พิมพ์หน้านี้ - [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่(18+) จบ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: yai feel ที่ 08-02-2015 15:36:22

หัวข้อ: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่(18+) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: yai feel ที่ 08-02-2015 15:36:22
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่
เริ่มหัวข้อโดย: yai feel ที่ 08-02-2015 15:38:32
เมื่อคนที่ผมชอบ เป็นผู้ชาย   :-[


ผมนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ดวงตาจับจ้องไปที่ประโยคมากมายของหลายๆคนที่โพสต์ระบายอะไรต่างๆนานาบนแอปพลิเคชั่นชื่อดัง
บางทีก็กดไลค์สเตตัสของเพื่อนไปด้วย

ผมชื่อลูแปงครับ เป็นนักศึกษาปี2 ของมหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพ เรียนบริหาร
อายุ 20ปี

ผมยังไม่มีแฟน แต่แอบชอบคนคนหนึ่ง เป็นรุ่นพี่ผม1ปี เขาเป็นที่รู้จักในมหาลัย ค่อนข้างฮอต ผมก็ไม่ได้หวังจะให้เขาแลตามามองผมหรอกครับ แค่แอบปลื้มอยู่ห่างๆก็พอ

เอาะ! พี่เขาชื่อ 'พี่วิน' หรือชื่อเต็มๆ 'วินโด้' แน่นอน พี่เขาเป็น ผู้ชาย

เป็นครั้งแรกที่ผมชอบผู้ชาย ปกติผมไม่เคยชอบใครอยู่แล้ว ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย เพราะงั้น สำหรับผม พี่วินเป็นคนพิเศษ

ผมเคยคุยกับเขาครั้งเดียวตอนปี1 คุณอาจจะไม่เชื่อว่าคำพูดไม่กี่ประโยคของพี่เขา จะทำให้ผมเป็นบ้าเป็นบอมาตั้งแต่วันนั้น
แค่ประโยคที่ว่า

'แค่นี้ไม่ถึงตายหรอกครับ! ถ้าโดนทำโทษแค่นี้ไม่ไหว โตขึ้นเจออะไรหนักหนากว่านี้คุณจะทำได้ไหม!!!!'


เป็นประโยคที่พี่เขาพูดกับผมตอนที่ผมโดนทำโทษให้ลุกนั่ง เหตุผลเพราะผมเข้ากิจกรรมรับน้องสาย ตอนนั้นผมเกลียดพี่เขามาก อยากร้องไห้ อยากกลับบ้าน

แต่พอตกเย็น พี่เขาก็เอายามาให้ และพาผมไปส่งที่หอด้วย

ผมกลับมาที่ห้องของตัวเองแล้วนั่งมองหลอดยาที่พี่เขาให้มา พลางนึกเรื่องราวที่เกิดขึ้น ไม่รู้ตัวว่าเผลอยิ้มออกมาตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็เข้าใจแล้วว่าคงชอบพี่เขาเข้าจริงๆ

อนิจจัง ที่เขาเป็นผู้ชาย เพื่อนผมค่อนข้างช็อค แต่ก็ไม่ได้รังเกียจรังงอนอะไร

คงเข้าใจ

ว่าผมแม่งซื้อบื้อ

ผมเช็คอะไรต่ออีกนิดหน่อยก็กดปิดเครื่อง แอบอมยิ้มหน่อยๆเมื่อคิดว่าพรุ่งนี้มีเวลาเรียนตรงกับพี่วิน

ผมทิ้งตัวลงนอนบนฟูกหนาๆ หันไปมองรูปพี่วินที่ผมลงทุนแอบถ่ายแล้วล้างมาตั้งไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือ ก่อนจะหลับตานอนอย่างมีความสุข







"แปง เดี๋ยวนี้มึงเพ้ออะไรเต็มเฟซเลยวะ"
ฟลุ้ค เพื่อนของผมบ่น ผมหัวเราะทะเล้นไม่ตอบคำถามเพื่อน

"ท่าทางมึงจะคลั่งพี่โหดนั้นสุดๆ"
ท็อปพูดขึ้นอีกคน ผมถอนหายใจแล้วยิ้ม

"เวลาพวกมึงรักใครสักคน มึงก็จะเป็นแบบกูนี่แหละ แต่มันต่าง...........ตรงที่กูรักพี่เขาเป็นคนแรก"
ผมว่าแล้วยักคิ้ว พวกเพื่อนๆมันทำท่าแหวะแต่ก็ยิ้มให้

"ตายยากชิบหาย"
ท็อปมันพูดแล้วยิ้มล้อเลียน ผมเลิกคิ้วพลางหันไปมองตามสายตาของมันบ้าง

อ่า...............เทพบุตรของผมกำลังเดินมานั้นเอง แต่ดูเหมือนพวกเขากำลังตรงมา............ทางนี้?

"มึงว่าพวกพี่เขาเดินเข้ามาหาเราเปล่าวะ"
ผมหันไปถามเพื่อน ฟลุ้คมันยิ้มมุมปาก

"ชัวร์"
มันพูดออกมาคำเดียวสั้นๆ ผมยังไม่ทันจะถามอะไรต่อ พวกพี่วินก็มาหยุดอยู่ตรงที่พวกผมนั่งเสียแล้ว

พี่วินยืนทำหน้าเมื่อยอยู่ข้างหลัง ส่วนคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าผมตอนนี้ ถ้าผมจำไม่ผิด พี่เขาน่าจะชื่อแทมป์ อีกคนนั้นก็คงจะชื่อ อาร์ท น่าจะใช่ล่ะมั้ง

พวกผมยืนขึ้นเมื่อพวกพี่ๆเขายืนอยู่แบบนั้น
"สวัสดีตอนใกล้จะเย็นครับรุ่นพี่"
ฟลุ้คมันเอ่ยทักทาย แต่น้ำเสียงเหมือนไม่ใช่ทักทายนะ เหมือนกวนส้นตีนมากกว่า

"มึงจะเอายังไง"
พี่แทมป์พูดเสียงเรียบ แต่โหดใช่เล่น ผมที่ยืนอยู่หน้าพี่เขานี่ กลัวฉี่แทบราด

ผมยืนงงอยู่ตรงกลางระหว่างพี่แทมป์กับไอ้ฟลุ้ค ไม่รู้ว่าเขาไปมีเรื่องกันตอนไหนยังไง แต่ดูท่าพี่แทมป์จะโกรธมาก

"เอายังไง? พี่ถามผมแบบนี้ พี่ 'เอา' ไม่เป็นหรอครับ"
สิ้นเสียงไอ้ฟลุ้ค ก็เหมือนเส้นความอดทนของพี่แทมป์ขาดผึง พี่เขาก้าวฉับเข้ามา จนไอ้ผมที่อยู่ตรงกลางต้องยกมือห้าม

"พี่ใจเย็นๆก่อนนะครับ อย่ามีเรื่องกันเลยนะ ผมขอ"

"มึงถอยไป ไม่เกี่ยวกับมึง"
พี่เขาผลักผมให้กระเด็นไปอีกทาง เกือบจะล้มอยู่แล้วถ้าไม่มีใครคนหนึ่งดึงผมไว้เสียก่อน

"ขอบคุ................."
คำพูดขอบคุณของผมถูกกลืนหายลงคอ เมื่อเงยหน้ามองคนที่เข้ามาดึงผมไว้

ถ้าผมแต๋วกว่านี้สักหน่อย ผมคงกรี๊ดลั่นแล้วลงไปชักกับพื้น แต่โชคดีที่ผมยังคงรักษาความแมนดั่งเกลือรักษาความเค็มไว้ได้

ผมจ้องหน้าพี่วินด้วยความรู้สึกมึนงง หัวใจถูกบีบให้เต้นแรงขึ้น เลือดในร่างกายพากันวิ่งขึ้นมาอยู่ที่หน้า

ชิบหายยยยย

กูโดนคนที่ชอบสัมผัสร่างกาย!!!!! อ้ากกกกกกกกกกกกกก นาทีนี้ใครอยากจะให้ผมลงวิ่งผมยินดีมาก มันเขินจนอยากจะวิ่งรอบโลกเลยครับ!!!!

"เอ่อ แปง กูก็ไม่ได้อยากจะขัดมึงหรอกนะ แต่ ถ้ามึงจะจ้องหน้าพี่เขาขนาดนั้น มึงแดกหัวพี่เขาเลยไหม?"
ท็อปมันพูดแซวๆ สติผมถูกดึงกลับมาทันที และผมที่ยังคิดอะไรไม่ออกบวกความเขิน ผมเลยผลักพี่วินออกไปเต็มแรง แล้ววิ่งออกมา

ถ้าได้ตายลงไปตรงนี้ก็คุ้มค่าแล้วไอ้แปงงงงงง สุโค่ยยยยยยยยยยย

ว่าแต่..............กูไปผลักพี่เขาแบบนั้นได้ไงวะ ตาย ตาย ตาย!!! พี่เขาจะมองกูเป็นคนยังไงเนี้ย เขาอุตส่าห์ช่วย ไม่ขอบคุณแล้วเสือกยังไปผลักพี่เขาอีก

ไอ้แปง ไอ้นิสัยเสีย
ผมคิดแล้วเข่าอ่อน นั่งร้องไห้แม่งเลย แง~~~~~~~~~~ พี่วิน อย่าเกลียดผมเลยยยยยยยยยยยยยย









"แปง มึงเป็นเหี้ยไรวะ หน้าตาดูหมองหม่นยังไงไม่รู้"
วันต่อมา ไอ้ท็อปทักผมทันทีที่ผมเดินลอยๆเข้ามานั่งในห้อง
ผมหันไปมองมันด้วยอาการวิญญาณออกจากร่าง
เบะปากเตรียมร้องไห้ แต่อาจารย์ดันเข้ามาซะก่อน เลยได้แต่แทะปากการะบายความเศร้าโศก



"แปง มึงมีเฟซบุ้คพี่วินยัง?"
คำถามของท็อปทำเอาผมหูตั้งหางกระดิก โงหัวโง่ๆของตัวเองขึ้นจากโต๊ะ ทำตาวาวจ้องไอ้ท็อป

"มึงมีหรอ กูขอบ้างงงงงงง"
ผมทำตาปิ้งๆใส่มัน มันหัวเราะก๊าก

"กูไม่แต่เพื่อนเขาอะ มี!"
"อ้าว แล้วมึงพูดไม"
"ฟังสิไอ้เพื่อนโง่ คืนนี้ไปแดกเหล้ากัน แล้วไปขอจากเพื่อนพี่เขาเอาเอง"

ผมกระพริบตาปริบๆกับคำพูดของไอ้เพื่อนยาก

"หมายความว่าไงวะ?"
ผมถาม ไอ้ท็อปมันทำตาปริบๆ ประมาณว่า นี่มึงไม่เข้าใจอะไรเนี้ย?

"หมายความว่าไงอะไรของมึง ก็หมายความว่าแดกเหล้าไง"

"เออ แล้วมันเกี่ยวไรกับเฟซพี่วิน"

"มึงฟังกูดีๆนะสัด คืนนี้พวกพี่แทมป์เขาชวนพวกเราไปแดกเหล้ากระชับความสัมพันไง"

"ห๊ะ!? วันนั้นยังจะต่อยกันอยู่เลย"
ผมกระพริบตาปริบๆ อะไรวะ เมื่อวานกูยังเห็นเขาฟาดฟันสายตากันโช้งเช้ง วันนี้เสือกอยากกระชับความสัมพัน?

"ลูกผู้ชายว้อย ต่อยกันเพื่อมิตรภาพ"
หรา? มึงแน่ใจหรอว่าเขาไม่ได้ชวนเราไปเพื่อไปยำ?

แต่ผมก็พยักหน้าตอบตกลงไป

คืนนั้น ฟลุ้คมันขับรถมารับผมที่หอ เป็นแบบนี้เสมอเวลาไปไหนมาไหนมันจะมารับผม เพราะผมไม่มีรถ
เรามาถึงผับที่นัดกันไว้ในเวลาสามทุ่มกว่า

ไอ้ท็อปโทรเช็คนิดหน่อย เมื่อรู้ว่าเราถึงแล้ว มันก็บอกสถานที่ที่มันนั่ง ผมกับฟลุ้คเดินฝ่าดงปลาไหลที่เลื้อยกันยุบยับเต็มพื้นที่ เอ่อ.............ก็สงสัยนะว่าเวลาเต้นในผับเนี้ย ทำไมต้องโยกไปแล้วก็โยกมา

มันสนุกหรอ?

"เพื่อนนนนนน ทางนี้จ้า ยู้ฮู"
เสียงไอ้ท็อปดังมาแต่ไกลโพ้น ผมส่ายหน้ายิ้มให้มัน ร่าเริงตลอด ยิ่งเวลามาแดกเหล้านี่จะร่าเริงกว่าปกติ

ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆไอ้ท็อป แต่ก็โดนมันดันให้ไปนั่งข้างใน เอิ่ม..........โซฟามันก็กว้างนะ แต่ทำไมให้กูนั่งคนเดียว?

"มึงนั่งนั้นแหละ มึงไม่กินเหล้าไง"
แน่ใจว่ามันเกี่ยว? ไม่แดกเหล้าแล้วให้กูนั่งคนเดียว? นั้นข้ออ้างใช่ไหม?

ผมถอนหายใจแต่ก็นั่งอยู่ตรงนั้น ยังดีที่มันสั่งน้ำอัดลมมาให้ผมดื่มด้วย ผมก็นั่งดื่มเงียบๆไป คุยกับพี่ๆเขาบ้าง คุยกับเพื่อนบ้างบางที

"โอ้โห คุณชาย!!!!! ป่านนี้พึ่งจะโผล่หรอครับ เหล้าจะหมดอยู่แล้ว"

ผมเงยหน้าจากแก้วโค้กเมื่อได้ยินเสียงพี่แทมป์เขาพูดแซวใครเสียงดัง

และมันทำให้มือไม้ผมแข็งอีกแล้ว ให้ตายเหอะ!!!! ทำไมไม่มีใครบอกผมสักคนว่าพี่วินก็มาด้วย!!!

"เฮ้ย มานั่งเหี้ยไรตรงนี้ ที่มันเต็มเนี้ยมึงเห็นไหม นู้น ไปนั่งตรงนู้นครับสัดวิน"
พี่อาร์ทว่าแล้วชี้มาทางที่ว่างข้างๆผม

ที่เต็มตรงไหน? ตรงข้างๆพี่อาร์ทก็ยังว่างเป็นวา ข้างๆไอ้ฟลุ้คก็ยังเหลือ ถ้ามันนั่งดีๆไม่ยืดแข้งยืดขาขนาดนั้นอะนะ

พี่วินมองหน้าผมสลับกับที่ว่างข้างๆผม เหมือนพี่เขาลังเลนิดหน่อย แต่ก็เดินเข้ามานั่ง

ถ้าดนตรีในผับเสียงเบากว่านี้

ถ้าพี่วินเขาหูดีกว่านี้

ถ้าเสียงหัวใจผมดังขึ้นกว่านี้

พี่วินอาจจะได้ยินเสียงหัวใจของผม ผมก้มหน้าแทบชิดเข่า เขินด้วย ดีใจด้วย มันสับสนไปหมด

แม่งโว้ยยยยยยยยยย อึดอัดปนมีความสุขเลยกู ><!!!

"นั่งเกร็งแบบนั้น ไม่เมื่อยหรือไง"

ไอ้สาดดดดดดดดดด กูโคตรฟินเลยครับ!!! ตั้งแต่ผมผ่านพ้นปีหนึ่งมา การได้ยินเสียงพี่วินแม่งเป็นเรื่องยากมาก!!!

แต่วันนี้

ณ ตอนนี้

พี่เขาพูดกับผม

อร้ากกกกกกกกกกกกกกก ตายตาหลับแล้วไอ้แปง!!!

ผมไม่ได้ตอบพี่เขา นั่งใจเต้นแรงอยู่อย่างนั้น จนเวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ ผมเงยหน้าขึ้นมองรอบๆ

เพื่อนๆผมไม่อยู่แล้ว พวกพี่ๆเองก็เช่นกัน เหลือเพียงผม........กับพี่วิน นั่งอยู่สองคน

โอ้ยยยย นี่ผมจะทำยังไงดี จะทำยังไงๆๆๆๆๆๆ ผมเขินจนทำตัวไม่ถูกแล้ว

ผมนั่งทำตัวไม่ถูกอยู่สักพักพี่วินก็ยื่นแก้วเหล้ามาให้ผม

"เห็นนั่งตั้งนานแล้ว ยังไม่ได้ดื่มไม่ใช่หรอ"
ผมนั่งอึ้ง ตาโต พี่เขาเอาแก้วเหล้าของตัวเองมาให้ผมเลยนะเว้ยยย
แต่ถึงจะอยากดื่มของพี่เขามากแค่ไหน ผมก็ต้องปฏิเสธไป

ผมดื่มไม่ได้ ห้ามเมาเป็นอันขาด!!

"ไม่เป็นไรครับพี่"

"เกลียดมากเลยหรือไง"

เกลียด? เกลียดอะไรครับ? อ๋อ พี่เขาคงหมายถึงเหล้า

"ครับ"
ผมตอบออกไปเท่านั้น พี่วินก็กำแก้วเหล้าแน่น ก่อนจะปามันลงพื้น

เพล้ง!!!!!

เสียงแก้วแตกดังไปทั่วบริเวณ ผมนั่งอึ้งที่ท่าทีของพี่วินเปลี่ยนไปขนาดนั้น

เดี๋ยวนะ กูแค่เกลียดเหล้า? พี่โมโหขนาดนี้เลยหรอ? หรือบ้านแกทำโรงงานผลิตเหล้า?

"เกลียดก็พูดสิ มึงจะนั่งเกร็งทำเชี้ยไรวะ!!"
พี่เขาตวาดเสียงดังแล้วเดินออกไป

"พี่วิน เดี๋ยว โอ้ย!!"

วันนี้วันซวยของกูหรือไร ด้วยความรีบร้อนทำให้ผมลื่นเหล้าที่นองพื้นอยู่ ไม่พอ ผมล้มลงไปทับเศษแก้วที่แตกอยู่ที่พื้น

เจ็บนะครับ แต่อยากตามพี่วินไป อยากถามว่าพี่เขาโกรธอะไรผม
แต่สังขาลไม่ให้จริงๆ

"เกิดอะไรขึ้นวะ เฮ้ย!!!!! ไอ้แปงมึงเป็นอะไร!!"
ท็อปที่อยู่ใกล้ที่สุดวิ่งเข้ามาหาผมหน้าตาตื่น คาดว่ามันคงสร่างเมากะทันหัน

"อะ...........ไอ้เหี้ย ไปตามพี่วินให้กูที"
ไม่รู้ทำไมผมถึงเสียใจขนาดนี้ อยู่ๆน้ำตาก็ไหล ผมคิดว่าตัวเองผิด ทั้งๆที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมผิดอะไร

อย่างที่ผมบอก

สำหรับผม พี่วินคือคนพิเศษ
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่
เริ่มหัวข้อโดย: yai feel ที่ 08-02-2015 16:29:57
เมื่อคนที่ผมชอบ มากดไลค์สเตตัส  :a5:



"ตกลงเรื่องราวมันเป็นยังไง"
ผมหน้าจ๋อย เงยหน้ามองไอ้ท็อปที่นั่งกอดอกอยู่ข้างเตียง

คือหลังจากที่ผมล้มทับเศษแก้วเมื่อคืน แน่นอนว่าแค่แก้วบาดคงไม่สาหัสขนาดนอนโรงพยาบาล

แต่ผมดันเป็นลมน่ะสิ!!!!!
เพื่อนๆผมมันไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะเป็นห่วงผม(มันบอก)

และพอผมตื่นมาก็เจอไอ้ท็อปนั่งทำหน้าถมึงทึงอยู่ข้างเตียง พร้อมกับคำถามเมื่อสักครู่

"พี่วินเขาไม่ผิดนะเว้ย"
ผมรีบบอกมัน ท็อปมันถอนหายใจแล้วเดินเข้ามาหาผม ก่อนจะดีดหน้าผากผมทีนึง

"แน่ล่ะ ที่รักมึง ทำอะไรก็ไม่เคยผิดหรอก"
ผมนั่งหน้าจ๋อย พอคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืนก็พาลจะร้องไห้อีก นี่ตกลงกูผิดอะไรวะ!!?

