พิมพ์หน้านี้ - ว่าด้วยการแสดงความคิดเห็นและการเม้นท์นิยาย
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => พูดคุยทั่วไป => ข้อความที่เริ่มโดย: p^tarn ที่ 05-06-2015 16:34:42
-
เอิ่ม อันนี้เป็นการตั้งกระทู้แรกคะ. ไม่แน่ใจว่าทำถูกขั้นตอนรึเปล่า ถ้าผิดพลาด รบกวนบอกด้วยนะคะ
จากการติดตามนิยายในเล้ามานานมากเห็นการแสดงความคิดเห็นในนิยายหลายๆคนทั้งบวก และลบ โดยเฉพาะทางลบ บางครั้งไม่ได้เกี่ยวกับนิยายเลย นักเขียนบางคนลงช้า ก็ไปด่าซะเหมือนโดนเขาเผาบ้าน นักเขียนบางคนติดภาระกิจ หรือ. ไม่สบาย. หรือ คิดไม่ออก สมองตันชั่วคราว หรือ อะไรหลายๆอย่าง ทำให้ไม่สามารถมาลงนิยายตามปกติได้. คือทุกอย่างมันมีเหตุผลของตัวเองอยู่ บางครั้งบางเหตุผลก็ไม่สามารถเอามาบอกทุกคนได้รึเปล่าคะ คนเราควรเห็นใจกันบ้าง ที่เล้ามีกฎของเล้า จากที่อ่านก็ครอบคลุมและหยืดหยุ่นให้กับทุกฝ่ายอยู่แล้ว นักเขียนบางคนเลิกเขียนเพราะเม้นท์แย่ๆที่บั่นทอนกำลังใจจนเกินไป ที่นี่มีนิยายให้อ่านฟรี คุณๆทั้งหลายแค่รอเหมือนลูกนกในรัง(เล้าเป็ด)แล้วรอบรรดาแม่เป็ดเอาอาหาร(นิยาย)มาเสริฟถึงปาก พออาหารช้าคุณก็ด่า คือบางครั้งการติ ก็เพื่อก่อ. " แบบตัวละครแบบนี้ทำอย่างนั้นไม่เหมาะ หรือเนื้อเรื่องห้วนไปนะ. อ่านไม่เข้าใจอะไรพวกนั้น" อันนั้นเป็นการติแบบสร้างสรรค์. แบบนั้นทำได้ แต่บางคน ติ ด่า. ว่า แบบรุ่นแรง เพื่อความสะใจ. "ทำไมไม่ลงนิยายนิสัยไม่ดี, เลวมากลงช้า ,ถ้าผิดนัดลงนิยายต่อไปก็ไม่มีคนอ่านหรอกนะ , เนื้อเรื่องน้ำเน่าเขียนมาทำไม ฯลฯ อันนั้นทำเพื่ออะไร??? บางครั้งบางคนเอาชีวิตตัวเองมาเปรียบเทียบกับนิยายแล้วด่านักเขียนยับเยิน โดยไม่เกี่ยวกับนิยายเลย ทำทำไม. การระวังคำพูด คำเขียน สำคัญนะ คน ต่างต้องการกำลังใจ แค่คิดก่อนเขียน คิดก่อนพูด ควรทำกันให้ได้ทุกคน
ขอบคุณ คนที่หลงเข้ามาอ่าน และจะขอบคุณมากยิ่งๆขึ้นไปถ้าจะเข้ามาแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นกัน
-
ผมอาจจะยังไม่ได้เขียนนิยายเยอะเท่าไหร่ แต่ทุกเรื่องที่เขียนจะเจอดีตลอด บั่นทอนกำลังใจที่จะเขียนก็บ่อย
แต่ตอนนี้ผมเลิกที่จะไป Reactive กับความคิดเห็นต่างๆ ไม่ว่าบวกหรือลบ โฟกัสในสิ่งที่เราอยากจะเขียนมากขึ้น
ความคิดเห็นเป็นแค่เรื่องส่วนบุคคล ตัดสินโลกนี้ไม่ได้ แล้วคนมันก็มีความคิดร้อยแปด ใส่ใจมากเราก็เครียด
แต่โดยธรรมชาติของมนุษย์ มันก็มีบ้าง บางทีก็เซ็งจนไม่อยากเขียนไปเลยก็มี แต่ยังไงก็จะเขียนต่อ
ทุกวันนี้ ใครมาอ่านนิยายของผมแล้วคอมเมนต์ ผมจะบวกเป็ดให้ทุกคน ทุกคอมเมนต์ ไม่ว่าจะชมหรือด่าหรือกลางๆ
อย่างน้อยผมก็คิดว่าเขาก็อุตส่าห์มาอ่าน ให้อินพุทหรือสะท้อนให้เราฟังว่าอ่านแล้วเป็นอย่างไร
ช่วยให้เราได้ข้อมูล มุมมองหรือแง่คิดไปปรับใช้ต่อด้วย
ปัจจุบันนี้ ถ้าผมไปอ่านนิยายของใคร อ่านกระทู้ของใคร ผมจะกดบวกเป็ดให้ทุกครั้ง ไม่เคยอ่านแล้วก็จากไปเฉยๆ
เพราะผมตระหนักว่าคนเขียนเขาอุตส่าห์สละเวลามาเขียนให้เราอ่าน เราอ่านก็ได้ความบันเทิงหรือได้ประโยชน์
คำขอบคุณเล็กๆ น้อย การให้ดอกไม้ การบวกเป็ด เป็นสิ่งเล็กๆ ที่เราพอจะตอบแทนคืนกลับไปได้
ใครทำอะไรให้เราไม่ใช่หน้าที่ น้ำแก้วเดียวก็ต้องตอบแทน นักเขียนก็ไม่ได้มีหน้าที่เขียนให้เราอ่าน เขาไม่เขียนก็ได้
แล้วเราก็ยังได้อ่านฟรีด้วย แค่การบวกเป็ด ให้กำลังใจ ขอบคุณ ไม่ใช่เรื่องยากอะไรที่ผมจะตอบแทนให้
อ้อ คนอ่านก็ไม่ได้มีหน้าที่เมนต์หรือบวกเป็ดให้เราด้วย เราต้องพึ่งพาอาศัยกัน
การต่อว่านักเขียนว่าทำไมไม่มาต่อ ไม่มีความรับผิดชอบ ฯลฯ ไม่ดีหรอกครับ คนเขียนมาเห็นเข้าก็หมดกำลังใจจะเขียนแล้ว
แต่ถ้าคุณให้กำลังใจ ชื่นชม ขอบคุณ เห็นคุณค่างานที่เขาเขียน ต่อให้ยุ่งแค่ไหน เขาก็จะต้องหาเวลามาเขียนให้จนได้
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญนะครับ หลายปีมานี้ ผมสังเกตเห็นหลายๆ คนเข้ามาอ่าน เม้นต์ ด่า แล้วก็จากไป
กำลังใจก็ไม่ให้ คำขอบคุณสักคำก็ไม่เอ่ย เป็ดสักตัวก็ไม่บวก ดอกไม้สักช่อก็ไม่มี
ทิ้งไว้แต่ขยะความคิดให้เจ้าของกระทู้เอาไปเป็นทุกข์ต่อ คนด่าลืมไปแล้ว แต่เจ้าของกระทู้ยังช้ำใจไปอีกหลายวัน
คนเราเสียน้ำตาจากสองเรื่อง เศษฝุ่นปลิวเข้าตา หรือ "เศษวาจา" ปลิวเข้าใจ
แล้วก็มาบอกว่าเป็นนักเขียนต้องอดทน ต้องยอมให้วิพากษ์วิจารณ์ ต้องยอมให้คนด่า เขาก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งนะครับ
จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องของการแสดงความคิดเห็นอย่างสร้างสรรค์มากกว่า
ผมเป็นนักเขียนผมก็อยากฟังทั้งคำชมและข้อเสนอแนะเพื่อปรับปรุงเป็นธรรมดา แต่คำด่าไม่เอาครับ
อย่างไรก็ตาม เวทีสาธารณะแบบนี้ เราเลือกไม่ได้ ไม่มีใครเป็นอย่างที่ใจเราต้องการ มันก็มีทั้งคนที่สร้างสรรค์และไม่สร้างสรรค์
เอาเป็นว่า เจ้าของกระทู้ก็ต้องเลือกฟัง เลือกสนใจ เลือกรับ คิดบวกเอาเอง จัดการหัวใจตัวเอง
ความพยายามในการเปลี่ยนแปลงผู้อื่นเป็นจุดเริ่มต้นของความล้มเหลว
ความพยายามในการเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นจุดเริ่มต้นของความสำเร็จ
เชื่อมั่นในสิ่งที่เราต้องการ เชื่อในสิ่งที่เราเห็น ยืนหยัดทำต่อไปจนกว่าจะทำได้ดีกว่าครับ
ความคิดเห็นก็คือความคิดเห็น เท่านั้นแหละครับ
ขอบคุณที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมานะครับ เปิดโอกาสให้เราได้แลกเปลี่ยนเรื่องค้าคางใจกัน
:กอด1: :L2: :3123: :L1: :pig4:
-
ขอบคุณที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมานะคะ. เห็นด้วยกับทุกๆข้อคิดเห็นเลยค่ะ
