมจะถามต่อเลยเดินตาม...   ทว่าเมื่อเด็กหนุ่มกลับเข้ามาภายในห้องกลับพบเพียงคุณหมอกานต์ซึ่งนั่งอยู่บนโซฟากับซึโยชิที่ยืนเขย่าขวดนมอยู่ใกล้ๆเท่านั้น...




. . . . . . . . . . . . . . .

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 12-03-2012 16:40:39

                หน้าจอคอมพิวเตอร์สว่างวาบเป็นข้อมูลส่วนบุคคลคนหนึ่ง...  ด้านซ้ายแสดงข้อมูลเป็นตัวอักษรออกมายาวเหยียด...ส่วนด้านขวามีรูปภาพชายหนุ่มรูปร่างอ้วนท้วนลงพุงอายุราวๆห้าสิบกว่าๆในชุดสูทท่าทางภูมิฐาน  กำลังจับมืออยู่กับอดีต ส.ส.ธรรณธร  คู่แค้นตลอดกาลของพ่อของเขา...  โดยที่โตยธรซึ่งอยู่ในสายกำลังบอกข้อมูลคร่าวๆของชายคนนั้นว่าชื่อ พจนินท์...  และก็ทำงานสมชื่อมากเพราะเป็นคนที่ใช้คำพูดโน้มน้าวคนเก่ง  ทำให้ไต่เต้ามาจากเด็กบ้านนอกธรรมดาๆมาอยู่ในตำแหน่ง ส.ส.คนดังของจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือได้...  และเป็นคนที่คอยเกื้อหนุนจุนเจือกับธรรณธรในเรื่องเงินทุน...อีกทั้งยังร่วมกันเปิดบ่อนการพนันและคอยเอื้อเรื่องเส้นทางการขนส่งสินค้าผิดกฎหมายกันอีกต่างหาก...


             ...ถือว่าทำกันเป็นวงจรอุบาทว์ที่ใหญ่มากทีเดียว...   


             และปัญหาก็คือ...  ส.ส.พจนินท์นี่แหละที่ไม่ถูกกับโตยธรเพราะเรื่องผลประโยชน์ทางธุรกิจเช่นเคย...  อยากได้ที่ของเพื่อนเขาเพื่อไปเปิดบ่อนเพิ่ม...แต่เพื่อนเขาไม่ยอมขาย...แม้ฉากบังหน้าจะให้นายหน้าคนอื่นมาขอซื้อก็เถอะ...  แต่วงในยังไงใครๆก็รู้กันอยู่...เพื่อนของเขาก็เลยไม่ขายให้แล้วเลยคงจะไปขัดผลประโยชน์ที่มันควรจะได้ไปเยอะอยู่   สุดท้ายก็เลยมาจ้องหาโอกาสแก้แค้นคืนโดยร่วมมือกับนายธรรณธรที่รู้ข้อมูลของครอบครัวเขา...และรู้ว่าเขาจะต้องมาร่วมงานแต่งเพื่อนแน่ๆ...  คงกะยิงปืนนัดเดียวได้ประโยชน์กันทั้งคู่เลยสินะ


             ฝั่งนายพจนินท์น่ะเขาไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่...  แต่ฝ่ายนายธรรณธรนี่สิ...ไอ้คนที่จับมาด้วยไม่ยอมปริปากเลยซักแอะ...  ข้าวก็ไม่ยอมกิน...  อยากปล่อยให้มันแห้งตายไปนักแต่ถ้ายังรีดข้อมูลสำคัญไม่ได้จะทิ้งไปก็เปล่าประโยชน์... คงจะต้องเลี้ยงไว้ซักพัก...


"...เตโช...  ถ้าวันนี้มันยังไม่ยอมบอกเป้าหมายจริงๆที่พวกมันต้องการ...แล้วก็ยังไม่ยอมกินข้าวอีก...  จับให้อาหารทางสายยางได้เลย... ต่อให้มันทรมานอยากตายแค่ไหนก็ห้ามให้มันตายเด็ดขาด...  เราอาจใช้มันต่อรองอะไรกับพวกมันได้บ้าง..."  ...เมื่อวางสายจากเพื่อนไปแล้วชายหนุ่มก็หันไปสั่งการกับลูกน้องที่รอฟังคำสั่งอยู่ใกล้ๆ...  เตโชรับคำสั่งก็ออกจากห้องไปทันที...  ตอนนี้ภายในห้องเลยเหลือแต่เขากับมาคัสที่นั่งใช้คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คอยู่บนโซฟาสีดำตรงมุมห้องอีกด้านหนึ่ง...


             รังสิมันต์หลับตาแล้วเอนตัวพิงพนักเก้าอี้เต็มที่...  ยกนิ้วมาคลึงบริเวณหัวตาเบาๆแล้วหลับตาลงชั่วครู่...  มาคัสเงยมองเจ้านายหนุ่มก็รู้ว่าเจ้านายของเขาคงจะมีหลายเรื่องให้กังวลใจ...  อยากจะให้พักอีกชั่วคราวทว่าหน้าต่าง box chat ที่เพิ่งเด้งขึ้นมาเมื่อซักครู่ก็มีเรื่องให้เขาต้องบอกเจ้านายให้เครียดเพิ่มอีกแล้ว...


"บอสครับ...  เรื่องที่เกิดขึ้นที่งานแต่งคุณโตยธร...  นายใหญ่ทราบเรื่องแล้วนะครับ...  แล้วก็บอกว่าจะส่งคนมาพาตัวคุณหนูกลับไปที่บ้านใหญ่ทันที..."  มาคัสรายงานโดยไม่ตกหล่นจากข้อความที่ขึ้นอยู่ในโปรแกรมแชท...   รังสิมันต์คว้าโทรศัพท์ที่อยู่ใกล้มือได้ก็กดสายโทรออกหาบิดาตัวเองทันที...


             ...เสียงเรียกเข้าดังอยู่ประมาณสองครั้งก็ได้ยินเสียงบิดาของเขาเป็นคนรับสาย...  และเป็นชายหนุ่มที่ชิงพูดขึ้นก่อนโดยไม่แม้แต่จะส่งคำทักทาย...


"...พ่อครับ...ไม่ต้องส่งใครมาหรอก...เดี๋ยวผมจะเป็นคนพาหลานไปหาพ่อเอง..."  รังสิมันต์กรอกเสียงลงไป...  ได้ยินพ่อของเขาถามกลับมาด้วยความสงสัย...  แต่เขาก็หาเรื่องบ่ายเบี่ยงจะเป็นคนพาทั้งสองคนนั้นกลับเข้ากรุงเทพฯเอง...โดยไม่หวังพึ่งคนของพ่อเขาให้ต้องยื่นมือเข้ามาช่วย...   ในใจก็คิดหาเหตุผลที่แท้จริงที่ยังไม่อยากกลับไปกรุงเทพฯตอนนี้อยู่เหมือนกัน...แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าการให้หนูลินได้อยู่ใต้รั้วบ้านของเขาเร็วเท่าไหร่   เด็กน้อยก็จะปลอดภัยไร้อันตรายได้เร็วเท่านั้น...  ทว่าเขาอยากเป็นคนจัดการเองมากกว่า...ยังไม่อยากพาสองคนนั่นกลับเข้ากรุงเทพฯไปในตอนนี้... 


               เพราะหากพากลับเข้ากรุงเทพฯแล้ว...แน่นอนว่าการที่จะให้น้ำฟ้ากับหนูลินเข้าไปอยู่อาศัยใต้ชายคาเดียวกันกับเขาที่บ้านใหญ่...  ในความเป็นจริงมันมีความเป็นไปได้เข้าใกล้ศูนย์เอามากๆ...เด็กน้ำฟ้านั่นคงทำทุกวิถีทางที่จะไม่ต้องไปเฉียดกรายบ้านของเขา...  หากเขาไม่ใช้วิธีการฉุดหรือลักพาเอาดื้อๆเหมือนครั้งที่แล้วอีก...  แล้วถ้าเขาจำเป็นต้องทำแบบนั้นอีก...ไม่แน่ว่าคราวนี้เด็กน้ำฟ้าคงจะโกรธเขามาก...จนไม่ยอมพูดคุยดีๆกับเขาอีกเลยก็เป็นได้...และเขาก็ไม่อยากให้น้ำฟ้าต้องโกรธเขาอีก...  ไม่อยากเลยจริงๆ...


               ชายหนุ่มคุยกับบิดาต่ออีกราวๆยี่สิบนาทีจึงวางสาย...  มาคัสซึ่งได้ยินอยู่ด้วยทุกถ้อยคำอยู่แล้ว  รังสิมันต์จึงไม่ต้องหันไปอธิบายอะไรมาก...   ตอนนี้ทางบิดาของเขาก็หาทางเล่นงานกลับไอ้ธรรณธรอยู่เหมือนกัน...  เพียงแต่ถ้าจะให้เข้าไปจัดการกันซึ่งๆหน้าเลยก็จะดูเป็นพวกเถื่อนมากไปหน่อย...เพราะหลักฐานคนเป็นเพียงหนึ่งเดียวก็ยังไม่ยอมคายความลับใดๆออกมาทั้งสิ้น...


               ...โทรศัพท์ของมาคัสสั่นเบาๆสองทีเป็นสัญญาณว่ามีข้อความเข้า...  และเมื่อชายหนุ่มเปิดดูก็ต้องเผยรอยยิ้มที่นานๆจะมีทีออกมาจนเจ้านายหนุ่มต้องออกปากแซว...


"สาวที่ไหนเมสเสสมาหาล่ะ...ยิ้มไม่หุบเชียวนะ..." 


"หึหึ...ไม่ใช่สาวครับบอส...  แต่เป็นพ่อลูกแมวน้อยของผมต่างหาก...  เมสเสสมาบอกว่าอาหารมื้อเช้าควบสายจะไปกินที่สวนข้างล่างน่ะครับ...  แถมจัดการสั่งพวกโยชิกับโยคินทร์ให้ตั้งโต๊ะเรียบร้อยแล้วด้วย..."


"...ปรามลูกแมวน้อยของแกบ้างนะ...  ตอนนี้คงเหลิงเหมือนสั่งคนของเราเป็นคนของตัวเองไปแล้วละมั้ง..." 


"ฮ่ะๆ...ว่าแต่แมวผม...  แม่แมวของบอสก็ใช่ย่อยนะครับ...  บอสให้สิทธิ์ขาดแม่แมวของบอสเยอะกว่าสาวๆคนอื่นเลยนะรู้ตัวรึเปล่า...  เตียงที่บ้านสวนหลังนั้นบอสไม่เคยให้ใครได้ขึ้นนอนเลยไม่ใช่เหรอครับ...นอกจาก?"  มาคัสแซวคืน...พร้อมกับเก็บอุปกรณ์อิเลกทรอนิกส์บนโต๊ะและเอาโทรศัพท์ใส่คืนในกระเป๋า...  ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนพร้อมกับเจ้านายหนุ่มที่เดินมาทำตาเขม่นใส่หนึ่งทีเพราะเถียงไม่ขึ้น...  เอาล่ะสิ...งานนี้คนที่ตกหลุมหนุ่มไทยก่อนเป็นบอสของเขานี่นา...   แต่ถ้าหนุ่มไทยอย่างคุณหมอณัฐกานต์จะทำตัวเอาแต่ใจได้น่ารักขนาดนี้ล่ะก็...เขาก็จะขออาสาตกหลุมหนุ่มไทยเป็นเพื่อนบอสเขาซักหนหนึ่งก็แล้วกัน...



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 12-03-2012 16:46:56

โอว...มาแล้ว
:z13:จิ้มคนแรกก่อนอ่าน

...

หนูลินมาแค่พอให้หายคิดถึงจริงๆ ยังไม่จุใจเลย...ย  :เฮ้อ:
ยังไงก็ลุ้นอยู่ว่าจะเอาแม่ฟ้าเข้าบ้านใหญ่ยังไง เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 12-03-2012 16:54:29

   


           กลิ่นหอมๆที่ชวนน้ำลายสอรีบเร่งให้ฝีเท้าของมาคัสและรังสิมันต์สาวเท้าเร็วขึ้น...  เมื่อมองเห็นกลุ่มคนจำนวนหนึ่งกำลังมะรุมมะตุ้มกันอยู่ที่ใต้ต้นลีลาวดีซึ่งแผ่กิ่งก้านสาขาเป็นวงกว้าง...  และเพราะไม่ใช่ฤดูผลัดใบ  ใบสีเขียวขจีพร้อมช่อดอกที่ขึ้นเป็นช่อเล็กๆก็ทำให้ใต้ต้นไม้เกิดที่ร่มเป็นบริเวณพอดีให้พอเสื้อผืนใหญ่หนึ่งผืนกางได้   ส่วนโต๊ะหินอ่อนตัวเล็กๆพร้อมเก้าอี้เข้าชุดอีกสี่ตัวนั่นก็กลายเป็นที่วางหม้อข้าว  ถาดผลไม้  กระติกน้ำแข็งและอาหารเสริมเด็กอ่อน... 


              รังสิมันต์ค่อยๆสาวเท้าช้าๆพร้อมกับมาคัสที่ทำเป็นตีหน้าเข้มเดินตามเจ้านาย...  และเมื่อเดินไปในระยะที่สามารถได้ยินเสียงพูดคุยได้...  เขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะของคุณหมอกานต์พร้อมเด็กน้อยไวโอลินก่อนเพื่อน...  จากนั้นจึงค่อยได้ยินเสียงหัวเราะเล็กๆของน้ำฟ้าพร้อมรอยยิ้มที่โปรยให้ลูกน้องของเขาคนหนึ่งที่โดนฝ่าเท้าของหนูลินถีบเอาเต็มยอดหน้า...


             โดยคนที่อุ้มหนูลินเป็นคุณหมอเด็ก  ส่วนน้ำฟ้ากำลังช่วยลูกน้องของเขาอีกคนจัดจานข้าว...  แล้วเมื่อมีคนหนึ่งหันมองเห็นเขา  ลูกน้องห้าหกคนตรงนั้นก็รีบลุกขึ้นยืนตรงโดยพร้อมเพรียงกัน...  ทิ้งคุณหมอกับน้ำฟ้านั่งงงกันอยู่บนเสื่อ...   ชายหนุ่มเดินตรงเข้าไปพร้อมกับพยักหน้าเป็นสัญญาณบ่งบอกว่า 'ทำตัวตามสบายเหมือนเดิมก็ได้' แต่กลับไม่มีใครกระดุกกระดิกตัวนอกจากยืนเรียงแถวหน้ากระดานนิ่งงัน...  รังสิมันต์ถอนหายใจให้กับความเคร่งครัดของบรรดาเหล่าลูกน้องหนุ่ม  แล้วเลยเดินไปนั่งแบบถือวิสาสะนั่งแทรกลงข้างน้ำฟ้า   สอดมือช้อนอุ้มเจ้าหนูตัวน้อยมาจากคุณหมอณัฐกานต์ที่ยอมยกให้ทันทีทันใด...   จากนั้นมาคัสก็ทำตามโดยการกระแซะเข้าไปนั่งติดกับคุณหมอบ้าง... 


              สองหนุ่มน้อยมองหน้ากันเมื่อโดนขั้นโดยผู้ชายสองคนตรงกลาง...  แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรได้ในเมื่อถูกล้อมรอบไปด้วยคนของสองคนนี้เสียขนาดนั้น... 


"จะยืนดูฉันสองคนกินจนเสร็จก็ได้นะ..."  เมื่อจับเจ้าตัวน้อยทรงตัวบนสองขาตัวเองได้แล้วชายหนุ่มก็พูดเปรยขึ้นพลางเหลือบตามองลูกน้องที่ยังยืนเรียงรายอยู่ข้างเสื่อ...


              บรรดาชายในชุดเสื้อเชิ๊ตพับแขนก็ต่างเหลือบตามองกันไปมา...  ปกติถ้าเป็นช่วงพักผ่อนจริงๆไม่ต้องรอให้คุณรังสิมันต์มาพูดแบบนี้หรอก  พวกเขาจะทำตัวกันเองทันทีแบบไม่ต้องสั่ง  แต่ทว่าตอนนี้มีหนุ่มไทยสองคนนั่งตาแป๋วเป็นแขกคนสำคัญของบอสด้วย  จะให้ทำตัวตามปกติเหมือนเวลามีปาร์ตี้ภายในบริษัทเลยมันก็...นะ...


           แต่เมื่อชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งผมสีวอลนัทนั่งลงบนเสื่อเป็นคนแรก  ชายหนุ่มคนอื่นๆก็ค่อยๆทะยอยนั่งลงตามล้อมรอบเป็นวงกลมอยู่ริมเสื่อ...  พลางถกพับแขนเสื้อและพยายามทำตัวกันเองเหมือนเวลาที่ไม่มีบุคคลภายนอกอยู่ร่วมงานปาร์ตี้ภายในเล็กๆเหมือนปกติ   


             น้ำฟ้านั่งหน้ามุ่ยมองชายหนุ่มที่มาแย่งความสนใจจากลูกชายตัวเอง  ส่วนหนูลินก็กรี๊ดกร๊าดยิ้มปากกว้างดีใจยกใหญ่เมื่อมีฝ่ามือใหญ่ๆคอยประคองให้ค่อยๆก้าวเดินด้วยสองเท้าเล็กๆแต่ยังไม่มั่นคง...   กลางเสื่อมีกับข้าววางอยู่สี่ห้าอย่าง...  ซักพักก็มีลูกน้องชายหนุ่มยกมาเสิร์ฟเพิ่มอีกสี่ห้าจาน...จากนั้นก็ตามด้วยโถข้าวใบใหญ่ 


            น้ำฟ้าอาสาเป็นคนตักข้าวให้โดยมีลูกน้องชายหนุ่มคนหนึ่งคอยเป็นลูกมือหยิบจานข้าว...   เมื่อน้ำฟ้าตักข้าวจานแรกเสร็จปุ๊บก็ทำท่ายื่นเข้าไปให้วงทานอาหาร  โดยมีมือใหญ่ของรังสิมันต์ที่เอื้อมมาหยิบแบบไม่ได้มองเพราะตามปกติแล้วคนที่จะได้รับของก่อนในกรณีแบบนี้ก็ต้องเป็นหัวหน้าเช่นเขาแบบนี้อยู่แล้ว...  ทว่า...ยื่นค้างอยู่นานก็ยังไม่ได้ข้าวเสียทีจนชักเอะใจเลยหันมองบ้าง...  และก็พบว่าน้ำฟ้ากำลังยัดจานข้าวใส่มือลูกน้องชาวจีนของเขาที่ไม่กล้ารับได้แต่พยายามยัดคืนให้เหมือนเดิม...


"โธ่...รับไปสิครับ  เดี๋ยวฟ้าจะได้ตักให้คนอื่นต่อ..."


"มะ...หมั่ยดั้ยครั่บ...  ต่องห้ายบอสก่อนครั่บ..."  ภาษาไทยแปร่งหูตอบกลับมาตะกุกตะกัก  ยิ่งมีสายตาแหลมคมจ้องมองมาราวกับจะเสียบทะลุร่างเขาให้ได้ก็ยิ่งต้องรีบคืนจานข้าวกลับให้น้ำฟ้า   แล้วรีบถอยห่างออกไปทันที... 


"อ้าว??..."  น้ำฟ้าโกรธอมลมจนแก้มป่อง... 


               รังสิมันต์ถอนหายใจพลางบอกลูกน้องตัวเองให้เข้ามาเอาจานข้าวไปอย่างเสียไม่ได้...


"ก็รับไปสิ...คนอื่นจะได้เริ่มทานด้วย..."


               พอได้ยินชายหนุ่มกล่าวอย่างนั้นน้ำฟ้าก็เลยเปลี่ยนทิศยื่นมือที่ถือจานข้าวไปทางรังสิมันต์แทน


"เอ้า..."  รังสิมันต์มองตามมือน้ำฟ้า...  ในใจชักเริ่มเดือด...


"นี่จะขัดคำสั่งฉันให้ได้เลยใช่มั้ย..."


"ใช่ !"


"โกรธที่ฉันมาแย่งหนูลินไปจากเธอ...ก็เลยจะดื้อใส่งั้นสิ..."


"ถูก !  ผมจะทำให้คุณรู้...ว่าไม่ใช่ทุกคนที่คุณจะสามารถออกคำสั่งให้ทำตามที่คุณบงการได้หรอก..." 


                น้ำฟ้าจ้องตาชายหนุ่มอย่างไม่ยอมแพ้   มือก็ถือจานข้าวค้างไว้...  ยิ่งนานรังสิมันต์ยิ่งกดสายตาให้เย็นยะเยือกมากขึ้นเพื่อเป็นการบังคับให้น้ำฟ้าทำตามสิ่งที่เขาบอกคือเอาจานข้าวยื่นกลับไปให้ลูกน้อง...  แต่น้ำฟ้าก็ทำไม่รู้ไม่สนพยายามยื่นคืนให้ชายหนุ่มเหมือนเดิม...


"แว้...  แอ๊ะ...  เฮ่ะๆ...  อ๊าย..." 


"อุ่ย...หนูลิน.../  ...เฮ้ย...หนูลิน...!"   และทันทีทันใดนั้น   เพราะจานข้าวอยู่ในระยะที่มือสั้นป้อมที่ยืนสองขาบนตักชายหนุ่มเอื้อมถึงพอดี  เด็กน้อยก็คว้าก้อนข้าวหมับเต็มสองมือแล้วโยนใส่ทั้งคนอุ้ม  ทั้งคนถือจานข้าวเข้าเต็มรัก...


               สองคนที่โดนก้อนข้าวอุ่นๆปาใส่ก็อุทานออกมาพร้อมกัน...  น้ำฟ้ารีบวางจานข้าวแล้วเอามือมาแงะเช็ดเม็ดข้าวออกจากมือหนูน้อยก่อนสิ่งอื่น...  โดยไม่สนผมเผ้าตัวเองที่เปื้อนเม็ดข้าวไปด้วย...  รังสิมันต์ใช้สองมือช้อนอุ้มหนูลินให้ยืนบนตักตัวเองดีๆเพื่อที่จะให้น้ำฟ้าเช็ดทำความสะอาดเม็ดข้าวตามหน้าตามตัวได้ง่าย...  แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเผลอใช้มือตัวเองไปเกลี่ยเม็ดข้าวที่ติดตามผมและใบหน้าเนียนใสให้น้ำฟ้าด้วย...


              บรรดาชายหนุ่มที่นั่งอยู่รายรอบต้องพยายามเอาหูไปนาเอาตาไปไร่  ทำเป็นเสมองโน่นนี่นั่นกันใหญ่...  ยกเว้นชายหนุ่มผมดำเหลือบทอง  ซึ่งเอานิ้วสะกิดมาคัส  ไบรอันแล้วถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นทันที...


"มิสเตอร์มาคัส...  บอสเขา...  หันไปชอบแนวนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย?..."


"...ถ้ายังไม่อยากถูกยิงเป้าหัวกระจุยก็หุบปากซะโดนัล..."  มาคัสยิ้มใจดีตอบลูกน้องที่รีบย่นคอทำเป็นสนใจจานใส่ผลไม้ของไทยทันทีทันใดอย่างรู้ชะตา... 


"ยายาย่า...  เฮ่ะๆ..."   พอปัดเม็ดข้าวออกให้หมดแล้วน้ำฟ้าก็ลงโทษลูกชายแสนซนของเขาด้วยการจับยืดแก้มยุ้ยจนย้วย...


"ทำไมถึงซนแบบนี้ครับ...หืม?  ไปอยู่กับหมอกานต์ไม่กี่วันติดนิสัยคุณหมอเขามาแล้วเหรอ..." 


"อ้าวไอนี่...อุตส่าห์เอาไปเลี้ยงให้ตั้งหลายวัน  ทนหนูลินงอแงใส่ตั้งนาน  ยังมีหน้ามาชมกันแบบนี้อีกเหรอ..."  คุณหมอพูดไปปากก็พยายามกัดเนื้อไก่ชิ้นโตที่คุณมาคัสอุตส่าห์เอามาป้อนให้ถึงปาก...   


                  อืม...ช่างเป็นภาพที่บรรดาลูกน้องชุดดำคันมืออยากชักโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปเป็นที่ระลึก   แล้วอัดกรอบใหญ่ๆตั้งไว้บนโต๊ะทำงานเสียจริงๆ


                  เมื่อน้ำฟ้าก็ตัวสะอาด  และหนูลินก็ตัวสะอาด  เหลือแต่รังสิมันต์ที่ยังมีเมล็ดข้าวติดอยู่ตามปกเสื้อและตามผิวหน้าบางแห่ง...  ซึ่งน้ำฟ้าก็ไม่ใช่คนใจร้ายขนาดนั้น  เด็กหนุ่มจึงยื่นมือเข้าไปช่วยปัดเม็ดข้าวตรงปกเสื้อ  แขนเสื้อ แล้วค่อยๆเลื่อนนิ้วไปปัดเมล็ดข้าวตรงข้างแก้มชายหนุ่มให้อย่างแผ่วเบา   ตลอดเวลาน้ำฟ้าพยายามไม่เงยหน้ามองสบตาชายหนุ่ม  เพราะเขารู้สึกตัวตลอดเวลาว่า...  รังสิมันต์ไม่ละสายตาไปจากใบหน้าเขาเลย...  พอรู้สึกอย่างนี้แล้วก็ให้เรียกเลือดฝากขึ้นมาบนใบหน้านวลได้ไม่ยาก...   


              และภาพนั้นมันก็ดูน่ารักและสวยหวานเหลือเกินในสายตาของชายหนุ่ม...  เมื่อยิ่งประกอบกับกลิ่นหอมหวานๆกับปลายนิ้วนุ่มๆที่ลูบไล้ไปตามใบหน้าของเขา...  มันก็เลยเผลอทำให้ฝ่ามือใหญ่เลื่อนไปจับมือบางเอาไว้เมื่อมันพยายามจะผละออกจากใบหน้าของเขา... 


"เอ๊ะ..."  น้ำฟ้าตกใจจึงกระตุกมือตัวเองออกจากการกุมของมือใหญ่...  แต่มันก็ไม่หลุดเมื่อชายหนุ่มออกแรงขืนไว้เพียงนิดเพราะไม่อยากปล่อยมือน้อยนั้นไป...  ดวงตากลมโตเงยมองสบกับสายตาคมอย่างไม่เข้าใจเหตุผลของการกระทำแบบนี้... 


               และสายตาที่มองสบกลับมานั้นก็ทำให้เขาแปลกใจไม่น้อยเมื่อมันช่างดู...  อ่อนโยน


               ...สายตาคมแสดงเปิดเผยถึงความจริงจัง...  จริงใจ...  แบบที่น้ำฟ้าไม่เคยเห็นมาก่อน...


               น้ำฟ้าเผลอตัวหยุดนิ่งจ้องมองสายตาที่กำลังส่งความรู้สึกบางอย่างมาให้เขารับรู้   เผลอลืมไปชั่วขณะว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน  และอยู่กับใครบ้าง...   มันเหมือนรอบข้างนิ่งเงียบสนิท   ...เหมือนโลกนี้มันหยุดหมุน  แต่มีแค่ลมหายใจของเขาสองคนเท่านั้นที่ยังได้ยินแผ่วเบาอยู่ในสายลมที่พัดโอบอยู่รอบตัว... 


"ฟ้า...คือ..."  เสียงทุ้มๆหลุดเรียกชื่อคนตรงออกมาทั้งๆที่ก็ยังนึกไม่ออกว่าจะพูดอะไรต่อไป...   ดวงตากลมโตสบนิ่งราวกับรอคอยที่จะฟังคำพูดจากปากของเขา...   


               แล้ว...แล้วเขาจะพูดอะไร


            ...เขากำลังจะบอกอะไรออกไป...


              เขาตั้งใจจะบอกอะไรน้ำฟ้าในตอนนี้กันแน่...


"แอ๊~...   ม๊า~มี๊~...  เฮ่ะๆ..."   เสียงร้องครางราวลูกแมวเหมียวก็ดังแว่วเข้าในโสตประสาท  พร้อมการรับรู้ว่ามีก้อนกลมๆนิ่มๆกำลังพยายามตะกายปีนป่ายตัวเขา...  พร้อมทั้งดึงปอยผมสวยจนกิ๊บหลุดลงเคลียร์สองข้างแก้ม...  เด็กหนุ่มกระพริบตาปริบเพิ่งรู้ตัวหลุดออกจาภวังก์ที่สร้างขึ้นกับชายหนุ่มตรงหน้าแค่สองคน...  สองมือสอดเข้าใต้รักแร้ร่างนุ่มนิ่มตามความเคยชินเมื่อรู้ตัวแล้วว่าหนูลินปีนหนีจากร่างสูงมากองแหมะอยู่บนตักเขาแทน...


                รังสิมันต์เสมองรอบข้างพร้อมทั้งเอามือสางผมเพื่อต้องการปกปิดอารมณ์ชั่ววูบที่เผลอไผลไปเมื่อครู่...  แล้วก็พบว่าตัวเขาถูกสายตาของบรรดาลูกน้องจ้องจับราวกล้องวงจรปิดเลยทีเดียว   แล้วเมื่อโดนเขาจ้องดวงสายตาดุๆกลับไปต่างคนต่างก็รีบเปลี่ยนอากัปกริยาเป็นสนใจจานผลไม้บ้าง...  ชี้ชวนกันดูนกดูไม้ราวกับมาปิกนิกฮันนีมูนกันก็ไม่ปาน...   


              ...ไอพวกนี้   ให้มาดูแลรักษาความปลอดภัย...  ไม่ใช่ให้มาจ้องเขาแสดงโชว์สัตว์ประหลาดเสียหน่อย...  เดี๋ยวเหอะ !  จะตัดเงินเดือนเสียให้เข็ด...!!


              โดยเฉพาะแก...  มาคัส...  โทรศัพท์เมื่อกี๊แกเอาออกมาถ่ายวีดีโอไว้ใช่มั้ย...!


                กำลังทำท่าจะลุกไปจัดการกับมาคัส...  ปลายสายตาก็เหลือบเห็นเตโชวิ่งกระหืดกระหอบมาแต่ไกล...  สีหน้าท่าทางเคร่งเครียดมาก...  รังสิมันต์จึงเปลี่ยนทิศทางเท้าหันไปหาลูกน้องหนุ่มตัวสูงโปร่งคนนั้นแทน...


"บอสครับ...!  หัวขุดเจาะน้ำมันของคุณไฟซาลเกิดระเบิดขึ้นเมื่อกี๊...  ทางนั้นเพิ่งส่งข่าวมาครับ..."


"ว่าไงนะ...  แล้วหมอนั่นเป็นยังไงบ้าง..." 


"คุณไฟซาลอยู่ในที่เกิดเหตุด้วย  แต่ทางนั้นบอกว่าปลอดภัยครับ..."


"แล้วมันเกิดระเบิดขึ้นได้ยังไง...  ใครเป็นคนทำ...พวกกบฎหรือฝ่ายรัฐบาล..."


"ยังไม่ทราบแน่ชัดครับบอส... บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุธรรมดาก็ได้  เพราะตอนที่มันระเบิด  มีการเข้าไปติดตั้งระบบสูบน้ำมันตัวใหม่อยู่พอดี...มันอาจเกิดความผิดพลาดจนทำให้เกิดระเบิดขึ้นก็ได้..."

"...ต่อสายให้ฉันที...  เดี๋ยวนี้เลย..."  ทั้งสองสนทนากันเป็นภาษาอังกฤษตามความเคยชินเดิมเวลาต้องพูดรายงานเรื่องการงาน   

 
             รังสิมันต์มีสีหน้าเครียดขึ้งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด    ร่างสูงรีบลุกขึ้นไม่สนใจปัดเศษข้าวที่เหลือออกอีก   แล้วบ่ายหน้าเดินกลับเข้าไปในตัวบ้านทันที...   โดยมีเตโชที่รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาต่อสายตามคำสั่งแล้วเดินตามไปอย่างรวดเร็วพอกัน... 


               มาคัสหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดมืออย่างรวดเร็ว    ก่อนจะหันมาออกคำสั่งกับบรรดาลูกน้องที่พร้อมพรึบจะเดินตามบอสเข้าบ้านไปด้วยเสียงเฉียบขาดว่า... 

"พวกนายอยู่ดูแลคุณหนู  คุณหมอแล้วก็คุณฟ้าที่นี่...  ไม่ต้องตามไป..."  ฝรั่งตัวโตพูดจบก็ลุกขึ้นหยิบสมอลทอร์กใส่หูเตรียมพร้อมทำงานทันที...   ทิ้งบรรดาเหล่าลูกน้องให้นั่งทำสีหน้าไม่แน่ใจ  เพราะปกติเมื่อเวลาบอสเกิดเรื่องแบบนี้พวกเขาจะต้องเตรียมพร้อมทำงานรอรับคำสั่งจากบอสอยู่ใกล้ๆเสมอ...  แต่นี่กลับโดนสั่งให้นั่งปิกนิกทานข้าวต่อเนี่ยนะ... 


             บรรดาชายหนุ่มที่ต้องจำใจกลับมานั่งล้อมวงทานข้าวตามคำสั่งมีอาการกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด...  น้ำฟ้าที่มองเหตุการณ์อยู่ตลอดแต่ไม่ได้รับการอธิบายใดๆเลยจึงหันไปถามกับชายหนุ่มเชื้อสายเอเชียที่นั่งอยู่ข้างเขาโดยใช้ภาษาอังกฤษเป็นสื่อกลาง  เมื่อรู้แล้วว่าบรรดาลูกน้องชายหนุ่มเหล่านี้เป็นการรวมเชื้อสายแบบนานาชาติจริงๆ  มีแทบจะทุกทวีปในโลกเลยก็ว่าได้...  และก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถสื่อสารเป็นภาษาไทยได้ดีเหมือนมาคัสด้วย...


          หนุ่มชาวเอเชียคนนั้นมีสีหน้าปุเหลี่ยนเล็กน้อยเมื่อโดนเขาถามว่าเกิดอะไรขึ้น  เขาส่งสายตาถามเพื่อนๆรอบวง...  ก่อนจะหันมาตอบน้ำฟ้าด้วยภาษาอังกฤษแบบชัดเจนว่า...


"...ผมคิดว่า  บริษัทน้ำมันของเพื่อนบอสอาจมีปัญหา  แต่ไม่ทราบว่ามันหนักหนามากน้อยแค่ไหนน่ะครับ..." 


"เอ๊ะ...แล้ว...ถ้าอย่างนั้น...พวกคุณก็ต้องรีบเข้าไปช่วยงานคุณรังสิมันต์สิ..."  น้ำฟ้ามีสีหน้าตระหนกระหว่างถามต่อ


"พวกผมเข้าไปช่วยไม่ได้...จนกว่าบอสจะมีคำสั่งเรียกตัวออกมา..."  คนที่หันมาตอบน้ำฟ้าเป็นลูกน้องคนที่นั่งถัดไป  เขามีผมสีมะฮอกกานีกับดวงตาสีน้ำตาลอ่อน...  บ่งบอกชัดเจนถึงสายเลือดว่าไม่ใช่คนเอเชียแน่นอน...


"ถ้างั้นตอนนี้...เรา..."


"...ฉันว่าตอนนี้เรารีบทานข้าวแล้วเอาของไปเก็บในบ้านกันดีกว่า...  แดดเริ่มแรงแล้วเดี๋ยวหนูลินจะไม่สบายเอา..."  คุณหมอกานต์ที่นั่งฟังมาตลอดก็ถือโอกาสพูดแทรกขึ้นมาเมื่อเห็นแล้วว่าในเวลานี้ไม่ว่าจะทั้งเหล่าบรรดาลูกน้อง...หรือเพื่อนรักของเขา...  ก็ต่างเอาความคิดไปจดจ่ออยู่แต่กับคุณรังสิมันต์  ผู้ที่เดินหายเข้าไปในบ้านพร้อมความกังวลของคนพวกนี้เรียบร้อยแล้ว... 


               น้ำฟ้าหันมองเพื่อนที่หยิบยกจานข้าวขึ้นมาถือแล้วทำท่าจะตัดเนื้อไก่ทอดชิ้นต่อไปมารับประทาน...  แล้วพยักหน้าให้   โดยไม่รู้ตัวว่าตลอดเวลาที่เขาป้อนข้าวหนูลินแล้วก็ทานเองไปด้วย  คิ้วสวยๆขมวดผูกโบว์และคอยแต่จะมองเข้าไปในบ้านอยู่ตลอด...  โดยในใจแอบหวังอยู่ลึกๆว่าคงไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นหรอกนะ...


               จะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่านะ...   แล้วนี่...ชายหนุ่มจะกลับออกมาทานด้วยกันอีกมั้ย...


               ทานไปสายตาก็คอยแต่จะมองไปตรงประตูบ้าน...  จนคุณหมอกานต์ที่นั่งทานอยู่ใกล้ๆสังเกตเห็นจนขี้เกียจออกปากเอ่ยแล้วได้แต่ถอนหายใจ...  แบบนี้ไม่ต้องออกปากถามเจ้าตัวตรงๆก็ค่อนข้างมั่นใจได้เกือบร้อยเปอร์เซนต์แล้วว่า...  เจ้าเพื่อนรักของเขาคงเกิดอาการโลกสีชมพูกับคุณลุงหนูลินเสียแล้วละมั้ง...   เฮ้อ...แล้วจะทำยังไงล่ะทีนี้...หวังว่าเรื่องมันคงไม่วุ่นวายมากไปกว่านี้หรอกนะ...   แล้วดูสินั่น...  ป้อนหนูลินตรงปากเสียที่ไหน...  เฮ้อ...สติสตังหายเข้าบ้านไปหมดแล้ว...


"แก...นี่...เหลือไว้หน่อยมั้ย...เผื่อ...เขา...จะออกมาทาน..."  น้ำฟ้าถามเพื่อน...  แต่คุณหมอกลับยักไหล่ตอบแล้วบอก...


"ท่าทางคงจะอีกนานแหละแก...  ถ้าเขาหิวเดี๋ยวลูกน้องก็คงจะจัดการหาอะไรให้ทานเองแหละน่า..."  คุณหมอตอบแบบไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่  ก่อนจะหันไปทานต่ออย่างเมามัน...


              ส่วนน้ำฟ้าเผลอตัวถอนใจออกมายาวเหยียด  และยังคอยเฝ้ามองไปตรงประตูบ้านอยู่แทบจะตลอดเวลา   


              แต่จนกระทั่งเขาเก็บแก้วใบสุดท้ายออกมาแล้ว...รังสิมันต์ก็ยังไม่ออกมาเสียที...



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



= ="  กว่าจะได้อัพเนอะเป็นเดือนเลยทีเดียวที่หายไป...   เหอะๆ   ขอโทษคร้าบบบบบบ    :sad4:  บอกไว้ว่าจะมาอัพแต่ก็ยังไม่ได้อัพเสียที...!!! 

อาทิตย์หน้าเป็นสอบไฟนอลของเค้าล่ะ...  แต่...ช่างมัน...ฮิ้วววววว~  ไม่ใช่วิชาเอก...เราไม่สนจาย....(เลวมาก...=*=) 


เอาเป็นว่าช่วงนี้เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวฝนตก...ก็ดูแลสุขภาพกันมากๆด้วยนะ  ไปแล้วๆ  >_<    :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 12-03-2012 16:55:03

คิดถึงมากจริงๆรู้มั๊ยครับ  เรื่องช่วงนี้น่าติดตามมากๆ  สนุกตื่นเต้นมากมายจริงๆ  และหนูลิน  น่ารักขึ้นทุกวันแม้ช่วงนี้บทจะน้อยไปก็ยังน่ารัก กับเหงือกแดงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 12-03-2012 16:57:51

แทบปาดน้ำตา เมื่อเห็นว่ามีตอนที่ 35 :a2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 12-03-2012 17:12:22

หนูลินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน  มาซะทีนะ
ตอนนี้ดูเหมือนจะเรื่อยๆ = ='
มีแค่หนูลินปาข้าวใส่ ฮ่า
ไม่ได้ตื่นเต้นกับระเบิดเลยตรู = = เอาน่ะ คุณพี่ตะวันแก้ปัญหาได้อยู่แล้วล่ะ เนาะ
เมื่อรายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  เมื่อไร
น้ำฟ้าจะเลิกปากแข็งวะคะ  ทำอะไรให้มันตรงกะหัวใจมั่งนาา 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 12-03-2012 17:12:40

เรื่องวุนๆมาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 12-03-2012 17:25:31

โฮฮฮฮฮ  :sad4: ในที่สุดหนูลินก็มาซะที

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 12-03-2012 17:30:16

เกิดอะไรขึ้นอีกเนี้ยะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: Running ที่ 12-03-2012 17:31:41

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

มาต่อแล้ว ^^

คิดถึงหนูลิน ยังน่ารักเหมือนเดิม :กอด1: :กอด1:

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 12-03-2012 17:38:59

อั๊ยยะ! มาต่อแล้ววววววว
น้ำฟ้ากับคุณรังสิมันต์เข้าใจไปคนละทางเลย เฮ้ออออออ
เข้าใจกันเร็วๆเหอะน้าาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 12-03-2012 17:39:22

ชอบบบบบ น่ารักๆๆ
รออ่านค้าบบ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 12-03-2012 17:52:22

โอ๊ยยยยย คิดถึงมากๆๆๆๆๆ ไม่ไหวววว อยากจะไปเป็นลูกน้องบอสมากๆ แล้วจะไปถ่ายวีดีโอไว้มาเชยชม อิอิ  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 12-03-2012 17:57:15

เกิดอะไรขึ้นนนนนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-03-2012 17:58:52

หนูลินน่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 12-03-2012 18:08:28

ดีใจจังหนูลินมาซะที
 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-03-2012 18:08:49

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด


ดีใจ  ปลาบปลื้มน้ำตาไหล นู๋ลินมาแล้ววว



 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 12-03-2012 18:15:41

เหมือนจะเริ่มหวานขึ้นแต่อุปสรรครอบตัวก็เยอะเหลือเกิน :เฮ้อ:
เอาใจช่วยลุงม้าน้ำให้บอกรักแม่ฟ้าเร็วๆ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: moneza ที่ 12-03-2012 18:27:02

 :-[ อ๊ายยยยย
ชอบนิยายแนวนี้ นู๋ลินน่ารัก แถมความรู้สึกกะอาการที่แสดงออกลุงม้าน้ำกะแม่ฟ้านี่แบบโรแมนติกสุดๆ
อ่านแล้วนึกภาพตามตลอดเป็นฉากๆเหมือนในหนัง อ่านแล้วมีความสุขมาก รอคอยตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 12-03-2012 18:40:46

 :กอด1:มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 12-03-2012 18:44:44

เกิออะไรขึ้น ทะเลาะกันบ่อยเหลือเกิน
ปากหนักทั้งคู่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 12-03-2012 18:51:40

คิดถึงนู๋ลินมากกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 12-03-2012 18:54:11

รอนานมากกกกกกกกก
แต่อัพแล้วไม่ทำให้ผิดหวังจริง ๆนะ > <


หนูลินน่ารักมากกกกกกกก
บอกรักกันเร็ว ๆนะ คิก ๆ


 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 12-03-2012 18:55:42

โอ๊ยยยย ดีใจที่เห็นตอนใหม่มาแล้ว
คิดถึงที่สุดดดดดอ่ะ  ช่วงนี้เรื่องกำลังเข้มข้นด้วย
แล้วความสัมพันธ์ของคุณลุงกับคุณณแม่ก็ดูจะคืบหน้าด้วย
เลยยิ่งลุ้น ยิ่งอยากอ่านเข้าไปใหญ่เลย
ดังนั้นๆๆ คนเขียนมาต่อไวๆน้าาาา

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 12-03-2012 19:20:46

 :serius2: ยังไม่หายคิดถึงหนูลินเลย

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: naumi ที่ 12-03-2012 19:25:23

เห็นเลข 35 ตอนแรกนึกว่าตาฝาด ฮ่าๆๆ

ฉลองๆๆ :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 12-03-2012 19:27:14

 :man1:  รักเรื่องนี้มากๆเลย

แต่เบื่อกับนิสัยของพระเอกนายเอกแล้วอ่ะ   ไม่พัฒนาเลย

พระเอก  ขี้หึง ชอบประชด   นายเอก คิดไปเอง  ความคิดนางเอ๊กนางเอกละครมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 :กอด1:   แต่รักหนูลินที่สุดในเรื่อง   ถ้าไม่มีหนูลินจะเป้นนิยายที่  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 12-03-2012 19:37:19

เมื่อไหร่จะลงเอยกันล่ะนี่ มีแต่เรื่องเข้ามาไม่ไดัหยุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 12-03-2012 19:41:16

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คิดถึงหนูลิน แม่ฟ้า และคุณตะวันที่สุดดดดดดดด

ง่ะ เข้าใจกันเร็วๆนะ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 12-03-2012 20:09:50

 :กอด1: มาละคิดถึงเรื่องนี้จัง
คุณตะวันนี่อาการออกมากเลยนะเนี่ย  :z1:
 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 12-03-2012 20:22:43

โว้วๆๆ ยาวจุใจสมกับที่หายไปนานจริงๆ อ่านสะใจมาก
ตลกลูกน้องแต่ละคนมาก คงจะเหวอกันจริงๆที่บอสตัวเองเปลี่ยนไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 12-03-2012 20:34:05

มาแล้วๆ
คิดถึงหนูลิน :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: KanomPhing ที่ 12-03-2012 20:40:24

คิดถึงงงง  คนเขียนนนน 555

มาต่อซะที  เรื่องราวมันชักจะยุ่งขึ้นเรื่อยๆแล้ว

ยังไงก็สู้ๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 12-03-2012 20:56:32

 :z2:ไม่เป็นไรช่วงนี้สอบกันทั่วหน้าอะไม่ว่ากันอยู่แล้ว
ขอแค่ไม่หายไปเลยก็พอแล้วจะรอตอนต่อไปน้าอิอิ
ปล. เมื่อไรน้าน้ำฟ้ากับลุงรังสิมันต์จะเข้าใจกันซักทีนะ :L2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 12-03-2012 21:01:15

หนูลินมาแล้วหลังจากที่รอคอยมานานนับเดือน 5555
แต่ก็จบแบบทิ้งปมไว้ว่า มันเกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย
ในตอนท้ายเค้าแอบมีหวานๆกันแล้ว
ดันมีดทรศัพท์มาสร้างปมใหม่อีก
รอตอนต่อไปนะคะ อยากรู้ว่าจะมีแอบหวานกันอีก หรือบู้ล้างผลาญ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: ycrazy ที่ 12-03-2012 21:17:23

 :เฮ้อ: ต่างคนต่างรู้สึกดีๆต่อกัน แต่ไม่ยอมพูดออกมา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 12-03-2012 21:20:04

ตอน35มาแล้ว
 o7 o7


แอบงอนคุณแม่นะเนี้ย
อะไรๆก็เป็นธาดาๆไปหมด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 12-03-2012 21:36:03

คุณแม่...ครับผม !!!  Ch.35  (ต่อ)



"งั้นเดี๋ยว...ฉันพาไปแล้วนะ...  แกก็รีบอาบน้ำนอนซะ...  เดี๋ยวไข้จะกลับขึ้นมาอีก..."  คุณหมอกานต์ตอบ  สองมือประคองหนูน้อยตัวอ้วนป๊อกเข้าบ่า...  ส่วนมือที่ว่างอีกข้างก็หยิบตะกร้าของใช้ของหนูลินขึ้นเตรียมเดินออกนอกห้อง...


"ขอโทษนะแก...  เลยต้องรบกวนแกอีกคืน..." 


"ไม่เป็นไร...แค่นี้สบายมาก...  แต่ถ้าขืนให้หนูลินนอนกับแกที่นี่อีกคืนแล้วติดไข้แกมา...  ฉันคงต้องโดนแกรบกวนไปอีกนานแน่..."  พูดจบคุณหมอก็แล่บลิ้นใส่เพื่อนหนึ่งที  ก่อนจะเดินออกจากห้องไป... 


"คุณฟ้าอยู่คนเดียวซักพักได้ใช่มั้ยครับ...  เดี๋ยวผมจะเดินไปส่งคุณหมอกับคุณหนูที่บ้านก่อน...  แล้วจะกลับขึ้นมานะครับ..." 


"เอ่อ...ไม่เป็นไรครับ...  คุณโยชิไปส่งหมอกานต์เสร็จแล้วจะไปพักเลยก็ได้นะครับ...  ผมเองก็ว่าจะอาบน้ำนอนแล้วเหมือนกัน..." 


              ซึโยชิมองสำรวจตรวจตราความเรียบร้อยภายในห้องนอนอีกครั้งก่อนจะพยักหน้ารับคำแล้วถือตะกร้าผ้าอ้อมของคุณหนูไวโอลินเดินตามคุณหมอกานต์ออกไป...   น้ำฟ้าปิดประตูห้องเรียบร้อย  ก็เริ่มสำรวจหาชุดเปลี่ยนเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ...  จำได้ว่าซึโยชิบอกไว้ว่าชุดของเขาอยู่ในตู้เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว   เด็กหนุ่มก็เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าที่สร้างด้วยไม้แบบฝังผนัง...  เมื่อประตูไม้โดนเลื่อนเปิดออกไฟในตู้ก็ติดพรึ่บขึ้นมาเพื่อให้ความสว่าง...   และเขาก็พบว่าภายในตู้ถูกจัดแยกเป็นระเบียบเรียบร้อย  ทั้งเสื้อและกางเกงถูกเรียงตามสีอ่อนแก่  และขนาดไซส์ของเสื้อและกางเกงที่เห็น  ก็มีสองขนาดที่ต่างกันอย่างเห็นได้ชัด... 


"เฮ้ย...ที่บอกว่าจัดไว้ให้แล้วนี่...  จัดรวมกับของหมอนั่นเลยงั้นเหรอ...?  แถมแบบ...ยังเหมือนกันเป๊ะ..."  พูดพลางก็หยิบเสื้อสองตัวที่เหมือนกันทุกประการยกเว้นขนาดไซส์มาลองเทียบดู...   ที่ผ่านมามีแต่คนเอาออกมาจัดวางไว้ให้ตลอดเลยไม่เคยได้สังเกตเรื่องพวกนี้เลย...   จะว่าไปแล้วทั้งของใช้ในห้องน้ำ...หรือของใช้อื่นๆ...เขาก็เผลอใช้รวมกับผู้ชายคนนั้นไปหมดแล้วนี่นา...


               น้ำฟ้ากัดริมฝีปากอย่างขัดใจที่เพิ่งมานึกสังเกตุตัวเองเอาตอนนี้...  แล้วแบบนี้ถ้าหมอนั่นมาทวงคิดเป็นบุญคุณขึ้นมาจะเป็นยังไงล่ะ...  เสื้อผ้าของเราก็บอกว่าเอามาให้แล้วแต่เอาไปไว้ไหนก็ไม่รู้...ถามแล้วก็ไม่ยอมบอกกันพอกันเลยทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง...  คิดแล้วมันก็ให้นึกเขม่นขึ้นมาแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากควานหาเสื้อผ้าชุดนอนที่ถูกพับวางไว้บนชั้นล่างสุดของตู้ออกมา...  หยิบสุ่มๆเลือกออกมาหนึ่งตัวแล้วคลี่ออกดู...   ก็พบว่ามันเป็นชุดนอนแบบเชิ๊ตแขนยาวและตัวยาวๆเหมือนอย่างที่ผู้หญิงนางเอกในละครมักจะใส่นอนกัน...   เฮ้ยนี่เห็นเขาไซส์เดียวกับผู้หญิงก็ซื้อของผู้หญิงมาให้เลยงั้นเหรอ...  แล้วพวกเสื้อนอนกับกางเกงนอนเหมือนที่เขาใส่ก่อนหน้านี้ล่ะ...   คิดแล้วก็ลงมือควานหาชุดนอนตัวใหม่...  และก็พบว่ามันไม่มีที่ถูกใจเขาเลยแม้แต่ชุดเดียว...


"โอ่ยย...แล้วแบบนี้จะให้ใส่อะไรนอนล่ะเนี่ย..."   นึกแล้วก็ต้องเกาศีรษะจนผมเริ่มพันกันยุ่งแต่เด็กหนุ่มก็ไม่สนใจ...   เหลือบไปเห็นเสื้อคอกลมตัวไม่ใหญ่มากที่แขวนอยู่บนราวริมสุดเข้า...  น่าจะเป็นชุดที่พวกนั้นซื้อมาให้เขาใส่ยามกลางวันแน่ๆ...  เอาว่ะ...ใส่เสื้อแบบนี้นอนก็ได้ไม่เห็นแปลก...   


               แล้วเมื่อได้เสื้อแล้วก็ต้องหากางเกงต่อ...   แต่ค้นจนแทบจะหมดตู้แล้วก็ไม่พบว่ามันจะมีกางเกงตัวไหนที่จะพอให้เขาใส่นอนได้เลย...  จะให้ใส่กางเกงยีนส์แบบนี้นอนก็ไม่ไหว...  อึดอัดสุดยอดแน่ๆ...  รื้อไปอารมณ์เสียไปมือบางก็คว้าหยิบได้กางเกงเลเอวยืดออกมาจากซอกมุมในสุดของตู้...   พอลองคลี่ดูก็พบว่าเอวมันใหญ่กว่าเอวเขาอยู่เยอะ   แต่ไม่เป็นไร...  เดี๋ยวเอายางมัดเอาก็ได้...


              เมื่อได้เสื้อและกางเกงครบแล้วหนุ่มน้อยก็เริ่มอารมณ์ดีขึ้นมาเล็กน้อย  หยิบของใช้ส่วนตัวของตัวเองเข้าไปจัดการอาบน้ำชำระกายให้เรียบร้อยหลังจากที่ต้องนอนซมโดนเช็ดตัวมาตลอด...  กลิ่นสบู่หอมๆพร้อมกลิ่นเครื่องหอมที่เพิ่งถูกติดตั้งเข้ามาตามคำสั่งของรังสิมันต์เพื่อให้น้ำฟ้ารู้สึกผ่อนคลาย   ทำให้เด็กหนุ่มเพลินเผลออาบน้ำนานเกือบชั่วโมง...   จนเมื่อเช็ดตัวและแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็พบว่า...  มันมีหนึ่งอย่างที่ขาดหายไป...และเขาลืมไปเสียสนิทว่าจำเป็นที่สุดที่ต้องหาเข้าห้องน้ำมาด้วย...


              ...หนังยางรัดกางเกง !!!...
 

"โธ่เอ๊ย...!!  ทำไมเป็นคนขี้ลืมแบบนี้นะน้ำฟ้า...โฮ่ยยย..."  พูดไปบ่นไป   สายตาก็สอดส่ายหาหนังยางที่จะเอามารัดกางเกง  ซึ่งเอวหลวมโพรกจนต้องเอามือจับยึดไว้ตลอดเวลาไปด้วย... 


                เด็กหนุ่มหาทั้งบนโต๊ะเครื่องแป้ง  โต๊ะข้างเตียง  บนพื้น  ในห้องน้ำ...  ก็พบว่ามันไม่มีเลย...! 


"โอ่ย...คุณโยชิทำความสะอาดเก่งเกินไปแล้วนะ...  เหลือยางเอาไว้ให้ซักวงก็ไม่ได้...  แล้วแบบนี้จะไปเอาที่ไหนล่ะเนี่ย..."  พูดแล้วก็หันซ้ายหันขวาจนผมที่ยังเปียกซ่กสยายยาวพัดสะบัดตามใบหน้าจนให้นึกรู้สึกรำคาญ... 


"เอ้อ...ลงไปหาในครัวก็ได้...  มันน่าจะมีหนังยางรัดถุงแกงอยู่บ้างล่ะน่า..."  บ่นงึมงำๆกับตัวเองเสร็จก็ทำท่าจะเดินออกไปนอกห้อง...  สัมผัสเปียกชื้นที่ข้างแก้มยังเตือนอยู่ว่าผมยาวสลวยของเขานั้นมันยังไม่แห้งดี...   ...แต่ด้วยความขี้เกียจเด็กหนุ่มเลยบอกตัวเองว่าไว้ขึ้นมาเช็ดแล้วกัน...  คงจะลงไปไม่นานนักหรอก... 


                คิดจบร่างบางๆก็สาวเท้าออกจากห้องไป...  โดยมือหนึ่งคอยกำรวบเส้นผมมาเบี่ยงไว้ทางขวา  ส่วนมือซ้ายก็ยังกำยึดขอบกางเกงเอาไว้แน่นเหมือนเดิม... 


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

มีต่อหน้า 89 นะจ๊ะ ====>>    :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: AnimajuS ที่ 12-03-2012 21:36:58

คิดถึงหนูลิน จุฟๆ

คนแต่งก็ตั้งใจสอบด้วยนะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 12-03-2012 21:37:12

ห่วงว่าที่สามีหรอจ๊ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 12-03-2012 21:39:31

คิดถึงหนูลินพอดี มาให้หายคิดถึงแล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 12-03-2012 21:44:00

              ห้องครัวมีเสียงพูดคุยดังออกมาเบาๆสลับกับเสียงน้ำเดือดจากกาต้มน้ำ...  กลิ่นกาแฟนหอมกรุ่นลอยมากระทบจมูก   จนเมื่อน้ำฟ้ายื่นหน้าเข้าไปก็พบลูกน้องชายหนุ่มกำลังยืนเสวนากันอยู่สองสามคน...  แล้วเมื่อทั้งหมดหันมาเห็นว่าน้ำฟ้ากำลังยืนทำหน้ายิ้มเซียวๆมาให้ก็รีบออกปากถามทันทีว่ามีอะไรให้พวกเขาช่วยรึเปล่า...


"...เอ่อ...  ผมแค่อยากได้ยางวงซักเส้นก็พอครับ..."   น้ำฟ้าบอกความต้องการของตัวเองไป...  ลูกน้องหนุ่มที่ท่าทางเข้าใจภาษาไทยได้ดีกว่าเพื่อนก็รีบลุกไปหยิบยางวงมาให้น้ำฟ้าทันที  แม้จะงงงวยอยู่เล็กน้อยว่าเด็กหนุ่มจะเอาไปทำอะไร...  แต่เมื่อเห็นท่าทีของน้ำฟ้าเริ่มทำการมัดขอบเอวกางเกงก็ร้องอ๋อออกมาทันที...  มิน่าล่ะ  มือถึงต้องจับยึดเอวกางเกงเอาไว้สินะ...   


"แล้ว...คุณฟ้าจะเอาอะไรเพิ่มมั้ยครับ..."  ชายหนุ่มคนเดิมเอ่ยปากถามต่อ...  น้ำฟ้าที่ยังทุลักทุเลเพราะมือนึงต้องยึดกางเกงเอาไว้  ส่วนอีกมือก็ต้องเอายางมารัด  เส้นผมที่จับไว้เลยรุ่ยร่ายลงมาระตามใบหน้าบังมือตัวเองเสียอย่างนั้น...   ทว่าเด็กหนุ่มก็ยังเงยหน้ามาตอบว่า...


"ไม่เป็นไรครับ...ขอบคุณมาก..."  เด็กหนุ่มตอบ...แล้วก็จัดแจงมัดกางเกงต่อไปจนเรียบร้อย


              ลูกน้องหนุ่มของรังสิมันต์รีบดื่มกาแฟจนเสร็จเรียบร้อยก็เอาวางลงอ่าง...  ปล่อยหน้าที่ล้างแก้วให้เป็นของเวรล้างจานวันนี้จัดการไป...  น้ำฟ้าที่มีสีหน้าพอใจกับผลงานการมัดขอบกางเกงของตัวเองมากก็เผลอเงยหน้ามองดูเวลา   เมื่อลูกน้องชายหนุ่มคนสุดท้ายกำลังจะเดินออกจากครัวแล้วบอกราตรีสวัสดิ์เขา... 


"...จะห้าทุ่มแล้วเหรอเนี่ย..."  เด็กหนุ่มพึมพำ...   จริงสิ...ดึกขนาดนี้แล้ว...  ชายหนุ่มนัยน์ตาดุคนนั้นยังทำงานไม่เสร็จอีกรึไงนะ...  แล้วแบบนี้จะนอนตอนไหนล่ะเนี่ย...?


"เอ่อ...ขอโทษครับ...แล้วคุณ...รังสิมันต์   ยังทำงานอยู่เหรอครับ..."   ...สาบานได้ว่าที่ถามถึงนี่ไม่ใช่เพราะเป็นห่วงหรอกนะ...ไม่เลยจริงๆ... 


               ชายหนุ่มที่เดินรั้งหลังคนอื่นได้ยินเสียงถามแหลมเล็กก็หันหลังเดินกลับมาตอบให้ว่า...


"บอสยังทำงานอยู่ครับ...  ผมคิดว่า...คืนนี้บอสอาจจะนอนที่ห้องทำงานอีกตามเคย..."  ลูกน้องชายหนุ่มตอบกลับ...  น้ำฟ้าพยักหน้ารับรู้แล้วถามต่ออีกนิดว่า...


"แล้วเขา...ทานข้าวเย็นแล้วเหรอครับ...?   คือ...ผมเห็นว่าเขาไม่ได้ออกมาทานพร้อมพวกเราเมื่อตอนเย็นน่ะครับ..." 


"อ๋อ...  บอสยังไม่ได้ทานหรอกครับ...  เวลาบอสทำงานจริงๆจังๆแบบนี้บางทีตั้งแต่เช้าอาจได้แค่กาแฟแก้วเดียวเองมั้งครับ...  ผมเพิ่งเอาเข้าไปให้เมื่อซักครู่นี้เอง..."   หนุ่มคนนั้นตอบยิ้มๆ...  "ห้องทำงานของบอสอยู่ตรงประตูริมสุดทางเดินด้านนั้นนะครับ...  ส่วนห้องครัวคุณฟ้าใช้ได้ตามสบาย..."  เขาบอกตบท้ายเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนๆของเขาเรียกชื่อมาจากทางด้านหน้าประตูบ้าน    โยคินทร์โค้งตัวเล็กน้อยให้น้ำฟ้าก่อนจะเดินจากไป...   ทิ้งให้น้ำฟ้ามองตามไปทางเดินห้องทำงานของรังสิมันต์จากภายในห้องครัว...


"แล้ว...แล้วจะสนอะไรด้วยล่ะ...เฮอะ...!!"  เด็กหนุ่มคิ้วขมวดมุ่น...  ทำท่าจะเดินหันหลังกลับ...   


              ...ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้า...  อาหารที่เอาไปทานกันข้างนอกก็ไม่ได้กลับออกไปทาน...  ทั้งวันได้แค่กาแฟแก้วเดียว...


             ...คนบ้าเอ๊ย !!  ใช้ชีวิตยังไงของนาย...  อยากจะกระเพาะทะลุตายเร็วๆนักใช่มั้ยเนี่ย...!!


.........................................


.............................


...............


.....


..


.



"ไหนบอกเองว่าจะอยู่ปกป้องเรากับลูก...  แล้วนี่อะไร  ทำแต่งาน...ข้าวปลาก็ไม่ยอมกิน...  นายได้หมดแรงตายไปก่อนที่จะได้ช่วยฉันกับลูกน่ะสิ...เฮอะ...  คนอะไร...ไม่รู้จักดูแลรักษาสุขภาพของตัวเองบ้างเล้ย...!"   


                ถึงปากจะบ่นจะว่าแค่ไหน...  แต่มือบางก็สาละวนทามายองเนสลงบนขนมปัง...   แล้วโรยหน้าด้วยหมูหยองบ้าง  แฮมบ้างเท่าที่จะหาได้จากในตู้เย็น  เสร็จแล้วก็เอาเข้าเครื่องอบขนมปังก่อนจะจัดการหั่นออกเป็นสี่ส่วนให้มีขนาดชิ้นเล็กๆพอดีคำเข้า...   พูดไปบ่นไปไม่ยอมหยุดแต่ก็ยังอุตส่าห์หยิบนมในตู้มารินใส่หม้อเพื่ออุ่นให้ร้อนเพิ่มให้อีกแก้ว...   สายตาก็สังเกตุเห็นแล้วว่าอาหารเมื่อตอนกลางวันยังเหลือติดอยู่ในตู้เย็น...  ถ้าชายหนุ่มยังหิวอยู่เขาก็พอจะเอาออกมาทำเป็นข้าวผัดหรืออะไรอย่างอื่นเพิ่มได้อีก...


               จนเสร็จน้ำฟ้าก็ทั้งเหนื่อยเพราะทำกับข้าว  และหอบหายใจไม่ทันเพราะไม่ได้หยุดบ่นเลยแม้แต่นิดเดียว...


"ที่ทำให้นี่เพราะเห็นใจหรอกนะว่ายังไม่ได้กินข้าว...  ถ้านายตายไปแล้วใครจะมาออกคำสั่งลูกน้องนายให้พาฉันกลับเข้ากรุงเทพฯล่ะ..."   ทำเป็นพูดออกมาอย่างนั้นทั้งที่ในใจตัวเองลึกๆก็แอบยอมรับอยู่ตลอดเวลาว่า...  ที่อุตส่าห์ทำแซนวิชให้มือเป็นระวิงจนเกือบถูกมีดบาดนี่เป็นเพราะตัวเองเริ่มรู้สึก...เป็นห่วง...ผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่นับวันก็ยิ่งมีอิทธิพลกับตัวเขามากขึ้นทุกทีๆอย่างน่าตกใจเลยทีเดียว... 


               มือบางประคองถาดใส่แก้วนมร้อนและจานแซนวิชนานาไส้ไปตามทางเดิน...   สองข้างทางมีโคมไฟห้อยลงมาส่องแสงสว่างให้ไปตลอดทางจนกระทั่งถึงหน้าประตูบานไม้สลักลวดลายมังกรเสมือนจริงพันพาดไปมาระหว่างประตูสองบาน...  เด็กหนุ่มตั้งใจจะเคาะประตูก่อนตามมารยาททว่าไม่มีมือจะเคาะนี่นา...  แล้วเมื่อลองเอาหลังดันดูเบาๆก็พบว่ามันไม่ได้ล็อก...


              ...เอาไงดี...เปิดเข้าไปเลยได้มั้ยเนี่ย...


"ค...คุณรังสิมันต์...  นี่ผมเองนะ...เข้าไปได้รึเปล่า...?"   ลองส่งเสียงบอกเข้าก่อน...  ทว่ามันก็กลับเงียบไม่มีเสียงตอบรับใดๆ... 


             ...เอาวะ...  ใช่ว่าเขาจะเคยมีมารยาทกับเราเรื่องแบบนี้เสียเมื่อไหร่...


             คิดอย่างพาลๆแล้วเด็กหนุ่มก็ถือวิสาสะเอาหลังดันประตูด้านหนึ่งให้เปิดออกแล้วค่อยๆกลับตัวประคองถาดเดินเข้าไปในห้องช้าๆเมื่อประตูไม้ที่ค่อนข้างมีน้ำหนักค่อยๆงับปิดตัวลงเบาๆ...   


             สายตากลมโตกวาดมองรอบห้องด้วยสายตาตื่นเต้น...   เมื่อไม่คิดว่ามันจะมีห้องแบบนี้อยู่ภายในตัวบ้านที่ดูเรียบๆแบบนี้อยู่ด้วย... 


             ริมผนังด้านหนึ่งฝังจอทีวีขนาดใหญ่ยักษ์เอาไว้  เหนือจอขึ้นไปมีนาฬิกาของประเทศต่างๆแขวนเอาไว้อย่างเป็นระเบียบพร้อมระบุประเทศเรียบร้อย  ส่วนอีกด้านมีแผนที่ต่างๆ  รูปถ่าย...พร้อมทั้งจอทีวีที่ฉายภาพกล้องวงจรปิดภายในบ้านติดไว้ด้วย...   บนพื้นฝั่งตรงข้ามจอทีวีใหญ่ยักษ์มีชุดโต๊ะรับแขกโซฟาสีแดงสดพร้อมโต๊ะสีดำตัดกันดูลงตัวเป็นอย่างมาก...   ถัดเข้าไปเป็นโต๊ะทำงานขนาดเล็กทั้งด้านซ้ายและขวาของห้อง   นอกนั้นภายในห้องก็มีการจัดวางชั้นใส่เอกสาร  และตู้เหล็กที่มีลักษณะคล้ายตู้เซฟวางเอาไว้ด้วย...


              น้ำฟ้ากวาดตามองซ้ายขวาระหว่างที่ค่อยๆสืบเท้าเข้าไปใกล้โต๊ะตัวในสุดซึ่งเป็นโต๊ะไม้ขนาดใหญ่   ที่ผ่านการแกะสลักลวดลายแบบจีนมาอย่างบรรจงและปราณีตมาก   บนโต๊ะซ้ายขวามีจอคอมพิวเตอร์ใหญ่เล็กมากมาย...  เครื่องปริ้นท์   เครื่องส่งแฟกซ์   โทรศัพท์  และกองเอกสารต่างๆวางไว้ราวกับเพิ่งผ่านการใช้งานมาไม่นาน...   เบื้องหลังโต๊ะตัวนั้นเป็นชั้นวางหนังสือที่สูงจรดเพดานห้อง   แม้ว่าด้านบนจะยังดูโล่งเพราะยังไม่มีของมาจัดวางไว้ต่างกับด้านล่างที่มีทั้งแฟ้มและหนังสืออัดกันอยู่เต็มไปหมด... 


              เด็กหนุ่มค่อยๆเอาถาดดันเลื่อนแฟ้มใส่เอกสารออกไปเล็กน้อยให้พอมีพื้นที่...   แล้วหันไปมองคนที่เอนตัวนอนหลับตาพิงพนักเก้าอี้สีดำอยู่หลังโต๊ะไม้ใหญ่ตัวนี้ด้วยท่าทางเหนื่อยล้า...   คงจะเหนื่อยแล้วก็หลับลึกจริงๆสินะ...  นี่เขาเข้ามาจนประชิดตัวขนาดนี้แล้วยังไม่ตื่นอีก...


"...ประตูก็ไม่ได้ล็อก...ลูกน้องข้างนอกก็ไม่มีซักคน...  แบบนี้ถ้ามีคนร้ายบุกเข้ามาเอามีดจิ้มคุณแบบนี้...  คุณก็ตายคาที่น่ะสิ...เฮ้อ..."  น้ำฟ้ากอดอกยืนมองคนที่ยังนอนหลับตาอยู่ราวกับยังไม่รับรู้เรื่องใดๆ... 


               จะว่าไปแล้วห้องนี้ถึงจะดูรกไปหน่อยแต่ก็สบายเหมือนกันนะเนี่ย...แอร์เย็น  พื้นห้องก็ปูพรมนิ่มๆแถมยังสะอาดสะอ้าน...   อย่างกับห้องทำงานเจ้าพ่อในหนังอย่างที่เคยดูงั้นแหละ...   


"คุณ...  คุณ..."  เด็กหนุ่มส่งเสียงเรียกเพื่อหวังปลุกให้ชายหนุ่มร่างสูงตื่นขึ้นมารับทราบว่าเขาเอาของกินมาให้   แต่เมื่อใช้แค่เสียงแล้วก็ไม่ยอมตื่นน้ำฟ้าเลยเอานิ้วจิ้มลงไปบนแขนที่สัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อแข็งแรงด้วย... 


              ...เฮ้อ...อยากจะมีแบบนี้บ้างจังน้า... 


"นี่...ถ้านายจะมีเยอะขนาดนี้ก็หัดแบ่งให้คนอื่นเขาบ้างนะ...   ขืนให้กล้ามใหญ่กว่านี้มันจะแตกเอา...ฮ่ะๆ"   พูดเองขำเอง...   เออแฮะ...นายนี่นอนหลับเป็นตายแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ...  เขาพูดอะไรออกไปก็ไม่โดนตอบโต้... 


"เวลาตื่นน่ะก็หัดรับฟังคนอื่นเขาพูดแบบนี้บ้างก็ดี...จะเป็นพระคุณสุดๆเลย..."  พูดจบก็ยืดตัวขึ้นตรง...  เมื่อมั่นใจแน่นอนแล้วว่าชายหนุ่มคงจะเหนื่อยมากจนไม่ยอมตื่นแน่แล้ว...  สมองก็เริ่มหาวิธีการที่จะให้ชายหนุ่มรับรู้ถึงความหวังดีของเขาแล้วก็ทานของว่างมื้อดึกนี่ซะ...   


              ...อ๊ะ...เขียนโน๊ตแปะเอาไว้ให้แล้วกัน...  ตื่นมาก็อ่านแล้วก็กินซะนะครับคุณบอสใหญ่...

          
            นึกพลางมือก็เริ่มคุ้ยหาปากกากับเศษกระดาษมาเพื่อจะจด...   เลยไม่ทันระวังตัวเมื่อจู่ๆท่อนแขนใหญ่จากเบื้องหลังก็ตวัดเข้าราวเอวเขาดึงร่างบอบบางไปปลิวไปตกลงบนร่างหนาบนเก้าอี้บุนวมตัวใหญ่ด้วยกัน...  แผ่นหลังบอบบางสัมผัสแนบติดไปกับแผงอกแกร่ง   พร้อมๆกับที่เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นมาข้างใบหูทำเอาเขาอุทานต่อไม่ออก...


"...เข้ามาด่าคนอื่นเขาถึงห้อง...  แล้วยังจะมารื้อค้นทำลายข้าวของของคนอื่นเขาอีกเหรอ...  เธอนี่...มารยาทแย่จังเลยนะ..."


"เฮ้ย !!  ไอบ้า...ปล่อยนะ...!!!  ถ้าตื่นอยู่ก็บอกกันดีๆสิ...  มาแกล้งหลับเป็นตายแบบนี้ทำไม...!!"


"ฉันไม่ได้แกล้ง...  ก่อนเธอเข้ามาฉันหลับอยู่จริงๆ..."  พูดแล้วก็จับรวบแขนสองข้างเข้าหากันเพื่อความปลอดภัยของลูกตาและเนื้อตัวเขาเอง...   แต่ไม่คิดว่าเห็นร่างเล็กๆแบบนี้จะมีแรงฮึดสู้ไม่ใช่น้อยเลยทีเดียว...  หรือจะเป็นเพราะเขาหิวจริงๆนะ...


"โกหก...  คุณตื่นอยู่ตลอดเวลาต่างหาก...  งั้นถ้าตื่นแล้วก็ปล่อย...!  ผมจะกลับห้อง..." 


"ไม่ให้กลับ..."


"จะกลับ !!" 


"บอกว่าไม่ให้ไปไง..." 


"ก็จะไปอ่ะ...!!" 


"เดี๋ยวก่อนสิ...  เอาอาหารมาให้ฉันไม่ใช่เหรอ...  งั้นก็...ป้อนหน่อยสิ..." 


"เพ้ออะไรของคุณเนี่ย...  มีมือมีเท้าครบสามสิบสองไม่ใช่เหรอ...กินเองสิ..."   พูดแล้วก็จงใจสะบัดหน้าใส่...  ให้ผมปลิวเข้าตา ตาบอดไปเลยได้ยิ่งดี...  คนอะไร  เจ้าเล่ห์ใจร้ายไม่เคยพบเคยเจอ...!


"...ปากเก่ง...  พอคอหายเจ็บได้แล้วนี่ก็ขัดฉันได้คล่องปากเชียวนะ..." 


"ถึงคอจะเจ็บผมก็ขัดคุณได้เหมือนกัน..."


"โกหก...  ตอนคอเธอเจ็บ...  ยังนอนตัวอ่อนให้ฉันเช็ดตัวให้อยู่เลย...  หรือว่าไข้ขึ้น...จนจำไม่ได้  ฮื้ม?"  พร้อมกับประโยคสุดท้ายชายหนุ่มก็จงใจเอาจมูกโด่งของตัวเองกดแนบเข้าไปบนแก้มนวล  ที่มาทำลอยไปลอยมาล่อใจอยู่ตรงหน้าเสียฟอดใหญ่...  เสียงอุทานตกใจลั่นของน้ำฟ้าทำเอาชายหนุ่มหลุดขำออกมา...  ยิ่งพอเห็นดวงตากลมโตเขียวปั๊ดเอี้ยวคอมองเขา...  ก็โฉบจมูกลงบนแก้มอีกที...โทษฐานเอาเข้ามาใกล้หน้าเขาเอง...ช่วยไม่ได้...


"ระ...โรคจิต !!  เป็นบ้าอะไรเนี่ย...  หรือว่าหิวแล้วหื่น...ถึงได้มา...ลวนลามคนอื่นเขาอยู่แบบนี้เนี่ยปล่อย..."


"ไม่ได้หิว...   แต่หื่นนี่...  ไม่แน่..." 


"อะ...ไอบ้า !!  ถ้าอยากนักก็ไปเรียกลูกน้องของคุณมาสิ !"


"ไม่เอาหรอก...เจ้าพวกนั้นถึกจะตาย...ฉันทำไม่ลง..."  ยิ่งพูดแหย่หน้ายิ่งแดง...  ดีแฮะ...เกือบสู้สีแยมสตรอเบอร์รี่ในจานนั่นได้แล้ว...


"...งั้นก็ให้...พวกนั้นไป...หาผู้หญิงมาให้คุณสิ...  ไอบ้าหื่นกาม..."   


"จะให้พวกนั้นลำบากไปทำไม...  ผู้หญิงใกล้ๆนี่ก็มีอยู่แล้ว...  พอจะแทนกันได้อยู่นะฉันว่า..."


"นี่คุณ !  ...ผมไม่สนุกไปด้วยแล้วนะ..."  เมื่อเห็นสายตาพราวโกรธเอาจริง...   รังสิมันต์ก็เริ่มรู้ตัวว่าคงแหย่แรงเกินไป...   วงแขนแข็งแรงจึงค่อยๆปล่อยออกช้าๆอย่างเสียดายอยู่เหมือนกัน...

 
             พอหลุดเป็นอิสระน้ำฟ้าก็รีบถอยตัวอ้อมไปยืนฝั่งตรงข้ามของโต๊ะ...   ใบหน้าร้อนๆฉีดสีแดงก่ำจนแม้แต่เจ้าตัวก็ยังรู้สึกได้...   โอ่ย...นี่มันหวังดีแต่ไม่ได้ดีชัดๆเลย !  ไม่น่าเอามาให้กินเลยให้ตายสิ...


"...กินเสร็จแล้วเอาไปเก็บด้วยนะ...  เรื่องแค่นี้ไม่ต้องไปใช้ลูกน้องคุณอีกล่ะ...  เดี๋ยวจะสบายจนเคยตัว..."  พูดแกมเหน็บแนมเสร็จก็ท่าจะหันหลังกลับ...  แต่เสียงทุ้มนุ่มเบื้องหลังก็เรียกรั้งไว้...


"เดี๋ยวก่อนสิ...แล้วไม่กินด้วยกันเหรอ..." 


"ไม่อ่ะ...ผมอาบน้ำแปรงฟันจะนอนแล้ว..." 


"...งั้น....อยู่เป็นเพื่อนฉันกินก่อนสิ...  กินคนเดียวแล้ว...มันไม่ค่อยอร่อย..." 


"เป็นเด็กอายุสองสามขวบรึไงเนี่ยคุณ...  ถึงกินคนเดียวไม่ได้..." 


              น้ำฟ้าพูดพลางส่ายหน้ากับคำพูดที่ไม่เข้ากับตัวของคนตัวสูง...  แต่ก็ยอมเดินไปนั่งรออยู่ตรงโซฟารับแขกหน้าจอโทรทัศน์   กำลังจดๆจ้องๆอยู่ว่าโทรทัศน์เครื่องใหญ่ยักษ์นี่จะใช้ดูช่องทีวีปกติได้มั้ย  ก็พอดีกับที่รู้สึกว่ากระเป๋ากางเกงเอวย้วยของเขามันสั่น...   และเมื่อหยิบโทรศัพท์ที่เป็นแหล่งกำเนิดมันออกมาดูก็พบเป็นข้อความที่ถูกส่งมาจากเพื่อนสนิทแดนไกล...  สมัยที่ยังเรียนมหาลัยจนจบออกมาทำร้านเป็นของตัวเองแล้วเพื่อนคนนี้ก็ยังตามมาอุดหนุนจนเป็นลูกค้าประจำของเขาไปโดยปริยาย...


"...เฮนรี่ !!!...  ลงทุนส่งข้อความมาเลยเหรอ...?  เดี๋ยวนี้พอเป็นอาเสี่ยเข้าหน่อยล่ะอวดรวยเชียวนะ..."   น้ำฟ้าพูดไปดวงตาก็เป็นประกายจับจ้องไปที่จอโทรศัพท์ซึ่งปรากฎข้อความบอกว่าคิดถึงเขา อยากให้เขากลับไปเร็วๆ  และถ้ามีโอกาสก็จะมาเที่ยวเมืองไทยด้วย...   


              เด็กหนุ่มเดินนึกข้อความจะส่งตอบกลับไปพลางหมุนตัวกลับไปนั่งลงบนโซฟา...   สองนิ้วมือซ้ายขวาก็จิ้มลงบนแป้นพิมพ์เตรียมส่งข้อความกลับไป   โดยที่ใบหน้ายังคงเจือรอยยิ้มหวานจนอีกที่กำลังทานแซนวิชอยู่ที่โต๊ะรู้สึกโมโหจนทานต่อไปอีกไม่ลง...   ส้อมพลาสติกถูกปักลงบนชิ้นขนมที่เหลือแรงๆเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ภายใน...   สองตาจับจ้องนิ่งงันไปที่ร่างบางๆในชุดนอนหลวมๆ   ซึ่งกำลังแสดงสีหน้ามีความสุขนักหนากับการที่ได้แชทคุยกับผู้ชายคนอื่นโดยไม่เห็นหัวเขา...


              เมื่อเช้าก็ธาดา...  มาตอนเย็นก็เฮนรี่อะไรนั่น...


              นี่เธอยังมีผู้ชายเก็บเอาไว้ในสต็อกอีกกี่คนกัน...!


              คิดแล้วมันก็รู้สึกเหมือนมีคนเอาน้ำเดือดๆมาราดลงกลางใจทำให้ยังนั่งอยู่ต่อไปไม่ได้...   ร่างสูงใหญ่เดินตรงไปหาน้ำฟ้า...  แล้วหยิบโทรศัพท์รุ่นเก่าออกไปจากน้ำฟ้าแบบดื้อๆ...   ดวงตาหรี่ลงอ่านข้อความที่ยังค้างอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์...  มันเป็นข้อความตอบกลับจากคนที่ชื่อเฮนรี่...  โดยมีเนื้อความคล่าวๆว่า  ...มันก็คิดถึงไวโอลิน  และอยากจะบินมาหาไวโอลินที่เมืองไทยให้เร็วที่สุดหลังจากที่มันจัดการงานเสร็จแล้ว...   


"เฮ้ยนี่ !  คนไม่มีมารยาท...เอาโทรศัพท์ผมคืนมาเดี๋ยวนี้นะ !!"  สองแขนสองขาพยายามป่ายจะคว้าโทรศัพท์ของเขาคืน...   แต่แค่ชายหนุ่มยกมือหนีขึ้นเหนือศีรษะน้ำฟ้าก็หมดปัญญาจะเอาของตัวเองกลับได้แล้ว   เลยต้องส่งเสียงต่อว่าต่อขานออกไปเมื่อหวังว่าบางทีมันอาจจะช่วยให้ชายหนุ่มสำนึกขึ้นมาได้บ้างแล้วก็ยอมคืนโทรศัพท์ให้กับเขา...  แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาเป็นดวงตาวาวโรจน์คมดุพร้อมเสียงทุ้มต่ำเยียบเย็นถามถึงที่มาของเมสเสสในโทรศัพท์นั่น...


"...ไอหมอนี่มันเป็นใคร..."


"เพื่อนผม...!  คุณเอาโทรศัพท์คืนมาเลยนะ  แอบอ่านข้อความของคนอื่นเขาได้ยังไงเนี่ย...นิสัยไม่ดี!!" 


"...แล้วทำไมถึงรู้จักหนูลินด้วย..."  ถึงจะถูกต่อว่าไม่ได้หยุด  แต่เหมือนรังสิมันต์จะไม่สนใจ...ยังคงเดินหน้าถามแต่เรื่องที่อยากรู้ต่อไป...


"ก็จะทำไมล่ะ...!  เพื่อนผมตอนอยู่ที่โน่น...เขาจะรู้จักหนูลินก็ไม่แปลกไม่ใช่เหรอ !"


"แล้วที่บอกว่าจะมาหา..."


"ก็...!!"  เด็กหนุ่มเริ่มชักจะงงงันกับคำถาม   กำลังออกปากจะตอบก็โดนคนตรงหน้าที่ไม่รู้ว่าจู่ๆองค์ที่ไหนมาลงขัดขึ้นมาเสียอย่างนั้น...


"...หรือว่ามันเป็นผู้สมัครตำแหน่งพ่อเลี้ยงของหนูลินอีกคนใช่มั้ย...  เฮอะ...เธอนี่เก่งนะ...  คงจะมีผู้สมัครเบอร์อื่นๆเก็บเอาไว้อีกเยอะเลยล่ะสิท่า...  ไหนบอกหน่อยสิ...คู่แข่งไอธาดาตอนนี้มีทั้งหมดกี่คน...เกินสิบมั้ย...  หรือว่าเป็นร้อยแล้ว..." 



              ...เพี๊ยะ !...   


"...หยาบ...!  พูดอะไรหัดให้เกียรติกันบ้างนะ..."   พอเข้าใจความหมายของ  'ผู้สมัครตำแหน่งพ่อเลี้ยงหนูลิน' ดีแล้วมือมันก็สะบัดออกไปกระทบใบหน้าหล่อโดยอัตโนมัติ...   นี่ยังไม่เลิกคิดเรื่องแบบนี้อีกใช่มั้ย...  ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้...! 


             ...เพล้ง !...


"เฮ้ย !!!" 


                คราวนี้น้ำฟ้าตกใจของจริง...  ตกใจจนพูดไม่ออก...   เมื่อชายหนุ่มร่างสูงปาโทรศัพท์ของเขาทิ้งไปด้วยท่าทางไม่ไยดีจนโดนจอโทรทัศน์ใหญ่ยักษ์ด้านหลังเป็นรอยร้าวยาว...  ส่วนโทรศัพท์ของเขาก็ร่วงกราวกลายเป็นเศษตกอยู่บนพื้นไม่มีชิ้นดี...!!  ทั้งซิมโทรศัพท์  ทั้งหน้าจอ  ทั้งฝาครอบ...   แตกกระจัดกระจายลงต่อหน้า...   


"เฮ้ย..."   เด็กหนุ่มอึ้งจนพูดคำอื่นไม่ออก...  สายตาทอดมองเศษซากโทรศัพท์รุ่นเก่าที่อุตส่าห์ทะนุถนอมมาเป็นอย่างดี...   


                ...ของขวัญชิ้นสุดท้าย...  จากพี่สาวของเขา...   


"ทำไม...อาลัยอาวรณ์โทรศัพท์ของตัวเอง...  หรือเสียดายข้อความในโทรศัพท์มือถือนั่นกันแน่..." 


"..."   น้ำฟ้าพูดไม่ออก...     ใบหน้านวลสวยเงยมองคนถาม   ก่อนน้ำตามันจะไหลออกมาช้าๆ...  เขาคงไม่รู้ตัวเลยซักนิดสินะ...  ว่าทำอะไรลงไป...   


              ...และต่อให้อธิบายอะไรออกไป...  ก็คงจะไม่เข้าใจอีกอยู่ดี...   ว่าโทรศัพท์เครื่องนั้นมันสำคัญสำหรับเขาแค่ไหน...   


              ทั้งข้อความเก่าๆของพี่สาวเขา  ภาพหนูลินวันแรกคลอด...


              ...เขาคงไม่เข้าใจหรอก...   


             ...เขาไม่เคยเข้าใจอะไรเลยมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่ !...


"สะใจคุณรึยัง..."   เด็กหนุ่มพูดเสียงสั่น...  สองมือปาดหยาดน้ำตาสองข้างแก้มลวกๆ   บังคับให้มันหยุดไม่ได้เลยจริงๆ...


"...ยัง...  แค่นี้มันยังน้อยไป...  สำหรับคนสำส่อนอย่างเธอ..."  ...แต่รังสิมันต์กลับยิ่งเข้าใจหยดน้ำตานั้นไปว่า  น้ำฟ้าคงจะเสียดายข้อความที่ตอบโต้กับผู้ชายคนนั้นเอามากๆ... 


               ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากจะเหยียบเศษซากโทรศัพท์นั่นให้แปลกเป็นผุยผงยิ่งกว่านี้เสียอีก...!


            แล้วดูนั่น...  ยังเข้าไปเก็บซากโทรศัพท์มากอดไว้ราวกับเป็นของรักนักหนา...  โทรศัพท์รุ่นเก่าดึกดำบรรพ์แบบนั้นมันมีอะไรดี...!


              อ๋อ...ลืมไป...  คงจะเป็นชู้รักเก่าคนใดคนหนึ่งซื้อให้ล่ะสิท่า...   ถึงได้อาลัยอาวรณ์มันนัก...   


              ร่างสูงบึกบึนตรงเข้าไปคว้าข้อมือบางที่กำลังจะเก็บเศษโทรศัพท์ของตัวเองอย่างแรง   แล้วบีบข้อมือเล็กจนแน่นเพื่อให้ยอมทิ้งเศษนั่นลงพื้นไปเหมือนเดิม...   แต่เมื่อร่างบางยอมเจ็บแต่ไม่ยอมทิ้ง   มือแข็งแรงก็จัดการงัดแงะเอาเศษที่น้ำฟ้ากอดเอาไว้กับอกออกด้วยตัวเอง...  แม้ว่าร่างบอบบางจะทั้งดิ้นสู้  ทั้งร้องตะโกนด่าทอยังไง  ชายหนุ่มก็ไม่มีทีท่าจะใส่ใจเลยซักนิด...  มิหนำซ้ำยังพูดใส่หน้าก่อนจะลากร่างผอมบางออกไปจากห้องอีกว่า...


"...พรุ่งนี้...ฉันจะให้คนเข้ามาทำความสะอาด...  แล้วเอาขยะพวกนั้นไปเผาทิ้งให้หมด !" 



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


เฮ้อ...ความรู้สึกเวลาโดนคนมาเขวี้ยงของรักของหวงของเราทิ้งแบบไม่เห็นคุณค่าเนี่ย...  มันโคตรรรรรร  จะเสียใจเลย !!  :o12:

แห่ะๆ  เอาลงมาต่อกันอีกนิด...  เอามาลงให้ค้างกันอีกหน่อยก่อนนอน...

ไปทำงานต่อแล้วนะ  T^T  แล้วเจอกันตอนใหม่จ้าาา...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: cool_water ที่ 12-03-2012 21:58:25

โอ้ มาอัพแล้ว คิดถึงลุงม้าน้ำ แม่น้ำฟ้า กับหนูลินมากๆ เลยค่ะ
ตอนนี้คงกำลังอยู่ในช่วงสับสนทั้งคู่
ขอให้เรื่องร้ายผ่านไปไวๆ นะคะ
แล้วก็...คนแต่งก็สู้ๆ นะคะ ^^
 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-03-2012 21:59:12

 :z3: :z3: :z3:


อิตารังสิมันส์ โอยยยยยยยยยยย ไปกันใหญ่แล้ว  :serius2: หวานกันได้แป๊ปเดียว  :angry2:


หึงไม่ได้ดูอะไรเลย



เวรกรรม จะง้อไงหล่ะทีนี้ งานช้างหล่ะพ่อ ของสำคัญในชีวิต คุณค่าต่อจิตใจ




ค้างงงงงงงงงงกว่าเดิมสุดๆคนเขียน ซาดิสย์ :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 12-03-2012 22:10:53

 :o12:ทำไมใจร้ายจังไม่ถามอะไรเลยแล้วยังมาทำลายของรักของเขาได้งัยใจร้ายมากๆ :m16: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: LouisyLouisa ที่ 12-03-2012 22:22:36

อารมณ์ประมาณ Beauty and the beast เลย ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 12-03-2012 22:32:42

ใจร้ายจังทำของรักของหวง :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 12-03-2012 22:45:18

โง่ได้ใจมากลุงม้าน้ำ

ขอให้โดนเกลียดไปสิบปี

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 12-03-2012 23:01:15

 :เฮ้อ:จะว่าหึงหรือหวงก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกัน


แถมยังโง่อีก เลว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: spisyjames ที่ 12-03-2012 23:04:23

 :m16:ถ้าพระเอกจะโง่แบบนี้นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 12-03-2012 23:14:41

แอบมาอัพต่อ ก็แอบมา+เป็ดให้นะ
โมโหแทนแม่ฟ้า....นิสัยแย่มาก เลว :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 12-03-2012 23:19:32

เย่ อัพแล้ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 12-03-2012 23:23:40

โอย  หึงรุนแรงขนาดนี้เป็นผัวเขารึไงยะพ่อคู๊ณ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 12-03-2012 23:27:56

 :m31:

คนแต่งจ๋า เอามาลงอีกน้า เค้าอยากรู้ตอนต่อไปแล้วอ่ะ  :z3:

( พระเอกหึงหน้ามืดแล้ว )

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: coon_all ที่ 12-03-2012 23:30:27

คุณพี่คะ หายไปนานมากมาย
คุณน้องจะขาดใจตาย
ตั้งใจสอบนะคะ สู้ๆ :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Angel_K ที่ 12-03-2012 23:32:06

รู้ว่าหวง แต่อย่าใช้อารมณ์นักสิ ฟังกันบ้างก็ได้
ใจร้าย  :impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 12-03-2012 23:57:46

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ถ้าจะค้างกันไว้แบบนี้ ฆ่าให้ตายเลยดีกว่าาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ZooS ที่ 13-03-2012 00:04:50

โหวววววว ค้างอ่ะ คนเขียนอ่ะ นิสัยยยยยยย  :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 13-03-2012 00:08:38

ต่อทียาวได้เรื่องเลยค่ะ
ทะเลาะกันอีกแล้ว
คราวนี้แรงมาก
บางทียังคิดว่าน้ำฟ้าอ่อนไปหน่อย
รังสิมันต์รักเร็ว และรักมากไปนิด

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 13-03-2012 00:15:57

ตอนที่ 35 แล้วยังโง่เหมือนเดิม และยังงี่เง่าเหมือนเดิม --"

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 13-03-2012 00:16:14

โฮยยยยยยยยยยยยย
ถ้ารังสิมันต์ ยังหวง หึง แบบไร้เหตุผล
แล้วฟ้ายังงี่เง่า ต่อปากตาอคำ ตลอดเวลาอยู่อย่างนี้นะ
รอจนหนูลินโตก็คงยังคุยกันไม่รู้เรื่องหรอก

ให้ตายย

คนนึงก็เด็กซะ เถียงมันซะทุกเรื่อง
ไอ้เรื่องที่ควรพูดก็ไม่รพูด

อีกคนก็พอกัน ปากมีไว้กัดเหรอไงค่ะ ห๊ะ

แล้วนี่ยังไง เด๋วก็กัดกัน โมโห ทำร้ายจิตใจกันอีก  เอาเลยค่าาา
ทำร้ายกันให้พอ  เหนื่อยแล้วบอกนะค่ะ

คนอ่านจะรอดู หึ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: moneza ที่ 13-03-2012 01:38:17

 :impress3: เราชอบนิยายแนวนี้ ชอบฉากแบบนี้ อ๊ายยยยยย ต่างคนต่างรักกัน แต่เข้าใจผิดนี่ละสีสันของเรื่อง 555555 ซาดิสเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 13-03-2012 02:15:31

อยากตบๆ ลุงม้าน้ำมาก หึงหน้ามืดตามัวได้อีกกกกกกกกกกกกกก หึ่ยๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Aini_es ที่ 13-03-2012 02:33:53

สงสารน้ำฟ้า คุณพระเอกขาหึงไม่สนใจอะไรเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: stupidchild ที่ 13-03-2012 02:42:28

ทำไมปวดตับซะแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 13-03-2012 03:51:10

(-""-) e-lung tawan nii heung mai duu taa maa taa rue loei naa....

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 13-03-2012 05:20:05

ลุงม้าน้ำหึงโหดมาก น่ากลัว แงๆๆๆ
สงสารแม่ฟ้าด้วย ของรักของหวงชิ้นสำคัญถูกทำลาย เป็นใครก็ต้องโกรธ เสียใจ กันทั้งนั้นแหละ อิตาลุงม้าน้ำนี่นิสัยไม่ดีจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: menano ที่ 13-03-2012 06:18:21

เอ๊าทะเลาะกันจนได้อ่ะ เฮ้อออออ
จะหึงรุนแรงอะไรขนาดนั้น
หัดถามบ้างไรบ้างเห๊อะ ไม่งั้นก็เข้าใจผิดกันอยู่แบบเนี้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 13-03-2012 06:52:31

คุณม้าน้ำชอบทำเสียเรื่องอยู่เรื่อย อ้ากกก
แล้วอย่างนี้เมื่อไรจะเข้าใจกานนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: kimyunjae ที่ 13-03-2012 07:02:44

 :sad4:ขอหวานๆบ้างได้ไหม ทำร้ายจิตใจกันมากเลยคุณ สงสารน้ำฟ้าอ่ะ เมื่อไหร่จะรักกันหวานๆบ้างอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 13-03-2012 07:41:12

 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:


 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 13-03-2012 08:55:20

แม่ของหนูลินจะรู้ตัวมั้ยล่ะนั่นว่าเป็นห่วงลุงม้าน้ำอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 13-03-2012 09:20:10

มีแต่คนรอบข้างที่รู้ว่า  น้ำฟ้า และ ตะวัน มีใจให้กัน    แต่ทั้งคู่กลับไม่ยอมเปิดใจให้กัน    สงสัยต้องให้หนูลินเป็นคิวปิดน้อยแผลงศรให้ซะแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 13-03-2012 10:00:56

ใจร้าย! ทำไมไม่ถามดีดีก่อนเล่า!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-03-2012 10:09:08

ดีใจจังมาต่อแล้ว คิดถึงหนูลินจะแย่แล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 13-03-2012 10:49:59

โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  คะแนนตกฮวบแล้วค่าาา คุณตะวันทอแสง = =
หึงหน้ามืดตามัวฟ้าดินมากนะคะ  ใจเย็นบ้างก็ได้ แหมม
เอ๊ะอะ ฟาดงวงฟาดงาลูกเดียวววว
หูมีไว้ฟังนะคะ  ฟังบ้างอะไรบ้างงงง  ขัดใจจริง  :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: wdaisuw ที่ 13-03-2012 10:54:38

มาต่อจนได้ แถมยาวจุใจอีก  o13
ตอนนี้เซ็งคุณลุงขี้หึงจริงๆ แบบนี้จะต่อติดกับน้ำฟ้าเมื่อไหร่เนี่ย? :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 13-03-2012 11:03:35

คนเอาแต่ใจ และเป็นแต่ผู้ออกคำสังมันแย่ตรงที่ไม่เคยฟังใครนี่แหละ :เฮ้อ:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 13-03-2012 11:12:24

 :z3: :z3: :z3:
คิดถึงน้ำฟ้า เเละหนูลินมากมาย ดีใจที่มาต่อที่สุด
อิตาคุณลุงม้าน้ำจะเกินไปเเล้วนะ เดิ๋ยวจะดดนมิใช่น้อย
ป.ล. ตั้งใจทำข้อสอบนะจ้ะ สู้ๆ กลับมาต่ออีกเร็วนะคะ  :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 13-03-2012 11:19:35

ไม่มีบทหวานบ้างหรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 13-03-2012 11:39:03

ทะเลาะกันจนได้  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 13-03-2012 12:08:40

เฮ้อ... :เฮ้อ:
ตอนต่อไป เมื่อไหร่จะรอ... :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 13-03-2012 13:17:43

ลุงม้าน้ำทำไมเป็นคนไม่มีเหตุผลอย่างนี้เนี่ย :serius2:
อย่าลืมนะว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไรกับฟ้าเลย
ความรู้สึกของตัวเองก็ยังไม่เคยพูดไม่บอกเค้า
มาทำร้ายจิตใจกันอย่างนี้อีก โกรธแล้วนะ :m16:
เข้าใจกันไปคนละทาง แล้วเมื่อไรจะเข้าใจล่ะ
ยังไงก็เอาใจช่วยทั้งสองคนค่ะ :เฮ้อ:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2: ดีใจมากมายที่ได้อ่าน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 13-03-2012 14:01:12

หะ หะ หึงโหดกินไปแล้ววว :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 13-03-2012 15:11:17

แงทำไมเป็นแบบนี้เนี่ยยยยยยยยยยยย :o12: :o12: :o12:

คุณลุงนี่ไม่ได้รู้อะไรเลยจะหึงโหดไปไหน :m16: :m16: :m16:
รอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: MAKWAN ที่ 13-03-2012 15:23:38

เอาอีกๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 13-03-2012 17:18:19

หึงอ่ะ สุดๆเลย ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 13-03-2012 17:45:00

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-03-2012 17:55:39

กลับมาโหดอีกแล้วเหรอคุณลุงม้าน้ำแล้วทีนี้จะดีกันได้เมื่อใหร่กันละนี่  เอาแต่ใจสุดๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 13-03-2012 18:56:33

คะแนนติดลบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 13-03-2012 19:59:20

คุณลุงม้าน้ำ ทำไมทำแบบนี้เนี่ย?

จะใจร้ายเกินไปแล้วนะ...เริ่มอยากไม่เชียร์แล้ว...ชิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Crossley ที่ 13-03-2012 20:35:06

เอิ่ม...เครียดเรื่องสอบเหรอลุง เลขยากใช่ไหม (ไม่เกี่ยว)  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 13-03-2012 20:35:54

บีบคั้นเข้าไปอีก หมอกานต์รู้ประวัติโทรศัพท์ไหม ถ้ารู้มาช่วยเฉลยกับคุณเขาที
ก่อนจะทำอะไรให้ฟ้าเจ็บมากไปกว่านี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: April❤ ที่ 13-03-2012 20:57:16

โหยงานนี้โกรธกันยาวแน่เลย
แล้วเมื่อไหร่จะได้เป็นครอบครัวสุขสันต์พ่อแม่ลูกซะทีเนี่ยลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 13-03-2012 20:59:57

ขอคนแต่งเข้าไปกระโดดถีบหน้ารังสิมันต์สักสองทีเหอะ เผื่อจะได้หายโง่  :z6:  :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 13-03-2012 21:11:42

แย่ๆๆๆๆคุณลุงของหนูลินนี่ทำร้ายจิตใจคนเค้าไปทั่ว
ทั้งน้ำฟ้าและคนอ่าน
ถ้ายังไม่ปรับปรุงตัวนะรับรองว่า
โดนลดขั้นให้คุณธาดาเป็นพระเอกแน่นอน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 13-03-2012 21:51:21

มาต่อแล้ว เฮ้อ!!เมื่อไหร่จะสวีทหวานกันซะทีเนี่ย คุณลุงม้าน้ำชอบทำเสียเรื่องอยู่เรื่อยเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 13-03-2012 22:29:08

สงสารน้ำฟ้ามากๆ
แกไม่ยอมฟังอะไรเลยหึงไม่ดูอะไรเลยจริงไ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: K2KARN ที่ 13-03-2012 22:58:25

มาต่อทีก็นะ . . . .
กรี๊ดดดดดดดด อยากจะกรัดร้อง จะดีกันมั้ยยยยยยย !!!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: poon_magic ที่ 13-03-2012 22:59:16

อัพละหรอกแก ฮึๆๆๆ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: kingkakingka ที่ 13-03-2012 23:10:37

โลกสีชมพู :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 13-03-2012 23:17:03

โอ้ยๆๆๆ คุณลุงม้าน้ำทำให้คุณแม่ฟ้าเจ็บอีกแล้วอ่ะ
เรื่องกำลังจะดีอยุ่แล้วเชียววว แม่ฟ้าอุตส่าเริ่มรู้สึกดีด้วยแล้วเชียววว
โหยยย คุณลุงงงง ทำไรไม่คิดเล้ยย เอาแต่ใจชะมัด
นี่หล่ะน้า พวกที่เห็นตัวเองเป็นใหญ่และถูกเสมออ่ะ
โลกหมุนรอบต้วเองรึไงงงงงงง
เซ็ง คุณลุง

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 13-03-2012 23:18:11

 :seng2ped: :seng2ped:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 13-03-2012 23:24:43

ลุงม้าน้ำแกหึงแรงจริงๆ
ยิ่งทำแบบนี้ แม่ฟ้าก็ยิ่งเกลียดนะลุงม้าน้ำ เขาอุตส่าห์หวั่นไหวบ้างแล้วนะนั่น
มาทำร้ายจิตใจแบบนี้ เรตติ้งตกเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Þrestigë ที่ 14-03-2012 00:27:40

กริ๊ดดด มาแล้ว คิดถึงที่สุด TT '

ลุงม้าน้ำหึงโหดเกินไปล้ะ TT
สงสารฟ้าาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 14-03-2012 01:14:37

ลุงม้าน้ำ
ลุงทำเกินไปแล้วน่ะ
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 14-03-2012 10:44:03

คิดถึงหนูลินมากๆๆ :กอด1:
แต่ค้าง :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 14-03-2012 13:36:48

อิ ตา ตะวัน ไม่รู้เรื่องอะไรเล๊ย เดว ยุให้ นู๋ฟ้า ไปรักกับธาดา ซะนี่

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 14-03-2012 14:01:56

พึ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้สนุกมากคับ หนูลินน่ารักมากกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: white-goddess ที่ 14-03-2012 15:00:04

พระเอกนิสัยเสีย  ทั้งๆที่เป็นของสำคัญแท้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 14-03-2012 16:14:07

นายตะวัน นายทำอะไร :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 14-03-2012 16:21:18

ชิบหายแล้ววววววววว

กางเกงน้ำฟ้ายิ่งหลุดง่ายๆอยู่
เดียวอิลุงม้าน้ำก็..........หึหึหึหึ

ลุงแม่งบ้าาาาาาาาาาาาาา คิดเอง เออเอง เข้าใจเอง-*-
น้ำฟ้าก็ชอบเถียงงงงง 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 14-03-2012 17:18:45

อะไรว้าาา เริ่มๆจะไม่ชอบลุงม้าน้ำและๆ
หึงไม่ได้ดูอะไรเล้ยย ไม่ยอมถามให้ดีๆก่อนก็คิดเองเออเองตลอดๆๆ
ยังงี้มันน่าให้แม่ฟ้าโกรธตลอดปีตลอดชาติๆ จะได้สำนึกก  :m16:

ปล. มาต่อเร็วๆน้าา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: มะมะมะหมิว ที่ 14-03-2012 17:45:51

หวานกันไม่ถึง10นาที แง่งๆใส่กันตล๊อดดดด

มาเต้นระบำรอค่าาาา :D   :z2:  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 14-03-2012 20:19:13

เอิ่มมม แล้วเมื่อไหร่ สองคนนี้ เขาจะดีกันสักที

ทำไมคุณตะวันขี้หึงอย่างนี้

สงสารน้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: กาลณัฐ ที่ 14-03-2012 21:57:16

อยากตบพระเอกโว้ยยยยย :m31:
เดี๋ยวถอดออกจากพระเอกซะเลย  :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-03-2012 22:27:15

ไอพวกคนรู้จักล่ะเปิดเผยกันใหญ่เชียวนะ  =[]=!!  อยากบอกว่า...  พวกแกทำชั้นแต่งเรทไม่ออก !!!!  เดี๋ยวสันดานออกหมด  ห้าห้าห้า   :z3: :z2: :z10: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 14-03-2012 23:41:22

หวานได้ไม่ตลอดเล๊ยย

ที่นีก้อเรื่องยาวเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: phenomintna ที่ 15-03-2012 09:31:20

 :เฮ้อ: o22 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 15-03-2012 14:57:23

เย้..ตามอ่านทันแล้ว ปาเข้าไปสามสิบกว่าตอนละ พระเอกยังไม่ได้ซั่มนายเอกเลย  :m16: จะครองโสดกันไปถึงไหนนนน :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 15-03-2012 17:51:18

ทำไม(อิ)คุณรังสิมันต์ทำแบบนี้  :angry2:

เข้าใจความรู้สึกน้ำฟ้าเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 15-03-2012 19:20:19

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
ใจร้ายยยยยยยยยย  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 16-03-2012 00:24:35

น่าสงสารอ่ะ ทำไมทำแบบนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 16-03-2012 00:47:45

แหมพอมาถึง

คุณลุงม้าน้ำก็ทำเรื่องไว้ซะเยอะเลยนะครับ

ระวังจะตามแก้ความผิดตัวเองไม่ทันละ ฮิๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: silent_loner ที่ 16-03-2012 02:03:14

เมื่อไหรจะดีกันละเนี่ย  :เฮ้อ:
ตอนแรกก็เหมือนจะดีขึ้นแล้วนะ แต่รังสิมันต์ดันมาหึงโหดผิดเวลาไปหน่อย
อย่างนี้จะให้แม่แมวยอมดีด้วยง่ายๆได้ไง ทำร้ายจิตใจเค้าตลอดเนี่ย
คนเขียนมาตาอสามตอนรวดทำเอาตกใจ ดีแล้วแหละจะได้ไม่ค้าง  o13 o13
แต่ว่าตอนนี้รู้สึกอยากอ่านตอนต่อไปแล้วหละ กำลังดราม่าพีคถึงขีดสุดอยู่  :monkeysad:
อยากรู้ว่าต่อไปนี้น้ำฟ้าจะทำยังไงกับรังสิมันต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 16-03-2012 10:48:02

ใจร้ายที่สุดเลยยยยยยยยยย T^T~

งานงอกเลยไหมล่ะ หึงหวงเคยถามความจริงเค้าบ้างไหมมมมมม ~!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 16-03-2012 16:22:11

 

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 16-03-2012 16:22:58

รอรอรอรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 16-03-2012 22:46:04

คุณลุงขา หึงแรงไปนะคะ
แล้วก็เป็นการหึงอย่างที่ยังไม่มีสิทธิ์จะมาหึงด้วย
เดี๋ยวปั๊ดให้หนูลินจัดการเลย  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: bowlyngz ที่ 16-03-2012 23:41:25

เพิ่งอ่านมาถึงหน้า46ค่ะ คาดว่าอีกซักพักคงตามทัน สนุกดี แม้พลอตเรื่องจะม o13าจากละครแนวที่ไม่ชอบก็เถอะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 16-03-2012 23:43:45

มานอนรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: mahmeow ที่ 17-03-2012 00:06:23

โกรธอะไรจะรุนแรงขนาดนี้....สงสารน้ำฟ้า....T_T

ถ้ารู้ว่ามีรูปหนูลิน..คุณพ่อคงรีบกลับมาตะครุบเก็บซิมแทบไม่ทันเชียวหละ...55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 17-03-2012 09:28:59

วันนี้ก็เข้ามารอนะ :call:  ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไรนิยายในเล้าเป็ดผู้เขียนไม่ค่อยมาอัปหลายเรื่องเลยบอกตรงๆว่ามัน :a5:มากๆ มาหลอกให้เค้ารักเค้าติด แล้วตะเองก็ไม่มาสานต่อ จะงอนแล้วนะ :m16: :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 17-03-2012 12:37:03

หนูน้ำฟ้าก็ไม่อธิบายเล้ยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 17-03-2012 14:10:00

หึงไม่ได้ดูตาม้าตาเรือเล้ย คุณณณ = =

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: bew ที่ 17-03-2012 17:58:52

ทำไมคุณลุงใจร้ายจังครับ.....




แล้วเราก็รอ.....ร้อ.......รอ.......มาต่อไวไวนะคร้าบกะลังหนุก :impress2: 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 18-03-2012 08:46:50

คนเขียนจ๋าหายไปไหน มันค้างครับ  :a5: ได้โปรดมาต่อให้ที่เถอะมันคาใจ :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: elfeleves ที่ 18-03-2012 22:52:56

จะตาอีตารังสิมันต์ว่าอะไรดีเนี้ย โคตรไม่มีเหตุผลเลย บอกรักก็ยังไม่เคยจะบอก แล้วนายมีสิทธิ์อะไร ไปแสดงอาการหึงหวงแบบไร้เหตุผลแบบนี้  :m31:

ส่วนเรื่องจะให้หนูลินกับฟ้าย้ายไปอยู่บ้านใหญ่ คิดว่าคนมีเหตุผลแบบฟ้า ถ้าลองเปิดอก อธิบายเหตุผล คงจะเข้าใจและยอมไม่อยาก โดยเฉพาะเหตุผลนั้นคือ ความปลอดภัยของดวงใจฟ้าเอง

สิ่งหนึ่งที่สงสัยมาตลอด พึ่งได้อ่านตอนแรก ก็ตะลุยมาจนถึงตอนนี้เลย เลยประเด็นนี้ยังไม่หลุดไปจากหัว
ตอนแรกสุดเลย หมอกานต์พูดถึงหมอที่ประเทศที่ฟ้าจากมา เตือนว่าอย่าลืมกินยา พูดทำนองว่าเหมือนฟ้าเป็นโรคอะไรสักอย่าง (ซึ่งคนอ่านจิตนาการไปเอง ว่าน่าจะเป็นโรคประจำตัว หรือโรคร้ายแรง) แต่เท่าที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ ก็ดูเหมือนฟ้าปกติ แข็งแรงดี มีแค่ตอนแรกๆเท่านั้น ที่ดูเหมือนจะเป็นความดันต่ำ หรืออย่างไร

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 19-03-2012 08:40:36

มาต่อซะทีเหอะ :call: :call: :call:แฟนเขาจะคั่งแล้ว :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 19-03-2012 14:47:15

ว่าเขาสำ่ส่อน แต่ตัวเองก็อยากเป็นผัวเขาจนตัวสั่นเลยซิท่า :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 19-03-2012 15:43:37

จะมายังนะคิดถึงนู๋ลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 19-03-2012 20:18:03

อยากจะตบพระเอกมาก เอาซะหน่อย  :beat: :beat:

หึงไม่ลืมหูลืมตา เเกจะบ้าไปเเล้วเหรอ  :angry2:

สงสารน้ำฟ้ามากอ่ะ เเล้วเมื่อไหร่จะคุยกันดีๆ  :serius2:

รอตอนต่อไปนะคะ +1 ให้ค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: kwa ที่ 20-03-2012 12:09:45

ลุงม้าน้ำหึงโหดมาก ของต่างหน้าไม่ว่าจะเป็น คน สัตว์ สิ่งของ ล้วนแล้วแต่มีความสำคัญนะ
หึงได้ หวงได้ แต่หัดฟังคนอื่นบ้างสิ TTATT

สงสารน้ำฟ้าจนน้ำตาจะตก ฮืออออออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 21-03-2012 07:59:45

เข้ามารอหละตัวเอง :m32: :m32: :m32: :m32: :m32:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 21-03-2012 14:16:31

เค้ามารอแล้วนะตัวมาอัปไวไวนะ :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: KanomPhing ที่ 21-03-2012 14:54:22

โอยย  จะว่าไงดีละ

พอกันทั้งคู่  คนนึงก็อารมณ์ร้ายไม่ฟังอะไรก่อนทำ

ส่วนอีกคน อ้ากกก  ปากแข็ง พูดๆไปก็จบเรื่องแล้วแท้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 22-03-2012 04:58:57

:m32:  แอบเข้ามาดู... รอ...รอ... รีบมาต่อเร็วๆ น้า.... :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 22-03-2012 11:01:29

กิจวัตรประจําวัน คือต้องเข้ามาส่องนิยายในเล้าเป็ด ซึ่งก็มี คุณแม่...ครับผม อยู่ด้วยรอนะ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: tubtim ที่ 22-03-2012 22:58:31

มารอเจ้าค่าาาาาาาาา คิดถึ้งคิดถึง :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: knightprince ที่ 23-03-2012 11:44:52

โอววว อ่านรวดเดียว

สุโค่ยยยมากกก  o13
คุณลุงม้าน้ำก็หัดถามแล้วก็ฟังคำอธิบายซะบ้าง
งี่เง่าเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

แล้วเมื่อไรมันจะไปรักกันได้ละค้าาาา  :เฮ้อ:

ฮ่วยยยยย น่าโมโหแทนฟ้าซะจริงเชียว  :angry2:
รอต่อไปค่าาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ycrazy ที่ 23-03-2012 12:22:32

อยากตบพระเอกทำไงดี :angry2:
หมั่นไส้พระเอกที่สุด ไม่ยอมฟังเหตุผลก่อนเลย หึงไปทั่วมาก :3125:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 23-03-2012 13:09:39

ไอ้ลุงม้าน้ำ  :z6:
 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 23-03-2012 14:09:41

 :z3:หายไปนานแล้วเน้อเมื่อไรจะมาต่อซักที่อะ

รออยู่น๊า :monkeysad: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 24-03-2012 00:26:36

แหน๊ะลุงม้าน้ำนิสัยไม่ดีเลย มาปาของๆแม่ฟ้าได้ไง -3-  :m16:

เดี๋ยวไม่ให้หนูลินรักซะเลยหนิ  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 24-03-2012 00:40:27

รอหนูลินกะแม่ฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: tagloveX-Mark ที่ 24-03-2012 13:44:46

ตามอ่านทันแล้วววววว แต่โอ๊ยยยยยยย มะไรรังสิมันต์กับน้ำฟ้าจะคุยกันดีๆ เข้าใจกันสักทีนะ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 24-03-2012 19:22:45

 :t3:  รอหนูลิน แม่ฟ้า และลุงม้าน้ำ ด้วยคน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 25-03-2012 19:00:37

รอต่อไป :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: knightprince ที่ 25-03-2012 20:19:53

ยังไม่มาต่ออีกหรอค่าาา  :monkeysad:

จะลงแดงแล้วววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 25-03-2012 20:30:03

คิดถึงไวโอลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 25-03-2012 21:09:33

ปลาโลมา!!!

จะเอาอะ จะเอา จะเอาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
จะเอาลุงม้าน้ำ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 25-03-2012 21:16:20

หายไปไหนง่าสสสสส

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 25-03-2012 21:33:53

 :m15:เมื่อไรจะมาต่อชักที่อะเค้ารออยู่น๊า :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 26-03-2012 02:11:30

เค้ารออยู่นะตัว~
 :m17:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 26-03-2012 08:00:27

การรอคอยสิ่งที่เราหวังแต่เขาไม่มา มันคืออะไรที่ทรมานมากกกกก :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 29-03-2012 09:21:56

คุณแม่...ครับผม  เมื่อไหร่จะมาครับผม :t3: :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 31-03-2012 22:09:53

มะมาสักทีอะคิดถึงหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 01-04-2012 08:13:53

หายไปไหนนะ :m5: :m5: :m5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 01-04-2012 19:20:33

ค้างมากค่าา   o13
มาต่อเร็วๆน้าา จะลงแดงแล้ววว T^T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: suisui ที่ 02-04-2012 23:21:42

อ๊ายยยย หึงจนหน้ามืดตามัวแล้วค่ะพี่ตะวัน  o18 แต่รุนแรงไปหน่อยนะ  :angry2: น้องฟ้าเค้าบอบบางนะ ถนอมหน่อยเซ่
 :o12: ถ้าน้องฟ้าแอบพาหนูลินกลับอังกฤษไปจะทำไง!!
(ตะวัน: ชั้นก็จะตามไปลากกลับมา แล้วขังไว้ไม่ให้เห็นเดือน เห็นแต่ตะวันนี่!!  :fire:)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 03-04-2012 08:32:26

หายไปนานเหลือเกิน ส่งข่าวถึงแฟนๆมั้งอะไรมั้ง :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: santra ที่ 03-04-2012 12:24:28

อ้าว เป็นเรื่ืองแล้วนะเว้ยเฮ้ย
พี่สาวเค้าซื้อให้ ความหมายทางจิตใตอ่ะ
โดนแน่ โดนเค้าเมินแน่ๆ

ถ้าจะหึงขนาดนี้นะ
ปล้ำเค้าไปเลยสิ ฉันอยากดู

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 03-04-2012 16:01:38

คุณรังสิมันต์ แบบนี้ไม่ดีเลยนะครับ : (
อะไรจะหึงโหดปานนั้นพ่อคู้ณณณณ
รู้ความจริงเมื่อไหร่จะขำให้ขี้ฟันกระเด็นติดหน้าคุณเลย (โดนสั่งเก็บ ฮ่าาาๆ)

มาอัพเร็วๆน้าาาาาาาา คุณคนเขียนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 05-04-2012 09:19:32

รอครับ :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 05-04-2012 19:41:28

 :เฮ้อ: รอ นาน ทรมาณใจนะ เนี๊ยะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: phenomintna ที่ 05-04-2012 19:44:32

คิดถึ้งงงงงงงงงงงงงงงงง คิดถึง มาไวๆนะคะ รออยู่ 6_________________^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 06-04-2012 00:42:08

หายไปนานจังง่าสคิดถึงแล้วนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 06-04-2012 10:47:50

ดูดิคนเรามาหลอกให้คาใจแล้วก็ไม่มาต่อ ทำอย่างนี้ต้องไปร้องเรียนที่ไหนนนนนนน :z3: :z3: :z3: คงต้องรอต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ♥Täsinä→l3€LL♥ ที่ 06-04-2012 11:19:39

มาต่อไวๆนะคะ

ชาวประชาเรียกร้อง!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: atommic ที่ 06-04-2012 16:54:05

คิดถึงหนูลินกับแม่ฟ้าแล้วน้าาา  กลับมาต่อสักทีเถ้ออออออ :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 07-04-2012 08:17:42

ว๊ากกกก :m31:ร้องเรียนถึงเจ้สอง ต่อไปน่าจะมีเบอร์โทรของผู้เขียนทุกคนเอาใว้ให้แฟนๆโทรตามนิยายอะ หรือไม่ก็แผนที่บ้านของผู้เขียนอะไรเงี้ย จะได้ไปตามที่บ้านแล้วถือโอกาสทานข้าวกับที่บ้านเค้าเลย ไปตามบ่อยๆเค้ากลัวเปลืองเดี๋ยวก็มาเขียนเองนั้นแหละ (คิดได้เนอะ) ล้อเล่นครับ เจ้สอง แล้วก็ผู้เขียน ก็มันเซ็งมันเครียด ดูเรื่องไหนก็ไม่มาต่อซักที แต่ก็รอครับ :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 07-04-2012 08:33:01

หายอีกแล้ววววววว  :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 07-04-2012 11:22:15

คิดถึงเนาะ  คิดถึงจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 07-04-2012 16:28:39

นานมากจ้า  :jul1:
คิดถึงหนูลินจังงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 08-04-2012 01:27:02

คุณรังสิมันต์ก็เกินไปง่ะหึงไม่ลืมหูลืมตา  :o12:
ใจร้ายๆๆๆๆ

คนเขียนจ้าาาา กลับมาลงต่อได้แล้ว เรารู้นะว่าสอบเร็จแล้วอ่ะ(เอาเราเป็นเกณฑ์ ฮ่าาา า)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 08-04-2012 01:29:07

ตาทอ่านทันแล้ว o13
สนุกมากๆ หลงหนูไวโอลินเข้าซะแล้ว  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ¡ииσcэиτ ที่ 08-04-2012 15:20:40

จะครบเดือนแล้วน๊า
 :sad2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 11-04-2012 08:09:37

รอจ้าาาาาา :t3: :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 11-04-2012 09:42:34

จะเดือนแล้วน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาา หายไปไหนคิดถึงอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 11-04-2012 10:11:15

คิดถึงหนูลินแล้วน้า~ เมื่อไรแม่ฟ้าจะพาหนูลินมาเล่นซะที :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: bew ที่ 14-04-2012 11:43:59

รอหนูลินจนทำโปรเจ็คจบไปสองรอบแล้วน้าเมื่อไหร่จะมาเอ่ย :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: patsakon ที่ 15-04-2012 00:55:30

สนุกมากเลยคับขอเป็นกำลังใจใก้นะคับผม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: knightprince ที่ 16-04-2012 21:13:29

ยังรออยู่เสมอนะคะ คิดถึงหนูลินแล้วอ่าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 16-04-2012 21:25:35

มาขอเป็นแฟนคลับด้วยคนนะครับ

อ่านรวดเดียวจบเลย สนุกมากๆ


ปล.ตั้งหน้าตั้งตารอครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 20-04-2012 18:31:02

รอจ้า :t3: :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: SuperMai ที่ 20-04-2012 21:12:54

ทำไมโหดร้ายอย่างนี้  :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 24-04-2012 07:40:18

รอ :t3: :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 24-04-2012 07:46:26

คิดถึงหนูลินแล้วมาสักทีสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 25-04-2012 02:10:50

มายางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง T^T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 25-04-2012 02:19:39

หายอีกแล้วอ่ะค่ะ

เรื่องไหนสนุกเป็นต้องหายนานทุกทีสินะ --"

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 25-04-2012 23:59:00

ใครก็ได้เอาคนแต่งกลับมาที  :dont2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 26-04-2012 00:33:10

หายไปไหนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 28-04-2012 09:06:17

ทุกคนยังรอเรื่องนี้อยู่นะครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 29-04-2012 00:54:52

อ๊ากกก
ในที่สุด ก็อ่านทันแล้วววว
ดีใจ
 o13
จะบอกว่า เรื่องนี้ สนุกมาก
มันดูมีอะไรในเรื่อง ให้ต้องติดตามอยู่ตลอดเวลา
ไม่ใช่รักหวานแหว่ว ที่อ่านไปๆ แล้วเลี่ยน
แต่เป็นแบบ ฮาบ้าง ดราม่าบ้าง .. แล้วแต่สถานการณ์ หรือ อารมณ์ของผู้เขียนก็ไม่รู้  o22
ซึ่งพอออกมามันก็ดูสมจริง ไม่ใช่นิยายที่ต้องแฮปป ี้ ตลอดเวลา 
ฮึฮึ

ชอบ อ้ะ
เขียนได้ดีจริง ๆ
ขอขอบคุณ นะ ที่เขียนนิยายสนุก ๆ แบบนี้ให้อ่าน
 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 29-04-2012 15:56:39

:m26: คิดถึงแม่ฟ้า ลุงม้าน้ำ และก็หนูลิน แล้วค่ะ   

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 29-04-2012 17:11:59

ไม่ได้อ่านเรื่องราวของหนูลินนานแล้วนะครับ  คิดถึงมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Þrestigë ที่ 30-04-2012 16:58:42

คืดถึงหนูลิน อยากกอดเด็กแก้มยุ้ย ยย ~  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassieyuchun ที่ 03-05-2012 22:50:49

เมื่อไหร่คนเขียนจะมาค๊ะ คนอ่านกำลังใจจะขาดแล้ว  :sad11:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Hero765 ที่ 04-05-2012 01:04:18

ยังไม่มาต่ออีกหรอครับบบบบบ :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 04-05-2012 04:37:28

คนแต่งหาอ่ะ... คิดถึงแม่ฟ้ากะหนูลิน...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 04-05-2012 22:49:14

ลุงม้าน้ำ จะหึงก็ดูตาม้าตาเรือมั่งกะได้นะลุง  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nightfall ที่ 05-05-2012 02:12:11

เย้~!!  ในที่สุดก็ตามทัน o18

ลุงม้าน้ำเป็นตัวละครที่ทำให้คนอ่านอย่างเรารู้สึกหลายหลายมาก
บางครั้งอยากมอบโล่ให้ แต่บางอยากจะตบหัวให้ใจเย็นลงบ้าง

แต่รู้มั๊ย พอเราอ่านตอนล่าสุดจบ เราสบถคำว่า เ...ย เลยทีเดียว  :angry2:
อยากจะเขย่าๆๆๆ ลุงม้าน้ำให้สมองไหลเลยจริงเชียวว =______=
(แต่ก่อนได้ทำเราคาดว่าเราคงโดนเป่าก่อนแหละ แหะๆๆ  :m23:)

แม่ฟ้าก็เหมือนกันเหอะ~ 
พูดบ้างเซ่   ~!!  ชริๆ  o9

มีแต่หนูลินคนเดียวที่ได้ดั่งใจอะ 5555555
รักหนูลินคนเดียวดีกว่าเนอะ~   :m1:


มาต่อไวไวนะคะ~    เห็นหลายคนเริ่มลงแดงแล้ว
และถ้ายังไม่มาต่อเร็วๆนี้เราคงได้ลงแดงเพิ่งอีกคนแน่ๆอะ  :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: archaeoloable ที่ 05-05-2012 12:08:35

รอคอยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 05-05-2012 12:55:18

ดันๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: dark-soleil ที่ 05-05-2012 14:45:07

ในที่สุดก็ตามอ่านทัน หุหุหุ สนุกมากมายก่ายกอง  :laugh: :laugh: :laugh:

รักสามพ่อแม่ลูกมากกก แต่ลุงม้าน้ำหึงหน้ามืดไปหน่อยอ่ะ อยากให้เข้าใจกันเร็วๆ  :z3: :z3: :z3: :z3:

และจะดีกว่านี้มากเลยถ้าคนแต่งรีบๆมาลงต่อ  :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 06-05-2012 01:02:43

ไอมิสยูวว คนแต่ง  :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 06-05-2012 15:47:17

เมื่อไหร่จะมา :t3:
 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Prince-Faluke ที่ 06-05-2012 20:16:08

คิดถึงน้องหนูลินใจจะขาด  กลับมาเถอะครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: กฟหวดสาหฟยดนำาด ที่ 06-05-2012 21:50:46

ลุงม้าน้ำ ใจร้อนเกินไปแล้วนะ !!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: miki ที่ 08-05-2012 22:17:56

รอค่ะ ชอบมากเลย




มาต่อเร็วๆนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DeAchieS๐ ที่ 09-05-2012 11:37:22

ทันแล้ววว


รออยู่นะคร้าบบบบ


 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: น่ารักอะ ที่ 10-05-2012 15:53:25

ใจจะขาดแย้วเอาหนูลินกะแม่ฟ้ากลับมาน้า แงคนแต่งใจร้ายกลับมาสักทีสิคร๊า ฮือออออออจะตายแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 11-05-2012 05:57:31

คนแต่งเป็นอะไรไปป มาแจ้งด่วนนนนน =[]=
น่าจะมีแฟนเพจจจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 12-05-2012 11:02:17

 :z3: ตะวันก็ทำเกินไปนะ หึงจนไม่ฟังอะไรเลย ใจเย็นๆบ้าง   :เฮ้อ:

 :z10: แต่บางที นิสัยของฟ้า ก็ทำเอาเราน้อยใจแทนตะวัน  :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Linyu_ta ที่ 13-05-2012 01:31:44

คิดถึงหนูลินใจจะขาดแล้วค่า TT^TT

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: duckduckk3 ที่ 13-05-2012 17:04:23

คิดถึงหนูลินนนนนนนนน แม่น้ำฟ้า กับปะป๊าตะวัน แล้วน๊าาาาาาาาาา  :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
มาต่อไวๆนะคะะะะะะะะะะะะ  :sad2: ฮึกกกกกกก  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 13-05-2012 17:13:21

คิดถึง คิดถึงครอบครัวน้อย น่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 13-05-2012 17:28:16

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 14-05-2012 12:45:49

มาต่อซักทีเถอะครับ

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: four4 ที่ 15-05-2012 16:34:33

รอออออออออออออออออ ต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 15-05-2012 18:39:18

เออนะ-*-

ปิดเทอม จนจะเปิดเทอมมะลอมมะล่อ
น้ำฟ้ากะตะวันก็ยังไม่มา!!

สักตอน!!!

ไหนว่าอีกไม่กี่ตอนก็ อะระบะเห้ยยยย กันแล้วไง!!!

หายไปไหนนนนนนนนนน
งอนจนหายงอนเองแล้วเนี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

*สะบัดตูด เชอะ!*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nlinx ที่ 16-05-2012 20:17:29

2 เดือนแล้วน๊าา า


กลับมาต่อเถอะ T^t'   :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-05-2012 15:22:12

 :กอด1:ไปไหนนานจังเลยอะ


หายเงียบไปเลยนะ :L2: :L2:


 :pig2: :pig2: :pig2: :pig2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 18-05-2012 21:37:38

รอทุกวันเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: pongping ที่ 21-05-2012 21:31:48

 :m31: เมื่อไหร่จะมาาาาา  อยากอ่านแล้วน้าาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: duckduckk3 ที่ 22-05-2012 16:40:59

คิดถึงหนูลิน กับแม่ฟ้าาาาา
มาต่อไวๆเถอะนะะะะะะะะะะะะะ  :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 22-05-2012 17:06:23

แค่คิดถึงเธอออ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 22-05-2012 19:39:34

ยังไม่มาอีกหรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: rukamax ที่ 24-05-2012 00:41:44

หายไปนานมาก อ่ะ คิดถึง หนูลิน แม้ฟ้า ลุงม้าน้ำ เเล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 25-05-2012 18:00:56

เรื่องนี้ยังแต่งต่ออยู่ใช่มั้ยคะ ?  :m15: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 25-05-2012 18:13:32

ปิดเทอมจนเปิดเทอมแล้วนะตัว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 26-05-2012 14:13:53

คุณรังสิมันต์ หึงหวงหน้ามืดตามัวไม่ฟังอะไรเลย  :serius2:
สงสารน้ำฟ้า


มาต่อเร็วๆนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 26-05-2012 14:19:33

คิดถึงแม่ฟ้า ลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 26-05-2012 15:56:00

ยังงัยก็จะรอต่อไป :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 26-05-2012 17:30:27

 :monkeysad:  คนเขียนหายอ่ะ

 :a12: รอต่อปายยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 27-05-2012 06:22:28

14-03-2012
เป็นการแสดงตัวครั้งสุดท้ายของผู้เขียน

ณ ปัจจุบัน
27-05-2012

2 เดือนกว่าที่ผู้เขียนห่างหาย
74 วันที่ผู้เขียนหายไป
1776 ชั่วโมงที่นักอ่านคนนี้เฝ้ารอ...

และยังคงต้องรอต่อไป
*ใจหนึ่งก็คิดผู้เขียนเป็นอะไรหรือเปล่า ไม่สบาย มีอุบัติเหตุ หรือเกิดเหตุอะไร รอจนเริ่มหลอน*


ใครตามตัวผู้เขียนได้ ตามให้ด้วย
น้ำฟ้าโดนลุงรังสิมันต์พาดบ่าไว้2เดือนกว่าแล้ว--*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: knightprince ที่ 29-05-2012 12:24:05

ยังรออยู่นะค้าาาา
รีบมาเถอะ คิดถึงจะแย่แล้ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 31-05-2012 08:38:42

 :z13:เมื่อไรจะมา :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 31-05-2012 11:04:16

ยังเข้ามาปูเสื่อรอนะครับผม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ♥Täsinä→l3€LL♥ ที่ 01-06-2012 00:33:49

รอยุน๊าา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 01-06-2012 23:56:22

กำลังลุ้นอยู่เลยคะ อ่า ตะวันจะทำให้ฟ้าเิดใจเลิฟได้ไหมเนี่ยย ในเม่อตะวันขี้หึงากมาขนาดนี้นะ
สงสารฟ้าตงิดๆอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 03-06-2012 02:25:03

คนแต่งหายเงียบนานไปแล้วน๊า มาต่อได้แล้ว  :call: คิดถึงหนูลินกะแม่ฟ้า :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: amisezmin ที่ 03-06-2012 03:24:55

รออยู่จ้า :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 05-06-2012 23:29:28

 :L2: ชอบมาก

รีบมาต่อด่วนค่า  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: sunshinebj ที่ 08-06-2012 18:39:05

กลับมาต่อเร็วๆนะค่ะ รออยู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 08-06-2012 20:00:36

 :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: theWinDy ที่ 09-06-2012 05:02:45

ตามหนูลิน มายเบบี้ทันซะที น่ารักมากมายเลย :กอด1:
แล้วแทนที่จะหวานกลายเป็นโศกไปซะงั้น
เข้าใจว่าหึงและหวงแต่ไม่ยอมบอกอีกคนก็ไม่เข้าใจหรอกนะ
ตอนนี้เลยกลายเป็นต่างคนต่างเข้าใจเลย  :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 09-06-2012 08:21:37

หายไปเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 10-06-2012 01:18:18

หายไปไหนน๊อ....หายไปนานแล้วด้วยๆ ไม่สงสารคนอ่านหรอๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: PookPick ที่ 11-06-2012 12:19:33

หายเงียบไปกับการเวลา อร๊ายๆ คิดถึงแล้วน๊า :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 15-06-2012 18:51:20

เอาดันนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

เพื่อคนแต่งจะกลับมาเร็วขึ้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: cassieyuchun ที่ 15-06-2012 19:06:31

คนรอมันทรมานนนนนน :sad11:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 16-06-2012 14:46:47

ยังงัยก็จะรอ...เอาสิ :a2: :a2: :a2: :a2: :a2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 16-06-2012 16:33:58

คนแต่งมาต่อเถอะค่าา โผล่เข้ามาพูดคุยนิดนึงก็ยังดี
เชื่อว่าเรื่องนี้จะต้องจบแน่ๆ  :a2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ranyoo ที่ 16-06-2012 20:26:29

รออยู่น๊า!!!!!!

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 16-06-2012 22:19:47

รออยู่น้า คิดถึงคิดถึง :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 17-06-2012 14:32:56

ไม่น๊า าาาาาาาาาา :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 17-06-2012 19:49:57

หายนานเกิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 17-06-2012 21:09:17

หายไปนานจังเลย เมื่อไหร่จะมาน๊อ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 18-06-2012 00:29:29

คนเขียน  :sad4:  คราวนี้หายไปนานนนนนนน จังอ่ะ
คิดถึงหนูลินจะแย่อยู่แล้ว~  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-06-2012 13:01:59

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:  I'm so sorry for my disappear longgggggggg time....  T T  I have been in USA since last month, and i got the problem about my computer ! I can't type in Thai so sorry ! >_<  But next chapter just in my stock then it'll be coming soon...!!  Thank you for every body who waiting for my baby !!  >_<  I love you all of my sweet heart !!!  See you soon !!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-06-2012 13:11:52

โอเคคคคคค


อย่างน้อยก็รู้ว่า คนเขียนยังไม่ทิ้งนะเอออ ไม่เป็นไรนะ เค้าจะรอตอนต่อไปจ้า


รีบมาลงนะ จุ๊บ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Þrestigë ที่ 24-06-2012 13:12:28

แทบหลุดกริ๊ด ในที่สุดคนเขียนก็กลับมา าาาาา T^ TT
เรื่องนี้นิ่ เป็นเรื่องที่ช๊อบชอบชอบชอบชอบเลย ยย หวาดหวั่นอยู่ว่าจะจบมั้ย ๆ ฮ่าๆๆ
เค้าจะรอตัวนะ <3 ! สู้ๆ จ้าา  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 24-06-2012 14:10:16

 :mc4:  รู้ว่าคนเขียนยังสบายดีก็โอเคแล้ว

เสร็จเรื่องแล้วว่าง ๆ  ค่อยมาลงก็ได้  รอได้จ้า   :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 24-06-2012 14:33:08

เข้ามารอคนเขียนด้วยอีกคน รอๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 24-06-2012 22:59:01

แสดงตัวสักที!!~ หายไป นึกว่าเป็นอะไรซะอีก เป็นห่วงนะเออ~~~

รออะรอได้ แต่ถ้าพร้อมกลับมาโปรด "จัด หนัก หนัก"

ย้ำ "หนัก หนัก" (หนักในทุกๆแง่=,.= 555+)

รอเสมอ see you soonnnnnn!!~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: zenixs ที่ 25-06-2012 01:55:18

เพิ่งได้ตามอ่านเรื่องนี้อย่างจริงจัง

ขอบอกว่า มันสนุกมากๆเลย แทบอยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆ  o13

ยังไงก็รออ่านอยู่นะคะ เป็นกำลังใจให้คนแต่งแก้ปัญหาน้องคอมให้พิมพ์ไทยได้เร็ววัน  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 26-06-2012 17:59:09

เย้ๆๆ คนเขียนกลับมาแล้วว ดีใจมาก T{}T รออ่านตอนต่อไปจ้าา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 02-07-2012 10:46:38

อ๊ายยยย....... :วู้วว1: แทบแต๋วแตกพอรู้ข่าวผู้เขียนเข้ามารายงานตัวแล้ว ดีใจเวอร์ๆ ยังนี้มีกำลังใจรอต่อจร้า :angellaugh2: :angellaugh2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 03-07-2012 21:24:00

หายไปนานแล้วนะคะนี่ อยากอ่านอ่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 03-07-2012 21:26:24

หายไปนานจังเลย T^T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 04-07-2012 09:37:27

อยากอ่านต่ออ่ะจะมาต่ออีกไหมอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ♥Täsinä→l3€LL♥ ที่ 14-07-2012 17:09:42

รออยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 16-07-2012 00:40:45

มา ต่อ เร็วๆ นะ
สนุก มาก เลย
รอ อ่านไ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: jubujubu ที่ 21-07-2012 22:14:00

เรื่องนี้น่ารักมากเลย  เมื่อไหร่จะมาต่อจ้า  อยากอ่านมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 23-07-2012 10:24:38

ยังรอเด้อพี่น้อง :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: zm_ziiemint ที่ 26-07-2012 20:58:58

ยังรออยู่  น๊าาาาา  :z2: :z2:  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.35 !>> [12/03/2012] PG.87,88 (ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 28-07-2012 16:51:15

รอค่ะ  :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-07-2012 15:16:51

คุณแม่...ครับผม !!



"คุณมาร์ค !...  มิสเตอร์มาคัส !...  ผมเรียกร้อยรอบแล้วนะ   นมหนูลินน่ะได้รึยังครับ?!  คุณมาร์ค !!!!  ...หนูลินร้องไม่หยุดแล้วนะคุณ...!"


"โอเคๆได้แล้วที่รัก...  ใจเย็นน่า  ก็กว่าน้ำมันจะเดือดก็ต้องใช้เวลาหน่อยสิ..."  มาคัสเดินเอาปากคาบกระดาษทิชชู่  ในมือก็เขย่าขวดนมเพื่อให้นมอุ่นเร็วขึ้นมาทางคุณหมอเด็ก  ซึ่งกำลังยืนโอ๋หนูลินอยู่ตรงโซฟาหน้าทีวี...   เด็กน้อยกรีดเสียงร้องไห้จ้า   ใบหน้าปุ้มปุ้ยพยายามส่ายซ้ายขวาเพื่อหาแม่ตัวเอง...   เมื่อยังไงก็ไม่เจอเลยพยายามอ้าปากร้องเรียกต่อไป...


"โอ๋...  ไม่ร้องลูกไม่ร้องแล้ว...  เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าก็ได้เจอหม่ามี๊ของหนูแล้วนะ...  โอ๋...  ไม่เอาๆหยุดร้องเร็วคนเก่ง...  ไวโอลินของน้ากานต์เก่งที่สุดเลย !  ไม่ร้องแล้วนะ...เด็กดีๆ..."   คุณหมอพยายามโอ๋ไปเอาผ้าอ้อมที่พาดไหล่เช็ดหน้าไป...   พอได้ขวดนมที่มาคัสหยดทดสอบความร้อนเรียบร้อยแล้วก็พยายามเอาจุกยัดใส่ปากหนูน้อยให้ได้...   


   ไวโอลินยอมดูดจุกนมแป๊บเดียวก็คายเพราะไม่ชินมือคนป้อนก่อนนอนแบบนี้...   เด็กน้อยอาเจียนเอานมที่ดื่มไปเล็กน้อยออกมาจนหมด...  แล้วก็สะอึกสะอื้นหน้าแดงต่อไป...


"เอ๋า...  ไม่ยอมดื่มเลยอ่ะคุณ...!   ทำไงดีเนี่ย..."   คุณหมอเด็กอุทานออกมา  เมื่อนมมันหกรดเสื้อเขา  แต่คุณหมอก็ไม่ได้สนใจมากมายนอกจากเอาผ้าอ้อมเช็ดหน้าเช็ดตาหนูลินให้สะอาด


"ขนาดหมอเด็กอย่างคุณไม่รู้   แล้วมือปืนหัวทองอย่างผมจะรู้มั้ยล่ะ...  เฮ้อ...อย่างนี้เราคงไม่ได้นอนทั้งคืนอีกแล้วใช่มั้ยที่รัก..."   มาคัสเอาทิชชู่ที่คาบมาช่วยเช็ดคราบนมหกเลอะเสื้อของคุณหมอออกให้...  แรกๆคุณหมอยอมรับอยู่หรอกว่าไม่ชิน  ไม่ชอบ  และเขินเวลาถูกผู้ชายตัวโตกว่าเขา  แถมยังคนละสัญชาติผมทองชัดเจนคนนี้มาคอยดูแลแบบถูกเนื้อต้องตัวในระยะกระชั้นชิด...  แต่เมื่อต้องอยู่ช่วยเลี้ยงคุณหนูไวโอลินนี่มาด้วยกัน  ก็ต้องเริ่มชินในการให้ความช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆแบบนี้ของคุณมาคัสไปโดยปริยาย...


"คงอย่างนั้นแหละคุณ...   โอ๊ย...ไม่รู้จะเอาอะไรมาล่อแล้วเนี่ย...  บ้านนี้ก็ไม่มีอะไรเลยนอกจากกระสุนปืนกับระเบิดของคุณอ่ะ...  จะเอามาให้หนูลินถือเล่นก็ไม่ได้ด้วย...  เดี๋ยวเกิดเอาเข้าปากกัดสลักออกเรียบร้อย  เราสองคนไม่กลายเป็นตอตะโกโดยไม่ทันรู้ตัวเอาเหรอคุณ..." 


"....ยังอารมณ์ดีได้อีกนะที่รัก..."  มาคัสแซวคนตัวเล็กยิ้มๆ   ก่อนจะยืนเก้กังมองหน้าแดงๆจมูกแดงๆของคุณหนูแบบเห็นใจ  "...คุณหนูไม่ยอมนอน  ไม่ยอมดื่มนมแบบนี้แล้วจะทำยังไงล่ะ...?"


"อย่ามาถามกลับนะ...!  ไม่รู้...!!   แต่ถึงรู้สาเหตุ  ก็แก้ไม่ได้นี่ใช่มั้ยล่ะ...!"  พูดแล้วคุณหมอก็ชัดอารมณ์เดือด  แต่เมื่อเห็นมาคัสเงียบไปจึงพูดเสียงอ่อนลงเล็กน้อย   "...ก็เด็กเขาจะกลับไปนอนกับแม่เขาแล้วนี่...  เพราะฉะนั้นทางเดียวที่จะให้เงียบคือเอาไปคืนแม่เขา..." 


"...แต่ไปตอนนี้ไม่ได้นะ..."


"ก็เพราะรู้ไงถึงต้องมาช่วยกันนั่งโอ๋เจ้าหนูอ้วนอยู่นี่ไง...  โอ๊ยคุณ...ช่วยอุ้มหน่อย...  ผมจะไปเอาเสื้อหนูลินมาเปลี่ยนให้ใหม่...  เปื้อนน้ำลายหมดแล้วร้องไม่หยุดเลย...  เฮ้อ..." 


"..."  มาคัสไม่พูดอะไรเพียงแต่เข้าไปช่วยคุณหมออุ้มหนูลินตามคำสั่ง...   


   มาคัสสามารถอุ้มคุณหนูตัวป้อมไว้ได้ด้วยแขนเพียงข้างเดียว   ข้างที่ว่างจึงหยิบขวดนมมาพยายามป้อนให้คุณหนูตามคำบอกสุดท้ายของคุณหมอกานต์  ก่อนที่คนตัวบางๆจะเดินไปถอดเสื้อตัวนอกไปเพราะเปื้อนอ้วกหนูลิน  ไหล่ขาวๆกับต้นคอเนียนน่าลองลูบทำเอาหนุ่มฝรั่งตัวโตต้องหันหลังกลับ...   เพราะเริ่มเกิดความรู้สึกอยากจะยื่นมือเข้าไปช่วยถอดเสื้อกล้ามตัวในที่คุณหมอใส่อยู่ออกด้วย...   


"แง๊.......แง...........................ฮือ............"   


"โธ่คุณหนูครับ...  ไม่เอานะ...  ผมทำอะไรไม่ถูกนะครับ..."  หนุ่มฝรั่งพยายามเอาจุกนมจิ้มใส่ปากเล็กๆแบบเก้ๆกังๆ   เพราะคุณหนูตัวน้อยพยายามจะสะบัดหน้าไม่เอาลูกเดียว...   เหลียวมองข้ามไหล่เขาบ้าง...  มองซ้ายเหลียวขวาอยู่ตลอดเวลา...   


   เฮ้อ...เกิดมาไม่เคยนึกสงสารเด็ก  ผู้หญิง  และคนชราที่ไหนเท่าวันนี้มาก่อนเลย...   เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นพ่อเป็นแม่เวลาเห็นลูกร้องไห้ขึ้นมาตงิดๆ   เสียงกรีดร้องของเด็กตัวกระจิดเดียวแบบนี้มันช่างบาดลึกจริงๆ  ถึงจะถามว่าเจ็บตรงไหนต้องการอะไร  เด็กก็ตอบเขาออกมาเป็นคำพูดที่เข้าใจไม่ได้   ...นอกจากนอนร้องไห้แบบนี้ใส่เขา...   แล้วนี่ถ้าไม่รู้ความต้องการของเด็กขึ้นมา   แล้วดูแลรักษาตอบโจทย์ไม่ถูกจุด...   เด็กน้อยไม่ต้องร้องไห้จนขาดอากาศหายใจตายรึยังไง...   ดีนะที่เขายังมีผู้ช่วยมือฉมังเป็นคุณหมอเด็กหน้าใสมาช่วยแปลความเสียงร้องไห้ของเด็กน้อยให้...   มาคัสผู้นี้ถึงได้มีชีวิตรอดมาได้ทุกคืนๆ...


