CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: darin ที่ 13-02-2016 14:36:13

หัวข้อ: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 13-02-2016 14:36:13

อ้างถึง

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

หัวข้อ: Re: อีกนานไหม...กว่าจะได้ใจเธอ [Intro-บทที่ 1: ออร่า]
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 13-02-2016 14:44:22

All For You

-Darin-

** ชี้แจง**
เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียนและลงไว้นานแล้ว เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้งพบว่า..
ภาษาวิบัติมาก (555) และเนื้อเรื่องบางจุดอ่านแล้วงงจับใจความไม่ค่อยได้
คนเขียนจึงรีไรท์ใหม่อีกครั้ง เพื่อให้เรื่องนี้ออกมาน่าอ่านยิ่งขึ้น
จึงทำการลบเนื้อหาเดิมและเริ่มลงใหม่อีกครั้งตั้งแต่ตอนแรกที่ท้ายกระทู้
สามารถกดอ่านจากสารบัญได้เลยค่ะ

✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

•.★* สารบัญ *★.•

บทนำ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3578002#msg3578002)

ตอนที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3578026#msg3578026)  ตอนที่ 2 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3580978#msg3580978)  ตอนที่ 3-4 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3589420#msg3589420)

ตอนที่ 5 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3589423#msg3589423)  ตอนที่ 6 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3589931#msg3589931)  ตอนที่ 7-8 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3590463#msg3590463)

ตอนที่ 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3590464#msg3590464)  ตอนที่ 10-11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3591192#msg3591192)  ตอนที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3591872#msg3591872)

ตอนที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3591873#msg3591873)  ตอนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3593078#msg3593078)  ตอนที่ 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3593079#msg3593079)

  ตอนที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3595057#msg3595057)  ตอนที่ 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3595058#msg3595058)  ตอนที่ 18-19 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3595518#msg3595518)

ตอนที่  20-21 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3596102#msg3596102)  ตอนที่  22 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3597095#msg3597095)  ตอนที่  23 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3597096#msg3597096)

ตอนที่  24 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3599342#msg3599342)  ตอนที่  25 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3599343#msg3599343)  ตอนที่  26 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3603154#msg3603154)

ตอนที่  27 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3603158#msg3603158)  ตอนที่  28 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3605688#msg3605688)  ตอนที่  29 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3605690#msg3605690)

ตอนที่  30 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3606953#msg3606953)  ตอนที่  31 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3606954#msg3606954)  ตอนที่  32 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3608594#msg3608594)

ตอนที่  33 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3608595#msg3608595)  ตอนที่  34-35 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3610801#msg3610801)  ตอนที่  36 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3610802#msg3610802)

ตอนที่  37 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3612072#msg3612072)  ตอนที่  38 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3612074#msg3612074)  ตอนที่  39-40 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3612599#msg3612599)

ตอนที่  41 [End] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3612601#msg3612601)

✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

นิยายของดาริน

เรื่องยาว

*✿ ｡Someone LOVES You ｡✿*  [End] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54516.0)

  :::♥• มหารัก •♥:::   [End] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=53450.0)

｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡ [End] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=53637.0)

♥ คุณรองประธานกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥ [End] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52499.0)

♥All For You ♥ [End] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51939.msg3306877#msg3306877)

เรื่องสั้น

My Friend The Series ♥ [เรื่องสั้นจบในตอน] (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52187.msg3319041#msg3319041)

................................................................................................

หัวข้อ: Re: อีกนานไหม...กว่าจะได้ใจเธอ [Intro-บทที่ 1: ออร่า]
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 13-02-2016 14:56:21

มาอ่านพี่คิน น้องปี ฟินเวอร์ เนื้อเรื่องน่ารักดีค่ะ

หัวข้อ: Re: อีกนานไหม...กว่าจะได้ใจพี่ [Intro-บทที่ 1: ออร่า]
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-02-2016 16:03:48

ตายแล้วน้องปี เอ๋อนี้ได้เรื่องดีนะ

หัวข้อ: Re: อีกนานไหม...กว่าจะได้ใจพี่ [Intro-บทที่ 1: ออร่า]
เริ่มหัวข้อโดย: darinsaya ที่ 13-02-2016 16:41:27

 :o8: :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม...กว่าจะได้ใจพี่ [Intro-บทที่ 1: ออร่า]
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 14-02-2016 10:37:45

น่ารักดี น่าอ่านครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: ouioui ที่ 14-02-2016 14:32:49

 :pig4: รออ่านนะคะห้ามดอง555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 14-02-2016 15:35:53

ไกล้เข้าไปอีกนิดแล้วนะปี
แต่ปากปีนี่น่าเลียจริงๆน่ะแหล่ะ 555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: mmello07 ที่ 14-02-2016 17:19:25

ตอนนี้เป็นน้องไปก่อนละกันเนอะน้องปี :o12:
รอนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 14-02-2016 17:55:52

น้องปีนี้ก็น่ารักน่าหยิกขี้อ้อนนะเรานะ... พี่คินหลงแย่เลย  :z2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 14-02-2016 18:27:51

ขั้นแรกของการเป็นเมียพี่คินคือเป็นน้องเป็นนุ่งสินะ สู้เค้านะเอ๋อน้อยยยย เอ๋อได้ใจ ปากได้ใจจริมๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 14-02-2016 21:06:35

 พี่คินน้องขออะไรต้องให้น่ะรู้ไหม อิอิ
แอบชอบบุคคลิกพี่ธีร์ด้วยอ่ะ กัดน้องปีตลอด อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 15-02-2016 00:12:23

พี่คินก็มึนเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 15-02-2016 00:58:24

เหมือนพี่คินน่าจะรู้แต่พยายามรักษาน้ำใจอยู่ป่าว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 15-02-2016 01:42:04

อร๊ายยย อีพี่คินทำน้องปีเสียใจนะรู้ไหม เฮ้ออออ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 2] 14/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 15-02-2016 14:32:03

โธ่ น้องปี พี่นี่แอบปวดหนึบๆ ในใจแทน ตอนนี้เป็นแค่น้องแต่ตอนไปไม่แน่นะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 15-02-2016 17:14:20

พี่คินต้องคิดอะไรกับปีแน่ๆ ส่วนแพรวนี้คงรู้บางอย่างด้วยแหละ ไม่อย่างนั้นนางคงไม่พูดให้ปีจับไอ้พี่ธามหรอก....อยากอ่านต่อแล้วเขาไปนอนคอนโดเดียวกัน :ling1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 15-02-2016 17:17:57

ปากพี่คินนี่มันนะ ฮืออออออ เอ๋อจนได้ค้างคอนโด เทพมากๆ 5555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 15-02-2016 17:35:21

กลัวพี่ไม่คิดอะไรจริงๆนี่แหละ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 15-02-2016 17:44:19

หืม แพรวที่ยังไง เจอหน้าปีแค่ครั้งแรกจะให้ปีคู่กับธามซักแล้ว หรือนั่นจะคือเซ้นส์ของผู้หญิงกันแน่

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 15-02-2016 19:31:45

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 15-02-2016 20:59:07

เอ๋อน่ารัก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: lovenadd ที่ 15-02-2016 21:02:20

ทีมปีครับ  มาช่วยลุ้น

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 15-02-2016 23:20:25

ไม่มีหวังแม้แต่น้อยเลยนะครับ ปี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 16-02-2016 02:51:12

ไม่เป็นไรหรอกตัวเล็ก
ตอนนี้ก็เป็นน้องไปก่อน
ให้พี่คินซึมซับความเอ๋อไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวก็ขาดไม่ได้เองนั่นแหล่ะเนอะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: Malimaru ที่ 16-02-2016 12:44:28

รอติดตามค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: imfckwn ที่ 16-02-2016 14:11:35

ตอนนี้แค่คิดก็ทำไม่ลง อีกหน่อย ขาดไม่ได้นะเออ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 3-4] 15/02/16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 16-02-2016 16:59:55

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 5] 16/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 16-02-2016 17:42:10

นี่คิดแค่น้องจริงหรอ
ถ้าเปนแฟนสงสัยบังคับทุกอย่างแน่ๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 5] 16/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 16-02-2016 18:38:32

อั้ยยะ. มีให้กระเป๋าตังค์ด้วยยย อิจมากๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 5] 16/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 16-02-2016 18:48:16

 :L2: :pig4:

 :sad11: สุขปนเศร้า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 5] 16/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 16-02-2016 19:17:17

ตัวโตอ่า ถ้านี่แค่น้อง ถ้าเป็นแฟนจะขนาดไหนกันนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 5] 16/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: imfckwn ที่ 16-02-2016 19:30:11

ต้องมีคิดอะไรบ้างละว้า ลุ้นๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 5] 16/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: mmello07 ที่ 16-02-2016 20:04:35

รอวันที่พี่คินมองตัวเล็กแบบไม่ใช่แค่น้องชายนะ :mew4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 5] 16/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 17-02-2016 15:26:10

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 17-02-2016 16:14:03

ยาวสะใจมากกกกกกกก พี่คิน เริ่มรู้ตัวนิดหน่อยแล้วใช่มะะะะะะ ปีน่ารัก ชัดมากด้วย อีกคู่นี่ธามมีน หรือนายธีร์คะ 55555555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 17-02-2016 16:53:11

 :L2: :pig4:

ปลื้มกับความขยันของคุณนักเขียนนนนนนนนน (จุ๊บบบบบ)
พี่คินก็ยัง งง  อยู่ เฮ้ออออออ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 17-02-2016 17:16:08

อีกไม่นานหรอกความลับแตกแน่ๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: imfckwn ที่ 17-02-2016 19:32:00

หว่าวๆๆ ใกล้แล่วๆๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 17-02-2016 20:02:52

อร๊ายยย อีพี่คินเริ่มหลงเสน่ห์น้องปีแล้ว อิอิ อีกคู่นี้พี่ธามกับมีนรึป่าวนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 17-02-2016 20:17:10

เรื่องน่ารักดีค่ะ

เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้า :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: rodbenzser ที่ 17-02-2016 20:22:31

มาต่อทุกวันเถอะน๊าาาาา ได้โปรดดดดดดดดดดดดด  :mew3:  :mew1:  :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 17-02-2016 22:53:28

อยากลองให้ปี ถอยออกมาจัง คินจะเป็นยังไง อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 18-02-2016 01:45:18

พี่คินค่ะ พี่เริ่มเห็นความน่ารักของน้องแล้วใช่มั้ยค่ะ พี่รีบๆ รู้ใจตัวเองได้แล้วนะคะว่าเริ่มสนใจน้องน่ะก่อนที่จะมีใครมาแย่งไปนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 18-02-2016 09:43:04

เขาจูบกันแล้วอ่ะ
ว่าแต่พี่ธามกับมีน
จะมาบรรจบกันไงหว่า
หรือจะไม่ใช่คู่นี้ แต่เราว่าชัวร์

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 18-02-2016 09:56:03

ฟินมากเลยพี่คิน ...หอมแก้มปีแล้วเหรอ พี่คินพัฒนาเร็วนะ..ไม่นานนี้พี่คินคงได้เปลี่ยนใจจากที่ไม่เคยคิดว่าจะชอบผู้ชายซินะแต่ก็แพ้ความน่ารักของน้องปี...ปี สู้ๆ  :mc4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 18-02-2016 11:06:56

ชอบตอนนี้อ่ะ มาอ่านซ้ำหลายรอบละ ฮ่าๆๆๆ  :hao3:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 6] 17/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 18-02-2016 14:35:31

เข้าใจอารมณ์น้องปีเลยครับ เพราะเราเองก็เคยเป็นแบบนั้น อาการที่ต้องฝืนยิ้ม ฝืนร่าเริง ฝืนทุกอย่างเมื่ออยู่กับเขา ทั้งที่รักเขามากมาย แต่ทำได้แค่ยืนมอง อยู่ติดกัน แต่เหมือนมันไกลมากมาย เอื้อมไม่ถึง

น้องปีสู้ๆ นะครับ พี่เป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part-มีน1-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 18-02-2016 15:56:30

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: imfckwn ที่ 18-02-2016 16:11:36

แววคนได้กันมาแต่ไกล 55555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 18-02-2016 16:54:21

มีนกับพี่ธาม นี้จะตีกันตายก่อนได้กันไหมอะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 18-02-2016 16:54:59

 :hao3: ไม่ช้าไม่เร็ว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 18-02-2016 17:39:27

คู่นี้แรงดีชอบ ชอบ ไม่หวานกำลังดี  :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
แต่รอพี่คินกับปีนะ   :z2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 18-02-2016 17:58:39

 :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 18-02-2016 18:16:49

คู่นี้จะลงเอยกันก่อนละมั้ง 55

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 18-02-2016 18:49:25

ได้กันแบบไม่ต้องสืบเลยอ่ะคู่นี้ มาแนวคู่กัด 55555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: zeroj ที่ 18-02-2016 19:31:14

ชอบคู่ ธามกับมีนจังเลย    :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-02-2016 21:52:42

ทีมน้องเอ๋อค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: idoloveyou555 ที่ 18-02-2016 22:02:27

ทีมปี  :3123: :z2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [part -มีน-] 18/02/16 -P.2
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 19-02-2016 15:28:16

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: imfckwn ที่ 19-02-2016 15:42:47

อีกนิด.. อีกนิดได้รักกันแน่ละ

รักคนแต่งเรื่องนี้จริงๆ มาไว ชอบบบ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 19-02-2016 15:52:15

โห...พี่คินอ่อยแต่กั๊กอ่ะ
ขอให้พี่ธามมายั่วให้หึงจนเก็กหลุดเถอะ หุหุ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 19-02-2016 16:49:40

พี่คินชัดขนาดนี้ละ ถ้ายังไม่รู้ตัวเองไม่บื้อมากก็ซึนมาก แต่ขี้อ๊อยขี้อ่อย  :impress2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 19-02-2016 16:53:36

โอ๊ยยยย. แค่นี้ก็ฟินแระ ไม่อยากนึกฉากสวีทหวานหรือตอนได้กัน   :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-02-2016 19:05:49

ไม่นานหรอกเดี๋ยวก็ความแตก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: rodbenzser ที่ 19-02-2016 19:16:45

แอร้ยย  :mew1:  :hao7:  :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: kutelittlepoly ที่ 19-02-2016 20:25:39

ค่อยๆรักกันเบาๆ

คุณนักเขียนมีวินัย ในการอัพมาก ขอบคุณนะคะ :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 19-02-2016 20:51:22

พี่คินแน่ใจนะว่าที่ทำอยู่นี้ไม่รู้ตัวเลยนะ o18
น้องปีน่ารักตลอดแถมโดนพี่คินอ่อยแบบเนียนอีก
ชอบเรื่องนี้มาลงเร็วอ่านจุใจดีเหมือนกัน :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 20-02-2016 11:18:37

พี่คินการกระทำเหมือนจะชัดเจนนะ แต่มันก็เหมือนหยอกเล่นแบบพี่น้องที่สนิทกันมากและถึงตัว
หวังว่าจะชัดเจนทั้งการกระทำและคำพูดมากกว่านี้นะคะพี่คิน น้องปีของเราจะได้ไม่คิดไปเอง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 20-02-2016 15:11:50

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 20-02-2016 15:41:38

สับสนสุดๆ เลยสินะ พี่คิน อย่าสับสนนานเดี๋ยวเจอใครคาบไปกินเน้อ ถ้าเป็นพี่ธามไม่ต้องห่วงหรอก เค้ามีน้องมีนอยู่ละ 5555555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 20-02-2016 15:50:37

รู้ใจตัวเองเร็วๆ  นะจ๊ะพี่ปี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 20-02-2016 16:10:22

เอาค่ะพี่คิณ เรื่องแบบนี้มันต้องใช้เวลาในการคิดทบทวนความรู้สึกของตัวเองให้แน่ใจเสียก่อน
ไว้ให้แน่ใจเมื่อไหร่ค่อยบอกน้องปีก็ได้ค่ะ ดีกว่าไม่แน่แล้วคบๆ ไปแล้วต้องเลิกมันจะทำให้อีกคนเสียใจหนักมากแน่ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 20-02-2016 16:37:21

รู้ใจตัวเองสักทีเถอะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 20-02-2016 17:21:11

 :hao7: :hao7: :hao7: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 7] 19/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 20-02-2016 17:21:44

เมื่อไหร่พี่คินจะรู้ใจตัวเองเนี๊ยะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 20-02-2016 18:10:05

 :L2: :pig4:

รักความขยันของคุณนักเขียน
พี่คิน นี่ขนาดยัง งง นะ พี่เลิกงง พวกเราคงต้องเตรียมสำรองเลือด  :pighaun:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: imfckwn ที่ 20-02-2016 21:08:38

ถามต้องตอบนะปี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 20-02-2016 22:43:43

ถ้าคิน ยังอึน อยากให้ปีถอยนะ เพราะคินก็มีแฟรเป็นแพรว เพราะคินทำแบบนี้กับปี แต่ไม่รู้ใจตัวเอง คนที่ได้แต่รอแบบปี ก็เจ็บนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 21-02-2016 03:13:04

ตามมาอ่านเรื่องนี้ด้วยคน  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 21-02-2016 08:01:18

เอ๊ะการที่น้องปีจุ๊บแก้มนั้นก็คือคำตอบแล้วนะ...พี่คินนี้ช้าตลอดๆ  ไอ้พี่ธามจีบน้องมีนนั้นแหละดีแล้วเหมาะดี :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 21-02-2016 11:55:58

เข้ามาตามค่า
อีกไม่นานอิพี่คินคงรู้ใจตัวเอง :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+ตอนที่ 8] 20/02/16 -P.3
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 21-02-2016 15:12:49

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 21-02-2016 15:45:32

 :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 21-02-2016 16:05:48

แค่นิ้วแตะปาก ดาเมจอิชั้นรุนแรงมากค่ะ
เขินนนนนนนน  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 21-02-2016 16:45:05

อื้อหืออ ชัดขึ้นทุกวัน ฮ่าๆ รอพี่คินเสร็จน้องปี  :katai3:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 21-02-2016 17:42:32

รอตอนต่อไปนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 21-02-2016 18:17:43

กลังพี่ธามจีบน้องปีนะซิพี่คินถึงได้ยกเลิกไม่ไป ....รีบเข้านะพี่คิน..รีบรู้ใจตัวเองเร็วๆละเพราะว่าน้องปีเขาน่ารัก  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 21-02-2016 22:30:35

 :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 21-02-2016 23:05:49

โอ๊ยยยยยยย เขินนนนนนน แทนน้องปีจริงๆ แบบฟินมากกกกก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 22-02-2016 12:52:53

ชัดเจนเลยพี่คิน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: idoloveyou555 ที่ 22-02-2016 13:29:47

อูยยย ฟินนน :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 9] 21/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 22-02-2016 15:02:35

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 22-02-2016 15:29:45

ฟินมากน้องมีนบอกความในใจกับพี่ธาม ไม่ยากนึกถึงหน้าพี่ธามเลยควเหวอนะ น้องเล่นปากกะใจไม่ตรงกันขนาดนี้ ดูท่าคู้ถ้ามีลูกคงจะดก ตีกันตลอด :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 22-02-2016 15:36:12

คุณแม่มีน ดูแลดีเหลือเกิน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 22-02-2016 15:50:40

น้องมีนน่ารักมาก  เชียร์มีน+ธามนะจ๊ะ 
มีนแม่ศรีเรือนมากจ๊ะเธอ   อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 22-02-2016 16:01:34

 :z2:  แอบปันใจมาให้คู่รอง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 22-02-2016 16:25:25

หนูมีนยอดคุณแม่ ครอบครัวพี่ธามก็ไฟเขียวหมดละนะ 5555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 22-02-2016 17:25:52

มีนเป็นเพื่อนที่ดีมาก...
พี่ธามเริ่มประทับใจน้องมีนแล้วล่ะสิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 22-02-2016 17:45:02

บางทีก็อยากให้มันถึงจุดที่พีคสุดๆเหมือนกัน จะได้รู้สักทีว่าพี่คินเค้าคิดยังงัย ไม่ใช่ทำเหมือนมีใจแต่พอเจอเรื่องกดดันมากๆก็ทิ้งน้องมันซะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 22-02-2016 18:17:27

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 22-02-2016 19:58:10

น้องมีนสุดยอดคุณเพื่อนมากค่ะ รู้ใจและเข้าใจเพื่อนมากกกกกกก และจะมีเพื่อนคนไหนบ้างที่จะเข้าใจมันแบบนี้บ้างเนี่ย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 22-02-2016 23:16:29

คู่ธามกะมีนนี่น่ารักนะครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 23-02-2016 01:14:19

หนูมีนว่าทีลูกสะใภ้ ขุ่นแม่รักขุ่นแม่หลงเชียว
คู่นี้เค้าเริ่มจะสงบศึกกันและ ลุ้นค่ะ
 :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Youi_chin ที่ 23-02-2016 02:09:27

 :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 10] 22/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 23-02-2016 14:33:13

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 23-02-2016 15:39:04

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 23-02-2016 16:10:25

เฮ้อ  กว่าจะได้ความรักนะ  อีพี่คินลีลามากมาย
อยากจะเชียร์พี่ธามแทนเลยนะเนี่ย  อิอิ
แต่น้องมีนต้องคู่กับพี่ธาม  เชิยร์คู่นี้แล้วกันนะ  รำคาญอีพีคินลีลามากเหลือเกิน  55555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 23-02-2016 16:41:15

พี่คิณแม่งลีลาอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 23-02-2016 17:28:22

หมั่นไส้อิพี่คิน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: mmello07 ที่ 23-02-2016 18:22:13

ซักทีนะพี่คิน เกือบด่าไปละ :เฮ้อ:
อยากได้พี่ธามมมมม :hao7:
ขอบคุณนะคะมาแบบจุใจมากไม่ปล่อยให้ค้าง
แล้วก็มาอัพสม่ำเสมอทุกวันเลย
เอาใจเราไปเลยค่ะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 23-02-2016 18:22:41

ลีลาเยอะจริง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 23-02-2016 20:08:52

เกือบไปแล้วพี่คิน ทำปีเสียน้ำตา
ทดสอบใจแบบนี้ไม่ไหว
ส่วนมีนเป็นเพื่อนที่ดีมากๆ อีกไม่นานพี่ธาม
จะเห็นความน่ารักของมีน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 23-02-2016 22:12:58

 :L2: :pig4:

พี่คิน หรือ ฉายาใหม่ "ลีลา"
เราชอบปี ขนาดที่เสียใจ ก็ยังมีสติที่จะฟัง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 23-02-2016 23:03:31

ในที่สุดพี่คินก็เข้าใจตัวเอง
นี่ถ้าไม่ได้พี่ธาม อดค่ะ
ลุ้นคู่รองต่อเลยนะ เหมือนจะดีวันดีคืน อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 23-02-2016 23:07:39

กว่าจะรู้ได้นะพี่คิน

นัวปีก็โคตรแรดอ่าาา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: imvodka ที่ 23-02-2016 23:18:29

 :hao3: ขอบคุณคนเขียนนะคะที่ไม่ทำให้ค้างคาใจ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 23-02-2016 23:18:46

แฮปปี้ไปคู่นึงและ รอเชียร์ธามกะมีนนะคะ
 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 11] 23/02/16 -P.4
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 24-02-2016 14:45:42

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 12] 24/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Billie ที่ 24-02-2016 15:16:56

 :L2: :pig4:

รักคุณนักเขียนนนนน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 12] 24/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 24-02-2016 15:21:31

รอตอนต่อไปนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 12] 24/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 24-02-2016 15:35:50

ธามเล่นกับความรู้สึกมีน ระวังจะเข้าตัวนะ รออ่ทนตอนธามเจ็บ บ้างอะ ขอนะคนแต่ง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 12] 24/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 24-02-2016 16:03:50

ชอบคนอย่างมีนจัง เวลาจริงจังก็มีความเป็นผู้ใหญ่ เวลาเล่นๆก็กวนทีนใช่ย่อย ชอบช่วยเหลือคนอื่น มีความเป็นแม่บ้านแม่เรือน แอร๊ยยยย ศรีลูกสะใภ้บ้านพี่ธามชัดๆ
เอฟซี ธามมีนค่า  :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 12] 24/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 24-02-2016 16:09:25

เปิดตัวแล้วไปไวอย่างที่น้องมีนว่าจริงๆ
นี่ลุ้นมีนต่อค่ะว่าจะแกล้งกันได้แค่ไหน
พี่ธามนี่ร้ายกาจนะคะมีเตี๋ยมกับเพื่อนด้วย 555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 12] 24/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 24-02-2016 23:56:44

ลุ้นคู่มีน จะคลิกกันยังไง??

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 12] 24/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 25-02-2016 05:32:48

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 12] 24/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 25-02-2016 15:28:46

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 13] 25/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 25-02-2016 16:21:37

มีนแร็งส์  รักเพื่อนจริงๆ จิ๋วแต่แจ๋ว
พี่คินกับปีผ่านไปอีกหนึ่งบททดสอบแล้ว(คู่ควงเก่า)

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 13] 25/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 25-02-2016 16:27:03

อยากอ่าน มีน ธาม ว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 13] 25/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 25-02-2016 17:03:04

คุณแม่มีนน่าจะตบเพิ่มอีกสักทีสองที

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 13] 25/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 25-02-2016 18:06:08

จริงๆอยากให้มีนเพิ่มอีกซักสองสามฉาด
สมน้ำหน้าชะนี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 13] 25/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 25-02-2016 22:37:39

 :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 13] 25/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 25-02-2016 23:12:26

เป็นผม ตบไม่เลี้ยง

หมั่นไส้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 13] 25/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 26-02-2016 01:53:13

มีนชนะเลิศคระ. ตบคืนได้ดีมากๆ. อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 13] 25/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: Youi_chin ที่ 26-02-2016 03:38:21

 :กอด1: :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 13] 25/02/16 -P.5
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 26-02-2016 15:50:00

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 26-02-2016 16:36:45

สนุก อยากอ่านอีกกกก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 26-02-2016 16:48:29

หลงเสน่ห์คุณแม่เข้าไปเต็มเปา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 26-02-2016 17:14:47

กรี๊ดดดด น่ารักกกก ธาม-มีน อยากอ่านคู่นี้อีก เมื่อไรเค้าจะลงเอยกัน อ๊ายยยย  :-[
ชอบนิสัยมีน อ่ะ เอาพี่ธามให้อยู่หมัดเลยนะะะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Alice111 ที่ 26-02-2016 17:20:53

ชอบคู่พี่ธามกับน้องมีนแล้วซิ ... พี่คินช้าไม่ทันพี่ธามแล้ว :hao6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 26-02-2016 17:57:19

นับวันยิ่งชอบคู่นี้
เอาอีกๆ
 :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 26-02-2016 18:01:03

พี่ธามระวังจะหลงมีนไม่รู้ตัว
แกล้งไปแกล้งมา คงได้เป็นแฟนกันจริงๆ
มีนแม่บ้านแม่เรือนสุดๆ ขุ่นแม่ของเพื่อนๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 26-02-2016 20:39:57

มีนเนี่ยขุ่นแม่จริงๆ o13 ชอบบบบบ  :katai2-1:
ปีกับพี่คินลงเอยกันแล้ว นึกว่าจะมีมาม่ามากกว่านี้ซะอีก แต่ดีแล้วค่ะแบบนี้  :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 26-02-2016 21:09:58

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด  ชอบๆๆ
ธามกะมีน  มาบ่อยๆ  นะจ๊ะ  ปะฉะดะกันสนุกมาก  อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 26-02-2016 21:24:02

ของดีแบบมีนนี่หาไม่ได้ง่ายๆนะพี่ธามอย่าปล่อยให้หลุดมือไปล่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 27-02-2016 01:24:02

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 27-02-2016 10:54:48

คู่มีน ธามนี่น่ารักอ่า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 27-02-2016 15:22:57

สนุกจัง ชอบๆ มาต่ออีกนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part-มีน+ธาม] 26/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 27-02-2016 16:05:34

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 27-02-2016 16:33:14

อ้ายยย พี่คินคิดจะทำอะไรค้าา   :hao6:
หมั่นใส้ยัยแอ้บแบ้วมากกก  :z6:
เข้ามารอนิยายทุกวันเลยค่ะ #กดF5รัวๆ
รอคุ่ธามมีนนะค้าาา หลงนายเอกแซ่บๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 27-02-2016 17:51:49

สั้นๆ หมั่นใส้ยัยชมพูว่ะ ปีตอกกลับให้หน้าหงายไปเลยไม่ต้องสนว่าเป็นผญ.หรอก
ถ้ามันจะแรดเข้าหาผช. ซักขนาดนี้ ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขามีแฟนแล้วน่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 27-02-2016 18:47:58

พี่คินเริ่ดมากค่ะ o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 27-02-2016 19:23:20

ปีก็สู้คนนะคะ  มาแบบแบ้ว ปีก็แบ้วสู้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 27-02-2016 19:41:37

อีนังชมพู. ชะนีแอ๊บเเบ๊ว ต้องโดน  :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 27-02-2016 19:51:36

เคยเจอคนแบบนี้ค่ะ เราแขวะมันกลางที่สาธารณะเลย พูดไม่รู้เรื่อง จะเอาๆดัดจริตจริงๆ *ซอรี่ค่ะอินมากเคยเจอกับตัว55555*

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 27-02-2016 20:13:51

เหยยยย นังชะนีแอ๊บแบ๊ว นางช่างกล้า
ตอนหน้าขออันเชิญแม่มีนลงสังเวียนเลยค่ะ
 :z6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 27-02-2016 20:19:13

 :L1:   สู้ๆจ้า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 27-02-2016 20:32:46

สนุกจังเลยคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 27-02-2016 22:46:24

เป็นชะนีชมพูที่เปิดตัวแรงอ่อยแรง และภาวนาให้โดนกลับไปแรงๆเลยล่ะกัน

คือ นิสัยแบบปั้นมาให้โดนรุมตบมากๆอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 28-02-2016 11:17:56

ออกตัวแรงมาก น้องชะนี

ยังไงพี่คินก็รักปี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 14] 27/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 28-02-2016 15:14:15

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 28-02-2016 15:36:14

 :z6:  :z6:  :z6:  :z6:  :z6: ลอบกัดมากระทืบกลับค่ะไม่โกง  :hao3:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 28-02-2016 15:48:02

ขุ่นแม่มีนเจ็บตัว เดี๋ยวพี่ธามจัดการให้
พี่ธามอบอุ่นเวอร์เลยตอนนี้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 28-02-2016 15:57:22

สงสารมีนอะ  :m15: :m15: :m15:  อีกาย  :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 28-02-2016 16:07:39

ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าไอ้กายตายหยั่งเขียดโดนทับแหงมๆ เราว่าอีพี่แพรวต้องมีส่วนร่วมด้วยแน่ๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 28-02-2016 16:50:10

 :กอด1: :L2: :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 28-02-2016 17:07:02

ธาม กะ มีน น่าร๊ากกกก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 28-02-2016 18:33:28

เดี๋ยวมึงโดนไอ้กาย!!!!

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 28-02-2016 18:46:52

สงสารแม่มีนง่ะ ตัวนิดเดียวโดนทั้งตี ทั้งต่อย :hao5:
หายไวๆน้า แม่มีนยังต้องมาลงสังเวียนตบชะนีให้ปีอีก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 28-02-2016 23:18:52

เลวจริงๆ. เอาให้ตายไปเลยนะครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 28/02/16 -P.6
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 29-02-2016 15:29:56

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 29-02-2016 15:45:36

สมน้ำหน้ากาย โดนพี่ธามจัดหนักไม่พอเจอน้องปีเข้าไปซ้ำอีก  :z2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 29-02-2016 15:53:31

เห็นด้วยเลย ว่าให้มีนดูรูปแล้วอย่าลืมลบเด็ดขาด

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 29-02-2016 16:10:35

อยากเห็นอีแพรวด้วย ขอนะ อิอิ อยากให้ไอ้กายโดนอีกอะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 29-02-2016 16:43:57

น่าจะเล่นแพรวด้วยนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 29-02-2016 17:57:11

สมแล้วที่โดน ลอบกัดเขาก็ต้องนึกถึงตอนโดนเอาคืนด้วยนะกายว่ามันต้องเจ็บกว่าหลายเท่านะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 29-02-2016 18:09:26

ปี เวลาโกรธแรงเยอะนะ พี่คินระวังตัวไว้ให้ดี
กายเจอกับตัวเองแล้วเป็นไง  หาเรื่องโดนทีน ทำตัวเองแท้ๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 29-02-2016 20:00:30

สมน้ำหน้าหมากาย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 29-02-2016 20:02:37

พี่ธามแกแมนที่สุด  กรี๊ดดดดดดดดดดดดพี่ธามแทนน้องมีนค่ะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 29-02-2016 20:22:47

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 29-02-2016 21:01:16

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Malimaru ที่ 29-02-2016 23:05:14

อาห์... พี่ธามช่างเด็ดขาดดีเหลือใจ
จนแม่ป้าอยากกอดพ่อธามเพื่อให้กำลังใจเหลือเกิน (เดี๋ยว!)
รอติดตามตอนต่อไปค่ะ ^ ^  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 29-02-2016 23:08:09

สมน้ำหน้ามัน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 01-03-2016 01:19:32

อย่กตบอีแพรว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 15] 29/02/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 01-03-2016 15:07:33

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 01-03-2016 16:17:09

ถึงคราวคุณแม่มีความรัก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 01-03-2016 17:02:16

เป็นงัยล่ะอิพี่ธาม ถ้าบอกไปแต่แรกว่าเลิกจีบปีไปแล้วก็ไม่ต้องมานั่งนอยด์แบบนี้หรอก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 01-03-2016 17:25:11

ประชุมลับหลังคุณแม่ 5555+
 :laugh:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 01-03-2016 18:25:17

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 01-03-2016 20:18:32

หลบขุ่นแม่ดีๆนะลูก ปีอย่าลืมแฟนสุดหล่อนะ
เดี๋ยวเป็นเรื่อง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 01-03-2016 20:51:36

มีนกับปีช่างเป็นเพื่อนที่รักกันเสียจริง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 01-03-2016 22:30:37

มีนคงชอบ ธามแล้ว แต่ธามละ ขอบหรือยัง อยากให้มีน เฉยชา กับธามเยอะๆ เพราะธามเคยบอกว่า ยังไงก็ไม่ชอบมีน นิ อยากให้ธามตามตื้อมีน แล้วมีนไม่เล่นด้วย ดูสิจะทำยังไง กลืนน้ำลายตัวเอง เชอะๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 01-03-2016 23:37:26

มีนชอบธามแล้วแหละ. แล้วธามล่ะ ชอบมีนป่าว??

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 02-03-2016 01:58:23

เง้ออ รู้ใจตัวเองซักที
พี่ธามนี่ก็ยังไง ไมายอมบอกว่าเลิกจีบปีแล้ว เดี๋ยวให้มีนเอาคืนให้เข็ดเลย 555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 02-03-2016 02:23:42

ทั้งน้องมีน ทั้งพี่ธาม ยังไงดีครับ บอกความรู้สึก ความในใจกันเสียทีนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part มีน+ธาม] 01/03/16 -P.7
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 02-03-2016 14:51:19

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 02-03-2016 15:06:58

โอ้โห้ น้องปีของเราก็ร้ายใช่เล่นนี่ ยังงี้พี่คินก็หมดห่วงได้แล้ว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 02-03-2016 15:07:31

ปีร้ายยยย
ชอบอ่ะ คริคริ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 02-03-2016 15:14:03

ต้องยกนิ้วให้น้องปี เริ่ดมากลูก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 02-03-2016 15:17:02

ตลกดี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 02-03-2016 15:37:56

กู๊ดจ๊อบบบบบบบ

แต่ชะนีค่ะ มุกที่นางใช้นี่แม่งโคตรน้ำเน่าเลยอ่ะ ผุ้ชายคนไหนยังเชื่อนี่เรียกว่าควายยังสงสารควายอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 02-03-2016 15:53:33

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 02-03-2016 20:51:35

รอตอนต่อไปนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 02-03-2016 20:58:53

มาแบบสั้นๆ  :z3:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 02-03-2016 23:07:23

เอ่อมมม. น้องปีร้ายดี ชอบๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 02-03-2016 23:41:57

ร้ายกาจ
ชอบโหมดนี้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 03-03-2016 07:14:44

ต้องฉลาดๆแบบนี้สิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: yin ที่ 03-03-2016 09:40:01

อ่านแล้วละมุนมาก เหมือนวิฟครีมหวานๆนุ่มๆอ่ะ ฟิน ตีขาไปมาด้วย 555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 16] 02/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 03-03-2016 14:20:18

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 03-03-2016 14:40:41

เสร็จพี่คินจนได้เพราะยั่วเอง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 03-03-2016 15:36:29

Morning kiss ครับคุณภรรยา”
อร๊ายยยยยย สมใจแล้วใช่ไหมน้องปี
 :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 03-03-2016 16:18:54

 :haun4: :haun4: :haun4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 03-03-2016 16:23:05

ภรรยา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 03-03-2016 16:24:00

“Morning kiss ครับคุณภรรยา”

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย เขิน
 :-[

รอพี่ธามแม่มีนค่า คนเขียนสู้ๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 03-03-2016 17:03:21

เขาสองคนได้กันแล้วจร้า  :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 03-03-2016 19:28:00

หวานเว่อร์  หวานที่สุด  น่ารักมาก  อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Peung002 ที่ 03-03-2016 21:45:00

อยากจะบอกว่าเสียใจจริงๆค่ะ  :o12:
เสียใจที่กว่าจะมาอ่านเรื่องนี้ก็ปาไปตอนที่ 17 แล้ว เพราะเรื่องนี้น่ารักมากกกก อยากพิมพ์ ก.ไก่ สักสิบล้านตัว
ตัวละครน่ารักทุกตัวเลย ทั้งน้องปี ทั้งคุณแม่มีน หลงรักเรื่องนี้ไปซะแล้วค่ะ

ขอสมัครเป็น FC เรื่องนี้เลยแล้วกันนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 03-03-2016 22:05:46

อ้ากกกก หวานมาก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: Wtftt ที่ 04-03-2016 00:10:41

5555555 น่ารักๆๆ สนุกๆ ชอบพี่คินพี่ธามปีมีน ทุกคนเลย ฮือ สนุก รอมาต่อๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 04-03-2016 00:40:51

แฟนไม่ต้องเป็นแล้ว ข้ามขั้นไปเป็นเมียเลยแล้วกัน :z1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 04-03-2016 01:22:18

ฟินมากมาย ฮ่าๆ ในทีสุดน้องปีก็จัดการยั่วพี่คิณจนสำเร็จ สมใจจริงๆ เลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 04-03-2016 03:36:12

งื้ออออ ดีใจกับปีที่สมหวัง
ตอนนี่รักกันหวานชื่นเชียว
รอลุ้นคู่มีนธามค่า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 04-03-2016 13:46:47

ในที่สุดดดดด ! ปีคะทั้งได้ทั้งโดนสมใจแล้วโน๊ะ คิคิ  :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 17] 03/03/16 -P.8
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 04-03-2016 14:39:42

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 04-03-2016 15:01:50

มีนนนนนนนน ชักเห็นใจพี่ธาม

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 04-03-2016 15:13:38

โอ้ยย ไม่รุ้จะสงสาร หรือ ขำ หรือ สมน้ำหน้าพี่ธามดีค่ะ 55555+ :hao7:
ทำตัวเองเน้ออ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 04-03-2016 15:17:10

โธ่ มีนพี่ธามเขาพูดจริงนะเชื่อสิ พี่ธามในเมื่อมีนไม่เชื่อพี่ก็รุกให้หนักๆไปเลยจะได้เชื่อซะทีว่าชอบจริงๆ ไม่ติงนังนะเออ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 04-03-2016 15:19:19

สงสารธาม 5555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 04-03-2016 15:21:32

โอ๊ยยยย ขุ่นแม่มีน ทีเรื่องของตัวเองนะ  :katai1:
สงสารอิพี่ธามจริงๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: kokoro ที่ 04-03-2016 15:38:04

สงสารพี่ธาม คนนี้ท่าทางจะดื้อ คิดเองเออเองด้วย ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 04-03-2016 15:56:41

ไงล่ะพี่ธามแกล้งหยอกน้องไว้เยอะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 04-03-2016 16:32:17

สมน้ำหน้า อยากทำมาเล่นๆดีนัก อย่าเพิ่งให้สมหวังนะ หมั่นไส้ธาม อยากให้มีคนจีบมีนด้วย จะได้สนุก ดูสิธามจะทำไง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 04-03-2016 18:47:16

น้องมีน มโนไปไกลเลยนะคระ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 04-03-2016 18:50:36

สมน้ำหน้าพี่ธามดีมั้ยเนี่ย หลอกเอาไว้จนน้องไม่เชื่อแล้ว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 04-03-2016 19:10:48

พี่ธามจะใช้วิธีไหนให้มีนเชื่อได้ล่ะนี่

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 04-03-2016 21:27:11

เล่นไว้เยอะดีนัก สมน้ำหน้า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: mintra1982 ที่ 04-03-2016 22:43:32

 ทีเรื่องของตัวเองไม่ได้รู้อะไรเลยนะน้องมีน  มึนขนาดนี้อีกนานแหงกว่าจะเข้าใจพี่ธาม o18

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 04-03-2016 23:32:09

นี่มีนยังไม่รู้ตัวเองอีกหรอ

ชัดเจนขนาดนี้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 05-03-2016 00:32:36

น้องมีนครับ เชื่อพี่ธามเขาบ้างก็ดีนะ ส่วนพี่ธามก็ถ้าน้องมีนไม่เชื่อ ก็จัดการรุกให้หนัก จับกดไปเลย ฮ่าาาาา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 04/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 05-03-2016 14:38:19

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 05-03-2016 15:12:56

โอ้ยย พี๋ธามโคตรคนจริง ยิงลูกตรงเลยอะ55
อย่างนี้นี่เอง กลัวเขาจะเบื่อตัวเองสินะ
อืมม เราว่ามันก็ต้องพยายามทั้งสองฝ่าย
พี่ธามต้องทำให้มีนรู้ว่าชอบที่มีนเป็นแบบนี้
ส่วนมีนก็ต้องพยายามคิดบวกกว่านี้ ต้องกล้าที่จะเสี่ยง
เขาไม่ใช่คนที่เคยว่าเรานะ  เขาคืออีกคนนะ
มั่นใจในตัวเองหน่อยน้องมีน

รอลุ้นต่อค่าา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 05-03-2016 15:16:12

 :3123: ธามสุดท้าย ก็ยังใช้แผนการอยู่ดี มีนสู้ๆ เป็นใครก็ต้องเครียด ฐานะ น่าตา เข้า จะรักเราจิงรึป่าว ดูไปนานๆ ให้ธามแสดงความจิงใจบ้าง มีแต่แผนการ อย่างเดียว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 05-03-2016 15:28:39

เข้าใจความรู้สึกของมีนเลยคะ เขาเพียบพร้อม เขามีดีกว่าทุกอย่าง เรามีอะไรให้เขามารัก มาชอบ
รัก ชอบ ตอนนี้ อนาคตละ จะเบื่อหรือผิดหวังไหม เศร้าาาา แป๊บบบ

ปล.อิพี่ธาม คงไม่ยอมถอดใจ ลุยจีบมีนต่อเลยค๊าาา กองเชียร์พร้อมมมมม  :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 05-03-2016 19:13:07

งื้อออ แม่มีน ที่แท้ก็อยากให้พี่ธามเจอคนที่คู่ควร  :hao5:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 05-03-2016 20:14:26

ถือพู่เชียร์พี่ธามอีกคน อดทนนะคะพี่ธาม ของดีแบบมีนหาไม่ได้ง่ายๆนะคะ ถ้าพี่จีบติดปุ๊บนี่ได้ทั้งแม่ได้ทั้งแฟนเลยนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 05-03-2016 20:33:49

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 05-03-2016 22:11:00

พี่ธามดูไม่น่าจะมีอดีตอย่างที่ถูกกล่าวถึงเลย
อบอุ่น พูดเพราะ ใจดี ใจเย็น สรุปน่ารักอ่ะ
มีนลองอีกสักครั้งซิเชื่อพี่ พี่รู้พี่เห็น 555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-03-2016 02:21:33

ขอให้รักจริงหวังแต่งจริงๆนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 06-03-2016 10:22:52

แม่มีน หรือ มึน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 06-03-2016 13:17:33

ขอให้พี่ธามจีบมีนสำเร็จ
น้องมีนกำลังสบสน ให้เวลามีนหน่อย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 05/03/16 -P.9
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 06-03-2016 15:10:25

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 06-03-2016 18:43:47

มีน แค่นีรู้ไม่ทันอะ เซงเลย ยังไท่อยากให้มีนรับรัก ธาม ไม่รู้เพราะอะไร เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 06-03-2016 18:53:19

ตัวช่วยเยอะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 06-03-2016 19:38:43

ผิดหวังมา มันก็เป็นประสบการณ์ที่มีนคงไม่เจออีกแล้ว
หวังว่าพี่ธามจะเอาตัวเข้าแลก(?) ให้มีนเปิดใจนะ :)

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 06-03-2016 19:45:07

ค่อยเป็นค่อยไปนั่นแหล่ะพี่ธาม จะจับแม่มีนปล้ำก็ใช่เรื่อง  :laugh:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 06-03-2016 20:30:04

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 06-03-2016 23:11:26

จับปล้ำเลย 55

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 07-03-2016 01:22:30

อ่านรวดเดียวเลยจ้าาาาาาาาา สนุกมากกกก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 07-03-2016 10:08:36

สนุกดียอดเยี่ยม ใสๆน่ารัก

ไม่ดราม่า คือมันดีงามอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: kdds ที่ 07-03-2016 10:21:35

มีนที่สงบปากสงบคำนี่ไม่ชินแหะ ไม่แสบสมกับฉายา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 07-03-2016 10:40:35

พวกลูกๆก็อยากจะให้คุณแม่มีสามีซะจริง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 07-03-2016 11:41:55

น่าร้ากกก งือ เราชอบตอนน้องมีนว่าง่ายน้า
น่ารักดีจัง อยากให้หวานกันเยอะๆ
 ชอบโมเม้นพิงอกสุดๆ นารักกกกก
ทีมงานหาพ่อให้แม่ทำงานกันดีมากเลยอะ
รู้งานกันสุดๆ ชอบๆ 555555
เป็นกลุ่มเพื่อนที่รักกันดีจริงๆ รออ่านต่อค่าา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 07-03-2016 14:16:55

น่ารักอ่ะ พี่ธามเข้าใจมีน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 06/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 07-03-2016 15:11:55

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: SOMCHAREE ที่ 07-03-2016 15:32:56

น่ารักทั้งสองคู่เลยชอบบบบบ

มีนอย่ากลัวเลยน้าาาา เชื่อพี่ธามเถอะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 07-03-2016 15:40:08

มีคู่แข่งซะแล้วนะพี่ธาม

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 07-03-2016 15:55:19

พี่ธาม คู่แข่งโผล่มาแล้วนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 07-03-2016 15:58:30

ประโยคสุดท้ายนี่กรี๊ดลั่นนค่ะ! #จั๊กจี้หัวใจ   :-[  :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 07-03-2016 16:13:06

ถึงมีคู่แข่งแต่พี่ธามไม่ต้องกลัวไปนะ ยังไงพี่ก็มีพาศรีดีกว่านิดหน่อยตรงที่มินเอนไปทางพี่อยู่แล้วนะ แค่ตอนนี้ทำตัวให้ดีอย่ามีเรื่องผู้หญิงเป็นพอใช้แล้ว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 07-03-2016 16:22:15

น้องมันไม่เชื่อ พี่ธามก็ทำให้น้องเชื่อสิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: mareya.no7 ที่ 07-03-2016 16:25:52

เราชักเริ่มรำคาญมีน เหอๆ  :mew5:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: stickyyrice ที่ 07-03-2016 16:43:22

ความกวนตีนจองนางนั้น ไม่เป็นสองรองใคร

วิ่งหนีไปเเอบเขินป่ะ 555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 07-03-2016 17:06:04

อิอิ ปลื้มมาแล้ส ดีใจ ยังไม่อยากให้มีนตกลงปรงใจ อิอิ มีคู่แข่งจะได้แสดงความจิงใจออกมร มะก่อนเล่นลิ้นดีนัก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 07-03-2016 17:20:40

มีนนนน สวยเลือกได้นะแก เดี๊ยอิพี่ธามเปลี่ยนใจ จะร้องไห้หนักมากนะย่ะ 5555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 07-03-2016 17:44:49

เง้ยย พี่ธามต้องสู้นะ
มีนทำเป็นเล่นตัวไปงั้น จริงๆนางก็ชอบพี่อยู่นา คึคึ
ตื้อหนักกว่านี้อีกนิดสิ ขี้คร้านจะใจอ่อน อ่อนใจ
รอเชียร์พี่ธาม ฮู้เร่ๆๆ :ped149:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 07-03-2016 19:35:20

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 07-03-2016 19:54:09

ตามติดต่อไป ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 07-03-2016 20:06:27

มีนไปไหนไม่รอดหรอกธาม
เพราะธามรู้จักตัวตนของมีนที่สุด

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 07-03-2016 21:28:07

โอยยย คู่หลักว่าน่ารักแล้ว คู่มีนนี่น่ารักกว่า5555
ชอบเรื่องนี้จัง อ่านแล้วยิ้มตลอด แบบว่าน่ารักมากกกก
รอลุ้นว่าพี่ธามจะงัดใจมีนยังไง -...-;

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 07-03-2016 23:07:07

มีนใจแข็งชะมัด

555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 07-03-2016 23:59:57

มีนโคตรแสบ แต่เราเชื่อเหลือเกินว่าพี่ธามเอาอยู่  o18
ปล.ในอนาคตพี่ธามคงจะเข้าสมาคม'เกลียมัว'แน่ๆ 5555555555555555  :laugh:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 08-03-2016 04:12:30

น่ารักมากมาย  :z1: เราว่าคู่มีน vs. ธาม น่ารักว่าคู่ปี+คินนะ :-[

จับปล้ำเล๊ย  :oo1: พอตกเป็นของเราแล้วเค้าก็จะหายพยศเองแหล่ะ  :hao3:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 08-03-2016 15:57:27

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 07/03/16 -P.10
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 08-03-2016 16:03:57

น่ารัก ขอให้มีนกับธามตกลงคบกันสักทีนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 08-03-2016 16:19:39

ก็ยังคงเป็นมีน  เป็นคุณแม่
เป็นคนที่จะควบคุมว่าที่แฟนในอนาคตด้วย
พี่ธามจะเสือสิ้นลายก็คราวนี้แหละ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 08-03-2016 16:25:57

รอดูน้องมีนเลี้ยงแมวนะคะ :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 08-03-2016 16:46:05

มีนเอรให้อยู่หมัดเลยนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 08-03-2016 16:57:08

มีนอย่าคิดนานสิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 08-03-2016 17:17:38

คุณแม่ไม่ง่ายนะบอกก่อน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 08-03-2016 17:51:55

คิดจะลบลายเสือ อย่าลืมจับเสือตัดเล็บให้สั้นกุดแล้วตะไบให้หมดเหลี่ยมมุมด้วยน๊า  :hao3:หุ หุ รออ่านตอนเสือกินตับ o22

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 08-03-2016 19:09:51

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 08-03-2016 19:57:33

เพิ่งได้อ่าน ชอบมากค่ะ

ชอบมีน #แม่ก็คือแม่

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 08-03-2016 20:20:44

เสียดายแทนพี่ธามเกือบจะได้จูบมีนแล้วนะ  มีนเมาแล้วแกล้งอ่อยรึเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 08-03-2016 20:31:59

มีนแสบจริงๆเลย
เชื่อเถอะพี่ธามคงไม่ได้เป็นแค่ลูกแมว
ต่อไปคงจะยอมเป็นลูกไก่ในกำมือมีนเลยแหล่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 08-03-2016 21:32:17

เล่นตัวแต่พองาม กำราบความเป็นเสือให้เหลือแค่แมว  :laugh:
#แม่ก็คือแม่

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 08-03-2016 23:33:07

ร้ายกาจนะมีน. แผนสูงซะด้วย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 09-03-2016 01:10:43

หน่าาาามีนร้ายนะเนี่ยยยย  พี่ธาม โดนแล้ว555
มีนเจ้าคิด เจ้าวางแผน เดี๋ยวเสือก็ถอดเล็บเอง55555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 09-03-2016 10:03:11

คุณแม่ก็คือแม่อ่ะนะ 5555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 08/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 09-03-2016 16:16:27

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 09-03-2016 16:32:09

โรแมนติก แฝงกลิ่นมาม่าโชยเบาๆ ...

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 09-03-2016 17:13:48

จองไว้ก่อน เพิ่มความมั่นใจ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 09-03-2016 18:34:58

แฟนเก่าอีพี่คินจะมาไม้ไหนนะ  ปีต้องสตรองสุดๆเลยนะเนี่ยะ. แอบหวั่นแทนปี :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 09-03-2016 18:57:52

มือที่ 3 กำลัง จะมา ไม่อยากซด มาม่า เลยจริงๆ  :serius2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Yysll ที่ 09-03-2016 19:06:33

ต้มน้ำรอ  555555 สงสัยมาม่า หม้อใหญ่

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 09-03-2016 20:29:50

อย่ามีมาม่า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 09-03-2016 21:29:23

อย่ามาม่าเลยนะ ฮืออออออออ เราเกลียดมาม่าค่ะ ไม่ว่ามาม่าไหน มาม่าขลุกขลิกมาม่าหม้อไฟมาม่าสุกี้มาม่าต้มยำกุ้ง NO!!!!!!  :o12:
เค้าบอกรักกันน่ารักเนอะ แต่โชยกลิ่นเครื่องปรุงและผงชูรสมาแล้วเบาๆ  :sad4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 09-03-2016 22:10:07

จับจองเป็นเจ้าของของกันและกันแล้ว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 09-03-2016 22:18:54

เจ้าเล่ห์

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: A_Narciso ที่ 10-03-2016 05:29:48

เพิ่งเข้ามาติดตามค่ะ อ่านรวดเดียวถึงตอนนี้เลย...  ลุ้นๆคู่ ธาม-มีนอยากให้หวานกันซะที

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 10-03-2016 11:22:46

มนุษย์แฟนเก่าอีกแล้วหรอ??

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 10-03-2016 13:45:11

หวานน่ารักกันจริงๆ
ชอบพี่คินที่ชัดเจนแบบนี้ อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดนะ
ถ้าแฟนเก่ากลับมา อยากให้เป็นเหมือนตอนน้องชมพู สองคนนี้ร่วมมือกันดี ชอบโมเม้นนั้นมากอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 18] 09/03/16 -P.11
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 10-03-2016 16:45:30

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 10-03-2016 17:49:01

ชะนีพันธุ์นี้น่ากลัวนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 10-03-2016 17:59:07

ขุ่นแม่มีนจัดให้ เดี๋ยวก็รู้ว่าจะเป็นยังไง
ปีสู้ๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 10-03-2016 18:22:15

อร๊ายยย. มีนมีแผนไรอะ จัดการขั้นเด็ดขาดเลยนะ อีชะนีขี้อ่อยเสียดายของ. มันร้ายมาก ทำเนียนนิสัยดี. อีดอกเอ๊ยยย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 10-03-2016 18:37:06

รอดูว่าจะมีแผนอะไร

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: NuNam ที่ 10-03-2016 18:57:57

สู้ๆ นะจร้า ทั้งคู่

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 10-03-2016 19:41:39

ไม่ได้บอกรัก แต่มีคำว่ารักเต็มเลยนะ
ว่าแต่ตัวแปรมาเพิ่ม พี่คินจะโลเลเหรอ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 10-03-2016 20:04:35

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 10-03-2016 20:36:57

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 10-03-2016 21:17:26

คุณแม่รีบๆจัดการชะนีให้ไวเลยนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 10-03-2016 21:25:39

เกลียดนีตัวร้ายในนิยายวายเหลือเกินนนนนน
และนังนีคนนี้มาเนียนๆด้วยไง  :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 10-03-2016 21:38:11

รับมือยากจริงๆน่ะแหละ แต่จะปล่อยไว้ก็ไม่ดี มันเหมือนเสี้ยนตำใจ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 10-03-2016 21:45:54

แผนมีนคือ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 10-03-2016 23:42:50

น้ำมันก๊าดพร้อม ไฟพร้อม ประชุมเพลิงเริ่มได้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 11-03-2016 01:28:49

เคยเป็นกันไหมครับ  ถ้ามดมันกัดเราจะเจ็บ
แต่ถ้ามันไต่ เราจะรำคาญ  คอยแต่จะปัดมันออกจากตัว  พอปัดไม่โดน เราก็จะรำคาญอยู่อย่างนั้น
มันทำให้หงุดหงิด หัวเสีย  อารมณ์ไม่ดี
ถ้าเป็นเรา จะเอานิ้วบี้ ขยี้ให้ตายเลย
ลุยโลด

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 19] 10/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 11-03-2016 15:39:52

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 11-03-2016 16:03:34

สำมะเร็จ แผนออกมาดีเฟ่อ มากกว่า100เปอร์ ขำพี่คิน สมน้ำหน้านิดหน่อย โทษฐานปล่อยให้น้องมันนอยด์ตั้งนาน  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 11-03-2016 16:08:38

แผนนี้ชนะเลิศค่ะ
 :hao3:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 11-03-2016 16:19:41

โอ้ยยังไม่สะใจ ขออีกได้มั้ย นางชะนีแนทก็พยายามน่าดู เมือไหร่จะกระเด็นไปสะที เนี่ย ลำคานลูกตา ตบสะดีมั้ย อยนกอ่านอีก ธาม-มี มาได้ยัง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 11-03-2016 16:47:59

แผนได้ผลดีเกินคาดนะเนี่ยะ อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 11-03-2016 17:12:44

อ๊ายยยย พี่คิดหึงได้น่ารักมากค่าาาา  :m25: :-[  :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 11-03-2016 17:42:16

อื้อหือ แผนเลิศที่สุดในสามโลกกกก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 11-03-2016 18:12:53

เลอค่าาาาา  o13 o13
นังนีไปไกลๆได้แล้ว ผู้เค้ารักกันแกมันก้างเว้ย  :z6:
รู้สึกเหมือนปีแอบสะใจเบาๆด้วย 55555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 11-03-2016 18:47:34

55555555555555คนคิดแผนฉลาดอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 11-03-2016 18:56:43

สำเร็จ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 11-03-2016 19:31:00

สงสารชะนีหนักมาก  :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 11-03-2016 19:49:51

ได้ผล

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 11-03-2016 23:12:01

มีเรียกผัวเรียกเมียในที่สาธารณะอีกแน่ ไม่อายเหยอ :m20:
เมื่อไหร่ธามกะมีนจะทำกันแบบนี้มั่งอ่ะ :-[
รออ่าน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: A_Narciso ที่ 11-03-2016 23:16:56

 :z1: :z1: :z1:แผนนี้มีแต่ได้กับได้นะคะ'ตัวเล็ก'

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 12-03-2016 01:32:50

แผนนี้สุดยอดเลยนะครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 12-03-2016 03:05:52

อย่าทำร้ายน้องปีหนักนะครับพี่คิน สงสารน้อง :o8:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 12-03-2016 03:23:31

แผนนี้ดีเลยนะเนียะะะ
เราไม่เหนื่อยเลยเนอะปี พี่คินเขากันท่าขาเอง
แต่ก็แอบสงสารนางนะ คงคิดมากน่าดู
อย่าปล่อยไว้อย่างนี้นานๆแล้วกันปี
ทำอะไรซักอย่างให้ยัยแนทหลุดพ้นๆไปซะ
ไม่งั้นคินอาจจะคิดมากกว่านี้ก็ได้นะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 12-03-2016 09:33:57

แผนมีนนี่สุดยอดมาก สำเร็จ 100 % เลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 12-03-2016 11:50:50

ปีไม่ธรรมดานะ ร้ายแบบอ่อนโยน
เอาแผนน้องชมพูมาใช้กับพี่แนท

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 12-03-2016 12:11:12

สนุกมากๆ เลยค่า ทั้งสองคู่เลย ยิ่่งสองตอนล่าสุดนี่สนุ๊กสนุก 555555  :hao7: o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 20] 11/03/16 -P.12
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 12-03-2016 14:31:22

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 12-03-2016 15:08:39

อีมีนมันร้ายมาก อิอิ ฉลาดไปซะทุกเรื่อง 5555 อย่างนี้แระถึงเอาอีพี่ธามอยู่  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 12-03-2016 15:17:50

มีนนน ร้ายกาจ!  :laugh:
ปล. เมื่อย ไม่มี ห.หีบ ค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 12-03-2016 15:20:06

บางทีก็อนากให้มีนเด็ดยาขาดกส่านี้นะ เพราะธามไม่เด็ดขาดกับแฟนเก่าเลย ปล่อยให้เขามาจูบ มานัวเนีย ถึงตอนนี้ยังตามจีบมีนอยู่ ถ้าเกิดคบกันแล้ว ลับหลังมีแฟนเก่า มาเกาะแกะ ธามจะปฎิเสธได้มั้ย มีนต้องจัดการให้เด็ดขาดเลยนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 12-03-2016 15:25:46

อ้างจาก: neverland ที่ 12-03-2016 15:17:50  

มีนนน ร้ายกาจ!  :laugh:
ปล. เมื่อย ไม่มี ห.หีบ ค่ะ

ขอบคุณนะคะ รีบแก้ด่วนเลย ^^ 
เจออีกทักได้เลยนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 12-03-2016 16:29:22

มีนมันร้ายยยยยยย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Baitaew ที่ 12-03-2016 17:13:27

แม่ยังไงก็คือแม่ 

ปีกล่าว!


5555555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 12-03-2016 17:38:14

แม่มีนร้ายมาก
แค่นี้พี่ธามก็ไม่ไปไหนแล้วค่ะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 12-03-2016 17:39:20

โอ้โหหห มีนเขาอ่อยได้อย่างแนบเนียน
แต่นี่ดีใจไปกับพี่ธามด้วย
ได้ลวนลาม จุ๊บจิ๊บเขาสักทีแห้งเหี่ยวมานาน555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 12-03-2016 19:48:24

ตามต่อ ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 12-03-2016 21:40:56

มีนเหนือเมฆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 12-03-2016 22:13:07

สรุปสาวๆกลุ่มนี้เจ้าแผนการทั้งนัน555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 13-03-2016 01:38:20

ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 13-03-2016 09:18:28

ต้องฝึกไว้จะได้เชื่องๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 13-03-2016 10:24:54

หวังว่าน้องมีนจะจัดการกับพี่ธามให้อยู่หมัดนะครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 13-03-2016 15:51:29

มีนเอาอยู่

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 13-03-2016 17:32:39

ตามทันแล้ว ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 12/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 13-03-2016 17:35:39

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: colorofthewind21 ที่ 13-03-2016 18:25:07

ตกลงนี่เขาเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 13-03-2016 19:04:28

อีพี่ธามกะพี่คิน งานเข้า 555. คนมาจีบธามกะปีเยอะแน่ๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 13-03-2016 19:07:50

วันนี้ขุ่นแม่แพ้ทางพี่ธาม

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 13-03-2016 19:55:20

พี่ธามมาถูกทางแล้ว :z1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Chandra ที่ 13-03-2016 20:40:08

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้
น่ารักมากค่ะ เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ
จะรอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 13-03-2016 21:33:24

ขุ่นแม่มีนแพ้จูบของพี่ธาม
 :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 13-03-2016 22:03:40

ถ้าคุณแน่อย่าแพ้ความหื่น 55555555
พี่ธามมีไม้เด็ดละนะ  o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 14-03-2016 01:56:52

>>“ใครว่า จะด่าพี่ก็ด่าผิด ต้องด่าว่า ไอ้..หื่น ต่างหาก  อยู่ใกล้เราพี่หื่นไปหมดแล้วเนี่ย”
--แบบนี้ต้องจับปล้ำ :z1:

>>ผมค้นพบวิธีทำให้ตัวแสบ แสบไม่ออกแล้ว  วันหลังดื้อกับผมอีก เจอชุดใหญ่แน่
--รีบยกเสาลงหลุมให้ไวเลย มีนหายดื้อแน่ๆ  :oo1:
ตอนธาม+มีน สนุกทุกตอนเลยนะครัช อยากบวก+เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะแต่กระผมยังไม่มีสิทธิ์+ได้นะครัช  :mew6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 14-03-2016 02:08:12

อ้ายย พี่ธามดีค่ะ มีความดีงาม
ใช้วิธีนี้ปราบน้องมีนบ่อยนะคะ คนอ่านฟิน หุหุ
แต่ว่าต้องเปลี่ยนลูกเล่นบ้างนะ
เดี๋ยวน้องมันตามทันละจะใช้ไม่ได้ผล555555
รออ่านต่อค่าาาา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 14-03-2016 02:12:41

พี่ธามจัดการเลย น้องมีนกำลังไปไม่เป็น

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 14-03-2016 05:40:37

คุณแม่แพ้ทางเลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน] 13/03/16 -P.13
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 14-03-2016 14:53:14

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน13] 14/03/16 -P.14
เริ่มหัวข้อโดย: angelnan ที่ 14-03-2016 16:09:47

ยังคงคำตอบเดิม ไม่อยากให้มีนรับรักธาม เพราะตั้งแต่ธามจีบมีน มีนไม่มีความสุขเลย มีแต่เรื่องกังวลใจ ถึงแม้มีนจะรักธามก็เถอะ สงสารมีนเราเขาใจมีน เพราะเราก็ขี้กังวล แล้วบุคลิคนิสัยธาม เป็นแบบนี้มีนตัองกังวลตลอดแน่ๆๆ ธามแลไม่ค่อยน่าไว้ใจเลยไม่รู้ว่ารักจิงรึป่าว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน13] 14/03/16 -P.14
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 14-03-2016 17:42:13

รอตอนต่อไปนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน13] 14/03/16 -P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 14-03-2016 17:48:42

เกิดอะไรขึ้น ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน13] 14/03/16 -P.14
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 14-03-2016 17:49:15

มีนถ้าสบายใจแล้วกลับมาคุยกันให้เคลียร์

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน13] 14/03/16 -P.14
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 14-03-2016 19:15:50

อีพี่ธามทำจริงป่าวเนี่ยะ ถ้าจริงนี้จบเลย มีนคงไม่ให้โอกาสแล้วละ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน13] 14/03/16 -P.14
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 14-03-2016 19:21:17

-ปี-

“พิ่คิน”  ผมกรอกเสียงเบาๆ ไปตามสาย
“ปี อยู่ที่ไหน อยู่กับใคร เกิดอะไรขึ้น” เสียงพี่คินทะลุออกมานอกโทรศัพท์
“พี่คินเบาๆ หน่อย ปีแอบมีนมันโทร เดี๋ยวก็อดคุยกันพอดี”
ผมรีบท้วงไป พี่คินถึงเบาเสียงลงไปได้ 

“ปี พี่เป็นห่วง เกิดอะไรขึ้น”
“มีนมันหนีหน้าพี่ธาม แต่เรื่องอะไรปีเล่าไม่ได้นะครับ แค่แอบโทรไปมันรู้ก็คงฆ่าปีแล้ว
แต่ปีกลัวพี่คินเป็นห่วง ปีคิดถึงด้วยอะ”   
ผมส่งเสียงอ้อนไปยังปลายสาย อะไรลดความผิดได้ต้องรีบทำครับ  กลับไปจะได้โดนแค่เบาะๆ


“แล้วอยู่ที่ไหนกัน”

“......................”

“ปี บอกพี่มา”

“ไม่บอกไม่ได้เหรอครับ แค่รู้ว่าปลอดภัยดีไม่ได้เหรอ”

“ปี”  โอ้ย ทำไมต้องลงเสียงหนัก ขมขู่ขนาดนั้น

เพื่อนกับสามี อีปีจะเลือกใครดีวะ 
เอาวะ ไอ้มีนมันมีตรรกะของมัน ผมก็มีตรรกะของผม เรื่องส่วนตัวมันผมไม่ยุ่ง แต่เรื่องส่วนตัวผม ตอบได้


“อยู่หัวหินครับ เช่าเกสท์เฮ้าส์อยู่กันริมหาดนี่แหล่ะ นี่มีนมันเข้าไปอาบน้ำปีถึงแอบโทรได้ เดี๋ยวก็ต้องวางแล้ว”
“จะกลับมาวันไหน”
“ยังไม่รู้เลยครับ ฝากบอกน้องนายให้ด้วยว่าจัดคนไปทำงานแทนปีกับมีนที ตอนโทรหามันลืมบอกไป”
“ยังจะห่วงเรื่องนั้นอีกนะ  ไม่ห่วงพี่เลย คิดบ้างไหม ว่าอยู่ๆ เราหายไปพี่จะเป็นยังไง”

“พี่คินอ่า”
“ไม่ต้องมาเรียก ถ้าพรุ่งนี้ไม่กลับมาเป็นเรื่อง”
“ปีต้องแล้วแต่มีนมันครับ ไม่อยากทิ้งมันไว้ พี่คินเข้าใจปีน้า นะครับ”

“งั้นเอาที่อยู่มา”
“ไม่ได้”  ผมร้องเสียงหลง
“ปีคิดว่าปีมีทางเลือกเหรอ จะบอกพี่ดีๆ หรือต้องให้พี่....”

“ชมตะวันเกสท์เฮ้าส์ครับ”  ผมไม่รู้หรอกว่าพี่คินจะ..อะไร แต่คิดว่าคงไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผมแน่


อีกอย่างแบบนี้คงดีกว่า ผมรู้ว่าพี่คินคงบอกพี่ธาม เพราะผมก็ไม่ได้เอ่ยปากห้าม
ให้มาหาที่สงบๆ คุยกันเองก็ดี  จะรักหรือจะเลิกก็ว่ากันไป จะได้ไม่ต้องคาราคาซังอยู่แบบนี้


....................................................................

-ธาม-

ผมมองแผ่นหลังของคนที่กำลังเดินเอาเท้าเตะน้ำทะเล  ฟ้าใกล้จะมืดแล้วแต่คนตรงหน้าดูเหมือนจะไม่สนใจสิ่งใด

“มีน”
ผมเรียกคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าผม ห่างกันแค่ฝ่ามือเดียว  มีนหันกลับมา
ผมรีบคว้าตัวดึงเข้ามากอดไว้  ใครจะมองก็ช่าง ตอนนี้ผมไม่สนใจ


“ปล่อย”
“ไม่”
“ปล่อย” คราวนี้ไม่พูดอย่างเดียว พยายามสะบัดตัวออกจากแขนผมให้ได้
แต่ไม่มีทางหรอกครับ รู้อยู่แล้วว่าถ้าปล่อยให้หลุดไปได้ คงตามกลับมาลำบากแน่

“คุยกันก่อน อยากมาทะเลทำไมไม่บอกพี่ครับ จะได้พามา”
“ไปพาคนอื่นมาเถอะ”  ตัวแสบมันพูดแล้วก็รีบเอามืออุดปากตัวเอง

ผมเริ่มเดาๆได้แล้วว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร  (ตอนมาถึง ปีไม่ยอมบอกผม บอกแต่ว่าให้ไปถามเอาเอง)


“จะให้พาใครมาล่ะ ตอนนี้พี่มีอยู่คนเดียวเนี่ย”  ผมยกมือข้างนึงขึ้นมาจิ้มหน้าผากคนตรงหน้า
ก่อนรีบเอากลับไปกอดไว้เหมือนเดิม เดี๋ยวมือเดียวดิ้นหลุดครับ


“พี่ธามกลับไปกอดคนอื่นเถอะ ผมพูดจริงๆนะ อย่ากอดผมเลย”  มีนเอามือผลักอกผม
“ไม่อยากกอดคนอื่น ทำไมมีนใจร้าย ขยันไล่พี่เสียจริง”
“รู้ว่าใจร้ายก็อย่ามายุ่ง ผมก็เป็นของผมแบบนี้  ไม่ใช่อย่างที่ชอบหรอกเคยบอกแล้ว”

“ถ้าไม่ใช่แล้วจะชอบเหรอ”
“ที่คอยตามติดอยู่นี่เพราะชอบมาก รักมาก  หวงมาก ไม่รู้ตัวเลยหรือไง”


“รักมาก แต่ทนไม่ไหว มันอดเกินไป เลยต้องไปหาที่ระบายความอยากใช่ไหมล่ะ”

ผมงงกับคำพูดของมีนจนเผลอคลายมือที่กอดเอาไว้
มีนไม่รู้เอาแรงมาจากไหน ผลักผมกระเด็นก่อนวิ่งขึ้นไปทางชายหาด
ผมเรียกสติคืนมาได้ วิ่งไปตะครุบตัวไว้เกือบไม่ทัน ดึงให้ล้มลงนั่งกับพื้นทราย

“ใครอด ใครอยาก อะไรกันมีน พูดให้รู้เรื่อง พี่งงไปหมดแล้ว”


“หรือไม่ได้ทำเพราะอดอยาก แต่ทางโน้นเป็นของจริง ทางนี้เป็นแค่ของอยากลองเล่น
เล่นพอหรือยังล่ะครับ ถ้าพอแล้วก็เชิญกลับไปได้เลย”


“มีน อย่าใช้อารมณ์สิครับ บอกพี่มาก่อนคนดี พี่ทำอะไรให้โกรธ หื้อ?”
ผมโอบตัวคนที่กำลังกัดปาก ตาแดง เข้ามาแนบอก กดจนร่างเล็กๆ ขยับไปไหนไม่ได้


“พี่มั่นใจตัวเองว่าไม่ได้ทำอะไรที่ผิดกับมีนเลยนะ  ถ้ามีอะไรทำให้มีนคิดแบบนั้น
พี่ก็ควรมีโอกาสได้อธิบายไม่ใช่เหรอครับ”

“............”

“ว่ายังไงครับ โกรธพี่เรื่องอะไร”

“............”


“เรื่องวันก่อนที่ไม่ได้ไปหาที่ร้านหรือเปล่า แต่เมื่อวานมีนก็ไม่ได้ว่าอะไรพี่นี่ครับ หรือจะเป็นเรื่องอื่น” 

ผมพยายามคิด แต่ให้คิดยังไงก็คิดไม่ออก มันไม่มีอะไรจริงๆนะ
นอกจากคืนนั้นที่ผมติดธุระไม่ได้ไปเฝ้ามีนที่ร้าน แต่มีนก็ไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลที่จะโกรธกับแค่เรื่องว่าผมไม่ได้ไปหา


“เร็วๆ  ไม่บอกพี่จูบโชว์ล่ะนะ ไหนๆ ก็ไม่มีอะไรให้ทำแล้ว”  ผมขู่ 
ตอนนี้ยังมีคนเล่นน้ำอยู่ที่หาดบ้าง ตัวแสบมันคงไม่กล้า 


“........”

ไม่ได้ผลแหะ  ผมชักเริ่มกังวล ดูเหมือนคราวนี้มีนจะโกรธผมมากจริงๆ



“มีน มีนคิดว่าแบบนี้มันยุติธรรมกับพี่เหรอครับ พี่ไม่มีโอกาสได้รู้เลยว่าตัวเองผิดอะไร
อย่างน้อยถ้าพี่จะถูกทำโทษ พี่ควรจะรู้สาเหตุนะครับ”   ผมเชื่อเสมอว่ามีนเป็นผู้ใหญ่


และผมก็คิดไม่ผิด


“พี่ธามไปนอนกับผู้หญิงมาใช่ไหม  แฟนใหม่ หรือแค่คนที่มีอะไรกัน”
มีนยังคงซุกหน้าอยู่กับอกผม แต่เสียงที่เปร่งออกมา ทำเอาผมต้องรีบลูบหลังให้มีนเบาๆ


“มีที่ไหนล่ะครับ ตั้งแต่จีบมีนจริงจัง ยังไม่เคยนอนกับใครสักคน”

“ถ้าไม่เคย แล้วผู้หญิงเขาจะเอามาพูดได้ยังไง ว่าได้นอนด้วยแล้ว ดูเหมือนจะชอบมากด้วยนะ ถึงกับจะจุดพลุฉลอง”


“เฮ้ย พูดเป็นเล่น ไม่มีจริงๆนะมีน ไปเอามาจากไหน”  ผมชักตกใจ ไม่ขำแล้วนะครับแบบนี้

“จากเจ้าตัวยังไงล่ะ ดูประทับใจมากเลยนะ คงเก่งถูกใจ”
น้ำเสียงเศร้าๆ เปลี่ยนเป็นเสียงเข้มตามระดับอารมณ์ของมีน


“ไหน มีนเล่ามาสิ ไปได้เจอหรือได้ยินมาจากไหน พี่มั่นใจว่าพี่ไม่มีเรื่องแบบนี้
หรือไม่มีนก็บอกมาเลยว่าวันไหน ตอนไหน พี่จะได้บอกได้ว่าพี่ทำอะไรอยู่”


“........”


“มีนห้ามเงียบครับ คุยกันให้รู้เรื่อง”

“คืนก่อนที่ไม่มาร้าน”  มีนพูดแค่สั้นๆ ไม่ได้อธิบายอะไร

“อย่าบอกว่าแค่พี่ไม่มาร้าน มีนก็จินตนาการไปเสียไกลนะครับ”
ผมเห็นมีนเริ่มสงบแล้ว เลยใช้มือข้างเดียวกอดไว้ อีกมือยกขึ้นลูบผมมีนที่ถูกลมทะเลตีจนยุ่งไปหมด


“วันนี้ ที่ร้านกาแฟ..”  มีนพูดแล้วก็หยุด
“พูดต่อสิครับ”  ผมกระตุ้น ไม่อยากให้มีนไม่สบายใจอยู่แบบนี้

“ได้ยินเขาคุยกัน ว่าคืนก่อนไปนอนกับพี่ธามมา”

“เฮ้ย จะเป็นไปได้ยังไง มีนรู้จักชื่อหรือเปล่า อาจจะมีใครตั้งใจพูดให้มีนเข้าใจผิด พี่มีคนในอดีตอยู่ไม่น้อย
คงมีบางคนที่อยากทำให้มีนไม่สบายใจ”  ผมเดาเอาตามเรื่องที่ได้ยิน 

“ผมไม่รู้จัก แต่ผุ้หญิงสองคนนั้นเขาไม่เห็นผมหรอก เขาคุยกันเอง ผมบังเอิญไปได้ยินเข้า”


“มีน ฟังพี่นะครับ.......เฮ้อ ความจริงพี่ไม่อยากบอกเลย
ไม่บอกได้ไหมว่าพี่ไปทำอะไร แค่บอกว่าไม่ใช่พีแน่ๆ ได้ไหม”

คนที่สงบอยู่เริ่มออกแรงดิ้นหนีอีกครั้ง ผมเลยต้องรีบพูดต่อ 


“ก็ได้ครับ บอกก็ได้  พี่อยู่กับรัชตะกับบาสทั้งคืนเลย ถ้ามีนไม่เชื่อก็ไปถามได้
เพื่อนมีนไม่โกหกมีนหรอกมั้งครับ”

“หะ!!”  ตัวแสบตกใจ จนต้องเงยหน้าขึ้นมาจ้องหน้าผม
“อยู่..อยู่กับใครนะ”

“อยู่กับเพื่อนมีนนั่นแหล่ะครับ”

“ทำไมไม่เห็นมีใครเล่าให้ฟังเลย”  มีนบ่นเสียงงึมงำ ดูยังงงๆ อยู่

“ก็มันยังเป็นความลับครับ พี่กำลังเตรียมการอะไรนิดหน่อยสำหรับวันเกิดของมีน”


“แล้วมีนหนีมานี่ได้บอกสองคนนั้นไหมว่าหนีมาเพราะอะไร  ไม่ได้บอกใช่ไหมล่ะ” ผมเดาได้เลยครับ
“ถ้ามีนบอกเพื่อน ป่านนี้ก็รู้แล้วว่าพี่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย  อดอยากปากแห้งรออยู่คนเดียวเนี่ย”
ผมเอานิ้วจิ้มแก้มนิ่มๆ นั่นเล่น


“แล้วทำไม?”

“พี่ไม่รู้ครับ ไม่รู้ว่าเป็นใคร เลยบอกไม่ได้ว่าเพราะอะไร
อาจจะเป็นเพราะเขาเห็นมีนแต่มีนไม่รู้  หรืออาจจะคุยเกทับเพื่อน เราก็เดาไม่ได้หรอก
แต่มีนแค่รู้ว่าไม่ใช่พี่ที่ทำแบบนั้นกับมีนก็พอ”

“หลงตัวเอง”  พอสบายใจ คนเก่งของผมก็กลับมาพูดจาเหมือนเดิม
“อะไร?” ผมแอบตามไม่ทันว่ามีนพูดถึงอะไร
“หาว่าเขาเอาตัวเองมาเกทับกัน  ได้นอนกับพี่มันดีขนาดนั้นเลยเหรอ”

“อยากรู้ มีนต้องลอง สนใจไหมครับ”
นั่นไง ผมบอกแล้ว พอสบายใจดี มาชุดใหญ่ ตุ๊บตั๊บเข้าเต็มหน้าอกผม


“สบายใจแล้วสิคนเก่ง มีแรงทุบพี่แล้วนิ”  ผมได้คำตอบเป็นกำปั้นอีกสองตุ๊บ

“โกรธขนาดหนีมาถึงนี่ แปลว่ามีใจให้พี่แล้วใช่ไหม”  ผมลองหยอดดู
แต่คนเคยเก่งกลับไม่พูดครับ  ปิดปากเงียบ หน้าแดง  อย่างนี้ชักเข้าเค้า
ผมจะปล่อยโอกาสไปได้ยังไง


“ว่าไงครับ รักพี่แล้วใช่ไหม”


“.......” 


“ใช่ไหมครับ”  ผมเอาจมูกไปคลอเคลียอยู่ชิดแก้มใสๆ 


“ไม่อยากรัก มีแต่เรื่องให้ไม่สบายใจ อดีตพี่ธามเยอะแยะไปหมด ไหนนจะปัจจุบัน อนาคตอีก
ไม่รู้จะมาอีกสักเท่าไหร่”

“เรื่องในอดีต พี่แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ได้แต่ขอโทษที่มันทำให้มีนต้องกลุ้มใจ เสียใจ
แต่จากวันที่พี่บอกรักมีน  พี่เป็นของมีนคนเดียวเท่านั้น  อย่ากังวล อย่ากลัว
พี่รู้ว่ามีนเข้มแข็ง มีนเป็นผู้ใหญ่ มีความคิด ฉลาดมากพอ  เพียงแต่มีนไม่มั่นใจพี่เท่านั้นเอง”


“จากวันนี้เราเป็นแฟนกันแล้ว ไม่ว่าใครจะเข้ามา มีนแสดงความเป็นเจ้าของพี่ได้เต็มที่
เพราะมีนเป็นเพียงคนเดียวที่มีสิทธิ์  ตกลงไหมครับ”  ผมถือโอกาสรวบรัดเสียเลย

มีนคงฟังผมเพลิน  พอผมกระตุ้นโดยการเขย่ามือและถามซ้ำ
“ตกลงนะครับ”  มีนก็พยักหน้าให้ผม


“เยสสส  มีแฟนแล้วโว้ยย”  ผมลุกขึ้นยืน ดึงมีนตามขึ้นมา แล้วจับคนตัวเล็กกว่าหมุนไปรอบๆ

“เดี๋ยวๆ  แฟนอะไร ไม่ได้พูดนะ” 

“ไม่ต้องมาทำมึนใส่พี่เลย  เมื่อกี้พี่บอกว่าเราเป็นแฟนกัน มีนก็ตกลงแล้ว

“อย่าเล่นทีเผลอสิ”

“ก็ต้องตอนนี้แหล่ะ มีนเผลอใจให้พี่แล้ว ยอมรับความจริงเถอะ”



“ไหนเรียกคุณแฟนสิ”  ผมล้อมีน

“บ้า ปล่อยผมลงได้แล้ว รู้จักอายบ้างไหม”   มีนพยายามจะดิ้นลง

“ไม่อายใครทั้งนั้นแล้ว รอมาตั้งนานเท่าไหร่กว่าจะสมหวัง พี่จะบอกให้นะไม่ใช่มีนคนเดียวที่ไม่มั่นใจพี่
พี่ยังไม่มั่นใจตัวเองเลย เพียงแต่คนละเรื่องกับมีน  พี่ไม่มั่นใจว่ามีนจะรับรักพี่ไหม ไม่เคยกลัวขนาดนี้มาก่อน
จนมาเจอมีนนี่แหล่ะ ทำเอาพี่ทำอะไรไม่ถูก ถึงกับไปไม่เป็น


“พูดมาก” 

“งั้นไม่พูดก็ได้”  ผมจู่โจมแก้มใสๆ นั้นก่อนเลย ตามด้วยปากบางที่ล่อตาล่อใจอยู่ข้างหน้า

ริมหาดก็ริมหาดเถอะครับ ชั่วโมงนี้ใครสน อาศัยว่าเริ่มมืดแล้ว คนน้อย พอตีมึนหากำไรได้




“อะแฮ่ม”  เสียงกระแอมแบบตั้งใจ ทำให้ผมต้องยอมปล่อยมีน

“เคลียร์กันเรียบร้อยแล้วใช่ไหม หิวข้าวแล้ว”  คินโอบไหล่ปี เดินลงมาจนเกือบจะถึงตัวพวกผมแล้ว
“เรียบร้อย”  ผมเป็นคนตอบ
“งั้นไปกันเถอะ” 


“เดี๋ยวคิน ปี”  ผมเรียกเอาไว้ คินหันกลับมาหาผมอีกรอบ

“มีอะไร”




“มีคนจะแนะนำให้รู้จัก"






"นี่มีน แฟนเรา”




“โอ้ย เจ็บ เจ็บ”  ผมยืดอกภูมิใจอยู่ได้แป๊บเดียว มือเล็กก็จู่โจมหยิกผมแบบไม่เลือกตำแหน่ง

“เจ็บมีน  พี่เจ็บ”   

“ยอมแล้วครับ  พี่ยอมแล้ว”   ผมแทบจะต้องร้องขอชีวิตกว่ามีนจะยอมปล่อย

ไอ้ตัวแสบทำตาวาวๆ ใส่ผมเป็นการคาดโทษ  ก่อนวิ่งไปดึงมือปี ให้ออกเดินไปด้วยกัน


คินมองหน้าผมยิ้มๆ ก่อนพยักหน้าให้เดินตามร่างเล็กๆที่เดินนำไปข้างหน้า



“มีความสุขไหมมึง”
 
“มาก”




.............................................................TBC......................................................................

Part เล็กๆ ของปี :

“ปี รูปที่มึงแอบถ่ายสองคนนั้น ส่งเข้าเครื่องให้กูด้วย”  คนที่กอดคอผมเดิน กระซิบเบาๆ
“จะเอาให้พี่ธามดูเหรอ”
“ไม่ ชะนีพรรค์นี้ต้องเจอกู” 

ผมได้แต่กลืนน้ำลาย มีนมึงรู้ตัวหรือเปล่าว่าสายตามึงน่ากลัวมาก

ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่สวดมนต์ไว้เถอะครับ ภาวนาให้เพื่อนผมหาคุณไม่เจอ ผมพูดได้แค่นี้จริงๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 14-03-2016 19:42:39

นังชะนีสองตัวนั้นมโนไปเองเพื่อ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-03-2016 19:52:26

รออีกๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: chancha ที่ 14-03-2016 20:45:31

ดีใจด้วยนะพี่ธาม
 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 14-03-2016 20:49:37

ขำอิพี่ธาม นางเห่อแฟนน่าดู
ตอนนางแนะนำแฟนนี่เราขำก๊ากเลยอะ ตลกก5555555
ในที่สุดก็สมหวังสักที ดีใจกับพี่ธามด้วยย เยย้
ว่าแต่ ตอนแถมนี่ หนูมีนโหมดดาร์กสินะ หูย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 14-03-2016 20:55:05

>>>“หาว่าเขาเอาตัวเองมาเกทับกัน  ได้นอนกับพี่มันดีขนาดนั้นเลยเหรอ”

--- ดีสิมีน ดีแน่ๆ เลยทีเดียวเชียว จะช้าอยู่ทำไม นอนกะพี่ธามให้มันรู้เรื่องไปเล๊ย

เย้ ธามมีแฟนเป็นตัวตนแล้วเว้ย :pigha2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: mur@s@ki ที่ 14-03-2016 22:23:47

คำขู่อาฆาตนี้ธรรมดานะ แต่พอมีนพูดแล้วโคตรขลังเลย  :m1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 14-03-2016 23:09:53

ตายแน่ๆถ้าหาเจอ เล่นกับใครไม่เล่น

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 15-03-2016 01:13:04

สงสารชะนีสองตัวนั้นล่วงหน้าได้มั้ยเนี่ย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 15-03-2016 01:58:26

จัดการนังชะนีสองตัวนั้นเลยค่ะขุ่นแม่ !!!!
 o18

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 15-03-2016 08:26:20

โหดมากมีน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 15-03-2016 09:11:02

มันต้องอย่างนี้ขุ่นแม่มีนตัวจริง
จัดไปให้พวกนางหน่อย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 15-03-2016 10:54:24

เย้!  :hao7: เป็นแฟนกันแล้ววววว
ชะนีนี่มโนกันเองหรือมีนเข้าใจผิดหรือเปล่า?

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Partธาม+มีน13] 14/03/16 P.14 100%
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 15-03-2016 15:07:12

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 15-03-2016 15:20:52

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 15-03-2016 15:39:07

มีแรงถีบเขาด้วยหรอหนูมีนนน555555
อิพี่ธามนี่ขี้อวดจริงๆ
เก็บๆไว้บ้างเถอะ สงสารน้องมัน
อายจนไม่รู้จะอายยังไงแลเว5555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 15-03-2016 15:52:24

แสดงว่าพี่ธามยังจัดน้อยไป มีนถึงยังมีแรงถีบพี่ได้อยู่ :m20:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 15-03-2016 15:53:31

วั้ยย โดนฟาดเรียบ นุ้งปี กับ ขุ่นแม่  :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 15-03-2016 15:54:02

กรี๊ดดดดดด จากที่หนีมาพักใจ กลายมาเป็นฮันนีมูนซะงั้น แอร๊ยยยย ขุ่มแม่มีนเป็นสาวแล้ว  :give2:

อ้างจาก: darin ที่ 15-03-2016 15:07:12  

คุยกันนิด ^^
 
เผลอแป๊บเดียวเรื่องนี้ปาเข้าไป 34 ตอนแล้ว (ตอน+part)
คนเขียนกำลังคิดว่า ควรจะเข้าสู่ช่วงจบได้แล้วหรือยัง กลัวมันจะยืดเยื้อเกินไป 
สองจิตสองใจระหว่าง สัก 38-40 ตอนกำลังสวย หรือสัก 45 ตอนดี

ยังไงฝากช่วยคนเขียนตัดสินใจหน่อยนะคะ ตอนนี้ลังเลมากๆ  ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ^^

..........................................................

ส่วนตัวคิดว่าประมาณ 40-45 ตอนกำลังดีค่ะ จริงๆก็แล้วแต่คนเขียนเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 15-03-2016 15:59:34

ตายแล้วน้องมีน ถึงกับถีบพี่ธามเลยเหรอค่ะ ระวังเถอะค่ะจะโดนทำโทษจนลงไม่ขึ้นนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 15-03-2016 15:59:57

อัพเลเวลเร็วนะพี่ธาม ดีใจด้วยได้เป็นสามีหนูมีนเรียบร้อยแล้ว
ส่วนพี่คิณอย่าแกล้งปีมากหนัก แค่ฟ้าเหลืองพอ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 15-03-2016 16:55:02

ทำร้ายร่างกาย ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 15-03-2016 18:15:13

มีนยังมีแรงอีกเหรอ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 15-03-2016 19:00:57

ธามมีนรุนแรงจัง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 15-03-2016 19:07:48

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: A_Narciso ที่ 15-03-2016 20:26:50

พี่ธามขี้อวด...ยกระดับปุ๊ปรีบบอกปั๊ป

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 15-03-2016 21:21:34

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 15-03-2016 23:31:29

อัพตำแหน่งเร็วมากเลยนะครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 16-03-2016 06:45:03

>>“ขยันเรียนต่อไปนะเด็กน้อย แล้วพี่จะจัดตารางสอบวัดผล ตกวิชาไหนต้องซ่อมจนกว่าจะผ่าน  รู้ไหม”
--สอบตกซ้ำซากทุกวิชาเลยนะมีน จะได้ซ่อมกันทุกคืน 555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 16-03-2016 08:41:04

โอ๊ะะะะ พี่ธามคนหลงเมียยยย  :hao7: :hao7: :hao7:
น้องมีนนี่ออกแนวซึนๆ รักนะแสดงออก(ด้วยการตบตี) 55555  :laugh:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Sweet dream] 15/03/16 P.14
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 16-03-2016 15:00:12

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 16-03-2016 16:21:09

โอ้ยพี่คิ๊นนนนน เบาๆค่ะ น้องปีฟ้าเหลืองแน่ ย้ายมาอยู่นี่  :hao6: :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 16-03-2016 16:26:48

ส่งปีเข้าหอกับพี่คิน พี่ธามก็รีบมาชวนมีนเข้าหอเร็วๆนะ
ปล. ขุ่นแม่มีนจัดการได้แสบมาก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 16-03-2016 16:33:51

รวดเร็วดี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 16-03-2016 16:34:02

น้องปีออกเรือนและ คิวต่อไปขุ่นแม่มีนไปอยุ่คอนโดพี่ธามโลดดด

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 16-03-2016 16:34:33

ก็แอบคิดอยู่ว่าฝ่ายผู้หญิงอาจจะเห็นมีนจากเงาในกระจก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 16-03-2016 16:39:33

 :katai2-1:   o13   ดีงามมม

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 16-03-2016 16:58:00

น้องย้ายมาอยู่ด้วยแบบนี้ ไม่ต้องขยันทำการบ้านก็ได้มั้งพี่คิน เดี๋ยวน้องได้ฟ้าเหลืองกันพอดี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 16-03-2016 18:55:05

คุณแม่มีนโคตรร้าย จัดการชะนีซะจนไม่กล้าสตอไปอีกนาน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 16-03-2016 19:28:53

 :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 16-03-2016 19:49:47

อะนะ ย้ายไปอยู่ด้วยกันแล้วหนึ่งคู่ อีกคู่จะไปตามไหมนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 17-03-2016 00:23:17

คือสุดยอดอ่า ชอบๆๆมีน

แรงดี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: Maree ที่ 17-03-2016 10:35:32

เริ่ดค่ะลูก น้องมีน

ขอบคุณคนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: ปุกปิกกุกกิกไปตามสไต ที่ 17-03-2016 13:52:33

สมน้ำหน้าชะนีหอยหลอด จัดไปเลยมีนเต็มที่เบย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 17-03-2016 14:05:31

อุ้มเข้าหอกันเลยทีเดียว ^^

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 17-03-2016 14:29:01

ออกเหย้า ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 21] 16/03/16 P.15
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 17-03-2016 15:21:47

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 17-03-2016 15:36:02

 :เฮ้อ: โล่งอกขึ้นมานิดนึง นึกว่าจะมีดราม่าพ่อผัวแม่ผัวกับลูกสะไภ้ซะแล้ว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 17-03-2016 15:43:56

ปีเป็นผู้ใหญ่เหมือนกันนะ  :hao5:
พี่คินนี่ตัวทำลายบรรยากาศมาก 555555 กำลังจะมุ้งมิ้งกันพี่แกเบรคตลอด 555555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 17-03-2016 16:08:42

ดีจริงที่พ่อแม่พี่คินยอมเปิดใจให้ปี  o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 17-03-2016 16:13:08

 :katai2-1:   ดีงามแล้วจ้า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Wtftt ที่ 17-03-2016 16:28:13

ดีงามมาก ดีกับใจนึกว่าจะดราม่าแล้วซะอีก แอร๊ยพี่คินปี น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 17-03-2016 17:26:06

เย้ หมดห่วงเรื่องดราม่าบ้านพี่คินแล้ว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 17-03-2016 17:42:23

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 17-03-2016 19:37:42

อิจฉาฝุดๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 17-03-2016 20:02:50

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 17-03-2016 20:24:16

ต้องให้เวลากับพ่อแม่หน่อยนะทั้งคู่เลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 17-03-2016 23:51:57

พาไปไหว้พ่อแม่แล้วววว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ปุกปิกกุกกิกไปตามสไต ที่ 18-03-2016 03:38:18

ดีน่ะที่พ่อกับเเม่พี่คินเข้าใจนึกว่าจะให้เลิกกันชะเเล้ว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 18-03-2016 14:01:40

อ่านรวบยอดทีเดียวหลายตอนเลย
เข้าหอกันเป็นที่เรียบร้อย เปิดตัวกับครอบครัวพี่คิน
ต่อไปก็ถึงคิวเปิดตัวบ้านปีบ้างเหมือนกัน

ส่วนธามมีนก็นะ  เข้าอกเข้าใจกันดี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 18-03-2016 15:07:08

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 22] 17/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 18-03-2016 15:13:40

ก็ตรงกับความจริงในสังคม ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 18-03-2016 15:39:00

ก็หน้าหวงนินา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 18-03-2016 15:48:50

มันควรเจอกันครึ่งทางนะ ปีกับมีนก็ดื้อเกิน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 18-03-2016 16:48:01

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 18-03-2016 17:40:17

พี่คิน พี่ธาม คนหวงเมีย
เมียดื้อ กลับไปจัดการด้วยนะคะ  :laugh3:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 18-03-2016 17:46:22

นั่นแหน่ ที่บอกว่าดูฤกษ์อยู่นี่หมายถึงงานหมั้นหรืองานแต่งล่ะจ๊ะ เอ๊ะ!? หรือว่าทั้งหมั้นและแต่งในวันเดียวกันจ๊ะเอยพี่ธาม

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: sirin_chadada ที่ 18-03-2016 19:20:59

ดื้อขนาดนี้ไม่น่ารักนะ (ถ้ามีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นใครเสียใจมากบ้าง ถามใจเธอดู)
ส่วนอีกฝ่ายหวงขนาดนี้ก็ไม่น่ารักเหมือนกัน (ในเมื่อฝ่ายนั้นเขายืนยันจะทำ ก็ควรถอยมาดูห่างๆดีกว่าไหม การไปเฝ้าไม่ช่วยอะไร นอกจากทำให้ร้อนใจขึ้นไปอีก พูดตรงๆ)
คนเราจะอยู่ด้วยกันต้องรู้จักประนีประนอม ต้องเชื่อใจ ไว้ใจกัน อาจจะเพราะแต่ละฝ่ายยังเด็กอยู่คงต้องอาศัยเวลาและความเข้าใจกัน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 18-03-2016 19:34:00

ตามอ่านรวดเดียวจบเลย สนุกดีถึงแม้ปีจะสาวแตกไปหน่อยก็เถอะ ออกมาทีแรกนึกว่าจะแมนๆกว่านี้ซะอีก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 18-03-2016 20:26:44

ถ้าหวงแฟนนักก็ไปเป็นเด็กเสิร์ฟแทนเค้าซะเลยสิ  :m20: :pigha2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 18-03-2016 21:29:14

พี่ธามยังไม่ชวนมีนไปอยู่ด้วย มีนเลยโกรธพี่ธามรึเปล่า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Kelvin Degree ที่ 18-03-2016 21:36:09

นั่งเฝ้าทุกคืนเลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: panitanun ที่ 18-03-2016 21:40:59

น่ารักกันจริงๆเลยยยยงื้ออ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความกลุ้มใจฯ] 18/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 19-03-2016 17:52:04

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 19-03-2016 18:11:32

 o13.   :o8:     :z1:
คุณพยาบาลคะ. คนอ่านขาดเลือดค่ะ
หวานซึ้งและอิ่มใจไปกับน้องมีนด้วยเลย
ขอบคุณคนเขียนค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 19-03-2016 19:05:41

กรี๊ดดดดด คุณพยาบาลคะ ระวังโดนคนไข้จับฉีดยานะเคอะ  :haun5: :haun5:

อีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้ว คงคิดถึงเรื่องนี้น่าดู

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 19-03-2016 19:37:15

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-03-2016 20:20:24

คู่นึ้แซบตลอด

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 19-03-2016 21:55:03

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 19-03-2016 22:12:42

คนไข้อยากฉีดยาคุณพยาบาลจะแย่แล้วววว :z1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 19-03-2016 22:30:50

ทั้งซึ้งทั้งหื่น  :pighaun:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 20-03-2016 14:49:02

คง ตรวจ กันทั้งคืน ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 20-03-2016 16:22:33

น้องดาเลอมาก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 20-03-2016 17:05:32

พี่ธามน่ารักอ่ะ โรเมนติก
อดทนรอจนถึงวันเกิดมีน
เพื่อเซอร์ไพรอย่างใหญ่โต

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [Part ธาม+มีน 14] 19/03/16 P.16
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 20-03-2016 17:30:56

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 20-03-2016 18:09:55

พี่คินนี่นับวันยิ่งหื่น  :haun5: :haun5:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 20-03-2016 18:17:52

หื่นนะคิน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 20-03-2016 18:55:53

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 20-03-2016 19:47:58

หาเรื่องเล่นบนรถหรือเปล่าพี่คิน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 20-03-2016 19:48:53

ซอยนั้นเปลี่ยวดีเนอะ พี่คินหื่นมาก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: KATAWOOT ที่ 20-03-2016 21:40:47

ซอยไหนอ่ะ อยากไปมั่ง :z1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 20-03-2016 22:04:04

สมใจพี่คินเค้าล่ะ :z1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-03-2016 23:50:09

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Duangjai ที่ 20-03-2016 23:52:22

อัยย่ะ. ได้ไงอ่ะ 

พระเอกของช้านนนนน.

มาดสุขุม นุ่ม ลึก กลายเป็นหนุ่มหื่นข้างถนนไปละ

รับไม่ด้ายยยย.

 :ling1:  :ling1:  :ling1:  :ling1: 

 :z6:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 21-03-2016 00:39:50

โหปีโดนจัดในรถจนได้
พี่คินหื่นขึ้นทุกวันๆ
แล้วปีจะเลิกมั้ยงานพิเศษน่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 21-03-2016 00:58:40

นับวันปียิ่งสาวแตกนะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 21-03-2016 07:41:01

คำเดียวสำหรับพี่คิน หื่น ค่ะ มากด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 21-03-2016 14:09:01

ในรถ จนได้นะ ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 23] 20/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 21-03-2016 14:28:17

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 21-03-2016 14:44:20

น้องปัน่ารักมากกกก น่ารักมากๆๆ
สมควรแล้วที่พี่คินจะรักหัวปักหัวปรำ
โมเม้นให้นาฬิกาเรายิ้มแก้มแทบแตก
เราเข้าใจพี่คินนะ คงอึ้งไปไม่น้อยเลย
คงไม่คิดว่าอีกคนจะพยายามทำเพื่อเราขนาดนี้
งื้อออออ รักคินปี รออ่านตอนจบนะคะ  ^^

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 21-03-2016 14:44:46

 :mew1:  หวานน่ารักมากๆเลยค่ะ
สุดยอด   o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 21-03-2016 14:47:31

พี่คิน อด กิน นุ้งปี นะเคอะะ นุ้งปีไม่สบายยย
จะจบแล้ว รู้สึกใจหวิวๆ แอบอยากอ่านต่อ ฮาา
นั่ง f5 เปิดดูทุกวันรอไรท์เตอร์อัพทุกวันเลย

#ทีมคินปี #ทีมธามมีน
เดี๋ยววิ่งไปตามเรื่องน้องปุ่นต่อ <3   :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 21-03-2016 14:48:48

หวานกันซะ เราอิจฉาเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 21-03-2016 14:51:51

เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ ปูเสื่อรอตอนจบ :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 21-03-2016 14:54:44

คู่นี้หวานได้อีก แอร๊ยยยฟินนน
ปูเสื่อรอตอนจบนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 21-03-2016 17:00:01

ขอองขวัญ แทนใจ ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: Yysll ที่ 21-03-2016 17:13:57

จบแล้ววววววว

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 21-03-2016 18:47:04

ปีน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :impress2: :impress2: :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ตอนที่ 24] 21/03/16 P.17
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 22-03-2016 14:14:52

ย้ายไปอยู่ท้ายเรื่องนะคะ กดจากสารบัญหน้าแรกได้เลย  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: namngern ที่ 22-03-2016 14:35:48

จบแล้วว งือ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆนะคะ
ชอบทั้งปีคิน มีนธามเลย
เราจะคอยติดตามผลงานต่อไปนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Al2iskiren ที่ 22-03-2016 14:41:45

ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Jibbubu ที่ 22-03-2016 15:05:41

จบแล้วอ่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักแบบนี้นะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 22-03-2016 15:15:27

 :heaven   :mew1:  ขอบคุณมากมายจ้า น่ารักมาก ฟินมากค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 22-03-2016 15:20:55

ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายเรื่องนี้ อ่านแล้วมีความสุข  :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 22-03-2016 18:34:26

น่ารักกันทุกคู่เลยอ่ะ
มีนพอรักใครแล้วรักมากเลยนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 22-03-2016 19:02:15

น่ารัก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 22-03-2016 19:20:48

น่ารักมาก ชอบมีน #แม่ก็คือแม่

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: iceman555 ที่ 22-03-2016 20:49:37

ขอบคุณคนแต่งมากๆครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: TachibanaRain ที่ 22-03-2016 21:46:34

จบแล้ว ขอบคุณมากนะคะ รอตอนพิเศษนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Pampinkk ที่ 23-03-2016 01:27:59

จบแล้ววขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆแบบนี้
สนุกมากๆค่ะได้ทั้งความรักในแบบของคนรักและเพื่อนเลย
 :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 23-03-2016 13:21:03

น่ารักมาก สนุกมาก ฟินสุดเลย ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆ ของทั้งสองคู่นะครับ

ป.ล.คู่น้องนายกับพี่ธีร์ ไม่มีพิเศษเหรอครับ?

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: titansyui ที่ 23-03-2016 14:24:53

 :pig4: :pig4: :pig4: :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 23-03-2016 17:28:45

น่ารักมากจ้า มีความสุขจริงๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 23-03-2016 21:25:18

โอ้ยยยยยย น่ารักน่าฟัดจิงๆทั้งมีนทั้งปี หึ้ยยยย หมั่นเขี้ยวแทนพี่ธามกับพี่คินเล้ยยย :heaven :heaven :heaven :heaven

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: neverland ที่ 24-03-2016 00:12:34

ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ  :กอด1:
จบได้น่ารักมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ssipra ที่ 24-03-2016 00:22:27

จบแล้วว ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้นะคะ
ชอบเรื่องนี้น่ารักกก

ป.ล.จะมีรวมเล่มไหมคะ :impress2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Dee^daY ที่ 24-03-2016 11:26:43

ขอบคุณสำหรับเนื้อเรื่องดีๆ น่ารักๆ ..

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 24-03-2016 15:07:13

แวะเข้ามาตอบคำถามค่ะ

seaz :  คู่น้องนายกับพี่ธีร์ ไม่มีพิเศษเหรอครับ?
เราไม่แน่ใจว่าอยากอ่านหญิง+ชายไหม เลยไม่ได้เขียนค่ะ แต่ถ้าอยากอ่านกันก็เขียนได้นะคะ ต้องถามก่อน

R@iNi@r : จบแล้ว ขอบคุณมากนะคะ รอตอนพิเศษนะ
ตอนพิเศษไม่มีค่ะ กะจะให้จบสมบูรณ์ไปเลย แต่เดี๋ยวขอคิดอีกทีนะคะ

ssipra : จะมีรวมเล่มไหมคะ
ตอนนี้ยังไม่มีโครงการรวมเล่มค่ะ

แต่ถ้าใครสนใจจะรวมบอกเราได้นะคะ เราให้ ขอแค่ส่งหนังสือมาให้เราก็พอ^^

แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์นะคะ อ่านแล้วดีใจ ชื่นใจ มีความสุขมากๆ
ขอบคุณจากใจอีกครั้งค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: ่patsaporn ที่ 24-03-2016 23:39:48

สนุกมากค่ะ น้องปีคนน่ารักคู่กับพี่คินที่แสนดี ผัวดีเด่นแห่งปี มอบมงค่ะพี่คะ เป็นสามีที่ดีงามสามล้านสี่มาก
น้องมีนก็น่ารัก ฉลาด คือเริ่ด คือดี คือเหมาะกับพี่ธาม พี่ธามน่ารักและเป็นคนดีมากๆ ค่ะ เป็นคู่ที่มีสีสัน

ขอบคุณค่ะ ตามไปอ่านอีกเรื่อง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: Jessiebier ที่ 27-03-2016 22:53:36

น่ารักกกกกกก :impress3:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ [ความสุข] 22/03/16 P.18
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 30-03-2016 17:11:23

 :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: ่jum ที่ 30-03-2016 22:37:11

 :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Jessiebier ที่ 30-03-2016 22:51:09

จบแล้วววววว ปี×คิน และธาม×มีน
 :oo1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: river ที่ 31-03-2016 13:54:10

แอบลุ้นธีร์กะนาย แม้จะไม่วายก็น่ารักดี

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: BE-Beladitz ที่ 17-04-2016 01:14:38

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆน้าาาาาาา
สนุกๆ ชอบบบบบบบ
จริงๆ อยากรู้ความคืบหน้าของ ธีร์นาย มากเลย
ตกลงเป็นไง จะมีตอนพิเศษไหมนะ
^^

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: TuiLoveKhaKing ที่ 17-04-2016 22:32:17

สนุกมากเลยค่ะ ชอบแนวเรื่องแบบนี้ที่สุดเลย  o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: jaoosb ที่ 19-04-2016 00:10:03

จบซะแล้ว  :hao5: :hao5:

ขอบคุณนักเขียนที่ผลิตนิยายดีๆ มาให้อ่านนะคะ ติดตามทุกตอนเลย อ่านแล้วมีความสุขมากๆ
เป็นกำลังใจให้นักเขียนแต่งนิยายในเรื่องต่อๆไป จะติดตามผลงานเรื่อยๆค่ะ

 :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: ping2226 ที่ 20-04-2016 09:35:52

เพิ่งเข้ามาอ่านจนจบ เรื่องน่ารักมากๆ ขอบคุณคนเขียนกับเรื่องน่ารักๆแบบนี้นะค้าบ  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 22-04-2016 17:18:09

อ่านถึงหน้า 9แล้ว ช่วงนี้ยุ่งเลยอ่านช้ามาก
แต่ชอบคู่ธามมีนนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 23-04-2016 22:48:55

จากเสือกลายเป็นแมวเลยยยยยยยย น่ารักๆๆ ชอบทุกคู่เลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Jessiebier ที่ 24-04-2016 13:29:21

ชอบคู่ธามมีนจังเลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Nattarat ที่ 26-04-2016 12:50:13

เรื่องนี้สนุกมากค่ะ รอตอนพิเศษนะค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 26-04-2016 15:55:51

น่ารักจังเลยครับเรื่องนี้

ชอบคาแรคเตอร์แบบมีน ร้ายดี ปีก็น่ารัก ซื่อๆ

ขอบคุณผู้แต่งครับที่นำเรื่องดีๆมาให้พวกเราอ่านกัน ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: pummy09 ที่ 27-04-2016 17:03:17

อ่าา  สนุกมากเลยค่ะ แต่แบบพระเอกรู้ตัวเร็วไปหน่อย (ฮ่าาาา สงสัยเราจะดาร์กไปหน่อย อยากกินมาม่า

ขอบคุณมากนะคะ 

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 27-04-2016 19:37:47

น่ารักอ่ะ ว๊ายๆๆๆๆ มีตอนพิเศษมั้ยอ่ะ อยากอ่านค่าาาาาาาาาาาาา  :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: pearl9845 ที่ 28-04-2016 10:05:45

 :pig4: :pig4:  :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 28-04-2016 17:19:30

สนุกดีค่ะ ชอบคินเวลาหวงปี และชอบคู่มีนธามน่ารักดี

+1

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: MayA@TK ที่ 28-04-2016 22:21:36

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: kungisking ที่ 01-05-2016 21:04:56

รู้สึกดีมากๆๆๆที่ได้อ่าน มันสนุก มันเขิน มันน่ารัก ไม่ดราม่าจัด แถมยังมีข้อคิดดีๆ สมัยปัจจุบันมากๆ
ขอบคุณมากๆๆค่า ^ ^ สำหรับนิยายสุดน่ารัก จิกหมอนแบบนี้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 03-05-2016 16:16:18

ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุกๆนะครับ
สำนวนดี เนื้อเรื่องสนุก
อ่านเพลิน ไม่ดราม่าเกินไป กำลังกลมกล่อม

ขอบคุณมากๆครับ ^^

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-05-2016 19:51:56

จบแล้ว ตามอ่านจนทันแล้วค่ะ
ขอบคุณคนเขียนสำหรับนิยายน่ารักๆนะคะ
ชอบมีนมากๆ 555555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: utamon ที่ 07-05-2016 01:12:02

คือตอนแรกเห็นชื่อเรื่องก็กลัวจะมีดราม่า(ซึ่งเป็นแนวที่เราไม่ถนัดอ่าน)เลยมองข้ามไป
วันก่อนได้เข้าไปในกระทู้แนะนำนิยายแล้วมีคนอ่านหลายคนบอกว่าเรื่องนี้สนุกมากกกกกก เลยลองอ่านดู
สรุปว่าติดหนักเลยยยยยยยยยย งื้อออออ พลาดสุดอะไรสุด คือปล่อยเรื่องนี้หลุดมือไปได้ยังไง
ทีหลังเราจะไม่เชื่อในส่วนของชื่อเรื่องแล้ว เพราะมันจะหลอกตาเรา 55555555
เรื่องนี้เป็นแนวโปรดสำหรับเราอีกหนึ่งแนว คือแอบรักกุ๊กกิ๊กในระดับมหาลัยอาจมีให้หน่วงๆใจเล่นพอเป็นพิธี
มีอยู่สองคู่ แต่ทำไมเรารู้สึกกรี๊ดคู่รองมากกว่าคู่หลักล่ะ ไม่น้าาาาาาาา ก๊ากก
จริงๆเราก็ชอบทั้งสองคู่แหละนะ ตอนแรกที่อ่านก็แบบอีพี่คินนี่ไม่รอดแน่ แกต้องติดบ่วงน้องปีแน่
ก็ดูน้องปีสิเล่นน่ารักขนาดนั้น พี่คินจะทนไงไหวล่ะ พอคบกันเท่านั้นแหละ ระดับความหวานนี่พุ่งปี๊ดดดดดดด อิจมากบอกเลย
ส่วนคู่ธามมีนเป็นอะไรที่น่ารักมากกกกกกกก ชอบความปากจัดและรักเพื่อนของมีนจริงๆ
ตอนแรกนางยอมทำทุกอย่างเพื่อกีดกันไอ่พี่ธามจากปี แต่เป็นไงล่ะ ตกลงโป้งชึ้งกันเรียบร้อย
สนุกมากค่ะ สนุกจริงๆ เราชอบการบรรยายของคนแต่ง ภาษาก็สวยอ่านแล้วไหลลื่นดี
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักละมุนๆแบบนี้นะคะ เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องต่อไปแล้วค่ะ ฟิ้ววว~

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 08-05-2016 20:35:35

2 เสือโดนหนุ่มน้อยปราบพยศซะอยู่หมัด
แต่ที่ชอบมากๆคือมีน ไม่รู้ทำไม  :-[
ขอบคุณสำหรับนิยายนะจ๊ะ :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: M.J. ที่ 09-05-2016 17:52:05

น่ารักมากเลย ชอบแนวนี้ อ่านสบายดี ขอบคุณนะคะ :)  :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-05-2016 22:28:30

เรื่องนี้น่ารักอ่ะ ชอบตรงที่ไม่ค่อยมีดราม่า สบายๆ อ่านแล้วฟีลกู้ด

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 13-05-2016 01:49:27

น่ารักกกก ชอบมากเลยยอะ
ทั้งคินปี ทั้งธามมีน
จากเสือกลายร่างเป็นแมวเลย
จากผู้ชายแบดบอยก้กลายเป็นเด็ก10ขวบทั้งคู่5555
ชอบจังง
ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 14-05-2016 07:29:31

ตอนแรกไม่กล้าอ่านเพราะกลัวดราม่า ชื่อเรื่องนีทำให้ไม่กล้ากดเข้ามา แต่พอเข้ามาอ่านปุ๊ป รู้สึกเหยดแม่มมาก พลาดไปได้ยังไง
เนื้อเรื่องสนุกมากเลย ไม่ต้องคอยขัดใจกับพระเอกสักเท่าไหร่ เขาชัดเจนดี นายเอกและก๊วนเพื่อนก็ฉลาด ชอบสุดๆเลยค่ะ จะติดตามไปเรื่อยๆนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 14-05-2016 13:36:52

 o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: mukmaoY ที่ 15-05-2016 20:42:46

น่ารัก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 16-05-2016 04:55:07

ขอบคุณมากค่ะ

ปล.เราชอบคุณรัชตะมาก น่ารัก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 16-05-2016 15:09:08

น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: miwmiwzaa ที่ 22-05-2016 17:55:55

น่ารักมากเลย ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: meyj4ever ที่ 24-05-2016 10:58:07

น่ารักทุกคู่เลยค่า
ชอบๆ ทั้งพี่คินน้องปี
ลุ้นกับคู่พี่ธามน้องมีน
แต่แอบอยากให้ได้กันสุดคือคู่พี่ธีร์น้องนายอ่ะ 5555
แบบว่าอ่านทีไรในใจบอกขอให้ได้กันๆ ตลอด
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ น่ารักๆ ที่มีมาให้อ่านกันนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Dolamon ที่ 25-05-2016 09:29:35

 :o8: :-[ :o8: :-[
ชอบแนวนี้มาก ไม่ค่อยมีดราม่า ใสๆ 5555
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 25-05-2016 11:35:03

 :z13: :z13: :z13:
มาจิ้มเรื่องนี้ไว้ก่อน
(ยังอ่านเรื่องรองประธานกับบอร์ดี้การ์ดไม่จบเลย
แต่ชอบผลงานคุณ Darin มาก
ไว้จะมาต่อเรื่องนี้แน่นอน)

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 25-05-2016 13:31:16

สนุกมากๆ ไม่ผิดหวัง

ตามมาจากบอดี้การ์ดเลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: matame ที่ 26-05-2016 00:11:24

น่ารักจริงๆ ชอบปีๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: llmup ที่ 26-05-2016 15:11:39

 :z3: :z3: ไปอยู่ที่ไหนมาทำไมไม่ได้อ่านเรื่องนี้ ฮึกกก
มันดีมากเลยค่ะ ละมุน หวาน วุ่นวาย555
แรกๆแบบเสียใจแทนปีนิดนึง ไม่รู้ตัวสักที
มาเรียกตัวเล็กๆให้ความหวังอยู่ได้

ชอบมากๆเลยค่ะ ไม่ม่าเลย ชอบบบบบ  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 27-05-2016 10:23:14

สนุกมากเลยครับ อยากมีแบบนี้บ้างจัง

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: kimhamwong ที่ 29-05-2016 13:11:13

ชอบบบบบ
หวานๆ นุ่มลิ้น อย่างกับกาแฟใส่นม
ธามมีน ลุ้นมากกกก  :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 30-05-2016 17:33:02

ปีน่ารักกกกก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: moonoy68 ที่ 31-05-2016 21:08:49

ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้สนุกมากๆ กลมกล่อมจริงๆ ตอนนี้ชอบคู่ธามมีนสุดๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: MAILOVEZ ที่ 01-06-2016 20:15:52

น่ารักมากเลย สนุกมากด้วยอ่านแล้วได้ทุกความรู้สึกเลย หลงรักปีในความบ๊องๆ แต่แม่งโคตรน่ารักเลยย หลงรักมีนทุกครั้งที่ทำเหมือนไม่รู้สึกอะไรแต่ใส่ใจทุกคนเสมอ

ชอบเวลาพี่คินหวงปีแบบไม่รู้ตัว อ้อนน้องไม่ให้สนใจคนอื่น ชอบเวลาพี่ธามกับมีนเถียงกันจนถึงมันรักกัน เลย น่ารักกกกก ><

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: labelle ที่ 02-06-2016 09:46:29

5555 ลูกเล่นเค้าพราวกันจริงค่ะ นายเอกคู่นี้

พระเอกก็หลงรักหัวปักสมใจเลยทีเดียว
น่ารักมากค่ะ ทั้งปีคิน มีนธาม ได้ใจมาก
ปีมีนกล้าหือ คินธามก็ใจสู้กล้าข่มค่ะ จัดหนักจัดเต็ม

ชอบมากเลยค่ะ แต่งอีกเยอะๆนะคะ จะรออ่าน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: nutto ที่ 02-06-2016 13:54:31

พึ่งจะได้มาอ่านเรื่องนี้เมื่อสองวันก่อน แล้วก็อ่านรวดเดียวจนจบเลย

สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากได้อ่านจนจบคือ ทำไมเรื่งนี้คนอื่นคนคอมเม้นน้อยจัง
ทั้งที่จริงๆเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วมีความสุขใจอิ่มเอิบใจมากๆ เนื้อเรื่องอาจจะไม่ได้ลึกลับซับซ้อน เป็นเนื้อเรื่องง่าย
ที่อ่านเพลินๆ แต่โดยรวมสำหรับผมแล้วถือว่าเขียนออกมาได้ดีนะครับ ไม่ต้องหวือหวาไม่ต้องมีอะไรพิเศษมากๆ
ไม่ต้องมีจังหวะที่ดูเป็นนิยาย แต่ทำให้มันเหมือนเป้นการเล่าเรื่องของคนที่มีความรักที่มีความสุขมาเล่าให้ฟัง

ขอบคุณนะครับสำหรับนิยายดีๆอีกเรื่องนึงที่ได้อ่าน อ่านแล้วมีความสุขมากครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 02-06-2016 19:25:04

อ่านจบแล้ว ขอบคุณคนเขียนสำหรับนิยายสนุกๆด้วยค่า  :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: badbadsumaru ที่ 02-06-2016 20:39:55

เพิ่งได้อ่าน น่ารักกก
ขอบคุณมากนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 04-06-2016 08:39:11

มีนเป็นกัลยาณมิตรที่ดีมากๆ รักเลยอ่ะ #ทีมมีน  :katai3: :กอด1: ส่วนพี่คิน เราพอเข้าใจว่าพี่แกไม่ใช่แนวนี้แต่แรกไม่ผิดที่แกจะสับสน แต่มาทดสอบตัวเองด้วยวิธีนี้ให้ปีเห็นมันเกินไปหน่อยมั้ยวะพี่ เห็นแก่ตัวไปนะ :katai1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 04-06-2016 10:23:14

มีนทำดีมากลูก ชะนีอย่างนังแพรวหนูไม่ต้องคำนึงถึงหญิงชายหรอกลูก ตบได้ตบจิกหัวได้จิกเลยค๊าลูก  :katai2-1: o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: funland ที่ 05-06-2016 15:04:49

 :mew1: ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 05-06-2016 17:51:31

ขุ่นแม่มีน แพงมากค๊า o13 :mc4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 05-06-2016 18:44:35

ธาม มีน มันน่าร๊ากก :-[

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Acacha ที่ 05-06-2016 20:19:09

สนุกดี  :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Legpptk ที่ 07-06-2016 10:14:58

ชอบเรื่องนี้ อ่านชื่อเรื่องทีแรก นึกว่าจะดราม่า ก็กลัวๆๆ แต่พออ่อานแล้วน่ารัก วางไม่ลงเลย
จะติดตามผลงานเรื่องต่อๆๆไปนะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: konjingjai ที่ 07-06-2016 22:27:42

ขอขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Yara ที่ 11-06-2016 09:19:48

เรื่องสนุก และน่ารักมาก ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: bangkeaw ที่ 13-06-2016 06:53:06

เรื่องนี้น่ารักมาก อ่านได้เพลินๆ ไม่เบื่อ และยังได้คิดอะไรตามหลายอย่าง ชอบตัวละครทุกตัวเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: smilepengy ที่ 13-06-2016 16:11:11

อ่านรวดเดียวจบ น่ารักมากๆ คะ ไม่ค่อยมีดราม่าเค้าชอบ o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 15-06-2016 07:30:31

เป็นเรื่องที่อ่านไปยิ้มไปตลอดเลย น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 19-06-2016 09:31:37

 :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 21-06-2016 06:44:58

 :กอด1: ขอบคุณค่ะสนุกมากๆ ลุ้นไปกับรักของปีทุกตอน ชอบทั้งสองคู่เลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Nunng ที่ 21-06-2016 20:20:49

สนุกมากค่ะ ขอบคุณคนเขียนนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: nano ที่ 22-06-2016 19:03:22

ตามมาจากบอดี้การ์ดตัวอ้วน
เรื่องนี้ก็น่ารักอีกแล้ว อ่านแล้วฟิน มีความสุขสุดๆ
จะติดตามผลงานต่อไปน๊าาาา ^^

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 28-06-2016 18:01:46

สนุกมากๆๆๆ หวานสุดๆ
ชอบทุกคู่เลย หวานกันมาก
มีงงๆเรื่องระยะเวลาบ้าง
แต่เนื้อเรื่องโดยรวมน่ารักมากๆ
ชอบทุกคนในเรื่องเลย
ขอบคุณที่แต่งเอามาลงให้อ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 29-06-2016 21:01:26

กำลังไล่อ่านอยู่เลย มาครึ่งทางล่ะ น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 01-07-2016 20:42:11

อ่านจบแล้วน่ะ น่ารักใสๆๆ สบายใจ หื่นนิดๆๆ อ่อยหน่อย ฮ่าๆๆๆ ชอบทุกคู่เลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 17-07-2016 14:38:30

จบได้สวยงามมากจริงๆ เราพลาดได้ไงตั้งแต่แรก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: natt lUcky ที่ 20-07-2016 00:39:35

สนุกมากๆๆ น่ารัก ชอบมากเลยค่า

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Haruya ที่ 21-07-2016 18:58:48

^^ ชอบบบบบมากเลยค่ะ ชอบทั้งคินปี และ ธามมีน น่ารัก อ่านแล้วอุ่นๆ ยิ้มตลอดเรื่อง ไม่ดราม่า ขอบคุณมากๆนะคะที่เขียนเรื่องนี้ให้ได้อ่าน  :bye2: o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: mypink801 ที่ 22-07-2016 00:13:26

กำลังอ่านทีเดียวจบ แต่ขำเม้นท์ก่อนละกันนะคะ
ขำมากตอนน้องมีนถีบเบาะแพรว 555555555555555 ขำกร๊ากเลย ทำดีๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Papangtha ที่ 22-07-2016 12:00:33

น่ารักมากกค่ะ
ตามติดตามคุณคนเขียนทุกเรื่องเลยน้าาา

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: mypink801 ที่ 22-07-2016 15:24:31

อยากบอกน้องปีว่าพี่คินหื่นอย่างนี้นานแล้วต่างหาก เพิ่งรู้เหรอลูก 5555  :laugh:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: mypink801 ที่ 22-07-2016 15:42:28

อ่านสองวันจบ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบทุกเรื่องของคนเขียนเลยค่ะ พยายามตามอ่านให้ครบ อิอิ
ชอบแนวแบบนี้สุดๆเลย ขออีกเยอะๆน้า  :กอด1: :L2: :impress2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: kawisara ที่ 27-07-2016 10:36:10

เพิ่งเห็นเรื่องนี้ แฮ่รๆๆ



สนุกมาก น้องปี น้องมีน น่ารัก



พี่คิน  พี่ธาน น่าหลงใหล



ชอบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: am_am ที่ 28-07-2016 16:54:59

สนุกมากเลย ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: minneemint ที่ 28-07-2016 20:30:02

สนุกมากมาย ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: May@love ที่ 31-07-2016 06:02:21

เรื่องน่ารักมากๆค่ะ อ่านแล้วมีความสุข ยิ้มตลอดตั้งแต่ตอนแรกจนจบตอน

ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ เดี๋ยวจะไปตามอ่านเรื่องอื่นๆด้วย

ขอบคุณค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: wiwo ที่ 11-08-2016 16:58:02

สนุกมากเลยค่ะ พี่คินหวานหนักมากกกกกกกก อิจฉาปี  :-[
ส่วนมีนนี่เจ๋งมาก พี่ธามเชื่องเป็นแมวเลย  :laugh:
ปล.ชอบเรื่องนี้ที่ไม่ดราม่ามากอ่ะ มีแบบพอหน่วงๆ อ่านแล้วไม่เครียดดีค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 16-08-2016 17:16:38

น่ารักก ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
ติดตามทุกเรื่องเลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: golove2 ที่ 16-08-2016 20:40:55

อ่านรวดเดียวจบ
สนุกมากค่ะ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: kiszy ที่ 17-08-2016 17:13:54

น่ารักมากเลยอ่ะ คุณดารินเขียนได้น่ารัก อบอุ่น มาม่าไม่มากเกินไป กำลังดี อิอิ :)

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 18-08-2016 15:06:06

จบแล้วเรื่องน่ารักมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: pogpax ที่ 18-08-2016 17:08:14

 :mew3: :z1: น่านักทั้งสองคู่เลย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: กวังกีเมย์บี ที่ 21-08-2016 21:00:53

โอยยยยย จบ ซะแล้วอ่ะะะะะ
เรารักเรื่องนี้มากกกก เราชอบนายเอกแบบปีที่สุดเลย น่ารักกก
เราช่วงที่หน่วงๆตอนแรกๆมากเลยค่ะ ไม่รู้ทำ -.,- โอยยย ชอบ
ขอบคุณค่ะ ที่เขียนนิยายดีๆในอ่าน สมัครตัวเป็นแฟนคลับอีกคนนะคะ คุณดาริน

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 23-08-2016 21:55:57

 :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Faiia ที่ 24-08-2016 16:58:08

สนุกมากๆเลยค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: AdLy ที่ 28-08-2016 23:34:19

คือขอถามนิดเดียว เรื่องแฟนเก่าพี่คิน เคลียร์จบกันไปตอนไหนอะ
เราอ่านพลาดอะไรรึป่าว

ถามอีกข้อนะคะ แบบพี่คินนี่มีโคลนิ่งขายไหมคะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: mirin ที่ 31-08-2016 12:37:34

ชอบๆ o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: iNklaNd ที่ 04-09-2016 14:52:04

มีนแสบมากๆ แต่ปีก็ใช่ย่อย
ชอบทั้ง 2 คนเลย เป็นเคะแบบที่ชอบจริงๆ
ครบทุกรสเลย ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆ แบบนี้  :katai2-1: :L2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Aumy8059yaoi ที่ 12-09-2016 11:38:25

สนุกมากกกกกกกกกค่ะ ชอบแนวนี้ดีที่ไม่มีมาม่า o13
 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 12-09-2016 12:23:14

สนุกกก เพิ่งได้อ่าน ตอนจบไปแล้ว
แต่ประทับใจมากค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Nayagirl86 ที่ 08-10-2016 12:34:40

เรื่องนี้ชอบคู่รองมากกว่าคู่เอกแฮะ ชอบธามกับมีน
ค่อยเป็นค่อยไป รักกันช้าๆ เราชอบ
อาจเป็นเพราะคินปีรักกันเร็วเกินไป สงสัยชอบซดมาม่า

 o18 o18

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 09-10-2016 19:07:13

 :กอด1: :กอด1:

น่ารักทั้งสองคู่เลยยยยยย

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: tohtoejung ที่ 10-10-2016 12:00:06

สนุกมากค่ะ อ่านทีเดียว รวดเดียวจบ ติดเลยยยย :katai2-1: :hao5: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: AngPao1932 ที่ 15-10-2016 03:14:36

ฝ่ายสามีมีความขี้หึงระดับสูงทั้งคู่เลย ฟิน อ๊ายยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: teamkoyza ที่ 15-10-2016 20:14:18

 :mew1:  มีแต่ความฟิน ความละมุน อ่านแล้วรู้สึกดีต่อหัวใจ
 :katai1: เจอแต่งาน เครียด  :hao5:
มาได้เรื่องนี้(เรื่องที่สามที่อ่าน) ทั้งฟิน ทั้งเขิน โอ๊ย  :z2:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 16-10-2016 11:37:07

เรื่องนี้น่ารักมากเลยยยย สนุกมากค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: tae1234 ที่ 16-10-2016 14:05:11

สนุกมากครับ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: ก็ไม่รู้สินะ ที่ 16-10-2016 22:51:36

เพิ่งอ่านถึงตอน 12:
เป็นเรื่องที่อ่านสนุก ไม่รู้สึกว่าเมคจนโอเว่อร์ ทั้งนิสัยและคำพูดดูเรียล

แต่...ก็อยากจะเม้นเรื่องชีวิตประจำวันของตัวหลัก ในที่นี้คือนายเอก
ทำไมชีวิตส่วนใหญ่ ถึงได้วนเวียนอยู่กับพระเอกได้มากมายขนาดนั้น
นายเอกควรจะมีช่วงเวลาของตัวเองในการใช้ชีวิตประจำวันหลังจากแยกกับพระเอกบ้าง
ไม่ใช่พอแยกกันปุ๊บ ก็ตัดข้ามมาอีกวันเพื่อให้เจอกัน อันนี้เราว่าไทม์มิ่งมันไม่เป็นธรรมชาตินะ


อีกเรื่องคือรักกันไวไปหน่อย เราคิดจากชื่อเรื่องน่ะ คือเข้าใจว่าตอนนี้เขาแค่ชอบกัน ยังไม่ได้รักกัน
แต่ฟิลคือมันเหมือนเฉลยไปแล้วอ่ะ อยากให้ลากยาวกว่านี้หน่อย เราว่ารักข้างเดียวถึงจะทรมานดี หรือเราซาดิสก็ไม่รู้

อยากติแต่นี้ล่ะ บางเรื่องเราก็แค่มองในมุมที่เราอยากอ่านไม่ต้องจริงแต่ แต่เรื่องไทม์มิ่ง เราว่าควรปรับปรุงในโอกาสต่อๆไปนะ มันสำคัญ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 22-10-2016 03:26:16

เรื่องสนุกมากเลย ชอบค่ะ

ตามมาจากเรื่องปุ่น

ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องดีๆ :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 12-11-2016 16:01:55

 o13

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: ~~viyage~~ ที่ 24-11-2016 23:42:35

โอ๊ยย น่ารัก น่ารักกกกกก
ชอบตอนแรกๆอ่ะ แบบ ตอนคินเป็นพี่ชาย ดูแลน้อง คือน่ารักมากก
น่ารักแบบจิกหมอน ตัวเล็ก ตัวเล็กกกกก อยู่นั่นล่ะ ออกนอกหน้ามากกกก
ชอบบบบ >  < ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: littlepink ที่ 10-12-2016 20:01:26

ชอบบบบบบ คินปี ธามมีน น่ารักมาก อ่านไปยิ้มไป น้องมีนแสบมากจริง ๆ 555555555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: kimhamwong ที่ 13-12-2016 21:55:33

 :กอด1: กอดดดดด พี่คินกับปี พี่ธามกับมีน น่าร้ากกกกกก
พี่ธีร์คะ น้องนายลดน้ำหนักรอแล้วค่ะ อย่าให้น้องรอเก้อนะ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 14-12-2016 21:51:39

น่ารักมากใสๆ
เค้าตามอ่านทุกเรื่องเลย
ชอบแนวการเขียนและการบรรยาย
สนุกทุกเรื่องเลยค่ะ
ขอบคุณนิยายดีๆค่ะ
 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: beer9999 ที่ 19-12-2016 15:15:08

สนุกมากเลย ชอบๆๆๆ แต่เหมือนเรื่องชะนีแนทยังค้างๆอยู่นะ ปล.อยากเห็นตอนแนทแผงริด

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: kaoma ที่ 28-12-2016 14:21:13

ขอบคุณสำหรับความสุขที่มอบให้

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Azuryngel ที่ 29-12-2016 19:48:25

 :hao5: :sad11:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: MaYplE ที่ 01-01-2017 22:25:37

เข้ามาอ่านรวดเดียวจบเลย
น่ารักมาก ๆ ชอบความแอบรักแบบนี้ แบบที่รักมันล้นใจแล้วจริง ๆ
พอรักกับคบกันแล้วก็น่ารักมาก ๆ ทั้ง ปีคิน แล้วก็ มินธามเลย
ชอบมินมาก ๆ เป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ ค่ะ^^

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Imagine_chic ที่ 08-01-2017 21:23:20

เรื่องนี้เราชอบความรัก ความสัมพันธ์ของปีกับมีนมาก คอยช่วยเหลือ ดูแลกันอยู่ตลอด :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: บีเวอร์ ที่ 16-01-2017 16:50:28

อ่านแล้ว อ่านอีก ลืมเม้น 555

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Arzumi ที่ 18-01-2017 11:00:04

อ่านยุสองวันนน จบ น่ารักอ่าา อ่านไปยิ้มไป อ่านบนรถจนคนข้างๆมองแล้วมองอีกฮ่าๆๆ  :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Arrun ที่ 20-01-2017 22:03:38

สนุกมากเลยย อ่านรอบสองแล้วก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: Toon_TK ที่ 22-01-2017 15:08:37

น่ารักกกกกก

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: OnlyInDream ที่ 05-02-2017 14:36:45

ฮือออออ น่ารักกกกก ชอบแนวฟีลกู๊ดแบบนี้ ทั้งปีกับมีนน่ารักน่าหยิก สมกับที่แฟนต้องหัวปักหัวปำ

หัวข้อ: Re: All For You อีกนานไหม..กว่าจะได้ใจพี่ 22/03/16 P.18 [END]
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 13-02-2017 12:21:41

** ชี้แจง**
เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียนและลงไว้นานแล้ว เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้งพบว่า..
ภาษาวิบัติมาก (555) และเนื้อเรื่องบางจุดอ่านแล้วงงจับใจความไม่ค่อยได้
คนเขียนจึงรีไรท์ใหม่อีกครั้ง เพื่อให้เรื่องนี้ออกมาน่าอ่านยิ่งขึ้น
จึงทำการลบเนื้อหาเดิมและเริ่มลงใหม่อีกครั้งตั้งแต่ตอนแรก
สามารถกดอ่านจากสารบัญได้เลยค่ะ

✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

All For You

-Darin-

บทนำ

“มึงแน่ใจเหรอว่าพี่คินไม่รู้ว่ามึงแอบปลื้มเขาอยู่” เสียงไอ้มีนเพื่อนเวรของผมดังราวกับจะป่าวประกาศให้คนทั้งโลกรู้ ทั้งที่มันนั่ง
คุยอยู่กับผมแค่สองคน จนผมต้องรีบยกมืออุดปากมันไว้แทบไม่ทัน
   
“ไอ้เวรรา มึงจะประจานกูรึไง” อ่านไม่ผิดหรอกครับเพื่อนผมมีชื่อจริงว่ารามิล เตี่ยตั้งชื่อเล่นให้ว่ามีน แต่เพื่อนที่ดีอย่างพวกผม
เรียกมันไอ้(เชื้อ)รา ตัวมันเล็กพอๆ กับผม  ผิวขาวปากแดงเพราะได้เชื้อจีนมาจากเตี่ยแต่เสือกได้ตาโตมาจากแม่ มันเลยดูน่ารัก
น่าฟัดยิ่งกว่าผู้หญิง แต่อย่าเผลอไปฟัดมันเข้าให้นะครับมันตีนหนักมือหนักอย่าบอกใคร
   
“เชี่ยนี่ น้ำลายเต็มมือกู”  เห็นมันสงบปากสงบคำลงได้ผมจึงเอามือออกจากปากแล้วจัดการเช็ดมือกับเสื้อมันนั่นแหละ ไอ้เชื้อ
รามันยังมีหน้ามายักคิ้วให้ผม
 
“กูว่าพี่คินไม่รู้หรอก มึงก็รู้ว่ากูไม่ได้เป็นเกย์ใครมันจะสงสัยกูวะ” ผมเผลอถอนใจก่อนตอบออกไป ไอ้มีนเอามือมาจิ้มหัวผมพร้อม
กับผลักเสียหน้าหงาย   

“ไม่เกย์เลยนะมึง ที่มึงชอบน่ะตัวเมียหรือไง” 

“อ้าวไอ้นี่ ลามปามสุดที่รักกู”  ผมเลยผลักหัวมันคืนบ้างไอ้ตัวดีหัวเราะชอบใจใหญ่
   
“แตะนิดแตะหน่อยไม่ได้เลยนะมึง แต่กูก็เข้าใจนะทั้งหล่อทั้งแมน สูงยาวเข่าดีมีกระบองติดตัว” มันบรรยายสรรพคุณเสียผมหน้า
แดง ไม่ใช่อะไรหรอกครับอดคิดตามมันไม่ได้โดยเฉพาะประโยคหลัง
   
ไอ้เวรมีนมันเป็นเกย์เปิดเผยแต่ไม่ตุ้งติ้ง มันแค่ยอมรับอย่างหน้าด้านต่อสาธารณะชนว่ามันชอบผู้ชายเท่านั้นเอง ส่วนผมนายปวีร์
หรือเรียกว่าปี ชอบผู้หญิงมาตลอด ใช่ครับย้ำว่ามาตลอดจนมาเจอกับพี่คินหรือนายภาคิน รุ่นพี่ปีสองคณะเดียวกันกับผม ตั้งแต่
นั้นมาผมขอใช้คำว่า..... ผมชอบผู้หญิงและพี่คิน และนั่นคือที่มาของเรื่องทั้งหมดที่กำลังจะเกิดขึ้น

หัวข้อ: Re: All For You 13/02/17 P.21 [บทนำ] *Rewrite*
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 13-02-2017 12:29:54

เรากำลังจะอ่านก็ว่าอยู่หายไปไหนหมด  :sad4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* 13/02/17 [ตอนที่ 1] P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 13-02-2017 13:04:42

ตอนที่ 1 : ออร่า

ย้อนความกลับไปตอนผมเข้าเรียนปีหนึ่งใหม่ๆ ผมกับไอ้มีนยังเด๋อด๋าเฟอะฟะ แต่ใช่ว่าตอนนี้จะดีขึ้นนะครับ เป็นน้องใหม่ของ
คณะที่หน้าตาบ่งบอกว่ามาจากต่างจังหวัดร้อยเปอร์เซ็นต์ ผมกับมันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถม โตมาแล้วดันชอบเรียนเหมือน
กันเลยพากันตั้งหน้าตั้งตาขยันจนมาติดคณะวิศวะฯ สาขาเดียวกันนี่แหละ

ผมจำได้ว่าวันนั้นผมกับมีนมีเรียนแค่ช่วงเช้า เสร็จแล้วจึงพากันลงมานั่งเล่นใต้ตึกคณะ จะกลับหออากาศก็ร้อน ห้องผมกับมีนมี
แค่พัดลมไม่มีแอร์  ที่บ้านฐานะปานกลางก็แบบนี้ล่ะครับ จะเช่าหอแพงก็สู้ไม่ไหวพ่อแม่ส่งลูกหลายคน ผมยังดีหน่อยแม่มีแค่
สามคนไอ้มีนฟาดไปห้า แม่มันคลอดตามกันมาเป็นพรวน จะไปเดินเล่มรับแอร์ที่ห้างก็อยู่ในสภาวะใกล้สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจเลย
ไม่อยากไปให้เกิดกิเลส
   
วันนั้นผมกำลังก้มหน้าก้มตาอ่านการ์ตูนในมือ ได้ยินเสียงสาวๆ วี้ดว้ายกันกลุ่มใหญ่เลยอดเงยหน้าขึ้นมองไม่ได้ คณะผมไม่ค่อย
มีหรอกครับสาวๆสวยๆ ถึงมีก็มีน้อยมาก ส่วนใหญ่มีแต่สาวห้าวไม่ก็ทอมล่ำเลยไม่ค่อยมีอาหารตาให้ดู

มองไปก็เห็นโต๊ะถัดไปมีสาวๆ นั่งอยู่เต็ม แม่เจ้าโว้ย! มีตั้งแต่ตัวเล็กยันไซด์XL  ละลานตาไปหมดครับ ผมก็มองเพลินไปสิ แต่
มองไปมองมาทำไมกูแสบตาฉิบหายออร่าที่เปล่งประกายอยู่ตรงกลางนั่นคืออะไร ผมเพ่งตามองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ ใครวะหน้าตา
โคตรดี  ความสูงกะจากสายตาน่าจะเกิน 180 ซม.ขึ้นไป ทำไมผมไม่เคยเห็นหน้าวะ ด้วยความสงสัยผมจึงรีบใช้เท้าสะกิดถามไอ้มีน

“ใครวะ” มีนเงยหน้าจากหนังสือการ์ตูนขึ้นมางงๆ ไอ้นี่มันชอบผู้ชายครับ เสียงสาวๆ เลยเรียกร้องความสนใจจากมันไม่ได้ มีน
เคยบอกผมว่าเข้าคณะนี้ดี เหมาะกับมันที่สุด ผู้หญิงน้อยผู้ชายมากอาหารตามันทั้งนั้น มีนหันไปมองตามสายตาผมก่อนจะตอบ

“ อ๋อ พี่ภาคินอยู่ปี2 หนึ่งในห้าความภาคภูมิใจคณะเราเลยนะเว้ย” บอกแล้วครับถามมันรับรองไม่ผิดหวัง ผู้ชายหล่อต่อให้หลบ
อยู่มุมไหนไอ้เวรนี่รู้จักเขาหมด

“อิจฉาว่ะแม่งหญิงอย่างตรึม” ไอ้มีนมองหน้าผมแถมส่ายหัวเป็นการสำทับ

“มึงอย่าไปอิจฉาพี่เขาเลยว่ะ อย่างพี่เขารูปหล่อพ่อรวยกระบวยใหญ่” แล้วมันก็หันมามองสำรวจผม

"ส่วนมึง หน้าอย่างบ้าน เตี้ย เอ๋อ เงินมีก็เกือบไม่พอแดก เสือกจะไปเทียบพี่เขา” มันสรรเสริญผมครับไอ้เพื่อนเวร
   
“เออขอบใจ แค่นี้กูก็รู้แล้วว่ามึงรักกูมาก” ผมเลยโบกหัวมันให้สมกับความรักที่มันมีให้ผมไปทีหนึ่ง มีนหัวเราะชอบใจใหญ่
ผมบอกแล้วไอ้มีนมันปัญญาอ่อนโดนตบกะโหลกเสือกหัวเราะ แล้วมันก็ก้มอ่านการ์ตูนต่อไปไม่สนใจใดๆ อีก สาบานว่าวันนั้น
นอกจากความอิจฉาแล้วผมไม่ได้คิดอะไรกับพี่คินจริงๆ


แต่หลังจากวันนั้นไม่รู้ทำไมเห็นพี่คินที่ไหนผมต้องมอง แรกๆ ผมคิดว่าก็คนมันโดดเด่นยืนอยู่ในระยะสายตาอย่างไรก็ต้องเห็น
ออร่ามันทิ่มตาขนาดนั้น แต่ทำไมนานๆ ไป ไม่เห็นกูก็มองหาวะ หนักเข้าก็นั่งรอดักรอให้ได้เห็นมันเสียอย่างนั้น แม่งผมต้องติด
โรคเกย์มาจากไอ้มีนแน่ๆ สงสัยมันจะแพร่เชื้อใส่ผม

มีอยู่วันหนึ่งไอ้มีนมันรีบกลับเพราะป๊ามันมาเยี่ยม ผมเลยนั่งเล่นอยู่คนเดียว ความจริงตั้งแต่มาเรียนพวกผมหาเพื่อนใหม่ได้มาอีก
สามคน มีน้องนายหญิงอวบระยะแรก มันให้เรียกแบบนั้นครับ บอกมันไม่ได้อ้วนมันแค่มีเนื้อมีหนังพอน่ารัก ก็จริงของมัน คนที่
สองคือไอ้บาส ไอ้นี่มันเป็นนักกีฬาสมชื่อหุ่นสูงใหญ่ ส่วนคนสุดท้ายคือไอ้รัชตะ มันบอกชื่อเล่นชื่อจริงมันชื่อเดียวกันห้ามเรียกมัน
สั้นกว่านี้ ผมนั่งรอพวกมันสามตัวที่เหลือแต่จนบ่ายคล้อยก็ยังไม่เห็นหัวมันสักคน

นั่งๆอยู่ ผมได้ยินเสียงคนเดินมานั่งโต๊ะใกล้ๆ  พอหันไปมอง !! วันนี้ฉายเดี่ยวเว้ย ไม่มีทั้งเพื่อน ไม่มีทั้งหญิง ผมนี่เหงื่อออกเต็ม
ไม่ใช่อะไรครับตื่นเต้น เห็นเป็นโอกาสอันดีจะได้เข้าไปทักขอแนะนำตัวสักนิด

ระหว่างที่ยังลังเล พยายามเรียบเรียงคำพูดอยู่ในหัว ผมก็ไม่รู้ตัวสักนิดว่ากำลังนั่งโยกเก้าอี้อยู่ แบบว่าผมคงตื่นเต้นรนจัดไปนิด
รู้ตัวอีกทีก็ ....

โครมมมม ผมหงายหลังตึงเงิบไปกับเก้าอี้ นอนเอาเท้าชี้ฟ้าหัวกระแทกพื้นดังโป๊ก ผมนอนนิ่งกำลังสับสนว่าจะลุกขึ้นแล้ววิ่งหนี
ไปเลยหรือแกล้งนอนตายมันอยู่ตรงนี้ดี 

แสงที่ส่องเข้าหน้าจู่ๆ เหมือนมีอะไรมาบดบังให้มืดลง ผมค่อยๆ หยีตาขึ้นดู เห็นพี่คินกำลังก้มตัวลงเอาหน้าเข้ามาใกล้หน้าผม 
คือไม่อยากบรรยายเลยครับ ตอนนี้ผมหน้าแดงหูแดงไปหมด ทั้งอายทั้งตื่นเต้น ใจมันเต้นอย่างกับกลองรัว
   
“เป็นอะไรไหม” มือพี่คินเข้ามาจับหัว จับคอผม ขยับนิดๆ คงเช็คว่ายังอยู่ดีหรือเปล่า อย่าหวังว่าผมจะตอบนะครับ ไม่ใช่หยิ่งแต่
หาลิ้นตัวเองไม่เจอ เหมือนชาตินี้ไม่เคยพูดภาษาคนมาก่อน ผมเลยพยักหน้าแล้วก็ส่ายหน้า แล้วสักพักก็พยักหน้าอีกที  พี่คิน
ถึงกับหลุดหัวเราะออกมา
   
“ตกลงเป็นหรือไม่เป็น”พี่คินถามผมซ้ำอีกทีด้วยเสียงกลั้วหัวเราะสุดๆ ผมยิ่งอายเข้าไปใหญ่ พออายมากๆ ปากเสือกพาไป   

“ไม่เป็นมั้งพี่ตีนชี้ฟ้าขนาดนี้ถามมาได้” อ้าว ฉิบหายแล้วไหมมึง ประโยคแรกที่ได้พูดกับคนที่แอบปลื้มอยู่ พี่คินถึงกับอึ้ง
คงคิดว่ากูกับมึงรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่มาถึงมึงก็ไม่เคารพกูเลย ผมรีบยกมือขึ้นกะจะไหว้ขอโทษแก  แต่พี่คินคว้ามือผมไว้แล้วดึง
ให้ลุกขึ้นเสียก่อน
   
“เอ้านั่งก่อน" พี่คินจับผมให้นั่งบนเก้าอี้อีกตัวก่อนยกเก้าอี้ตัวที่ล้มขึ้นมาวางที่เดิม ตอนพี่คินหันไปยกเก้าอี้ผมก้มลงมองมือตัวเอง
 วันนี้กูจะไม่ล้างมือเลยคอยดู อยากจะยกมือตัวเองขึ้นดมแต่กลัวพี่มันจะหาว่าผมเป็นโรคจิต
   
ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ พี่คินก็หันมาก่อนจะยิ้มให้ ละลายสิครับ อย่าสาดออร่าใส่ผมแบบนี้ ผมภูมิคุ้นกันต่ำจะพาลล้มตึงไปอีกรอบ
   
“พี่ชื่อคินเราชื่ออะไร เหมือนพี่จะเคยเห็นหน้าบ่อยๆ” พี่คินลงนั่งข้างๆ ผม ก็เก้าอี้ตัวที่แกยกขึ้นมานั่นแหละครับ ผมเลยมองขา
เก้าอี้ให้แน่ใจว่ามันไม่โยกอีก เดี๋ยวพี่แกจะล้มหัวคะมำเหมือนผม แต่สงสัยผมจะห่วงแกมากไปหน่อย กว่าจะสำรวจขาเก้าอี้ครบ
สี่ขา มองขึ้นมาก็เห็นพี่คินจ้องหน้าผมนิ่งๆ ไม่ยิ้มแล้วแฮะ
   
“ครับ?”  ผมขานรับเป็นคำถามกลับไป เมื่อกี้พี่มันถามอะไรผมนะ ก็ไอ้มีนมันบอกแล้วไม่ใช่เหรอครับว่าผมเอ๋อ พอสนใจอะไรสัก
อย่างจะลืมอย่างอื่นไปเลย ฮ่าๆ อันนี้เรียกว่าแก้ตัว
   
“กวนนะเรา ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วถามอะไรไม่เคยตอบ” กำแล้วกู ความประทับใจแรกที่พี่คินมีต่อผม ฝันมาตลอดว่าพี่มันจะประทับจิต
ประทับเข้าไปในใจ สงสัยตอนนี้จะกลายเป็นประทับเบื้องล่างพี่แกแทน
   
“อ่า....” ผมกัดปากก่อนตัดสินใจพูดออกไปตรงๆ
   
“อีกทีได้ไหมพี่ผมไม่ทันฟัง ผมไม่ได้ตั้งใจจะกวนตีนพี่นะ จริงๆ” ผมขึ้นเสียงสูงเป็นคีย์โอเปร่า หัวก็ส่ายดุกดิกกลัวแกไม่เชื่อ พี่
คินหัวเราะชอบใจเอามือมาจับหัวผมให้อยู่นิ่งๆ
   
“พอๆ เห็นแล้วพี่เวียนหัว พี่ถามว่าเราน่ะชื่ออะไร พี่ชื่อคินนะเรียนอยู่ปีสอง” พี่คินแนะนำตัวได้มารยาทงามมาก
   
“ผมชื่อปวีร์ครับ พี่คินเรียกว่าปีก็ได้ ผมเพิ่งเข้ามาหน้าตาเลยยังไม่ค่อยฉลาด”  ผมแนะนำตัวกลับ พี่คินหัวเราะอีก เออ! พี่มันก็
หัวเราะเก่งไปไหม นี่หัวเราะจนนึกว่าผมกำลังเล่นตลกให้แกดูอยู่ กูเจ็บนะโว้ย
   
“ปี ชื่อแปลกดี พี่ว่าพี่คุ้นๆ หน้าเรานะ” ก็แน่สิครับพี่ ผมวนเวียนรอบตัวพี่มาจะเดือนนึงแล้ว
   
“แล้วนี่เจ็บไหม หัวปูดหรือเปล่า" พี่คินไม่ถามเฉยๆ เอามือมาลูบหัวผม หาร่องรอย ผมนั่งตัวแข็งทื่อแทบจะลืมหายใจ   
   
โอว วันนี้ผมทำความดีอะไรเหรอครับ ถึงได้รับโชคไม่หยุดไม่หย่อน บอกนิด พรุ่งนี้ผมจะทำสิบเท่าเลย  หรือวันนี้เอาหัวฟาดแล้ว
พรุ่งนี้ผมควรเอาหน้าฟาดดี เผื่อพี่แกจะลูบหน้าผมบ้าง 
   
“ปี...ปี...” เสียงพี่คินเรียกผมหลายครั้ง จนผมสะดุ้ง
   
“ครับ?...ครับ”
   
“พี่พาไปหาหมอไหม ตรวจสักหน่อย  เราดู....” แล้วพี่คินก็เงียบไป คงกำลังคิดว่าจะใช้คำว่าอะไร
   
“เอ๋อ เหรอครับ”  ผมต่อให้ ตาแป๋วมองพี่แก
   
“ ฮ่าๆ ก็ประมาณนั่น” 
   
“งั้นไม่ต้องไปหรอกครับ ผมเอ๋อเป็นปกติอะพี่ ” แล้วผมก็ลองขยับแขน ขยับขา ขยับคอดู ปวดนิดหน่อยแต่คงไม่มีอะไร
คือมัวแต่ตะลึงกับพี่แกจนลืมเช็คร่างกายตัวเอง เมื่อกี้หัวผมฟาดลงไปไม่ใช่เบาๆ เลยนะนั่น ดังจนพี่แกต้องเดินมาดู คิดเอา
   
“ คิดว่าไม่เป็นไรนะครับแค่อายอย่างเดียว” ผมตอบคำถามที่คินถามไว้นานแล้ว
   
“นี่อายแล้วเหรอหะ” มาอีกแล้วครับ มือๆ มือไอ้พี่คิน มาจับหัวผมเขย่าเบาๆ อย่ายั่วกูนะ กูคิด
   
“อายสิพี่ ที่เห็นนี่เรียกว่าเอาหน้าด้านเข้าสู้  ข้างในผมอายม้วนเป็นเต่าอยู่ในกระดองเป็นหอยอยู่ในตลับแล้ว” ผมชี้ที่อกตัวเอง

อ้าวเฮ้ย!! อีพี่มันดันเอามือมาวางทับตรงหน้าอกผม ตรงที่ผมเอามือจิ้มไปเมื่อกี้
   
“อืม ท่าจะอายจริงใจเต้นแรงเชียว”  อ้ากกก!! อย่าพิสูจน์แบบนี้ ใจผมจะกระดอนออกมาแล้ว พี่มันคงไม่รู้หรอกครับว่าผมอาย
จริง แต่อายพี่มันนะคนอื่นน่ะผมไม่อายหรอก แล้วที่ใจมันเต้นเป็นกลองอยู่นี่ก็เพราะพี่นั่นแหละไอ้พี่คิน!!
   
พี่คินชักมือออกก่อนจะบอก “ปีสำรวจอาการตัวเองด้วยนะ ถ้าวันสองวันรู้สึกคลื่นไส้เวียนหัวให้ไปหาหมอ เช็คอาการเสียหน่อย”
   
“พี่เป็นปลากัดเหรอ” ผมถามพี่คินหน้าตาย
   
“หือ?” พี่คินขมวดคิ้วไม่เข้าใจคำถามผม พี่มันไม่เก็ทว่ะ ถามจริง
   
“อ้าว ก็เห็นบอกว่าให้สำรวจอาการ เผื่อผมคลื่นไส้ เวียนหัว ผมเลยนึกว่าเราเป็นปลากัด แค่จ้องตากันก็ท้องแล้ว” ผมกะว่ามุขนี้
ถึงจะแป๊กไปบ้างแต่ก็พอฮา คิดว่าเดี๋ยวพอพูดจบพี่คินต้องหัวเราะอีกแน่ๆ แต่แกดันไม่หัวเราะแฮะ  เอื้อมมือมาจับหัวผม บิดให้
หันมาตรงๆ  แล้วพี่คินก็โน้มหน้ามาใกล้ๆ จ้องตาผม
   
มันแค่ไม่กี่วินาทีแต่ผมรู้สึกเหมือนมันนานหลายนาที หน้าผมร้อนเห่อก่อนพี่คินจะปล่อยมือจากหัวผม
   
“พี่..พี่คินทำไรอะ” ผมถามตะกุกตะกักออกไป
   
“เอาให้แน่ใจว่าเราจะท้อง จะได้ไปให้หมอตรวจ” 
    
อ้ากกกก วันนี้ผมไม่ขออะไรอีกแล้วแค่นี้กูก็รับไม่ไหวแล้ว สุขท่วมท้นมาก แต่เอาเข้าจริง ผมได้แต่หัวเราะแฮะๆ ไม่ได้ต่อมุฏของ
พิ่คินมันเขินจนไปต่อไม่ถูกจริงๆ
   
พี่คินมองนาฬิกาแล้วลุกขึ้นยืน “งั้นพี่ไปก่อนนะมีนัดเอาไว้เจอกัน”
   
“ครับ” ผมพยักหน้าให้พี่คิน แต่พอพี่คินเดินไปผมกลับรีบเรียกเอาไว้
   
“พี่คิน” พี่คินหันกลับมามองหน้าผม ท่าหันมาไม่รู้ว่าพี่แกไปฝึกมาจากแคทวอล์คไหนช่วยบอกผมที มันเท่จนผมอยากจะถ่ายวีดีโอเก็บไว้ดูทุกวัน
   
“เอ่อ..ขอบคุณนะครับพี่ ผมลืม”  ผมค้อมหัวให้พี่คินทีหนึ่ง พี่คินส่งยิ้มมาให้
   
“ไม่เป็นไร กลับบ้านดีๆ อย่าไปล้มอีกล่ะ” พี่คินแซวผม ยิ้มบาดตาตรึงใจก่อนหันกลับไปอีกครั้ง ผมมองตามแผ่นหลังกว้าง
ยืนลุ้นหนักมาก  หันมา หันมา หันมา  ไม่มีหรอกครับโน้นเดินจนจะพ้นตึกอยู่แล้ว  กูลุ้นอะไรโง่ๆวะเนี่ย ผมได้แต่เกาหัวตัวเอง
   
กลับหอดีกว่า ไม่รอแล้วครับเพื่อน ผมจะกลับไปซึมซับกลิ่นของพี่คินที่ติดอยู่ทั่วตัว โลกนี้ช่างแฮปปี้เสียจริง


✪✣✤✥✦✧✣✤ TBC ✥✦✧✣✤✥✦✧✪
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* 13/02/17 [ตอนที่ 1] P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 13-02-2017 13:19:04

มาให้กำลังใจค่ะ   :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* 13/02/17 [ตอนที่ 1] P.22
เริ่มหัวข้อโดย: LovEYouOnLy ที่ 13-02-2017 16:04:18

ตามๆ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* 13/02/17 [ตอนที่ 1] P.22
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 13-02-2017 19:35:02

กลับมาอ่านรีไรท์อีกรอบ(เป็นรอบที่เท่าไรแล้วไม่รู้ เรื่องนี้กลับมาอ่านใหม่บ่อยมากกกกกกกกกกก)
รอตอนต่อไปค่ะ

ปล.เห็นมีคำผิดแว่บๆอ่ะ กำแล้วกู น่าจะเป็น กรรม นี่ป่าวค่ะ
                                มุฏ  =  มุก
                               พิ่คิน = พี่คิน

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* 13/02/17 [ตอนที่ 1] P.22
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 13-02-2017 20:32:44

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* 13/02/17 [ตอนที่ 1] P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Ouizzz ที่ 13-02-2017 22:38:00

ตามงับ o13

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* 13/02/17 [ตอนที่ 1] P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ธิดาพระสมุทร ที่ 14-02-2017 01:28:17

 :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* 13/02/17 [ตอนที่ 1] P.22
เริ่มหัวข้อโดย: somakimi ที่ 16-02-2017 14:58:15

 :sad4: จะรอค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* 13/02/17 [ตอนที่ 2] P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 17-02-2017 19:16:50

ตอนที่ 2 : ความลับที่อยู่ข้างใน

หลังจากวันนั้นผมกับพี่คินยังได้เจอกันสม่ำเสมอ (ก็แน่ล่ะผมมาดักรอนี่ไม่บังเอิญผมก็ทำให้บังเอิญได้เอาสิ)ผมทักพี่คินก่อนบ้าง
พี่คินทักผมก่อนบ้าง  ถ้าเจอกันที่โรงอาหารพี่คินมักเอ่ยปากชวนผมให้นั่งด้วยกันกับเพื่อนๆ ของแก แน่นอนว่าผมไม่ปฏิเสธ
เพราะถือคติด้านได้อายอด  ไอ้มีนกับผองเพื่อนมันเอือมผมกันเต็มทีแต่ก็ยอมนั่งด้วย พวกมันบอกว่าเห็นใจหมาเอ๋ออย่างผม
   
กลุ่มพี่คินมีด้วยกันหกคน ชายสี่หญิงสอง มีพี่คิน พี่อ้อ พี่กวาง พี่ภัทร พี่ธีร์และพี่โจ  เป็นกลุ่มหญิงสวยชายหล่อของคณะ พอ
พวกผมมานั่งด้วยจะทำให้กลุ่มพี่คินหมองลงไปประมาณสี่สิบเปอร์เซ็นต์ทันที อันนี้พวกผมรู้ตัวครับ
   
วันนี้ก็เช่นกันผมทำเป็นบังเอิญเดินผ่านมาเจอกลุ่มพี่คินที่โรงอาหาร ไม่ต้องรอให้พี่แกชวนผมถามนำก่อนเลย
   
“ว่างไหมพี่” ปากถามแต่จานข้าวผมวางจับจองพื้นที่เรียบร้อยแล้ว
   
 “มึงจะชวนไปไหนล่ะ” เสียงไอ้พี่ธีร์แซวมาจากหัวโต๊ะ  แหมผมแค่พูดสั้นตัดความไปนิดเดียว เอาเชียว
   
“ชวนไปแดก” ผมมันสุภาพชนเราดีๆ นี่เอง จึงตอบกลับไปเสียเพราะพริ้ง
   
“อ้าวไอ้นี่ลามปามกู” พี่ธีร์ขว้างแตงกวาในจานแกมาใส่ผม
   
“ลามปามอะไรพี่ ก็แล้วพี่ทำไรอยู่ล่ะ” ผมหยิบแตงกวาที่แปะอยู่ตรงเสื้อออก
   
“แดก” พี่ธีร์ตอบกลับมา
   
“นั่นไงพี่ก็แดกอยู่แล้วจะให้ผมชวนไปรับประทานได้ไงล่ะคร้าบ” ผมทำหน้าตายตอบกลับไป ไอ้พี่ธีร์อ้าปากค้าง  มีแต่เสียง
หัวเราะของพี่คินดังเป็นเสียงประกอบฉาก
   
“พอๆ เลิกๆ มึงสองตัวนี่เจอกันไม่ได้กัดกันตลอด” เสียงพี่กวางสาวสวยมากแต่ห้าวสุดของกลุ่มพี่คินห้ามทัพ
   
พี่ธีร์ยอมสงบศึกแต่ยังขอเอามือชี้หน้าคาดโทษผมไว้หน่อย  ผมแลบลิ้นแถมส่งค้อนให้  โมโห ชอบทำให้ผมเผลอแสดงตัวตน
ที่แท้จริงออกมาต่อหน้าสุดที่รักผมอยู่เรื่อย (คิดเองเขินเองนะครับนี่)
   
“อะปี”  พี่คินเลื่อนแก้วชาเขียวเย็นให้ผม ผมยื่นมือออกไปรับมันดีใจบอกไม่ถูก พี่คินคงเห็นว่าผมยังไม่ได้ซื้อน้ำมาของแกเห็นมี
น้ำเปล่าวางอยู่อีกขวด ผมทึกทักเอาว่าอย่างน้อยแกก็คอยสังเกตผมละน่า
   
“ขอบคุณครับ” ผมส่งยิ้มขอบคุณไปให้แล้วรีบซ่อนใบหน้าไว้นิดนึงกลัวเห็นกันว่าหน้าผมแดง 
   
“ที่งี้พูดเพราะนะมึง” นั่นไงครับมารมาอีกแล้ว ไม่ต้องเดากันครับปากหมาอย่างนี้เสียงไอ้พี่ธีร์แน่นอน
   
“มึงก็ด้วย” พี่ธีร์เห็นผมไม่ตอบโต้อะไรเลยหันไปเล่นงานพี่คินแทน
   
“ใจดีกับมันจริง กูนั่งคอแห้งอยู่นี่ไม่เห็นหัวกูเลย” ไอ้พี่ธีร์ขี้อิจฉาเหมือนเด็กสามขวบ ผมคิดไปก็กำแก้วชาเขียวไว้แน่นกลัว
พี่คินมาเอาคืนไปให้พี่ธีร์
   
“มึงก็อิจฉาเป็นเด็กๆไป ปีมันน้องมึงก็ต้องให้มันก่อน” พี่คินเวลาอยู่ในกลุ่มเพื่อนจะพูดมึงกูปกติ แต่ถ้ากับสาวๆ รุ่นน้องหรือคน
ทั่วไปพี่คินจะพูดสุภาพตลอดครับ ที่บ้านสอนมาดี
   
“ถ้าอย่างนั้นทำไมมึงไม่ให้ไอ้มีนไอ้บาสล่ะ” พี่ธีร์ยังป่วนต่อ เพื่อนผมสองคนที่ถูกเอ่ยนามกำลังนั่งกินอยู่แทบสำลัก  แต่ก่อนที่จะ
พ่วงกันไปมากกว่านี้ คุณน้องนายหญิงเดียวในกลุ่มผมก็ลุกขึ้นยืน มันถือแก้วชามะนาวในมือเดินอ้อมไปหาไอ้พี่ธีร์ที่หัวโต๊ะ วาง
แก้ววางตรงหน้าแล้วยกมือขึ้นตบบ่าพี่ธีร์ปุ๊ๆ
   
“พี่ธีร์หิวน้ำมากหรือคะอะกินของนายก่อนก็ได้ นายยังไม่ได้กินไม่งอแงนะคะ” น้องนายว่าจบก็ตบบ่าอีกสองปุ๊ แล้วเดินมึนๆ กลับ
ไปนั่งกินข้าวต่อ ไอ้พี่ธีร์อ้าปากค้างชนิดว่าแมลงวันเข้าไปทำรังได้สบาย  ทั้งโต๊ะเงียบกรึบก่อนพากันหัวเราะงอหายเล่นเอาข้าว
พุ่งปิดปากกันแทบไม่ทัน อย่าได้คิดว่าน้องนายมันทำประชดนะครับมันหมายความอย่างนั้นจริงๆ น้องนายมึงนี่มึนได้โล่ห์สม
กับเป็นกลุ่มกูจริงๆ หลังจากนั้นพี่ธีร์ก็เงียบเป็นป่าช้าเจอฤทธิ์น้องนายเข้าไปสงบเสงี่ยมทันที
   
“เย็นนี่กูจะไปดูกลองชุดใหม่ มึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยสิ” พี่ภัทรหันไปชวนพี่คิน พี่คินทำท่าคิดนิดหนึ่งก่อนตอบ
   
“พรุ่งนี้ได้ไหมวะวันนี้กูมีนัดแล้ว” 
   
“เชี่ยนี้เห็นหญิงดีกว่าเพื่อน” พี่ภัทรบ่นแต่ก็ยอมเลื่อนวันให้
   
“คนนี้นานนะมึงตัวจริงงี้” พี่กวางถามกึ่งแซวพี่คิน ผมเบือนหน้าหลบใจมันกระตุก ไอ้มีนยื่นเท้ามาเตะขาผมเบาๆ ผมเงยหน้าขึ้น
มองมันก่อนส่งยิ้มให้ไปเป็นการบอกเป็นนัยๆ ว่ากูไม่เป็นไร แต่ในใจนี่สิมันหนึบมันหน่วง บอกตัวเองว่า เฮ้ยกูแค่ปลื้ม กูแค่ชอบ
กูไม่ใช่เกย์ กู.....  แม่งเฮิร์ทว่ะ นอกจากก้มหน้าก้มตากินต่อไปแล้วไม่มีคำพูดใดหลุดออกจากปากผมอีก

                            ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมชะงักฝีเท้าหันไปมอง BMW สีดำสนิท ทะเบียนนี้ ไม่ต้องบอกผมก็รู้ว่าใคร
   
“ปีจะไปไหน” เจ้าของรถลดกระจกลงยื่นหน้าออกมาถามผม
   
“จะไปห้างครับ” ผมบอกชื่อห้างที่อยู่ไม่ไกลจาก มหา’ลัย
   
“ขึ้นมาสิพี่จะไปที่นั่นพอดี” พี่คินเอ่ยปากชวนผม 
   
“ไม่เป็นไรครับพี่ ผมไม่รบกวนดีกว่า” ไม่ใช่ไม่อยากไปครับ ผมอยากไปจนตัวสั่นแต่จำได้ว่าพี่คินนัดหญิงเอาไว้ ถ้าเขาไปเจอกัน
ที่โน่นหลังผมแยกไปแล้วก็ดี  เกิดขับรถไปรับกันขึ้นมาผมไม่อยากเห็นอะไรตำตา 
   
“ขึ้นมา”  พี่คินเอื้อมมือไปเปิดประตูฝั่งที่นั่งข้างคนขับ ไม่ฟังกูเลย ผมยืนคิดแป๊บนึงก่อนตัดสินใจเดินไปขึ้นรถ  พอปิดประตูเสร็จ
ผมหันไปขอบคุณพี่คินที่รับผมขึ้นรถมาด้วย พี่คินมองผมแล้วพยักหน้า ผมส่งยิ้มให้นึกว่าแกคงพยักหน้าตอบรับคำขอบคุณผม
แต่พี่คินกลับไม่ออกรถ ผมมองหน้าพี่คินชักเริ่มไม่แน่ใจ ตกลงแกพยักหน้าหรือแกพยักพเยิดวะมันคล้ายกันนี่หว่า

ผมนั่งทำหน้าเอ๋อๆ ไม่เข้าใจภาษากายที่พี่คินส่งมาให้ พี่คินส่ายหัวทำหน้าระอาใจก่อนโน้มตัวมาทางผม  ผมผงะจนหลังชิดเบาะ
หน้าพี่คินอยู่ห่างหน้าผมไม่ถึงสองนิ้วใกล้จนผมได้กลิ่นน้ำหอมจากตัวแก  มือพี่คินเอื้อมข้ามตัวผมไปดึงสายเข็มขัดนิรภัยมารัด
ให้ ถ้าแค่นั้นยังทำให้หัวใจผมทำงานหนักไม่พอ พี่คินยังช่วยดึงปรับสายตรงหน้าอกของผมให้วางพอดี  มือเย็นที่แตะโดน
หน้าอกผมเบาๆ ถึงจะผ่านเสื้อที่ใส่อยู่ก็เล่นเอาผมสะดุ้งเฮือก พี่คินถอยกลับไปนั่งที่คนขับก่อนหันกลับมาหัวเราะผม
   
“สะดุ้งทำไมปี”  โธ่ไอ้พี่คินจะถามให้ผมอายทำไมเนี่ย
   
“ใครสะดุ้ง ผมไม่ได้สะดุ้งสักหน่อย” ผมยังปากแข็ง ไม่ใช่แค่ปากหรอกตอนนี้จะแข็งไปทั้งตัวอยู่แล้วมันเกร็งไปหมด
   
“ไม่รับเหรอ” พี่คินชะโงกหน้าเข้ามาหาผมรีบยกมือขึ้นกั้นโดยอัตโนมัติ พี่คินหัวเราะหนักกว่าเดิม ชอบใจล่ะสิแกล้งผมได้
   
“นายนี่มันน่ารักว่ะ” ไม่พูดเปล่าพี่คินเอื้อมมือมาขยี้หัวผม 
   
“ไป..ไปกันดีกว่าครับ เอ่อ.. พี่คินมีนัดไม่ใช่เหรอครับ” ผมพูดตะกุกตะกักเกือบฟังเป็นประโยค พี่คินเขย่าหัวผมอีกสองทีก่อนหัน
ไปขับรถ

   
ผมชวนพี่คินคุยไปเรื่อยๆ ถามว่าเขินไหมเขินอยู่แล้วละครับ แต่นิสัยผมมันคนคุยเก่งจะให้นั่งเงียบๆ ก็คงไม่ใช่ คุยไปก็แอบเอามือ
ลูบรถไปไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสได้นั่ง ไม่เกี่ยวกับว่ามันเป็นรถอะไรนะครับที่ผมดีใจเพราะมันเป็นรถของพี่คิน 

“ปี เมมเบอร์ปีให้พี่หน่อย แล้วปีกดเข้าเครื่องตัวเองด้วยนะจะได้เมมเบอร์พี่ไว้” จู่ๆ พี่คินก็โยนโทรศัพท์ของแกมาที่ตักผม ผม
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก่อนยื่นส่งคืน   

“พี่คินปลอดล็อคให้ผมด้วยครับ”  พี่คินเหลือบตามาดูแต่ไม่ยอมยื่นมือมารับ

“1881”

“อ่า พี่บอกพาสเวิร์ดผมแบบนี้จะดีหรือครับ” ผมถามพี่คินอย่างเกรงใจ

“ทำไมปีจะทำอะไรกับโทรศัพท์พี่ จะแอบดูพี่คุยไลน์กับสาวๆ หรือไง”
   
“อ้าวถ้ามันไม่มีอะไรสำคัญแล้วพี่จะเสือกล็อคหาอะไรล่ะครับ” หลุดปากไปแล้วผมแทบจะเขกหัวตัวเอง ปากพรรณนี้คงดูดีใน
สายตาพี่เค้าหรอก พี่มันก็ออกจะสุภาพไอ้ผมก็หลุดคำหยาบทุกห้านาที แต่ไอ้พี่คินดันหัวเราะ หัวเราะแบบตัวโยนกันเลยทีเดียว 
ขำอะไรหนักหนาวะผมซีเรียสนะโว้ย

“ล็อคหาเรื่องแกล้งคนน่ะเผื่อใครอยากดู” หลังจากหัวเราะจนพอใจแล้วผมก็ได้คำตอบกลับมา ผมคิดตามพี่แกคงหมายถึงสาวๆ
ในสต็อคล่ะมั้ง ผมนิ่วหน้าคิดสักพักก่อนหันไปมองหน้าพี่คิน พี่คินเลิกคิ้วเหมือนถามว่ามีอะไร ผมตอบไปตามที่ใจคิด
   
“พี่นี่ก็โรคจิตเหมือนกันเนอะ” นั่นไงครับจะไม่ให้ผมคิดว่าพี่คินเป็นโรคจิตได้อย่างไร หัวเราะอีกแล้ว อย่าหัวเราะมากโว้ยพี่คิน
ตอนหัวเราะแม่งโครตหล่อ แค่นี้ก็หลงจะแย่อยู่แล้ว
   
“ปีมีแฟนหรือยัง” อ้าวเว้ยเฮ้ยวกมาเรื่องนี้ได้ไงวะ ผมสองจิตสองใจว่าจะตอบยังไงดี เลยตอบไปตามตรง
   
“ไม่มีอะพี่มีแต่คนที่ชอบ” 
   
“กำลังจีบอยู่เหรอพี่ช่วยไหม” พี่คินคงตอบแบบหวังดีจะช่วยน้อง แต่พี่จะช่วยผมจีบตัวเองไหมล่ะ
   
“อย่าเลยพี่ผมแค่มองๆน่ะ  ไม่กล้าจีบหรอก” 
   
“ไม่กล้าจีบหรือไม่อยากบอก กลัวบอกแล้วพี่แย่งจีบเหรอ” มีหน้ามาหัวเราะอีก เดี๋ยวเถอะรู้ว่าใครแล้วจะหัวเราะไม่ออก พี่กล้า
จีบตัวเองก็เอาสิ
   
“พี่ไม่นิสัยหมาแบบนั้นหรอกมั้ง” ผมปลื้มกับปากตัวเองมากครับ ปากไปไวกว่าสมองตลอด เป็นของดีอีกอย่างที่ได้จากแม่มา
   
“เดี๋ยวเถอะเรา พูดกับหมาระวังหมาจะเลียปาก” พี่คินพูดไปก็หัวเราะไป ผมรู้ว่าเป็นมุขแต่ก็อดเขินหน้าแดงไม่ได้ ได้แต่พูดกับ
ตัวเองในใจ งั้นพี่ก็เป็นหมาเถอะผมอยากถูกเลียปาก ฮี่ๆ แรดเนอะ
   
“พี่พูดจริงนะมีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้ เรื่องเรียนเรื่องเพื่อนเรื่องจีบหญิง”  พี่คินเปลี่ยนโหมดมาเป็นงานเป็นการแทน
   
“พี่คินใจดี” ผมเอ่ยปากชม พี่คินเอื้อมมือมาลูบหัวผมก่อนกลับไปขับรถต่อ
   
“ก็เรามันน่ารัก พี่มีแต่พี่ชายไม่มีน้องชายเห็นเราแล้วถูกชะตา” ผมควรดีใจใช่ไหมแต่ทำไมมันเศร้าวะ
   
“เห็นเป็นน้องชายงี้” ผมถามพยายามใช้เสียงที่ปกติที่สุด
   
“ใช่” พี่คินตอบรับ
   
“โธ่เอ้ย" ผมบังคับเสียงให้ร่าเริงเข้าไว้
   
“โธ่เอ้ยอะไรไม่อยากเป็นน้องพี่เหรอ” พี่คินข้องใจกับคำว่าโธ่เอ้ยของผม
   
“โธ่เอ้ย เป็นน้องก็ลามปามไม่ได้นะสิ อย่างนี้ก็เลียปากไม่ได้” ผมพูดติดตลก ย้อนคำที่พี่คินพูดเอาไว้แต่แฝงความในที่มีแค่ผมที่รู้
   
“ฮ่าๆ ปีนี่ล้นไม่เลิก เป็นน้องชายพี่ดีนะอ้อนอะไรพี่ให้หมด พี่ไม่เคยมีน้องอยากมีสักคนมานานแล้ว” ผมพยักหน้ารับรู้ เอาวะได้แค่
นี้ก็ยังดี คิดบวกไว้ก่อนอย่างน้อยก็ได้อยู่ใกล้ๆ
   
“พี่คินพูดแล้วนะห้ามคืนคำ เป็นน้องแล้วต้องอ้อนได้ทุกอย่าง” ผมใช้สิทธิ์ที่เพิ่งได้รับเอนหัวไปแปะกับต้นแขนพี่คิน เอาหน้าถูไปถูมา
   
“ ได้สิ อยากได้อะไรว่ามา” พี่คินไม่ผลักหัวผมออก ปล่อยให้ผมเอาหน้าาซบอยู่กับไหล่ของแก
   
ผมเงียบไม่ตอบคำถาม ซุกตัวไว้นิ่งๆ หลับตา แล้วบอกพี่คินในใจว่า..ผมอยากได้พี่คินครับ พี่ให้ผมได้หรือเปล่า

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ขอบคุณที่แจ้งคำผิดนะคะ
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 2] 17/02/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: tear0313 ที่ 17-02-2017 22:11:04

นังปีแรด :ling2: :ling2: :ling2:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 2] 17/02/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 19-02-2017 00:56:37

อ่านกี่ทีก็ฮาปีทุกรอบ 555

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 2] 17/02/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: iota ที่ 19-02-2017 07:41:26

อยากอ่านต่อ :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 2] 17/02/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: zine ที่ 21-02-2017 23:03:05

น่ารักชอบๆ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 3] 01/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 01-03-2017 18:28:01

ตอนที่ 3 : ภาพบาดตา

หลังจากที่พี่คินยกระดับผมขึ้นมาเป็นน้องชายร่วมสาบาน ผมก็ได้ชื่อใหม่ในบางโอกาสว่านายตัวเล็กไปโดยปริยาย ไม่ว่าผมจะ
พยายามเถียงคอเป็นเอ็นแค่ไหนว่าผมไม่เล็ก พี่คินก็เอาแต่หัวเราะหึๆ  และเรียกผมว่าตัวเล็กอยู่อย่างนั้น 
   
ท่าประจำเวลาเจอกันคือหนีบผมเข้าวงแขน เอาอีกมือที่ว่างขยี้ผมขอองผมจนพอใจแล้วถึงปล่อย  เออผมตัวเล็กผมรู้แล้วผมเชื่อ
ก็ได้ พวกไอ้มีนชอบเอาผมไปล้อ ว่างๆ นั่งอยู่ด้วยกันมันก็เรียกตัวเล็กๆ  ผมเลยต้องคอยถามพวกมันว่าจะหอนกันทำไม

ตอนผมเล่าให้ไอ้มีนฟังมันเงียบไปนาน ก่อนถามขึ้นมาว่าผมจะเอาแบบนี้จริงหรือ ตอนผมไปแอบดูแอบมอง คอยไปวนเวียนอยู่
ใกล้ๆ มันก็พลอยสนุกไปกับผมด้วย ขำกับความเพ้อเจ้อของผม แต่ถ้าผมเข้าไปใกล้พี่คินมากขนาดนี้มันกลัวว่าสุดท้ายแล้วแม้แต่
ผมเองก็จะขำไม่ออก ผมฟังแล้วได้แต่นิ่งไม่มีคำตอบให้ มีนถอนใจแล้วยกมือขึ้นตบบ่าผมบอกว่าเอาไว้ค่อยคิดกันอีกที ตอนนี้
ปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปก่อน

   
เสียงริงโทนของโทรศัพท์ผมดังขึ้น ไม่ต้องดูเบอร์ก็รู้ว่าใคร เสียงนี้ผมตั้งไว้ให้เพียงคนเดียว
   
“ครับพี่คิน” 
   
“ปีเย็นนี้ไปไหนหรือเปล่า” 
   
“เปล่าครับ”
   
“พวกพี่จะเลี้ยงวันเกิดให้โจมัน ปีไปด้วยกันสิ”
   
“ จะดีหรือครับพี่คินผมกลัวไปรบกวนเปล่าๆ” ปากกับใจผมมันไปคนละทางกันครับ ปากพูดไปอย่างนั้นแต่ใจกำลังคิดว่านี่พี่มัน
ชวนผมไปด้วยเหรอ จริงเหรอ โคตรดีใจอยากรีบไปหาเสียเดี๋ยวนี้
   
“ไม่รบกวนมากันเยอะๆ สนุกดี พี่ฝากชวนเพื่อนที่เหลือด้วยนะบอกว่ามากันให้ได้” พี่คินนัดแนะสถานที่และเวลาก่อนวางสายไป
ผมหันไปบอกพวกที่นั่งสลอนโดยเฉพาะไอ้มีนที่แทบจะเอาหูแนบฟังไปพร้อมกับผม พวกมันเฮกันใหญ่ ได้กินเหล้าฟรีแถมผับ
ที่พี่คินนัดอย่างพวกผมไม่มีปัญญาไปกันหรอกครับ หรือถึงไปได้ก็ต้องอดข้าวกันเป็นอาทิตย์ ไอ้พวกนี้เลยดี๊ด๊ากันใหญ่ ที่กำลัง
ง่วงๆ อยู่ก็หูตาสว่างขึ้นมา

                            ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
พวกผมมาถึงตรงตามเวลานัด งานนี้มากันครบองค์ประชุมไม่มีตัวไหนยอมพลาด น้องนายถึงกับโดดเรียนช่วงบ่ายๆ ออกไป
เปลี่ยนชุด แล้วกลับมาด้วยเสื้อยืดกางเกงยีนส์ให้พวกผมอนาถใจกับหญิงเดียวของกลุ่ม  ถ้ามึงจะใส่อย่างนี้มากูว่ามึงไม่ต้องกลับ
ไปเปลี่ยนหรอก
   
ผมกวาดตามองไปรอบร้าน เห็นกลุ่มพี่คินนั่งอยู่ที่โต๊ะใกล้กับเวที  ผมยกมือขึ้นเตรียมจะโบกมือทักทาย แต่ภาพตัดเหมือนหนัง
จีนกำลังภายในตอนเปิดตัวแบบสโลโมชั่น พี่โจหันมาเห็นพวกผมจึงลุกขึ้นกวักมือเรียก พอพี่โจหมุนตัวออกมาจากโต๊ะสิ่งที่พี่โจ
นั่งบังอยู่ก็ปรากฏแก่สายตา พี่คินที่มีสาวสวยนั่งซ้อนอยู่บนตัก ไก่ต้มสิครับผม  หน้าซีด ใจสั่น   ไอ้มีนมันรีบเอามือมาบีบไหล่ผม
แรงๆ ก่อนกระซิบเบาๆ ว่า “ไอ้ปีเป็นเมียน้อยต้องสตรองนะมึง”

อ้าวไอ้เชี่ยนี่ ผมแค่เขยิบมาเป็นน้องยังไม่ถึงเมีย ไม่ใช่ไม่อยากครับแต่มันยังไม่ได้เป็น ผมปรับสีหน้าให้เป็นปกติก่อนเดินนำพวก
มันไปที่โต๊ะ ทักทายทุกคนตามสมควร วันนี้กลุ่มพี่คินมาครบหมดและมีคนมาเพิ่มเป็นผู้ชายสองคนกับผู้หญิงอีกสามคนที่ผมไม่รู้
จัก หนึ่งในนั้นคือคนที่นั่งตักพี่คินอยู่
   
พี่คินเห็นผมก็กวักมือเรียกให้เดินไปหา ผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อกไม่อยากเดินเข้าไปเลยให้ตายเถอะ แต่สุดท้ายก็ต้องไปอยู่ดี พอ
ผมเข้าไปยืนใกล้ๆ พี่คินยกมือมาพาดบ่าผมแต่อีกมือผมแอบเห็นพี่คินวางแปะไว้บนสะโพกผู้หญิงคนนั้น 
   
“แพรว นี่ไอ้ตัวเล็กน้องของคิน” พี่คินหันไปแนะนำผมให้กับคนที่แนบชิดอยู่ ผมสองจิตสองใจแต่สุดท้ายก็ยกมือไหว้ตามมารยาท

 “สวัสดีครับ ผมปีครับ” 
   
“คินไม่มีน้องไม่ใช่เหรอคะ” ผมเห็นเธอทำหน้างงๆ แต่ก็ส่งยิ้มมาให้ผม
   
“น้องที่คณะน่ะ มันน่ารักดีเลยยึดมาเป็นน้องชาย” พี่คินยกมือที่โอบไหล่ขึ้นลูบหัวผมเบาๆ คล้ายเอ็นดู

 “ไงวะคิน เดี๋ยวนี้ชอบทั้งหน้าทั้งหลังเหรอวะ” เสียงทักไม่คุ้นหูดังขึ้นผมจึงเงยหน้าขึ้นดูว่าเป็นใคร ต้องเงยครับเพราะตัวสูงมาก
น่าจะสูงกว่าพี่คินนิดหน่อย
   
“สัดนี่น้องกู ใครจะเหมือนมึงเอาไม่เลือก” ผมคาดคะเนจากคำตอบพี่คินว่าน่าจะเป็นเพื่อนสนิท แต่ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายมองมาเหมือนกันแถมยิ้มให้ผมจึงยิ้มตอบกลับไป
   
“ พี่ชื่อธาม เป็นเพื่อนไอ้คินมัน” พี่ธามแนะนำตัว ตอนแรกผมกะจะยกมือไหว้แต่พี่ธามยื่นมือมาให้  ผมเงอะงะเพราะไม่คุ้นกับการ
ทักทายแบบนี้ เลยยกมือถูกับเสื้อเอาเหงื่อออกก่อนจะยื่นออกไปให้อีกฝ่ายจับ แต่มือยังไม่ทันได้แตะกันผมก็ถูกพี่คินล็อคคอลาก
เข้าไปยืนชิด
   
“มึงไม่ต้องมาแตะน้องกู” พี่คินพูดกับพี่ธามก่อนหันมาบอกผม
   
“ไอ้นี่มันเสือไบ ปีระวังตัวไว้คลำไม่มีหางมันฟันหมด” พี่คินสรรเสริญเพื่อนให้ผมฟัง แต่ถามว่าผมสนใจจะฟังไหมไม่มีทางหรอก
ครับ ในเมื่อตอนนี้พี่คินเปลี่ยนมากอดคอผมไว้หลวมๆ แถมมือก็ละอยู่แถวหน้าผม เล่มเอาขนลุกขนพองไปหมด   
    
“มึงก็ชมกูเกินไป ถ้าหุ่นอย่างพวกมึงถึงไม่มีหางกูก็ฟันไม่ลง แต่อย่างน้องคนนี้ก็ไม่แน่ ขาวๆ บางๆ “  พี่ธามพูดแล้วมองผมตา
วาว เสียงพี่แพรวหัวเราะคิก 
   
“เอาเลยน้องปี ธามทั้งหล่อทั้งรวย จับเลย” ผมเหล่ตามองคนพูด ถ้าจะจับผมจะจับผัวพี่ไม่ดีกว่าเหรอ ทั้งหล่อทั้งรวยเหมือนกัน
แล้วแก๊งค์นี้แม่งจะคบกันแต่คนรวยหรือไงวะ นิสัยไม่ดีไม่รู้จักเผื่อแผ่
   
ผมอารมณ์ไม่ดีเลยออกอาการพาล  กำลังคิดว่าจะขอตัวไปหาพวกไอ้มีน มันก็ลากรัชตะมาหาผมเสียก่อน มีนแทรกเข้ามา
ระหว่างผมกับพี่ธาม แถมมันยังแอบผลักไอ้รัชตะไปยืนเสียติดพี่เขา จนเขาต้องเขยิบที่ให้

ผมลืมบรรยายคุณรัชตะให้ฟัง คุณรัชตะเป็นหนุ่มใต้ผู้มีหุ่นล่ำ ดำ เตี้ย แต่มักบอกใครๆ ว่ามันหล่อแบบสำนึกรักบ้านเกิด
ก็นึกภาพมันเอาแล้วกันครับ ผมเห็นไอ้มีนทำท่าทางแปลกๆ เลยสะกิดถามว่ามันเป็นอะไร
   
“มึงอยู่แฉยๆ ไอ้พี่หน้าหม้อแบบนี้กูจัดการเอง” ไอ้มีนกระซิบบอกผมแล้วหันไปมองพี่ธามด้วยหางตา เห็นมันเป็นเกย์เปิดเผย
แบบนี้มันรักนวลสงวนตัวนะครับ มันใฝ่ฝันแต่ผู้ชายอบอุ่น รักเดียวใจเดียว สงสัยตอนเด็กๆ มันคงอ่านนิยายมากเกินไป ชอบคิดว่า
ตัวเองเป็นนางเอกคู่กับพระเอกขี่ม้าขาว มันเลยยังไม่เคยถูกผู้ชายฟันแต่ใครๆก็คิดว่ามันไม่รอดไปนานแล้วเพราะปากมันนั่นแหละ
   
   

พอดึกหน่อยวงดนตรีขึ้นเล่น พวกที่เริ่มกึ่มๆ ก็เต้นกันยับ ผม ไอ้มีน คุณรัชตะ ยังปักหลังยืนอยู่ที่เดิม ทิ้งไอ้บาสกับคุณน้องนายไว้
กับพวกพี่โจ ไม่ต้องกลัวมันเหงาครับ มันเต้นจนลืมว่าเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันไปแล้ว ส่วนผมไม่มีอารมณ์เต้น เอาแต่กระดกอย่างเดียว 
ตาไม่รักดีก็คอยเหล่ไปมองคนข้างๆ
   
พี่คินยังนั่งดื่มไปเรื่อยๆแต่พี่แพรวลงจากตักไปยืนเต้นอยู่ข้างๆ แทน เดี๋ยวก็กอดคอ เดี๋ยวก็ทำนมหกใส่แขน เบียดมันอยู่นั่นแหละ
เต้าพี่ต้านทานแรงโน้มถ่วงโลกไม่ได้เลยหรือไง
   
“ปี...x@*x%...” พี่คินเรียกผม เหมือนกำลังพูดอะไรสักอย่างแต่เพลงมันดังมากผมไม่ได้ยิน ผมทำมือส่งสัญญาณไปว่าผมฟัง
ไม่รู้เรื่องพี่คินเลยคว้าผมเข้าไปกระซิบ มือพี่คินวางทาบอยู่หลังคอ จมูกเฉียดผ่านแก้มผมไปนิดเดียว ปากพี่คินแตะอยู่ที่หู ตอน
นั้นผมแทบไม่รับรู้โลกภายนอกรู้แต่ว่าใจเต้นแรงจนอาจช็อคตายได้ พี่คินผละออกไปหลังพูดจบ มองหน้าผมๆ ก็จ้องตอบ  พี่คิน
เลิกคิ้วเป็นคำถาม
   
“ว่าไง?”
   
“ครับ?” ผมขึ้นเสียงสูงเพื่อถามว่าพี่คินพูดถึงอะไร เนื่องจากเมื่อครู่ผมเบลอจนจับใจความไม่ทัน แต่พี่คินคงเข้าใจว่าผมพูดว่า
ครับเป็นการตอบรับ พี่คินจึงพยักหน้าด้วยความพอใจแล้วหันไปสนใจคนข้างกายแทน ผมอยากถามพี่คินซ้ำแต่คิดอีกทีคงไม่มี
อะไรสำคัญมั้ง ขืนถามอีกรอบเดี๋ยวแกจะคิดว่าผมเอ๋อหนัก เสียภาพพจน์เปล่าๆ

พวกผมอยู่จนผับเลิกก่อนออกมายืนล่ำลากันหน้าร้าน ขามาพวกผมอัดกันมาในแท็กซี่คันเดียว กลุ่มผมไม่มีใครมีรถครับ ยาจกจับ
กลุ่มกันเองก็แบบนี้ คิดแล้วเศร้า

ขากลับพวกผมจึงต้องอาศัยพี่ๆ ไปส่ง คุณน้องนาย ไอ้บาส อาศัยติดรถไปกับพี่ธีร์เพราะบ้านอยู่ทางเดียวกัน พี่อ้อกลับกับพี่กวาง
พี่ภัทร พี่โจ สองคนนี้อยู่คอนโดเดียวกัน ทีแรกผมสะกิดไอ้มีนว่าให้กลับแท็กซี่เพราะหอผมอยู่หลังมหาลัยไม่มีใครกลับไปทาง
นั้น ผมเดาว่าพี่คินคงไปส่งพี่แพรวกับเพื่อนแก ส่วนพี่ธามไอ้มีนมันคงไม่ยอมไปด้วยแน่ เห็นเหล่ๆ กันด้วยหางตาและกัดกันด้วย
ฝีปากโดยมีคุณรัชตะเป็นกรรมการอยู่ตรงกลางมาทั้งคืน

“ปี เดี๋ยวพี่ไปส่ง” ไม่ใช่พี่คินหรอกครับ ขานั้นยังยืนหลบมุมคุยกับพี่แพรว เห็นหน้าพี่แพรวบูดบึ้งอยู่ใม่น้อย ผมกำลังจะตอบพี่ธาม
ไอ้มีนก็ชิงตัดหน้าผมเสียก่อน แถมมันยังเบียดแทรกเข้ามายืนกั้นผมเอาไว้
   
“ ไม่เป็นไรพี่ พวกผมกลับแท็กซี่เองได้” มีนไม่ยอมเรียกชื่อพี่ธามถึงมันจะรู้แล้วก็ตาม 

พี่ธามฟังมีนแต่กลับหันมาพูดกับผมแทน  “ตีสองแล้วให้พี่ไปส่งดีกว่า”    

ผมว่าพี่ธามน่าจะเป็นคนกวนตีนอยู่ไม่น้อย แต่ใครว่าไอ้มีนเพื่อนผมมันจะยอมแพ้ง่ายๆ มันเดินไปลากแขนคุณรัชตะมารวมกลุ่ม
แล้วผลักเข้าหาพี่ธาม
   
“พี่เขาจะไปส่งมึงแหน่ะ ถึงแล้วโทรบอกพวกกูด้วย" ไอ้มีนสั่งคุณรัชตะแต่ไม่ถามเจ้าของรถสักคำ
   
“เพื่อนผมไม่มีหางแต่มีตีน ผมบอกไว้เผื่อพี่คิดจะทำอะไรแผลงๆ ก็ดูขนาดตัวมันเสียก่อน” ไอ้มีนหันไปยักคิ้วให้พี่ธาม
   
คุณรัชตะผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มองคนโน้นทีคนนี้ทีแต่ไม่กล้าพูดอะไร ยอมทำตัวเป็นลูกบอลให้เพื่อนโยนไปโยนมาแต่โดยดี

“ไปกันหมดนี่แหละพี่ตะเวนส่งเอง” พี่ธามยังใจป้ำแต่ผมแอบเห็นพูดกัดฟันใส่ไอ้มีน ก่อนสงครามย่อมๆ จะเกิดขึ้น พี่คินก็เดินเข้า
มาสมทบเสียก่อน
   
“กลับกันปีพี่ง่วงแล้ว” เอ่อ..อะไรของพี่มันวะไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ผมหันไปมองด้านหลังไม่เห็นพี่แพรวกับเพื่อนยืนอยู่แล้ว
   
“มึงไม่ไปส่งแพรวเหรอ” พี่ธามถามพี่คิน แหมรู้ใจจริง ผมก็อยากรู้แต่ไม่กล้าถาม
   
“กูง่วง เพื่อนแพรวเอารถมาเลยให้กลับไปด้วยกัน”  อืม มิน่าล่ะเมื่อกี้หน้าพี่แพรวถึงบูดเป็นตูดลิง
   
“งั้นพี่คินกลับเถอะครับเดี๋ยวพวกผมกลับเอง” ผมทึกทักเอาว่าที่พี่คินชวนผมกลับเมื่อกี้นี้คงหมายความว่าแกจะแวะไปส่งพวกผม
ก่อน ผมแอบยิ้มดีใจที่พี่คินไม่ไปส่งพี่แพรวแต่จะไปส่งผม ว่าแต่ทำไมพี่คินมันทำหน้างงๆ  อย่างนั้นวะ
   
“ปีจะไปส่งพี่ไม่ใช่เหรอ” หา!! พี่คินพูดอะไรของพี่มันวะ ผมยังไม่ทันได้ถามดีๆ พี่คินก็ลากข้อมือผมให้เดินตามไปอีกมือยกขึ้น
ปิดปากหาว ก่อนจะหยุดเดินเหมือนเพิ่งนึกอะไรออก
   
“ธาม กูฝากมึงส่งมีนกับรัชตะให้ด้วยนะ“  แล้วพี่คินก็ลากผมอีกครั้งจนผมต้องวิ่งเหยาะๆ ตามไป เพราะขาผมสั้นกว่าขาพี่แกเยอะ
ผมหันไปมองเห็นไอ้มีนยืนงงๆ เหมือนยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ไอ้มีนกูขอโทษ กูก็งงแดกเหมือนมึงนั่นแหละ
   
                                       ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

พี่คินกดรีโมทเปิดรถ ก้าวเข้าไปนั่งฝั่งข้างคนขับ ปิดประตูรถเสร็จสรรพ ผมยืนอึ้งแดก  อะไรวะ! เดี๋ยวสิวะ! ผมงง คุยกันก่อน ผม
ตัดสินใจเดินไปเปิดประตูฝั่งคนขับขึ้นไปนั่ง พี่คินสตาร์ทรถไว้แล้ว มือกำลังกดอะไรสักอย่าง
   
“พี่เปิดจีพีเอสไปคอนโดให้แล้วปีขับตามเส้นทางได้เลย ขอหลับนิดถึงแล้วปลุกพี่ด้วย”  พี่คินพูดจบก็ปรับเบาะ เอนหลังลงไปพิง
นอนหลับตาเสียอย่างนั้น

ผมเอื้อมมือไปสะกิดแขนไม่สะเทือนเลยวุ้ย คราวนี้เลยเขย่าแรงๆ แทน
   
“พี่คินตื่นก่อน”
   
“อะไร”  พี่คินถามแต่ไม่ยอมลืมตาขึ้นมา
   
“ตื่นก่อนครับ ลืมตามาคุยกันผมก่อน ” ผมยังเขย่าแขนพี่คินไม่ยอมหยุด เห็นแกถอนหายใจก่อนจะลืมตาขึ้นมา
   
“ว่าไงครับ”
   
“ผมขับรถไม่เป็น” 
   
“หะ!!” พี่คินเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งเลยครับ ฮ่าๆ ดูแกงงๆ
   
“เดี๋ยวนะ เมื่อกี้ในผับพี่บอกปีว่าพี่ง่วงมาก ปีขับรถให้พี่หน่อยได้ไหม ปีก็บอกว่าได้นี่” พี่คินย้อนถามผม
   
อ่า... ผมถึงบางอ้อแล้วครับ ซวยแล้วกู! หันไปมองซ้ายขวา คนอื่นออกรถไปกันหมดแล้ว ไม่เว้นแม้แต่พี่ธาม
   
“คือเมื่อกี้ผมพูดว่าครับ? เป็นคำถาม ว่าพี่พูดอะไรนะครับผมไม่ได้ยิน  แบบครับเสียงสูงอะ”
   
 “ไอ้ตัวยุ่งเอ๊ย” พี่คินใช้สองมือเขย่าหัวผม ไม่แน่ใจว่ามั่นเขี้ยวหรืออยากจะฆ่าผมกันแน่
   
“ย้ายมานั่งนี่เดี๋ยวพี่ขับเอง” พี่คินเปิดประตูลงไป ผมรีบเปิดบ้างสลับที่นั่งกับแก
   
“บอกทางไปหอมาเดี๋ยวพี่ไปส่งเราก่อน อยู่แถวหลังมอใช่ไหม” พี่คินเริ่มออกรถ
   
“พี่คินง่วงมากไม่ใช่เหรอครับ จอดแล้วให้ผมกลับแท็กซี่ก็ได้ครับ”
   
“ได้ยังไงกัน ดึกแล้ว” 
   
“อ้าว! ก็ตอนแรกถ้าผมขับรถไปส่งพี่คิน เสร็จแล้วผมก็ต้องกลับแท็กซี่อยู่ดี”
   
“ทำไมต้องกลับแท็กซี่ ไปส่งพี่แล้วเราก็เอารถพี่ขับกลับสิ แล้วพรุ่งนี้ค่อยเอาไปคืนพี่ที่มหา’ลัย” ใครจะกล้าเอารถพี่ไปวะ อันนี้ผม
คิดในใจนะครับ  จะเอาอย่างไรล่ะทีนี้  มันเป็นความผิดผมเองผมดันทำให้พี่คินเข้าใจผิด ต้องรับผิดชอบเสียหน่อย
   
“พี่คินขับกลับบ้านเถอะครับผมนั่งไปเป็นเพื่อน เดี๋ยวผมชวนคุยพี่จะได้ไม่หลับใน ถึงบ้านพี่แล้วผมกลับแท็กซี่เอง” พี่คินเงียบไป
ชั่วครู่ ผมเดาว่าพี่คินคงเห็นด้วยกับความคิดผม เพราะพี่คินหมุนพวงมาลัยเลี้ยวรถไปคนละทางกับทางไปหอผม
   
“งั้นคืนนี้ปีค้างที่คอนโดพี่ พรุ่งนี้ไปมหาลัยพร้อมกัน”
   
 “ค้าง!!..ค้างที่คอนโดพี่คินเหรอครับ”  ผมถามซ้ำไม่เชื่อหูตัวเอง
   
 “ไม่เป็นไรพี่คินผมกลับได้” ผมรีบปฏิเสธ อ๊าก!! ไม่เอา ผมกลัวพิ่คินจับได้ว่าผมแอบชอบ
   
“ตัวเล็กอย่าเถียง พี่ง่วง” เงียบสิครับ เสียงดุๆ แบบนั้นผมไม่กล้าเซ้าซี้  ได้แต่นั่งเงียบๆ คิดอะไรวุ่นวายอยู่ในหัว
   
“งั้น “ ผมลากเสียงยาว ยังลังเลก่อนตัดสินใจ 
   
“ก็ได้ครับ แต่ผมต้องโทรบอกมีนก่อน”
   
“เราอยู่กับมีนเหรอ” พี่คินหันหน้ามามองแวบหนึ่ง
   
“ครับ พักอยู่ด้วยกัน”
   
“ทำไมไม่ชวนเพื่อนมาด้วย” อ้าว! ไอ้เชี่ยพี่คิน พี่ลากผมแทบจะกลิ้งตาม ไม่ปล่อยช่องให้ผมถามด้วยซ้ำ รักก็รักนะครับแต่ตอนนี้
ผมโคตรหมั่นไส้ อยากจะบ้องหูพี่สุดที่รักดูสักที
   
“พรุ่งนี้ต้องใช้อะไรบอกให้บอกให้เพื่อนหยิบออกมาให้สิ”
   
“ครับ”  ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลือกส่งข้อความหามีนแทน ยังไม่อยากให้มันซัก ผมพิมพ์บอกแค่ว่าจะค้างห้องพี่คิน  พรุ่งนี้หยิบ
หนังสือออกมาให้ด้วย อย่าเพิ่งถามไร กลับไปแล้วจะเล่าให้ฟัง ในวงเล็บว่า มึงอย่าจินตนาการไปไกล ไม่มีอะไรทั้งนั้น กูแค่โง่
และเอ๋อสัด

>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<

ตอนที่  4 : สองต่อสอง

ผมเดินตามพี่คินขึ้นลิฟท์ไปเงียบๆ แต่ในใจไม่เงียบเหมือนที่แสดงออก เอาไงดีวะกู เหลือบมองพี่คินเห็นเอาหัวพิงผนังลิฟท์ 
กอดอก ไขว้ขานิดๆ หลับตานิ่ง ท่าทางจะง่วงสุดๆ  ผมได้แต่ร้องอยู่ในใจ..กูไม่ไหวแล้ว 
   
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ปิดเสียงชัตเตอร์ ปิดแฟลต (ฉลาดไหมครับ) แล้วยกขึ้นกดอย่างว่องไวไปสามสี่รูป หล่อสุดๆ   
   
“ติ๊ง” เสียงลิฟท์ร้องเตือนเมื่อถึงชั่นสิบเก้า พี่คินลืมตาเร็วมากจนผมยกโทรศัพท์ลงไม่ทัน ต้องทำเป็นสไลด์มือถือดูประหนึ่งว่า
กำลังสนใจอะไรในนั้นฉิบหาย


พี่คินเสียบคีย์การ์ดเข้าห้อง พยักหน้าเรียกผมให้เดินตามเข้าไป  ผมยืนตะลึงแทบไม่ขยับเท้าทันทีที่เก้าเข้าไปในห้อง ผนังด้าน
นึงเป็นกระจกทั้งหมดมองเห็นวิวกรุงเทพฯ กลางคืนสวยสุดใจ คิดถึงห้องเท่ารูหนูมีหน้าต่างพอหายใจของผมกับไอ้มีนแล้วนึก
น้อยใจชีวิตขึ้นมาทันที
   
“จะยืนอีกนานไหมตัวเล็ก มานี่เลยพี่ง่วงแล้ว” พี่คินโยนผ้าเช็ดตัวลงบนหัวผม เห็นพี่แกเดินออกมาจากห้องหนึ่งผมเดาเอาว่าคง
เป็นห้องนอน
   
“อาบพร้อมกันจะได้เร็ว” ไอ้ผมกำลังหยิบโทรศัพท์ กระเป๋าตังค์กับกุญแจห้องวางบนโต๊ะตกใจแทบหัวทิ่ม
   
“พี่..พี่คินอาบก่อนเลยครับ เดี๋ยวผมค่อยอาบ” ผมรีบตะกุกตะกักตอบ อยากตบปากตัวเองที่มันไม่ได้ตั่งใจ
   
“อายทำไมผู้ชายเหมือนกัน“ พี่คินผู้ไม่รู้ถึงอันตรายแอบแฝงยังทำตัวสบายๆ แถมเดินเข้ามาจะลากผมจะให้ไปอาบด้วยกันให้ได้
ผมถอยหนีไม่เป็นกระบวน แกนิ่วหน้านิดนึงท่าทางไม่สบอารมณ์
   
“อย่าบอกว่าปีนึกว่าพี่เป็นเกย์นะ ไม่ต้องห่วงพี่ไม่มีรสนิยมแบบนั้น แค่คิดก็ไม่ไหวแล้ว" ผมมองหน้าพี่คิน พูดแบบนี้พี่กระทืบผม
เลยดีกว่า เจ็บน้อยกว่ากันเยอะ
   
“ไม่ใช่หรอกพี่ ผมไม่เคยอาบน้ำกับใคร เพื่อนก็ไม่เคย” ตอแหลสุดๆ ผมกับไอ้มีนอาบน้ำด้วยกันมาตั้งแต่เทอมแรกที่รู้จักกัน บ่อย
จนเบื่อ
   
“ ตามใจเรางั้นพี่อาบก่อน จะเปิดทีวีหรือเพลงฟังก็ได้นะ หิวก็หาอะไรในตู้เย็นทานได้เลย” ผมพยักหน้ารับส่งๆ พอพี่คินเดินเข้า
ห้องน้ำ ผมแอบเดินสำรวจรอบห้องด้วยความอยากรู้อยากเห็น ไม่ใช่ว่ามีนิสัยชอบเสือกนะครับ แต่นี่ห้องคนที่ผมชอบเลยนะเว้ย
เข้าใจผมกันใช่ไหม มันอยากเห็นอยากแตะไปหมด
   
ห้องของพี่คินเป็นห้องชุด มีห้องนอน ผมไม่แน่ใจว่าหนึ่งห้องหรือสองห้องเพราะประตูปิดอยู่ ส่วนกลางเป็นห้องรับแขก มีมุมนั่ง
เล่น ห้องครัวกับโต๊ะอาหาร  ห้องกว้างมากครับ แบ่งเป็นโซนชัดเจน ผมเดินดูเห็นมีพวกกรอบรูปตั้งอยู่ ผมก็โรคจิตขนานแท้ รีบ
หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายเก็บไว้ พี่คินหล่อตั้งแต่เด็ก สงสัยจะได้พ่อดูจากรูปครอบครัวที่วางไว้
   
สักพักใหญ่หลังจากที่ผมเดินสำรวจจนทั่ว ผมได้ยินเสียงประตูเปิด จึงรีบกระโดดไปนั่งบนโซฟาก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือ

“ปีอาบน้ำ” ผมหันไปกะจะตอบรับแต่ต้องอ้าปากค้าง พี่คินเดินออกมามีผ้าขนหนูพันเอวมาผืนเดียว หยดน้ำเกาะทั่วแผงอก กำลัง
ง่วนอยู่กับการเช็ดผม หล่อทำร้ายจิตใจผมมาก
   
“มองอะไรขนาดนั้น” พี่คินถามผมขำๆ แต่ไอ้คนคิดลึกอย่างผมสะดุ้งสิครับ กลัวพี่คินจับได้
   
“อิจฉา ผมอยากมีแบบนี้บ้าง” ผมชี้กล้ามท้องของพี่คิน ทำเป็นแมนๆ คุยกัน พี่คินเดินเข้ามาใกล้ และดึงเสื้อผมขึ้น อ๊าก!!!
   
“ออกกำลังกายบ้างไหมปี เอวบางเหมือนผู้หญิง” พี่คินมองแล้วผมส่ายหน้า ผมรีบตะครุบเสื้อลงมาปิด ค้อนให้พี่แกไปทีหนึ่ง
   
“ใช่ ผมมันไม่หล่อ ไม่มีซิกแพค ไม่น่าสนใจ” ผมน้อยใจจริงๆ นะ
   
“เอ้า!ไอ้ตัวเล็ก ทำงอนเป็นผู้หญิงไปได้" คำก็ผู้หญิงสองคำก็ผู้หญิง แน่จริงพี่เห็นผมเป็นผู้หญิงจริงๆ สิ จีบผมเลย
   
“ไปอาบน้ำเดี๋ยวพี่วางชุดไว้ให้ “พี่คินมันเลิกสนใจผม หันไปเช็ดผมต่อ
   
“เผื่อพี่เผลอหลับไปก่อน อาบเสร็จปีก็นอนห้องนี้นะ" พี่คินชี้ไปทางประตูห้องที่ปิดอยู่
   
“ห้องเดียวกับพี่  อีกห้องพี่เปลี่ยนเป็นห้องแต่งตัวไปแล้ว เลยมีห้องนอนแค่ห้องเดียว” พี่คินอธิบาย คงเห็นผมมองไปที่ประตูอีกห้อง
   
“ถ้าอย่างนั้นผมนอนที่โซฟาก็ได้ครับ” 
   
“นอนด้วยกัน เตียงคิงไซด์ ปีตัวนิดเดียวไม่เกะกะพี่หรอก” ผมอ้าปากจะค้านต่อพี่คินเลยหันมาดุ   

“ ตัวเล็กอย่างอแง พี่ง่วง เข้าใจไหมครับ”
   
“คร้าบพ่อ เอ้ย!ครับพี่”  ผมตอบแล้ววิ่งหนีเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงหัวเราะหึๆ ตามหลังเข้ามา

                               ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมค่อยๆ เปิดประตูเข้าไป ในห้องเปิดโคมไฟหัวเตียงไว้ พี่คินหลับอยู่บนเตียง ผมหยิบชุดที่พี่คินวางไว้ให้ขึ้นมาสวม เป็นเสื้อยืด
ตัวใหญ่กับกางเกงขายาวผ้านิ่มๆ  ผมต้องพับขากางเกงขึ้นความสูงมันต่างกันเยอะ
   
ผมขึ้นไปนั่งบนเตียงข้างๆ พี่คิน เอาหลังพิงหมอนไว้ไม่อยากนอน ไม่รู้เมื่อไหร่ถึงจะมีโอกาสดีๆ แบบนี้อีก ผมนั่งมองหน้าด้าน
ข้างของพี่คิน จู่ๆ คำพูดที่พี่คินพูดว่า “แค่คิดก็ไม่ไหวแล้ว” มันลอยขึ้นมาในหัว จุกชะมัดเลยกู เฮ้อ มันก็ต้องอย่างนั้นอยู่แล้ว
แมนขนาดนี้หวังไปได้ยังไงวะมึง ผมด่าตัวเอง
   
พี่คินอย่าด่าผมเลยนะผมขออนุญาต ว่าแล้วก็หยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปพี่คินตอนนอนไปสี่ห้ารูป ผมดึงหมอนลงเอนตัวลงนอน
ข้างๆ พี่คิน เปิดกล้องหน้าแล้วถ่ายตัวเองให้ติดพี่คินที่นอนอยู่ด้านหลัง ก่อนวางไม่ลืมตั้งล็อคแกลอรี่ ไม่ได้ครับเดี๋ยวใครเปิด
เจอซวยแน่
   
ผมนอนตะแคงหันหน้าไปหาพี่คิน ทำไมผมอยากยิ้มแล้วก็อยากร้องไห้ในเวลาเดียวกันวะ สับสนตัวเองฉิบ ผมค่อยๆ เอื้อมมือไป
แตะปลายแขนเสื้อพี่คิน ไม่โดนแขนหรอกครับ แค่ปลายเสื้อจริงๆ แล้วหลับตาลง
   
“ราตรีสวัสดิ์ครับพี่คิน”

                                  ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมตื่นมาด้วยความรู้สึกหนักๆ ฉิบหาย! เมื่อคืนลืมไหว้พระผีอำเหรอวะ ก่อนทำใจกล้าลืมตาขึ้นมาดู เป็นแขนพี่คินที่พาดอยู่  ผม
มานอนซุกพี่คินตั้งแต่เมื่อไหร่ถ้าพี่มันตื่นมาเห็นซวยเลย
   
ผมค่อยๆ ขยับตัวออก ถึงจะเสียดายใจแทบขาด แต่ขืนนอนต่อแล้วเสี่ยงให้พี่คินตื่นมาคงไม่ดีแน่ ว่าแต่พี่คินเป็นหลับลึกเหมือน
กันแฮะ ผมขยับจนลงมายืนข้างเตียงแล้ว พี่ยินยังทำแค่เสียง อื้อๆ  ขยับตัวนิดๆ แต่ไม่ยักตื่น ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา เจ็ด
โมงกว่าแล้ว  ผมไม่แน่ใจว่าพี่คินมีเรียนเช้าหรือเปล่า แต่ก็ไม่กล้าปลุกขึ้นมาถาม ถ้าเรียนพี่คินคงตั้งนาฬิกาปลุกไว้แล้วล่ะมั้ง
   
ผมหยิบชุดเก่าของตัวเองเดินออกจากห้องนอน เข้าห้องน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน (เมื่อคืนพี่คินเตรียมแปรงอันใหม่ไว้ให้ในห้องน้ำ)
เปลี่ยนชุดเสร็จก็ออกมายืนกลางห้อง เอาไงดีวะ ผมมองๆ เห็นประตูอีกห้องที่ปิดอยู่  เห็นแกบอกว่าเป็นห้องแต่งตัว ผมขอเสือก
นิดนะครับ
   
ผมเปิดประตูเข้าไปดู  โว้ !ราวแขวนเสื้อผ้า ตู้นาฬิกา และอะไรอีกมากมาย ขนาดความกว้างเท่าห้องของผมกับไอ้มีนที่อยู่ด้วย
กันตอนนี้ ผมไม่กล้าเดินเข้าไปหรอกครับ ยืนคาประตูชะโงกมองเสร็จแล้วก็ปิดประตูคืน 

ผมเดินไปที่ครัว เปิดตู้เย็นดู เมื่อคืนพี่คินบอกว่าอยากทานอะไรก็หยิบเอา เมื่อกี้เห็นถุงขนมปังวางอยู่บนตู้ ผมเลยหยิบแฮม ไข่
ชีส น้ำสลัด ผักสลัด มะเขือเทศออกมาจากตู้เย็น

เปิดเตาไฟฟ้า หาหม้อมาต้มไข่ หยิบแผ่นรองหั่นกับมีด มาผ่ามะเขือเทศ ตัดขอบขนมปัง แหน่ะๆ อย่าคิดว่าผมหิว ทำอะไรใหญ่
โตไม่เกรงใจเจ้าของห้องนะครับ  ผมจะทำให้เจ้าของห้องนั่นแหละ ไม่รู้พี่คินทานอะไรตอนเช้าหรือเปล่า แต่ผมอยากทำให้

ผมทำแซนวิชเสร็จนำไปวางใส่จาน เห็นฝาเล็กๆ ที่เอาไว้ครอบอาหารจึงหยิบมาครอบไว้ มองหากาแฟ ผมเห็นเครื่องชงกาแฟสด
ไปก้มๆ มองๆ  ท่าจะเกินความสามารถผม จำได้ว่าตอนมาเห็นร้านกาแฟอยู่ใต้คอนโด เมื่อคืนปิดไปแล้ว แต่ตอนนี้น่าจะเปิดแล้ว
มั้ง  ผมเดินไปหยิบกระเป๋าเงิน โทรศัพท์ กุญแจห้องผม และเปิดประตูออกไป

                                   ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
ผมสั่งกาแฟร้อนมาสองแก้ว เช้าๆ แบบนี้ผมไม่รู้ว่าพี่คินทานร้อนหรือเย็น จึงสั่งร้อนไว้ก่อน แต่พอจะขึ้นตึกถึงนึกได้  ฉิบหาย!!
แล้วผมจะเข้าห้องพี่คินยังไงวะ เพิ่งลงมาได้แป๊บเดียวพี่คินคงยังไม่ตื่น  จะโทรปลุกก็ไม่กล้า แกจะด่าหรือเปล่าก็ไม่รู้ ดูโง่ๆ
ชอบกล กูนะกู สอบติดวิศวะฯ มาได้ยังไงวะ ไม่ต้องด่าผมครับผมด่าตัวเองให้แล้ว
   
ผมถอนใจ หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาไอ้มีน มันงัวเงียรับสาย วันนี้พวกผมเรียนสิบโมงครับมันเลยคงยังไม่ตื่น
   
“ไอ้มีน มึงไม่ต้องเอาของมาให้กูนะ เดี๋ยวกูกลับห้องก่อน”  มันก็อือๆ ไม่ได้ซักอะไรผมคงยังไม่ตื่นดี ผมมองกาแฟในมือ ลาภ
ปากมึงแล้วกันนะไอ้รา(มีน)  แม่งได้แดกกาแฟแพงแต่เช้า สัด นี่ถ้าไม่ใช่เพราะจะซื้อให้พี่คิน กูไม่เฉียดเข้าใกล้ร้านราคานี้หรอก
นะโว้ย

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE
Twitter : primdarin

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 5] 01/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 01-03-2017 18:29:08

ตอนที่ 5 :  ใกล้กันอีกนิด

ผมกับไอ้มีนและผองเพื่อน นั่งเล่นอยู่ใต้ตึกรอเวลาขึ้นเรียนช่วงบ่าย ผมถูกไอ้มีนซักตั้งแต่ตอนกลับห้อง มันซักไปด้วยซดกาแฟ
ไฮโซไปด้วย ทำตัวเป็นทนายโจทย์ฟอกผมเสียขาวสะอาด ผมถามมันเหมือนกันว่ากลับยังไง มันก็เบะปาก บอกพี่ธามมาส่ง แถม
สอยสาวสองนางที่ยืนรอรถแท็กซี่แถวนั้นไปส่งด้วย มันบอกคงส่งกันทั้งคืนยันเช้า
   
ผมมองๆ ยังไม่เห็นกลุ่มพี่คิน ไม่กล้าโทรหาแกแล้วก็ไม่เห็นพี่คินโทรมาหาผมด้วย น้อยใจเหมือนกันครับ ไม่ห่วงสักนิดเลยว่า
ผมหายไปไหน นัดจะมามหาลัยด้วยกันแท้ๆ ตายยากจริงๆ ครับ บ่นปนด่าในใจปุ๊บเดินมาปั๊บ
   
พอเห็นผมก็ส่งยิ้มมาให้แต่ไกลก่อนเดินเข้ามาหาที่โต๊ะ พวกพี่ๆ มาถึงต่างทิ้งตัวสลบซบโต๊ะกันเป็นแถว 
   
“ทำไมออกมาก่อนปี ไม่รอมาพร้อมกัน” พี่คินเลื อกนั่งเก้าอี้ข้างๆ ผม
   
“อยากกลับมาเปลี่ยนชุดครับ ไม่อยากใส่ชุดเดิม”  ใครจะกล้าบอกล่ะว่าออกห้องมาแล้วเข้าไม่ได้ ไอ้มีนขยับปากเหมือนจะพูด
อะไรสักอย่าง ผมกระทืบเท้ามันใต้โต๊ะ อย่านะมึง! กูโกรธจริงๆ ด้วย
   
“ปลุกพี่ก็ได้ พี่จะได้ขับมาส่ง” ผมส่งยิ้มให้เป็นการขอบคุณแต่ไม่ได้พูดอะไร
   
“กูหิวจะไปเซเว่น มึงเอาอะไรกันไหม” เสียงพี่อ้อตะโกนถาม เสียงสั่งสารพัดอย่างดังมาจากรอบทิศ จนพี่อ้อต้องลากพี่กวางลุก
ขึ้นเพื่อไปช่วยถือของ
   
“มึงล่ะคิน เอาอะไรหรือเปล่า”   
   
“ไม่เอา กูยังอิ่มแซนวิชอยู่” พี่คินตอบพี่อ้อแต่หันมายิ้มให้ผม โอ้ยย แล้วผมจะหน้าแดงทำไมใช่เรื่องเหรอนี่ แต่แวบหนึ่งผมมี
แอบคิด คงอิ่มมากนะพี่ แซนวิชสำหรับสองคนเลย ผมทำให้ตัวเองด้วยแต่ดันอดแดก ไอ้มีนหัวเราะหึๆ ไม่รู้มันขำหรือกำลังสมเพชผมอยู่กันแน่
   
“ปี ตอนเย็นไปช่วยพี่ซื้อของหน่อย” พี่คินหันมาตะโกนบอกผม แกลุกไปนั่งกับพวกเพื่อนๆ ได้สักพักแล้ว

“กูก็อยู่มึงไม่ชวน” เสียงไอ้พี่ธีร์ครับ มารคอหอยนัมเบอร์วันของผม
   
“ถ้ากูชวนมึงจะไปช่วยไหม” พี่คินหันไปถาม 
   
“ไม่” 
   
“อ้าว!เชี่ย” ไม่ใช่เสียงพิ่คินครับเสียงผมเอง เผลออินไปนิด ผมยกมืออุดปากแล้วแต่ไม่ทัน ผมเลยทำตาปริบๆ ส่งสายตาวิ้งๆ ให้
พี่ธีร์  อย่าด่าผมเลย ผมขอโทษ
   
“มึงอย่ามาทำตาหวานใส่กู เดี๋ยวกูจับปล้ำแม่ง” ดูปากไอ้พี่ธีร์ครับ แล้วจะไม่ให้ผมหลุดด่าบ่อยๆ ได้อย่างไร
   
 “มึงเห็นหัวพี่มันไหม กูนั่งอยู่นี่” พี่คินแทรกขึ้น เดินกลับมานั่งข้างๆ ผม ดึงหัวผมไปซุกอก คงเล่นตามน้ำกับเพื่อนนั่นแหละครับ 
   
“มึงอย่ามาแทะโลมน้องกู ถ้าจะปล้ำกูปล้ำได้คนเดียว ตัวโคตรนุ่มเมื่อคืนกูเกือบจะปล้ำไปแล้ว” ผมผละหน้าออกจากอกพี่คิน
ราวกับมีใครมากระชากหัว หมายความว่ายังไง แปลว่าอะไร เมื่อคืนพี่คินรู้เหรอว่าผมเข้าไปซุกแก ตื่นมาตอนไหนวะ พี่คินเห็น
หน้าผมเหวอๆ  หัวเราะหึๆ  เอามือมาโยกหัวผมเล่น
   
“ติดหมอนข้างล่ะสิเรา หนีบพี่ใหญ่” คนไม่คิดอะไรพูดอะไรก็ได้ตามสบายเลยนะ เห็นใจผมหน่อยเถอะ กูคิด กูอาย
   
“ใช่พี่ ไอ้นี่มันติดหมอนข้าง ต้องกอดนอนทุกคืน” เสียงไอ้มีนครับ มึงสมกับเป็นเพื่อนรักกูจริงๆ ขอบใจนะมึง แต่เสียงมึงกับ
สายตาไม่ต้องจิกกูขนาดนั้นก็ได้ 
   
“พี่ก็คิดอยู่ ห้องพี่ไม่มีหมอนข้างเลยปล่อยให้ปีกอดๆ ไป กลัวนอนไม่หลับ” ผมค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ คิดอย่างนั้นไว้นะพี่อย่า
เอะใจล่ะ
   
“เมื่อคืนปีไปนอนห้องมึงเหรอ” พี่โจถาม ทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็น
   
“กูนึกว่ามึงจะควงน้องแพรวไปเที่ยวสวรรค์ชั้นฟ้ากันยันเช้าเสียอีก”
   
“เปล่าเมื่อคืนกูง่วง คืนก่อนไม่ค่อยได้นอน” 
   
“อ่า....”  เสียงเพื่อนพี่คินขานรับกันเป็นทอดๆ นัยน์ตาแต่ละคนกรุ่มกริ่มเหมือนจะบอกเป็นนัยๆ ว่ารู้นะทำไมถึงไม่ค่อยได้นอน

“มึงสองคืนติดไม่ไหวงี้ อ่อนวะ” เสียงพี่ธีร์ครับ 
   
“เออกูไม่อึดเหมือนมึง ไม่ได้อยากอะไรขนาดนั้น”   
   
“เบื่อแล้วเหรอวะ เบื่อบ่อยจริงนะมึง” 
   
“เฉยๆ ไม่ได้เบื่อแต่ก็ไม่อยาก “
   
“นมตู้มขนาดนั้น เป็นกูจะอยากทุกวัน” ไอ้พี่โจครับ พูดแต่ละอย่างไม่เกรงใจพวกผมที่นั่งหัวโด่อยู่เลย
   
“มึงมันได้จนเคย เห็นใจคนอดอยากบ้าง เมื่อคืนกูเห็นไอ้ปีแอบมองแพรวแม่งทั้งคืน” 

สาด!!  ผมเสียวสันหลังวาบ แอบสบตากับไอ้มีน งานเข้าแล้วไมกู
   
“ชอบแพรวเหรอเรา” พี่คินก้มลงมามองหน้าผม
   
“เปล่าครับเห็นสวยดี แฟนพี่คินผมไม่ยุ่งหรอก” ผมไม่ยุ่งจริงๆ แต่ก่อนไม่แน่แต่ตอนนี้ศัตรูผมชัดๆ
   
“ไม่ใช่แฟนไอ้คินหรอก ไอ้นี่มันเคยมีแฟนแค่สองคน นอกนั้นควงเฉยๆ”
   
“แต่กูชัดเจน ไม่ได้หลอกใคร มึงพูดถึงกูดีๆ เดี๋ยวน้องนุ่งไม่นับถือกู”   
   
“เยอะนะมึงตั้งแต่มีน้องมีนุ่งกับเขานี่” พี่ธีร์เบะปากใส่
   
“เออ ก็น้องกูน่ารัก มึงจะทำไม” 
   
“เออ กูไม่ยุ่งก็ได้ มึงรักกันให้พอ” พี่ธีร์สะบัดทั้งหน้าทั้งตูดไป ผมเงยหน้าขึ้นมองพี่คิน ก่อนเหลือบตาไปเห็นไอ้มีนมองมาพอดี 
หน้ามันดูไม่สบายใจเท่าไหร่ มันคงห่วงใจผม ผมก็มองมันนิ่งๆ เป็นอันเข้าใจกัน
   
                                       ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

เย็นนั้นผมไปช่วยพี่คินหาซื้อของขวัญให้แม่ ผมหนีบเอาไอ้มีนมาด้วยเป็นไม้กันใจ บอกมันว่าถ้าผมทำอะไรออกนอกหน้าให้มัน
ช่วยถีบผมที

พี่คินเดินดูของไปเรื่อยๆ ดูแกใส่ใจดีครับ พิถีพิถันในการเลือก ไอ้ผมก็อยากจะบอกว่าพี่พามาผิดคนแล้วครับ  รสนิยมพวกผมคง
ช่วยพี่ไม่ได้ มันคนละเกรดกัน

พี่คินเข้าร้านกระเป๋าแบรนด์ดัง พวกผมสองคนก้มลงดูสภาพและหนังหน้าตัวเองแล้วขอยืนรอหน้าร้านดีกว่า พี่คินหายเข้าไป
เกือบยี่สิบนาทีก่อนออกมาพร้อมถุงสองสามใบ
   
“ไปหาอะไรกินกันพี่เลี้ยง อุตส่าห์มาเป็นเพื่อน” ไอ้มีนพยักพเยิดให้ผมปฏิเสธ ละอายใจครับ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่ผมยังไม่ทัน
ปฏิเสธพี่คินมีสายเข้าเสียก่อน
   
“ใกล้ๆกัน  กุอยู่ที่xxx กำลังจะกินข้าว มึงมาสิเดี๋ยวกูสั่งรอ”  นัดแนะร้านกันเสร็จพี่คินก็วางสาย ก่อนโอบบ่าผมพาเดินโดยไม่ถาม
ซ้ำ มีไอ้มีนเดินตามหลัง พวกผมก็ลืมกันไปแล้วว่าจะปฏิเสธ


อาหารเริ่มทยอยมาเสิร์ฟ สักพักคนที่พี่คินคุยโทรศัพท์ด้วยก็มาถึง พี่ธามครับ ผมดูจากเสื้อผ้าและเครื่องหมาย อ้าวมหาลัยเดี๋ยว
กันนี่หว่า ไม่เห็นเคยเจอ
   
ผมนั่งฝั่งเดียวกับไอ้มีน พอมันเห็นพี่ธามมันก็เบ้ปาก มันจงชังของมันตั้งแต่ตอนที่ได้ยินพี่ธามป้อผม
   
“มึงน่าจะบอกกูว่าอยู่กับน้องปี กูจะได้รีบมา” นั่นไงครับ ตูดยังไม่แตะเบาะก็หยอดผมเสียแล้ว พี่คินไม่ตอบอะไร ถามกลับไป
เรื่องอื่นแทน
   
“มึงจะสั่งอะไรเพิ่มไหม” พี่คินส่งเมนูให้เพื่อน พี่ธามรับไปดูก่อนเรียกพนักงานมาสั่งเพิ่มอีกสองสามอย่าง
   
“กินเสร็จมึงทำอะไรต่อ ดูหนังกันไหม” พี่ธามถามพี่คินแต่หน้าดันหันมาทางผม มองแบบยิ้มๆ ชวนขนลุกพิลึก บอกแล้วว่าผม
ชอบผู้หญิงกับพี่คินเท่านั้น ผู้ชายคนอื่นผมสยอง พี่คินก้มดูนาฬิกา
   
“ก็ยังทันนะ ว่าไงไอ้ตัวเล็กดูไหม” พี่คินสลับเรียกผมไปมาแบบนี้ล่ะครับ ปีมั้งตัวเล็กมั้งตามอารมณ์แก ผมหันหน้าไปปรึกษากับ
ไอ้มีนทางสายตา มันทำหน้าเหมือนไม่อยากแต่ก็พยักหน้ารับ


เสร็จจากกินข้าวเราขึ้นไปชั้นโรงหนัง ดูเวลาแล้วเหลืออีกแค่ครึ่งชั่วโมงจึงตัดสินใจนั่งรอไม่ย้ายไปไหน
   
พี่ธามเป็นคนคุยเก่งครับ ถามโน่นถามนี่ป้อผมไปเรื่อย แต่ผมไม่ค่อยได้ตอบเพราะไอ้มีนมันแย่งตอบหมด คู่นี่ดูท่าจะไม่ถูกโรคกัน
จริงๆ  พี่ธามเหมือนอยากจะถีบไอ้มีน ไอ้มีนก็ลอยหน้าลอยหน้าท้าทาย จู่ๆ พี่คินก็หันไปถามพี่ธาม
   
“มึงแซวน้องกูเล่นหรือมึงจีบจริงวะ ไอ้ธาม” พี่ธามเลิกคิ้ว หัวเราะออกมาเบาๆ
   
“ลองจีบ แต่ติดก็ดี” 
   
“ถ้ามึงไม่แน่ใจอย่าจีบน้องกู” พี่คินพูดนิ่งๆ ทำให้ผมเดาอารมณ์ไม่ถูก
   
“หวงเหรอมึง” 
   
“ไม่หวงแต่ห่วง น้องมันยังใสมึงอย่ามาทำน้องกูเสีย” ผมเห็นพี่ธามมองหน้าพี่คิน หลังจากนั้นก็ไม่พูดอะไรต่อ ผมคิดไปเองหรือ
เปล่าว่าพี่คินดูอารณ์ไม่ดี ปกติพี่คินดูนิ่งๆ แต่วันนี้นิ่งจนเย็นยะเยือก
   
“ได้เวลาแล้วเข้าไปเถอะ” พี่คินลุกขึ้นยืน พวกผมจึงลุกตาม 
   
ตั๋วอยู่กับพี่คินเป็นสี่ที่นั่งติดกัน พี่คินเดินนำเข้าไปนั่งเป็นคนแรก ตามด้วยไอ้มีน แต่มันหยุดเดินผลักผมที่เดินต่อจากมันอีกทีให้
เข้าไปนั่งก่อน แล้วถึงตามเข้ามานั่ง ปิดท้ายด้วยพี่ธาม
   
ผมมองผ่านแสงไฟสลัวเห็นสายตาพี่ธามมองไอ้มีนท่ามันจะโดนพี่เขาเตะเข้าจริงๆ สักวัน
   
“นั่งดีๆ จะหลุกหลิกทำไม” พี่คินดุผมก่อนจะกดไหล่ให้ผมนั่งพิงเบาะ พี่แกรำคาญผมหรือเปล่าวะทำไมวันนี้ดุฉิบ
   
หนังฉายไปได้ครึ่งเรื่อง หัวพี่คินก็เอียงลงมาซบไหล่ผม อ้าวพี่แกหลับไปแล้ว แต่หนังน่าเบื่อจริงครับ โฆษณาไว้เสียน่าตื่นเต้น พี่
คินสูงกว่าผมถ้านั่งท่านี้ไปนานๆ คงปวดคอแย่เพราะไหล่ผมอยู่ต่ำกว่า ผมรู้อยู่แล้วว่าพี่คินเป็นพวกหลับลึกจึงเอามือจับหัวแกไว้
กันหลุด ก่อนค่อยๆ ขยับตัวยกขาขึ้นบนเก้าอี้ ผมนั่งทับขาตัวเองไว้ก็ช่วยให้สูงขึ้นมาอีกนิด อยากให้พี่คินนอนสบายๆ
   
ถามว่าผมเหมื่อยไหม เหมื่อยสุดๆ ครับตะคริวกินด้วย แต่ลมหายใจอุ่นๆ ที่รดซอกคอผมแค่นี้ผมก็พอใจแล้ว ลำบากกว่านี้ก็ทนได้
   

ผมดูหนังไปเรื่อยๆ ไม่รู้พี่คินตื่นตอนไหน ผมมารู้สึกตัวตอนแกขยับหัวออก
   
“โทษที หนักไหม”  พี่คินกระซิบถาม ไม่ได้พูดดังให้ใครเขาด่า ผมส่ายหน้าปฏิเสธ แต่พี่คินคงเห็นตอนผมเอาขาลง แถมเผลอ
หลุดร้องโอ้ยออกไปนิดนึง  เหน็บกินครับปวดไปทั้งขา พี่คินคงพอเดาได้ยื่นมือมาลูบหัวผมสองสามที ก่อนจะเหยียดขาเลื่อนตัว
ลงต่ำจนหัวอยู่ระดับเดียวกับไหล่ผม
   
“ทนอีกนิดนะ พี่ง่วง ขอยืมไหล่ก่อน” แล้วพี่คินก็เอาหัวมาซบที่ซอกคอผมเหมือนเดิม ผมเอนตัวไปทางเบาะพี่คิน มากขึ้นจะได้
พิงสบายๆ 
   
“ง่วงก็นอนครับหนังจบแล้วผมปลุก”  พี่คินพยักหน้าหลับตาลง สักพักผมได้ยินเสียงหายใจดังสม่ำเสมอคงหลับไปแล้ว
   
กว่าหนังจะจบเล่นเอาปวดคอ ไม่ใช่เพราะพี่คินหนุนไหล่ผมอยู่นะครับ  แต่เป็นเพราะผมเอาแต่เอี้ยวคอหันไปมองหน้าพี่คินจน
แทบไม่ได้ดูหนัง มีความสุขจนลืมความปวดไปเลย

                                         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
พี่คินมาส่งผมกับมีนที่หอ ตอนแรกพี่ธามจะแย่งมาส่งครับแต่ไอ้มีนเดินติดพี่คินแจ  มือนึงก็ลากผมให้เดินตามมันตลอด  พี่ธาม
ชวนอย่างไรมันก็ไม่สนใจฟัง พี่ธามคงเบื่อไอ้มีนยอมล่าถอยกลับไปแต่โดยดี
   
ผมกับมีนกำลังจะเดินเข้าที่พักแต่พี่คินเรียกผมเอาไว้   

“เดี๋ยวปี” ผมหันไปมอง มีนพลอยชะงักไปด้วยแต่มันตัดสินใจเดินเข้าหอไปก่อน ผมเดินกลับไปหาพี่คินที่รถ พี่คินเปิดประตูหยิบ
ถุงใบเล็กออกมายื่นให้ผม
   
“อะไรครับ” ผมยังไม่ยื่นมือไปรับ ถึงผมเอ๋อผมก็ไม่โง่นะครับ ดุจากโลโก้หน้าถุงแล้วไม่ควรรับเป็นอย่างมาก

“พี่ให้” ผมเอามือสองข้างไปจับกันข้างหลัง ส่ายหน้าปฏิเสธอย่างเดียว
   
“ไม่เอาครับ” 

“เอาไป” ผมกับพี่คินเล่นเกมส์จ้องตากัน พี่คินแพ้ครับแต่แพ้แค่จ้องตานะ เพราะพี่แกเล่นมาดึงมือผมออกจากข้างหลังก่อนยัดถุง
ใส่มือ มีหรือผมจะยอมแพ้ง่ายๆ พอพี่คินจะดึงมือกลับผมก็ยืดเอาไว้ยัดถุงคืนให้ พี่คินหยุดเลยครับ ยืนนิ่งมือก็จับกันอยู่อย่างนั้น
   
“ตัวเล็ก อย่าดื้อกับพี่” ผมเริ่มจับทางพี่คินได้แล้ว พี่คินจะเรียกตัวเล็กเวลาจะเอาให้ได้ดั่งใจ
   
“ตัวโต อย่าดื้อกับผม” เอาสิ ผมก็อยากรู้ว่าใครจะได้ดั่งใจ

พี่คินทำหน้าไม่ถูกเลยครับ ฮ่าๆ เกิดมาคงไม่เคยมีใครเรียกตัวโต ผมคิดว่ายกนี้ผมชนะแน่ แต่ผมประมาทความรวยของพี่แกไป
หน่อย พี่คินปล่อยมือจากถุงปล่อยให้มันตกปุ๊ลงไปที่พื้น

“ถ้าเราไม่เอาก็ทิ้งไว้นี่” เชดดด  พี่เล่นอย่างนี้จริงเหรอ แต่ผมยังอยากเอาชนะครับ เรื่องของเรื่องคือไม่อยากรับไว้เพราะมันแพง
เกินไป ไม่มีเหตุผลอะไรที่พี่คินต้องให้ผม
   
“ตามใจพี่คินครับเงินพี่นี่ ผมเข้าหอก่อนนะครับ” ผมยกมือโบกให้พี่คิน หันหลังเดินเข้าที่พัก สักพักผมได้ยินเสียงสตาร์จรถ ตาม
ด้วยเสียงรถขับออกไป ผมยืนหยิ่งๆ ให้แน่ใจว่ารถพี่คินไปแล้วถึงหันกลับไปมอง ถุงยังอยู่ที่พื้นเหมือนเดิม
   
ไอ้พี่คิน!! ไอ้บ้า ไอ้อวดรวย เป็นผมสิครับที่ต้องเดินกลับไปเก็บถุงขึ้นมา จัดการปัดฝุ่นข้างใต้ ไม่รู้จะซื้อมาทำไม ผมไม่อยากได้
เสียหน่อย ไม่อยากให้พี่คินเสียเงิน แต่..... ผมดีใจ  ^^
   
ข้างในจะเป็นอะไรก็ช่าง ต่อไปนี้มันคือของรักของหวงอันดับหนึ่งของผมแน่นอน

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 3-5] 01/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 02-03-2017 01:59:57

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 6] 02/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 02-03-2017 15:02:00

ตอนที 6: ล้านความรู้สึก
   
วันนี้เป็นวันเกิดผมครับ ช่วงเช้าผมชวนไอ้มีนไปถวายสังฆทานที่วัด เสร็จแล้วถึงออกมานั่งให้อาหารนกอาหารปลาอยู่ที่ท่าน้ำ
   
“มึงจะบอกพี่คินไหมวะว่าวันนี้วันเกิดมึง” ไอ้มีนถามผม ผมทำท่าคิดหนัก

“กูอยากบอกแต่บอกไปก็เหมือนไปขอให้เขามาเลี้ยงให้หรือเปล่าวะกูกระดากปาก” ไอ้มีนก็พยักหน้าเป็นเชิงเห็นด้วยกับคำตอบ
ของผม   

“ก็จริงของมึง แล้วสรุปมึงจะเอายังไงวะ”

“แล้วมึงว่ากูควรทำไงวะ”

“อ้าว! ไอ้เชี่ย กูถามมึงอยู่นี่แล้วมึงเสือกมาถามกูกลับ” มันทำเสียงจึ๊กจั๊กรำคาญผมแต่ก็ช่วยคิด
   
“เอาอย่างนี้เดี๋ยววันนี้กูเป็นสะพานให้มึง ตอนอยู่มหาลัยมึงติดหนึบอยู่กับพี่คินให้หนำใจ แล้วตอนเย็นชวนไอ้บาส อีนาย
คุณรัชตะ ไปแดกส้มตำกัน กูเลี้ยงวันเกิดให้มึงเอง”

“เอาแบบนั้นก็ได้ แต่มึงไม่ต้องเลี้ยงหรอกช่วยกันออก” ผมคิดว่าแบบนี้ก็ดี ขอให้ได้อยู่ใกล้กันก็มีความสุขแล้ว
   
“ไม่ต้องกูเลี้ยง ถือว่าให้เป็นของขวัญมึง  แต่ได้แค่ส้มตำนะทรัพย์กูสู้สุดที่รักมึงไม่ได้” ไอ้มีนมันเป็นเพื่อนที่ดีของผมจริงๆ ครับ
ทั้งรักทั้งปกป้อง บางทีผมก็นึกว่ามันเป็นแม่ ถึงปากมันจะหมาแต่มันหวังดีกับผมเสมอ

                                  ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
ตอนเที่ยงพี่คินส่งข้อความมาบอกผมว่า ให้พวกผมนั่งรออยู่ใต้ตึกก่อน เดี๋ยวเดินไปหาอะไรแถวทานหลังมอพร้อมกัน พวกผมนั่ง
คุยนั่งเล่นกันไปสักพักเห็นพี่คิน พี่โจ พี่ธีร์เดินมา แต่ไม่เห็นที่เหลืออีกสามคนสงสัยเช้านี้ไม่มีเรียน
   
“ทานส้มตำนะไอ้ธีร์มันอยากกิน” พี่คินเป็นคนบอก

“อ่า....”  ส่วนนี่คือเสียงห้าตัวกลุ่มผมหอนแข่งกัน

“กินอย่างอื่นได้ไหมพี่” ผมหันไปถามพี่ธีร์ ผมไม่อยากให้ไอ้มีนมันเสียความตั้งใจ

“มีปัญหาไรมึงขัดกูทุกที”  ไอ้พี่ธีร์มันถามผม ทำหน้ากวนตีนด้วยเล็กน้อย

“ไม่มีหรอกพี่คือเย็นนี้พวกผมนัดกันไปกินส้มตำแล้ว” 

“อ้าวก็ดีแล้วไง มึงกินกันเที่ยงนี้เลยสิ มากันครบห้าตัวนี่” เชี่ยพี่ธีร์ ช่างสมกับสมญานามมารความสุขผมจริงๆ ขวางผมได้ทุกเรื่อง

ผมมองไปยังเพื่อนๆ กะจะขอความเห็น เห็นไอ้คุณรัชตะเอามือสะกิดไอ้บาส ไอ้บาสสะกิดน้องนายต่อ พวกมึงนิ่งๆ กันไม่เป็น
เหรอวะ พิรุธเพียบ

“มีอะไรหรือเปล่า” นั่นไงครับ พี่คินเริ่มสงสัยแล้ว

“ไม่มีไรพี่ ส้มตำก็ได้” ไอ้มีนตัดสินใจโดยไม่ปรึกษาใคร มันเป็นแม่ของทั้งกลุ่มเราต้องเคารพการตัดสินใจของมัน
   
“ตกลงเย็นนี้ไม่กินแล้วเหรอมึง เดี๋ยวไอ้ปีเหงาแย่สงสารมัน” ไอ้บาสเสือกหันมาถามไอ้มีน ผมเห็นตาพี่คินหรี่ลงแต่ไม่พูดอะไร 
คุณน้องนายหยิกไอ้บาสจนร้องเสียงหลง  ผมนึกสงสารมัน มันเผลอพูดเพราะเป็นห่วงผมนั่นแหละ
   
พวกเราเดินตามกันไป พวกพี่ๆ ขี้เกียจขับรถเพราะร้านอยู่แค่หลังมหาลัย เลยชวนกันเดินออกกำลังกายเสียหน่อย ผมกับพี่คิน
เดินรั้งท้าย ไอ้มีนมันไม่ลืมที่บอกผมไว้ครับ เรื่องจะหาโอกาสให้ผมได้ติดหนึบอยู่กับพี่คิน
   
จู่ๆ พี่คินเดินเข้ามาโอบบ่าผม “อกหักเหรอเรา”

“ครับ? อะไรนะครับ”  คือผมตั้งตัวไม่ทันครับ 
   
“เศร้าเหรอ”  อ่า..เศร้าไหมวะกู 
 
“พี่บอกปีแล้วว่ามีอะไรให้มาปรึกษาพี่ได้” ผมชักงง ก่อนจะคิดถึงคำพูดไอ้บาสได้ อ๋อสงสัยพี่คินคิดว่าผมอกหักเพื่อนเลย
พยายามปลอบใจอยู่
   
“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกครับพี่คิน เรื่องความรักผมเริ่มทำใจแล้วล่ะยังไม่ทันจีบก็ไม่มีสิทธิ์ลุ้นแล้ว”

“ทำไมไม่ลองจีบดู ปีเป็นคนมีเสน่ห์นะ อารมณ์ดี ผู้หญิงอยู่ด้วยคงมีความสุข”
   
“แล้วพี่คินล่ะครับ”

“หือ? ความรักของพี่เหรอ”  พี่คินหันมามองหน้าผม

“ไม่ใช่ครับ หมายถึงพี่คินอยู่กับผมแล้วเป็นยังไง “

“ ฮ่าๆ พี่ไม่ใช่ผู้หญิง โน่นต้องไปถามนายหรือถามอ้อกับกวางดู อยากรู้ล่ะสิว่าผู้หญิงจะคิดยังไงกับเรา” ผมถอนหายใจออกมา
ดังๆ มันเซ็งบอกไม่ถูก เวลาพี่คินพูดแบบนี้ เหมือนผมกำลังถูกแกปฏิเสธ

“ช่างเถอะครับ รู้ไปก็เท่านั้น” ผมเผลอพูดเสียงสะบัด
   
“เดี๋ยวปี” พี่คินดึงแขนผมให้หยุดเดิน

“ทำไมต้องอารมณ์เสีย”

“ก็ผม...”  ผมเผลอชึ้นเสียงใส่พี่คิน สะบัดตัวจนหลุดจากมือแก
   
“เป็นอะไรตัวเล็ก โมโหใครมา” พี่คินเอามือที่เพิ่งถูกสะบัดออกขึ้นมาลูบหัวผม เสียงอ่อนโยนยิ่งกว่าเดิม ไม่มีทีท่าว่าจะโกรธที่ผม
ขึ้นเสียงใส่สักนิด
   
“บอกพี่มาเร็ว ต้องมีอะไรแน่เลยใช่ไหม วันนี้เพื่อนปีก็ดูแปลกๆ ใครทำอะไรตัวเล็กของพี่”

“พี่คินนั่นแหละทำ” ผมตอบแล้วรีบเดินดุ่มๆ ตามกลุ่มข้างหน้าไป รู้ตัวว่าไม่ควรพูดแต่มันหลุดปากออกไปแล้ว


พี่คินเดินมาคว้าเอวผมจากด้านหลัง ผมไม่ทันระวังจึงเซเข้าไปปะทะกับพี่คิน แผ่นหลังของผมแนบสนิทกับอกพี่คิน มีมือพี่คิน
โอบรอบเอวผมเอาไว้ เรานิ่งกันทั้งคู่ก่อนที่พี่คินจะรีบปล่อยมือออก ดูพี่คินจะตกใจพอๆ กับผม
   
“พี่ทำอะไรตัวเล็กครับ โกรธอะไรพี่” ผมไม่น่าปากไวเลย คิดไม่ออกว่าจะตอบพี่คินอย่างไรดี

“ผมก็พูดไปอย่างนั้นแหละครับก็พี่คินถามไม่เลิก" ผมแถไปเรื่อยๆ
   
“โกรธเรื่องไปกินส้มตำหรือเปล่า ปีไม่อยากไปก็ได้นะเดี๋ยวพี่บอกธีร์ให้ เอาไหม” ผมเงยหน้าขึ้นมองพี่คิน ก่อนสะบัดหน้าใส่แล้ว
วิ่งตามพวกไอ้มีนไป
   
เมื่อกี้ผมโคตรอยากกระโดดข่วนหน้าไอ้พี่คิน พี่จะปฏิเสธผมหรือพี่จะดีกับผม เอาให้แน่ไอ้พี่บ้า 

.....................................................

-มีน-
   
ผมเข้ามาบ้วนปากในห้องน้ำ ในหัวกำลังคิดว่าเย็นนี้จะพาไอ้ปีไปเลี้ยงที่ไหนดี ทุนทรัพย์ก็มีอยู่น้อยนิด พอเดินออกมาเกือบชน
กับร่างสูงที่ยืนเด่นอยู่เป็นสง่า
   
“อ้าว! พี่คินมาเข้าห้องน้ำเหรอครับ” ผมทักพี่คินออกไปตามมารยาท

“เปล่า พี่มารอมีน” 

“มารอผม” ผมชี้หน้าตัวเอง พี่คินพยักหน้า

“ไม่รอที่โต๊ะกับพวกไอ้ปีล่ะครับ” 
   
“พี่จะถามเรื่องปีเลยตามมีนออกมา” ซวยแล้วกู ไอ้ปีมึงเดินมาเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนี้ ผมส่งกระแสจิตเรียกเพื่อนแต่สงสัยยังไม่แกร่ง
กล้าพอไม่มีสักหัวสักตัวโผล่มา เลยได้แต่ทำใจดีสู้เสือ(ของไอ้ปี)ไป
   
“ถามอะไรครับ”

“วันนี้ปีเป็นอะไรหรือเปล่า”

“ไม่เป็นไรนี่ครับพี่ มันก็ปกติดี”

“แต่พี่ว่าไม่ปกติ มีนกับน้องคนอื่นๆ ก็ไม่ปกติ”

“คิดมากไปเปล่าพี่ ผมว่าไม่มีอะไรหรอก ถ้ามีผมก็ต้องรู้สิครับ”  ผมตอบแล้วเดินเลี่ยงพี่คินช้าๆ ให้รู้ว่ากำลังจะเดินกลับไปรวม
กลุ่มกับคนอื่น 
   
“มีน” เสียงพี่คินเย็น เล่นเอาผมหยุดชะงักไม่กล้าก้าวเท้าต่อ

“พี่ลองถามมันดูสิครับ ผมไม่รู้จริงๆ” แต่ผมไม่สาบานนะ จะเอาอะไรมาสาบานล่ะครับ ตอแหลกันอยู่เห็นๆ
   
“ปีบอกว่าโกรธพี่ ทำท่าแปลกๆ ถามว่าโกรธอะไรก็ไม่ยอมบอก” อ้าวไอ้เชี่ยปีทำไมมึงไปแสดงออกโจ่งแจ้งอย่างนั้น
    
“พี่อาจไม่รู้ว่าปีโกรธอะไรพี่” พี่คินหยุดพูดแล้วจ้องหน้าผม

“แต่มีอย่างหนึ่งที่พี่รู้ คือพี่รู้ว่ามีนต้องรู้เรื่องแน่” เชด!!  มีรูให้ผมมุดหนีไปไหมผมจะยอมมุด  พี่คินของไอ้ปีแม่งน่ากลัว ตาดุ
เสียงเย็นจะแช่แข็งผมอยู่แล้ว ผมรีบคิดหาทางออกในหัว
   
“เดี๋ยวผมพูดไปไอ้ปีมันก็มาลงกับผมแทนสิพี่”  เงียบ! พี่คินไม่พูดไม่ถามอะไรข่มขวัญผมน่าดู

“คือวันนี้วันเกิดไอ้ปีมัน ผมเลยจะพามันกับไอ้สามตัวนั้นไปเลี้ยง” ไอ้ปีกูขอโทษ แต่มึงเชื่อกูให้พี่เค้ารู้เรื่องวันเกิดมึงดีกว่าให้รู้ว่า
มึงแอบรักเขา
   
“วันนี้เหรอทำไมปีไม่บอกพี่ มีนจะไปเลี้ยงที่ไหน” น้ำเสียงดีขึ้นมาทันทีเลยนะพี่คิน

“ผมกะจะพาไปเลี้ยงส้มตำ เมื่อกี้พวกมันถึงทำท่าแปลกๆ  แต่ตอนนี้ยังคิดไม่ออกว่าจะเปลี่ยนไปที่ไหนดี จะกินส้มตำสองมื้อคง
ไม่ไหว”
   
“เดี๋ยวพี่จัดการเรื่องสถานที่เอง”

“อย่าเลยพี่ ผมไม่อยากให้ไอ้ปีมันโกรธ มันไม่อยากรบกวนพี่มันถึงไม่บอก”

“ไม่อยากบอหรืองอน สงสัยโกรธที่พี่ไม่เคยถามถึงวันเกิด” ผมโคตรอยากบอกพี่คินว่ามันคนละเรื่องเลย
   
“มีนแอดไลน์พี่มาเดี๋ยวพี่ส่งข่าวมาบอก พี่จัดการเรื่องงานวันเกิดปีเอง มีนแค่พาปีกับพวกเพื่อนๆ ไปก็พอ ยังไม่ต้องบอกปีนะ
ว่าพี่รู้แล้ว” 
   
พี่คินจัดการเแอดไลน์ผมเสร็จก็เดินตัวปลิวกลับไปที่กลุ่ม หน้ากลับมายิ้มเหมือนเดิม ไอ้เวรปี มึงเริ่มเก็บอาการไม่อยู่แล้วนะจะ
รอดกันไปอีกกี่หนวะก่อนที่พี่คินจะจับได้   เฮ้อไม่รู้แล้วโว้ย
......................................................

-ปี-
   
“ไอ้เชื้อรามึงจะพากูไปเลี้ยงหรือพากูไปขาย” ผมบ่นไอ้เวรมีนไม่เลิก ไม่รู้วันนี้มันเป็นอะไรของมันเจ้ากี้เจ้าการฉิบ มันเปลี่ยน
แผนไล่ให้พวกผมกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันก่อนแล้วค่อยกลับมารวมตัวกันใหม่ พอกลับมารวมกันถามมันว่าจะพาไปไหน
มันก็ไม่ยอมบอก ตอนเรียกแท็กซี่ไอ้มีนมุดหัวเข้าไปบอกพี่คนขับทำอย่างกับเป็นความลับขั้นสุดยอด พวกผมไม่มีใครได้ยินสัก
คน 

“แดกแถวหอก็ได้มึงจะเปลืองค่าแท็กซี่ทำไมวะ ได้ค่าเบียร์หลายขวดเลยนะมึง” ผมกระซิบครับไม่กล้าพูดดังกลัวพี่แท็กซี่ให้แดก
ตีนแทนเบียร์

“แดกฟรียังพูดมากอีก” ไอ้มีนไม่ตอบแถมด่าผมกลับ ผมประทานฝ่ามือใส่หัวมันไปหนึ่งทีก่อนเลิกเซ้าซี้ ท่ามากไม่ถามก็ได้วะ


แท็กซี่จอดแถวย่านผับดัง พวกผมลงรถมาแล้วได้แต่พากันมองไอ้มีน

“คุณมีนถูกหวยมาเหรอครับ” คุณรัชตะสงสัย

“คุณรัชตะครับหวยพ่อมึงสิออกวันนี้” คุณน้องนายช่วยตอบแทนไอ้มีน

“หวยพ่อผมไม่ออกครับ ไม่ออกมาเป็นสิบปีแล้ว ซื้อเลขไรไม่เคยออกเลย” คุณรัชตะตอบจริงหรือกวนตีนน้องนาย พวกผมไม่
สามารถแยกจากสีหน้ามันได้ คุณน้องนายเลยโชว์ความเป็นกุลสตรีไทยโดยการถวายเท้าให้คุณรัชตะไปหนึ่งที

“พอๆ  พวกมึงจะยืนเห่ากันอยู่ตรงนี้หรือจะเข้าไปข้างใน”  ไอ้มีนทำหน้าเหม็นเบื่อพวกผมก่อนเดินนำเข้าไปในร้าน เอาวะตามใจ
คนจ่ายเงินแล้วกัน
   

ไอ้มีนเดินเข้าไปในร้าน มองซ้ายมองขวาแล้วเดินนำลิ่ว ผมมองตามมันไป ออร่ากระแทกตาทันที  พี่คินใส่เชิ้ตสีดำพับแขนแถม
ไม่ติดกระดุมสองเม็ดเห็นแผงอกรำไร กับกางเกงยีนส์ ผมกลืนน้ำลายเอื๊อก หยุดเดิน ขอมองให้จุใจก่อน  พี่คินเห็นผมไม่เดิน
เข้าไปหาจึงเดินมาหาเสียเอง

“วันนี้วันเกิด ตัวเล็กอย่าอารมณ์เสีย หน้างอวันนี้ต้องหน้างอทั้งปีนะ” ผมเผลอหน้าแดง ความจริงผมไม่ค่อยชินกับคำว่าตัวเล็กสัก
เท่าไหร่ ถึงผมจะตัวเล็กหุ่นบางก็จริงแต่ผมมันพวกพูดหยาบมารยาทก็ไม่ค่อยมี คำว่าตัวเล็กควรใช้เรียกคนที่ดูบอบบาง น่ารัก ขี้
อายไม่ใช่หรือ พี่คินเห็นผมไม่พูดอะไรเลยกึ่งโอบกึ่งลากผมไปที่โต๊ะ มากันครบครับทั้งกลุ่มพี่คิน กลุ่มผม แถมพี่ธามอีกคน พี่ธีร์
มันต้อนรับผมโดยการยื่นแก้วเหล้ามาให้ 

“อะมึง”  ผมยื่นมือไปรับ กะจะขอบคุณเสียหน่อย 

“เป็นเชี่ยไรวันเกิดทำไม่บอกเล่นตัวนะมึง” อ้าวไอ้พี่ธีร์ไม่ต้องเอาคำขอบคุณผมเลย
   
“พี่นั่นแหละเป็นเชี่ยไร วันเกิดปีมันกัดมันอยู่ได้” ไม่ต้องเดาครับ เสียงคุณน้องนายเนื้อคู่พี่ธีร์แน่นอน

“มึงนี่มันสมชื่อนะเป็นน้องกูหรือจะเป็นนายกู” พี่ธีร์เปลี่ยนเป้าหมายไปหาเนื้อคู่แทน

“เป็นไรก็ได้พี่ เว้นเป็นเมียพี่กระเดือกไม่ลง”   

“กูก็ไม่เอามึง มือกูกอดมึงไม่พอ” ปล่อยไปครับ ผัวเมียเขาจะหยอกล้อกัน เราคนนอกอย่าไปยุ่ง ผมเหล่ไปทางพี่คิน มองคนนี้ดี
กว่ามองกี่ทีก็ไม่เบื่อ
   
“โอ้ย” ผมหันไปหาต้นเหตุทันทีเมื่อจู่ๆ ก็ถูกมือใครบางคนตบเข้าที่กบาล 
 
“ไอ้เวรมีนมึงตบหัวกูทำไม”

“มึงอยากให้ไอ้พี่โจมันเห็นอีกใช่ไหม สติเข้าไว้มึง มองจริงไม่สิงพี่มึงไปเลยล่ะ”

“ไม่! กูตัวเล็กกว่ากูต้องให้พี่คินมาสิง” 

“ไอ้เชี่ยปี พัฒนาสปีชี่ส์เร็วนะมึง” 

“มึงไม่ต้องพูดมาก เอาของขวัญมาให้กูเลยมึงไม่ได้เลี้ยงกูแล้ว”  เห็นแบบนี้ผมก็รู้แล้วครับว่าใครจ่าย

“ไม่มี แต่เดี๋ยวกูหาให้ รับรองมึงชอบ”  ไอ้มีนทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผม แถมหัวเราะหึๆ ปิดท้าย

“ปี สั่งอะไรเพิ่มไหม” ผมชอบมาเที่ยวผับเพราะสาเหตุเดียว คือเวลาคุยต้องอยู่ใกล้ๆ กัน  ยิ่งดึกยิ่งต้องกระซิบ

 “พอแล้วครับ” ผมส่ายหน้า พี่คินนั่งเก้าอี้บาร์ทรงสูงแต่ผมยืน ใบหน้าของเราจึงอยู่ในระดับเดียวกันไม่ต้องเงยหน้าคุยให้เหมื่อย

“สนุกไหม”

“ครับ” ผับมันเสียงดังผมเลยขี้เกียจตะโกนพูดอะไรเยอะ พี่คินพยักหน้าก่อนหันไปชนแก้วกับพวกพี่ภัทร ไอ้มีนเข้ามายืนใกล้ๆ ผม
มันยิ้มตาวาว

“มึงคอยดูของขวัญกูนะ” ผมยังไม่ทันถามอะไร ไอ้มีนก็ตะโกนเรียกพี่คิน

“พี่คินครับ” พี่คินหันมาตามเสียงเรียก ไอ้เวรมีนผลักผมเข้าใส่พี่คิน เต็มๆ ครับ ถึงจะไม่ประกบกันพอดีแต่ก็หลุดเฟรมไปไม่เยอะ
เรียกว่าปากชนปากได้ ผมผงะตัวออก มันแค่เสี้ยววินาทีจริงๆ  แต่...อ๊าก!!!  ผมจูบกับพี่คิน!!  ผมตายตาหลับแล้ว    
 
“พี่คิน ผมจะถามว่าผมขอสั่งกับแกล้มเพิ่มได้ไหมครับ” เนียนไหมล่ะครับไอ้มีน แหมทำเหมือนตั้งใจเรียกพี่เขาคุย มันทำมึน
เหมือนไม่เห็นเหตุการณ์เมื่อครู่ คุยต่อหน้าตาเฉย คนอื่นก็คงไม่ทันสังเกต
   
“อืม เอาสิ” พี่คินตอบมีนแต่ตาจ้องมาทางผม

“ผม..ผมไปเข้าห้องน้ำ” ผมกลัวพี่คินจับได้ว่าผมหน้าแดงหูแดง ถึงผับจะไม่ค่อยสว่างก็เถอะ

ตอนผมเดินผ่านไอ้มีน มันยื่นหน้ามากระซิบ

“ไง ชอบของขวัญกูไหม” อยากกระโดดถีบมันครับ

“เออ กูโครตชอบ” ตอบมันเสียหน่อยเดี๋ยวเพื่อนเสียน้ำใจ

                            ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ยิ่งดึกยิ่งสนุก ผมกระดกแก้วไปมองพี่คินไป สติมีมบ้างไม่มีบ้าง มันห้ามสายตาไม่ได้จริงๆ ครับ เผื่อใครถามหลังผมกลับมาจาก
ห้องน้ำ พี่คินไม่ได้พูดอะไรถึงเรื่องนั้น ต่างคนต่างทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ผมเห็นโทรศัพท์พี่คินสว่างเหมือนมีสายเข้า พี่คินเดินออกไปนอกร้าน ผมได้แต่มองตาม
   
“ต้องให้กูถีบก่อนใช่ไหมถึงจะมีสติ” ไอ้มีนรีบพูดทันทีหลังพี่คินเดินออกไป

“เออๆ กูรู้แล้ว” ขัดใจกูจริง วันเกิดกูนะโว้ยขอันหนึ่งไม่ได้เหรอเพื่อน 

“มึงแกล้งทำมองสาวๆ บ้าง พวกพี่มันไม่ได้โง่นะโว้ย เกินสองครั้งกูว่าจับได้ชัวร์” ผมพยักหน้า หันไปมองรอบๆ หาเป้าหมาย มัน
ไม่สะดุดใครสักคน เชี่ย! ผมเลิกสนใจนมแล้วเหรอวะ ผมเคยบอกว่าผมชอบผู้หญิงกับพี่คิน คือชอบทั้งสองอย่างพอๆ กัน แล้วมัน
เปลี่ยนเป็นชอบอย่างเดียวไปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ

ผมยังพยายามมองหาเป้าหมายต่อไป ก่อนสะดุดตาผู้หญิงที่เดินเข้าประตูมากับผู้ชายที่เดินตามหลัง  พี่แพรวกับพี่คิน!!

เคยเป็นกันไหมครับ ที่ยิ้มๆอยู่แล้วหน้ามันเหี่ยวลง เหมือนใจมันหล่นตุ๊บไปกองอยู่ที่พื้น ผมเป็นแบบนั้นเลย ไอ้มีนคงเห็นหน้าผม
มันเลยหันไปมองบ้าง 

“งานเข้าแล้วมึง”

พี่แพรวกับพี่คินเดินมาถึงโต๊ะ พวกพี่คนอื่นยกแก้วเหล้าขึ้นทักทายนิดหน่อย พี่แพรวส่งยิ้มให้ผม ก่อนนั่งเก้าอี้ที่พี่คินนั่งก่อนหน้า
นี้ มีพี่คินยืนอยู่ใกล้ๆ

“สุขสันต์วันเกิดนะคะน้องปี”

“ขอบคุณครับ” ผมพยายามรักษาสีหน้าตัวเองให้ปกติที่สุด ดีที่ไอ้มีรีบมาลากผมไปอีกด้านของโต๊ะ ฝั่งที่ไอ้บาส น้องนาย พี่ธีร์นั่งอยู่

“มาๆ พี่ชนแก้วกันหน่อย คนเยอะนั่งไกลกันเกิน”  ไอ้มีนยกแก้วชนพี่ธีร์
   
“สุขสันต์วันเกิดครับปี”  ผมหันไปตามเสียง เห็นพี่ธามมองมายิ้มๆ วันนี้ผมยังไมได้คุยกับพี่มันเลยนี่หว่า ได้แต่ทักกันนิดหน่อย
ตอนเข้ามา กลุ่มมันใหญ่ครับพอนั่งห่างกันหน่อยในผับมันก็คุยยาก
   
“ขอบคุณครับ” ผมส่งยิ้มให้ วันนี้พี่ธามมาดี ไม่ได้ออกตัวแรงเหมือนทุกครั้ง

“พี่ซื้อของขวัญมาให้แต่อยู่ในรถ ตอนกลับอย่าลืมทวงนะ” พี่ธามย้ายตัวเองมายืนข้างๆ ผม
   
“ไม่ต้องหรอกพี่แค่มาก็ดีแล้ว”

“พี่ซื้อมาแล้วคืนไม่ได้ด้วยสิ” พี่ธามพูดด้วยท่าทางสบายๆ ดูๆ ไปก็ถือว่าเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากคนหนึ่ง

“ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณครับ”
   
“ชอบคินเหรอ”

“ครับ...หะ!!” ผมตาเหลือก หันไปมองหน้าพี่ธาม

“ไม่ใช่ครับ! ไม่ใช่!”  ผมรีบปฏิเสธจนลิ้นพันกัน

“ไม่ใช่แล้วทำไมแฟนไอ้คินมาปีต้องคอตก” ผมควรดื้อปฏิเสธต่อใช่ไหม แต่พอสบตาพี่ธามผมรู้สึกได้เลยว่าพี่ธามรู้ความจริงแล้ว

ผมกำลังจะตอบคำถามแต่ไอ้มีนหันมาเห็นพี่ธามเสียก่อน ทำท่าจะเข้ามาแทรกจนผมต้องยกมือห้ามไว้ ผมอยากคุยกับพี่ธามให้รู้
เรื่อง กลัวพี่ธามจะบอกพี่คินหรือบอกให้คนอื่นรู้
   
“พี่ธามออกไปคุยกับผมข้างนอกได้ไหมครับ”

“เอาสิ” พี่ธามพยักหน้า เดินตามผมออกมา ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าไม่ใช่แค่ไอ้มีนที่มองตามหลังผม แต่ยังมีสายตาอีกคู่หนึ่งที่มองตาม
ผมไปด้วย

                                  ✪✣✤✥✦✧✣✤✥ต่อด้านล่าง✦✧✣✤✥✦✧✪

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 3-5] 01/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 02-03-2017 15:03:05

 ✪✣✤✥✦✧✣✤✥ต่อจากด้านบน✦✧✣✤✥✦✧✪

“ดีใจล่ะสิเราได้จูบคิน” อ้าวเชี่ยพี่ธาม ผมเรียกออกมาเคลียร์ดันเล่นผมก่อนเลย

“อุบัติเหตุพี่” ผมรีบบอก มันเป็นอุบัติเหตุจริงๆ ผี(มีน)มันผลัก

“แต่ก็ดีใจใช่ไหม”

“ครับ” ถามมาผมก็ตอบ ผมรู้แล้วนี่ว่าพี่ธามรู้ความรู้สึกผมแล้ว
   
“ชอบผู้ชาย”

“เปล่าครับ ผมชอบแค่พี่คิน” ผมสบตาพี่ธาม หวังว่าพี่มันจะเข้าใจความหมาย

“ตีกันพี่เลยนะ” พี่ธามมันหัวเราะหึๆ ผมคิดไปเองหรือเปล่าว่าอีกฝ่ายทำเหมือนยิ่งถูกใจ
   
“ไม่รู้เพราะปีชอบมองคินหรือเปล่าพี่ถึงชอบมองปี”  พี่ธามไม่อ้อมค้อมเหมือนกัน

“พี่เป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดกับพี่คินเหรอ”  ผมถามตามความเข้าใจ

“เฮ้ย! ไม่ใช่” 
   
“อ้าวก็เห็นพูดเหมือนชอบผมเพราะผมชอบพี่คิน แบบอยากแย่ง”

“ฮ่าๆ” พี่ธามหัวเราะชอบอกชอบใจ เอามือมาเขย่าหัวผม

“ดูหนังมากไปหรือเปล่าเรา พี่กับคินรักกันดี ไม่มีเบื้องลึกเบื้องหลัง”

“แค่ชอบหน้าปีตอนมองคิน ปีดูสวยดี”
   
“เฮ้ย! ผมผู้ชายพี่ สวยเสยอะไรกัน” ผมรีบร้องบอก ชมเสียขนลุก

“ก็สวยจริงๆ ถ้าอย่างนั้นจากนี้ไปพี่จะจีบปีอย่างเป็นทางการล่ะนะ ถือว่าบอกแล้ว”

“ไม่ได้! ผมเป็นผู้ชายพี่” ผมลืมตัวว่าผมเองก็ชอบพี่คินอยู่ 

“ใครสน” พี่ธามยักไหล่
   
“เรื่องคิน ปีไม่ต้องห่วงพี่ไม่บอกใคร นอกจากว่าพวกมันจะรู้กันเอง”

“แน่นะพี่” พี่ธามพยักหน้า

“ขอบคุณครับ”

“แต่ปีรู้ใช่ไหมว่าคินมันแมนทั้งแท่ง ไม่ใช่อย่างพี่” ผมมองหน้าพี่ธาม พี่ธามดูเป็นห่วงผมมากกว่าอยากดิสเครดิตคู่แข่ง

“รู้ครับ” 
   
“ไม่ต้องทำหน้าเป็นหมาหงอย เพราะหน้าแบบนี้พี่ถึงชอบ” พี่ธามเอามือมาวางบนหัว ผมไม่ได้ขยับหนีเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายต้องการ
ปลอบใจมากกว่าลวนลาม

“ตกลงพี่ชอบผมหรือชอบหมา” พี่ธามหัวเราะเอาจริงเอาจังมากครับ ผมเลยพลอยหัวเราะไปด้วย พอได้คุยด้วยพี่ธามก็น่าคบดี
   
“ทำอะไรกัน!”  เสียงนิ่งๆ ดังมาจากข้างหลัง  ผมหันไปมองเห็นพี่คินยืนอยู่ ฉิบหาย! มาตั้งแต่ตอนไหนวะ ได้ยินไปแค่ไหน
ผมหน้าซีดด้วยความวิตก แต่พี่ธามยังหัวเราะด้วยท่าทางสบายๆ เหมือนเดิม พี่ธามเลื่อนมือจากวางบนหัวผมมาโอบบ่าแทน

“ตอนนี้ยังไม่ได้ทำอะไร” พี่ธามตอบพี่คินด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ

“แค่บอกน้องมันเฉยๆ ว่ากูชอบ ขอจีบ” หน้าพี่คินยังนิ่ง ไม่ยิ้มไม่มีรอยเล่นหัว
   
“บอกเสร็จแล้วใช่ไหม ปีจะเที่ยงคืนแล้ว กวางมันเอาเค้กมาด้วยเดี๋ยวเลยวันเกิด” พี่คินถามพี่ธามแต่ไม่รอคำตอบ หันมาพูดกับ
ผมต่อ
   
“เค้กเหรอครับ ต้องเป่าด้วยเหรอ ผมเขินไม่เคยเป่าเทียนตัดเค้กกับใครเขาเสียที” 

 “กวางเอามาให้เป็นของขวัญ ไปเป่าเถอะ” เสียงพี่คินเข้าสู่โหมดอ่อนโยนเหมือนเดิม ผมพยักหน้า พี่คินคว้าข้อมือผมจูงให้เดิน
ตามไป ส่วนพี่ธามยังยืนปักหลักอยู่ที่เดิม


“คิน”  พี่คินหยุดตามเสียงเรียก

“มึงเคยบอกว่าถ้าเล่นๆ อย่ายุ่งกับน้องมึง ตอนนี้กูไม่เล่นแล้ว กูเอาจริง” พี่คินหันไปสบตากับพี่ธาม จ้องกันแบบถ้าเป็นหนังจีนคง
เป็นฉากกระบี่ฟันกันดังโช้งเช้ง ประกายไฟแลบอะไรแบบนั้น

“กูชอบน้องมึง” ผมนิ่วหน้า เจ็บที่แขน รู้สึกถึงแรงบีบจากมือพี่คิน

“ปีเป็นผู้ชาย” พี่คินตอบกลับเสียงเย็น

“กูไม่ถือ” พี่ธามยักไหล่

“ที่มึงพูด มึงเอาไว้บอกตัวเองเถอะ” พี่ธามพูดยิ้มๆ ก่อนเดินผ่านหน้าผมกับพี่คินเข้าร้านไปก่อน พี่คินยืนนิ่งไม่ขยับตัวเลย ผม
อยากจะสะกิดถาม พี่ๆ ไหนบอกพี่กวางรอ แต่ไม่กล้า

                        ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมอธิษฐาน เป่าเทียน ตัดเค้กอย่างรวดเร็ว มันเขินครับ ดีว่าไม่มีการร้องเพลง ส่วนเรื่องที่ผมอธิษฐานนั้นมีเรื่องเดียวครับ รู้ๆ กันอยู่
   
ไอ้มีนสะกิดถามผมเรื่องพี่ธามว่ามีอะไร ผมเลยลากมันไปเล่าให้ฟังหน้าร้าน กลับมาที่โต๊ะไอ้มีนยิ่งจ้องจะงับหัวพี่ธามเข้าไปใหญ่
มันบอกพี่ธามเป็นเพลย์บอย แบดบอย มันไม่อยากให้มายุ่งกับผม

ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า ตั้งแต่เดินกลับกันเข้ามาพี่คินไม่ละมือไปจากผมเลย ไม่วางบนบ่าก็แตะเอว คือพี่คินเห็นผมเป็นที่พัก
มือไปแล้ว แต่อย่าถามว่าอีกข้างอยู่ไหนนะครับ ไม่อยากตอบให้ช้ำใจ

ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่เศร้าครับ เพราะเวลาพี่คินจะหยิบแก้วเหล้า พี่คินเลือกปล่อยมืออีกข้างไม่ใช่มือนี้ หึหึ นิดนึงผมก็เอา เข้าข้าง
ตัวเองไว้ก่อน

                              ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมยืนรออยู่ที่รถพี่คิน พวกพี่ๆ ไปหยิบของขวัญมาให้  ผมเกรงใจมากแต่รับหมด ตอนเดินออกมาจากร้านพี่ธามอาสาจะไปส่ง ไม่
อาสาเปล่าเหยียบหัวใจผมด้วย

“ คินมันต้องไปส่งเมียเดี๋ยวพี่ไปส่งเราเอง”

แต่ทำไมตอนนี้ผมรออยู่ที่รถพี่คิน ก็เพราะพี่คินบอกว่าจะไปส่งเอง ไอ้มีนกระโดดตะครุบข้อเสนออย่างไว ไม่ต้องให้ผมออกโรง
มันไม่สนใจสายตาพิฆาตจากพี่แพรวคนสวยสักนิดเดียว

พี่ธามเดินเอาของขวัญกล่องประมาณฝ่ามือมาให้ พี่ธีร์คู่เวรคู่กรรมของผมก็มีมาให้ อันนี้แปลกใจของจริง ผมฝากฝังเพื่อนๆ ที่ยืน
แทบไม่ติดพื้นกับพวกพี่ๆ ก่อนแยกย้ายกันขึ้นรถ
   
ผมนั่งข้างหลังตามระเบียบครับ น้องนั่งหลังเมียนั่งหน้า ผมเดาว่าพี่คินคงไปส่งพวกผมก่อนถึงค่อยไปลัลล้าต่อกับพี่แพรว
(เศร้าแป๊บ) แต่รถกลับไปทางที่ผมไม่คุ้นเคย ไอ้มีนมองทางแล้วกระชากหัวผมเข้าไปกระซิบ

“ยังไงมึง ยังไง อย่ายิ้มเยอะกูดูออก” แม่งเกลียดคนรู้ทัน
   
“คิน ไปส่งน้องๆ ก่อนก็ได้นะคะ” เสียงพี่แพรวครับแต่พี่คินไม่ตอบ

“เดี๋ยวแพรวไปค้างกับคินก็ได้” พี่แพรวเปลี่ยนแผนใหม่แต่พี่คินก็ยังไม่ยอมตอบ

“นะคะคิน” ปากว่ามือเริ่มไต่ตั้งแต่มือพี่คินที่วางอยู่บนพวงมาลัยขึ้นมา แต่จู่ๆ หัวพี่แพรวก็ผงะครับ มือหลุดออกจากแขนพี่คิน
เหมือนโดนใครถีบ ซึ่งใครที่ว่าไม่ใช่ผมแต่เป็นไอ้มีน มันถีบเบาะพี่แพรว ไหนมึงบอกไม่ให้กูออกตัวแรง มึงแรงกว่ากูอีก

“ขอโทษครับพี่แพรว ผมจะขยับขา”  ไอ้มีนพูดหน้าซื่อ แหมขามึงยาวมากนะไอ้เปรตมีน

“ไม่เป็นไรจ้ะ” พี่แพรวหันมาบอกแต่สายตากลับเปลี่ยนไป ก่อนหน้านี้เจอกันพี่แพรวยังพอยิ้มให้พวกผม แต่วันนี้ยิ้มให้แค่ตอน
มาถึง ครึ่งคืนหลังนอกจากไม่ยิ้มแล้วยังมองแบบจิกๆ แทนด้วย   

ในรถเริ่มเงียบ ผมได้ยินเสียงพี่แพรวยังคุยงุ้งงิ้งอ้อนพี่คินอยู่ แต่ผมไม่ได้ยินว่าพี่คินตอบอะไร พูดกับเบาฉิบ  หูผมกางเท่าใบเรือ
แล้วได้ยินแต่เสียงแต่จับใจความไม่ได้


พี่คินจอดรถหน้าบ้านพี่แพรว  พี่แพรวทำท่ากะเง้ากะงอด แต่ก่อนลงดันคว้าคอพี่คินไปจูบ พี่คินก็จูบตอบ  ผมรีบเบือนหน้าหนี ไอ้
มีนเอามือมันมากดมือผมไว้ ผมไม่รู้พี่แพรวลงไปตอนไหน เพราะใจผมมันลอยไปไกลแล้ว จนได้ยินเสียงพี่คินพูดขึ้นมา

“ปีย้ายมานั่งหน้า พี่ไม่ใช่คนขับรถ” ผมทำเป็นไม่ได้ยิน แต่มือสะกิดไอ้มีนเป็นนัยบอกให้มันเป็นคนย้ายที่นั่ง

“ไอ้ปีไปนั่งหน้า” ไอ้เวรราไม่ให้ความร่วมมือกูเลย ผมพยายามเก็บอาการย้ายไปนั่งข้างหน้า เผลอปิดประตูเสียงดังปัง

“เป็นอะไรเรา ง่วงแล้วงอแงเหรอ” พิ่คินถามแต่ผมนั่งหน้าบึ้ง พี่คินชะโงกตัวมาดึงเข็มขัดคาดให้ผม แต่วันนี้ผมไม่หลงเสน่ห์
หรอก โกรธ แล้วความเงียบก็มาเยือนอีกครั้ง วันนี้มาบ่อยจริง มาจนถึงหอผมนั่นแหละ


ผมกับไอ้มีนลงจากรถมายืนรอเพราะพี่คินก้มทำอะไรบางอย่างอยู่บนรถ พวกผมจะร่ำลาก็ยังทำไม่ได้ ไอ้มีนใช้จังหวะนี้คุยกับผม

“ปีมึงเก็บอาการหน่อย มึงไม่มีสิทธิ์ เดี๋ยวอย่าลืมขอบคุณพี่เขาด้วยเขาอุตส่าห์พามึงไปเลี้ยงอย่างดี” เออสั่งกูจริง  มึงได้พ่อกู
ตั้งแต่เมื่อไหร่เป็นแม่กูเลยนะมึง  มันตบกะโหลกผมให้ซึมซับคำพูดของมัน เสร็จแล้วมันก็หันไปบอกพี่คินที่กำลังลงจากรถ

“พี่คินขอบคุณนะครับ ผมเข้าไปก่อน” ไอ้มีนบอกแล้วเดินไปลิ่วๆ ไม่หันมาสบตาผมด้วยซ้ำ ผมพยายามแกะหน้าตัวเองแต่มัน
หงิกจนแกะไม่ออก
   
“ปี” เรียกผมทำไม

“ปี” อย่าคิดว่าผมจะใจอ่อนกับเสียงหวานๆ

“ตัวเล็กครับ” งื้อ ผมยอมก็ได้

“ครับ” ผมหันไปหาพี่คิน พี่คืนยื่นถุงมาให้เป็นถุงขนาดเล็ก 

“สุขสันต์วันเกิดครับ” ผมยื่นมือออกไปรับแต่โดยดี เข็ดจากคราวที่แล้วไม่อยากให้ถุงมันเปื้อน
   
“ขอบคุณครับพี่คิน แล้วก็ขอบคุณที่เลี้ยงให้ผมวันนี้ด้วยนะครับ”

“หายโกรธพี่หรือยัง” 

“โกรธอะไรครับ” ผมตีมึนใส่ ทำเป็นลืมอิทธิฤทธิ์ตัวเองที่ทำไว้ตั้งแต่กลางวันยันถึงตอนนี้

“ไม่โกรธก็ไม่โกรธ” พี่คินยกมือขึ้นลูบหัวผม

“มีความสุขมากๆ นะตัวเล็ก เป็นเด็กดี อย่างอแงบ่อย” คนเรา จะอวยพรให้มันดีตลอดรอดฝั่งก็ไม่ได้
   
“รุ้แล้ว ไม่ชอบก็ไม่ต้องง้อ” 

“รับแล้วใช่ไหมว่างอนพี่” พี่คินหัวเราะผม ผมอดไม่ได้เลยตีไปหนึ่งป๊าบ

 “โอ้ย ตีพี่ทำไม” ผมตีแรงเท่ามดกัด ร้องดังเหมือนโดนช้างกระทืบเลยนะ มารยา

“ก็อยากตี” ผมลอยหน้าลอยตาตอบ พี่คินยิ้มเอามือมาจับคางผม 

“เป็นเด็กดีของพี่ไปนานๆ นะครับ”

“ครับ” 

พี่คินก้มหน้าลงมา ทั้งจมูกทั้งปากแตะลงบนแก้มผมก่อนกดลงมาหนักๆ ผมไม่แน่ใจว่าตัวเองฝันไปหรือเปล่า จนพี่คินพลิกหน้า
ผมไปหอมอีกข้าง

“วันนี้ลาแบบฝรั่งสักวัน เข้าไปได้แล้ว” พี่คินจับผมที่ยังยืนเอ๋อแดก หมุนตัวให้หันหน้าไปทางเดินเข้าหอ กอ่นดันหลังผมให้ออกเดิน 
   
ผมเดินเหมือนคนละเมอ ไม่ได้หันไปยกมือไหว้ หรือแม้แต่เอ่ยปากร่ำลาพี่คินด้วยซ้ำ มันเกิดอะไรขึ้น !!!!!   มันเกิดขึ้นจริงๆใช่ไหม 

.................................................

-ภาคิน-
   
ผมก้าวเข้ามานั่งในรถ มองตามหลังจนปีเดินเข้าตึกไปแล้ว ผมยังนั่งอยู่ที่เดิม ไม่แน่ใจว่าตัวเองทำอะไรลงไป ดีที่ปีไม่ได้พูดอะไร
ไม่อย่างนั้นผมคงกระอักกระอ่วน ตอบไม่ถูกเหมือนกัน

ตอนที่อยู่ในผับ ผมบังเอิญไปจูบปีเข้า ถึงจะไม่ใช่จูบจริงๆ ก็เถอะ แปลกที่ผมไม่รู้สึกขยะแขยง ทั้งที่ควรจะเป็นอย่างนั้น  ผมบอก
ตัวเองว่าเพราะผมรู้ว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ก็แค่หันมาชนกัน

แต่ทำไมผมเอาแต่มองปากบางๆ ของปี ตอนมันยกแก้วขึ้นดื่ม ตอนมันหัวเราะ ตอนมันหันมายิ้มให้ เพิ่งรู้ว่าปากมันสวย เมื่อกี้ผม
ก็เกือบจะจูบมันอีกครั้งแต่ยังดีที่ยั้งตัวเองไว้ได้ทัน

ผิวปีบาง แก้มมันใสและมีกลิ่มหอมอ่อนๆ  จนผมต้องใช้สติบังคับตัวเองให้เงยหน้าขึ้นจากมัน ก่อนจะเผลอทำอะไรไปมากกว่านั้น
   
ไม่เข้าท่าเลยผมสงสัยจะดื่มหนักไป ดันเห็นปีมันสวยซะได้ ผมสะบัดหน้าเอามือตบต้นคอ คงไม่มีอะไรหรอก  ผมปลอบใจตัวเอง

>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 6] 02/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 02-03-2017 15:25:49

ปียังสู้พี่คินไม่ได้หรอกกกกกกก  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 6] 02/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 02-03-2017 17:48:17

 :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 6] 02/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Pithchayoot ที่ 02-03-2017 19:50:29

ติดตามๆๆๆ

ขอบคุณนะฮะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 6] 02/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Sorn ที่ 02-03-2017 22:08:14

รอ คือดีงาม

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 6] 02/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Dezzerr ที่ 03-03-2017 02:09:53

ให้กำลังใจค่าาา ยังคงชอบพี่คินเหมือนเดิม  :hao5:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 7-8] 03/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 03-03-2017 12:08:22

ตอนที่ 7 : ธาม&มีน 1

–มีน -

ผมพาไอ้ปีมาเดินเล่นที่ห้างใกล้ๆ มหา’ลัย เผื่อจะเรียกวิญญาณมันกลับเข้าร่างได้ วันนี้ยอมโดดเรียนหนึ่งวันครับ ตั้งแต่เมื่อคืน
ไม่ใช่สิต้องเรียกว่าเช้าวันนี้ไอ้ปีก็แทบไม่มีสติ ถามมันมันก็เล่าให้ฟัง ผมก็อยากช่วยในฐานะเกย์รุ่นพี่ที่รู้ตัวว่าเป็นก่อนมัน แต่แฟน
สักคนผมยังไม่เคยมี ดีแต่เห่าไปวันๆ เลยไม่รู้จะช่วยมันอย่างไร  ได้แต่บอกไปว่า

“พี่เขาชิน ไม่ได้คิดไรหรอกมึง เด็กหัวนอกก็แบบนี้" ผมถือคติอะไรที่ยังไม่แน่ใจอย่าเพิ่งให้ความหวัง แต่ถามว่าจริงๆ ผมสงสัย
ไหมจะเหลือเหรอครับ ผมก็งงกับพี่คินพอๆ กับไอ้ปีนั่นแหละ

เดินๆ กันอยู่ดันโลกกลมไปเจอกับไอ้พี่ธาม โลกตั้งกว้างเสือกมาเดินห้างเดียวกับผมทำไมวะ  (ได้ข่าวว่าห้างนี้ใกล้มหา’ลัยที่สุด
แล้วไอ้พี่ธามก็เรียนที่เดียวกับพวกผมด้วย)
   
“ปี” นั่นไง ผมอุตส่าห์ทำเป็นไม่เห็น หมาเห่ามาแต่ไกล ผมดึงมือไอ้ปีหวังจะพาเดินหนีแต่ไม่ทัน

“มีน” เออดียังเห็นหัวผม แต่ขอโทษผมไม่เห็นหัวพี่หรอก
   
“ปีกลับเหอะกูเบื่อแล้ว” ไอ้ปียกมือโบกทักพี่ธาม ก่อนหันมาทำหน้างงๆ ใส่ผม จะไม่ให้มันงงได้อย่างไรครับพวกผมเพิ่งมาถึงเมื่อ
ครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา

“มีนเบื่อก็กลับก่อนได้ ปีเดินเล่นเป็นเพื่อนพี่ก่อนสิ” อ้าวผมแทบอยากควักลูกตาพราวๆ ของไอ้พี่ธามออกมา
   
 “ไอ้ปีมันชอบพี่คินไม่ได้ชอบตัวผู้” ผมพูดลอยๆ ใครอยากฟังก็ฟัง

“เดี๋ยวก็ชอบพี่” เฮ้ย!หน้าด้านว่ะ

“ชอบตัวผู้อย่างผมยังไม่ชอบพี่เลย แล้วอย่างไอ้ปีมันจะชอบได้ไง” ผมอยากด่าให้แรงกว่านี้แต่เกรงใจว่าอยู่ในห้าง

“ลองดูกันไหมว่าปีจะชอบหรือเปล่า” ไอ้พี่ธามก้มตัวยื่นหน้ามาใกล้หน้าผม ผมยกมือผลักหน้าผากออก อย่าคิดว่าผมจะเพ้อกับอี
แค่หน้าหล่อๆ ผมได้ยินกิตติศัพท์มาเยอะ

“ก็ลองดูสิพี่ถ้าพี่มีโอกาสนะ ผมพนันหมื่นเอาบาทเลยว่าพี่ไม่ได้แอ้มไอ้ปีหรอก”

“ตกลงตามนี้ ปีเป็นพยานนะครับ” เกลียดว่ะที่พูดกับไอ้ปีเพราะเชียว 

“เที่ยงแล้วหาอะไรกินไหม” คนพูดมองนาฬิกา ไอ้ปีก็ดันไปพยักหน้ากับเขา

“กูยังไม่หิว ไอ้ปีไปเดินดูของกับกูก่อน” ผมหันไปสั่งปี รู้ว่าสั่งมันได้

“แต่พี่หิวแล้ว ปีไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะครับ กินคนเดียวไม่อร่อย”

 “พี่กินกับคนทั้งร้านกินคนเดียวที่ไหน โต๊ะข้างๆ ไม่ได้แดกอยู่รึไง” เกย์ร่างเล็กอย่างผมด่าแมนนะครับ

ไอ้พี่ธามไม่ตอบผมแค่หันมามองหน้านิ่งๆ แล้วก็คว้าแขนผมลากถูลู่ถูกกัง ไอ้เชี่ยพี่ธามแรงโคตรเยอะ ผมพยายามทั้งดึงแขน
ออกทั้งเบรกตัวเองเอาไว้ แต่สู้แรงควายมันไม่ได้จริงๆ มีไอ้ปีวิ่งตามหลังมาติดๆ สุดท้ายก็ต้องมานั่งกินข้าวเป็นเพื่อน


ผมเปิดเมนูสั่งแหลกครับ เอาสิอยากกินนักใช่ไหมกินให้จุกนะมึง ผมไม่ใช่คนจ่ายเงินจะไม่เอ่ยปากหารกับมันด้วยคอยดู ไอ้พี่ธาม
มองหน้าผมยิ้มๆ แบบรู้ทัน ไม่ห้ามไม่ว่าอะไรปล่อยให้ผมสั่งไป พอผมหยุดสั่งยังมีหน้ามาถาม ไม่เอาอะไรเพิ่มอีกเหรอ พ่องมึงสิ

อาหารมาก็กินกันไปคุยกันไป(พี่ธามกับปี) แดกหัวกันไป(อันนี้ไอ้พี่ธามกับผม)

“ปีบอกมีนหรือยังครับว่าพี่ชอบ จะเดินหน้าจีบ” มีหรือไอ้พี่ธามจะเดาไม่ได้ว่าผมรู้แล้ว ตั้งใจถามกวนประสาทผมมากกว่า

“ปีบอกพี่ธามหรือยังว่ากูไม่ชอบ อย่าเสือก เอ้ย! ไม่ต้องมาเข้าใกล้” ขอเน้นๆ คำว่าเสือกแล้วค่อยแกล้งอุทานแบบตุ๊ดเด็กตกใจ
กลบเกลื่อน

“ พี่ก็อยากเข้าใกล้ปีคนเดียวไม่ได้อยากเข้าใกล้คนอื่น”  ผมมองสายตาหวานๆ ที่ส่งให้ปีด้วยความขัดใจ ไอ้พี่ธามไม่ต้องมาทำ
หน้าปัญญาอ่อนเลยรู้หรอกว่าเข้าใจที่ผมพูด

“ผมถามจริงเถอะพี่ ไม่มีที่อื่นให้ไปแล้วเหรอถึงมายุ่งกับเพื่อนผม หรือคนเขารู้สันดาน เอ้ย! นิสัยพี่กันหมดเลยไม่มีใครยอมให้
เข้าใกล้” ขออุทานแบบตุ๊ดเด็กอีกสักรอบ ก็พี่ธามมันเป็นพี่นี่ครับจะด่าตรงๆ ก็ลำบาก

“นิสัยแบบไหนเหรอครับมีน” สายตาที่มองมาไม่สะทกสะท้าน ยังพูดยิ้มๆ ท่าทางสบายๆ ผมเลยเหมือนบ้าอยู่คนเดียว

นิสัยแบบไหนเหรอ? ผมกำลังไล่สิ่งที่ได้ยินมาอยู่ในใจ ไอ้พี่ธามมันโดดเด่น เป็นผู้ชายมีเสน่ห์  มีคนเข้าหาเยอะ มีอะไรกับสาวๆ
เยอะ และหนุ่มๆ บ้างบางข่าว เปลี่ยนคู่ควงบ่อย ไม่จริงจังกับใคร แต่ก็ไม่เคยมีใครด่าไอ้พี่ธามให้ได้ยิน มีแต่ชมว่าเก่ง ว่าเทคแคร์ดี 
ขนาดเลิกกันจนไปควงคนใหม่แล้วสาวๆยังไม่ด่าเลย ไม่รู้ล่ะแค่นี้ผมก็นับว่านิสัยไม่ดี ไม่ควรมายุ่งกับเพื่อนผม
   
“รู้อยู่แก่ใจ” นี่ไงครับทางออกผม  ฮ่าๆ ฉลาดเสียอย่าง

“ถ้าอย่างนั้นมีนคงหมายถึงนิสัยดี มีเสน่ห์ น่าค้นหา ว่าแต่ปีอยากลองค้นดูบ้างไหม”  ไม่ให้เสียเวลาไอ้พี่ธามหันไปหยอดปีต่อ
แต่อย่าคิดว่าผมจะหยุดโต้ตอบนะครับ พูดจีบอะไรผมก็ตัดหน้าพูดแทรกหมด ถามอะไรมาผมไม่อยากให้ปีตอบผมก็บอกเลยว่า..

“มึงไม่ต้องตอบ” คิดว่าปีมันจะเชื่อผมไหมครับ ก็ต้องเชื่อสิ ทุกวันนี้ผมดูแลมันยิ่งกว่าลูก แต่พี่ธามก็ไม่สะทกสะท้าน ไม่ด่าผม
ด้วย เอาแต่ยิ้มขำๆ ของมันไป

สุดท้ายอาหารเหลือเต็มโต๊ะผมรู้สึกไม่ดีเลย ไม่น่าเลยกู ลุ้นให้ไอ้พี่ธามสั่งห่อกลับบ้านก็ไม่ทำ ผมก็ไม่อยากทำ กลัวเสียหน้า
เลยแอบยกมือไหว้อาหารบนโต๊ะไปทีตอนพี่ธามกับปีลุกขึ้นยืนแล้ว เงยหน้าขึ้นดันสบตากับไอ้พี่ธาม นกรู้  จริงๆ มองมาตาพราว
ผมรู้เลยว่าหัวเราะผมอยู่แค่ไม่ได้ยินเสียงออกจากปากเท่านั้น   

                                        ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมกับปีเดินเล่นดูโน้นดูนี่ มีพี่ธามเดินตามหลัง  พยายามไล่ยังไงก็ไม่ไปจนผมเหนื่อยจะไล่ ได้แต่กันไม่ให้เข้ามาใกล้ไอ้ปีมากก็พอ
   
เดินๆ กันอยู่ มีกลุ่มคนขนกระจกบานใหญ่เดินมา พวกผมหลบให้แล้วแต่เหมือนคนที่ยกสะดุดอะไรบางอย่างเลยเซมาทางพวกผม 
ปีมันอยู่ในช่วงเบลอๆ กับชีวิต สมองมันเลยสั่งการให้หลบไม่ทัน แต่พี่ธามกลับไวมาก ดึงไอ้ปีเข้าไปหลบข้างหลังและยกมือขึ้น
กันไว้  สุดท้ายไม่มีอะไรเกิดขึ้นแค่เซมาชนนิดหน่อย ไม่ได้ร่วงลงมาหรือหล่นใส่ก็ขอโทษขอโพยกันไปตามระเบียบ พวกผมเดิน
เล่นกันอีกแป๊บหนึ่งก็ตัดสินใจกลับ 

พี่ธามอาสามาส่งแน่นอนว่าผมปฏิเสธ แต่เดี๋ยวนี้มันรู้แล้วว่าต้องทำอย่างไร ไม่ตื้อไอ้ปีให้เสียเวลา เดินเข้ามาลากผมก่อนเลย 

“ไอ้เชี่ยพี่ธามปล่อยกู”ผมร้องโวยวายเสียงดัง สภาพเหมือนเด็กห้าขวบโดนพ่อลากกลับบ้าน

“ปีทำไมเพื่อนปีพูดไม่เพราะแบบนี้ครับ” ไอ้ปีเอาแต่หัวเราะแทนที่จะมาช่วยผม

“พูดกับพี่ดีๆ ก่อน” ไอ้พี่ธามหันมาสั่งผม

“พูดแล้ว มึงจะปล่อยกูเหรอ” ผมจัดการเทียบชั้น ลืมสัมมาคารวะที่แม่กับเตี่ยอบรมมาอย่างดี

“ไม่”

“ไอ้...” เลว! คำหลังผมด่าต่อในใจ ถึงอย่างไรก็ยังไม่กล้าแค่นี้ก็โดนลากถูลู่ถูกังจนเท้าแทบไม่ติดพื้น
   
ไอ้พี่ธามลากผมมาจนถึงลานจอดรถ ระยะทางไกลพอสมควร ผมเปิดประตูหน้าข้างคนขับขึ้นนั่ง เรื่องอะไรจะให้ไอ้ปีนั่ง คนที่ตาม
มานั่งฝั่งคนขับทำหน้ายิ้มๆ ดูเหมือนไม่แปลกใจ คงพอเดาได้ว่าผมทำอย่างนี้แน่


ขึ้นรถแล้ว ผมเลือกที่จะสงบปากสงบคำลง เปิดโอกาสให้ได้คุยกับไอ้ปีบ้าง ไม่ใช่ว่าผมยอมแพ้แต่เห็นแก่ความดีที่เอาตัวบังไอ้ปีไว้

ระหว่างที่ผมมองโน่นมองนี่ ตาก็เหลือไปเห็นมือของไอ้พี่ธามที่วางอยู่บนพวงมาลัยรถ มีแผลถลอกตรงหลังมือเห็นเป็นรอยเลือด
จางๆ ใจหนึ่งก็ช่างหัวมันแต่ตาก็อดเหลือบไปมองบ่อยๆ ไมได้  มองแผลนะครับไมได้มองหน้า ได้แต่ภาวนาว่าร่างทรงแม่อย่า
เพิ่งลงประทับ ผมเกลียดไอ้พี่ธาม!


เมื่อรถมาจอดที่หน้าคณะ (ฝีมือผมเองครับ เรื่องอะไรจะบอกว่าพวกผมพักอยู่ที่ไหน เดี๋ยวตามไปวุ่นวายกับไอ้ปี ) ตอนแรกผม
แอบลุ้นกลัวดื้อตามติดไม่เลิก แต่เหมือนพี่ธามมีธุระต่อเลยไม่ลง ไอ้ปียกมือไหว้ขอบคุณแล้วลงจากรถไปก่อนผม ไอ้พี่ธามหันไป
ยิ้มหล่อทำตาเยิ้มส่งให้

ผมก้าวลงจากรถ แต่มันรู้สึกไม่สบายใจ ผมเลยเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ ถือวิสาสะเปิดประตูออก พ่ามมองหน้าผมเป็นคำถามแต่ไม่
ถาม ผมคุ้ยๆ ในกระเป๋าเป้ของตัวเองก่อนเงยหน้าขึ้นถามคำถาม

“ในรถมีน้ำไหม” พี่ธามหันไปหยิบน้ำมาส่งให้ ผมรับขวดน้ำและดึงมือข้างที่ยื่นมาให้ยื่นออกมานอกรถ  พี่ธามต้องเอื้ยวตัวตาม
เพราะเป็นมือซ้าย ผมเปิดขวดน้ำราดลงไปบนแผล ได้ยินเสียงร้องนิดๆ ทำเป็นสำออยแผลแค่นี้โดนน้ำเสือกร้อง ผมไม่มียาฆ่า
เชื้อจึงต้องใช้มือลูบไปมาบนแผลให้แน่ใจว่าจะไม่มีฝุ่นหรือผงติดอยู่ เสร็จแล้ววางขวดน้ำลงกับพื้น  หยิบผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋า
พลิกเอาด้านในที่คิดว่าไม่เปื้อนออกมาซับน้ำบนแผลให้ สุดท้ายหยิบพาสเตอร์ยาแปะทับอีกที

“ขอบใจนะมีน” เสียงโทนนี้ผมไม่เคยได้ยินพูดกับผมมาก่อนเคยได้ยินแค่ตอนพูดกับไอ้ปี

“ผมไม่อยากเป็นหนี้ใคร เดี๋ยวพี่จะเอามาอ้างทวงบุญคุญจากไอ้ปีมัน”

“คิดอย่างนั้น”

“ใช่” ผมเกลียดเวลาพี่ธามทำหน้าเหมือนรู้ทันผม เพราะดันรู้ทันผมจริงๆ

“ไปได้แล้ว รำคาญ” พี่ธามหัวเราะเบาๆ ทำเอาผมหงุดหงิด จะหัวเราะทำเชี่ยอะไรผมยิ่งเซ็งร่างทรงแม่ที่ลงมาประทับอยู่

“ปีพี่ไปก่อนนะครับไว้เจอกันใหม่” พี่ธามลดกระจกอีกฝั่งที่ไอ้ปียืนอยู่ตะโกนบอก

“มีน” คราวนี้หันหน้ากลับมาทางผม

“ว่า?”

“น่ารักนะเรา” พี่ธามพูดจบก็ขับรถออกไปทันที ปล่อยให้ผมยืนโกรธจนควันออกหูกับคำชมชวนขนลุกนั้น

 ไอ้เชี่ยพี่ธาม!! มึงตาย

✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

บทที่ 8 :  อะไรที่ซ่อนอยู่

“เอาไงกลับห้องเลยไหม สติมึงมาหรือยังอีปี” ไอ้มีนเริ่มจิกกัดผมครับ อยู่กันสองคนมันเริ่มเรียกผมว่าอีบ้างเป็นบางครั้ง มันบอก
ผมแรดกว่าเกย์รุ่นพี่อย่างมันเสียอีก มีงอนมีสะบัดสะบิ้งมันเห็นแล้วอยากถีบ

“กลับก็ดี กูยังไม่อยากเจอหน้าพี่คิน” ผมยังไม่กล้าครับ ถามว่ากลัวอะไร ผมกลัวอย่างเดียว กลัวพี่มันทำหน้าปกติเหมือนไม่มี
อะไรเกิดขึ้นอีก ผมคงรู้สึกเหมือนโดนใครกระทืบ

“งั้นก็กลับ” ผมมองไปที่ตึกคณะ พี่คินอยู่อยู่ไหนนะ คิดถึงฉิบหาย

“มึงอยากเจอก็ไปเจอ ยืนอ่อยพี่คินอยู่ตรงนี้ มึงก็ไม่ได้เห็นหน้าหรอก”
 
“เอาไว้ก่อน ขอกูดีใจต่ออีกแป๊บ”

“เออ ตามใจมึง” ผมกับมีนหันหลังเตรียมจะเดินกลับหอ แต่เสียงเตือนว่ามีข้อความเข้าดังขึ้นเสียก่อน ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู 

“ไม่ขึ้นมาทักกันหน่อยเหรอปี” พี่คินเป็นคนส่งมาครับ ผมรีบหันขวับไปมองแต่แดดมันแยงตาเห็นมีคนนั่งกันเป็นกลุ่มๆ ใต้ตึก ผม
ยื่นโทรศัพท์ให้ไอ้มีนดู มันอ่านแล้วพยักหน้าเป็นเชิงบอกให้ผมเดินไป

“กูกลับหอก่อน มึงไปเจอพี่คินก็ดีจะได้รู้ๆ กันไป” ผมพยักหน้ารับ รอจนมีนเดินพ้นไปแล้วถึงหันกลับไปทางตึกคณะ ปรากฎว่า
พี่คินกำลังเดินลงมาหาผมจึงยืนรออยู่กับที่
    
“โดดเรียน?”  คำแรกที่พี่คินทัก เดาว่าคงเป็นเพราะการแต่งตัวของผม

“ครับ” ผมพยักหน้า

“ไปกับพี่” พี่คินพูดแค่นั้นก่อนเดินดุ่มๆ นำหน้าผมไป ผมเดินตามไปเรื่อยๆ โดยไม่ทักท้วง ขอรอดูท่าทีพี่คินก่อนว่าจะเอาอย่างไร


พี่คินดูอารมณ์ไม่ดีเลยครับ ไม่รู้ไปหงุดหงิดอะไรมา ผมไม่คิดว่าจะเจอแบบนี้ กะว่าคงเจอพี่มันตีเนียน ทักทายยิ้มแย้มแจ่มใสปกติ
   
“ขึ้นรถ” พี่คินพูดแค่นั้นก่อนกดเปิดรถและขึ้นนั่งฝั่งคนขับ เออดี ผมชักเริ่มหงุดหงิด มาสั่งเป็นคำๆ ไม่พูดไม่จาคืออะไร

“ไปไหนมา” 

“ไปเดินเล่นครับ”

“โดดเรียนไปเดินเล่น”

“ครับ”

“อยากเจอธามจนลืมเลยเหรอว่าปีรับปากพี่ไว้เมื่อคืนว่าจะเป็นเด็กดี” คือ? พี่คินพูดอะไร?.ผมงง!!!!

“ชอบมันเหรอ”  ไปกันใหญ่ แล้วนี่จะไปไหน ขับออกมาไม่บอกอะไรผมสักคำ

“พี่คินคุยกันดีๆ ผมงง แล้วไปเกี่ยวอะไรกับพี่ธามครับ” พี่คินเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็เงียบไป ผมได้ยินเสียงถอนใจเบาๆ

“ปีไปกับมัน”

“ผมไปกับพี่ธามที่ไหนกันครับ ผมไปกับไอ้มีน” 

“พี่จำรถธามมันได้ ถึงมันไม่ลงรถมาก็รู้ว่าปีไปกับใคร”

“โธ่เอ๊ยพี่คิน พี่ธามแค่แวะมาส่ง ผมกับไอ้มีนบังเอิญเจอแกที่ห้าง ก็ทักกันปกติ เบอร์พี่ธามผมยังไม่มีเลย”

“เหรอ” พี่คินหันมายิ้ม “ก็แล้วไป”

“แล้วไปอะไรครับ?” ตาผมซักบ้าง

“ไม่มีอะไร”

“พี่คิน!!!”

“ปีเป็นน้องพี่ พี่ห่วงธามมันเจ้าชู้” ผมคิดไปเองหรือเปล่าว่าพี่คินตอบแบบอึกอักไม่เต็มเสียง

“พี่ธามไม่จีบผมจริงหรอกครับ ผมว่าแกก็พูดไปอย่างนั้นแหละ” 

“ปีไม่รู้จักธามเหมือนที่พี่รู้จัก”

“แต่จีบก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ พี่คินไม่เชื่อมือผมเหรอ  ผมอาจทำให้พี่ธามรักเดียวใจเดียวขึ้นมาก็ได้นะครับ” พี่ธามผมขอยืมชื่อพี่
หน่อยนะ ผมเริ่มรู้สึกมีความหวังอย่างไรไม่รู้ ขอรุกดูนิด พอผมพูดจบรถกระตุกเลยครับ พี่คินหันมามองหน้าผมจนผมต้องผลัก
หน้าแกหันกลับไปมองถนน เดี๋ยวได้ตายกันทั้งคู่

“ปีไม่ได้เป็นเกย์ไม่ใช่เหรอ”

“ผมไม่ใช่เกย์ แต่ถ้าเจอคนที่ทำให้ผมชอบได้ก็ไม่แน่ มันเป็นเรื่องของความรักครับ ความรักอาจเปลี่ยนผมก็ได้” พี่คินหันมามอง
ผมแวบหนึ่งแล้วหันกลับไปมองถนน ผมรอให้พี่คินพูดอะไรสักอย่างแต่ก็เงียบ นี่แหละครับพี่คินแบบที่ผมเกลียดที่สุด

พี่คินที่ทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองโดนปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งๆ ที่ผมยังไม่ได้เริ่มอะไรเลย ผมปล่อยให้เวลาเดินผ่านไปเรื่อยๆ
แต่พี่คินก็ยังไม่ยอมพูดอะไร ในที่สุดคนที่ยอมแพ้ก็เป็นผม

“แล้วนี่พี่คินจะไปไหนครับ”

...เงียบ....

ข้างในผมมันเหมือนหมดความอดทน  พี่คินมักทำให้ผมแยกไม่ได้ระหว่างความรู้สึกดีใจหรือเสียใจ อยากยิ้มและอยากร้องไห้ใน
เวลาเดียวกัน อยากอยู่ด้วยและอยากเดินหนีไปให้ไกลๆ อยากรักและอยากเลิกรัก

 “พี่คินจอดรถให้ผมด้วยครับ ผมจะไม่ไปที่ๆ ไม่อยากไป ถึงจะไปกับพี่ก็เถอะ”

“พี่จะให้ปีไปเป็นเพื่อนกินข้าว แต่ถ้าปีอารมณ์ไม่ดีอยากกลับเลยพี่จะไปส่ง” น้ำเสียงเรียบๆ กับหน้านิ่งๆ  ของพี่คินกวนอารมณ์
ผมฉิบหาย พูดเสียผมดูเป็นเด็กงี่เง่า ใช้แต่อารมณ์ 
   
“พี่คิน! จอดรถ”

“ปีอย่าดื้อ มีอะไรเดี๋ยวค่อยคุยกันพี่ขับรถอยู่” นั่นไงผมผิดตลอด

“ไม่คุย ผมไม่มีอะไรคุยกับพี่คิน”

“ตัวเล็กเป็นเด็กดีสิครับ โกรธอีกแล้ว ไม่เห็นมีอะไรให้โกรธเลย” อ๊าก!!!ผมตะโกนอยู่ในใจ ถ้าตะโกนออกมาได้ก็อยากตะโกน

“แล้วพี่คินล่ะครับเป็นอะไร มาถึงก็อารมณ์เสียใส่ผม” ผมย้อนถาม ไม่เข้าใจพี่คินสักนิด

“ไม่มีอะไรนี่” ตอบแค่นั้นแล้วพี่คินก็เงียบไป เอาเถอะตามใจเถอะผมท้อเต็มทีแล้ว ผมเอนตัวพิงเบาะหลับตา  ช่างแม่งทุกสิ่งทุก
อย่างในโลก อยากไปไหนก็ไป อยากทำอะไรก็ตามใจพี่เถอะ 

ผมตะแคงข้างหันไปทางประตูไม่อยากจะเห็นหน้าพี่คิน  หลับเลยแล้วกันจะได้ไม่ต้องคุย  พี่คินชะลอรถและขับเข้าจอดข้างทาง
อ้าวเชี่ย! พอผมไม่ลงจะไล่ผมลงเหรอวะ สงสัยจะโกรธ   

รถจอดสนิทแต่ผมไม่ลืมตาทำเนียนว่าหลับไปแล้ว  อยากรู้เหมือนกันว่าพี่คินจะทำอย่างไร ผมรู้สึกถึงน้ำหนักมือที่ท้าวมาบนเบาะ
เหมือนพี่คินจะเอื้อมมาเปิดประตูรถฝั่งผม แต่ไม่ใช่ กลายเป็นเบาะผมถูกปรับเอนลง รู้สึกถึงน้ำหนักเสื้อที่คลุมลงมา รู้สึกว่าแอร์ที่
เป่าหน้าอยู่หายไป .รู้สึกเกลียดตัวเอง ที่แค่นี้ผมก็กลับมายิ้มได้ หายโกรธแล้ว

                                        ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“ปีตื่นถึงแล้ว” ผมงัวเงียปรับเบาะขึ้นมานั่งตัวตรง ถึงเห็นว่าพี่คินจอดรถแล้ว มองซ้ายมองขวาเป็นอาคารจอดรถที่ไหนสักแห่ง

“พี่คินนล็อครถหันมามองผม คงเห็นว่าผมยังไม่ลืมตาตื่นดีแกเลยเดินมาจับแขนจูง

“อย่าหลับกลางอากาศนะปี พี่ไม่อุ้มนะ” พี่คินหัวเราะผมหมั่นไส้เลยกระโดดขึ้นขี่หลัง พี่คินเกือบล้มดีที่ตั้งหลักได้ พี่คินหัวเราะ
ดังยิ่งกว่าเดิมแต่ไม่ได้โยนผมลง คงเพราะลานจอดรถไม่มีคนพี่คินเลยยอมตามใจผม

ผมมองพี่คินจากทางด้านหลัง มีบางครั้งบางจังหวะที่ผมอยากโพล่งออกไปว่าผมชอบพี่คินให้มันจบๆ ไป  ให้มันรู้ดำรู้แดงกันไป
เลย ผมไม่อยากให้ใจผมเหมือนมีหินถ่วงอยู่แบบนี้ แต่พอคิดว่าหลังจากนั้นผมอาจไม่ได้พูดคุยกับพี่คินอีก  ความคิดนั้นก็จาง
หายไป ผมกระชับมือที่กอดคอพี่คิน ซุกหน้าลงกับไหล่ เอาปากแตะลงไปเบาๆ

“ง่วงมากเหรอตัวเล็ก เมื่อคืนไม่ได้นอนหรือไง” เสียงคนตัวโตที่กำลังแบกผมอยู่ถามขึ้น

“อืม” ผมส่งเสียงงึมงำตอบ

“ทำไมไม่นอน อย่าบอกว่าดื่มฉลองต่อกับมีนนะ” 

“เปล่าครับ”

“งั้นทำอะไรครับ” ผมชอบเสียงพี่คินโทนนี้ มันทั้งอ่อนโยน ทั้งใจดี ใจดีจนผมเผลอพูดบางอย่างออกไป

“มันตื่นเต้นมีคนหอมแก้ม” ผมคิดว่าพี่คินคงเงียบและปล่อยให้มันผ่านไปเหมือนทุกที แต่พี่คินกลับวางผมลง ผมใจหาย คิดว่าตัว
เองตัดสินใจผิดแล้วที่พูดออกไปแบบนั้น

ผมเงยหน้าขึ้นมองพี่คิน เห็นแกกำลังมองอยู่ ผมอยากพูดอะไรสักคำให้บรรยากาศมันหายอึดอัด อยากจะบอกว่าผมพูดเล่นหรือ
บอกไปว่าเห็นไหมผมทำพี่คินช็อคได้ ตกใจละสิ แต่คงเพราะผมเจ็บปวดกับเรื่องนี้มานานจนพูดแบบนั้นไม่ออก

จู่ๆ พี่คินยกมือสองข้างขึ้นมาจับแก้มผม จ้องตาผมแล้วกดจมูกลงบนหน้าผาก

“เดี๋ยวพี่หอมบ่อยๆ ปีจะได้เลิกตื่นเต้น ดีไหม” แล้วพี่คินก็ก้มลงมาหอมแก้มซ้ายผม จมูกแตะแก้มแต่ปากพี่คินอยู่ใกล้กับปากผม
มาก มากจนใจสั่น
   
“เริ่มชินหรือยังตัวเล็ก” ผมเลยชี้อีกข้างพร้อมกับทำแก้มป่อง พี่คินหัวเราะ คราวนี้กดจมูกลงมาแรงๆ ออกแนวฟัดเล่นเสียมากกว่า
จนผมต้องผลักออก

“แกล้งผม” เออ ไอ้น้ำเสียงกะเง้ากะงอนแบบนี้ผมไปเอามาจากไหน อายเหมือนกันแฮะ

“ก็เรามันน่าแกล้ง” พี่คินเอาแขนมาล็อคคอผม เอามือยีหัวเล่นจนพอใจ

“ไปเถอะพี่หิวแล้ว ยังไม่ได้ทานอะไรรอเราตั้งแต่เที่ยง โดดเรียนไม่คิดจะบอกพี่สักคำ” พี่คินไม่ได้ปล่อยมือออกจากคอผม ผมก็
ไม่ได้พูดอะไร เรายิ้มให้กันนิดนึง 

คำถามค้างคาใจมีอยู่มากมาย ทำไม เพราะอะไร แต่ปล่อยมันไปก่อนครับ ผมรอมาได้ถึงตอนนี้ อีกนิดคงไม่เป็นไร

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 9] 03/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 03-03-2017 12:09:28

ตอนที่ 9 : ธาม&มีน 2

-ธาม-

ผมไปดักรอปีที่คณะ (ผมเป็นคนเดียวในกลุ่มคินที่เรียนอยู่ต่างคณะ) วันนี้คินต้องไปงานกับพ่อ ถือเป็นโอกาสของผม ไม่อย่างนั้น
พักนี้เห็นปีที่ไหนต้องเห็นคินที่นั่น  ผมเจ้าชู้ก็จริงแต่ผมไม่แย่งของเพื่อน ถ้าเพื่อนมันบอกว่าใช่ แต่เมื่อคินไม่ได้พูดอะไรออกมา
ผมจึงถือว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิด
   
“ไอ้ธามโผล่หัวมาทำอะไรที่นี่วะ” เสียงทักทายจากโจเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มคิน

“มาหาปีเห็นหรือเปล่า”

“เห็นไปสนามบาสกับแก๊งค์มันนั่นแหละ” 

“งั้นกูไปก่อน”

“เดี๋ยว” โจเรียกผมไว้ “มีอะไรจะถามหน่อยนั่งก่อนมึง”

“เรื่องอะไรวะ”   

“มึงจีบไอ้ปีเหรอ” โจถามแต่ไม่ได้ทำหน้าประหลาดใจ เพราะพวกมันรู้ว่าผมชอบผู้หญิงแต่ถ้าเจอผู้ชายน่ารักก็ไม่ขัด

“เออกูจีบ”  ไอ้โจพยักหน้า

“แล้วไอ้คินล่ะ” กลายเป็นผมที่แปลกใจเสียเอง ไม่นึกว่าจะมีอีกคนที่สังเกตเห็นเหมือนผม

“มึงมาถามอะไรกูไปถามมันเองสิ”

 “กูไม่กล้า มันไม่ใช่อย่างมึง กูหมายถึง..เออนั่นแหละ ไอ้รสนิยมอย่างว่า มึงเข้าใจความหมายกูใช่ไหม”

“เออกูเข้าใจ อะไรทำให้มึงถามกูแบบนี้”

“กูก็บอกไม่ถูกว่ะ เวลาคินมันอยู่กับปีมันเหมือนมีอะไรบางอย่าง..กูจะพูดยังไงดีวะ” โจทำหน้าลำบากใจ

“เอาเป็นว่ากูเป็นเพื่อนมันมาสิบชาติ แม้แต่กับผู้หญิงกูก็ไม่เคยเห็นไอ้คินอ่อนโยนขนาดนี้ ดูแลดีแบบนี้ กูว่าแม่งดูแลดีกว่าแพรว
ที่มันคั่วอยู่ตอนนี้เสียอีก แล้วที่สำคัญ.....”  โจอ้ำอึ่งเหมือนกำลังตัดสินใจว่าจะพูดดีไหม

“กูอาจคิดไปเองนะแต่กูว่าพักนี้พอกูเข้าใกล้ปี ไปแตะไปเล่นกับมันทีไร กูถูกไอ้คินถีบออกมาทุกที” ผมหัวเราะกับคำพูดของโจ
อาการของคินหนักกว่าที่ผมคิด  ผมไม่ตอบอะไรโจแค่หัวเราะแล้วลุกขึ้นยืน

“กูไปล่ะ”

“อ้าว! เดี๋ยวสิไอ้ธาม”  โจเรียกผมเสียงหลงเมื่อผมชิ่งหนี

“กูจะไปทำคะแนนของกูบ้าง”  ผมหันไปยักคิ้วให้มันก่อนมุ่งหน้าไปยังสนามบาส

                                              ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“ปี” ผมกวักมือเรียก ปีกำลังเดินออกมาจากสนาม ผมยื่นขวดน้ำในมือให้

“อ้าวพี่ธามมาเมื่อไหร่ ไม่ลงไปเล่นด้วยกันล่ะพี่ ออกกำลังหน่อย”   

“ไม่ดีกว่านั่งดูปีเล่นก็สนุกแล้ว”

“เล่นเสร็จปีจะไปไหนไหม”   ปีทำท่าคิดนิดนึงก่อนส่ายหัว

“ยังไม่มี ต้องรอถามไอ้พวกนั้นก่อน มันคงไปหาอะไรกินก่อนกลับมั้ง”

“พี่ไปด้วยคนสิ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเองหาเพื่อนกินข้าวอยู่”

“โห อย่างพี่ธามนะต้องหา ได้ข่าวว่าถ้าเปิดจองคิวยาวไปถึงปีหน้า” 

“ปีจะจองไหม พี่ให้สิทธิปีก่อนเลย จะจองทั้งปีก็ได้นะ” ผมจ้องตาของปีไปด้วยทำแบบนี้มักได้ผลเสมอ

“จองอะไรนะได้ยินไม่ชัด พี่จะจองศาลาวัดเหรอ” เสียงที่คุ้นเคยแทรกขึ้นมา ความจริงหน้าตามีนน่าเอ็นดู ปีจะออกไปทางมีเสน่ห์
แต่มีนหน้าตาน่ารัก ตามันโต แก้มใส ปากได้รูป แต่เวลามันพูดแต่ละคำให้คะแนนแทบไม่ทัน ถึงไม่ค่อยมีใครอยากยุ่งกับมัน ส่วน
ผมขำเสียมากกว่าไม่เคยโกรธมันจริงสักครั้ง ตลกมันด้วยซ้ำ มันชอบทำตัวเป็นแม่ไก่ปกป้องลูกๆ   ทั้งที่ตัวมันเล็กที่สุดในกลุ่ม
เล็กกว่าน้องนายเสียอีก

“เอ้าน้ำ” ผมหันไปหยิบขวดน้ำส่งให้ ก่อนมาผมแวะซื้อน้ำมาเผื่อกลุ่มของปีด้วย มีนเหล่ตามองผมแต่ไม่ยอมยื่นมือมาหยิบ แถม
ยังดึงขวดในมือของปีออก

“มึงอย่าดื่มของไม่บริสุทธิ์ใจ”  ผมเห็นปีพยายามส่งสายตาปรามเพื่อนแต่ไม่ได้ผล

“มีนพูดถูกพี่ไม่บริสุทธิ์ใจ พี่ซื้อมาเอาใจปีเผื่อทำคะแนนได้บ้าง” 

“หน้าด้าน” มีนไม่ได้พูดออกมาดังๆ หรอกครับ มันขมุบขมิบปากพูดแต่ผมเก่งเลยเดาได้

“แล้วก็ซื้อมาฝากพวกมีนด้วยเผื่อจะใจอ่อน”

“น้ำขวดเดียวกะจะแลกกับเพื่อนผมเลยเหรอ  ไม่งกไปหน่อยเหรอพี่ “ ผมแอบยิ้ม ต้องไม่ให้ไอ้ตัวดีมันเห็นครับ

“งั้นเดี๋ยววันนี้พี่เลี้ยงข้าว จะทานอะไรเลือกได้ตามใจ พี่เลี้ยงทั้งกลุ่ม”   

“เย้ พี่ธามใจดีที่สุด” เสียงน้องนายดังมาถึงก่อนตัว เสร็จผม ฮ่าๆ คือผมเห็นแล้วว่าเพื่อนคนอื่นๆ ของปีกำลังเดินมา ผมจึงกะ
จังหวะให้ได้ยินกันแน่ๆ ถึงพูด
   
ผมคิดว่าเดี๋ยวไอ้ตัวดีมันคงโวยวายเพื่อนไปทั่ว แต่เปล่าครับ มันยืนนิ่งๆ จ้องหน้าผม แล้วเดินไปหยิบมือถือจากกระเป๋าขึ้นมาถ่าย
รูปผมกับปี คราวนี้เป็นผมสิครับที่งง  มีนหัวเราะหึๆ มองโทรศัพท์อย่างพอใจก่อนเดินไปนั่งข้างปี  ไม่นั่งแทรกตรงกลางด้วย ผม
ชักหนาววูบๆ  ปะทะกับมันก็บ่อยแต่อาการนี้ผมเดาทางมันไม่ถูก

ผ่านไปครู่เดียวโทรศัพท์ปีดังขึ้น ผมได้ยินปีทักก็รู้ว่าเป็นคินโทรมา พอปีวางสายเรียบร้อยถึงหันไปบอกมีนว่าคินโทรมาบอกว่า
จะไปทานข้าวร้านไหนให้บอกด้วยจะตามไปสมทบ ไอ้ตัวดีมันพยักหน้าให้ปีแต่หางตามันเหล่มองผม  รอยยิ้มโคตรเจ้าเล่ห์
ให้ผมเดามันคงส่งรูปที่ถ่ายไปให้คิน แสบจริงๆ

                                     ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมพาน้องๆ ไปกินข้าว ไปถึงร้านได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงคินก็ตามมา (พวกผมออกมาจากมหา’ลัยช้าด้วย) ไอ้ตัวแสบนั่งคั่นกลาง
ระหว่างผมกับปี พอเห็นคินเดินมามันลุกสละที่ให้คินเสียอย่างนั้น

“พี่คินมานั่งนี่มา” เอากับมันสิ ไอ้ตัวดีมันย้ายไปนั่งฝั่งตรงข้ามผมแถมส่งรอยยิ้มราวกับผู้ชนะมาให้ ผมไม่รู้ว่ามีนจงเกลียดจงชัง
อะไรผมนักหนา ถ้าจำไม่ผิดผมก็ไม่เคยไปขัดขาหรือพูดจาไม่ดีกับมันสักครั้ง

ผมพากลุ่มปีมากินที่ร้านอาหารทะเล ให้สั่งกันได้เต็มที่เพราะไอ้ตัวดีมันยิ่งด่าว่าผมงกอยู่ พอกุ้งเผามามันก็ลากจานเปลใหญ่
เบ้อเริ่มไปวางตรงหน้า แกะแล้วทยอยแจก พอสังเกตดีๆ ไอ้ตัวดีมันดูแลคนอื่นไปทั่ว ผมคิดถึงวันที่มันทำแผลให้ผม มีนเกลียด
ผมจะตายแต่มันก็ยังทำให้

ผมกำลังคิดอะไรเพลินๆ กุ้งตัวโตก็ลอยหล่นตุ๊บลงบนจานผม มันลอยมาจริงๆ ครับ  ผมมองกุ้งแล้วเงยหน้าขึ้นมองคนโยน มีนทำ
หน้าไม่เต็มใจ ผมอดขำมันไม่ได้แล้วอย่างนี้ใครจะเกลียดมันลง ต่อให้มันจะขยันแกล้งผมแค่ไหนก็เถอะ

   
หลังจากอิ่มหนำสำราญกันดี คินชวนปีไปเป็นเพื่อนซื้อของ ความจริงคินชวนทุกคนแต่ไม่มีใครไป ผมไม่ไปเพราะนี่ไม่ใช่เวลา
ของผม ผมรู้ว่าเวลาไหนควรรุกเวลาไหนควรถอย คนที่เหลือจึงติดรถผมกลับ โดยให้ผมไปส่งที่มหาลัยแล้วค่อยแยกย้ายกัน
ผมนึกว่ามีนจะเป็นคนเดียวที่ไปกับปีแต่ไอ้ตัวแสบกลับเดินมาหาผม มันทำหน้าเหมือนไม่อยากพูดแต่สักพักก็พูดออกมา

“ขอติดรถกลับด้วยคนนะ” 

“ไม่ไปกับปีเหรอ”

“ไม่”

ผมพยักหน้าอนุญาต มีนรีบขึ้นไปนั่งข้างหลังปล่อยให้น้องนายขึ้นมานั่งหน้า มันคงอยากเปิดโอกาสให้ปีถึงกับยอมมาง้อผม ผม
ชักเข้าใจความรู้สึกของคิน ตอนที่คินบอกว่าอยากได้ปีมาเป็นน้องชายแล้วสิครับ อดเอ็นดูมันไม่ได้ไอ้ตัวแสบเอ๊ย


✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 7-9] 03/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 03-03-2017 13:05:01

ชอบเวอชั่นรีไรท์กว่าเดิมอีกค่ะ รู้สึกเรื่องมันเข้มกว่า
อารมณ์ความรู้สึกมันดราม่ากว่ามาก รู้สึกสงสาร ปี กว่าเวอชั่นเก่าอีกแหะ
น้องมีนก็ดุมากกว่าเดิม  :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 7-9] 03/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 03-03-2017 23:54:33

 :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 7-9] 03/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: lllittled ที่ 04-03-2017 01:33:30

ทำไมรู้สึกอยากเก็บพี่ธามไว้เอง
ไม่ชอบเลยเวลามีสองคู่แบบนี้ โอ้ย เสียดาย

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 7-9] 03/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Dezzerr ที่ 04-03-2017 08:56:55

อฝพี่คินขี้หวงงงง

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 04-03-2017 16:13:08

ตอนที่ 10 :  พิเศษแค่ไหน

“ปี พี่ชักง่วง” พี่คินบ่นหลังจากขับรถออกจากห้างมาได้ครู่เดียว ผมกับพี่คินแยกกับเพื่อนมาเดินซื้อของด้วยกันสองคน ผมเคย
บอกแล้วว่าพี่คินเป็นคนพิถีพิถัน เดินเลือกจนผมขาลากกว่าจะซื้อเสร็จ

“ไหวไหมครับ”

“ยังพอไหว แต่สงสัยพี่ต้องจับปีไปหัดขับรถแล้วล่ะจะได้เปลี่ยนมาขับแทนพี่ได้”

“ก็ดีสิครับ ตอนนี้ผมรู้สึกตัวเองไม่มีประโยชน์เลย” 

“ปี”

“ครับ”

“วันนี้ปีไปนอนห้องพี่แล้วกัน ขืนขับไปส่งปีก่อนพี่ขับกลับไม่ไหวแน่”

“คุ้นๆ นะครับแบบนี้” ผมแซวพี่คิน ผมไม่ปฏิเสธคำชวนหรอกครับก็เหมือนกับที่ผมไม่ปฏิเสธใจตัวเองนั่นแหละ

“นั่นสิ ปกติพี่ไม่ใช่คนง่วงง่ายแต่ปีเจอพี่ตอนพี่ง่วงทุกที” 

“ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่วันนี้พี่คินแวะมาได้ยังไงครับ  เห็นบอกมีงานเลี้ยงไม่ใช่เหรอ” ผมชวนพี่คินคุยจะได้ไม่หลับใน

“อืม” ถ้าพี่คินทำเสียงอืมหรือทำตัวเงียบๆ ให้เห็นเมื่อไหร่  ผมเตรียมใจได้เลยครับว่าไม่มีคำตอบให้แน่ ทุกครั้งที่เกือบจะทะเลาะ
กันก็เพราะแบบนี้ ผมถึงต้องคอยบอกตัวเองว่านี่คือพี่คิน ผมแค่ต้องเข้าใจว่าคนเรานิสัยไม่เหมือนกัน บางคนชอบอธิบายแต่บาง
คนไม่ ผมกำลังจะเปลี่ยนเรื่องคุยพี่คินก็พูดขึ้นมาเสียก่อน

“มีนส่งรูปมาให้พี่ บอกว่าจะรวมแก๊งค์ไปกินข้าว พี่อยู่ในงานเบื่อๆ เลยคิดว่าตามไปคงสนุกกว่า” ผมพยักหน้า ไม่ถามอะไรเรื่องนีต่อ
เปลี่ยนไปชวนพี่คินคุยเรื่องอื่นแทน ผมคิดว่าด้วยนิสัยพี่คิน แค่นี่ก็ถือว่าดีมากแล้ว ผมคิดไปเองหรือเปล่าว่าพี่คินเองก็พยายามจะ
เข้าใจผมอยู่

                             ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
 
“ยังไม่นอนเหรอครับ” อุตส่าห์ย่องเข้ามาหลังอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยเพราะนึกว่าพี่คินคงหลับสนิทไปแล้ว

“พออาบน้ำแล้วตามันสว่างน่ะ” พี่คินเปิดผ้าห่มฝั่งผมออกให้ มันเขินๆแฮะ คราวก่อนพี่คินหลับไปแล้วมันก็ง่ายหน่อย นี่เจอนั่ง
เอนๆ อยู่บนเตียงแล้วหันมายิ้มให้ ใครมันจะไปทำใจได้ ผมแอบขาสั่น ใจละลายแต่ต้องทำเป็นนิ่ง ทำเป็นชิวๆ เหมือนเพื่อนไป
นอนบ้านเพื่อน

ผมขึ้นไปนอนบนเตียง หนีบแขนติดตัว พยายามทำตัวให้เล็กเข้าไว้พี่คินจะได้ไม่อึดอัด  พี่คินรอให้ผมล้มตัวลงนอน แล้วดึงผม
เข้าไปกอด   

“ติดหมอนข้างไม่ใช่เหรอเรา”  ผมคิดว่าคำพูดพี่คินฟังไม่ขึ้น ถ้าติดผมต้องเป็นคนกอดสินี่พี่คินกอดผม แต่ผมจะพูดให้เสียอ้อม
แขนนี้ไปทำไม สู้เงียบไว้แล้วปล่อยให้พี่คินกอดดีกว่ากันเยอะ

“ครับ” ผมขยับตัวซุกหน้าเข้าไปชิดอกพี่คิน  อย่าถามว่ารู้สึกดีแค่ไหน มันเกินคำบรรยาย พี่คินก้มลงมาหอมแก้มผม ผมเอียงแก้ม
ให้แต่โดยดี หลังจากนั้นพี่คินก็เงียบไป จนผมคิดว่าพี่แกคงหลับไปแล้ว รู้กันอยู่ว่าพี่คินหลับง่ายจะตาย

“พี่จูบได้ไหม” ผมไม่แน่ใจว่าผมอึ้งไปนานแค่ไหน  พี่คินเองก็ไม่พูดอะไรต่อ ผมหลุบตาลงไม่กล้ามองหน้าพี่คิน  ได้แต่พยักหน้า

มันเหมือนเวลาเดินผ่านไปช้ามาก พี่คินใช้มือข้างหนึ่งดันหน้าผมขึ้น  ก่อนแตะริมฝีปากลงมาบนริมฝีปากของผม พี่คินแตะลงมา
แผ่วเบา ไล้ริมฝีปากผมไปเรื่อยๆ จนผมรู้สึกว่าตัวผมกำลังสั่นพี่คินก็ถอนริมฝีปากออก

“ปี” พี่คินเรียกชื่อผม จมูกยังคลอเคลียแนบชิดกับแก้ม

“ครับ”  ผมตอบเสียงพร่า พี่คินฉกปากลงมาอีกครั้ง ครั้งนี้ทิ้งน้ำหนักมากขึ้น ผมคิดอะไรไม่ออกรู้สึกมึนไปหมด  ริมฝีปากพี่คิน
กำลังหยอกเย้าอยู่กับริมฝีปากของผม นานจนผมหายใจไม่ทันต้องยกมือดันหน้าอกพี่คินออก ก่อนรีบซุกหน้าลงกับอกกว้างเพื่อ
ซ่อนใบหน้าเอาไว้ พี่คินกอดผมซุกหน้าลงกับซอกคอ

“อย่าเพิ่งถามอะไรพี่นะปี พี่ยังใม่มีคำตอบให้” ผมคิดว่าผมพอเข้าใจพี่คิน
   
“ผมขอถามแค่สองคำถามได้ไหมครับ ผมคิดว่าเป็นคำถามที่พี่คินตอบได้ไม่ยาก”

“ลองถามมาสิ”

“พี่คินจูบผมแล้ว รู้สึกรังเกียจไหมครับ รู้สึกเสียใจหรือเปล่า”

“ไม่ สำหรับทั้งสองคำถาม” พี่คินรัดวงแขนให้แน่นขึ้น

“แล้วปีล่ะ” ผมข่มความอายเงยหน้าขึ้นมองพี่คิน ก่อนขยับหน้าขึ้นไปจุ๊บพี่คินเบาๆทีนึง ก่อนกลับลงมานอนซุกอกเหมือนเดิม
ผมไม่ตอบหรอกแต่ผมคิดว่าพี่คินได้คำตอบของผมแล้ว
   
“ราตรีสวัสดิ์ครับปี” ปากนุ่มๆ กดลงตรงขมับของผม

“ฝันดีครับพี่คิน” 

.......................................................

-ภาคิน-

ไอ้ตัวเล็กหลับไปแล้ว ผมจากที่ง่วงๆ ตอนนี้กลับนอนไม่หลับ มันชอบผมหรือ? ถ้าไม่ใช่ทำไมมันถึงไม่ปฏิเสธ แล้วผมชอบมันหรือ?
ถ้าไม่ใช่ทำไมผมถึงอยากจูบมัน ผมเอานิ้วไล้ริมฝีปากปี  มันขยับตัวนิดๆ ซุกตัวเข้ามามากขึ้น  ผมดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้ถึงคอ ดู
ให้แน่ใจว่ามันจะไม่หนาว
   
ผมถอนหายใจคงเป็นรอบที่ล้านของคืนนี้  ทำไมผมถึงอยากจูบผู้ชาย ถ้าปีเป็นผู้หญิงคำตอบจะง่ายมาก เพราะปีมีเสน่ห์ เหมือน
เวลาเจอผู้หญิงสวยทั่วไป ถ้าได้โอกาสจูบก็คงจูบอยู่แล้ว

ผมไม่เคยสนิทกับผู้ชายหน้าสวย หุ่นบางอย่างมันมาก่อน ถ้าผมเจอผู้ชายคนอื่นหน้าตาถูกใจผมจะจูบไหม หรือผมเป็นเหมือน
ธาม เพียงแค่ก่อนนี้ผมยังไม่เคยเจอคนถูกใจเลยไม่รู้ตัวหรือเปล่า ถ้าอย่างนั้นมันก็เป็นเรื่องของเซ็กส์  ไม่ใช่ความรู้สึก
   
ไอ้ตัวเล็กมันเป็นอะไรสำหรับผมกันแน่ ผมมั่นใจอย่างหนึ่งว่าผมรู้สึกดีกับมัน มันเป็นความสุขสำหรับผม มันพิเศษกว่าคนอื่น แต่
พิเศษมากแค่ไหนผมจะเอามันไปเทียบกับอะไร ถ้าสุดท้ายแล้วผมรักมันแบบน้องชาย และจูบมันแบบเห็นผู้หญิงสวยล่ะ สับสน
ชะมัด 

ผมเป็นคนแบบนี้  เป็นคนที่ต่อให้คิดว่ารู้สึกดีแค่ไหน ถ้ายังไม่แน่ใจว่าชอบจริงหรือเปล่า ผมจะไม่พูดคำว่าชอบออกไป ผมไม่
ชอบให้ความหวังคนอื่น ผมไม่หลอกตัวเองและผมจะไม่หลอกมันด้วย

ผมไม่รู้ว่าตัวเล็ก มันมีคำตอบให้ตัวเองหรือยัง แต่ถึงผมจะอยากรู้แค่ไหนพรุ่งนี้ผมก็ไม่คิดถาม ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากรู้ว่าปีคิดยังไง
กับผมแต่เป็นเพราะผมเองที่ไม่มีคำตอบให้กับปี

เอาเถอะ วันนี้ต่อให้คิดแทบตายผมก็คงยังไม่มีคำตอบ ขอกอดมันนอนก่อนแล้วกัน  ฝันดีนะปี  หวังว่าปีจะมีคำตอบให้ตัวเองแล้ว

✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ตอนที่ 11 : เปลี่ยนใจ
   
ตอนนี้โลกของผมกำลังวุ่นวายครับ  เพราะพวกผมอยู่ในช่วงของการสอบ ชีวิตพลิกหน้าตลบหลัง ตีลังกาต่อด้วยล้อเกวียน บาง
วันทำได้ก็ยิ้มทำไม่ได้ก็ด่าไอ้มีน เตะคุณรัชตะ นอกจากรูปร่างหน้าตาและความจริงที่ว่าผมรักพี่คินแล้ว นอกนั้น ผมไม่มีคุณ
สมบัติของเคะที่ดีหรอกครับ
   
ผมกับพี่คินยังเจอกันสม่ำเสมอ เราคุยกันเกือบทุกเรื่องยกเว้นเรื่องคืนนั้น เราไม่ได้แกล้งทำเป็นลืมเหมือนที่ผ่านมา พี่คินยังหอม
แก้มและจูบผมบ้างเวลาไม่มีใครเห็นแม้จะนานๆ ครั้ง ผมไม่พูดถึงเพราะพี่คินบอกผมไว้ว่าอย่าเพิ่งถามอะไร และผมกลัวว่าถ้าพี่
คินได้คำตอบแล้วหากผมถามออกไป มันจะไม่ใช่คำตอบเดียวกับที่ผมอยากได้ ตอนนี้ก็มีความสุขดี นี่คือวิธีคิดของคนกลัวความ
ผิดหวังและการสูญเสียอย่างผม

นอกจากเรื่องพี่คินแล้ว ที่เปลี่ยนไปอีกอย่างคือช่วงนี้ผมเจอหน้าพี่ธามบ่อยขึ้น พี่ธามเริ่มเดินหน้าจีบผมจริงจัง  อย่างที่พูดไว้ แต่
ผมก็ชอบคุยกับพี่ธามนะ ผมรู้สึกสบายใจ ผมว่าพี่ธามเป็นพี่ชายที่น่ารัก

วันนี้พี่คินไม่มามหาลัยเพราะมีสอบวิชาสำคัญพรุ่งนี้ เลยหยุดอ่านหนังสืออยู่คอนโด มีพี่กวาง พี่อ้อ พี่โจไปร่วมวงด้วย ผมนั่งรอ
ไอ้มีนอยู่ใต้ตึกเพื่อรอกลับหอพร้อมกัน  ถ้าไม่หมดเวลามันไม่ออกมาครับมันอยู่ทำข้อสอบจนวินาทีสุดท้ายทุกวิชา

“ปี”  เสียงพี่ธามเรียกผม พี่ธามเดินหล่อมาแต่ไกลแต่ผมว่าหล่อน้อยกว่าพี่คิน

“สอบเสร็จหมดหรือยัง”   

“หมดแล้วค่ะพี่ธาม ตัวสุดท้ายแล้ว” น้องนายถลามานั่งข้างผม มันแอบปลื้มความหล่อของพี่ธามครับ มันบอกมันรู้ว่าพี่ธามจีบผม
แต่เพื่อนได้ก็เหมือนมันได้ มันแฮปปี้

“แล้วพี่ธามล่ะคะ” เสียงอ่อนเสียงหวานเลยนะมึง

“พี่สอบเสร็จแล้วครับ”  พี่ธามหันไปยิ้มให้น้องนาย มีเสน่ห์แบบนี้นี่เองทั้งสาวทั้งหนุ่มถึงหลงกัน แต่ยกเว้นผมนะ

“ปิดภาคไปไหนกันหรือเปล่า” ผมส่ายหน้าเป็นคำตอบ ผมควรจะกลับบ้านแต่ผมยังลังเล อยากรอดูพี่คินก่อน  เผื่อแกไม่ไปไหน
ผมอาจมีโอกาสได้เจอบ้าง ผมลุ้นอยู่ครับ ถ้าพี่คินไม่อยู่ผมจะกลับเลย แต่ถ้าอยู่ผมค่อยกลับ ใกล้ๆ เปิดเรียสักอาทิตย์หนึ่ง

“ไปเที่ยวกับบ้านพี่ไหม” พี่ธามฉลาดครับ ไม่ถามผมหรอก หันไปถามพวกไอ้บาส คุณรัชตะโน่น

“พี่ธามไปเที่ยวไหนเหรอครับ” เสียงคุณรัชตะสนใจทันที มันก็เหมือนผมมาจากต่างจังหวัด นอกจากบ้านเกิดกับจังหวัดใกล้เคียง
ก็ไม่เคยได้ไปเที่ยวไหน

“หัวหิน พ่อพี่มีบ้านพักที่นั่น เลยว่าจะไปเปลี่ยนบรรยากาศ ค้างสัก 3 คืน”

“พี่ธามไปกับพ่อแม่เหรอครับ” ผมถามบ้าง เพราะแอบสนใจอยู่นิดหน่อยเผื่อพี่คินไม่อยู่

“ใช่ พ่อแม่กับน้องสาวพี่คนนึง แต่ไม่ต้องเป็นห่วงพ่อกับแม่พี่เป็นคนสบายๆ รับรองว่าไปแล้วไม่อึดอัด” คุณรัชตะหันมาสบตาผม
ดวงตามีประกายอ้อนวอน คุณน้องนายก็รีบสะกิดแขน

“น่าสนใจนะมึง เอาไงๆ รีบคิดกันเข้าเดี๋ยวแม่มึงลงมา” เป็นที่รู้กันครับว่าไอ้มีนไม่ถูกกับพี่ธาม ถ้ามันลงมาคงอดไปกันหมด ผมว่า
พี่ธามก็รู้เรื่องนี้ถึงเลือกชวนตอนมันไม่อยู่

“พี่จะชวนพวกพี่คินไปไหมครับ” ไม่รู้ผมทำร้ายจิตใจพี่ธามไปหรือเปล่า แต่ผมอยากให้พี่คินไปด้วย

“ชวนสิ มันกลุ่มพี่นะต้องชวนอยู่แล้ว”   

“ถ้าอย่างนั้นก็ตกลงครับ พวกผมรบกวนด้วยนะครับ”  ผมตัดสินใจตอบตกลง พวกที่เหลือเฮกันลั่น แม้แต่ไอ้บาสที่ปกติจะนิ่งๆ ยัง
แทบกระโดดโลดเต้น 

พวกผมไม่ใช่คนดีมากหรอกครับ ต่างคนก็รู้อยู่แก่ใจว่าถ้าไปไหนกับกลุ่มพี่คิน ไม่ว่ากับคนไหน พวกผมไม่ต้องควักเงินสักบาท
เที่ยวฟรีกินฟรี แถมมั่นใจว่ากินดีอยู่ดีแน่ๆ  ใครจะไม่อยากไปล่ะครับ

“เดี๋ยวพี่บอกวันอีกทีรอให้ที่บ้านพี่สรุปก่อน หรือจะไปกันเองหลังที่บ้านพี่กลับมาแล้ว” พี่ธามถามความคิดเห็น

“ไปพร้อมกันก็ได้ครับ”ผมรีบบอก ผมว่าพ่อกับแม่พี่ธามคงอยากไปเที่ยวกับลูกๆ มากกว่าถึงลูกจะโตแล้วก็เถอะ

“เฮ้ย!แม่มา” สิ้นเสียงน้องนาย ทุกคนกลับเข้าสู่ความสงบในทันที เก็บอากาศกระดี้กระด้าไว้ข้างใน โดยมีผมรับหน้าที่เป็นคน
บอกไอ้มีนทีหลัง

                                   ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“ปี” 

“ครับ” พี่คินโทรมาหาผมตอนเย็นเพราะวันนี้เราไม่ได้เจอกันทั้งวัน

“จะไปเที่ยวกับธามมันเหรอ” โอ้ข่าวไวจริงๆ ยังไม่ข้ามวันพี่คินก็รู้เรื่องแล้ว สงสัยพี่ธามโทรไปชวน

 “ครับ ไปกันทั้งกลุ่ม” ผมรีบบอกกลัวพี่คินเข้าใจผิด ผมยังไม่ได้บอกไอ้มีนแต่คิดว่าอย่างไรมันก็ต้องไป ไปคุมพวกผมนั่นแหละ

“พี่คินไปไหมครับ”  ผมถามพี่คิน ใจเต้นตุ้มๆ ต๋อมๆ โคตรลุ้น ไปเถอะๆ

“พี่ไปญี่ปุ่นแพลนไว้นานแล้ว”  เหี่ยวเลยครับ ก่อนจะฉุกคิดได้ไอ้พี่ธามมันต้องรู้อยู่แล้วแน่ๆ แต่ไม่ยอมบอกตอนผมถาม ไอ้พี่เลว

“เหรอครับเสียดายจัง”   

“อยากให้พี่ไปเหรอ”

“ครับ” เดี๋ยวนี้ผมไม่ค่อยซ่อนท่าทีเท่าไหร่ ซ่อนแต่คำว่ารักเอาไว้อย่างเดียว ฮ่าๆ เลี่ยนได้อีกกู

“แล้วคนอื่นไปกันไหมครับ” 

“มีอ้อกลับเชียงใหม่ นอกนั้นคงไปกับธามมัน”

“พี่คินไปนานไหมครับ ไปกี่วัน”   

“สิบวัน”

“นานเชียว” ผมไม่รู้ตัวเลยว่าน้ำเสียงผมอ้อนพี่มันขนาดไหน 

“ไปด้วยกันไหม” ผมชะงัก หน้าจากเหี่ยวๆ ยิ้มจนแก้มปริ ผมไม่ไปหรอกครับแต่แค่พี่มันชวนผมก็หายจิตตกแล้ว

“ไม่ไปครับ ผมไม่มีตังค์” พูดไปแล้วก็คิดได้ พี่มันจะหาว่าผมอ่อยให้พี่มันจ่ายให้หรือเปล่าวะ

“เดี๋ยวพี่ออกให้”  นั่นไงไม่ทันขาดคำ

“ไม่เอาครับ ไม่ใช่บาทสองบาท พี่คินไปเที่ยวเถอะเที่ยวเผื่อผมด้วยนะ”

“ไม่ไปด้วยกันจริงเหรอ” เสียงพี่คินนิ่งๆ ผมไม่แน่ใจว่าพี่มันชวนซ้ำตามมารยาท หรืออยากให้ผมไปด้วยจริงๆ

“ไม่ครับ”  ถึงจะเป็นเหตุผลไหนผมก็ไม่ไปครับ หน้าผมยังมียางอายอยู่บ้าง แต่แอบคิดในใจต่อไปนี้กูจะประหยัด กูจะเก็บเงินเอา
ไว้เยอะๆ คราวหน้าถ้าพี่มันยังชวนอีกผมจะรีบตอบรับทันที อยากไปด้วยครับ อยากไปมาก

“อืม ก็ตามใจปี อยากไปกับธามมันมากกว่าก็ตามใจ” อ๊าก! ผมตุ๊ดแตกเลยครับ นี่หึงใช่ไหม หึงผมหรือเปล่า

“ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย “ ผมกำลังจะขยายความต่อแต่พี่คินดันตัดบทเสียก่อน

“พี่วางหูก่อนนะจะอ่านหนังสือ”

“ครับ โชคดีในการสอบพรุ่งนี้นะครับพี่คิน”

“ขอบใจ” 

“พี่คินครับ เดี๋ยว....” ผมรีบเรียกก่อนพี่คินจะวางสาย

“ครับปี” ผมเลื่อนโทรศัพท์มาให้ตรงกับปาก ก่อนส่งเสียงจุ๊บออกไปดังๆ แล้วรีบกดตัดสายทิ้งทันที

อ๊าก!!! ผมทำอะไรลงไป โคตรอายเลย แล้วจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะไอ้ปี

                            ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
พวกผมมานั่งกันสลอนที่ใต้ตึกคณะ สัมภาระทั้งกระเป๋า กีตาร์และสารพัดกองเต็มไปหมด มีน้องนาย ไอ้บาส คุณรัชตะกำลังทำตัว
เป็นนางสนมให้ไอ้มีนอยู่ครับ หน้ามันหงิกเป็นตูด มันหงิกไปครั้งหนึ่งวันที่รู้เรื่อง มันบอก “มัดมือกูชกเลยนะพวกมึง” แต่มันก็ไม่
ได้ว่าอะไร มาหงิกอีกทีก็วันเดินทางนี่แหละครับ พวกผมเลยต้องเอาใจมันหน่อย
   
ไอ้มีนนั่งหันหน้าออกไปทางหน้าคณะ ผมเห็นมันทำตาโตเป็นไข่ห่านแล้วหันมาทางผม

“ไอ้ปีไหนมึงบอกว่าพี่คินไม่ไปไง” ต่อหน้าคนอื่นมันยังให้เกียรติเรียกผมว่าไอ้อยู่ครับ ผมทิ้งทุกอย่างในมือ ลุกพรวดขึ้นยืน ชื่อนี้
เขามีอิทธิพลดีจริงๆ

“พี่คิน” ดีใจจนเผลอเรียกเสียงหวานเลยกู

“ไงตัวเล็ก หน้าแบบนี้ดีใจหรือเสียใจที่พี่มา” พี่คินใส่กางเกงสี่ส่วนสีน้ำเงินเข้ม เสื้อยืดแขนยาวคอกว้างสีเทาอ่อน  รองเท้าผ้าใบ
สะพายเป้ไว้ข้างหลัง ลุคนี้ทำเอาผมตาย

“ดีใจสิครับ แล้ว..แล้วทำไมพี่คินถึงไปได้ล่ะครับ ไหนเมื่อวานบอกผมว่าวันมะรืนบินแล้วไง”

“เปลี่ยนใจไม่ได้เหรอ” พี่คินยักคิ้วให้ผมยิ้มๆ แหมได้อยู่แล้วครับพี่ แต่บอกผมสักนิดก็ดีนะ จะหลอกให้ผมนอนเซ็งมาเป็นอาทิตย์
ทำไมวะ

                                      ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
พวกผมออกเดินทางโดยรถตู้ของบ้านพี่ธาม ครอบครัวพี่ธามออกเดินทางไปก่อนแล้วตั้งแต่ตอนเช้า ผมนั่งแถวเดียวกับพี่คินและ
ไอ้มีน พวกพี่ๆ ขึ้นรถได้ก็พากันนอน ได้ข่าวว่าเมื่อคืนไปฉลองกันหนัก ไอ้มีนเอาหนังสือขึ้นมาอ่าน มันไม่อยากชวนผมคุยเพราะ
เกรงใจพวกพี่ๆ ที่หลับอยู่ ผมเลยตะแคงข้างหันไปทางพี่คิน  ไม่มีอะไรทำได้นอนมองพี่คินก็เพลินดี

พี่คินนอนหลับตาตั้งแต่เริ่มออกเดินทาง ผมเดาว่าคงหลับไปแล้วเพราะเห็นหายใจสม่ำเสมอ แกยิ่งเป็นคนนอนง่ายตื่นยาก ผม
มองแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ใครวะเนี่ยหล่อฉิบหาย 

นอนมองเพลินๆ พี่คินดันลืมตาขึ้นมาจ้องตอบ จะหลบก็หลบไม่ทัน สายตาผมเป็นยังไงวะไอ้มีนมันยิ่งบอกว่าสายตาผม
แสดงออกโคตรชัดอยู่ด้วย

“นอนได้แล้วตัวเล็กเอาแรงก่อน ไปถึงจะเล่นน้ำเลยไม่ใช่เหรอ” พี่คินพูดเสียงเบา ผมพยักหน้ารับ ขยับตัวนิดหน่อยให้สบายขึ้น
กำลังจะหลับตาพี่คินก็ยกนิ้วขึ้นแตะปากตัวเองแล้วเอามาแตะที่ปากผม

“ฝันดีนะตัวเล็ก” พี่คินยิ้มให้ผมแล้วหลับตาลงนอนเหมือนเดิม ไอ้บ้าพี่คิน! ทำอย่างนี้ผมจะหลับได้อย่างไรเล่า ตื่นมาเดี๋ยวนี้เลย!!

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 04-03-2017 17:04:53

น้องปีน่ารักน่าฟัดจัง  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 04-03-2017 19:23:29

 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Natsuki-ChaN ที่ 04-03-2017 20:54:47

ตัวปีจะพรุนอยู่แล้วค่ะพี่คิน แทะเอา แทะเอา ถ้าไม่ติดว่าชอบคู่ธามมีน นี่อยากเชียร์พี่ธามมากกกก

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: lllittled ที่ 04-03-2017 23:19:35

หัวใจปีทำงานหนักไม่เว้นแต่ละวัน
คินนี่เห็นแก่ตัวเนอะตัวเองยังไม่ชัดเจนเลยทำแบบนี้กับน้องก็เหมือนให้ความหวัง

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Dezzerr ที่ 05-03-2017 10:36:38

อยากได้พี่คินจัง ฮืออออ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: LadySaiKim ที่ 05-03-2017 11:15:19

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 05-03-2017 11:36:55

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: Pithchayoot ที่ 05-03-2017 12:17:45

เชียร์ตัวเล็กฮะ ^^

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 10-11] 04/03/17 ✪ P.22
เริ่มหัวข้อโดย: somakimi ที่ 05-03-2017 12:35:50

 :hao7: กรี๊ดดดดด  :katai1: :katai1: :katai1: อดทนรอจะไม่ไหวแล้วววว

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 04/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 05-03-2017 20:12:16

ตอนที่ 12 : ตัวหลอก

   กลุ่มของผมรวมพลบ้านนอกเข้ากรุงของแท้ครับ พอลงรถได้เหมือนปูหลุดออกจากกระด้ง หันซ้ายหันขวาตื่นตาตื่นใจไปหมด
บ้านพี่ธามติดทะเลแถมมีสระว่ายน้ำ ถึงจะเป็นสระขนาดเล็กแต่แค่นี้ก็สุดยอดแล้วสำหรับพวกผม ผมเห็นคนเดินออกมาจากบ้าน
เดาว่าเป็นครอบครัวพี่ธาม จึงรีบสะกิดเพื่อนๆ ให้รักษาอาการ พากันสงบเสงี่ยมลงทันที
   
พ่อแม่พี่ธามดูใจดีอย่างที่บอกเลยครับ ผมได้ยินพวกพี่โจพูดให้ฟังว่าที่บ้านพี่ธามรู้เรื่องรสนิยมพี่ธามด้วย แต่รักลูกมากจึง
พยายามเข้าใจ แรกๆ มีตะขิดตะขวงใจบ้างแต่ตอนนี้พี่ธามพาใครไปแนะนำรับได้หมดแล้ว น้องสาวพี่ธามก็น่ารักอย่างกับตุ๊กตา
ชื่อน้องดา ธีรดา ดูแล้วสองพี่น้องน่าจะอายุห่างกันเยอะ น้องดายังเรียนม.ต้นอยู่เลยครับ แม่พี่ธามบอกว่าเป็นลูกหลง
   
พวกเราเอาของเข้าไปเก็บในบ้าน ล้างหน้าล้างตาพอให้สดชื่น วันนี้แม่พี่ธามจะจัดปาร์ตี้บาร์บีคิวให้ตอนมื้อค่ำ  พวกอดอยากปาก
แห้งอย่างแก๊งค์ผมลูบท้องรอกันเป็นแถว แอลกอฮอล์เห็นมีเตรียมไว้ให้เป็นลังๆ แค่คิดก็แฮปปี้แล้ว  ตัดสินใจถูกจริงๆที่มา

ผมกับเพื่อนเสนอหน้าเป็นคนดี ขออยู่ช่วยเตรียมข้าวของสำหรับมื้อเย็น แต่แม่พี่ธามมีแม่บ้านเป็นคนในพื้นที่มาช่วยอยู่แล้วสองคน
เลยไล่ให้พวกผมไปเที่ยวเล่นตามใจ  เหลือแค่ไอ้มีนที่ยังอยู่ช่วยทำงาน มันเป็นหน้าเป็นตาของกลุ่มผมเรื่องนี้ครับ สมกับที่เป็น
แม่ของกลุ่ม 

ไม่ใช่แค่เพราะมันดูแลพวกผมดี แต่เพราะไอ้มีนเก่งงานบ้านทุกอย่าง เย็บปักมันยังทำได้เลยครับ  มันมีพี่น้องห้าคน มันเป็นพี่คนโต
เตี่ยกับแม่เปิดร้านขายของอยู่ในตลาด ไอ้มีนต้องเลี้ยงน้องอยู่บ้านตั้งแต่เด็ก  มันถึงติดนิสัยดูแลคนอื่นมาถึงทุกวันนี้
   
“ชอบไหม” พี่คินมายืนข้างๆ ผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ผมมัวแต่ยืนรับลมทะเลเพลินๆ

“ชอบครับ มากด้วย” ผมหันไปส่งยิ้มให้

“วันหลังไปเที่ยวบ้านพี่ ความจริงอยู่ไม่ไกลที่นี่มาก ถ้าอยากนอนสบายๆ ไม่เบียดกันมากจะแยกไปพักสองที่ก็ได้” แหมอยู่กับ
กลุ่มคนรวยก็ดีอย่างนี้ คนโน้นก็มีคนนี้ก็มี

“พักแบบนี้ดีกว่าครับ สนุกดี อยู่ด้วยกันสนุกกว่าเยอะ” ผมตอบไปแล้วถึงเพิ่งคิดได้หรือว่าพี่คินรู้สึกไม่สบาย

“แต่พี่คินต้องพักกับพวกผมจะอึดอัดหรือเปล่าครับ” ผมชักเริ่มเป็นห่วงแก

“ต้องนอนเบียดกันหลายๆคนพี่คินนอนได้ไหมครับ” หน้าผมเริ่มกังวลจริงจังมาก

“ได้สิ เห็นพี่เป็นยังไง” พี่คินหัวเราะ เอามือขยี้หัวผม ผมยกมือขึ้นจับมือแกไว้เดี๋ยวผมเสียทรงหมด แต่พอสบตาพี่คินเลยกลาย
เป็นจับมือกันค้างอยู่แบบนั้น พี่คินคล้ายกำลังจะพูดอะไรบางอย่างถ้าไม่มีเสียงขัดขึ้นมาก่อน

“เพิ่งรู้ว่าหัวหินน่าเที่ยวกว่าญี่ปุ่น” เสียงพี่ธามครับ ทีแรกผมฟังยอมรับว่าตกใจนึกว่าพี่ธามพูดแดกดันพี่คิน แต่พอมองหน้า
พี่ธามกับมองหน้าพี่คิน ก็ไม่เห็นมีใครมีสีหน้าไม่พอใจ ยังยิ้มให้กันดีผมเลยเบาใจ

“ก็ตั้งใจจะไป แต่เห็นเพื่อนรักอย่างมึงชวน กูเลยไม่อยากขัด” 

“มึงมาเพราะกลัวกูเสียใจ” 

“เปล่า กูมาเพราะกลัวบางคนเสียใจ” พี่คินพูดแล้วหันมามองหน้าผม สุขสุดๆ ครับ ไม่ต้องพูดอะไรมากแค่นี้ผมก็ปลื้มปริ่มแล้ว

“หุบยิ้มบ้างก็ได้” พี่ธามแซวลอยๆ ไม่เอ่ยชื่อผม

“แต่ปียิ่งยิ้มยิ่งน่ารักนะ ยิ่งมีเสน่ห์“ พี่ธามเดินเข้ามาใกล้ ยื่นนิ้วมาจิ้มแก้มผม

“เห็นปีแบบนี้พี่ยิ่งชอบเข้าไปใหญ่ ไม่ได้รู้สึกอยากถอยสักนิด” พี่ธามเปลี่ยนเป็นเอามือมาลูบแก้มผมแทน แถมหัวเราะทิ้งท้ายไว้
สองหึแล้วเดินกลับเข้าบ้านไปดื้อๆ  ผมเริ่มชักสงสัยไอ้พี่ธามมันเป็นโรคจิตหรือเปล่าวะ  หรือเป็นมาโซคิสม์  ยิ่งเจ็บยิ่งชอบ บรื้อ
ขนลุก

ผมมองตามหลังพี่ธาม มัวแต่คิดอะไรเพลินๆ   จู่ๆ พี่คินก็ยื่นมือมาจับคางผมให้หันหน้าไปหา ผมจะอ้าปากถาม แต่พี่คินก้มลงมา
จูบแก้มผมผมเสียก่อน

“พี่คิน! เดี๋ยวใครเห็น” ผมตกใจครับรีบหันไปมองซ้ายมองขวา โล่งอกที่ไม่มีใครยืนอยู่ พี่คินไม่ตอบ จูบเสร็จก็เอามือมาลูบแก้มผม 
ลูบเสร็จส่งยิ้มให้แล้วเดินเข้าบ้านไปอีกคน เล่นเอาผมงงรับประทาน สมกับเป็นเพื่อนกันจริงๆ เข้าใจยากฉิบหาย

ผมไม่ได้เข้าใจยากเรื่องจูบนะครับ รู้ว่าพี่คินต้องการลบรอยที่พี่ธามลูบแก้มผมไว้  แต่ผมไม่เข้าใจเรื่องที่คนหนึ่งก็เอาแต่พูด พอ
พูดจบหัวเราะหึๆ แล้วเดินเข้าบ้านไป ส่วนอีกคนไม่พูดอะไรเลย จูบผมเสร็จก็เดินเข้าบ้านไปเช่นเดียวกัน ตกลงพี่เป็นเชี่ยอะไรกัน
ผมอยากรู้ทำไมไม่มีใครฟังผมเลย

..........................................................

-ธาม-

ผมพอมองเห็นอนาคตรำไร ตั้งแต่รู้ว่าคินยกเลิกทริปไปญี่ปุ่นเปลี่ยนมาเที่ยวหัวหินด้วยกันแทน รู้เลยว่าสามสี่วันนี้ไม่ใช่วันของผม
แน่  ในเมื่อปีมันแสดงออกของมันอย่างชัดเจน มันทั้งมองตามทั้งติดหนึบ  สายตาชื่นชมบูชาเสียขนาดนั้น แต่มันยิ่งดูน่ารัก จะ
ตลกไหมถ้าผมจะบอกว่าผมชอบมองเวลาปีอยู่กับคิน ทั้งที่คินควรจะเป็นศัตรูหัวใจเบอร์หนึ่งของผม

จะว่าไปเรื่องพวกนี้ผมไม่ค่อยซีเรียส  ถึงกับเคยมีคนสงสัยว่าผมเคยชอบใครจริงหรือเปล่า ตอบเลยว่าเคยครับ   แต่อาจยังไม่
มากพอ   


 “อร่อย” ผมหยิบหมูทอดใส่ปาก หมูเค็มกำลังดี นี่ถ้าได้ข้าวสวยร้อนๆ สักจานคงดี คิดแล้วน้ำลายไหล ผมจะหยิบเพิ่มแต่โดนแม่
ตีมือเสียก่อน

“โหยงก”  ผมบ่นมารดาบังเกิดเกล้า ยังมองหมูทอดตาเป็นมัน

“ฝีมือไม่ตกเลยนะคุณนายธนพล” ธนพลคือชื่อพ่อผมครับ ผมชอบเรียกแม่แบบนี้

“ฝีมือแม่ที่ไหนฝีมือหนูมีน” หนูมีนไหนวะผมเห็นมีแต่ป้าแม่บ้าน

“หนูมีนไหนเหรอแม่” ผมยังข้องใจ

“อ้าว?” คราวนี้แม่ผมทำหน้างงเสียเอง

“ก็หนูมีนรุ่นน้องที่มากับลูกไง อะไรกันลูกชายฉัน เรียนยังไม่ทันจบสมองฝ่อแล้วเหรอ”

“อ๋อไอ้มีน แม่เรียกมันซะผมคิดว่าเป็นผู้หญิง” 

“เป็นผู้หญิงก็ดีน่ะสิ แต่..ไม่เป็นก็ไม่ใช่ปัญหาไม่ใช่เหรอ” แม่ผมหัวเราะคิกคักเป็นสาวรุ่นเลยครับ แรกๆ แทบไม่กล้าพูดถึงเดี๋ยวนี้
แซวเอาๆ   

“โหแม่ ใครก็มาเถอะแต่คนนี้ไม่ไหวมั้งครับ ปากมันเห่าแต่ละทีเล่นเอาหมายังกลายเป็นแมวเลย”

“ไปว่าน้อง”แม่ดุผมท่าทางจริงจัง อะไรวะมายังไม่ถึงครึ่งวันไปสนิทสนมกันตอนไหน

“ว่าอะไรครับผมไม่เคยว่ามันเลย มีแต่มันแหละด่าผมเอา ๆ”  ผมไม่ใช่ผู้ชายขี้ฟ้องแต่บ้านผมสนิทกันมาก คุยกันได้เกือบทุกเรื่อง
ผมถึงกล้าบอกเรื่องรสนิยมผมให้ครอบครัวรู้

“นี่ไงธามกำลังว่าน้องอยู่ เดี๋ยวจะโดนตี” แม่ไม่พูดเปล่าเงื้อมือขู่ผม

“แล้วนี่น้องดาไปไหนครับ” เปลี่ยนเรื่องดีกว่าครับ ท่าทางแม่ผมจะของขึ้นจริง

“ออกไปกับหนูมีน รายนั้นอ้อนให้พี่เขาสอนทำชีสพาย แม่ห้ามแล้วนะแต่หนูมีนบอกทำไม่ยาก เลยออกไปซื้อของมาทำกัน”

“อย่างมันนะทำเป็น” ผมอดหัวเราะไม่ได้  “จะกินได้เหรอ” แม่ผมหันมาค้อนขวับทำราวกับเป็นไอ้มีนเสียเอง

“ถ้าอย่างนั้นนี่ก็ไม่ต้องกิน นี่ด้วย นี่ด้วย” แม่ผมกวาดนิ้วไปบนโต๊ะ

 “พวกนี้หนูมีนเป็นคนทำ แล้วเดี๋ยวมื้อเย็นเราก็ไม่ต้องกินเพราะน้องช่วยแม่ทำ” บ๊ะมันเล่นของใส่แม่ผมหรือเปล่า 

“ล้อเล่นน่า นี่ชิมหมูทอดก็รู้แล้วว่ามันทำอร่อย” เพราะกลัวต้องอดผมเลยกลับคำแทบไม่ทัน

“ว่าแต่ทำไมแม่เรียกมันว่าหนูมีน” 

“ก็ดูหน้าตาน้องสิ ตัวก็เล็ก ตาก็โต ยิ้มหวาน พูดเพราะ โอ้ยน่ารัก” แม่ผมบรรยายสรรพเสียน่ารักน่าชัง

“แม่ ผมว่าคนละมีนแล้วล่ะ” ไอ้ตัวเล็กตาโตมันก็ใช่นะ แต่ที่เหลือไม่ใช่เลยนี่หว่า

“แล้วธามพามาด้วยกี่มีน” แม่ผมค้อนขวับๆ ขยันค้อนจริงวุ้ย

“ก็มีนเดียวแหละแม่ แต่ไอ้ยิ้มหวานกับพูดเพราะ ธามนอนยันนั่งยันเลยนะแม่ว่าไม่ใช่ไอ้มีนแน่ๆ”
   
“ไปทำอะไรให้น้องน้องมันถึงไม่พูดดีด้วย”

“แม่(ผมขึ้นเสียงสูง) นี่ธามลูกแม่นะครับ นั่นน่ะคนอื่นเจอยังไม่ข้ามวันเลย”  ผมโอดครวญ

“ไปไป๊ พูดมาก แม่จะเตรียมของมื้อเย็นเดี๋ยวไม่เสร็จ” นอกจากไม่รับฟังแล้วยังออกปากไล่ผมอีกต่างหาก แต่ก่อนไปผมคว้าหมู
ทอดมาได้หลายชิ้น เออ มันก็ทำอร่อยจริงๆ นั่นแหละ ไอ้ตัวแสบมันเก่งกว่าที่ผมคิด

.......................................................

-ปี-
   
ผมกำลังช่วยมีนขนจานใส่กุ้ง ปู ปลาหมึกออกมาจากในครัว พวกพี่ๆ เริ่มตั้งโต๊ะดื่มกันตั้งแต่ยังไม่เย็น ไอ้มีนมันเอาหมูทอด ยำ
รวมมิตร กับปีกไก่ทอดมาวางไว้ให้แก้เหงาปากกันไปก่อน ตอนมันวางจานลงตรงหน้าคนอื่นมันไม่พูดอะไร พอเป็นตรงหน้าพี่ธาม
มันมีเสียงขึ้นมาทันที

“เอ้าแดกๆ เข้าไป” พี่ธามแค่หัวเราะแต่พี่คินที่นั่งอยู่ข้างกันถึงกับอาหารติดคอ ไอแค่กๆ ออกมา

“พี่คินผมขอโทษเป็นอะไรหรือเปล่า” มีนรีบเดินไปลูบหลังให้พี่คิน  แหมไอ้มีนถึงเป็นมึงกูก็หวงโว้ย พี่คินยกน้ำขึ้นดื่มอยู่พักใหญ่
กว่าจะหายไอ

“ผมไม่ได้หมายถึงพี่คินนะครับ”  ไอ้มีนรีบแก้ตัว

“อ้าวหรือมึงหมายถึงกู” พี่ธีร์ที่นั่งฝั่งตรงข้ามพี่ธามถามขึ้นบ้าง แต่คนที่ไอ้มีนพูดถึงกับนั่งยิ้มไม่ยักจะร้อนตัว

“พี่จะถามเอาอะไร ไม่กินกันใช่ไหมผมได้ยกไปเก็บ” ไอ้มีนเตรียมคว้าจาน พี่ธามเอื้อมมือไปจับข้อมือมันไว้ก่อนพูดกลั้วหัวเราะ 

“วางไว้เถอะเดี๋ยวพี่แดกเอง” ปกติพี่ธามไม่เคยพูดคำหยาบกับพวกผม ผมเดาว่าคงล้อไอ้มีน ไอ้มีนชักมือออก สะบัดหน้าใส่ ผม
อ่อนใจกับมันจริงๆ ไม่รู้มันจงเกลียดจงชังอะไรพี่ธามเขาหนักหนา

“ปีถ้าเสร็จแล้วมานั่งเถอะ” เสียงพี่คินเรียกผม ผมมองซ้ายมองขวาหาที่ว่าง พี่โจที่นั่งข้างพี่คินลุกขึ้น

“ปีมานั่งนี่ พี่จะไปนั่งเป็นเพื่อนไอ้ภัทร โดนเพื่อนปีรุมอยู่คนเดียวเดี๋ยวคืนนี้มันฝันร้าย” เสียงพี่โจยังไม่ทันขาดคำ  ไอ้พวกเพื่อน
ผมที่นั่งอยู่ท้ายโต๊ะก็โห่กันมาเป็นขบวนหน้านาค

“เขาเรียกว่าสุลต่านอยู่ในฮาเร็มพี่ เคยได้ยินหรือเปล่า ปรนนิบัติพัดวีอย่างดี มีป้อนให้ถึงปาก” เสียงน้องนายครับ ทำชดช้อยจน
น่าหมั่นไส้

“มิน่าไอ้ภัทรมันถึงทำหน้าเยี่ยวไม่ออก” สามีน้องนายส่งเสียงตอบรับภรรยาดังจากหัวโต๊ะ

“แล้วพี่อยากเยี่ยวไม่ออกบ้างไหมเดี๋ยวจะให้คุณรัชตะมันไปป้อนให้ถึงปากด้วยปากมันเอง” บางทีเป็นคุณรัชตะก็น่าสงสารครับ
มันเป็นตัวเลือกเดียวจริงๆ ที่พวกผมจะนึกถึงเวลาต้องเอ่ยชื่อใครสักคนขึ้นมา แต่คุณรัชตะไม่เคยว่าอะไร เอาแต่นั่งฟังยิ้มๆ บอก
ดีใจที่เพื่อนนึกถึง  อืมไอ้คุณรัชตะมึงดีเกินไปแล้ว

ผมเดินไปนั่งข้างพี่คิน พี่คินเลื่อนจานช้อนที่ยังไม่ได้ใช้มาให้ ผมค้อมศีรษะขอบคุณ พี่คินหันมายิ้มให้ก่อนมยกมือขึ้นลูบหัวผมเล่น

“มึงสองตัวนี่ยังไง” พี่ธีร์ไม่ให้สัญญาณกันบ้างเลยเล่นจู่โจมผมกับพี่คินแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

“ไอ้โจมึงพูดมา” พี่โจสะดุ้งโหยง ย้ายไปนั่งตั้งไกลยังโดนพาดพิง

“เกี่ยวไรกับกูวะ”พี่โจบ่นงึมงำ

“มึงดูมีลับลมคมใน มึงรู้อะไรไม่บอกกูหรือเปล่า” พี่ธีร์ยังไล่บี้พี่โจไม่เลิก

“เชี่ยกูจะรู้อะไร มึงดื่มเบียร์ไปไม่เท่าไหร่เมาแล้วเหรอวะ”พี่โจบ่นๆ แต่ไม่ยอมหันมาสบตากับพี่ธีร์   

“ไอ้คินมึงยังไงกับไอ้ปีพูดมา กูสงสัยมาสักพักล่ะ ตัวติดกันตลอด” พี่ธีร์หันมาเล่นงานพี่คินบ้าง ผมตาค้างไม่อยากให้เป็นแบบนี้ 
ผมกำลังมีความสุขดีอยู่แล้วไม่อยากได้ยินอะไรบีบหัวใจ ได้แต่ส่งสายตาไปหาไอ้มีน  มึงกูไม่อยากได้ยินว่ะ

“แล้วพี่ไม่สงสัยอะไรผมบ้างเหรอ”  เสียงไอ้มีนครับ มันเดินมาหยุดยืนหลังเก้าอี้ผม

“สงสัยอะไรมึงวะ” พี่ธีร์หันไปมองหน้าไอ้มีน

“อ้าว ผมนึกว่าพวกพี่พอจะรู้กะว่าจะสารภาพเสียหน่อย ไม่อยากให้พวกพี่จับได้ก่อน งั้นไม่บอก” มันพูดจบก็เดินไปจุดเตาบาร์บิ
คิวที่อยู่ใกล้ๆ

“เชี่ยมีน อย่าพูดให้อยากแล้วจากไปสิวะ มึงจะสารภาพอะไร” พี่ธีร์รีบลุกเดินตามไปตอแยไอ้มีนที่เตา ผมค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ
ออกจากปาก แอบเหลือบมองพี่คินเห็นขมวดคิ้วเหมือนคิดอะไรอยู่

“ไอ้ปี” พี่ธีร์เดินกลับมาที่โต๊ะ ผมสะดุ้งเฮือกนึกว่าจะโดนสอบอีกรอบ

“เพื่อนมึงมันจะสารภาพอะไรวะ”

“ผมไม่รู้”

“มึงไม่ต้องตอแหล มึงเพื่อนสนิทกันทำไมจะไม่รู้”  พี่ธีร์ไม่ยอมแพ้ จะเอาคำตอบให้ได้

“ว่าไงนาย บาส รัชตะ รู้เรื่องกันบ้างหรือเปล่า”

“ไม่รู้หรอกพี่นายเป็นแค่เพื่อนมัน ตำแหน่งเพื่อนไม่มีใบรับรองให้เสือกได้นะคะ” ขอบใจมากน้องนาย วันนี้มึงพูดดีจนกูน้ำตาจะไหล

“ผมก็ไม่รู้ครับถ้าคุณมีนอยากให้รู้คงบอกเอง” คุณรัชตะตอบบ้าง ไอ้บาสรีบยกมือสนับสนุน มันเหลือเป็นคนสุดท้ายคงกลัวโดน
พี่ธีร์สอบหนัก
   
“ไอ้มีนมันปากแข็งงั้นกู..”  พี่ธีร์หันมามองผม ให้รู้ว่าเปลี่ยนใจกลับมาเสือกเรื่องผมแทน

“รำคาญน่าพี่ ผมแค่แอบชอบเพื่อนพี่เท่านั้นเอง” เสียงไอ้มีนครับ มันเดินถือจานบาร์บิคิวกลับมาที่โต๊ะ อย่าว่าแต่พี่ธีร์ช็อคเลยผม
เองยังช็อค

“เฮ้ย! จริงเหรอวะ! มึงชอบใครไอ้มีน”  พี่ธีร์ตื่นเต้นใหญ่ สายตากกวาดมองหาผู้ต้องสงสัย

“หรือมึงชอบไอ้คินเลยให้ไอ้ปีมันมาออกหน้าตีซี้ให้” ผมเห็นมีนตวัดสายตารอบโต๊ะแวบนึง ก่อนมันจะเดินมาหยุดยืนข้างเก้าอี้พี่ธาม

“ผมชอบพี่ธามครับ” มันก้มหน้ามองพี่ธาม แล้วพูดในสิ่งที่ทำเอาทั้งโต๊ะอัมพาตกิน

“เชี่ย” นี่เสียงผม

“หลอกกูหรือเปล่าไอ้มีน มึงแทบจะกินหัวไอ้ธาม ตัวล่อหรือเปล่า มึงอย่ามาทำเนียน” ไอ้มีนถอนหายใจออกมาดังๆ เมื่อได้ยินคำ
พูดพี่ธีร์

“ก็ผมมันพวกปากกับใจไม่ตรงกัน  อีกอย่างพี่ธามชอบไอ้ปีผมเลยกันท่า ไม่อยากให้จีบเพราะผมเสียใจไง”  มันพูดน้ำเสียง
เหมือนเขินอายแต่ตาไร้อารมณ์มาก ผมสนิทกับมันมานาน ทำไมผมจะดูไม่ออกว่าที่มีนพูดไม่ใช่เรื่องจริง

“งั้นหรือ พี่นึกว่ามีนเกลียดพี่เสียอีก” พี่ธามเพิ่งพูดออกมาประโยคแรก

ไอ้มีนกัดปาก นิ่งไปชั่วครู่ก่อนมันจะส่ายหน้า “ไม่เกลียด ชอบครับ” มันพูดออกมาแม้ไม่ดังมากแต่ก็ได้ยินกันทั้งกลุ่ม

“ผมขอตัวก่อนนะครับ มันเขินๆ”  ไอ้มีนทิ้งท้ายไว้ก่อนขอตัวเดินกลับเข้าไปในตัวบ้าน

ทั้งโต๊ะตกอยู่ในความเงียบ ก่อนที่เสียงจะกลับมาดังเซ็งแซ่เป็นนกกระจอกแตกรัง มีเพียงผม พี่คิน พี่ธาม ที่ไม่พูดอะไรเลย

“คินกูฝากแทคแคร์คนอื่นแทนกูด้วย เดี๋ยวกูมา” พี่คินพยักหน้ารับคำพี่ธาม

“มึงไปเถอะกูดูให้เอง” ผมขยับตัวอยากตามเข้าไปด้วย แต่พี่คินจับแขนผมไว้ ส่ายหน้าเป็นเชิงบอกให้ผมนั่งลง ผมจึงได้แต่มอง
ตามหลังพี่ธามไป

.................................................................

-ธาม-

ผมเดินตามมีนเข้าไปในครัว เห็นมันกำลังตักต้มยำในหม้อใส่ชาม ไม่มีอาการหลบมาเขินอายอย่างที่บอกสักนิด

“พลีชีพเพื่อเพื่อนเลยเหรอเรา” ผมยืนพิงโต๊ะกินข้าว มีนยืนอยู่หน้าเตาหันหลังให้ผม ไอ้ตัวแสบหันมามองผมนิดนึงก่อนหันกลับ
ไปตักอาหารต่อ  ตอนแรกผมนึกว่ามีนจะใช้วิธีนิ่งไม่พูดกับผมแต่สักพักก็หันมา

“ผมรู้ว่าพี่มีรสนิยมทางนี้อยู่บ้างพี่คงไม่กระเทือนเท่าไหร่ แต่ก็ขอโทษที่ดึงเข้ามาวุ่นวายด้วย”

“บอกได้ไหมทำไมถึงทำแบบนี้ พี่ว่ามันไม่จำเป็นเท่าไหร่มั้ง” มีนหยุดตักอาหาร เดินมาดึงเก้าอี้ลงนั่ง พยักหน้าเหมือนบอกให้ผม
นั่งลงด้วย

 “พี่รู้ว่าไอ้ปีชอบพี่คินใช่ไหม” ผมพยักหน้าแทนคำตอบ

“จากที่ผมมองๆ ผมว่าพี่คินก็น่าจะชอบพอไอ้ปีอยู่บ้าง แต่ไอ้ปีมันรักพี่คินมากไม่ใช่แค่ชอบ ตอนนี้ก็เหมือนมันมีความหวัง”
   
“กลัวคำตอบของคินเหรอ” ผมถามมีนแต่มีนส่ายหน้า

“ไอ้ปีมันคงกลัวแต่ผมกลัวอย่างอื่น ผมไม่รู้ว่าพี่คินแคร์เรื่องพวกนี้หรือเปล่า ผมกลัวว่าอะไรที่มันกำลังคืบหน้า มันจะชะงัก เพราะ
มีคนแซวมากเกินไปเสียก่อน เกิดพี่คินไม่อยากโดนเพื่อนแซวแล้วพูดปัดไปว่าไม่ใช่หรือตอบว่าไม่ชอบขึ้นมา มาเที่ยวคราวนี้ไอ้ปี
คงหมดสนุก ไม่ใช่สิ มันคงกลายเป็นศพไปเลย พี่เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม”  ผมพยักหน้าว่าเข้าใจแต่ผมอดคิดนอกเรื่องไม่ได้  นี่
เป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่มีนพูดกับผมดีๆ ไม่เอาแต่กัดหรือด่าผม 

“แต่มีนจะโดนแซวเสียเองคิดเรื่องนี้ไว้หรือเปล่า พี่น่ะไม่เป็นไรหรอก “

“ผมก็ไม่เป็นไร ใครๆ ก็รู้ว่าผมชอบผู้ชาย จะประกาศว่าชอบพี่ออกไปหรือชอบพี่โจ พี่ภัทร ก็ได้ทั้งนั้น มันไม่ได้มีอะไร
เปลี่ยนแปลงหรอก แต่ผมขอยืมชื่อพี่เพราะพี่เป็นคนเดียวที่เอ่อ..ผู้ชายก็ได้ ถ้าผมบอกว่าชอบคนอื่นเดี๋ยวจะกระอักกระอ่วนใจ
มองหน้ากันไม่ติด” มีนหยุดเพื่อหายใจก่อนจะพูดต่อ

“อีกอย่างไอ้ปีกับพี่คินไม่ได้เป็นอย่างเรา ผมไม่รู้ว่าจะรับเสียงแซวกันไหวไหม” พอคิดตามก็จริงอย่างที่มีนพูด ผมเองช่วงแรกที่
บอกออกไปใช่ว่าจะไม่มีเสียงนินทา ขนาดว่าผมรู้ตัวเองแน่ชัดยังมีช่วงที่รู้สึกอ่อนไหว  คินมันยังไม่แน่ใจตัวเองด้วยซ้ำ ผมเดาไม่
ถูกเหมือนกันว่ามันจะรับไหวหรือเปล่า

ผมมองไอ้ตัวแสบมันเป็นเพื่อนที่ดีมากจริงๆ โชคดีของปีที่มีเพื่อนอย่างมัน  มันฉลาด มันเข้าใจ มันเห็นใจคนอื่น มันเอาตัวเข้าบัง
ให้เพื่อน เผื่อแผ่มาถึงคินด้วย

“มีนจะออกไปเลยไหม” ผมเปลี่ยนเรื่องคุย คิดว่าเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว

“สักพักพี่  ผมจัดการเก็บในครัวให้เสร็จทีเดียวเดี๋ยวจะได้เริ่มกินข้าวกัน ฝากพี่เรียกคุณลุงคุณป้ากับน้องดาลงมากินข้าวด้วยนะ
บอกว่าพร้อมแล้ว” ผมพยักหน้า ลุกขึ้นยืน แต่พอจะเดินไปมีนกลับเรียกเอาไว้

“พี่ธาม” 

“ครับ”

“ถ้าพาลงมาได้เลยก็ดีนะเอาน้องดาก่อนก็ได้ กลัวพี่ธีร์มันจะเข้าประเด็นไอ้ปีอีก”

“ได้สิ เดี๋ยวพี่จัดการให้” 


“พี่ธาม”  มีนเรียกหนนี้ผมเดินเกือบจะพ้นประตูห้องครัวแล้ว

“ครับ”

“ขอบคุณ ขอโทษที่ทำให้ลำบาก แล้วก็...”  มีนกัดปากอีกแล้ว ผมสังเกตมาหลายทีถ้ามีนมีเรื่องให้คิดมาจะกัดมุมปากตัวเอง

“ผมเชียร์ไอ้ปีกับพี่คินเพราะอยากให้เพื่อนสมหวัง แต่ถ้าพี่จะจีบไอ้ปีต่อผมก็จะไม่ขัด”

“ขอบคุณครับ” ผมยิ้มให้มีน มีนส่งยิ้มแหยๆ กลับมาให้ผม 

ดูจากรอยยิ้มผมว่ามีนยังไม่หายเกลียดขี้หน้าผมหรอก แต่มีนเป็นคนไม่ชอบติดหนี้บุญคุญใคร คำอนุญาตเมื่อครู่เดาว่าเพื่อ
ตอบแทนที่ผมยอมให้เอาชื่อไปอ้างได้  แปลกที่ผมรู้จักมีนไม่นานแต่กลับเข้าใจสิ่งที่มีนคิดอยู่ มีนเป็นเด็กดีวันนี้ผมพูดได้เต็ม
ปากเต็มคำ

>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 05/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 05-03-2017 20:15:09

ตอนที่ 13 : ในที่สุดฟ้าก็ไม่มีเมฆบัง

เช้านี้พวกผมเข้ามาเดินเล่นที่ตลาดกันครับ ออกมาเปลี่ยนบรรยากาศนั่งทานโจ๊กกับปาท่องโก๋ เสร็จแล้วจะแวะซื้อของกินเข้าไป
ด้วยเลย เพราะโปรแกรมวันนี้คือลงเล่นน้ำทะเล กะจะเล่นกันให้ชุ่มปอด คุณน้องนายจึงเสนอไอเดียว่ามาจัดปิกนิคริมหาดกัน
เถอะ ใครอยากเล่นน้ำเล่น ใครอยากกินกิน ใครอยากดื่มดื่ม ลุยกันไปยาวๆ ไอเดียนี้ได้รับการตอบรับท่วมท้นครับ

ระหว่างเดินเลือกซื้อของกันอยู่ ผมได้ยินเสียงเรียกพี่คิน พอหันไปมองคนเรียก เห็นเป็นสองสาวหน้าตาดีกำลังเดินเข้ามาหา ผม
บอกพี่คินว่าจะไปหาไอ้มีนก่อนเดินเลี่ยงออกมา ใจอยากรู้อยากเห็นแต่คิดว่าไม่ควร ผมเดินตามไอ้มีนไปซื้อปลาหมึกอบกับ
ของกินเล่นอย่างอื่น ใช้เวลาสักพักใหญ่ ตอนเดินกลับมาหาพี่คินผมไม่เห็นผู้หญิงสองคนนั้นแล้ว

ผมโล่งอกคิดว่าคงไม่มีอะไร จนเดินกลับไปขึ้นรถตู้ถึงรู้ว่าสองสาวที่เจอจะขับตามไปปิคนิคที่บ้านด้วย ในตอนนั้นผมยังไม่คิด
อะไรมากเพราะเห็นวาพวกพี่ธีร์ก็รู้จัก อีกอย่างพี่ธีร์เป็นคนเอ่ยปากชวนให้ไปด้วยกันไม่ใช่พี่คิน

แต่พอถึงบ้านผมถึงรู้ว่าพี่ธีร์สนใจคนที่ชื่อนุ่น ส่วนคนที่สวยกว่าชื่อฟางสนใจพี่คินมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ลงรถมากอดแขนพี่คินไม่
ยอมห่าง ไม่ใช่ผมไม่เคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อน ผมเห็นมาตั้งแต่แรกรู้จักพี่คิน สาวๆ อยู่รายรอบตัวไม่เคยขาด ผมคิดเอาเองว่าถึง
มันจะเจ็บไปบ้างแต่คงทนได้สบาย

 ผมเลือกเข้าไปช่วยมีนในครัว มันจะทำยำรวมมิตรเพิ่มเป็นกับแกล้มให้ ถ้าเป็นปกติมันคงไล่ตะเพิดผมเพราะมีแต่ทำให้มันยุ่ง แต่
วันนี้มีนยอมให้ผมทำแต่โดยดี ทำผิดทำถูกมันก็ไม่ว่า ผมยอมรับว่าใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อยากเดินออกไปดูพวกที่ปูเสื่อนั่งเล่น
อยู่ริมทะเล แต่อีกใจก็ไม่อยากออกไปเห็น 

“มีอะไรให้พี่ช่วยไหม” พี่ธามเดินเข้ามาถามผมนึกว่าไอ้มีนจะด่าเปิง แต่มันกลับพูดว่าให้พี่คินหั่นมะเขือเทศให้มันที เรื่องที่มีนเอา
ชื่อพี่ธามมาอ้างผมรู้เรื่องแล้วครับ เมื่อคืนผมได้คุยกับมันแล้ว ขอบคุณมันไปยกใหญ่ รักมันมาก

ไอ้มีนพยายามชวนผมคุย พี่ธามชวนผมคุยมันก็ไม่ขัด มันคงอยากให้ผมไม่ว่างคิดมาก แต่พออาหารเสร็จพร้อมยก พี่ธามเดิน
ออกไปเรียกคนมาช่วย ไอ้มีนอาศัยช่วงนี้เข้ามากอดผม
   
“อย่าคิดมากไม่มีอะไรหรอก กูไม่เคยเห็นพี่คินสนใจใคร ก็เหมือนทุกทีนั่นแหละมั้ง” มีนตบบ่าผมเบาๆ

“มึงเสียเปรียบแค่เข้าไปเกาะแกะเอานมแนบแบบนั้นไม่ได้ แต่กลัวอะไรวะแม่งไม่เกินคืนนี้ก็ต้องกลับแล้ว มึงสิเป็นคนอยู่ที่นี่ นอน
ข้างๆ พี่มันด้วยนะโว้ย”  ผมยิ้มรับ แม้จะเป็นรอยยิ้มแห้งๆ ก็ตาม 
   
“อีกอย่างพ่อแม่ น้องพี่ธามก็อยู่  มันจะแสดงออกได้สักแค่ไหนเชียว”  ผมฟังแล้วนึกเห็นด้วย เริ่มมีกำลังใจขึ้นมา เอาวะสู้ๆ

“ไปเถอะ ไปเปลี่ยนชุดเตรียมลงน้ำกัน” ผมกับมีนทิ้งอาหารไว้ให้พวกที่เหลือเข้ามายก  ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อยืดกับ
กางเกงขาสั้นพร้อมลุย ใจที่เหี่ยวเฉากลับมาเป็นเต้นเป็นปกติอีกครั้ง


 แดดยามบ่ายค่อนข้างร้อน ดีที่บ้านพี่ธามมีร่มชายหาดหลายคัน พวกผมจึงปูเสื่อนั่งเล่นนอนเล่นกันได้สบาย  ตรงกลางวาง
ของกิน ริมเสื่อมีถังน้ำแข็งแช่เบียร์กับพวกน้ำอัดลม ใครอยากกินอะไรก็หยิบเอาเอง   

พ่อกับแม่พี่ธามไม่ลงมาร่วมวงด้วย มีเพียงน้องดาที่ลงมานั่งเกาะติดอยู่กับไอ้มีน หาใช่สองสาวอย่างน้องนายกับพี่กวาง สองคน
นั้นนั่งซดเบียร์กันโฮกๆ ผู้ชายยังอาย

พี่คินเรียกผมเข้าไปนั่งด้วย ผมยังลัลล้าแม้ว่าจะเห็นมือที่เกาะเป็นตุ๊กแกอยู่บนแขนพี่คิน พี่คินแนะนำผมกับไอ้มีนที่มาร่วมวง
ทีหลังให้รู้จักกับสองสาว ผมทักทายตามมารยาท เอื้อมมือไปหยิบแก้วเบียร์ที่ไอ้บาสรินส่งมาให้ ยกขึ้นดื่มย้อมใจสักนิด

แต่ยิ่งเวลาผ่านไปผมยิ่งรู้สึกว่าบางอย่างมันแปลกไป ไม่ใช่ท่าทีพี่คินที่มีต่อผมแต่เป็นท่าทีพี่คินที่มีต่อฟาง เวลาพี่คินอยู่กับพี่
แพรวผมยังรู้สึกได้ว่าพี่คินเฉยๆ พี่คินดูแลแต่ไม่เอาใจ   แต่ครั้งนี้พี่คินคอยเอาใจ เวลาคุยก็หันไปมองหน้า  สัมผัสเนื้อตัวกัน
ตลอดเวลา ไม่ใช่แค่ฟางที่เป็นฝ่ายเข้าหาฝ่ายเดียว คนที่นั่งข้างผมทั้งโอบ ทั้งกอด ทั้งจับมือ บางทีก็ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบใกล้ๆ
จนหน้าแทบจะแนบชิดกัน   

เสียงหัวเราะที่ได้ยินมันบาดเข้าไปในใจผม  เหมือนข้างในมันมีเลือดไหลออกมาจริงๆ ยิ่งนั่งนานเท่าไหร่ผมยิ่งกำมือตัวเองแน่น
หน้าผมยังยิ้มอยู่ถึงริมฝีปากจะเริ่มสั่น ได้ยินเสียงพวกที่นั่งอยู่แซวไอ้มีนเรื่องพี่ธามบ้าง แต่ผมหันไปช่วยเพื่อนไม่ได้ แค่บังคับตัว
เองให้นั่งอยู่ตรงนี้ก็ยากเหลือเกินแล้ว

ไอ้มีนหันมาสบตาผมเป็นระยะ หน้ามันดูแย่ลงเรื่อยๆ แต่มันก็เหมือนผมต้องทำเหมือนไม่มีอะไร มันคงกลัวพวกพี่ธีร์จับผมได้

“ปีเอาเบียร์เพิ่มไหม”พี่คินหันมาถามผม ผมพยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไร มันไม่มีเสียงจะพูด

“ฟางครับหยิบขวดเบียร์ในลังให้พี่หน่อย” เสียงพี่คินหันไปบอกฟางที่นั่งอยู่อีกข้าง ผมเห็นฟางเอื้อมมือไปหยิบขวดเบียร์ แต่พอ
พี่คินจะเอื้อมมือไปรับ ฟางกลับยกมือหนี พี่คินเลยเข้าไปยื้อแย่งขวดเบียร์ในมือฟาง กลายเป็นกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันใหญ่

ผมก้มลงมองแก้วเบียร์ที่ถือรออยู่ในมือ บีบมันเสียจนรู้สึกว่ามือตัวเองสั่น เกลียดเสียงหัวเราะนี่ฉิบหาย จนเห็นขวดเบียร์ยื่นมาแต่
มือที่เห็นเล็กเกินกว่าจะเป็นมือของพี่คิน ผมเงยหน้าขึ้นมองฟางเป็นคนรินให้ผม  ผมเกือบปล่อยแก้วเบียร์ร่วงลงพื้น เพราะตอนนี้
ฟางนั่งเกยอยู่บนตักพี่คินมีแขนพี่คินโอบเอวอยู่  คนอื่นมองภาพนี้คงเห็นว่าน่ารักดีแต่สำหรับผม  มัน....... ผมไม่มีคำที่จะเขียน
บอกได้ว่ามันรู้สึกอย่างไร

ไอ้มีนเดินมากระชากตัวผมขึ้น ผมยืนทั้งตัวแล้วยังไม่รู้ตัวว่ากำลังยืนอยู่ ในมือยังถือแก้วเบียร์ไว้แน่น

“ไปเล่นน้ำกันไอ้ปี กูอยากเล่นน้ำ” มีนหยิบแก้วส่งให้ไอ้บาสที่นั่งอยู่ข้างผม มันลากผมลงทะเลไปจนน้ำขึ้นมาถึงเอว

“มึงจะมุดลงไปในน้ำไหม กูจะมุดเป็นเพื่อน”  ผมพยักหน้าให้มัน ในสายตาคนอื่นที่มองมาคงเห็นพวกผมกำลังดำผุดดำว่ายกัน
อยู่อย่างสนุกสนาน  ใช่! ผมกำลังสนุก สนุกกับชีวิตฉิบหาย สนุกจนร้องไห้ไม่หยุด 


ไอ้มีนกับผมกลับขึ้นมาในสภาพอ่อนแรง ผมไม่รู้ว่าเราอยู่ในน้ำนานแค่ไหน อาจแค่สิบนาที ครึ่งชั่วโมง  หรือชั่วโมงหนึ่ง ผมไม่รู้
เวลาไม่รู้อะไรทั้งนั้น

บนชายหาดเหลือแค่พี่คิน ฟาง พี่ธีร์ นุ่นกับพี่ธามนั่งอยู่  พี่ธามมันมองผมด้วยสายตาเป็นห่วง ไอ้มีนถามหาพวกที่เหลือ  พี่ธีร์
บอกว่ากลับไปสลบนอนเอาแรงกันในบ้านแล้ว มีนเอ่ยขอตัวบอกว่าจะขึ้นไปอาบน้ำแล้วพักเอาแรงบ้าง ค่อยลงมาตอนมื้อเย็นที
เดียว แต่ผมกลับดึงมันเอาไว้ ผมนั่งลงข้างพี่ธาม ขยับไปนั่งใกล้ๆ จนเข่าชิด

“พี่ธาม ปีขอเบียร์แก้วสิครับ” ผมยกมือแตะขาพี่ธาม

“ได้สิ” พี่ธามจัดการหยิบแก้วใหม่ รินเบียร์แล้วส่งให้ผม

“มีนเอาไหม” พี่ธามหันไปถามไอ้มีน มันลงมานั่งข้างๆผม มีนพยักหน้า พี่ธามรินอีกแก้วแล้วยื่นให้มันไป

“ปีขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เดี๋ยวจะไม่สบาย”  เสียงพี่คินครับ 

“ไม่เป็นไรพี่เผื่อคึกลงไปอีกรอบ” ผมตอบแต่ไม่ยอมมองหน้า

“พี่ธามบ้านพี่สวยมาก ไว้พาปีมาอีกนะครับ” ผมหันไปยิ้มหวานให้พี่ธาม

“ได้สิครับ ปีอยากมาเมื่อไหร่บอกพี่ได้เลย”

“จริงๆ นะ ห้ามผิดคำพูดนะ “  ผมยื่นแขนไปเขย่าแขนพี่ธาม พี่ธามหัวเราะ เอามือมาโยกหัวผมที่เอนไปเกือบซบไหล่

“อ้อนเชียว นี่ปีเมาคลื่นหรือเมาเบียร์ บอกพี่มา”

“ปี” แขนผมถูกดึงขึ้น เป็นพี่คินที่ยืนค้ำหัวผมอยู่   

“ไปอาบน้ำ อย่าดื้อ” ผมสะบัดแขนออก 

“ไม่เอา ผมกำลังสนุก” ผมไม่สนใจพี่คิน นั่งลงข้างพี่ธามเหมือนกัน

“พี่ธาม ผมขยับเข้าไปนั่งเบียดพี่ธามมากขึ้น 

“ปีซุกหน่อยนะครับ ลมเย็นชักหนาวๆ”

“ปี” เสียงพี่คินกดต่ำราวกับกำลังระงับอารมณ์อยู่ แบบนี้อีกแล้วสินะพี่คินก็เป็นแบบนี้

“ก็ได้” ผมหันไปพูดเสียงห้วนก่อนหันมาส่งยิ้มให้พี่ธาม

“พี่ธามไปส่งหน่อยครับ สงสัยปีจะเมาจริงๆ ชักมึนๆ“  ผมยื่นมือให้พี่ธาม พี่ธามลุกขึ้นยืนก่อนฉุดมือผมให้ลุกขึ้นตาม พาเดินเข้า
บ้านพักมีไอ้มีนเดินตามหลังมาติดๆ ผมไม่ได้หันไปมองหน้าพี่คิน ไม่รู้ว่าพี่คินมองผมอยู่ไหมหรือหันไปสนใจคนที่นั่งข้างๆ แล้ว
จะหันไปให้เจ็บหัวใจตัวเองทำไม


“พี่ธาม” ไอ้มีนเรียกพี่ธามเอาไว้ก่อนจะเดินเข้าตัวบ้าน

“ขอผมคุยกับปีสองคนได้ไหม” พี่ธามพยักหน้า ปล่อยมือออกจากแขนของผม

“ปีไปคุยกับกูในครัวก่อน ยังไม่ต้องขึ้นไปข้างบนคนเยอะ” ผมเดินตามแรงลากของไอ้มีน มันลากผมไปยังห้องครัว จับผมไปยืน
ตรงอ่างล้างมือ

“มึงล้างหน้าก่อน กูรู้ว่ามึงไม่ได้เมาแต่เอาให้หัวโล่ง”  ผมเปิดน้ำเอาหัวยื่นไปจ่อ ราดแม่งมันทั้งหัวนี่แหละ เสร็จแล้วไอ้มีนเอา
ผ้าเช็ดตัวที่มันใช้มาเช็ดหัวให้ผม

“มึงมานั่งก่อนกูมีเรื่องต้องพูด” มีนดึงผมไปนั่งตรงโต๊ะกินข้าว

“กูรู้ว่ามึงรู้สึกยังไง มึงเจ็บกูก็เจ็บ แต่ปีมึงอย่าทำประชด มึงมีทางเลือกแค่เดินตรงไปกับถอยออกมา อย่าเสือกเดินเป๋ มึงเดินไม่ดี
มึงจะไปชนคนอื่น เจ็บทั้งมึงเจ็บทั้งคนที่มึงเดินชน มึงเข้าใจที่กูพูดไหม” ผมพยักหน้าให้ไอ้มีน ผมเข้าใจที่มันพูด ผมทำอะไรลง
ไปวะ

“กูขอโทษมีน กูไม่ได้ตั้งใจ” ไอ้มีนดึงผมเข้าไปกอด

“มึงไม่ต้องขอโทษกู กูเข้าใจว่ามึงทำลงไปทำไม แต่ที่กูพูด กูพูดเพราะไม่อยากให้เรื่องมันยุ่งไปมากกว่านี้ เว้นแต่มึงมั่นใจแล้ว
ว่ามึงจะเปลี่ยนเส้นทางที่มึงจะเดิน มึงก็เดินตรงไปทางนั้น แล้วอย่าหันกลับมาอีก ถ้ามึงตัดสินใจดีแล้วกูจะไม่ห้ามมึงเลย”

“ไม่ กูผิดเอง กูไม่ทำอีกแล้ว”

“ค่อยๆ คิด มึงไม่ต้องรีบ กูไม่ได้อยากได้คำตอบวันนี้ เอาทางที่มึงมีความสุข กูอยากเห็นมึงมีความสุข รู้ใช่ไหม”

“อืม กูรู้ ขอบใจนะมีน”

.....................................................

-ธาม-
   
ผมไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง แค่ยืนรอๆ เผื่อต้องช่วยมีนพาปีขึ้นไปส่งชั้นบน ผมจึงได้ยินทั้งหมดที่มีนกับปีคุยกัน สองคนนั้นคุยกันจบ
แล้ว แต่ผมไม่จำเป็นต้องยืนรออีกต่อไป ปีคงไม่อยากให้ผมขึ้นไปส่งแล้ว
   
ผมเดินออกมา อดคิดถึงเรื่องที่มีนพูดเมื่อกี้ไม่ได้ เมื่อวานผมรู้ว่ามีนพูดเรื่องชอบผมเพื่อช่วยปกป้องปีกับคิน  แต่วันนี้มีนกำลัง
ปกป้องผมเพิ่มขึ้นอีกคน

.............................ต่อด้านล่าง...........................................

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 05/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 05-03-2017 20:16:00

..........................ต่อจากด้านบน..............................................

-ภาคิน-
   
ผมเห็นเลยว่าปีหน้าเสีย หน้าตัวเล็กของผมขาวซีด ตัวสั่น ปีจิกมือไว้แน่น ผมอยากเอามือไปแกะมือปีออก  ไม่อยากให้มีสีหน้า
เจ็บปวดแบบนั้น แต่ผม....

ผมแค่อยากได้คำตอบ ผมอยากตอบตัวเองและอยากตอบคำถามธีร์มันได้ ผมอยากรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไรกับปี อยากรู้ว่าผมยังชอบ
ผู้หญิงอยู่ไหม ถ้าเจอผู้หญิงสวยผมยังกอดยังจูบได้อยู่หรือเปล่า

วันนี้ผมเจอฟางที่ตลาด ผมรู้มานานแล้วว่าฟางชอบผม สวยดีแต่ผมไม่เคยสนใจ ผมควงกับแพรวอยู่ ผมยังให้เกียรติผู้หญิง ไม่
คิดจะคบซ้อนหรือยุ่งกับใครทีละหลายคน

ไอ้ธีร์ชวนนุ่นมา ฟางก็อยากมากับผมด้วย ผมจึงใช้เป็นโอกาสหาคำตอบบางอย่างให้กับตัวเอง ผมคิดว่าปีคงไม่เป็นอะไรเพราะ
เคยเห็นผมกับแพรวบ่อยไป จูบกันปีก็เคยเห็นมาแล้ว แต่ผมคิดผิด คิดผิดที่เลือกใช้วิธีห่าเหวนี้

   
ผมตัดสินใจเดินตามปีเข้าไป แต่เจอธามเดินออกมาจากตัวบ้านเสียก่อน ธามมองหน้าผมนิ่ง ก่อนจะตบบ่าผม 

“คุยกันหน่อย” 

“เอาสิ กูก็อยากคุย”เราเดินเลี่ยงออกมาหน้าบ้าน มีโต๊ะเก้าอี้ตั้งอยู่ในสวน ไม่มีใครพูดอะไร ต่างคนต่างนั่งเงียบกันไปพักหนึ่ง

“มึงชอบปีจริงเหรอ”  “มึงไม่ได้ชอบปีจริงเหรอ” ผมกับธามถามขึ้นพร้อมกัน   

“มึงตอบก่อน” ผมบอกธาม

“กูชอบจริงจีบจริง กูเอ็นดูปีมันน่ารักดี แต่แค่ชอบยังไม่รัก กูถอยทันไม่เจ็บไม่ปวด แต่กูจะถอยจริงหรือเปล่ามันขึ้นอยู่กับมึงว่าจะ
ตอบกูว่ายังไง”

“กู.....กูคิดว่ากูชอบปี “ ผมตัดสินใจพูดความในใจออกไป

“ไอ้ที่บอกว่าชอบ มึงรู้แน่แล้วเหรอว่าชอบแบบไหน” ผมพยักหน้าให้ธาม

“แบบไหน”

“แบบที่กูอยากต่อยมึงฉิบหาย มึงแม่งมากอดแขน ลูบหัวตัวเล็กของกู ไอ้เชี่ยธาม”

“อ้าวก็กูจีบ”

“ไม่ได้”

“มึงนี่มีความรักแล้วหยาบคาย แล้วกูไม่ได้เป็นคนกอดโว้ย น้องมันมากอดกูเอง”

“เดี๋ยวมึงโดนต่อย”  ผมทำท่าเงื้อหมัดใส่ธาม 

“มึงไม่ต้องเลยกูนี่แหละจะต่อยมึง ทำลงได้ยังไงวะน้องมันคงแทบขาดใจ” ผมไม่ตอบโต้ธาม ตัดสินใจลุกขึ้นยืนและเดินกลับไป
ยังทิศทางเดิมที่มา

“เฮ้ย มึงจะไปไหน”

“ไปง้อตัวเล็กของกู มึงอย่าเสือก”

“ไอ้หยาบคายเดี๋ยวกูก็ไม่ถอยให้แม่ง” เสียงธามไล่ตามหลังผมมาแต่ผมไม่สนใจ ตอนนี้ใจผมมุ่งตรงไปที่คนๆเดียวเท่านั้น

............................................................

-ปี-

ผมยังนั่งอยู่ในห้องครัว มีนนั่งกอดผมอยู่สักพักก็แยกขึ้นไปชั้นบน บอกว่าผมควรมีเวลาคิดและควรคิดให้ดีว่าจะเอาอย่างไรกับ
ชีวิต ผมนั่งหมุนแก้วน้ำในมือเล่น จ้องมันเหมือนมันจะให้คำตอบผมได้
   
“ทำไมยังไม่อาบน้ำ” ผมได้ยินเสียงพี่คินพร้อมกับเสียงดึงเก้าอี้ข้างตัว ผมลุกหนีทันทีมันเป็นปฏิกิริยาตอบกลับโดยสัญชาติญาณ
ว่าต้องหนีไปให้ไกล
   
“ปี” พี่คินดึงแขนผมเอาไว้ ผมพยายามสะบัดแต่สู้แรงพี่คินไม่ได้

“นั่งลงก่อน พี่มีบางอย่างอยากคุยกับปี” ผมมองหน้าพี่คินแต่ไม่ยอมนั่งลง เสียงที่ใจดีอ่อนโยนแบบนี้ ทำไมผมไม่เคยคิดมาก่อน
ว่าพี่คินแค่เอ็นดูน้องชายอย่างผม คอยแต่ให้ความหวังตัวเอง ไอ้บ้าปีเอ๊ยช่างโง่สิ้นดี

“ปี” เสียงพี่คินเหมือนกำลังขอร้องผมอยู่

“ผมจะไปอาบน้ำ“ 

“อีกเดี๋ยวได้ไหมคุยกับพี่ก่อน”

“ไหนพี่คินบอกให้ผมไปอาบน้ำ ผมกำลังจะไปนี่ไงครับ พี่คินอยากให้ผมไปนักไม่ใช่เหรอ” ผมไม่แน่ใจว่าไปในประโยคแรก กับ
ไปในประโยคหลังผมพูดถึงเรื่องเดียวกันหรือเปล่าเพราะผมพูดไปตามอารมณ์กับความรู้สึกที่มันอัดแน่นอยู่ข้างใน

ผมอาศัยจังหวะที่พี่คินเผลอสะบัดมือพี่คินออก แต่พี่คินตามมากอดผมจากข้างหลัง รัดเอวผมไว้แน่น จนหลังผมแนบสนิทไปกับ
แผงอก พี่คินซบหน้าลงกับไหล่ จูบผมตรงซอกคอ

“พี่คินปล่อยครับ ระวังฟางจะเดินเข้ามาเห็น” ที่พูดไปไม่ใช่ว่าผมไม่เจ็บ แต่ผมควรตอกย้ำตัวเองให้รู้ว่าผมอยู่ในสถานะไหน

“เห็นก็ช่าง” 

“พี่คินพูดเพราะรู้ว่าฟางไม่เข้ามาใช่ไหมครับ” ผมพูดแล้วอยากกัดลิ้นตัวเอง ผมม่ชอบผู้หญิงที่เอาแต่ประชดประชัน แต่คราวนี้
กลับทำเสียเอง

“พี่พูดเพราะไม่สนใจจริงๆ” พี่คินจับไหล่ผมหมุนให้หันมาเผชิญหน้ากัน

“ถ้าไม่เชื่อ พี่ออกไปกอดปีต่อหน้าฟางเลยไหม”  พี่คินพูดจบก็ทำท่าจะพาผมออกไปข้างนอก ผมรีบฉุดแขนเอาไว้  ไม่เข้าใจว่า
พี่คินจะมาไม้ไหน เพราะพี่ผมถึงปวดใจจะตายอยู่แล้ว เกิดมาไม่เคยร้องไห้หนักขนาดนี้

“ปี ออกไปเดินเล่นกับพี่หน่อยได้ไหมจะได้หาที่เงียบๆ คุยกัน”  ผมส่ายหน้า มันยังจุกครับแต่ใจอ่อนลงไปบ้างแล้ว เคยเป็นกัน
ไหมครับ ไม่ต้องพูดไม่ต้องง้อด้วยซ้ำแค่ตามเข้ามาก็ใจอ่อนแล้ว

ไม่ใช่ว่าผมจะไม่อยากเอาคืนหรือเจ็บแล้วไม่รู้จักจำ แต่กับคนที่เรารักจะทำใจแข็งได้อย่างไร ความคิดกับใจมันไม่สามัคคีกัน ถึง
จะรู้ว่าไม่ควรใจอ่อนมันก็อ่อนของมันไปแล้ว มันคอยแต่จะหาข้ออ้างมาช่วยให้พี่คินดูดีขึ้น 

อย่างตอนนี้ผมเริ่มคิดว่าพี่คินไม่ผิดหรอก พี่คินไม่เคยบอกผมสักคำว่าชอบผม มีแต่ผมที่ไปชอบ พี่คินบอกแต่แรกแล้วว่าเห็นผม
เป็นน้องชาย ผมมันเวิ่นเว้อไปเอง
   
“นะครับปี พี่ขอสักครั้งฟังพี่ก่อน” คนที่ยืนอยู่ด้วยยังพยายามพูด ผมคิดถึงคำพูดมีน ได้เวลาที่ผมควรคิดแล้วว่าจะทำอย่างไรต่อ
ไป ผมจะให้คำตอบตัวเองได้ผมควรจะฟังก่อนใช่ไหม ว่าผู้ชายคนที่ผมรักอยากจะพูดอะไรกับผม ผมเดาอยู่สองสามอย่าง พี่คิน
คงพูดว่าโกรธอะไรพี่  ปีเป็นอะไร งอแงอะไรอีกครับ ก็ดีจะได้รู้กันไปเลยว่าพี่คินคงไม่มีใจให้ผมจริงๆ
   
“ผมจะไปอาบน้ำ” ผมพูดเสียงเรียบ 

“ปี” ทำไมเสียงพี่คินถึงดูอ้อนวอนขนาดนั้นนะ

“ตัวผมยังเปียก ผมจะไปอาบน้ำ....แล้วจะลงมา” 

“ปี! ปีจะไปกับพี่ใช่ไหมครับ” พี่คินดูตื่นเต้นจนผมแปลกใจ ผมพยักหน้ายังพยายามรักษาความนิ่งไว้ 

“พี่จะรอ ปีมานะ” พี่คินยังไม่ยอมปล่อยมือจากแขนผม เหมือนไม่แน่ใจว่าผมจะหลอกหรือเปล่า ผมไม่ตอบแต่ตามองแขนที่พี่คิน
จับอยู่ พี่คินมองตามแล้วค่อยๆ ปล่อยมือจากแขนผม

“พี่จะรอนะครับ”

         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

พี่คินพาผมมาเดินริมทะเล เราเดินมาไกลจากบ้านพักจนมองกลับไปเห็นเพียงหลังคาลิบๆ ผมกับพี่คินเดินมาเงียบๆ ไม่มี
ใครพูดอะไร จนพี่คินดึงมือผมไว้ให้หยุดเดิน
   
“ปี พี่เคยบอกปีใช่ไหมว่าอย่าเพิ่งถามอะไรพี่ เพราะพี่ยังไม่มีคำตอบให้ปี”  พี่คินเริ่มพูด ผมพยักหน้าให้รู้ว่าจำได้

“พี่รู้สึกพิเศษกับปี แต่พี่ไม่รู้ว่าพิเศษแบบไหน แบบน้องชายหรือว่าแบบอื่น พี่ถามตัวเองตั้งแต่คืนที่ปีไปค้างห้องพี่ จนถึงเช้านี้พี่ก็
ยังไม่ได้คำตอบ มันสับสนไปหมด” 

“พอวันนี้เจอฟาง พี่อยากพิสูจน์อะไรบางอย่างมันเลยเป็นอย่างที่ปีเห็น”

 “แล้วพี่คินได้คำตอบที่ต้องการพิสูจน์หรือยังครับ”
“
ไม่ได้”

“อ้าว” ผมเผลอร้องออกมา ไม่ได้แล้วที่เล่ามาตั้งนานนหมายความว่าอย่างไร

“ก็พี่ชอบผู้หญิง อยู่กับผู้หญิงเรื่องจับเรื่องกอดมันทำได้ปกติอยู่แล้ว ไม่ได้นึกรังเกียจ” ผมนิ่วหน้าทันทีที่ได้ยิน

“แต่พี่ไม่ได้มีใจให้ ก็เหมือนผู้ชายทั่วไป”  พี่คินรีบพูด ออกอาการลนลานนิดหน่อยนั่นทำให้ผมยิ้มได้

“มันก็เลยไม่ได้ผล เอาฟางมาก็ยังไม่รู้อยู่ดี” ผมถอนหายใจยาว อยากจะทึ้งหัวตัวเอง พี่คินนกวนผมอยู่ใช่ไหม

“ถ้าอย่างนั้นพี่คินเรียกผมมาคุยเรื่องอะไรกันแน่ ในเมื่อพี่ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เลย” น้ำเสียงผมออกอาการหงุดหงิด พี่คิน
คงรู้สึกได้รีบเข้ามากอดผมใหญ่

“ใจเย็นๆครับตัวเล็ก พี่ยังพูดไม่จบ”

“ถ้าอย่างนั้นก็ว่ามา” ทั้งเสียงห้วนทั้งเสียงสะบัดตอนนี้มาครบหมดครับ

“พี่มารู้ตัวตอนปีเข้าไปกอดไปอ้อนธาม ตอนนั้นรู้เลยว่าหึงหน้ามืดเป็นยังไง”  พี่คินพูดแล้วก็กอดผมแน่นเข้าไปอีก

“พี่ไม่ชอบ ไม่อยากให้ปีเข้าใกล้ธาม ปีก็รู้ว่าธามมันชอบปี” 

“ที่พี่คินบอกว่ารู้ตัวแล้ว รู้ว่าอะไรครับ” ผมใจเต้นรัว อย่างกับมันจะกระดอนออกมานอกอก พี่คินพูดขนาดนี้ ใครจะไม่หวังบ้าง

คราวนี้พี่คินเป็นฝ่ายอึกอัก เผยอปากแล้วไม่พูดอยู่หลายครั้ง  โอ้ย ผมลุ้นจนกลัวว่าตัวเองจะเป็นลมไปเสียก่อนจะได้ยิน

“พี่คิน”  ผมแกล้งทำเสียงเข้ม เร่งเอาคำตอบ

“อื้อตัวเล็ก” พี่คินเขิน! พี่คินเขินผม ผมไม่เคยเห็นพี่คินเป็นแบบนี้มาก่อน โอ้ย น่ารัก

“ไม่บอกผมกลับนะ” ผมผลักพี่คินออก เริ่มมีมารยาครับ

“ตัวเล็กไม่รู้หรือครับ” อ้าว แทนที่พี่คินจะเป็นคนบอกดันถามผมกลับ

“ใครจะไปรู้ครับ ใจพี่คินไม่ใช่ใจผม” ผมเอื้อมมือขึ้นไปบีบจมูกพี่คินด้วยความหมั่นไส้ ท่ามากดีนัก

“โอ้ย!ตัวเล็ก พี่เจ็บครับ” พี่คินยกมือขึ้นคลำจมูกป้อยๆ

“ทำร้ายร่างกายพี่เหรอ โดนแน่” พี่คินดึงผมเข้าไปหา ก่อนกดริมฝีปากปากลงมาปิดปากผม มือเลื่อนมาตรึงท้ายทอยของผมไว้
ดันหน้าให้แนบชิดมากยิ่งขึ้น พี่คินงับปากล่างผมกัดเบาๆ เหมือนแกล้ง ก่อนกดริมฝีปากลงมาซ้ำๆ ผมชักหายใจไม่ทันเลยรีบ
ยกมือขึ้นปิดปากตัวเองเอาไว้

“พอแล้วครับ คำตอบก็ไม่ให้ยังมาจูบเอาๆ ” ผมรู้สึกได้ว่าตัวเองแรดมาก แต่ทำอย่างไรได้มันเป็นไปตามความสุขที่เกิดขึ้น

“ก็ปีน่าจูบ“พี่คินจูบลงบนมือผมที่ปิดปากเอาไว้ ก่อนงดึงมือผมออกจากปากเอาไปแนบกับแก้มของตัวเอง

“ปี”

“ครับ”

“พี่ชอบปีครับ” ถึงผมพอเดาได้ว่าพี่คินจะพูดอะไร แต่พอได้ยินกับหูมันเหมือนตัวผมลอยได้ มันเบลอ มันเคลิ้ม มันมีความสุข แต่
ถึงจะเคลิ้มอย่างไร ผมก็ไม่ปล่อยโอกาสนี้ไปง่ายๆ ครับ

“ผมรู้” ผมแกล้งทำเสียงงอนๆ

“พี่คินบอกผมตั้งนานแล้ว ว่าชอบผมอยากได้ผมเป็นน้องชาย” เป็นไงครับผมก็ไม่ธรรมดานะ

“ตัวเล็ก!” พิ่คินลากเสียงยาวเลยครับ  ฮ่าๆ

“ไม่ใช่แบบนั้นสิครับ พี่ชอบตัวเล็กเหมือนผู้ชายชอบผู้หญิงคนหนึ่ง ชอบมาก ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับตัวเล็กของพี่” ต้องเล่น
แบบนี้ถึงจะพูดยาวๆได้นะพี่คิน

“ไม่เชื่อ”ขอผมเล่นตัวอีกสักหน่อยครับ มันยังอยากฟังอีกนิด

“ไม่เชื่อเหรอครับ” พี่คินย้อนถาม ผมส่ายหน้าเพื่อบอกว่าไม่เชื่อ

“งั้นพี่พิสูจน์ให้ดู” พี่คินคว้าเอวผมเข้าชิด ประกบปากลงมา พี่คินทั้งเรียกร้องทั้งจู่โจม บดเบียดริมฝีปากกับปากของผม ปลายลิ้น
ไล้เข้าไปทั่ว รุนแรงกว่าทุกจูบที่ผ่านมา เหมือนพี่คินอยากยืนยันว่านี่ไม่ใช่จูบสำหรับน้องชายอีกต่อไป

พี่คินเงยหน้าขึ้นมองผม ใช้สองมือประคองแก้มผมเอาไว้ ก้มหน้าลงมาจนเกือบชิด ผมยิ้มอายๆให้กับพี่คิน  พี่คินเลยจุ๊บปลาย
จมูกผมทีหนึ่ง ก่อนเงยหน้าขึ้นถาม 

“แล้วปีชอบพี่ไหมครับ” ผมส่ายหน้า 

“ไม่ชอบ”

 “ล้อพี่เล่นใช่ไหมครับ บอกมาเร็ว”

“ก็ไม่ชอบจริงๆ” ผมยังยืนยันคำเดิม แต่พอเห็นหน้าพี่คินเริ่มเสียผมเลยรีบบอก

“ก็ผมรักพี่คินนี่ครับ ไม่ได้ชอบ”  พูดแล้วก็รีบซุกหน้ากับอกพี่คิน ผมอายเป็นนะครับ

“ขอบคุณครับตัวเล็ก ขอโทษที่พี่ยังพูดคำว่ารักไม่ได้”  พี่คินกระซิบข้างหูผม ผมรีบส่ายหน้าแรงๆ   

“ไม่เป็นไรครับแค่นี้ผมก็ดีใจมากแล้ว”

“รอพี่นะ ปีรอพี่ได้ไหม” ผมอยากบอกพี่คินว่าผมรอพี่มาตั้งนานทำไมอีกนิดจะรอไม่ได้  แต่ไม่เอาหรอกครับ ตราบใดที่พี่คินยังไม่
บอกว่ารักผม  ผมจะไม่ยอมเล่าเด็ดขาดว่าผมแอบรักพี่คินมาตั้งแต่ก่อนที่พี่คินจะรู้จักผม

 “ได้ไหมครับตัวเล็ก” พี่คินพยายามจะเอาคำตอบจากผมให้ได้ ผมมัวแต่คิดอะไรเพลินๆ เลยลืมตอบ ผมเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มหวาน
ให้พี่คิน พยักหน้าสองสามที ไม่พูดหรอกก็คนมันเขิน

“พี่คิน” ผมนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ที่กำลังดีใจอยู่หายวับ

“ครับ”

“แล้วพี่แพรวล่ะครับ” พี่คินคงเห็นผมทำหน้าหมาหงอย หางลู่ หูงก เลยเอามือมาบีบแก้มผม

“ปีไม่ต้องกังวล พี่กับแพรวไม่ได้เป็นแฟนกัน พี่ก็บอกแพรวชัดเจนตั้งแต่เริ่มแรกแล้วว่าพี่ไม่ได้ชอบแพรว  เราแค่คบกัน
แบบ...เอ่อ..ปีคงเดาได้“ พี่คินทำหน้าเขินๆ  แหมทีตอนนี้มาทำเขิน   

“เดี๋ยวกลับไปพี่จะบอกแพรวเองว่าพี่เจอคนที่ชอบแล้ว”  พี่คินเอานิ้วมาจิ้มแก้มผม เหมือนจะบอกให้รู้ว่าเป็นคนไหน

“พี่ก็มีเรื่องต้องเคลียร์กับปีเหมือนกัน” เสียงพี่คินจริงจังขึ้นมา ทำหน้าเอาเรื่อง

 “อะไรครับ” คราวนี้ผมเดาไม่ออกว่าพี่คินหมายถึงเรื่องอะไร

“ตอนบ่ายที่หาด ตอนปีพูดกับธามตอนที่ปีไปกอดแขนมัน” ดูพี่คินครับ ตัวเองผิดยังมาทำน้ำเสียงโกรธผมอีก

“ทำไมครับกอดไม่ได้เหรอ ผมยังกอดน้อยกว่าพี่คินกอดฟางตั้งเยอะ” ต้องโดนเสียบ้าง

“โธ่ปี มันไม่เหมือนกัน พี่บริสุทธิ์ใจนะแค่อยากพิสูจน์ตัวเองนิดเดียว”

“ผมก็บริสุทธิ์ใจเหมือนกันครับ”

“แต่ไอ้ธามมันไม่บริสุทธิ์ใจ” แหนะ! มีเถียงผมอีก ทำเหมือนกับว่าฟางบริสุทธิ์มากอย่างนั้นแหละ

“ตกลงจะพูดต่อให้จบไหมครับ ออกนอกเรื่องแล้ว” ผมแกลังทำเป็นดุ

“ตอนนั้นปีแทนตัวเองว่าปีกับธาม กับพี่ปีไม่เคยพูดเลย” ผมเงียบ รอว่าพี่คินจะพูดอะไรต่อ

“ทำไมเงียบล่ะตัวเล็ก” เอ้า! จู่ๆ ก็มาทำน้ำเสียงงอนผม

“ผมตั้งใจฟังอยู่ครับ เดี๋ยวพูดแล้วจะพากันออกนอกเรื่องอีก”

“นอกเรื่องอะไรกันก็เรื่องนี้แหละ“ พี่คินทำหน้ามุ่ย ท่าทางไม่พอใจสุดๆ ครับ

“เรื่องนี้” ผมพยายามคิด  “เรื่องเรียกชื่อเหรอครับ” ผมถึงกับอุทาน

“ใช่ ปีไม่เคยพูดกับพี่แล้วไปพูดกับไอ้ธามได้ยังไง ไม่ใช่สิ กับไอ้ธามห้ามพูดจะตอนไหนก็ห้าม ปีพูดกับพี่ได้แค่คนเดียว”  ผม
มองหน้ามุ่งมั่นของพี่คินอย่างงงๆ  ผมงงจริงๆ นะครับ 

“เอาจริงสิพี่คิน โมโหผมเรื่องนี้จริงๆ หรือครับ”

“ ปี”

“ครับ”

“พี่ไม่ได้เรียก พี่บอกให้ปีแทนตัวเองว่าปีไม่ใช่ผม หรือกับพี่พูดไม่ได้” ผมเอ๋อแดกไปเลย เอาพี่คิน คนนิ่งๆ เงียบๆ ของผมคืนมา
ไอ้บ้านี่เป็นใคร ฮ่าๆ

“ผมจะเดินกลับแล้วเดี๋ยวไอ้มีนมันหาไม่เจอจะเป็นห่วง ออกมาไม่ได้บอกมัน”  ผมหมุนตัวเดินกลับไปทางบ้านพัก

“ตัวเล็กขัดใจพี่ทำไม” คนตัวโตเดินมาจับมือผมจูง

“ไม่ได้ขัดใจครับ พี่คินงอแงไม่เข้าเรื่องนี่ เรื่องเล็กนิดเดียวเอง” ผมหยุดพูดไปนิดนึง ก่อนจะงึมงำบอกพี่คิน

“บอกดีๆ ปีก็พูดแล้ว” 

 อ๊าก!! เขินครับ เขิน ผมรีบเดินดุ่มๆ นำหน้า ไม่รอคนที่มาด้วยกัน พี่คินเดินตามมาจนทัน เอามือใหญ่สอดประสานเข้ากับมือเล็ก
ของผม แกว่งไปมา ได้ยินแต่เสียงผิวปากเบาๆ  ได้ดั่งใจแล้วอารมณ์ดีเชียวนะ ที่รักของใครวะ โคตรน่ารักเลย

>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 05/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 05-03-2017 20:34:31

เขินวนไปอะง้อววว

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 05/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: maemix ที่ 05-03-2017 21:01:46

เขิน :-[

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 05/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 05-03-2017 21:49:45

งัดมารยา ออกมาใช้แล้วจร้า  :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 05/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 05-03-2017 22:23:04

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 05/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 06-03-2017 01:31:01

ปีสาวขึ้นนะหนู ส่วนพี่คิน น่ารักว่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 05/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 07-03-2017 01:18:12

แวววววเขินนนน

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 12-13] 05/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 07-03-2017 03:53:14

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 07-03-2017 11:54:39

ตอนที่ 14 :  วันสบายๆ

วันนี้พวกเรายกทัพไปน้ำตกป่าละอูกันครับ รวมพ่อแม่พี่ธามและน้องดาด้วย ไอ้มีนจัดปิกนิคชุดใหญ่ ของกิน เครื่องดื่มพร้อม แม่
พี่ธามชมแล้วชมอีกว่ามีมันมาด้วยแล้วแม่สบาย ไม่อย่างนั้นเพื่อนพี่ธามมาที แม่บอกต้องวุ่นอยู่แต่ในครัว ไม่เป็นอันได้เที่ยวพัก
ผ่อนกับคนอื่นเขา พูดถึงปิกนิคเผื่อมีคนถามว่าฟางกับนุ่นหายไปไหน ตอนผมกลับเข้าบ้านพร้อมพี่คินผมไม่เห็นทั้งคู่แล้ว แว่วๆ
ว่าพี่ธามไปบอกให้พี่ธีร์ส่งกลับ โดยให้เหตุผลว่าพี่ธีร์ทำตัวรุ่มร่ามเกิน พี่ธามไม่อยากให้น้องดามาเห็น 

“พี่ถือเอง” พี่คินแย่งของจากมือผมไปถือให้ พวกเรากำลังเดินจากลานจอดรถไปยังน้ำตก ช่วยกันถือสัมภาระคนละไม้คนละมือ

“ปีถือเองครับ ของพี่คินก็หนักแล้ว” ผมพยายามแย่งคืนแต่พี่คินเอาของหลบจากมือผม

“เดินไม่ให้สะดุดล้มก็พอตัวเล็ก เอาตัวเองให้รอดก่อน เจ็บตัวมาพี่ไม่แบกลงนะ” อย่าคิดว่าพี่คินจะตอบหวานๆ ไม่มีหรอกครับ
ผมทำหน้ามุ่ย พี่คินก็เอาแต่หัวเราะไม่ง้อผมด้วย
   
“พวกมึงสองตัวทำกูสงสัยไม่เลิก อะไร ยังไง จะตอบไม่ตอบ” พี่ธีร์กัดไม่ปล่อย ผมนึกว่ามีเรื่อไอ้มีนกับพี่ธามให้พี่ธีร์ยุ่งแล้ว จะ
ลืมๆ เรื่องผมไปเสียอีก

“พี่นี่เสือกทุกเรื่องเลยเนอะ” ไอ้มีนตามประกบพี่ธีร์ มันรู้เรื่องผมกับพี่คินแล้ว ผมไม่เคยปิดบัง มีอะไรก็เล่าให้มันฟังหมด

“อ้าวไอ้เชี่ยมีน ปีนเกลียวกูนะมึง” 

“ผมพูดความจริง” 

“มึงไปโน่นเลย ชอบไอ้ธามแล้วเสือกมาเดินใกล้กูทำไมวะ โน่นมึงไปทำคะแนนทางโน้น” พี่ธีร์ผลักไอ้มีนไปหาพี่ธามที่เดินตาม
มาข้างหลัง ถนนที่เดินเป็นทางชัน พอโดนพี่ธีร์ผลักไอ้มีนไม่ทันตั้งตัว เลยเซหลุนๆ ลงไปหาพี่ธาม ที่ต้องรีบอ้าแขนรับมันไว้
ก่อนที่มันจะเปลี่ยนเป็นกลิ้งหลุนๆ ลงไปแทน
   
“มึงสองตัวอย่ามาทำเป็นเนียน” พี่ธีร์เห็นว่ามีนไม่เป็นอะไร ก็หันกลับมาจี้พวกผมต่อ 

 “มึงเห็นแบบไหนก็แบบนั้น”

“ก็กูเห็นแบบนี้ไงกูถึงถาม แม่งโครตน่าสงสัย” พี่ธีร์ทำเป็นใส่อารมณ์กับพี่ธาม

“มึงก็คิดถูกแล้วนี่” พี่คินพูดจบ ไม่ใช่แค่พี่ธีร์ที่เงียบกริบราวกับมีใครเอาตะกร้อมาครอบปาก ข้างหลังที่เดินตามมาก็เงียบทุกคน
ปากอ้าตาค้างกันเป็นแถว โดยเฉพาะเพื่อนผมที่เหลือ เว้นไอ้มีนคนเดียว ผมเองก็เงียบแต่ข้างในลัลล้ามาก กูไม่ต้องปิดบังแล้ว
โว้ย ชีวิตมีความสุขสุดๆ
   
“ไอ้เชี่ย!...มึง!...จริงเหรอวะ” พี่ธีร์เพิ่งหาปากตัวเองเจอ รีบหันไปทางพี่โจ พี่ภัทร พี่กวางที่เดินตามหลังมา

“พวกมึงรู้เรื่องหรือเปล่า โดยเฉพาะไอ้โจกูสงสัยมึงที่สุด” พี่ธีร์หันไปไล่เบี้ยกับเพื่อน สงสัยกลัวตัวเองตกข่าวอยู่คนเดียว

“กูก็เพิ่งรู้พร้อมมึงนี่แหละ” พี่โจตอบคำถามพี่ธีร์  “แต่กูสงสัยมาสักพักแล้ว”

“กูก็สงสัย” คราวนี้เป็นเสียงพี่กวาง กลายเป็นผมที่ตาค้าง ผมนึกว่าผมปิดมิดมาตลอด
   
“ไอ้เชี่ยแล้วพวกมึงก็ให้กูออกหน้าเห่าอยู่คนเดียว ทำนิ่งนะพวกมึง สงสัยเหมือนกูเสือกไม่พูด”

“ก็กูรู้ไงว่าเดี๋ยวมึงก็ทนไม่ได้ ทำไมกูต้องพูดให้ไอ้คินมันด่าด้วยวะ” พี่โจหัวเราะสะใจมากครับ พี่ธีร์ถึงกับทึ้งหัวตัวเอง แต่ก็ไม่กัด
ผมกับพี่คินต่อ สงสัยยังงงๆ เอาแต่พูดว่า “กูว่าแล้ว กูว่าแล้ว”

.....................................................

-ธาม-

ผมอ้าแขนรับมีนไว้ มันถลาลงมาตามแรงผลักชองธีร์ พอตั้งหลักได้มันสะบัดพรืดใส่ผม กลับมาเป็นไอ้ตัวแสบอีกครั้ง ความเป็น
ผู้ใหญ่แบบเมื่อวานหายเกลี้ยง ผมเดาว่าคงเพราะไม่มีเรื่องอะไรให้มันคิดมากแล้ว
   
“มาพี่ช่วย” ผมเอื้อมมือหมายจะช่วยถือของให้

“ยุ่ง” นี่แหละครับมีนตัวจริง พอมันอ้าปากจะพูดต่อผมเลยยกนิ้วขึ้นเป็นเชิงห้ามไว้

“มีนชอบพี่อยู่ อยากให้คนอื่นรู้ว่าโดนหลอกเหรอ จากนี้ต้องพูดกับพี่เพราะๆ ต้องเอาใจพี่ จะได้ไม่มีคนสงสัย  ไม่อย่างนั้นพี่จะ
บอกพวกนั้นว่ามีนโกหก”

“ขี้ฟ้อง” เสียงงึมงำไม่ดังมากแต่ตั้งใจให้ผมได้ยินแน่ๆ ผมไม่ตอบโต้ หึๆ ถึงตาผมบ้างล่ะ ไอ้ตัวแสบแกลังผมไว้ดีนัก

มีนฮึดฮัดแต่คงยังคิดอะไรไม่ออก มันเลยทำตัวเป็นเด็กๆ โดยการกระแทกของที่ถืออยู่ใส่มือผม จนผมต้องรีบจับก่อนของจะร่วง 

“อยากถือนักถือเลย ไม่ต้องเอามาคืนด้วยนะ” ไอ้ตัวแสบพูดกระแทกกระทั้นก่อนสะบัดหน้าเดินไปหาเพื่อนมัน

ผมโคตรขำได้แต่มองตามหลังมันไป  แต่จู่ๆ มีนก็หยุดเดินหันกลับมาทางผม ก่อนยกนิ้วกลางให้ ปากก็พูดแบบไม่มีเสียงเป็นชื่อ
สิ่งที่มันชูอยู่นั่นแหละครับ แล้วมันก็รีบวิ่งจู๊ดหายไปเลย  ไอ้เด็กบ้านี่! ผมนึกอะไรได้บางอย่างรีบเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น เพื่อให้ทัน
คินที่เดินนำอยู่ข้างหน้า


“คิน”  ผมเรียกคินพร้อมกับทำสัญญาณให้รู้ว่าผมต้องการคุยส่วนตัว คินชะลอฝีเท้าลงจนปีกับเพื่อนๆเดินนำไปก่อน

“มึงยังไม่ได้บอกปีใช่ไหมว่ากูจะถอย” คินนิ่วหน้ามองผม หน้าตาไม่พอใจสุดๆ

“มึงอย่าบอกว่ามึงจะเปลี่ยนใจ” คินทำเสียงคุกคามผม ไอ้นี่ไม่ทันไรหึงไม่ลืมหูลืมตา

“มีสติหน่อยมึงตะบี้ตะบันหึง กูบอกว่าถอยก็ถอยสิวะ กูไม่ยุ่งของเพื่อนมึงก็รู้”

“เออกูยังไม่ได้บอก มึงมีอะไร” 

“มึงอย่าเพิ่งบอกปีว่ากูจะถอย เก็บเรื่องนี้เอาไว้ก่อน”

“มึงจะทำอะไรวะ” คินทำหน้าระแวงผม มันกลายเป็นคนประสาทเสียไปตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
   
“เออ กูสาบานว่ากูไม่แตะของมึง กูแค่อยากแกล้งคนนิดหน่อย”

“มึงหมายถึงมีนหรือเปล่า เล่นมากระวังเข้าตัวนะมึง”

“เหมือนมึงเหรอ” ผมอดแซวคินไม่ได้ มันทำท่าจะเข้ามาเตะผม

“มึงไม่ต้องห่วง กูมั่นใจไม่มีกินกันเอง”

“เออ กูจะคอยดู”   

“ตกลงมึงรับปากกูแล้วนะว่าจะไม่บอก” ผมถามมันซ้ำให้แน่ใจ

“อืม”   

“ขอบใจว่ะเพื่อน มึงไปเฝ้าเมียมึงต่อเถอะ” ผมตบหลังคินสองสามที ก่อนรีบจ้ำอ้าวหนีตีนมัน

“ไอ้เชี่ยธาม ไอ้เพื่อนเวร” ผมได้ยินเสียงคินด่าตามหลัง  หึหึ หลุดมาดคุณชายหน้านิ่งเลยนะมึง

.......................................................................

-ปี-
   
ผม ไอ้บาส คุณรัชตะ โดดน้ำกันสนุกสนาน น้ำเย็นสะใจมากครับ  มีคุณน้องนายนั่งขัดสีฉวีวรรณอยู่ไม่ไกล พวกพี่ๆ ไม่ต้องถาม
ถึง ผมว่าพวกนั้นไม่ได้มาเที่ยวหรอกมาเปลี่ยนที่ดื่มมากกว่าไปที่ไหนก็ตั้งวงที่นั่น ส่วนไอ้มีนโน่นมันทำหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กโตที่ชื่อ
น้องดา พากันไปเดินชมนกชมไม้ไม่สนใจคนอื่น
   
“ปี ขึ้นมาได้แล้ว” พี่คินเดินมาเรียกผม ผมนึกอะไรสนุกๆได้ ยื่นมือไปให้พี่คินจับแล้วออกแรงดึงพี่คินลงน้ำ ผมว่าที่ผมทำมันมุก
ควายมากแต่พี่คินกลับไม่ระวังตัว ตกลงมาในน้ำโครมใหญ่ ก่อนผมจะนึกได้ ฉิบหายแล้วกู! พอพี่คินโผล่หน้าขึ้นจากน้ำ ผมรีบ
อ้อมแอ้มถามด้วยความสำนึกผิด

“โทรศัพท์พี่คินอยู่ในกระเป๋ากางเกงหรือเปล่าครับ”  น้ำเสียงคือหงอยสุดชีวิต ไอ้ปีมึงตายแน่งานนี้

“อยู่” ความซวยมาเยือนแล้วครับ หน้าพี่คินนิ่งเป็นหินเลย

“ง่า...งั้นรีบขึ้นกันเถอะครับ เดี๋ยวปีดูให้ “ ผมซ่อมไม่เป็นหรอก พูดไปอย่างนั้นแหละ

“ไม่ทันแล้วปี ไม่ต้องคิดว่ามันจะยังใช้ได้” 

“พี่คิน ปีขอโทษครับ อย่าโกรธปีเลยนะ...นะครับ ปีแค่อยากให้พี่คินลงมาเล่นน้ำด้วยกัน”  ผมเขย่าแขนพี่คินไปมา  หน้าพี่คินไม่
เปลี่ยนอารมณ์อย่างกับรูปปั้น

“เงินปีไม่พอซื้อคืนพี่คิน เดี๋ยวปีผ่อนให้พี่คินแทนได้ไหม รับรองผ่อนครบทุกบาททุกสตางค์”

“อยากใช้คืนพี่เหรอ” พี่คินโหมดหน้านิ่งโหดมากครับ ขนาดไอ้มีนผู้ไม่เคยกลัวใครมันยังกลัวมาแล้ว

“ครับ” ผมส่งสายตาใสซื่อเป็นลูกแมวน้อยไปให้

“งั้นจูบพี่ก่อน” ผมอ้าปากค้างสิครับ งงว่าวกมาเข้าเรื่องนี้ได้อย่างไร

“ไม่ทำใช่ไหม”  งื้อ ขยันโหดจริงๆ แถมดึงผมเข้าไปกอดอีก ถึงมือจะอยู่ใต้น้ำก็เถอะ 

“พี่คิน! เดี๋ยวพ่อแม่พี่ธามเห็น คนอื่นก็อยู่” ผมรีบขืนตัวออก ช่วงนี้ต้องเล่นตัวหน่อยครับ มารยาผมอาจมีไม่ถึงร้อยเล่มเกวียนแต่
ก็มีนะเออ

“ถ้าไปตรงที่ไม่มีใครเห็นก็ได้ใช่ไหม” พี่คินพัฒนาสปีชี่ส์เร็วกว่าผมอีก

“ไม่ได้! ห้ามเด็ดขาด” ผมวักน้ำสาดใส่พี่คินพร้อมกับเดินหนีไปด้วย พี่คินพยายามเข้ามาจับตัวผม กำลังเล่นกันเพลินๆ เสียงพี่
ภัทรก็ดังขึ้น

“คิน  พี่รหัสมึงโทรมาจะรับไหม” ตอนแรกสมองผมยังไม่สั่งการครับ จนพี่คินตอบกลับไป

“มึงรับทีบอกกูเล่นน้ำอยู่ ถ้าเรื่องด่วนมึงก็คุยไปเลย” ผมหยุดชะงัก ไอ้พี่คิน ไอ้คนเจ้าเล่ห์ โทรศัพท์พี่คินพี่ภัทรกำถือโชว์หราอยู่
ในมือ พอคิดได้ผมกระโจนใส่พี่คินทั้งตัว กดไอ้พี่บ้าลงน้ำ มาทำให้ผมใจหายใจคว่ำ ผมตกใจเกือบตาย

“โอ๊ยปี!หยุดก่อนครับ” ผมไม่สนใจฟังหรอก

“ตัวเล็กพี่หายใจไม่ออก” หัวพี่คินผลุบๆโผล่ๆ อยู่ในน้ำ เรื่องอะไรจะปล่อยครับ หุ่นผมกับพี่มันคนละเบอร์กัน  ขืนพี่คินตั้งตัวได้
ก็อดกันพอดี โอกาสแบบนี้มีครั้งเดียว
   
พี่คินตัดสินใจรวบผมจากใต้น้ำ ดึงผมให้จมลงไปด้วยกัน โผล่ขึ้นมาได้ผมไออย่างเอาเป็นเอาย น้ำเข้าปากเข้าคอ แสบไปหมด

“แกล้งผมดีนัก” ผมตีมั่วไปหมด ไหล่บ้าง หน้าอกบ้าง แล้วแต่มือจะโดนอะไร พี่คินคงเริ่มเจ็บ จับมือผมสองข้างล็อคเอาไว้ข้าง
หลัง หน้าอกผมแนบชิดกับหน้าอกพี่คิน ชนิดไม่มีช่องไฟให้มดผ่าน ลมหายใจอุ่นๆรดอยู่ตรงใบหู  ผมหอบหายใจจากเร็วเป็น
ช้าลง ช้าลง

พี่คินกับผมจ้องตากันเงียบๆ ก่อนพี่คินจะดึงผมลงไปใต้น้ำอีกครั้ง ปากพี่คินแตะลงมาบนปากผม  มือที่ล็อคแขนผมไว้เปลี่ยนมา
ตรึงท้ายทอยให้แหงนเงยขึ้นรับจูบของพี่คิน  ผมตอบรับพี่คินนานเท่าที่พี่คินเรียกร้อง ก่อนที่เราจะผละออกจากกัน

พี่คินส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผม ยื่นมือมาจูงมือผมเดินขึ้นจากน้ำ ตอนแรกผมเดินแอบๆ ซ่อนอยู่หลังพี่คิน ไม่รู้มีใครมองเห็นหรือเดาได้
หรือเปล่า แต่พอเห็นว่าพี่ภัทรกำลังเล่นกีตาร์  คนอื่นล้อมวงร้องเพลง คุยกันไป ดื่มกันไป ไม่เว้นแม้แต่พ่อแม่พี่ธาม ผมค่อยโล่งอก 
   
“อะแฮ่ม”  ผมสะดุ้งโหยง หันไปมองตามเสียงเป็นไอ้มีนครับ  มันนั่งแช่ขาอยู่ในน้ำ ทำไมเมื่อกี้ผมไม่เห็นมันวะ  ผมรีบเดินไปนั่ง
กับมัน

“ไม่เกรงใจกูเลยนะมึง พอเข้าเส้นสตาร์ทได้กะจะวิ่งร้อยเมตรเลยหรือไง”

“เออ กูเดินมาราธอนมานาน เบื่อแล้ว” กับไอ้มีนผมไม่อายหรอกครับ บอกแล้วคุยกันได้ทุกเรื่อง มันทำเสียงจิ๊กจั๊กในคอ ก่อนตบ
ผมหัวทิ่มไปทีนึง พี่คินเดินมาส่งผ้าเช็ดตัวให้ผม  ผมรับมาซับหน้าก่อนจะเช็ดผม

“พี่คิน” ไอ้มีนเรียก “ครับ” พี่คินตอบรับมันก่อนนั่งลงข้างผม

“คิดดีแล้วเหรอพี่ คิดผิดคิดใหม่ได้นะ” อ้าว! ไอ้เพื่อนชั่ว จะทักทำไมเดี๋ยวพี่คินมันคิดใหม่ขึ้นมาจริงๆ

   
“มึงต้องถามกูนี่ว่ากูคิดดีหรือยัง “ ไอ้มีนมันบ่นพึมพำหลังผมพูดจบ ผมจับได้ว่ามันพูดว่าตอแหล มันคงอยากด่าผมว่าดีใจจนตัว
สั่นทำเป็นปากดี เออมึงรู้จริง
   
“ปีไม่มีสิทธิ์คิดใหม่ พี่ยึดคำไหนคำนั้น ห้ามเปลี่ยนใจ” 

 “รู้แล้วครับ” ต้องทำเสียงงอนนิดๆ แก้มป่องหน่อยๆ ครับ จะได้ดูมีคุณค่า ไอ้มีนมันสะบัดเหมือนกัน  สะบัดตูดไปเลย มันคงทน
การแสดงระดับรางวัลออสการ์ของผมไม่ได้

“ท่ามากนะเรา” แม้แต่พี่คินยังหัวเราะแบบเอาเป็นเอาตาย แถมขยี้หัวผมเสียหัวสั่นหัวคลอน  ว้า! สงสัยผมคงไปไม่ถึงออสการ์
แฮะ แม้แต่สุพรรณหงส์ก็คงไม่ได้ ไม่มีใครเชื่อผมเลยสักคน


✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
ps** เรื่องนี้คนเขียนตั้งใจเขียนให้นายเอกเคะแตกนะคะ เพราะโดยพื้นฐานนายเอกมีความแรดอยู่เล็กน้อย
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 07-03-2017 11:55:37

ตอนที่ 15 : บททดสอบแรก
   
ผมกับชาวแก๊งค์กำลังคึกคักกันอยู่ในผับครับ หลังกลับมาจากหัวหิ ผมพักผ่อนนอนหลับกันหนึ่งวันเต็ม ก่อนจะกลับมาสดใส
เหมือนเดิม

พวกผมตั้งใจไปนั่งหาอะไรดื่มกันนิดหน่อย เพราะพรุ่งนี้ไอ้บาส น้องนาย คุณรัชตะจะกลับบ้านต่างจังหวัดแล้ว เหลือแต่ผมกับ
ไอ้มีน แต่พี่คินบอกว่าให้ผมพาเพื่อนไปเที่ยวที่ดีๆหน่อย เดี๋ยวพี่คินดูแลค่าใช้จ่ายให้ (ที่รักผมน่ารักที่สุด) ผมอิดออดพอสวย
(ความจริงเถียงกับพี่มันแทบตาย) ผลสรุปคือผมแพ้ เลยต้องเปลี่ยนแผนมาเที่ยวผับประจำของกลุ่มพี่คินแทน
   
พี่คินติดธุระไม่ได้มาพร้อมกับผม บอกไว้เพียงว่าถ้ามาทันจะมานั่งดื่มด้วย ถ้าไม่ทันจะแวะมารับเพราะคืนนี้ผมจะไปค้างกับพี่คินที่
คอนโด

พวกผมกำลังเพลิดเพลิน ทั้งดื่มทั้งคุยอย่างออกอรรถรส จู่ๆ น้องนายสะกิดให้ผมหันไปดูอะไรบางอย่าง สายตาผมปะทะเข้ากับ
สายตาของพี่แพรว  เห็นมากับเพื่อนกลุ่มใหญ่มีทั้งผู้หญิงผู้ชาย นั่งโต๊ะถัดจากพวกผมไปไม่ไกล กำลังจ้องมองมา

“ไอ้ปีพี่แพรวมันรู้เรื่องมึงหรือยังวะ” มีนเข้ามากระซิบถามผม ผมส่ายหน้า 

“กูไม่รู้” ผมไม่รู้ว่าพี่คินคุยกับพี่แพรวเรียบร้อยหรือยัง พี่คินไม่เห็นเล่าอะไรให้ผมฟัง

“แต่จากสายตา กูว่าแม่งรู้แล้วว่ะ” ผมเห็นด้วยกับมีน ผมเองก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน

“เฉยๆ ไว้มึง เราก็อยู่ส่วนเรา ถ้าไม่มายุ่งก็ไม่ต้องไปสนใจ”  น้องนายเข้ามาสุมหัวกับพวกผมอีกคน

“คุณปีไม่ต้องกลัวครับ ผมจะอยู่ข้างคุณปีเอง”  ขอบใจมากคุณรัชตะ แต่ดูแล้วตีนผู้ชายฝั่งโน้นน่าจะเบอร์ใหญ่กว่ามึงว่ะ


พวกผมตกลงกันว่าต่างคนต่างอยู่ ไม่ต้องหันไปสนใจ แต่ความสนุกผมลดลงไปเยอะครับ ถึงจะแกล้งทำเป็นเฉยๆ แค่ไหนมัน
ก็ฝืน ผมว่าเพื่อนๆ ก็คงเหมือนกัน ได้แต่ภาวนาให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่คำภาวนาของผมคงไม่ได้ผล

จู่ๆ ผมถูกกระชากจากทางด้านหลัง หันไปเจอพี่แพรวจับแขนผมอยู่ ผมยกมือขึ้นแกะมือพี่แพรวออก ก่อนจะยกมือไหว้ทักทาย
เช่นทุกครั้งที่เจอ

“สวัสดีครับพี่แพรว” พวกที่เหลือพากันยกมือไหว้ตามผม

“หน้าด้านดีนะ ยังกล้าทำหน้าไม่รู้เรื่อง” ประโยคแรกของพี่แพรวผมก็เห็นแววแล้วครับ 

“ผมไหว้เพราะพี่แพรวเป็นพี่ แต่ถ้าพี่แพรวไม่อยากรับกองไว้ก็ได้ครับ” ผมยังตอบเสียงเรียบ
   
“อีปี”  เสียงพี่แพรวแหลมจนสะเทือนแก้วหู

“ผมว่าพี่แพรวกลับโต๊ะเถอะครับ”  ไอ้มีนพูดขึ้นบ้าง

“มึงก็อีกตัว อยากมีผัวคนเดียวไม่พอ ต้องเสี้ยมเพื่อนมึงมาแย่งผัวคนอื่นด้วยเหรอ”

“ผมว่าพี่เมาแล้ว” ผมยกมือขึ้นแตะแขนพี่แพรว แค่ต้องการให้แกกลับโต๊ะ แต่เพื่อนพี่แพรว ผู้หญิงอีกสองคนกลับเดินเข้ามาผลักผม

“พี่! พูดกันดีๆ ก็ได้” น้องนายรีบเดินมายืนข้างๆ เอามือจับแขนผมไว้

“ผมว่าพี่พาเพื่อนกลับโต๊ะดีกว่าครับ เพื่อนพี่เมาแล้ว” ผมยังพยายามสะกดอารมณ์
   
เพี้ยะ!!  เสียงมือกระทบแก้มผม จนหน้าสะบัด

“มึงอย่าคิดนะว่ามึงจะแน่กว่ากูอีแรด ทำเป็นหงิมๆ ที่แท้ก็ร่านอยากได้ผัวคนอื่น”  สิ้นเสียงพี่แพรว ไอ้มีนทำท่าจะถลาออกไปหา
แต่ผมได้สติดึงแขนมันเอาไว้

“ถ้าผมแน่ใจว่าเขาเป็นผัวพี่ผมไม่แย่งหรอกครับ แต่มันไม่เคยใช่ ผมว่าพี่ก็รู้”

“อี...”  พี่แพรวเงื้อมือใส่ผมอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมจับข้อมือพี่แพรวเอาไว้ก่อนจะตบลงมา

“จะออกมาร้องแรกแหกกะเชอหาผัว พี่ควรมีผัวเป็นตัวเป็นตนให้ได้ก่อนนะครับ ไม่อย่างนั้นจะเสียเวลาร้องหาเปล่าๆ  มองแล้วมัน
น่าสมเพช” 

“อีบ้า อีตอแหล อีกะเทยส่ำส่อน” เพี้ยะ! หน้าพี่แพรวสะบัดตามฝ่ามือ แรงตบไม่ต้องพูดถึง ที่พี่แพรวตบผมดูเบาไปเลย แต่เสียง
ที่ได้ยินไม่มีใช่ฝีมือผมเป็นฝีมือไอ้มีน

“อย่านึกว่าผมไม่กล้ากับพี่ ผมไม่แยกชายหญิง แยกแค่ปากคนหรือปากหมา ขืนพี่ยังเห่าอีกที เจอหนักกว่านี้แน่” พี่แพรวกุมแก้ม
ก่อนกรีดร้องออกมาเหมือนผีเข้า ผู้ชายที่ยืนคุมเชิงอยู่เดินเข้ามาร่วมวง ไอ้บาสกับคุณรัชตะรีบออกมายืนเป็นแนวหน้าบังพวกผมไว้

“เฮ้ยน้อง เล่นอย่างนี้ไม่สวยนะ” ท่าทางสองคนนี้เอาเรื่องพวกผมแน่ครับ ตัวมันใหญ่อย่างกับยักษ์

“ผมไม่ได้อยากเล่นกับเพื่อนพี่ พี่เอาเพื่อนพี่กลับไปเถอะ” ผมพยายามกลับมาพูดด้วยดีๆ อีกครั้ง ไม่ได้อยากมีเรื่องให้อายใคร
หรอกครับ อีกอย่างถึงอย่างไรก็ผู้หญิง

“กายจัดการให้แพรวด้วยแล้วแพรวจะให้รางวัล” ผมฟังแล้วขนลุกขนพอง ดูสายตาที่พี่แพรวส่งให้คนชื่อกาย ไม่นึกเสียใจเลยที่
ผมคบกับพี่คิน ถึงจะรู้ว่าพี่คินกับพี่แพรวไม่ได้เป็นแฟนกันอยู่แล้วก็เถอะ

“ดีนะ ผัวใหม่มาช่วยตามทวงผัวเก่า ชอบแบบสามัคคีชุมนุมกันเหรอ” ไอ้มีนครับ ผมห้ามมันไม่ทัน

“มึงหมายความว่ายังไง” ไอ้หมากายตะคอกถาม

“มึงถามอย่างนี้หรือแม้แต่ผัวมึงก็ยังไม่ได้เป็น โถมาเป็นควายให้เขาจูงทั้งที เสือกไม่ได้แดก”

“ไอ้ห่า!ปากดีนะมึง” ไอ้หมากายเงื้อมือขึ้นจะชกไอ้มีน เป็นจังหวะเดียวกับที่พี่ธามเดินเข้ามา
   
“ทำอะไรกัน!!” ไม่รู้พี่ธามเข้ามาตอนไหน ผมเห็นก็เดินมาถึงโต๊ะแล้ว พี่ธามเดินมากอดไอ้มีนไว้หลวมๆ  ก่อนหอมแก้มมันไปทีนึง

“รอพี่นานไหมครับ” ถ้าไม่ใช่เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานผมคงช็อคไปแล้ว นี่ยังดีว่าไอ้มีนมันงงเป็นไก่ตาแตกอยู่ ไม่อย่างนั้น
พี่ธามน่วมแน่เชื่อผม

“อ้าว! แพรวมาด้วยเหรอ แล้วมึงล่ะไอ้กายมายืนโต๊ะแฟนกูทำไม”

“แฟนมึง” ไอ้หมากายจากทำตัวนักเลงโตดูหงอขึ้นมาทันที

“ใช่ หรือมึงมีปัญหากับแฟนกู” พี่ธามจ้องหน้ามันเขม็ง

“เปล่าๆ  กูตามแพรวมันมาทักทายน้องๆ ไม่มีอะไร ไปกันเถอะแพรว” พี่แพรวยังฮึดฮัดแต่ถูกไอ้หมากายลากกลับไปจนได้

“เป็นอะไรหรือเปล่า” พี่ธามหันมาถามพวกผม ผมรีบสั่นหน้า 

“ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่พี่ธามมาได้ยังไงครับ”

“คินโทรไปชวนพี่เลยแวะมา เห็นพวกไอ้กายรุมอยู่ที่โต๊ะพอดี” พี่ธามตอบผมก่อนหันไปหาไอ้มีน

“ขอโทษที่ทำโดยรพละการ ไม่อย่างนั้นกายไม่เลิกยุ่งกับมีนแน่”
   
“ไม่เป็นไร ปีเจ็บไหม” ไอ้มีนหันมาถามผมด้วยความเป็นห่วง แต่ผมว่ามันคงอายด้วยที่พี่ธามหอมแก้มมัน

 “เจ็บชัวร์ กูได้ยินเสียงดังสนั่นแก้วหู ” น้องนายพูดด้วยความเสียงเป็นเดือดเป็นแค้น

“กูไม่เป็นไร แค่นี้สบายมาก”

“มีอะไรหรือเปล่า” พี่ธามถามขึ้นหลังจากได้ยินสิ่งที่พวกผมคุยกัน ผมเดาว่าพี่ธามมาไม่ทันช่วงลงไม้ลงมือ   

“ผมตบหน้าพี่แพรว” ไอ้มีนเป็นคนตอบ มันเลือกสารภาพในสิ่งที่ตัวเองทำลงไปโดยไม่พูดถึงพี่แพรว

“แต่อีพี่แพรวมันตบไอ้ปีก่อน” น้องนายไม่ยอมง่ายๆ

“แล้วถ้าพี่ธามไม่เข้ามาป่านนี้ไอ้หมากายต่อยมึงตาแตกไปแล้ว”

“พอแล้วมึง อย่าให้เป็นเรื่องใหญ่” ไอ้มีนโบกมือห้ามปรามน้องนายให้เลิกพูด

“เออไม่พูดก็ไม่พูด” น้องนายยอมเชื่อฟังแต่ยังออกอาการฮึดฮัด

“อยู่กันได้ไหมพี่จะออกไปโทรศัพท์” พี่ธามถาม สีหน้าเป็นห่วง

“ได้พี่ ไม่มีใครกล้ายุ่งกับแฟนพี่หรอก” ผมยังพอมีแรงแซว อยากให้พวกมันขำกันครับ

“อืม ดูแลกันดีๆ เดี๋ยวพี่มา” พี่ธามเดินออกไปทางหน้าร้านแต่ไม่นานก็กลับเข้ามา


“อยู่กันต่ออีกหน่อยไหวไหมหรืออยากกลับเลย”

“อยู่ได้ครับ กินกันต่อเถอะมาทั้งที" ผมตัดสินใจ ไหนๆก็มากันแล้ว ไม่อยากให้เรื่องไม่เป็นเรื่องทำให้หมดสนุก

“ไอ้บาสมึงไม่ต้องทำหน้าจะร้องไห้ กูยังไม่ตาย ไม่ต้องเตรียมเผากู หน้าแม่งอย่างกับจะไปงานศพกู ทำหน้าดีๆ หน่อยมึง” 

ผมหันไปบอกไอ้บาส มันเลยรีบชงเหล้าใส่แก้วให้เพื่อนๆ และเพิ่มแก้วอีกใบให้พี่ธาม พวกเราต่างพยายามลืมๆเหตุการณ์เมื่อครู่
ไม่มีใครหันไปมองโต๊ะของพี่แพรวอีก

พี่ธามเลือกยืนหลังเก้าอี้ไอ้มีน ผมเห็นแกดึงตัวไอ้มีนให้เอนมาพิงอก ตอนแรกไอ้มีนไม่ยอมครับแต่พี่ธามกดไหล่มันไว้ สักพักมัน
ก็ยอมเอนไปพิงแต่โดยดี

“โหนี่ถ้าไม่รู้มาก่อน ผมนึกว่าเป็นแฟนกันจริงๆ” วันนี้คุณรัชตะเข้าใจพูด คิดเหมือนผมเลย

“ดีแล้วที่เหมือน พี่อยากให้มันเข้าใจแบบนั้น” หน้าพี่ธามเหี้ยมขึ้นมาทันทีเมื่อพูดถึงไอ้หมากาย ผม เหลือบตาไปดูโต๊ะพี่แพรว
เห็นยังจ้องมาที่โต๊ะผมโดยเฉพาะไอ้หมากาย


"ปี!" ผมนั่งดื่มได้ไม่นานพี่คินก็มาถึง พี่คินเดินเข้ามาราวกับพายุ เหงื่อซึมออกมานอกเสื้อเชิ้ตที่ใส่อยู่

“เป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บมากไหม ดีขึ้นหรือยังครับ” พี่คินรัวคำถามจนผมตอบไม่ทัน  แต่ดูจากที่เอามือมาประคองแก้มผมแล้วลูบ
ไปมาเดาว่าพี่ธามคงโทรไปเล่าให้ฟังแล้ว   

“ไม่เป็นไรครับเจ็บจิ๊ดเดียว” ผมรีบบอกพี่คินให้สบายใจ

“พี่คินเสร็จธุระแล้วเหรอครับทำไมมาไวจัง”

“พี่จะทำอย่างอื่นอยู่ได้ยังไง วันหลังมีอะไรต้องโทรไปบอกพี่รู้ไหม นี่โชคดีแค่ไหนธามมาทัน ถ้ามีเรื่องขึ้นมาจริงๆ พี่จะทำยังไง”
เห็นสีหน้าพี่คินแล้วผมรู้สึกผิดขึ้นมาทันที หน้าพี่คินดูกังวล เป็นห่วง ใจเสีย ผมอธิบายไม่ถูกมันดูปนกันไปหมด

“ปีรอพี่แป๊บนึงเดี๋ยวค่อยกลับ” พี่คินปล่อยมือผมหลังจากสำรวจจนแน่ใจแล้วว่าผมยังสบายดี ผมรีบฉุดมือพี่คินไว้ ลางสังหรณ์มัน
บอกอะไรบางอย่าง 

“พี่คินจะไปไหนครับ”

“พี่จะไปคุยกับแพรว ตัวเล็กรออยู่นี่”

“อย่าไปเลยพี่คินช่างมันเถอะ”

“ไม่ได้! แพรวทำแบบนี้กับปีไม่ได้” ผมยังยื้อพี่คินไว้ไม่อยากให้มีเรื่อง

“ไม่ประเจิดประเจ้อไปหน่อยเหรอคิน” ดูเหมือนสิ่งที่ผมพยายามทำจะไม่เป็นผลเพราะสุดท้ายพี่แพรวก็มาหาถึงโต๊ะจนได้

“แพรวมาก็ดีไปคุยกันหน่อย” พี่คินดึงแขนพี่แพรว คาดว่าจะพาออกไปคุยข้างนอก

“คุยมันตรงนี้แหละเขาจะได้รู้กันให้ทั่ว” พี่แพรวเพิ่มเสียงขึ้นอีกหลายระดับ
“ผมพยายามจะให้เกียรติแพรว แต่ถ้าแพรวอยากคุยตรงนี้ก็ตามใจ” พี่แพรวไม่ยอมขยับไปไหน พี่คินถอนใจยาว ก่อนเป็นฝ่ายเริ่มพูด

“เมื่อวานคิดว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้ว แพรวกำลังทำอะไรอยู่”

“อีร่านนี่มันแย่งคินไปจากแพรว” พี่แพรวถลาเข้าหาผมแต่พี่คินดันผมไปไว้ข้างหลัง

   
“แพรวก็รู้ว่าต่อให้ไม่มีปีมันก็ไม่จบอย่างที่แพรวต้องการ เรื่องนี้ผมพูดชัดเจนตั้งแต่แรก แพรวเป็นคนยืนยันเองว่ายังไงก็อยากคบ
กับผมแบบนั้น” พี่คินลงเสียงหนักท้ายประโยค

“ถ้าคินเจอใครดีกว่านี้แพรวไม่ว่าหรอกค่ะ นี่อะไร รสนิยมคินต่ำลงตั้งแต่เมื่อไหร่” พี่แพรวกวาดตามาทางผม ผมอยากจะตอบโต้
แต่คิดว่าให้พี่คินจัดการเองดีกว่า

“มันไม่เกี่ยวกับรสนิยม มันเกี่ยวกับว่าผมชอบใครหรือไม่ได้ชอบใคร”

“คินพูดแบบนี้ได้ยังไงไม่อายเหรอ ใครรู้เข้าจะพากันหัวเราะเยาะ”

“แพรวอย่าก้าวก่ายเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง” 

“คิน” เสียงพี่แพรวแหลมปรี๊ดจนแสบแก้วหู

“ได้!! ดีเหมือนกันแพรวก็ไม่อยากยุ่ง ไม่คิดว่าจะต้องมาคบกับไอ้วิปริตผิดเพศอย่างคิน” ผมใจหล่นตุ๊บสงสารพี่คิน ไม่อยากให้
ได้ยินคำพูดแบบนี้

“คิดได้ก็ดีแล้ว หวังว่าแพรวจะทำเหมือนกับที่พูด อย่ามายุ่งกับปีอีก ผมคงไม่ต้องเตือนแพรวซ้ำ แพรวรู้ดีว่าผมเป็นคนยังไง” พี่
คินยิ้มออกมาเป็นรอยยิ้มที่แฝงความน่ากลัวเอาไว้เต็มเปี่ยม ถ้าผมเป็นพี่แพรวคงหัวหด

“ผมยกโทษให้ได้แค่ครั้งเดียว ไม่มีครั้งต่อไป” 
   
พี่แพรวสะดุ้งแต่ยังเชิดหน้า ก่อนสะบัดทั้งตัวเดินตามเพื่อนกลับโต๊ะไป ผมถอนใจโล่งอกดีที่ไม่มีเรื่องเกิดขึ้น พี่คินหันมายิ้มให้ผม

“ขอโทษครับตัวเล็ก เพราะพี่ตัวเล็กเลยต้องมาเจ็บตัว”

“ไม่เป็นไรครับ ไอ้มีนมันตบคืนให้แล้ว” ผมไม่อยากทำตัวเหมือนนางเอกถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียวจึงเล่าความจริงให้ฟัง

“ผมขอโทษนะพี่คิน รู้ว่าเป็นผู้ชายไม่ควรตบผู้หญิง  ยังไงก็เคย เอ่อ...เคยไปไหนมาไหนกับพี่ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ”  มีนเอ่ย
ขอโทษพี่คิน พอสงบสติอารมณ์ได้มันคงเสียใจอยู่เหมือนกัน
   
“มึงจำไว้คินอย่าทำให้ปีเสียใจระวังมีนจะตบมึงไม่เลี้ยง ได้ข่าวว่ามือหนักน่าดู”   พี่ธามแซวพี่คิน ทีนี้เลยหัวเราะกันทั้งโต๊ะ
บรรยากาศผ่อนคลายขึ้นมาทันที

พี่คินยื่นมือมาโอบเอว ขยับตัวผมเข้าไปชิดก่อนกดจมูกลงบนแก้ม

“หายเจ็บนะ” ผมพยักหน้าอายๆ ยังไม่ชินเวลาพี่คินทำแบบนี้ในที่สาธารณะ ปกติพี่คินไม่ใช่คนรุ่มร่าม ผมคิดว่าพี่คินไม่อยากให้
ผมคิดมากกับคำพูดของพี่แพรว ผมดีใจครับ เพราะมันแสดงว่าพี่คินแคร์ผมและไม่อายที่เป็นผม

                    ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“ไหนขอพี่ดูแก้มหน่อย” พี่คินนั่งอยู่บนเตียง ตบมือลงข้างตัวเรียกให้ผมไปนั่ง ผมรู้สึกเขินเพราะสถานภาพระหว่างเราเปลี่ยนไป
ผมเลยทำตัวไม่ถูกแขนขาเก้งก้างไปหมด

“เร็วครับตัวเล็ก” ผมอิดออดเล็กน้อยก่อนเดินไปนั่ง พี่คินจับหน้าผมเข้าไปดูใกล้ๆ 

“โดนแรงไหม”

“นิดนึงครับ” ผมมีเรื่องที่อยากพูดแต่ยังสองจิตสองใจ กลัวทำให้เสียบรรยากาศ

“ปีมีอะไรหรือเปล่าครับ” พี่คินจับหน้าผมให้หันมาสบตา

“พิ่คิน” 

“ครับ”

“ปีขอโทษนะครับที่ทำให้พี่คินถูกเรียกแบบนั้น”

“แบบไหนครับ”

“แบบที่พี่แพรวพูด”

“โธ่เอ๊ยตัวเล็ก มานี่มา” พี่คินเอนตัวลงพิงหมอน ดึงผมเข้าไปกอด

“ตัวเล็กฟังพี่นะ ก่อนหน้านี้พี่อาจทำให้ตัวเล็กรู้สึกไม่สบายใจที่พี่ไม่พูดอะไรเลย ไม่ใช่ว่าพี่กั๊กปากแข็งหรือกลัวใครรู้ แต่เป็น
เพราะพี่ยังไม่รู้ว่าตัวเองคิดยังไงกับตัวเล็กกันแน่ ตอนนี้พี่มั่นใจแล้วว่าพี่รู้สึกยังไง  ไม่ว่าใครจะพูดอะไรพี่ไม่สนใจทั้งนั้น เพราะ
มันเป็นเรื่องจริงพี่ชอบตัวเล็กจริงๆ พี่อาจไม่ใช่ผู้ชายที่พูดหวาน หรือพูดในสิ่งที่ตัวเล็กอยากได้ยิน แต่ตัวเล็กจำไว้ว่าพี่จะเป็น
ผู้ชายที่มั่นคงที่สุดและซื่อสัตย์ที่สุดต่อคำว่า ชอบ ที่พี่บอกตัวเล็กไป ตัวเล็กจะไม่มีวันเสียใจที่รักพี่ “ 
   
“พี่คิน”

“อ้าว! ร้องไห้ทำไม”  พี่คินหัวเราะจับหัวผมที่แนบอยู่กับอก โยกไปมาเบาๆ เหมือนกล่อม

“ขี้แยจังเรา”

“ผมรักพี่คินครับ”

“ไม่เชื่อ” 

“พี่คินอะ” ผมทำหน้าง้ำ ชอบแกล้งผม

“พิสูจน์สิครับว่าปีพูดจริง” พี่คินก้มหน้าลงมา ปากเกือบแตะปากผมแต่กลับค้างเอาไว้แบบนั้น ผมค่อยๆ เงยหน้าขึ้นจนปากไปชน
กับปากพี่คิน เอื้อมมือไปกอดคอพี่คินยึดเป็นหลักไว้ กดน้ำหนักลงไปช้าๆ ก่อนดูดริมฝีปากล่างพี่คินเบาๆ พี่คินทำเฉยอยู่ได้แป๊บ
เดียวก็เป็นฝ่ายควบคุมเกมเสียเอง ผมปล่อยให้พี่คินนำทางไปเรื่อยๆ แต่จู่ๆพี่คินก็หยุดแล้วผลักผมออกเบาๆ

“พี่คิน” ผมทั้งเบลอทั้งงง

“ขอโทษปี แต่ถ้าพี่ไม่หยุดตอนนี้พี่กลัวจะหยุดตัวเองไม่ได้” ผมหน้าร้อนผ่าวเมื่อเข้าใจความหมายที่พี่คินพูด

“ผม...ผม นอนแล้วนะครับ”  ผมรีบกลับไปนอนหมอนของตัวเอง ซุกหน้าเข้ากับผ้าห่ม หันหลังให้พี่คินก่อนหลับตาปี๋  ได้ยินเสียง
พี่คินหัวเราะเบาๆ

“เด็กน่ารักของพี่คิน “  มือใหญ่ลูบลงมาบนหัวของผมเบาๆ ราวกับจะกล่อมให้หลับ

ผมพร้อมจะฝันดีแล้ว ไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องกังวลอีกต่อไป  ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน   

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14-15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 07-03-2017 15:19:03

 :L1:  เขินพี่คินจัง

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14-15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: Mitra ที่ 07-03-2017 18:27:33

แบบพี่คินหาได้ที่ไหนอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14-15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 07-03-2017 18:34:21

รอต่ออออ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14-15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: lllittled ที่ 07-03-2017 18:39:21

ชัดเจนกันสักทีนะเฮีย

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14-15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: puiiz ที่ 07-03-2017 20:37:11

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14-15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 07-03-2017 20:53:13

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14-15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 08-03-2017 23:37:14

 :hao7: เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ สนุกมากค่ะ
ชอบปีกับมีน  :hao7: ตอนนี้ลุ้นคู่ธามมีนแหละ
มาต่อไวๆ น๊าาาาาา  :hao6:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14-15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 09-03-2017 16:37:13

โอ๊ยยยยย พีคิน  หวานอ่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 14-15] 07/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 10-03-2017 13:19:44

พี่คินชัดเจนสุดๆอ่ะ โธ่ น่าจะเพิ่มบทเอาคืนนังชะนีแพรวอ่าาาา :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 16-17] 10/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 10-03-2017 20:06:21

ตอนที่ 16 : ธาม&มีน 3

-มีน-
   
ผมหันไปมองหน้าคนขับรถมาส่ง วันนี้ปีไปค้างกับพี่คินผมเลยต้องกลับหอคนเดียว   

“ถามจริงยังจะจีบปีอีกเหรอ” ผมถามคนนั่งข้างๆ พี่ธามไม่ตอบแต่ดันย้อนถามผม 

“หึงหรือไง”

“หึงพ่อพี่สิ” ว่าจะพูดด้วยดีๆ ดูพี่มันกวนผม

“อ้าวก็เห็นว่าแอบชอบพี่อยู่”ดูพี่ธามหัวเราะครับ ถ้าไม่เกรงใจว่ากำลังขับรถอยู่ ผมซัดจริงๆด้วย

“จะคุยกันดีๆ ไหม”  ผมกะว่าถ้าคราวนี้พี่ธามยังกวนตีนผมอีกก็ไม่ต้องคุยกันแล้ว

“น่าสนใจ ปีออกจะน่ารัก”   

“ตกลงพี่ดีหรือชั่วกันแน่วะ พี่คินเป็นเพื่อนพี่นะ” ครั้งที่ไปหัวหินผมคิดว่าพี่ธามดีกว่าที่ผมคิดไว้ แต่พอมาคิดว่าพี่ธามจะจีบไอ้ปี
โดยไม่สนใจพี่คินผมจึงเริ่มไม่แน่ใจ

“ชอบก็ไม่จำเป็นต้องจีบเสมอไป ด่าพี่ชั่วเลยเหรอไอ้ตัวแสบ” พี่ธามเอื้อมมือมายีหัวผม 
   
“พี่ชอบมันเหรอ” ผมถามหลังจากปัดมือพี่ธามออกจากหัวได้แล้ว พี่ธามหยุดคิดก่อนตอบ

“อืม ชอบ” ผมฟังแล้วอดถอนใจไม่ได้ แค่เรื่องไอ้ปีกับพี่คินผมก็ปวดหัวจะแย่ คนหนึ่งทื่ออย่างกับหิน กว่าจะหลุดออกมาแต่ละคำ
เหมือนดอกพิกุลจะร่วง อีกคนก็รักอย่างกับหมาตามเจ้าของ มีอะไรในใจแสดงออกมาหมด ส่วนคนสุดท้ายผมอดหันไปมองหน้า
ไม่ได้ เฮ้อ ไม่รู้แล้ว ผมอยากบอกพี่ธามให้ตัดใจ แต่ความรักไม่เข้าใครออกใคร พูดง่ายทำยาก

“ผมเข้าใจพี่นะ ไอ้ปีน่ารักนิสัยมันดี ผมเป็นเพื่อนมันมาตั้งแต่เด็กรู้จักมันดีกว่าใคร พี่ชอบมันก็ไม่แปลกหรอก สมัยก่อนผมยัง
เคยคิดเล่นๆ ว่าถ้าผมไม่เป็นแบบนี้ แล้วไอ้ปีมันเป็นผู้หญิงผมต้องจีบมันแน่นอน” ผมหยุดหายใจแป๊บนึงก่อนพูดต่อ
   
“จะพูดไปผมก็ยังดูพี่คินไม่ค่อยออก ถ้าพี่ธามไม่ทำอะไรรุ่มร่ามอยากจะรอมันก็ลองดู” ผมพูดไปยืดยาวคนข้างๆดันเงียบ พี่ธาม
คงกำลังตั้งใจฟังผมพูด พอเป็นเรื่องของไอ้ปีดูจริงจังดี
   
“ปีมันชอบคุยกับพี่ มันบอกผมว่าคุยกับพี่แล้วสบายใจเหมือนมีพี่ชายอีกคน”  คราวนี้พี่ธามหน้านิ่ง ปกติเคยเห็นที่ไหน คนอะไร
หน้ายิ้มตลอดเวลา ผมเลยเพิ่งรู้ตัว ฉิบหาย! เสือกไปพูดคำว่าพี่ชายทำร้ายจิตใจหรือเปล่าวะ

“อย่าคิดมากพี่ คิดเสียว่าอย่างน้อยมันก็ชอบพี่นะ” ผมพยายามปลอบใจ
   
“จะพูดถึงปีอีกนานไหม” อ้าว! ผมงงรับประทานสิทีนี้  ผีตัวไหนเข้าวะ

“อย่าบอกว่าพอผมพูดถึงมันมากๆแล้วพี่หึง ตลกตายล่ะ ผมไม่แย่งจีบมันหรอกพันธุ์เดียวกัน” พี่ธามไม่ตอบผม ไม่พูดอะไรเลย
ตั้งหน้าตั้งตาขับรถอย่างเดียว เป็นบ้าอะไรวะ ผมอุตส่าห์ยอมพูดดีด้วย ว่าจะลดละเลิกกัดกับพี่มันแล้วเชียวดันผีเข้าขึ้นมาเสีย
อย่างนั้น


“ถึงห้องแล้วส่งข้อความบอกพี่ด้วย” พี่ธามจอดรถหน้าหอ หันมาทำหน้าบูดเป็นตูดลิงใส่ผม   

 “ทำไมต้องบอกสิบก้าวก็เดินถึงตึก มาส่งถึงนี่แล้วประสาทหรือเปล่า” 

“ก็เผื่อโดนใครฉุดเข้าห้อง” พี่ธามยักคิ้วให้ผมแต่หน้ายังไม่ยิ้ม

“ถ้าจะฉุดก็ผมนี่แหละเป็นคนฉุด  ยิ่งหื่นๆ ไม่ได้ออกกำลังอยู่ด้วยพักนี้” พี่ธามยื่นมือมาตบปากผมเบาๆ

“ปากดี ลงไปได้แล้วพี่จะได้กลับบ้าง”

ผมเปิดประตู ลงไปยืนได้ก็ปิดประตูคืนดังปัง  รับรองว่าคนในรถสะเทือนแน่นอน สมควรแล้วหมั่นไส้ พี่ธามไม่ได้เปิดกระจกมาด่าผม
แต่ออกรถไปเลยอย่างรวดเร็ว
   
อะไรของพี่มันวะ แต่ก่อนผมด่ามันปาวๆ ดันเอาแต่ยิ้ม วันนี้พูดด้วยดีๆ ดันโกรธ ทำหน้าหงิกหน้างอใส่ผม แม่งไม่สนใจแล้ว อย่า
หวังว่าจะดีด้วยอีกเลย

...............................................................................

-ธาม-

ไอ้ตัวแสบมันยังคิดว่าผมชอบเพื่อนมันอยู่  ผมชอบปีจริงแต่ตอนนี้ชอบอย่างน้องคนหนึ่ง เพราะเดิมทีผมแค่ถูกใ จแต่ยังไม่ได้คิด
อะไรไปไกล พอคินชอบผมก็ถอย  ผมไม่บอกมีนเผื่อเอาไว้แกลังมัน เวลามันทำท่าหวงปีตลกดี มันบอกไม่ให้ผมรุ่มร่าม เวลาอยู่
ต่อหน้ามันผมเลยชอบเข้าไปตอดเล็กตอดน้อยปี ให้ไอ้ตัวแสบมันเต้นเล่นๆ  น่ารักดี ถึงแม้จะต้องทนต่อรังสีอำมหิตของคินก็เถอะ

ตอนนี้ผมมารอปีมันอยู่ใต้คณะ ปีจะไปซื้อของเข้าห้อง ว่าที่สามีไม่ว่างแต่ไม่อยากให้ว่าที่ภรรยาลำบากขึ้นแท็กซี่  จึงไหว้วานให้
ผมไปส่งแทน คินดูแลเด็กของมันดีสุดๆ  ครับ  นี่ผมก็ต้องสาบานว่าจะไปส่งเฉยๆ ไม่เกาะแกะว่าที่ภรรยามัน ใช้ผมแล้วยังขู่ผม
อีก ดูมัน
   
“รอนานไหมพี่ธาม” เสียงปีมันทักผมมาก่อนตัว ด้านหลังปีเป็นหน้าง้ำๆ ของผู้พิทักษ์ครับ ติดหนึบมาเลย ไม่ต้องทายผมก็รู้ว่ามัน
ไปด้วยแน่ๆ

“ไปเถอะพี่รอจนหิว เดี๋ยวไปหาอะไรทานกันก่อน” ผมพาเดินไปที่รถ พอปลดล็อคไอ้ตัวดีรีบพูด

“ไอ้ปีมึงนั่งหลัง” มีนรีบเปิดประตูข้างคนขับขึ้นไปนั่งก่อน ผมอดหัวเราะไม่ได้  ไอ้ตัวแสบมันเดาโคตรง่าย ถ้าอยากให้มันอยู่ใกล้ๆ
ก็ต้องเล่นมุกนี้ ไม่อย่างนั้นมันเอาแต่จะออกห่างผมอย่างกับผมเป็นโรคติดต่อ

“อยากกินอะไรกัน” ผมหันไปถามแต่มีนไม่ตอบ

“พี่ธาม ไอ้มีนอยากกินอาหารญี่ปุ่น”คนนั่งหลังจึงตอบแทนให้

“กูไม่ได้พูด”

“เออ มึงไม่ได้พูดแต่กูรู้ว่ามึงอยาก”

“ได้ เดี๋ยวพี่พาไปกิน” ผมรีบพูดตัดบทก่อนสองคนจะตีกันเอง

“ถามไอ้ปีโน่นว่าอยากกินอะไร มีโอกาสก็รีบทำคะแนนซะ” 

“อาหารญี่ปุ่นนี่แหละดีแล้ว” ผมสรุป มีนหันมามองหน้าผมนิดนึง

“เหอะคิดจะเข้าทางเพื่อนเหรอ มุกล้าสมัยชะมัด”  ไอ้ตัวดีมีความสามารถในการคิดแง่ลบกับผม ทำอะไรไปมันหาเหตุผลตาม
ประสามันมารองรับได้หมด 
   
“คิดได้นะเรา” ผมไม่ตอบรับและไม่ตอบปฏิเสธ ทำไมน่ะเหรอ ผมก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน รู้แต่ว่าสนุกดี ตลกดี น่ารักดี เวลาอยู่กับ
มันแล้วผมอารมณ์ดี สบายใจ อะไรประมาณนั้นมั้งครับ

                                           ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“ปีจะซื้ออะไร” ผมถามปี หลังจากหาอะไรกินเรียบร้อยแล้ว

“ซื้อของในซุปเปอร์ฯครับ ของสดของแห้งที่ห้องเกือบหมดแล้ว” 

“อืม งั้นเดี๋ยวพี่ซื้อของเข้าห้องด้วยเลย”

“อ้าวพี่ธามไม่ได้อยู่บ้านเหรอครับ” 

“เปล่า พี่อยู่คอนโดเหมือนคิน บ้านไกลมหาลัยกันทั้งคู่เดินทางลำบาก ขี้เกียจตื่นเช้า” เสียงหึ ลอยมาเบาๆ เดาว่ามีนคงกำลังด่า
ผมที่ขี้เกียจสันหลังยาว

ผมดึงรถเข็นออกมาสองคัน  ปีเข็นคันนึงผมเข็นคันนึงเดินตามกันไป ไม่ได้แยกกันซื้อ ส่วนใหญ่มีนเป็นคนเลือกของปีมีหน้าที่
เข็นตาม ถ้าผ่านชั้นที่มีของที่ผมอยากได้ผมถึงหยิบมาใส่รถเข็นตัวเอง

ผมหยิบบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเป็นถ้วยมาสี่ห้าแพ็ค  ง่ายดีครับไม่ต้องต้มด้วย เผื่อดึกๆหิว วางลงยังไม่ถึงสิบวินาทีก็มีมือดีมาหยิบไป
เหลือไว้ให้ผมแค่สองแพ็ค

“แดกแต่ของไม่มีประโยชน์  มิน่าถึง....” ไอ้ตัวดีเว้นช่องว่างให้ผมเติมคำเอาเอง หยิบเอาไปเก็บที่ชั้นเหมือนเดิมหน้าตาเฉย แถม
มีหน้ามาเรียกผม

“เอ้าเร็วสิชักช้าอยู่นั่นแหละถ่วงความเจริญ”ผมได้แต่เข็นรถตามมันไป งานนี้ไม่มีปากมีเสียงครับ เพราะมันไม่ฟัง

ผมเลือกของที่ผมจะซื้อไปเรื่อยๆ  แต่เห็นแล้วว่าไอ้ตัวแสบคอยเหล่มามอง ถ้าให้ผ่านมีนจะทำเฉยครับแต่ถ้าไม่ผ่านมันจะรีบเดิน
มาหยิบเอาไปเก็บทันที ผมก็ปล่อยตามใจมัน ไม่ถามอะไรด้วย

ส่วนชิ้นไหนที่ผมไม่คิดจะหยิบแต่มีนพอใจ  ไอ้ตัวดีจะหยิบมาใส่ทั้งรถเข็นของตัวเองและรถเข็นของผม  ไม่ถามสักคำว่าผมกิน
ได้ไหมหรือได้ใช้หรือเปล่า

“เรียบร้อยไปจ่ายตังค์กัน” มีนใช้มือไล่ไปตามของที่อยู่ในรถเข็นเพื่อเช็คอีกที

“พี่ธามจะซื้ออะไรเพิ่มหรือเปล่าครับ”  ปีคงเห็นผมเดินตามตลอด ไม่ได้แยกไปซื้ออะไรจึงถามขึ้น ผมก้มดูรถเข็นตัวเอง ผมว่ามีน
จัดการให้ครบหมดแล้วครับ น่าจะครบกว่าเวลาผมมาซื้อเองด้วยซ้ำ บางอย่างมีนไม่ซื้อแต่มันหยิบให้ผม  อย่างพวกผลไม้หรือ
เครื่องดื่มที่มีราคาหน่อย เดาว่ามีนคงประหยัดในส่วนขอตัวเองกับปี

“ไม่ล่ะพี่ได้ครบแล้ว ไปจ่ายเงินกันเถอะ”


ผมหยิบการ์ดยื่นให้พนักงาน แต่ไอ้ตัวแสบหันมามองตาขวาง มีนหยิบการ์ดของผมมาถือไว้ แล้วจ่ายเงินสดไป พอพนักงานคิด
ของผมบ้างมันถึงยื่นการ์ดคืนให้

ผมเอาของมาใส่รถ เรียบร้อยแล้วก็ขับออกจากห้างกัน

“ซื้อไปแล้วก็กินด้วยล่ะอย่าทำเป็นอวดรวยเที่ยวทิ้งขว้างของ”  ไอ้ตัวดีพูดลอยๆ หันหน้าตรงไม่มองหน้าผม ผมว่าผมเริ่มรู้จักมีน
มากพอที่จะแปลคำพูดของมันได้แล้วครับ มีนกำลังบอกให้ผมทานของมีประโยชน์ที่มันเลือกมาให้  สรุปประโยคที่มีนด่าออกมา
คือเป็นห่วงผมนั่นเอง

“เมื่อกี้ทำไมต้องขัดพี่” ผมอดบ่นมันเรื่องจ่ายเงินไม่ได้   

“ถ้าเป็นคินมามันก็ต้องจ่าย”

“พี่คินมาผมก็ไม่ให้จ่าย” ไอ้ตัวแสบตอบผม

“มีนรู้จักคินน้อยเกินไป คินเหมือนหินพูดอะไรไม่ฟังหรอก ใครก็ขัดมันไม่ได้”

“จริง ผมยังไม่เคยชนะพี่คินสักเรื่องเลย แน่วแน่มั่นคงมาก” 

“งั้นก็ให้พี่คินจ่าย” ไอ้ตัวแสบกลับลำเสียอย่างนั้น

“อ้าว แล้วทำไมไม่ให้พี่จ่าย”

“ก็พี่คินเป็นคนพิเศษของไอ้ปี แล้วพี่เกี่ยวอะไรกับพวกผม ทำไมต้องให้พี่จ่ายให้”

“พี่ก็เป็นแฟนเราไง” ผมตอบหน้าตาย

“อย่าบอกว่ามีนลืมนะวันนั้นยังให้พี่หอมอยู่เลย” ผมหมายถึงวันที่ผมหอมแก้มมีนที่ผับ ผมเตรียมรับสถานการณ์เต็มที่ กะว่ามัน
คงฟาดลงมาแน่ ผมเกร็งแขนรอกลัวมีนตีแล้วรถเป๋ แต่ไอ้ตัวแสบไม่ตีครับมันหันมามองผมตาวาวๆ มีนเคยทำตาแบบนี้ใส่ผมครั้ง
หนึ่งที่สนามบาส จำกันได้ไหมครับ
   
จู่ๆ มีนก็แบมือยื่นมาทางผม “เอากระเป๋าตังค์มา” 

“เอาไปทำไม” 

“เอามา” ผมหันไปมองมีนแวบหนึ่ง ก่อนหยิบกระเป๋าเงินส่งให้แต่โดยดี หรือผมจะลงไปเทียบชั้นกับพวก ปี น้องนาย บาสกับ
รัชตะแล้ววะ เป็นลูกมันอีกคน

   
มีนเปิดกระเป๋าเงินผม หยิบธนบัตรใบละพันออกมาสองใบ พอๆกับค่าของที่มันซื้อ ไอ้ตัวแสบส่งกระเป๋าตเงินคืนให้ผม   

“นี่ค่าของที่บอกจะซื้อให้  ได้จ่ายให้แล้วพอใจหรือยัง”  ผมพยักหน้าให้มัน

“เงินนี่ของผมแล้วนะ” ผมพยักหน้าอีก แต่ไม่ไว้ใจมันเลยครับ รู้ว่าไม่จบแค่นี้แน่

 “งั้น....” มีนถือธนัตรไว้ตรงกลางฝ่ามือ ก่อนพนมมือขึ้นไหว้

“ขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย  ช่วยรีบไปฝุดไปเกิดเสียที อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อกันและกันเลย สาธุ”
แล้วไอ้ตัวแสบก็วางเงินแปะไว้บนคอนโซลรถตรงหน้าผม

“ให้” มันพูดแค่นี้ครับ ผมทำหน้าไม่ถูกจะโกรธมันก็ไม่เชิง เล่นแบบนี้ใครมั้งไม่สะดุ้ง เอาเถอะ ถ้ามันคิดว่าผมเป็นเจ้ากรรมนายเวรมัน
ผมจะตามทวงคืนล่ะนะ ระวังไว้ให้ดีเถอะไอ้ตัวแสบ  จะเก็บรวบให้หมด ทั้งตัวทั้งหัวใจมันนั่นแหละ


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 16-17] 10/03/17 ✪ P.23
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 10-03-2017 20:06:52

ตอนที่ 17 : บททดสอบที่สอง

“ไอ้ปี! มึงรู้หรือเปล่าว่าแฟนมึงเดี๋ยวนี้แม่งดังเข้าไปใหญ่แล้ว” เสียงน้องนายครับ มันเพิ่งกลับมาจากไปหาเพื่อนที่คณะวิทยาฯ

“ดังอะไร” ผมพยายามคิด พี่คินใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิมไม่ได้ทำอะไรนี่หว่า

“ดังเพราะมึงไง” ก่อนมันจะส่ายหน้า “ไม่ใช่ๆ เอาเป็นว่ากูขยายความเลยแล้วกัน” 

“เออดี พูดมาตั้งนาน พวกกูฟังไม่รู้เรื่องห่าอะไรเลย” ไอ้มีนทำสีหน้ารำคาญน้องนาย

    
“คืออย่างนี้เดิมทีพี่คินควงพี่แพรว ชะนีทั้งหลายก็ได้แต่มองตามกันตัวสั่น ทีนี้พอมีข่าวว่าพี่คินเลิกกับพี่แพรวแล้ว มันเลยเกิดการ
แข่งขันอ่อยว่าทีสามีมึงกันไง”

“แล้วไม่รู้กันเหรอว่าพี่คินมันคบอยู่กับไอ้ปี” ไอ้บาสถามได้ถูกใจผมมาก เพราะพี่คินไม่เคยปิดบังเรื่องผม ไปไหนมาไหนกับผม
ตลอด

“นังชะนีพวกนั้นมันทำหูทวนลม  มันไม่เชื่อกัน พี่คินแม่งแมนออกขนาดนั้น เปลี่ยนผู้หญิงมาตั้งเท่าไหร่  แต่.. แต่มันยังไม่จบ
แค่นี้” น้องนายเล่นใหญ่เป็นโฆษณาสินค้าขายตรงเลยครับ
   
“ข่าวว่ามึงคบกับพี่คินไปเข้าแต่หูเก้งกวางบ่างกระซู่ทั้งหลายด้วยว่าพี่คินชอบผู้ชาย เลยกรี๊ดกร๊าดมีความหวังกันขึ้นมา ทีนี้มากัน
ครบทุกหมวดสัตว์ค่ะ มึงจะสู้กับอะไรล่ะคะ กูว่ามาครบ”  กว่าน้องนายจะเล่าจบเล่นเอามันหอบ

“น้องนาย มึงอย่าพูดแบบนี้พี่คินไม่ได้เป็นเกย์  พี่คินไม่ได้ชอบผู้ชาย พี่มันชอบแค่กู คือกูไม่ได้จะชมตัวเองนะเว้ย พวกมึง
เข้าใจที่กูพูดใช่ไหม“ ผมรีบอธิบายเป็นพัลวัน
   
“ไอ้ปี มึงต้องหัดทำใจยอมรับ กูรู้ว่าพี่คินไม่ใช่เกย์ แต่ยังไงตอนนี้พี่คินก็ชอบมึงที่เป็นผู้ชาย มองจากสายตาคนนอกยังไงมันก็
คือเกย์ มึงปฏิเสธไปก็เท่านั้นใครจะเชื่อ มึงเองก็ระวังไว้เถอะ เกิดพวกเก้งกวางไปยุ่งกับพี่คินมากๆ  พี่มันรับไม่ได้ขึ้นมา มึงจะ
ซวย” ผมคิดตามไอ้มีนแล้วชักใจเสียครับ ไม่คิดว่าอะไรๆ รอบตัวพี่คินมันจะเปลี่ยนไปเพราะผม

“ไอ้มีนมึงพูดเสียไอ้ปีหน้าเสีย กูจะเล่าต่อเลยไม่กล้า” น้องนายทำหน้าแหยบ่นเบาๆ

“มึงมีอะไรก็พูดมา แม่งพูดมาขนาดนี้แล้ว” ผมหันไปเร่งน้องนาย

“มึงอย่าคิดมากนะกูก็พูดตามที่มีคนเล่าให้ฟังอีกที”

“เออมึงรีบพูด ไม่ต้องอารัมภบท” 
   
“เพื่อนกูบอกว่าน้องชมพูที่คณะมันออกตัวแรงมาก แรงที่สุดในเหล่าชะนีกระหายผัวแล้ว นังชะนีน้อยหอยสังข์มันจะเอาพี่คินให้ได้” 

“อีเด็กแอ๊บแบ๊วนั่นน่ะเหรอ” ไอ้มีนเป็นคนถาม มันไม่ชอบพวกแอ๊บทำตัว ใสๆ ครับ

“เออ ที่มันเป็นดาวคณะนั่นแหละ ที่มันชอบเรียก พี่ขา พี่ขา ทำตาโตเข้าใส่ตลอด”
   
“เฮ้ยอยู่ต่างคณะกลัวอะไรวะ ปล่อยให้มันร้องหาผัวไปคนเดียวเถอะ”  ไอ้มีนหันมาบอกผมเป็นเชิงปลอบ จะไม่ให้ผมกลัวได้
อย่างไรครับ ผู้ชายครึ่งคณะผมอยากเป็นแฟนกับน้องชมพูกันทั้งนั้น
   
“เป็นอย่างนั้นก็ดีสิมึง เพื่อนกูเล่าว่ามันลงทุนไปหกล้มต่อหน้าพี่คินให้ช่วยประคองมันเลยนะเว้ย บางทีมันก็ทำเป็นบังเอิญไปเจอ
พี่เขาที่โน่นที่นี่ กูว่ามันตามพี่คินมากกว่า” น้องนายยิ่งเล่ายิ่งใส่อารมณ์ครับ มันไม่ได้ดูหน้าผมเลย ซีดเป็นไก่ต้มค้างคืนอยู่แล้ว

“พอๆ มึง หยุด” ไอ้มีนหันไปห้ามน้องนาย ให้เลิกพูด

“มึงก็ใส่ไฟเกินไป” น้องนายกำลังจะปฏิเสธคำกล่าวหา แต่ไอ้มีนชักสีหน้าใส่ มันเลยเงียบไป

“มึงก็อย่าหาเรื่องไปทะเลาะกับพี่คิน” ไอ้มีนหันมาดักคอผม

“กูไม่ทำหรอก” ผมชักหายใจไม่ทั่วท้อง ถามว่ากังวลไหม มันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วครับ  อีกอย่างพี่คินไม่เคยบอกรักผม นี่คือ
สิ่งที่เพื่อนคนอื่นทั้งกลุ่มผมกลุ่มพี่คินไม่เคยรู้ ยกเว้นแค่ไอ้มีนคนเดียว พี่คินชอบผมมากพอหรือเปล่า มากพอจะฟันฝ่าเรื่องพวกนี้
และมองผ่านคนที่ดูดีกว่าผมไปได้ไหม

ผมถอนใจออกมาดังๆ ลึกๆ แล้วผมกลัวมากกว่าที่ทุกคนคิด

                                         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“ตัวเล็กเป็นอะไรครับ” สงสัยผมเหม่อไปหน่อยจนพี่คินสังเกตเห็น เรานั่งทานข้าวในร้านเล็กๆ ใกล้มหาวิทยาลัย

“เปล่าครับ” ผมไม่อยากพูดถึงกลัวพี่คินหาว่าผมจุกจิก

“ไม่จริงมั้ง ตัวเล็กทำหน้าหงอย ทะเลาะกับใครมาหรือเปล่า” ผมสั่นหน้า

“ไปทานไอศกรีมไหมเผื่ออารมณ์จะดีขึ้น” แหมผมไม่ใช่เด็กสักหน่อยเอาไอศกรีมมาล่อ แต่ก็ดี

“ไปก็ได้ครับ อยากทานอะไรหวานๆ”

“งั้นไปกัน” พี่คินเรียกพนักงานมาคิดเงิน ก่อนพาผมไปร้านไอศกรีมที่ตั้งอยู่ไม่ไกล

 
“อุ้ย!พี่คิน สวัสดีค่ะ” เสียงใสๆ ทักมาแต่ไกล ผมเคยเจอชมพูบ้างถึงจะไม่บ่อย  ความจริงผมเคยเห็นทักพี่คินครั้งสองครั้งแต่
เพราะผมยังไม่รู้เรื่องอะไร จึงไม่ได้สนใจ 
   
“ครับ”  พี่คินตอบรับสั้นๆ

“มาทานไอศกรีมกันเหรอคะ ชมพูนั่งด้วยได้ไหมคะ พอดีอยากทานแต่ไม่มีเพื่อนมาด้วย” พี่คินมองผม  ผมพยักหน้า จะให้
ปฏิเสธได้อย่างไรครับ แต่ผมบังเอิญมองไปที่โต๊ะมุมเสา ผมว่าถ้าผมจำไม่ผิด ผมเคยเห็นผู้หญิงที่นั่งโต๊ะนั้นเดินกับชมพู
อืม..คุณน้องน้อยหอยสังข์มาคนเดียวจริงๆ

“พี่คินสั่งอะไรคะน่าทานจัง  ทำไมเมื่อกี้ชมพูไม่เห็นในเมนู”  พอไอศกรีมของพี่คินกับผมมา คนตรงหน้าทำท่าตื่นเต้นตกใจ น้อง
ตาบอดหรือเปล่าครับ แม่งเปิดมาหน้าแรกก็ทิ่มลูกตาแล้ว  ผมคิดในใจภายนอกทำเป็นเฉย

“ชมพูชิมนิดนะคะ”  ไม่พูดเปล่า ชมพูเอาช้อนมาตักไอศกรีมในถ้วยพี่คิน

“อร่อย ชมพูสั่งไปแล้วด้วยเสียดายจัง งั้นขอแย่งพี่คินทานนะคะ” น้องชมพูทำตาปริบๆ  มาแบบ ใสมาก เนียนมาก ไม่รู้ว่าอยาก
ทานอะไรกันแน่ ผมว่าคงอยากทานคนมากกว่า

“อร่อยดี”  พี่คินพูดขึ้นมา 

“ปีลองชิมสิครับ” พี่คินใช้ช้อนของตัวเองตักไอศกรีม ยื่นมาจ่อให้ที่ปากผม พอเห็นผมยังนิ่งพี่คินก็คะยั้นคะยออีกรอบ

“ตัวเล็กชิมดู อร่อย” ผมอ้าปากรับไอศกรีมที่พี่คินป้อน ตาเหลือบมองดูน้องชมพู สายตาที่มองผมเรียกว่าเกลียดสุดๆ ก่อนจะหาย
ไปกลับมายิ้มหวานเหมือนเดิม
   
“พี่คินใจดีจัง ชมพูอิจฉาพี่... พี่ชื่ออะไรนะคะ”  เสียงที่ถามผมหวานจนขนลุก

“ตัวเล็กชื่อปี”  พี่คินแย่งตอบ มือยกขึ้นมาลูบหัวผมเล่น
   
“อิจฉาพี่ปีจัง อยากมีคนป้อนให้บ้าง”   

“น้องชมพูออกจะน่ารัก คนป้อนคงมีเยอะแยะมั้งครับ”  ผมตอบกลับไป เล่นเป็นเพื่อนนางสักหน่อย 

“ไม่เหมือนกันนี่คะ คนอยากให้ป้อนเขาไม่ป้อน”  ผมเชื่อน้องนายแล้วครับว่าหนูแอ๊บแบ๊วอ่อยแรงจริงๆ

“พี่ก็ชอบป้อนนะ”  พี่คินพูดแล้วหันมายิ้มให้ผม

“แต่คนที่พี่ป้อนให้ดันขี้อายเสียนี่”  ผมรู้สึกได้ถึงคลื่นรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมาจากตัวน้องชมพู

“งั้นไม่คิดจะเปลี่ยนคนเหรอคะ ป้อนคนที่เขาชอบแทนก็ได้นะคะ” คนพูดหัวเราะเบาๆ ให้ดูเหมือนเป็นการแซวเล่น

“มันไม่เกี่ยวกับคนถูกป้อนว่าจะชอบไม่ชอบ มันขึ้นอยู่กับว่าพี่อยากป้อนใคi” พี่คินตอบนิ่งๆ ตามสไตล์  ไม่บอกอารมณ์ เดาไม่ได้
ว่าพูดเฉยๆ หรือระบุเป้าหมาย

“ถ้าชมพูชอบอยากทานทานเลยครับ เดี๋ยวพี่ทานกับตัวเล็กเอง” พี่คินเปลี่ยนเรื่อง เลื่อนถ้วยไอศกรีมของตัวเองไปตรงหน้าน้อง
ชมพู ก่อนหันมาแย่งผมทานแทน

“แน่ะพี่คินมาแย่งปีทำไม สั่งใหม่สิครับ” น้ำเสียงผมเง้างอนมากครับ อย่าคิดว่าผมไม่มีมารยา ถึงผมไม่ใช่ผู้หญิง แต่คิดจะมา
แย่งสุดที่รักผมก็ต้องเจอกันหน่อย

“ตัวเล็กหวงเหรอ หวงกับพี่เหรอครับ” พี่คินเอามือมาจี้เอวผม คือผมบ้าจี้ครับ พี่คินรู้ดีเลยล่ะ

“โอ้ยพี่คิน! พอแล้วครับ ผมยอมแล้ว” ผมหัวเราะไปส่งสายตาออดอ้อนไป ก่อนจะเอามือไปจับมือพี่คินมากดไว้บนตัก 

“ไม่แกล้งปีแล้วครับคนดี” ฮ่าๆ คำนี้ผมไม่เคยพูดมาก่อนครับ เขินจนอยากออกไปกระโดดให้รถทับ แต่ดีกว่าเสียท่าให้ชะนีน้อย
เอาครับสู้
   
ผมชวนพี่คินคุยโดยไม่สนใจคนร่วมโต๊ะ ใครจะว่าผมไม่มีมารยาทก็ช่าง ผมถือว่าน้องมันไม่มีมารยาทกับผมก่อน ตอนนี้หน้าน้อง
ชมพูไม่ยิ้มแล้ว พี่คินไม่ได้สนใจหันไปมอง ตักไอศกรีมถ้วยผมทานไปเรื่อยๆ จนเราสองคนทานหมด พี่คินถึงหันไปถามน้องชมพู
   
“ไม่ทานเหรอ” ไอศกรีมสองถ้วยแทบไม่ได้ถูกแตะต้อง

“อิ่มแล้วค่ะ” น้องแอ๊บแบ๊วทำหน้าประหนึ่งสาวน้อยแอบรักที่ต้องกล่ำกลืนความน้อยใจเอาไว้ข้างใน หน้าเป็นแบบนั้นเลยครับ 
ส่วนหนึ่งคงรู้สึกจริง อีกส่วนหนึ่งคงตั้งใจทำให้ดูน่ารัก น่าสงสาร

“ถ้าอย่างนั้นพี่เรียกคิดเงินเลยนะ” พี่คินเรียกพนักงานมาคิดเงิน เรียบร้อยแล้วจึงลุกขึ้นยืน

“พี่คินกลับยังไงคะ” พ่อน้องสิใครๆก็รู้ว่าพี่คินมีรถ (ถ้าสนใจพี่คิน) ถามแบบนี้มันเรียกคำถามล่อให้ไปส่งชัดๆ
   
“พี่ขับรถมา” พี่คินตอบด้วยเสียงเรียบๆ

“ดีจัง ชมพูสิคะไม่ได้เอารถมา เดี๋ยวคงต้องกลับแท็กซี่”  ใครถามวะ โลกนี้ช่างอยู่ยากจริงๆ

“เดี๋ยวพี่ไปส่ง” พี่คินอาสา ผมไม่ว่าหรอกนะครับเข้าใจดี  รูปประโยคแบบนี้ปฏิเสธไปก็ดูจะไม่เป็นสุภาพบุรุษ


ออกจากร้านเราเดินตามกันมาลานจอดรถ พี่คินแยกเดินไปขึ้นรถฝั่งคนขับ น้องชมพูรีบเดินเร็วขึ้น เบียดแซงผมไปจับที่เปิดประตู
รถด้านหน้าข้างคนขับ ผมโคตรทึ่ง  ถ้าไม่โดนกับตัวผมคงเอ่ยปากชมเก่งระดับต้องยกนิ้วให้ ผมเดินไปที่ประตูหลัง  พี่คินเปิด
ประตูกำลังจะขึ้นรถแต่หันมาเห็นเสียก่อน

“ตัวเล็กไปยืนทำอะไรอยู่ตรงนั้นมานั่งหน้ากับพี่” ประโยคคำสั่งครับ ผมก้มหน้าแอบยิ้ม ไม่ใช่ว่าผมไม่สู้แล้วยอมไปนั่งหลัง ผมรอ
พี่คินอยู่ต่างหาก กะว่าถ้าพี่คินไม่เห็นหรือไม่พูดอะไร ผมค่อยจัดการ ผมไม่ปล่อยให้ไปนั่งชูคอหรอก แต่แบบนี้ดีกว่าให้ผู้ชายเป็น
คนออกปาก สะใจกว่ากันเยอะ
   
“ครับ”  ผมตอบแล้วขยับมายืนใกล้ๆ น้องชมพู เห็นเลยว่ามือที่จับประตูสั่น ถ้าเป็นอะไรอ่อนๆ แม่คงจิกขาดไปแล้ว แต่น้องแอ๊บ
แบ๊วเก่งครับ หันมาทางผมยิ้มหวานให้เชียว

“เชิญเลยค่ะพี่ปี” น้ำเสียงจิกกัดประชดประชันมาเต็ม ก่อนย้ายตัวเองไปนั่งเบาะหลัง


ทันทีที่พี่คินจอดรถหน้าประตูรั้วบ้าน น้องชมพูจับเบาะพี่คินยื่นหน้าแทรกเข้ามา  จนหน้าแทบจะโดนหน้าพี่คินอยู่แล้ว

“ขอบคุณมากค่ะพี่คิน พี่คินใจดีเลี้ยงทั้งไอศกรีมทั้งมาส่งบ้านน่ารักที่สุดเลย เดี๋ยวชมพูเลี้ยงตอบแทนนะคะ”  ผมนับแต้มให้น้อง
ไม่ทันเลยครับ อ่อยไม่บันยังบันยังเลยนะหนู
   
“ไม่เป็นไรครับ”

“ไปเถอะนะคะ ให้ชมพูได้เลี้ยงพี่คินบ้าง เจอกันทีไรดูแลชมพูตลอด ชมพูเกรงใจ  นะคะๆ”  โอ้แม่เจ้า! นอกจากแอ๊บเก่งแล้ว
นางยังมโนเก่งไม่มีใครเทียบ
 
   “ว่าไงครับตัวเล็ก” พี่คินหันมาถามผม ผมรีบส่ายหน้า

“อย่าเลยครับสงสารน้องต้องเลี้ยงตั้งสองคน”

“ถ้าพี่ปีไม่สะดวกไปกับพี่คิน ชมพูไม่บังคับนะคะ เข้าใจ”  ชะนีแรงแซงโค้งตัดผมออกเสียอย่างนั้น

“งั้นพี่คินตัดสินใจเองเลยครับ” ผมหันไปบอกพี่คิน ไม่ชักสีหน้าแถมยิ้มอ่อนๆ ให้ด้วย นี่ฉันเป็นแม่พระนะ   
   
“ตัวเล็กไม่ไปพี่ก็ไม่ไปชมพูอยากเลี้ยงมากก็ลองชวนตัวเล็กดู พี่ตามใจตัวเล็กอยู่แล้ว”  ผมรู้สึกว่ายิ้มที่พี่คินมองมาอ่อนโยนที่สุดครับ
   
“ขอบคุณนะคะพี่คินที่มาส่ง ชมพูเข้าบ้านก่อน”  น้องชมพูยิ้มหวานให้พี่คินแล้วลงรถไปเลย  ไม่พูดเรื่องทานข้าวต่อ และแน่นอน
คือไม่ลาผมสักคำ ผมมองตามแล้วลอบถอนใจ ยกนี้ผมชนะ 


“สนุกไหมตัวเล็ก”

“อะ...อะไรนะครับ “  ผมไม่ทันตั้งตัว

“พี่หมายถึงตั้งแต่ที่ร้านไอศกรีมจนถึงตอนนี้”  พี่คินพูดยิ้มๆ เอื้อมมือมาโยกหัวผมก่อนกลับไปขับรถเหมือนเดิม
   
“ว้า ถูกจับได้ซะแล้ว”  ผมแกล้งทำเสียงแอ๊บแบ๊วเลียนแบบน้องชมพูบ้าง

“ถ้าพี่คินรู้อยู่แล้วทำไมเล่นตามผมล่ะครับ” ผมถามด้วยความอยากรู้

“ถ้าพี่ไม่เล่นด้วยใครบางคนต้องร้องไห้แน่ๆ ใช่ไหม”  พี่คินรู้ด้วยครับว่าผมต้องการให้พี่คินเป็นคนออกหน้าให้ ผมแค่อยากรู้ว่าพี่
คินจะทำอย่างไร จะปกป้องผมหรือเปล่าเมื่อมีคนมาทำแบบนี้กับผม
   
“กังวลอยู่ใช่ไหมตัวเล็ก” 

“เปล่าครับ”  ผมปฏิเสธไว้ก่อน อีกอย่างพี่คินก็ไม่ได้มีทีท่าให้ผมต้องหนักใจ (แต่เอาจริงๆผมก็ยังหนักใจนะครับ  น้องชมพู
ออกตัวแรงมาก)
   
“กังวลก็บอกพี่ได้ ปีกำลังเป็นห่วงเรื่องชมพูใช่ไหม”  ผมหันไปมองพี่คิน 

“พี่คินรู้ใช่ไหมครับว่าน้องชมพูคิดยังไง” 

“รู้สิ เรื่องแบบนี้ไม่มีผู้ชายคนไหนไม่รู้หรอก อยู่ที่ว่าจะพูดหรือไม่พูดเท่านั้นเอง”

“ครับ ปีกังวล” ผมสารภาพไปตรงๆ พี่คินลดมือข้างหนึ่งจากพวงมาลัยมาจับมือผมไปวางไว้บนตัก

“พี่เคยบอกปีแล้วว่าพี่จะเป็นผู้ชายที่มั่นคงและซื่อสัตย์กับปี”

“อะไรที่พี่พูดไปแล้วพี่ทำอย่างนั้นเสมอ ทั้งต่อหน้าและหลับหลัง ปีไม่ต้องกลัว” ผมพยักหน้าให้พี่คิน
   
“ปีรักพี่คินนะครับ รักมาก ปีเลยกลัว กลัวว่าสักวันพี่คินจะเจอคนที่พี่คินรัก เพราะ..เอ่อ..เพราะพี่คินไม่ได้รักปี”   พี่คินไม่ตอบผม
แต่ชะลอรถและหาที่เข้าจอดข้างทาง

“ไปนั่งข้างหลังกับพี่ครับ” พี่คินกับผมย้ายมานั่งเบาะหลัง  พี่คินดึงผมให้เอนลงมาพิงไหล่ก่อนกอดเอาไว้
   
“ปีเข้าใจพี่ผิดแล้ว ความรู้สึกของพี่ไม่ได้น้อยไปกว่าปี พี่อยากให้ปีจำเอาไว้ ที่พี่บอกปีว่าให้ปีรอพี่ก่อน  รอจนกว่าพี่จะบอกว่ารัก
ปีได้เพราะพี่มีเหตุผลบางอย่าง สักวันพี่จะเล่าให้ปีฟัง อย่ากลัว ไม่ว่าใครจะพูดอะไรหรือมีใครเข้ามา พี่มองแค่ปีคนเดียว”

“พี่คิน” ผมหันกลับไปกอดพี่คินไว้แน่น 
   
“ปี..ปีเอาแต่ใจกับพี่ได้นะ อยากให้พี่ทำอะไรหรือปีไม่ชอบอะไรก็บอกพี่ ไม่ต้องฝืนทน  รู้ไหมครับคนเก่ง”   ผมเอาแต่พยักหน้า
มันพูดไม่ออกครับ   
   
“ขออนุญาตไม่จูบนะครับพี่กลัวหยุดไม่ได้ จะปล้ำปีในรถเสียก่อน” ผมทุบอกพี่คินไปหลายที  ไอ้บ้าพี่คินพูดแบบนี้ได้อย่างไร ผม
เขินเป็นนะครับ พี่คินหัวเราะ ดึงผมเข้าไปรัดให้แน่นขึ้นเหมือนแกล้ง แล้วคลายแขนออก
   
“พี่ปล่อยแค่วันนี้นะ หลังจากวันนี้พี่จะไม่ปล่อยตัวเล็กอีกแล้ว” อ่า.. พี่คินหมายถึงปล่อยอะไรครับ ผมอยากรู้มาก แต่ไม่กล้าถาม
กลัวพี่คินตอบแบบเดียวกับที่ผมคิดอยู่ ผมเขินตายเลย นี่ผมไม่ได้ลามกเกินไปใช่ไหม  มันหมายถึงอย่างนั้นใช่ไหมครับ แง ใคร
แปลความหมายไอ้บ้าพี่คินออก บอกผมที
   
ผมรู้เลยว่าศึกของผมครั้งนี้คงอีกยาวไกล แต่ผมมั่นใจในภูเขาลูกนี้ครับ คนที่พูดน้อยไม่ค่อยบอกความรู้สึกแต่รักผม พี่คินไม่
ได้พูดคำนี้ออกมาหรอกครับ แต่วันนี้ผมรู้แล้วว่าพี่คินรักผม ผมมั่นใจ

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 18-19] 11/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 11-03-2017 14:42:39

ตอนที่ 18 : ธาม&มีน 4

-ธาม-

ผมกำลังเรียนวิชาสำคัญของเอกผม วอกแวกไม่ได้ อาจารย์ทั้งโหดทั้งหิน ข้อสอบมีแค่ในเลคเชอร์ ไม่มีในตำรา ไม่สามารถไป
หาอ่านจากที่ไหนได้ ต้องฟังอย่างเดียวเท่านั้น แต่คินโทรมาหาผมสามครั้งแล้ว ผมไม่ได้รับคิดว่าเดี๋ยวคินคงรู้ว่าผมไม่สะดวก
คินหยุดโทรส่งข้อความเข้ามาแทน บอกให้ผมโทรกลับตอนนี้เลย ผมส่งกลับไปว่าผมติดวิชาสำคัญอยู่ คินเงียบไปสักพักก่อนส่ง
กลับมาว่า“เดี๋ยวนี้” ผมเริ่มเอะใจ ตัดสินใจลุกออกจากห้องไปโทรกลับหาคินทันที

“มีอะไรวะ เร็วๆ วิชานี้กูโดดไม่ได้” 

“ธาม” คินเรียกผมแล้วเงียบ ผมได้ยินเสียงคนพูดวุ่นวายไปหมดแต่จับใจความไม่ได้ คินคงเอามือปิดไว้

“มีนโดนดักตี”

“หะ!! มึงว่าไงนะ” ผมไม่แน่ใจว่าตัวเองได้ยินถูกต้องไหม

“มีนโดนดักตี กูเพิ่งพามาถึงโรงพยาบาล”

“โรงพยาบาลอะไร!! มึงบอกกูมาเร็ว!” 

“ไอ้คิน!! เร็วๆ”  ผมตะคอกใส่โทรศัพท์ ได้ยินเสียงคินบอกชื่อโรงพยาบาล ผมตัดสายทิ้งรีบเดินไปที่รถ มันเป็นอะไรมากหรือ
เปล่าวะ เชี่ยเอ๊ย! ทำไมผมลืมถาม ผมกำลังจะกดกลับไปหาคินแต่ยิ่งมองโทรศัพท์ยิ่งเดินช้าลง  ผมตัดสินใจออกวิ่ง ขึ้นรถได้ผม
เหยียบมิด ลืมกฎเรื่องจำกัดความเร็วในมหาลัยไปสนิท

                                         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ผมไปถึงโรงพยาบาล เห็นมีนนอนหลับอยู่บนเตียงมีผ้าพันแผลที่หัว  หน้ามันช้ำ ตัวมันเล็กนิดเดียว เห็นแล้วใจหาย
   
“หมอว่าไงบ้าง” ผมกลั้นใจฟังคำตอบ

“เอ็กซเรย์แล้ว นอกจากแผลที่หัวก็ไม่มีอะไร แต่คงเจ็บเอาเรื่อง มีนโดนไม้ฟาดที่หัวกับโดนต่อยอย่างที่มึงเห็น ”  คินดูเหมือนไม่
อยากพูดเท่าไหร่ ผมได้ยินเสียงปีสะอื้นเบาๆ

“เกิดอะไรขึ้นไอ้สัตว์ตัวไหนทำมัน”  คินส่ายหน้า 

“ยังไม่รู้”

“มึงไม่รู้ได้ไงวะ” ผมเสียงดังลั่นห้อง

“ธามมึงใจเย็นๆ ก่อน ไม่งั้นกูส่งไปสงบสติอารมณ์กับไอ้ธีร์อีกคน”

 “ปีเกิดอะไรขึ้น” ผมหันไปหาปีแทน ปีนั่งหน้าซีดน้ำตาคลออยู่กับรัชตะตรงเก้าอี้มุมห้อง

“ผมไม่รู้ มีคนวิ่งมาบอกว่าไอ้มีนโดนตีอยู่หลังตึก คนบอกได้ยินเสียงร้องเลยไปแอบดู เห็นเป็นไอ้มีนถึงรีบวิ่งมาตามพวกผม ไป
ถึงผมไม่เจอพวกมันแล้ว เจอแต่ไอ้มีนกับคนที่วิ่งไปช่วยก่อนหน้า”

“คนที่เห็นไม่รู้เหรอว่าใคร”

“ถามแล้วไม่รู้จักครับ บอกได้แค่ลักษณะ ว่าตัวใหญ่ๆ ผิวออกแทน แต่ไม่เห็นหน้าเพราะหันหลังให้”

“ส่วนคนที่ไปช่วย พอวิ่งไปถึงพวกนั้นได้ยินเสียงก็วิ่งหนีไป ไม่ทันได้เห็นหน้า”

“มีนมีเรื่องกับใครอยู่หรือเปล่า” 

“โธ่พี่ธาม ไอ้มีนจะมีเรื่องกับใคร ปากมันเสียก็จริงแต่ไม่มีใครเกลียดมันหรอก เขารู้กันทั้งนั้นว่ามันนิสัยดี” ผมพยักหน้า ก่อนเดิน
ไปนั่งลงข้างเตียง จับมือมีนมากุมเอาไว้

“ไม่มีเลือดคลั่งใช่ไหม” 

“หมอบอกว่าไม่มี แต่ยังอยู่ในระยะเฝ้าระวัง พรุ่งนี้ถ้าไม่มีอะไรถึงจะกลับไปพักฟื้นที่บ้านได้”

“จะบอกที่บ้านมีนไหม” ผมหันไปถามปีอีกครั้ง

“คงไม่หรอกพี่ ไม่อยากให้ตกใจกัน หมอบอกแล้วว่ามันไม่เป็นอันตรายอะไร”

“อืม..คืนนี้ใครเฝ้า” 

“ผมครับ”  ปียกมือบอกผม

“เดี๋ยวพี่เฝ้าให้ดีกว่า” ผมเห็นปีทำท่าเหมือนจะค้าน จึงหันไปคุยกับคินแทน

“กลุ่มปีมีแต่ตัวเล็กๆ  กูอยู่น่าจะสะดวกกว่า อย่างน้อยยังพออุ้มได้ไม่ต้องประคอง”  คินฟังแล้วพยักหน้าเห็นด้วย

“ก็ดีกูเห็นด้วย ปีให้ธามมันเฝ้าเถอะ เวลเเข้าห้องน้ำหรือขยับไปไหนน่าจะดีกับมีนมากกว่า”

“ผมอยู่ด้วยครับ”

“อย่าเลยปี โซฟานอนได้แค่คนเดียว สองคนจะลำบากเปล่าๆ” ผมปฏิเสธปี

“เอาตามนี้ กูจะกลับไปมหาลัย เมื่อกี้รีบมายังไม่ได้ถามอะไรมาก กูจะลองสืบดูเผื่อจะพอหาคนทำได้”

   
“ ปีกับรัชตะจะอยู่หรือไปกับพี่”

“ปีจะอยู่รอมีนมันฟื้นก่อน”     

“งั้นเดี๋ยวพี่กลับมารับ จะได้มาดูมีนมันด้วย”

“คิน กูฝากไปเอาของที่ห้องมาให้ด้วย” ผมโยนกุญแจห้องให้คิน 

“มึงเก็บๆ มาเถอะ”

“เออ เดี๋ยวกูจัดการให้”

                    ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“เป็นยังไงบ้างวะ” คินเดินเข้ามาพร้อมกับคนอื่นๆ

 “ฟื้นแล้วแต่หมอให้ยานอนหลับ อยากให้มีนพักเยอะๆ เพิ่งหลับไปอีก” ผมเป็นคนตอบคิน

“แล้วที่เหลือล่ะปี” คินถามถึงเพื่อนคนอื่นๆ ของปี

“ ให้กลับไปแล้วครับ ได้คุยกับไอ้มีนกันคำสองคำ เอาให้สบายใจแล้วก็กลับ ไม่งั้นเต็มห้อง พี่กวางพี่อ้อก็มาแล้ว กลับไปแล้วครับ”

“ได้เรื่องไหม” ผมถามแต่คินส่ายหน้า

“ไม่มีใครรู้จักน่าจะอยู่ต่างคณะ ดีว่ามีคนเห็นเร็วมีนมันเลยยังโดนไม่เยอะ”

“แล้วมึงได้ถามมีนไหมว่ารู้หรือเปล่าว่าใครทำ” 

“ยังตื่นไม่เต็มตา ได้คุยคำสองคำแล้วหลับไป พวกมึงกลับเถอะยังไม่ตื่นง่ายๆ หรอกพรุ่งนี้ค่อยมา” ผมไล่คินกับปีให้กลับไปพัก
ผ่อน วันนี้เครียดกันมาทั้งวัน

 “พรุ่งนี้ผมจะมาแต่เช้า ถ้ามีนตื่นฝากบอกด้วยนะครับ”

“อืม กลับเถอะ” 

ผมรอจนประตูห้องปิด เห็นตัวแสบยังไม่ตื่นเลยเข้าไปอาบน้ำให้เรียบร้อย ออกมามีนยังหลับอยู่ ผมดึงเก้าอี้เข้ามานั่งข้างเตียง
ปกติมีนดูตัวเล็กอยู่แล้ว พอนอนเจ็บแบบนี้ยิ่งรู้สึกว่าตัวเล็กเข้าไปใหญ่  สงสารมัน มันคงเจ็บมาก

“อือ”  เสียงมีนครางเบาๆ  ผมรีบก้มลงไปมองใกล้ๆ ต้องเรียกพยาบาลไหมวะ  มันปวดอยู่หรือเปล่า ผมลังเลไม่แน่ใจ แค่มีนขยับ
ตัวผมก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว มีนกระพริบตาอยู่สองสามทีก่อนจะลืมตาขึ้นมา

“พี่ธาม?” น้ำเสียงมีนเหมือนไม่แน่ใจ

“ครับพี่เอง” ผมกุมมือมีนไว้ บีบเบาๆ

“เกิดอะไรขึ้น” มีนคงเบลอ ก่อนหน้านี้มีนตื่นมาถามประโยคนี้ทีหนึ่งแล้วแต่คงจำไม่ได้

   
“มีนโดนตีแต่ไม่เป็นอะไรมาก ไม่ต้องตกใจนะ” มีนมองหน้าผมก่อนยกแขนข้างที่มีผ้าพันไว้ขึ้นดู 

“มีนจำได้ไหม” ผมถามมันเบาๆ มีนนิ่วหน้า ทำท่าคิดอยู่สักพัก

“จำได้”

“ปวดหัวไหม จะพักก่อนหรือเปล่าเดี๋ยวพี่เรียกพยาบาลให้ เอาไว้ค่อยคุยเรื่องนี้ทีหลังก็ได้”

“ไม่เป็นไรปวดแต่ไหว”   

“ถ้าไม่ไหวบอกพี่นะ” มีนพยักหน้ารับรู้

“มีนรู้ไหมว่าใครทำ”

“ไม่รู้ มันคุ้นๆ คุ้นเสียงแต่นึกไม่ออก”

“เล่าให้พี่ฟังหน่อยครับ”

“พยุงขึ้นนั่งก่อน อยากนั่ง” ผมประคองมีนขึ้นมา หยิบหมอนพิงพนักหัวเตียง แล้วค่อยผ่อนตัวมีนลงไป ผมขยับขึ้นไปนั่งที่ขอบ
เตียง มีนจะได้ไม่ต้องพูดเสียงดังผมไม่อยากให้มันเจ็บแผล

“ผมกำลังจะไปทันตะฯ เดินอยู่เหมือนมีอะไรมาฟาดจากข้างหลัง” มีนเงียบไปแป๊บนึงคงพยายามนึกอยู่

“จำได้ว่ผมล้มลง ตอนนั้นมันกึ่งรู้ตัวกับไม่รู้ตัว แต่ตาลืมไม่ขึ้น ผมถูกกระชากขึ้นมาแล้วโดนต่อยหน้ากับท้อง หลังจากนั้นผมจำ
อะไรไม่ได้แล้ว” ผมรู้สึกเหมือนตัวกำลังสั่น อยากจะชกอะไรสักอย่าง ถ้าไม่ใช่โรงพยาบาลผมอาจชกกำแพงไปแล้ว เห็นคนต่อย
กันมาก็มาก ต่อยเองก็เยอะ  ผู้ชายกับเรื่องพวกนี้มันธรรมดา แต่พอตัวแสบเล่าทำไมผมรู้สึกทนฟังไม่ได้ ถ้าเห็นภาพจะขนาดไหน
   
“ที่บอกว่าคุ้น มีนคุ้นยังไง” ผมพยายามระงับความโกรธ ไม่อยากให้ตัวแสบยิ่งตกใจ

“ตอนนั้นผมรู้สึกลอยๆ ได้ยินเสียงคนคุยกัน น่าจะสองคนผมไม่แน่ใจ เสียงคนที่ชกผมฟังคุ้นๆ คิดว่าคุ้นมาก แต่มันเบลอนึกไม่ออก”
   
“ให้นึกตอนนี้มีนจะจำได้ไหมครับ” 

“ขอผมลองดูก่อน ตอนนี้มีสติอาจพอจำได้” มีนหลับตา พยายามนึกให้ออก

“คนที่ไปเจอบอกว่าเป็นผู้ชายตัวใหญ่ ผิวออกแทนแต่ไม่มาก” ผมให้ข้อมูลมีนเพิ่มจากที่รู้มา
   
“ไอ้กาย!! เสียงไอ้กายครับ ผมจำได้แล้ว”  มีนเบิกตาโพลง พูดเสียงละล่ำละลัก

“ไอ้สัตว์”  ทำไมผมไม่เอะใจ ถ้าใครจะแค้นมีนก็คงมีแต่ไอ้บัดซบนี่แหละ

“เจ็บใจชะมัด แม่งไม่เล่นต่อหน้า แน่จริงมาต่อยกันตัวต่อตัวสิวะ” ไอ้ตัวแสบพอรู้ว่าศัตรูเป็นใครก็เริ่มโวยวายครับ  ผมมองหุ่นมัน
แล้วอดขำไม่ได้ ที่กำลังเครียดอยู่หายเลย

“จะสู้ไหวเหรอเรา ดูหุ่นตัวเองเสียก่อนเล็กเท่ามด” 

“อย่ามาดูถูก ถ้าหายจะเตะโชว์ให้ดู อยากลองไหมละ” พอมีนเริ่มมีสติพูดได้ก็เริ่มแล้วครับ หาเรื่องจะเตะผมเสียอย่างนั้น ผมควร
จะเรียกพยาบาลมาให้ยานอนหลับมันหรือเปล่า ตอนมันเบลอๆ พูดโคตรเพราะ

“พี่ไม่สู้กับเรา สงสารเด็ก” มีนทำหน้าง้ำไม่พอใจที่ผมเห็นเป็นเด็ก

“ส่วนเรื่องไอ้กายพี่จัดการให้ มีนจะไม่เจ็บตัวฟรี” ผมเปลี่ยนมาพูดจริงจัง

“ไม่ต้อง ผมหายแล้วผมจัดการเอง” ไอ้ตัวแสบยังเถียงครับ

“มีน” ผมเอามือจับบ่ามีน น้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง

“อย่ายุ่งกับเรื่องนี้พี่ไม่อยากให้มีนเจ็บตัวอีก ปล่อยให้เป็นธุระพี่ พี่จะจัดการให้”

“แต่นี่มันเรื่องของผมโดยตรง” มีนยังพยายามเถียง

“นี่ก็เรื่องของพี่โดยตรง พี่ขอเถอะมีนอย่าเถียงพี่”ผมพูดจบก็เปลี่ยนเรื่อง ไม่อยากให้มันมาเกี่ยวข้องด้วย

“มีนอยากเข้าห้องน้ำไหมเดี๋ยวพี่พาไป” มีนก็พยักหน้า เลื่อนผ้าห่มออก พยายามเลื่อนตัวมาที่ขอบเตียง แต่ผมช้อนมันขึ้นอุ้มเสีย
ก่อน ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า ผมว่ามีนกำลังหน้าแดง

......................................................

-มีน-

ผมตกใจมากครับ นึกว่าพี่ธามจะช่วยประคองผมเดินไปเข้าห้องน้ำแต่พี่ธามกลับอุ้มผมขึ้น  ตัวผมปลิวติดมือพี่มันขึ้นมา (ผมก็ว่า
ผมก็หนักอยู่นะ) ผมไม่รู้ตัวว่าหน้ากำลังแดงอยู่ ได้ยินแต่เสียงพี่ธามหัวเราะเบาๆ  มันขำอะไรวะ

พี่ธามวางผมลงหน้าโถปัสสาวะ แต่กลับไม่ยอมขยับไปไหน

“พี่ธามจะไปไหนก็ไป ผมจะฉี่” ผมออกปากไล่แต่พี่ธามหันมายิ้มทำหน้าตาย

“ฉี่ไปสิ พี่กลัวเราล้ม”

“จะฉี่ได้ไงเล่า ไปเลย” ผมเอามือผลัก แต่แรงแทบไม่มียกแขนขึ้นยังลำบาก
   
 “ทำไม กลัวอะไรผู้ชายเหมือนกัน หรืออายเพราะของมีนเล็ก”

“ไอ้...”  ไม่รู้จะด่าอะไรถึงจะสาสมครับ หนาเหลือเกินด่าอะไรก็ไม่สะเทือน จะด่าว่าของพี่ธามเล็ก ดูๆแล้วคงไม่ใช่  อ๊ะ! ผมไม่
เคยแอบดูนะครับ เดาจากรูปร่างต่างหาก

“เอาน่าฉี่ไปเถอะ พี่หันหน้าไปทางอื่นให้” หันหน้าไปทางอื่นมีประโยชน์อะไรครับ ที่ทำผมใจเต้นอยู่นี่เพราะไอ้พี่ธามยืนชิดหลัง
ผมอยู่ แม่งจะยืนใกล้อะไรนักหนา ผมไม่ล้มง่ายๆ หรอก
   
“ขยับออกไปสิ”

“เรื่องมากจริง” มาว่าผมอีก แต่อย่างน้อยก็โล่งอกที่พี่ธามยอมถอยให้ ถึงจะถอยไปไม่ไกลก็เถอะ

“มีแรงหรือเปล่าถ้าไม่มีพี่ช่วยจับให้ได้นะ” ผมหันขวับ ไอ้พี่บ้าเสือกมองมายิ้มๆ ทำหน้าเจ้าเล่ห์โคตร

“ไม่ฉี่แม่งแล้ว” ผมโมโห 

“ฮ่าๆ หันไปทางอื่นให้แล้ว เสร็จแล้วบอก” พี่ธามเบี่ยงตัวหันไปทางอื่น ผมดูจนแน่ใจรีบหันมาจัดการธุระของตัวเอง ฉี่ไปก็ต้อง
คอยหันไปมอง หน้าก็เจ็บ โอ๊ย! ไอ้พี่ธามมาช่วยหรือมาทำให้ผมลำบากวะ

“เสร็จแล้ว” ผมบอกเสียงห้วน พี่ธามอุ้มผมไปวางหน้าอ่างล้างมือ  พอเงยหน้าเห็นตัวเองในกระจก ผมแทบเป็นลม

“เชี่ย” ผมหลุดออกมาแค่คำเดียว หน้าผมทั้งบวมทั้งม่วงคล้ำ ถ้าผมขวัญอ่อนคงช็อคตาตั้งไปแล้ว พี่ธามเอามือมาจับบ่าผมทั้ง
สองข้าง บีบเบาๆ

“เดี๋ยวก็หายครับแป๊บเดียว มีนทนหน่อย” ปลอบผมเหมือนเด็กสิบขวบ ผมตกใจเพราะยังไม่เคยเห็นเท่านั้น โดนต่อยมันก็ต้อง
เจ็บแบบนี้อยู่แล้ว ถึงชาตินี้ผมจะยังไม่เคยโดนต่อยเต็มๆ มาก่อนก็เถอะ

“ผมแค่ตกใจไม่ได้คิดมาก” ผมล้างมือ และปล่อยให้พี่ธามอุ้มผมกลับมาที่เตียง ตอนเดินออกมาจากห้องน้ำผมแอบเงยหน้าขึ้น
มอง พี่ธามหน้าตาดีรูปร่างก็ดี อุ้มผมเหมือนไม่ได้อุ้ม ไมมีท่าทีว่าจะหนัก ดูสบายๆ ตัวก็ออกจะใหญ่แต่ทำอะไรกลับเบามือ 
ตอนวางผมลงผมไม่เจ็บสักนิด

“ปีไปไหนพวกที่เหลือด้วย” ผมเพิ่งนึกได้ครับสมองมันทำงานช้า

“เพิ่งนึกได้หรือเรา” พี่ธามหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้ผมก่อนขยับหมอนให้เข้าที่

“กลับไปกันหมดแล้ว มีนยังได้คุยด้วยนิดนึงแต่จำไม่ได้ใช่ไหม” ผมพยักหน้า

“นี่ไม่มีใครอาสาเฝ้าผมเลยเหรอ ใจดำฉิบ” ผมคิดในใจเดี๋ยวเจอหน้าต้องด่าเสียหน่อย

“มีจนไล่ไม่ไหว” ผมหันไปมองหน้า อ้าวพี่ธามไม่ได้โดนภาคบังคับหรอกเหรอ

“ให้พวกนั้นเฝ้าก็ได้” 

อย่าเลยพี่ไม่ไว้ใจ แล้วนี่มีนหิวไหมหมดแรงน้ำเกลือหรือยัง” ผมส่ายหน้า

“เอาพวกนมหรือโจ๊กอุ่นๆ รองท้องสักนิดนะเดี๋ยวพี่ออกไปซื้อให้” พี่ธามลุกขึ้นยืนโดยไม่รอให้ผมตอบ ผมรีบดึงชายเสื้อเอาไว้

“ไม่หิว อยู่ก่อนเถอะ”

“พี่ไปแป๊บเดียว มีนนอนพักก่อนหรือจะเปิดทีวีดู”

 “ผมไม่อยากอยู่คนเดียว” พี่ธามมองมือผมที่จับเสื้อก่อนเงยหน้าขึ้นมาสบตา พี่ธามลงนั่งบนขอบเตียงดึงผมไปกอด จับหัวผมซบ
ลงกับอก

“ไม่ต้องกลัวพี่อยู่ทั้งคน ไม่มีใครทำอะไรมีนได้อีกแล้ว” จู่ๆ น้ำตาผมก็ไหล ความจริงผมคงทั้งกลัวทั้งตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
พอพี่ธามกอดผมถึงห้ามตัวเองไม่ได้

“ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไรแล้ว” พี่ธามเอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผม ก่อนโยกตัวเบาๆ

“หลับซะนะคนดี พรุ่งนี้จะได้รู้สึกดีขึ้น ไม่ต้องกังวลพี่จะอยู่เป็นเพื่อนมีนเอง” ผมไม่ตอบ ได้แต่พยักหน้าลงกับอกพี่ธาม เวลามี
ใครสักคนคอยปกป้องเรา มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง

✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪


ตอนที่ 19 : เพื่อนรัก

“พวกมึงไม่ต้องกูคนเดียวพอ” เสียงพี่ธามบอกคนอื่นๆ พวกเรากำลังสุมหัวกันอยู่ใต้ตึกคณะ เว้นแค่ไอ้มีน มันนอนพักอยู่ที่หอยัง
มาเรียนไม่ไหว

“ทำไมต้องมึง มีนมันน้องกูเหมือนกัน” พี่ธีร์มันไม่ยอมครับ ตอนเกิดเรื่องพี่ธีร์โกรธมาก เป็นคนเดียวในกลุ่มที่ระงับอารมณ์ไม่อยู่
เห็นอย่างนี้เพิ่งรู้ว่าพี่ธีร์รักพวกผมมาก ช่วงนี้ถ้าพี่คินไม่ว่างพี่ธีร์จะมาเฝ้าพวกผมแทน หรือไม่ก็พี่โจ  เพราะกลัวว่าไอ้กายจะเล่น
งานผมอีกคน 

“เพราะกูอยู่ในเหตุการณ์ที่ผับวันนั้น กูบอกมันแล้วว่ามีนเป็นแฟนกู ในเมื่อมันยังกล้าแปลว่ามันไม่เห็นหัวกู”   เหตุผลพี่ธามฟังขึ้นครับ
คนอื่นๆ จึงเริ่มเห็นด้วย
   
“งั้นพวกกูไปด้วยเผื่อมันเล่นหมาหมู่  ขนาดมีนตัวนิดเดียวมันยังเล่นข้างหลัง” พี่โจตัดสินใจ

“กูว่ามันกลัวมีนเห็นหน้ามากกว่า ถึงต้องฟาดจากข้างหลังให้สลบก่อน มันคงกลัวมึงรู้นั่นแหละธาม” พี่คินวิเคราะห์ซึ่งผมก็เห็นด้วย
   
“กูว่าดักรอมันนอกมหาลัยดีกว่าจะได้ไม่เป็นปัญหา ตัดเรื่องหมาหมู่ออกได้ด้วย” พี่ภัทรเสนอแนะ

“เอาเป็นลานจอดรถหลังมอไหมกูเคยเจอมันที่นั่น จำได้ว่ามันบอกมันจอดที่นั่นประจำ เดี๋ยวกูวนไปดูให้ว่าวันนี้มันจอดหรือเปล่า
กูจำรถมันได้” พี่โจออกความคิดเห็นและได้รับความเห็นชอบจากคนอื่นๆ

สาเหตุที่พวกผมเพิ่งมาจัดการเรื่องนี้ เพราะพี่ธามอยากดูแลไอ้มีนก่อน และพี่มันอยากให้ไอ้กายตายใจครับ บอกว่าสอยตอนมัน
คิดว่ามันรอดแล้ว สะใจกว่า ซึ่งความจริงก็แค่สี่วันหลังไอ้มีนโดนตี

                           ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“ไงไอ้กาย” พี่ธามทักไอ้หมากาย มันเดินมากับผู้หญิงคนหนึ่งผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน ไอ้หมากายชะงัก แต่มันคงคิดว่าพี่ธาม
ไม่รู้เรื่องชั่วที่มันทำ มันเลยทักตอบ

“อ้าวไอ้ธามมึงก็จอดรถที่นี่เหรอ”

“เปล่า กูมารอคน”

“เปลี่ยนคู่เดทอีกแล้วสิมึง หญิงหรือชายวะ” ไอ้หมากายยังไม่รู้ตัวครับ ชะล่าใจเห็นว่าหลายวันแล้ว

“ผู้ชาย” พี่ธามตอบเสียงเรียบ

“น้องลูกหว้าอย่าตกใจครับเพื่อนพี่มันเป็นไบ มันได้หมด” ไอ้หมากายหันไปบอกคนที่มาด้วย
   
“วันนี้กูไม่ได้มาเดทว่ะกูมีนัดสำคัญกว่านั้น”  ไอ้หมากายเหมือนจับรังสีอำมหิตได้ครับ มันเริ่มลุกลี้ลุกลน

“งั้นมึงรอไปเถอะกูไปก่อน” พูดจบก็รีบชิ่งหนีเดินไปขึ้นรถ

“มึงจะรีบไปไหน มึงไม่ถามกูเหรอว่ากูรอใคร” เสียงพี่ธามเหี้ยมมากครับ พวกผมซ่อนอยู่ในรถยังได้ยินชัดเจน

“กู.. กูไม่แส่เรื่องของมึง” 

“ไม่ทันแล้วไอ้กายมึงแส่เข้ามาแล้ว” ผมว่าไอ้หมากายคงเริ่มเดาได้ หน้ามันซีดลงทันที หน้าตาตื่นกลัว ไอ้ลูกหมาเอ๊ย

“วันนี้กูรีบว่ะ มึงมีอะไรเดี๋ยวค่อยคุยกันวันหลัง ไปครับน้องลูกหว้า” ไอ้หมากายรีบดันหลังสาวที่พามาด้วยให้ออกเดิน

“โจ” พี่โจเปิดประตูรถลงไปตามเสียงเรียกของพี่ธาม

“มึงพาน้องคนนี้ไปส่งที พี่มีธุระกับไอ้กายขอตัวมันไว้ก่อน” พี่ธามหันไปพูดกับลูกหว้า อีกฝ่ายรีบพยักหน้ารับทันทีคงเห็นแล้วว่า
สถานการณ์ไม่น่าไว้ใจ

“เฮ้ย!น้องเขามากับกู” ไอ้หมากายพยายามยึดที่พึ่งสุดท้ายเอาไว้ แต่ผมว่าลูกหว้าพอเดาเรื่องได้ครับ รีบเดินจ้ำตามพี่โจไปแบบ
ไม่เหลียวหลังกลับ


ไอ้กายมองรถที่พวกผมนั่งอยู่ ตอนมันเห็นพี่โจมันคงรู้แล้วว่าพี่ธามไม่ได้มาคนเดียว

“ไม่ต้องกลัวไอ้กาย กูไม่รุมกระทืบมึงกูไม่ทำมึงข้างหลังด้วย กูไม่ใช่หมาอย่างมึง”

 “ธาม มึงเข้าใจอะไรกูผิดหรือเปล่า คุยกันก่อน กู...กูไม่ได้ทำอะไรเลย” ไอ้หมากายยกมือขึ้นห้ามพี่ธาม ทำอย่างกับว่ามือแค่นั้น
จะหยุดพี่ธามได้

“ทำไมต้องคุย วันนั้นมึงให้โอกาสมีนคุยเหรอวันนี้มึงถึงมาขอกู”

“มีนไหน  กู... กูไม่รู้จัก” ไอ้หมากายยังพยายามเอาตัวรอด

“มึงจะบอกว่ามึงจำแฟนกูไม่ได้”

“มะ..ไม่ได้ กูเคยเจอครั้งเดียวกูจะจำได้ยังไง มึงหาเรื่องผิดตัวแล้ว ไม่ใช่กู”

“มึงจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร มึงคิดเสียว่ากูกำลังอารมณ์ไม่ดีเลยนึกอยากเตะหมาแก้เบื่อ แล้วฝากบอกแพรวเมียมึงด้วย ถ้าขืนยังยุ่ง
กับแฟนกูหรือแฟนไอ้คินไม่เลิก ว่างๆ กูจะไปเตะผู้หญิงเล่นที่คณะมัน”

พี่ธามพูดจบก็พุ่งเข้าชาร์จ ชกเข้าที่ท้องไอ้กายทันที มันถึงกับตัวงอ พี่คินเล่าให้ผมฟังว่าพี่ธามเคยขึ้นเวทีต่อยมวยงานกีฬา
มหาลัยกับไอ้หมากายมาแล้ว มันถูกชกเสียน่วม มันถึงได้กลัวพี่ธาม

ปกติผมไม่ชอบดูคนชกกัน แต่วันนี้ผมจ้องตาไม่กระพริบ ทุกครั้งที่หมัดพี่ธามต่อยโดนไอ้หมากาย ทุกครั้งที่เห็นเลือดมันออก ผม
พูดได้ไม่อายว่าผมสะใจ ผมอยากให้มันโดนอีก

ไอ้หมากายสะบักสะบอมไปทั้งตัว ใกล้ร่วงเต็มที แต่พี่ธามยังไม่ยอมหยุด พี่มันต่อยเหมือนเก็บกดมาจากไหน  ถลุงเอาๆ ผมหัน
ไปมองพี่ธีร์กับพี่ภัทร สองคนนั้นไปยืนดูต้นทางอยู่ด้านหน้าเผื่อมีใครเข้ามา มีพี่คินคุมเชิงอยู่ในรถ เผื่อไอ้กายมีเครื่องทุ่นแรง

ผมตัดสินใจเปิดประตูรถลงไป  ได้ยินเสียงพี่คินตะโกนห้ามแต่ผมไม่ฟัง ผมเดินเข้าไปหาทั้งคู่ 

“พี่ธาม” พี่ธามหยุดต่อยหันมามองผม ไอ้กายทรุดลงกับพื้น มันจะสลบมิสลบแหล่ ตาบวมจวนจะปิด เลือดไหลกลบปาก

ผมเดินไปถึงกระชากเสื้อมันขึ้นมา ไม่รู้เอาแรงมาจากไหน มันตัวใหญ่กว่าผมเยอะ ไอ้หมากายอยู่ในท่าคุกเข่า ผมซัดมันไปเต็มๆ
หน้าสามสี่หมัด

“วันนั้นมึงซัดเพื่อนกู มึงซัดมันทั้งๆที่มันไม่มีแรงสู้มึงแล้ว อย่างนี้ใช่ไหมที่มึงทำ” ผมเตะมันเข้าที่ท้อง 

“มึงได้ยินเสียงกูไหม จำเสียงกูให้ดี กูไอ้ปวีร์เพื่อนรักไอ้มีน มึงจำใส่กะโหลกมึงไว้” ผมปล่อยมันลงไปกองกับพื้น เตะมันซ้ำๆ
เตะอยู่อย่างนั้นจนพี่คินต้องมาดึงผมออกไป
   
“พอแล้วตัวเล็ก พอแล้วครับ” พี่คินดึงผมเข้าไปกอด ลูบหัวให้เบาๆ ผมหอบจนตัวโยน เรี่ยวแรงที่มีหายไปเกลี้ยง

พี่ธีร์กับพี่ภัทรเดินตามมาสบทบ ช่วยกันลากไอ้หมากายไปใส่ในรถของมันเอง ก่อนกดโทรศัพท์ตามให้เพื่อนมันมาเก็บศพ ผม
มองตามไอ้หมากายไปยังรู้สึกเหมือนตัวเองไม่หายแค้น

“ปีมองพี่ครับ” พี่คินใช้มือประคองหน้าผมเงยขึ้นสบตา

“มีนเจ็บตัวเพราะไอ้กาย และมันได้รับผลจากสิ่งที่มันทำแล้ว พี่มั่นใจว่ามีนไม่มีทางคิดว่าเป็นความผิดของปี  ดังนั้นปีต้องเลิก
โทษตัวเอง เลิกโกรธตัวเองเสียที ” พอพี่คินพูดจบผมถึงคิดได้ว่าที่ผมไม่รู้สึกดีขึ้นเลย ถึงแม้ไอ้หมากายจะหมดสภาพไปแล้ว
เพราะผมคิดว่าอีกคนที่ควรจะโดนด้วยคือผมเอง มันต้องมาเจ็บตัวเพราะเรื่องของผม

“เชื่อพี่นะปี มีนมันคงเสียใจมากถ้ารู้ว่าปีคิดแบบนี้”  ผมพยักหน้าให้พี่คิน

“ไปกันเถอะ”

 
พี่คินพาผมกลับมาที่รถ ไอ้บาส คุณรัชตะ น้องนายพากันโอดควรญว่าพี่คินสั่งห้ามไม่ให้พวกมันตามผมลงไป มันเลยอดกระทืบ
ไอ้หมากาย ผมไม่ตอบอะไรเพื่อน รู้สึกตัวเองหมดแรง มองไปที่พี่ธามเห็นพี่ธีร์เอาน้ำมาให้ล้างเลือดออกจากหน้า

“พี่ธามเป็นอะไรไหมครับ” ผมถามพี่คิน 

“ก็โดนบ้างแต่ไม่เป็นไร มันสบายดี”

“พี่คินไปส่งปีที่หอหน่อยครับ อยากกลับไปหาไอ้มีน มีอะไรอยากเล่าให้มันฟังเยอะเลย”

“เดี๋ยวพี่ไปส่งแต่ปีทานน้ำก่อน” พี่คินส่งน้ำให้ผม เอาผ้าขนหนูที่มีติดรถมาเช็ดมือให้ผมก่อนพันเอาไว้  มือผมแดง มีเลือดซึม
ออกมานิดหน่อยแต่ผมไม่รู้สึกเจ็บ

“พวกผมไปด้วยครับ” เสียงไอ้บาสดังมาจากข้างหลัง

“กูถ่ายตอนมึงต่อยไว้ให้ไอ้มีนดูด้วย มันต้องชอบใจแน่”  น้องนายครับ เรื่องพวกนี้มันไม่พลาด

“ ดูเสร็จลบทิ้งกันด้วยนะ” พี่คินส่งเสียงเตือน

“คร้าบบ” เสียงขานรับดังขึ้นพร้อมกัน ก่อนจะตามมาด้วยเสียงหัวเราะดังลั่น หลังจากที่ยิ้มไม่ได้มาหลายวัน  นี่จะเป็นครั้งแรกที่
พวกผมหัวเราะได้เต็มเสียงเสียที

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 18-19] 11/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 11-03-2017 15:07:43

โหดดีแท้ 55555

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 18-19] 11/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 11-03-2017 21:00:41

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 18-19] 11/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 11-03-2017 21:39:28

 :katai2-1:  ดีค่ะ จัดหนักเลย

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 18-19] 11/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: iamtsubame ที่ 12-03-2017 00:25:41

“กูรู้ว่ามึงรู้สึกยังไง มึงเจ็บกูก็เจ็บ แต่ปีมึงอย่าทำประชด มึงมีทางเลือกแค่เดินตรงไปกับถอยออกมา อย่าเสือกเดินเป๋ มึงเดินไม่ดี
มึงจะไปชนคนอื่น เจ็บทั้งมึงเจ็บทั้งคนที่มึงเดินชน มึงเข้าใจที่กูพูดไหม”

ชอบคำพูดนี้ของมีน มันสอนใจได้ดีมากอ่ะ  o13

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 20-21] 12/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 12-03-2017 15:29:50

ตอนที่ 20 : ธาม&มีน 5

-มีน-

ตั้งแต่ผมกลับมาจากโรงพยาบาล พี่ธามแวะเวียนมาหาที่หอเสมอ เอาของกินมาให้บ้างเอาหนังสือมาให้อ่านบ้าง มาถึงก็หาเรื่อง
กวนผมไปเรื่อยๆ บางทีกลางวันมาแล้วเย็นยังมาอีก จนผมต้องบอกว่าอย่ามาทำคะแนนโดยใช้คนป่วยเป็นข้ออ้าง ใช้ผมเป็น
สะพานมาหาไอ้ปีอย่านึกว่าผมรู้ไม่ทัน

แต่จู่ๆ พี่ธามก็หายไป ผมรู้จากไอ้ปีว่าเมื่อวานยกขบวนไปจัดการไอ้กายกันมาพูดแล้วผมอยากไปเอง แต่ไม่มีใครยอมบอกผมก่อน
   
วันนี้ผมรอขอบคุณที่ไปเอาคืนให้ทั้งวันก็ไม่โผล่มา ถึงผมจะร้ายกับพี่ธามแต่ผมก็ยังสำนึกบุญคุญที่ช่วยเหลือผมมาตลอดตั้งแต่
โดนตี ผมไม่รู้ตัวว่าเอาแต่นั่งมองนาฬิกา รู้แต่ว่ากระวนกระวายใจ  หรือพี่ธามเจ็บเยอะวะ เป็นอะไรมากหรือเปล่า แต่ไอ้ปีบอกว่า
ไม่เป็นอะไรนี่หว่า ผมทนรอจนเกือบบ่ายสามโมงเมื่อยังไม่เห็นแม้แต่เงาจึงส่งข้อความไปหา 

“แวะมาที่หอหน่อย” แป๊บเดียวเองครับพี่ธามก็ตอบกลับมา

“มีนเป็นอะไรหรือเปล่า” ผมกดอ่านแต่ไม่ตอบ ให้มันขึ้นว่าอ่านแล้วที่ฝั่งโน้น

“มีน?” ผมกดอ่าน ทำเหมือนเดิมคือไม่ตอบ

ไม่ถึงยี่สิบนาทีก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง หอผมอยู่หลังมหาลัยใช้เวลาเดินไม่นาน  ผมเดินไปเปิดประตูให้คนที่ยืนรออยู่เดินเข้า
มาในห้อง

“มีนเป็นอะไรหรือเปล่า” พี่ธามเดินตามมานั่งที่เตียงผม ห้องผมตั้งเตียงเดี่ยวสองเตียง ของผมกับไอ้ปี

ผมมองหน้าพี่ธาม ถึงหน้าไม่แย่เท่าสภาพผมตอนแรกแต่ก็เห็นชัดว่าโดนต่อยมา มุมปากแตก ตาช้ำ แก้มช้ำ เรียกว่ามาครบ ผม
ถอนใจ เดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กไปชุบน้ำ ก่อนหยิบยาทาที่ได้จากโรงพยาบาลติดมือมาด้วย ผมนั่งลงข้างพี่ธาม 

“หลับตา”

“หือ?”

“บอกว่าให้หลับตา” พี่ธามยิ้มให้ผมก่อนหลับตาลง ผมเช็ดเบาๆ ไปบนเปลือกตาข้างที่ช้ำ ต่อลงมายังแก้มและเช็ดที่มุมปาก ผม
ใช้ผ้าอีกมุมที่ไม่เปียกน้ำเช็ดซ้ำ ค่อยๆแตะจนหน้าพี่ธามแห้ง ทายาให้ช้าๆ  ต้องระวังไม่ให้เข้าตากับปาก

“เจ็บมากไหม”

“ไม่หรอก” ผมเลยแกล้งกดที่แก้มแรงๆ ร้องเลยครับ

“โอ๊ย! มีน เบาๆ ครับ”

“ไหนบอกว่าไม่เจ็บ”

“ถ้าทำเบาๆ ก็ไม่เจ็บไงครับ” ดูพี่ธามแก้ตัวครับ แถไปได้

“ผมจะทำยังไงกับพี่ดี” ผมถอนหายใจออกมาดังๆ 

“ก็ทำดีกับพี่บ้างสิ” ดูนะครับ ตัวโตเป็นควายดันมาทำตาปริบๆ คิดว่าน่ารักหรือไง

“ที่หลบหน้าหลบตาเพราะกลัวผมเห็นแผลเหรอ” ผมกดแรงๆ อีกที หมั่นไส้

“มีนรู้ด้วยเหรอว่าพี่หลบหน้า หรือว่ามีนรอพี่อยู่” เล่นใหญ่มากครับ ทำหน้าตาตกใจได้น่าเตะสุดๆ อยากจะฟาดให้  ผมโกรธไง
โกรธที่พี่มันจับได้

“รอบ้าอะไร ปีมันเล่าให้ฟังเรื่องเมื่อวาน ก็เลย...เลยอยากรู้ว่าเป็นไงบ้าง”

“พี่สบายดี แค่ไม่อยากให้มีนเห็นเดี๋ยวจะไม่สบายใจ” เปลี่ยนโหมดอย่างไวครับ ตอนนี้เหมือนวิญญาณคุณชายเข้าสิงเสียงนุ่มมาเลย
   
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว กลับได้แล้ว”  ผมไล่

“อ้าวลากพี่ออกมาตอนเรียน ไม่ถึงสิบนาทีก็ไล่กลับเหรอ” คุณชายกลายร่างเป็นเด็กห้าขวบครับ งอแงสุดๆ 

   
“ไม่ได้บอกให้มาตอนนี้ออกมาเองทำไม บอกแค่ให้แวะมา”

“มีนอ่านแล้วไม่ตอบพี่เป็นห่วง กลัวจะเป็นอะไร”

“ถ้าเป็นอะไรผมตามไอ้ปีสิจะตามพี่ทำไม”  พี่ธามอึ้งไปเลยครับ ทำท่าเซ็งจิต ผมรู้อยู่แล้วว่าถ้าทำอย่างนั้นพี่ธามจะมาทันทีแต่
ทำไมต้องยอมรับ

“เร็ว ไปได้แล้ว”

“ไม่เอา พี่ง่วง ปวดแผล” คนบอกไม่เจ็บๆ เกิดปวดแผลขึ้นมาเสียอย่างนั้น แถมล้มตัวลงนอนบนเตียงผมเรียบร้อย

“พี่ธาม!” ผมขึ้นเสียงสูงข่มขู่

“พี่ไม่ได้ยิน พี่หลับไปแล้ว”  เอากับพี่มันครับเด็กอนุบาลยังอาย ผมก้มลงไปมอง เห็นคนตัวใหญ่นอนเอาหน้าซุกหมอนหลับตาปี๋

ผมเอื้อมมือไปเกือบถึงผมของพี่ธามก่อนรีบชักมือกลับ  เกือบไปแล้วผมเกือบเผลอลูบผมของพี่ธาม ผมมองคนตัวโตนอนนิ่งไม่
ยอมลืมตา 

พี่อย่าใจดีกับผมให้มากเลย แค่นี้ใจผมก็เริ่มจะเปลี่ยนไป  มีนเอ๋ยมึงต้องตั้งสติให้ดี เขาดีกับมึงเพราะมึงเป็นเพื่อนไอ้ปี ท่องไว้

“ขอบคุณครับสำหรับทุกอย่าง” เงียบไม่มีเสียงตอบ สงสัยหลับปลอมจะกลายเป็นหลับจริง  เรื่องเพิ่งเกิดเมื่อวานคงยังล้า ผม
หยิบผ้าขนหนูเตรียมเอาไปซักในห้องน้ำ  ได้ยินเสียงนุ่มๆ ตามหลังมา

“สำหรับมีนพี่เต็มใจ”

........................................................................................

-ธาม-

วันนี้กลุ่มคินไม่มามหาลัยเพราะไม่มีเรียน ผมเลยส่งข้อความชวนปีให้ออกไปหาอะไรทานด้วยกันมื้อเที่ยง  ปีส่งข้อความกลับมา
ตอบตกลง

ผมมารอปีที่คณะ ไม่ถึงสิบนาทีปีก็เดินลงมา
   
“มาแล้วพี่ธาม” เสียงปีนำมาก่อนตัว 

“ปะไปกัน” ผมมองไปรอบๆ ไม่เห็นใครอื่นนอกจากปี

“พี่ธามไปเถอะผมหิวแล้ว” ปีเรียกผมซ้ำ

“แล้วคนอื่นล่ะปี” 

“น้องนายกับคุณรัชตะไม่มาครับ ส่วนไอ้บาสไปกับไอ้มีน”

“ไปไหน”

“เห็นมันบอกจะไปซื้อของ ผมบอกให้รอไปพร้อมกันมันก็ไม่เอา บอกว่าให้ทานกันตามสบาย”

“อืม งั้นไปกันเถอะ”

                        ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

 “มีนไปซื้ออะไร รีบใช้มากเหรอ” ผมถามปี ปกติถ้ามีนรู้ว่าปีจะมากับผม มีนไม่เคยปล่อยให้มากันสองคน ต้องรีบตามมากีดกันทุก
วิธีทาง เท่าที่หัวน้อยๆ ของมันจะคิดแผนการออก

“ผมไม่รู้เหมือนกัน ไม่เห็นมันเคยพูดถึงมาก่อน”

“ไปที่ไหน ยังไม่หายดีไม่ใช่เหรอ น่าจะโทรบอกพี่ๆ จะได้ไปส่ง”

“ผมว่าจะโทรบอกพี่ธาม จะชวนไปซื้อของกับไอ้มีนแล้วค่อยหาอะไรกิน แต่มันบอกไม่ต้องเดี๋ยวมันไปกันเอง” ผมพยายามนั่งนึก
โกรธอะไรผมหรือเปล่า แต่ถึงโกรธปกติมันก็ต้องตามมาเฝ้าปี แปลกๆ เป็นอะไรของมันวะ

“พี่ธาม..พี่ธาม พี่ธ้าม”

“หือ ว่าไงปี” ผมสะดุ้ง เผลอคิดอะไรเพลินไปหน่อย

“เอาสติมาครบเปล่าครับ กับข้าวเย็นหมดแล้วพี่  กินๆ”

“ปีกินเลยพี่ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ ว่าแต่พวกไอ้กายมาหาเรื่องหรือเปล่า” 

“ไม่กล้ายุ่งแล้วมั้งพี่ ตอนแรกผมนึกว่ามันจะมาเอาคืน แต่เห็นมันบอกคนอื่นว่ามันไปตีกับเด็กมหาลัยอื่นมา มันคงกลัวเป็นเรื่อง
เพราะถ้าสาวกันขึ้นมาก็ต้องเริ่มตั้งแต่มันดักตีไอ้มีน  มันเป็นคนเริ่มก่อนแถมยังลอบกัดด้วย แต่คิดไปคิดมาหรือไอ้กายมันรอเวลา
เอาคืนเหมือนอย่างเราพี่”

“ไอ้กายถนัดแต่ลอบกัด มันกล้าทำเพราะคิดว่าไม่มีใครรู้  แต่เป็นศัตรูกันชัดเจนแบบนี้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเราจะรู้ทันทีว่าเป็นมัน พี่
ไม่คิดว่าคนอย่างไอ้กายจะกล้า แต่ที่ให้ระวังแค่กันไว้ก่อน ไม่อยากให้ประมาท”

“เข้าใจแล้วครับ” 

“ปีทานต่อเถอะเดี๋ยวจะได้กลับมหาลัย”

                                  ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“ไอ้มีนๆ” ผมเห็นชัดกับตาว่ามีนได้ยินเสียงปี เพราะผมสบตากับมีนแวบหนึ่งแต่มีนทำเป็นไม่เห็น ลากรัชตะเดินผ่านไปหน้าตาเฉย
   
“อ้าวไอ้นี่! ตาถั่วจริงๆ” ปีบ่นพึมพำ

“ผมไปก่อนนะพี่ธาม เดี๋ยววิ่งตามพวกมันไม่ทัน”

“อืม ไปเถอะ” ทีแรกผมแค่แปลกใจที่มีนไม่ไปด้วย แต่ตอนนี้ผมมั่นใจเกินร้อยเปอร์เซ็นต์ว่ามีนตั้งใจหลบหน้าผม ผมทำอะไรให้
มันไม่พอใจ มันโกรธอะไรผมหรือเปล่า ทำไมผมรู้สึกไม่สบายใจ แค่มีนสะบัดหน้าใส่ทีเดียว ผมยังเป็นหนักขนาดนี้  ธามเอ๊ยมึงนี่อาการหนักขึ้นทุกวัน

.........................................................

-ปี-

ผมไม่ได้โง่นะครับ ผมจับความรู้สึกอะไรบางอย่างได้ ไอ้มีนมันเคยทิ้งผมแบบนี้ที่ไหน มันดูลุกลี้ลุกลน เดี๋ยวกัดปากเดี๋ยวกัดปาก
ผมว่ามันเสียรู้ตัวเองแอบมีใจให้พี่ธาม

ทำไมผมถึงเดาแบบนั้นเหรอครับ ก็พักนี้มันไม่ด่าพี่ธามเลย มันด่าเฉพาะต่อหน้าลับหลังไม่มีสักแอะ ผมว่ามันเอาใส่ใจพี่ธามมาก
กว่าคนอื่นด้วย ที่เด็ดสุดคือมันชอบแอบมองพี่ธามครับ  ไอ้มีนมันเนียนไม่มีใครจับมันได้หรอก แต่ผมอยู่กับมันมาตั้งแต่กางเกง
ขาสั้นสีน้ำเงิน หัวเกรียน ถุงเท้าขาด ทำไมผมจะมองมันไม่ออก

ผมเดาถูกหรือไม่ผมไม่รู้ รู้แต่ว่าผมมีแผนการบางอย่าง ก็ไอ้มีนมันชอบผู้ชายอยู่แล้ว ส่วนพี่ธามผู้ชายพี่มันก็ไม่ขัดถ้าน่ารักพอ
แล้วดูเพื่อนผม ตัวเล็ก ผิวขาว ตาโต  ปากจิ้มลิ้ม เหมาสมกันมาก ที่สำคัญอยู่กลุ่มเดียวกันอีกชีวิตดี้ดี ทำไมผมไม่คิดให้เร็วกว่า
นี้วะ ไอ้โง่ปีเอ๊ย

ภารกิจพิชิตกามเทพ ผมตั้งชื่อปฏิบัติการล่วงหน้า ก็ไอ้มีนมันชื่อจริงว่ารามิลแปลว่ากามเทพนี่ครับ ส่วนที่ว่าทำไมผมไม่ตั้งชื่อว่า
ภารกิจพิชิตใจพี่ธาม ก็เพราะผมดูทรงแล้วพี่ธามไม่ยากหรอกครับ ง้างปากไอ้มีนยากกว่าเยอะ
   
เห็นทีจะมัวมาเสียเวลาไม่ได้ ผมรีบส่งข้อความไปหาผู้ร่วมอุดมการณ์ทันที น้องนาย ไอ้บาส คุณรัชตะ กรุณามาประชุมลับ(หลัง
แม่) ด่วน

✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

ตอนที่ 21 : ปวีร์เด็กวิศวะฯ

พักนี้ผมมัวแต่ยุ่งเรื่องของไอ้มีน จนลืมเรื่องน้องชมพูไปสนิท  ส่นหนึ่งเพราะผมเชื่อใจพี่คิน แต่สัมภเวสีมีอยู่จริงครับ มันไม่ไป
ไหนหรอกวนเวียนอยู่แถวนี้แหละ
   
ผมกำลังเดินไปสนามบาส คนอื่นล่วงหน้าไปก่อน ผมทำงานไม่เสร็จเลยไปช้ากว่าเพื่อน ผมส่งข้อความไปบอกพี่คินให้ไปเจอกัน
ที่สนาม พี่คินให้ผมรอไปพร้อมกันเพราะอีกแค่ไม่กี่นาทีพี่คินจะเลิกเรียนแล้ว แต่ผมไม่อยากนั่งรอคนเดียวไปรอกับเพื่อนครึกครื้น
กว่า ผมเดินเลาะผ่านสนามหญ้าทุกอย่างดูปกติดีจนกระทั่ง

“อุ๊ยพี่ปีทำไมเดินคนเดียวล่ะคะ” เสียงดัดจริตแบบนี้ ถึงผมไม่บอกก็คงทายกันถูกใช่ไหมครับ ใช่ครับน้องชมพู กำลังจะเดินสวน
กับผม จากทิศทางเห็นชัดว่ากำลังไปที่คณะ  วันนี้พาเพื่อนมาด้วย หน้าตาธรรมดาๆ น้องชมพูคงไม่ชอบให้ใครแข่งรัศมี ผมยิ้มให้
แต่ไม่ตอบคำถาม   

“ถูกทิ้งแล้วมั้ง” เสียงพูดเบาๆ มาจากปากเพื่อนน้องแอ๊บแบ๊ว อ๋อพามาเป็นลูกคู่นี่เอง

“บ้าแก อย่าไปแซวพี่เขา พี่ปีชมพูขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะคะมันเป็นคนพูดอะไรตรงๆ แบบนี้แหละ”  ผมเริ่มรำคาญชะนีแอ๊บแบ๊ว
จะด่าแต่ละทีต้องอ้อมโลก ตรงๆ มาเลยดีกว่าผมขี้เกียจแปล

“ไม่เป็นไรพี่ไม่ถือ ตลกดีพี่ชอบ น่ารักดีนะเรา”  ผมหันไปชมลูกคู่น้องแอ๊บแบ๊ว ยิ้มให้ด้วย

“ชมพูกำลังจะไปหาพี่คินค่ะ” หน้าน้องชมพูตึงขึ้นมาทันทีเมื่อไม่ได้ดั่งใจ

“ครับ”  ผมรับคำสั้นๆ ไม่ออกอาการใดๆ ให้อีกฝ่ายได้ใจ

“แหมชมพูไม่บอกพี่เขาไปเลยล่ะว่าพี่คินนัดให้แกมาหา”  เพื่อนนน้องชมพูปิดปากหัวเราะ

“บ้านาวอย่าพูดสิ” น้องแอ๊บแบ๊วทำเป็นกระซิบกระซาบ แต่ตั้งใจให้ผมได้ยินทุกคำ

“พี่คินคงไม่อยากให้รู้ อาจจะโกหกว่าไม่ได้นัดเราไว้ก็ได้ ” เป็นไงครับเก่งไหม พูดดักเอาไว้เรียบร้อยเพราะรู้ว่าพี่คินต้องปฏิเสธ
แต่หารู้ไมว่าผมกับพี่คินนัดกันไว้  พี่คินไม่ใช่คนโง่จะได้นัดคนอื่นแล้วบังคับให้ผมนั่งรอ  อย่าเข้าใจผิดนะครับ ถึงไม่ได้นัดกัน
ผมก็ฟังหูไว้หู ไม่หลับหูหลับตาเชื่อโดยไม่ไตร่ตรอง ผมว่าที่น้องชมพูกล้าพูดเพราะเห็นว่าผมกำลังเดินออกจากคณะโดยไม่มี
พี่คินมาด้วย
   
“ครับ”  ผมกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนเปลี่ยนมายิ้มด้วยตาให้รู้ว่กำลังกลั้นหัวเราะ

“มึงขำอะไรจะโดนทิ้งอยู่แล้วยังเสือกไม่รู้ตัว” สันดานน้องชมพูออกไวมาก คงเห็นว่าผมมาคนเดียว

“พี่คินเขาสนใจชมพู บอกให้รู้เอาไว้จะได้ไม่โง่เป็นควาย”  ลูกคู่น้องชมพูทำงานแข็งขันมาก

“แต่พี่ว่าน้องเป็นควายมากกว่าพี่นะ ถึงโดนเพื่อนสนตะพายได้ขนาดนี้”  ผมทำเสียงจุ๊ๆ พร้อมกับส่ายหน้า

“มึงคิดว่ามึงแน่นักเหรอ พี่คินสนใจมึงเพราะเขาไม่เคยเจอตัวประหลาดมาก่อน เดี๋ยวเขาคิดได้เขาก็เขี่ยมึงทิ้ง”

“โดนเขี่ยก็ยังดีกว่าไม่เคยโดนเอา พี่ไม่อยากพูดประโยคแรงๆ แบบนี้หรอกนะ”  ผมมองน้องชมพูกับเพื่อนตั้งแต่หัวจรดเท้า

“แต่มันก็เหมาะกับพวกน้องดี เพราะพี่รู้ว่าน้องอยากแค่ไหน” ผมยิ้ม เอาให้กระอักเลือดตายกันไปข้าง

“มึง..” น้องชมพูขึ้นเสียงราวกับจะกรี๊ดออกมา แต่จู่ๆ ก็หยุดพูดชะงักเหมือนโดนปิดสวิตช์ แล้วล้มตัวลงนั่งกับพื้นอย่างรวดเร็ว

“พี่ปี! พี่ปีผลักชมพูทำไมคะ” เสียงน้องชมพูสั่นเครือ เพื่อนตัวดีรีบลงไปประคอง  ผมหันไปมองข้างหลังทันทีโดยสัญชาติญาณ
ไม่ผิดจากที่คิดพี่คินยืนอยู่ข้างหลังผม

เชรด!น้ำเน่าเป็นละครตบยุง ผมนึกว่ามุกนี้จะตายไปกับพระเจ้าเหาแล้ว น้องชมพูยังเอามาเล่นจริงๆ หรือ ออสการ์ตัวที่ผมอยากได้
สงสัยต้องยกให้น้องแอ๊บแบ๊วแทน นางได้แน่นอนครับรับไปเลย

   
“มีอะไรกัน” เสียงพี่คินถาม เพื่อนน้องชมพูรีบประคองเพื่อนขึ้นมา

“พี่คิน” น้องแอ๊บแบ๊วผวาเข้าหาพี่คิน แต่ผมเข้าไปยืนขวางไว้ก่อน เลยต้องหยุด

“ชมพูไม่รู้ค่ะชมพูแค่จะทักทายพี่ปีเพราะเห็นว่าเรารู้จักกัน แต่พอพี่ปีรู้ว่าชมพูจะไปหาพี่คินที่คณะก็ผลักชมพูล้ม”   

“นาวเป็นพยานค่ะพี่คิน ไม่ได้เข้าข้างเพื่อนนะคะ แต่นาวสงสารชมพู ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย อยู่ๆก็มาถูกรังแก เจ็บมากไหมชมพู”
น้องแอ๊บแบ๊วรีบพยักหน้าให้เพื่อน ทำเหมือนเจ็บเสียเต็มประดา พี่คินหันมามองหน้าผม ผมมองตอบ ยักคิ้วให้ด้วยแต่ไม่แก้ตัว
อะไรทั้งนั้น

“ชมพู นิสัยปีไม่ได้เป็นคนแบบนั้น พี่ไม่ได้บอกว่าชมพูโกหกแต่ชมพูล้มเพราะสาเหตุอื่นหรือเปล่า”

“พี่คิน ชมพูก็อยากให้เป็นอย่างนั้น ไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่ปีจะทำชมพูได้ลงคอ แต่พี่ปีผลักชมพูจริงๆ ค่ะ ผลักเต็มแรงจนล้ม“

“อยากได้อะไร” ผมถามขึ้นมาเป็นประโยคแรก

“คะ?”

“พี่ถามว่าชมพูอยากได้อะไร”

“ชม..ชมพูต่างหากต้องถามพี่ปี ว่าพี่ปีทำแบบนี้กับชมพูทำไม”

“แบบไหน แบบนี้น่ะเหรอ” ผมเคลื่อนตัวเข้าหา ยื่นสองมือไปผลักน้องชมพูจนหน้าหงาย ล้มลงไปกองกับพื้น กรีดร้องดังจนผม
ต้องยกมือขึ้นปิดหู

“อี...อีบ้า อีเลว”   
   
“เห็นน้องชมพูบอกว่าพี่ผลักล้มไม่ใช่เหรอครับ พี่ว่าน้องชมพูไม่น่าจะใช่คนชอบพูดโกหก คงจะมีเหตุผลที่ดีพอถึงทำ พี่เลย
สงสาร เห็นใจ อยากจะช่วย เอาสิครับ ทีนี้น้องชมพูก็เที่ยวไปป่าวประกาศได้เลยว่าพี่ผลักเราล้ม” ผมเดินเข้าไปยืนค้ำหัว

“ไม่ต้องพูโกหกแล้วโล่งใจไหม ยินดีที่ได้ช่วย” ผมก้มลงไปมองหน้าน้องชมพู ที่ป่านนี้ยังตกใจไม่ยอมลุกขึ้นมา   อยากนั่งอยู่ทั้ง
ชาติก็ตามสบาย


“พี่คิน!”  น้องชมพูลุกขึ้นได้ก็ร้องเรียกพี่คินเป็นชะนีร้องหาผัวเลยครับ

“พี่คินต้องจัดการให้ชมพูนะคะ ต้องให้มันมาขอโทษชมพูเดี๋ยวนี้เลย””

“ชมพูยังอยากจะยุ่งกับปีอีกเหรอ ไม่กลัวหรือไง” พี่คินพูดด้วยน้ำเสียงพยามกลั้นหัวเราะ ผมว่าพี่คินคงขำละครยุค80 ที่น้องชมพู
ลงทุนแสดง

“พี่ว่าน้องชมพูเลิกยุ่งกับพี่เถอะเดี๋ยวจะโดนมากกว่าผลัก ส่วนเรื่องวันนี้ก็เลิกแล้วกันไป ถือเสียว่าผิดทั้งคู่  อะไรเป็นอะไรก็รู้กัน
อยู่แก่ใจ”

“พี่คิน! นี่พี่คินเชื่อมันหรอคะ พี่คินมองชมพูสิคะอย่างขมพูจะโกหกแบนนั้นไปทำไม” ผมยกมือขึ้นห้ามพี่คินไม่ให้พูดต่อ

“ไม่เป็นไรครับพี่คิน ผมขอโทษก็ได้”

 “พี่ขอโทษ ใจพี่ไม่อยากทำแต่น้องชมพูก็เรียกร้องเหลือเกิน ว้อนท์อยากจะโดนมาก พี่เลยต้องช่วยสงเคราะห์ให้” 

“อี..”  น้องแอ๊บแบ๊วยังพูดไม่จบเพื่อนก็มาห้ามไว้เสียก่อน ได้ยินเสียงพูดเบาๆ ผมจับใจความได้ว่าให้ถอยไปตั้งหลักก่อน
   
“ชมพูเห็นแก่พี่คิน ชมพูจะไม่เอาเรื่อง เพื่อพี่คินชมพูทำให้ได้ค่ะ” น้องชมพูยังมีแรงหยอดครับ

“ชมพูไปก่อนนะคะ วันนี้ชมพูเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจคงไม่มีแรงอยู่คุยกับพี่คิน” ฮ่าๆ คราวนี้ผมขำจริงๆ ครับ น้องชมพูยังไม่ลืมว่านาง
ตอแหลกับผมไว้ว่ามีนัดกับพี่คิน

“เดี๋ยวก่อน” ผมเรียกน้องชมพู

“พี่ว่า..ชมพูไม่ต้องพยายามเล่นละครให้พี่ข้าใจผิดพี่คินหรอก เสียเวลาเปล่าๆ เพราะต่อให้มันเป็นเรื่องจริง หรือต่อให้พี่เห็นชมพู
เอากับพี่คินอยู่ตรงหน้า พี่ก็ไม่ดัดจริตทำตัวรับไม่ได้ ร้องไห้ฟูมฟายหนีไปหรอกนะ ของดีขนาดนี้ใครจะทิ้งไปให้โง่ อย่ารอของ
เหลือจากพี่เลยไปหาเอาข้างหน้าเถอะ”

“อี..” น้องแอ๊บแบ๊วกระโจนเข้าหาผม เงื้อมือมาแต่ไกล แต่ผมไม่ได้เป็นง่อย ผมจับมือข้างนั้นไว้ อีกมือล็อคคอ ก่อนกดแรงบีบลงไป
แรงผู้ชายต่อให้ไม่ออกแรงมากรับรองว่ามีเจ็บแน่

“ถ้าน้องอยากมีผัวมากพี่จะหาให้ พี่ใจดีนะไม่หาให้คนเดียวหรอก จะแถมให้จนหนำใจ จำเอาไว้ ถ้าไม่อยากมีผัวพร้อมกันทีละ
หลายคน ก็อย่าร่านให้มันมากนัก” ผมยื่นหน้าเข้าไปกระซิบคำพูดเหล่านี้ ข้างหูน้องชมพูคนสวย ก่อนถอยออกมา ปล่อยมือออก
จากคอแล้วยกขึ้นลูบไล้แก้มน้องชมพูเบาๆ ตอนนี้ไม่มีตัวเล็กของพี่คินยืนอยู่ มีแต่ไอ้ปวีร์เด็กวิศวะฯ ที่กำลังจับเนื้อต้องตัวผู้หญิง

“น้องชมพูนี่สวยจริงๆ ผู้ชายคณะพี่คงชอบกันน่าดู หรือว่า...พี่ควรจะประเดิมให้ก่อน เป็นคนแรกดี”  ผมปล่อยมือก่อนส่งยิ้มให้กับ
ใบหน้าที่ซีดเผือด 

บอกแล้วว่าอย่าให้ผมหมดความอดทน ผมมีวิธีตอบโต้ในแบบของผม ผมเป็นคนไม่ชอบมีปัญหากับใคร เลี่ยงได้ผมก็อยากเลี่ยง
แต่ถ้าผมจะเล่นผมเล่นแรง เด็กแอ๊บแบ๊วอย่างน้องชมพูคิดผิดแล้วที่ยั่วโมโหผม

เพื่อนน้องชมพูเห็นท่าไม่ดี รีบเข้ามาดึงน้องชมพูไปแทบไม่ทัน เรียกว่าลากเลยดีกว่า ผมได้แต่ส่ายหน้า สงสารพ่อแม่ส่งลูกมา
เป็นแรดแท้ๆ

ผมกำลังทำพิธีส่งเปรตกลับวัด ก็ต้องมีอันสะดุ้งครับ เพราะพี่คินเข้ามาคว้าเอวผมจากทางข้างหลัง

“ร้ายนักนะเรา”

“ใคร ใครร้ายไม่มี ปีไม่รู้เรื่อง” ผมหมุนตัวหันไปทำตาปริบๆ ใส่พี่คิน

“แน่ใจเหรอว่าเห็นพี่มีอะไรกับคนอื่นแล้วจะไม่ร้องไห้”  พี่คินเอาคำพูดผมมาแซว

“ไม่ร้องหรอก ทิ้งเลย” ผมทำปากยื่น กลับมาเป็นตัวเล็กของพี่คินเหมือนเดิม

“ไหนว่าของดีหายาก” 

“ก็จริง” ผมทำท่านึก

"แต่ไม่ใช่ว่าปีไม่มีของสำรองนี่” ผมแกล้งพูดไปอย่างนั้นแหละครับ

   
“ปี”  พี่คินลงเสียงหนัก เปลี่ยนเป็นโหมดโหดขึ้นมาทันที

“นี่พูดแกล้งพี่หรือพูดจริง”   

“ไม่บอก” ผมเดินหนีพี่คิน ไปสนามบาสดีกว่าเดี๋ยวไอ้พวกนั้นรอแย่ ส่งข้อความไปบอกมันตั้งนานแล้วว่ากำลังเดินไป

“ปีมาคุยกับพี่ให้รู้เรื่อง” ผมได้ยินเสียงพี่คินตามหลังมาติดๆ เลยออกวิ่งแทน ขืนโดนจับได้ผมถูกพี่คินฆ่าแน่ ผมว่าตอนนี้พี่คิน
สนใจเรื่องนี้จนลืมเหตุการณ์เมื่อสักครู่ไปหมดแล้ว ฮ่าๆ  ผมนี่เก่งเป็นบ้าเลย ขอผมชมตัวเองหน่อยเถอะครับ

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 20-21] 12/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 12-03-2017 21:13:38

เรื่องต้องห้ามสำหรับพี่คินชัดๆ เลยอ่ะ 555555 :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 20-21] 12/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 12-03-2017 21:48:49

แรงชัดเจน ไม่ต้องพึ่งแอ๊บเนอะน้องปี.  :katai2-1:  สุดยอดเลย

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 20-21] 12/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 13-03-2017 00:12:56

ไอน้องมีนเอาดีๆ สิ อย่าหลบพี่ธามแบบนี้ :mew2:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 20-21] 12/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-03-2017 00:46:53

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 22] 14/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 14-03-2017 12:03:05

ตอนที่ 22 : อยู่ด้วยกันนะ

ไอ้บาสเอาเหล้าฝรั่งมาจากที่บ้านตั้งแต่ตอนปิดภาค มันแอบเอาของพ่อมาครับ ไหนๆ ก็เป็นวันศุกร์แถมวันจันทร์ยังเป็นวันหยุด
พิเศษ อย่างนี้มันต้องฉลองกันหน่อย
   
พวกผมไปสุมหัวกันอยู่ห้องไอ้บาสกับคุณรัชตะ สองคนนี้พักด้วยกัน ห้องมันกว้างใช้ได้เพราะแทบไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรเลย มี
เตียงสองเตียง ตู้เสื้อผ้ากับโซฟายาวตัวหนึ่ง พวกผมปูเสื่อกับพื้น ตั้งโต๊ะญี่ปุ่น กินกันแบบง่ายๆ ผมคออ่อนที่สุดในกลุ่ม เชื่อหรือ
ไม่ว่าคนที่คอแข็งที่สุดคือไอ้มีนครับ ขนาดควายล้มแล้วมันยังยืนอยู่ได้

ผ่านไปสองชั่วโมงพวกผมกึ่มกำลังได้ที่ ผมไม่กังวลเรื่องเมาเพราะเดี๋ยวคืนนี้พี่คินจะมารับผมไปค้างที่คอนโด (ก็มันวันหยุด
ยาว^^)  ส่วนไอ้มีนกับน้องนายมันจะค้างที่ห้องนี้เลย บอกแล้วว่าคืนนี้เต็มที่ครับ

“อีปี” เอิ่มคุณน้องนายครับ พอเมาแล้วเรียกกูอีเลยนะ

“กูถามจริงๆ มึงได้กับพี่คินหรือยังวะ” อ้าวเว้ยเข้าเรื่องลี้ลับผมซะงั้น

“มึงจะบ้าหรือเปล่า”

“ฮั่นแน่ มึงปฏิเสธแบบนี้มีพิรุธ มึงเสร็จพี่เขาแล้วใช่ไหม” ไม่จบครับไม่จบ ได้! มันกล้าถามผมก็กล้าเล่า ไม่ใช่อะไรครับผมก็เมา
แล้วเหมือนกัน

“ได้สัดสิมึง กูเคยเห็นอกเปลือยพี่คินแค่ครั้งเดียวตอนที่พี่มันยังไม่รู้ว่ากูคิดอะไร หลังจากนั้นพี่มันเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่เคยให้กูเห็น กู
ไม่เข้าใจมันต้องกูนี่ที่ต้องอาย”

“หรือพี่คินจะกลัวคุณปีปล้ำครับ” คุณรัชตะวิเคราะห์ข้อมูลจากที่ได้ยิน

“คุณรัชตะพูดดี แล้วทำไมมึงไม่ปล้ำพี่คินเสียเองวะ” ไอ้มีนช่วยออกความคิดเห็น

 “เออดีนะมึง จะได้ไม่ต้องคอยลุ้นว่าจะเสียตัวเมื่อไหร่ จัดๆ ไปจะได้จบๆ” กุลสตรีไทยคนเดียวของกลุ่มแนะนำ

“ถ้ามันง่ายขนาดนั้น มึงก็ปล้ำคุณรัชตะให้กูดูสิวะ” น้องนายหันไปมองคุณรัชตะ ทำท่าจะสาธิตจริงตามที่ผมขอ  คุณรัชตะลนลาน
รีบยกมือไหว้ขอความเมตตา

“พี่คินไม่มีปฏิกิริยามั้งเลยเหรอวะ แบบปฏิกิริยาทางกาย ไม่ดีดไม่เด้งใส่มึงเลยเหรอ” เชี่ยน้องนายมึงจะลงลึกเกินไปแล้ว

“กูไม่รู้ กูไม่เคยสังเกต กูไม่ชอบมองต่ำ” ผมแถไปดื้อๆ ไม่สนใจสายตาที่แดกดันกลับมาว่าจริงเหรอ

“แสดงว่ามึงไม่เซ็กซี่พอ” ไอ้มีนขอมีส่วนร่วมด้วยคน ไอ้ตัวดีใช่ว่าจะเคยดันจะมาทับถมผม

“มึงขอพี่มันไปตรงๆ สิวะ พี่คินมาทำกันเถอะง่ายๆ ไม่ต้องเยิ่นเย้อให้มากเรื่อง”  มึงจำไว้เลยนะไอ้มีน กูชงมึงกับพี่ธามสำเร็จ
เมื่อไหร่ กูจะบังคับให้มึงขอ ผมคิดไว้ในใจใส่บัญชีหนังหมาไว้
   
“ถ้าพี่มันไม่เริ่ม มึงก็ยั่วพี่มันก่อนก็ได้ มาๆ กูสอนให้”  น้องนายจัดการเปิดห้องเรียนวิชาพิเศษ ซึ่งไม่รู้ว่าจะเชื่อถืออาจารย์ได้ไหม

“ไอ้บาสมึงมาเป็นพี่คินให้กู” ไอ้บาสกำลังนั่งฟังเพลินๆ อยู่ดีๆ ก็งานเข้า

“ทำไมต้องกูวะอีน้องนาย มึงสาธิตกับไอ้ปีมันไปเลยสิ”

“ไม่ได้เพศเดียวกันเดี๋ยวฟ้าฝ่ากู ไอ้มีนก็ไม่ได้ ไอ้คุณรัชตะกูคิดว่ามันเป็นพี่คินไม่ลง เหลือมึงตัวเดียวที่กูพอจะกล้ำกลืนฝืนทนไหว”
   
“คุณบาสคิดเสียว่าทำเพื่อคุณปีนะครับ เพื่อนกันต้องช่วยกัน” คุณรัชตะช่วยหว่านล้อมไอ้บาสอีกคน

“เออๆ ก็ได้ แต่ขอกูย้อมใจอีกแก้วเผื่อจะเห็นมึงสวยขึ้น คุณรัชตะมึงส่งมาเพียวๆ เลย น้อยกว่านั้นกูทำใจไม่ได้”

“อ้าวไอ้เชี่ย” คลาสเรียนจบแล้วครับ ไอ้บาสได้แดกตีนน้องนายแทนเหล้าเพียวๆที่มันขอ  พวกผมลงไปนอนกลิ้งกับพื้นหัวเราะ
กันท้องคัดท้องแข็ง 

“มึงว่าพี่คินรออะไรอยู่วะ” ไอ้มีนยังวกกลับมาเรื่องเดิมได้

“กูจะไปรู้ได้ไงวะ “

“สรุปมึงอยากโดนหรือไม่อยากโดน” คำถามห่ามขนาดนี้ก็ต้องน้องนายแล้วล่ะครับ

“สัด”  นี่คือคำตอบของผม ที่จริงผมมีคำตอบนะ ไม่ใช่ไม่มี ผมก็....ก็อยากรู้อยากลองนั่นแหละครับ  ฮ่าๆ

..........................................................................................

-ภาคิน-

ผมยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำกำลังจะแต่งตัว แต่ปีเรียกผมเสียก่อน

“กอดหน่อย” ไม่พูดเปล่าปีชูสองแขนให้ผม ผมออกจะขำตัวเล็กมันต้องเมาแน่ๆ

“พี่แต่งตัวแป๊บนึง”

“ไม่เอา จะกอดตอนนี้” ปีแทบจะลงไปดิ้นเหมือนเด็กไม่ได้ของเล่นดั่งใจ ผมหัวเราะ เดินไปนั่งข้างเตียง ดึงเด็กงอแงเข้ามากอด
โยกตัวไปมา

“เป็นอะไรครับ” ผมลูบหลังให้เบาๆ

“คิดถึงพี่คิน” เด็กงอแงกอดเอวผม ซุกหน้าลงมาที่อก

“ก็กอดอยู่นี่ไงครับ” 

“พี่คินคิดถึงปีไหม?” ตัวเล็กทำเสียงอ้อน ตาที่มองผมฉ่ำเยิ้มไปด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ผมกดริมฝีปากลงบนหน้าผากเด็กเกเรเบาๆ

“คิดถึงสิครับ” ปีเงยหน้าขึ้นมองผม เอื้อมมือมาคล้องคอ เอาปากแตะปากผมเบาๆ

“วันนี้มาแปลก” ผมยังพูดต่อไม่จบปีก็จูบลงบนต้นคอ ก่อนจะวนขึ้นมาจูบปากอีกครั้ง มือที่คล้องคออยู่ลดลงมาลูบเข้าไปในสาบ
เสื้อคลุมของผม ผมรีบเอามือตะครุบมือปีไว้

“เดี๋ยวปีหยุดก่อน” แต่ปีไม่ให้ความร่วมมือกับผม ไอ้ตัวเล็กเอาหน้าลงมาซุกอกและจูบลงไปตรงหัวใจที่กำลังเต้นรัว จูบซ้ำๆ สอง
สามที ก่อนดึงมืผมมาแนบตรงหัวใจของปีเอง

“ปีรักพี่คินครับ” ผมรู้สึกถึงแรงเต้นที่อยู่ใต้ฝ่ามือ ผมเริ่มหายใจไม่เป็นจังหวะต้องดึงปีออกห่างจากตัว

“ปีนอนก่อนพี่จะไปแต่งตัว” ปีส่ายหน้า เอามือกอดรอบตัวผมไว้ไม่ยอมให้ไป

“ปี พี่ไม่ไหวแล้วนะครับ”  ถึงผมจะชอบกอดชอบจูบปี แต่ไม่เคยล่วงเกินไปมากกว่านั้น ปีเอนตัวลงนอน ดึงผมให้ตามลงไปด้วย
แค่นั้นสติผมที่มีอยู่น้อยนิดก็ปลิวหายไป  ผมใช้มือข้างหนึ่งดันหน้าปีขึ้น กดริมฝีปากลงบนริมฝีปากของปี ผมกดน้ำหนักของปาก
ลงไปเบาๆ  แตะไล้หยอกล้อกับริมฝีปากอิ่ม ก่อนค่อยๆสอดปลายลิ้นเข้าไปทักทายในปากนุ่ม ที่ให้รสหวานละมุน

ปีเหมือนคนครึ่งหลับครึ่งตื่น เผยอริมฝีปากให้ผมแต่โดยดี  ผมปล่อยใจให้ล่องลอยไปกับความหอมหวานที่ได้รับ มือผมทำการ
สำรวจร่างกายปีไปทั่ว เริ่มจากแผ่นอก หน้าท้องและต่ำลงไป ผมเริ่มจูบปีรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ  อีกครั้งและอีกครั้ง 

กว่าทุกอย่างจะสิ้นสุดลง เวลาก็ล่วงเลยเข้าสู่เเช้าของวันใหม่ ผมลุกขึ้นมาทำความสะอาดให้ปี  เด็กน้อยหลับตาพริ้ม ท่าทางมี
ความสุข ผิวปีสวย ขาวเนียนลื่นมือ เอวบาง แขนขาเรียว ก้นได้รูป มองตรงไหนก็สวยไปหมด

ผมรีบสะบัดหน้า พอๆ ไอ้คิน มึงชักหื่นเกินไปแล้ว แค่นี้ปีคงเจ็บน่าดู หวังว่าเมื่อกี้ผมจะทะนุถนอมตัวเล็กมันมากพอ

................................................................................

-ปี-

ผมหยีตาขึ้นมองคนที่นอนกอดผมอยู่ พี่คินยังไม่ตื่น ผมคิดไม่ตกว่าจะย่องออกไปหรือจะแกล้งหลับตอนพี่คินตื่นดี พอนอนเต็มตา
สติมาครบ ผมอายจนอยากแทรกแผ่นดินหนี  สรุปผมเป็นคนยั่วพี่คินใช่ไหม โอ๊ย! ต้องเป็นเพราะไอ้พวกนั้นแน่นอน เอาเรื่องบ้าๆ
มาใส่หัวผม ผมไม่ผิดนะครับพวกมันเสี้ยมผมกัน
   
มองจากมุมนี้ขนตาพี่คินยาวจัง ผมเอื้อมมือไปแตะอย่างลืมตัว จมูกก็โด่ง ผมไล้มือลงมาตามสันจมูกของพี่คิน ปากสวยกว่าปากผม
พอผมแตะปากพี่คินก็โดนมือใหญ่จับเอาไว้ จะแกล้งทำเป็นหลับก็ไม่ทันแล้ว

“จะทำอะไรพี่ครับ” พี่คินลืมตาขึ้นมอง

“ใครจะทำอะไร ปีไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย” ผมทำเป็นเสียงแข็ง

“ปีกลับมาแล้ว เด็กขี้อ้อนเมื่อคืนของพี่หายไปไหน” พี่คินถามอย่างมั่นเขี้ยว รวบร่างผมเข้าไปกอด ซุกจมูกเข้ากับแก้ม กดแรงๆ
ให้รู้ว่าแกล้งสองสามที

ผมหัวเราะพยายามบิดตัวหนี แต่ไม่ถนัดเลยครับมันเจ็บแปลบๆ มือที่กอดเปลี่ยนมาลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของผม จมูกเปลี่ยนมา
ซุกไซ้ที่ซอกคอ ตอนนี้อารมณ์ผมชักกระเจิง

“พอแล้ว ปียังเจ็บอยู่ ระบมไปหมด” ผมดันหน้าอกพี่คินไว้ แต่มีหรือคนตัวโตจะฟัง

“พี่ไม่ได้ทำอะไร” ดูนะครับยังมีหน้ามาพูด ซุกมาเสียขนาดนี้แล้ว

“ไม่ทำก็อยู่นิ่งๆ สิครับ” ผมพยายามไล่จับมือพี่คิน โอ๊ย! พี่มันมีกี่มือวะ

“พี่คิน ปี..เอ่อ..ปียังเจ็บอยู่จริงๆนะ” พูดเองก็อายเองครับ เอาเป็นว่าโคตรอายเลยดีกว่า ถ้าไอ้พวกนั้นรู้ผมโดนแซวสามวันเจ็ดวัน
ก่อนเผาจริงแน่

“มีเวลานอนพักรักษาตัวเยอะแยะ หยุดอีกสองวัน” พี่คินพูดยิ้มๆ เอามือมาตบก้นผม เหมือนจะบอกเป็นนัยๆ ว่ารักษาอะไร 
ไอ้!..ไอ้พี่บ้า ไอ้พี่ลามก

“เดี๋ยวๆ นี่พี่คินตั้งใจหรือเปล่า” พี่คินเคยพูดไว้นี่ครับว่าจะไม่ปล่อยผมแล้ว

“หึๆ  ใครตั้งใจกันแน่ยั่วพี่ซะขนาดนั้น ตัวเล็กอยากได้พี่ใช่ไหม” อ๊าก!! ไอ้พี่คินบ้า ผมจะตุ๊ดแตกก็วันนี้แหละครับ ดูพูดเข้า

“ใครอยากได้ โน่นไปถามพี่แพรวน้องชมพูโน่น” 

“พี่ไปถามจริงๆ ขี้คร้านจะร้องไห้ขี้มูกโป่ง “ 

“ไปเลย ไม่ง้อ” ผมงอนมุดผ้าห่มหนี พี่คินตามมาดึงผ้าห่มออกจากหน้า

“ใครจะไปไหนได้ มีแฟนน่ารัก สวยขนาดนี้  ตัวเล็กของพี่ดีที่สุดแล้ว” พี่คินก้มหน้าลงมาจนจมูกอยู่ชิดกับแก้ม ผมรีบซุกหน้าหนี 
ต้องป้องกันตัวครับเดี๋ยวนี้เอะอะกอด เอะอะหอม

“หลบทำไม” พี่คินยังตามลงมาไซ้ซอกคอ

“คุยกันก่อน” ผมรีบบอก ไม่ไหวแล้วครับคนอะไรมือไม้อย่างกับปลาหมึก ผมหลบไปทางไหนก็ไม่พ้น พี่คินหยุดซนแต่สองมือยัง
กอดเอวผมไว้

“ตัวเล็กจะคุยอะไรครับ” 

“คือ.. ผม...” พอเอาเข้าจริงผมก็ไม่กล้า

“ว่าไงครับ” พี่คินเร่งจะให้ผมพูด

“คือ...”  ว้า คำถามมันเชยชะมัด ผมจะถามว่าอย่างไรดี ไม่ถามก็ไม่ได้ผมอยากให้ชัดเจนมาถึงขั้นนี้แล้ว

“ผมเป็นอะไรสำหรับพี่คินครับ” อ๊าก!! ผมพูดเออกไปแล้ว

 “ที่ถามนี่ไม่รู้จริงๆ เหรอ”  พี่คินถามกลับ เปลี่ยนมากอดผมไว้ด้วยมือข้างเดียว มืออีกข้างยกขึ้นมาลูบหัวเล็กๆ ของผมแทน

“ถ้ารู้จะถามเหรอครับ” ผมเริ่มงอแง พี่คินยกมือผมขึ้นจรดริมฝีปาก   

“ปีเป็นอะไรสำหรับพี่งั้นเหรอ”  พี่คินทำท่าคิด

“เป็นพี่น้อง” เฮ้อออ

“เป็นเพื่อนรัก” ไม่เอา!

“เป็นคนที่อยู่ข้างๆ” อืม..อันนี้พอไหว

 พี่คินหยุดพูด ดันหน้าผมให้เงยขึ้นสบตา ก่อนกดริมฝีปากหนักๆ ลงบนหน้าผากผม

“เป็นที่รัก.. ดีไหมครับ”

ผมอายจนอยากจะม้วนตัวเองขดเป็นวงกลม หนีสายตาของพี่คินที่มองมา เคลิ้มครับเคลิ้ม แต่ยังไม่ตรงจุดประสงค์ ผมขอ
กระตุ้นอีกนิด

“แล้วแบบนี้เท่ากับ...พี่คินกับผม..เป็น...เอ่อ..”  ผมหลุดออกมาเป็นคำๆไอ้พี่บ้าไม่ยอมช่วยต่อประโยคให้ผม เอาแต่ทำหน้ายิ้มๆ
ตาเยิ้มๆ  จะต้องให้ผมถามตรงๆเลยใช่ไหม หน้าผมก็มียางนะเว้ย
   
แต่ดูเหมือนพี่คินชักไม่ค่อยอยากคุยครับ น่าจะอยากทำอย่างอื่นมากกว่า จนผมต้องรีบยกมือขึ้นดันหน้าที่กำลังก้มลงมาหาริม
ฝีปากของผมไว้

“พี่คิน  ปีโกรธแล้วนะ” แค่บอกว่าเป็นแฟนกันพูดให้ผมไม่ได้หรือไง ยากตรงไหน 

พี่คินรวบมือผมที่ดันหน้าอยู่ เอาไปวางไว้เหนือศีรษะ ซุกหน้าลงกับซอกคอแล้วกัดเบาๆ ผมตกใจรีบร้องห้าม   ก่อนโดนกดปาก
เร็วๆ ไปอีกหนึ่งที

 “พอแล้ว” ผมบ่นอุบ หน้าแดงไปถึงหู

“อยู่ด้วยกันนะ” ปากพี่คินคลอเคลียอยู่ที่หูของผม ทำเอาขนลุกเกรียว

“อยู่กับพี่แบบนี้ตลอดไป” พี่คินจูบลงมาราวกับจะดูดวิญญาณ ทำเอาในหัวผมขาวโพลนไปหมด กว่าจะยอมปล่อยให้ผมเป็น
อิสระ ก็เล่นหายใจหายคอเกือบไม่ทัน พี่คินเอามือมาลูบริมฝีปากผม ส่งยิ้มอ่อนโยนให้ก่อนลุกขึ้นจากเตียง

“ปีนอนพักไปก่อนเดี๋ยวพี่ทำอะไรให้ทาน  เสร็จแล้วจะมาเรียก” ผมพยักหน้าตอบรับครับ  ยังเบลอๆ กับฤทธิ์จูบของพี่คิน

พี่คินเดินเกือบพ้นประตูห้อง ก่อนเปลี่ยนใจเดินย้อนกลับมาหาผมที่ยังนอนเล่นอยู่บนเตียง

“พี่ลืมไป...”  พี่คินก้มหน้าลงมาจุ๊บผมเบาๆ 

“Morning kiss ครับคุณภรรยา”

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 20-21] 12/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 14-03-2017 12:03:21

ตอนที่ 23 : ธาม&มีน 6

-ธาม-
   
“คุณแม่เร็วๆ สิคะน้องดาจะไปไม่ทันแล้ว” เสียงน้องสาวคนเดียวของผมตะโกนเร่งแม่ที่ยังไม่ลงมาจากชั้นบน

“อะไรน้องดา นานๆพี่จะกลับมานอนบ้าน ไม่อยู่คุยกันก่อนเหรอ”

“ไม่อยู่ค่ะมีนัดสำคัญ คนสำคัญกว่าพี่ธามด้วย” น้องดาแลบลิ้นให้ผม ล้นจริงๆ เด็กคนนี้ ยิ่งโตยิ่งเหมือนแม่ผมครับ ถอดแบบนิสัย
กันมาเลย
   
“จะไปไหนเดี๋ยวพี่ไปส่ง” ผมลุกขึ้นยืน 

“พี่ธามไม่พักก่อนเหรอคะเพิ่งมาถึงเอง” ยังดีครับที่น้องสาวคนเดียวยังรู้จักห่วงผม

“ไม่เป็นไร ไม่ได้เหนื่อยอะไร”

“แม่ ผมไปส่งน้องดาแทนนะครับ” ผมตะโกนขึ้นไปบอก หันมาเห็นน้องดายืนยิ้ม ผมขมวดคิ้วไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า ผมว่า
น้องดายิ้มให้ผมแปลกๆ

“เรานัดใครไว้ ผู้หญิงหรือผู้ชาย” ผมชวนน้องดาคุยในรถ

“ผู้ชาย”

“อย่าบอกว่ามีแฟน ไม่ได้พี่ไม่อนุญาต” น้องสาวผมเพิ่งม.2 ให้คบเพื่อนชายตอนนี้เร็วเกินไป

“น้องดายังไม่มีแฟน”

“ดีมาก ว่าแต่เรานัดใคร ไปกันกี่คน”

“สองคนค่ะ สองต่อสองพี่ธามรู้จักเปล่า” น้องดาหัวเราะชอบใจคำพูดตัวเอง 

“แม่รู้หรือเปล่าว่าเรานัดเจอผู้ชาย” ผมทำเสียงเข้ม

“รู้”น้องดาลากเสียงยาว 

 “ลูกเพื่อนแม่เหรอถึงยอมไฟเขียวให้ผ่าน” ผมเดาเพราะถ้าไม่ใช่ลูกเพื่อนแม่ผมไม่น่าปล่อยให้มาได้

“ไม่ใช่ลูกเพื่อนแม่...แต่...”   น้องดาทำหน้าเจ้าเล่ห์สุดๆ  พาลทำให้ผมคิดถึงหน้าใครบางคนขึ้นมา

 “แต่... เป็นเพื่อนรุ่นน้องพี่ธามต่างหาก”

“หะ!!” เป็นคำตอบที่ผมไม่คาดคิดแม้แต่น้อย

“ฮ่าๆ อึ้งไปเลยสิพี่ธาม น้องดานัดพี่มีนไว้จะไปเดินเล่นกัน”

“มีนเหรอ” ผมงงเข้าไปใหญ่ แอบไปติดต่อกันตอนไหน ทำไมผมไม่เคยรู้เรื่อง

“ก็พี่มีนน่ะสิคะทำอย่างกับไม่รู้จัก”

“ไปติดต่อกันได้ยังไง ไม่เห็นเคยเล่าให้พี่ฟัง” ผมเอื้อมมือไปโยกหัวน้องดาเล่น

“ตั้งแต่กลับจากหัวหินค่ะ น้องดาขอเบอร์พี่มีนไว้” 

“ชอบมีนเหรอ”

“รักเลยดีกว่า คุณแม่ก็รักนะคะ” น้องดาทำหน้ามีเลศนัย ยิ้มเหมือนคนกุมความลับสำคัญไว้

“แหมนี่ถ้าใครบางคนรักพี่มีนด้วยก็ดีสิคะ น้องดาต้องมีความสุขมากแน่ๆ” ผมเริ่มเข้าใจจุดประสงค์ของน้องดา คิดจะจับคู่ให้พี่
ชายใช่ไหมจอมยุ่ง

“เจอกันบ่อยเหรอ”  ผมถามต่อ ทำเป็นไม่เห็นสีหน้าขัดใจเมื่อผมไม่บอกว่ารักมีนหรือไม่

“บ่อย พี่มีนยังเคยมาช่วยน้องดาทำเค้กที่บ้านเรา” ดูนะครับ พักนี้ไอ้ตัวแสบเอาแต่หลบหน้าผมแต่ดันเข้าออกบ้านผมเสียอย่างนั้น
ดีเหมือนกันดูสิว่าวันนี้จะหลบไปทางไหนได้
   
“พี่ไปด้วยคน”

“อ้าว ไหนเมื่อกี้คุณพ่อชวนออกไปตีกอล์ฟ  พี่ธามบอกว่าขี้เกียจอยากนอนอยู่บ้าน”

“จะให้ไปหรือไม่ให้ไป พี่ว่าจะซื้อกระเป๋าให้ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องเอา”

“พี่ธามมม” น้องดาร้องเสียงหลง รีบเอนหัวมาซบแขนผมเป็นการเอาใจ

“พี่ชายใครเนี่ยน่ารักที่สุด หล่อที่สุด” ไอ้ตัวดีหมายเลขสองรีบพูดเอาใจผมก่อนปิดท้ายประโยคด้วย..

“อีกหน่อยจะมีแฟนน่ารักที่สุด ดีที่สุดเลย” ครับ น้องผมไม่ค่อยเชียร์ออกนอกหน้าเท่าไหร่ ไม่สักนิดเดียว

                                     ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
 “น้องดา” ผมเห็นไอ้ตัวดีโบกมือมาแต่ไกล ในที่สุดผมก็ได้เห็นยิ้มหวานแบบที่แม่ผมชอบชมมัน มีนยิ้มได้หวานจริงๆ  และมันก็
หุบยิ้มกลายเป็นหน้าตึงทันทีที่หันมาเจอหน้าผม

“มาด้วยเหรอ”เดี๋ยวนี้มีนไม่ด่าผมแล้วครับ มันพูดดีด้วยแต่แค่ไม่เพราะ

“พี่มีนสวัสดีค่ะ” น้องดายกมือไหว้

 “น้องดามีเพื่อนเดินแล้ว งั้นพี่กลับก่อนดีกว่า” 

“ไม่เอา น้องดาอยากเดินกับพี่มีน พี่ธามเลือกของไม่ถูกใจ บ่นก็เก่ง ให้มาเป็นตัวแถม คอยจ่ายตังค์ให้น้องดาก็พอ”  น้องดารีบ
เดินไปคล้องแขน ล็อคตัวมีนเอาไว้ ผมภูมิใจมากครับน้องใครฉลาดมาก 

“น้องดาจะซื้ออะไรครับเดี๋ยวพี่จ่ายให้ก็ได้” 

“ไม่เอาค่ะ ทำไมพี่มีนต้องจ่าย คนจ่ายตังค์ก็มีอยู่แล้ว น้องดาอยากได้หลายอย่าง มีคนมาเป็นป๋าให้ทั้งทีต้องเอาให้หมดตัวค่ะ”
ไอ้ตัวแสบทำหน้าพิลึกมากครับ มันเอาชนะความมึนของน้องดาไม่ได้เลยต้องยอมให้ผมไปด้วย


“พี่มีนกับพี่ธามเดี๋ยวน้องดามานะคะ ขอเดินไปเจอเพื่อนแป๊บนึง”  ผมต้องรีบกลั้นหัวเราะเอาไว้ ความพยายามน้องสาวผมเป็นที่
หนึ่ง คงกะจะชงผมกับมีนให้ได้
   
“เดี๋ยวพี่ไปด้วย” มีนคว้าแขนน้องดา

“ไม่ต้องค่ะไม่ต้อง เดี๋ยวเพื่อนน้องดาไม่กล้าเม้าท์ แป๊บเดียวค่ะเดี๋ยวน้องดามา” น้องดาค่อยๆ ปลดมือของมีนออก

“พี่ธามเดี๋ยวน้องดาโทรถามนะคะว่าอยู่ตรงไหนกัน” ไอ้ตัวดีหมายเลขสองหันมาบอกผมแล้ววิ่งจู๊ดออกไปเลย


“มีนจะไปไหน” เมื่อห้ามน้องดาไม่ได้ ไอ้ตัวดีหมายเลขหนึ่งทำท่าจะเดินหนีผม

“ถ้าน้องดามาฝากโทรตามผมด้วย” มีนไม่ยอมตอบคำถาม

“จะทิ้งพี่ดื้อๆ อย่างนี้เหรอ พี่ยังไม่เคยทิ้งมีนเลยนะ” พอผมพูดจบมีนหยุดเดินทันทีครับ แถมเดินหงอยๆ กลับมาหาผม

“เรามาเดินห้างไม่ได้ไปมีเรื่องกับใครสักหน่อย ทิ้งเทิ้งอะไรกัน” มีนบ่นของมันอุบอิบ

“ไม่ทิ้งก็ต้องอยู่ด้วยกัน” ผมถือโอกาสเอามือไปพาดไหล่มีนไว้กันหนี
   
“พี่อยากได้เสื้อเชิ้ต มีนไปช่วยเลือกหน่อย”

“อื้อ” มีนพยักหน้า พยายามเดินเบี่ยงออกจากแขนผม ผมเลยกระชับมือให้แน่นขึ้น

“เดินดีๆ”  ผมดุไอ้ตัวแสบ

“ก็เอาแขนออกสิ”

“ทำไมต้องเอาออกแบบนี้สบายดี ให้พี่พักแขนบ้าง ตอนมีนไม่สบายพี่ยังคอยอุ้ม”

“ทวงอยู่นั่นแหละ” มันพูดของมันเบาๆครับ แต่ผมหูดี

“ต้องทวงสิ ตัวแสบเป็นหนี้พี่อยู่นะ”

“จะเอาอะไรก็ว่ามา ให้แล้วหายกันห้ามทวงอีก” 

“อะไรดี อืม.....” ผมทำท่าคิด แกล้งมันครับ มีนรอลุ้นอย่างกับรอประกาศผลสอบ

“พี่ยังคิดไม่ออก คิดออกจะบอก ใครสัญญาไว้ว่าจะให้ห้ามคืนคำล่ะ” ผมดักคอเอาไว้ก่อน ไอ้ตัวดีชอบเล่นลูกไม้  ไว้ใจไม่ค่อยได้

“ไปดินเนอร์กับไอ้ปีเอาไหม” 

“ทำไมขายเพื่อน”  ผมแซวมัน

“ขายเขยที่ไหนอย่ามาว่านะ“ มีนทำหน้าตูมเผลอขึ้นเสียงดัง ก่อนเบาลงชนิดต้องเงี่ยหูฟัง

“รู้ว่าเป็นคนดีคงไม่รุ่มร่าม ไปให้หัวใจมันมีความสุขเถอะ พี่คินก็คงไม่ว่าอะไร แกรู้ว่าพี่ไม่ทำอะไรหรอก เอาไหม จะช่วย”

“ช่วยอยู่เฉยๆ เถอะ อะไรแต่ละอย่าง” ผมเอานิ้วจิ้มหัวไอ้ตัวดี

“ทำเป็นพูดดีที่แท้ก็อยากไปใจจะขาด” 

“ไปดินเนอร์พี่ชวนเองได้ไม่ต้องรอให้เราช่วย ถ้าใจจะขาดนี่ พี่อยากจะรู้ใจจะขาดมากกว่าว่าเราหลบหน้าพี่ทำไม”

“ใครหลบ เป็นพวกหลงตัวเองเหรอ คิดว่าคนอื่นเขาต้องสนใจตลอดเวลาหรือไง” นั่นไงครับ  ผมรู้อยู่แล้วว่าถามไปก็เปล่า
ประโยชน์ มันไม่รับหรอก แต่ก็ทำให้มันเลิกพูดเรื่องปีไปได้
   
“ไปได้แล้ว เสื้อจะซื้อไหมพูดอยู่ได้” เห็นไหมครับผมบอกแล้วผมรู้จักมันดี พอเข้าตัวรีบเผ่นแนบ

                         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“ตัวนี้สวยดี” มีนเอาเสื้อเชิ้ตมาทาบกับตัวผม

“ชอบสีนี้ไหม” ผมพยักหน้า ไม่อยากพูดอะไรให้มันสะดุด มันกำลังสนุก  เผลอยิ้มให้ผมหลายที พอมีนยิ้มแล้วเหมือนกับคนละคน 
มันคงลืมตัวหยิบโน่นหยิบนี่เพลิน

“ลองตัวนี้ให้ดูหน่อย แขนเสื้อมันดูแปลกๆ แต่เอาไปใส่กับยีนส์น่าจะสวย”  มีนส่งเสื้อเชิ้ตมาให้ผม

“ใส่แล้วออกมาให้ดูด้วยนะ” ตัวแสบมายืนกำกับอยู่หน้าห้องลองเสื้อ ผมใส่เสร็จมีหน้าที่เดินออกมาให้ดู มีนจับผมหมุนซ้ายหมุนขวา
   
“ก้มหน่อย” ผมก้มตัวลงให้

“จะสูงไปไหน จะเป็นเปรตอยู่แล้ว” ปากมันบ่นงึมงำของมันไป มือก็ช่วยจัดปกเสื้อให้ผม

“ปลดกระดุมสองเม็ดดีกว่า เท่ห์ดี” มีนพูดแล้วก็ปลดกระดุมเสื้อผมออก

มือของมีนสัมผัสโดนผิวช่วงอกของผมโดยไม่มีเนื้อผ้ากั้น มีนมัวแต่วุ่นกับการจัดเสื้อให้ออกมาอย่างที่ต้องการ  ผมแอบกลืน
น้ำลาย มือไอ้ตัวแสบนุ่มมากครับแถมเย็นเพราะแอร์ในห้าง

พอแตะโดนทีหัวใจผมก็กระโดดที  ทำเป็นหนุ่มน้อยไม่เคยไปได้ ที่ผ่านมาไปถูกตัวเขาก็เยอะโดนเขาถูกตัวยิ่งเยอะเข้าไปใหญ่
แค่นี้ทำไมดันสะดุ้งวะ

“โอเค ลองดูจัดแบบนี้ชอบไหม”  มีนปลดกระดุมสองเม็ด พับแขนเสื้อขึ้นมาทั้งสองข้าง จับผมหมุนตัวให้หันไปดูกระจก ผมไม่
ได้ดูตัวเองสักนิดเผลอมองแต่มัน ตัวแสบยิ้มหวานทั้งปากทั้งตา ดูพอใจผลงานของตัวเองมาก

“ชอบไหม”  มีนสบตากับผมในกระจก

“หือ?”  ผมทำหน้างงๆ

“ไม่ชอบเหรอ” มีนแปลสีหน้ากับคำพูดผมไปอีกทาง 

“ชอบ โทษทีนะพี่มัวแต่มองเพลินไปหน่อย ไม่ทันฟังเราถาม”

“มันต้องตะลึงความหล่อตัวเองขนาดนั้นเลยเหรอ”   

“พูดอย่างนี้ แปลว่ามีนยอมรับว่าพี่หล่อ” ผมถือโอกาสแซว  สิ่งที่ตัวแสบไม่ชอบทำที่สุดคือการชมผม

“หล่อแล้วไง ไม่เห็นน่าสนใจ” มีนทำเป็นยักไหล่ คงกำลังโมโหตัวเองที่เผลอชมผมเข้า

“มีนชอบหนุ่มหล่อไม่ใช่เหรอ ไม่ได้ชอบสาวสวยนี่”

“แต่ผมจะเปลี่ยนมาชอบสาวสวยก็เพราะเจอคนหล่อแบบพี่นี่แหละ  พี่ธามน่าจะภูมิใจนะที่ความหล่อของพี่ทำให้เกย์กลับใจได้”
เป็นไงครับต้อนมีนไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ผมชอบ สนุกดี อยู่กับมันไม่เคยเหงา มันเป็นเด็กก็ได้เป็นผู้ใหญ่ก็น่าเชื่อถือ  คำพูดคำจามัน
ฉลาด แต่ปากมันก็ร้ายด้วย ไปไหนไม่ต้องไปกันหลายคนครับเอามีนไปคนเดียวก็พอ ครบเครื่อง

   
“ให้เลือกกี่ตัว” มีนมองกองเสื้อที่คัดไว้ คิ้วขมวดมุ่น

“มีนเลือกให้พี่เถอะกี่ตัวก็ได้ แล้วเลือกของตัวเองด้วย” มีนมองหน้าผมสีหน้าคล้ายแปลกใจ

 “พี่ให้ตัวนึงเป็นค่ามาเลือกเสื้อให้”  ต้องให้น้อยๆครับ ทำอวดรวยใส่จะโดนกัดหัวเอา

“ให้จริงนะ” มีนยิ้มแป้นท่าทางตื่นเต้น ผมต้องรีบกลั้นหัวเราะ คนอะไรถ้าบอกว่าเลือกตามใจชอบ ป่านนี้มันคงเอาเสื้อปาหัวผมไปแล้ว
   
สรุปมีนเลือกให้ผมห้าตัวของมีนหนึ่งตัว ผมอยากซื้ออะไรให้อีกแต่วันนี้คงไม่ได้แล้ว จะให้อะไรมีนแต่ละทีต้องคิดเยอะครับ ยากมาก


“มีนอยากดูอะไรหรือเปล่า” 

“ไม่ พี่ธามอยากดูอะไรก็ดูเถอะ ผมกะจะมาเดินเป็นเพื่อนน้องดาอยู่แล้ว”

 “หิวไหม เดี๋ยวพี่โทรตามน้องดาให้”

“ไม่หิว รอให้น้องดาเสร็จก่อนก็ได้”

“ถ้าอย่างนั้นไปร้านกาแฟกัน มีนจะได้ทานขนมรองท้องด้วย” ผมตัดสินใจเพราะดูท่าไอ้ตัวดีจะหิวแต่ไม่ยอมบอก

                            ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“พี่ธาม ผมถามอะไรส่วนตัวหน่อยได้ไหม” มีนเอาหลอดคนน้ำในแก้ว เหมือนคิดอะไรอยู่

“ถามมาสิ” ผมเอนหลังพิงพนัก มองหน้าตัวแสบแต่มีนหลบตาผม

“พี่ชอบผู้หญิงมากกว่าผู้ชายหรือชอบเท่าๆ กัน”  คนถามหน้าแดงแจ๋ มิน่าถึงได้หลบตาผม

“มีนถามทำไม”

“ถามก็ตอบๆ มาเถอะน่า”  ไอ้ตัวแสบทำเสียงดุ ตวัดตามองผมแวบหนึ่งก่อนก้มลงไปมองแก้วเหมือนเดิม

“ตอบไม่ได้ ถ้าตอบว่าชอบผู้หญิงมากกว่า เกิดอีกหน่อยเจอผู้ชายที่ถูกใจจะกลายเป็นตอบผิด”

“แปลว่าขึ้นอยู่กับว่าถูกใจหรือเปล่า หญิงหรือชายก็ได้ใช่ไหม” มีนทำท่าคิดหนัก

“ใช่” เอาจริงๆไหมครับ  ผมชักระแวงไอ้ตัวแสบ รู้สึกหนาวๆร้อนๆ ชอบกล

“เข้าใจแล้วเดี๋ยวจะหาให้” นั่นไงครับผมทายอะไรไม่เคยผิด ความซวยมาเยือนถึงที่

“เฮ้ย! ไม่ต้อง พี่หาเองได้”

“หาไม่ได้หรอก” เอ้า! ไอ้ตัวดี พูดยังไงของมัน

 “นี่ถือว่ามีนดูถูกพี่นะ" 

“ไม่ได้ดูถูก แต่ตอนนี้พี่ชอบปีอยู่ พี่ไม่มองคนอื่นหรอก ผมจะหาให้เองเอาคล้ายๆ ปีเลยก็ได้” ผมว่าเรื่องปีชักเลยเถิด ไอ้ตัวดีมัน
คิดไปไกลเกินแล้ว
   
“มีนพี่ไม่ได้ชอบปีแล้ว พี่เห็นปีเป็นแค่น้องคนนึงเท่านั้น”  ผมบอกความจริงกับมัน มีนนิ่งไปสักพักก่อนจะถอนใจออกมา

“พี่แม่งเป็นคนดีว่ะ ไม่เป็นไรหรอกมันห้ามกันไม่ได้ ถ้าพี่แค่คิดไม่ได้ทำอะไรน่าเกลียดไม่มีใครว่าหรอก ผมเข้าใจ”  อ้าว!เฮ้ย! ไอ้
ตัวแสบ ผมอยากจะทึ้งผมตัวเอง จินตนาการมันเหลือรับประทาน

“พี่ไม่ได้ชอบปีแบบนั้นแล้วจริงๆ”

“อยู่กับผมไม่ต้องปิด เอาไว้อยู่ต่อหน้าพี่คิน ไอ้ปี หรือเพื่อนๆพี่ค่อยทำ” เชี่ย! ปกติผมไม่หยาบคาย แต่เจอแบบนี้เข้าไปถึงกับ
ต้องอุทาน หมาแล้วไหมล่ะแกล้งมันไว้ดีนัก ชอบทำท่าให้มันเข้าใจผิดตอนนี้เข้าตัวเต็มๆ

“ฟังดีๆนะมีน พี่ไม่ได้ชอบปีแล้ว” ผมเน้นย้ำทีละคำ อยากให้มีนได้ยินให้ชัดที่สุด

“ฟังดีๆนะพี่ธาม ผมไม่ใช่เด็กอนุบาลอย่ามาหลอกให้ยาก ความรักไม่มีสวิตซ์นะพี่ ที่นึกอยากจะเปิดก็เปิด นึกอยากปิดก็ปิด
เร็วไปไหมเมื่อวานยังชอบอยู่เลยวันนี้เกิดจะเป็นน้องเป็นนุ่งขึ้นมาซะงั้น”

“พี่เคยสนใจปีแต่ไม่ได้ชอบ” ผมหยุดนิดนึง ดูให้แน่ใจว่ามีนตั้งใจฟังอยู่

“พี่ชอบคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าตอนนี้ อยากจีบคนนี้” ผมตัดสินใจพูด ถึงจะดูผิดที่ ผิดเวลาไปหน่อยแต่คงดีกว่าปล่อยให้ตัวแสบมัน
เตลิดไปไกลกว่านี้

มีนนิ่งครับ ผมรอดูปฏิกิรยาเดาว่าถ้ามันไม่ด่าก็คงทำเป็นไม่พูดถึง แต่...แต่มันหัวเราะครับ  หัวเราะแบบดูรู้เลยว่ามันขำจริงๆ ไม่
ได้แกล้งทำ

“พี่ธามลืมหรือไงว่ามุกควายนี่ผมเล่นมาก่อนพี่อีก มุกหาเรื่องอื่นมากลบเกลื่อนเรื่องที่ไม่อยากให้รู้เนี่ย  ผมแอบชอบพี่ครับจำไม่
ได้เหรอ”   

ครับ คนที่ใบ้รับประทานคือผมเอง ไปต่อไม่ถูกไม่รู้จะพูดอะไร ท้อแท้ อยากจะจับมันมาเขย่าเอาไอ้เรื่องพิสดารในหัวมันออก แต่
จะโทษมันก็ไม่ได้ เป็นผมเองที่เอาความคิดประหลาดพวกนี้ไปใส่ในหัวมัน

มานึกย้อนดู ที่ผมทำอย่างนั้นเพราะสนุกที่ได้ต่อปากต่อคำเล่นกับมีน ชอบที่ได้เห็นมันหัวฟัดหัวเหวี่ยง ผมว่าผมแค่อยากเข้าใกล้
มีนอีกนิดแต่คงผิดวิธีไปหน่อย

“เอาน่าๆ พี่ธาม ผมไม่หัวเราะก็ได้” มีนพยายามกลั้นหัวเราะเต็มที่

“เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมเอง เชื่อใจไอ้มีนได้” มีนพูดเสร็จก็ตักขนมกินต่อ  เอาที่มันสบายใจครับ ผมจะถือว่าผมบอกมีนแล้ว
มันมีความคิดของมัน ผมก็มีวิธีการของผมเหมือนกัน. ไม่ว่าอย่างไรมันก็หนีผมไม่พ้น

...................................................................................

-มีน-

วิธีนี้แหละดีที่สุด ตัดทั้งปัญหาของผมและของพี่ธาม ขืนพี่ธามยังชอบปีอยู่อย่างนี้ก็มีแต่จะเสียใจเปล่าๆ  ผมไม่อยากเห็นพี่ธาม
เป็นทุกข์ครับ ผมเข้าใจพี่ธามดี  นั่นก็เพื่อนนี่ก็คนที่ชอบ ได้แต่คอยวนเวียนอยู่ใกล้ๆ ใกล้จนกลายเป็นว่า คนที่ควรจะเป็นคนนอก
อย่างผม กลับเผลอหวั่นไหวไปกับพี่ธามเสียเอง แบบนี้ดีแล้ว ถ้าพี่มันคบใครไปซะผมคงตัดใจได้ง่ายขึ้น
   
ว่าแต่ทำไมพี่ธามมองผมอย่างนั้นวะ อย่างกับจะอยากบีบคอผมให้ตาย นี่ผมช่วยอยู่นะ ไม่เห็นความหวังดีกันบ้างเลย สงสัยจะยัง
ไม่เชื่อใจ เดี๋ยวคอยดู จะหาให้สวยกว่าดีกว่าไอ้ปีให้ดู ถึงตอนนั้นจะรีบมาขอบคุณผมแทบไม่ทัน ผมหมายมั่นปั้นมือ พี่ธามรอก่อนนะ
อย่าเสียใจไปเลยผมจะช่วยพี่เอง

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 22-23] 14/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-03-2017 13:45:31

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 22-23] 14/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: minijack ที่ 14-03-2017 15:40:20

 ขอบคุณมากนะครับ^^
:pighaun: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 22-23] 14/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 15-03-2017 00:35:48

 :hao7:  :hao7: รอนะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 22-23] 14/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 15-03-2017 01:19:23

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 22-23] 14/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 15-03-2017 11:42:18

มีนเอ๊ยยยย สงสารพี่ธามขึ้นมาติดหมัด

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 22-23] 14/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Ryoooo ที่ 16-03-2017 09:51:56

สนุกๆ รีไรท์แล้วกระชับเข้มข้นขึ้น
ชอบค่ะๆๆๆ รอตอนต่อไปอยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 22-23] 14/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: monetacaffeine ที่ 17-03-2017 20:26:25

โธ่นุ้งมีน ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยยย
ไม่รู้จะสงสารใครก่อนกันเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 24] 18/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 18-03-2017 11:20:05

ตอนที่ 24 : ธาม&มีน 7 :  ลับ–ลวง-พราง

[ลับ]

-ปี-

“เอ้าพวกมึงคิดอะไรออกก็ว่ามา กูสละเวลาอยู่กับสามีมาเพื่อเรื่องนี้เลยนะเว้ย”

“ไอ้ปีเสียตัวเข้าหน่อยไม่เหลือเสน่ห์เพศผู้เลยนะมึง” น้องนายมันสรรเสริญเยินยอผมครับ

“เอาดีๆ พวกมึง อย่าเพิ่งกัดกัน กว่าจะหลบแม่มึงมานัดกันได้ ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์หน่อย” ไอ้บาสชักรำคาญพวกผม
   
“งั้นเริ่มจากลงมติ”  ผมเสนอ พวกมันก็พยักหน้า

“มติแรก ไปถามพี่ธามตรงๆ ว่าชอบไอ้มีนหรือเปล่า” มีแค่น้องนายกับผมที่ยกมือ คะแนนสองในสี่ถือว่าไม่ผ่าน  ต้องสามในสี่ถึง
จะยอมรับได้ คุณรัชตะให้เหตุผลที่ไม่ยกมือว่าเผื่อพี่ธามไม่ชอบ ไปถามแบบนั้นเดี๋ยวเพื่อนผมจะดูไม่งาม
   
“มติที่สอง ไปถามไอ้มีนตรงๆ ว่ามันชอบพี่ธามใช่ไหม” คราวนี้เงียบกริบเลยครับ ศักดิ์สิทธิ์มากไม่มีใครกล้ายกมือสักคน

“มติที่สาม ช่วยกันจัดฉากให้มีโอกาสได้พัฒนาความสัมพันธ์” คราวนี้ยกมือกันครบเป็นเอกฉันท์

“ตกลงตามนี้ แต่จะวางแผนยังไงวะ“ ผมคิดไม่ตกครับ ไอมีนมันฉลาด ทำอะไรไม่แนบเนียนจะถูกจับได้ง่ายๆ

“สงสัยมึงต้องชวนอีน้องชมพูแอ๊บแบ๊วมาเป็นที่ปรึกษาโครงการว่ะ ท่าทางจะมีหลายแผน” น้องนายพูดน่าคิดครับ ถึงแผนน้อง
แอ๊บแบ๊วจะโคตรเชยไปหน่อย แต่คงดีกว่าพวกผมตอนนี้ที่คิดไม่ออกสักแผน

“เราวางยาไอ้มีนไหม ให้พี่ธามปล้ำแม่งเลย”  น้องนายเสนอ แต่ไอ้บาสตอบได้น่าสนใจมาก

“แล้วพี่ธามจะอยากปล้ำไอ้มีนเหรอวะ” เออนั่นสิ ข้อนี้ผมก็ยังไม่ได้คำตอบที่แน่ชัด พี่ธามไม่เคยปริปากเล่าอะไรให้ผมฟัง
   
“งั้นก็วางยาทั้งสองคน” น้องนายยังไม่ยอมล้มเลิกแผนการณ์ครับ

“แล้วมึงจะเข้าไปปล้ำหรือไงน้องนาย วางสองคนก็ชวนกันหลับสบายสิวะ” ผมส่ายหัวให้กับความคิดเพี้ยนๆ ของน้องนาย
   
“หลอกว่าคุณมีนเป็นโรคร้ายให้พี่ธามเห็นใจไหมครับ”  คุณรัชตะอยากนำเสนอบ้าง

“มึงนี่พูดถึงน้องชมพูเข้าหน่อยติดเชื้อลิเกมาเลยเหรอวะ ถ้ามึงกล้าก็ไปหลอกดู  ถ้าเรื่องแดงขึ้นมากูไม่กลัวตีนพี่ธามหรอก อย่าง
มากพี่มันคงขำๆ ตามนิสัย กูกลัวตื่นแม่มึงนั่นแหละ มันได้ถีบกระเด็นฐานไปแช่งมัน”

“ไอ้ปีมึงก็ตินั่นตินี่ งั้นมึงก็เสนอมากูจะรอฟัง”  น้องนายหันมาด่าผม นั่นสิเอาไงดีวะ

“กูนึกออกแล้ว!”

“แผนอะไรครับคุณปี” คุณรัชตะสนใจใคร่รู้

“แผนล้วงความลับของคู่ต่อสู้ เราต้องรู้ให้ได้ก่อนว่าพี่ธามมีใจให้ไอ้มีนบ้างหรือเปล่า ถ้ามีเราก็จัดสักทริป ไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน
สักทริป แล้วจับเข้าหอไปเลย”

 “เออเข้าท่า เผื่อพี่ธามไม่มีใจพวกเราได้สลายตัวทัน ไม่งั้นเดี๋ยวเป็นหมา” เป็นครั้งแรกที่น้องนายเห็นด้วยกับผม

“แล้วมึงจะทำยังไง”

“มาๆ กูจะจัดบรรยายให้ฟังเดี๋ยวนี้”  รอดูแผนการของผมนะครับ ผมมั่นใจเกินร้อยว่ามันต้องได้ผลแน่นอน

                              ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“พี่ธามๆ” ผมรอจนน้องนาย คุณรัชตะกับไอ้บาสลากมีนไปซื้อขนมสำเร็จ ก็เข้าประชิดตัวพี่ธามทันที

“พี่ธามรู้จักพี่ปลื้มที่อยู่ปีสี่คณะพี่หรือเปล่า” พี่ธามพยักหน้า

“สนิทหรือเปล่าพี่” 

“คุยกันได้ ปีมีอะไรหรือเปล่า” พี่ธามย้อนถามผม

“กับผมไม่มีหรอกแต่สงสัยจะมีกับไอ้มีน”

“ทำไม  ไอ้ตัวแสบมันไปกวนพี่ปลื้มเข้าให้หรือไง ปีไม่ต้องห่วงพี่ปลื้มนิสัยดีเดี๋ยวพี่เคลียร์ให้” ผมทำเป็นเบะหน้า  แต่ตอนนี้แอบ
สะดุ้งนิดนึง ก็พี่คินสิครับส่งสายตามาแต่ไกล ผมเลยต้องถอยออกมานั่งห่างอีกนิด

“กวนตีนก็ดีสิครับ ผมสงสัยจะกวนใจเสียมากกว่า” เรื่องพี่ปลื้มผมไม่ได้จัดฉากนะครับ พี่ปลื้มชอบไอ้มีนหรือเปล่าผมไม่รู้ รู้แต่
เวลาเจอหน้าก็เห็นพูดหยอดไอ้มีนตลอดผมถือว่าใช้ได้ ผมไม่ได้โกหกพี่ธามสักหน่อย”

“ผมไม่ค่อยรู้จักเลยมาถามพี่ธามดู ถ้าพี่การันตีว่านิสัยดี ผมจะได้ช่วยเชียร์ ไอ้มีนจะได้มีคู่กับเขาเสียที”

“แล้วมีนว่าไงบ้าง” จากหน้ายิ้มๆ พี่ธามหน้าเรียบสนิทเลยครับ ผมต้องจดบันทึกก่อน ช็อตที่หนึ่งมีอาการ

“มันก็ไม่ว่าอะไร พี่ธามก็รู้ถ้าไอ้มีนมันไม่ชอบพวกผมจะกล้าเหรอ แต่เห็นมันทำเฉยๆ เลยคิดว่าน่าจะพอมีลุ้น” 

“สนิทกันมาก?” เอ อันนี้ต้องจดเป็นประชดประชัน หรือจดเป็นพยายามสืบหาข้อมูลดีวะ  น้ำเสียงพี่ธามไม่ค่อยเคลียร์

“ตอนนี้ยังไม่มากแต่อีกหน่อยผมไม่รู้ เรื่องอย่างนี้ใครจะกล้าการันตี”  ผมโหมไฟเข้าไปอีกนิดเผื่อจะเห็นปฏิกิริยาชัดขึ้น

“ปีจะช่วยพี่ปลื้มอย่างนั้นเหรอ”  เสียงถามเรียบๆ ไม่เห็นหงุดหงิด หรือผมดูพี่มันผิดมาตลอดวะ  ช็อตนี้ต้องจดว่าไม่มีปฏิกิริยา

“ถ้าพี่ธามการันตีว่าดีผมก็ช่วย” ผมยังเล่นไปตามแผนที่เตรียมมา

“ตกลงพี่ธามว่าไงล่ะ ไม่เห็นตอบผมเลย ดีหรือไม่ดี?”  ผมรุกเข้าไปอีกหน่อย

“ดี นิสัยใช้ได้ ใครได้เป็นแฟนก็โชคดี“  อ้าว!ตาย ช็อตนี้สลบเลยผม พลิกโผครับ

“เหรอครับงั้นก็ดีเลย ขอบคุณครับพี่ธาม”  ผมกะว่าจะถอยไปตั้งหลัก ปรึกษาพวกที่เหลือก่อนว่าจะเอาอย่างไร เล่นเอางงทิศ ไป
ไม่ถูกเลยกู


“ปี”

“ครับ?”

“แล้วพี่ล่ะ ปีว่าพี่นิสัยดีไหม?”

“ถามอะไรอย่างนั้นพี่ธามก็ต้องดีสิครับ”

“ถ้าอย่างนั้นปีมาช่วยพี่สิจะไปช่วยคนอื่นทำไม”  เอ่อ..ขอผมสตั้นท์สักห้าวิฯ ผมไม่ต้องบันทึกอะไรไปเตรียมเข้าประชุมแล้วใช่
ไหมครับ คือไม่ต้องประเมินผลแล้ว พี่ธามรับออกมาหน้าตาเฉย โอมายก็อท!! อยากให้คนอื่นมาได้ยิน ช่างถูกใจปีเหลือเกิน

“ว่าไงปี จะช่วยพี่หรือช่วยพี่ปลื้ม” ผมกำลังจะตอบแต่พี่คินพูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน ไม่รู้เดินเข้ามาตอนไหน

“ไงมึงไหนว่าไม่กินกันเอง กูกะอยู่แล้ว เห็นสายตามึงมองมีนกูก็รู้แล้ว ทำเป็นแกล้งมันสุดท้ายมึงก็ตกหลุมตัวเอง “

“กูเห็นมึงกินอร่อย กูเลยจะกินบ้าง”   

“ข้อนี้กูไม่ขัดอร่อยจริง” พี่คินลงนั่งข้างผมแถมเอามือมาโอบเอวผมโชว์อีก เอ่อ..พี่ๆ ครับ ผมยังนั่งอยู่ตรงนี้นะครับ เกรงใจผมกัน
นิดนึง กินเกินอะไรกัน เขินนะโว้ย

“พี่ธามชอบไอ้มีนมันจริงๆ เหรอครับ” ผมรีบถามก่อนจะคุยกันไปไกลกว่านี้ ผมขอคำตอบแบบชัดๆ คอนเฟิร์มอีกสักที

“จริง”  พี่ธามพยักหน้า

“ไม่ใช่ฟันทิ้งฟันขว้างนะพี่”

“เฮ้ย! เห็นพี่เป็นอะไร”   

“ก็เป็นอย่างที่ว่านั่นแหละครับ ไอ้มีนมันถึงเกลียดเอา”

“มึงฟังเมียมึงนะไอ้คิน กูออกจะเป็นคนดี แค่ขยันรับใช้ประชาชนมากไปหน่อยเท่านั้นเอง" พี่ธามหันไปฟ้องพี่คิน

“มึงทำกิจกรรมเพื่อสังคมถี่ไป เด็กมันถึงไม่เชื่อใจ”

“ครับ มึงไม่ทำเลยนะครับ หยุดกิจกรรมก่อนกูหน่อยเดียว กล้าพูดนะมึง” ผมได้แต่นั่งฟังนักกิจกรรมเขาโต้เถียงกัน สรุปคือไม่น่า
ไว้วางใจทั้งคู่


“ตกลงปีจะช่วยพี่หรือเปล่า” พี่ธาไม่ลืมขอคำตอบจากผม

“ผมไม่บอกหรอกความลับ” พูดจบผมรีบเดินหนี ไปตามหาไอ้พวกนั้นดีกว่า ดีใจโว้ย! เพื่อนกูจะมีสามีแล้ว


..................................................................................................

[ลวง]

-ธาม-

มีนโทรมาชวนผมทานข้าวเย็น ผมค่อนข้างแปลกใจแต่ไม่ได้ซักอะไร มีโอกาสได้ไปกับมันก็ดีแล้ว ผมขับรถไปรับมีนที่หน้าคณะ
แต่มีนไม่ได้ยืนรออยู่คนเดียว มีผู้หญิงยืนอยู่ด้วย ผมรู้ทันทีว่าอะไรเป็นอะไร ไอ้ตัวแสบเอ๊ย

มีนเปิดประตูขึ้นนั่งเบาะหลัง ให้คนที่มาด้วยขึ้นนั่งข้างหน้า ผมยอมรับว่าหงุดหงิดแต่ไม่ได้แสดงออกมา รอดูท่าทีไอ้ตัวแสบก่อน
ว่ามันจะเอายังไงกับผมกันแน่

“นี่ฟ้าเพื่อนผมอยู่อักษรฯ” มีนแนะนำเพื่อนให้ผมรู้จัก

“สวัสดีค่ะพี่ธาม” ฟ้ายกมือไหว้ ผมโค้งศีรษะรับ สวยดีครับ ท่าทางก็ดูน่ารักดี ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงสนใจ แต่ตอนนี้ผมสนใจ
เฉพาะเจ้าของเสียงที่ดังมาจากข้างหลัง

“ฟ้าอยากกินอะไร พี่ธามใจดีเลือกได้ไม่จำกัดวงเงิน”  ไอ้ตัวแสบทำตัวเป็นพ่อสื่อตั้งแต่รถยังออกไม่พ้นมหาลัย

“อืม..กินไรดี มีนมีตัวเลือกไหม”

“ตามใจฟ้าเลย”

“แล้วพี่ธามล่ะคะอยากกินอะไร”   

“อาหารญี่ปุ่นก็ได้ครับ”  ผมบอกฟ้า เพราะตัวแสบมันชอบทาน

“ตกลงค่ะ ดีจังมีคนคิดให้ เวลาใครถามว่าอยากกินอะไรฟ้าคิดไม่ค่อยออก”  เท่าที่ดูฟ้าก็น่ารักดีครับ ไอ้ตัวแสบคงคัดสรรของมัน
มาอย่างดี

“พี่ธามชอบทานอาหารญี่ปุ่นเหรอคะ”  ฟ้าชวนผมคุย

“ชอบครับ แต่ที่เลือกเพราะมีนชอบทาน” ผมสบตากับมีนทางกระจกมองหลัง มีนเบือนหน้าหนีผม

“โหมีนอิจฉาจัง มีพี่ชายรู้ใจคอยเทคแคร์”

“ ฟ้าอยากมีคนเทคแคร์บ้างไหมล่ะ เดี๋ยวเราบอกพี่ธามให้”

“บ้า พี่ธามอย่าไปฟังมีนนะคะ ฟ้าแค่แซวมันเล่นเฉยๆ”

“เทคแคร์ได้ครับ เพื่อนมีนพี่ให้ความสำคัญทุกคน”  ผมลอบมองมีนทางกระจกมองหลัง เห็นมันกัดปากเหมือนคิดอะไรอยู่ คิดไป
เถอะมีน มาดูกันว่าแผนล่อลวงของมีนคราวนี้ สุดท้ายใครจะเป็นคนตกลงไป

                             ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“มีนอันนี้อร่อย” ตั้งแต่อยู่ในรถจนถึงในร้านอาหารไอ้ตัวแสบเริ่มพูดน้อยลงครับ กลายเป็นฟ้าที่คุยเก่งอยู่คนเดียว 

“พี่ธามกับมีนรู้จักกันได้ยังไงคะอยู่กันคนละคณะไม่ใช่เหรอ”

“พี่เป็นเพื่อนคิน รุ่นพี่ที่คณะมีน”

“พี่คินที่เป็นแฟนปีเหรอคะ” แสดงว่าฟ้ารู้จักกับปีด้วย

“ครับ คนนั้นแหละ” 

“ที่คณะฟ้าพี่คินดังมากนะคะ พี่ธามก็เหมือนกันมีแต่สาวๆ พูดถึง”

“พูดดีหรือไม่ดี”

“ดีสิคะ มีแต่คนกรี๊ดเป็นFC พวกพี่กัน ตอนข่าวพี่คินเป็นแฟนปีออกมาอกหักกันเป็นแถว”

“แต่พี่ธามยังไม่มีแฟน รับรองไม่อกหัก”  เวลาแบบนี้ตัวแสบมีปากมีเสียงขึ้นมันที

“จริงเหรอคะ ไม่น่าเชื่อพี่ธามเหลือรอดมาได้ยังไง นึกว่าที่ไม่มีข่าวเพราะซุกเงียบเสียอีก” 

“ไม่มีครับ มีแต่คนที่ชอบ ชอบมาก” ผมพยายามสบตาแต่ตัวแสบไม่ยอมมองมาทางผม

“คนที่พี่ธามชอบมีแฟนแล้ว พี่ธามเลยอกหักหาคนดามอยู่ ฟ้าสมัครให้มีนหน่อยสิ มีนสงสารกลัวใครบางคนจะเฉาตาย”

“มีน” ฟ้าเรียกชื่อมีนเสียงดัง คงตกใจที่ไอ้ตัวดีมันโพล่งออกมาแบบนั้น  ฟ้าจัดการตีแขนมีนไปหนึ่งที สมควรโดนแล้ว

“พี่ธามเปิดรับอยู่จริงหรือเปล่าคะ เดี๋ยวฟ้าบอกเพื่อนๆ ให้ รับรองคนสนใจเพียบ”

“ฟ้าบอกเพื่อนก็ดีครับแต่ไม่ต้องบอกเพื่อนๆ หรอก”

“คะ?”

“ฮ่าๆ ไม่มีอะไร พี่พูดไปเรื่อยเปื่อยน่ะ จะทานของหวานกันไหม” ผมเห็นแต่ละคนเริ่มอิ่มของคาวกันแล้วจึงถามขึ้น

“ฟ้าสั่งไอศกรีมชาเขียวเยลลี่ให้เราที ขอไปเข้าห้องน้ำก่อน”   

“ได้” ฟ้ามองจนมีนเดินลับสายตาถึงหันกลับมาจ้องหน้าผมยิ้มๆ

“ครับ?” ผมเห็นฟ้าไม่พูดอะไรจึงถามขึ้นเสียเอง

“พี่ธามชอบมีนเหรอคะ”

“ฟ้าเก่งนะ “ ผมชม ไม่เสียแรงที่ไอ้ตัวแสบมันนำเสนอ

“โหพี่ธามสายตาพี่ชัดออกขนาดนี้ ใครจะไม่รู้ก็บ้าแล้ว” ผมเชื่อแล้วครับว่าฟ้ามีส่วนคล้ายปี  ร่าเริง ขี้เล่น สดใสเหมือนกัน

“แล้วนี่ เจ้าตัวไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งทำไม่รู้ค่ะ”  ฟ้าพยักพเยิดไปทางคนที่ไม่อยู่ที่โต๊ะ

“พี่ว่าคงไม่รู้จริงๆ”

“ไม่จริงมั้งคะพี่ธาม มีนมันไม่ใช่คนโง่มันจะไม่รู้ได้ไง ตีมึนหรือเปล่า”

“เรื่องมันยาวน่ะ แต่มันมีเหตุให้มีนเชื่อว่าพี่ชอบคนอื่นอยู่”

“อ้าวแล้วพี่ไม่บอกมันไปเลยล่ะคะ” 

“บอกแล้วครับ”

“ไม่เชื่อเหรอคะ”

“ครับ ไม่เชื่อ”

“ให้ฟ้าบอกให้ไหม เดี๋ยวฟ้าตบกะโหลกให้สองทีรับรองมีนหายมึน”

“ฮ่าๆ ไม่เป็นไรครับ พี่ว่าพี่พอหาทางจัดการได้”

“ฟ้าถามตรงๆ นะคะพี่ธาม มีนมันจะจับฟ้าใส่พานให้พี่ธามใช่ไหมคะ” พอคุยกันมากขึ้น เริ่มเป็นกันเองมากขึ้น  ยิ่งเหมือนปีเข้าไปใหญ่
   
“คิดว่างั้นนะ แต่พี่ว่าฟ้าทำเฉยๆ ไว้ดีกว่า”

“ได้เลยค่ะ ท่าทางน่าสนุก เดี๋ยวฟ้านี่แหละจะจับมีนมันใส่พานให้พี่ธามเอง เอาไหมคะ”

“เอาครับ” ผมรีบตอบรับข้อเสนอ ตอนนี้ได้ใครเป็นพวกผมเอาหมด

“ถ้าฟ้าไม่รู้ว่าพี่ชอบมีน ฟ้าจะยอมเดินขึ้นพานที่มีนเตรียมไว้ให้เลยนะ แหมน่าเสียดาย” ฟ้าแซวผมอย่างสนุกนาน คึกคักกว่าตอน
มามาก

“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวถ้าฟ้าช่วยพี่สำเร็จพี่หาพานที่ดีกว่านี้ให้”

“สัญญาแล้วนะคะพี่ธาม ฟ้าเบื่อขึ้นคานแล้ว”

“สัญญาครับ” ผมยิ้มให้ฟ้า อยากรู้นักถ้าไอ้ตัวดีมันรู้ว่าเพื่อนแปรพักต์จะทำอย่างไร

                        ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“ฟ้าน่ารักไหม” มีนถามทันทีหลังผมจอดรถส่งฟ้าที่บ้านเรียบร้อย

“ก็..น่ารักดี”  ผมทำเป็นตอบช้าๆ บางทีผมก็สงสัยตัวเองว่าทำไมชอบแกล้งมัน

“แล้วชอบไหม” 

“ใจเย็นๆ พี่เพิ่งเจอฟ้า..” ผมยกนาฬิกาขึ้นดู

“ไม่ถึงสี่ชั่วโมง จะให้บอกว่าชอบเลยเหรอ”

“ถ้าอย่างนั้นถูกใจหรือเปล่า” มีนเปลี่ยนคำถาม พยายามจะเอาคำตอบจากผมให้ได้

“ถ้าอยากรู้ มีนต้องตอบคำถามพี่ก่อนแล้วพี่ถึงจะตอบมีน”

“ว่า?”

“ทำไมถึงอยากให้พี่มีแฟนนัก”

“ก็...ก็ไม่อยากให้เสียใจเรื่องปี” 

“มีนเคยเห็นพี่จีบปีแบบจริงจังไหม”   มีนนิ่งไปชั่วครู่ก่อนส่ายหน้า

“มีนเคยเห็นพี่เสียใจเศร้าใจเรื่องปีไหม” 

“ไม่เคย” ตัวแสบส่ายหน้าอีกครั้ง ดีนะครับที่มันยังดูออก ไม่ใช่เอาแต่เชื่อในสิ่งที่มันคิด 

“ถ้าอย่างนั้นอะไรทำให้มีนเชื่อนักเชื่อหนาว่าพี่ชอบปี”

“ก็ผมเคยถามพี่ธาม พี่บอกเองว่าพี่ชอบมัน”

“ดี มีนเชื่อเพราะพี่บอกใช่ไหม”  ตัวแสบพยักหน้าให้ผม

“แล้วทำไมพี่บอกว่าพี่ชอบมีน มีนถึงไม่เชื่อพี่บ้าง” มีนเงียบลงทันที ไม่ยอมมองหน้าผมไม่ยอมพูดอะไรเลย 

“ถ้าพี่ตอบคำถามมีนเมื่อกี้ว่าพี่ถูกใจฟ้า มีนจะเชื่อพี่ไหม”  มีนไม่มองหน้าผม เพียงแค่พยักหน้าเบาๆ

“นั่นสินะ มีนเชื่อว่าพี่ชอบทุกคนยกเว้นตัวมีนเอง”

“คำถามสุดท้าย มีนยังไม่ต้องตอบพี่ตอนนี้ลองเอากลับไปทบทวนดู ที่มีนคิดแบบนั้นเพราะมีนไม่เชื่อใจพี่  หรือเพราะมีนไม่เชื่อ
มั่นในตัวเองครับ” ผมหยุดรอ เมื่อมีนไม่พูดอะไรผมจึงพูดต่อ

“ถ้าเป็นอย่างแรกพี่จะพยายามหาทางทำให้มีนเชื่อใจพี่ให้ได้ แต่ถ้ามันเป็นอย่างหลัง มีนรู้ไว้นะว่ามีนเป็นคนน่ารัก เป็นคนที่ใคร
ได้ไปถือว่าโชคดี แล้วพี่ก็อยากเป็นคนที่โชคดีคนนั้น มีนให้โอกาสพี่ได้ไหม” ผมเอื้อมมือไปลูบหัวมีนเบาๆ ก่อนหันกลับมาตั้งใจ
ขับรถ  ผมไม่ได้รอคำตอบเพราะรู้ว่ามีนคงไม่ตอบ ยังมีเวลา มีนยังไม่มีใครและผมก็ไม่คิดว่าจะปล่อยให้ใครเข้ามาใกล้มันอีก มีน
เป็นของผม ไม่ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม

...............................................................................................

[พราง]

-มีน-

ผมลงจากรถพี่ธามแล้วแต่ยังไม่อยากเข้าห้องพัก  ผมเดินไปเรื่อยๆ คิดถึงสิ่งที่พี่ธามพูดเอาไว้ ผมเป็นลูกคนโตมีน้องถึงสี่คน
ตั้งแต่เด็กพอจำความได้ผมต้องช่วยดูแลบ้านเลี้ยงน้อง ผมไม่มีเวลาไปวิ่งเล่นกับใคร ทำตัวเป็นผู้ใหญ่เกินวัยมาโดยตลอด
   
ผมเคยชอบใครหลายคน ตั้งแต่เริ่มรู้ว่าตัวเองเป็นแบบไหน แต่ไม่เคยมีใครสนใจผม หรือถึงมีก็เป็นเพราะรูปร่างหน้าตา นานวันก็
ค่อยๆ หายไป ผมคิดว่าผมน่าเบื่อ ถึงผมจะดูสนุกสนานร่าเริงเหมือนปี แต่ลึกๆแล้ว เราไม่เคยเหมือนกัน
   
ผมเป็นคนคิดมากคิดเยอะ เป็นคนจริงจังใส่ใจในทุกอย่าง มากจนใครบางคนเคยบอกผมว่าผมทำตัวเหมือนแม่เขาเกินไป นั่นคือ
ทั้งหมดที่ผมคุ้นเคย

บางทีพี่ธามอาจพูดถูก ผมแค่ไม่อยากเชื่อว่าผู้ชายที่มีพร้อม เป็นที่ชื่นชอบของใครหลายคนจะมาสนใจผม หลายครั้งที่การกระ
ทำของพี่ธามทำให้ผมเอากลับมาคิดว่าพี่มันชอบผมหรือเปล่า ก่อนที่พี่ธามจะบอกชอบผมเสียอีก

ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้สึกครับ ไม่ใช่ว่าไม่เอะใจ แต่ผมจะบอกปัดตัวเองเสมอว่าเฮ้ย! เป็นไปไม่ได้หรอก อย่างมึงเนี่ยนะ  โน่นพี่เขาชอบ
ปีโน่น หรือหาเหตุผลอะไรสักอย่างที่ผมจะผลักความคิดเข้าข้างตัวเองออกไปจากหัวของผมได้ มันง่ายกว่า ถ้าผมทำแบบนั้น

ถึงแม้พี่ธามจะชอบผมจริงอย่างที่บอก  นานแค่ไหนกว่าพี่มันจะคิดว่าผมน่าเบื่อ นานแค่ไหนที่พี่มันจะรู้ว่าผมไม่ได้สนุก ตลกหรือ
น่ารักอย่างที่คิด

ผมไม่ได้ท้อแท้กับความรัก เพียงแต่คิดว่าคนที่จะทนอยู่กับผมได้ ต้องเป็นคนที่มาจากพื้นฐานที่ใกล้เคียงกัน  ผมไม่อยากคิดหวัง
อะไรที่เกินตัวอีกแล้ว

ให้มันเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว ผมจะไม่ยอมให้พี่ธามรู้เด็ดขาดว่าผมรู้สึกอย่างไร ผมไม่อยากเห็นสายตาผิดหวังของใครอีกแล้ว


>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 25] 18/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 18-03-2017 11:20:35

ตอนที่ 25 :  ธาม&มีน 8

-ปี-

หัวหินอีกครั้ง หลังจากที่สมาคมลับได้วางแผนส่งตัวเข้าหอเป็นที่เรียบร้อย ก็ได้เวลาดำเนินการตามแผนการณ์ ผมขอให้พี่คินพา
ไปเที่ยวบ้านพักของพี่คินบ้าง ไม่รู้พี่คินรู้มากน้อยแค่ไหนเพราะตอนผมขอพี่คินหัวเราะแปลกๆ  ยังดีที่หัวเราะแต่ยอมพามา
   
ทริปนี้มีเวลาแค่สองวันหนึ่งคืน เสาร์กับอาทิตย์ พวกผมกำหนดทุกอย่างไว้หมดแล้วแม้แต่ห้องนอน แต่ไม่เผยออกมาทันที อย่า
ลืมว่าแม่ของพวกผมฉลาด ไอคิวไม่ธรรมดา พวกผมจึงต้องมีเล่ห์เหลี่ยมนิดหน่อย

บ้านพักพี่คินมี 3ห้องนอน มีห้องรับแขก ห้องนั่งเล่นและห้องครัว ผมให้พี่คินกับพี่ธามพักด้วยกัน น้องนายกับน้องดา คนนี้ขอตาม
พี่ชายมาด้วย (ผมมารู้ที่หลังว่าน้องดาเป็นทีมงานระดับคุณภาพเลยทีเดียว) ผมพักห้อเดียวกับมีน  รวมเป็น 3ห้องนอน ส่วนคุณ
รัชตะกับไอ้บาสยึดครองห้องนั่งเล่น

เผื่อใครถามว่าพี่คนอื่นๆ ทำไมถึงไม่ได้มาด้วย คำตอบคือผมไม่ได้ชวนครับ ผมตั้งใจมาเที่ยวในกลุ่มผม ส่วนพี่ธามขอตามมาเอง
ผมไม่รู้เรื่องสักนิด(จริงๆนะ) รับประกันว่ากลับไปโดนโกรธแน่นอนครับแต่เดี๋ยวค่อยไปง้อทีหลัง

“ปีจะเล่นน้ำอยู่ที่บ้านหรือจะออกไปเที่ยวข้างนอก” พี่คินถามความคิดเห็น ตามแผนก็ต้องข้างนอกสิครับ พวกผมเดินทางมา
หัวหินด้วยรถพี่คินกับพี่ธาม รถพี่คิน มีผม ไอ้มีน น้องนายเป็นผู้อาศัย ส่วนรถพี่ธามมี น้องดา  ไอ้บาส คุณรัชตะนั่ง

“ออกไปเที่ยวข้างนอกดีกว่าครับ ได้หาอะไรกินด้วย เอาไว้แดดร่มลมตกค่อยกลับมาเล่นน้ำ”

“จะไปเลยไหม” 

“ครับ เดี๋ยวผมตามพวกนั้นให้” ผมไปเรียกรวมพลคนอื่นๆ ที่นั่งเหยียดแข้งเหยียดขาพักอยู่ในห้องนั่งเล่น  โดยไม่ลืมส่งสายตาให้
น้องดาทีมสนับสนุนพิเศษ


“พี่มีน พี่มีน” มีนกำลังจะเดินขึ้นรถพี่คินแต่ถูกน้องดาวิ่งเข้ามาดึงไว้ก่อน

“พี่มีนไปนั่งกับน้องดานะคะ น้องดาไม่มีเพื่อนคุย พี่บาสกับพี่รัชตะเอาแต่นั่งเงียบไม่ยอมคุย”

“นั่งไปแป๊บเดียวเองนะน้องดาเดี๋ยวก็ถึงแล้ว”  มีนพยายามปฏิเสธ

“นะคะพี่มีน น้องดาเหงาไม่สนุกเลย พี่มีนย้ายไปนั่งคันโน้นกับน้องดานะคะ” ผมแอบกลั้นยิ้ม หน่วยสนับสนุนพิเศษคนนี้ต้องให้สี่
ดาวครับ ถ้าเป็นพวกผมตื้อขนาดนี้ไอ้มีนคงให้ตีนเป็นของขวัญไปแล้ว

“นะคะ” ผมเห็นตาใสๆ ขี้อ้อนของน้องดาแล้วรู้เลยว่าสำเร็จ ใครจะกล้าปฏิเสธสายตาแบบนั้นได้

“ก็ได้ครับ”  เห็นไหมครับในที่สุดไอ้มีนก็ใจอ่อน

“พี่นายไปนั่งกับน้องดาด้วยนะคะ เดี๋ยวให้พี่บาสกับพี่รัชตะมานั่งคันนี้แทน” น้องดาแบ่งคนให้เสร็จครับ หลังจากปรับขบวนใหม่
แล้วก็ได้เวลาออกเดินทาง ผมว่าทีมพวกผมเริ่มต้นกันได้ไม่เลว

..............................................................................

-ธาม-
   
ผมอดขำหน้าตัวแสบไม่ได้ มันทำหน้าเหมือนไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตดี มีนโดนน้องสาวผมยัดเข้ามานั่งหน้าคู่ผม   แล้วตัวเองย้าย
ไปนั่งหลังกับน้องนายแทน คิดถูกจริงๆครับ ที่ยอมแพ้ลูกตื้อน้องดาแล้วพามาเที่ยวด้วย
   
“เรียบร้อยแล้วไปได้ค่ะพี่ธาม”  ผมพยักหน้า ออกรถขับตามหลังรถของคินไป

“ทานข้าวเสร็จจะไปไหนกันต่อ”

“ไม่รู้...ครับ”  ตัวแสบคงเพิ่งนึกได้ว่ามีน้องดาอยู่ในรถ  คำพูดจึงสุภาพขึ้นมาทันที

“เดี๋ยวค่อยไปออกเสียงกันตอนทานข้าวค่ะพี่ธาม”  น้องนายตอบมาจากข้างหลัง

“มีนอยากไปไหนหรือเปล่า”

“ที่ไหนก็ได้ครับ” พาน้องดามาด้วยดีกว่าที่ผมคิด ไอ้ตัวแสบถึงกับแสบไม่ออก

“น้องดา นายล่ะ อยากไปไหน”

“อยากไปที่ถ่ายรูปสวยๆ  น้องดาอ้อนพ่อให้ซื้อกล้องให้ใหม่อยากลองใช้”

“เห่อของใหม่” ผมแซว

“พูดอย่างนี้น้องดาไม่ถ่ายให้พี่ธาม พี่มีนมาเป็นนางแบบให้น้องดานะคะ”

“นายแบบไหมครับน้องดา” ไอ้ตัวดีทำหน้าปูเลี่ยนๆ

“นั่นแหละค่ะ เดี๋ยวน้องดาถ่ายให้สวยๆ เลย”

“หล่อมั้งครับ?” ผมเผลอหลุดหัวเราะออกมา สงสารมันก็สงสาร เจอน้องดาเข้าไปทริปนี้ไอ้ตัวดีแย่แน่ๆ

                             ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

จุดชมวิวตรงนี้สวยจริงๆ ครับ น้องดาสนุกใหญ่ จับนายแบบหมุนไปทั่ว ผมไปถ่ายด้วยบ้าง ไอ้ตัวแสบถูกบังคับให้ถ่ายคู่กับผมไป
หลายรูป พอมีนทำหน้าหงิกก็โดนน้องดาท้วง ไม่ยิ้มก็ไม่ยอมถ่ายให้  ต้องโดนผมโอบอยู่หลายที ผมว่าไอ้ตัวแสบเจอคู่ปรับเข้าแล้ว
   
ผมมัวแต่มองวิวเพลินๆ ได้ยินเสียงร้องของน้องดากับนาย หันไปเห็นมีนไถลลงเนินไปนอนอยู่ข้างล่าง ถึงจะลงไปไม่ไกลมากก็
เถอะผมรีบวิ่งลงไปดู มีคินกับที่เหลือวิ่งตามหลังมา

“มีนเป็นอะไรหรือเปล่า” ผมพยุงมีนขึ้นมานั่ง ไอ้ตัวดีส่ายหน้าแต่ดูจากสีหน้ามันแล้วคงเจ็บอยู่ไม่น้อย

“เจ็บตรงไหน”

“เจ็บข้อเท้า” ผมเอามือจับ มีนสะดุ้งโหยงร้องออกมา

“น่าจะข้อเท้าแพลง เจ็บมากไหมตัวแสบ”

“ไม่เจ็บเท่าตอนแรกแล้ว ไม่เป็นไรมั้ง” ผมไม่รู้ว่าควรปลอบหรือตีซ้ำดี ผมอามือลูบผมที่ตกลงมาปรกหน้าผากออกให้ ก่อนช้อน
ตัวมีนขึ้นอุ้ม

“คินเดี๋ยวกูพามีนกลับบ้านก่อน”

“กลับไปพร้อมกัน” ผมพยักหน้า 

“ถ้าอย่างนั้นกูฝากมึงแวะร้านยา ซื้อยากับอุปกรณ์ทำแผลให้กูที มีใครขับรถได้บ้าง” บาสกับนายรีบยกมือขึ้น

“นายก็ได้มาขับแทนพี่หน่อย” ผมอุ้มมีนเดินไปที่รถ มีน้องนายกับน้องดาวิ่งตามมา ผมนั่งข้างหลังกับมีน จับตัวมีนนั่งเอนพิงผมไว้ 
น้องดานั่งข้างหน้ามีนายทำหน้าที่ขับรถให้


“เกิดอะไรขึ้น” ผมเพิ่งมีโอกาสได้ถามเพราะไม่ทันได้เห็นเหตุการณ์  ตอนหันไปเห็นมีนลงไปกองอยู่ข้างล่างเนินแล้ว

“ความผิดน้องดาเอง น้องดามัวแต่ห่วงถ่ายรูป ไม่เห็นว่ามันเป็นทางลาดจะตกลงไปพี่มีนมาคว้าเอาไว้ เลยตกลงไปแทน”  น้อง
ดาเล่าให้ผมฟัง ตาแดงไปหมด

“พี่ไม่ระวังเองไม่เกี่ยวกับช่วยน้องดา พี่ดันสะดุดก้อนหินกลิ้งลงไปอายชะมัด” ตัวแสบมันเจ็บครับผมรู้ แต่ยังอุตส่าห์เป็นห่วงกลัว
น้องดาจะคิดมาก    ผมซบหน้าลงไปกับผมของมีน ใช้สองมือกอดไปรอบเอว

“ดูแลตัวเองบ้างเถอะมีนอย่าเจ็บแบบนี้อีกเลย” มีนนั่งนิ่งให้ผมกอด ไม่รู้เพราะยังตกใจอยู่หรือเปล่า พอมีนไม่ห้ามผมเลยรัดแขน
ให้แน่นขึ้นอีกนิด เป็นห่วงมันครับ ตอนเห็นมันกองอยู่ที่พื้นหัวใจผมเหมือนจะหยุดเต้น

“พี่มีน น้องดาวขอโทษนะคะ” น้องดาวหันมายกมือไหว้

“พี่ไม่ได้เจ็บมากเมื่อกี้แค่ตกใจไปหน่อย ลองขยับๆดู ก็โอเคนะสบายดี ใช่ไหมพี่ธาม” ตัวแสบเอาศอกมากระทุ้งผม

“อืม”

“เห็นไหม ห้ามร้องครับ น้องดาร้องแล้วพี่ยิ่งอายเข้าไปใหญ่”

“มึงโอเคแน่นะ” นายถามตัวแสบบ้าง ดูเหมือนไม่ค่อยไว้ใจคำตอบเพื่อน ผมว่าคนที่รู้จักมีนดีคงไม่มีใครไว้ใจมัน

“มึงถามอย่างนี้ชอบให้กูสำออยใช่ไหม” 

“เออ มึงไม่เป็นไรก็ดี เสือกพุ่งลงไปกูแม่งนึกว่าต้องตามไปเก็บศพมึงข้างล่างโน่นแล้ว”

“เชี่ยนายแช่งกู” ตัวแสบให้พรเพื่อนเสร็จถึงเพิ่งนึกได้ว่ามีน้องดานั่งอยู่ในรถด้วย

“น้องนายพูดเพราะๆ เป็นตัวอย่างไม่ดีกับเด็กนะมึง” ผมขำไอ้ตัวแสบ ตัวเองหลุดออกมาคำโตแต่กลับดุเพื่อน 

“พูดเลยค่ะน้องดาฟังได้ พี่ธามพูดออกบ่อยไปน้องดาชินแล้ว” เสียงน้องสาวผมกลับมาสดใสอีกครั้ง

“อ๋อมีพี่ไม่ดีนี่เอง สงสารน้องดาจัง”

“ว่าพี่เหรอ” ผมเอานิ้วจิ้มเอว มีนไม่ทันตั้งตัวสะดุ้งโหยง

“โอ๊ย! พี่ธามมีนเจ็บ”   

“ขอโทษครับพี่ลืมไป” ผมจับตัวมีนเปลี่ยนให้นั่งพิงมุมเบาะ ก่อนยกเท้ามาวางบนตักผม

“แบบนี้ดีขึ้นไหม เวลารถกระดอนมีนจะได้ไม่เจ็บ” มีนพยักหน้าแต่ไม่ยอมสบตาผม  ผมเดาว่ามันกำลังหน้าแดง ผมลูบขาของมีน
เบาๆ  อยากทำอะไรก็ได้ให้มีนหายเจ็บ

“ขอบคุณนะมีน” มีนมองหน้าผมเป็นคำถาม

“ที่ช่วยน้องดา”  ตัวแสบยิ้มกว้างให้ผม

“วันหลังพาไปเลี้ยงข้าวด้วยนะค่าเจ็บเท้า” มีนเอามือชี้เท้าที่อยู่บนตักผม

“ได้สิ” ผมยิ้มตอบ ผมรู้ว่ามีนพูดเล่นครับแต่ผมเอาจริง ไม่ใช่แค่เรื่องกินข้าวต่อจากนี้ผมจะเอาจริงกับมีนทุกเรื่อง

...............................................................................

-ปี-
   
“มึงอย่าลีลาไปจัดการเดี๋ยวนี้”  น้องนายออกปากไล่ผม

“เออกูรู้แล้ว ขอกูคิดคำพูดแป๊บ” 

“คิดห่าอะไรนั่นผัวมึง ไปเลยท่ามากเดี๋ยวกูถีบ” ผมค้อนกองเชียร์ที่ยืนอยู่ ใช่สิพวกมันไม่ต้องจัดการนี่แค่ยืนอยู่เฉยๆ ผมสิจะทำ
อย่างไรดี


“พี่คินครับ”  ผมส่งเสียงอ้อนนำไปก่อน 

“ว่าไงตัวเล็ก อ้อนแบบนี้จะเอาอะไร”  พี่คินดึงผมลงนั่งตัก

“ไม่เอาอะไรเรียกเฉยๆ”

“ให้มันจริงนะ ไม่ใช่พูดไม่ทันขาดคำก็ขอพี่เลย” เกลียดคนรู้ทัน

“ไม่ได้จะขออะไรจริงๆ เห็นมีช่วงว่างปลอดคนเลยมาอ้อน ไม่งั้นคนเยอะทำไม่ได้ไง”

“เด็กดี” พี่คินหัวเราะเอามือมาลูบหัวผม

“เดี๋ยวกลางคืนก็ต้องแยกห้องกันนอนอีก”  ผมทำปากยื่น ตอนนี้ขุดทุกวิชามาออเซาะพี่คินครับ

“อยากนอนห้องเดียวกับพี่เหรอ”  ใช่แล้ว! พี่คินมาถูกทางแล้ว

“ไม่ได้พูดสักหน่อย”   

“ย้ายไหมเดี๋ยวพี่คุยกับมีนกับธามให้” ผมไม่ตอบครับแต่พยักหน้ารัวๆ  ฮ่าๆ แค่นี้ก็เรียบร้อย

                        ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“มีนพี่มีเรื่องรบกวนหน่อย” พี่คินเดินเข้าไปคุยกับมีนในห้องรับแขก ไอ้มีนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาตัวใหญ่

“เรื่องอะไรครับพี่คิน” มีนวางหนังสือที่กำลังอ่านลง

“พี่ย้ายปีมานอนห้องพี่แล้วให้ธามย้ายไปนอนห้องมีนได้หรือเปล่า”

“ครับ!..เอ่อ..”  ไอ้มีนสีหน้าคิดหนัก ผมลุ้นจนฉี่จะแตก

“พี่คินให้พี่ธามย้ายมาห้องผมก็ได้ครับ เดี๋ยวผมไปนอนกับพวกไอ้บาส”

“อย่าเลย ที่นอนเตรียมเพิ่มไว้ให้แค่สองที่ มีนไปแล้วจะนอนยังไง”

“ผมนอนบนโซฟาได้พี่คิน ไม่มีปัญหาสบายมาก ตัวผมเล็กนิดเดียว”

“ถ้าอย่างนั้นอย่าดีกว่ามีนนอนห้องเดียวกับปีเหมือนเดิมเถอะ พี่ไม่อยากให้ลำบาก”

“ไม่ลำบากจริงๆ พี่คิน”

“เอาตามนี้แหละมีน พี่ไม่อยากเป็นเจ้าบ้านที่ไม่ดี” พี่คินทำท่าจะถอยออกมา

   
“เดี๋ยวครับพี่คิน” มีนเรียกพี่คินเอาไว้ ผมได้แต่ภาวนา สำเร็จทีเถอะ สาธุๆ

“เอ่อ..ผมนอนห้องเดียวกับพี่ธามก็ได้ครับ”   เยส!! ผมตะโกนดังลั่น(ในใจ)

“มีนแน่ใจนะ พี่ไม่อยากให้กลายเป็นว่าถูกบังคับ อยากให้มาแล้วสนุกกัน”

“จริงๆ ครับ ผมนอนได้พี่คินไม่ต้องเป็นห่วง”

“งั้นก็ตกลงตามนี้  ขอบใจมากมีน”   

“ไม่เป็นไรครับ”

“ตัวเล็กไปย้ายของ เดี๋ยวพี่ไปบอกธาม”  สิ้นเสียงพี่คินผมรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องเก็บข้าวของแทบไม่ทัน เดี๋ยวไอ้มีนมันเปลี่ยนใจ

............................................................................................

-มีน-

“เท้าดีขึ้นไหมมีน”  ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ออกมาก็เจอพี่ธามนั่งอยู่บนเตียงแล้ว

“ดีขึ้น”

“ไหนมานั่งนี่พี่ขอดูหน่อย” พี่ธามตบมือลงบนเตียงเรียกให้ผมไปนั่ง ผมมองเตียงแล้วแอบถอนใจ ยังคิดไม่ตกว่าคืนนี้จะเอาไง
ดันเป็นเตียงควีนไซด์ใกล้กันเข้าไปอีก

“มาเร็วมีนหรือต้องให้พี่เดินไปอุ้ม” คำสุดท้ายคำเดียวเท่านั้นทำผมเผ่นไปนั่งบนเตียงแทบไม่ทัน

“จะรีบเดินทำไมเดี๋ยวก็ปวดมากขึ้น”  อ้าวไอ้พี่เวร เร่งผมแล้วมาหาว่าผมรีบ

“ตกลงจะเอาเร็วหรือจะเอาช้า จะเอายังไงแน่” พี่ธามสั่นหน้าคำตอบอะไรของมันวะ

“ยังไม่เอา มีนเจ็บขาอยู่ โอ๊ย!!” ผมฟาดมือลงไปเต็มแรง ปากดีนัก

“ตีพี่ทำไม มีนถามพี่เอง โอ๊ย”  ผมตีซ้ำเข้าให้อีกทีครับ ยังไม่เข็ด

“ขืนตีพี่อีกทีพี่เดินไปฟ้องน้องดานะ”  ผมอยากหัวเราะคนบ้าอะไรตัวออกโตดันขี้ฟ้อง

“ไปสิ” ผมตอบยิ้มๆ

“เรื่องอะไรจะไป มีนไม่ต้องมาทำหน้าเจ้าเล่ห์ กะจะไล่พี่ไปแล้วไม่ให้เข้าห้องใช่ไหมครับ” เอาสิ ดูความคิดพี่มัน

“เอาอะไรคิดพี่ธาม ไม่ใช่เด็กๆ จะได้ล็อคประตูไม่ให้เข้าห้อง”

“ไม่ใช่เด็กแล้ว..”  พี่ธามทำท่าคิด ทำได้น่าหมั่นไส้มาก

“แปลว่าทำเรื่องที่คนโตๆ ทำได้สิ มีนอนุญาตเหรอ..โอ๊ย โอ๊ย! พอแล้วมีน..พอแล้ว” คราวนี้ผมฟาดไม่ยั้ง

“ตีพี่ทำไมครับมีนคิดไปถึงไหนเ อย่าบอกว่าคิดลามกกับพี่อยู่” ดูพี่ธามครับกวนประสาทไหม ทำเป็นรีบกอดอก มองผมเหมือน
กลัวจะโดนปล้ำ

“จะเล่นอีกนานไหมผมง่วงแล้ว” ผมทำเสียงดุ สู้ไม่ได้ต้องเอาเสียงข่มไว้ก่อนครับ

“ไหนพี่ขอดูเท้าหน่อย” พี่ธามเลิกเล่นเปลี่ยนมาทำสีหน้าจริงจัง เอามือมาดึงเท้าผมไปดู ไม่เจ็บหรอกครับพี่ธามมือเบามาก น่า
จะไปเรียนหมอนะผมว่า

“ทายาอีกรอบจะได้พันผ้าไว้” พี่ธามลงจากเตียงไปหยิบถุงยาที่ซื้อไว้

 “ขอบคุณครับ” ผมยื่นมือไปรับแต่พี่ธามไม่ยอมส่งให้

“นั่งเฉยๆ พี่ทำให้เอง”

“ไม่เป็นไรพี่ผมทำเอง” ผมชักเท้าหนีแต่พี่ธามยื่นมือมาจับเอาไว้

“อย่าดื้อ มีนเอาแต่ดูแลคนอื่นให้คนอื่นได้ดูแลบ้าง”

“ก็มันทำเองได้ ไม่เห็นต้องให้ใครทำให้”  ผมยังเถียงถึงจะเริ่มไม่เต็มเสียงก็เถอะ

“พูดมากพี่จะปิดปากให้พูดไม่ได้”  ตาวาวๆ ของพี่ธามทำให้ผมต้องรีบสงบปากสงบคำ นั่งนิ่งๆ ให้พี่ธามทำแผลให้แต่โดยดี

พี่ธามทายาจนทั่ว เสร็จแล้วนวดให้ผมเบาๆ  รู้สึกสบายมากครับเล่นเอาผมง่วงขึ้นมา

“พันผ้าเอาไว้ก่อนอย่าเพิ่งเอาออก เช้ามาจะได้สบายขึ้น” พี่ธามหยิบผ้ามาพันเท้าให้ผม ขึ้นมาถึงข้อเท้าตรงที่ปวด

“ตอนเช้ามีนอาบน้ำเสร็จแล้วพี่จะทายากับพันผ้าให้ใหม่อีกที” ผมพยักหน้ารับไม่ขัด พอมีคนทำให้มันสบายนี่ครับดีกว่าผมทำเอง
ตั้งเยอะ

“เสร็จแล้ว” พี่ธามเอาอุปกรณ์ไปเก็บ กลับขึ้นมานั่งบนเตียงมองหน้าผมยิ้มๆ  แต่ดันไม่พูดอะไร  อึดอัดครับ ทุกทีผมลับฝีปากกับ
พี่มันเก่งจะตาย ทำไมตอนนี้ไม่รู้จะพูดอะไร มือไม้ดูเก้งก้างไปหมด พาลให้นึกโมโหเพื่อนสนิท ปกติเห็นดื่มกันยันรุ่ง วันนี้ดัน
กระแดะเข้านอนกันตั้งแต่ยังไม่สี่ทุ่ม ไอ้ปีบอกพักเอาแรงเล่นน้ำพรุ่งนี้  ผมว่ามันคงอยากสวีทกับพี่คินมากกว่า ไอ้สามตัวที่เหลือก็
คงรู้ ไม่เห็นโวยวาย เพราะพวกมันแท้ๆ ผมถึงต้องติดแหง็กอยู่นี่

ผมมองๆ หมอนก็มีแค่สองใบ ผ้าห่มผืนใหญ่ผืนเดียว จะหาอะไรมากั้นดีวะ จะยกกระเป๋ามาวางผมก็ไม่ใช่ผู้หญิง ทำแบบนั้นพี่ธาม
จะหัวเราะเยาะผมเอา เดี๋ยวจะหาว่าผมคิดอกุศลกับมันอีก  เอาวะ นอนมันแบบนี้แหละ คืนเดียวทนๆ เอาหน่อย ใจที่มันเต้นรัวๆ
อยู่ตอนนี้คงไม่ถึงกับวายหรอกมั้ง

“ผมนอนล่ะนะพี่ธาม”  ผมทิ้งตัวลงนอนหันหลังให้ ดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดจนถึงหน้า

“เดี๋ยวหายใจไม่ออกมีน หนีบผ้าห่มจนไม่มีอากาศเข้าแล้ว” พี่ธามกระตุกผ้าห่มออกจากหน้า ผม ก่อนจะห่มให้เสียใหม่

“ราตรีสวัสดิ์ครับตัวแสบ” พี่ธามกดจมูกลงมาหอมแก้มผมไปฟอดนึง ผมมัวแต่ตกใจไม่ทันได้ทำอะไร พี่ธามเดินไปปิดไฟก่อน
กลับมาล้มตัวลงมานอนข้างๆ ด่าตอนนี้คงไม่ทันแล้วใช่ไหมครับ จะยกผลประโยชน์ให้จำเลยสักครั้งก็แล้วกัน

นี่ผมกำลังอมยิ้มใช่ไหม เปล่านะครับ ผมแค่..แค่...เออแล้วทำไมผมต้องแก้ตัวด้วยมันไม่มีอะไรสักหน่อย ถ้าอย่างนั้นก็
ราตรีสวัสดิ์ครับ

 .........................................................................

-ธาม-

ค่อยเป็นค่อยไปครับ ไอ้ตัวดีเห็นอย่างนี้มันคิดเยอะต้องให้เวลาหน่อย ผมยังเดาไม่ออกว่าปีกังวลเรื่องอะไรอยู่  แต่ผมมั่นใจว่ามี
อะไรในใจมันแน่ๆ
   
ผมไม่ใช่พวกหลงตัวเอง แต่ผมคิดว่าอย่างน้อยจากท่าทีที่มีนแสดงออก มีนก็ไม่ได้รังเกียจผม มีนชอบแอบหน้าแดง ตอนผม
ขโมยหอมแก้มก็รอดตัวมาได้ไม่โดนตบ ผมอยากทำมากกว่านั้นแต่ต้องอดใจไว้ก่อน 

เฮ้อว่าแต่คืนนี้ผมจะหลับลงไหม ก็ไอ้ตัวดีนอนอยู่ใกล้แค่นี้  กลิ่นหอมอ่อนๆ ของมันลอยมาแตะจมูก ไหนจะผิวขาวๆ ปากแดงๆ
นั่นอีก แถมมีนยังไม่ให้ความร่วมมือในการสะกดใจของผม พอหลับแล้วดันพลิกตะแคงข้างมาหา จะนอนหันหลังให้มันก็ทำไม่ลง
ตาผมไม่ยอมละจากภาพตรงหน้า เวรแล้วไอ้ธามมึงจะรอดไหมคืนนี้

............................................................................................

กุ๊กกิ๊ก’s time
   
“ตัวเล็กบ้านพี่สร้างมาอย่างดี ไม่ต้องเอาหูไปแนบไม่ได้ยินหรอก” พี่คินเข้ามาดึงตัวผมออกจากผนัง ห้องผมกับห้องไอ้มีนอยู่ติด
กันครับผมเลยลองดู  เผื่อจะมีข่าวสารอะไรไปอัพเดทกับเพื่อนร่วมขบวนการบ้าง
   
"ไหนรางวัลพี่” พี่คินรวบตัวผมอุ้มไปวางบนเตียง

“รางวัลอะไรครับปีไม่เห็นรู้เรื่อง”

“รางวัลที่ช่วยให้มีนกับธามได้พักห้องเดียวกัน คิดเหรอว่าพี่ไม่รู้”

“เปล่า! ปีแค่อยากนอนกอดพี่คิน มาทะเลทั้งทีไม่ได้กอดกันเลย” ผมรีบกอดพี่คิน เอาแก้มถูอกไปมา เอาใจพี่มันเสียหน่อย

“นั่นสิ มาทะเลทั้งที ทำไมต้องกอดกันอย่างเดียว มาหาอะไรสนุกๆ ทำกันดีกว่า” พี่คินสายหื่นมาแล้วครับ   เดี๋ยวนี้เอะอะจับผม
ปล้ำตลอด

“พี่คิน” ผมรีบทำเสียงอ้อนสุดฤทธิ์

“ปีอยากตามใจพี่คินนะแต่เดี๋ยวใครได้ยิน ไอ้พวกนั้นมันล้อปีตายเลย เอาไว้เรากลับไปก่อนเดี๋ยวปีตามใจพี่คินนะครับ”  ผมหา
ทางเอาตัวรอด

“ปิติดเรื่องอายเพื่อนใช่ไหม”

“ครับ” 

“ไม่มีปัญหา” มือใหญ่ปัดป่ายจับโน่นจับนี่ไปทั่วตัวผม จมูกปากรุกรานจนตั้งรับไม่ทัน

“พี่บอกแล้วไงว่าบ้านพี่สร้างมาดี”

!!!  แง ไอ้ผนังบ้า ไม่เข้าข้างผมสักเรื่องเลย

>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 24-25] 18/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 18-03-2017 12:29:28

ขอนับถือในความหื่นพี่คินจริงๆอ่ะ :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 24-25] 18/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: Dezzerr ที่ 18-03-2017 18:50:16

พี่คินรู้ทันปีตลอดดด

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 24-25] 18/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: lllittled ที่ 19-03-2017 02:03:44

ชั่วโมงบินมันต่างกันน่ะปีต้องทำใจ ฮา

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 24-25] 18/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 19-03-2017 16:50:23

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 24-25] 18/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-03-2017 23:03:40

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 24-25] 18/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 21-03-2017 20:47:50

 :hao6: อยากอยู่ใต้เตียงจริงๆ  :hao6:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 24-03-2017 13:55:49

ตอนที่ 26 : ธาม&มีน 9

-ธาม-
   
“ธาม” ผมหันไปตามเสียงเรียก

“ครับพี่”

“ว่างคุยไหม พี่มีอะไรจะถามหน่อย”

“ว่างพี่”

“ตรงโน้นแล้วกัน”  ผมเดินตามพี่ปลื้มเข้าไปในโรงอาหารของคณะ นึกแปลกใจที่อีกฝ่ายเรียกคุย

“พักนี้เห็นธามไปไหนมาไหนกับกลุ่มมีนสนิทกันเหรอ”

“ครับ” ผมมองหน้าพี่ปลื้ม ปีเคยบอกผมว่าพี่ปลื้มน่าจะชอบมีน ที่แท้ก็เรื่องนี้

“ก็คิดไว้อยู่แล้ว ธามสนิทกับคินนี่ “

“ครับ” 

“พูดกันตรงๆ เลยนะธาม พี่ชอบมีน ไหนๆธามก็สนิทกับกลุ่มนั้นช่วยพี่หน่อยจะเป็นไร”  พี่ปลื้มเอื้อมมือมาตบไหล่ผม

“ผมช่วยไม่ได้ครับ” พี่ปลื้มหุบยิ้มทันที

“ธามหมายความว่ายังไง”

“หมายความว่าผมช่วยพี่ไม่ได้เพราะผมชอบมีนเหมือนกัน”

“ ถ้าพี่ขอล่ะ ได้ข่าวว่าถ้าชอบคนเดียวกับธาม ขอกันตรงๆ ได้ไม่ใช่เหรอ ถอยให้ใครมาเยอะแล้วถอยให้พี่บ้างสิ”

“นั่นมันเมื่อก่อนครับ สำหรับมีนผมไม่ถอยให้ใครทั้งนั้น”

“จริงจัง?”  ผมจ้องตากับพี่ปลื้ม

“ครับ”

“พี่ไม่หยุดแค่เพราะธามบอกว่าชอบหรอกนะ ถึงพี่จะสู้ธามไม่ได้แต่แน่ใจเหรอว่ามีนจะชอบผู้ชายแบบธาม คนอย่างธามจีบทั้งที
น่าจะติดไปตั้งนานแล้ว ถ้ายังไม่ติดแปลว่าอะไรรู้ไหม แปลว่าพี่มีหวังว่ะ ก็ดีที่รู้ว่าธามชอบ พี่จะได้เร่งมือเสียทีมัวแต่อืดอาด
ยืดยาดมานาน”  พี่ปลื้มลุกขึ้นยืน ให้รู้ว่าจะการสนทนายุติแค่นี้
   
“ผมไม่มีสิทธิ์ห้ามพี่และผมไม่คิดจะแข่งกับพี่ เพราะนี่ไม่ใช่เกมส์ ผมชอบมีน ผมจะทำให้มีนชอบผมให้ได้ สำหรับผมมันเป็นเรื่อง
ระหว่างคนสองคนเท่านั้น ไม่มีพี่เข้ามาเกี่ยวข้อง ฉะนั้นพี่จะทำอะไรมันเป็นเรื่องของพี่ ไม่จำเป็นต้องบอกผม ผมไม่สนใจ” ดู
เหมือนความสนิทของผมกับพี่ปลื้มจะแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไปแล้ว

ผมไม่คิดว่าการจีบคนๆ เดียวกันจะต้องเป็นศัตรูกัน ความเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องมันยังอยู่ แต่ดูเหมือนพี่ปลื้มไม่คิดอย่างนั้น 
ผมเผลอถอนใจออกมา ผมยังนั่งอยู่ที่เดิมถึงแม้พี่ปลื้มจะเดินไปแล้ว ผมไม่ได้รู้สึกมั่นใจอย่างที่พูด มีนเป็นคนแรกและคนเดียว
จริงๆ ที่ทำให้ผมรู้สึกแบบนี้ได้ ผมยังเชื่อว่ามีนพอมีใจให้ผมบ้าง แต่ความคิดของตัวแสบมันไม่เหมือนใคร
   
สิ่งที่พี่ปลื้มพูดกับผมความจริงถูกอยู่อย่างหนึ่ง นั่นคือผมจีบแล้วแต่ยังไม่ติด จากที่เคยคิดว่าจะค่อยเป็นค่อยไป  ผมคงช้าแบบ
นั้นไม่ได้แล้ว
   
เอาเถอะ ผมยังเหนือพี่ปลื้มอยู่อย่างหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องหน้าตาหรือฐานะอย่างที่พี่ปลื้มคิด แต่เพราะผมรู้จักมีนมากกว่า  ผมรู้ว่าอะไร
ที่ทำให้มีนอ่อนลงได้ และนั่นเป็นสิ่งที่ผมชอบมากที่สุดในตัวมีน
   
                                       ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“มีนมีพาราไหม” ผมแวะมาหามีนที่คณะ

“ไม่ได้พกมา พี่ธามปวดหัวเหรอหรือว่าเป็นอะไร”  หน้าตัวแสบมันอ่อนลงทันทีจากที่ทำหน้าตึงตอนเห็นผม

“ปวดหัวเหมือนจะมีไข้” ผมอ้อนมัน

“ไหน” มีนพูดปุ๊บก็เอามือมาทาบกับหน้าผากผม อีกมือทาบบนหน้าผากตัวเอง

“เหมือนจะร้อนนิดๆ รอแป๊บนึงเดี๋ยวถามเพื่อนให้เผื่อใครมี” ผมแอบอมยิ้ม นี่ล่ะครับมีนตัวจริงเสียงจริง

   
“พี่ธามไม่มีใครมีเลย ปวดมากไหมเดี๋ยวเดินไปซื้อมาให้”  เวลาแบบนี้มีนจะเป็นผู้ใหญ่แถมพูดเพราะด้วยครับ

ผมส่ายหน้า “ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร ไม่ได้ปวดมาก กลัวเป็นไข้กะจะทานยากันไว้ก่อน”

“พี่ธามกลับบ้านเลยไหมจะได้ทานยาแล้วนอนพัก”

“ขอพี่พักแป๊บนึงค่อยว่ากัน” ผมอาศัยความเร็ว หมุนตัวลงนอนหนุนตักมีน ไอ้ตัวดีสะดุ้งโหยงเพราะไม่ทันตั้งตัว

“ป่วยจริงเปล่า” มีนไม่ไว้ใจผม

“จริงสิ มีนยังบอกเลยว่าพี่ตัวร้อน” ผมจับมือมีนมาวางทาบบนหน้าผากอีกครั้ง
   
“ลุกก่อนเดี๋ยวเอากระเป๋ามารองให้” มีนพยายามดันหัวผมออก เรื่องอะไรผมจะยอม

“ไม่เอา รังแกคนป่วยเหรอ ใจร้าย” มีนถอนใจยาวแต่ยอมให้ผมนอนหนุนตักโดยไม่ผลักไสอีก

“ให้แป๊บเดียวนะ”

“อื้อ” ผมแกล้งหลับตา  สักพักรู้สึกถึงลมเย็นๆ ที่พัดโดนหน้า  ลืมตาขึ้นดูเห็นมีนเอากระดาษมาพัดให้ผม

“มีน”

“ว่า?”

“วันนั้นที่พี่ถาม มีนจะให้คำตอบพี่ได้หรือยัง”

“เรื่องไหน”

“เรื่องที่พี่ขอโอกาสมีน” ไอ้ตัวดีมันเงียบไปเลยครับ เงียบจนผมใจแป้ว

“ไม่จีบฟ้าเหรอ”  ดูมันถามผม

“ไม่จีบ จะจีบมีน” ผมยืนยันหนักแน่น

“ดี  ไม่จีบผมจีบเอง”

“เฮ้ย! เดี๋ยวฟ้าผ่า”

“ไม่ผ่า ผมจะเลิกเป็นเกย์เพราะพี่มาจีบนี่แหละ เป็นผู้ชายเต็มตัวสักทีก็ดีเหมือนกันแม่คงดีใจพิลึก”

“เอาจริงๆ สิ เกลียดพี่จนจะเลิกเป็นเกย์เลยเหรอ”

“ไม่ได้เกลียดสักหน่อย” มีนอุบอิบตอบ

“แล้วทำไมชอบไล่พี่ เดี๋ยวปีเดี๋ยวฟ้าเมื่อไหร่จะเดี๋ยวมีนบ้าง”

“เมื่อไหร่เหรอ เมื่อพี่หล่อน้อยกว่านี้ รวยน้อยกว่านี้ ดังน้อยกว่านี้มั้ง”  มีนหัวเราะเหมือนกึ่งล้อเล่นกึ่งจริง

“ถ้าประมาณพี่ปลื้มล่ะ”  ผมลองหยั่งเสียงมีนดู

“พี่ปลื้มไหน พี่ปลื้มคณะพี่น่ะเหรอ” มันทำท่าคิด

“อืม..ก็โอเคเลยนะ แบบพี่ปลื้มกำลังดีเหมาะกับผม” ผมดีดตัวขึ้นนั่งทันที ดึงมีนเข้ามาชิด ลืมไปแล้วว่ายังอยู่ในมหาลัย

“ไม่ได้ พี่ไม่ยอม"

“เรื่องของพี่ พี่ไม่ยอมแต่ถ้าผมสมยอมล่ะ”

“มีน!”

“พี่ธีร์”  ไอ้ตัวดีโบกมือเรียกธีร์ที่กำลังเดินลงมาจากตึก ผมอยากคุยต่อแต่คงไม่เหมาะแล้ว

“ไงวะไอ้ธาม ไม่มีคณะอยู่หรือไงถึงมาสิงอยู่คณะกู”  ธีร์ลงนั่งข้างๆ ผม ไอ้ตัวดีถือโอกาสถอยไปเสียไกล

“กูไม่ได้อยากสิงคณะมึง กูอยากสิงเด็กคณะมึงต่างหาก”

“ชะไอ้นี่ มึงจะสิงใคร”  ผมโบ้ยหน้าไปทางไอ้ตัวแสบ

“เดี๋ยวนะ กูความจำเสื่อมกูสับสนหรือกูเป็นอะไรวะ กูจำได้ว่าไอ้มีนมันชอบมึงไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมมันทำท่ารังเกียจมึง ส่วนมึง
ทำท่าอย่างกับจะกลืนกินมันแทนวะ”

“ผมไม่ชอบแล้ว ผมมันพวกรักง่ายหน่ายเร็ว พี่เคยได้ยินไหมของเก่าไปของใหม่มา ชอบวันนี้พรุ่งนี้ลืมมะรืนได้คนใหม่ เข้าใจ
ไหม” เด็กปากดีตอบธีร์
   
“แล้วเคยได้ยินไหม ใครเปลี่ยนใจวันนี้ พรุ่งนี้โดนจับปล้ำน่ะ” ผมขู่ทางอ้อม คิดจะชิ่งหนีผมเหรอ ไม่มีทาง
   
“เชี่ยกูตามไม่ทัน พวกมึงนี่ยังไงกันแน่ ตกลงมันแอบชอบมึงหรือมึงแอบชอบมัน เอาให้เคลียร์ๆ  กูชอบเรื่องจริงผ่านเตียง ไม่เอา
แบบต้องมโนเอง”

“กูผ่านเตียงแล้วแต่ยังไม่มีอะไร” ผมตอบหน้าตายไอ้ตัวดีหน้าแดงขึ้นมาทันที  ชี้หน้า ทำปากขมุบขมิบด่าผม     “มีนแอบชอบ
กูจริงหรือเปล่า มึงลองถามดู กูก็อยากรู้เหมือนกันเพราะกูถามแล้วไม่ตอบ ส่วนกูเครียร์คัทชัดเจน  ชอบคำเดียวเลย”

“แม่งกูไม่ชินมึงลุคนี้ว่ะไอ้ธาม จริงจังไปไหมวะ หน้าแบดบอยมึงหายไปไหน” สัดธีร์ ผมไม่อยากด่าเพื่อนแต่ต้องขอสักครั้ง ยิ่ง
คะแนนไม่ค่อยดีดันพูดคำว่าแบดบอยขึ้นมาทำพ่อมันทำไม

“แล้วมึงล่ะไอ้มีนยังไง”  ธีร์หันไปไล่บี้ไอ้ตัวดีบ้าง

“ก็บอกว่าเลิกชอบแล้ว”

“เรื่องเยอะนะมึง”

“พูดมาก เดี๋ยวผมเปลี่ยนมาชอบพี่ซะดีไหม”

“ไม่ต้องเลย”  ธีร์เอามือยันหัวมีนที่แกล้งเอาหน้าเข้าไปใกล้มัน

“ กูไม่ได้รังเกียจมึงนะแต่กูไม่อยากยุ่งกับตีนไอ้ธาม ตั้งแต่มันยำไอ้กายวันนั้น กูก็สาบานกับตัวเองว่าจะไม่หาเรื่องเข้าใกล้ตีนมัน
เป็นอันขาด ดังนั้นมึงไม่ต้องหาเรื่องให้กู”

“อะไร ใครหาเรื่องใคร”  เสียงบุคคลที่สี่แทรกขึ้นมา

“ไอ้มีน มันหาตีนมาให้กู แล้วคินล่ะอ้อ ไม่ลงมาด้วยกัน”

“มันคุยอยู่กับอาจารย์” 

“ไง้จ้ะน้องมีน น้องสาวสุดสวยของพี่ เดี๋ยวนี้สวยวันสวยคืนนะ” ผมงงๆ กับอ้อครับ มาถึงมันก็เข้าไปลูบหัวลูบหางมีน อย่าว่าผมงง
เลยไอ้ตัวดีมันก็งง

“เดี๋ยวนี้เสน่ห์แรงนะผู้ชายมาเที่ยวขอเบอร์”

“ใครวะ”  ผมรีบถามอ้อ ที่จริงผมพอเดาได้แต่ต้องถามให้แน่ใจ

“พี่ปลื้มคณะมึงไง โทรมาถามกูสักพักล่ะ เออ แล้วทำไมพี่มันไม่ถามจากมึงวะ”

“เชี่ย”  ไอ้ธีร์ครับไม่ใช่ผม

“แล้วมึงให้ไปหรือเปล่า”

“ให้สิวะ ทำไมล่ะ” อ้อทำหน้างงๆ กับคำถามของธีร์ ผมโคตรเซ็ง

“ดีนะอ้อมึงเป็นผู้หญิง ไม่งั้นมึงซวยแน่”

“ซวยไรวะ นี่กูไม่ได้มามหาลัยวันเดียวกูตกข่าวขนาดนี้เลยเหรอ”   

“เออเดี๋ยวกูเล่าให้ฟัง สถานการณ์ชักไม่ขำล่ะ มึงไปกับอะไรแดกกับกูดีกว่า ก่อนที่ไอ้ธามมันนึกอยากเตะผู้หญิงขึ้นมา” ธีร์กอด
คออ้อ ลากให้เดินไปด้วยกัน

“ถ้าไอ้คินลงมาบอกมันว่าพวกกูอยู่ร้านป้านิ่มนะ ส่วนมึงจะตามไปไหมก็แล้วแต่มึง”

“ได้”  ผมพยักหน้าให้ธีร์แต่ไม่ตอบว่าจะตามไปหรือไม่


ไอ้ตัวดีรีบคว้ากระเป๋า จะวิ่งตามธีร์กับอ้อไป วันนี้คู่หูมันไม่มาครับ ผมรีบคว้าคอเสื้อมันไว้

“ปล่อย! หิว จะไปกินข้าว”

“กินอะไรตอนนี้ ข้าวเที่ยงก็เพิ่งกินไป”

“ก็พี่ธีร์ยังไปกินเลย” มันเถียงผมครับ

“นั่งลงไม่ต้องไปไหน คุยกันให้รู้เรื่องก่อน”

“คุยอะไรคนโกหก”

“โกหกที่ไหน พี่ต้องทำยังไงมีนถึงจะเชื่อว่าพี่ชอบมีน รักเลยเอ้า มันเชื่อยากนักเหรอ” มันนิ่งครับ จ้องหน้าผมเขม็ง

“คนโกหก”  โธ่โว้ย! บีบคอคนที่เรารักผิดไหมครับ

“มีน เชื่อพี่เถอะนะ พี่ไม่ได้โกหก พี่รักเราจริงๆ” ผมเปลี่ยนโหมดมาทำเสียงอ้อนเผื่อมันจะเห็นใจ

“โกหกสิ... ไหนว่าป่วย” อ้าว! ซวยของจริงแล้วผม มัวแต่ตกใจลืมเรื่องป่วยไปสนิท

“จะโดนแย่งแฟนใครมันจะมามัวป่วยอยู่ได้” ผมก็แถไปของผมได้ครับ ในเมื่อมันเป็นเรื่องจริง เรื่องจริงตรงจะโดนแย่งแฟนนะครับ
ไม่ใช่เรื่องจริงตรงป่วย

“แฟน! แฟน! แฟนบ้านพี่สิ”  มันพูดกี่คำมันก็เอากระเป๋าฟาดผมเท่านั้น  ผมชักสงสัยว่าพอเป็นแฟนกันมันจะฟาดผมจนน่วมหรือ
เปล่า แต่ไม่เป็นไรครับน่วมก็ยอม

“ตกลงพี่ธามรู้อะไรมา ทำไมเมื่อกี้ถึงถามเรื่องพี่ปลื้มก่อนพี่อ้อจะบอก” มีนหอบ หยุดฟาดเปลี่ยนมาเป็นซักไซ้ผมแทน

“เรื่องของพี่ปลื้มให้พี่ปลื้มพูดเอง พี่จะพูดแต่เรื่องของพี่ ว่ายังไงตัวแสบ”

“อะไรเล่า” 

“ไม่ต้องตอบก็ได้ว่าจะให้โอกาสพี่ไหม ไม่ให้พี่ก็จะหาเอาเอง”  ไม่ง้อครับ ผมหาเอาเองได้

“แค่ตอบพี่มาว่ารู้ใช่ไหมว่าพี่ชอบ เชื่อพี่ไหมก็พอ...ว่าไง ตัวแสบอย่าเงียบสิ”

“รู้...เชื่อ”  ผมถอนใจเลยครับ เอาวะอย่างน้อยก็คืบหน้า

“ไม่ลูกไม้นะ”  ผมหรี่ตามองไอ้ตัวแสบ ต้องขอความมั่นใจก่อนครับ

“ไม่”

“ดีแล้ว เพราะพี่ชอบเราจริงๆ”  ผมยิ้มให้มีน รู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก

“ไปได้หรือยัง หิว ไม่ได้พูดเล่นนะเมื่อกี้กินก๋วยเตี๋ยวไปหน่อยเดียว”

“เอาสิ ไปด้วยกัน”  ผมหยิบกองหนังสือ มันก็หยิบกระเป๋าของมันมาสะพาย

“ที่บอกว่าเชื่อน่ะ..ผมเชื่อจริงๆนะ” มีหันมายิ้มแฉ่งให้ผม สายตามีประกายเจ้าเล่ห์

“เชื่อ...ว่า...พี่พูด”  มันแลบลิ้นให้ผมแล้วโกยแน่บเลยครับ

ไอ้...ไอ้เด็กเวรเอ๊ย สงสัยจีบมันต้องไม่ถามความสมัครใจครับ บังคับเอาเลยง่ายกว่า  มันดื้อ มันเฮี้ยว มันน่ารัก  และ...ผมรักมัน
^^

✪✣✤✥✦TBC✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 24-03-2017 14:02:23

ตอนที่ 27 : ธาม&มีน 10

-ปี-

พวกผมมารวมตัวกันที่ห้องไอ้บาสกับคุณรัชตะครับ เลือกห้องนี้เพราะมันกว้างดี หลอกไอ้มีนว่ามากินเหล้ามันก็มา เวลาจะหลอก
มันต้องหลอกด้วยอะไรที่พื้นฐานที่สุดครับมันถึงจะเชื่อ
   
พวกผมกระดกกันไปหลายแก้ว เอาให้พอมีความกล้า พอได้ที่น้องนายก็เริ่มขึ้นก่อน

“ไอ้มีนมึงรู้ว่าพวกกูรักมึงใช่ไหม”

“เออกูรู้” ไอ้มีนยังนิ่งครับ ไม่แน่ใจว่าเดาออกหรือยังว่าถูกนัดมาซักฟอก

“กูเคารพมึงเท่ากับแม่กูเลยนะโว้ย”  ไอ้บาสแทบจะกราบตีนไอ้มีนก่อนเริ่ม ไม่รู้เป็นเชี่ยอะไรทำไมพวกผมต้องกลัวมันนัก ทั้งที่
ตัวมันเล็กที่สุดในกลุ่มแล้ว

“กูจะถีบเพราะพวกมึงท่ามากนี่แหละ หลอกกูมายังไม่เท่าไหร่”  นั่นไงครับผมว่าแล้ว พอน้องนายอ้าปากไอ้มีนมันก็เห็นลิ้นไก่
พวกผมเลย

“จะพูดอะไรก็รีบๆ พูดมา เดี๋ยวพวกมึงเมาตื่นมาจำห่าอะไรกันไม่ได้ เหนื่อยกูตอบอีก” มีนพูดถูกแล้วครับ เพราะมันคือคนที่
คอแข็งที่สุดในกลุ่ม

“มึงชอบพี่ธามไหมวะ” “มึงเอาไงเรื่องพี่ธามวะ” “ มึงเคลียร์ๆ เรื่องพี่ธามมา” พอเจ้าตัวอนุญาตพวกผมก็รีบถามขึ้นมาแทบจะ
พร้อมกัน ไอ้มีนไม่ตอบ เอาแต่หมุนแก้วเหล้าในมือ

“มีน” ผมเรียกมันเบาๆ

“พวกมึงต้องสัญญากับกูก่อน ว่าอย่าให้เรื่องที่คุยหลุดออกไปข้างนอก”

“เออพวกกูไม่พูดหรอก” ผมเป็นตัวแทนกล่าวคำปฏิญาณ

“มึงนั่นแหละตัวดี เดี๋ยวนี้หลงผัวจนลืมเพื่อน  ไม่ใช่ยังไม่พ้นคืนนี้พี่คินแม่งรู้เรื่องกูแล้ว”

“กูสาบานเลยเอ้า ผมยกนิ้วมือเป็นลูกเสือสำรองให้มันชม”

“งั้นพวกมึงก็ฟังกันให้ดี” มีนยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม เหมือนกำลังใช้ความคิดก่อนเริ่มพูด

“กูรู้ว่าพี่ธามชอบกู แล้วกูก็ชอบพี่ธาม” พวกผมพากันนั่งอ้าปากค้างสิครับ น้องนายมันอุตส่าห์ซ้อมแผนง้างปากไอ้มีนอย่างดี กะ
ว่ามันต้องไม่ยอมรับแน่ๆ ดันสารภาพเฉย

“แล้วมึงทำอะไรของมึงวะ”  หน้าไอ้บาสเป็นเครื่องหมายคำถาม งงกับพฤติกรรมของเพื่อน

“นั่นสิ  พี่มันก็ชอบมึงแทบจะป่าวประกาศไปทั้งคณะ  ถ้ามึงก็ชอบพี่มันมึงก็คบกันไปสิวะ มาทำตัวให้พวกกูรำคาญทำไมวะ”

“พวกมึงรำคาญกูใช่ไหม”   

“เฮ้ย! กูเปล่า กูแค่ใช้คำผิด กูจะบอกว่าให้พวกกูสงสัยทำไมวะ”  น้องนายรีบแก้ตัวเป็นพัลวัน

“กูไม่ได้โกรธ กูถามจริงๆ  พวกมึงรำคาญกูไหมกูอยากรู้”

“เออ กูรำคาญมึงนิดหน่อย ท่ามาก ทำยึกยัก ไม่รู้ไม่เห็นอะไรของมึงก็ไม่รู้”

“แล้วมึงว่าพี่ธามมันรำคาญกูไหม”  น้องนายหันหน้ามาปรึกษาผม ผมส่ายหน้า เรื่องนี้ผมไม่รู้จริงๆ  ครับ ดูไม่ออก

“มึงตั้งใจเหรอวะ ถ้ามึงตั้งใจกูว่าเลิกเถอะ สู้บอกพี่มันไปตรงๆดีกว่าว่ามึงไม่เล่นด้วย เฮ้ยไม่ใช่สิ มึงก็ชอบนี่หว่า โอ๊ยกูงง”  น้อง
นายยกเหล้าซดทีเดียวหมดแก้วแก้งง

“งั้นพวกมึงฟังกูจะพูดต่อ มันไม่ใช่แค่ว่าพี่มันชอบกู กูชอบพี่มันก็จบ กูคิดมากไง พี่ธามกับกูต่างกันเกินไป”

“อ้าวแล้วกูกับพี่คินไม่ต่างเหรอวะ ต่างกว่ามึงอีกเหอะ”  ผมยกคู่ของตัวเองขึ้นมาอ้าง 

“แต่มึงมันไม่คิดมากเหมือนกูไง ถามจริงเถอะตั้งแต่มึงแอบรักพี่คิน  นอกจากคิดว่าพี่มันจะรักมึงบ้างไหม มึงคิดอย่างอื่นบ้างไหมล่ะ”
ผมส่ายหน้าสิครับ แค่พี่คินมันรักตอบก็แฮปปี้แล้ว ง่ายๆ คิดไรวะ
   
“มึงว่าที่กูคบพี่คินผิดเหรอวะ”

“เปล่า ไอ้นี่ฟังกูไม่จบเสือกนอยด์ เป็นแบบมึงดีแล้ว ดีจนกูยังอิจฉา บางทีกูก็อยากเป็นเหมือนมึงบ้าง” ไอ้มีหยุดถอนใจ

“พวกมึงคบกูมาก็นานโดยเฉพาะไอ้ปี มึงกับกูรู้ไส้รู้พุงกันหมด มึงว่ากูเป็นคนยังไงล่ะ  มึงว่าทำไมพวกมึงถึงกลัวกู เพราะกูเป็นคน
ซีเรียสไง กูดุ กูจริงจัง กูไม่ได้น่ารักเหมือนหน้าตา พอพี่ธามมันบอกว่ามันชอบกู กูก็คิด คิดแม่งมันทุกเรื่องนั่นแหละ คิดจนกู
นอยด์แดกอยู่คนเดียว กูอยากตอบรับ กูชอบพี่มันแต่กูก็กลัว กูไม่กล้าตัดสินใจแค่นั้นแหละ กูไม่ได้แกล้ง แต่กูไม่กล้าจริงๆ มึง
เข้าใจกูกันไหม”

“เชี่ยมีน”  ผมพูดไม่ออกครับ สงสารมัน ไม่เคยรู้เลยว่ามันจะกลุ้มขนาดนี้

“ขนาดพวกมึงยังรำคาญกู มึงว่าพี่ธามมันจะไม่รำคาญเหรอ นี่แค่เรื่องเดียวนะ ต่อไปคบกันกูคงคิดแม่งทุกเรื่อง พี่มันจะทนกูไหว
เหรอวะ” ไอ้มีนเทเหล้าขึ้นซดเพียวๆ 

“เฮ้ยมีนเบาๆ เบาก่อนมึง”

“พวกมึงชวนกูมาดื่มก็ดื่มสิวะ กูอยากเมาอยู่พอดี รินมาเร็วๆ” ผมกับน้องนายเลิกอยากดื่มเลยครับ ได้แต่แอบมองตากัน  มีไอ้บาส
คอยดื่มเป็นเพื่อนไอ้มีน  คุณรัชตะคอยเอาใจชงเหล้าให้ ไม่มีใครพูดอะไรสักคน ที่เตรียมกันมาอย่างดีไม่มีประโยชน์ นี่มันหนัง
คนล่ะเรื่องแล้ว


“ปีเอาไงวะไอ้มีนเมาแล้ว” คนที่ไม่ควรเมากลับเมาครับ ส่วนพวกผมตาสว่างกันทุกคน

“กูไม่ได้เมา กูยังต่อได้อีก” แขนขาไอ้มีนป่ายไปทั่ว

“โทรเรียกพี่ธามมารับมัน” ผมตัดสินใจ

“หมายถึงรับไปส่งหอมึงเหรอวะ ให้มันค้างห้องกูก่อนดีกว่ามั้ง” ไอ้บาสเห็นสภาพเพื่อนแล้วน่าจะแบกกลับลำบาก

“เปล่า ให้พี่ธามมารับมันไปเคลียร์กันให้เรียบร้อย”

“ไอ้ปีตอนนี้เลยเหรอวะ” น้องนายตกใจคำพูดผม

“เออ กูรับผิดชอบเอง กูตัดสินใจแล้ว ไม่ใช่ตอนนี้ก็ไม่มีตอนไหนง้างปากมันออกอีกแล้ว มึงไม่รู้จักแม่มึงเหรอ”

“กูว่าคิดดีๆ ก่อนไหม ไอ้มีนตื่นมาถึงตายกันเลยนะ” ไอ้บาสยังไม่อยากชะตาขาด
   
“แต่ตัวมันเองกำลังจะตายมึงไม่เห็นเหรอ มึงเคยเห็นไอ้มีนมันดื่มหนักขนาดนี้เหรอวะ”

“กูโทรเอง” น้องนายตัดสินใจ หยิบโทรศัพท์แล้วเดินออกจากห้องไป


ไม่เกิน 40นาที พี่ธามก็มาถึง พวกผมช่วยกันพยุงไอ้มีนไปนั่งในรถพี่ธาม ผมไล่พวกที่เหลือขึ้นห้องไปกันก่อนเพราะผมมีบาง
อย่างอยากคุยกับพี่ธาม

“พี่ธาม ผมให้พี่มารับเพราะอยากให้พี่ได้คุยกับมีน จะได้เข้าใจมันมากขึ้น พี่จะได้ตัดสินใจได้ว่าพี่ชอบมันอย่างที่มันเป็นจริงหรือ
เปล่า ถ้าใช่ก็ดี ถ้าไม่ใช่ถอยห่างจากเพื่อนผมซะ  ไอ้มีนเมาขนาดนี้เช้ามาคงจำอะไรไม่ได้ ถ้าพี่คุยแล้วอยากถอยก็แค่เปลี่ยน
พฤติกรรมที่แสดงออกกับมัน ถ้าจะเดินหน้าก็ลุยเลย “ พี่ธามพยักหน้าให้ผมเป็นเชิงบอกว่าเข้าใจ

“อีกเรื่องพี่ธามต้องสัญญากับผม ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับมีน มันไปโดยไม่ได้ตัดสินใจเอง ผมอยากให้พวกพี่มีโอกาสได้เปิดอก
คุยกันเท่านั้น อย่าให้ผมต้องเสียใจกับสิ่งที่ผมตัดสินใจลงไป ผมไว้ใจพี่ให้ดูแลเพื่อนผมได้ใช่ไหม”

“ได้ พี่สัญญา จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับมีนทั้งนั้น”

“ขอบคุณครับ ถ้าอย่างนั้นผมฝากเพื่อนผมด้วย” พี่ธามตบบ่าผมก่อนขึ้นรถแล้วขับออกไป ผมได้แต่หวังว่ามีนจะไม่ใจร้ายกับตัว
เองจนเกินไป

....................................................

-ธาม-

ผมอุ้มมีนมาวางบนเตียงในห้องนอน ตัวแสบยังพอคุยรู้เรื่อง ถึงจะอ้อแอ้ไปหน่อยหรือสับสนไปนิด ว่าผมเป็นปีบ้างเป็นบาสบ้างก็ตาม
   
“มีนอาบน้ำไหวไหม“ 

“ไม่อาบ” มีนเอาหน้ามุดลงกับหมอน

“อาบเถอะจะได้สบายตัว” ผมอยากให้มีนมีสติจะได้คุยกัน

“ไม่เอาง่วงแล้ว” คราวนี้ขดตัวซุกเป็นก้อนกลม ผมเลยต้องเปลี่ยนแผนใหม่ เดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วชุบน้ำมาแทน

“มีนเช็ดตัวนะจะได้สบายตัว” ผมกะจะเช็ดแค่แขนขาหน้าคอให้เท่านั้นครับ แต่ไอ้ตัวดีจู่ๆ ก็ลุกพรวดขึ้นมาถอดเสื้อถอดกางเกง
ออก ดีนะมันไม่ถอดกางเกงในด้วย จากที่คิดจะเช็ดให้มันดีๆ ตอนนี้ชักไม่ไหว เดี๋ยวจะผิดคำพูดกับปีเสียก่อน ผมเลยรีบเช็ดลวกๆ
มองบ้างไม่มองบ้าง เช็ดเสร็จผมไปหยิบเสื้อยืดกับกางเกงขายาวมาใส่ให้มัน

มีนหมดสภาพไปแล้ว ผมเริ่มถอดใจคงไม่ได้คุยอย่างที่ปีตั้งใจ ผมห่มผ้าให้มีนอดลูบหัวมันเล่นไม่ได้  แอบหอมแก้มมันคงไม่เป็น
ไรมั้ง ว่าแล้วผมก็ขอนิดนึงก่อนไปอาบน้ำ


ผมแต่งตัวออกมาเจอไอ้ตัวดีนั่งอยู่กลางเตียง ทำหน้างงๆ พอเห็นผมก็รีบถาม

“ที่ไหน”

“คอนโดพี่” 

“หิวน้ำ” ไอ้ตัวดีไม่ถามว่ามาได้อย่างไร ผมเดินไปเปิดตู้เย็นเล็กที่ตั้งไว้ในห้องนอน หยิบขวดน้ำมาส่งให้ มีนรับไปยกดื่มเกือบ
หมดขวด ก่อนส่งคืนให้ผม

“มาได้ไง”

“พี่อุ้มมา” 

“ไม่ใช่”  มีนส่ายหน้าจนผมกระจาย

“พี่ธามมาได้ไง”  ผมอดขำไม่ได้ ตกลงมีนยังนึกว่าอยู่ห้องของบาส

“พี่แวะไปหามีนอยากคุยด้วย” มีนเอียงคอมองหน้าผม ทำตาโต จนผมอดยื่นมือไปดึงแก้มป่องๆนั้นไม่ได้

“จะคุยอะไร” ผมลงไปนั่งใกล้ๆ เหลือระยะไว้บ้างไม่อยากตบะแตกเสียก่อน

“คุยว่าพี่รักมีน ถ้าพี่อยากให้มีนรักพี่บ้างต้องทำยังไง”  ไอ้ตัวดีมองผม ตาค่อยๆ ปรือลง ตัวมันเอนจนผมต้องรีบเข้าไปจับไว้ จะ
หลับกลางอากาศเสียแล้ว

“มีน” พอผมเรียกมีนลืมตาขึ้นมาใหม่

“อย่ารักเลย”

“ทำไมครับ” ผมขยับไปนั่งพิงพนักเตียง ดึงมีนมาพิงอกผมอีกทีกันล้ม

“ผมน่าเบื่อไม่น่ารักหรอก”

“น่ารักสิ ”

“ชอบเพราะน่ารักเหรอ” เสียงมีนหงอยลงจนผมรู้สึกได้

“งั้นเดี๋ยวก็เบื่อ” มีนย้ำคำนี้มาสองรอบ หรือมีนกังวลเรื่องนี้อยู่

“ไหนมีนบอกพี่หน่อยว่าทำไมพี่ถึงเบื่อ” ผมตะล่อมถาม มีนย่นคิ้ว ทำหน้าเหมือนไม่ถูกใจอะไรบางอย่าง

“ผมคิดมาก น่ารำคาญ พี่ธามก็รำคาญ”

“ไม่รำคาญสักนิด” 

“รำคาญสิ” มีนเถียงผม

“มีนคิดมากเรื่องอะไร”

“ไม่บอก” อ้าวเฮ้ย! หรือต้องให้มันดื่มต่ออีกสักแก้วสองแก้ว ท่าทางสติจะกลับมาแล้ว

“มีนอยากรู้ไหมว่าพี่รำคาญมีนหรือเปล่า” ผมลองตะล่อมดูอีกที มีนพยักหน้าเร็วๆ จนผมต้องจับหัวมันเอาไว้ กลัวเวียนหัว

“งั้นมีนก็บอกพี่มาว่าคิดมากเรื่องอะไร พี่จะได้บอกได้ว่ารำคาญหรือเปล่า”

“พี่ธามคิดว่าผมตลกใช่ไหมล่ะ อยู่ด้วยแล้วได้หัวเราะ ไอ้เด็กบ้านี่มันแสบดี มันเฮฮาบ้าบอดี ใช่สิ พี่ธามชอบเรียกตัวแสบนี่ ชอบ
หัวเราะนี่ ”  มีนพูดเองตอบเองเสร็จครับ คำพูดมันวนๆ จนผมต้องตั้งใจจับความให้ดี

“ใครก็ว่าหน้าตาน่ารัก ใครก็ว่าอยู่กับผมต้องสนุกแน่ๆ  พี่ธามอยากสนุกใช่ไหมล่ะ” คราวนี้มันโวยเสียงดังลั่นห้อง  แต่ผมไม่ห้าม
อยากให้มันพูดออกมาจะได้รู้เรื่องกันเสียที

“มันไม่ใช่ ไม่ใช่ผมเลย ผมโคตรจริงจัง ซีเรียสแม่งทุกเรื่อง เวลาอยู่ด้วยก็พูดแต่เรื่องน่าเบื่อ ทำตัวเป็นแม่ จุกจิกจู้จี้  ไม่มีใครรัก
หรอก พี่ธามชอบเพราะไม่เคยอยู่กับผม พออยู่ไปนานๆ ก็จะเบื่อเหมือนคนอื่นนั่นแหละ”

“ผมไม่เคยบอก ไม่เคยพูดว่าตัวเองน่ารัก แล้วทำไมถึงพูดว่าผมไม่ใช่อย่างที่คิดล่ะ ไม่รู้จักผมจริงแล้วมาบอกว่าผิดหวังกับผม
ทำไม “ ผมดึงมีนเข้ามากอด ตัวแสบร้องไห้น้ำตาเปรอะหน้า

ตอนนี้ความทรงจำมีนคงย้อนไปไกลมาก ผมไม่รู้ว่ามันกำลังพูดถึงใครและผมจะไม่ถาม คนแบบนั้นไม่ควรต้องให้มีนเสียปากไป
พูดถึงอีก

“มีนอย่าร้อง ฟังพี่นะครับ"

"พี่เรียกมีนว่าตัวแสบเพราะมีนแสบจริงๆ แต่มีนแสบเพราะมีนฉลาดเพราะมีนรู้ทันพี่ ไม่เคยหลงกลพี่เลย” ผมลูบหลังมีนไปด้วย
เบาๆ  มีนยังสะอื้นแต่น้ำตาไม่ไหลแล้ว

“มีนรักเพื่อนห่วงเพื่อน มีนคอยดูแลทุกคน มีนทำเป็นปากร้ายแต่ที่จริงมีนใจดี เพราะแบบนี้พี่ถึงบอกว่ามีนน่ารัก ไม่ใช่เพราะ
หน้าตา พี่เริ่มสนใจมีน เพราะสิ่งที่พี่เห็นตลอดระยะเวลาที่เรารู้จักกันมา พี่ชอบเวลามีนสอนปี ชอบเวลาที่มีนดูแลเพื่อน ดูแลพี่
คอยบังคับให้พี่ทำโน่นทำนี่ ใครจะเป็นยังไงพี่ไม่รู้แต่พี่ชอบให้มีนเอาใจใส่พี่” ผมพูดทุกอย่างออกมาจากความรู้สึก ผมอยากให้
มีนได้รู้

“พี่อยู่กับมีนแล้วพี่มีความสุข อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ใครเคยพูดถึงมีนยังไงก็ช่างหัวมัน แค่จำไว้ว่ามีนเป็นเด็กน่ารัก เป็นไอ้ตัวแสบ
ของพี่ พี่ว่าพี่ไม่ใช่คนที่จะเบื่อมีนหรอก มีนต่างหากจะเบื่อพี่เสียก่อน ทุกวันนี้ก็ทำหน้าเหม็นเบื่อพี่จนจมูกจะย่นอยู่แล้วใช่ไหม”
พอผมพูดจบตัวแสบก็ย่นจมูกใส่ผม

“ช่าย พี่ธามน่าเบื่อชอบมากวนใจ ไล่ก็ไม่ไปทำเฉยใส่ก็ไม่ไป” มีนพูดเสียงยานคาง

“ไม่ไปหรอกจะอยู่นี่แหละ อยู่รอคนคิดมากคิดให้เสร็จ” ผมแอบจูบต้นคอมีน ก็มันล่อตาล่อใจนี่ครับ ตอดนิดตอดหน่อยถือว่ายัง
ไม่ผิดสัญญา

“คิดนานนะ”  มีนหันหน้ามามองผม

“คิดไปเถอะ จะคิดนานแค่ไหนก็คิด แค่อย่าไปคิดถึงคนอื่นก็พอ” ผมต้องดักมันไว้ก่อน ผมมีลางสังหรณ์แปลกๆ เกี่ยวกับพี่ปลื้ม
ครับ ผมต้องระวังให้มาก พี่ปลื้มเหมือนผมอยู่หนึ่งอย่าง ถ้าอยากได้อะไรจะทุ่มสุดตัว ผมไม่คิดว่าพี่ปลื้มจะถอยง่ายๆ  ต่อให้มีน
สนิทกับผมมากกว่าก็เถอะ

“เป็นแฟนกันไหม” ผมอาศัยทีเผลอ

“ไหนว่าให้คิดนานๆ ได้ โกหกนี่” 

“ไม่ได้โกหก มีนก็คิดไปสิเป็นแฟนแล้วก็ยังคิดได้”

“ เป็นแฟนแล้วเดี๋ยวขี้โกง” ตกลงมันเมาจริงหรือเปล่า ทำไมยังรู้ทันผมวะ

“ไม่โกง จะเชื่อฟังทุกอย่าง”

“จริงนะ” 

“จริง ไม่โกหก” ผมรีบตอบรับ เห็นโอกาสรำไร ผมจับตัวมีนหมุนให้หันมาเผชิญหน้า

“ว่าไงครับเป็นแฟนพี่นะ” มีนไม่ตอบแต่มองผมตาปรอย ผมพยายามจ้องตามีนเอาไว้ เพราะตาไม่รักดีมันคอยจะหลุบลงมองปากอิ่ม
   
“เป็นดีไหม” มีนถามผมกลับ แถมยังชะโงกหน้าเข้าหาผมจนปากเกือบแตะกัน

“มีน” ผมเรียกมีนเบาๆ มันคงเมามากครับถึงคิดจะจูบผม มีนขยับเข้ามาจนชิด แล้ว...

“ฝันไปเถอะ” ครับ แล้วไอ้ตัวแสบก็หัวเราะก่อนล้มตัวลงนอน ดึงผ้าห่มมาคลุมเสียมิดหน้า

“มีน” ผมพยายามประท้วง อีกแค่ไม่กี่มิลผมก็ได้จูบมันแล้ว รู้อย่างนี้เมื่อกี้ผมยื่นหน้าไปจุ๊บมันเองก็สิ้นเรื่อง

“ง่วงแล้วจะนอน อย่ามากวน”

“มาจุ๊บก่อน” ผมยังยืนยันว่าควรประท้วงให้ถึงที่สุด

“ไม่อาว เมาอยู่” เสียงคนเมาลอดผ้าห่มออกมา

“แกล้งพี่ได้ขนาดนี้ ไม่เมาแล้ว เร็ว! จุ๊บทีเดียวเดี๋ยวพี่ปล่อยให้นอน” เงียบครับไม่มีเสียงตอบรับ ทุกอย่างดูสงบ สมกับเป็นเวลา
กลางคืน ผ้าห่มขยับตามจังหวะหายใจของคนที่มุดอยู่ เป็นจังหวะสม่ำเสมอจนไม่ต้องไปเปิดดูก็รู้ว่ามันหลับไปแล้ว

แล้วนี่เช้ามามันจะจำได้ไหมว่าคุยอะไรกับผมไปบ้าง แต่จำได้ก็ดีจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แค่ผมได้รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่ในใจก็พอแล้ว

.....................................................

Part เล็กๆ ของมีน :

ผมตื่นขึ้นมาพร้อมอาการปวดหัว สถานที่ดูไม่คุ้นตาแต่ผมพอจะเดาได้ ผมเมาก็จริงสติอาจจะไม่ครบแต่ไม่ถึงกับจำอะไรไม่ได้
   
“ตื่นแล้วเหรอตัวแสบ พี่กำลังจะเข้ามาปลุก ไปทานอาหารเช้ากัน”

“ที่ไหน พี่ธามมาได้ยังไง ผมอยู่กับพวกไอ้ปีไม่ใช่เหรอ” ผมรัวคำถามเป็นชุด

“เดี๋ยวๆ  ใจเย็นๆ ครับ ไปอาบน้ำแปรงฟันก่อน เดี๋ยวพี่เล่าให้ฟัง”

“ปะ” พี่ธามยื่นมือมาให้ผมจับ ทำอย่างกับกำลังลองเชิงสุนัขว่าจะกัดไหม ผมไม่ยื่นมือไปจับหรอกครับ ลุกขึ้นยืนเอง พี่ธามส่ง
ผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าให้ผม

“ใส่ของพี่ไปก่อน ตัวใหญ่หน่อยเดี๋ยวพับเอา” ผมพยักหน้า มองหาห้องน้ำ

“ตรงโน้น”  ผมกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำแต่พี่ธามเรียกไว้เสียก่อน

“เดี๋ยวมีน เมื่อคืนจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ”

“จำได้”

“จำได้ว่า?”

“เมื่อคืนไปกินเหล้าห้องไอ้บาส กำลังสนุกกันเลย แล้วก็เหมือนได้คุยกับพี่ธาม เอ? เราได้คุยกันไหมหรือผมฝัน“

“เราคุยกัน มีนนึกออกไหมว่าคุยอะไรกันบ้าง” ผมสั่นหน้า 

"ผมคุยอะไรกับพวกไอ้ปีบ้างยังจำไม่ได้เลย” 

“ไม่เป็นไร มีนไปอาบน้ำเถอะพี่รออยู่ข้างนอกนะ”

“ครับ”


ผมเดินเข้าห้องน้ำ มองตัวเองในกระจก หน้าบวม ตาบวม หัวยุ่งไปหมด เห็นแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้า สภาพร่างกายไม่ไหว
แต่..สภาพใจผมตอนนี้เต็มร้อย

ที่ผมไม่บอกพี่ธามว่าผมจำได้ ไม่ใช่ว่าผมยังคิดมากหรือยังยึกยักนะครับ ได้คำตอบจากพี่ธามผมก็สบายใจขึ้นแล้ว เลิกกดดันตัว
เอง ถึงจะยังกังวลอยู่นิดหน่อยก็เถอะ

ก็คนมันเคยเป็นเสือ จะให้เชื่อว่าเชื่องเป็นลูกแมวในทันที ก็ดูชะล่าใจไปหน่อย ของอย่างนี้มันต้องใช้เวลากำราบให้อยู่หมัดครับ
ต้องให้แน่ใจว่าลายเสือจะไม่โผล่ออกมาอีก ผมชอบเสือนะ แต่ผมว่าลูกแมวมันเลี้ยงง่ายกว่าเยอะ


✪✣✤✥✦TBC✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 24-03-2017 21:12:02

มีนอย่างเจ้าเล่ห์อ่าาาาาา

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: wijii ที่ 24-03-2017 22:43:45

เชียร์พี่ธามให้เดินหน้าเต็มกำลังเลย  :o8:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 25-03-2017 01:02:03

มีนเป็นตัวแสบจริงด้วย 555 ตอนนี้รู้สึกสงสารพี่ธาม  :hao5:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 25-03-2017 02:45:09

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: miejhx_ ที่ 26-03-2017 00:31:48

พี่ธามคิดว่าz,ตลกใช่ไหมล่ะ

“ปะ” พี่คินยื่นมือมาให้ผมจับ ทำอย่างกับกำลังลองเชิงสุนัขว่าจะกัดไหม

พี่ธามก็เจ้าเล่ห์สู้มีนไม่ได้นะคะ5555555555

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: route rover ที่ 26-03-2017 08:54:16

มีคำผิดอยู่บ้างเลยงงๆ

น้องดา หรือน้องดาว

มีนเรียกพี่คิน หรือเรียกพี่ธาม

งง แต่อ่านข้ามๆ เดาตามเนื้อเรื่องไปว่าหมายถึงใคร  :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-03-2017 10:56:54

 :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 26-27] 24/03/17 ✪ P.24
เริ่มหัวข้อโดย: KKKwanGGG ที่ 26-03-2017 16:14:22

น่ารักมาก ................ ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 28] 28/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 28-03-2017 17:28:47

ตอนที่ 28 : หากคำว่า"รัก" มันร้ายกับเธอ
   
ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า ตั้งแต่กลับมาจากหัวหินพี่คินก็ทำตัวแปลกๆ ผมบอกไม่ถูกครับว่าแปลกอย่างไร เหมือนพี่มันมีเรื่องให้
คิดมาก แถมชอบถามผมว่าผมรักพี่คินไหม ไม่ได้ถามซ้ำๆ แต่สามสี่วันนี้ถามทุกวัน มันอาจไม่แปลกสำหรับคนอื่น แต่สำหรับพี่
คินแปลกมากครับ
   
ผมพยายามนึกทบทวน ผมไม่ได้ทำอะไรที่น่าสงสัยนี่นา ไม่น่าจะมีเรื่องอะไรให้พี่คินเข้าใจผิด และโดยนิสัยพี่คิน ถ้ามีคงถามผม
ตรงๆ ไปแล้ว
   
วันนี้พี่คินชวนผมมาค้างที่คอนโด เรานั่งดื่มกันตั้งแต่หัวค่ำ ไม่ได้ดื่มจริงจังหรอกครับ แค่จิบๆ ดูคล้ายจะย้อมใจมากกว่า ผมรอให้
พี่คินพูด เดาเอาเองว่าพี่คินคงพร้อมที่จะคุยกับผมแล้ว
   
“ตัวเล็ก” พี่คินหยิบแก้วจากมือผมไปวาง ดึงผมให้เข้ามานั่งชิดยิ่งขึ้น

“ครับ”

“ตัวเล็กรู้ใช่ไหมครับว่าพี่มีคนที่เคยรักมาก่อน”

“รู้ครับ”  ผมชักใจไม่ดี มันกลัวๆ บอกไม่ถูก

“พี่เคยคบผู้หญิงที่พี่รักถึงสองคนแต่ก็เลิกรากันไป หลังจากนั้นพี่ก็ไม่เคยคบใครจริงจังอีกเลย จนมาเจอตัวเล็ก”

“ครับ”  ผมยอมรับว่ากังวลมาก เพราะผมได้ยินมาจากพวกพี่ๆ ว่าแฟนเก่าพี่คินกลับมาจากอเมริกา จะย้ายมาเรียนต่อที่ไทย

“ตัวเล็ก ตัวเล็กรักพี่ไหม” 

“รักครับ” ผมตอบเสียงสั่น กลัววพี่คินจะพูดต่อว่าถ้าอย่างนั้นปีทำเพื่อพี่ได้ไหม ผมกลัวพี่คินจะขอให้ผมไป

“รักพี่มากไหม”

“มากครับ” ผมอยากเข้าไปกอดพี่คินแต่ผมไม่กล้า

 “พี่มีบางอย่างอยากเล่าให้ตัวเล็กฟัง เรื่องของคนที่พี่เคยรัก” ผมไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับที่พี่คินคอยถามผมว่าผมรักพี่คินไหมแต่ผมจะ
รอฟัง


“ตัวเล็กอย่าขำพี่นะครับ”  เอ๋? ผมเตรียมจะเครียดจะเศร้าอยู่ เจอประโยคนี้เข้าไปงงสิครับ

“ขำอะไรอะครับ ปีไม่เข้าใจ”

“สัญญากับพี่ก่อนว่าจะไม่ขำ ห้ามขำเด็ดขาด” พี่คินดูจริงจังมากครับ จนผมต้องเอานิ้วก้อยไปเกี่ยวนิ้วพี่คินไว้

“ครับ ปีสัญญา”

“ที่พี่จะเล่า ความจริงมันอาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญก็ได้” ผมว่าพี่คินเริ่มพูดอ้อมแล้วครับ ไม่ยอมเข้าเรื่องเสียที

“คือ..ทั้งสองคนที่พี่เคยรักเป็นคนเข้ามาจีบพี่ก่อนทั้งคู่” ผมอยากบอกว่าทั้งสามคนต่างหากผมก็ใช่ แต่เห็นพี่คินตั้งใจพูดและ
จริงจังมากผมเลยไม่กล้าเล่น

“พี่เองก็ถูกใจเลยตกลงคบกัน ตัวเล็กอย่าโกรธนะครับเรื่องมันผ่านไปแล้ว”  พี่คินรีบบอกกลัวผมคิดมาก

“เราคบกันจนพี่มั่นใจว่าพี่ก็รักเขา แต่พอพี่บอกออกไปมันก็มีเหตุให้ต้องเลิกกัน คนแรกพี่ยังไม่คิดอะไรมาก คนที่สองพอพี่ตัดสิน
ใจบอก จู่ๆก็มีเหตุให้ย้ายตามพ่อไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วเราก็เลิกกัน  ตัวเล็กอาจคิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ พี่เองก็ไม่เคยคิดว่า
ตัวเองจะเชื่อถือเรื่องพวกนี้ แต่พอคิดเอ่ยปากบอกตัวเล็กบ้าง ใจมันเอาแต่คิดว่าถ้าบอกแล้วตัวเล็กหายไป ถ้าต้องเลิกกับตัวเล็ก
พี่จะทำยังไง พอคิดแบบนั้นพี่ก็ไม่กล้าพูดออกมา พี่รู้ว่าตัวเล็กคิดว่าพี่ไม่รักถึงไม่ยอมบอกเสียที แต่ความจริงเพราะพี่รักตัวเล็ก
มาก มากจนกลัวว่าถ้าพี่พูดไปแล้วตัวเล็กไปจากพี่อีกคนพี่จะทำยังไง”

โธ่เอ๊ย ผมอยากจะหัวเราะลงไปนอนขำกลิ้ง ถ้าพี่คินไม่พูดดักไว้เสียก่อน งื้อออ พี่มันน่ารักอะ ดูน่าสงสารเหมือนเด็กหลงทางเลย
โหมดนี้ผมไม่เคยเห็นมาก่อน  โอ๊ยน่ารัก

“พี่คินถ้าไม่สบายใจก็ไม่ต้องพูดคำนั้นก็ได้นะครับ”

“แต่พี่รู้ว่าตัวเล็กอยากได้ยิน”  พี่คินรวบตัวผมเข้าไปกอดไว้แน่น

“พี่รู้ว่าตัวเล็กรออยู่ กลัวว่าถ้านานวันเข้าพี่ยังไม่พูด ตัวเล็กจะคิดว่าพี่ไม่รักตัวเล็กจริง”

“พี่คิน” ผมโน้มคอคนตรงหน้าลงมาประกบปาก ผมเริ่มจูบพี่คินก่อน จูบให้เหมือนกับที่พี่คินเคยจูบผม

“ปีอยากได้ยินเพราะปีไม่รู้ว่าพี่คินคิดยังไงกับปี แต่ตอนนี้ปีรู้แล้วครับ ถึงไม่พูดคำนั้นก็ไม่เป็นไร ตัวโตของผม”
   
“ตัวเล็กจะอยู่กับพี่ตลอดไปใช่ไหม”  พี่คินถามผมสีหน้ากังวล ผมอยากบอกพี่คินว่าคนที่ต้องกังวลควรเป็นผมมากกว่า เทียบกัน
แล้วผมไม่มีอะไรสู้พี่คินได้เลย
   
“ปีมีความลับจะบอกพี่คินเหมือนกัน” ผมเขินนำไปก่อนแล้วครับ ไม่ค่อยอยากจะสารภาพเท่าไหร่ แต่คิดว่าในเมื่อพี่คินเปิดใจให้
ผมๆ ควรบอกบ้าง อีกอย่างผมเชื่อว่าถ้าพี่คินได้ฟังพี่คินจะมั่นใจว่าผมไม่มีทางไม่ไปไหนทั้งนั้น

“อะไรครับ” พี่คินถามไปขโมยจูบผมไป แล้วแต่ว่าปากพี่คินจะกดไปโดนตรงไหน

“พี่คิน! นั่งดีๆ ก่อน ไม่งั้นปีไม่พูดนะ”

“แค่นี้ทำเป็นงอน พี่ไม่ได้ปิดปากตัวเล็กเสียหน่อย ตัวเล็กก็พูดไปสิครับ พี่รอฟังอยู่” ครับ ใครจะพูดรู้เรื่องล่ะ เล่นซุกไซ้ลงมา
ขนาดนี้ ผมผลักหน้าพี่คินออก

“ถ้ายังเกเรผมจะไม่เล่า แล้วพี่คินจะเสียใจที่ไมได้ฟัง” ผมขู่

“ฮ่าๆ เป็นเด็กดีแล้วครับ เร็ว พี่อยากฟัง” พี่คินจับผมขึ้นมานั่งตัก เขย่าตัวผมแกล้งทำเป็นเร่ง

 “ตัวเล็กคิดอะไรอยู่ เร็วๆครับ” แหมที่ตัวเองกว่าจะหลุดออกมา ย้อมใจมาค่อนคืน

“เอาใหม่ ปีถามพี่คินก่อนดีกว่า พี่คินรู้สึกแบบนั้นกับปีตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ไหนเล่ามาก่อนปีอยากรู้”

“รู้ตัวตั้งแต่หัวหิน วันที่ทำให้ตัวเล็กเสียใจ” พี่คินกดจูบลงบนกระหม่อมผม เหมือนยังรู้สึกผิดและอยากจะขอโทษ

“ความจริงคงรู้สึกกับตัวเล็กมาตั้งนานแล้วแค่ไม่รู้ตัวเท่านั้น อาจจะตั้งแต่วันเกิดตัวเล็กมั้ง ตอนที่เห็นตัวเล็กเดินออกไปข้างนอก
กับธาม พี่ไม่ชอบใจเลย”
   
“แล้วพี่คินว่าปีรักพี่คินตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ไหนเดาสิ” ผมพลิกตัวไปนั่งคร่อมพี่คินไว้ หันหน้าเข้าหากัน”
   
“ปี” พี่คินส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้ผม

“ปีนั่งแบบนี้ พี่คิดอะไรไม่ออกเอานะครับ”  ไม่ต้องรอให้พี่คินพูดจบประโยค ผมเผ่นลงมานั่งข้างๆ ทันที ได้ยินเสียงหัวเราะล้อ
เลียนตามมาให้เจ็บใจเล่น
   
“ตอนที่พี่จูบปีครั้งแรกหรือเปล่า” คนพูดก้มลงมาสาธิต คงกลัวผมจำไมได้

“ไม่ใช่ครับ” ผมส่ายหน้า
   
“วันที่ตัวเล็กมานอนคอนโดพี่แล้วพี่ขอจูบหรือเปล่า”  ตกลงพี่มันตั้งใจตอบ หรือตั้งใจหาผลประโยชน์กันแน่ ตอบวนแต่เรื่องเดิมๆ
แถมสาธิตซ้ำๆ จนผมชักเบลอ

“ก็ยังไม่ใช่ครับ” ผมยกมือขึ้นปิดปากตัวเองไว้ เผื่อคำตอบต่อไปจะยังอยู่ที่เดิม

“ที่หัวหินเหมือนพี่” ไม่มีคำว่าจูบ แต่คนพูดก็ยังอุตส่าห์ก้มลงมาจูบมือผม ผมส่ายหน้าให้รู้ว่าตอบผิด ก็ผมเอามือปิดปากตัวเองไว้
นี่ครับ

“ปีเฉลยดีกว่าพี่คิดไม่ออกแล้ว” พี่คินยอมแพ้ ผมยกนิ้วมือชูขึ้น 3 นิ้ว

“3เดือน?” ผมพยักหน้ารับ

“สามเดือนมันก็เร็วๆนี้นี่เอง ตกลงมันตอนไหนครับ” คราวนี้ผมส่ายหน้า 

“ ไม่ใช่เหรอ”

“ไม่ใช่ครับ”

“มีนบอกว่าสามเดือนแต่ไม่ใช่สามเดือน นี่จะแกลังพี่ใช่ไหม” คนตอบผิดชักเริ่มเกเร มือปลากหมึกมาอีกแล้วครับ  ผมเลยคิดว่า
เฉลยๆ ไปเลยดีกว่า ก่อนผมจะจำไม่ได้เสียก่อนว่าจะพูดอะไร ผมชูนิ้วขึ้นมาสามนิ้วอีกครั้ง   

“นี่หมายถึงปีชอบพี่คินตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่ได้แค่สามเดือน”

“ปีแอบชอบพี่คินตั้งแต่ตอนนั้น และหลงรักมาเรื่อยๆ จนถึงตอนนี้ไม่เคยเปลี่ยน ไม่เคยมองใคร ไม่เคยหันไปทางไหน นอกจากพี่
คินคนเดียว”

“ตัวเล็ก” คราวนี้พี่คินกอดผมแน่น แน่นจนผมชักหายใจไม่ออก แต่ก็ปล่อยให้พี่คินกอดจนพอใจ

“พี่คินรู้อย่างนี้แล้วยังต้องกลัวอะไรอีกครับ ปีสิต้องเป็นฝ่ายกลัว”

“ตัวเล็กจะกลัวอะไร พี่เคยทำอะไรให้กังวลหรือ”

“โหน้อยไปสิครับ สารพัดคนเลยที่เข้ามา แล้วไหนคนที่พี่คินรักกำลังจะกลับมาอีก” คราวนี้ผมหงอยจริงๆ ไม่ได้แกล้ง มันเอาแต่
กังวลตั้งแต่วันที่ได้ยินข่าว

“ผิดแล้ว ปีต้องใช้คำว่าคนที่เคยรัก ไม่ใช่คนที่พี่รักครับ เพราะคนที่ว่านั่งอยู่ตรงนี้แล้ว” โอ๊ยพี่คิน บทจะหวานก็เล่นเอาผมจะ
ละลาย

“ไม่รักคนนั้นแล้วแน่นะ”

“ไม่เชื่อพี่เหรอ” พี่คินไม่ตอบแต่ย้อนถามผม แบบนี้ผมไม่ชอบใจครับ ตั้งใจเลี่ยงประเด็นนี่นา แค่นี้ทำไมไม่ตอบผมล่ะ

“แล้วทำไมพี่คินไม่ตอบ หรือไม่มั่นใจคำตอบตัวเอง”  ผมกำลังพาล ความรักทำให้คนงี่เง่า ความรักผิดครับผมไม่ผิด

พีคินปล่อยมือที่กอดผมออก เขยิบไปนั่งห่างผมอีกนิด ยกมือขึ้นกอดอกแล้วจ้องหน้าผมยิ้มๆ

“ตัวเล็กหึงเหรอ”

“ไม่ได้หึง”

“หวง?”

“ไม่ได้หวง” ผมตอบเสียงสะบัด

“แล้วตัวเล็กเป็นอะไร”

“ไม่ชอบ”

“เอาแต่ใจนะเรา เห็นพี่ยอมหน่อยเดี๋ยวนี้เอาใหญ่” พี่คินล็อคคอผมไปขยี้หผมอย่างมันเขี้ยว

“ก็ปีรักพี่คินนี่ไม่ชอบเหรอครับ”

“เปล่า น่ารักดี” 

“ตกลงจะตอบไหมครับ ผมยังรออยู่นะ” พี่คินไม่ตอบ ดึงผมเข้าไปกอด ใช้มือข้างนึงกดหัวผมให้ซุกอยู่กับอก สักครู่นึงพี่คินก็
ปล่อยมือ

“ตอบว่ายังไงดี ตอบด้วยนี่ได้ไหม” ผมมองตามสายตาพี่คิน ในมือพี่คินมีกล่องกำมะหยี่สีดำขนาดกระทัดรัด   ผมอ้าปากค้าง ก็
กล่องแบบนี้จะให้ผมคิดเป็นอย่างอื่นได้อย่างไรครับ มันออกจะชัดเจน พี่คินเปิดกล่องหยิบแหวนออกมาสวมให้ผม

“พอดีเลย” พี่คินพลิกมือผมไปมา ท่าทางภูมิใจตัวเองน่าดู

“พี่คิน” ผมได้แต่เรียกชื่อพี่คิน ไม่รู้จะพูดอะไร

“พี่จองตัวเล็กแล้วนะ ไปไหนไม่ได้แล้ว”  พี่คินพูดเหมือนกับผมอยากไปไหน จะเกาะแข้งเกาะขาเป็นปลิงเลยคอยดู
   
“นี่ขอแต่งงานหรือเปล่า” ผมเล่นมุกไปอย่างนั้นแหละครับ แก้เขิน

“แต่งไหม” ตายครับตาย มาแบบนี้ผมตายสนิท หน้ายิ้มๆ ตาพราวๆ หล่อโฮก นี่ของผมนะ ของผม
   
“ขอก็ไม่แต่ง” ผมแกล้งทำเสียงงอน

“อ้าว” พี่คินลากเสียงยาว คงงงจริง หวานๆ กันอยู่ดีๆ ผมงอนเสียอย่างนั้น

“ทำไมล่ะครับตัวเล็ก ไหนบอกว่ารักพี่”  ทีอย่างนี้ทำมาเป็นทวง
   
“ก็พี่คินเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ” ผมไม่เฉลยง่ายๆ จะเอาให้ร้อนใจนั่งไม่ติด

“ร้ายกาจตรงไหน ทั้งรัก ทั้งหลงขนาดนี้” พี่คินทำหน้าเหมือนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ตลกมากครับ
   
“ก็พี่คินจองผม” ผมชูมือที่มีแหวนให้พี่คินดู

“แต่ทีตัวเองทำเป็นโสด กลัวเสียคะแนนนิยม กลัวไม่มีหญิงมอง” ผมใช้สายตามองไปที่นิ้วนางโล่งๆ ของพี่คิน พี่คินหัวเราะใหญ่
เลยครับ ยื่นกล่องแหวนมาให้ผม

“เอ้าเปิดดู” ผมรับมาเปิด ข้างในยังมีแหวนอีกวง ตัวแหวนเหมือนของผมทุกอย่าง แต่ขนาดใหญ่กว่านิดหน่อยพี่คินยื่นมือข้าง
ซ้ายมาให้ผม

“เชิญตัวเล็กประกาศความเป็นเจ้าของได้เลยครับ” ไอ้บ้าพี่คินพูดซะผมเขินหน้าแดงตัวแดง กว่าผมจะใส่แหวนให้พี่คินเสร็จ เล่น
เอาเหงื่อตกเลยครับ มือไม้สั่นไปหมด

“แค่ตัวเล็กคนเดียวเท่านั้น  ไม่มีอดีต ไม่มีคนอื่น” พี่คินวางมือที่ใส่แหวนทับลงมาบนมือผม

“ตัวเล็ก พี่...” ผมยกมือขึ้นปิดปากพี่คินเอาไว้

“พี่คินจะบอกว่าพี่คินรักปีใช่ไหมครับ”

“ครับ”

“รักมากไหมครับ”

“มากครับ”

“แค่นี้ก็พอแล้ว”  ผมดึงคอพี่คินเข้ามาจูบ บดเบียดริมฝีปากลงไป ใช้การกระทำของร่างกาย เพื่อบอกให้พี่คินรู้ว่าผมรักพี่คินมาก
แค่ไหน 

   
ผมไล่จูบพี่คินตั้งแต่หน้าผาก เปลือกตา แก้ม ปาก เรื่อยลงมาถึงหน้าอก พี่คินดึงผมขึ้นมากอดไว้แน่น  ฝ่ามือใหญ่สำรวจร่างกาย
ผมไปทั่วอย่างที่พี่คินชอบทำ ริมฝีปากหนาจูบบดขยี้ลงมาอย่างดูดดื่ม มันเร่าร้อนจนผมสติแตกกระเจิง ผมกลายเป็นผู้ตามที่ดี
ปล่อยให้พี่คินเป็นคนนำทาง

ผมเหลือบมองแหวนที่สวมอยู่ ไม่ใช่แหวนหรอกครับที่ทำให้ผมมั่นใจ  ความตั้งใจของคนให้ต่างหาก ที่ทำให้ผมเชื่อใจและมั่นใจ
ว่าคนๆนี้ จะดูแลและทนุถนอมผมอย่างดีที่สุด

แอบกระซิบ ความจริงผมไมได้ทำโรแมนติกหรอกครับ คือผมก็แอบเกรงๆ กลัวที่พี่คินพูดจะเป็นจริง แหม ผมก็กลัวเป็นนะครับ แถมแฟน
เก่าก็กำลังจะกลับมา ผมไม่คิดจะท้าทายเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้ เลี่ยงได้ก็เลี่ยง มีวิธีบอกรักเยอะแยะไป เหมือนที่ผมกำลังทำอยู่นี่ไง


✪✣✤✥✦TBC✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 29] 28/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 28-03-2017 17:29:24

ตอนที่ 29:  สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าแฟนเก่า
   
“สวยว่ะ” เออกูรู้

“แม่งดูดีโคตร” เออมึงไม่ต้องพูดให้กูสมเพชตัวเองขนาดนี้ก็ได้ไอ้บาส ผมอดไม่ไหวฟาดมันไปทีหนึ่ง
   
พวกผมกำลังนั่งมองพี่แนทแฟนเก่าพี่คินอยู่ครับ พี่แนทนั่งคุยอยู่กับพี่ธีร์กับพี่ภัทร ดูสนิทสนมกันดีน่าจะรู้จักกันมาก่อน พวกผม
ก็ได้แต่นั่งมองอยู่ห่างๆ พี่คินยังไม่ลงมาเห็นว่าเข้าไปคุยกับอาจารย์
   
“คินทางนี้” พี่แนทโบกมือเรียกพี่คิน ผมเห็นพี่คินเดินยิ้มมาแต่ไกล บอกเลยว่าผมรู้สึกไม่ชอบใจสักนิด

“รอนานไหมแนท โทษที"

“ไม่นาน คุยกับพวกธีร์กำลังสนุก” ทำไมผมรู้สึกหัวเน่าๆ ยังไงก็ไม่รู้ครับ
   
“ตัวเล็กไปนั่งทำไมตรงโน้น มานี่” พี่คินกวักมือเรียกผม ผมว่าจะทำเมิน แต่ไอ้มีนใช้เท้าสะกิดผมจัง เออไปก็ได้ ผมเดินหน้ามุ่ยๆ
เข้าไปหาพี่คิน

“ตัวเล็กนี่แนทเพื่อนพี่ ส่วนนี่ปีแฟนคินเอง” พี่คินแนะนำผมกับพี่แนท ความจริงเมื่อกี้ผมยกมือไหว้ไปแล้วครั้งหนึ่งตอนพี่แนทมา
ถึง แต่ไหว้อีกทีได้ไม่มีปัญหา

“ ต๊ายน่ารักนะคิน มิน่าถึงเปลี่ยนรสนิยม แนทขอได้ไหม มาเป็นแฟนพี่แทนเอาไหม”

“พอๆ แนท ไปหาที่อื่นเลย” พี่คินยกมือขึ้นโอบไหล่ผม ผมก็ยิ้มครับยิ้มไปงั้นแหละ
   
“ว่าแต่เรื่องเรียนแนทเรียบร้อยหรือยัง”

“เรียบร้อยแล้ว เข้ามหา’ลัยเอกชน โอนหน่วยกิจง่ายหน่อย เสียดายอย่างเดียวไม่ได้เรียนกับคินกับพวกธีร์ ไม่มีเพื่อนเลย” 
   
“อย่างแนทเดี๋ยวก็มี”

“ใช่ อีกหน่อยไม่ง้อหรอกแต่ช่วงนี้ขออาศัยเพื่อนเก่าไปก่อนนะ ปีไม่ว่าอะไรใช่ไหมจ๊ะ” พี่แนทหันมาพูดกับผม

“ครับ” ผมเซ็งมากแต่ตอบอย่างอื่นไม่ได้ครับ

“เดี๋ยวรอธามก่อน คินโทรบอกมันแล้ว ค่อยไปหาอะไรทานกัน”

“ดีจะได้เจอครบๆ “ ผมผิดไหมครับที่ไม่ชอบเวลาพี่คินเรียกแทนตัวเองแบบนั้นกับพี่แนท พี่คินดูใจดี อ่อนโยน ไม่เหมือนพูดกับ
คนอื่น ผมอยากให้พี่คินใจดีกับผมคนเดียว

“ตัวเล็กรอหน่อยนะไหวไหม หิวหรือเปล่า” ผมส่ายหน้าปฏิเสธแทน ช่วงนี้ลำคอตีบตันมันพูดลำบาก

“ส่ายหน้าคือไม่หิวหรือรอไม่ไหว ตอบคำถามไหนว่ามา” พี่คินเล่นกับผมเหมือนปกติครับ เอามือมาขยี้หัวจนผมยุ่ง พี่คินไม่มีท่าที
เปลี่ยนไปแต่ทำไมผมถึงรู้สึกไม่ดีเลย

“ยังไม่หิวครับรอได้ ผมเดินไปบอกพวกนั้นก่อน” ผมเดินไปหาเพื่อนที่นั่งอยู่อีกโต๊ะ ห่างออกไป
   
“ไงมึงเซ็งแดกล่ะสิ” ไอ้มีนเอามือมาตบหลังผม

“เออ” ผมรับตรงๆ ไม่คิดปิดบังเพื่อน

“เป็นกูก็เซ็ง รู้สึกอย่างกับเป็นคนนอก นอกแบบไกลลิบๆ เลยนะมึง”  น้องนายพูดได้โดนใจผมมากครับ ผมเองก็รู้สึกแบบนั้น
เหมือนออร่าพวกพี่มันกั้นผมเอาไว้ คนอะไรอยู่ด้วยกันแล้วดูดีโคตรๆ
   
ผมหันไปมองพวกพี่ๆ ที่กำลังคุยกันสนุกสนาน กลุ่มพี่คินลงมากันครบแล้ว พี่อ้อพี่กวางเพิ่งจะรู้จักพี่แนทแต่ก็ดูเข้ากันได้ดี
   
“มึงนี่น่าอิจฉานะ” ไอ้มีนมึงพูดให้จบกูรู้ว่ามึงกำลังประชด

“เจอตั้งแต่นางร้ายตลาดแตก น้องหนูแอ๊บแบ๊ว ยันผู้ดีราศีจับ แม่งมาครบทุกหมวดอย่างที่น้องนายเคยบอกมึงไว้จริงๆ ”

“พูดดีไปกูจะคอยดูมึง ลองมึงประกาศตัวเมื่อไหร่กูว่าหนักกว่ากู”  ผมตราหน้าไอ้มีนไว้เลยครับ เพราะพี่ธามเสือผู้หญิงกว่าพี่คิน
ไม่รู้จักกี่เท่า

“มึงก็รู้นี่ มึงยังเดาได้เลยว่ากูต้องเจอ มึงเองก็ต้องทำใจเสือกหาได้ดีเกินก็แบบนี้แหละ เข้าใจที่กูบอกหรือยังว่าถ้าจะคบกับพวกพี่
มันมึงต้องคิดเยอะๆ”

“มึงเลยคิดนำไปก่อนงั้นสิ โธ่ไอ้ขี้ป๊อด” ไม่รู้จะระบายกับใครก็นั่งด่าไอ้มีนเล่นนี่แหละครับ ช่วยได้


“ผัวมึงมาแล้ว”  น้องนายรีบส่งข่าวให้ไอ้มีน

“พูดดีๆ ไม่ใช่ผัวกู กูยังไม่ได้ มึงไม่ต้องรีบเรียกเดี๋ยวได้แล้วกูจะประกาศเอง”  ไอ้มีนมันไม่สะทกสะท้านหรอกครับ  อย่าไปแซว
มันให้เหนื่อย

“ธาม“ เสียงหวานๆ แต่ไม่เลี่ยน เรียกสายตาพวกผมทุกคู่ให้มันไปมอง เจอภาพพี่แนทกอดทักทายอยู่กับพี่ธามที่เพิ่งมาถึง ผม
หันขวับไปมองไอ้มีน หึๆ มึงก็ด้วยแหละวะ มันบาดตาใช่ไหมล่ะ
   
“สวยขึ้นนะ” ไงครับคำทักของพี่ธาม เสือไม่ทิ้งลายจริงๆ

“แน่อยู่แล้ว จะปล่อยตัวให้โทรมได้ไง ต้องรีบหาแฟนใหม่โดยทิ้งแล้ว” ผมเดาไม่ออกว่าพี่แนทพูดขำๆ หรือพูดจริง  เป็นหน้าที่
เดาได้ยากมากครับ แต่สัญชาติญาณของผมมันสั่งให้ระวังตัวให้ดี

                                    ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
       
“คินพรุ่งนี้ไปช่วยแนทซื้อรถหน่อยนะ กลับมายังไม่มีรถใช้ คันเก่าที่เคยใช้แม่ขายไปแล้ว” พี่แนทพูดขึ้นระหว่างนั่งทานข้าว

“ขออนุญาตนะปี พี่ไม่เก่งเรื่องพวกนี้ ต้องคินตาถึง”

“ไอ้โจไง อามันเป็นเจ้าของโชว์รูมรถเดี๋ยวให้มันลดแลกแจกแถมให้”

“อาโจนำเข้ารถยี่ห้ออะไร” พี่แนทหันไปคุยกับพี่โจ ก่อนปฏิเสธออกมา

“แนทไม่ค่อยชอบยี่ห้อนี้ ขอโทษนะโจ“ พี่โจโบกมือทำนองว่าไม่เป็นไร

“คินนั่นแหละช่วยแนทหน่อย พรุ่งนี้มารับแนทที่บ้านตอนเช้าล่ะกันนะ ไม่มีรถขับมันลำบากอยากได้เร็วๆ”  พี่แนทไม่รอให้พี่คิน
ปฏิเสธ

“อืม ก็ได้” 

“คืนพรุ่งนี้นัดเลี้ยงต้อนรับแนทกันหน่อยไหม กลับมาหลายวันแล้วยังไม่ได้เปิดหูเปิดตาเลย คินเป็นเจ้ามือนะ โทษฐานมีคู่ก่อน
ทิ้งแนทไว้คนเดียว” ผมได้ข่าวว่าพี่เป็นคนขอเลิกพี่คินนะครับ ทำไมกลายเป็นคนถูกทิ้งเสียล่ะ
   
“น้องๆ ไปด้วยกันนะคะ อีกหน่อยก็กลุ่มเดียวกันจะได้สนิทกันเร็วๆ” พี่แนทหันไปพูดกับพวกไอ้มีน ที่แยกไปนั่งโต๊ะใกล้ๆ เพราะ
คนมาเยอะเกิน

“ครับ” มีนเป็นตัวแทนตอบรับ มันเหลือบมาสบตากับผมนิดนึง ผมพยักหน้าให้มัน ไม่อยากไปก็ต้องไปจะปล่อยให้พี่คินไปเองได้
อย่างไรล่ะครับ


ตัวเล็ก” พี่คินเรียกผมระหว่างเดินกลับคณะ

“ครับ”

“เป็นอะไรไม่ยิ้มเลย”

“ไม่รู้จริงๆ เหรอครับ” ผมกับพี่คินเดินรั้งท้ายกันอยู่สองคน ผมว่าพี่คินตั้งใจเพราะเดินช้ากว่าปกติ

“รู้ว่าไม่สบายใจเรื่องอะไรแต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่สบายใจ พี่เป็นเด็กดีนะครับ แนทโทรมานัดกินข้าวพี่ก็นัดมาเจอที่นี่ ปีจะได้เจอ
ด้วย ไม่ได้ทำตัวเหลวไหลเลย”

ถ้าผมบอกว่าไม่อยากให้เจอกันมันดูเกินไปใช่ไหมครับ ผมคงดูงี่เง่ามาก ผมนึกอยากให้พี่แนทมีท่าทีให้เห็นมากกว่านี้อีกนิด ผม
จะได้ถือเป็นข้ออ้างห้ามพี่คินได้ แต่ตอนนี้มันดูก่ำกึ่ง พูดอะไรออกไปผมจะดูไม่ดี

“ว่าไงครับ ไม่เห็นบอกพี่เลยทำไมถึงไม่สบายใจ”

“แฟนเก่า คนที่พี่คินรัก สวย ดูดี”  ผมยกนิ้วขึ้นนับ

"แค่นี้พอไหมครับ"

“ภรรยา ที่รัก น่ารัก ดีทุกอย่าง แค่นี้พอไหมครับ" พี่คินยกนิ้วขึ้นนับบ้าง

"อีกอย่างพี่บอกเป็นพันๆ ครั้งแล้วว่าเคยรัก มีคำว่าเคยด้วยครับ"

 “เหอะ” ผมไม่รู้จะเถียงอย่างไร เลยเอาเสียงเข้าขู่

“ตัวเล็กไม่เอาสิ พี่รับปากว่าจะไม่ไปไหนกับแนทถ้าไม่มีตัวเล็กดีไหม” ไม่ไปเลยไม่ได้เหรอ อันนี้พูดในใจครับ ข้างนอกได้แต่
พยักหน้า

“พี่กับแนทเราเลิกกันด้วยดี ไม่ได้เกลียดกัน พอแนทขอความช่วยเหลือพี่เล็กๆ น้อยๆ จะปฏิเสธมันก็ลำบาก  แต่พี่จะบอกตัวเล็ก
ทุกอย่าง เราจะไปด้วยกันทุกครั้ง ตกลงไหมครับ”

“ครับ” ก็นั่นแหละครับที่ผมกังวล เพราะพี่ไมได้เกลียดกัน พี่เลิกกันเพราะอยู่ไกลกัน แล้วมาอยู่ใกล้กันอย่างนี้จะกลับมารักไหม 
โอ๊ย! ทำไมผมคิดอะไรมากมายแบบนี้วะ ชักเกลียดตัวเอง

                                     ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
            
“ไงมึงเลือกรถได้ถูกใจไหม” ไอ้เวรรา กูอุตส่าห์ไม่เรียกมึงแบบนี้นานแล้วนะ ผมออกมารับพวกมันหน้าร้านที่นัดเลี้ยงให้พี่แนท
วันนี้ข้างในร้านคนแน่นมาก มันจะได้ไม่ต้องมองหา   
   
“มึงไม่ต้องมาแซวกู ไปห่วงพี่มึงโน้น นั่งสวีทกับอดีตแฟนเก่าพี่กูอยู่ข้างใน  ช้าเดี๋ยวโดนงาบนะมึง” ผมใส่ไฟครับ จะได้มีเพื่อน
คอยตาร้อน ฮ่าๆ เลวดีไหม
   
“ไม่ใช่ของกู ถ้าจะงาบกันจริงก็ตามใจ ดีเหมือนกันให้ลายมันออกตั้งแต่วันนี้ กูจะได้ตัดหางปล่อยวัด”

“นั่นมันหมา” ผม น้องนาย ไอ้บาส อุทานขึ้นมาพร้อมกัน

“ถ้าเสือมันออกลายก็ถือว่าเป็นหมาสำหรับกู” ดู ดูปากไอ้มีนครับ ร้ายเหลือเกิน

“เข้าไปข้างในเถอะ มัวแต่ยืนด่ากันอยู่ตรงนี้ ข้างในแม่งได้กันไปแล้ว” อู๊ย! น้องนายมึงจะตอกย้ำเพื่อ!!

ภาพแรกที่เห็นเมื่อพวกผมเข้าไปในร้าน มันไม่ได้เป็นอย่างที่ผมโม้ไว้กับไอ้มีนสักนิด กลายเป็นพี่คินที่พี่แนทกำลังยื่นหน้าเข้าไป
กระซิบอะไรบางอย่าง ผมรู้ครับว่าผับตอนดึกดนตรีมันดัง แต่ช่วยยืนไกลอีกนิดจะได้ไหมไม่ต้องเบียดขนาดนั้นก็ได้มั้ง ผมว่ามัน
เกินพอดี 

“มาแล้ว” พี่โจหันมาเห็นพวกผมเดินมาก็รีบแหวกที่ให้

“มาดึกนะมึง คนแถวนี้ลนจนนั่งไม่ติดแล้ว” พี่ธีร์เล่นไอ้มีนก่อน

“โทษเมียพี่เถอะ ไม่สวยแล้วยังเสือกแต่งตัวนาน” ไอ้มีนยอมที่ไหนครับ

“นี่มึงแต่งแล้วเหรอน้องนาย กูนึกว่ามึงรีบมาจนลืมเปลี่ยนชุด” 

“ก็รู้ว่าจะมากับพี่ไงเลยต้องแต่งให้สมกัน” ผัวเมียเขาแหย่กันน่ารักไหมล่ะครับ

“มานี่เลยตัวเล็ก” พี่คินเข้ามาล็อคเอวผม

“ผมจะอยู่กับพวกมีน” ผมประท้วง ไม่อยากไปยืนแข่งออร่าคนหน้าตาดี

“ไม่ได้ จะทิ้งสามีนั่งเหงาได้ยังไงครับคุณภรรยา” ตาพี่คินเต้นระยิบระยับ เมาแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้  พี่คินลากผมกลับที่นั่ง ผมเห็น
พี่แนทมองมา พอสบตากันก็ส่งยิ้มมาให้

“หวานไม่เกรงใจกันเลยนะคิน น้อยๆ หน่อย” พี่คินนั่งลงข้างพี่แนท จับผมยืนตรงกลางระหว่างขา เอามือโอบเอวไว้

“อิจฉาก็หาเข้าสักคนสิแนท คินแนะนำไอ้โจ มันว่างอยู่”

“ไม่ต้องพูดเลยแนทหาเองได้” พี่แนทเอามือมาตีไหล่พี่คิน แถมวางแปะอยู่ตรงนั้นชั่วครู่ก่อนจะเอาลง

ความรู้สึกผมตอนนี้เหมือนโดนมดไต่ เคยเป็นกันไหมครับ ถ้ามดกัดเราจะเจ็บ แต่ถ้ามันไต่เราจะรำคาญ ต้องคอยนั่งปัดมันออก
จากตัว พอปัดไม่โดนเราจะรำคาญไม่เลิก มันทำให้หงุดหงิด หัวเสีย  อารมณ์ไม่ดี

“ไม่สนุกเหรอตัวเล็ก” พี่คินเอาคางมาวางบนไหล่ผม ผมเบือนหน้ากลับไปมองจนหน้าเกือบชนกัน พี่คินเลยฉลองศรัทธาขโมย
จุ๊บผมไปทีนึง

“เปล่าครับ” 

“เปล่าแล้วทำไมหน้าหงิกครับ คิ้วจะผูกเป็นโบว์ได้อยู่แล้ว”

“หรืออยากไปสนุกกับเพื่อนๆ” ผมส่ายหน้า

“ไปก็ได้นะตัวเล็ก เดี๋ยวพี่ย้ายไปนั่งด้วย”

“อะไรๆ อย่าบอกว่าจะทิ้งแนทแล้วย้ายไปสนุกตรงโน้นกันหมดนะ” ผมยังไม่ทันตอบตกลงก็มีเสียงขัดขึ้นมาเสียก่อน

“เดี๋ยวให้ธามย้ายมา ตัวเล็กอยากไปเต้นกับเพื่อน” ผมกะว่าจะไปแต่ชักเริ่มไม่แน่ใจ พี่แนทดูๆ ไปก็เหมือนโปรยเสน่ห์ให้พี่ธามด้วย
ไอ้มีนมันยิ่งลุ่มๆ ดอนๆ อยู่  เดี๋ยวจะวงแตกก่อนได้เริ่มหรือเปล่าวะ
   
“นั่งนี่ก็ได้ครับพี่คิน” ผมตัดสินใจ

“แน่ใจนะ พี่อยากให้ปีสนุก”

“สนุกครับ ผมแค่เหนื่อยๆ วันนี้มันร้อน”

“นั่นสิพี่ก็ลืมไป” พี่คินยกมือขึ้นแตะหน้าผากผม 

“ถ้าอยากกลับก่อนบอกพี่ เรียกได้เลย”

“แต่พี่คินต้องไปส่งพี่แนทนี่ครับ งานเลี้ยงพี่แนทเจ้าของงานกลับก่อนคงไม่ดี”

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวให้ธามไปส่งแทนก็ได้”

โอ๊ย! ผมโคตรปวดหัว ทำไมต้องพี่ธามด้วยวะ ผมจะตกลงทีไรติดปัญหาไอ้มีนทุกที แต่อย่างว่าแหละครับ จะให้คนอื่นไปส่งก็ไม่
ได้เพราะมีพี่ธีร์ขับรถมาอีกแค่คนเดียว แกก็ต้องไปส่งพี่ๆ ที่เหลือ

“ครับ ถ้าจะกลับเดี๋ยวผมบอก”  สรุปไม่กลับสิครับ จะกลับก่อนได้อย่างไร

   
“ปี เข้าห้องน้ำกัน” ไอ้มีนเดินมาชวน ผมรีบเดินตาม มันคงมีอะไรอยากคุยกับผม

“มึงว่าไงวะเรื่องพี่แนท”  มีนพาผมออกมาคุยนอกร้าน ไม่ได้เดินไปเข้าห้องน้ำอย่างที่พูด

“แล้วมึงว่าไง มึงฉลาดกว่ากูลองบอกกูสิ ว่ามึงเห็นเป็นยังไง”

“ไม่ดี ไม่เลว เหมือนหมาหยอกไก่ แต่กูว่าถ้าได้ก็เอาจริง”

“กูคิดเหมือนมึง โคตรน่ารำคาญ”

“แบบนี้สลัดหลุดยาก แต่มึงไม่ต้องเครียดไปกูหาวิธีให้แล้ว พรุ่งนี้ประชุมเพลิงกัน”
   
“ประชุมแผนก็พอมั้งมึง ประชุมเพลิงกูร้อน”

“ไอ้ห่าปี กูว่าจะไม่ด่ามึงแล้วนะ กูจะเผาคนอื่นแต่มึงอยากโดนเผาด้วยก็ตามใจ”

“เออกูล้อเล่น กูแค่คลายเครียดนิดหน่อย แม่งวันนี้อีพี่แนทหยอดพี่คินทั้งวัน กูจะด่าก็ด่าไม่ได้ เสือกทำดีกับกูด้วย”

“นั่นไงปล่อยช้าไม่ได้ แต่วันนี้ยังไงก็ต้องปล่อยไปก่อน กูก็อยากเห็นชัดๆ ว่าพี่แนทจะเอายังไง”

“มึงก็ดูพี่มึงดีๆ ด้วย กูไม่แน่ใจ เป้าหมายพี่แนทไม่ชัดเจน”  ผมเตือนๆ ไอ้มีน

“ไม่ชัดห่าอะไรกูเห็นจะขี่พี่มึงอยู่แล้ว แต่ถ้าชวดจากพี่มึงคงอีกเรื่อง”

“ทำไมเดี่ยวนี้ผู้หญิงแม่งน่ากลัววะ”

“ตัวผู้มันมีน้อยลง เพราะคนอย่างมึงกับกูนี่แหละที่ทำเสียของ” ผมแม่งเครียดๆ อยู่ หลุดก๊ากเลยครับ จริงของมัน ทำเสียของไม่พอ
ยังล่อลวงผู้ชายแท้มาเบี่ยงเบนอีก แต่เดี๋ยวก่อน! ผมก็ผู้ชายแท้นะ พี่คินต่างหากที่หล่อจนล่อลวงให้ผมเบี่ยงเบน พี่มันแหละผิด
   
“ไปมึง ออกมานานเดี๋ยวชะนีทำคะแนนหมด ไปเฝ้าไว้ ของดีๆ เกรดพรีเมี่ยมอย่าปล่อยให้หลุดไปได้”

“มึงไม่บอกกูก็เกาะเหนียวเป็นตุ๊กแกแล้ว เดี๋ยวว่าจะจูบโชว์ด้วย” ผมนึกครึ้มอกครึ้มใจครับ พอรู้ว่าไม่ได้หัวเดียวกระเทียมลีบมัน
ค่อยโล่งอก

“อย่ามึงขัดแผนกูหมด นิ่งๆเข้าไว้แบบเมื่อกี้ดีแล้ว”  อ้าวไอ้นี่ แผนก็ยังไม่ยอมบอก หลอกให้อยากรู้

“เออๆ  เห็นว่ามึงฉลาดหรอกนะกูจะทำตาม” ผมกอดคอไอ้มีนเดินกลับเข้าไปในร้าน  ไม่ลืมเลี้ยวไปเข้าห้องน้ำก่อนเพื่อความ
เนียน มีเพื่อนดีก็เป็นศรีแก่ตัวแบบนี้ล่ะครับ


✪✣✤✥✦TBC✤✥✦✧✪
ปล.ถ้ามีชื่อผิดหรือสลับเดี๋ยวมาตามแก้อีกทีนะคะ วันนี้รีบมาก
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 28-29] 28/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 28-03-2017 20:54:50

แผนมีนแสบเข้าไส้แน่ 55555

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 28-29] 28/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-03-2017 21:10:13

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 30] 30/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 30-03-2017 15:03:06

ตอนที่ 30 : แผนนี้มีชื่อว่าชมพู
   
“มึงจะใช้แผนจริงๆเหรอวะไอ้มีน ขืนถูกจับได้โดนด่ายันแก่เลยนะ” ไอ้บาสทำหน้าไม่สบายอารมณ์

“กูเอาจริง ใครไม่เอาด้วยบอกมา”

“แหมทำเป็นน้อยใจนะมึง ว่าไงว่าตามกันอยู่แล้ว แผนมึงว่าไงเล่ามา” น้องนายมันใจพร้อมกายพร้อมครับ
   
“ไม่ใช่แผนกูแผนไอ้ปี”

“อ้าวยังไงกันแน่ ไหนไอ้ปีมันบอกแผนมึง” 

“แผนดั้งเดิมเป็นของไอ้ปีมันใช้จัดการน้องชมพู คราวก่อนมันแค่ขู่แต่คราวนี้กูจะให้มันทำจริง”

“หา” ไอ้บาสร้องลั่นเลยครับ 

“มึงอย่าบอกว่ามึงจะให้พวกูฉุดพี่แนทมาปล้ำนะ”

“พ่อมึงสิ กูดัดแปลงมาใช้อีกทีโว้ย”

“โล่งอก! งั้นมึงจะทำยังไง”

“กูดัดแปลงบทนิดหน่อย ไอ้ปีตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปมึงต้องแอบชอบพี่แนท”

“แต่กูไม่ชอบ” ผมเถียงขาดใจไม่อยากโกหกตัวเอง

“มึงต้องชอบ มึงต้องหวาน มึงต้องเทคแคร์เอาใจพี่แนทและมึงต้องทำให้ได้”

“แล้วไงต่อวะ” น้องนายอยากรู้เรื่องเร็วๆ

“กูจะพลิกเกมส์ ตอนนี้ไอ้ปีมันหวงพี่คิน ไม่อยากให้พี่คินเข้าใกล้พี่แนทใช่ไหม กูจะทำให้พี่คินกลายมาเป็นคนหวงไอ้ปี ไม่อยาก
ให้ไอ้ปีเข้าใกล้พี่แนทแทนไงล่ะ มึงคอยดูอานุภาพความหึงก็แล้วกัน”

“เชี่ย! มึงน่ากลัวว่ะไอ้มีน”  น้องนายสรรเสริญเพื่อน

“ไม่ใช่กู บอกแล้วว่าแผนของไอ้ปีมัน มันเป็นคนเขียนนิยายเรื่องนี้ แต่กูจะเป็นผู้กำกับ ส่วนพวกมึงเป็นนักแสดงสมทบไป ไม่ต้อง
ออกโรงมาก กูจะให้ไอ้ปี พี่คิน พี่แนท เป็นนักแสดงนำ” ไอ้มีนหยุดหายใจก่อนพูดต่อ

“หน้าที่ไอ้ปีคือแอบชอบพี่แนท มึงต้องแค่แอบอย่าชอบโจ่งแจ้ง เดี๋ยวพี่คินนึกว่ามึงกลับใจจริงจะซวยเอา มึงทำยังไงก็ได้
แสดงออกให้เห็นว่ามึงสนใจ ส่วนหน้าที่พวกมึงที่เหลือเป็นฝ่ายสนับสนุน จะตอแหลปากหมายังไงก็ได้ กูต้องการกระแส ละครกู
มีฉากเดียว เอาให้เนียน เอาให้อยู่หมัด ถ้าไม่ถูกจับได้เสียก่อน หลังจบฉากที่กูกำกับพี่คินจะลุกขึ้นมากำกับต่อจากกูแน่นอน มึง
คอยดูแล้วกัน”

ครับ พวกผมแต่ละคนทำหน้าพิลึกพิลั่น ออกแนวรับไม่ค่อยได้ โดยเฉพาะผม มีไอ้มีนคนเดียวที่ทำหน้ากระเหี้ยนกระหือรือ มัน
มั่นใจของมันเหลือเกินว่าพี่คินจะเป็นคนตัดความสัมพันธ์ครั้งนี้ด้วยตัวเอง โดยผมไม่ต้องเอ่ยปากสักคำ

เอาครับ ไม่เชื่อไอ้มีนแล้วจะไปเชื่อใคร ว่าไงว่าตามกัน ว่าแต่ผมยังเชื่อมันได้ใช่ไหม 

                           ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“พี่แนทครับทานน้ำก่อน“ ผมเข้าไปนั่งประกบพี่แนท ยื่นแก้วน้ำที่เพิ่งซื้อมาให้

“ของกูล่ะมึง” ไอ้มีนครับ มันนั่งไขว่ห้างกระดิกเท้าอยู่ฝั่งตรงข้าม

“โน่นร้านอยู่ตรงโน้น” ผมชี้มือไปที่ร้านน้ำปั่นที่ผมเพิ่งเดินออกมา

“ผมไม่รู้ว่าพี่แนทชอบทานน้ำอะไรเลยสั่งเป็นน้ำส้มมาให้ ทานได้ไหมครับ”

“ได้สิ” พี่แนทรับแก้วจากมือผมไป

“ดีจัง” ผมส่งยิ้มหวานไปให้

“ของพี่ล่ะปี” 

“ปีนึกว่าพี่คินซื้อมาแล้ว ปีเลยซื้อมาให้พี่แนทแก้วเดียว” 

“คินทานกับแนทก็ได้” พี่แนทยื่นแก้วที่ผมเพิ่งซื้อมาให้ส่งต่อให้พี่คิน

“ไม่เป็นไร” พี่คินเหลือบมองมาทางผมคงกลัวผมคิดมาก  ผมคิดมากครับแต่ต้องไม่แสดงออก อดทนไว้ไอ้ปี

“พี่คิน พี่แนทอุตส่าห์ชวนอย่าปฏิเสธสิครับ ” ผมเองครับที่พูด

“แหมมึง พักนี้อะไรๆ ก็พี่แนทนะ ยังไงฮะ” น้องนายตัวชงอันดับหนึ่งเริ่มเดินขึ้นเวที

“ยังไง อะไรของมึง” ผมทำหน้าไม่เข้าใจที่มันพูด

“พี่แนทรู้หรือเปล่า พักนี้ไอ้ปีมันเอาแต่พูดถึงพี่แนท ชมอยู่นั่นแหล่ะว่าพี่เขาน่ารักอย่างนั้นนิสัยดีอย่างนี้ นายฟังจนเบื่อ” เอาซะ
เต็มที่เลยนะน้องนาย

“ก็...ก็พี่แนทน่ารักจริงๆ นี่ครับ ตอนแรกผมก็เกร็งๆ เกรงๆ อยู่ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว” ผมทำเป็นเขี่ยข้าวในจาน ทำหน้าเขินๆ

ตึ้ง! เสียงจานข้าวกระแทกโต๊ะครับ ผมเงยหน้าขึ้นดูเห็นพี่คินย้ายมานั่งข้างๆ ผม ตอนแรกพี่คินนั่งข้างพี่แนทเหลือที่ว่างด้านซ้าย
ของแกไว้ให้ผมครับ แต่ผมเลือกเดินไปนั่งข้างพี่แนทแทน  พี่คินมาถึงไม่พูดอะไร เอาแต่มองหน้า ผมรีบก้มหน้าก้มตากิน ไม่
กล้าสบตากลัวพี่คินจับได้

“จะว่าไปพี่แนทคือสเปคไอ้ปีเลยนี่หว่า มิน่า..”  ไอ้บาสพูดแล้วทิ้งค้างไว้แค่นั้น พวกมึงเบาๆ เพลาๆ ก่อนไหมกูว่า เล่นวันละนิด
จิตแจ่มใสเถอะ มึงประโคมกันไม่ดูหน้าพี่คินเลย

“มิน่าอะไรไอ้บาส มึงพูดดีๆ พี่คินก็นั่งอยู่เกรงใจหน่อย เดี๋ยวพี่คินเข้าใจผิดพอดี” ไอ้มีนแกล้งดุไอ้บาส

“พี่คินอย่าไปฟังไอ้บาส ไอ้นี่มันเพ้อๆ คิดไรไม่เข้าเรื่อง” ไอ้มีนมึงจะขยี้ต่อทำไม ผมเหลือบไปมองหน้าพี่คิน เล่นเอาสะดุ้งเลย
ครับ สายตาดุฉิบ แต่คิดไปคิดมาไหนๆ เพื่อนก็ชงกันขนาดนี้ ผมคิดๆ ดูแล้ว ลุยต่อเลยแล้วกัน

“วันนี้พี่แนทไปไหนต่อไหมครับ ผมว่าจะชวนพี่คินไปดูหนัง พี่แนทไปด้วยกันนะ” ผมไม่อยากชวนหรอก แต่เราต้องยอมสละอะไร
บ้างเพื่อแลกกับสิ่งที่อยากได้

“พี่ว่าง ดีเลยกำลังเหงา ช่วงนี้ยังไม่มีอะไรทำยังไม่ได้เริ่มเรียน ถึงต้องคอยวนเวียนมาง้อคนแถวนี้” สายตามองผ่านผมข้ามไปยิ้ม
หวานให้พี่คิน ผมเผลอทำหน้าตึงก่อนรีบปรับสีหน้ากลับมาเป็นปกติ

“ถ้าพี่แนทเหงาๆ เบื่อๆ มาเที่ยวเล่นที่นี่ได้ตลอดนะครับ หรืออยากไปไหนไม่มีเพื่อนก็บอก ผมไปเป็นเพื่อนให้ได้” ผมพยายาม
ทำน้ำเสียงให้ฟังพอดีๆ  ไม่ตอแหลเกินไป

“งั้นวันนี้ไปดูหนังกับผมนะครับ”  ผมชวนซ้ำ

“คินคงไม่อยากให้พี่ไปขัดความสุขมั้ง” สายตาตัดพ้อต่อว่าที่ส่งให้พี่คิน เล่นเอาผมจิกมือบังคับตัวเองให้นิ่งเข้าไว้

“ไม่หรอกครับ ใช่ไหมครับพี่คิน” ผมหันส่งยิ้มให้พี่คินเป็นเชิงขอ

“พี่ไม่ว่าง” พี่คินตอบกลับเพียงสั้นๆ

“อ้าว” ผมทำหน้าตกใจ 

“งั้นสงสัยเราต้องไปกันสองคนแล้วล่ะครับพี่แนท ดูเรื่องออะไรกันดี” ผมทำเป็นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คโปรแกรมหนัง ต้องทำให้
เนียนครับจะได้ไม่ดูว่าเสแสร้งชวน

“ตัวเล็ก” พี่คินเรียกผมทิ้งเสียงหนัก

“ครับ”

“ตัวเล็กต้องไปเป็นเพื่อนพี่” คำสั่งสั้นๆ ไม่มีการถามว่าผมอยากไปไหม

“พี่คินชวนพวกพี่ธีร์สิครับ เดี๋ยวบ่ายๆ มาไม่ใช่เหรอ พี่แนทไม่มีเพื่อน“ ผมทำเสียงอ่อย

“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปเป็นเพื่อนคินกันไหมปี” พี่แนทรีบฉวยโอกาส

“อย่าเลยแนท คินไปธุระไม่ได้ไปเที่ยวเล่น ไม่อยากรบกวนคนอื่น“ พี่คินปฏิเสธพี่แนท

“ส่วนตัวเล็กเราต้องไปกับพี่“ พี่คินหันมาย้ำผมอีกครั้ง

“ไหนว่าไม่อยากรบกวนคนอื่น”ผมแกล้งบ่นอุบอิบ แต่อย่าถามนะครับว่าในใจรู้สึกอย่างไร เรียกว่าเบ่งบานกันเลยทีเดียว

“แล้วตัวเล็กเป็นคนอื่นเหรอ ผัวเมียถือว่าเป็นคนๆเดียวกัน จำเอาไว้” อ๊ากกก!! ใครจะคิดว่าคนอย่างพี่คินจะพูดคำนี้ออกมา ฮ่าๆ
เล่นเอาพี่แนทหน้าเสีย สมใจผมจริงๆ   

“มึงอย่าทำเป็นเล่นตัว ไปเป็นเพื่อนพี่คินเถอะ ดูหนังค่อยไปวันหลังเอาธุระก่อน”  ไอ้มีนช่วยออกความคิดเห็น

“ก็กูอยาก...”  ผมตั้งใจพูดไม่จบ จัดการตัดบทเสีย

“เออๆ กูรู้แล้ว” ผมตอบไอ้มีน

“ไว้ไปกันวันหลังนะครับพี่แนท หรือจะเป็นพรุ่งนี้ดี” 

“แล้วพรุ่งนี้คินว่างหรือเปล่า” พี่แนทไม่ตอบผม หันไปถามพี่คิน

“มีนวันนี้ไม่ติดอะไรกันใช่ไหม ไปดูหนังเป็นเพื่อนแนทแทนพี่กับปีหน่อย เดี๋ยวพี่ออกค่าใช้จ่ายให้ “ พี่คินไม่ฟังที่พี่แนทพูด หัน
ไปถามไอ้มีน

“ไม่ติดครับ”

“แนทไปกับพวกมีนนะ น้องๆ พวกนี้คุยเก่งรับรองไม่เหงา”  พี่คินสรุปเบ็ดเสร็จ โดยไม่ถามความคิดเห็นพี่แนทหรือแม้กระทั่งผม

“อ้าว! แล้วปีละครับ ปีก็อยากดู” ผมทำเสียงงุ้งงิ้งประท้วง

“เดี๋ยวเสร็จธุระแล้วพี่พาเราไปดูเอง อย่างอแง ทำตัวเป็นภรรยาว่านอนสอนง่ายหน่อย” พี่คินดีดนิ้วใส่หน้าผากผม ไม่เจ็บหรอก
ครับ แต่ผมแกล้งคลำหน้าผากตัวเองป้อยๆ ดูท่าแผนของไอ้มีนจะใช้ได้ผล  วันนี้ลองกันเบาะๆ ก่อน เดี๋ยวค่อยเริ่มจัดหนักอีกที

                 ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“ตัวเล็ก” พี่คินเรียกผมระหว่างขับรถไปส่งที่หอ

“ครับ”

“วันนี้ทำประชดพี่หรือเปล่า”

“ประชดอะไรครับ” ผมแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง

“เรื่องแนท” 

“เรื่องพี่แนท? เปล่านี่ครับไม่ได้ประชด” ก็ผมไม่ได้ประชดพี่คินจริงๆ

“พี่ก็คิดอย่างนั้น ชอบแนทเหรอ” 

“ชอบครับ น่ารักดีนิสัยก็ดี รู้แล้วว่าทำไมพี่คินถึงรัก” เกลียดประโยคนี้มาก แต่ต้องฝืนใจพูดครับ อดเจ็บจี๊ดๆ ไม่ได้

“ปีอย่าไปยุ่งกับแนทมากมันดูไม่ดี”

“ไม่ดียังไงครับ” 

“แนทยังไงก็เคยเป็นแฟนเก่าพี่ ไปไหนมาไหนกันแบบนี้คนจะนินทาเอาได้” ผมพยายามกลั้นยิ้มจนแก้มเกือบปริ พี่คินแคร์คำพูด
คนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมไม่เห็นรู้เลย

“ไม่เห็นเป็นไรเลยครับพี่คิน พี่ก็ไม่ได้เลิกแบบเกลียดกันเสียหน่อย ยังเป็นเพื่อนกันได้” จงเอาคำพูดของคุณคืนกลับไป ฮ่าๆ

“ปี”

“ครับ”

“ปีเคยชอบผู้ชายมาก่อนไหม”

“ไม่เคยครับ พี่คินเป็นคนแรก” ผมว่าผมเคยบอกพี่คินไปแล้วหรือว่ายังไม่เคยหว่า

“งั้นก่อนหน้านี้ปีก็ชอบผู้หญิง”

“ครับ ผู้หญิงล้วนๆ”   

“...........”

เงียบกริบ ในรถเงียบจนผมขนลุก ผมชักสงสารพี่คิน แต่ไอ้มีนสั่งไว้ว่าห้ามใจอ่อนจนกว่าจะกำจัดพี่แนทได้สำเร็จ

                          ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“ไงไอ้ตัวดีได้ข่าวว่าจะควบสองเหรอ” พี่ธีร์ทักผมประโยคแรกก็กัดเลย ผมกวาดตามองรอบๆ เห็นน้องนายยักคิ้วให้

“ตกลงมึงจะเป็นเมียหรือเป็นผัว เอาดีๆ”

“เป็นเมีย” ผมอดตอบความจริงไม่ได้ครับ กลัวพี่คินมันเสียใจ

“แหมกูอยากรู้นักถ้าไอ้คินไม่นั่งอยู่ด้วยมึงจะตอบว่ายังไง”

“ไม่มีไรทำเหรอพี่ ว่างมากก็ไปลับฝีปากกับเมียพี่โน่น ยุ่งเรื่องครอบครัวผมจริง”

“เออกูไม่ยุ่งก็ได้ มึงจะทำอะไรก็คิดถึงใจเพื่อนกูบ้าง มันเครียดจนแดกหัวพวกกูแทนข้าวแล้ว” พี่ธีร์กระซิบบอกผม ผมหันไปมอง
พี่คินที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่  ผมอยากเลิกแล้ว ไม่อยากทำแล้ว

                   ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“พักนี้ไม่ค่อยว่างเหรอคิน นี่ถ้าแนทไม่ชวนไปทางภัทรกับโจจะมาไหม” พี่แนทตัดพ้อพี่คินทันทีที่เจอหน้า 

วันนี้พวกเรามารวมตัวกันอยู่ร้านเพื่อนพี่โจครับ เป็นร้านอาหารกับคาราโอเกะ พี่โจเเปิดห้องใหญ่เพราะมากันถึง 13 คน กลุ่มพี่คิน
6 คนกลุ่มผม 5 คน รวมพี่ธามกับพี่แนทอีก 2 สองคน

“ช่วงนี้ยุ่งๆ งานคินเยอะ”

“จริงเหรอ ไม่ใช่เพราะไม่อยากเจอแนทนะ ได้ข่าวว่ายังมีเวลาไปเดินเล่น ดูหนัง”  ผมว่าคนปล่อยข่าวคงอยู่แถวๆ กลุ่มผมนี่แหละครับ
   
ช่วงนี้พี่แนทยังแวะเวียนมาเที่ยวที่คณะเรื่อยๆ แต่พี่คินลากผมออกไปข้างนอกตลอด ไปหาอะไรกินกันสองคนบ้าง ออกไปซื้อ
ของกันบ้าง พี่คินหาธุระมาทำได้ทุกครั้งไป

“ยุ่งจริงๆ  แต่ต้องพาตัวเล็กออกไปเที่ยวบ้างไม่งั้นเดี๋ยวงอน”

“ตามใจกันน่าดู ไม่เห็นเหมือนตอนคบกับแนท ตอนนั้นคินสบายแนทเป็นคนคอยเอาใจ”  ชั่วโมงรำลึกความหลังกำลังมาครับ พัก
นี้พี่แนทเริ่มพูดถึงมากขึ้น เดี๋ยวก็เมื่อก่อนคินอย่างโน้นคินอย่างนี้ คงตั้งใจให้ผมได้ยิน แต่ผมต้องทำเป็นไม่รับรู้ ต้องบังคับตัวเอง
ให้มองว่ามันน่ารักให้ได้

“โอ้โหพี่แนทท่าทางจะเอาใจเก่ง ปกติคนสวยๆ ต้องมีแต่คนเอาใจไม่ใช่เหรอครับ”

“ก็ใช่ มีแต่คนอยากเอาใจพี่ มีแต่คินนี่แหละที่พี่อยากทำให้”

“เพิ่มผมเข้าไปอีกคนไม่ได้เหรอครับ ผมก็อยากให้พี่แนทเอาใจบ้าง” ผมอ้อนเต็มกำลังทั้งเสียงทั้งสีหน้า

“พี่ตามใจคนเดียวก็พอไม่ต้องไปอ้อนคนอื่น อยากได้อะไรมาอ้อนเอากับพี่” พี่คินคว้าผมขึ้นไปนั่งบนตัก ได้ยินเสียงพวกพี่ธีร์โห่
แซวกันอย่างกับหมาหอน

“ไอ้คิน มึงเหลือศักดิ์ศรีไว้บ้างเถอะ เห็นแก่หน้าพวกกูบ้าง หัวหน้าฝูงอย่างมึงหงอขนาดนี้แล้วพวกกูจะเหลืออะไร”

“คินทำถูกแล้ว รักเมียต้องตามใจเมียใช่ไหมมีน”  ไอ้มีนนั่งเลือกเพลงอยู่ดีๆ โดนพี่ธามลากเข้ามาเกี่ยวด้วย

“ฮัลโหล แนทยังนั่งอยู่นะมีใครเห็นไหม” พี่แนทโบกมือไปมาเรียกร้องความสนใจ

“ผมเห็น” ผมรีบยกมือ เตรียมผละออกจากพี่คิน แต่โดนแขนแข็งแรงรัดไว้แน่น พี่คินเอาหน้ามาซุกอยู่ตรงซอกคอผม ทำเหมือน
กันอยู่กันแค่สองคน

“อย่าไปนะ” พี่คินกระซิบ ได้ยินเสียงพี่คินแล้วผมเล่นต่อไม่ออก สงสารก็สงสารแต่เอ็นดูมากกว่า

“อื้อ ไม่ไปหรอก”

สมใจไอ้มีนครับ ทั้งคืนพี่คินกับผมอย่างกับอยู่คนละโลกกับพี่แนท พอพี่แนทย้ายมานั่งใกล้ๆ พี่คินก็ทำเนียนๆ ดึงผมออกไปนั่งที่
อื่น เน้นไกลๆ กันไว้ก่อน มือเกาะหนึบติดตัวผมไว้ไม่ยอมปล่อย หวงได้โคตรน่ารักน่าชัง

   
กว่าจะเลิกสังสรรค์ก็ปาเข้าไปเกือบตีหนึ่ง พี่คินไม่รอให้ใครร่ำลา ไม่เอ่ยปากถามไปส่งใครทั้งนั้น พี่แกลืมมารยาทหมด จับผมยัด
ใส่รถได้ก็ขับออกมาเลย  ผมเหลียวกลับไปมอง เห็นพี่แนทยืนนิ่งอยู่ แต่มองไม่เห็นว่าทำหน้าอย่างไร พรุ่งนี้ค่อยไปถามจากพวก
ไอ้มีน

                                 ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“ตัวเล็กคิดอะไรกับแนทหรือเปล่าบอกพี่มา” พี่คินเปิดประตูเข้าคอนโดมาได้ จับผมนั่งที่โซฟา ถามเสียงจริงจัง หน้าเครียดมากครับ

“เปล่าครับแค่ชอบอยู่ใกล้ๆ น่ารักดี” ผมอยากปฏิเสธ แต่ถ้าทำแบบนั้นทั้งหมดที่ทำไปจะเสียเปล่า ผมต้องไม่เปิดโอกาสให้พี่คิน
กลับไปสนิทสนมกับพี่แนทอีก
   
“ในนี้ ไม่มีอะไรใช่ไหม” พี่คินเอานิ้วชี้มาแตะตรงหัวใจผม

“ไม่มีครับ”

“ยังมีพี่อยู่หรือเปล่า”

“มีสิครับเต็มทั้งหมดนี่เลย”  ผมเอามือพี่คินมาแตะไว้ทั้งมือ ให้รับรู้ถึงเสียงเต้นของหัวใจ พี่คินถอนใจเหมือนโล่งอก โน้มตัวเข้า
มากอดผมไว้แน่น

“อย่าเปลี่ยนใจนะ ให้มีแต่พี่อยู่ในนั้น” ผมส่ายหน้าแรงๆ 

“ไม่เปลี่ยนครับ อนุญาตให้พี่คินเข้ามาอยู่ได้คนเดียว”

“พี่ก็อนุญาตให้เก็บพี่ไว้ได้แค่คนเดียว ถ้าคิดจะเก็บคนอื่นเพิ่มตัวเล็กเจอดีแน่”

“ไม่กลัวหรอก” ผมทำปากยื่น

“พูดแบบนี้แสดงว่าคิดจะทำ ต้องโดนทำโทษก่อนใช่ไหมถึงจะไม่เกเร” จะอยู่ให้โง่เหรอครับ ผมรีบด้งตัวลุกขึ้นจากโซฟาทันที

“ตัวเล็กจะไปไหน” พี่คินคว้าผมล้มลงไปนอนเกยทับ

“ปีจะไปอาบน้ำ”

“เดี๋ยวอาบด้วยกัน อาบตอนนี้เดี๋ยวปีก็ต้องอาบใหม่อยู่ดี” มองตาพี่คินแล้วอย่าถามให้เข้าตัวเลยครับว่าทำไมต้องอาบใหม่

“พี่คิน”  ผมประท้วงแต่พี่คินไม่ยอมฟัง หมุนตัวผมไปไว้ข้างใต้ ทิ้งน้ำหนักลงมาทับจนผมขยับตัวไปไหนไม่ได้  โซฟาก็เล็กนิดเดียว
   
พี่คินกดจูบพรมไปทั่วใบหน้า จูบซ้ำๆ ก่อนกดนิ่งที่ริมฝีปาก ผมพยามยามจะผละออกมาหายใจ แต่พี่คินกลับสอดลิ้นเข้ามาคลุก
เคล้าในปากผมนานจนพอใจ

“คืนนี้ห้ามปีนอน จนกว่าร่างกายปีจะจำได้ว่าใครเป็นเจ้าของ” ฝ่ามือใหญ่เอื้อมไปปลดเข็มขัดและกางเกงผมออก  ริมฝีปากหนา
ยังรุกรานผมไม่หยุด  มันเร่าร้อนจนผมต้านทานต่อไปไม่ไหว  ยอมโอนอ่อนผ่อนตามพี่คินแต่โดยดี

ไอ้มีนนะไอ้มีน ไม่เห็นบอกผมเลยว่าแผนนี้ผมต้องเจ็บตัวด้วย ไม่เจ็บธรรมดานะครับ ดูจากรอยยิ้มพี่คินแล้ว สงสัยจะเจ็บหนักแน่เลย 

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 31] 30/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 30-03-2017 15:03:41

ตอนที่ 31 : ธาม&มีน 11 : เมื่อแม่ไก่นึกสนุกอยากเล่นเป็นลูกเจี๊ยบ

-ธาม-

พักนี้ผมมีเรื่องให้หงุดหงิดใจหลายเรื่อง ไหนจะตัวแสบที่รู้ว่าผมชอบแต่ยังทำหน้าตายใส่ผมตลอดเวลา ไหนจะพี่ปลื้มที่เผลอเป็น
ไม่ได้ เรียกว่าหายใจรดต้นคอผมเลยดีกว่า แล้วดันมีปัญหาใหม่เพิ่มเข้ามาอีก
   
นั่นคือผมดันโดนกิ๊กเก่ากระโดดกอด แถมจูบปากกลางห้าง ต่อหน้าต่อตากลุ่มตัวแสบทั้งกลุ่ม บรรลัยสิครับ ความดีที่ทำมาหาย
เกลี้ยง ทั้งที่ผมไม่ได้กอดตอบเลยสักนิด แถมไอ้จูบแบบแค่ปากแตะปากนั่นก็มาเหมือนกับพายุสลาตัน โถมเข้าใส่ ใครจะไปตั้ง
ตัวทัน ไอ้ตัวดีทำหน้าเหมือนกับผมกำลังปล้ำสาวให้มันดู  มันทำเสียงหึ เบาๆ เบ้ปากนิดๆ  ราวกับจะบอกว่ามันคิดไว้อยู่แล้ว
   
หลังจากวันนั้นทุกครั้งที่เจอหน้าผม มันจะทักด้วยเสียงหึ สั้นๆ กับทำปากยื่นตามสไตล์ของมัน เห็นปากยื่นออกมาที่ไรอยากจับ
มันมาจูบให้หายยื่นสักทีสองที แต่ก็ได้แค่คิดขืนทำลงไปชาตินี้อย่าได้หวังเข้าใกล้มันอีก
   
“ไงมึงได้ข่าวว่ามีสวีทโชว์เหรอ”  ธีร์ทักผมด้วยเสียงปนหัวเราะ

“เขาไม่ได้ตั้งใจโชว์ เขาทนคิดถึงกันไม่ไหว”  ไอ้ตัวดี ไอ้เด็กแสบ ไอ้เด็กอสรพิษ ใครจะชมคนที่ชอบอย่างไรผมไม่รู้แต่วันนี้ผม
จะชมมันแบบนี้
   
“พี่ก็ทนคิดถึงมีนไม่ไหว งั้นก็..” ผมทิ้งทายกวนประสาทมันเล่นๆ ได้ผลครับมันหันขวับมาจิกตาใส่ผม 

“มาสิ ลองข้ามา” มีนดึงรัชตะมายืนขวางไว้ด้านหน้า บังเสียมิด

“โธ่เอ๊ยไม่แน่จริง” ผมวางเหยื่อล่อมัน

“เชยว่ะ ประโยคเก่าเก็บไปแล้วใครจะตกหลุมวะ” ตัวแสบชะโงกหน้าออกมาจากหลังรัชตะ คนไม่กลัวดันโผล่ออกมาแค่หัว

“มึงจะมากัดกับมันหรือมาช่วยงานกูไอ้ธาม” เสียงระฆังหมดยกดังเหมือนเสียงไอ้ภัทรเลยครับ

“มึงจะให้ช่วยอะไรก็ว่ามา”

วันนี้พวกผมมารวมตัวเป็นแรงงานทาสให้ไอ้ภัทรกับไอ้โจ พวกมันจะเปิดร้าน food&drink เล็กๆ อยู่แถวหน้ามหา’ลัย  เดิมทีร้านนี้
เป็นของพี่จ๋อม ส่วนพวกมันเป็นลูกค้าขาประจำ แต่พี่แกจะย้ายกลับบ้านเกิด ไอ้ภัทรกับไอ้โจนึกสนุกเลยเซ้งต่อมาทำเสียเอง

“มึงทาสีในร้านให้กู มีนอยู่ช่วยธามแล้วกันนะ รัชตะกับบาสพี่ฝากเก็บกวาดในครัว ส่วนนายไปช่วยอ้อกับกวางมันเลือกจานชามที่
จตุจักรให้พี่หน่อย”

ภัทรเป็นคนเดียวในกลุ่มผมที่ดูเป็นการเป็นงานที่สุด มันพูดน้อยครับ พอๆกับไอ้โจ ผมยังคิดอยู่ว่ามันมาเปิดร้านด้วยกันลูกค้าไม
หายหมดเหรอ เจ้าของร้านเอาแต่ยิ้มไม่พูดไม่จา

“ให้ผมไปทำกับปีแทนได้ไหมพี่ภัทร” ไอ้ตัวดีมันไม่ยอมครับ ไม่รู้จักเสียแล้วว่าเพื่อนใคร ผมประกาศตัวขนาดนั้น เพื่อนจะใจดำ
ไม่ช่วยก็ให้รู้ไป

“พี่จะให้ปีกับคินไปช่วยดูของตกแต่งร้านกับไอ้โจ ไปสามคนก็พอเดี๋ยวงานไม่เสร็จ มีนอยู่ช่วยพี่ทางนี้ดีกว่า”

“ได้ครับ” ตัวแสบทำเสียงหงอย 

“มึงจะเอาอะไรก็เรียกนะ กูจะไปทาสีกับทำความสะอาดข้างนอก ไอ้ธีร์ไปช่วยกู” ภัทรจัดการแบ่งงานให้กับทุกคน

“ไปเถอะ” ผมรีบไล่ภัทรกับธีร์  คนอื่นๆ แยกย้ายกันไปทำงานตามที่ได้รับมอบหมาย  ทั้งห้องเหลือมันกับผมแค่สองคน ดูสิไอ้ตัว
แสบจะแสบออกไหม

“ไปทาไกลๆ จะมาทาอะไรตรงนี้” มันขู่ผมฟ่อๆ

“จะได้ปูรองพื้นกันเปื้อนง่ายๆ แยกกันทำลำบาก” ผมชี้กระดาษหนังสือพิมพ์กับผ้าพลาสติกที่คลุมพื้นอยู่

“ไม่ลำบาก” มันเถียงหน้าดำหน้าแดงเลยครับ

“ลำบากสิ มันมีอยู่แค่นี้เห็นไหมจะปูสองที่ได้ยังไง” ผมเอาเหตุผลเข้าเถียง

“งั้นไปยืนชิดๆ ด้านโน้น” มันโบกมือเหมือนไล่หมา ผมก็ไปครับให้ไอ้ตัวดีตายใจก่อน

พอมันเผลอผมเข้าไปยืนด้านหลัง ตัวแสบเวลาทำอะไรมันตั้งใจครับ เพลินจนลืมสังเกตผม ผมยกมือขึ้นทาสี จุดที่สูงกว่ามือตัว
แสบขึ้นไป  มันสะดุ้งหันกลับมาชนเข้ากับอกผม ผมเอาแขนข้างที่ไม่ได้ถือแปรงโอบเอวมันไว้   

“ปล่อย” มีนเงยหน้าขึ้นส่งสายตาพิฆาตให้กับผม มุมนี้กำลังเหมาะครับ ผมก้มลงไปจุ๊บแก้มมันหนึ่งทีก็องศามันได้

“ไอ้พี่ธาม” มีนตกใจเผลอเอามือที่เปื้อนสีอยู่แตะแก้มข้างที่ผมขโมยจูบ  สีเทาอ่อนๆ ติดอยู่บนแก้มนุ่ม

ผมโยนลูกกลิ้งทิ้งลงไปบนกระบะสี เอามือเช็ดเสื้อตัวเองให้แน่ใจอีกที ก่อนแตะไล้แก้มนุ่มๆ ของมัน  ไอ้ตัวดีดิ้นใหญ่ไม่อยู่แฉย
ให้ผมเช็ด

“อย่าดิ้นหน้าเลอะหมดแล้ว พี่จะเช็ดให้ไม่ได้จะทำอะไรเสียหน่อย”

“ก็ที่มันเลอะเพราะใครล่ะ” มีนทำเสียงกระเง้ากระงอด หน้างอนเป็นตูดลิง

“ถ้ายอมให้จูบให้หอมดีๆ จะเป็นแบบนี้ไหม”  ผมโทษมันกลับครับ หน้าด้านเสียอย่าง

“ไอ้...ไอ้ลามก”  มันคิดคำด่าผมได้แค่นี้

“ใครว่า จะด่าพี่ก็ด่าผิด ต้องด่าว่า ไอ้..หื่น ต่างหาก  อยู่ใกล้เราพี่คุมความหื่นไม่อยู่..โอ๊ะ!...มีน!...”  ผมกระโดดโหยง เดชะบุญ
มีนยังพลาดได้แค่เฉียดๆ เล่นเตะผ่าหมากผม ใครจะไม่สะดุ้ง

“จะได้จำไว้อย่ามาหื่นแถวนี้ ไม่งั้นคราวหน้าจะทำให้หื่นไม่ออกไปตลอดชีวิต”

“ถ้ามีนทำแล้วจะเสียใจ ไม่มีให้ใช้อย่ามาร้องไห้ทีหลัง” ผมพูดจบก็โกยอ้าวสิครับ จะอยู่รออะไร ไอ้ตัวแสบมันเล่นหันซ้ายหันขวา
หาอะไรขว้างหน้าผมอยู่

“หยุด” เชื่อก็โง่สิครับ

“จะทำงานไหมเดี๋ยวก็ไม่เสร็จ” ผมหยุดเดินหันกลับไปมอง เห็นมีนกลับไปทาสีอีกครั้ง ผมสองจิตสองใจ  ตัวแสบมันจะหลอกผม
เข้าไปเชือดไหมวะ

“เร็วๆ ช้าอยู่นั่นแหละ” มีนพูดแต่ไม่หันหน้ามา เอาวะเป็นไงเป็นกัน ผมกลับไปยืนข้างๆ หยิบลูกกลิ้งสำหรับทาสีขึ้นมาเตรียม
พร้อม แต่ยังไม่กล้าละสายตาจากแผ่นหลังเล็กๆ

“จะจ้องอีกนานไหม” มีนถอนใจก่อนถามเสียงเรียบ

“ทำแล้วครับ”  ตัวก็แค่นี้ทำไมผมกลัวมันฉิบ


“พี่ธาม ทานน้ำก่อน” ผมนึกว่ามีนหายไปเข้าห้องน้ำ ตัวแสบกลับมาพร้อมถุงใบใหญ่ มีน้ำกับพวกขนมเอาไว้รองท้อง ผมวาง
อุปกรณ์ลง มองหาผ้าเช็ดมือ

“เอ้า”  มีนจับหลอดในขวดน้ำจ่อปากให้ผม 

“หิวไหม” ผมพยักหน้าให้มัน ปากยังดูดน้ำอยู่

“ทานขนมปังรองท้องไปก่อน นายบอกว่ามันจะซื้อของเข้ามาทานพร้อมกัน” มีนวางขวดน้ำลง หยิบถุงขนมปังมาเปิด แล้วบิดเป็น
คำเล็กๆ ป้อนผม ผมนั่งลงกับพื้นตรงที่ไม่เปื้อนสี มีนตามลงมานั่งข้างๆ   มือเปื้อนมันมีประโยชน์อย่างนี้นี่เอง

“มีน”

“...”

“มีน”

“เรียกทำไม เรียกแล้วก็ไม่พูด” 

“พี่ปลื้มโทรหาบ่อยไหม”

“ไม่บ่อย วันละสองครั้ง” ไอ้พี่ปลื้มแม่งโทรเท่าผมเลย

“ไม่รับไม่ได้เหรอ” ผมขอมันเอาดื้อๆ

“ต้องทำตามที่ขอเหรอ” ตัวแสบย้อนถามผม

“ทำเถอะ นะ นะครับ”  ผมใช้ลูกอ้อนกำจัดคู่แข่ง

“ก็ดีนะ จะได้ไม่ต้องรับโทรศัพท์ใครให้กวนใจ พี่ปลื้มก็ขอแบบนี้เหมือนกันไม่ให้รับโทรศัพท์พี่ธาม” อ้าว ไอ้พี่ปลื้มเล่นผมก่อนเหรอ
   
”ล้อเล่นน่า พี่ปลื้มไม่ได้โทรบ่อยแบบนั้นหรอก”  มันขำสีหน้าผม

“ไม่ขำนะ ไม่ตลกด้วย”  ผมกอดอกมองหน้า มีนหรี่ตามองหน้าผม

“อิ่มแล้วใช่ไหมงั้นก็ไม่ต้องกิน” มีนตัดบท ปิดถุงขนมปังแล้วลุกขึ้นยืน ดูมันครับ ง้อผมหน่อยก็ไม่ได้ 

“ทำงานต่อได้แล้ว เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆเลย”

“มีน” ผมเรียกมันเสียงหลง ไอ้ตัวดีหัวเราะชอบใจ รวบถุงขนมเดินออกไปนอกร้าน คงเอาไปให้ภัทรกับโจทาน  ฝากไว้ก่อนเถอะ
ผมได้แต่คิดก่อนจะรีบลงมือทาสี ไม่ใช่อะไรเดี๋ยวมันกลับเข้ามางานไม่เดินจะโดนอีกรอบ

                           ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“เหนื่อยฉิบหาย” ธีร์กระแทกตัวเองลงนั่ง 

“พวกมึงใช้กูอย่างกับจ่ายเงิน ชี้นิ้วเป็นเจ้านายกูเลย”

“พี่ธีร์ขี้บ่นฉิบ เขาเหนื่อยกันทุกคนแหละ น้ำใจรู้จักไหม”  ผมว่านายกับธีร์เวลาอยู่ด้วยกันน่ารักดีนะครับ ผมนึกอยากให้มันเป็น
แฟนกันจริงอยู่บ่อยๆ

“ไม่รู้จัก กูแดกน้ำใจไม่อิ่มแต่ถ้าได้แดกเบียร์ กูจะยอมลืมความเหนื่อยไปให้หมด”

“กูรู้อยู่แล้วว่ามึงต้องพูดแบบนี้  กูเตรียมมาให้เป็นลังอยู่ในครัว มึงไปยกมา” ภัทรผู้รู้จักเพื่อนดี รีบบอกก่อนที่ธีร์จะโอดครวญทวง
บุญทวงคุณไปมากกว่านี้

“มึงนี่สมกับเป็นเพื่อนกู”  ท่าทางหมดแรงเมื่อกี้หายเกลี้ยง ลากรัชตะตามเข้าไปช่วยขนอีกคน

“พี่ภัทรรับพนักงานพาร์ทไทม์หรือเปล่า” ผมหันไปมองหน้ามีน

“ทำไม มีนจะสมัครเหรอ”

“ใช่ครับ”

“ผมด้วย”  ปียกมือ ตามด้วยมือน้องๆ ที่เหลือชูกันสลอน

“จ้างหมดนี่พี่ก็เจ๊งสิ ไม่มีเงินจ่ายพนักงาน”

“งั้นพวกผมผลัดกันมา แบบนี้จะได้มีเวลาไปทำธุระหรือผลัดกันพักด้วย”

“ตกลง พี่จ้างวันละสามคน ทำตั้งแต่หกโมงเย็นถึงตีหนึ่ง ไปตกลงแบ่งตารางกันมาเอง โอเคไหม”

“ครับ(ค่ะ)”

ผมเห็นคินทำหน้าเซ็ง มันคงไม่อยากให้ปีทำ แต่เด็กมันรักดีจะห้ามก็พูดไม่ออก ผมมองหน้าไอ้ตัวแสบ ได้แต่คิดอยู่ในใจ กูต้อง
มาสิงอยู่ที่นี่อาทิตย์ละกี่วันวะ

ไม่ได้หรอกครับแฟนก็ยังไม่ได้เป็น หน้าตามันก็ออกจะน่ารักขนาดนี้ แล้วที่นี่ไม่ใช่มหาลัย มันคงไม่กล้ากัดใครไปทั่วหรอก กับ
ลูกค้าต้องยิ้มแย้มแจ่มใส แล้วเวลามันยิ้มที โอ๊ย! ไอ้ภัทรไอ้โจมึงจะอุตริทำร้านทำไมว่ะ หาเรื่องให้เพื่อนแท้ๆ

   
ยิ่งดึกก็ยิ่งคึกคักกัน ถือว่าเป็นการทดลองร้าน โจเปิดเพลงทดสอบเครื่องเสียง กลิ่นสียังคลุ้งแต่ไม่มีใครบ่น  พอแอลกอฮอล์เข้า
ปากเท่านั้นเคลิ้มกันเชียว

คู่รักคู่เดียวที่เชื่อมสองกลุ่มเข้าด้วยกัน นั่งคุยกันกระหนุงกระหนิง ไม่สนใจว่าจะทำให้ใครอิจฉาตาร้อน  สาวๆ ชวนกันลุกขึ้นโยกย้าย
ไม่ได้แดนซ์ฟลอร์พังหรอกครับแค่โยกกันเบาๆ
   
ผมเขยิบเก้าอี้เข้าไปใกล้ตัวแสบ มันหันมาเห็นรีบเอาเท้ายันเก้าอี้ผมไว้ไมให้เข้าไปใกล้ ผมหมุนตัววางขาคร่อมขาที่ยื่นมา เอา
เข่าหนีบขามันไว้  รู้ตัวตอนนี้ก็สายไปแล้ว ผมออกแรงกดไม่ให้มีนดึงขาออกได้ มันพยายามอยู่สักพัก สุดท้ายก็ยอมแพ้เปลี่ยน
มาอ้อนผมแทน

“เมื่อยแล้ว”

“งั้นส่งมือมาแทน”

“เรื่องสิ”

“ตามใจ ไม่ส่งมาก็นั่งกันอย่างนี้ พี่ไม่เมื่อย” ไอ้ตัวแสบสะบัดหน้าใส่ผมทำเป็นไม่ง้อ แต่ได้พักเดียวก็ยอมส่งมือมาให้ ผมจับมือ
มีนมากุมไว้ ให้แน่ใจว่าอยู่ในมือผมแน่ๆ แล้ว  ถึงปล่อยขามันออก แอบขยับเก้าอี้เข้าไปใกล้อีกนิด สงสารเดี๋ยวจะเมื่อยแขนต้อง
ยื่นมาไกล

ผมนั่งคุยนั่งดื่มกับคนที่โต๊ะ มีนไม่ได้ดึงมือออก ผมใช้นิ้วข้างที่กุมมือมีน ลูบมือมันเล่นไปเรื่อยๆ เพลินดีครับ

      
“ปี มีน มานี่เร็ว” เสียงอ้อเรียกให้ออกไปเต้นด้วยกัน ตัวแสบลุกขึ้นยืน แต่คงลืมว่ามือผมยังจับอยู่ มันเลยเสียหลักเซมาทางผม
ผมอาศัยความชำนาญดึงมีนลงมานั่งบนตัก

“หอมจัง”  ผมกอดหมับเข้าที่เอวกันมันหนี  ซุกหน้าเข้ากับคอขาวๆ กดปากลงไปประทับรอย ขโมยหอมอีกสองสามฟอด บอก
แล้วว่าด้านได้อายอด ขืนรอมันอนุญาตชาติหน้าก็คงไม่ได้จูบได้หอมมัน แต่ต้องทำพอดีๆ ครับ อย่ารุ่มร่ามมาก อาศัยมาเร็วเครม
เร็ว มันถึงจะยอมไว้ชีวิตผม

“พี่ธาม “มีนเอ็ดผม เงื้อมือหันกลับมาตี แต่ชอทนี้หน้ามันเคลื่อนเข้าหาหน้าผมจนจมูกแทบจะแตะกัน  ผมกับมีนจ้องตากันใน
ระยะประชิด ชิดจนผมเห็นหน้ามันไม่ชัดเพราะใกล้กันเกินไป ผมเหมือนโดนปากบางๆ ตรงหน้า ดึงดูดสายตาให้ก้มลงไปมอง
รสชาติมันจะหวานสักแค่ไหน

“พอแล้วไหมพวกมึง พอหอมปากหอมคอไหม กูเสียดายเบียร์ที่แดกเข้าไป” มีนสะดุ้ง รีบลุกไปจากตักผม  ผมทำได้แค่ปล่อยมือ
เพราะขืนยังดึงมันไว้ตอนมันกำลังเขิน โทษสงสัยจะหนัก  โครตเซ็งครับไอ้ธีร์ มึงนะมึง แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่ผมจะได้จูบจริงๆ อีก
หน่อยมีนมาทำงาน โอกาสยิ่งหายากเข้าไปใหญ่ เซ็งครับเซ็ง

   
“พี่ธาม”

“ครับ” ผมหันหน้าไปตามเสียงเรียก

“หยิบเบียร์ให้....” ปากผมแตะเข้ากับปากเจ้าของเสียง ที่ชะโงกหน้าเข้ามาจากด้านหลัง ปากมีนนิ่ม มีรสของเบียร์นิดๆ  หวาน
เป็นบ้า

มีนตกใจรีบผงะออกไปยืนตัวแข็ง ผมส่งยิ้มอ่อนโยนให้มัน ไม่พูดไม่แซวอะไรทั้งนั้น เดี๋ยวมันโกรธตาย

“หยิบ...หยิบเบียร์ให้ผมที” มีนชี้ไปที่ขวดเบียร์ที่ตั้งอยู่ตรงหน้าภัทร ผมเอื้อมมือไปหยิบมารินใส่แก้วที่มีนถืออยู่

“ขอบ..ขอบคุณ” มีนหน้าแดงแจ๋ รีบเดินไปรวมกลุ่มกับสาวๆ ที่เต้นอยู่

ผมนั่งเคาะนิ้วตามเสียงเพลง มองดูคนที่กำลังโยกตัวไปมา คิดแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ถือว่าโชคยังเข้าข้างผมอยู่  อย่างน้อยก็ได้จูบ
มันเสียที

....................................................................
Part เล็กๆ ของมีน :

ผู้ชายเจ้าชู้ก็เหมือนเด็ก บางครั้งก็ต้องใช้ขนมล่อบ้าง ถ้าอยากให้เเชื่อฟัง ปล่อยให้อดอยากมากไป เดี๋ยวจะกลับไปหาของเก่ากิน
ยิ่งผมเห็นแล้วด้วยว่าของเก่าที่ว่าสวยขนาดไหน ผมเคยบอกแล้วนี่ครับ ว่าผมชอบพี่ธาม ไม่ได้ไม่ชอบเสียหน่อย ^^   

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 30-31] 30/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 30-03-2017 15:52:55

 :o8:  ร้ายกันทุกคน แค่คนละแบบ น่ารักมากค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 30-31] 30/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-03-2017 17:34:36

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 30-31] 30/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 30-03-2017 23:46:51

 :hao7: น้องมีนร้ายกาจมาก แต่โคตรชอบเลย :hao5:
พี่ธามต้องเจอแบบนี้แหละ  o18

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 30-31] 30/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 31-03-2017 19:31:24

อ่านกี่ทีก็สนุก o13

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 30-31] 30/03/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 31-03-2017 22:27:56

สมเป็นมีน เจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ 55555

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 32] 02/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 02-04-2017 13:07:24

ตอนที่ 32 :  ธาม&มีน 12

-ธาม-
   
“มึงไม่มีชุดพนักงานแบบอื่นแล้วใช่ไหม ไอ้.....”  ผมด่าไม่ออกครับ ไม่รู้จะสรรหาคำอะไรมาด่าพวกมันดี 
   
“มึงอย่ามาด่ากู จะด่าไปด่าหวานใจมึงโน่น มันเป็นคนคิดให้ มันบอกแบบนี้แหละเรียกแขกดี ได้ทั้งลูกค้าผู้ชาย ผู้หญิง”  ผมกับ
คินได้แต่มองหน้ากัน ก็ไอ้ชุดพนักงานที่มันใส่อยู่ มันเกินความคาดหมายของพวกผม มันเล่นใส่เชิ้ตขาวแขนยาวเนื้อบาง สกรีน
ชื่อร้านเล็กๆ ทั้งตัว แทบจะมองทะลุเห็นไปถึงไหนๆ  พับแขนเสื้อขึ้นมาเกือบถึงข้อศอก ปลดกระดุมด้านบน โชว์แผงอกรำไร
ชายเสื้อสอดเข้าไปในกางเกงยีนส์ขาดๆ ขาเดฟ   ที่ขาดเสียจนเห็นขาขาวๆ ข้างในเต็มตา ขนาดผมไม่เมาเห็นแล้วยังกลืน
น้ำลายแทบไม่ทัน

“ร้านมึงเล็กนิดเดียว ทำไมต้องมีชุดพนักงานวะ “  ผมเริ่มพาลกับเจ้าของร้าน

“มึงดูปากกู กูบอกว่าน้องๆ มันเป็นคนคิดกัน มันเอามาเสนอกูเลยสนอง กูไม่ได้คิด” โจลากเสียงสูงกลัวผมไม่เชื่อ

คินเดินหน้าตึงไปหาปี เห็นมันดึงแขนปีออกไปคุย ผมค่อยโล่งอก มีคินออกหน้าคงพอห้ามปรามได้ ให้ผมไปบอกไอ้ตัวแสบมัน
คงเชื่อผมหรอก แต่สักพักเดียวทำไมคินเดินกลับมาหน้าแม่งตึงกว่าเก่าวะ

“ไม่สำเร็จ?”  ผมเห็นหน้ามันก็รู้แล้ว

“ตัวเล็บอกว่าถ้าจะให้เปลี่ยนก็ต้องเปลี่ยนทุกคน เพราะเป็นชุดพนักงาน ให้มันเปลี่ยนคนเดียวมันไม่เอา”

“แล้วมึงจะเอายังไง จะเรียกมาคุยทั้งหมดไหม" คินไม่ตอบผมแต่หันไปกวักมือเรียกไอ้โจให้เดินกลับมาที่โต๊ะอีกครั้ง

“กูขอเซ้งร้านต่อจากมึง กูให้สองเท่าจะได้คุ้มค่าเสียเวลากับค่าตกแต่ง”

“ไอ้คินเกินไปไหมมึง กูไม่เห็นจะมีอะไร แค่เสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์ธรรมดาฉิบหาย แล้วร้านกูก็ร้าน food&drink ไม่ใช่ผับ จะได้มี
ใครมาหลอกแต๊ะอั๋งเมียมึงได้ เอาน่าพวกมึงดูๆ ไปก่อน  ถ้ามันเป็นปัญหากูจะเปลี่ยนให้ แต่ต้องไม่ใช่วันนี้” ไอ้โจเจรจาต่อรอง
กับพวกผม จะทำอย่างไรได้ครับก็ต้องตกลงตามที่โจเสนอมา

                            ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
วันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก โจขอให้ขนกันมาทำงานทั้งทีม เอาฤกษ์เอาชัยจะได้ดูแลลูกค้าได้ทั่วถึง คนมาเยอะจนที่นั่งเต็ม มีทั้ง
ลูกค้าที่เชิญมาเป็นเกียรติ และลูกค้าจริงที่เดินเข้ามาเอง หนึ่งในนั้นทำเอาผมนั่งหัวเสียอยู่นี่ไงครับ  พี่ปลื้ม มาถึงก็กวักมือเรียก
มีน ไอ้ตัวดีเดินไปหาเขา คนอื่นก็ว่าง เข้าไปคุยเป็นนานสองนาน พี่ปลื้มมากับเพื่อนแค่สองคน สั่งอะไรช้าขนาดนั้นอ่านเมนูไม่
ออกหรือไงวะ
   
ผมหงุดหงิดอยากกวักมือเรียกมันบ้าง แต่เปอร์เซ็นต์ไอ้ตัวแสบจะทำผมหน้าแหกมีสูงมาก ถ้าเสียหน้าต่อหน้าพี่ปลื้มตอนนี้ไม่เกิด
ผลดีกับผมแน่  เดี๋ยวจะลำพองใจรุกหนักเข้าไปอีก

   
“พี่คินเอาอะไรเพิ่มไหมครับ อิ่มไหม”  ปีเดินเข้ามาถาม

“ไม่ล่ะ ตัวเล็กนั่งก่อน”  คินตบมือลงบนที่นั่งข้างตัว

“ไม่ได้ครับ พนักงานห้ามนั่งกับลูกค้า นี่เวลาทำงาน”

“โจกับภัทรมันไม่ว่าหรอกนั่งเถอะ” คินยังพยายามตะล่อมเมีย

“อย่าเลยครับ เกิดลูกค้าโต๊ะอื่นเห็นเรียกพนักงานนั่งบ้างจะปฏิเสธลำบาก”

“ปี พี่ให้ทำวันนี้วันเดียวแล้วห้ามมาทำอีก” คินพูดเสียงโหด นานๆ จะเห็นมันโมโห

“ไม่เอาครับ ปีกำลังเก็บเงินอยู่”

“จะเก็บเงินไปทำอะไรบอกพี่มา พี่จัดการให้”

“ไม่” ดูท่าปีจะงอนไอ้คิน พูดจบเดินหน้าง้ำไปเลย คินถอนใจยาว

“มึงกับกูต้องมาปวดหัวเพราะร้านไอ้สองตัวนี่จริงๆ เหรอวะ”  คินถามผม

“มึงยังแค่ปวดหัว กูนี่ปวดใจ” ผมพยักพเยิดให้คินหันไปมองตามสายตาผม

“มึงก็เอาจริงเสียทีสิ” 

“นี่กูเอาจริงอยู่ จริงจนไม่รู้จะจริงยังไงแล้ว” 

“ฟอร์มตก?”   

“กูเสียความมั่นใจมากกว่า ทุกทีกูกล้าได้กล้าเสียเพราะกูไม่ได้แคร์อะไร จีบติดก็ดีไม่ติดก็หาใหม่ แต่กับคนนี้ไม่ได้ว่ะ กูกังวลเกิด
ทำอะไรพลาดไปนิดหรือเดินแต้มผิด กูไม่พร้อมจะแห้ว ยังไงก็ต้องเอามาเป็นแฟนให้ได้”

“ไอ้ธาม มึงเป็นถึงขนาดนี้เลยเหรอวะ”

“มึงไม่ต้องถามกูเพราะกูก็ถามตัวเองอยู่ทุกวัน กูเปลี่ยนไปขนาดนี้ได้ยังไง”

“เออกูเห็นด้วยไม่เหลือมาดแบดบอยเลยนะมึง”

“หึ คินมึงกล้าพูดนะ มึงคิดว่าไม่มีใครเห็นเวลามึงอ้อนเมียเหรอ “อย่าไปนะ” กูไม่อยากเชื่อว่าจะหลุดมาจากปากมึง” ผมเอาคืน
คินบ้าง วันที่ไปคาราโอเกะผมได้ยินเต็มสองหู 
   
“แล้วมึงเอาไง” คินไม่ตอบโต้แต่วกกลับมาเรื่องผม

“กู....” ผมมองตามตัวแสบ มันเดินยิ้มไปทั่วร้าน ยิ่งหน้ามันยิ้มหน้าผมก็ยิ่งบึ้ง

“ไม่รู้โว้ย กูบอกตามตรงกับมีนกูไม่รู้จะจัดการยังไง”

“ให้กูแนะนำไหม” คินส่งยิ้มกวนประสาทมาให้ผม 

“ว่ามา”

“ปล้ำเถอะ”

“กูว่าแล้วว่ามึงต้องพูดคำนี้ เอาตอนไหนไปปล้ำ มึงเคยเห็นกูอยู่กับมีนสองคนไหม เต็มที่ก็ตอนขับรถไปส่งที่หอ  ครั้งเดียวที่มี
โอกาสเมียมึงก็ห้ามกูไว้อีก” ผมบ่นเป็นหมีกินผึ้ง

“เฮ้ยคิน! เดี๋ยวกูมา”  ผมรีบลุก เดินเร็วๆ ไปโต๊ะพี่ปลื้ม เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นเข้า

“ไงพี่ มาเหมือนกันเหรอ” ผมเอ่ยปากทักพี่ปลื้ม แต่มือดึงตัวแสบออกห่างจากโต๊ะ พี่ปลื้มมองผมสีหน้าไม่พอใจ มือที่แตะแขน
มีนอยู่หลุดไปเพราะแรงกระชากของผม

“มาสิ มีนชวนก็ต้องมา” พี่ปลื้มทำหน้ากวนตีนผม 

“ขอบคุณแทนเพื่อนผมด้วยที่พี่แวะมาอุดหนุน จะสั่งอะไรเพิ่มก็บอกน้องได้เลย” ผมหันไปกวักมือเรียกรัชตะให้เข้ามายืนแทน
ก่อนลากตัวแสบออกไปนอกร้าน มีนพยายามขัดขืนไม่ยอมเดินตามผม แต่วินาทีนี้ผมไม่สน ใช้แรงที่มากกว่าลากมันออกมาจนได้

“มีน”

“อะไร” มีนคลำข้อมือที่โดนผมลาก

“ชวนพี่ปลื้มมาเหรอ”

“ชวน” 

“ชวนมาทำไม” 

“อ้าวก็ชวนมาเป็นลูกค้าสิ ถามได้” 

“อยากให้มันมาหาเหรอ” 

“อยาก” 

“โอ๊ย! พี่ธามทำอะไร..หยุด”  ผมไม่สนใจเสียงห้ามของมีน ลากมันเดินออกจากหน้าร้านไปจนถึงลานจอดรถ   กดรีโมทเปิด
ประตูรถ จับมีนยัดเข้าไปนั่งเบาะหลัง ก่อนตามเข้าไปนั่งประกบไว้

“พี่ธาม" มีนเรียกผมได้แค่นั้นก่อนผมจะฉกปากลงไปปิดปากเล็กๆ ให้เงียบเสียงลง กดให้ร่างบางเอนลงไปนอนราบกับเบาะ

มีนพยายามยกมือขึ้นทุบผม แต่ผมจับล็อคไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ยกขึ้นกดเหนือศีรษะ ผมบดจูบริมฝีปากเล็กอย่างดูดดื่ม 
สอดปลายลิ้นเข้าไปทักทายในปากนุ่ม เกาะเกี่ยวหยอกเย้า วนเวียนลิ้มลองรสชาติหวานละมุนของคนตรงหน้า  ก่อนจะค่อยๆ ลด
ปากลงมาแตะจูบที่ซอกคอหอมกรุ่น ผมได้ยินเสียงหายใจหอบของมีน

“พอแล้ว” เสียงพูดแหบพร่ามาจากปากที่ผมเพิ่งปล่อยให้เป็นอิสระ แต่ผมยังเพลิดเพลินกับการไล้ปากไปเรื่อยๆ

“พี่ธาม..พอแล้ว” คราวนี้น้ำเสียงมีนแฝงแววอ้อนวอน ผมยอมหยุดดึงตัวแสบขึ้นมานั่ง รวบเอวบางเข้ามาแนบชิดแล้วกอดเอาไว้
อย่างนั้นไม่ยอมปล่อย

“พี่ไม่ขอโทษนะ ตั้งใจทำทุกอย่าง มันหึงจนไม่รู้จะทำยังไง” ผมไล้มือไต่ไปทั่วหน้าท้องแบนราบที่กอดอยู่ มีนรีบเอามือมา
ตะครุบมือผมและจับกดไว้ไม่ให้ขยับ

“หึงอะไร พี่ธามไม่มีสิทธิ์เสียหน่อย”

“มีสิ มีเยอะด้วย สิทธิของคนรักอยู่ข้างเดียวนี่ไง”  ผมก้มลงกระซิบข้างหู ก่อนเป่าลมเบาๆ แกล้งมีนให้สะดุ้งเล่น มีนย่นคอ เอา
มือมาดันหัวผมออก

“มีน  มีนจะให้โอกาสพี่ปลื้มหรือถึงชวนมาวันนี้” ผมตัดสินใจถาม

“ถ้าบอกว่าใช่ล่ะ” ผมเตรียมจะปิดปากที่ตอบคำถามไม่ถูกใจ แต่เหมือนเจ้าของจะรู้ตัว รีบเอามือมายันหน้าผมไว้

“เกเรใหญ่แล้วไม่น่ารักเลย”

“แล้วพี่ต้องทำยังไงถึงน่ารัก” ผมอ้อนถาม

“ทำตัวดีๆ ปล่อยผมกลับไปทำงาน ป่านนี้พี่ภัทรพี่โจบ่นใหญ่แล้ว”

“มันไม่กล้าหรอก มันกลัวพี่พังร้าน”

“เป็นคนแบบนี้เองเหรอ” 

“เป็น จะทำมากกว่านี้ด้วยถ้าใครมายุ่งกับมีน”

“อย่าไปทำอะไรพี่ปลื้มเขาเลย” มีนหันมาสบตาผม

“เป็นห่วงเหรอ” อารมณ์ที่เริ่มเย็นลงของผมชักคุกรุ่นขึ้นมาใหม่

“ทำไมถึงเป็นคนใจร้อนนัก” มีนยกมือขึ้นตบหน้าผมเบาๆ  ผมถือโอกาสกุมมือนั้นแนบแก้มเอาไว้

“ถ้ามันเกี่ยวกับมีนพี่ก็เป็นแบบนี้แหละ”

“พี่ปลื้มเขาโทรมาชวนไปเที่ยว ผมเอาเรื่องทำงานมาเป็นข้ออ้างปฏิเสธ พี่ปลื้มตื้อถามรายละเอียดว่าทำที่ไหน  ก็เลยต้องชวน
ตามมารยาท แล้วก็อยากให้ร้านพี่ๆมีลูกค้าเยอะด้วย ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย”  มีนอธิบายให้ผมฟัง

“จริงนะ” 

“ไม่เชื่อก็ตามใจ” ตามนิสัยมีนครับ ไม่มีพูดซ้ำ

“มีนบอกพี่ก็เชื่อแต่ไม่ชอบใจอยู่ดี อย่างนี้พี่ปลื้มก็ต้องมาหามีนบ่อยๆ ไล่ก็ไม่ได้”

“กลัวก็มาเฝ้าสิ” ตัวแสบพูดลอยๆ ไม่มองหน้าผม

“มีนพูดจริงหรือเปล่า อนุญาตพี่เหรอครับ”

“ถ้าไม่อนุญาตแล้วจะเชื่อไหม” ผมส่ายหน้าเร็วๆ ไม่มีทาง

“เห็นไหม ไม่ให้มาก็มาอยู่ดีแล้วจะถามทำไม”

“มันไม่เหมือนกัน มีนอนุญาตให้มาเฝ้าแปลว่าหวงได้ใครก็ห้ามยุ่ง”

“ถ้าไม่อนุญาตก็ไม่หวงงั้นสิ” 

“หยุดเลย ไม่ต้องมาเล่นกับคำพูดของพี่ มีนรู้ว่าพี่หมายถึงอะไร”  ผมจับหน้าเล็กๆ บังคับให้สบตากับผม

“มีนบอกพี่ได้หรือเปล่าว่ามีนมีความหวังให้พี่ไหม”

“.........”

“ตอบพี่หน่อยครับ มีหรือเปล่า”

“........”

“โอ๊ย! หยิกพี่ทำไม ชอบทำร้ายร่างกายพี่อยู่เรื่อย” ผมยกมือลูบบริเวณอกตรงที่มีนจิกเล็บลงไป นี่ขนาดมีนไม่ได้ไว้เล็บยังแสบๆ
คันๆ ขึ้นมาทันที

“หยิกให้รู้ตัว”

“รู้ว่าอะไรครับ”

“ก็ที่ทำอยู่นี่ คิดว่าผมเคยยอมให้คนอื่นทำเหรอ” ตัวแสบกล้าพูดแต่ไม่กล้าสู้หน้าผม ถึงกับยอมเอาหน้ามาซุกอกผมไว้ ผมเป็น
คนดีอยู่แล้ว รีบรัดแขนให้แน่นขึ้น เอาคางกดศีรษะเล็กๆ ไม่ให้ขยับ

“งั้นเป็นแฟนกันแล้วนะ...โอ๊ย!” ผมร้องดังลั่นรถ

“อีกแล้วมีนกัดพี่ทำไม ใจร้าย ทำร้ายร่างกายแฟน ถ้ามีนอยากกัดขึ้นมากัดปากนี่ ทำร้ายร่างกายพี่อีกทีเจอปล้ำจูบแน่” สารพัดที่
ผมจะพูด แต่คนในอ้อมกอดไม่ตอบโต้ ยั่วอย่างไรก็ไม่ขึ้น

ในเมื่อไม่พูดผมถือว่าท้าทายครับ ผมก้มลงควานหาปากที่ซุกซ่อนอยู่กับอกผมจนเจอ จูบเลาะเล็มกระตุ้นให้อีกฝ่ายเผยอปาก
ก่อนขบเม้มเรียวปากทั้งบนและล่าง ดูดดึงจนเกิดเสียงจากสัมผัสที่บดเบียดกันอยู่
   
มีนทำเสียงอู้อี้ในลำคอ มือผลักอกผมจนต้องยอมปล่อย ตัวแสบอ้าปากหายใจเอาออกซิเจนเข้าไป ดูก็รู้ว่าจูบไม่เป็น คงไมได้
หายใจทางจมูก ผมมองอย่างเอ็นดู สงสัยต้องสอนบ่อยๆ จะได้เก่งขึ้น 

“หยุดยิ้มเดี๋ยวนี้” มีนทำเสียงแข็งขู่ผม

“แล้วก็ห้ามจู...เอ่อ. ห้ามทำอีกนะ ขืนทำอีกทีไม่ต้องมาคุยกัน” สงสัยสมองคนเก่งจะเบลอครับ คิดอะไรไม่ค่อยทัน พูด
ตะกุกตะกัก ผมค้นพบวิธีทำให้ตัวแสบแสบไม่ออกแล้ว  วันหลังดื้อกับผมอีกเจอชุดใหญ่แน่

“ชุดนี้เลิกใส่ได้ไหมมันบางมาก มองเห็นส่วนโค้งส่วนเว้าหมด พี่หวง”

“บ้า ผมไม่ใช่ผู้หญิงจะได้มีส่วนโค้งส่วนเว้า”

“มี”  ผมเถียงขาดใจครับ ดูเอวบางๆ นี่สิ

“ถึงมีถึงเห็นก็ไม่เป็นไร เป็นผู้ชายถอดเสื้อยังได้”

“จริงเหรอ” ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ เอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อของคนที่บอกว่าไม่เป็นไร

“พี่ธาม” ตัวแสบที่แสบไม่ออกตกใจ ไล่ตะครุบมือผมเป็นพัลวัน

“ไหนบอกถอดเสื้อก็ได้ไง”

“ไม่ใช่แบบนี้ พอแล้วครับไม่แกล้งผมแล้วนะ” ตัวแสบเปลี่ยนมาใช้โหมดอ้อน ไอ้ผมก็แพ้ทางนี้เสียด้วย เลยยอมนั่งเฉยๆ

“กลับเข้าไปกันนะ ออกมานานแล้วไม่อยากเอาเปรียบเพื่อน”   มีนยังใช้เสียงอ้อนตะล่อมผมต่อ

“ต้องสัญญาก่อนว่ามีนจะไม่เข้าใกล้โต๊ะพี่ปลื้มอีก”

“ก็ลูกค้า” มีนค้านเสียงอ่อย

“คนอื่นก็มี ให้คนอื่นดูแลไป ไม่อย่างนั้นก็นั่งกันอยู่อย่างนี้ “

“วันนี้พี่ธามเป็นอะไร อยู่ๆก็ดื้อขึ้นมา” มีนสงสัยเพราะวันนี้ผมไม่อยู่ในโอวาท เรื่องนี้ใครจะยอมครับ ของใครๆ ก็หวง

“จะสัญญาไหม” ผมทวงถาม ขู่ทับด้วยการเอื้อมมือเข้าไปลูบไล้ขาขาวๆ ผ่านทางยีนส์ที่ขาด

“อื้อ พอใจหรือยัง” น้ำเสียงมีนงอนมาก แต่ผมได้ทีแล้วต้องจบเรื่องนี้ให้ได้

“ยัง ต้องสัญญาด้วยว่าไม่ใช่เฉพาะวันนี้ วันไหนๆ พี่ปลื้มมาก็ห้ามไปยุ่ง”

“เกินไปแล้ว!...อื้อ ก็ได้ๆ" คนเก่งเปลี่ยนคำพูดทันทีที่มือผมล้วงลึกเข้าไปอีกนิด

“เด็กดี” ผมชม ยื่นหน้าไปขโมยหอมแก้มอีกฟอดใหญ่ ก่อนจะยอมถอยห่าง

“มีนลงไปได้แล้ว ก่อนที่พี่จะเปลี่ยนใจเปิดโรงฉายหนังสดในรถ"

ไม่ต้องรอให้ผมเอ่ยซ้ำ ไอ้ตัวแสบเปิดประตูโกยอ้าว วิ่งแน่บไม่รอผม ผมยังไม่ได้คำตอบเรื่องชุดแต่ไม่เป็นไร เอาทีละเรื่อง วันนี้
จัดการปัญหาใหญ่ไปก่อน ลดอาการบาดตาบาดใจ แถมได้กำไรติดไม้ติดมือมานิดหน่อย  อย่างนี้ค่อยครึ้มอกครึ้มใจ มีแรงไปซด
เหล้าต่อเป็นเพื่อนคิน  คืนนี้คงต้องนั่งกันอีกยาว

...................................................................

Part เล็กๆ ของมีน
   
วันนี้ผมแพ้ยับเยินครับ เรื่องพวกนี้ผมเคยที่ไหนล่ะ นิดๆหน่อยๆ ยังพอใจแข็งได้  แต่โดนเข้าไปแบบนี้ ไม่มีแรงจะสู้  หัวมันคิด
อะไรไม่ออก เบลอไปหมด ต่อไปต้องระวังตัวกว่านี้ ไม่อย่างนั้นแย่แน่  ก็พี่ธามจูบเก่งมากนี่ครับ เก่งเป็นบ้าเลย


✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 33] 02/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 02-04-2017 13:07:41

ตอนที่ 33 : ธาม&มีน 13

-ปี-
   
“มึงเคยได้ยินประโยคนี้ไหม คนที่รักมากกว่าย่อมเจ็บกว่า มึงว่าพี่ธามกับกูตอนนี้ใครเจ็บกว่ากัน” ผมหันไปมองหน้าคนพูด

“อย่าบอกนะว่าเบียร์ขวดเดียวทำมึงเพ้อได้ขนาดนี้”

“กูไม่ได้เพ้อ กูแค่อยากรู้”

“กูว่าก็เจ็บกันทั้งคู่นั่นแหละ แต่ใครรักใครมากกว่าใครจะเจ็บกว่ากันกูไม่รู้ มึงต้องหาคำตอบเอาเอง” ผมถอนใจ  รู้อย่างเดียวว่า
ผมนี่แหละเจ็บแน่ ถ้ากลับไป

ทำไมเหรอครับ ก็เพราะตอนนี้ผมกับไอ้มีนมานั่งกินลมชมทะเลอยู่หัวหินกันสองคน  ตัดขาดการสื่อสารทั้งหมด  มือถือผมถูกไอ้
มีนปิดกลายเป็นก้อนหินอยู่ในกระเป๋า ยังดีว่ามันยังอนุญาตให้โทรบอกน้องนายก่อนขึ้นรถมา (มันไม่ยอมให้ผมโทรหาพี่คินเพราะ
กลัวว่าผมจะใจอ่อน)  ผมเลยฝากน้องนายไปบอกพี่คินว่าผมมาเป็นเพื่อนไอ้มีน ไม่ต้องห่วง กลับไปแล้วจะรีบไปหา แต่จะกลับ
เมื่อไหร่ กลับตอนไหน ก็ต้องรอให้นายเอกนิยายสบายใจขึ้นก่อนมั้งครับ

แถมมันคงกลัวเรื่องไม่ลึกลับซับซ้อนพอ มีนห้ามผมบอกจุดหมายปลายทางกับน้องนาย กลัวว่าน้องนายจะยอมเปิดปากบอกพี่
ธามพี่คินถ้าถูกกดดันหนักๆ ก็อย่างว่าเพื่อนกันย่อมรู้นิสัยกันดี

ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมมันกับผมต้องระเห็จกันมาถึงหัวหิน บอกได้คำเดียวนี่มันนิยายชัดๆ ครับ บังเอิญก็มา มาม่าก็มี ชะนีทำพิษ
ครบสูตรละครไทยดั้งเดิม นางเอกต้องเผอิญเดินผ่านไปได้ยินเรื่องอะไรบางอย่างเกี่ยวกับพระเอก ทำให้เข้าใจผิด ร้องไห้
ฟูมฟาย เก็บเสื้อผ้าหนีหายออกจากบ้าน คล้ายๆอย่างนั้น เพียงแต่ไอ้มีนไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย และไม่ได้เก็บเสื้อผ้าติดมาด้วย
อย่างเดียวที่มันเก็บมาคือผมนี่แหละครับ

“ถามจริงเถอะมึงจะหนีทำไมวะ" หลังจากนั่งจ้องหน้ามีน ซัดเบียร์ไปเกือบขวด ฟังเสียงคลื่นจนตาจะปิด ผมก็อดรนทนไม่ไหว
ต้องถามขึ้นมา

“กูไม่ได้หนี” มันเถียงผมเสียงแข็ง แล้วผมอยู่กรุงเทพฯ ใช่ไหมตอนนี้

“แถวบ้านกูเขาเรียกว่าหนี”

“แต่แถวบ้านกูเรียกว่ามาตั้งหลัก”

“แถวบ้านกูเรียกว่าโง่ ฉลาดทุกเรื่องโง่เฉพาะเรื่องตัวเองหรือไง”

“แถวบ้านกูเรียกอย่างมึงว่าเสือก” อ้าวไอ้เชื้อรา มาเพราะห่วงมันแท้ๆ กะจะมานั่งปลอบใจมัน เสือกมานั่งด่ากันเอง

“มึงไม่ไปคุยกับพี่มันให้รู้เรื่องวะ จริงไม่จริงก็ยังไม่รู้  ”

“คุยแล้วได้อะไร” ดูมันถามผมครับ ตกลงมันเมาเบียร์ขวดเดียวที่ซื้อมาย้อมใจจริงๆใช่ไหม

“ได้เคลียร์ไงวะ หรือมึงอยากให้คาใจอยู่แบบนี้”

“แล้วมึงว่ากูคาใจเรื่องอะไร” ครับปัญหาของมัน แต่มันเสือกมาเล่นยี่สิบคำถามกับผม

“มึงคาใจที่เสือกไปได้ยินชะนีสองตัวคุยกัน ว่าน้องนางอยากจุดพลุฉลองเพราะคืนก่อนได้นอนกับพี่ธามสมใจ”  มีนนั่งเงียบ ผม
เลยพูดของผมต่อ

“มึงคาใจเพราะคืนก่อนพี่ธามแม่งไม่มาที่ร้าน แล้วมึงก็คาใจเพราะคืนนั้นทั้งคืนพี่ธามไม่โทรหามึงเลย แถมตอนเช้าพี่มันก็บอกมึง
แค่ว่าเมื่อคืนติดธุระแต่ไม่เล่าอะไรให้ฟัง  ทั้งที่ปกติถึงมึงไม่ถามพี่ธามก็สาธยายอย่างกับว่ากำลังถูกซักฟอกอยู่ กูพูดจบแล้ว กู
ตอบถูกใช่ไหม”

“............”

“ไอ้มีน”

“เออถูก แต่ถูกแค่ส่วนเดียว” ผมนั่งรอแต่มีนไม่ยอมพูดต่อ เอาแต่เงียบ มึงจะพูดๆ หยุดๆ ให้กูอยากรู้ทำไมวะ

“มึงถามพี่มันไปตรงๆ เถอะกูว่านะ ถึงแม่งทุกอย่างจะดูลงล็อคพอดี แต่มันอาจไม่ใช่ก็ได้ มึงเป็นคนมีเหตุผลกว่านี้นี่หว่า” ผม
พยายามเรียกสติมัน

“มึงก็รู้เหมือนกูรู้ว่าผู้หญิงสองคนนั้นไม่เห็นมึงกับกู ไอ้เรื่องที่ตั้งใจอยากให้ได้ยินตัดทิ้งไปได้เลย แล้วมึงว่าถ้าอย่างนั้นเขาจะ
โกหกทำไม แล้วกูจะไม่คิดมากแบบนี้เลยถ้าคืนนั้นพี่ธามไม่มีพิรุธเยอะขนาดนั้น”

“กูว่าคงไม่ใช่หรอก” ผมยังคิดในแง่ดี ถึงเรื่องมันจะพอดีอย่างกับต่อจิ๊กซอว์ก็เถอะ

“ถ้าเป็นมึงล่ะมึงได้ยินแบบนั้น มึงคิดว่าพี่คินทำจริงไหม” มีนหันมาย้อนถามผม ผมตอบได้ทันทีเลยครับ ไม่ต้องเสียเวลาคิด

“คิด ถ้าเป็นกูๆ ก็คิดว่าทำจริง แต่กูคงไปหาพี่มันภายในไม่ถึง 5นาที เพื่อถามว่าจริงหรือเปล่า”

“แล้วถ้าพี่คินบอกว่าไม่จริงล่ะ”

“กูก็เชื่อสิ พี่กูบอกนิ” ไอ้มีนถอนใจยาวเลยครับ

“ถ้าเป็นกูๆ ก็คงเชื่อพี่คินเหมือนมึง พี่คินเป็นคนพูดจริงไม่กะล่อน แต่กับพี่ธามมันไม่เหมือนกัน ถ้าพี่ธามปฏิเสธบอกว่าไม่จริง มึง
ว่าใจกูจะเชื่อไหม” อ้าวไอ้มีนปัญหาโลกแตกแบบนี้ผมเกลียดที่สุด 

“มึงไม่เชื่อใจพี่เขาแล้วมึงจะคบเขาทำไมวะ” มีนยังไม่ได้ประกาศว่าคบกันหรอกครับ แต่ผมถือว่าสิ่งที่มันแสดงออกยิ่งกว่าคบกันแล้ว
   
“นั่นไงเรื่องที่กูคาใจอยู่ กูไม่ได้คาใจพี่มัน กูคาใจตัวเองนี่แหละ”

“เยอะนะมึง คราวก่อนก็กลัวพี่มันเบื่อมึง คราวนี้มึงก็ไม่เชื่อใจพี่เขาอีก”

“ไม่ใช่”  ดูมันตอบ ผมอยากขยี้หัวตัวเองให้ผมหลุดออกมา จะคุยกับมันรู้เรื่องไหม

“มึงบอกเองว่าถ้าพี่เขาบอกมึงก็ไม่เชื่อ ก็แปลว่ามึงไม่เชื่อใจพี่ธาม ไม่ถูกเหรอวะ”

“กูถามมึงว่ามึงว่าใจกูจะเชื่อไหม กูไม่ได้บอกว่าไม่เชื่อ” เชี่ยแล้วไงเพื่อนผม  มันไม่เหมือนกันตรงไหนวะ

“ถ้าอย่างนั้นที่มึงมาตั้งหลักถึงนี่ มึงตั้งอะไร จะตั้งยังไง มึงพูดมาเลยไม่ต้องเสือกมาถามกูกลับ”  ผมดักคอมันไว้ก่อนครับ ชัก
เครียดตาม

“กูแค่มานั่งคิดหาคำตอบ ว่ากูจะทนอยู่กับพี่มันได้ไหม ไม่ต้องพูดถึงว่าพี่มันทำจริงไม่จริง พูดแค่ว่ากูต้องเจอแบบนี้อีกเยอะแค่
ไหน ตราบใดที่พี่ธามยังมีบุคลิคแบบนี้  หน้าตาแบบนี้ ฐานะแบบนี้  มันคงมีเข้ามาเรื่อยๆ  กูเลยต้องถามตัวเองไงว่ากูอยากเจอ
แบบนั้นเหรอ”

“มึงหาคำตอบที่กรุงเทพฯไม่ได้เหรอวะ แม่งต้องมาหาถึงนี่ หรือไม่ก็อยุธยาใกล้ๆก็ได้” ผมอดบ่นไม่ได้

“กูแค่อยากมาทะเล” มันตอบผมเสียงเรียบ ตามองออกไปกลางทะเลโน่น

มึงหนีเห็นๆ  ผมคิดในใจ ไม่อยากพูดออกไปให้มันอารมณ์เสีย  ไอ้มีนเอ๊ย มึงกำลังเสียใจ สับสน อกหัก รักคุด แต่เสือกเอา
ตรรกะบ้าบอมากลบไว้ แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่มึงถึงจะรู้ใจตัวเองวะ

.................................................................

-ธาม-

ผมติดต่อมีนไม่ได้ตั้งแต่ช่วงสายๆ ช่วงเช้าโทรไปก็ยังรับสายผมปกติ ผมจะโทรบอกมีนให้รอผมทานข้าวด้วย จะเดินไปหาที่คณะ
แต่ไม่ว่าจะโทรอย่างไรก็ไม่ติด ผมยังคิดในแง่ดีว่าแบตคงหมด เลยโทรไปบอกคินแทนว่าให้รอผมด้วย
   
“ยังไม่ลงมาเหรอ” ผมถามคินที่นั่งเล่นโทรศัพท์รอ

“ยัง พวกกูก็รออยู่ ติดอะไรสำคัญมั้ง ปีปิดโทรศัพท์เหมือนกัน” ผมพยักหน้า ลงนั่งข้างๆ คิน คุยเล่นกับพวกที่เหลือฆ่าเวลา เที่ยง
กว่าถึงเห็นน้องนายเดินนำคนอื่นๆ ลงมา แต่ไม่มีมีนกับปี

“นาย”  ผมโบกมือเรียก ทำไมหน้าน้องๆ ดูแหยๆ ชอบกล

“มีนกับปียังไม่เสร็จเหรอ” 

“เอ่อ..เอ่อ..”  ผมเห็นน้องนายเอาศอกสะกิดบาส ก่อนทำหน้าบุ้ยใบ้เหมือนให้เป็นคนพูดแทน

“มันไม่ได้ขึ้นเรียนพี่” ในที่สุดบาสก็เป็นคนโพล่งออกมา

“ไม่ได้ขึ้นเรียน?” คินเงยหน้าจากโทรศัพท์ขึ้นมาถาม

“ครับ” บาสตอบแต่ไม่ยอมสบตากับผม

“แล้วไปไหน พี่โทรหาก็ปิดเครื่อง” คินลุกขึ้นยืนเต็มความสูง น้องๆ เหมือนยิ่งหดเหลือตัวนิดเดียว

“ไม่..ไม่รู้ครับ” รัชตะเป็นคนตอบ

“แต่..แต่โทรมาบอกว่าให้บอกพี่คินว่าปีมันจะไปกับมีน ไม่ต้องเป็นห่วง กลับมาแล้วจะไปหาพี่เอง”

“กลับมา? ไปไหน? เกิดอะไรขึ้น? ทำไมไม่โทรหาพี่เอง ตอนเช้าเจอกันไม่เห็นบอกอะไร” คินรัวคำถามเป็นชุด ผมก็อยากได้คำตอบ

“พวกเราไม่รู้จริงๆ ค่ะพี่คิน ปีไม่ยอมบอกอะไรเลย บอกแต่ว่าจะไม่อยู่สักพัก ไม่ต้องเป็นห่วง กลับมาจะเล่าให้ฟัง แล้วมันก็วางหู
ไปเลย”

“ไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นนะ ไม่มีอันตรายอะไรใช่ไหม”

“เกิดเรื่องอะไรหรือเปล่าพวกเราไม่รู้ แต่ฟังจากเสียงปีแล้วคิดว่าไม่มีอันตรายอะไรค่ะ  เอ่อ..พวกเราไปก่อนนะคะพี่ๆ “

“เดี๋ยว” เสียงคินเย็น นิ่งและน่ากลัว

“นายไม่รู้หรือไม่บอก”

“ตอบได้เต็มปากเลยพี่ว่าไม่รู้ เพราะมีนมันรู้ว่าถ้าบอกพวกนาย พวกนายคงยอมบอกพวกพี่ มันเลยไม่ยอมบอกพวกเราเหมือกัน”
   
“แต่ตอนเช้าปียังปกติดี นายพอนึกออกไหมว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน” นายทำท่าคิด ก่อนรัชตะจะเป็นคนตอบเสียเอง

“ปีกับมีนบอกว่าจะแวะไปซื้อกาแฟ หลังจากนั้นก็หายไปเลยครับ”

“นานแค่ไหนแล้ว”

“ก่อนขึ้นเรียนสักชั่วโมงนึงมั้งพี่ ถึงตอนนี้ก็น่าจะสองชั่วโมงกว่าๆ”

“ขอบใจมากรัชตะ ถ้าปีหรือมีนติดต่อกลับมาโทรบอกพี่ทันทีเลยนะ แล้วบอกปีด้วยว่าพี่เป็นห่วง ให้โทรหาพี่ด้วย อย่าทำแบบนี้”
ตอนนี้เสียงคินแย่มากครับ คงพอๆ กับเสียงผม 

ในหัวผมงงไปหมด จับต้นชนปลายไม่ถูก เดาไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น อย่างที่คินมันบอกตอนเช้ายังดีๆ อยู่เลย ตอนผมโทรไปก็ยัง
คุยกันดี

   
“พวกมึงใจเย็นก่อน” ภัทรเดินเข้ามาหา คงได้ยินคินคุยกับพวกน้องๆ เมื่อครู่

“ถ้ามีเรื่องเดือดร้อนปีต้องบอกน้องนายตอนที่โทรมา” ผมกับคินใจตรงกัน รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดกระหน่ำ ได้ยินแต่เสียงแจ้ง
ว่าหมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้  แต่ก็ยังกดต่อไป เหมือนกับไม่รู้ว่านอกจากนี้แล้ว ผมจะทำอะไรได้อีก

“พอๆ พวกมึง” ธีร์แย่งโทรศัพท์ผมกับคินออกจากมือ 

“มึงนั่งก่อน เดี๋ยวช่วยกันคิด”

“เรื่องที่บ้านหรือเปล่าวะ” ภัทรลองเสนอความคิดเห็น

“ถ้าเรื่องที่บ้านน่าจะบอกได้ ไม่จำเป็นต้องปิดเครื่องทั้งสองคนแบบนี้” โจคิดเหมือนผม

“กูว่าไม่เรื่องไอ้คินก็เรื่องไอ้ธาม มึงคนใดคนนึง” ผมกับคินหันมามองหน้ากัน

“มึง” ผมกับคินพูดขึ้นมาพร้อมกัน

“มึงไม่ใข่กู อย่าลืมว่าปีฝากข้อความถึงกู แต่มึงไม่มีใครพูดถึง” ผมชะงักเริ่มยอมรับความจริงว่าคงเป็นผมแน่ที่เป็นต้นเหตุ

“กูว่าไปหาข้าวกินรองท้องเอาแรงก่อนดีกว่า มึงคิดไปตอนนี้ก็มืดแปดด้านเปล่าๆ” ภัทรเดินมาตบไหล่ผม พยักหน้าชวนแต่ผม
ไม่มีแก่ใจจะไปกิน

“กูจะไปที่ร้านกาแฟ” ผมตัดสินใจ

“มึงไปตอนนี้จะเจอห่าอะไร ไร้ประโยชน์ สติหน่อยพวกมึงฉลาดเสียเปล่า” ธีร์หยุดผมไว้

“ไปกินข้าวก่อนเชื่อกู มึงจะได้มีแรง จะได้ช่วยกันนั่งคิดด้วยว่าจะทำอะไรได้บ้าง”

 “ไปเถอะธาม ดีกว่านั่งรออยู่เฉยๆ เผื่อได้ข่าวอะไรจะได้ไปกันได้เลย” ผมพยักหน้าเป็นเชิงตอบรับ ยื่นมือไปรับโทรศัพท์ที่ธีร์ส่ง
คืนมาให้

กดเปิดหน้าจอ เป็นรูปไอ้ตัวแสบทำหน้ายู่เพราะถูกผมล็อคคอบังคับถ่ายรูปคู่ ป่านนี้มันจะเป็นอย่างไรบ้าง อยู่ที่ไหน เกิดอะไรขึ้น
มันไม่คิดบ้างเลยว่าผมจะเป็นห่วงแค่ไหน จู่ๆ ก็หายตัวไปแบบนี้

.......................................................................

-ปี-

“พิ่คิน”  ผมกรอกเสียงเบาๆ ไปตามสาย

“ปี! อยู่ที่ไหน อยู่กับใคร เกิดอะไรขึ้น” เสียงพี่คินทะลุออกมานอกโทรศัพท์

“พี่คินเบาๆ หน่อย ปีแอบมีนโทร เดี๋ยวก็อดคุยกันพอดี” ผมรีบทักท้วง พี่คินถึงเบาเสียงลงไปได้ 

“ปีพี่เป็นห่วง เกิดอะไรขึ้น”

“มีนมันหนีหน้าพี่ธาม แต่เรื่องอะไรปีเล่าไม่ได้ แค่ปีแอบโทรหาพี่คินมันรู้คงโดนฆ่าตาย แต่ปีกลัวพี่คินเป็นห่วง ปีคิดถึงด้วย”  ผม
ส่งเสียงอ้อนไปยังปลายสาย อะไรลดความผิดได้ต้องรีบทำครับ กลับไปจะได้โดนแค่เบาะๆ

“อยู่ที่ไหนกัน”

“.............”

“ปี บอกพี่มา”

“ไม่บอกไม่ได้เหรอครับ แค่รู้ว่าปลอดภัยดีไม่ได้เหรอ”

“ปี!”  โอ๊ยทำไมต้องลงเสียงหนัก เสียงขมขู่ขนาดนั้น  เพื่อนกับสามีไอ้ปีจะเลือกใครดีวะ  เอาวะไอ้มีนมีตรรกะของมันผมก็มี
ตรรกะของผม เรื่องส่วนตัวมันผมไม่ยุ่งแต่เรื่องส่วนตัวผมตอบได้

“อยู่หัวหินครับ เช่าเกสท์เฮ้าส์อยู่กันริมหาด มีนมันเข้าไปอาบน้ำปีถึงแอบโทรได้เดี๋ยวก็ต้องวางแล้ว”

“จะกลับมาวันไหน”

“ยังไม่รู้ครับ ฝากบอกน้องนายให้ด้วยว่าจัดคนไปทำงานแทนปีกับมีนที ตอนโทรหามันลืมบอกไป”

“ยังจะห่วงเรื่องนั้นอีกไม่ห่วงพี่เลย คิดบ้างไหมว่าอยู่ๆ เราหายไปพี่จะเป็นยังไง”

“พี่คินอ่า”

“ไม่ต้องมาเรียกพี่ ถ้าพรุ่งนี้ไม่กลับมาเป็นเรื่อง”

“ปีต้องแล้วแต่มีนครับ ไม่อยากทิ้งมันไว้ พี่คินเข้าใจปีนะครับ”

“งั้นเอาที่อยู่มา”

“ไม่ได้!” ผมร้องเสียงหลง

“ปีคิดว่าปีมีทางเลือกเหรอ จะบอกพี่ดีๆ หรือต้องให้พี่....”

“ชมตะวันเกสท์เฮ้าส์ครับ”  ผมไม่รู้หรอกว่าพี่คินจะ..อะไร แต่คิดว่าคงไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผมแน่  อีกอย่างแบบนี้น่าจะดีกว่า ผมรู้
ว่าพี่คินบอกพี่ธามแน่ ให้มาหาที่สงบๆ คุยกันเองก็ดี จะรักหรือจะเลิกก็ว่ากันไป จะได้ไม่ต้องคาราคาซังอยู่แบบนี้

....................................................................

-ธาม-

ผมมองแผ่นหลังของคนที่เดินเอาเท้าเตะน้ำทะเล  ฟ้าใกล้จะมืดแล้วแต่คนตรงหน้าดูเหมือนไม่สนใจสิ่งใด
   
“มีน” ผมเรียกคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าผม ห่างกันแค่ฝ่ามือเดียว  มีนหันกลับมา ผมรีบคว้าตัวดึงเข้ามากอด ใครจะมองก็ช่างตอนนี้ผม
ไม่สนใจ

“ปล่อย”

“ไม่”

“ปล่อย!” คราวนี้ไม่พูดอย่างเดียว พยายามสะบัดตัวออกจากแขนผมให้ได้ แต่ไม่มีทางหรอกครับ รู้อยู่แล้วว่าถ้าปล่อยให้หลุดไป
ได้คงตามกลับมาลำบากแน่

“คุยกันก่อน อยากมาทะเลทำไมไม่บอกพี่ครับ จะได้พามา”

“ไปพาคนอื่นมาเถอะ” ตัวแสบพูดแล้วก็รีบเอามืออุดปากตัวเอง ผมเริ่มเดาได้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับอะไร 

“จะให้พาใครมา พี่มีมีนอยู่คนเดียว” ผมยกมือขึ้นมาจิ้มหน้าผากคนตรงหน้า ก่อนรีบเอากลับไปกอดไว้เหมือนเดิม เดี๋ยวมือเดียว
ดิ้นหลุดครับ

“พี่ธามกลับไปกอดคนอื่นเถอะ ผมพูดจริงๆนะ อย่ากอดผมเลย”  มีนเอามือผลักอกผม

“ไม่อยากกอดคนอื่น ทำไมมีนใจร้ายขยันไล่พี่จริง”

“รู้ว่าใจร้ายก็อย่ามายุ่ง ผมก็เป็นของผมแบบนี้  ไม่ใช่อย่างที่พี่ธามชอบหรอกเคยบอกแล้ว”

“ถ้าไม่ใช่แล้วพี่จะชอบเหรอ ที่คอยตามติดอยู่นี่เพราะชอบมาก รักมาก หวงมาก ไม่รู้ตัวเลยหรือไง”

“รักมากแต่ทนไม่ไหว มันอดเกินไปเลยต้องไปหาที่ระบายความอยากใช่ไหมล่ะ”

ผมงงกับคำพูดของมีนจนเผลอคลายมือที่กอดอยู่ มีนไม่รู้เอาแรงมาจากไหน ผลักผมกระเด็นก่อนวิ่งขึ้นไปทางชายหาด ผมเรียก
สติคืนมาได้ วิ่งไปตะครุบตัวไว้เกือบไม่ทัน ดึงให้ล้มลงนั่งกับพื้นทราย

“ใครอดใครอยาก อะไรกันมีน พูดให้รู้เรื่องพี่งงไปหมดแล้ว”

“หรือไม่ได้ทำเพราะอดอยาก แต่ทางโน้นเป็นของจริง ทางนี้เป็นแค่ของอยากลองเล่น เล่นพอหรือยังครับ ถ้าพอแล้วก็เชิญกลับ
ไปได้เลย”

“มีนอย่าใช้อารมณ์ครับ บอกพี่มาก่อนคนดี พี่ทำอะไรให้โกรธ หื้อ?” ผมโอบตัวคนที่กำลังกัดปาก ตาแดง เข้ามาแนบอก กดจน
ร่างเล็กๆ ขยับไปไหนไม่ได้

“พี่มั่นใจตัวเองว่าไม่ได้ทำอะไรที่ผิดกับมีน ถ้ามีอะไรทำให้มีนคิดแบบนั้น พี่ก็ควรมีโอกาสได้อธิบายไม่ใช่เหรอครับ”

“............”

“ว่ายังไงครับ โกรธพี่เรื่องอะไร”

“............”

“เรื่องวันก่อนที่ไม่ได้ไปหาที่ร้านหรือเปล่า แต่เมื่อวานมีนก็ไม่ได้ว่าอะไรพี่นี่ครับ หรือจะเป็นเรื่องอื่น”   ผมพยายามนึก แต่ให้นึก
อย่างไรก็นึกไม่ออก มันไม่มีอะไรจริงๆ นอกจากคืนนั้นที่ผมติดธุระไม่ได้ไปเฝ้ามีนที่ร้าน แต่มีนไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลที่จะโกรธกับ
เรื่องแค่นี้

“เร็วๆ  ถ้าไม่บอกพี่จะจูบโชว์ ไหนๆ ก็ไม่มีอะไรให้ทำแล้ว” ผมขู่ เวลานี้ยังมีคนเล่นน้ำอยู่ที่หาดบ้าง ตัวแสบคงไม่กล้า 

“........” ไม่ได้ผลแฮะ ผมชักเริ่มกังวล ดูเหมือนคราวนี้มีนจะโกรธผมมากจริงๆ

“มีน มีนคิดว่ามันยุติธรรมกับพี่เหรอครับ พี่ไม่มีโอกาสได้รู้เลยว่าตัวเองผิดอะไร อย่างน้อยถ้าพี่จะถูกทำโทษ พี่ควรได้รู้สาเหตุ” 
ผมเชื่อเสมอว่ามีนเป็นผู้ใหญ่ และผมก็คิดไม่ผิด
   
“พี่ธามไปนอนกับผู้หญิงมาใช่ไหม แฟนใหม่หรือแค่คนที่มีอะไรกัน” มีนยังคงซุกหน้าอยู่กับอกผม เสียงเศร้าๆ ที่พูดออกมา
ทำเอาผมต้องรีบลูบหลังให้มีนเบาๆ
   
“มีที่ไหนครับ ตั้งแต่จีบมีนยังไม่เคยนอนกับใครสักคน”
   
“ถ้าไม่เคยแล้วผู้หญิงเขาจะเอามาพูดได้ยังไง ว่าได้นอนด้วยแล้ว ดูเหมือนจะชอบมากด้วยนะ ถึงกับจะจุดพลุฉลอง”
   
“เฮ้ย!พูดเป็นเล่น ไม่มีจริงๆ ไปเอามาจากไหน” ผมตกใจกับเรื่องที่ได้ยิน
   
“จากเจ้าตัวยังไงล่ะ ดูประทับใจมาก คงเก่งถูกใจ” น้ำเสียงเศร้าๆ เปลี่ยนเป็นเสียงเข้มตามระดับอารมณ์ของมีน
   
“ไหนมีนเล่าให้พี่ฟังหน่อย ไปได้เจอหรือได้ยินมาจากไหน พี่มั่นใจว่าพี่ไม่มีเรื่องแบบนี้ หรือไม่มีนก็บอกมาเลยว่าวันไหน ตอน
ไหน พี่จะได้บอกได้ว่าพี่ทำอะไรอยู่”
   
“........”
   
“มีนห้ามเงียบครับ คุยกันให้รู้เรื่อง”
   
“คืนก่อนที่ไม่มาร้าน”  มีนพูดแค่สั้นๆ ไม่ได้อธิบายอะไร
   
“อย่าบอกว่าแค่พี่ไม่ไปร้านมีนก็จินตนาการไปเสียไกล” ผมเห็นมีนเริ่มสงบลง เลยใช้มือข้างเดียวกอดไว้ มืออีกข้างยกขึ้นลูบผม
มีนที่ถูกลมทะเลตีจนยุ่ง
   
“วันนี้ที่ร้านกาแฟ..”  มีนพูดแล้วหยุด

“พูดต่อสิครับ”  ผมกระตุ้น ไม่อยากให้มีนไม่สบายใจ
   
“ได้ยินเขาคุยกันว่าคืนก่อนไปนอนกับพี่ธามมา”
   
“เฮ้ย!จะเป็นไปได้ยังไง มีนรู้จักชื่อหรือเปล่า อาจจะมีใครตั้งใจพูดให้มีนเข้าใจผิด พี่มีคนในอดีตอยู่ไม่น้อยคงมีบางคนที่อยาก
ทำให้มีนไม่สบายใจ” ผมเดาเอาตามเรื่องที่ได้ยิน 
   
“ผมไม่รู้จักแต่ผุ้หญิงสองคนนั้นเขาไม่เห็นผม เขาคุยกันเอง ผมบังเอิญไปได้ยินเข้า”
   
“มีน ฟังพี่นะครับ เฮ้อ พี่ไม่อยากบอกเลย ไม่บอกได้ไหมว่าพี่ไปทำอะไรมา บอกแค่ว่าไม่ใช่พี่แน่ๆ ได้ไหม” คนที่สงบอยู่เริ่ม
ออกแรงดิ้นหนีอีกครั้ง ผมเลยต้องรีบพูดต่อ 
   
“ก็ได้ครับบอกก็ได้ พี่อยู่กับรัชตะกับบาสทั้งคืน ถ้ามีนไม่เชื่อก็โทรไปถามได้ เพื่อนมีนไม่โกหกมีนหรอก”
   
“หะ!!”  ตัวแสบตกใจ เงยหน้าขึ้นมาจ้องหน้าผม

“อยู่..อยู่กับใครนะ”
   
“อยู่กับเพื่อนมีนครับ”
   
“ทำไมไม่เห็นมีใครเล่าให้ฟังเลย”  มีนบ่นเสียงงึมงำ ดูยังงงๆ อยู่
   
“มันยังเป็นความลับ พี่กำลังเตรียมการอะไรนิดหน่อยสำหรับวันเกิดของมีน แล้วมีนหนีมาที่นี่ได้บอกสองคนนั้นไหมว่าหนีมา
เพราะอะไร ไม่ได้บอกใช่ไหม” ผมเดาได้เลยครับ

“ถ้ามีนบอกเพื่อนป่านนี้คงรู้แล้วว่าพี่ไม่ได้ทำอะไรผิด  อดอยากปากแห้งรออยู่คนเดียว” ผมเอานิ้วจิ้มแก้มนิ่มๆ ของมีนเล่น
   
“แล้วทำไม?”
   
“พี่ไม่รู้ครับ ไม่รู้ว่าเป็นใครเลยบอกไม่ได้ว่าเพราะอะไร อาจเป็นเพราะเขาเห็นมีนแต่มีนไม่รู้  หรืออาจจะคุยเกทับเพื่อนเราก็เดาไม่
ได้ หรืออาจจะหมายถึงคนอื่นที่ไม่ใช่พี่ แต่พี่ไม่สนแค่มีนรู้ว่าพี่ไม่ได้ทำแบบนั้นกับมีนก็พอ”
   
“หลงตัวเอง”  พอสบายใจ คนเก่งของผมก็กลับมาพูดจาเหมือนเดิม

“อะไรครับ?” ผมตามไม่ทันว่ามีนพูดถึงอะไร

“หาว่าผู้หญิงเอาตัวเองมาเกทับกัน ได้นอนกับพี่มันดีขนาดนั้นเลยเหรอ”
   
“อยากรู้มีนต้องลอง สนใจไหมครับ” นั่นไงผมบอกแล้ว พอสบายใจดีมาชุดใหญ่ ตุ๊บตั๊บเข้าเต็มหน้าอกผม
   
“สบายใจแล้วสิคนเก่ง มีแรงทุบพี่แล้วนี่” ผมได้คำตอบเป็นกำปั้นอีกสองตุ๊บ
   
“โกรธขนาดหนีมาถึงนี่ แปลว่ามีใจให้พี่แล้วใช่ไหม” ผมลองหยอดดู คนเคยเก่งกลับไม่พูดครับ ปิดปากเงียบ หน้าแดง อย่างนี้
ชักเข้าเค้า ผมรีบตะครุบโอกาสเอาไว้
   
“ว่าไงครับรักพี่แล้วใช่ไหม”
   
“.......” 
   
“ใช่ไหมครับ”  ผมกดจมูกคลอเคลียอยู่ชิดแก้มใสๆ 
   
“ไม่อยากรักมีแต่เรื่องให้ไม่สบายใจ อดีตพี่ธามเยอะแยะไปหมด ไหนนจะปัจจุบันไหนจะอนาคตอีก ไม่รู้จะมาอีกสักเท่าไหร่”
   
“เรื่องในอดีตพี่แก้ไขอะไรไม่ได้ ได้แต่ขอโทษที่มันทำให้มีนกลุ้มใจ เสียใจ แต่จากวันที่พี่บอกรักมีน พี่เป็นของมีนคนเดียว
เท่านั้น อย่ากังวลอย่ากลัว พี่รู้ว่ามีนเข้มแข็ง มีนเป็นผู้ใหญ่ มีความคิดฉลาดมากพอ  เพียงแต่มีนไม่มั่นใจพี่เท่านั้นเอง” ผมส่งยิ้ม
อ่อนโยนให้กับคนในวงแขน
   
“จากวันนี้เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ว่าใครจะเข้ามา มีนแสดงความเป็นเจ้าของพี่ได้เต็มที่ เพราะมีนเป็นเพียงคนเดียวที่มีสิทธิ์ ตกลง
ไหมครับ”  ผมถือโอกาสรวบรัดเสียเลย มีนคงฟังผมเพลิน พอผมกระตุ้นโดยการเขย่ามือและถามซ้ำ “ตกลงนะครับ”  มีนก็พยัก
หน้าให้ผม
   
“เยส!! มีแฟนแล้วโว้ย”  ผมลุกขึ้นยืนดึงมีนให้ลุกขึ้นตาม จับคนตัวเล็กกว่าหมุนไปรอบๆ
   
“เดี๋ยวๆ แฟนอะไรผมไม่ได้พูด” 
   
“ไม่ต้องมาทำมึนใส่พี่ เมื่อกี้พี่บอกว่าเราเป็นแฟนกันนะ มีนตกลงแล้ว
   
“อย่าเล่นทีเผลอสิ”
   
“ก็ต้องตอนนี้แหละ มีนเผลอใจให้พี่แล้วยอมรับความจริงเถอะ”
   
“ไหนเรียกคุณแฟนสิ” ผมล้อมีน
   
“บ้า ปล่อยผมลง รู้จักอายบ้างไหม”  มีนพยายามจะดิ้นลงแต่ไม่สำเร็จ ผมไม่มีทางปล่อยง่ายๆ
   
“ไม่อายใครทั้งนั้น รอมาตั้งนานเท่าไหร่กว่าจะสมหวัง พี่จะบอกให้นะไม่ใช่มีนคนเดียวที่ไม่มั่นใจพี่ พี่ยังไม่มั่นใจตัวเองเลย เพียง
แต่คนละเรื่องกับมีน  พี่ไม่มั่นใจว่ามีนจะรับรักพี่ไหม ไม่เคยกลัวอะไรขนาดนี้มาก่อน จนมาเจอมีนนี่แหละ ทำเอาพี่ทำอะไรไม่ถูก
ถึงกับไปไม่เป็น
   
“พูดมาก” 
   
“งั้นไม่พูดก็ได้” ผมจู่โจมแก้มใสๆ ก่อนตามด้วยปากบางที่ล่อตาล่อใจอยู่ข้างหน้า ริมหาดก็ริมหาดเถอะครับ ชั่วโมงนี้ใครสน
อาศัยว่าเริ่มมืดแล้วคนน้อยพอตีมึนหากำไรได้

   
“อะแฮ่ม”  เสียงกระแอมแบบตั้งใจ ทำให้ผมต้องยอมปล่อยมีนลง
   
“เคลียร์กันเรียบร้อยแล้วใช่ไหม หิวข้าว” คินโอบไหล่ปี เดินลงมาจนเกือบถึงตัวพวกผม

“เรียบร้อย” ผมเป็นคนตอบ

“งั้นไปกันเถอะ” ท่าทางคินจะหิวจริงๆ เพราะไม่สนใจซักถามอะไรผมต่อ
   
“เดี๋ยวคิน ปี”  ผมเรียกเอาไว้ คินหันกลับมามองผมอีกรอบ
   
“มีอะไร”
   
“มีคนจะแนะนำให้รู้จัก..นี่มีนแฟนกู...โอ๊ย! เจ็บ เจ็บ” ผมยืดอกภูมิใจอยู่ได้แป๊บเดียว มือเล็กก็จู่โจมหยิกผมแบบไม่เลือกตำแหน่ง
   
“เจ็บมีน พี่เจ็บ ยอมแล้วครับ พี่ยอมแล้ว”  ผมแทบจะร้องขอชีวิตกว่ามีนจะยอมปล่อย ไอ้ตัวแสบทำตาวาวๆ ใส่ผมเป็นการคาดโทษ 
ก่อนวิ่งไปดึงมือปีให้ออกเดินไปด้วยกัน
   
คินมองหน้าผมยิ้มๆ ก่อนพยักหน้าให้ผมเดินตามร่างเล็กๆที่เดินนำไปข้างหน้า
   
“มีความสุขไหมมึง”
 
“มาก”
.............................................................

Part เล็กๆ ของปี :

“ปีรูปที่มึงแอบถ่ายสองคนนั่นส่งเข้าเครื่องให้กูด้วย” คนที่กอดคอผมเดินกระซิบเบาๆ

“จะเอาให้พี่ธามดูเหรอ”

“ไม่ ชะนีพรรค์นี้ต้องเจอกู”  ผมได้แต่กลืนน้ำลาย มีนมึงรู้ตัวหรือเปล่าว่าสายตามึงน่ากลัวมาก 

ผมไม่รู้ว่าพวกคุณเป็นใคร แต่สวดมนต์ไว้เถอะครับ ภาวนาให้เพื่อนผมหาคุณไม่เจอ ผมพูดได้แค่นี้จริงๆ


✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 32-33] 02/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 02-04-2017 13:19:34

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 32-33] 02/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: insomniac ที่ 02-04-2017 14:02:52

สนุกมากๆ ครับ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 32-33] 02/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: Moonuglygirl ที่ 02-04-2017 14:12:41

 :pig4: :laugh:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 32-33] 02/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 03-04-2017 21:53:18

โธ่ มีนคิดมากเกินไปแล้ววววว

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 32-33] 02/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 04-04-2017 08:14:26

^^

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 32-33] 02/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: o4u0n7 ที่ 04-04-2017 23:16:44

เคยอ่านมาแล้วรอบหนึ่ง

คิดถึงเลยเข้ามาอีกรอบ

มารอบนี้ เข้มข้นอีกโขเลย น่ารักจริงๆ

 :mew1:  :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 34-35] 06/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 06-04-2017 13:53:01

ตอนที่ 34:  Sweet dream

-ปี-
   
ผมนั่งจ๋อยมองหน้าคนที่นั่งจ้องหน้าผมอยู่

“พี่คินอ่า” ผมกระดึ๊บๆ เข้าไปนั่งใกล้ๆ คนที่นั่งกอดอกอยู่บนเตียง ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับใดๆ

“ตัวโต” ผมเพิ่มเลเวลเสียงออดอ้อนขึ้นเต็มแม็กซ์ ทั้งห้องยังคงมีแค่เสียงผมกับเครื่องปรับอากาศที่ดังอยู่

“ดีเลย์เหรอวะ ตอนมาถึงยังไม่เป็นแบบนี้เลย” ผมบ่นพึมพำ นึกว่าตัวเองรอดแล้วเชียว

“พูดวะกับใคร” เสียงเรียบๆ นิ่งๆ ทำเอาผมขนลุกซู่

“กับตัวเองครับ ปีไม่กล้าพูดกับพี่คินหรอก”  ผมเอาแก้มไปถูๆ กับแขนพี่คิน

“ไม่โกรธปีนะครับ ปีไม่มีทางเลือกมีนมันลากมา” ตอนนี้เป็นเวลาของคนชั่วครับ ขายเพื่อนได้ต้องขาย

“มีนเป็นคนปิดโทรศัพท์ปีด้วย” ผมฟ้องเรียกคะแนนสงสาร พี่คินเหลือบตามามองผม หันมาตรงๆ ก็ไม่ทำครับ ท่ามากจริงๆ

“ไม่คิดจะหาวิธิติดต่อพี่เลยหรือ”

“อ้าว!ปีก็ทำนี่ครับ ไม่งั้นพี่คินจะตามมาถูกได้ยังไง” ผมเถียงขาดใจ ก็ผมนี่แหละถึงกับกล้าขัดคำสั่งมีน แอบเปิดโทรศัพท์โทรไปหา
   
“โทรมาตอนหายไปสี่ห้าชั่วโมงแล้ว? ปีคิดว่าสี่ห้าชั่วโมงนั้นพี่ควรรู้สึกยังไง" ด่ามาเลยเถอะครับ มาทำเสียงเย็นๆใส่กันแบบนี้ ผม
หนาวราวกับอยู่อลาสก้า
   
“แล้วพี่คินรู้หรือเปล่าว่าสี่ห้าชั่วโมงนี้ปีรู้สึกยังไง” ผมล้มตัวลงนอนหนุนตักพี่คิน ดึงมือที่กอดอกอยู่ให้หลุดออกจากกัน เอามือ
ข้างหนึ่งมาประสานเข้ากับมือผม

“ปีคิดถึงพี่คินมากนะครับ ยิ่งพอรู้ว่าโทรหาก็ไม่ได้แถมไม่รู้จะได้เจอเมื่อไหร่ ยิ่งคิดถึงหนักเข้าไปใหญ่ ถึงขนาดต้องยอมขัดคำสั่ง
มีนแอบโทรไปหา เพราะรู้ว่าพี่คินเป็นห่วง แล้วผมก็อยากได้ยินเสียงพี่คินด้วย” ผมยกมือพี่คินขึ้นจุ๊บหลังมือ ซ้ำๆ สามสี่ที ก่อน
กดจมูกหอมอีกฟอดใหญ่

“ปีรักมีนมากกว่าพี่เหรอ” โอ้ พี่คินเป็นเด็กกี่ขวบกัน

“มีนกำลังไม่สบายใจปีเป็นห่วง แต่พี่คินสบายดีนี่ครับ ปีก็ต้องมากับมีนก่อน”

“พอปีหายไปพี่ก็ไม่สบายใจเหมือนกัน” ผมเพิ่งเคยเห็นคนโยเยแต่เสียงนิ่งหน้านิ่งก็วันนี้แหละครับ หน้าตา ท่าทางกับคำพูดไป
คนละทาง

“ขอโทษครับ คราวหน้าปีจะโทรบอกก่อน ยังไงก็จะไม่หายไปเฉยๆ ให้พี่คินต้องเป็นห่วงอีก”  ผมกะว่าประโยคนี้รับรองปิดเกม
สัญญาขนาดนี้แล้วพี่คินน่าจะหายงอนเสียที

“ยังจะมีคราวหน้าอีกเหรอปี ยังคิดจะไปโดยไม่มีพี่อีกเหรอ” อะไรวะครับ ผมปวดสมองชะมัด ผมไม่ได้ฉลาดเหมือนมีนนะ ออกจะ
เอ๋อๆกว่าด้วย ขืนคุยกันอยู่แบบนี้มีแต่จะโดนหนักขึ้น เปลี่ยนแผนดีกว่า

ผมลุกขึ้นนั่ง คลานเข้าไปใกล้พี่คินมากขึ้น เอาหน้าซุกกับลำคอแข็งแรง ไล้ลิ้นไปกับผิวเย็นๆที่เพิ่งผ่านการอาบน้ำมา ผมเม้มปาก
ลงไป ดูดแรงๆ จนเกิดเป็นรอยให้เห็น  มือก็สอดเข้าไปใต้ชายเสื้อลูบคลำหน้าท้องพี่คินเบาๆ

“เก่งใหญ่แล้ว” พี่คินพูดเสียงแหบพร่า

“ก็ปีมีครูดี” พี่คินจับผมพลิกลงไปนอนอยู่ข้างล่าง

“ขยันเรียนต่อไปนะเด็กน้อย แล้วพี่จะจัดตารางสอบวัดผล ตกวิชาไหนต้องซ่อมจนกว่าจะผ่าน  รู้ไหม”

พี่คินเริ่มเปิดสอนวิชาจูบ ตามด้วยวิชาเล้าโล้ม ผมชักกลัวว่าตัวเองจะสอบตก ต้องเรียนซ้ำๆ เพราะตอนนี้ในหัวผมขาวโพลนไป
หมด จำอะไรไม่ได้ นึกอะไรไม่ออก ท่องได้อยู่คำเดียว   
   
“พี่คิน.. พี่คิน”

..........................................................

-ธาม-

“พี่ธามกุญแจห้องครับ”  ปีส่งกุญแจห้องพักมาตรงหน้าผม

“ปีเปิดเพิ่มให้อีกห้องเพราะเขาให้นอนได้แค่ห้องละสองคน”

 “มึงนอนห้องโน้นกับพี่ธามนะกูย้ายของไปให้แล้ว”

“อะไรนะ” ตัวแสบขึ้นเสียงสูง หน้าเหรอหรามาก
   
“พี่เป็นคนจัดการเอง ไหนๆ มาแล้วขอพักสบายๆ กับตัวเล็กสักวัน”  คินออกรับแทนปี
   
“แต่..แต่..”  ติดอ่างเลยครับคนเก่งของผม
   
“โอเค” ผมตัดบท เอื้อมมือไปรับกุญแจจากปี ลากแขนตัวแสบเดินเข้าห้อง ไม่ให้มีโอกาสปฏิเสธได้


มีนยืนหมุนซ้ายหมุนขวาอยู่กลางห้องไม่ยอมนั่ง
   
“จะยืนอยู่ทำไมมานั่งนี่มา” ผมตบมือลงข้างตัว 

“ผมจะไปเปิดอีกห้อง พี่ธามนอนตามสบาย” ผมรีบลงจากเตียงไปคว้าเอวคนพยายามเปิดประตูห้องออกไป
   
“อะไรครับคนเก่ง เคยนอนห้องเดียวกันตั้งสองครั้ง ยังไม่ชินพี่เหรอ”
   
“เหมือนกันที่ไหนเล่า”คนพูดทำหน้าง้ำ

“ต่างกันตรงไหน” ผมสนุกที่ได้แหย่มีนครับ

“ถ้าไม่รู้ก็ไม่ต้องรู้” คนไม่กล้าพูดทำเสียงสะบัด

“ไปอาบน้ำกันพี่ง่วงแล้ว วันนี้เครียดทั้งวัน เหนื่อย” ผมลากมีนติดมือมาด้วย มือหนึ่งคว้าผ้าเช็ดตัวที่พนักงานวางไว้ให้บนเตียง
ขึ้นพาดบ่า

“ไม่เอา ไปอาบก่อนเลย” ไอ้ตัวดีแทบจะทิ้งตัวลงนั่งกับพื้น ฝืนแรงผมเต็มกำลัง

 “เข้าไปอาบคนเดียวเดี๋ยวมีคนหาย"

“ไม่หายจะนั่งรออยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน” มีนชี้มือไปที่เก้าอี้ข้างเตียง

“ไม่ล่ะพี่ไม่อยากเสี่ยง หนีมาถึงนี่ยังมาได้ เดี๋ยวหนีกลับไปพี่จะทำยังไง”

“ก็บอกว่าไม่หนีไม่หนียังไงเล่า” ตัวแสบทำหน้าขัดใจที่พูดอย่างไรผมก็ไม่ฟัง

“เป็นแฟนกันแล้วอาบด้วยกันจะเป็นไร อีกหน่อยก็ต้องอาบด้วยกันบ่อยๆ”

“ถ้ายังพูดอีกจะเลิกมันตอนนี้เลย ไม่ต้องเป็นมันแล้ว” คนทำอะไรไม่ถูกท้าเลิกเหย็งๆ

“เรื่องอะไร เป็นแล้วเลิกไม่ได้รักษาไม่หาย ต้องเป็นตลอดชีวิต”

“ปากดีกล้าพูดนะตลอดชีวิต จะคอยดูว่าไปได้สักกี่น้ำ ขี้คร้านจะมาบอกเลิกเราก่อน”
   
“มีน”  ผมหยุดอาการล้อเล่น จูงแขนคนตัวเล็กกว่าให้เดินไปที่เตียง ผมนั่งลงดึงมีนให้ตามลงมานั่งบนตัก
   
“พี่รู้ว่าถึงจะบอกให้มีนเลิกกังวลก็คงเป็นไปได้ยากใช่ไหม”  มีนพยักหน้า
   
“แต่งงานกันไหม”
   
“หะ!! พี่ธาม!! บ้าไปแล้ว” มีนตกใจจนผงะ ตาที่โตอยู่แล้วยิ่งโตเข้าไปใหญ่
   
“พี่พูดจริงๆ จัดงานกันไหม หมั้นก่อนก็ได้รอมีนเรียนจบค่อยแต่ง มีนจะได้มั่นใจพี่” มีนมองหน้าผมนิ่งเหมือนคิดอะไรอยู่
   
“ที่พูดเพราะรู้ว่าถึงยังไงผมก็ไม่ตกลงใช่ไหม"
   
 “โอ๊ย!” นี่เป็นครั้งแรกที่ผมทำร้ายร่างกายมีน  ผมดีดหน้าผากเล็กๆ ไปหนึ่งที
   
“สมองคิดอะไรแง่บวกกับพี่เป็นบ้างไหม ชวนจริงๆ หมั้นจริงๆ แต่งจริงๆ”
   
“ไม่เอาอายเขา”ตัวแสบม้วนตัวเป็นนางอายขดอยู่บนตักผม เห็นแล้วมันน่าฟัดชะมัด
   
“อายทำไมคนรักกัน”

“อย่าโมเม ไม่เคยพูดเลยว่ารัก” นางอายยังปากเก่งครับ
   
“ไม่เคยพูดก็พูดสิ เร็วๆ พี่อยากฟัง” 

“หน้าด้าน” คนพูดไม่พูดเปล่าหยิกแก้มผม หนีบจนเหมือนเนื้อจะหลุดติดมือ
   
“ก็อยากฟังบ้าง พี่พูดจนปากจะฉีกถึงหูยังไม่เคยได้ยินมีนพูดเลย  รัก รัก รัก รักมีน” ไหนๆ ก็โดนว่าหน้าด้านแล้ว ต้องด้านให้
ถึงที่สุดครับ
   
“ไปอาบน้ำไป๊” ทางออกของคนกำลังเขินคือไล่ผม
   
“เอาอย่างนี้พี่ใจดีให้มีนเลือกได้ จะเข้าไปอาบน้ำกับพี่หรือจะบอกรักพี่เลือกเอา ห้ามเฉไฉ  ถ้าไม่เลือกจะนั่งฟัดตรงนี้แหละไม่
ต้องอาบน้ำไม่ต้องทำอย่างอื่น”
   
“ไม่ชอบคนเกเร”
   
“หนึ่ง”
   
“นิสัยไม่ดี”
   
“สอง”
   
“ปล่อยยย”
   
“สาม” ผมรัดแขนแน่นขึ้น เตรียมจู่โจมเต็มที่
   
“รัก “ หลุดออกมาจนได้ มีนยกมือดันหน้าผม หน้าก็ก้มหลบ เก่งไม่จริงนี่นา
   
“รักใครพูดชัดๆ” ผมเอาคางที่มีไรนวดถูกับแก้มใสให้เจ้าของสะดุ้งเล่น
   
“ไม่เล่น จั๊กกะจี้”  มีนพยายามเบี่ยงหน้าหนีผม 
   
“ก็พูดสิ”
 
“บังคับจริง” บ่น ขยันบ่นต้องโดนแบบนี้ ว่าแล้วผมก็เอาคางถูไถไปกับซอกคอขาวๆ
   
“รักพี่ธาม พอใจหรือยัง”
   
“ยังครับ”
   
“อะไรอีกเล่า”
   
“พูดดีๆ เพราะๆ ไม่เอาแบบนี้” ช่วงสั่งได้ต้องรีบสั่ง
   
มีนทำหน้าขัดใจ ปากเชิด ผมเห็นแล้วเปลี่ยนใจ จะหันมาลงโทษปากยื่นๆ แทน แต่เจ้าของดูเหมือนจะเดาความคิดผมได้
ละล่ำละลักพูดแทบไม่ทัน
   
“รักพี่ธามครับ”
   
“อีกที”
   
“มีนรักพี่ธามครับ” 
   
“พี่ก็รักมีนครับ รักที่สุด” ผมขโมยจุ๊บปากเล็กๆ จนได้ แต่พอได้จูบแล้วมันยังไม่พอ ผมเอื้อมมือไปกระชับต้นคอของมีน ค่อยๆไล้
ริมฝีปากไปทั่วริมฝีปากบาง บดคลึงอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจะส่งลิ้มร้อนเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กๆ ภายในปาก
   
“อื้อ” มีนหายใจหอบเมื่อผมปล่อยให้เป็นอิสระ
   
“พี่ธามอย่ารุ่มร่ามสิครับ”
   
“มีนบอกเองว่าพี่อดมาขนาดนี้ต้องอยากเป็นธรรมดา” ผมนัวเนีย มือไม้ป่ายปัดไปทั่ว ตัวแสบพยายามซุกตัวเป็นก้อนกลม เพื่อ
หลบหนีทั้งปากทั้งมือของผม ผมอุ้มมีนไปวางไว้กลางเตียง ริมฝีปากยังแนบชิดบดเบียด เพื่อไม่ให้มีนมีเวลาคิดหนี
   
“พี่ธาม” มีนร้องเสียงหลง พยายามดิ้นหนีเมื่อผมแกล้งฟัดไปตามซอกคอและแผ่นอก ผมดึงเสื้อยืดของมีนขึ้น แล้วเปลี่ยนมา
ทักทายอกเปลือยเปล่าด้วยปลายลิ้น ใช้ฟันขบเม้มเบาๆ หยอกเย้ากับผิวขาวๆ สวยจนผมตาพร่า
   
“พี่ธาม” เสียงคนห้ามเริ่มแผ่วลงทุกที
   
“พี่ขอนะครับคนดี” ผมกระซิบข้างหู ลมหายใจอุ่นๆเป่ารดที่ต้นคอ
   
“ไม่” เสียงคนประท้วงเบาจนแทบไม่ได้ยิน ผมทำเป็นหูทวนลม ก้มลงไปกอดรัดร่างบาง ปลุกเร้าให้คนตรงหน้ายอมพ่ายแพ้
   
“พี่สัญญาจะทะนุถนอมมีนให้มากที่สุด พี่รักมีนนะครับ” ผมกระซิบ ก่อนปล่อยให้อารมณ์ที่เตลิดไปไกลเป็นตัวนำพาเราสองคนให้
ลอยละล่องไปด้วยกัน
   
อืม..ผมลืมว่ายังไม่ได้อาบน้ำ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยอุ้มคนเก่งไปอาบพร้อมกัน ว่าแต่มีนรู้จะตัวไหมว่าผมกำลังจะได้ทั้งสองข้อที่ขอ
ได้ฟังคำบอกรักและได้อาบน้ำกับมีน
..............................................................................

Part เล็กๆ ของธาม

   
“คินกูขอแนะนำใหม่อีกที พอดีเพิ่งยกระดับว่ะ นี่มีน  เมี......”
   
ผัวะ!..โอ๊ย!...อย่า..มีน..เจ็บ..พอแล้วพี่เจ็บ..โอ๊ย... เมียคร้าบพอแล้วคร้าบ ผัวกลัวแล้ว”
   
“พลั้ก “
   
“ โอ๊ะ! มีนถีบพี่ทำไม”

✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪


ตอนที่ 35 :  แยกย้าย
   
“เป็นอะไรมึง นั่งทำหน้าอย่างกับโลกจะแตก” ไอ้มีนทักผมมาจากเตียงของมัน

“กูมีเรื่องคิดไม่ตก”

“อย่างมึงเหรอปีมีเรื่องให้คิดด้วย” ผมหันขวับไปมองหน้า ก่อนชูนิ้วกลางให้เพื่อนรัก

“กูไม่ต้องการ ที่กูใช้อยู่ใหญ่กว่านี้เยอะ”  เชี่ยมีน ผมคนฟังหน้าแดงแป๊ด ไอ้คนพูดทำหน้าตาย

“มึงนี่พูดได้ไม่อายปาก” 

“อายทำไมกูไม่ได้โกหกนี่กูยังเจ็บอยู่เลย” ไอ้มีนยังพยายามการันตีคุณภาพของสามีมัน

“พอๆ มึงกูยิ่งเครียดๆ อยู่”

“มึงเครียดเรื่องอะไรบอกกูมากูคิดให้ สมองกูฉลาดกว่ามึง” 

“ขอบใจ แต่มึงไม่ต้องหลอกด่ากูตลอดเวลาก็ได้นะ”  มีนหัวเราะใหญ่ครับ ถูกใจที่ผมรู้ทัน

“เออๆ เล่ามา กูจะตั้งใจฟัง”

“คือ...พี่คิน”

“พี่คินทำไม นอกใจมึงเหรอ มีกิ๊กเหรอวะ สวยแน่เลยมึง” ผมขว้างหมอนไปสุดแรง มีนยกมือขึ้นรับ เอาไปกอดไว้ไม่ยอมโยนคืนมา
   
“พี่คินชวนกูไปอยู่ด้วยที่คอนโด”

“อ้าวไอ้นี่ แล้วมึงจะมานั่งกลุ้มหาพ่อมึงเหรอ”

“แล้วมึงจะอยู่กับใคร กูเป็นห่วง แล้วไหนจะค่าเช่าอีก มึงจ่ายคนเดียวไม่ไหวหรอก”

“มึงลืมแล้วเหรอว่ากูทำงานที่ร้านพี่ภัทร มีเงินเพิ่มจากที่แม่ส่งมาให้แล้ว สบายมาก”

“แต่มึงจะเก็บไว้ซื้อของไม่ใช่เหรอวะ”

“มึงไม่ต้องห่วงกู กูดูแลตัวเองได้ มึงไปอยู่กับพี่คินเถอะ”

“ไม่เอา มึงอยู่คนเดียวเหงาตาย”

“อีปีกูไม่ใช่มึง กูอยู่คนเดียวได้ มึงไปน่ะดีแล้วกูจะได้โล่งหู” มีนยกมือขึ้นโบกไล่ผม

“มึงอยู่ได้จริงเหรอ” ผมถามซ้ำให้แน่ใจ ยังไงก็เป็นห่วงมันอยู่ดี 

“เออ พูดครั้งเดียวไม่รู้เรื่องหรือไงวะ กูอยู่ได้ วันไหนมึงทะเลาะกับผัวค่อยกลับมานอน”

“มึงชอบแช่งกู” ผมค้อนมันตาคว่ำ

“เฮ้อเพื่อนกูจะออกเรือนแล้วเหรอวะ ไม่น่าเชื่อ เหมือนเพิ่งเมื่อวานนี้เองที่มึงวิ่งตามดูพี่คิน มาไกลนะมึง เอาพี่มันมาทำผัวจนได้”

“หยาบคาย”

“ไม่ใช่เหรอ”

“ใช่ แต่มึงต้องเรียกสามี” 

“กระแดะ” 

“พี่กูไม่เหมาะกับคำว่าผัวมึงต้องเข้าใจ” ไอ้มีนมันอวยสามีมันได้ผมก็อวยบ้างครับ พี่คินผมออกจะมาดสุขุมนุ่มลึก

“จ้าแม่คุณภรรยา อัญเชิญไปอยู่กับสามีไป มึงเก็บของคืนนี้เลยไหมไปพรุ่งนี้เลย”

“มันไม่ใช่แค่นั้น” ผมถอนใจออกมายาวๆ

“เรื่องมึงก็ส่วนหนึ่งอีกเรื่องก็บ้านพี่คิน กูไม่รู้ว่าพ่อแม่พี่คินจะรับได้หรือเปล่า”

“พี่คินว่ายังไงวะ พูดถึงบ้างหรือเปล่า” ไอ้มีนเปลี่ยนมาซีเรียสเหมือนผม

“กูไม่ได้ถาม ไม่รู้ว่าควรถามไหม แต่กูกลัวไงว่าถ้าบ้านพี่คินรู้ว่ากูหอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่กับลูกเขา แล้วไม่ชอบใจขึ้นมา ให้พี่คิน
เลิกกับกูๆ ตายแน่ว่ะ เลยคิดว่าหรือจะอยู่แบบนี้ดีความจะได้ไม่แตก“

“กูว่ามึงปล่อยให้เป็นหน้าที่พี่คินดีไหมวะ ถ้าพี่คินเอ่ยปากชวนก็แปลว่าคิดดีแล้ว มึงก็ต้องเชื่อใจพี่มัน”

“ไอ้มีนกูอิจฉามึงวะ” ผมโถมตัวเข้าไปกอดมีน เลยกลิ้งไปด้วยกันบนเตียง

“มึงแม่งฉลุย บ้านพี่ธามรักมึงจะตาย”

“อย่าเพิ่งคิดมาก ดูไปก่อน กูเชื่อใจพี่คิน มึงเป็นถึงคุณภรรยาพี่เขามึงก็ต้องยิ่งเชื่อกว่ากู จำไว้” มีนเอานิ้วมาจิ้มๆ หัวผม เหมือน
จะให้ซึบซับคำพูดมันเข้าไป

“อื้อ” ผมพยักหน้า เอาหน้าซุกขอกำลังใจจากมัน มีนตบหลังผมเบาๆ

“ตกลงมึงจะไปหรือเปล่า”

“มึงว่าดีใช่ไหม”

“กูไม่ได้บอกว่าดี แต่กูบอกว่าไปเถอะ มึงอยากไปจนตัวสั่นแล้วแม่งไม่รู้ตัว”

“รู้ดีนะมึง”

“เออ กูเป็นเพื่อนมึงมากี่ปีทำไมจะไม่รู้ หรือมึงจะไม่ไป”

“ไป” ผมตอบรับด้วยความว่องไว ไอ้มีนหัวเราะหึๆ เหมือนจะบอกว่ากูพูดไว้ไม่ผิด


ผมกับมีนนอนมองเพดานกันเงียบๆ ต่างคนต่างใช้ความคิด
   
“กูแม่งรู้สึกเหมือนส่งลูกออกเรือนเลยว่ะ ดีใจกับมึงก็ดีใจ ใจหายก็ใจหายบอกไม่ถูก” ผมหันไปมองหน้ามีน แต่มีนยังไม่ละสายตา
จากเพดาน

“มึงย้ายไปอยู่กับพี่ธามสิ พี่ธามอยู่คอนโดคนเดียวไม่ใช่เหรือ”  คราวนี้มีนหันมามองผม ไม่มองเปล่าค้อนเสียตากลับ

“เขาชวนกูหรือยังเถอะ มึงถึงจะให้กูหอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่ด้วย”

“เดี๋ยวก็ชวน ออกจะรักจะหลงออกนอกหน้าขนาดนั้น” ผมพูดไปตามที่ตาเห็น

“เดี๋ยวก็คือเดี๋ยว ยังไม่ชวนก็แปลว่ายังไม่ได้ชวน กูคิดเองก่อนไม่ได้เดี๋ยวหน้ากูแหกโค้งหมด”

“แล้วถ้าชวนล่ะ” ผมถามมันไว้เล่นๆ  อยากรู้ครับ

“กูก็จะเก็บเสื้อผ้าย้ายมันวันนั้นเลย ไวกว่ามึงแน่ไม่ต้องห่วง”  ดูมันตอบครับ

“มึงเล่นตัวมาตั้งเยอะพอลงตัวไปไวฉิบ มาหาว่ากูวิ่งร้อยเมตรอย่างมึงเรียกแข่งกระโดดไกลเลยมั้ง วิ่งมันไม่ทันใจ”

“ใครบอก มึงไม่รู้จริง อย่างกูต้องแข่งค้ำถ่อ โดดเองมันไกลไม่พอ” มีนยักคิ้วให้ผม ปากดีไม่มีใครเกิน

“กูถามเอาคำตอบจริงไม่เอาพูดเล่น “ ผมพยายามทำสีหน้าจริงจังให้มีนเห็น

“กูพูดจริงถ้าพี่มันชวนกูก็ไป หนึ่งประหยัดค่าห้องกู สองพี่มันเป็นแฟนกูแล้ว กูอยากอยู่ด้วยก็เรื่องปกติไม่ใช่เหรอวะ”  คนปากดีมี
หยุดเขินนิดนึงครับ 

“มีน”

“ว่า?”

“กูพนันเลยว่าพอพี่ธามมันรู้ว่ากูย้ายไปอยู่กับพี่คิน คงวิ่งมาเก็บเสื้อผ้าพามึงไปอยู่ด้วยแทบไม่ทัน” ผมมั่นใจมากว่าต้องเป็นอย่าง
ที่ผมคิด

“มีน”

“เรียกจริงมึง”

“กูอยากรู้อีกอย่าง”

 “อะไร?”

“ทำไมมึงเสร็จพี่ธามเร็วจังวะ”

“เชี่ยปี” 

“ตอบเถอะกูอยากรู้จริงๆ จะว่ากูเสือกก็ได้ มึงเล่นตัวอย่างกับอะไร บทจะยอมก็..นะ..”

“กูไม่รู้”

“ไม่รู้อะไร ไม่รู้ว่าทำไมถึงยอมเหรอ” ผมไม่เข้าใจคำตอบมัน

“ไม่รู้ว่ามันจะเลยเถิดไปไกลขนาดนั้นโว้ย กูไม่เคยโดน พอใจมึงหรือยัง” มีนตะโกนใส่ผม แถมถีบผมตกเตียงมันอีก ไอ้นี่เขินที่ไร
ทำร้ายร่างกายทุกที

         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“พี่คิน เดี๋ยวครับ เดี๋ยว!”  ผมร้องห้ามแทบไม่ทัน จู่ๆ พี่คินก็เข้ามาอุ้ม ผมต้องรีบเอามือโอบคอพี่คินไว้กลัวตก

“ทำอะไรครับ”

“อุ้มเจ้าสาวเข้าหอ” หน้าผมกลายเป็นลูกเชอร์รี่ได้ภายในสามวินาที โคตรเขิน

“เปิดประตูให้พี่หน่อยเร็ว” พี่คินมาหยุดยืนหน้าห้องนอน ผมเอื้อมมือไปหมุนลูกบิด มือแอบสั่น  ผมมาค้างที่นี่บ่อยมากเรื่องอย่าง
ว่าก็พอคุ้นๆแล้ว แต่ทำไมวันนี้มันถึงเขินนักก็ไม่รู้

พี่คินก้าวเข้าห้องโดยไม่ปิดประตู วางผมลงบนเตียงก่อนตามขึ้นมานอนกอดเอาไว้หลวมๆ

“ฝากตัวด้วยนะครับคุณภรรยา ต่อไปก็ช่วยดูแลพี่ด้วย” ผมรีบพยักหน้า อยากอัดเสียงพี่คินไว้ฟังอีกจัง

“จะไม่พูดอะไรกับพี่หน่อยเหรอ”  พี่คินฟัดแก้มผมสองข้างสลับกันไปมา ไม่แน่ใจว่ามันเขี้ยวหรือหมั่นไส้ผมกันแน่

“ครับ”

“แค่นี้?”

“ปีฝากตัวด้วยนะครับ” ผมพูดยาวอีกหน่อย คนมันเขินพี่คินก็แกลังผมจัง

“ขอพี่ดูก่อนว่าน่ารับฝากตัวไว้หรือเปล่า” พี่คินพลิกขึ้นมานั่งคร่อมผม ทำท่าราวกับกำลังตรวจสอบคุณภาพสินค้า

“อืมผิวดี ผ่าน” พี่คินสอดมือเข้าไปลูบไล้แผ่นอกของผม เล่นเอาขนอ่อนลุกพรึบ

“เนื้อแน่นใช้ได้”  มือใหญ่เอื้อมมาบีบก้นผม

“กลิ่น..หอม” จมูกซุกลงมารุกรานแก้มซ้ายขวา

“หวานด้วยหรือเปล่า” ถามแต่ไม่ยอมให้ผมตอบ ก้มลงมาทดสอบด้วยตัวเอง

“อืม..หวานมาก”

“ข้างนอกพี่ให้ผ่าน แต่ข้างในต้องตรวจละเอียดกว่านี้” ปากเจรจา มือเริ่มยุ่มย่ามกับเสื้อผ้าของผม

“พี่คินปีตัวเปื้อน” ผมพยายามทักท้วง ร่างสูงยันตัวขึ้นมองผมด้วยสายตาเร่าร้อน 

“งั้นไปอาบน้ำกัน”  พี่คินลงมือถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก ก่อนหันมาถอดของผมออกเกลี้ยง เผลอแป๊บเดียวไม่มีอะไรมาขวางกั้น
   
“เดี๋ยวพี่อาบให้ครับ รับรองสะอาดทั้งข้างนอกข้างใน”  สายตาเจ้าเล่ห์กับเสียงหัวเราะ หึๆ ทำเอาผมรู้ชะตากรรมตัวเอง 

พี่คินอุ้มผมขึ้นพาเดินไปห้องน้ำ ผมหลับตาปี๋ ให้ยังไงก็ยังอายครับ ผู้ชายเปลือยสองคนอุ้มกันเดินโทงๆ แค่คิดก็หน้าร้อนแล้ว
ทนดูสภาพตัวเองไม่ได้

ผมชักลังเล คิดถูกคิดผิดที่ย้ายมาอยู่ที่นี่  พี่คินยิ่งไม่ใช่คนช่างพูดอยู่ด้วย ถนัดแต่ช่าง..อย่างอื่น  จะได้หลับได้นอนไหมนี่กู

................................................

Part เล็กๆ ของมีน :
   
ผมเดินตรงไปหาผู้หญิงที่นั่งดื่มกาแฟ วันนี้มากันกลุ่มใหญ่ห้าหกคน ก็ดีอยู่กันเยอะๆ ผมชอบ

“ได้ข่าวว่ามีอะไรกับแฟนผมหรือครับ” ผมไม่อารัมภบทให้เสียเวลา เข้าเรื่องตรงๆ พูดด้วยเสียงปกติ ไม่ดังแต่ก็ไม่เบา ผู้หญิงทั้ง
โต๊ะเงยหน้าขึ้นมองผม
   
“ของอย่างนี้ไปถามผู้ชายดีกว่าไหม” สีหน้าเยาะเย้ยมาจากผู้หญิงคนเดิม

“ของที่มีอยู่มันคงไม่ถึงใจมั้ง ผู้ชายเลยต้องมาหาคนอื่น” ผมเหยียดยิ้มส่งให้กับผู้หญิงที่ยังจ้อไม่หยุด คงเห็นว่าพวกผมมากันแค่
สองคน

“ผมไม่ถึงใจเท่าคุณจริงๆ ครับ ยอมรับเลยประสบการณ์อ่อนด้อยกว่ากันเยอะ ได้ข่าวว่าทำแต้มไว้สูง พี่ธีร์ก็ได้ด้วยนี่ใช่ไหม?” ผม
หันไปถามปี

"พี่โจก็น่าจะเคยนะ" ปีพยักหน้าก่อนตอบผม

"หือ ไม่ใช่พี่ภัทรเหรอ"

"เฮ้ย! นี่เหมายกกลุ่มเลยเหรอครับ เก่งฉิบ"  ไอ้ปีหันไปถาม ทำเสียงตกใจได้ดังและสูงมาก

“มึงอย่าพูดไป พวกพี่ๆ ไม่ใช่คนกินแล้วเอามาสาธยาย รู้อะไรก็เงียบไว้” ผมพูดเสียงเรียบ ใครในกลุ่มที่ยังไม่มีแฟน ผมกวาดชื่อ
มาหมด

“อีตอแหล! ไม่จริงนะ ดรีมไม่ได้นอนกับพวกนั้น อย่าไปเชื่อมัน”  ดูรักกันมากครับ ในกลุ่มตั้งใจฟังผมกันใหญ่ ไหนจะโต๊ะรอบ
ข้างอีก ไม่เห็นมีใครช่วยปกป้อง สงสัยกำลังฟังกันเพลิน

“เหรอครับ คนไหนที่ไม่จริงล่ะครับ” ผมถามยิ้มๆ

“ยังไงก็ระวังๆ ไว้ เลือกบ้างก็ดี หลายขนาดเกินหลวมหมด ไอ้ผมไม่ถือหรอกของอย่างนี้แบ่งๆ กันบ้างก็ได้ 
แต่ผมแค่อยากให้แฟนได้ของดีหน่อย ไม่ใช่ได้แล้วถึงกับส่ายหัว “ ผมมองผู้หญิงตรงหน้า ส่ายหัวเบาๆ ประกอบ

   
“ผมไปก่อนนะครับ แค่แวะมาทักทายตามประสา” ผมไม่รอให้อีกฝ่ายมีโอกาสโต้ตอบ ผมได้พูดในสิ่งที่อยากพูดแล้วแค่นั้นพอ
เห็นไหมครับผมไม่ได้ร้ายอย่างที่คิดกันเสียหน่อย ออกจะใจดี

ปล.ผมเพิ่งเห็นว่าในร้านมีกระจกบานใหญ่ติดอยู่ วันนั้นผมคงช็อคจนลืมสังเกตว่าโต๊ะที่ผมเคยนั่งสามารถมองเห็นได้จากกระจก
บานนี้

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 36] 06/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 06-04-2017 13:53:22

ตอนที่ 36 : เผชิญหน้า

“ปีพรุ่งนี้ไปบ้านพี่ด้วยกัน”

“อะไรนะครับ!” ผมเกือบทำช้อนกินข้าวตกจากมือ

“ไปทานข้าวเย็นบ้านพี่กัน”
   
“บ้านพี่คิน! กับพ่อแม่พี่คินเหรอครับ”

“ใช่”

“แล้ว..แล้วพี่คินบอกที่บ้านว่าจะพาใครไปครับ” ใจผมเต้นเป็นกลองรัว ยอมรับว่ารู้สึกกลัวมาก

“พี่บอกที่บ้านว่าจะพาแฟนไปแนะนำให้รู้จัก”

“พี่คิน” ผมไม่แน่ใจว่าตัวเองกำลังรู้สึกดีใจหรือกลุ้มใจกันแน่ มันสับสน ตีกันจนแยกไม่ออก

“ไปเถอะ มันถึงเวลาแล้วที่ปีควรจะได้รู้จักกับครอบครัวของพี่”

“ขอบคุณครับ แต่..ปีกลัว” ผมวางช้อนลง ลุกขึ้นเดินไปหาพี่คิน นั่งลงบนตักแข็งแรงนั้น

“พี่ไปด้วยจะกลัวอะไร” พี่คินเลิกทานเหมือนกัน หันมาลูบหัวปลอบใจผมแทน

“ที่บ้านพี่คินรู้ไหมครับว่า เอ่อ..ปีไม่ใช่ผู้หญิง”

“วันนี้พี่แวะเข้าไปคุยมา บอกไปแล้วว่าปีเป็นผู้ชาย” มิน่าผมยังคิดอยู่ว่าทำไมพี่คินถึงโดดเรียน แต่เห็นอกว่าไปธุระให้ที่บ้านผม
เลยไม่ได้ถามอะไร

“พ่อกับแม่พี่คินว่ายังไงบ้างครับ”

“ไม่ได้พูดอะไร ดูยังงงๆ ถามอะไรพี่นิดหน่อยแล้วบอกให้พี่พาปีไปที่บ้าน”

“พี่คินพอจะเดาได้ไหมครับว่าท่านรับได้หรือเปล่า”

“พี่ไม่อยากโกหกปี ดังนั้นพี่จะตอบตามความจริงว่าพี่ไม่รู้เหมือนกันครับ ท่านเงียบและนิ่งมาก พี่คิดว่าท่านคงอยากคุยกันก่อน พี่
ก็เลยกลับมา รับปากไว้ว่าพรุ่งนี้จะพาปีไปทำความรู้จัก”

เอาสิครับตอนนี้ใจผมไปอยู่ที่ตาตุ่มเรียบร้อย ฤกษ์ไม่งามยามชักจะไม่ดี  ไม่มีอะไรเป็นสัญญาณให้พออุ่นใจว่าจะผ่านไปได้ด้วยดี

“ปีไม่ต้องกังวล พ่อกับแม่พี่เป็นคนมีเหตุผลและเคารพการตัดสินใจของพี่มาตลอด พี่เชื่อว่าท่านจะเข้าใจ”

โธ่พี่คินมันเหมือนกันที่ไหนครับ นี่มันเป็นเรื่องหน้าตา สังคม การสืบทอดตระกูล โอ๊ย! ผมยิ่งคิดยิ่งกดดันตัวเอง ปากคอขมไปหมด
   
“ถ้าพ่อกับแม่พี่คินไม่ยอมรับล่ะครับ ถ้าขอให้เลิกกับปี พี่คินจะทำยังไงครับ” ถึงไม่อยากถามไม่อยากได้ยิน ผมก็คงต้องกลั้นใจ
ถาม อย่างน้อยยังพอรู้ตัวว่าทางข้างหน้าผมจะเจอกับอะไรบ้าง

“พี่ไม่เชื่อว่าจะเป็นอย่างนั้น “

“ถ้าเป็นล่ะครับ” ผมไม่แน่ใจว่าคำตอบของพี่คินจะทำให้คืนนี้ผมอุ่นใจพอจะนอนได้ หรือกลายเป็นนอนไม่หลับกันแน่

“ไม่ว่าพี่คินจะตอบยังไงปีก็จะไม่โกรธ คนที่รักพ่อกับแม่ดีทุกคนครับ ถึงอย่างไรบุพการีก็ควรมาที่หนึ่งเสมอ ถ้าพี่คินต้องทำให้พ่อ
แม่เสียใจเพราะปี  ปีคงไม่มีความสุขเหมือนกัน” ผมไม่รู้ว่าการพูดแบบนี้ยิ่งเป็นการปูทางให้ผมถูกทิ้งง่ายขึ้นหรือไม่ แต่ผมไม่
อยากให้พี่คินลำบากใจหรือเครียด ให้ผมเครียดคนเดียวก็พอแล้ว ผมรักพี่คินมาก ได้แต่หวังว่าเรื่องนี้จะไม่กลายเป็นบททดสอบ
ความรักของผมให้พี่คินได้เห็น

“พี่ยังยืนยันว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้น แต่ถ้าปีต้องการคำตอบพี่ก็จะตอบ ถ้ามันเกิดขึ้นจริงพี่อาจจำเป็นต้องแยกกันอยู่
กับปีไปก่อน แต่พี่จะไม่เลิกกับปี  พี่จะใช้เวลาไม่ว่าจะนานแค่ไหน ทำให้ที่บ้านพี่ยอมรับความจริงให้ได้ว่าพี่รักปีและไม่สามารถ
เปลี่ยนเป็นอื่นได้อีกแล้ว”

“พี่คิน”  ผมกอดพี่คินเอาไว้แน่น แค่นี้ก็พอแล้วครับ ไม่ว่าพรุ่งนี้มันจะลงเอยอย่างไร ผมก็ยังมีพี่คินอยู่ ผมรู้ว่าถ้ามันเป็นอย่างนั้น
จริงๆ เราคงต้องห่างกันไปไม่ใช่แค่แยกกันอยู่ แต่ตราบใดที่พี่คินบอกให้ผมรอ ผมก็จะรอ

“ตัวเล็ก”

“ครับ” ผมส่งสายตาหวานให้กับคนที่กำลังกอดอยู่
   
“พี่หิว”

“อะไรนะครับ!”

“พี่หิว ทานข้าวกันต่อเถอะ” หมดกันอารมณ์โรแมนติกของผม พี่คินก็ดี้ดี หิวได้ถูกเวลาเหลือเกิน

         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“สวัสดีครับ” ผมยกมือขึ้นไหว้พ่อกับแม่พี่คิน พยายามแสดงออกถึงความนอบน้อมให้มากที่สุด

“นี่ปีครับแฟนผม เรียนอยู่คณะเดียวกัน เป็นรุ่นน้อง”

“นั่งก่อนสิ” พ่อพี่คินพูดขึ้นเสียงเรียบ พี่คินคล้ายพ่อมาก ถ้าอายุมากขึ้นคงหน้าตาแบบนี้

“คินขึ้นไปบนห้องก่อนพ่อขอคุยส่วนตัวกับปี”  เย็นวาบเลยครับ ส่งสายตาวิงวอนไปทางพี่คิน แต่ก็รู้ดีว่าอย่างไรพี่คินก็ต้องทำ
ตาม พี่คินเอื้อมมือมาแตะไหล่ผมเบาๆ ยิ้มให้กำลังใจ ก่อนลุกออกไป


“คบกันมานานหรือยัง” ผมคิดว่าพี่คินบอกไปแล้วแต่คงอยากฟังจากปากผม

“นานแล้วครับ” เรียกนานหรือเปล่าไม่รู้ แต่ผมตอบนานไว้ก่อนเผื่อจะได้คะแนนเห็นใจ

“รักคินเหรอ”

“ครับ” ผมไม่หลบตา แต่มองด้วยสายตาที่ให้ความเคารพเทียบเท่ากับพ่อแม่ตัวเอง

“โดยเนื้อแท้คินมันไม่ได้เป็นเกย์ ปีรู้ใช่ไหม”

“รู้ครับ” ผมเดาไม่ถูกจริงๆ ว่าพ่อกับแม่พี่คินจะมาทางไหน ในใจคิดถึงแต่เรื่องร้ายๆ

“ไม่กลัวหรือว่าสักวันคินจะกลับไปชอบผู้หญิงเหมือนเดิม”

“กลัวครับ ผมกังวลแล้วก็แอบคิดอยู่บ่อยๆ ว่ามันจะเกิดขึ้นหรือเปล่า” ผมรับไปตามตรง

“คิดแต่ก็ยังคบ?”

“ครับ  ผมรักพี่คินครับก็เลยตัดใจไม่ได้ ผม..ผมขอโทษครับ” ใจผมคิดมาตลอดตั้งแต่รู้ว่าต้องมาเจอพ่อแม่พี่คิน ว่าถ้าหาโอกาส
ได้ผมก็อยากจะขอโทษท่านสักครั้ง
   
“พ่อแม่ของปีรู้หรือเปล่า” แม่ของพี่คินที่นั่งเงียบฟังการสนทนาถามขึ้นบ้าง

“ทราบแล้วครับ ผมคุยให้ฟังแล้ว” แม่ของผมไม่มีปัญหาอะไร บอกแต่ว่าผมชอบใครแม่ก็ชอบด้วย

“ท่านว่าอย่างไรบ้าง” ผมคิดหนักว่าควรจะตอบอย่างไรดี บอกว่าเห็นดีเห็นงามด้วยก็กลัวจะไม่ชอบใจกัน ผมเลยเลือกที่จะตอบ
แบบกลางๆ

“ท่านก็รับทราบครับ บอกว่าให้ทำตัวให้ดี”

“ตอนนี้ปีพักอยู่ที่ไหน” คำถามเด็ด แย่แล้วครับผมไม่ได้ถามพี่คินไว้ว่าพ่อกับแม่รู้หรือเปล่าว่าผมย้ายมาอยู่ด้วย ลืมเรื่องนี้ไปสนิท
ต้องตอบแบบไหนถึงจะตรงกับพี่คิน

“พักอยู่กับพี่คินครับ” ผมตัดสินใจตอบความจริง นั่งลุ้นผลจนหัวใจจะกระดอนออกมาจากอก

“ที่คอนโดหรือ”

“ครับ”  ผมอยากพูดอะไรมากกว่านี้แต่คิดคำพูดไม่ออก ผมเห็นพ่อกับแม่พี่คินสบตากัน

“วางแผนอนาคตกันไว้ยังไง ผู้ชายกับผู้ชายแต่งงานกันไม่ได้ ประเทศเรายังไม่มีการยอมรับเรื่องนี้” ผมตัวแทบจะหดเหลือเท่าฝ่ามือ
นี่คงเป็นการสัมภาษณ์ที่ยากที่สุดในชีวิตผม

“ผมยังไม่เคยคุยกันถึงเรื่องนี้ครับ เรา.. ผมกับพี่คินคุยกันแค่ว่าเราอยากอยู่ด้วยกันไปแบบนี้”

“สังคมตอนทำงานมันคนละเรื่องกับสังคมในรั้วมหาวิทยาลัย เราจะทนรับไหวหรือ”

“ถ้าถามผม ผมก็อยากตอบว่าผมทนได้แน่นอนครับ แต่ในเมื่อมันยังไม่ถึงวันนั้นผมเลยพูดได้แค่ว่าผมจะพยายามให้ดีที่สุด จะ
รักษาสิ่งที่ผมมีอยู่ตอนนี้ไว้ให้ได้ครับ”

“เอาเถอะก็ดูกันต่อไป ใครขึ้นไปเรียกคินลงมาหน่อย”  พ่อของพี่คินหันไปสั่งคนรับใช้ในบ้าน ผมเผลอพ่นลำหายใจออกมาเบาๆ
โล่งอกที่จบการสัมภาษณ์เสียที ถ้ายาวนานกว่านี้ผมอาจกลัวจนเป็นลมไปก่อนก็ได้

ผมกับพี่คินอยู่ทานข้าวเย็นกับพ่อแม่ที่บ้าน บรรยากาศไม่ได้สดชื่นรื่นรมย์หรอกครับ แต่ก็ไม่ถึงกับอึดอัดจนกินไม่ลง เราคุยกันไป
เรื่อยๆ ส่วนใหญ่จะเป็นพี่คินกับพ่อแม่คุยกัน นานๆ จะหันมาถามผมเสียที ผมคิดว่าผมทำดีที่สุดเท่าที่ผมจะสามารถทำได้แล้ว ผล
จะเป็นอย่างไรก็ได้แต่รอดู


พ่อกับแม่พี่คินเดินออกมาส่งเราสองคนที่รถ ผมได้คุยกับพ่อพี่คินอีกนิดหน่อยตอนที่พี่คินคุยกับแม่

“ว่างๆ ก็แวะเข้ามาทานข้าว” พ่อพี่คินยังคงพูดด้วยเสียงราบเรียบ ผมคิดว่าไม่ใช่แค่หน้าตาที่พี่คินเหมือนพ่อ แม้แต่บุคลิก นิสัย
วิธีการพูดจาก็แทบไม่แตกต่าง เพียงแค่พ่อดูเป็นผู้ใหญ่กว่าตามอายุเท่านั้น

“ครับ”  พี่คินตอบรับ ยกมือไหว้ลาและขอตัวกลับคอนโด

                               ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

“ตัวเล็กเป็นไงบ้างไม่พูดไม่จา” พี่คินละมือจากพวงมาลัยมาลูบหัวผม

“ไม่เป็นไรครับ” ผมหันไปยิ้มให้ มองหน้าพี่คินแล้วรู้เลยว่าใครกังวลมากกว่ากัน ผมคว้ามือพี่คินมาประสานเข้ากับมือผม เอนหัว
ไปซบไหล่

“พี่คินเป็นไงบ้างครับ”

“หือ? พี่เหรอ สบายดีครับ ตัวเล็กถามทำไม”

“แค่อยากรู้ครับ อยากให้พี่คินสบายดี”

“จะน่ารักไปไหนครับคุณภรรยา" พี่คินใช้ความไวก้มลงมาจุ๊บเหม่งผม แล้วหันไปขับรถต่อ

“เราจะเป็นยังไงในอนาคตเหรอครับ” ผมคิดถึงคำถามของพ่อพี่คิน

“เป็นยังไงเหรอครับ เราก็จะอยู่ด้วยกันแบบนี้ แก่ไปด้วยกันดีไหม”

“ดีครับ ปีไม่อยากได้อะไรในอนาคตหรอก แค่นี้ก็ดีพอแล้ว”

“เข้าใจอ้อนนะเรา พูดอย่างนี้อยากได้อะไรพี่ให้หมด”

“จริงนะครับ”

“แปลว่ามีอะไรอยากได้อยู่ในใจแล้วใช่ไหม” พี่คินหัวเราะออกมา ดีจังที่พี่คินหัวเราะ

ผมพยักหน้า “มีครับ”

“อะไร ไหนว่ามา”

“ปีบอกตอนนี้ไม่ได้ พี่คินขับรถอยู่”

“เกี่ยวกับขับรถด้วยเหรอ” ผมพยักหน้ารับว่าใช่ พี่คินตบไฟเลี้ยวก่อนเอารถเข้าจอดข้างทาง พอรถจอดสนิทพี่คินหันมาหาผม

“ไหนบอกมาปีอยากได้อะไร” ผมยกมือขึ้นปิดตาพี่คินทั้งสองข้าง

“ปีขอแค่สิ่งนี้ครับ ขอให้พี่คินมองปีแค่คนเดียวเท่านั้นก็พอ” พี่คินยกมือขึ้นวางทับบนมือของผม

“ปีไม่จำเป็นต้องขอ พี่ให้ปีไปตั้งนานแล้วไม่รู้เหรอครับ แล้วก็ไม่ใช่แค่นี้พี่ให้นี่กับปีด้วย คนเดียวเท่านั้น” พี่คินจับมือผมไปทาบ
ทับไว้ตรงหัวใจ ผมโผเข้ากอดพี่คิน พี่คินน่ารักสุดๆ ผมมีความสุขเป็นบ้า พี่คินยกมือขึ้นกอดตอบผม ก่อนจะหัวเราะออกมา

“พี่คินขำอะไรครับ” ผมกำลังซึ้งๆ มาหัวเราะใส่กันได้อย่างไร เสียมู้ดหมด

“พี่นึกว่าจะได้เปลี่ยนบรรยากาศเสียอีก”

“เปลี่ยนบรรยากาศ? อะไรครับ” ผมถอยตัวออกมามองหน้าพี่คิน พอเห็นสายตากับรอยยิ้มเท่านั้นแหละ

“พี่คินนน” ผมร้องเสียงหลง

“ไอ้พี่บ้า ไอ้พี่ลามก” ผมหน้าแดงแจ๋พอคิดได้ว่าพี่คินหมายถึงอะไร

“โธ่เราอุตส่าห์ดีใจนึกว่าจะขออะไรเด็ดๆ เฮ้อไม่เป็นไร เอาไว้วันหลังก็ได้ ต้องลองให้ได้สักวันล่ะน่า”

“พี่คินนน”  ตัวโตหัวเราะร่วนไม่หยุดเลยครับ หันกลับไปขับรถออกถนนอีกครั้ง อารมณ์ดีถึงขนาดเปิดเพลงแล้ว ร้องคลอตาม ผม
โกรธก็โกรธ ขำก็ขำ ดีแล้วผมจะได้มั่นใจ ว่าพี่คินรู้สึกสบายใจจริงๆ อย่างที่บอกผมมา

                                   ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
หลังจากกลับถึงห้อง อาบน้ำเรียบร้อยเตรียมพักผ่อน พี่คินถามผมขึ้นมาว่าไม่สบายใจเรื่องพ่อกับแม่พี่คินหรือเปล่า ผมตอบว่าผม
สบายใจ แค่นี้ก็ดีพอแล้ว มันคงไม่แฮปปี้สุดๆ เหมือนนิยายหรอก ที่พอแนะนำตัวแล้วแม่กับพ่อพี่คินจะเรียกผมว่าลูกสะใภ้กอด
ซ้ายกอดขวา แต่มันก็ไม่ได้แย่เหมือนในนิยายบางเรื่องด้วยเช่นกัน ที่ถูกกีดกัน บังคับให้เลิก จับแยกทางอะไรแบบนั้น
   
เป็นโชคดีที่ผมเกิดในสมัยที่เรื่องพวกนี้มีอยุ่มากมายบนท้องถนน คนที่ทำงาน เพื่อน ญาติ คนรอบข้าง อย่างน้อยต้องมีสักคนใน
กลุ่มคนที่รู้จักให้ได้เห็น ไม่ใช่แค่ลูกชายของพวกท่านคนเดียวที่เป็น  มันจึงไม่ยากเกินไปที่จะทำใจยอมรับ ของอย่างนี้ต้อง
ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป แค่เปิดใจยอมรับก็พอ

พี่คินถามผมอีกว่าผมอิจฉามีนไหม ที่พ่อแม่ของพี่ธามยอมรับออกนอกหน้านอกตา ตัวผมเองไม่รู้สึกแต่ผมกลัวพี่คินรู้สึก ผมเลย
ตอบให้พี่คินสบายใจว่าพ่อแม่พี่ธามแค่มีเวลามากกว่า เพราะพี่ธามเปิดเผยตัวเองให้พ่อแม่รู้มานานแล้ว ตั้งแต่แรกที่รู้ว่าตัวเองได้
ทั้งสองแบบ มีนเโชคดีที่ก้าวเข้าไปในเวลาที่ทั้งสองท่านเคยชินกับความชอบของลูกชายและสายตาของคนรอบข้างแล้ว  ซึ่งสัก
วันเมื่อเวลาผ่านไป ผมมั่นใจว่าผมจะโชคดีแบบนั้นบ้างเช่นกัน

พี่คินดูโล่งใจขึ้นมาก ผมว่าพี่คินไม่ได้โล่งใจที่ผมปลอบหรอกครับ แต่คงโล่งใจที่เห็นว่าผมเข้าใจและยอมรับสถานการณ์ของพ่อ
กับแม่พี่คินได้จริงๆ ไม่ใช่แกลังบอกว่าเข้าใจ

ผมสัญญากับพี่คินว่าผมจะรักพี่คินให้มาก ทำตัวให้ดี เรียนให้จบ ก็พ่อพี่คินบอกผมนี่ครับ ว่า..”จบแล้วก็มาช่วยงานคิน” ประโยคนี้
ผมไม่ได้เล่าให้พี่คินฟัง เก็บไว้ปลาบปลื้มคนเดียว 

ความรักของผมไม่ได้ง่ายแต่ก็ไม่ยาก ผมว่ามันเหมาะเจาะลงตัวที่สุดแล้วสำหรับผม


✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 34-36] 06/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 06-04-2017 15:49:53

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 34-36] 06/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 06-04-2017 19:16:04

ปีออกเรือนแล้ว รอมีนออกบ้าง  :hao5:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 34-36] 06/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: gakuen ที่ 07-04-2017 22:38:43

ตกใจหมด

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 34-36] 06/04/17 ✪ P.25
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 08-04-2017 13:49:09

มีนแก้แค้นได้แสบสุดๆ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 37] 08/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 08-04-2017 17:23:43

ตอนที่ 37 :  ความกลุ้มใจของผู้ชายสองคน

-ภาคิน-
   
“เป็นอะไร ทำหน้าเหมือนใครเหยียบตีน” ธามทักผม มือหยิบแก้วเพื่อชงเครื่องดื่ม ผมส่งสายตาให้ธามหันไปมองตาม หน้ายิ้มๆ
อารมณ์ร่าเริงตอนเดินเข้ามาเมื่อครู่หายวับไปกับตา รู้แล้วสิว่าใครเหยียบเท้าผม
   
โน่นครับ ทั้งปีทั้งมีนกำลังยืนคุยกับลูกค้ากลุ่มใหญ่ หัวเราะกันคิกคัก แล้วใครใช้ให้วันนี้ปลดกระดุมเสื้อตั้งสองเม็ด อกขาวๆ นั่น
มันของผมไม่ใช่ของสาธารณะ ดูไอ้เวรที่นั่งอยู่มอง อยากไปต่อยให้ตาแตก 
   
“ไอ้ภัทรมึงมานี่” ธามโบกมือเรียกเจ้าของร้าน

“ว่าไงพวกมึง มาถึงก็ทำเสียงดังรบกวนแขกกู” คุณเจ้าของร้านลงนั่งเก้าอี้ข้างผม

“ร้านมึงมีแต่เกย์เข้าร้านหรือไงวะ ไม่ติดป้ายไปเลยว่าเกย์โอนลี่” 

“ใครว่า สาวก็เยอะเว้ย มาติดเมียมึงนั่นแหละ” ไอ้ภัทรหันมามองหน้าผม

“อีกหน่อยเมียมึงอาจจะกลายไปเป็นผัวคนอื่น” ไอ้ภัทรหัวเราะชอบใจผมกับธาม ผมค่อนข้างหัวเสียกับเรื่องนี้มาก นี่เป็นเรื่อง
เดียวจริงๆ ที่ปีไม่ยอมฟังผม ไม่รู้วจะเก็บเงินไปทำอะไร ถามก็ไม่บอก พูดไม่รู้กี่ล้านรอบว่าผมไม่อยากให้ทำก็ไม่เคยสนใจฟัง

 “กูว่าพังร้านแม่งเถอะว่ะ ให้มันปิดซ่อมกันสักเดือนสองเดือน” ธามออกความคิดเห็น

“แม่งพวกมึงจะอะไรกันหนักกันหนา มึงก็มานั่งเฝ้าจะกลัวทำไมวะ” ภัทรถึงกับส่ายหัว

“ไหนมึงบอกจะเปลี่ยนชุดพนักงาน” ผมถามเข้าประเด็นที่อยากรู้มากที่สุด

“กูไม่ได้พูดไอ้โจหรือเปล่า”

“จะมึงคนไหนก็ช่าง เมื่อไหร่จะเปลี่ยน”

“อย่าให้กูเปลี่ยนเลยมีแต่คนชม กูใส่เองยังมีสาวมาติดตรึม เดี๋ยวสงกรานต์ว่าจะเอาน้ำสาด ให้เสื้อมันลีบไปกับตัว รับรองขายดิบ
ขายดี”

“มึงทำกูพังร้านจริงๆ มึงเลือกเอา” ธามคงอยากจะพังร้านเต็มแก่

“มึงแดกกันไปเถอะกูไม่คุยด้วยแล้ว หึงจนหน้ามืดไม่มีเหตุผล” ภัทรส่ายหัว ลุกออกไปต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาใหม่

“ธาม มึงห้ามมีนไม่ได้เหรอ ถ้ามีนไม่ทำปีก็คงไม่ทำ”

“หนอยไอ้คิน ระหว่างเมียมึงกับเมียกูใครเชื่อฟังกว่ากัน  มึงยังสั่งไม่ได้คิดว่ากูจะสั่งได้เหรอ มีนมันรักกูจะตาย บอกให้ไปซ้ายมัน
ไปขวา บอกว่าอย่าทำตัวแสบทำทันที” ผมถอนใจ ตราบใดที่ปียังมาทำงานผมก็ต้องมานั่งเฝ้าอย่างนี้ เวลาว่างก็เริ่มไม่ค่อยมี งาน
ส่งอาจารย์ก็เยอะ ไม่มาก็ไม่ได้ อยู่ไหนก็เอาแต่กังวลกลัวใครมาจีบมัน

“กูว่ากว่าจะหมดเดือน เช็คบิลมาทีมึงกับกูจ่ายค่าจ้างให้น้องๆได้แล้ว บอกไปว่าไม่ต้องทำ มาเอาเงินไปเลยได้ไหม” คิดได้แต่ขืน
พูดไปคงได้ทะเลาะกันใหญ่โต

“มึงทำไมไม่บอกมีน”

“ถ้ากูพูดได้จะมานั่งหน้าหักอยู่นี่เหรอ” ธามคุยไปตาก็มองตามเมียไป กลับบ้านทีปวดคอไปหมด

“ธามกูมีเรื่องสงสัย มึงไม่คิดจะชวนมีนไปอยู่ด้วยเหรอ กูนึกว่ามึงจริงจังแล้วเสียอีก” ปีย้ายมาอยู่กับผมได้สักพักแล้ว แต่ที่ผิดคาด
คือธามไม่ได้เอ่ยปากชวนมีนไปอยู่ด้วยอย่างที่ใครๆ พากันคาดเดา
   
“ชวนแต่ไม่ใช่ตอนนี้” 

“หรือมึงยังไม่แน่ใจ ยังไม่อยากให้มีนมันเข้าไปยุ่งกับชีวิตส่วนตัวของมึง”

“เปล่า กูแค่รอฤกษ์”

“ฤกษ์อะไรวะ”

“เออน่ามึงอย่ารู้เลย แล้วอย่าเพิ่งบอกปีว่ากูจะชวนมีนไปอยู่ด้วย”

“ได้” ผมรับปากธาม ไม่คิดจะซักต่อ ธามคงมีเหตุผลของมัน



“ปี”  ผมฉวยข้อมือตัวเล็กตอนเดินผ่านโต๊ะ

“แป๊บครับพี่คิน เดี๋ยวผมขอไปรับออเดอร์ลูกค้าก่อน”  ปีขยุกขยิกจะให้ผมปล่อยมือ

“มานี่ก่อน” ผมดึงปีเข้ามาใกล้ตัว ติดกระดุมเสื้อให้จนถึงคอ

“ไม่ได้ครับพี่คิน ติดหมดไม่ได้” ตัวเล็กประท้วงผม จะเอามือแกะออกผมจับเอาไว้

“ทำไมไม่ได้ พี่ไม่ให้ไปเปลี่ยนก็ดีแค่ไหนแล้ว”

“พี่คินอ่า ใส่แบบนี้มันดูเชย ชุดนี้มันต้องโชว์บนโชว์ล่าง” ดูครับยังกล้าพูด กางเกงยีนส์ที่ใส่ขาดจนไม่รู้จะขาดยังไง ขาดตรงหน้า
แข้งยังไม่เท่าไหร่ นี่ขาดตั้งแต่ต้นขา เห็นขนาดนี้ปียังคิดว่าผมจะทนได้

“ห้ามปลดออกไม่อย่างนั้นพี่ลากกลับบ้าน ไม่ต้องทำมันแล้ว” ผมขู่ไว้ก่อนกันเหนียว

“เมื่อกี้คุยอะไรกับแขกกลุ่มนั้นเป็นนานสองนาน”

“กลุ่มไหน” ปีหันไปตามมือที่ผมชี้

“อ๋อเขามาจีบ ตื้อขอเบอร์”

“อะไรนะ”

“จีบไง มาได้สองสามอาทิตย์แล้ว พี่คินไม่ได้สังเกตล่ะสิ ปกติมาแค่สองสามคน วันนี้มาเยอะ สงสัยมาเป็นกองเชียร์เลยกล้าขอเบอร์”
   
“ปี” ผมลงเสียงต่ำ ความอดทนใกล้หมดเต็มที

“แล้วไปหัวเราะกับมันทำไม อย่าคิดว่าพี่ไม่เห็นนะ”

“พี่คิน นั่นลูกค้าจะปฏิเสธก็ต้องพูดจาดีๆ สิครับ จะด่าได้ไงเล่า”

“ปฏิเสธไปแล้วใช่ไหม แน่นะ บอกไปหรือเปล่าว่ามีแฟนแล้ว” ผมยังไม่ค่อยวางใจ                 

“ บอกแล้ว เขาบอกไม่เป็นไรเขาไม่ถือ”

“ไอ้..” ผมลุกพรวด

“คินใจเย็นๆ เห็นใจไอ้ภัทรไอ้โจมันหน่อย ลูกค้าไม่ได้รุ่มร่ามอะไร คุยกันหนเดียวไม่เห็นกวนปีมันอีก” ธามรีบห้ามผม

“ใข่ครับพี่คิน อย่าให้มีปัญหาเลยครับ ปีขอร้อง อีกอย่างมีนมันตัดปัญหาให้เบอร์มันไปแทนแล้ว”หึๆ ตาผมหัวเราะบ้างครับ ไอ้คน
ที่ห้ามผมเมื่อกี้ตาลุกจะเดินไปวางมวยเสียเอง

“ธามใจเย็นๆ เขาคุยกันหนเดียว กูหมายถึงตอนนี้นะแต่เดี๋ยวคงโทรจีบกันทีหลัง มึงสบายใจได้” ทีใครทีมันครับ

“ไอ้คินพูดอย่างนี้มึงต่อยกับกูก่อนเลยมา” 


“พวกพี่ทำตัวกันเป็นเด็กๆ ปีไปทำงานก่อนนะครับ อู้นานแล้ว”

“ไปเถอะ แต่อย่าเข้าใกล้โต๊ะนั้นให้คนอื่นทำแทน” ตัวเล็กพยักหน้ายอมทำตาม คงไม่อยากให้ร้านมีปัญหา

“ปีฝากเรียกมีนให้พี่หน่อย บอกว่าถ้าไม่มาพี่จะเดินไปตามเอง”  ผมได้แต่ส่ายหน้า นี่แหละครับที่เขาพูดกันว่าโดนเองถึงจะรู้สึก

“กูไปหาไอ้ภัทร มึงจะได้เคลียร์กันสะดวก”  ผมลุกขึ้นยืน โอบเอวคนตัวเล็กกว่าไว้แนบชิด นั่งอยู่แฉยๆ ไม่ได้ครับ มันต้อง
ประกาศตัวบ้าง ตัวมดตัวไรแถวนี้เยอะเหลือเกิน

......................................................................

-ธาม-

“มีอะไรครับ” ไอ้ตัวดีทำหน้าเหม็นเบื่อผม

“มีน” ผมเรียกเสียงหวาน ประจบเอาใจมันไว้ก่อน

“ครับ?”

“ปีบอกว่ามีนให้เบอร์ลูกค้ากลุ่มนั้นไปเหรอ”

“ครับ”

“ทำไมมีนทำอย่างนั้นครับ มีนเป็น..แฟนพี่นะ” ผมอยากใช้คำว่าเมีย แต่ขืนพูดมันคงเดินหนี ไม่ให้ผมได้พูดอย่างอื่นต่อ

“ไม่ได้จะคุยกับเขาเสียหน่อย เดี๋ยวค่อยปฏิเสธทีหลังให้มันผ่านไปก่อน”

“ไม่เอา คุยก่อนคุยหลังก็ไม่เอา ใครขอก็ห้ามให้ มีนไปปิดเบอร์ทิ้งซะ เปลี่ยนใหม่เถอะเดี๋ยวพี่พาไปจัดการ”

“วุ่นวายจริง ไม่ทำ ไม่ไปไหนทั้งนั้น”

“มีน” ผมเรียกเสียงอ่อย

“โกรธอะไรพี่หรือเปล่า พักนี้ทำไมอารมณ์ไม่ดีเลยครับ”

“เรื่องของผม” แบบนี้โกรธชัวร์ครับ เอาหัวเป็นประกันเลย

“เดี๋ยววันนี้พี่ไปค้างด้วยคนนะ ไม่อยากกลับคอนโด อยากอยู่กับมีน คิดถึง อยากกอด”

“ไม่ได้ ผมมีงานต้องทำส่งอาจารย์ กว่าจะกลับก็ดึกแล้วเดี๋ยวไม่ทัน”

“พี่ไปช่วยจะได้เสร็จเร็วขึ้น”

“เด็กบริหารฯ เนี่ยนะ” ตัวแสบเบ้ปากดูถูกผมแรงมากครับ

“ไม่ลองจะรู้หรือครับ หรือไม่อย่างนั้นพี่ไปอยู่เป็นเพื่อนจะได้ไม่ง่วง รับรองว่าไม่กวน “

“บอกว่าไม่ต้องก็ไม่ต้อง ผมกลับไปทำงานดีกว่า นึกว่ามีเรื่องอะไรสำคัญ”

“โธ่มีน ไม่ได้กอดกันตั้งหลายวัน มีนติดโน้นติดนี่ไม่มีเวลาว่างให้พี่เลย”

“รอไม่ไหวก็ไปหาคนอื่นกอด ไม่ว่าหรอกอนุญาต” เอากับตัวแสบครับ ท่าทางจะไม่หายโกรธง่ายๆ

“ไปแล้ว” ไปแล้วของมีนคือไปจริงๆ เดินหายไปเลย ไม่วนเวียนมาใกล้โต๊ะผมอีก


“ไงมึง” คินเดินกลับมาพร้อมธีร์

“นึกว่ามึงไม่มา” ผมทักไอ้ธีร์ พักนี้พวกเด็กวิศวะฯ ยุ่งกันทุกชั้นปีครับ ไม่เคยได้รวมกลุ่มกันครบๆ

“กูมาเปลี่ยนบรรยากาศ คิดอะไรไม่ออกทู่ซี้ไปก็เปล่าประโยชน์”  ธีร์มาถึงก็หยิบแก้วผมไปกระดก ผมเลยต้องหาแก้วมาชงใหม่

“มึงมาก็ดีกูจะได้มีเพื่อน นั่งกับไอ้คินมันวันเว้นวัน กูจะได้กันเองอยู่ร่อมร่อ”

“เข้าท่านะมึง ข่าวใหญ่แน่ กูว่าคนแถวนี้คงดีใจฉิบหาย”

“ใครมันจะดีใจ มีแต่เสียใจโว้ย ของดีๆมากินกันเองไม่เหลือให้คนอื่น”

“มีสิวะ คนที่อยากได้เมียมึงไง ฮ่าๆ”  ขนาดธีร์ไม่ค่อยได้มา มันยังรู้เลยครับว่ามีคนจ้องเมียผมอยู่

“มึงอย่าใจเย็นไปกูขอเตือน สวยๆอย่างเมียมึงพอไม่เก็บตัวอยู่ในคณะ ฮือฮาฉิบหาย” ธีร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาอะไรบาง
อย่างก่อนยื่นให้ผมดู เต็มสองตาเลยครับ รูปมีนหรา ยิ้มโคตรน่ารัก  รูปชัดจนเห็นถึงรูขุมขน ผมเลื่อนไปอ่านแคปชั่น

“น้องคนนี้พี่อยากได้”  ไอ้เชี่ยมึงกล้ามาก

“มึงต้องอ่านคอมเม้นท์ด้วย” ผมเลื่อนหน้าจอลงไปอ่านตามที่ธีร์บอก

“น่ารักว่ะพี่ ขอผมเถอะ”

“ขาวฉิบหาย แก้มโคตรน่าจูบ”
   
“ถ้ายังไม่มีคนรัก มานั่งตักพี่ไหม ฮิ้วว”
   
“แจ้งพิกัดด่วนนน”
   

ไม่รู้ผมทำหน้าแบบไหนออกไป คินถึงกับดึงมือถือไปดู

“รูปนี้มีนน่ารักว่ะ” ผมรู้ว่าแฟนผมน่ารัก แต่เกลียดที่มันน่ารักก็วันนี้

“จุ๊ๆ มึงอย่าเพิ่งสมน้ำหน้าเพื่อน มึงต้องดูนี่ก่อน” ธีร์หยิบมือถือคืน ใช้เวลาไม่ถึงนาทีก็ส่งกลับให้คิน ไม่ต้องชะโงกไปดูผมก็เดา
ได้ หึๆ มึงกับกูโดนคนละดอกสองดอก ผลัดๆกันไป

“มึงไม่มีอะไรทำเหรอไอ้ธีร์ มาตามไล่ดูรูปเมียกู”  ฮ่าๆ ไอ้คินเอ๊ยลงใครไม่ได้เสือกลงเพื่อน

“ชะๆ ไอ้นี่ ถ้ากูไม่คอยดูให้ พวกมึงจะรู้ไหมว่ามีคนคิดมิดีมิร้ายกับเมียมึงอยู่”

“มึงตามดูให้กู หรือตามดูสาวเดี๋ยวกูจะไปฟ้องเมียมึง”

“กูยังไม่มีเมีย” ธีร์เถียงคอเป็นเอ็น

“แน่ใจนะ กูอยากจะรู้นักว่ามึงคิดงานไม่ออกจริง หรือกะจะมาเฝ้าน้องนายกันแน่ พอดีเกินไปหรือเปล่ามึงต้องมาวันที่น้องมัน
ทำงานด้วย” เงียบครับ ผมกะแซวมันเล่นไม่คิดว่าจะมีเค้า

“กูเปล่า มึงอย่ามาหาเรื่อง ดื่มๆ”  แน่เลยครับอาการนี้เหมือนไอ้คินตอนผีเข้าผีออก ต่อไปต้องให้ภัทรจัดตารางงาน มีน ปี น้อง
นายทำงานวันเดียวกันบ่อยๆ ผมกับไอ้คินจะได้มีเพื่อนนั่งดื่ม รับรองไอ้ธีร์มาด้วยชัวร์


ยิ่งดึกในร้านยิ่งครึกครื้น คนเต็มเกือบทุกโต๊ะ ไอ้ภัทรกับไอ้โจลงทุนจ้างนักร้องคืนละสองวง เรียกแขกได้ดีทีเดียว ตัวแสบเดินไม่
ได้หยุด เห็นแล้วสงสาร ตัวมันนิดเดียวทั้งรับออเดอร์ ยกจาน เก็บจาน

แอร์เย็นแต่เสื้อมันดันเปียกเหงื่อ พลอยทำให้เห็นบางอย่างลางๆ ทนไม่ไหวแล้วโว้ย ผมหยิบเสื้อแจ็คเก็ตไปคลุมให้ มันดึงออก
ผมก็บังคับให้มันใส่กลับ

“ร้อน” เหงื่อมันไหลลงมาตามคอ ผมกลืนน้ำลาย เฮ้ยผิดเวลา

“ถ้าอย่างนั้นไปเปลี่ยนเป็นเสื้อช็อป พี่ให้เลือกแค่นี้ วันนี้ไม่ใจดีไม่ทนแล้ว เลือกเอา หรืออยากให้พี่ลากกลับเลยก็ว่ามา”

“ถ้าผมเปลี่ยนปีก็ต้องโดนพี่คินให้เปลี่ยน เรื่องนี้เราเคยคุยกันแล้ว” ตัวแสบยังดื้อไม่ยอมฟังผม ตรงที่ผมยืนมีเสาบังอยู่ แต่มี
หลายโต๊ะสามารถมองเห็นได้

“จะเปลี่ยนไม่เปลี่ยน” ผมถามซ้ำอีกครั้ง

“ไม่เปลี่ยน” ผมคว้าคอเด็กดื้อเข้ามาชิด ปากกระกบปากบดเบียดแนบแน่น มีนพยายามจะผละออก แต่ผมสอดลิ้นเข้าไปคลุก
เคล้าภายใน นานจนผมพอใจ

“อื้อ..พี่ธาม”

“ว่ายังไงครับจะเปลี่ยนไหม” ผมถามชิดริมฝีปากมีน เตรียมพร้อมที่จะรุกล้ำอีกครั้งหากคำตอบไม่ถูกใจ“

“เอาแต่ใจ”

“ช่วยไม่ได้ครับอยากทำให้พี่หึงเอง”

“ปล่อยได้แล้ว”

“ไม่ รับปากพี่มาก่อน”

“จะไปเปลี่ยนให้อยู่นี่ไง ปล่อยสิ”  ผมหัวเราะ ชักไม่อยากปล่อย ยิ่งคนเคยเก่งอายหน้าแดงขนาดนี้ ยิ่งอยากจะซ้ำอีกสักหน่อย

“ปล่อย” ผมขโมยจุ๊บมันไปอีกทีก่อนปล่อยให้ตามที่ขอ  มีนเดินก้มหน้าก้มตาผ่านลูกค้าเข้าไปหลังร้าน ผมเดินผิวปากกลับไปที่โต๊ะ
   
ไม่รู้ว่ามีนยอมเปลี่ยนเสื้อตามที่ผมบอกนหรือเปล่า เพราะมันเล่นไม่ยอมออกมาหน้าร้าน ไอ้ภัทรบอกว่ามีนขอเปลี่ยนหน้าที่ไปทำ
ในครัวแทน  สงสัยจะอาย


“วันหลังกูจะห้ามพวกมึงสองตัวเข้าร้าน แม่งทำลูกค้ากูแตกตื่นหมด”

“ไม่ดีเหรอมีสีสันออก ร้านมึงดังแน่” ผมตอบไอ้โจขำๆ มันทำท่าหัวเสีย

“ยังหัวเราะออกนะมึง”

“ไม่พอใจมึงก็ไล่มีนออกสิ” ผมท้าทายโจ

“กูไม่ไล่ออกหรอก พรุ่งนี้กูจะให้มันใส่ขาสั้นกุดเดินเสิร์ฟเลยคอยดู ร้านกูดังกว่านี้แน่”

“ไอ้เพื่อนเลว” ผมด่ามันไม่จริงจังอะไร รู้ว่ามันไม่ทำหรอกครับ

“เห็นมึงสองตัวแล้วกูเหนื่อยแทน หมดท่า เคยแต่วิ่งหนีสาวๆ เป็นยังไงล่ะรู้ซึ้งแล้วสิทีนี้ อะไรที่มึงบอกไม่ชอบๆ  กูเห็นพวกมึงทำ
เองหมด หึงไร้เหตุผล หวงไม่เข้าเรื่อง นั่งเฝ้า กูไม่อยากสาธยายว่ามึงเคยบ่นอะไรกันไว้บ้าง”

“มึงเห็นเรื่องกลุ้มใจของเพื่อนเป็นเรื่องสนุกเหรอวะ” คินพูดไม่เต็มปาก ก็ที่ไอ้โจพูดมามันจริงทั้งหมดครับ ถ้ากลับไปขอโทษได้
ก็อยากทำเพิ่งรู้ซึ้งก็วันนี้เอง ใครใช้ให้รักมันมาก กว่าจะรู้ตัวก็เป็นกันหนักแล้ว ถอนตัวก็ไม่ขึ้น เอาเถอะผมต้องอดทนรอ อีกนิดเดียว
แล้วผมจะไมให้ใครมายุ่งกับมันได้อีก

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 38] 08/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 08-04-2017 17:24:09

ตอนที่ 38 : ธาม&มีน วันพิเศษของมีน

-มีน-
   
“Happy birthday to you, Happy birthday to you
Happy birthday Happy birthday
Happy birthday to you”
   
ผมมองนาฬิกา เที่ยงคืนหนึ่งนาที เข้าสู่วันเกิดผมอย่างเป็นทางการ  ไอ้ปียืนถือเค้กอยู่หน้าห้อง ยิ้มปากจะฉีกถึงหู 
   
“มีความสุขมากๆ สมปรารถนาทุกอย่าง พี่ธามรักพี่ธามหลง เรียนจบเร็วๆ ได้งานดีๆ”

“ขอบใจมากแต่มึงมาตอนเช้าก็ได้นะ”
   
“กูอุตส่าห์ตั้งใจมาพูดอย่างไรได้ไงวะ” ตั้งแต่ไอ้ปีมีผัวเป็นตัวเป็นตนมันสาวขึ้นทุกวัน ผมว่าจะเตือนมันแต่ก็ช่างเถอะ 

“เข้ามาก่อน” ผมเบี่ยงตัวหลบให้ปีเดินเข้าห้อง ถึงเพิ่งเห็นว่าพี่คินมาด้วย ดีนะผมเกือบแซวมันว่าผัวทิ้งเหรอถึงมาได้

“สุขสันต์วันเกิดมีน” พี่คินส่งของขวัญให้ผม
   
“เปิดเลยมึง ชอบไหม” ผมยังไม่ทันเปิดไอ้มีนก็อยากรู้แล้วว่าชอบไหม ใจเย็นๆ ไอ้ปี มึงตื่นเต้นกว่ากูอีก วันเกิดใครวะ ผมแกะ
กล่องออกดูเป็นนาฬิกาเรือนสวย ไม่ต้องถามผมก็รู้ว่าเงินพี่คินแน่นอน ยี่ห้อนี้ปีไม่สามารถ

“ขอบคุณครับพี่คิน สวยมาก”

“แล้วกูล่ะ “

“มึงซื้อหรือไง”

“กูเลือก” ผมอดขำมันไม่ได้ แค่นี้ก็ต้องเอาหน้าเพื่อนกู

“พี่ธามไม่มาเหรอ”

“กูไม่รู้”

“มึงโกรธกันอยู่เหรอ” ไอ้ปีหน้าเสีย มันคงเห็นว่าเป็นวันสำคัญของผมด้วย

“ไม่เชิง” 

“คุยกันไปนะพี่จะลงไปซื้อของหน่อย” พี่คินเปิดโอกาสให้พวกผมคุยกัน

“มึงเป็นอะไรหรือเปล่าวะ ยิ้มหน่อยวันเกิดเขาห้ามเครียดเดี๋ยวต้องเครียดทั้งปี” ผมยิ้มให้ไอ้ปีแล้วหุบยิ้มเหมือนเดิม มันไม่มี
อารมณ์อยากจะยิ้มสักนิด

“โกรธอะไรกันวะ”

“กูไม่ได้โกรธ” ผมปฏิเสธ

“ไม่จริงหรอก มึงเป็นมาสักพักล่ะ พี่ธามพูดอะไรมึงก็ขัดไปหมด ดื้อด้วยกูยังหมั่นไส้”

“กูไม่ได้โกรธ” ผมยังย้ำคำเดิม

“กู....กูแค่น้อยใจ”

“เรื่องอะไรวะ” ปีถามเองแล้วก็นึกคำตอบได้เอง

“เรื่องที่ไม่ชวนมึงไปอยู่ด้วยเหรอ”

“เออ กูก็ไม่ได้ว่าอยากจะไปอยู่ด้วยนักหนาแต่พี่ธามมันทำให้กูคิดมาก มึงก็รู้นิสัยกู ปากพี่มันก็บอกว่ารักกูนักรักกูหนา หาเรื่อง
กอดเรื่องจูบอยู่นั่น แต่กลับไม่เคยทำท่าจริงจังกับกูเลย

“มันก็ไม่ขนาดนั้นนะมึง” ไอ้ปีพยายามปลอบใจ

“กูว่าพี่มันก็ดูจริงใจดี แต่เรื่องย้ายไปอยู่ด้วยกันอาจจะยังไม่พร้อม ยังอยากอยู่คนเดียวอีกสักพักหรือเปล่า” ปีพูดจบก็ยกมือขึ้นอุด
ปากตัวเอง คงเพิ่งรู้ว่ายิ่งพูดยิ่งแย่

“กินเค้กๆ เดี๋ยวกูไปเอามีดมาตัดให้” ผมพยักหน้าให้มัน เรานั่งกินเค้ก คุยเล่นกันนิดหน่อย พอพี่คินกลับขึ้นมาผมก็ไล่มันกลับ

มองดูนาฬิกาเกือบตีหนึ่งแล้ว ไม่มีทั้งเสียงโทรศัพท์และข้อความ

“กูก็อยากยิ้มนะปี แต่กูจะยิ้มออกได้ยังไง”

         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“มีน กูกับไอ้บาสอยู่หน้าหอมึง รีบแต่งตัวลงมาเลยไปทำบุญกัน” น้องนายโทรมาตามผมแต่เช้า

“อืม รอกูแป๊บ” ผมหยิบเสื้อผ้าออกมาเปลี่ยน ไม่มีแก่ใจจะทำอะไรเท่าไหร่


น้องนายกับไอ้บาสพาผมไปสวดมนต์ ถวายสังฆทาน รับพรจากพระ เสร็จแล้วออกมานั่งเล่นให้อาหารปลา

“เดี๋ยวไปกินข้าวกัน กูนัดไอ้ปีกับรัชตะไว้แล้ว" 

“ว่าจะถามอยู่ ทำไมไม่ชวนไอ้สองตัวมาด้วยวะ”

“มันติดธุระ” น้องนายตอบผมแค่นั้นผมก็ขี้เกียจซัก อยู่กับเพื่อนก็ดี ดีกว่าเหงาอยู่ห้อง

“เดี๋ยวกูเลี้ยงพวกมึงเอง อุตส่าห์มาอยู่เป็นเพื่อน”

“ไม่ต้องๆ มีคนเลี้ยงแล้ว” ไอ้บาสรีบปฏิเสธ

“ใคร” ผมอดคิดไม่ได้ว่าหรือจะเป็นพี่ธาม

“คนมีเงิน”  ไอ้บาสยักคิ้วกวนตีนผม ผมแอบดีใจต้องเป็นพี่ธามแน่ๆ

“แล้วมึงไม่ชวนพี่ธามไปด้วยกันเหรอวะ” ไอ้บาสดับความหวังผมอย่างสิ้นเชิง

“ชวนทำไม”

“อ้าวไอ้นี่แฟนมึงทั้งคน วันเกิดนะโว้ย โทรไปสิเดี๋ยวพวกกูรอ”

“ไม่ต้อง แค่พวกมึงก็พอ”

หรือพี่ธามจะคิดได้แล้วว่าผมน่าเบื่อกว่าที่คิด หรือผมจะงอนมากเกินไป เป็นเพราะพักนี้ผมทำไม่ดีกับพี่ธามหรือเปล่า ก็ผมน้อยใจนี่
   
“ไปมึง วันเกิดทั้งทีทำหน้าให้มันดีหน่อย” คนที่สองแล้วที่บอกผมแบบนี้



น้องนายกับไอ้บาสพาผมขึ้นแท็กซี่ ผมรู้สึกง่วงขึ้นมา คงเป็นเพราะเมื่อคืนผมแทบไม่ได้นอน

“กูพักตาแป๊บ ถึงร้านแล้วมึงปลุกด้วย”

“มึงนอนไปเถอะ ถึงแล้วกูปลุก” น้องนายรับคำผม

“ขอบใจ” ผมหลับตาลงอย่างรวดเร็ว ช่างมันเถอะพักก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากัน

         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“กี่โมงแล้ว” ผมกระพริบตา พยายามสู้กับแสงที่ส่องเข้ามา เฮ้ย!ทำไมผมมานอนอยู่บนเตียง  ผมมองไปรอบๆ นี่มันห้องพี่ธาม ผม
ได้ยินเสียงคุยกันแว่วๆ ข้างนอก เลยเปิดประตูออกไปดู

จำนวนคนที่นั่งและยืนอยู่ในห้องทำเอาผมตาลาย กลุ่มพี่ธาม กลุ่มผม แม่พี่ธาม น้องดา มากันครบ คนสุดท้าย แม่ผม!!

“ตื่นแล้วเหรอแม่กำลังจะให้ปีเข้าไปปลุก วันเกิดจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน” ผมยกมือไหว้แม่ตัวเองกับแม่พี่ธาม น้องดาวิ่ง
เข้ามากอดผม

“แม่มาได้ไงครับแล้วเตี่ยล่ะ” ผมยังตกใจไม่หาย

“เตี่ยต้องอยู่เฝ้าร้าน แม่มากับคุณพี่แค่คนเดียว” คุณพี่? ผมมองหน้าแม่ แม่ผมพยักพเยิดไปทางแม่พี่ธาม

“ไม่ต้องตกใจ แม่ไปรับมาเองจ้ะ” แม่พี่ธามพูดขึ้น เมื่อเห็นผมยังทำหน้างง

“ไปทำความรู้จักกันไว้เสียหน่อย เอาลูกเขามาเป็นลูกอีกคนก็ต้องไปขอเป็นเรื่องเป็นราว” ผมตาค้าง ไอ้พวกนั้นโห่กันราวกับมี
ขบวนขันหมาก เอ๊ย!ไม่ใช่ ราวกับมีนขบวนแห่นาค พี่ธามเดินมาจากทางไหนไม่รู้มายืนซ้อนหลังผม เอามือโอบเอวผมไว้

“พ่อพี่ติดงานมาไม่ได้ แต่ฝากมาแฮปปี้เบิร์ดเดย์ลูกสะใภ้ด้วย” พี่ธามพูดหน้าตาเฉยมาก แม่ๆ ก็ยืนอยู่ ผมอายจนหูแดง มีน้องดา
ยืนหัวเราะคิกคักอยู่ข้างๆ

“เจ้าของงานตื่นแล้ว ถ้าอย่างนั้นปาร์ตี้ก็เริ่มได้” แม่ของพี่ธามตะโกนบอกพวกที่เหลือ เสียงเฮดังลั่นคงตั้งตารอเวลานี้กันมาสักพัก
   
ผมเหมือนกึ่งตื่นกึ่งฝัน ทำอะไรลอยๆ  พี่ธามพาผมไปนั่ง เราเริ่มทานเลี้ยงฉลองวันเกิดผม อาหาร เครื่องดื่มจัดมาเต็มที่มาก ผม
คุยกับคนโน้นทีคุยกับคนนี้ที จำอะไรแทบไม่ได้ จำได้แค่ว่ายิ้มอยู่ตลอดเวลา

   
“มีนกับธามมาหาแม่หน่อย” แม่ของพี่ธามเรียก ผมเดินไปพร้อมกับคนที่ตัวติดกันตลอดเย็นนี้

“แม่กับคุณแม่น้องมีนจะกลับกันแล้ว ลูกก็อยู่สนุกกันต่อนะจ๊ะ” แม่พี่ธามพูดกับลูกชาย ผมหันไปหาแม่ตัวเอง 

“แม่พักที่ไหนครับ ไปพักกับผมไหมเดี๋ยวผมขออนุญาตที่หอให้” ทำไมแม่ผมยิ้มแบบนั้น ท่าทางมีพิรุธ

“ไม่ต้องๆ ลูกมีนไม่ต้องห่วง แม่เขาพักกับแม่ที่บ้าน” แม่พีธามเป็นคนเฉลย

“อะ.อะไรนะครับ”

“แม่พักที่บ้านธาม มาถึงตั้งแต่เมื่อวาน เมื่อคืนยังได้ออกไปเที่ยวไปทานข้าวกับคุณพี่กับหลานดา อ้อกับคุณพ่อของธามด้วย” ผม
ตกใจแปลกใจไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ของวันนี้

“ทำไมแม่ไม่โทรหาผมครับ” ผมทำเสียงงอนแม่ตัวเอง

“โทรทำไม ผู้ใหญ่เขามาคุยมาทำความรู้จักกัน ไม่เกี่ยวกับเรา”

“แม่!” ผมเผลอค้อนแม่ตัวเองวงใหญ่

“มีนไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ แม่ดูแลให้อย่างดี เดี๋ยวพรุ่งนี้สาวๆ จะไปสปาแล้วต่อด้วยช็อปปิ้ง” น้องดารีบพยักหน้า แปลว่าสาวๆ คงรวม
สาวน้อยคนนี้เข้าไปด้วย

“ขอบคุณมากครับ” ผมลงนั่งที่พื้นข้างหน้าแม่พี่ธาม ยกมือขึ้นกราบที่ตัก

“ขอบคุณทำไมจ๊ะคนกันเองทั้งนั้น นี่แม่ก็แค่แวะมาอวยพรวันเกิด เดี๋ยวจะไปซิ่งกันต่อ ไม่อยากอยู่ขัดความสุขหนุ่มสาว” 
แม่พี่ธามพูดทำเอาผมเขินตัวม้วน ส่วนแม่ผมพยักหน้าเห็นด้วยทันที เพิ่งรู้จักกันไม่เท่าไหร่เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย

“มีน” แม่พี่ธามเรียกผมเสียงอ่อนโยน ก่อนจะยื่นกล่องเล็กๆมาตรงหน้าผม

“ของขวัญจากแม่กับพ่อจ้ะ สุขสันต์วันเกิดนะลูก” ผมเอื้อมมือไปรับ น้ำตาคลอ มันมีความสุขจนไม่รู้ว่าจะบรรยายอย่างไร

“ขอบคุณครับแม่”  นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเรียกแม่พี่ธามแบบนี้

“ถูกแล้วจ้ะ ต่อไปมีนมีแม่สองคนนะลูก ถ้าธามรังแกหรือทำตัวไม่ดีมาฟ้องแม่ได้เลย เดี๋ยวแม่จะจัดการให้เอง”

“แม่” เสียงคนที่นั่งเงียบอยู่ข้างผมประท้วงขึ้นมา  ผมถึงกับขำ ต้องได้เห็นหน้าครับ ง้ำเชียว

“ผมไม่กล้าเกเรกับมีนหรอกครับ เชื่องจะตายอยู่แล้ว” 

“โอ๊ย!” ผมเผลอตีพี่ธามต่อหน้าแม่ๆ คนถูกตีรีบฟ้อง

“เห็นไหมครับ ทำร้ายร่างกายผมตลอดเลย”

“มีนตีพี่เขาได้ยังไงลูก ใครสั่งใครสอนเรา” ผมโดนแม่ดุ ไม่ทันไรลืมลูกตัวเองแล้ว

“ดีแล้วค่ะ ธามต้องเจอแบบนี้ เอาเลยลูกแม่สนับสนุน” หึๆ หนึ่งต่อหนึ่งเสียง ผมชนะเห็นๆ เพราะเสียงฝั่งพี่ธามอยู่ต่างจังหวัด
นานๆมาที เสียงผมอยู่กรุงเทพฯ มีอะไรฟ้องได้ตลอด

“ชอบใจใหญ่” พี่ธามสะกิดผม พูดเบาๆ ข้างหู ผมทำคอย่น อึ๊ย อย่ามาทำให้ขนลุกตรงนี้

“ไปกันดีกว่าค่ะ ดูท่าธามคงอยากไล่แม่กับน้องเต็มแก่” แม่ของพี่ธามลุกขึ้นยืน แม่ของผมรีบลุกตาม

“มีน” แม่เข้ามากอดผม

“สุขสันต์วันเกิดนะลูก แม่รักมีน แม่ดีใจที่สุดที่เห็นมีนมีความสุข”

“ขอบคุณครับแม่ ผมรักแม่ครับ” ผมกอดตอบแม่ผมแน่น รู้สึกโชคดีเหลือเกินที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่

“มาธามแม่กอดหน่อย” พี่ธามรีบเดินเข้ามากอดแม่ผม ได้ยินเสียงกระซิบกันเบาๆ ผมจับได้แค่คำว่าฝากอะไรสักอย่าง

ก่อนกลับน้องดาวิ่งเอาของขวัญมาให้ผมกล่องใหญ่ ผมรับไว้กอดน้องหลวมๆ กับน้องดาผมรู้สึกสนิทใจเหมือนเป็นน้องสาวของ
ตัวเองจริงๆ


   
ผมกับพี่ธามนั่งดื่มต่อกับเพื่อนๆ ที่ยังอยู่ครบทั้งสองกลุ่ม  ผมอาศัยช่วงที่ทุกคนกำลังสนุก ลากปีเข้าไปคุยในห้องครัว
   
“หลอกกูนะมึง” ผมต่อว่ามันก่อน

“กูเพิ่งรู้เช้านี้เอง พี่คินเพิ่งบอก ปิดปากเงียบสงสัยรู้ว่ากูปากโป้ง”

“จริงนะ” ผมถามย้ำปีอีกครั้ง

“จริง กูสาบาน”

“งั้นก็แล้วไป มึงกลับเข้าไปได้แล้ว เรียกน้องนายมาให้กูด้วย เงียบๆ นะมึง” ผมสั่งไอ้ปี ยืนรอสักพักน้องนายก็เดินเข้ามา

“มึงจะสารภาพดีๆ หรือให้กูสอบ”

“เกินไปมึงนี่กูทำความดีนะเว้ย” น้องนายอวดอ้างตัวเอง

“เออดี แต่เล่ามากูอยากรู้”

“ไม่มีอะไร กูรับหน้าที่อยู่กับมึงตอนที่คนอื่นกำลังเตรียมงานอยู่ กับพามึงกลับมาที่คอนโด แต่กูขี้เกียจหาวิธี คิดไม่ออกว่าจะพา
มาที่นี่ได้ยังไงไม่ให้มึงรู้ตัว กุเลยใส่ยานอนหลับอ่อนๆ ครึ่งเม็ดในน้ำหวานที่ให้มึงดื่มที่วัด” ชัดเลยครับ น้องนายทำบาปในวัดเลย
นะมึง มอมยาผมหน้าตาเฉย

“ขอบใจมากมึง เลวได้ใจกูเ”

“ด่ากู กูทำเพื่อมึงเลยนะโว้ย” น้องนายโวยวายใหญ่โต พยายามทวงบุญคุญจากผม

“นี่กูชมมึงอยู่ไง มึงเก่ง มึงฉลาด พอใจหรือยัง” ผมกับน้องนายเถียงกันอย่างเมามัน ถ้าคุณรัชตะไม่เดินเข้ามาเรียกเสียก่อน

“เจ้าของงานออกมาได้แล้ว มาเป่าเค้กเร็ว” พวกผมเดินตามคุณรัชตะออกไป มีเค้กก้อนใหญ่วางอยู่บนโต๊ะ ปีกำลังจุดเทียน ผม
เข้าไปยืนหน้าเค้ก ฟังพี่ๆ เพื่อนๆ ร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ ก่อนหลับตาอธิษฐาน

“ขอให้ผมมีความสุขแบบนี้ตลอดไป” ผมลืมตา ยิ้มให้กับคนที่ยืนโอบผมอยู่  ก่อนก้มลงไปเป่าเทียน


   
ผมตัดเค้กแจกจ่ายให้ทุกคนทานด้วยกัน บรรยากาศกำลังดีพี่ธามก็ประกาศออกมากลางวง
   
“งานเลี้ยงเลิกแล้ว พวกมึงกลับบ้านกันได้ กูจะฉลองกันสองคน” เสียงโห่ดังจนผมกลัวข้างห้องมาด่า

“กูไม่กลับจะรอส่งพวกมึงเข้าหอ” พี่ธีร์ดื้อเพ่ง

“มึงจะกลับดีๆ หรือให้กูเตะไล่”

“พอหมดความหมายก็ไล่พวกกู  ไปกลับกัน เดี๋ยวไปกินต่อร้านไอ้ภัทร”

“เออดี ป่านนี้ร้านกูใกล้เจ๊งแล้ว มาสุมหัวกันอยู่นี่หมด กลับๆ”  พี่โจรีบต้อนทุกคนออกไป ผมปล่อยให้พี่ธามเป็นคนเดินออกไปส่ง
ตัวเองอยู่เก็บจานชาม รกใช้ได้เลยครับ


   
“ปล่อยไว้ก่อนเถอะ” พี่ธามเดินเข้ามาเงียบๆ เข้ามากอดผมจากข้างหลัง ผมล้างมือ หันไปกอดคอคนตัวสูงเอาไว้

“สุขสันต์วันเกิดครับคนดี”  พี่ธามก้มลงมาจูบผม
   
“ขอบคุณครับ” ผมยกมือขึ้นไหว้

พี่ธามก้มลงช้อนตัวผมขึ้นอุ้ม พาเดินเข้าไปในห้องนอน วางผมลงบนเตียงหนานุ่มก่อนตามขึ้นมานั่งกอดเอาไว้ พี่ธามใช้มือนึง
ล้วงเข้าไปใต้หมอน หยิบกล่องเล็กๆออกมา ดึงมือผมไปกุมไว้

“พี่ถือว่านับจากวันนี้ไปมีนกับพี่เป็นคนๆ เดียวกันแล้ว” พี่ธามสวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของผม ก้มลงจูบบนแหวนเบาๆ
ก่อนส่งแหวนอีกวงให้ผม

“สวมให้พี่ด้วยครับ” ผมหยิบแหวนออกมาจากกล่องมือไม้สั่น กว่าจะสวมแหวนให้พี่ธามได้ก็ใช้เวลาไปพอสมควร ผมไม่ได้ก้มลง
ไปจูบที่แหวน แต่ยกมือนใหญ่ขึ้นแนบกับแก้มตัวเอง

“ผมรักพี่ธามครับ” ผมไม่ค่อยได้พูดคำนี้ออกมาเอง ที่ผ่านมาผมพูดเฉพาะเวลาพี่ธามตื้อจะฟังเท่านั้น

“พี่ก็รักมีนครับ” พี่ธามดึงผมเข้าไปกอด เราจูบกันซ้ำๆ จนแยกไม่ออกว่าใครเป็นคนเริ่มใครเป็นคนตาม

“คืนนี้ขอผมนอนที่นี่นะครับ” ผมส่งสายตาอ้อนคนที่กอดอยู่

“ไม่ใช่คืนนี้ ตลอดไปต่างหาก” พี่ธามพูดชิดปากผม พยายามจะสอดลิ้นเข้ามาทักทาย แต่ผมรีบดันหน้าพี่ธามออก

“พี่ธามหมายความว่ายังไงครับ” คนตัวสูงยิ้มเจ้าเล่ห์ ลุกขึ้นยืนเดินไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้า ข้างในมีเสื้อผ้าผมแขวนอยู่เต็มไปหมด

“พี่ธาม!”

“มีนจำวันที่พี่ไม่ไปที่ร้านได้ไหม ที่พี่บอกว่าอยู่กับเพื่อนมีน ที่บอกว่าจะทำเซอร์ไพรส์วันเกิดก็คือเรื่องนี้ พี่ให้เพื่อนๆ มีนมาช่วย
จัดที่จัดทางเตรียมเอาไว้ พอวันนี้ก็ช่วยกันขนย้ายตอนที่น้องนายกับบาสพามีนไปทำบุญ รีบกันน่าดู ของบางส่วนยังอยู่ที่ห้อง
โน้น เอาไว้เราไปขนด้วยกันนะครับ”
   
“พี่ธาม”
   
“มีนอยู่กับพี่นะ ต่อจากนี้เราจะใช้ชีวิตร่วมกัน ตกลงไหม”

“ครับ ตกลงครับ” ผมโถมเข้ากอด

“ผมรักพี่ธาม รักพี่ธามที่สุดเลย” คนถูกกอดหัวเราะชอบใจ ยกมือผมขึ้นมากุมไว้

“ชอบของขวัญพี่ไหมครับ” ผมนั่งพิงอกพี่ธาม ยกมือตัวเองขึ้นดู

“แพงไหม”

“แพงครับ”

“งั้นก็ชอบ” ผมยิ้มกวน พี่ธามคงทนความน่าหมั่นไส้ของผมไม่ไหว ก้มลงมาฟัดชุดใหญ่

“อื้อ.พอก่อนครับ ผมอยากเปิดของขวัญก่อน นะครับ” ผมรีบอ้อนซ้ำไม่งั้นคงอด หน้าตาพี่ธามหื่นมากครับตอนนี้

“ก็ได้ แต่ถ้าเปิดหมดแล้วห้ามมีข้อแม้อีกนะครับ” ผมตอบด้วยการทุบต้นขาใหญ่ไปสองที  เรื่องอย่างนี้ขยันจัง


ผมทยอยเปิดของขวัญจนเกือบหมด เหลือของแม่พี่ธามกับน้องดาไว้ท้ายสุด

“แม่พี่ธามให้อะไรครับ” ผมถามก่อนจะเริ่มลงมือแกะ

“ไม่รู้ครับไม่ได้บอก”   

“ผมเปิดกล่องเล็กๆ ออก เป็นแหวนทองคำขาวที่แกะสลักชื่อผม S.RAMIL ผมหยิบขึ้นมาดูก่อนส่งให้พี่ธามดูบ้าง

“สวยมากเลยครับแต่เขียนผิดนิดนึง อย่าบอกแม่นะครับ แค่นี้ผมก็ขอบคุณมากแล้ว” พี่ธามหัวเราะ ดึงมือผมไปสวมแหวนให้

“ไม่ผิดหรอกเขียนถูกแล้ว”

“ผิดครับ นามสกุลผมไม่ใช่ตัวเอส..." เอส?  ผมทำตาโต นามสกุลพี่ธาม

“สุขสันต์วันเกิดอีกครั้งครับภรรยาของพี่” ผมน้ำตาคลอ มันตื้นตันไจนพูดอะไรไม่ออก

“ไม่เอาอย่าร้องไห้ครับ วันนี้มีนต้องมีแต่ความสุขเท่านั้น  มาเปิดของขวัญน้องดากัน” พี่ธามยื่นกล่องของขวัญกล่องสุดท้ายให้ผม
คงอยากให้ผมหยุดร้องไห้
   
ผมพลิกกล่องไปมา กล่องใหญ่แต่กลับเบามาก” ผมค่อยๆ แกะโบว์ออก พอเปิดผากล่องเท่านั้นผมรีบปิดกลับคืนทันที
   
“น้องดาให้อะไรครับ ทำไมต้องหน้าแดงด้วย” พี่ธามยื่นมือมาจะเปิดกล่อง ผมรีบหยิบไปซ่อนไว้ข้างหลัง
   
“ส่งมาให้พี่ดูเร็ว” ผมสั่นหัวปฏิเสธท่าเดียว ยังไงก็ให้ดูไม่ได้ครับ

“เร็วครับ อย่าให้พี่ออกแรง”
   
ไม่มีทาง ผมเตรียมจะวิ่งลงจากเตียง แต่ถูกรวบตัวไว้ได้ก่อน พี่ธามใช้มือข้างหนึ่งจับมือผมไว้ อีกข้างแย่งกล่องไปจากผม คนตัว
สูงพอได้กล่องสมใจถึงยอมปล่อยให้ผมเป็นอิสระ หันไปให้ความสนใจกับกล่องในมือ ผมก้มหน้า เขินจนทำอะไรไม่ถูก
   
“ฮ่าๆ รสนิยมน้องดาดีจริงๆ” พี่ธามดึงชุดในกล่องออกมา มองผมตาวาว
   
“ไม่เอา พี่ธามเก็บไปเลย”  ผมจะลุกหนีแต่โดนดึงไว้อีกรอบ
   
“เปลี่ยนชุดก่อนเร็ว”
   
“ไม่เอา ไอ้พี่ธามบ้า โรคจิต”
   
“น่า น้องดาอุตส่าห์ซื้อมาให้แล้ว อย่าให้น้องต้องเสียใจ” พี่ธามไม่ฟังเสียงผมเลย มือแข็งแรงปลดโน่นถอดนี่  ผมพยามยามดึง
เอาไว้แต่สู้แรงไม่ไหว
   
“เร็วครับ..คุณพยาบาล คนไข้ต้องการการรักษาจะแย่แล้ว”

✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 37-38] 08/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: o4u0n7 ที่ 08-04-2017 19:25:41

 :hao7:อ๊ากกกกกก

เซอร์ไพร์สมากกกก

 :hao6:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 37-38] 08/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Dezzerr ที่ 08-04-2017 19:36:38

ยังน่ารักกันเหมือนเดิมเลยค่ะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 37-38] 08/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-04-2017 19:48:16

 :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 37-38] 08/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ❣☾月亮☽❣ ที่ 08-04-2017 20:24:49

มันช่างดีต่อใจจริงๆ อกเรือนแล้วนะลูกนะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 09-04-2017 11:29:17

ตอนที่ 39 : จนได้

   
“ง่วงไหมครับ จะนอนก่อนก็ได้นะ” พี่คินหันมามองผม คงเห็นว่าเงียบไป เรากำลังกลับจากงานเลี้ยงวันเกิดของมีน

“ไม่ง่วงคับ”

“ถ้าไม่ง่วง ทำไมวันนี้ตัวเล็กเงียบๆ ” 

“คิดอะไรอยู่นิดหน่อยครับ”

“ตัวเล็กซึมเพราะเห็นแม่ของธามหรือเปล่า” 

“ไม่ใช่ๆ พี่คินอย่าคิดมากสิครับ ปีก็มีอิจฉาบ้างแหละแต่ไม่ได้กลุ้มใจ” บอกว่าไม่อิจฉาพี่คินก็คงไม่เชื่อผมหรอกครับ สู้รับไปตรงๆ
ดีกว่า

“งั้นคิดเรื่องอะไรครับ”

“เรื่องพี่คิน”

“เรื่องพี่? “

“ใช่แล้วครับ” หึๆ คนบางคนเริ่มกระสับกระส่าย กลัวล่ะสิ

“ไหนคิดว่ายังไงบอกกันบ้าง คิดว่าโชคดีจังได้เป็นแฟนพี่ หรือคิดว่าใครนี่หล่อชะมัด”

“ไม่เข้าข้างตัวเองไปหน่อยเหรอครับ อีกอย่างปีเป็นภรรยาพี่คินไม่ใช่แฟนสักหน่อย” ผมอายจนหน้าร้อนเห่อ แต่ต้องพูดเพื่อให้พี่
คินหลงประเด็น ไม่อยากให้เอาแต่คิดมากเพราะผมไม่ได้คิดอะไร

“อยากให้พี่เปิดตัวปีเหมือมีนหรือเปล่า” ผมว่าพี่คินชักคิดเรื่องนี้มากไปแล้ว กลายเป็นผมที่สบายๆ มากกว่า พี่คิน เอาแต่ห่วงว่า
ผมจะน้อยใจ กลายเป็นกังวลโน่นนี่ไปหมด ผมพูดหรือทำอะไรนิดไม่ได้พี่คินคิดไปไกลเลย

“ไม่เอาครับแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว เราก็ไม่ได้ปิดอะไร”

“ถ้าอย่างนั้นปิดภาคคราวหน้าปีพาพี่ไปที่บ้านบ้างนะ พี่อยากไป”

“ครับ”
   
“ปีเรื่องทำงานเลิกได้ไหม พี่คิดว่าจากวันนี้ไปธามคงไม่ให้มีนไปทำแล้ว พี่เองก็ไม่อยากให้ปีไปทำเหมือนกัน”

“ทำไมล่ะครับ สนุกออกได้เงินด้วย”

“เงินพี่กับเงินปีถือเป็นเงินเดียวกันลืมหรือเปล่า ปีอยากได้อะไรก็บอก ไม่รู้หรือว่าทุกวันนี้เงินค่าอาหารค่าเหล้าที่พี่จ่ายให้ไอ้ภัทร
เวลาไปเฝ้าปีแพงกว่าค่าจ้างปีอีก”

“พี่คิน! งั้นก็ไม่ต้องไปเฝ้าสิครับ ไปนั่งก็ไม่มีอะไรทำ เบื่อเปล่าๆ”

“ถ้าปีไม่เลิกพี่จะเลิกไปได้ยังไง ขนาดตามไปเฝ้าพวกมดไรมันยังไม่สนใจ”

“เหอะเดี๋ยวนี้ทำขยันหวง ทีแต่ก่อนควงสาวไม่สนใจเลยว่าเราเจ็บแค่ไหน” ผมขอลำเลิกนิดครับ คิดทีไรก็ยังจี๊ดอยู่

“ปี”  พี่คินลากเสียงยาวโอดครวญ

“ตอนนั้นพี่ไม่รู้นี่ครับว่าปีชอบพี่”

“ตอนนั้นพี่คินยังไม่ชอบปีด้วยใช่ไหมล่ะ” ผมเผลอตัวกระแทกเสียง ใส่อารมณ์ไปหน่อย

“ไม่เอาไม่พูดแล้ว ห้ามหาเรื่องมาทะเลาะกับพี่ เบี่ยงประเด็นเหรอครับ เราคุยกันเรื่องงานพิเศษของปีอยู่นะ”

“ไม่ได้เบี่ยง ปีว่าจะถามหลายหนแล้วไหนๆ ก็พูดถึงขอถามหน่อยเถอะ”

“ถามว่า?” น้ำเสียงพี่คินเจือปนความหวาดระแวง

“ทำไมตอนนั้นพี่คินถึงอยากได้ปีเป็นน้องครับ”

“ก็อย่างที่พี่เคยบอกปี พี่ไม่มีน้องแล้วปีก็น่ารักดี”

“โหเซ็งนึกว่าจะรู้สึกนิดๆ แต่ยังไม่แน่ใจอะไรแบบนั้น”

“ไม่ดีเหรอครับ พี่ปากกับใจตรงกัน พูดจริงตอบตรง ปีจะได้ไม่ต้องกังวล ไว้ใจพี่ได้” ก็จริงครับ ขนาดไอ้มีนไม่ใช่แฟนมันยังเชื่อ
ทุกอย่างที่พี่คินพูด มีนบอกถ้าเป็นพี่ธามมันต้องขอคิดดูก่อน

“พี่สัมภาษณ์ปีบ้างดีกว่า ทำไมปีถึงชอบพี่ ไม่เคยชอบผู้ชายมาก่อนไม่ใช่เหรอ” ผมคิดย้อนไปช่วงที่เริ่มชอบพี่คิน

“ตอนแรกปีก็มองเฉยๆ พี่คินเด่นไง อยู่ตรงไหนถึงไม่สังเกตตามันก็เห็นเอง มองไปเรื่อยๆ วันไหนไม่เห็นก็เริ่มกระวนกระวายใจ
อยากเห็นสักนิดก็ยังดี นานวันเข้าพอเห็นอยู่กับผู้หญิงมันก็แปลบๆ ตรงนี้”  ผมเอามือแตะตรงหัวใจ

“ปีรู้ตัวเร็วเพราะมีกูรูดี ไอ้มีนมันช่วยเฉลย ว่าปีกลายพันธุ์ไปเป็นอย่างมันเข้าให้แล้ว ตอนแรกตกใจแต่สักพักก็ยอมรับได้”

“โชคดีของพี่” เห็นไหมครับใครๆ ก็บอกว่าผมทำตัวสาวขึ้น ไม่สาวได้อย่างไรดูพี่คินผู้สุขุมท่านพูดแต่ละคำ หวานจนผมยังยอมแพ้
   
“ไม่ไปทำงานแล้วนะ” สงสัยเรื่องนี้พี่คินจะไม่ปล่อย หวานอยู่ดีๆ เข้าเรื่องฉย

“แลกกับอะไรครับ” ผมเริ่มหัวหมอ

“อยากได้อะไรครับ ถ้ายอมเลิกทำงานพี่ให้ได้หมดทุกอย่าง”

“งั้นปีขอมีแฟนอีกคนได้ไหม” 

“เอี๊ยดดด”  พี่คินเบรกรถจนผมหัวทิ่ม รีบหันไปมองข้างหลัง ยังดีว่าไม่มีรถตามมา

“พี่คิน! เดี๋ยวรถชน” ผมสะกิดแขนพี่คินให้รีบออกรถ

พี่คินขับต่อแต่ไม่ยอมพูดกับผม  ตายล่ะ ผมแซวเล่นเอาขำทำไมพี่คินไม่เข้าใจ ตัวติดกันขนาดนี้จะไปหาแฟนใหม่มาจากที่ไหน


พี่คินขับต่อมาเกือบสิบห้านาที ระหว่างนั้นผมพยายามบอกว่าผมแซวเล่น แต่คนหน้าเรียบไม่ยอมตอบรับ พิ่คินเลี้ยวเข้าซอย จอดรถ
ก่อนหันมาดึงผมข้ามเบาะไปนั่งบนตัก

“คิดจะนอกใจพี่เหรอครับ”

“ปีเปล่าสักหน่อย บอกแล้วว่าพูดเล่นกะจะให้ขำ”
   
“อื้อ” ปากที่ประกบลงมาดูดเสียงผมหายไป ลิ้นร้อนถูกสอดเข้ามาคลุกเคล้าในริมฝีปาก พี่คินจับผมให้เปลี่ยนมานั่งคร่อมลำตัวพี่
คินเอาไว้  ริมฝีปากหนาซุกไซ้ดูดเม้มที่ซอกคอ  มือซุกซนล้วงเข้ามาในเสื้อลูบไล้ไปทั่วแผ่นอก

พี่คินดึงเสื้อผมขึ้น ลดปากลงมาแตะจูบบนยอดอกช้าๆ แล้วเปลี่ยนเป็นหยอกเย้าด้วยปลายลิ้น ใช้ฟันขบกัดเบาๆ ผมหายใจหอบถี่
อะไรบางอย่างทักทายผมมาจากข้างใต้
   
ผมชักสงสัย ตกลงพี่คินกำลังโกรธหรือกำลังหื่นกันแน่ สมองน้อยๆ ผมพยามประมวลผล มือไม้อ่อน อยากจะห้ามก็ห้ามไม่ไหว
ในหัวผมเหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ แต่เบลอจนโฟกัสไม่ติด ผมคิดอะไรได้นะ  อื้อ... อยากจำให้ได้
   
กว่าสมองผมจะโล่ง ก้นก็ระบมไปเรียบร้อย คนนั่งกอดอยู่สบายตัวไป  แล้วไอ้เบาะที่พี่คินนั่งอยู่มันถอยไปจนสุดตั้งแต่เมื่อไหร่
แล้วอุปกรณ์นิรภัยพกมาด้วยเหรอ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าไม่ได้ตั้งใจ

อ๊ะ! ผมนึกออกแล้ว ว่าไอ้ที่มันแว่บเข้ามาในหัวผมคืออะไร ผมกระหน่ำตีคนที่กอดผมอยู่ไม่ยั้ง ขอเป็นไอ้มีนสักวันเถอะ

“ปีตีพี่ทำไมเขินเหรอ” มันน่าจะโดนหนักกว่านี้ไหม ดูพูดเข้า

“ปีไม่ได้โกรธจริงใช่ไหม” ขึ้นครับขึ้น ใครล่ะที่คราวก่อนพูดประโยคนี้เอาไว้

 “ไม่เป็นไร เอาไว้วันหลังก็แล้วกัน ต้องลองให้ได้สักวันล่ะน่า” ใครกันที่พูดว่าอยากลองเปลี่ยนบรรยากาศ ไอ้พี่ลามก  ผมรีบดึงกางเกงขึ้นมาสวม ข้ามไปนั่งเบาะหลัง เจ็บก็เจ็บครับแต่ต้องทำเพราะหมั่นไส้คน   

“ปีอยากต่ออีกเหรอครับ ก็ดีนะข้างหลังน่าจะสบายกว่า” หน้ายิ้มๆ กับท่าทางที่ทำเหมือนจะข้ามตามมาด้วย ทำเอาผมรีบข้ามกลับมาแทบไม่ทัน โอ๊ยรีบไปหน่อยเจ็บครับเจ็บ งอนแล้วเฟ้ย
   
“กลับบ้าน ถ้ายังไม่กลับปีจะเดินกลับเอง”

“เดินไหวเหรอครับ มีแรงแบบนี้สงสัยจะยังต่อไหว” ไม่ใช่แค่ผมแล้วครับที่ติดเชื้อไอ้มีนมา พี่คินก็ติดเชื้อพี่ธามมาด้วยแน่ๆ    
หรือ....ผมทำตาโต  หรือพี่คินเป็นแบบนี้อยู่แล้ววะ อ๊าก! ผมโดนล่อลวงจากมาดนิ่งๆ สุขุม นุ่มลึกใช่ไหม

“กลับบ้านกันนะ เดี๋ยวพี่พาไปอาบน้ำทำความสะอาดให้” ผมหมดเรื่องพูด  พี่คินทำความสะอาดให้ที่ไรผมเจ็บกว่าเดิมทุกที

✪✣✤✥✦✣✤✥✦✧✪✪✣✤✥✦✣✤✥✦✧✪


ตอนที่ 40 :  ของขวัญจากความตั้งใจ
   
“เมื่อยฉิบ” เสียงน้องนายบ่นเป็นรอบที่ร้อยของวันนี้

“พักก่อนเถอะกูเดินจนขาลากแล้ว” ทุกคนพยักหน้าเป็นเสียงเดียวกัน ผมไม่อยากพักแต่เกรงใจคนอื่น

   
“มึงเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้เหรอวะ” ไอ้มีนบ่นเบาๆ มันอยากช่วยให้ฝันผมเป็นจริง แต่มันคงเริ่มท้อ

“พวกมึงกลับก่อนก็ได้นะแค่นี้กูก็ซึ้งใจ” ผมตัดสินใจบอกทุกคน ลากมันมาเดินครึ่งค่อนวัน เดินไปสามห้างแล้ว

“เอาอย่างนี้เราแยกกันหา ใครเจอที่ไหนก็โทรบอกไอ้ปี” ไอ้บาสออกความคิดเห็น

“แบ่งสองทีมแล้วกันจะได้ไม่เหงา มีนมึงไปกับปี  กู น้องนาย รัชตะจะไปด้วยกัน มันต้องเจอสักที่สิน่า” ผมซาบซึ้งในน้ำใจของ
เพื่อน ผมกำลังตามหานาฬิกายี่ห้อหนึ่งอยู่ ในร้านของมันเองไม่มีขายเพราะตกรุ่นไปแล้ว พวกผมเลยต้องช่วยกันตระเวนหาตาม
ร้านขายนาฬิกานำเข้าโซนพลาซ่าแทน ผมส่งรูปรวมทั้งข้อมูลของนาฬิกาไปให้บาส แทบจะร่ายคาถาส่งไปด้วย ขอให้เจอด้วยเถอะ

นาฬิกายี่ห้อนี้รุ่นนี้ ทั้งชีวิตผมคงไม่คิดจะซื้อ แต่มันเป็นของที่พี่คินอยากได้ ผมทำงานเก็บเงินจนสามารถซื้อได้แล้ว วันนี้เลยถือ
โอกาสนัดเพื่อนมาเดินเล่น กะว่าซื้อของเสร็จจะได้แวะทานข้าวดูหนัง

แต่เหมือนพระเจ้าไม่เป็นใจ ร้านที่ผมเล็งไว้ขายนาฬิการุ่นนั้นไปแล้วทั้งสองเรือน มันอยู่มาได้ตั้งหลายเดือน ทำไมมาโบยบินหาย
ไปตอนผมเก็บเงินได้ครบ ไม่เข้าใจชีวิต คราวนี้เลยเป็นเรื่องใหญ่ จากที่คิดจะมาเดินเล่น เปลี่ยนเป็นวิ่งเข้าร้านโน้นออกร้านนี้
ย้ายห้างกันจนเหนื่อยหอบก็ยังหาไม่เจอ ความหวังผมริบหรี่ลงไปทุกที

ผมเซ็งจนนึกอยากจะร้องไห้ เหมือนเราตั้งความหวังไว้สูงมาก แต่อยู่ๆ มันก็หายไปกับตา ผมแวะมาดูเกือบทุกเดือนเพื่อเช็คว่า
มันยังอยู่ใช่ไหม ล่าสุดที่ผมมาก็ยังอยู่ครบทั้งสองเรือน คิดแล้วน้ำตาจะไหลขึ้นมาจริงๆ

“ไอ้ปีอย่าดราม่า” น้องนายรอ้งห้ามผมเสียงหลง

“ยังไงวันนี้พวกกูจะช่วยมึงหาจนเจอ ต้องไปทุกห้างก็จะทำ ขออย่างเดียวอย่าเสือกเล่นน้ำตา”

“ใช่ครับ เดี๋ยวผมจะเสิร์ชหาร้านนาฬิกาแล้วโทรถามไปด้วย ต้องหาเจอแน่ๆ” คุณรัชตะพยายามให้กำลังใจผม

“ขอบใจพวกมึงมาก กูฝากด้วย” อยากบอกเพื่อนเหมือนกันครับว่าไม่เป็นไรเกรงใจ แต่วินาทีนี้ถ้าไม่มีพวกมันช่วยผมหาคนเดียว
คงแย่

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกินน้ำเสร็จนั่งให้หายเมื่อยแล้วแยกย้าย” ผมรีบกุลีกุจอลุกไปซื้อน้ำมาให้เพื่อนๆ วันนี้ซื้อน้ำแพงเลี้ยงครับ รู้สึก
ผิดกับพวกมัน เดี๋ยวต้องเลี้ยงข้าวมื้อใหญ่ๆ สักมื้อ ผมคิดในใจแต่ขอให้ผ่านวันนี้ไปก่อน


“ทำไมต้องเป็นรุ่นนี้วะ กูรู้ว่าพี่คินชอบแต่คนเราไม่ได้ชอบของอย่างเดียวแน่ๆ” ไอ้มีนชวนผมคุยบนแท็กซี่ ผมใจร้อนไม่อยากมา
รถเมล์มันช้าเกินไป

“เพราะมันเป็นของพี่คินมันอยากได้แต่ไม่ได้ กูเลยอยากซื้อให้ มันคงมีอย่างอื่นอีกแต่กูรู้แค่อย่างเดียว”

“อยากได้แต่ไม่ได้? มึงยังหาเงินมาซื้อไหวอย่างพี่คินทำไมจะซื้อไม่ได้วะ”

“พี่คินเห็นเพื่อนใส่บอกว่าสวยดีเลยอยากได้ แต่ในร้านมันตกรุ่นไปแล้ว เวลาไปห้างกับกูชอบแวะไปถามตามร้านนาฬิกา เพียง
แต่พี่มันไม่ได้ทำขนาดกูไง กว่ากูจะเจอร้านนี้กูตามหามาเป็นเดือน”

“มึงก็ซื่อบื้อ แทนที่จะยืมเงินกูไปผสมซื้อเก็บไว้ก่อน แล้วค่อยทำงานใช้กู กูพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง”

“กูเกรงใจ อีกอย่างครั้งสุดท้ายที่กูมามันยังอยู่ครบทั้งสองเรือน กูคำนวณแล้วทำงานอีกไม่กี่วันก็ซื้อได้ เลยคิดว่ามันต้องรอกูอยู่
สักเรือนสิน่า”

“พี่คินต้องดีใจมากแน่มึงตั้งใจขนาดนี้ พยายามทำงานเก็บเงิน เที่ยวตระเวนหาให้พี่มันจนเจอ”

“ขอให้เจอจริงเถอะมึง ตอนนี้กำลังใจกูลดน้อยจนแทบไม่เหลือ"

“เอาน่า ลองพยายามหากันก่อน ถ้าไม่ได้จริงๆ มึงค่อยนั่งคิดว่าจะให้อะไรแทน อย่าเพิ่งดราม่าอย่างน้องนายมันว่า” ผมพยักหน้า
ให้มีน มีแรงฮึดขึ้นมาอีกหน่อย ต้องเจอสิ ยังไงก็ต้องหาให้เจอ

         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
   
“ตัวเล็ก” เสียงเรียกเบาๆ ดังที่ข้างหู ผมงัวเงียลุกขึ้นมานั่ง ข้างนอกมืดแล้ว ดูท่าผมจะหลับไปหลายชั่วโมง เพลียสุดๆ

“ไม่สบายหรือเปล่า ทำไมมานอนตรงนี้” พี่คินลงนั่งข้างผม ผมจำได้ว่ากลับมาถึงคอนโด ก็ล้มลงนอนที่โซฟาทันที กะว่าจะพัก
ให้หายเหนื่อยแป๊บๆ ดันหลับยาว

“มีไข้หรือเปล่า” มือเย็นแตะลงมาบนหน้าผาก

“ไม่ร้อนเท่าไหร่แต่หน้าตัวเล็กดูเหนื่อยๆ” ผมเอนตัวไปซบพี่คิน เอาหัวซุกไปตรงซอกคอ ยกมือขึ้นกอดเอวหลวมๆ

“อ้อนเชียว ได้ทานอะไรหรือยัง หิวไหม” ผมส่ายหน้า มันเหนื่อยจนลืมหิว

“ปีนั่งรอก่อนเดี๋ยวพี่ทำอะไรง่ายๆ ให้ทาน”

“ปีทำเอง”ตั้งแต่ผมย้ายมาอยู่กับพี่คิน ผมเป็นคนทำอาหารทุกครั้ง อร่อยบ้างไม่อร่อยบ้างแต่พี่คินก็กิน

“อย่าดื้อ หน้าเราไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวพี่จัดการให้ จะหลับไปก่อนก็ได้เดี๋ยวพี่ปลุกอีกที”

 “ขอบคุณครับ” แล้วผมก็เผลอหลับไปจริงๆ  มันเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว แขนขาล้าไปหมด


“ปีตื่นครับ ทานข้าวได้แล้ว”

“ปี” ผมได้ยินเสียงพี่คินแล้ว แต่ตามันลืมไม่ขึ้น

“ปีครับ” เสียงเรียกซ้ำอีกครั้ง ผมพยายามต่อสู้กับความง่วงงุน แต่เสียงเรียกเหมือนไกลออกไปทุกที จนทุกอย่างมืดสนิทและผม
ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีก ทำไมมันหนาว ผมขดตัวมากขึ้น มือพยายามความหาผ้าห่ม

“ทนนิดนะครับ ปีไข้ขึ้นพี่ต้องเช็ดตัวให้” ไม่เอา ผมพยายามปัดมือที่เอาอะไรเย็นๆ มาถูกตัวผม

“ทานยาครับ” มือนั้นเปลี่ยนมาช้อนคอผมขึ้น มีอะไรบางอย่างแตะลงมาที่ปาก ผมพยายามเบือนหน้าหนี แต่หลบอย่างไรก็หลบ
ไม่พ้น เลยจำใจอ้าปากกลืนเข้าไป

“ดื่มน้ำก่อนครับ เด็กดี  อีกนิดครับคอจะได้ไม่แห้ง” ผมกลืนน้ำเข้าไปตามคำสั่ง ก่อนส่ายหน้าให้รู้ว่าผมพอแล้ว

“หนาว”

“ดีขึ้นไหมครับ” ผมถูกดึงเข้าไปกอดซุกอก ผ้าห่มถูกห่มให้จนถึงคอ อืม..แบบนี้แหละอุ่นสบาย ผมพร้อมที่จะหลับอีกครั้ง แต่
จิตใต้สำนึกเตือนว่าผมลืมอะไรบางอย่าง

ของ?...ของขวัญ    ใช่แล้ว! ของขวัญ  อาหารดีๆ เครื่องดื่มที่พี่คินโปรดปราน  จูบจากผมและเซอร์ไพรส์ด้วยของที่เตรียมไว้ให้

“พี่...คิน” ผมเรียกด้วยเสียงแผ่วเบา

“ชู่ว“ มือพี่คินลูบหัวให้ผมเบาๆ ทำเอาผมยอมแพ้ต่อความง่วงที่จู่โจมเข้ามา พรุ่งนี้แล้วกันนะ พรุ่งนี้ผมจะแสดงให้พี่คินเห็นว่าผม
รักพี่คินมากแค่ไหน

         ✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪

เสียงกุกกักทำให้ผมลืมตาตื่น เห็นพี่คินถือถาดอาหารเดินเข้ามา

“breakfast in bed ครับ” พี่คินวางถาดอาหารไว้ที่โต๊ะข้างเตียง หยิบหมอนขึ้นมาแล้วประคองผมให้นั่งพิง

“ขอบคุณครับ แต่ปียังไม่ได้แปรงฟัน”

“ไม่เป็นไร คนป่วยพี่อนุโลม”

“ไม่เอาครับ” ไม่ได้เลยครับเรื่องนี้ ยิ่งพี่คินอยู่ด้วยยิ่งไม่ได้

“ดื้อจริงเรา มาครับพี่พาไป” พี่คินลุกขึ้นก่อนช้อนตัวผมขึ้นอุ้มในท่าเจ้าสาว พาเดินไปเข้าห้องน้ำ

พี่คินวางผมลง บีบยาสีฟันใส่แปรงแล้วยื่นให้ ผมรับมาแปรงจนเสร็จ บ้วนปาก ล้างหน้าจนแน่ใจว่าสะอาดจึงเงยหน้าขึ้น คนที่ยืน
รออยู่หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาบรรจงเช็ดหน้าให้ผม สำหรับผมพี่คินน่ารักและใจดีที่สุด

“พี่คินออกไปก่อนครับ”

“ทำไมครับ พี่จะรออุ้มกลับ ปีเป็นไข้รู้ตัวหรือเปล่า เมื่อคืนตัวร้อนมาก ดีว่าเช้านี้ไข้ลดลงบ้างแล้ว 

“จะอาบน้ำ”

“ไม่ได้ครับเดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้ ปียังไม่หายไข้ดี”

“ปีจะเช็ดเอง พี่คินออกไปก่อนครับ”

“เป็นอะไรครับเด็กน้อย มาอายอะไรพี่เอาป่านนี้ เห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว”

“ใครจะเหมือนพี่คินครับ เดี๋ยวนี้ เปลี่ยนไปเยอะมากไม่เหมือนเดิมสักนิด” ผมปรายตามอง ให้รู้ว่าพูดถึงเรื่องอะไร

“มันต้องไม่เหมือนเดิมอยู่แล้ว พี่ตอนที่ยังไม่รู้จักตัวเล็กกับพี่ที่มีตัวเล็กอยู่ข้างๆ ความสุขมันต่างกันมาก ถ้าพี่เปลี่ยนไปก็เพราะ
มีตัวเล็กเข้ามาในชีวิต” ละลายสิครับ ยอมให้พี่คินเช็ดตัวให้แต่โดยดี แต่คราวนี้พี่คินน่ารักมาก เช็ดตัวอย่างเดียวจริงๆ  เช็ดตัว
เสร็จจับผมทาแป้ง ใส่เสื้อผ้าให้ราวกับผมเป็นเด็กๆ

“เสร็จแล้ว” ผมกางแขนให้พี่คินอุ้มกลับมาที่เตียงเหมือนเดิม


พี่คินจัดหมอนให้ผมนั่งพิงสบายๆ หยิบถ้วยโจ๊กมาตักป้อนให้ ผมพยายามแย่งมาทานเองกลับโดนดุ

“อย่ายุ่งครับ ตัวเล็กทานดีๆ เดี๋ยวจะได้ทานยา” ป่วยแบบนี้ก็ดีครับทำให้รู้ว่าคนที่เรารักๆ เรามากแค่ไหน เขาถึงว่าการกระทำ
สำคัญกว่าคำพูด จนป่านนี้พี่คินยังไม่เคยบอกผมว่าพี่รักปีเลยสักครั้ง แต่ทำไมผมรู้สึกเหมือนว่าผมได้ยินพี่คินบอกรักผมเแทบทุกวัน
   
“เมื่อวานปีบอกจะไปดูหนังกับพวกมีนไม่ใช่เหรอ ทำไมกลับมาป่วยแบบนี้ ” ไม่รู้เพื่อนผมเป็นอย่างไรกันบ้าง ผมชักเป็นห่วง
เดี๋ยวต้องโทรถาม

“ว่าไงครับแอบไปทำอะไรมา มีพิรุธนะถามไม่ยอมตอบ”

“ใครจะไปทำอะไรครับ ปีแค่ไม่ค่อยได้นอน ออกไปทั้งวันเลยเหนื่อยเกิน ใครล่ะที่รุ่มร่ามบอกแล้วว่าครั้งเดียวพอ”

“ฮ่าๆ”  ไม่มีสำนึกผิดครับ พี่คินเวอร์ชั่นหื่น มีอินเนอร์ความภูมิใจในพลังหื่นตัวเองสูงมาก

 “โอ๋ๆ ครับ” พี่คินวางถ้วยโจ๊ก ดึงผมเข้าไปกอด โยกตัวไปมา

“ใครใช้ให้ปีน่ารักพี่เลยอดใจไม่ไหว ความผิดปีพี่เสียลุคหมด อยู่ใกล้ปีมันอยากจะนัวเนียอย่างเดียว”

“อย่ารังแกคนป่วยครับ” ผมต้องเบรกไว้ก่อนเพราะพี่คินทำท่าจะสาธิตสิ่งที่พูด

“ฮ่าๆ ไม่ทำหรอกครับ สงสาร สัญญาว่าต่อไปจะถนอมปีให้มากกว่านี้”

“พูดจริงนะ ต่อไปห้ามทำเกินสามครั้ง” ผมยกนิ้วประกอบ นี่ถือว่าใจดีแล้วนะ

“รับทราบครับผม สามครั้งพักสามครั้งพัก ไม่ทำติดต่อกัน”  โอ๊ยพ่อหล่อวายร้าย ทำหน้าซื่อตาใสแต่ดูพูดเข้า 

“อย่าเพิ่งค้อนพี่ ทานยาก่อน” พี่คินส่งยาพร้อมแก้วน้ำมาให้ ผมรับมาจัดการเสร็จก็ส่งคืน

“พี่คินครับหยิบกระเป๋าให้หน่อย สงสัยจะวางอยู่ข้างนอก”

“ได้ครับ” พี่คินลุกออกจากห้องไป ผมว่าให้ไปเลยดีกว่า ไม่ต้องทำเซอร์ไพรส์แล้วไม่มีแรง กว่าจะหายไข้อาจจะพรุ่งนี้ ผมอยาก
ให้พี่คินเห็นเร็วๆ

"นี่ครับ”  พี่คินส่งกระเป๋าให้ผม

“มานั่งตรงนี้ครับ” ผมตบมือลงข้างตัว

“หลับตาก่อน”

“จะทำอะไรครับปีป่วยอยู่นะอย่าออกแรง” มันน่าไหมครับ พี่คินที่คนอื่นเห็นกับพี่คินเวลาอยู่กับผมสองคน คนละเรื่องเลย เดี๋ยวนี้
ทั้งพูดมาก ยิ้มเก่ง หื่น มาครบ แต่ผมภูมิใจนะครับที่ผมทำให้พี่คินเป็นได้ถึงขนาดนี้ 

“จะหลับไม่หลับ พูดมากปีจะงอนแล้วนะ”

“หลับแล้วครับ” พี่คินหลับตายื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม  ผมหยิบกล่องนาฬิกาจากในกระเป๋า เอาไปวางไว้ด้านหลัง พยายามให้เกิด
เสียงน้อยที่สุด

“ลืมตาได้แล้วครับ” พี่คินลืมตาขึ้นมาเจอผมส่งยิ้มให้

“แค่นี้” พี่คินทำเสียงสูง ไม่รู้คาดหวังอะไรอยู่

“ใช่ครับ ปีจะขยับกางเกงเฉยๆ”

“อะไรกันปีหลอกให้พี่ตื่นเต้น นึกว่าจะให้รางวัลพิเศษสามีดีเด่นเสียอีก”

“ เป็นจริงหรือเปล่า พักนี้ขยันรังแกปีจะตาย”

“เป็นสิครับ ดีที่หนึ่งเลย” พี่คินชมตัวเองเสร็จสรรพ

ผมจับมือพี่คินขึ้นมา กดจูบลงกลางฝ่ามือ ใช้มืออีกข้างดึงพี่คินเข้ามากอด ส่วนมือที่จับมือพี่คินอยู่ผมดึงไปข้างหลัง ให้มือพี่คิน
แตะลงไปบนกล่องของขวัญ
   
“ขอบคุณนะครับสำหรับทุกๆ อย่าง ผมดีใจที่วันนั้นผมมองแต่พี่คิน มันเป็นการตัดสินใจที่ถูกที่สุดของผม” พี่คินโอบแขนมารอบ
ตัวผม กอดแน่นๆ ทีหนึ่ง ก่อนถอยออกไปนั่งตัวตรง ยกกล่องในมือขึ้นดู

“อะไรครับ” ผมห่อกระดาษสีสวยเอาไว้ พี่คินเลยไม่เห็นข้างใน

“เปิดสิครับ”พี่คินดึงโบว์แกะกระดาษห่อของขวัญออก พอเห็นกล่องข้างในก็เลิกคิ้วขึ้นมองหน้าผม
   
“นาฬิกา”

“ครับ”

   
“อย่าบอกนะว่าที่ปีดื้อทำงานเพราะเจ้านี่” คนฉลาดก็คือคนฉลาดอยู่วันยังค่ำ ไม่มีหรอกจะถามว่าเอาเงินมาจากไหน
   
“ใช่ครับ ไม่อย่างนั้นปีจะเอาปัญญาที่ไหนมาซื้อ” ผมพูดเสียงงอน คนยอมเหนื่อยก็เพราะรัก ยังคอยบ่นคอยว่า พี่คินเหมือนรู้ตัว
รีบเข้ามาจุ๊บแก้มผม แถมด้วยจูบปากอีกสองสามทีติด

   
“เปิดก่อนครับ” ผมเร่งอยากให้พี่คินเห็นเร็วๆ

“รสนิยมดีหรือเปล่าเรา ถ้าไม่ชอบพี่เปลี่ยนรุ่นได้ไหม” เสียงแซวก่อกวนผม

“เปิดสักทีสิครับ ท่ามากจริงเดี๋ยวไม่ให้เสียเลยจะเก็บไว้ใส่เอง” ไม่รู้กลัวผมโกรธหรือกลัวผมจะยึดของคืน พี่คินรีบเปิดฝากล่อง
ออก แล้วพี่คินก็เงียบไปเลยครับ เงียบ..เงียบมาก...

“พี่คิน” ผมสะกิดแขนตัวโตเบาๆ ความมั่นใจลดเหลือศูนย์ มันนานหลายเดือนแล้วหรือพี่คินจะเลิกชอบไปแล้ววะ ไม่น่า วันนั้นยัง
แวะไปถามหาอยู่เลย  ในหัวผมตอนนี้ความคิดตีกันมั่ว ยิ่งพี่คินเงียบนานเท่าไหร่ผมก็ยิ่งแตกแขนงความคิดออกไปไม่รู้จบ

พี่คินยื่นกล่องนาฬิกาคืนให้ผม ไม่หยิบออกมาดูด้วยซ้ำ  เงิบสิครับผมรับกลับมาแบบงงๆ  นี่คือไม่เอาใช่ไหม ไม่อยากได้หรือ
อะไร พูดสิเว้ย

“ใส่ให้หน่อยครับ” พี่คินยืนแขนมาให้ผม ไอ้บ้าพี่คินทำเอาผมหัวใจตกไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม จะหยุดนานทำไมวะ  ใจหายหมด ผม
หยิบนาฬิกาออกจากกล่อง จัดการใส่ให้กับพี่คิน

“ชอบไหมครับ”

“มาก..ชอบปีมากที่สุดแล้ว”

“พี่คิน! ผมถามถึงนาฬิกา” เขินครับเขิน ได้ยินกี่ทีก็ยังเขิน

“นาฬิกาก็ชอบครับ เดิมพี่ชอบอยู่แล้วถึงอยากได้ แต่ตอนนี้ชอบมากขึ้นไปอีกเพราะปีทำงานเก็บเงินซื้อให้ ต่อไปจะหวงเรือนนี้
ที่สุดเพราะมันมาจากความใส่ใจของปี ที่รู้ว่าพี่ชอบถึงกับไปตามหาซื้อมาให้”

ผมเข้าไปกอดพี่คิน ขอหน่อยเถอะครับ ฟังพี่คินพูดแล้วรู้สึกดีชะมัด ความเหนื่อยทั้งหมดที่ทำมาหายเกลี้ยง

“ขอบคุณครับตัวเล็ก ขอบคุณมาก พี่จะรักษามันอย่างดี” พี่คินเอาหน้ามาคลอเคลียกับหน้าผม ไล้ริมฝีปากไปเรื่อยๆ ก่อนมาหยุด
ที่ข้างหู

“ขอโทษที่พี่ไม่รู้ เอาแต่โมโห ความจริงน่าจะคิดได้ แต่พอหึงมันคิดอะไรไม่ออกเลย”

“ไม่เป็นไรครับ ปีชอบให้พี่คินหึงเพราะแปลว่าพี่คินรัก”

“พี่รักปีครับ”

“พี่คิน!!” ผมตกตะลึงตัวแข็ง คนพูดคงกลัวผมคิดว่าตัวเองหูฝาด เลยพูดซ้ำๆ

“พี่รักปี พี่รักปีครับ รักปีที่สุด”

“ปีก็รักพี่คินครับ” น้ำหูน้ำตาไม่รู้มาจากไหน ไหลเปรอะไปหมด พี่คินต้องใช้มือเช็ดออกให้

“ไม่ร้องครับ โอ๋ๆ “ ผมยิ่งร้องหนักเข้าไปใหญ่ คนตัวโตหัวเราะชอบใจ เอาหน้าผมซุกอก โยกตัวไปมา

“เด็กขึ้แย” ผมเอาหน้าถูกับเสื้อพี่คิน ว่าผมดีนักเอาให้เละ ว่าแต่....

“พี่คินไม่กลัวแล้วเหรอครับ บอกผมแบบนี้”

“บอกแล้วปีจะหนีพี่ไปไหมครับ”

“ม่ายยย เอาช้างมาฉุดก็ไม่ไป ปีจะเกาะเป็นปลิง เป็นตุ๊แกเลย”

“ฮ่าๆ ถ้ากลัวขนาดนั้น เอาอย่างอื่นติดกันไว้ไหมครับจะได้ไปไหนไม่ได้” ไอ้ พี่คิน!! เผลอเป็นไม่ได้เดี๋ยวนี้  ซึ้งๆอยู่ วกเข้าเรื่องตลอด
   
ผมถอยตัวออกห่าง ไม่สบายอยู่นะเว้ยอย่าเชียวนะ คนตัวโตหัวเราะชอบใจ ผมก็มองเพลินไป พี่คินที่เป็นแบบนี้โคตรน่ารัก
   
“พรุ่งนี้ไปเลี้ยงพวกไอ้มีนด้วย”  ผมออกคำสั่ง ก่อนจะเล่าเรื่องความเหนื่อยยากของการตามหานาฬิกาเรือนนี้ให้พี่คินฟัง เล่าว่า
ผมท้อแค่ไหนที่ไม่ว่าจะตามหาที่ไหนก็ไม่มี แต่สุดท้ายผมก็เจอจนได้ ตอนเห็นมันวางอยู่ตรงหน้า มือผมสั่นจนรู้สึกได้ ความ
เหนื่อย ความเครียด เล่นเอาเกือบหมดแรง  พี่คินที่กอดผมแนบชิดอยู่แล้วยิ่งกอดแน่นเข้าไปอีก

“พี่เลี้ยงให้ห้าครั้งติด ครบตามจำนวนคน เลือกกันมาว่าอยากทานอะไร”

“จริงนะพี่คินใจดีที่สุด” ผมเงยหน้าขึ้นไปจุ๊บคางที่เริ่มมีไรหนวดขึ้น

“ทำไมไม่โกนหนวดครับ” ผมยกมือขึ้นลูบเบาๆ จั๊กจี๋มือดีครับ มันสากๆ

“ตัวเล็กป่วยพี่จะมีแก่ใจไปโกนหนวดได้ยังไงครับ” พี่คินเอาคางมาถูๆ แก้มผม ชอบแกล้ง

“เว่อร์ไปแล้วผมไข้ขึ้นนิดเดียวเอง”

“แค่นี้ก็ห่วงแล้ว” พี่คินเลื่อนตัวลงนอน ดึงผมตามลงมานอนหนุนแขน

“นอนพักกัน ปีต้องนอนมากๆ จะได้หายเร็วๆ  พรุ่งนี้จะได้พาเพื่อนไปเลี้ยงข้าว” เหมือนหลอกเด็กเลยครับ แต่ผมก็เชื่อ

ผมเกือบจะหลับไปแล้ว ตอนที่ได้ยินเสียงพี่คินบ่นเบาๆ “มาทำตัวน่ารักขนาดนี้วันที่ป่วย ใจร้ายนะเรา”

ไอ้พี่บ้า ><  รักนะครับ

✪✣✤✥✦TBC✤✥✦✧✪
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : [
(https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: darin ที่ 09-04-2017 11:30:04

ตอนที่ 41 : ความสุข [End]

-ภาคิน-

“ไงตัวเล็ก หนีไปเดินเที่ยวถึงไหนมาครับ” ผมอ้าแขนออกรอรับร่างเล็กที่เดินเข้ามาหา

“ถึงโน่นครับ” ปีชี้มือออกไปไกลๆ ก่อนเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด

“หิวไหม” ปีรีบพยักหน้า ท่าทางจะเดินจนเหนื่อย

“เพลาๆหน่อย มึงไม่ได้มากันสองคน”   

“เก็บไว้บอกตัวเองเถอะ อย่าให้กูเห็นมึงสวีทกันนะ” ผมไม่ยอมปล่อยปี จับหมุนตัวไปกอดโชว์ให้เห็นกันชัดๆ

“พวกมึงทั้งสองตัวนั่นแหละไม่ต้องเถียงกัน แม่งทำเกินหน้าเกินตาเพื่อนตลอด”

“มึงอิจฉาล่ะสิ” ธามคนที่แฟนไม่อยู่ให้กอดโชว์ หันไปกัดกับธีร์

“เอออิจฉา กูมันพวกปากตรงกับใจ”

“พวกมึงรีบๆ ทำกับข้าวให้เสร็จ กูอยากปาร์ตี้แล้ว กูไม่มีเมียกูเมาแทนก็ได้”  ธีร์หันไปเร่งน้องๆ ที่กำลังตั้งหน้าตั้งหน้าทำกับข้าว
สำหรับมื้อเย็น

“หึๆ ไม่ใช่เพราะมึงอยากมีเมียเหรอถึงตามพวกกูมา ไม่อยู่ช่วยงานไอ้ภัทรไอ้โจล่ะ” สะดุ้งคู่ครับ ใครก็ดูออกว่าพักนี้ธีร์วนๆ เวียนๆ
อยู่แถวกลุ่มปี น้องนายทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แต่ลดน้ำหนักเอาๆ เดี๋ยวนี้ดูดีขึ้นผิดตา

“ไอ้ธามเดี๋ยวนี้ปากมึงชักได้เมียมานะ”  ธีร์ส่งค้อนให้ธามวงใหญ่

“ปากผมเป็นยังไงพี่” คนที่เพิ่งเดินเข้ามาร่วมวงถามขึ้นทันที

“ก็เป็นอย่างนี้ไง ไม่รู้มึงรอดตีนมาได้ยังไง”

“ก็ไม่รอดไงโดนมาแล้ว” คำตอบของมีนเล่นเอาฮากันทั้งกลุ่ม ลืมไปเลยว่ามีนเคยโดนไอ้กายดักทำร้าย

“ปีมากับพี่หน่อย” ผมจูงมือปีเดินเลี่ยงออกมาจากห้อง

 “ไปไหนครับ”

“ไปเดินเล่นกัน” 

“ปีเพิ่งไปเดินมาเมื่อกี้เอง เมื่อยแล้ว” ตัวเล็กทำเสียงอ้อนแต่คราวนี้ผมคงต้องขัด

“ไปเถอะ พี่มีที่หนึ่งอยากพาไป” ผมจูงมือปีออกเดิน เราเดินเลียบหาดไปเรื่อยๆ ท้องฟ้าเป็นสีอมชมพู ใกล้เวลาพระอาทิตย์
ตกดิน ผมหยุดเดิน หมุนตัวปีให้มายืนอยู่ตรงหน้า

“ปีจำที่นี่ได้ไหมครับ” ปีหันไปมองรอบๆ  ทำสีหน้าไม่แน่ใจ

“ครั้งแรกที่เรามาที่นี่ พี่บอกชอบปีตรงนี้ บอกปีว่าให้รอพี่ได้ไหมสักวันพี่จะบอกรักปี” ตัวเล็กพยักหน้าให้ผม

“พี่รักปีครับคนดี” ผมดึงร่างเล็กเข้ามากอด กดจมูกลงบนหน้าผาก ก่อนสูดดมความหอมจากกลุ่มผมนิ่ม

“ครั้งก่อนปีบอกรักพี่คินตรงนี้ แต่ครั้งนี้ปีรักพี่คินมากขึ้นกว่าเดิมเป็นพันเท่า” เสียงตอบรับรักผมอู้อี้ เสื้อที่เปียกชื้นทำให้รู้ผมว่าคน
ตัวเล็กขี้แยอีกแล้ว

“รักกันไปนานๆ นะครับ” เสียงอ้อนยังติดจะสั่นเครือ ผมเชยคางคนพูดขึ้นใช้นิ้วปาดหยดน้ำที่คลอตาออก ก้มหน้าลงไปชิดริม
ฝีปากบาง กดจูบลงไปแผ่วเบา

“ครับผม รักกันตลอดไป”

.........................................................

-ธาม-

“ไหนของขวัญพี่” ผมนั่งอยู่บนเตียง ยื่นมือแบออกไปข้างหน้า มีนเพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินเช็ดผมออกมา ทำท่าไม่สนใจ ผมเลยต้อง
เล่นใหญ่ขึ้นอีกนิด
   
“มีน” ผมทำเสียงงอนขึ้นจมูก นับวันผมที่เคยได้ชื่อว่าแบดบอยเริ่มคล้ายเด็กสิบขวบเข้าไปทุกที

“ของขวัญอะไรครับ ยังไม่ถึงวันเกิดพี่ธามเสียหน่อย วันครบรอบอะไรก็ไม่ใช่”

“ปียังซื้อของให้คินไม่เห็นจะมีโอกาสอะไร ทำงานเก็บเงินซื้อให้ วันนี้คินเอามาอวดพี่”

“แล้วมันเกี่ยวกับผมตรงไหนครับ”  ปีแขวนผ้าเช็ดตัว เดินมานั่งที่ปลายเตียง ยังไม่ยอมเข้ามาใกล้

“ถ้าอย่างนั้นมีนไปทำงานทำไม”

“ผมอยากมีเงินเก็บ ดีกว่าอยู่เฉยๆ “

“ไม่เกี่ยวกับพี่เลยเหรอครับ” น้ำเสียงผมจากงอนเปลี่ยนเป็นเริ่มน้อยใจ มีนสั่นหน้า ดูก็รู้ว่าพยายามกลั้นยิ้มอยู่

“มีเมีย เมียก็ไม่รัก” ปกติพอพูดแบบนี้ผมควรหันหน้าหนีใช่ไหมครับ คนงอนกันเขาต้องทำแบบนั้น แต่ผมกลับโถมเข้ากอดตัว
แสบ จับพลิกกลิ้งจากปลายเตียงมาหยุดอยู่กลางเตียง

“สงสัยพี่ต้องขยันให้มากกว่านี้ จะได้มัดใจมีนอยู่” ถึงตอนนี้ผมจะเป็นลูกแมวแต่อย่าลืมว่าผมเคยเป็นเสือมาก่อน

“เดี๋ยวครับ พี่ธามไม่อยากรู้เหรอว่าทำไมพี่ธามห้ามผมทำงานแล้วผมไม่ฟัง” ไม่รู้เป็นเล่ห์กลของตัวแสบที่อยากให้ผมหยุดรุกราน
หรือเปล่า แต่ความอยากรู้ทำให้ต้องยอมหยุด เหลือแค่มือที่ยังกอดเอาไว้กันเหนียว

“ไหนบอกมาสิว่าเพราะอะไร” คนจุดประเด็นจู่ๆ ก็หน้าแดง จะเบี้ยวไม่ตอบผมเสียอย่างนั้น

“ง่วงแล้ว”

“ไม่ตอบก็ไม่ได้นอน ทำไมครับมีนมีเหตุผลอะไร” ผมเอาขาก่ายทับคนที่หยุกหยิกไปมา

“ก็.....”

“..........”

“ไม่ตอบ สงสัยอยากทำอย่างอื่นมากกว่า” ผมขยับตัวลุกขึ้น เปลี่ยนเป็นนั่งคร่อมร่างเล็กเอาไว้

“ถ้าไม่พูด พี่จะถือว่าเห็นด้วย”

“เดี๋ยว! ตอบแล้ว” มือเล็กๆยันอกผมไว้ไม่ให้ทับลงไป

“อยากให้หึง”

“อะไรนะครับ?”

“ได้ยินแล้วจะถามอีกทำไม”  มือที่ดันอกผมอยู่เปลี่ยนมาทุบเอาๆ ถ้าไม่ทุบเวลาเขินก็ไม่ใช่มีนตัวจริง

“พูดอีกทีสิครับ”

“ผมอยากให้พี่ธามหึง ก็พี่ธามไม่สนใจผม”

“พี่ไม่สนใจ?”  ผมงงจริงๆ ครับ ทั้งรับทั้งส่ง ตามเฝ้าขนาดนั้น ตั้งแต่เกิดมาก็คนนี้คนแรก ยังไม่สนใจตรงไหน

“ใช่” ตัวแสบเชิดหน้าใส่ผม

“ตรงไหน"

“ผมอยู่คนเดียว ไม่เห็นชวนไปอยู่ด้วยกัน “ ตกลงงอนผมเรื่องนี้ ถึงป่วนเสียจนผมแทบคลั่ง แทบจะพังร้านไอ้ภัทรไอ้โจอยู่รอมร่อ

“พี่รอทำเซอร์ไพรส์มีน ไมใช่ไมอยากชวนเสียหน่อยครับ รักจะตายอยู่แล้ว”

   
“ก็ตอนนั้นไผมม่รู้ นึกว่าไม่จริงจัง เลยอยากทำให้รู้ว่านี่ของดีมีคนอยากได้นะ ไม่รีบระวังจะหายไป” ผมอดไม่ได้จริงๆ ครับ ก้มลง
ไปฟัดไอ้ตัวแสบจนมันครางอื้อ อื้อ ขออากาศหายใจ

“ร้ายนักนะเรา รู้บ้างไหมว่าพี่เครียดแค่ไหน ไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้มารอฉกของพี่เต็มไปหมด ไอ้เพจเวรนั่นอีกขยันลงรูปมีนจริง แต่ละ
รูปจะน่ารักน่าฟัดไปถึงไหน”

“รูปสวยใช่ไหมล่ะ ส่งไปให้เองกับมือ” เดี๋ยวนะครับ ผมหูฝาดไปหรือเปล่า

   
“มีนเป็นคนส่งเหรอ”

“ใช่สิ ไม่งั้นใครจะมาถ่ายได้ใกล้ขนาดนั้น เห็นชัดทุกรูขุมขน” ชัดเลยครับ ชัดเลยว่าผมโดนเล่นเข้าให้แล้ว เมียใครวะน่ากลัว
ฉิบหาย

“ตัวแสบมานี้เลย มารับโทษเสียดีๆ ทำไมร้ายกาจแบบนี้” ผมจี้เอวซ้ายทีขวาที ไอ้ตัวดีดิ้นพล่าน

“ไม่เอาพอแล้ว ฮ่าๆ พี่ธาม ไม่เอา” ผมไม่ปล่อยง่ายๆ แกล้งจนตัวแสบหมดแรงถึงได้หยุด คราวนี้ถึงตาผมบ้างล่ะ

   
ผมจับคนเจ้าเล่ห์นอนหนุนหมอน เตรียมปราบพยศ ต้องให้รู้บ้างว่าใครเหนือกว่า

“อย่าโกรธเลย” มีนกระซิบเสียงแผ่ว

“ทำเพราะรัก ไม่รักไม่ตื้อขนาดนี้หรอก” ผมซึ้งก็ซึ้งแต่อดขำไม่ได้ วิธีตื้อของมันประหลาดพิสดารดีว่าไหมครับ

“นี่ตื้อพี่เหรอครับ ยิ้มให้คนอื่น เอารูปไปให้คนอื่นชม ตื้อตรงไหนกัน”

“อ่อยไง มีนอ่อยพี่ธามอยู่ อยากให้สนใจมีนเยอะๆ” น่ารักไม่ไหวแล้ว เวลามีนแทนตัวเองด้วยชื่อ ทำผมละลายทุกที

“ถ้าอย่างนั้นมีนลองอ่อยพี่สิครับ” ผมสบตากลมโตของคนรัก

“ทำให้พี่ดูหน่อย ว่าที่บอกว่าทำเพราะรัก มีนทำได้แค่ไหน” คนเก่งหน้าแดงไปถึงหู หลบสายตาผม แอบกัดปากนิดๆ

“ลุกไปเลย” ผมไม่ยอมขยับ

“พี่ธามบอกให้ลุกไง”  ท่าทางจะเขินจนโมโห ผมเลยขยับตัวลงมานอนข้างๆ จากที่นั่งคร่อมอยู่ มีนลุกขึ้นนั่งบ้าง ผมรีบจับมือไว้

“จะไปไหนครับ” มีนหันมาสบตาผม ใช้มืออีกข้างเอื้อมมาปลดมือผมออก

“จะอ่อยไง” มีนพูดจบก็ปีนขึ้นมานั่งคร่อมสะโพกผม ใช้บั้นท้ายบดเบียนลงมา มือสองข้างวางทาบบนหน้าอก ลูบไล้ช้าๆ

“แบบนี้อ่อยพอไหม” ผมเผลอครางออกมาตอนมีนใช้นิ้วเล็กๆสะกิดตุ่มไตบนอก

“อ่า.. ยังครับ ยังไม่พอ”

“แล้วแบบนี้ล่ะ”  มีนปลดเชือกผูกเอวกางเกงนอนของผมออก สอดมือเข้าไปช้าๆ ผมหายใจหอบ เสียงเริ่มแตกพร่า

"ยังบอกไม่ได้ครับ พี่ต้องดูให้จบก่อน" มีนยิ้มเจ้าเล่ห์ มือยังทักทายส่วนอ่อนไหวของผม ปากก้มลงมาแตะจูบบนยอดอกผมช้าๆ

อืม..ที่ผมบอกไว้ว่าจะปราบพยศมีน ให้รู้ว่าใครกันแน่ที่เหนือกว่า ผมขอถอนคำพูดครับ ตอนนี้อยากให้พยศมากๆ ที่สำคัญอยาก
ให้อยู่เหนือกว่าแบบตอนนี้ไปอีกนานๆ  รักมันชะมัดไอ้ตัวแสบของผม

............................................................................

-ปี-
   
“ทำไมต้องที่นี่”  ผมหันไปถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆ

“แล้วทำไมต้องเป็นที่อื่น”

“กวนนะมึง”

“มึงนั่งเงียบๆ ไม่เป็นหรือไง ทำบรรยากาศเสียหมด”

“ถ้าอยากบรรยากาศดี มึงไปเรียกผัวมึงออกมานั่ง ลากกูออกมาทำไม”

“ผัวกูมาไม่ได้ชมหรอกบรรยากาศ ได้ชิมอย่างอื่นแทนมากกว่า” ไม่ควรเริ่มเลย เรื่องปากไอ้มีนไม่แพ้ใครอยู่แล้ว

“กูถามจริงๆ มึงไม่เบื่อเหรอหัวหิน”

“มึงเบื่อแล้วเหรอ” มันจะถามย้อนผมอีกสักกี่คำถามวะ

“ไม่เบื่อแต่ไปที่อื่นบ้างก็ดี อย่างตราด ระยองหรือภูเก็ต กูเห็นมึงอกหักก็มาที่นี่แฮปปี้ก็มาที่นี่” มีนหันมามองหน้าผม เลิกสนใจ
ทะเลที่นั่งดูอยู่กว่าครึ่งชั่วโมง

“กูรักที่นี่“

“เพราะ?”

“ไปเดินเล่นกัน” มีนชวนผมแล้วลุกขึ้นเดินนำไปก่อน ไม่รอฟังว่าผมจะไปด้วยหรือเปล่า สุดท้ายก็ต้องไปกับมันอยู่ดี

   
“มึงไม่รักที่นี่เหรอ” มีนถามผม

“ชอบ ใครๆ ก็ชอบหัวหิน แต่รักนี่มึงใช้คำใหญ่ไปหรือเปล่าวะ”

“มึงก็มีความทรงจำคล้ายๆ กู แต่เสือกไม่ได้นึกถึง” มีนเดินเข้ามากอดคอผม

“กูว่ากูเริ่มสนใจพี่ธามที่นี่ และพี่ธามก็คงสนใจกูที่นี่เหมือนกัน ถึงเราไม่ได้รักกันตอนนั้นแต่มันเป็นที่ๆ เราเริ่มมองเริ่มสนใจกัน
เพราะอย่างนั้นมันถึงเป็นที่ๆดี ไม่ใช่เหรอปี มึงเองก็สมหวังที่นี่ รู้ใจกัน เริ่มคบหากัน เริ่มเดินไปด้วยกันก้าวแรกก็คงที่นี่ แล้วมึงจะ
บอกว่ามึงไม่รักหรือไง” น้ำตาจะไหลครับ เพิ่งรู้ว่าตัวเองสมองรอยหยักน้อยก็วันนี้ พอมีนพูดแล้วรู้สึกถึงความผูกพัน ผมรักที่นี่ขึ้น
มาจับใจ

“เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะอารมณ์ไหนกูก็อยากมา เวลาเสียใจมาแล้วกูรู้สึกสงบ สบายใจขึ้น เวลาดีใจมาแล้วก็ยิ่งมีความสุข เหมือน
ตอนนี้ไงกูมีความสุขมาก มากจนล้น”

“จริงของมึง”

“เป็นไงตอนนี้ทะเลที่นี่สวยพอสำหรับมึงหรือยัง”

“สวยมาก” ผมหันไปยิ้มให้มีน

“ใช่ไหมล่ะ สวยที่สุดแล้ว”

คราวนี้ผมไม่พูดอะไรให้เสียบรรยากาศ เราเดินเล่นไปเรื่อยๆ เพื่อนที่เติบโตมาด้วยกัน จนถึงวันนี้เราก็ยังอยู่เคียงข้างกันเสมอ

   
“ปี”  “มีน”
   
ผมหันไปตามเสียงเรียก รอยยิ้มกว้างแตะบนหน้า ผมกับมีนโบกมือให้ผู้ชายสองคนที่กำลังเดินเข้ามาหา
   
“นั่นไงครับ ความสุขของผม”

......................................HAPPY ENDING.........................................
  Darin ♥ FANPAGE (https://www.facebook.com/Ratidarin-433468596858519/)
Twitter : primdarin   (https://twitter.com/primdarin)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-04-2017 16:28:03

 :pig4: :pig4:
 o13 o13

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: arij-iris ที่ 09-04-2017 20:33:03

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: AgotoZ ที่ 09-04-2017 22:32:56

ชอบบบบบบบบบบบบบบบ

 :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: -Otto- ที่ 09-04-2017 23:35:51

ชอบมากๆๆน่ารักสุดๆประทับใจ :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 12-04-2017 22:36:43

 o13 สนุกค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: meyj4ever ที่ 28-04-2017 10:01:16

อ่านรอบ 3 ก็ยังฟินเหมือนเดิม
น่ารักมากน้องปีของพี่คิน
แล้วก็แสบมากน้องมีนของพี่ธาม ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: leemmm ที่ 28-04-2017 17:07:08

อ่านรวดเดียวจบ บอกได้คำเดียวว่า น่ารัก ฟิน ดีงามสุดๆๆ :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 22-05-2017 07:23:55

 :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: happy-jigsaw ที่ 23-05-2017 10:38:41

เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆ เลยค่ะ น้องปี น้องมีน น้องรัชตะ น้องนาย น้องบาส (ผู้บทน้อยที่สุด  :hao7:) น่ารักทุกคนเลยค่ะ พี่ๆ ทุกคนเองก็เหมือนกัน พระนายน่ารักทั้งสองคู่ คนละอารมณ์ทำให้เรื่องกลมกล่อมดีค่ะ ภาษาอ่านง่ายด้วย  o13

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 21-06-2017 11:14:47

อยากอ่านตอนน้องนายด้วยยยยย  :hao3:

น่ารักมากครับ :L2:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Fragrant ที่ 21-06-2017 11:25:11

ตามอ่านผลงานคุณดารินจนครบแล้ว ฮ่อลลลลลลลลลล ดีใจกับตัวเองค่ะ ชอบและสนุกทุกเรื่อง เรียกว่าถ้าได้อ่านแล้วจะอารมณ์ดี ไม่ต้องคิดอะไรเยอะแยะ แค่รู้สึกดีก็พอ จะตามอ่านผลงานใหม่ๆต่อไปนะคะ เลิฟฟฟฟฟ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 29-06-2017 08:42:39

 :mew1:
ติดตามทุกเรื่องอ่านวนไปปปป

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: sakurako38 ที่ 01-07-2017 11:16:21

ต้องบอกขอบพระคุณมากครับที่เขียนผลงานดี ๆ ให้อ่านนะครับ ต้องบอกก่อนเลยว่าอ่านแล้ววางไม่ลงจริง ๆ อ่านแล้วติดหนึบทันที
เรื่องแรกที่ได้อ่านผลงานคุณดารินคือ แอบ หลง รัก ทั้งขำทั้งมุ๊งมิ๊งทั้งซึ้งที่สำคัญฮามากครับ อ่านแล้วมีความสุข ขอบคุณจริง ๆครับที่มอบความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับคนอ่านนะครับ จะติดตามผลงานคุณดารินเรื่อย ๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Palita mew mew ที่ 27-08-2017 07:30:21

ขอบคุณมากค่ะ สนุกมากๆเลย เเต่ิอยากให้ยาวกว่านี้อีกอ่าา ไม่พอเลยจริงๆ ชอบมากกกกกก สนุกมาก ทุกคนน่ารักมากจริง อยากให้มีตัวตนจริงๆจังน้าา
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้มากนะคะ ในเวลาที่เครียด มาอ่านเเล้วหายเครียดเลยยยย :L1: :3123: :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Yukina ที่ 07-09-2017 18:16:44

 :mew1: :mew1: :mew1:
ขอบคุนครับคุนดารินครับ สนุกมากๆ ชอบทุกตัวละครเลย
ขอตอนพิเศษด้วยยังทันไหม 5555
ชอบนิยายของคุณดารินทุกเรื่องเลย

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Naamtaan22 ที่ 09-09-2017 13:58:21

เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆเลยค่ะอ่านแล้วหายเครียดทันทีเลยขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆแบบนี้นะคะรักคนเขียนค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: GF_pp ที่ 10-09-2017 21:54:49

น่ารักมากๆๆๆค่ะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: mtrain ที่ 25-09-2017 21:42:23

ตามอ่านผลงานอยู่นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: areenart1984 ที่ 07-10-2017 18:32:26

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 13-10-2017 10:48:43

น่ารักทุกคนเลย

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 17-10-2017 00:07:35

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: PrInCeZzAoFz ที่ 17-10-2017 20:18:35

น่ารักมากกก
ชอบ
อบอุ่นหัวใจจจจ
แต่ตอนที่อิพี่คินยังสับสนนี่อยากด่าหนักมาก
ดูโคตรเห็นแก่ตัว
สงสารปีมาก ทั้งมีความสุขและเสียใจในเวลาเดียว
แต่พอเข้าใจกัน
โอ้วโห้ววววว
ขอแบบนี้สักคนนนนนนน
หลงเมียอะไรเบอร์นี้
ก็นะมีเมียน่ารัก
ชอบมีนมากกกกกกกกกก
ปากร้ายดี
ฮ่าๆๆๆ
ทันพี่ธามดี
แต่ตอนมีนคิดมากนี่ก็หน่วงตาม

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Wut_Sv ที่ 26-10-2017 22:42:38

น่ารักมากจริงๆ นิยายคุณดาริน ไม่ทำให้ผิดหวังเลย :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ptewtoe ที่ 30-10-2017 01:14:50

thank you

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: sk_bunggi ที่ 06-12-2017 22:46:41

สนุกดีค่ะ ชอบทั้งสองคู่เลย ไปๆมาๆ ทำไมผู้เรื่องนี้หื่นกันจัง 5555555
 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: gimini ที่ 11-12-2017 23:53:41

ชอบมากน่ารักมากๆ มาอ่านรอบสองละเนี่ย รอติดตามเรื่องต่อไปนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Mayana ที่ 23-12-2017 19:19:23

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
นั่งอ่านรวดเดียวจบ.. ชอบมากกกกก น่ารักกกก
ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆ ให้อ่านคร่าาาา
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: MiSS-U ที่ 27-12-2017 23:39:15

เป็นนิยายที่สนุกอ่านแล้วไม่อยากหยุดอ่านเลย
ปีคินและมีนธามกับเพื่อนเป็นตัวละครที่น่ารักทุกคน

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 30-12-2017 01:12:27

 พลาดนิยายคุณดารินเรื่องไปได้อย่างไร น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: cookie12ck ที่ 19-01-2018 04:08:28

นั่งอ่านสลับกับเรื่องอื่นไปมา จบซะที น่ารักทั้งปีคิน และธามมีน  :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: bojaejoong ที่ 25-01-2018 11:44:25

ตัวเล็ก ตัวแสบ นี่ปราบจอมเจ้าชู้ อยู่หมัดจริงๆ ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Meen2495 ที่ 30-01-2018 08:30:52

อ่านรอบที่ 3 แล้ว
ยังหวานหนึบหนับเหมือนเดิม :L2:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 03-02-2018 21:39:41

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: +MooN+ ที่ 06-02-2018 10:22:45

มีความหวาน มีความละมุน และมีความหื่น :laugh:
ปล.ชอบเพื่อนปี+มีนทุกคนเลย มีความรักเพื่อน ช่วยเพื่อนเต็มที่ :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: NooMary ที่ 11-02-2018 22:17:22

ชื่อนักเขียนคนนี้ การันตรีความสนุกทุกเรื่องเลยจริงๆ  บอกเลยว่าชอบทุกเรื่องเลยจริงๆ สนุกมากๆค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: O-RA DUNGPRANG ที่ 11-02-2018 22:31:03

อ้างจาก: NooMary ที่ 11-02-2018 22:17:22  

ชื่อนักเขียนคนนี้ การันตรีความสนุกทุกเรื่องเลยจริงๆ  บอกเลยว่าชอบทุกเรื่องเลยจริงๆ สนุกมากๆค่ะ

              เห็นด้วยอีกหนึ่งคนค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: jeabjunsu ที่ 01-03-2018 13:50:31

หนุปีหนูมีนน่ารักที่สุด เอาซะอยู่หมัดเลยนะคะงานนี้ กนุ่มๆหคได้น่าแกล้งที่สุดแล้ว

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: smilepengy ที่ 14-03-2018 06:42:27

น้องนิวนารักจริง ๆ เรื่องไม่ดราม่าหนัก ๆ ชอบมากคะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: erng ที่ 03-05-2018 23:21:47

น่ารักกมากกกกกกกกก
ชอบความแสบ ความซนของปีกับมีน ทำไมมันน่าหยิก น่ารังแกนัก
แหมพ่อเสือ 2 ตัว สิ้นลายไปเลยนะ แม้แรกๆจะเกลียดพี่คินก็เหอะ โง่จังค่ะ พี่ธามคนดี เราชอบบบบบบบ
ขอบคุณมากนะค่า

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: punthipha ที่ 29-05-2018 11:42:03

จบแล้วชอบสองคู่เลย  :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 24-08-2018 19:44:56

ขอบคุณมากนะคะ

 :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: shironeko ที่ 27-09-2018 15:52:20

 :กอด1: สนุกมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: MaidenQueen ที่ 14-11-2018 11:48:12

เป็นนิยายที่น่ารักมากกก ขอบคุณคุณไรท์นะคะที่แต่งแล้วนำมารีไวท์ให้อ่าน
พี่คินดีงามมาก ปีก็น่ารัก พี่ธามก็เท่ มีนนี่ก็แสบ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Nobodylove ที่ 14-11-2018 12:39:28

 o13 o13 o13 o13 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :mew1: :mew1: :mew1: :o8:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: sira_nann ที่ 15-11-2018 14:14:20

 :mew1: :mew1: :mew1:
ขอบคุณค่ะ
 :pig4: :pig4: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: nutgen ที่ 24-11-2018 14:08:55

กลับมาอ่านอีกครั้งก็ยังยิ้มแก้มปริเหมือนวันวาน อร๊ายยยยยยยพี่คินน่ารัก น้องก็น่าตี อร๊ายๆๆเค้าชอบ 555+

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 24-11-2018 19:21:21

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 28-02-2019 10:16:44

สนุกค่ะ ปีกับมีนน่ารักมากๆ  :กอด1:   :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: musiclove ที่ 10-03-2019 13:34:37

นิยายของคุณดาริน อบอุ่นละมุนดีต่อใจทุกเรื่องเลย ขอบคุณมาก
ๆที่แต่งนิยายดี.ๆแบบนี้มาให้อ่านเราอ่านแล้วมีความสุขมากเลยค่ะเลิฟๆคนแต่งที่สุดเลยจะติดตามเรื่องต่อไปอีกค่ะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: JJAY.K ที่ 12-03-2019 14:16:58

น่ารักทั้งคู่เลย ชอบมีนเป็นพิเศษ ขอบคุขอบคุณคุณดารินสำหรับนิยายน่ารัก ๆ ฟิน ๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Saleesawad ที่ 22-03-2019 22:55:52

ปีว่าร้ายแล้ว มีนแม้งร้ายx2
ไม่สงสารใครแล้วสงสารอีพี่ธาม  โดนมีนปั่นหัวแน่55 :z10:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: sugarcane_aoi ที่ 04-10-2019 09:13:31

น่ารักทั้ง2คู่เลย คู่คินกับปีน่ารักมุ้งมิ้ง คู่ธามกับมีนก็สายฮาร์ดคอ แต่มีความน่ารักลงตัว ชอบตัวละครทุกคนเลยค่ะ สนุกมาก :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: llmuz ที่ 05-10-2019 15:25:50

 :-[ กลับมาอ่านก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะคะ
อ่านกี่ครั้งก็สนุก ขอบคุณนักเขียนนะค่า

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 18-01-2020 20:54:32

 :-[

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 21-05-2020 23:42:48

 :pig4:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: cutelady ที่ 11-06-2020 16:02:34

เอาความน่ารักของทุกคนมารวมกัน ได้ความสดใส ชื่นบานในอารมณ์
คู่พี่คินและปี คู่พี่ธามและมีน เป็นคู่รักตัวอย่าง ของความจริงใจ รักจริง มั่นคงและซื่อตรงกับความรู้สึก
ขอให้รักกันตลอดไป....
Thank you very much to Darin.
 :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: noveeo ที่ 20-08-2020 10:16:48

อ่านกี่ครั้งก็ยังสนุก

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: SeventeenCarat ที่ 02-12-2020 21:14:49

ฟีลกู๊ดมากๆจ้า
 o13

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: kurdsuk ที่ 19-04-2021 23:22:50

ขอบคุณมากนะคะ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: Sunset and Eeyore ที่ 03-04-2023 10:36:21

น่ารักมากๆเลยค่ะ ขอบคุณคุณนักเขียนนะคะ ชอบคู่มีนมาก โดยเฉพาะมีน ฉลาดมาก

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: BM_CBC ที่ 09-04-2023 18:57:08

❤️❤️ น่ารักมากเลยค่า

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 17-04-2023 22:24:56

แวะมาอ่านอีกรอบ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: lionnoi ที่ 12-07-2023 00:41:36

น่ารักมากเลยค่ะ
อ่านกี่ครั้งก็สนุก
เศร้าหน่วงร้องไห้ไปกับปี
พอเค้าหวานกันก็มีความสุขไปด้วย
มีนก็ตัวแสบตัวร้าย นางพญามาก
ชอบที่มีนเป็นแม่ๆของเพื่อนๆ คอยเตือนคอยสอน
มีเพื่อนแบบนี้ดีจรงๆ

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 04-03-2024 19:19:30

เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=HMk_TW7icaw (https://www.youtube.com/watch?v=HMk_TW7icaw)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว AIS เอไอเอส ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)

เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า AIS ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU (https://www.youtube.com/watch?v=9tfjDajR-yU)

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: van16 ที่ 14-04-2024 21:48:07

สนุกเหมือนเดิม ปี มีน กับแก๊งเพื่อนน่ารักที่สุด  :กอด1:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: b2friend ที่ 16-04-2024 23:39:56

กลับมาอ่านอีกรอบ สนุกมาก
ชอบคู่ ธามกับมีน มากค่ะ :hao3:

หัวข้อ: Re: All For You *Rewrite* [ตอนที่ 39-41 [End] ] 09/04/17 ✪ P.26
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 17-04-2024 20:53:17

เอไอเอส  ระบบเติมเงิน  #ได้ทุกเบอร์
เน็ตไม่อั้น  #เน็ตไม่ลดความเร็ว  (เน็ตอย่างเดียว)
เร็ว  4 Mbps(เม็ก)  ราคา  43  บาท  นาน  1  วัน
*777*7721*117010#  แถมโทรฟรีทุกค่าย  10  นาที
เร็ว  4 Mbps(เม็ก)  ราคา  75  บาท  นาน  2  วัน
*777*7724*117010#
เร็ว  4 Mbps(เม็ก)  ราคา  113  บาท  นาน  3  วัน
*777*7719*117010#
เร็ว  6 Mbps(เม็ก)  ราคา  59  บาท  นาน  1  วัน
*777*7722*117010#
เร็ว  6 Mbps(เม็ก)  ราคา  97  บาท  นาน  2  วัน
*777*7725*117010#
เร็ว  6 Mbps(เม็ก)  ราคา  140  บาท  นาน  3  วัน
*777*7720*117010#
เร็ว  10 Mbps(เม็ก)  ราคา  70  บาท  นาน  1  วัน
*777*7723*117010#
ต่ออายุอัตโนมัติ
#ไม่ลดความเร็ว  #ห้ามใช้โหลดบิท
ร้านสราวุธคอมพิวเตอร์  สตูล
สาขามะนัง 0826499917
ไลน์  sarawutcomputer
เฟซบุ๊ก  sarawutcomputer
www.sarawutcomputer.lnwshop.com
เปิดทุกวัน  09.00 – 20.00  น.
ท่านเต็มใจมา  ร้านฯ  เต็มใจบริการ
#AIS5G #AISOne2Call5G #AISเติมเงิน #เน็ตไม่อั้น #โปรเน็ตส่งท้ายปี #เน็ตไม่ลดสปีด
http://sarawutcomputer.lnwshop.com/b/757 (http://sarawutcomputer.lnwshop.com/b/757)
.
https://web.facebook.com/photo?fbid=909129034559463&set=a.496909265781444 (https://web.facebook.com/photo?fbid=909129034559463&set=a.496909265781444)