"บอกกูสิ เกิดอะไรขึ้นระหว่างมึงกับพี่วิน เมื่อกี้พี่อาร์ทเขาโทรมาหากู บอกว่าพี่วินอารมณ์เสียมาก ไม่พูดไม่จากับใคร สาวๆเข้าหาก็ส่งสายตาพิฆาตใส่ตลอด มันทำให้กูคิด ว่าเกี่ยวกับมึงด้วย"

ผมทำหน้าเศร้าให้กับเรื่องราวที่ท็อปบอก พี่วินน่ะหรอจะอารมณ์เสียเพราะผม? เรื่องเกลียดเหล้าเมื่อคืนแหง

ผมเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ท็อปมันฟัง มันก็ทำหน้าคิดหนัก

"แล้วถ้าพี่เขาไม่ได้ถามเกี่ยวกับเหล้าล่ะ"
ผมเอียงคอสงสัยกับประโยคที่ท็อปบอก

"แล้วเขาจะถามเกี่ยวกับอะไร?"

"ถ้าสมมติว่าคำถามที่พี่เขาถาม หมายถึง ตัวเขาเองล่ะ อย่าง พี่เขาอาจจะถามว่า 'เกลียดกูไหม' อะไรแบบนี้ไง"

ผมนั่งคิดตามที่ท็อปมันพูด

นั่นสิ ถ้าพี่เขาถามแบบนั้นจริงๆ แล้วคำตอบที่ผมตอบพี่เขาเมื่อคืนล่ะ

'ครับ'

ไอ้เหี้ยแปงงงงงงงงงง!!!! งานงอกต้นใหญ่แล้วมึง!!!!

ผมเริ่มกระจ่างขึ้นเรื่อยๆ กูว่าแล้วทำไมพี่เขามีน้ำโหขนาดนั้น แต่เอ๊ะ? ทำไมพี่เขาต้องโกรธด้วยล่ะครับ

ผมนั่งคิดไปเรื่อยๆ ก็แอบอมยิ้มออกมา ถ้ามันเป็นแบบที่ผมคิดจริงๆ ก็โคตรแจ่มเลย!!!!!!

ไอ้แปง!!! เดินหน้าเถอะพี่น้อง!!







ได้มาแล้วครับ! เพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น
หึหึ ผมได้ชื่อเฟซของพี่วินแล้ว 'Windows XP' เยดโด้โคอล่ามาร์ช ชื่อเฟซอย่างเท่!! สมกับเป็นคนที่ผมแอบชอบ

ผมเปิดคอมฯ เข้าเฟซ แล้วค้นหาชื่อเฟซพี่เขาทันที อ๋อ ชื่อเฟซพี่วินผมบังคับให้ไอ้ท็อปขอมาจากพี่อาร์ท อีซี่มากๆ ไม่ต้องลงแรง

ผมค้นหาไม่นานก็เจอเฟซพี่เขา
โอ้มายก็อด รูปโปรไฟร์หล่อมากกกกกก!!!(แต่ตัวจริงหล่อกว่า อิอิ)
เป็นรูปที่พี่วินเขายืนเท่ๆ ใส่แว่นตาดำ ยิ้มเจ้าเล่ห์ด้วยอะ อ้ากกกกกกกก

ผมนั่งพร่ำเพ้อกับรูปโปรไฟร์เขาอยู่พักใหญ่ก็ทำการส่องทันที แต่ผมยังไม่ได้เป็นเพื่อนกับพี่เขา เพราะงั้นเลยเห็นแต่รูป ไม่เห็นสเตตัสที่พี่เขาโพสต์ ลังเลว่าจะแอดไปดีไหม สุดท้ายก็กดส่งคำขอร้องเป็นเพื่อนไป

ทีนี้ก็คงต้องลุ้นกัน ว่าพี่เขาจะรับแอดไหม

ระหว่างที่รอพี่เขารับแอด ผมก็ไปส่องนู้นส่องนี้ไปเรื่อย แอบคิดว่าถ้าพี่เขาเห็นผมแอดไป จะมาส่องเฟซผมไหมนะ

คิดแล้วก็เปลี่ยนรูปหน้าปกเฟซ เป็นพื้นหลังสีดำ และตัวอักษรสีเทาที่เขียนว่า 'ผมชอบพี่' พร้อมกับโพสต์ข้อความว่า 'อย่าโกรธผมเลยนะ ผมขอโทษ ผมไม่ได้เกลียดพี่นะครับ อย่าเกลียดผมเลย'

แหม ผมรู้ว่าใครๆก็ต้องเข้าข้างตัวเองบ้างแหละ แบบ โพสต์อะไรไปก็อยากให้เขาเห็น อยากให้เขาสนใจ อะไรแบบเนี้ย!

และนาทีต่อมาผมก็อยากจะวิ่งออกไปนอกหอ แล้วตะโกนลั่นด้วยความดีใจ

เยดแหม่!!!!!!!!!!

พี่วินรับแอดแล้วโว้ยยยยยยยยยยยย เร็วยิ่งกว่า4g!!!!

ผมนอนดิ้นกระแด่วๆอยู่ที่พื้นสักพัก ก็ตั้งสติ กลับมานั่งอย่างเดิม พยายามระงับอาการดีใจเอาไว้แล้วไปส่องเฟซพี่วิน อื้อหือออออออ สาวเต็มเฟซเลยอะ ฮอตนี่หว่า(มึงพึ่งรู้หรอ)

และต่อมา ก็เกิดสิ่งที่ทำให้ผมอยากจะไปวิ่งรอบโลกอีกครั้ง นั้นก็คือ

พี่วินกดไลค์สเตตัสที่ผมพึ่งโพสต์ไปเมื่อสักครู่นี้!!!!!!!!

ก่อนที่หน้าฟีดข่าวจะแจ้งเตือนข้อความที่พึ่งโพสต์ล่าสุดของเพื่อนๆในเฟซบุ้ค

ซึ่งหนึ่งในนั้น.................มีสเตตัสของพี่วินอยู่ด้วย

สเตตัสของพี่วินมีอยู่ว่า

ไม่บอกแล้วกูจะรู้ไหมว่ามึงคิดอะไรกับกู

เหยดดดดดดดดดดด ว่าแต่คนอื่นล่ะวะ ตัวเองก็ไม่บอกเหมือนกันแหละ (ไม่รู้ว่าพี่เขาโพสต์ถึงใคร กูขอร้อนตัว)

ผมก็เลยตัดสินใจ ทักแชทพี่เขาแม่งเลย

Jomjone Lupang : พี่วินครับ

ผมทักพี่เขาไปแล้ว รอพี่เขาตอบอย่างเดียว แต่ช่วงเวลาที่รอนี่ ผมอยู่ไม่สุขเลยนะ แม่งตื่นเต้นอะครับ ส่องเฟซคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย

นานอะครับ จนผมคิดว่าพี่เขาไม่ได้เล่นอยู่ อาจจะออนไลน์ไว้ แล้วเจ้าตัวก็ไปทำนู้นทำนี่ ผมนี่นั่งคอตกเลย เซ็ง!!!

แต่สักพักเสียงเฟซบุ้คของผมก็ดัง ผมรีบเงยหน้าขึ้นมอง ปรากฎว่าเป็นข้อความของพี่วินครับ!

อย่าช้าเลย ผมรีบพิมพ์ข้อความตอบไปทันที

Windows XP : เหี้ยไร

Jomjone Lupang : ผมแค่อยากจะถามพี่

Windows XP : ถามเหี้ยไรล่ะ

Jomjone Lupang : ก็................คืนนั้นน่ะ พี่โกรธผมเรื่องอะไร

เงียบ............

พี่เขาอ่านแล้วนะ แต่เงียบ

Jomjone Lupang : พี่วิน

Windows XP : ไอ้สัด! แล้วมึงไม่พูดให้มันชัดๆล่ะว่าเกลียดอะไร กูจะไปรู้กับมึงไหมว่ามึงเกลียดเหล้า ไอ้ควาย!!

อ่าว ทำไมด่ากูอ่า พี่วินแม่ง เถื่อนยังไง ก็ยังคงเถื่อนยังงั้น ตอนผมอยู่ปีหนึ่งที่เขาเป็นพี่ว้ากนะ แม่งว้ากจนน้องกลัวหัวหดทุกคน

Jomjone Lupang : แล้วพี่ไม่ถามให้มันชัดๆอ่า

Windows XP : มึงจะบอกว่ากูผิดหรอ?

Jomjone Lupang : ก็มันจริงปะวะ

Windows XP : มึงวะกับใคร?

Jomjone Lupang : ขอโทษครับ

Windows XP : มึงอยู่ห้อง 308 ใช่ปะ?

Jomjone Lupang : รู้ได้ไงวะ

Windows XP : วะอีกแล้วไอ้เด็กสัด มาเปิดประตูให้กู เร็วๆ!!!

ผมนั่งงงกับประโยคที่พี่เขาบอก อะไรวะ? เปิดประตูให้


หมายความว่าพี่เขาอยู่หน้าห้องผมหรือเปล่าวะ?

ผมอ่านทวนประโยคนั้นอีกรอบ เมื่อแน่ใจว่าอ่านไม่ผิดแน่ จึงเดินไปที่ประตูช้าๆ พร้อมกับหัวใจที่เต้นรัว

เอาเว้ย!! ไอ้แปง งานนี้ความรักมึงอาจจะสมหวังก็ได้!
คิดแล้วผมก็เปิดประตูออก ผลั๊วะ!!

แต่สิ่งที่ปรากฎคือความว่างเปล่า พี่วินแม่ง!!! หลอกกู!!

"ไอ้เด็กเหี้ยเอ้ย! มึงเปิดประตูแบบนี้ทุกครั้งเลยหรือไงเนี้ย!!!!"

เสียงทุ้มติดจะหงุดหงิดที่ผมคุ้นเคยดังมาจากหลังประตู...........

เดี๋ยวนะ..............

หลังประตู???

ผมหันหน้าไปมองทางที่ประตูมันเปิดออก
ก็เจอกับคนที่ผมคลั่งไคล้ยืนกุมจมูกอยู่

ชิบหาย!!!! ไอ้แปง! มึงทำอะไรของมึงเนี้ย

ด้วยความตกใจ ทำให้ผมยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูก พี่วินมองหน้าผมแล้วส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องผมไปหน้าตาเฉย ทิ้งให้ผมยืนงงอยู่ที่เดิม

เกิดอะไรขึ้นกับกู? เมื่อกี้กูเห็นพี่วินยืนทำหน้าถมึงทึงอยู่ตรงนี้

อ๋อ...........สงสัยกูจะเบลอ คิดถึงมากไง เลยตาฝาดไปหน่อย

"ไอ้เด็กสัด มึงจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหมวะ!!"

อันนี้ก็หูฝาด เฮ้อ ผมนี่ท่าทางจะคลั่งไคล้พี่วินเอามากๆเลยนะเนี้ย ผมปิดประตูห้องแล้วเดินเข้ามานั่งหน้าคอม

ลังเลอยู่ว่าจะตอบข้อความพี่วินดีไหม สุดท้ายก็พิมพ์ตอบไปว่า

Jomjone Lupang : พี่ทำไรอยู่อะ

เสียงเตือนข้อความเฟซบุ้คดังอยู่ข้างหลังผม ทำเอาผมหายใจไม่สะดวก เอ่อ................. กูฝันแน่ๆ กูฝัน!!! กูต้องฝันอยู่แหง!!!! ตื่นสิไอ้แปง! กูกลัวนะเนี้ย

ได้ยินเสียงถอนหายใจหนักๆอยู่ข้างหลัง
ก่อนที่พี่วินจะส่งข้อความกลับมา

Windows XP : มึงอยากรู้ไหม ว่ากูทำอะไรอยู่? มึงลองหันมาดิ

ผมแปลกใจ แต่ก็หันกลับไปมองด้านหลัง
ภาพตรงหน้าถูกบดบังด้วยใบหน้าของใครบางคน ริมฝีปากของผมก็ถูกทาบด้วยริมฝีปากของเขาคนนั้นด้วยเช่นกัน

ผมเหวอ................

ยิ่งลิ้นหนาๆของพี่แกแทรกเข้ามาในปากผม ควานหาลิ้นของผมที่แข็งทื่ออยู่ในปาก
ตัวผมยิ่งเกร็งเข้าไปใหญ่

ใบหน้าตอนนี้ไม่ต้องพูดเลยครับ ร้อนซะจนทอดไข่ก็อาจจะสุก

สมองประมวณสถานการณ์ไม่ทันว่าตอนนี้ เวลานี้ กำลังทำอะไรอยู่

โอเค เรียบเรียงเหตุการณ์ใหม่

ผมทักแชทพี่วิน

พี่วินอยู่หน้าประตูห้องผม

เขาเข้ามาในห้องผม

แล้วตอนนี้เขาก็...............จูบ.....

สรุปย่อๆสิแปง

สรุปก็คือ............กูไม่ได้ฝัน คนที่จูบผมอยู่ตอนนี้ คือคนที่ผมแอบชอบมานานเป็นเวลาเกือบปี


พี่วินโด้

"เป็นไง รู้หรือยังว่ากูทำอะไรอยู่"
พี่เขายักคิ้วแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์

"นี่ผมฝันใช่ปะ"
พี่เขาทำหน้าเมื่อยแล้วตบหัวผมแทบทิ่ม

"ฝันไหมล่ะ ไอ้เด็กสัด หืม?"

"พี่มาจูบผมไมล่ะ!! ผมดีใจ เอ้ย! ผมตกใจนะเนี้ย"

"แล้วมึงล่ะ ได้ข่าวว่าร้องไห้ตามกูไม่ใช่หรอ"

เจอมุกนี้ผมเงียบเลย หน้าเริ่มแดงจนรู้สึกได้
พี่วินเขายิ้มมุมปาก

"ชอบกูใช่ไหม?"

"มะ.................."
ตอนแรกว่าจะไม่ยอมรับ สักพัก กูพยักหน้าแม่งเลย ตายเป็นตาย

ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของพี่เขา ก่อนจะโดนจูบอีกรอบ

"กูโกรธมาก"

"โกรธเรื่อง?"

"คนอย่างกูต้องมีเหตุผลหรอ?"
เออ กูลืมไปว่าพี่แกเป็นคนไม่มีเหตุผล

"แต่มึงต้องง้อกู"
ผมตาโต อ้าปากพะงาบๆ
มันเกี่ยวกับกูไหมเนี้ย
จะอ้าปากเถียงก็นึกคำเถียงไม่ออก

ทำไมพี่แกหน้าด้านขนาดนี้?

"วิธีการง้อก็ไม่ยากหรอก มึงอยากรู้ไหมว่าทำยังไง"
พี่แกพูดต่อ ดูหน้าพี่เขาก็รู้ว่าไม่ได้โกรธหรอก เล่นอะไรวะ ตามน้ำก็ได้
ผมพยักหน้ารับ

"ก็แค่...................ให้มึง มาคบกับกู ยากไหม?"

"พูดเป็นเล่น!!!!"

"เล่นเหี้ยไร มึงจะคบหรือไม่คบ? ตอบดีๆนะสัด ระวังเลือดกลบปาก"

วิธีการขอเป็นแฟนของพี่ โหดสัดรัสเซียมากครับ แต่ไม่เป็นไร




ผมชอบ.........

ผมยิ้มกว้างในขณะที่พี่วินแกเริ่มหน้าแดงหน่อยๆ

"ก็ได้ ผมจะคบกับพี่ แต่มีข้อแม้นะ"

"ข้อแม้เหี้ยไร ห้ามต่อรอง อย่าเยอะดิ"

"ฟังดิ"
ผมว่าแล้วมองพี่เขาตาเขียว จะขัดทำไมเนี้ย
พี่วินปิดปากเงียบ แต่หน้านี่งอไปแล้ว

"ผมจะคบกับพี่ แต่พี่ห้ามทิ้งผมนะเว้ย"

"ใครจะทิ้ง กูชอบมึงมาตั้งนาน"
พี่มันบ่นเบาๆ แต่ผมเสือกหูดี ได้ยินเฉยเลย

เราเงียบกันไปสักพัก ก่อนจะมองตากัน แล้วหัวเราะออกมา

ดีใจที่ผลวันนี้มันออกมาดี
ดีใจที่เราสองคนใจตรงกัน

แต่ถ้าผลออกมาคือผิดหวัง ผมก็พร้อมจะยอมรับมัน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อยผมก็รู้ ว่าพี่วินคือคนที่สอนให้ผมรู้จักรัก รู้จักชอบคนอื่น

และในเมื่อวันนี้ พี่วินให้โอกาสผม และผมก็เป็นฝ่ายให้โอกาสพี่วินด้วย
ผมก็จะรักษาโอกาสนี้ไว้ เช่นเดียวกับที่พี่วินบอกผมทางสายตาว่าจะทำให้ดีที่สุด

อย่าลืมนะครับ นี่คือจุดเริ่มต้นของเราทั้งสองคนเท่านั้นเอง
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 08-02-2015 17:11:36
สนุกแต่สั้นจังค่ะ
พี่วินเกรียนและกวนตีนมาก ชอบมาตั้งแต่วันรับน้องเลยใช่มะ  :hao6:
ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 27-03-2015 18:09:43
น่ารักมาก  :mew1:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: meteexp ที่ 29-03-2015 21:11:16
ชอบๆ :hao6:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: ก็ไอ้หมอไง ที่ 29-03-2015 21:48:26
คำแรก 'อ้าวววว!!!' มันจบแล้วหรอ -0-!! รู้สึกอยากให้มีอีก ฮือออว ชอบแนวนี้ :hao5: :katai1:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 30-03-2015 18:39:40
น่ารักจัง เห็นชื่อเฟสพี่วินครั้งแรกนำ้แทบพุ่งราดคีย์บอร์ดแหนะ 55555555555555  :hao7:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: Mouse2U ที่ 30-03-2015 19:59:38
ขอคบได้ฮาร์ดคอร์มากค่ะพี่วิน อยากอ่านต่ออีกจังเลยย... :-[
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: Malila ที่ 01-04-2015 00:09:45
555555 โหดๆ :o8: แต่น่ารัก
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: มาโซซายตี้ ที่ 01-04-2015 01:20:31
น่ารักแบบโหดๆ
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: Noina_Pn ที่ 01-04-2015 08:07:26
 o13 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 01-04-2015 20:37:22
เป็นเรื่องสั้น ที่น่ารักมากๆเลยค่า อ่านตอนแรกคิดว่าพี่วิน เป็นผู้ชายอบอุ่น โรแมนติกไรงี้ พออ่านมาถึงช่วงหลังเท่านั้นแหละ อิพี่แม่งเถื่อนได้ใจมากเลยค่า ชอบอ่ะ ขำชื่อเฟสพี่วิน55555555 window xp ฮาตรงแปง บอกอย่างเท่ โอ้ย55555555555 มาอัพอีกตอนได้ไหมค่ะ ไม่อยากให้จบเลย
แต่ก็ขอบคุณนะคะ สำหรับเรื่องน่ารักๆบบนี้ :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 02-04-2015 15:50:51
 :pig4:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ (จบแล้วววว ย้ายเลยจ้า)
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 06-04-2015 20:55:32
ขำอ่ะ แปงเอ๋อมากก 5555
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ [10/04/58] สวัสดีจ้า คนเขียนไง
เริ่มหัวข้อโดย: yai feel ที่ 10-04-2015 19:33:10
สวัสดีจ้า คนเขียนเองงงงงง