อ่านฟรี. พื้นที่สาธารณะ. วิจารณ์อย่างสร้างสรรค์. คำเหล่านี้คงไม่อยู่ในจิตใจคนที่โพสต์ทวงไปด่าไปบั่นทอนไปอย่างพวกนั้นหรอกค่ะ
ของแบบนี้มันเรียนรู้กันได้เนอะ. นอกเสียจากเขาจะไม่เปิดใจเรียนรู้เอง
เรายังสงสัยเลยว่าเหย มันมีด้วยเหรอคอมเม้นท์แบบนั้นน่ะ. ที่เราเห็นก็ยังเป็นเพียงส่วนน้อยนะ. ไม่ชอบตัวละครแบบนี้นิสัยแบบนั้นวิจารณ์ได้แต่ด่าคนเขียนเพราะไม่ยอมมาต่อนี่ไหวปะ
ชอบที่คคห.บนกล่าวไว้. อยากบอกผู้เขียนว่า อย่าเก็บ"เศษวาจา"มาใส่ใจให้รกเลยค่ะ. ให้ผ่านมาแล้วผ่านไปเถอะค่ะถ้าเราทบทวนแล้วว่าทุกอย่างที่เราทำไปมีเหตุผล
-
เห็นด้วยกับทุกข้อเลยค่ะ เราเป็นนักอ่าน แต่ก็เข้าใจความรู้สึกของนักเขียนที่โดนเม้นอย่างไม่สร้างสรรค์ บางเรื่อง แค่เพราะการดำเนินเรื่องไม่ถูกใจ ตัวละครไม่เข้าตา ทำไมตัวละครนั้นต้องทำแบบนี้ มันไม่ถูกนะ คุณก็ไปเม้นว่าเขาเสียๆ หายๆ เป็นธรรมดาของมนุษย์ที่เมื่อถูกบั่นทอนจิตใจ ก็ต้องหมดกำลังใจเป็นธรรมดา ถึงแม้นักเขียนบางท่าน จะบอกว่าสามารถติชมได้ แต่เราก็ควรใช่คำที่สุภาพในการตินิยายเรื่องนั้นๆ บางทีเราท้อแทนคนเขียนเลย เวลาอ่านเจอเม้นที่ไม่สุภาพ บั่นทอนจิตใจคนเขียน
-
อยากจะบอกว่าใจเขาใจเราละกันเนอะ จริงที่เวลาคนเขียนโดนคอมเม้นในแง่ลบมันทำให้เฟลและหมดกำลังใจ แต่ในทางกลับกันก็อยากจะให้เห็นใจคนที่รอซึ่งก็คือคนอ่าน แต่คนอ่านจำพวกที่ไม่น่ารักหรือชอบด่าคนเขียน อันนี้เราก็ว่าไม่สมควรอีก มันละเอียดอ่อนง่ะ แต่เอาเป็นว่าเราเข้าใจทั้งสองฝ่ายเนอะ :m1:
-
ผมอาจจะยังไม่ได้เขียนนิยายเยอะเท่าไหร่ แต่ทุกเรื่องที่เขียนจะเจอดีตลอด บั่นทอนกำลังใจที่จะเขียนก็บ่อย
แต่ตอนนี้ผมเลิกที่จะไป Reactive กับความคิดเห็นต่างๆ ไม่ว่าบวกหรือลบ โฟกัสในสิ่งที่เราอยากจะเขียนมากขึ้น
ความคิดเห็นเป็นแค่เรื่องส่วนบุคคล ตัดสินโลกนี้ไม่ได้ แล้วคนมันก็มีความคิดร้อยแปด ใส่ใจมากเราก็เครียด
แต่โดยธรรมชาติของมนุษย์ มันก็มีบ้าง บางทีก็เซ็งจนไม่อยากเขียนไปเลยก็มี แต่ยังไงก็จะเขียนต่อ
ทุกวันนี้ ใครมาอ่านนิยายของผมแล้วคอมเมนต์ ผมจะบวกเป็ดให้ทุกคน ทุกคอมเมนต์ ไม่ว่าจะชมหรือด่าหรือกลางๆ
อย่างน้อยผมก็คิดว่าเขาก็อุตส่าห์มาอ่าน ให้อินพุทหรือสะท้อนให้เราฟังว่าอ่านแล้วเป็นอย่างไร
ช่วยให้เราได้ข้อมูล มุมมองหรือแง่คิดไปปรับใช้ต่อด้วย
ปัจจุบันนี้ ถ้าผมไปอ่านนิยายของใคร อ่านกระทู้ของใคร ผมจะกดบวกเป็ดให้ทุกครั้ง ไม่เคยอ่านแล้วก็จากไปเฉยๆ
เพราะผมตระหนักว่าคนเขียนเขาอุตส่าห์สละเวลามาเขียนให้เราอ่าน เราอ่านก็ได้ความบันเทิงหรือได้ประโยชน์
คำขอบคุณเล็กๆ น้อย การให้ดอกไม้ การบวกเป็ด เป็นสิ่งเล็กๆ ที่เราพอจะตอบแทนคืนกลับไปได้
ใครทำอะไรให้เราไม่ใช่หน้าที่ น้ำแก้วเดียวก็ต้องตอบแทน นักเขียนก็ไม่ได้มีหน้าที่เขียนให้เราอ่าน เขาไม่เขียนก็ได้
แล้วเราก็ยังได้อ่านฟรีด้วย แค่การบวกเป็ด ให้กำลังใจ ขอบคุณ ไม่ใช่เรื่องยากอะไรที่ผมจะตอบแทนให้
อ้อ คนอ่านก็ไม่ได้มีหน้าที่เมนต์หรือบวกเป็ดให้เราด้วย เราต้องพึ่งพาอาศัยกัน
การต่อว่านักเขียนว่าทำไมไม่มาต่อ ไม่มีความรับผิดชอบ ฯลฯ ไม่ดีหรอกครับ คนเขียนมาเห็นเข้าก็หมดกำลังใจจะเขียนแล้ว
แต่ถ้าคุณให้กำลังใจ ชื่นชม ขอบคุณ เห็นคุณค่างานที่เขาเขียน ต่อให้ยุ่งแค่ไหน เขาก็จะต้องหาเวลามาเขียนให้จนได้
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญนะครับ หลายปีมานี้ ผมสังเกตเห็นหลายๆ คนเข้ามาอ่าน เม้นต์ ด่า แล้วก็จากไป
กำลังใจก็ไม่ให้ คำขอบคุณสักคำก็ไม่เอ่ย เป็ดสักตัวก็ไม่บวก ดอกไม้สักช่อก็ไม่มี
ทิ้งไว้แต่ขยะความคิดให้เจ้าของกระทู้เอาไปเป็นทุกข์ต่อ คนด่าลืมไปแล้ว แต่เจ้าของกระทู้ยังช้ำใจไปอีกหลายวัน
คนเราเสียน้ำตาจากสองเรื่อง เศษฝุ่นปลิวเข้าตา หรือ "เศษวาจา" ปลิวเข้าใจ
แล้วก็มาบอกว่าเป็นนักเขียนต้องอดทน ต้องยอมให้วิพากษ์วิจารณ์ ต้องยอมให้คนด่า เขาก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งนะครับ
จริงๆ แล้วมันเป็นเรื่องของการแสดงความคิดเห็นอย่างสร้างสรรค์มากกว่า
ผมเป็นนักเขียนผมก็อยากฟังทั้งคำชมและข้อเสนอแนะเพื่อปรับปรุงเป็นธรรมดา แต่คำด่าไม่เอาครับ
อย่างไรก็ตาม เวทีสาธารณะแบบนี้ เราเลือกไม่ได้ ไม่มีใครเป็นอย่างที่ใจเราต้องการ มันก็มีทั้งคนที่สร้างสรรค์และไม่สร้างสรรค์
เอาเป็นว่า เจ้าของกระทู้ก็ต้องเลือกฟัง เลือกสนใจ เลือกรับ คิดบวกเอาเอง จัดการหัวใจตัวเอง
ความพยายามในการเปลี่ยนแปลงผู้อื่นเป็นจุดเริ่มต้นของความล้มเหลว
ความพยายามในการเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นจุดเริ่มต้นของความสำเร็จ
เชื่อมั่นในสิ่งที่เราต้องการ เชื่อในสิ่งที่เราเห็น ยืนหยัดทำต่อไปจนกว่าจะทำได้ดีกว่าครับ
ความคิดเห็นก็คือความคิดเห็น เท่านั้นแหละครับ
ขอบคุณที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมานะครับ เปิดโอกาสให้เราได้แลกเปลี่ยนเรื่องค้าคางใจกัน
:กอด1: :L2: :3123: :L1: :pig4:
ตอบได้โดนใจมากๆคะ เราเองที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะ เป็นคนชอบอ่านนิยายมากๆ และก็จะอ่านเม้นท์ต่างๆของผู้อ่านรายอื่นๆด้วย. เวลาไปเจอเม้นท์ที่ด่าว่าแรงๆ อดรู้สึกไม่ได้ ทำไมแค่ไม่ได้ดั่งใจตัวเองต้องทำร้ายกันด้วยคำพูดแบบนั้นเลยเหรอ อีกฝ่ายเป็นใครก็ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว ทำความเดือดร้อนให้ก็ไม่ใช่นะ ฝ่ายคนอ่านต่างหากที่รับอย่างเดียว เหมือนกับว่า คนเขียนเป็นเจ้าของบ้าน เปิดบ้านให้ผู้อ่านเข้าไปเยี่ยมชม และพักอาศัยได้ตามสบาย ผู้อ่านเป็นแขกเข้ามาเยี่ยม นอกจากไม่รู้สึกขอบคุณแล้วยัง ทำลายข้าวของอีก.