   ...แต่คืนนี้ถ้าจะรอดยากซะแล้ว...  ปกติคุณหนูไม่เคยร้องนานขนาดนี้มาก่อน...  คุณหมอบอกว่าเป็นเพราะเด็กขาดความอบอุ่นจากแม่  คงรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะโดนทิ้งให้ต้องอยู่คนเดียวกับคนแปลกหน้าตลอดเวลา   แล้วเลยรู้สึกไม่ปลอดภัย...   มาคัสก็พยายามทำความเข้าใจแล้วนะแต่ถ้าเป็นแบบนี้มันก็ไม่มีทางแก้ให้หยุดร้องได้น่ะสิ...!   ก็เขาจะไปหาแม่ที่ไหนมาให้คุณหนูได้ล่ะ...  คุณแม่ตัวจริงก็ถูกบอสขังไว้ไม่อนุญาตให้พบ...   เหลือแต่เขากับคุณหมอณัฐกานต์ที่ยอมเป็นคุณแม่เลี้ยงจำเป็นมาให้ตลอด...  จะมาจับได้อะไรกันตอนนี้ครับคุณหนู...  คืนสุดท้ายแล้วแท้ๆเชียว...  ช่วยมองผมเป็นมาดามผมยาวสลวยหน้าอกตู้มๆต่อซักวันเถอะครับ...!  เอ๊ะ...หรือเขาต้องไปหาวิกมาใส่ซะแล้วเพื่อความสมจริง...  เอ...แต่ตอนนี้จะใช้ใครไปซื้อมาล่ะ...  อ๊ะ...แต่ผ้าขนหนูก็คงจะพอทดแทนได้ละมั้ง...
   

   ระหว่างที่สมองกำลังทำงานอย่างหนัก...  ปากมาคัสก็พยายามสื่อสารกับเจ้าหนูตัวน้อยบนบ่าต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ...


"โธ่คุณหนูลินครับ...  คืนพรุ่งนี้คุณก็ได้กลับไปหาหม่ามี๊ของคุณแล้วนะ...  หยุดร้องเถอะนะครับ...เกิดคุณเป็นอะไรขึ้นมา...  ชีวิตมาคัสคงไม่เหลือแม้แต่เถ้ากระดูกเลยนะครับ..."  มาคัสพยายามอ้อนวอนกับเด็กน้อยผู้น่าสงสารที่ตอนนี้ก้มซบบ่าเขาแล้วก็สะอึกสะอื้นเพราะเริ่มเหนื่อย... 


   ...ตื๊ด...ตื๊ด...   


   ฝ่ามือข้างที่ว่างล้วงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูและกดรับทันทีเมื่อมันเป็นสายเรียกเข้าภายในจากบอสเขาเอง...


"ครับมาคัสพูด...   ครับ...เอ๊ะ?   ไปทำความสะอาด...?  ซากโท...  อะไรนะครับ...?  ที่ห้องบอส...?   เอ่อ...ได้ครับ...อะไรนะตอนนี้เลย... ?!  เอ่อ...! คือบอสครับ...!  คือว่า...คุณตะวัน !!"   มาคัสเอาโทรศัพท์ออกห่างจากหูเมื่อรู้ตัวว่าเริ่มพูดอยู่คนเดียว... 


   หนุ่มผมทองสบถออกมาเป็นภาษาบ้านเกิดเมื่อจู่ๆบอสเขานึกโมโหอะไรขึ้นมาไม่รู้  ถึงได้โยนงานทำความสะอาดกองเบ่อเร่อมาให้...  แถมในเวลานี้อีก...  เอาสิ...เห็นมาคัสเป็นถังขยะรึไงเนี่ย...  หลานไม่อยากเลี้ยงก็โยนให้...ห้องรกไม่มีใครทำก็เหวี่ยงเข้าให้อีก...  วันนี้มันวันซวยอะไรของเขานักเนี่ย !!


"อะไรอ่ะคุณ...   นี่คุณทำกระทั่งงานทำความสะอาดเลยเหรอ...  เจ้านายคุณนี่...ใช้งานได้โหดจริงๆเลยเนอะ..."   คุณหมอกานต์ทันเดินกลับเข้ามาได้ยินบทสนทนาระหว่างเจ้านายกับลูกน้องพอดีจึงเอ่ยแซวขึ้น...  คุณหมอเดินเอาผ้าขนหนูพาดบ่าส่ายหน้ายิ้มๆๆมาทางมาคัส...  ก่อนที่มือเรียวจะเอื้อมมาจัดการถอดเสื้อผ้าหนูลินบนไหล่กว้างของมาคัสออก...


"ไม่ต้องกลั้นขำก็ได้นะ...  จะหัวเราะก็เชิญเลย...  ผมเริ่มชินกับคำสั่งแปลกๆของบอสตั้งแต่โดนบอกให้เลี้ยงเด็กแล้วล่ะคุณ..."  มาคัสแกล้งทำเป็นตีคิ้วยุ่ง...  แต่ในใจแอบนึกรู้สึกดีที่เรื่องของตัวเองทำให้คุณหมอตัวเล็กยิ้มได้...   


        มือใหญ่คอยอำนวยความสะดวกให้คุณหมอสามารถถอดเสื้อผ้าเจ้าหนูออกได้โดยง่าย...  แต่ทว่า…คอเสื้อคว้านลึกของคุณหมอก็คอยแต่จะโผล่อะไรวับๆแวมๆล่อตาล่อใจอยู่ตลอดเวลา   จนมาคัสยอมรับว่ามือเขาก็แอบเผลอทำท่าจะไปถอดของอีกคนแทนเจ้าตัวน้อยบนบ่าหลายครั้งอยู่เหมือนกัน...  ยิ่งนานวันคุณหมอยิ่งดู 'ปล่อยเนื้อปล่อยตัว' กับเขามากขึ้น...  เอ๊ะ?  คนไทยเขาใช้คำนี้รึเปล่านะ...  แต่เอาเป็นว่าดูคุณหมอวางใจเวลาอยู่กับเขามากขึ้น...  ไม่คอยตวาดใส่แล้วก็ไล่ไปห่างๆเหมือนเมื่อก่อน   ให้เขาต้องคอยวิ่งตามจนเหนื่อยอีก...   


   ...แต่ว่าแบบนี้มัน...ดูจะมากเกินไปนิดนะคุณหมอ...  ขืนขยับเข้ามาใกล้กว่านี้...  หัวใจของนายมาคัสที่เต้นรัวแรงอยู่นี่ได้หลุดกระดอนออกมาแตก...นอกอกแน่ๆ...   ใครจะว่าเขาเหมือนหนุ่มน้อยที่ยังไม่ประสาเรื่องพวกนี้ก็ยอมล่ะ...   ถ้าคุณหมอยังไม่หยุดเอาผิวขาวๆเนียนๆนี่เข้ามาอยู่ในระยะอันตรายใกล้แค่เอื้อมตรงหน้าเขาอีก...   บางที...เขาอาจต้องทำใจหล่นแตก  เส้นสติการควบคุมร่างกายขาดสะบั้นจริงๆก็เป็นได้...


"เอ้า !  เปลี่ยนชุดเรียบร้อย...  หล่อแล้วก็อย่าร้องไห้ให้ขี้มูกเปื้อนเสื้ออีกนะ...  เดี๋ยวน้ากานต์จะพาออกไปเดินเล่น..."   พูดพลางคุณหมอกานต์ก็สอดแขนเข้ามารับเจ้าหนูไปอุ้มเองทั้งสองมือ    เจ้าหนูทำปากเบะตาปรือ...  ครางฮืออยู่เพียงลำคอ...  แก้มใสๆซุกไซร้เข้าหาซอกคอขาวๆของคุณหมอ   ก่อนจะอ้าปากหาวหวอดแต่ยังไม่ยอมหยุดสะอื้น...


"อ่ะ...เอ่อ...  งั้นเดี๋ยวผมออกไปจัดการงานก่อนแล้วกัน...  คุณพาคุณหนูเข้านอนก่อนได้เลย..."  มาคัสที่เพิ่งตบหน้าเรียกสติตัวเองดังเพี๊ยะ ! เอ่ยบอกคนที่สนใจแต่หนูน้อยบนบ่า  พลางหันหลังหลบสายตาจากผิวขาวเนียนแสนอันตรายออกไปข้างนอก...


"...อะไรอ่ะ  เพิ่งบอกหนูลินไปแหม่บๆว่าจะพาออกไปเดินเล่นไม่ได้ยินเหรอ...  ถึงเด็กวัยนี้จะยังฟังเราไม่รู้เรื่อง...แต่เราก็ไม่ควรจะโกหกเขานะคุณ..."  คุณหมอพูดใช้น้ำเสียงเวลาดุคนไข้พร้อมตีคิ้วขมวดประกอบภาพสมจริง...  จากนั้นก็หันไปหอมลงบนเหม่งน้อยๆของเด็กในอ้อมแขนพลางหันเท้าเดินนำจะออกไปนอกบ้าน...  โดยไม่ลืมหยิบผ้ามาห่อทั้งตั้งเองและหนูน้อยไว้ด้วยกัน...


"เดี๋ยว...เดี๋ยวสิ !  นี่คุณจะพาคุณหนูเดินไปไหน..."  มาคัสสาวเท้ายาวๆของตัวเองมาทันคนร่างบางพร้อมคุณหนูไวโอลินตอนที่ทั้งสองคนก้าวพ้นหน้าบ้านมาเล็กน้อย...  คุณหมอหันมาอมยิ้มใส่แต่ก็ยังเดินต่อไปพร้อมบอกว่า...


"อ้าว...  ก็จะไปดูคุณทำความสะอาดไง...  นำไปสิ  ห้องไหนล่ะ...  เดี๋ยวผมกับหนูลินจะยืนคุมคุณทำความสะอาด...  มันจะได้เอี่ยมๆไง..."


"เอ๊ะ...เอี๊ยม...เอี๊ยมแปลว่าอะไร..."  เมื่อศัพท์ที่ได้ยินยังไม่ได้บันทึกไว้ในหัวของหนุ่มฝรั่ง...  เขาจึงออกปากถามกลับ  มือก็เผลอยกมาเกี่ยวกิ่งไม้ที่คุณหมอทำท่าจะก้มลอดให้...  จากนั้นก็ออกเดินนำเล็กน้อยโดยไม่ได้คิดขัดขวางอะไร...


"ไม่ใช่เอี๊ยม...  เอี่ยมๆ...  มาจากคำว่า  เอี่ยมอ่อง... สะอาดเอี่ยมอ่องเรี่ยมเร้เรไร..."   


   ...มาอีกแล้ว...  ศัพท์อะไรอีกล่ะน่ะยาวเหยียดเชียว...  แถม ร.เรือ ยังติดกันขนาดนั้น...  มาคัสอ้าปากทำท่าจะออกเสียงถาม...  ทว่าคิดได้ว่าไม่ควรปล่อยไก่ความโง่ของตัวเองมากไปกว่านี้  หนุ่มฝรั่งเลยหุบปากฉับ   แต่สมองจำศัพท์ใหม่เข้าไปเตรียมเปิด dictionary หาความหมายด้วยตัวเองคืนนี้เรียบร้อย


   คุณหมอเลือกเดินไปบ้านหลังใหญ่ตรงกลางผ่านทางสวนหน้าบ้านพักแทนทางเดินเชื่อม...   ลมเย็นๆที่สัมผัสผ่านผ้า  พัดเอากลิ่นหอมของดอกไม้กลางคืนมาปะทะจมูก...  คุณหมอสูดดมเข้าไปลึกๆแล้วรำพึงออกมาเบาๆ...


"ได้กลิ่นการะเวก  จำปี  เอ...เหมือนจะมีราชาวดี กับชมมะนาดด้วยนี่...  ที่นี่ปลูกไม้ดอกหอมเยอะเหมือนกันนะคุณ..."  คุณหมอพูด... 


"เอ...ไม่รู้สิ  เรื่องแบบนี้ผมไม่ค่อยรู้หรอก..." 


"ก็ว่าอยู่หรอกว่าฝรั่งอย่างคุณน่ะคงจะไม่รู้จัก...  ก็เป็นไม้หอมพันธุ์ไทยทั้งนั้นเลยนี่นะ...  ที่จริงพันธุ์เดียวกันแต่ขึ้นในต่างประเทศมันก็ออกดอกต่างกัน  กลิ่นต่างกันล่ะเนอะ...  บางทีดอกไม้บ้านคุณมันอาจจะเป็นพันธุ์เดียวกันกับที่นี่ก็ได้   แต่ว่าเพราะขึ้นในดินที่ไม่เหมือนกัน  มันเลยอาจจะมีสีดอกต่างกัน ไม่ก็ขนาดต่างกัน...  ผมจำชื่อภาษาอังกฤษของต้นไม้พวกนี้ไม่ได้ด้วยสิ...  แต่ไอฟ้าน่ะเซียนเชียวแหละ...  บ้านมันถึงได้ปลูกพวกไม้หอมเยอะมากจนจะแทนรั้วไม้ยักษ์ได้แล้ว..."


"นั่นสินะ...  บ้านคุณฟ้าน่ะหอมมากเลย...  บอสแวะไปทีไรก็พูดถึงทุกที  ว่าคุณฟ้าน่ะตัวหอมเหมือนขนม...ขนม...อะไรนะ...  จำไม่ได้...  ปอยฝ้าย..."


"...ปุยฝ้ายรึเปล่า...  ปอยฝ้ายน่ะนักร้องคุณ..."   พูดเสร็จคุณหมอก็หันมาหรี่ตาจ้องเขาราวกับจะถามว่า  ...แกล้งโง่หรือโง่จริงๆเนี่ยคุณ... 


"เอ้อ...เหรอ..."  พูดแล้วก็ต้องหลบสายตาเอามือเกาศีรษะแก้เก้อ... 


   ...สาบานได้ว่าฝรั่งอย่างเขาไม่เคยรู้จักนักร้องชื่อปอยฝ้าย  มาลัยพรเลยจริงๆ...!!




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------




   ฝรั่งตัวสูงยืนจ้องเพ่งพินิจรอยร้าวเป็นแนวยาวที่เด่นหราบนหน้าจอโทรทัศน์เครื่องใหญ่ริมฝาผนัง...  คุณหมอกานต์กับคุณหนูลินถูกห้ามให้อยู่นอกห้องก่อน  เมื่อชายหนุ่มสืบเท้าเข้าห้องแล้วพบว่าที่พื้นมันมีทั้งเศษกระจกและเศษของแตกอื่นๆอีก  ซึ่งเมื่อพิจารณาดีๆเขาก็ค้นพบว่ามันคือโทรศัพท์รุ่นเก่าๆเครื่องหนึ่ง  แล้วเมื่อลองพิจารณาซากเศษส่วนของหน้าจอ  ชายหนุ่มก็ต้องรีบออกปากเรียกคนที่พูดคนเดียวกล่อมหนูลินอยู่นอกห้องให้เข้ามาทันที...


"มีอะไร...  จะให้ช่วยทำความสะอาดเหรอ...  โห !!!  ทำไม...มันร้าวขนาดนี้อ่ะเสียดายจัง...  เจ้านายคุณนี่...อารมณ์ร้ายจังเลยว่ะ  คิดว่าตัวเองรวยนักรึไงถึงได้ใช้ของไม่ถนอมเงี้ย..."


"หยุดบ่นแป๊บนึงนะคุณ...  ช่วยผมดูนี่หน่อย...  นี่ใช่ของ...คุณฟ้ารึเปล่า..."  หนุ่มตาน้ำข้าวทำสีหน้าเครียด  พลางยื่นเศษกรอบหน้าจอไปให้ดู...  เขาเดาได้ไม่ยากว่าไม่ใช่ของเจ้านายหรือลูกน้องคนอื่นๆแน่   เพราะทุกคนจะถูกบังคับให้ใช้โทรศัพท์รุ่นปรับปรุงพิเศษเหมือนๆกัน  เพื่อรองรับการใช้งานภายในองค์กรโดยเฉพาะทุกคน   ส่วนคนที่เหลือที่ใช้โทรศัพท์รุ่นอื่นๆในที่นี้ก็มีแค่คุณหมอกับคุณฟ้า   แต่ของคุณหมอก็ยังเห็นอยู่ที่เจ้าตัว  ไม่ได้รับแรงกระทบกระเทือนหรือมีรอยขีดข่วนแตกร้าวใดๆทั้งสิ้น  เพราะฉะนั้นโอกาสที่โทรศัพท์เครื่องนี้จะเป็นของคุณฟ้าจึงสูงมาก...  เพื่อความแน่ใจจึงต้องรอคุณหมอตัวน้อยช่วยคอนเฟิร์ม...


"เอ๊ะ...ไหน..."   คุณหมอเอาปากฟัดแก้มหนูน้อย  ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามามอง…  เพียงแค่แว่บแรกที่เห็นกรอบโทรศัพท์คุณหมอเด็กก็รีบเงยหน้ามองฝรั่งตาน้ำข้าวที่ก็กำลังจ้องมองเขาตอบอยู่เหมือนกัน


“ใครเป็นคนทำ !”  คุณหมอออกปากถามเสียงเครียด   แต่นายฝรั่งกลับทำเพียงยักไหล่แล้วบอกเรียบๆว่า


“ผมคิดว่าบอสกับคุณฟ้าคงทะเลาะกัน  แล้วเลยมีการขว้างปาข้าวของกันด้วยมั้ง...”  หนุ่มฝรั่งพูดไปมือก็เก็บเศษที่เก็บได้มารวมกัน  แต่เมื่อหันมองคุณหมอแล้วยังทำสีหน้าไม่สู้ดี  คล้ายกึ่งจะร้องไห้คล้ายกึ่งโกรธเคือง…  จึงออกปากถามต่อ  “เป็นอะไรคุณ… เสียดายแทนคุณฟ้าเหรอ  ไม่ต้องห่วงหรอกน่ะ  เดี๋ยวบอสผมคงจะซื้อใหม่ให้อยู่แล้ว  นี่ซิมกับเม็มโมรี่การ์ดก็ยังอยู่…ไม่เป็นไรหรอกคุณ…”


“ผมไม่ได้กังวลเรื่องนั้น…  แต่คุณรู้มั้ย…ว่าโทรศัพท์เครื่องนี้มันมีความหมายกับฟ้ามากแค่ไหน…”  คุณหมอพูดพลางเดินเข้าไปมองหน้าหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าวที่ยังทำสีหน้าไม่เข้าใจอยู่  “มันเป็นโทรศัพท์ที่พี่ฝนซื้อให้ฟ้าตอนวันเกิด  มันเป็นของขวัญชิ้นสุดท้ายที่พี่ฝนให้ฟ้าได้ก่อนตาย…”   


   พูดจบร่างเล็กๆก็รีบจ้ำอ้าวตรงดิ่งจะออกจากห้อง  แต่มาคัสก็รีบยื้อข้อมือบางเอาไว้ทัน


“เดี๋ยว…คุณจะไปไหน…”


“ก็จะไปถามเจ้านายคุณให้รู้เรื่องน่ะสิ…  ว่าทะเลาะอะไรกันทำไมถึงต้องทำกันขนาดนี้ด้วย…  ไอฟ้ารักโทรศัพท์เครื่องนี้มาก  รองจากหนูลินเลยมั้ง…  แล้วทำไมเจ้านายคุณถึงได้ทำอะไรที่…มันทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ด้วย…  ไอฟ้าไปทำอะไรให้งั้นเหรอ…”


“นี่คุณ…เจ้านายผมเขาอาจจะไม่รู้ก็ได้ว่าโทรศัพท์เครื่องนี้มันสำคัญกับคุณฟ้ามาก…  ก็เลยทำลงไปโดยไม่รู้เรื่อง…”


“คุณเป็นลูกน้องเขา  จะแก้ตัวให้เจ้านายยังไงก็ได้ผมเข้าใจ…  แต่ผมเป็นเพื่อนฟ้า…  เพื่อนต้องช่วยเพื่อนในยามที่เพื่อนเดือดร้อน…และตอนนี้ผมก็มั่นใจว่าไอฟ้าไม่ได้นั่งมีความสุขอยู่หรอกเมื่อโทรศัพท์ของตัวเองโดนปาจนพังยับเยินแบบนี้น่ะ…”


“เดี๋ยวก่อน…  แต่คุณจะเข้าไปหาพวกเขาตอนนี้ไม่ได้…  ไม่แน่ว่าตอนนี้เขาสองคนอาจปรับความเข้าใจกันอยู่ก็ได้นะคุณ…  เราเข้าไปตอนนี้ก็มีแต่รบกวนพวกเขาเปล่าๆ…”


“แล้วยังไงล่ะผมไม่สน…  เจ้านายคุณเหมือนคนอื่นเสียที่ไหน…  ทั้งบ้าอำนาจ  เอาแต่ใจตัวเอง…  ส่วนเพื่อนผมก็หัวอ่อน  อดทนเสียจนน่ากลัว…  เห็นอยู่ชัดๆว่าเพื่อนผมเสียเปรียบเจ้านายคุณขนาดไหน…”


“แล้วคุณเข้าไปจะทำอะไรได้…  นี่มันก็ดึกมากแล้ว  คุณหนูลินก็ต้องการพักผ่อน…  เดี๋ยวผมส่งข้อความบอกบอสเองว่าโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นของสำคัญของคุณฟ้า…  ส่วนคุณถ้าจะคุยก็ค่อยไปคุยพรุ่งนี้  โอเค?”


“ไม่โอเค !!!  โอ๊ยปล่อยนะ…!!  ผมจะไปหาเพื่อน !!  ปล่อยสิไอฝรั่งบ้า !!!” 


   แต่ถึงจะด่าจะว่ามากแค่ไหนเขาก็โดนนายฝรั่งตัวโตลากออกมาจากห้องจนได้  จะดิ้นมากก็ไม่ไหวเพราะมือยังต้องอุ้มหนูลินที่มองมาตาปรือไม่ให้ตกลงพื้น…  ละล้าละลังเป็นห่วงเพื่อนก็ห่วง  ห่วงหนูลินก็ห่วง…โอ๊ย !  หมอเด็กอย่างเขาจะทำยังไงดี !!


“คุณมาคัส…มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ…”  พอเดินออกมาข้างนอกบ้านก็เจอลูกน้องคนอื่นๆยื่นทำหน้าที่อยู่  มาคัสจึงหยุดตอบ…


“ช่วยไปทำความสะอาดห้องทำงานบอสให้ที…  อ้อ…ทิ้งแต่พวกเศษกระจกนะ  เศษโทรศัพท์ให้เก็บเอาไว้ทุกชิ้น  ห้ามทิ้งเด็ดขาด…”  มาคัสกำชับเสียงเข้ม  เมื่อเห็นลูกน้องหนุ่มพยักหน้าเข้าใจแล้วจึงตั้งหน้าตั้งตาลากเจ้าลูกแมวพยศกลับบ้านพัก  แม้ว่าเขาจะต้องทนรับบาดแผลแมวข่วนไปตลอดทางก็ตาม…


   …บอสครับ  หวังว่ามันคงไม่มีอะไรร้ายแรงหรอกนะ…   ฝรั่งตัวโตได้แต่ภาวนาในใจ…




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 31-07-2012 15:17:47

   ร่างกายปวดเมื่อยไปทั้งตัว   โดยเฉพาะท่อนแขนที่เจ็บร้าวอย่างบอกไม่ถูก  เมื่อมันถูกพันธนาการเอาไว้กับเข็มขัดหนังเป็นระยะเวลานาน...    น้ำฟ้านอนน้ำตาซึมไม่กล้าขยับตัวเปลี่ยนท่าไปไหน  เพราะขนาดนอนนิ่งๆ  อาการปวดระบมยังตอกย้ำเข้ามาเรื่อยๆให้ต้องกัดฟันทนอยู่แทบจะตลอดเวลา  ไม่อยากคิดถึงเรื่องที่ผ่านพ้นไป  ไม่อยากโทษว่าเป็นความผิดของใครนอกจากตัวเอง  ที่อ่อนแอเกินไป  ยอมให้เขารังแกเอาได้อย่างง่ายดาย... 


   ...พี่ฝน...  ฟ้าขอโทษนะ  ของขวัญของพี่...ฟ้ารักษาเอาไว้ไม่ได้เลย...  ทั้งโทรศัพท์เครื่องนั้น  ทั้งหนูลิน...  ฟ้าก็ไม่มั่นใจเลยว่าจะอยู่ปกป้องเขาไปได้อีกนานแค่ไหน...  ผู้ชายคนนั้นเขามีอำนาจมากเหลือเกินพี่ฝน...เขาจะทำอะไรก็ได้  เขาอยากได้อะไรเขาก็  ในขณะที่ฟ้าทำอะไรไม่ได้เลย...  ฟ้าอ่อนแอ...  ฟ้าขอโทษ...


   นึกโทษตัวเองไม่ได้หยุดจนต้องร้องไห้ออกมาอีกรอบอย่างเงียบๆ...  หูแว่วได้ยินเสียงข้อความเข้าโทรศัพท์ของใครอีกคนเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้  น้ำฟ้าไม่ได้นับ...  อยากจะหลับตานอนให้มันผ่านพ้นไปอีกวัน  แต่ก็ข่มตาให้หลับไม่ลง...  เพราะความเจ็บร้าวมันรุมเร้าเหลือเกิน...


   ...คราวนี้น้ำฟ้าเข้าใจชัดเจนแล้วว่า...  อาการของคนที่เจ็บไปทั้งตัว  เจ็บไปทั้งใจมันเป็นยังไง...


   เสียงน้ำฝักบัวในห้องน้ำเงียบไปแล้ว...  อีกซักพักผู้ชายคนนั้นคงจะออกมา  น้ำฟ้าจะทำยังไงดี !  ต้องรีบหลับ...  ต้องรีบแกล้งหลับ  ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะ ‘ทำ’ อีกก็ได้...   ขนตาเปียกชื้นกระพริบปริบก่อนปิดเข้าหากันแน่น...


   รังสิมันต์เอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กเช็ดผมตัวเอง...   สายตากวาดมองร่างขาวๆที่แทบจะกลืนไปกับผ้าปูที่นอนและกองผ้าห่ม  ในใจหวนคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืน...  เขายอมรับว่าตัวเองเป็นคนเลือดร้อน  บางครั้งก็ใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล...  เรื่องเมื่อคืนก็เหมือนกัน...  เขาปล่อยอารมณ์ดิบเถื่อนของเองพุ่งเข้าใส่ร่างนิ่มๆทั้งตัว...  ปลดปล่อยทุกอย่างให้อีกคนรับไว้ทั้งหมด  อาศัยร่างกายที่ใหญ่โตกว่าบังคับเอาทุกอย่างมาเป็นของตัวเอง...


             กว่าสติจะกลับมาก็เมื่อตอนที่หยดน้ำตาของเด็กหนุ่มหยดตกลงบนแขน...  ถึงได้เพิ่งรู้ตัวว่าทำรุนแรงลงไปแค่ไหน...  คนตัวบางเลิกขัดขืนไปนานแล้ว...  เอาแต่นอนร้องไห้ปล่อยให้เขาทำเอาตามใจ...  สิ่งที่ได้ยินตลอดเวลามีเพียงเสียงบอกความเจ็บปวด  และคำบอกให้หยุด...  แต่ตอนนั้นยอมรับว่ามันหยุดตัวเองไม่ได้แล้วจริงๆ...  มันเหมือนอะไรซักอย่างที่เก็บไว้ในมุมหนึ่งของหัวใจกำลังพองโตด้วยความยินดี...  ดีใจที่กำลังจะได้เป็นเจ้าของคนตัวเล็กๆนี่...


             เขาแทบจะลืมเรื่องที่โกรธน้ำฟ้ามากจนปาโทรศัพท์ทิ้งในตอนแรกไปแล้ว  ถ้าไม่ได้อ่านข้อความที่ลูกน้องของเขาส่งมาเป็นสิบๆข้อความแบบนี้...   ตั้งแต่อธิบายเรื่องโทรศัพท์นั่น  ไปจนถึงโอดครวญว่าโดนคุณหมอเด็กทรมานเอายังไงบ้าง...   ชายหนุ่มไม่ได้คิดจะส่งข้อความกลับไปแต่รีบเดินไปแก้เข็มขัดที่รัดรอบข้อมือบางเอาไว้ทั้งคืน...  เห็นแพขนตาไหวระริกเล็กน้อยก็นึกรู้ทันที  ว่าอีกคนเพียงแค่แกล้งหลับ... 


             ปลายนิ้วเรียวยาวไล้ใบหน้าหวานซึ้ง  แล้วจับปอยผมทัดหูให้...  ก่อนจะเดินอ้อมไปอีกทางแล้วล้มตัวลงนอนใกล้ๆ  ค่อยๆสอดแขนเข้าไปโอบอีกคนให้เข้ามาอยู่ในวงแขน  เขาพบอาการต่อต้านเล็กน้อยแต่ชายหนุ่มก็อาศัยแรงที่มากกว่าบังคับกอดเอาไว้จนได้...  จมูกโด่งซุกลงข้างแก้มสูดเอากลิ่นหอมๆที่ดอมดมจนติดจมูกทั้งคืนเข้าเต็มปอด...  เขาหลับตากกกอดร่างหอมๆเอาไว้ก่อนจะกระซิบเบาๆที่ข้างหู...


“ขอโทษ...”


   พูดจบรังสิมันต์ก็รอรับปฏิกริยาตอบสนองกลับ...  เขาคิดในใจว่าจะยอมโดนตบ  โดนต่อย  หรือโดนทำร้ายร่างกายอย่างไรก็ได้  แต่ทว่ามันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น  น้ำฟ้าไม่แม้แต่จะขยับตัว...  ชายหนุ่มจึงขยับใบหน้าเข้าไปดูว่าตอนนี้คนตัวบางทำสีหน้ายังไง...  แต่ก็พบเพียงว่าเด็กหนุ่มลืมตาแล้วมองตรงไปข้างหน้า  ปล่อยให้หยดน้ำตารินไหลลงข้างแก้มเท่านั้น...


“ฟ้า...ฉันกำลังพูดขอโทษเธออยู่นะ...  เรื่องโทรศัพท์ของเธอ  มาคัสบอกฉันแล้ว...  ฉันจะให้ลูกน้องจัดการหาเครื่องใหม่ให้เธอ  เอาเป็นรุ่นเดิมที่เธอเคยใช้นั่นแหละ...  ซิมกับการ์ดยังใช้ได้อยู่  เพราะงั้นเรื่องโทรศัพท์ไม่ต้องห่วงนะ...  ฉันรู้ตัวว่าฉันผิดที่ทำของของเธอพัง...  เพราะฉะนั้นฉันจะชดใช้ให้แน่ๆ...  หรือว่าถ้าเธออยากจะไปเลือกเครื่องใหม่เองก็ไม่มีปัญหา  กลับไปกรุงเทพฯเมื่อไหร่ฉันจะพาเธอไปเอง...ดีมั้ย”  ชายหนุ่มพูดจบก็ก้มลงหอมขมับกับกลุ่มผมนุ่มสลวยอีกหลายฟอด...   อมยิ้มเล็กๆเมื่อคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำให้อีกคนนั้นดีที่สุดแล้ว... 


              ...ไม่เคยทำให้ใครมากขนาดนี้มาก่อน...   


              ...ไม่เคยยอม ‘ง้อ’ ใครมากเท่านี้เลยจริงๆ...


              แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้รับปฏิกริยาตอบกลับใดๆจากน้ำฟ้าเลย...  เด็กหนุ่มทำตัวเหมือนไม่มีเขานอนอยู่ใกล้ๆ...  ทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน...


“ฟ้า...  รู้มั้ยว่าเธอเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ฉันยอมพูดคำว่าขอโทษให้ฟังแบบนี้...  เธอควรจะดีใจนะรู้มั้ย...” 


“...” 


“ฟ้า...อย่าเงียบแบบนี้สิ...  เธอจะตบหรือจะตีฉันก็ได้...  แต่อย่าเงียบแบบนี้  ฉันไม่ชอบ...”


   รังสิมันต์ยิ่งกอดรัดอีกคนแน่นขึ้น  รู้สึกเหมือนได้มาแต่ตัว...  แต่หัวใจ...มันหายไป... 


        ซักพักเสียงแหบเล็กๆของคนที่อยู่ในอ้อมกอดก็ดังขึ้น  เขาพยายามตั้งใจฟังเสียงเบาๆนั่นด้วยอารมณ์ดีใจที่อีกฝ่ายยอมพูดออกมาซักที...  แต่ทว่าสิ่งที่ได้ฟังกลับตอกย้ำให้เขารู้ตัวเองว่าทำสิ่ง


“...คุณรู้มั้ย  ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นใบ้...  เหมือนคนพูดไม่ได้  ...เพราะถึงจะพูดได้  ก็ไม่มีใครได้ยิน...”  เด็กหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงแผ่วเบา...


   น้ำฟ้าไม่รู้เลยว่าหลังจากเขาพูดจบ  สีหน้าของรังสิมันต์เปลี่ยนไปยังไง...  เพราะเขารีบหลับตาลง  กล้ำกลืนฝืนน้ำตาตัวเองไว้ไม่ให้ไหลออกมาอีก...  รู้สึกเพียงแต่ว่าแรงรัดรอบตัวมันคลายออก  เหลือเพียงแรงกอดแผ่วเบาที่ยังคงเคล้าเคลียอยู่ที่ตัวไม่ไปไหน...


   ...ก๊อก...ก๊อก...
   

   ไม่นานหลังจากนั้น  เสียงเคาะประตูแผ่วเบาดังขึ้น…  เป็นรังสิมันต์ที่ลุกขึ้นไปเปิด…  ชายหนุ่มพบเตโชยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมยื่นโทรศัพท์มาให้ 


“นายใหญ่โทรมาครับบอส…”  เตโชบอกเพียงแค่นั้นก็เดินหันหลังออกไป…  ชายหนุ่มยกโทรศัพท์เข้ามาแนบหู  เขาได้ยินเสียงถอนหายใจยาวดังออกมาจากโทรศัพท์เป็นอันดับแรก…


“ครับพ่อ…”


‘ทำไมป่านนี้แล้วแกยังไม่พาหลานกลับกรุงเทพฯมาอีก…’  ปลายสายถามเข้าเรื่องทันทีไม่อ้อมค้อม  และคราวนี้ก็เป็นรังสิมันต์ที่ต้องถอนหายใจบ้าง…


“เดี๋ยวอีกสองสามวันผมจะพากลับไปครับพ่อ…”


‘แกมีเหตุผลอะไรให้ต้องอยู่ต่อ…  ถ้าจะอ้างเรื่องความปลอดภัยละก็ไม่ต้องห่วง…เดี๋ยวพ่อจะส่งคนไปคุ้มกันให้…’


“คือ…มันไม่ใช่เรื่องนั้นครับพ่อ…”


‘งั้นแกมีเหตุผลอะไรอีก…  พ่อมองไม่เห็นว่ามันจะมีข้ออ้างอะไรให้แกเอาตัวหลานไปอยู่ไกลในที่แบบนั้นอีก  พาหลานกลับกรุงเทพฯวันนี้นะตะวัน…’   พ่อเขาพูดเพียงเท่านั้นก็ตัดสายทิ้งไป…   ชายหนุ่มนึกรู้ทันทีว่าพ่อเขาคงเอาจริง  ถ้าท่านไม่ได้ทราบข่าวว่าเขาพาหนูลินกลับไปอยู่ใกล้ๆภายในวันนี้  มีหวัง…พ่อเขาขึ้นมาตามถึงที่นี่แน่…


   แต่พอหันกลับไปมองข้างหลัง  อาการห่วงอาวรณ์ร่างบอบบางที่ยังนอนหันหลังให้เขามันก็ตีพัดขึ้นมาในอก  ที่ไม่อยากกลับไปตอนนี้  เพราะไม่รู้ว่าถ้ากลับไปแล้วเขาจะมีโอกาสคว้าร่างบอบบางนี่มานอนแนบกายได้อีกเมื่อไหร่…จะได้เข้าใกล้  ได้สูดดมกลิ่นกายหอมหวานๆคล้ายขนมที่ตอนนี้ติดจมูกคุ้นใจไปแล้ว…  ที่ไม่อยากพากลับไป…เหตุผลเพราะแค่นี้เอง…


“ฟ้า…  ฉันจะพาเธอกับหนูลินกลับกรุงเทพฯ…  วันนี้เลย…”  พูดไปแล้วก็อยากตบปากตัวเองนัก   


              แล้วยิ่งเมื่อเห็นปฏิกริยาของคนตัวบางๆที่ค่อยๆกระเถิบกายลุกขึ้นนั่ง…   ยกมือปาดน้ำตาออกจากสองข้างแก้มแล้วพยายามจะพาตัวเองไปยังห้องน้ำ   มันยิ่งทำให้เขาอยากจะย้อนเวลา…   เพื่อกดตัดสายโทรศัพท์พ่อของตัวเองทิ้งตั้งแต่ได้ยินเสียงถอนหายใจนัก !




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

to be continue...

 :call: :call: :call:  เอาหนูลินมาคืนทุกคนแล้วจ่ะ  T^T   :call: :call: :call:

 :sad4: :sad4: :sad4: แอบขโมยน้องไปกกไว้นานมว๊ากกกกกกกกก  (รู้ตัวจ่ะ - -+)   :o12: :o12: :o12:

แต่ตอนนี้เค้าเริ่มว่างแล้ว  คงได้เจอกันบ่อยขึ้นแน่นอนคร๊าบบบบ  สัญญา *เกี่ยวก้อยนะๆ*

ปล. ไม่รู้มีใครอยากคุยกับเค้ามั่งรึเปล่าอ่ะ  >.<  ถ้าใครอยากมาทวงนิยายหรือคิดถึงน้องหนูลินก็แอดมาคุยได้นะ  ^^  แพทไม่กัด  แพทฉีดยาแล้ว เหอๆ  = =+   :z10:   <<  Pat Majestic  >>  ที่ดิสเพลย์เป็นรูปพี่ซิน ซิงกูลาร์นะคะ  ^^

ปล2. ตอนนี้ที่นี่ฝนตกล่ะ = =+  ไม่รู้ที่โน่นเป็นยังไงกันบ้าง  ยังไงก็ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ  ^^  และขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ที่ยังไม่ลืมหนูลินกันนะ  :)  แล้วเจอกันจ้าาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 31-07-2012 15:27:09

จิ้มคนแต่ง :z13:
อร๊าย...มาต่อแล้ว  รอนานมากเลย คิดถึงมากกกกก
เดี๋ยวอ่านก่อน
------------------------------------
โอย....อ่านตอนนี้แล้วสงสารน้ำฟ้ามากมาย
ตะวันทำไรไม่คิดให้ดีก่อนล่ะ พ่อคู้ณณณณ
แล้วงี้เค้าไม่เกลี่ยดเฮียเข้าใสเข้ากระดูกเลยรึไง
โฮ.....คนอ่านเศร้า เพราะเห็นเค้าลางมาม่าเรียงมาอีกหลายชาม

แอบลืมเนื้อเรื่องไปบ้างว่าถึงไหนแล้วเลยต้องอ่านย้อนไปสองตอน ฮ้าๆๆ
ดีใจที่คนเขียนบอกว่า ว่างแล้วจะมาต่อบ่อยๆ เกี่ยวก้อยแล้วด้วย ฮุๆๆ
เค้าจะรอตอนใหม่น้า คุณแพท
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 31-07-2012 15:34:36

กรี๊ดดดดไม่ได้ฝาดไปใช่มั๊ยยยตอนใหม่มาาแล้วววว :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 31-07-2012 15:49:02

อันดับแรกก่อนเลย ขอต่อว่าหน่อยแล้วกัน หายไปนาน (มากๆๆๆๆ) รอจนเปื่อยแล้ว
ถ้าจะให้หายโกรธต้องมาต่อเร็ว ๆ  :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 31-07-2012 16:14:40

หายนานเกินไป กลับมาก็ค้างอีกตอนหน้าดราม่าน้ำตากระจุยแน่ ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 31-07-2012 16:28:06

นึกว่าจะไม่มาตอแล้วซะอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: pummy09 ที่ 31-07-2012 16:38:41

หายไปนานมากเลยยยยยยยยยยย
อยากแอบต่อว่า แต่ไม่ดีกว่า ยังไงก็กลับมาต่อให้จบก็แล้วกันนะค้าาาา

สงสารน้องฟ้า น่าจะชกซักเปรี้ยงงง  :beat: ฮาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Oskar ที่ 31-07-2012 17:15:31

 :m4:  มาแล้วๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 31-07-2012 17:15:46

มาแล้ววววววววววววว ดีใจจัง
ป้ามาคอยหนูลินนานแล้ว 555
สงสารฟ้าจัง
ทำไมต้องใช้อารมณ์ด้วย
พูดกันดีๆก็ได้ เฮ้อ

ปวดใจแทนฟ้า  :o12:
รออ่านตอนหน้านะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 31-07-2012 17:16:31

ดีใจจัง ตอนใหม่  :กอด1: คิดถึงหนูลินมั่กๆ
แต่ตอนนี้มีแต่บรรยากาศกดดัน  :ped144:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 31-07-2012 17:22:10

หายไปนานมากคิดว่าไม่มาแร้ว ดีใจนะครับที่มาต่อ
ตอนหน้ามาม่าคัฟรึป่าวนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 31-07-2012 17:28:43

คนเขียนหายไปนานมาก   กลับมาอีกที ดราม่ากว่าเดิม   คุณตะวันใจร้ายมาก รังแกแม่ฟ้าของหนูลินแล้วยังทำร้ายจิตใจแม่ฟ้าอีก แล้วถ้ากลับไปกรุงเทพฯ จะมาพรากหนูลินไปจากฟ้าอีกเปล่านิ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 31-07-2012 17:54:33

ดีใจที่มาต่อแล้ว หายไปนานมากเลย
พ่อของตะวันจะให้พาหนูลินกลับ แล้วฟ้าจะเป็นยังไง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 31-07-2012 18:02:20

เย้ๆๆ มาต่อแล้วๆ หนุกมากๆคับ อยากให้มาต่ออีกเร็วๆอ่ะ ไม่จุใจเลย เพราะห่างหายไปซะนาน ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 31-07-2012 18:06:51

กรี๊ดดดดดดด....กลับมาแล้วหายไปนานมากๆ
พอกลับมาก็เวร้าเลยอะสงสารฟ้ามากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 31-07-2012 18:11:25

ยังไม่หายคิดถึงหนูลินเลย :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: prim--prim ที่ 31-07-2012 18:11:58

โมโหโกรธาคุณตะวัน ปากแข็งเหลื้อออออออออเกิน
อยากดูแล อยากปกป้อง ก็ลองบอกลองพูดดีๆหน่อยสิค้าคุณตะวันขา

มาคัสยังดูแล ปกป้องคุณหมอได้เลย
เพราะมาคัสไม่กลัวเสีย ฟอร์ม ไงล่ะคะ

ขอบคุณพี่แพทมากค้าบบบบบบบที่เอามาต่อ
ตอนหน้าจะเจอมมาม่ามั้ยนะ  :sad4:

ไปถึงกรุงเทพแล้วจะเป็นยังไงต่อไปนะ รอค้าบบบบบบบบบบบบ  :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 31-07-2012 18:23:59

จะสงสารใครกันดีอ่ะ
เฮ้อ....

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: smmikie ที่ 31-07-2012 18:29:51

เกือบลืมเรื่องนี้แล้วนะ ฮ่าๆๆๆ
อย่าไปใจอ่อนนะ ! ต่อให้ซื้อเครื่องใหม่ก็เท่านั้ ชิชิ
ตบหัวแล้วลูบหลลัง ไม่เอา !! เชียร์ ธาดา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 31-07-2012 18:33:56

 :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 31-07-2012 18:41:09

สงสารฟ้าา

ตะวัน นายใจร้ายเกินไป

ฮือออออ เปิดเรื่องกลับมา ออกดราม่าเลยอะ

สงสารหนูลิน ร้องไห้ใหญ่เลย ตื่นมาตาบวมแน่เลยลูก

ครอบครัวนี้จะเอาไงกับน้ำฟ้าอีกเนี้ย

คนลูกก็ทำร้ายจิตใจ ร่างกายด้วย ส่วนคนแม่ก็จะเอาหลาน โฮะ

เขาโกรธ ตะวัน เกลียดแกวะ

รีบๆไถ่โทษซะ :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 31-07-2012 18:56:50

รอมานาน ในที่สุดก็มีตอนใหม่ :m4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Þrestigë ที่ 31-07-2012 19:01:51

วะ วะ วะ ว๊าว ววว มาแล้ว วว วว >< ,
สุดจะลั่นล้า าา ~
แต่มาเสิร์ฟมาม่าร้อนๆอีกล้ะ ฮ่า ๆ
รอกินขนมหวานฝีมือแม่ฟ้าอยู่น้าาา :D

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 31-07-2012 19:13:29

ไอหย๋า แล้วจะเป็นงัยต่อล่ะเนี้ย หนูลินร้องไห้โยเยแล้วนา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 31-07-2012 19:14:47

 อืม  แม่ฟ้าเสร็จลุงม้าน้ำแล้วใช่ไหมนั้น
น่าสงสารแม่ฟ้าจริงๆ ใจดีนานๆหน่อยไม่ได้รึไงคุณลุง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 31-07-2012 19:35:18

 o22 อ่ะ! มาแล้ว  ไปแล้ว  :เฮ้อ:

 :กอด1: คิดถึงนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 31-07-2012 19:38:09

ถึงกับต้องกระพริบตาถี่ๆ
อัพแล้วหรือนี่....-0-

คุณตะวันใจเย็นๆสิคะ ใจร้อนอย่างนี้ก็พังหมดล่ะสิ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 31-07-2012 19:40:40

 :mc4:  เย้,,หนูลินกลับมาแล้ว

ปล.แอบเคืองลุงมาน้ำ ทำร้ายแม่ฟ้าทำไม  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 31-07-2012 19:51:13

ไรหายไปโคตรนานนนนนนนนนนนนนนนนนนน
นั่งเปิดดูทุกวันเมื่อไหร่จะอัพ ไรโคตรใจร้ายวะ
- แม่ฟ้าผู้น่าสงสาร T_T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 31-07-2012 19:58:22

พี่นักเขียน  รู้มั๊ยว่าหนูลินไม่มีใครแทนได้  แล้วมาพาหนูลินไปเก็บใว้คนเดียวนี่รู้ป่าวว่าคิดถึงมากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 31-07-2012 20:09:41

ว้ายยยยยยยย...............มาแล้วหนูลินมาแล้วววววว
หายไปนานจนตกใจคิดว่าจะทิ้งพวกเราไปซะแล้ว
แต่มันยังสั่นไปนะกับระยะเวลาที่หายไปยังไม่หายคิดถึงเลย


 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 31-07-2012 20:10:14

แม่ฟ้าเข้มแข็งไว้  :กอด1: ตาลุงม้าน้ำนี่อารมณ์รุนแรงจริงๆ
ตอนของพระ-นายดูเคร่งเครียด แต่ตอนของคู่คุณหมอนี่ฮาดีแท้

 ...สาบานได้ว่าฝรั่งอย่างเขาไม่เคยรู้จักนักร้องชื่อปอยฝ้าย  มาลัยพรเลยจริงๆ...!!

คุณหมอยังไม่ทันบอกเลย รู้ได้ไงว่า "มาลัยพร" :m20:
ท่าทางมาคัสจะเซียนใช่ย่อย
ปล.คิดถึงคนเขียนมาก :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: wdaisuw ที่ 31-07-2012 20:23:16

รอนานมาก กรี๊ดดดดดดดด
มาถึงก็ดราม่าต่อเลย แง้ๆๆๆๆๆ :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 31-07-2012 20:24:24

ขอบคุรครับที่มาต่อให้ ติดตามต่อไปครับ o13 o13 o13บวกเป็ดให้แล้วครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 31-07-2012 20:29:41

 :angry2: :angry2:


จงรับผลของการกระทำของตัวเอง เถอะบอส


แล้วนายจะได้รู้ว่า คำว่าสายไปมันเป็นยังไง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 31-07-2012 20:36:26

ห่างหายไปนานเลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 31-07-2012 20:38:04

เย้! ในที่สุดก็อัพแล้ว//ซับน้ำตาด้วยความตื้นตัน(เว่อร์)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 31-07-2012 20:42:05

นึกว่าลืมกันแล้วซะอีก

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:กลับมาแล้ว :กอด1: :กอด1: :กอด1:

รออ่านตอนต่อไปจ้า :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: aomy_minmin ที่ 31-07-2012 20:44:50

 :z13: :z13: ทักทายผู้เขียนก่อน 555+ หายไปนานจนนึกว่าคงไม่มาต่อแล้วมั้ง
พอเห็นว่าอัพนะ ดีใจมากอ่ะ 5555+
รีบมาต่อไวไวนะ อยากรู้เรื่องต่อแล้วว่าพระเอกจะทำไงต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 31-07-2012 20:49:19

น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: duckduckk3 ที่ 31-07-2012 20:50:47

ตอนเปิดเข้ามาขยี้ตาแรงๆสองสามที เราไม่ได้ตาฝาดไปใช่มั้ยยยยยยยย
ฮือออออออออ

ทำไมนายโหดจัง สงสารฟ้า TTOTT

มาต่อไวๆน๊าคิดถึงมากๆเลยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 31-07-2012 20:58:56

 :z13:
หายไปนานเกิ๊น เกือบลืมแล้วนะเนี๊ยะ :laugh:
สงสารทั้งหนูลิน ทั้งแม่ฟ้า เมื่อไหร่จะได้อยู่อย่างสงบสุขสักทีนะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 31-07-2012 21:01:23

คิดถึงหนูลินมากๆๆเลย

 :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 31-07-2012 21:03:31

มาคัสกะหมอกานต์ทั้งฮาทั้งน่ารัก
แถมดูเหมือนเป็นพ่อแม่มือใหม่จริงๆ :laugh:

เคืองอิตาตะวัน o12
หนอย จะซื้อโทรศัพท์รุ่นเดียวกันแบบเดียวกันให้เหรอ
ถึงจะซื้อเหมือนกันยังไงก็เรียกคืนความรู้สึกที่เสียไปแล้วไม่ได้หรอก :a14:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 31-07-2012 21:23:36

 :m31: :m31: :m31:

 o13 o13 o13 o13
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 31-07-2012 21:44:39

 :L2:เหนื่อยใจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 31-07-2012 22:07:18

คุณรังสิมันต์นี้ยังไงนะ
เฮ้อออ สงสารแม่ฟ้าอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: sunsatoh ที่ 31-07-2012 22:10:25

ขอบคุณที่กลับมาเเต่ง อีกครั้งน้ะค้ะ น้ำฟ้าน่าสงสารมากเลย อยากให้มีตอยกุ๊กกิ๊กบ้างอ่ะค่ะ เเต่ตอนหน้านี่ต้องเตรัยมทิชชุ๋ไว้อีกใช่ไหมค่ะ  :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: anukung ที่ 31-07-2012 22:18:03

อ้าวนึกว่าเลิกเขียนไปแล้ว ลืมเรื่องนี้ไปเลยยยย :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: K2KARN ที่ 31-07-2012 22:24:20

นะ นะ หนูลิน =[]=
ว่าแต่ว่า ไปหาคุณพ่อแล้ว จะรอดไหมเนี่ยคุณรังสิมันต์ . . .

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 31-07-2012 22:25:50

เย้ๆมาต่อแล้วดีใจมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: maiouar ที่ 31-07-2012 22:36:53

ป้าๆน้าๆรอโอ๋หนูลินกันยกใหญ่ ดีใจที่มาต่อให้นะคะ ขอบคุณมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 31-07-2012 22:42:16

สงสารทั้งแม่ทั้งลูกเล้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: ranyoo ที่ 31-07-2012 23:03:57

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 31-07-2012 23:06:01

 โหยยยยยยยยย ในที่สุดคนแต่งก้มาต่อจนได้อ่ะ ^^

แบบว่าทำงานมาหายเหนื่อยเลย ได้อ่านเรื่องที่ชอบบบ

ฟ้ากลายเป็นของตะวันไปเลี้ยวว>< รุนแรงน่าดูนิ่!

รอตอนต่อไปนะคร๊าบบบบบบ  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 01-08-2012 00:08:32

หายไปเจ็ดปี และแล้วก๋กลับมา อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 01-08-2012 00:39:28

คิดถึงมากค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: mahmeow ที่ 01-08-2012 00:44:53

คุณตะวัน...ขนาดง้อเค้ายังพูดเข้าข้างตัวเองได้อีก...T_T

โทรศัพท์ก็เหมือนซ่อมได้แค่ครึ่งเดียวยังไงไม่รู้...ก็ไม่ใช่เครื่องเดิมอยู่ดีอะ... :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 01-08-2012 01:10:10

ขอบคุณที่กลับมานะคร่า  :pig2:
เรื่องนี้สงสารทั้ง 2 คนเลย
คนหนึ่งปากแข็งเกิ้นอีกคนก็เจ้าอารมณ์ที่สุด
แต่หนูหลินน่ารักเหมือนเดิม อิอิ

  :pig4::bye2: :bye2: :bye2: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: zm_ziiemint ที่ 01-08-2012 01:57:43

มาต่อแร้วววว o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 01-08-2012 02:30:42

ใาต่อแล้วๆ เย้ๆๆ

มาต่อ อีกเยอะๆนะ

จะ มี ตอนพิเศษ NC ด้วยมั้ย อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 01-08-2012 02:57:19

บังคับ ขืนใจ กักขัง หน่วงเหนี่ยว ทุกอย่างเลยนะพ่อตะวัน :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 01-08-2012 04:34:09

ทำร้ายน้ำฟ้าขนาดนั้นแล้ว ยังไม่พอใจอีกรึไง  :angry2:

ยังจะมาคิดพรากลูกเขาไปอีกเนาะคนเรา  ถึงจะบอกว่าพลั้งปากก็เถอะ  แต่มันก็เลววววววมากอยู่ดีเฟ้ย  :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: theWinDy ที่ 01-08-2012 04:47:29

ขอบคุณที่ต่อค่ะ
หนูลินตอนนี้ก็ยังร้องไห้งอแงหาความอบอุ่นจากแม่ฟ้าอยู่เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: yumekun ที่ 01-08-2012 06:15:00

ถึงกับกรี๊ดออกมาเลยที่เห็นว่าอัพ

โอ้ยยยยยยยยยย
ทำไมทำกับแม่ฟ้าแบบนี้


ง้อแม่ฟ้าให้ได้นะบอส

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 01-08-2012 09:39:53

รอนานมากกกกกก
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 01-08-2012 10:21:38

หนูลินกลับมาแล้ว ตอนแรกนึกว่าผิดเรื่องซะอีก ดีใจชะมัด แล้วคุณแพทนักเขียนของเราก็ทำค้างอีก เฮ่อ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: greenoak ที่ 01-08-2012 11:30:24

เรืองน่ารักดีนะครับ เพิ่งอ่านไปแค่หน้าเดียว ^__^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 01-08-2012 14:58:22

ตอนนี้สงสารทั้งน้องลินและแม่ฟ้าเลยอ่ะ :m15:
หรือหนูลินจะรู้ว่าแม่ถูกรังแกก็เลยงอแงอย่างนี้
ลุงตะวันใจร้าย ไม่ยกแม่ฟ้าให้หรอก :a14:
ขอบคุณคนเขียนนะคะ มาต่อให้แล้ว :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 01-08-2012 15:30:24

ดีใจกับการกลับมาของหนูลินสักที
แต่ก็ยังคงสงสารฟ้าไม่หายก็คุณตะวันใจร้ายขนาดนั้น
เมื่อไหร่หนอคุณตะวันจะอ่อนโยนกับฟ้ามากกกกบ้างนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 01-08-2012 15:43:44

รู้สึกว่ามันสั้น TT^TT

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: phenomintna ที่ 01-08-2012 16:13:26

 :monkeysad: :m15: :sad11:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 01-08-2012 16:40:01

สงสารหนูลิน สงสารแม่ฟ้า...

และอยากเขกหัวนายรังสิมันต์นัก...ฮึ้ยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 01-08-2012 17:09:19

 :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: Fon-NR ที่ 01-08-2012 18:25:38

 :pig2: :pig4: :mc4: o13 :z3: :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 01-08-2012 20:31:47

รอจ้า ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 01-08-2012 21:01:54

 :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 01-08-2012 21:13:19

ลุงม้าน้ำนี่ไม่ได้เข้าใจอะไรเล้ยยย เฮ้อออ ขัดใจที่สุดดด สงสารน้ำฟ้าอ่ะ :o12:
แล้วนี่จะกลับไปทั้งๆ ที่ยังไม่เข้าใจอะไรกันเลยหรอ :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.36 !>> [31/07/2012] PG.97 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 01-08-2012 21:45:12

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 NEW !!
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 02-08-2012 13:23:38

คุณแม่...ครับผม !!!




   บรรยากาศภายในรถมีเพียงเสียงร้องอ้อแอ้อารมณ์ดีของหนูลินในอ้อมแขนของน้ำฟ้าเพียงเท่านั้น  วันนี้รังสิมันต์ยอมให้น้ำฟ้ากับคุณหมอณัฐกานต์นั่งกันที่เบาะหลัง  พร้อมหลานตัวน้อยที่พอได้เจอแม่ก็อ้อนติดกันแทบจะตลอดเวลา…  ส่วนตัวเองยอมมานั่งข้างหน้าคู่กับมาคัส…  ทั้งๆที่ปกติแล้วที่นั่งตรงนี้มันเป็นของคนขับรถชัดๆ…   

         เสียงกระซิบกระซาบของสองคนด้านหลังดังเพียงแผ่วเบา   สองคนด้านหน้าจึงทำเป็นไม่สนใจแต่ก็พยายามเงี่ยหูฟังเท่าที่จะทำได้…  แต่เสียงหนูลินร้องยังจะดังกว่าเสียอีก…

“แก…ให้พวกเขาไปส่งเราที่โรงพยาบาลมั้ย…  แกไข้ขึ้นแล้วนะเว้ย…”

“ไม่เป็นไร…ฉันอยากลงที่บ้านมากกว่า…”  น้ำฟ้าตอบเพื่อนเสียงแหบ  มือประคองหนูลินไม่ให้เล่นเข้าใกล้หน้านัก  เพราะกลัวลูกจะติดไอร้อนจากตัวเองไปด้วย… 

“แวะไปเอายาที่โรงพยาบาลก่อนดีมั้ยแก…  ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่แกไม่ได้กินยาเลยไม่ใช่เหรอ…” 

“ที่บ้านยังมีอยู่หมอกานต์…  ช่วยอุ้มหนูลินหน่อย  เดี๋ยวติดไข้…”  พูดจบน้ำฟ้าก็เอาตัวหนูลินยกให้เพื่อนไป…  หนูน้อยทำท่าจะไม่ไปง่ายๆ  แต่เมื่อคนเป็นแม่ยังยอมเกี่ยวนิ้วติดไว้ด้วยกัน  เจ้าหนูถึงได้วางใจยอมไปนั่งอยู่บนตักหมอกานต์ดีๆ

   น้ำฟ้าเอนหลังลงพิงเบาะแต่ยังหันหน้าเข้าหาลูก…  มองใบหน้าเล็กๆที่จ้องเขาตอบแววตาใสแป๋ว…  นึกแล้วก็ให้คิดถึงพี่สาวของตัวเองขึ้นมาอีก…  ทั้งตา  ทั้งแก้ม  ก๊อปปี้เขาและพี่มาชัดๆเลยนะเจ้าตัวเล็ก…  น้ำฟ้าอมยิ้มนิดๆโดยมีคุณหมอกานต์นั่งขมวดคิ้วมอง…

   …ไอฟ้านะไอฟ้า…  ตัวเองได้โปรโมชั่นทั้งเลือดน้อยทั้งความดันต่ำมาอยู่กับตัว…  ไม่คิดจะรักษาให้มันหายขาดเลยใช่มั้ย…  ช่วยคิดถึงหมูน้อยหน่อย  ถ้าแกไม่อยู่แล้วใครจะขุนให้มันอ้วนว่ะ…  นี่ก็อ้วนวันอ้วนคืน…  แม่ป้อนอะไรใส่ปากก็งับมาดูดหมด  เลี้ยงง่ายไปแล้วหนูลิน…  เฮ้อ…

   รำพึงรำพันในสมองตัวเองเสร็จก็เริ่มเตรียมแผยไดเอ็ทเจ้าตัวน้อยทันที   สมองยิ่งทำงานดีๆในบรรยากาศเย็นๆอยู่ด้วยจึงไม่ทันได้สังเกตุว่าเพื่อนรักซบไหล่หลับไปแล้ว…  ส่วนหนูลินพอเห็นแม่นอนตัวเองก็อ้าปากหาวหวอดๆ  อ้าวๆ…นอนหมดทั้งแม่ทั้งลูกแบบนี้…  แล้วใครจะคอยดูว่าตัวเองจะได้ถึงบ้านหรือจะโดนไอคนพวกนั้นพาไปฆ่าหมกป่าล่ะ…  เขาคนเดียวก็เอาไม่ไหวนะเฮ้ย…

“ถ้าง่วงจะนอนก็ได้นะคุณ…”  มาคัสที่มองส่องมาทางกระจกหลังเอ่ยบอกคุณหมอ…  แต่ทว่ากลับได้รับสายตาไม่ไว้วางใจตอบกลับมาเสียอย่างนั้น…

“ไม่…ผมไม่ไว้ใจพวกคุณ…  เกิดถูกพาไปฆ่าหมกป่าขึ้นมาจะทำยังไง…  โลกของพวกคุณทำเรื่องแบบนี้กันเป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอ…”   คุณหมอตอบ…  พลางมือก็กอดกระชับตัวหนูน้อยขึ้นอกเมื่อส่วนหัวมันโอนเอนไปทางแม่ฟ้าเสียเหลือเกิน…

“นี่…พวกผมทำธุรกิจนะครับ…  ไม่ได้ทำเรื่องอะไรโหดร้ายขนาดนั้นหรอกคุณ…” 

“อ้าว…ก็ใครจะไปรู้ล่ะ…  ตอนเจอกันครั้งแรกที่สนามบินก็นึกว่ากำลังยืนอยู่ในดงมาเฟีย ยากูซ่าอะไรเทือกนั้นเสียอีก…”

“อ่านนิยายมากไปแล้วที่รัก…  เราแค่มีอิทธิพลเพราะเราทำธุรกิจหลายอย่าง…”

“โอเคพอแล้ว…  ถึงจะให้นอนแต่ผมก็นอนไม่ได้หรอก…  ไม่มีคนดูแลหนูลิน…  ฟ้ามันก็ไม่สบา…  เอ่อ…สลบไปแล้วด้วย…”  พูดจบหมอกานต์ก็ถอนใจพรู…  นึกถึงตอนก่อนขึ้นรถ ที่พอเขาได้เจอหน้าน้ำฟ้าปุ๊บเซนส์คุณหมอก็ทำงานทันที  เขารู้เลยว่าเพื่อนรักไม่สบาย…  อาจเป็นเพราะเสียใจเรื่องโทรศัพท์มากจนความดันลดต่ำ  หรือจะเพราะอะไรก็ไม่รู้  เขาเห็นแค่น้ำฟ้าหน้าซีดมาก  ปากก็แตกเหมือนคนขาดน้ำ  เขาเองร่ำๆจะเข้าไปหาเรื่องนายรังสิมันต์คนที่ประคองเพื่อนเขาออกมาอยู่หรอก…  แต่ทว่าสายตาที่บ่งบอกความหมายให้หยุด…ก็ทำให้เขาต้องกลั้นหายใจชั่วครู่เพื่อทำใจเย็น…  แล้วเลือกจะเป็นคนดูแลเพื่อนรักและเรียกร้องให้รังสิมันต์ไปนั่งข้างหน้าคู่นายฝรั่ง…

   …ถ้าไม่อย่างนั้นจะได้รู้เหรอว่าเมื่อคืนน้ำฟ้ากับนายรังสิมันต์ทะเลาะกันหนักมากทั้งคืน  จนฟ้าไม่ได้นอน…  ทำให้มีอาการไข้ขึ้นเพราะความดันเลือดต่ำแบบนี้น่ะ…!

“บอสครับ…  จะให้พาไปบ้านใหญ่มั้ยครับ”

“ไม่…พากลับไปบ้านน้ำฟ้า…”  ชายหนุ่มบอกเพียงเท่านั้นก็เหลือบมองผ่านกระจกมองหลังไปที่น้ำฟ้า…  มองเห็นใบหน้าสวยหวานนอนหลับตาพริ้มอย่างนั้นก็ถอนหายใจ… 

            ใช่ว่าจะไม่รู้สึกผิด…ที่ทำลายของสำคัญของน้ำฟ้าไปหลังจากที่รู้ความจริง…  และเมื่อรู้ตัวว่าทำแรงเกินไป  เขาก็ปรารถนาจะแก้ตัว  และแก้ไขให้มันดีขึ้น…  แต่หลังจากคำพูดประโยคนั้นของน้ำฟ้า  เขาก็ไม่ได้ยินคำพูดอื่นใดที่เด็กคนนั้นจะหันมาพูดกับเขาอีกเลย…  บอกตรงๆว่าเขาเกลียดอาการโดน ‘เมิน’ แบบนี้ที่สุด…


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
   

            จนเมื่อรถมาจอดถึงหน้าบ้านแล้วน้ำฟ้าก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น…  จนคุณหมอเด็กต้องยินยอมให้นายรังสิมันต์อุ้มเพื่อนเข้าบ้านให้  เพราะลำพังแรงตัวเองก็พอๆกับเพื่อน…เขายอมรับว่าไม่มีปัญญาไปอุ้มเพื่อนรักได้คล่องปรื๋อเหมือนชายหนุ่มตัวสูงตรงหน้านี่หรอก… 

   …แหม…  ท่าทางอุ้มนี่ชินมือเชียวนะ…   

   คุณหมอนึกค่อนขอดในใจ…  เขาชี้นิ้วไปบนที่นอนให้วางน้ำฟ้าลงบนนั้นก่อนจะออกปากไล่บรรดาชายหนุ่มทั้งหลายกลับทันที

“ไม่มีอะไรแล้ว…พวกคุณก็กลับกันไปเถอะ…  เดี๋ยวผมดูฟ้าเอง…”

“…ฉันอยากพาฟ้าไปโรงพยาบาล…  ท่าทางเหมือนเขาจะไม่สบาย…”

“ชิ…สนใจด้วยรึไง…”  คุณหมองุบงิบพูด  แต่เมื่อหันมาเห็นว่ารังสิมันต์ปรายตามองมาก็รีบกระแอมแล้วกลบเกลื่อนไปทันที  “…ผมก็เป็นหมอนะ  ผมรักษาเพื่อนผมได้…  ไม่เห็นต้องไปโรงพยาบาลเลย…”  คุณหมอพูดพลางโอ๋เด็กน้อยในอ้อมแขนเบาๆ 

   รังสิมันต์พยักหน้ารับเล็กน้อย   แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะสาวเท้าเดินออกไป   จนเมื่อบรรดาลูกน้องทะยอยกันออกไปจนหมดแล้ว…  คุณหมอถึงได้ออกปากเร่งนายรังสิมันต์อีกที

“ไปซักทีสิคุณ…”   คุณหมอบอก…   แต่ก็ต้องสงบปากเงียบทันที...เมื่อเห็นสายตาที่ทอดมองไปยังเพื่อนของเขา…มันดูอาลัยอาวรณ์แปลกๆ… 

“เอ่อ…ไม่ต้องห่วงหรอก…  ผมดูแลฟ้าของคุณให้อย่างดีแหละน่า...”  คุณหมอแกล้งพูดทีเล่นทีจริง…  แต่ไม่นึกว่าจะได้สายตาแกมขอร้องมองกลับมา…

“…ฝากดูแลฟ้ากับหนูลินด้วยนะ…ขอบคุณมาก…”  ชายหนุ่มพูดจบ  ก็หมุนเท้าเดินออกจากห้องไปอีกคน…   ทิ้งให้คุณหมอเด็กยืนงงงวยเพราะไม่แน่ใจว่าตัวเองหูฝาดไปรึเปล่า…

“หนูลิน…เมื่อกี๊น้ากานต์ไม่ได้หูฝาดใช่มั้ย…  เขาพูดขอบคุณน้าใช่รึเปล่า…”

“แอ๊…”  หนูลินมองหน้าคุณหมอกานต์แล้วร้องขานรับออกมาราวฟังรู้เรื่อง…  มือสั้นป้อมก็ตีแปะลงบนปากหมอกานต์ที่ยังคงทำหน้างงๆไม่หาย

“ช่างเหอะ…เนอะ…  มาเช็ดตัวให้แม่หนูลินกันดีกว่า…  แฮ่~  นอนอยู่ข้างๆคุณแม่ตรงนี้แล้วอย่ากวนหม่ามี๊หนูนะ…  เดี๋ยวน้ากานต์ไปเอากะละมังใส่น้ำมาแป๊บเดียว…”  คุณหมอณัฐกานต์บรรจงวางหนูน้อยให้นอนดิ้นอยู่ในวงแขนของคุณแม่…   เจ้าหนูพอเริ่มพลิกหันข้างได้ก็กอดเข้าอกน้ำฟ้าหมับ  แล้วพูดจาภาษาเด็กที่ฟังไม่รู้เรื่องออกมา…

   คุณหมออมยิ้มนิดๆ พลางถกแขนเสื้อตัวเองแล้วเดินไปเตรียมอุปกรณ์สำหรับเช็ดตัว…  เมื่อได้ของครบก็เดินกลับมาที่เตียง  เห็นหนูลินนอนดูดนิ้ว  มือก็ตีแปะๆไปตามใบหน้าและแก้มของคุณแม่ตัวเอง  คุณหมอกานต์จึงเลี่ยงบริเวณใบหน้ามาเช็ดที่แขนก่อน  แต่เมื่อได้ลองถกแขนเสื้อของน้ำฟ้าขึ้นมาข้างหนึ่งก็ต้องชะงัก… 

“รอยอะไรเนี่ย…  ช้ำขนาดนี้…  สองข้างเลยเหรอ !”   พูดพลางมือก็เปิดชายแขนเสื้ออีกข้างขึ้น…   สมองก็รีบประมวลหาเหตุผลที่ทำให้มีรอยเหล่านี้อยู่บนตัวเพื่อนรักของเขา…  และความคิดเห็นแรกที่แว่บเข้ามาคือ…  สงสัยว่าฟ้ากับนายบอสเอาแต่ใจของตาฝรั่งจะทะเลาะกันหนักมากถึงขั้นลงไม้ลงมือกันเลยทีเดียว

“เฮ้ย…ทำไมต้องทำกันขนาดนี้ด้วยว่ะ…”  บ่นพึมพำกับตัวเองเสร็จก็ค่อยๆถกเสื้อเพื่อจะเช็ดส่วนอื่นด้วย…

   แต่ปรากฎว่ามันยิ่งทำให้คุณหมอเด็กต้นพบหลักฐาน ‘อื่น’ ที่ทำให้คุณหมอเด็กมั่นใจว่า  ข้อสันนิษฐานของตัวเองนั้นผิดถนัด…

“เฮ้ยหนูลิน…  แม่ฟ้าของหนูไม่ได้ทะเลาะกับคุณลุงหนูแล้วล่ะ  …แม่ฟ้าของหนูถูกคุณลุงจับกินตับไปซะแล้วล่ะ…!”  พูดบ่นไปก็ได้รับกลับมาแค่สายตาบ้องแบ้วจากเจ้าหนูตัวอ้วนเพียงเท่านั้น  คุณหมอจึงต้องบ่นต่อไปกับตัวเองเพียงลำพัง…   “อุตส่าห์รักษาตัวรอดมาได้จนป่านนี้  แล้วไปพลาดเอาอีท่าไหนเนี่ยฮึ?  เพื่อนเลิฟ…ตื่นมาคุยกันหน่อยดิ…”   พูดพลางก็สะกิดเพื่อนเบาๆ… 

           แต่ดูท่าว่าน้ำฟ้าคงจะหลับลึกจริงๆ…  เพราะขนาดโดนอุ้มมาจนกระทั่งเขาเช็ดตัวให้จนเสร็จ  น้ำฟ้าก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลยซักนิดเดียว   

           จนกระทั่งช่วงย่ำค่ำของวัน  คุณหมอเด็กจึงเพิ่งได้เห็นเพื่อนรักเดินลงมาจากบันไดชั้นบน…  คุณหมอตัดสินใจไม่คาดคั้นเอาความจริง  เรื่องความสัมพันธ์ของเพื่อนรักกับนายรังสิมันต์หน้าหล่อแต่เอาแต่ใจอย่างร้ายกาจตอนนี้…  เพราะเขาเชื่อว่าเมื่อถึงเวลาเพื่อนรักก็คงจะพร้อมบอกเขาเอง… อีกอย่าง  น้ำฟ้าเองก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะรู้ตัวเลยว่าโดนเขาเช็ดตัวให้  จนค้นพบหลักฐานความสัมพันธ์คาอยู่เต็มตัวเรียบร้อยแล้ว… 

          สองคนลงมือทานอาหารเย็นกันจนเสร็จ คุณหมอเด็กก็ได้รับโทรศัพท์ให้รีบกลับไปรายงานตัวกับทางโรงพยาบาลด่วน  ถึงแม้จะอิดออดไม่อยากทิ้งเพื่อนรักไปในตอนนี้แค่ไหน…  แต่งานมันก็สำคัญ  ก่อนไปคุณหมอเด็กจึงได้สั่งกำชับน้ำฟ้าให้ปิดประตูบ้าน  เช็คน้ำ  เช็คไฟ  เช็คแก๊สและอื่นๆให้ดี  จนโดนค่อนขอดว่าตัวเองเป็นคุณพ่อลูกสองไปแล้ว  คุณหมอเด็กถึงได้ยอมขับรถออกไปจากบริเวณบ้านหลังเล็กสีขาวซักที…

   พอคุณหมอเลี้ยวรถออกไปแล้ว  น้ำฟ้าที่เพิ่งตื่นเลยยังไม่อยากกลับเข้าไปในบ้าน…  เขาชี้ชวนลูกตัวน้อยให้ดูต้นพุดน้ำบุศย์กับมะลิซ้อนที่แข่งกันส่งกลิ่นหอมอบอวลในยามค่ำคืน…

“ไหนหนูชอบดอกไหนครับ…  ชี้เร็วเดี๋ยวแม่เก็บให้…เอาดอกไหนดี…ดอกนี้มั้ยหอมดีนะ…”  พูดแล้วมือบางก็เอื้อมเด็ดช่อดอกมะลิซ้อนมาให้ลูกลองดม…  เด็กน้อยทำหน้านิ่งๆแต่สายตาจ้องช่อดอกไม้ที่คนเป็นแม่ยื่นมาจ่อตรงจมูก…  สองมือเอื้อมไปพยายามจะสัมผัส…  น้ำฟ้าก็เด็ดเอาดอกพุดน้ำบุศย์มาอีกสองสามดอกแล้วถือรวมกันให้ลูกได้จับ…

   ฝ่ายเด็กน้อยพอได้ของเล่นก็เอามาปาใส่คุณแม่บ้าง  แล้วเอามาทำท่าจะติดลงไปบนผมให้น้ำฟ้าด้วย…  เด็กหนุ่มมองอาการของเจ้าตัวน้อยแล้วก็เอาดอกไม้มาทัดเข้าตรงปมผมด้านหลัง  วันนี้เขารวบเป็นหางม้าง่ายๆไว้มันจึงเสียบดอกไม้ติดได้ไม่อยาก…  พอติดผมตัวเองเสร็จก็หันให้ลูกเล่น…  เด็กน้อยหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจ  ก่อนจะหันมาพินิจดอกไม้ที่เหลือกำอยู่ในมือ…  แล้วก็อ้าปากเตรียมจะกิน…

“หนูกินไม่ได้ครับ…!  หนูยังไม่มีฟันนะลืมแล้วเหรอลูก…  ชอบเอาของเข้าปากเหมือนลูกหมาเลยตัวเล็ก…”    น้ำฟ้าบ่นลูกทีเล่นทีจริง  แล้วก็ฟัดจมูกลงแก้มย้วยๆให้หายหมั่นเขี้ยวไปหนึ่งที…

“หอมจังเลย…  ลูกชายใครเอ่ย…ฮื้ม?”  คุยเล่นกับลูกไปเรื่อยเปื่อย  จึงไม่ทันได้ระวังตัว…   เมื่อราวเอวคอดกิ่วถูกท่อนแขนใหญ่รวบเข้าไปกอด…   พร้อมสัมผัสแผ่วเบาที่กลุ่มผมนุ่มด้านหลัง 

   ด้วยอารามตกใจน้ำฟ้าจึงรีบหันไปมองพร้อมจะสะบัดตัวออก...  ทว่าแรงรัดไม่มีออมเลย  เด็กหนุ่มจึงทำได้เพียงส่งสายตาไม่พอใจให้ไป...

“หอมจัง...  ทั้งแม่ทั้งลูกเลย...”  คนกอดถือวิสาสะสูดดมกลิ่นหอมจากปอยผมด้านหลัง... 

          กลิ่นหวานๆวันนี้มันยิ่งหอมเข้าไปใหญ่...เมื่อมันมีกลิ่นของดอกไม้เข้ามาผสม...  ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นมาทำจริตเอาดอกไม้ทัดผมเข้าแบบนี้  เขาคงจะต้องหยิบปืนมายิงทิ้งให้หายเคืองลูกกะตาไปแล้ว...  แต่ทว่าเมื่อองค์ประกอบทั้งหมดมาลงอยู่บนตัวร่างบางๆของคนตัวเล็กๆในอ้อมแขนแบบนี้...  ทุกอย่างก็ดูจะเข้ากันไปเสียหมด...  แม้ในตอนที่น้ำฟ้าทำหน้าบึ้งใส่เขา...  เขาก็ยังมองว่าน่ารักน่าเอ็นดูเลย...

“ค่ำแล้ว...ทำไมยังไม่เข้าบ้านอีก...  เดี๋ยวโดนน้ำค้างเข้าไปจะไม่สบายทั้งแม่ทั้งลูกหรอก...”  ชายหนุ่มออกปากเตือน  แต่มือตัวเองก็ยังไม่ยอมปล่อยให้คนตัวเล็กเดินเข้าบ้านไปอยู่ดี...  แล้วพอน้ำฟ้าดิ้นเข้าหน่อยเขาก็ยอมคลายมือ  แต่ก็ยังคงพยายามนัวเนียใกล้ชิดคนตัวบางกับเจ้าหนูตัวน้อยไปตลอดทาง... 

   จนเข้ามาในบ้านแล้ว  น้ำฟ้าจะเดินขึ้นไปข้างบน  ก็พบว่าอีกคนก็ยังจะเดินตามไม่เลิก...  อยากจะหันไปต่อว่าต่อขานที่มาพันแข้งพันขานัก...  แต่อาการปากหนักไม่อยากจะพูดกับคนตรงหน้ามีมากกว่า...  เขาจึงทำเป็นไม่สนใจเดินเข้าห้องเตรียมตัวจะนอนตามปกติ...

   แต่ถึงขนาดเขาเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันออกมาเตรียมจะนอนแล้วก็ตาม...  ชายหนุ่มร่างสูงจอมบงการก็ยังนอนเอกเขนกบนฟูกเก่าที่พื้น...  สายตาจับจ้องโทรทัศน์เครื่องเล็กๆที่ภาพก็ไม่ค่อยจะชัดด้วยความตั้งใจ   น้ำฟ้าอยากจะเอาหมอนไปปาไล่นัก...  แต่เขาดันเชื่อคติที่ว่าเอาความสงบมาสยบความเคลื่อนไหวมันยังเป็นจริงอยู่...  น้ำฟ้าจึงพยายามทำเป็นไม่มองเห็นอีกคนว่ามีตัวตนอยู่ในห้องด้วย...  อยากทำอะไรก็ทำ... เดี๋ยวพอเบื่อก็คงจะเลิกยุ่งกับเขาไปเอง...

   เด็กหนุ่มจัดแจงให้ลูกชายนอนริมฝั่งติดฝาผนังเหมือนเคย...  ส่วนตัวเองจำใจต้องนอนด้านนอกติดกับคนตัวใหญ่  แต่ทว่าเขาก็พลิกลงนอนตะแคงหันข้าง  ทำเป็นไม่สนใจว่ามีอีกคนนอนร่วมเตียงอยู่ด้านหลังด้วย...  เด็กหนุ่มเอามือตบก้นหนูน้อยเบาๆเพื่อกล่อมนอน...   ลำคอก็ส่งเสียงฮึมฮัมร้องเพลงกล่อมคลอเบาๆ...  เสียงโทรทัศน์เงียบไปนานแล้ว...  จนเมื่อหนูน้อยที่ดิ้นยึกยืออยู่เมื่อครู่เริ่มเคลิ้มจะหลับ...  น้ำฟ้าก็รู้สึกเหมือนคนที่นอนซ้อนอยู่ด้านหลังเอาศีรษะมาซบกับผมของเขาเบาๆ...  ส่วนมือหนานักก็พาดผ่านท้องเขาไปคว้ากอดหนูลินด้วยอีกมือ...

   คราวนี้น้ำฟ้าชักจะทนไม่ไหว...  หันหน้าไปเตรียมจะส่งสายตาดุๆใส่ก็กลายเป็นว่าตัวเองหันไปเอาจมูกชนแก้มของอีกคนเข้าเสียอย่างนั้น...  มันเลยทำให้ถูกชนอมยิ้มออกมาเล็กๆ  แต่คนชนกลับยิ่งทำหน้างอ...รู้สึกทดท้อในโชคชะตาของตัวเองเสียเหลือเกิน...

“... อย่าทำเป็นไม่พูดแบบนี้ใส่ฉันอีกได้รึเปล่า...  ฉันรู้ว่าวันนั้นฉันผิด...ที่เอาอารมณ์มาลงกับเธอ...  แล้วก็ทำกับเธอ...รุนแรงเกินไป...   รวมทั้งเรื่องโทรศัพท์ด้วย...  ฉันได้เครื่องใหม่มาให้เธอแล้วนะ...  นี่ไง...  ซิมเดิม...การ์ดก็ยังอยู่... เธอสามาร...”

“ถ้าไม่อยากให้ผมทำกับโทรศัพท์เครื่องนี้   เหมือนที่คุณเคยทำกับโทรศัพท์ของผมละก็...  กรุณาเก็บมันกลับไปเสียเถอะครับ...  แล้วขอร้อง...ไม่ต้องมายุ่งกับผมอีก...”  น้ำฟ้าตัดสินใจเอ่ยปากบอกอีกคน...  เมื่อโทรศัพท์ที่เห็นมันช่างเหมือนของเดิมไม่ผิดเพี๊ยน  ทั้งรุ่นทั้งสี  มันยิ่งทำให้เขาตอกย้ำเหตุการณ์วันนั้น...ตอนที่ชายหนุ่มขว้างของของเขาทิ้งอย่างไม่ไยดีให้จำขึ้นติดใจ...  มันยิ่งทำให้ไม่อยากแม้แต่จะมองหน้าคนคนนี้อีกแม้แต่วินาทีเดียว...

“...”  รังสิมันต์นิ่งเงียบ...  เพราะรู้ตัวว่าตัวเองผิดจริงๆ  ยิ่งตอนที่กลับไปบริษัท  เขาโดนมาคัสสวดใส่ซะยับ...  ว่าคุณหมอกานต์ย้ำถึงความสำคัญของโทรศัพท์เครื่องนั้นยังไง...  ตอนนี้ถึงได้พยายามมางอนง้อ...ขอให้คนตัวเล็กยอมออกปากพูดกับตัวเองซักคำก็ยังดี... 

   แต่ถึงอย่างนั้น...รังสิมันต์ก็คงจะไม่อยากได้ยินคำนี้แน่...  คำที่น้ำฟ้ากลั่นกรองออกมาจากความรู้สึกเพียงชั่ววูบ...



“ผมเกลียดครับ...  ผมเกลียดคุณ...”


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

to be continue...

 :really2: :really2: :really2:  แฮ่ะๆ  วันละนิดวันละหน่อย...  แต่พยายามจะมาลงให้ได้บ่อยๆเน้อตัวเอง >_<   :o8: :o8: :o8:


 :a5: :a5: :a5:  วันนี้ขอบ่นนิดนึงเถอะ  T^T  มันมีปฐมนิเทศที่ม.เค้า...  ปกติเมืองไทยมันเริ่มเช้าแล้วราวๆสี่โมงห้าโมงก็เลิกแล้วไม่ใช่เหรอ... !  แต่ทำไมที่นี่มันเล่นปลุกเราตั้งกะแปดโมง  แล้วพาโหมโรงยาวยันสองทุ่มสี่สิบห้า  T^T 

แถมไม่ใช่แค่วันนี้นะ...  มันยังมีวันพรุ่งนี้อีก  กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด  อยากมีเวลาว่างงงงงงงงง   อยากปลูกต้นไม้ !!!!  อยากเลี้ยงแมวววววววว  อยากจัดห้องงงงงงงงงง   อยากแต่งนิยายว้อยยยยยย   ได้ยินชั้นมั้ยยยยยยยย  T^T   :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... เอิ่ม...  = =+  ขอโทษที่ทำให้ประสาทหูของทุกคนพังทะลายนะคะ

แต่แพทไม่ไหวจะเคลียร์แล้วเหอะ !!!  กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด  นี่กลับมาต้องรีบมาอัพ...ไม่อย่างนั้นได้ลงแดงแน่ๆ...ห้าห้าห้า   คิดถึงทุกคนจนทนไม่ไหว  *อ้อนๆ*   :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:




ปล. เอ่อ...ถ้าใครคิดถึงหนูลิน...อยากจะติดต่อแพท  จะเข้ามาด่า  มาทวงนิยาย  หรือจะถามเรื่องเรียนต่อในต่างประเทศ (เท่าที่มีความรู้  แพทยินดีช่วยหาคำตอบให้เต็มที่ค่ะ ^^) ก็เชิญได้นะคะ  ^^  จิ้มๆ << http://www.facebook.com/pat.majestic.1 (http://www.facebook.com/pat.majestic.1) >>   

ปล2. แพทไม่กัดนะ  T T  คอนเฟิร์มเลย........!!!   

รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ   :bye2: :bye2:  พระจันทร์คืนนี้ก็สวย  อย่าลืมไปดูกันล่ะ  ^^  

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 02-08-2012 13:41:52

พระเอกจ้า ต้องง้ออีกหลายด่านนะค่ะ สุดหล่อ :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 02-08-2012 13:50:51

ตื้อแบบหน้ามึนๆนี่แหละ ลุงม้าน้ำ เด๋วแม่ฟ้าก็ใจอ่อน 55555555555555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 02-08-2012 13:52:53

เอาใจช่วยคุณรังสิมันต์น่ะ :m13:

ง้อน้ำฟ้าให้ได้ล่ะ :interest:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 02-08-2012 14:07:28

นี่ละน้า เวลาทำไม่รู้จักคิด เหอะๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 02-08-2012 14:18:35

ลุงม้าน้ำ ต้องง้อต่อไปนะ สู้ๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 02-08-2012 14:19:51

ใครเขาจะหายโกรธกันง่ายๆ ตอนทำไม่คิด ตอนนี้ทำมาขอโทษ
น้ำฟ้าไม่ต้องสนใจคนใจร้ายหรอก สนใจแค่หนูลินก็พอแล้ว

+1 +เป็ดให้คนเขียนจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 02-08-2012 14:25:30

มาวันละนิด แต่ทำให้จิตใจคนรอกร๊าวใจมากเลยอะ555+

คิดถึงมากๆๆ เลิฟยู เบเบ้~~!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 02-08-2012 14:28:12

สมน้ำหน้าโดนเกลียดซะบางทำไรมะคิดชิๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 02-08-2012 14:35:48

คงต้องง้อไปอีกนานกว่าแม่ฟ้าจะหายโกรธ
:laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 02-08-2012 14:37:30

ฟ้าอย่าใจอ่อนง่ายๆ
ง้อแค่นี้ไม่พอ :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: smmikie ที่ 02-08-2012 14:40:30

อ่านแล้วเขิน ตอนที่จมูกชนกัน
อ๊ากกกก หนูลินน่ารักขึ้นทุกวัน ฮ่าๆๆๆ
ง้อยังไงก็ไม่ได้ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 02-08-2012 14:46:59

ปากไม่ตรงกับใจเดี๋ยวก็โดนพิสูจน์ด้วยการกระทำอีกหรอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 02-08-2012 14:50:04

เย้ๆ มาต่อแล้ว ช่วงนี้มาบ่อยชดเชยที่หายไปนาน
ฟ้าโกรธจริงใช่ไหม ไม่มีความรู้สึกอื่นใดเลยเหรอ
แสดงว่า ไอ่ลุงทำรุนแรง ไม่มีความหวานเจือปนเลยอ่ะดิ
บางทีเราก็สงสารไอ่ลุงน่ะ น้องฟ้าเล่นตัวเยอะๆ เลย
งอนนานๆ ให้ง้อนานๆ หน่อย
เพราะรู้สึกว่าตาลุงนี่เอาแต่ใจชะมัดเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 02-08-2012 14:51:28

ง้อเยอะๆนะคะ คุณรังสิมันต์  :L2:

 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: TreetheoneF ที่ 02-08-2012 14:52:24

หึ หึ หึ ๆๆๆๆ จะว่าอะไรไหมถ้าจะสมน้ำหน้ารังสิมันต์สุดๆ!
ฟ้าอย่าไปยอม งอนเยอะๆ งอนเข้าไป เอาให้เข็ด!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 02-08-2012 14:59:03

คุณลุงหนูลิน ตอนนี้มีให้ท่องจำอยู่2คำ คือ "อดทน"  "ใจเย็น" เพราะฟ้ากำลังโกรธคุณ
แต่ตอนจมูกชนแก้มคุณลุงหนูลินเนี่ย คงเขินมากๆ เลยดึงเอาโกรธมากลบเกลื่อนละมั้ง ใช่ไหมจ๊ะ คุณแม่หนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: mujika_keita ที่ 02-08-2012 15:15:45

หนูลินกลับมาแล้ว วิ่งเข้ามาหาอย่างว่อง  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 02-08-2012 15:20:29

น้ำฟ้าปากแข็ง  เดี๋ยวพอเค้าหายไปก็มานั่งกระวนกระวายอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 02-08-2012 15:21:48

เย่ วัน ละนิดวันละหน่อย แต่มาทุกวันนะ.

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 02-08-2012 15:29:04

 :angry2: :angry2: :angry2:

ยังไม่พอ จัดหนักกว่านี้ น้ำฟ้า อิหย๊ะ จะได้จำไม่ทำอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 02-08-2012 15:40:10

อย่าใช้กำลังกับแม่ฟ้าอีกนะ แล้วก็ห้ามท้อด้วยง้อไปเรื่อย ๆ นะลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Fon-NR ที่ 02-08-2012 15:46:44

 :z2: คือว่า ไม่รู้จะพูดอะไรดี ขอมาเป็นตัวอีโมและกันน้าาา :pig4: :3123: o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: [newZy]CASS ที่ 02-08-2012 16:02:19

 :pig4: :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 02-08-2012 16:09:17

สมน้ำหน้าโดนเกลียดซะบางทำไรมะคิดชิๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 02-08-2012 16:21:11

อ๊ากกกกกกกกกกกก   ดีใจดีใจที่ได้อ่านอีกแล้ว ตอนนี้มาเร็วด้วย
รู้ป่าวคับว่าตอนนี้  ทั้งลุงทั้งแม่ฟ้าบทด้อยยังไงไม่รู้  ตอนนี้หนูลินกินขาดเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 02-08-2012 16:24:25

โอ๊ยยยยย นิดหน่อยก็ยังดี สม่ำเสมอจ้าาาา TAT แม่ฟ้าโดนกินตับไปแล้ว ลุงม้าน้ำอย่าใจร้ายนักเลยน้าาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 02-08-2012 16:29:35

รังสิมันต์ต้องพยายามอย่างมากเลยละ
กว่าฟ้าจะยอมยกโทษให้คงอีกนานแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: maiouar ที่ 02-08-2012 16:55:13

ใครจะว่ารังสิมันต์ยังไงก็ช่าง  เค้าเชียร์อยู่นะ  รีบมาทำให้น้ำฟ้ามีความสุขเร็วๆซักที ฮิฮิ้วววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 02-08-2012 16:56:10

ลุงตะวันหน้ามึนไปไหมค่ะ ตีเนียนมากอดทั้งแม่ทั้งลูก :o8:   แม่ฟ้าบอกว่าเกลียดแล้วลุงตะวันจะทำให้แม่ฟ้าบอกว่ารักได้ยังไง

กด + ให้กับคนเขียน รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 02-08-2012 17:31:33

ง้อได้แค่นี้เองเหรอค่ะคุณตะวัน
ึงเวลาฟ้าเอาคืนแล้วนะ  หึหึ

 :z1: :z1: :z1: :z1:

จะรอตอนต่อไปนะจ๊ะ ^^
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 02-08-2012 18:03:21

 :a5:เอาน่าทนหน่อยเดี๋ยวดีเอง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 02-08-2012 18:17:17

มาช้าดีไม่มา เอาใจช่วยคุณลุงง้อมาม่าต่อไป เอาใจช่วยคนเขียนเรื่องเรียนด้วยน๊ะจ๊ะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: kojibara ที่ 02-08-2012 18:19:02

เอาแล้วไง คุณรังสิมันต์โดนเกลียดเข้าให้แล้ว
หึหึ ! ง้อยาวล่ะงานนี้
 :m16: :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 02-08-2012 18:27:00

สมน้ำหน้า !

ตะวันง้อเยอะ ๆเลย
ทำอะไรไม่รู้จักคิดก่อน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 02-08-2012 18:42:04

หนูลินน่ารัก จังลูก
แม่ฟ้างอนนานหน่อยนะ 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: wdaisuw ที่ 02-08-2012 18:45:06

สมน้ำหน้าพระเอกเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆ :m20:
ตามง้อเค้าให้ดีแล้วกันน้า o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 02-08-2012 18:57:11

สมน้ำหน้าลุงม้าน้ำอะ ทำให้น้ำฟ้าเจ็บ เจอพูดแบบนี้เจ็บบ้างรึยัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 02-08-2012 18:58:31

งืมมมมมมมม อ่าน กี่ ตอน ๆ ก็ ชอบบบ
 o13 o13 o13 o13 o13

มา ต่อ อีก :bye2: :bye2: :bye2:ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 02-08-2012 19:43:12

หนูน้อยจะกลายเป็นหมูน้อยในสายตาอากานต์แล้วหรอเนี่ย?

สงสารฟ้าอ่ะ...อย่าเพิ่งใจอ่อนนะ...สู้ๆ

และคุณแพทสู้ๆค่ะ...
(ปฐมนิเทศสองวันหรอคะ? ยูฯเราเค้าเรียกสัปดาห์ปฐมนิเทศเลยล่ะ มีแบบรวมแล้วก็แยกคณะอีกที...จัดมาเต็มมาก)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 02-08-2012 20:04:15

อ้างจาก: BAKA ที่ 02-08-2012 19:43:12  

หนูน้อยจะกลายเป็นหมูน้อยในสายตาอากานต์แล้วหรอเนี่ย?

สงสารฟ้าอ่ะ...อย่าเพิ่งใจอ่อนนะ...สู้ๆ

และคุณแพทสู้ๆค่ะ...
(ปฐมนิเทศสองวันหรอคะ? ยูฯเราเค้าเรียกสัปดาห์ปฐมนิเทศเลยล่ะ มีแบบรวมแล้วก็แยกคณะอีกที...จัดมาเต็มมาก)

ง่ะ  = =+  สรุปคือแพทต้องดีใจที่ตัวเองปฐมฯแค่สองวันใช่มั้ยเนี่ย..... แงงงงง  คือแพทปฐมฯรอบนักเรียนต่างชาติไปครั้งนึงแล้วอ่ะค่ะ  แล้วก็ครั้งดีอีก  (ดีนะที่มีฝรั่งหล่อ  -,.-  ไม่งั้นไม่ไปจริงๆนะเฮ้ย...แฮ่ๆ...)  ว่าแต่คุณ BAKA อยู่รัฐไหนคะ XD  เผื่อว่างๆจะได้ไปเที่ยว  ห้าห้า้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 02-08-2012 20:06:11

เขาแอดไปแล้ว อย่าลืม รับเขาเป็นเพื่อนน้า 555

อยากบอกคุณตะวันว่า สมน้ำหน้าแกวะ :z6:

อยากเอาอารมณ์เป็นใหญ่ดีหนัก

ชิชิชิ เชียร์คนอื่นแทนดีไหมเนี้ย

ขยันง้อเข้า แล้วเขาจะให้อภัย *0*

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 02-08-2012 20:20:11

ตื้อไว้ค่ะ เดี๋ยวแม่ฟ้าก็ใจอ่อน (มั้ง)
แอบสงสารแม่ฟ้าเล็กๆ TTTTTTT
อีตาลุงมันโหดเนอะ ไม่ถนอมเลยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 02-08-2012 20:27:02

แหน่ะ มีการแอบกลับมาหาหลังหมอกานต์ออกไปเฉยเลย
แต่มาง้อแบบนี้จ้างให้แม่ฟ้าก็คงไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอกย่ะ :a14:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 02-08-2012 20:28:15

เป็นไงล่ะลุงม้าน้ำ เจอแม่ฟ้าเวอร์ชั่นนี้เข้าไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 02-08-2012 20:36:27

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 02-08-2012 20:49:48

ง้อให้เยอะเข้าไว้นะคุณตะวัน

เเต่ถ้าตัวเราเองเป็นน้ำฟ้าก็คงไม่อยากจะพูด

กับคนที่ทำร้ายเราหรอกเนอะ  :laugh:

รอตอนต่อไปค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 02-08-2012 20:55:04

คุณลุงไม่ละเอียดอ่อนเล้ย  o16

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 02-08-2012 21:02:40

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 02-08-2012 21:31:07

รักสองคู่นี้จัง :กอด1: :กอด1: :กอด1: บวกเป็ดแล้วจ้า o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 02-08-2012 21:32:03

รีบหายงอนน้า ตะเอง เค้าอยากอ่านอะไรหวานหวาน :m3: :m3: :m3: :m2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Pikky ที่ 02-08-2012 21:42:00

ไรเตอร์ มาอัพวันละนิดก็ยังดี เราคิดถึงเรื่องนี้มากๆๆๆๆ
อ่านแล้วยิ้มกับความน่ารักของ หนูลิน และแม่ฟ้า หมอกานร์อีกคน
น่ารัก น่าฟัด อิอิ  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 02-08-2012 21:43:01

เอาเลยฟ้าสู้ๆมันเป็นทีของเราแล้ว
เอาคืนให้สุดๆเลย
มาสั้นๆไม่ว่าแต่มาบ่อยๆนะตัวเอง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 02-08-2012 21:51:04

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:     :mc4:
กอดแน่นๆให้หายคิดถึง  :L1:

คิดถึงหนูลิน คิดถึงแม่ฟ้า คิดถึงคนเขียน จุ๊บๆ
เนื้อเรื่องยังคงดำเนินไปแบบเศร้าๆครึ้มๆ :sad4:
คุณตะวัน  :เฮ้อ: ก็ทำเกินไปสุดๆนั่นแหละ  แม่ฟ้าก็ใจแข็ง และน่าสงสาร :o12:

สู้ๆค่ะคนเขียน รอเสมอๆค่ะ  :L2: ,ด้วยความคิดถึง :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: how to ที่ 02-08-2012 23:29:00

สะใจเล็กๆ หึหึ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 03-08-2012 00:27:44

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 03-08-2012 00:54:30

สมน้ำหน้า โดนซะมั้ง :laugh:
ทำกะน้ำฟ้าไว้ซะเยอะ :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 03-08-2012 00:54:46

สมน้ำหน้าว่ะลุงม้าน้ำ   กร๊ากกกกก   :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 03-08-2012 02:06:56

แม่ฟ้าใจแข็งไว้นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 03-08-2012 02:23:39

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 03-08-2012 04:43:40

อ้ากกกก รังสิมันต์ ง้อยาววว
เอาโปรไหนดี ง้อนานสามปี แถมนอนฟรีทุกคืน เอาป่ะ 5555

แล้วก็นะ เครื่องใหม่มันแทนกันไม่ได้ รู้ไว้ด้วย!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 03-08-2012 08:42:10

คนเขียนสู้ๆๆๆ
เค้ารอได้เสมอ ขอแค่เธอมา ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 03-08-2012 09:14:58

งอนนานๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 03-08-2012 10:07:38

สุดยอดดดดด

จัดไป ง้อให้ตายยยย!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 03-08-2012 11:15:45

ง้อต่อไปเถอะ นายตะวัน :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 03-08-2012 11:33:11

คงต้องง้อกันอีกนาน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 03-08-2012 13:08:25

ปะป๋าง้อเลย ทำเรื่องไว้ต้องง้ออีกนาน
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 03-08-2012 13:32:13

เย้!!!ดีใจหนูลินมาแล้วววววววว :impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 03-08-2012 14:32:29

เค้างอนหรือโกรธ เราก็ง้อและขอโทษไปเนอะ จะได้รักกันซักที   :n1:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: sunsatoh ที่ 03-08-2012 17:02:49

คุณลุงน่าสงสารเเต่ก็ทำกับเค้าซะเยอะ รักกันไวๆๆน้ะคะ้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 03-08-2012 22:34:18

น้ำฟ้าอย่ายกโทษให้ง่ายๆนะ ไอ่ม้าน้ำทำเกินไปละ แถมพ่อแม่มันจะเอาหลานไปอีก ไม่สนใจจิตใจของคนอื่นมั่งเลย  :sad4:
ไอ่ม้าน้ำสมน้ำหน้าาาาาา !!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 03-08-2012 22:45:49

ทำเค้าเสียใจก้ง้อให้ถึงที่สุดนะพ่อพระเอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 03-08-2012 23:06:14

มีหนูลินอยู่ด้วย ใจเย็นๆ อย่าพึ่งตีกันนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: mahmeow ที่ 04-08-2012 00:11:50

คุณแม่อย่าไปชวนทะเลาะได้ไหมเนี่ย...

คุณพ่อเค้ายิ่งโหดๆอยู่...คนอ่านกลัวแทนเลย...T_T

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 04-08-2012 13:08:38

ตอนนี้มาน้อยเนอะ แต่ดีกว่าไม่มาน้า

เอิ่ม อ่านตอนนี้แล้วไม่รุ้จะเห็นใจใครดี เฮ้ออออ
แต่หมอการณ์เห็นรอย...แล้วเข้าใจว่าไงน่ะ
เค้าได้กันโดยเพื่อนคุณไม่เต็มใจนะนั่น ไม่ใช่สมยอมเน้อ

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 04-08-2012 14:12:55

คนเขียนสู้ๆนะครับๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 04-08-2012 17:05:23

 :L2: :3123: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 04-08-2012 18:01:03

ครอบครัวรังสิมันต์ดูเอาแต่ใจนะ อยากได้ก็จะเอาได้ไม่คำนึงถึงความรู้สึกคนอื่น ตอนไม่อยากได้ก็ผลักไสแบบนั้น แล้วรังสิมันต์ใจร้อนไปไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 04-08-2012 19:49:37

ไม่คิดจะสำนึกเลยนะ
อะไรที่พังไปแล้วไม่ว่าจะสิ่งของหรือว่าความรู้สึก
ต่อให้พยายามซ่อมมันยังไง
มันก็ไม่มีทางกลับเป็นเหมื่อนเดิมได้หรอก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 04-08-2012 21:58:07

ดราม่าTOT.......รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 04-08-2012 22:39:57

คุณแม่ฟ้าโกรธแล้ววววว พ่อตะวันจะทำยังไงละเนี่ยยยย

ปล ดีใจที่คุณนักเขียนกลับมาแต่งต่อนะคะ ขอให้โชคดีกับการเรียนค่ะ :)

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.37 !>> [2/08/2012] PG.100 :)
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 05-08-2012 00:14:00

บอกได้คำเดียวเลยว่า เจ็บจ้าา

ไม่ไหวแล้ววว T_T เน่ ไอคุณรังสิมัน !! ใช้สมองหน่อยเด้ โอยยยย
ทำตัวเหมือนเงินซื้อได้ทุกอย่างนะ !! เด่วปั๊ดโบกหัวทิ่ม !! // วิ่งหลบกระสุน

มาต่อเร้วๆๆๆ นะค๊าบบบ ติดตามต่อปายยย -.,- อิวอิว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 05-08-2012 08:22:42

คุณแม่...ครับผม !!!




“ผมเกลียดครับ...  ผมเกลียดคุณ...”


“…”


   เพราะไม่เคยคาดคิดว่าจะมาโดนใครพูดว่า ‘เกลียด’ ใส่หน้าแบบนี้…  ชายหนุ่มจึงนิ่งเงียบไป…  เพราะคิดคำตอบโต้ไม่ออก… 


“…ผมเกลียดคุณ…”  น้ำฟ้าพูดซ้ำ…  ตอกย้ำให้อีกคนเข้าใจซักทีว่าเขารู้สึกอย่างไร…


“…” 


   แต่รังสิมันต์ก็เหมือนพยายามไม่รับรู้…  ใบหน้าน้ำฟ้าที่พูดห่างจากเขาไม่ถึงคืบ…  มันจึงไม่แปลกที่เขาจะเห็นวาวน้ำตาของน้ำฟ้ารื้นอยู่ที่ขอบตา…  ก่อนที่มันจะค่อยๆไหลรินลงมา…


“…ผมเกลียดคุณ…  คุณได้ยินผมใช่มั้ย…  ฮึก…  ผมไม่ได้พูดอยู่คนเดียวนะ…  ผมกำลังพูดว่า…  ผม…เกลียด…  อะ…อื้ม” 


   ยังไม่ทันพูดจนจบประโยคดี…  ริมฝีปากนุ่มๆที่ลอยอยู่ตรงหน้าก็ถูกเขาจัดการประกบปิดด้วยปากตัวเอง  เพราะไม่ต้องการให้พูดถ้อยคำที่ทำให้เจ็บปวดในใจอีก…    เขาไม่จาบจ้วงสอดลิ้นรังควาญอีกฝ่าย…  แต่เพียงสัมผัสรุกรานแค่ภายนอก  คนตัวเล็กก็น้ำตาไหลไม่หยุดแล้ว…  แล้วพอเขาปล่อย  ปากเล็กๆก็เริ่มต้นตัดพ้อเขาอีกครั้ง


“ฮือ…  ทำไม…  ต้องทำกันขนาดนี้ด้วย… ทำไมต้องรังแกความรู้สึกกันถึงขนาดนี้…  ผมเกลียดคุณ…  ส่วนคุณ…ก็เกลียดผม…  ทำไมเราไม่ต่างคนต่างอยู่ซักที…”  น้ำฟ้าพูดไปน้ำตาไหลไป…  นิ้วเรียวยาวจึงปาดไล้หยดน้ำข้างแก้มให้แผ่วเบา…


“…รู้ได้ยังไงว่าฉันเกลียดเธอ…  ถ้าฉันเกลียดเธอ…  ฉันจะจูบเธอทำไม…”  เสียงทุ้มเอ่ยบอก…  แต่อีกคนก็ยังเอาแต่สะอื้น…  ไม่รู้ว่าจะเข้าใจที่เขาพูดรึเปล่า…  มือหนาประคองแก้มเนียนไว้ในฝ่ามือ  ก่อนจะเอ่ยต่อ…  “ส่วนเธอ…ถ้าเกลียดฉัน…  จะพูดไปร้องไห้ไปทำไม…  ทำไมไม่ตีฉัน…  ทำไมไม่ทำร้ายฉันที่อยู่ตรงหน้าเธอให้สาแก่ใจ…  ทำไมต้องพูดว่าเกลียด…ในขณะที่สายตาเธอมันฟ้อง…  ว่าเธอโกหก…”


“คุณ…พูดอะไร…ผมไม่ได้โกหก…ฮึก…”


“เธอชอบฉัน…” 


“…ไม่ใช่ ! ผมไม่ได้ชอบคุณ…” 


“…แล้วฉันก็ชอบเธอ…”   


“…”


          คำพูดตอกกลับทำให้น้ำฟ้าต้องนิ่งเงียบไปในทันที…   เด็กหนุ่มมองสบดวงตาของอีกคนผ่านม่านน้ำตา…  มันดูจริงจัง…เขาไม่ได้พูดล้อเล่น…     


         …แต่จะให้เชื่อเหรอ…   น้ำฟ้าทำไม่ได้หรอก…


“…นี่ก็เป็นแผนของคุณ  ที่จะทำให้ผมตายใจ…  แล้วคุณก็จะมาแย่งหนูลินไปจากผมใช่มั้ย…?”  สายตาน้ำฟ้ายังพร่ามัวไปด้วยหยดน้ำตา…  ทำไมเขาถึงหยุดร้องไห้ไม่ได้ซักทีนะ…


“ตอนนี้ฉันไม่มีแผนอะไรทั้งนั้น…  แล้วฉันก็ไม่ได้คิดที่จะแยกหนูลินออกไปจากเธอเหมือนกัน…”


“…แต่ถึงอย่างนั้น…  ผมก็เชื่อคุณไม่ได้…  คุณจะให้ผมเชื่อได้ยังไง  ในเมื่อสิ่งที่คุณทำ… มันไม่ได้บ่งบอกว่าคุณชอบผมซักนิดเลย…”


“วันนั้นฉันหึงเธอกับไอ้ผู้ชายที่ส่งเมสเสสมาหาเธอ…  ฉันไม่ต้องการให้เธอติดต่อกับผู้ชายคนไหนอีก…  รวมทั้งไอธาดามันด้วย…  ฉันก็เลย…ขว้างโทรศัพท์เธอทิ้ง…”  รังสิมันต์พูดสิ่งที่คิดมาตลอดทางระหว่างที่มาบ้านหลังนี้  เขาเอามือสอดเข้าใต้ตัวน้ำฟ้าแล้วรั้งมากอด   และก็พบปฏิกริยาที่น่าพอใจ  เมื่ออีกคนออกแรงขัดขืนเพียงน้อยนิด…  “ฟังฉันนะ…  ตอนนี้ฉัน…อยากจะเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่จะได้ดูแล  และปกป้องเธอกับหนูลิน…  แม้ว่าตอนแรกเหตุผลที่ฉันพยายามเข้าหาเธอ  จะเป็นเพราะฉันต้องการพาหนูลินไปพบคุณย่าของแก…  แต่คนเรามันก็เปลี่ยนความคิดกันได้ไม่ใช่เหรอ…  รู้มั้ย…ฉันไม่เคยอ่อน…และยอมให้ใครได้มากขนาดนี้มาก่อนเลยนะ…”


“…”  เขาไม่ได้ยินเสียงเด็กหนุ่มในอ้อมแขนตอบอะไรกลับมา…  รู้สึกเพียงความชื้นและลมหายใจอุ่นๆที่รดลงบนอกเพียงแค่นั้น…  ชายหนุ่มจึงกลั้นใจพูดต่อไป…


“…หายโกรธฉันนะฟ้า…  ฉันขอโทษ…”  รังสิมันต์พยายามกล่อม   เขากดจูบลงบนขมับ  แล้วสูดดมกลิ่นหอมแป้งเด็กเข้าปอด… 


“ยกโทษให้ฉันนะ…”   ชายหนุ่มเอ่ย


“…”                   


   เขาไม่ได้ยินเสียงน้ำฟ้าตอบกลับใดๆ  แต่อาการพยักหน้าน้อยๆของคนในอ้อมแขน  ก็ทำให้เขาแทบจะนอนไม่หลับไปทั้งคืน   เพราะอาการดีใจมันพองฟูเต็มอกไปหมด…


   มั่นใจแล้ว…


        และรู้แล้ว…ว่าอาการ ‘รัก’ มันเป็นยังไง…




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 


           เช้าวันต่อมา   รังสิมันต์ตื่นมาบนเตียงก็ไม่พบทั้งน้ำฟ้าทั้งหนูลินนอนอยู่ด้วย…  ทั้งที่เขาจำได้ว่าก่อนเผลอหลับไปเขากอดคนตัวเล็กเอาไว้แนบกายทั้งคืน… 


           ชายหนุ่มสะบัดหน้าไล่ความง่วงงุนก่อนจะเดินเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ  แล้วเขาก็พบเสื้อผ้าชุดใหม่พร้อมแปรงสีฟันที่บีบยาสีฟันเสร็จสรรพวางเตรียมไว้ให้  เขาหยิบชุดมาดูก็เห็นว่าเป็นของตัวเอง  คงไม่พ้นเจ้ามาคัสที่รู้เอามาให้ไว้แต่เช้าล่ะสิท่า…  ชายหนุ่มอมยิ้มเล็กๆ  แล้วก็ถอดเสื้อผ้าเตรียมจะอาบน้ำ…  ทำไมวันนี้เขารู้สึกว่าอะไรๆก็เป็นสีชมพูนะ…


           จนเมื่ออาบน้ำและเปลี่ยนชุดใหม่เสร็จเรียบร้อย…  เขาเดินออกมาจากห้องน้ำปุ๊บ  กลิ่นหอมเจียวและกลิ่นกับข้าวหอมๆก็ลอยมาตามลม…  เรียกให้สองขารีบก้าวลงจากห้องนอนไปยังห้องครัว…


           และเขาก็พบคนตัวเล็กร่างบางๆกำลังยืนอุ้มหนูลินด้วยมือข้างหนึ่ง  ส่วนอีกข้างก็กำลังจัดเรียงกับข้าวบนโต๊ะอย่างคล่องแคล่ว…  เขาส่งยิ้มให้หนูลิน  ที่พอเห็นหน้าเขาก็ยิ้มอวดเหงือกแดงแจ๋มาให้  ก่อนจะค่อยๆเดินเข้าไปสวมกอดคนตัวบางรับอรุณ…


“ตื่นนอนแล้วทำไมไม่ปลุกฉัน…  ใจร้ายจัง…ใช่มั้ยหนูลิน…”  เขาถามคนเป็นแม่  แต่ไปหอมพวงแก้มยุ้ยของคนเป็นลูกที่อยู่ใกล้ปากมากกว่า… 


“เฮ่ะๆ… อาาาาา…บ๊ะ…บาา….”  หนูลินหัวเราะแล้วก็ส่งเสียงร้องภาษาเด็กออกมา  เขาฟังไม่เข้าใจหรอกแต่ก็พยักหน้าทำเป็นรู้เรื่องไป  ก่อนจะตบท้ายด้วยการหอมกระหม่อมบางๆของเด็กตัวเล็กอีกที… 


“อารมณ์ดีแต่เช้าเลยนะตัวเล็ก…  ไหนหอมลุงกลับหน่อยสิ…”  พูดจบเขาก็แกล้งเอาแก้มตัวเองไปชนหน้าเด็กน้อย…  แต่พอทำเสร็จหนูไวโอลินกลับยู่หน้าบู้ๆใส่  แล้วหลบกลับไปซุกซอกคอคนเป็นแม่แทน…  “อ้าว…ทำไมทำกับปะป๊าอย่างนี้ล่ะ…” 


“ปล่อยผมก่อนได้มั้ยคุณ…  ผมจะไปตักข้าวต้มมาให้…  คุณทานผักดอง…กับกับข้าวต้มกุ๊ยพวกนี้ได้ใช่มั้ย…”


“เธอทำอะไรมา…  ฉันก็ทานได้หมดนั่นล่ะ…” ชายหนุ่มบอกเอาใจ…  เขารู้สึกได้ว่าในกระแสเสียงของคนตัวเล็ก  ยังมีอารมณ์กรุ่นๆใส่เขาอยู่…  แต่แค่ยอมกลับมาพูดด้วยกับเขาแบบนี้…เขาก็ดีใจมากแล้ว…


   รังสิมันต์ยอมปล่อยน้ำฟ้าออกจากอ้อมแขน  แล้วพาตัวเองไปนั่งหน้าเป็นรออยู่ที่โต๊ะทานข้าวแทน  เขาอยากจะเสนอตัวเข้าไปเป็นลูกมือให้น้ำฟ้านะ  แต่คิดว่ามันคงจะยิ่งทำให้เขาได้ทานข้าวช้าไปกว่าเดิมแน่ๆ… 


   น้ำฟ้าตักข้าวต้มใส่ให้ชายหนุ่มเต็มถ้วยใหญ่…  ส่วนของตัวเองตักใส่ถ้วยเล็กๆไปนิดหน่อย…  เขาทะยอยเอาถ้วยความต้มไปวาง  แล้วก็กลับมาหยิบขวดนมให้หนูลินเป็นอย่างสุดท้าย…  พอกลับมานั่งที่โต๊ะได้เขาก็จัดการป้อนนมให้หนูลินเป็นอย่างแรก…


“ทำไมเธอทานแค่นิดเดียวเอง…  รู้มั้ยตัวเธอเบามาก  ยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีก…  ทานอีกหน่อยสิ  เดี๋ยวแบ่งจากของฉันไป…”


“ไม่เป็นไร…  ผมไม่ค่อยหิวเท่าไหร่  คุณทานเถอะ…”  เด็กหนุ่มตอบ  แล้วก็หันไปสอนให้หนูลินถือขวดนมด้วยตัวเอง… 


   เด็กตัวน้อยพอนมเข้าปากก็เอนหัวซบบ่าน้ำฟ้า  ดูดนมเสียงดังจ๊วบจ๊าบไม่สนใจใคร…  น้ำฟ้าจึงได้หันมาตักข้าวให้ตัวเองบ้าง…  วันนี้เขามีเวลาน้อย  จึงทำอะไรง่ายๆทาน  มีแค่ยำผักกาดดอง  ไข่เจียวผัดหัวไชโป๊ว ไข่เค็ม  กับหมูหยอง…  คิดอยู่เหมือนกันว่าผู้ชายตัวสูงตรงหน้าจะทานอาหารริมทางแบบนี้ได้รึเปล่า… เขาลอบสังเกตชายหนุ่ม  แล้วก็เห็นว่าในคราแรกเขาคีบแต่ละอย่างมาชิมอย่างละนิด  จนเมื่อเวียนชิมครบทุกอย่าง  รังสิมันต์ก็ลงมือตักกับข้าวทานอย่างรวดเร็ว…  โดยเฉพาะยำผักกาดดอง  กับหมูหยองดูจะได้รับความนิยมจากชายหนุ่มมากที่สุด…


   น้ำฟ้านั่งกินข้าวไปเงียบๆ  ดูแลหนูลินดื่มนมไปแล้วก็ต้องสะดุ้ง  เมื่อจู่ๆก็มีช้อนใส่ข้าวต้มพร้อมกับพูนๆจ่อยื่นมาตรงหน้า…  พอมองคนยื่นช้อนมาให้ก็พบรอยยิ้มเอาใจและคำพูดบอก…


“ฉันป้อน…” 


“ไม่เป็นไร…  ผมกินเองได้…”


“รู้ว่ากินเองได้…  แต่ฉันอยากจะป้อนเธอนี่…  อุ้มหนูลินไปกินไปมันไม่สะดวกหรอก…”  ชายหนุ่มพูดตะล่อม… 


   น้ำฟ้าแสดงสีหน้าว่าไม่อยากทาน…  ทว่าชายหนุ่มก็คะยั้นคะยอไม่หยุดจนเขาต้องยอมอ้าปากรับ  เด็กหนุ่มทำหน้าไม่ถูกเมื่อเห็นอาการดีใจปรากฎบนใบหน้าของอีกฝ่าย…  เขาพยายามรีบเคี้ยวแล้วก็กลืน…  ผลก็คือเขาเกิดสำลักออกมา…  รังสิมันต์ก็กุลีกุจอหาน้ำมาให้ดื่มและหาทิชชู่มาเช็ดให้  และนั่นก็ทำให้น้ำฟ้ามองเห็นความเป็นห่วงจากนัยน์ตาคมดุของอีกคน…


“คุณวางไว้เถอะ…เดี๋ยวผมเก็บเอง…”  น้ำฟ้าบอก  เมื่อเห็นร่างสูงตรงหน้าพับแขนเสื้อเตรียมจะเก็บจานชามช่วยเขา


“แต่ฉันอยากช่วยเธอ…”


“ไม่เป็นไร…คุณรีบไปทำงานเถอะ…  ไปทำงานสายมันไม่ดี…เดี๋ยวลูกน้องคุณจะนินทาเอา…”  น้ำฟ้าบอก…  เขาไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆเพียงพูดออกไปตามหลักการทำงานทั่วไป…  ทว่าอีกคนกลับเดินเข้ามาใกล้เอาคว้ามือของเขาไปจับ…


“เป็นห่วงฉันเหรอ…”  ชายหนุ่มถาม  พลางมองสบนัยน์ตาหวานโศกของคนตัวบางตรงหน้า


“ปละ…เปล่า  แต่…มันก็ไม่ดีไม่ใช่เหรอ  ถ้าเจ้านายเข้างานสาย…”  น้ำฟ้าพูดตอบ…  พยายามบิดข้อมือให้หลุดจากการเกาะกุม…  และมันก็สำเร็จเมื่ออีกคนยอมปล่อยแต่โดยดี…


“โอเค  ฉันรีบไปทำงานก็ได้…  แต่…จะไม่จูบส่งลาสามีไปทำงานหน่อยเหรอ…”  พูดแล้วชายหนุ่มก็ลองเลียนแบบพระเอกในละครเขาทำกันดู  โดยการเอียงแก้มไปให้คนตัวเล็ก  แต่สิ่งได้รับกลับเป็นอาการตบแก้มเขาเบาๆเรียกสติ…


“…อย่ามาพูดอย่างนี้อีกนะคุณ  ถ้าใครมาได้ยินเข้า  มันจะไม่ดี…”  พูดแล้วน้ำฟ้าก็รู้ตัวเลยว่าหน้าตัวเองแดง  พยายามอุ้มลูกมาบัง  หนูลินเลยโดนรังสิมันต์ขโมยหอมแก้มไปหลายฟอด  จนโดนประท้วงโดยการที่มือเล็กเลื่อนมาเกาแก้มตัวเอง  ส่วนอีกข้างก็ตีแปะเข้าหน้ารังสิมันต์…


“…อะไรเนี่ยหนูลิน  เดี๋ยวปะป๊าต้องห่างจากหนูหลายชั่วโมงเลยนะ…”  รังสิมันต์ส่งเสียงอ้อนเด็กตัวเล็ก  เขาไม่คิดเลยว่าชาตินี้จะมีวันที่เขาทำเสียงอย่างนี้เป็นกับคนอื่นด้วย…นอกจากกับแม่นมวัยเด็ก 


“โอเค…งั้นฉันขอหอมหนูลินอีกที  แล้วเดี๋ยวจะไปแล้ว…”  รังสิมันต์บอกคนตัวเล็ก  น้ำฟ้าหันมามองทำหน้าไม่ไว้วางใจ  แต่ก็ยอมอุ้มหนูลินให้สูงขึ้นเพื่อให้รังสิมันต์หอมได้ถนัด… 


   แต่พอเขาเงยหน้าขึ้นมาอีกที  แก้มของตัวเองก็โดนอีกคนขโมยหอมไปเสียอย่างนั้น…  แถมยังกดแนบจนรู้สึกได้เลยว่าอีกคนสูดกลิ่นผิวของเขาไปด้วย…


“อะ…หนะ…ไหนคุณบอกว่า…คุณจะหอม…” 


“ได้หอมทั้งแม่ทั้งลูกแล้ว…  ผมไปทำงานแล้วนะ…  แล้วตอนเย็นจะมารับออกไปทานข้าวข้างนอก…  ห้ามรับนัดใครที่ไหนเด็ดขาด…วันนี้ทั้งวันต้องอยู่บ้าน…อย่าไปไหนนะ…เข้าใจมั้ย…”


“ผม…ผมไม่ใช่เด็กนะ…  ทำไมต้องมาสั่งโน่นสั่งนี่ใส่คนอื่นเขาด้วย…”  น้ำฟ้าอุทธรณ์  มือก็ยกปาดแก้มตัวเองไม่ได้หยุด 


          หน้าของเขาตอนนี้คงจะแดงจัดเป็นมะเขือเทศแล้วแน่ๆ…   โธ่เอ๊ย…ทำไมต้องแกล้งกันแบบนี้ด้วยนะ…  เด็กหนุ่มคิดในใจเคืองๆ
 

“ก็ฉันเป็นห่วงเธอกับลูก…  ให้คนอื่นดูแล…ฉันรู้สึกไม่สบายใจเหมือนได้ดูแลเอง…  เข้าใจฉันนะน้ำฟ้า…”  รังสิมันต์คว้ามือข้างที่เด็กหนุ่มเอาปาดแก้มมากุม… 


   นัยน์ตากลมโตจ้องมองร่างสูงตรงหน้า  แล้วก็ต้องหลบไปเมื่อมันมีแต่ความจริงจังและความจริงใจส่งมาให้…  เขาตกลงพยักหน้ารับ  คนร่างสูงถึงได้ยอมปล่อยเขา  แล้วเดินไปที่รถตัวเองซึ่งจอดอยู่บริเวณบ้านมาทั้งคืน…  รังสิมันต์หันกลับไปมองร่างเล็กๆของน้ำฟ้าที่อุ้มเด็กตัวเล็กไปพลาง  แล้วก็เก็บจานกับข้าวบนโต๊ะไปพลาง  มือเขาก็กดโทรศัพท์โทรออกทันที…


“ถึงไหนแล้วซึโยชิ…”


‘ใกล้ถึงแล้วครับบอส…  ขอโทษทีครับ  วันนี้พี่เลี้ยงหลานของผมเขาหยุด  ผมเลยต้องช่วยพี่สาวดูหลานก่อนน่ะครับ…’ 


“อืม…รีบมาให้ถึงภายในห้านาทีนะ  ฉันจะออกจากบ้านน้ำฟ้าแล้ว..” 


‘…ครับบอส…’  ซึโยชิรับปากเจ้านายหนุ่มไป…  แล้วขอโทษขอโพยในใจ  เพราะด้วยความที่เขาออกผิดเวลาทำให้ต้องมาติดแหง่กอยู่บนถนนของเมืองกรุงเทพฯ  ไม่ขยับไปไหนมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว…


   ส่วนรังสิมันต์เมื่อลูกน้องรับปากเรียบร้อยจึงได้ตัดใจขับรถออกไป…


   น้ำฟ้าเหลือบมองเห็นชายหนุ่มขับรถออกไปแล้วก็เดินไปงับประตูหน้าบ้านไว้โดยไม่ล็อก  เพราะรู้ดีว่าอีกซักพักลูกน้องชายหนุ่มคนในคนหนึ่งคงจะมาถึง  และเขาไม่ต้องการให้คนเหล่านั้นมายืนเฝ้ายามอยู่หน้าบ้านเขาเป็นชั่วโมงๆอีก…


   เมื่อเสร็จเด็กหนุ่มก็เหลือบมองหนูลิน  ก็เห็นเจ้าตัวเล็กเริ่มจะงอแงเพราะง่วงนอนเสียแล้ว…  เด็กหนุ่มจูบแก้มลูกไปเสียหนึ่งทีก่อนจะบอกเบาๆ…


“ถ้าง่วงก็ขึ้นไปนอนข้างบนกันนะ…  เดี๋ยวแม่ฟ้าพาไปนะคนเก่ง…”  เด็กหนุ่มบอกพร้อมรอยยิ้มแต้มบนริมฝีปากส่งให้หนูน้อย…  แต่หนูลินไม่ยิ้มตอบ  กลับหาวปากกว้างกลับมาแทน…  น้ำฟ้าก็เลยประคองลูกเข้าบ่าพาขึ้นบ้านไป… 



        โดยไม่รู้เลยว่าคล้อยหลังเขาไปแป๊บเดียว… ใครบางคนก็เหยียบเท้าเข้ามาในบ้านเขาอย่างไม่ได้รับเชิญ…




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


^^  ตอนนี้ยังไม่จบนะ...  เดี๋ยวเค้ามาต่อ...  ขอแว่บไปพาหมาโปรเฟสเซอร์เดินเล่นก่อน - -"   :เฮ้อ: :เฮ้อ:  เหอๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 05-08-2012 08:40:21

เย้ดีใจมาต่อแล้ว รีบกลับมาต่ออีกนะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 05-08-2012 08:41:21

ลุ้นอะ พ่อของลุงม้าน้ำรึป่าวอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 05-08-2012 08:54:59

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 05-08-2012 08:55:44

จะใช่พวกเดียวกันกับตอนงานแต่งรึเปล่านะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: JingJing ที่ 05-08-2012 08:56:43

สนุกมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ จุ๊บๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-08-2012 09:08:53

ลุงม้าน้ำง้อแม่ฟ้าสำเร็จแล้ว เย้ เย้ เย้ ^^ ครั้งแรกที่ง้อใครซักคนสินะลุง เพราะรักใช่ม๊า
แต่ใครมาบ้านอ่ะ เป็นปู่ก็ยังดีกว่าย่าของนู๋ลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: maiouar ที่ 05-08-2012 09:34:50

ตอนนี้ช่างหอมหวานนัก

ตื่นเต้นจังใครมานะ ตึ่กตั่ก ตึ่กตั่ก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 05-08-2012 09:54:56

หวานมาาากกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 05-08-2012 10:01:10

ใครมา อ่าาาาา  :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: MelodyKJJ ที่ 05-08-2012 10:02:14

ชื่นใจมากมายกับตอนนี้ ^_______^ น่าร๊ากกกกกกกก >___<  :-[
ใครเนี่ยเข้ามา ท่าตะไม่ดีแน่ๆ ดีกันไม่ถึงหนึ่งวัน มีเรื่องอีกแล้วหรือ  :sad4:
แต่ก็แอบชอบอะไรแบบนี้ 55555 มาต่ออีกนะครับ มันค้างงงงงงงง  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 05-08-2012 10:09:34

ไม่เอาน้าาาาาาาา คงไม่ใช่คนร้ายหรอกนะ :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 05-08-2012 10:19:39

พวกบ้านโน้น ??

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 05-08-2012 10:34:59

ใครมา !!!

 :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 05-08-2012 10:42:20

อึ๊ยยย!!!~ ลุ้นอ่ะ อย่าเกิดเรื่องที่ไม่ดีเลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 05-08-2012 10:53:02

ไม่นะ ฟ้ากับหนูลินจะเป็นไงบ้างเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 05-08-2012 11:30:58

คลาดสายตานิดเดียว อันตรายกะลังมา !!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 05-08-2012 11:53:20

ใครเข้ามาฟะ 
น้ำฟ้าน่ารักกกกกกกกกกกกกกกก  :กอด1:
ตาลุงก็น่ารักขึ้นนะคะ  ซื่อสัตย์กับความรู้สึกดีๆมากๆ  เจ๋งง

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 05-08-2012 11:55:50

ใครอ่ะ   

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 05-08-2012 12:07:32

ใครมาาาาา ~
รอ ๆ ๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 05-08-2012 12:15:40

%^(+(ERE%$#!@#~^_&_*( พิมไม่เป็นภาษา เขินโว้ยยยยยยยยยย
น่ารักสวดดดดดดดดดดดดดดดด
แล้วไอ้งั่งที่ไหนมายืนอยุ่ข้างหลังไม่ทราบ?

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 05-08-2012 12:23:49

ใครเข้ามาอีแล้ว  อยากรู้มาก  จะเข้ามาทำไม  แต่เข้ามาแบบลับๆล่อๆแบบนี้มาไมดีแน่
ขอให้ลุงม้าน้ำลืมของแล้วกลับมาเอาทีเถอะนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 05-08-2012 12:38:24

 :serius2: :serius2:

ใครอีกกกก คุณปู่อ่ะเปล่า


โอยยยย เพิ่งจะดีกำลังจะเปิดใจ งานมาอีกแล้ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 05-08-2012 12:47:12

ใครมาอะอยากรู้แล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 05-08-2012 12:50:53

คาใจ ใครมาาาาา  :z12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 05-08-2012 12:53:17

เฮ้ยยยยยย.  อย่างค้าง อ่ะ. TT.

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 05-08-2012 13:08:43

ฮ่วย ! กำลังยิ้มแก้มปริไปกับบรรยากาศที่เหมือนครอบครัวเล็กๆที่น่ารักๆ-อบอุ่นๆ
ที่มีพ่อแม่ลูกสามคน และกำลังดีใจที่น้ำฟ้าดูเหมือนจะอ่อนลงให้รังสิมันต์เยอะแล้ว
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นอีกละเนี่ย เรื่องร้ายๆจะยังไม่หมดไปจากชีวิตน้ำฟ้ากับหนูลินอีกเหรอ
โยชิรีบมาไวไวเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 05-08-2012 13:09:35

ใครน่ะ น้ำฟ้าจะปลอดภัยหรือเปล่า
แต่ว่า....พอหายงอนกันแล้วหวานจัง :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 05-08-2012 13:16:52

ลุงม้าน้ำอย่าเพิ่งไป    :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: pakkad ที่ 05-08-2012 13:39:14

ใครมาอ่ะ

พึ่งเข้ามาอ่าน ชอบมากเลยอ่านรวดเดียว ตาย :a5:

สู้นะค่ะ อัฟไม่บ่อยแต่อย่าลืมอัฟเป็นพอ

ปล. คุณป๊าม้าน้ำรีบกลับมานะ เป็นห่วงแม่ฟ้ากับหนูลินอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 05-08-2012 14:15:37

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ใครมายุ่งกะแม่ฟ้าเนี่ยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 05-08-2012 14:36:07

รออ่านต่อนะฮะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 05-08-2012 14:53:42

ใครมาเนี่ย กำลังรู้สึกฟุ้งๆอยู่ในบรรยากาศอบอุ่นน่ารักๆของครอบครัวนี้อยู่เลย
ชอบบบบอ่ะ ลุงม้าน้ำแกก็พัฒนาเรื่องการแสดงออกขึ้นมาเยอะเลย
แสดงออกตรงกับที่รู้สึกในใจ แบบว่าได้ใจมาก
หวังว่าจะไม่เกิดเรื่องร้ายๆขึ้นกับแม่ฟ้ากับลูกหมูลินนะ TAT

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 05-08-2012 15:33:37

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 05-08-2012 15:36:52

ใครมาหว่า  แบบว่าคาใจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 05-08-2012 17:27:56

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 05-08-2012 17:28:42

ดีกันแล้วน่ะ
ว่าแต่ใช่ผู้ร้ายหรือเปล่าที่เข้าบ้าน
รู้ว่าอันตรายขนาดนี้ น่าจะมีบอดี้การ์ดเยอะๆ หน่อย
แล้วปล่อยให้การ์ดขาดช่วงได้ไงเนี่ยะ
ตอนรังสิมันต์นอนค้างก็ไม่มีการ์ดเหรอ ไม่น่าหละหลวมขนาดนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 05-08-2012 17:48:52

เย้ ~ มาอัพแล้ววว


ใครเข้ามาน่ะ !

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 05-08-2012 17:58:30

รอ100% อยู่จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: TreetheoneF ที่ 05-08-2012 18:03:37

ใคร๊ ใครมา!!
รู้สึกตะหงิดๆว่าคนที่เข้ามาจะเกี่ยวข้องกับพ่อแม่ของลุงม้าน้ำรึป่าวว่า  :m28:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 05-08-2012 19:01:23

มาทิ้งไว้แบบนี้ก็ค้างซิจ๊ะ รออีก 40% ที่เหลือจ้า :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 05-08-2012 19:02:57

ง่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ครายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยอ่า  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 05-08-2012 20:37:52

ใครมาเนี๊ยะ :m28:
อย่าให้เป็นคนไม่ดีเลยนะ
น้ำฟ้าเจอเรื่องมาเยอะแล้ว :m5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 05-08-2012 20:54:57

เวงแระ ใครมาอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 05-08-2012 21:07:25

มาร ค้างงงงง :monkeysad:


มาต่ออีกน้าค่ะ:))

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 05-08-2012 21:08:57

 :z3: :z3: :z3:รีบมาน๊าเค้าค้างอะ :z13: :z13: :z13:


รออยู่จ้า :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 05-08-2012 21:46:01

น่ารักทั้งคุณแม่ ป๊ะป๋า และหนูลินเลย
นานๆ จะได้อ่านคุรตะวันน่ารักๆแบบนี้เสียที
แต่คนที่เข้ามานี่ขออย่าได้มาทำร้ายหนูลินกะคุณแม่เลยน้า

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 05-08-2012 22:20:36

ลุงม้าน้ำทำแม่ฟ้าเขินนะ
คนที่มาใหม่น่ะ ใช่คุณปู่ป่าว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 05-08-2012 22:38:32

ใคร๊! ใครบังอาจเข้าบ้านมาหลังจากป๊ะป๋าออกไปแล้ว//ล้มโต๊ะ พ่นไฟเป็นก๊อตซิล่า กรี๊ด~~~

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 05-08-2012 22:59:59

คนเขียนขาาาาา~ คิดจะรวมเล่มมั้ยอ่ะ เค้าอยากได้นะ >_<

แต่ถ้ารวมเล่มจริงๆ เปลี่ยนคำว่า ไอ เป็น ไอ้ ด้วยนะคะ แหะๆ

แบบว่าอ่านแล้วมันสะดุดไม่ไหลลื่นอ่ะ >_<"

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 05-08-2012 23:00:50

หั้ยย่ะ!! ใครมาฟะเนี่ย โอย ลุ้นระทึก +คาใจ
ตอนนี้มันหว๊าน หวานนน คนอ่าน อ่านไปก็เขินตามไปด้วย
แล้วก็บอกตามตรงว่านึกภาพรังสิมันต์ตอนนี้ไม่ออกจริงๆ
หน้าดีใจ? ทำเสียงอ้อน? จากหนุ่มขรึมมาดเข้มเนี่ยนะ
เป็นยังไงว้าาา นึกภาพไม่ออกง่ะ ฮ้าๆๆๆ
ตอนรังสิมันต์บอกว่ามองอะไรก็เป็นสีชมพูนี่ยิ่งแล้วใหญ่
นึกภาพตามแล้วถึงกับต้องปัดๆๆภาพนั้นทิ้ง มัน..ไม่เข้ากันเลย
แต่น้ำฟ้ายกโทษให้ก็ดีอยู่หรอกนะ แต่ไมหายโกรธเร็วจังง่ะ
หูยยย เราก็คิดว่าปัญหานี้ต้องใช้เวลาเคลียร์นานกว่านี้ซะอีก
ตอนแรกว่าจะยังไม่อ่านรอครบ100%ก่อน
แต่เห็นมันผ่านไปผ่านมา สุดท้ายเลยอดใจไม่ไหว
เลยต้องเข้ามาอ่านจนได้ รอ 100% อยู่น้า
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 05-08-2012 23:31:09

อั๊ยย๊ะ!!! มารจะมาผจญแล้วววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: mister ที่ 06-08-2012 00:08:36

เย้ๆ   ตามอ่านทันจนได้    สนุกมาก



ติดตาม   ชอบๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1: :L2: :3123: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 06-08-2012 00:11:24

ใครบุกหว่า ?????

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: Rosez ที่ 06-08-2012 00:14:44

อั๊ยย๊ะ!! ค้างอ่า  :serius2:

ใครมาเนี่ย!!  :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-08-2012 00:16:15

ดัน

ดัน

ดัน

คนแต่ง หายยยยยยยยยยยยย 


อยากรู้ ใครมา 

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 06-08-2012 03:14:13

แขกมิได้รับเชิญเป็นผู้ใดอยากรู้
มาต่อไวไวน้า :bye2: :sleep2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 06-08-2012 10:01:34

ถือว่ารอดตัวไปนะคุณลุง ที่แม่ฟ้าเค้ายกโทษให้
หวังว่าคงจะไม่มีเหตุทำให้น้ำฟ้าโกรธอีกนะคะ
ว่าแต่ใครกันล่ะที่เข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญ
แล้วสึโยชิจะมาทันมั๊ยเนี่ย :serius2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 06-08-2012 10:21:49

รออยู่ๆๆๆ ค้างอ่ะ นอนไม่หลับ

แง้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-08-2012 11:19:51

อยากรู้ว่าใครมา แล้วลูกน้องของรังสิมันต์จะมาทันไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [4/08/2012] PG.102 (60%)
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 06-08-2012 12:42:58

 :t3: :t3: :t3: มารอหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 06-08-2012 12:47:47

ึคุณแม่...ครับผม !!!  [100%]



   คุณหมอเด็กสาวเท้าไปตามทางเดินในโรงพยาบาลอย่างเร่งรีบ…  เขาเพิ่งเสร็จจากการตรวจหวอดรอบเช้า  แล้วจึงเดินเลยมาที่ตึกผู้ป่วยพิเศษแห่งนี้…  คุณหมอตัวเล็กหยุดมองป้ายหน้าห้องห้องหนึ่ง  เมื่อเห็นเป็นชื่อที่ถูกต้องก็เคาะประตูแล้วเปิดเข้าไป…  ซึ่งคุณหมอก็ต้องแอบงงเล็กๆ  เมื่อพบคนที่ไม่คิดว่าจะมาอยู่กับคนไข้คนนี้ได้กำลังนั่งปอกแอ๊ปเปิ้ลให้คนไข้บนเตียงทานอยู่…  คุณหมอเด็กจึงเดินเข้าไปหาพร้อมทักออกไปว่า…


“พี่หมอก ! ทำไมมาอยู่เฝ้าคุณธาดาได้เนี่ย…”  คุณหมอเด็กส่งเสียงทักออกไป  ซึ่งคนเฝ้าไข้ก็หันกลับมาพร้อมตอบด้วยสีหน้าเบื่อๆว่า…


“ก็ถามคนไข้บนเตียงดูสิ…  โทรเรียกฉันมาเฝ้าทุกวันเลยตั้งแต่ย้ายมาอยู่โรงพยาบาลเนี้ย…  ทั้งงานทั้งเงินพี่ช็อตหมดแล้วอ่ะกานต์…”  คุณหมอกเป็นคนแรกที่กล่าวอุทธรณ์  คุณหมอเด็กจึงมองไปที่จำเลย…


“ก็ผมติดต่อน้องฟ้าไม่ได้อีกเลยตั้งแต่วันนั้น…  พอโทรหาคุณหมอไม่มีสัญญาณอีก… แล้วถ้าน้องฟ้าคิดจะติดต่อใครอีกนอกจากนี้  ผมก็คิดออกแค่คุณหมอกคนเดียว  เพราะงั้นผมเลยขอร้องให้คุณหมอกมาอยู่ที่นี่...”


“แน่ใจว่าขอร้องเหรอครับคุณธาดา…ผมรู้สึกว่ามันจะออกไปทางแนวขมขู่แกมบังคับนะ…” 


“ผมขอร้องคุณจริงๆคุณหมอก…”  คนไข้หนุ่มเอ่ยบอกคนที่นั่งอยู่ข้างเตียง…  แต่อีกฝ่ายกลับทำหน้ายู่ใส่แล้วยัดแอ๊ปเปิ้ลใส่ปากเขาแทน…


“ผมกับฟ้าเราหลบไปอยู่ในที่ที่ไม่ค่อยมีสัญญาณน่ะครับ…  แล้วตอนนี้โทรศัพท์ฟ้าก็เสีย…ยังไม่ได้ซื้อใหม่…  คุณธาดาเลยติดต่อฟ้าไม่ได้…”  คุณหมอเด็กอธิบาย…  มือก็รับผลไม้จากคุณหมอกมาทานด้วย…  สายตาก็จับจ้องคนไข้บนเตียงด้วยสายตาค้นหาและพิจารณา  เขาเห็นคุณธาดาทำตาโตหูผึ่งในทันที


“แล้ว…มันเกิดอะไรขึ้นกับโทรศัพท์น้องฟ้าล่ะครับ…  แล้วตอนนี้น้องฟ้าอยู่ที่ไหน  อาการดีขึ้นแล้วใช่มั้ยครับ  แล้วกลับมารึยังผมจะได้ไปเยี่ยม… ”


“ผมว่าคุณธาดานอนอยู่เฉยๆบนเตียง…แล้วรักษาแผลตัวเองให้หายดีกว่านะครับ…  ฟ้าน่ะแค่เป็นแผลโดนบาด  แต่คุณน่ะถูกยิงนะครับ…  ฟ้าต่างหากที่ควรจะมาเยี่ยมคุณ… แต่ไม่รู้ว่าเขาจะให้มารึเปล่านะ…”  คุณหมอทำเป็นคิดเพื่อหวังผลบางอย่าง…และมันก็ได้ผลเมื่อคุณธาดาถามกลับตรงจุดเป๊ะ…


“เขา…?  เขาไหนครับคุณหมอกานต์… ทำไมจะไม่ให้ฟ้ามาเยี่ยมผม…”  คุณธาดาถาม…  คุณหมอเด็กก็ทำตาโตมองกลับพร้อมบอก…


“อ้าว…  ก็สามี…เอ๊ย !…แฟนไอฟ้าไงครับ…  เขาเป็นคู่แข่งทางธุรกิจกับคุณนี่…  เขาจะยอมให้ฟ้ามาเยี่ยมผู้ชายคนอื่นได้เหรอ…” 


“คู่แข่ง…  คุณหมายถึง…”


“อ๋อ…คุณรังสิมันต์ใช่มั้ยหมอกานต์…  นี่น้องฟ้าตกปากรับคำเป็นแฟนกับเขาแล้วเหรอ…  ดีเนอะ  น้องหนูลินจะได้มีคุณพ่อกับคุณแม่พร้อมหน้าพร้อมตากันซักที…”  คุณหมอกรับมุขหมอกานต์ทันควัน…  นึกรู้โดยสัญชาตญาณว่าสองคนนั้นมีซัมติงรองกันตั้งแต่งานแต่งงานยัยม่านแล้ว…


   พูดจบคุณหมอกก็แอบเหลือบตามองคุณธาดา  คนไข้ที่เขาเฝ้าพยาบาลมาตั้งหลายวัน…  สีหน้าของชายหนุ่มดูซึมลงไปอย่างเห็นได้ชัด  ทว่าคิ้วขมวดก็ทำให้รู้ว่าเขาคงจะยังมีเรื่องสงสัยอะไรอีกแน่ๆ…


“แต่น้องฟ้าเคยบอกผมว่า…เขาไม่ได้เป็นอะไรกับ…คุณรังสิมันต์ไม่ใช่เหรอ”  นั่นไง…ว่าแล้วต้องถามแบบนี้… 


“ก็…เขาเพิ่งได้กันเมื่อวันก่อน…เอ๊ย…เพิ่งตกลงเป็นแฟนกันเมื่อวันก่อนน่ะ…  นี่คุณธาดา…ผมรู้นะว่าคุณรู้สึกยังไงกับเพื่อนผม…  แต่ผมว่าคุณตัดใจเถอะครับ  อย่าไปยุ่งกับเขาเลย…  คุณรังสิมันต์น่ะ  หวงไอฟ้าอย่างกับอะไรดี…  คุณก็น่าจะรู้นะ…”


“แต่…น้องฟ้าน่ะบอกว่า…” 


“นั่นน่ะเมื่อหลายวันก่อนนะครับ…  แต่เรื่องที่ผมมาบอกคุณเนี่ย  มันเพิ่งเกิด… ผมไม่อยากให้คุณธาดาต้องเสียใจนาน  และจะได้ทำใจเสียแต่เนิ่นๆ…  แล้วถ้าหากคุณจะคิดสั้น…  คุณจะได้ไม่เป็นไรมาก  เพราะที่นี่เป็นโรงพยาบาล…”


“ไอหมอกานต์  พูดแรงไปแล้ว…  หมอบ้าที่ไหนมาแช่งให้คนไข้คิดสั้นว่ะ…”


“เอ๋า…ก็พี่หมอก…  คนมันอกหักนะ  จะทำอะไรก็ได้…  ผมก็แค่พูดดักไว้ก่อน  พี่หมอกนั่นแหละ  ต้องคอยจับตาดูแลคุณธาดาดีๆแล้วกัน…  ดูสิน่ะ  นั่งอึ้งกิมกี่ไม่พูดไม่จาอยู่บนเตียงไปซะแล้ว…”  คุณหมอกานต์เอ่ย  พลางบุ้ยใบ้สายตาไปทางคนบนเตียง…   หมอกหันมองตามแล้วก็ต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา


“เออๆ…  ถ้าพูดจบก็กลับไปได้แล้วคุณหมอเด็ก  สงสารคุณธาดาเขา…  ไป…กลับไปไป๊…”


“โหย…ไล่กันงี้เลยเหรอ…  อยากจะอยู่กันสองคนละสิ…  เออ…ก็ได้   ไปก็ได้…  คุณธาดาครับ…กานต์ขอโทษนะ  แต่ที่กานต์ต้องพูดตรงๆเพราะผมสงสารคุณ  ไม่อยากให้คุณต้องเสียใจนาน…  เพราะผมว่านะ…  ฟ้าน่ะโดนจับใส่ปลอกคอแล้วคงถอดออกยากแล้วล่ะ  ก็เจ้าของน่ะ  ลั่นกลอนใส่กุญแจแน่นหนามาก…  ถ้ายังไงก็  ลองมองคนข้างๆดูบ้างก็ได้นะครับ…  มีคนรอปลอบใจคุณอยู่นะ…”   


“ไอหมอบ้า…  พูดบ้าอะไรเนี่ย…  ไม่ต้องมายักคิ้วหลิ่วตาใส่พี่เลยนะ…  พี่แค่เป็นคนดี…  เข้าใจมั้ย…  กลับไปเลยไป…” 


   คุณหมอกพูดพลางก็ดันหลังเพื่อนให้ออกไปจากห้อง…  เพราะตัวเองรู้สึกสงสารคนป่วยที่ทำหน้าไม่สู้ดี  นอนลืมตามองเพดานไม่พูดไม่จาอยู่บนเตียงนั่นเต็มทน…   คุณหมอพยักหน้าเออออก่อนจะยอมเดินออกไปจากห้องด้วยแววตาสงสารคุณธาดาเขาเหมือนกัน…   


        …ขอโทษนะคุณธาดา   แต่ผมโดนบังคับให้มาพูดกับคุณแบบนี้น่ะ  ผมขอโทษจริงๆนะคุณธาดา…  ยังไงผมก็จะยังเป็นแฟนหนังสือคุณต่อไปแน่นอนนะครับ…   คุณหมอกานต์พูดขอโทษขอโพยในใจระหว่างที่ยอมเดิมออกไปจากห้องแต่โดยดี…


“ทำได้ดีมากเลยคุณหมอณัฐกานต์…แหม  แบบนี้ผมต้องให้รางวัลคุณจริงๆซะแล้วสิ…”  เสียงพูดภาษาไทยออกสำเนียงแปร่งๆดังขึ้นข้างตัว   คุณหมอเด็กหันขวับไปมองแล้วชิปากใส่แบบไม่ไหวจะอดทนอีกต่อไป…


“โอ๊ย…  ทำไมผมต้องมายุ่งเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเนี่ย…  รู้มั้ย…ว่าคุณทำให้ผมรู้สึกผิดกับวิชาชีพของตัวเองมากๆ  ผมมีหน้าที่ต้องช่วยเหลือชีวิตคนนะ  ไม่ใช่ทำให้เขาแย่ลง… คุณรู้จักคำว่าบาปมั้ยเนี่ยเฮอะ…  แล้วมาขู่บ้าอะไร  ว่าถ้าผมไม่ทำ  คุณจะมาปล้ำผมเนี่ย…  โฮ่ย…”


“อ้าว…แต่มันก็ได้ผลนี่  คุณกลัวผมจะปล้ำคุณจริงๆก็เลยยอมมาพูดให้คุณธาดาเขาตัดใจจากคุณฟ้าไม่ใช่เหรอ…” 


“นี่…ผมไม่ได้กลัวคำขู่ของคุณ…  แต่ที่ผมยอมทำตามเนี่ย  เพราะผมรู้แล้วว่าไอฟ้าโดนเจ้านายคุณจับกินตับ… เอ๊ย… ชะ…ช่างเหอะ…  เอาเป็นว่าที่ผมทำก็เพราะฟ้าเป็นเพื่อนผม…  ไม่ใช่เพราะกลัวคำขู่ของคุณ…  ทีนี้คุณจะยอมให้ผมไปทำงานได้รึยัง…หืม?”


“…โอเค  อยากไปก็ไปได้แล้วครับคุณหมอเด็ก…  แต่ว่า…เจ้านายผมไม่ได้ชอบกินตับนะครับ  บอสเคยบอกว่ามันเหม็น  ก็เลยไม่ชอบ  แต่ถ้าคุณชอบงั้นเที่ยงนี้เราไปกินตับกันมั้ย…  ผมรู้จักร้านตับอร่อยๆนะ  ไปกินกันมั้ย…”


“อะ…อะ…ไอบ้า !!  ใครเขาให้มาชวนกินตับกันในที่สาธารณะแบบนี้ฮ๊ะ…  ถ้าพี่พยาบาลตรงนั้นได้ยินเขาจะคิดยังไง…  เดี๋ยวเขาก็หาว่าฉันเป็นคู่เกย์กับนายหรอก…”


“อ้าว…แล้วไม่ใช่เหรอครับ…  ผมทั้งกอด  ทั้งหอ…ม คุณ…  อุ๊บ !!”


“หุบปาก !!!  พูดอะไรออกมาน่ะรู้ตัวรึเปล่า…  ไอฝรั่งบ้าเอ๊ย…  จะพูดจะจาอะไรช่วยไตร่ตรองซักนิดนึงจะได้มั้ยฮ๊ะ…  พูดแบบนี้ผมเสียหายนะคุณ…  ผมยังอยากมีเมีย  มีลูกเหมือนคนทั่วไปเขานะ…” 


“หืม?  อะไรนะ  หน้าตาอย่างคุณเนี่ยนะ  จะไปทำผู้หญิงที่ไหนเขาท้องได้…ฮื้ม?  ลองทำให้ผมท้องดูก่อนดีมั้ย... เอ๊  หรือคุณอยากจะเป็นฝ่ายท้องเองซะเลย...  ผมทำได้นะ...เอามั้ย...ที่รัก...”


“…ไอ…บ้า !!!  ผู้ชายที่ไหนเขาท้องได้กันวะ…  กลับไปเลยไป๊…เสร็จเรื่องแล้วผมก็จะไปทำงาน…  ยิ่งพูดกับคุณผมยิ่งปวดหัวว่ะ…  โอย…เพลียเหลือเกิน…”  คุณหมอทำท่าโบกลมให้ตัวเองแล้วตัดสินใจเดินหันหลังไปตามทางเดิน…  พยายามหลบหน้าหลบตาคุณพยาบาลที่นั่งเฝ้าเวรและกำลังหัวเราะคิกคักพลางชี้ไม้ชี้มือใส่เขา…   


   โอ๊ย…ไอฝรั่งบ้า  !  แล้วจะมาเดินตามติดเป็นลูกเจี๊ยบเดินตามแม่เป็ดอีกนานมั้ยวะเนี่ยหา   แล้วพรุ่งนี้เขาจะเอาหน้าที่ไหนมาโรงพยาบาลกันล่ะ  รับรองได้เลยว่าพรุ่งนี้เรื่องของเขาจะได้กลายเป็นทอร์ค ออฟ เดอะ โรงพยาบาลแน่ๆ…  ชาติที่แล้วเขาเคยไปก่อนกรรมทำเข็ญกับชาวต่างชาติไว้สมัยเนี่ย…!!


          ส่วนภายในห้องคนไข้  หลังจากที่คุณหมอหน้าเด็กเดินออกไปแล้ว  คุณหมอกก็เดินกลับมาที่เตียง  เห็นคนบนเตียงนอนมองไปนอกหน้าต่างด้วยสายตาเศร้าสร้อยขนาดนั้นก็อดสงสารไม่ได้  เขาเข้าไปนั่งลงบนเตียงแล้วเอามือไปแตะที่แขนเบาๆให้กำลังใจ  ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเอ่ยให้อีกคนฟังว่า…


“รีบๆหายแล้วกันนะคุณ…  แล้วผมจะเป็นเพื่อนคุณไปดื่ม  เอามั้ย…”


“…”   อีกฝ่ายไม่ได้ตอบอะไรออกมา  แต่เพียงปรายตามามองแล้วยิ้มบางๆมาให้… 


   คนนั่งอยู่บนเตียงจึงเอามือตบบ่าปลอบใจอีกคนต่อเบาๆ  แล้วเขาก็นึกอย่างไรไม่รู้  นึกอยากเอามือไปลูบศีรษะของอีกฝ่ายขึ้นมา…  คุณหมอกก็ทำตามความต้องการที่สั่งมาทันที  เขาเอามือไปลูบลงบนศีรษะของอีกคนเบาๆพลางกล่าวว่า…


“…ไม่เป็นไรนะคุณ  เศร้าน่ะเศร้าได้  แต่อย่าคิดสั้นนะ…  ผมกลัวผี…”   




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



            หญิงสาวในชุดภูมิฐานเดินเข้าไปในบ้านน้อยหลังเล็กด้วยอาการนิ่งสงบ  แต่ภายนัยน์ตาวาวโรจน์ด้วยความเกลียดชัง…  นายหญิงดารกานต์ แห่งตระกูลภูบดีอัศวเมศวร์ ค่อยๆก้าวเท้าเข้ามาภายในบ้านอย่างถือวิสาสะ…  หล่อนมองเห็นถ้วยชามที่ยังไม่ได้ล้างวางอยู่บนโต๊ะกินข้าว…  ก็นึกถึงภาพบาดตาบาดใจที่หล่อนมองผ่านกล้องจากการส่งสัญญาณภาพมาให้หล่อนดูภายในรถ…  คนบ้านนี้  มันเลวกันยกบ้านเลยจริงๆ !


“ณพล…  กรุณ…  พังโต๊ะกินข้าวมันซะ…ฉันขยะแขยงมันเต็มทน…”


“นายหญิงครับ…  จะดีเหรอครับ…  จู่ๆก็ทำลายข้าวของเลยแบบนี้  ผมว่ามันแรงไปนะครับ…”  กรุณ  ลูกน้องหนุ่มใหญ่เอ่ยกับนายหญิงของตระกูลด้วยความนอบน้อม


“นั่นน่ะสิครับ…  ไหนตอนแรกนายหญิงบอกว่า  แค่ให้เรามาพาตัวคุณหนูไวโอลินกลับบ้านใหญ่ไม่ใช่เหรอครับ…  ถ้านายใหญ่รู้ว่าเรามาทำอะไรให้มันใหญ่โตขึ้นมาแบบนี้…ผมว่ามัน…”


“จะทำหรือไม่ทำ !!”  นายหญิงตระกูลใหญ่หันมาตวาดใส่ลูกน้องสามี  อารมณ์โกรธกรุ่นยากจะดับถ้าไม่ได้ระบายลงอะไรซักอย่างในบ้านหลังนี้…  “…ถ้าพวกแกโดนคุณศิลาด่า  ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง…  เพราะฉะนั้น…  พังโต๊ะกินข้าว  พังเก้าอี้  พังทุกอย่างที่อยู่ที่นี่เดี๋ยวนี้ !!  ถ้าใครไม่ทำ  ฉันจะไล่พวกแกออกทุกคน…”  นายหญิงสั่งด้วยเสียงทรงอำนาจ   


   บรรดาลูกน้องร่างกายใหญ่โตเหลือบมองหน้ากันอย่างขอความคิดเห็น  นายใหญ่ศิลาน่ะว่าน่ากลัวแล้ว  แต่นายหญิงดารกานต์ดูท่าจะน่ากลัวกว่า…  เอาเถอะ…  ไหนๆนายหญิงก็บอกแล้วว่าจะเป็นคนรับผิดชอบเอง   พวกเขาเป็นแค่ลูกน้อง  มีหน้าที่แค่ทำตามคำสั่งของนายเท่านั้น  เพราะฉะนั้นพวกเขาก็ไม่มีทางเลือกมากนักหรอก… 


“เอาวะ…”  กรุณหันไปพยักหน้าให้เพื่อนร่วมงาน  ก่อนจะเป็นคนแรกที่ลงมือหยิบจานอาหารบนโต๊ะมาขว้างลงพื้นเป็นคนแรก…


   …เพล้ง !...
 

   จากนั้นเสียงโครมครามและเสียงจานแตกก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง…  และแน่นอนว่ามันดังขึ้นมาถึงชั้นบนที่น้ำฟ้ากำลังกล่อมลูกนอน…  เด็กหนุ่มสะดุ้งตกใจตั้งแต่ได้ยินเสียงจานแตกครั้งแรก  แต่ก็คิดไปว่าอาจเป็นแมวเข้ามาทำจานแตกหรืออะไรแบบนั้น  แต่เมื่อมีครั้งที่สองสามตามมา  แล้วยังมีเสียงดังโครมครามเหมือนว่ามีข้าวของอย่างอื่นเสียหายด้วยแล้ว…  เด็กหนุ่มก็รีบเอาผ้ามาห่มให้หนูน้อยที่นอนหลับปุ๋ยไม่รู้เรื่อง  แล้วรีบออกมาจากห้องเพื่อไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น…


   เด็กหนุ่มรีบเร่งก้าวเท้าลงจากบ้าน  เพื่อพบว่าภายในครัวตอนนี้แทบไม่มีที่ยืน  เพราะมันเต็มไปด้วยเศษจาน  และข้าวของภายในครัวทั้งหมด  มันมากองกันอยู่เต็มพื้นไปหมด…  ที่สำคัญ  เมื่อเงยมองสาเหตุที่ทำให้บ้านของเขากลายเป็นแบบนี้  เด็กหนุ่มตกใจมากจนอุทานออกมา  เขาจึงตกเป็นเป้าสายตาของผู้ชายท่าทางน่ากลัวกลุ่มใหญ่  ซึ่งยืนกันอยู่เต็มห้องครัวเขาไปหมด  แล้วเมื่อมองเลยไปตรงหน้าประตูทางเข้าบ้าน…  เขาก็พบผู้หญิงในชุดภูมิฐานยืนมองเขาอยู่  ด้วยสายตาที่บ่งบอกชัดเจนว่ามันเต็มไปด้วยความโกรธเกลียดเขาขนาดไหน…


“คุณ…  คุณเป็นใคร  แล้วมาทำแบบนี้ทำไม…”  เด็กหนุ่มพยายามเค้นเสียงให้ออกมาจากปาก  แต่รู้สึกว่ามันช่างแผ่วเบาเหลือเกิน…


“…ร่านทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะ…  คิดจะมาจับลูกชายฉันอีกคนงั้นเหรอ  ฝันไปเถอะ…”


“ลูกชาย…?  อีกคน…”


“ไม่รู้จักฉันเหรอ…  หรือว่าพี่สาวเธอไม่เคยเล่าเรื่องฉันให้แกฟัง…  ฉันก็เป็นแม่ของตารวี  เป็นย่าของหนูไวโอลินไงล่ะ !” 




-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

to be continue...

มาต่อที่เหลือแต่เลยไปสองหน้าแล้ว  แพทต่อหน้าเดิมไม่ได้ก็ขอเอาขึ้นหน้าใหม่เลยแล้วกันนะคะ  :really2:

มีเรื่องแจ้งให้ทราบล่ะ   :really2:  แพทมีไปแคมป์กราวน์บนเขากับแฟมิลี่สามสี่วันอ่ะ...= = 

แพทอาจจะได้กลับมาอีกทีราวๆอาทิตย์หน้านะคะ    :impress2:

ปล. ตอนนี้กำลังคลั่งเอ็มวีเรื่องจริง ของพี่ซินมากอ่ะ >_<  อุกรี๊ดดดดดด  แต่เสียดายอ่ะ  เอ็มวีนี้มีแต่นางเอกเอ็มวี  ไม่มีพระเอกอ่ะ  กรี๊ดดดดดด

ปล2. ขอให้คนอ่านทุกคนมีสุขภาพดี  ไม่เจ็บไม่ป่วย  และดูแลรักษาสุขภาพกันให้ดีๆด้วยนะ  ตอนนี้ที่นี่เดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อน  เค้ากำลังจะป่วยแล้วอ่ะ   :really2: :really2: :really2:

ปล3. เพื่อนๆสามารถแอดไปคุยหรือติดต่อกะแพทได้ที่นี่เลยนะคะ  จิ้ม ! >> http://www.facebook.com/pat.majestic.1 (http://www.facebook.com/pat.majestic.1)  บางทีแพทก็ลืมแจ้งข่าวลงในเล้าแต่ก็อัพเดทใส่เฟสเอาไว้  = =+  คนแก่แล้วก็ขี้หลงขี้ลืมแบบนี้ล่ะค่ะ  เหอๆ  :jul1: :jul1:  

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 06-08-2012 13:04:05

มาทำให้ค้างขนาดนี้แล้วก็จะไปตั้งหลายวัน
ทำงี้เอามีดมาแทงกันเลยดีกว่า
มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  :serius2: :serius2: o9 o9 o9

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 06-08-2012 13:18:06

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คุณย่า ทำแบบนี้ เด๋วเหอะๆ คุณปู่ไม่เอาไว้แน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 06-08-2012 13:49:49

มาต่อแล้วหยุดแค่นี้ ฆ่ากันเถอะ อร๊ายยยย
อิคุณหญิงแม๊..... ค้างที่สุดอ่ะ ลุ้นเว้ยยยย

ปล.บ้าง อ้างนิสนึง
"ปล. ตอนนี้กำลังคลั่งเอ็มวีเรื่องจริง ของพี่ซินมากอ่ะ >_<  อุกรี๊ดดดดดด  แต่เสียดายอ่ะ  เอ็มวีนี้มีแต่นางเอกเอ็มวี  ไม่มีพระเอกอ่ะ  กรี๊ดดดดดด" (ของแพท)
เลยแว๊บไปดูมาบ้าง อุกรี๊สสสสส นางเอกเอ็มวีสวยมากกกกกกกกกกกกกกกอ๊ะ ขาวเวอร์
อยากดูแต่เอ็มวีเพลง เอาส่วนที่เป็นหนังออกได้ไหม อยากให้เป็นเอ็มวีเต็มแบบไม่มีหนัง (เพิ่มพระเอกเข้าไปด้วยก็ดี อร๊าย)ฮ้าๆๆ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [1
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 06-08-2012 13:51:20

ฟ้าแย่แน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 06-08-2012 14:02:39

 :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 06-08-2012 14:03:03

ยัยป้านี่โรคจิตนะคะ   :เฮ้อ:


อยากได้หลานไปเลี้ยง  แต่มาทำตัวพาลๆกับคนที่ชื่อว่าเป็นผู้ปกครองของเด็กแบบนี้ 
....คือ โง่มากกกกนะคะ ยัยคุณหญิงนี่มีแต่เงิน แต่ไม่มีสมองเลยนะ     o16

เลี้ยงก็เลี้ยงได้แต่ตัวนะคุณหญิง  น้ำฟ้ายังเป็นผู้ปกครองที่มีสิทธิ์ทุกอย่างอยู่ดี
แล้วที่อยากเอาไปเลี้ยงเนี่ย ก็ไม่เข้าใจว่าจะเอาไปทำไม ทั้งๆที่ไม่ดูดำดูดีมาตั้งนาน ทำไมถึงเพิ่งมาอยากเลี้ยงเข้าปุปปัป


เอ...หรือป้าแกจะว่างมากเกินไป?   :m21: 
ถ้างั้นพาแกไปหาจิตแพทย์หน่อยก็ดีนะคะ แกจะได้ไม่ต้องมาฟุ้งซ่านอย่างงี้อีก  :interest:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 06-08-2012 14:20:44

คุณแม่ร้ายกาจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 06-08-2012 14:47:30

ทำไม คนแต่ง ใจร้ายกับเรา แบบ นี้อ่ะ รอตั้งนาน ไม่ได้ค้าง น้อย ลงเลย

เราอุส่าน่ัง รอ 40% TT. เสียใจอ่ะ แถม คนแต่ง ไม่อยู่ อีกกลับ วันอาทิตย์ ลงแดงแน่ช้ัน

แง้ พระเอก อยู่ ใน มาเอาแม่ ไปเก็บทีดิ.

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 06-08-2012 14:55:12

เอาแล้วงัย ฟ้ากะหนูลินจะเป็นงัยบ้างอะนั่น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: candynosugar+ ที่ 06-08-2012 14:58:02

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  :z3: :z10:
เจ็บปวดมาก  :sad4: กรี๊ดดดดด นางคุณย่ามหาประลัย!
มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลย! ชิ่วๆ พ่นไฟใส่ โฮกกก :m31:

รอพี่แพทนะเคอะ มาเร็วๆนะเคอะ :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 06-08-2012 15:04:44

ลุ้น รอ รังสิมันต์รีบมาเคลียร์ซิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 06-08-2012 15:17:08

ตัวร้ายของจริงโผล่มาแล้วววววววววววววววววววว

ตรบได้ไหมมมมมมมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 06-08-2012 15:35:55

โหหหห คุณย่าแรงนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 06-08-2012 15:36:48

เฮ้ยยยย คุณย่าทำงี้ได้ไง  แล้วใครจะมาช่วยหนูฟ้าของเราล่ะเนี้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 06-08-2012 15:59:29

เกลียดยัยป้าใจร้ายคนนี้จัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 06-08-2012 16:07:24

แล้วจะมีคนมาช่วยทันมั้ยเนี้ยะ
 :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 06-08-2012 16:22:52

แม่สามีบุก!!!! จะยังไงละทีนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 06-08-2012 16:23:40

ถึงคราวคนร้ายตัวจริงออกโรงเองแล้วใช่มั้ย :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 06-08-2012 16:29:15

ไม่นะ! ยัยคุณหญิงบ้าาาาาา คุณรังสิมันต์กลับมาช่วยแม่ฟ้าก่อนเร็ว
อ๊ากกกกกก ค้างง่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 06-08-2012 16:31:41

แว๊กค้างอ๊าาาาา :a5: :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 06-08-2012 16:43:24

ร้ายกาจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 06-08-2012 16:45:28

เฮ้...ทำงี้ได้ไงอ่ะ :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 06-08-2012 17:10:29

นี่อีคุณนาย

ถ้านิยายเรื่องนี่ชายไม่ได้กับชายมันจะเป็นนิยายเกย์ไหม

คิดว่ารวยนักเหรอ

เดี๋ยวแม่ตบ!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-08-2012 17:12:10

โห กำลังถึงฉากสำคัญแล้วเชียว แหมเรื่องนี้ให้อารมณ์ละครไทยหลังข่าวนะ แค่เปลี่ยนนายเอกเป็นนางเอกนี่ ดาวพระศุึกร์ยังสู้ไม่ได้ 555 (เอ แต่เหมือนจะผิดเรื่องยังไงไม่รู้ 5555)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 06-08-2012 17:19:35

โอ้ยยย นึกว่าใคร คุณย่าใจร้ายนี้เอง!
พ่อพระเอกกลับบ้านด่วน!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 06-08-2012 18:13:09

คุณหญิงเนี่ยเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงนิ  :m16:
อ่านแล้วหมั่นไส้ อยากถวาย  :z6: ให้ซักที อุ้ย อินไปหน่อย อิอิ

 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: prim--prim ที่ 06-08-2012 18:16:19

คุณหญิงย่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่แพทมาต่อไวๆนะฮร้าา

อยากอ่านต่อแล้ว คุณลุงม้าน้ำอยู่ไหนจ้ะ มาช่วยลูกกับเมียเร็ววววววววววววว  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 06-08-2012 18:30:06

ค้างอย่างแรง :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 06-08-2012 18:43:34

 :กอด1:จะจองเวรกันไปถึงไหน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 06-08-2012 18:44:49

 :serius2:

แม่ยายตัวร้าย

น้ำฟ้่าสู้ๆ :interest:

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 06-08-2012 19:02:51

อยากให้หมอกกับธาดาคู่กันอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 06-08-2012 19:03:51

นี่หรอหว่ะคนเป็นแม่ เป็นย่า


โครตเลวววเลย  :angry2: :angry2:

มาต่อซะค้างเชียวว กร๊ากกกกกกกกกกก ครึ่งปีรอมาแล้ว อาทิตย์เดียว จิ๊บๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 06-08-2012 19:04:06

ค้างอ่ะ :a5:
คุณย่าไม่มีเหตุผล นิสัยไม่ดี มาทำลายข้าวของ แถมยังด่าน้ำฟ้า :m31:
ใครก็ได้รีบมาช่วยน้ำฟ้าเร็วๆๆๆๆๆๆ :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: phenomintna ที่ 06-08-2012 19:13:27

คุณแม่ม๊ามี้ แรงไปแล้วนะฮ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา  :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 06-08-2012 19:19:59

ฆ่ากันเลยหเอะถ้าทำกันแบบนี้อ่ะ

เกลียดผู้หญิงคนนี้ที่สุด ตอนเค้ารักกันอยู่กันสงบๆก็ไม่ยอมรับ ไล่เค้าออกมาแล้วพอลูกตัวเองตายก็จะมาเอาลูกเค้าไป

ทั้งๆที่ตอนแรกไม่ยอมรับแท้ๆๆ

น่าถีบให้ตกเหวซะจริงๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 06-08-2012 19:26:04

โอ้ววว ฟ้าสู้ๆ
ยิ่งคุณนายเเม่ทำเเบบนี้ น้ำฟ้ายิ่งได้รับความรักมากขึ้นไปอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 06-08-2012 20:00:59

จะมาป่วนอะไรฟ้าอีกป้าแก่เอ๊ย! :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 06-08-2012 20:18:03

ใครก็ได้มาช่วยเอาลงไปที ค้างงงงงงงงงงงงงง :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 06-08-2012 20:30:02

คุณนายบ้าไปแล้ว o22

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 06-08-2012 20:35:24

ย่าของหนูลินบุกมาถึงบ้านแล้วมาทำแบบนี้  มันน่าเอา...ลูบหน้าจริงๆ  ไม่เคยสำนึกถึงความผิดตัวเอง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 06-08-2012 20:38:43

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 06-08-2012 20:40:34

แม่สามีน้ำเน่ามาแล้ว  :m16:
บอดี้การ์ดหายไปไหนกันหมด :เฮ้อ:
คุณธาดา ไม่ต้องเศร้า คู่ของตัวเองอยู่ใกล้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 06-08-2012 20:46:46

โอยยยย ยาย เลวเกินไปป่ะ ลูกชายตัวนั่นแหละไม่ดี อ่านแล้วหมั่นไส้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 06-08-2012 20:54:03

บุกรุก ทำลายทรัพย์สินชาวบ้าน ผิดกฏหมายนะคุณย่า แบบเนี้ยนะที่จะเลี้ยงจะสั่งสอนหลาน  :confuse:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 06-08-2012 20:59:47

หญิงสูงวัยคนนี้ไม่สมควรเป็นย่า-เป็นแม่คนเลย
เพราะจิตใจหยาบกระด้างเต็มเปี่ยมไปด้วยอกุศลมูล
แล้วโยชิจะมาทันไหมนี่ รังสิมันต์ช่วยด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 06-08-2012 21:00:30

มาล่ะ ปัญหาเเม่ยายลูกสะใภ้

 :beat: เเม่ยาย

รอตอนหน้าค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 06-08-2012 21:05:06

ตบนังชะนีคุณย่า แถมด้วยการถอนหงอกอีกครึ่งหัวคร่ะ  :beat:  :z6:
คนอะไรใจแค๊บบบแคบ ตัวเองรักลูก แล้วคนอื่นเค้าไม่รักลูกหรอย่ะ ทำตัวเป็นแม่สามีตัวร้ายในละครหลังข่าวไปได้
ว่าทำไมอิตาพระเอกถึงได้ออกมาเป็นเด็กมีปัญหา ชอบใช้ความรุนแรง
ขออภัยที่อินค่ะ   :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 06-08-2012 21:18:36

 :m31: :m31:ฟ้าแย่แล้วอะใครจะมาช่วยทัน :serius2: :serius2: :serius2:


รีบมาต่อน๊าเค้าค้างอะ :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 06-08-2012 21:27:54

รอฉากนี้มานานนนนนนน
อย่าไปยอมแพ้เค้านะ น้ำฟ้าสู้ตายยยยยย


ไปตั้งนานแน่ะ T-T
จะรอนะคะ ค้างจริงจังงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 06-08-2012 21:35:08

คุณย่าเปิดตัวได้น่ากลัวมาก
ว่าแต่คุณย่าแอบมาติดกล้องสอดแนมไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 06-08-2012 22:07:48

กรี้ดดดด คลั่งแล้วคร่า
คุณย่าหนูลินนิสัยแย่มากกกกก
คราวแม่หนูลินก็ทีแล้ว ยังจะทำอีก ฮึ
 :m16: :m16: : :m31: :m31: :fire: :fire: :angry2: :angry2:

อินมากกกกกก

ขอบคุณนะคร่า (คุณหมอกานต์น่ารักปนฮาจริงๆ)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 06-08-2012 22:20:30

เครียด ค้างได้อีกนะเนี้ย งานนี้จะมีใครเข้ามาช่วยทันไหม แปลกใจว่าคุณปู่ไม่ส่งใครมาดูอยู่ห่างๆ อีกกลุ่มเหรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 06-08-2012 22:34:20

โหยยยย นังคุณย่า! ชักจะมากไปล่ะ  :m16: เดี๊ยะๆๆ เดี๋ยวโดน  :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 06-08-2012 22:37:55

นี้หรอคนที่เป้นย่าเค้าทำกัน   :เฮ้อ: :เฮ้อ::m16: :m16: :m16: :angry2: :angry2:
แล้วไอ้คำว่าร่านทั้งพี่ทั้งน้องน่ะ กรูณา ดูลุกคุณซะบ้าง ลูกคุณต่างหากล่ะที่มายุ่งกับเค้าก่อนน่ะ :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 06-08-2012 23:00:36

มาสั้นอ่ะ งอลคนเขียนๆ ไม่จุใจเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 06-08-2012 23:17:04

ทำไมแม่ร้ายขนาดนี้
เซ็งเลย อุปสรรคเยอะจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 06-08-2012 23:22:14

อี๋~ ใครก็ได้ ตบย่าไปไกลๆทีTOT

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 06-08-2012 23:45:28

แค่นี้????  o22   :z6: :a5:
 :m31:
ไรแว๊!!!! :z3: :เฮ้อ:  :m16:

มาต่อเร็วๆด้วย รออยู่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 06-08-2012 23:46:34

มาทำลายข้าวของทำไม   :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 07-08-2012 00:05:22

รู้สึกคุณย่าจะเป็นพวกเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงนะ
ลุงม้าน้ำกลับบ้านทีเถอะ แม่คุณนิสัยโคตรแย่เลยวะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 07-08-2012 00:21:09

 :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: timvasabi ที่ 07-08-2012 02:55:53

จะโผล่มาทำไมห๊ะ!!!!!! นังย่าน่าเกลียดเนี่ย

จะมาเอาหานกลับ เหอะ!! ตอนนั้นทำไรไว้มั้งละ กลับกรอกจริงๆ

ไล่แม่แท้ๆของหลานตัวเอง ไม่ยอมรับลหานในตอนนั้น ตอนนี้จะมาเอากลับ น่าเกลีัยดจริงๆ

งานนี้ ฟ้าสู้เบย อย่ายอมๆๆนะ สู้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 07-08-2012 05:12:38

งะ แอบดีใจที่ได้อ่านต่อ แต่กลับทำให้ค้างยิ่งกว่าเดิม
โอ้ววว ม่ายยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: เกลียวคลื่น ที่ 07-08-2012 08:00:34

ใส่บทคุณแม่ให้เดี้ยงๆ ไปซะคงจะดี  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: milkteabeige ที่ 07-08-2012 10:16:44

ใครจะมาช่วยแม่ฟ้าได้บ้างงง
ซึโยชิที่กำลังจะมาถึงจะช่วยได้ป่าววววว

แล้ว...แต่ก็อยากให้พี่ ตะวัน เป็นคนมาช่วยมากกว่า
สงสารแม่ฟ้าจัง  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: moobaifern ที่ 07-08-2012 11:56:33

เย้อ่านทันซะทีสามวันรวดทีเดียว
ลุงม้าน้ำจะมาช่วยทันมั้ยอ่ะ :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 07-08-2012 12:47:22

เอามีดมาจิ้มกันเลยดีไหม???
ปล่อยให้ค้างแล้วก็ไปซะนานเนี่ย!!!!~

กรี๊ด!!!!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 07-08-2012 12:58:47

คุณย่าหนูลินนี่ใจร้ายที่สุดเลย
แล้วคุณลุงของหนูลินจะทำไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 07-08-2012 15:09:30

ทำไมทำอะไรแบบนี้ได้ คุณเป็นผู้ใหญ่แล้วนะคะ คุณย่า
สงสารหลานบ้างเถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: TreetheoneF ที่ 07-08-2012 15:51:49

อิแก่นี่โผล่มาทำไม!! ทีตอนไล่เขาไม่เห็นจะแยแส ทีตอนนี้จะมาทวงหลานคืน!
ขอ :z6: กับ :beat: หน่อยเหอะ แก่ตายสบายๆลงหลุมไปดีกว่านะ
หนูฟ้าอย่าไปยอมเน้อ
 :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: rukamax ที่ 07-08-2012 16:41:27

สามี ภรรยา เพิ่งเคลียร์กันได้ แม่สามีจะมาทำหอกอะไร  นายตะวันรีบกลับมาด่วน น้ำฟ้าแย่เเล้ว ต้องให้น้ำฝนมาหลอกซะให้เข็ด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: rukamax ที่ 07-08-2012 16:48:36

มีหลายเม้นโดนใจ+ถูกใจ แต่หาปุ่ม Like ไม่เจอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 07-08-2012 18:27:56

(((o(*ﾟ▽ﾟ*)o))) กรี๊ดดดดดลุ้นมากกก อ่านตามทันแล้ว

หนูไวโอลินของแม่ฟ้ากะพ่อตะวันน่ารักน่าฟัดมาก คู่นี้  :o8: ลุ้นจนเหงื่อตกกีบ ในที่สุดพ่อตะวันก็หายปากแข็งซะทีใจตรงกันหวานไม่ทันข้ามวันแม่สามีมาตามเอาทั้งหลานและคนรักคืนซะละ ....ว่าอยู่แล้วเชียวต้องเป็นนายหญิงสูงสุดแน่ๆ  :z3: เมียมาเฟียตัวเป้งขนาดนั้นแม่ฟ้าแย่แน่ๆ พี่ตะวันกะคุณปู่่ช่วยด้วย

ลุ้นมากกกกกค่ะ  :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Oskar ที่ 07-08-2012 20:38:32

ขอดราม่าถึงจุดแตกหัก!!!!!!


 :laugh3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: four4 ที่ 08-08-2012 01:13:03

คุณลุงม้าน้ำ มาช่วย แม่ฟ้า ด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :seng2ped:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 08-08-2012 09:30:32

เอิ่มมมม คุณนายหญิงคนนี้ อ่านแล้ว

รู้สึกกดดันเงียบๆ  ทำไมซึโยชิมาช้าจังหะ

โห ตอนพี่สาวฟ้าท้องไล่เอาๆ พอมีหลานเจือกอยากได้

ป้า ไม่สำนึกตนสักหน่อยหรอว่าเป็นเพราะอะไร

ทำไมตนถึงต้องหาวิธีแย่งหลานเนี้ย เพราะด้วยป้าเองไม่ใช่หรอไง

เกลียดป้าวะ ทำตัวเองแล้วโทษคนอื่น

คนแต่งจ้า เขาขอโทษอินมากอะตอนนี้

มาต่อไวไวน้า สงสารหนูลินนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 08-08-2012 14:47:07

อีย่านี่...เลวว่ะ
เด่วเราชาวเล้าจะไปช่วยนะฟ้า- -+

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 08-08-2012 19:37:44

ตัวร้ายออกมาแล้ว!!  ตอนพี่สาวน้ำฟ้าท้องก็ไล่เค้าออกจากบ้าน ทำกับเค้าขนาดนั้นแล้วจะมาเอาลูกเค้าไปทำไม
โว้ยยย! เอาไปเก็บเร็วๆเถ๊ออออคุณย่าเนี่ย  :m31:

เอิ่มอินไปมั้ย 55555 ค้างมากกกกกกกก  :call: :call: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: The Mistletoe ที่ 08-08-2012 22:06:41

ในที่สุด ก็ตามอ่านจนถึงตอนปัจจุบันจนได้ และก็ได้พบว่า............
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  :serius2:
มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงมากๆเลยอ่ะค่ะ ฮือๆๆๆ :o12:
คนเขียนใจร้ายอ่ะ ทำกันได้ลงคอ โฮๆๆๆๆๆ *ดีดดิ้น* :z3:

อยากจะัรู้เร็วๆแล้วอ่า ว่ายายแก่มหาภัยนี้จะมาแผลงฤทธิ์อะไรบ้าง
ซึโยชิอิอิอิอิอิอิอิ รีบๆมาเร็วๆสิ!!! :monkeysad:
ไม่ก็พี่ตะวันก็ได้ แบบว่าอยู่ๆก็รู้สึกเอะใจ ย้อนกลับมาที่บ้านหน่อยเหอะ!!!!! :angry2:

จะรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อนะค่ะ (นี่ไม่ได้กดดันคนเขียนแต่อย่างใดนะเออ อิอิ) :impress2:


ว่าแต่ มหาลัยแถวบานแสนเหรอ.......รู้สึกเราว่าเราจะอยู่มหาลัยเดียวกันนะค่ะ =v= :o8: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 08-08-2012 23:24:02

 :m31: :serius2: อ๊ากกกกกก ค้างงงงงง   //ช๊อค
ยัยคุณหญิงโรคจิต :angry2: ในที่สุดเธอก็ออกมาปั่นป่วนแม่ฟ้า  :m31:
คุณตะวันกลับมาช่วยแม่ฟ้าที!!!  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: theWinDy ที่ 09-08-2012 02:09:10

คุณย่าของหนูลินทำไมทำแบบนี้ ไม่ดีเลยนะคะนั่น  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: envious17 ที่ 11-08-2012 07:53:15

ยัยย่าโรคจิต คนเค้าจะรักกันยังมาขัดขวาง !! :serius2:

เเล้วมีสิทธิอะไรมาเเย่งหนูลินยะ ต้องให้คุณฝาชีของน้ำฟ้าเเย่งได้คนเดียวสิ  :impress2:

ว่าเเล้วก็มาต่อไวๆนะคะ เป็นกำลังใจให้  :L2:

ปล. เขียนได้สนุกมากๆเลยค่ะ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: menano ที่ 11-08-2012 14:44:18

ไม่นะ  มันกำลังจะดีขึ้นไม่ใช่รึ
อิป้านี่โผล่มาจากไหนเนี่ย
ทำให้ลูกชายต้องตายไปคนนึงแล้ว
ตกลงเนี่ยป้าจะเอายังไงฟระ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 11-08-2012 21:46:45

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงง อย่าทำอะไรน้ำฟ้าน๊ะะะะะะะะะะะะ


คุณย่านิสัยไม่ดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 11-08-2012 23:32:35

สู้ๆนะคุณลุงม้าน้ำ เพิ่งจะได้คืนดีกันกับน้ำฟ้า
มีปัญหาหนักมาให้ตามแก้อีกแล้ว :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-08-2012 09:19:43

รีบๆมาต่อนะ :)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 12-08-2012 11:27:01

อ้าว งี้ต้องจัดให้คุณแม่ซักชุดแล้ว :m16:
ลุงม้าน่้ำกลับมาช่วยแม่ฟ้ากับหนูลินด่วนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 12-08-2012 12:03:28

E คุณนายย่า เลวได้อีก แล้วแบบนี้จะกลายเป็นคนดีได้ไหมเนี่ย เด๋วให้คุณท่านปู่กระทืบเลย เป็นผู้ดีซะเปล่าทำตัวไพร่ได้อีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 12-08-2012 21:23:11

วันนี้วันแม่นะคร๊าฟฟฟ ไม่มาต่อเหรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 13-08-2012 15:00:35

แอบเข้ามาดูว่ามาต่อยัง   :m22:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.38 !>> [5/08/2012] PG.102,104 [100%]
เริ่มหัวข้อโดย: ThaPearpark ที่ 13-08-2012 23:43:12

โห่! คุณย่าคะทำไมทำแบบนี้!
คือ้ขาทำอะไรให้เกลียดนักหนาเหรอ?ท
แล้วอยากจะบอกว่า..ถ้าหนูลินโตขึ้นมาแล้วรู้ความจริงที่คุณย่าทำ!
หนูลินเขาคงจะดีใจมากเลยสินะ!!
ไม่ใช่เพราะคุณย่าเหรอที่ทำให้เรื่องมันออกมาแย่ขนาดนี้
แล้วอยู่ดีๆจะมาเอาหลานเขาไป..ทั้งที่แต่ก่อนไม่เคยจะสนใจ
ถ้ามีย่าแบบนี้หนูเกลียดตายเลย เฮ้อออ :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-08-2012 08:28:32

คุณแม่...ครับผม !!!






“ลูกชาย…?  อีกคน…”


“ไม่รู้จักฉันเหรอ…  หรือว่าพี่สาวเธอไม่เคยเล่าเรื่องฉันให้แกฟัง…  ฉันก็เป็นแม่ของตารวี  เป็นย่าของหนูไวโอลินไงล่ะ !” 

   
.

.

.

.

.



   เมื่อหลายเดือนก่อน  วันที่เขาไปรับพี่สาวที่สนามบิน…  เขาพบหญิงสาวในชุดคลุมท้อง  เนื้อตัวมีแต่รอยแปะผ้าก๊อซ  ข้างตัวมีกระเป๋าติดมือมาใบเดียว กำลังนั่งร้องไห้อยู่ที่ม้านั่งตรงบริเวณจุดรอรับผู้โดยสาร  แน่นอนว่าสภาพแบบนี้คนเดินผ่านไปผ่านมาก็ต้องหยุดมองกันทั้งนั้น…  และน้ำฟ้าก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านั่นจะเป็นพี่สาวของเขาเอง…


‘พี่ฝน !!  ใครทำพี่แบบนี้…บอกฟ้ามานะ…ฟ้าจะ…’


‘อย่านะฟ้า…  ฟ้าทำอะไรเขาไม่ได้หรอก…  ฮือ…  พี่ก็ทำอะไรไม่ได้  พี่เลยต้องหนีมาหาฟ้าที่นี่ไง… ฮือ…’


  ‘หรือว่า  ผู้ชายคนนั้น…  คนที่พี่ไปดูแลเขาใช่มั้ย…  เขาทำร้ายพี่ใช่มั้ย…  ทำไมเขาต้องทำกันขนาดนี้ด้วย… นี่ลูกเขาแท้ๆนะพี่ฝน…!’


‘เปล่าหรอกฟ้า…ฮึก…คุณรวีเป็นคนดี…  พี่รักเขา…แล้วเขาก็รักพี่มาก… แต่…’  พูดได้เท่านั้นพี่สาวของเขาก็หยุดพูดไป  แล้วก็ร้องไห้ไม่หยุด…  เขาต้องปลอบอยู่นานกว่าที่พี่สาวของเขาจะยอมเล่าเรื่องทั้งหมดออกมาว่า…


‘…คนที่บ้านนั้นเขาเกลียดพี่  เพราะเขาอยากให้คุณรวีแต่งงานกับคุณเกษรา  ผู้หญิงที่ดีพร้อม…และคู่ควรกับคุณรวีทุกอย่าง…  แต่ว่า…พอเขารู้ว่าพี่ท้องกับคุณรวี…  เขาก็เลย…ไล่พี่ออกมา…ฮือ…’  น้ำฝนเล่าพลางสะอื้นพลาง…  หล่อนรักน้องชายเพียงคนเดียวของตัวเองมาก  ไม่อยากให้มารับรู้ความจริงว่าก่อนหน้าที่หล่อนจะถูกไล่ออกมา  ตัวเองโดนเขาทำร้ายอะไรมาบ้าง…


   แต่ใช่ว่าน้ำฟ้าจะดูไม่ออก  แผลเป็นที่อยู่ตามตัวของพี่สาวเขามันบอกเล่าเรื่องราวออกมาได้หมดอยู่แล้ว…  เด็กหนุ่มกำมือแน่น…  อยากบินกลับเมืองไทยเพื่อไปทวงถามความจิตใต้สำนึกกับคนที่ทำนัก…  ว่ายังเป็นคนอยู่รึเปล่า  ทำได้แม้กระทั่งคนท้อง  ไม่กลัวเวรกรรมตามทันบ้างรึยังไง…


‘พวกคนรวย…  มันเป็นอย่างนี้เหมือนกันหมดทุกคน…  ไม่เป็นไรนะพี่ฝน…  มาอยู่กับฟ้าที่นี่แหละ  ฟ้าจะดูแลพี่…กับตาหนูนี่เอง…  นะครับหลานน้าฟ้า…  น้าฟ้าจะรักหนูให้มากๆ  แทนคุณพ่อของหนูเองนะ…’  เด็กหนุ่มพยายามหักเรื่องเศร้าเก็บไว้ในใจ  แล้วทำเป็นลูบท้องพี่สาวของเขาเบาๆ  แล้วทักทานเจ้าตัวเล็กนั่นแทน…


   แต่ใช่ว่าเขาจะลืมเรื่องนั้น…  วันนั้นเขากลับไปค้นประวัติครอบครัวนี้ผ่านอินเตอร์เนท  แล้วก็โชคดีที่พบได้ไม่ยาก…  เมื่อมันกำลังเป็นข่าวครึกโครมอยู่ที่เมืองไทย  เพราะลูกชายคนเล็กของตระกูลนั้นเพิ่งเสียชีวิต  ด้วยอุบัติเหตุรถยนต์  และคนขับเสียชีวิตคาที่… 


         ภาพในข่าวเป็นภาพจากงานศพ  โดยคำบรรยายใต้ภาพบอกชื่อบุคคลที่อยู่ในภาพว่าเป็นบิดาและมารดาของผู้ตาย   ชื่อของบิดาคือ  นายศิลา  ภูบดีอัศวเมศวร์ 


         ส่วนชื่อของมารดาก็คือ…


.

.

.


“…คุณหญิงดารกานต์  ภูบดีอัศวเมศวร์…”  ชื่อที่ผุดขึ้นมาในความคิดถูกเอ่ยออกมาเสียงแผ่วเบา  แต่เจ้าของชื่อที่ยืนน่านิ่งอยู่กลับได้ยินถนัด…


“เก่งนี่…รู้จักฉันด้วย…  พี่สาวเธอคงจะด่าฉันให้เธอฟังไปเยอะแยะเลยล่ะสิท่า…ใช่มั้ย…”  คุณหญิงดารกานต์กล่าว  พร้อมกับค่อยๆสาวเท้าเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเด็กหนุ่ม  ที่ไม่ได้สูงไปกว่าหล่อนซักเท่าไหร่เลย…  แถมดูจะตัวบางกว่าเสียด้วยซ้ำ… 


            แล้วเมื่อยิ่งพินิจดูใกล้ๆ  มันยิ่งทำให้หล่อนรู้สึกเกลียดคนตรงหน้ามากขึ้น…  เพราะทั้งรูปหน้า  ทั้งแววตา  มันช่างเหมือนกับผู้หญิงอวดดีคนนั้นเสียเหลือเกิน…  วันที่หล่อนไล่ผู้หญิงคนนั้นออกไปจากบ้าน  มันก็มองหล่อนด้วยสายตาแบบนี้ไม่ต่างกัน…  เห็นแล้วหล่อนอยากจะเอื้อมมือมาขย้ำบีบคอมันนัก…ให้มันรู้สึกเจ็บปวดเหมือนที่ลูกชายของหล่อนต้องเจ็บ…


“พี่สาวเธอด่าฉันให้เธอฟังว่ายังไงบ้างล่ะ…  แล้วมันได้บอกเธอมั้ย…ว่าฉันทรมานมันยังไง…  ก่อนที่จะไล่มันออกไปจากบ้าน…”


“พี่สาวผมไม่เคยพูดเรื่องของคุณให้ผมฟัง…  เราไม่คุยเรื่องอดีต   อะไรที่มันจบลงไปแล้ว...ผมก็อยากให้มันจบลงไปแค่นั้น... ไม่มีประโยชน์ที่จะมารื้อฟื้นมันขึ้นมาใหม่...”


“เหรอ…  แต่ฉันว่ามันมีนะ  ประโยชน์น่ะ…”  คุณหญิงดารกานต์เดินวนรอบตัวน้ำฟ้า  พลางมองสภาพบ้านที่เพิ่งถูกคนของตัวเองทำลายข้าวของจนพังเสียหาย…  ก่อนจะหันกลับมาพูดต่อ  “…และมันน่าจะเป็นประโยชน์กับเธอด้วย…  ครั้งที่แล้วตาตะวันลูกชายฉันคงเสนอเงินให้เธอน้อยเกินไป  เธอก็เลยไม่สนใจข้อเสนอใช่มั้ย…  ไม่เป็นไร  วันนี้ฉันเอาเงินสดยี่สิบล้านมาให้…  แลกกันกับหลานชายของฉัน…  ยังไม่หมดนะ…  แล้วฉันจะให้เธอเพิ่มขึ้นอีกสามสิบล้าน  …ถ้าเธอเลิกยุ่งกับตาตะวัน  แล้วออกนอกประเทศนี้ไปซะ…  ว่ายังไง  ห้าสิบล้านฟรีๆ  เธอไม่ต้องลำบากอะไรเลยใช่มั้ย…  เธอจะ…”


“คุณนายครับ…  ถ้ามีคนเอาเงินมาเสนอให้คุณนายห้าสิบล้าน  …เพื่อแลกกับ ‘หัวใจ’ ของคุณนาย…  คุณนายจะยอมมั้ย…  คุณนายจะยอมตาย  เพื่อให้เขาได้หัวใจของคุณนายไปรึเปล่า…  ถ้าคุณนายทำได้…  คุณนายค่อยมาคุยกับผมเรื่องนี้…  โอ๊ย !!”  ปลายเสียงเด็กหนุ่มต้องอุทานออกมา  เพราะเล็บสีสวยของคุณหญิงดานกานต์มันฝังเข้าที่คอของเขา  ซ้ำลงแผลเดิมที่เคยโดนบาดเมื่อหลายวันก่อน…  มันเจ็บจนเขาแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่จริงๆ…


“เธอนี่มันอวดดียิ่งกว่าพี่สาวเธอเสียอีกนะ…  ทำไมไม่ว่าง่ายๆเหมือนพี่เธอบ้าง…  รายนั้นพอไล่ให้ไปก็ไป…  ไม่หน้าด้านหน้าทนเหมือนเธอเลย…” 


“อึก…ผมกับพี่…เราต่างกัน…ฮึก…  แล้วผมก็จะไม่มีวันยอม  ให้คุณมาพรากหนูลินไปจากผมเด็ดขาด…  โอ๊ย…”


“ถ้าฉันอยากได้อะไร…ฉันต้องได้ !  …แล้วใครหน้าไหนที่มาขวาง…  ฉันก็ไม่เคยเอาไว้ทั้งนั้น…  ดูอย่าวพี่สาวเธอสิ…ฉันยังกำจัดมันออกไปได้…  แล้วนับประสาอะไรกับเธอ…  ที่ฉันจะทำให้ออกไปจากชีวิตของครอบครัวฉันไม่ได้…ห๊ะ…!”


            …เพี๊ยะ…   


                …โครม !...  เพล้ง…!...


             เสียงฝ่ามือกระทบผิวเนื้อดังก้องห้องครัว  ก่อนที่แรงฝ่ามือนั้นจะส่งผลให้ร่างเล็กๆของน้ำฟ้าเสียหลัก  สะดุดล้มทับตู้เก็บจานชามเบื้องหลัง  จนจานที่เหลืออยู่บนชั้นตกลงมาแตกกระจายเกลื่อนพื้น…  แน่นอนว่าคนที่หล่นทับซากจานนั้นก็ต้องโดนบาดตามแขนตามขาเต็มไปหมด…   


             แต่น้ำฟ้าก็ไม่มีเวลามาพะวงกับแผลของตัวเองไปมากกว่านี้  เมื่อสองตามองเห็นเท้าของผู้หญิงคนนั้นกำลังจะเดินเข้าไปในตัวบ้าน…  เด็กหนุ่มก็พุ่งตัวเองเข้าไปกันตัวคุณหญิงดารกานต์เอาไว้  แม้จะถูกเตะ ถูกผลักออกแค่ไหน  เขาก็ไม่ยอมปล่อยมือไปจากลำตัวของผู้หญิงตรงหน้า  แม้ว่าสุดท้ายเขาจะต้องล้มลงแล้วคว้าไว้ได้แค่ขา  น้ำฟ้าก็ยึดจับเอาไว้มั่น  ไม่ให้ยอมคุณหญิงดารกานต์ได้ก้าวเข้าไปล่วงล้ำ  แล้วคว้าดวงใจของเขาไปหรอก…


“พวกแกมัวแต่ยืนบื้ออะไรกันอยู่ !!  รีบมาเอามันออกไปซักทีสิ…ฉันจะรีบไปหาหนูไวโอลิน !!  ปล่อยฉันนะไอเด็กบ้า !  ปล่อย…!”


“ไม่ !!  ผมไม่ยอมให้คุณ…  เข้าไปหาหนูลิน…อึก…”


“จะไม่ปล่อยใช่มั้ย…  ถ้าไม่ปล่อยละก็ฉันยิงแกแน่ !!”  ทันทีที่พูดจบ  คุณหญิงดารกานต์ก็หยิบปืนกระบอกสั้นออกมาจากกระเป๋าถือ  แล้วจ่อไปที่หัวของน้ำฟ้า…  แต่เด็กหนุ่มเพียงเงยหน้าขึ้นมองพร้อมกัดริมฝีปาก  แต่กลับไม่ยอมปล่อยมือ  แถมยังรัดขาเธอแน่นขึ้นกว่าเดิมอีก…


“ได้…  ถ้าอยากตายขนาดนั้นฉันก็จะสงเคราะห์ให้…”


   …กริ๊ก…


   เสียงปลายกระบอกปืนกดจ่อที่ขมับ  ทำให้น้ำฟ้าหลับตาปี๋  เตรียมรับความเจ็บปวดและการตายเต็มที่  ในใจภาวนาขอโทษหนูลินเพียงอย่างเดียว  ที่เขาไม่สามารถปกป้องให้เด็กตัวน้อยเติบโตขึ้นมาอย่างงดงามและเป็นคนดีได้ 


        เขายอมตาย  แต่ขอให้ได้ปกป้องหนูลินเอาไว้ด้วยชีวิตเป็นครั้งสุดท้าย… 


         …พี่ฝน…ฟ้ากำลังจะไปหาพี่แล้วนะ…  ฟ้าขอโทษที่ต้องทิ้งหนูลินเอาไว้คนเดียว…  ฟ้าขอโทษนะ…


          เด็กหนุ่มคิดอยู่ในใจ  รับรู้ได้ว่าแรงกดของปืนที่ศีรษะมันหนักขึ้น…  แต่แล้วจู่ๆเสียงตวาดดังลั่นก็ดังขึ้นมาจากหน้าประตูบ้าน… 


“หยุดเดี๋ยวนี้นะ ! คุณหญิงดารกานต์…!!”


              และเสียงที่ช่วยชีวิตน้ำฟ้าเอาไว้ได้อย่างหวุดหวิดที่สุด   ก็คือเสียงของนายใหญ่บ้านภูบดีอัศวเมศวร์   ชายวัยเลยกลางคนมาเล็กน้อยเดินเข้ามาพร้อมไม้เท้าค้ำ   ทำให้ภายนอกดูคล้ายคนวัยค่อนชราที่สุขภาพไม่แข็งแรง  ทว่าสายตาคมประดุจเหยี่ยวที่มองกราดมา  มันบ่งบอกความเป็นคนมีอำนาจได้อย่างล้นเหลือ… 


           ชายชุดดำทั้งหลายที่ยืนห้อมล้อมน้ำฟ้าอยู่เมื่อครู่รีบถอยกระจัดกระจายไปยืนก้มหน้าอยู่ริมผนังห้อง  รวมทั้งคุณหญิงดารกานต์ที่เอาปืนออกจากศีรษะน้ำฟ้าแทบจะในทันที…  แถมยังหันมองคนมาใหม่แล้วเรียกชื่อออกมาเสียงแผ่วเบา…


“คุณศิลา…  คุณมาได้ยังไง  ก็ไหนวันนี้ลูกน้องคุณบอกว่า  คุณไปตีกอล์ฟกับเพื่อนคุณที่ต่างจังหวัดไม่ใช่เหรอ  แล้วทำไม…”


“ลูกน้องคุณก็บอกผมเหมือนกัน…  ว่าคุณพาคนของผม…มาบุกบ้านเจ้าหนูนี่…  ผมบอกคุณแล้วใช่มั้ยว่าถ้าคุณทำอะไรที่ผมเห็นว่าไม่สมควรล่ะก็…  ผมนี่ล่ะ…จะหยุดคุณเองคุณดารกานต์…”  นายใหญ่ของตระกูลเดินเข้ามาจ้องหน้าภรรยาตัวเอง…  เขามองเห็นไฟโทสะรุมสุมเต็มอกของผู้หญิงตรงหน้า…  แล้วเมื่อก้มมองเด็กหนุ่มที่นอนหมอบอยู่แทบเท้าก็พบแววตาใสซื่อ  เผยแววหวาดกลัวออกมาให้เห็น…


   ใบหน้าเหมือนผู้หญิงคนนั้นจริงๆ  ไม่แปลกที่ดารกานต์จะรู้สึกเกลียดมากขนาดนี้  แต่สำหรับเขา  ความโกรธหรือเกลียดมันหายไปตั้งแต่วันที่ลูกชายของเขาตายไปแล้ว…  วันนั้นมันทำให้เขาฉุกคิดถึงสาเหตุการตายที่แท้จริงของลูกชาย  ว่าไม่ใช่เพราะพี่สาวของเด็กหนุ่มตรงหน้า  แต่มันเป็นเพราะผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขาที่ต่างหาก…  ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเด็กคนนี้เลยซักนิด…


“นายใหญ่ !!  …เอ่อ…นายหญิง…”  ซึโยชิที่รีบวิ่งเข้าตัวบ้านมาอย่างรวดเร็ว  เนื่องจากเห็นรถจากบ้านใหญ่จอดขวางอยู่เต็มถนน หยุดชะงักอยู่หน้าประตู  เมื่อพบว่าใครบ้างที่ยืนอยู่ในบ้านคนที่เขาได้รับมอบหมายให้มาคุ้มครอง… 


           แล้วเมื่อหนุ่มญี่ปุ่นหันมองเห็นสภาพน้ำฟ้าที่นอนหมอบคุดคู้อยู่กับพื้นแทบเท้านายหญิงของบ้านใหญ่  ชายหนุ่มก็รีบตรงเข้าไปพะยุงคนร่างบางๆให้ค่อยๆทรงตัวขึ้นแล้วพามายืนพิงกับโต๊ะไม้กลางห้อง…   ก่อนที่ตัวเองจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อเสียงนายใหญ่เรียกชื่อตนเสียงเหี้ยม…


“โยชิ…  นายแกสั่งให้มาคุ้มครองเด็กนี่  แล้วแกหายไปไหนมา…  ฉันจะหักเงินเดือนแทนเจ้านายแก  โทษฐานที่แกทำงานผิดพลาด…”  นายใหญ่ออกคำสั่งแทนลูกชาย  ซึโยชิก้มหัวรับทราบบทลงโทษแต่โดยดี


“รับทราบครับ  นายใหญ่…” 


“ส่วนพวกแก…  ถามหน่อยซิ…  ฉันได้ออกคำสั่งซักคำให้มาที่บ้านนี้รึยัง…  ถ้าจำไม่ผิดคำสั่งสุดท้ายคือ  ให้พวกแกช่วยกันดูแลความปลอดภัยของ…คุณดารกานต์เพียงอย่างเดียว…  แล้วนี่พวกแกมาทำอะไร…” 


“ผม…ผมขอโทษครับนาย…”  กรุณก้มหน้าพูดยอมรับความผิด  ส่วนคนอื่นๆก็ก้มหน้าไม่กล้าสบตานายใหญ่เลยซักคนเช่นกัน…   รู้ดีว่าตอนนี้เจ้านายตัวเองโกรธมาก  เพราะการทำผิดกฎข้อตกลงที่ร้ายแรงที่สุดเป็นอันดับสองในวงการนี้คือ  การทำงานละเมิดคำสั่งเจ้านาย  ส่วนข้อแรกน่ะหรือ…ก็คือการหักหลังเจ้านายยังไงล่ะ  ซึ่งบทลงโทษไม่ต้องพูดถึง  ไม่ได้ตายดีแบบศพยังมีให้สวดแน่ๆ…


“…ซึโยชิ  รีบพาเด็กนี่ไปโรงพยาบาลซะ…  ส่วนคุณดารกานต์  เรามีเรื่องต้องคุยกัน…  กลับบ้านกับผมเดี๋ยวนี้…”  หนุ่มใหญ่หันบอกกับลูกน้องของลูกชาย  แล้วก็เลยมาจ้องภรรยาตัวเองเป็นเชิงบังคับ  ทว่าหญิงสาวกลับเม้มปากแน่นแล้วสะบัดหน้าตั้งท่าจะเดินเข้าไปในบ้านต่อ  โดยไม่สนใจคำกล่าวของสามีแม้แต่น้อย…


“อย่าก้าวเข้าไปอีกนะคุณดารกานต์ !...  ถ้าไม่อย่างนั้น…ผมไม่รับประกันว่าผมจะทำอะไรคุณได้บ้าง…”  นายใหญ่ตวาดใส่ภรรยาอย่างเหลืออด…  เขาปล่อยให้หล่อนทำอะไรตามใจมามากเกินไปแล้ว…  ถ้าไม่ปรามให้รู้ขอบเขตเสียบ้าง…  ก็ไม่รู้ว่ามันจะมีอีกกี่คนที่ต้องเดือดร้อนเพราะการกระทำโดยไม่ยั้งคิดของภรรยาตน… 


   คุณหญิงดารกานต์หันมาหาสามีแล้วพูดเสียงดังลั่นโต้ตอบ  เมื่อไม่เคยเลยซักครั้งที่ตนจะโดนสามีขึ้นเสียงใส่ต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้…


“ฉันจะเข้า ! แล้วคุณจะทำไม…  ถ้าฉันไม่ได้หนูไวโอลินกลับไปกับฉันวันนี้…  ฉันก็ไม่กลับ !”


“คุณดารกานต์…!!  ก็ได้…  ถ้าคุณจะทำตัวแบบนี้กับผม  ไม่ฟังกัน  ผมก็จะไม่ไว้หน้าคุณ…   ณพล ! กรุณ ! ลากนายหญิงกลับบ้าน !!”  หนุ่มใหญ่ตวาดก้อง  สองคนที่โดนเรียกชื่อสะดุ้งวาบ…  หันสบตากันว่าการแตะต้องนายหญิงเป็นเรื่องที่ทำแล้วหัวจะไม่โดนเป่ากระจุยใช่มั้ย…   แต่แล้วเมื่อโดนตวาดลงคำสั่งซ้ำอีกครั้ง   ทั้งสองคนก็รีบเร่งเข้าไปประกบตัวนายหญิงของเจ้านายที่แท้จริงกันคนละข้าง…แล้วกล่าวคำขอโทษ


“ขอโทษนะครับนายหญิง…  แต่เราต้องทำตามคำสั่งนาย…”  กรุณกล่าวแบบไม่ค่อยมั่นใจนัก


“นี่พวกแกกล้าจับตัวฉันเหรอ !! ห๊ะ…  ฉันเป็นเจ้านายพวกแกนะ…!!  นี่ ! ฉันบอกให้ปล่อยไง…ปล่อยสิ !!!  คุณศิลา…  คุณทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้นะ  ฉันจะขึ้นไปหาหลาน…ปล่อยฉันนะไอพวกบ้า !! ปล่อย…!!!”


“พาไปที่รถ…  แล้วระวังอย่าปล่อยให้ลงมาได้อีกล่ะ…  ถ้าผู้หญิงคนเดียวยังเอาไม่อยู่… ก็อย่าหวังว่าจะได้ทำงานกับฉันต่อเลยกรุณ  ณพล…”


“ครับ ! นาย…”  สองเสียงตอบรับพร้อมกัน  แล้วช่วยกันหิ้วปีกนายหญิงของบ้านไปที่รถ  แม้จะโดนแรงขัดขืนต่อว่าต่อขานมากแค่ไหน…  แต่คำสั่งนายใหญ่ศิลาคือที่สิ้นสุด  พวกเขาขัดไม่ได้จริงๆนะครับนายหญิง… !


   เมื่อภรรยาตัวเองถูกพาออกไปพ้นเขตบ้านแล้ว  คุณศิลาก็หันมองหน้าลูกน้องแต่ละคนที่ยืนเอามือกุมเป้ากันเป็นแถว…  แล้วตวาดก้องออกมาอีกครั้งอย่างเหลืออด…


“ยืนทำบ้าอะไรกันอยู่ !!  จัดของกลับเข้าที่เดี๋ยวนี้…  แล้วใครที่ลงมือทำลายข้าวของบ้านนี้  กลับไปโดนฉันคาดโทษแน่ๆ…  รีบจัดให้เสร็จแล้วก็กลับกันไปได้แล้ว…  ก่อนที่ฉันจะรู้สึกอยากเพิ่มโทษพวกแก…  ทำอะไรไม่รู้จักคิดกันจริงๆ…”  นายใหญ่ศิลาบ่นใส่ลูกน้องที่เริ่มลงมือเก็บของกันอย่างรวดเร็ว…

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-08-2012 08:31:31

   เสียงไม้เท้ากระทบพื้นดังตึกๆไม่กี่ทีน้ำฟ้าก็พบนายใหญ่ศิลามายืนอยู่ตรงหน้าตน  ฝ่ามือใหญ่ทำท่าจะเอื้อมมาทางเขา   อาการผวาจากเหตุการณ์เมื่อครู่ทำให้เด็กหนุ่มต้องรีบหันหลบไม่ยอมให้แตะ  และเมื่อคุณศิลาเห็นก็เข้าใจ  ชายวัยกลางคนจึงถอยออกมาในระยะหนึ่ง  แล้วเริ่มพูดขึ้นมาว่า


“ฉันต้องขอโทษด้วยนะ  ที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับเธอ…  เดี๋ยวค่ารักษาพยาบาล  ฉันจะออกให้เธอทั้งหมด…  ส่วนข้าวของที่เสียหายไป  ฉันจะให้คนเอาสินค้าใหม่มาเปลี่ยนให้กับเธอ…   แล้วฉันสัญญา…  ว่าฉันจะไม่ปล่อยให้ดารกานต์เขามาทำร้ายเธอได้อีก…ไม่ต้องกลัวนะ…”  หนุ่มใหญ่พูดแล้วพยายามยกยิ้มให้…   แต่น้ำฟ้ากลับส่ายหน้า  แล้วเปล่งเสียงพูดออกมาค่อยๆว่า


“…ไม่เป็นไร…ครับ  …ผมไม่ไปหาหมอ…  ส่วนของ…มันพังไปแล้วก็ช่างมันเถอะ…ครับ…  ผม…ค่อยไปซื้อใหม่…เองได้…”


“ได้ยังไงกัน…  เมียฉันเป็นคนทำ  ฉันก็ต้องรับผิดชอบสิ…  เอาน่า…  โยชิ…พา..น้ำฟ้าไปหาหมอไป…  เอ๊ะ…หรือจะให้หมอมาตรวจให้เธอที่นี่ดี  ถ้าเธอไม่อยากไปหาหมอ…” 


“…ไม่…ไม่เป็นไรจริงๆครับ…  เพื่อนผม…เป็นหมอ… เดี๋ยวเขาคงมา…”


“ถ้าอีกเดี๋ยวถึงจะมา  ฉันว่าพาเธอไปโรงพยาบาลคงเร็วกว่า…  อย่าปฏิเสธความหวังดีจากฉันเลย…  ฉันแค่อยากแก้ตัวใหม่  ไม่อยากให้เธอต้องเป็นเหมือนพี่สาว…  ตอนนั้นฉันไม่ได้ทำอะไรเลย…  ฉันไม่ได้ช่วยพี่สาวเธอ… ฉันขอโทษด้วยนะ…”  นายใหญ่กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจ  แต่ทว่าน้ำฟ้ายังมีความรู้สึกตะขิดตะขวงใจกับคำขอโทษนั้นอยู่… 


   …ไม่ใช่ว่ามาเล่นละครหลอกตาให้เขาตายใจ  แล้วก็ตลบหลังด้วยการมาพรากหนูลินไปหรอกนะ…


“คุณ…ไม่อยากได้ตัว…หนูลิน…เหรอครับ”  น้ำฟ้าถามเสียงเบา  พยายามทรงตัวไว้ให้อยู่   และพูดให้เสียงดังแม้ว่ายิ่งพูดมันจะยิ่งรู้สึกสะเทือนบริเวณคอให้ต้องเจ็บแปลบๆขึ้นมาก็ตาม


   คุณศิลานิ่งคิด…  พลางจ้องตอบสายตาเด็กหนุ่ม  ดูก็รู้ว่ายังไม่ไว้ใจกัน…  ก็แน่ล่ะ  เจอเหตุการณ์แบบนี้เข้าไป…แค่เขายอมพูดดีด้วยก็ดีเท่าไหร่แล้ว…


“อยากได้สิ…  ฉันเห็นหลานแค่ในรูป  ตัวจริงแกคงน่ารักน่าชังมากแน่ๆ…  อยากคอยเฝ้าดูพัฒนาการของแก  เหมือนอย่างที่ปู่คนอื่นเขาได้ทำกัน…” 


“ถะ…ถ้างั้น…แล้วทำ…ไม”


“เพราะฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะได้เลี้ยงดูแกน่ะสิ…   เธอ…เป็นผู้มีสิทธิ์ได้เลี้ยงดูแกอย่างชอบธรรม  แล้วเธอก็เลี้ยงหลานของฉันได้ดี…  แกถึงได้โตมาน่ารักน่าเอ็นดู…  ท่าทางจะยิ้มเก่งด้วยนะ  ฮ่ะๆ…”


   น้ำฟ้าฟังสิ่งที่นายใหญ่ศิลาของตระกูลพ่อหนูลินพูดแล้วก็นิ่งคิด…  นายใหญ่คนนี้ช่างแตกต่างกับคุณหญิงดารกานต์จริงๆ   …แล้วก็ดูจะต่างกับ…ลูกชายคนกลางมากๆด้วย…  ความมีเมตตาและความจริงใจ…น้ำฟ้าเริ่มสัมผัสได้ทีละนิดแล้ว…


“เอาล่ะ…  ฉันไปแล้ว…  โยชิอย่าลืมพาเด็กน้ำฟ้าไปหาหมอด้วยนะ…  จัดการดูแลค่าใช้จ่ายทั้งหมดด้วยอย่าลืม…”  ก่อนกลับหนุ่มใหญ่ยังหันมากำชับกับซึโยชิอีกครั้ง  เมื่อจบก็ทำท่าจะสาวเท้าออกไป…  น้ำฟ้าเมื่อเห็นดังนั้นจึงพยายามเค้นเสียงเรียกให้ดังที่สุดแม้ว่าจะรู้สึกเจ็บคอแทบตายแล้วก็ตาม…


“ดะ…เดี๋ยวครับ…”  และโชคดีที่มันดังพอให้คุณศิลาได้ยิน 


“หืม…มีอะไร…”  คุณศิลาถามพลางหันมามอง…  แล้วหนุ่มใหญ่ก็ต้องแปลกใจ  เมื่อเห็นน้ำฟ้าพยายามจะยกมือขึ้นพนมแล้วก้มหัวให้เขา 


“ขอบคุณ…นะครับ…  ที่ช่วยผม…” 


   เด็กหนุ่มกล่าวขอบคุณเสียงเบา  ซึ่งเขาก็ได้รับอาการพยักหน้ารับจากผู้อาวุโสกว่า  ก่อนที่นายใหญ่คนนั้นจะเดินหันหลังกลับไปพร้อมพาลูกน้องที่เหลือออกไปด้วย…   น้ำฟ้ามองตามรถยนต์ที่ทะยอยกันเคลื่อนออกไปจากหน้าประตูบ้านของเขาแล้วก็เข่าทรุด…  ดีที่ซึโยชิทันหิ้วปีกเอาไว้ไม่ให้เขาล้มลงไปกองกับพื้นในทันที…


“คุณฟ้า !  คุณฟ้าไหวมั้ยครับ…  ผมจะรีบพาไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย…”


“ไม่…ผม…จะไปหา…ลูก…”  น้ำฟ้าฝืนแรงตัวเอง  พยายามก้าวขาจะเข้าบ้าน…  แต่ก็ไม่ไหวเมื่อแรงมันหมดทำให้เขาทรุดลงไปอีกรอบ…


“คุณฟ้า ! เอาอย่างนี้…  คุณฟ้านั่งรอผมที่นี่  ผมจะขึ้นไปพาคุณหนูลงมาให้คุณ  แล้วคุณต้องยอมไปโรงพยาบาลกับผม  ตกลงนะครับ…”  หนุ่มญี่ปุ่นพูดจบก็ไม่รอคำตกลง  ช่วยพะยุงร่างน้ำฟ้าขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้ตัวใกล้ๆที่ถูกยกขึ้นมาวางไว้เรียบร้อยเหมือนเดิม…  เขามองดูแล้วคุณน้ำฟ้าไม่น่าจะลุกเดินไปไหนได้อีก…


   จากนั้นชายหนุ่มร่างเพรียวก็รีบวิ่งเข้าไปในบ้าน  ขึ้นชั้นบนเพื่อไปอุ้มตัวคุณหนูไวโอลินลงมา  และก็พบว่าคุณหนูกำลังงอแงงัวเงียเพราะไม่เจอใครอยู่พอดี…






-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

to be continue...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: maiouar ที่ 14-08-2012 08:42:33

กรี๊ดดด มาแต่เช้าเลยค้าาาาาา

โอยยยย สงสารหนูน้อย สงสารฟ้า

เฝ้ารอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 14-08-2012 08:45:10

ง่ะ ทำไมเราเพิ่งเห็นง่า


ปล. ขอแนะนำนายใหญ่ว่า ให้จัดการกับคุณหญิงด้วยการ
        ลงหวาย
        (ซาดิสได้อีกนะเรา  555+)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 14-08-2012 08:59:26

วันที่ใส่ผิดเน้อ  วันนี้ วันที่14แล้วจ้ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 14-08-2012 09:01:03

โอ๊ยยยยยยยยยยยอิคุณป้าดารกานต์  :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 14-08-2012 09:07:47

อยากตบนังคุณหญิงนั่นจังเลย แกมาทำร้ายน้ำฟ้า เกลียดยัยแก่หนังเหี่ยวนี่จัง
รังสิมันต์รีบกลับมาดูแลน้ำฟ้าได้แล้ว

+1 และให้เป็ดจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 14-08-2012 09:10:51

อ๊ากกก ดีนะคุณปู่มาช่วยไว้ทันอะ

โยชิช้าวะ คราวหลังมีเคืองอะ ถ้ามาช้าอีก

คุณหญิงนั้น อยากตบมากก อ๊ากกกกกกก ฉันเกลียดป้ามากที่สุดในโลกเลย

ไม่ได้สำนึกตัวเองอะ ฮึ๊ยๆๆๆๆ

คราวหน้าน้ำฟ้าจะเจออะไรอีกเนี้ย ฮู็ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 14-08-2012 09:13:42

น้ำฟ้า สู้ๆนะ :m15: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 14-08-2012 09:16:19

นายใหญ่จัดการนายหญิง จัดหนักๆเลยนะ :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 14-08-2012 09:22:13

คุณแม่สามีใจร้ายแน่เลยแบบนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 14-08-2012 09:22:33

ทำเกินไปแล้วอ่ะคุณหญิง.....   :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 14-08-2012 09:23:54

นายใหญ่สุดยอด o13
สงสารแม่ฟ้ามากๆ
โยชิบอกนายแกเลยถ้ารังสิมันต์รู้คุณนายแย่แน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Eomoge ที่ 14-08-2012 09:31:17

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!

โหดเกินไปแล้ววววว น้ำฟ้าสู้น่ะ

 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 14-08-2012 09:33:25

ยัยคุณนายใจร้ายมากก.... :3125:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 14-08-2012 09:36:17

 :monkeysad: :monkeysad:ผู้หญิงใจร้ายทำร้ายแม่ฟ้าได้ไง :angry2: :angry2:


ปลื้มนายใหญ่ที่สุดเด็ดขาดมากๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1:


รออ่านจ้า :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [13/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 14-08-2012 09:36:40

อ้างจาก: indy❣zaka ที่ 14-08-2012 08:59:26  

วันที่ใส่ผิดเน้อ  วันนี้ วันที่14แล้วจ้ะ  :กอด1:

เอ๊อะ !!  =*=  เค้าลืมไปอ่ะ  วันที่ที่นี่มันวันที่ 13 อยู่เลย  T_T  เดี๋ยวเค้าแก้ไขให้นะจ๊ะ  ขอบคุณจ้าาาา  :)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: jubujubu ที่ 14-08-2012 09:48:22

รอป่าป๊าม้าน้ำ  มาเจอสภาพแม่ฟ้า  แล้วจะทำไง :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ทานตะวัน ที่ 14-08-2012 09:52:24

คุณหญิงดารกานต์ คุณแน่ใจเหรอว่าคุณผ่านการเป็นแม่คนมาถึงสองคนแล้ว
คุณถึงได้มีการกระทำแบบนี้ ขัดใจจจจจจ
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 14-08-2012 10:06:44

ทีแบบนี้ลุงท้าน้ำดันไม่อยู่นะ มันน่านัก!!!

คุณปู่เท่มากๆ ค่าสุดๆ ไปเลย แอบเชียร์ 5555555555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 14-08-2012 10:15:34

เป็นเราจะถีบอีคุณหญิงนี่ให้ตกบันไดสักที
นายเอกก็โคตรสาวแตก ยอมให้เค้าทำร้ายร่างกายอยู่ได้
ขัดใจ! :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: moobaifern ที่ 14-08-2012 10:24:41

ย่าใจร้ายจัง
พี่ตะวันจะมาหาฟ้ามั้ยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 14-08-2012 10:27:48

ว่าแล้วงานนี้ต้องได้รุ่นพ่อมาจัดการ งานนี้ใครก็หยุดตัวแม่ไม่ได้หรอกถ้าไม่ได้ตัวพ่อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 14-08-2012 10:34:36

คุณหญิงโหดร้ายง่ะ ดีนะที่นายใหญ่มาทัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 14-08-2012 10:44:53

รอๆๆๆๆ ดีนะเนี่ยที่นายใหญ่มาทัน ไม่งั้น....

ไม่อยากนึกเลย งือ!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 14-08-2012 10:48:18

เรื่องนี้ถึงครูอังคณาแน่...เฮ้ยยยยไม่ใช่ๆๆๆ
ต้องบอกว่า
เรื่องนี้ถึงคุณตะวันแน่ !!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 14-08-2012 11:11:33

โชคดีนะเนี่ยที่คุณปู่เป็นคนดี...และมาช่วยกัน

อ่านแล้วแอบเกลียดคุณหญิงได้ไหมเนี่ย?

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 14-08-2012 11:12:06

อยากกระโดดกอดคุณปู่หนูลินจังเลย :กอด1:
เข้ามาช่วยได้ทันท่วงทีไม่อย่างนั้นนะ ไม่อยากคิด
หนูลินคงต้องไปอยู่กับคนใจร้าย แม่ฟ้าก็ต้องเจ็บหนัก
แต่แค่นี้ก็เจ็บมากพอแล้ว หวังว่าจะไม่มีอีกนะ :serius2:
เมื่อไรน้ำฟ้ากับหนูลินจะได้อยู่อย่างสงบเสียที :เฮ้อ:
แล้วนี่ถ้าลุงม้าน้ำรู้เรื่องจะว่ายังไงมั่งล่ะเนี่ย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
กดเป็ดค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 14-08-2012 11:13:42

เราว่าคุณหญิงคงมีความผิดปกติทางสมอง

ส่งไปรักษาเถอะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 14-08-2012 11:17:36

คุณหญิงใจร้ายที่สุดนะ
ใช้อำนาจรังแกคนอื่นเค้าอยู่ได้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 14-08-2012 11:26:06

น่าเสียใจจังเลย ที่คนรวยเลี้ยงลูกให้เป็นแบบนี้ แต่กลับโทษแต่คนอื่น  :m31: :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 14-08-2012 11:44:15

เศร้าใจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 14-08-2012 11:44:42

เศร้าใจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-08-2012 12:16:33

แม่รังสิมันต์นิสัยไม่ไหวจริง ๆ ทำร้ายแม่หนูลินขนาดนั้น ยังคิดจะเอาหนูลินไปอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 14-08-2012 12:30:51

กระโดดถีบหน้านังคุณหญิง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 14-08-2012 12:37:26

ดีนะที่คุณปู่มาช่วยทัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 14-08-2012 12:42:50

เฮ้อ ปลอดภัยก็ดีแล้วนะฟ้า

แล้วทีนี้จะทำยังไงต่อไปล่ะ คุณลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: menano ที่ 14-08-2012 12:44:22

สมน้ำหน้าอีป้านั่น โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทำไมไม่ตบให้อีป้านั่นรู้สึกตัวนะ
ทำลูกตัวเองตายแล้วยังมาโทษคนอื่นอีก
แก่กะโหลกกะลาจริง ๆ อีป้าเนี่ย

คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองน้ำฟ้าด้วยยยยยยยยยยยยยยยย

รอตอนหน้าจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: GoonKGiinK ที่ 14-08-2012 13:15:14

ดมยาดมไปอ่านไป ลุ้นจนจะเป็นลม  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: zm_ziiemint ที่ 14-08-2012 13:50:38

กรี๊ดดดดด

ลุ้นแทบตาย

เกลียด อิคุณหญิง นี่จริงๆ

  :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: four4 ที่ 14-08-2012 13:54:55

แม่ฟ้าเจ็บหนักขนาดนี้ หนูลินต้องรักแม่ฟ้ามากๆนะ  :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 14-08-2012 13:57:16

แม่ยายอย่างนี้ อย่าเอาลูกมันมาทำพันธุ์เลย เอาไปเฝ้าบ้านน่าจะดีกว่า  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 14-08-2012 14:04:56

สงสารน้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 14-08-2012 14:20:56

คุณปู่ศิลาสมกับเป็นนายใหญ่จริงๆ  o13   ยัยคุณหญิงนี่จิตใจชั่วร้ายมาก   นี่ถ้านายตะวันมาเห็นว่าแม่ทำร้ายน้ำฟ้าแบบนี้ ไม่รู้จะไปต่อว่าแม่ยังไง     

โยชิถ้าจะซวยทั้งขึ้นทั้งล่องแน่โดนนายใหญ่ด่าเละไปแล้ว ยังเหลือนายตะวันอีกคน งานนี้ถ้าจะโดนอ่วม

กด + และ + เป็ด ให้คนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 14-08-2012 15:04:47

โอ๊ยยย น้ำฟ้าเจ็บตัวอีกแล้ววว !

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 14-08-2012 15:39:19

ดีนะที่คุณปู่มาช่วยทัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 14-08-2012 15:43:34

เกือบไปแล้ววว  :เฮ้อ:
แต่น้ำฟ้าก็เจ็บตัวอีกแล้วอะ
แผลเก่ายังไม่ทันหายเลยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 14-08-2012 16:00:19

 :fire: :angry2: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 14-08-2012 16:05:19

เห้อ โล่งงง ตะวันดูแลแม่แกบ้างนะ

พาลล ฟ้าน่าฉงฉาน T_T

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: TreetheoneF ที่ 14-08-2012 17:10:46

คุณลุงจ๊ะ น่าจะเอาไม้เท้าฟาดปากคุณหญิงไปสักทีจะได้หายบ้า ไหนๆก็จะไม่ไว้หน้ากันแล้ว
 :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 14-08-2012 17:15:00

คุณหญิงแม่โคตรร้ายอ่ะ
ยิ่งกว่าในละครอีก คุณพ่อก็...นะ
เราอยากให้น้ำฟ้ายังสงสัยอยู่ เป็นเรา เราไม่สามารถเชื่อพวกนี้ได้จริงๆ อาจเป็นเเผนการกันก้อได้ คนนึงแสรงช้งทำอย่างอีกคนทำอย่าง
เฮ้อ จะเชื่อใครได้มั่งไหมอ่ะ น้ำฟ้าเอ๊ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 14-08-2012 17:34:46

ร้ายจริง ๆ คุณหญิง

พระเอกรู้เข้า จะเป็นยังไงเนี่ย

ทำให้ดี ทำให้ได้,,ใจน้ำฟ้าไปเลยนะ อิอิ

รอตอนต่อไปคร๊าบบบบ :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 14-08-2012 17:50:21

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด อีนังคุณนาย อย่างนี้มันต้องโดนตบสั่งสอน  :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 14-08-2012 17:52:51

อ้ากกกกกกกกกกกกก อิคุณหญิง! พ่อพระเอกของชั้นอยุ่ไหน มาาปลอบใจแม่ฟ้าของชั้นเร็ว!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-08-2012 18:00:37

รอจ้า
ฟ้าน่าสงสาร :(

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: prim--prim ที่ 14-08-2012 18:01:17

ตะวันนนนนน มาดูแลเมียแกได้แล้วนะยะ
แม่มาทำร้ายเมียแล้ว   :o12:

แต่โล่งอก ที่น้ำฟ้าไม่เป็นอะไร
และหนูลินไม่ได้โดนคุณหญิงพาไป  :try2:

รอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 14-08-2012 18:10:33

ต้องปรามคุณย่าไว้หนักๆ เดี๋ยวก่อเรื่องอีก :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 14-08-2012 18:18:48

เฮ้ออออ...ดีนะเนี่ยที่นายใหญ่มาทัน แต่น้ำฟ้าเจ็บหนักอีกแล้วเนี่ยดิ่ เฮ้ออออ
โธ่....สามวันดีสี่วันเจ็บ จริงๆเลยนะเนี่ย แล้วคุณหญิงเกลียดกันซะขนาดนี้
ต่อไปตะวันรักกับน้ำฟ้าแล้ว จะพาน้ำฟ้าเข้าบ้านได้ไหมเนี่ย
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-08-2012 18:25:58

 :กอด1:โชคดีจริงๆหนูฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Nattakom ที่ 14-08-2012 18:35:29

  ต้องขอบคุณนายใหญ่ที่ช่วยน้ำฟ้า ไม่งั้นคงแย่เลย o13 (รูปนี้ให้นายใหญ่)
 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 14-08-2012 18:36:18

คุณตะวันรีบๆมาดูแลน้ำฟ้าสิคะ  :sad4:

 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 14-08-2012 18:58:35

ค่อยยังชั่วที่มาช่วยทัน

นึกว่าฟ้าจะเป็นอะไรซะแหละ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 14-08-2012 19:04:24

เหอะๆ สะบักสะบอมเลยนายเอกเรา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 14-08-2012 19:12:53

 :m15: น่าสงสารรรรร. T^T

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 14-08-2012 19:20:30

โอ้ว....นี่สิพระเอกตัวจริง!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-08-2012 19:39:48

โ้ย..อยาก :beat: :beat:คุณหญิง(ชรา)ใจร้ายใจดำใจอำมหิตแรงๆซักหลายๆที
แต่ไม่เอาดีกว่า ไม่อยากทำร้ายคนแบบนั้นให้มือเปื้อน รอผลที่จะออกมาในตอนท้ายดีกว่า
"วัวของใครเข้าคอกคนนั้น" รอวันวัวของคุณหญิงเข้าคอกเธอดีกว่า
 :กอด1: :กอด1:น้ำฟ้าและหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 14-08-2012 19:45:05

น่าจะพา "คุณหญิง" ไม่โรงพยาบาลประสาทบ้างนะ
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: B_Story ที่ 14-08-2012 19:54:22

แม่คุณหญิงดารกานต์นี่น่าตบซักฉาดนะ  :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 14-08-2012 19:59:02

พูดอะไรไม่ออกเลย  ในความมืดยังมีแสงสว่าง  นึกว่าจะบ้ากันทั้งบ้านแล้ว  ดีนะที่ยังมีคนดีอย่างปู่ของหนูลินอยู่ด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 14-08-2012 20:05:04

ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงจะเป็นแม่คน

จิตใจเธอช่าง ดำมืด จนหาแสงสว่างไม่เจอ จิตสำนึกของความเป็นมนุษย์นี่ไม่มีเลย


เห้ออออ น้ำฟ้า จะเจออะไรอีกแน่ เชื่อว่า ผู้หญิงคนนี้ ไม่จบเท่านี้แน่ หวังว่า นายใหญ่จะรู้เท่าทัน และช่วยได้  :amen: :amen:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 14-08-2012 20:08:35

สงสารน้ำฟ้าอ่าคงเจ็บใจเจ็บกายน่าดู


+1 ชอบมากๆคร่า
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Number1_90 ที่ 14-08-2012 20:15:38

ขอตบคุณหญิงเเม่ 3 เซ็ทค่ะ

 :beat: :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 14-08-2012 20:19:19

 :เฮ้อ:     แม่ผัวร้ายเวอร์

ดราม่ากระจายกันอีกแน่

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 14-08-2012 20:24:04

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 14-08-2012 20:28:01

ชอบคุณปู่ที่มีความเด็ดขาด เด็ดเดี่ยวดี
แต่เกลียดคุณหญิงมากกกกกกกก กริยาการกระทำไม่เหมาะที่เป็น "คุณหญิง" เลยซักนิดเดียว ,,, เคืองมาก
นี่ถ้าตะวันรู้จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
ลุงม้าน้ำรีบกลับมาดูแม่ฟ้าเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 14-08-2012 20:47:01

คุณหญิงท่าจะประสาท แก่แล้วยังจะฮอร์โมนพลุ่งพล่านอีกเรอะ เอ๊ะ หรือนี่คือที่เค้าเรียกว่าอาการวัยทอง? 
:fcuk:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 14-08-2012 20:55:48

โอ้ว....นี่สิพระเอกตัวจริง!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 14-08-2012 21:04:37

คุณหญิงนี่สุดๆอ่ะ ดีนะที่คุณพ่อเป็นคนดี มีความยุติธรรม ไม่งั้นคงยาวกว่านี้แน่....

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 14-08-2012 21:28:10

อีป้านี่น่าจะโดนหนักๆ
ดีนะที่นายใหญ่มาทัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 14-08-2012 21:29:24

เกือบไปแล้ว ...........  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 14-08-2012 21:37:55

คุณปู่มาดีจริงๆใช่ไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 14-08-2012 21:40:07

เลวเกินคน
สงสารน้ำฟ้า
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: smmikie ที่ 14-08-2012 21:49:47

อ๊ากกกกก แม่ท่านใจร้ายมากกกกกก
อย่าไปยอม !!! ชอบท่านพ่อมากกกกกกก
เด็ดขาดสุดๆๆ กร๊ดดดดด

โยชินายนิ ทำหน้าที่บ่งพร่องนะ ฮ่าๆๆ
ดีนะ เจ้านายนายไม่อยู่ ฮ่าๆๆ
โอ้ยย ย ย ย แล้วนี่เจอเกิดอะไรขึ้นอีกเนี่ย !

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 14-08-2012 21:50:46

อยากอ่านต่อ อออออออ.

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: anukung ที่ 14-08-2012 22:52:20

ว๊าาา หายไปเสียนาน แต่มาต่อนิดเดียววววว :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 14-08-2012 23:01:25

รออ่านต่อค่ะ แอบค้างคาและสงสารน้ำฟ้า  :sad4:
ปล. อ่านแล้วรู้สึกว่า..
ยัยคุณหญิงแม่ มาเจอกะฮานิ (คำเมืองออก555+)  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 14-08-2012 23:34:52

คุณหญิงนี่เป็นแม่ของรังสิมันต์จริงเหรอ
ทำไมยังทำตัวอย่างกับสาวๆ แรง และร้าย โหดด้วย จิกคอเลยเหรอ
นายใหญ่นี่จริงใจไหม หรือมาแผนเหนือเมฆ เอาชนะใจน้ำฟ้า
ก็เห็นอยากจะแย่งหลานกันนี่หน่า
รังสิมันต์เองก็มาพัวพันเพื่อจะเอาหลานเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Pikky ที่ 14-08-2012 23:36:21

ดีนะเนี่ย นายใหญ่มาช่วยไว้ทัน ไม่งั้นแม่ฟ้าแย่แน่

หลังจากนี้ คุณหญิงคงไม่มายุ่งแล้วหล่ะมั้ง 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 14-08-2012 23:45:54

โอยยยย เอาให้สาสม ทั้งแม่ทั้งลูกต้องชดใช้ ทำอะไรเอาไว้
ต่อใต้ฟ้าต้องออกไปจากบ้านหลังนี้ก็เหอะ
คุญหญิงบ้าบอ ตัวเองสญเสียคนเดียวรึไง
ยังมีหน้าจะมาดูหลานอีกก บ้าเอ้ยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 15-08-2012 00:08:05

เหนื่อยแทนนะที่มีเมีย มีแม่อย่างคุณหญิงดารกานต์
ตอนนี้แม่ฟ้าก็มีคุณปู่ มีลุงม้าน้ำ ไม่มีอะไรมาทำร้ายแม่ฟ้าแล้วเนอะนู๋ลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 15-08-2012 00:22:38

สุดยอดไปเลยคุณศิลา 55555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 15-08-2012 00:46:58

ก็ลุ้นอยู่ว่าใครจะมาขัดจังหวะในที่สุดก็ออกมาเป็นคุณปู่หนูลินที่เข้ามา
ลุงม้าน้ำจะรู้รึยังว่าแม่ตัวเองมาบุกบ้านภรรเมียเพื่อแย่งหนูลินเนี่ย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DeAchieS๐ ที่ 15-08-2012 02:14:53

ร้ายมากผู้ ญ คนนี้

+ให้นะครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 15-08-2012 05:52:53

นางมารร้ายตัวเอ้กมากแล้ววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 15-08-2012 07:54:45

อ๊าย~~ คุณปู่มาช่วยทันเวลาพอดีเลย  :L2:
ถือเป็นความโชคดีที่ถึงจะมีป้าใจร้ายแบบคุณหญิงก็ยังมีคนคอยขวางทาง
สู้ๆนะแม่ฟ้า  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 15-08-2012 12:08:28

เฆี่ยนด้วยแส้  o18 o18 o18  แล้วสาดด้วยน้ำตาเทียน  :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 15-08-2012 17:28:54

โชคดีนะ ที่พ่อคุณตะวันมาพอดี เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ น้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 15-08-2012 18:22:02

คิดถึงฟ้าจัง ลุงม้าน้ำด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 15-08-2012 19:05:23

ยัยคุณย่าแอบเป็นโรคประสาทอ้ะเปล่าาาา
ถ้าลุงตะวันรู้ว่าแม่ตัวเองทำขนาดนี้กับแม่น้ำฟ้าแล้วจะทำยังไงเนี่ยย  :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 15-08-2012 21:19:57

ทำไมเจ๊แกโหดจัง
ไม่เข้าใจเลย นี่เหรอคนที่เคยเป็นแม่คนแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: platoniclove ที่ 15-08-2012 21:57:48

ทุกคนอย่ารั้งได้โปรดอย่างรั้ง
ขอเข้าไปตบคุณหญิงซักฉาด 2 ฉาดเหอะ
บังอาจจะคุณแม่น้ำฟ้า TvT

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 15-08-2012 22:20:48

อ๊าก!!!
ดีนะคุณปู่มาช่วยฟ้าไว้ทัน
อ่านแล้วเกลี๊ยด...เกลียดอิคุณย่ามากๆๆๆๆๆๆ :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: auw ที่ 15-08-2012 23:00:14

 :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 15-08-2012 23:06:02

ขออย่ามาม่าเลยนะคะ แค่นี้ก็รันทดพอแล้ว
รออ่านต่อ ขออย่าให้เจ๊คุณหญิงนั่นทำอะไรฟ้าได้เลย เพี้ยง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 15-08-2012 23:22:29

เย้~ นายใหญ่สุโค่ยจริงๆค่ะ บันไซ>0<!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 15-08-2012 23:52:04

แม่ฟ้ามาแล้วววว  :monkeysad: คุณปู่ขาแมนมากมายค่ะ  :กอด1:

ปะป๋ารีบมาพยาบาลหน่อย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 16-08-2012 20:57:20

เข้าวัดเถอะยาย :really2: :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 16-08-2012 22:26:19

สงสารแม่ฟ้าของหนูลิน ไม่รู้คุณหญิงดารากรานต์จะบ้าทำอะไรอีกไหม
ตอนนี้อีตาพระเอกมันหายหัวไปเลย หมั่นไส้จริงๆ ทำไมแกไม่มาช่วยน้ำฟ้าห่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 17-08-2012 00:03:51

คิดถึงนู๋ลินอีกแล้วซิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ThaPearpark ที่ 17-08-2012 00:39:03

เอาเลยคุณปู่ศิลา!
จัดการยัยคุณหญิงให้หนักๆ...
มีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้กับแม่ฟ้า :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-08-2012 22:41:56

 :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.39 !>> [14/08/2012] PG.108
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 17-08-2012 23:58:23

อ่านทันจนได้.....

บอกตามตรงนนะ เกลียดยัยแก่ นั้นอ่ะ
มันน่า   :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: ซะจริงเชียว

สงสาร นู๋ฟ้า จังเลยอ่ะ

 :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 18-08-2012 06:36:48

คุณแม่...ครับผม !!!





              ซึโยชิขับรถไป   มืออีกข้างก็พยายามฝ่าฝืนกฎจราจรโดยการกดโทรศัพท์เพื่อโทรหาเจ้านายไป...  ทว่าเสียงแหบๆของคนที่นั่งพิงเบาะมาข้างก็ดังขึ้นเพื่อห้ามการกระทำนั้น...


“คุณโยชิ...  อย่า...บอกเขานะครับ...  ผมขอร้อง...” 


“แต่...คุณฟ้า...  บอสเขาคงเป็นห่ว...”


“ผมไม่อยาก...เจอหน้าเขา...  นะครับได้โปรด...  ผมขอร้อง...”  เสียงแหบๆกับดวงตาหม่นแสงที่มองมา...  ทำเอาซึโยชิต้องตัดใจเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าตัวเอง  คิดในใจว่าถึงโรงพยาบาลเมื่อไหร่แล้วจะต้องติดต่อเจ้านายให้เร็วที่สุด


   ซึโยชิถอนหายใจหนักๆ  ไม่รู้ว่าถ้าเจ้านายเขารู้ว่าคุณน้ำฟ้าโดนทำร้ายโดยคุณหญิงแม่ของตัวเองเนี่ย   จะ ‘องค์ลง’ อาละวาดบ้านแตกขนาดไหน...  แต่ที่แน่ๆคนที่จะโดนทั้งขึ้นทั้งล่องคงไม่พ้นเขาชัวร์ๆ  แหงล่ะ...เรื่องดันมาเกิดในเวรเขาพอดี   โดนหักเงินเดือนไปแล้วจากพ่อเจ้านาย  เหลือแต่ตัวเจ้านายนี่ล่ะที่เดาไม่ถูก...  ว่าจะแค่ไล่ออก  หรือเอาปืนมาจ่อขมับ ลั่นไก แล้วลากศพทิ้งทะเล...  โทษฐานดูแลเมียกับลูกเจ้านายไม่ดี...  ภารกิจนี้มันช่างยิ่งใหญ่จริงๆ ซึโยชิเอ๋ย...


   หนุ่มญี่ปุ่นนั่งทอดถอนใจไปตลอดทาง...  สายตาเหลือบมองผู้โดยสารตัวน้อยที่หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมแขนของผู้ปวารณาตัวเองเป็นมารดาให้...  ท่าทางคุณหนูช่างนอนหลับสบายเสียเหลือเกิน...  ช่วงเวลาเป็นเด็กนี่มันก็ดีแบบนี้ล่ะนะ  ไม่ต้องมารับรู้ว่าคนอื่นต้องลำบากขนาดไหน  เพื่อที่จะปกป้องตัวเองเอาไว้ให้ถึงที่สุด... 


   คุณแม่ฟ้ารักคุณหนูมากนะครับคุณหนูลิน...  คุณหนูก็ต้องรักแม่คุณให้มาก  พอๆกับที่คุณฟ้ารักคุณนะครับ...   หนุ่มญี่ปุ่นคิดอยู่ในใจ...แต่ก็หวังว่าซักวัน  ตัวเองก็อยากจะบอกประโยคนี้ให้คุณหนูตัวน้อยได้รับรู้เช่นกัน...


   ใช้เวลาไม่นานนัก  ซึโยชิก็สามารถพาสองแม่ลูกมาถึงโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแถวนั้นได้  แต่ทว่าปัญหาก็เกิด  เมื่อหนุ่มญี่ปุ่นพยายามลงมือปลุกน้ำฟ้าเท่าไหร่  เด็กหนุ่มก็ไม่มีทีท่าจะอือออหรือรู้สึกตัวขึ้นมาเลย...    เขาเลยต้องอุ้มน้ำฟ้ามานอนบนเตียงคนไข้ที่บุรุษพยาบาลเข็นมารอท่าอยู่แล้ว  ก่อนจะช้อนตัวอุ้มคุณหนูไวโอลินตามเข้าไป...  ในใจก็ตุ๊มๆต่อมๆเพราะทีแรกแค่นึกว่าหลับไปเฉยๆ  ไม่คิดว่าจะถึงขั้นสลบไปแบบนี้...   


   นี่ถ้าเจ้านายรู้เรื่องจะเป็นยังไงว่ะเนี่ย !! โอ๊ยตายๆ... อิไตแน่ๆ...!


“เอาว่ะ ! แต่ถึงอย่างนั้นบอสก็ต้องรู้เรื่อง...  รีบโทรบอกดีกว่า...”  ว่าแล้วซึโยชิก็กดเบอร์โทรหาเจ้านาย... 


   รอไม่นานก็มีคนรับสาย  แต่ทว่าคนนั้นกลับไม่ใช่เจ้าของมือถือ  แต่เป็นนายเตโช บอดี้การ์ดผิวคล้ำของเจ้านายนั่นเอง...


“เฮ้ย...ทำไมแกมารับโทรศัพท์บอสได้วะ...”  ซึโยชิถามเพื่อนมาตามสาย  มือก็กระชับคุณหนูลินให้เข้าอกดีๆ


‘บอสมีประชุมสำคัญอยู่... มีอะไรนายก็ฝากบอกฉันไว้ได้...’  ปลายสายตอบกลับ...  ซึโยชิจิ๊ปากอย่างร้อนใจก่อนจะถามกลับ...


“ประชุมสำคัญมากเลยเหรอ  ฉันมีเรื่องคุณฟ้าจะรายงานบอส...  ด่วนมากเลย...”  หนุ่มญี่ปุ่นอยากจะบอกกับเจ้านายด้วยตัวเอง...  แต่ทว่าสิ่งที่เพื่อนบอกมาก็ทำให้เขาต้องคิดหนักเช่นกัน...


‘ประชุมสำคัญมาก...  มีลูกค้ามาว่าจ้างเราให้ออกแบบและต่อเรือให้...  แต่ดันให้ออกแบบเป็นเรือผิดกฎหมาย  บอกว่าต้องการเรือสินค้า  แต่ให้สามารถดัดแปลงเป็นเรือรบได้ด้วย...  บอสเลยต้องเอาเข้าที่ประชุมเพื่อหาข้อตกลง  เพราะคนที่แนะนำลูกค้ารายนี้มา...เป็นลูกค้าใหญ่ของเราด้วยน่ะสิ...  เกิดผิดพลาดหรือมีการตุกติก... เราจะโดนเล่นงานทั้งทางตำรวจและกลุ่มลูกค้าแน่...’ 


“...โธ่เว้ย ! งั้นฉันฝากนายบอกบอสด้วยแล้วกัน  ...ว่าคุณฟ้าโดนทำร้าย...  ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล...  ส่วนอาการ...เอ่อ...ฉันยังไม่รู้เพราะคุณฟ้าเพิ่งโดนพาเข้าห้องฉุกเฉินไป...  ถ้าบอสประชุมเสร็จแล้วก็ใ...”


‘แล้วทำไมนายไม่รีบบอก ! ว่าเรื่องของนายมันสำคัญกว่าเรื่องประชุมว่ะโยชิ...!  ไอ้อินุโยชิ !!’     ได้ยินแค่นั้นปลายสายก็ตัดไป...  เหลือแต่ซึโยชิที่ยืนอ้าปากค้าง  จะด่ากลับก็ด่าไม่ทัน  จะโทรกลับไปด่าใหม่ก็อาจจะโดนเอาบอสก็ได้...


   โธ่โว้ยไอบ้าเตโช !!  พอสอนภาษาญี่ปุ่นให้หน่อยนี่เอามาใช้ด่าครูกันเลยนะ !!  หนอย...อย่าให้เขาไปเรียนคำด่าภาษาไทยมามั่งก็แล้วกัน...  ไอ้หมาบ้าเตโช !!!


   หนุ่มญี่ปุ่นถอนหายใจอีกเฮือก  แล้วตัดสินใจเดินไปนั่งลงที่โซฟาหน้าห้องฉุกเฉิน  มีพยาบาลสาวเดินมาเสิร์ฟน้ำส้มให้เขาแล้วก็จากไป...   ก่อนไปหล่อนยังใจดีจะช่วยพาคุณหนูลินไปเลี้ยงให้  แต่ตอนนี้เขาไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น  ขืนคุณหนูลินเป็นอะไรไปอีกคนสิ...   แม้แต้ซากร่างกายนายโยชิก็คงไม่เหลือให้เห็นแหงๆ...   


“คุณหนู...อยู่กับผมกรุณาเป็นเด็กดีนะครับ...  ผมยังไม่อยากออกจากงาน  ผมยังไม่อยากตาย...  ผมยังไม่ได้แต่งงานเลยนะ...  แล้วถ้าคุณหนูสัญญาว่าจะเป็นคนดี  เดี๋ยวปีหน้าผมจะพาไปช้อนปลาทอง  แล้วก็จะซื้อแอปเปิ้ลเคลือบน้ำตาลให้ด้วย...  เอ๊ะ...แล้วเด็กขวบเดียวมันจะช้อนปลาเป็นเหรอวะ...”


“เอิ้ว...  เฮ่ะๆ...”  ไวโอลินส่งเสียงขานรับพร้อมทำท่าพยักหน้า  ไม่รู้ว่าเข้าใจที่เขาพูดจริงๆหรือเมื่อกี๊แค่ก้มลงดูเนคไทด์ของเขากันแน่...  ถ้าเป็นอย่างแรกก็คงจะดีสิ  แต่ดูท่าทางว่าจะไม่ใช่ซะแล้ว  เมื่อตอนนี้คุณหนูไวโอลินค่อยๆหยิบเนคไทด์ของเขาขึ้นมาพิจารณาดู  ...ก่อนจะงับเข้าปากไป...


“โธ่...คุณหนู...!  เพิ่งสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีเมื่อตะกี๊เองนะ...”  ซึโยชิทำท่าโอดครวญ  ไวโอลินเหลือบตามองคนอุ้มหลังจากเมามันส์กับการกัดและเลียเนคไทด์ยกใหญ่...  และเมื่อสาแก่ใจแล้วเจ้าตัวนิ่มก็คายผ้าที่คาบไว้ออกมา  พร้อมสายน้ำลายยืดเป็นทางยาว...


“โอ้...  เป็นลายใหม่เลย...  สวยนะครับคุณหนู  เหอๆ...”  ซึโยชิกลั้นใจชมเด็กน้อยออกมา   และเหมือนเจ้าตัวจะรู้เรื่อง  เพราะไวโอลินยกมือตัวเองตีกันเปาะแปะราวกับชอบใจนัก...




----------------------------------   ---- - --          --       -     -                       -                                -




 “คุณฟ้ามีอาการความดันต่ำอยู่แล้ว...  ที่สำคัญยังมีอาการของโรคเลือดน้อยหรือเลือดจางด้วย...  มันเลยทำให้คุณฟ้ามีอาการเหนื่อยง่าย  อ่อนเพลีย  และผิวก็จะขาวซีดกว่าปกติ...”


“หมายความว่า... ฟ้าเป็นโรคโลหิตจางงั้นเหรอครับ...”  รังสิมันต์ส่งเสียงถามแพทย์ผู้รักษาอาการของเด็กหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้...  สายตาไม่ละไปจากใบหน้าเผือดสี  ทั้งที่ปกติผิวก็ขาวราวกระดาษอยู่แล้ว  คราวนี้แทบมองไม่เห็นสีเลือดขึ้นบนใบหน้าเลยซักนิด...


“...ยังไม่ถึงขั้นนั้นครับคุณตะวัน...  คุณฟ้าแค่มีปริมาณเลือดแดงน้อยกว่าปกติ  แต่ว่ายังไม่ถึงขั้นของโลหิตจางหรืออะนีเมีย (Anemia) หรอกครับ...  ดูเหมือนว่าคุณฟ้าจะได้รับการรักษามาโดยตลอดทำให้อาการไม่ทรุดหนักมากนัก...  แต่โรคนี้ถ้าจะให้ดำเนินการรักษาให้ดีกว่านี้...  อาจำเป็นต้องมีประวัติการรักษาของคนไข้  เพราะจะได้รู้ว่ายาตัวไหนที่ร่างกายได้รับไปแล้วได้ผลดีและไม่เกิดอาการแพ้  อาจะได้ดำเนินการรักษาให้ถูกจุดกว่านี้...”  แพทย์หนุ่มใหญ่กล่าวกับหลานชาย... 


“งั้นผมจะรีบให้คนไปหาประวัติการรักษาของฟ้ามาให้คุณอา...”


   ...ปึง...!


“ฟ้า !!...  ฟ้าเป็นยังไ...  อ้าว...คุณรังสิมันต์...  อาจารย์ !...”  เจ้าของเสียงเปิดประตูดังลั่นขัดจังหวะการพูดเป็นของหมอกานต์  เจ้าตัวรีบวิ่งถลามาหาเพื่อนทันทีที่รู้เรื่องจากปากนายฝรั่ง...  ทว่าบุคคลที่ยืนอยู่ในห้องก็ทำให้คุณหมอเด็กต้องเก็บอาการตกใจเอาไว้...


“...ณัฐกานต์เหรอ...?  ใช่มั้ย...  เป็นหมอเต็มตัวแล้วนะเรา...   เอ้อ... แล้วมาทำอะไรที่นี่ล่ะ  เธอทำงานที่อีกโรงพยาบาลหนึ่งไม่ใช่เหรอ...”  แพทย์หนุ่มผู้อาวุโสสุดถามลูกศิษย์ที่ตัวเองเคยได้มีโอกาสสอน...  และจำหน้าได้อย่างแม่นยำเพราะมักจะเป็นคนที่นั่งหน้าชิดขอบจอเวลาบรรยายเสมอ...


“คนไข้...เป็นเพื่อนผมน่ะครับอาจารย์...  แล้ว...อาการของฟ้าเป็นยังไงบ้างครับ...  มันช็อครึเปล่า...”  คุณหมอกานต์ทราบเรื่องแล้วด้วยว่าใครเป็นคนทำเพื่อนรัก  คุณหมอเด็กจึงจงใจมองเมินบุคคลร่างสูงอีกคนที่อยู่ในห้องด้วย...  เพราะรู้ว่าดี...ว่านั่นล่ะคือต้นเหตุ...


“...ช็อคไปหนหนึ่งตอนเพิ่งมาถึงโรงพยาบาล...  แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว...   ถามอย่างนี้แสดงว่ารู้ใช่มั้ยว่าเพื่อนเป็นอะไร...  แล้วเขาเคยได้รับการรักษาจากที่ไหนมาเหรอ...  พอดีอาจารย์อยากได้ประวัติการรักษาของคนไข้น่ะ...” 


“เอ่อ... ครับ...  ฟ้าเคยได้รับการรักษาอยู่ที่อังกฤษมาก่อน...  เขาเพิ่งกลับมาเมืองไทย  ผมเลยขอให้แพทย์ที่โน่นช่วยทำการส่งประวัติการรักษามาไว้ที่โรงพยาบาลที่ผมทำงานอยู่น่ะครับ...  ถ้าอาจารย์ต้องการผมจะให้คนเอามาให้...”  คุณหมอเด็กตอบกลับอย่างรวดเร็ว  ก่อนจะชะเง้อมองผ่านผู้ชายร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างเตียงไปมองหน้าเพื่อน... 


            ...โอ๊ยฟ้า...หน้าซีดกว่าตอนอยู่ที่บ้านพักคุณตะวันเสียอีก...  โธ่เอ๊ยเพื่อน...  แกไปทำกรรมอะไรมานักวะ...


“อืม...ขอบใจมาก  แล้วคนไข้มียาที่ต้องกินประจำอยู่รึเปล่า...  แล้วเอามามั้ยณัฐกานต์...” 


“มีครับ...  แต่ผมคิดว่าคนพามาคงไม่รู้ว่าฟ้ามีโรคประจำตัว  เลยไม่ได้เอายามาด้วย...  แต่ผมจำได้ครับว่ามีอะไรบ้าง...  ตัวหลักเป็นเฟอร์รัสซัลเฟต...  ส่วนที่เหลือเดี๋ยวผมจะเขียนให้ครับอาจารย์”


“ฟ้ามียาที่ต้องกินประจำด้วยงั้นเหรอ...  แล้วทำไมฉันไม่เห็นรู้...”  แล้วเสียงทุ้มติดห้วนก็ดังขึ้นหลังคุณหมอเด็กพูดจบ   ณัฐกานต์หันมองคนถามแล้วเขม่นตาใส่ก่อนตอบ...


“เฮอะ...แล้วคุณเคยรู้เรื่องอะไรแบบนี้ของฟ้าด้วยงั้นเหรอ  วันๆเอาแต่สืบเรื่องของหนูลิน  ไม่เคยสนใจแม่ของหนูลินเลยไม่ใช่เหรอ...  แล้วที่ฟ้าต้องมาเป็นแบบนี้...  มันก็เพราะคุณนั่นแหละที่เป็นต้นเหตุ...”


“เดี๋ยวๆ  นี่ณัฐกานต์รู้จักหลานอาจารย์ด้วยเหรอ...  ไปรู้จักกันเมื่อไหร่...  แล้วที่ว่าตะวันมีส่วนทำให้คุณฟ้าเป็นแบบนี้นี่หมายความว่ายังไง...  หรือว่า...รอยฟกช้ำตามตัวนี่ฝีมือหลาน...” 


“ถึงไม่ใช่ก็เหมือนใช่ครับอา...  ผมมีส่วน...ที่ทำให้เด็กคนนี้ต้องมานอนโรงพยาบาล...  ถึงยังไงผมก็ขอฝากอาช่วยดูแลรักษาเขาให้เต็มที่ด้วยนะครับ...  เขาสำคัญกับผมมาก...”  ท้ายประโยคชายหนุ่มพูดออกมาอย่างชัดเจน...  เขาไม่รู้ว่าคุณอาของเขาเข้าใจความหมายของมันมากน้อยแค่ไหน...  แต่นั่นคือความจริง...ที่รับรู้ได้ด้วยหัวใจตัวเองในวินาทีนี้... 


“เอ้า...เอาเถอะ...  ยังไงอาก็ต้องช่วยรักษาคนไข้ทุกคนอย่างดีที่สุดอยู่แล้ว...  เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง...  ดูเหมือนว่า...  พวกหลานคงมีอะไรที่ต้องพูดกันใช่มั้ย...  งั้นอาออกไปก่อนแล้วกัน...  ณัฐกานต์อย่าลืมประวัติคุณน้ำฟ้านะ...  ถ้ายังไงก็เมล์มาให้ก็ได้  ไม่ต้องลำบากเดินถือไปถือมา...”


“ครับ...ขอบคุณมากครับอาจารย์...”  คุณหมอเด็กตอบรับคำพร้อมพนมมือไหว้ลา 


             คุณหมอวัยกลางคนเดินออกจากห้องไปแล้ว  ณัฐกานต์ก็รีบรุดไปที่เตียงคนไข้  จัดการตรวจดูสีเปลือกตา  ริมฝีปาก  ลิ้น  และฝ่ามือ...  ก่อนจะถอนใจโล่งอก...  โชคดียังพอมีสีเลือดฝาด  แสดงว่าฟ้าไม่ได้เป็นอะไรมากอย่างที่อาจารย์หมอบอกจริงๆ...


“ฟ้าไม่ได้เป็นอะไรมากใช่มั้ย...”  รังสิมันต์ถามขึ้นเมื่อเห็นคุณหมอเด็กตรวจอาการเสร็จ  คุณหมอหน้าเด็กหันมาทำหน้าเบื่อหน่ายใส่เขาก่อนตอบ...


“เรื่องโรคเลือดน่ะดูเหมือนจะไม่เป็นไรมาก...  แต่ไอ้รอยฟกช้ำภายนอกน่ะ...  เป็น... เป็นมากด้วย...  เป็นตั้งแต่คืนที่ฟ้าโดนคุณปล้ำ...”  พูดแล้วคุณหมอก็จิกตาใส่ชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่อีกฝั่งเตียง...


“เธอรู้ได้ยังไงว่าฉัน...”


“...ว่าคุณปล้ำฟ้า...  ไม่สิ...ใช้คำว่า...ข่มขืนจะดีกว่ามั้ง...  รอยมันชัดไปทั้งตัวขนาดนั้นน่ะ...”  คุณหมอพูดพลางกอดอกพลาง  สายตาก็จ้องคนตรงข้ามที่จ้องเขาตอบไม่ยอมหลบตาเช่นกัน...  “นี่ถามจริงๆ...  คุณไม่สงสารมันบ้างเหรอ  ...ไอฟ้าน่ะ...ตัวมันเล็กนิดเดียว...  แล้วดูคุณสิ...ตัวใหญ่อย่างกับยั...อย่างกับพวกฝรั่ง...  นี่ตอนกอดฟ้าคุณไม่คิดจะถนอมมันหน่อยเลยเหรอ...  ผมเห็นนะ...ทั้งรอยมัดมือ  รอยดูดรอยกัด...” 


“นี่ที่รัก...  พูดเรื่องแบบนี้หน้าตาเฉยเลยนะ...ไม่อายบ้างเหรอครับ...”  แล้วเสียงพูดสำเนียงแปร่งๆก็ดังขึ้น...  คุณหมอหันขวับไปมองต้นเสียง  ก็เห็นฝรั่งหนุ่มผมทองเดินเข้ามาพร้อมกระเช้าใส่รังนกอย่างดีเต็มเอี๊ยด...  ชายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้เจ้านายแล้วก็นำกระเช้ารังนกไปวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียงคนไข้  ก่อนจะกลับมายืนเอามือไขว้หลังข้างๆเจ้านาย...


“ผมเป็นหมอนะ...  จะมาอายทำไมกับเรื่องแบบนี้...  มันเป็นเรื่องปกติธรรมชาติของมนุษย์   ...แต่มนุษย์ที่ทำเรื่องแบบนี้อย่างรุนแรง... มัน...ไม่...ปกติ...”  พูดแล้วคุณหมอก็จ้องคู่กรณีของเพื่อนเขม็ง...  ส่วนหนุ่มฝรั่งก็พยายามหลบยิ้มแล้วเสตามองเจ้านาย...   ปกติเห็นทำท่าขรึมๆ  ไม่เคยหวั่นในการตอบคำถามใคร...  ดูซิว่าคราวนี้เจ้านายของเขาจะพูดความจริงด้วยรึเปล่า...


“ก็...ฉัน...ไม่เคยมีอะไรกับผู้ชาย...  ฉันเลย...กะแรงไม่ถูก...”   ใครจะบอกความจริง...ว่าตอนนั้นอารมณ์หึงมันบังตา...  ทำอะไรลงไปโดยไร้สติควบคุมโดยสิ้นเชิง... 


“คุณ...  ผู้ชายนะ...ไม่ใช่ควาย...  ฟ้ามันไม่ได้ถึกขนาดนั้นนะคุณ...!  มันน่ะอ่อนแอจะตายไป...  ยิ่งกว่าผู้หญิงอีกมั้ง...  แต่มันน่ะ...ทน...  ทนยิ่งกว่าแรดเสียอีก...”  คุณหมอเปรียบเทียบเพื่อนอย่างจัดจ้าน...  หวังให้อีกคนช่วยมองเพื่อนเขาเป็นสัตว์โลกตัวเล็กๆบ้าง...  แต่อีกคนกลับแค่นยิ้มแล้วพูดตอบ


“ใครบอก...  ทั้งปากเก่ง...  แล้วก็ดื้อที่หนึ่ง...  แถมยังเป็นคนไม่ยอมใครอีกต่างหาก...”  รังสิมันต์กล่าว...  มือหนาเอื้อมลงไปสัมผัสหลังมือขาวเบาๆ  เพราะมันเป็นข้างที่มีทั้งสายน้ำเกลือและเกล็ดเลือดเจาะอยู่...


“คุณเข้าใจผิดแล้ว...คุณรังสิมันต์...  ไอฟ้าน่ะมันยอมทุกคน...  ยกเว้นคุณ...”  พูดจี้ประเด็นแล้วคุณหมอเด็กก็ตีหน้าขรึม...  ประมาณว่านี่เรื่องจริงนะ...เรื่องซีเรียสใหญ่ระดับชาติเลยเชียวล่ะ...


“ทำไม...”  รังสิมันต์ถามกลับเสียงห้วน...  จะว่าไปแล้วมันก็จริงอย่างที่หมอเด็กคนนี้พูด...  ฟ้ามีท่าทีอ่อนต่อทุกคน  พูดดีด้วย  ทำดีด้วย...ยกเว้นเขา...   แม้ว่าเมื่อคืนน้ำฟ้าจะยอมให้เขานอนกอดทั้งคืน...แต่เขาก็รู้ดี  ว่าคนในอ้อมกอดไม่ได้เต็มใจร้อยเปอร์เซ็นต์  เพียงแค่ขัดขืนเขาไม่ได้ก็เท่านั้น...


“คุณรังสิมันต์...  เรื่องอื่นผมดูว่าคุณฉลาดหมดนะ...  แล้วทำไมเรื่องแค่นี้คุณถึงคิดเองไม่ได้ห๊ะ...  คุณจะมาแย่งลูกไอฟ้าไปนะ...!!  มีพ่อแม่ที่ไหนเขายอมกันง่ายๆบ้าง...  หนูลินน่ะเป็นหัวใจมันทั้งดวงเลยนะคุณ...  ถ้าคุณเอาไวโอลินไปจากไอฟ้า...  ก็เท่ากับคุณกำลังฆ่ามันทั้งเป็น...”


“เวอร์ไปแล้วรึเปล่าที่รัก...”  มาคัสพูดขัดขึ้น...  เมื่อเห็นแล้วว่าเจ้านายตัวเองโดนรุมอย่างจังๆ...  ชายหนุ่มค่อยๆเดินไปยืนข้างๆคุณหมอเด็กแทนเพื่อใช้ความใหญ่ตัวของร่างตัวเองปรามคนกล้าพูดบ้าง...  แต่ดูเหมือนคุณหมอเด็กกำลังอารมณ์ขึ้น  ...ฉุดไม่อยู่ซะด้วย...


“ผมไม่ได้เวอร์นะคุณมาร์ค...  หนูลินน่ะเป็นญาติที่ไอฟ้าเหลืออยู่เพียงคนเดียวในโลก...  มันไม่ยอมให้คุณมาเอาไปง่ายๆหรอก...  ฟ้าน่ะเปลี่ยนไปมากตั้งแต่มีหนูลิน...  มันพยายามทำตัวเองให้เข้มแข็ง... ทำงานเก็บเงินงกๆเพื่อหาเงินเตรียมไว้ให้หนูลินใช้ตอนโต...  มันแค่ต้องการอยู่กันสงบๆง่ายๆกันสองคนน้าหลาน...  แต่ดันมาโดนคุณรังควาญเอาเสียได้... โธ่เอ๊ย...ไอฟ้าน่ะไอฟ้า...  แกไม่น่ากลับมาเลยว่ะ...”  คราวนี้ประโยคหลังคุณหมอพูดพลางกอดอกก้มมองหน้าเพื่อน... 


   ไม่รู้ว่าเขาพูดไปตั้งขนาดนี้แล้ว...ชายหนุ่มตรงหน้านี่จะมีพฤติกรรมที่ดีขึ้นกับเพื่อนเขาบ้างรึเปล่า...  ไอฟ้าฉันช่วยพูดแทนแกให้หมดแล้วนะ...  หลังจากนี้ก็อยู่ที่เวรที่กรรมลิขิตมาแล้วล่ะ  ว่าแกกับคุณรังสิมันต์น่ะ  เป็นเจ้ากรรมนายเวรกันมา  หรือเป็นคู่รักพรหมลิขิตมากันแน่...     


   ...ก๊อก..ก๊อก...


“ขออนุญาตค่ะ...  พาน้องไวโอลินมาส่งให้ผู้ปกครองค่ะ...  น้องอาบน้ำเรียบร้อยแล้วนะคะ  แล้วก็ดื่มนมเรียบร้อยแล้วด้วยค่ะ...” 


   สิ้นเสียงเคาะประตูก็มีพยาบาลสาวนางหนึ่งเดินอุ้มไวโอลินเข้ามา  เด็กน้อยอยู่ในอาการขยี้ตาสะลึมสะลือทำท่าง่วงอย่างเห็นได้ชัด...  ดังนั้นเมื่อรังสิมันต์เดินเข้าไปเอามือช้อนใต้รักแร้  เด็กน้อยก็โอนอ่อนผ่อนตามมือใหญ่ให้ยอมอุ้มพานอนแต่โดยดี...  ดวงตากลมโตแวววาวจ้องหน้าคนอุ้มเล็กน้อยก่อนจะเอนหน้าซบเข้าบ่า  ครางอะไรงึมงัมซักอย่างในลำคอ...  ก่อนที่ดวงตากลมโตจะเหลือบมองไปทางคนบนเตียง... 


“มะ... มาาาา...  อะ...อาววว...  งือ...งืม...” เด็กน้อยส่งเสียงร้องหาคนบนเตียงทันทีที่เห็น...  สองแขนสองขาผลักไสคนที่อุ้มตนอยู่ออกทันที   รังสิมันต์พยายามเปลี่ยนข้างมือที่อุ้ม  แต่ไวโอลินก็ยังพยายามจะตะกายตัวเองไปหาแม่บนเตียงอยู่ดี... 


            จนเมื่อคุณหมอกานต์ที่ยืนดูอยู่ทนไม่ไหว  ก็เลยส่งเสียงทักออกไปว่า...


“พาหนูลินไปนอนกับแม่เขาสิคุณ...  เดี๋ยวหลานก็ร้องไห้หรอก...  งอแงใหญ่แล้วเห็นมั้ย...  พามานอนฝั่งนี้ก็ได้ไม่มีสายน้ำเกลือ...  เดี๋ยวผมยกแผงกั้นขึ้นให้...”  คุณหมอหนุ่มบอกพลางจะยกแผงกั้นเตียงคนไข้ฝั่งตัวเองขึ้น...


   แต่มือใหญ่ๆของฝรั่งผมทองก็ยื่นเข้ามาช่วย...  คุณหมอเหลือบมองด้วยหางตาก็ถอยไปยืนกอดอกดูอยู่ห่างๆ...  เขามองรังสิมันต์จูบหน้าผากหนูน้อยก่อนจะค่อยๆพาเดินอ้อมมาอีกฝั่ง...  เด็กน้อยก็เหมือนรู้เพราะพอรังสิมันต์ค่อยๆปล่อยเจ้าตัวน้อยลงนอนบนเตียง...  ไวโอลินก็ค่อยๆไถศีรษะเข้ากระทบแขนน้ำฟ้าเบาๆ  รังสิมันต์จึงหยิบแขนน้ำฟ้าออกให้มาโอบตัวหนูน้อยไว้...  ไวโอลินพอได้ซอกพอจะซุกตัวได้ปุ๊บก็เอาแขนเล็กป้อมกอดหมับเข้าที่แขนน้ำฟ้า  หลับตาซุกซบท่อนแขนเล็กแล้วก็นิ่งเงียบไป...


   คุณหมอเด็กเกือบจะเข้าไปห้ามแล้วตอนที่เห็นรังสิมันต์ยกฝ่ามือใหญ่ขึ้นเหนือศีรษะน้ำฟ้า  เพราะนึกว่าจะยกขึ้นตีหรือทำร้ายเพื่อน...  ทว่าเมื่อเห็นฝ่ามือใหญ่เพียงยกขึ้นลูบศีรษะเพื่อนเบาๆเขาก็ถอนใจโล่งอก...  ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อจู่ๆก็มีฝ่ามือใหญ่ตบลงที่บ่า...  พร้อมเสียงพูดออกแปร่งๆที่ดังขึ้นเหนือหัว


“ออกไปข้างนอกกันเถอะ...  เจ้านายผมเขาไม่ทำอะไรเพื่อนคุณหรอก  ไม่งั้นจะให้หมอมารักษาทำไม...  ไปเถอะ...”


“แต่คุณมาร์ค  ผมจะอยู่เฝ้าเพื่อน...”


“ค่อยมาก็ได้คุณหมอ  คุณต้องรีบไปโอนประวัติการรักษาคุณฟ้ามาที่นี่ไม่ใช่เหรอ  รีบไปสิ...”  มาคัสดันหลังคุณหมอตัวน้อยให้ออกจากห้อง...  แม้จะพบอาการขัดขืนบ้างแต่เขาก็ ‘ลาก’ ออกมาจนได้... 


             ...รู้ใจเจ้านายว่าตอนนี้คงอยากอยู่ตามลำพังกับคนไข้บนเตียงมากกว่า



----------------------------------   ---- - --          --       -     -                       -                                -

to be continue...

ตอนนี้มาเอาเบรกความแรงของคุณนายเธอนะคะ   :really2:

แต่รับรองว่าน้องฟ้าไม่โดนแค่นี้แน่ๆ...เหอๆ  =,.=  คนเขียนซาดิสม์ล่ะ  ชอบทำร้ายนายเอก...หึหึ

ปล. ขอบคุณสำหรับทุกคนติชมนะคะ  ^^  แต่คนเขียนขออนุญาตอธิบายนึดนึงเพราะเห็นว่าโดนทักมาสองครั้งแล้วล่ะ  แต่ยังไม่ได้อธิบายเลย  เหอๆ... คำว่า  ไอ  กับ  ไอ้ น่ะค่ะ...   แพทจะบอกว่าแพทจงใจเขียนล่ะ...  เพราะสองคำนี้มันอ่านออกเสียงต่างกัน...  ซึ่งแพทรู้สึกว่าในชีวิตประจำวันเราจะด่ากันด้วย ไอ มากกว่า...  ยกเว้นบางครั้งที่จะเรียก ไอ้ ขึ้นต้น  เหอๆ...=,.=  ถ้าอ่านแล้วขัดๆก็ขออภัยมา ณ ทีนี้ด้วยนะคะ  >,.<  แต่แพทจงใจเขียนจริงๆค่ะ...เหอๆ

ปล2. แพทได้อ่านทุกคอมเมนต์นะคะ...!! แงง.........  แต่ไม่ได้ตอบเลย...  =*=  อ่านแล้วก็แอบทึ้งเก้าอี้ตัวเองนั่งกรี๊ดอยู่คนเดียว  ๕๕๕+  ชอบอ่านคอมเมนต์มากๆอ่ะ  รู้สึกว่ามันส์กว่านิยายตัวเองอีก...  และคิดว่าคนเขียนหลายคนก็เป็นเหมือนแพทนะ ๕๕+...

ปล3. น้องเบสได้วาดแบบน้องฟ้า  น้องลิน  แล้วก็คุณตะวันมาให้ดูด้วยล่ะ !!  >,.<  กรี๊ดมากกกกกก  ห้าห้า  ใครอยากดูก็ตามไปดูได้ที่เฟสนิยายแพทนะคะ ^^ จิ้มเลย...--->>http://www.facebook.com/pat.majestic.1 (http://www.facebook.com/pat.majestic.1)

ปล4. สุดท้ายแล้วล่ะ  บอกบุญๆ   :L2:  วันอาทิตย์นี้เค้ามีจัดเทศน์มหาชาติขึ้นที่วัดไทยในเมืองเดนเวอร์ แพทจะไปร่วมฟังเทศครั้งนี้ด้วยล่ะค่ะ  ^^  ใครสนใจก็อนุโทนาบุญกันได้นะคะ  ฟังเสร็จแล้วแพทจะนำภาพบรรยากาศมาฝากให้ได้สาธุบุญกันค่ะ  :)

ตอนนี้ที่นี่เริ่มหนาวแล้ว  =_=+  ทุกคนก็รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ  แพทสัญญาว่าจะไม่แข็งตายที่นี่ซะก่อน  เหอๆ... เจอกันค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: doomare ที่ 18-08-2012 06:41:14

น้องหนูไวโอลินน่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 18-08-2012 06:43:33

จิ้มไว้ก่อนนนนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 18-08-2012 06:44:30

แปะไว้ก่อนนะค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
 :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 18-08-2012 07:15:28

คุณหมอก็สุดยอดเพื่อน

หนูลินก็น่ารัก


แต่  :beat: :beat: หมั่นไส้อิตาลุงหนูลินจัง เก็กอยู่นั่นแหละ  :angry2:



หึ้ยยย  :m16: :m16: ต่อไปยัยคุณหญิงแม่ต้องมาระรานต่อ ถ้าดูแลไม่ได้ก็ไม่ต้องมาอยู่ใกล้น้ำฟ้าเลยนะ ให้คนอื่นมาดูและแทน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 18-08-2012 07:45:29

สงสารน้ำฟ้าอะ แล้วต่อไปต้องเจออะไรอีกล่ะเนี้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-08-2012 07:53:12

คนเขียนอย่าใจร้ายให้น้ำฟ้าโดนรังแกอีกเลย
แค่นี้ก็จะแย่แล้ว ให้ยัยป้าใจร้ายโดนสามีสั่้งสอนบ้างสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 18-08-2012 08:25:41

โอ้ย โอ้ย โดนเข้าแล้ว  :bye2: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 18-08-2012 08:28:50

คุณนาย ยังไม่หยุดระรานฟ้าอีกหรอ

ตะวัน แกดูแลฟ้าซะบ้างสิ

ฟ้าน่าสงสารอ่าาาาา

แพทใจร้ายยยย ทำร้ายฟ้าาา โฮฮฮTT

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 18-08-2012 08:45:06

ฟ้าจะเจออะไรอีกเนี่ย

ปล.อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 18-08-2012 08:49:43

 :m31: คนเขียนซาดิสต์มาก จะให้แม่ฟ้าเจอเรื่องโหดอีก  แค่นี้แม่ฟ้าก็ช้ำในแล้ว นี่ถ้าโดนยัยคุณหญิงทำร้ายอีกล่ะก็ สงสัยตายแหงๆ     

:o8: แต่ฮาซึโยชิ-เตโช  อยากเห็นคู่นี้กุ๊กกิ๊กกันอีก 

คุณรังสิมันต์จะจัดการกับคุณหญิงแม่ยังไงล่ะ  คนหนึ่งก็แม่  อีกคนก็เมีย

กด+ และ + เป็ด ให้คนเขียนค่ะ มาต่อบ่อยๆ นะคะ

ปล. คนอ่านอยากอ่านฉากหวานของพ่อตะวัน-แม่ฟ้าบ้างค่ะ  :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 18-08-2012 08:50:46

สงสารน้องฟ้าจังเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: rukamax ที่ 18-08-2012 09:04:39

สงสารฟ้า + ทำไมซึโยชิ พูดเหมือนจะไม่ได้พูดอ่ะ อย่าบอกนะว่าจะเขียนบทให้ ซึโยชิ ตาย ไม่เอานะ T^T

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 18-08-2012 09:05:25

หนูลินอย่ากวนแม่มากนะลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 18-08-2012 09:08:52

 :m15: สงสารแม่ฟ้าจัง

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 18-08-2012 09:21:55

คุณหญิงอยากเห็นโลงศพ หรืออยากหลั่งน้ำตาเนี่ย  :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 18-08-2012 09:27:05

ฉันชักเหลืออด ไม่มีเรื่องกัยยัยคุณหญิงแล้ว  แต่จะมีเรื่องกับผู้เขียนแทน :m16: คุณมาทำร้ายจิตใจแม่ฟ้าทำมายยยยยยย :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 18-08-2012 09:48:45

เฮ้อ...รักก็บอกไปแล้ว
ที่เหลือคือทำยังไงให้เชื่อในสิ่งที่พูด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 18-08-2012 09:58:37

สงสารน้องฟ้าจัง :monkeysad: :monkeysad:
คุณตะวันก็ทำอะไรซักอย่างมั้งเซ่ !!!  :m31: :m31: :m31: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ไม่ใช่มีแต่จะทำร้่ายน้องฟ้าตลอดอ่ะ :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 18-08-2012 10:08:10

ท่าทางยัยคุณย่าคงไม่ยอมแค่นี้แน่ๆ ฮืออออออออออออ ไม่นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: mujika_keita ที่ 18-08-2012 10:19:08

สงสารฟ้า
แพทบอกว่าฟ้าจะไม่โดนแค่นี้หรอก โอ้วววววววว
ปัญหาแม่ผัวลูกละใภ้ เป็นปัญหาโลกแตกจริงๆสินะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 18-08-2012 10:35:36

น้ำฟ้าเจอแค่นี้ก็แย่มากแล้ว
สงสารทั้งแม่ทั้งลูก
ลุงม้าน้ำจะจัดการคุณย่าตัวแสบแบบไหน
โชคดีที่คุณปู่เข้มแข็ง เหมือนจะใจดี
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 18-08-2012 10:39:10

งานเข้า งานเข้าลุงม้าน้ำอีกแล้วทั้งเรื่องงาน ทั้งเรื่องแม่ฟ้า
สงสารแม่ฟ้า ลุงม้าน้ำดูแลทั้งตัวและหัวใจให้ดีด้วยนา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: mach201 ที่ 18-08-2012 10:48:42

สงสารน้ำฟ้า คนเขียนอย่าแกล้งน้ำฟ้านักเลย
ตะวันกรุณาจัดการแม่ตัวเองอย่างด่วน อย่าให้มาระรานกันนัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 18-08-2012 10:50:33

ตอนนี้น้ำฟ้าน่าสงสารมาก ยังจะมีบททรมานแม่ฟ้าอีกหรอ โฮๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 18-08-2012 11:02:19

ตัวน้ำฟ้าก็แค่นั้น เล็กๆบางๆ แล้วยังจะมีบททรมานน้ำฟ้าอีกเหรอ  :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 18-08-2012 11:07:32

ให้แม่ฟ้าโดนอีกเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็พออย่าโดนเยอะนะสงสารหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Mengjie_JJ ที่ 18-08-2012 11:15:09

น้ำฟ้าน่าสงสาร จัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-08-2012 11:37:36

รอจ้า
ฟ้าน่าสงสารมากกกกก ;(

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 18-08-2012 11:48:01

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก
ยังมิจุใจเลยยยยยยยยยย
มาต่อไวๆน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 18-08-2012 11:52:48

น่าสงสาร ฟ้า จริงๆ

หวังว่าที่ หมอกานต์ พูด จะซึมเข้าสมองของ ตะวัน บ้างนะ

ชิ
 :a14: :a14: :a14: :a14:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 18-08-2012 11:54:12

 :L2: :L2:ยัยคุณหยิงแม่ถ้ามาทำร้ายฟ้าอีกละ :z6: :z6: :z6:



สงสารฟ้าจังเลยอะ :m15: :m15: :m15:



รออ่านจ้า :bye2: :bye2: 

ปล.อยากจะบอกว่าที่ไทยร้อนมากๆเลยอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Eomoge ที่ 18-08-2012 12:12:30

หายไวๆน่ะฟ้า

 :z6: :z6: นังย่านิสัยเสีย !!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 18-08-2012 12:22:59

โหดร้ายย  คนเขีบยจะบอกว่าที่น้ำฟ้าโดนนี่แค่เบาะๆใช่ไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: menano ที่ 18-08-2012 12:45:40

คนเขียนแอบใจร้ายนะเนี่ย
หนูฟ้ายังจะโดนอะไรมากกว่านี้อีกเหรอ
โอ่ยยยยยย ไม่ไหวม้างงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 18-08-2012 12:50:52

คุณพ่อมาช้าเหลือเกินนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 18-08-2012 13:06:34

ยัยคุณหญิงแม่ไม่ย่อมเลิกลา :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: DIIK ที่ 18-08-2012 13:08:15

คุณรังสิมันต์คะ คุณช่วยทำอะไรซักอย่างกับคุณแม่คุณด้วยค่ะ!!
เรียกร้องความยุติธรรมให้น้ำฟ้า นาว!
FC อยากได้ความยุติธรรมค่ะ!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 18-08-2012 13:15:53

จับคุณนายส่งวัดซ้าาาาาาาาาาาาาาาาา

มาม่าซะหลายตอน ขอหวานบ้างงงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: eahratik ที่ 18-08-2012 13:50:59

อ่านทันแล้ววววววววว
ขอสมัครเป็นแฟนคลับหนูลินเลยค่ะ น่ารักมว่ากกกกกก><
ตอนแรกเราเข้าใจว่าหนูลินเป็นลูกสาวแม่ฟ้าซะตั้งนาน
พออ่านไปอ่านมาถึงได้รู้ว่าเป็นลูกชาย แห่ะๆ

ไม่รู้ว่าคนแต่งเอาคาแรคเตอร์น้ำฟ้ามาจากพี่ซินรึป่าว
แต่พออ่านทีไรภาพพี่ซินคนสวยลอยเข้ามาในหัวทุกทีเลย-.-55555
ชอบมากๆค่ะ สู้ๆน๊า เราเป็นกำลังใจให้^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 18-08-2012 13:56:52

โห จะเจอหนักกว่าอีกเนี่ยนะ ชีวิตรันทดจิงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 18-08-2012 14:10:38

เยี่ยมน้ำ้ฟ้าเสร็จ ก็พาคุณหญิงเข้าวัดเข้าวาด้วย เผื่อจะสงบสติอารมณ์ได้  :fcuk:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 18-08-2012 14:23:05

สงสารน้ำฟ้าจังเลย  :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Giniz ที่ 18-08-2012 14:38:37

อีคุณลุงม้าน้ำ ถ้าปล่อยให้น้ำฟ้าเจ็บอีกชั้นจะกระทืบแกให้จมดินเลยนะเว้ย!!!  :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 18-08-2012 15:03:15

เป็นห่วงแม่ฟ้าจังครับ พี่ฝนคุ้มครองฟ้าด้วยนะครับ คุณดารวีไปเข้าฝันแม่คุณแล้วบอกให้เลิกทำตัวแย่ๆได้แล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 18-08-2012 15:09:20

จัดเต็มค่ะคุณหมอกานต์  o13

กรรมของแม่ฟ้าที่มาเป็นนายเอกนิยายเรื่องนี้  :z13: จิ้มคนแต่ง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 18-08-2012 15:20:52

 :L2: :pig4:
อารายก๊านนนน 
แค่นี้ก็หนักแล้วนะ ยังจะไม่หมดเคราะห์กรรมอีกเรอะ
ลุงม้าน้ำน่าจะปกป้องฟ้าได้ดีกว่านี้นะ
 มีอำนาจมีลูกน้องที่ไว้ใจได้ตั้งหลายคนอ่ะ

ปอลอ คุณแพทรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศหนาวแล้วใช่ไหม take care na ka

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 18-08-2012 15:22:29

ถ้าคุณย่าจะร้ายได้น่ารังเกลียดขนาดนี้นะ :fire:
ไม่รักแม่เขาแต่อยากได้ตัวหลานแบบนี้ใครจะยอม
ถ้าเกิดว่าหนูลินไปอยู่กับย่าไม่อยากคิดเลยว่าโตมาจะนิสัยเป็นยังไง
ดีนะที่คุณปู่พอจะช่วยอะไรได้บ้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 18-08-2012 16:14:05

ถ้ารู้ว่าลูกชายอีกคนหลงรักน้ำฟ้า คุณหญิงเธอจะทนได้ไหม

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Alphas ที่ 18-08-2012 17:12:16

ทำไมคุณหญิงถึงร้ายกาจอย่างนี้ ถึงขนาดเอาปืนจ่อหัวกะจะยิงน้ำฟ้าแล้ว ยังจะมีโหดกว่านี้อีกหราเนี่ยะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 18-08-2012 17:26:55

ขนาดนี้แล้ว ตะวันจะดูแลน้ำฟ้าดีขึ้นไหม

คุณนายเขาร้ายจริง ๆ

ทำร้ายกันได้ลงคอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 18-08-2012 17:37:55

โหยยยย ชอบมากเลยอ๊าาาาา ^^

อ่านแล้วรู้สึกชอบใจ พอใจ อย่างที่ต้องการมากมายก่ายกองเลยล่ะ

รอตอนต่อไปนะคร๊าบบบ :กอด1:


ปล,คนเขียนไปเดนเวอร์ USA ใช่มั๊ยนี่(เพิ่งจะอ่านช่วงท้าย) ไปดีมาดีครับผม~

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 18-08-2012 18:40:11

หายไวๆนะคับพี่น้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: jammena ที่ 18-08-2012 18:44:36

อ่านมาตั้งนานแล้วค่ะแต่ไม่ได้มีโอกาสแสดงความคิดเห็นเลยเพิ่งจะได้เข้ามาค่ะ  : 222222: อ่านเป็นตอนที่ up ใหม่ เลยมีเวลาเข้ามาค่ะ เพราะอ่านมา 3 วันแล้วหลังจากที่มีคนแนะนำให้อ่านนะค่ะ วันแรกก็ไม่ได้นอนตั้งแต่ ประมาณ 4 ทุ่มถึง 6 โมงเช้่าเลยรวดเดียว วันต่อๆมาค่อยมีเวลานอนบ้างเล็กน้อย  o19  ปกติไม่ค่อยได้อ่านนิยายเท่าไรเพราะเป็นคนไม่ค่อยมีจินตนาการ แต่ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มาชอบมาก อยากอ่านตลอดเวลา (เหมือนติดอะไรเลยเนาะ)  :give2: สนุกมากเลยอ่ะค่ะ ได้หลายรสชาติจริงๆ ค่ะ จะคอยติดตามผลงานต่อๆๆ ไปนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :oni2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 18-08-2012 18:54:39

สู้ๆนะคะไรเตอร์ เป็นกำลังใจให้ค่า
ภาพงามจริงๆค่ะ แต่เหมือนรังสิมันต์จะแขนสั้นไปนิด-0-;
อ่านปล.แล้วแอบช็อก กรี๊ด คุณหญิงโรคจิตจะทำอะไรฟ้าTOT

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 18-08-2012 19:16:01

โดนขนาดนี้แล้วยังไม่หมดเรื่องอีกเหรอ
คนเขียนใจร้าย~ สงสารแม่ฟ้าอ่ะ :monkeysad:
รีบตื่นมาเล่นกับหนูลินนะ หนูลินรออยู่
อยากรู้ด้วยว่าลุงม้าน้ำจะจัดการปัญหายังไง
ต้องปกป้องแม่ลูกคู่นี้ให้ได้นะคะ :sad11:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:
ป.ล. อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 18-08-2012 19:17:14

หนูลินน่าร้ากกกกกกกก

กานพูดไปขนาดนั้นแล้ว
ก็ช่วยถนอมฟ้าหน่อยล่ะ -3-

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 18-08-2012 19:22:14

 :beat:ร้ายนักเร๊อะคุณนาย :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 18-08-2012 19:29:32

แม่ผัวช่างร้ายนัก!!
ยังมีต่ออีกหรอคะ พี่ตะวันนน ดูแลแม่ฟ้าดีๆหน่อยย
ยิ่งป่วยแบบนี้ด้วย แค่ตัวเองก็จะไม่รอดแล้วว
ต้องมาห่วงหนูลินอีก  ปกป้องหน่อยค่ะๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 18-08-2012 19:30:07

คุณรังสิมันต์ดูแลแม่ฟ้าดีๆนะ
ชอบคุณหมอเด็กมากกกก รักเพื่อนจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 18-08-2012 19:54:47

สงสารหนูฟ้าจริงๆ เมื่อไรน้าาา...จะหมดเคราะห์หมดโศกซะที
ทีคนคิดไม่ดี ทำไม่ดี อย่างยัยคุณนายแก่นั่น ไม่ยักกะเจอเรื่องร้ายๆเลย
รักเขาแล้วมัวแต่เก๊ก มัวแต่มาดแบบนี้ รอชาติหน้าเด้อตะวันถ้าอยากได้ใจน้ำฟ้าน่ะ
แล้วยิ่งถ้าไม่เลิกล้มเรื่องคิดจะพรากหนูลินไปจากฟ้าละก็ รออีกสิบชาติโลด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 18-08-2012 20:15:40

คุณหมอพูดได้ดีมากๆ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 18-08-2012 20:23:24

ถูกทำร้ายเราพอรับได้ แต่ขอให้มีคนมาช่วยเถอะ
เดี๋ยวมันจะ เยอะเกิ๊นนน(เสียงสูง)สงสาร :z3: :z10:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 18-08-2012 20:44:47

ในที่สุดก็อ่านทัน

ฟ้าน่าสงสารอ่ะ เพิ่งรู้ว่าฟ้ามีโรคประจำตัวด้วย
ลุ้นๆ รออ่านต่อไป อย่าให้คุณหญิงแม่มารังควาญน้ำฟ้ากับหนูลินอีกเลยย เฮออ   :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 18-08-2012 20:52:46

รออ่านตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 18-08-2012 21:04:24

หนูลินนี่ติดแม่ฟ้าซะจริงเลยเนาะ   น่ารักอ่ะ!!!  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: anukung ที่ 18-08-2012 21:04:50

งั้นรออ่านตอนจบดีกว่า ขี้เกียจมาเครียดในอารมณ์ หึหึหึ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: four4 ที่ 18-08-2012 21:16:34

หนูลินน่ารัก FC baby""

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 18-08-2012 21:48:46

หนูลินน่ารักมากเลย
สงสารแม่ฟ้าจัง
ตะวันคงต้องทำไรสักอย่างแล้วนะจ๊ะ

เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะค่ะ ^^
 o13 o13 o13 o13
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 18-08-2012 21:54:17

ดูแลแม่ฟ้าดีๆหน่อย บอบบางกว่าผู้หญิงอีก
อยากดูแลเองจริง :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 18-08-2012 22:31:18

โอ๊ยตาย ที่น้ำฟ้าโดนนี่ยังแค่เบาะๆอีกเหรอเนี่ย
แต่ก็นะ ยายคุณหญิงดูท่าจะไม่ยอมหยุดแค่นี้แน่ๆ
สงสารน้ำฟ้า เห็นใจฝ่ายตะวันเหมือนกัน
เพราะฝั่งนึงก็แม่ อีกฝั่งก็คนรักกับลูก ต้องหาทางจัดการดีๆแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 18-08-2012 22:34:52

คุณย่ามหาภัย ยังจะทำอะไรอีกเหรอ
 :เฮ้อ: สงสารฟ้าจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-08-2012 22:42:19

รังสิมันต์จะจัดการยังไงนะนั่น ยังไงก็ต้องดูแลปกป้องฟ้าให้ดีนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 18-08-2012 22:46:35

ฟ้ายังต้องโดนอีกเหรอ โอ้ววว..... :z3:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 18-08-2012 22:50:00

 :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 18-08-2012 22:55:15

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

อย่าดราม่ามากนะ   ปวดจิต

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 18-08-2012 23:17:28

T^T  อ่านทันแล้ว ทันแบ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ การบ้านบ่เดินเลย T^T

เป็นเรื่องที่ หลากรส หลายอารมณ์จริงๆ

สงสารน้องฟ้า เหลือจิต พูดอะไรพี่ตะวันไม่มีฟังเลย  :เฮ้อ: เอาอารมณืคุยก่อนตล๊อด ตลอด (แอบเสียใจตอนที่เค้าดีกันเร็วเกิน)- -+

มาติดตามคะ อคะรอ

ปล.1 คุณย่าน้องลิน เมื่อไรท่านจะคิดได้  :o12:

ปล.2 คุณปู่ศิลา หล่อม๊าก ค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 18-08-2012 23:22:37

ถึงเวลาที่ปะป๊าตะวันต้องแสดงออกแล้วนะคะ
บอกแม่ฟ้าไปเลยค่ะ ว่ารักว่าชอบ.... :o8:
อึกอัก ยึกยักแบบนี้ มันขัดใจคนอ่านนะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 19-08-2012 00:22:14

เรื่องนายแม่ยังไม่จบใช่มั๊ย ?????

รอกันต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 19-08-2012 02:11:16

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 19-08-2012 02:37:34

หมอกาญนี่เป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ
ว่าแต่ฟ้าต้องเจออะไรอีกเนี้ยะ
เห็นใจฟ้านะ เจอคนเขียนซาดิส

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 19-08-2012 06:46:55

อ้ากกกก คุณนายยยยยยแม่
มาเลย เอาให้หนักกว่านี้ จะขอดุนำ้หน้าหน่อยว่าจะทนได้มั้ย
กรรมที่ตัวเองก่อหน่ะ
ปล.เอาให้แรงนะค่ะ คุณนายแม่ จะได้เจอแรงกลับแบบร้อยเท่าพันเท่า หึหึ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: platoniclove ที่ 19-08-2012 13:29:41

คนเขียนใจร้าย TvT ที่บอกว่าชอบแกล้ง น้ำฟ้า
แสดงว่าอนาคจมันต้องยิ่งกว่านี้ใช่ไหม
(ไม่น๊า)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 19-08-2012 18:12:41

คุณลุงม้าน้ำ ถ้าดูแลฟ้าไม่ได้ ก็ไปไกลๆเลยไป :angry2:
สร้างแต่ความเดือดร้อนให้ฟ้าอยู่ได้  :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-08-2012 18:22:57

รอคอยว่า ตาลุงจะทำยังไงต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 19-08-2012 20:14:26

รักแม่ฟ้า  :กอด1: :กอด1:
สู้ๆนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 21-08-2012 11:49:48

เรื่องนี้ยังดราม่ากันไม่พอ นายเอกยังลำบากไม่พอซิ่นะ ฮืออออออออออ
พระเอกนายเอกเริ่มรักกันแล้ว แต่ยังมียายคุณหญิงนี่อยู่ดูท่าจะยังรักกันยาก
ฟ้าคงไม่ยอมรับรักพระเอกง่ายๆอยู่แล้ว เพราะงั้นตะวันพยายามต่อปายยยยย
ตอนนี้แอบฮา และสมน้ำหน้าพระเอกอ่ะ โดนคุณหมอด่า คุณหมอแรงมากมาย
เหอๆ เปรียบเพื่อนซะเห็นภาพ อ่านคำแต่ละคำแล้วเห็นภาพอารมณ์คุณหมอตอนด่าเลยอ่ะ
อยากจะยก  o13 ให้เลยจริงๆ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: PinKy_PeaCock ที่ 21-08-2012 13:10:45

เกลียดคุณหญิง เป็นคนที่เอาแต่ได้จริงๆ ทีหนูลินยังอยู่ในท้อง ยังทำร้ายแม่หนูลินซะไม่กลัวแท้งลูก

ทีงี้ล่ะมาทำอยากได้  :fire:

ต้องให้สามีกับลูกชายจัดให้หนักเชียว

ยังไงก็ฝากพระเอกดูแลน้องฟ้าดีๆหน่อยนะจ๊ะ อย่าให้ไกลหูไกลตา กลัวว่าจะตายคามือยัยคุณหญิงซะก่อนจะได้ลงเอยกัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Secrets ที่ 22-08-2012 02:43:48

 :call:รออยู่นะครับผม

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 22-08-2012 15:39:11

     :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 23-08-2012 08:34:39

น่าสงสารน้ำฟ้าอ่ะ รังสิมันต์ดูแลน้ำฟ้าดีๆ หน่อยเซ่ :serius2:
ยัยคุณแม่นี่ท่าทางจะโรคจิต นางแลดูประสาทอ่ะ :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: RenaBee ที่ 23-08-2012 13:30:24

ตามอ่านทันแล้ววววว ชอบมากเลยค่า!!

สงสารน้ำฟ้าจังเลย~

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 23-08-2012 16:07:41

คิดถึงแม่ฟ้าแล้ววววววววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: ToRoNtO ที่ 23-08-2012 18:00:06

งือ สงสารน้องฟ้ากับหนูลินจางงง ทำไมคุณแม่ใจร้ายอย่างนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 24-08-2012 08:09:05

เข้ามารอแม่ฟ้าคัฟ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: Secrets ที่ 24-08-2012 13:23:25

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 24-08-2012 18:31:23

หนูลิน  รักหนูลิน  ชอบหนูลิน  เด็กอะไรจะน่ารักขนาดนี้นี่
เรื่องมันขึ้นทุกตอนเลยครับทำให้อ่านแล้วยิ่งทำให้อย่างอ่านอีกครับ 
คนอื่นไม่เม้นต์แล้ว  เพราะว่ารักหนูลินมากๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 24-08-2012 22:01:47

หนูลินจ๊า!!!!~  :man1: :man1: :man1: :man1: :man1: :man1:



 :L2: :L2: :กอด1: :กอด1: :3123: :L1: :pig4: :pig2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: jammena ที่ 25-08-2012 23:56:59

คิดถึงแม่ฟ้ากับหนูลินจังเลยค่ะ  :pig2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 26-08-2012 01:48:10

น่าสงสารน้ำฟ้ามากที่มาเจอกับอะไรแบบนี้ :เฮ้อ:
แล้วท่าทางหญิงแม้จะเป็นอุปสรรคชิ้นโตสินะ ตะวันสุดหล่อจัดการให้ได้นะ!!!
ไม่ก็พากันหนีทั้งแม่ทั้งลูกแล้วก็ให้ปะป๊าศิลาช่วยกันปิดก็ได้นะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.40 !>> [18/08/2012] PG.111
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 26-08-2012 13:18:59

 :เฮ้อ:   ศึกแม่สามีกะลูกสะใภ้   :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 26-08-2012 14:41:38

คุณแม่...ครับผม !!!







   พอออกมาพ้นจากห้องแล้วคุณหมอเด็กก็สลัดหลุดจากการเกาะกุมทันที  เขาจ้องคนที่ลากเขาออกมาด้วยอาการประสาทเสียเป็นที่สุด...  แต่คนโดนจ้องก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจใยดีอะไรเขาเลย...


“พวกนายสองคนเฝ้าหน้าห้องคุณฟ้าให้ดี...  นอกจากหมอ  พยาบาล  พวกฉันและบอสแล้ว...  ห้ามใครเข้าเยี่ยมคุณฟ้าเด็ดขาด...  แน่นอนว่าโดยเฉพาะ...คุณหญิงดารกานต์...  เข้าใจนะ...”   


   มาคัสออกปากสั่งลูกน้องสองคนที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้อง  แล้วเมื่อสองคนรับคำเสียงแข็งเขาจึงพยักหน้ารับรู้  แล้วมองกลับมายังคุณหมอตัวเล็กที่ยังยืนหน้าบึ้งใส่เขาอยู่ข้าง...


“ส่วนลูกแมวตัวเล็กนี่ก็เข้าไปได้...  เพราะเขาก็เป็นคุณหมอเหมือนกัน...”  มาคัสแซวยิ้มๆ  แต่อีกคนกลับหน้าบูดหนักกว่าเดิมแล้วเงื้อฝ่ามือฟาดดังเพี๊ยะ ! ลงบ่าเขาเต็มๆ  ก่อนจะกัดฟันกรอดแล้วพูดออกมาว่า...


“...บอกกี่ทีแล้วว่าอย่ามาเรียกผมว่าตัวเล็ก...แล้วผมก็ไม่ใช่ลูกแมวด้วย...  ถ้าได้ยินอีกทีนะ...  ผมเลิก...คบคุณแน่ๆ...”  คุณหมอเด็กขู่  ในใจตัวเองคิดว่ามันคงดูดุมากแล้วแน่ๆ  แต่มาคัสกลับมองว่ามันดูเป็นการขู่เขาที่น่ารักน่าชังเหลือเกิน...


“ไม่เป็นไร...  ถ้าคุณเลิกคบผม...  ผมก็จะตามตื๊อคุณใหม่...  ให้เรากลับมาคบกันอีกครั้งให้ได้...ดีไหม??”


“...ไอ้...!  ฮึ่ย...”  ว่าแล้วคุณหมอก็ง้างมือเตรียมฟาดอีกที  แต่เมื่อกี๊ก็พิสูจน์แล้วว่า  ต่อให้เขาลงมือฟาดไอหมอนี่อีกกี่สิบที  คนที่เจ็บก็มีแต่เขาคนเดียวจริงๆ...  คุณหมอกัดริมฝีปากอย่างขัดใจก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไปแบบงอนๆที่ทำยังไงก็เถียงไม่ชนะฝรั่งหน้ามึนซักที  ทั้งๆที่ภาษาไทยน่ะภาษาแม่เขาชัดๆ !!!...


“คุณมาคัสอย่าไปแกล้งคุณหมอบ่อยนักสิครับ...  เดี๋ยวเขาเลิกคบขึ้นมาจริงๆ  คุณมาคัสจะได้พบประสบการณ์อกหักเป็นครั้งแรกเลยนะครับ...  เสียประวัติหมด...หึหึ”


“พูดมากน่าพวกแก...  หัดทำงานให้ดีเหมือนปากมั่ง...”  มาคัสหันมาเตือนลูกน้องที่เขารู้ว่าคงพยายามกลั้นขำกันแทบแย่...  อยากบอกใจจะขาด  ว่าไม่มีทางหรอกโว้ย...  คุณหมอเด็กน่ะยอมให้เรียกเป็นที่รักได้แล้วนะ  จะมาเลิกเอาง่ายๆไม่ได้หรอก...  เขาติดปากไปซะแล้ว...  มาคัสคิดในใจก่อนจะสาวเท้าเดินไปทางเดียวกับที่หมอกานต์เพิ่งเดินหายลับไป...


   ลูกน้องชายหนุ่มสองคนหันมองอย่างรู้กัน...  เออแฮะ...กลับมาเมืองไทยคราวนี้ได้ดูอะไรที่ไม่ได้ดูเยอะแยะเต็มไปหมด...  ที่สำคัญ...มันทำให้รู้ว่า...  บรรดาเจ้านายนี่ก็เป็นคน...มีจิตใจกับเขาเหมือนกัน...  นึกว่าจะเป็นหุ่นยนต์ ทนทาน  และอึด  เพราะมัวทำกันแต่งานแทบจะตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงไม่มีพักผ่อนกันเลยทีเดียว...



----------------------------------   ---- - --          --       -     -                       -                                -




“แอ๊...  มะ...มาาา....”


          เสียงเด็กร้องครางอยู่ใกล้ตัวดังเข้าไปในโสตประสาทของน้ำฟ้า  จากนั้นเด็กหนุ่มก็รู้สึกว่าแสงสว่างภายนอกมันสว่างจ้าจนทนหลับตาต่อไปไม่ไหว...  เขาค่อยๆกระพือเปลือกตาขึ้นลืมทั้งๆที่ยังรู้สึกเพลียๆและอยากจะหลับลงไปอีกเหลือเกิน   ทว่าประสาทรับรู้ที่ผิวหนังก็รู้สึกเหมือนโดนอะไรนิ่มๆตีแปะๆอยู่บนท่อนแขน...  พอเด็กหนุ่มหันมองไปยังที่มา...  เขาก็พบลูกน้อยกำลังนอนพ่นน้ำลายออกจากปากทั้งๆที่นัยน์ตากลมโตกำลังจ้องเขาเป๋ง...  ส่วนมือป้อมน้อยๆก็ยกตีเปาะแปะราวเรียกแม่ตัวเองให้ตื่นมาเล่นกันไปด้วย...


“หนูลิน...”  เด็กหนุ่มครางเรียกชื่อลูก  อีกคนก็ตอบรับเมื่อชินกับชื่อที่ได้ยิน


“อื้อออ...  งือ....”  เด็กน้อยพ่นน้ำลายออกมาเป็นฟองฟ่อด...  ก่อนจะพยายามมุดหัวเข้าซอกแขนเขา


   ตื่นขึ้นมาได้เจอหน้าลูกเป็นสิ่งแรก...  มันทำให้น้ำฟ้ารู้สึกสดชื่น  และไม่รู้สึกถึงอาการเจ็บป่วยใดๆเลย...  อยากจะตื่นมาแล้วเจอหนูลินแบบนี้ทุกวัน...  แต่ไม่รู้ว่ามันจะเป็นจริงได้มั้ยนะ...


“...ว่าไงครับตัวนิ่ม...  ใครพาหนูมาที่นี่ครับ...”  น้ำเสียงแหบๆเอ่ยทักลูกน้อย   รอยยิ้มอ่อนโยนเผยออกให้เห็นเมื่อเด็กตัวเล็กเงยมองหน้าเขาตามเสียงที่ได้ยิน  ก่อนจะเอากำปั้นน้อยๆยัดปากตัวเองที่กำลังมีน้ำลายพองฟู่อยู่...


   น้ำฟ้าส่งยิ้มให้เด็กตัวน้อย  ก่อนจะพยายามยกมือขวาขึ้นมาเช็ดน้ำลายให้ลูก  แต่กลับรู้สึกเจ็บแปล๊บๆ...  แล้วพอลองยกมือข้างนั้นขึ้นมาดูถึงเพิ่งได้รู้ว่ามันถูกเข็มน้ำเกลือเจาะอยู่...  เด็กหนุ่มค่อยๆวางมือข้างนั้นลงข้างตัวที่เดิม...  แล้วพยายามจะยกมืออีกข้างที่ตอนนี้กำลังโดนหนูลินมุดแขนอยู่ขึ้นมาแทน... 


        ครั้งแรกเขารู้สึกเหมือนมือข้างนั้นมันโดนอะไรซักอย่างทับอยู่...  ในหัวคิดว่าคงเป็นตัวหนูลินนอนทับ...  แต่ซักพักเมื่อเขาลองขยับศีรษะเอียงไปดูเพราะยกไม่ขึ้นซักที  เขาก็พบศีรษะดำๆของใครบางคนกำลังนอนทับแขนของเขาอยู่...  เด็กหนุ่มมองเลยไปที่ชุดสูทสีดำเต็มยศ  กับทรงผมยุ่งๆที่จำได้ว่าเคยเห็นในยามเช้าบ่อยๆตอนไปช่วยงานแต่ง 


   ...มันเป็นของใครอีกคนที่น้ำฟ้ามักจะเห็นจนคุ้นตา  ว่าตื่นเช้าขึ้นมาต้องเห็นผมยุ่งๆ กับใบหน้าขรึมๆแต่แลดูผ่อนคลายยามนอนตรงข้ามเขาโดยมีหนูลินนอนกั้นตรงกลาง... 


   เด็กหนุ่มเม้มปากแน่น...  เมื่อเจอคนที่ไม่คิดว่าจะได้เจอยามเมื่อตื่นลืมตาขึ้นมาในโรงพยาบาลแบบนี้...  ...คุณรู้มั้ย...  ว่าการกระทำของคุณตอนนี้มันทำให้ผมสับสน...  ผมจะสรุปว่าคุณเป็นคนดี...หรือเป็นคนที่ไม่น่าให้อภัยเลยกันแน่...  มันยากที่จะทำใจให้เชื่อได้ว่าคุณไม่มีส่วนรู้เห็นกับการกระทำของแม่คุณ... 


        แต่ว่า...การที่ผู้ชายคนนี้มานอนหลับทับมือเฝ้าเขาอยู่แบบนี้มันหมายความว่ายังไงกันล่ะ...  ยังไม่อยากให้เขาตายไปหรอกเหรอ...คุณจะได้หนูลินไปง่ายๆอย่างที่คุณต้องการไง...


“...คุณเป็นคนยังไงกันแน่...คุณรังสิมันต์...”  เด็กหนุ่มพึมพำกับตัวเองเบาๆ...  สายตาทอดมองไปยังชายหนุ่มที่ตอนนี้น้ำฟ้ารู้แล้วว่าโดนเขากุมมือแล้วนอนทับข้างบนมือเขา 


   ซักพักเขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องแผ่วเบา...  แล้วตามด้วยเสียงประตูเปิดออก  จากนั้นเขาจึงเห็นพยาบาลสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมถาด  เขามองไม่ถนัดว่ามันมีอะไรอยู่บนนั้นบ้าง...  จนเมื่อพยาบาลคนนั้นเดินยิ้มเข้ามาใกล้ๆเตียงแล้วตรวจเช็คขวดน้ำเกลือ  แต่สายตาของผู้มาใหม่ก็เหลือบมองมาทางเขาที่นอนอยู่บนเตียง  โดยมีหนูลินนอนอมนิ้วตัวเองอยู่ข้างๆ  ถัดไปก็เป็นชายหนุ่มในชุดสูทเต็มยศนอนทับแขนของเขาอยู่...  น้ำฟ้าสะดุ้งทันทีเมื่อเข้าใจสายตายิ้มๆของคุณพยาบาล  เด็กหนุ่มจึงพยายามดึงมือตัวเองให้หลุดพ้นจากการนอนทับของใครอีกคนเพื่อกันการเข้าใจผิด...  ดังที่คุณพยาบาลกำลังสื่อออกมาทางดวงตาในขณะนี้... 


           ทว่าเสียงหวานๆของพยาบาลคนนั้นก็ดังขึ้นรั้งแขนเขาไว้...


“...คุณเขาเพิ่งมาเมื่อตอนตีสามนี่เองค่ะ...  มาถึงก็ขอเปลี่ยนกับพยาบาลพิเศษ  บอกว่าคุณเขาจะเฝ้าเอง...  นี่เพิ่งหกโมงครึ่งให้คุณเขานอนต่อก็ได้ค่ะ...  ไม่ต้องปลุก...”


“เอ่อ...แต่...คือ...”  น้ำฟ้าอึกอัก...  คุณพยาบาลจึงพูดต่อด้วยสายตาแพรวพราว...


“แหม...  ครอบครัวคุณฟ้าน่ารักนะคะ...  เหมือนคุณพ่อมือใหม่มานอนเฝ้าคุณแม่ที่เพิ่งคลอดน้องเลย...”


“เอ่อ...คือ...ผม...เป็น...”  คราวนี้น้ำฟ้าอึกอักจริงจัง...  เพราะมัวแต่พะวงไม่รู้จะแก้ตัวกับคำแซวของคุณพยาบาลยังไง  ก็เข้าใจอยู่หรอกว่าสภาพเขาตอนนี้มันไม่ต่างจากที่คุณพยาบาลว่าเท่าไหร่...  แถมข้างๆเตียงเขายังมีตู้ใส่เด็กอ่อนวางไว้อยู่ด้วย...   ดูไปดูมานี่มันห้องสำหรับคุณแม่เพิ่งคลอดน้องชัดๆเลยนี่นา !...


   เด็กหนุ่มไม่ทันรู้ตัวว่าชายหนุ่มผู้ที่โดนพาดพิงอีกคนตื่นอยู่นานแล้ว...  และกำลังส่งยิ้มตอบคุณพยาบาลที่ช่างพูดถูกใจเขาจริงๆ...


“ขอบคุณครับ...  นี่ก็อยากจะพา ‘ลูก’ ไปรับขวัญอยู่เหมือนกัน...  เสียแต่ ‘คุณแม่’ ยังไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่...  เอาไว้ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วจะพาไปวัด...  ดีมั้ยฟ้า...” 


“...”  น้ำฟ้าเงียบ...  ไม่ตอบคนทำหน้าตีมึน   ชายหนุ่มร่างสูงจึงคว้ามือน้ำฟ้าข้างที่เขาใช้โอบหนูลินไปจับแล้วลูบไปมา...ก่อนจะหันมายิ้มอ่อนๆใส่ตาเขาอีกแหน่ะ... 


           ...คนคนนี้เคยมียางอายกับเขาบ้างรึเปล่านะ...  น้ำฟ้าสงสัยจริงๆ...


“ดีแล้วค่ะ...  หนูลินแกก็น่ารักนะคะ  เพิ่งตื่นแท้ๆแต่ไม่งอแงเลย...”  คุณพยาบาลตอบรับพร้อมยิ้มให้คนไข้และคนเฝ้าไข้...  ก่อนจะหยิบถาดที่ตัวเองถือมาเมื่อครู่วางลงบนโต๊ะข้างเตียงแล้วบอก  “เดี๋ยวอุ้ยจะฉีดยาให้นะคะ...  เสร็จแล้วก็มียาก่อนอาหาร...  คุณช่วยดูคุณฟ้าทานให้หมดด้วยนะคะ...  เพราะมีหลายตัวอยู่  วันนี้คุณหมอเพิ่มยาบำรุงให้ด้วยน่ะคะ...”  คุณพยาบาลแจกแจงเสียงใส...


   รังสิมันต์ลุกขึ้นยืนข้างเตียงน้ำฟ้า...  แล้วยิ้มตอบคุณพยาบาลนิดๆไม่พูดอะไร...  เขามองตามมือของพยาบาลสาวที่หยิบเข็มฉีดยาออกมาเตรียม...  น้ำฟ้าไม่หันมองไปทางคุณพยาบาล  แต่กลับหันมาทางเขาแล้วเอียงหน้าลงเล่นกับหนูลินแทน...  ชายหนุ่มยังจับมือข้างเดิมของน้ำฟ้าเอาไว้แม้ว่าจะมีแรงขืนต่อต้านเขาอยู่...  ถ้าเป็นไปได้เขาก็อยากจะยกขึ้นมากดจูบรับอรุณอยู่หรอก...  ถ้าไม่ติดว่าอีกคนคงได้โกรธเขาจนไม่ยอมให้เข้าใกล้อีกแน่...  แค่นี้ก็รู้แล้วว่ายังไม่หายโกรธดี...  เพราะจนตอนนี้น้ำฟ้าก็ยังไม่พูดตอบโต้อะไรกับเขาเลยซักคำ...


   ชายหนุ่มมองตามมือคุณพยาบาลที่เริ่มลงมือฉีดยาเข้าทางสายน้ำเกลือให้คนตัวบาง...  และทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าแรงต้านที่มือของน้ำฟ้าหายไป...  แต่มันกลับดูเริ่มเกร็งแล้วกำมือเขาแน่นแทน...  รังสิมันต์ก้มลงมองใบหน้าหวานๆของคนที่อยู่บนเตียง   และเขาก็พบว่าใบหน้าน้ำฟ้าเริ่มบิดเบี้ยวเหยเก  ดวงตากลมโตเอ่อคลอไปด้วยน้ำใสๆ...  ริมฝีปากขบใส่กันจนขาวซีด...  รังสิมันต์คิ้วขมวดทันทีที่เห็นน้ำฟ้าแสดงอาการเจ็บปวดออกมาให้เห็น... 


“ฟ้า...เป็นอะไร...”  ชายหนุ่มรีบกระซิบถามทันที  มือใหญ่ข้างหนึ่งยกขึ้นลูบหน้าผากน้ำฟ้าแผ่วเบา  ส่วนอีกมือก็คอยช่วยบีบมือตอบน้ำฟ้าไว้  เมื่อเขารู้สึกว่ามันเริ่มเกร็งขึ้นทุกที...


“...เจ็บ...  โอ๊ย...! ฮึก...”  เด็กหนุ่มโอดครวญออกมาแผ่วเบา  น้ำฟ้าหลับตาปี๋เพราะทนเจ็บที่แขนไม่ไหว...  พอคุณพยาบาลเริ่มฉีดยา  มันก็รู้สึกเหมือนเส้นเลือดในแขนข้างนั้นกำลังจะปริแยกออกจากกัน...  เจ็บจนชา  เจ็บจนอยากจะตัดแขนทิ้งเสียให้ได้เลย... และดูเหมือนอีกคนที่คอยสังเกตอาการอยู่ก็เข้าใจ  ว่าเขาเจ็บเพราะอะไร...


“คุณพยาบาลครับ...  ฉีดช้าๆหน่อย...”  รังสิมันต์หันไปสั่งพยาบาลเสียงห้วน...  ดวงตาคมดุมองตามสายน้ำเกลือที่ยังมีเข็มฉีดยาคาไว้...   และคุณพยาบาลอุ้ยก็หยุดฉีดทันทีที่โดนบอกเช่นกัน...


“ตายจริง ! ขอโทษค่ะ...!  คุณฟ้าเจ็บมากเหรอคะ...  อุ้ยก็ลืมไปว่าเส้นคุณฟ้าเล็กนิดเดียวเองแถมหายากมาก...  ขนาดตอนเจาะสายน้ำเกลือพวกเรายังต้องไปเรียกพยาบาลวอร์ดเด็กมาช่วยเจาะเลย...   เพราะหาเส้นคุณฟ้าไม่เจอ  พอเจอแล้วเจาะเข้าเส้นก็แตกอีก...  ได้เส้นนี้มาได้นี่โชคดีมากเลยนะคะ  ไม่งั้นคุณฟ้าต้องโดนเจาะที่ข้อพับแขนไม่ก็ต้องผ่าตัดเปิดเส้นแน่เลยค่ะ...   แถมยังมาโดนให้ทั้งสายยาและสายน้ำเกลือพร้อมกัน... แล้วโดนอัดยาเข้าเส้นเพิ่มอีกมันก็เลยเจ็บน่ะค่ะ...  ไม่เป็นไรนะคะคุณฟ้า...  เดี๋ยวอุ้ยจะฉีดเบาๆช้าๆนะคะ...  อาจจะนานหน่อยแต่อุ้ยจะพยายามให้คุณฟ้าเจ็บน้อยที่สุดนะคะ...”   


   พยาบาลสาวนาม อุ้ย รีบอธิบายให้ผู้ชายตาดุคนเฝ้าไข้ฟังเป็นการใหญ่...  แค่เห็นสีหน้าก็รู้ว่าคงโกรธที่หล่อนไปทำให้คุณแม่น้องไวโอลินเจ็บ...  โธ่เอ๊ย...ก่อนหน้านี้ก็มาฉีดตอนที่ยังสลบอยู่  เลยไม่รู้ว่าคุณฟ้าเธอจะเจ็บขนาดนี้...  ดูซิเกร็งแขนจนน้ำเกลือแทบจะไม่เดินแล้ว...


“คุณฟ้า...  อย่าเกร็งแขนนะคะ  เดี๋ยวเส้นแตกอีก...  คุณฟ้าจะเจ็บมากนะคะ...”  พยาบาลอุ้ยกล่าวเสียงอ่อน... 


         พยายามเบามือที่ฉีดยาเข้าสายน้ำเกลือให้ช้าที่สุด...  สายตาก็เหลือบมองคนเฝ้าไข้ที่ตอนนี้โน้มตัวลงเอาหน้าผากแนบกับหน้าผากคนไข้บนเตียง...  ฝ่ามือใหญ่ข้างหนึ่งเอื้อมมาโอบหัวไหล่ ส่วนอีกข้างก็คอยบีบนวดมืออีกข้างของคุณฟ้าไว้  ปากก็คอยบอกให้คุณฟ้าอย่าเกร็งๆ...   


         โอ๊ย...เป็นห่วงเป็นใยและดูแลกันขนาดนี้...  เป็นแฟนกันแหงๆเลย...   คุณพยาบาลคิดในใจ

   
         ส่วนรังสิมันต์พยายามกล่อมปลอบคนตัวบางบนเตียงที่ตอนนี้นอนร้องไห้อยู่ในอ้อนแขนตัวเอง  ชายหนุ่มไม่อายสายตาพยาบาลที่ป่านนี้คงจะคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วแน่ๆ...  เพราะตอนนี้โลกทั้งใบของชายหนุ่มมันกำลังหมุนวนอยู่รอบตัวคนไข้ตัวผอมๆบนเตียงเพียงคนเดียว...  รังสิมันต์รู้สึกปวดหัวใจทุกครั้งที่รับรู้อาการสั่นและได้ยินเสียงสะอื้นของใครอีกคน  ที่ตอนนี้ดูช่างเปราะบางเหลือเกิน...   ยิ่งพอเขาก้มลงเอาหน้าผากแนบกันอีกคน  ก็ได้ยินแต่เสียงร้องครวญด้วยความเจ็บปวดของอีกคนดังลอดออกมาตลอด...  เขาอยากช่วยเหลือน้ำฟ้าใจจะขาด  แต่ไม่รู้จะช่วยยังไง  ทำยังไงเด็กหนุ่มถึงจะไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวดอีก...  ใจจริงถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะเจ็บแทนน้ำฟ้าแทบบ้า !


           เขากดจูบหนักๆที่ขมับน้ำฟ้า  แล้วเลื่อนมือข้างที่บีบมือเด็กหนุ่มอยู่ลงไปจับหนูลินให้นอนดีๆ  เพราะเหมือนตอนนี้เด็กน้อยจะรู้ว่าคุณแม่กำลังไม่สบายตัว  เจ้าตัวนิ่มของน้ำฟ้าก็เลยดิ้นดุ๊กดิ๊กยกใหญ่พลางส่งเสียงอ้อแอ้ไม่ได้หยุด...


“...ฟ้า...  ไม่เป็นไร  แป๊บเดียว...เดี๋ยวเสร็จแล้วนะ...  ไม่เจ็บนะคนดี...  ไม่เจ็บแล้วนะ...”  เขาพร่ำกระซิบบอกไม่ได้หยุด...


“คุณ...ฮือ...  ผมเจ็บ...  เจ็บมากเลย...  เจ็บ...”  น้ำฟ้าร้องบอกอีกคน...  หันเอียงใบหน้าเข้าซบกับอีกคนอย่างหาที่พึ่ง...    รู้สึกถึงไออุ่นเล็กๆจากเด็กน้อยที่ขั้นอยู่ตรงกลางระหว่างพวกเขาที่กำลังดิ้นไปมาได้ชัดเจน...  น้ำฟ้ากลั้นก้อนสะอื้นลงคอก่อนจะพูดกับลูกน้อยออกมาเบาๆว่า...


“ไม่เป็นไร...   แม่ฟ้า...ไม่เจ็บแล้วนะ  แม่ไม่เจ็บแล้วครับ...  ตัวนิ่ม...  แม่ฟ้าไม่เป็นไร...”  เขาพูดคล้ายเป็นการปลอบตัวเองไปด้วยในตัว...   


   เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ๆ...  น้ำฟ้าก็ค่อยรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย...   รู้สึกได้ทันทีว่าการฉีดยามันจบลงแล้ว...  แต่ความเจ็บชาในท่อนแขนมันยังคงอยู่  ทำให้เขายังขยับแขนไปไหนไม่ได้...  น้ำฟ้าสูดน้ำมูกและพยายามลดการหายใจหอบลง...  ซักพักเขาก็รู้สึกว่าความอบอุ่นที่อยู่ห้อมล้องตัวเมื่อครู่มันจางหายไป...  เมื่อใครอีกคนกลับไปยืนยืดตัวเต็มความสูง  แล้วยื่นนิ้วโป้งมาปาดรอยน้ำตาที่อยู่บนแก้มแทน...


“เสร็จแล้วนะคะคุณฟ้า...  คุณหมอบอกว่ายังเหลือต้องฉีดอีกทั้งหมดสามเข็ม...  เดี๋ยวอุ้ยจะกำชับพยาบาลคนอื่นที่มาฉีดว่าให้ฉีดช้า...”


“ไปบอกคุณอาให้ที...  ว่าฉันจะให้เปลี่ยนเป็นยากินได้รึเปล่า...  ฉันไม่อยากให้คนไข้ต้องโดนฉีดยาอีก...”
  รังสิมันต์เอ่ยเสียงห้วนตามความเคยชิน...  สองมือยังลูบปลอบทั้งคนเป็นแม่และคนเป็นลูกอยู่บนเตียง...  ส่วนสายตาก็จ้องมองไปยังคุณพยาบาลด้วยอาการ ‘สั่ง’ ...คงจะลืมตัวไป  ว่าที่นี่ไม่ใช่บริษัทของตัวเองเสียหน่อย...


“ขะ...ค่ะ...  อุ้ยจะบอกให้นะคะ...  จะรีบไปบอกเดี๋ยวนี้เลยค่ะ...”  พยาบาลอุ้ยกล่าวเสียงสั่น  เมื่อจู่ๆก็โดนน้ำเสียงหนักแน่นแต่เย็นเฉียบเอ่ยตัดคำพูดหล่อน...  พร้อมสายตาแสดงอาการโกรธขึ้งราวกับเธอเพิ่งไปทำบ้านคุณเขาไฟไหม้งั้นแหละ...


   ว่าแล้วพยาบาลสาวก็ไม่รอช้า  รีบเก็บถาดใส่เข็มฉีดยาและแก้วใส่ยาใบเล็กกลับออกไปอย่างรวดเร็ว...  ทันทีที่สิ้นเสียงประตูปิด...  น้ำฟ้าก็ค่อยๆเอ่ยปากพูดกับอีกคนทันที...


“คุณ...จะไปสั่งเขาได้ยังไง...  คุณไม่ใช่หมอนะ...”  เด็กหนุ่มเอ่ยเสียงอ่อน...  อาการสะอื้นจะปรากฎออกมาให้เห็น  แต่อาการหอบเหมือนหายใจไม่ทันไม่มีแล้ว...  รังสิมันต์เกี่ยวปอยผมหวานที่ปรกอยู่ตามข้างแก้มไปขึ้นไปทัดหู...  ก่อนที่ฝ่ามือใหญ่จะเลื่อนมาลูบแก้มนิ่มๆราวปลอบโยน...


“ก็ฉันไม่อยากเห็นเธอเจ็บอีก...”  ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเบา...  ดวงตาจับจ้องใบหน้าขาวนวลที่บัดนี้มันมีรอยแดงปรากฎตรงปลายจมูกและตรงดวงตา  ซึ่งเป็นหลักฐานว่ามันเพิ่งผ่านการบีบน้ำตามาอย่างหนัก...


“แล้ว...แล้วถ้ามันไม่มียากินล่ะ...”  น้ำฟ้าถามต่อ...  เงยหน้าสบดวงตาคมดุของอีกคนไม่กระพริบ... 


“ไม่มีก็ต้องมี...  ถ้าที่นี่ไม่มีก็สั่งนำเข้ามา...  ถ้ายังไม่มีvud...  ฉันก็จะสั่งสะกัดขึ้นมาเอง...  ฉันเป็นคนพูดจริงทำจริงเธอก็รู้...  เพราะฉะนั้นเธอไม่ทางโดนฉีดยาอีกแน่...  ฉันสัญญญา”  รังสิมันต์เอ่ยวาจาหนักแน่น...  ถึงอาจจะดูเป็นคำพูดเกินจริง...  แต่ถ้ามันจำเป็นจริงๆเขาทำแน่...  ชายหนุ่มมองสบดวงตากลมโตไหวระริกของอีกคน...  มันมองตอบเขาราวค้นหาความจริงในคำพูดนั่น


“ทำไม...คุณต้องทำอะไรมากมายขนาดนั้นด้วย...  มันไม่มีประโยชน์อะไรกับคุณเลยนะ...”  น้ำฟ้าถามต่อเสียงเบา...  คำพูดที่เหมือนห่วงใยกันมากมายนั่นทำให้เขาสับสน...  แต่อีกคนเพียงยิ้มมุมปากให้แล้วก้มลงจูบกำปั้นน้อยๆของไวโอลินที่ยกชูหราขึ้นมาในอากาศก่อนตอบ


“เพราะฉันไม่อยากให้เธอต้องเจ็บอีก...  ฉันเป็นห่วงเธอนะ...  น้ำฟ้า...”


 “จริงเหรอ...  ผมนึกว่า...  คุณจะอยากให้ผมตาย  คุณจะได้พาหนูลินไปจากผมได้ง่ายๆเสียอีก...”  น้ำเสียงคนพูดแทบจะกลืนหายลงไปในลำคอ...  เมื่อจู่ๆมันก็คิดขึ้นมาว่า...  ถ้าหากชายหนุ่มตรงหน้าคิดอย่างนั้นจริงๆ...  ชีวิตของเขาถ้ายังเหลืออยู่คงเหมือนตายทั้งเป็น...


“พูดบ้าอะไรออกมา...  ถ้าอยากให้ตาย  ฉันจะมาอยู่เฝ้าเธอที่โรงพยาบาลแบบนี้ทำไม...”  รังสิมันต์ดุคนไข้เสียงเข้ม...  นึกแล้วไม่มีผิด...  น้ำฟ้ายังแคลงใจในตัวเขาอยู่เต็มๆเลย...


“คิดว่าฉันร่วมมือกับแม่...  วางแผนทำร้ายเธอใช่มั้ย...  ฉันขอโทษ...  ที่ผิดคำพูดกับเธอ...  ไม่ดูแลเธอให้ดี...  แต่หลังจากนี้ไป...  ฉันจะไม่ยอมให้มันเกิดเรื่องอะไรแบบนี้ขึ้นกับเธออีก...  ขอเพียงแค่เธออย่าอยู่ห่างจากคนของฉัน...  ตกลงมั้ย...”  ชายหนุ่มถามหาคำตกลง  ทว่าอีกคนกลับไปตอบแต่ไพล่ไปถามอีกเรื่องแทน...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 26-08-2012 14:52:31

“...แม่คุณ...  แต่คุณหญิงดารกานต์เขาอยากได้ตัวหนูลินมาก...  เรื่องที่เขาเป็นย่าแท้ๆของหนูลินผมก็เข้าใจดี...  แต่ว่า...  แม่คุณทำกับพี่สาวผม...”


“ฉันรู้เรื่องแล้ว...  พ่อเล่าความจริงให้ฉันฟังก่อนมานี่...  ตอนแรกแม่เล่าให้ฉันฟังว่า...  พี่สาวเธอ...ท้องกับผู้ชายคนอื่น  ที่ไม่ใช่รวี  จากนั้นก็วางแผนจะหนีไปอยู่ด้วยกัน...  พอรวีรู้เรื่องก็เลยไปตาม...  จนกระทั่งมาเกิดอุบัติเหตุ...  แม่โทษว่าสาเหตุที่ทำให้รวีต้องตาย...  เป็นเพราะพี่สาวของเธอ...  ฉันเองก็เข้าใจอย่างนั้นมาตลอด...  ดังนั้นวันแรกที่เราเจอกัน...  ฉันก็เลยรู้สึกไม่ชอบเธอ...  แล้วก็เลยทำอะไรร้ายๆใส่เธอไป...  แต่ว่าตอนนี้...”


“พี่สาวผมไม่ได้หนีตามชายชู้ !  และหนูลินก็เป็นลูกชายของคุณรวีจริงๆ...  คุณก็เชื่ออย่างนั้นนี่คุณรังสิมันต์...  ถ้าไม่อย่างนั้นคุณจะมาตามแย่งหนูลินไปจากผมทำไม...”  น้ำฟ้าเอ่ยสุดเสียง  แรงอารมณ์ที่อยากแก้ความเข้าใจผิดให้พี่สาวมันประดังขึ้นมาในอก...  ดึงเอาแรงฮึดเถียงออกไปด้วยแรงอารมณ์   แต่คนฟังกลับยังพูดต่อด้วยน้ำเสียงเนิบๆ...  ไม่ได้คิดจะขึ้นเสียงกลับแต่อย่างใด...


“ใช่...  ตั้งแต่ฉันได้เห็นหน้าหนูลินชัดๆครั้งแรก...  ฉันก็มั่นใจเลยว่า...  เด็กคนนี้เป็นหลานของฉันแน่ๆ...  เขาเป็นลูกของรวีจริงๆ...  รู้มั้ยไวโอลินหน้าเหมือนรวีตอนคลอดอย่างกับแฝดกัน...  ฉันจำหน้าน้องได้ดี...  เพราะฉันเป็นคนไปนอนเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลวันที่คลอดรวีเอง...  แม่ฉันรักรวีมาก...คงเพราะเป็นลูกคนสุดท้อง  แถมตอนเกิดยังร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง...  ต้องอยู่ในตู้อบเกือบสองเดือนแน่ะ...  แม่ฉันก็เลยรักและโอ๋รวียิ่งกว่าใคร  พ่อบอกว่า...  ตอนที่แม่เห็นรูปหนูลินครั้งแรก...  แม่เพ้อว่ารวีกลับมาเกิดใหม่อยู่ตลอดเวลา...  ดังนั้นแม่ก็เลยพยายามทำทุกวีถีทางเพื่อที่จะให้ได้ตัวหลานกลับไป...”


“แต่ถึงอย่างนั้น... ผมก็ต้องขอโทษคุณด้วยนะคุณรังสิมันต์  เพราะผม...  คงไม่สามารถยกหนูลินให้แม่คุณได้จริงๆ...  ผมคิดว่า...  แม่คุณรักคุณรวียังไง...  ผมก็รักหนูลินไม่น้อยไปกว่าที่คุณหญิงดารกานต์รักคุณรวีหรอก...”


“ฉันเข้าใจ...  ตอนนี้ฉันเข้าใจทุกเรื่องแล้ว...  รวีตายเพราะอุบัติเหตุ...  และแม่ฉันก็ทำไม่ดีกับพี่สาวเธอเอาไว้มากจริงๆ...  พ่อเล่าเรื่องตอนพี่สาวเธอเข้าไปเป็นพยาบาลพิเศษให้รวีในบ้านให้ฉันฟัง...  ฉันไม่รู้จะขอโทษเธอแทนแม่ได้ยังไง...  ฉัน...”


“คุณไม่ต้องขอโทษหรอก...  ผมว่า...  เราหยุดพูดเรื่องนี้เถอะ...  ไหนๆทั้งพี่ฝน  ทั้งคุณรวีก็ไม่อยู่ในโลกนี้แล้ว...  จะไปฟื้นเรื่องราวของพวกเขาขึ้นมาให้เขาหลับไม่สงบไปทำไม...  เอาเป็นว่า...  ไม่ว่าคุณจะเล่าเรื่องแม่คุณให้ผมฟังมากแค่ไหน...  ผมก็ไม่มีวันยกหนูลินให้ครอบครัวของคุณแน่...  ขอโทษที่ผมต้องพูดตรงๆนะคุณรังสิมันต์...”


   ตอนนี้ไม่รู้น้ำฟ้าไปเอาความกล้ามาจากไหน   เมื่ออีกคนก็พูดจาแบบเปิดใจกับเขา  เขาเองก็ขอพูดตรงๆบ้างเหมือนกัน...  ไม่ใช่ว่าเขาไม่เข้าใจคุณดารกานต์  อาการของแม่ที่รักลูกมากจนยอมทำได้ทุกอย่างเป็นยังไง...  เขาเข้าใจยิ่งกว่าเข้าใจเสียอีก...  และเขาก็กำลังลงมือทำอยู่ในตอนนี้ด้วย...  น้ำฟ้าก้มมองเด็กน้อยที่รวบกำนิ้วของเขากับนิ้วของรังสิมันต์ไว้คนละข้าง  ก่อนจะดิ้นเตะถีบขาไปมาอย่างไม่ค่อยสบายตัวนัก  คงเพราะไม่ได้ขยับเขยื้อนไปไหนมานาน...


“...แอ๊...  แอะ... วาาา วาาา...”  หนูลินร้องประท้วงเรียกความสนใจเสียงแจ๋ว...  น้ำฟ้าโบกนิ้วเล่นกับลูกเบาๆ...  รู้สึกตัวดีว่าทุกการกระทำไม่ได้อยู่พ้นจากสายตาคมดุที่มองมาซักนิด...


“...แล้วทำไมเราสองคนไม่ช่วยกันเลี้ยงไวโอลินด้วยกันล่ะ...  ฉันเป็นลุงแท้ๆของเขา  ส่วนเธอ...ก็เป็นน้าแท้ๆของไวโอลินเหมือนกัน...  หนูลินมีสายเลือดของเราทั้งคู่...  ทำไมเราสองคน...”


“...ผมไม่ได้เป็นน้าของไวโอลินนะ...”  น้ำฟ้าค้านเสียงเบา...  เมื่อเข้าใจความหมายโดยนัยที่ชายหนุ่มพูดดี...  ใช่...หนูลินมีสายเลือดของเขาทั้งคู่...  ก็เปรียบเสมือนหนูลินเป็น ‘ลูก’ ของพวกเขาสองคน... 


“หมายความว่ายังไง?  เธอกำลังจะบอกอะไร...”


“ผมไม่ใช่น้าของแก...  แต่ผม...เป็น  ‘แม่’ ของแกต่างหาก...  ถึงผมจะเป็นผู้ชาย...  แต่ผมคิดว่า...ผมก็สามารถทำหน้าที่ของแม่ได้ไม่แพ้ผู้หญิงจริงๆหรอก...  ผมทำทุกอย่างด้วยความรัก...  ผมรักไวโอลินมากที่สุดในโลกเลย...  รู้มั้ย...เจ้าตัวนิ่ม...”  ท้ายประโยคน้ำฟ้าทอดเสียงอ่อนโยนบอกทารกน้อยในอ้อมแขนที่ทำท่าแกว่งนิ้วของเขาทั้งคู่ไปมาราวถูกในนักหนา... 


   รังสิมันต์ได้ฟังดังนั้นก็เผยยิ้มออกมา...  ก่อนจงใจโฉบริมฝีปากลงข้างแก้มของคนเป็นแม่...  แล้วต่อไปที่แก้มยุ้ยๆของคนเป็นลูก...  ส่วนหนูลินพอโดนคุณลุงม้าน้ำหอมแก้มก็ทำท่ายุกยิกไม่ค่อยพอใจ...  ...ก็ไรหนวดคุณลุงมันทิ่มแก้มหนูลินนี่นา...หนูลินคันอ่ะ...


“งั้นก็ดีเลย...  หนูลินมีเธอเป็นแม่แล้ว...  งั้นฉันก็ขอเธออย่างเป็นทางการเลยแล้วกัน...  ให้ฉันเป็นพ่อของหนูลินนะ...  หนูลินเกิดมาจะให้มีแต่แม่ได้ยังไง...  ต้องมีพ่อด้วย...ถูกมั้ยครับ...คนเก่ง...”  ปลายเสียงรังสิมันต์ก็ทำเสียงอ้อนเด็กตัวน้อยล้อน้ำฟ้าบ้าง...  เขาไม่ทันเห็นว่าเด็กหนุ่มอ้าปากค้างแค่ไหนตอนที่ได้ยินเขาตีขลุมยกตำแหน่งพ่อยัดเยียดให้ตัวเองกับหนูลินเสร็จสรรพ...  มาเงยหน้ามองคนเป็นแม่อีกทีก็ต่อเมื่อได้ยินคำพูดต่อมาว่า...


“มะ...ไม่เอานะ...  ผมไม่อยากได้สามีใจร้ายอย่างคุณ...  แล้วผมก็มั่นใจว่าหนูลินก็ไม่อยากได้คุณเป็นพ่อเขาหรอก...  ผมเป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูกได้...” 


“หนูลินยังพูดไม่ได้...  อย่าตอบแทนลูกเลย...  ไม่แน่หนูลินอาจจะดีใจอยู่ก็ได้นะ...  ดูสิ...จับมือฉันกับเธอแน่นไม่ยอมปล่อย...  ฉันว่าการกระทำของลูกมันสวนทางกับคำพูดเธอนะน้ำฟ้า...  อ้อ...แล้วอีกอย่าง...  จะทำยังไงดี...ในเมื่อตอนนี้ฉันรู้สึกอยากได้หนูลินเป็นลูกจะแย่แล้ว...  แล้วก็อยากได้เธอเป็นแม่ของลูก...  เป็นภรรยาของฉันจริงๆเสียแล้วสิ...”  ชายหนุ่มจบประโยคด้วยคำหัวเราะหึหึในลำคอ...


“คุณรังสิมันต์ !!”  น้ำฟ้าไม่รู้จะตอบโต้คนเอาแต่ใจตรงหน้าอย่างไร  ก็เลยพยายามเอาเสียงดังเข้าข่มความอายไว้...


   ...เขาเชื่อแล้ว...  เขาเชื่อแล้วจริงๆว่าผู้ชายคนนี้ไม่เคยมียางอายอยู่บนใบหน้าเลยในชีวิต...!  พูดออกมาได้ยังไงว่าอยากได้เขาเป็นภรรยา...


“คนบ้า...!  คุณเสียสติไปแล้วเหรอ...”  น้ำฟ้าถาม  สีหน้าออกอาการไปพอใจ  ผิดกับอีกคนที่กลับทำหน้ายิ้มระรื่นไม่สนใจว่าสิ่งที่พูดออกไปมันไปกระทบความรู้สึกใครอีกคนเข้าอย่างจัง


“ฉันไม่ได้เสียสติ...  ฉันยังสติดีอยู่ทุกประการ...  แล้วฉันก็จำได้ว่า...  เธอเองก็เป็นเมียที่ถูกต้องตามพฤตินัยของฉันไปแล้วด้วย...  เหลือแค่ทางกฎหมาย...  ฉันคิดจริงจังแล้วนะน้ำฟ้า...  ว่าฉันอยากจะจดทะเบียนกับเธอ...  เราไปจดกับที่ออสเตรเลียมั้ย...  หรือว่าอเมริกาดี...  พอเราจดทะเบียนสมรสเสร็จแล้ว   ก็จดทะเบียนรับหนูลินเป็นลูกบุญธรรมของเราสองคนอย่างถูกต้องตามกฎหมายเสียที...   เธอว่าดีมั้ย...  ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไงน้ำฟ้า...  ไม่เชื่อเหรอว่าฉันพูดจริงทำจริง...  ฉันย้ำนิสัยตัวเองให้ฟังหลายรอบแล้วนะ...  เชื่อเถอะ...”


“...คน...บ้า !  ร้ายกาจที่สุดเลย...  ผมไม่สามารถพูดดีกับคุณได้เกินครึ่งชั่วโมงเลยจริงๆ...  ผมสรุปได้แล้วว่า...  คุณน่ะเป็นคนที่ไม่น่าให้อภัยที่สุดในโลกใบนี้...  ยิ่งกว่าแม่คุณอีก...คุณรู้ตัวรึเปล่า...!”


“เอ้า...  เถียงฉันได้แจ้วๆแบบนี้แสดงว่าแขนข้างนั้นไม่เป็นไรแล้วนะสิ...  ก็ดี... จะได้รีบกินยาซะแล้วเดี๋ยวจะได้กินข้าวกัน...  หนูลินก็เริ่มหงุดหงิด  ส่วนฉันก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน...  ลูกกับสามีหิวแล้วนะคุณภรรยา...  ดูแลหน่อยสิ...”  พอเห็นน้ำฟ้าไม่มีอาการเจ็บปวดใดๆแล้ว  แถมยังสามารถเถียงคำพูดเขาได้เหมือนเดิมอีก...  ชายหนุ่มก็รู้สึกชื่นใจขึ้นมาครามครัน  ถึงขนาดออกปากแซวคนตัวบาง  ผู้ที่เขาจงใจยัดเยียดตำแหน่งภรรยาและแม่ของลูกให้อย่างตั้งใจ...  แล้วพอได้เห็นปฏิกริยาฟึดฟัดไม่พอใจแต่ทำอะไรไม่ได้ของน้ำฟ้าแล้ว...  เขาก็รู้สึกเหมือนโลกนี้มันสดใจขึ้นมาทันตาเห็นเลย...


“ผมป้อนให้...  อย่าดื้อสิ...  ถ้าดื้อ... ผมจะเปลี่ยนจากป้อนน้ำคุณด้วยแก้ว  มาเป็นป้อนน้ำคุณด้วยปากของผมแทน...  แล้วถ้าคุณพยาบาลเขาเข้ามาเห็นช็อตนั้นพอดีรับรองว่าผมจะไม่แก้ตัวเด็ดขาด...  ปล่อยให้เขาเข้าใจถูกอย่างนั้นไปแหละดีแล้ว...”  พอได้ทีรังสิมันต์ก็ขู่คนไม่มีทางสู้ใหญ่...


   ส่วนน้ำฟ้าก็ได้แต่ขมขื่นใจ...  ยอมให้อีกคนป้อนข้าวป้อนน้ำและดูแลอยู่ใกล้ๆไปตลอดทั้งวัน...
 



----------------------------------   ---- - --          --       -     -                       -                                -

to be continue...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: mujika_keita ที่ 26-08-2012 14:55:37

ฮือออออ หนูลินมาแล้ว
ดีใจ ๆ ๆ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 26-08-2012 15:05:11

โอ๊ยยย ครอบครัวสุขสันต์มากเลยอ่ะ ><
ตอนนี้น่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: LEksUp ที่ 26-08-2012 15:14:29

สดใส สดใส

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 26-08-2012 15:16:21

 :L2: :L2:กรี๊ด!!! น่าร๊ากอ่ะ คราวนี้ก็ครบ ทั้งพ่อและแม่ อิๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 26-08-2012 15:18:32

หน้ารักกันจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 26-08-2012 15:18:47

+ ให้ค่า
น่ารักเจงๆ :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 26-08-2012 15:23:45

ความจริงใจของป๊ะป๋าตะวันจะช่วยให้แม่ฟ้าเปิดใจสินะ

แต่ต้องแถมความเนียนอีกด้วยนะเนี่ยยย ลุงม้าน้ำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 26-08-2012 15:25:27

เอาตอนหวานๆมาขั้นพร้อมขอแจ้งข่าวนิดโนะ... :sad4: :sad4:   เนื่องจากวันที่ 27 นี้จะเป็นวันเริ่มขุมนรกของเค้า (เปิดเรียน) แล้ว... ดังนั้นช่วงหลังจากนี้คงมาลงได้ไม่บ่อยนักนะคะ -_- (อย่างกะปกติมันลงบ่อย เหอๆ) แต่แพทเรียนแค่สองเดือนอ่ะ ก็หมดเทอม fall แล้ว หลังจากนั้นก็อาจได้มาต่อจนจบ... หรืออาจจะจบก่อนหมดเทอม fall ก็ได้เหอๆ -_-+ เพราะอีนี่ไม่เคยตั้งใจเรียนกะใครเค้าอยู่แล้วละ ห้าห้าห้า... ขอให้สนุกกับการอ่านทุกคนนะเคอะ... รักนะ...จุ๊บุ...♥ :3

ปล. มาม่ายังไม่อืด...-_-++  บอกไว้แล้วนะเคอะว่าเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากละครหลังข่าว...  เพราะฉะนั้นมันจะทั้งน้ำเน่าและดราม่าต่อปาย  ห้าห้า 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 26-08-2012 15:28:59

 :กอด1: 

แม่ฟ้ายอมๆพ่ออาทิตย์เค้าไปเหอะ  :o8:

พูดถึงหาเส้นเลือดไม่เจอเค้าเคยเป็น ตอนนั้นไปบริจาคเลือดแล้วหมอก็เจอหาเส้นเลือดไม่เจอกว่าจะได้ ได้มาสี่ห้ารู เส้นเลือดเล็กแต่ชั้นไขมันหนา :pigha2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 26-08-2012 15:32:32

น่ารักมากๆ พ่อแม่ลูก อร๊าง  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: k00_eng^^ ที่ 26-08-2012 15:34:15

ครอบครัวสุขสันต์จริงๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 26-08-2012 15:41:49

อ้างจาก: Kalamall ที่ 26-08-2012 15:28:59  

:กอด1: 

แม่ฟ้ายอมๆพ่ออาทิตย์เค้าไปเหอะ  :o8:

พูดถึงหาเส้นเลือดไม่เจอเค้าเคยเป็น ตอนนั้นไปบริจาคเลือดแล้วหมอก็เจอหาเส้นเลือดไม่เจอกว่าจะได้ ได้มาสี่ห้ารู เส้นเลือดเล็กแต่ชั้นไขมันหนา :pigha2:

ถั่วต้มเลยคุณพี่...-_-+  ประสบการณ์โดนพยาบาลฉีดยาเข้าสายน้ำเกลือแต่มันเจ็บเหมือนแขนจะขาดเนี่ยประสบการณ์ตรงเก๊าเอง...ห้าห้า  แถมไอที่หาเส้นไม่เจอเนี่ย...  -_-+  เค้าโดนเจาะตั้งแต่หลังมือสองข้าง  ข้อมือสองข้าง  ข้อพับแขน  แล้วก็ที่เท้าสองข้างด้วย...  กำลังจะผ่าตัดเปิดเส้นที่ต้นแขนแล้วแต่ทว่าหม่อมพ่อคงทนเห็นลูกสาวโดนคุณหมอทิ่มเข็มมากไปกว่านี้ไม่ไหว...  เลยบอกไปว่า...  ไม่เป็นไรครับ  ลูกผมหายแล้ว...ห้าห้า  (ตอนนั้นยังนอนแบ่บกับที่เลยนะ  ตอนพ่อบอกยังคิดในใจว่าหายได้ไงว่ะ  -*-)  รวมๆแล้วโดนเจาะไปเกือบร้อยเข็มแน่ะ  T^T (เจาะอยู่หลายวันเหมือนกัน  พยาบาลโดนเรียกมาทุกตึกอ่ะคุณพี่  -_-  ทั้งตึกผู้ป่วยชายหญิง  ตึกสงฆ์  จนมาได้วอร์ดเด็กอ่ะที่อยู่ได้นานกว่าที่อื่น  ห้าห้า)  ตอนนี้เก๊าเลยกลายเป็นคนซาดิสม์ไม่กล้วเข็มไปแล้ว...  -,.-  ว๊ากกกๆๆๆๆๆ... 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 26-08-2012 15:42:40

มาต่ออีก อย่าหายไป :z10:

จะข้ามปีแล้ว หนูลินยังพูดเป็นคำ กับ คลานไม่ได้ทีหรอเนี่ย :laugh:

ถ้าแต่งนิยายแบบเล่าเหตุการณ์วันต่อวันแบบนี้ จ่อมาแต่ง มาต่อ บ่อยๆ ถี่ๆ นะรู้ไหม  :impress2:

จดทะเบียน พากันไปฮันนีมูนด้วยละ :กอด1:

รอๆตอนต่อไป o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 26-08-2012 15:43:18

นานๆจะจะหวานที

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 26-08-2012 15:45:48

ตอนนีั้น่ารักมาก   แฮปปี้มาก

แฮปปี้ที่สุดแล้วในเรื่องนี้   5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 26-08-2012 15:48:22

เลิศ ค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 26-08-2012 15:49:05

แบบว่าเป็นอะไรที่แฮปปี้ เกือบเอ็นดิ้งซะแล้วสิ อ่านแล้วเขินแทนแม่ฟ้า

พ่อตะวันข๋า สู้ๆนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 26-08-2012 15:50:31

    :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: armmyrine ที่ 26-08-2012 15:57:15

ขอยอมรับเลยว่า2-3ตอนก่อนไม่กล้าอ่านอ่ะกลัวมาม่า. แต่พออ่านตอนล่าสุด "เป็นภรรยาตามพฤตินัย".  :o. ฮะ. อะไรยังไง.  ต้องกลับไปอ่านซะแล้วสิ :sad2:  แงงงงงงงงงงง........

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 26-08-2012 16:06:37

อ้างจาก: dek-zaal3 ที่ 26-08-2012 15:25:27  

เอาตอนหวานๆมาขั้นพร้อมขอแจ้งข่าวนิดโนะ... :sad4: :sad4:   เนื่องจากวันที่ 27 นี้จะเป็นวันเริ่มขุมนรกของเค้า (เปิดเรียน) แล้ว... ดังนั้นช่วงหลังจากนี้คงมาลงได้ไม่บ่อยนักนะคะ -_- (อย่างกะปกติมันลงบ่อย เหอๆ) แต่แพทเรียนแค่สองเดือนอ่ะ ก็หมดเทอม fall แล้ว หลังจากนั้นก็อาจได้มาต่อจนจบ... หรืออาจจะจบก่อนหมดเทอม fall ก็ได้เหอๆ -_-+ เพราะอีนี่ไม่เคยตั้งใจเรียนกะใครเค้าอยู่แล้วละ ห้าห้าห้า... ขอให้สนุกกับการอ่านทุกคนนะเคอะ... รักนะ...จุ๊บุ...♥ :3

ปล. มาม่ายังไม่อืด...-_-++  บอกไว้แล้วนะเคอะว่าเรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากละครหลังข่าว...  เพราะฉะนั้นมันจะทั้งน้ำเน่าและดราม่าต่อปาย  ห้าห้า 

คุณแม่ฟ้าจะหายไปนานมั้ยอ่า กระซิก กระซิก

+1แถมเป็ดให้กับครอบครัว(ที่กำลังจะ)สุขสันต์


ปล. ก่อนจดทะเบียนกัน แนะนำให้เอายัยคุณหญิงไปปล่อยไว้ที่เกาะร้างสักเกาะก่อน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 26-08-2012 16:15:08

อร๊ายยยยยยยยยยยยยย น่ารักโฮกคู่นี้....อยากอ่านต่อซะแล้วสิ หวังว่าคุณหญิงนั่นจะไม่มาตามราวีอีกน้าาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: myapril ที่ 26-08-2012 16:23:55

ถ้าแม่ฟ้าดื้อมากๆ ลุงม้าน้ำต้องบังคับอย่างนี้แหละ ถูกต้องงงค่าาา
พฤตินัยอีกก็ได้นะตัวเอง แต่ไม่เอาแบบครั้งแรกนะ ซอฟท์ๆหน่อย

บวกเป็ดจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: JadeButterflyεїз ที่ 26-08-2012 16:29:52

อยากให้รังสิมันต์โดนดัดนิสัยซะให้ขัด อ่านแล้วมันรู้สึกขัดๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 26-08-2012 16:32:22

 :กอด1:น่ารักเว่อร์

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 26-08-2012 16:33:41

หวานมากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 26-08-2012 16:42:06

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 26-08-2012 16:51:05

อ่านแล้วอยากมีลูกจัง :n1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 26-08-2012 16:52:42

ครอบครัวสุขสันต์จริงแท้ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 26-08-2012 16:56:33

 :-[

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 26-08-2012 17:11:02

น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 26-08-2012 17:18:31

 :o8:เย้ๆมาแล้วจดทะเบียบเลย5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Angel_K ที่ 26-08-2012 17:19:57

น้ำฟ้าช่างน่าทะนุถนอมขนาดนี้ อย่าทำร้ายกันอีกนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 26-08-2012 17:23:35

ปรับความเข้าใจกันแล้ว
ตอนหน้าจดทะเบียนเลย !! honey moon ไปเสียด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 26-08-2012 17:24:30

ดึงปลั๊กซะ   แพทจะได้ต้มมาม่าไม่ได้  ฮ่าาาาาาา
โอยยยยย แบบนี้ก็ดีอยู่แล้วนาาาา
หวานๆเปรี้ยวๆ  สงสารแม่ฟ้านะคะ
ช้ำจะตายอยู่แล้วน่ะ ให้แม่ฟ้ามีความสุขมั่งเถอะะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 26-08-2012 17:28:30

บรรยากาศเริ่มดีขึ้น ขอเป็นฟ้าหลังฝนนะครับ
หนูลินน่ารักทุกตอน
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 26-08-2012 17:28:52

อ้ากกกก ตอนฉีดยา หวานมากกกก ถ้าไม่ติดว่ายังไม่รักกันเต็มที่นะ
พยาบาลตานอ่ะ 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 26-08-2012 17:29:21

ไปออส/เมกาโล้ดดด  :oni1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 26-08-2012 17:33:59

น่ารักมากอ่ะ 555 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 26-08-2012 17:41:21

 :m11: :m11: :m11: :m11: :m11:


หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

พูดไม่ถูกดีใจ เอามาหวานๆหน่อย เพราะดูท่ามาม่ายังเหลืออีกหลายรส

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 26-08-2012 17:43:39

น่ารักที่สุดดดดดดดดด แม่ฟ้าร้องไห้ได้น่ารักมากคร้าาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: aohka ที่ 26-08-2012 17:54:08

อ่านตอนนี้ มันสัมผัสไดถึงความหวาน อ่ะ >.<

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 26-08-2012 17:55:47

 :-[    :กอด1:   o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 26-08-2012 18:04:11

ตอนนี้ครอบครัวสุขสันต์
แฮปปี้กันทั้งพ่อแม่ลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 26-08-2012 18:20:55

หย่า~~~~~~  ทั้งน่ารักทั้งอบอุ่นเลยนะเนี่ยตอนนี้อ่ะ
คุณรังสิมันต์ค่ะ ทำตัวดีๆ อารมณ์เย็นๆแบบนี้ไปเรื่อยๆนะ เชื่อว่าน้ำฟ้าต้องใจอ่อนแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 26-08-2012 18:25:52

น่ารัก  :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 26-08-2012 18:53:39

คุณลุงม้าน้ำ จะเลื่อนขั้นเป็นคุณพ่อแล้วอ่ะ   :o8:
คุณแม่ฟ้า ก็เออๆออๆ  ตอบรับเค้าไปเถอะเนาะ  ไหนๆก็เป็นเมียเค้าจริงๆอยู่แล้วหนิ  :impress2:


ปล.เรื่องหาเส้นไม่เจอ  นี่เข็ดมากจากที่เคยโดนเจาะน้ำเกลือมา  เจาะจริงเจ็บจริง  ไม่ต้องใช้ตัวแสดงแทนเลย  :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 26-08-2012 18:53:46

ตอนนี้หวานมาก :o8: เป็นครอบครัวสุขสันต์มีพ่อแม่ลูกครบ  เพราะคุณพ่อม้าน้ำตีเนียน

กด + และ + เป็ดให้คนเขียนค่ะ
 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: pakkad ที่ 26-08-2012 18:54:37

พ่อตะวัน แม่ฟ้า หนูลิน
 :-[ :-[ :-[ :-[
น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 26-08-2012 19:19:01

กำลังจะกลายเป็นครอบครัวสุขสันต์แล้วสินะ

ดีใจด้วยนะหนูลิน
(ขออย่าให้มีเรื่องไม่ดีอีกเล้ยยยยยย)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 26-08-2012 19:28:16

โอ๊ยยยยยยยยยยยย หวานมากค่าาาาาาาาาาาาาา เขินมากกก T////////////T

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 26-08-2012 19:35:50

แบบว่า หวานและน่ารัก ยะๆๆๆๆ เรื่องเครียดๆผ่านพ้นไปแล้ว (หรออ)

เขาขอโหวตให้คุณหญิงดารกานต์ออกจากบ้าน เอ๊ย ไม่เอาได้มะ

ถ้ามาอีกนิ เครียด 5555 แต่ก็เอาเหอะ ป้าแกสร้างสีสัน

หนูลินก็น่ารัก ตะวันขี้ตู่โคตรๆ 555แต่เราก็ชอบนะ ดูแลคุณแม่ดี ๆ นะค่ะ คุณพ่อ

อร๊ายยย เขินแทน

คนแต่งสู้ๆๆน้า รออ่านหนูลินน้อยต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 26-08-2012 19:41:50

น่ารักกกกกก

ขอแต่งงานแล้ววววว :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: menano ที่ 26-08-2012 20:11:51

พูดดี ๆ หวาน ๆ กันบ้างก็ดีเนอะ

ชีวิตของน้ำฟ้าจะได้มีความสุขขึ้นมาบ้าง

เจอแต่เรื่องร้าย ๆ มาตลอด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 26-08-2012 20:56:03

ครอบครัวสุขสันต์ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 26-08-2012 21:15:19

กำลังน่ารักเลย  :impress3:

มาลงบ่อยๆ นะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 26-08-2012 21:15:51

กร๊ดดดดตาลุงม้าน้ำ จะบินไปจดทะเบียนก็ต้องรอคุณแม่หายดีอีกเสียเวลาน่า สั่งให้คนพาเอกสารจากนู๋นบินมาที่โรงพยาบาลเลยสิง่ายดี แล้วรอฟ้าหายค่อยไปฮันนีมูนนนน โว๊ะมิฉลาดเลย 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-08-2012 21:16:35

 :-[ :-[เมื่อไรแม่ฟ้าจะใจอ่อนอะ :o8: :o8:


รออ่านจ้า :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Alphas ที่ 26-08-2012 21:27:32

คุณพ่อ คุณแม่ คุณลูก  :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 26-08-2012 21:40:26

อ่านตอนนี้แล้วน่ารักอะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 26-08-2012 21:46:31

พ่ออาทิตย์ กับ แม่ฟ้าจะจดทะเบียนที่ไหนดี จะได้ไปงานด้วย  :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: four4 ที่ 26-08-2012 21:52:31

อยากให้แม่ฟ้า กับคุณลุงม้าน้ำ มีอะไรๆ กันอีกกกกกกกกก  :jul1:  :haun4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-08-2012 22:24:35

เขินนนนนนนน
รอรอรอรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 26-08-2012 22:27:25

น่ารักอ่ะ ครอบครัวสุขสันต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-08-2012 22:27:41

ลุงม้าทำถูกต้องเลยค้า ตู่เป็นคุณป๋าหนูลิน สามีแม่ฟ้า ขยันหยอดบวกหน้าด้านหน้าทนเข้าไว้ แม่ฟ้าไม่ไปไหนแน่นอน คิคิคิ
ครั้งนี้หวานโดนใจเลย ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 26-08-2012 22:30:27

น่ารักเวอร์อ่า
แม่ฟ้าปากตรงกะใจหน่อยสิค่ะ
อิอิ ทีนี้หนูลินก็มีทั้งและแม่แล้ว

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 26-08-2012 22:59:07

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 27-08-2012 00:04:40

ยอตำแหน่ง คุณพ่ออาทิตย์  ของแม่ฟ้ากับหนูลินให้ไปเลยเอ้า ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: maxtorpis ที่ 27-08-2012 00:28:55

อ๊ายยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 27-08-2012 00:40:06

ครอบครัวสุขสันต์  :-[

 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 27-08-2012 00:51:39

ครอบครัวสมบูรณ์ละนะหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: lollipopz ที่ 27-08-2012 01:02:48

โอ่ยย ประเดิมเม้นแรกกับเรื่องนี้
ชอบมากเลยงับบบ  :z2: :z2:

อยากมีลูกแบบหนูลิน  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 27-08-2012 01:15:43

ถึงเนื้อถึงตัวตลอดอ่ะ กรี๊สสสส เขินแทนน้ำฟ้า >/////<

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 27-08-2012 01:21:03

หนูลินมาให้ชื่นใจแป่ปเดียวก็จะหายไปอีกแล้วหรือเนี้ย

อยากให้อาหมอเข้ามาเจอดุรังสิมันต์บ้าง คงฮาไม่น้อย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: mingmingzz ที่ 27-08-2012 01:26:18

 :mc4:
เย้ ในที่สุในที่สุดก็...กันซะที
ทีนี้คุณรังสิมันต์ก็จะได้บอกใครต่อใครอย่างเต็มปากเต็มคำซะทีว่า ตัวเองเป็นอะไรกับหนูลิน แล้วก็มีความสัมพันธ์ยังไงกับแม่ฟ้า :z1:
ลูกกับสามีมีหิวแล้ว คุณภรรยา :haun4:

อ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เขิล
ปล.ขอโทษค่ะที่ไม่ค่อยเม้น



   

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 27-08-2012 01:31:38

ตอนนี้ลุงม้าน้ำน่ารัก o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 27-08-2012 08:49:18

ว้าววว สวดยอดมากกก ชอบอะไรเช่นนี้><

รอครับรอ ๆ ตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 27-08-2012 10:38:01

เยี่ยมไข้แม่ฟ้าฮับ :L2:   ตอนนี้หวานเชียว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 27-08-2012 10:54:37

ให้มันหวามอย่างนี้มั้ง o13 o13 o13 กินแต่มาม่าบีบหัวใจเหลือเกิน :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 27-08-2012 11:14:40

อรั้ยยยยยย เขิน
น่ารัก ชอบๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 27-08-2012 11:33:04

ครอบครัวสุขสันต์ที่สุดเลย
ตาร้อนมากเลย
อยากได้แบบคุณลุงม้าน้ำสักคนบ้าง
หาได้ที่ไหนเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: PinKy_PeaCock ที่ 27-08-2012 11:36:53

แอร๊ย!!! ตอนนี้น่ารักสุดๆ ทั้งพ่อ แม่ และก็หนูลินเลย  :-[

เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่าาาา  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 27-08-2012 13:08:08

บ้าอ่ะเขินวุ้ยยย :-[ :-[

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: wdaisuw ที่ 27-08-2012 14:19:12

โอย...ตอนนี้ทำเอาเขินจนตัวบิดเลย :-[
สุดยอดดดดดดดดดดด o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 27-08-2012 14:23:33

เจอมาหนักพอควร ได้พักให้ได้หวานกันบ้างก็ดีไม่น้อย :กอด1:
ตกลงกับเค้าไปเลยแม่ฟ้า หนูลินตัวนุ่มนิ่มจะได้มีพ่อกับเค้าซะที
พร้อมหน้าพร้อมตา พ่อ แม่ ลูก แค่คิดก็มีความสุขแล้วเนอะ :m1:
มีความสุขเตรียมรับศึกหนัก :เฮ้อ:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: mahmeow ที่ 27-08-2012 15:47:02

เข็มฉีดยา..แค่เห็นก็เจ็บแทน...T_T

คุณแม่ยายทำร้ายร่างกายเค้าทั้งพี่ทั้งน้องเลย...ตีแม่เค้าแล้วจะมาแย่งลูกเค้าไป...โหดร้ายสุดๆอะ...

แม่ฟ้าโดนตีไปแล้วหนึ่งชุดใหญ่...มีคุณพระเอกอยู่จะช่วยได้บ้างมั้ยเนี่ย...T.T

แต่คู่คุณหมอลูกแมวน่ารักที่สุดเลยคะ...55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 27-08-2012 15:49:46

ตอนนี้รังสิมันต์ได้ใจไปเต็มๆ เลย โมเมเองเป็นที่หนึ่ง
จนน้ำฟ้าเถียงสู้ไม่ได้ต้องยอมจำนนเลย
ความคิดดีมากเลยพาไปจดทะเบียนที่ต่างประเทศ
เสร็จแล้วก็รับหนูลินเป็นบุตรบุญธรรม แม้แต่ย่าก็ไม่มีสิทธิ์

บวกหนึ่งจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 27-08-2012 18:15:51

บอกคำเดียวว่าตอนนี้น่ารักมากมายเลยครับ  น่ารักทุกคนเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 27-08-2012 19:45:10

ฮิ้ว ตะวันบอกน้ำฟ้าไปจดทะเบียนแล้ว แต่ไม่ยักกะบอกว่ารักแฮะ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 27-08-2012 20:05:17

เหอๆ มาม่าจะอืดกว่านี้อีกเหรอค้าาาา ยังไงก็กลับมาอัพอีกนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: firstlove ที่ 27-08-2012 20:21:13

น่ารักทั้งครอบครัวเลยค่าตอนนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 27-08-2012 20:26:21

หนูลินจะได้มีทั้งพ่อและแม่แล้ว :impress3: หนูลินน่ารักอ่ะ :impress2: น่าหยิกจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: platoniclove ที่ 27-08-2012 21:39:23

หวาน(โว้ย)

น่ารักจริงๆคู่นี้ >v<
จะจดทะเบียนกันด้วย อร๊าย ละลายค่ะ
หวานจริงใจ ใส่ใจ ห่วงใจ รักจริง กรี๊ด (สลบ)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 28-08-2012 10:19:37

เรื่องนี้ทำหนังสือเมื่อไหร่ ขอจองคนแรกเลยนะครับ  รักนู๋ลินสุดๆ รักแม่ฟ้าพ่อตะวันด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: jubujubu ที่ 28-08-2012 10:24:03

อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่าหนูลินน่ารักมากกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 28-08-2012 13:13:56

อย่าเพิ่งเกิดเรื่องร้ายๆอีกนะ
ให้หวานกันไปนานๆเลย :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 28-08-2012 22:03:34

โอ๊ะ  ทำไมคุณแม่ฟ้าบอบบางขนาดนั้น
ขนาดเอาพยาบาลเด็กมาเปิดเส้นเลยรึ  คนอ่านเองก็ไม่เคยเปิดเส้นอยากรู้เหมือนกันหละว่าจะเปิดยากแค่ไหน
แบบนี้ก็เท่ากับว่าคุณลุงม้าน้ำโม้เมขอแม่ฟ้าแต่งงานทางอ้อมแล้วใช่ไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 29-08-2012 07:12:27

อร๊าย... ตอนนี้นี่นะ หวานนนนนได้อีก อิอิอิ...
คืนดีกันได้ ฟ้ายอมพูดด้วยเพราะโดนฉีดยาเลยนะเนี่ย ฮ้าๆๆ
นายเอกเจ็บ พระเอกปลอบ คืนดีกันเลย แล้วก็หวานกันต่อ
แต่แหมมมม...ตอนนี้หนูลินกลายเป็นตัวประกอบไปเลย
โดนออร่าคุณพ่อคุณแม่กลบหมด แถมมีรังสีสีชมพูแผ่มาปกคลุมอีก
โฮ่ๆๆๆ.....ตอนนี้ก็หวานกันชื่นใจกันไป
แล้วไปเตรียมรอซดมาม่ากันตอตอนต่อไปเถอะ ฮืออออออออออ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 29-08-2012 10:52:17

จะสั่งสกัดยา...แกรเว่อมาก รังสิมันต์ !!!....555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 30-08-2012 14:27:30

อร๊ายยยย เป็นสามีโดยพฤตินัย ชัดเจนมากคะคุนพ่อม้าน้ำ >____<

ตอนต่อไปมาด่วนด่วน อยากอ่าน ขอหวานบ้างเถิดชีวิตน้ำรันทดมานาน ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 30-08-2012 21:42:29

น่ารักอ่ะ :impress2:หวานมากๆมาม่านิดเดียวพอน้าา :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: jammena ที่ 31-08-2012 19:29:42

เริ่มคิดถึงแม่ฟ้ากับหนูลินแล้วอ่ะค่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 31-08-2012 23:57:15

ครอบครัวสุขสันต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.41 !>> [26/08/2012] PG.115
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 02-09-2012 02:42:19

แม่ฟ้ายอมๆคุณอาทิตย์เค้าไปเถอะ o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-09-2012 04:12:33

คุณแม่...ครับผม !!!



“แอ๊...  แง....งื้ออออ...  ฮาววว...”  หนูลินหาวปากกว้าง...  พลางเอากำปั้นตัวเองมาขยี้ตา...  ก่อนจะเอนหัวซบคุณแม่ตัวบางที่นอนเอนตัวอยู่บนเตียงแล้วมุดๆหาที่สบายๆเพื่อที่จะนอน...


“ง่วงแล้วเหรอเจ้าตัวนิ่ม...  หนาวเหรอครับลูก...”  น้ำฟ้ากอดกระชับอ้อมแขนรัดเด็กตัวนิ่มเข้าอ้อมแขน...  แล้วพยายามจะขยับตัวนั่งเองหลังดีๆแต่ทว่ามือที่โดนให้น้ำเกลือมันปวดๆบวมๆทำให้ลงแรงช่วยพยุงตัวเองไม่ได้... 


   รังสิมันต์ละสายตาจากหน้าจอโน๊ตบุ๊คมามองคนไข้บนเตียงกับเด็กตัวน้อย  ก่อนจะรีบลุกแล้วเดินมาที่เตียงเพื่อช่วยพยุงคนไข้ให้เอนหลังสบายๆบนเตียง...


“...ฉันช่วย...”  ชายหนุ่มเอ่ยบอกสั้นๆ  ก่อนจะช้อนแขนเข้าข้างหลังน้ำฟ้าให้เอนมาที่เขา...  แล้วเอื้อมมืออีกข้างไปจัดหมอนใบใหญ่มารองหลังให้เข้าที่  จากนั้นก็ค่อยๆคลายวงแขนที่โอบทั้งตัวน้ำฟ้าแล้วหนูลินให้เอนกลับไปที่เดิม...


“ขะ...ขอบคุณ...”  น้ำฟ้าพูดเสียงเบา  จะบอกปฏิเสธแต่แรกแล้วล่ะ...  แต่ไม่เคยทันการให้ความช่วยเหลือของอีกคนซักที


“หนาวมั้ย...”  รังสิมันต์ถาม...   มือก็ดึงผ้าผืนสีฟ้าตราโรงพยาบาลขึ้นมาห่มให้ถึงคอเจ้าตัวน้อยที่นอนซบอกแม่ฟ้าทำท่าหลับปุ๋ยสบายใจ...  คนถูกถามพยักหน้าให้เบาๆ... 


“จะให้เบาแอร์ให้รึเปล่า...”  คราวนี้คนถูกถามส่ายหน้าแล้วบอก...


“ไม่เป็นไร...  เดี๋ยวคุณร้อน...”  น้ำฟ้าตอบ  ก่อนจะเหลือบมองคนร่างสูง  เพราะจนถึงตอนนี้  คนที่ยืนค้ำแขนกับเตียงไว้แล้วก้มลงมองเขา  ยังอยู่ในชุดสูทตัวหนาเรียบกริบ  ดูยังไงก็หารอยยับไม่เจอเลยแม้แต่นิดเดียว...


“ถ้าฉันจะไม่ร้อน  แล้วเธอกับหนูลินไม่สบาย...  ฉันยอมร้อนดีกว่า...”    อีกคนบอกเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา  แล้วหันไปที่โต๊ะข้างเตียงก่อนจะหยิบรีโมทแอร์มาเพิ่มอุณหภูมิ 


   น้ำฟ้ามองตามมือแข็งแรงที่ขยับไปหยิบรีโมทโทรทัศน์มาอีกอันเพื่อเบาเสียงให้เขา...  วันนี้ทั้งวันดูชายหนุ่มจะใส่ใจเขาไปเสียทุกเรื่องเลย...  ทำทุกอย่างให้โดยที่เขาแทบไม่ต้องออกเสียงบอกเลย... 


   ...ดูจะรู้ใจเขาไปเสียทุกเรื่อง...  ไม่ใช่แค่เขาคนเดียวด้วยนะ...  เจ้าหนูตัวน้อยบนอกเขาก็โดนดูแลอย่างดีไม่ต่างไปจากเจ้าชายตัวน้อยๆเลยทีเดียว... 


“หลับแล้วใช่มั้ย...”  เสียงพูดดังขึ้นเหนือหัว   น้ำฟ้าเงยหน้ามองคนพูดแล้วพยักหน้าให้


“ครับ...”  เด็กหนุ่มตอบ  แต่พอรู้สึกว่าอีกคนกำลังรอฟังอีก  และเขาก็พูดสั้นไปนิด  น้ำฟ้าก็เลยพูดเพิ่มว่า...  “วันนี้กินอาหารเหลวไปได้เยอะ  ไม่รู้จะท้องอืดรึเปล่า...” 


   คนฟังไม่พูดอะไร  นอกจากเอามือตัวเองมาประคองศีรษะหนูลิน  ก่อนจะเกลี่ยปอยผมกระจุกน้อยตรงกระหม่อมให้เปิดเหม่งขึ้นมา  ก่อนจะก้มลงกดจมูกหอมหน้าผากขาวๆของหลานชายตัวเองแน่นๆ...  หอมแป้งเด็ก...  หอมกลิ่นความไร้เดียงสาของไวโอลิน...  มันช่างติดจมูกจริงๆ...


“...รู้มั้ย...  ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนมีครอบครัวเป็นของตัวเองเลย...  จะคิด...จะทำอะไรซักอย่าง  ก็กังวลเธอกับหนูลินไปสารพัด...ไม่รู้ว่าถ้าทำไปแล้วมันจะมีผลอะไรกับพวกเธอแม่ลูกบ้าง...  แต่เธอรู้มั้ย...มันเป็นความกังวลที่ทำให้ฉันมีความสุข...  และเต็มใจ...ที่จะมีใครอีกซักสองคนมาเป็นภาระ...  มาให้คอยห่วง...มาให้คอยดูแลอยู่แบบนี้...  ...ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลยจริงๆ...” 


   คำพูดที่จู่ๆก็ไม่คาดคิดว่าจะได้ยินดังขึ้น   มันกระทบโสตประสาทของเขา  แล้วก็ต้องไปแปลความที่สมอง...  แต่แปลกจัง...  ทำไมในสมองมันเหมือนโปรแกรมที่จู่ๆก็ถูกคนกดชัทดาวน์ขึ้นมา...  เหมือนมันเบลอและทำงานไม่ได้ไปชั่วขณะ...   คำพูดทั้งหมดเหล่านั้นจึงถูกส่งไปแปลความหมายที่อื่นแทน... 


          ...ที่หัวใจ...


         สายตามั่นคงจริงใจที่ส่งมาให้จากผู้ชายตัวสูงประกอบคำพูดที่ว่า...  เขารู้สึกมีน้ำฟ้าเป็นส่วนหนึ่งของ ‘ครอบครัว’...  เป็นคนที่เขาคอยนึกถึง...  คอยเป็นห่วงเป็นใยกัน...


“ฉันอยากสร้างครอบครัวกับเธอจริงๆนะฟ้า...”  คำพูดหนักแน่นมั่นคง...  พร้อมทั้งฝ่ามือใหญ่ที่เลื่อนมากุมมือเขาเอาไว้   มันส่งผ่านความอบอุ่นเข้ามาอย่างมากมาย  จนน้ำฟ้ารู้สึกว่าใจมันสั่นเพราะรับเอาไว้ได้ไม่หมด...


   ...เขาพูดจริงๆใช่มั้ย...  เขาจะมาเป็นครอบครัวให้น้ำฟ้า...  น้ำฟ้ากำลังจะมีครอบครัวที่เป็นคนอื่น...ไม่ใช่แค่หนูลินคนเดียว...  เขาจะไม่ต้องเลี้ยงดูหนูลินตามลำพังอีกต่อไปแล้วใช่มั้ย... 


        ...คำว่า ‘ครอบครัว’ ที่เคยอยากได้...  ดวงตะวันตรงหน้าก็หยิบยื่นมาให้แล้วนี่ไงน้ำฟ้า... 


        ...คว้าไว้สิ...


“...ฟ้า...  ไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อให้ยืนเคียงคู่ตะวันหรอกนะครับ...  ฟ้าส่องแสงเจิดจ้าแบบตะวันไม่ได้...  ฟ้าไม่มีอะไรสู้ตะวันได้เลยซักอย่าง...  ฟ้ากับตะวันไม่ใช่ของคู่กัน...  เราเป็นครอบครัวเดียวกันไม่ได้หรอกครับ...”  ปลายเสียงมันฟังดูสั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด...  จะทำยังไงได้...  ก็ในเมื่อยิ่งพูด...มันก็ยิ่งเจ็บที่หัวใจแปลกๆ...


“...อย่าเอาชีวิตคนไปเปรียบกับสิ่งไม่มีชีวิตสิ...  เราไม่เหมือนกับมันนะ...  มันไม่มีหัวใจเหมือนเธอกับฉัน...”


“แต่ถึงอย่างนั้น...  หัวใจของผม...มันก็ยังไม่ใช่ของคุณ...  ผมยอมรับว่าผมรู้สึกดีๆกับคุณนะ...  แต่ผมคิดว่า...  มันยังไม่ใช่ความรัก...”   น้ำฟ้าเอ่ยเสียงแผ่ว...


   เด็กหนุ่มก้มมองดูใบหน้ายามหลับของหนูลิน...  จึงไม่ทันสังเกตเห็นว่าอีกคนมีสีหน้าเปลี่ยนไปตั้งแต่เขาบอกว่าหัวใจของฟ้า  ไม่ใช่ของตะวัน...  และประโยคหลังจากนั้นก็ไม่ค่อยเข้าหูผู้ชายตัวสูงข้างเตียงอีกเลย...


“...ที่มันไม่ใช่ของฉัน...  เพราะมันเป็นของไอธาดาใช่มั้ย...  กับมันเธอยังไม่จบใช่มั้ยน้ำฟ้า...”  รังสิมันต์ขึ้นเสียงแข็งตามอารมณ์ทันที...


   เด็กหนุ่มเงยหน้ามองอีกคนเมื่อรู้สึกแล้วว่าชายหนุ่มคงกำลังเข้าใจผิดและคิดเองเออเองอีกแล้ว...


“มันไม่เกี่ยวกับคุณธาดาเลยนะครับ...!”


“งั้นก็กับไอเพื่อนฝรั่งผมทองของเธอ...”


“มันไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น...!  ฟ้าไม่ได้ชอบใคร...  ฟ้าไม่ได้รักใครเลย...  เพราะความรักทั้งหมดที่ผมมีตอนนี้...  ผมยกมันให้คนคนนี้คนเดียว...  ผมรักหนูลินคนเดียว...!”  น้ำฟ้าแทบตะโกนกลับใส่อีกคน  ติดที่ว่ามันจะทำให้หนูลินตื่น  เขาจึงยั้งเสียงให้มันดังกว่าเสียงปกติของตัวนิดหน่อยแค่นั้น...


   รังสิมันต์ที่คิ้วกระตุกเมื่อกำลังจะได้ยินน้ำฟ้าพูดชื่อคนที่ตัวเองรัก  ก็ค่อยคลายยิ้มได้ซักที...  ...งั้นก็แล้วไปถ้าคนคนนั้นเป็นหนูลิน...  นี่สรุปว่าคู่แข่งของเขาเป็นเด็กทารกตัวกระเปี๊ยกเดียวนี่ต่างหากใช่มั้ยเนี่ย...


“ก็ดี...  งั้นถ้าเธอยังไม่ได้รักใครนอกจากหนูลินมันก็ดีแล้ว...  เพราะฉันไม่อยากจะลงมือกำจัดใครถ้าไม่จำเป็น...”


“...พูดบ้าอะไรของคุณ...”  น้ำฟ้าที่อ้าปากหวอเมื่อฟังผู้ชายในชุดสูทสีดำเอ่ยจบก็สบถด่าออกมาแผ่วเบา... 


            เขาไม่เข้าใจระบบความคิดของผู้ชายคนนี้เลยจริงๆ  ไหนบอกว่าอย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับสิ่งไม่มีชีวิตไง...  แล้วนี่อะไร  ทำเหมือนตัวเองเป็นพระอาทิตย์  เป็นศูนย์กลางแกแล็กซี่ที่ทุกอย่างต้องมาโคจรอยู่รอบตัวเองไม่มีผิด...  นิสัยช่างสมกับชื่อจริงๆ...


“เอาล่ะ  เธอจะหลับไปซักพักก่อนก็ได้นะ...  ใกล้เวลาทานอาหารเย็นแล้วฉันจะปลุก...”   รังสิมันต์พออารมณ์ดีแล้วก็ยกมือมาลูบแก้มหนูลินที่ขยับยุกยิกเปลี่ยนท่านอนตัวเองแผ่วเบา...  ก่อนจะเดินหันหลังกลับไปนั่งทำงานตรงโซฟาข้างเตียงคนไข้ตามเดิม... 


   แล้วน้ำฟ้าก็ยังเป็นน้ำจากฟ้า...  ที่ต้องเปลี่ยนตัวเองไปตามแต่ภาชนะภายนอกจะบังคับเอาเหมือนกัน... 


   ถ้าดวงอาทิตย์ยังคอยแผ่แสงอบอุ่นแบบนี้ให้ต่อไปก็คงจะดี...  แต่ถ้าวันไหนดวงอาทิตย์ส่องแสงแผดจ้าร้อนแรงเกินไป  ...จนน้ำต้องระเหยหายไปหมด...  แล้วไวโอลินตัวน้อยของเขาจะทำยังไงดีล่ะ...


----------------------------------   ---- - --          --       -     -                       -                                -


   ผ่านไปครบสี่วัน...  อาการน้ำฟ้าก็แทบจะหายดีแล้ว...  แต่เขาก็ยังออกจากโรงพยาบาลไม่ได้แม้ว่าคุณหมอเจ้าของคนไข้จะอนุญาต...  แต่ผู้ปวารณาตัวเองเป็นเจ้าของคนไข้ที่แท้จริงกลับไม่อนุญาตเสียนี่...  น้ำฟ้าจึงได้แต่นั่งๆนอนๆพร้อมส่งอารมณ์หงุดหงิดให้คนที่มาเฝ้าไข้ได้รับรู้และเห็นใจกันไปตามๆกัน...


   ซึ่งคนที่โดนบ่อยจนเริ่มชินเห็นจะเป็นบรรดาบอดี้การ์ดลูกน้องชายหนุ่มทั้งหลายที่ผลัดเปลี่ยนเวรยามกันมาเฝ้าเขาตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง...  ส่วนคนที่ไม่ชินเพราะปกติได้มาเฝ้าแค่แป๊บๆแล้วก็ไปอย่างหมอกานต์ก็พลอยอยู่ไม่ติด...  หงุดหงิดตามเพื่อนไปด้วยเสียอย่างนั้น...


“...แก...ถ้าฉันอยู่ต่ออีกแค่วันเดียว  ฉันต้องบวมน้ำเกลือระเบิดแน่เลย...”  น้ำฟ้าบ่นงุดๆ  ตาก็มองตามมือและแขนขาของตัวเอง  ที่รู้สึกได้ว่ามันบวมๆพองๆขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด...


“เออรู้น่า...  ฉันก็คุยกับอาจารย์แล้ว...  แต่อาจารย์บอกว่า...คุณรังสิมันต์เขาไม่ยอมให้แกออกจากโรงพยาบาลนี่หว่า...”


“แต่เขาไม่มีสิทธิ์มาสั่งให้ฉันอยู่หรือไม่อยู่นะ...  ถ้าคุณหมอบอกว่าฉันออกได้แล้วฉันก็ต้องออกได้สิ...  แกก็เป็นหมอไม่ใช่เหรอ  ช่วยฉันหน่อยสิ...  ฉันหายแล้วจริงๆนะ...”


“ฉันเป็นหมอ...  แต่แกลืมไปรึเปล่าว่าฉันไม่ได้ทำงานที่นี่...  ฉันไม่มีสิทธิ์อะไรที่นี่เลย...  ไม่เหมือนคุณรังสิมันต์ของแกนี่...  ชี้คนอื่นให้หันซ้ายหันขวาได้ตามใจชอบ...”


“ไม่ใช่...!  ...ของฉันซักหน่อย...”  ปลายเสียงน้ำฟ้าทอดอ่อนๆ...


“เหรอ?...  เขาไม่ใช่ของแก...  แต่แกเป็นของเขาต่างหากใช่รึเปล่า...  มันต่างกันตรงไหนวะ... ยอมรับมาเถอะว่าแกกับเขาน่ะมีอะไรกัน...  แล้วเขาก็เป็นสามีของแ...”


“หยุดพูดไปเลยหมอกานต์ !!”


“แอ๊ !!”  หนูลินในอ้อมแขนหมอกานต์ก็ร้องแอ๊ราวกับขัดใจขึ้นมาอีกคน...


“เราไม่ได้เป็นอะไรกันหมอกานต์...  ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน...”


“อ้าว...  ก็ไหนตามาร์คบอกว่า...  เขาขอแกแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ...  นี่ก็เห็นบอกว่าเตรียมหาสถานที่จดทะเบียนสมรสแล้วนี่...  เสร็จแล้วก็จะได้รับหนูลินเป็นบุตรบุญธรรม...”


“...ห๊ะ?”  น้ำฟ้าอ้าปากหวอ...  สมองประมวลคำพูดหมอกานต์ไม่ทัน...


“งืม...อุ...วาา...อาา...”  แต่คนตัวน้อยในอ้อมแขนหมอกานต์กลับพยักหน้าหงึกหงักแล้วก้มลงมองของเล่นในมือที่หมอกานต์เพิ่งซื้อมาให้วันนี้...


“หืม?  เรื่องจริงเหรอหนูลิน...  งั้นเหรอลูก...  อื้ม...  คุณแม่ปากแข็งเองใช่มั้ยลูก...  เหรอครับ...”  คุณหมอกานต์แสนฉลาดเอาของเล่นมาล่อให้หนูลินพยักหน้าขึ้นลงตอบรับคำพูดตัวเอง...


“ลูกชายฉันหมอกานต์...  ทำเหมือนหนูลินเป็นตุ๊กตาไขลานไปได้...” 


“เฮ่ะๆ...  อู้ว....”  หนูลินเงยหน้ามายิ้มยิงฟันตาหยีใส่แม่...  แล้วก็ก้มลงเล่นของเล่นในมือต่อไปไม่สนใจใคร...


“เอ้า !  ก็เหมือนจริงๆนะดูสิ...  ไหนพยักหน้าซิลูก... เก่งมาก...  ขอขาหน้าด้วย...”  คุณหมอเอามือมาผลักศีรษะกลมเล็กเบาๆให้พยักหน้าตาม  แล้วแบมือขอของเล่น  หนูลินก็เอื้อมมือมาตีแปะลงบนฝ่ามือตรงตามคำสั่งเป๊ะ...


“...ลูกชายฉันไม่ใช่ชิสุ !  นี่หมอกานต์ถ้าจะมากวนกันแบบนี้ก็กลับโรงพยาบาลไปทำงานเลยไป...  มาแหย่มาแซวคนป่วยนี่สนุกนักเหรอคุณหมอ...”  น้ำฟ้าพูดประชดเพื่อน...  แต่หมอกานต์ก็ทำลอยหน้าลอยตาไม่สนใจคำประชดของเพื่อนรัก...  ก็แกล้งน้ำฟ้านี่มันสนุกที่สุดเลยนี่นา...


“เอ้า ! บอกว่าลูกไม่ใช่ชิสุ...  แล้วใครจับหนูลินมายัดใส่ชุดลูกหมาแถมมีหูมีหางครบแบบนี้ล่ะฮ๊ะ?  ดูซิ...เลือกแบบมีขนปุยลายจุดด้วย...  จะไม่ให้เหมือนลูกหมาได้ยังไง...”


“...คุณรังสิมันต์เป็นคนแต่งให้...  ไม่ใช่ฉันซักหน่อย...” 


“...อ่ะ...อ้าว...  งั้นเหรอ...  แฟนแกนี่ก็...  รสนิยมแปลกดีเนอะ...” 


“ไม่ใช่แฟน...” 


“งั้นก็สามี...” 


“...”  น้ำฟ้าถอนใจเฮือกใหญ่...  ขี้เกียจแก้คำพูดเพื่อนผู้ชอบอำแล้ว... 


“อ๊ะแน่ะ...  ไม่ปฏิเสธ...  งั้นก็แสดงว่าแกยอมรับแล้วน่ะสิ...  ว่าแกเป็นเมียคุณรังสิมันต์...”


“สนุกมากมั้ยหมอกานต์...  แกอยากให้ฉันตายเร็วๆเหรอ...  แกก็รู้ไม่ใช่เหรอ  ว่าทั้งพี่ฝน  ทั้งฉัน...  โดนครอบครัวของเขาทำร้ายอะไรบ้าง...  แล้วที่ฉันต้องมานอนโรงพยาบาลอยู่ตอนนี้...  ไม่ใช่เพราะแม่เขาเหรอ...  แกจะล้อฉันเรื่องอะไรก็ได้นะ...  แต่ขอเถอะ...  อย่าล้อเรื่องฉันกับคุณรังสิมันต์เลย...  มันไม่มีทางเป็นไปได้หรอกหมอกานต์...”  น้ำฟ้าอธิบายเสียงเครียด...  สายตาที่ส่งให้เพื่อนก็บ่งบอกว่าเรื่องนี้เขาจริงจัง...  คุณหมอกานต์เหวอไปเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าตัวเองจะไปพูดเรื่องที่เพื่อนไม่อยากให้พูดขนาดนั้น...


“อ่ะ...เออ...  รู้แล้วน่าแกก็...  ฉันก็แซวไปงั้นเอง  ไม่เห็นต้องจริงจังขนาดนั้นเลย...  งั้นเอางี้มั้ย...  เดี๋ยวฉันพาแกลงไปเดินเล่นข้างล่าง...  แกจะได้อารมณ์ดีขึ้นมาบ้างไง...  เอามั้ย...”  คุณหมอกานต์เสนอทางเลือกเพื่อให้เพื่อนอารมณ์ดีไถ่โทษกับความปากไวของตัวเอง...


   น้ำฟ้าช้อนสายตามองเพื่อน...  รู้ว่าเพื่อนไม่ได้ตั้งใจจะพูดเรื่องที่ตัวเองไม่อยากจะฟัง...  เด็กหนุ่มก็เลยเผยยิ้มอ่อนๆให้เพื่อนแล้วพยักหน้าให้...


“ก็ดีเหมือนกัน...  ตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลมา  ฉันยังไม่ได้ออกไปจากห้องนี้เลย...  ถึงไม่ใช่นักโทษก็เหมือนใช่...  เขาแทบไม่ให้ฉันออกห่างจากเตียงเลยหมอกานต์...”


“...เออรู้น่า...  งั้นรอเดี๋ยวนะ...  ฉันจะไปลากรถเข็นมาให้...”  คุณหมอกานต์บอกก่อนจะหันหลัง...  แต่คนไข้บนเตียงที่ตลบผ้าห่มออกจากตัวก็ห้ามไว้...


“ไม่ต้องหรอก...  ฉันอยากเดินเองมากกว่า...”   น้ำฟ้าบอก...  พลางค่อยๆลงน้ำหนักที่เท้า  แล้วลองพยายามออกเดินช้าๆเมื่อรู้สึกว่าผลจากการนั่งและนอนมาตลอดเกือบห้าวันมันแทบจะทำให้เขาเป็นอัมพาตเลยทีเดียว...


   คุณหมอกานต์ก็คอยระวังไม่ให้เพื่อนล้มและลากเสาน้ำเกลือตามมาให้...  แต่พอเดินมาจนถึงหน้าประตูห้องแล้วเปิดออก...  ทั้งสองคนก็พบบอดี้การ์ดของรังสิมันต์ยืนอยู่สามคน...  และพอทั้งสามคนหันมาเห็นว่าคนไข้และคนมาเยี่ยมไข้กำลังอยู่ในสภาพที่เตรียมจะออกไปข้างนอก...  หนึ่งในสามก็ออกปากถามเลยทันที...


“คุณสองคนจะไปไหนกันครับ...”  น้ำเสียงแปร่งหูดังมาจากบอดี้การ์ดผิวสีร่างสูง  ซึ่งน้ำฟ้าจำได้ว่าเป็นหนึ่งในทีมเดียวกับที่เคยไปอยู่ที่บ้านพักกลางเขาด้วยกัน...


“ผมจะพาลงไปเดินเล่นข้างล่างน่ะ...”  หมอกานต์ตอบ...  น้ำเสียงติดหงุดหงิดเล็กๆ...  ก็คิดดูสิ...  ใครจะเข้าจะออกห้องนี้ก็ต้องโดนตรวจค้นกันอย่างละเอียด...  ไม่เว้นแม้แต่หมอ  พยาบาล  แล้วก็ตัวเขาเองด้วย !  เพื่อนเขาไม่ใช่เจ้าชายรัชทายาทนะ...  ทำไมต้องรักษาความปลอดภัยกันโอเวอร์ขนาดนี้ด้วยเนี่ย...


“ไม่ได้นะครับ...  คุณรังสิมันต์สั่งไว้ว่าห้ามคุณออกนอกห้อง...”


“หยุด ! ไม่ต้องพูด...  เมื่อกี๊ฉันโทรไปขออนุญาตนายรังสิมันต์เจ้าของคนไข้แล้ว...  แล้วเขาก็อนุญาตแล้วด้วย...  เพราะฉะนั้นฉันมีสิทธิ์พาเพื่อนฉันออกไปได้...  โอเคมั้ย...  แต่ถ้าไม่ไว้ใจจะเดินตามมาคุมด้วยก็ได้นะ  ไม่ว่ากัน...” 


   น้ำฟ้าเหลือบมองเพื่อนที่โกหกหน้าตายได้แนบเนียนมาก...  จากนั้นก็ไม่รอให้เหล่าบอดี้การ์ดทำหน้าตัดสินใจกันไม่ถูกนานไปกว่านี้...  คุณหมอเด็กรีบดันหลังเพื่อนพร้อมกอดกระชับหนูลินขึ้นพาดบ่าดีๆแล้วออกเดิน...  ทันได้ยินเสียงสั่งของนายบอดี้การ์ดผิวสีเป็นภาษาอังกฤษว่า  ให้คนใดคนหนึ่งตามเขามา  แล้วอีกคนที่เหลือยืนเฝ้าหน้าห้องไว้...   จากนั้นคุณหมอกานต์ก็รู้สึกเหมือนมีคนเดิมตามหลังมาสองคน...


“โอ๊ยแก...  ฉันเข้าใจความรู้สึกของนักโทษที่กำลังจะเดินไปแดนประหาร  โดยมีผู้คุมเดินตามหลังแล้ว...  โฮ่ยแก...  คนมองเต็มเลยอ่ะ...  แกเดินเร็วๆหน่อยได้มั้ย...ฉันอายคนเขาอ่ะ...” 


“...”  น้ำฟ้าหัวเราะขึ้นจมูกเบาๆ  มองเพื่อนรักที่พยายามเอาเสื้อกาวน์มาบังหน้าบังตาแล้วฉุดแขนเขาเดินเอาๆ...


   เป็นยังไงล่ะหมอกานต์...  ทีนี้เข้าใจความรู้สึกของฉันแล้วใช่มั้ย...  รู้แล้วใช่มั้ยล่ะว่าผู้ชายคนนั้นเขาร้ายกาจยังไง...


“ไม่ทันแล้วมั้งแก...”  น้ำฟ้กระซิบบอกเพื่อนเบาๆ...  คุณหมอกานต์ก็เลยกระซิบกลับ...


“คอยดูนะ...  ฉันจะหาทางสลัดไอสองคนนี้ออกไปให้ได้เลย...  ทำอย่างกับพวกเราสองคนเป็นฆาตกรข้ามชาติไม่ก็คนร้ายที่ทำอะไรผิดเอาไว้งั้นแหละ...  โอ๊ยแก...  คนมองพวกเรายิ่งกว่ามองพวกตัวประหลาดอีกแน่ะ...  โอ๊ย...” 


   แล้วคุณหมอกานต์ก็ต้องโอดครวญไปตลอดทาง...  เพราะสองบอดี้การ์ดด้านหลังทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีมาก...  เดินถลึงตาใส่ทุกคนที่เข้าใกล้พวกเขาสองคน  จนตลอดทางเดินในโรงพยาบาลมันว่างโล่งเดินสบาย  เพราะมีแต่คนหลีกทางให้ราวกับพวกเขาเป็นบุคคลสำคัญระดับชาติอย่างนั้นล่ะ...

   

   หมอกานต์พาน้ำฟ้ามาหยุดที่สวนหย่อมข้างโรงพยาบาลฝั่งที่อยู่ติดกับลานจอดรถ...  เพราะแถวนั้นเป็นที่ที่มีคนมาเดินออกกำลังกาย  และเดินดูต้นไม้ใบหญ้ากันขวักไขว่...  คุณหมอเด็กพาเพื่อนมาหยุดนั่งอยู่ที่โต๊ะม้านั่งหินอ่อน...  แล้วเอาตัวหนูลินมาวางจุ้มปุ๊กอยู่บนตักคุณแม่ตามเดิม...  จากนั้นคุณหมอก็หันไปเท้าสะเอวแล้วหันกลับไปเผชิญหน้ากับบอดี้การ์ดหนุ่มสองคนทันที...  เขาสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะพูด...


“เอาล่ะ...  จากนี้พวกฉันสองคนก็จะนั่งอยู่ตรงนี้...  ไม่กระดุกกระดิกไปไหนแน่นอน...  เพราะฉะนั้นได้โปรดวางใจ...  ปล่อยให้พวกเราสองคนคุยกันตามสบายแบบเป็นส่วนตัวหน่อยจะได้มั้ยครับ...  น้ำฟ้าหิวน้ำมาก...  และผมก็ต้องการผ้าอ้อมมาเปลี่ยนให้หนูลินแบบด่วนที่สุด...  รบกวนพวกคุณสองคนช่วยไปเอาน้ำกับผ้าอ้อมเด็กมาให้หน่อยได้มั้ยครับ...”  พูดจบก็ตบท้ายด้วยรอยยิ้มตุ๊กตา...  ที่มักจะใช้ได้ผลเวลาต้องการอ้อนอะไรใคร...  แต่ดูท่ามันจะไม่ได้ผลกับสองบอดี้การ์ดนี่เป็นรายแรกเสียแล้ว...


“เดี๋ยวผมจะไปเอามาให้ทั้งสองอย่างเอง...  นายคอยดูแลคุณสองคนเขาอยู่ตรงนี้แหละ...”  นายบอดี้การ์ดผิวสีบอกเพื่อนร่วมอาชีพ  อีกคนพยักหน้ารับและคุณหมอเด็กกลับส่ายหน้าหวือแล้วพูดเสียงสูง...


“ไม่ได้ !!!...  ไม่ได้เลย...  นายไปเอาน้ำ  ส่วนนายไปเอาผ้าอ้อม...  ฉันต้องการของสองอย่างภายในเวลาสามนาทีนะ...  นายไปคนเดียวเอามาได้ไม่ทันแน่...  เพราะงั้นไปเอามาให้หน่อยทั้งสองคนเลย...”


“ขอโทษนะครับ...  แต่พวกผมไม่สามารถปล่อยให้พวกคุณอยู่กันตามลำพังโดยที่ไม่มีพวกเราคนใดคนหนึ่งอยู่ด้วยได้...  คำสั่งคือคำสั่งครับ...  กรุณารออยู่ตรงนี้  เดี๋ยวผมจะเป็นคนไปเอาของมาให้คุณเอง...”  พูดจบหนุ่มผิวสีร่างสูงก็พยักหน้าให้เพื่อนร่วมงานราวกับจะบอกว่าฝากด้วย...  อีกคนก็พยักหน้าตอบแล้วหันมายืนมือไขว้หลังให้คุณหมอกานต์จ้องหน้าอย่างขัดใจแทน...


“...เอ่อ...  หมอกานต์  ไม่เป็นไรหรอก...  เขาอยู่ด้วยก็ไม่เป็นไรหรอกน่า...”  น้ำฟ้าบอกเพื่อนที่ยืนฟึดฟัดไม่พอใจที่สลัดไม่หลุดตามแผนการ(ตื้นๆ)ของตัวเองที่คิดวางดักมาตลอดทาง...


“ไม่ได้ ! ก็ฉันไม่อยากให้มีคนนอกอยู่ด้วยเวลาพวกเขาคุยกันนี่นา...”  หมอกานต์หันมากอดอกทำหน้ายู่มองชายหนุ่มในชุดสูทที่เหลืออยู่อีกหนึ่งคน...


“คูน...กามลาง...ทามให้โผม... มีพีรุด...”  หนุ่มผิวออกคล้ำหน้าตาออกไปทางแขกนิดๆเอ่ยภาษาไทยขึ้นมาอย่างกระท่อนกระแท่น...  คุณหมอเด็กก็กลับถลึงตาใส่พอได้ฟังจบ


“นี่นายหาว่าฉันมีพิรุธงั้นเหรอ !  จะบ้ารึไง...  ไอฟ้ามันเพื่อนฉันนะ...  ฉันจะไปทำร้ายมันได้ไงเล่า...  โอ๊ยอยากจะบ้า !!...  ที่ฉันไม่ต้องการให้พวกนายอยู่ใกล้ๆเนี่ย...ก็เป็นเพราะว่า...  เพราะว่าฉันกับเพื่อนเนี่ย...  อยากจะนินทาเจ้านายของนาย...  แต่มันไม่สะดวกเมื่อมีลูกน้องอย่างนายมายืนเป็นยักษ์ปักหลั่นอยู่แบบนี้ใกล้ๆ...  เข้าใจคำว่า ‘นินทา’ รึเปล่า...  นินทาอ่ะ...  to have a gossip about your boss อ่ะ...  เข้าใจรึเปล่า !”  ถ้าไม่อายชุดกาวน์ที่ใส่คุณหมอเด็กคงได้กระทืบเท้าเร่าๆเพราะไม่ได้ดั่งใจไปแล้ว...  น้ำฟ้าแทบกุมขมับเมื่อเพื่อนเกิดปรี๊ดแตกใส่บอดี้การ์ดหนุ่มตรงหน้าแล้วพูดจาเสียงดังใส่ขนาดนี้... 


   เด็กหนุ่มพนมมือไหว้แล้วส่งสายตาขอโทษขอโพยให้หนุ่มแขกตรงหน้าแทนเพื่อน...  แต่หนุ่มแขกกลับร้อง อ๋อ...ออกมาแล้วพูดว่า...


“อ๋อ...  แล่วคูน...กะไม่บอกโผม... ว่ะจา gossip our boss... OK, I’ll let you here together.”  หนุ่มแขกโค้งให้น้ำฟ้าเล็กน้อย  แล้วจึงเดินถอยหลังออกไปยืนเฝ้าอยู่ห่างๆ...


“เออเฮ้ย...  พอบอกว่าจะนินทาเจ้านาย...  มันไปเลยเว้ยแก...  นี่แสดงว่าเจ้านายเขาคงสอนมารยาทมาดีมากอ่ะ...”  หมอกานต์ค่อยๆหันมามองเพื่อนตาโต...


“ทำไมแกไปโกหกเขาแบบนั้นล่ะ...  เขาแค่ทำตามหน้าที่นะหมอกานต์...”


“แหม...  ไม่เท่าไหร่ก็เข้าข้างคนของแฟนเชียวนะ...”


“หมอกานต์ ! ปากนะ...  แรงขึ้นทุกวัน...” 


“อะไรล่ะ...  ก็พูดเรื่องจริงอ่ะ... เพื่อนอุตส่าห์ช่วยไม่ให้เป็นนักโทษ  นี่อะไรมาซักเพื่อนอย่างกับว่าฉันผิดนักหนาที่ไปไล่เขางั้นอ่ะ...  เนอะหนูลินเนอะ...”


“งื้อ...”   หนูลินเงยหน้าขึ้นมามองคนที่มาตีแปะเข้าที่เหม่งน้อยๆของตัวเองแล้วพ่นน้ำลายพองฟู่ออกมาแทน...


“เห็นมั้ยหนูลินยังเห็นด้วยเลยว่าแม่ฟ้าน่ะลำเอียง...  เห็นสามีดีกว่าเพื่อน !”


“หมอกานต์ !!” 


“ไม่ต้องเสียงดังก็ได้...  จำได้อยู่หรอกน่าว่าชื่อณัฐกานต์...  ไม่ใช่แกนี่...เปลี่ยนนามสกุลแล้วก็ไม่บอก...  ใช่มั้ยคุณน้ำฟ้า  ภูบดีอัศวเมศวร์...”


.


.


.


“อย่ามาเอานามสกุลของฉันไปแปดเปื้อนกับพวกคนอย่างแกนะ !”

----------------------------------   ---- - --          --       -     -                       -                                -

to be continue...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 04-09-2012 04:51:33

สงสัยแม่รังสิมันต์จะตามมารังความอีกอ่ะดิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 04-09-2012 04:59:32

หมอกานต์ เพลาๆบ้างก็ได้นะ
เรื่องยุ่งเรื่องชาวบ้านเนี่ย
เห้อออ แล้วนั_คุณหญิงแม่(?)มาทำไมค่ะ
เอาเลยค่ะ เอาให้ตาย จะได้มันส์ละคราวนี้

มาต่่อเร็วนะคะ คนเขียน อยากอ่านต่อมากเลยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 04-09-2012 05:48:58

คุณหญิงแม่ ใช่ไหมที่ตะโกนออกมา แหม๊ะ!!!~ มันน่านัก  :beat: :beat: :beat: :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat: :beat:


พ่อตะวัน แม่ฟ้า หนูลิน   :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

ปอลิง ค้างโคตรเลยค่ะ  :a5: :a5: :a5: o22 o22 o22

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 04-09-2012 05:59:28

น้ำฟ้าเปิดใจรับแสงอาทิตย์อุ่นๆเถอะนะ ไม่ลองให้โอกาสแล้วจะรู้ได้ไง
ยายคุณหญิงแม่โผล่มาสร้างปัญหาอีกแล้ว อยากจะทะลุจอเข้าไปฆ่าให้ตาย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: watermelon14 ที่ 04-09-2012 06:25:11

อ๊ากกกก อิคุณหญิงแม่มาทำไมค้า ไม่มีใครเชิญมาเล้ย อยากจะบ้าตาย :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 04-09-2012 06:31:22

แม่มาอีกและ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 04-09-2012 07:28:10

ใครมารังควานอีกแล้ว :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 04-09-2012 07:47:00

ต้องเป็นยัยแม่มดแม่ของรังสิมันต์แน่เลย
แล้วยังงี้ใครจะมาช่วยน้ำฟ้าไม่ให้โดนทำร้ายได้ล่ะ

บวกหนึ่งจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 04-09-2012 08:04:32

ิีอีกแล้ว โผล่มาทีไร เป็นเรื่องตลอดคุณหญิงแม่

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 04-09-2012 08:16:11

 :beat:อีแก่นี่อีกไม่กี่วันจะตายห่าแล้วยังไม่เจียมกะลาหัว

หาแต่เรื่อง  รักศักดิ์ศรีรักสกุลมากนักก็ตายไปกับมันตลอดกาลนเดียวไปเถอะ :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 04-09-2012 08:18:01

อ้าว กำแล้วสิ แม่คุณตะวันป่ะเนี้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 04-09-2012 08:18:46

คุณหญิงมหาภัยมาอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 04-09-2012 08:22:16

 :beat: :beat: :beat: :beat: :beat:

มาอีกละนังมาร

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 04-09-2012 08:47:09

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: fffx ที่ 04-09-2012 08:52:46

เสียงสุดท้ายนั่นคุณแม่ใช่ไหม :z6: ทำยังยังจะยอมรับฟ้าได้น้าาา
ย๊ากกก รอตอนต่อไปคร๊าบบบบบบบบบบบ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 04-09-2012 09:01:01

 :call: :call: :call: :call: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 04-09-2012 09:15:20

อะไรกันนักหนาเนี่ย :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 04-09-2012 09:23:13

ทำไมรู้สึกเหมือนจะมีคนในร่วมมือ
เรื่องยุ่งชอบมาเวลานายตะวันไม่อยู่ทุกที
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 04-09-2012 09:24:56

ว่าแล้ว!!!!!!!!! โดน!!!!!~

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: PinKy_PeaCock ที่ 04-09-2012 09:26:44

จ้า แปดเปื้อนจ้า นามสกุลหม่อมแม่ช่างสูงส่ง แต่ทำไมหม่อมแม่ถึงทำตัวได้...ขนาดนี้

เฮ้อ!!! เพลียกะหล่อน  :seng2ped:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 04-09-2012 09:29:34

 o12 อีแก่ หนังเหี่ยว จะมาทำไม ว่ะ ห่ะ อินี่นิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 04-09-2012 09:37:18

โอ้ยยยยยยยยยยย  ยัยแม่มาอีกแล้ว
ตามไม่เลิกเว้ยยย ต้องให้คุณลุงมาเคลียร์แล้วนะ

น้ำฟ้าอ่า คุณลุงออกจะรัก อย่าตัดเยื่อใยกันสิคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: ALittleN ที่ 04-09-2012 09:45:07

คุณแม่มดมารังควานอีกแล้ว :beat:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 04-09-2012 09:55:44

แม่สามีมาอีกแร้ว  ค้างอ่าาา :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 04-09-2012 10:05:04

เบื่อนังคุณนายแม่มากๆ โอ๊ยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 04-09-2012 10:31:42

อินังคุณหญิงมหาภัย - - ทำลุกชาย กับลุกสะใภ้เสียไม่พอ ยังมาขัดขวางความสุขลุกชายคนโตกะว่าที่ลูกสะใภ้ และหลายชายอีก ชิ !

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 04-09-2012 10:43:39

มาอีกแล้ว ตัวรังควาน
เมื่อไหร่จะหยุดซะที โตแล้วหัดใช้สมองมองเหตุผลบ้าง
หรือสมองมันเสื่อมไปพร้อมวัย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-09-2012 10:47:54

นังมารร้ายมาแว้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DeAchieS๐ ที่ 04-09-2012 10:48:39

ยัยป้านั่น  มาอีกแล้วใช่ไหม


หึ่ย!!!   


 :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: DIIK ที่ 04-09-2012 10:49:02

เอาหญิงแม่ออกปายยยยยยยยยยยยย

เอาออกปายยยยย

*ร้องไห้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 04-09-2012 10:58:36

แม่มดใจร้ายมาแล้ว
ซินเดอเรลลาจะโดนกลั่นแกล้งอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 04-09-2012 11:02:04

นั่น โผล่มาอีกแล้ว คาดว่าจะเป็นคุณหญิงนะนั่น
เหมือนรอโอกาสอยู่เลยอ่ะ ออกมาปุ๊บเจอปั๊บ
จะมีอะไรร้ายแรงอีกมั๊ยเนี่ย บอร์ดี้การ์ดจะเห็นมั๊ย
ยังไงก็ขอให้แม่ฟ้าและหนูลินปลอดภัยนะจ๊ะ
ท่าทางคุณหญิงจะไม่วางมือง่ายๆนะเนี่ย :serius2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 04-09-2012 11:23:07

 :m31: ค้างมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 04-09-2012 11:27:29

 นังมารร้าย เป็นไม้ใกล้ฝั่งแล้วยังจะทำตัวน่า... :beat:  แต่ไม่มีนังคุณแม่ก็คงไร้สีสัน แต่ก็อย่าร้ายให้มากนักนะ  สงสัยแม่ลูกดูโอบ้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 04-09-2012 11:36:24

น้ำฟ้าจะโดนอะไรอีกนี่   ขนาดอยู่ที่ รพ. นะ  ยัยคุณหญิงแม่มาอาละวาดอีกแล้ว   พ่อม้าน้ำหายไปไหน รีบมาช่วยด่วน 


กด + และ + เป็ด ให้คนเขียน รีบมาต่อเร็วๆ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 04-09-2012 11:58:16

กริ๊ดดดดด แม่สามีมาาาา คุณบอดี้การ์ดหนีหมดด ตายๆ งานนี้น้องฟ้าแย่แน่เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 04-09-2012 12:25:56

เอ้าาาา มาแล้วไง

ตามจองเวรไม่เลิกจริง ๆ สนุก ๆๆๆ

รอตอนต่อไปคร๊าบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 04-09-2012 12:28:16

พอการ์ดถอยปุ๊บ คุณย่ามาปั๊บ ยังกะมีกุมารทอง

อย่างน้อยตอนนี้ก็มีหมอกานต์อยู่ หวังว่าคุณย่าคงแผลงฤทธิ์ไม่ได้อ่ะเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 04-09-2012 12:29:58

 :angry2: :angry2:นังคุณหญิงแม่ใจยักษแน่ๆเลย :z3: :z3:


แล้วน้ำฟ้าจะแย่ไหมอะ :m15: :m15:


รออ่าจ้า :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: wdaisuw ที่ 04-09-2012 12:39:16

เอานังแม่ใจร้ายไปเก็บซะทีเหอะ ฮึ่ยยยยย :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: daboo ที่ 04-09-2012 12:43:48

คุณนายยังไม่หยุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 04-09-2012 13:00:23

แอบมาตกใจกะคอมเมนท์  ห้าห้าห้า  รู้สึกคุณย่าแกจะมาแค่ประโยคเดียวเองนะ  ยังไม่ได้โชว์อะไรเลย  รู้สึกกระแสชีจะมาแรงแซงน้องหนูลินกะแม่ฟ้าไปซะแล้วอ่ะ  >_<

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 04-09-2012 13:49:08

คุณหญิงช๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 04-09-2012 14:05:37

หนูลินกะฟ้า
รอตะวันจ้า :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 04-09-2012 14:23:17

คุณปู่ขา ปล่อยให้คุณย่าเค้าออกมาว่าแม่ฟ้าได้ไงค่ะ :serius2:

 :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: rukamax ที่ 04-09-2012 14:32:47

เอา ***แก่ นี้ไปไกลๆเลย มาขัดขว้างความสุขของ น้ำฟ้า หนูลิน และคนอ่านอย่างเราๆ ไปไกลๆเลย ชิวๆ มาต่อไวๆนะ  I LOVE VIOLIN

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 04-09-2012 14:57:52

 o22

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: jubujubu ที่ 04-09-2012 15:00:24

หนูลินน่ารัก :-[
คุณหญิงแม่จะมาทำไรอีก :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 04-09-2012 15:53:27

ยัยคุณหญิงมาใช่ไหม?
อย่าทำอะไรน้ำฟ้านะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 04-09-2012 16:49:09

คุณหมอกานต์ด้วยความหวังดีทำเกิดเรื่องเลย
คุณหญิงแกโผล่มาจากไหนเนี่ย ได้จังหวะสุดๆ
แต่เดี๋ยวไม่นานการ์ดคนแรกคงกลับมา เพราะคุณหมอเร่งไว้
อยากให้ตะวันอยู่ด้วยจริง จะได้เคลียร์ให้จบไปเลย
แต่ตอนนี้คงต้องขอพึ่งหมอกานต์ก่อนละนะ ช่วยเพื่อนด้วยนะหมอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 04-09-2012 17:05:36

ถ้าเจ๊จะรังควานนนนนนนนนนนนขนาดเน้ >[]<

ค้างค่า TT

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 04-09-2012 17:51:18

ระวังหงายเงิบเพราะหมอกานต์นะคะนายหยิง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 04-09-2012 18:17:46

เสียงเจ๊มารร้ายใช่มั้ยนั่น ถ้าใช่คุณพ่อสามีปล่อยมาได้ไงเนี่ย
มาได้จังหวะเหมาะมากเหมือนมาซุ่มดักรอเลย
ให้หมอกานต์ช่วยน้ำฟ้าจัดการมารร้ายนางนี้ให้หงายเงิบทีเถอะ o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 04-09-2012 18:46:15

มาอีกแล้วววว คุณหญิงแม่แง่มๆๆ

ใครปล่อยมาฟ่ะ มาพอกลับไปเลยยย

เฮ้ออออ น้ำฟ้าปากแข็ง หรือกำลังกลัว

รอตอนต่อไปค้าบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 04-09-2012 18:47:02

อิคุณย่ามาอีกและ โว้วว  :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 04-09-2012 18:50:40

อุ๊ยส์ เสียงคุณหญิงแม่เหรอ ? o22

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 04-09-2012 18:51:19

มาอีกละอิป้านี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 04-09-2012 18:57:47

โอ้วววว...กำลังนั่งอ่านสนุกๆเพลินๆอยู่เลย
พอมาเจอประโยคสุดท้ายเข้า ถึงกับชะงักเลย
เหอๆๆ นางมารมาแว้วววววว แต่กมอการณ์อยู่ด้วย
คงพอช่วยไรได้บ้างหล่นะ หวังว่าอ่ะนะ เฮ้ออออออ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 04-09-2012 19:14:56

ตะวันมาดูแลน้ำฟ้าด้วยน้าาา ยัยแม่ใจยักษ์มาแล้วว  :serius2:

 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 04-09-2012 19:25:29

ป้ามหาภัยโผล่มาอีกแล้ว
อยากให้คุณพ่อมาเจอจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 04-09-2012 19:34:07

อิป้าจิตป่วยมาแระ   :เฮ้อ:

สงสัยป้าแกจะมาหาจิตแพทย์ที่โรงพยาบาลพอดีล่ะมั๊งนี่  หึหึ   o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 04-09-2012 19:37:38

^
^
^
จิ้มรีบน เห็นด้วยที่ซู๊ดดด กร๊ากกกกกกกกก


นางมารร้ายโผล่อีกแล้วววววววววววว

ใครก็ได้จับลงหม้อแล้วเอาไปถ่วงที่
สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้าที

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: chococake ที่ 04-09-2012 19:47:26

เสียงมาก่อนตัว   :sad4: :sad4:

อย่ามาทำร้ายน้ำฟ้าอีกนะ!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 04-09-2012 19:51:59

ก็ยัยคุณแม่ โหดด ผิดมนุษย์มนา ใจยักษ์ใจมารเหลือเกินจะไม่ให้เค้าวิตกกังวลแทนกันได้ไงหล่ะ   :o211: :o211: :o211: :o211: :o211:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 04-09-2012 20:03:36

 :angry2: :beat:นางมารมาอีกและเฮ้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 04-09-2012 20:05:59

อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกก  มาหมดตอนเอาช่วงสำคัญเลย  ให้เดานะ  นังคุณนายมาป่วนแน่ๆเลยใช่ป่าวครับ  อยากอ่านต่อมากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 04-09-2012 20:15:10

เงอะ....ค้างงงงง :a5: :a5: :a5: :a5: :a5: o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 04-09-2012 20:23:45

ไอ้ประโยคตอนท้ายนะไม่ต้องโผล่มาก็ได้นะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 04-09-2012 20:30:47

รังสิมันต์ปล่อยคุณหญิงแม่หลุดจากรงอีกแล้วเหรอ  :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: llPETCHll ที่ 04-09-2012 21:15:32

มาอีกละ นังชะนีเฒ่า -____- ''

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 04-09-2012 21:39:53

อ้าววว นางอิจฉาออกซะงั้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 04-09-2012 23:28:02

หนูลิน ๆๆๆ  :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: pakkad ที่ 04-09-2012 23:47:27

อ่อ คืกำลัง"น่ารัก" :impress3:เลย แต่พอคุณหญิงมาปุ๊บ "น่ารังเกียจ" :m16:ทันที

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 05-09-2012 00:02:38

ฮามากๆเลยอ่ะหมอกานต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 05-09-2012 00:21:45

เป็นไงล่ะที่นี้อยากไล่บอดี้การ์ดไปเอง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: four4 ที่ 05-09-2012 01:25:09

คุณแม่...................จะรักเกียจลูกสะใภ้ได้ยังไงกัน ชิส์ น้ำฟ้าสู้ๆ  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 05-09-2012 01:39:33

งานนี้ขอบอกเลยว่าหมอกานต์ผิดเต็มๆ นำ้ฟ้าไม่ได้บอกเหรอว่าครั้งก่อนตอนไม่มีบอดีการ์ด
เกิดอะไรขึ้น รอบนี้ไล่บอดีการ์ดไปแล้วเป็นไง ใครรับผิดชอบล่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: menano ที่ 05-09-2012 07:55:40

อิป้ามันโผล่มาอีกแล้ววววววววววววววว
ไม่ไปผุดไปเกิดซะที
อยากจะบ้าตาย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 05-09-2012 11:22:38

ตามมารังควาญอีกแระ
อิป้านี่  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 05-09-2012 15:29:58

 


         :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 05-09-2012 15:50:53

คุณหญิงจะทำเสียเรื่องอีกเเล้วนะ คุณตะวัน
คุณพ่อตาจัดการที  o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: ladyzakura ที่ 05-09-2012 18:50:52

นางมารร้ายกำลังมา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 05-09-2012 19:52:48

อี๋...คุณนายออกมาแล้ว!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 07-09-2012 09:07:06

 :m31: ไม่ไหวจะเคลียร์กับผู้หญิงคนนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: lollipopz ที่ 07-09-2012 14:30:27

เฮ้ออออ หม่อมแม่ไม่ปลื้มอีกละ ชีวิตอะไรจะลําบากเช่นนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 07-09-2012 20:34:03

แหน๊ะ! นังคุณหญิงแม่โผล่หัวมาอีกล่ะ  :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 07-09-2012 23:13:34

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ชอบมากเลย ขอบคุณนะคะ
กำลังมันเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 08-09-2012 00:19:34

 :z3: ตามมารังควานแม่ฟ้าอีกแล้วววววว
คุณตะวันรีบมาพาแม่ตัวเองกลับไปด่วนเลย!

รักแม่ฟ้า รักหนูลิน  :กอด1: คิดถึงคนเขียน! :L2: สู้ๆค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: $ilver_Moon ที่ 09-09-2012 19:09:38

อ่านรวดเดียวตั้งแต่ตอนจนถึงตอนนี้

ได้อารมณ์แบบ...อบอุ่นมากกกก   น่ารักมากกก หวานมากกก   ดราม่าและลุ้นตลอดเวลา

พอจะเข้าใจอารมณ์คุณหญิงนะ  เวลาที่เรารักอะไรมากๆ  แล้วเสียสิ่งนั้นไป หรือกำลังจะเสียไปอีก  มันคงเป็นอะไรที่เกินรับไหว  และเราคงไม่ยอมนั่งเฉยๆ  ปล่อยให้สิ่งที่เรารักจากเราไปโดยไม่ได้ทำอะไรแน่นอน

ได้แต่หวังว่าคุณหญิงจะได้สติ  รู้จักถูกผิดและความเหมาะสม  วางตัวให้สมควรก่อนที่หนูฟ้าจะบอบช้ำไปกว่านี้นะ

เอาใจช่วยจ้า

ปล. แอบเป็นแฟนคลับหนูลินเบาๆ  เด็กอะไร....น่าร้ากกกกกกกกซะ  ( อ่านแล้วหมั่นเขี้ยวจริงๆ )

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 11-09-2012 21:35:33

มาอีกละผู้หญิงคนนี้ :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 11-09-2012 22:33:42

 :fire: ย๊ากกกก คุณแม่สามีนางร้ายมากง่ะ ไม่ไหวๆ :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: 「 あおそら 」 ที่ 13-09-2012 19:41:35

ตามอยู่จ้าา  คนเขียนสู้ๆ  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 13-09-2012 20:07:28

คุณหญิงแม่นี่ยังไงกัน? จะร้ายกาจอะไรกันนักหนา? :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 14-09-2012 00:59:53

สนุกมากเลยค่ะ มาต่ออีกนะคะ เป็นกำลังใจให้ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: lollipopz ที่ 14-09-2012 23:51:35

เปิดมาดูทุกวันเลยยยยย อิอิ  o13
คนเขียนสู้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: khuan ที่ 15-09-2012 01:46:34

อู๊ย....คุณแม่มา  คุณแม่ฟ้าหายไปเลย คิดถึงจัง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 15-09-2012 08:04:51

 :catrun:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: GAZESL ที่ 15-09-2012 12:32:42

น้านนนไง เสียงมารมาอีกแล้ว :z3: ใช่ยัยคุณนายแม่มั้ยเนี่ย ฮึ่ม :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: kiizkziekiizk ที่ 15-09-2012 13:54:59

เย้ๆ ตามอ่านจนทันแล้วววว

ยัยคุณแม่นี่ก็รังควานดีจังงงงงงงงงง

รอตอนต่อไปนะค๊าาาา > <!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 15-09-2012 19:28:29

มารอดักตบคุณแม่ยาย  o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: lunalu01 ที่ 15-09-2012 20:51:58

ตามอ่านๆๆ > <

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: jubujubu ที่ 15-09-2012 22:02:27

อยากอ่านตอนใหม่มากกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 19-09-2012 21:55:41

คนแต่ง หายไปเบยยยยยยยยยยย

อยากแล้ว,,อยากอ่านต่อ เปิดดูทุกวัน

รออยู่คร๊าบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 19-09-2012 23:58:05

คิดถึงคนเขียนจัง  :L2:

รออยู่นะคะ :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: rukamax ที่ 21-09-2012 07:17:14

รอเสมอ รออยู่นะ หนูลิน

หัวข้อ: Re :
เริ่มหัวข้อโดย: Angel BeeRZ Yaoi ที่ 22-09-2012 18:50:14

ตามทันแล้ววว คุณป้านิโผล่ได้ทุกที่เลยนะ ไปไหนก็ไปไป๊ งานเข้าแม่ฟ้าอีกแล้ว

ปล.คิดถึงไรเตอร์อ่ะ มาต่อเร็วๆนะครับ เป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.42 !>> [03/09/2012] PG.118
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 23-09-2012 20:36:47

ในที่สุด ก็อ่านทันแล้ววว  :mc4:

ย่าใจยักษ์ของหนูลินโผล่มาอีกละ   :angry2:
ปะป๊าตะวันรีบมาช่วยแม่ฟ้ากะลูกเร็ววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-09-2012 10:32:36

คุณแม่...ครับผม !!!




“อย่ามาเอานามสกุลของฉันไปแปดเปื้อนกับพวกคนอย่างแกนะ !”


   เสียงผู้หญิงแผดก้องดังมาจากด้านหลังของน้ำฟ้า...  เด็กหนุ่มสะดุ้งเฮือกก่อนจะหันขวับกลับไปมอง...


“...อะไรกันน่ะ...!  คุณเป็นใคร...  แล้วทำไมต้องมาขึ้นเสียงกับพวกผมอย่างนี้ด้วย...คุณ...”


“Madam !!” เสียงตะโกนของบอดี้การ์ดหนุ่มที่เพิ่งเดินถอยหลังกลับไปดังแทรกเสียงหมอกานต์เข้ามา...  พร้อมๆกับที่ร่างสูงใหญ่วิ่งตรงเข้ามาทันคว้าแขนของหมอกานต์และน้ำฟ้ามาหลบหลังตัวเองอย่างแรง  จนเป็นผลให้เสาน้ำเกลือที่อยู่ติดมือน้ำฟ้าร่วงกราวลงพื้น...  กระชากดึงให้สายน้ำเกลือหลุดออกจากท่อนแขนน้ำฟ้าอย่างแรง  จนน้ำเกลือที่เหลืออยู่ในสายหยดกระจายลงพื้น...


“โอ๊ย...!”  น้ำฟ้ามืออ่อนเพราะความเจ็บ...  แต่อีกมือที่ยังดีก็กอดประคองหนูลินเอาไว้แนบอก...  รู้สึกเจ็บแปล๊บๆตรงที่โดนเจาะ...  เขารู้ทันทีเลยว่า...  เข็มมันยังฝังติดอยู่หลังมือ...ไม่ได้โดนดึงออกไปด้วย...


“ฟ้า...!  เป็นอะไรมั้ย...”  คุณหมอกานต์ถามเพื่อนอย่างตกใจเมื่อเห็นเพื่อนสะดุดร้องโอ๊ยออกมาและพบว่ามีน้ำเกลือปนรอยเลือดจางๆกระเซ็นมาโดนตัวเอง...


“...”  น้ำฟ้าส่ายหน้าให้นิดๆ...  ก่อนจะหันไปมองผู้หญิงที่ยืนประชันหน้ากับบอดี้การ์ดหนุ่มร่างสูง...  วันนี้คุณหญิงดารกานต์มาในชุดกางเกงเสื้อพร้อมผ้าห่มคลุมไหล่  หมวกปีกกว้างและแว่นตาดำอันโต...  ทำให้น้ำฟ้ามองไม่เห็นสายตาที่มองมายังเขา...  ว่าตอนนี้มันช่างดูโกรธเกรี้ยวขนาดไหน...


“ยังจะมาถามอีกนะว่าฉันเป็นใคร...  แต่ขอโทษที  ที่คงไม่มีเวลาตอบให้...”  คุณหญิงยืนกอดอกก่อนจะมองเลยไปด้านหลังน้ำฟ้าแล้วออกเสียงออกมาดังลั่นว่า   “รีบจัดการสิ ! เดี๋ยวไอพวกที่เหลือก็ตามมาหรอก...เร็วๆ !!” 


   สิ้นเสียงสั่งของหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวในที่นั้นแล้ว   น้ำฟ้าก็แว่วเสียงสวบสาบมาทางด้านหลัง...  เขากอดลูกน้อยแน่นพร้อมกับที่หันหลังกลับไปมอง...  ทันเห็นว่ามีผู้ชายใส่เสื้อผ้าโทนทึบๆสามสี่คนวิ่งลงจากรถกระบะคันหนึ่งซึ่งวิ่งเข้ามาจอดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้   แต่น้ำฟ้าก็ทันเห็นแค่นั้นเพราะทันในนั้นเขาก็ได้ยินเสียงบอกี้การ์ดหนุ่มตะโกนออกมาดังลั่นว่า...


“Please !! Run away!!! ...RUN !!!”  พร้อมกับที่พูดบอดี้การ์ดตัวสูงก็ผลักทั้งน้ำฟ้าและหมอกานต์ให้ออกวิ่ง...  เหมือนหมอกานต์จะตั้งสติได้ก่อนจึงออกแรงฉุดแขนเพื่อนให้วิ่งตาม... 


              คุณหมอเด็กยังไม่ค่อยเข้าใจดีนักว่าอะไรเป็นอะไรหรอก  แต่ผู้ชายสามสี่คนที่วิ่งลงมาจากรถเมื่อซักครู่กำลังโดนบอดี้การ์ดร่างสูงคนนั้นสะกัดกั้นไม่ให้วิ่งตามพวกเขามาได้อยู่...  พอเจอสถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจอย่างนี้ สัญชาตญาณการเอาตัวรอดก็สั่งให้คุณหมอเด็กลากเพื่อนวิ่งออกมาจากตรงนั้นไม่คิดชีวิต...  แต่เพราะสภาพร่างกายน้ำฟ้ายังไม่ปกติ  แถมยังต้องอุ้มหนูลินไปด้วย...  มือก็เจ็บอยู่  ทำให้วิ่งได้ช้ากว่าที่คุณหมอออกแรงลากเพื่อน...


“โธ่เอ๊ย...!  นี่มันในโรงพยาบาลแท้ๆเลยนะทำไมถึงมาเกิดเรื่องแบบนี้ได้วะ...    เฮ้ย !!!!”  สิ้นคำบ่นคุณหมอเด็กก็หยุดชะงักกึกพร้อมส่งเสียงร้องออกมาดังลั่น  เมื่อจู่ๆก็มีผู้ชายร่างกายใหญ่โตกระโดดเข้ามาขวางหน้าพวกเขาไว้...


   สองคนนั่นกางแขนล่ำๆออกทั้งสองข้าง  ทำท่าราวกับเตรียมจะตะครุบเหยื่ออย่างไรอย่างนั้น...  คุณหมอกานต์กางแขนขวางเพื่อนไว้แล้วกระซิบบอก...


“แกรีบพาหนูลินหนีไปซะ...  เดี๋ยวทางนี้ฉันจัดการเอง...”


“แต่กานต์...!  มันไม่ใช่ละครนะ...!  ฉันไม่ทิ้งแก...แก...”


“อย่ามาน้ำเน่านะฟ้า...   รีบไปซะ...  ตอนมหาลัยฉันเคยเรียนคาราเต้มาก่อนนะแกไม่รู้เหรอ...ไม่ต้องห่วงหรอกน่า  รีบไปเร็วสิ ! ไม่งั้นฉันก็ต้องพะวงแกเอาชนะพวกมันไม่ได้แน่...!  แกต้องคิดถึงหนูลินเป็นอันดับแรก...จำไว้สิวะ !!” 


   หมอกานต์สำทับเสียงเข้มพร้อมเอามือตัวเองกระแทกเพื่อนให้วิ่งหนีไปอีกทาง...   แต่น้ำฟ้าก็ยังไม่ได้วิ่งหนีไปตามที่เพื่อนบอก  เพราะยังไงเขาก็ยังห่วงเพื่อนสนิทคนเดียวคนนี้อยู่ดี   เพราะดูจากขนาดตัวแล้ว  แถมอีกฝ่ายยังมีตั้งสองคน...  ต่อให้เก่งแค่ไหนหมอกานต์ที่ตัวเล็กๆบางๆแบบนั้นก็เอาชนะไม่ได้หรอก !


   แต่พอน้ำฟ้าขยับจะก้าวถอยหลังมาอีกก้าว  ผู้ชายร่างยักษ์หนึ่งในสองคนนั้นก็ขยับจะก้าวตาม...  คุณหมอเด็กก็รีบกระโดดเข้ามาขวางอย่างไม่กลัวตายพร้อมตั้งการ์ดมวยไทยขวางหน้าไว้...  แล้วเมื่อได้ยินเสียงดังลั่นของหมอกานต์ให้เขาคิดถึงหนูลินเอาไว้ก่อน...  เด็กหนุ่มก็กัดริมฝีปากแน่น...  ไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัวที่ทิ้งเพื่อนไว้อย่างนี้...  แต่ก็รู้ดีว่าหมอกานต์ก็ห่วงหนูลินไม่ต่างไปจากเขา...  เขายังต้องพาหนูลินหลบไปให้พ้นจากที่นี่โดยเร็วที่สุด !!  นั่นเป็นสิ่งที่ทั้งเขาและหมอกานต์คิดเหมือนกัน


   โดยที่น้ำฟ้าไม่รู้เลยว่า  คล้อยหลังเขาไปได้ไม่นาน...  หมอกานต์ที่ทำท่าว่าเก่งก็โดนหนึ่งในสองนั่นผลักเสียกระเด็นไปลงพุ่มไม้ด้านหลัง...  ไร้วี่แววของการโชว์วิชาคาราเต้ที่ได้ร่ำเรียนมาสมัยมหาลัยให้เห็น...  ก็แน่ล่ะสิ...เขาน่ะเรียนมา  แต่เรียนมาแค่คอร์สเดียวเท่านั้นเอง...  ให้ไปเตะต้นกล้วยก็ยังไม่จะหักเลยน่ะสิ !   


“โอ๊ย !  ...อู๊ย...”  หมอกานต์เอามือประคองเอวที่เจ็บแปล๊บขึ้นมา   รู้เลยว่าตอนนี้มันคงยอกเพราะล้มลงผิดท่า  ก่อนจะเงยหน้ามองคนตัวโตที่ค่อยๆเยื้องกรายมาทางเขา...  โดยที่อีกคนกำลังตั้งท่าจะออกวิ่งไปทางที่น้ำฟ้าเพิ่งวิ่งหนีไป...


“เฮ้ย !!  จะไปไหน !!!”  หมอกานต์พูดดังลั่นก่อนจะพุ่งทะยานตัวเองลอดใต้วงแขนของผู้ชายที่เอื้อมมือมาจะจับเขาไว้  ไปกระแทกคนที่กำลังจะออกตัววิ่งจนล้มลงไปคลุกดินด้วยกัน...   


            เสื้อกาวน์สีขาวโดนดินทรายย้อมจนกลายเป็นสีน้ำตาลไปทั่ว  แต่หมอเด็กไม่สนใจ  พยายามลืมความเจ็บที่เอวมาเงยมองศัตรูตรงหน้าอีกที  ก็เห็นว่าหนึ่งในสองคนที่ไม่ได้ล้มกำลังเอื้อมมือไปหยิบวัตตุสีดำมะเมื่อมออกมาจากข้างเอว...  ก่อนจะยกจ่อมาที่เขาแล้วคำรามลั่น...


“อย่าทำตัวน่ารำคาญไปมากกว่านี้เลย...  ไม่มีประโยชน์หรอกไอหนู !!”


“แกเรียกใครไอหนูวะ !!!” ถึงสถานการณ์จะเลวร้ายแค่ไหน  แต่มาโดนเรียกไอหนูแบบนี้หมอกานต์ก็ขอสู้ตายละวะ...  แต่ไม่ได้สู้ตายมันด้วยร่างกายนะ...  สู้ด้วยคำพูดมันนี่แหละ...   “...คิดว่าตัวใหญ่กว่าแล้วจะทำร้ายคนอื่นเขาได้งั้นเหรอ...  ถ้าแกยิงฉัน...  แกก็ต้องติดคุกเหมือนกัน !!”


“ฮ่า....ๆ  โอ๊ยขำว่ะ !!! คุกน่ะ... กูเข้าไปมาเป็นยี่สิบรอบแล้ว...  ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวเลยสบายจะตาย... มีข้าวให้กิน  มีที่ให้นอน  รู้ไว้นะ  ว่ากูเอาไว้หลบเวลามีคนจะมาตามฆ่ากูด้วยซ้ำ  ฮ่าๆ... ไหน...มีที่อื่นอีกมั้ย...  ที่ฉันจะต้องไปถ้าฉันจะยิงแกตายตรงนี้เนี้ย...  ไหนแนะนำมาหน่อยสิ...  เผื่อกูจะกลัวจนไม่กล้ายิง...  ฮ่าๆ...” 


“...แก !!”  คุณหมอเด็กถึงจะโกรธแค่ไหนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าปากดีเท่านั้น  รู้ดีว่าปืนนั่นคงเป็นของจริง  ไม่ได้ชักออกมาเพียงแค่ข่มขู่เขาแต่ประการใด...   แต่ทันใดนั้นเอง...  ก่อนที่หมอนั่นจะทันได้สับไกปืน...  ก็มีเสียงพูดสำเนียงไทยแปร่งๆดังขึ้นมาจากซ้ายมือหมอกานต์...   เสียงเหี้ยมๆที่ตอนนี้หมอกานต์ฟังแล้วดีใจเป็นที่สุด !


“...นรกไง...  อยากไปมั้ย...” 


   ...ฟึ่บ !!!...  ฟึ่บ !!!...   


   ...แกร๊ก...!


   เสียงลูกกระสุนดังแหวกอากาศออกมาสองนัดซ้อน...   แต่มันไม่มีเสียงดังเพราะเจ้าของติดระบบป้องกันเสียงเอาไว้   นัดแรกพุ่งเข้าชนลำกล้องปืนที่ถูกยกจ่อหน้าคุณหมอกานต์  ส่วนนัดที่สองพุ่งเข้าน่องของผู้ชายที่ออกวิ่งไปทางน้ำฟ้าอย่างพอดิบพอดีเป๊ะ...   จนคนโดนยิงล้มลงไปนอนครวญคราง...  และคนที่ถูกปัดกระบอกปืนทิ้งไปด้วยกระสุนเพียงนัดเดียวก็ต้องยืนแข็งทื่อ...


   เมื่อตอนนี้เจ้ากระบอกปืนเก็บเสียงที่จัดการเพื่อนเขาจนล้มลงไปได้เพียงเสี้ยววินาทีกำลังมาจ่ออยู่ที่ขมับตัวเองแล้วน่ะสิ...!   ไอร้อนกดจ่อชิดผิวหนัง...  ใกล้จนได้กลิ่นเขม่าปืนเตะจมูกเลยทีเดียว...!  คนคนนี้อันตราย...อันตรายมาก !!!


“จำไว้นะ...  ถ้าชักปืนออกมาแล้วไม่ยิง...  ก็ไม่ต้องยกมาอวด...  มันไม่ใช่นิสัยของพวกมืออาชีพเขาทำกัน...”   


“อย่า !!!  อย่า...!  อย่ายิง !!!  ...ผม...ผมไม่ทำแล้ว...  ผมไม่ทำแล้ว !!...”     


“บอกมา !  คุณหญิงดารกานต์เขาวางแผนอะไรไว้ !”  หนุ่มฝรั่งตัวโตได้เปรียบเรื่องส่วนสูง  จึงยิ่งกดปลายกระปืนร้อนๆให้คนโดนจ่อค่อยๆนั่งลงกับพื้น...  ไอสังหารแผ่ซ่านไม่รู้ตัว... 


   มือข้างที่ไม่ได้จ่อปืนยื่นให้คุณหมอตัวเล็กที่ค่อยๆกระเถิบมาข้างๆเขา  แล้วฉุดดึงขึ้นยืนมาหลบอยู่หลังตัวเอง...  จากนั้นก็ส่งสายตากดดันไปให้ไอมือปืนรับจ้างที่ทำตาหลุกหลิกมองเพื่อนแล้วก็มองหาทางออก  แต่ก็ไม่ยอมปริปากพูดซักที...


   ...ฟึ่บ !!...


“...อย่าให้ต้องถามซ้ำนะ...  คราวนี้ฉันไม่ยิงลงพื้นกลางหว่างขาแบบนี้อีกแน่...”  แม้น้ำเสียงไม่ได้ดังมาก...  แต่คนเพิ่งรอดพ้นจากการเป็นหมันก็เกือบจะฉี่ราด...  เมื่อกี๊ถ้าเขากระดุกกระดิกนิดเดียวเป้าเขากระจุยแน่ๆ !


“ผม...ผมไม่รู้หรอก !  ไอคุณนายมันจ้างผมมาจับคนชื่อน้ำฟ้ากับเด็กนั่นอย่างเดียว...  เรื่องอื่น...  เรื่องอื่น...  ผมไม่รู้หรอก...” 


“...แล้วให้จับไปไว้ที่ไหน...  อย่าบอกว่าไม่รู้อีกนะ...  คราวนี้มั่นถาวรแน่...” 


“หมันคุณ...  ไม่ใช่มั่น...”  หมอกานต์กระตุกเสื้อคนกำลังเป็นต่อยิกๆแล้วแก้คำให้เบาๆ...  อีกคนก็ตอบรับแบบนิ่งๆ


“เอ้อ...  นั่นแหละ...เป็นหมันถาวรแน่ๆ...  ว่าไง...  คุณนายให้จับคุณฟ้าไปไว้ที่ไหน !” 


   คนโดนกดดันมีอาการอยากหัวเราะอยู่หรอก...  แต่ลองมาเป็นเขาที่อยู่ในสถานการณ์โดนเอาปืนจ่อหัวแบบนี้สิ...  มีสิทธิ์ตายได้ทุกวินาทีที่ออกเสียงเลยทีเดียว...


“มะ...ไม่รู้ !!  ฉันไม่รู้จริงๆ...  รู้แต่แค่จับขึ้นรถ...  แล้วเดี๋ยวไอคุณนายมันจะบอกเอง...  ผมรู้แค่นี้...แค่นี้จริงๆ...”


“...ไม่รู้อีกคำฉันยิงแน่ !...”


“คุณมาคัส !!   ...แย่แล้ว...  ตอนนี้คุณฟ้าโดนจับขึ้นรถไปแล้ว...  คุณโยชิกำลังขับตามไปอยู่...  ส่วนบอสกับคุณเตโชกำลังตามมา...”  จู่ๆลูกน้องร่วมทีมของเขาคนหนึ่งก็วิ่งมาหาอย่างรวดเร็ว...  ก่อนจะตามมาสมทบอีกสองสามคน...   มาคัสฟังสถานการณ์จากลูกน้องคร่าวๆแล้วก็ต้องสบถออกมาดังๆ  ...ทำไมต้องมาเกิดเรื่องตอนที่กำลังจะเปลี่ยนเวรเฝ้ากันแบบนี้ด้วยนะ !!...


“Shit !!  ฝากดูแลหมอกานต์ด้วย...  แล้วก็เอามันไปเก็บไว้ก่อนรอบอสมาจัดการ...  ฉันจะตามโยชิไป...”  มาคัสบอกเร็วๆแล้วหันหลังจะวิ่ง  แต่มือเล็กๆที่กระชากเสื้อเขาไว้ก็ทำให้เขาต้องหันกลับมามอง...  แล้วก็เห็นคุณหมอชุดกาวน์เปื้อนดินกำลังยืนหน้าเผือดสี...  ปากสั่นอย่างเห็นได้ชัด...


“คะ...คุณมาร์ค...  ให้ผมไปด้วย...  ผมไปด้วยนะ...  ผมจะไปช่วยฟ้า...”   คุณหมอกานต์บอกเสียงสั่นเครือ...  ...ไม่น่าเลย...  เรื่องทั้งหมดมันเกิดก็เพราะเขาเองแท้ๆ !!


   มาคัสมองลูกแมวตัวสั่นที่เกาะเขาแน่นแล้วก็โอบมือข้างที่ถือปืนไปคล้องเอวคุณหมอเข้ามาใกล้ๆ  ก่อนจะก้มลงประทับริมฝีปากแผ่วๆลงที่หน้าผาก  ไม่สนใจคราบฝุ่นที่เปื้อนอยู่ตามหน้าตาของอีกคนแม้แต่นิด...


“ไม่ต้องห่วงที่รัก...ผมจะช่วยเพื่อนของคุณกลับมาได้แน่ๆ...  เชื่อใจผมนะ...”   มาคัสบอกเร็วๆแล้วขโมยหอมแก้มนุ่มนิ่มไปอีกที...  แล้วถือโอกาสช่วงที่หมอกานต์กำลังอึ้งวิ่งไปทางรถของตัวเองทันที... 


              ทิ้งให้หมอกานต์ค่อยๆยกมือมาแตะแก้มตัวเองที่เพิ่งโดนขโมยไปแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว...  อะ...ไอบ้านั่น...นั่นมัน...   หอมแรกของเขาเลยนะ !!!  มันทำอะไรลงไปวะ  ไอบ้า !!  บ้าที่สุดเลย !!  หมอกานต์กระฟัดกระเฟียดอยู่ในจิตใจ  แต่ระบายออกมาไม่ได้   ทำได้แค่ยินยอมเดินตามบรรดาลูกน้องของฝรั่งร่างสูงที่มาต้อนเขาให้กลับเข้าไปในตึก  ท่ามกลางผู้คนที่เริ่มทะยอยกันออกมามุงดูด้วยความสงสัย  ว่าเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดของผู้ชายคนหนึ่งมันดังมาจากไหน...



 ----------------------------------   ---- - --          --       -     -                       -                                -

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-09-2012 10:33:13

   น้ำฟ้านั่งตัวชิดริมผนังรถตู้ที่ถูกถอดเก้าอี้สองแถวหลังสุดออก  ทำให้มันเกิดเป็นที่ว่างโล่งจนคนหลายคนสามารถอัดเข้ามาอยู่ได้...   สองมือเด็กหนุ่มกกกอดหนูลินที่ส่งเสียงร้องอืออาเพราะอึดอัดเอาไว้กับอก...  สองตาจ้องมองผู้หญิงที่นั่งไขว้ขาอยู่บนเก้าอี้ที่ถูกปรับให้หันมาทางเขา...  ฝั่งตรงข้ามน้ำฟ้ามีผู้ชายตัวใหญ่อีกสองคนนั่งคุมเชิงเขาอยู่...   สองคนนี้แหละที่เป็นคนบุกเข้ามาประชิดตัวเขาตอนที่กำลังจะวิ่งพ้นประตูรั้วของโรงพยาบาลออกมา...  และในระหว่างที่เขากำลังจะกลับหลังหันวิ่งออกไปอีกทาง  ก็มีรถตู้คันหนึ่งวิ่งปราดมาดักข้างหน้าพร้อมประตูรถที่เปิดอ้าค้างไว้...   และคงจะเพราะน้ำฟ้าตัวเบามาก...  จึงสู้แรงผู้ชายสามคนตัวใหญ่ๆที่ลงมากลุ้มรุมน้ำฟ้าบังคับขึ้นรถมาในที่สุด...


   และตั้งแต่ขึ้นรถมา...  ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่พูดไม่จาอะไรกับเขาเลยซักคำ  ได้แต่นั่งไขว้ขามองเขาอยู่บนเก้าอี้แค่นั้น...  หัวสมองน้ำฟ้าแล่นจนปวดหนึบ...  เพราะทั้งความรู้สึกและร่างกายแทบจะรับไม่ไหวแล้วกับสถานการณ์ที่มันเป็นอยู่ในตอนนี้...   ในใจนึกภาวนาขอให้หมอกานต์ปลอดภัยและใครก็ได้ช่วยมาพาเขาออกไปจากสถานการณ์ตอนนี้ที...  มือน้ำฟ้าแทบจะอุ้มตัวหนูลินเอาไว้ไม่ไหวแล้ว...


“คุณหญิง...!  มีรถขับตามเรามา...!!  จะเอายังไงดีครับ...!!”  จู่ๆเสียงผู้ชายของคนขับก็ตะโกนข้ามเบาะมาข้างหลัง...  คนถูกเรียกเพียงปรายตามองหลังไปยังรถที่ตามมาแล้วบอกว่า...


“ก็คงจะเป็นรถบอดี้การ์ดของลูกชายฉันนั่นล่ะ...  ไม่ต้องสนใจ  เจ้าพวกนั้นไม่กล้าทำอะไรพวกเราหรอก...  ขับต่อไปเรื่อยๆอย่าจอดก็พอ...”  เสียงทรงอำนาจตอบกลับไป...


   น้ำฟ้ารู้สึกได้ว่าความเร็วของรถมันเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน...  เขามองไม่เห็นหรอกว่ารถอะไรที่ตามหลังมา...  แต่แค่ได้รับรู้ว่าเขายังไม่ถูกทอดทิ้งจากผู้ชายคนนั้นก็รู้สึกดีใจ...แล้วก็ตื้นตันใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลย...


“...คะ...คุณหญิงครับ !  พวกมันมีปืน !!! มันกำลังจะยิงพวกเราแล้ว...เฮ้ย !!!”   


   ...ปัง !!!...  ปัง...!!!


   เสียงกระสุนดังเข้ามาในตัวรถในจังหวะที่น้ำฟ้าโดนแรงขับรถหลบเหวี่ยงจนลงไปฟุบกับพื้น... 


“นี่มันอะไร !!!  พวกนั้นเป็นใคร...!!!  ไม่ใช่คนของตะวันนี่ !!!”  เสียงเกรี้ยวกราดของคุณหญิงดังก้องขึ้นคับรถ...  ชายร่างสูงสองคนที่นั่งคุมเชิงน้ำฟ้าคว้าปืนเข้ามือแล้วจ่อชิดกระจกหลัง  เตรียมยิงเจาะกระจกรถเพื่อให้ทะลุไปยังรถที่ขับตามมาด้านหลัง...


   แต่ทว่าไม่ทันจะได้ลั่นไก  เสียงปืนจากนอกรถก็ดังมาอีกครั้งแบบต่อเนื่อง...  น้ำฟ้ารู้สึกได้เลยว่ารถส่ายหนักมาก...   พื้นรถก็เอียงไปข้างหนึ่งตอนที่ได้ยินเสียงล้อรถเบรกเสียดสีกับถนนเมื่อครู่...  ตอนนี้มันคงกำลังจะไหลลงไหล่ทางแน่แล้ว...


“เธอ...!!  ระวัง !!!”   ก่อนที่น้ำฟ้าจะทันรู้สึกตัว...  ทั้งร่างของเขาและร่างของหนูลินที่กำลังร้องเสียงแผดจ้าก็โดนรวบเข้าไปกอดแล้วรั้งเข้ามาหลบหลังพนักเก้าอี้...  ทันพอดีกับที่มีกระสุนนัดหนึ่งวิ่งทะลุกระจกมาเจาะเข้าตรงที่ที่น้ำฟ้านั่งอยู่เมื่อสักครู่พอดี...


“เธอ !!  ไม่เป็นไรใช่มั้ย...  หนูลิน...!  หนูลินล่ะ... !!!  หนูลินเป็นยังไง...” 


“ไม่เป็นไร...  หนูลินไม่เป็นไรครับ...”   น้ำฟ้าอุ้มหนูลินมาสำรวจรอยแผลแล้วตอบคำถามผู้หญิงคนนั้นเบาๆ...  เจ้าหล่อนแทบจะไม่มองหน้าเขาด้วยซ้ำตอนที่ถาม... สองตามองจ้องไปที่ทารกน้อยในอ้อมแขนน้ำฟ้า...  แค่เพียงครู่เดียวสายตานั้นก็ตวัดมามองเขาพร้อมๆกับที่มือข้างหนึ่งของหญิงตรงหน้าดึงปืนพกออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้...


“เราต้องรีบออกไปจากที่นี่...”  คุณหญิงกล่าวเสียงเครียด...  ตอนนี้รถตู้ที่น้ำฟ้าโดยสารติดมาจอดนิ่งสนิทไปแล้ว...  เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจนเมื่อมือข้างที่โดนเข็มน้ำเกลือเจาะอยู่โดนคุณหญิงตรงหน้าคว้าเข้า  แล้วดึงเขาลุกขึ้นเปิดประตูรถดึงออกไปข้างนอก... 


               น้ำฟ้าถึงเพิ่งได้รู้ว่ารถตู้คันนี้เสียหลักลงเนินป่าข้างทาง...และคนขับรถก็โดนยิงจนฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยไปเรียบร้อยแล้ว   


“ระวัง...!!”   เสียงคุณหญิงดารกานต์ดังขึ้น   ก่อนน้ำฟ้าจะทันรู้สึกตัวว่าโดนคุณหญิงกดร่างเขาลงต่ำ   พร้อมๆกับที่มีเสียงกระสุนดังขึ้นสี่ห้านัด...  “ไป !!  เร็ว !!!”


   คุณหญิงสั่งเสร็จก็ออกแรงลากเขาที่อุ้มหนูลินให้ออกห่างมาจากตัวรถ...  โดยมีชายร่างใหญ่สองคนที่นั่งประกบเขามาในรถคอยยิงสะกัดไล่หลังให้...  รถคันที่ไล่ยิงมาหยุดจอดอยู่ตรงไหล่ทาง...  ก่อนที่ชายหลายคนบนรถจะกรูกันลงมาเพื่อวิ่งไล่ตามเขาและคุณหญิงดารกานต์...   


   คุณหญิงฉุดมือน้ำฟ้าออกวิ่งขึ้นถนน...  และโชคไม่ดีเอาเสียเลยที่บริเวณที่เป็นที่เปลี่ยว...  ไม่มีรถผ่านมาเลยซักคัน...  เด็กหนุ่มทั้งเหนื่อยทั้งล้าแต่ก็พยายามสาวเท้าวิ่งต่อไป...  พอได้ยินเสียงประสุนดังขึ้นครั้งใดเขาก็จะโดนคุณหญิงดึงร่างหลบลงต่ำ...   แต่ทั้งหมดก็วิ่งออกถนนมาได้ไม่มาก  ชายที่คอยยิงสกัดให้คุณหญิงก็โดนสอยร่วงไปหนึ่ง...   จนเมื่อจวนตัวเต็มทีแล้วคุณหญิงดารกานต์ก็ตัดสินใจหยุดพาน้ำฟ้าวิ่ง...  แล้วหันกลับไปเผชิญหน้าแล้วยกปืนขึ้นจ่อยิง...


        ...ปัง !!...  ปัง !!...


   หล่อนยิงไปสองนัด  โดนฝั่งศัตรูล้มลงไปหนึ่ง  เห็นอย่างนั้นแล้วหล่อนก็รีบหันกลับไปบอกเด็กหนุ่มที่ยังยืนหน้าซีดประคองตัวหลานเอาไว้แนบอกว่า


“รีบพาหนูลินหนีไป ! ...พาไปสิเร็วเข้า !!  เดี๋ยวฉันจะยิงต้านไว้ให้...  อย่ามัวแต่มายืนโง่อยู่สิ...ไปเร็ว !!!” 


“...อึก...”  น้ำฟ้าพูดไม่ออก...  จำได้แม่นว่าผู้หญิงคนนี้ร้ายกาจกับเขาขนาดไหน...  วัตถุประสงค์ที่ช่วยเขาก็เพราะเขามีหนูลิน...   


               แต่จะให้ผู้หญิงตัวคนเดียวแบบนี้มาเสียสละเพื่อเขาอีกเขาก็ทำไม่ได้...  ไม่ได้จะทำตัวเป็นคนดี...  แต่น้ำฟ้าแค่อยากตอบแทน...  หมอกานต์ก็คนหนึ่งแล้วที่ยอมเอาตัวเองเข้าแลกเพื่อให้เขากับลูกหนีออกมาได้...  ไม่ได้อยากจะพระเอก...  แต่เขาทิ้งคุณหญิงดารกานต์ไปไม่ได้จริงๆ...   คราวนี้เขาต้องลงมือทำอะไรซักอย่างแล้ว...!


“คุณหญิงระวัง !!”  น้ำฟ้าตะโกนก้อง  เมื่อคนที่วิ่งตามพวกเขามาพุ่งเข้าชาร์จร่างสมส่วนตามวัยของคุณหญิงดารกานต์เข้าเต็มเปา...  เจ้าหล่อนดิ้นเตะถีบเป็นพัลวันแต่แรงหญิงก็ยังคงสู้แรงผู้ชายไม่ได้อยู่วันยังค่ำ...   น้ำฟ้าคิดหาทางช่วยอย่างรวดเร็วก่อนจะตัดสินใจ...   ดึงเข็มที่ยังปักติดอยู่บนมือออกรวดเดียว...  ผิวหนังที่ฉีกขาดจากแรงดึงของน้ำฟ้ามีเลือดไหลซิบทันทีแต่เด็กหนุ่มไม่สนใจ...   กระชับมือกอดหนูลินที่ยังร้องไห้จ้าเข้าอกแนบแน่น   แล้วก็ตัดสินใจวิ่งเข้าหาคุณหญิงแล้วเอาเข็มน้ำเกลือแทงเข้าไปที่มือคนร้าย...


“...โอ๊ย !!  บัดซบ !!!”   ถึงจะเป็นเข็มพลาสติกแต่ความแหลมคมไม่เคยปราณีใคร...  เพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้ผู้ชายคนนั้นยอมปล่อยมือจากการจับตัวคุณหญิงออกมาได้ทันที...


“เธอ...!  ฉันบอกให้พาหนูลินหนีไปทำไมไม่ทำ !!  เกิดหนูลินเป็นอะไรขึ้นมาจะว่ายังไง !!  โง่ที่สุดเลย !”


“แต่ผมทิ้งให้คุณสู้คนเดียวไม่ได้...  คุณช่วยพาผมหนี...  ผมต้องช่วยคุณ...”


“โธ่เอ๊ย !  แล้วทีนี้จะทำยังไง...ห๊ะ !  แทนที่จะได้มีใครหนีรอดไปได้ซักคน...กลายเป็นว่าต้องมาตกอยู่ในวงล้อมของพวกมันทั้งคู่แบบเนี้ย !  โอ๊ย...ฉันอยากจะบ้า !”  คุณหญิงพูดพลางเอามือกุมหัว...  หันมองรอบกายก็ไม่คิดจะวิ่งหนีอีกต่อไป...  เมื่อรู้ดีว่าวิ่งไปก็เสียแรงเปล่า...  พวกมันเล่นมาล้อมกันหนาแน่นขนาดนี้...   ตอนนี้ทำได้อย่างมากคือถ่วงเวลาพวกมันไว้ให้นานที่สุด...  รอจนกว่าลูกน้องของลูกชายจะตามมาทัน...


“โธ่โว้ย !!!  กูรำคาญเสียงเด็กชิบ...  มึงช่วยทำให้มันเงียบปากทีได้มั้ยห๊ะ...  ไม่งั้นกูจะเอาลูกตะกั่วยัดปากแม่งให้เงียบเอง...”   ผู้ชายที่โดนน้ำฟ้าเอาเข็มทิ่มที่พูดพลางก็เอามือชี้ปากกระบอกปืนใส่หนูลิน... 


“ยะ...อย่านะ !”  น้ำฟ้าหันหลังเอาตัวเองบังหนูลินเอาไว้ทันทีโดยไม่คิด...


“อย่าแม้แต่จะคิดนะ...  ถ้าแกทำอะไรหลานฉันแม้แต่ปลายนิ้วล่ะก็...  พวกแกศพไม่สวยแน่ !”


“คุณหญิง...  อย่ามัวพูดมากอยู่เลย...  ไปกับพวกเราดีๆดีกว่า...  เจ้านายผมต้องการพบคุณ...”


“เฮอะ...  พบฉัน...  ถามหน่อย...  ส่งจดหมายมาบอกกันดีๆไม่ได้รึยังไง...  ต้องเล่นกันถึงตายแบบนี้เลยเหรอ...  เจ้านายของพวกแกเป็นใคร...  ทำไมไม่มีมารยาทผู้ดีกับเขาบ้างเลย...”


“คุณไปกับพวกเราแล้วคุณก็จะรู้เอง...  ว่าใครเป็นเจ้านายพวกเรา...”


“ฉันจะไม่ไปจนกว่าพวกแกจะยอมบอกว่าใครส่งพวกแกมา...” 


“นังคุณหญิง...!  อย่ายื้อเวลาแบบโง่ๆต่อไปเลยน่า...  ถ้าคุณไม่ยอมไปกับพวกเราดีๆ...  เราคงต้องขอใช้ความรุนแรงล่ะนะ...  เฮ้ย...!  พวกเรา...”


“หยุดนะ !!!”


   ...ปัง !!!...
   

   คุณหญิงดารกานต์ยิงปืนขึ้นฟ้าหนึ่งนัดเป็นการขู่  เมื่อพวกมันค่อยๆเดินรายล้อมพวกเขาเข้ามาเรื่อยๆ...  และก็ได้ผลเมื่อพวกมันหยุดชะงักไปช่วงหนึ่ง...  ความเงียบเกิดขึ้นชั่วครู่  ได้ยินก็แค่เสียงเด็กร้องอู้อี้ที่ดังลอดออกมาแค่นั้น...


“...นายครับ...!  รีบไปเร็ว...!!  พวกมันตามมาทันแล้ว...”  จู่ๆพวกมันคนหนึ่งที่ยืนเฝ้ารถอยู่ก็วิ่งมาบอกผู้ชายที่ท่าทางจะเป็นหัวหน้ากลุ่มที่มาจับพวกหล่อน...


   คุณหญิงดารกานต์ยิ้มออกทันทีเมื่อนึกว่ารู้ว่าลูกน้องของลูกชายคงจะตามมาทันแล้ว...


“แม่งเอ๊ย !!!  เฮ้ย !!!  พวกมึงไปเอารถมา...  เร็ว !  กูจะจับอีนี่เอง...  ส่วนพวกมึงจับไอเด็กนั่น...  ระวังอย่าทำอะไรเด็กนะมึง...  นายสั่งไว้...” 


   ชายคนนั้นสั่งเสียงเข้ม...  ก่อนที่จะลงมือเข้ามาจับตัวคุณหญิงดารกานต์   ส่วนน้ำฟ้าก็โดนผู้ชายอย่างน้อยสามคนพยายามจะเข้ามารุมจับ...  เด็กหนุ่มพยายามห่อตัวเองเก็บหนูลินไว้ให้มิดที่สุด...  หูแว่วได้ยินเสียงคุณนายที่กำลังโดนลากไปขึ้นรถที่ถูกขับมารอใกล้ๆ...   พอพวกมันบุกเข้ามาจะจับน้ำฟ้าอีกทีเด็กหนุ่มเลยบอกออกไปว่า...


“...ฉัน...  ฉันขึ้นรถไปกับพวกแกดีๆก็ได้...  แต่ขอร้อง...  อย่าทำอะไรเด็ก !”   น้ำฟ้าบอก...


   ...พวกมันมองหน้าเด็กหนุ่มเล็กน้อยก่อนจะลงมือหิ้วต้นแขนน้ำฟ้าคนละข้างลากพาไปที่รถ...   น้ำฟ้าพยายามขัดขืนและเดินอย่างช้าที่สุด...  แต่ทว่าสุดท้ายเขาก็ถูกจับยัดเข้าไปในรถตู้ที่มีคุณหญิงนั่งอยู่ริมสุดจนได้...   


“โธ่เอ๊ยนี่ !  ทำไมไม่ถ่วงเวลาพวกมันไว้อีกซักนิดห๊ะ...  พวกตาตะวันกำลังตามมาช่วยพวกเราแล้ว...  แกไม่ได้ยินเหรอ...”   คุณหญิงกระซิบใส่หน้าน้ำฟ้าทันทีที่เด็กหนุ่มถูกจับยัดขึ้นรถได้...


“...ผมรอให้พวกเขามาช่วยไม่ได้หรอกครับ...  ผมไม่อยากเสี่ยงกับการที่จะให้หนูลินต้องเป็นอันตราย...”  น้ำฟ้าตอบเสียงเบา...  เขาหันมองคุณหญิงดารกานต์เพียงแว่บเดียวก็เอนหลังพิงเบาะทันที...   รู้สึกทั้งร่างกายและจิตใจมันสูญเสียพลังงานไปจนหมดสิ้น...  แทบจะไม่มีเหลือแล้วแม้แต่แรงจะอุ้มหนูลิน...


   น้ำฟ้าผ่อนตัวเด็กน้อยลงนั่งบนตัก  รู้สึกหัวร้อนๆและปวดศีรษะขึ้นมากะทันหัน...  ท่าจะไข้ขึ้นแน่ๆเลย...


“นี่...  ถ้ายังไงฉันอุ้มหลานเอง...  มือเธอแม้แต่แรงจะยกยังจะไม่มีเลย...”  คุณหญิงดารกานต์ที่มองอยู่นึกรู้ทันทีว่าเด็กหนุ่มอาจกำลังมีไข้...  เพราะใบหน้าซีดเซียวที่มองแว่บเดียวก็รู้ว่าเลือดอาจขึ้นไปเลี้ยงร่างกายส่วนบนไม่ทัน...  อดีตเด็กพยาบาลอย่างหล่อนรู้ดี...


“ไม่เป็นไร...  ผมอุ้มไหว...”  น้ำฟ้าบอกก่อนจะเบี่ยงหนูลินออกจากมือคุณย่าของเด็กที่ยื่นมาจะแตะตัว...


“เอ๊ะ เธอนี่ !!  ฉันเป็นย่าของหนูลินนะ !!!”


“นี่นังคุณหญิง...  ช่วยนั่งเงียบๆหน่อยได้มั้ย...  อย่าให้กูต้องหาอะไรมามัดมือมัดเท้าเลย...  เปลืองแรงว่ะ...”  ชายหนุ่มที่ท่าจะเป็นหัวหน้าตะโกนมาจากหน้ารถ...   คุณหญิงดารกานต์แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาอย่างเห็นได้ชัดก่อนจะผินหน้ากลับไปนั่งพิงเบาะเอามือกอดอกไขว้ห้างแบบไม่สบอารมณ์...


“ชิบหายแล้วนาย...  พวกมันขับรถจี้ตามมาแล้ว...”  น้ำฟ้าแว่วได้ยินเสียงคนขับรถตู้บอกผู้ชายที่นั่งข้าง...  เขารู้สึกใจชื้นขึ้นมาเป็นกองทันทีเมื่อนึกรู้ว่ามีคนตามมาช่วยพวกเขาแล้ว...


“หึ...  พวกมันไม่กล้าทำอะไรหรอก...  ตราบใดที่กูยังมีอีคุณหญิงกับไอเด็กนั่นอยู่  มึงสลัดพวกมันให้หลุดก็พอ...  เดี๋ยวกูจะยิงพวกมันให้เอง...”  คนพูดสับไกปืนแล้วลดกระจกเตรียมยิง...  น้ำฟ้าพยายามเอี้ยวตัวมองผ่านตรงซอกเบาะเพื่อจะมองให้เห็นว่าใครที่ขับรถตามพวกเขามา...  แต่เพราะว่าน้ำฟ้าและคุณหญิงถูกจับให้นั่งตรงเบาะแถวที่สอง...  และด้านหลังก็มีชายหนุ่มร่างยักษ์นั่งบังอยู่...  ทำให้เขามองลอดไปไม่เห็นว่าเป็นใครที่ขับตามมา...   หูแว่วได้ยินเสียงปืนดังขึ้นสี่นัดรวด...  ก่อนที่พวกมันจะระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นรถ...


“ฮ่าๆ...  อ่อนว่ะ !  ไหนบอกว่าเป็นพวกฝีมือดีนักไงวะ...  ทำไมง่ายแบบเนี้ย...  นี่กูแค่ยิงโดนกระจกเองนะมึง...  พวกมันก็หลบรถลงไหล่ทางไปแล้ว...  ฮ่าๆ...สะใจโว้ยยย...  ฮ่าๆๆ...”


   เด็กหนุ่มได้ยินก็ถึงกับนิ่งอึ้งใจหายวาบไปทันที...  รถใครที่โดนยิง...  คงไม่ใช่รถของผู้ชายคนนั้นใช่มั้ย...  คงเป็นรถของลูกน้องชายหนุ่ม...  ตัวนายรังสิมันต์คงไม่ลงแรงมาขับรถวิ่งไล่ตามรถเขาแบบนี้หรอก...





----------------------------------   ---- - --          --       -     -                       -                                -


กำลังดราม่าเข้มข้น...  เข้าใกล้พล็อตนิยายหลังข่าวเข้าไปทุกทีแล้ว...  ห้าห้าห้า...   -*-  เอาล่ะไหนๆก็ไหนๆแล้ว...  เราต้องทรมานน้ำฟ้าให้ถึงที่สุด !!!  T^T@   o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 24-09-2012 10:43:43

โอ้ว มายก๊อดด อะไรกันนี้

คุณหญิงต้องการอะไรกันแน่อะ เขาไม่เข้าใจ

แต่ก้ยังคงเกลียดอยู่ 5555555

คนแต่งจ้า ได้โปรด อย่าทรมานน้ำฟ้าอีกเลย

เราว่าเรื่องนี้นายเอกน่าสงสารสุดแล้วอะ

แต่หนูลินน่ารักที่สุดดดดด

แล้วใครมาจับตัวคุณหญิงกับน้ำ้ฟ้าเนี้ยห๊าาา

อย่าให้เจอนะ หึหึ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: moneza ที่ 24-09-2012 10:53:29

อ๊ายยยย ใครมาจับตัวฟ้าไปอีกละเนี้ยยย

ปล ฟ้านี่นางเอกหนังไทยมากบอกให้วิ่งไม่ยิ่งให้หนีไม่หนีสุดท้ายโดนจับ แต่ไม่เป็นไรต่อไปคงได้ใจหญิงแม่เต็มๆ โอ้ยยย อยากอ่านต่อมาำกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 24-09-2012 10:59:23

มีแผนซ้อนแผนอีกเหรอเนี้ย อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น แล้วน้ำฟ้าจะเป็นรัยมากมั้ยอะนั่น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 24-09-2012 11:01:21

รถใครโดนยิงรืออ ?
ดราม่าอ่ะ .. :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 24-09-2012 11:05:36

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 24-09-2012 11:08:01

ทำไมหายไปนาน คิดถึงคนเขียนและน้ำฟ้ามาก  :sad4:
ตอนนี้ตื่นเต้นเว่อร์ค่ะ มียิงกันด้วย  แล้วนั้นรถใครคงไม่ใช่ลุงม้าน้ำหรอกนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 24-09-2012 11:08:17

 :serius2: อยากรู้ใครโดนยิง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 24-09-2012 11:09:31

คนแต่งโรคจิต ทรมานน้องฟ้าของเค้า  :m15:

ไปทรมานยัยคุณหญิงสิ อย่ามาแกล้งน้องฟ้ากะนู๋ลินของเค้านะ :z6: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-09-2012 11:17:21

อ้างจาก: route rover ที่ 24-09-2012 11:09:31  

คนแต่งโรคจิต ทรมานน้องฟ้าของเค้า  :m15:

ไปทรมานยัยคุณหญิงสิ อย่ามาแกล้งน้องฟ้ากะนู๋ลินของเค้านะ :z6: :z3:

มิเอา...มิกล้า  T^T  เก๊าก็กลัวคุณหญิงเธอเหมือนกันนะ  ...กระซิกๆ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 24-09-2012 11:24:18

อิคนที่มีเรื่องเมื่อตอนงานแต่งแน่ๆ ว้อยยยยยยยยยยยยยย คุณย่าาาาา คุณย่าทำเสียเรื่องเลยว้อยยยยยยยยยย

แต่จะว่าไปคุณย่าโคตรเท่ห์เลยว่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 24-09-2012 11:29:10

อ๊ากกกกกก!!!~ ทำไมไม่ลงอีกอ่าๆๆ ค้างเลยๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Secrets ที่ 24-09-2012 11:29:45

กำลังสนุก และค้างเป็นอย่างมากรีบมาต่อนะคับ
 :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: 2pmui ที่ 24-09-2012 11:30:12

หรือจะเป็นหมอกานต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 24-09-2012 11:34:34

คนเขียนใจร้าย อย่าทำอะไรน้ำฟ้านะ :sad4: คุณตะวันรีบมาช่วยเร็วสิ   :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 24-09-2012 11:36:45

โอ้ยน้อ :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 24-09-2012 11:47:15

ลุ้นอ่าา น้ำฟ้ากับหนูลินต้องปลอดภัยนะ คุณหญิงด้วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 24-09-2012 15:38:01

ค้าง :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 24-09-2012 15:39:06

ลุ้นระทึก  มาแร้วคิดถึงมากมายเลยครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 24-09-2012 15:43:39

เอาเข้าไป ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายเข้ามาแทรกอีกแล้ว
ตอนนี้ให้คะแนนคุณหญิงเพิ่มหน่อยก็ได้อ่ะ ทำดีอยู่นะ
แต่เรื่องก่อนหน้านี้ไม่นับนะ เดี๋ยวค่อยมาคิดบัญชีกันทีหลัง
ตอนนี้ช่วยให้ได้ก่อนเถอะ สงสารแม่ฟ้าและหนูลินมากมาย
ติดสินบนคนเขียนสักร้อยได้มั๊ย มาม่ามีเท่าไรขอซื้อหมดเลย
กว่าจะช่วยกันได้เกรงว่าแม่ฟ้าจะหมดแรงซะก่อนน่ะสิ :เฮ้อ:
อ่านไปก็ตื่นเต้นไป เหมือนดูหนังอะไรสักเรื่อง
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 24-09-2012 15:44:00

โอยยยยย ค้างงงงง !!! 555

หายไปหลายวันมากก มาต่อแล้วทำให้ค้างอิก คนแต่งอ๊าาาาาา

คุณหญิงทำเพื่อ...?!!!!

รอตอนต่อไปครับ :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 24-09-2012 15:45:29

กลับมาอัพด่วนนนนนนนนนนนนนนน
ตอนนี้น่าชื่นชมคุณหญิง
ถึงจะตะคอกอะไรร้ายกาจไปหน่อยก้เถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 24-09-2012 15:47:54

ค้างงงง
กำลังเข้มข้นเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 24-09-2012 15:51:24

โอยยยยย  ไม่ยาววอะ  ถ้ายาวต้องสี่รีพายนะ 5555555555
น้ำฟ้าจ๋า  เจ็บไปถึงไหนแล้วนั้น คุณลุงมาช่วยเร็วๆเซ่
คุณย่าหนูลินดีขึ้นมานิดนึงล่ะ (มั้ง) - -* เอาน่ะ อย่างน้อยก็ไม่ฆ่ากันเองล่ะ (ในตอนนี้นะ)
คุณลุงมาไวๆหน่อย :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 24-09-2012 15:54:12

น้ำฟ้าเป็นนายเอกที่น่าสงสารที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา อ่อนแอ อ่อนไหว เกรงใจเกินเหตุ  เฮ้อ! เมื่อไรน้ำฟ้าจะเป็นนายเอกที่สู้คน
แต่ยัยคุณหญิงสมกับที่เป็นนายหญิง เท่ห์มากๆ ค่ะ

นายตะวันจะมาช่วยทันไหมนี่  คุณพ่อของนายตะวันถ้ารู้ว่าเมียตัวเองมาหาเรื่องน้ำฟ้าอีกนี่ จะเป็นยังไงบ้างนะ ไม่อยากจะคิด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 24-09-2012 16:06:55

แง๊วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    สมใจกับการรอคอย   แต่ขัดใจสุดๆๆๆ   :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: daboo ที่ 24-09-2012 16:10:26

เฮ้ย์     !!     



อย่าให้ค้างนานนะครับ



ชักเริ่มชอบคุณนายแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 24-09-2012 16:12:06

น้ำฟ้าโดนจับ  ถ้าหนูลินเป็นอะไรขึ้นมาจริงๆ  ก็โทษตัวเองซะนะ  :เฮ้อ:

ทำเป็นใจกว้างห่วงชาวบ้านเขาอยู่ได้  แต่ลูกตัวเองไม่ยักห่วงเลยเนอะ 
สองครั้งเลยนะ  ทั้งคราวคุณหมอ แล้วก็คุณนายอีก  บอกให้หนีก็รั้นอยู่ได้ ถึงอยู่ไปคิดเหรอ ว่าจะช่วยใครเค้าได้ 
ตัวเองป่วย แถมยังมีเด็กแบบนี้  บอกให้หนีก็ไม่ยอมหนี  นี่มันตัวถ่วงชาวบ้านเขาชัดๆเลย 
รู้ตัวซะบ้างนะน้ำฟ้า    o12

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: mahmeow ที่ 24-09-2012 16:29:16

คุณหมอกานต์กับมาคัสอย่างฮา...555+

มีการแก้คำผิดให้กันด้วย...มาคัสพูดความหมายผิดไปไกลมากกก...

สงสารน้ำฟ้า...ยังไม่ทันจะหายป่วยก็ต้องวิ่งสู้ชีวิตอีกแล้ว...มานเพราะใครกันเนี่ย...

หวังว่าคุณตะวันจะขับเฮลิคอปเตอร์มาช่วยนะคะ...ระดับนี้แล้วคงไม่ขับรถหรอกใช่มั้ย..55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 24-09-2012 16:32:10

ยังไม่ได้อ่านขอกรี๊ดก่อน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
ดีใจที่มา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 24-09-2012 16:36:54

อืมมมม.... :z3: ค้างคามากมาย

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 24-09-2012 16:39:51

กว่าจะได้สมหวัง...เลือดคงไหลอาบท่วมจอ กระสุนคงหมดไปหลายกล่อง
นางพญาก็คงจะกลายเป็นนางฟ้าก็คราวนี้ 555+++

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 24-09-2012 16:40:29

โอ๊ย กำลังมัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: rukamax ที่ 24-09-2012 16:45:17

งานนี้ คนที่จับฟ้า กับ หนูลินไป ตายแบบไม่เห็นศพแน่

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: jubujubu ที่ 24-09-2012 16:57:33

อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ๊าาาาาา
 :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 24-09-2012 17:00:26

ใครเป็นคนจับน้ำฟ้าไปอีกอ่ะ ม่ายยยยยยยยย
ค้างมากเลยค่ะ
รอตอนต่อไปนะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 24-09-2012 17:04:24

รอจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 24-09-2012 17:24:42

ตกลงคุณหญิงเป็นคนยังไงกันแน่เนี่ย
แล้วรถที่่โดนยิงเป็นรถของใคร  ค้างอ่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 24-09-2012 17:34:55

อ้าวว มีพวกไหนมาอีกล่ะนั่น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 24-09-2012 17:41:35

มาแบบแอคชั่นเมฆเหนือเมฆเลยตอนนี้ แหม๋

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 24-09-2012 17:47:10

 :เฮ้อ:

เอาตรงๆนะครับ    นิยายน้ำเน่าขึ้นทุกตอนจิงแหล่ะ

เน่าจะตำรับละครไทยล่ะ

น้ำฟ้านี่   นางเอ๊กนางเอก   ความฉลาดติดลบ  อ่อนแอเหมือนผู้หญิงเข้าทุกวัน

ตอนนี้กลับชอบคุณหญิง  ฉลาด  แกร่ง  เท่ห์  แม้ตอนแรกๆจะเป็นแม่ผัวตัวร้าย

ยิ่งอ่านที่คนเขียนบอกว่าจะทรมานน้ำฟ้าถึงที่สุด

มั่นใจว่าต้องเน่ากว่านี้แน่    :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: BaII ที่ 24-09-2012 17:51:55

แอบฮาคุณหญิงย่า ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: smmikie ที่ 24-09-2012 18:05:47

หนีออกมาได้ ยังโดนจับอีก +!!!
อ๊ากกกกก ค้าง !

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-09-2012 18:14:27

ครบทุกรสเลยจริงๆ
ขอให้ตะวันตามมาช่วยได้ทันก่อนที่จะมีอะไรร้ายแรงไปกว่านี้ด้วยเถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 24-09-2012 18:29:49

 :เฮ้อ:ลุ้นเหนื่อย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-09-2012 18:30:31

 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:

โว้ยยยยยยยยยยยย มันอะไรกัน ชาติที่แล้วน้ำฟ้าไปทำกรรมอะไรไว้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 24-09-2012 18:54:02

ถ้าจะเป็นถึงขนาดนี้ ฆ่ากันให้ตายเลยเถอะ






รีบมาต่อนะ อย่าให้มีค้างคา เดี๋ยวจะยิงคนเขียนแทนแล้วเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Queen1001 ที่ 24-09-2012 19:06:06

ในที่สุดก็ตามทันพอดี เยอะมากกกก!!
2 วัน 1 คืน เพื่อนเรื่องนี้ :)

คุณหญิงท่านห่วงแต่หนูลิน
ตาตะวัน มาเร็วๆหน่อย T^T
น้ำฟ้าเสียเลือดมากรึเปล่าเนี่ย ฮือออออ
ไม่รู้จะโทษใคร เหตุการณ์มันถึงเป็นแบบนี้

ค้างงงงงงมากพูดจริงงงงง T__________T
รอน่ะค่ะ มาอัพเร็วๆเถอะน่ะ คนอ่าน สติจะแตกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-09-2012 19:38:24

กำลังมันเลยอะ
ตะวันต้องช่วยฟ้ากับหนูลินได้อยู่แล้ว
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 24-09-2012 19:41:48

 :serius2: โอ๊ยยยยยย งานเข้าใหญ่หลวงเจ้าค่าาาาา
ป้ะป๋าตะวัน มาช่วยแม่ฟ้ากับหนูลินด่วนจ้าาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 24-09-2012 19:42:50

 :serius2:  แม่ฟ้าจะตายเพราะคนเขียนนี้แหละ  :sad4: เลือดจางไม่พอเสียเลือดแล้วยังต้องอุ้มหนูลินออกแรงบู้อีก

คุณย่า หมดเคราะห์ครั้งนี้แม่ฟ้าคงขึ้นหม้อบ้างละน่ะค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 24-09-2012 20:02:05

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: menano ที่ 24-09-2012 20:03:42

อ้าววววววววววว
อะไรกันเนี่ย พวกไหนโผล่มาอีก
เป็นไงล่ะยัยคุณหญิงเดือดร้อนกันไปหมด
ฟ้ายิ่งไม่สบายอยู่ด้วย  ไม่รู้ฟ้าจะรอดถึงตอนจบมั้ยเนี่ย
สะบักสะบอมตลอดเรื่อง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: seven ที่ 24-09-2012 20:12:40

 :serius2: ม๊ายยยยยยยยยยยยย
อะไรกันเนี้ยยยยยยย
งานเข้าสุดๆอ่ะ น้ำฟ้า
โฮๆ พี่แพทอย่าแกล้งน้ำฟ้ามากเลยนะค่ะ
สงสารน้ำฟ้าบ้างเหอะ ตัวก็บาง ร่างก็น้อยแต่โดนทารุณเยอะมากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: chen ที่ 24-09-2012 20:26:47

บู๊ระเบิดเลย หนูไวโอลินลูก
คุณหญิงก็นะ ทำไมต้องจับด้วย พูดคุยกันดีๆก็ไม่ได้
เห็นมะ เกิดเหตุมือที่สามก่อเหตุต่อเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 24-09-2012 20:29:19

แม่ของรังสิมันต์อะไรนักหนาก็ไม่รู้ แล้วน้ำฟ้าไม่สบายแบบนั้นจะเป็นอะไรหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 24-09-2012 20:39:07

โอยยยย จบจากโดนจับ ฟ้าสมควรไปทำอะไรให้ตัวเองแกร่งขึ้นบ้างนะ
เคะเรื่องนี้อ่อนแอมากเลย คุณหญิงยังดีกว่า
คือถ้าจะอ่อนแอขนาดนี้ ดล่วต่อไปจะยังไง ต้องาอให้หนูลินโต แลัวค่อยมาคุ้มครองมั้ย

อินมากไปหน่อย แต่อ่านแล้วไม่ไหวจริงๆ
หนูลืินจะตายก่อนก่อนได้ฉะกะคุณหญิง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 24-09-2012 20:41:58

อยากจะบอกดัง ๆ ว่า "ลุ้นโว้ยยยยยย"
ไม่คิดว่าคุณหญิงจะยิงปืนเก่งขนาดนี้ ถ้าเปลี่ยนเป็นใจดีแล้วจะชอบมากเลย o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: lollipopz ที่ 24-09-2012 20:42:37

คุณย่าเท่ซะงั้นนน โอ้ยน้อ ชีวิตน้ำฟ้า :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 24-09-2012 20:47:44

ลุ้นระทึกมาเลยอ่ะ แอคชั่นมาหลานตอนแล้ว
มาหวานๆกันซะทีเถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 24-09-2012 20:52:20

 :monkeysad: :monkeysad:น้ำฟ้าจะเป็นไรมากไหมอะ :monkeysad: :monkeysad:


มาต่อด่วนจ้า :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 24-09-2012 20:57:43

ตัดฉับเลย กำลังลุ้น
แล้วมาต่ออีกน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 24-09-2012 21:10:08

ยังดีที่คุณหญิงยังรักหลาน เลยพลอยช่วยน้ำฟ้าไปด้วย  :o12:
พี่ตะวันมาเร็วๆหน่อยน้าาา  :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 24-09-2012 21:37:22

หายนาน + ค้างซะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 24-09-2012 21:37:33

ค้างอีกแล้ววววววว

คนเขียนใจร้ายยยยยยยยย TT^TT

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 24-09-2012 21:43:45

 :a5: :a5: :a5: :a5: ค้างง๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    o22 o22 o22 o22 o22 o22


ม๊ายยยยยย แม่ฟ้า พ่อตะวันมาช่วยเร็วๆหน่อย :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 24-09-2012 21:49:11

โห...คุณหญิงบู้ใช่ย่อย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Pikky ที่ 24-09-2012 22:03:54

โอย แม่ฟ้าแย่แล้วอ่ะ แค่สู้รบกับคุณหญิงแม่ ก็แย่แระ
นี่ยังพากันมา โดนจับตัวอีก ลุ้นอ่ะๆๆๆ ตอนนี้ลุ้นมากๆๆค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: dolphins ที่ 24-09-2012 22:18:23

ลุ้นมันก็ลุ้นอ่ะนะ แต่.... สำหรับตอนนี้อยากจะบอกว่าชอบหมอกานต์อ่า :man1: หมอกานต์น่ารัก :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: super hero ที่ 24-09-2012 22:20:24

ลุ้นมากกกกกกกกก
พี่ตะวันมาช่วยน้ำฟ้ากับหนูลินให้ได้นะ
 :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 24-09-2012 22:23:31

เกิดอะไรขึ้นอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: ๐DeAchieS๐ ที่ 24-09-2012 22:48:15

คุ้มค่่ากะการรอคอย

จัดไปเลย ++++++++++++

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 24-09-2012 22:49:47

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 24-09-2012 23:00:15

รถคันนั้น คงไม่ใช่ของรังสิมันต์ใช่ไหม? สาธุ ไม่ใช่ๆๆๆๆ
คุณหญิงดูท่าทางไม่ได้แย่อย่างที่คิด อย่างน้อยก็ยังคงปกป้องกันบ้าง หรือนี่คือแผน?

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 24-09-2012 23:48:01

สงสัยว่าต้องเป็นพวกเดียวที่ยิงถล่มงานแต่งหรือเปล่า
 :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 24-09-2012 23:51:55

ทรมานใจคนอ่านมากเลยค่ะ  :m15: :m15: :m15:
คุณตะวันรีบมาช่วยหนูลิน
(งานนี้แม่สามีกะลูกใภ้ได้เข้าใจกันแน่  หึหึ) 
o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 25-09-2012 00:33:04

เง่อออออ ค้างสุดสุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 25-09-2012 01:00:28

จากเหตุการณ์นี้ขอให้คุณย่ายอมรับน้ำฟ้าเป็นลูกสะใภ้ที่เถ๊อออ! ลุ้นมากๆ ค้างมากๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 25-09-2012 02:17:22

เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
หวังว่ารอดไปคราวนี้
คุณหญิงจะรักน้ำฟ้าบ้างนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 25-09-2012 02:25:46

ที่น้ำฟ้าอ่อนแอขนาดนี้
ขอมองว่ามาจากฟ้ายังไม่หาย
จากอาการเลือดจางนะ

นี้ถ้าปกติแลวบอบบางขนาดนี้
ตายคามือรังสิมันต์แน่ๆ บู้มาก
ขอให้คุณแม่รักน้ำฟ้าไว้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 25-09-2012 04:15:50

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 25-09-2012 06:08:25

งานนี้เจอเสือแล้วก็ปะจระเข้สินะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 25-09-2012 11:37:07

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มันเกิดอะไรขึ้นอีกล่ะเนี้ย

ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลยว่า อิป้านรกแตก มันจะกลับใจมาช่วยแม่ฟ้ากับนู๋ลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 25-09-2012 13:24:26

คุณหญิงคงจะคืนดีกะน้ำฟ้าเร็วๆนี้ ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันขนาดนี้ แต่โดนลุงม้าน้ำฉะแน่ๆคุณหญิง
รอมาม่าตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 25-09-2012 19:21:03

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ค้าง!!! จะเกิดอะไรขึ้นต่อเนี่ยT^T


ดูๆไปแล้วคุณนายก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรล่ะมั้ง...ก็ห่วงหลานนี่นา!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 25-09-2012 21:00:27

เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย มันอะไรกันล่ะเนี่ยยยยยยยยยยยย

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 25-09-2012 23:57:01

ตัวร้ายอีกตัวโผล่มาแล้ว :a5:
คนแต่งจ๋า  ทรมานแม่ฟ้าให้มากๆ
แต่พอเวลาหวานก็ขอให้หวานจนชื่นใจด้วยนะจ๊ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Sadaharu ที่ 26-09-2012 01:18:24

โกรธอ่ะ มาต่อน้อยมาก งอลละ ค้างเติ่ง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 26-09-2012 02:25:48

อะไรจะใจร้ายขนาดน้านนนนนน
สงสารนายเอกบ้างเถอะะะะะะะะะะะ
เดี๋ยวได้ช้ำจนเป็นนายเอกต่อไม่ได้กันพอดี
เฮ้อออออ พวกที่มาที่หลังนี่เป็นศัตรูตัวจริงซิ่นะ
ฮึ่ม งานนี้มันต้องโดนรังสิมันต์เล่นงานยับเยินแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 26-09-2012 15:18:11

น้ำฟ้าจะไหวไหมเนี่ย ร่างกายยิ่งไม่แข็งแรงอยู่

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 26-09-2012 16:24:51

พ่อตะวันต้องวางแผนซ้อนแผนไว้แน่
ขอแบบถอนรากถอนโคลนอิพวกนี้เลยนะ

ตอนนี้น้ำฟ้ามีห่วงตะวันด้วยยยย  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 27-09-2012 09:23:19

ขอบคุณคาฟฟฟ :จุ๊บๆ:ที่มาต่อให้ รอต่อไปครับเอาเป็ดไป1ตัว :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 27-09-2012 19:13:37

อ๊ากกกกกก  :z3:
กำลังเข้มข้นเลยยยยยย

คุณหญิงคะ  เอาไงแน่เนี่ยยย  หนูงงกะคุณหญิงอ่ะ!
มีหนูลิน ก็เลยช่วยงั้นเรอะ!  :m31:

รีบๆมาต่อนะคะคนเขียนนน :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 27-09-2012 19:55:59

วุ่นวายจริงๆเลย  :m31:
ลุงม้าน้ำอยู่ไหนเนี่ย  รีบมาได้เเล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 27-09-2012 20:52:00

ลุงม้าน้ำอยู่ไหน?!?

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 28-09-2012 11:55:27

ทรมานกันให้เต็มที่เวลามีความสุขจะได้สุขมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 28-09-2012 12:13:27

 

     o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: RELAXED ที่ 28-09-2012 13:15:29

รอๆๆๆๆๆๆๆๆ รออยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: nan53 ที่ 28-09-2012 15:55:47

ค้างอ่ะ มาต่อเร็วๆ น้า.... :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 28-09-2012 23:59:15

ตะวัน มาช่วขเมียและลูกเร็วๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 01-10-2012 19:40:47

 :z10:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: seraty ที่ 02-10-2012 15:55:56

 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 03-10-2012 19:37:24

ลุ้น  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.43 !>> [23/09/2012] PG.122
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 03-10-2012 20:16:47

รอแม่ฟ้าๆ  :monkeysad:
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 07-10-2012 09:47:26

คุณแม่...ครับผม !!!



   ...เอี๊ยด !!!...


   เสียงล้อรถบดถนนอย่างแรงดังขึ้นหน้าบ้านหลังใหญ่...  รังสิมันต์ลงจากรถได้ก็ไม่คิดจะปิดประตู เขารีบสาวเท้าเร็วๆเข้าตัวบ้าน  คุณพ่อบ้านวิ่งออกมารับเขาอย่างรวดเร็วแล้วพูดคำที่มักจะพูดประจำออกมา  แต่เขาก็ไม่ทันได้รับฟังหรอกว่าเขาถามสาระทุกข์ชีวิตอะไรบ้าง...


“คุณพ่ออยู่ไหน...” 


“เอ่อ...  นาย...นายใหญ่อยู่ที่ห้องทำงานครับ...  คุณหนูจะรับกาแฟหรือ...”


“ไม่ต้อง” 


   เขาตัดบทอย่างรวดเร็วแล้วมุ่งหน้าสาวเท้าไปทางที่พ่อบ้านบอกทันที...


   บริเวณก่อนถึงห้องทำงาน  มีบรรดาลูกน้องของพ่อเขาอยู่เต็มไปหมด...  แต่ละคนเมื่อเห็นเขาก็พากันหลีกทางให้  ชายหนุ่มเดินตรงไปข้างหน้าไม่พูดไม่จา   เมื่อเปิดประตูห้องได้ก็พบว่ามีบุคคลที่ท่าทางจะเป็นลูกน้องใกล้ชิดพ่อเขาสี่ห้าคนอยู่ในห้องด้วย  บางคนเขาก็ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน  แต่ก็มีบางคนที่คุ้นอยู่บ้างเช่นกัน...  ว่าเป็นอดีตลูกน้องเก่าแก่ที่พ่อเขามักจะให้เป็นตัวแทนออกหน้าไปยื่นซองประมูลหรือไปดำเนินการธุรกิจอะไรต่างๆให้


“พ่อครับ...  รถมาคัสถูกยิงโดนถังน้ำมัน  ระเบิดอยู่ตรงไหล่ทางบนถนนไป...    ผมเลยสั่งให้เตโชพยายามขับแกะรอยรถตู้นั่นอยู่...”


   นายใหญ่ศิลาฟังสถานการณ์จากลูกชายแล้วก็ประเมินผมสรุปในใจเงียบๆ...  ก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ...


“แม่แกก็ไม่ยอมเอาของที่ติดตามตัวได้ไปซักชิ้น...  ทั้งต่างหู  โทรศัพท์  กำไล...  พ่อว่าตอนนี้เราคงต้องรอให้พวกมันยื่นขอเสนอในการปล่อยตัวแม่แกกับหลานคืนมาอย่างเดียว...”


“ให้รอ...?   ให้นั่งรออยู่เฉยๆโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลยแบบนี้ผมอยู่ไม่ได้ครับพ่อ...  ผมจะไปตามพวกเขา...เดี๋ยวนี้ !”


“มันทำได้ขนาดนี้แสดงว่ามันคงจะวางแผนมาเป็นอย่างดีแล้วตะวัน...  พอสบโอกาสแม่แกแอบไปพาตัวหนูลินมามันเลยได้ช่องลงมือพาตัวพวกเขาไป...   มันลงมือจนพาทั้งแม่แก  ทั้งหลาน  ทั้งเด็กน้ำฟ้าไปได้...  ทั้งๆที่ก็มีคนของแกตามไปด้วย...  แกคิดว่าคราวนี้พวกมันจะปล่อยให้เราเข้าไปชิงตัวคืนมาง่ายๆรึยังไง...”  คุณศิลาขึ้นเสียงดังเตือนสติใส่ลูกชายที่หันหลังเตรียมตัวจะออกไป  โดยไม่คิดไตร่ตรองและใคร่ครวญสถานการณ์ให้ดีเสียก่อน   “...ใจเย็นๆ  มีสติหน่อยไอลูกชาย...  ถ้าลองพวกมันพาไปโดยไม่ฆ่าให้ตายคาที่...  แสดงว่าตอนนี้ทุกคนจะปลอดภัยจนกว่าพวกมันจะได้ในสิ่งที่ต้องการ...  จนกว่าจะถึงตอนนั้น  แกห้ามวู่วามเด็ดขาด...”


“แต่พ่อครับ...!  ฟ้ากำลังไม่สบายนะครับพ่อ...  แล้วไหนจะหนูลินอีก...แกจะกลัวขนาดไหนก็ไม่รู้...”  ชายหนุ่มเอานิ้วคลึงระหว่างคิ้วเบาๆแล้วหันหลังพิงโต๊ะทำงานพ่อตัวเอง...


“...ดูเหมือน...  แกจะไม่ค่อยห่วงแม่แกเลยนะ...”  คุณศิลาหรี่ตาพลางถามขึ้น


“...แม่ผมก็ห่วงครับ...  แต่ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ทำอะไรบ้าๆแบบนี้ขึ้นมาก่อน  พวกมันคงไม่สบโอกาสโชคดีแบบนี้หรอก...” 


“...เอาน่า...  ใจร้อนไปเราก็ทำอะไรตอนนี้ไม่ได้มากหรอกไอลูกชาย...”


“...แต่ผมเป็นห่วงฟะ...ฟ้า แม่แล้วก็หลานมากนี่ครับพ่อ...”  รังสิมันต์รีบพูดรวบรัดเมื่อเผลอปากหลุดชื่อคนที่ห่วงสุดหัวใจออกมาเป็นคนแรก...   


   ชายหนุ่มได้ยินเสียงถอนหายใจจากพ่อตัวเองดังออกมายาวๆ  ก่อนที่จะรู้สึกว่ามีฝ่ามือใหญ่ๆมาตบหนักๆลงบนบ่า...   เขารู้ว่าพ่อเองก็คงจะหนักใจเรื่องนี้ไม่แพ้เขา...  แต่เอาแต่บอกให้เขาใจเย็น...ให้อดทนไว้อย่างเดียวโดยที่ไม่ให้ทำอะไรเลยแบบนี้เขาก็ทำไม่ได้เหมือนกัน...


“คุณศิลาครับ...  ลูกน้องผมส่งเอกสารกรรมสิทธิ์สัมปทานที่เกาะเหลาลาดิงกับเหมืองแร่ที่สุราษฎร์ฯมาให้แล้วครับ...  ให้ผมไปปริ้นท์เตรียมไว้เลยมั้ยครับ...”  จู่ๆชายหนุ่มผมสีดอกเลาในชุดสูทสีเทาที่ยืนอยู่ตรงหน้าจอคอมพิวเตอร์บริเวณโต๊ะใกล้ๆกับพ่อเขาก็ดังขึ้น


   นายใหญ่ศิลาหันมองแล้วพยักหน้าพร้อมตอบรับในลำคอ...


“นี่...พวกมันลงทุนจับตัวแม่กับลูกผมไป...  แค่เพราะต้องการเหมืองกับเกาะรังนกแค่นั้นเหรอครับ...”


“เหมืองน่ะพ่อเผื่อไว้...  แต่ที่มันอยากได้จริงๆน่าจะเป็นกรรมสิทธิ์สัมปทานรังนกมากกว่า...”


“ใช่ครับคุณรังสิมันต์  ครั้งที่แล้วตอนมันรู้ว่ายื่นซองประมูลแพ้เรา  มันดูโกรธเรามากแบบที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ... มันไม่มีการมาขู่หรือส่งคนมากวนเราเลย ทั้งที่ตอนมันแพ้เราเรื่องเหมืองที่สุราษฯกับที่เพชรบูรณ์  มันก็ไปเป่าหูชาวบ้านให้ลุกฮือมาประท้วงปิดทางเข้าเหมืองของเราด้วยซ้ำ...”  ชายสูงวัยผมสีดอกเลาเป็นคนตอบเขา...  รังสิมันต์หันมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่ลูกน้องพ่อเขาหันมาให้ดู... ชายหนุ่มกวาดสายตามองดูคร่าวๆก็นึกรู้ทันที...


“เอกสารปลอม...”   ชายหนุ่มพึมพำเบาๆ...  “...พ่อครับ...  ผมว่าพวกมันคงไม่โง่ให้เราหลอกพวกมันด้วยเอกสารปลอมพวกนี้แน่...”


“มันก็ใช่...  แต่มันคงจะพอช่วยเราถ่วงเวลาเอาไว้ได้จนกว่าตายะจะมาถึง...”  คุณศิลากล่าวบอกลูกชาย...


“พี่ยะ...?  เรื่องนี้ไม่น่าจะเกี่ยวกับพี่ยะเลยนะครับพ่อ...  ผมว่าแค่ผมกับพ่อก็น่าจะจัดการได้...”  รังสิมันต์ขมวดคิ้วหนัก...  เมื่อบิดาพูดถึงพี่ชายคนโตที่ไปทำงานอยู่ไกลถึงฮ่องกง... 


“เฮ้อ...  มันทำตัวเป็นเห็บเหาพันแข้งพันขาพ่อมานานแล้ว...  พ่อก็มัวแต่เห็นแก่พ่อของมันที่เคยเป็นเพื่อนกับปู่แกมาก่อน...  ก็เลยปล่อยไว้ไม่ยอมจัดการให้เด็ดขาดเสียที...  คราวนี้มันเลยกำเริบเสิบสานหนัก... ลงมืออุกอาจลักพาตัวคนในครอบครัวพ่อไป...  พ่อเลยคิดว่า...คงจะถึงเวลาแล้วล่ะ...  ที่พ่อจะต้องลงมือเอาตัวเองไปเข้าร้านตัดขนหมาและกำจัดเห็บออกจากตัวพ่อให้สะอาดเอี่ยมอ่องเสียที...”  นายใหญ่ศิลาพูดพลางกลั้วหัวเราะ...   


             ...จงมองตัวเองให้เป็นแค่สัตว์ธรรมดา   แต่จงทำให้คนอื่นยกย่องและมองค่าของเราว่าเป็นสัตว์สูงสง่า   อย่างสิงโตหรือพญามังกรให้จงได้...  นั่นเป็นคติที่นายใหญ่แห่งตระกูลภูบดีอัศวเมศวร์ถือติดตัวมาโดยตลอด...  ท่านจะทำตัวธรรมดาและสมถะ  แต่ใครจะรู้ว่าในความสมถะของท่าน   มันจะแฝงเล่ห์เหลี่ยมและอำนาจอิทธิพลที่ทุกคนต้องยอมสิโรราบเอาไว้...   


             ...นายใหญ่ศิลาจะใช้อำนาจเมื่อยามจำเป็น...  และทุกครั้งที่ใช้...จะไม่เคยมีคำว่าผิดพลาด...


“หมายความว่า...  พ่อจะถอนรากถอนโคนมันเลยใช่มั้ยครับ...”  รังสิมันต์ถามบิดา...  มองใบหน้าที่สูงวัยไปมากแล้วของบิดา  แต่ยังคงเค้าความน่าเกรงขามเอาไว้ไม่ลดลงเลย...  ดวงตาคมที่เหมือนของเขาเปี๊ยบส่องประกายวาวจ้า...  ก่อนที่พ่อเขาจะพูดประโยคต่อมาด้วยสีหน้านิ่งๆ


“...มันต้องตายได้ซักทีแล้วตะวัน...  พ่อเมตตามันมานานเกินไปแล้ว...”


 ----------------------------------   ---- - --          --       -     -                       -                                -

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 07-10-2012 09:50:33

   

              ...แว๊...   แงงง.........  ฮืออออ.....


“โธ่โว้ย !!!  หนวกหู !   มึงช่วยทำให้ไอเด็กบ้านั่นมันเงียบปากซักทีได้มั้ย...  ก่อนที่กูจะหมดความอดทน...  แล้วตัดแขนตัดขาส่งใส่กล่องไปให้ปู่ของมันดู...”


   ชายไว้หนวดไว้เคราเฟิ้มเปิดประตูไม้เข้ามาแล้วตะโกนลั่น...  คุณหญิงดานกานต์ตากระตุกทันทีที่คนพูดพูดพลางส่ายปืนไปมาโดยหันลำกล้องมาที่หล่อน...  คุณหญิงลุกยืนฉับจากโซฟาตัวเก่าที่เป็นเฟอร์นิเจอร์เพียงหนึ่งเดียวในห้องมืดๆทึมๆแห่งนี้...


“ถ้าแกกล้าก็ลองดูสิ...  ฉันก็เห็นพวกแกเอาแต่เห่า...  ไม่เห็นเคยกัดเป็นซักที...เฮอะ...”   คุณหญิงพูดพลางเท้าสะเอวชี้หน้าใส่ย่างไม่กลัวเกรง...   


   น้ำฟ้าเงยมองมวยไม่สมคู่ตรงหน้าแล้วก็เร่งปลอบหนูลิน...   คุณหญิงกับผู้ชายคนนี้เถียงกันมาตลอดทางจนกระทั่งพวกเขาถูกพาตัวมาถึงที่แห่งนี้...  มันเป็นห้องทึมๆอับๆ  หน้าต่างบานเดียวที่มีถูกไม้กระดานตอกตะปูปิดตาย...   สิ่งที่พอจะใช้พักพิงได้เพียงอย่างเดียวคือโซฟาเก่าๆที่มีแต่ฝุ่นเกาะเต็ม...  โชคดีที่หนูลินแข็งแรงพอจะไม่มีอาการของโรคหอบหืดหรือภูมิแพ้ให้เห็น...  มีแค่เพียงร้องงอแงเพราะไม่สบายตัวและหิวนมแค่นั้น...


   ชายไว้เคราคนนั้นถูกผู้ชายท่าทางน่ากลัวอีกคนมากระซิบอะไรบางอย่างและพาตัวออกไปแล้ว...  คุณหญิงดารกานต์มีท่าทางฟึดฟัดขัดใจ  ก่อนจะเอามือกอดอกแล้วกระแทกตัวนั่งลงบนโซฟา...  ก่อให้เกิดไรฝุ่นคลุ้งออกมา  จนหนูลินจาม  ...อั๊ด...จิ้ว !!...


“อุ๊ย...  ขอโทษที  ฉันลืมตัวไปหน่อย...”  คุณหญิงดารกานต์รีบกระเถิบเข้าหาน้ำฟ้าทันทีที่ได้ยินเด็กจาม  คุณหญิงค่อยๆเอื้อมมือไปทำท่าจะแตะศีรษะเด็กน้อย...  แต่พอน้ำฟ้าเห็นปฏิกริยาอัตโนมัติก็สั่งให้ตัวเอี้ยวหลบมือคุณหญิงเสียอย่างนั้น...


“เอ่อ...ขอโทษครับ...”   น้ำฟ้าพูดเสียงเบา  เมื่อเห็นท่าทางขัดใจของคุณนายเมื่อไม่ได้แตะหลานอย่างที่อยากทำ...


   น้ำฟ้าลังเลเล็กน้อยว่าควรจะให้คุณนายได้แตะดีมั้ย...  แต่ดูจากท่าทางแล้ว  คุณนายคงจะไม่ได้อยากแย่งหนูลินไปจากเขาตอนนี้หรอก  อีกอย่างถึงเอาไปได้...แต่เราสามคนก็ท่าทางจะออกไปจากที่แห่งนี้ไม่ได้เช่นเดียวกัน... 


   ...งั้น  ให้แตะนิดนึงก็ได้...


   คิดได้ดังนั้นแล้วน้ำฟ้าก็ยอมเอี้ยวตัวหันเข้าหาคุณหญิง...  อุ้มหนูลินให้นอนลงบนต้นขาโดยมีมือข้างหนึ่งประคองช่วงหัวไว้...มืออีกข้างก็ยกตบก้นเบาๆ...   คุณหญิงหรี่ตามองเด็กหนุ่มตรงหน้าเล็กน้อย...  ก่อนจะค่อยๆยกมือมาแตะๆแล้วลูบหัวเล็กเบาๆ...


“ตอนตารวียังเด็ก  ศีรษะแกก็เท่าฝ่ามือฉันขนาดนี้เหมือนกัน...  แต่ตอนนั้นตารวีขี้ร้องกว่าตาหนูนี่เยอะเลย...”  คุณหญิงกล่าวเบาๆ...  หนูลินตัวน้อยนอนสะอึกสะอื้นหน้าแดงพยายามจะพลิกตัวเข้าหาน้ำฟ้าแต่ก็ยังทำไม่ได้ดั่งใจ... 


“หนูลินแกคงจะหิวนมแล้วครับแล้วก็คงจะอึดอัดเนื้อตัวด้วย...  ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้เปลี่ยนแพมเพิร์สให้แกเลย...”  น้ำฟ้าบอก...  มองคุณย่าของเจ้าตัวน้อยที่ค่อยๆเอามือลูบหัวเล็กไปมาไม่หยุด...  น้ำฟ้าก็นึกเห็นใจขึ้นมา...


   ดูๆไปแล้วผู้หญิงคนนี้ก็น่าสงสาร...  คงจะรักและเอ็นดูหนูลินมาก...  ถ้าไม่มีเรื่องของพี่สาวเขา...  ถ้าเพียงเขาจะเข้ามาหากันดีๆตั้งแต่ทีแรก...  บางที...น้ำฟ้าคงจะใจอ่อน...ยอมให้ผู้หญิงตรงหน้าได้มีศักดิ์และสิทธิ์ตามสมควรในการเป็น ‘คุณย่า’ ของหนูลิน...


“จริงสิ...”   พร้อมกับที่อุทานออกมา  เด็กหนุ่มก็ค่อยๆประคองหนูลินลงนอนบนหน้าขา...   เสื้อคนไข้ของโรงพยาบาลถอดได้ไม่อยาก...  เด็กหนุ่มจึงรีบลงมือแก้ปมเชือกที่รัดอยู่ด้านหน้าตัวเสื้อออกทันที...


“เดี๋ยว...!  หยุดนะ...  นี่เธอจะทำอะไร...! อย่า...”


“ผมแค่จะเอาเสื้อมาทำเป็นผ้าอ้อมให้ลูก...  ไม่อย่างนั้นหนูลินก็จะไม่สบายตัว...แล้วก็จะร้องอยู่อย่างนี้...  ห้องนี้ก็อ้าวมาก...  ชุดที่ลูกชายคุณ... เอ่อ...เขาเลือกให้หนูลินก็รัดไปทั้งตัว...  หนูลินคงไม่ค่อยชอบเท่าไหร่...”  น้ำฟ้าบอก...  ผู้หญิงที่นั่งอยู่ด้านข้างพยักหน้าเข้าใจเล็กๆ...   


   น้ำฟ้าถอดเสื้อตัวเองเสร็จก็พับครึ่งแล้วเอาพาดบ่า...  จากนั้นก็ลงมือแก้ชุดของเจ้าตัวน้อยด้วย...  เด็กหนุ่มทำทุกอย่างด้วยความคล่องแคล่วและเบามือ...  ขนาดหนูลินยังร้องไห้โยเยดิ้นถีบหนีมือพัลวัน  แต่น้ำฟ้าก็ใจเย็นพูดกล่อมลูกเบาๆ  ถอดชุดให้เจ้าตัวเล็กเสร็จน้ำฟ้าก็พับชุดเอาตรงที่ไม่เปื้อนมาเช็ดก้นให้...  โชคดีที่เจ้าหนูถ่ายเบาอย่างเดียว...  เลยไม่ต้องกังวลเรื่องกลิ่นที่จะต้องอบอวลในห้อง...  เมื่อเสร็จน้ำฟ้าก็เอาเสื้อตัวเองมาประยุกต์เข้าทำเป็นผ้าอ้อม...   พับเก็บแขนเสื้อ  พับทบชายแล้วลงมือห่อตัวหนูลินให้เหมือนอยู่ในรังไหมได้อย่างรวดเร็วและเรียบร้อย...   โดยเด็กหนุ่มไม่ทำให้แน่นเกินไปนัก...  เจ้าหนูลินเลยยังพอดิ้นถีบมือถีบเท้าได้อยู่...


“ดูคล่องดีจังเลยนะ...”  ไม่รู้ว่าน้ำฟ้าฟังผิดมาว่าน้ำเสียงมันออกแนวประชดประชันเล็กๆรึเปล่า...  แต่เด็กหนุ่มก็เพียงหันไปมองแล้วยิ้มเล็กๆให้...   


   คุณหญิงนั่งมองผู้ชายที่พอถอดเสื้อแล้วเป็นครั้งแรกที่หล่อนตกใจ...  ร่างกายของเด็กน้ำฟ้าผอมมาก...  แอบเห็นรอยซี่โครง  ไหปลาร้า  แล้วก็กระดูกข้อต่อเลยทีเดียว...  ผอมมาก...  จำได้ว่าช่วงนั้นที่หล่อนต้องเลี้ยงลูกมันก็ผอมลงเหมือนกัน...  แต่ก็ไม่ผอมขนาดนี้ทั้งๆที่ขนาดตัวหล่อนกับเด็กหนุ่มตรงหน้าก็พอๆกัน...   


   การเลี้ยงเด็กไม่ใช่เรื่องง่าย...  แถมเด็กนี่ยังต้องทำงานไปด้วยเลี้ยงลูกไปด้วย...  จะกินข้าวอิ่มรึเปล่าก็ไม่รู้...


    ...เอ๊ะ... คิดอะไรกันดารกานต์  จะไปเป็นห่วงมันทำไม...! 


“อ่ะ...  เอาห่มไว้เสียก่อน...  ไม่สบายอยู่ไม่ใช่เหรอ...”   คุณหญิงยื่นผ้าที่หล่อนเอามาคลุมตัวไว้ให้น้ำฟ้า...   โชคดีที่เนื้อผ้าหนาพอที่จะช่วยป้องกันอากาศหนาวภายนอกได้...


            แต่ทว่าน้ำฟ้ากลับส่ายหน้าแล้วบอกพร้อมรอยยิ้มบางๆว่า  “...ขอบคุณครับ...  แต่ผมไม่รบกวนดีกว่า...  ผมไม่เป็นไรครับ...”   เด็กหนุ่มตอบ   


            แต่พอคุณหญิงได้ยินกลับส่งเสียงไม่ค่อยพอใจในลำคอแล้วเอ่ยว่า...  “...อ๋อ   นี่คงจะรังเกียจผ้าฉันใช่มั้ย...  ใช่สิ !  แม้แต่หลายเธอยังไม่ยอมให้ฉันอุ้ม...  นี่ฉันก็แค่หวังดี  กลัวว่าจะหนาวเพราะยังไม่สบายอยู่...  เออ !  พออยากจะทำดีด้วยก็ไม่ได้เลยนะยะ...” 


“เอ่อ...  ขอ...ขอบคุณครับ”   น้ำฟ้ารีบตอบรับพร้อมกับหยิบผืนผ้าที่คุณหญิงดารกานต์ยังยื่นค้างไว้มาพยายามคลี่ด้วยมือเดียว...  แล้วเอาห่มตัว  แต่มันก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่เพราะมันเริ่มพันยุ่งเหยิงเข้ากับคอน้ำฟ้าเสียอย่างนั้น...

   
   คุณหญิงดารกานต์นั่งมองแล้วสองจิตสองใจ...  แต่สุดท้ายก็ยอมเอื้อมมือเข้าไปช่วยจัดผ้าของตัวเองให้ห่มตัวเด็กหนุ่มดีๆ...  แต่ปากก็มิวายบ่นไปเรื่อย...


“...นี่หัดกินข้าวให้มันเยอะๆบ้างนะยะ...  ฉันนี่ยังดูอ้วนกว่าเธอเลย...  แรงก็ไม่มีแบบนี้แล้วเธอจะเลี้ยงหลานฉันให้ดีได้ยังไง...  อุ้มไปอุ้มมาทำหนูลินหล่นพื้นไปนะฉันเอาเธอตายแน่...จำไว้นะ...”  ดารกานต์บ่นไปเรื่อย...แต่มือก็ช่วยขยับผ้าให้ห่อคลุมร่างกายเด็กหนุ่มจนมิด...


“...ผมไม่ทำหนูลินหล่นหรอกครับ...  ผมจะดูแลแกให้ดี...  ผมจะรักแกให้มาก...  ...มากเท่าที่คุณรักคุณรวี...  ...ลูกชายของคุณ...  ...พ่อของหนูลิน...”  น้ำฟ้าพูดเสียงเบา...  เขาไม่หันไปมองหน้าหญิงสาวที่นั่งอยู่ด้านข้าง...  แต่ก็พอเดาออกว่าเธอคงจะอึ้งไปกับคำพูดของเขา...  เพราะไม่ได้ยินเสียงคุณหญิงดารกานต์ตอบอะไรกลับมาเลย...


“...เธอจะมารู้อะไรว่าฉันรักลูกชายของฉันมากแค่ไหน...  เด็กอย่างเธอน่ะ...!”


“...ผมบอกไม่ได้หรอกครับว่าคุณรักลูกชายคุณมากแค่ไหน...  ...เพราะผมก็บอกไม่ได้เหมือนกันว่าผมรัก...และห่วงใยหนูลินมากแค่ไหน...  มันเป็นรักที่บรรยายไม่ได้...เป็นรักที่ไม่สามารถอธิบายปริมาณได้...  เป็นรักที่ไม่มีเงื่อนไข  ไม่มีข้อแม้...”   น้ำฟ้าพูดช้าๆ...  เขายังคงไม่หันไปมองว่าผู้ฟังที่นั่งข้างๆมีสีหน้าเป็นอย่างไร...   


           เด็กหนุ่มเพียงก้มลงมองแก้วตาดวงใจบนตัก...  คิดอยู่ในใจตลอดเวลาว่า...ใครจะยอมปล่อยให้หัวใจตัวเองถูกทำร้ายกันล่ะ...  เขาไม่บ้าทำแบบนั้นหรอก...  เพราะถ้าหัวใจของเขาถูกทำร้ายจริง...แบบนั้นแล้วเขาจะอยู่ได้ยังไง...  คงต้องตายลูกเดียว...


“...รักของคุณที่มีให้คุณรวี...เป็นแบบนี้ใช่มั้ยครับ”  น้ำฟ้าเอ่ยถามผ่านๆ...ไม่ได้หวังคำตอบ...


“...”  อีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรตอบกลับมา...  น้ำฟ้าเลยเอ่ยต่อเสียงเย็น...


“...ถึงผมจะเป็นผู้ชาย  ไม่ละเอียดอ่อนเหมือนผู้หญิง...  ไม่ได้เป็นคนที่คลอดหนูลิน...  ไม่รู้ว่าความรักของแม่ที่มีต่อลูกในไส้แท้ๆของตัวเองเป็นยังไง...  แต่ผมกับพี่ฝนเป็นฝาแฝดกัน...  ช่วงเวลาที่พี่ฝนท้องเจ้าตัวเล็กนี่...  พี่เขาแพ้ท้องหนักแค่ไหน...  พี่เขาเจ็บปวดยังไง...  ผมว่าผมรับรู้ได้นะ...  ขนาดวันที่หนูลินคลอด  พี่ฝนเจ็บท้องมาก...  พอผมพาพี่สาวเข้าห้องผ่าตัดคลอดได้แล้วผมยังรู้สึกปวดท้องแทนพี่จนเป็นลมเลย...  ฮ่ะๆ...สงสัยจะอุปทานไปเองว่าตัวเองกำลังจะคลอดด้วยเหมือนกันมั้ง...”    น้ำฟ้าพูดสีหน้าเปื้อนยิ้มน้อยๆ  เมื่อคิดถึงวันแรกที่เขาได้เจ้าตัวน้อยมาดิ้นดุกดิกอยู่บนตักแบบนี้...


“...”  ดารกานต์พูดอะไรไม่ออก...  หล่อนเคยเป็นพยาบาลมาก่อน...  รู้ดีว่าความรู้สึกของฝาแฝดมันส่งถึงกันได้มากแค่ไหน...  หล่อนเองก็ยังเคยเห็นเคสเด็กอ่อนที่เป็นแฝดกัน...  พอถูกจับแยกออกห่างก็ร้องไห้จ้าจะเป็นจะตาย...  แต่พอหล่อนแอบจับมานอนด้วยกันในเปลเด็กเพราะสงสาร...  เจ้าหนูสองคนก็นอนกอดกันกลมหลับสบาย  ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาร้องไห้โยเยเหมือนก่อนหน้านี้เลยซักนิด...


   ...ถึงตอนนี้หล่อนยอมรับว่าตัวเองทำผิด...ที่ไปผลักไสไล่ส่งแม่แท้ๆของหนูน้อยไวโอลิน...  จนหลานของหล่อนต้องโดนพรากไปทั้งพ่อทั้งแม่...  เหลือก็แต่เพียงน้าชายของหลานที่คอยเฝ้าเลี้ยงดูมาอยู่คนเดียว...   หล่อนรู้ว่าเด็กผู้ชายคนนี้ไม่มีพ่อแม่ที่จะคอยให้ความรู้ในการเลี้ยงเด็กอ่อนเลย...  และนั่นก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้หล่อนกลัวว่าหลานของเธอจะไม่ได้รับความรักหรือการดูแลเอาใจใส่เท่าที่ควร...


   ...อดีตหล่อนย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้...  แต่ถ้าหล่อนอยากจะแก้ไขมันในตอนนี้...  ...จะยังได้มั้ยนะ...  จะยังทันอยู่รึเปล่า...


“ถ้าหากวันนั้น...  ฉันไม่บอกให้ตะวันไปพาตัวหนูลินมาจากเธอ...  แต่ฉันไปพบกับเธอด้วยตัวเอง...  ไปคุยกับเธอดีๆ...  เธอจะยอมยกหนูลินให้ฉันมั้ย...”   ดารกานต์ถาม...  หล่อนมองน้ำฟ้าที่อุ้มเด็กตัวน้อยเข้าบ่า...  รอยหยดเลือดที่มือเริ่มซึมเพราะแขนข้างนั้นต้องออกแรงอุ้มเด็ก  โดยที่แผลยังไม่ทันหายสนิท... 


“...ขอโทษครับ...  แต่ผมก็คงไม่ยกให้อยู่ดี...  ขอโทษที่คำตอบของผมมันอาจจะดูแรงแล้วก็ใจร้ายไปหน่อย...  แต่ว่า...”


“พอเถอะฉันเข้าใจ...  ฉันทำร้ายเธอ...กับพี่สาวเธอเอาไว้มาก...  ก็ไม่แปลกที่เธอจะโกรธจะเกลียดฉันหรอก...  แค่เธอยอมให้ฉันได้แตะหลานแบบนี้...  ฉันก็ต้องถือว่าเธอใจดีกับฉันมากแล้ว...”


“เอ่อ...!  ผม...ไม่ได้เกลียดคุณหญิงนะครับ...  แต่ถ้าโกรธ...ก็ยอมรับว่าอาจจะเคยมี...  แต่ตอนนี้ผมไม่ได้โกรธคุณหญิงแล้วนะครับ...  คุณหญิงอุตส่าห์ช่วยผมกับลูก...  แถมยัง...ให้ผ้าคลุมกับผมด้วย...  แต่ที่ผมไม่ยกหนูลินให้คุณหญิง...  ก็เป็นเพราะว่า...  เอ่อ...เพราะหนูลินเป็นลูกชายของผม...  แล้วผมก็เลย...หวงแกมากนี่ครับ...  ไม่มีพ่อแม่คนไหน...จะยอมยกลูกให้คนอื่นง่ายๆหรอก...”


“...เธอนี่...  เห็นหงิมๆแบบนี้แต่ก็พูดตรงดีนะ...  โกรธก็บอกฉันตรงๆว่าโกรธ...  เอาล่ะงั้นฉันก็จะพูดกับเธอตรงๆเหมือนกัน...  วันนั้นที่ฉันไปหาเธอที่บ้าน...  แล้วเอาปืนไปขู่เธอน่ะ...  ฉันไม่ได้ตั้งใจจะไปฆ่าเธอหรอกนะ   ปืนนั่นน่ะ...มันไม่มีลูกกระสุนอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว...  ฉันแค่จงใจจะเอาไปขู่ให้เธอกลัว   เผื่อเธอจะยอมยกหนูลินให้ฉันแต่โดยดี...”  คุณหญิงดารกานต์พูดเหมือนมันเป็นเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วไป... 


               หล่อนนั่งยกขาไขว่ห้างเพื่อความสบาย...  มือข้างหนึ่งยังคงลูบศีรษะหนูลินที่ซบไหล่น้าชายครางอืออาไปเรื่อย...  ส่วนสายตาหล่อนก็จ้องตอบกลับดวงตากลมโตที่เบิกกว้างเหมือนไม่อยากจะเชื่อเรื่องที่หล่อนบอกไปเมื่อครู่  คุณหญิงดารกานต์หัวเราะเบาๆแล้วเอ่ยถาม...


“มีอะไรอยากจะพูดก็ว่าไปสิ...  จ้องฉันอยู่อย่างนั้นฉันก็ตรัสรู้ไม่ได้หรอกนะว่าเธอกำลังส่งกระแสจิตคุยอะไรกับฉัน...”


“คือ...ผมแค่...แค่สงสัยว่า  แท้จริงแล้วคุณหญิง...  เป็นคนยังไงกันแน่...  คุณเป็นคนใจร้าย...หรือว่า...”


“ฉันเป็นคนใจร้อน...  และใจร้ายมากด้วยฉันยอมรับ...  อะไรที่ฉันไม่ชอบ...ฉันจะกำจัดมันให้สิ้นซาก...   แต่ถ้าลงว่าฉันชอบอะไรแล้วล่ะก็...  ฉันก็จะทุ่มให้ไม่อั้นเหมือนกัน...”   คุณหญิงวิจารณ์ตัวเองอย่างตรงไปตรงมา...  ท่าทางเย่อหยิ่งถือตัวที่มาพร้อมคำพูดน้ำฟ้าก็ดูว่าสมตัวอยู่  สำหรับคนที่มีฐานะอย่างคุณหญิงดารกานต์คนนี้...   


            แต่จู่ๆไหล่ที่ผึ่งผายของผู้หญิงที่นั่งข้างๆเขาก็กลับห่อลง...  อีกทั้งใบหน้าและนัยน์ตาวาวโรจน์มีชีวิตชีวาที่น้ำฟ้าเคยเห็นก็กลับหม่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัด...  คุณหญิงดารกานต์ถอนใจยาวหนักหน่วงแล้วเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาเจ็บปวดก่อนพูด


“...แต่เธอรู้อะไรมั้ย  ฉันไม่เคยคิดเลยว่า...  ฉันจะเป็นคนใจร้ายได้ถึงขนาดที่ฆ่าคนได้ตั้งหนึ่งคน...  รู้มั้ยใคร...”


“...”  น้ำฟ้านิ่งเงียบ   ยอมรับว่าหัวใจแอบกระตุกไปทันทีที่ได้ยินคุณหญิงสารภาพออกมาเองว่า...  ตัวเองเคยฆ่าคนตาย...


“...ฉันฆ่ารวี...  ฉันฆ่าลูกชายของตัวเอง...  คุณศิลาประนามฉันตลอดเวลาตั้งแต่รวีตาย...  ว่าฉันฆ่าเขา... ฉันเป็นต้นเหตุที่ทำให้ลูกชายตัวเองต้องตาย...”  คุณหญิงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด...  มันสื่อออกมาทางแววตาให้น้ำฟ้ารับรู้ได้ว่า...จริงๆแล้วผู้หญิงตรงหน้าเขาเจ็บปวดกับเรื่องนี้มากแค่ไหน...   


“...แต่ฉันจะไม่ยอมรับหรอก...ว่าฉันผิด...  ไม่ใช่ว่าฉันไม่เข้าใจว่าฉันเป็นต้นเหตุได้ยังไงหรอกนะ...  ฉันรู้ดีว่าการไล่ให้พี่สาวเธอออกจากบ้านไป...มันเป็นเหตุให้ลูกชายฉันต้องออกไปตาย...  แต่ว่าที่ฉันทำลงไปฉันก็มีเหตุผลนะ...  ฉันก็แค่อยากให้รวีได้แต่งงานกับผู้หญิงดีๆ  ได้อยู่กับคนที่คู่ควรกับแก...  รวีจะได้มีคู่คิด  คู่ชีวิตที่เหมาะสม  และสามารถช่วยกันพาธุรกิจของพวกเขาไปได้ตลอดรอดฝั่งในวันที่ไม่มีฉันกับคุณศิลา  ...แล้วที่ฉันทำมันผิดมากนักเหรอ...น้ำฟ้า...ช่วยตอบฉันหน่อยสิ...  ฉันผิดมากเลยงั้นเหรอ...”   สายตาแน่วแน่ที่จ้องมองมาทางน้ำฟ้าทำให้เด็กหนุ่มต้องก้มหลบสายตา...    เขาไม่กล้าสบสายตาแรงกล้าของคุณหญิงดารกานต์ที่จ้องมองกดดันเพื่อเอาคำตอบ...   


   สิ่งที่คุณหญิงทำ...มันผิดเขารู้ดีอยู่แก่ใจ...  เพราะการทำเช่นนั้นมันทำให้หนูลินไม่ได้เห็นหน้าพ่อ  ไม่ได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์เหมือนครอบครัวเด็กคนอื่นเขา...  และนี่คือสิ่งที่เขานึกโกรธคุณหญิงดารกานต์มาโดยตลอด...   


   ...เขาสงสารหนูลิน...  หนูลินน่าสงสารที่สุด...  ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลย...  ...บริสุทธิ์ขาวสะอาดราวผ้าขาว...   แต่ต้องมาเปื้อนสีรับกรรมที่ผู้ใหญ่ก่อเอาไว้... 


   ...กรรม...  การกระทำ...  ที่เกิดมาจาก...


   ...ความรัก...


“...ผมเข้าใจคุณครับ...  ผมเข้าใจ...”  น้ำฟ้าเอ่ยเสียงเบา...ไม่บอกตรงๆว่าสิ่งที่คุณหญิงทำลงไปในอดีตนั้นมันผิดหรือถูก   เพราะถึงเขาตัดสินให้ไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรขึ้นมา   


               ...อดีต...แก้ไขไม่ได้...   แต่อดีต...คือพื้นฐานของอนาคตเสมอ...  เราเอาอดีตมาสอนใจได้  แต่ห้ามยึดติดกับมัน...  มันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป...  อะไรที่มันเลวร้ายก็ปล่อยให้มันเลือนหายไปกับการเวลา  เลือกเก็บแต่อดีตที่ดีๆเอาไว้เป็นความทรงจำ...  เลือกเอามันมาสอนใจและเป็นบทเรียนในเวลาที่เราต้องการ  เพื่อให้เราได้ใช้ชีวิตในวันใหม่ให้มันมีค่าและคุ้มที่สุด... เพราะเราไม่มีทางรู้เลย...ว่ามันจะมีพรุ่งนี้ให้เราไปอีกกี่ครั้งกัน... 


               เด็กหนุ่มยกประคองหนูลินมาจูบหน้าผาก...  เด็กน้อยมีอาการอึดอัดงอแงเพราะไม่สบายตัว...  เขายิ้มน้อยๆให้เจ้าตัวเล็ก 


“คนเป็นแม่...  มีใครไม่รักลูกตัวเองบ้างล่ะครับ...”   น้ำฟ้าเอ่ยเสียงหนักแน่น...   ไม่รู้ตัวเลยจริงๆว่าตัวเองทอดสายตามองเด็กตัวน้อยที่ตัวเองกอดอยู่แน่นด้วยความรักขนาดที่เผื่อแผ่มาให้คนข้างๆรับรู้ได้เลยทีเดียว...  “คุณทำเพราะคุณรักคุณรวีมาก...  อยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุด...  ผมเข้าใจดีครับ...”


“...”  นาทีนี้เหมือนสลักในความผิดบาปของตัวเองถูกปลดล็อกออก...  ที่ผ่านมามีคนพูดปลอบโยนเธอเป็นหมื่นเป็นแสนคำ...  แต่มันก็ไม่เคยทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาได้เลย...  คำพูดตอกย้ำของคุณศิลายังจะดีเสียกว่าอีก...  เพราะมันทำให้เธอได้สำนึกอยู่ตลอดว่าตัวเองลงมือทำอะไรลงไปบ้าง...


   แต่แล้วตอนนี้หล่อนก็ได้รู้...ว่าจริงๆแล้วคำพูดที่หล่อนต้องการมาปลอบประโลมจิตใจจากการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งที่สุด...มันคืออะไร...   


        มันคือคำพูดว่า ‘เข้าใจ’...  ง่ายๆแค่นี้เองที่หล่อนต้องการ...  เธอต้องการแค่ใครซักคนที่จะมาเข้าใจหัวอกของความเป็น ‘แม่’ บ้างก็เท่านั้นเอง...


        ดารกานต์จ้องมองเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยความคิดที่เริ่มเข้าที่เข้าทาง...  หล่อนพิจารณาน้ำฟ้าในแง่ใหม่...  ลดอคติและมองที่ความเป็นจริง...   เด็กที่อายุเพิ่งเข้าเลขสองหมาดๆ...เพิ่งเรียนจบ  ทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองและหลานเพียงลำพัง...  เด็ก...ที่รับภาระหน้าที่ของผู้ใหญ่เอาไว้เต็มสองบ่าเล็กๆนั่น...  เด็กผู้ชาย...ที่ยอมเรียกตัวเองว่าแม่...  ทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่อย่างการเป็นแม่คนให้กับหลานของเธอ 


   ...เด็กที่สมควรจะถูกเรียกว่า ‘แม่’ จริงๆ...ยิ่งกว่าเธอเสียอีก...


“เธอนี่...  น่าจะมาเกิดเป็นผู้หญิงนะ...”  ...แล้วก็มาเกิดเป็นลูกของฉันอีกคน...   คุณหญิงดารกานต์แอบต่อท้ายในใจ...


   น่าแปลก...ที่ตอนนี้ความโกรธ  ความเกลียดน้าชายของหลานตรงหน้ามันจางหายไปหมด...  เป็นไปได้ยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน...  รู้แต่เพียงว่าตอนนี้   หล่อนยอมแพ้หัวใจรักหนูลินในตัวเด็กคนนี้จริงๆ...


“...ถ้าเราออกไปจากที่นี่ได้...  ฉันจะไปขออโหสิกรรมจากพี่สาวเธอ...”  คุณหญิงดารกานต์เอ่ยบอกน้ำเสียงแน่วแน่... 


-------------------------------------------------   -----  - - ---              -- -                -                  -

to be continue...


...เงิบ...  ลากวิญญาณที่ละแล้วซึ่งสังขารอุ้มหนูลินมาปล่อยลงเล้า... 

...ช่วงนี้อากาศหนาวมาก...  ...ช่วงนี้สอบเยอะมาก...    :L1: :pig4:   

...แต่ยังเลี้ยงหนูลินต่อนะ  T^T  ทิ้งไม่ได้หรอก  น่ารักขนาดนี้...เน้อ  แล้วเจอกันตอนใหม่จ่ะ...  <3

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 07-10-2012 10:29:38

 :sad11: :sad11: :sad11:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 07-10-2012 10:31:03

เย้ ~ ในที่สุดคุณหญิงนี้ก้ใจดีซักที

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 07-10-2012 10:35:18

คุณหญิง  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 07-10-2012 10:44:24

อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยอะ
เพิ่งเข้าใจความรู้สึกของคุณหญิงนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 07-10-2012 10:48:34

ซึ้งกับน้ำฟ้าอะ เย้ดีใจจังในที่สุดคุณหญิงก้อยอมรับน้ำฟ้าแล้วแต่เรื่องหลานนะแล้วกับเรื่องของลูกจะเป็นยังงัยนา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 07-10-2012 10:50:38

 :กอด1: คนเขียนสู้ สู้
รักหนูลินมากกกก น่ารัก >.<
แล้วมาอีกน้าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: →Yakuza★ ที่ 07-10-2012 10:54:19

พ่อมังคุดรีบมาช่วยแฟนจ๋า หนูลินกะคุณแม่มหาโหดไวไวน๊าาา  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 07-10-2012 11:08:09

สงสารน้ำฟ้าจัง เข้มแข็งไว้นะคะ
เดี๋ยวพี่ตะวันมาช่วยแล้วนะ ^^
คุณหญิงดีแล้ววว  ลดทิฐิลงไป
บางทีอาจจะได้อะไรดีๆกลับมานะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 07-10-2012 11:21:59

ดีจังที่เข้าใจกันแล้ว
รีบๆมาต่อน้า รออยู่ค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 07-10-2012 11:24:30

ออกมาจากที่นั่นให้ได้ก่อนนะคุณหญิงนะ   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 07-10-2012 11:28:49

อ้างถึง

“ฉันเป็นคนใจร้อน...  และใจร้ายมากด้วยฉันยอมรับ...  อะไรที่ฉันไม่ชอบ...ฉันจะกำจัดมันให้สิ้นซาก

เธอเคยเป็นนางพยาบาลได้ไง?  :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 07-10-2012 11:45:24

คุณหญิงเห็นใจคนอื่นบ้างสักที
อย่าให้ใครเป็นอะไรเลย รีบมาช่วยน้ำฟ้าเร็วๆ นะ คุณตะวัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 07-10-2012 12:02:53

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 07-10-2012 12:08:27

สงสารหนูลิน  :sad4:

ความหิว  นี่คือทุกข์ที่ทรมานมากอย่าบอกใครเชียว   ยิ่งกับเด็กเล็กๆแบบหนูลินยิ่งแล้วใหญ่เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 07-10-2012 12:17:09

มันเป็นความจริงที่ว่า
ไม่มีใครเลวร้ายมาตั้งแต่เกิด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 07-10-2012 12:18:47

พ่อแม่รังแกฉันจริงๆ  คุณหญิงนะเห็นแก่ตัวจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 07-10-2012 12:25:23

ใช่ คุณหญิงน่าจะเข้าใจคำว่ารักของรวีกับน้ำฝนตั้งแต่แรก ตอนนี้ช่วยเข้าใจคุณตะวันกะน้ำฟ้าด้วย หลังจากนี้ก็ช่วยตะวันพิชิตใจฟ้าด้วยละกัน เพื่อจะได้ลูกกับหลานเพิ่ม

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 07-10-2012 12:37:58

เง้อ,,,, ยังไม่หายคิดถึงหนุลินเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 07-10-2012 12:41:45

ในที่สุดคุณหญิงแม่ก้อใจอ่อน
555555
แคล้วคลาดนะหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 07-10-2012 12:42:08

ในที่สุดคุณหญิงแม่ก้อใจอ่อน
555555
แคล้วคลาดนะหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Vvsarang ที่ 07-10-2012 12:44:34

ค...คุณหญิง  :m15: :m15:
ในที่สุดก็ยอมเปิดใจแล้วสินะ
แต่คิดถึงคนแต่งมากอ่ะ กลับมาไวๆนะค่าา
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 07-10-2012 13:14:32

ในที่สุดคุณหญิงก็สำนึกได้ ยังไม่เกินเยียวยา

แต่ที่คุณหญิงแอบคิดว่า อยากให้ฟ้ามาเกิดเป็นลูกตัวเองนั้น
ถึงแม้จะไม่ได้เป็นลูกแท้ๆ แต่ยังไงก็ได้ตำแหน่งลูกสะใภ้แล้วนิ อิอิ

+1 ให้หนูลินตัวนิ่ม

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 07-10-2012 13:32:13

 :กอด1:จัดการพวกมันเลย :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 07-10-2012 13:34:15

แล้วในที่สุด คุณหญิงก็เข้าใจอะไรๆ ซักที  เพราะหัวอกความเป็นแม่สินะ
ลุงม้าน้ำกับคุณปู่มาช่วยเร็วๆ น๊า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 07-10-2012 13:44:13

ในที่สุดคุณหญิงก็ยอมลดทิฐิลงซ่ะที
โล่งใจ ยังไงก็ขอให้ทุกคนปลอดภัยเน้ออ

รอตอนต่อไปค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 07-10-2012 13:50:16

คุณหญิงเปิดใจและเปิดอกกับน้ำฟ้าแล้วสินะ
อาจจะเพราะเข้าใจในหัวอกคนเป็นแม่เหมือนกัน
สงสารก็แต่หนูลิน ไหนจะหิวไหนจะไม่สบายตัว
คุณลุง(และควบตำแหน่งว่าที่คุณพ่อ)รีบมาช่วยนะ
คุณหญิง น้ำฟ้า และหนูลินตัวอ้วนรออยู่ :serius2:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ ยิ่งอ่านยิ่งคิดถึงหนูลิน :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 07-10-2012 13:51:25

คุณหญิงแม่จะใจอ่อนแร้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: timvasabi ที่ 07-10-2012 15:21:33

ซึ้งค่ะ ฮือๆๆๆ หมดแล้วความแค้น ตอนนี้มีแต่ความเข้าใจนะ
มีความสุขกันซักที ดีจังค่ะ^^

ปล. รอตอนหน้า รอพระเอกมาช่วยนายเอกเราจากดงมารทั้งหลาย
แต่ถ้าช่วยออกไปได้แล้ว ขุนๆๆฟ้าให้อ้วยเป็นหมูเลยนะค่ะ ผอมเกิ๊นนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 07-10-2012 15:38:10

มาต่อีกน้า  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 07-10-2012 15:38:44

น้ำฟ้า คุณหญิงแม่  :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 07-10-2012 15:42:37

แม้สถานการณ์ภายนอกจะไม่ค่อยดี แต่สถานการณ์ภายในก็ดีขึ้นมากแล้ว

นู๋ลินของน้า เด๋วป๊ะป๋าก็มาช่วยแล้วน้าาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 07-10-2012 15:45:59

คุณปู่่ ลุงม้าน้ำ รีบไปช่วยหนูลินด่วน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 07-10-2012 15:57:52

ดีใจกับน้ำฟ้าด้วย  ที่คุณหญิงคิดได้และเริ่มเข้าใจน้ำฟ้ามากขึ้น

นี่ถ้ารอดกลับไปได้  น้ำฟ้าคงได้ไปอยู่กับครอบครัวตะวันได้อย่างมีความสุขซะที

 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 07-10-2012 16:07:14

ตอนนี้คุณหญิงก็น่าสงสารอยู่เหมือนกันนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 07-10-2012 16:22:37

โอ้ววว
คุณหญิงแม่ ตอนนี้ทำเอากระจ่างเลย
คือคนเป็นแม่อ่ะ หวงลูกมากกว่าอะไรทั้งหมด
น้าเราเพิ่งมีน้องตอนแก่  หวงมากกกกกกก มากที่สุดก็ว่าได้
แถมยอ่งโตก็ยิ่งมีเรื่องให้หวงมากขึ้น
คุณหญิงเค้าแค่อยากให้ลูกสบาย เวลาที่เค้าสองคนไม่อยู่แล้วมากกว่า

ปล.ตอนนี้เถียงแทนคุณหญิงเต็มที่ 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 07-10-2012 16:31:00

คุณหญิงก็น่าสงสารนะ
ทำเพราะรักลูกเกินไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 07-10-2012 16:43:22

นานมากอ่า :เฮ้อ:
อีก5ปีจบใช่มั๊ยนิยายเรื่องนี้  :laugh:               :a5:   o22

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 07-10-2012 16:45:08

อั๊ยย่ะ! เข้าใจกันแย้ว~ คุณหญิงก็ไม่ได้ร้ายจนเปลี่ยนไม่ได้สินะXD

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 07-10-2012 17:15:13

มายก๊อดดดดด คุณหญิงแม่เข้าใจแล้ว

แหม ไม่ต้องเกิดมาเป็นผู้หญิงก็รับน้ำฟ้าเป็นลูกสะใภ้สิค่ะ

55555 ได้ครบเลยเน้อ ได้ทั้งหลาน และลูกสะใภ้

หนูพูดถูกป่ะคุณหญิงแม่ หายเกลียดขึ้นมานิดนึง

แล้วจะเป็นยังไงต่อหนออ

คุณพ่อดูโหดได้อีก 5555 โหดกว่าคุณตะวันอีกเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 07-10-2012 18:06:53

คุณหญิงแม่จะกลับใจแล้ว  :กอด1:

 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 07-10-2012 18:23:39

ดราม่าเหลือเกิน 555+

ลุงรังสิมันต์รีบมาช่วยแม่ฟ้ากับหนูลินน้าาาาาา  :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 07-10-2012 18:43:13

งืมมม ลุ้นๆ มะไหร่จะมีใครมาช่วยหนูลินเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 07-10-2012 18:43:54

ไม่ต้องใครทำอะไรคุณหญิง เพราะทุกวันที่ผ่านมาคุณก็อยู่กลับตราบาปมาตลอดแล้ว


หวังว่าหลังจากนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างในความสัมพันธ์ ของคนเหล่านี้จะดีขึ้นนะ เพื่อ หนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 07-10-2012 19:35:19

ในที่สุดก็เข้าใจสักทีนะ คุณแม่ดารกานต์ จะได้ไม่ต้องมาแค้นเคืองกันอีก

ที่นี่ก็น่าเป็นห่วงทั้งสามคนแล้วล่ะ

จะเป็นงัยต่อน้า...รออยู่จ้า

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 07-10-2012 19:48:43

อ่านไป :m15:สงสารคุณหยิงเหมือนกัน :monkeysad: :monkeysad:


รอออออออออออออออออออออออจ้า :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 07-10-2012 20:00:48

คุณแม่สามียอมรับว่าที่ลูกสะใภ้แล้วใช่ป่าวค่ะ
คุณปู่กะลุงๆรีบมาช่วยหนูลินนะครับ
หนูลินอึดอัดจะแย่แล้วอ่า

ขอบคุณนะจ๊ะ
รอฉากสวีทของแม่ฟ้ากะปะป๋าตะวันอยู่นะคร่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: seven ที่ 07-10-2012 20:08:50

โอเย้~ เขาเข้าใจกันแล้วววววววววว
ชอบตอนนี้มากๆๆๆเลยอ่ะ
รับรู้ได้ถึงความรู้สึกของเป็นแม่คนที่รักลูกมากๆๆ
อ่านแล้วแอบซึ้งอ่า
ส่วนคุณศิลางานนี้ขอจัดหนักนะค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 07-10-2012 20:41:33

+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 07-10-2012 21:17:23

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 07-10-2012 21:36:26

คุณหญิงเปี๋ยวไป๋  :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: jubujubu ที่ 07-10-2012 21:51:36

เริ่มปรับความเข้าใจกันแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 07-10-2012 23:08:41

มาซะทีๆๆ พี่น้ำฟ้าๆๆ คุณหญิงก็ไม่มีอคติแล้ว สงสัยแม่ฟ้าของเราจะได้ไปเปนลูกสะใภ้ของคุณหญิงแน่ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 07-10-2012 23:45:58

คนเป็นแม่ก็แค่อยากให้ลูกได้สิ่งดี ๆ แม้จะต้องทำร้ายคนอื่นก็ตาม มันผ่านมาแล้วจะมามัวจมกับอดีตก็ไม่มีอะไรดีขึ้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 08-10-2012 01:08:11

 :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 08-10-2012 01:59:23

เข้าใจหัวอกความเป็น "แม่" เหมือนกัน แต่ถ้าคุณหญิงรู้ว่าลูกชายจะยกตำแหน่งลูกสะใภ้ให้อีกตำแหน่ง
คุณหญิงจะยังเข้าใจหรือเปล่าเนี้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 08-10-2012 04:02:03

ซึ้งมากเลยค่ะ น้ำตาไหลเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 08-10-2012 05:45:41

คุณพ่อสามีออกโรงทีไรก็เท่ตลอดเลยนะคะ o13
ส่วนคุณตะวันมีโอกาสเมื่อไหร่ก็รีบไปช่วยลูกเมียออกมาเร็วๆนะ :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 08-10-2012 08:33:35

ในที่สุดคุณหญิงก็เปลี่ยนความคิดแล้ว
แล้วคงจะเด็นดูแม่ฟ้าแน่ๆเลย
ตะวันมาช่วยแม่ฟ้าเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 08-10-2012 10:37:07

คุณหญิงเป็นคนดีได้แล้วสินะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 08-10-2012 11:25:58

โหวววว กว่าคุณแม่จะยอมรับได้ ต้องเจอขวากหนามและเรื่องร้ายแรงเยอะเชียวนะ
เอาเถอะ อย่างน้อยในความทุกข์ ก็มีเรื่องนี้ที่เป็นความสุข
รอๆๆ พระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 08-10-2012 11:54:48

เฮ คุณหญิงใจยัีกษ์ แปลงร่างเป็นคุณย่านางฟ้าแล้ว

ขอให้รอดไวนะคะ เป็นห่วงหนูลินจุงบุย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 08-10-2012 12:03:45

คุณหญิงน่าสงสารอยู่นะ เพราะรักลูก อยากให้ลูกได้ในสิ่งดีๆ
แต่ก็ลืมคิดถึงจิตใจของลูก เฮ้ออออ
หวังว่าต่อไปคุณหญิงคงไม่ขัดขว้างความรักของลูกอีกนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: mingmingzz ที่ 08-10-2012 12:48:42

คุณแม่กลายร่างจากนางมารมาเป็นคนปกติแล้ว เย้ๆ
ชอบน้ำฟ้าซะด้วย อยากให้เป็นผู้หญิงเป็นลูกนี้คงทำไม่ได้. แต่ถ้าเป็นภรรยาลูกชายเป็นลูกสะใภ้อันนี้เป็นได้แน่นอน
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 08-10-2012 13:09:03

จัดว่าคุณหญิงยังเป็นบัวเหล่าที่3นะ เพราะยังสลัดมิจฉาทิฐิออกได้
ขอให้ตรงนี้เป็นเรื่องร้ายกาจสุดท้ายที่หนูลินกับน้ำฟ้าจะต้องเจอเถอะนะ  อย่าได้มีอะไรที่เลวร้ายไปกว่านี้อีกเลย
คุณหญิง... น่าแปลก...ที่ตอนนี้ความโกรธ  ความเกลียดน้าชายของหลานตรงหน้ามันจางหายไปหมด...  เป็นไปได้ยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน...  รู้แต่เพียงว่าตอนนี้   หล่อนยอมแพ้หัวใจรักหนูลินในตัวเด็กคนนี้จริงๆ...
แล้วมันพอจะทำให้คุณหญิงยอมรับน้ำฟ้าในฐานะคนรักของตะวันได้ด้วยรึเปล่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 08-10-2012 14:52:35

รับรองได้ว่่าถ้าออกไปได้หมดเรื่องแล้ว คนที่จะเป็นไอ้หมา(อ่านออกสำเนียงสุพรรณนะค่ะ)หัวเน่าก็คือ คุณตะวัน ฟันธง :laugh:

แม่ฟ้ากะหนูลินขึ้นแท่นลูกรักกะหลานรักแน่นอน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 08-10-2012 15:12:02

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 08-10-2012 16:15:18

เข้าใจเช่นกันครับ  ความรักเป็นแบบนี้แหละครับ ทั้งถูกใจ ขัดใจ เอาใจช่วยน้ำฟ้านะครับ คุณหญิงด้วยเอ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 08-10-2012 17:20:27

ปรับความเข้าใจกันแล้ว
พาน้ำฟ้าเข้าไปเป็นลูกสะใภ้เลยคุณหญิง!!! o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 08-10-2012 17:28:40

คำว่าแม่ ต้องหาสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อลูก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 08-10-2012 17:45:09

ไม่ต้องขอให้น้ำฟ้ามาเกิดเป็นลูกหรอกคุณหญิง
เพราะตอนนี้ก็เป็นลูกสะใภ้อยู่แล้ววว    :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 08-10-2012 18:24:01

ในที่สุดยัยคุณหญิงใจร้ายก็ยอมเข้าใจน้ำฟ้าแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 08-10-2012 18:42:05

โฮ่ๆๆ คุณนายกับฟ้า เริ่มใจเข้าใจกันแล้ว
แบบนี้ต่อไปฟ้าก็เป็นสะใภ้บ้านนี้ได้ แบบไม่ต้องกังวลเรื่องแม่สามีกับลูกสะใภ้แล้ว
พระ-นายรักกันแล้ว ปัญหาความเข้ากันได้ของครอบครัวก็ดูจะไม่เป็นไรแล้ว
ตัวโกงก็จะถูกพระเอกล้างบางแล้ว อย่างนี้เรื่องกันก็ใกล้จบแล้วดิ่เนี่ย
ยังอยากเจอหนูลินอีกนานๆนะ แต่ก็อยากให้พระ-นายรักกันแบบไร้อุปสรรคซะทีอ่ะ

 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 08-10-2012 20:10:00

เย้~

ไม่มาม่าแล้ววววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: MiMiNaRu ที่ 08-10-2012 21:12:07

จะเป็นยังไงต่อน้า!  อยากรู้ๆๆๆ > W <!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: mr.tou_chi ที่ 09-10-2012 19:10:11

กรี๊ดดดด สนุกมากกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 09-10-2012 20:24:16

แง่วววววว รีบมาต่อนะฮ่ะ กำลังซึ้งเลยค่ะ
ปล.สู้สู้นะค่ะ เราก็สอบเยอะเหมือนกัน ผ่านไปด้วยกันนะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 09-10-2012 20:49:30

เศร้าอ่าาาาาาาาาาา


แม่ผัว ลูกสะใภ้ เขาดีกันแล้วเนาะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 10-10-2012 00:31:04

เข้าใจกันแล้ว น่าสงสารคุณย่าเหมือนกันแฮะ  o7
พอออกไปได้แล้วก็จะได้สุขขีกันซ๊ากกกที ...รึเปล่า  :o :o :o

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-10-2012 07:47:55

รังสิมันต์ไปช่วยฟ้า ลิน และแม่ให้ได้นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 10-10-2012 08:13:08

ดีและ ดีดีกันบ้างเหอะ แม่สามีเริ่มจะดีแบบนี้ ค่อยยังชั่วหน่อย 555

นายเอกน่าสงสารจังเนอะ สู้ต่อไปปป

รอตอนหน้าคร๊าบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 10-10-2012 16:49:35

โอ้ย ซึ้งงงงงงงงงงงงงง งึ๊งๆๆๆๆๆ

ชอบตอนนี้จังเลย :)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 10-10-2012 21:14:52

คุณหญิงยอมรับน้ำฟ้าแล้ว :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.44 !>> [7/10/2012] PG.125
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-10-2012 22:13:16

ในที่สุดคุณแม่ก็ยอมรับฟ้าแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 12-10-2012 08:23:14

คุณแม่...ครับผม !!!



“...ถ้าเราออกไปจากที่นี่ได้...  ฉันจะไปขออโหสิกรรมจากพี่สาวเธอ...”  คุณหญิงดารกานต์เอ่ยบอกน้ำเสียงแน่วแน่...  น้ำฟ้าหันมองพร้อมยิ้มให้น้อยๆ  เขากำลังจะเอ่ยปากบอกคำสั่งเสียสุดท้ายของพี่สาวให้ผู้หญิงตรงหน้ารับทราบ...  แต่ทว่าเสียงปรบมือที่ดังเคล้ามากับเสียงหัวเราะต่ำๆที่อยู่นอกห้องก็ทำให้เขาหันมองไปที่ประตู


   ลูกบิดที่ประตูสั่นก็อกแก็กไม่นานก็มีคนหมุนเปิดมันออก...  ที่ก้าวเข้ามาก่อนคือผู้ชายไว้หนวดหน้าโหดที่เป็นคนจับน้ำฟ้ามาก่อนหน้านี้...  แต่ผู้ชายอีกคนที่เดินตามหลังเข้ามาน้ำฟ้าไม่คุ้นหน้าเลย...  เขาอยู่ในชุดสูทสีเทา  ทรงผมรองทรงตัดสั้นเรียบร้อย  มันเริ่มมีสีเทาแซมจางๆ  ดูจากบุคลิกแล้วน่าจะเป็นคนใหญ่คนโตอยู่...  เพียงแต่น้ำฟ้าไม่รู้ว่าเป็นใคร...


“...ผมทราบซึ้งกับบทรำพึงรำพันแม่ๆลูกๆของพวกคุณมากเลย...  คุณหญิงดารกานต์   คุณหญิงผู้หยิ่งทะนงและจองหอง...  รักลูกมากถึงขนาดพอลูกตาย...ตัวเองก็เลย...กลายเป็นบ้า...  ฮ่าๆ...”  ชายในชุดสูทสีเทาคนนั้นยิ้มหัวเราะราวมันเป็นเรื่องขำนักหนา...


   น้ำฟ้าหันมองใบหน้าด้านข้างของคุณหญิงดารกานต์ก็พบเพียงความเรียบเฉย  ไม่มีสีหน้าตกอกตกใจ  หรือแม้แต่จะมีอาการโกรธให้เห็นเลยซักนิด...


“...ฉันก็นึกอยู่ว่าเอ๊...  ในเมืองไทยนี่มันจะมีหมาลอบกัดตัวไหนที่ใช้วิธีต่ำๆแบบนี้ในเกมส์ธุรกิจได้อีก...  ที่แท้ก็เป็นหมาในซอยเดียวกันนี่เอง...  นายธรรณธร...”  คุณหญิงเอ่ยเสียงเนิบๆ   ยกขาสลับไขว่ห้างพร้อมยกมือกอดอก  เชิดหน้าสีหน้าไม่ทุกข์ร้อนอะไร...


“จะตายวันตายพรุ่งอยู่แล้วยังไม่เจียมปากอีกนะคุณนาย...  เอาล่ะผมไม่อยากพูดมาก...  ผมแค่จะมาเอาของที่ทำให้ผัวคุณนายรีบเอาเอกสารมาให้ผมไวๆ...  เพราะตอนนี้ผมรอแทบจะไม่ไหวแล้วที่จะได้เป็นเจ้าของเกาะนั่น...  แถมดีไม่ดีผมอาจจะได้เหมืองมาด้วยนะคุณนาย...  คิดว่าไง...คุ้มมั้ยล่ะ  ฮ่าๆ...”


“ว่าไงนะ...   ค่าตัวฉันกับหลานมีค่าแค่เกาะเกาะเดียวกับเหมืองเนี่ยนะ !!  ไม่ถูกไปหน่อยเหรอฮะ...  โอ๊ย...ตาหนูของฉันมีค่ามากกว่านั้นตั้งเป็นร้อยล้านเท่าเชียวนะยะ...”  คุณหญิงดารกานต์มีสีหน้าบูดบึ้งไม่พอใจแบบที่น้ำฟ้าดูออกว่าแค่แกล้งทำ...  และเขาก็คิดว่าผู้ชายคนนั้นก็คงดูออกเช่นเดียวกัน  แต่กลับมีท่าทีเพียงแค่ยักไหล่เหมือนไม่ได้สนใจในสิ่งที่ได้ยินมากนัก...


“...ผมไม่เถียงคุณนายแล้ว...  ยอมรับก็ได้ว่าเด็กคนนั้นมีค่าขึ้นมาอีกนิดนึง...  เพราะมันสามารถจะช่วยเป็นตัวเร่งปฏิกริยาให้นายใหญ่ศิลารีบมาหาผมเร็วขึ้นได้...   เอาเป็นว่า...  ผมขอนิ้วหลานคุณนายไปซักนิ้วแล้วกันนะ...  จะส่งไปกำนันให้คุณปู่ของเด็กน้อยเสียหน่อย...  เผื่อจะได้มีอะไรเก็บไว้ดูต่างหน้าแทนลูกชาย...  และหลานที่กำลังจะตายตามพ่อของมัน...  หึหึ...”  มันพูดเสียงเนิบนาบพร้อมเอามือถูกันเหมือนกำลังจะได้ของเล่นที่ถูกใจ...   


“...แก !  อย่าเข้ามานะ...”  คุณหญิงดารกานต์ลุกขึ้นยืนกางแขนกันน้ำฟ้ากับหลานตัวเองทันทีที่ผู้ชายไว้หนวดเคราที่ยืนข้างชายใส่สูทหยิบมีดออกมาถือ


“เฉือนมาซักนิ้วพอนะ...  เก็บไว้หลายนิ้วพอมันเน่าแล้วเดี่ยวจะเหม็นบ้านคุณนายเขา...  ฮ่าๆ...” 


“อย่าเข้ามาไง...ฉันบอกให้แกหยุดอยู่แค่นั้นเลยนะ...!!”   ดารกานต์ตะโกนลั่น   หล่อนยืนกางแขนกั้นคนสองคนด้านหลังไว้ไม่ขยับ  แม้ว่าคมมีดมันจะมาจ่ออยู่ตรงหน้าก็ตาม...


“...แห่ะๆ...  ใจจริงกูอยากตัดนิ้วมึงมากกว่านะอีคุณนาย...  ปากดีได้ใจจริงๆ...  แต่ต้องมาตัดนิ้วเด็ก...  งานผมง่ายไปมั้ยครับนาย...”  มันแกล้งพูดถามนายมันก่อนจะพากันหัวเราะร่าทั้งนายทั้งบ่าว...


   น้ำฟ้ามองคมมีดตาสั่นไหวระริก...  สมองคิดพยายามหาทางช่วยลูกให้ได้...  แต่สมองมันกลับตื้อตันไปหมดคิดหาทางออกอะไรไม่ออกเลย...   จนกระทั่งคุณหญิงดารกานต์ถูกลูกน้องของชายชื่อธรรณธรนั่นตบด้วยสันมือจนล้มลงไปกองกับพื้น...  น้ำฟ้าถึงได้หาเสียงตัวเองเจอแล้วตะโกนบอกไปว่า...


“อย่าทำอะไรผู้หญิงกับเด็กนะ !  ถ้าจะทำ...ให้มาทำที่ผม...”   เด็กหนุ่มตะโกนบอก...  แม้ไม่มั่นใจเลยว่าตัวเองจะสามารถช่วยอะไรได้รึเปล่า... 


   และแล้วเพราะคำพูดนั่นจึงทำให้น้ำฟ้าตกเป็นเป้าหมายของทั้งนายธรรณธรและลูกน้องไปในทันที...


“ปากกล้าดีนี่ไอหนู...  กูเห็นนั่งเรียบร้อยมาได้ตลอด...  นี่ถ้าอยู่เฉยๆแล้วทำตามที่กูบอกดีๆก็ว่าจะปล่อยให้รอดแล้วนะเนี่ย...”  ชายไว้เคราค่อยๆเดินถือมีดพร้อมย่างเท้าเข้าหาน้ำฟ้าเรื่อยๆ  รังสีคุกคามแผ่รัศมีเต็มเปี่ยม...  น้ำฟ้าไถตัวเองติดโซฟาเพื่อหนีการคุกคามตรงหน้า   ปลายหางตาเห็นเงาร่างคุณหญิงค่อยๆลุกขึ้นมาจากพื้น...


“...มึงส่งเด็กมาให้กู...  แล้วมึงจะรอด...  ...อีคนสวย...”  มันพูดน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม...


“ไม่มีทาง...”  น้ำฟ้าปฏิเสธทันควันแบบไม่ต้องคิด   แม้ร่างกายจะสั่นตั้งแต่หัวจรดปลายขา  แต่มือที่กอดประคองหนูลินที่นอนร้องครางอืออาอยู่กับอกกลับนิ่งสนิท  เขากอดหนูลินมิดไว้กับตัว...  สายตาจ้องตามปลายมีด   มันขยับมาจนใกล้    ทำให้เขาถอยหนีไม่ได้อีกแล้ว...


“หึหึ...ฮ่าฮ่าฮ่า...  ไงอีหนู...  ถ้ามึงยังหนีอีกคราวนี้กูจะตัดแขนมึงทิ้ง  แล้วเอาตัวเด็กมาแทน...  คราวนี้มึงอาจไม่ได้รอดตายดีๆนะ...”


“เอาสิ...  ตัดแขนผมไปแทนลูกได้เลย...”  น้ำฟ้ามองจ้องตอบ...  เขายื่นแขนข้างที่โดนเจาะเข็มน้ำเกลือไปข้างหน้าเข้าไปใต้มีด...  แม้น้ำเสียงจะสั่นและแผ่วเบา   แต่ห้องที่เงียบสนิทจนได้ยินแม้เสียงเข็มนาฬิกาตก  ก็พลอยทำให้คุณหญิงดารกานต์ได้ยินชัดเต็มๆสองหูเลยทีเดียว


“เธออย่าทำอะไรบ้าๆนะ !!”  ดารกานต์ตะโกนก้อง...   ธรรณธรที่ยืนอยู่ริมประตูขมวดคิ้วเล็กๆก่อนเอ่ยถามน้ำเสียงสงสัยจริงจัง


“คุณหญิง...  ไม่ใช่ลูกในไส้ซักหน่อยไม่ใช่เหรอ...  แค่พี่เลี้ยงเด็กเองถ้ามันอยากโดนตัดแขนตัดขาตามลูกมันก็ปล่อยมันไปเถอะครับ...  ทำไมมองผมอย่างนั้นล่ะ...  รึว่า...?   มันเป็นเด็กคนสำคัญของครอบครัวคุณอีกคน...  งั้นดีเลย...ตัดแขนมันพร้อมนิ้วเด็กส่งไปให้สามีคุณนาย...  เอกสารผมคงจะมาเร็วเป็นสองเท่าเลยทีเดียว...  ฮ่าๆๆ...”


“ไม่ใช่ !!  ไอเด็กนั่นมันก็แค่...พี่เลี้ยงเด็กที่ฉันจ้างมาเอง...มันไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วย  ฉันแค่กลัวหลานฉันจะ...”


“ใช่ครับ !!  คุณตัดแขนผมไปแทนได้เลย...  เพราะว่าตัวผม...มันก็มีค่าสำคัญพอๆกับหนูลิน...”  น้ำฟ้าเอ่ยแทรกเสียงดังขึ้นมา   เขาหันมองไปทางคุณหญิงดารกานต์แววตาไหววูบ...  ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ตัวเองคิดทำมันดีแล้วรึเปล่า...  “ผมขอโทษนะครับคุณหญิงดารกานต์...ที่ผมทำตัวเหมือนพี่สาว...” 


“อะไร...เธอจะพูดอะไรหุบปากไปเลย !!”  ดารกานต์ปวดหัวจนเส้นข้างขมับเต้นตุบ...  หล่อนมองไม่ออกเลยว่าเด็กน้ำฟ้านั่นกำลังจะพูดอะไร...  อุตส่าห์พูดช่วยเพื่อหวังจะให้รอด...  แต่เด็กนั่นกลับ...


“...ผมเป็น ‘เมีย’ คุณรังสิมันต์...  ผมเป็นคนรักของเขา...”  น้ำฟ้าบอก...  รู้ว่าไม่ใช่เวลาที่จะมาอายแต่พอพูดออกมาเองแบบนี้แล้วเขากลับรู้สึกกระดากปากยังไงบอกไม่ถูก  แถมใบหน้ายังเผลอร้อนผ่าวแบบควบคุมไม่ได้อีก...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 12-10-2012 08:26:28

“เธอ...  ว่าไงนะ...”  ดารกานต์กำลังคิดว่าหล่อนหูฝาด... 


“ผมเป็นคนรักของคุณรังสิ...คุณตะวัน...  ลูกชายคนรองของคุณหญิงดารกานต์...  เราสองคนรักกันมาก...  เขาอยากให้คุณหญิงยอมรับผม...  ผมเลยได้มาเป็นพี่เลี้ยงของ...คุณหนูไวโอลิน...  เพราะฉะนั้น...  ถ้าคุณตัดแขนหรือตัดขาผมส่งไปให้คุณรังสิมันต์...  รับรองได้ว่าเขาต้องรีบมาเร็วมากแน่ๆ...  เพราะเขาเป็นคนใจร้อน...  แล้ว...เอ่อ...”


“ฮ่ะๆ...ฮ่าๆๆ...  เห็นสีหน้าอีนังคุณหญิงตอนนี้แล้วมันสะใจจริงโว้ย... ฮ่าๆๆ  ลูกชายมีเมียเป็นผู้ชาย...  เป็นเรื่องน่ายินดีมากเลยนะ...  เออดี...  งั้นฉันจะได้จัดการไปทั้งคู่เลย...  เอาเด็กวางไว้ตรงนั้นสิ...  ฉันจะได้จัดการเธอก่อน...”  ชายผมสีเทาพูดกับเขาด้วยแววตาพราวระยับ...  สีหน้าแลดูมีความสุขและผ่อนคลาย...


   น้ำฟ้าเดินเบี่ยงหนูลินไปข้างตัวเพราะชายไว้เคราที่ยืนถือมีดจ่อเขากำลังยื่นมือเข้ามาหา...  น้ำฟ้าตัดสินใจในเสี้ยวนาทีนั้น  เขาหลับตาสูดหายใจเข้าลึกแล้ววิ่งลอดใต้แขนชายไว้เคราพุ่งตัวเองไปหาคุณหญิงดารกานต์...  โชคดีที่เขาตัวเล็กและเพราะคนเป็นต่อคงไม่คิดว่าเหยื่อที่ถูกต้อนจนจนมุมจะกล้าวิ่งหนีไปแบบไม่ให้ทันตั้งตัวภายในเสี้ยววินาทีแบบนี้...


“คุณหญิง...ผมฝากลูกด้วย...”  น้ำฟ้าเอ่ยเสียงสั่น...  น้ำตาแทบจะไหลตอนที่ต้องปล่อยหนูลินออกไปจากอกแล้วต้องยื่นให้คนอื่นกับมือตัวเอง... 


             คุณหญิงดารกานต์ไม่มีเวลาจะอึ้งนาน...  เมื่อจู่ๆเด็กหนุ่มตรงหน้าก็ยัดห่อผ้าสีฟ้าที่มีเสียงเด็กงอแงมาให้ตรงหน้า... มือของหล่อนก็ยกขึ้นมารับทันทีแบบอัตโนมัติ...  ส่วนเจ้าตัวเล็กก็เหมือนจะรู้ว่าต้องห่างจากอกแม่  เจ้าหนูจึงเริ่มเบะปากแล้วส่งเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาทันที...


“เดี๋ยว...นี่เธอจะทำบ้าอะไร !”  คุณหญิงกดเสียงให้ต่ำและเบาที่สุด...  เด็กน้ำฟ้าน้ำตาร่วงผล็อยลงสองข้างแก้ม...  เขาไม่ตอบคำถามหล่อนเพียงแต่พูดฝากลูกชายอีกครั้งพร้อมเอามือลูบแก้มเด็กน้อยแผ่วเบา...


“...ผมฝากหนูลินด้วย...  ถ้าผมเป็นอะไรไปช่วยดูแลแกแทนผมที...  ผมขอร้อง...”  น้ำฟ้าบอก  รู้สึกใจวูบโหวงทันทีที่นิ้วเล็กๆของหนูลินทันเอื้อมมาเกี่ยวผมของเขาไว้แล้วกำแน่นไม่ยอมปล่อย...  เขาเองก็ไม่อยากปล่อยมือไปจากนิ้วนุ่มนิ่มของหนูน้อยเช่นกัน...  แต่ทว่าเสียงตวาดที่ดังมาจากด้านหลังก็ทำให้เขาต้องรีบแกะนิ้วน้อยออกจากผมตัวเองอย่างรวดเร็ว...


“สั่งเสียร่ำลากันเสร็จรึยังวะ...  ไวจริงนะมึงไอเด็กโง่...  เดี๋ยวลูกมึงก็จะตายตามมึงไปแล้ว...  ค่อยไปร่ำลากันในนรกก็ไม่สายเสียหน่อย  ฮ่าๆ...  ชักช้าจริง...มานี่ !!!”  ชายไว้หนวดเดินถือมีดดุ่มๆเข้ามาหาน้ำฟ้า  เอื้อมมือคว้าแขนเล็กๆได้ก็ดึงอย่างแรง...   แต่ทว่าก็ติดที่แขนเล็กๆของหนูลินมันดึงผมน้ำฟ้าไว้แน่นมาก   จนทำให้มันไม่สามารถดึงตัวไอเด็กคนนี้ออกมาได้...   “ยุ่งยากจริงนะมึง...!”


   มันคำรามก้อง...  ก่อนจะเงื้อมีดขึ้นแล้วจ้วงแทงลงในเสี้ยววินาที...


“อย่า !!!”  น้ำฟ้าพลันใจหายวูบ  แว่บนั้นนึกไปว่าแขนลูกโดนตัดขาดแน่  ตั้งใจจะเอาแขนตัวเองยื่นเข้าไปรับแทน...  แต่พอรู้สึกตัวอีกทีก็รู้สึกถึงเศษอะไรซักอย่างที่ปลิวว่อนลงพื้น...  พอหันมองตามพร้อมอาการเจ็บแปลบบนศีรษะเป็นหย่อมๆที่แล่นปราดขึ้นมา   เขาก็พบว่าเป็นผมตัวเองที่มารับกรรมโดนมีดนั่นตัดจนขาด  มันหวิ่นแหว่งติดนิ้วหนูลินส่วนหนึ่ง  ส่วนที่เหลือก็ร่วงผล็อยกระจายเต็มพื้น...


“แหม...พลาดไปนิดเดียวเองเสียดายจัง...  ไม่เป็นไร...  รอเอาไว้ตัดแขนไอเด็กนั่นรอบหน้าแล้วกัน  ไอเดชกูเปลี่ยนใจแล้ว...  จับไอเด็กนั่นกร้อนผมเสียให้หมด...  ไม่ต้องตัดนิ้วตัดแขนมันแล้ว...  ผิวมันขาวดีน่าจะเอาไปขายได้...  โดนตัดแล้วเดี๋ยวจะเสียราคา...”  ธรรณธรพูดเรื่อยๆ  เขาสาวเท้าเดินเข้ามาดูหน้าน้ำฟ้าใกล้ๆ...  ผิวขาวละเอียด  พอลองจับดูแล้วก็ไม่สากระคายเหมือนผิวผู้ชายเลยแม้แต่นิด   ช่วงนี้ออเดอร์แนวนี้กำลังมาแรง  แถมสินค้าก็หายาก  เพราะมันหลอกไม่ง่ายเหมือนหลอกเด็ก...  ถ้าเอาไปขายปนๆกับสินค้ามนุษย์จากญี่ปุ่นไม่ก็ฮ่องกงน่าจะรีดเงินเอาได้ไม่น้อย...  เอ๊ะ...หรือจะเก็บผมมันไว้ด้วยดี  หัวล้านแล้วท่าจะไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่...


“ไอเดช  จับตัดผมมันอย่างเดียวก็พอ  อย่าให้ล้านล่ะเดี๋ยวลูกค้าไม่ชอบ...  ผมแกมันก็สวยดี  น่าจะเรียกราคาได้เยอะกว่าปกติหน่อย...  เอาตัวออกไปข้างนอก...”  ธรรณธรสั่งลูกน้อง   คนรับคำสั่งก็ทำหน้าที่ตัวเองอย่างขึงขัง...   คว้าจับเอาผ้าที่พันรอบตัวเด็กหนุ่มออกได้ก็เผลอตะลึงไปชั่วครู่...  มันจ้องมองร่างผ่ายผอมที่มีหัวนมชมพูแล้วนึกพึงใจขึ้นมาประหลาด


“โหนาย...  ไอเด็กนี่มันเนียนยิ่งกว่าที่ผมคิดไว้ซะอีก...  นี่ถ้าจับขุนให้อ้วนอีกนิดก่อนออกตลาดนะ  ได้เป็นสินค้าเกรดเอชัวร์เลยนาย...  แต่ไม่รู้เรื่องบนเตียงจะคล่องด้วยรึเปล่า...  ให้ผมสอนมันเองได้มั้ยนาย...” 


“...ท่าทางแบบนี้คงไม่ต้องสอนมากแล้วละมั้ง...  มันก็เพิ่งบอกอยู่ว่าเป็นเมียคุณชายรองบ้านภูบดีอัศวเมศวร์  ลีลาท่าจะเด็ดอยู่ไม่น้อย  ไอคุณชายนั่นมันถึงจับเอาทำเมียออกหน้าออกตาขนาดที่จะให้แม่มันยอมรับ...”


   ระหว่างที่สองคนนายบ่าวกำลังหัวเราะชอบใจกับแผนการ   โดยลืมคุณหญิงดารกานต์กับเด็กน้อยไว้ด้านหลัง...  คุณหญิงก็ค่อยๆกระเถิบไปนั่งลงบนโซฟา...  ค่อยๆหยิบเอาเสื้อหนูลินแล้วดึงแต่ตัวกระดุมให้ขาด   ภาวนาในใจว่าขอให้น้ำฟ้าดึงความสนใจของสองคนนั่นเอาไว้ให้ได้อีกครู่  หล่อนกำลังจะกดส่งสัญญาณที่อยู่ด้านหลังกระดุมเพื่อขอความช่วยเหลือไปที่ลูกและสามีของตน  แว่บแรกที่เห็นสัญลักษณ์ของตระกูลบนกระดุมเสื้อหนูลินหล่อนก็รู้ได้ทันทีว่าลูกชายคงจะเป็นคนทำเอาไว้... 


   เด็กน้ำฟ้าที่คอยแต่จะเหลือบตามามองหนูลินก็เหมือนจะรู้ว่าหล่อนคงจะพยายามทำอะไรซักอย่าง  จึงได้พยายามดิ้นหนีสะบัดตัวดึงความสนใจจากสองคนนั่นเอาไว้ให้ตามความประสงค์ของหล่อน   ดารกานต์พยายามควานนิ้วกดปุ่มเล็กๆด้านหลังกระดุม   


             และทันทีที่กด...   เสียงอะไรซักอย่างกระแทกประตูดังโครม !  ก็ทำเอาทุกคนในห้องสะดุ้งขึ้นทันที...


“เฮ้ย !!  เกิดอะไรขึ้นวะ !!”  ธรรณธรตวาดลั่นห้องขึ้นมาอย่างหัวเสีย  เมื่อจู่ๆลูกน้องอีกคนก็รีบลนลานวิ่งถือปืนเข้ามาในห้องพุ่งตรงมาหาเขา


“นาย...นาย  พวกมันมาแล้วนาย...  มากันเยอะมากเลย...”  ลูกน้องเขาพูดเสียงสั่น...  ธรรณธรสะบัดเท้าเตะคนพูดออกไปห่างๆ...  เพราะรำคาญตาที่เห็นทีท่ามันกลัวจนหัวหด


“มึงจะกลัวอะไร  ทั้งแม่  ทั้งลูก  ทั้งเมียมันอยู่กับกูนี่...  บ้าเอ๊ย ! มากันเร็วชิบ !...  ไอเดช...มึงตบเด็กนั่นไปซักที  โทษฐานที่พวกมันเข้ามาแบบไม่มีมารยาท...  แล้วมึงก็จับเด็กนั่นเป็นตัวประกันเอาไว้  ส่วนที่เหลือเอาปืนจ่ออีคุณหญิงแล้วพาตามกูมา...  กูจะไปต้อนรับไอพวกลูกหนี้ที่เอาเงินพันล้านมาคืนกูเสียหน่อย...  ฮ่าๆ...”  ธรรณธรหัวเราะแบบสะใจเมื่อได้เห็นไอเดช  ลูกน้องมือขวาของเขาใช้สันมือตบน้ำฟ้าจนหน้าหัน...   ผิวเนื้ออ่อนที่แก้มขึ้นสีแดงช้ำในทันทีเพราะแรงที่ตบไม่มีออมเลย   น้ำฟ้ารู้สึกเค็มปร่าในปาก  เพราะตอนที่ตบเขาไม่ทันได้ตั้งตัว  ฟันเผลอไปกัดเข้ากระพุ้งแก้มเลือดไหลซิบในทันที...


   น้ำฟ้าถูกแรงกระชากถูลู่ถูกังตามนายเดชออกไปนอกห้อง   โดยที่มือข้างหนึ่งของมันเอามาล็อกคอเขาไว้  ส่วนอีกข้างก็เอามีดมาจ่อที่เอว   เสียงลมหายใจฟืดฟาดของมันดังอยู่ข้างหู  มันทำให้น้ำฟ้ารู้สึกขยะแขยงจนแทบอ้วก...  รู้สึกได้ถึงความต่างอย่างชัดเจนในตอนที่ตัวเองโดนรังสิมันต์คลอเคลียอยู่ข้างหู  ถึงตอนนั้นจะดิ้นรนขัดขืน...แต่ก็ต้องยอมรับว่าเขาไม่ได้รู้สึกรังเกียจหรือขยะแขยงเหมือนเวลาโดนผู้ชายคนอื่นเข้าใกล้ชิดแบบนี้เลย...


   ร่างเล็กๆของน้ำฟ้าโดนลากออกมาจากห้องอับทึมนั่น  เพื่อมาพบว่าภายนอกห้องนั้นมันเป็นโกดังเก็บของที่กว้างมาก  มันมีสองชั้นโดยชั้นบนมีราวเหล็กกั้นอยู่เป็นทางเดินวนรอบ   ส่วนด้านในชั้นสองน้ำฟ้าเห็นเพียงริมๆว่ามันก็เต็มไปด้วยกล่องที่ทำจากไม้อัดต่างสีที่ขนาดต่างกันวางเรียงกันอยู่เต็ม...  ไม่ต่างอะไรจากพื้นที่ในโกดังชั้นล่างที่ถูกกล่องลังพวกนั้นจับจองพื้นที่ไปหมด  เหลือไว้เป็นช่องทางเดินตรงกลางกว้างประมาณสองคันรถจอดเรียงกัน...   


   แต่ที่ทำให้น้ำฟ้ารู้สึกเหมือนหัวใจเริ่มกลับมาเต้นแรงและเนื้อตัวร้อนผ่าวเหมือนได้ชีวิตกลับคืนมาอีกครั้ง  คือร่างสูงโปร่งที่ยืนเคียงข้างกับชายสูงวัยอีกคนที่น้ำฟ้าพอจะจำได้ว่าคือเจ้าสัวใหญ่  คุณปู่แท้ๆของหนูลิน...  รอบข้างของสองคนนั่นมีชายหนุ่มอีกหลายคนยืนถือปืนจ่อมาแต่น้ำฟ้าไม่ทันได้สนใจว่าเป็นใครบ้าง   เพราะตอนนี้ในสายตามันโฟกัสอยู่แต่กับร่างสูงใหญ่นั่น   แม้ว่าตอนนี้จะมีมีดมาจ่ออยู่ที่เอวก็รู้สึกไม่กลัวเลยซักนิด...  มั่นใจว่าตัวเองและหนูลินปลอดภัยแน่แล้ว...  ถ้าที่ตรงนี้จะยังผู้ชายคนนี้อยู่...  น้ำฟ้าคิดแล้วแทบจะเข่าอ่อนเพราะรู้สึก...ดีใจและอุ่นใจขึ้นมาอย่างมากมาย...


   แต่อย่างหนึ่งที่น้ำฟ้าไม่รู้ก็คือ...  อารมณ์ของรังสิมันต์ในตอนนี้มันช่างต่างกันสุดขั้วกับน้ำฟ้าเสียจริงๆ  เขารู้สึกร่างกายเย็นเฉียบทันทีที่เห็นร่างบางๆของเด็กหนุ่มมีเพียงกางเกงที่เปื้อนรอยเลือดเป็นดวงๆใส่ติดกายอยู่เพียงเท่านั้น   แถมไอบ้านั่นมันยังกล้าเอามีดมาจี้ที่เอวน้ำฟ้าอีก...  แล้วพอลองเพ่งพิศแลดูใบหน้าของน้ำฟ้าให้ละเอียดอีกครั้งมือที่อยู่ข้างตัวก็กำเข้าหากันแน่นเพื่อระงับโทสะไม่ให้วู่วาม  กระโดดเข้าไปเอาปืนจ่อหัวแล้วยิงคนที่ตบน้ำฟ้าจนเลือดกบปาก  เพราะมันจะผิดแผนจากที่พวกเขาวางเอาไว้สำหรับถอนรากถอนโคนพวกมันโดยเฉพาะ...


“ว่ายังไง...  ไหนภรรยาและหลานของฉันล่ะ...”  คุณศิลาเริ่มต้นบทสนทนาก่อน  สีหน้าเขาแลดูผ่อนคลาย  ผิดกับลูกชายที่แผ่รังสีอันตรายจนแม้แต่ตัวเองยังอยากเอาโซ่มาล่ามเพื่อกันไม่ให้มันอาละวาดจนเสียแผนหมด...  แค่ที่มันพังประตูแบบไม่ทันได้ปรึกษากันเมื่อครู่  นายใหญ่ศิลาก็ต้องยกมือมาก่ายหน้าผากแล้ว...


“มาแบบไร้มารยาทสิ้นดีเลยนะเจ้าสัว...  ทำไมต้องทำลายข้าวของกันด้วย...  เราแค่ต้องการเจรจากันอย่างสันติ  ของมา...คนไป  แค่นั้นเอง...”  ธรรณธรตอบกลับอย่างใจเย็น  ตามองดูต้นเหตุเสียงดังโครมใหญ่เมื่อครู่ว่ามันมาจากตรงประตูที่เค้าใช้ไม้กั้นเอาไว้   แต่ตอนนี้มันกลับล้มลงไปนอนราบกับพื้นเพราะคงโดนรถยี่ห้อม้าลำพองสีแดงสดพุ่งชนเข้าจนล้ม   และเจ้าของที่เป็นคนขับก็คงจะเป็นนายหนุ่มรูปงามที่ยืนเคียงข้างบิดานั่นแน่...  เขารู้ได้ในทันทีเมื่อหลักฐานที่เป็นพวงกุญแจรถยังอยู่ในมือใหญ่โตที่กำเข้าหากันจนแน่น...


“หมาอย่างแกคงไม่มีคำว่าสันติหรอก...  วิธีที่แกใช้... เขาเรียกว่าหมาลอบกัดต่างหาก...  มันเป็นวิธีที่ไอพวกขี้แพ้เขาชอบทำกันไม่ใช่รึไง...”  รังสิมันต์พูดขึ้นโดยไม่เกรงอาวุโสเลยแม้แต่นิด...  คุณศิลาฟังแล้วยังตกใจไม่คิดว่าลูกชายจะกล้าพูดแบบนี้  แต่ก็ไม่ได้คิดห้ามปรามเพียงแค่เหลือบตามองเล็กน้อยเท่านั้น...


“ปากดีนักนะคุณชาย...  ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของคุณชายโกงเอาเกาะรังนกนั่นไปก่อน  เรื่องแบบวันนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้นหรอก...”  ธรรณธรพูดตอบอย่างใจเย็น...  หูแว่วได้ยินเสียงเด็กร้องไห้จ้าพร้อมเสียงด่าขรมของอีคุณหญิงดังเข้ามาใกล้แล้ว...  ในใจก็นึกกระหยิ่งยินดีเพราะยังไงก็ยังถือว่าตนเป็นต่ออยู่หลายขุม...  อารมณ์ดีจนเผลอหัวเราะออกมาให้รังสิมันต์เผลอยกมือขึ้นชักปืนที่อยู่ตรงราวเอวเตรียมขึ้นไกยิง...  แต่สีหน้าเจ็บปวดของน้ำฟ้าที่โดนปลายมีดกดเข้าผิวเนื้อก็ทำให้เขาพยายามใจเย็น  ไม่กล้าผลีผลามวู่วามดังที่ได้สัญญากับบิดาไว้ก่อนออกจากบ้าน...


   คุณหญิงดารกานต์ที่อุ้มหนูลินถูกลูกน้องนายธรรณธาห้าหกคนรุมล้อมต้อนให้เดินออกมา...  คุณหญิงแม้มือจะโดนพันธนาการด้วยหลานตัวน้อย  แต่ปากหล่อนไม่ได้ถูกปิด  ดังนั้นใครก็ตามที่เข้ามาใกล้หล่อนดารกานต์ด่าไม่ไว้หน้าทั้งสิ้น...  แล้วยิ่งเมื่อเห็นว่าตรงหน้ามีทั้งสามีและลูกชาย   รวมทั้งคนของตระกูลเต็มไปหมดก็ยิ่งดีใจใหญ่  อ้าปากฟ้องสามีปาวๆทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น...


“คุณศิลา !...  คุณต้องเอาพวกมันให้ตายทั้งหมดนะ  ไม่งั้นฉันไม่ยอม...  มันมาปากใส่ฉันแถมยังผลักฉันด้วย...  แล้วก็นะ...มันยังตัดผมเด็กนะ...”


“เอาน่าคุณหญิง...  เงียบๆก่อน  เก็บแรงจะด่าไว้ไปเคลียร์กับผมที่บ้าน  โอเคมั้ย...เรามีเรื่องต้องคุยกันยาวเลยนะคุณหญิง...”  นายใหญ่ศิลาพูดจาเรียบๆเหมือนเวลาโต้ตอบกับภรรยาเวลาอยู่บ้านโดยไม่แคร์สถานการณ์เลยซักนิด...  ซึ่งนั่นก็ได้ผลเมื่อคุณหญิงดารกานต์หุบปากฉับ  เพราะรู้ตัวดีว่าส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดเรื่องในวันนี้ขึ้นก็เป็นเพราะหล่อน...


“อย่าคิดว่าจะได้กลับไปง่ายๆแบบนั้นสิเจ้าสัว...  ไหนล่ะเอกสารที่โกงผมไป...  รีบๆเอามาแล้วผมจะปล่อยตัวอีนังคุณหญิงนี่ไปให้...”  ธรรณธรพูดเข้าเรื่องขึ้นมาอย่างเหลืออด  พวกมันทำเหมือนการที่เขาได้ตัวนังคุณหญิงนี่มาเป็นตัวประกันเป็นเรื่องขี้ปะติ๋ว...  เจ้าพวกนั้นคงจะไม่รู้ว่าเขาไม่ได้ง่ายให้เคี้ยวเล่นเป็นอาหารว่างแบบนั้นหรอก... 


“พิชิตเอาเอกสารมา...”  คุณศิลาเอ่ย...  ชายผมสีดอกเลามือขวาของคุณศิลานามพิชิตก็หยิบเอกสารออกมาจากซองสีน้ำตาล  กระดาษสีเหลืองหม่นแผ่นเดียวที่แสนจะมีมูลค่ามากมายมหาศาลถูกยื่นพลิกมาให้ธรรณธรดู...  มันคือฉโนดที่ดินบนเกาะเหลาลาดิงที่ภาคใต้...   รูปแสดงขนาดเกาะเล็กนิดเดียว  แต่มูลค่าและทรัพยากรบนที่ดินบนเกาะนั่นต่างหาก  ที่จะช่วยสร้างมูลค่ามากมายมหาศาลได้ตลอดปี...  พูดง่ายๆก็คือมันก็เปรียบเหมือนแหล่งผลิตธนบัตรเงินตราสำหรับใช้จ่ายดีๆนี่เอง...


“วันนั้นเราไม่ได้โกงคุณนะครับ...  คุณต่างหาก...ที่ประเมินมูลค่าของเกาะนี่ผิดไป...  มันมีค่ามากกว่าที่คุณเสนอเงินไปหลายเท่า...  ผมเลยชนะประมูลไปในวันนั้น...” 


“อย่ามาตอแหลหน่อยเลย...  ลูกน้องฉันเห็น  ว่าก่อนหน้าที่จะมีการประมูล  แกไปยัดเงินใต้โต๊ะให้ไอแก่นั่น...  มันเลยให้แกชนะไปไม่ใช่รึไง !”


“คุณก็รู้ราคาที่ผมเสนอไปนี่...  มันเกินไปเกือบครึ่งจากราคาที่คุณเสนอไปเลยนะ...”  พิชิตยังคงพูดจาต่อไปอย่างใจเย็น...   เขามองสีหน้าของคู่แข่งอย่างธรรณธรที่กำลังโกรธจัดแล้วอาศัยหลักจิตวิทยาในการยอมอ่อนให้ก่อนเพื่อคงสถานการณ์โดยการบอกว่า   “เอาล่ะ...  ถึงตอนนี้ผมจะอธิบายอะไรออกไปคุณก็คงจะไม่ฟัง...  เพราะงั้นเพื่ออย่าให้ยืดเยื้อไปมากกว่านี้...  คุณปล่อยตัวคุณหญิงดารกานต์  คุณหนู  แล้วก็เด็กหนุ่มคนนั้นมา  แล้วเอกสารนี่จะเป็นของคุณ...” 


“แล้วฉันจะรู้ได้ยังไง...  ว่าเอกสารนี่มันเป็นของจริง...  แล้วพวกแกจะไม่เล่นตุกติกกับฉัน...”  ธรรณธรตวาดถามกลับตามประสาคนขี้ระแวง... 


   นายใหญ่ศิลายกมือห้ามให้ทุกคนเก็บปืนแล้วเอ่ยตอบว่า  “ฉันไม่ใช่พวกชอบเล่นอะไรไม่ซื่อเหมือนแกนี่...  ฉันชอบทำอะไรแบบตาต่อตา  ฟันต่อฟัน...  ถ้าไม่เชื่อแกก็เข้ามาเอาเอกสารนี่ไปตรวจสอบก่อนได้...  ว่ามันเป็นของจริง  หรือของปลอม...”   นายใหญ่ศิลาเอ่ยเสียงเรียบรื่น...   ธรรณธรมองอย่างไม่ไว้วางใจ


“ให้ผมเข้าไปดูให้มั้ยครับนาย...”  ลูกน้องคนหนึ่งของเขาถามขึ้น  แต่ธรรณธรกลับถลึงตาจ้องกลับแล้วบอก


“โง่อย่าพวกมึงจะดูออกได้ยังไง  ว่าเอกสารไหนจริงหรือปลอม...  กูจะเข้าไปดูเอง...  แต่ถ้าประเดี๋ยวพวกมันเล่นตุกติกอะไรขึ้นมาล่ะก็...  มึงจ่อปืนยิงไอพวกนั้นได้เลย  อย่าให้เหลือ...แม้แต่คนเดียว...”  ธรรณธรพูดเสียงดัง...  จงใจกะขู่ให้อีกฝ่ายกลัวไปด้วยตัว...  ก่อนที่ตัวเองจะค่อยๆเดินสืบเท้าเข้าไปใกล้นายพิชิต 


             ธรรณธรเพ่งมองเอกสารในมือของพิชิตที่เป็นฉโนดที่ดินก่อน   เขาไล่สายตามองรายละเอียดและตราสัญลักษณ์ต่างๆจนถ้วนถี่  แล้วก็พบว่ามันเป็นของจริง...


“แผ่นต่อไป...”  เขาบอก  พิชิตหยิบเอกสารรายละเอียดแผ่นต่อไปมายื่นจ่อหน้าให้ดู  แล้วค่อยๆไล่ไปเรื่อยๆ...  เอกสารรายละเอียดมีทั้งหมดประมาณสิบแผ่น...  และแผ่นที่สำคัญที่สุดคือแผ่นสุดท้าย... 


          ธรรณธรกวาดสายตาเช็คทุกรายละเอียดและพบว่าทุกแผ่นนั้นล้วนเป็นของจริงทั้งสิ้น  ซึ่งกว่าเขาจะอ่านมาได้จนครบทุกแผ่นก็กินเวลาชั่วครู่ใหญ่  กระทั่งมันมาถึงเอกสารแผ่นสุดท้าย   ...เอกสารการโอนกรรมสิทธิ์ทรัพย์สินและที่ดินบนเกาะเหลาลาดิง...   เอกสารที่มันสมควรจะเป็นของเขาตั้งแต่แรกแต่ไปตระกูลบ้านี่กลับเล่นตุกติกแย่งมันไปหน้าด้านๆ... 


   เขากวาดตามองอย่างละเอียด  มือสั่นระริกเพราะดีใจที่กำลังจะได้เป็นเจ้าของ...  ทว่าเมื่อลองเช็คตราสัญลักษณ์และคำพูดบางประโยคแล้ว  เขารู้สึกว่ามันผิดแปลกไปจากเอกสารโอนกรรมสิทธิ์ทั่วไป...  เอ๊ะ...หรือว่า...


“นี่มันเอกสารปลอม !!” 


“รู้ตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว...  ไอ้ธรรณธร...”  เสียงเยียบเย็นของรังสิมันต์ดังขึ้น  ก่อนที่เสียงล้อรถบดถนนที่ดังอยู่ด้านนอกโกดังจะดังเข้ามาใกล้... 


   ทั้งสองฝ่ายชักปืนจ่อเตรียมยิงใส่กันทันที  แต่ทว่าที่ยังไม่มีการยิงเกิดขึ้นเพราะนายใหญ่ของทั้งสองฝ่ายยกมือห้ามไว้...   จนเมื่อรถสปอร์ตคันหรูสีดำขับเข้ามาจอดอยู่ใกล้ๆกับเฟอร์รารี่สีแดงสด...  และเมื่อคนขับค่อยๆก้าวลงมาจากรถพร้อมกับยกมือข้างหนึ่งขึ้นถอดแว่น   ส่วนมืออีกข้าง...กลับมีกุญแจมือสีเงินคล้องข้อแขนใหญ่เอาไว้กับใครอีกคน  ที่ถูกลากให้ลงมาจากรถทางประตูของคนขับเช่นเดียวกัน...  เสียงร้องโอดโอยของคนถูกลากทำเอาธรรณธรมืออ่อน 
   


   ก็นั่นน่ะ...มัน...  ลูกชายของเขานี่ !!!   


------------------------------------------   ----- - - - -          -  -----   - - -             --- -         -                 -

to be continue...

...ตอนนี้มีแต่คำหยาบเยอะแยะเลย...  เลี่ยงคำหยาบแรงๆเอาไว้ด้วย  เด็กๆอย่าเลียนแบบกันนะจ๊ะ... :L2:

...เหลืออีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้วล่ะ...  ...เรื่องนี้ก็จะจบไปพร้อมกับชีวิตของตูข้าด้วย...ห้าห้าห้า... 

...ไปแล้วล่ะ  สอบแคลพรุ่งนี้  แถมยังมีละครแคลคูลัสรอให้ฉายต่อจากนี้ด้วย...(เป็นหนังฆาตกรรมเลยนะเออ...!) 

...ปล. ขอให้คนอ่านทุกคนสุขภาพแข็งแรง  ทานอาหารอย่างระมัดระวัง  มิเช่นนั้นจะมีอาการท้องเสียตามข้าพเจ้ามาได้...  T^T  มันทรมานมากเลยนะกับการที่เราท้องเสียแล้วไม่มีน้ำล้างก้น  มีแต่กระดาษทิชชู่เป็นเพื่อนตายติดห้องน้ำเนี่ย  แงงง...  ไปแล้วจ้า  แล้วเจอกันตอนหน้าคร๊าบ :) 

ติดตามข่าวสารและเข้าใกล้หนูลินอีกนิดได้ที่นี่จ้า  >>https://www.facebook.com/pat.majestic.1 (https://www.facebook.com/pat.majestic.1)<< จิ้มโลด !  :pig4: :pig4: :pig4:   

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 12-10-2012 08:38:23

ค้าง  :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: kangteuk1995 ที่ 12-10-2012 08:46:55

ค้างมากเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 12-10-2012 08:53:25

สุดยอด.....มันส์มาก!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 12-10-2012 09:09:44

สวดยอดเลยคุณพ่อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 12-10-2012 09:15:21

 :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 12-10-2012 09:23:30

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

ทำแบบนี้กับฟ้ากะหนูลินได้ไง คุณตะวันอย่าปล่อยให้มันรอดไปนะ จัดการมานนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 12-10-2012 09:30:21

ค้างอ่า  รีบมาใวๆนะครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 12-10-2012 09:37:08

ตอนนี้ตื่นเต้นมากอ่ะ
ค้างด้วย ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 12-10-2012 09:40:27

 :serius2: :serius2: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: milkteabeige ที่ 12-10-2012 09:49:20

ใจเต้นตุบๆๆๆ  ตื่นเต้นมากกกก
เหมือนดูหนังแอคชั่นซักเรื่อง  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 12-10-2012 10:05:03

เราสงสัยจริงๆนะ ทำไมคนเขียนถึงใช้คำว่า ไอ แทนคำว่า ไอ้

แบบว่าอยากรู้เหตุผลอ่ะ คาใจมากกกกกกกกกก >_<"

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 12-10-2012 10:10:13

ค้างมากก! แต่ยังไม่อยากให้จบเลยอ่าา :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 12-10-2012 10:14:05

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 12-10-2012 10:18:30

สงสารน้ำฟ้า
สงสารหนูลินด้วย
ขอให้ผ่านไปด้วยดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 12-10-2012 10:25:32

แผนการเยี่ยมมากเลย o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 12-10-2012 10:38:22

โอยยย  ใจร้อนค่ะ  ช่วยน้ำฟ้าไวๆ
เอวเป็นรูไปแล้วยังเนี่ยยยยยยย
น่าสงสารที่สุดดดด  สะบักสะบอมมากๆ
แล้วยังไงล่ะ คุณหญิงจะมากีดกันอีกมั้ยเนี่ย
ไม่ควรนะคะ  ไม่ควรให้ประวัติซ้ำรอยนะคะ ตัวอย่างมีให้เห็น!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-10-2012 10:39:00

 :z3: :z3:

อยากจะบอกว่า อ่านเพลิน สนุกมากก กำลังมันส์ เหมือนมันสั้น (แต่ไม่สั้นหรอกนะ เพราะมันสนุกเลยให้ความรู้สึกนั้น)


อยากจะบอกว่า ประหลาดใจกับคุณรังสิมันส์มากกกกก ที่เก็บอารมณ์ได้ เหอะๆๆ ไม่งั้นน ไอ้เสี่ยบ้านั่นกับลูกน้องได้เป็นเศษอาหารปลาในทะเลไปแล้ว ทำกับน้ำฟ้ากับเด็กได้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 12-10-2012 10:46:45

ค้างตัวโตๆๆ
หวังว่าคงไม่มีใครเสียเลือดน้า
หลังจบเรื่องทุกอย่าง หวังว่าคุณหญิงคงจะไม่ขัดขวางน้ำฟ้ากับตะวัน

บวกจ้าาา
รออ่านตอนต่อไป คิคิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: DEMON3132 ที่ 12-10-2012 10:53:16

 กำลังสนุกเลย ลุ้นมาก สงสารหนูน้อยไวโอลินกับแม่ฟ้าจัง ได้เห็นความรักของแม่ที่มีต่อลูกทั้งสองรูปแบบเลย
แบบของคุณหญิงกับของน้ำฟ้า รอตอนต่อไปนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 12-10-2012 10:59:10

โหยยยยย ค้างงงง อย่างแรง

แต่อยากจะบอกว่า มันส์ !!! มากกกกกกกกก อินส์เลยย

คนแต่ง ก้ดูแลตัวเองด้วยนะครับ แย่จังนะ น้ำไม่ไหลเนี่ย 55

รอตอนต่อไปคร๊าบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 12-10-2012 11:12:23

ลุ้นมาก
รีบๆมาต่อเลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 12-10-2012 11:13:11

ค้างอ่า  :a5: :a5: :a5: :a5:

เมื่อไรจะช่วย นู๋ลิน แม่ฟ้า กะ หญิงแม่ ซะทีละค้า

รอต่อไปค้า

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 12-10-2012 11:14:20

เเลกตัวประกัน !!! เอาสักเเผลก่อนเเลกนะ  :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: seven ที่ 12-10-2012 11:37:26

อ๊ากกกกกก น้ำฟ้าโดนตัดผมมมมมมมม  :m31:
กรี๊ดดดดดด พวกแกไม่รู้รึไงยะ ว่าผมของน้ำฟ้ามันมีค่ามากแค่ไหนนนนนนนน
แต่ดีนะโดนไม่เยอะพวกคุณพ่อมาซะก่อน ไม่งั้นน้ำฟ้าเสร็จพวกมันแน่ๆอ่ะ
หึหึ จัดการล้างตระกูลพวกมันให้หมด อย่าให้เหลือ!!!!!
อ่า รอตอนต่อไปนะค่ะพี่แพททททท
ปล.รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะพี่แพท ไปอยู่ต่างแดนอาหาร การกินมันมิเหมือนบ้านเรา
ยังไงๆๆก็สู้ๆๆๆนะค่ะ พวกหนูเป็นกำลังใจห้ o>O<o

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 12-10-2012 11:58:17

ค้างงงงงงงงงงงงงง
อยากอ่านต่อจัง

ปล.ทำแคลให้ได้นะคะ    :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 12-10-2012 12:07:00

มันดุเดือดจริงๆ แต่ฝ่ายธรรณธรนี่ร้ายกาจจริงๆ
จะทำร้ายได้แม้กระทั่งเด็กเพียงเพราะผลประโยชน์
วานเจ้าสัวจัดหนักให้หน่อย เอาให้สำนึกไปเลย
ลุงม้าน้ำไม่ต้องพูดถึงแทบจะฆ่าหั่นศพเลยมั้ง
บังอาจมาทำให้น้ำฟ้าเจ็บ แถมจะทำหนูลินอีก
สนุกมากทนรอต้อนหน้าแทบไม่ไหวเลย :L1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 12-10-2012 12:29:24

หัวเราะทีหลังดังกว่า...โฮะๆๆๆ

ตะวันแก้แค้นคืนแทนหนูฟ้าด้วยนะ


ปล. เราเข้าใจความทุกข์อันนั้น...แต่อยู่ไปสักพักจะชาชินไปเอง (ทนซกมกได้)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 12-10-2012 12:40:25

สนุก ตื่นเต้น
และ ค้างงงง
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 12-10-2012 12:49:16

ลูกชายของธรรณธรคือใครอ่า ใช่คนที่เคยพูดถึงเมื่อตอนโน้นนนนนนน ป่าวอ่ะ
ที่บอกว่าป่วยหรืออะไรซะอย่าง แล้วก็ถูกเก็บไว้เป็นความลับอะไรนี่แหล่ะ
ว่าแต่ลูกชายคนโตของบ้านภูบดีฯ เป็นยังไงเนี่ย แล้วอายุเท่าไรน่ะ
ก็คนรองตั้ง30เข้าไปแล้วนิ่ แล้วแต่งงานยัง ไม่ใช่ไร อยากรุ้ว่าจะมีคู่ไหม
แล้วถ้ามีเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ฮ่าๆๆๆ
รุ้สึกดีใจนิดๆ ที่น้ำฟ้าไม่โดนตัดผม อยากให้ผมยาวๆแบบนี้แหล่ะ เหมาะดีแล้ว(ถึงโดนตัดก็ไว้ยาวใหม่ได้นิ)
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 12-10-2012 12:54:20

หนังแคลคูลัส  นี่สร้างมาเพื่อเครียดโดยเฉพาะใช่มั๊ยนั่น 555+  :m20:

นึกถึงตอนเรียนแล้วสยองมากอิวิชานี้   :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 12-10-2012 12:55:09

งานนี้ใครจะอยู่ใครจะไป ต้องรอติดตามตอนต่อไป
สงสารฟ้าเหมือนกันนะ เจอมาเยอะมาก :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 12-10-2012 13:06:29

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 12-10-2012 13:24:08

รอๆๆๆ กำลังสนุก กำลังลุ้นเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 12-10-2012 13:31:18

โชคดีกับการสอบนะคะ  :L2:

 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Fon-NR ที่ 12-10-2012 13:45:37

พระเจ้าจอร์ชมันค้างมาก!!! :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 12-10-2012 13:59:41

ตัดจบได้ปวดใจมากมาย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 12-10-2012 14:10:21

งืมๆ  :z3:
 :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 12-10-2012 14:57:24

คุณตะวันนี่ถอดนิสัยคุณหญิงมาแบบเต็มๆ ดีนะที่คุณพ่อศิลาเป็นคนที่ใจเย็น แค่พูดไม่กี่ประโยคทำเอาคุณหญิงแม่เงียบกริบเลย

น้ำฟ้าจะโดนอะไรอีกไหมนี่  เป็นนายเอกที่โดนทำร้ายร่างกายหนักที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา  คุณตะวันจัดการทุกคนที่ทำร้ายน้ำฟ้าเอเอาแบบ :z6: :beat: :z6: :z6: ให้แบนไปเลย

กด + และ + เป็ด ให้คนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 12-10-2012 15:14:56

 :fire:เอามันให้ตาย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 12-10-2012 15:21:13

มันส์มากๆอยากให้มาต่อไวๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: four4 ที่ 12-10-2012 15:21:44

ตื่นเต้นมากกกกกกกก สงสารแม่ฟ้าด้วย   :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: kasumi ที่ 12-10-2012 15:26:04

ค้างงงงงงง   นักเขียนจ้า  สอยเค้าลงมาที :o12: :o12: :o12: :o12:

คุณหญิงแม่ฟ้องที่น้ำฟ้าโดนตัดผมด้วยละ

ตอนนี้รักคุณหญิงแม่แล้วละ  แต่รักน้ำฟ้ากับหนูลินมากกว่า :-[ :impress2: :impress2: :impress2:

มาอัพเร็ว ๆๆ นะคะ สอบก็สู้ๆๆๆ คะเป็นกำลังใจให้นะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Yukio4869 ที่ 12-10-2012 15:51:34

ค้างมากเลยอ่ะ บังอาจทำกับน้ำฟ้ากับหนูลินแบบนี้ เอามันให้ตายไปเลยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 12-10-2012 16:00:13

ลุ้นมากกกกกก
แล้วทำไมถึงได้ไปจับตัวลูกชายเขามาล่ะนั่น
หวังว่าน้ำฟ้าจะปลอดภัย ไร้ร้อยขีดข่วน คุณหญิงด้วยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 12-10-2012 16:39:41

 :serius2: :serius2: :serius2:
ถ้าเราบอกว่าค้าง จะหยาบคายไปมั้ยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 12-10-2012 16:46:16

สมการรอคอยจริงๆค่ะ
สนุกมากๆเลย สงสารแม่ฟ้าจังเลยคงเจ็บน่าดู

แล้วมาต่ออีกนะคร่า อยากอ่านฉากสวีทของแม่ฟ้ากะป๊ะป๋าตะวันแล้วคร่า ^^

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: timvasabi ที่ 12-10-2012 16:58:03

ค้างงงงงงงงงงงง สุดๆๆของสุดๆๆๆๆๆๆๆๆ  :a5:


ปล.สู้ๆเรื่องสอบนะค่ะ เกรดเอเด้อ!!! ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 12-10-2012 17:17:16

~><~ เง้อ,,,กำลังมันเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 12-10-2012 17:22:19

คุณตะวันมาแล้ว o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 12-10-2012 17:27:34

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 12-10-2012 17:30:01

ฮือๆๆๆ  เม้นต์ไม่ออก  มันค้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 12-10-2012 17:32:25

เย่ รอดแล้ว หลบหน่อยพระเอกมา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 12-10-2012 17:49:59

โหย...เข้มข้นมาก!!!
รอตอนต่อไปค่ะ >0<!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 12-10-2012 18:02:36

หุหุ ตาต่อต่อฟันต่อฟันสินะ เอาเมียเอาลูกหลา่นเขามาเป็นตัวประกัน ก้อโดนเอาลูกมาเป็นตัวประกันบ้างล่ะสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 12-10-2012 18:54:01

โล่งใจไปครึ่งล่ะ หวังว่าตอนหน้าจะได้หายใจคล่องเต็มร้อย%นะจ๊ะ

 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 12-10-2012 19:06:14

แบบว่าตอนนี้ตื้นเต้นโฮก

แม้คุณหญิงจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่คงไว้ลายความเป้นคุณหญิง


แง้ ผมน้ำฟ้าถูกตัด T^T////


---------------------------------------------------

ป๊อล๊อ...เฟซบุคเค้าอยากแอดไปนะ แต่กลัวตะเองไม่รับตะเองน่าจาตั้งให้ขึ้นติดตามนะโจ๊ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 12-10-2012 19:19:59

หัวใจจะวาย ลุ้นตัวโก่งเลย :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 12-10-2012 19:35:56

ค้างมากกกก มาต่อด่วนๆเลย TT

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 12-10-2012 19:37:56

น้ำฟ้าสู้คนมาก ชอบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 12-10-2012 19:40:24

ค้างงงงอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 12-10-2012 19:52:48

มาต่อเถอะชอบมากกกกก อยากอ่านที่ดหลือกำลังลุ้นเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 12-10-2012 20:06:26

แม่ฟ้าใจเด็ดมาก
มารอต่อนะคะ อย่างค้าง TT 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 12-10-2012 22:10:35

เซ็งน้ำฟ้า   :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Alphas ที่ 12-10-2012 22:59:31

ลุ้นๆๆๆ
มาต่อเร็วๆ นะ
ขอให้เคลียร์กันเสร็จเร็วๆ สงสารหนูลินคงจะหิวมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-10-2012 23:16:13

จะเป็นยังไงต่อละเนี้ย แล้วจะมาต่อตอนไหนอะครับ ลุ้นมากๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-10-2012 23:17:02

จะเป็นยังไงต่อละเนี้ย แล้วจะมาต่อตอนไหนอะครับ ลุ้นมากๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-10-2012 23:18:06

จะเป็นยังไงต่อละเนี้ย แล้วจะมาต่อตอนไหนอะครับ ลุ้นมากๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 13-10-2012 00:49:09

โอยยยยยยยยยยยย ตัดฉับแบบนี้ก็ต้องรีบมาต่อนะฮ่ะคุณนักเขียน
มันแบบใกล้และอีกนนิดเดียว >O<

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 13-10-2012 01:05:20

โอ้ยยยย อย่างนี้เขาเรียกถึงพริกถึงขิงค่าาาาา มันส์หยด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 13-10-2012 01:35:08

โห กำลังมันเลยอ่ะ รีบมาต่อเร็วๆนะค้า รออยู่ o13
ขอให้ทำข้อสอบได้นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 13-10-2012 01:39:05

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 13-10-2012 01:42:00

 :serius2: โอ้ะ...กะลังสนุกเลยเลย ตัดจบซะงั้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 13-10-2012 03:53:44

ดุเดือดเผ็ดมันส์

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 13-10-2012 06:21:55

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงง


 :m16: :m16: :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 13-10-2012 08:55:31

ขอบคุณครับสำหรับนิยายดีๆ เอาเป็ดไปจร้า :5779: :5779: :5779: :5779: :5779:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 13-10-2012 09:32:42

บังอาจทำร้ายแม่ฟ้ากะหนูลิน ลุงม้าน้ำมาแล้วจัดการพวกนี้ให้เหี้ยนเลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: mahmeow ที่ 13-10-2012 09:54:02

คุณตะวันมาแล้วววว...>_<
ทำไมต้องตีน้ำฟ้าด้วยเนี่ย...แค่เสียงดังแค่เนี้ยยย...
ชอบตอนน้ำฟ้าสารภาพกับคุณหญิง...55+...น่ารักดีคะ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 13-10-2012 11:28:11

ลุ้นตัวโก่งเลย แต่น่าสงสารน้ำฟ้านะ
โดนตลอดทั้งเรื่อง ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้ที่มีทุกรสชาด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 13-10-2012 12:03:54

อร๊ายยยยยยยยย ค้างงงงงงงงงง่ะ

ปล.ท่าทางลูกชายของตัวร้ายจะเป็นอีกคู่ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 13-10-2012 12:47:31

 :serius2:

มาต่อเดี่ยวนี้เลย :angry2:
 :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 13-10-2012 14:34:11

งานนี้ตาต่อตา ฟันต่อฟัน สินะ ต่อไปสงสัยน้ำฟ้าไม่ได้ห่างจากสายตารังสิมันต์แน่

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 13-10-2012 15:09:44

ลุ้นๆ จะเป็นไงต่อน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 13-10-2012 15:36:12

ค้างมากกกก T^T

จะ ..จะจบแล้วหรอ โฮ ~

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: sinyou ที่ 13-10-2012 16:02:49

ค้าง :z3: :sad4: :o12: :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 13-10-2012 16:30:05

ค้างมากมายยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 13-10-2012 16:36:56

พ่อรังสิมันต์ท่าทางจะเอาเรื่องเหมือนกันนะนั่น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 13-10-2012 22:28:47

 :z3:ลุ้นนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: mellowshroom ที่ 13-10-2012 22:33:13

อยาก อ่าน ต่อ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

โอ๊ยย ลุ้นอ่ะ นึงว่าจะมาไม่ทันซะแล้ว

 :เฮ้อ:   :กอด1:   :เฮ้อ:   :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: pui ที่ 13-10-2012 23:21:22

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Rukki ที่ 14-10-2012 00:27:45

มาตามอ่าน ...
เหนื่อยมากค่ะ แฮ่กๆๆๆ
สงสารน้ำฟ้าาาา โอ้ยยยยยยย ถ้าจบจากเรื่องนี้จะได้หมดเคราะห์หมดโศกซักทีเถอะะะะ
อย่าเป็นอะไรไปมากกว่านี้เลย ขอให้เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้คุณหญิงดารกานต์คิดได้ซักทีเถอะ
คุณตะวันดูแลน้ำฟ้าดีๆนะ
และก็ฟ้า ... เปิดใจกับคุณรังสิมันต์ได้แล้วววววว
จะได้อยู่พร้อมหน้ากันครอบครัวนะ จะได้ไม่ต้องเจออะไรอย่างนี้อีก

คนเขียนมาต่อเร็วๆนะคะ จุ๊ฟๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 14-10-2012 13:21:59

ค้างสุดๆๆ ลูกชายของธรรณธร คงต้องหล่อแน่ๆเลย 55555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 14-10-2012 14:13:25

ตาต่อตาฟันต่อฟันจริงๆเลย o13
สงสารหนูลิน ทั้งร้องไห้ ทั้งโดนฝุ่น
คุณป๊ะป๋าตะวันกะคุณปู่รีบๆช่วยหนูลินให้ได้เร็วๆนะ
รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: Have_a_hope ที่ 14-10-2012 23:46:51

อ่านยาวรวดเดียวสองวันตาแฉะเลย

สนุกมากกกกกก ต่อไวๆนะคะ เป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: O_a ที่ 15-10-2012 20:06:06

ไมทำยังงี้  :dont2:
ค้างงงงงงงง
พี่จะเทห์เหมือนน้องชายปะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 15-10-2012 21:43:47

อยากอ่านต่อแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 15-10-2012 22:10:07

 :impress2:  คนพี่จะหล่อไหมหน่อ  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-10-2012 23:02:26

น้ำฟ้าได้ใจสุดๆอะ :monkeysad: :monkeysad:


ไอ้พวกเลวรังแกน้ำฟ้า :angry2: :angry2:


รอออออออออออออออออออจ้า :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: mingmingzz ที่ 16-10-2012 21:05:31

เอ่อ น้ำฟ้าเด็ดมากกกกกกกกกก
ผมเป็นเมียคุณรังสิมันต์ ชอบประโยคนี้มากเลย

คุณหญิงอึ้งทำไมค่ะ ไม่ใช่ว่ารู้อยู่แล้วเหรอว่าน้ำฟ้ากับคุณตะวันกิ๊กกัน

คุณตะวันมาพาลูกกับเมียกลับไปเร็วๆนะ

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 16-10-2012 22:55:20

 :m31: ค้างสุดๆ
เราคิดถึงแม่ฟ้าใจจะขาดแล้วล่ะคนเขียน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.45 !>> [11/10/2012] PG.128
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 17-10-2012 03:54:04

ตามทันแล้ว.........ดีใจสุดๆให้ตายเถอะ T^T

เรียบน้ำตาไปเยอะเหมือนกานนะนี่

แล้วมันจะเปงยังไงนะ เมื่อต่างฝ่ายต่างรู้จุดอ่อน หึหึ

จะว่าไปหมายังไงมันก้อเปงหมาอยู่ดีจิงม๊า

โอ้ย..........รีบมาต่อนะอะ ชอบๆ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 17-10-2012 12:53:18

คุณแม่...ครับผม !!!


“รู้ตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว...  ไอ้ธรรณธร...”  เสียงเยียบเย็นของรังสิมันต์ดังขึ้น  ก่อนที่เสียงล้อรถบดถนนที่ดังอยู่ด้านนอกโกดังจะดังเข้ามาใกล้... 


   ทั้งสองฝ่ายชักปืนจ่อเตรียมยิงใส่กันทันที  แต่ทว่าที่ยังไม่มีการยิงเกิดขึ้นเพราะนายใหญ่ของทั้งสองฝ่ายยกมือห้ามไว้...   จนเมื่อรถสปอร์ตคันหรูสีดำขับเข้ามาจอดอยู่ใกล้ๆกับเฟอร์รารี่สีแดงสด...  และเมื่อคนขับค่อยๆก้าวลงมาจากรถพร้อมกับยกมือข้างหนึ่งขึ้นถอดแว่น   ส่วนมืออีกข้าง...กลับมีกุญแจมือสีเงินคล้องข้อแขนใหญ่เอาไว้กับใครอีกคน  ที่ถูกลากให้ลงมาจากรถทางประตูของคนขับเช่นเดียวกัน...  เสียงร้องโอดโอยของคนถูกลากทำเอาธรรณธรมืออ่อน 
   

   ก็นั่นน่ะ...มัน...  ลูกชายของเขานี่ !!!   


   แล้วลูกชายของเขาไปอยู่กับผู้ชายคนนั้นได้ยังไง...  แล้วไอบ้านั่นมันเป็นใคร...ถึงกล้ามาจับลูกชายเขาล็อกติดกับตัวเอาไว้แบบนั้น !!  ไอบ้านั่น...!!


“พระจันทร์...”  ธรรณธรครางเสียงเรียกชื่อลูกชายแผ่วเบา... 


   คนถูกเอาแขนล่ามติดกับผู้ชายอีกคนเงยหน้ามองรอบด้าน  และทันใดนั้นสายตาก็พลันเหลือบเห็นบิดาตัวเองยืนนิ่งอยู่  ใบหน้าเล็กๆเอียงเล็กน้อยด้วยความสงสัย   ก่อนจะก้าวเท้าออกเดินไปหาบิดาตัวเองทันทีอย่างไม่รู้สึกตัวว่าข้อมือตัวเองถูกพันธนาการเอาไว้กับใครอีกคน...


“ปล่อย...  จะไปหาพ่อ...”  เด็กหนุ่มนามพระจันทร์พูดเหมือนไร้อารมณ์   เมื่อตัวทั้งตัวเซกลับเข้าหาคนที่ดึงรั้งไว้ด้วยข้อแขน  “ปล่อยสิ...ไหนบอกจะพามาหาพ่อ...  เจอพ่อแล้วนะ...ปล่อยสิ”  คำพูดขาดๆไม่ต่อติดรวมกันเป็นประโยคนึกทำให้ สุริยะมณฑล ชักรำคาญ...  จึงกระชากแขนที่โดนล่ามด้วยกุญแจมือให้เหวี่ยงตัวเด็กคนนั้นไปยืนข้างหน้าตัวเองเล็กน้อย   แล้วชักปืนที่พกอยู่ใต้เสื้อสูทขึ้นจ่อที่หลังหัวของเด็กหนุ่มพลางพูดว่า...


“โทษทีนะพ่อ...  กว่าจะเอาไอ้เด็กนี่ออกจากโรงพยาบาลที่สิงคโปร์ได้...  ยุ่งยากเป็นบ้า...”  เขาพูด   คุณศิลาหันมามองหน้าลูกชายคนโตที่ตอนนี้แลดูบึกบึนมากกว่าครั้งล่าสุดที่เจอกันเยอะเลย...  สงสัยช่วงนี้กำลังรีบฟิตทำคะแนนอยู่กับสาวที่ไหนแหงๆ


“ยะ...  ช่วงนี้เข้าฟิตเนสบ่อยเหรอลูก...”  คุณศิลาเอ่ยถามเรื่องที่ไม่ชวนเข้ากับบรรยากาศตึงเครียดในตอนนี้อยู่เลยซักนิดขึ้น...  ทำให้ทั้งรังสิมันต์และสุริยะมณฑลหันมองบิดาพร้อมกันอย่างมิได้นัดหมาย...   และเป็นรังสิมันต์นั่นเองที่เป็นคนขยับตัวหยิบมีดพกวาววับขึ้นจ่อคอหอยเด็กหนุ่มที่พี่ชายจับไว้ติดตัวอีกคน


   เอาสิ...น้ำฟ้าแม่กับหลานโดนปืนจ่อหัว  ส่วนน้ำฟ้าโดนเอามีดจ่อเอว...   เด็กคนนี้ก็ต้องโดนทั้งสองอย่าง  ไม่ต่างกัน !!


“หยะ...หยุดนะ !!  นั่นพวกแกจะทำอะไรลูกฉัน...ปล่อยพระจันทร์มาเดี๋ยวนี้ !!”  ธรรณธรปากคอสั่นเมื่อเห็นสภาพที่ไม่ต่างอะไรกับตัวประกันสามคนที่เขาจับมาเลย...  แต่ทั้งนั้นก็ยังไม่สำนึกว่าตัวเองเป็นคนผิดที่มาเริ่มก่อน  จนทำให้ผลสุดท้ายก็เป็นลูกชายตัวเองที่ต้องรับกรรมจากสิ่งที่เขาทำไม่ต่างกัน...


“มีหน้ามาบอกให้ปล่อย...  ทั้งๆที่แม่กับหลานของฉันยังโดนเอาปืนจี้หัวเนี่ยนะ...”  พี่ชายคนโตของตระกูลลั่นวาจาตอบโต้เนิบๆ   เดินเข้ามายืนขนาบอีกข้างของน้องชายพลางกดมีดจี้หัวเด็กหนุ่มที่สูงเพียงไหล่เขาจนหัวเอียงไปอีกด้าน...  พาลให้มีดในมือรังสิมันต์บาดเข้าผิวเนื้อเล็กน้อยอย่างที่น้ำฟ้ากำลังโดนอยู่ตอนนี้   ...ก่อนจะกล่าวตบท้ายให้อีกฝ่ายฝั่งอีกประโยค  “กูจะปล่อยก่อนให้โง่เหรอ  อุตส่าห์พูดจาสัญญากับพระจันทร์ของมึงไว้ตั้งแต่ในรถ  ว่าจะพามาดูหน้าพ่อ...เป็นครั้งสุดท้าย...”


“แก...แกมัน  ไอ้สารเลว !  ไอชั่ว !...  พวกมึงกล้าจับเด็กปัญญาอ่อนไม่รู้เรื่องอะไรเข้ามาเกี่ยวด้วยทำไมวะ !”   ธรรณธรตะโกนอย่างโกรธจัด...  สิ่งเดียวที่ในชีวิตนี้ทั้งรักและหวงแหนอย่างที่สุด  ไม่เคยยอมให้เจอเรื่องร้ายเรื่องผิดใดๆเลยคือลูกสองคน  อุตส่าห์ส่งไปอยู่ไกลถึงต่างประเทศ  ไม่คิดเลยว่าสุดท้ายแล้วจะถูกไอบ้านี่ไปพาตัวมาอย่างง่ายดาย...ภายในเวลาแค่ไม่ถึงวัน !


“มึงกล้าพูดอีกเหรอ...  มึงเอาปืนมาจ่อทั้งแม่ ทั้งเมียกูอยู่ข้างหลังมึง  แล้วยังมีลูกกูที่เป็นแค่เด็กทารก...  ทีนี้มึงเข้าใจรึยัง...   เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อที่มาเห็นลูกเมียตัวเองตกอยู่ในอันตรายแต่ทำอะไรไม่ได้ขึ้นมาบ้างรึยัง !”  รังสิมันต์สติแทบขาดผึง  เมื่อแลเห็นใบหน้าแสนอ่อนแรงของหนูลินที่หันมามองตามเสียงของเขาในอ้อมแขนของคุณย่าเจ้าตัวน้อย...  หนูลินจมูกแดงสะอึกสะอื้นยกใหญ่...  ในระยะไกลขนาดนั้นแต่หนูลินคงจำเสียงเขาได้กระมัง  เด็กน้อยถึงดิ้นหนีถีบตัวออกจากแม่เขาพัลวันแล้วทำท่าตะกายมือมาทางเขา...


   ...คอยอีกแป๊บเดียวเท่านั้นนะหนูลิน...  ปะป๊าจะรีบไปพาหนูกับแม่กลับมา  ...กลับบ้านเรากันนะหนูลิน...  รังสิมันต์กระซิบบอกลูกในใจ...


   ส่วนน้ำฟ้าก็หน้าเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาเพราะคำพูดเมื่อครู่ของรังสิมันต์  เมื่อทั้งเจ้าสัวใหญ่และผู้ชายร่างสูงใหญ่บึกบึนไม่ต่างกับรังสิมันต์ที่ยืนอยู่เคียงกันช่วยกันจ้องมาที่เขาจนแทบจะทะลุอยู่แล้ว...  ...ก็คนที่โดนจับมามีสามคน  แม่คือคนไหนใครๆก็รู้  คนที่จะพอเป็นลูกได้ก็พอเดาออกเพราะมีเด็กทารกอยู่แค่คนเดียว...  ส่วนตำแหน่งเมียอีกหนึ่ง...  เอ่อ...น้ำฟ้าไม่อยากจะคิดต่อ...แค่มองสายตาคนทั้งหลายที่จ้องมาที่เขาน้ำฟ้าก็ต้องท่องนะโมหลายจบอยู่ในใจเพื่อข่มกลั้นความอายเต็มที่แล้ว...


   ธรรณธรได้ฟังมือที่พยายามจะยกปืนขึ้นยิงก็เริ่มสั่น  พอได้ยินเสียงลูกน้องเร่งว่าจะให้ยิงเลยมั้ยด้วยแรงอารมณ์ที่มีจึงตวาดกลับไปว่า  “มึงจะฆ่าลูกกูรึไง...  ตาบอดรึไงวะว่าไอสัตว์พวกนั้นมันเอาลูกกูเป็นตัวประกันอยู่ !”


“งั้น...นายจะให้เอาไงดีครับ...  ให้ผมปล่อยพวกมันเลยดีรึเปล่า...”  ชายคนที่เอามีดจี้น้ำฟ้าถามออกมา...  แขนใหญ่ที่คอกดรัดลำคอบางจนหายใจทางจมูกได้ยากเต็มที...  อาการไข้ที่มีเริ่มกลับมารุมเร้าเด็กหนุ่มจนสมองปวดตุบ...   แต่เสียงหนูลินที่แว่วร้องครางอยู่ไกลๆบอกให้เขาต้องเข้มแข็งและฮึดสู้เข้าไว้  จนกว่าจะแน่ใจว่าหนูลินปลอดภัยจริงๆ...


“...”  ธรรณธรนิ่งคิดชั่วอึดใจ  เขามองหน้าฝ่ายตรงข้าม  ทั้งเจ้าสัวศิลาและลูกชายคนโตมีสีหน้าเรียบเฉย  เหมือนทนรอเวลาให้ผ่านไปเรื่อยๆได้...  แต่ปลายมีดที่จ่อคอหอยลูกชายสุดที่รักของรังสิมันต์นี่สิที่น่าห่วง...  เพราะสายตาเคียดแค้นเขาจนสัมผัสได้มันบ่งบอกว่าหมอนี่เอาจริง  ถ้าเขาตุกติกอะไรแม้แต่นิดล่ะก็  มันบากมีดเข้าลำคอลูกชายเขาแน่...


“มึงปล่อยอีเด็กผมยาวนั่นไป...”  ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจปล่อยคนที่คิดว่าสำคัญที่สุดสำหรับรังสิมันต์  และสำคัญน้อยที่สุดสำหรับสองพ่อลูกที่เหลือออกไปก่อน  แต่ทว่าทันทีนั้นก็มีเสียงแผ่วหวิวจากคนที่กำลังจะได้รับอิสรภาพก่อนใครเพื่อนว่า


“ไม่...  ปล่อยหนูลินไปก่อน  ได้โปรด...”  น้ำฟ้าพยายามเปล่งเสียงให้ดังที่สุดทั้งๆที่ตอนนี้ในลำคอเจ็บแปลบอยู่ทุกขณะ   ธรรณธรตวัดสายตามองคนพูดที่เขาคิดว่าชักจะเรื่องมากจริงๆ  อุตส่าห์ยอมปล่อยเป็นอิสระก่อนเพื่อนแล้วยังจะมีข้อต่อรองเข้ามาอีกงั้นเหรอ 


“เรื่องมากจริงนะมึง...  ไม่ถูกตบสั่งสอนอีกซักทีจะไม่หยุดอยู่เงียบๆใช่มั้ย”  แล้วลูกน้องธรรณธรก็เข้าใจเจ้านายอย่างดีโดยการเงื้อมือที่ถือมีดอยู่ขึ้น  ตั้งใจจะเหวี่ยงสันมีดเข้าใบหน้าขาวนั่นอีกซักที 


           ...ปัง !...


                แต่ทว่าเสียงปืนก็ดังลั่นขึ้น  พร้อมกับที่มีดในมือชายไว้เคราคนนั้นปลิวหล่นไปตกลงพื้นเสียงดังเคร้งทันที...  ชายไว้เครามือแทบสั่น  เมื่อแรงดีดของมีดที่ออกจากมือไม่น้อยเลย...  แล้วพอหันมองว่าใครเป็นคนปัดมีดเขาทิ้งลงพื้นด้วยกระสุนปืน  ก็หาตัวคนทำได้ไม่อยากเลย  ในเมื่อคนทำยังคงยกปืนจ่อเล็งเข้ากลางแสกหน้าเขาอยู่เลยในตอนนี้


“แค่ที่มึงเอามือสกปรกมากอดเมียกูอยู่จนถึงตอนนี้  กูก็ปราณีมึงมากแล้วนะ...  ถ้ายังอยากตายตามอายุขัยอยู่ล่ะก็  ...ปล่อย...”  รังสิมันต์กดเสียงต่ำ  เมื่อต้องพยายามระงับโทสะอย่างแรงกล้าไม่ให้เหนี่ยวไกลงในวินาทีนี้...  ไม่อย่างนั้นางครามกระสุนจะเริ่มต้น ณ บัดนั้นแน่ๆ...


   ...แล้วคนที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของเขาจะไม่มีทางปลอดภัยเลย...จนกว่าจะคว้าเข้ามาอยู่ในอ้อมอกนี้ให้ได้เสียก่อน...   


   นายเดชมองคนที่จ้องเขาราวพญามัจจุราชก็ขนลุกพรึ่บทั่วไป  จนเผลอปล่อยมือที่รัดคอน้ำฟ้าเอาไว้ออก  ร่างบางๆร่วงตุบลงพื้นทันทีเพราะไม่มีเหลืออีกแล้วเรี่ยวแรงที่จะฝืนตัวเองเอาไว้...


“ฟ้า !” รังสิมันต์ตะโกนเรียกชื่อคนที่รู้ตัวแล้วว่าเผลอฝากหัวใจเอาไว้ทั้งดวงด้วยความตกใจ  “มึงถอยไป...!  กูบอกให้ถอยไป !!!”  เขาตะโกนดังลั่นพร้อมถลันเข้าไปหาร่างที่นอนฟุบอยู่บนพื้นทันทีที่ไอเดชถอยออกห่างร่างน้ำฟ้าตามเสียงคำสั่งตะโกนที่เขาร้องบอก...


   ลูกน้องธรรณธรพอเห็นรังสิมันต์วิ่งพุ่งเข้ามาในดงฝ่ายตัวเองก็ยกปืนขึ้นขู่กันเป็นแถว  แต่ทว่าลูกน้องเจ้าสัวศิลาก็ยกปืนขึ้นพร้อมเหนี่ยวไกในทันทีเช่นกัน...  และเป็นธรรณธรนั่นเองที่สั่งให้ลูกน้องอย่ายิง  เมื่อสายตาแลเห็นสุริยะมณฑลเหนี่ยวไกปืนที่จ่ออยู่ตรงศีรษะพระจันทร์แบบพร้อมปลิดชีวิตลูกชายเขาภายในเสี้ยววินาทีอย่างเงียบๆ


“ฟ้า...  เป็นยังไงบ้าง... เจ็บตรงไหน...”  น้ำเสียงทุ้มติดสั่นถามคนที่เขาช้อนศีรษะขึ้นมาแนบอก...  ตัวเด็กหนุ่มน้ำฟ้าที่ได้สัมผัสมันร้อนมาก  รังสิมันต์นึกรู้ทันทีว่าน้ำฟ้าคงไข้กลับแน่... 


“ผม...ไม่เป็นไร  คุณ...ต้องช่วยหนูลินด้วยนะ... รีบช่วยแกด้วย...ผมขอร้อง...  แกร้องใหญ่แล้ว...ฮึก...”  น้ำฟ้าพูดเสียงเบาแบบติดๆขัดๆเพราะคอที่ยังระบมอยู่มากชิดอกรังสิมันต์  อ้อมกอดที่สอดรัดอยู่รอบตัวราวกับจะเป็นปราการเกราะคุ้มภัยที่แสนแน่นหนาให้เขา  มันทั้งรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยจนน้ำฟ้าอยากร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ...  แขนเล็กๆค่อยๆยกกอดตอบชายหนุ่ม  พยายามยึดร่างใหญ่โตไว้เพื่อพยุงตัวเองให้ลุกยืนได้อีกครั้ง...  แต่พยายามอย่างไรก็ไม่ไหว  เมื่อสมองมันเอาแต่สั่งให้ล้มตัวลงนอนพักเพื่อพักผ่อนร่างกายเสียที...


“มึงได้เมียมึงกลับไปแล้วก็ปล่อยพระจันทร์มา...  อย่าเบี้ยวกันนะมึง...”  ธรรณธรส่งเสียงพูดขู่  แต่คุณศิลาเพียงยืนเอามือล้วงกระเป๋าแล้วบอก


“ยังไม่ได้พูดซักคำว่าถ้าแกปล่อยเด็กน้ำฟ้าแล้วฉันจะปล่อยลูกชายแก...  แกต้องปล่อยเมียกับหลานฉันมาด้วย...”


“ไอ้ศิลา !!  ไอ้คนกลับกลอก !!  ฉันนึกไว้อยู่แล้ว  ว่าคนอย่างแกมันเชื่อไม่ได้ !!”


“มันก็พอกันนั่นแหละน่า...  คนกลับกลอกอย่างฉัน  กับไอหมาลอบกัดอย่างแก...  นี่ฉันใจดีแค่ไหนแล้วที่ให้ตายะเอามาแต่คนน้อง  ไม่ให้ไปดึงสายอ็อกซิเจนของลูกสาวแกแล้วลากศพมาแลกด้วยอีกคนน่ะฮึ??  เอายังไง...  จะปล่อยไม่ปล่อย...  ถ้ายังดื้อไม่ทำตามอีกล่ะก็...  รับรองกริ๊งเดียว...  แกได้เห็นศพลูกชายลูกสาวแกภายในไม่ถึงชั่วโมงนี้แน่...”   คุณศิลาขู่แบบนิ่มนวล  เรียกลูกน้องให้เก็บเอกสารเข้าที่เดิม...


   สายตาคนถือไพ่เหนือกว่ามองธรรณธรที่มองมาทางเขาอย่างเคียดแค้น  แล้วมองตามสายตาของอีกฝ่ายที่หันไปมองลูกชายตัวเองที่ถูกตายะของเขาเอาปืนจ่อหัว...  สงสารมันก็สงสารอยู่หรอก  แต่ช่วยไม่ได้  เล่นจับตัวประกันฝ่ายเขาไปตั้งสามคน...  โดนแค่นี้มันยังน้อยไป...


“...พวกมึงปล่อยอีนังคุณหญิงไป...”  และแล้วธรรณธรก็เอ่ยออกมา...  มันพูดเหมือนกัดฟันจนลูกน้องต้องถามย้ำและพากันทักท้วง  เพราะถ้าพวกเขาปล่อยตัวประกันสองคนสุดท้ายนี่ไปพวกเขาจะเสียเปรียบจนต้องมอบราบคาบแก้วในทันที


   แต่ถึงกระนั้น...  ธรรณธรก็ยังตะโกนบอกให้ปล่อยตัวคุณหญิงดารกานต์พร้อมหนูลินอย่างแน่นอน...  คุณหญิงดารกานต์รีบลุกขึ้นพรึ่บ  ประคองหลานตัวน้อยในอ้อมแขนขึ้นซบอกแล้วรีบเดินรี่ไปที่ที่รังสิมันต์กำลังประคองน้ำฟ้าอยู่กับพื้น...   ฝ่ายสุริยะมณฑลก็หยิบลูกกุญแจขึ้นมาโชว์แล้วไขลงตรงกุญแจมือ   เด็กหนุ่มพระจันทร์เงยมองคนที่กำลังไขกุญแจมือให้เขาด้วยความสงสัยสลับกับหันมองหน้าบิดาตัวเอง  ท่าทีไม่มีอาการเกรงกลัวปากกระบอกปืนที่ยังคงจ่อหัวอยู่เลยซักนิด...   


“ตะวัน...  พาเด็กน้ำฟ้าไปขึ้นรถเร็ว...  รีบพาไปโรงพยาบาลก่อน...”  คุณหญิงดารกานต์เอ่ยบอกลูกชายคนรอง  น้ำฟ้าหน้าซีดจัด  รู้สึกตัวเองว่ากำลังจะถูกอ้อมแขนใหญ่อุ้มตัวขึ้น...  เด็กหนุ่มจึงปรือตาขึ้นมองหน้าคนอุ้มเล็กน้อย...


   แต่ทว่ามุมสายตาที่น้ำฟ้าเห็น  คือมีชายในชุดโม่งสีดำหลบอยู่ตรงมุมลังๆหนึ่งบนอาคารชั้นสอง  และที่สำคัญในมือก็คือกระบอกปืนด้ามยาวที่เล็งลำกล้องมาทางพวกเขาอยู่พอดีด้วย...  เด็กหนุ่มเบิกตากว้าง  มือที่คล้องคอรังสิมันต์อยู่ออกแรงผลักคนอุ้มให้ล้มหลบไปทางอื่นพร้อมเปล่งเสียงออกมาดังลั่นเพราะอารามตกใจว่า 


“ระวังข้างบน !!”


   ...ปัง !!...   ปังๆ !!...


   เสียงลั่นของกระสุนดังขึ้นทันทีที่รังสิมันต์ล้มลงกระแทกคุณหญิงดารกานต์ให้เซล้มลงกับพื้นเช่นกัน  รอยควันบนพื้นห่างจากตัวเขาไปไม่ถึงฟุต   แค่แว่บเดียวสัญชาตญาณก็ส่งมือรังสิมันต์ข้างที่ถือปืนจ่อยิงไปบนชั้นสองสองนัดซ้อน   


“ไอสัตว์ !!  ไอหมาลอบกัด !!  กัดจนวินาทีสุดท้ายจริงๆนะมึง...”  เขาแว่วได้ยินเสียงพี่ชายพูดขึ้นมาก่อนจะระดมห่ากระสุนยิงเข้าร่างนายธรรณธรที่วิ่งหลบเข้าหลังกองลังไม้มากมายรอบบริเวณ   


   ทั้งสองฝ่ายเริ่มเปิดฉากต่อสู้กันอย่างดุเดือด   มาคัส  เตโช  ซึโยชิ  รวมถึงบรรดาลูกน้องพ่อเขาอีกสี่ห้าคนรีบวิ่งฝ่าดงกระสุนเข้ามาที่เขา...   รังสิมันต์มองแม่ตนกับหลานถูกลูกน้องเขาวิ่งเข้าหลบในพื้นที่กำบังด้านข้างได้ทัน...   ส่วนเขาได้เตโชกับมาคัสช่วยยิงสะกัดให้  ชายหนุ่มจึงรีบช้อนตัวอุ้มน้ำฟ้าเข้าอกแล้วหลบหลีกตามไปที่มารดาทันที... 


“บอส...!  เป็นยังไงบ้างครับ  บาดเจ็บตรงไหนมั้ย...”  เตโชรีบถามอาการเจ้านายทันที  เขาเห็นรอยเลือดหยดอยู่ตรงแขนเสื้อรังสิมันต์  แต่เจ้านายเขากลับส่ายหน้าแล้วบอก


“ฉันไม่เป็นไร  แม่กับหนูลินเป็นอะไรรึเปล่า...” 


“เปล่า...แม่ไม่เป็นไร...  แต่หนูลินร้องใหญ่แล้วลูก...   แล้วตะวันเป็นอะไรรึเปล่า...  เลือดลูก...ที่แขน...”  คุณหญิงดารกานต์คุกเข่าลงข้างบุตรชาย  จากตำแหน่งนี้หล่อนเห็นรอยเลือดหยดลงบนพื้นใกล้ตัวลูกชายไม่ยอมหยุด  แต่รังสิมันต์กลับขมวดคิ้วแล้วหันมองแขนตัวเอง... 


   เลือดมาจากไหน...  ทำไมเขาไม่รู้สึกเจ็บเลยซักนิด...   


“บอสครับ !  แผลที่หลังคุณฟ้า...  คุณฟ้าโดนยิง !”  มาคัสที่หันกลับมาจากการยิงตอบโต้ฝ่ายตรงข้ามเอ่ยขึ้นเสียงดัง...   รอยเลือดเปรอะรอบบ่าคุณฟ้าด้านหลังมันเยอะมากจนหยดลงพื้นไม่ยอมหยุดเลย...


   รังสิมันต์รู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองโดนเจาะยิงเข้าอย่างจัง...  ชายหนุ่มโอบน้ำฟ้าเข้ามาซบบ่า  แล้วยกมือที่โอบกอดอยู่ด้านหลังน้ำฟ้าขึ้นมอง...  เขาตัวเย็นเฉียบเมื่อมันแดงฉานไปด้วยเลือดเต็มมือ...


“ฟ้า...  ฟ้า...  เข้มแข็งไว้นะ...  ฟ้าต้องไม่เป็นอะไร...  ฟ้าต้องไม่เป็นอะไร...”  เขาพร่ำพูดออกมาไม่ยอมหยุดโดยไม่รู้ตัว   ร่างบอบบางในอ้อมแขนในตอนนี้จากที่ยังอุ่นมันเริ่มเย็นจัดจนน่ากลัว  มารดาของเขาหยิบผ้าผืนยาวมาจากไหนไม่รู้เข้าห่มให้น้ำฟ้า   เด็กหนุ่มปรือตาขึ้นมองแต่สายตาไม่ได้โฟกัสอยู่ที่เขา...  พอมองตามก็เห็นว่าใบหน้าขาวไร้สีเลือดนั่นจ้องไปทางหนูลิน  ริมฝีปากซีดจัดอ้าออกเหมือนพยายามพูดอะไรซักอย่าง  แต่ไม่มีแม้แต่เสียงที่จะหลุดรอดออกมาให้ได้ยินเลยซักนิด...


“ตะวัน !!  รีบไปเร็ว...  เอาไอเด็กบ้านี่ไปด้วย...  ส่วนทางนี้พี่กับพ่อจัดการเอง...  เร็ว !”  สุริยะมณฑลที่อ้อมมาจากทางด้านหลังผลักเด็กพระจันทร์ไปที่เตโช   ลูกน้องเขาคว้ามือเด็กหนุ่มที่พยายามจะดิ้นหนีได้แล้วก็ล็อกตัวไว้แน่น...  ส่วนสุริยะมณฑลพอสองมือว่างก็หยิบปืนพกอีกกระบอกมาถือ  ขึ้นไกพร้อมสับเตรียมสังหารศัตรูที่มันดาหน้าเข้าหาเรื่องครอบครัวเขาให้สิ้นซาก...  เขามองน้องชายที่เหมือนสติหลุดออกไปจากร่างกอดเด็กหนุ่มตัวผอมบางไว้แน่น  แล้วรีบสาวเท้าเดินหลบออกไปข้างนอกตามลูกน้องคนอื่นที่ช่วยยิงคุ้มกันไปให้ตลอดทาง... 


   ชายหนุ่มหลบหลีกวิ่งซอกซอนไปตามหลืบมุมของกล่องไม้ลังใบใหญ่  เขาไม่นิยมการทำงานร่วมกับคนอื่น  แต่ชอบทำอะไรด้วยตัวเองมากกว่าเพราะมันสะดวกและรวดเร็วทันใจ   เขาชอบให้คนอื่นเป็นตัวล่อ  แล้วเขาค่อยจัดการทีเดียวให้มันสิ้นซาก  เหมือนอย่างตอนนี้  ที่เขามองเห็นเป้าหมายผลุบๆโผล่ๆอยู่หลังกองไม้อัดโดยมีลูกน้องห้าหกคนคอยยิงสกัดอยู่กับฝ่ายพ่อของเขา   ชายหนุ่มนึกยิ้มเยาะกับความไม่ระมัดระวังตัวของนายธรรณธรที่ชะตาชีวิตคงจะขาดลงในวันนี้อยู่ในใจ  มันไม่ระแวงด้านหลังเลยซักนิด  สุริยะมณฑลได้ทีก็ยิงปืนเก็บเสียงเข้าจัดการลูกน้องสองคนที่คุมหลังให้นายธรรณธรล้มลงขาดใจตายโดยไม่ทันได้ร้องขึ้นมาซักแอะ...


“ผมปิดบัญชีให้เองนะพ่อ...  มดปลวกแค่นี้...ไม่ต้องถึงมือพ่อหรอก...”  เขาพูดกับตัวเองแผ่วเบา   เรียบเรียงลมหายใจเข้าลึก  กลิ่นไม้อัดลอยเข้าจมูกจนฉุนแต่ชายหนุ่มไม่สนใจ  เขาค่อยๆยกปืนขึ้นเล็ง  รอคอยเวลาให้นายธรรณธรโผล่หน้าพ้นซอกไม้ออกมาแค่แว่บเดียวเท่านั้น...  ชีวิตของมันก็จะจบลงที่มือของเขา...


   และสุริยะมณฑลก็ไม่ต้องรอนาน   เพราะไม่ถึงนาทีหลังจากนั้น  นายธรรณธรก็โผล่แขนพร้อมหน้าออกมาเล็กน้อยเพียงเสี้ยววินาทีเพื่อยิงตอบโต้กับพ่อของเขา   ชายหนุ่มก็ลั่นไกขึ้นมาอย่างเงียบเชียบ  แค่เพียงนัดเดียวก็เจาะเข้าตรงขมับ ‘มดปลวก’ ที่ว่าอย่างพอดิบพอดี...   ธรรณธรล้มลงสิ้นใจตายอย่างไม่ทันรู้ตัว...


   เมื่อจู่ๆหัวหน้าก็ล้มลงขาดใจพร้อมกองเลือดที่ข้างศีรษะ  ลูกน้องที่เหลืออีกไม่กี่คนก็แตกกระจายฮือกันไปคนละทิศ...   เพียงเท่านี้งานก็จบ...  ตัวประกันปลอดภัย  ฉโนดก็ปลอดภัย  แต่งานเก็บกวาดเรื่องนี้กับตำรวจนี่สิที่ยิ่งใหญ่...  ดันเข้ามาเล่นในโกดังสินค้าใกล้แหล่งชุมชนเสียด้วย...  เฮ้อ...หวังว่าหน้าที่เจรจาแนวนี้พ่อคงไม่โยนภาระมาให้เขาอีกนะ   ถนัดแต่ออกปากเจรจาขู่ลูกหนี้พวกผีการพนัน...  ให้เปลี่ยนไปเลียแข้งเลียขาพวกคนในเครื่องแบบ  แค่คิดขนเขาก็ลุกพรึ่บขึ้นทั้งตัวแล้ว...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 17-10-2012 12:55:13

   


“ตะวัน...ไปเปลี่ยนชุดก่อนไปลูกไป...  แม่ให้เขาเปิดห้องพิเศษให้ลูกไว้อาบน้ำแล้ว...  ท่าทางแบบนี้คงไม่กลับไปเปลี่ยนชุดที่บ้านใช่มั้ยล่ะ”  ดารกานต์ยกมือวางบนบ่าลูกชายแล้วเอ่ยเสียงนุ่ม   พอมาถึงโรงพยาบาล   รังสิมันต์ไม่ยอมแม้แต่จะปล่อยร่างน้ำฟ้าลงนอนบนเตียงเข็น  ต้องอาศัยลูกน้องชายหนุ่มผมสีทองกับผมดำช่วยกันดึงไว้  ร่างเด็กน้ำฟ้าถึงได้สามารถถูกเข็นเข้าไปอยู่ในห้องฉุกเฉินเพื่อทำการรักษาได้สำเร็จ... 


   หลังจากนั้นหล่อนกับหนูลินก็ได้รับการรักษาตามมา   ส่วนรังสิมันต์ก็เอาแต่นั่งก้มหน้ามองมือเปื้อนเลือดของตัวเองอยู่ตรงเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉินไม่พูดไม่จาจนถึงตอนนี้...


“นั่นสิครับบอส...  ไปล้างตัวเปลี่ยนชุดก่อนเถอะครับ   เดี๋ยวพอเขาพาคุณหนูลินมาให้แกจะตกใจเอานะครับ...”  ซึโยชิยื่นชุดเปลี่ยนที่คนจากบ้านใหญ่นำมาให้ให้เจ้านาย...  รังสิมันต์เพียงปลายตามอง  นัยน์ตาร้อนผ่าว  เขาอยากจะร้องไห้ออกมาเสียเดี๋ยวนั้น...  นึกถึงตอนที่น้ำฟ้าพยายามขยับปากพูดเรียกชื่อลูกน้อยก่อนจะสลบไม่ได้สติ  เขาก็รู้ทันทีว่าเด็กหนุ่มคงจะห่วงลูกมาก  แม้ตอนที่ตัวเองเจ็บหนักขนาดนั้นก็ยังไม่วายคิดถึงหนูลินเป็นอันดับแรกอยู่ทุกลมหายใจ...


   รังสิมันต์ถอนหายใจยาวเหยียดหันมองประตูห้องฉุกเฉินเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้  ดารกานต์หันมองหน้าซึโยชิที่ส่ายหน้าให้แล้วก็โบกมือบอกให้เก็บชุดลงถุงไปเหมือนเดิม  หล่อนหยิบผ้าเช็ดหน้าตัวเองขึ้นมารินน้ำจากขวดน้ำดื่มที่ทางโรงพยาบาลแจกให้  แล้วก็นำมาซับเลือดที่เปื้อนเปรอะมือลูกชายคนรองให้แผ่วเบา...  หล่อนมองอาการนิ่งเงียบของลูกชายแล้วก็ไม่รู้จะช่วยปลอบยังไง  ถ้าร้องไห้ให้เห็นกันก็ยังพอช่วยซับน้ำตาให้ได้  แต่นี่ลูกชายหล่อนกลับร้องไห้อยู่ในใจ...   คนที่จะช่วยได้ก็ยังอยู่ในห้องฉุกเฉิน  ตอนนี้ก็ได้แต่รอเวลาให้เด็กน้ำฟ้าพ้นขีดอันตรายออกมาช่วยปลอบใจลูกชายหล่อนแทนเพียงเท่านั้น...


“ตอนอยู่ในรถ...  ฟ้าเลือดออกเยอะมาก  ตัวเขาเย็นเฉียบ   ...เขาเป็นโรคเลือดอยู่ด้วย...”  รังสิมันต์พูดขึ้นมาเบาๆ  “...เขาเป็นแบบนี้ก็เพราะจะปกป้องผม...  คนที่เอาแต่กลั่นแกล้ง  เอาแต่ทำร้ายเขาอยู่ตลอดเวลา...   ถ้าเขาเป็นอะไรไป...ผม...  ผม...”  ตะวันพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่ให้หยดน้ำตาลูกผู้ชายร่วงหล่นออกจากตา...


“...แม่ขอโทษนะลูก...  แม่ขอโทษ...”  คุณหญิงดารกานต์มองความเสียใจและความเจ็บปวดของลูกชายคนรองด้วยอาการใจสั่น   ภาพของตะวันในตอนนี้มันซ้อนทับกับภาพของรวีในวันที่รู้ว่าหล่อนทำอะไรลงไปกับพี่สาวของเด็กน้ำฟ้านั่น...  ลูกชายที่หล่อนรักทั้งสองคนต้องมาเสียใจกับเรื่องที่หล่อนเป็นต้นเหตุ  ...คำว่าขอโทษจากแม่คนนี้มันช่างน้อยมากเกินไปจริงๆ...


“เด็กน้ำฟ้าต้องไม่เป็นอะไร...  เขาห่วงหนูลินมากไม่ใช่เหรอลูก...เขาคงไม่ปล่อยให้ลูกชายเขาอยู่กับเรานานหรอก...”  คุณหญิงดารกานต์เอ่ย  หล่อนกระชับฝ่ามือใหญ่โตของลูกชายแล้วบีบเบาๆให้กำลังใจ  รังสิมันต์เหลือบตามองมารดานึกสงสัยในถ้อยคำอยู่ในทีที่ฟังแลดูห่วงใยน้ำฟ้าและปลอบเขาแบบนี้


“...แม่  ตะวัน...”  สุริยะมณฑลเดินหิ้วถุงของกินเข้ามาตามทางเดิน  เขายื่นถุงให้กับลูกน้องของน้องชายที่ยืนอยู่สี่ห้าคนเอาไปทานพลาง  ก่อนจะเดินเข้าไปหาแม่กับน้องชายที่ยังนั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน... 


“เมียแกเป็นยังไงบ้างวะ...”  พี่ชายทรุดลงนั่งข้างน้องชายพลางเอ่ยปากถาม  แต่สายตามองเด็กพระจันทร์ที่นั่งกอดเข่าอยู่บนพื้นข้างเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม  เด็กคนนั้นนั่งนิ่งเงียบไม่กระดุกกระดิก  มีเพียงเหลือบสายตามามองสบเขาตอนที่เขาเดินเข้ามาเท่านั้น...


“...”  รังสิมันต์ไม่ตอบพี่ชาย  เขาเพียงแต่ส่ายศีรษะให้นิดๆ...   คนเป็นพี่พยักหน้ารับรู้...  ในใจประมวลผลอย่างรวดเร็วและพบว่าเขาสงสัยเล็กน้อยถึงปานกลางว่าเหตุใดน้องชายเขาถึงได้หันมาเอาผู้ชายทำเมียอย่างออกหน้าออกตาขนาดนั้น   และที่สำคัญ  แลดูคุณหญิงดารกานต์ก็ไม่ได้มีท่าทีโกรธขึ้งและอาละวาดอย่างคราวรวีนั่นเลย...


   ...แม่เขารับได้งั้นเหรอที่ลูกชายคนรองของแม่หันมาเอาผู้ชายเป็นเมีย... 


“ตายะ...แล้วพ่อล่ะลูก...”  คุณหญิงถามถึงสามี...  ลูกชายคนโตยิ้มมุมปากให้แล้วบอก


“จัดการเก็บกวาดอยู่แม่...  พวกนักข่าวมันจมูกไว...  แต่ผมว่าพ่อเอาอยู่นะ...”  สุริยะมณฑลแสร้งหัวเราะนิดๆกับคำพูดตัวเอง...  เขาบอกมารดาว่าจะขอตัวกลับก่อนพร้อมลุกขึ้นแล้วย่างสามขุมเข้าหาเด็กหนุ่มนามพระจันทร์  ที่เขาเพิ่งลงมือสังหารบิดาของเด็กหนุ่มออทิสติกผู้น่าสงสารคนนี้ไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว...


“ไม่ไป...ไปไหน...  จันทร์จะหาพ่อ...พระจันทร์จะไปหาพ่อ...”  เด็กหนุ่มถูกเขาลากข้อมือขึ้นมาจากพื้น...  สภาพเนื้อตัวที่มอมแมมเหมือนถูกใครซักคนช่วยลอกคราบให้แล้ว... 


   เขาไม่พูดอะไรโต้ตอบ  ทำเพียงกระชากข้อมือเด็กหนุ่มให้ยอมเดินตามเขามาดีๆ   แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพาเด็กหนุ่มคนนั้นเดินไปพ้นช่วงเก้าอี้  ประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกผลักเปิดออกมา  พยาบาลในชุดสีเขียวพร้อมหมวกคลุมผมรีบสาวเท้าอย่างรวดเร็วเข้ามาที่พวกเขาแล้วเอ่ยถามพวกเขาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า


“พวกคุณเป็นญาติคนไข้ใช่มั้ยคะ...”


“ใช่ครับ...เขาเป็นยังไงบ้าง... ผมเข้าไปหาเขาได้รึยัง...”  รังสิมันต์รัวคำถามใส่พยาบาลชุดเขียว  นัยน์ตาแห้งผากมีวี่แววของความหวังอยู่ในนั้นทันทีทันใด


“ใจเย็นๆนะคะ... ตอนนี้คนไข้ยังไม่พ้นขีดอันตราย  เพราะคนไข้ร่างกายอ่อนแอมาก  และที่สำคัญเราขาดเลือดค่ะ  กรุ๊ปโอที่เรามีมัน...”


“ผมกรุ๊ปโอ...!  คุณใช้เลือดผมได้เลย...  ผมยินดี...”  รังสิมันต์ยื่นแขนที่ยังเหรื่อรอยเลือดไปที่พยาบาล  แต่เจ้าหล่อนกลับย่นคิ้วใส่เขาแล้วบอก


“คนไข้ไม่ได้มีกรุ๊ปโอธรรมดานะ...  เขาเป็นกรุ๊ปพิเศษ...  โอ-เนกาทีฟค่ะ  ตอนนี้เรากำลังติดต่อกลุ่มโอ-เนกาทีฟที่เขารวมตัวกันอยู่  แต่ว่าคุณศิรนันท์ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มที่นี่บอกว่าคนที่มีเลือดกรุ๊ปนี้จะมาสามารถเดินทางมาถึงได้เร็วที่สุดก็อีกประมาณชั่วโมงครึ่ง...  ซึ่งคนไข้รอเลือดนานขนาดนั้นไม่ไหว...  ดิฉันเลยอยากทราบว่าในบรรดาญาติมีใครที่มีเลือดกรุ๊ปเดียวกับคนไข้บ้างคะ... เราต้องการด่วนมากเลย...”  พยาบาลสาวเอ่ยเสียงเครียด...  มองหน้าบรรดาญาติคนไข้ที่มีอาการเครียดและถามกันระงมว่ามีใครมีเลือดกรุ๊ปนี้บ้าง  และเท่าที่มองจากอาการแล้ว  ไม่น่าจะมีใครมีแน่ๆ...


“ใช้เลือดโอธรรมดาไม่ได้เหรอครับ...”  สุริยะมณฑลลากแขนพระจันทร์ให้ตามตัวเองเข้ามาใกล้คุณพยาบาล  แล้วเอ่ยถามแทนน้องชายที่ตอนนี้มีท่าทางสติกับร่างกายคงตัดขาดออกจากกันอย่างสิ้นเชิง...


“ไม่ได้ค่ะ...  คนไข้ต้องการแค่โอ-เนกาทีฟเท่านั้น...”   คุณพยาบาลตอบ


“...ทำไงดีแม่  ผมกับตะวันโอทั้งคู่  แต่ไม่ใช่เนกาทีฟ...”  พี่ชายคนโตหันมองมารดาที่มีแววความกังวลไม่ต่างจากน้องชาย  จึงไม่ทันได้สังเกตุว่าใบหน้าพระจันทร์แปรเปลี่ยนเป็นเครียดขึ้งชั่วแว่บหนึ่งก่อนค่อยๆเอ่ยกับพยาบาลสาวคนนั้นว่า...


“...ผมมีโอ-เนกาทีฟ...กรุ๊ปเลือดเดียวกับพี่ฟ้า...  ใช้เลือดผมได้...”   เด็กหนุ่มบอกหน้าตาใสซื่อ  มือก็พยายามแงะข้อแขนตัวเองให้หลุดจากการเกาะกุมของชายร่างสูงใหญ่ด้านข้าง   บุคคลรอบข้างเงียบไปชั่วอึดใจเมื่อได้ยินว่าใครซักคนตรงนั้นมีเลือดกรุ๊ปที่ต้องการแล้ว...


“คุณมีเลือดกรุ๊ปนี้ใช่มั้ยคะ  งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ...”   พยาบาลสาวผายมือไปห้องตรวจด้านข้างห้องฉุกเฉิน  พระจันทร์บิดข้อมือตัวเองพร้อมร้องบอกว่าปล่อยหนเดียวก็ได้รับอิสรภาพดังที่ตั้งใจ  เด็กหนุ่มลูบแขนตัวเองเบาๆแล้วเดินตามคุณพยาบาลไปยังห้องตรวจที่ว่าทันที


   สุริยะมณฑลมองตามหลังตัวเล็กๆของเด็กหนุ่มออทิสติกคนนั้นด้วยแววตาครุ่นคิด  หันบอกลูกน้องรังสิมันต์ว่าให้ตรวจเช็กให้ดีว่าทางออกห้องตรวจนั้นมีแค่ทางเดียวเพื่อกันคนคิดหนี...   ถึงแม้ว่าคนคิดหนีที่ว่าจะเป็นเด็กออทิสติกที่มีมันสมองเท่ากับเด็กหกขวบก็ตามทีเถอะ...


   เวลาผ่านไปอีกประมาณเกือบสองชั่วโมง  ร่างของพระจันทร์ก็ออกมาจากห้องตรวจ  เด็กหนุ่มมีอาการหน้าซีดเล็กน้อย  และที่ข้อพับแขนทั้งสองข้างก็มีสำลีสีขาวแปะอยู่...  พยายามในชุดขาวนางหนึ่งเดินนำน้ำหวานมาให้เด็กหนุ่มและบอกว่าหากเขาต้องการพักผ่อน  หล่อนจะเปิดห้องตรวจที่ยังว่างอยู่ตอนนี้ให้เด็กหนุ่มได้พัก  แต่สุริยะมณฑลบอกปัดแล้วบอกว่าจะพากลับไปพักที่บ้านเอง...


   ในที่สุดคล้อยหลังพี่ชายอีกประมาณชั่วโมงกว่าๆ...  รังสิมันต์ก็ได้รับข่าวดีที่ว่า... 


   ...หัวใจของเขา...พ้นขีดอันตรายแล้ว...


------------------------------------------   ----- - - - -          -  -----   - - -             --- -         -                 -

to be continue...

...แห่ะๆ  มาม่าหมดลังแล้วจ้าาาา...    :really2: 

...ตอนนี้เหลือแต่ปลากระป๋องและน้ำตาลปี๊บ...    :z10:

ปล. แพทไม่ได้ตอบคอมเม้นท์เลย  แต่แพทอ่านของทุกคนเลยนะคะ  :)  อ่านแล้วก็นั่งชื่นใจยิ้มบ้าบออยู่คนเดียว  ห้าห้าห้า

...ขอบคุณที่ติดตามให้กำลังใจน้องฟ้า  น้องหนูลิน  และคุณลุงม้าน้ำมาจนถึงตอนนี้นะคะ  ^^... 

...ขอบคุณมากจากใจจริงๆ  :)  ขอบคุณค่ะ...   

...แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ  ^^  น่าจะตอบจบแล้วมั้ง  เหอๆ...   

ปล2.  รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ  T^T  อย่าเป็นไข้และปวดฟันพร้อมกันล่ะ  เพราะมันทรมานขึ้นสมองและลงกระเพาะมาก  เหอๆ   เจอกันใหม่จ่ะ :)  จุ๊บ !   :z10::L2: :L2: :L2: 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 17-10-2012 13:00:37

 :z13: :z13: ไปอ่านก่อน


__________
เฮอ.....ปลอดภัยสักทีน้าาาาาาาาาาา

ขออย่าให้มีเรื่องไรอีกเลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Fon-NR ที่ 17-10-2012 13:00:53

 :mc4:เจิมก่อนค่อยอ่าน>,<

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 17-10-2012 13:05:11

อ้างจาก: uaeb ที่ 17-10-2012 13:00:37  

:z13: :z13: ไปอ่านก่อน

มาเร็วจังงงง~ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 17-10-2012 13:05:36

อ้างจาก: Fon-NR ที่ 17-10-2012 13:00:53  

:mc4:เจิมก่อนค่อยอ่าน>,<

ู^ จิ้มมม...  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 17-10-2012 13:25:46

ฮู้ววว โชคดีไปนะแม่น้ำฟ้า แหม กลับมาคราวนี้มีเด็กน้อยชื่อเสียงเรียงนามน่ารักกลับมาด้วยแหะ พระจันทร์ =,,=
จะมีคู่ไหมเด็กน้อยพระจันทร์ น่าเอาไปคิดกับสุริยะ แต่อายุห่างกันมากโข 555555555555555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 17-10-2012 13:29:14

เฮ้อ  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: โล่ง นึกว่าน้ำฟ้าจะเป็นอะไรแล้วซะอีก

ต้องขอบคุณ นู๋พระจันทร์ มากนะค้า

ยังงัย คุณยะ คงไม่ใจร้ายกับ นู๋พระจันทร์ น้า น่าสงสารน้องเค้าออก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: kwangun ที่ 17-10-2012 13:32:23

ยะ x พระจันทร์  อิอิอิอิ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: lucifel ที่ 17-10-2012 13:32:35

พระจันทร์  :really2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 17-10-2012 13:35:38

ปลากระป๋องคือไร 
ชอบน้ำตาลปี๊ปนะ แบบว่าชอบหวานๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: armmyrine ที่ 17-10-2012 13:39:08

 :m15: สงสารน้ำฟ้า หายเร็วๆ นะ จะขาดใจอ้ะ

 :-[ ส่วนคู่พี่ชายกับพระจันทร์นี่ยังไงๆ   แอบจิ้นไปไกลละ :-[  เราแอบตะหงิดนิดนึง มีใครคิดเหมือนเราบ้าง
   
    ทำไมพระจันทร์เรียกชื่อพี่ฟ้า  เค้ารู้จักกัน ตอนอยู่เมืองนอกใช่ไหม :m28: เป็นออทิสติกรึ เหมือนไม่ใช่นะ มันต้องมีปม

   คอนเฟิม o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 17-10-2012 13:44:13

กิ๊ดดด ตอนหน้าจบแล้วเหรอออออ T__________T

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 17-10-2012 13:45:17

ต่อ ๆ ปลอดภัยแล้ว ลุ้นอยู่นานมว๊ากๆ อ่ะ






ยังไงรีบมาลงเอยนะ แต่เอ๊ะ น้องพระจันทร์นี่จะมาคู่กับใครนะ พี่ยะหรือป่าว อิอิ ถามดูเผื่อใช่

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 17-10-2012 13:46:11

อะไรนะ...ตอนหน้าจะจบแล้วหรอคะ โฮกกกกกกกก...
ดีแล้วที่น้ำฟ้าปลอดภัย คุณลุงม้าน้ำสบายใจได้แล้วนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 17-10-2012 13:47:56

แม่ฟ้ารีบๆฟื้นนะ หนูลินกับปะป๊ารออยู่
สงสารพระจันทร์จังเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 17-10-2012 13:48:42

แม่ฟ้าปลอดภัย เย้ๆๆๆ
ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ อยากให้มีตอนหวานๆเยอะกว่านี้นิดนึง
แหะๆๆ
สงสารพระจันทร์อ่ะ พ่อไม่อยู่แล้วจะทำยังไงต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 17-10-2012 13:50:56

โอยยยยยยยยย  ร้าวถึงกระดูก
สงสารน้ำฟ้าจับจิตจริงๆ หายไวๆนะคะ
เอ๊ะๆๆๆ  มีอีกคู่มั้ยคะ  55555555
ถามไปงั้น แบบว่า คิดอีกที ไอ่บ้านี่มันฆ่าพ่อตรูเชียวนะ - -*
แต่ถ้ามีก็ อืมม  ดีมั้ง ไหนๆก็เคว้งแล้วอ่ะ ไม่มีใครแล้วเงี้ย

ตอนหน้าจบแล้ววว  แต่ขอตอนพิเศษเรื่อยๆนะคะ 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 17-10-2012 13:56:50

รอตอนหวานๆค่า
อยากกินน้ำตาลบ้างแล้ว
แอบเห็นยะกับพระจันทร์ 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 17-10-2012 14:15:40

ลุ้นเหนื่อยมากกก พ่อเลวทำลูกลำบาก สงสารพระจันทร์
ใกล้จบอีกแล้ว ขอตอนพิเศษด้วยนะครับ
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: hongzaa ที่ 17-10-2012 14:21:20

น้ำฟ้าก็ปลอดภัยแล้ว
ขอหวานๆสักสองสามตอนเถอะ ให้น้ำฟ้าแฮปปี้บาง~
พอแฮปปี้ปุ๊บ ก็ต่อด้วย
สุริยะxพระจันทร์ เถอะ~ *ก้มกราบ*
ชอบอะ ได้ต้มน้ำรอมาม่ากะพระจันทร์แน่ๆ
สุริยะดู ดุ โหด มาเฟีย กว่ารังสิมันต์ เยอะเลย
หน้าจะหื่นและจิตกว่า ตะวันxน้ำฟ้า <<ห้ะ??
ถ้าไม่ว่างเรื่องยาว เรื่องสั้นสักสามสี่ตอนก็ยังดี น๊าาาาาา*อ้อนนน~><*

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 17-10-2012 14:30:14

ดราม่ายังไม่จบเพราาเรื่องต่อไป นู๋พระจันทร์กับพี่ยะไง พี่ยะยิงพ่อนู๋พระตันทร์ไปแล้วนี่

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: withmeto_PJ ที่ 17-10-2012 14:40:24

เย้ๆๆๆ อ่านไปลุ้นไป ดีใจมากกเลยที่น้ำฟ้าปลอดภัยแล้ววว
แต่.......น้องพระจันทร์นี่คนแต่งน่าจะจับมาคู่กับสุริยะมณฑลเลยนะคะ 555555555
อยากอ่านนน น้องเป็นออทิสติกด้วยอ่ะ แลดูน้องแบบน่าสงสาร
ยังไงก็ชอบเก็บไปพิจารณนาด้วยน๊า อยากอ่านๆๆจิงค่ะ

แล้วก็ขอบคุณสำหรับนิยายนะค๊า รอตอนหน้า วู้วๆๆๆ  :pig4: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 17-10-2012 14:40:32

แม่ฟ้าปลอดภัยแล้ว โล่งอก  ที่นี้ก็ขออะไรที่ความหวานๆ บ้างนะค่ะ
หนูลินจะได้อยู่กับครอบครัวแล้ว พร้อมหน้าพร้อมตาทั้งปาป๊า แม่ฟ้า คุณปู่ คุณย่า มีคุณลุงยะมาอีกคนด้วย
ปล. น้องพระจันทร์เป็นญาติกับแม่ฟ้ารึเปล่าอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Mani ที่ 17-10-2012 14:42:30

ขอตอนหวานๆเยอะๆนะคะ ><
สงสารพระจันทร์ง่ะ อย่าให้ยะใจร้ายกับพระจันทร์น้าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 17-10-2012 14:47:28

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: โลงอก

 :bye2: :bye2: :bye2:

 :call: :call: :call:

มาต่อเร็ว ๆ นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 17-10-2012 14:47:49

น้ำฟ้าหมดทุกข์ หมดโศกซะที เรื่องร้ายๆ ผ่านไป ต่อไปคงมีแต่ความหวานนนนนนนนนนนนนประสา พ่อแม่ลูกแล้ว :-[

:m15: พระจันทร์ อิตาพี่ยะนี่เลือดเย็นมาก   ว่าแต่พี่ยะคิดอะไรกับพระจันทร์ป่าวนิ จะกลายเป็นราหูอมจันทร์ป่าว


 :L2: :pig4: คนเขียน  ตอนหน้าจบแล้วเหรอเร็วจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 17-10-2012 14:51:07

เหมือนจะมีคู่ใหม่รึป่าวหว่า พระจันทร์กับยะ หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 17-10-2012 14:52:31

อร๊ากกกกกกกก............น้ำตาไหลอีกจนได้ T^T

ดีนะที่พ้นขีดอันตรายแล้วไม่งั้นละก้อ แง๊ๆ

ว่าแต่พ่อลูกชายคนโต พ่อเมืองพระอาทิตย์คงไม่หลงรักพระจันทร์ยอมค่ำเข้าหรอกนะ คิคิ

ยังไงก้อมา่ออีกนะค๊าฟ รอรอต่อปาย><

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 17-10-2012 15:00:47

สุริยะ -พระจันทร์
คู่นี้ ได้โปรดดดด
สงสารน้อง พ่อตายจริงเหรอ จะเเค้นไหมอ่ะ น้องเป็น ออทิสติกเหรอ ไม่มีพ่อเเล้วใครจะดูเเลล่ะ
ปล. ลืมน้ำฟ้ากะหนูลินเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: piggie ที่ 17-10-2012 15:03:05

ไม่เอามาม่าแล้วน้าค้า...

ขอตอนหวานๆเยอะๆเลยน้าค้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 17-10-2012 15:07:41

พระจันทร์น่ารักอ่ะ
ว่าแต่ต่อไปใครจะดูแลอ่ะ :really2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Hikaru23 ที่ 17-10-2012 15:14:17

เรียบร้อยกันเสียที ได้ตัวมาแล้ว ปลอดภัยแล้ว เหลือแต่ตอนแฮปปี้ใช่ป่าว :3123:
ว่าแต่แอบลุ้นคู่พระจันทร์กับพี่สุริยะมณฑลนะ จะมีมั้ยอะไรในก่อไผ่มั้ย? :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: khuan ที่ 17-10-2012 15:30:16

น้องพระจันทร์.....สงสารน้องอะ พ่อตาย ...เพี้ยง..พี่ยะนั่นเเหละต้องรับผิดชอบ ทำพ่อน้องตายอะ

น้องฟ้าปลอดภัยแล้ว...เย้เย้

น้องพระจันทร์รู้จักพี่ฟ้าได้ไงอะ....

ลุ้นต่อไป.....

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 17-10-2012 15:33:35

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ปลอดภัยแล้วววววว

ว่าแต่พระจันทร์ เป็นออแน่รึ????

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 17-10-2012 15:35:00

ในที่สุดก็ผ่านเรื่องร้ายๆขนาดนี้มา
ตอนหน้าขอหวานจนมดขึ้นเลยนะ :กอด1:
แต่ติดใจเรื่องของพระจันทร์จังเลย อยากรู้จะเป็นไงต่อไป :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 17-10-2012 15:40:48

อินจัดเลยร้องไห้สงสารน้ำฟ้ากับรังสิมันต์
ตอนหน้าจบแล้ว กว่าจะจบน้ำฟ้าเจ็บตัวตั้งหลายรอบ

บวกหนึ่งจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 17-10-2012 15:42:20

อ่านแล้วน้ำตาจะไหลสงสารฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 17-10-2012 15:57:32

 :เฮ้อ: บีบหัวใจมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: godofhill ที่ 17-10-2012 15:57:57

 :call:อยากอ่าน ยะxพระจันทร์ ไม่รุจะมีลุ้นหรือป่าวนะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: →Yakuza★ ที่ 17-10-2012 16:10:02

ถ้าเรื่องนี้จบอยากอ่า สุริยะ กับ พระจันทร์ต่อ

ชอบพระจันทร์ น่ารักเอ๋อๆ  :กอด1: พี่ยะก็โหดได้อีกกกกก  :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 17-10-2012 16:11:05

 :z2:รอดแล้วๆ


คนร้ายตายเกือบหมด :fire:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 17-10-2012 16:19:37

ยะ - พระจันทร์ ><
 :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 17-10-2012 16:29:04

พระจันทร์น่ารักจัง~ ต้องตาตั้งแต่ลงจากรถเลยคนนี้ :กอด1:
คงจะเป็นตัวละครที่มีบทบาทอย่างยิ่งในอนาคต...ใช่ไหม?

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: maiouar ที่ 17-10-2012 16:37:27

พระจันทร์ก็ดูน่ารักดีน้าาา~ คิคิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 17-10-2012 16:47:58

กว่าจบจบน้ำฟ้าเจ็บตัวบอบช้ำไปหลายรอบ สงสารT T แต่ก็จบด้วยความสุขเนอะๆ><
แต่ประเด็นที่ดึงดูดใจเราไม่ใช่ตรงนัั้น ประเด็นมันอยู่ที่น้องพระจันทร์
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด จะเอาสุริยะพระจันทร์ จะเอาๆๆๆๆๆๆๆ  :-[  :impress2: :-[ :impress2:
สงสารน้องอ่ะพ่อตายจริงเหรอ งั้นใครจะรับผิดชอบชีวิตน้องเนี่ย ฮืออออออออ
น้องดูใสซื่อมากอ่ะ ตอนที่น้องนั่งกอดเข่าที่พื้นข้างเก้าอี้นี่อ่านแล้วหดหู่ใจจนบอกไม่ถูกเลย
ชอบคาแรกเตอร์พระจันทร์อ่ะ ชอบมากกกกกกก ชอบที่น้องใสซื่อแบบนี้ ชอบแม้ว่าน้องจะไม่ปกติ ขอให้มีบทอีกเยอะๆได้ไหม พรีสสสสส กราบงามๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 17-10-2012 16:57:06

สงสารพระจันทร์ออ่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 17-10-2012 17:05:08

พระจันทร์กับยะ (มันต้องมีสักวัน :laugh: :laugh: :laugh:)

ฟ้าฟ้าปลอดภัยแล้ววววว :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Pra-Kaai ที่ 17-10-2012 17:09:30

เราขอร้องคนเขียนได้ไหมคะ เราอยากอ่านภาคต่อของเรื่องนี้อ่ะ


เป็นคู่ สุริยะมณฑล กับ พระัจันทร์ อ่ะ เราชอบ


พลีสสสสสส ได้โปรด ขอร้องงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: honeystar ที่ 17-10-2012 17:12:11

ตามอ่านตั้งแต่เมื่อวาน เพิ่งอ่านจบเมื่อกี้นี้ (เปิดหน้าเพจมันมากก -__,- )
ชอบหนูลินที่สุด อะไรลูกจะน่ารักขนาดนี้ค่าาา อยากจับเข้ามาฟัดแก้มหนูลินมากกกกก
ส่วนแม่ฟ้าก็น่ารักเหมือนกัน สรุปน่ารักกันทั้งแม่ทั้งลูกเลย ><"
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่อ่านเเล้วเราไม่เบื่อเลย อ่านได้เรื่อย (แอบปวดตามากกจ้องคอมนาน 55555.)
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ +1 กับเป็ดให้เเล้วนะคะ <3 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 17-10-2012 17:15:33

เศร้าา น้ำฟ้าเจ็บตัวไปกี่รอบแล้วเนี่ยยย   :o12:  ว่าแต่ สุริยะมนทฑ กับ พระจันทร์ มีซัมติ่งรอง กันแน่เลยยย 555  o22
 พี่แพทตอนหน้าจบจริงๆแล้วเหรอ  เอาตอนพิเศษอีกนะ ถ้าไม่มีไม่ย้อมๆๆ ไม่ยอม  :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: prim--prim ที่ 17-10-2012 17:30:31

พี่ยะคู่กับพระจันทร์รึเปล่าน้อออออออออออ
ถ้าคู่กันจริงๆจะมีปัญหามั้ยนะ เพราะพี่ยะท่านเล่นยิงพ่อน้องพระจันทร์ตายกับมือเลยจ้าาาาา

อ่านไปลุ้นไป น้ำตาจะไหลไป
ดีใจแทนน้ำฟ้า หมดเคราะห์ หมดทุกข์ หมดโศกสักทีนะลูกเอ๊ยยยย

ปล.แอบชอบพี่ยะ ดูเท่จัง ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 17-10-2012 17:43:13

รอดูว่าจะหวานขนาดไหน พระจันทร์น่าสนใจนะใครกันจะดูแล เลือดเหมือนกันกับฟ้าเลยอยากรู้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 17-10-2012 17:43:53

รอดูว่าจะหวานขนาดไหน พระจันทร์น่าสนใจนะใครกันจะดูแล เลือดเหมือนกันกับฟ้าเลยอยากรู้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 17-10-2012 17:44:05

รอดูว่าจะหวานขนาดไหน พระจันทร์น่าสนใจนะใครกันจะดูแล เลือดเหมือนกันกับฟ้าเลยอยากรู้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 17-10-2012 17:52:10

ลุ้นตัวโก่ง....โอ้ โล่ง....
น้ำฟ้าไม่เป้นไรT^T
แอบจิ้นพระจันทร์กับคุณพี่ชายยะคะเนี่ย(ถ้าพระจันทร์ไม่ได้เป็นออกทิสติกละก็นะ ฮา....)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 17-10-2012 18:19:19

อ่านเเล้วน้ำตาเกือบร่วง  มาม่าหมดแล้วจริงๆใช่ไหมเนี่ย
เหมือนจะมีคู่ใหม่โผล่มา  คู่คุณยะกับหนูจันทร์ :-[   

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 17-10-2012 18:22:02

จะจบแล้วหรอ T^T


เฮ้อ หมดมาม่าซะที  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 17-10-2012 18:25:26

แอร๊ยยยยยยยส์ จะได้อ่านของน้องพระจันท์อีกคู่ใช่ไหมเนี่ยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: seven ที่ 17-10-2012 18:26:39

เย้ๆๆๆๆๆ น้ำฟ้าปลอดภัยแล้ววววววววววว
โหยยยยย ลุ้นจนหัวใจแทบจะหยุดเต้น
เฮ้อออออ หลังจากนี้น่าจะมีแต่ความสุขกันแล้วน้า
หุหุ แอบจิ้นพี่สุริยะกับหนูพระจันทร์
อร๊ายยยยย คู่ใหม่ๆๆๆๆๆๆๆๆ>////<
พี่แพทอย่าเพิ่งรีบจบเลยนะค่ะ อยากอ่านเรื่องนี้อีกนานๆๆๆๆๆๆอ่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 17-10-2012 18:33:30

โอยยยยยยยยยยยยยยยยยย โล่งอก


คุณพระคุ้มครองน้ำฟ้านะลูก หมดเคราะห์หมดโศกซักที ตอนหน้าจะจบแต่ขอตอนพิเศษ (( อีกคู่เยอะๆน้า )) คึคึ

อย่าเพิ่งทิ้งนะ  ขอตอนพิเศษ เยอะๆ ไม่ต้องมาบ่อยแต่อยากอ่านตอนที่เขาใช้ชีวิต สามคนพ่อแม่ลูกบ้าง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 17-10-2012 18:35:30

เฮ้อ...โล่ง  แต่พอได้มาอ่าที่ท้ายบทนะครับ  ไม่อยากให้มีตอนหน้าเลย             เฮ้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 17-10-2012 18:36:04

พระจันทร์จะมีชีวิตอยู่ต่อไปโดยที่ไม่รู้ว่า พ่อถูกฆ่าโดยน้องชายว่าที่พระเอกของตัวเองใช่มั้ย

แล้วพี่สาวที่โคม่าอยู่เมืองนอกอีก


สองชีวิตนี้น่าเวทนากว่าใครในเื่ลย สรุป (คงไม่มีซีนข่มเหงน้ำใจทรมานทรกรรมพระจันทร์ต่อนะ เค้าไม่ปกติ ไม่รู้เรื่องราวไรด้วยอ่ะ คนดีๆที่ไหนก็น่าจะมี common sense)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 17-10-2012 18:36:56

โอ้ยยย น้ำตาไหล
แม่ฟ้าหายดีไวไวน้า
ไอ้หนูพระจันทร์หรือจะมาเป็นเมียพี่ยะ ?  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: omyim_jjj ที่ 17-10-2012 18:39:53

หายเร็วๆนะ น้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 17-10-2012 18:45:27

พี่ชายของตะวันต้องคู่กับหนูพระจันทร์แน่ๆเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: moneza ที่ 17-10-2012 19:05:35

แม่ฟ้าต้องหายนะ นู๋ลินรออยู่

คู่พี่ยะกะพระจันทร์ แอบลุ้น 55555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: white-goddess ที่ 17-10-2012 19:27:43

คิดไปเองรึเปล่า  ว่าหนูพระจันทร์ต้องมีอะไรปิดบัง

แต่ฟ้ารอดแล้ว   :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 17-10-2012 19:33:22

ยังไม่อยากให้จบเลย
จะมีคู่ของยะกับพระจันทร์หรือป่าวคะคุณแพท

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: momoku ที่ 17-10-2012 19:38:19

น้องพระจันทร์ กับ คุณพี่ยะ ^^ :o8: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 17-10-2012 19:54:02

อย่าเพิ่งจบสิ ยังอยากอ่านต่อ 555

ในที่สุดก็หมดมาม่า ต่อไปนี้มันหวานแ้ล้วใช่ไหม

อาจจะแดงเดือดนิดหน่อย

แล้วพี่ยะจะทำยังไงต่อไป เลี้ยงดูพระจันทร์ใช่ไหม

ต้องเลี้ยงดูด้วยเน้อ 555 พระจันทร์เป็นเด็กออทิสติกจริงหรอ

อยากอ่านต่อจ้า มาต่อเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 17-10-2012 19:57:15

เย้เย้ ดีจังน้ำฟ้าปลอดภัยแล้ว แต่พระจันทร์กับพี่ยะนี่สิ มีรัยกันป่าวอะ อะอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 17-10-2012 20:00:44

ตะวันกับพระจันทร์  แอร๊ยยยยยยยยยยยย คู่นี้มีลุ้นใช่มั้ย  :really2: :really2:
ตอนนี้สงสารแม่ฟ้า หายเร็วๆนะแม่ฟ้า กลับมาอยู่กับหนูลินกับคุณพ่อรังสิมันต์  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 17-10-2012 20:06:04

จะมีคู่ที่สองไหมเนี่ย

          รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 17-10-2012 20:09:43

น้ำฟ้า ปลอดภัย ตะวันโล่งอก
พระจันทร์ กะ ยะ จะได้เป็นคู่ใหม่ใช่ไหมหนอ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: smmikie ที่ 17-10-2012 20:15:02

อ่านแล้วลุ้นโคตร
นึกว่าดูหนังอยู่ อ๊ากกกกกก
สนุกๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: mujika_keita ที่ 17-10-2012 20:17:19

แม่ฟ้ากับหนูลินจะมีชีวิตที่สงบสุขซะที
พระจันทร์น่าสงสาร
ตอนทีบอกว่าตัวเองกรุ๊บเลือดโอเนกาทีฟเค้าเหมือนคนปกติ แต่ว่าไม่รู้เรื่องอย่างนี้ดีที่สุด
ให้เค้าเปรียบเสมือนผ้าขาวอย่างนี้ต่อไป อย่าให้ต้องมาเจ็บปวดเพราะความปกติของสมองเลย
(คนมาตอนไกล้จบแย่งซีนเนอะ ทั้งพี่ยะ ทั้งพระจันทร์ 555)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 17-10-2012 20:32:49

ง่ะ น้องฟ้าต้องปลอดภัยนะ
จะได้มาดูแลหนูลินกะพ่อตะวันไง
แต่เอ๊ะ!!!!!
พี่ยะกะน้องพระจันทร์นิยังไงนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 17-10-2012 21:01:13

 :เฮ้อ: แม่ฟ้าปลอดภัยแล้ว เย้ๆๆๆ :mc4:
เราว่าได้อวยคู่ใหม่ น้องพระจันทร์กับสุริยะแน่ๆเลย

เราว่าน้องพระจันทร์คงไม่ใช่ออทิสติกใช่ไหม  o18  ก็น้องแก "ทำหน้าเครียดขึ้นมาแว๊บนึง" นี่นา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 17-10-2012 21:13:11

เย่ ปลอดภัยแล้ว สงสารพระจันทร์อะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 17-10-2012 21:15:37

แล้วก็ช่วยออกมาได้ แม้จะบาดเจ็บก็เถอะ :เฮ้อ:
ถึงอย่างนั้นก็ยังห่วงลูกมากกว่าชีวิตตัวเอง
ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว จะได้อยู่พร้อมหน้าเสียที
มันร้ายแรงกว่าที่คิด ปลายทางของคนโลภสินะ
ไม่พ้นคุกกับความตาย คราวนี้โชคร้ายที่ไม่รอด
สงสารก็แต่คนที่ยังอยู่และไม่รู้อิโหน่อิเหน่นี่แหละ
พระจันทร์จะมีความดีความชอบขึ้นมาบ้างไหมนะ
หลังจากที่ได้มีส่วนช่วยให้น้ำฟ้าปลอดภัย
ตอนนี้ก็แทบจะไม่เหลือใคร ต่อไปจะเป็นยังไงหนอ
แปลกที่พระจันทร์ออกมาแค่ตอนสองตอนเอง
แต่เรากลับชอบ น้องต้องเป็นคนที่เข้มแข็งมากแน่ๆ
จะจบแล้วเหรอ ยังรู้สึกสนุกที่ได้อ่านอยู่เลยนะเนี่ย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Kalamall ที่ 17-10-2012 21:16:35

 :monkeysad: ฮือๆๆ พี่ตะวันร้องในใจแต่เราร้องจริงๆ

แม่ฟ้าปลอดภัยแล้วดีจัง :กอด1:

บู้กระจายยยมากมายลุ้นสุดตัวเลยค่ะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 17-10-2012 21:23:41

สำหรับน้ำฟ้ากับหนูลิน หมดเคราะห์หมดโศกกันซะที
แต่หนูพระจันทร์นี่น่าสงสารจังเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Yukio4869 ที่ 17-10-2012 21:25:17

โล่งอก น้ำฟ้าปล่อยภัยเเล้ววว จะร้องไห้อยู่เเล้วนะ  :sad4: :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: NASS.NET ที่ 17-10-2012 21:28:19

เอ๋....พระจันทร์น้อยโผล่ออกมา จะเป็นอย่างที่เราคิดรึป่าว....ไม่ม้างงงง^^
ดีใจๆน้ำฟ้าพ้นขีดอันตรายแล้ว ขอให้ไม่มีเรื่องร้ายๆอีกเลยเนาะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 17-10-2012 21:40:30

โล่งอก :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 17-10-2012 21:44:45

งื้อ~~~ ไม่อยากให้จบเลย
ตอนนี้กำลังลุ้นให้แม่ฟ้าปลอดภัย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 17-10-2012 22:02:17

น้ำฟ้าปลอดภัยแล้วว  ดีใจจัง ในที่สุดทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-10-2012 22:03:47

จะจบแล้วเหรอยังไม่่อยากให้จบเลยอะ :-[ :-[


รอออออออออออออออออจ้า :call: :call: :call:

 :z1:ปล.พระจันทร์น่ารักสงสัยพี่ยะจะไม่รอด :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 17-10-2012 22:07:17

มันหยดชอบอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Ella ที่ 17-10-2012 22:08:47

อ่านแล้วอยากเห็นคู่ของ ยะ กับ พระจันทร์ จังเลย

และก็ดีใจที่ในที่สุดฟ้าก็ปลอดภัย ตอนหน้าคงได้เห็นฉากหวาน ๆ นะ อิอิอิอิ :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 17-10-2012 22:15:57

ขอคู่ ยะ - พระจันทร์
รอฟ้า กะ ตะวัน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 17-10-2012 22:37:38

อีกคู่สินะนี่

ถ้าใช่ ก็ขอสงสารน้องพระจันทร์ล่วงหน้าก่อนเลย  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 17-10-2012 22:56:01

ในที่สุดฟ้าก็ปลอดภัยซักที
ว่าแต่พี่ยะ ฆ่าพ่อน้องพระจันทร์ไปแล้ว
ก็ต้องรับเลี้ยงน้องเขาด้วยนะเนี้ยะ :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 17-10-2012 23:01:06

เห้อ สุดยอดมากครับ โล่งอกไปเยอะ  มาม่าหมดซักทีนึกว่าผมจะล่วงหมดหัวซะแล้ว
รออ่านต่อนะครับ
ปล. แอบจิ้น ยะ กับพระจันทร์

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Alphas ที่ 17-10-2012 23:20:01

อยากให้หนูลินเจอหน้าแม่ฟ้าเร็วๆ เด็กเค้ามีสัมผัสพิเศษนะ
คิดถุงหนูลินนนนน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 17-10-2012 23:22:12

ลุ้นๆๆๆ ในที่สุดแม่ฟ้าก็ปลอดภัย เย้ๆๆๆ
ท่าทางคุณยะจะสนใจเด็กหกขวบแล้วอ่านะ อิอิ

เค้ารอน้ำตาลปี้บอยู่นะคร่า  :impress2: :impress2: :impress2:

 o13 :pig2: o13 :pig2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 17-10-2012 23:31:13

เฮ้อ ดีจริงๆเลย ฟ้าปลอดภัยแล้ว

อยากอ่าน พี่ยะกับพระจันทร์อ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 17-10-2012 23:32:43

ตอนนี้มันแสดงอารมณืได้เยอะมาก น้ำฟ้ารักตะวัน ส่วนตะวันก็รักน้ำฟ้า
ครอบครัวสุขสันต์ แม้จะเจอเรื่องไม่ดี ชอบมาก o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 17-10-2012 23:36:40

ว้าววว

ยะคู่กับพระจันทร์ป่ะเนี่ย  :-[
ตอนต่อไปจะเป็นฉากหวานละป่ะ อิอิ :กอด1:

 :pig4: นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 17-10-2012 23:52:49

พึ่งได้แว่บมาอ่าน ในที่สุดก็หมดเรื่องลุ้นมาตั้งหลายตอน
...
แว่บไปอ่านหนังสือต่อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: pakkad ที่ 18-10-2012 00:04:22

โล่งอก :เฮ้อ:

แม่ฟ้าปลอดภัย...แอบเขิลตอนป๊าม้าน้ำพูดคำว่า "เมีย" นะ :-[ :-[ :-[

ปล. เขาจิ้นคุณยะ กับ น้องพระจันทร์ไปเรียบร้อยแล้ว :o8: ถ้าเป็นไปได้ ขอภาคทั้งคู่ได้ไหมค่ะ :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: mingmingzz ที่ 18-10-2012 00:15:27

เฮ้ออออ :เฮ้อ:
โล่งเลยพออ่านถึงตอนที่บอกว่า น้ำฟ้าไม่เป็นอะไร
เครียดตามคุณตะวันเลย แต่เครียดไปแอบหัวเราะไปก็ตอนที่บอกว่า จับแม่ เมีย ลูก เป็นตัวประกัน เขินแทนฟ้าเลย
ทีนี้ฟ้าก็เปิดตัวอย่างเป็นทางการในฐานะภรรยาของนายรังสิมันต์ แล้วสิ  :mc4:

แล้วพระจันทร์รู้จักฟ้ามาก่อนเหรอ?
พระจันทร์รู้เรื่องไหมที่ตอนนี้พ่อตายแล้ว สงสารอ่ะ :m15:
แล้วที่พระจันทร์บอกว่าตัวเองเลือดกรุ๊ปเดียวกับฟ้านี้ พระจันทร์หายจากป่วยแล้วเหรอ

รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ
 o13 :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 18-10-2012 00:27:43

จะจบแล้วสิเนอะ น้ำฟ้าก็หมดทุกข์หมดโศกแล้วสิน้าาา ต้องคิดถึงนู๋ลินแน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 18-10-2012 00:33:10

หนนี้มาเร็วจริงๆ


โอ่ยยยยยยยยยยยยย ใจแอบจะสลายตอนคุณแม่ฟ้าโดนยิง


อ๊า คิดถึงหนุไวโอลิน

เอ เอ๋


จุดพลุฉลองชัยให้คุณตะวัน  ผ่านปราการ คุณพ่อตาแม่ยายได้ในทีเดียว

อิ๊ํววววววววววว รอคุณแม่ฟ้าฟื้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 18-10-2012 00:33:39

อยากบอกว่า....มันส์  มาก !!!!!!!!!!! + + +

ได้อารมณ์กันไปหลาย

รอตอนต่อไปคร๊าบบบ ^^

ปล.แอบจิ้น พ่อนักกล้ามกะเด็กออทิส ด้วยล่ะนะ 5555555 ((สุริยะ x พระจันทร์)) :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-10-2012 00:39:28

พระจันทร์เหมือนจะแกล้งทำมากกว่านะเนี่ย แล้วพี่สาวพระจันทร์เนี่ยที่ไม่สบายเนี่ยเกี่ยวข้องกับพ่อพระจันทร์ด้วยหรือเปล่า ยะคิดจะทำอะไรพระจันทร์อีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 18-10-2012 02:51:04

ลุ้นมาก
บู๊มากกก
สงสัยมาก ว่าพระจ้นทร์เปนใคร
 ต่ตรงระโยคสุดท้าย นัองพูดเหมือนรุ้จักฟ้า คือ เข้าใจว่าอาจจะจำที่ตะวันเรียก แต่ไม่น่าจะชัดเจนไง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 18-10-2012 02:59:21

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 18-10-2012 03:25:07

ค่อยยังชั่ว แต่ชะตากรรมของหนูพระจันทร์จะเป็นยังไงล่ะเนี้ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: doomare ที่ 18-10-2012 05:48:36

พระจันทร์น่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 18-10-2012 06:44:46

บวกค่าาาา
เฮ้อ :เฮ้อ: ปลอยภัยกันสักที จะรอนำ้ตาลปิ๊บนะค้า
ว่าแต่น้องพระจันทร์ กับพี่ยะนี่? :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 18-10-2012 08:10:49

ทั้งดีใจทั้งโล่งใจที่หนูลินกับแม่ฟ้าปลอดภัย
ต่อไปจะได้อ่านตอนหวานๆครอบครัวสุขสันต์กันซักที
แต่ตอนนี้พระจันทร์น่าสนใจและน่าสงสัยมาก
รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 18-10-2012 08:31:07

เย้. รอดแล้วววววววว

กลับไปหวานกันไวไวน๊าาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 18-10-2012 09:27:32

ถ้าอา่ยุสมองเท่าเด็ก 6 ขวบจริงคงไม่รู้มั้งว่าเลือดตัวเองเป็นแบบไหน
ระวังนะจะโดนเด็กหลอก  :z1:

น้ำฟ้าได้รับการยอมรับแล้ว ต่อไปก็ Happy และลุ้นคู่ ยะ-พระจัทร์สินะ  :-[

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 18-10-2012 10:03:15

 :เฮ้อ: โล่ง    :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 18-10-2012 11:54:36

เป็นดราม่าที่เศร้ามากแต่ก็มีความสุขเวลาอ่านจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Benda 500 ที่ 18-10-2012 12:32:58

ขอบคุณสำหรับนิยายครับ
ขออีกคู่ด้วยน้อ :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 18-10-2012 14:48:34

น่าเสียดายพระจันทร์ที่เป็นแบบนี้ อุตส่าห์แอบจิ้น
พระจันทร์กับพระอาทิตย์(สุริยะมณฑล)

ปล. มาต่ออีกไวๆน้า เวลาไม่ได้อ่านนู๋ลินแล้วรู้สึก
        กินไม่ได้นอนไม่หลับกระสับกระส่ายถ่ายไม่ออก
        เอริ๊กๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: sinyou ที่ 18-10-2012 15:25:13

จะจบแล้วหรอ :a5: ยังอยากให้มีอีก สนุกมาก แล้วพระจันทร์จะคู่กับใครล่ะ หาคู่ให้พระจันทร์ที่น่าสงสารด้วยนะค่ะคนเขียน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 18-10-2012 16:22:51

ตอนหน้าจะจบแล้วจริงๆหรอ!!!  :a5:

-ชอบ ยะxพระจันทร์มากเลยอ่ะ เรื่องหน้าขอคู่นี้ได้มั้ยคะคนเขียนน  :impress2:
(แต่ดูแล้วท่าจะดราม่า==;;;;)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 18-10-2012 17:51:19

 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: EARTHYSS :) ที่ 18-10-2012 20:32:45

อยากให้พี่ยะคู่กะจันทร์ จะได้มีคนเบรกเรื่องแย่ๆบ้าง แต่ฆ่าพ่อเค้าจะยังไงล่ะเนี่ย จันทร์คงไม่ได้เป็นจริงๆหรอกนะ ดูเหมือนไม่ใช่เลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 18-10-2012 21:39:31

ไม่ผิดหวังจริงๆ ขอบคุณครับ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 18-10-2012 21:49:57

เรื่องนี้ มีดวงตะวันคู่กับท้องฟ้าแล้ว
สงสัยคงมี ดวงสุริยะคู่กับพระจัทร์ อีกคู่แน่เลย
ชื่อของพวกเขา เกิดมาคู่กันขนาดนี้
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 18-10-2012 23:01:32

อ่านรวดเดียวจบ... สนุกมากมาย


คิดถึงนู๋ลินแล้ว รีบมาไวๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 19-10-2012 03:12:25

 :a2: :a2: :a2: :a2:
ให้ตายเสียน้ำตาเป็นโอ่งเลยทีเดียว o7 o7

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 19-10-2012 11:09:07

หลังจากนี้คงมีแต่เรื่องดีๆใช่ไหม
หลงรักพระจันทร์เข้าแล้วแหละ
ขอบคุณคร้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: mahmeow ที่ 19-10-2012 18:00:55

แม่ฟ้าอึดมากเลยอะ...เป็นไข้แล้วยังมาถูกยิงอีก...
รอดมาได้เพราะพระจันทร์แท้ๆ....T_T
คุณพี่ยะเบามือหน่อยนะคะ...น้องยังเด็กอยู่เลย...ดึงไปดึงมาเดี๋ยวแขนน้องหลุดอะ..
ตื่นมาคราวนี้แม่ฟ้าคงได้เห็นหน้าหนูลินคนแรกเลยย....55+

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: playgirl ที่ 19-10-2012 19:00:26

อยากจะจิ้น ยะ x พระจันทร์  อร๊ายยยยยย ~~~~~~~    :man1:




 o13 :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: auy ที่ 20-10-2012 00:55:29

 :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: eahratik ที่ 20-10-2012 01:01:10

พี่ยะกับพระจันทร์นี่มันต้องมัซัมธิงแน่ๆเลยใช่มั้ยคะ์?
มีเหอะ..นะ..
พระจันทร์เป็นออธิสติกก็ไม่เป็นไร เราไม่ถือ ใสๆดี -..-

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 20-10-2012 01:34:37

ขอบอกว่าน้ำตาไหลไม่เป็นท่าเลยค่ะ พระเอกร้องให้ในใจ แต่เรากลั้นไม่ไหวจริงๆ  :z3:
ปล.แอบชอบเด็กพระจันทร์อ่ะค่ะ อยากรู้จักเขามากกว่านี้ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: jaewoniie ที่ 20-10-2012 01:43:10

สารบัญ:: คุณแม่...ครับผม ! (---Chain of love---) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2171469#msg2171469)


Ch.1 - Intro (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1299612#msg1299612)
Ch.2 -  relationship (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1300222#msg1300222)
Ch.2 -  relationship(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1301026#msg1301026)
Ch.3 -  reality (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1301119#msg1301119)
Ch.3 -  reality(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1301521#msg1301521)
Ch.4 -  Money (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1302463#msg1302463)
Ch.4 -  Money(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1303754#msg1303754)
Ch.5 - Second Sight (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1305745#msg1305745)
Ch.6 - Second Sight II (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1306987#msg1306987)
Ch.6 - Second Sight II(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1307516#msg1307516)
Ch.7 - Planing (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1310094#msg1310094)
Ch.7 - Planing(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1316261#msg1316261)
Ch.8 - Sea Horse (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1318731#msg1318731)
Ch.8 - Sea Horse(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1319717#msg1319717)
Ch.9 - Milk (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1328860#msg1328860)
Ch.9 - Milk(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1331147#msg1331147)
Ch.9 - Milk(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1337771#msg1337771)
Ch.10 - Painful (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1349697#msg1349697)
Ch.11 - special bodyguard (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1371718#msg1371718)
Ch.11 - special bodyguard(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1372138#msg1372138)
Ch.11 - touch  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1381978#msg1381978)
Ch.11 - touch(ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1382001#msg1382001)
Ch.12 - Vergin (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1428016#msg1428016)
Ch.13 - just a gream (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1496810#msg1496810)
Ch.14 - So hot !! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1498501#msg1498501)
Ch.15 - Cat's mom (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1501600#msg1501600)
Ch.16 - far away (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1515887#msg1515887)
Ch.17 - Come on~ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1526382#msg1526382)
Ch.18 - Catch (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1537336#msg1537336)
Ch.19 - Catch II (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1540250#msg1540250)
Ch.20 - Pa...pa! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1582671#msg1582671)
Ch.21 - sleep (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1583339#msg1583339)
Ch.22 - Interpose (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1610519#msg1610519)
Ch.23 - Horse (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1610799#msg1610799)
Ch.24 - Bang! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1691997#msg1691997)
Ch.25 - be more... (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1692026#msg1692026)
Ch.26 - merit (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1704567#msg1704567)
Ch.27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1714014#msg1714014)
Ch.27 (ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1714342#msg1714342)
Ch.28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1724767#msg1724767)
Ch.29 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1726317#msg1726317)
Ch.30 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1787446#msg1787446)
Ch.31 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1793925#msg1793925)
Ch.32 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1795495#msg1795495)
Ch.33 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1810762#msg1810762)
Ch.34 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1841227#msg1841227)
Ch.35 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1890791#msg1890791)
Ch.35 (ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1891349#msg1891349)
Ch.35 (ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg1891382#msg1891382)
Ch.36 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2074921#msg2074921)
Ch.37 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2077100#msg2077100)
Ch.38 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2080265#msg2080265)
Ch.38 (ต่อ) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2081555#msg2081555)
Ch.39 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2090553#msg2090553)
Ch.40 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2095610#msg2095610)
Ch.41 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2106225#msg2106225)
Ch.42 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2115637#msg2115637)
Ch.43 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2138443#msg2138443)
Ch.44 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2154568#msg2154568)
Ch.45 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2161632#msg2161632)
Ch.46 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2168101#msg2168101)
Ch.47 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21588.msg2172546#msg2172546)

(TBC..)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 20-10-2012 02:50:52

เฮ้อ...กว่าแม่ฟ้าจะพ้นขีดอันตรายได้เนาะ
ตัวละครใหม่มาเพิ่มอีกสอง
ลักษณะต้องได้กันแหงแซะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: qhanb ที่ 20-10-2012 04:16:31

กรี๊ดดดดดดดดดดดด หลงรักพระจันทร์  :-[
น้ำฟ้้าน่าสงสาร T___T แต่มาม่าหมดลังแล้ว ต่อไปนี้น้ำฟ้าจะไม่เจ็บอีกแล้วใช่มั้ยคะะ TOT
รอฉากหวานอย่างใจจดใจจ่อ  :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.46 !>> [16/10/2012] PG.132
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 21-10-2012 02:09:16

แง๊ๆ รอๆชอบๆ อย่าให้มีอารายร้ายๆอีกน้าไม่เอาแว้ว!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 21-10-2012 06:06:59

คุณแม่...ครับผม !!!




   เปลือกตาบอบบางกระพริบปริบ...  แสงรอบตัวดูสลัวรางจนน้ำฟ้าสามารถลืมเปลือกตาขึ้นมองไปข้างหน้าได้...  แล้วพอเริ่มรู้สึกตัวปุ๊บเขาก็พบว่าตัวเองกำลังนอนตะแคงข้างอยู่บนเตียงคนไข้  เพราะสังเกตเอาจากราวเหล็กกั้นเตียง  มันช่างคล้ายกับห้องพักโรงพยาบาลในอังกฤษตอนที่ต้องเข้าๆออกๆเมื่อก่อนเลย...


“...โอ๊ย...”   เด็กหนุ่มครางแผ่วเบาพร้อมยกมือมาลูบบ่าตัวเอง  ความเจ็บเสียดแปล๊บเข้ามาถึงกลางทรวง  สมองเต้นตุบจนเริ่มรู้สึกปวดระบมเพราะกำลังคิดย้อนความถึงเรื่องก่อนหน้านี้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น  และทำไมเขาถึงมาอยู่ในสภาพอย่างนี้ได้... 


“...ฟ้า...”  และจู่ๆในความมืดสลัวเลือนรางนั้น  เขาก็ได้ยินเสียงทุ้มนุ่มเสียงหนึ่งดังเบาๆอยู่ตรงหน้า...สัมผัสแผ่วเบาตรงหลังมือที่เด็กหนุ่มยกมากุมไหล่ตัวเอง  ค่อยๆช่วยหยิบยกมือของเขาออกจากบ่า...   น้ำฟ้าลืมตามองคนที่นั่งกุมมือเขาอยู่ข้างเตียงให้เต็มตา...   และเมื่อรู้ว่าคนคนนั้นเป็นใครริมฝีปากบางก็คลี่ยิ้มให้ด้วยความขอบคุณ  เพราะจำได้ดีว่าใครที่เป็นคนเข้ามาช่วยเขาไว้...


“เจ็บตรงไหนมั้ย...  คุณอาบอกว่า  ฟ้ามีไข้ต่ำๆ  ปวดหัวรึเปล่า...”  รังสิมันต์ถามคนไข้บนเตียง  มืออีกข้างหยิบยกผ้าห่มแขึ้นมาคลุมให้ถึงคอน้ำฟ้า  ก่อนจะยกมือทาบกับหน้าผากเพื่อวัดไข้ดูคร่าวๆ


“ฟ้า...เจ็บไหล่นิดหน่อย...ปวดหัวด้วย  ฟ้า...ขอน้ำหน่อยได้มั้ยครับ...”  เสียงแหบต่ำๆเอ่ยตอบ  อีกคนรีบหันไปรินน้ำลงแก้วแล้วใส่หลอด  เพื่อให้อีกคนดูดได้โดยที่ไม่ต้องลุกขึ้นมาจากเตียง...  น้ำฟ้าก้มลงดูดน้ำในมืออีกคนเพื่อคลายกระหายจากอาการเจ็บคอตอนเช้า  อาการหน้ามืดเล็กๆที่มักเป็นประจำตีขึ้นมาเป็นระลอก...  แต่เด็กหนุ่มพยายามฝืนทนมันไว้  แล้วค่อยเอ่ยปากถามอีกเรื่องที่เขาอยากจะรู้มากที่สุดในตอนนี้


“คุณรังสิมันต์  แล้วหนูลินล่ะครับ...หนูลินเป็นยังไงบ้าง...แกบาดเจ็บหรือว่า...”   พอเริ่มมีเสียงน้ำฟ้าก็ถามถึงสุดที่รักของตัวเองรัวเร็วจนรังสิมันต์ต้องตอบขัดขึ้นมาให้อีกคนสบายใจว่า...


“หนูลินปลอดภัย  วันนั้นเพื่อนหมอของเธอมาตรวจให้เอง  เขาบอกว่าหนูลินมีอาการอ่อนเพลียแล้วก็หิว...แต่ไม่ได้บาดเจ็บอะไร...” 


“แล้วตอนนี้แกอยู่ที่ไหนเหรอครับ...  อยู่กับหมอกานต์หรือว่า...”  น้ำฟ้าถามต่อ  เมื่อลองสำรวจดูรอบห้องแล้วไม่มีวี่แววของเด็กตัวน้อยเลย...


“ตอนนี้หนูลิน...  อยู่กับแม่ของฉันที่บ้าน...  แต่ไม่ต้องห่วงนะ  เดี๋ยวตอนประมาณ เจ็ดโมงครึ่ง  แม่บอกว่าจะพาหนูลินมาโรงพยาบาล...  พามาหาเธอ...”   รังสิมันต์รีบต่อประโยคหลังให้คนไข้บนเตียงฟัง  เมื่อคุณแม่ของหนูลินเตรียมตัวผุดลุกขึ้นทันทีเมื่อรู้ว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนอยู่กับใคร...


“แล้ว...  แต่...แต่ผมอยากเจอลูก...  ผมคิดถึงลูก...ผมคิดถึงเขา...”   น้ำฟ้านอนน้ำตาคลอ...  ถึงจะรู้แล้วว่าลูกอยู่กับใครและปลอดภัยดี  แต่การที่ไม่ได้เห็นลูกอยู่ใกล้ๆตัวเองแบบนี้เขาก็อดที่จะเป็นห่วงจนแทบขาดใจไม่ได้...


“อย่าร้องสิ...   แม่ผมเปลี่ยนไปแล้วนะ  เขาไม่ยึดลูกเราไว้กับตัวหรอก...  เขาเป็นคนบอกเอง...ว่าเขาจะพาหนูลินมาหาเธอวันนี้แน่ๆ  ถึงแม่ผมจะเป็นคนใจร้อน...แล้วก็ดูใจร้ายไปหน่อย  แต่เป็นพูดจริงทำจริง  แม่เขาไม่ยอมผิดคำพูดที่ตัวเองเคยพูดไว้เลย...”   รังสิมันต์กระชับฝ่ามือเรียวบางของอีกคนแล้วบีบเบาๆเพื่อให้คลายกังวล  ส่วนมืออีกข้างก็ยกขึ้นลูบศีรษะอีกคนแผ่วเบา  เขามีความรู้สึกอยากก้มลงไปจูบหน้าผากของอีกคนเหลือเกิน  แต่ในระหว่างที่น้ำฟ้ากำลังนอนน้ำตาปริ่มพลางเหลือบมองผ้าปูเตียงเพราะคิดถึงลูก   รังสิมันต์ก็ค่อยๆโน้มหน้าเพื่อหวังจะจูบหน้าผากปลอบโยนคนไม่สบายบนเตียงซักที  ทว่าเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นขัดจังหวะพอดี   ก็ทำให้รังสิมันต์ตวัดสายตาแผ่รังสีอำมหิตใส่คนเปิดประตูที่ช่างไม่รู้ชะตาชีวิตของตัวเองเอาเสียเลย !


“เอ่อ...ขอโทษครับ  ผมแค่จะมาบอกว่า  คุณหญิง  นายใหญ่กับคุณหนูลินมาแล้วครับ...”  และเป็นมาคัสนั่นเองที่เข้ามาอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่  เห็นเจ้านายทำหน้าไม่พอใจก็นึกไปว่ายังไม่อยากให้คนมาเยี่ยมทั้งสามคนเข้าเยี่ยมแน่เลยจึงเอ่ยต่อว่า  “เอ่อ...งั้นผมบอกให้นายใหญ่รอก่อนก็ได้ครับ...” 


“ไม่ต้อง...ให้เข้ามาเลย...”  เขาเอ่ยเสียงห้วน...  ถอนหายใจยาวเมื่อคนไข้บนเตียงคลี่ยิ้มแก้มแทบปริออกมาเมื่อรู้ว่าใครมาหา   เขาอยากจะได้รอยยิ้มแบบนั้นจากน้ำฟ้าบ้างจริงๆ...  แต่เอาเถอะ...รอยยิ้มแรกตอนที่ฟื้นของน้ำฟ้าก็มีให้เขาเพียงคนเดียวอยู่ดี...มันพอจะชดเชยให้เขาได้อยู่หรอก...


“โอ๊ยให้ตาย...  นี่แม่กับพ่อแท้ๆนะตะวัน...  จะเข้ามาหาแกซักทีนี่ต้องผ่านการอนุญาตจากลูกชายตัวเองด้วยเหรอ...  โอ๊ย...อะไรมันจะทำตัวกันเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกันขนาดนี้...”  คุณหญิงดารกานต์บ่นอุบทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาในห้อง...  ส่วนนายใหญ่ศิลาเพียงส่ายหน้าให้ภรรยา...  ก็เพราะไม่ใช่เธอรึไงที่ทำให้ลูกชายไม่ไว้วางใจเองน่ะ...


“งืมม...  วาาา...   อือออ....”   หนูลินที่ถูกคุณย่าอุ้มอยู่มีอาการงอแงมาตลอดทางเพราะไม่คุ้นคน ไม่คุ้นที่  และไม่มีแม่ฟ้าของเขาอยู่ใกล้ๆมาตั้งคืนหนึ่งแน่ะ...  จนพอเข้ามาในห้องได้แล้วดวงตากลมโตมองจ้องตรงไปข้างหน้า   ก็เห็นคนที่คอยเฝ้าดูแลตัวเองอยู่เช้าเย็นกำลังทรงตัวขึ้นนั่งพับเพียบบนเตียง  แขนบางๆสองข้างเอื้อมออกมาข้างหน้ามาทางเขา...  กลิ่นหอมขนมอวลๆคุ้นๆทำให้หนูลินเริ่มต้นใบหน้าเหยเกพร้อมเบะปาก  นิ้วเล็กๆยื่นชี้ไปทางน้ำฟ้าแล้วก็เริ่มต้นส่งเสียงอ้อแอ้แล้วสุดท้ายก็ร้องไห้จ้าออกมาดังลั่น   ดิ้นหนีถีบตัวคุณหญิงดารกานต์เป็นพัลวัน


   คุณหญิงดารกานต์เห็นดังนั้นก็เดินอุ้มหนูลินเข้าไปหาคนไข้บนเตียงก่อนจะค่อยๆปล่อยเจ้าหนูตัวอ้วนกลมป็อกให้คนเป็นแม่ได้อุ้มสมใจ...


   น้ำฟ้าเจ็บไหล่เหลือทนแต่ความอบอุ่นที่เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนก็ทำให้เขาฝืนความเจ็บแล้วยกแขนขึ้นมาโอบตัวหนูลินเข้ามานั่งตัก   เจ้าตัวน้อยยกแขนสั้นๆขึ้นพยายามจะเกี่ยวโอบรอบคอเขาให้ได้  น้ำฟ้าอยากอุ้มหนูลินขึ้นกอดแน่นๆให้สมใจอยากเหลือเกินแต่แผลที่ไหล่ด้านหลังก็ไม่อำนวยเอาซะเลย...   จนสุดท้ายรังสิมันต์ที่นั่งหมิ่นเหม่อยู่ข้างเตียงก็ค่อยกระเถิบเข้านั่งชิดน้ำฟ้า  เอื้อมแขนข้างนึงเข้าช้อนใต้ก้นหนูลิน  ส่วนอีกข้างก็ขยับโอบเอวเด็กหนุ่มให้นั่งพิงอกเขาสบายๆ  จากนั้นมือคู่นั้นก็โอบทั้งสองแม่ลูกเข้าอกตัวเองเมื่อสองคนที่ว่านั่นเริ่มร้องไห้ตามกันไปซะแล้ว...


“อ้าวๆดูซิน่ะ...  ปี่แตกทั้งแม่ทั้งลูกเลย...  ตะวันอย่าไปรัดเขาแรงๆสิ  แกตัวใหญ่อย่างกะแมมมอธ...  สองคนนั้นตัวเล็กนิดเดียวเอง...”  คุณหญิงดารกานต์บ่นไปเรื่อยเปื่อยพลางมองสองแม่ลูกที่ร้องไห้กันเป็นเผาเต่าราวไม่ได้เจอกันมาชาติเศษๆ


“เอ้อ...ไหนแม่บอกจะมาเจ็ดโมงไง...  นี่เพิ่งหกโมงเองนะ...ทำไมมาเร็วจัง...”  รังสิมันต์ออกปากถามมารดา  มือก็ลูบปลอบทั้งแม่ทั้งลูกในอ้อมแขนให้หยุดร้องไปด้วย...  แต่ดูท่ายิ่งปลอบยิ่งร้องหนักกว่าเดิมแฮะ


“จะถามว่าฉันจงใจเข้ามาขัดจังหวะพวกแกใช่มั้ยล่ะ...  เฮอะ...  ก็หนูลินน่ะสิ...  งอแงมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว...  กินนมก็กินนิดเดียว  เอาแต่ร้องจะหาแม่ทั้งคืนเลย...  แม่กับพ่อเลยต้องรีบมากันแต่เช้านี่แหละ...”  คุณหญิงดารกานต์ตอบลูกชายพลางมือก็ควานหาอะไรสักอย่างยุกยิกอยู่ในกระเป๋าถือ...


“เฮ้ย !  นั่นแม่จะทำอะไร...  หยิบกรรไกรออกมาทำไม !”  รังสิมันต์รีบทำท่าเบี่ยงทั้งน้ำฟ้าทั้งหนูลินให้หันหนีแม่เขาเมื่อตอนนี้ในมือคุณหญิงดารกานต์มีกรรไกรอันโตส่องแสงสะท้อนแวววับคมกริบอยู่ในมือ...  คนเป็นแม่ถอนใจเหนื่อยหน่ายกับความหวงไม่เข้าเรื่องของไอลูกชายคนรอง... 


“นี่เห็นแม่เป็นยักษ์เป็นมารไปตั้งแต่เมื่อไหร่ย่ะ...  ฉันแค่จะเอามาตัดผมให้น้ำฟ้า...  ไม่เห็นรึไงว่าไอพวกนั่นมันตัดผมน้องเบี้ยวไปข้างน่ะฮึ?  โอ๊ย...  คุณศิลาคุณดูลูกชายคุณนะ...  ไม่รู้ไปเอานิสัยขี้หึงขี้หวงนี่มาจากใคร...  ไม่ใช่ฉันแน่ๆล่ะคุณ...  เวอร์จริงๆลูกชายคุณเนี่ย  เฮอะ...”  พูดไปหล่อนก็ทำสีหน้าไม่สบอารมณ์ไป


   คุณศิลามองภรรยาแล้วอยากตอบกลับจริงๆว่า...  ‘เหรออออออ...?’  ยาวๆ...  แต่เขาเพิ่งจะไว้พุงได้นิดๆกำลังพอดีสมคำเรียกเจ้าสัว...  เดี๋ยวโดนจิ้มไขมันทะลักพุงยุบแล้วจะทำยังไง...  เกิดหล่อเกินหน้าเกินตาลูกชายขึ้นมาล่ะก็นะ...  เดี๋ยวคุณดารกานต์นั่นแหละที่จะแย่เอา...  ฮ่ะๆ... คุณศิลาคิดครึ้มๆอยู่ในใจ


“เอ้า...  ตะวันอุ้มหนูลินไปก่อน  น้ำฟ้าเธอลงมานั่งรถเข็นไหวมั้ย  เดี๋ยวฉันตัดให้  ตรงระเบียงแล้วกัน...”   คุณหญิงพูดปุ๊บก็จัดแจงเตรียมผ้าลื่นพร้อมหวีและกิ๊บหนีบผมพร้อมสรรพ...


   รังสิมันต์ก้มลงจ้องตาคนในอ้อมแขนที่ยังมีร่องรอยน้ำตาคลออยู่จางๆ  ครู่หนึ่งเด็กหนุ่มก็ค่อยๆเอ่ยปากบอกกับคุณหญิงไปว่า...


“เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกครับ  เดี๋ยวผมค่อยไปตัดเองก็ได้...”


“เอ๊ !!  อย่าขัดใจฉันได้มั้ย...  บอกว่าจะตัดให้ก็จะตัดให้สิ...  ตะวัน...อุ้มน้องลงนั่งรถเข็นเลย...  เร็ว...”  คุณหญิงไม่ชอบอะไรที่น่ารำคาญ  พอเห็นน้ำฟ้าตั้งท่าจะปฏิเสธความหวังดีของหล่อนเข้าหน่อย  สาวเจ้าเลยออกปากบัญชาการลูกชายเสร็จสรรพ  ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนก็ทำตามมารดาได้อย่างน่ารักจริงๆ... 


               หิ้วลูกแมวตัวน้อยออกจากตัวแม่แมวมาพาดบ่าตัวเอง  เสร็จก็เดินไปเข็นรถเข็นที่อยู่ใกล้ๆโซฟามาข้างเตียง  แล้วช่วยพยุงคนไข้ลงนั่งบนรถเข็นพร้อมลากสายน้ำเกลือมาใกล้ๆเรียบร้อย...  ส่วนน้ำฟ้าแม้เจ็บไหล่แค่ไหน  แถมยังจะมีอาการวูบๆไปบ้างตอนที่ต้องลุกขึ้นแต่พอได้นั่งลงรถเข็นแล้วก็นิ่งเงียบกริบ  สายตามองสบลูกชายตัวน้อยในอ้อมแขนใหญ่ของใครอีกคนที่เริ่มเข็นรถเขาไปริมระเบียงให้เสร็จสรรพ...


“โอเค...  เสร็จแล้วแกก็ถอยไปห่างๆเลย  มาวนๆเวียนๆเป็นเจ้าไม่มีศาลไปได้   แม่ตัดผมให้น้องไม่ได้  เห็นมั้ยเนี้ย...  ไปยืนคุยกับพ่อแกเลยไป...  น้ำฟ้าเธอก็ด้วย  หยุดหันคอยุกยิกไปมาได้แล้ว  ตะวันไม่เอาลูกเธอไปไหนหรอกน่า...  ฉันก็พามาคืนให้ถึงที่แล้วไง...  นั่งนิ่งๆซักทีสิ...”  คุณหญิงยังคงบ่นต่อไปด้วยพลังเต็มร้อย...  ดุลูกชายโน้นทีแล้วก็มาดุคนไข้บนรถเข็นที   พูดไปมือหล่อนก็จัดการคาดผ้าเข้ารอบคอเด็กหนุ่มแล้วหนีบกิ๊บไว้เรียบร้อย   จากนั้นก็ฉีดพรมน้ำลงไป  จัดการแบ่งผมแล้วเล็งเป้าหมายแก้ผมที่เสียให้อย่างมีสมาธิ...


“แกดูแม่แกสิ...  สนุกใหญ่เลยได้ของเล่นใหม่...  บ่นแต่ว่าพ่อไม่มีน้ำยามาตั้งหลายปี  แกขอลูกสาวไว้ได้ดูแลแกตอนแก่ซักคนพ่อก็ให้ไม่ได้...  คลอดลูกมาตั้งสามคนดันมีแต่ดุ้นทั้งนั้นเลย...ฮ่าๆ...”  คุณศิลาค่อยๆหย่อนก้นลงนั่งบนโซฟาพลางมองดูภรรยาที่กำลังออกแบบทรงผมให้น้ำฟ้าอย่างเพลิดเพลิน


“ก็รู้อยู่หรอกนะว่าแม่น่ะอยากได้ลูกสาวมาก...  แต่น้ำฟ้าไม่ใช่ผู้หญิงนะพ่อ...”


“ก็แล้วยังไง...  เด็กน้ำฟ้าเขาไม่ใช่ผู้หญิง...แต่แกก็เอาเขาเป็นเมียไปแล้วไม่ใช่รึไง?  ประกาศซะลั่นโกดังไม่อายใครเขาเลย  นี่ถ้าพ่อไม่ระแคะระคายตั้งแต่ตอนแกพาเขาไปกกอยู่ที่บ้านริมเขานะ...  แกไม่กลัวพ่อจะหัวใจวายตายมั่งรึไงที่ลูกชายมาประกาศว่ามีเมียแล้วแบบผิดจารีตประเพณีแบบนี้เนี่ย...”


“คนอย่างพ่อน่ะนะ  ไม่หัวใจวายตายเพราะเรื่องแค่นี้หรอก...  ถึงเมียผมจะเป็นผู้ชาย...แต่เขาก็มีหลานให้พ่อได้อุ้มอยู่ไม่ใช่รึไง?”  รังสิมันต์ตอบไม่หยี่ระ...  แล้วจู่ๆคำพูดหนึ่งของบิดาเมื่อครู่ก็แว่บเขามาในหัว  “...เอ๊ะแต่...  เดี๋ยวก่อนนะ...บ้านริมเขา...?   นี่แสดงว่า...  พ่อส่งสายของพ่อไปที่บ้านผมงั้นเหรอ?  มิน่าล่ะ...พ่อถึงได้หารายละเอียดไอคนที่มาถล่มงานเพื่อนผมได้เร็วชะมัด...  นี่แสดงว่าพ่อรู้อยู่ก่อนแล้วใช่มั้ย...”


“อะไร...  พ่อรู้อะไรพ่อไม่รู้...  จะรู้อะไรล่ะพ่อแค่ส่งคนตามดูหลานพ่อแค่นั้นเอง...   แกนี่ระแวงไม่เข้าเรื่อง...”  คุณศิลารีบส่ายหน้าปฏิเสธความเจ้าเล่ห์ของตัวเองยิกๆ  ก้มลงเอาหนูลินนั่งตักตัวเองเพื่อให้หนูน้อยได้ความรู้จักคุณปู่มากกว่านี้หน่อย  แล้วก็หาทางเปลี่ยนเรื่องมันซะเลย  “อ่ะนั่นดูแม่แกสิ...  สงสัยคงกำลังจินตนาการว่ากำลังเล่นตัดผมตุ๊กตาอยู่ล่ะมั้ง...ท่าทางเพลินใหญ่เลย  เจ้าหนูฟ้านี่ก็นั่งนิ่งยอมเป็นตุ๊กตาให้แม่แกเล่นเฉย...  ฮ่าๆ  คราวนี้แกคงได้ลูกสาวสมใจอยากละนะ...”


“พ่อ...  นี่ผมจริงจังนะ...  นี่คือแม่เขา...ยอมรับฟ้าได้แล้วงั้นเหรอครับ?  แม่เขาจะยอมให้ฟ้าไปอยู่กับเราที่บ้านใช่มั้ยพ่อ...  แม่เขาไม่อคติกับ...เรื่องในอดีตแล้วใช่มั้ย...มันเกิดอะไรขึ้นน่ะทำไมแม่ถึงเปลี่ยนไปขนาดนั้นล่ะ  เมื่อก่อน...เห็นแม่เขาเกลียดน้ำฟ้าจะเป็นจะตาย...”


“คือ...พ่อก็ไม่รู้หรอกนะว่าแม่เขาเปลี่ยนแนวความคิดเรื่องหนูฟ้าไปเมื่อไหร่...อะไรยังไงที่ไหน  แม่เขาไม่ยอมเล่าให้พ่อฟัง...  แต่ว่านะไอลูกชาย  แกเตรียมตัวเป็นหมาตกกระป๋องได้เลย...  เมื่อคืนแม่เขาสั่งทำห้องให้หนูลินใหม่เตรียมไว้แล้ว...  แถมห้องรับแขกที่อยู่ติดกับห้องนอนใหญ่ของพ่อก็ถูกแม่แกเขาจัดการสั่งเปลี่ยนเตรียมให้เป็นห้องหนูฟ้าเรียบร้อย...  แล้วที่ยิ่งไปกว่านั้นนะ...  แม่แกเขาเตรียมทำเรื่อง...ยื่นขอหนูฟ้าเป็นลูกชายบ้านเราอีกคนเรียบร้อยแล้วด้วย...  พอออกจากโรงพยาบาลปุ๊บแม่แกก็เตรียมทนายพร้อมเอกสารไว้ทำเรื่องเสร็จสรรพพร้อมรับหนูฟ้าเข้าบ้านได้เลยทันที...  แม่แกบอกแค่นี้แกก็ได้ลูกสาวเอาไว้เล่น  เอ๊ย  ได้หนูลินเป็นหลาน  แล้วก็ได้คนดูแลหลานไปในตัว...  เวิร์ค...เวิร์คจริงๆ...  ฮ่าๆ...”


“...”  รังสิมันต์กำลังประมวลผลสิ่งที่บิดาเอ่ยออกมาในสมอง...  ฟังแลดูเหมือนจะดี...  แต่ถ้าสมมติมันเป็นอย่างนั้นขึ้นมาจริงๆ  ก็เท่ากับว่าเขากับน้ำฟ้า...ก็ต้องกลายเป็นพี่น้องกันน่ะสิ !  แบบนี้ไม่เวิร์ค...ไม่เวิร์คเลยจริงๆ !! 


“พ่อ...พ่อเดี๋ยวนะ...  พ่อกำลังจะบอกผมว่า...  แม่ชอบฟ้าขนาดจะยกให้เป็นลูกชายอีกคนนึงเลยงั้นเหรอ??”


“ใช่...!  เทียบเท่าแกกับตายะเลยทีเดียว...แม่แกเขาเป็นพวกเกลียดแรงรักแรง  ถ้าลงว่าเกลียดอะไรเข้าแล้วล่ะก็จะเกลียดแบบสุดกู่  แต่ถ้าได้ชอบอะไรเข้าแล้วล่ะก็นะ...ทุ่มสุดตัวอย่างที่แกเห็นนั่นล่ะ...  แน่ะ !  กังวลเรื่องมรดกล่ะสิท่า...  ไม่ต้องห่วงหรอกน่า...  พ่อกับแม่แกยุติธรรมพอ...แบ่งให้เท่าๆกันอยู่แล้ว...  ไม่ต้องห่วงๆ...”


“โธ่พ่อ...ไม่ใช่เรื่องนั้น...  ผมหมายถึง...  เรื่องที่แม่จะรับฟ้าเป็นลูกบุญธรรมอีกคนน่ะ...  ไม่ได้นะผมไม่ยอมเด็ดขาด...”


“หืม?  ทำไม  แกมีปัญหาอะไรถึงจะคัดค้านวะไอลูกชาย...”


“อื้อ !...”   หนูลินที่อยู่บนตักคุณปู่ก็ส่งเสียงคล้ายถามราวเห็นด้วยกับคุณปู่...  ไม่ต้องมาทำท่าเห็นด้วยเลยหนูลิน  ป่ะป๊าไม่ยอมหรอก...ยังไงหนูลินก็ต้องได้มาเป็นลูกชายของป่ะป๊า...  ไม่ใช่หลานตามนิตินัยแบบนี้ !


“ก็...เอาเป็นว่ายังไงผมก็ไม่ยอมให้พ่อกับแม่รับฟ้าเป็นลูกบุญธรรมหรอก...  ผมขอคัดค้านเต็มที่เลยนะพ่อ...” 


“เป็นอะไรของแกฮึ? ตะวัน...  ทำไมแม่จะรับน้องเป็นลูกชายอีกคนไม่ได้...”  ไม่รู้ว่าแม่เขาเข้ามาทันได้ยินตอนไหน  น้ำเสียงที่ถามมาถึงได้ดูขุ่นเหลือเกิน...  “อย่ามาขัดใจแม่นะตะวัน...  ถึงแกเป็นลูกฉันก็ไม่สน...”


“แต่แม่...  ผมไม่ต้องการให้ฟ้ามาเป็นน้องผมนะแม่...!”


“ทำไมไม่ต้องการ... แกเองก็ไม่ได้รังเกียจฟ้าไม่ใช่เหรอ... ทำไมจะรับน้องเป็นน้องชายอีกคนไม่ได้...”


“ก็...!  ก็...ผมอยากได้ฟ้ามาเป็นเมีย  มากกว่ามาเป็นน้องนี่แม่...!”  รังสิมันต์พูดโต้ตอบมารดาโดยไม่แคร์สายตาคนที่ถูกพาดพิงหลักซึ่งนั่งหน้าแดงอยู่บนรถเข็นเลยแม้แต่น้อย... 


“เอ๊...  แต่แม่อยากได้ฟ้ามาเป็นลูกชาย  ไม่ใช่ลูกสะใภ้ !”


“จะลูกชายลูกสะใภ้ก็เหมือนกันนั่นแหละแม่...  ยังไงแม่ก็ได้ทั้งฟ้าทั้งหนูลินมาอยู่บ้านเราอยู่ดี...”


“ไม่ดี ! ก็แม่เตรียมทำเรื่องจดหนูฟ้าเป็นลูกบุญธรรมเรียบร้อยแล้วนี่...!  แกอย่ามาค้านแม่นะตะวัน...”


“แต่ฟ้าเป็นเมียผม...  หนูลินก็ลูกผม...  เราเป็นแค่พี่น้องกันไม่ได้นะแม่...!”


“ยังไงล่ะก็แม่ไม่สนนี่ !  แม่ต้องการลูกชาย...  แม่ก็ต้องได้ลูกชาย...!”  หล่อนเน้นเสียงใส่ลูกชายอย่างเหนือกว่า  แต่ใช่ว่ารังสิมันต์จะยอมเสียเมื่อไหร่


“แต่ผมอยากได้เมีย !  ...ผมต้องการเมียกับลูกผมนะแม่...  ไม่ใช่น้องชายกับหลานชาย...!” 


“โอ๊ยยยย...!  หยุด...!   เลิกเถียงกันได้มั้ย...  ไม่ลองถามเจ้าตัวเขาดูหน่อยล่ะว่าอยากจะเป็นมั้ยทั้งลูกชายเธอ  ทั้งเมียแกน่ะตะวัน...  นั่นน่ะนั่งหน้าแดงทำอะไรไม่ถูกจะร้องไห้อยู่บนรถเข็นน่ะ...  เฮ้อ...จริงๆเลยให้ตายสิ...  พอกันทั้งย่าทั้งลุงแกเลยนะ...หนูลินเนอะ...”


“แอ๊...  มะ...แม่...  แม่~...”  หนูลินตัวอ้วนปั๊กชี้โบ้ชี้เบ้ไปทางคุณแม่ผมยาวที่ตอนนี้โดนซอยผมด้านหน้าให้รับกับกรอบใบหน้า  แล้วยังมีหน้าม้าโปร่งๆแถมให้อีกหน่อยด้วย...  แต่ทว่าผมคุณแม่หนูลินยังไม่ยาวสลวยดีเพราะยังไม่โดนไดร์ผมให้แห้ง  ลักษณะผมเลยยังลีบติดไปกับรูปศีรษะเสียอย่างนั้น...


“ว่าไงหนูฟ้า...  ตกลงเธอจะ...อยากเป็นอะไร...  เป็นเมียตารังสิมันต์  หรือจะเป็นลูกชายฉันกับคุณหญิงดารกานต์...”   คุณศิลาถือโอกาสนี้ทำตัวเป็นคนกลางคอยไกล่เกลี่ย...  ชายสูงวัยลุกขึ้นพร้อมอุ้มหนูลินติดมือมาส่งให้คุณแม่ของเจ้าตัวตามคำเรียกร้อง...  น้ำฟ้าพอได้ลูกเข้าอ้อมอกแล้วก็นั่งก้มหน้า  จูบหน้าผากเหม่งๆของลูกชายที่ยื่นมาจ่อปากอย่างต้องการความรักและความอบอุ่นจากแม่ฟ้าเหมือนเดิม...


“คือ...  ฟ้าตั้งใจไว้แล้วว่า...  ถ้าหายดีเมื่อไหร่...ฟ้ายากจะกลับไปอยู่ที่อังกฤษเหมือนเดิมครับ...  ฟ้ามีร้านอยู่ที่นั่น...ก็อยากจะกลับไปทำต่อ...  ส่วนหนูลิน...ถ้าแกอยู่ที่นี่แล้วจะอยู่ดีกินดีกว่าอยู่กับผม...  ผมก็...”


“ไม่ได้ !!!”  จู่ๆเสียงคัดค้านอย่างพร้อมเพรียงก็ดังมาจากคุณหญิงดารกานต์และลูกชายคนรอง...  ทั้งสองคนยืนขมวดคิ้วแล้วเอามือกอดอก  จากนั้นก็รุมกันจ้องน้ำฟ้าราวกับเรื่องที่น้ำฟ้าพูดออกไปเมื่อกี๊เป็นเรื่องคอขาดบาดตายมากนัก...


“...ทำไมจะไม่ได้ครับ...  ถ้าเป็นคำสั่งแพทย์สั่งให้ฟ้ากลับไปรักษาตัวต่อที่โน่น...  พวกคุณก็ไม่มีสิทธิ์คัดค้าน...”  แล้วจู่ๆเสียงผู้ชายที่ติดจะแหลมกว่าปกตินิดหน่อยอย่างคุณหมอณัฐกานต์ก็ดังมาจากตรงหน้าประตูห้อง... คุณหมอหน้าตุ๊กตาเดินเข้ามาพร้อมแฟ้มเอกสารคนไข้ในมือ  สายตามองครอบครัวรังสิมันต์ตาขวาง  ยังไงๆเขาก็ยังไม่ยอมไว้ใจคนพวกนี้อยู่ดี...  ก็ไม่ใช่เพราะคนพวกนี้รึไงที่ทำให้เพื่อนเขาต้องเข้าโรงพยาบาลตั้งสองรอบ ! 


“ฟ้า...มีคนมาเยี่ยมแกแน่ะ...  แต่บอดี้การ์ดแกหน้าห้องไม่ยอมให้เข้า...” 


“ใครเหรอหมอกานต์...”  น้ำฟ้าบีบมือเพื่อนสนิทที่มายืนอยู่ใกล้ๆรถเข็น...  แต่คนเป็นเพื่อนยังคงทำหน้านิ่วคิ้วขมวดไม่ได้เลิก


“เซอร์ไพรส์แก...  แต่แกช่วยอนุญาติให้...ไอฝรั่งบ้าหน้าห้องแกอนุญาตให้พี่เขาเข้ามาก่อนได้รึเปล่า...  ยืนเรียงกันเป็นยักษ์วัดโพธิ์วัดแจ้งเลย...”  คุณหมอเด็กพูดพลางก็เอายางยืดไว้กัดสำหรับเด็กยื่นให้หนูลินพลาง  เด็กน้อยตะปบได้ปุ๊บก็จัดการเอาเขาปากเรียบร้อยโรงเรียนหนูลิน...


“...อืม...ได้สิ...”  น้ำฟ้าออกปากอนุญาต  แม้จะนึกกระดากปากอยู่นิดหน่อย...  เขาไม่ใช่คนสำคัญขนาดสามารถมาอนุญาตให้ใครมาเยี่ยมหรือไม่มาเยี่ยมเขาได้  ทว่าที่ต้องรีบออกปากเพราะคุณหมอตัวน้อยทำหน้าเหวี่ยงราวกับจะกัดคนได้รอบห้องแล้วตอนนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 21-10-2012 06:07:37

                 ทุกสายตาจับจ้องไปที่หน้าประตูหลังจากมีเสียงเปิดประตูดังขึ้นแผ่วเบา  ร่างสูงสง่าในชุดสูทพอดีตัวของใครบางคนเดินเข้ามาในห้องพร้อมรอยยิ้มให้คนไข้ตัวน้อยของเขา... 


“พี่หมอ...?”  น้ำฟ้าครางเรียกคนเพิ่วเข้ามาใหม่เสียงแผ่ว...  จากนั้นรอยยิ้มน้อยๆก็เผยให้เห็นก่อนที่จะมีน้ำตามาเอ่อคลอที่หน่วยตาจางๆ...


“ไงครับคนเก่ง...  ไหนสัญญากับพี่ดีแล้วไง...  ว่าถ้าพี่อนุญาตให้มาอยู่เมืองไทยคนเดียว  เราจะไม่ทำให้พี่เป็นห่วง  จะไม่ป่วย  จะไม่เข้ามานอนในโรงพยาบาล...  แล้วไหงไปๆมาๆฟ้าเข้ามานอนในนี้ตั้งสองรอบแล้วล่ะฮึ?...”  ชายร่างสูงผู้มาใหม่เข้ามาคุกเข่าข้างรถเข็นน้ำฟ้า  พร้อมยกมือข้างหนึ่งขึ้นยีผมน้ำฟ้าแผ่วเบา...  ส่วนมืออีกข้างก็ยกมาจับมือน้ำฟ้าเอาไว้โดยไม่แคร์สายตาอาฆาตที่ส่งมาจากผู้ชายร่างสูงที่อยู่ในห้องอีกคนเลยซักนิด...


“แหมพี่หมอ... พอเป็นฟ้าล่ะเสียงอ่อนเสียงหวานเลยนะ  ทีเป็นผมล่ะบ่นเอาๆจนหูแดงหมดแล้วเนี่ย...  ใช่ซี๊...เราไม่ใช่คนพิเศษเหมือนน้ำฟ้านี่...”  หมอกานต์แซวไม่ดูเวล่ำเวลา  เลยโดนหนูลินตีเพี๊ยะเข้าให้พี่แขน...


   ...ดีมากหนูลิน  อย่างนี้สิถึงสมเป็นลูกป่ะป๊าหน่อย...  รังสิมันต์นึกกระหยิ่มเมื่อมองอาการอยากเล่นด้วยของหนูลินที่ช่างเหมาะเจาะตรงเวลาจริงๆ...  หมอกานต์จ้องหนูลินพร้อมทำหน้าบู่แก้มป่องใส่เจ้าหนูน้อยที่มองเขาตาแป๋วประมาณว่า  ...ป๋มผิดอาไยกั๊บ...


“ฟ้าไม่ได้ตั้งใจจะให้พี่หมอเป็นห่วง...  หมอกานต์ไม่ผิดด้วย...  แต่ฟ้าดูแลตัวเองไม่ดีเองแหละครับ...  พี่หมออย่าไปบ่นหมอกานต์เลยนะ...”  น้ำฟ้าบอกคนเป็น ‘พี่หมอ’ ด้วยน้ำเสียงที่รังสิมันต์ลงความเห็นว่ามันช่าง ‘ออดอ้อน’ เสียเหลือเกิน...


“ใช่พี่หมอ...  กานต์ไม่ผิด...  แต่คนที่ผิดน่ะคือคนพว...  โอ๊ย !  หนูลิน...  ตีน้ากานต์สองรอบแล้วนะ...!”  แล้วหมอกานต์ก็ต้องกลับมาทำหน้ายู่ใส่หนูน้อยที่นั่งหัวเราะเอิ๊กอ๊ากตีมือตัวเองชอบใจ   สงสัยเห็นปฏิกริยาหมอกานต์ตอนโดนตีแล้วติดใจ...  ตีอีกใหญ่เลย...


“เฮ่ะๆๆ...  แฮ่....”


“โห...เจ้าหนูสายฟ้าของพี่นี่โตไวจริงๆ  แป๊บเดียวโดนแม่ฟ้าขุนจนอ้วนเลยนะ...  ว่าไงครับคนเก่ง  คิดถึงพ่อเชนทร์มั้ย...  มาให้ฟัดพุงซักทีซิเด็กตราสมบูรณ์...”  ว่าแล้วคนเป็น ‘พ่อเชนทร์’ ของหนูลินก็อุ้มหนูน้อยในชุดหมีเขียวขึ้นเหนือศีรษะแล้วฟัดพุงกลมๆจนสมใจอยาก... 


              ทว่าภาพนั้นมันกลับทำให้เส้นสติในหัวของใครบางคนขาดผึง...  รังสิมันต์ตรงเข้าไปยื้อหนูลินจากผู้ชายที่มา ‘อ้าง’ ว่าเป็นพ่อหนูลินอีกคนกลับมาอุ้มไว้ตามเดิม  แถมจงใจเอามืออีกข้างเข้าไปลูบผมน้ำฟ้าทับรอยใครอีกคน  ก่อนจะเอามือวางบนไหล่น้ำฟ้าแผ่วเบาเพื่อแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเต็มที่...  ในใจนึกบอกลูกชายในอ้อมแขนว่า...  ...เสน่ห์แรงจริงๆนะตัวเอง  มีแต่คนเข้ามาเสนอเป็นพ่อใหม่ให้เต็มไปหมดเลย...


“ขอโทษนะครับ  ไม่ทราบว่าคุณเป็นใคร...  ถึงได้ทะเล่อทะล่าเข้ามาโดยไม่ผ่านการอนุญาตจาก ‘เจ้าของไข้’ เขาเสียก่อน...”


“นั่นน่ะสิ... แล้วมาเป็นพ่อหนูลินได้ยังไง...  หนูลินเป็นหลานของฉันนะ...”  คุณดารกานต์ออกตัวแรงเพราะทนไม่ได้เช่นกันที่มีคนมาขอร่วมวงศาคนาญาติกับหล่อนโดยที่หล่อนไม่ยินยอม...


“หลาน...?  ไม่ทราบว่า...คุณเป็นญาติฝ่ายไหนของหนูลินเหรอครับ?”  คุณหมอร่างสูงเอ่ยถามพร้อมยืดตัวเต็มความสูง  และรังสิมันต์ก็พบว่าไอหมอนี่มันตัวพอฟัดพอเหวี่ยงกับเขาเลยทีเดียว...


“ฉันน่ะเหรอ...?  ฉันก็เป็นย่า ‘แท้ๆ’ ของหนูลินน่ะสิ...  แล้วเธอล่ะเป็นใคร  มาตู่ว่าเป็นพ่อหนูลินได้ยังไง...”


“ย่า...?  อ๋อ...ครับ”  คุณหมอร่างสูงมีอาการขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยครางออกมาว่าเขาพอจะเข้าใจเรื่องราวได้บางอย่างแล้ว...  นี่สินะคุณย่าใจร้ายของหนูลิน  ไล่แม่เขาออกจากบ้านแล้วตอนนี้จะมารับหลานกลับ...  มันดูง่ายไปหน่อยมั้ย...  ชายหนุ่มสบตาน้ำฟ้าประมาณว่านี่ใช่มั้ย...คือส่วนหนึ่งหรืออาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้น้ำฟ้าเข้าโรงพยาบาล...  แต่เด็กหนุ่มกลับส่ายหน้าให้เบาๆ...ไม่รู้หมายความว่าไม่ใช่...ไม่เข้าใจ...หรืออย่าทำอะไรพวกเขานะ... 


“งั้นผมขอแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการเลยก็แล้วกัน...  ผมเป็นหนึ่งในหุ้นส่วนร้านกับน้ำฟ้า  เป็นหมอเจ้าของไข้ของน้ำฟ้า  เป็นคนตัดสายสะดือหนูลิน...เป็นคนแรกที่ได้เห็นหน้าหนูลิน...  ที่สำคัญ  หนูลินมีฟ้าเป็นแม่บุญธรรมให้แก  หนูลินก็ต้องมีพ่อบุญธรรม  ซึ่งนั่นก็คือผม...  นายแพทย์เชษฐา...  ยินดีที่ได้รู้จักนะครับทุกคน...”   ชายหนุ่มแนะนำตัวพร้อมแจกรอยยิ้มไปทั่วห้อง...  ท่ามกลางความอึ้งตะลึงงันของครอบครัวรังสิมันต์   ความสะใจเล็กๆของหมอกานต์  และอาการเบิกตาโตพอกันของทั้งแม่ฟ้าและหนูลิน...


“แฮ่~...  เฮ่ะๆ...”   หนูลิน...ชอบใจล่ะ...


------------------------------------------   ----- - - - -          -  -----   - - -             --- -         -                 -


“เมื่อไหร่มันจะกลับไปซักทีคุณรังสิมันต์”  ธาดาออกปากถาม   


              เขาเพิ่งพาคุณหมอกมาเยี่ยมน้องฟ้าเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว...  พอเข้ามาในห้องปุ๊บ คุณหมอกก็ออกอาการรู้จักผู้ชายตัวสูงคนที่เขาไม่รู้จักแต่ยืนอยู่กลางห้องปั๊บ  แล้วก็ลากกันเข้าไปอยู่ในวงสนทนาเรื่องเล่าเก่าโคตรสมัยพวกเขาเรียนมหาลัยที่เมืองไทยกัน  ฟังจากเรื่องเล่าคร่าวๆแล้วก็เหมือนว่าผู้ชายคนนั้นเป็นรุ่นพี่ร่วมสถาบันเดียวกันของทั้งคุณหมอกและคุณหมอณัฐกานต์  ตอนนี้สภาพตรงเตียงเลยแลดูคล้ายฮาเร็มย่อมๆ   ที่มีทั้งน้องฟ้า  ทั้งคุณหมอณัฐกานต์  แล้วยังมีคุณหมอกของเขาไปร่วมเสริมทัพนามสนมให้ไอผู้ชายใส่สูทตัวสูงนั่นอีก  เขากับคุณรังสิมันต์ถึงได้ต้องถูกระเห็จมามองห่างๆอย่างห่วงๆอยู่ตรงโซฟานี่ยังไงล่ะ...


“...something like haremboy.”  นั่นไง...มีเขาคนเดียวที่ไหนที่คิดอย่างนั้น  นายบอดี้การ์ดผมทองที่ยืนอยู่ข้างๆเขายังคิดเหมือนกันเลย...


“ผมว่า...  สั่งคนมาอุ้มฆ่ามันเลยดีมั้ยครับ...”   หนุ่มฝรั่งผมทองพูดพลางก็ขยับปืนในมือไปมา...  ไม่รู้ไปแค้นอะไรหมอนั่นมาแต่ชาติปางไหน  ท่าทา
ฝรั่งข้างๆเขานี่ถึงได้ดูงุ่นง่านเหลือเกิน...


“แรงไปมั้ง...  ฉันว่า   ให้ฉันเอากรรไกรจิ้มมันเลยดีกว่า...”   ว่าแล้วคุณดารกานต์ก็งับกรรไกรฉับๆเตรียมพร้อม... 


“คุณหญิงดารกานต์...  ทำแบบนั้นน่ะมันเป็นการฆาตกรรมแบบโจ่งแจ้งเกินไปนะครับ...  ผมว่า...อุ้มฆ่าแหละดี...มิดชิดและปลอดภัยที่สุด...”  ธาดาเสนอทางเลือกว่าเห็นด้วยกับนายฝรั่งผมทองมากกว่าทางเลือกของคุณหญิงดารกานต์...  เห็นเขานิ่งๆไม่ค่อยอะไรกับใครมากมาย  แต่เรื่องแบบนี้ใครเขาจะยอมกันล่ะ...


“...คุณว่ายังไง  คุณศิลา...ฉันไม่ยอมให้...ไอหมอนั่นมันมาพาทั้งฟ้าทั้งหนูลินกลับไปอังกฤษหรอกนะคุณ  ฉันเตรียมยื่นเรื่องรับหนูฟ้าเป็นลูกบุญธรรมเรียบร้อยแล้วนะคุณก็รู้...”   คุณหญิงดารกานต์ชิปากแบบไม่ค่อยพอใจ...  ก่อนจะหันไปขอความเห็นจากสามี...  ทว่าคุณสามีที่กำลังจิบกาแฟแล้วนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟากลับเลิกคิ้วมามองหล่อนนิดหน่อยแล้วตอบ...


“...อยู่เฉยๆเป็นไงคุณ  เดี๋ยวเขาก็กลับไปแล้วน่า...”  คุณศิลาเอ่ยตอบเรียบๆ  ก่อนหันสายตากลับไปมองคอลัมน์ธุรกิจจากหนังสือพิมพ์ในมือต่อ...


“โอ๊ย...  ไม่ได้เรื่องแล้วยังไม่ช่วยอะไรอีก สามีใครเนี่ยเฮอะ...!  ให้ตายสิแล้วแกล่ะตะวัน...จะทำยังไง...  อย่าบอกนะว่าให้อยู่เฉยๆเหมือนพ่อแกอีกคน...”


“...”  ชายหนุ่มยกมือกอดอกแล้วจ้องมองตรงเตียงคนไข้เงียบๆ  ก่อนจะเอ่ยว่า  “ผมมีแผน...”   นัยน์ตาชายหนุ่มพราวระยิบ  ถ้าอยู่โรงพยาบาลแล้วมันมีอำนาจในตัวฟ้ามากกว่าเขา...  เขาก็จะจัดการย้ายฟ้าไปที่อื่น...  ไปในที่ที่เขามีสิทธิ์จะอนุญาตไม่ให้ฟ้าได้เจอใครหน้าไหนทั้งนั้น...  แล้วเขาจะทำให้ได้...คอยดู !



------------------------------------------   ----- - - - -          -  -----   - - -             --- -         -                 -


“...พี่เชนทร์น่ะตอนอยู่มหาลัยดังมาถึงคณะผมเลยนะ...  เพื่อนผมน่ะแอบปลื้มพี่กันตั้งหลายคน...”  คุณหมอกเอ่ยบอกผู้ชายร่างสูงที่นั่งหมิ่นเหม่อยู่บนเตียงใกล้น้ำฟ้า  ซึ่งตอนนี้คนไข้ก็มีผมยาวสลวยพร้อมปล่อยให้เจ้าลูกชายตัวน้อยบนตักดึงเล่นอย่างพอใจ...


“ไม่ขนาดนั้นหรอกน้องหมอก...  เราก็เหมือนกัน  เปิดร้านแล้วไม่เห็นบอกข่าวกันบ้างเลย...  เจ้ากานต์เพิ่งจะมาบอกพี่ตอนพี่ถึงสนามบินที่นี่แล้วนั่นแหละ...”  คุณหมอเชนทร์เอ่ยบอกเพื่อนรุ่นน้องพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น...  ทำเอาหัวใจคุณหมอกชักหวั่นไหวไปอีกรอบแล้วสิเนี่ย...


“...หมอก...  กลับบ้าน !  พี่ว่าเราสมควรให้น้องฟ้าพักผ่อนได้แล้วนะ...”  คุณธาดาเห็นท่าทางสายตาหวานเยิ้มของคุณหมอกก็รีบตรงดิ่งเข้าไปดึงแขนเตรียมลากตัวกลับทันที 


“คุณด้วยที่รัก...  คุณมีเวรตอนบ่ายโมงไม่ใช่เหรอ...  นี่ก็ใกล้เวลาแล้วนะรีบไปเถอะ  เดี๋ยวผมไปส่ง...”  มาคัสพูดจบก็ตรงเข้าไปดึงแขนคุณหมอณัฐกานต์ให้เดินห่างออกมาพร้อมกัน...  ตั้งแต่เห็นท่าทางสนิทสนมแบบแปลกๆระหว่างคุณหมอร่างเล็กของเขากับไอคุณหมอร่างใหญ่ตอนอยู่นอกประตูแล้ว...  ฝรั่งหนุ่มก็แทบเก็บปืนเข้าซองไว้ไม่อยู่ทีเดียว...


“เอ่อ...  เดี๋ยวสิครับคุณ...  ผมเพิ่งมาแค่แป๊บเดียวเองนะ...”  คุณหมอกอุทธรณ์  แต่เหมือนคำวอนจะไม่ค่อยได้ผล  เมื่อสายตาคมเฉียบก้มมองเขาราวบอกว่า...  เขาเพิ่งพูดประโยคร้ายแรงอะไรซักอย่างออกมาแน่ๆ...


“นายก็ด้วย...  มาที่รงที่รักอะไรแถวนี้เนี่ย  แล้วนี่มันก็เพิ่งจะสิบโมง  ไม่เห็นต้องรีบเลย...” 


“พอเที่ยงแล้วรถจะติด...  คุณรีบไปกับผมดีๆดีกว่าที่รัก...  ผมขับรถให้...ผมรู้ดีน่า...”  มาคัสยิ้มให้  แต่เป็นยิ้มสยองที่คุณหมอตัวน้อยสาบานได้ว่าไม่เคยเห็นจากเจ้าหนุ่มผมทองคนนี้มาก่อนเลยในชีวิต...


“...เด็กๆไปเถอะ...  พี่ก็ต้องไปแล้วเหมือนกัน  ทีมแพทย์บอกว่า...ต้องการให้พี่ไปเซ็นรับรองน้องพระจันทร์หน่อย...  พ่อน้องเขาเพิ่งจะเสีย  แต่มีคนต้องการอุปการะแกต่อจากพ่อ...  ฟ้าจำน้องพระจันทร์ได้มั้ย...  ที่เคยเป็นคนไข้เคสเดียวกับเราน่ะ...”   คุณหมอหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นเช็คข้อความพลางเอ่ยถามคนไข้ตัวน้อยบนเตียง...   น้ำฟ้ายิ้มให้เขาก่อนจะผงกศีรษะว่าจำได้... 


“...น้องไม่ยอมผ่าตัด...  เพราะงั้นเดี๋ยวพี่ต้องขอไปดูหน้าคนที่จะมาเป็นผู้ปกครองน้องพระจันทร์แทนคุณพ่อเขาก่อน...  ฟ้าพักผ่อนให้เยอะๆนะ  แล้วเดี๋ยวถ้าไม่ติดอะไรคืนนี้พี่จะมานอนเฝ้าเราเอง...”


“คงไม่ต้องรบกวนคุณหรอกครับ...  เชิญคุณรีบออกไปทำธุระของคุณให้เสร็จเลยดีกว่า...  ผมคิดว่าผมดูแลครอบครับของผมเองได้...  เชิญครับ...”  รังสิมันต์เดินเข้ามาข้างเตียงน้ำฟ้าอีกด้านพร้อมเผยมือไปที่ประตู  เป็นการไล่แขกกลับอย่างตรงไปตรงมามาก...


   สองร่างสูงสบตากันอย่างไม่ยอมแพ้...  รังสิมันต์อาศัยที่ตัวเองมีลูกน้องยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องก็บอกให้เปิดประตูรอไว้เรียบร้อย  ฝ่ายคุณหมอเชษฐาก็ยิ้มมุมปากเล็กๆก่อนจะหันไปจูบลาหนูลินบนแก้มเป็นการยั่ว  ทำไมจะดูไม่ออกว่าผู้ชายเหล่านั้นมาทำเต้นเพราะแรงหวงกันเป็นแถว...  ช่วยไม่ได้นะ  ก็เขารู้จักกับพวกน้องฟ้าเขาก่อน...  คนมันได้เปรียบ... ยังไงมันก็ยังจะได้เปรียบอยู่วันยังค่ำนั่นแหละ


“งั้นพี่ไปก่อนนะฟ้า...  หนูลินครับ...  คุณพ่อฝากดูแลคุณแม่ด้วยนะ...  หนูต้องเป็นเด็กดี  ไม่ดื้อไม่ซนนะรู้มั้ย  คุณแม่ไม่สบายอยู่...หนูลินต้องไม่กวนคุณแม่เขานะ  เดี๋ยวค่ำๆคุณพ่อจะมาหาหนูใหม่นะครับ...”  คุณหมอเชษฐาเอ่ยฝากฝังคุณแม่แมวร่างบางไว้กับคุณลูกแมวร่างอ้วน... 


              หนูน้อยคาบช้อนพลาสติกไว้ในปากพลางเงยมองคนพูดตาแป๋ว...  แน่นอนว่าที่คุณหมอเชษฐาพูดไปทั้งหมดนั่น...  หนูลินไม่เข้าใจเลยซักนิดเดียว... 


              คล้อยหลังที่คุณหมอหนุ่มร่างสูงออกจากห้องพักน้ำฟ้าไปพร้อมทั้งคุณหมอกและหมอณัฐกานต์  รังสิมันต์ก็กดโทรศัพท์หาคุณหมอเจ้าของไข้น้ำฟ้าอยู่ ณ ขณะนั้นทันทีอย่างรวดเร็ว...


“คุณอาครับ...  ผมมีเรื่องสำคัญจะคุยกับคุณอาตอนนี้เลย...  ไม่ได้ครับผมต้องคุยเดี๋ยวนี้...!  ผมต้องการย้ายน้ำฟ้ากลับไปพักฟื้นต่อที่บ้านผม  วันนี้   ชั่วโมงนี้  ...ไม่สิ...เดี๋ยวนี้เลย  !”


------------------------------------------   ----- - - - -          -  -----   - - -             --- -         -                 -

to be continue...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 21-10-2012 06:32:53

 :z2:หวงละสิ!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-10-2012 06:34:58

ตะวันอย่าไปยอมไอ่หมอหน้าม่อนะ :)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 21-10-2012 06:46:31

คุณเชษฐามาทีหลัง แต่มาแรงแซงทางโค้งเลย หึหึ

หาคู่ให้แกสักคนก็ดีนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 21-10-2012 06:54:58

555มีเมียน่ารักก็ต้องทำใจ
หึงได้น่ารักดีนะหนุ่มๆเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 21-10-2012 06:56:48

แปะก่อนนะค้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 21-10-2012 07:21:57

มันส์หล่ะก้าาาาา เอิ๊กส์ ถูกใจป้าๆที่สุดเลย

แถม ดูแล้วน้องพระจันทร์ นี่คงหายเป็นปกติได้แต่ไม่ยอมรักษานี่เอง




ขอบคุณค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 21-10-2012 07:44:00

หวงล่ะซิคุณตะวัน
555
ย้ายรพ.หนีเลยเหรอ
สนุกอีกแล้วซิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: pakkad ที่ 21-10-2012 08:13:00

หมูอ้วนเป็นกำลังใจให้ป๊ะป๊าด้วยนะ งานนี้ป๊ะป๊างานเข้าอย่างแรง :laugh:

ปล.ท่าทางคุณตะวันจะมีแรงหนุนจากคุณย่าหนูลิน
ปล.2 อ่อ พี่หมอค่ะ พี่หมอท่าจะเสน่ห์แรงนะค่ะ ทั้งคุฯหมอกทั้งหมอกานต์จะเคลิ้ม :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 21-10-2012 08:30:46

อย่ามาแทนคำว่าพ่อให้หนูลินนะ !!!!!!!! ไอหมอเชนนน :m31:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 21-10-2012 08:45:11

เอ้า! งานเข้าสะงั้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 21-10-2012 09:00:58

หืมพี่หมอออกตัวแรงนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 21-10-2012 09:13:40

เอาแค่ยั่วๆ ก็พอนะคุณหมอ  :really2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 21-10-2012 09:20:43

ตะวันหวงฟ้าสุดๆไปเลยนะเนี่ย

ปล.อยากอ่านคู่ของ ยะกับพระจันทร์มากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 21-10-2012 09:23:59

อ่านไปยิ้มไป
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 21-10-2012 09:30:38

พี่หมอมาทีหลัง แต่ทำเอาเหล่าบรรดาสามีหึงภรรเมียกันเป็นแถว  โดยเฉพาะพ่อม้าน้ำ ขอย้ายน้ำฟ้าเดี๋ยวนั้นเลย

พี่ยะจะขอเป็นคนดูแลพระจันทร์เองแหงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 21-10-2012 09:33:01

 :m20:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 21-10-2012 09:38:30

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 21-10-2012 09:48:55

แหม๋หนูลินเสน่ห์แรงจังเลยยย

มีแต่คนอยากให้เป็นคุณพ่อ


โอียขำคุณย่า กับคุณพ่อตะวัน มีคู่แข่งซะแล้วสิ



หมอกานต์นี่ยังไงน๊า ขี้แกล้งจริงเชียว มาคัส จัดการเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: moneza ที่ 21-10-2012 10:02:25

ฮาเล็มสุดๆ พี่หมอหล่อเว่อร์มาตอตเดียวแต่ออร่าแรงสุดๆ อิอิ
หนุ่มๆหึงกันใหญ่ แต่แหมคุณธาดากะหมอกนี่อะไรยังงัยนะ อยากรู้ๆ
ตอนนี้พ่อตะวันตกกระป๋องไปเลย ตั้งแต่แม่ฟ้าฟื้นได้พูดกะแม่ฟ้าไม่ถึง10ประโยค น่าสงสารจัง แม่ฟ้าต้องโอ๋หน่อยนะ
เป็นนิยายที่ทำให้อยากอ่านตอนต่อไปเสมอทุกครั้งที่จบตอน อารมแบบอ่านแระหยุดไม่ได้ อยากอ่านอีก ดิ้นๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: honeystar ที่ 21-10-2012 10:18:42

ไม่ชอบอีตาหมอนี่เลยอ่ะ รับไม่ได้ คุณตะวันคุณต้องจัดการมันนะ ชั้นนไม่ยอมมมม !
หนูลินอย่าไปยอมมันนะลูก ฟ้าด้วยยยย !!
เป็นกำลังใจให้ค่า +1 กับเป็ดให้เเล้วว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: netsu ที่ 21-10-2012 10:26:20

มีคนโผล่มาให้ตะวันหึงแล้ว
น้ำฟ้าจะเลือกใครนะ น่าลุ้นๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 21-10-2012 10:44:35

ตะวันมีคู่แข่งแล้ว ทำไงดีเนี่ย
หนูลินน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: mujika_keita ที่ 21-10-2012 10:50:51

ตะวันตกกระป๋องโดยสมบูรณ์แบบ  :laugh: :laugh: :laugh:
คุณพ่อฮามากกก เล่นมุขคนเดียในใจ  :m20:
ส่วนพระจัทร์เคยเป็นคนไข้เคสเดียวกับน้ำฟ้า แสดงว่าเมื่อก่อนน้ำฟ้าก็เคยเป็นเหมือนพระจันทร์เหรอ?

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 21-10-2012 11:02:37

ว๊ายย หวงกันใหญ่เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 21-10-2012 11:09:32

คุณหญิงกับคุณตะวันแอบฮานะเนี่ย
ทั้งหึงทั้งหวงอย่างออกนอกหน้าเลยทีเดียวเชียว
หนูลินน่ารักได้ตลอดอ่ะ มีตีหมอกานต์ด้วย รู้ดีนะเราน่ะ ฮะฮะ

หวังว่าพี่หมอคงจะแค่มาแหย่เล่น อารฒณ์แบบเห็เนคนอื่นเต้นแล้วสนุกดี ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-10-2012 11:15:57

"คุณพ่อฝากดูแลคุณแม่ด้วยนะ" อะไรนะ ว่าอะไรนะ!
น้ำฟ้าไปยอมได้ยังไงเนี้ยะ! โอ้ยยยยยยยยยยย
รับไม่ได้โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รับไม่ได้เด็ดขาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ถ้าจะให้ไอ้งั่งนี้มาเป็นพ่อ ไม่ยอมเด็ดขาด!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 21-10-2012 11:35:00

แม่ฟ้าคิดเหรอว่าลุงม้าน้ำจะยอมให้กลับอังกฤษได้อ่ะ ไม่มีวันซะละมีคุณย่าหนูลินเป็นกองหนุนด้วยนะ
อุปสรรคมีไว้ให้พุ่งชน เพราะงั้นลุงม้าน้ำชนตาหมอเชนให้กระเด็นหลุดออกนอกวงโคจรแม่ฟ้าเลยนะ ลุงสู้ๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 21-10-2012 11:51:16

หวงได้แต่อย่าทำอะไรพี่หมอนะ 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Secrets ที่ 21-10-2012 11:52:28

 :angry2:
ตะวันอย่าไปยอมนะ


 ตอนนี้สนุกมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 21-10-2012 12:07:56

5555++++  ขี้หวงกันทั้งบ้านเลย  5555+
ว่าแล้วไงในมื่อมาตกหลุมรัก หนูลินกับแม่ฟ้ากันหมดแบบนี้   ขนาดลุงม้าน้ำกับยายคุณหญิงยังแย่งกันเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Pupay ที่ 21-10-2012 12:51:07

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 21-10-2012 12:56:06

จัดการอย่างรวดเร็ว o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 21-10-2012 13:09:05

คู่แข่ง?โผล่มา
อยากได้ความหวานอ่าาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 21-10-2012 13:18:29

คุณย่ามหาภัยเวลาดีก็ดีใจหายจริงๆ
ตอนตะวันกะแม่เถียงกันแย่งแม่ฟ้าน่ารักดีนะ
คุณหมอเชนโผล่มาน่ะดีแล้ว
จะได้มากระตุ้นให้สามีและว่าที่สามีทั้งหลายแสดงอาการหึงเยอะๆ :laugh:
ป๊ะป๋ามาน้ำสู้ๆนะ คนอ่านรอฉากหวานกะแม่ฟ้าอยู่นะจ๊ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 21-10-2012 13:28:21

เอาละซิ ทั้ง คุณหญิง ทั้ง ตะวัน จะทำยังงัยต่อน้า

ฮิฮิ

 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 21-10-2012 13:32:45

เอากันเข้าไป ดูเหมือนสถานการณ์จะชุลมุนฮาเฮมากกว่าตึงเครียดนะ
ว่าแต่แอบลุ้นให้น้องพระจันทร์ผ่าตัด และผ่าสำเร็จทีเถอะ แอบเชียร์คู่
พระอาทิตย์กับพระจันทร์อยู่ คนที่อุปการะคงไม่ต้องเดาชิมิว่าใคร

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: TreetheoneF ที่ 21-10-2012 13:33:04

คุณหญิงน่ารักแฮะ  :laugh:

อยากอ่านคู่พระจันทร์จัง แต่กลัวโหด

ดูยะโหดเกิ๊น :m29:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 21-10-2012 13:56:10

คุณย่าจัดการเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Rukki ที่ 21-10-2012 14:01:37

เรื่องทุกอย่างเริ่มจะดี
คุณหญิงแม่ คุณพ่อ เข้าใจทุกอย่างแล้ว
น้ำฟ้าก็คงกลับมาแข็งแรงในไม่ช้า
หนูลินจะได้อยู่ในครอบครัวที่อบอุ่น
ไม่น่าจะมีเหตุการณ์อะไรร้ายๆ เกิดขึ้นอีก
สุดท้ายก็มีใครโผล่มาอีกก็ไม่รู้จนได้ =*=
น้ำฟ้า .. ช่วยพูดอะไรให้มันชัดเจนหน่อยเถอะะะ ว่าอยากอยู่ที่ไหนอยู่กับใคร
ใจคอจะนั่งเป็นตุ๊กตาให้คนนู้นคนนี้ดึงไปดึงมาเหรอคะ เหอๆๆ
คุณย่าจัดการไอ้หมอเชนเลยค่ะ
หมั่นไส้ หึ !

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: white-goddess ที่ 21-10-2012 14:03:42

นึกว่าไม่น่าจะมีคู่แข่งแล้วนะเนี่ย

เพราะคุณธาดาก็คู่คุณหมอกไปแล้ว

ดันมีเพิ่มมาอีกคนซะงั้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 21-10-2012 14:22:03

หมอเชนช่างมีอิทธิฤทธิ์แกร่งกล้านัก

หนุ่มๆออกอาการหึงกันเป็นแถว 5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 21-10-2012 14:49:40

อะไรกันเนี่ยหมอเชษฐา ท่าทางจะดูแซ่บมาก :pighaun:
คนอื่นๆถึงได้ฟาดงวงฟาดงากันใหญ่
ปล. อยากรู้ความเป็นไปคู่หมอกกับธาดาอ่ะ  พระจันทร์ด้วย  :a5:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 21-10-2012 15:55:23

ตอนนี้คงไม่มีใครเนื้อหอมไปกว่าน้ำฟ้า
มี่แต่คนต้องการตัว หนูลินตัวอ้วนก็ด้วย
เรื่องกำลังจะไปได้ดี พี่หมอเชนโผล่มาอีกละ
มาทีทำเอาหนุ่มๆหึงกันจนหน้ามืดตามัว :laugh:
ตะวันถึงกับต้องย้ายน้ำฟ้าหนีกันเลยทีเดียว
เรื่องสถานะก็ยังไม่ลงตัว จะอยู่ไหนก็ยังไม่รู้
มีพี่หมอโผล่มาเรื่องกลับอังกฤษคงไม่ต้องพูดถึง
พูดถึงน้องพระจันทร์แล้วใครหนอมาอุปการะ
อาทิตย์หรือเปล่า ชีวิตน้องน่าสงสารจริงๆเลย :monkeysad:
ไม่ว่าจะเป็นใครมาอุปการะ ขอให้เค้าเป็นคนดีก็พอ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 21-10-2012 16:05:37

ตะวันขี้หึง :laugh:
หนูลิน บอกไปเลยว่าใครคือพ่อที่แท้จริงของหนู :z2:
แล้วก็น้ำฟ้า บอกไปเลยว่าใครเป็นสามี :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 21-10-2012 16:15:40

ฮาสามหนุ่มอะ หวงกันใหญ่เลย 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 21-10-2012 16:50:10

ตอนนี้เป็นตอนคู่ป่วนอลวล อลเวงมากครับ  น่ารักดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 21-10-2012 17:54:04

กร๊ากกกก พี่หมอเชนมา ทุกคนดูพิษรักแรงหึงขึ้นเลยทีเดียว

ตะวันต้องเอาชนะใจน้ำฟ้าให้ได้น้า ถ้าไม่อยากเสียทั้งคู่ไปเนอะ

5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: smmikie ที่ 21-10-2012 17:59:32

หวงได้เวอร์มากค่ะ !!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 21-10-2012 18:12:25

ถึงจะไม่มาม่า แต่งานเข้าอีกแล้วววววววว

หึงแล้วอย่าทำร้ายฟ้านะเออ
ไม่งั้นตะวันโดนคุณหญิงจิ้มด้วยกรรไกรแน่ๆ

5555555

หัวข้อ: Re :
เริ่มหัวข้อโดย: Angel BeeRZ Yaoi ที่ 21-10-2012 18:41:45

อย่ามาแย่งตำแหน่ง "พ่อ" จากตะวันนะ!หมอเชน.ผู้ปกครองของจันทร์ใช่พี่ยะหรือเปล่า?

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 21-10-2012 19:00:48

เปิดตัวได้แรงมากค่ะพี่หมอ
อยากให้พี่หมอมีคู่ซักคนอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 21-10-2012 19:05:39

พี่หมอมาทีทำเอาบรรดาสามีหึงหวงกันใหญ่   :try2:

ปล.ขำคุณย่าอ่ะ ขี้บ่นมากก 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 21-10-2012 19:17:32

พี่หมอมาที เห็นมั้ยสามีหึงหวงกันเป็นแถว

โดบเฉพาะรังสิมันตร์ ทั้งลูกทั้งเมีย  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 21-10-2012 19:29:26

เดี๋ยวนี้เลย....ฮา!//กลิ้งขำ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: lollipopz ที่ 21-10-2012 20:00:31

คราวนี้คุณนายแม่เป็นซุปเปอร์ซัพของนายตะวันเลยสิเนี่ย :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 21-10-2012 20:04:41

^
^
^
^
^
^
^
^
^
จิ้ม  จิ้ม   :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 21-10-2012 20:05:42

เเยกสองเเม่ลูกกันใหญ่เลย :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 21-10-2012 20:58:28

ครอบครัวนี้มันจิง ๆ  เลยนะเนี้ย   เดี๋ยวนี้เลยด้วยอ่ะ    :m20:  มันจะเป็นไงต่อไปนะเนี้ย  +1  ให้จ้า

รอตอนต่อไปนะจ๊ะ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: seven ที่ 21-10-2012 21:15:28

โอ๊ยยยยยยย อะไรเนี้ยยยยยยยยยยย
ฟ้าเพิ่งฟื้นคุยกับคุณตะวันไม่ถึงนาที ก็มีคนมาตัดหน้าไปอีกกกกกก
แง่งงงงงงงงงง อยากอ่านตอนที่เขารักกัน หวานกันแล้วอ่าาาาาาาาา
พี่แพท ไปหาคู่ให้คุณหมอหน่อยซิ คู่อื่นๆจะได้หวานกันซะที
ส่วนหนูพระจันทร์เป็นอะไรกับฟ้าอ่ะ อยากรู้ๆๆๆๆๆๆ
พี่แพทมาแบบค้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 21-10-2012 21:35:48

แรงมากคุณตะวัน  5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: mingmingzz ที่ 21-10-2012 22:08:34

ฮ่าๆๆๆๆๆ
หวงละสิ คุณตะวัน
น้ำฟ้าน่ารักจะตายทำไมจะไม่มีคนมาจีบบบบ
คุณธาดากับพี่หมอกไป...กันตอนไหนเนี่ย หวงเชียว
คุณหมอกานต์เนี่ยร้ายจังนะ พอรู้ว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้ก็เลยไปตามคนที่ทำได้มา อย่างนี้นายมาคัสแย่แน่
น้องพระจันทร์เป็นคนไข้เคสเดียวกับฟ้านี่เอง คุณผู้ปกครองสู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 21-10-2012 22:11:56

เป็นใคร...ใครก้หวง น้ำฟ้ามีแค่คนเดียวนิ่นะ ต้องแข่งกันหน่อยล่ะนะ 555555

สนุกจังเลยยยย รอ สุริยะ x พระจันทร์ อยู่นะครับบ ^^

ติดตามต่อไปคร๊าบผมมม

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 21-10-2012 22:13:37

มาอีกแล้ว เรื่องอีรุงตุงนัง
คนมาเยอะเลยเชียว
เมื่อไหร่ฟ้าจะหายยย
เจ็บไข้ นอนซมทั้งเรื่องเลย
สงสารฟ้าหน่อบเถอะคนแต่งขาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 21-10-2012 22:31:31

มาอีกแล้ว เรื่องอีรุงตุงนัง
คนมาเยอะเลยเชียว
เมื่อไหร่ฟ้าจะหายยย
เจ็บไข้ นอนซมทั้งเรื่องเลย
สงสารฟ้าหน่อบเถอะคนแต่งขาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 21-10-2012 22:31:59

มาอีกแล้ว เรื่องอีรุงตุงนัง
คนมาเยอะเลยเชียว
เมื่อไหร่ฟ้าจะหายยย
เจ็บไข้ นอนซมทั้งเรื่องเลย
สงสารฟ้าหน่อบเถอะคนแต่งขาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 21-10-2012 23:21:42

เชียร์พี่หมอ กับ น้องพระจันทร์ ดีกว่าค่ะ
หมั่นไส้อิตาตะวัน (โดยไม่ทราบสาเหตุ)  โฮ๊ะๆๆๆๆ  :laugh3: :laugh3: :laugh3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 21-10-2012 23:32:27

พ่อบุญธรรมหนูรินปรากฏตัวทีเดียวเรียกต่อมหึงกำเริบได้เป็นแถวๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 22-10-2012 00:03:33

พี่ตะวันออกแนวหึงโหดนะนี่
ขนาดจะย้ายน้องฟ้าไปอยู่ที่บ้าน
เพื่อกันชายอื่นเลย  :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 22-10-2012 00:15:55

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 22-10-2012 03:12:08

พระจันทร์เป็นอะไรงั้นหรือ เป็นเหมือนกับน้ำฟ้าด้วย น่าสงสัยจัง แล้วใครที่ขอดูแลพระจันทร์จะใช่ยะหรือเปล่า รังสิมันต์ไม่ควรจะทำอะไรนะ ยังไม่รู้เลว่าน้ำฟ้าเป็นอะไรถึงต้องมีหมอดูแลเนี่ย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 22-10-2012 03:13:01

55555++ นายหน้าหวานทั้งสามคนไม่เหลือรอดแล้วละสิ

แถมที่ได้ไปแต่ละคนก้อหวงซะออกนอกหน้าเหลือเกิ๊น

แต่แบบว่าอ่านแระฟินงะ คิคิ รอรอต่อนะค๊าฟฟ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 22-10-2012 03:45:05

วุ่นไม่เลิก เพียงแต่ตอนนี้น้ำฟ้าไม่สมเป็นน้ำฟ้าเลย พูดออกมาได้ไง ถ้าหนูลินอยู่ที่นี้ดีกว่าล่ะก็...
แค่หลุดปากคำนี้ออกมา ก็ประหลาดแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 22-10-2012 03:58:58

อย่างฮาอะ อึ้งกันหมดเลยล่ะสิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 22-10-2012 08:33:16

หึงหรออออออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 22-10-2012 09:49:03

คุณธาดากับหมอกเป็นแฟนกันแล้วเหรอ แต่มาคัสนี่ไม่แปลกตามเฝ้าหมอกานต์ไม่ห่างอยู่แล้ว
แต่น้ำฟ้าจะกลับอังกฤษจริงเหรอ รังสิมันต์จะยอมให้กลับหรอกแค่นี้ยังจะย้ายหนีคนเลย

บวกหนึ่งจ้า   

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 22-10-2012 09:58:58

แม่ฟ้า โซฮอต  :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 22-10-2012 12:17:50

ไม่ได้หวงธรรมดา

แต่หวงมากๆๆๆๆๆๆ ก็นะ "พ่อเชนทร์" เพรียบพร้อมซะขนาดนั้นนี่เนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 22-10-2012 12:32:10

เพิ่งจะเข้ามาอ่าน สนุกมากค่ะ ชอบตอนที่โดนลักพาตัวมาก อ่านแล้วตื้นตันใจน้ำฟ้ากับหนูลิน  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: warnana001 ที่ 22-10-2012 17:51:17

เอาแล้วไงๆ ก้างชิ้นโตโผล่มาแล้ว ~
(ว่าที่)คุณพ่อกับคุณย่าหนูลินนี่คล้ายกันจนน่ากลัว อยากได้อะไรต้องได้สินะ?
น้ำฟ้า....เลือกสิ!! ระหว่างพี่ชายกับสามีอ่ะ!!!! :laugh:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 22-10-2012 22:15:23

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: qhanb ที่ 22-10-2012 22:54:50

แอบเชียร์เชษฐา.  :z2:
พี่ฐาขาาา//วิ่งเข้าไปซบอก  :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: ~ณิมมานรฎี~ ที่ 22-10-2012 23:09:03

 o18
หุหุหุ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 23-10-2012 17:03:19

มีคู่แข่งเพิ่มมาอีก 1  :laugh:   สู้ ๆ นะพ่อม้าน้ำ   :ped149:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 23-10-2012 19:56:17

จ๊ะเอ๋ หายไปไหน  o22  :serius2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Eros ที่ 24-10-2012 03:41:11

 :o8: :impress2: I have read from the very first page to the last page within 2 days. Sincerely, I love this story so much. And now, I am begging you, the author: please post the next chapter... I am looking forward to reading it.

PS. I am so sorry that I have to type in ENG since my laptop doesn't have Thai keyboard; I cannot find it in the US in which I live right now.


 :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: kwa ที่ 24-10-2012 11:14:00

เหมือนว่าพระจันทร์จะไม่ออทิสติกเลยแฮะ ตอนตอบพยาบาลเรื่องมีเลือดโอเนกาทีฟ
แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้แกล้งทำว่าเป็นออทิสติก?
พระจันทร์ต้องคู่กับพระอาทิตย์อยู่แล้วเนอะ (ออกแนวกดดันคนแต่ง)(ฮ่าาา)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 24-10-2012 12:23:10

ฮ่าๆๆๆๆ หนุ่มๆตกกระป๋องกันเป็นแถบๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 24-10-2012 13:34:34

555 กันท่าน่าดูเลยนะลุงม้าน้ำ
แ้ล้วนี่ตกลงจะได้เป็น น้องชาย หรือภรรยาคะ แม่ฟ้า อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: ✪PATTY✪ ที่ 24-10-2012 15:54:25

เพราะ 'พ่อเชนทร์' หล่อเกินไป ><   :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: opordo ที่ 24-10-2012 17:06:01

โอ้ย จะลงเอยกันเเล้วอ่า TT

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Punnika ที่ 24-10-2012 22:29:46

ตะวันสู้ๆนะ o13แอบหมั่นไส้พี่หมอทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของจริง :m16:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: iiiTimelessiii ที่ 25-10-2012 14:02:18

คิดถึงหนูลิน ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 25-10-2012 19:18:17

เอ้าๆๆๆ แรงรักแรงหึงแต่ละคนไม่เบากันเลยนะค่ะ 555555
แต่ไม่เป็นไร เพราะแต่ละคนก็คิดวิธีฆ่า เอ้ย!ไม่ใช่ คิดไม้เด็ดมาทำให้ที่รักแต่ละคนกลับไปจนได้
ยังไงก็...อยากอ่านเรื่องราวของพรจันทร์อ่ะค่ะ  :serius2: #ไม่เกี่ยว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: Sadaharu ที่ 25-10-2012 22:53:05

งานเข้าแล้วพ่อตะวัน สู้ๆนะคร๊าบบบบ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 25-10-2012 23:05:26

คิดถึงแล้วน้า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 26-10-2012 01:00:40

หนูลินน่ารัก คุณย่าตอนนี้เริ่มจะเป็นคนดีๆกะเค้าขึ้นมามั่งละ ค่อยยังชั่ว 555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 26-10-2012 10:49:28

คิดถึงหนูลินแล้วอ่ะ
รอตอนต่อไปอยู่นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 26-10-2012 17:14:33

ย้ายเลยๆๆ เกลียดมัน!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-10-2012 20:28:49

จงมา จงอัพ จงลง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: seraty ที่ 27-10-2012 11:48:12

 o18 ช่างสามัคคีกันรุมหมอเชนเหลือเกินนะคะ...ทั้งคุณพ่อธาดา-คุณแม่ดารกานต์-ป๊ะป๋าม้าน้ำ...โหดเเท้...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 27-10-2012 13:17:57

 :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 28-10-2012 03:37:21

คนเขียนหายไปหน่ายยยยยยยยยยย กลับมาต่อโดยพลันเลยนะ คนอ่านจิขาดจายยยยยยยยยยยยยยย~~~~~~

 :o12:     :o12:     :o12:     :o12:     :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 28-10-2012 09:04:29

หวงล่ะเซ่คุณตะวัน  :m12: คึคึคึ

แต่เราชักจะชอบคุณหมอ"พ่อเชนทร์"ตะหงิดๆแล้วนะ :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: AiiSoul ที่ 28-10-2012 10:38:53

โฮ้ พี่หมอเชนทร์
ตัวละครใหม่ หนามยอกอกของพระเอกชัดๆ
แต่เราชอบ หึๆ พระเอกเราจะได้กระวนกระวาย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 28-10-2012 10:43:52

คิดถึงหนูลิน  :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.47 !>> [20/10/2012] PG.136
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 28-10-2012 22:46:19

หมอเชนทร์ไปไกลๆเลย :m31:
ปล่อยให้ครอบครัวเค้ามีความสุขสักทีเถอะ :angry2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 29-10-2012 08:59:32

คุณแม่...ครับผม !!! 



“...นี่  หนูลินดูที่โมบายเร็ว...  มีเสียงกุ๊งกิ๊งด้วย...เห็นมั้ยครับ...  นี่...หนูเอื้อมไปจับแล้วเขย่าแบบนี้...นี่เห็นมั้ย?...”  น้ำฟ้าอุ้มหนูลินด้วยแขนข้างที่ไม่เจ็บ  แล้วเอื้อมมืออีกข้างไปเขย่าโมบายสีฟ้าอ่อนน่ารักให้มันมีเสียง  หนูลินมองตามมือคุณแม่ตาโต  แล้วพอได้ยินเสียงกรุ๋งกริ๋งก็ร้องกิ๊วก๊าวชอบใจใหญ่...  จากนั้นมือเล็กเลยพยายามเอื้อมมือไปจะทำตามบ้าง...  น้ำฟ้าก็ช่วยจับโมบายให้อยู่นิ่งๆ  หลอกล่อหนูลินให้ฝึกพัฒนาการกล้ามเนื้อแขนให้แข็งแรงตามคำแนะนำของหมอกานต์...


   ตั้งแต่วันที่เขาฟื้นขึ้นมาจากโรงพยาบาลในวันแรก  ช่วงบ่ายวันนั้นเขาก็ได้รับคำบอกเล่าจากรังสิมันต์ว่าเขาได้รับอนุญาตให้ไปพักฟื้นต่อที่บ้านได้...  หลังจากนั้นก็มีการชุลมุนกันนิดหน่อยเมื่อลูกน้องชายหนุ่มรีบเข้ามาเก็บของเล็กๆน้อยๆของเขาไป ส่วนเขาเองก็ต้องรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดธรรมดาที่ไม่รู้ว่ารังสิมันต์ไปหามาจากไหนด้วย...  แล้วเขาก็ถูกบังคับพาขึ้นรถที่มีทั้งคุณหญิงดารกานต์และคุณศิลานั่งรออยู่พร้อม...  น้ำฟ้าขัดขืนพยายามปฏิเสธว่าเขาขอไปพักฟื้นที่บ้านเองได้...  แต่พี่สาวเป็นยังไงน้องชายก็เป็นอย่างนั้น  ไม่มีใครสามารถเอาชนะคนจากตระกูลภูบดีอัศวเมศวร์ได้เลยซักคน...


   สุดท้ายเขาก็ถูกพามาส่งที่หน้า ‘คฤหาสน์’ หลังเบ่อเริ่ม...  น้ำฟ้ายืนนิ่งตัวลีบเล็กไม่กล้าขยับ...  เมื่อลักษณะบ้านหลังนี้ไม่ค่อยต่างจากบ้านรังสิมันต์ที่เขาเคยไปเยือนเมื่อคราวแรกเลย  เพียงแต่คฤหาสน์หลังนี้มันเป็นลักษณะขยายของบ้านหลังนั้นเท่านั้นเอง...  คนชุดดำเดินกันยั้วเยี้ย...แต่นี่ดีหน่อยที่ท่าทางจะมีคนที่เป็นแม่บ้านอยู่บ้าง...  ไม่อย่างนั้นน้ำฟ้าคงได้คิดว่าตัวเองหลงยุคเข้ามาอยู่ในสมัยเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้แน่ๆ...


   เข้าบ้านมาวันแรกน้ำฟ้าก็เป็นเหตุให้ ‘คุณผู้หญิง’ และ ‘คุณชายรอง’  ของบ้านทะเลาะกันบ้านแทบแตก  เมื่อจู่ๆคุณหญิงก็ประกาศเปรี้ยงกลางโต๊ะอาหารว่าห้ามคุณรังสิมันต์เข้ามานอนกับน้ำฟ้าโดยเด็ดขาด  เพราะเธอต้องการลงโทษลูกชายที่เป็นต้นเหตุให้น้ำฟ้าไม่ไว้วางใจครอบครัวของเธอ...ไม่อย่างนั้นหล่อนจะรีบจดทะเบียนรับน้ำฟ้าเป็นลูกบุญธรรมอย่างด่วน  แถมยังขู่อีกว่าจะเป็นคนพาทั้งน้ำฟ้าทั้งหนูลินกลับไปอยู่อังกฤษด้วยตัวเอง  ถึงเวลานั้นแล้วรังสิมันต์จะไม่ได้เจอพวกเขาอีก 


             แต่รังสิมันต์ก็ใช่ว่าจะยอมเสียเมื่อไหร่...  เขาเถียงขาดใจรวมถึงเรื่องจะรีบจดทะเบียนรับหนูลินเป็นลูกบุญธรรมตัดหน้ามารดาด้วย  เรื่องนั้นยิ่งทำให้คุณหญิงยิ่งเต้นเป็นเจ้าเข้า...  สุดท้ายก็ได้คุณศิลามาเป็นกรรมการห้ามมวย  อาหารมื้อนั้นเลยผ่านไปอย่างทุลักทุเลพอสมควร...


“เอ๊...  เฮ่ะๆ...”  หนูลินยิ้มปากกว้างให้มารดา  อวดโชว์ฟันกระต่ายน้อยๆซี่ข้างหน้าที่เริ่มแทงเหงือกออกมาให้เห็นรำไรบ้างแล้ว...  น้ำฟ้าก้มลงโขกเหม่งใส่ลูกชายตัวน้อย  เด็กน้อยท่าทางจะไม่ยอมเลยโงศีรษะจะโหม่งกลับ  ทว่าแม่ฟ้ากลับเอียงแก้มให้ชนแทน  ก็เป็นที่สนุกสนานของสองแม่ลูกกันไป...


            รังสิมันต์ที่แอบมองลอดประตูอยู่ถือโอกาสนั้นค่อยย่องเงียบเข้าประกบหลังคนเป็นแม่  แล้วสอดมือเข้าที่ราวเอวพร้อมแกล้งรัดแน่นๆแล้วป่ายจมูกโด่งสูดความหอมที่กลุ่มผมยาวสลวยไปฟอดใหญ่...


“ทำอะไรอยู่ครับแม่ลูก...  คุณพ่อไม่อยู่  เหงามั้ย...”  รังสิมันต์ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้พูดจาหวานเลี่ยนขนาดนี้กับใครมาก่อนเลย...  แต่ไม่รู้ทำไม  ตอนนี้ถึงได้พูดคล่องมันเสียเหลือเกิน...


“...น้องลินตอบเร็ว...  ...ป๋มเฉยๆก๊าบ...”  น้ำฟ้าทำเสียงเล็กเสียงน้อยพร้อมคว้ามือหนูลินขึ้นตีแก้มสากของอีกคนเบาๆ...   


   ยอมรับว่าแรกๆเขินมากที่โดนชายหนุ่มเข้ามากอดรัดฟัดเหวี่ยงแบบไม่ให้ทันตั้งตัวแบบนี้  ทว่าตอนนี้ผ่านมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว  ไม่ให้ชินบ้างมันก็คงจะไม่ได้  อีกอย่างขัดขืนไปแบบช่วงแรกๆก็ดูจะไร้ประโยชน์สิ้นดี...เปลืองแรงเปล่า  แถมแลดูเหมือนยิ่งดิ้นจะยิ่ง   ‘เปลืองเนื้อเปลืองตัว’ หนักกว่าเดิมอีก...  น้ำฟ้ายินยอมเอียงแก้มให้อีกคนขโมยจูบไปจนพอใจ... แล้วถึงค่อยดิ้นตัวเองเบาๆเพื่อบอกว่า...  ‘ถ้าพอใจแล้วก็ปล่อย...’


   ทว่าคราวนี้คุณชายเธอทำหน้ามึนเดินรุนหลังเขากับหนูลินไปนั่งแปะลงบนเตียง  โดยมีอ้อมแขนใหญ่โอบกอดเขาไว้ทั้งแม่ทั้งลูกอีกที...  หนูลินได้ช่องพอเหมาะเริ่มตะกายปีนไปตามท่อนแขนใหญ่  ทำตัวเป็นทาซานน้อยห้อยเถาวัลย์ไปเสียอย่างนั้น...     รังสิมันต์ก็คอยอำนวยความสะดวกดิ้นมือหนีไปมาให้หนูลินได้เต้นยุกยิกพอเป็นพิธี  จากนั้นจึงเอ่ยปากถามน้ำฟ้าด้วยประโยคที่น้ำฟ้าจำได้ขึ้นใจเรียบร้อย...


“วันนี้เขามาอีกแล้วใช่มั้ย...  เธอตอบตกลงเขาไปรึเปล่า...”   รังสิมันต์ถาม


“เฮ้อ...  ผมว่าผมบอกคุณไปพันครั้งแล้วนะ...ว่าผมตัดสินใจแล้ว  ...หนูลินอยู่ที่ไหน  ผมก็จะอยู่ที่นั่นกับแกด้วย...  ไม่เชื่อใจกันซักนิดเลยเหรอ...”   น้ำฟ้าตอบ


“...ไม่ใช่ไม่เชื่อใจ...  แต่วันนั้นที่เธออยู่โรงพยาบาล...  เธอเคยบอกฉันว่าเธอจะกลับไปอังกฤษ...”


“แล้วจะทิ้งหนูลินไว้กับคุณ...  ไม่ดีเหรอครับ...  คุณกับคุณแม่อยากได้หนูลินมาเลี้ยงเองตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่...”


“...แต่ตอนนี้ฉัน ‘จำเป็น’ ต้องมีเธอ...  อยู่ช่วยฉันเลี้ยงหนูลินอยู่ที่นี่เถอะนะ...  อังกฤษน่ะ  ถ้าคิดถึงฉันจะเป็นคนพาไปเอง...  อย่าไปกับเขาเลย...” 


“อืม...  แต่พี่หมอบอกว่า...  ถ้าฟ้ากลับไปกับเขาคราวนี้  เขาจะออกค่าใช้จ่ายให้หมดเลย...  แล้วอีกอย่าง  ฟ้าก็ไม่ชอบอยู่กับคนชอบเผด็จการด้วย...  มีอย่างที่ไหนมาบังคับให้ผมอยู่บ้านนี้แล้วยังออกกฎอะไรก็ไม่รู้ว่าห้ามผมคุยกับผู้ชายคนอื่นภายในเขตบ้านเกินสามสิบนาที...”


“...”   รังสิมันต์ไม่พูดอะไรตอบเพียงแต่อมยิ้มมุมปากเล็กๆแล้วก้มลงหอมแก้มน้ำฟ้าไปหนึ่งที  โทษฐานปากบ่นนักแต่ตัวก็ทำตามไม่มีอิดออด  เด็กหนุ่มหันมองค้อนเขาด้วยปลายหางตาเล็กๆ  ก่อนจะหันไปปล่อยจอมซนตัวเล็กที่ดิ้นดุ๊กดิ๊กเรียกร้องความสนใจของพวกเขาสองคนให้ลงไปนอนบนเตียงแทน... 


   น้ำฟ้าจับลูกนอนคว่ำบ้างครั้งละไม่กี่นาที  เพราะหมอกานต์บอกว่ามันจะช่วยทำให้ลูกฝึกพัฒนาการคลานได้ดียิ่งขึ้น...  หนูลินตัวน้อยถูกจับนอนคว่ำแล้วมองดูคล้ายเจ้าเต่าต้วมเตี้ยมจริงๆ  น้ำฟ้าขยับออกห่างรังสิมันต์ไปนั่งข้างลูก  ส่วนรังสิมันต์ก็ขยับตามไปนั่งใกล้ๆ   เขาสองคนนั่งมองลุ้นพัฒนาการใหม่ๆของหนูลินที่มีท่าทางเหมือนกำลังพยายามจะขยับตัวเพื่อทำอะไรบางอย่าง


“งื้อ...”  เด็กน้อยส่งเสียงร้องครางออกมาราวกับกำลังรวบรวมพละกำลังเพื่อจะทำอะไรซักอย่าง...  ซักพักแขนสั้นป้อมก็ตั้งชันขึ้นกับเตียง...  เด็กน้อยหันมองหน้าแม่แล้วพ่นฟองฟู่ออกมาจากปาก  ท่าทางเหมือนขัดใจเมื่อแม่ตัวเองไม่ยอมยื่นมือเข้ามาช่วยเจ้าหนูเลย...   หนูลินย่นคิ้วเล็กๆเข้าหากันก่อนจะค่อยขยับขาให้เหยียดลงบนเบาะเพื่อดันก้นตัวเองให้โด่งสูงขึ้น


“คะ...คุณ...  คุณ...ลูก...กำลังจะคลาน...ใช่มั้ย...ใช่มั้ยคุณดูสิ...!”  เสียงน้ำฟ้าฟังดูตื่นเต้นเพราะสั่นพร่าไปหมด...    เด็กหนุ่มจ้องมองเด็กน้อยที่ตอนนี้ก้นโด่งแต่ศีรษะยังค้ำอยู่กับเบาะ...  เผลอเอื้อมมือตัวเองไปแตะแขนผู้ชายร่างสูงอีกคนที่ตอนนี้เผยยิ้มกว้างบนใบหน้าที่มีแต่จะติดบึ้งตึงให้เห็นกันเป็นปกติ...  น้ำฟ้าเผลอมองใบหน้าคร้ามคมที่ช่างดูหล่อเหลาราวเทพอพอลโลสมชื่อเจ้าตัวนัก...


   ถ้ายิ้มแบบนี้ได้บ่อยๆก็คงจะดี...  น้ำฟ้าคงได้มองเพลินทั้งวัน...


“สู้เขาลูกพ่อ...  หนูต้องทำได้ครับ...  อย่ายอมแพ้นะแม่ฟ้าอยู่ห่างนิดเดียวเอง...  สู้ๆนะลูก...”  และเพราะประโยคนี้ที่ดังออกมาจากปากคนที่กำลังจ้องมอง  น้ำฟ้าถึงได้สะดุ้งตัวออกจากภวังค์ความคิดตัวเองหันกลับไปมองลูกน้อยตามเสียงเชียร์ของคนข้างๆ 


            หนูน้อยตอนนี้ร้องอื้ออ้าพร้อมพยายามไถตัวเองมาทางเขา...  แม้ว่าหัวเด็กจะยังตั้งขึ้นไม่ได้  แต่ความพยายามของเจ้าหนูตัวน้อยที่ใช้ขาสั่นๆค่อยๆกระเถิบร่างกายมาหาน้ำฟ้า  เด็กน้อยจ้องแม่ตาเขม็ง  สายตามุ่งมั่นว่าต้องไปถึงให้ได้   และน้ำฟ้าก็รับรู้ความแน่วแน่ของลูกชายที่มองมาทางเขาอย่างเต็มหัวใจ  ความปลื้มปริ่มมันผุดออกมาจากไหนไม่รู้มากมายจนน้ำตาเอ่อคลออยู่ตรงหน่วยตาในทันที... 


           ระยะทางระหว่างน้ำฟ้ากับหนูลินห่างกันแค่เด็กหนุ่มเอื้อมมือไปหา  แต่สำหรับหนูน้อยมันช่างห่างไกลและยากเย็นเสียเหลือเกินที่จะเข้าใกล้คนเป็นแม่  ในเมื่อตัวเองยังไม่สามารถขยับเขยื้อนเคลื่อนที่ไปได้ดั่งใจนึก... 


             เมื่อดูแล้วตัวเองคงขยับไปให้ไกลกว่านี้ไม่ได้แน่   เด็กน้อยก็ทำท่าจะเบะปาก  เริ่มสะอึกสะอื้นพร้อมมือที่พยายามตีแปะลงกับเบาะเป็นเชิงบอกแม่ว่า...  มาหาเขาหน่อยๆ...   สุดท้ายร่างตุ้ยนุ้ยก็ล้มแผละลงกับเตียงพร้อมปากเจ้าหนูที่ร้องไห้จ้าเพราะไม่ได้ดั่งใจ...


“ร้องซะแล้ว...”  รังสิมันต์อมยิ้มให้ลูกก่อนจะเอามือตัวเองข้างเดียวช้อนเข้าที่ใต้พุงนุ่มนิ่มน้อยๆ  แล้วพามาพาดบ่าพร้อมกอดปลอบ...  “ไม่ร้องครับไม่ร้อง...  ทำไมขี้แยจัง...ฮืม?  แม่ฟ้าสอนหนูร้องไห้เหรอครับ...  ไม่เอาน่า  เป็นลูกชายพ่อต้องอดทน !”  รังสิมันต์พูดเย้าคนเป็นแม่แล้วเลยมาสอนลูกไปในตัว...  น้ำฟ้ารอรังสิมันต์พูดจบก็ตีเพี๊ยะเข้าให้ที่แขนแกร่งหนึ่งทีก่อนจะเอ่ย...


“ถ้าคุณว่าผมอีกทีนะ...  ผมจะไปบอกแม่คุณ...ว่าผมจะพาลูกกลับไปอังกฤษ...พร้อมพี่หมอ...”  น้ำฟ้าขู่  และมันก็ได้ผลเมื่อชายหนุ่มตีหน้าหงิกขึ้นมาทันทีที่ได้ยิน...   ถึงจะรู้น้ำฟ้าอาจแค่พูดล้อเล่น...แต่การมาล้อเล่นกับเขาอย่างนี้มันออกจะรุนแรงเกินไปนิด  เมื่อในตอนนี้นอกจากความสัมพันธ์ทางกายเพียงครั้งเดียวนั่นแล้ว  ก็ไม่มีหลักฐานเป็นชิ้นเป็นอันใดๆอีกเลยที่จะพอบ่งบอกว่าน้ำฟ้าเป็นของเขาแน่ๆ...  และไม่มีทางที่ใครจะมาพรากเอาไปได้...


   เสียงริงโทนเรียกเข้าเป็นเพลงภาษาฝรั่งเศษดังขึ้น  แล้วเมื่อน้ำฟ้าหยิบโทรศัพท์มามองก็ต้องรีบเหลือบตามองคนที่อุ้มลูกแต่อารมณ์เริ่มขุ่นขมุกขมัวเสียแล้ว  เด็กหนุ่มกดรับและกรอกเสียงลงไป...  พยายามเรียกชื่อปลายสายให้เบาที่สุดแต่ในห้องที่มีกันเพียงแค่สามคนมันก็ยังทำให้ชายหนุ่มร่างสูงได้ยินอยู่ดี  ดังนั้นเพื่อความพอใจของตัวเองรังสิมันต์จึงคว้ามือถือเครื่องเล็กของน้ำฟ้ามาเปิดลำโพงแล้วถือเอาไว้ด้วยตัวเองเพื่อฟังบทสนทนาไปด้วยกัน... 


‘ฮัลโหลฟ้า...  ฟังอยู่รึเปล่า...ฮัลโหล...’


“เอ่อ...  พี่หมอฟ้าฟังอยู่ครับ...  เมื่อพี๊พี่หมอจะพูดว่าอะไรนะครับ  ฟ้าได้ยินไม่ชัด...”  น้ำฟ้าจำใจต้องยอมคุยกับปลายสายที่ช่างรู้จังหวะจะโทรมาดีจริงๆ


‘พี่จะบอกว่า  ตอนนี้มีงานด่วนเข้ามา...  ทีมแพทย์ต้องการเรียกประชุมตัวพี่ด่วน...  พี่คงต้องรีบบินกลับไปอังกฤษพรุ่งนี้แล้ว...  พี่เลยจะโทรมาถามฟ้าว่า...  คิดดีแล้วเหรอที่จะเอา ‘ลูกเรา’ ไปอยู่กับผู้ชายคนนั้น...  ฟ้ายังเปลี่ยนใจตอนนี้ทันนะ  ถ้าเราจะกลับไปอยู่ที่อังกฤษด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนตอนหนูลินเกิด คุณภาพชีวิตที่โน่นก็ดีกว่า...  พี่ว่าหนูลินน่าจะมีความสุขมากกว่าอยู่ที่นี่นะฟ้า...’  นายแพทย์เชษฐาพยายามเกลี้ยกล่อมคนที่กำลังคุยอยู่อย่างสุดชีวิต  หูแว่วได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ดังมาแผ่วๆ...


“คือ...  ฟ้า...คงจะยังไปตอนนี้ไม่ได้หรอกครับ...  คือ...ถ้าจะให้ไปพรุ่งนี้เลย  ฟ้าคงเตรียมเอกสารอะไรไม่ทัน...แล้วก็...  คือ...”


‘ฟ้า...’


“...ครับพี่หมอ...” 


‘ตอนนี้...มีความสุขมั้ย...’ 


“...” 


‘...ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ใจร้ายกับฟ้า  นอกจากออกกฎว่าห้ามเข้าใกล้พี่เกินสามสิบนาทีแล้วก็ไม่ได้ทำอะไรฟ้าอีกใช่มั้ย...’


“...”  คำถามของนายแพทย์เชษฐา  ผู้เปรียบเสมือนทั้งพ่อและพี่ชายของตัวเอง  ทำให้น้ำฟ้านิ่งเงียบไปครู่ใหญ่  เพื่อลองใช้เวลาสั้นๆในการพิจารณาหัวใจตัวเอง...  ว่าตอนนี้เขากำลังมีความสุขอยู่รึเปล่า...


   แม้ว่าจะยังรู้สึกแปลกที่กับไม่ชินบุคคลที่รายล้อมรอบตัวเองอยู่บ้าง...  แต่ในเรื่องชีวิตส่วนตัวและความสะดวกสบายถือว่ามีเต็มขั้น...  เขายังสามารถทำงานกับสำนักพิมพ์คุณธาดาได้อยู่  และยังสามารถทำขนมส่งไปขายที่ร้านคุณหมอกได้อยู่เหมือนเดิม 


       แต่ที่สำคัญ...ความสุขของน้ำฟ้าที่รู้สึกได้แน่ๆในตอนนี้ก็คือ...  การที่ครอบครัวนี้ยอมรับในตัวตนและความดีของเขา...  มันเหมือนพี่ฝนก็พลอยจะได้รับการยอมรับไปด้วย...  มันเป็นความฝันอย่างหนึ่งของพี่ฝนเเลยทีเดียวที่น้ำฟ้ารับรู้ได้  ว่ามันคือสิ่งที่พี่สาวของเขาต้องการอยู่ลึกๆภายในใจมากที่สุด  แต่ตอนนี้พี่สาวของเขาไม่อาจพิสูจน์ตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว...  และการที่เขาได้เข้ามาอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้คล้ายเป็นตัวแทนของแม่จริงๆของหนูลิน...  มันเป็นอะไรที่ทำให้รู้สึกพองโตในหัวใจมากที่สุด...


          รังสิมันต์สังเกตอาการนิ่งเงียบของน้ำฟ้าที่มีนานเกินไปแล้วก็รู้สึกใจแกว่งๆ  ใจหนึ่งก็กลัวว่าน้ำฟ้าจะตอบออกไปว่าไม่มีความสุข  ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาก็คงจะหมดแรงรั้งเด็กหนุ่ม  และต้องยอมปล่อยมือให้น้ำฟ้าได้เลือกไปในทางที่ตัวเองมีความสุขมากกว่า  เพราะเขาคงทนเห็นคนที่ตัวเองรักไม่มีความสุขไม่ได้   แต่อีกใจหนึ่งก็อยากได้ยินและลุ้นอยู่ลึกๆ...  ว่าการที่เขายอมปรับตัว  ปรับนิสัยอะไรหลายๆอย่างเพื่อให้อีกคนอยู่ด้วยแล้วสบายใจนั้น  มันจะได้ผล  และมันจะทำให้เด็กหนุ่มรู้สึกดีและเต็มใจที่ใช้ชีวิตร่วมไปด้วยกัน... 


“...ฟ้า...  มีความสุขดีครับพี่หมอ...  พี่หมอไม่ต้องห่วงนะ...  เขา...ดีกับฟ้าแล้วก็ลูกมาก...  ฟ้าจะรู้สึกปลอดภัยแล้วก็อบอุ่นทุกครั้ง...ที่ได้อยู่ใกล้เขา...”   


           ไม่รู้ว่าตัวเองทำหน้ายังไงตอนที่พูดประโยคนั้นออกไป  รู้แต่ตอนนี้มันรู้สึกร้อนฉ่าทั่วหน้าเต็มไปหมด  น้ำฟ้ามัวแต่ก้มหน้ามองโทรศัพท์ไม่ยอมเงยมอง ‘เขา’ ที่ถูกพาดพิงถึงเลยซักนิด...  เลยไม่ทันได้รู้ว่า ‘เขา’ กำลังทำตาโตเพราะจู่ๆหัวใจก็เต้นสูบฉีดเลือดขึ้นมาอย่างหนักหน่วง...  และถือเอาคำพูดนั้นของน้ำฟ้าเป็นประโยคบอกรักตัวเองเรียบร้อย... 


   และมันก็ทำให้ประโยคต่อมาของรังสิมันต์หลุดออกมาจากปากแบบอัตโนมัติ...แต่มั่นคงในทุกคำพูด...


“ฟ้า...  ถ้าอย่างนั้น...  เราแต่งงานกันนะ...  แต่งงานกับฉัน...แล้วเรามาช่วยกันเลี้ยงดูหนูลินไปด้วยกัน...  ฉันสัญญา  จะทำให้เธอกับลูกมีความสุขมากที่สุด  มากจนคนทั้งโลกต้องอิจฉาเธอ...”  รังสิมันต์เอ่ย  นัยน์ตามีแววพราวระยิบ  วางโทรศัพท์ที่เงียบลงไปแล้วบนเตียง  เอื้อมมือข้างที่ว่างของตัวเองไปลูบแก้มคนที่นั่งตาโตมองเขาอย่างตื่นตกใจ...  คงจะยังทำความเข้าใจคำพูดของเขาไม่ทันสินะ  ถึงยังไม่ยอมตอบตกลงในทันที...


“นะฟ้า...  ช่วยมาอยู่...  เป็นท้องฟ้าให้กับฉัน  ให้ตะวันดวงนี้ได้มีที่อยู่ของมันเองเสียที...”

…ฟ้าไม่อาจ…ตัดขาดสายใยปรารถนา
ตะวันกล้า…หมื่นภูผาไม่อาจขวางกั้น
ร้อยทะเลล้ำลึกปิดทาง
ปีกบางๆ แห่งรักไม่หวั่น
บินข้ามฟ้า…หอบฝันกำนัลแด่เธอ

รักแรกเจอ…สยบเธอแค่เพียงสบตา
ฟ้าลิขิต…ถูกผิด ไม่คิดให้รกใจ
แค่ได้รักรักเธอไม่แคร์ แพ้ชนะไม่ใช่เรื่องใหญ่
อยากให้รู้ หัวใจฉันสยบยอม…

“...แต่ดวงอาทิตย์อย่างคุณมันร้อนแรงเกินไป...  บางที...ฟ้าอย่างผมอาจไม่คู่ควรกับคุณก็ได้นะ...”


“...แต่ฉันเลือกแล้วที่จะอยู่กับเธอ...  ตอนนี้แค่จะจินตนาการว่าวันต่อไปจะไม่มีเธอกับลูกอยู่ด้วยกันกับฉันแล้ว...  ฉันยังรู้สึกเหมือนจะตายเลย...  อย่ากลัวฉันอีกเลยนะฟ้า...  ช่วยยกโทษกับทุกเรื่องที่ผ่านมาให้ที  แล้วเรามาเริ่มต้นกันใหม่...  ในฐานะใหม่...  ที่ไม่ใช่น้ากับลุงของหนูลิน...  แต่เรามาช่วยกันทำหน้าที่พ่อและแม่ของหนูลินแทน...จะได้มั้ย...”


“...”  น้ำฟ้าเงียบไปอีกครั้ง...  และคราวนี้เขาก็รู้สึกว่าสมองมันช่างเชื่องช้าเฉื่อยชาไม่เหมือนก่อนหน้านี้เลยซักนิด...  สมองเขาคงจะฝืดทำงานไม่ได้เสียแล้วล่ะมั้ง...  คงต้องเปลี่ยนไปใช้อย่างอื่นคิดหาคำตอบแทน...


“สมองผมตอนนี้คิดอะไรไม่ออกแล้ว...เพราะคุณเล่นถามไม่ให้ผมทันตั้งตัวเลย...  งั้นผมคงต้องใช้หัวใจตัวเองคิดแทน...”  เด็กหนุ่มหยุดเว้นวรรค  แล้วถอนหายใจเข้าลึก...  มือหนาใหญ่และอบอุ่นเลื่อนลงมาตามแขนของเขาแล้วค่อยๆสอดประสานมือเข้าหากันอย่างอัตโนมัติ...  น้ำฟ้าเผยรอยยิ้มมอบให้คนที่นั่งมองตาตรงข้ามกัน...  ก่อนจะเอ่ยตอบไปว่า...


“...ผมมีลูกติดมาหนึ่งคนนะครับ... ลูกชายผมอยู่ในวัยกำลังกินกำลังนอนด้วย   แถมยังกินจุสุดๆ...  และท่าทางจะซนมากในอนาคต   ไม่รู้คุณจะเลี้ยงไหวรึเปล่า...”


“เฮ้อ...คุณก็ตัวแค่นี้  ลูกคุณก็ตัวอย่างกับมด...  ต่อให้คุณมีลูกติดมาอีกยี่สิบคน...ผมก็เลี้ยงไหวสบายมาก...”  รังสิมันต์เอ่ยพลางจ้องตาตอบอีกคนเสียจนคนตัวบางอาบหน้าแดงแจ๋...  พอได้ทีชายหนุ่มก็โถมร่างเข้าใส่น้ำฟ้า  โดยมีตัวหนูลินที่โดนทับจนร้องแอ๊กเบาๆเอาไว้ตรงกลางระหว่างพวกเขาสองคน   


“อู้ว...วา...วาๆ...แม่~...”  เด็กน้อยหันหน้านอนคว่ำตัวไปทางน้ำฟ้า  จึงโดนชายหนุ่มหอมกระหม่อมน้อยๆเข้าไปทีโทษฐานเป็นตัวก่อกวนบรรยากาศหวานๆของพวกเขาสองคน  จากนั้นชายหนุ่มก็ก้มลงหอมหน้าผากคนที่นอนใต้ร่างของเขาอีกทีก่อนเอ่ยกระเซ้าด้วยความโล่งใจเมื่อได้คำตอบตกลงที่ต้องการแล้ว


“...ทีนี้ก็เปลี่ยนตำแหน่งได้แล้วนะ...  เป็นคุณแม่ครับผมมาหลายเดือนแล้ว...  ลองเปลี่ยนมาทำหน้าที่ ภรรยาครับผมดูบ้าง...  มันน่าจะสนุกดีนะ...ว่ามั้ยน้ำฟ้า...”  ชายหนุ่มเอ่ย  แต่อีกคนกลับทำหน้าเบ้ใส่แล้วบอก


“ใครบอกว่าเปลี่ยน...  ได้ตำแหน่งเพิ่มมาอีกน่ะสิไม่ว่า...  อย่าลืมสิ...ตำแหน่งแม่ไม่มีการลาออกนะคุณ  ถ้าลงว่าทำไปแล้วก็ต้องรักษาการณ์ไปทั้งชีวิต...  ส่วนตำแหน่งอื่นเนี่ย  ถ้าไม่พอใจ...ผมยังลาออกด้วยการหย่าได้นะคุณ...”  น้ำฟ้าถือตัวว่าเหนือกว่าเลยออกปากเอ่ยทางเลือกให้อีกคนใจแป้วเล่นๆ   ฝ่ายคนทำหน้าที่เจ้าของหัวหน้าบริษัทครอบครับได้ยินเข้าก็เริ่มหน้าหงิกขึ้นมาอีก  จึงจัดการสำเร็จโทษลูกน้องตัวร้ายที่ทำท่าจะขอลาออกทั้งที่ยังไม่ทันได้เริ่มงานอย่างจริงจัง  ด้วยการประทุษร้ายสองข้างแก้มเสียจนเกือบช้ำ  แถมมีเลยเผื่อแผ่ให้คนลูกน้องตัวน้อยอีกคนที่ยังนอนตีมือเปาะแปะชอบใจคั่นกลางระหว่างพวกเขา  และคาดว่าแก้มน้ำฟ้าคงจะช้ำจนบวมแน่ๆถ้าเสียงทางโทรศัพท์ไม่ดังขึ้นมาขัดจังหวะเสียก่อน...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 29-10-2012 09:01:02

‘อ้าวๆ...  ไม่ทันแต่งก็จะหย่ากันแล้วเหรอน้องฟ้า...  อย่าลืมนะว่าถ้าหย่ากับหมอนั่นปุ๊บ...ก็ช่วยพิจารณาพี่เป็นรายต่อไปด้วยนะ...  พี่เป็นอะไรก็ไม่รู้  ตอนนี้ชักรู้สึกอยากเลี้ยงดูแม่ม่ายลูกติดมากๆเลยเนี่ย...ฮ่าๆๆ...’   เสียงกวนโทสะในความรู้สึกของรังสิมันต์มีการปิดท้ายด้วยการหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง...  ชายหนุ่มจึงหยิบมือถือขึ้นมา  เอาส่วนพูดจ่อที่ปากก่อนจะเอ่ย...


“รีบๆกลับประเทศไปเลยไปไอหมอบ้า !! คอยดูนะ...ฉันจะจดทะเบียนกับน้ำฟ้าในวันที่แกบินกลับนี่แหละ  เพราะมันคือวันดีที่สุดในชีวิตของฉัน...!  แล้วขอให้ไปแล้วไปลับ  อย่าได้ผุดได้เกิดมาตีท้ายครัวเมียฉันอีก...  ถ้าฉันเห็นแกอีกครั้งเมื่อไหร่...  ฉันจะเอาปืนจ่อพุงแล้วยิงแกไส้แตกแน่ !”  รังสิมันต์ตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างหงุดหงิดเป็นที่สุด  สมควรจะวางไปตั้งนานแล้ว  ยังมีหน้ามาอยู่เป็นพยานรักของเขาสองคนอีก...  ทำไมไม่เป็นคนอื่นวะ ! 


‘ฮ่าๆ...  น้องฟ้าอย่าลืมที่พี่บอกนะ...  พี่ยินดีรับเลี้ยงแม่ม่ายลูกติดด้วยความเต็มใจ...  ฮ่าๆ’  ยังๆ...คุณหมอเชษฐายังไม่เลิก  แต่ครู่หนึ่งเสียงคุณหมอก็เปลี่ยนไปมีแววซีเรียสเล็กๆเจือปน...  ‘เอ้อฟ้า...  พี่ฝากน้องพระจันทร์ด้วยนะ...  ผู้ปกครองใหม่ของน้องพระจันทร์คือพี่ชายว่าที่สามีฟ้านี่  พี่ดูท่าทางพระจันทร์ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ตอนพี่ไปเซ็นต์ยินยอมให้น้องเปลี่ยนผู้ปกครอง...  แต่เพราะพระจันทร์บอกเองว่ายอมไปอยู่ด้วยพี่เลยต้องเซ็นต์ให้...  พี่คงไม่ได้บินมาดูเราสองคนบ่อยๆดูแลตัวเองดีๆนะ... มีอะไรก็โทรหาพี่ได้ตลอดเลย...  อย่าลืมว่าพี่ยังเป็นผู้ปกครองเราอยู่เหมือนเดิมนะฟ้า...’


“พี่หมอไม่ต้องห่วงนะครับ...  ตอนฟ้าเข้าโรงพยาบาลพระจันทร์เป็นคนให้เลือดฟ้า  น้องมีบุญคุณกับฟ้า  ฟ้าจะคอยดูแลแล้วก็โทรไปหาน้องบ่อยๆครับ...”  น้ำฟ้าเอียงหน้าบอกคนในโทรศัพท์ด้วยรอยยิ้ม...  ตอนนี้น้องพระจันทร์ถูกคุณสุริยะมณฑลพากลับไปอยู่ด้วยกันที่ฮ่องกงเรียบร้อยแล้วตั้งแต่เมื่อสองสามวันก่อน...  และรังสิมันต์ก็บอกเขาแล้วว่าใครที่ใจดียอมบริจาคเลือดให้เขาจนตัวเองต้องนอนสลบไสลไม่ได้สติไปหลายชั่วโมงเหมือนกัน... 


‘จ่ะ...  ถึงไม่ค่อยอยากยอมเท่าไหร่แต่พี่คงต้องปล่อยมือคนไข้ทั้งสองคนของพี่ให้คนบ้านนี้จริงๆสินะ...  เฮ้อ...ไม่เป็นไร  ไว้ค่อยมาทวงคืน...’


“หุบปากซักทีไอหมอบ้า !!!  ไม่มีงานทำรึไงวะ...  ให้ช่วยจองตั๋วกลับไปนรกตอนนี้เลยมั้ย...!  เลิกมายุ่งกับเมียชาวบ้านเขาซักที  ไม่มีปัญญาหาเมียเองรึไงวะห๊ะ !!!”  รังสิมันต์ปรี๊ดแตกด่าเสร็จก็กดตัดสายวางหูปั๊บ   ก่อนวางยังได้ยินปลายสายด่าเขามาแว่วๆว่า  ...เขาหวงเมียอย่างกับหมาบ้า... 


            ถึงเขาจะเป็นหมาบ้าแต่ก็บ้ารักเมีย...ไม่ใช่หมาบ้าลักเมียชาวบ้านเหมือนอย่างไอหมอนั่น...


“คุณพูดจากับพี่หมอแรงไปแล้วนะ...ถึงยังไงเขาก็ยังเป็นเหมือนผู้ปกครองของผมอยู่นะคุณ...”  น้ำฟ้าต่อว่าคนที่ยังไม่ยอมลุกออกไปจากตัวเขาเบาๆ...  แต่อีกคนกลับลอยหน้าลอยตาไม่รับรู้คำว่ากล่าวของเขาเลยซักนิด...  แถมยังมาโยนมือถือเขาไปไกล  ก่อนเอาสองมือมาสอดใต้เอวเขาแล้วซุกหน้าเข้าข้างแก้มซ้าย  หนูลินตัวน้อยก็ถูกดันก้นให้กระเถิบมานอนซบหัวข้างแก้มขวา...   


   เฮ้อ...เห็นเขาเป็นกล้วยกันรึยังไง...  นอนทับนอนซบกันทั้งพ่อทั้งลูกท่าเดียวกันเป๊ะเลย...  หนักมากเชียวล่ะ...น้ำฟ้าตัวเล็กนิดเดียว...  แต่เขาก็คงต้องทนสินะ...  เพราะมันก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไรนี่  แถมออกจะมีความสุข...จนแทบจะสำลักอีกต่างหาก...


“พี่มีความสุขมากเลยรู้มั้ยน้ำฟ้า...  มีความสุขจนไม่อยากลุกไปไหน  อยากนอนกอดเธอกับลูกแบบนี้ไปตลอดชีวิตเลย...”


“...ฟ้าก็มีความสุข...  คุณสัญญานะ...  ว่าจะเป็นตะวันส่องแสงให้ผมกับลูกแบบนี้...ตลอดไป...” 


“พี่สัญญา...ว่าตะวันดวงนี้...จะรักฟ้า...ให้นานยิ่งกว่าตลอดไปอีก...  ให้ยิ่งกว่าปลารักน้ำด้วยดีมั้ยครับเจ้าจอมยุ่ง...”


“...ปา...ปา...”   เด็กน้อยได้ยินเสียงว่าที่บิดาเต็มขั้นก็เลียนเสียงพูดตาม...  พร้อมนิ้วชี้ที่ไปจิ้มลงบนแก้มสากของคนพูด   “ปา...แม่...~”


“นี่ไม่ใช่แม่นะ...  นี่พ่อครับ...  ไหนพูดตามซิคนเก่ง...  พ่อ...”  ว่าแล้วรังสิมันต์ก็ลากท้ายเสียงยาวๆให้ลูกชายพูดตาม  แต่เด็กน้อยยังคงจิ้มที่แก้มเขาไม่เลิกพร้อมปากออกเสียงอ้อแอ้ว่า


“แม่~...  เฮ่ะๆ...  แม๊...  ฮิๆฮ่า~...” 


“เอ้า...  แม่ก็แม่...  อยากมีแม่สองคนก็ตามใจนะหนูลิน...”  รังสิมันต์พูดอย่างปลงตก...  แต่ทว่าเมื่อเห็นรอยยิ้มของคนเป็นแม่อีกคนที่มอบให้เขาแล้วก็พาให้หัวใจชุ่มชื้นขึ้นเป็นกอง   


            เขาค่อยๆโน้มใบหน้าลงไปหมายจะเอาปากชนปากนิ่มๆนั่นซักทีเมื่อมันช่างขยันยิ้มละลายใจเขาเสียเหลือเกิน...  แต่เขาคงจะทำข้ามหน้าข้ามตาหนูน้อยไปสินะ...  ริมฝีปากเขาถึงได้ชนเข้ากับฝ่ามือเล็กกระจิ๋วหลิวของคนเป็นลูกที่ถูกมารดาตัวน้อยยกมากั้น...


“อย่ามาลามกต่อหน้าลูกนะ...”  น้ำฟ้าบอกหน้าแดงแจ๋เมื่อรู้ว่าอีกคนกำลังจะทำอะไร 


“...ยายาย่า...อู้ว...วะอาาา...”   เด็กน้อยผู้มีความพยายามในการจะขัดขวางความหวานของผู้ปกครองยังคงไม่หยุดเลียนเสียง


“ก็ได้...  รอทบต้นทบดอกคืนเข้าหอทีเดียวเลยดีกว่า...  หนูลิน...  ถ้าหนูเลิกขัดขวางพ่อ...  พ่อจะทำน้องให้หนูอีกคน...เอามั้ยครับ...”  รังสิมันต์ติดสินบนลูกชาย


“...อาววววว...”


“นั่นไงลูกจะเอาน้อง...  งั้นพ่อขอมัดจำแม่เขาล่วงหน้าก่อนแล้วกัน...  ไปนอนเล่นไกลๆก่อนนะตัวแสบ...”  พูดจบชายหนุ่มก็ยกตัวหนูลินน้อยไปวางไว้ข้างๆ  ส่วนตัวเองก็โถมร่างลงกอดรัดคนเป็นแม่โชว์ลูก... 


   ทั้งรังสิมันต์และน้ำฟ้าหันมองหน้าหนูลินพร้อมกันเพื่อลุ้นว่าเจ้าตัวน้อยจะทำยังไงเมื่อถูกกันออกไปจากวง...  เจ้าหนูน้อยนอนหงายมองพวกเขาตาโต...  อ้าปากหาวหวอดๆแล้วก็ดิ้นตัวพองๆของตัวเองจนสามารถพลิกตะแคงตัวหันข้างจนสำเร็จ...  จากนั้นก็พยายามเอามือข้างหนึ่งมาโอบพ่อ  ส่วนอีกข้างพยายามโอบแม่เข้าไว้ให้อยู่ในอ้อมแขนเล็กๆทั้งสองคนให้ได้...  จากนั้นเจ้าหนูตัวน้อยก็หาวหวอดอีกทีเป็นการบอกราตรีสวัสดิ์ก่อนจะค่อยๆหลับตาลงไป...

…ถ้าเธอเป็นไฟ…ดังตะวัน
ฉันจะเป็นฟ้า…ยามเธอเผาไหม้…
…ฟ้าไม่กลัวไฟ…ฉันไม่กลัวใจเธอจริงหรือปลอม

พร้อมจะเจ็บปวด…อย่างที่เป็น
เล่นกับไฟ…ด้วยใจยินยอม
ให้อ้อมกอดโชคชะตา…นำพารักสู่ปลายฝัน
จนวันโลกดับสลาย…ใต้ฟ้าตะวันเดียว

------------------------------------------   ----- - - - -          -  -----   - - -             --- -         -                 -






   เสียงหัวเราะแผ่วเบาของผู้ปกครองเด็กน้อยดังประสานออกมานอกห้องให้คุณหญิงดารกานต์เอามือตีเพี๊ยะเข้าที่แขนสามี...


“นั่นไง...  ฉันก็ลุ้นอยู่ตั้งนานว่าเมื่อไหร่เจ้ารังสิมันต์มันจะทำอะไรให้เป็นเรื่องเป็นราว...  อุตส่าห์กระตุ้นด้วยการจับนอนแยกกัน  ก็เห็นมันมัวแต่ทำงานหามรุ่งหามค่ำๆไม่สนใจ   นี่ฉันยังคิดอยู่เลยนะว่าถ้ามันไม่ยอมทำอะไรซักทีนี่ฉันจะหอบพาน้ำฟ้ากับหลานไปเมืองนอก  ให้ห่างกันมากกว่านี้... แล้วค่อยให้มันบินไปตามกลับมาเสียให้เข็ด...   แต่สุดท้ายคงตอบขอบใจอีตาหมอบ้าของน้ำฟ้าสินะ...  ที่อุตส่าห์ช่วยมาเร่งปฏิกริยาให้มันก็ทำสำเร็จจนได้...  เก่งจริงๆลูกชายฉัน...”


“...แต่พอลูกไม่ได้เรื่องก็โยนมาให้ผมเชียวนะคุณ...” 


“เอ้า...  ก็ช่วยไม่ได้...  แต่เราอย่าเพิ่งมาเถียงกันเลยรีบไปจัดการเรื่องให้เสร็จเรียบร้อยก่อนดีกว่า”


“เดี๋ยวๆคุณหญิงจะรีบร้อนไปไหน...  จัดการอะไร...”


“โอ๊ย...ตาบื้อ !  จะต้องให้ฉันบอกทุกเรื่องเลยรึยังไง...  คุณน่ะรีบไปนิมนต์พระมาที่บ้านพรุ่งนี้เลยนะ  ส่วนฉันจะส่งตั๋วไปให้เจ้าหน้าที่ทะเบียนที่เดนมาร์กให้บินมาได้เลย...  ฉันติดต่อเอาไว้เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว...  ไหนยังจะต้องไปหาชุดหาอะไรอีก...  โอ๊ย...เยอะแยะ...  รีบๆเลยคุณยังจะมาทำหน้างงอะไรอีก...!”


“เดี๋ยวสิคุณหญิง...  ให้เขาสองคนจดรับหนูลินเป็นบุตรบุญธรรมอย่างเดียวก่อนไม่ดีเหรอ  การแต่งงานน่ะมันเรื่องใหญ่นา...”


“เอ๊ะคุณศิลา...ถ้าเขาสองคนไม่จดทะเบียนสมรสกันก่อนแล้วจะจดทะเบียนรับบุตรบุญธรรมร่วมกันได้ยังไงล่ะ...เอ้ !...  ทีเรื่องบริหารล่ะหัวไวเชียว  แต่พอเรื่องแบบนี้ไม่มีศึกษาเอาไว้เลยนะยะ...  ไปเลยเร็วๆ  เดี๋ยวฉันต้องไปติดต่อร้านทำผม  ร้านเสื้อผ้า  ร้านดอกไม้อีก...  โอ๊ย...ยุ่ง...ยุ่งจริงๆ...!”


   คุณหญิงของเขาคิดเองแล้วก็ยุ่งเอง...  คุณศิลาได้แต่ส่ายหัวเบาๆกับอารมณ์ใจร้อนของภรรยา   ที่แก้ยังไงก็แก้ไม่หายจนติดไปกับพวกลูกๆเรียบร้อย   แต่ในใจก็นึกเรียบเรียงหาพระวัดที่ตัวเองนับถือเตรียมไว้เสร็จสรรพแล้วเช่นกัน...


   สรุปง่ายๆว่าบ้านนี้...มันก็นิสัยพิมพ์เดียวกันหมดทั้งบ้านนั่นแหละนะ...เฮ้อ...  เหนื่อยหน่อยนะน้ำฟ้า...



------------------------------------------   ----- - - - -          -  -----   - - -             --- -         -                 -

รักแรกเจอ…สยบเธอแค่เพียงสบตา
ฟ้าลิขิต…ถูกผิด…ไม่คิดให้รกใจ
แค่ได้รัก…รักเธอไม่แคร์ แพ้ชนะไม่ใช่เรื่องใหญ่
อยากให้รู้…หัวใจฉันสยบยอม

ถ้าเธอเป็นไฟ…ดังตะวัน
ฉันจะเป็นฟ้า…ยามเธอเผาไหม้
…ฟ้าไม่กลัวไฟ…
…ฉันไม่กลัวใจเธอจริงหรือปลอม…

พร้อมจะเจ็บปวดอย่างที่เป็น
…เล่นกับไฟด้วยใจยินยอม…
…ให้อ้อมกอดโชคชะตานำพารักสู่ปลายฝัน…
…จนวันโลกดับสลายใต้ฟ้าตะวันเดียว…[/b]


ให้อ้อมกอดโชคชะตานำพารักสู่ปลายฝัน
จนวันโลกดับสลาย…ใต้ฟ้าตะวันเดียว

The End.

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 29-10-2012 09:09:23

แห่ะๆ...  รู้สึกใจหายที่ต้องเขียนคำว่า The end ต่อท้ายนิยายของตัวเองจริงๆ

ตอนนี้อยากจะพูดคำว่าขอบคุณ...ขอบคุณ...ขอบคุณ...คุณผู้อ่านทุกคนซักล้านหน...

ที่ช่วยผลักดันเรื่องนี้จนจบจนได้...ฮ่าาาาา  (เรื่องอื่นค้างไว้เต็มเลยไม่เคยจบอ่ะ =_=)[/glow]

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นนี่ไม่ใช่ตอนสุดท้ายนะจ๊ะ   :L2: 

จะมีตอนหน้ามาหวานเรียกน้ำตาลกับฉากงานจดทะเบียนแถมให้อีกซักตอน   รอติดตามกันด้วยนะคะ  ^^

อ้อ...เพลงในฉากจบนี่เป็นเพลงที่ใช้แต่งเรื่องนี้เลยล่ะ...  ชื่อเพลง  ใต้ฟ้าตะวันเดียว  มีทั้งเวอร์ชั่นหญิงและชาย  เดี๋ยวจะใส่ลิ้งค์ให้ด้านล่างนะคะ...  ^^

Man Version by พี่คิม >> http://www.youtube.com/watch?v=6O3FbD1HbuM (http://www.youtube.com/watch?v=6O3FbD1HbuM)

Woman Version by พี่แป๋ว >> http://www.youtube.com/watch?v=Jm_g8WyE0RI (http://www.youtube.com/watch?v=Jm_g8WyE0RI)

            อ่อ...แล้วก็มีคนถามหาตอนของคู่อื่นๆ...  แพทจะแต่งเพิ่มอีกสองคู่นะจ๊ะ  แต่ยังไม่รู้เลยว่าจะเอาคู่ไหนก่อน...  ระหว่างพระจันทร์ดวงน้อย x พี่อาทิตย์ดวงโต  หรือ  ภาคหนูลินเวอร์ชั้นตอนโตดี...ฮ่าาาา~  ก็เลยจะเอาตัวอย่างของทั้งสองเวอร์ชั่นมาสปอยล์ตรงนี้ล่ะ  หุหุ... 

----------------------------------------------------------------



“ลินอยู่กับนัทที่นี่ไม่ได้...  ลินต้องกลับไปหาแม่...”


“แล้วถ้านัทบอกว่าไม่ให้ลินไป...”


“...ที่นี่มีอีกหลายคนที่จะเป็น ‘เพื่อน’ กับนัทได้...  แค่ไม่มีลินคนเดียว...นัทไม่ตายหรอก...”



-----------------------------------------------------------------




“...เรียกพี่อาทิตย์...”


“ไม่เรียก”


“...ทำไมพระจันทร์”  ชายหนุ่มเรียกชื่ออีกคนเสียงต่ำ...


“...จันทร์ไม่เรียก...”


“ไอเด็กบ้า...!  ทำไมชอบทำให้โมโหอยู่เรื่อยเลยฮะ?”


“ผู้ใหญ่บ้า...!  ก็แล้วทำไมต้องมาบังคับเด็กอยู่เรื่อยเลยฮะ?  ...สนุกมากเหรอ  พี่ยะ !!”  พระจันทร์ย้อนถามน้ำเสียงขุ่นพอกัน...


----------------------------------------------------------------


            เอาล่ะ  ^^  จบช่วงนี้ซักทีเนอะ...  เหมือนเดิมนะคะถ้าจะเข้ามาพูดคุยมาแลกเปลี่ยนข่าวสารมาแนะนำชี้แจงอะไรหรือรีเควสอะไรก็ >>จิ้มโลด (https://www.facebook.com/pat.majestic.1?ref=tn_tnmn)  รับรองได้ว่าคุยกับทุกคนแน่นอน  แม้ว่าจะไม่ค่อยได้ออนก็เถอะ...ห้าห้าห้า   :pig4: :pig4: :pig4:

ขอให้เฮงๆ  และสุขภาพแข็งแรงกันถ้วนหน้านะคะ  ^^ 

[/b]

ปล. อ้อ...ใครที่ถามว่านิยายคุณแม่...ครับผมจะมีเป็นหนังสือรึเปล่า...  แพทขอตอบว่าตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงขั้นตอนการทำอยู่ค่ะ  :)   และที่สำคัญ...  มีตอนพิเศษ...!!  และของแถม(ซึ่งจะเป็นอะไรก็ไม่รู้)ให้ด้วย  ฮ่าๆๆ  จะสำเร็จเป็นรูปเล่มรึเปล่ายังไม่รู้เลยอีกเหมือนกัน...เหอๆ...  แต่เราจะสู้ๆค่ะ !!!   ^^   อ่านนิยายกันอย่างสนุกสนานนะคะ  และขอโทษสำหรับคำผิดด้วยนะ  T^T 

 :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:  แล้วเจอกันตอนหน้าจ้า  ^^   :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: milkteabeige ที่ 29-10-2012 09:36:51

เหมือนจะแป๊บๆ ว่าเราเพิ่งเริ่มอ่าน

ห๊ะ!  :a5:
จบแล้วหร๊อ???


 :เฮ้อ: ใจหายจังงงงงง


ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ นะค๊า
ยังไงก็รอตอนหวานๆ น๊า ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: honeystar ที่ 29-10-2012 09:47:39

รู้สึกใจหายค่ะ เมื่อเพิ่งได้อ่านเรื่องนี้เมื่อวานเอง 55555.
เป็นอีกเรื่องที่เราชอบมากเลยค่ะ หนูลินน่ารักมากกกก ใจหายนะเนี่ยที่จะจบเเล้วววว
ยังไม่อยากให้จบเลยค่ะ ขอตอนพิเศษเยอะๆ นะคะ //*เปรี้ยง โดนคนเขียนข่วนหน้า*
ขอรีเควสคู่พระจันทร์ได้ไหมคะ ><' ชอบคู่นี้เป็นพิเศษ
ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุก ๆ มาให้ได้อ่านนะคะ
เเล้วจะมีโครงการรวมเล่มไหมคะ :] อยากได้เก็บไว้เป็นคลอเล็คชั่นจังเลยค่ะ
+1 กับเป็นก๊าบให้เเล้วนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่า รอเรื่องใหม่ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 29-10-2012 09:54:04

 :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 29-10-2012 09:56:43

ฟ้าิกะตะวัน
พระจันทร์กะพระอาทิตย์
อืมม เราเป็นจันทร์คงเเค้นพระอาทิตย์น่าดู
ตอนพิเศษชอบหมดเลย อยากอ่าน
แต่อยากอ่านหนูลินมากกว่า 455
เขียนฉากหนูลินคลานได้น่ารักมากเลย ทำให้เรานึกถึงตอนหลานตัวเอง พลิกตัวครั้งเเรก ตกใจมากเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: akike ที่ 29-10-2012 10:02:52

รักนะ

หนูลินเทวดาตัวน้อย  ตอนนี้หสงเดวิลเริ่มโพล่ละ

555+  น่ารัก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: สตางค์ ที่ 29-10-2012 10:11:07

อร๊ายยยย น่ารักเวอร์ๆ

น้องฟ้ากับหนูลินยังคงมีความโมเอะอยู่ในตัวไม่เปลี่ยน

แต่คุณรังสิมันต์เธอมาโมเอะด้วยนี่สิเมพมาก ฮ่าาาาาาา

ตอนนี้หวานมดแทะจอคอมจริงๆ เจ้าข้าเอ๊ยยยย

วุ้ยย  หวานไม่แคร์ซงแคร์สื่อ  แต่ถ้าตอนหน้าจะหวานกว่านี้เราก็ชอบนะฮร้าาาา  555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: AllRiseApril ที่ 29-10-2012 10:11:19

เย่  หวานเล็กๆ
เราจะรอหวานใหญ่ๆนะ  555555
น้ำฟ้ามีความสุข มีคนดูแล ได้อยู่กับหนูลิน เพอร์เฟคสุดๆแล้วว
ผ่านความลำบากมาตั้งมากมาย กว่าจะมีความสุขแบบเต็มที่ได้
หลังจากนี้ก็ขอให้มีแต่ความสุขยิ่งๆขึ้นไปนะคะ *อวยพรงานแต่ง ฮ่า*
พี่ตะวันก็ดูแลน้องดีๆนะ น้องตัดสินใจมาอยู่ด้วยแล้วเนี่ย
อย่าทำให้ช้ำนะคะ *หัวเราะ*

เอาจริงๆ เราอยากอ่านพี่อาทิตย์กับน้องพระจันทร์ก่อนอ่ะ วิ๊งๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 29-10-2012 10:14:34

คู่ต่อไปขอพระอาทิตย์กะพระจันทร์นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 29-10-2012 10:16:07

โอ่ยยย หวานมดขึ้นตัลหลอดอ้ะ พี่ตะวัน หึหึ

จบซะแล้ว เป็นอีกเรื่องนึงที่เราชอบมากๆ จริงๆ ค่ะั แล้วจะรอรวมเล่มนะคะ ซื้อแน่นอนจ้า ขอตอนพิเศษเยอะๆ น้า 55555

รีเควสคู่พี่พระอาิทิตย์กับน้องพระจันทร์ค่าาาาา แอบแซ่บ หุหุ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 29-10-2012 10:16:34

ชอบหนูลินมากค่ะ บรรยายกริยาเด็กได้น่ารักน่าชัง

พระเอกจากมาเฟียเย็นชาไร้หัวใจก็กลายเป็น แฟมมิลี่แมนในบัดดล อิอิ

รีเควส คู่พระอาทิตย์กับพระจันทร์เป็นคู่ถัดไปนะคะ เพราะมันใกล้ตัวกว่า มีปูพื้นฐานมาจากเรื่องนี้แล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 29-10-2012 10:17:58

เง้อ,,, จบแล้วใจหายอะ
ดีใจที่รักกันได้ซะที อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: TreetheoneF ที่ 29-10-2012 10:27:14

So cute! I want to read last chapter leaw a!  :z3:


Ps.MOON X SUN  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 29-10-2012 10:34:53

จบได้อย่างสวยงามเป็นครอบครัว
ที่สมบูรณ์กันแล้วนะ :L1:
รอตอนพิเศษจ้า
ปูลู.อยากอ่านทั้งสองเรื่องเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: @rnon ที่ 29-10-2012 10:56:13

.. เขินแทนน้ำฟ้า อุ๊ๆๆๆๆๆๆ  :-[


รอตอนพิเศษค้าบ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 29-10-2012 10:59:53

จบได้น่ารักมากเลยครับติดตามมาตลอดเลยชอบเรื่องนี้มากครับ :3123:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: parn11 ที่ 29-10-2012 11:01:01

รู้สึกโหวงๆกับคำว่า the end ประมาณว่าจบแล้วหรือนี่!!!
ยังไงก็ตามขอบคุณมากนะคะที่แต่งเรื่องดีๆให้ได้อ่านได้ติดตาม
จะติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆนะคะ (คาดว่าคงเป็นของคุณพี่ชายกับน้องพระจันทร์แน่ๆเลย)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: wikichan ที่ 29-10-2012 11:07:39

โอ้โฮเฮะ !! แฮปปี้มากมายเลยย ><~~ o13

รอตอนพิเศษอยู่นะครับ แต่ชอบคู่สุริยะ x พระจันทร์ (จิ้นเว่อร์)

รอตอนหน้าคร๊าบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 29-10-2012 11:19:50

อยากอ่านหนูลินช่วงวัย 3-5 ขวบ
น่าจะทั้งซนและฉลาด มีแต่คนตามใจทั้งบ้าน
อยากอ่านหนูลินแบบร้ายและเก่งเหมือนพ่อ
อยากอ่านคู่หมอกานต์ด้วย
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: nutjisub ที่ 29-10-2012 11:20:17

นิยายสนุกมากค่ะ  ขอบคุณที่เขียนมาให้อ่านนะค่ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 29-10-2012 11:24:52

 :กอด1:ลุ้นมาตลอด มีความสุขกันถ้วนหน้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 29-10-2012 11:25:58

คนอ่านก็ใจหายเหมือนกัน จบแล้วเหรอเนี่ย :a5:
กำลังหมั่นเขี้ยวหนูลินได้ที่เลย อยากฟัดพุงจังเลย :man1:
ในที่สุดก็ลงเอยด้วยดี นึกว่าจะมีอะไรมาขัดขวางอีก
พร้อมหน้าพ่อแม่ลูกแล้วนะ มีความสุขสักทีนะน้ำฟ้า
รอตอนต่อไปนะคะ ชอบเรื่องนี้จังเลย :กอด1:
แล้วก็รอติดตามน้องพระจันทร์กับพี่อาทิตย์สุดโหด
คู่นี้ก็คงจะไม่แพ้ตะวันกับน้ำฟ้าล่ะมั้งนะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Giniz ที่ 29-10-2012 11:27:20

โอยยยยย ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย สนุกมากเลยอ่ะ เขียนดี ภาษาสวย ชอบ!!!
ตอนพิเศษนี่ห้ามลืมตอนเข้าหอเลยนะคะคุณคนเขียน ไม่งั้นเราจะไปขโมยมาไว้ที่บ้านแน่ๆ
อ่อ ส่วนเรื่องต่อไปเราอยากอ่านน้องพระจันทร์กับพี่พระอาทิตย์ดวงโต๊ โต ก่อนเรื่องหนูลินมากกว่านะ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ตามสะดวกคนเขียนค่า ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 29-10-2012 11:29:45

 o13 o13 o13

 :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 29-10-2012 11:38:20

ใจหายที่จบแล้ว แต่ก็ขอบคุณค่ะพี่เขียนเรื่องน่ารักๆแบบนี้ให้อ่าน  :L2: :L2:
สนุกมากเลย ^^ รอตอนแต่งงานค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 29-10-2012 11:40:46

อยากอ่านพระจันทร์กับพี่ยะค่ะ นู๋ลินก็อยากนะ แต่ใจมันมุ่งไปหาคู่ที่ฮ่องกงมากกว่า

นู๋ลินตอนโตแล้ว คุณพ่อม้าน้ำจะหวงขนาดไหนน้ออออออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 29-10-2012 11:41:58

รอตอนพิเศษน่ะ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 29-10-2012 11:42:50

:m20: ที่แท้ก็เป็นแผนของคุณหญิงแม่ ยิ่งได้พี่หมอมาเป็นตัวกระตุ้น  ความรักของตะวัน-น้ำฟ้าก็ happy ending

รอตอนหน้าที่จะมีแต่ความหวาน และตอนพิเศษ

 :L2: :pig4: คนเขียนค่ะ ที่เขียนนิยายสนุกๆ ให้ได้อ่าน รอผลงานเรื่องต่อไป

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 29-10-2012 11:47:47

รอตอนพิเศษคร๊า!!!! ถ้าออกเป็นเล่มก็จะซื้อ 555+++  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 29-10-2012 11:51:51

กว่าจะจบน้ำฟ้าต้องเจ็บตัวไม่รู้กี่รอบ แต่จบแบบมีความสุขดีที่สุดแล้ว
รังสิมันต์ตอนนี้ทั้งรักทั้งหวงแม่ฟ้ากับหนูลินน่าดู
ตอนพิเศษของคู่อื่นของน้องพระจันทร์กับพี่ยะนะ

บวกหนึ่งจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 29-10-2012 11:55:23

รอวันจดทะเบียน อิอิ
อยากอ่านพระจันทร์ก่อน อย่าเพิ่งไปเร่งให้หนูลินโตเลย :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: bow55 ที่ 29-10-2012 11:57:54

มีความสุขสักที
รอคู่หนูพระจันทร์
ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆให้เราได้อ่านกันนะคะ :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: kikumaru ที่ 29-10-2012 12:01:58

จบแล้วหลังจากใจหายใจคว่ำกันมานาน
แถมมีความสุขกันทั่วหน้าอีกด้วย
คนอ่านจะรอเรื่องต่อไปนะคะไม่ว่าคู่ไหนก็จะตั้งตารอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 29-10-2012 12:02:37

อร๊ากกกกกก........ไม่อยากให้จบเลย ไม่จบไม่ได้หลอT^T

ใจหายจิงๆนะ อีกอย่างเรื่องภาคต่อขอทั้งสองภาคเลยน้า :impress2: :impress2:

ไม่อยากให้จบจิงๆนะ อยากรุ็พัฒนาการของนู๋ลิน

อยากให้นู่ลินค่อยๆโต โอ้ย  :monkeysad: :monkeysad: เค้าอยากอ่านไปเรื่อยๆเลย T^T

จะรอต่อไปแง่มๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: DIIK ที่ 29-10-2012 12:06:13

 :sad4:

จบแล้วเหรอคะะะะะะะะะะะะ
คือเป็นตอนจบที่อิ่มเอมใจมากอ่ะค่ะ ไม่ขัดไม่อะไรเลยไหลลื่น จนไม่อยากให้จบ(เอ๊ะยังไง)

แต่จบได้น่ารักเคลียร์ทุกปม เป็นตอนจบที่ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วเหมือนไม่มีอะไรติดค้าง (จะมีก็แค่อยากได้ฉากหลังแต่ง กร้ากๆๆๆๆๆๆๆ *โดนต่อย)

คู่ต่อไปอยากอ่านพี่ยะอ่าค่ะ แบบว่า...น้องพระจันทร์เหมือนมีซัมติง เอ๋อจริงเหรอ...อิ๊อ๊ะ< อะไรของเอ็ง*โดนต่อย#2

ยังไงก็ตามขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆ ให้ได้อ่านนะคะ เรื่องต่อไปก็สู้ๆ นะคะจะติดตามผลงานเสมอค่ะ

ปล.หนูลินน่ารักมาก ฮือๆ *เพ้อ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 29-10-2012 12:12:27

ขอบคุณคะ ขอบคุณมากๆ เช่นกัน


มีความสุขเหลือเกิน
 :pig4: :L1: :pig4: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 29-10-2012 12:40:18

ยังไม่อยากให้จบเลย  :เฮ้อ:


น่ารักจริงๆ พ่อตะวันแม่ฟ้าหนูลิน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 29-10-2012 12:42:06

เย้... :m3: :pig3: :man1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-10-2012 12:44:38

หุหุ หนูลินตอนโตจะเป็ฯไงน้าา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Windyne ที่ 29-10-2012 12:54:52

จบซะแล้ว รออ่านตอนพิเศษนะคะ

อ่าน ๆ มาถึงตอนท้ายแล้วแบบ โว๊ะ!! หนูลินโตแล้ววายเหมือนพ่อกะแม่ด้วยแฮะ แถมอยากอ่านคู่พี่ยะกะน้องพระจันทร์ น่าจะสนุกดี ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: jitsupa apple ที่ 29-10-2012 13:11:16

เขินแทน :-[ชุดแต่งงานเอาแบบสวยๆนะป้าหลานรอดู ราตรีสวัสต์ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 29-10-2012 13:16:35

ใจหายที่หนูลินจบ แต่ขอน้องพระจันทร์กับพี่ยะก่อนได้ป่าว ท่าจะดราม่าดี อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 29-10-2012 13:18:17

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

น่ารักที่สุด ยิ่งตอนน้องลินกระดืบจาคลานนะเอ้ยยยยยย

ลุ้นไปด้วยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: NOO~KUNG ที่ 29-10-2012 13:23:12

ใจหายเลย...
อยากอ่านทั้งหมด คู่หมอกานต์ด้วยค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 29-10-2012 13:25:21

จบซะแล้ว แต่เรื่องนี้น่ารักมากๆ รออ่านเรื่องของหนูพระจันทร์ต่อนะ หุหุ กอดๆคนเขียน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 29-10-2012 13:31:47

พระจันทร์แกล้งเป็นโรคหรอคะเนี่ย0.0 อยากอ่านของคู่นี้ต่ออ่า...
แต่เรื่องของหนูลินก็น่าสนใจเหมือนกันนะคเนี่ย//เหมือนจะมีมาม่าหม้อไฟสินะคะ
รอตอนต่อไปค่ะ อู้ว ในที่สุดก็ใกล้จบแล้ว//แอบเศร้าเพราะติดตามมานานพอดู

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 29-10-2012 14:07:53

ใจหายเหมือนกัน แต่ต้องบอกว่า ขอบคุณมากๆที่แต่งนิยายสนุกมากกกกกกกก มาให้ได้อ่าน


หวังว่าเราจะได้เจอกันต่อไป



ปล.แอบขออ่านคู่ พี่ยะน้องพระจันทร์ก่อน อิอิอิได้ไหม :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 29-10-2012 14:24:55

 :pig4: :3123: :L2: :กอด1:


ขอบคุนสำหรับเรื่องนี้ติดตามมาตลอด

อยากอ่านNC  จัง    :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 29-10-2012 14:33:17

อยากเห็นงานแต่งแล้วอะ  :o8:

 :pig4: คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-10-2012 14:34:21

อย่าอ่านตอนพิเศษของพระจันทร์กับพี่ยะ :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 29-10-2012 14:54:41

อยากอ่านวันแต่งงานจังเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 29-10-2012 14:56:25

จบซะแล้ว
แต่ไม่เป็นไร
ไว้รอติดตามเรื่องอื่นต่อก็ได้ค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 29-10-2012 14:59:13

โอยยยยยยยยยย ตอนนี้น่ารักมาก
คู่น้องพระจันทร์นี้เรียกได้ว่าพรากผู้เยาร์รึเปล่า 55555555555
หนูลินคนเก่งโตแล้ว T_T ใจหาย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 29-10-2012 15:59:00

HAPPY 

เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Cupcake ที่ 29-10-2012 16:12:54

จบเสียแล้วววว

หลังจากนี้ฟ้าต้องเพลียกับบ้านนี้แหงๆเลย 555+

ขอบคุณมากๆเลยนะคะ สำหรับเรื่องราวดีดีแบบนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 29-10-2012 16:22:05

ขอบคุณมากๆนะคะที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่านแก้เหงา
สนุกมากๆรอตอนพิเศษนะคะและอยากอ่านคู่ของ
พี่ยะกับพระจันทร์จังเลยส่วนของหนูลินเอาไว้ก่อนก็ได้
ขอรุ่นใหญ่ก่อน
+1 นะคะ
และนำเรื่องดีๆมาให้อ่านอีกนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 29-10-2012 16:24:04

รังสิมันต์ตอนนี้กับตอนแรกๆต่างกันจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย
ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองรึเปล่าเวลารังสิมันต์ด่าหมอเชน มันดูแต๋วแตกยังไงไม่รู้
เอิ่ม.. แบบว่า.. เหมือนหนูลินจะเป็นเมีย(หรือผัว) นัทหรือเปล่า
พี่อาทิตย์กะน้องพระจันทร์ มันน่าติดตามคู่นี้จริงๆ
อ่านสปอยล์แล้วไม่อยากรอนานเลยอ่า อยากอ่านเร็วๆ รีบมาต่อนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: udongjay ที่ 29-10-2012 16:27:17

ชอบเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก หลงรักหนูลินจริงจัง ฮ่าๆๆๆ
ตอนนี้หวานเว่อร์เลยค่ะ พูดตรงๆว่ายังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ ถึงจะมีอีกตอนก็เถอะเนอะ คิคิ
แต่เรื่องหวานมาก แอบตกใจที่ทั้งหมดเป็นแผนคุณแม่ นึกว่าจะรับน้ำฟ้ามาเป็นลูกบุญธรรมจริงๆซะอีก ที่ไหนได้ ฮ่าาาาาาาา
ตะวันหลงกลคุณแม่อย่างจัง แม่ฟ้าก็ด้วยเนอะ
ว่าแต่คุณแพทลืมอีกคู่ไปหรือเปล่าง่ะ หมอกานกับยักษ์ตัวโตล่ะ ฮืออออ อยากอ่านเหมือนกันนะคะ

รออ่านอีกสองเรื่อง ไม่รู้ว่าอยากอ่านเรื่องไหนก่อน แค่คิดว่าน่าจะเป็นของยะจันทร์ แต่หนูลินตอนโตก็น่าอ่านอ่า
เอาเป็นว่าอัพสองเรื่องพร้อมกกันเลยดีไหม คิคิ ล้อเล่นค่ะ ตามใจนักเขียนเนอะ สะดวกเรื่องไหนก่อนก็เอาเรื่องนั้นแหละ

รออ่านตอนต่อไปและเรื่องต่อไปอย่างใจจดใจจ่อจ้าาา
เป็ดบวก

ปล.ตอนนี้อ่านแล้วน้ำตาซึม มันซึ้งง่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: jilantern ที่ 29-10-2012 16:44:26

อยากอ่านพระอาทิตย์-พระจันทร์ อ่าาาาาาาาาาาาาาา
 :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 29-10-2012 18:09:05

อู้หู!!! เห็นสปอยแล้วอดใจไม่ไหว พี่แพทจ๋าาาาา มาไวๆเนอะ  :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 29-10-2012 18:11:36

หวานกันจริงนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 29-10-2012 18:18:00

พี่อาทิตย์ ๆ อยากอ่านพี่อาทิตย์ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 29-10-2012 18:28:28

จบบบแล้ววว  :o12: ฟินนาเล่ๆๆๆ
รออ่านพระจันทร์กับพระอาทิตย์ หุๆๆ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: white-goddess ที่ 29-10-2012 18:33:44

อยากได้คู่พระจันทร์แฮะ  อิอิ

ว่าแต่คู่ฟ้าจะจบแล้วหรอ   :m17: :m17: :m17:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Eomoge ที่ 29-10-2012 18:51:32

ขอบคุณผู้เขียนที่แต่งเรื่องสนุกๆแบบนี้มาให้อ่านน่ะครับ
รู้สึกใจหายจังติดตามมาตั้งนาน

แล้วพบกันเรื่องต่อไปครับ  :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 29-10-2012 18:51:58

หวานเว่อร์ 
แล้วสปอยสองตอนที่ลงมาให้จะมีให้อ่านไหมค่ะ อยากอ่านอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 29-10-2012 18:56:30

จะจบแล้ว น้ำฟ้ามีความสุขซะทีน้า หนูลินน่ารักจริงๆ

ตอนพิเศษ เอาของพระจัทร์ค่ะ เปนห่วง กัวโดนรังแก เหอะๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: windel ที่ 29-10-2012 19:02:11

 :เฮ้อ: ใจหายมากเลยตอนที่เลื่อนลงมาเจอ The End  :monkeysad:
เราพึ่งอ่านตอน 47 ไปเมื่อวานเองอ่ะ  ไม่ได้เข้ามาเป็นอาทิตย์เพราะไปสอบมา

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่านนะคะ
รักคนเขียนสุดๆเลยยยยย  :กอด1:

ปล.เรารอตอนพิเศษอยู่นะ อิอิ  อยากอ่านหนูพระจันทร์กะคุณสุริยะจัง  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: rmlab ที่ 29-10-2012 19:02:32

อยากอ่านเรื่องของพี่อาทิตย์และพระจันทร์จ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: eahratik ที่ 29-10-2012 19:03:00

โอ่ยยจบแล้วววว
ใจหายเหมือนกันนะเนี่ย
ถึงจะไม่ได้อ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่เปิดเรื่องใหม่ๆแต่ก็รู้สึกผูกพันกับตัวละครทุกตัวมาก
โดยเฉพาะหนูลินนนนนน><~~
จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ
คู่ต่อไปเราเชียร์ให้แต่งพี่ยะกับน้องจันทร์ก่อนนะะะ
คืออารมณ์มันยังค้างอยู่จากตอนนี้-..-
ส่วนหนูลินก็เว้นระยะไว้สักนิด ให้คนอ่านรู้สึกว่าแกโตก่อนแล้วค่อยนำเสนอเรื่องของแกก็ได้ค่ะ 5555
แต่สุดท้ายแล้วจะเอายังไงก็แล้วแต่คนแต่งสะดวกนะ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: prim--prim ที่ 29-10-2012 19:12:17

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด หวานๆ
ชอบมากๆค่ะคุณแพท แต่เหนือสิ่งอื่นใด อยากอ่านเรื่องจันทร์กับพี่ยะ

น้องเรียกพี่ยะแล้วดิชั้นกรี๊ดค่าาาาาาาา อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากอ่านทั้งจันทร์ พี่ยะแล้วก็หนูลินตอนโต แล้วตานัทนี่อะไรยังไง

หลงรักหนูลิน อู้ววววว์ รอๆ ค่ะ
ดูเม้นใส่คุณแพทแบบรวนๆ เร็วๆ มั่วๆ เบลอๆ แบบดีใจไปหมด

อยากได้ตอนพิเศษษษษษษ
ปล.นิยายสนุกมากๆนะฮร้าาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: sbeam14 ที่ 29-10-2012 19:14:27

 :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: ก่อนอ่านนนน :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 29-10-2012 19:15:56

รอตอนหวานๆ  :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 29-10-2012 19:16:34

:กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 29-10-2012 19:32:44

จบซะแล้ว หวานกานจิงงงงงง
รอตอนพิเศษนะ
รอพี่อาทิตย์ กะ น้องพระจันทร์
ด้วยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 29-10-2012 19:48:52

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณมากๆสำหรับ คุณแม่..ครับผม !
สนุกมากๆ เลยค่ะ

จะรอภาคพิเศษตอนหน้านะค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: smmikie ที่ 29-10-2012 19:50:38

คือหวานไปไหมม มม ม มมม มม
เขาอิจฉานะ ><

จบแบบนี้ มันโคตรอิจฉา ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 29-10-2012 19:55:36

ตอนนี้หวานมากจริงๆ
ตะวันที่ชอบทำหน้าบึ้งได้หายไปแล้ว น้ำฟ้าก็พูดจาเย้าหยอกได้น่ารัก หนูลินก็เป็นก้าง เอ้ย! เป็นลูกที่น่าเอ็นดู
รอตอนพิเศษโลด o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 29-10-2012 20:10:59

ขอบคุณมากๆที่ลงเรื่องน่ารักๆให้อ่าน
ใจหายที่จบแล้ว แต่มีความสุขที่เรื่องจบแฮปปี้
 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 29-10-2012 20:40:09

เรื่องของฟ้าคลี่คลาย (และเริ่มหวานกันแล้ว)

ส่วนเรื่องพระจันทร์ก็น่าติดตามอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 29-10-2012 20:46:51

จริงๆเล้วนิยายที่อ่านแต่ละเรื่อง ผมไม่ชอบคำนี้จริงๆ  "The End." หรือ "จบบริบูรณ์"  เพราะเหมือนกับว่าเราจะไม่ได้เจอเพื่อนคนนั้นแล้วนะครับ  ความรู้สึกมันเหมือนกับว่าหดหู่ในใจยังไงก็ไม่รู้  แต่ถ้าไม่มีวันจบก็ไม่ได้เพราะมันหาบทสรุบไม่ได้อีกก็เลยต้องให้จบ  แล้วแต่ละเรื่องจะจบแบบใหนด้วย บางทีจบแบบค้างๆคาๆ หรือจบแบบบีบหัวใจสุดๆ
แต่เรื่องนี้จบแบบนนั่งยิ้มได้นะครับ ยิ้มให้กับทุกตัวละครที่มีความสุข ได้สมหวังกันทุกคน  ยกเว้นพี่หมอ   แต่ยังไงก็ต้องจากเพื่อนไปอีกคนแล้ว  ก็ขอบคุณครับที่นำนิยานมาให้ผมติดตั้งแต่ตอนแรกจนตอนสุดท้าย  ที่แรกนะครับที่อ่านเรื่องนี้เพราะหนูลินคนเดียวเลย  แล้วก็ไม่ผิดหวัง  หนูลินมาตอนสุดท้ายได้น่ารักมากๆๆๆๆ  รักหนูลินครับ   แต่มีตอนโตด้วย  มันจะไปแนวใหนนะ  แล้วพระจันทร์อีกละ  ดูท่าน่ารักอีกคู่แล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 29-10-2012 20:53:28

จะ ..จบแล้วหรออออ!

เร็วจังเลยยยย
รอทั้งตอนทั้งเรื่องต่อไปเลยน้า~

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: chineigiro ที่ 29-10-2012 21:47:40

มารออ่าน วันพิธีหวานๆ แล้วรอติดตามทั้งสองภาคเลย แต่ให้ดีเอาพี่พระอาทิตย์กับน้องพระจันทร์มาก่อนก็ดีนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 29-10-2012 22:00:19

อยากอ่านทุกคู่เลย สนุกมาก แต่ยังไม่อยากให้จบเลย







มาต่อตอนต่อไปบ่อย ๆ นะ เอายาววววววววววว







เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอขอบคุณที่แต่งเรื่องดี ๆ มาให้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 29-10-2012 22:01:25

 :กอด1:  น่ารักมากมาย  ครอบครัวนี้เค้าสุดยอดกันจริงๆ

    อยากอ่านคู่อื่นๆจัง  ขอคู่พี่พระอาทิตย์ดวงโตกับน้องพระจันทร์ดวงน้อย

       และสำหรับนักเขียนจ้า   +1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 29-10-2012 22:02:08

ยังคงสงสัยอยู่ดีว่าฟ้ากับพระจันทร์เป็นอะไรกันแน่นะ ลินน่ารักดี ขอคู่ยะพระจันทร์ก่อนได้ไหมคะ แล้วค่อยตามด้วยหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 29-10-2012 22:06:23

ขนาดตอนจบคุณพ่อยังแอบฮา  :laugh:
 :impress2: ท่าทางจะหวงคุณแม่ฟ้าจริงจังนะเนี่ย

ปล.ขอโหวตพี่อาทิตย์กับน้องพระจันทร์ค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 29-10-2012 22:28:04

ง่ะ จบซะแล้ว
รอตอนพิเศษ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Punnika ที่ 29-10-2012 22:32:15

ตอนนี้น่ารักมากๆ :-[
ป.ล.อยากอ่านของพระจันทร์กับพี่อาทิตย์มากๆๆๆๆๆ
ป.ล.2จะรอซื้อหนังสือด้วยค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: naumi ที่ 29-10-2012 22:34:13

ในที่สุดก็จบลงแบบสวยงาม ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ

ครอบครัวน่ารักมากมาย อ่านแล้วยิ้มได้จริงๆ

รอตอนพิเศษนะคะ น่าสนใจทั้งสองคู่เลย อิอิ

 :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 29-10-2012 22:46:52

ว้า จบแล้วเหรอเนี้ย ไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านทั้งสองเลยอะ ได้ป่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ขนมสัมปันนี ที่ 29-10-2012 23:15:01

ขอบคุณครับ จะมีตอนพิเศษไม้ครับ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 29-10-2012 23:17:49

เห็นคำว่า the end ใจหายหมดเลย  :a5: แต่พอบอกยังมีต่อค่อยโล่งหน่อย  :เฮ้อ:

ยังรอตอนต่อไปอยู่นะคะ  :L2:

ส่วนเรื่องต่อไปเราโหวต พระจันทร์xพระอาทิตย์ ค่ะ o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 29-10-2012 23:22:37

อ่านรวดเดียววววววว น้องลินน่ารักเว่อร์ !!!!

อยากอ่านเรื่องของ พระจันทร์ กะ พี่ยะก่อน

แต่น้องลินเค้าก็อยากอ่านน้าาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Ella ที่ 29-10-2012 23:47:45

 อยากอ่านคู่ พระจันทร์ กับ พี่อาทิตย์ ก่อนค่ะ (แต่ถ้ามาพร้อมกัน 2 เรื่องเลยก็ดีนะ อิอิอิอิ) :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 29-10-2012 23:52:16

ติดตามต่อไปครับ ทุกคู่ครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: saotome ที่ 29-10-2012 23:59:59

อะไรอ่ะ อย่ารีบจบสิ
ตามนิยายเรื่องนี้มานานมากๆๆถึงจะไม่ค่อยได้เม้นท์ก็เหอะ
จริงๆเรื่องนี้ต่อได้หลายคู่นะ ถ้าคนเขียนจะพิจารณา
ทั้ง มาคัสกับกานต์  ธาดากับหมอก  หรือ สุริยะกับพระจันทร์  :-[
ปล.ขอบคุณคนเขียนมากๆที่พาน้องลินมาให้เรารู้จัก ทำให้เรารักเด็กขึ้นเป็นกองเลย  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: 13smblue ที่ 30-10-2012 00:24:50

ว้าววววววววววววววว ในที่สุดเรื่องทีเราติดตามอย่างใจจดใจจ่อ แต่ถึงแม้ว่าจะมาอ่านทีหลังชาวบ้านเขาก็เหอะ(555+)
มันก็ได้จบลงอย่าสมบูรณ์แบบเสียแล้วล่ะ ขอบคุณคนเขียนมากเลยนะค่ะที่มีเรื่องดีๆแบบนี้มาให้เราได้อ่าน
เราชอบภาษาของคนเขียนมากเลยละค่ะ มันแบบ...แอร๊ยยยยยยยย(เริ่มกรี๊ดร้อง) ก็มันพูดไม่ถูกอ่ะค่ะ
(คนเขียนจะหาว่าเราบ้าไหมเนี่ย คิคิ)
   ยังไงก็แอบรอคอยเรื่องใหม่อยู่นะค่ะ เราแอบลุ้นเรื่องของพระอาทิตย์กับพระจันทร์อยู่ค่ะ
รีบมานะค่ะ เดี๋ยวเราจะอดรนทนไม่ไหว ><
ปล.คนเขียนชอบซิงกูลาร์เหมือนกันหรอค่ะเนี่ยยยยยยย เราก็ชอบเหมือนกันค่ะ แบบนี้ต้องแอดเฟสไป
เวิ่นเว้อเสียหน่อยแล้ว แถมทวงนิยายด้วยอีกต่อ สรุปคือเราWIN 555555555 ^w^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: AiiSoul ที่ 30-10-2012 00:36:06

The End. เห็นคำนี้แล้วใจหายแว้ปปปปปปปปปป

เรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ
จะรอเรื่องต่อไปนะคะ คู่ไหนก็ได้ อ่านหมดค่า ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 30-10-2012 01:03:21

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ค่ะ

อ่านวันเดียว ... พอมาถึงตอนปัจจุบัน .. อ่าวจบซะแล้ว

ขอบคุณนะคะ เรื่องน่ารักและสนุกมาก ๆ

(หนูลินน่ารักที่สุดเลยลูก :D)

แอบอยากอ่านคู่พี่ยะ กับน้องพระจันทร์ก่อน >.<

เป็นกำลังใจค่ะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 30-10-2012 01:21:02

กรี๊ดกรีดร้อง จบได้มีความสุขมากๆ เรื่องนี้เรื่องโปรดเค้าเลยนะเนี่ย ชอบบบบบบบบบ

อยากอ่านตอนพิเศษเยอะๆ
ปล.แอร๊ยยยยยยยยส์ มีหนูลินภาคดตแล้วด้วยอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 30-10-2012 01:29:23

 :กอด1: น่ารักกกก
อยากอ่านหมดเลยยยยย ทุกเรื่องเลย เรื่องไหนก่อนก็ได้ แล้วแต่คนเขียนจะกรุณาและมีเวลา
ใจจริงอยากพี่ยะกะพระจันทร์ก่อน ตามลำดับ ^^

 :a2: อย่าลืมหาคู่ให้พี่หมอด้วยนะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: sulsul ที่ 30-10-2012 03:09:57

ในที่สุดดด ก็จบแล้ววว
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณจริงๆ
ที่แต่งเรื่องราวสนุกแบบนี้มาให้อ่านนน

ปล.
เราอยากอ่านเรื่อง พระจันทร์กับพี่อาทิตย์
แต่งเรื่องของสองคนนี้เถอะนะ
น้องพระจันทร์มีอะไรน่าสนใจดีอ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: patchybelle ที่ 30-10-2012 03:25:33

รู้สึกแบบว่าจบแล้วหรอ
จบแล้วจริงๆหรอ
ตอนนี้หวานมาก น่ารักมาก
ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีเรื่องนี้ อาจจะไม่ได้ติดตามตั้งแต่แรก แต่ก็ติดตามมานานจนแอบใจหายที่จบแล้ว T^T

สำหรับเรื่องที่อยากอ่าน ความจริงอยากอ่านสองคู่เลย
แต่เอาพี่อาทิตย์กะน้องพระจันทร์ก่อนแล้วตามด้วยหนูลินตอนโตได้มั้ย  :impress2:

จอรอตอนหน้า และเรื่องต่อไป น้าาาาา  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: EunJin ที่ 30-10-2012 07:39:36

ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆๆๆๆๆๆๆนะคะ
รออ่านตอนหนูลินโต แอร๊ยยยยย จะเป็นยังไงน๊า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ibeaver_error ที่ 30-10-2012 09:39:17

จบซะแล้ว อบอุ่นแล้วก้สวยงามมาก แต่รู้สึกโหวงๆยังไงไม่รู้แฮะ
สรุปคือบ้านนี้นิสัยเหมือนกันทั้งตระกูลสินะ555
ขอรีเควสคู่สุริยะพระจันทร์ค่าาาาาาาาาา หลงรักน้องจันทร์เข้าให้  :-[
แล้วอย่าลืมเอารังสิมันต์กับหนูฟ้ามาแจมบ้างนิดๆนะคะแก้คิดถึง555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: opordo ที่ 30-10-2012 17:23:17

สนุกมากมายอ่

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 30-10-2012 19:11:27

อยากอ่านทั้งของ พระจันทร์กับพี่อาทิตย์  และ หนูลินกับนัท (ข้าน้อยโลภมากกก)
คู่พระจันทร์กับพี่อาทิตย์ อ่านแล้วสะใจชะมัด!! หนูจันทร์กล้าต่อปากต่อคำกับพี่ยะด้วย
กลายเป็นคู่ ผู้ใหญ่บ้าVsเด็กบ้า  ช่างเหมาะสมกันเสี่ยนี่กระไร!!!  :-[
ส่วนคู่หนูลิน ก็คงมีความหวานของพ่อแม่ปนมาเป็นระยะๆ
คู่หนูลิน ดราม่าแน่เลย ความรักระหว่างเพื่อน...  o18

อยากลองคิดๆดูแล้ว ตระกูลนี้จะไม่มีทายาทสือทอดแล้ว  :a5:
เพราะแต่ละคนก็มี สามีและภรรยาเป็นผู้ชายหมดเลย
ใครจะมาสืบทอดล่ะ งานนี้!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 30-10-2012 19:48:18

ใจหายอ่ะ จบแล้วหรอเนี๊ยะ :monkeysad:
ชอบตอนที่หนูลินจะคลานอ่ะ
ลุ้นไปกะน้ำฟ้าและคุณตะวันด้วยเลย o13

อยากอ่านเรื่องหนูลินตอนโต ว่าจะน่ารักน่าชังเหมือนตอนเล็กๆมั้ยอ่ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ooopimmyooo ที่ 30-10-2012 20:17:52

ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ รักนิยายเรื่องนี้มากกก
ขอบคุณมากค่ะ ♥

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 30-10-2012 21:05:15

พระจันทร์ดวงน้อย x พี่อาทิตย์ดวงโต  หรือ  ภาคหนูลินเวอร์ชั้นตอนโต
เอาทั้ง2เรื่องเลยได้มั้ยอ่าาาาาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 30-10-2012 22:51:24

ไม่อยากให้จบเลย ปร้ายังหลงความน่ารักของหนูลินอยู่ ^^
ปาปาตะวันก็เวลาจะหวานก็น้ำเน่าไม่แพ้ใครเหมือนกันเนอะแม่ฟ้า
ขอบคุณมากนะค่ะคนแต่ง เรื่องนี้น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 30-10-2012 23:24:43

โอ้ยยยยยย หวานน้ำตาลเรียนคุณพี่ ฮ่าาาาาา


คู่ไหนก็ได้ชอบทั้งสองคู่เลย. แต่แอบคิดเบาๆ ว่าน้องลินตัวน้อยเป็นเมะ หรือเคะ 55

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 31-10-2012 19:23:23

 :a5: รู้สึกเราจะเข้ามาอ่านช้ามากก รู้สึกใจหายจังที่เรื่องนี้จะจบแล้ววว T^T
รอตอนต่อไปกับตอนพิเศษจ้าา

ปล.ขอให้หนังสือไม่แพงเถอะ สาธุ~  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 31-10-2012 19:56:40

มามะ คิดถึงหนูลิน  :-[  ตอนพิเศษเยอะๆน้าาาาา  ทำหนังสือด้วยหล่ะ 555  :call: :call:  :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: cake171238 ที่ 31-10-2012 21:18:33

รอฉากฮันนีมูนนนน


เรื่องต่อไปอยากอ่านน้องพระจันทร์อ่าา :oo1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 31-10-2012 23:32:51

ขอขอบคุณผู้แต่งเหมือนกันที่ทำให้เรามีความสุข
อ่านไปยิ้มไป และสุดท้ายรอติดตามตอนพิเศษนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 01-11-2012 23:17:04

 :pig4:  มาก ๆ ค่ะ

รอคู่พิเศษทั้ง 2 คู่นะคะ  หรือจะ+ คู่หลักด้วยก็ได้นะ   :m13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 01-11-2012 23:31:00

ว้าว พ่อแม่ลูก Happy Ending
รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: pita ที่ 02-11-2012 12:49:52

แอร้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  หวานเว่อร์ อ่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 03-11-2012 11:04:24

จบแล้ว  :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: thetine ที่ 03-11-2012 11:50:59

ฝากนิยายผมหน่อยนะครับ  :o8:
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35506.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35506.0)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: thetine ที่ 03-11-2012 12:00:01

รบกวนฝากผลงานเรื่องแรกของผมด้วยนะครับ

หยิ่งนักรักซะเลย นิยายแนวเด็กมอปลายครับ ใครชอบแนวนี้ฝากใว้พิจารณาด้วยนะครับ 
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35506.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35506.0)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 03-11-2012 18:14:33

รอเล่มคุณแม่จ้า รอพระจันทร์กับหนูลินด้วย

อ๊ายยย ตอนจบน่ารักเนอะ

เขินนนแทนน้ำฟ้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: EARTHYSS :) ที่ 03-11-2012 18:34:45

ตอนอ่านแรกๆก็หามรุ่งหามค่ำ แล้วก็แอบปันใจไปให้นิยายเรื่องอื่น
บอกตรงๆว่าไม่ค่อยได้อ่านช่วงกลางๆ แต่พอกลับมาอ่านรู้สึกอบอุ่นหัวใจแปลกๆ
สุดท้ายหนูลินก็มีพ่อกับแม่ซะที กว่าจะรักกันได้ลุ้นแทบแย่
รออ่านตอนหนูลินจ่ะ น่ารักน่าดู แต่สปอยล์เหมือนจะดราม่าหรือป่าวเนี่ย
เคะทั้งแม่ทั้งลูก 555555 พระจันทร์ก็น่าอ่าน เรื่องนี้จบ ก็คือจบ
แต่คนเขียนยังต้องมาแต่งให้อ่านอีกนะ ยังรอนะคะ :)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: DoubleBass ที่ 04-11-2012 02:14:34

สนุกมากเลยจ้า  o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 04-11-2012 02:22:25

หลังจากอ่านดราม่าช่วงแรกๆมาซะหลายตอน
พอมาเจอตอนนี้ ถึงกับกรี๊ดไม่หยุดเป็นคนบ้าไปเลย
ฮ่าๆๆๆ เพลงจบนี้น่าเคยฟังผ่านๆเหมือนกันมั้งชื่อคุ้นๆ
แต่เพิ่งเคยอ่านเนื้อเพลงจริงๆจังๆคราวนี้เอง
มันใช่และตรงกับเรื่องนี้มากเลย ความหมายดีมากๆ
แล้วก็ชอบประโคนนี้ของตะวันมาก.....
“นะฟ้า...  ช่วยมาอยู่...  เป็นท้องฟ้าให้กับฉัน  ให้ตะวันดวงนี้ได้มีที่อยู่ของมันเองเสียที...”
อ่านแล้วถึงกับลงไปนอนกรี๊ด ดิ้นไปดิ้นมาเลย ฮ่าๆๆ
ถ้าพระเอกไม่ชื่อตะวัน และนายเอกไม่ชื่อฟ้า คงใช้ประโยคนี้ไม่ได้
(ก็เปลี่ยนไปใช้ประโคยอื่นเซ่>>>เสียงแววของใคร?)

ส่วนเรื่องของคู่อื่น อยากได้ทั้งสองคู่เลยน้า (โลภ!!)
อันที่จริงอยากได้คู่หมอการณ์ แล้วก็คู่พี่หมอกด้วยนะ (โลภมากๆ!!!)
แต่ถ้าให้เลือกคู่ไหนก่อน ก็อยากได้คู่น้องพระจันทร์นะ
เพราะดูจะน่ารักดี ส่วนเรื่องหนูลินตอนโตดูจะเศร้าๆไงไม่รุ้
แล้วอีกอย่างเราจิ้นไว้ว่าหนูลินเป็น"เมะ"อ่ะ
แต่พออ่านสปอยล์เล้วรุ้สึกเหมือนหนูลินจะเป็น"เคะ"ซะงั้น
เลยแอบผิดหวังอยู่ เพราะคิดว่าหนูลินโตมาจะหล่อเท่ห์เหมือนปะป๊า
แต่ก็อบอุ่น ใจดี แฟมิลี่แมน นิสัยเหมือนคุณแม่อ่ะน้า

ยังไงจะรออ่านตอนหน้านะ
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 04-11-2012 04:19:17

จะรอตอนพิเศษนะครับ คงคิดถึงแม่ฟ้าแย่เลยรีบมานะคนรอเต็มเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 04-11-2012 05:30:12

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: NIGHTMARE LIKE YAOI ที่ 04-11-2012 10:39:37

หวานมากค่ะ รอตอนพิเศษนะคะ   :-[  :-[  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 06-11-2012 13:18:35

ตอนพิเศษค่าาาาาาาาารอตอนพิเศษอยู่นะ
อยากอ่านตอนงานแต่ง :haun5: :haun5: และถ้ามีตอนเข้าหอ :haun4: :haun4: ด้วยจะดีมากเลยล่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: อากาศใต้ผ้าห่ม ที่ 07-11-2012 15:53:17

ตอนพิเศษนี่ ขอตอนพิเศษของฝรั่งกับคุณหมอเด็ก
ธาดาหมอก ตะวันน้ำฟ้า สรุปทุกคู่ ไม่ได้หรอ? ๕๕๕๕
 :-[

ส่วนหนูลินตอนโตเอาไปเขียนเป็นตอนพิเศษยาว ๆ (เรื่องใหม่นั่นแหละ)  :laugh:

ส่วนพระจันทร์เป็นเด็กออฯอย่าไปทำอะไรน้องแกเลยน่าสงสาร  :sad4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: RoseBullet ที่ 08-11-2012 15:25:09

เป็นตอนที่อ่านแล้วชื่นใจมาก บรรยากาศอบอวลไปด้วยความสุข
ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้า พ่อแม่ลูกปู่ย่า
โดยเฉพาะตอนนี้ที่โฟกัสไปที่พ่อแม่ลูกสุขสันต์ โอ๊ย อะไรจะน่ารักขนาดนี้
อ่านไปเขินไปยิ้มไปตลอด ตะวันก็กล้าที่จะหวานใส่ น้ำฟ้าก็พูดตรงๆไม่มีกั๊ก
หนูลินที่คอยมาปวนเปี้ยนต้วมเตี้ยมอยู่ข้างๆก็น่าจับมาฟัดซะจริงๆ บรรยายได้เห็นภาพมากเลยค่ะ
รู้สึกใจหายอีกคนที่เรื่องใกล้จะจบแล้ว หวังว่าจะได้เห็นหนูลินเวอร์ชั่นเด็กน้อยไปโผล่ในเรื่องอื่นอีกเนอะ
คู่ต่อไปอยากอ่านเรื่องของพระจันทร์กับคุณสุริยะค่ะ ตอนนี้กำลังค้างคากับคู่นี้ที่สุดแล้ว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: iLmbkginvsv ที่ 10-11-2012 04:36:38

อยากอ่านคู่อาทิตย์กับพระจันทร์อ่ะ  มาก ๆ 
จะรอติดตามนะครับ 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: makilu ที่ 10-11-2012 23:00:01

อยากอ่านตอนต่อไปอ่าาาา :z3:
เอาคู่ยะกับน้องจันทร์ รีบๆมาลงเถอะนะอิอิ o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin_23 ที่ 16-11-2012 19:14:46

อยากอ่านตอนพิเศษแล้วค่ะๆ
รอนะค่ะ :really2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 16-11-2012 22:54:57

มารอคุณมาม๊าน้า คิคิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: harumi ที่ 21-11-2012 20:08:41

หายไปเลยอ่ะ :m15:


ยังรอตอนพิเศษอยู่นะ :impress:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: nan-nan ที่ 21-11-2012 20:39:28

เมื่อไหร่จะมาต่ออิีกอ่ะคะ  รออยู่น้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: askmes ที่ 22-11-2012 04:19:43

รอร๊อรอ ..รอหนูลินอยู่คร๊าบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 25-11-2012 01:03:55

 :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 25-11-2012 04:59:21

ดั๊นดันนนนนนน!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 30-11-2012 00:03:28

 :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 30-11-2012 10:50:58

ผลักๆๆๆๆ :z2:   ดันๆๆๆ  :z10:  จิ้มๆๆๆ :z13: :z13:

มาคอยตอนพิเศษ :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 30-11-2012 11:00:29

คิดถึงหนูลินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: LiTTlE [A] ที่ 30-11-2012 11:49:32

อยากอ่านตอนพิเศษ
อยากอ่านตอนใหม่แล้ว
 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 30-11-2012 13:39:35

 :z2:  เค้าคิดถึงอ่ะ  หายไปไหน  รีบ ๆ  กลับมาเร็ว ๆ  นะ   :m15: :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: nan-nan ที่ 30-11-2012 15:24:50

อยากอ่านตอนใหม่แล้ววววว

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 30-11-2012 18:19:56

จบแล้ววววว
น่ารักได้โล่ห์จริงๆ  :-[
ชอบทุกคนเลยโดยเฉพาะหนูลินน

ตอนต่อไปขอเป็นพี่อาทิย์กะน้องจันทร์น้า   :impress:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 01-12-2012 11:09:17

รอ ร๊อ รอ  คอมซ่อมเสร้จรึยัง เพ่แพท  o11 :o211:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 03-12-2012 19:14:21

 :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 22-12-2012 14:46:47

"คุณแม่ครับผม" สนุกสุดยอดดดด  o13 o13

ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องสนุกๆแบบนี้ให้อ่าน อิอิ :mc4:


 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 22-12-2012 20:32:18

 :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-12-2012 15:57:41

คุณแม่...ครับผม !!!    ตอนพิเศษ...วันสุข




   เช้าวันนี้  รังสิมันต์ตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกโดนอะไรซักอย่างยุกยิกๆอยู่บนอกรบกวนให้ต้องตื่น...  แต่วินาทีที่เขาปรือตาขึ้นมอง  แล้วพบหน้าตาแป้นแล้นพร้อมแก้มอิ่มเต็มกับเหงือกแดงแจ๋ซึ่งเริ่มมีไรฟันโผล่ขึ้นมานิดหน่อย ชายหนุ่มก็ต้องเผยรอยยิ้มรับอรุณมอบให้คนปลุกตัวน้อยในทันที  มีไม่กี่วันหรอกนะที่เขาจะตื่นขึ้นมาด้วยรอยยิ้มมีความสุขขนาดนี้...


“มาปลุกคุณพ่อเหรอครับคนเก่ง...”  ชายหนุ่มพึมพำถามคนเป็นลูก  ก่อนสองแขนจะเอื้อมโอบรัดรอบตัวหนูน้อยมาหอมแก้มไปที  หนูลินที่จั๊กจี้ไรหนวดเลยรีบย่นคอหลบ...


“อ๊าย..เฮ่ะๆ...เฮ่ะ...”  เด็กน้อยหัวเราะเอิ๊กอ๊าก  รังสิมันต์ได้ทีเลยยกจับลูกน้อยนอนลงบนหน้าแข้งแข็งแรงของตัวเอง  แล้วยกขาขึ้นลงทำเป็นรันเวย์เครื่องบิน  ส่งเครื่องบินลำอ้วนตุ๊ให้เหวี่ยงไปเหวี่ยงมา  จนคนเป็นแม่ต้องรีบเขยิบมานั่งข้างๆเพื่อคอยระวังเวลาลูกตัวเองหล่นตุบลงเตียง...


“เอ้า...บินนนน ! ...บินสูงๆเลยคนเก่ง...  ฮ่ะๆ...”  ชายหนุ่มส่งเสียงเชียร์ให้หนูน้อยบินยกใหญ่...  ส่วนตัวเองก็เผลอปลดปล่อยความเป็นเด็กในตัวเองออกมาเต็มที่โดยการหัวเราะเสียงดัง  พร้อมทำหน้าทำตาประหลาดๆใส่หนูน้อยไวโอลินจนเด็กหนุ่มอีกคนชักคันไม้คันมืออยากหยิบโทรศัพท์มือถือมาถ่ายรูปนี้เก็บไว้(แบล็กเมล์)ชายหนุ่มร่างสูงคนนี้จริงๆ...


“...ชอบมั้ยครับ...  เอาอีกมั้ยคนเก่ง...  ไหนตอบก่อนเร็ว... ชอบครับ...”  วลีสุดท้ายรังสิมันต์เอามือไปโค้งหัวลูกชายให้พยักหน้ารับคำตัวเอง...  ก่อนจะยกเด็กน้อยอ้วนปั๊กแต่นุ่มนิ่มไปทั้งตัวเข้ามากอดแนบอก  พร้อมจูบรับอรุณบนแก้มไปเสียอีกหลายที...


“ฟ้า...มานอนนี่เร็ว...”  พร้อมกับที่พูด  ชายหนุ่มก็ยกนิ้วชี้มากระดิกเรียกอีกคนที่ยังนั่งพับเพียบอยู่ข้างๆ  แต่อีกคนกลับย่นจมูกใส่เขาอย่างน่ารักแล้วส่ายหน้าไปมาปฏิเสธ...


“ไม่เอา อย่ามาทำเหมือนผมเป็นปลาโลมานะ...  คุณน่ะ...ยังไม่ได้อาบน้ำเลย...เหม็นจะแย่ผมไม่เข้าใกล้หรอก...”  ระหว่างพูดน้ำฟ้าก็ยกนิ้วโป้งกับนิ้วชี้มาคีบจมูกตัวเองเอาไว้ประกอบคำพูดด้วย  พอเห็นอีกคนประชดเขาด้วยการเอาปากฟัดกับลูกชายน้ำฟ้าก็ยกมือตีเพี๊ยะเข้าให้ที่ต้นขาแกร่งก่อนเอ่ยต่อ  “...อีกอย่าง...คุณ...แม่  ให้มาตาม...  เดี๋ยวพระจะมาแล้วนะ...”  น้ำฟ้าบอก  เขายังคงรู้สึกกระดากปากทุกครั้งที่ต้องเปลี่ยนคำเรียกจาก ‘คุณหญิง’ เป็น ‘คุณแม่’ ตามความต้องการของเจ้าตัว...


   รังสิมันต์หรี่ตามองคนพูดที่เริ่มขยับตัวจะเก็บผ้าห่มให้เขา...  แล้วพอได้จังหวะ  ขายาวใหญ่ของตัวเองก็ทำงานดังใจนึก  ตวัดคนตัวบางที่ไม่ทันระวังตัวให้หล่นปุลงนอนข้างกันอย่างพอดิบพอดี...


“คุณรังสิมันต์ !!”  น้ำฟ้าโอดครวญเมื่อรู้ตัวว่าโดนแกล้งอีกแล้ว...


“พี่ตะวัน...  จะเรียกคุณตะวันหรือพี่ตะวันก็ได้...  เรียกก่อน...แล้วพี่จะปล่อย...”  ชายหนุ่มเริ่มทำตัวเป็นปลาหมึก  มีกี่มือกี่เท้าก็เอาก่ายตัวบางๆจนแน่นหนา  แถมของตัวเองยังไม่พอ  ชายหนุ่มยังหยิบมือหยิบเท้าเล็กๆของคนเป็นลูกไปกอดก่ายคนเป็นแม่เพื่อใช้เป็นตัวประกันเข้าให้อีกคน... 


“คุณรังสิมันต์... ! ฟ้าไม่เล่นแล้วนะ...ปล่อยเร็ว... เดี๋ยวลงไปไม่ทันตักบาตรคุณแม่ท่านจะดุเอานะ...” น้ำฟ้าหน้ามุ่ยแล้วหน้ามุ่ยอีก  ยกคนเป็นใหญ่สุดในบ้านมาขู่แต่ผู้ชายและลูกชายตัวเองกลับนอนหันข้างมองเขาตาแป๋วพอกันทั้งคู่...  ขยับมือขยับเท้ามาสวมกอดเขาเอาไว้ทั้งคู่...  น้ำฟ้าแกล้งทำสีหน้าเหนื่อยใจ  ก่อนจะพลิกตัวหันนอนตะแคงข้างมองอีกคนตอบกลับ...  ดูท่าพ่อลูกคู่นั้นซิ...  อย่างกับฝาแฝดแน่ะ...


“เรียกชื่อเล่นพี่หน่อยสิ...  เรียกรังสิมันต์แล้วมันดูเหมือนฟ้ายังโกรธพี่อยู่...” ชายหนุ่มปรับท่าทีเป็นจริงจัง  พร้อมเอานิ้วใหญ่ของตัวเองไปเกลี่ยแก้มของอีกคนแผ่วเบา...  ผิวเนื้อสากๆของเขาช่างตัดกับผิวของอีกคนอย่างสิ้นเชิง...  ตัวเขาจับตรงไหน จิ้มตรงไหนก็แข็งก็ด้านไปทั่ว  ในขณะที่อีกคนกลับจับตรงไหนก็นิ่ม จับตรงไหนก็นุ่มอ่อนไปเสียทั้งตัว...  แถมยังหอมอีกต่างหาก  พออดใจไม่ค่อยไหวเข้าก็เผลอหอมหัวไหล่เข้าไปที  แต่ปัญหาคือพอได้ลองสัมผัสแล้วกลับหยุดไม่ได้  ต้องขอซ้ำข้างแก้มนุ่มไปอีกสองทีถ้วน...


“คุณตะวัน !!  ...ฟ้ายอมเรียกแล้วนะ  อย่าแกล้งกันอีกเลย  รีบไปอาบน้ำเถอะครับ...  ปล่อยให้ผู้ใหญ่รอนานมันไม่ดีนะ...”  เด็กหนุ่มรีบเอาน้ำเย็นเข้าลูบเมื่อดูทีท่าแล้วว่าตัวเองยิ่งอยู่ยิ่งขาดทุน  เพราะอีกคนก็เอาแต่หากำไรจากเขาเสียจนแทบหมดตัวเลยทีเดียว...


“โอเค...  ยอมไปอาบน้ำก็ได้...  แต่...!  ฟ้ากับลูกต้องรอลงไปข้างล่างพร้อมพี่  ห้ามหนีลงไปก่อน  พี่ตกลงเอาตามนี้...เข้าใจรึเปล่า...”  รังสิมันต์ถาม


“ยังจะต้องการคำตอบของฟ้าอีกเหรอ...  คุณพูดเองเออเองเอาเรียบร้อยแล้วนี่...  คนอะไร...เอาแต่ใจได้เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ...”  น้ำฟ้าตอบแกมแขวะ  แต่อีกคนกลับยักยิ้มมุมปากแล้วเอานิ้วมาคีบแก้มอีกคนแล้วยืดออกเบาๆ


“แล้วคนอะไร... หลอกด่าคนอื่นเก่งเป็นที่หนึ่ง  ปากดี ปากเก่งเป็นที่สอง...  นี่...อย่าหือกับพี่ต่อหน้าลูกเชียวนะ...  เดี๋ยวลูกจะเอาเป็นแบบอย่างแล้วทำตาม...” 


“...คุณก็ห้ามออกคำสั่งใส่ฟ้าต่อหน้าลูกเหมือนกัน  ห้ามลามก  ห้ามลวนลาม  ห้ามเอาแต่ใจ...ห้าม...” 


“พอๆ... พี่ขอไปข้อเดียวแต่ทำไมฟ้าขอพี่เยอะจังเลยฮะ...  นี่เราต้องมีการร่างกฎการอยู่ร่วมกันก่อนแต่งงานกันจริงๆใช่มั้ยเนี่ย...”  รังสิมันต์เอ่ยแนวประชด  แต่น้ำฟ้ากลับเลิกคิ้วน้อยๆแล้วอมยิ้มนิดๆก่อนเอ่ย...


“...ก็ดีสิครับ... ฟ้าจะได้เขียนลงไปว่า...  ห้ามคุณรังสิมันต์เดินเข้าห้องนอนฟ้าหรือเข้าห้องนอนลูกหลังเวลาสามทุ่ม... ต่างคนต่างนอน...”


“...”  น้ำฟ้ายังร่ายกฎของตัวเองยังไม่ทันจบ  มือปลาหมึกยุบยับบนตัวเองก็คลายออกอย่างรวดเร็ว  พร้อมกับแรงหนักน้อยๆบนพุงของเขาที่เกิดจากการที่เจ้าหนูตัวน้อยอ้วนปั๊กกำลังทำท่าแหวกว่ายสายชลอยู่นั้นก็หายไป...   


   รังสิมันต์อุ้มลูกชายออกจากท้องน้อยน้ำฟ้า  ส่วนตัวเองก็รีบลุกขึ้นนั่งฉับ   บิดเมื่อยกล้ามแขนเล็กน้อยทำหน้านิ่งๆแล้วบอกว่า...


“...อีกครึ่งชั่วโมงฉันจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ... เธอกับลูกต้องรอฉันอยู่ที่นี่  ห้ามไปไหน...แล้วเดี๋ยวเราค่อยลงไปพร้อมกัน...”  สั่งกันไว้เสร็จสรรพก็หอมเหม่งแววๆของลูกชายอีกที  จากนั้นถึงค่อยส่งมอบให้อีกคนรับไปอุ้มต่อ...


   น้ำฟ้ากระเถิบตัวลุกขึ้นนั่งไปรับหนูลินมาพักบนตัก  มองชายร่างสูงใหญ่กำยำที่เริ่มจัดการถอดเสื้อถอดผ้าไม่อายฟ้าอายดินเดิมเข้าห้องน้ำไป...   มือข้างหนึ่งยกมาลูบหน้าลูบตาเมื่อรู้สึกว่ามันได้ยินเสียงฉ่าๆออกมาจากใบหน้ายังไงก็ไม่รู้...


“คนบ้า...ไม่มียางอายเลยเนอะหนูลิน...  โตขึ้นห้ามเอานิสัยนี้ของเขามาเด็ดขาดเลยนะรู้มั้ย...”  น้ำฟ้าเสทำเป็นสอนลูก  หนูลินคอตกลงมาเล็กน้อยจึงดูเหมือนหนูน้อยพยักหน้าหงึกรับคำ... 


“อือ...”


“เก่งมาก...!  ลูกแม่ฟ้าเก่งที่สุดในโลกเล้ย...”  เอ่ยชมลูกเพราะหนูน้อยทำตัวได้ดั่งใจเขาจริงๆ...  “ถ้างั้น...เราก็ลงไปข้างล่างกันก่อนเถอะ...  ใครจะไปทำตามคนบ้าอำนาจได้ทุกเรื่อง...  ขืนทำตามบ่อยๆมีหวังคงกดเราจนเคยตัว...เนอะ...”  น้ำฟ้าเอาคนเป็นลูกเข้าพวกตัวเองเสร็จสรรพ   


                หนูลินพ่นน้ำลายพองฟู่ออกมาแลคล้ายลูกปูกำลังพ่นฟองน้ำ...  เด็กน้อยไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลยดูดจุกนมจ๊วบๆคออ่อนซบไหล่แม่ฟ้า  ที่พาเขาค่อยๆย่องออกจากห้องไป...

------------------------------------------   ----- - - - -          -  -----   - - -             --- -         -                 -

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-12-2012 16:01:31

“ฉันว่าขนมที่เหลือนี่เอาห่อใบตองให้หมดเลยแล้วกัน…  ถวายพระให้หมดเลยไม่ต้องเหลือไว้หรอก…”  คุณหญิงดารกานต์กำลังอุ้มหนูลินอยู่ในวงแขนข้างหนึ่ง   ส่วนปากก็บรรชาการน้ำฟ้าให้จัดขนมลงห่อใบตองให้หมด  น้ำฟ้ามีฝีมือทางด้านการทำอาหารและขนมมาก  ยิ่งไปกว่านั้นทั้งด้านงานฝีมือ อย่างใบตองนี่ก็เจียนได้มนสวยยิ่งไปกว่าหล่อนเสียอีก   งานนี้คุณหญิงเลยไว้วางใจปล่อยให้น้ำฟ้าลงมือจัดการทุกอย่างโดยมีหล่อนเป็นคนควบคุมสั่งงานด้วยตัวเองเพียงเท่านั้น…


   ได้ดั่งใจตั้งแต่สามารถเข้าครัวด้วยกันได้แล้ว  ได้คุยกับคนคอชอบทำอาหารเหมือนกัน…  ได้แลกเปลี่ยนความคิดในการพลิกแพลงทำอาหารใหม่ๆ  หล่อนต้องยอมรับว่าไอเดียการผสมผสานและรสนิยมด้านอาหารของหล่อนกับน้ำฟ้าช่างเข้ากันได้ดีอย่างน่าเหลือเชื่อ  อีกทั้งหล่อนยังได้รู้ว่าความจริงแล้วน้ำฟ้าเป็นคนที่มีสัมมาคารวะและเชื่อฟังผู้ใหญ่มากอีกต่างหาก…  ดูได้อย่างวันนี้  หล่อนบอกให้ไปปลุกเจ้าลูกชายตัวดีแล้วรีบลงมาช่วยงาน  เด็กนี่ก็เชื่อฟังขึ้นไปปลุกปุ๊บแล้วก็ลงมาเลย  ทั้งๆที่หล่อนเองก็รู้ดีว่าเจ้าลูกชายน่ะมีนิสัยงอแงเวลาตื่นนอนหนักขนาดไหน…  นี่ก็อุตส่าห์แอบทำมึนส่งอ้อยเข้าปากช้างไปให้…  ไม่อยากจะเชื่อว่าเจ้าเด็กน้ำฟ้านี่จะสามารถลงมาหาหล่อนได้ตรงตามเวลาที่บอกเอาไว้เป๊ะ…  เชื่อฟังอย่างน่าเอ็นดูดีจริงๆ


   ดูๆไปแล้ว...มันก็น่ารักน่าเอ็นดูกันทั้งแม่ทั้งลูกเลยจริงๆนะ...   คุณหญิงพูดพลางก็มองหน้าหลานที่คาบลิ้นแก้มตุ่ย  สายตาก็มองแม่จัดขนมไปด้วยตาแป๋วเลยทีเดียว...


“แหม...คุณหญิงคะ  เหลือไว้ซักชิ้นสองชิ้นไม่ได้เหรอคะ  คุณฟ้าน่ะ...ทำขนมอร๊อยอร่อย...  หนิมอยากกินน่ะค่ะ...  แห่ะๆ”  สาวใช้วัยสาวปากกล้าเอ่ยขอคุณหญิง...  ก็ขนมที่แขกผู้มาอยู่เป็นสมาชิกใหม่ของบ้านทำน่ะ...   อร่อยสุดๆ  หล่อนเคยมีโอกาสได้ชิมหนเดียวเองตอนมาเป็นลูกมือให้คุณฟ้าเธอครั้งแรก  หลังจากนั้นขนมไม่ก็ไม่เคยเหลือมาถึงเธออีกเลย...


“เอ๊...นังนี่...  ขนมเขาทำไว้จะถวายพระ  พูดแบบนี้เดี๋ยวบาปก็กินเอาหรอก...”  คุณหญิงหันไปเอ็ดสาวใช้แบบไม่ได้จริงจังอะไรนัก...  ก่อนจะหันมาพยักหน้าให้น้ำฟ้าเอาขนมที่ห่อเสร็จแล้วลงถาดได้เลย...


“ขอบคุณนะ...  ถ้าหนิมอยากกิน...  ไว้วันหลังเดี๋ยวพี่ค่อยทำให้กินใหม่ก็ได้...”  น้ำฟ้าหันไปบอกสาวใช้ที่ชื่อหนิมอย่างใจดี...  แล้วพอสาวเจ้าเธอได้รู้ว่าจะได้ทานของอร่อยก็ยิ้มแก้มปริ  จนคุณนมที่อยู่ใกล้ๆอดไม่ได้ต้องตีเพี๊ยะลงบนท่อนแขน  โทษฐานแสดงอาการดีใจจนออกนอกหน้ามากเกินควร...


“เรียบร้อยแล้วครับ...   คุณ...แม่...  จะให้ฟ้ายกไปหน้าบ้านเลยมั้ยครับ...”  เด็กหนุ่มหันไปถามคนเป็นใหญ่ในบ้าน   แต่ทว่าเสียงที่ตอบกลับมากลับเป็นเสียงเย็นๆทุ้มๆของใครอีกคน   ที่ใช้เสียงมาก่อนที่ตัวจะมาปรากฎยืนพิงอยู่หน้าประตู...


“ของน่ะเดี๋ยวให้ใครยกไปก็ได้...  ส่วนเธอ...น้ำฟ้า  ฉันบอกให้รอลงมาพร้อมกัน  ทำไมถึงพาลูกลงมาก่อน...  ไม่คิดจะเชื่อฟังกันเลยใช่มั้ย...”  พร้อมกับประโยคสุดท้าย  ชายหนุ่มก็ปราดเข้ามาคว้าท่อนแขนกลมกลึงของน้ำฟ้าเอาไว้อย่างแรง  จนคนเป็นแม่ที่อุ้มหนูลินอยู่ต้องรีบเอามือมาตีเพี๊ยะเข้าท่อนแขนเจ้าลูกชายตัวดีไปสองครั้งรวด


“หยุดเลยตะวัน...  แม่สั่งให้ฟ้าเขาขึ้นไปปลุกลูกแล้วให้รีบลงมาช่วยแม่เอง...  น้องก็แค่ทำตามที่แม่สั่งเขาผิดอะไร  แล้วมือน่ะไปบีบแขนน้องแรงขนาดนั้นน้องก็เจ็บแย่น่ะสิ...ปล่อยมือเดี๋ยวนี้ตาตะวัน...”  สั่งแล้วคุณหญิงก็ปัดแขนลูกชายตัวเองออกจากแขน ‘ลูกชายคนโปรดคนใหม่’ ของหล่อนทันที... 


              รังสิมันต์มีสีหน้าไม่พอใจ  แต่ก็ยอมปล่อยมือจากแขนน้ำฟ้าแต่โดยดี  เด็กหนุ่มก็รีบหลบไปอยู่หลังคนที่ช่วยออกหน้าแทนอย่างรู้งาน...  รังสิมันต์มองท่าทางของมารดาที่ออกอาการแมวหวงก้างกางปีกปกป้องคนที่เคยเกลียดชังอย่างออกนอกหน้าแล้วก็อยากจะขำ   นี่แม่ยังจะจำได้อีกมั้ยนะ  ว่าเมื่อก่อนเคยแช่งชักหักกระดูกน้ำฟ้าไว้ยังไงบ้าง...


“เดี๋ยวนี้แม่ก็เข้าข้างแต่ฟ้า...  ยึดฟ้าเอาไว้คนเดียวแบบนี้ได้ยังไง...  ฟ้าเป็นของผมนะแม่...”


“ใครบอกแก...  เฮอะ...ที่แม่ให้ฟ้าเขาอยู่ที่นี่ก็เพื่อให้เขามาคอยช่วยเลี้ยงหนูลิน  เพราะหนูลินน่ะติดฟ้ามาก...  แล้วเขาไปเป็นของแกอะไรยังไงเมื่อไหร่...  แม่ไม่เห็นรู้เลย...”  คุณหญิงดารกานต์แกล้งทำไม่รู้ไม่เห็น  พอเห็นสีหน้าไม่ค่อยพอใจเป็นอย่างมากของลูกชายที่เพิ่มเป็นสองเท่าแล้วก็รู้สึกสะใจพิลึก  จากนั้นก็ออกปากให้น้ำฟ้าถือถาดขนมออกไปหน้าบ้านพร้อมหล่อน...   “ถือขนมออกไปกับแม่ดีกว่าฟ้า...  อยู่ต่อก็มีคนมาทำอารมณ์เสียใส่  คนเขาจะทำบุญทำทานกัน...”  กระแนะกระแหนลูกชายในไส้ด้วยความหมั่นไส้เกินทน...


   น้ำฟ้าก้มหน้าก้มตาถือถาดขนมเดินตามคุณหญิงดารกานต์จะออกไปจากครัว...  แต่จู่ๆก็โดนร่างสูงใหญ่มายึดถาดขนมไปถือให้เองซะงั้น   แค่นั้นยังไม่พอมือที่ว่างก็เอามาคว้าเอวเขาไปกอดแบบไม่หวั่นหน้าสาวใช้  แม่บ้าน  และแม่ตัวเองที่ทำไม่รู้ไม่ชี้เสียอีกนี่...


   เด็กหนุ่มเดินพลางตัวก็พยายามขัดขืนพลาง  แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก...  เพราะชายหนุ่มร่างสูงเล่นเอารัศมีโกรธข่มเขาเสียจนรู้สึกตัวลีบเล็กไปเลย... 


-------------------------------------------------------------------------


   เมื่อถึงเวลาพระเก้ารูปที่คุณศิลานิมนต์ไว้ก็มาเพื่อรับบาตร...  คุณหญิงดารกานต์แอบเลี่ยงให้รังสิมันต์พาน้ำฟ้ากับหนูลินเข้าไปตักบาตรด้วยกันสองคน  โดยรังสิมันต์จัดการอุ้มหนูลินเอาไว้ตรงกลาง  แล้วถือวิสาสะบวกอาการหน้าตายคว้าจับมือทั้งแม่ทั้งลูกตักข้าวใส่บาตร หนูลินถูกจับยืนบนโต๊ะเพื่อความสะดวกเมื่อเจ้าตัวนิ่มเอาแต่ดิ้นไปดิ้นมาจนคุณพ่อมือใหม่ต้องยอมแพ้  ยินยอมให้เจ้าตัวยุ่งได้ลงยืนด้วยตัวเอง โดยมีเขากับน้ำฟ้าคอยประคองหยิบขนมและของกินอื่นๆลงบาตรพร้อมกับพยายามไม่ให้หนูลินแย่งของตักบาตรพระมาเข้าปากตัวเองด้วย...


   น้ำฟ้าสุดอายแสนอายแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อคราวนี้ทั้งคุณศิลาและคุณหญิงดารกานต์ไม่ออกหน้าทำอะไรเลย   นอกจากคอยช่วยสั่งการอยู่ห่างๆว่าให้เขากับคุณรังสิมันต์ทำอะไรต่อไปบ้าง  เมื่อเวียนใส่ของครบหมดแล้วทั้งหมดก็นั่งยองลงพื้น...  หนูลินครางอืออาตามเวลาพระสงฆ์กล่าวให้พร  ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดู...  จนทั้งเหล่าบรรดาสาวใช้และบอดี้การ์ด  รวมไปถึงเจ้านายอย่างคุณศิลาและคุณดารกานต์ยังต้องถอนหายใจ  แล้วยิ้มให้กับภาพน่ารักๆของครอบครัวเล็กๆ  ที่มีคุณหนูลินเป็นศูนย์กลางความสุขอยู่ระหว่างคุณรังสิมันต์และคนที่เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของครอบครัวอย่างคุณน้ำฟ้าด้วย


   การตักบาตรตอนเช้าผ่านไปด้วยความชื่นมื่นและเต็มไปด้วยความสุขของทุกๆคน...  เสร็จหลังจากนั้นทั้งรังสิมันต์และน้ำฟ้าก็ถูกเรียกเข้าไปพบคุณศิลาและคุณหญิงดารกานต์ในห้องรับแขก  หนูลินตัวอ้วนปั๊กนั่งกัดเป็ดยางของเล่นอยู่บนตักคุณปู่  ข้างขวามีคุณดารกานต์นั่งคอยแหย่เอาเป็ดยางอีกตัวล่อหนูลินให้พยักหน้าหงึกหงักขึ้นลง...  ส่วนตรงโซฟาด้านซ้ายมีฝรั่งผมสีบรอนด์ใส่แว่นสายตายี่ห้อดังนั่งอยู่  ชุดสูทรีดเนี๊ยบกริบ  ตรงหน้าตักมีซองเอกสารวางอยู่มากมาย  น้ำฟ้าเผลอยกมือไหว้ตามมารยาทเพราะเห็นเป็นผู้ใหญ่กว่า  แต่ฝรั่งคนนั้นก็ยิ้มรับพร้อมยกมือรับไหว้เขาด้วยท่าทางที่รู้ว่าคงจะเรียนรู้ประเพณีการไหว้ของคนไทยมาก่อนแน่นอน...


“ตะวันพาน้องมานั่งที่โซฟาฝั่งนี้มา...”  คุณหญิงออกปากพร้อมชี้ไปที่โซฟาฝั่งตรงข้ามกับคุณฝรั่งผมบรอนด์... 


   ชายหนุ่มทำตามคำมารดาว่า  เขาถือวิสาสะโอบเอวน้ำฟ้าจะพาเดิน  แต่อีกคนกลับทำตัวแข็งทื่อไม่ยอมเดิน  เขาก็พอดูออกว่าอีกคนคงจะอายเพราะมีคนนอกอยู่ด้วย  ชายหนุ่มจึงเลื่อนไปคว้ามือของอีกคนมาจับจูงไว้แทน...  เขาพาน้ำฟ้าไปนั่งตรงโซฟาฝั่งมารดา  หนูลินเมื่อเห็นแม่ตัวเองปุ๊บก็ยืดแขนยืดขายื่นเป็ดยางของตัวเองให้แม่...  พร้อมกับตะกายออกจากตักคุณปู่จะให้แม่ฟ้าอุ้มทันที...


   รังสิมันต์จึงเป็นคนลุกไปอุ้มหนูน้อยมาจากตักคุณปู่แล้วยื่นให้คุณแม่ผมยาวรับไปดูแลต่อเอง...   หนูลินอารมณ์ดีตีมือเปาะแปะชอบใจทุกสิ่งอย่างรอบกายไปเรื่อย...  น้ำฟ้าให้เจ้าหนูตัวอ้วนนั่งพิงตัวเองบนตัก  เพราะจะให้อุ้มเอาไว้ตลอดเหมือนเมื่อก่อนก็ไม่ค่อยจะไหวแล้ว  เมื่อตั้งแต่มาอยู่บ้านนี้หนูลินถูกขุนจนกลายเป็นลูกหมูตัวหย่อมไปแล้ว...   ก็ช่วยไม่ได้นี่...ทั้งคุณปู่คุณย่าของเจ้าตัวเล็กเห่อหลานกันใหญ่   


   ส่วนคนที่ปวารณาตัวเองเป็นบิดาอีกคนของเจ้าตัวเล็กนี่ไม่ต้องพูดถึง...  พักนี้เอาแต่สอนลูกเรียกตัวเองว่า ‘พ่อ’ๆ  ไม่ได้หยุด  พอถามว่าทำไมไม่ให้ลูกเรียกว่า ‘ป่ะป๊า’ หรือไม่ก็ ‘แดดดี้’ ล่ะ...  หนูลินชินปากคำนี้กว่าอีก...  รายนั้นก็บอกลูกต้องมีพ่อคนเดียว  ฝึกให้ลูกเรียกเขาว่าพ่อคนเดียวพอ...  ส่วนคนอื่นเขาจะสอนให้ลูกเรียกอย่างอื่นให้หมด...  หนูลินจะต้องมีพ่อคนเดียวคือเขา !  พูดอย่างนี้แล้วยังมาบอกอีกว่า...ไม่ได้เห่อลูกเลยซักนิดเดียวนะ...


“เอาล่ะเดี๋ยวจะเสียฤกษ์...  นี่คือคุณนาธาน  เขาเป็นเจ้าหน้าที่ทะเบียนจากเดนมาร์ก...  แม่เรียกเขามาวันนี้..  ก็เพราะเห็นว่ามันสมควรแก่เวลาแล้วที่หลานแม่...  จะได้มีทั้งพ่อและแม่ครบกับเขาเสียที...”  คุณหญิงพูดจบแล้วก็หันไปยิ้มแย้มกับสามี   รังสิมันต์คิ้วกระตุกเล็กๆ...นึกอยู่แล้วเชียวว่าวันนี้มันแปลกๆ  ไม่รู้ว่าแม่เขามีแผนจะทำอะไรอีก... 


“เอ่อ...หมายความว่ายังไงครับ...  ฟ้า...”  เด็กหนุ่มเอ่ยเสียงเบาๆถาม...  ทว่ากลับได้สายตาเบิ่งกว้างจากคุณหญิงดารกานต์มองกลับมาแทน


“อ้าว...!  ก็ตาตะวันขอฟ้าแต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ...  ก็นี่ไงแต่งเลย...  แม่เอาเจ้าหน้าที่มาจดทะเบียนให้แล้ว...  เดี๋ยวพอจดทะเบียนสมรสเสร็จก็เซ็นสัญญารับหนูลินเป็นลูกบุญธรรมต่อเลยไง...  นี่แม่ให้คุณนาธานเขาเตรียมเอกสารมาให้เรียบร้อยแล้วนะ...”  คุณหญิงกล่าวราวมันเป็นเรื่องเล่าธรรมดาว่า  วันนี้เป็นวันทำบุญบ้านครบรอบหกสิบเก้าปีอย่างไรอย่างนั้น...  ซึ่งคำบอกเล่านั่นทำให้น้ำฟ้านั่งนิ่งอึ้ง  ซักพักใบหูก็เริ่มแดงลามมาที่หน้า...  สุดท้ายก็ได้แต่นั่งเงียบเอาใบหน้าซุกผมลูกตัวเองเสียอย่างนั้น...


“นี่แม่แอบฟังผมเหรอ...!?  แล้วจะจัดงานแต่งทำไมไม่บอกผมล่วงหน้าก่อนละครับ...”  รังสิมันต์ตีคิ้วยุ่งเอ่ยถามมารดา  น้ำฟ้านึกเห็นด้วยในใจอย่างสุดชีวิต...  ใช่ๆไม่ได้ทันตั้งตัวเตรียมใจเลยแบบนี้  เขาก็เขินแย่น่ะสิ...   “...ผมไม่ได้ใส่ชุดหล่อเลยเห็นมั้ยครับ...” 


“...”   ...เอ่อ...  น้ำฟ้าถึงกับหันไปมองค้อนอีกคนวงใหญ่ๆ  แถมเท้าเล็กๆของหนูลินที่เด็กหนุ่มยกถีบเข้าให้อีกต่างหาก...  ...ไม่หล่อนี่มันใช่ประเด็นมั้ย...?


“เอาเถอะน่ะ...  แม่แค่ต้องการให้มันถูกต้องตามกฎหมาย...  ฟ้ากับหนูลินจะได้เปลี่ยนมาใช้นามสกุลของเราเลยไง  เอ้อ...!  แล้วแม่ก็ลืมไปอีกอย่าง...  คุณศิลาไปเรียกนายทะเบียนที่นี่มาด้วยสิ  จะได้ย้ายทะเบียนบ้านเอาชื่อฟ้ากับหนูลินเข้ามาเสียเลย  เร็วสิคุณ...”


“คือ...ฟ้า...  ไม่ขอเปลี่ยน...นามสกุลได้มั้ยครับ...”  คุณดารกานต์ที่กำลังเร่งสามีให้โทรศัพท์ไปเขตยิกๆถึงกับหน้าย่นเพราะถูกขัดใจ...  สาวใหญ่ของบ้านหันมองอนาคตลูกบ้านอย่างขัดใจ  แล้วถามทางสายตาประมาณว่าต้องการคำอธิบายมากกว่านี้อีก...  “คือ...  ฟ้ายังอยากใช้นามสกุลเดิมของฟ้าเอง...  เพราะ...ฟ้าไม่อยากให้นามสกุลของฟ้า...ต้อง...”


“หายไป...ใช่มั้ย...”  รังสิมันต์พูดต่อรู้ใจ...


“แอ๊...งืม...งา....”  หนูลินก็ร้องขานรับออกมาเช่นกัน... 


   เด็กหนุ่มพยักหน้าเบาๆแล้วก้มหน้าไม่พูดอะไรต่อ...  นึกหวั่นๆอยู่ในใจว่าไปเผลอขัดใจคุณหญิงใหญ่ของบ้านให้โกรธขึ้นมารึเปล่า  เขาไม่อยากเจออารมณ์นั้นของหญิงสาวเลยจริงๆ...  แต่ทว่าเสียงต่อมาที่ได้ยินกลับเป็นการถอนหายใจของคุณศิลากับน้ำเสียงเอื้อเอ็นดูที่ถามคำถามเขาแทน...


“ไม่เปลี่ยนนามสกุลก็ไม่เป็นไร...  แต่ฟ้าจะย้ายมาอยู่กับพ่อกับแม่ที่บ้านนี้มั้ย...” 


“คือ...ฟ้า...”


“เธอบอกแม่แล้วนะ...  ว่ายกโทษให้แม่แล้ว...  แล้วก็จะยอมให้แม่เลี้ยงหลานด้วยนะ...”  คุณหญิงดารกานต์อดไม่ได้ต้องขอแถมต่อจากสามี


“ฟ้าไม่ได้ห้ามให้คุณแม่เลี้ยงหนูลินนะครับ...  คือ...ฟ้า...”


“นะฟ้า...  มาอยู่ฉัน...  อยู่กับพี่ที่บ้านนี้นะ...  เรามาช่วยเลี้ยงหนูลินด้วยกัน...”   และจบท้ายการกดดันด้วยชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่มองเขาตาละห้อยพอกันกับเจ้าหนูตัวน้อยบนตัก...  ทำยังไงดีล่ะ...เขาแพ้ลูกอ้อนคูณสองแบบนี้เสียด้วยสิ... 


“...ก็...งั้นก็... ตกลงครับ”  ถึงจะตอบเบาสุดเบา  แต่เสียงปรบมือเปาะแปะที่ดังมาจากสาวใช้สองสามนางใกล้ๆก็ช่วยแร่งสีเลือดบนใบหน้าน้ำฟ้าได้ดีเลยเกิน...


“เยี่ยมมาก !!  งั้นคุณทะเบียน...  จดเลยค่ะ...  บ่าวสาวพร้อมแล้ว...”  แม่งานใหญ่เจ้ากี้เจ้าการเร่งนายทะเบียนยิกๆ  หล่อนยิ้มแก้มปริดีใจ  พอหันมองหลานตัวน้อย  หลานตัวน้อยก็ส่งยิ้มหวานให้อีกแน่ะ...  สงสัยจะรู้ว่าวันนี้เป็นวันแห่งความสุขของทุกๆคนสินะ...  อารมณ์ดีใหญ่เลยหลานย่า...


   นายทะเบียนพอได้รับสัญญาณก็รีบหยิบเอกสารมาวางเรียงลงบนโต๊ะตรงกลาง   เอกสารส่วนใหญ่เป็นการบรรยายข้อกฎหมายต่างๆนานามากมาย  น้ำฟ้าฟังแล้วก็ได้แต่ฟังผ่านเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไป...  เด็กหนุ่มประคองตัวเด็กน้อยที่เริ่มซนไม่ค่อยไหว  จึงส่งให้คุณย่าของเจ้าตัวเล็กจัดการต่อ... 


   นายทะเบียนจากแดนไกลอธิบายมาจนกระทั่งถึงขั้นตอนสุดท้ายที่ทั้งรังสิมันต์และน้ำฟ้าต้องจรดปากกาลงบนใบทะเบียนสมรสคู่กัน...   แต่ทันใดนั้นก่อนที่ทั้งสองจะได้จรดปลายปากกาลงบนกระดาษ...  เสียงเล็กๆแหลมเกินชายของคนคุ้นเคยของน้ำฟ้าก็ดังมาแต่ไกล...


“เดี๋ยวก๊อนนนนนน...  จะแต่งได้ยังไงกันครับเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวยังมากันไม่ครบเลยนะ...”  คุณหมอณัฐกานต์ตัวน้อยถลาผ่าเข้ามากลางวง...  และไม่ใช่เพียงแต่คุณหมอเด็กเท่านั้น  เบื้องหลังยังมีกลุ่มคนอีกสี่ห้าคนเดินตามมาด้วย...  นำมาก่อนด้วยคุณหมอกที่ควงม่านน้องสาวเดินเข้ามา  และด้านหลังก็มีคุณธาดากับพ่อเลี้ยงโตยธรที่เดินคุยอะไรกันมาก็ไม่รู้...


“หมอกานต์  พี่หมอก...  น้องม่าน...!  มากันได้ยังไงครับ...  คุณธาดากับคุณโตยธรด้วย...”  น้ำฟ้าส่งเสียงทักแล้วรีบลุกไปหาเพื่อนอย่างดีใจ...  ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่  เขาได้เจอกับเพื่อนแทบนับครั้งได้เลยทีเดียว...


“ก็ลูกน้องคุณรังสิมันต์น่ะสิ...  ไปตามมา...  ไม่บอกล่วงหน้าอะไรเลยนะ...  แต่งสายฟ้าแล่บขนาดนี้...  ถามจริง...ท้องก่อนแต่งรึเปล่า...”  คุณหมอกแซวอย่างคะนองปากหลังจากยกมือไหวผู้ใหญ่ที่อยู่ ณ ที่นั้นเรียบร้อย...


“พี่หมอก..!!  พูดอะไร...”


“นั่นน่ะสิพี่หมอกถามอะไรแปลก...  คู่พี่ฟ้าน่ะท้องก่อนแต่งล้านเปอเซ็นต์...  หลักฐานก็มีทนโท่ออกมาดิ้นดุกดิกจนจะขวบนึงแล้วน่ะ...  พี่ไม่เห็นเหรอ...”  ม่านพูดต่อ...


“น้องม่าน...!”  ขมวดคิ้วใส่คนพี่เสร็จก็หันมาขมวดคิ้วใส่คนน้องต่อ  “นี่จะแซวให้แก้มแตกให้ได้เลยใช่มั้ย...”


“เอ้า...  อายอะไร...  ไม่ต้องเขินหรอกน่า...  มีแต่คนกันเองทั้งนั้น...  พวกเรารู้และเข้าใจเรื่องราวของแกดี  ว่านี่น่ะคืองานแต่งแกหลังจากที่แกหอบลูกหนีไปอังกฤษตั้งหลายปี  คุณสามีเพิ่งง้อสำเร็จเลยได้แต่งกันเนี่ย...ฮ่าๆ”


“ไม่จริง !”  น้ำฟ้าตีเพื่อนดังเพี๊ยะโทษฐานแต่งชีวิตจริงคนอื่นมั่วซั่ว...  คุณหมอกานต์และคนอื่นๆเลยฮาครืน...


“ไอเพื่อน...  แต่งงานนี่ไม่คิดจะบอกกันเลยใช่มั้ย...  เอาเปรียบนี่หว่า...  แกไปกินของฟรีงานแต่งฉันได้...แต่จะห้ามไม่ให้ฉันมากินของฟรีงานแกเหรอวะ...”  โตยธรเดินมาตบไหล่เพื่อนพลางเอ่ยเย้าขำๆ...  แต่เพื่อนร่างสูงกลับปัดมือเขาทิ้งพร้อมบอก


“ถามแม่ฉันสิ...  ฉันก็เพิ่งรู้เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วนี่แหละว่าวันนี้คืองานแต่งงานของตัวเอง...”


“ถึงงั้นก็เถอะครับ...  ยังไงพวกผมก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ...  รักกันนานๆนะ...  แล้วก็...ขอให้หนูไวโอลินโตวันโตคืน...”  คุณธาดาเอ่ยบอกรังสิมันต์พร้อมยื่นมือไปข้างหน้า   รังสิมันต์ลุกขึ้นแล้วจับมือตอบรับไมตรีพร้อมบอก...


“ขอบคุณมากครับ...คุณก็เช่นกัน...  ได้ข่าวว่า...ปีนี้จะเปิดบริษัทย่อยเพิ่มด้วยใช่มั้ย...  ขอให้กิจการรุ่งเรืองแบบนี้ทุกปีนะครับ” 


“นี่รีบมากะทันหัน  ไม่งั้นจะได้พาทีมกล้องของบริษัทมาเก็บภาพบรรยากาศให้คุณด้วยนะ...  เสร็จแล้วจะไปอัดทำเป็นอัลบั้ม  เป็นของขวัญวันแต่งงานไง...ดีมั้ยครับ...” 


“ไม่เป็นไรหรอกครับ...  แค่คุณมาแสดงความยินดี  ผมก็ขอบคุณมากแล้ว...” ชายหนุ่มตอบกลับด้วยความจริงใจ... ก่อนจะเหลือบมองไปทางน้ำฟ้าที่กำลังตื่นเต้นอยู่ในหมู่เพื่อนๆที่โผล่มาแสดงความยินดีแบบไม่ทันให้ตั้งตัว...


          คุณศิลาเป็นคนเอ่ยบอกให้เด็กๆรุ่นลูกทั้งหมดได้นั่งลงประจำที่ที่ถูกจัดเพิ่มขึ้นมาให้...  เนื่องเพราะภรรยาผู้เป็นใหญ่เร่งยิกๆเพราะกลัวจะเสียฤกษ์จดทะเบียนของลูกชายคนรอง...  คราวนี้เมื่อมีสักขีพยานพร้อมพรัก  นายทะเบียนผู้เดินทางมาไกลแสนไกลถึงได้ทำหน้าที่ของตัวเองจนสำเร็จลุล่วงไปเสียที...   


           นายทะเบียนสายเลือดเดนมาร์กสอบถามความสมัครใจและความยินยอมของทั้งน้ำฟ้าและรังสิมันต์  ว่าพร้อมที่จะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตหรือไม่   เมื่อทั้งคู่ตอบรับคำถามนั้นด้วยรอยยิ้ม  ...ใบทะเบียนสมรสจึงถูกเซ็นต์ชื่อข้างกันเรียบร้อย... หลังจากนั้นหนูลินก็ได้รับชื่อผู้ปกครองคนใหม่เพิ่มอีกหนึ่งคน...  และไม่รู้เป็นเพราะอะไร...  เจ้าหนูตัวจ้ำม่ำถึงได้อารมณ์ดีหัวเราะเอิ๊กอ๊ากไม่มีร้องเลยซักแอะ...แม้จะอยู่ในสถานที่ท่ามกลางคนพลุกพล่าน...  ซึ่งไม่ใช่นิสัยปกติของหนูน้อยไวโอลินเลยที่จะไม่มีงอแงใส่ผู้ปกครองแบบนี้...


          หลังจากนั้นมาคัส  ไบรอันก็ถูกนายใหญ่ของบ้านบอกให้ขึ้นไปเอาหล่องกำมะหยี่สีเลือดนกออกมา  รังสิมันต์และน้ำฟ้าถูกบอกให้นั่งลงตรงหน้าผู้ใหญ่ทั้งสอง...  เนื่องจากน้ำฟ้าไม่มีฝ่ายผู้ใหญ่เลยซักคนเดียว... คุณหญิงดารกานต์จึงดี๊ด๊าเป็นพิเศษที่จะขอเป็นผู้ปกครองฝ่าย ‘เจ้าสาว’ ด้วยตัวเอง...  ด้วยเหตุผลเพราะอยากทำหน้าที่เรียกสินสอดจากเจ้าบ่าวมานานแล้ว...  แถมยังบอกอีกว่าหากคุณศิลาและรังสิมันต์หาสินสอดมาให้หล่อนพอใจไม่ได้...  หล่อนจะไม่ยอมให้ทั้งคู่เข้าหอด้วยกัน...  และนั่นก็ทำให้รังสิมันต์กระซิบบอกบิดาว่าให้ยกบ้านทั้งหลังเป็นสินสอดให้แม่เขาไปเลย...  แต่คำตอบที่ได้ก็คือบ้านหลังนี้บิดาเขายกเป็นสินสอดขอมารดาชิงตัดหน้าเขาไปเสียแล้ว...


          หลังจากนั้นคุณศิลาจึงได้บอกให้มาคัสไปเอาหล่องที่ว่ามา...  มันมีขนาดเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าแบบไม่กว้างมากนัก...  แล้วเมื่อคุณศิลาเปิดออกมา  ด้านในก็เป็นแหวนกลมทรงผู้ชายสามวง  โดยที่หัวแหวนแต่ละวงแต่งเป็นทรงสี่เหลี่ยม  โดยตรงกลางมีกังหันเล็กๆสีทองล้อมรอบด้วยอัญมณีเม็ดเล็กสีต่างกันทั้งสามวง...   คุณศิลาหยิบแหวนวงตรงกลางขึ้นมาก่อนจะเอ่ย...


“ถ้างั้นผมจะเอาแหวนกังหันนี้เป็นสินสอด...  คุณพอใจมั้ย...”  คุณศิลาเอ่ยถามภรรยา...  คุณหญิงดารกานต์แย้มยิ้มให้ก่อนพยักหน้า


“...ฉันพอใจค่ะ...  แล้วหลังจากนี้ทรัพย์สินส่วนแบ่งต่างๆที่ฉันมี   ฉันจะแบ่งให้เธอเพิ่มด้วย  เพื่อเป็นขอโทษ...และขอบคุณ...ตกลงรับนะ...”  คุณหญิงเอ่ยบอกแล้วรวบรัดจัดการให้ในคราวเดียว... 


           คุณศิลาหัวเราะอารมณ์ดี  ก่อนจะยื่นแหวนไปให้น้ำฟ้าแล้วอธิบายว่า...


“แหวนสามวงนี้...  พ่อให้ร้านทองที่ฮ่องกงเป็นคนทำให้  เป็นแหวนกังหันที่จะช่วยพัดให้เงินไหลมาเทมา  กิจการรุ่งเรือง...  ตัวอัญมณีที่ล้อมกังหันนี้พ่อสั่งทำตามราศรีเกิดของลูกสามคน...  ของตะวันเกิดราศรีมังกร  พ่อจึงให้เขาล้อมด้วยเพชร...  เราจะแข็งแกร่งดุจเพชรนี้...  วงนี้พ่อให้น้ำฟ้าใส่ให้พี่เขานะลูก...”   พูดจบคุณศิลาจึงวางแหวนลงในมือของน้ำฟ้าแล้วเอ่ยต่อว่า  “...ส่วนวงที่จะให้ตะวันใส่ให้น้อง...  เป็นแหวนของแม่เขานะลูก...”


“ฟ้าเกิดราศีมีน...  โชคดีที่แม่มีแหวนของคุณย่าทวดอยู่  มันเป็นอความารีนน้ำงามเชียวล่ะ  สีฟ้าเข้มไร้ตำหนิ  เป็นหินตระกูลเบอริล  ตัวทองอาจจะดูเก่าหน่อยนะเพราะแหวนวงนี้อายุเยอะแล้ว...”  คุณหญิงพูดพลางขำน้อยๆ  ก่อนจะเปิดประเป๋าถือของตัวเองที่อยู่ใกล้ๆ  แล้วหยิบกล่องแหวนกำมะหยี่สีเขียวออกมา  ก่อนจะเปิดฝากล่องแล้วหยิบแหวนยื่นให้ลูกชาย...   “...แม่ให้เขาไปล้อมเพชรใหม่   แล้วก็ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว...  มันมีคุณค่าทางจิตใจกับแม่มาก  เก็บรักษาไว้ให้ดีนะฟ้า...  แม่ให้...  เอ้าตะวันรับไปใส่ให้น้องนะลูก...”  คุณหญิงดารกานต์ทอดเสียงอ่อนโยน  สายตามองน้ำฟ้าเป็นลูกชายคนที่สี่ได้อย่างสนิทใจไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้   แหวนวงนี้เรียกได้ว่าเป็นแหวนประจำตระกูลของหล่อนเลยทีเดียว...  แต่ไม่รู้ทำไม  ถึงได้อยากให้น้ำฟ้านัก... 


   ส่วนเด็กหนุ่มผมยาวเงยมองหน้าผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงโซฟา  น้ำตามาเอ่อคลอที่หน่วยตาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้  เขากระพุ่มมือยกขึ้นไหว้แล้วก้มลงกราบที่ตักของหญิงสาวที่แทนตัวเองว่า ‘แม่’ กับเขา...  น้ำฟ้าก้มลงกราบด้วยความขอบคุณและขอขมาในคราวเดียวกัน  เขาเองก็ทำอะไรไม่ดีไว้กับคนคนนี้เยอะแยะมากมายเหลือเกิน


“ฟ้าไม่ได้ยินคำว่า ‘ให้’ จากแม่มานานมากแล้วนะครับ...  ฟ้าขอโทษในทุกสิ่งที่ฟ้าเคยล่วงเกิน  ทั้งจากวาจา  และการกระทำทุกอย่าง  ฟ้าขอโทษนะครับ...แม่...”  เด็กหนุ่มเอ่ยขอขมาด้วยความจริงใจ


   คุณหญิงพยายามใจแข็งบังคับไม่ให้น้ำตาจากความซาบซึ้งใจไหลออกมาให้เปื้อนเมคอัพบนหน้า  คุณหญิงวางมือลงบนศีรษะกลมทุยแล้วสางปอยผมให้น้ำฟ้าเบาๆ  ก่อนจะเอามือเชยคางน้ำฟ้าวางบนตักแล้วเกลี่ยผมที่ยุ่งทัดหูให้...


“ฟ้าเคยบอกแม่ไม่ใช่เหรอ...  ว่าอดีตที่เลวร้ายบางทีจำไปก็ไม่ได้อะไร...  อดีตของเราสองคนมันอาจจะไม่ดี  ...แม่ก็เลยไม่จำ...  แม่ลืมมันไปหมดแล้ว...  ตอนนี้แม่รู้แค่...  สิ่งที่แม่ได้จากอดีตอันเลวร้ายพวกนั้นคือบทเรียนราคาแพง...  แพงขนาดที่ว่าแม่ต้องจ่ายด้วยลูกชายทั้งคนของแม่ไป...   แต่ว่าอีกสิ่งที่แม่ได้ทดแทนมันก็แพงพอกัน  เพราะแม่ก็ได้ลูกชายที่น่ารักเพิ่มมาอีกคนไง...  เราสองคนขอโทษกันมากเกินไปแล้ว...  เรามาเริ่มต้นกันใหม่...  ตกลงมั้ย...”  คุณหญิงแตะแก้มน้ำฟ้าด้วยสองมือ  เด็กหนุ่มพยักหน้ารับอย่างว่าง่ายแล้วยิ้มหวานจากใจให้ ‘แม่’ ใหม่อีกคน...   


   ตัวเขาเองก็ต้องเสียพี่สาวไปทั้งคนในอดีตครั้งนั้นเช่นกัน...  แต่ว่าตอนนี้เขาเองก็ได้ของแพงกลับมาไม่ต่างกัน  หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ  เพราะเขาได้มาทั้งลูกชายที่น่ารัก...  คนที่จะมาร่วมแชร์ชีวิตที่เหลือไปด้วยกัน  แล้วแถมยังได้พ่อกับแม่ใหม่  เรียกว่าเขาได้ครอบครัวอบอุ่นครอบครัวใหม่มาทดแทนเลยทีเดียว... 


“แม่ครับจับนานเกินไปแล้ว...ปล่อยฟ้าได้แล้วนะแม่...  ผมจะได้ตีตราจองไว้ซักที...”  ชายหนุ่มเอ่ยแกล้งหงุดหงิด...  ดีใจที่แม่กับน้ำฟ้าเข้ากันได้ดี...  ดีจนมากกว่าที่คาดเอาไว้หลายเท่าเสียด้วย...  ตอนนี้แม่แทบจะลืมไปแล้วละมั้งว่ามีลูกชายอยู่อีกคนชื่ออาทิตย์และตะวัน  เพราะวันๆเอาแต่เรียกหาน้ำฟ้าไม่ได้หยุดเลยทีเดียว


“อะไรตะวัน...  ทำเป็นหวง  เชอะ...  นี่แม่อนุญาตให้แต๊ะอั๋งน้องได้วันนึงนะ...  แต่ห้ามมากกว่าจับมือนะยะ...” 


   คุณหญิงดารกานต์ขู่พลางชี้หน้าใส่ลูกชายที่ยักคิ้วกวนอารมณ์กลับ...  ชายหนุ่มยื่นมือไปคว้าเอามือของน้ำฟ้ามาจากตักมารดา...  แล้วบรรจงสวมแหวนอความารีนล้อมเพชรให้  ระหว่างทางมันมีสะดุดบ้างแต่ในที่สุดชายหนุ่มก็สวมแหวนให้น้ำฟ้าได้เรียบร้อยพอดี  เด็กหนุ่มกำลังจะชักมือกลับมายกไหว้ขอบคุณ  แต่ก็ทำไม่ได้เมื่อจู่ๆชายหนุ่มร่างสูงตรงหน้ากลับคว้ามือเขาไปบรรจงจูบที่หลังมือเสียอย่างนั้น...


“...มากกว่านี้ผมก็ทำมาแล้วนะแม่...”  เย้ยมารดาตนเองเสร็จก็ทำท่าจะเลยจากหลังมือมาเป็นข้างแก้ม  ดีที่ฝ่ามือมารดายกมาคั่นเอาไว้ทัน...


“มัวแต่แกล้งน้องอยู่นั่น จะได้ใส่แหวนมั้ยตะวัน...  เดี๋ยวแม่ก็สั่งหย่าเสียเลยลูกคนนี้...  ฟ้าแก้มแดงหมดแล้วไม่เห็นเหรอ...”  คุณหญิงออกโรงปกป้องลูกชายคนใหม่อย่างออกหน้าออกตามากจนลูกชายแท้ๆอยากจะปล้ำร่างบางๆตรงหน้านี้ให้รู้แล้วรู้รอด...  จะได้รู้ว่ามาหวงเอาตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วครับแม่...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-12-2012 16:04:01

   
   คุณศิลาส่ายหัวเบาๆก่อนเร่งให้รังสิมันต์ยื่นมือให้น้ำฟ้าใส่แหวนให้บ้าง...  น้ำฟ้ามือเย็นเฉียบระหว่างที่ค่อยๆบรรจงสวมแหวนให้ผู้ชายร่างสูงอีกคน...  เด็กหนุ่มรู้ตัวเลยว่าหน้าร้อนจัด  ทั้งชีวิตไม่เคยคิดเตรียมใจมาก่อนว่าซักวันหนึ่งจะต้องมาสวมแหวนให้ผู้ชายด้วยกันต่อหน้าคนรู้มากมายขนาดนี้...  แต่เพราะคนตรงหน้าคือคนที่เขาตั้งใจไว้แล้วว่าจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ดูแลกันไปตลอดชีวิต  พอคิดได้แบบนี้แล้วความเขินก็เหมือนจะลดลงไปนิดหน่อย...  จนในที่สุดเขาก็สามารถสวมแหวนเข้าไปให้นิ้วที่ใหญ่กว่าของตัวเองซักเท่าหนึ่งเห็นจะได้จนสำเร็จ...   


   และโดยไม่ทันตั้งตัว  ฝ่ามือใหญ่ข้างที่เขาเพิ่งสวมแหวนให้ก็กลับมารวบจับมือเขาไปทั้งสองมือ  เพื่อยกขึ้นประทับรอยจูบซ้ำลงที่เดิมอีกที   คนถูกจูบหน้าร้อนไปหมดก่อนยกมือตีเพี๊ยะไปบนตักคนไม่มียางอายไปที  แต่คนจูบกลับหน้านิ่งยักคิ้วใส่มารดาที่ออกอาการไม่พอใจแต่ทำอะไรไม่ได้  เลยต้องบอกให้สาวใช้ใกล้ๆเร่งพัดลมใส่ใบหน้าให้เร็วขึ้นอีกเพื่อดับอารมณ์...


“เอาล่ะๆ  ลูกสองคนก็แลกแหวนเสร็จเรียบร้อย...  ทีนี้ถึงตาหลานปู่บ้างแล้ว...  ไหนๆปู่ก็ยังไม่เคยได้รับขวัญไวโอลินเป็นจริงเป็นจังนะ...  เพราะฉะนั้นถือฤกษ์ดีของพ่อกับแม่วันนี้...  ใส่ของมงคลเป็นโซ่ทองคล้องใจพ่อกับแม่เขาเสียเลยก็แล้วกัน”  พูดแล้วคุณศิลาก็หยิบแหวนวงซ้ายหนึ่งในสองวงที่เหลือออกมาจากกล่อง   แล้วรับสร้อยทองเส้นเล็กๆจากคุณหญิงดารกานต์ที่รู้ใจยื่นให้ทันที...  “น้ำฟ้าพาหลานมาใกล้ๆพ่อที...”


   คุณศิลาเอ่ยบอกน้ำฟ้าให้รับตัวหนูลินมาจากคุณหมอณัฐกานต์แล้วพาเข้ามาใกล้  รังสิมันต์ขยับตัวเข้าไปช่วยน้ำฟ้าประคองตัวนุ่มนิ่มของหนูลินอีกคน...


“นี่เป็นแหวนของพ่อเขา...  แหวนที่พ่อตั้งใจทำไว้ให้รวี...  แต่สุดท้ายพ่อก็ไม่มีโอกาสได้ให้  เพราะฉะนั้นก็ยกให้หนูลินไว้ดูเป็นของต่างหน้าพ่อแทนแล้วกัน  รวีน่ะราศีกรกฎ  ส่วนหนูลินของปู่นี่ราศรีพฤษภ  เขาว่าใส่สีเขียวแล้วจะดีทั้งคู่...  พ่อเลยให้ล้อมด้วยเพอริดอต  เขาเชื่อกันว่าเพอริดอตหรือเขียวส่องนี่  จะช่วยฟื้นฟูความสัมพันธ์ที่ร้าวฉานให้ดีขึ้น  ช่วยปลดปล่อยความโกรธแค้น อิจฉาริษยา  และจะช่วยปกป้องคุ้มครองภัยให้แก่เจ้าของยามนอนหลับ  ไม่ให้ฝันร้ายอีกด้วย...  ไวโอลินยังใส่ไม่ได้พ่อเลยจะร้อยใส่สร้อยให้หลานห้อยคอไว้...  อย่าซนจนดึงหลุดนะหลานปู่...”  คนกลายเป็นปู่ยิ้มอารมณ์ดีก่อนเอ่ยอวยชัยให้พรไปอีกหลายคำแล้วค่อยๆสวมสร้อยไว้ที่คอให้เจ้าตัวเล็ก   หนูลินครางฮือเมื่อมีของไม่คุ้นชินเข้ามาอยูบนร่างกาย...  แต่ก็ไม่ได้ร้องไห้งอแง  เพียงแต่ส่งเสียงครางอืออาแล้วพยายามจะหยิบตัวแหวนเข้าปากมาให้ได้...


   รังสิมันต์จูบกระหม่อมลูกชายไปที  แล้วก็ตามด้วยน้ำฟ้าที่ก้มหอมแก้มตามไปอีกที...  หนูลินกรี๊ดวี๊ดว้ายเขินยกใหญ่...  นิ้มอวดไรฟันหน้าสองซี่ที่กำลังงอกขึ้นมาให้ทุกคนดู...  ก่อนจะก้มหลบเข้าอกคุณแม่ด้วยทีท่าที่ดูว่าเจ้าตัวเล็กคงจะเขินเอาจริงๆ


   บรรยากาศงานวิวาห์วันสุขจึงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะครื้นเครงจากคนหลายวัย...  น้ำทีมโดยเจ้าตัวน้อยพุงกลมที่นับวันก็ยิ่งเติบโตขึ้นมาอย่างแข็งแรง  ฉายแววเป็นเด็กสดใสและอยากรู้อยากซนให้ได้เห็นกันตั้งแต่เด็ก  จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่ใครๆก็ดูจะหลงรักเด็กน้อยตัวอ้วนกลมคนนี้กันหมดทั้งบ้าน...


-------------------------------------------------------------------------


“ฟ้า...  เมื่อกี๊มาคัสมาบอกว่า...  จะขอลาพักร้อนไปบ้านพ่อตาแม่ยายซักอาทิตย์...”


“...หมอกานต์จะพาฝรั่งขึ้นดอยจริงๆเหรอเนี่ย...”  น้ำฟ้าพึมพำเบาๆหลังจากได้ยินรังสิมันต์เอ่ยบอก  มือบางขยับนวดขมับให้ผู้ชายร่างสูงที่นั่งชันเข่าอยู่บนพื้นแล้วเอนหัวพิงขาให้เขานวดสบายใจ...  น้ำฟ้าต้องนั่งบนเตียงเพราะความสูงของช่วงตัวที่ค่อนข้างต่างกันมากอยู่...  มือใหญ่เอื้อมหลังมาโอบเอวเขาไว้พลางไซร้ศีรษะไปมายามหามุมที่สบายให้เขานวดไหล่นวดคอให้ต่อ


          เขาสองคนเพิ่งผ่านพิธีการ ‘เข้าหอ’ ตามประเพณีมาเมื่อครู่สดๆร้อนๆ  แม้ไม่ได้มีการโปรยกลีบกุหลาบหวานหยดหรือตกแต่งเตียงให้อลังการอะไร  แต่เพียงแค่ได้รับพรจากพ่อกับแม่  และนอนคู่กันบนเตียงให้ครบตามประเพณีแค่นั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับพวกเขาสองคน...


“ว่าอะไรนะ...  ใครจะขึ้นดอย...  ฟ้าอยากไปฮันนีมูนบนดอยเหรอ...”  รังสิมันต์เอ่ยย้อนถามเมื่อได้ยินน้ำฟ้าพูดไม่ถนัด...  ฝ่ายเด็กหนุ่มที่กำลังนวดมาถึงใบหูพอดีก็ถือโอกาสดึงลงแรงๆซักทีด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนตอบ...


“มีแฟนบ้างานอย่างคุณ...  ฟ้าคงจะมีช่วงเวลาฉันนีมูนเหมือนกับคนอื่นเขาหรอกนะ...”  เด็กหนุ่มย่นจมูกพลางตอบ  “ฟ้าหมายถึงคุณมาคัสต่างหาก...  เขารู้รึเปล่าว่าบ้านหมอกานต์น่ะอยู่บนดอยอ่างขาง...  ครั้งล่าสุดที่ผมไปถนนยังตัดเข้าไม่ถึงเลยนะ...  แล้วฝรั่งหรูหราอย่างลูกน้องคุณเขาจะไปไหวเหรอ”  เด็กหนุ่มถามต่อด้วยความเป็นห่วงฝรั่งตัวโตคนนั้นจริงๆ


   รังสิมันต์พลิกร่างหันเข้าหาน้ำฟ้าแล้วดึงร่างอีกคนให้ลงมานั่งตักที่พื้นด้วยกัน  แล้วอ้อมมือสวมกอดเอวไว้หลวมๆ


“อืม...  ไม่รู้สิ  คงไหวมั้ง...  แต่พี่ได้ยินว่าไม่ได้ไปกันแค่สองคนนี่  คุณธาดากับคุณหมอกเขาก็ไปด้วยนะ  บอกว่าจะไปเก็บภาพบรรยากาศบนดอยมาลงคอลัมน์ท่องเที่ยวน่ะ...”


“โห...ได้ยินอย่างนี้แล้วอยากจะไปขึ้นมาบ้างจัง...  ครั้งที่แล้วไปวังน้ำเขียวยังไม่ได้เที่ยวไหนเลย...  มัวแต่ไปทะเลาะกับคนบ้ากาม  แล้วก็โดนกักขังหน่วงเหนี่ยวจนไม่ได้ชมธรรมชาติอะไรเลย...  น่าเสียดายจะตายไป...”  กระทบแล้วแอบกระเซ้าเสร็จก็แลบลิ้นใส่คนบ้ากามที่ว่าไปเสียที  ผลก็คือเด็กหนุ่มต้องโดนอีกคนทำโทษด้วยปากโทษฐานเอาวัตถุไม่ต้องประสงค์มาชี้หน้าใส่...


“ถ้าเสียดายขนาดนั้นเดี๋ยวพี่เคลียร์งานให้ว่างแล้วขับรถพาไปเที่ยวทั้งครอบครัวชดเชยให้เอามั้ยล่ะ...  กลับไปย้อนรำลึกความหลังครั้งวันวานกันที่บ้านพักกลางป่า...ดีรึเปล่า...”  ชายหนุ่มยิ้มกลุ้มกริ่มใส่คนตัวบาง  มือที่สอดกอดเอวไว้ด้านหลังก็เริ่มลูบเป็นวงไปมาไม่ได้หยุด  เลยโดนคนกำลังจะเสียเปรียบด่าว่าไปบ้าไปคำหนึ่ง...  แต่ดูเหมือนรังสิมันต์จะไม่เข็ด  ยังคงพยายามหยอดคำหวานใส่น้ำฟ้าต่อไป  “...บ้าอะไร...  ครั้งที่แล้วเธอไม่สบาย  ฉันเลยออมมือให้  ยังกินไม่อิ่มเลยนะ...”  ไม่พูดเปล่ายังอุตส่าห์ก้มไปดอมดมผิวแก้มเนียนระเรื่ออมส้มของอีกคนให้เห็นชัดๆอีก  ว่าเขากำลังมีอาการหิวกำเริบ  อยากกินขนมหวานตัวแดงในอ้อมกอดจริงๆนะ...


“บ้า ! ...ขนาดออมมือให้ฟ้ายังไข้ขึ้นไปหลายวัน  แล้วนี่ถ้าไม่ออมมือพรุ่งนี้เช้าฟ้าคงเละเป็นโจ๊กแน่...  ไม่เอาแล้ว...ฟ้าไปนอนกับแม่แล้วก็หนูลินดีกว่า...  อยู่ตรงนี้มีแต่จะเสียเปรียบคนเจ้าเล่ห์”  ย่นจมูกน่ารักใส่ไปทีแล้วก็ลุกขึ้นยืนพรึ่บ  หันหลังเตรียมจะเดินออกไปจริงๆแต่ไม่รู้อีกคนลุกตามขึ้นมาตอนไหน  ท่อนแขนใหญ่ถึงได้ตวัดเข้าราวเอวแล้วอุ้มเขาขึ้นวงแขนมาได้อย่างง่ายดาย...   แล้วพาเดินกลับมาที่เตียงนอน...


“ไม่ได้ยินที่พ่อบอกรึไง...  คืนแรกของการแต่งงาน  เขาห้ามคู่บ่าวสาวออกจากห้องหอเด็ดขาดจนกว่าจะเช้า  ไม่งั้นชีวิตคู่จะอยู่กันไม่ยืดนะ  จำไม่ได้เหรอ...  เอาล่ะ... ว่าแล้วก็เข้าหอกันจริงๆจังๆเสียทีดีกว่า...  ตามเสต็ปแล้ว  เจ้าบ่าวต้องอุ้มเจ้าสาวไว้แบบนี้แล้วก็จับโยนลงบนเตียง  จัดการขึงพืด  เสร็จแล้วก็...ปล้ำ...” 


“ไม่...ไม่เอานะ...ฟ้ากลัวนะพี่ตะวัน...!  พี่ตะวันปล่อยเลย...ฟ้าไม่เอาจริงๆนะ...”  เด็กหนุ่มดิ้นถีบขาหนีเป็นพัลวันเมื่อเริ่มรู้สึกตัวว่ากำลังจะเริ่มเสต็ปแรกด้วยการถูกจับโยนลงบนเตียง...


   แต่ทว่าดิ้นไปครู่ใหญ่สิ่งที่สัมผัสได้ก็มีเพียงการวางร่างเขาลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล  ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะตามลงมานอนเคียงกัน  ไม่มีการขึงพืดอย่างที่กลัว  และไม่มีท่าทีว่าจะเกิดการปล้ำเป็นสเต็ปสุดท้ายแต่อย่างใด...


“พี่ไม่ใช่สามีที่ชอบปล้ำภรรยาตัวเองหรอกนะ...  ถ้าเขาสมยอม...  แต่ถ้าไม่สมยอมแบบนี้ล่ะก็...”  ชายหนุ่มลากปลายเสียงยาวๆให้อีกคนใจสั่นเล่น  ก่อนจะโฉบริมฝีปากใส่ข้างแก้มจนน้ำฟ้าหลับตาปี๋หันหนีทันที   แต่เขาก็โดนเพียงรอยจุมพิตแผ่วเบาที่ข้างแก้มเท่านั้น...  จากนั้นจึงได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วเบาแว่วมาจากเจ้าบ่าวป้ายแดงของตัวเอง... 


“ฟ้าไม่ขำนะพี่ตะวัน...  ฟ้ากลัวจริงๆนะ  พี่ตะวันตอนนั้นน่ะน่ากลัวมากเลย...  ฟ้าพูดอะไรไปพี่ก็ไม่ฟังซักนิด...  ฟ้าก็เลย...กลัว...”  เด็กหนุ่มสารภาพเสียงอ่อย  ตั้งใจว่าคืนนี้จะยอมพูดทุกอย่างที่อยากพูดให้อีกคนได้รับรู้


“ฟ้าจะไม่มีวันได้เจอนายรังสิมันต์คนนั้นอีกแล้ว...  ฟ้าจะได้เจอก็แค่...พี่ตะวัน...ที่รักฟ้า  และจะทะนุถนอมฟ้า...ไปตลอดชีวิต...” 


   น้ำฟ้าพูดอะไรไม่ออกเมื่อเจอคำพูดคล้ายคำมั่นสัญญานั่น   ไหนๆเขาก็ยอมฝากชีวิตที่เหลือไว้ในมืออีกคนเรียบร้อยแล้ว...  ก็คงจะไม่ผิดอะไรที่เขาก็คงจะต้องยอมเปิดใจตามใจพี่เขาบ้าง   


   ปลายนิ้วเรียวยาวยกขึ้นลูบไปตามไรเครา  แล้วเลยไปที่บริเวณแผงอกแกร่งใต้ชุดคลุมอาบน้ำ  ไรขนอุยอ่อนๆตรงหน้าอกเผยความเซ็กซี่ของลูกผู้ชายออกมาอย่างชัดเจน...  อาฟเตอร์เชฟกลิ่นเดียวกันแท้ๆ  แต่ทำไมกลิ่นของอีกคนถึงได้รู้สึกว่ามันช่างเย้ายวนต่างจากของเขาแบบนี้นะ...   พอลูบตรงแผงอกเล่นจนพอใจแล้วเจ้าฟ้าก็เงยหน้าขึ้นยิ้มใส่นัยน์ตาคนที่พลิกมานอนคว่ำคล่อมเขาอยู่ด้านบนแล้วเอ่ยถาม...


“พี่ตะวัน... ทำไมกล้ามเนื้อของพี่ตะวันถึงได้ต่างกับของฟ้าล่ะ  ทั้งๆที่ฟ้าก็ยกของหนักอย่างหนูลินทุกวันนะ  แต่ไม่เห็นมีกล้ามขึ้นอย่างพี่เลย...” 


“โธ่ที่รัก...พี่ไม่ชอบแฟนก้ามปูเหมือนกันหรอกนะ...  ฟ้าตัวบาง นุ่มนิ่มน่ากอดน่ารัดไปทั้งตัวแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว...”  ชายหนุ่มเอ่ยบอกเอาใจ  เขาหายใจเข้าออกยาวๆเพื่อข่มกลั้นอารมณ์พลุ้งพล่านที่เกิดจากการยั่วยวนแบบไม่รู้ตัวของอีกคนอย่างสุดชีวิต   เขาพยายามกลั้นหายใจอดทนรอให้อีกฝ่ายได้สมรวจร่างกายเขาเล่นอย่างสบายใจก่อน...  หลังจากนั้นถึงจะเป็นทีของเขาที่ได้สำรวจกันบ้างล่ะ...   


“ฟ้าชอบนิ้วพี่ตะวันจัง...  มันใหญ่แล้วแข็งแรงมากด้วย...  ฟ้าชอบเวลาที่ได้อยู่ในอ้อมแขนพี่แบบนี้กับลูก  มันจะรู้สึกปลอดภัยยังไงบอกไม่ถูก...” 


“...ฟ้าปลอดภัยก็ดีแล้ว...  แต่ถ้าฟ้ายังไม่หยุดลูบแบบนี้ฟ้าจะไม่ปลอดภับเข้าจริงๆแล้วนะ...  เพราะพี่อาจจะทนต่อไปไม่ไหวอีก...” 


“...ก็ !...  ก็...ฟ้า...ยังไม่พร้อมนี่นา...ฟ้าเขิน  แล้วก็อายมากด้วย...  ฟ้า...อื๊ม !” 


   แล้วคนที่เส้นความอดทนขาดสะบั้นลงจนได้ก็ประกบปิดปากช่างต่อรองนั่นจนแน่น...  อีกคนมีอาการขืนแรงต่อต้านเล็กน้อยในช่วงแรก  ก่อนจะเริ่มผ่อนคลายลงแล้วโอนอ่อนผ่อนตามเขาในที่สุด...  เด็กหนุ่มพยายามเรียนรู้ที่จะยอมปรับตัวรับอีกคนเข้ามาในชีวิต  ยอมผ่อนหนักผ่อนเบาและเชื่อฟังคำสอนของคนมีประสบการณ์มากกว่า...  และน้ำฟ้าก็พบว่าความสุขที่ปลายทางมันช่างสว่างสดใสเพียงใด  เมื่อเขายอมปรับตัวเข้าหาคนรักและเดินทางไปหาจุดสุดท้ายของความสุขด้วยกัน...


   และในตอนที่น้ำฟ้ากำลังงัวเงียและต่อต้านการเริ่มยกที่สองของชายหนุ่มนั่นเอง  ที่ประตูบางหนาค่อยๆแง้มออกมาแผ่วเบา   ก่อนจะเผยร่างสิ่งมีชีวิตเล็กๆบนพื้นที่ค่อยๆคลานกระดื้บประสาคนที่มือและเท้ายังไม่ค่อยสัมพันธ์กันนัก  แสงเงาที่ตกกระทบสิ่งมีชีวิตชนิดนั้นเผยให้เห็นว่ามีขนาดใหญ่กว่าความเป็นจริง  แล้วเมื่อสิ่งมีชีวิตที่คลานได้เริ่มส่งเสียงร้องออกมาว่า...


“...มา...แม่~   ปะ...ป่ะ...  ป๊าาา...  ป๊อ~  ป่อ...  เฮ่ะ...เฮ่ะๆ...”


“เอ๊ะ...สะ...เสียง...หนูลิน...”  เสียงพูดแผ่วเบาของน้ำฟ้าที่นอนตัวอ่อนระทวยงึมงำขึ้นตามสัญชาตญาณเมื่อได้ยินเสียงลูกเรียก...


“...งานนี้ไม่ต้องหาต้นตอเลยว่าใครปล่อยเข้ามา...  แม่ !  มีแม่คนเดียวเท่านั้นแหละ...  ที่อยากให้คืนเข้าหอของลูกชายตัวเองล่มไม่เป็นท่าแบบนี้...!!”  ถึงจะบ่นไปเรื่อย  แต่ชายหนุ่มก็ต้องตัดใจลุกออกมาจากร่างหอมหวานชวนกลืนไปทั้งตัวของน้ำฟ้าไปที่หมูน้อยตัวกลมบนพื้น  แล้วช้อนอุ้มมือเดียวขึ้นมาพาดบ่าแล้วชี้หน้าบอกอย่างอดรนทนไม่ไหว...


“ถ้าจะอยู่กับพ่อแม่คืนนี้  ลูกไปนอนในกระบะเด็กอ่อนเลยนะ...  วันนี้ไม่มีที่ว่างบนเตียงให้หนูหนึ่งคืน...  ตกลงมั้ยครับ...”  แทนที่จะได้รับการพยักหน้าเป็นการตอบรับ  เขากลับได้รับฟันคมๆของหนูลินที่งับลงบนนิ้วอย่างเมามันแทน  เพราะนึกว่าเป็นของเล่นยางชิ้นใหม่...  แหม...กำลังมันเขี้ยวเลยฮิๆ... 


“หนูลิน !!  ถ้าอยากได้น้องก็ต้องอดทน...  เข้าใจมั้ยครับ...  พ่อก็พยายามอดทน  แม่เขาก็อดทนอยู่...  หนูจะมากวนเวลานี้ไม่ได้นะรู้มั้ย...  นี่มันคืนเข้าหอของพ่อกับแม่นะหนูเข้าใจรึเปล่า...”


“ลูก...ลูกไม่เข้าใจหรอกคุณ...  หนูลิน...ยังไม่...ครบขวบเลยนะ...”  น้ำฟ้าเอ่ยตะกุกตะกักเพราะยังปรับลมหายใจได้ไม่คงที่นัก...  นึกดีใจอยู่ลึกๆที่หนูลินถูกส่งเข้ามาก่อกวนได้ถูกจังหวะมาก...  ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้เขาคงได้เละเป็นโจ๊กไปจริงๆแน่... 


“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ...  ไม่เป็นไร  หนูลินครบขวบแล้วเข้าใจเมื่อไหร่...  พี่จะคิดบัญชีคืนรวบยอดทบต้นให้หมดในคืนวันเกิดลูกเลยคอยดู !”


   น้ำฟ้าตัวกระตุกวูบ...  นึกว่าเรื่องแบบนี้จะจบลงแค่ที่คืนวันส่งตัวเข้าหอนี่เสียอีก...  นี่กระทั่งลูกโตแล้วเขาก็ยังไม่หมดเคราะห์หมดโศกอีกหรือเนี่ย... 


   นี่มันเวรกรรมของอะไรของคุณแม่ป้ายแดงอย่างน้ำฟ้ากันเนี่ย ! 


--------------------------------------------    ---- - ----     -- --     - --             --                -         

จบ. จ่ะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<Ch.48 !>> [28/10/2012] PG.140
เริ่มหัวข้อโดย: wan_sugi ที่ 24-12-2012 16:04:50

 :z13: จิ้มเพราะรักก่อนอ่าน  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: parn11 ที่ 24-12-2012 16:13:27

มาแล้วตอนพิเศษที่รอคอยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 24-12-2012 16:13:55

^  :z13:  จิ้มกลับ~  มาไวจริงๆ  ห้าห้าห้า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 24-12-2012 16:23:05

" ฟ้าชอบเวลาที่ได้อยู่ในอ้อมแขนพี่แบบนี้" แหม คุณแม่น้ำฟ้า 555555555555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: honeystar ที่ 24-12-2012 16:30:54

หนูลินน่ารักกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 24-12-2012 16:38:56

หนูลินมาแล้ววววว หนูต้องอดทนนะถ้าอยากได้น้อง 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 24-12-2012 16:46:29

ฟ้ากะตะวันหวานเว้ออออออ

หนูลินน่ารักอะ :)


รอตอนพิเศษอีกนะ ชอบๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: pakkad ที่ 24-12-2012 17:07:04

น่ารักเสมอจริงๆหนูลินของป้า  :o8:

อ่ คุณหมอกับคุณมาคัส จะไปปีนดอยจริงง่ะ อยากตามไปด้วยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: AGALIGO ที่ 24-12-2012 17:18:03

อ่านตอนนี้แล้ว

ปลื้มปริ่มจนน้ำตาจะไหลเลยจ้ะพี่จ๋า
โดยเฉพาะนักแสดงนำของเรื่องอย่างหนูลิน

อยากอ่านเรื่องราวของหนูลินตอนโตด้วยจังเลย
ว่าจะหาลูกเขยหรือลูกสะใภ้มาให้คุณพ่อกับคุณแม่

แต่ถ้าเป็นลูกเขย
สงสัยคุณพ่อม้าน้ำคงต้องเริ่มไว้หนวด
แล้วก็หาปืนลูกซองมาแขวนไว้ที่ฝาบ้านแล้วล่ะ---ฮิๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: sukaz ที่ 24-12-2012 17:20:53

คุณแม่ป้ายแดง ><
 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 24-12-2012 17:24:52

อยากอ่านหนูลินตอนโตจัง  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 24-12-2012 17:31:55

น่ารักเว่อร์

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: daboo ที่ 24-12-2012 17:53:37

มาแบบจุใจเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: phenomintna ที่ 24-12-2012 17:56:50

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: bigbeeboom ที่ 24-12-2012 17:57:33

ถ้าหนูลินโตมาแนวหล่อ เจ้าเล่ห์ แน่ๆ พ่อเป็นต้นแบบขนาดนั้น อิอิอิ น่ารักมากๆๆจ้า อยากอ่านหนูลินตอนอนุบาลมั่งอ้า  :call:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: fay 13 ที่ 24-12-2012 17:59:54

โอ้ยหนูลินจะน่ารักไปไหนค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: norimakii ที่ 24-12-2012 18:10:05

น่ารักมากกกกกกกก
หนูลินนน่ารักได้อีก  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 24-12-2012 18:10:52

น่ารักจัง  :o8:
อยากอ่านตอนพิเศษอีก~~

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 24-12-2012 18:17:47

เป็นตอนพิเศษที่อบอุ่น และอบอวลไปด้วยความรักของพ่อแม่  ครอบครัว น้ำฟ้าเหมือนได้ชีวิตใหม่ที่มีพร้อมทั้งพ่อแม่ และครอบครัวพ่อแม่ลูก   

กด + และ + เป็ด ให้กับคนเขียนและตอนพิเศษค่ะ
 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 24-12-2012 18:25:40

งานนี้หนูลินชนะเลิศ... ไม่มีใครสู้หนูลินได้แน่นอน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 24-12-2012 18:26:51

น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-12-2012 18:34:02

ในที่สุดก็แฮปปี้เอนดิ้ง :man1:
ขอร้องฮิ้ววววว :m11:...ให้ดังๆด้วยความดีใจ
ขอฉีกยิ้งกว้างๆ   :laugh::laugh:ด้วยความสุขใจ
ไปกับครอบครัวพ่อตะวัน แม่ฟ้า และหนูลินจ้ะ
ขอบคุณ :pig4: คุณdek-zaal3  สำหรับความสุขและความเพลิดเพลินที่เราได้รับจากคุณ อย่างอิ่มเอมจ้ะ
และขอมอบ  :L2::L2:สำหรับ คุณdek-zaal3 แทนคำขอบคุณอีกครั้งจ้ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 24-12-2012 18:37:03

กรี๊ดดดดดดด หนูลินมาแล้วววว ><

อ่านครอบครัวนี้แล้วอบอุ่นใจจัง :D

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: RUMINA ที่ 24-12-2012 18:43:23

อร๊าย~ เรียกว่าพี่ตะวันแล้ว อิย๊า~~~~

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: HT...hanna ที่ 24-12-2012 18:48:08

 :-[ :-[ :-[ :-[ น่ารักมากกกกกกก
เลิฟๆมากค่าาาาาา รอเรื่องต่อไปน้าาาาา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 24-12-2012 18:50:51

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: tumtok ที่ 24-12-2012 18:55:16

ครอบครัวสุขสันต์มากๆเย้ย :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Alphas ที่ 24-12-2012 19:02:39

หนูไวโอลินน่ารักน่าเอ็นดู
 :กอด1: หนูต้องอดทนไว้นะ พ่อกับแม่จะได้ทำน้องให้หนู

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 24-12-2012 19:05:02

 :o8: :o8: :o8:

น่ารัก อยากอ่านอีก ทั้งหนูไวโอลินตอนโต กับ อีกคู่คุณพี่ แอร๊ยยยยยยยยยยย 

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: minyoung ที่ 24-12-2012 19:09:50

ดีใจที่ได้อ่านตอนพิเศษ สนุกจัง ชอบวันแต่งงาน อยากมีชีวิตแบบนี้บ้างจัง






มาต่อตอนพิเศษอีกนะ อยากอ่านอีก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: bobie ที่ 24-12-2012 19:10:01

หนูลินลูกกกกก
ไม่อยากได้น้องหรอถึงได้เข้ามาขัดพ่อตะวันกับแม่ฟ้าเค้าเนี่ย
พ่อกับแม่เค้าทำน้องให้หนูอยู่น้า 555
ชอบตอนนี้มากเลย
ครอบครัวสุขสันต์ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 24-12-2012 19:27:23

คุณพ่อคุณแม่กำลังปั๊มน้องอย่าไปกวนเลยหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 24-12-2012 19:29:15

หนูลินและคุณแม่น้ำฟ้าน่ารักมาก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 24-12-2012 19:40:14

น่ารักอะ อิอิ หนูลินเข้ามาช่วยแม่ฟ้าพอดีเลยเนอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 24-12-2012 19:43:09

 :o8: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 24-12-2012 19:52:53

ตอนนี้เขินจริง :-[ มันทั้งหวานทั้งหื่น :z1:
น้ำฟ้าได้สามีเป็นคนหื่นซะแล้ว :laugh:
แต่...ชอบจัง ตะวันกับน้ำฟ้า คู่กันเห็นๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 24-12-2012 20:01:05

น่าร้ากกกกกก อ่ะ   :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: white-goddess ที่ 24-12-2012 20:01:45

หนูลินมาถูกจังหวะมากลูก >w<

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: IIMisssoMII ที่ 24-12-2012 20:09:03

กรี๊ดๆๆ น่ารักๆ เป็นตอบจบที่สมบูรณ์มากเลย
สุดยอดค่ะ
หนูลินน่ารักที่สุด
ตอนพิเศษไปเที่ยวดอยกันเถอะ ^ ^
ขอให้มีเรื่องใหม่ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่นำเรื่องราวดี ๆมาให้อ่านคะ
บวกหนึ่ง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 24-12-2012 20:16:10

อยากอ่านตอนหนูลินโตจัง
ชอบลืมทุกทีว่าหนูลินเป็นปู้จาย555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: moobarpalang ที่ 24-12-2012 20:19:01

หน้ารักกันจริงๆครอบครัวนี่

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: piggie ที่ 24-12-2012 20:22:35

น่ารักที่สุดเลยยยยยย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 24-12-2012 20:31:06

ปลื้มคุณแม่ดารกานต์จริงๆคะ น้ำตาคลอตาม ตอนท่านพูดจริงๆ

ดีใจกับน้ำฟ้าและหนูลินด้วย หมดทุกข์หมดโศกกันเสียที

คุณตะวันดูแลแม่ฟ้าดีๆนะคะ อย่าให้มีเรื่องอะไรอีก เพระาอารมณืชั่ววูบ

รอตอนพิเศาของเจ้าหนุลิน(กับตานัท ใช่ไหมคะถ้าจำไม่ผิด)


อ่านแล้วบอกได้เลย คุ้มค่ากับการรอคอยจริงๆคะ จุใจมาก ยาวมาก พิเศามากๆ


ปลื้ม เขิน >< 



สุดท้ายขอขอบพระคุณคนแต่งอย่างมากมาย ที่แบ่งปันเรื่องราวดีมาสู่ผู้อ่านคะ ขอบคุณคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 24-12-2012 20:41:40

หนูลินน่ารักมาก ๆ เลย แม่ของรังสิมันต์ก็เจ้าแผนการเหมือนกันนะเนี่ย รังสิมันต์ดูแลน้ำฟ้าดี ๆ นะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 24-12-2012 20:56:53

 :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Morgiana ที่ 24-12-2012 20:58:35

แอร๊ยยย น่ารักมาเลย
อิจฉาฟ้า อยากได้ครอบครัวกับสามีอบอุ่นๆแบบนี้บ้างงง ><
ชอบหนูลินตอนพ่อกับแม่หอมแก้ม แต่ดันเขินแล้วไปซุกอกคุณแม่ อิอิ น้องน่ารักมากเลยย

ขอบคุรที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่านนะคะ ^^

เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆนะ  :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 24-12-2012 21:00:03

ครอบครัวสุขสันต์ หนูลินน่ารักจริงๆ เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: NannY ที่ 24-12-2012 21:04:43

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกมากกกกกกกกกกกกก

คุณหญิงแม่นางฮาอ้ะ ๕๕๕๕๕

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 24-12-2012 21:06:46

พี่ตะวันกับน้องฟ้าาา เขินนน

แต่แกหื่นจริงๆนะตะวัน 5555

หนูลินขัดจังหวะได้ดีมากเลยย น่ารักก

มามะกอดที *0*

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: BAKA ที่ 24-12-2012 21:32:40

หนูลินก็ยังเป็นขวัญใจทุกคนเสมอเลยนะเนี่ย

(น่าฟัดมากกกกกก)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 24-12-2012 21:36:32

อิจฉาหนูลินจัง มีพ่อแม่ น่ารักแบบนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 24-12-2012 21:43:39

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ชอบตอนจบจังเลยอะ :-[ :-[ :-[


อยากอ่านหนูลินตอนโตจังเลยอะจะมีตอนพิเศษไหมเอ๋ย :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 24-12-2012 21:45:11

อิอิ  เขิล  อิอิ
หนูลินอย่าไปขวางลุงม้าน้ำ  ไม่ใช่ซิคุณพ่อแบบนั้นดิครับ  555  คุณพ่อกำลังทำน้องให้หนูลินนะครับ  แต่คงยากหน่อยละนะ  55555
พี่นักเขียน ขอบคุณครับ  ขอบคุณที่ยังเอานิยายที่ชอบมากๆเรื่องนึงมาให้ได้เจอกับตัวละครที่คิดถึงกันอีกแบบนี้นะครับ  ขอบคุณครับ  หนูลินคิดถึงมากๆเลยนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: tamako ที่ 24-12-2012 21:52:43

ครอบครัวสุขสันต์กันจริงๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: MRchai ที่ 24-12-2012 21:55:44

น่ารักมากกกกนิยายสนุกมากขอบคุณตนแต่งมากเลยครับที่เอานิยายสนุกๆมาไห้อ่าน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: mingmingzz ที่ 24-12-2012 22:03:10

อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ตอนพิเศษมาแล้ว. คนอ่านรอคอยมานานแล้วววววววว
นำ้ฟ้าน่ารักมาก คุณตะวันก็น่ารัก
คุณหญิงแม่ได้ลูกชายคนใหม่แหม เห่อกันน่าดู
การแต่งงานของฟ้าเรียบง่ายแต่อบอุ่นมากค่ะ
อ่านแล้วฟินมากกกๆ
อ่านตอนพิเศษของน้ำฟ้า+กับตะวันไปแล้วตอนหนึ่งจะมีตอนต่อๆไปไหมนะ(อยากให้มีจังเลยค่ะ แบบว่าคิดถึง)
อยากอ่านตอนพิเศษของคุณหมอกับนายมาร์คัส แล้วก็ตอนพิเศษของคุณหมอกกับคุณธาดามากๆ
โดยเฉพาะคู่หลังเนี่ยเค้าไปตกร่องปล่องชิ้นกันตอนไหน(อุ๊ย!ใช้ศัพท์โบราณเลย ต้องบอกว่าเค้าไปได้กันตอนไหน)
ใช่ตอนที่ไปดื่มด้วยกันหลังจากออกจากโรงพยาบาลป่าววว??
แค่คิดก็สยิวแล้ววววว
คู่ของหมอกานต์เนี่ยฟันธงได้เลยว่าต้องแซ่บแน่ๆแต่อยากอ่านของจริงค่ะ


มาต่อไวๆนะค่ะ. คนอ่านรออยู่
 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: kasumi ที่ 24-12-2012 22:20:47

อยากอ่านอีกอะ
ไม่ยอมให้จบได้ใหมค่ะ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
ขอหนูลินตอนเข้าอนุบาลหรือประถมก็ได้นะค่ะ  อยากอ่านหวาน ๆๆๆอะ :o8: :o8: :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 24-12-2012 22:28:18

อิ่ม อิ่มจิงๆ ไม่ต้องพูดอารายอีกแล้ว มันเต็มอิ่มมากๆ

น่ารัก แบบว่าเรื่องความแสบนี่สำเนาถูกต้องเต็มๆ ให้ตายเถอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: nincja ที่ 24-12-2012 23:20:58

 :z1: :z1: :z1:
ชอบมากๆๆๆๆๆ หนูลินน่ารักมากค่ะ
มีสวีทกันของพ่อตะวันแม่ และเสีบงฮาเล็กๆ ของหมอเด็กกะเพื่อนๆ อีก
ขอบคุณนะค่ะ

 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Aleleni ที่ 24-12-2012 23:36:54

เป็นมนุษย์บ้าพลังมากกกกกกกด อ่านตั้งแต่ต้นจนจบเลยค่
เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆ อ่านแล้วหยุดไม่ได้จริงๆ >\\\\\\<
คุณแม่น้ำฟ้า พ่อตะวัน กับน้องไวโอลิน

โอ๊ววววว เจ้าใจอย่างมาก..... หนูลินน่ารักมายไอดอลเลยค่ะ


ปล.แอบเชียร์มาให้มีรวมเล่ม ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 25-12-2012 00:15:12

อยากจะกรี๊ดดังๆให้ครอบครัวนี้จริงๆ o13
หนูลินยังน่ารักเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลย :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: KARMI ที่ 25-12-2012 01:08:37

 :o8: คิดถึงจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 25-12-2012 04:38:15

ขอบคุณนะคะที่เอาตอนพิเศษมาให้อ่าน
ถ้ามีแบบนี้อีกหลายๆตอนก็ดีสิยังไม่ญากให้จบเลยคิดถึงหนูลิน
อยากอ่านตอนของอาทิตย์บ้างแล้วอะ
+1 นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 25-12-2012 07:45:04

แต่งงานกันแล้วน่ารักจังมาต่อไวๆนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 25-12-2012 07:55:06

อิจฉาหนูลิน มีแม่สุดสวย พ่อสุดหล่อ
ไม่น่าเชื่อว่า รังสิมันต์จะเปลี่ยนไปชนาดนี้ หวานมาก อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 25-12-2012 07:56:16

ครอบครัวสุขสันต์
+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: greensnake ที่ 25-12-2012 08:15:48

กลายเป็นครอบครัวสุขสันต์จริงๆเสียที :L1:
หลังจากที่ผ่านเรื่องเลวร้ายมามากมาย
ก็ถึงเวลาที่จะได้พบกับความสุขกันทุกคน
อ่านแล้วก็ยิ้ม อยากฟัดหนูลินมากๆ :man1:
เป็นโซ่ทองคล้องใจทุกคนในครอบครัว
ต่อไปก็มีแต่ความสุขกับความสุขแน่นอน :กอด1:
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 25-12-2012 09:05:02

จบแล้วหรอ เค้ายังอยากอ่านต่อเลยอ่ะ

 :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: loveyy ที่ 25-12-2012 09:21:38

 :pig4: ค่ะ วันสุขจริง ๆ ด้วย  :impress2: 

หนูลินน่ารักเหมือนเดิมเลย  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 25-12-2012 09:54:12

น่ารักอ่ะ กรี๊ด!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: LiTTlE [A] ที่ 25-12-2012 10:04:06

+1 ให้เลยๆๆๆ
น้ำฟ้าแอบยั่วแบบไม่ได้ตั้งใจด้วยนะ :-[

ยังอยากอ่านตอนพิเศษอีกอ่ะ มาอีกนะ
 :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: nu-tarn ที่ 25-12-2012 10:05:50

น่ารักจังเลย :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 25-12-2012 10:26:05

หนูลินโตมาเจ้าเล่ห์แน่ๆอ่ะ   เพราะบ้านนี้ก็เจ้าเล่ห์ทั้งบ้านเลยอ่ะ 555   
แต่ยกเว้นน้ำฟ้าไว้สักคนเนอะ  ให้ใสๆอ่อนโยนๆต่อไปแบบนี้ดีแว้ว  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 25-12-2012 10:34:08

น่ารักกันทั้งครอบครัว :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 25-12-2012 11:04:26

ทำหนังสือไหมคะ :really2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 25-12-2012 11:05:29

น่ารักอะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG
เริ่มหัวข้อโดย: eern ที่ 25-12-2012 12:14:52

น่ารักมากมายอะหนูลิน :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: sam3sam ที่ 25-12-2012 12:39:43

หนูลินน่ารักจังเลย
ฉากเข้าหอคุณแม่กะคุณพ่อน่าจะมีเยอะกว่านี้ :z1:
รอตอนพิเศษของคู่อื่นๆนะคะ (จะมีรึป่าวไม่รู้พูดไว้ก่อน) :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 25-12-2012 14:39:56

ตัวเท่านี้หนูลินก็รู้เรื่องเยอะแล้ว รู้จักมาขัดพ่อกับแม่ฟ้านะ อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 25-12-2012 16:43:21

เรื่องนี้สนุกจริงๆๆค่ะ ไม่รู้ว่าพลาดไปได้ไง มาเริ่มอ่านก็จบแล้ว แต่ยังไงก็ขอตอนพิเศษอีกนะค่ะ:-)))))

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: jagkree ที่ 25-12-2012 20:51:36

กรี๊ดดดดดด น่ารักมากเลย ครอบครัวสุขสันต์  :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 25-12-2012 23:59:01

รอวันทบต้นทบดอก 5555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: bulldog17 ที่ 26-12-2012 17:43:13

คุณพ่อผู้เร่าร้อน ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: watcharet ที่ 26-12-2012 18:57:43

น่ารักมากมายเลยอ่ะครอบครัวนี้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 26-12-2012 19:08:11

555 น่ารักจิงๆเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 26-12-2012 22:41:06

 :-[  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: penda ที่ 27-12-2012 10:17:04

น่ารักที่สวดดดดเลย เป็นตอนพิเศษที่น่ารักมาก :-[
หนูลินเรีกพ่อ แม่ได้แล่ว อยากอ่านคู่ของหมอการณ์บ้างจัง
มีต่อภาคสองเป็นของหมอการณ์ซักหน่อยไหม สั้นๆก็ได้น้า
แบบคู่พี่หมอกก็อยากอ่านอ่ะ เฮ้ออออ......
ต่อภาคสองสั้นๆ เป็นคู่หมอการณ์กับคู่พี่หมอกเล๊ยยยยยยยย
 :L2: :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 27-12-2012 13:42:55

น่ารักเว่อร์  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 27-12-2012 16:06:43

น่าร๊าากกกก >////<

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: MoMoRin ที่ 28-12-2012 02:27:34

สรุป..มีแต่แม่ฟ้าที่ขาดทุนนะคะ ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: j4c9y ที่ 28-12-2012 19:21:15

วี๊ดวิ้วๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 30-12-2012 08:08:28

อะฮิ้วววววววว  น้องพระจันทร์  กับ  พี่อาทิตย์ มาแล้วนะจ้าาาา  ^^ 

ยังเป็นตอนในชุด  Chain of love นะคะ  :)  ชื่อเรื่องว่า... พันธนาการ...รัก  ค่ะ  :)

จิ้มโลด  >>http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36366.new#new (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36366.new#new)<<

เชิญติดตามกันให้สะดวกค่ะ...กราบ  @(_ _)@ 

:impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 30-12-2012 23:02:06

หวานยันตอนพิเศษเลยนะคุณแม่ป้ายแดง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Marinmin ที่ 31-12-2012 01:31:07

เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก  :man1:
จะมีตอนพิเศษของหนูลินที่คู่กับคนชื่อนัทมั้ยน้ออ รออ่านนะคะ
เรื่องพี่ยะกับพระจันทร์เดี๋ยวตามไปอ่านแน่นอนนนนนน :z2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: MZter ที่ 31-12-2012 02:28:49

เป็นเรื่องที่น่ารักมากเลยครับ...จะติดตามตอนต่อไปเรื่อยๆนะครับ :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: thari ที่ 31-12-2012 03:58:14

หนูลินน่าร๊ากกกกก   :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: oa_ko ที่ 16-01-2013 00:12:37

 :z13:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 16-01-2013 00:33:51

รอรอ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 16-01-2013 04:09:53

^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: MiMiNaRu ที่ 20-01-2013 17:23:46

ระหว่างรอก็ไปอ่านเรื่องของ พี่อาทิตย์ กะ น้องพระจันทร์ อิอิ  :o8: :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 23-01-2013 00:36:17

น่ารักจัง  :man1:
เรื่องของหนูลินตอนโตก็น่าลุ้นดีนะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 23-01-2013 07:03:42

รอร ออยู่น้าา

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_ban ที่ 24-01-2013 00:30:54

เพิ่งได้มาอ่านค่ะ  :z6: ชอบหนูลิน แม่ฟ้า และป่าป๊าตะวันมากค่ะ เป็นครอบครัวอบอุ่นซะทีนะ กว่าจะได้ลงเอยอยู่ด้วยกันนี่ช่างยากลำบากจริง ๆ เรียกว่าแลกมาด้วยเลือดถึงจะถูก สงสารน้ำฟ้ามาก อ่านบางตอนร้องไห้ไปด้วยก็มี  :sad4: เป็นคนสู้ชีวิตจริง ๆ ไม่ใช่เพื่อตัวเองแต่เพื่อคนที่รัก ตั้งแต่ต้นเรื่อง จนในสุดท้ายก็ได้มีความสุขและได้ทำเพื่อตัวเองซะที ดีใจด้วย ได้ทั้งลูก และพ่อของลูก  :L2:

รออ่านชีวิตหลังแต่งงานของครอบครัวนี้ค่ะ และจะติดตามพี่อาทิตย์กับพระจันทร์ด้วย เพราะรู้สึกชอบพระจันทร์ตั้งแต่เห็นชื่อแล้ว น่ารักดี  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: PRiiNZE ที่ 01-02-2013 23:47:47

จบแล้วหรอ T____________T
เร็วอ่ะ เฮ้ออออ อยากอ่านต่ออีกสักหน่อย
ขอตอนพิเศษอีกสักตอนสองตอนได้ไหมคะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
ขอให้หนูลินมีน้องไวๆนะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

เรื่องต่อไปอยากอ่านน้องพระจันทร์นะะะ ><

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 11-02-2013 01:28:30

จบแล้วเย่
สนุกมากๆเลยค่ะ
หนูลิ่ารักมากเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 11-02-2013 10:30:37

คิดถึงน้ำฟ้า!!!!!!!!!!!!!!
คิดถึงหนูลิน!!!!!!!!!!!

คิดถึงคนแต่ง (อยู่หนายคร๊า!!!!!!!!!!!!!~X  มารายงานตัวด่วนจร๊า!!!!!!!!!!!)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Pam_ban ที่ 16-02-2013 01:25:50

 :call: :call: :call:
มาปลุกหนูลิน กับปาป๊า หม่าม๊า
 :t3: :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: dek-zaal3 ที่ 28-02-2013 14:02:09

คนเขียนกำลังเขียนเรื่อง พันธนาการ...รัก ค่าาา ^^ ใครอยากอ่านชีวิตหลังแต่งงานของคู่นี้ก็ตามไปอ่านได้นะคะ :) มีโผล่มาให้หายคิดถึงกันแน่นอนเลยยยย ^^ 

เชิญจิ้ม >>>พันธนาการ...รัก<<< ค่ะ :) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36366.0)

ฝากติดตามด้วยนะจ๊ะ :)

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 26-03-2013 10:28:41

อ่านเรื่องนี้แล้วสบายใจดี

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: nooodiaw ที่ 06-04-2013 00:43:01

ชอบมากกก!!
น้ำตาซึมไปหลายรอบเลย :sad4:

ปล. ถ้าทำหนังสือซื้อแน่ๆคับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: liza sarin ที่ 04-06-2013 14:08:05

น่ารักมากมาย ชอบพ่อแม่ ส่วนลูกหลงรักเลย +1ขอบคุณคนแต่งจ้า o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin_23 ที่ 04-06-2013 19:25:07

อยากอ่านหนูลินตินโตบ้างงง :katai4: :ling1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: loveyou15379 ที่ 15-06-2013 16:59:17

แอร๊ยยยยยยยยยยยย สนุกมากๆๆ อ่านรวดเดียวเลย ประทับใจสุดๆ -//////////////-

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 12-07-2013 17:16:41

 :z2: :z2: :z2: อิยา อิย่า


กลับมาอ่านรอบที่3แล้วคะ  ไม่เบื่อเลยจริง

มาอ่านรอพี่ยะน้องจันทร์  พี่จะรู้ไหมฉันรอพี่ทุกวันเลย


ทำไมน๊า ทำไมน๊า อ่านเรื่องนี้กี่ครั้งก็ได้ข้อคิดเสมอ


คนเราหากยอมให้อภัยกันและกัน โลกนี้คงเป็นดลกที่มีความสุขขึ้นเป้นกองๆแน่

ปล.ไม่ได้รออแค่พี่ยะน้องจันทร์นะคะ รอน้องลินด้วย คิคิ



 :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: jitsuru ที่ 22-07-2013 10:27:20

ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ
จะออกเป็นหนังสือไหมคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 18-08-2013 22:02:05

จากที่เริ่มอ่านพาร์ทของพระจันทร์ ก็เลยตามมาอ่านของน้ำฟ้าบ้าง
สนุกมากค่าาา คนบ้านนี้เขานิสัยขี้หึง โมโหร้ายทุกคน ขนาดพ่อที่ดูสุขุมยังแอบร้ายเจ้าเล่ซะนี่ ฮ่าๆๆ
อ่านรวดเดียวจนจบ บอกได้คำเดียวว่า ชอบ ชอบมากจนไม่อยากให้จบ
ขอบคุณสำหรับเรื่องที่แต่งน่ารักๆ ค่าาา  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 25-08-2013 18:43:47

กว่าจะอ่านเรื่องนี้จบอยากบอกว่า

เขินน่าคอมไปเกือบ 2 อาทิตย์เต็มๆๆ


อยากอ่านตอนพิเศษอีกจัง 555+

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Dee15 ที่ 18-09-2013 21:55:46

รัก แม่ฟ้า กะ พ่อตะวัน หลงนู๋ลิน  :man1: :man1: :man1:

ขอบคุณ สำหรับนิยายสนุกๆ นะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: BaZkon ที่ 12-10-2013 03:24:44

ครอบครัวสุขสันต์  :katai2-1:
กว่าจะลงเอยกันได้ เสียน้ำตาไปมาโข  ทิชชู่เป็นกองๆเลยล่ะ :sad4: :sad4:

แต่อยากให้มีฉาก :oo1: มากกว่านี้หน่อยนะ แบบว่าไม่สะใจอ่ะ :laugh: :laugh: :-[ :-[
แม่ฟ้าเนื้อหอมมว๊ากกกก แบบว่ามีคนมาต่อคิวรออยากจะเป็นพ่อให้หนูลินตั้งแต่เชียงรายยันสุราษฎร์ธานีกันเลยทีเดียว o13
5555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 12-10-2013 13:40:43

อยากอ่านตอนพิเศษน่ารักๆแบบนี้อีกจัง ชอบเรื่องนี้มากกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: O[]OVampire ที่ 17-10-2013 12:23:31

อยากอ่านอีกจัง อ่านแล้วอมยิ้มมีความสุขกับตรอบครัวสุขสันต์

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 17-10-2013 12:55:27

ชอบอ่านเรื่องราวของครอบครัวนี้มากกว่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 17-10-2013 23:43:04

เรื่องนี้มาครบทุกอารมณ์เลย
แสดงให้เห็นความรักหลายรูปแบบ ทั้งแง่บวกและลบ
ตามอ่านหนึ่งวันเต็มๆแบบแทบไม่ขยับไปไหนเลย
ชอบมากๆ แต่อ่านไปตอนแรกๆ เข้าใจว่าหนูลินเด็กเด็กผู้หญิง 55555
เรื่องนี้เราชอบคุณนายแม่อ้ะ นิสัยเริ่ดๆดี ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: vevi ที่ 26-10-2013 22:33:22

คุณรังสิมันต์กับน้องน้ำฟ้ากว่าจะลงเอยได้
คนหนึ่งก็ไม่ค่อยจะพูด อีกคนก็ไม่ค่อยจะฟัง
ก็เลยวุ่นวายกันไปหมด คนกลางอย่างหนูไวโอลินน่ารักมากๆๆ

หมอกานต์กับมาคัสเป็นคู่ที่สร้างสีสรรให้กับเรื่องที่น่ารักอีกคู่หนึ่ง

สนุกคะ เหมือนว่าคุณพระเอกของเราจะเคยคุ้นหน้าน้องน้ำฟ้า จะเคยเจอกันมาก่อนหรือคะ
ขอบคุณผู้เขียนนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: บูมเบส ที่ 19-11-2013 21:45:04

สนุกมากครับประทับใจสุดๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 22-11-2013 02:39:14

โอยยย
สนุกจนหยุดอ่านไม่ได้เลย
 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: micky_yunjae ที่ 23-11-2013 23:10:40

ชอบเรื่องนี้มากอ่านกี่รอบก็ไม่เบื่อขอบคุณที่แต่เเรื่งนี้มาให้อ่านนะค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 24-11-2013 19:30:57

สนุกมากมายค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 24-11-2013 21:33:19

เรื่องนี้่สนุกฝุด ๆ เบยยย
น้ำฟ้า น่ารัก หนูลินน่ากอดดดด
แอร๊ยยยยยย >////<

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 27-11-2013 21:53:18

+1

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: kimhamwong ที่ 27-11-2013 22:25:24

น้ำฟ้าน่ารักจริง คุณตะวันก็โหดไปไหน
หลงรักหนูลินเข้าอีกคน  :mew1:

ปล.ตามไปอ่าน พันธนาการรักค่า  :impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 28-11-2013 03:39:30

สนุกค่ะ หนูลินน่ารักมากๆ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: BE-Beladitz ที่ 28-11-2013 20:50:35

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ
อ่านเพลินยาวๆ
อ่านแล้วแบบว่า... อยากเล่นกับเด็กอ่ะ
น่ารักจัง... ^///^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: maybe-yy ที่ 28-11-2013 20:55:12

 :L2: :L2: :L2:
ครอบครัวสุขสันต์กันจริงๆ ขอไปเป็นคนใช้ในบ้านได้ไหมอยากมีส่วนร่วม ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: tpaibull ที่ 28-11-2013 22:04:49

จะบอกว่าเราก็เหมือนกับทุกคน ชอบพ่อตะวัน หลงรักแม่ฟ้า เป็นครอบครัวที่อบอุ่น อยากให้แบ่งความอบอุ่นมาอีกหลายๆตอน ไม่อยากให้จากกันไปเลย คิดถึงมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 29-11-2013 02:09:58

ขอบคุณมากๆค่ะ. สำหรับนิยายดีดีสนุกมากค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: loveyous ที่ 29-11-2013 17:30:26

โอย อ่านรอบเดียวจบ
สนุกมากมาก
หนูลินน่ารักมาก
ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: sb_ng ที่ 29-11-2013 22:22:31

น่ารักมากเลยค่ะ
หนูลินสร้างความน่ารักได้ตลอดเลย
ดูเหมือนว่าอนาคตหนูลินนี่น่าจะตามรอยแม่ฟ้ารึเปล่านะ5555
พี่ตะวันก็อบอุ่น น้ำฟ้าก็อ่อนโยนมากเลย
ในที่สุดครอบครัวพี่ตะวันก็ต้อนรับฟ้าดีมากๆ กลายเป็นครอบครัวแสนอบอุ่น (:
คู่บอดี้การ์ดกับหมอเด็กน่ารัก ฮาตลอด มาคัสรุกเร็วตลอด555555
ชอบเหล่าบอดี้การ์ดมากๆเลย ต้องมาเลี้ยงเด็กแล้วดูน่ารักง่ะะะ
คุณธาดากับพี่หมอกก็น่ารัก ดีแล้วที่คุณธาดาไม่ต้องอกหักนาน 55555
ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 30-11-2013 14:30:09

โอ๊ย! หนูน่ารักกกกกกก
อยากฟัดแก้มยุ้ยๆ อยากฟัดพุงกะทินั่นจังเลยว่าจะนุ่มขนาดไหน
มี 2 เรื่องมาจ่อคิวรอเลยนะเนี่ย
ครอบครัวนี้เห็นทีจะมีลูสะใภ้เป็นผู้ชายหมดเลยนะเนี่ย (ว่าแต่หนูไวโอลินของเราจะรุกหรือรับหว่า อิอิ)
ขอบคุณสำหรับนิยาดีๆ น่ารักๆ เรื่องนี้นะคะ

ปล.จะให้ดีพิมพ์เป็นหนังสือเลยดีกว่าค่ะ อยากได้~

ฟิ้ว~ ไปหาอ่านเรื่องต่อปายย คึก คึก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: abcee ที่ 13-12-2013 22:56:15

สนุกมาก เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆเลย อยากมีครอบครัวอย่างนี้ บ้างจัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 16-12-2013 10:30:54

จบแล้ววววว เดี๋ยวจะตามไปอ่านน้องพระจันทร์กับพี่ยะต่อ อิอิ   :o8:     :-[

บอกเลยว่าเรื่องนี้สนุกมากกกก  และชอบน้องหนูลินกะแม่ห้ามากกกกกกกกกกกก   :mew1:    :o8:     :-[

หลงรักน้องหนูลิน  กับน้ำฟ้ามากมายยยยยยยยยย   :L1:         :mew1:

ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ    :pig4:     :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ไก่จ้า ที่ 16-12-2013 21:37:06

 :mew1:  น่ารักๆๆๆๆๆๆ มากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: phai ที่ 17-12-2013 22:56:20

หนูลินน่ารักมากเลยยยยยยยยยย

 :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: indyska ที่ 20-12-2013 01:45:38

บ่องตง อินมากกกกกกกกกก จบบสวยงาม จุ้บๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 25-12-2013 11:56:06

อ่านรวดเดียวเลย

สนถกมากค่ะ ขอบคุณที่แต่งให้อ่านนะคะ รักหนูลินนน

 o13 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: benzdekba ที่ 27-12-2013 00:22:26

 :-[ :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 05-01-2014 20:55:19

 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 01-02-2014 14:07:29

 :really2: :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: meyj4ever ที่ 05-02-2014 13:00:36

อ่านรวดเดียวจบ น่ารักมากๆ โดยเฉพาะหนูลิน
อ่านแล้วอยากจิฟัดแก้มจริงๆ เลย
อยากอ่านคู่ที่เหลือทุกคู่เลย รอติดตามต่อนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 06-02-2014 23:46:44

 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 10-02-2014 14:23:45

สนุกมาก
น่ารักกันหมด โดยเฉพาะน้องลิน
แต่ยังงงๆกับคู่ของหมอกกับธาดาอยู่
สรุปนี้คู่นี้เค้าลงเอยกันใช่มั้ย
อ่านสปอยคู่ของอาทิตย์กับพระจันทร์แล้วอยากอ่านต่อมากๆ
น่าจะสนุกไม่แพ้เรื่องนี้แน่นอน
จะรออ่านนะคะ รีบๆแต่งเข้านะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 12-02-2014 14:17:24

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ เรื่องน่ารักมากโดยเฉพาะหนูไวโอลิน ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐ตะวัน๐๐ ที่ 12-02-2014 22:55:00

สนุกมากค่ะ น่ารักสุดๆ

โดยเฉพาะหนูไวโอลิน น่ารัก น่าหยิกจริงๆ

ขอบคุณมากค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 13-02-2014 17:28:33

สนุกจังเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 15-02-2014 00:01:52

โอยยยยย
หนูลินน่ารัก เป็นโซ่ทองคล้องใจเลยนะเนี่ย
ฮืออ ดีที่หนูทำให้ทุกคนรักกัน
พ่อตะวันน่ารักมากอ่ะ
ชอบบบบบบ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: nichytaec ที่ 17-02-2014 15:53:58

ชีวิตน้ำฟ้ารันทนมากเลยล่ะ กว่าจะผ่านอุปสรรคต่างๆ ไปได้นี่สาหัดสากันน่าดูชม รังสิมันต์ก็นะอารมณ์แปรปรวนได้อีก ยังคิดอยู่เลยว่าจะลงเอยกันได้ยังไง 555+ แล้วยิ่งคุรหญิงด้วยนะอยากได้หนูไวโอลีนสุดๆ แสดงออกว่าจงเกลียดจงชังน้ำฟ้าสุดๆ ด้วยแล้ว อ้าาาาา~ ลุ้นๆ ตัวร้ายออกมาอย่างโหดเลยค่ะ น้องฟ้าก้ตัวบางเหลือจนเผลอกคิดว่าจะมีดราม่ามิเนี่ย สรุปแค่พอกรึ่มๆอ่านเพลินมากค่ะ ขอบคุณนะคะ...

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ~l3aml3ery~ ที่ 17-02-2014 18:00:09

สนุกมาก
รู้สึกถึงอุ่นไอครอบครัว อิอิ :man1:

+๑
 o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 23-03-2014 14:56:41

อุ๊ยตาย แค่เปิดตัวก็รู้แล้วว่าเป็นลูกชายคนโตมา อยากเป็นพี่สะใภ้ตะวันไงงั้น  o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: miyuujung ที่ 27-03-2014 07:46:19

หนูไวโอลินน่ารักกกกก แม่น้ำฟ้านี่ก็อย่างรันทด กว่าจะสงบสุขได้ แทบลากเลือด แถมสุขแล้วยังมาเจอะพี่ตะวัน สามีจอมหื่นอีก 555+ คู่รอง มาคัสกับหมอกานต์ก็รักกันไปกัดกันไป อิอิ คู่คุณธาดากับพี่หมอกไม่ค่อยมีรายละเอียด แต่ไปไหนด้วยกันบ่อยๆๆคงลงเอยกันสินะ ดีเหมือนกัน ตอนแรกก็แอบสงสารคุณธาดาเรื่องน้ำฟ้า แต่คุณแม่เรือพ่วงคนนี้เสน่ห์แรงเกิน หนุ่มๆต่อคิวเป็นพ่อหนูลินกันตรึม ก็หนูลินน่ารักขนาดนั้นนี่เนอะ ว่าแล้วก็ชักอยากอ่านคู่ หนูลินกับนัทตอนโต อยากรู้ว่าหนูลินตอนโตจะน่ารักน่าฟัดยิ่งกว่านี้ขนาดไหน และอยากอ่านพระจันทร์กับพี่อาทิตย์ต่อด้วย เห็นว่าปิดปรับปรุงแล้ว แงๆๆๆ อยากอ่านๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ รออ่าน คู่หนูลิน กับคู่พี่อาทิตย์พระจันทร์นะคะ และจะตามอ่านเรื่องอื่นๆของคุณคนเขียนด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ap08572290 ที่ 02-04-2014 01:45:19

เพิ่งได้อ่านค่ะ สนุกจริงๆ รอภาคต่ออยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: ฟ้าสีคราม ที่ 05-04-2014 23:52:07

เพิ่งได้อ่าน รวดเดียวจบ เหนื่อยสุดด
แต่อิ่มเอมมากก อ่านไปยิ้มไป หนูลินน่ารักเกินไปแล้ววว
นี่ขนาดมโนภาพตามยังเคลิ้มขนาดนี้
อร๊ายยยยย :-[

พี่ตะวันน่ารักอะ เป็ฯคุณพ่อจอมเผด็จการที่อบอุ่นแล้วรักแม่ฟ้าเวอร์
อยากอ่านสเปเชี่ยลต่อไปอีก หนูลิน น่าร๊ากกก :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 08-04-2014 00:21:22

ในที่สุดก็เป็นครอบครัวสุขสรรกันซักทีนะ

แต่ยังไม่อยากให้จบเลย สนุกมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 09-04-2014 20:24:52

สนุกมากค่ะ จะติดตามเรื่อง
ต่อไปนะคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 13-04-2014 02:33:09

สนุกมาก มีเรียกน้ำตาได้หลายตอน
อ่านแล้วอยากมีลูกเหมือนหนูลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: s p e c i a l :>> [24/12/2012] PG.145
เริ่มหัวข้อโดย: SWIM ที่ 18-04-2014 22:05:54

อร๊ายยยย ยยอ่านแล้วอยากมีลูก >< ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้อ่านงับ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: ckk ที่ 27-04-2014 17:13:08

สนุกมากเลยคะ
หนูลินน่ารักสุดยอดดด!! :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 28-04-2014 09:35:41

ขอบคุณสำหรับเรื่ิองสนุกๆ ค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: ~ ฤดูใบไม้ผลิ ~ ที่ 30-04-2014 17:18:59

หลงรักหนูลินของแม่ฟ้า น่ารักจริง  :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 02-05-2014 19:21:30

จองแล้วค่า กำลังเก็บตังค์
ค่าโอนอยู่ :m1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 19-05-2014 15:30:47

มาอ่านรวดเดียวจบ
หลงรักหมูน้อยมากบอกตรง น่าหยิกมาก ๆ เด็กอะไรก็ไม่รู้

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 20-05-2014 19:06:42

 :L1:ใช้เวลาอ่านสองวันถึงจบ หลงรักเด็กเลยล่ะหนูลินน่ารักมากๆ จะไปติดตามเรื่องอื่นๆต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 22-05-2014 11:01:30

กลับมาอ่านเรื่องนี้เป็นรอบที่ 4 ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม

คิดถึง หนูลิน จังเลย

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: pattyyaoi ที่ 23-05-2014 17:07:59

กรี๊ดด ตามอ่านจนจบแล้วว ในที่สุดก็ลงเอยกันด้วยดี แม่สามียอมรับลูกสะใภ้  :mc4: :mc4:
เป็นครอบครัวที่น่าอิจฉาจริง ๆ
ยังงี้ต้องตามอ่านคู่ของน้องพระจันทร์ต่อละ  :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: kinly ที่ 28-05-2014 00:55:48

ขอบคุณครับ นิยายสนุกมากๆครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 29-05-2014 00:13:17

แอบเห็น สนพ.เอาตอนพิเศษไปแปะ
แต่มันอ่านยากจังค่ะ
อิจฉา
 :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: sirikanda28 ที่ 07-06-2014 19:57:09

โอนแล้วค่ะรอแต่หนังสือ  :oni2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 16-06-2014 10:48:44

หนูลินน่ารักมากๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 05-07-2014 01:01:11

อยู่ดีๆก็รู้สึกคิดถึง คุณตะวันกับแม่ฟ้า และหนูลินขึ้นมา :-[
เลยต้องกลับมาอ่านรอบที่ 3
 :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: minniez ที่ 08-07-2014 14:36:05

น้ำฟ้าคือหญิงแกร่ง มีความเป็นแม่มากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 09-07-2014 05:27:19

อ๊ายยยยยย
อยากอ่านตอนน้องโตนิ๊
สนุกมากค่ะ ขอบคุณมากๆๆที่แต่งให้อ่าน อิอิ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 12-08-2014 23:58:51

หนูลินน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกก :o8: :o8: :hao6: :hao6:

ครอบครัวนี้น่ารักสุดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดน่ะพูดเลยยย.. :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 28-09-2014 13:59:52

น้ำฟ้าอายุ 22 ปี เลยอยากรู้ว่า คุณตะวันอายุเท่าไหร่คะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 30-09-2014 10:56:20

ชอบจังค่ะะะะ
 o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: อภิชัย รอดแถม ที่ 19-10-2014 15:52:28

อยากอ่านต่ออ่ะ เอื้ออออ ตอนพิเศษ งั่กๆๆๆ ดิ้นๆๆๆๆ อ้ากๆๆๆๆ :ling2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: อภิชัย รอดแถม ที่ 21-10-2014 12:54:55

แต่งต่อเถอะนะะะะะะะ หนูลินนนน T^T
 :z3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: nookik ที่ 22-10-2014 14:33:24

น่ารักมากกกกก โดยเฉพาะ หนูลินกับน้ำฟ้า พี่ตะวันก็หวานมากกกกกกก
อ่านรวดเดียวจบยิงยาวโต้รุ่งกับเลยทีเดียว
ขอบคุณมากเลยค่ะ สนุกมากๆ  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: numilddy ที่ 23-10-2014 12:07:24

เรื่องนี้สนุกมากๆ ขอบคุณนักเขียนที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆ ออกมานะค่ะ
ชอบน้ำฟ้ามากกกก แบบถึงภายนอกจะดูบอบบอก แต่ก็เข้มแข็ง
พี่ตะวันก็น่ารัก ยิ่งตอนหวงนี้น่ารักมากกก
คุณแม่ของพี่ตะวันตอนแรกๆ ไม่ชอบน่ะ แต่พออ่านแล้วก็เข้าใจขึ้น
คู่มาร์คัสกับหมอนี้เด่นมาก หึหึ
พี่เชนจะมีคู่มั้ยน้อออ?

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: teamkoyza ที่ 23-10-2014 14:42:02

อ่านมาสองวันเต็มๆ ฟินยาวเลย อิอิ เสียดายจบซะละ
สนุกมากๆ ชอบจุงเบย  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: vilaroly ที่ 25-10-2014 17:09:48

 :heaven o18 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 28-10-2014 00:21:10

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: yaoisamasang ที่ 03-11-2014 17:43:23

พลาดเรืองนี้ไปได้ไงเนี่ยเรา :ling1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: jeabjunsu ที่ 26-11-2014 06:42:59

หนูลินกันแม่น้ำฟ้าน่ารักที่สุดในโลกเลยค่าา คุณพ่อนี่หึงโหดทุกทีเลยอ่า
คุณหมอกับมาคัสก็น่ารักดีน้าา
อยากอ่านห :mew1:นูลินกับแม่น้ำฟ้าต่อไปเรื่อยๆๆๆๆเลยค่า
 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 02-12-2014 14:31:44

น้ำฟ้านี่แม่ดีเด่นเลยนะ น่ารักๆๆๆๆๆ :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 21-12-2014 10:51:46

เรื่องนี้ฟินทั้งเรื่องยิ่งช่วงท้ายนี้ น่ารักม้วกกกกก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: dekying kukkig ที่ 16-01-2015 14:12:12

ขอบคุณค่ะสำหรับนิยายเรื่องนี้ แฮปปี้แบบครอบครัวสุขสันต์ชอบจังเลยค่ะ อ่านจบแล้วตามน้องพระจันทร์ไปติดๆ  :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: wavalove ที่ 24-01-2015 00:05:44

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 28-01-2015 15:26:08

อ่านจบแล้วค่ะ  พูดดเลยว่าเรื่องนี้หลงรักหมูอ้วนมากกกกกกกก เด็กอารายน่ารัก น่าชังงงง สนุกมากๆเลยค่ะ ลงเอยกันได้สีกทีเน้อออออออ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: MIwEMInE ที่ 11-03-2015 11:57:33

หนูลินน่ารักที่สุด อยากได้กลับบ้านจัง
 :impress3: :impress3: :impress3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: white feather ที่ 19-03-2015 23:58:33

อ่านจบแล้ว สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกเลย
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะค่ะ ว่าแล้วก็ไปอ่านพันธนาการรักต่อเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: แ ฝ ง. ที่ 26-03-2015 21:08:34

พึ่งมาตามอ่าน
รักหนูลินนนนนนน
ขอหนูลินกลับบ้านหนึ่งคนค่ะ  :z1:

ขอบคุณสำหรับนิยายดี ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: aimjjj ที่ 29-03-2015 15:26:59

คิดถึงเรื่องนี้ที่สุดเลย :hao5: :hao5: :o12:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Invisible girl ที่ 06-04-2015 21:03:54

ชอบเรื่องนี้มากคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: luffyjung ที่ 17-04-2015 20:40:01

 :impress2: :L2: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: mu_mam555 ที่ 12-05-2015 19:23:34

เรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ
หนูลินน่ารักมากกกก
หลงเด็กน้อยมากๆเลยยย :m3:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 07-06-2015 00:54:51

เพิ่งได้มาอ่าน สนุกมากเลยค่ะ ชอบหนูลินมากกกก

ขอบคุณคนแต่งด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Silver Fish ที่ 08-06-2015 20:51:27

อ่ารวดเดียวจบ ไม่รับไม่นอนกันเลยทีเดียว สนุกมากเลยค่ะ  :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: S.nonsuj ที่ 20-06-2015 01:37:13

อ่านแล้ว ชอบมากกก รักเรื่องนี้อ่าาา
อมยิ้มตลอดเรื่อง ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆอย่างนี้
อ่านๆไปรู้สึกเหมือนดูหนังไทยเวอร์ชั่นวายอยู่
แม้ไม่มีระเบิดภูเขาเผากระท่อมแต่ความรู้สึกก็ได้อยู่
หลงรักที่สุดคือหนูไวโอลิน อิอิ
เรื่องนี้คงได้กลับมาอ่านอีกหลายๆรอบ ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: bookie ที่ 06-07-2015 13:31:26

ตามมาจากพระจันทร์กับพี่ยะ หนูลินน่ารักfcเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: llmup ที่ 08-07-2015 08:09:16

โอ้ยย แม่ฟ้า พ่อตะวัน หนูลิน
ทำไมน่ารักแบบนี้  :katai2-1:

เนื้อเรื่องดราม่าเล็กน้อยแต่ก็แฝงหวานๆไปด้วย อิอิ
ชอบมากค่าาา รักเลยย อ่านกันเพลิน

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: PrInCeZzAoFz ที่ 17-07-2015 21:37:01

ชอบมากเลยอ่ะ
หนูลินน่ารักกกกกกกกกกกกกก
น้ำฟ้าก็น่ารักกกกกกก
 :mew1: :mew1: :mew1:
ตอนตะวันทำร้ายมือถือและจิตใจฟ้า
สงสารฟ้ามากอ่ะ

เป็นครอบครัวที่น่ารักอบอุ่น
อิอิ

ปล.อยากอ่านตอนหนูลินโตต่อจริง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: mypink801 ที่ 21-07-2015 14:02:51

เพิ่งอ่านจบ ชอบ มากกกกก หนูลินกับแม่ฟ้าน่ารักสุดๆ  :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: jeabjunsu ที่ 14-12-2015 06:27:48

เย้ๆๆๆ ดีใจด้วยน้าหนูลิน มีครอบครัวที่สมบูณ์อบอุ่นแล้วน้า ก่อนหน้าที่อยู่กับแม่น้ำฟ้าก็อบอุ่นน้า แต่มีพ่อตะวันเข้ามาอีกคนดีที่สุดเลย

แม่น้ำฟ้าน่ารักมากคู่ควรได้รับการดูแลและปกป้องจากพ่อตะวันที่สุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Seilong2 ที่ 19-01-2016 13:38:50

 :pig4:  :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: TrafalgarLAW ที่ 19-01-2016 16:42:28

 :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 20-01-2016 22:19:31

อ่านรวดเดียวจบ สนุกมาก อบอุ่นใจ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: sawapalm ที่ 23-01-2016 20:03:22

ชอบอ่าาาาา สนุกหว๊ากกกกกกกกกกกกกกกก รอคู่น้องลินน้าาาาาา โตมาหนูเคะใช่ไหมลูก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: whyrockstarx3 ที่ 09-02-2016 16:53:48

สนุกมากและพลาดไม่ได้ เดี๋ยวต้องไปหาพี่อาทิตย์ต่อออออ 555

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: gummybear ที่ 13-04-2016 00:45:11

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: nongfom ที่ 18-04-2016 01:19:57

ไม่ว่าจะอ่านกี่ครั้งก็ชอบมาก ๆ เลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 17-06-2016 19:30:58

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: houkuto ที่ 19-06-2016 20:36:17

เพิ่งมีโอกาสได้อ่าน รวดเดียวจบเลย
หนูลิน น่ารักมากๆค่ะ
พ่อตะวันโหดจัง สงสารน้ำฟ้าหน่อยๆ
นิยายสนุกมากค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: sasaka8 ที่ 24-06-2016 19:00:45

ขอบคุณนะคะนิยายน่ารักมากค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 06-07-2016 15:15:06

จบไปอีกรอบ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: 205arr ที่ 07-07-2016 14:43:38

สนุกมากเลยค่ะ
หนูลินกับแม่ฟ้าน่ารักมาก
ขอบคุณคนเขียนนะคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: haramoonlight ที่ 12-07-2016 07:54:46

แม่ฟ้ากับหนูลินน่ารักมากเลยค่ะ โดยเฉพาะหนูลินน่าฟัดมากกกก เสียดายที่เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ ตอนแรกนึกว่าเป็นแนว mpreg เลยยังไม่ได้อ่าน พออ่านแล้วติดใจหนูลินตัวน้อยมากกก น่ารักสุดๆ แต่มีที่สะดุดนิดนึงคืออายุหนูลินตอนที่เรียกแม่เพิ่งแค่ 4 เดือนเอง จริงๆเด็กๆจะส่งเสียงตลอด แต่จะเริ่มออกเสียงเป็นคำๆอย่าง แม่ หรือ พ่อ ได้ตอนอายุ9-10 เดือนค่ะ มีแค่ตรงนี้นิ๊ดเดียวจริงๆค่ะ  ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Praykanok ที่ 16-07-2016 11:14:13

โอ้ยยยย อ่านรวดเดียว3วันติดดดด 555555
หนูลินน่ารักน่าฟัดดดดดดดด น้ำฟ้ากับพี่ตะวันก็อยอุ่นไปอี้กกก อิจฉาครอบครัวนี้~

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Pramooknoi ที่ 23-07-2016 22:19:28

คือหนูลินน่ารักมากกกก :hao6: o13

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 25-07-2016 22:47:13

จบแล้ววว เป็รอะไรที่ลุ้นมาก เอาใจช่วยหนูลินและแม่ฟ้าสุดฤทธิ์สุดเดช เสียน้ำตาไปก็หลายรอบกับความรัก
ที่ฟ้ามีให้กับหนูลิน กว่าลุงหนูรินจะหายผีเข้าก็นานมาก ลุ้นสุด ในที่สุดความรักความหลงเมียก็บังเกิด
จะมีใครมีความสุขเท่าคุณรังสิมันต์อีกนะ

ขอบคุณนะคะ นิยายน่ารักมาก คนอ่านรักน้องหนูลินกับแม่น้ำฟ้ามาก

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: N-T ที่ 24-10-2016 08:08:46

 :hao3

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: peppermintt ที่ 05-11-2016 20:06:14

 :hao6:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Legpptk ที่ 08-11-2016 23:10:32

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: AngPao1932 ที่ 03-12-2016 01:49:52

อยากเห็นน้ำฟ้าเสียตัว อ๊ายยยยยยย  :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: iNklaNd ที่ 05-12-2016 16:55:11

ครอบครัวสุขสันต์ อ่านหนูลินมาจากเรื่องพระจันทร์
มาเรื่องนี้หนูลินออกเต็มๆ ยิ่งน่ารักกกกก
อ้วนๆ จ้ำหม้ำๆ อูยยยย คนอ่านอยากจับฟัด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: kaoma ที่ 21-12-2016 02:21:32

ไม่น่าเชื่อว่านิยายเรื่องนึงสามารถเปลี่ยนความคิดรั้นๆของคนๆหนึ่งได้  ขอบคุณมากครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 21-12-2016 17:30:11

หลงรักหนูลินและแม่ฟ้า  :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: numildkub ที่ 01-01-2017 01:38:30

เนื้อเรื่องโอเคเลย สนุกดี
แต่จอตินิดนึงนะค้า  คือดราม่ามันจบง่ายไปหน่อย
ดูง่ายไปหมด ยังไม่ทันจะลุ้นเลย อ้าวเรื่องดีแล้ว
เลยพางงไปหน่อย
ขอบคุณนักเขียนที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆนะคะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: happybird ที่ 06-01-2017 23:32:26

คิดถึงหนูลิน :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 06-02-2017 18:10:33

ขอบคุณค่ะ เขียนได้สนุกมาก
เรานี่ลุ้นตลอดว่าแม่ฟ้ากับพ่อตะวันจะรักกันเมื่อไร
แล้วก็จบได้อบอุ่นมากค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: bungg ที่ 30-04-2017 14:23:12

ตามมาจากเรื่องน้องพระจันทร์กับอาทิตย์สนุกมากๆไม่แพ้เรื่องนั้นเลยค่ะ อ่านเรื่องนั้นมาก่อนมาอ่านเรื่องนี้ได้เห็นหนูลินตอนเด็กๆ หลงรักเด็กน้อยคนจังหนูน่ารักมากเลยลูกกก เรื่องนี้ครบรสมากๆ ขอบคุณคนดขียนมากๆสำหรับนิยายดีๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: b02290 ที่ 18-06-2017 16:41:54

 :3123: :3123: :กอด1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: cookie8009 ที่ 21-06-2017 14:42:48

"เขากำลังจะเอ่ยปากบอกคำสั่งเสียสุดท้ายของพี่สาวให้ผู้หญิงตรงหน้ารับทราบ... "

คืออะไรอ่ะคับ อยากรู้จัง

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: mypink801 ที่ 23-06-2017 17:00:38

ชอบมากเลยค่ะ หนูลินน่ารักน่าฟัดแก้มมากเลยหมูน้อย  :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 20-09-2017 12:47:49

ขอบคุณครับ   :pig4:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: sakanakiss ที่ 22-09-2017 01:20:46

ท่าทางจะสนุกจะตามตอนใหม่ต่อๆ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: sakanakiss ที่ 24-09-2017 14:04:56

หวงอะไรเบอร์นั้น

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: areenart1984 ที่ 27-10-2017 16:10:34

น่ารักทุกคนเลย  :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 28-10-2017 23:54:49

สนุกมาก ๆ ครับ น่ารักทุก ๆ คู่เลยครับ หนูลินน่ารักมาก



ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: พระสนมฝ่ายซ้าย ที่ 09-11-2017 20:59:39

อ่านจบแล้วค่า ตามมาจากเรื่องพี่ยะน้องพระจันทร์ค่า ข้ามสเต็ปไปหน่อย 555
หนูลินตอนเล็กๆน่ารักมากกกกกก อยากจับฟัดแก้มง่า
พี่ตะวันหึงเหนื่อยมั้ย 555 น้ำฟ้าน่ารักนี่เนอะ
จะติดตามผลงานต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Fahsaizzz ที่ 15-11-2017 20:51:11

น่ารักจังเลยยย ขอบคุณคนแต่งค่ะ

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Maymon ที่ 29-11-2017 01:46:38

ขอบคุณค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: dekcassxy ที่ 18-07-2018 18:02:01

อ่านตอนนี้แล้วมีความเกลียดคุณหญิงแม่มาก
ไล่เขาไปจนต้องลำบาก
ลูกชายตายก็เพราะตัวเอง ยังไปว่าคนอื่นอีก
แล้วยังมีหน้าจะไปพรากเด็กอีก
ใจร้ายที่สุด

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Kitsune1st ที่ 27-07-2018 16:43:37

หนูลินน่ารักมากกกกกกกกก :o8:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าอ้วงงง ที่ 12-11-2018 07:02:48

มาไม่ทัน โดนลบตอนไปเยอะเลย อ่านละจะงงๆหน่อยว่าทำไมบางฉากมันโดดๆ เฮ้อออ TT

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: Palmasticc ที่ 11-12-2018 13:23:14

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: sira_nann ที่ 11-12-2018 14:42:53

 :pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: pranliew ที่ 13-12-2018 01:27:48

อ่านรวดเดียวเลยค่ะ สนุกมาก ตอนแรกหมั่นไส้พระออกมากเว่อร์ หลังๆคือแบบ ตกหลุกรักไปเต็มๆ เรื่องนี้สนุกมากค่ะ ชอบที่แต่งคู่รองแล้วไม่รู้สึกอยากข้ามไป ชอบตัวละครทุกตัวในเรื่องเลย

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: KittybabymApi ที่ 18-10-2019 16:57:57

ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆสนุกดีค่ะ กำลังตามอ่านเรื่องอื่นๆของไรท์อยู่นะคะ รู้จักเรื่องนี้จากทวิตเตอร์ค่ะ พอเข้ามาอ่านแล้วติดเลย ต้องลองอ่านเรื่องอื่นๆของไรท์บ้างค่ะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: คุณแม่..ครับผม ! (---Chain of love---) <<: แจ้งข่าวหน้า 1 :>> [21/04/2014]
เริ่มหัวข้อโดย: oomoommarzy ที่ 17-12-2021 22:21:23

นิยายสนุกมากกก ขอบคุณนักเขียนมากครับ
 ปล. ขอสอบถาม ผู้หญิงของเขา ที่พระเอกพูดถึงว่ายังไม่เคยเหยียบบ้านหรือเวลาที่มองนายเอกคือใครหว่า หรือผมอ่านตกหล่นไปเอง