คืออ่านคอมเม้นแล้วสุขสุดๆ มีแต่คนเรียกร้องพี่หน้าต่างกับลูแปง (พี่เขาชื่อวินโด้!!)  คืออันที่จริงก็กะจะมาต่ออีกซักสองสามตอน แต่ไม่คิดว่าจะมีคนอ่าน 5555

งั้นถ้ารอได้ มาลงต่อแน่ๆ เราจะทำตามสัญญา ขอเวลาอีกไม่นาน~~~

รักคนอ่านนะ อ๊าย เขิน  :o8:

ลงชื่อ
อีคนเขียนที่ขี้เกียจที่สุดในเทือกเขาอัลไต
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ สวัสดี คนเขียนเอง [10/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 10-04-2015 20:03:08
เย้ๆๆๆๆๆๆ เค้ารีบเข้ามารอเลยค่ะไรท์ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ สวัสดี คนเขียนเอง [10/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 21-04-2015 14:35:46
พีวินน่าร๊อคอะ!เถื่อนสัดรัสเซีย แต่ก็น่าร๊อคอ๊ะ!ฮาตอนที่พอเข้ามาแล้วยังส่งข้อความไปถามอีกว่าพี่ทำอะไร5555
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ มาลงครึ่งแรก... [10/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: yai feel ที่ 24-04-2015 12:42:41
เมื่อผมกับคนที่ชอบคบกัน...   :กอด1:

"พี่วินโด้นี่ ถึงมีแฟนก็เนื้อหอมเหมือนเดิม"
ไอ้ฟลุ้คท้าวคางมองพี่วินที่โชว์ฝีเท้าอยู่กลางสนามบอล

ผมมองไปรอบๆก็เห็นผู้หญิงมาเชียร์พี่วินเต็มไปหมด

"มึงก็พูดไม่คิดเลยไอ้ฟลุ้ค มีใครรู้บ้างล่ะว่าแฟนเขานั่งหัวลีบอยู่ตรงนี้อะ"
ไอ้ท็อปมันเบะปากพูด ก่อนจะโยนขนมเข้าปาก

"พวกมึงพูดซะกูเริ่มคิดแล้วเนี้ย เห็นกูนั่งเงียบๆไม่ใช่กูไม่หึงนะเว้ย"
ผมพูดบ้าง วันๆนึงผมต้องทนเห็นพี่วินอยู่กับผู้หญิงตั้งกี่ครั้ง มันเจ็บตรงที่จี๊ดแต่ทำอะไรไม่ได้นี่แหละ ขืนทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ คงโดนเขี่ยทิ้ง

"หึงก็ประกาศตัวสิวะ เริ่มจากเช็ดเหงื่อให้พี่วิน ไปสิ มาแล้วน่ะ"
ไอ้ฟลุ้คโยนผ้าขนหนูผืนเล็กให้ผม ผมก็กำลังจะเข้าไปเช็ดเหงื่อให้พี่วิน แต่ก็ต้องชะงักแล้วนอนลงกับพื้นหญ้าก่อนจะเอาผ้าขนหนูผืนนั้นมาปิดตาไว้

คงไม่เหลือที่ให้ผมเช็ดแล้วละมั้ง

"มึงนี่มันขี้ป็อดของแท้เลย"
ไอ้ท็อปบ่น พลางเคี้ยวขนมหยับๆ

"มึงไม่เป็นกูไม่รู้หรอก กูเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ะ ว่าตอนที่กูแอบชอบพี่เขา หรือตอนคบกับพี่เขา อันไหนกูมีความสุขกว่ากัน"
ผมพูดเท่านั้นก็เงียบไป เพื่อนผมก็ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก









"แปง.........."
"................"
"ไอ้แปง!!!!"
"ห๊ะ! ครับพี่วิน"

"มึงเหม่ออะไรนักหนาวะ"
พี่วินพูดแล้วจ้องหน้าผมนิ่ง ผมตีหน้าโง่แล้วส่ายหัว

"เปล๊า ผมกำลังคิดถึงพี่อยู่ต่างหาก"
แหม เสี่ยวฉิบหาย หลังจากคบกันมาสองเดือน ความเขินที่มีตอนแรกเริ่มหมดไป เหลือไว้แต่ความเกรียนเท่านั้น

"ให้มันจริง ช่วงนี้มึงแปลกๆ อย่าให้กูรู้นะว่ามีชู้"
"ชู้เช้อไร ไม่มี"
ผมบ่นงึมงำ คือพี่วินแม่ง โคตรของความขี้หึงเลยครับ พี่วินชอบแสดงความเป็นเจ้าของมาก คำพูดคำจาแม่งแบบ.............เหมือนผมกับพี่มันได้กันมาแล้ว20ที แต่ในความเป็นจริงคือ..........ยัง

ถึงพี่วินจะขี้เหวี่ยง อารมณ์ร้อน และขี้หึง แต่มันก็ตามใจผมเสมอ อย่างเช่นตอนนี้ ผมอยากกินไอติม พี่มันก็พามา ทั้งๆที่มันไม่ชอบ พี่วินขี้ร้อน แต่เสือกไม่ชอบไอติม

"พี่วิน"
"อะไร"

"พี่รักผมไหม"
"..............แล้วมึงถามทำเหี้ยไรวะ"
พี่วินหันหน้ามองไปนอกร้าน

กูรู้นะ ว่าพี่เขิน..............ฮั่นแน่!!!!

"รักผมไหม......"
"..............."
"ตอบมาเร็วๆสิ"
"ก็ตอบแล้วไง"
"ไม่ได้ยินนนนน"
เขาว่าความรักจะทำให้คนเด็กลง ผมว่าจริงนะ แต่ไอ้ที่เด็กลงมันไม่ใช่หน้า ดันเป็นปัญญานี่สิ เหอะๆ

"แปง............อย่าแกล้งกู" พี่วินตีหน้าดุ ผมเอียงหัวไปมา ตีหน้าซื่อ แกล้งไม่รู้เรื่อง

"ก็ผมอยากมั่นใจนี่ เร็วๆสิ รักผมไหม"
พี่วินถอนหายใจกับท่าทางปัญญาอ่อนของผม ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้

"รักสิไอ้ปัญญาอ่อน เด็กเอ๋อแบบมึงจะไปหาที่ไหนได้อีกวะ"
ไม่โรแมนติก แต่ปลื้มมาก น้ำตาเกือบไหล

พี่วินกลับไปนั่งที่ตัวเองแล้วกอดอกมองผม ก่อนจะยิ้มมุมปาก มาดแบบนี้แหละแม่งทำสาวตกหลุมรักมาหลายต่อหลายราย

และทุกคนต้องเห็นใจผมด้วยนะครับ เพราะผมเห็นพี่แกแทบทุกวัน ทุกคนเชื่อไหม ผมตกหลุมรักคนคนเดิมมาหลายสิบรอบแล้ว!!!!

โคตรน้ำเน่าเลยแปง

"คืนนี้ไปกับกู"
"ไปไหนพี่ งานเต้นรำอ๋อ"
"รำเหี้ยไร ไปผับ"
"ผมไม่อยากไป"
"วันเกิดเหี้ยอาร์ท กูก็ไม่อยากไปหรอก แต่เดี๋ยวมันงอนอีก"

อย่างพี่อาร์ทมันงอนเป็นด้วยหรอวะครับ เออ อยากเห็นเหมือนกัน คงตลกพิลึก

"แล้วถ้าเขางอน พี่ง้อยังไงอะ"
ผมท้าวคางถาม พี่วินมองหน้าผมแล้วยิ้มมุมปาก

"กูไม่ง้อ มันไม่แมน"
อือ.........คำตอบสมกับที่เป็นพี่วินมาก และนี้คือสาเหตุที่ผมไม่เคยงอนพี่วินเลยสักครั้ง คือผมคิดไว้แล้วแหละว่าคนอย่างมันจะง้อใครเป็น

และถ้าผมงอนมันคงไม่ง้อ พาลจะทะเลาะกัน เลิกกันอีก ผมไม่อยากเลิกกับคนที่ผมรักนะครับ โอ้โห เสี่ยวมาก

"ถ้ามึงไม่ไป กูก็ไม่อยากไป"
โอ้โห แฟนใคร? น่าร๊ากกกกกกก ><

"ไปก็ได้"
ผมตอบยิ้มๆ ก้มลงกินไอติมที่เกือบละลายอย่างเขินๆ

"ยิ้ม ยิ้ม เขินอะดิมึง"
พี่มันพูดอย่างอารมณ์ดี ผมไม่ตอบแค่ยิ้มกว้างเห็นฟันครบ32ซี่ให้พี่แกไป









"โอ้โหเหะ ดูสิ เพื่อนเราพาใครมา"
พี่อาร์ทแซวพวกผมตั้งแต่ยังเดินไม่ถึงโต๊ะ

"ทำไม อย่ามาเสือกให้มาก"
พี่วินตอบเพื่อนแล้วกอดไหล่ผมพาไปนั่งที่โซฟาด้านใน

"แม่งชวนใครมาเยอะแยะวะ"
พี่แกบ่นงึมงำ

พี่แทมป์กับพี่อาร์ทเล่าให้ผมฟังว่า พี่วินมันป็อบมาก สาวๆเข้าหาตลอด แล้วพี่วินก็เฟลนลี่กับสาวๆด้วย

แต่ช่วงที่คบกับผมมา สวยขั้นดาวมหาลัยพี่แกยังไม่แลตามอง แหม ฟังไปก็เขินไป

"แบบนี้ไงถึงไม่อยากมา มีแต่ผู้หญิง"
พี่วินก้มลงมาพูดกับผม ผมเลิกคิ้วสงสัย หันไปมองหน้าคนข้างๆ แล้วถาม

"ทำไมอะ พี่ไม่ชอบผู้หญิงแล้วหรอ"
พี่วินมองหน้าผมแล้วกรอกตาไปมา

"เดี๋ยวผู้หญิงก็มาวุ่นวายกับกูอีก กูไม่อยากให้มึงหึง มึงรู้ไหมเวลาที่กูมองมึงตอนมึงหึงกูแล้วไม่ทำอะไรเลย กูหงุดหงิดแค่ไหน"
ผมมองพี่วินอึ้งๆ ไม่คิดว่าพี่แกจะรู้และแคร์ความรู้สึกของผมขนาดนี้

"พี่รู้?"
"รู้ดิ บางทีกูอยากจะแกล้งให้มึงหึงกูมากๆ แต่ก็กลัวมึงจะไปคิดมากปัญญาอ่อนไม่บอกกู พาลทะเลาะกันอีก"

คุณผู้อ่านครับ ผมบอกว่าหลังจากคบกันมา2เดือนความเขินที่มีเริ่มหายไปใช่ไหมครับ
แต่ตอนนี้ความเขินแม่งกำเริบอีกแล้ว พี่วินน่ารักมากกกกกกกก >///<

"กูไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองมีเหตุผลขนาดนี้มาก่อน วินาทีแรกที่กูรู้ว่ามึงชอบกู มันทำให้กูคิดว่า กูจะทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้มึงเสียใจ กูจะไม่เหวี่ยงใส่มึงตอนที่มึงคุยกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่กู

กูจะไม่โมโหใส่มึงตอนที่มึงซุ่มซ่าม สะดุดนู้น ชนนี่ให้ตัวเองเจ็บตัวตลอด

กูจะทำให้มึงรู้สึกเป็นตัวของตัวเองเวลาที่อยู่กับกู ให้มึงรู้ว่า ไม่ว่ามึงจะเป็นแบบไหน กูก็รับได้เสมอ

ไม่รู้ว่ากูรักมึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่กูจะทำทุกอย่างที่ไม่เคยทำ เพื่อมึง....."

ผมเป็นคนขี้เล่นนะครับ ผมควรจะยิ้มแล้วบอกพี่วินว่า 'ขอบคุณความรู้สึกที่มีให้กันมากมายขนาดนี้' ผมควรจะยิ้มเหมือนคนบ้าเมื่อคนโหดๆอย่างพี่วินพูดประโยคที่โคตรน้ำเน่าขนาดนี้

แต่น้ำตาผมดันไหลทำไมก็ไม่รู้ ผมซบหน้าลงบนไหล่กว้างที่คอยให้ความอบอุ่นผมมาตลอด อยากจะบอกว่าผมก็รักพี่วินมากเหมือนกัน

แต่คงพูดไม่จบประโยค คงได้ร้องไห้งอแงซะก่อน

ผมกำชายเสื้อพี่วินไว้แน่น อยากจะกอดให้แน่นอยู่เหมือนกัน แต่ถ้าทำแบบนั้น คนอื่นก็คงจะรู้หมด พี่วินจะเสียหายเพราะผม

"แปง มึงรู้ไหม มึงทำอะไรกูจะไม่โกรธมึงเลย ยกเว้นแต่มึงจะทำร้ายตัวเอง
ถ้ามึงไม่พอใจอะไรกู มึงแสดงออกมาได้ ถ้าเป็นมึง กูไม่เคยโกรธเลย"

ยิ่งพูดกูก็ยิ่งจะร้องไห้ โถ่เว้ย ทำไมกูอ่อนไหวแบบนี้วะ

"พี่........ฮึก........วินนนนนนนน"
จะบอกว่า พี่วิน ผมรักพี่ แต่ดันร้องไห้โฮซะก่อน ทำเอาพี่ๆที่กินเหล้าอยู่ หันมามองอย่างงงๆ

"เฮ้ยวิน! มึงทำไรแปงวะ แกล้งน้องหรอ"
พี่แทมป์ปาอะไรสักอย่างมาใส่พี่วิน แต่พี่แกหลบได้

"มึงอย่าเสือก กูคุยกับแปงอยู่"
"คุยห่าไรน้องมันร้องขนาดนั้น"
พี่อาร์ทเสริมทัพให้พี่แทมป์ พี่วินถอนหายใจเฮือก

"กูไม่ได้แกล้งแปงแล้วกันน่ะ"
พี่วินตอบเพื่อนแล้วหันมาเช็ดน้ำตาให้ผม

"หยุดร้องได้แล้ว เช็ดน้ำตาสิ ที่ผ่านมากูเถื่อนใส่มึงขนาดนั้นเลยรึไง พอกูหวานใส่มึงถึงร้องเนี้ยหืม"
พี่วินพูดยิ้มๆ ผมเช็ดน้ำตาด้วยหลังมือแล้วมองหน้าพี่วิน

อยากกอดแน่นๆสักที แต่ต้องอดใจไว้ มันไม่งาม

"วินไม่เห็นบอกแน็ตเลย ว่ามีน้องชายน่ารักขนาดนี้"
พี่ผู้หญิงในกลุ่มพูดขึ้นมา ผมมองไป พี่เขาก็ยิ้มหวานหยดย้อยในมือถือแก้วเค็อกเทลไว้ด้วย

"น้องชายผมมีนะ แต่ไม่ได้อยู่ที่นี้"
พี่วินพูดชิวๆแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ทำเอาสาวเจ้านามว่าแน็ตนั่งคว้างอย่างงงๆ ประมาณว่า อ่าว แล้วเด็กสัดที่นั่งข้างๆมึงนั่นคือใคร

"แปง มึงก็แนะนำตัวให้พี่ๆเขารู้จักหน่อยสิ เห็นไหม ทุกคนเขาอยากรู้จักมึงน่ะ"
อ่าว โยนขี้มาให้กูซะงั้น ไหงทิ้งให้กูอธิบายเองอ่า

ผมมองหน้าพี่วินสลับกับพวกพี่ๆที่หยุดแดกเหล้าแล้วหันมามองหน้าผมแทน

เอาวะ ในเมื่อพี่วินให้โอกาสผมแสดงความกล้าของตัวเอง ก็เอาซะหน่อย

"เอ่อ..............ผมชื่อลูแปงฮะ เป็น...............เป็นแฟนพี่วินครับ!"
ผมหลับหูหลับตาพูดประโยคหลังออกไป กลัวพี่ๆแม่งช็อคตาย โดยเฉพาะพี่ผู้หญิง คงอยากจะลงไปดิ้นตายกับพื้นน่าดู

ผลที่ได้ก็คือ พี่แทมป์กับพี่อาร์ทตบมือชอบใจ ส่วนพี่ๆที่เหลือต่างพากันทำหน้าตาประหลาดๆ คือ หน้าแต่ละคน ฮามากครับ

บางคนแม่งตาเหลือกจะเท่าตาโดราเอม่อนอยู่แล้ว บางคนก็ปากเบี้ยว ปากกว้าง หน้าบิด

เอ่อ คือพวกพี่ไม่จำเป็นต้องทำหน้าประหลาดๆปบบนั้นกันก็ได้ปะ?

"โอ้โห กูลุ้นตั้งนาน อยากเห็นฉากน้องแปงแสดงความเป็นเจ้าของแทบแย่ นี่จัดว่าเด็ด เอาไป10กะโหลก"
พี่อาร์ทชูนิ้วโป้งถูกอกถูกใจ

"ส่วนกูให้9.5ว่ะ คือถ้าจะเด็ดกว่านี้ต้องหอมแก้มไอ้วินด้วย"
พี่แทมป์เสริม พี่วินส่ายหัวยิ้มๆ

"เอาไว้ทำกันสองคนพอ ไม่ชอบโชว์"
ดูพี่แกจะพอใจมากกับคำตอบของผม ยิ้มกว้างเชียว

ส่วนผมก็นั่งมองนู้นมองนี่อย่างเขินๆ

"เฮีย โทรมาก็ไม่รับ นี่เดินหาจนทั่วผับ กว่าจะเจอ"
ผมมองหน้าเด็กผู้ชายที่ยืนท้าวสะเอวทำหน้าเซ็งเป็ดอย่างงงๆ

"อ่าว โทษๆ เสียงมันดัง กูไม่ได้ยิน ไหนอะของที่ฝากซื้อ"
พี่วินหันมาพูดกับเด็กคนนั้น

"อยู่กับไอ้แกรมม่า ผมเดินเข้ามาดูลาดเลาก่อน นู้นไง ไอ้ม่า!!! ทางนี้ วู้!!!"