ดีใจมากๆคะที่เข้ามาตอบกัน
-
เห็นด้วยกับทุกข้อคิดเห็นค่ะ เรื่องแบบนี้มันขึ้นอยู่กับ 'มารยาท' ของแต่ล่ะบุคคลด้วยล่ะเนอะ อยากให้มีกฎควบคุมอยู่เหมือนกัน แต่คงทำไม่ได้หรอก
คนอ่านบางคนแปลกมากเลยนะในเล้านี่ล่ะ คือคนเขียนนะบางทีการกระทำของเขาก็ผิดจริง แต่ว่าการแสดงความคิดเห็นด้วยการ 'กระทืบซ้ำ' หรือการ 'เหยียบให้จมดิน' ทั้งที่เขาพยายามให้ดีอย่างถึงที่สุดแล้ว จำเป็นหรือไม่? ขนาดดิฉันอ่านแล้วยังรู้สึกหดหู่ใจเลย ทุกคนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นนิยายต่อจากเขาในแนวให้กำลังใจคนเขียนก็กดลบคะแนนกดลบเป็ดหมด แล้วกดบวกเป็ดให้ไอดีนี้ของตัวเองคือเรียกว่าปั่นคะแนนนั่นล่ะ ไม่รู้ว่าทำไปทำไมเหมือนกัน ทุกครั้งที่มีคนแสดงความคิดเห็นต่างจากตัวเขาต้องตามไปลบคะแนนคนคนนั้นแม้ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนแล้วก็ตาม ไม่เหนื่อยบ้างหรือไงก็ไม่รู้
คนแบบนี้ก็มีนะดิฉันทั้งสยองทั้งปลง เลยคิดว่าอย่าไปคิดมากเลยดีกว่า อยากให้นักเขียนปล่อยผ่านไปเถอะ ต่างคนต่างความคิดจะเอาใจใครเขาเป็นทุกอย่างไม่ได้หรอก อยากที่ผู้อ่านอย่างเราไม่สามารถให้ผู้เขียนมาเขียนตามใจเราทุกอย่างเช่นกัน
-
:katai2-1: ชอบทุกความคิดเห็นเลยค่ะ
ต่างคน ต่างมุมมอง ต่างความคิด ต่างความรู้สึก....
แต่ที่มีเหมือนกันคือรักและชอบนิยาย ชอบมากชอบน้อยอันนี้ไม่รู้....รู้แค่ว่าเราหลงจนโงหัวไม่ขึ้น ฮ่าๆๆ
สิงนิยายจนขอบตาดำ....จนผันตัวมาเขียนเอง มีทั้งคนชอบและไม่ชอบค่ะ
เราเจอเคสนึงเหมือนกัน ยอมรับค่ะว่านอยด์เหมือนกัน คิดถึงขั้นจะเปลี่ยนแนวเขียนเพราะคนอ่านรับไม่ได้
พยายามที่จะเขียนแนวที่เขารับได้....เขียนยังไงก็เขียนไม่ออกค่ะ
วางตัวละครไว้แล้วว่านิสัยอย่างนี้.... เหอะ! หลงเครียดอยู่สามวันเลยคิดได้
คนไม่ชอบแค่ไม่กี่คน.... คนที่ชอบก็ยังมีเช่นกัน หลายคน หลายความคิด เราไม่สามารถเขียนตามใจทุกคนได้
ฉะนั้นเอาที่พี่สบายใจแล้วกัน....(เอามีจากสติ๊กเกอร์ไลน์พูดได้) เป็นไงเป็นกัน.... เขียนเหมือนเดิม สู้โว๊ย!! เสียงดังแล้วก้มหน้าก้มตาเขียนต่อ ยังมีคนติดตามค่ะ กำลังใจดีๆ เม้นดีๆ มีอีกเยอะ
ยอมรับว่าเล้าเป็ดเป็นอะไรที่เปิดกว้างให้หลายๆ คนได้แสดงความสามารถหรือความชอบส่วนตัวผ่านนิยาย
อาจจะดูเป็นเรื่องที่ไร้สาระสำหรับคนที่ไม่เข้าใจ แต่เชื่อซิค่ะ...ว่ามีคนอีกจำนวนนึงที่เข้าใจและชอบเหมือนคุณ
เม้นมาก เม้นน้อย แค่ดอกไม้ ตุ๊กตาหมูโค้งคำนับแทนคำขอบคุณสั้นๆ ก็มีกำลังใจมากแล้วค่ะ
เห็นด้วยกับเรื่องการกดเป็ดแทนคำขอบคุณ ไม่สะดวกเม้นก็กดเป็ดตัวเล็กๆ น่ารักถือว่าเป็นกำลังใจที่ดีเหมือนกันค่ะ
เราก็กดเป็ดแทนคำขอบคุณคนที่เข้ามาเม้นเช่นเดียวกัน บางคนที่ไม่ได้เป็นสมาชิกเขายังอุส่าห์ตามไปขอบคุณที่เราเขียนนิยายให้อ่านถึงในเพจ กำลังใจดีๆ มีอีกเพียบ
ส่วนเรื่องที่คนเขียนมาต่อช้า... เขาคงมีธุระ งานยุ่ง เรียนหนัก รายงานเยอะ ยังไม่ได้ฟิลในการเขียน คิดไม่ออก ต่อไม่ถูก บลาๆๆๆ ให้เวลาเขาหน่อยนะค่ะ (อันนี้รู้ซึ้ง...ฮ่าๆๆ เขียนเยอะ งานเยอะ อดนอนมาเขียนเพื่อนิยายที่รักของเรา กร๊ากก...) เดี๋ยวเขาก็มาต่อให้เองค่ะ
ขอให้ทุกคนต่างเป็นกำลังใจให้กันดีกว่านะค่ะ....
คนอ่านเป็นกำลังใจเป็นน้ำล่อเลี้ยงจิตใจดวงน้อยๆ ให้คนเขียน
คนเขียนได้รับกำลังใจจากคนอ่าน คนเขียนปั่นนิยายสู้ตายค่ะ...
ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆ ที่ให้มาแชร์ความคิดเห็นกันนะค่ะ
:pig4: :pig4:
-
เราว่านักเขียนบางคนเหมือนมาลงเล่น แบบที่ลงตอนสอนตอนแล้วหายอะนะ
เข้าใจว่าคิดพลอตต่อไม่ออกหรืออะไรก็ไม่มาบอก
แบบอยากบอกว่าถ้ายังไม่พร้อมไม่ต้องมาลงเลยดีกว่ารกบอร์ด เปลืองแบนวิท
เอาไว้พร้อมมีเนื้อเรื่องในใจจนจบ ค่อยเอามาลงดีกว่าคะ
-
เห็นด้วยกับทุกข้อคิดเห็นค่ะ เรื่องแบบนี้มันขึ้นอยู่กับ 'มารยาท' ของแต่ล่ะบุคคลด้วยล่ะเนอะ อยากให้มีกฎควบคุมอยู่เหมือนกัน แต่คงทำไม่ได้หรอก
คนอ่านบางคนแปลกมากเลยนะในเล้านี่ล่ะ คือคนเขียนนะบางทีการกระทำของเขาก็ผิดจริง แต่ว่าการแสดงความคิดเห็นด้วยการ 'กระทืบซ้ำ' หรือการ 'เหยียบให้จมดิน' ทั้งที่เขาพยายามให้ดีอย่างถึงที่สุดแล้ว จำเป็นหรือไม่? ขนาดดิฉันอ่านแล้วยังรู้สึกหดหู่ใจเลย ทุกคนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นนิยายต่อจากเขาในแนวให้กำลังใจคนเขียนก็กดลบคะแนนกดลบเป็ดหมด แล้วกดบวกเป็ดให้ไอดีนี้ของตัวเองคือเรียกว่าปั่นคะแนนนั่นล่ะ ไม่รู้ว่าทำไปทำไมเหมือนกัน ทุกครั้งที่มีคนแสดงความคิดเห็นต่างจากตัวเขาต้องตามไปลบคะแนนคนคนนั้นแม้ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนแล้วก็ตาม ไม่เหนื่อยบ้างหรือไงก็ไม่รู้
คนแบบนี้ก็มีนะดิฉันทั้งสยองทั้งปลง เลยคิดว่าอย่าไปคิดมากเลยดีกว่า อยากให้นักเขียนปล่อยผ่านไปเถอะ ต่างคนต่างความคิดจะเอาใจใครเขาเป็นทุกอย่างไม่ได้หรอก อยากที่ผู้อ่านอย่างเราไม่สามารถให้ผู้เขียนมาเขียนตามใจเราทุกอย่างเช่นกัน
ทำอย่างนั้นได้ด้วยเหรอ ใจร้ายอะ
-
เราว่านักเขียนบางคนเหมือนมาลงเล่น แบบที่ลงตอนสอนตอนแล้วหายอะนะ
เข้าใจว่าคิดพลอตต่อไม่ออกหรืออะไรก็ไม่มาบอก
แบบอยากบอกว่าถ้ายังไม่พร้อมไม่ต้องมาลงเลยดีกว่ารกบอร์ด เปลืองแบนวิท
เอาไว้พร้อมมีเนื้อเรื่องในใจจนจบ ค่อยเอามาลงดีกว่าคะ
การสร้างยากกว่าการดูเสมอ. การลงมือทำอะไรสักอย่าง ต้องคิด ->ลงมือทำ->ผลตอบกลับ ขั้นตอนที่ยาวนานและยากที่สุดคือ ลงมือทำ บางคนอาจพยายามแล้วแต่มันไม่สำเร็จ เราว่าโลกนี้อยู่ยากขึ้นเมื่อมีแต่คนคิดแต่ประโยชน์ตัวเอง และไม่ให้โอกาสคนอื่น. นิยายหลายเรื่องที่ไม่จบ เพราะหลายๆเหตุผล เขียนไม่ออก ติดงาน หรืออาจจะถึงขั้นไม่อยู่เขียนให้เราอ่านแล้ว มีนักเขียนคนหนึ่งในเล้า เขียนนิยายให้เราอ่านจนถึงวันที่ไม่อาจเขียนได้อีก ตอนที่นักเขียนคนนั้นขาดๆหายๆการลงนิยาย มีนักอ่านบางคนด่าว่าเสียๆหายๆ มากมาย จนนักเขียนต้องออกมาแจ้งว่าตัวเองป่วยหนักมาก แต่ก็ไม่เชื่อกันหาว่าโกหก. จนถึงวันที่นักเขียนคนนั้นเสีย นักอ่านก็มาบอกว่าเสียใจ มาบอกว่าไม่รู้ ถามหน่อย นักเขียนคนนั้นรับรู้รึเปล่า ก็เปล่า จนทุกวันนี้นิยายที่ไม่จบเรื่องนั้นอยู่ในบอร์ดนิยายที่จบแล้วทั้งๆที่ไม่จบนั้นหละเพราะผลงานมันน่าเสียดายเกินกว่าจะลบทิ้ง และมันก็ใช้พื้นที่มากด้วย
โอกาสเป็นสิ่งที่เราให้ผู้อื่นได้ตลอดเวลา. แต่ผู้รับจะรับได้ก็เฉพาะเวลาที่เขาสามารถรับได้เท่านั้น บางครั้งเราก็แค่คิดถึงตัวเองให้น้อยลง เห็นใจ เห็นแก่ความยากลำบากของคนอื่นให้มากๆ ถ้าทำได้นะ เมื่อมีบางอย่างไม่ไม่ได้ดั่งใจเรา เราจะไม่มองว่าเราเสีย แต่เราจะคิดว่าเกิดอะไรขึ้น กำลังใจเป็นสิ่งที่ให้เท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมดโดยที่คนให้ไม่เสียอะไรเลย
ที่เล้าเป็ดนี้เป็นที่ๆให้โอกาสทุกคน เป็นที่ๆใจกว้างมากๆ เราเชื่อว่ากลุ่มคนที่สร้างบ้านหลังนี้ขึ้นมาเป็นคนที่มีจิตใจที่ดีมากเป็นคนที่เข้าอกเข้าใจคนอื่น ให้โอกาสคน และมีจุดยืนที่ชัดเจน เราหวังแค่ว่าเพื่อนข้างห้องเราจะมีจิตใจดีเหมือนเจ้าบ้าน
-
เห็นเม้นต์ไม่ดี
กดแจ้งโมดุฯ
ได้เลยคะ
เจ้จะได้ตามไปจัดการถูกคน
-
ส่วนใหญ่เม้นท์นิยายให้ใคร หากชอบก็จะชม เช่นตอนนี้หาข้อมูลดี คนแต่งเป็นผู้หญิงแต่เข้าใจชีวิตกะเทย/เกย์ ดูสมจริง เรื่องนี้สนุกดีชอบๆ.....บลาห์ๆ ถ้าไม่ชอบก็จะเงียบไว้ เพราะเราคิดว่าหากไม่สามารถชี้แนะหรือแนะนำใครได้ ก็อย่าไปสะเออะติเขา มันไม่ดี....ไม่ดียังไงต้องตอบให้ได้ ไม่สมจริงยังไง....แล้วมันควรเป็นแบบไหน คำนี้ผิด ที่ถูกต้องเป็นคำไหน คือมันต้องให้สุดและสร้างสรรค์ + ถนอมน้ำใจ ไม่ใช่เอาอารมณ์ส่วนตัวเป็นหลักมากเกินไป ถ้าเม้นท์เกี่ยวกับตัวละครก็อาจมีเรื่องของความรู้สึกบ้าง แต่จะไปลงเต็มที่กับพวกตัวร้ายน่ะค่ะ แบบเลวจริงๆ....เหี้ยจริงๆ อะไรงี้ ถ้าเป็นตัวพระเอก-นายเอกก็จะซอร์ฟลงมาหน่อย ดูสไตล์ของคนเขียนด้วยว่าเขารับได้แค่ไหน เขาขี้นอยด์มั้ย.....5555+
เราต้องเข้าใจไว้ว่า....
1.นิยายของเขาเป็นสิทธิ์ของคนเขียน จะให้มาเปลี่ยนตามใจเราไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะอ่านหรือไม่ก็ได้
2.บางเรื่องแต่งจบแล้วนำมาทยอยลง ถึงขัดใจ แต่ก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว
3.คนแต่งก็มีหัวจิตหัวใจ ตัวละครที่สร้างขึ้น บางทีเขาก็รักและผูกพัน....ไม่ชอบเวลาที่ตัวละคร(พระ-นาย)ถูกเม้นท์ในเชิงยำ แต่ตัวละครที่เขาอยากให้ถูกเกลียด...เช่นพวกตัวร้าย อันนี้ด่าได้....5555+
4.ถ้าจะติใครควรถนอมน้ำใจเขา ชี้แนะอย่างมีเหตุผล ไม่ใช่สักแต่ด่า ด่าคิดว่าถ่อยแล้วเท่ห์ พูดตรงคือเป็นคนดี เพราะคำพูดมันออกจากปาก....ไม่ใช่ช่องคลอด ตัวอักษรเราใช้นิ้วมือพิมพ์ ไม่ได้ใช้หัวแม่เท้าพิมพ์ คืออย่าทำตัวต่ำ นิยายเขาแต่งให้อ่านฟรีไม่ได้เก็บเงินยิ่งต้องถนอมน้ำใจ ถ้าเสียเงินอ่านแล้วไม่ได้ดั่งใจค่อยว่ากันไปตามสิทธิของผู้บริโภค พูดง่ายๆคือ ต้องดูหลายๆอย่างรวมกันน่ะค่ะ
นี่คือตัวอย่างคอมเม้นท์...น่าเกลียด ที่เคยเห็นนะคะ
โง่แบบนี้ไปไถนาเถอะ....
โง่แบบนี้ไปแดกขรี้ไป
แต่งอะไรวนไปวนมา....นายเอกก็โง่ซ้ำโง่ซาก ถ้าจะแต่งแบบนี้เลิกแต่งนิยายไปเลยเหอะ
นายเอกโง่ๆ....ควายเรียกพี่ เนื้องเรื่องไม่พัฒนาไปไหน ซ้ำซากย่ำอยู่กับที่อยู่นั่นแหละ
นิยายกากๆ....
นิยายปัญญาอ่อนแบบนี้ขอเลิกอ่านดีกว่า อ้อ....แล้วไม่ต้องมาด่าอะไรนะคะ เพราะจะไม่เข้ามาอ่านอีกแล้ว.....
ฯลฯ
ประมาณนี้....ไม่เป๊ะๆ แต่ไม่หนีไปจากนี้
ก็ลองนึกเอาเองเถอะค่ะ ว่าคนแต่งมาอ่านแล้วจะรู้สึกยังไง
โตๆกันแล้วก็คิดเอาแล้วกันค่ะ คิดไม่ได้ก็ไปอยู่โรงพยาบาลบ้าไปเลยไป
ทั้งนี้ทั้งนั้น หากเจอคนแต่งทำตัวงี่เง่า นอยด์พร่ำเพรื่อ ดิฉันก็เลิกอ่านนะคะ ไม่ง้อเช่นกัน
-
อืม...จริงๆก็เป็นนักอ่านเงามานาน หลังๆมานี่พยายามจะคอมเม้นท์เพื่อขอบคุณคนเขียนที่แต่งนิยายมาให้ได้อ่าน
แต่ก็ไม่อยาก เม้นท์แค่ 'ขอบคุณค่ะ' 'ดีใจที่มาต่อ' ' ชอบจังเลย' ...พยายามเม้นท์ไปที่เนื้อเรื่อง/ตัวละครด้วย ซึ่งมันก็คงต้องใส่ความคิด ความชอบ ไม่ชอบของตัวเองลงไป บางเรื่องที่อินมากและไม่ถูกใจการดำเนินเรื่องหรือการกระทำของตัวละครในบางจุด ก็อาจจะเม้นท์บ่นอยากให้มันไปในลักษณะที่เราต้องการ ไม่รู้ว่าคนเขียนจะคิดว่าจุ้นจ้านกับพล๊อตเค้ารึเปล่านะ ถ้ารู้สึกไม่ดี อันนี้ต้องขอโทษล่วงหน้าด้วยค่ะ แต่ไม่ได้มีเจตนาจะว่าร้ายอะไรคนเขียนเลย แค่อินไปกับเรื่อง/ตัวละครเท่านั้น
เรื่องคนเขียนไม่มาต่อจนจบ มาๆหายๆ เขาคงมีเหตุผลล่ะ เขียนนิยายให้สนุก มีสาระ ภาษาดี ลื่นไหล ยากออกนะ เรานับถือเลย
ยิ่งบางคนเรียนหนัก ทำงาน ภาระเยอะไม่ใช่คนเขียนนิยายมืออาชีพ ถ้ามันไม่มีฟีล/เวลาจริงๆสร้างสรรค์ออกมาไม่ได้หรอก
-
อืม...จริงๆก็เป็นนักอ่านเงามานาน หลังๆมานี่พยายามจะคอมเม้นท์เพื่อขอบคุณคนเขียนที่แต่งนิยายมาให้ได้อ่าน
แต่ก็ไม่อยาก เม้นท์แค่ 'ขอบคุณค่ะ' 'ดีใจที่มาต่อ' ' ชอบจังเลย' ...พยายามเม้นท์ไปที่เนื้อเรื่อง/ตัวละครด้วย ซึ่งมันก็คงต้องใส่ความคิด ความชอบ ไม่ชอบของตัวเองลงไป บางเรื่องที่อินมากและไม่ถูกใจการดำเนินเรื่องหรือการกระทำของตัวละครในบางจุด ก็อาจจะเม้นท์บ่นอยากให้มันไปในลักษณะที่เราต้องการ ไม่รู้ว่าคนเขียนจะคิดว่าจุ้นจ้านกับพล๊อตเค้ารึเปล่านะ ถ้ารู้สึกไม่ดี อันนี้ต้องขอโทษล่วงหน้าด้วยค่ะ แต่ไม่ได้มีเจตนาจะว่าร้ายอะไรคนเขียนเลย แค่อินไปกับเรื่อง/ตัวละครเท่านั้น
เรื่องคนเขียนไม่มาต่อจนจบ มาๆหายๆ เขาคงมีเหตุผลล่ะ เขียนนิยายให้สนุก มีสาระ ภาษาดี ลื่นไหล ยากออกนะ เรานับถือเลย
ยิ่งบางคนเรียนหนัก ทำงาน ภาระเยอะไม่ใช่คนเขียนนิยายมืออาชีพ ถ้ามันไม่มีฟีล/เวลาจริงๆสร้างสรรค์ออกมาไม่ได้หรอก
o18 ชอบความเห็นของคุณมากเลยค่ะ เพราะตัวเราก็เขียนนิยายเราอยากให้คนอ่านช่วยคอมเม้นท์เรื่องเนื้อหาตัวละครด้วย คือก็แค่มาเม้นว่ารออ่านนะ สนุกมาก อะไรพวกนี้เราก็ดีใจแล้ว แต่ถ้ามีใครช่วยคอมเม้นเนื้อเรื่อง ปมในเรื่อง หรือตัวละครในเรื่องด้วยไม่ว่าจะติหรือชมเราก็จะปลาบปลื้มมากว่ามีคนอ่านแล้วช่วยสละเวลามาคอมเม้นท์ เราไม่ใช่นักเขียนอาชีพแต่ก็กำลังพัฒนาตัวเองให้ได้เป็นสักวันหนึ่งดังนั้นคอมเม้นท์ของทุกคนเลยสำคัญมากค่ะ เราอยากได้คำติชมมาพิจารณาปรับปรุงแก้ไขงานของตัวเองน่ะ
แต่ไม่ว่าจะมาคอมเม้นยาวหรือสั้นแค่ไหนก็ขอบคุณมากแล้วล่ะ :mew1:
ในส่วนของการคอมเม้นท์นิยายเราคิดว่าควรคอมเม้นท์เชิงสร้างสรรค์ ตรงนี้ไม่ได้หมายความว่าติไม่ได้ ติได้แต่ต้องติเพื่อก่อ ติเพื่อให้ผู้เขียนรู้จุดอ่อนหรือข้อบกพร่องในงานเขียน (จากมุมมองของผู้อ่าน) แต่ถ้าติแบบเน้นด่ากันอย่างเดียวนี่ไม่ควรค่ะ เพราะใจเขาใจเรานะ นักเขียนก็เขียนเพราะใจรักอยากเขียนแล้วแบ่งปัน การไปติเขาแรงๆ ส่วนใหญ่ก็ทำใจลำบากแน่ เราเองถึงจะคิดว่าตัวเองเปิดรับทุกอย่าง พร้อมรับคำติชมแต่บางครั้งถ้าโดนแรงๆ ก็แอบจิตตกนะ ฮ่าๆๆ
สรุปอยากให้คอมเม้นท์นิยายแบบเอาใจเขามาใส่ใจเราค่ะ ติอย่างสร้างสรรค์ ชมในจุดดีเพื่อให้กำลังใจ ทวงนิยายแต่พองามถ้านักเขียนหายตัวไปนาน เพราะเราไม่มีทางรู้ว่าตัวนักเขียนเงียบหายไปนั้นเขามีเหตุจำเป็นอะไรบางอย่างก็ได้ค่ะ
-
ส่วนตัวเรานะค่ะ ในฐานะคนเขียน เราเองก็ไม่รู้ว่าความคิดเห็นเราจะขัดแย้งกับใครรึป่าว
แต่เราก็อยากให้คนเม้นเม้นเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเนื้อหาของนิยาย แต่ปกติแค่ชม แค่ติดตามเราก็ดีใจจะแย่แล้ว
แต่พวกประมาณว่า มาติว่า ไม่ผ่าน ไม่ชอบ แย่ หรืออะไรแบบนี้ อันนี้ไม่รู้ว่าเขาได้อ่านครบทุกตอน หรือว่าไม่ชอบตั้งแต่แรกเราก็ไม่รู้นะ ยกตัวอย่าเฉยๆ
ถ้าไม่ชอบ บางทีก็ไม่ต้องอ่านหรือไม่ต้องเม้นท์อะไรไปเลย
หรือถ้ามีน้ำใจอยากจะเม้นก็ช่วยเม้นยาวหน่อยค่ะ ว่ามีข้อติอะไร ไม่ชอบเพราะอะไร
เพราะถ้าคุณเม้นสั้นๆว่า ไม่ผ่าน ไม่ชอบ หรือไม่ดี สั้นๆ แค่นั้นคนเขียนเขาไม่รู้อะไรหรอกค่ะ
เขาไม่รู้ว่าควรปรับปรุงตรงไหน แก้ตรงไหน ไม่ดีตรงไหน คนอ่านไม่ชอบตรงไหน
ถ้าจะเม้นสั้นๆแบบนั้น ต่อว่ากันง่ายๆแบบนั้น ก็อย่าเม้นเลยค่ะ
เพราะมันบั่นทอนกำลังใจคนเขียนให้เขียนงานไม่ออก มันพาลให้คนอื่นที่ติดตามอยู่แล้วไม่ได้อ่านต่อไปด้วย
บางทีกรุณาเม้นให้เกียรติคนเขียนกันบ้าง เพราะแต่ละตอนที่เขาเขียนออกมาพิมพ์ออกมา คุณไม่รู้ว่ามันต้องใช้เวลานานแค่ไหน
ต้องใช้ความคิดเท่าไร แน่นอน ว่าบางคนอาจจะเป็นแค่มือสมัครเล่นอาจเขียนไม่มี แต่ถ้าไม่ดีอะไรคุณก็ควรจะแนะ แนวทาง ไม่ใช่ มาเพื่อจะติ แต่ไม่มีเหตุผลมาให้
ก็ประมาณนี้แหละค่ะ ในฐานะคนเขียน
ไม่ตั้งใจจะขัดความคิดกับใครนะค่ะ อันนี้คือความในใจเรา
-
หายตัวไปเถอะค่ะ
พวกชอบระรานชาวบ้าน พวกไม่ประสงดี อ่านิยายเค้า ไม่ขอบคุณไม่ว่า แต่มาด่าด้วยเนี่ย เกินคนนะค่ะ จะติเขาก็บอกเค้าว่าตรงไหนผิดพลาด
ใช่ว่ามาบั่นทอนกำลังใจเขาจนเขาไม่อยากแต่ง
ไม่รุ้ว่ามีปมมาอยากไหน
หรือเรียกร้องความสนใจ
เป็นสุขเป็นสุขนะค่ะ
คะแนนชื่นชมติดลบซะเยอะเลย
-
เป็นยูเซอร์กาลกิณีที่ไม่มีใครอยากให้ไปเม้นท์นิยายของตัวเอง
ก็เล่นไป...ให้ผ่าน...ไม่ผ่าน บ้าบออะไรม่ายรู้ ทำยังกะเป็นกรรมการ America's Got Talent
บ้าจริง น่ากลัวจริง
เป็นไบโพล่าห์แถมยังโคลนตัวเองเพื่อมากดลบคะแนนคนอื่นอีกต่างหาก
อุตส่าห์เตือนด้วยความหวังดีแท้ ๆ ว่าให้ไปหาหมอ ดันมาแว้งกัดเสียได้ ทำคุณบูชาโทษจริงๆ เรยนะยะ
มาเรียกเราป้าๆ ก็อุตส่าห์ยอมเป็นพี่สาวแม่มันแล้วนะ มันยังจะมาย้อนเราอีก แทนที่จะก้มกราบเบญจางคประดิษฐ์
ดิฉันละเพลียกะนาง
-
เป็นยูเซอร์กาลกิณีที่ไม่มีใครอยากให้ไปเม้นท์นิยายของตัวเอง
ก็เล่นไป...ให้ผ่าน...ไม่ผ่าน บ้าบออะไรม่ายรู้ ทำยังกะเป็นกรรมการ America's Got Talent
บ้าจริง น่ากลัวจริง
เป็นไบโพล่าห์แถมยังโคลนตัวเองเพื่อมากดลบคะแนนคนอื่นอีกต่างหาก
อุตส่าห์เตือนด้วยความหวังดีแท้ ๆ ว่าให้ไปหาหมอ ดันมาแว้งกัดเสียได้ ทำคุณบูชาโทษจริงๆ เรยนะยะ
มาเรียกเราป้าๆ ก็อุตส่าห์ยอมเป็นพี่สาวแม่มันแล้วนะ มันยังจะมาย้อนเราอีก แทนที่จะก้มกราบเบญจางคประดิษฐ์
ดิฉันละเพลียกะนาง
ใช่ค่ะ ยูสเซ่อร์นี้ไม่อยากให้ไปโผล่ในนิยายเราเลยค่ะ
อ่านดูประวัติทู้นางแล้วแบบว่า เฮ้ย รัยนี่ นางเป็นกรรมกร เอ้ยกรรมการมาจากไหน
ใครแต่งตั้งให้นาง หลอนเลยค่ะ แอบสงสารคนแต่งนิยายท่านอื่นที่โดนตัดสินแบบเรา
แต่ก็ช่างมันเถอะค่ะ เขี่ยๆทิ้งไป เขี่ยไม่ออกก็เอาเกลือโรย
อย่าเก็บมาใส่ใจ เลยค่ะ
-
เป็นยูเซอร์กาลกิณีที่ไม่มีใครอยากให้ไปเม้นท์นิยายของตัวเอง
ก็เล่นไป...ให้ผ่าน...ไม่ผ่าน บ้าบออะไรม่ายรู้ ทำยังกะเป็นกรรมการ America's Got Talent
บ้าจริง น่ากลัวจริง
เป็นไบโพล่าห์แถมยังโคลนตัวเองเพื่อมากดลบคะแนนคนอื่นอีกต่างหาก
อุตส่าห์เตือนด้วยความหวังดีแท้ ๆ ว่าให้ไปหาหมอ ดันมาแว้งกัดเสียได้ ทำคุณบูชาโทษจริงๆ เรยนะยะ
มาเรียกเราป้าๆ ก็อุตส่าห์ยอมเป็นพี่สาวแม่มันแล้วนะ มันยังจะมาย้อนเราอีก แทนที่จะก้มกราบเบญจางคประดิษฐ์
ดิฉันละเพลียกะนาง
ใช่ค่ะ ยูสเซ่อร์นี้ไม่อยากให้ไปโผล่ในนิยายเราเลยค่ะ
อ่านดูประวัติทู้นางแล้วแบบว่า เฮ้ย รัยนี่ นางเป็นกรรมกร เอ้ยกรรมการมาจากไหน
ใครแต่งตั้งให้นาง หลอนเลยค่ะ แอบสงสารคนแต่งนิยายท่านอื่นที่โดนตัดสินแบบเรา
แต่ก็ช่างมันเถอะค่ะ เขี่ยๆทิ้งไป เขี่ยไม่ออกก็เอาเกลือโรย
อย่าเก็บมาใส่ใจ เลยค่ะ
ขอบคุณที่มีคนเห็นด้วยกับเรื่องนี้ ตอนที่ผมเขียนนิยายในเล้าใหม่ๆ มีคนอ่านบางคนมาให้คะแนนด้วยครับ
นั่นผ่าน นี่ไม่ผ่าน นั่นได้ 5 คะแนน นี่ได้ 7 คะแนน จาก 10 เอาไป 6 อะไรทำนองนี้
ตอนนั้นผมก็นึกว่าเป็นเรื่องธรรมดาของที่นี่ที่จะต้องมีการให้คะแนนนักเขียนได้ นอยด์ใหญ่เลย แทบจะเลิกเขียน
แต่ตอนนี้รู้ละ ทุกที่ย่อมมี "เกรียน" โดยเฉพาะ "เกรียนคีย์บอร์ด" ตอนนี้ก็เลยพยายามเลิกสนใจ
คิดว่าสักวันจะเลิกสนใจได้อย่างสมบูรณ์และเด็ดขาดครับ
:L2: :3123: :L1: :pig4:
-
ส่วนใหญ่เม้นท์นิยายให้ใคร หากชอบก็จะชม เช่นตอนนี้หาข้อมูลดี คนแต่งเป็นผู้หญิงแต่เข้าใจชีวิตกะเทย/เกย์ ดูสมจริง เรื่องนี้สนุกดีชอบๆ.....บลาห์ๆ ถ้าไม่ชอบก็จะเงียบไว้ เพราะเราคิดว่าหากไม่สามารถชี้แนะหรือแนะนำใครได้ ก็อย่าไปสะเออะติเขา มันไม่ดี....ไม่ดียังไงต้องตอบให้ได้ ไม่สมจริงยังไง....แล้วมันควรเป็นแบบไหน คำนี้ผิด ที่ถูกต้องเป็นคำไหน คือมันต้องให้สุดและสร้างสรรค์ + ถนอมน้ำใจ ไม่ใช่เอาอารมณ์ส่วนตัวเป็นหลักมากเกินไป ถ้าเม้นท์เกี่ยวกับตัวละครก็อาจมีเรื่องของความรู้สึกบ้าง แต่จะไปลงเต็มที่กับพวกตัวร้ายน่ะค่ะ แบบเลวจริงๆ....เหี้ยจริงๆ อะไรงี้ ถ้าเป็นตัวพระเอก-นายเอกก็จะซอร์ฟลงมาหน่อย ดูสไตล์ของคนเขียนด้วยว่าเขารับได้แค่ไหน เขาขี้นอยด์มั้ย.....5555+
เราต้องเข้าใจไว้ว่า....
1.นิยายของเขาเป็นสิทธิ์ของคนเขียน จะให้มาเปลี่ยนตามใจเราไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะอ่านหรือไม่ก็ได้
2.บางเรื่องแต่งจบแล้วนำมาทยอยลง ถึงขัดใจ แต่ก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว
3.คนแต่งก็มีหัวจิตหัวใจ ตัวละครที่สร้างขึ้น บางทีเขาก็รักและผูกพัน....ไม่ชอบเวลาที่ตัวละคร(พระ-นาย)ถูกเม้นท์ในเชิงยำ แต่ตัวละครที่เขาอยากให้ถูกเกลียด...เช่นพวกตัวร้าย อันนี้ด่าได้....5555+
4.ถ้าจะติใครควรถนอมน้ำใจเขา ชี้แนะอย่างมีเหตุผล ไม่ใช่สักแต่ด่า ด่าคิดว่าถ่อยแล้วเท่ห์ พูดตรงคือเป็นคนดี เพราะคำพูดมันออกจากปาก....ไม่ใช่ช่องคลอด ตัวอักษรเราใช้นิ้วมือพิมพ์ ไม่ได้ใช้หัวแม่เท้าพิมพ์ คืออย่าทำตัวต่ำ นิยายเขาแต่งให้อ่านฟรีไม่ได้เก็บเงินยิ่งต้องถนอมน้ำใจ ถ้าเสียเงินอ่านแล้วไม่ได้ดั่งใจค่อยว่ากันไปตามสิทธิของผู้บริโภค พูดง่ายๆคือ ต้องดูหลายๆอย่างรวมกันน่ะค่ะ
นี่คือตัวอย่างคอมเม้นท์...น่าเกลียด ที่เคยเห็นนะคะ
โง่แบบนี้ไปไถนาเถอะ....
โง่แบบนี้ไปแดกขรี้ไป
แต่งอะไรวนไปวนมา....นายเอกก็โง่ซ้ำโง่ซาก ถ้าจะแต่งแบบนี้เลิกแต่งนิยายไปเลยเหอะ
นายเอกโง่ๆ....ควายเรียกพี่ เนื้องเรื่องไม่พัฒนาไปไหน ซ้ำซากย่ำอยู่กับที่อยู่นั่นแหละ
นิยายกากๆ....
นิยายปัญญาอ่อนแบบนี้ขอเลิกอ่านดีกว่า อ้อ....แล้วไม่ต้องมาด่าอะไรนะคะ เพราะจะไม่เข้ามาอ่านอีกแล้ว.....
ฯลฯ
ประมาณนี้....ไม่เป๊ะๆ แต่ไม่หนีไปจากนี้
ก็ลองนึกเอาเองเถอะค่ะ ว่าคนแต่งมาอ่านแล้วจะรู้สึกยังไง
โตๆกันแล้วก็คิดเอาแล้วกันค่ะ คิดไม่ได้ก็ไปอยู่โรงพยาบาลบ้าไปเลยไป
ทั้งนี้ทั้งนั้น หากเจอคนแต่งทำตัวงี่เง่า นอยด์พร่ำเพรื่อ ดิฉันก็เลิกอ่านนะคะ ไม่ง้อเช่นกัน
.
เม้นท์นี้. อ่านแล้วหลงรักคนเขียนเลย
-
อย่าตีกัน. อย่าตีกัน. ได้โปรดเถอะคะ.
ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะเราเห็นเม้นท์เชิงลบแบบไม่สร้างสรรค์มากมายจริงๆ. เลยอยากรู้และอยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับคนอื่นๆ และอยากให้คนที่หลงเข้ามาอ่านกระทู้นี้และชอบเม้นท์ในทางลบ คิดสักนิดก่อนจะใช้นิ้วกดคีย์บอดร์เพื่อว่านักเขียนสักคน คนเราคิดต่างได้ไม่แปลกหรอกคะ แต่อย่าลืมนะคะว่านักเขียนเค้าเอาผลงานมาลงให้อ่านฟรี. ชอบก็อ่าน. ไม่ชอบหรือคิดว่าไม่สนุกก็ไม่ต้องไปอ่านมัน ไม่มีใครบังคับคนอ่าน
ส่วนตัวเราเองก็จะไม่อ่านนิยายที่จบแบบเศร้าหรือไม่สมหวัง ถึงแม้จะชื่นชอบสำนวนและผลงานของนักเขียนคนนั้นมากแค่ไหน แต่เราก็จะไม่ไปด่าทอ ต่อว่านักเขียนนั้นๆว่าทำไมเขียนแบบนี้ เพราะเราคิดว่านั้นเป็นสิทธ์ของนักเขียนคนนั้น และมันก็เป็นไสตล์. เป็นตัวตนของคนคนนั้น เราไม่ชอบ แต่ก็มีอีกเป็นร้อยเป็นพันที่ชอบตอนจบแบบนั้น
คนที่เม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้คนอื่น ไม่ใช่ว่าต้องเป็นคนโลกสวยเสมอไป และคนที่เม้นท์แบบติ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนอคติเสมอไป. เพียงแต่. การติเพื่อก่อ กับการ ด่าเพื่อความสะใจ มันต่างกัน. เราแค่อยากให้มีมารยาทในการเม้นท์นิยายบ้างเท่านั้นเอง
-
เห็นด้วยกับจขกท.ค่ะ
แต่บางคนก็แยกไม่ออกระหว่างคำว่า "ด่า" กับ "ติ(เพื่อก่อ)"
และใช้คำว่าวิจารณ์มาอ้างในการทำร้ายคนอื่นไปเรื่อยๆ สงสารก็แต่ตัวคนเขียนค่ะ UU
-
เห็นด้วยค่ะ เราเคยเขียนนิยายลงในอีกเว็บนึง เจอคอมเม้นต์มาแบบด่ารัว ๆ เสียเซลฟ์จนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ 5555
เวลาเม้นต์ เราไม่ชอบเม้นต์ทวงหรือขอบคุณเฉย ๆ นะ โดยส่วนตัว เราอยากแชร์ความรู้สึกของเราต่อเนื้อเรื่องไม่ก็ตัวละครด้วยอะ ยิ่งแซะตัวละครเด่น ๆ ในตอนได้จะยิ่งสนุกมาก แต่ถ้านักเขียนคนไหนไม่ชอบสามารถบอกได้เลยนะคะ แฮ่
-
เห็นด้วยค่ะ เราเคยเขียนนิยายลงในอีกเว็บนึง เจอคอมเม้นต์มาแบบด่ารัว ๆ เสียเซลฟ์จนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ 5555
เวลาเม้นต์ เราไม่ชอบเม้นต์ทวงหรือขอบคุณเฉย ๆ นะ โดยส่วนตัว เราอยากแชร์ความรู้สึกของเราต่อเนื้อเรื่องไม่ก็ตัวละครด้วยอะ ยิ่งแซะตัวละครเด่น ๆ ในตอนได้จะยิ่งสนุกมาก แต่ถ้านักเขียนคนไหนไม่ชอบสามารถบอกได้เลยนะคะ แฮ่
จะบอกว่าเราเป็นคนชอบอ่านเม้นท์ในนิยายนะ เพราะจะเห็นหลายๆแง่มุมและเป็นส่วนหนึ่งในการตัดสินใจว่าจะอ่านนิยายเรื่องนั้นรึเปล่าหรือ ยังไม่อ่าน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ยิ่งคนที่อินจัดนะ บางทีก็แบบเม้นท์ที่อ่านนี้สนุกพอๆกับนิยายเลย วงเล็บแค่ เม้นท์แบบมีมารยาทนะ
-
แซนนี่เม้นต์ไปตามบทบาทตัวละครที่คนเขียนเขียนให้อ่านนี่แหละค่ะ
นางเอกใจง่าย ไวไฟ แซนนี่ก็เม้นต์ไปตามตรงเลยนะคะ
-
เคยแต่งนิยายเหมือนกัน โชคดีไม่เคยเจอคอมเม้นแบบนั้น ถ้าเจอขึ้นมาคงจะน้อยใจพาลไม่ลงตอนต่อระยะยาวแน่ๆ :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:
-
เคยแต่งนิยายเหมือนกัน โชคดีไม่เคยเจอคอมเม้นแบบนั้น ถ้าเจอขึ้นมาคงจะน้อยใจพาลไม่ลงตอนต่อระยะยาวแน่ๆ :ling3: :ling3: :ling3: :ling3:
ขอลิ้งนิยายของพี่หน่อยซิคะ เดี๋ยวแซนนี่จะอ่านแล้วคอมเม้นต์ให้
-
เห็นด้วยค่ะ เราเคยเขียนนิยายลงในอีกเว็บนึง เจอคอมเม้นต์มาแบบด่ารัว ๆ เสียเซลฟ์จนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ 5555
เวลาเม้นต์ เราไม่ชอบเม้นต์ทวงหรือขอบคุณเฉย ๆ นะ โดยส่วนตัว เราอยากแชร์ความรู้สึกของเราต่อเนื้อเรื่องไม่ก็ตัวละครด้วยอะ ยิ่งแซะตัวละครเด่น ๆ ในตอนได้จะยิ่งสนุกมาก แต่ถ้านักเขียนคนไหนไม่ชอบสามารถบอกได้เลยนะคะ แฮ่
จะบอกว่าเราเป็นคนชอบอ่านเม้นท์ในนิยายนะ เพราะจะเห็นหลายๆแง่มุมและเป็นส่วนหนึ่งในการตัดสินใจว่าจะอ่านนิยายเรื่องนั้นรึเปล่าหรือ ยังไม่อ่าน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ยิ่งคนที่อินจัดนะ บางทีก็แบบเม้นท์ที่อ่านนี้สนุกพอๆกับนิยายเลย วงเล็บแค่ เม้นท์แบบมีมารยาทนะ
บางเม้นต์ก็น่ากลัวเกินจริง ๆ ค่ะ คนอ่านเห็นกันเองยังช็อก :sad4:
-
เอ่อ หลังจากที่เคยเป็นนักอ่านเงามาก่อน (ไม่นานเหตผลเพราะเม้นไม่เป็น แต่บวกเป็ดเป็นนะเออ)
หลังจากที่เม้นเป็น ก็กลับไปทยอยเม้นให้กับนิยายในเล้าที่เคยอ่าน รวมถึงกลับไปบวกเป็ดนิยายที่ชอบ
:-[ :-[ :-[
เป็นนักอ่านธรรมดาๆค่ะ เคยเจอคอมเมนท์โหดร้ายมาเหมือนกัน เห็นแล้วก็สงสารคนเขียนค่ะ
แต่เราก็เข้าใจนะคะ คือ คนเราโตมาไม่เหมือนกัน บางครั้งมารยาทหรือเรื่องละเอียดอ่อนแบบนี้ เขาไม่เข้าใจ
เราจึงทำได้แต่ถอนหายใจ เบ้ปากใส่คอมเม้นโหดร้ายนั้นและให้กำลังใจนักเขียนต่อไป
คือเข้าใจนะคะ ว่าผลงานแต่ละชิ้น มันไม่ได้พิมรอบเดียวใส่เวิร์ดก้อปปี้เพส จบ มันมีการคิดพลอต
การตรวจสอบ บลาๆแล้วแต่ท่าน คือแต่ละท่านก็พยายาม และแต่งด้วยใจรัก
การที่คนเราทำสิ่งที่รักแล้วโดนด่าแบบเศร้าใจนี่มันแบ๊ดมากๆเลยค่ะ
ควรคอมเม้นติบนพื้นฐานมารยาท คือเลือกใช้ คำ ใจเย็นๆค่ะ อย่าใช้อารมมากนัก
ใจเขาใจเราค่ะ
-
เคยแต่งนิยายมาเหมือนกัน แต่ตอนนั้นยังเด็ก เลยแต่งไม่จบ
แต่ส่วนตัวยังไม่เคยเจอคอมเม้นท์แรงๆ นะครับ
ส่วนมากจะเจอแบบคอมเมนท์ดีๆ
ส่วนตัวจะชอบให้คอมเมนท์แบบติชมได้ อันนี้จะรับฟัง
แต่ถ้าด่าแรงๆ กะเอาให้เสียเซลฟื อันนี้จะปล่อยผ่านครับ
เราบังคับความคิดคนอื่นไม่ได้ แต่ควบคุมความคิดเราได้
ส่วนตัวจะชอบให้คอมเมนท์ยาวๆ เล่าถึงความรู้สึกที่ได้อ่านตอนนี้ว่าคิดยังไงกับการกระทำของตัวละคร
มันทำให้เราได้รู้ถึงใจคนอ่าน ข้อดี ข้อบกพร่องของเรา เพื่อให้เรากลับไปแก้ไขตัวเราเอง
-
เราไม่ค่อยชอบคอมเมนท์ที่ขู่นักเขียนเลยค่ะ 555555 แบบประเภทที่ว่า' ถ้าเป็นอย่างงี้จะเลิกอ่าน' คือเขาเอาแต่ใจอ่ะ หรือพวกชี้นำ จริงๆนักเขียนทุกคนก็ต้องมีโครงเรื่องอยู่ในหัวคร่าวๆแล้วมั้ย เราล่ะกลัวนักเขียนจะไขว้เขว้ไม่ก็เสียความรู้สึก เราจะชอบเมนท์แบบเกี่ยวกับเนื้อเรื่องแล้วก็ขอบคุณนักเขียนมากกว่า ส่วนติไม่ได้ทำเลยมั้ง คงเพราะเรื่องที่เคยอ่านมา ทุกเรื่องไม่ทำให้รู้สึกเสียดายเวลาอ่านเลย น่าจะด้วยส่วนใหญ่เราจะดูเนื้อเรื่องคร่าวๆก่อนตัดสินใจอ่าน (ทำให้ชอบอ่านแบบที่โพสจนจบแล้ว)(แต่เดี๋ยวนี้ก็เริ่มอ่าน real time บ้างแล้ว ถึงแม้จะกลัวใจนักเขียนว่าจะมาต่อมั้ยก็เถอะ)
-
ต้องบอกว่า ถ้าติเพื่อก่อ หรือชมเพื่อสร้างสรรค์เนี่ย
มันคือ อีก 1 กำลังใจให้คนอ่านเลยนะ ทำให้มีแรงบันดาลใจและการแก้ไขปรับปรุงต่อไป
แต่ในคนที่ เอาแต่ด่านี่ ในทางปฎิบัติที่ดีที่สุด เราควรมองข้ามไปเลยครับ
ไปห้ามก็ไม่ได้ เพราะเดี๋ยวก็อ้างสิทธิความเท่าเทียมขึ้นมาอีก
มันเหมือนเรายืนอยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไร แต่ก็มีคนก็มานินทาเราอะไรเทือกนั้น
แม้แต่พระเองยังโดนตำหนิติเตียนเลย
ไม่มีใครทำอะไรให้ใครพอใจได้ 100 %
ถ้าในหัวของคุณแต่ละคน ยังยึดติดตรรกะ หรือ ความคิดที่ไม่เหมือนกัน อธิบายไปยังไงก็ย่อมไม่เข้าใจกันครับ
ยกตัวอย่างกระทู้ในพันทิพต่างๆ ที่ถกเถียงกันเรื่องคอมเม้นท์ นู้นนี่นั่น อีโก้จัดทั้งนั้นครับ :serius2:
เพราะฉะนั้น การนิ่งและการมองข้ามถือเป็นเรื่องที่ดีที่สุด
ส่วนถ้าใครปฎิบัติดีกับเรา ชื่นชมเรา อันนั้นขอให้ผู้แต่ง
อย่างน้อย ทำนิยายออกมาให้ได้อ่านกันเรื่อยๆ เป็นของตอบแทน
รวมทั้ง คอมเม้นท์ขอบคุณหรือเรื่องเล็กๆฝากถึงผู้ติดตามที่ดี มันจะทำให้ ทั้งสองฝ่าย เข้าหากันได้มากขึ้นครับ
-
เราเป็นแค่นักอ่านยังรู้สึกแย่เวลาเจอคอมเม้นไม่ดีเลยค่ะ ไม่รู้จักกาลเทศะ ได้แต่คิดว่าไม่มีสติตอนคอมเม้นรึยังไงนะ เป็นนักอ่านนะไม่ใช่เจ้าของชีวิต เรียกร้องจนนักเขียนเขาเสียความรู้สึก ไม่ได้ติเพื่อก่อเลยซักนิด แต่ก่อนเราอ่านนิยายเราจะอ้านคอมเม้นด้วย แต่เดี๋ยวนี้เปิดข้ามรัวๆเลยค่ะ
-
เราก้อพยายามให้กำลังใจนักเขียนเวลาลงเรื่องใหม่ๆเหมือนกัน
นึกถึงว่าลงเรื่องลงเรื่อง แต่ไม่มีคนเม้นท์ใจก็คงฝ่ออ่ะ
ยิ่งมือใหม่นี่ พี่พี่น้องๆนี่ตามให้ไปช่วยดันหน่อย
แล้วเวลานักเขียนหาย เราก็ไม่บ่นอ่ะ
เพราะคิดว่าเขาต้องมีอะไรบางอย่างในชีวิตบ้างล่ะ
มีมาให้อ่านฟรี ก็คิดว่าโอเคแล้วล่ะ
แต่บางทีก็ไม่รู้จะเม้นท์อะไร ได้แต่ส่งดอกไม้มั่ง ขอบคุณมั่ง นักเขียนก็อย่าว่ากันนะ