รูมเมทผมเป็นโรคเสพติดเซ็กส์!
"อื้ม อึก...อ่า...ซี้ด" เด็กหนุ่มที่มีชื่อเสียงเรียงนามว่าทิมชักแก่นกายของตัวเองขึ้นลงจนปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มกำมือ ลมหายใจติดขัดหอบฮักเพราะเกิดจากการช่วยตัวเองเมื่อสักครู่นี้
มือหนายื่นไปหยิบกระดาษทิชชู่ที่หัวเตียงเพื่อมาเช็ดคราบน้ำตามผ้าปูที่นอนที่เลอะน้ำสีขาวขุ่นไปบางส่วนแล้วโยนทิ้งถังขยะข้างๆเตียง ทิมยืนหยัดขึ้นเต็มความสูงก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปชำระร่างกายที่เพิ่งกลับมาจากมหา'ลัยและคราบน้ำคาวที่ติดมือประปราย
"เห้อ" ปากกระจับหนาได้รูปถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายกับสิ่งที่ตัวเองทำ มันควรจะเป็นเรื่องปกติที่ผู้ชายอย่างเขาจะต้องช่วยตัวเองเป็นธรรมดาเหมือนผู้ชายทั่วไปแต่สำหรับเขาที่ช่วยตัวเองวันละหลายๆรอบแหละมีความต้องการแทบจะตลอดเวลาไม่เว้นแม้กระทั่งตอนกำหลับฝันซึ่งส่วนใหญ่เป็นฝันเปียก
อาการแบบนี้คงไม่พ้นโรค Sexually Addiction หรือ โรคเสพติดเซ็กส!์
เมื่อนึกถึงอาการติดเซ็กส์ร่างกายกำยำล่ำสันมีซิกแพกส์เป็นลอนๆเรียงกันสวยงามก็ร้อนรุ่มขึ้นมาอีกครั้ง มือเรียวยื่นไปจับแก่นกายที่กำลังชูชันก่อนจะขยับอย่างเนิบนาบให้เกิดอารมณ์ อีกมือก็เปิดฝักบัวให้เสียงน้ำกระทบกับพื้นเพื่อกลบเสียงครางและชำระร่างกายที่ร้อนรุ่มไปในตัว ตาพริ้มปิดลงเพื่อนึกถึงสิ่งเร้าอารมณ์อย่างการที่ตอนนี้เขากำลังนึกถึงสาวสวยอกอึ๋มกำลังใช้ปากและน่าอกน่าใจดูดกลืนลูกชายที่ไม่เล็กของเขาอยู่
"เห้ยลุง ที่นี่ใช่หอพักคนชราป่ะ" เด็กหนุ่มหน้าตากวนอวัยวะเบื้องล่างยืนเท้าสะเอวสะพายกระเป๋าใบใหญ่ถามลุงยามประจำหอที่นั่งฟังวิทยุคลื่นFMอยู่เพลินๆ
"ไม่ใช่ ป้ายก็บอกโต้งๆว่าหอพักชายมหา'ลัยxwy(x with yaoi : ล้อเล่นนะคะ 555)"ลุงยามพุงพลุ้ยหันมาเหล่มองเด็กกวนประสาทก่อนจะหันไปสนใจฟังเพลงลูกทุ่งผักบุ้งไฟแดงต่อ
"อ่อหรอครับ เห็นลุงยามแก่ๆนั่งอยู่ก็นึกว่าหอพักคนชรา"
"ไอ้เด็กกวนประสาท..."ลุงยามพะยุงร่างท้วมของตัวเองขึ้นแล้วชี้หน้าเด็กหนุ่ม
"จุ๊ๆ เบาหน่อยลุง น้ำหมากกระเด็นใส่หน้าผมหมดแล้วนะ...ฮ่าๆๆ"เด็กหนุ่มหัวเราะร่วนจนลุงยามโกรธหน้าดำหน้าแดง มืออวบก็จับกระบองเตรียมจะฟาดเด็กแสบเบื้องหน้าให้หายแค้น
"ปากหมาแบบนี้ต้องสั่งสอน"กระบองถูกหวดไปตรงบั้นท้ายงอนแต่เจ้าตัวก็กระโดดหลบได้ทันพลันวิ่งขึ้นบันไดไปได้หลายขั้น
"ยินดีที่ได้รู้จักนะลุงยามสุดอ้วนพุงพลุ้ยแก่หงัก ผมชื่อแสบสุดหล่อเฟี้ยวเงาะจะมาอยู่หอนี้นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป"เด็กหนุ่มตะเบ๊ะท่าแนะนำตัวแล้วรีบวิ่งแจ้นขึ้นบันไดไปทันทีก่อนจะโดนตะบองเหวี่ยงเข้าให้
"ว่าแต่ห้อง 23 อยู่ไหนหว่า"แสบมองแผ่นกระดาษยับยู่ยี่ที่อยู่ในมือแล้วมองหาเลขที่ตรงกับกระดาษตามป้ายห้องหน้าประตู
"19 20 21 22 23 อ๊ะ เจอแล้วๆ" ขาเรียวที่มีกล้ามเนื้อนิดๆหยุดยือนอยู่หน้าห้องแล้วเปิดประตูเข้าไปอย่างถือวิสาสะ เพราะประตูก็ไม่ได้ล็อก เพื่อนร่วมห้องก็คงไม่ว่าอะไรหากโดนว่าแสบก็ค่อยจัดการกลับ คนอย่างเขาไม่ยอมให้ใครมาว่าง่ายๆหรอกไม่ว่าจะผิดหรือถูกยังไงเขาก็ต้องถูก
ซ่า เสียงน้ำดังขึ้นในห้องน้ำ แสบคาดว่าน่าจะเป็นรูมเมทของเขากำลังอาบน้ำอยู่ ร่างบางที่มีกล้ามเนื้อแต่ไม่มากโยนกระเป๋าลงกับพื้น กายก็บิดไปมาเพราะเมื่อยที่แบกกระเป๋ายักษ์ใหญ่มาตลอดทาง
"อืม อา" เสียงครางเครือดังเล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำ แสบขมวดคิ้วกับเสียงนั้นเพราะแว่วผ่านหูมาจนแทบไม่ได้ยิน
"เสียงเชี่ยไรวะ" ร่างบางเดินตรงไปที่หน้าห้องน้ำแล้วยื่นหูแนบกับประตูเพื่อฟังว่าเสียงที่ตนเองได้ยินไม่ได้หูฝาดไปเอง
"อ่า นั่นแหละ...ซี้ด อมเข้าไปให้หมด" เสียงกระเส่าย้ำสิ่งที่แสบคิดว่ามันเป็นจริง รูมเมทคนใหม่ของเขากำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับสาวอยู่ในห้องน้ำ
ปัง!
"เห้ย"ทิมตกใจสะดุ้งโหยงเมื่อจู่ๆก็มีคนเปิดประตูเข้ามาขัดจังหวะเขากำลังเสร็จสมอารมณ์หมาย
"นึกว่าอึ๊บกับสาวอยู่ ว่าจะขอเข้ามาแจมด้วยซะหน่อย"แสบทำหน้าเซงเมื่อเห็นว่ารูมเมทของเขากำลังช่วยตัวเองด้วยมือข้างเดียวและคงกำลังจินตนาการถึงสาวสวยกำลังทำอย่างว่าให้
"มะ มึง...เสียมารยาท พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรอว่าไม่ควรทำกิริยาแบบนี้"พอตั้งสติได้ทิมก็เก๊กหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นพลางเอ่ยโทษเด็กหนุ่มที่เข้ามากระทันหันทำเอาเขาหมดอารมณ์ที่จะสานต่อสิ่งที่ทำไว้
"สอนแต่ไม่ได้สั่งไว้ว่าต้องทำ ทำไม มีไรป่ะ"แม้คำด่าว่าจะตอกหน้าแสบได้ดีแต่ก็ไม่ทำให้หน้าที่ด้านยิ่งกว่าหนังแรดสะเทือนได้?
"ถ้ามี มึงคงทำไม่ได้" ทิมปิดน้ำแล้วหยิบผ้าขนหนูมานุ่งปกปิดร่างกายท่อนล่างของตัวเอง ส่วนท่อนบนก็โดนสายตาอยากรู้อยากเห็นของแสบจ้องไม่วางตาอย่างอิจฉา ตนเองที่ว่าพยายามออกกำลังกายเพาะหน้าท้องแต่ก็ทำไม่ได้สักทีแต่คนตรงหน้ากลับมีมากซะจนเขายังอึ้งตั้งแต่แรกเห็น แสบสะบัดหัวไล่ความคิดออกก่อนจะยู่หน้ากับคำดูถูกของทิม
"คนอย่างแสบไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้อยู่แล้ว"ร่างบางหมุนตัวกลับไปนั่งที่โซฟาหนังสีดำ ทิมก็เดินตามมาติดๆแล้วเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบกระป๋องเบียร์ออกมายกซด
"แน่ใจหรอว่าทำได้"ทิมนั่งลงบนขอบโซฟาข้างแสบแล้วใช้สายตามองกดต่ำอย่างดูถูกแต่นั่นก็แค่การแสดงเขาต้องการอะไรบางอย่างจากตัวเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมคนนี้ แน่นอนคนอย่างทิมที่มีโรคเสพติดเซ็กส์ติดตัวต้องการร่างกายของเด็กนี่แม้จะเป็นชายแต่ก็มีรูให้เอา เขาไม่เกี่ยงเรื่องเพศอยู่แล้วด้วย
"ทำได้โว้ย"แสบมองคนตรงหน้ากลับอย่างไม่ยอมแพ้ เขาไม่ชอบให้ใครมาดูถูกเขาทั้งที่ยังไม่ได้แสดงฝีมือ
"ไม่ได้"
"ทำได้"
"ไม่ได้"ทิมแคะเล็บตัวเองหน้าตาเฉยทำเอาแสบอารมณ์ขึ้นไม่น้อยที่ทิมทำเหมือนเขาไร้น้ำยาเกินกว่าจะทำอะไรบางอย่างได้
"ทำได้ๆๆ"เสียงแหลมตะโกนลั่นห้องเหมือนคำประกาศกร้าว ร่างบางจ้องทิมไม่วางตาแววตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นจนทิมยกยิ้มมุมปากอย่างคนมีชัยไปกว่าครึ่ง
"ลูกผู้ชายพูดแล้วห้ามคืนคำ"
"เออ คำไหนคำนั้น สัญญาลูกผู้ชาย"แสบกล่าวปฏิญาณพร้อมชูสามนิ้วแตะที่คิ้วเป็นสัญลักษณ์แบบลูกเสือเพื่อยืนยันในคำมั่น
"เอากับกูทุกวันก็ทำได้ใช่มั้ย"
"ได้ทำได้หมดแหละ เอากับมึงทุกวันเช้ายันมืดกูก็ทำได้...เอ๊ะ!?"คำพูดที่เอ่ยออกมาไม่คิดหยุดลงก่อนจะนึกย้อนคำพูดของทิมเมื่อกี้ ร่างบางถลึงตาโตเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังทำพลาด หลงกลคนเจ้าเล่ห์ที่เพิ่งเจอไม่ถึงชั่วโมง
"หึ งั้นก็เริ่มคืนนี้เลยละกัน"
ตอนพิเศษ
ห้องน้ำห้างสรรพสินค้า
"อ๊ะ...อา...อา...อ๊ะ...หยุดก่อน...มีคนมา...อื้อ"
ปับๆๆๆ
"อื้อ! ไอ้...อึก"
ริมทะเล
"ไม่...พอ...เดี๋ยวมีคนเห็น...อ๊า"
ห้องเรียนในมหา'ลัย
"ไม่...อ๊ะ...พี่ทิม...หยุด...อา...อิ๊"
"มันมากเกินไปแล้วนะ!"แสบแผดเสียงลั่น ใช้อวัยวะเบื้องล่างยันแผ่นอกเปลือยเปล่าของทิมไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้ตัว
"น่านะ แค่ครั้งเดียวเอง"ร่างสูงจับขาเรียวแล้วแยกออกเผยให้เห็นช่องทางสีหวานที่ขมิบล่อตาล่อน้องชายเขา
"ถ้าพี่ทิมทำครั้งนี้ผมจะไม่ให้ทำอีกเลย"แท่งร้อนจ่อวนไปมาอยู่ที่ช่องทางของแสบ ร่างเล็กเบือนหน้าหนีแววตาที่แสดงความต้องการออกมาอย่างชัดเจนจากร่างสูง
"ลืมข้อตกลงของเราไปแล้วหรอ"ทิมกระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูของคนใต้ร่างแล้วดันแท่งร้อนที่กำลังกรึ่มได้ที่เข้าไปในถ้ำสวาท
"อึก...ถ้าผมหาคนมาแทนได้ล่ะ"
"ก็ได้นะ หึ"ร่างสูงที่โยกไหวอย่างสำราญกระหยิ่มยิ้มย่องเจ้าชู้
"ฮึ่ม"แสบมุ่ยหน้าไม่พอใจพลางขมิบช่องทางให้รัดแท่งร้อนแน่นขึ้นทำเอาทิมต้องกัดฟันกรอดอัดอั้นไม่ให้เผลอหลั่งออกมาก่อน
"ซี้ดดด มาสนุกกันเถอะนะคืนนี้"
"อึก...อื้อ...อา...อ่ะ...ไอ้เงี่ย..."
.
.
.
"มึงเป็นใคร"ทิมมองผู้ชายร่างสูงใหญ่บึกบึนทะมึนดำหน้าเหี้ยมที่นั่งจิบน้ำดื่มอย่างผู้ดีตีนแดงซึ่งไม่เข้ากับหนังหน้าเอาซะเลย เมื่อทิมตื่นนอนก็ไม่พบร่างบางเพรียวที่ตนพร่ำกอดทุกคืนทุกเช้าแต่กลับเจอหนุ่มล่ำที่ไหนก็ไม่รู้มาบอกว่าจะมาแทนแสบ
"ผมชื่อมะขิ่นคนที่จะมาแทนแสบและหมอของคุณ"หนุ่มล่ำกล่าวแล้วยิ้มอย่างใจดีแต่สำหรับคนอื่นที่มองรอยยิ้มนี้คงเห็นเป็นยิ้มเหี้ยมเสียมากกว่า ทิมยิ่งหงุดหงิดกับความไม่เข้ากันของคนตรงหน้ามากขึ้นทั้งหน้าตาที่ขัดกับบุคลิกทั้งชื่อที่ขัดกับหน้าตาทั้งที่บอกว่าเป็นหมอที่ดูๆแล้วน่าจะเป็นคนงานก่อสร้างยังน่าเชื่อถือกว่า
"ผมไม่ต้องการคุณ ไปซะแล้วบอกให้ไอ้แสบกลับมา"ทิมเดินไปเปิดประตูแล้วผายมือเชื้อเชิญให้มะขิ่นออกอย่างสุภาพ
"คุณทิมนี่ช่างไร้มารยาทแต่ก็สวยสง่าเหมือนนางแมวมากเลยนะครับ"มะขิ่นลุกจากเก้าอี้แล้วตรงรี่เข้าประกบทิมที่สูงและบึกน้อยกว่าตน
"เห้ย กูไม่รับกูรุกมึงเข้าใจผิดแล้ว...มึงถอยไปเลยนะไอ้ส้นตีน"ร่างสูงผลักแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามน่ากลัวออกแล้วถอยไปตั้งหลักห่างกันถึงสี่เมตร
"ผมจะไม่รุกคุณถ้าคุณทำตามเงื่อนไขนี้และทำได้ครบกำหนดคุณทิมจะได้เจอน้องแสบอีก"มะขิ่นยื่นกระดาษสีขาวใบหนึ่งให้ทิม ร่างสูงฉกไปอ่านอย่างรวดเร็ว
ถึงพี่ทิม
ถ้าขืนพี่ยังขี้เอาทุกวี่วันแบบนี้ผมคงตายคาน้ำของพี่แน่อีกอย่างพี่ทำไม่เลือกสถานที่คิดอยากจะทำก็ทำไม่นึกถึงใจผมเลย ผมไม่ใช่ตุ๊กตายางนะ พี่ไม่เคยบอกรักผมและพี่คงไม่รักผมพี่รักร่างกายผมแต่ผมรักพี่ทิมขี้เอาไปแล้ว หึ!และนี่คือการแก้แค้น อ๊ะ ไม่ใช่สินี่คือการรักษาโรคขี้เอาของพี่ต่างหาก หุหุ ผมส่งลูกพี่ลูกน้องของผมที่เป็นแพทย์จิตเวชไปรักษาพี่โดยเฉพาะเลยนะ ชื่อมะขิ่น ผมว่าถ้าส่งหมอคนอื่นไปคงเอาพี่ไม่อยู่เลยส่งหมอขิ่นไปแทนคนนี้เอาอยู่ เอามันส์ เอาแรง โอ๊ะ นอกเรื่อง หุหุ หมอขิ่นแรงดีไม่มีตกพี่คงขัดขืนไม่ได้หรอก ถ้าขัดขืนระวังประตูหลังไว้ให้ดีเพราะงั้นถ้าอยากรักษาซิงและอยากเจอผมเร็วๆก็รีบหายนะครับไอ้โรคติดเซกส์เนี่ย
ปล.ถ้าถูกแทงข้างหลังผมก็ยังรักพี่ทิมเสมอนะ หุหุ
จาก แสนแสบ (แสบสมชื่อเลื่องลือระบือนาม)
[/i]
..............................................................
เดี๋ยวมาต่อนะคะ (รู้สึกอยากแกล้งทิม)
หรือจะ มะขิ่น x ทิม :oo1: ดี 555 น้องแสบและคนอ่านว่าไงเอ่ย (ขำ)