"ใครอะพี่วิน"
ผมกระซิบถามเบาๆ พี่วินมองหน้าผมแล้วชี้ไปที่เด็กคนนั้น

"เพื่อนน้องกู ชื่อพอเพียง ส่วนน้องกูอยู่นู้น ชื่อแกรมม่า และไอ้นั้นชื่อจิ๊กซอว์ เพื่อนน้องกูอีกคน"
ผมพยักหน้ารู้เรื่อง แล้วหันไปยิ้มทักทายน้องๆ

"แล้วไอ้มะยมไม่มาหรอวะ"
พี่แทมป์ถาม พอเพียงหัวเราะหึ ก่อนจะแย่งแก้วเหล้าพี่แทมป์ไปดื่ม

"สามีมันดุ"
พอเพียงตอบ ผมนี่งงไปแปปนึง มะยมนี่ ผู้หญิงหรอกหรอ?

"พูดเป็นเล่นไอ้เพียง ไอ้มะยมนั่นพันธุ์ดีดนะเว้ย ไม่น่าจะเป็น"
พี่อาร์ทยื่นหน้ามาพูดอีกคน พอเพียงยักไหล่แล้วเบะปาก

"เหตุจำเป็นเฉยๆ ถ้าเจอช่องเมื่อไหร่มันก็คงจะแหกกรงออกมานั่นแหละ"
จิ๊กซอว์พูดเรียบๆ

"พี่วิน มะยมนี่........."
"ผู้ชาย"
"อะ..........อ๋อ"

"นี่ของที่เฮียสั่ง อย่าลืมจ่ายตังค์ด้วย"
น้องชายของพี่วินวางถุงกระดาษใบเล็กไว้บนโต๊ะ ก่อนจะเหลือบตามามองผม แล้วมองหน้าพี่วิน

"ลูแปง แฟนกู"
พี่วินตอบแบบไม่ใส่ใจ ส่วนผมก็ยิ้มเขินๆแล้วพยักหน้าทักทาย ถ้าน้องพี่วินไม่ชอบผม บอกผมสิครับว่ามันจะไม่ต่อยผมหมอบตรงนี้

"โอ้โหเหะ!!! คาถาบทไหนที่พี่ใช้ปราบเฮียวะเนี้ย นับถือเลย"
น้องจิ๊กซอว์มันแซว ทำหน้าตกใจซะโอเว่อร์  แต่น้องมันน่ารักดีนะครับ หน้าตาทะเล้นๆดี

"หึ เฮียผมโหดไปหน่อย แต่ปราบไม่ยากหรอก อ้อนนิดอ้อนหน่อยก็ถวายหัวแล้ว"
แกรมม่าพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์

"ไอ้ม่า มึงอย่าเสี้ยม แค่นี้กูก็แทบจะยกสมบัติให้มันได้หมดแล้ว"
พี่วินพูดแล้วผลักหัวผมเบาๆก่อนจะหยิบถุงกระดาษที่แกรมม่าเอามาให้ โยนไปให้พี่อาร์ท

"เฮ้ย ไรวะ"
พี่อาร์ทถามอย่างงงๆ ปนตื่นเต้น

"สุขสันต์วันเกิด ไอ้เพื่อนเหี้ย กูขอตัวกลับเลยแล้วกัน"
พี่วินพูดเสร็จสรรพ แล้วดึงผมขึ้น

"อ่าว กลับเลยหรอเฮีย หนีพวกผมหรอ"
พอเพียงโวย พี่วินยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะก้มลงไปกระซิบบางอย่างกับพอเพียง

พอเพียงทำหน้าโอเว่อร์แล้วพยักหน้าหงึก ก่อนที่พี่วินจะดึงผมออกมาจากผับ

"พี่วิน เมื่อกี้พี่วินบอกอะไรน้องอะ"
ผมถามตาแป๋ว พี่วินกรอกตาไปมา แล้วยิ้มมุมปาก ไม่ตอบคำถามผม ก่อนจะดึงผมขึ้นรถไป
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ มาลงแล้วววววว ครึ่งแรก[24/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: blanchet ที่ 24-04-2015 17:12:17
ค้างงงง มาต่อเร็วๆนะ น่ารักมากเลยย
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ มาลงแล้วววววว ครึ่งแรก[24/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 26-04-2015 10:50:58
กรี๊ดกร๊าด แปงทำดีค่ะลูก ทำต่อปายยยยยยย
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ มาลงแล้วววววว ครึ่งแรก[24/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 26-04-2015 10:57:49
 :katai2-1:   เย้ดีใจที่มาต่อค่ะ
แอบไปสวีทต่อกันสองคนล่ะสิ. พี่วินศึกษามาดีรึยังเอ่ย.  :hao6:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ มาลงแล้วววววว ครึ่งแรก[24/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 26-04-2015 20:59:24
ขอพารท์พี่วินหึงโหดบ้างได้ไหม5555 คือดูจากลักษณะนางน่าจะเป็นคนหึงรุนแรงน่าดู อยากเห็นจริงๆน่ะ :hao5:

รอครึ่งหลังค่า :katai4:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ มาลงแล้วววววว ครึ่งแรก[24/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: yai feel ที่ 27-04-2015 18:32:18
ขอพารท์พี่วินหึงโหดบ้างได้ไหม5555 คือดูจากลักษณะนางน่าจะเป็นคนหึงรุนแรงน่าดู อยากเห็นจริงๆน่ะ :hao5:

รอครึ่งหลังค่า :katai4:

เดี๋ยวจัดให้โน๊ะ เพราะกะว่าเรื่องนี้จะแต่งเป็นตอนๆ เอาไว้อ่านเล่นๆ ขอบคุณนะคะ ที่สนใจนิยายเน่าๆเรื่องนี้ 555
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: yai feel ที่ 27-04-2015 18:40:50
ผมคือคนที่ลูแปงชอบครับ...    :o9: :o9:

สวัสดีครับมิตรรักแฟนเพลงทุกท่าน ก่อนอื่นกระผมต้องกราบสวัสดีผู้อ่านทุกๆท่านนะครับ

ผมชื่อวินโด้(ไม่รู้ทำไมทุกคนถึงตลกชื่อเฟซบุ้คของผมจัง มันคลาสสิกจะตาย)
เมื่อก่อนโสด แต่ตอนนี้เมีย1ลูก4

อะ อะ แน่นอนไอ้ลูแปงมีลูกให้ผมไม่ได้ แต่มันนั่นแหละคือเมียผม ส่วนลูกผมน่ะหรอ

"ลีโอ มานี่สิลูกป๊า ดูสิป๊าซื้ออะไรมาให้ น่ารักไหม"
ลูแปงมันกลับมาถึงห้องก็ถลาเข้าหาลูกชายทั้ง4มันทันที แน่นอน ลูกตัวแรกชื่อลีโอ ตัวที่2ชื่อราฟ ตัวที่3ไมกี้ และ4 ดอน

มันคลั่งนินจาเต่ากว่าตอนที่มันคลั่งผมซะอีก ตอนแรกมันจะซื้อเต่ามาเลี้ยงด้วยซ้ำ แต่ผมอยากให้เต่ามันอยู่ตามธรรมชาติ เกือบจะใจอ่อนซื้อให้มันอยู่แล้ว แต่ผมแกล้งโมโห มันเลยล้มเลิก

สุดท้าย........มันก็ไปหาเก็บแมวตามวัดมาเลี้ยง มันบอกว่า แมวมีเยอะแยะเต็มบ้านเต็มเมือง จะไปซื้อมาทำไม พวกที่โดนทิ้งมันน่าสงสารจะตาย

ตอบพร้อมกันนะครับ นี่แฟนใคร? แน่นอน แฟนผมเอง ความคิดน่ารักๆแบบนี้ เมียผมเท่านั้น

"แปง ไปอาบน้ำไป"
ผมไล่มันไปอาบน้ำ หลังจากที่กลับมาจากผับ มันก็เอาแต่ง้องแง้งกับลูกๆจนไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

 แปงมันหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มหวาน

"พี่วินช่วยป้อนนมให้ลูกได้ไหมอะ"
ยังมีหน้ามาใช้กูอีก ไอ้เด็กเวร ผมถอนหายใจกลอกตาไปมา นี่ถ้าไม่ติดว่าคืนนี้ผมจะเผด็จศึกมันนะ ผมด่ามันไปแล้ว

ผมลงไปนั่งกับพื้น อุ้มไอ้ดอนน้องเล็กสุดมาไว้บนตัก แล้วเอาขวดนมป้อนมัน แม่งก็กระแดะเลือกคนป้อน พอมันเห็นผมป้อนมันก็เอาตีนเขี่ยๆขวดนมออก

"แม่มึงไปอาบน้ำ อยู่กับพ่อนี่แหละ ไอ้เด็กนี่"
ตอนแรกผมคิดว่า คนที่แม่งชอบคุยกับหมู หมา กา ไก่แม่งบ้า พอได้มาคุยเองจริงๆ แหม่ รู้สึกตัวเองเก่งพิลึก

ผ่านไปสักพักแปงก็พันผ้าขนหนูไว้ที่เอวออกมาจากห้องน้ำ น้ำที่เกาะตามตัวมันทำให้ดูเซ็กซี่ยิ่งกว่านางแบบแม็กซิม

กูต้องทนกับมันมาตั้งสองเดือน แล้วดูสารร่างมันสิ น่าจับกดให้ร้องซะให้เข็ด พูดแล้วตื่นเต้น คืนนี้แหละ มันต้องเป็นของผม ว่ะ ฮะ ฮ่าาาา

"พี่วิน ทำหน้าโคตรเลวอะ"
ไอ้แปงโผล่หน้ามาจากข้างหลังผม ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วจับไอ้ลูกแมวนอนลงกับพื้น

"อยากกินนมอุ่นๆอะ พี่วินนนน~~"
แปงกอดคอผมจากข้างหลังแล้วเอาหน้ามาคลอเคลียกับแก้มผม ดูมันทำ........
มันคงคิดว่าผมเป็นสุภาพบุรุษ รอให้ผมกับมันแต่งงานกันก่อนแล้วถึงมีอะไรกันได้ล่ะมั้ง

กูอยากบอกมึงชัดๆนะ มึงคิดผิด...

กูนี่หื่นตัวพ่อเลย

แต่อย่าพูดดัง เดี๋ยวมันรู้มันจะไม่มาคลอเคลียกับผมอีก

ผมลุกไปชงนมมาให้มันแก้วนึง
มันก็มองหน้าผมแปลกๆ

"อะไร?"
"ผมสงสัยตั้งแต่เรื่องป้อนนมและ ทำไมวันนี้พี่ใช้ง่ายจังวะ"
มันหรี่ตาจับผิดผม ผมก็โคลงหัวไปมา

"ทำไมวะ"
"ก็เปล่า แบบนี้น่ารักดี มามะ ให้ผมหอมแก้มขอบคุณซะดีๆ"
มันเข้ามากอดคอผม แล้วทำปากจู๋..........มึงเล่นผิดวันแล้วแปง

ผมกระตุกยิ้มมุมปากแปปเดียว ก่อนจะทำหน้านิ่งแบบเดิม

ผมดึงมันเข้ามาจูบ แปงดิ้นนิดๆพอเป็นพิธี แต่สุดท้ายก็ยอมจูบตอบ โถ่ ถึงเราจะไม่เคยอย่างว่ากัน แต่ก็จูบกันออกบ่อย ถ้าจูบแล้วท้องได้ แปงมันคงท้องลูกแฝด12คนเป็นเจ้าหญิงเริงระบำไปแล้ว

ผมจูบเนิบๆในตอนแรก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรุนแรงข้ามไป21ขั้น แปงมันครางท้วงในลำคอ แล้วดันๆผมออก แต่ขี้ก้างอย่างมันน่ะหรอจะสู้บิ๊กไซค์แบบผมได้

ผมปล่อยตัวมันนอนกับพื้นมือก็ลูบตรงบั้นเอวของมันเล่น ให้ตายเถอะ ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งอยากมากขึ้น ผมลูบขึ้นมาที่ร่องเอว แปงมันก็เริ่มดิ้น

บิดหน้าออกจากการโหมจูบของผม แต่ผมก็ตามไปเล็มซอกคอมันจนได้ อร่อยเหาะครับ หึหึ

"พะ.........พี่วิน ไม่เอา อาห์......"
นั่นมึงห้ามกูเรอะ!! เสียงอ่อยขนาดนี้ แกล้งห้ามหรือเปล่า
ผมถกเสื้อมันขึ้นจนหัวนมโผล่ออกมายั่วยวนสายตาอันหื่นกระหายของผม

น่ากินแม่งทั้งตัวเลยวุ้ย

แปงพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของผม แต่ผมก็รัดมันแน่น เสมือนงูเหลือมรัดเหยื่อ ใครจะปล่อยให้โอกาสหลุดมือไปง่ายๆล่ะวะ

"พี่วิน~"
แปงมันเรียกผมเสียงสั่น ผมเงยหน้ามองมัน

"อ๊ะ!......พี่วิน!!!! อาาาา"
มันสะดุ้งเฮือกเมื่อผมแตะลิ้นลงไปบนยอดอกสีชมพูระเรื่อนั้น มันบิดเร้าอย่างเสียวซ่านปนทรมาณ มันก็ไวต่อสัมผัสเหมือนกันแฮะ ก็คนมันไม่เคย หึหึ

เดี๋ยวจะเคยวันนี้แหละน้อง!!!!!

แปงมันเอามือปิดปากตัวเองเมื่อผมลูบเป้ากางเกงของมันจากด้านนอก มันแอ่นตัวรับสัมผัสจากผม บิดไปมาอย่างไม่รู้จะทำยังไง คงจะรู้สึกดี แต่ก็อยากจะปฏิเสธเหมือนกัน

"จะครางก็ครางสิแปง เสียงมึงน่ารักออก"
ผมพูดแล้วยิ้มมุมปาก หน้าแปงมันแดงมาก น่ารักโคตรๆอะ

"มะ.....ไม่ พี่วิน อื้อ"
แปงมันพยายามดิ้นรนเพื่อจะหนีผมให้ได้ แต่มันก็ปวกเปียกเกินจะสู้กับผม

ตอนแรกผมลูบน้องมันอยู่นอกกางเกง จนมันเริ่มแข็ง ผมเลยล้วงเข้าไปในกางเกง จับน้องชายของมันเอาไว้ ของมันเริ่มมีน้ำเยิ้มออกมา ผมยิ้มพอใจ

ยิ่งเห็นหน้าตาของมัน ยิ่งคึกคักขึ้นมา เซ็กซี่โคตรๆ

จริงๆผมรู้นะว่ามันคงจะเจ็บน่าดู ถ้าเกิดมันทำกับผม ซึ่งเป็นผู้ชาย และขนาดไม่ใช่เล็กๆ ถ้าไม่ฉีก ก็ไม่ใช่ผมแล้ว ใครๆก็รู้ว่าผมเอาแต่ใจ ความอดทนต่ำ รุนแรง ป่าเถื่อน โหดสัด!

ทำไมกูเหี้ยแบบนี้วะเนี้ย =_=

ผมพลิกตัวไอ้ตัวเล็กให้คว่ำลงช้าๆ ให้เวลาลูแปงมันทำใจหน่อย ผมสัมผัสได้นะว่าตัวมันสั่น มันคงจะกลัว

ผมยกสะโพกมันขึ้นก่อนจะรูดกางเกงนอนพร้อมชั้นในมันลงช้าๆ ก็เผยก้นขาวเนียนและช่องทางปิดสนิทสีชมพูอ่อน

อย่าว่าอย่างงู้นอย่างงี้เลยครับ ผมนี่พร้อมรบเต็มที่

หยิบขวดเจลหล่อลื่นที่แอบไว้แถวๆชั้นทีวีมาราดลงบนก้นเนียนๆของมัน

แหม ผมต้องเตรียมพร้อมไว้สิครับ เผื่อสถานการณ์ฉุกเฉิน น้องจะได้ไม่เจ็บมาก

แปงมันสะดุ้งเมื่อเจลเย็นๆสัมผัสผิวมัน ผมลูบๆแก้มก้นมันสักพัก ก่อนจะเลื่อนมือไปที่ช่องทางเล็ก หึหึ ฝันใกล้เป็นจริงแล้ววินเอ้ย!

"พี่วิน............ผมกลัว"
น้องมันพูดเสียงสั่น มันหันมามองหน้าผมด้วยใบหน้าที่แบบ.........น่ารักสัด =.,=

จะเซ็กซี่ไปไหน แค่นี้กูก็หลงมึงชิบหายแล้วไง

"ไม่ต้องกลัวหรอก เจ็บนิดเดียว มดกัด"
"มดทั้งรังน่ะสิ! ผมไม่ใช่เด็ก3ขวบนะ"
ยังมีหน้าแหวกันอีกนะ

ผมเลิกเถียงกับมันแล้วหันมาสนใจด้านนี้ดีกว่า

ผมลูบช่องทางมันเบาๆ ก่อนจะกดนิ้วเข้าไป

แปงสะดุ้งเฮือกเอามือปิดปาก เห็นนะว่ามันน้ำตาไหล แต่ผมก็ยังอยากจะทำต่อ
ผมเพิ่มนิ้วเข้าไปอีกหนึ่งนิ้ว น้องมันเริ่มดิ้น

เจลหล่อลื่นช่วยได้เยอะ แต่เพราะเป็นครั้งแรกของแปง มันก็ต้องเจ็บเป็นธรรมดา รู้นะว่ามันต้องเจ็บนะ แต่ก็ยังดื้อแพ่งที่จะทำต่อ

ผมปลดน้องชายของผมออกมาเนื่องจากมันพองจนคับแน่นและปวดไปหมด

ไม่มีอารมณ์จะปูพื้นอะไรอีกต่อไป ผมจับน้องของผมถูไปกับร่องมัน แค่นี้ก็เสียวจนต้องซี้ดปาก

"แปง กูเอาละนะ"
ผมกระซิบบอกข้างหูมัน แปงมันไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ตัวมันสั่นไปหมด ผมจูบขมับซับเหงื่อของมันเบาๆ

ก่อนจะค่อยๆดันตัวผมเข้าไป

แปงมันกำมือแน่นทำหน้าเจ็บปวด ผมต้องปลอบมันยกใหญ่ คอยช่วยรูดน้องมันให้มันเสียวเพื่อลืมความเจ็บ(ไม่รู้ช่วยได้ไหม อ่านมาแบบนี้)

ผมพยายามดันตัวเองเข้าไปจนส่วนหัวผ่านเข้าไปได้

"พะ...........พี่วิน เจ็บบบบ พี่วิน"
แปงมันจับมือของผมที่จับสะโพกของมันแล้วบีบไว้แน่น

"ขอโทษนะ อีกนิดเดียว"
ผมว่าแล้วเร้าโลมมันไปด้วย มันครางออกมาเบาๆ คงเพราะอาย เลยเก็บเสียงตัวเองไว้

ผมดันตัวเองเข้าไปอีกจนสุด แปงตัวสั่นและน้ำตาไหลพรากเลย

นี่จะถือว่าผมข่มขืนมันไหมวะ =_=

จะไปเล่าให้ลูกฟังยังไง จะบอกว่า 'รู้ไหม ว่าพ่อได้แม่เอ็งมายังไง พ่อข่มขืนแม่เอ็งน่ะสิ ตอนนั้นน่ะนะ หูย แม่เอ็งนี่น้ำตาไหลพราก แต่พ่อก็ไม่ปราณี กระซวกซะแม่เอ็งหมดแรง' แบบนี่น่ะหรอ

(พี่วินกูออกแนวเพ้อ ลงทะเลไปแล้วมัน)

ผมดันหน้ามันมารับจูบ จูบนุ่มนวล เป็นรางวัลที่มันอดทนให้ผมเข้าไปจนสุด

แปงน่ารักเสมอ ผมถึงรักมันไง

"แปง กูขยับนะ"
ผมพูดบอก แปงมันคิดสักพัก ก่อนนะพยักหน้าช้าๆ

เมื่อผมเห็นดังนั้นก็หึกโหมขึ้นมาทันที ผมถอนตัวออกมา ก่อนจะซัดกลับเข้าไปใหม่

"อ๊าาา........."
แปงตาเบิกกว้าง มันบีบมือผมแน่นขึ้น ก่อนจะหันหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตามามองผม

"พะ..........พี่วิน....."
"ครับ"
ผมขานรับ แล้วจูบต้นคอแปงเบาๆ แปงมันครางงึมงำในลำคอ

"พี่วิน............กอดผมหน่อย กอดผม......อา แน่นๆ"
ผมหยุดกึก เมื่อแปงมันพูดจบ

ไอ้ม่า! กูบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเสี้ยมให้มันอ้อน โอ้ย!! นี่กูหลงมันจนโงหัวไม่ขึ้นเลยนะเว้ย

ผมถอนตัวออกมา ก่อนจะพลิกให้แปงนอนหงาย ตอนนี้ตัวมันอ่อนยวบ ตาฉ่ำเยิ้มไปหมด  ปากก็แดงเพราะถูกจูบ บวกกับที่มันคงกัดปากตัวเอง

ผมยกขามันพาดไว้กับแขนตัวเอง ก่อนจะสอดใส่เข้าไปใหม่ แปงแอ่นตัวโค้งด้วยความเสียวซ่าน(จากที่ผมเดา) มือข้างซ้ายของมันลูบหน้าท้องตัวเองเบาๆ ราวกับจะสัมผัสน้องของผมที่อยู่ในตัวมัน ยังไงอย่างงั้น

ผมอมยิ้ม มองใบหน้ามันด้วยความรักใคร่ ก่อนจะก้มลงไปมอบจูบหวานๆให้มัน แล้วกระซิบคำบางคำให้มันได้ฟัง

"กูรักมึงนะ ขอบคุณที่มึงเอง ก็รักกู ขอบคุณ"
พูดจบ ไอ้เด็กเอ๋อของผมก็น้ำตาไหล แต่ปากของมันก็ส่งยิ้มให้ผม

"ผม...........ผมก็รัก พี่วินมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณ"
มันพูดขอบคุณซ้ำไปซ้ำมาข้างๆหูผม แล้วกอดผมแน่น แน่นจนผมคิดว่าตัวของเราคงจะติดกันไปแล้ว

แปงผละมามองหน้าผมทั้งน้ำตา เรามองตากันสักพัก แววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกหลายๆอย่าง มีแค่เราสองคนที่เข้าใจ

ผมกับแปงจูบกันอีกครั้ง ก่อนที่ผมจะเริ่มขยับเพื่อสานต่ออารมณ์ของเราทั้งสองคน

แปงครางสะท้านกับความรู้สึกแปลกใหม่
แรกๆมันอาจจะเจ็บ แต่ตอนนี้มันก็ตอบรับจังหวะของผมได้อย่างดี

แปงเป็นคนที่เรียนรู้เร็ว เพราะฉะนั้นกิจกรรมของเราจึงดำเนินไปอย่างราบรื่น

"อา.............พี่วิน..."
ผมหลับตากัดฟันแน่น ได้ยินเสียงมันเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงเครืออารมณ์แบบนี้ แทบเสร็จ แต่ผมก็อดทนเอาไว้ เพราะอยากอยู่ในช่วงเวลานี้ไปนานๆ

แต่แปงมันคงใกล้จะขาดใจเต็มทน ตัวมันเกร็งหนัก ส่งผลให้ช่องทางของมันตอดผมรุนแรงมาก

ผมซี้ดปากด้วยความเสียว แปงมันครางหนักขึ้น บิดตัวด้วยความทรมาณ จิกเล็บลงบนไหล่ผมจนรู้สึกแสบ แต่ก็รู้สึกดี

"อึก.......อาาา ผม......ผมจะ.......อ๊าาาาา"
แปงหวีดร้องเสียงสูง เหยียดขาเกร็ง ก่อนที่น้ำขุ่นขาวจะพุ่งออกมาเต็มหน้าท้องแบนราบ

แต่ผมยังไม่เสร็จเลยต้องกระแทกต่อไป พูดก็พูดเถอะ สายตาตอนมันเสร็จนี่ นางแมวยั่วสวาทยังยอม

แปงอ้าขาให้กว้างกว่าเดิม มือมันก็ลูบๆอยู่ตรงหน้าท้องตัวเองที่เปื้อนคราบสีขาวขุ่น

แม่งเซ็กซี่กว่าดาวโป๊อีกมึง!!!!

ผมแลบลิ้นเลียริมฝีปาก เด็กเหี้ยนี่จะทำให้ผมหลงไปถึงไหน ไม่สงสารกูบ้างเลย

ผมพลิกตัวให้น้องมันนอนตะแคงยกขาข้างนึงพาดไหล่ไว้ แปงทำหน้าตื่นแต่แวบเดียวก็กลับเป็นปกติ

"แปง ครางดังๆสิ ได้ยินเสียงมึงแล้วกูหวิวโคตรเลยสัด"
ผมพูดแล้วหัวเราะหึหึ แปงมันหน้าแดงแปร๊ด ใช้มือตะปบปิดปากตัวเองไว้ ผมเลยแกล้งกระทุ้งเข้าไปแรงๆหนึ่งที

ได้ผล มันหลุดเสียงครางออกมาเสียงดัง

แปงมันมีอารมณ์ขึ้นมาอีกรอบแล้ว ดูจากแปงน้อยที่ชูคอขึ้นมา

มือขาวเล็กของมันเอื้อมมารูดรั้งของตัวเองเพื่อที่จะปลดปล่อย เหมือนดูมันช่วยตัวเองยังไงอย่างงั้น แต่มันรู้สึกดีกว่าก็ตรงที่ผมได้ฝังตัวอยู่ในร่างมันแบบนี้ไง

ผมใส่จังหวะอีกสักพัก ก็จะเสร็จ ก้มลงไปเลียยอดอกสีหวานของมันเพื่อให้แปงมันเสร็จพร้อมกัน

"อื้อ ผะ..............ผมจะ อา อา"
คนใต้ร่างของผมบิดไปมาอีกครั้ง มันครางจนเสียงเริ่มแห้ง ผมกระแทกเข้าไปหนักๆเมื่อใกล้จะเสร็จ ก่อนจะปล่อยเข้าไปในตัวของมัน มันเองก็ปล่อยออกมาเป็นรอบที่สอง

เสียงหอบหายใจของเราดังแข่งกันภายในห้องนั่งเล่น

เราเป็นของกันและกันท่ามกลางทีวี โซฟา และอื่นๆที่เป็นพยาน ครั้งแรกของมัน ผมแดกมันในห้องนั่งเล่น หึหึ แต่ไม่เป็นไร รอบต่อไป ค่อยทำในห้องนอนแล้วกัน





ด้วยรัก
ลงชื่อ
ไอ้พี่วินสุดหล่อ สามีน้องลูแปง
ปล.พี่วินโด้โคตรหล่อ พ่อทุกสถาบัน

คืนนี้จะกลับไปทำอะไรให้ถูกต้องตามรูปธรรม
นี่คือคำที่พี่วินโด้กล่าวไว้กับน้องพอเพียง.....
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 27-04-2015 18:52:21
และแล้วพี่วินโ้ด้ก็ได้ทำการ. INSTALLED  เรียบร้อย. ได้เมียสมใจแล้ว. แถมมีลูกแมวแถมให้ด้วย. ครอบครัวสุขสันต์

ขอบคุณค่ะ.  :katai2-1: 
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 27-04-2015 19:31:38
ยอมใจ ความหื่นของพี่วินเลยค่าาา :hao6:

งานนี้เฮียวินได้ทั้งเมียได้ทั้งลูก ครอบครัวสุขสันต์ไปอี้กก5555

เรื่องนี้น่ารักอ่ะ อ่านไปยิ้มไป ขอบคุณคนเขียนเด้อค่า :pig4:

สู้ๆน่ะ มาอัพตอนพิเศษอีกนะคะ :bye2:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 27-04-2015 19:46:08
พี่วินหื่นมากกกกกกก
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: patchamai28 ที่ 05-05-2015 19:21:51
อ่านพาร์ทที่พี่วินเป็นคนเล่านี่อย่างฮา :m20:
พี่แก หื่นมาก หึหึ
มีต่อไม๊อ่ะ อยากอ่านอีก :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 13-06-2015 19:21:29
พี่วินเถื่อนได้น่ารักมาก ๆ ครับ ..... ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: whitelavenders ที่ 21-06-2015 02:38:34
พี่วินน่าร้ากกกก ดูห้าวๆแต่หลงเมียจริงจัง เรื่องสั้นเรื่องนี้น่ารักจนอยากให้ต่อเป็นซีรี่ส์ยาวเลยค่ะ
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: yok_devil ที่ 09-07-2015 05:14:51
อยากให้ทำเป็นเรื่องยาวอะค่ะ ><
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: มะปรางเปรี้ยว ที่ 28-07-2015 10:37:51
ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ  :กอด1: :pig4:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: loveview ที่ 30-07-2015 11:57:02
หลงน้องหัวปักเลย
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 30-07-2015 15:05:04
อร๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักมากค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 06-08-2015 21:22:26
อ๊ายยยยยยยยยยยยยย พี่วินนี่ โหด หึง หวง หื่น ครบเซ็ตจริงๆน้าาาาาาาา :hao6:

อยากอ่านต่อีกอ่ะ น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก :impress2:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหญิงผมซอยปลาย ที่ 27-08-2015 22:24:15
หวายยย น่ารักกก ยังไม่อยากให้จบเลยอ่าาา

แล้วก็อยากเห็นพี่วินหึงโหดอ่ะค่าาา   o18 o18
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 29-08-2015 10:32:40
 :pig4: :jul1: และแล้วพี่วินก็ได้สมใจ
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: B.Lumi ที่ 03-09-2015 16:57:16
พี่วิน ดิบเถื่อนได้ใจมาก เบาๆกะน้องด้วยนะ
สุดท้ายก็รักกันเนอะ หลังจากแอบชอบอยู่นาน
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 03-09-2015 21:02:48
พี่วินโด้ของน้องลูแปง ช่างโหดมันฮ่าอะไรขนาดนี้ได้ใจมากกกกกก น้องลูแปงของพี่วินโด้ มึนอึนแบ้วยั่ว สุดยอดดดด น่ารักมากเลยคู่นี้ แอบฟินคู่อื่นด้วยอ่ะ อิอิ ชอบๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 05-09-2015 23:26:03
 :-[
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ครึ่งหลัง จบ(รอเค้านานมั้ยตัว)[27/04/58]
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 06-09-2015 21:14:52
 :z1: :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ผมโกรธแล้วนะ [14/09/58]
เริ่มหัวข้อโดย: yai feel ที่ 14-09-2015 19:15:09
ผมโกรธแล้วนะ
:m16: :m16:

“ว้าว นั่นใครเอ่ย เดินหน้าตูดมาเชียว อิอิ”

“เงียบไปเลยไอ้ท็อป”
ผมชี้หน้าเพื่อนให้มันหุบปาก ไอ้พวกนี้แม่งจ้องจะแซวอย่างเดียวเลย ตอนผมคบกับพี่วินมันก็แซวพอกรุ้บกริบ พอผมได้กับพี่วินนี่สิ =_= แซวหนักเลย ไอ้ผมก็เขินจนขี้เกียจเขินละ

“แล้วเป็นไร หน้าหักหน้างอ”
โห คำว่าหน้าหักของมึงมันสะเทือนหัวใจกูเหลือเกินได้ฟลุ้ค

“ก็ไม่ไรวะ หงุดหงิดนิดหน่อย”
ผมตอบแล้วนั่งหน้าบึ้งไม่สบอารมณ์

“ทำไมจ๊ะน้องแปง ผัวน้องแอบมีอีหนูหรอ”
ไอ้ท็อปแซว ทำหน้าได้ยียวนกวนตีนเชียว ผมยักไหล่กับคำว่าผัวของมัน เออ มีผัวแล้วไง เก๋ไปอีกแบบ

“เหอะ กูคิดแบบนั้นว่ะ แต่กูเชื่อใจพี่วิน”

“อ่ะน่อวววววว เชื่อใจได้เร้ออออ น้องแปง ระวังเถอะ เชื่อใจมากๆจะเป็นม่ายลูกติดนะจ๊ะ”

“ไอ้ท็อป มึงก็แซวแรง”
ไอ้ฟลุ้คปรามเพื่อน เออ ปรามๆมันหน่อย แม่งแซวจนขี้เกียจเถียงหมดแล้ว

“แล้วทำไมมึงถึงคิดว่าพี่เขานอกใจมึงวะ”
ไอ้ฟลุ้คหันมาถาม

“กลับห้องดึก บางวันก็ไม่กลับ บางวันกลับมาแม่งเมาด้วย มีผู้หญิงโทรหาดึกๆ แถมส่งข้อความมาบอกคิดถึงอีก บางทีกูยังแอบเห็นพี่เขาคุยหยอกล้อกับผู้หญิงอีกด้วย แต่ไม่ไร กูเชื่อใจเขา”
พอผมพูดจบ เพื่อนผมสองคนมันก็นั่งทำหน้าเหวอ มึงอึ้งสินะที่เพื่อนมึงยอมเขาขนาดนี้ แต่ว่า ภูเขาไฟมันเดือด เพื่อรอวันระเบิดว่ะเพื่อน หึหึ

“มึงน่าจะปรามๆพี่เขาบ้างนะแปง ยังไงมึงก็เป็นเมียเขา”
ผมหันไปมองหน้าไอ้ท็อปแล้วยิ้มเลวๆให้มันทีนึง







แกร๊ก

ผมลืมตาขึ้นมาในความมืดเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู กลับบ้านดึกอีกแล้วนะครับไอ้พี่วิน ได้ยินเสียงสวบสาบเบาๆข้างหลัง เป็นอันรู้ว่าผัวเลิฟกำลังถอดเสื้อผ้าอยู่ สักพักมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป ผมชักเชื่อคำที่ว่า เวลามีความรัก เราจะขี้หึงขึ้นร้อยเท่า จากนิสัยที่น่ารักๆ จะกลายเป็นว่า เราน่ารำคาญขึ้น ซึ่ง ผมก็ไม่แคร์ว่ะ

“หลับแล้วหรอ”
ร่างหนาดึงผมเข้าไปกอด หลังจากที่พี่เขาอาบน้ำเสร็จแล้วทิ้งตัวลงมานอนข้างๆผม ผมลืมตาหันไปกอดพี่เขา สำรวจก่อนว่ามีร่องรอยอะไรหลงเหลือไว้หรือเปล่า อือ............ไม่มี

“ไปไหนมาครับ”
ไม่รู้ว่าน้ำเสียงผมโหดขนาดนั้นเลยหรือไง พี่วินถึงได้หน้าเสียไปแบบนั้น

“อ่อ.............ไปกินเหล้าห้องไอ้แทมป์น่ะ”
เท่านั้นเป็นอันจบ ผมไม่เซ้าซี้ต่อ อยากจะตอบแบบนั้นก็เรื่องของพี่วิน ผมซุกหน้าลงกับอกหน้าแล้วจะหลับต่อ แต่ก็ถูกไอ้แฟนมันกวนอยู่ได้

“อือ ผมจะนอน”
ผมตะปบมือที่ล้วงกางเกงด้านหลังผมอยู่ เร็วมากเนอะ

“มึงก็นอนไปสิ กูอยากทำ”
คำตอบหน้าด้านเอาแต่ใจทำเอาผมเงยหน้าไปมองพี่วิน จ้องเขม็งให้พี่เขารู้ว่า กูไม่พอใจ

“พี่วิน”
ผมเรียกเสียงต่ำ นับวันผมชักจะเหมือนพวกอีแก่ที่คอยกดขี่ข่มเหงสามีไปทุกวัน อนาถตัวเองจังกู

“อะไร จะมานอนเหี้ยไรตอนนี้ ทำก่อนดิ”
แม่ง ไอ้หน้าด้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน พูดออกมาได้ มันเคยเขินตัวเองบ้างไหมวะ มันไม่เขิน กูเขินนะโว้ย

“ไม่อาววววววววว พรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้า นะ นะ นอนกัน”
ผมกอดเอวพี่เขาแล้วยิ้มอ้อน พี่วินถอนหายใจ ก่อนจะก้มลงมาจูบผมแรงๆ

“วันหน้าก็ได้”
พี่วินหอมแก้มผมอีกครั้งก่อนจะยอมนอนจริงๆ แบบนี้กูก็เหวอสิครับ ปกติจะตื๊อจนได้นี่หว่า ทำไมวันนี้ยอมง่ายจังวะ ถึงจะดีที่ไม่ต้องเดินขาถ่างให้ไอ้พวกเพื่อนๆปากมอมมันแซว แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ นี่ตกลงพี่วินมีชู้จริงใช่ไหมวะ

เช้ามาผมออกจากบ้านสายๆ แกล้งบอกพี่วินว่าอาจารย์ไม่ดุ เข้าสายก็ได้ เดี๋ยวเล่นเกมสักรอบ พี่วินก็บ่น ที่เมื่อคืนจะทำดันบอกว่ามีเรียนเช้า แล้วพี่แกก็สะบัดตูดออกไป ผมตามพี่เขาออกไปติดๆ ก็ไม่รู้หรอกว่าเขาจะนัดเจอผู้หญิงที่ไหนหรือเปล่า ก็เผื่อฟลุ้คอะ ถ้าจับได้นะ หึหึ ฮึ่ยยยยยย

“แฮ่ วิน นึกแล้วว่าต้องเดินผ่านทางนี้ เป็นไง ตกใจอะดิ”
ผู้หญิงหน้าตาหมวยๆ โผล่ออกมาจากข้างตึก อีบ้า มึงเป็นโจรมุมตึกหรือไง

“เออ ก็ตกใจอยู่อะ แล้วนี่มาทำอะไรที่คณะผม”
พี่วินถามด้วยใบหน้าที่ดูเป็นกังวล ไม่ต้องกังวลหรอกพี่วิน ถ้าพี่หันมาเจอผม รับรอง พี่จะไม่กังวล(ทำหน้าโรคจิต)

“ก็คิดถึงอ่า เมื่อคืนแทนที่จะอยู่กับเรา ดันกลับก่อนเฉยเลย”
พี่วินยักไหล่กับคำพูดนั้น

“พอดีช่วงนี้ผมติดแฟนอะ”
เออ ยังดีที่พี่วินบอกว่ามีแฟน ไม่งั้นโทษสถานหนัก ประหารชีวิตอย่างเดียว

“มีแฟนจริงๆหรอ เห็นอาร์ทกับแทมป์แซวไม่คิดว่าวินมีแฟนจริงๆ”
เธอทำหน้าจ๋อย สมครับ อดรับประทานไปเถิด เอ๊ะ ผมจะยืนยิ้มเป็นคนบ้าอยู่ข้างหลังพี่เขาอีกนานไหมเนี้ย

“ก็ต้องจริงดิ งั้นผมไปเรียนก่อนนะ”
แล้วพี่วินก็เดินออกไปอย่างไม่เหลียวหลัง ถ้าหันมามองสักนิด คงเห็นผมที่ยืนทำหน้าถมึงทึงมองยัยหมวยอยู่ เธอก็มองผมงงๆ

“ชอบพี่วินหรอ”
ผมถามเสียงใส ปรับสีหน้าที่ไม่เป็นมิตรเมื่อกี้ให้ยิ้มแย้มที่สุด

“อืม ทั้งหล่อ ทั้งรวย ลีลาเด็ดด้วย ใครไม่ชอบก็โง่แล้ว”
เธอตอบยิ้มๆ ยางอายบนใบหน้านี่ไม่มีแล้วใช่ไหม หรือกรีดไปทำรองเท้าแตะหมดแล้ว????

“น่าเสียดายนะครับ ที่พี่เขามีแฟนแล้ว”
ผมทำหน้าเห็นใจส่งไปให้ผู้หญิงคนข้างหน้า เขาก็ยักไหล่

“เดี๋ยวก็เลิก วินคบกับใครได้ไม่นานหรอก”
มันน่าตบสั่งสอนซะหน่อยนะเนี้ย ตั้งแต่คบกับพี่วิน ผมก็เป็นอะไรก็ไม่รู้ ชอบทำตัวสาวแตก ธาตุไฟแตกซ่านด้วยความหึงหวง กูเกลียดตัวเองจัง T T

“ผมว่าไม่เลิกง่ายๆหรอกครับ ผมสนิทกับพี่วินพอตัวนะ พี่เขาเป็นไอดอลผมเลย”
ตอแหลชัดๆ ไอดอลห่าอะไร ไอ้เด้าสิไม่ว่า ชิส์

“จริงหรอ แล้วที่ว่าเขามีแฟนน่ะ จริงหรือเปล่า”
เธอถามอย่างสนใจ ผมยิ้มแล้วพยักหน้า

“จริงครับ แฟนพี่วินน่ารักมาก ใจดีด้วย ผมเคยเจอบ่อยๆ พาลเอาผมสนิทกับแฟนพี่วินไปด้วย”
ทุกๆคนอย่าพึ่งฮาก(อ้วก)ใส่ผมนะครับที่ชมตัวเอง แม้จะเป็นความจริงแต่ผมเป็นคนถ่อมตัวครับ หึหึ

“แล้ว ได้กันหรือยัง”
อีนี้ก็เผือกจังเลย(ก็มึงพูดให้เขาเผือก) ในเมื่ออยากรู้ กูก็ตอบให้นะ

“อืมมมมมมมม ถึงแม้ว่าตอนเขากินตับกันผมจะไม่ได้ไปแอบส่องก็เถอะ แต่จากที่ผมรู้มา ก็ได้กันแล้วนะครับ พี่วินบอกว่า ชอบคนนี้มาก หลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลย”
กร๊ากกกกกก เขินว้อย ชมเองเขินเอง บร้าาาาาาาาาาาา>< (สติลูก สติ)

“เหอะ ได้กันแล้ว เดี๋ยวก็โดนเฉดหัวทิ้ง”

“เอาเป็นว่าเธออย่าลองของดีกว่า แฟนพี่วินขี้หึง แถมพี่ชายเขาเป็นนักเลงใหญ่ด้วย ผมก็ชอบพี่ชายเขานะ เท่มาก คิดแล้วก็อยากไปอยู่แก๊งค์พี่เขา............”
ผมพูดยิ้มๆ แต่อาหมวยหน้าเริ่มถอดสี แต่ยังทำใจกล้า ลอยหน้าลอยตาแบบ กูไม่กลั๊ว

“แก๊งค์อะไรหรอ เผื่อพี่ชายเราอยู่แก๊งค์นั้นด้วย พี่เราก็นักเลงนะ”
ไอ่สาดดดดดดดด มึงยังมีหน้ามาอวด ผมหัวเราะเบาๆ

“แก๊งค์นาโนน่ะ รู้จักไหม เมื่ออาทิตย์ที่แล้วแก๊งค์มาเฟียก็โดนนาโนยำเละเลยนะ เรานี่แบบ ปลื้มโคตรๆเลย”
ผมทำหน้าเพ้อฝัน ในความจริงเมื่อผมคิดถึงพี่ชายตัวเองนี่ถึงกับเบ้ปาก ไอ้ขี้เก๊กเอ้ย อาหมวยทำหน้าตกใจอย่างสุดซึ้ง ก่อนจะขอตัวเพื่อไปเรียน อะโด่ ป๊อดชะมะล่า(อีแปงรังแกผู้หญิงงงงง)
ผมเบะปากตามตูดยัยหมวยนั้นไป แล้วเดินไปเรียนบ้าง ดูเหมือนเมื่อคืนพี่วินจะไปแดกเหล้า กับอาหมวยคนเมื่อกี้ด้วย แต่พี่อาร์ทกับพี่แทมป์คงจะอยู่ด้วย และยัยอาหมวยนั้นก็คงไม่ใช่ศรัตรูหัวใจที่แท้จริงของผม

เลิกเรียนผมกลับมานั่งเอกเขนกอยู่ในห้อง ผมมาอยู่กับพี่วินนะครับ แรดเหี้ยๆเลยใช่ไหมอยู่ก่อนแต่ง ครับ ไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่หว่า สาดเด้ย ผมนั่งทำหน้ามู่ทู้อยู่บนโซฟาตัวยาวในห้องโถงกลาง สายตาจับจ้องไปที่ทีวีที่ฉายเรื่องอะไรสักอย่างที่ผมไม่สนใจแม้แต่จะดูชื่อ แต่เนื้อเรื่องแม่งแบบ.................กูสงสารนางเอกจังเหี้ย พระเอกมึงเลวมาก กูเกลียดมึง ผมนั่งทุบหมอนอิงอย่างโมโห

“แม่ง เอะอะอะไรก็ฉุด ไอ้ควาย”
ผมด่าออกไปเสียงดัง ผมอินไปหรอ? ผมว่าเปล่านะ นับวันผมนี่ยิ่งทำหน้าง้องแง้ง ชิ

ผมถลึงตาใส่ไอ้พระเอกที่มีฉุดข้อมือนางเอกแล้วจะลากขึ้นรถ นางเอกแม่งก็พูด ปล่อยนะ ปล่อย ฉันบอกให้คุณปล่อย ปั๊ดโธ่เว้ย ถ้าพูดแบบนี้แล้วมันปล่อย ข่าวข่มขืนฆ่า ฆ่าข่มขืน หรือข่มขืนอย่างเดียวมันคงไม่เกิดขึ้นหรอกแม่คุณ เป็นผมนะ เตะผ่าหมากไปแล้ว ถ้ามันเผลอนะ พ่อจะบิดให้ไข่เขียวเลย ชิชะ

แกร๊ก

“เหนื่อยจังเลย”
ไอ้พี่วินชั่วผัวเลิฟมันเดินเข้ามานั่งข้างๆผม พร้อมกับออดอ้อน(ทำไม?) ผมไม่ได้ละสายตาออกจากทีวีแต่อย่างใด ใครว่าผมติดละคร? เปล๊า แค่ดูแล้วมันต้องดูเรื่อยๆเฉยๆ

“แปง”
ไอ้คนข้างๆมันยังไม่หยุด ยังคงง้องแง้งงุ้งงิ้งอยู่ข้างหูผมไม่ไปไหน

“พี่วิน เหนื่อยก็ไปอาบน้ำนอน”
ผมพูดในขณะที่ยังทำหน้าหมันไส้ไอ้พระเอกละครอยู่ น่าน นางเอกเสร็จมันจนได้ ทำไมพอตัวร้ายจะข่มขืนนางเอก พระเอกเสือกมาช่วยทันวะ ทีพระเอกข่มขืนเองนี่ ทางสะดวกเลยนะ มึงทำงานเป็นทีมใช่ไหม?

“เซ็งว่ะแม่ง”
ไอ้พระเอกตัวจริงสบถเสียงดัง แล้วเดินปึงๆเข้าห้องไป แถมปิดประตูดังปั้ง อย่างกับไปโกรธใครมา(มึงนั่นแหละ) นับวันอารมณ์ยิ่งแปรปรวน ฮอร์โมนวัยรุ่นมันพลุ้งพล่านก็แบบนี้ สงสัยพี่วินจะงอนผมแล้วล่ะครับ โถ่ อยู่ด้วยกันทุกวันเดี๋ยวก็เบื่อ ลองทะเลาะกันดูให้มันมีสีสันในชีวิตบ้าง

“แปง บ็อกเซอร์กูอยู่ไหน”
พ่อทูนหัวผมตะโกนถามอย่างหงุดหงิด ผมเองก็เริ่มหงุดหงิดบ้างแล้ว ไอ่สาดดดดดดด เมื่อกี้พระเอกโดนนางเอกตบเชียวนะเว้ย เรียกซะตาผมมืด มองไม่เห็นอะไรไปชั่วขณะ

“มันก็อยู่ในลิ้นชักไงพี่”
ผมก็ตอบตามที่รู้ เพราะผมเป็นคนเก็บเอง ไม่ต้องชมหรอกว่าเป็นแม่บ้านแม่เรือน ถ้าผมไม่ทำ หมาตัวไหนมันจะทำ ซึ่งหมาวินก็ไม่ทำ

“กูหาไม่เจอ หาให้กูไม่ได้หรือไง”
ถ้าตอบว่าไม่ได้ รับรองว่าคืนนี้พี่แกจะไม่อยู่ให้ผมเห็นหัวแน่ๆ มันชอบประชดประชันโดยการหนีเที่ยวตลอด นิสัยแม่งเด็กมาก ไอ้เอาแต่ใจ(แต่กูก็ยอม)

ผมเดินไปเปิดลิ้นชักแล้วท้าวเอวมองพี่วิน ไหนมึงว่าหาไม่เจอไง กวนส้นตีนกูตลอด คบกันมาเกือบปี ผมแทบจะไม่เรียกมันว่าพี่แล้วครับ แต่ขอโทษ คำว่ารักมันค้ำคอ ตอนที่ผมชอบพี่วินผมเป็นยังไง ตอนคบกันก็อยากทำตัวเหมือนเก่า ให้มันรู้ ว่ารักไม่เปลี่ยนแปลง ฮิ้ววววววววว.....

“เออ กูขอโทษแล้วกันที่รบกวนมึง ไปดูละครต่อไป”
มันไล่ผมแล้วหยิบบ็อกเซอร์เจ้าปัญหามาใส่ ก่อนจะหยิบกางเกงเดฟสีดำ และเสื้อยืดสีน้ำเงินมาใส่

“ออกนอกบ้านทุกคืนเลยนะ”
ผมเหน็บแล้วเดินไปนั่งที่เดิม กูเริ่มจะน้อยใจแม่งแล้ว

“ก็ เพื่อนมันชวน ปฏิเสธไม่ได้ว่ะ”

“ผมอยากกินข้าวกับพี่วิน”
ผมพูดเรียบๆ พี่วินเดินลงมานั่งข้างผม

“แปง กู..........”

“พี่ปฏิเสธเพื่อนไม่ได้ แต่ปฏิเสธผมได้ เออ ก็ดีเหมือนกัน”
ผมประชดใส่ เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าบ้าง

“แปง มึงเปลี่ยนเสื้อผ้าทำไม”

“จะออกไปข้างนอก”
ผมพูดแค่นั้น โดยไม่ได้บอกว่าจะไปไหน กูไม่บอกหรอกว่ากูจะไปนอนกับพี่ปูเป้

“ไปไหน”
ว่าแล้วว่าต้องถาม

“ไปกินข้าว....................คนเดียว”
ผมปรายตามองพี่วิน แม่งก็อ้ำๆอึ้งอยู่นั้น เป็นเหี้ยไรนักหนา

“เดี๋ยวกูไปส่ง”
พี่มันคว้ามือผมไว้เมื่อผมจะเดินออกจากห้อง ผมส่ายหัว

“ไม่ต้องพี่ เดี๋ยวมีคนมารับ”
ผมพูดแค่นั้นก็สะบัดมือเดินออกมา เออ เฉยชาใส่กันแบบนี้ค่อยรู้สึกดีหน่อย ไม่ราบเรียบเกินไป ไม่น่าเบื่อ(เหรอ?) ผมโทรหาไอ้พี่บ้าให้มารับ แล้วมันก็แว้นมาพร้อมพลพรรคบิ๊กไบท์ ขอบใจมากพี่ชายที่ทำให้กูโดดเด่นเช่นนี้

“งอนผัวอีกแล้วหรอ คราวนี้มันทำอะไร”
ผมยักไหล่ไม่ตอบ ก้าวขึ้นคร่อมรถคันใหญ่(ด้วยความยากลำบาก)

“ไปเที่ยวหน่อยไหม เผื่อจะดีขึ้น”
พี่ผมถามอีก เมื่อเห็นผมยังหน้างอไม่เลิก

“แล้วพี่เป้จะไปไหนปะละ”

“ทำไมอะ”
ทำไมมันไม่ตอบคำถามผม แต่ดันถามกลับวะ ประจำเลย

“ก็ถ้าไม่ไปไหนก็กลับห้อง แปงมีเรื่องจะปรึกษา”

“งั้นกลับห้อง เฮ้ย เดี๋ยวพาน้องกลับห้องก่อน มันมีปัญหาไม่สบายใจ”
พี่ผมตะโกนบอกพรรคพวก ก่อนจะขับรถออกมา โทรศัพท์ผมสั่นแล้วสั่นอีก สั่นจนขาผมจะผอมหมดแล้วเนี้ย บัดซบ ใครว่าผมงอนแล้วหนีพี่วินออกมา คิดผิดครับ ผมเคยบอกไปแล้วว่าผมไม่อยากเลิกกับคนที่ผมรัก ที่ผมออกมาแบบนี้เพื่อมาปรึกษาพี่ชายจริงๆ

“ไหนมึงบอกกูสิว่าไอ้เหี้ยวินมันทำอะไร”
มาถึงพี่เป้ก็เปิดปากถามอย่างเอาเรื่อง จะไม่วางแผนฆ่าผัวผมใช่ไหมพี่เป้

“ที่แปงอยากปรึกษาคือ ทำยังไงให้ผัวรักผัวหลง”
ผมถามแล้วทำหน้าซื่อแบบไม่มีแอ๊บ คิดหนักนะเว้ย ไอ้พี่เป้ตีหน้าผากตัวเองดังแป๊ะ

“ชิบหาย กูโคตรปวดใจเลยเวลาที่มึงพูดคำว่าผัวเนี้ย เวรกรรมกูจริงๆ น้องกู กูเลี้ยงมาอย่างดี ไอ้ห่าเอ๊ย”
พี่เป้บ่นยาว แต่ผมไม่ได้ฟังมันหรอก มันบ่นแบบนี้มาหลายสิบล้านรอบแล้ว

“กูว่ามีอยู่สองเรื่องที่จะทำให้ผู้ชายหลงโงหัวไม่ขึ้น”
ผมเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่า อะไรบ้างวะ?

“หนึ่ง เสน่ห์ปลายจวัก”
เรื่องทำอาหารหรอกเหรอ โถ่ ก็ไม่ยากหรอก(มั้ง) ผมก็พอทำได้บ้างแหละ แต่ไม่ถึงกับเชี่ยวชาญ

“ส่วนข้อสอง กูว่าง่ายกว่าข้อแรก”

“อะไรวะ?”

“หึหึ ลีลาบนเตียง”
ไอ้ห่า เวลานอนต้องมีลีลาด้วยหรอวะ แปลกจริง

“โห่ แค่นอนยังต้องมีลีลาด้วยหรอพี่เป้ นอนก็คือนอนดิ”
พี่เป้ทำหน้าเบื่อทันที

“ไอ้ควายแปงงงงงงงงงงง กูหมายถึงลีลาซั่มกันโว้ย มึงต้องเป็นฝ่ายเริ่มเองบ้าง ไม่ใช่นอนเฉยๆให้ผัวมึงทำทุกอย่าง ไม่งั้นแม่งเบื่อตาย ไอ้ฟายเอ้ยยยยยย แม่งพูดเรื่องผัวมึงแล้วกูปวดใจ”
แล้วมันก็บ่นหงุงหงิงๆตามประสาคนหวงน้อง(แต่ทำอะไรไม่ได้) ที่พูดมาก็ถูก ถ้านอนนิ่งเป็นโขดหิน เขาก็ต้องเบื่อ แล้วไปหาแดกเอานอกบ้าน โอ้โห แม่งเจ็บจี๊ดๆ ผมน่าเบื่อหรอกเหรอ ดีละ ในเมื่อพี่วินทำแบบนี้ จะได้เห็นฤทธิลูแปงจริงๆซะทีนะครับ


ลงชื่อ
ลูแปงภรรยาเพียงหนึ่งเดียวของพี่วินโด้
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน ผมโกรธแล้วนะ [14/09/58]
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 14-09-2015 21:29:57
#ทีมน้องลูแปง :katai2-1:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน ผมโกรธแล้วนะ [14/09/58]
เริ่มหัวข้อโดย: Supparang-k ที่ 15-09-2015 00:16:27
อยากอ่านต่อจัง  อยากเห็นลีลาน้องปง ฮ่าาาาา

อิพี่วินติดเพื่อนจนลืมเมียอะ  นิสัย
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน ผมโกรธแล้วนะ [14/09/58]
เริ่มหัวข้อโดย: wonderbe ที่ 15-09-2015 04:31:10
โอ้ววววว อยากเห็นลีลาน้องลูแปงแล้วอ่ะ :hao7:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน ผมโกรธแล้วนะ [14/09/58]
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 15-09-2015 23:02:59
มารอดูลีลาน้องแปงอีกคน ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ? [15/09/58]
เริ่มหัวข้อโดย: yai feel ที่ 16-09-2015 01:36:25
อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?!!!!!!!

“ไงวะ เมื่อคืนโทรหากูหรอ”
ไอ้แทมป์เดินหน้าง่วงๆเข้ามาหาผม เมื่อคืนว่าจะไปกินเหล้ากับพวกเพื่อนๆอีกกลุ่มหนึ่ง(อีกแล้ว) แต่พอดีแปงมันออกจากห้องไปพอดี สงสัยผมคงจะทำให้มันน้อยใจ ถึงขนาดเรียกพี่ชายมารับ ผมเคยเจอพี่ชายแปงมันนะ เจอกันครั้งแรกแม่งก็หาเรื่องต่อยกับผมจนปากแตก คิ้วแตก ตาบวมกันไปข้าง แปงมันร้องไห้ใหญ่เลยที่เห็นผมกับพี่มันตีกัน

“อือ เครียดวะ เมียหนีออกจากบ้าน”
เครียดจริงๆครับ โทรไปก็ไม่รับ มันไม่ได้ปิดเครื่อง แต่มันไม่รับอะครับ แม่งทรมาณกว่าปิดเครื่องอีก(เอาจริงๆก็ทรมาณทั้งคู่ ทางที่ดีรับโทรศัพท์กูเถอะ T T)

“สมน้ำหน้า กูบอกแล้วให้บอกน้องเขาตรงๆ ชิบหาย เป็นไงล่ะ”
ไอ้แทมป์มันทำหน้าสะอกสะใจเต็มที่ หนอยแน่มึง  กูปรึกษามึงให้มึงซ้ำเติมกูใช่ไหมเนี้ย

“วิน”
เชี้ยเอ้ย กูกำลังเครียดๆก็โผล่กันเข้ามาสิ เป็นผู้หญิงที่ผมเคยนอนด้วยครับ ย้ำช้าๆ ชัดๆ เคย นอน ด้วย เท่านั้น อย่าเข้าใจผมผิด

“อือ”
ผมหันไปตอบรับด้วยใบหน้าสุดเซ็ง ผู้หญิงคนนี้ตามผมไม่เลิกจริงๆ ผิดกับคนอื่นๆที่พากันหายไปอย่างไร้ร่องรอย เกิดอะไรขึ้นก็ไม่อาจทราบได้

“แฟนวินอยู่ไหนล่ะ ทำไมไม่แนะนำให้รู้จักบ้าง”
มึงอยากจะรู้จักกับเขาหรือมึงอยากจะตบเขาครับ แหม

“ถามทำไม ไม่ใช่เรื่องของนิด”
ตอบไปตามความจริง และเสียมารยาทด้วยการเรียกชื่อเก่าของเธอด้วย เธอชื่อนิด แต่ไม่เก๋ เลยไปเปลี่ยนเป็นนานิ ญี่ปุ่นจ๋าเชียว พูดถึงญี่ปุ่นก็คิดถึงอีกคน ลูแปง.........

“ก็เห็นเขาบอกว่าแฟนวินขี้หึงนักหนา ทำไมนิไม่เห็นโดนอะไรเลย แน่จริงป่านนี้นิโดนตบไปนานแล้ว”
พูดอย่างเดียวก็ได้แม่คุณ ไม่ต้องเอาแขนผมไปกอดแล้วเอานมถูหรอก ช่วงนี้หมดอารมณ์กับพวกโนตมๆไปแล้วเรียบร้อย พอเจอไม่กระดานของแปงทีไร แม่งคึกคักเชียว เออ แปงแม่งก็ดีจริงๆ มันจะรู้ไหมเนี้ยว่าทำผมเป็นถึงขนาดนี้ ยังจะหนีกันไปอีก แต่ผมก็ผิดเองที่ไม่ยอมบอกว่าออกไปกินเหล้าแต่ดันมีกิ๊กเก่าอยู่ในวงเหล้าด้วย พวกเธออยากจะสานต่อ(ซึ่งกูไปให้ความหวังใครตอนไหนไม่ทราบ) แต่ผมไม่เล่นด้วย ไม่เชื่อไปดูไลน์ผมไป ผมไม่ได้ตอบใครเลยนะ ยกเว้นแปงคนเดียว

“โอ้โห ท้าทายเสียด้วย”
เสียงใสของคนที่ทำให้ผมนอนไม่หลับเมื่อคืนโผล่เข้ามากลางวง นิดสะดุ้งที่อยู่ๆแปงมันก็โผล่มา

“แปง”
ผมเรียกเสียงอ่อย ไอ้แทมป์นี่ยิ้มล้อเลียนเชียวมึง ผมไม่ได้เป็นคนกลัวเมียอะไรหรอก เพียงแค่เราอยู่อย่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน(แม้บางทีผมจะเอาเปรียบมันบ่อยๆก็เถอะ) เวลาแปงมันทำผิด ผมก็กล้าด่ากล้าว่าเหมือนกัน และแปงก็สำนึกผิดทุกครั้ง น่ารักชิบหาย

“สวัสดีครับพี่แทมป์ ผมซื้อขนมจีบมาฝาก”
ว่าแล้วก็ยื่นถุงให้ไอ้แทมป์ไป มันยิ้มหน้าบานเพราะของฟรีมันชอบนักแล(รวยแต่งก ไอ้ขี้งก!!!!)

“แหม ขนมจีบซะด้วย จะจีบพี่หรอครับ พี่โสดน๊า”
ไอ้สัดแทมป์ เมียกู ไอ้เหี้ย

“แหม จริงเร้ออออ จีบคนเจ้าชู้ผมกลัวอกหักอะ”
แปงมันทำหน้าปวดอกปวดใจ ยักคิ้วให้ไอ้แทมป์ เอ เส้นผมยึดตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมตีนมันกระตุกยิกแบบนี้วะ

“เหี้ยวินเป็นไร กระทืบเท้าทำไม”
ไอ้แทมป์หันมายิ้มแซวๆ ผมทำหน้าเฉย

“ก็เปล่าว่ะ แถวนี้มดแดงมันเยอะ แต่เดี๋ยวกูจะกระทืบให้ตายคาตีนเลย โทษฐานแม่งไต่ลูกมะม่วงของกู”
ผมพูดแล้วไอ้แทมป์แม่งขำก๊าก เคยสำนึกที่ไหนละนั้น

“วิน แต่ตรงนี้ไม่มีต้นมะม่วงนะคะ มีแต่ต้นประดู่”
อยากจะดีดนานิออกไปดาวอังคาร ยัง ยังไม่ปล่อยแขนกูอีก มึงเห็นลูกมะม่วงมองมึงไหม ตายไม่รู้นะเออ แม้หล่อนจะเป็นแตงโม แต่ผมยืนยันว่าชอบมะม่วงมากกว่าครับ

“วันนี้แฟนไม่มาหรอพี่วิน”
แปงมันหันมาถามผม เป็นคำถามที่ผมอยากจะถีบนานิออกไปแล้วพุ่งไปกราบตีนเมีย(ใครบอกผมกลัวเมีย?)

“เอ่อ แปงคือ.....”

“แฟนพี่วินขี้หึงนี่นา ไม่น่าจะปล่อยให้ผู้หญิงเกาะแขนพี่วินเนอะ”
ทำไมพูดด้วยรอยยิ้มแบบนั้นล่ะเมียจ๋า อย่าฆ่าพี่ด้วยน้ำเสียงเลย T T แปงเดินเข้ามา แล้วดึงมือบอบบางของนานิออกจากแขนผม ผมนี่ยืนอึ้งเมื่อเจอแปงเวอร์ชั่นหึงโหด(แต่หน้ายิ้ม)แบบนี้

“ว้าย ไอ้บ้า ผลักฉันทำไมยะ”
ยัง หล่อนยังไม่รู้ชะตากรรม แต่ผมนี่มองเห็นภาพตัวเองนอนอยู่ในโลงศพเรียบร้อยแล้วครับ

“ของๆใคร ใครก็หวง จริงไหมครับ”
แม้ใบหน้าจะยิ้ม แต่ผมก็สัมผัสได้ว่าแปงไม่พอใจ ประโยคท้ายที่กดเสียงต่ำนั่นผมรู้ดี

“เฮ้ยไอ้อาร์ทๆ มึงมาดูเร็ว น้องแปงจะตบผู้หญิงแล้วโว้ย”
ไอ้ข้างหลังนี่ก็มีความสุขจังเลย กูเกลียดพวกมึง ถ้าวันนี้กูรอดไปได้ กูจะไม่เลี้ยงเหล้าพวกมึงตลอดชีวิต

“แปง แปงใจเย็นนะ มันไม่ใช่แบบที่แปงคิด กูไม่ได้ม่อนะ นิดเขามาเอง”
 ผมรีบแก้ตัวทันที ผมไม่ห่วงหรอกครับว่าแปงมันจะไปด่าผู้หญิงคนไหนด้วยความหึงหวง(เพราะผมชอบ)แต่ผมกลัวเราจะมีปัญหากัน ทะเลาะกัน เพราะเวลาสิบเอ็ดเดือนและอีกสองอาทิตย์ที่เราคบกันมา เราไม่เคยทะเลาะกันจริงๆจังๆเสียที โถ ก็รักมาก แคร์มากขนาดนี้นี่ครับ

“พี่วินมาบอกผมทำไมล่ะครับ เก็บไว้แก้ตัวกับเมียพี่เอาเองเถอะ ผมไม่ช่วยพูดให้หรอกนะ”
แปงมันยิ้มทะเล้น แล้วไม่ได้สนใจผมหรือนิดอีก นิดยืนงงราวกับว่าเห็นอุลตร้าแมนบินผ่านไปเมื่อสักครู่ ขนาดยังไม่โดนแปงตบจะทำหน้าเอ๋อขนาดนี้(เอาจริงๆผมก็ไม่ให้แปงตบใครหรอกครับ แปงเองมันก็คงไม่ทำ เพราะยังไงเป็นผู้ชายก็ไม่ทำร้ายผู้หญิง)

“เดี๋ยวผมไปเรียนก่อนดีกว่า”
แปงดูนาฬิกาแล้วทำท่าจะเดินออกไป แต่ผมคว้ามือไว้

“เย็นนี้ไปไหน”
ถามเป็นภาษามอส ถ้าจะเอาง่ายๆคือ ผมถามมันว่า กลับห้องไหมเย็นนี้ แล้วคำตอบของมันก็ทำเอาผมอยากร้อง

“ห้องพี่ปูเป้”
กูโดนเมียเมิน T T โหดร้ายอะ กูไม่รักมึงแล้วไอ้แปง(กูล้อเล่น)

“หูยยยยย เมื่อกี้กูลุ้นแทบตาย ขนมจีบที่น้องแปงซื้อมาจีบกูแทบติดคออะ”

“ไอ้แทมป์ กูรู้ว่ามึงยังอยากแก่ตายอยู่ใช่มะ”
แค่โดนเมียเมินก็ปวดยิบๆในอกแล้วเนี้ย พวกมึงยังจะมาแซวทำห่าอะไรกันนักหนา เมียกูโหดว่ะ ถ้าเป็นผมเห็นแปงมันไปหงุงหงิงควงแขนกับใครนะ ผมจะเข้าไปต่อยไอ้ห่านั้น แล้วโยนไอ้แปงลงเตียงซะ(สุดท้ายก็หื่น) ซึ่งทำแบบแปงยังไงก็โหดกว่าแน่นอน วิธีของผมกลายเป็นวิธีปัญญาอ่อนไปเลย

“อย่าเครียดเลย น้องมันก็ไม่ได้โกรธไม่ใช่หรอ”
ผู้(ไม่)เชี่ยวชาญด้านการมองผู้ชายอย่างไอ้อาร์ทพูดบ้าง มันมองผู้หญิงเก่ง แต่โทษที เมียกูเป็นผู้ชาย มึงมองพลาดมากเพื่อน งานนี้กูโดนเต็มๆ T T





“แกได้ยินข่าวเรื่องแฟนพี่วินยัง”

“อ๋อ ที่เขาลือว่าพี่วินมีเมียแล้วใช่ปะ”

“เออ ที่สำคัญ เมียโหดมาก หึงมาก สาวไหนคิดไม่ซื่อเขารู้ทันตลอดเลยนะ”

“เออ นี่ก็พึ่งได้ข่าวว่าให้น้องชายมากันหญิงออกให้”

“แม่งหวงไปปะวะ”

“มึงก็รู้ว่าพี่วินเขานิสัยเป็นแบบไหน แต่ก่อนแม่งควงสาวไม่ซ้ำหน้า”

“เออ แต่หลังจากคบกับคนนี้เหมือนโดนถอดเขี้ยวถอดเล็บเลยเนอะ”

“ถ้ากูคบกับพี่วินนะ กูจะคอยตามเป็นเงาเลยว่ะ ไม่ส่งน้องมาหรอก”

“แต่บุญไม่ถึง น่าอิจฉาคนนั้นเนอะ”

“เรียนมหาลัยเรานี่ เหมือนจะอยู่คณะบริหารนี่แหละ”

“ทำไมไม่เคยเห็นวะ ถ้าเจอกูจะขอถ่ายรูปขึ้นหิ้งเลย ประมาณว่า กูถ่ายรูปกับผู้หญิงที่ชนะผู้หญิงทั้งมหาลัย”

นั้นคือบทสนทนาที่ผมได้ยินครับ หลังจากวันที่หนังเรื่องเด็ดจบไป(น้องลูแปงปะทะนานิ)แปงก็หายไปจากชีวิตของผมเกือบๆสามวันแล้ว มีเพียงข้อความจากไอ้แอพเขียวๆนั่นเท่านั้นที่ทำให้ผมรู้ว่า แปงยังไม่ตาย =_= มันอยู่กับพี่มัน เพราะต้องการจะลงโทษผมที่ชอบหนีเที่ยว เหอะ!! กูต้องแคร์มึงงั้นสิ ถ้ากูเจอหน้านะ กูจะ...............
..........
..........
..........
..........
..........
..........
..........
...........
...........
...........
...........
..............................ขอร้องอ้อนวอนเธออย่าไป ทิ้งตัวลงคุกเข่ากอดขาเธอเอาไว้ พนมสองมือขึ้นกราบกรานเธอโปรดอย่าไป T T

ใครว่าผมกลัวเมีย? ผมแค่รักเมียมากขาดไม่ได้ต่างหาก แต่ไอ้แปงเหี้ยเมียรักมันจะรู้ไหมว่ามันกำลังจะฆ่าที่รักของมัน

“เป็นไงพี่ ซึมเลย”
ไอ้ตัวต้นเรื่องทั้งหมดเดินมานั่งตรงข้ามกับผม

“แปง เมื่อไหร่จะเลิกแกล้งกูวะ กูคิดถึงมึงจะตายห่าอยู่แล้ว”
ผมบ่นทันทีที่มีโอกาส ใจอ่อนนะแปงนะ กูรักมึงจริงๆ

“อือ ที่แปงหายไปเนี้ย พี่วินรู้สึกผิดบ้างหรือยังครับ”

“รู้สึกผิดสิ ผิดมากๆ กูขอโทษ”
ผมแทบจะยกมือไหว้มันเลยครับ ไม่เหลือเค้าของเฮดว้ากเลยสักนิด เพราะมึงคนเดียว

“นี่แค่เริ่มต้นของบทลงโทษเท่านั้นเอง”
แปงยิ้มยั่ว อึ้งครับ พึ่งเคยเห็นมันยั่วผมแบบนี้ อกบางๆของมันทาบลงกับโต๊ะม้าหินอ่อน แอ่นสะโพกขึ้นอย่างจงใจ เอ่อ ยั่วพี่แบบนี้ คืนนี้จะไม่ได้นอนนะน้อง

“บทลงโทษของจริง มันคืนนี้ต่างหาก”
รอยยิ้มยั่วยวนถูกส่งมาให้ผม แล้วเจ้าตัวก็เดินออกไป พร้อมกับหันมายิ้มสดใสให้ผมหนึ่งที


ทำไมเวลามันผ่านไปช้าแบบนี้!!!!!!!!






“แปง”
ผมตะโกนเรียกชื่อที่รักทันทีที่กลับมาถึงห้อง มันไม่หนีผมหรอก เมียผม ผมรู้จักนิสัยมันดี มันพูดคำไหนคำนั้น

“พี่วิน ผมอยู่ในห้องนอน”
เสียงมันดังมาจากในห้องนอน ผมรีบเดินเข้าไป เห็นมันนั่งอยู่ปลายเตียง มือเล็กถือโทรศัพท์อยู่ เล่นอะไรไม่รู้

“ไหนล่ะบทลงโทษ นี่กูรีบกลับมารับโทษจากมึงเลยนะ”
ผมยักคิ้วกวนๆ แปงมันเงยหน้าจากโทรศัพท์ ก่อนจะกดล็อคหน้าจอแล้ววางมันลง แปงจ้องหน้าผมแล้วยิ้มกว้าง แอบเห็นว่าหน้ามันแดงๆแต่ก็ก้าวเข้ามาหาผมอย่างคนที่ไม่กลัวอะไร หึหึ น่ารักจริงๆ เดี๋ยวโทรบอกแม่ให้เตรียมค่าสินสอดไว้แป๊บ

ร่างเล็กโน้มคอผมไปรับจูบจากมัน ลิ้นเล็กไม่ประสาสอดเข้ามาในโพลงปากผม ก่อนจะขยับนำอย่างเงอะๆงะๆ(ผมนำมันจนมันเคยตัว พอนำเองเลยทำไม่เป็น) จนในที่สุดก็เป็นผมที่นำมันเหมือนทุกครั้ง เงิบไปเลยดิมึง ผมลากมือเข้าไปใต้เสื้อมันตอนที่มันกำลังเคลิ้ม จริงๆผมไม่ค่อยอยากมีอะไรกับแปง อย่า อย่าพึ่งด่าผม เหตุผลคือ ผมมันชอบรุนแรง ไม่รู้จักพอ หื่น ผมว่าผู้ชายก็เป็นกันทุกคนแหละ(หรือกูเป็นคนเดียว?) ฝ่ายทำไม่ได้เหนื่อย ไม่ได้เจ็บอะไรนี่(แค่เสียน้ำเยอะ) พอไม่รู้สึกเจ็บ ผมก็ใส่ไม่ยั้งดิ ผมก็ไม่อยากให้แปงมันเจ็บนะ แต่พอผมทำเบาๆ มันไม่เสร็จว่ะ ผมเครียดนะเว้ย เลยไม่อยากทำมัน ผมทำมันแต่ละที แม่งเดินขาถ่างเลย สงสารมัน

แปงดันผมลงไปนอนบนเตียง แล้วตามมาจูบผมไม่หยุด ก็ดี ยิ่งคิดถึงอยู่ วันนี้จะอัดให้หายอยากเลย ผมลูบไปทั่วแผ่นหลังบาก บีบคั้นอย่างมันมือ(หรือกูเป็นพวกS) แต่วินาทีนั้นแปงผละออกจากผม แล้วดึงมือของที่หยุบหยับบนร่างกายของมันออก

“พี่วินห้ามแตะตัวผมนะครับ ไม่งั้นผมจะโกรธมากๆ จะไม่มาให้พี่วินเห็นหน้าอีกเลย จะไม่คุยไลน์ด้วย”
โถ แล้วไง? คิดว่าแคร์ไหม แคร์สิวะ!!! เหอะ แค่สามวันกูก็เหมือนคนใกล้ตายแล้ว ชิบหาย แน่จริงมึงมัดมือกูเลยสิ ต้องเป็นพี่ปูเป้นักเลงนาโน(ชื่อแก๊งค์มัน)แน่ๆที่สั่งสอนเมียผมให้ทำแบบนี้ ก็มันหมันไส้ผมจะตาย แต่ขืนมาต่อยผม มันต้องโดนแปงโกรธแน่ มันเลยให้แปงมาทำร้ายผมเอง(ไอ้ชั่ววววววววววว)

“มึงจะทำอะไรกันแน่วะ”
ผมถามเมื่อมันกำลังถอดเสื้อผ้าตัวเองออกและพยายามดึงเข็มขัดของผมออกไปด้วย มือบางๆขาวๆที่ผมชอบแทะ(?)รูดซิปกางเกงของผมลง แล้วแหวกไว้เฉยๆไม่ได้ถอดกางเกงผมออกไป ผมใจเต้นรัวลุ้นเหลือเกินว่ามันจะทำอะไรผม

“ผมก็จะทำโทษพี่วินไง”
มันพูดแล้วจงใจวางมือลงบนน้องชายผม แต่ไม่ได้ทำอะไร(กูเสียวมึงบิดขาดชิบหาย) ขาเรียวตวัดข้ามผมไปพาร่างเล็กๆขึ้นมาคร่อมทับตัวผมไว้ ที่สำคัญ ก้มนิ่มๆของมันคร่อมทับน้องชายผมด้วย มือไม้ผมแม่งพาลจะเลื้อยไปบีบก้นมันให้ได้ แต่อดใจไว้ อย่าให้เมียโกรธจะดีกว่า รอยยิ้มของแปงในตอนนี้ไม่ได้ทำให้ผมเคลิ้มแล้วเก็บไปเพ้อเหมือนแต่ก่อน

เอ่อ............น้องแปงทำไมยิ้มน่ากลัวจัง(ปาดเหงื่อ) ใบหน้าขาวผ่องนั่นเลื่อนมาเลียติ่งหูผมแล้วดูดเบาๆขนลุกทั้งร่างเลยจ่ะที่รัก รวมถึงไอ้ที่ไม่ใช่ขนก็ลุกเช่นกัน มือซนปัดป่ายที่น้องผมไปมาเหมือนกับแกล้งให้ผมทรมาณเล่นๆ

“แปง อย่าแกล้งกูสิ”
ผมเอ่ยบอกที่สุด อะไรวะ จะมีอะไรกันแต่ห้ามให้ผมจับตัวมันเนี้ยนะ อย่างกับว่าจะทำเป็น(ดูถูกมาก)

“อือ”
ผมครางต่ำเมื่อลิ้นเล็กเลียที่ซอกคอผมเบาๆแล้วกัดจนเริ่มเจ็บ หวังว่าคงไม่เลือดออกนะ เดี๋ยวจะเอาคืนสามสิบแปดเท่า ผมได้ยินเสียงหัวเราะชวนสะพรึงจากปากบางๆนั้นแล้วก็ต้องขมวดคิ้ว รู้สึกเหมือนชะตาจะขาด แต่แปงมันผละออกจากผมอย่างอ้อยอิ่งด้วยท่าทางที่ไร้ซึ่งพิรุจ

“พี่วินรู้ไหม ผมไม่ชอบเลยที่พี่วินชอบไปกินเหล้ากับเพื่อน แทนที่จะอยู่กับผม ที่ผมเป็นแบบนี้ ผมไม่ชอบเลย แต่ก็เพราะพี่วิน”
เออ ไม่เป็นไร กูชอบ โกรธกูบ่อยๆก็ดี กำไรชีวิต(สำนึกไหมมึง)

“แปง ถึงเมื่อก่อนกูจะเหี้ยจะเลวยังไง แต่กูไม่เคยนอกใจมึงเลยตั้งแต่เราคบกันมา นอกกายก็ไม่เคย กูรักมึงคนเดียว”
ผมพูดแล้วยักคิ้วจึกๆ แปงมันเม้มปากกลั้นยิ้ม หน้าเน้อนี่แดงเห่อไปหมด หึหึ เขินอะดิ ไม่ต้องห่วง อยู่กับพี่ได้เขินทั้งชีวิตแน่

ผมเลื่อนมือตัวเองไปบีบที่ก้นมัน แปงสะดุ้งเฮือกมองผมตาเขียว

“บอกว่าอย่าจับไง พี่วินอยากเลิกกับผมหรอ”
ทำไมต้องเอาเรื่องเลิกกันมาขู่ด้วยวะ แบบนี้กูก็แพ้ตลอด ถึงจะรู้ว่ามันไม่กล้าเลิกกับผมหรอก แต่ก็ไม่ขัดมันจะดีกว่า

“แล้วจะให้กูทำอะไร”

“วันนี้พี่ไม่ต้องทำ เดี๋ยวผมทำเอง”
พูดจบ มือเล็กๆของมันก็จับของตัวเอง แล้วรูดเป็นจังหวะ ผมนี่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น จ้องหน้าไอ้เด็กช่างยั่วด้วยความหื่นที่ไม่คิดจะปิดบัง

“อือ พี่วินอย่ามอง อาห์”
ปากเล็กครางเสียงหอบ ให้เดา มันคงอายเหมือนกัน แดงไปทั้งตัวแล้วเมียกู

“ก็มึงทำให้กูมอง”

 
ผมหยอดให้มันรู้สึกเขิน แต่กลายเป็นว่าหน้าเขินๆของมันยั่วผมซะอย่างนั้น บาปกรรม ทำร้ายตัวเอง

มันกลับตัวให้ใบหน้าของมันอยู่ชิดกับน้องชายผม และสะโพกกลมของมันลอยเด่น ยั่วยวนสายตัวของผมซะเหลือเกิน ผมเผลอจ้องช่องทางสีชมพูเข้มของมันที่ขมิบอย่างตื่นเต้นแบบไม่วางตา มือไม้ก็พาลจะไปลูบคลำตลอด แต่เพราะมันสั่งไว้ว่าห้ามจับตัวมัน ผมเลยได้แค่มองเหมือนมามองปลากระป๋อง อยากแดกแต่เปิดไม่ได้

แปงซุกหน้าลงกับเป้ากางเกงของผม ใช้ริมฝีปากขบเบาๆ แต่เสียวมาก ยอมรับอย่างหื่นๆเลยว่าโคตรตื่นเต้น วันนี้เมียจะออนท็อปให้ผมใช่ไหมครับ เปล่าดีใจนะ แค่ยิ้มเอง มือเล็กลูบคลำตรงนั้นของผม ก่อนจะดึงท่อนเอ็นของผมออกมา สะโพกมนบิดเร้าอย่างเชิญชวน ทำเอาผมอยากจะจับเอวมันแล้วกระแทกให้สะโพกครากกันไปข้าง

มันเลียนิ้วของตัวเองจนชุ่ม ก่อนจะใช้นิ้วของตัวเองแหวกช่องทางคับแคบช้าๆ ยั่วกูเหลือเกิน อย่าให้ถึงตากูนะ จะฟัดให้เดินไม่เป็นคนเลย

“อาห์ พี่วิน ซี๊ด เจ็บ” 
มันร้องเรียกผมเมื่อนิ้วเล็กของมันเข้าไปแล้วสามนิ้ว

“กูทำไม่เจ็บนะ”
ผมยื่นข้อเสนอ โปรโมชั่นวันนี้ พี่ทำให้ฟรี ไม่เจ็บ ไม่ถุง แตกใน รับรองน้องจะร้องเรียกพี่ทั้งคืน(พี่วินกูหื่นขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?)

“พี่วิน ช่วย.........ฮาร์ ช่วยแปงหน่อย”
ในที่สุดมันก็ร้องให้ผมเป็นฝ่ายกระทำมัน ผมกระหยิ่มยิ้มย่องอย่างได้ใจ ก่อนจะใช้มือลูบก้นเนียนขาวของมัน ลงมือฟาดแรงๆจนขึ้นสี แปงร้องลั่น  ก่อนจะหันมาทำปากเบะใส่ผมแล้วหันกลับไปสนใจลูกฟักในมือ ผมเองก็ลูบปากทางเข้าของมันช้าๆเหมือนขออนุญาต เป็นการสะกิดให้มันต้องการผมมากขึ้น ก่อนจะค่อยๆดันนิ้วเข้าไป มันเข้าไม่ง่ายเลย แต่นิ้วผมก็สามารถเคลื่อนเข้าไปได้

ร่างเล็กสั่นระริกอย่างเสียวซ่าน ปากบางปล่อยเสียงครางน่าฟังออกมา ก่อนที่มันจะหาอะไรอุดปากตัวเอง.........................จะอะไรซะอีก ถ้าไม่ใช่ลูกฟักในมือมัน หึหึ เป็นการลงโทษที่ผมได้กำไรล้วนๆ

“อา พี่วิน แปงเสียว”
ผมจะบอกข้อดีอย่างหนึ่งของแปง แปงเป็นพวกปากตรงกับใจมาก ยิ่งเวลามีเซ็กส์กัน มันจะกลายเป็นคนหน้าด้านที่สามารถร้องขออะไรก็ได้ตามที่มันต้องการ เช่น ‘แรงอีก’ ‘ลึกกว่านี้’ ‘เอาท่านู้นนี่นั่น’ ผมยังอึ้งเลยครับ เป็นนิสัยที่ผมค่อนข้างชอบ(แม้หลังจากนั้นมันจะอายมากๆจนหลบหน้าผมไปสองชั่วโมงก็เหอะ)

“ตรงไหน”
ผมถามกวนๆ ทั้งๆที่รู้ว่าจุดไหนคือจุดที่มันชอบ แต่ก็อยากจะแกล้งมัน

“อื้อ.....มะ......เมื่อกี๊ พี่วิน”
ผมขยับนิ้วตามที่มันชอบ หมุดควงไปมาให้มันบิดเร้าด้วยความเสียว

“ทำให้กูด้วยสิ”
ผมบอกมัน เพราะดูเหมือนมันจะเสียวจนลืมลูกฟักของผมไปซะแล้ว มันครางอือก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นตวัดตรงส่วนนั้นของผม

RrrrrrrrrrrRrrrrrrrrrrr

เสียงโทรศัพท์ของผมกรีดร้องอยู่ข้างๆหู เกือบตกใจแล้วไงกู ใครเอาโทรศัพท์กูมาวางตรงนี้วะ(มึงนั่นแหละ)
ผมคว้าโทรศัพท์มา ดูรายชื่อที่อยู่บนหน้าจอ ไอ้เพื่อนเชี้ยโทรมาชวนไปแดกเหล้าแหง แปงถอนปากออกจากส่วนนั้นของผมดังเป๊าะ ก่อนจะเอี้ยวตัวมามองผม ผมชูโทรศัพท์แล้วโบกไปมา ก่อนจะโยนมันไปที่โต๊ะข้างหัวเตียง สบตากับแปงแสดงความจริงใจ(หรือเปล่าวะ หรือตากูหื่น?)

“ใครหรอครับ”
ลูแปงเหี้ยเมียรักมันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกระเส่า ผมยิ้มตอบแล้วส่ายหัว

“เพื่อนในคณะ สงสัยชวนไปกินเหล้า”

“พี่วินไม่ไปหรอครับ”
ผมยิ้มมุมปากแล้วส่ายหัว

“วันนี้ติดภารกิจ ไปไม่ได้”

“งั้นถ้าวันไหนไม่ได้มีอะไรกับผม พี่วินก็จะทิ้งผมไปใช่ไหม”
มันทำตาอย่างเศร้า แอบเห็นหูของมันลู่ลงมาด้วยครับ

“โห แมวน้อยของกู กูอยากอยู่กับมึงทุกวันนั้นแหละ อยากอยู่กับมึงตลอดไป”

“งั้นพี่วินก็อย่าออกไปข้างนอกบ่อยๆสิครับ หรือถ้าจะไป พาผมไปด้วย”

“ได้ กูจะไม่ออกไปข้างนอก ถ้าไม่มีมึง”
ไอ้แมวน้อยสองบุกคลิกยิ้มให้ผมอย่างดีใจ ก่อนจะหันกลับไปเล่นของเล่นต่อ ลิ้นน้อยๆรุกผมหนักหน่วงมาก ยิ่งความคับแน่นที่บีบรัดปลายนิ้วผมอยู่ยิ่งพาเอาอารมณ์ผมระเบิดกระเจิดกระเจิง ผมเร่งทำด้านหลังให้แปงพร้อมๆกับทำด้านหน้าให้มันด้วย เสียงครางใสๆของมันดังระงม แต่ริมฝีปากเล็กยังปลุกปั่นอารมณ์ผมไม่เลิก

“ฮาร์ พี่วิน เร็วอีกครับ แปงจะ อา”
มันใช้มือรูดรั้งของผมเร็วขึ้นตามความเสียวของตัวมันเอง เสียงครางเรียกชื่อผมไม่ขาดปากก่อนที่น้ำขุ่นข้นจะปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องผม แปงหอบหายใจอย่างเหนื่อยล้า มันฟลุบลงกับหน้าขาของผมพักนึง ก่อนจะโงหัวทุยๆของมันขึ้นมาแล้วแทะเล็มน้องชายผมต่อ

“อือ แปง พอแล้ว กูอยากเข้าไปในตัวมึง”
ผมเรียกร้อง แปงมันค่อยๆขยับลงจากตัวผม คลานลงเตียงไปก่อนจะหันมายกยิ้มร้ายใส่ผม

“ผมไม่อยากแล้ว พี่วินตามสบายนะครับ”
ริมฝีปากเล็กที่ปรนเปรอผมก่อนหน้านี้กำลังยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ผมมากๆ มือน้อยๆของมันเอื้อมไปหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนผม




ค้างโคตรๆ!!!!!! ผมก็คิดอยู่ทำไมวิธีลงโทษของมันช่างหวานหมูผมนัก และตอนนี้ผมได้เข้าใจแล้วครับ




เชี้ยแปงเด็กสัด มึงถีบกูตกเหวจังๆเลยครับ เชี้ย!!!!!!!

ตอนนี้สอนให้รู้ว่าอย่าทำให้เมียโกรธ เพราะถ้ามันอยู่ในแบดโหมด มึงจะอดกินตับเมีย ไว้อาลัยให้น้องชายผมสามวินาที

แม่งปวดโคตรๆ เมียก็ไม่ให้เอา มายั่วให้อยากแล้วมันก็จากไป ความจัญไรจะเกิดกับใคร ถ้าไม่ใช่คนหื่นแบบกู พูดแล้วกูจะร้องไห้ ตามไปทุบประตูห้องน้ำ ก็ได้คำตอบจากมันสั้นๆว่า

‘งดเซ็กส์สามเดือน’

Holy fu*king shit !!!!!! กูขอโทษครับเมีย T T

ลงชื่อผู้ยื่นคำร้อง
พี่วินโด้ สามีลูแปง


พี่วินชั่วผัวรัก กับ น้องแปงเหี้ยเมียเลิฟ



ไม่ได้ลงนิยายเลยยยย คิดถึงเล้ามากกกกกกกก เพราะติดงานหนักมาก จนเริ่มทำโครงการ ความเครียดเริ่มครอบงำจิตใจ จึงต้องหาอะไรระบาย เลยนึกถึงเรื่องสั้นนี่ขึ้นมา เอาวะ แต่งต่อเลยแล้วกัน จะมาลงเรื่อยๆนะคะ แต่ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ เรื่องนี้จะเป็นเรื่องสั้นก็ใช่ แต่คล้ายสตอรี่มากกว่า เพราะจบในตอน

เอาเป็นว่าทุกคนสามารถเจอน้องแปงกับพี่วินได้เรื่อยๆในเรื่องนี้นะเจ้าคะ

ปล.ยังมีคนสังเกตเห็นด้วยเนอะว่าเรื่องนี้ไม่ได้มีแค่คู่เดียว
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58]
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 16-09-2015 03:25:04
เรานี้กรีดร้องหนักมาก 555555555
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 16-09-2015 22:56:58
555 สมน้ำหน้าพี่วิน
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58]
เริ่มหัวข้อโดย: May@love ที่ 17-09-2015 03:51:43
เรื่องนี้น่ารักอ่ะ.

หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 12-02-2016 05:22:56
เป็นไงพี่วิน ติดเพื่อนติดเหล้าดีนัก
นี่ขนาดโดนลงโทษครั้งแรกนะ
ถ้ามีครั้งต่อไป สงสัยหนักกว่านี้
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: BlueCherries ที่ 12-02-2016 08:57:52
ไว้อาลัยให้พี่วินอีกคน

ลูแปงโกรธานี่สะมีหงอไปหลายวัน

ยังดีที่แปงไม่นอกใจวิน
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: SaJung13 ที่ 12-02-2016 18:14:58
น่ารักมากเลยอ่ะ ไหนจะน้องแปงที่รักสามีคนเดียว
ไหนจะ วินที่ไม่เคยคิดจะนอกใจ คนแบบนี้หายากนะ
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Chk~a ที่ 12-02-2016 22:35:56
แปงโหดร้ายมากกก ก ทำให้อยากแล้วจากไป
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: fida ที่ 13-02-2016 20:26:50
สมน้ำหน้าพี่วินค่ะ

ชื่อหนุ่มๆ แต่ละคนน่ารักจัง

วินโดว์ ลูแปง แกรมม่า จิ๊กซอว์ มะยม
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 15-02-2016 21:46:33
ไว้อาลัยแด่พี่วิน โชคดีน้าาาาา 555555555555555555 :oni1: :oni1:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: Celestia ที่ 04-03-2016 01:54:09
สมน้ำหน้าพี่วิน 555555
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 14-03-2016 23:07:25
ขำพี่วินมาก  :hao7:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 16-03-2016 09:30:25
กร๊าก ไว้อาลัยให้ฟักน้อยในมือพี่วิน
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 05-07-2016 23:12:07
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

ชอบนักแต่งจังเก่งมากกกก สนุกทุกเรื่องเลยจ้า

 :impress2: :impress2: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: ป้ากิ่งkingkarn ที่ 08-07-2016 08:16:45
ตามมาจากซุสผ้าจ้า^^
แปงน่ารักสุดเอ๋อตัวแสบ รักคู่นี้มากๆๆๆๆ
รักแปงไม่งี่เง่าดี แล้วก็ชอบวิธีกำจัดสาวๆพี่วิน
ไม่ต้องมาเสียเวลาต่อปากต่อคำทะเลาะทุ่มเถียงตบตีฉลาดดี
ชอบที่ให้พี่วินเป็นคนเล่าฟินไปอีก555+
มาอีกนะคะ อยากรู้พี่วินไปหลงเสน่ห์น้องตอนไหน
ระหว่างรอ ป้าไปอ่านซุสผ้าอีกรอบดีกว่า^^

หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: sk_bunggi ที่ 12-07-2017 13:53:14
โอ้ยยยย ทำไมพระเอกของท่านไรท์เตอร์ช่างเป็นพระเอกที่ หื่น! โหด!และหยาบ!! จรุงๆ ส่วนนายเอกก็ น่ารัก! ยั่ว!และเซ็ดซี่ 55555 ชอบมากๆเลยอะค่าาา ตั้งแต่ที่ซุสกะผ้าแล้วว >,<>.<>,<
 :oo1: :oo1: :oo1:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: ืniyataan ที่ 12-07-2017 21:57:05
สนุก..กกกกกกกกกกกกกก   :pig4:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่ ตอน อะไรนะ? ไอ้แปงโกรธ?[15/09/58] จบ
เริ่มหัวข้อโดย: hoihak ที่ 28-07-2017 13:55:26
 :pighaun:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่(18+) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: sk_bunggi ที่ 02-02-2020 23:25:59
ก๊ากกกกกกกกกก ขำมาก  :laugh3:
ผัวโหดนัก โดนเมียโหดกว่าซ้า 555555
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่(18+) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: mentholss ที่ 23-02-2020 11:43:34
 :laugh:
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่(18+) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: blove ที่ 08-10-2020 11:57:19
พี่วินผัวโหดๆเถื่อนๆได้น่ารักมากค่า เขินกับลูแปง ต่างก็แอบชอบกัน จนเป็นแฟน :oo1: :impress2: :jul1: :กอด1: :-[
หัวข้อ: Re: [[เรื่องสั้น]] ก็ผมชอบพี่(18+) จบ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 18-10-2020 11:22:11
 :pig4: