พิมพ์หน้านี้ - เรื่องสั้น สิ่งเตือนใจ ภาค ชีวิตคู่ (จบ)
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => เรื่องสั้น => ข้อความที่เริ่มโดย: kyoya11 ที่ 24-11-2010 18:56:26
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2. ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม
เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
----------------------------------------------------
ดีจ้า :pig2:
เรื่องนี้เป็นภาคต่อของเรื่อง "สิ่งเตือนใจ"
ต้องขออภัยถ้าข้อมูลผิดพลาดบางประการ หรือ สำนวนอักขระไม่สวย หรือเนื้อเรื่องไม่ถูกใจ
เรื่องนี้คงบ่งบอกอะไรม่ได้มากมาย แต่อย่างน้อยคิดว่า "เราน่าจะแต่งให้มีความสุขบ้างเนอะ" :laugh:
ถ้าไม่ชอบก็อย่าว่าเขาน้า ใจมันอยากแต่งแบบนี้ดูซักครั้งน่ะ
เรื่องนี้เป็นภาคต่อนะส่วนภาคแรกตามลิงค์นี้ไปเลยจ้า^^
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=19838.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=19838.0)
-
ชีวิตของผมมันช่างโชคดีเลยเกิน ถึงแม้ว่าจะรู้ช้าไปหน่อย แต่มันก็ทำให้ผมอยู่ได้ จนถึงทุกวันนี้ คุณเชื่อมั้ยว่าผมเคยฆ่าตัวตาย แต่ดีที่มีคน ๆ หนึ่งเข้ามาเตือนผม และทำให้ผมคิดได้ ว่าผมนั้น.......ช่างโง่เหลือเกิน
นั่นคืออดีตของผมครับ เป็นอดีตที่เจ็บปวด แต่ในขณะเดียวกัน ก็เป็นอดีตที่ทำให้ผม ‘ฉลาด’ ขึ้น ปัจจุบันผมได้ทำงานในตำแหน่งวิศวกรคอมพิวเตอร์ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ตอนนี้ผมอยู่ครอบครัวของผม รวมทั้งครอบครัวของ ‘คนรัก’ ด้วย ดังนั้นครอบครัวของผมจึงเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างใหญ่ แต่ไม่มากหรอกครับ แค่ทั้งบ้านตอนนี้อยู่กัน 8 คน เท่านั้นเอง ทางฝ่ายของผมมี ‘พ่อ แม่ แล้วก็ตัวผม’ ส่วนของเขามี ‘พ่อ แม่ พี่สาว น้องชาย’ เมื่อมารวมกันก็มีทั้งความสุข ความวุ่นวายต่าง ๆ นานาตามประสาแหละครับ
‘เขา’ นายศุภชัย ศิริวัฒน์ หรือ เอก เขาจบที่โรงเรียนมัธยมที่เดียวกับผม แล้วก็เรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกันแต่ต่างคณะ เอกเรียนสถาปัตยกรรมภายใน ตอนนี้ได้ทำงานเป็นนักออกแบบภายในของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง
‘ผม’ นายไชยฤทธิ์ อินทรพัฒน์ หรือ เก่ง จบมหาวิทยาลัยคณะวิศวคอมพิวเตอร์ ตอนนี้ทำงานตำแหน่งวิศวกรคอมพิวเตอร์ของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง
‘ผม’ และ ‘เขา’ เป็นคนรักกัน ใช้ชีวิตครอบครัวตามประสาคนรักธรรมดา ๆ แต่วันนี้เป็นวันที่ไม่ธรรมดาสำหรับผม เรื่องที่ไม่ธรรมดาก็คือ
“เก่ง อยากมีลูกมั้ย?”เอกเอ่ยถามผมขณะที่กำลังจะนอน ตอนนั้นผมนึกว่าผมเบลอเพราะงาน เอกคงเห็นผมหน้ามึน ๆ เลยย้ำผมอีกครั้ง
“เก่งครับ อยากมีลูกมั้ย?”คราวนี้ชัดเลยครับ เขาถามผมว่าอยากมลูกมั้ย?
“ก็อยากครับ แต่มันเป็นไปไม่ได้นี่เอก อย่าพูดได้มั้ย?”ก็มันจริงนี่ครับ มันเป็นไปไม่ได้
“มีได้นะ เก่งไม่เชื่อเอกเหรอ เก่งก็รู้ว่าเอกไม่เคยโกหกเก่งนะ อ่ะ!..อย่าทำหน้าแบบนั้นสิเก่ง คืองี้นะ เอกน่ะคิดว่าจะทำกิฟต์น่ะ”เอกคงจะตื่นเต้น เพราะตอนนี้ได้ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับดึงผมให้นั่งด้วย
“อะไรอ่ะเอก กิฟต์น่ะ”ผมไม่มีความรู้ทางด้านนี้จริง ๆ ครับ ไม่รู้ว่าเจ้าเอกมันไปหาข้อมูลมาตอนไหน
“คืองี้นะ เอกไปถามพี่สาวมา เขาบอกว่าถ้าเอกกับเก่งอยากมีลูก เขาจะช่วย เก่งอยากมีมั้ยล่ะ”เอกถามผมอีกครั้ง แต่ผมยังไม่รู้จริง ๆ ใจหนึ่งก็อยากมี แต่อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากรบกวนพี่เขา
“แต่เอกมันจะรบกวนพี่เขาหรือเปล่า ไหนจะเรื่องค่าใช้จ่ายอีก เก่งว่า....”
“เก่ง พี่สาวเขาบอกเอกเองนะว่าเขาจะช่วย ฉะนั้นไม่ต้องเกรงใจเขาเรื่องที่จะรบกวนหรอก ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายน่ะ เอกคิดว่ามันคุ้มนะ”เอกเริ่มพูดให้ผมคิดตาม มันก็จริงนะ เรื่องค่าใช้จ่ายน่ะ ถึงจะสูง แต่มันคุ้มมากถ้าผมได้ลูกจริง ๆ
“แล้วถ้าเก่งบอกว่าเก่งอยากมี ต้องทำยังไงหรอเอก อย่าบอกนะว่าเอกจะ....”ผมไม่อยากจะคิดเลยจริง ๆ ถ้าเอกไปมีอะไรกับผู้หญิงอื่น ผมคงจะตามไปฆ่าเอกแน่ ๆ
“เก่งบ้าเหรอ! เอกไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก เอกรักเก่งคนเดียว กิฟต์น่ะแค่เอาอสุจิไปแค่นั้น ไม่ต้องมีอะไรกัน”ถึงงั้นก็เถอะ ผมก็อดที่จะห่วงไม่ได้อยู่ดี
“งั้น...เก่งขอดูรายละเอียดก่อนนะ”ผมพูดกับเอกแค่นั้นเรื่องก็จบลงครับ แค่วันนี้นะครับ
เช้าวันรุ่งขึ้นเอกหารายละเอียดให้ผมได้ศึกษาว่าจะต้องทำอะไรบ้าง มีค่าใช้จ่ายประมาณเท่าไหร่ ซึ่งพอผมดูรายละเอียดแล้วก็ผ่านครับ ตอนนี้ก็เหลือปัญหาอยู่ 1 ปัญหาครับ จะเอาอสุจิของใคร! ตอนแรกผมบอกว่าให้ใช้ของเขา แต่เขาบอกว่า เขาเป็นน้องจะให้เอาไปผสมกับของพี่ได้ยังไง เป็นอันเข้าใจครับ ว่ายังไงก็ต้องของผม
ตอนนี้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีครับ พี่สาวของเอกตั้งครรภ์แล้ว ผมก็ใช้ชีวิตกับเอกเหมือนจะปกติ เว้นแต่ทุกวันผมจะไปหาพี่สาวบ่อยกว่าเดิม คอยหาผลไม้ หรือของบำรุงครรภ์ไปให้เสมอ จนเอกเขาแอบไปน้อยใจคนเดียว หาว่าผมไม่รักไม่ห่วงเขา ปัญญาอ่อนครับ -*-
เวลาผ่านไปเร็วมากครับ เร็วจริง ๆ นี่ก็เข้าเดือนที่ 9 แล้ว ผมลุ้นมากครับว่าลูกจะคลอดออกมาเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ผมไม่ได้ให้พี่สาวไปอัลตราซาวด์ครับ อยากลุ้นมากกว่า วันนี้เป็นวันหยุดของผมและเอก ก็เลยมาดูแลพี่เขาหน่อย เอกทำเหมือนจะไม่เห่อลูกนะครับ แต่คุยเช้าเย็นเลยล่ะครับ ก็ดูน่ารักปัญญาอ่อนดีครับ คนอายุ 27 มาทำอะไรแบบนี้ ก็ลองนึกภาพกันเอาเองละกันนะครับ ผมทำเหมือนปกติครับ ส่งพี่สาวและลูกเข้านอน แต่ยังไม่ทันจะได้ออกจากห้องพี่สาว พี่เขาก็เกิดปวดท้องครับ ซึ่งนั่นอาจจะหมายความว่า ‘เขาจะคลอดแล้ว’ ผมรีบวิ่งไปตามเอกที่กำลังเตรียมนมก่อนนอนให้พี่สาว แต่เหมือนผมจะคิดผิดหน่อย ๆ ครับ มันตื่นเต้นยิ่งกว่าผมอีก นั่นทำให้พ่อกับแม่ของพวกเราต้องออกโรงครับ พวกเราพาพี่สาวไปส่งโรงพยาบาลกลางดึก พยาบาลสาวก็พาพี่สาวเข้าห้องคลอด พวกเราลุ้นกันมากว่าจะเป็นยังไงบ้าง และแล้วพวกเราก็ได้รู้ว่าลูกเป็น....ผู้หญิง ถึงตอนนั้นผมจะไม่ได้เป็นคนไปคลอดเอง แต่ผมกลับรู้สึกตื้นตันและดีใจมาก พอผมหันไปหาเอก ผมอึ้งครับ.......เอกร้องไห้ ครับ เอกร้องไห้ แทนที่จะเป็นผมนะ ผมต้องเข้าไปปลอบไปโอ๋อยู่ตั้งนาน ตอนที่ผมเห็นหน้าลูกครั้งแรก ความรู้สึกมันก็บอกไม่ถูกเหมือนกันนะครับ สมองมันบอกแต่ว่า ‘นี่คือลูกของเรา’ ซ้ำ ๆ ทั้งนี้ต้องขอบคุณพี่สาวของเอกจริง ๆ ขอบคุณที่ให้นางฟ้าตัวน้อย ๆ กับพวกเราทั้งคู่ ผม เอก และครอบครัวได้รวมตัวกันเพื่อ...ตั้งชื่อลูก ครับ ถูกต้อง ตั้งชื่อลูก มีหนังสือตำราการตั้งชื่อมากมายอยู่ที่โรงพยาบาล ทุกคนเห่อมากครับ ในที่สุดพวกเราก็ได้ชื่อเด็กครับ ชื่อน้องขวัญ มาจากของขวัญที่ได้มอบให้พวกเรา ส่วนชื่อจริง ชื่อเด็กหญิง นันท์นภัส ศิริวัฒน์ หมายถึง มีความสุขดุจสวรรค์
หลังจากวันที่ ‘เรา’ มีสมาชิกเพิ่มขึ้นมา ครอบครัวเราก็เหมือนได้รับพรจากสวรรค์ เพราะทุกวันนี้มีแต่ความสุข ที่ได้เลี้ยงดูนางฟ้าตัวน้อย ๆ คนนี้ เธอทำให้พวกเรามีความสุขและรักกันมากขึ้นดั่งชื่อของเธอจริง ๆ
The End ~
-
:กอด1: :กอด1:
คงจะน่ารักน่าดูน่ะค่ะ
ชอบค่ะสนุกดีมาต่ออีกน่ะค่ะ :L2:
-
o13
-
:กอด1:เรื่องราวดีๆ :pig4: :L1:
-
อยากเห็นหน้านางฟ้าน้อยๆ จัง ขอให้มีความสุขกันมากๆ นะคะ o13 o13
-
จะมีภาคต่อใหมอ่ะ เอ๊ะรึว่าเรื่องถัดไป
แต่พี่ว่าเจ้าเอกมันดีใจเกินไปป่าว ฮ่าๆๆๆๆ
อสุจิมันก็ไม่ใช่ เอิ๊กๆๆๆๆ
-
แอบสงสัยครับ เหมือนมันเป็นส่วนประกอบตอนหนึ่งของนิยาย
ถ้ายังไงแปะลิงก์ให้ตามไปอ่านหน่อยสิครับ
:กอด1:
-
:กอด1:เรื่องจริงเปล่าครับ
สงสัย แต่ก้ดีใจด้วยนะ :L1:
-
มันมีภาคก่อนๆๆหรือป่าว
ช่วยแปะลิงค์หน่อยดิครับ
เป็นเรื่องราวที่น่าประทับใจจริงๆๆเลย
น่ารักมากๆๆๆเลย
อยากมีแบบนี้บ้างจัง ^^^
ชอบมากๆๆครับ
-
ดีใจจังครับที่ครอบครัวอบอุ่นขนาดนี้
-
:o8:อิจฉาอ่ะ หุหุ
-
เป็นครอบครัวที่เฟอร์เฟคจังเลยค่ะ
หมายรวมทั้งพ่อแม่พี่น้องหมดทุกคนเลยนะคะ
น่ารักกันทุกคนเลย หวานมาก
:pig4:
-
สุดท้ายก็เป็นชีวิตคู่ที่สมบูรณ์เสียที :o12:
-
ชื่อลูกความหมายดีจังเลยคะ ^^
ถึงจะเป็นเพียงเรื่องสั้น(ๆๆๆ)อ่านแล้วทำให้เห็นถึงความรักที่มีต่อกันระหว่าง
พ่อ แม่ ลูก พี่ น้อง คนรัก ....ที่เรียกว่าครอบครัวอย่างแท้จริง
-
ช่างเป็นครอบครัวที่อบอุ่นและน่ารักจิงๆ
-
น่ารักมากมายครับ กดบวก :L2:
-
:z2:
เมื่อมีเด็กชีวิตคุณจะหาความสงบไม่เจอ
แต่เป็นความวุ่นวายที่มาพร้อมกับความสุข :กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีครับผม
-
:monkeysad:
อ้าาาาาาา
คุณพี่สาวที่ดีจริง
ว่าแต่คนพี่แต่งงานแล้วช่ายใหม
-
ท่่าจะ หลงตัวเล็กกันทั้งบ้าน :กอด1:
-
น่ารักง่ะ (-w-)
ความสุขคือ ของขวัญ ที่ดีที่สุด ^^
-
อ่านแล้วมีความสุขมากเลยฮ๊าฟฟฟฟ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ
-
:pig4:
-
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ให้ความรู้สึกดีมากจริงๆทั้งภาคแรกและภาคจบ
แต่งได้เก่งมากๆเลย รู้สึกเหมือนเราได้ไปเป็นส่วนนึงในเรื่อง
-
:pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4: