พิมพ์หน้านี้ - วุ่นนักแอบรักลูกมาเฟีย (ต่อ) ตอนที่ 9 [ 13 / 03 / 57 ]
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => Boy's love story => นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ => ข้อความที่เริ่มโดย: MiruMo Aom Peang ที่ 29-05-2012 23:16:45
-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
(ftp://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)
..........................................................
สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคนผมเป็นสมาชิกใหม่นะครับ..แฮะๆ..ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ผมได้อ่านนิยายในเว็บไซต์นี้หลายเรื่องแล้วผมเชื่อว่าเพื่อนๆหลายๆคนคงจะคิดแบบผมว่า ”อยากให้ชีวิตเป็นเหมือนนิยายในเรื่องนี้จังเลย” แต่ยังไงนิยายก็คือนิยายอยู่วันยังค่ำยังไงมันก็ไม่วันเป็นจริงไปได้หรอกนอกซะจาก “ปาฏิหาริย์” จะเกิดแก่ตัวเพื่อนๆเอง555
:t3:มาเข้าเรื่องกันเลยดีว่า555
นิยายที่ผมเขียนเล่าให้เพื่อนๆอ่านที่คือนิยายที่ผมอ่านมาจากหลายๆเรื่องครับแล้วผมรู้สึกประทับในใจหลายๆเรื่องผมก็เลยคิดว่าจะมาแต่งให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันนิยายเรื่องนี้จะเป็นยังไงก็เชิญอ่านได้เลยครับ^^ถ้ายังไงก็สามารถติชมกันได้นะครับ
ป.ล. พระเอกกับนางเอกเป็นใครนี้ อุ๊บอิ๊บไว้ก่อนๆ55ให้ลุ้นกัน^^ :z2:
หม่านโถว o13
บทนำ
“ ตื่นได้แล้วโว้ยยยย!!ไอ้หมี ” เสียงพี่ชายสุดกวนทรีนนของผมเองครับไอ้แป้งหมักครับ
“ กุชื่อแป้งหมี่โว้ยไม่ใช่หมีมึงเป็นพี่ประสาอะไรว๊ะเนี๊ยะจำชื่อน้องก็ไม่ได้ ” คือผมครอบครัวผมมีลูก 2 คนครับพี่ชายคนโต สุดหล่อที่สาวๆก็กรี๊ดชื่อแป้งหมักครับผมเป็นน้องสุดท้องชื่อแป้งหมี่ส่วนผมน่ะหรอไม่ต้องพูดถึงครับวันวาเลนไทน์ทีไรดอกไม้เยอะๆทุกปีไม่มีขาด555พวกผู้หญิงฝากมาให้พี่ผมน่ะ555ไม่มีของผมวักดอกเลยๆทำไงได้ล๊าววเรามันเด็กแว่นมีสิวก็ต้องทำใจ เศร้าT^T
“ โอ๊ยแล้วปลุกทำไมเนี๊ยๆเพิ่ง 6 โมงเองจะรีบปลุกทำไมกัน :t3: “ ปากผมพูดแต่ตาผมหลับสนิทเลยครับก็ง่วงอ่ะปลุกมาได้
“ นี่มึงลืมแล้วหรอวันนี้มึงมอบตัวนะมึงต้องไปจับบัตรคิวอีก “ มันพูดไปพร้อมกับเอาส้นเท้าสะกิดที่ไหล่ผม
“ เออใช่กุลืมสนิทเลย “ ตอนนี้ตาผมสว่างไปหมดเลยครับ
“มึงรีบไปอาบน้ำแล้วก็แต่งตัววะเดี๋ยวพ่อกับแม่ก็เชือดมึงตายหรอก “ มันพูดพร้อมทำท่าเอามือปาดคอตัวเองอันดับแรกต้องพุดก่อนเลยว่าครอบครัวผมเป้นครอบครัวคนจีนครับแต่พ่อกับแม่บอกว่าให้เรียก’พ่อ..แม่’แต่ทำไมไม่ยอมให้ผมเรียก ป๊ากับม๊าเหมือนคนอื่นเค้าก็ไม่รู้ถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้คำตอบเลยครับคืองี้ พ่อกับแม่ผมเป็นคนที่อารมณ์ร้ายสุดๆเถียงแม้แต่คำเดียวก็ไม่ได้ถ้าเกิดหลุดปากเถียงไปล่ะก็แทบจะไม่ได้กินข้าวเลยเพราะพ่อกับแม่จะนั่งพุดจนกับข้าวเย็นและเราก็ อิ่มไปโดยปริยาย
“ เออๆลงไปก่อนเลยเดี๋ยวตามไป “
“ เออๆให้เร็วล่ะกุหิวข้าวแล้ว “ นี่แหละสันดานพี่ชายผมแล้วมันก็เดินจากไป.... :o12: :เฮ้อ:
จนผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จจะลงไปกินข้าวผมก็เตรียมเอาเอกสารครบแล้วครับก็เอาลงไปด้วยเลยพอลงไปข้างล่าง
ปุ๊บเป้นอย่างที่คิดไว้เลยครับพ่อกับแม่จัดหนักแต่เช้าเลยครับพี่ผมถึงกับต้องฟังพ่อด่าผมไปแล้วมันก็ดูดนมไปเฮ้อพี่เราๆ
และก็เป้นอย่างที่คิดครับไม่ได้กินหรอกคับข้าวเช้าก็พ่อเล่นด่าซะตั้งแต่ 6 โมงถึง 2 โมงเลยอ่ะเฮ้อ~! :m25:
( จบบทนำแล้วครับเป็นไงบ้างครับสนุกมั๊ยครับยังไงก็ติชมกันได้นะครับ ^.^ )
เด๊่ยวผมมาลงให้อีกนะคับสำหรับวันนี้ :bye2: ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ :o8:
[/size]
-
:mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
มาต้อนรับนิยายเรื่องใหม่ รอติดตามจร้า
-
:pig2: มาเปนกำลังกะเรื่องใหม่ค่าาาาาาาา. รีบมาต่อนะ :m13:
-
^^ :pig4: :3123: :L1: :impress3:
-
ตอนที่1 เหตุเกิดเพราะเฟสบุ๊ค
พอมาถึงโรงเรียนพ่อก็สั่งให้พี่ไปกับผมส่วนพ่อจะไปทำงานต่อผมกับพี่ก็เลยไปจับบัตรคิวครับไม่น่าเชื่อมาถึง 2โมงกว่าๆได้คนที่ 80 โคตรที่จิงคนที่มาป่านนี้น่าจะได้ซัก 300 เห็นจะได้555แต่วันนี้โชคดี555 ก็ว่าแหละคับ ม.1 ก็งี้แหละครับเพื่อนผมจากโรงเรียนเก่าก็มากันเยอะเลยครับ
“ เดี๋ยวกุไปรอตรงศาลานะมีไรโทรมา ” มันพูดไปมือก็พัดไปเพราะร้อนมากๆเลยครับผมแอบเห็นสาวๆแถวนั้นมองพี่ผมกันใหญ่เลยผมล่ะเบื่อจิงๆ
“ เออได้ๆมีไรเดี่ยวกุโทรไป ” แล้วมันก็เดินไปส่วนผมก็ไปมอบตัวครับในห้องแอร์เย็นมากๆ555ชอบครับผมชอบอากาศเย็น555 พอผมมอบตัวเสร็จผมก็โทรหาพี่ผมเลยครับ
“ เฮ้ยกุมอบตัวเสร็จแล้วไปหาไรกินกัน “
“ เออดีเหมือนกันว่ะเมื่อเช้านี้เพราะมึงแท้ๆพลอยทำให้กุอดกินข้าวไปด้วยเลย งั้นมื้อนี้มึงต้องเลี้ยงกุ “ นี่แหละครับสันดานมัน - - ให้น้องเลี้ยง
“ เออๆก็ได้ว๊ะ “ ผมพูดไปด้วยความโมโหมันนิดนึงแต่ก็เถอะยังไงมันก็พี่ผม สิ่งได้จากมันก็คือ
“ 555555555 “ :confuse:
แล้วมันก็มารับผมครับระหว่างทางผมเห็นรุ่นพี่คนนึงพี่เค้าอยู่ม.3หล่อมากๆ( หล่อกว่าพี่ผมอีก )เห็นครั้งเดียวก็ค้างเลยครับจนพี่ผมแซว
“ หนิไอ้หมี่กุยังไม่อยากมีน้องเขยตอนนี้นะเว้ย 5555 “ ดูมันซิครับพูดมาได้
“ มึงอย่ามามั่วนะไอ้หมักกุแมนทั้งแท่งโว้ย “ ผมพูดพร้อมเอามือทุบอกตัวเองครับ(เบาๆ)อิอิอิ
“ หราาาาาาาา “ ดูมัน - -
“ เออออออออ ” ผมตอบม้าง
“ แต่กุเห็นมึงมองไอ้หล่อนั้นนานแล้วนะไม่คิดอ่ะอ่ะ “
“ เออออออ “
“ กุหล่อเหลือกได้ซะอย่าง “ ผมพูดพร้อมกับเก็กท่าหล่อ
“ หราาาาไอ้แว่นนนน “ แล้วมันก็เอามือมาขยี้หัวผมครับ
แล้วพวกผมก็เดินไปกินข้าวกันครับแต่ผมก็แอบชำเลืองมองไปที่ไอ้หล่อนั่นแต่แปลกที่หน้ามันไม่ยิ้มแม้แต่นิดเดียวแถวยังมีไอ้พวกแว่นดำยืนประกบอยู่ซ้ายขวาแล้วมันก็เดินขึ้นรถคันหรูของมันไป ว๊าววววว!! โอแม่เจ้ารถสวยเวอร์แต่ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันคือรถอะไรเพราะผมไม่มีความรุ้เรื่องรถเลยครับ555....แล้วรถมันก็เคลื่อนตัวไปผมก็มองตามเฮ้ออยากได้รถแบบนี้บ้างอ่ะแต่ตอนนี้เราไม่ได้สนรถคันนั้นแต่เราสนคนที่อยู่ในรถมากกว่า อิอิอิ :m13: :m24:
“ เฮ้ยเหม่อนะมึงจิตใจตามไปกับน้องเขยกุไงว๊ะ5555 “ มันพุดไปพร้อมกับเอามือมากอดคอผมไป
“ บ้าไง กุคิดว่ากุจะกินไรดีตะหาก ซี้ซั๊วนะมึง “ แถครับ
“ หรองั้นดีเลยกุกะว่าจะกินซัก 3 จานมึงไม่ว่ากุนะ 555 “ พี่ผมมันกินจุครับมันเคยกินเยอะที่สุด7จานผมล่ะช็อคเลยครับ
“ เออๆเรื่องของมึง ถ้าเกิน 200 มึงจ่าย โอเค๊ ” ผมไม่รอให้มันตอบหรอกครับ
“ เป็นอันว่าโอเค “ 55ผมชิงตอบก่อนเลย55
“ อ่าวห่านี่พูดเองเออเองกุยังไม่ได้พูดซักคำเลย“ พร้อมกับทำหน้าตูดลิงให้ผมคับ
“ เออก้ได้กุเลี้ยงมึงก็ได้ “ ผมพูดเพราะตลกหน้าตูดลิงของมันครับแล้วมันก็ดีใจใหญ่เลยครับ
“ แต่มีข้อแม้ “ ผมเริ่มแผนการแกล้งมันครับของฟรีไม่มีในโลก อิอิอิ
“ เชิญว่ามาเลยครับคุณชายแป้งหมี่น้องรักของพี่ “ แหมๆเต็มยศเชียว :impress2:
“ มึงต้องทำหน้าตูดลิงแบบเมื่อกี้ไปจนถึงศูนย์อาหารถ้ามึงทำไม่ได้อด ว่าไง จะทำมั๊ย “ เป็นไงคับ555 :laugh3:
“ โห่ยถ้ามึงกุทำขนาดนี้นะมึงให้กุตีลังกา 10 ตลบยังง่ายกว่าอีก “ ดุมันพุดเข้า
“ จะทำมึงไม่ทำก็อด ไม่ว่ากัน “ :z1:
“ เออก็ได้ว๊ะ “ เย้!!แผนผมสำเร็จคับ55 :z2:
และแล้วมันก็เดินทำหน้าตูดลิงไปจนถึงศูนย์อาหารเลยครับผมแอบเห้นพวกสาว หนุ่ม หรือเหล่าเก้งกวาง ก็มองมาที่ผมครับตอนนั้นผมสงสารมันมากเลยผมเลยบอกให้มันหยุดทำครับแล้วมันก็สั่งข้าวซะคุ้มเลยครับกระเป๋าผมแหกเลยครับ
750 ( นี่แค่มื้อเดียวนะ ) เซ็งจิงกับมันเนี๊ยะแล้วเราก็กลับบ้านไปนอนต่อครับง่วงค๊อดๆ
“ หนิไอ้หมี กุขอไปนอนก่อนนะมึงกว่าง่วงค๊อดๆเลยร้อยชิบ เออหนิมึงอย่าแอบหนีไปหาน้องเขยกุนะเว้ย “ แล้วมันก็หัวเราะ
“ ไอ้ห่านี่กุชื่อแป้งหมีโว้ยไม่ใช่หมี กุแมนทั้งแท่งโว้ย “ แต่ในใจแอบหวั่นไหวไปแล้วล่ะคุณ :m3: อึ๋ย~! :impress:
“ เออออให้มันจิงแล้วกัน กุฟรีนะโว้ยกุได้ทั้งน้องเขยแล้วก็น้องสะใภ้555 “ ดูมันๆ
“ เชี่ยนี่ๆมึงรีบไปนอนเลยกุรำคาญมึงแล้ว “
“ เออออกุไปล่ะถ้าไม่มีไรสำคัญอย่าเรียกกุนะเว้ย “
“ ครับคุณพี่หมัก ฝันดีนะตะเอง จุ๊บๆ “ ผมเล่นบ้างครับ
“ ครับคุณน้องหมี่ จุ๊บๆ “ ดูมัน
“ สาสสสมึงคิดไรกับกุป่ะเนี๊ยะมึงรีบไปเลย “ ผมด่ามันไปทีนึง :angry2:
“ 55555555555555555555555555555555 “ ดูมันช่างมีความสุขจิงๆ
แล้วโทรศัพท์ผมก็ดังครับ
‘ ที่บ้านเธอมีอีกไหมมีอีกไหมมีอีกไหมมีอีกคนไหมเธอ
มีอีกไหมมีอีกไหมที่น่ารักเหมือนเธอ ฉันจะไม่ตื้อเธอหรอก ให้ฉันได้มีทางออก แล้วฉันจะลองไปบอกรักดู ’
แล้วผมก็รับครับ
“ ฮัลโหลคับ..แป้งหมี่พูดคับ “
“ เต็มยศเชียวนะไอ้หมี “ ไอ้ห่าก้องเพื่อนผมเองครับ ( เพื่อนเก่าผมเองครับ )
“ เออว่าไงไอ้ก้อง มึงมีไร “
“ กุโทรมาหามึงนี่กุต้องมีไรด้วยหรอว๊ะ “ มันเริ่มงอนผมแล้วคับ
“ กุจะเล่นคอมแล้ว มีไร “
“ เออ เชอะ กุจะถามว่ามึงเข้าสายไร “
“ กุได้สายศิลป์จีนว่ะ “ ความจริงผมอยากเข้าสายวิทย์มากกว่าแต่เกรดไม่ถึงเลยอยู่สายศิลป์จีนแทนแล้วอีกอย่าง
“ สาสสส อยุ่ห้องเดียวกันแท็ก “ แล้วผมก็เอามือไปตบโทรศัพท์
“ แล้วไปโรงเรียนมันไหนว๊ะ “ มันถาม
“ ก็ไปวันที่ บลาๆๆๆๆๆๆ “ ผมก็บอกมันไป
“ เออๆจะมาถามแค่นี้แหละ “
“เออเสร็จแล้วก็รีบวางไปซะ “ ผมหยอกมันครับ
“ เชอะ :a14: เปิดเรียนเจอกัน “ มันงอนอีกละผมล่ะอยากจะตบหัวมันแบบนี้จิงเลย :fcuk:
“ แค่นี้นะ หวัดดี “ มารยาทงามมากครับเพื่อนผม
“ เอๆหวัดดีๆ “ แล้วก็วางสายไป
และผมก็ได้เล่นคอมดั่งใจหวังของผมแล้วผมดีใจมว๊ากๆๆ555ไม่ได้เล่นมาตั้ง 10 ชม.ละ
และผมก็เปิดเฟสเป็นอันดับแรกแล้วผมก็ต้องไปสะดุดตากับเฟสๆนึง ผมถึงกับผงะไปกับพนักพิงเมื่อพบกับเฟสของคนนี้มันคือเฟสของ พี่สุดหล่อคนนั้นนั่นเอง ว๊าววววจะโชคดีอะไรปานนั้นผมคิดอยุ่ใจในผมไม่รอช้าครับแอดเฟรนเลยครับแล้วผมก็เปิดรอพี่เค้ารับครับผมรอไปเกือบๆ4 ชม.ได้พี่เค้ายังไม่รับผมเลยครับผมเลยไปส่องหน้าวอลพี่เค้าดูผมถึงกับน้อยใจเลยคับเมื่อพี่เค้ารับแต่ผู้หญิงครับสวยๆทั้งนั้นเลย :fire:ผมเลยน้อยในสุดๆผมเลยกดยกเลิกการขอเป็นเพื่อนฉุนมากเลยครับ :a6: :a2:
-
รอตอนต่อไปจร้า
-
เอ๊ก อิ๊ เอ๊ก เอ๊กกกก~! เช้าวันเปิดเรียน :z13:
“ โอ๊ยสดชื่นกับเช้าวันใหม่จิงเลยกุ ” พร้อมกับบิดขี้เกียจ
“ โอ๊ยวันนี้ต้องไปดูกับทำความสะอาดห้องโอ่ยภารโรงไม่มีไงว๊ะเซ้งจิงเลย “ ผมบ่นกับตัวเอง
“ แล้วไอ้พี่หล่อนั่นหนอยทีกุล่ะไม่รับแอดทีอิพวกนั้นนี่รับเลยเชียวคอยดูนะถ้าเจอเมื่อไร่จะฆ่าหมกชักโครกเลยคอย เชอะ “ พร้อมกับก้มหน้ามองพื้น
“ แค่นี้ทำเป้นน้อยใจหล่อขนาดนั้นก็ต้องมีม้างแหละ “ ผมสะดุ๊งเลยครับโผล่มาจนได้
“ เฮ้ยมึงโผล่มาแต่เมื่อไหร่เนี๊ยะ” ตกใจครับอยุ่ดีๆก็โผล่มา
“ ตอนที่มึงบ่นถึงน้องเขยกุ “
“ ไม่จิง!!! มึงหูฝาดแล้ว “ :a5:
“ แน่ใจ๊ “ มันทำเสียงสูงพร้อมเลิกคิ้วถามผม
“ จิ๊งงงงงงง “ ผมทำม้าง
“ เออ....เออแล้วมึงก้รีบอาบน้ำซะแล้วรีบลงไปกินข้าว “ :เฮ้อ:
“ เออๆมึงอย่าลืมกินนมเตรียมไว้ก่อนละกัน เดี๋ยวอดกินแล้วจะหาว่ากุไม่เตือน “ ผมบอกมัน
“ กุตุนไว้แล้ว 2 กล่อง “ พร้อมชูนิ้ว 2 นิ้ว
“ เออๆเดี๋ยวกุลงไป “ พอมันออกไปผมก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปกินข้าวข้างล่างครับโชคดีครับวันนี้พ่อกับแม่อารมณ์ดีครับเลยได้กินข้าวกันอย่างสงบสุขแล้วพ่อก้พูดขึ้นว่า
“ เออแป้งหมักเด่ยววันนี้ลูกไปส่งน้องแทนพ่อหน่อยนะพอดีพ่อมีธุระต้องไปทำกับแม่น่ะลูก ”
พ่อพูด
“ ได้ครับเพราะวันนี้ผมก็มีธุระเหมือนกันแต่พอดีมันผ่านดรงเรียนหมี่มันเด่ยวผมไปส่งให้ก็ได้ครับ “
“ แต๊งกิ๊วไอ้ลูกชาย “ พร้อมเอามือมาตบไหล่พี่ผม
พอกินข้าวเสร้จผมพี่ผมกับผมก็ไปถึงโรงเรียนพอดีเลยครับวันนี้เป็นวันเปิดวันแรกครับรถเลยติดพอไปถึงโรงเรียนคนก็แน่นเลยครับเพราะผู้ปกครองมาส่งเด็กกันครับพี่ผมก็ไปส่งผมซะถึงในตัวโรงเรียนเลย แหมๆช่างเป้นพี่ที่รู้ใจน้องที่สู๊ดดดดพอถึงโรงอาหารมันก็จอดให้ผมลงครับ
“ เห้ยตั้งใจทำความสะอาดดีๆนะโว้ย แล้วเลือกโต๊ะๆดีๆ เลือกนั่งที่หน้าๆนะเข้าใจมั๊ย “ เป้นชุดเลย
“ เออกูรู้แล้วเป็นชุดเลยนะมึง :amen:“
“ เออและที่สำคัญกุฝากทักเลยน้องเขยกุด้วยนะ5555 “ ดูมันซะใจมากเลยอ่ะ
“ เชี่ยนี่มึงไปไหนก็ไหเลยไป “ ปากผมพูดไปแบบนั้นแต่ใจผมมันแอบตอบว่าเออๆเด่ยวบอกให้5555เขิลตัวเอง
“ เออๆงั้นกุไปล่ะ “ แล้วมันก็ออกรถไป
ส่วนผมก้เดินหาไอ้ก้องอยุ่ครับและผมก็เดินไปเรื่อยๆจนได้เจอมันครับ
“ เฮ้ยไอ้หมี “
“ สาสสสกุชื่อแป้งหมี่เชี่ยๆชื่อกุเสียหมด “ แอบเซ้งเลยครับแต่ก็ชินแล้วแหละแกล้งพูดไปงั้นเอง
“ เออๆโหยคิดถึงว่ามากอดทีดิ๊ “ มันไม่รอฟังคำตอบจากผมเลยครับพูดจบมันคว้าผมเข้าไปกอดซะแน่นเลยครับจนคนแถวนั้นเค้ามองกันเต็มเลยประมาณว่า อิสองตัวนี้ทำไรกันแบบนี้เนี๊ยะบัดสีบัดเถลิงอะไรประมาณนี้
“ โอ๊ยปล่อยได้แล้วกุหายใจไม่ออก “ แกล้งแถไปครับๆที่จริงแล้วอายคนเค้ามองกันครับ
“ ไม่ “ หนักแน่นมาก
ผมเลยตบหัวมันอย่างแรงเลยครับ :fcuk:
“ มึงตบกุทำไมเนี๊ยะ “ มันตะโกนใส่ผมเลยครับ
“ ตบให้มึงรู้สึกตัวไงสาส ทำในที่โจ่งแจ้งงี้ได้ไงไม่อายฟ้าดินบ้างเดี๋ยวฟ้าก็ผ่าหรอกมึง “ ผมพูดแล้วมันแปลกๆครับผมเลยหยุด..มันแอบยิ้มที่มุมปากครับ
“ ป่ะงั้นไปทำในห้องนั้นกัน “ มันบอกผมมางี้ขนลุกเลย
“ เชี่ยยยยยยย “ ช็อคคับ
“ ล้อเล่น “ โห่ยตกใจหมด
“ เออๆ แล้วพวกไอ้หมอก ไอ้ตาล ไอ้เป้ อิส้ม อิสุ่ย ล่ะมันอยู่ห้องไหน “ ผมถามมันม้าง
“ ห้องเดียวกัน “ มันตอบโห่ยดีใจเลยครับเพราะเพื่อนๆผมอยู่ห้องจีนหมดเลย55
“ เออดีๆจะได้มีเพื่อนเม้ามอย “ แล้วพวกผมก็หัวเราะกันคับ :pandalaugh:
ระหว่างที่คุยกับไอ้ควายก้องอยุ่พวกนั้นก็เข้าเกิดเข้ามา
“ อ่าวไงหมีสบายดีป่าว “ หมอกเพื่อนรูปหล่อพ่อรวยของผมเอง :m3:
“ เออๆสบายดีแล้วหมอกล่ะ “
“ เค้าสบายดีแล้วกินข้าวยังล่ะ “
“ ยังอ่ะ” แหลอีกกุๆ
“ งั้นไปกินกันป่ะ “ แล้วมันดึงมือผมไปแล้วมันก้ต้องชะงักเมื่อพวกอิส้ม อิสุ่ยมันพูดขึ้นพร้อมกันว่าไม่ต้องงงนะครับทำไมถึงพูดพร้อมกันเพราะมันเป้นแฝดกับครับเหมือนกันอย่างกับแกะผมยังทักผิดทักถุกเลยคับมันมีความประพฤติที่แสบซ่ามากจึงได้ฉายาว่า (แฝดนรก)
“ แหมๆชวนแต่อิหมีไม่เห้นชวนพวกเราเลย “ อิแฝดนรกบอก :o11:
“ ก้พวกแกกินกันมาแล้ว “ หมอกตอบ
“ เออจำไว้เชอะ :a14: “ แล้วอิแฝดนรกก็สะบัดตูดขึ้นห้องไป
หมอกเลยจัดการดึงผมไปกินข้าวด้วยพอถึงโรงอาหารปุ๊บ
" เดี๋ยววันนี้เค้าขอเลี้ยงแกนะ “ แหมๆหล่อแล้วยังใจดีอีก
“ แต่ว่า.....” ยังพูดไม่ทันจบเลยมันก็แทรกมา
“ ไม่มีแต่ นะนะนะนะครับ :impress: “ พร้อมทำตาหวานใส่ทำให้ผู้หญิงแถวนั้นมองกันตามันเชียวผมก็พลอยใจอ่อนไปด้วย
“ แหมๆพูดซะเพราะเชียว ก็ได้ครับ “ แล้วมันก้ยิ้ม
“ เย้ๆๆๆ “ เดี่ยวมันก็บอกให้ผมไปนั่งรอที่โต๊ะก่อน แล้วซักพักมันก็มาพร้อมถาดอันใหญ่แล้วเราก็กินไปคุยไปพอกินเสร็จเราก็เดินขึ้นห้องครับและอย่างที่คิดครับพวกมันจัดให้ผมกับหมอกนั่งใกล้กันครับหูยรุ้ใจอ่ะ แล้วรองจากผมก้เป้นได้ตาลกับไอ้เป้ แล้วก็แฝดนรกแล้วปิดท้ายด้วยไอ้ก้องกับเด็กผู้หญิงคนนึงก็น่ารักดี
แล้วผมกับหมอกก้นั่งคุยกันไปครับจนหมดคาบเช้าเพราะครูไม่ขึ้นมาอ่ะครับ
“ กินข้าวววววววววววววววว!!!!! ” เสียงใครซักคนในห้องแหกปาก
“ ไปกินข้าวกันป่ะๆ “ ผมเอ่ยปากชวนพวกมัน
“ อื้ม “ มันตอบพร้อมกันเลย
“ หมี่เดี๋ยวเค้าไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ “ หมอกมันบอกผม
“ ได้ซืๆแล้วรีบตามไปนะ “ บอก
“ ครับๆ “ มันบอกแล้วรีบวิ่งไปเลยครับ
แล้วผมก็เดินไปโรงอาหารครับสิ่งที่ผมตกใจก็คือผมเจอพี่เค้าอีกแล้วครับผมเลยวิ่งไปหาไอ้ก้องตัวเสือกประจำกลุ่ม
“ ก้องๆมึงดูพี่คนั้นอ่ะมึงรุ้จักพี่เค้าป่ะ “ พร้อมชี้ไปทางพี่เค้า :m11:
“ อ๋อมึงไม่รุ้จักจิงอ่ะ “ เหมือนมันจะรุ้จัก
“ เออดิถ้ากุรู้กุจะถามมึงป่ะ “
“ พี่เค้าชื่อ ปัน คืองี้ในโรงเรียนเนียะๆไม่มีใครกล้ายุ่งกับพี่เค้าเลยทั้งที่หล่อมากๆทั้งขาวทั้งเรียนเก่งหุ่นก็ดี รุ้มั๊ยทำไมถึงไม่มีใครกล้ายุ่งกับพี่เค้า “ มันทำเสียงจิงจังมากเลย
“ อ่าวแล้วทำไมไม่มีใครกล้ายุ่งกับพี่เค้าอ่ะ “ ผมสงสัย
“ ก็พี่เค้าเป็นลูกของเฮียอู๋มาเฟียทรงอิทธิพลในจังหวัดเลยนะมึง “ มันจิงจังอีกแล้วผมได้ยินงั้นถึงกับขาอ่อนเลยครับพูดได้คำเดียวช็อคพอหายช็อคก็ถามต่อ :m10: :m2:
“ แล้วเฟสพี่เค้าล่ะ ” เรื่องนี้แค้นสุดๆ :pigangry2:
“ พี่เค้าไม่ได้เล่นเฟส เฟสที่มึงเห้นน่ะเฟสปลอม เพราะกุก็เจอเหมือนมึงนั่นแหละ “ แล้วมันก็หัวเราะมันหยุดหัวเราะแล้วถามผมว่า
“ เฮ้ยมึงชอบพี่ปันหรอ “ มันถามผม
“ เออ...............เฮ้ยไม่ใช่ “ เกือบไม่ทัน :try2:
“ เออดีแล้วถ้ามึงไม่อยากเจ็บตัวกุขอเตือนอย่าไปยุ่งกับพี่เค้ายังอยากมีชีวิตมองดาวต่อไปกุขอเตือน “ จิงจังอีกแล๊ววววววผมเลยย้อนไปตอนแรกที่ผมได้เจอพี่เค้ามีไอ้แว่นดำ2คนประกบ
ข้างอยุ่แล้วเฟสที่รับแต่ผุ้หญิงอีกอย่างน้อยผมก็ดีใจที่พี่เค้าไม่เล่นเฟสเพราะนั่นเป็นแค่เฟสปลอมคับไม่รุ้ผมควรจะเสียใจหรือดีใจดี
“ไอ้หมี..ไอ้หมี...ไอ้ควายหมี “ ผมหลุดออกจากห้วงความคิดเลยครับ
“ อะไรของมึง “
“ กุเห็นมึงเหม่อ แล้วอย่าลืมที่กุบอกมึงล่ะ “
“ ครับพ่อ “ ผมพุดพร้อมตะเบ๊ะใส่มัน
แล้วหมอกก็มาพอดีเลยทุกคนเลยไปซื้อข้าวผมกับหมอกเลยอาสาเฝ้าโต๊ะให้
“ หมอกแกไม่ซื้อข้าวเลยเดียวเค้าเฝ้าคนเดียวได้ “
แล้วมันก้พยักหน้าแล้วไปซื้อข้าวแล้วผมก้นั่งรอคนเดียวไปคับรอไปเล่นเกมไปแล้วผมเล่นเกมไปเรื่อยๆก็มีรุ่นพี่กลุ่มนึงเดินมาถามว่า
“ น้องครับพวกพี่ขอนั่งด้วยคนได้มั๊ยครับ “ พูดเสร้จก็ยิ้ม :oni2:ครับแล้วผมก็ต้องผงะเมื่อเจอพี่ปันหน้าพี่เค้าเหมือนกับไม่พอใจอะไรซักมือก็ถือไอแพดอย่างผมก้ลังเล :m17: โชคดีครับที่พวกนั้นมาซะก่อนผมถามพวกมันครับ
“ เฮ้ยพี่ 5 คนเค้ามาขอนั่งด้วยอ่ะ “ ผมบอกแล้วพี่เค้าก็ยิ้มคับ
“ อ๋อเชิญค่ะ “ อิแฝดนรกตอบพร้อมกับยิ้ม
“ ขอบคุณครับ “ พี่เค้าพุดแล้วยิ้มแต่พี่ปันนี่ซิเล่นแต่ไอแพดหน้าก็บึ้ง พอพูดเสร้จพี่2คนแรกก้ไปซื้อข้าวเหลือแต่พี่ปันที่ยืนเล่นไอแพดอยุ่แล้วพี่เค้าก้มานั่งข้างผมคับ :m3:แล้วก็เล่นไอแพดต่อ
ผมเลยชะโงกมองแล้วพี่เค้าก็หันมามองผม ผมก็รีบหันกลับเลยครับกลัวตาย บรื้อ~!
“ มึงอยากเล่นหรอ “ พี่เค้าคุยกับผมคับโอ๊ยซึ้ง
“ ....... “ :m17: :m18:มัวแต่เขิลลืมตอบ
“ กุถามว่ามึงอยากเล่นหรอ ทำไมไม่ตอบกุ “ :m5: พี่เค้าตะคอกใส่ผมคับผมถึงกับสะดุ้งเลย :a5:
“ คับ “ แล้วกลัวครับเลยพูดออกไป
“ ก็แค่นี้ “ แล้วพี่เค้าก็ยื่นไอแพดให้แล้วก็จากไป :confuse:
“ พี่คับ พี่ พี่ พี่... “ พี่เค้าไม่ฟังผมเลยคับเดินจั้มเอาจั้มเอา :m13:
หม่านโถว o13
จบแล้วครับตอนที่1 :z2: :z13: [/size]
-
owo''
-
อ้าวยื่นไอแพดแล้วไปไหนซ่ะล่ะ
-
อ่ะรีบมาต่อเลย เห็นหน้าบึ้งๆแต่ใจดีเนอะ ไม่รู้จักกันให้เล่นเฉยเลย
-
เรื่องใหม่ :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2: :pig2:
รอตอนต่อไปคร้าบบ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่าวหายความว่าไงอะ :กอด1: :กอด1:
:mc4: :mc4: :mc4:ต้อนรับเรื่องใหม่ :L2: :L2:
ปล.แต่งแล้วอย่าทิ้งกันน๊า :bye2: :bye2:รรอตอนต่อไป o13
-
นุกดีจ้า มาต่อไวๆนะ
-
ตอนที่ 2 เหตุเกิดเพราะไอแพด :z13:
“ พี่คับ พี่ พี่ พี่... “ พี่เค้าไม่ฟังผมเลยคับเดินจั้มเอาจั้มเอา
“ อ่าวไม่ฟังกันเลย “ ผมบ่นกับตัวเองแล้วหลังจากนั้นพวกพี่อีก 4 คนก็มา พอพวกพี่เค้าเห็นผมถือไอแพดของพี่ปันอยู่พี่เค้าก็เลยทำหน้างงเป็นไก่ตาแตกเลยคับผมต้องรีบอธิบายก่อนเดี๋ยวพี่เค้าจะหาว่าผมไปขโมยของพี่ปันมา
“ เอ่อ.....คือไม่ใช่อย่างที่พวกพี่คิดนะคับคือพี่เค้าให้ผมมาเอง “ ผมรีบอธิบายก่อนแล้วพวกพี่เค้าก็หันหน้ามามองกันแล้วยิ้มให้ผมกับกลายเป็นผมที่งงเป็นไก่ตาแตกแทน :confuse:
“ ครับน้องพี่ยังไม่ได้ว่าอะไรน้องเลยนะคับ “ แล้วพี่เค้าก็ยิ้มอุ๊ยคนนี้ยิ้มแล้วหล่ออ่ะแต่น้อยกว่าหมอก :o8:
“ คับ “ ผมตอบ
“ มันคงให้น้องน่ะ “ พี่เค้าพูด.เบาๆ
“ อะไรนะคับ “ หูดีอีกเรา พี่เค้าสะดุ๊งเลยคับ :sad3:
“ เอ่อ..ไม่มีไรคับ “ พี่เค้าตอบแล้วก้กินข้าวกันแล้ว
“แล้วพวกน้องชื่ออะไรล่ะ “ อยุ่ดีๆพี่เค้าก็ถามแล้วพวกน้องชื่ออะไรล่ะ
“ อ่อผมชื่อแป้งหมี่ครับ “
“ ชื่อน่ารักจัง “
“ อะไรนะคับ “ หูเริ่มไปละ
“ ไม่มีไรคับ “ พี่เค้าตอบแล้วก็ยิ้ม o6
“ แล้วนั่นชื่อ หมอก ก้อง ตาล ส้ม สุ่ย คับ “ ผมแนะนำเพื่อนให้พี่เค้ารุ้จัก
“ อ่อคับๆยินดีที่ได้รุ้จักคับ “ พี่เค้าพูดแล้วยิ้ม
“ คับเช่นกันคับ “
“ เออลืมไปพี่ชื่อพี่นัท นั่นพี่ข้าว นั่นพี่โอ๊ต แล้วก็พี่เจมส์ “ พี่เค้าแนะนำกัน
“ คับผม “ ผมตอบ
“ เออน้องร็รึยังว่าอาทิตย์หน้าเค้าจะมีการเลือกพี่เลี้ยงกันนะ “ พี่นัทพูด
“ พี่เลี้ยงอะไรหรอคับ “ ไอ้ก้องถาม (เสือกจิงนะมึง)
“เอ๊าน้องไม่รุ้หรอว่าโรงเรียนเรามีการเลือกพี่เลี้ยงทุกปี้หน้าที่ของพี่เลี้ยงก็คือดูแลน้องจนกว่าพี่จะจบม.6 “
“ อ๋อแล้วเค้าเลือกกันยังไงหรอคะพี่นัท “ อิแฝดนรกพูด
“ เอ๊าน้องเป็ดแฝดกันหรอพี่เพิ่งสังเกต “
“ อ่อ ค่ะ แล้วเค้าเลือกยังไงหรอคะ “ มันถามต่อ
“ คือเค้าจะทำการจับฉลากเลือกถ้าใครได้พี่เลี้ยงดีๆก็ดีไปส่วนใครเจอพี่เลี้ยงเลวๆก้ซวยไป “
“ อ่อค่ะเด่ยวน้องจะต้องไปเสริมดวงก่อน “ เข้าใจเล่นนะมึง
“ 5555555555555555 “ พวกพี่เค้าหัวเราะลั่นเลย
“ เอองั้นเดี๋ยวพี่ไปเรียนก่อนนะเอาไว้ตอนเลือกพี่เลี้ยงค่อยเจอกันนะ บาย “ พี่เค้าพูดพร้อมกับโบกมือส่วนพวกผมก้โบกมาตอบ
แล้วพวกมันก็มารุมถามผมเรื่องไอแพดครับ
“ เฮ้ยเอามาจากไหนอ่ะ / ใครให้มาอ่ะ /พี่นัทให้หรอ/ไปขโมยใครเค้ามาว๊ะ “ รุมถามใหญ่เลย
“ หยุด “ ผมตะโกนลั่นเลยครับ ได้ผมครับมันเงียบจิงแต่คนทั้งโรงอาหารมองมาที่ผมทั้งโรงอาหารเลยผมทำได้แค่ยิ้ม
“ มึงจะรุมถามกุให้ได้อะไร “ งงกับพวกมัน :try2:
“ ก็กุอยากรุ้อ่ะ “ มันหงอยเลยแต่ที่สำคัญคือหมอกยังคงนั่งกินข้าวอยุ่คนเดียวอย่างเงียบๆผมเลยเดินเข้าไปกามัน
“ หมอกหิวข้าวหรอ “ ผมถามมันพร้อมเอามือจับไหล่มัน :oni1:
“ เออ “ มันตอบพร้อมปัดมือผมออก :m29:
“ เป็นอะไรหมอก “ ผมถามมันพร้อมกับจับไหล่มันอีกแต่ทีนี้มันเอามือมาปัดแล้วมันก็วิ่งออกไปคับแล้วไอ้ก้องกับไอ้ตาลก้วิ่งตามไปคับส่วนอิแฝดนรกก็ไปเข้าห้องน้ำคับผมกะว่าจะเอาไอแพดไปคืนพี่เค้าคับผมเลยเดินไปที่ตึกม.3 พอถึงเท่านั้นแหละครับรุ้สึกขนลุกชอบกลผมเลยเดินขึ้นไปผมขึ้นไปชั้น 2 ไม่เจอใครเลย ลเลยขึ้นไปชั้น 3 เจอพวกพี่นัทเล่นอูคูเลเล่อยุ่พอพี่เค้าเห้นผมพี่เค้าเลยทักผมคับ :oni1: :undecided: o6 :o11: :o7:
“ อ่าวว่าไงแป้งหมี่มาหาใครหรอ? “ พี่นัทถาม
“ เอ่อคือออออ...ผมเอาไอแพดมาคืนเพื่อนพี่น่ะ “ แล้วผมบอกพี่นัทไป
“ อ๋อมันไม่อยู่หรอกมันไปตรงสวนหย่อมโรงเรียนโน่น “ พี่นัทพูดพร้อมชี้นิ้วไปทางสวนหย่อมหลังโรงเรียน
“ เอ๊าซะงั้นงั้นผมฝากพี่คืนพี่เค้าหน่อยได้มั๊ยคับ “ ผมพุดพร้อมกับยื่นไอแพดให้พี่เค้า
“ ไม่ได้คับน้องน้องต้องไปคืนมันด้วยตัวเองคับน้อง “ พี่เจมส์บอก
“ ช่ายๆ “ พี่เมฆ กับพี่นัทเสริม :try2: :undecided:
“ เอ่องั้นเดี่ยวผมไปก่อนนะครับ “ ผมบอกพี่เค้าก็พยักหน้า
“ ระวังตัวด้วยล่ะ “ พี่นัทบอก
“ หือ “ :confuse:
“ น้องก็รุ้ใช่มั๊ยว่ามันเป้นใคร “ แค่นี้ขาผมมันอ่อนอีกแล้วครับ
“ อ่อครับ “ ผมพูดพร้อมปาดเหงื่อที่ไหลซิกๆ :try2:
“ งั้นโชคดีนะน้องมีไรโทรมาหาพี่อ่ะนี่เบอร์พี่ 08******** “ พี่เค้าบอกพร้อมจดเบอร์บนมือผมผมรีบเมมไว้เลยครับเดี่ยวมันหาย555
“ งั้นบายไปก่อนนะครับ “ ผมโบกมือลาพี่เค้าก็โบกมากลับเช่นกัน
ผมเลยเดินลงจากตึกพร้อมกับมุ่งหน้าไปที่สวนหย่อมหลังโรงเรียนบอกไว้ก่อนเลยว่าสวนนี้สวยมากๆผีเสื้อเยอะและเย็นด้วยแต่ครุเคยบอกว่าครูเคยบอกว่างูเยอะมากแต่ทำไมพี่เค้าถึงกล้าไปนะพอผมไปถึงหน้าสวนหย่อมเท่านั้นแหละผมถึงกับเข่าอ่อนเลยเพราะมีรถหรูคันนั้นจอดอยู่หน้าสวนและมีพวกแว่นดำยืนเฝ้าอยู่เลยยืนลังเลอยุ่พักนึงผมเลยตัดสินในว่าเอาว๊ะเป็นไงเป็นกันผมเลยเดินตรงไปที่สวนหย่อมแต่แล้วสิ่งที่ผมคิดไว้ก็เกิดขึ้นจริงๆคับ :m30: :m8: :m2:
“ จะไปไหนคับน้องรุ้มั๊ยว่าที่นี่เป้นที่ส่วนบุคคลนะน้อง “ ไอ้แว่นดำพูด
“ เอ่อคือ.......... “ ผมพูดตะกุกตะกัก
“ อะไรคับน้อง “ มันตะคอกผมคับ
“ ผมเอาไปแพดมาคืนพี่เค้าคับ “ ผมตกใจมากครับพูดไปแบบเร้วๆแล้วก็ยื่นไปแพดไปให้มัน
“ อ๋อก็แค่นี้ งั้นเข้าไปได้ “ มันพูดพร้อมกับยิ้ม ผมยืนเอ๋ออยุ๋ซักพักแล้วก็มีเสียงมาสะกิดผมอย่างดัง
“ เฮ้ยจะเข้ามั๊ยเนี๊ยะ “ มันตะคอกผมอีกแล้วครับ
“ ขะ ขะ ขะ เข้าๆ คับๆ “ ด้วยความกลัวผมเลยรีบวิ่งเข้าไปเลย
และสิ่งที่ผมเห้นก็คือผมเห้นพี่เค้านอนหลับอยุ่บนม้าหินอ่อนผมเลยจะเดินออกมาแต่พอดีมีเสียงประหลาด
เสียงนี้ทำให้ผมสพดุ๊งเลยครับ :m7:
“ มึงมีอะไรถึงได้กล้ามาที่นี่ “เสียงพี่ปันสุดหล่อนี่เอง :give2:
“ มึงเป็นคนแรกในรอบ1ปีที่กล้ามาที่นี่ “ ไม่รุ้พี่เค้าชมหรือด่า
ผมจึงไปนั่งที่ตรงๆข้ามกับพี่เค้าแล้วผมก็ยิ้มให้แต่พี่เค้ากลับนอนแล้วหลับตาคุยกับผม :m18:
“ เอ่อคือออ..ผมเอาไอแพดมาคืนพี่คับ “ แล้วผมก้ยื่นไอแพดให้พี่ปัน
“ เอามาคืนกุทำไม “ โอ๊ยคนหล่อถาม
“ ก็มันเป็นของพี่อ่ะ “
“ แต่กุให้มึง “
“ ห๊ะ? ” ผมหูฝาดไปใช่ป่ะ :o
“ มึงหนิหูตึงจิงๆ กุบอกว่ากุให้มึงไง ควายจิง “ คนหล่อด่าเหมือนเสียงชม555เขิล
“ แล้วพี่ให้ผมเนื่องในโอกาสอะไรล่ะคับ”
“ ก็กุเห็นมึงอยากเล่น กุก็เลยให้ “
“ แต่เราไม่เคยรุ้จักกันมาก่อนนะ “
“ เออ “
“ ผมรับไว้ไม่ได้หรอกคับพี่ “ ผมวางไว้กับโต๊ะ
“ ทำไม “
“ ก็คือ1.มันมีราคาสูงเกินไปผมรับไว้ไม่ได้หรอกครับ2.เราไม่เคยรุ้จักกันมาก่อน “
“ แล้วไง กุอยากให้ “
“ แต่ว่า.. “
“ ไม่มีแต่ “ เสียงดุจังอ่าๆ :m8:
“ งั้นผมวางไว้บนโต๊ะนะคับ ผมขอตัวก่อนนะคับแล้วเจอกันใหม่ บายคับ “ ผมวางไอแพดไว้บนโต๊ะแล้วก็เดินออกมาแล้วก็มีเด่ยวตามหลังมา :m7:
“ หยุดเดินเดี๋ยวนี้!! “ ผมยังไม่หยุดครับ :m7:
“ กุบอกให้มึงหยุด!! “ :a5: :m22:
-
ว่าแต่คนก่อนที่เข้ามานี่ใครหว่า
-
:angry2: แกจะโหดไปถึงไหนไอปัน ไปตะคอกน้องหมี่อย่างนั้นได้ไง หวังว่าคงไม่จับน้องไปฆ่าหรอกนะ
-
คุณปันจะโหดไปไหน
-
รีบๆมาต่อนะคะ :call:
-
..................................
-
อ่าวหายความว่าไงอะ :กอด1: :กอด1:
:mc4: :mc4: :mc4:ต้อนรับเรื่องใหม่ :L2: :L2:
ปล.แต่งแล้วอย่าทิ้งกันน๊า :bye2: :bye2:รรอตอนต่อไป o13
ไม่ทิ้งกันแน่นอนคับ :z2: :m18: :m7:
-
ถ้าทิ้งกันจะเผาพริกเผาเกลือตามนะ (ล้อเล่นนะ) อิอิ
-
ถ้าทิ้งกันจะเผาพริกเผาเกลือตามนะ (ล้อเล่นนะ) อิอิ
อุี๊ยโหดร้ายทารุณ :o12: :m15: :o11: :sad3: :freeze: o21
-
“ กุบอกให้มึงหยุด!! “ เสียงก้องไปทั้งสวนเลยคับ ผมก้สะดุ๊งนิดๆคับแต่จะหยุดให้มันจับไปฆ่าหรอไม่ ตอนนี้ผมจั้มควายเลยคับ
“ จับมัน “ ชิบ***แล้วพี่ปันสั่งไอ้แว่นดำ แล้วมัน2ตัววิ่งมาโน่นแล้ว มันมาแล้วผมจะอยู่ทำไมล่ะคับ วิ่งสิคับ
“ หยุดเดี๋ยวนี้นะ “ ไอ้แว่นดำสั่ง พอมันใกล้ตัวผมมันก็ต่อยท้องผมไปทีนึง
“ บึก….โอ๊ยยยยยยย เจ็บบบบบ ฮืออๆๆๆๆ “ ผมจุกมากเลยจุกจนร้องไห้แล้วมันก็แบกผมขึ้นบ่า :m2: :z10:
“ ถ้าฟังตอนแรกก็ไม่ต้องเจ็บตัวแบบนี้หรอก “ มันบอก
“ ฮือๆๆๆๆ “ แต่ผมร้องไห้อย่างเดียวเลยมันจุกอ่ะ :sad4:
“ มาแล้วคับนายน้อย “ ไอ้แว่นดำมันบอกพี่ปันแล้วก็วางผมลงตรงข้ามกับพี่ปัน
“ เฮ้ยใครให้มึงไปต่อยมันว๊ะ ห๊ะ ใครสั่ง “ พี่ปันตะคอกมัน :angry2:
“ ขะ ขะ ขอโทษคับนายน้อย ผมไม่ทราบว่านายน้อยไม่ให้ต่อยเด็กคนนี้ “ ไอ้แว่นดำเกิดอาการกลัวผมก็
“ เออ วันหลังทำทำอะไรก็ถามก่อน “ พี่ปันพูดดังอ่ะผมยังกลัวเลย
“ คับนายน้อย “ มันตอบหร้อมก้มหัว
“ ออกไป “ พี่ปันบอกแว่นดำ
“ คับ “ แล้วมันก็วิ่งออกไป
ตอนนี้พี่ปันหันมาสนในผมรีบมาดุผมเลย
“ ทำไมมึงไม่หยุดถ้าหยุดมันก้ไม่ต่อยมึงหรอก “ พี่ปันดุอ่ะ
“ ผะ ผะ ผะ ผมกลัว ฮึกๆ “ ผมพูดพร้อมกับสะอื้น
“ มึงกลัวห่าอะไร “
“ กลัวพี่แล้วก็2คนนั่น “
“ ก็พี่เป้น.... “ ผมอ้ำอึ้ง
“ เออจิงของมึง “ พี่ปันบอกพร้อมกับก้มหน้า
“ พี่เป็นอะไรหรือเปล่าคับ “ ผมถามพี่ปัน
“ เออไม่เป็นไร “ พี่ปันตอบแต่ยังคงหน้าบึ้งอยุ่
“ มึงอยากออกไปแล้วใช่มั๊ย “ พี่ปันถาม
“ ผมอยุ่เป้นเพื่อนพี่ก่อนก็ได้ “ ผมตอบพร้อมกับยิ้ม
“ แต่กุอยากกยู่คนเดียว “ พร้อมกับจ้องหน้าผม
“ งั้นผมกลับเลยก็ได้คับ “ หงอยเลยเรา
“ เออ “
“ พี่คับ “
“ อะไร “
“ ไปส่งผมหน่อย “
“ มึงเป้นอะไร “
“ ผมจุกกับกลัวไอ้ 2 ตัวนั่น “
“ เออๆ “ แล้วพี่ปันก็เดินไปส่งผมคับผมเกาะหลังพี่ปันแน่นเลยคับกลัวมันต่อยอ่ะพอถึงหน้าสวน
“ ขอบคุณคับ “ พี่เค้าไม่ตอบไม่พยักหน้าแล้วพี่เค้าก็เดินกลับเข้าไปในสวนตอนนี้ก็ 17.30 แล้วคงกลับบ้านกันหมดแล้วมีงผมเลยโทรหาไอ้หมักให้มารับคับ
“ เฮ้ยหมักมารับหน่อยดิ “
“ เออๆเด่ยวไป “ แล้วมันก็วางสายไป
ผมก็นั่งรอพี่ผมคับประมาณ20นาทีมันก็มาพอเปิดประตูไปปีบมันก็ถามเป้นชุดเลย
“ มึงนั่งตรงไหน / มีเพื่อนป่าว / แล้วทำไมโทรมาช้าจิง “
“ เป้นชุดเลยนะมึง “ ผมประชดมัน
“ คืองี้ กุนั่งหน้าสุด กุนั่งกับหมอก ส่วนกุโทรช้าคือเอ่อออคือ กุหลับเพลินน่ะ “ เหตุผลที่ดีมาก
“ เออ “ มันตอบแล้วก็ขับรถไปพอขับไปเรื่อยๆมันก็ถามผมว่า
“ แล้วมึงเจอน้องเขยกุป่าว “ มันถามไปดูน้ำมันไป
“ ถ้ากุบอกไรมึงอย่างมึงอย่าตกใจนะ “ ผมบอกมันก่อนๆเดี๋ยวมันจะช็อก
“ เออว่ามา “ มันตอบ
“ คือว่าน้องเขยมึงอ่ะเอ๊ยไม่ใช่ไอ้ห่าทำกุมึน “ มึนแล้วเรา
“ 555555555555555555 “ แล้วมันก็หัวเราะลั่นรถเลยครับ
“ คือว่าพี่เค้าน่ะเป็นลูกเฮียอู๋ “ เท่านั้นแหละครับมันเบรกหน้าตั้งเลยครับหน้าผมเกือบพุ่งแล้วถามไม่มีเข้มขัดนิรภัย
“ โอ๊ยไอ้ห่าเบรกไมว๊ะ “ ผมด่ามัน
“ โทษที เมื่อกี้มึงบอกว่าน้องเขยกุเป็นลูกของเฮียอู๋ที่เป้นมาเฟียน่ะหรอ “ มันดุตกใจมาก
“ เออดิ “
“ มึงพยายามอย่าไปยุ่งกับมันนะมึง มึงอาจจะตายได้โดยไม่มีสาเหตุ “ ,มันทำท่าปาดคอใส่ผม
“ เออดิกุยังกลัวไม่หายเลยเนียะ “
“ เออๆงั้นรีบกลับบ้านดีกว่า “ พอกลับถึงบ้านก็อาบน้ำกินข้าวแล้วก้ขึ้นไปนอน
นอนไปก็นึกถึงพี่ปันไปคนอะไรหล๊อหล่อพรุ่งนี้วันเสาร์ด้วยเฮ้อนอนให้ตื่นซักบ่าย 2 ดีกว่า
แล้วผมก็เข้าสู่ห้วงนิทราดั่งใจหวังจิงคับตื่นตั้งบ่าย3ครึ่ง
“ โอ้โหทำไมไม่มีใครปลุกเลย “
“ มึงนอนเหมือนตายเลยขนาดใช้ตีนสะกิดยังไม่ลุกเลย “ ไอ้หมักมันบอก
“ เอ๊าซะงั้น “ ผมล่ะเหนื่อยใจ
“ เออแล้วใครชื่อปันว๊ะกุเห็นมึงละเมอเกือบทั้งคืนเลย “ ชิหาละมันรุ้ด้วย
“ ไม่รุ้กุไม่รุ้จักใครชื่อปัน “ แถหน่อยๆ
“ เออๆชั่งมึงเหอะ “
“ เออแล้วพ่อกับแม่อ่ะ “ ผมนึกได้เลยถาม
“ อ๋อพ่อกับแม่ไปต่างจังหวัดตั้งแต่ตี5แล้วกุเลยต้องมายุดูแลมึงไง “ มันบอกพร้อมกับเอามือมาขยี้หัวผม
“ เออมึงอยากไปไหนก็ไปได้นะกุดูแลตัวเองได้กุไม่อยากกักขังมึง “ ผมบอกมัน
“ มึงไม่บอกกุก็จะไป “ กวนส้นได้ใจกุจิงนะมึง
“ แล้วมึงจะไปไหนอ่ะ “ ผมถาม
“ กุจะไปเตะบอลกับพวกไอ้บอล มึงจะไปเตะบอลกับพวกกุรึไง “ มันถาม
“ เรื่องไรล่ะกุจะไปเตะให้เหนื่อยทำไมว๊ะ “ ผมบอก
“ เออๆงั้นกุไปก่อนนะ “ มันบอก
“ เออๆแล้วมึงจะกลับกี่โมง “ ผมถาม
“ ประมาณ ทุ่มกว่าๆแหละมึงไม่ต้องรอกินข้าวนะ กุไปล่ะ “ แล้วมันไปออกไปพร้อมกับมอเตอร์ไซค์คู่ใจมันผมเลยไปนั่งตรงหน้าต่างยื่นหน้าออกไปรับลมครับ “ เฮ้อลมนี้เย้นแล้วก็สดชื่นดีจิงๆเลย อยากรุ้จงเลยตอนนี้พี่ปันทำอะไรอยุ่น้า “
แล้วผมก้นึกไปเรื่อยๆคับผมก็ต้องผงะเมื่อพบกับรถคันหนึ่งสวยมากท่าทางจะรวยน่าดูแต่มันดุคุ้นๆมากเลยนะคันนี้เหมือนรถของพี่ปันผมก้นั่งคิดไปเรื่อยๆและแล้วเจ้าของรถก็ลงมาผมถึงกับใจร่วงไปอยุ่ตรงตาตุ่มเลย
“ พะ พะ พะ พี่ปัน “ :a5:
หม่านโถว o13
จบแล้วตอนที่ 2
( ยังไงอ่านแล้ว ก็คอมเม้นด้วยนะคับอยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนๆนะคับ )
[/size]
-
ปันมาหาแป้งหมี่ถึงบ้าน แอบคิดไรอยู่ป่ะคุณปัน
-
ปันคิดรายอยู่ป่าว มาต่อเร็วๆๆนะ
-
ตอนที่ 3 พี่เลี้ยงพาสุขสันต์หรือสยองขวัญกันแน่
:a5:
วันจันทร์.......................พอถึงโรงเรียนปุ๊บก็ดิ่งไปหาก้องเลยใจก็ห่วงหมอกเพราะว่าอาทิตย์ที่แล้วหมอกเป้นอะไรก็ไม่รุ้แต่ที่รุ้ๆวันนี้เค้ามีการเลือกพี่เลี้ยงกันผมล่ะตื่นเต้น555พอเดินไปก็เจอไอ้ก้องกับไอ้ตาลพอดี
“ เฮ้ยไอ้ก้องไอ้ตาลแล้วหมอกล่ะหมอกเป็นไงบ้าง “ ผมก็ถามถึงไอ้หมอกคนแรกเลย
“ โห่ยมาถึงก็ถามถึงไอ้หมอกเลยนะมึง “ ไอ้ก้องบอก
“ ช่าย “ แหนะไอ้ตาลเป้นไปกับเค้าด้วย
“ เอออหน่าว่ามาเร็วเข้า “ ผมเร่ง
“ คืองี้ตอนนี้กุตามไปอ่ะมันมีสะอื้นด้วยกุเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมหันมันวิ่งขึ้นรถไปอ่ะกุตามมันไม่ทันไม่ร็ว่าวันนี้มันจะมารึป่าว “ ไอ้ก้องบอก
“ ช่ายๆมันเป้นอะไรของมันก็ไม่รุ้ตอนแรกยังดีๆอยุ่เลยแล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้นะ “ ไอตาลเสริม
“ แล้วมีใครเห้นมันบ้างป่ะ “ ผมถามแล้วมัน2คนก้ส่ายหน้างึกๆ
“ แล้วอิแฝดนรกล่ะ “ ผมถาม
“ อ๋อมันยังไม่มากันเลย “ ไอ้ตาลตอบ
“ อื้มๆ “ ผมตอบพอเราคุยกันไปซักพักหมอกก็มาผมจึงรีบวิ่งไปหาหมอก
“ หมอกวานนี้เป็นอะไร “ ผมพูดไปพลางจับไหล่หมอกแต่หมอกไม่ขัดขืนเหมือนวันนั้น
“ หมี่คือเค้าขอโทษนะที่ทำไม่ดีกับหมี่ไว้เมื่อวานนี้คือว่าเค้าเอ่อออคือเอ่ออเค้า...ปวดหัวน่ะ “
“ อ๋อแล้วทำไมไม่บอกล่ะจะได้ให้หมักมารับไปด้วยกัน “ ผมบอกหมอก
“ เค้าเกรงใจหมี่กับพี่หมักน่ะ “ มันพุดพร้อมกับยิ้มแล้วเราก้เดินไปเข้าแถวด้วยกัน
“ ตอนแรกหมอกนึกว่าหมี่จะไม่คุยกับหมอกแล้วซะอีก “ หมอกพูดพร้อมองหน้าผม
“ ก็กะว่าจะไม่คุยยู่หรอก “ ผมพูดหมอกถึงกับก้มหน้าเลยคับ
“ หมอกเค้าล้อเล่าแหมๆทำจิงจังไปได้ “ ผมพุดไปด้วยส่งยิ้มให้หมอกไปด้วย
“ ขอบคุณนะ “ หมอกพูด
“ ขอบคุณเรื่องอะไรล่ะ “ ผมถาม
“ ขอบคุณที่ไม่โกรธกัน “ หมอกพูดแล้วก็ยิ้มผมเลยไปกอดคอมันเดินไปเข้าแถวกันคับสาวๆแถวนั้นมองกันใหญ่เลยอิอิอิ อิจฉากุล่ะซิ 555
“ เฮ้ยไม่เป้นไรเราไม่เราหรอก “ แล้วผมก้ยิ้มให้หมอก
พอถึงแถวเราก็ร้องเพลงชาติ ร้องเพลงสดุดีมหาราชา ร้องเพลงมาร์ชโรงเรียน แล้วก็สวดมนต์ แล้วครุเค้าก็ห่ามหน้าเสาธงไปแดดก็ร้อนแต่ผมตาดีมากเลยนี่ขนาดสายตาสั้นนะเนียะผมเห้นรถคันนั้นอีกแล้วแล้วก้มีไอ้แว่นดำลงมาเปิดประตูให้เป้นใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าชายรูปงาม(พี่ปันนั่นเอง)วันนี้พี่เค้าใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวแต่พับแขนขึ้นกางเกงสีดำรองเท้าผ้าใบสีดำพร้อมเสื้อคลุมสีดำหล่อเวอร์แล้วพี่เค้าก็เดินไปที่หอประชุมที่ๆเค้าจะจัดการเลือกพี่เลือกพอครูเค้าให้เลือกแถวครูเค้าก็ให้เดินแถวเรียง 2 ไปขึ้นหอประชุมพอเข้าไปในหอประชุมเค้าตกแต่งอย่างสวยงามเลยทีเดียวมีสายรุ้งระโยงะยางไปหมดมีไปกระพริบน่ารักๆด้วยกลางหองก็จะมีบายศรีตั้งอยู่คงจะมีการบายศรีสุ่ขวัญแน่เลยแล้วก็มีกล่องใบประมาณเครื่องซีพียูอ่ะวางไว้หน้าห้องและสิ่งที่ผมคิดไว้ก็ถูกต้องครับเค้ามีการบายศรีสู่ขวัญการจิงๆเค้าก็แจกสายสิญจน์ให้ครูประจำชั้นแล้วก็พี่สตาฟคับ(พี่สตาฟคือพี่ที่คอยดูแลน้องนั่นเองคับ) ซึ่งพี่ปันก็เอากับเค้าด้วยผมก็ก้เดินไปให้ครูประจำชั้นมัดให้คับและถึงเวลาที่เราทุกคนรอลุ้นระทึกอยุ่คือการเลือกพี่เลี้ยงคือห้องจีนโรงเรียนผมมันอยุ่ห้อง 7 อ่ะหลับรอก็ได้555
ผมเห็นพี่ปันยืนอยุ่แต่ตาผมเหลือบไปเห้นป้ายชื่อเค้าพี่เค้าชื่อ “ กำปั่น “ ไม่ใช่ปันและยังไม่หมดแค่นั้นผมเห้นรุ่นพี่ผุ้หญิงกลุ่มนึงเข้ามาขอถ่ายรูปกับพี่เค้าด้วยหนอยไอ้ก้องมึงหลอกกูพอผมรุ้ดังนั้นผมจึงลุกไปหาไอ้ก้องก่อนที่จะตบหัวมันทีนึง
“ ผลั๊วะ “ เสียงผมตบหัวมัน
“ ตบกุไมสาสสส “ ตอบผมไปพลางลูบหัวไป
“ ไอ้ห่านี่ มึงหลอกกุหรอ พี่เค้าชื่อกำปั่น ไม่ได้ชื่อปันตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมานี่กุเรียกชื่อพี่เค้าผิดมาตลอดเลยหรอ แล้วเรื่อง ผู้หญิงอ่ะมึงก็หลอกกุไหนบอกไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ไงห๊ะ “
“ เอ่ออันนี้กุไม่รุ้กุได้ยินเค้าคุยกันมาอย่างนั้น ส่วนเรื่องผู้หญิงกับเรื่องเฟสอ่ะที่กุเล่าให้มึงฟังอ่ะเป้นเรื่องจริงทั้งหมดเพราะถ้าพี่เค้าไม่ไปยุ่งก่อนผู้หญิงก็ไม่กล้ามึงคิดดุง่ายๆมึงดุไอ้แว่นดำน่ะขนาดพวกเราเป้นผู้ชายอ่ะยังไม่กล้าเลยแล้วนับอะไรกับผู้หญิงตัวเล็กๆวะใครเค้าก็กลัวกันใช่มี “ มันดุมีเหตุและผลมาก
“ เออจิงของมึง “ แล้วผมก้กลับไปนั่งที่เดิม
และแล้วห้อง1 ก็ผ่านไป ห้อง2 ก็ผ่านไป ห้อง3 ก็ผ่านไป ห้อง4 ก็ผ่านไป ห้อง5 ก็ผ่านไป ห้อง6 ก็ผ่านไป
แต่ละห้องก้จะมีกองเชียร์อยุ่พอใครจับได้คนหล่อๆนี่เฮกันลั่นเลยคับ
และแล้วก็มาถึงห้องผม ผมนั่งคนที่ 5 คับ ถัดมาก็เป็น หมอก ก้อง ตาล ส่วนอิแฝดนรกไปนั่งแถวผู้หญิงคับ
พอถึงตาผมทั้งห้องหอประชุมพร้อมใจกันเงียบคับผมเลยมือสั่นคับแล้วพี่นัทที่เป้นสตาฟก็พูดว่า
“ จับเลยหมี่อธิษฐานดีๆนะ “
“ คับ “ แล้วผมก็เอามือคว้านไปในกล่องแล้วก็เอาไปให้พี่นัท
“ น้องหมี่ได้..... “ พอพี่นัทพูดผมเอามือปิดตาเลยคับ
“ น้องหมี่ได้ พี่กำปั่น เป้นพี่เลี้ยงค๊าบบบบบบบ “ ผมช็อคเลยคับทั้งหอประชุมเฮลั่นหอเลยคับผมจึงไปมองที่พี่ปันไม่ซิพี่กำปั่นต่างหากพี่พี่เค้าเอาแต่เล่นไอแพดไม่สนใจผมเลยผมเลยหันหน้ากลับเชอะ
“ อ้าวน้องหมี่คับมัวยืนอะไรคับไปให้พี่เค้ามัดด้ายให้สิคับน้อง “ พี่นัทบอก
“ คับๆๆๆ “ ผมตอบแล้วเดินไปหาพี่ปั่นแต่พี่เค้ายังนั่งเล่นยังไม่สนใจผมเลยผมเลยต้องเริ่มก่อน
“ พะ พะ พะ พี่คับมัดด้ายให้ผมหน่อยคับ “ ผมบอกพี่เค้าแต่ไม่กล้ามองหน้าแต่พี่เค้ายังเล่นไอแพดอยุ่สุดท้ายพี่เค้าก็หันมามองผม
“ ทำไมไม่มองหน้ากุล่ะ “ พี่กำปั่นวางไอแพดลงแล้วคุยกับผม
“ ............ “ ผมเงียบ
“ กุถามว่าทำไมไม่มองหน้ากุ “ พี่กำปั่นตะคอกใส่ผมอีกแล้ว
“ ก็ผมกลัวพี่อ่ะ “ ผมตกใจเลยพูดไปอย่างนั้น
“ กลัวห่าอะไรอีกล่ะ “ พี่กำปั่นถาม
“ เหมือนเดิม “ ผมตอบพี่เค้าไปแต่ผมยังไม่ยอมมองหน้าพี่เค้า
“ เฮ้อ..มองหน้ากุ “ พี่เค้าถอนหายใจแล้วบอกแต่ผมยังไม่ยอม
“ กุบอกให้มองหน้ากุ “ พี่กำปั่นตะคอกผมอีกแล้วพอผมเงยหน้าขึ้นมาปุ๊บออร่าความหล่อสะท้อนเข้าตาอย่างจังเลยผมถึงกับอึ้งเพราะหน้าผมกับหน้าพี่กำปั่นไกลกันไม่เกิน 1 ฟุต
“ มองอะไรนานจิงว๊ะอยากมีเรื่องไง๊ “
“ ปะ ปะ ปะ เปล่าคับ “
“ เฮ้ยกุล้อเล่นท่าทางจะกลัวจิงนะเรา “ พี่เค้าพูดพร้อมเอามือมาขยี้หัวผมผมรุ้สึกว่าผมรักพี่กำปั่นเต็มเปาเลยล่ะพี่เค้ายิ้มแบบที่ผมไม่เคยเห้นพี่เค้ายิ้มมาก่อนผมก็ยิ้ม
“ มาๆเด่ยวกุมัดด้ายให้ “ แล้วพี่เค้าก็ให้พร
“ ขอให้มึงเรียนเก่งๆ เป้นคนดีของสังคมของพ่อแม่และของพี่เลี้ยงอย่างกุ “
“ ??? “ ผมงง
“ งงไรมึงคือกุหมายความว่าขอให้มึงทำตัวดีๆกุไม่อยากใช้กำลัง “ พี่กำปั่นอธิบาย
“ ต่อๆและขอให้ได้ตามสิ่งที่มึงอยากได้ “
“ ขอให้ได้สิ่งที่อยากได้หรอ ขอให้ได้พี่มาอยุ่ข้างๆกันก็ดีใจแล้ว “ ผมคิดในใจอิอิอิ
“ สาธุ “ ผมพูดพร้อมยกมือไหว้
“ ขอบคุณคับ “ ผมพูดพร้อมกับยิ้มให้
“ เออๆต่อไปนี้ทำตัวดีๆล่ะกุไม่ชอบเด็กโวยวายเข้าใจ๋ “ พี่กำปั่นบอก
“ คับผม “ พร้อมตะเบะใส่
พอตะเบะเสร็จเท่านั้นแหละอยุ่ดีๆก็มีเสียงมาแต่ใกลเชียว
“ พี่กำปั่น ขาาาาาาาาา “
อ่านแล้วไม่ค่อยคอมเม้นกันเลยเดี่ยววันหลังไม่มาลงให้แล้วน้อยใจแล้ว :o12: :o12: :z3:
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
อย่าโหดไปได้ไหมไอพี่ปัน ถนอมน้องหน่อยสิว่ะ
รอตอนต่อไปครับ
-
“ ไปกันเถอะกุร้อน “ พี่กำปั่นพูด
“ แต่ผู้หญิงคนนั้นเค้าเรียกพี่อ่ะ “ ผมบอกพี่ปัน
“ ชั่งมันกุรำคาญ “ แล้วพี่เค้าก็เดินไป ผมจะอยุ่ทำไมล่ะคับก้วิ่งตามซิคับจะอยู่ทำพระแสงขอมง้าวอะไรแต่ที่ผมไม่กล้าเดินใกล้พี่แกเพราะมีไอ้ 2 ตัวแว่นดำยืนอยุ่ผมกลัวมันต่อยพอพี่เค้าเห็นผมี่เค้าเลยถามว่า
“ ทำไมไม่มายืนข้างๆกุ “ พี่กำปั่นถามพร้อมขมวดคิ้ว
ผมเลยชี้ไปที่ แว่นดำ2ตัว
“ ฮึ “ พี่เค้าหัวเราะในลำคอแล้วก็เดินต่อเพราะไอ้ ฮึ ของพี่กำปั่นนี่แหละที่ทำให้ผมขนลุกซู่เลยผอถึงโรงอาหารพี่กำปั่นเลยสั่งให้แว่นดำกลับไปรอที่บ้าน
“ พวกมึงกลับไปรอที่บ้านก่อนไป “
“ แต่ว่า.... “
“ ไม่มีแต่กุเบื่อที่มีพวกมึงคอยเป้นเงาตามตัวกุขนาดนี้ “
“ คับนายน้อย “ แล้วไอ้แว่นดำก้รีบวิ่งไป
“ ทีนี้มึงมาเดินข้างกุได้ยัง “ พี่เค้าถาม
“ โอเช “ ผมก็ยิ้มให้
แล้วผมกับพี่กำปั่นก็ไปกินข้าวกัน
เออผมลืมบอกไปว่าไอ้พวกนั้นได้ใครเป็นพี่เลี้ยงกันบ้าง
ตาล ได้ พี่ข้าว
หมอก ได้ พี่นัท
ก้อง ได้ พี่เจมส์
สุ่ย ได้ พี่โอ๊ต
ส้ม ได้ พี่เมฆ
แล้วพี่กำปั่นก็พุดขึ้นมาว่า
“ มึงไปซื้อข้าวให้กุหน่อย “ พี่กำปั่นบอก
“ ห๊ะ “ ผมงง
“ ควายไอ้หูตึงกุบอกว่าให้มึงไปซื้อข้าวให้กุหน่อยกุขี้เกียจ “ พี่กำปั่นตะคอกใส่ผม
“ คับๆได้คับพี่จะกินอะไรคับ “ ผมถาม
“ กุแดกอะไรก็ได้ “ พี่กำปั่นบอก
“ คับๆได้คับรอแป๊ปนึงนะคับ “ แล้วผมก็รีบวิ่งไปซื้อข้าวให้พี่เค้าคับตอนนี้คนกำลังน้อยๆต้องรีบซื้อเพราะถ้าช้ากว่านี้
ม.ปลายจะมากินแล้วผมก้ซื้อ มัสมั่นไก่กับไข่ดาวแล้วก็หนังไก่ น้ำซุปก็ร้อน 2 จานของผมกับพี่กำปั่นตอนผมเดินออกมาก็มาพี่ม.ผลายคนนึงวิ่งมาผมคับน้ำซุปลวกมือหมดเลยหมั่นสมั่นไก่เอยไข่ดาวเอยหนังไก่เอยมันมากองรวมกันอยุ่บนตัวผมเลยแต่ที่แสบกว่านั้นก้คือมันวิ่งชนแล้ววิ่งหนีไปเลยพี่กำปั่นเห้นก็รีบมาดูผมเลย
“ มึงเป้นไงบ้าง “ พี่กำปั่นถามผม
“ ร้อน ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ “ ผมปล่อยโฮเลย
“ เออๆไม่ต้องร้องมึงไปล้างเนื้อล้างตัวซะเดี๋ยวกุจัดการเอง “ พี่เค้าพูดเสร้จแล้วก็ลุกออกไป ส่วนผมหรอคับดีนะที่พี่ข้าวมาช่วยไม่งั้นตายหยั๊งเขียดแน่เลย
“ แป้งหมี่เรื่องมันเป็นไงหรอทำไมอยุ่ในสภาพนี้ล่ะ “ พี่ข้าวถาม
“ คือเรื่องมันเป้นงี้คับ.................................ฮึกๆ “ ผมเล่าไปแล้วก็สำอื้นไป
“ คนอะไรนิสัยไม่ดีเลยน๊อะที่รักน๊อะ “ พี่นัทเรียกพี่ข้าวว่าที่รักด้วยอ่ะ
“ ใช่แล้วคับที่รักถ้ามันมาทำกับตัวเองแบบนี้นะเค้าจะไม่ให้อภัยมันเลย “ ที่นัทบอกพี่ข้าว
“ ที่รักเค้ารักเตงนะ “ พี่เค้าพูดเท่านั้นแหละคับ
“ 55555555555555555555555555555 “ ผมฮาลั่นเลยคับ
“ ยิ้มแล้ว555แสดงว่ามุกคู่เกย์ยังใช้ได้555 “ แล้วพี่นัทก็กอดคอพี่ข้าว
“ เออแล้วไอ้ปั่นล่ะ “ พี่นัทถาม
“ ไม่รุ้อ่ะคับเห็นพี่เค้าบอกว่าจะไปจัดการอะไรซะอย่างนี่แหละคับพอดีหูผมไม่ค่อยดีอ่ะคับเลยได้ยินไม่ค่อยชัด “
“ อ๋อไอ้นั่นคงจะเรียบร้อยแล้วล่ะ “ พี่นัทคุยกับพี่ข้าว
“ ห๊ะอะไรนะ “ ผมหูตึงอีกแล้ว
“ เอ่อไม่มีอะไรหรอก “ พี่นัทบอก
“ ข่ายๆ “พี่ข้าวเสริม
แล้วเราก็คุยกันซักพักพี่ปันก็มาแต่พี่ปันยังหน้าบึงอยู่ไม่ยอมยิ้มซักทีตั้งแต่วันนั้นแต่ที่แปลกก้คือไอ้คนนั้นมันอยุ๋ในสภาพที่แบบพูดง่ายๆก็คือเละอ่ะสยองแทน
“ อ้าวไอ้ปั่นมึงไปไหนมาว๊ะ “ พี่นัทถาม
“ มึงก็แหกตาดูดิ “ พี่กำปั่นด่าพี่นัท
“ สาสสสส “ พี่นัทด่าพี่กำปั่น
แล้วพี่กำปั่นก็กองไอ้นั่นลงไปกับพื้นพร้อมกับบอกว่า
“ มึงไปกราบตีนขอโทษน้องกุซะ “ พี่ปันบอกไอ้คนนั้น พอสิ้นประโยคผมมองหน้าพี่กำปั่นเลยครับพอผมเห้นมันกำลังจะกราบผมนเท่านั้นแหละคับผมรีบลงไม่ช่วยมันเลยคับสงสารอ่ะศักศรีความเป้นรุ่นพี่คงหายหมดเลย
“ ไม่เป้นไรคับพี่ไม่เอาอย่าไหว้แค่พี่พุดขอโทษก็พอแล้ว “ ผมพูดแล้วก็ยิ้มให้มัน
“ พี่ขอโทษคับ “ แล้วมันก็ขอโทษผม
“ ป่ะเดี๋ยวผมพาไปทำแผล “ แล้วผมก็พยุงมันขึ้นมาถ้าไปห้องพยาบาลคงมีเรื่องเป้นแน่ผมเลยให้พี่นัทกับพี่ข้าวไปเอายามาเดี่ยวทำที่โรงอาหารเองแต่พี่กำปั่นนี่ซืเอาแต่จ้องมันเขม็งเลยคับผมยังกลัวเลยคับพอพี่นัทกับพี่ข้าวเอายามาให้ผมก็ทำแผลให้มันแล้วพอทำเสร้จมันก็ขอคุณแล้วก็ขึ้นห้องไปพอหันหน้ากลับมาพี่ปันยังจ้องไม่หายผมเลยพูดปัดๆไปๆ
“ พี่เดี๋ยวผมไปให้ซื้อข้าวให้พี่ใหม่นะคับ “ ผมบอกพร้อมกับลุก
“ เดี๋ยว “ พี่เค้าเรียกผมผมก็เลยหันไป
“ มึงไม่โกรธมันหรอ “ พี่กำปั่นถาม
“ ก็โกรธอ่ะพี่ แต่เห้นสภาพตอนหลังแล้วโกรธไม่ลงมันเปลี่ยนเป้นความสงสารแทนอ่ะพี่ก็ไม่น่าทำขนาดนี้สงสารพี่เค้า “ ผมพูดแล้วพี่กำปั่นก็ส่ายหน้า
“ งั้นผมไปซื้อข้ามก่อนนะ “
“ ไม่ต้อง “
“ ??? “ ผมทำหน้างงใส่
“ กุซื้อมาให้แล้ว “
“ อ่อ ขอบคุณคับ “ แล้วผมก้ยิ้มให้พี่เค้า
พอผมกินข้าวเสร้จพี่เค้าก็เดินออกไปเลยไม่ลากันซักคำผมเลยโทรหาพี่ผมให้มารับ
“ โหลหมักมารับกุหน่อย “
“ เออได้ๆเดี๋ยวกุไป “ แต่คราวนี้มันมาไวมากเลยคับผผมก็ขึ้นรถไปผมเลยเปิดประเด็นก่อน
“ เฮ้ยหมักกุมีข่าวร้ายกับข่าวดีมาบอกมึงมึงจะฟังข่างไหนก่อน “ ผมถามมัน
“ เอาข่าวร้ายก่อน “ มันบอก
“ คือพี่เลี้ยงกุอ่ะเอ่ออ “ ผมอ้ำอึ้งกลัวมันเบรกเหมือนวันนั้นอีก
“ เออใช่มึงได้ใครว๊ะ “ ผมแทรก
“ เอ่อออคือ...กุได้น้องเขยมึงอ่ะ “ แต่วันนี้พี่เค้าทำให้ผมรู้ว่าพี่เค้าโหดโคตรๆรับน้องสยองขวัญเลยกุ
จบแล้วตอนที่ 3 :z3: :a6: :a14:
หม่านโถว o13
-
เพิ่งเข้ามาอ่านจร้าา :mc4: :mc4:
เนื้อเรื่องน่ารักดี แต่ยังมีคำผิดอยู่นิสสนึง
ขอบหมี่นะน่ารัก เอ๋อๆหน่อย ตลกดี
ส่วนปั่น โหดกะน้องจัง แต่หลังๆดีขึ้น
ดูแลน้องดีๆนะ เป็นพี่เลี้ยงแล้วนี่น้าาา
รออ่านจร้าาา .. :o8: :กอด1:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านจร้าา :mc4: :mc4:
เนื้อเรื่องน่ารักดี แต่ยังมีคำผิดอยู่นิสสนึง
ขอบหมี่นะน่ารัก เอ๋อๆหน่อย ตลกดี
ส่วนปั่น โหดกะน้องจัง แต่หลังๆดีขึ้น
ดูแลน้องดีๆนะ เป็นพี่เลี้ยงแล้วนี่น้าาา
รออ่านจร้าาา .. :o8: :กอด1:
ขอบคุณคับ^^ :z2: :pig4:
-
ปั้นมึงโกดมากเลยนะนั่น ถ้าอนาคตต่อไปมีคนมาจีบน้อง มึงไม่ฆ่าเขาหรอว่ะนัน
-
ไหนว่าโหด
ใจดีจะตาย
:oo1: :oo1:
-
มาต่อไวๆนะ o13
-
หลังจากเห็นคู่ของพี่เลี้ยงแล้ว ท่าทางเรื่องนี้จะมีมากกว่าหนึ่งคู่แน่เลย :-[
-
:-[ :o8: :mc4:ต้องติดตามชมตอนต่อไปนะคับ :z2:
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
:a3: :a3: :a3: :a3: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11: :a11:
:a11: :a11: :m18: :m18: :m18: :m18: :impress2: :impress2:
-
ชอบลูกมาเฟีย
เป็นกำลังใจให้น้องหมี่ :o8:
เป็นกำลังใจให้คนแต่ง
:call:
-
มารอตอนต่อไปจ้า :really2:
-
ขอรบกวน ช่วยลงวันที่ด้วยได้มั้ยครับ บางทีคนเขียนมาต่อแล้ว แต่ผมไม่รู้อ่ะ ขอบคุณครับ :pig4:
-
สนุกดี มาต่อน่ะค่ะ
อย่าน้อยใจไปเลย :-[ :-[
-
เพิ่งจะมาอ่านตอน3 ไม่รู้ข้ามไปได้ไง (โดนคนแต่ง :z6: ) พี่กำปั้นดูแลหมี่ดีๆนะ
-
ตัวเอง เวลาอัพช่วยลง ตอน กะ วันที่ อัพ ด้วยจิ
จะได้รู้ว่าอัพถึงไหนแล้ว
ตอนนี้นั่งทางในส่องเอานะเนี่ย อิอิ
-
ตัวเอง เวลาอัพช่วยลง ตอน กะ วันที่ อัพ ด้วยจิ
จะได้รู้ว่าอัพถึงไหนแล้ว
ตอนนี้นั่งทางในส่องเอานะเนี่ย อิอิ
คับผม :z2:
-
ขอรบกวน ช่วยลงวันที่ด้วยได้มั้ยครับ บางทีคนเขียนมาต่อแล้ว แต่ผมไม่รู้อ่ะ ขอบคุณครับ :pig4:
จัดไปคับผม :z2:
-
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆคับผมจะนำไปปรับปรุงคับขอบคุณมากๆคับ :m13: :m13: :m18: :m18: :m18: :m7: :m7: :m7: :m7: :m7: :a3: :a3: :a3: :a1: :a1: :a1: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :a2: :a2: :a9: :a9: :oni2: :oni2: : 222222: : 222222: :give2: :give2: :c4:^^
-
ตอนที่ 4 มึงอย่าริอาจหวัง กูไม่ให้
และก็เหมือนทุกวันตอนเช้าพี่ผมก็มาส่งมันเลยพูดว่า
“ รักษาชีวิตไว้ดีๆนะมึง “ มันบอก
“ เออๆกุตายยากแล้วอีกพี่เค้าก็เหมือนใจดีด้วย แต่แอบปนโหด “ ผมบอกมันพร้อมกับนึกเรื่องวันนั้นไป
“ เออให้มันจิงเอะๆมึงกุไปล่ะ “ แล้วมันก็ออกรถไปเลยอ่ะ
แล้วผมก็เดินเข้าโรวเรียนไปคบเดียวคับกำลังได้ฟิวเลยลมพัดเย็นเวอร์แล้วก็มีเสียงเด้ฏผู้หญิงคนนึง
“ นายๆ มานี่หน่อยซิ “ ดูมันเรียกผมแล้วผมก็เดินไปหามัน
“ มีอะไร “ ผมถามมัน
“ คือเราชื่อ มิ้น นะ “ มันบอก
“ คือเราจะถามนายว่านายเป้นอะไรกับพี่กำปั่น “ มันถามผม
“ คือพี่กำปั่นเป้นพี่เลี้ยงเรา “ ผมตอบมันไป
“ อืมๆ เรามีเรื่องจะให้เธอช่วยหน่อยน่ะ “ มันบอกผม
“ ??? “ ผมงงเลย
“ คืองี้คือเราจะจีบพี่กำปั่นน่ะช่วยเราหน่อยซิ “ มันด้านมากมึงมาสาระภาพผิดคนแล้วล่ะอิชะนีหน้าปลวกบวกชะมด
“ เออคือเราไม่ค่อยว่างอ่ะ “ ปฏิเสธให้มันดีๆหน่อย55
“ นะๆช่วยเราหน่อยนะ “ มันพูดพร้อมยกมือไหว้ผม
“ เอ่อคือเราไม่ว่างจิงๆแล้วอีกอย่างเราของเตือนเธอไว้ก่อนเลยนะพี่เค้าเป้นอะไรเธอก็รู้ขนาดชั้นยังไม่อยากจะอยุ๋ใกล้พี่เค้าเลยชั้นกลัว “ ผมบอกมัน
“ นะๆช่วยเราหน่อยนะ “
“ ชั้นไปล่ะ “ ผมบอกมันแล้วไม่หันกลับไปมองมัน
“ ที่จิงแล้วแกก็ชอบพี่เค้าอยุ่เหมือนกันใช่มั๊ยล่ะ “ มันตะโกนตามหลังผมมาทำให้ผมต้องชะงักเลย
“ ไร้สาระปากพล่อย “ ผมหันกลับแล้วไปด่ามัน
“ รึมันไม่จิง “ มันบอก
“ เอ่ออ ไม่จิง “ ผมบอกมัน
“ เออให้มันแน่แล้วชั้นจะคอยดู “ มันบอก
“ เออเอาเวลาจับผู้ชายไปหาซื้อนมแดกไป๊ “ ผมด่ามัน
“ เอ๊ะอินี่ “ มันจะตบผมแต่ผมง้างมือก่อน
“ ทำไมรึจะเอากุไม่กลัวหรอกน้อง โส อย่างมึงอ่ะมันกระจอก “ ผมด่ามัน
“ ฝากไว้ก่อนเหอะมึง “ ผมบอกพร้อมกับวิ่งไปในโรงเรียน
“ กุไม่รับเว้ยเสนียด “ ผมด่ามัน
แล้วผมก็เดินเข้าโรงเรียนไปเดินไปก็คิดไปว่าทำไมเราถึงกล้าหาญชาญชัยขนาดนั้นนั่นเพศแม่นะเว้ยผมก็เดินไปคิดไป
แล้วผมก็เดินมาถึงในโรงเรียนซักทีเฮ้ยไกลจิงเลยผมก็รีบดิ่งไปโรงอาหารเลยเพื่อนผมก็อยุ่กันพร้อมเลยพอผมไปคุยกับพวกมันเท่านั้นแหละอิแฝดนรกก็เริ่มก่อนเลยคับ
“ หนิอิหมีมึงระวังให้ดีนะอีมิ้นมันจะมาตบมึง “ สุ่ยบอก
“ อ๋อกุรู้ละต้องเรื่องเมื่อเช้าแน่เลยแหมๆน้องโสตัวนี้หนิแรงจิงๆ “ ผมบอก
“ แล้วเรื่องมันเป้นไงว๊ะ “ พวกมันรุมถามผมกันใหญ่
“ คืองี้........ “ แล้วผมก็เล่านั้นเมื่อเช้าให้มันฟัง
“ อ๋อถึงว่าล่ะทำไมมันถึงจะตบมึงอิหมี “ ส้มบอก
“ เออดิเดี๋ยวก่อนกุจะล่อให้อินี่แหลนัก “ ผมโมโหจัดเลยคับพร้อมสู้ตลอด 24 ชม.เลย
“ เออๆมีไรก้บอกพวกกุละกันเดี่ยวพวกกุช่วยตบ “ พวกมันบอก
“ ขอบใจเว้ยเพื่อน “
“ว่าแต่พี่เลี้ยงพวกมึงเป้นไงบ้างว๊ะ “ ผมถาม
“ ก็ดีน่ารัก เฟนลี่ดี พี่เค้าเลี้ยงข้าวกุด้วย “ ก้องบอกผมเลยหันไปมองที่อิแฝดนรก
“ หล่อม๊ากกกกกก “ มันพูดผมกันผมล่ะส่ายหัวหนีเลย
“ ก็ดีอ่ะ “ หมอกกับตาลบอกพร้อมกัน
“ แล้วของมึงล่ะ “ อิสุ่ยถาม
“ ของกุก็ โหดค๊อดๆเลย กุยังกลัวไม่หายเลยเน๊ยะ “ ผมบอกพวกมันแล้วพวกมันก็เดินไปซื้อของกันระหว่างนั้นผมก็นั่งรอไปแต่ตอนนี้ผมถอดแว่นแล้วเลยเห็นอะไรก็ฝ้าไปหมดผมก็ทำการบ้านของผมอยุ่ดีๆ แล้วอยุ่ดีๆก็มีเสียงเรียกผม
“ อิแป้งหมี่ “ ผมเลยหันไปหันไปแค่นั้นแหละคับ
“ ผล๊วะ “ ผมหน้าหันเลย จะมีใครซะอีกที่กล้าขนาดนี้ผมตั้งสติได้ผมลุกขึ้นแล้วถีบมันอย่างเต็มแรงมันพุ่งไปชนกับเสาใหญ่ดัง
“ บั๊ก “ แล้วมันก็ร้องไห้แล้วก็ทรุดลงไปกองอยุ่กับพื้นแล้วเพื่อนมันอีกสองคนหรอคับเหอะๆวิ่งหางจุกตูดไปแล้วคับตอนแรกผมก็กะว่าจะช่วยแต่เห้นสภาพมันแล้วก็สะใจดีสมมึงทำกับกุไว้แน่แหละแค่กรรมที่มึงต้องชดใช้แล้วผมก็นั่งทำการบ้านต่ออย่างไว้เหลียวหลังเท่าแหละคับ มิ้นมันก็เข้ามาจับหัวผมเขกดัง
“ ปึ๊ง ปึ๊ง ปึ๊ง ปึ๊ง “ ทำให้พวกพี่ๆที่อยุ่ในโรงอาหารมองกันเต็มเลยผมตั้งสติได้อีกทีลุกขึ้นแล้วจับหัวมันเขกไปที่เสาปูนทีนึง
“ ปึ๊ง “ ไม่ดังแต่ก็พอที่จะทำให้มันหัวแตกได้เท่านั้นแหละมันอาบไปด้วยเลือดสีแดงชุ่มสติผมกลับมาแล้วคับเฮ้ยกุทำไปลงไปเนียะแต่พอทำไปทำมาผมก็เห้นเสื้อผมมีน้ำแดงไหลมาออกหยดติ๋งๆเลยผมไม่เจ้บหรอกหัวอ่ะแต่มันเจ็บใจมากกว่า
“ เฮ้ยมึงทำอะไรเพื่อนกุ “ พวกมันก็เข้ามาดูผม
“ T^T “ อิมิ้นมันร้องไห้ใส่ แหลนักนะมึง :fire:
อย่าลืมลืมเม้นกันด้วยน้า :bye2: :bye2:
-
หนุกดีจ้าาาาาาาา
มาต่อเร็วๆเน้ออออ
-
มาต่อเร็วๆๆนะ
-
มาต่อไวๆนะ
-
เด๊่ยวมาลงให้วันเสาร์นะคับ พอดีมีธุระ :z2:
-
พี่ปันมาช่วยหมี่ไวๆนะ
-
พี่ปั้นรีบมาช่วยน้องด่วน
-
เพ่ กำปั่น จัดการ มิ้น ซะ
แป้งหมี่ น่าสงสาร อะ 555
-
อิมิ้นมันร้ายอย่างนี้ต้องกระทืบอีกแค่นี้ยังไม่พอทำแป้งหมี่เลือดออกด้วย
-
ตัวมันให้เสียโฉมเลย เดียวช่วย :fire: :fire: :fire:
-
“ เป้นไงบ้าง “ พวกมันรุมถามผม
“ กุไม่เป้นไร “ ผมบอกมันแล้วเอากระดาษาทิชชุ่มาซับเลือด
“ หัวแตกหนิ “ สุ่ยบอก
“ จิงหรอดูซิ “ ส้มบอกแล้วผมก็หันไปให้มันดู
“ เจ็บมากมั๊ย หมี่ “ หมอกพูด
“ นิดหน่อยอ่ะ “ ผมบอก
ส่วนอิมิ้นก็นอนร้องไห้อยุ่อย่างนั้นทุกคนคงสงสัยว่าเพื่อนมันทำไมไม่ดูแลมันเลยแต่ที่ไหนได้ล่ะคับมันไปตามครูมา
“ ครูขามันทำเพื่อนหนูค่ะ “ เพื่อนมันบอก
“ แป้งหมี่หนูทำเค้าทำไมลูก “ ครูถาม
“ เค้าทำผมก่อนผมเลยต้องป้องกันตัวคับ “ ผมบอก
“ อย่างงี้เค้าเรียกว่าป้องกันตัวหรอแล้วพยานล่ะที่เธอบอกเค้า มิ้นเค้าเริ่มก่อนไหนล่ะพยาน “ ครูบอกหลายคนคงสงสัยว่าทำมัยครูถึงเข้าข้างมันก็เพราะว่ามันเป้นลูกรองผ.อ.ไงล่ะมันน่าจัดอีกซักชุดนัก
“ เอ่ออคือไม่มีใครเห้นหรอกคับ “ ผมบอกพร้อมกับก้มหน้า
“งั้นครูต้องเชิญผู้ปกครองเธอมาคุยด้วย “ ครูบอก
“ อย่านะคับครู ครูจะตีผม ผมไม่ว่าผมขออย่างเดียวอย่าโทรไปฟ้อง พ่อผมนะคับ “ ผมบอกพร้อมยกมือขึ้นไหว้
“ แต่หนูเป้นพยานได้ค่ะว่า มิ้นเค้าบอกจะมาตบแป้งหมี่ค่ะ “ อิแฝดนรกบอก
“ เธอก็พูดได้หนิเธออาจจะเข้าข้างเพื่อนเธอก็ได้ “ ครูบอก
“ แต่ครูคะ.... “ อิแฝดนรกพุดแล้วก็หยุด
“ งั้นพี่เลี้ยงเธอเป้นใคร “ ครูถาม
“ เอ่อออพี่เลี้ยงผมคือออเอ่อออ “ ผมตะกุกตะกัก
“ ใครล่ะ “ ครูตะวาด
“ พี่กำปั่นคับ “ ผมบอกครูไป
“ ถึงว่าล่ะพี่เลี้ยงใครช่างปล่อยให้น้องตัวเองมาเป้นจิ๊กโก๋แถวนี้ที่แท้ก็ไอ้อันธพาลนี่เอง “ ครูถากถาง
“ งั้นเธอไปตามพี่รหัสเธอมา “ ครูพูดแล้วผมก็เดินออกไปผมไม่ตอบเพราะตอนนั้นโมโหถ้าถีบครูแล้วไม่เป้นไรนะกระโดถีบขาคุ่ไปแล้วผมก็ดิ่งไปที่ตึก ม.3 เลยแน่นอนเจอพวกพี่นัทก่อนพี่นัทก็ไม่รอช้าวางกีต้าลงอย่างเร็วเลยแล้วก็เข้ามาถามผม
“ เป้นไรน้องหมี่โดนใครตบมา “ พี่นัทถามแล้วผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกพี่เค้าฟัง
“ อ๋อน้องมิ้นนี่เองวันวาเลนไทน์ปีที่แล้วยังเอาดอกไม้มาให้พี่อยุ่เลย “ พี่ข้าวบอก
“ แล้วพี่กำปั่นอยุ่ไหนคับ “
“ ที่เดิม “
“ โห่ย คับๆเด่ยวเจอกันใหม่นะคับ “ ผมบอกแล้วก็เจอกัน ผมบอกแล้วก็เดินไปเลือดก็ไหลไปแล้วก็ดิ่งไปที่สวนหย่อมหลังโรงเรียนคับและก็ตามเลยคับไอ้แว่นดำอีกและ
“ อ้าวน้องไปทำอะไรมา “ มันถาม
“ ช่วยไปตามพี่กำปั่นให้หน่อยได้มั๊ยคับ “ ผมบอกมัน
“ เข้าไปเลย “ มันบอก
“ ก็ได้คับ “แล้วผมก็ดิ่งเข้าไปข้างในเลยคับ
“ พี่คับ “
“ อะไร “ พี่เค้าตอบแต่หลับตาอยู่
“ …….. “ ผมไม่ตอบเพราะมันเจ้บ
“ ทำไมมึงไม่ตอบกุ “ พี่เค้าตะคอกผมพร้อมกับลืมตาขึ้นมาดู
“ ใครทำมึง “ พี่เค้าถามพี่เค้าดูตกใจเล็กน้อย
“ เอ่อคือ..... “ แล้วผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่เค้าฟัง
“ อินี่วอนซะแล้ว “ พี่กำปั่นบอก
“ พี่อาจารย์เค้าเรียกพี่ “
“ เออ “ แล้วพี่เค้าก็ไปแต่ไปกับรถคันหรูของพี่เค้าผมเลยเดินไปดีกว่าแค่นี้เอง
“ มึงจะไปไหน “ พี่เค้าถาม
“ ไปหาอาจารย์ “ ผมบอก
“ ทำไมไม่มากับกุ “ พี่เค้าถาม
“ ผมกลัวเบาะรถพี่เปื้อนผมไม่มีปัญญาจ่ายตังพี่หรอกนะ “ ผมบอกพี่เค้าไป
“ มากับกุ “
“ ห๊ะ “
“ ควายโดนตบจนหูพังรึไงกุบอกให้มากับกุ “
“ แต่ว่า... .............................ก็ได้คับ “ ผมพูดเสร็จก็ขึ้นรถไปเลยรถหรูเวอร์แต่ตอนั้นไม่สนอะไรแล้วตอนนั้นเจ็บเวอร์
พอไปถึงห้องปกครองก็คนก็พร้อมหน้าพร้อมตากันดีเหลือเกินมีทั้ง ครู อิมิ้น ท่านรองฯ เพื่อนอิมิ้น เพื่อนผม ยืนกันเต้มเลย
พออิมิ้นเห้นพี่กำปั่นเท่านั้นแหละทำเป้นล้มแต่พี่กำปั่นไม่สนมันเลยปล่อยให้มันล้มไปผมล่ัอยากจะลงไปซ้ำซะจิงๆเลย :z6:
“ ตุ๊บ “ (แรงมาก) รองถึงกับหันมาดูพร้อมกับพูดว่า
“ ทำไมไม่รับน้อง “ ท่านรองฯบอก
“ ไม่ใช่เรื่องของผม “ พี่กำปั่นบอกรองฯเงียบสนิทเลยเพราะอะไรน่ะเหรอเพราไอ้แว่นดำไง5555
“ มีอะไรก็ว่ามามันร้อนอารมณ์เสีย “ พี่กำปั่นพูดผมกันเอามือเช็ดเหงื่อ
“ พูดจาไม่ดีเลยนะ กำปั่น “ ครูบอก
“ เรื่องของผม “ ครูถึงกับนิ่งไปอีกคน
“ แล้วใครมาทำน้องผม “ พี่กำปั่นถาม
“ ก็น้องเธอนั่นแหละที่มาทำลูกชั้น “ รองพูดไปพลางดูอิมิ้นไป
“ คุณเอาหลักฐานอะไรมาอ้าง “
“ ใครๆเค้าก็รู้ “ รองฯบอก
“ ใครๆที่ว่านี่คือใคร แล้วพวกคุณเชื่อเค้าได้ยังไง “
“ ก็เราไม่เจอหลักฐานอื่นอีกแล้ว “
“ แล้วกล้องวงจรปิดล่ะ “
“ เอ่ออคืออออ “ ครูกับรองฯอ้ำอึ้ง
“ ไปเอามา “ พี่เค้าสั่งไอ้แว่นดำแล้วมันก็วิ่งไปเร็วมากแป๊ปเดียวก็กลับมา
“ อ่ะเอาไปเปิดดูซะ “ แล้วก็โยนไปในกลางวงแล้วรองฯก็เปิดเป้นไปตามที่คาดไว้รองฯกับครูหน้าจ๋อยไปเลย
“ รู้แล้วซินะว่าใครเป็นคนผิดงั้นขอตัว “ พี่เค้าบอก
“ แล้วไม่ต้องมาว่าผมลับหลังว่าอันธพาลระวัง!! “ พร้อมกับชี้หน้า :angry2:
“ แล้วช่วยลงโทษให้หนักเพราะน้องผมเจ้บมากถ้าไม่หนักผมจะให้ลูกน้องมาเล่นงานแทนจำไว้ “ :fire: :angry2: :m31:
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
มาต่อให้เร็วหน่อยเพราะวันเสาร์ก็ไม่ว่าง555(อย่าลืม comment ด้วยนะ^^ :m5: :m5: :m4: :m4:)
หม่านโถว o13
[/size]
-
รอจ้ารอ :laugh:
-
ชอบอิพี่โหดก็ตอนนี้แหละ .. :-[ :-[
ปลื้มมมมมมมมมม :กอด1: :L2:
-
ขนาดท่านรองยังกลัว o13
-
โอ๊ยยยยย สะใจมากๆ เลยอ่ะ
ตอกกลับให้มันหน้าหายไปเลย :laugh3: :laugh3: :laugh3:
ชอบประโยคที่อ่ะครับ “ ควายโดนตบจนหูพังรึไงกุบอกให้มากับกุ “ :a5:
-
โว้ววววววววดุจังเลยยยยยย
ชอบบบบบบบบบบ :-[
:call:
-
ชอบอ่ะกรี๊ดดดดดด
-
มาต่อเร็วๆน่ะค่ะ
สนุกดี :กอด1: :กอด1:
-
อ๊ากกกส สะใจ !
-
เพิ่งมาอ่านอ่ะ
ตอนนี้ชอบมาก ท่านรองฯหงายเงิบเลยอ่ะ 55555
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ซะใจสมน้ำหน้ามิ้น :laugh:
-
o3 o3 o3
-
โดนใจวะแม้ง
อีน้องมิ้นภึงจะเป็นลูกผอ.ก็ตายไดนะจร๊ะ
ระวังตัวไว้ด้วย
-
ถึงจะโหดแต่ชอบอ่ะ อยากได้ซักคน :sad4:
-
:m7: :m7: :m7: :m7: :m7: :m7:
-
ท่านรอง+ครู จำนนต่อหลักฐาน o3 o3 o3
สะใจ :a3: :a3:
-
ให้ท้ายลูกตลอด อายเลยสิงานนี้
ลูกสาวทำงามหน้า
ชอบหมี่ตรงที่ไม่ยอมคน
บบางทีก็นั่นมันผู้หญิงนะ ผู้หญิงแล้วทำตัวงี้ไม่น่าใจดีด้วยหรอก
-
รอตอนต่อไป :mc4:
-
ตอนที่ 5 สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า "มาเฟีย"
แล้วพี่เค้าก็ฉุดมือผมรึจะสุ้แรงพี่เค้าไหวผมก็ปลิวไปตามแรงพี่เค้าเลยภาพสุดท้ายที่ผมเห็นหลังจากออกมาจากห้องปกครองก็คือท่านรองฯ รีบเข้าไปโอ้อิมิ้นใหญ่เลยแล้วพี่เค้าก็ฉุดผมขึ้นรถไปผมก็งงว่าพี่เค้าจะพาผมไปไหนแต่ที่สงสัยกว่านั้นทำไมพี่เค้าถึงช่วยผมมากขนาดนี้
“ มึงจะทำหน้าสงสัยอีกนานมั๊ย “ พี่กำปั่นถาม
“ ขะ ขะ ขอโทษคับ “ ผมไม่กล้ามองหน้าพี่เค้าหรอก
“ เออ “
“ เอ่อพี่คับคือว่าคือออเอ่ออ “ ผมพูด
“ มึงมีอะไร “
“ เอ่ออคือ “
“ มึงจะอ้ำอึ้งทำไม “
“ คือทำไมพี่ถึงช่วยผมเยอะขนาดนี้คับ “
“ ก็กุยังไม่อยากจะเก้บคนตอนนี้ไง “ ประโยคนี้ทำให้ผมขนลุกเลยคับ
“ กุล้อเล่น “ พี่กำปั่นบอก
“ คับๆ “
“ ป่ะเด่ยวกุพาไปหาหมอสภาพอย่างมึงถ้าให้พ่อแม่มึงเห้นในสภาพแบบนี้นะมึงตายเท่านั้น “
“ ไม่เป้นไรคับพี่ “
“ อย่าเถียงกู “ พี่เค้าพูดแล้วจ้องเขม็งเลย
“ ก็ได้คับ “ ผมตอบ
แล้วพี่เค้าก็พาผมนั่งรถคันหรูไปโรงพยาบาลไม่นานก็ถึงพอผมลงจากรถเท่านั้นแหละอึ้งเลยโรงพยาบาลใหญ่มากแล้วก้สวยมากๆแต่เห้นผู้ป่วยมานั่งรอหมอกันเต็มไปหมดแต่แล้วพี่กำปั่นมาได้ก็ฉุดมือผมไปอีกแล้วไม่ต้องถามเลยว่าไปไหนผ่าวงล้อมบุกเข้าไปหาหมอข้างในเลยผมยังตกใจอยู่ไม่น้อยกับการกระทำของพี่เค้าในครั้งนี้เข้ามาได้หมอกำลังตรวจคนไข้อยุ่เลย
“ หมอทำแผลให้น้องผมหน่อย “ พี่กำปั่นบอก
“ หมอมีคนไข้อยุ่นะคับ “ หมอบอก
“ แต่น้องผมเจ็บหนัก “
“ งั้นเดี๋ยวหมอให้พยาบาลทำแผลก่อนละกัน “ หมอบอกแล้วพี่เค้าก็พยักหน้าพยาบาลก็พาผมไปทำแผลบอกได้คำเดียวเจ้บโคตรๆเย็บไป12เข็มเจ็บ - -* พอเย็บเสร็จพี่เค้าก็จ่ายเงินเอายามาเรียบร้อย
“ อะยา “ พี่เค้ายื่นให้ผม
“ ขอบคุณคับ เท่าไหร่คับพี่ “
“ อะไร “
“ ก็ค่ายาไง “
“ กุเป็นพี่เลี้ยงมึงกุก็ต้องดูแลมึงซิรึมึงจะเอาลูกน้องกูซักก2คนมั๊ย “
“ ไม่เป้นไรคับเกรงใจ “ แล้วผมก็ยิ้มให้พี่กำปั่นแล้วพวกผมก็กลับโรงเรียนพอกลับไปถึงเท่านั้นแหละพี่เค้าก็เรียกประชุมน้องม.1กับพี่เลี้ยงคับผมละกลัวว่าเค้าจะมาคุยเรื่องผมกันเพราะผมอยากให้จบแค่นั้นจิงๆ
“ เอาล่ะคับน้องๆที่พี่เรียกน้องๆมาในวันนี้ก็เพื่อว่าทุกปีเราจะมีกิจกรรมกัน “ พี่นัทพูดออกไมค์
“ ช่ายแล้วคับพี่อยากให้น้องๆทุกคนรุ้สึกเป้นพี่น้องกับพี่เลี้ยงของน้องๆจิงๆดังนั้นพวกเราเลยตั้งกิจกรรม กระชับมิตรพี่เลี้ยง คือพี่จะให้พี่เลี้ยงๆของน้องๆไปนอนบ้านของน้องๆเพื่อที่จะไปฝากตัวกับพ่อแม่ของน้องๆว่าจะดุแลน้องๆให้ดีที่สุด ” พี่ข้าวพูดออกไมค์
“ ใช่แล้วและในทางกลับกันน้องๆก็ต้องไปบ้านพี่เลี้ยงของน้องๆเหมือนกันเพื่อที่จะไปฝากตัวกับพ่อแม่จองพี่เลี้ยงของน้องแต่ละคน “ พี่นัทพูดออกไมค์
เท่านั้นแหละคับผมถึงกับใจหล่นไปอยุ่ตรงตาตุ่มเลยคับคิดไปต่างๆนาๆเลยว่ากุจะโดนฆ่ามั๊ยระหว่างที่ผมคิดอยุ๋นั้นพี่นัทก็พูดออกไมค์ขึ้นมาว่า
“ น้องแป้งหมี่ น้องแป้งหมี่ “ พี่นัทเรียกออกไมค์เลย
“ คับๆ “ ผมตอบ
“ เข้าใจไหมคับ “
“ คับๆเข้าใจคับ “
“ โอเคงั้นมาพูดต่อกันดีกว่านะวันนี้ก็วันศุกร์น๊อะๆพี่อยากให้พวกเราทุกคนเพริ่มกิจกรรมพรุ่งนี้ให้พี่เลี้ยงไปนอนบ้านน้องคืนแรกคืนที่สองน้องไปนอนบ้านพี่เลี้ยงตกลงตามนี้นะคับถ้าเข้าใจแล้วก็แยกย้ายไปเรียนกันได้คับ “ พี่ข้าวพูดออกไมค์
หลังจากที่ผมกำลังจะเดินออกจากที่นั้นก็มีเสียงประหลาดมาจากข้างหลังผม
“ อีแป้งหมี่ “ พอผมหันไปเท่านั้นแหละ
“ โครม!!! “
อ่านแล้วอย่าลืมแสดงความคิดเห้นด้วยนะคับ : 222222: :จุ๊บๆ:
-
ใครบังอาจทำน้องแป้งหมี่ของฉันนนนนนนน :fire:
:call:
-
ไครทำแป้งหมี่ มึงโดนพี่กำปั้นแน่ !!!
-
มารตัวไหนมาอีกว่ะเนี่ย
-
พิ่งข้มหนุกดี อิมิ้นรึปล่
-
โดนอะไรอีกนี้ :เฮ้อ:
-
นังมารผจญ เพ่กำปั่นจัดการ ซะเลย
-
:confuse: :confuse: .ใครทำแป้งหมี่ :m16: :m31:
-
เราอยากจะบอกว่า
เราชอบพล็อตเรื่องนะ ยังรุ่นม.1 อยู่ เด็กๆน่ารัก
แต่เราอ่านบางตอนก็งงๆอ่ะ
คือ อย่าโกรธนะ แต่เราชอบพล็อตเรื่องอยากให้เขียนแล้วคนติดมากกว่าเดิม
เป็นความคิดของเราอ่ะนะ แหะๆ
-
ใครมาทำไรแป้งหมี่ :angry2: กำปั้นนี่ความคิดนายใช่ไหม :-[
-
เราอยากจะบอกว่า
เราชอบพล็อตเรื่องนะ ยังรุ่นม.1 อยู่ เด็กๆน่ารัก
แต่เราอ่านบางตอนก็งงๆอ่ะ
คือ อย่าโกรธนะ แต่เราชอบพล็อตเรื่องอยากให้เขียนแล้วคนติดมากกว่าเดิม
เป็นความคิดของเราอ่ะนะ แหะๆ
มันเพิ่งเริ่มคับ :m4:
ขอบคุณนะคับสำหรับคอมเม้นดีๆ :m4: :m4: :m4:
-
แป้งหมี่เป็นอะไรอีกอ่ะ เพิ่งจะเย็บมาตะกี้เองนะ
รอตอนต่อไปนะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
"เดี๋ยววันศุกร์มาลงให้นะ"^^ :bye2: :bye2:
-
“ อีแป้งหมี่ “ พอผมหันไปเท่านั้นแหละ
“ โครม!!! “ เท่านั้นแหละคับน้ำแดงน้ำเขียวแต็มตัวผมเลยประเด็นคือมันเข้าตาผมด้วยเหนียวเหนาะหนะไปหมด
“ หวานไหมล่ะมึงคงหวานสู้มึงกับคนที่เพื่อนกุชอบไม่ได้หรอกนะ “ เพื่อนอิมิ้น2คนนั่นแหละ
ตอนนั้นผมรู้โดยอัตโนมัติถึงไม่ลืมตาก็รุ้เพราะผมมีเรื่องกับมันคนเดียวในโรงเรียนนี้
“ โอ๊ยยยยยยยยยยย!!! “ ผมร้องลั่นเลยคับ
“ เป้นไงล่ะมึง “ มันพูดพร้อมหัวเราะ
“ เฮ้ยพวกมึงทำอะไรน้องกู “ อยุ่ดีๆก็มาเสียงดังมาซึ่งผมก็รุ้แหละว่าเป้นใครหลังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงรองเท้ากระทบพื้น
“ มึงเป็นยังไงบ้าง “ พี่กำปั่นถาม
“ โอ๊ยพี่ผมแสบตา แสบไปหมด “ ผมบอก
“ ไปเดี๋ยวกุพาไปหาหมอ “ แล้วพี่เค้าก็แบกผมขึ้นหลังผมสัมผัสได้ถึงไออุ่นของพี่กำปั่นผมอยากจะอยุ่แบบนี้นานๆจัง
“ ขอบคุณคับพี่ “ ผมพูด
“ เออๆ “ พี่เค้าบอก
แล้วก้มาถึงรถคนหรูของพี่กำปั่นแต่ผมไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความหรุหรานั้นหรอกวันนี้ผมขึ้นรถคันนี้นับไม่ถ้วนแล้วคับเพราะไปโรงพยาบาล 2 รอยแล้วเฮ้อหน่อยใจไม่นานนักก็ถึงโรงพยาบาลแต่ผมดันหลับไปซะก่อนตื่นมาอีกที่ก็ไม่ร็ว่าตัวเองอยุ่ที่ไหนลืมตาก็ไม่ได้เหมือนมีอะไรมาดุนตาผมไว้ผมเลยเอามือตาจับที่ตาของตัวเองผมก็เริ่มใจเสียคับนึกว่าผมต้องตาบอดแน่ๆน้ำตาผมย้อยลงมาคับแสบตาด้วยแล้วผมก็ได้ยินเสียงเปิดประตู
“ มึงร้องไห้ทำไม “ เสียงประหลาด
“ คุณเป้นใครคับแล้วผมอยุ่ที่ไหนแล้วตาผมเป้นอะไรคับ “ ผมถาม
“ ไอ้ควายกุเอง “ ชายคนนั้นบอก
“ พะ พะ พี่กำปั่น “ ผมพูด
“ เออกุเอง “
“ กุจัดการให้มึงหมดแล้ว “ พี่เค้าบอก
“ จัดการอะไรคับพี่ “ ผมถาม
“ พวกมัน “ พี่กำปั่นบอก
“ พี่ทำอะไรพวกมันอ่ะ “ ผมถามใจนึงก็กลัวมันตาย
“ กุไม่ได้ทำอะไรมันกุแค่ไปคุยกับพวกมัน3ตัวมา “ พี่กำปั่นบอก
“ แล้วพี่ไปคุยอะไรกับมันอ่ะ “ ผมถาม
“ มึงอย่าถามเยอะได้ไหมกุรำคาญ “ พี่เค้าพูดเสียงดังจนผมสะดุ๊งเลย
“ คับๆ “ ผมบอก
“ พี่คับแล้วตาผมเป้นอะไรคับ “ ผมถาม
“ เอ่อคือออ “ พี่เค้าตะกุกตะกัก
“ อะไรคับพี่ “ ผมถามด้วยความสงสัย
“ หมอบอกตามึงบอด “ พี่กำปั่นบอกเท่านั้นแหละผมถามถึงกับช็อคเลยคับอึ้งมาก
“ ฮืออๆๆ “ ผมปล่อยโฮเลยแสบก็แสบตา
“ มึงร้องทำไมเดี๋ยวตามึงก็แสบหรอก “ พี่กำปั่นบอก
“ ก็ ฮึก ผม ตา ฮึก บอด ฮึก อ่ะ “ ผมพูดไปสะอึกไป
“ 5555555555555 “ แล้วพี่เค้าก็หัวเราะ
“ กุล้อเล่นมึงก็เชื่อกุ “ พี่กำปั่นบอก
“ ฮือออออออออออๆๆ “ ผมปล่อยโฮหนักกว่าเดิมอีก
“ มึงร้องทำไมอีกล่ะไม่ดีใจหรอที่ตามึงไม่บอดน่ะ “ พี่กำปั่นถาม
“ ก็ผม ฮึก ดีใจอ่ะ ฮึก “ พูดไปสะอึกไป
“ เออๆมึงเลิกร้องได้แล้วกุซื้อโจ๊กมาให้มึงกินแล้วอ่ะกินซะ “ พี่กำปั่นบอกแล้วผมก็ได้ยินเสียงรองเท้าแล้วก็เสียงประตูเปิด
“ เดี๋ยวคับพี่ “ ผมกำลังจะเรียกได้ยินเสียงปิดประตูแล้วเฮ้อไปซะละเค้าไม่คิดบ้างหรอว่าถึงเราไม่ได้แต่บอดแต่ตอนนี้เราก็มองไม่เห้นนะเฮ้อแล้วผมก็นั่งเล่นนอนเล่นไปสุดท้ายก็หลับยาวเลยคับและแล้วเสียงประตุก็เปิดออก
“ ทำไมมึงไม่กินโจ๊ก “ พี่กำปั่นถาม
“ พี่คิดว่าผมจะยังไงล่ะคับ “ ผมบอก
“ เออว่ากุลืมกุขอโทษ “ แล้วพี่เค้าก้จัดแจงแกะโจ๊กออกแล้วพี่เค้าก้เรียกผม
“ เอ๊าไอ้หมีอ้าปาก “ พี่เค้าบอก
“ พี่คับผมชื่อแป้งหมี่ “ ผมบอก
“ เออนั่นแหละ มึงก้อ้าปากซักทีเถอะกุเมื่อย “ พี่กำปั่นพูด แล้วก็ป้อมผมช่างเป้นโจ๊กที่อร่อยที่สุดใน3โลกเลย อิอิอิ
และแล้วโจ๊กก็หมด
“ แล้วพี่ไม่กลับไปเรียนหรอคับ “
“ ไม่อ่ะกุขี้เกียจ “
“ เออหน้าตาดีซะป่าวเรียนดีซะป่าวแต่ดันขี้เกียจเรียนเสียของว่ะๆ “ ผมบ่นเบาๆคนเดียว
“ มึงว่าอะไรนะ “ พี่กำปั่นบอก ...ทำไมหุดีจิงว๊ะ
“ ไม่มีอะไรคับพี่ “
“ เออๆ “ พี่กำปั่นตอบ
“ พี่คับช่วยโทรบอกพ่อกับแม่ให้ผมหน่อยได้ไหมคับ “ ผมบอก
“ กุโทรบอกแต่แรกแล้วแล้วพ่อกับแม่มึงก็มาด้วย “ พี่กำปั่นบอก
“ มาตอนไหนอ่ะทำไมผมไม่รุ้เรื่อง “ ผมถาม
“ ตอนมึงปล่อยโฮไง พ่อแม่มึงกับพี่ชายมึงยังขำเลย “ พี่กำปั่นบอก
“ โห่ยทำไมเค้าไม่บอกผมล่ะ แล้วตอนนี้พ่อกับแม่อยู่ไหนคับพี่ “ ผมถาม
“ กลับไปตั้งนานแล้วตั้งแต่ที่กุเปิดประตูครั้งแรกน่ะ “
“ อ่อคับ “
“ แล้วพวกเค้าไม่ถามพี่บ้างหรอว่าเกิดอะไรขึ้น "
" ไม่ถามห่าอะไรล่ะที่กุออกไปนานก้เพราะไปนั่งตอบคำถามให้พ่อกับแม่มึงอ่ะ “ สาธยายซะยาวเชียว
“ คับๆ “
“ พี่คับ “
“ อะไร “
“ ผมมีอะไรจะบอก “
“ เออว่ามา “
“ ขอบคุณนะคับ “
“ เออ “
“ ผมรักพี่ที่สุดในโลกเลย!!!!! “ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
:z2: :z2: :z2::z2: :z2: :z2::z2: :z2: :z2::z2: :z2: :z2::z2: :z2:
-
น่ารักจังเลย :bye2: :o8: :-[
-
'ผมรักพี่ที่สุดในโลกเลย' ><
น่าร๊ากกกอ่าาาา
-
น่ารักมาก
-
5555
น่ารักดีค่า พระเอกโหดมากๆอ่า
-
นารักเกินไปแล้วนะ :-[
:call:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ชอบมากครับ...........เขียนดีจริงๆ
สุดยอด
-
น่ารักอ่ะ
-
ชอบมากครับ...........เขียนดีจริงๆ
สุดยอด
ขอบคุณคับ :m4:
-
:jul1: :jul1: :jul1: :jul1: :sad4: :sad4: :o12: :o12: :o12: :o12:
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
“ ผมรักพี่ที่สุดในโลกเลย!!!!! “ ผมตะโกนลั่นห้องเลย
“ ผีเข้าสิงมึงรึไง “ พี่กำปั่นบอก
“ ..... “ ผมไม่ตอบแล้วหน้าแดงกล่ำเลยคับอายคำพูดตัวเองคับ
“ ฮึ “ เสียงหัวเราะในลำคอของพี่กำปั่น
“ กุนึกว่าจะกล้า “ พี่กำปั่นบอก
“ .... “ ผมเงียบคับ
“ เฮ้ยหน้าแดงเลยหรอ “ พี่กำปั่นบอก
“ ห๊ะจิงหรอ “ ผมพูดด้วยความตกใจตอนแรกนึกว่าแค่คิดไปเองว่าหน้าแดง
“ ป่าวกุพูดเล่น “ พี่กำปั่นพูดแล้วหัวเราะ
“ เฮ้อออ “ ผมถอนหายใจ
“ เป็นอะไร “
“ ปะ ปะ ปล่าวคับพี่ ไม่มีอะไรคับ “ ผมรีบตอบ
“ พี่คับแล้วสรุปตาหมเป้นอะไรหรอคับ “ ผมถาม
“ ตามึงน่ะอักเสบนิดหน่อยก็เพราะน้ำแดงนั่นแหละมึงไม่ต้องห่วงหรอกพรุ่งนี้ก็ออกจากโรงพยาบาลแล้วก็ เริ่มกิจกรรมได้ตามปกติ “ พี่กำปั่นบอก
“ ขอบคุณคับพี่ เอ๊ะ!!เดี๋ยวก่อนกิจกรรมอะไรหรอคับพี่ “
“ มึงนี่ท่าจะเป้นอัลไซเมอร์ก็ไปพบป่ะพ่อแม่ไงล่ะไอ้ควายย!! “ โดนไป1ดอกคับ - -
“ คับผม “ ผมตอบ
“ กี่โมงแล้วคับพี่ “
“ สามโมงครึ่งแล้วมึงมีอะไร เออไอ้นัทมันบอกกุว่าเดี๋ยวเพื่อนมึงจะมาหาเย็นนี้ “ ผมแอบดีใจน้อยๆ
“ คับผมๆขอบคุณคับ “ ไม่ทันขาดคำก็มากันเลยคับพวกมันตายยากถามว่ารู้ได้ไงเสียงพวกมันดังมาแต่ไกลเลยคับแล้ว
“ สวัสดีคับ/ค่ะ พี่ “ พวกมันสวัสดีใครกันพี่กำปั่นอยุ่ในห้อง
แล้วเสียงประตูก็ดังขึ้น
“ สวัสดีคับ/ค่ะ พี่ “ พวกมันสวัสดีพี่กำปั่นชัวร์
แล้วผมก็ได้ยินเสียงประตูเปิดแล้วก็ปิดลงพี่กำปั่นคงจะออกไปแล้วล่ะแล้วมันก็มารุมถามผมใหญ่เลย
“ อิหมีมึงเป็นไงบ้าง/ใครทำอะไรมึง /มันเกิดอะไรขึ้นฯลฯ “ มันรุมถามผมใหญ่เลยแล้วมันดังด้วย
“ โอ๊ยยยยเงียบบ “ มันเงียบเลยคับ555
“ ขอทีละคำถาม “ ผมบอก
“ มึงเป้นอะไรว๊ะทำไมถึงเป้นแบบนี้ใครทำมึง “ ไอ้ถาม
“ โจทก์เดิม “ ผมบอก
“ อินี่มันร้ายจิงๆ “ อิแฝดนรกบอก
“ แล้วตอนนี้มึงเป้นไงบ้าง “ ไอ้ตาลถาม
“ มันแสบตาว่ะ “ ผมบอก
“ เดี๋ยวแล้วหมอกล่ะ “ ผมถาม
“ แหมๆถามถึงหวานใจเลยนะมึง !! “ พวกมันรวมหัวกันแซวผม
“ ไอ้หมอกมันบอกเดี่ยวตามมา “ ไอ้ก้องบอก
“ เออๆ “
ไม่ทันขาดคำเสียงประตูก็ดังขึ้น
“ หมี่เป้นอย่างไงบ้างหมอกซื้อขนมที่หมี่ชอบมาเยอะแยะเลยนะ “ หมอกนี่เอง
“ ขอบคุณนะไม่เห็นต้องลำบากเลยหมอก “
“ แล้วหมอบอกเป้นอย่างไงบ้างล่ะ “
“ อ๋อหมอบอกตาอักเสบเฉยๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ออกจากโรงพยาบาลแล้ว “
“ อื้มๆแล้ววันนี้จะให้หมอกอยุ่เป้นเป้นไหม “
“ แหมๆๆเป็นห่วงหวานในนะมึง5555+ “พวกมันรุมหมอก
“ พวกมึงหุบปากไปเลยสาสสส “ หมอกหันไปบอกมัน
“ ไม่เป็นไรหมอกเด่ยวให้หมักมาอยุ่เป็นเพื่อน แล้วนี่กี่โมงแล้วล่ะ “
“ 4โมงครึ่งแล้วล่ะ “ หมอกบอก
“ งั้นหมอกก็กลับไปแล้วล่ะเดี่ยวแม่เป็นห่วงนะ พวกมึงด้วย “
“ เออๆกุกลับก็ได้ “ ไอ้ก้องบอก
“ เออก้องกุถามอะไรมึงหน่อย “
“ มีไร “
“ ตอนแรกพวกมึงสวัสดีใคร “
“ ก็สวัสดีไอ้แว่นดำ2คนหน้าห้องมึงไง “
“ มาได้ไงว๊ะเนี๊ยะ “
“ ดูเหมือนพี่เค้าจะห่วงมึงมากเลยนะกุเห้นพี่เค้าที่โรงเรียนอ่ะไปคุยอะไรกับอิมิ้นก็ไม่รู้อิมิ้นถึงกับเซล้มลงไปกองกับพื้นเลย “
“ ขนาดนั้นเลยหรอว๊ะ “
“ เออดิ “ มันตอบ
“ แล้วพี่กำปั่นล่ะ “ ผมถาม
“ พี่เค้าอยุ่ข้างนอก “ มันตอบ
“ เออๆมึงกลับไปได้แล้วๆ “
“ เออๆงั้นพวกกุกลับก่อนนะมึงๆ “ มันบอก
“ กลับบ้านดีๆนะมึง “ ผมบอก
“ เออๆเจอกันที่โรงเรียนเว้ย “ มันบอก
แล้วผมก็พยักหน้าตอบแล้วผมก็ได้ยินเสียงประตูเปิดแล้วก็ปิดแล้วทั้งห้องก็มีแต่ความเงียบแล้วก็มีเสียงเปิดประตูแล้วก็ปิดแล้วก็มีเสียงรองเท้าผมเลยพูดดักไว้
“ เฮ้ยหมักเพิ่งจะมาหรอว๊ะ “ ผมบอก
“..... “ เงียบ....
“ เฮ้ยหมักไปถอนฟันมาไงว๊ะถึงไม่ตอบ “ ผมถาม
“ ...... “ แล้วก็...เงียบ
“ รึว่าแกเป็นโจร!!! “ ใจร่วงไปอยุ่ที่ตาตุ่มเลย
“ ฮึ ฮึ ฮึ “ เวรละไงมันหัวเราะทำไงดี
“ ช่วยยด้วยยยค๊าบบบโจรรรร! “ ผมหากปากร้องลั่นเลย
“ อุ๊บ!! “
เชอะ!! :a14: :a14: :a6: :a6: :a6:
-
เหอะๆๆๆ ค้างได้ใจจ :z3: :z3:
-
เย่มาต่อแล้ว คิดถึงค๊อดๆ อิอิ
-
รีบมาต่อนะ :z3:
:call:
-
:z13: :z13: :z13:
-
หมี่ขนาดเป็นแบบนี้แล้วยังต๊องได้อีก
-
ครายหว่าาา พี่กำปั่นหรอ
แล้วอุ๊บ นี่คืออะไร จูบรึป่าว :z1:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ค้งนะค
-
ค้างงงงงงงงงงงงงง
:L2: :L2:
-
รอจ้ารอ :z2:
-
ปูเสื่อรอ :call:
-
:mc1: :mc1: :mc1: :mc1:
-
“ อุ๊บ!! “ เป็นมือนุ่มๆของใครซักคนมาปิดปากผมไว้
“ มึงจะร้องทำห่าอะไร “
“ อู้ อี้ อู้ อี้ “
“ มึงพูดอะไร “ แล้วก็เอามือออก
“ แฮก แฮก แฮก “ หอบเลยคับ
“ พะ พี่กำปั่น “
“ เออกุเอง “
“ โห่ยตกใจหมดเลยพี่นึกว่าโจร “
“ ฮึ ฮึ ฮึ “ หัวเราะแบบนี้ออกแล้ว><
“ แล้วพี่ยังไม่กลับบ้านหรอคับ “
“ เออ “
“ แล้วพี่ผมมารึยังคับ “
“ พี่มึงจะมาทำไม “
“ เอ๊าก็มาเฝ้าผมไงคับ “
“ พ่อแม่กับพี่ของมึงไปทำธุระต่างจังหวัดด่วนดูเหมือนจะสำคัญมากด้วย “
“ เอ๊าแล้วใครจะอยุ่เป้นเพื่อนเนี่ยะ “ ผมพูดเบาๆ
“ เออๆดี๋ยวกุอยุ่เป็นเพื่อนมึงก็ได้ “
“ จิงหรอคับ “ ผมยิ้ม
“ เออ “
“ มึงหิวยัง “
“ ตอนนี้กี่โมงแล้วคับ “
“ หกโมงครึ่ง “
“ อ่อคับ งั้นกินเลยก็ได้คับ “
“ กุซื้อโจ๊กกับทองม้วนมาพอดี “
“ อ่อคับ “ อะไรจะพอดีปานนั้นรึว่าพี่เค้าจะตั้งใจ อิอิอิ เฮ้ยบ้าๆตื่นๆ
“ มาเดี่ยวกุป้อน “ แล้วพี่เค้าก้ป้อนผมจนหมด
ซักพักก้มีเสียงประตุเปิดพร้อมกับเสียงผู้หญิง
“ ได้เวลาทานยาแล้วค่ะ “ พยาบาลแน่เลย
“ มาคับเดี่ยวผมป้อนเค้าเอง “ พี่กำปั่นพูด
“ ได้ค่ะ “ แล้วผมก็ได้ยินเสียงประตูเปิดแล้วก็ปิด
“ อ่ะอ้าปาก “ พี่กำปั่นผมผมก็ทำตามพี่เค้ารีบเอายาใส่แล้วก็รีบป้อนน้ำผม
“ ขอบคุณคับ “ ผมบอก
“ เออ “
“ มึงรีบนอนเถอะเดี่ยวหมอจะมาเปิดตาให้มึงตอน 6 โมงเช้า “ พี่กำปั่นบอก
“ จิงหรอคับพี่ “
“ เออ “
“ ฮึก ฮึก ฮึก “ ผมสะอื้นเลยคับตื้นตันใจในสิ่งที่พี่เค้าทำให้ผม
“ มึงร้องไห้ทำไม “
“ ผม ฮึก ดีใจ ฮึก “
“ ...... “ เงียบ
“ มึงนอนซะ “
“ คับผม “ แล้วผมก็นอนกลับไปโดยง่ายดายคงเป็นเพราะฤทธิ์ยาด้วยซักพักผมก็ได้คับเสียงคนคุยกันเบาๆคับ
“ เก็บมันสองตัวเลยอย่าให้กุเจอมันอีก “ผมช็อกเลยคับ
ซักพักก็ได้ยินเสียงปิดประตูแล้วก็เสียงเก้าอี้เลื่อนเข้ามาใกล้ๆพร้อมกับเสียงแผ่วๆว่า
“ เวรกรรมอะไรของมึงนะเจ็บแล้วเจ็บอีก “ พี่กำปั่นแน่นอน
ผมได้ยินเท่านั้นแหลคับเบาใจเลยใจทางกลับกันตอนแรกผมช็อกตอนนี้ผมกับดีใจที่พี่เค้าเป็นห่วงผมแต่คงแบบรุ่นน้องกับรุ่นพี...แค่นั้น T^T :m15: :m15: :sad11: :sad11:
จบตอน5แล้ว :mc3: :mc2: :mc3: อ่ะยังไงอย่าลืมคอมเม้นกันนะ :m18: :m18:
หม่านโถว o13
[/size]
-
ไม่ใช่แค่ห่วงรุ่นพี่รุ่นน้องหรอกแกมั้ง อย่าคิดมากน่าหมี่
แล้วไอที่เก็บสองคนนั้นอ่ะ ต้องเอาหนักๆนะ
-
กำปั้นแอบใจดีนะเนี่ย :กอด1: ความสัมพันธ์เริ่มคืบหน้าแล้ว :impress2:
-
พี่กำปั้นใจดี
-
รักน้องก็รีบรู้ตัวนะ :impress2:
:call:
-
รอดูศพคนดนก็บ555 พี่กทคน้องดีมก
-
กำปั่นให้เก็บใครหว่าาาา
:pig4: :pig4: :pig4:
-
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^ :z2:
-
ชอบครับ เถื่อนดีครับ
-
ตอนที่6 ทำไมขาวจังหว่า ??
ตอนมาอีกทีเพราะพี่กำปั่นปลุกผม
“ เฮ้ยๆตื่นได้แล้วๆ6โมงแล้ว “ พี่เค้าเขย่าผมผมดีใจมากสปริงตัวขึ้นมาเลยคับ
“ จิงหรอคับพี่ผมจะได้มองเห็นแล้ว “ ผมดีใจมาก
“ เอออย่าเยอะเดี๋ยวพ่อกับแม่มึงแล้วก็พี่มึงก็มาด้วยตอนนี้ไปหาหมออยุ่ “
“ คับพี่ “ ผมยิ้ม
แล้วเสียงประตูก็เปิดขึ้น
“ พร้อมไหมคับ “
“ พร้อมคับ “ แล้วผมก้คลำๆหามือพี่กำปั่นเจอจนได้แล้วผมก็กำมือพี่เค้าไว้แน่นเลยคับ
“ หมอจะเปิดตาแล้วนะคับ อย่าเพิ่งลืมตานะคับ “
“ คับ “ แล้วหมอก็แกะผ้าออก
“ อย่าเพิ่งลืมตานะคับ “
“ เอ้าค่อยๆลืมตานะคับ “ แล้วผมก้ค่อยๆลืมตาจนลืมตาสุดแล้วกระพริบตาหลายๆครั้งใบหน้าที่ผมเห้นหน้าแรกคือพี่กำปั่นผมดีใจมากผมเลยโผเข้ากอดพี่กำปั่นเลย
“ พี่คับผมมองเห้นแล้ว ผมมองเห้นแล้วพี่ “ ผมพูด
“ เออๆ “
“ ดีใจด้วยนะมึงรอดตายจากควายขวิดนะมึงอ่ะ “ ไอ้หมักบอก
“ เออๆแต๊งกิ้ว “
“ หายดีแล้วนะลูก “ แม่บอกส่วนพ่อออกไปคุยกับพี่กำปั่นด้านนอก
“ คับแม่ “
“ งั้นเก็บของเถอะลูกกลับบ้านเรากัน “
“ คับแม่ “
“ ไปหมักช่วยน้องเก้บของ “
“ โห่ยแม่อ่ะ “
“ ไม่ต้องมามงมาแม่เลย “
แล้วมันก็ยอมช่วยผมเก้บของจนหมดพอดี
“ ถ้าเก็บของหมดแล้วก้กลับบ้านกันเถอะลูก แม่กับพ่อเคียเรื่องค่ารักษาหมดแล้ว “
“ คับแม่ “
“ เดี๋ยวเราไปรอพ่อที่รถกันป่ะ “
“ เดี๋ยวแม่ผมขอไปคุยอะไรกับพี่เค้าหน่อยได้ไหม “
“ ได้ซิจ๊ะ “
“ ขอบคุณคับแม่ “
แล้วผมก้รีบวิ่งไปหาพี่กำปั่นทันที แต่พอที่ไปถึงพี่เค้ากำลังจะขึ้นรถพอดีเลยผมเลยตะโกนเรียกก่อนเดี่ยวไม่ทัน
“ พี่คับ พี่ “
แล้วพี่เค้าก็หันมาทางผม
“ เอ่ออ... คือ.. ขอบคุณนะคับ “
“ เออๆ “
“ ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะคับ “ ผมบอกโดยที่ลืมอะไรบางอย่าง
“ .... “ พี่เค้าไม่ตอบแต่กลับยิ้มมุมปากแล้วขึ้นรถไปแล้วก็ออกรถไป
ผมเลยวิ่งกลับไปที่รถของผมแล้วผมก็กลับบ้านพร้อมพ่อกับแม่พอถึงบ้านพ่อกับแม่แล้วก็หมักก็ขนของโดนที่ให้ผมไปนอนพักบนห้องโดยที่ไอ้หมักมันไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นักแล้วผมก็ขึ้นไปข้างบนพร้อมกับขนของผมขึ้นไปข้างบนแต่ผมนอนไม่หลับหรอกคับผมก้เล่นคอมผมไปเรื่อยเปื่อยเล่นเฟสบ้างไรบ้าง
(ส่วนใครอยากได้เฟสของแป้งหมี่ล่ะก้แอดมาเลยคับ ******** ** *** ) // เดากันเอาเอง55
เล่นไปวักพังก็เริ่มง่วงด้วยประกอบกับแอร์เย้นๆเลยเคลิ้มหลับไปหน้าคอมตื่นมาอีกทีเท่าไหร่ไม่รู้แต่แม่มาเรียก
“ แป้งหมี่มีคนมาหาลูก “ แม่ผมตะโกนบอก
“ ค๊าบบบบบบ “ ผมรับ
แล้วผมก้รีบวิ่งลงไปข้างล่าง แล้วผมก็ต้องเจอกับชายหนุ่มรูปงามเขาคือพี่กำปั่นนั่นเอง
“ พะ พี่กำปั่น “
“ เออกุเอง “
“ พี่มีธุระอะไรหรอคับแล้วรู้จักบ้านผมไง “
“ .... “ พี่กำปั่นเงียบเลยทำให้ผมเงียบไปด้วย
แล้วพี่กำปั่นก็ถามว่า
“ นี่มึงจำไม่ได้จิงๆหรือแกล้งโง่ว๊ะ “
“ ผมลืมจิงๆคับพี่ “
“ เฮ้อออออออออ กุนี่กรรมหนาน่าดูเลย “
“ ทำไมหรอคับพี่ “
“ ก็กุมีน้องแบบมึงไงกุถึงมีกรรมหนา เฮ้อออ “ พี่กำปั่นพูดเสร็จก็ถอนหายใจ
“ อ๋อผมนึกออกแล้วคืนนี้พี่นอนบ้านผมพรุ่งนี้ผมนอนบ้านพี่ “
“ เออกว่าจะนึกออก “
“ แหะๆ ขอโทษทีคับพี่ผมมันสมองปลาทองคับความจำสั้น555 “ ผมพูดแล้วพี่เค้าก็ส่ายหัว
“ มึงพากุเอาของขึ้นไปเก็บที่ห้องหน่อยซิ “
“ เอ่อพี่คับผมขอโทษนะคับพอดีบ้านผมห้องนอนมี3ห้องพอดีเลยคับ มีห้องของพ่อกับแม่1ห้อง
ห้องของพี่ชายไอ้หมักผม1ห้อง แล้วก็ห้องผมอีก1ห้อง แล้วก็มีห้องพระ1ห้อง “
“ แล้วไง “
“ งั้นเดี๋ยวผมให้พี่นอนห้องผมแล้วกัน เดี๋ยวผมค่อยลงมานอนข้างล่างดีกว่า “
“ มึงต้องนอนกับกู “
“ หือออ อะไรนะคับ “
“ ควายเอ๊ยความจำสั้นยังกล้าเสือกหูตึงอีก “
“ แหะๆ “
“ สรุปตามนั้นนะ “ พี่กำปั่นบอก
“ เอ่ออ..มันจะดีหรอคับพี่ผมนอนร้ายนะ “
“ กุไม่กลัว “
“ ผมนอนกรนนะดังด้วย “
“ กุไม่สน “
“ งั้นก็ได้คับพี่ “ แล้วผมก็พาพี่กำปั่นขึ้นไปบนห้องพอถึงห้องพี่กำปั่นก็บอกว่า
“ ห้องมึงสวยดีนี่ “
“ แหะๆ ขอบคุณคับ “
“ พี่เอาของไปวางบนโต๊ะนั้นได้เลยคับ “ ผมชี้ไปบนโต๊ะๆเตี้ยๆที่ห้องผม
แล้วพี่เค้าก็เดินเอาของไปเก็บ
“ พี่คับผมลงไปข้างล่างก่อนนะคับ “
“ เออ “
แล้วผมก้ลงไปข้างล่างไปช่วยแม่ทำกับข้าวผมเลยถามแม่
“ แม่คับไอ้หมักไปไหน “
“ อ๋อหมักไปบ้านเพื่อนน่ะลูก “
“ อ๋อคับๆ “
แล้วซักพักกับข้าวก็เสร้จแล้วก็จัดโต๊ะอะไรเรียบร้อยแล้วผมเลยขึ้นไปตามพี่กำปั่นลงมากินข้าวแต่พอผมเปิดประตูเข้าไปปุ๊บผมถึงกับตาค้าง...ขาวมว๊ากกก :haun4: :pighaun: :z1:..คือพี่เค้าจะกำลังเปลี่ยนเสื้ออยุ่แล้วแบบหลังกว้างขาวเนียน เฮ๊ย!!
“ พะ พี่ กำปั่น ขาว เอ๊ยไม่ใช่ พี่คับไปกินข้าวคับ “
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
รอตอนต่อไปนะ :t3:
-
:haun4: เสร็จแน่
-
หมี่จะข่มขืนกำปั้น :laugh:
-
:m20: :L2: :bye2:
นายปั้นก็อ่อนโยนเป็นเหมีอนกันนะ จะกอดหมีแน่นแค่ไหน( ตอนนอน ) นะ[/color]
:t3: :t3: :t3: :t3: :call: :call: :call: :call:
-
จะรอดหรือไม :z1:
:call:
-
o18 :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
คิดอะไรเอ่ย จะปล้ำพี่เหลอ
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :haun4:
-
:impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress: :impress:
-
ช่วยกันไลค์ให้ถึง 30 หน่อยน้าไหว้ล่ะ :call: :call: :call:
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า :call: :call: :call:
:call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
-
5555 แป้งหมี่แอบหื่นนะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:interest:
รอๆๆๆคะ :กอด1: :pig4:
-
กำปั่นก็นิ่งๆ เนียนๆ ส่วนหมีก็แบบว่าน่ารัก โอ้ยๆ โดนอ่ะ
-
:impress2: :impress2: :-[ :o8: :o8: :sad4: :sad4: :sad4: :L3: :L3: :L3:
คิดถึงแล้วครับ
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :sad11:
-
“ พะ พี่ กำปั่น ขาว เอ๊ยไม่ใช่ พี่คับไปกินข้าวคับ “
“ เออๆ เดี๋ยวกูตามลงไป “
“ คับๆ “ แล้วผมก็รีบปิดประตูตอนนี้ใจผมมันสั่นไปหมดเลยคับแล้วผมก็ไปช่วยแม่จัดโต๊ะกินข้าวคับรอแค่ไอ้หมักกลับมาบ้านแค่นั้นผมจัดไปได้ซักพักพี่กำปั่นก็ลงมาโหขนาดใส่ชุดเล่นยังหล่ออ่ะข๊าววว ขาว พี่เค้าก็มาช่วยยกจานกับช้อนผมเลยถามพี่เค้าไปว่า
“ พี่คับ “
“ .... “ เงียบ
“ อยู่ที่บ้านพี่เคยมาเตรียมของกินข้าวเองมั๊ยคับ “
“ ไม่อ่ะ กุมีแม่บ้านอยุ่แล้ว “
“ อ่อคับๆ “
“ แล้วบ้านพี่อยุ่ไหนอ่ะ “
“ ถามมากจิงว๊ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มึงก็รู้เองแหละ “
“ คับๆ “
ซักพักแม่ก็มา
“ คุยอะไรกันลูกเสียงดังเชียว “
“ เอ่อ..ไม่มีไรคับแม่แค่คุยเล่นกันเฉยๆ “
“ จ่ะๆ “
แล้วโต๊ะอาหารก็ถูกจัดอย่างเรียบร้อย....แล้วก็มานั่งผมกับแม่แล้วก็พี่กำปั่นก็นั่งตามซักพักไอ้หมักก็มา
“ มาแล้วคับ พ่อ แม่ “
“ ช้านักนะวันหลังจะให้กินกับไอ้น้ำตาล “ พ่อบอก ( ไอ้น้ำตาลนี่หมาผมเองครับ)
“ ขอโทษคับ “
“ อืมๆ ไปนั่งกินข้าวได้แล้ว “ ได้ทีผมผมก็ทำท่าเยอะเย้ยใส่มัน
“ แป้งหมี่อย่าจะกินข้าวมั๊ยลูก “ แม่บอก ทีนี้มันยิ้มเลย
“ คับๆ “ ส่วนพี่กำปั่นก็เงียบ......
“ แม่ว่าเรามากินข้าวกันเลยดีกว่านะลูก มาๆเดี๋ยวแม่ตักให้ “ แล้วแม่ก็ตักข้าวให้ทุกคนเลยแล้วเราก็กินข้าวเสร้จแล้วก็เป้นหน้าที่ผมกับไอ้หมักที่ต้องล้างจานเหมือนเดิมส่วนพี่กำปั่นไปนั่งดูทีวีกับพ่อแม่
ระหว่างที่ผมล้างจานกับไอ้หมักอยุ่มันก็เปิดประเด็นก่อนเลย
“ หนิ ไอ้หมี่พ่อกับแม่รุ้ยัง “
“ รู้เรื่องอะไร “
“ ก็เรื่องพี่เลี้ยงมึงน่ะ “
“ อ๋อ ยังว่ะกุกลัวพ่อกับแม่เป็นลมซะก่อน “
“ เออๆดีแล้วให้เค้าจัดการกันเอง “
แล้วพวกผมก็ล้างจานกันเสร้จแล้วก็เดินไปหาพี่กำปั่นพอไปถึงก็นั่งข้างๆพี่กำปั่นพอนั่งปุ๊บแม่ก็ยิงคำถามแรกเลย
“ กำปั่นอยุ่ชั้นอะไรแล้วลูก “
“ ม.3 คับ “
“ หรอจ๊ะ แล้วน้องอยุ่ที่โรงเรียนเป้นอย่างไงบ้างลูกดื้อมั๊ยลูก “
“ แม่อ่ะ “ ผมแซก
“ ดื้อแน่แหละแม่ดูจากสภาพทุกวันนี้ “ ไอ้หมักแซก
“ หุบปากไปเลย “ ผมพูด
“ ทำไม มันก็จริงใช่มั๊ยหล่ะ “ ไอ้หมักพูด
“ ไอ้หมัก “ ผมขึ้นเลย
“ เอ๊ยหมี่ทำไมพูดกับพี่เค้าแบบนี้ขอโทษพี่เค้าเลยนะ “ พ่อบอก
“ ขอโทษ “ ผมบอก แล้วไอ้หมักมันก็หัวเราะ
“ เราก็เหมือนกันหมักขอโทษน้องซะ “ พ่อบอก ผมยิ้มเลย
“ ก็ได้ ขอโทษ “ ไอ้หมักพูด ผมยิ้มเลยคับ555ซะใจ
“ งั้นมาต่อเรื่องของเราดีกว่านะจ๊ะ “ แม่พูดกับพี่กำปั่น
“ คับๆ ก็ซนคับชอบมีเรื่องบ่อยๆซุ่มซ่ามเป้นที่ 1 คับ “ พี่กำปั่นบอก
“ น้องมีเรื่องกับใครบ้างหรอจ๊ะ “
“ ก็เรื่องเพื่อนทั่วไปแหละคับประสาเด็กมาใหม่ “ แต่ความจริงมันเป้นเรื่องพี่กำปั่นล้วนๆเลยนะนั่น
“ อ่อ จ่ะๆยังไงแม่ก็ฝากดูแลน้องด้วยนะลูกถ้าน้องมันซนหรือไม่เชื่อฟังแม่อนุญาตให้ตีก้นได้เลยนะลูก “
“ แม่!! “ ผมแซก
“ ได้คับ “ พี่กำปั่นพูดแล้วก็ยิ้ม
“ เออแม่เพิ่งนึกได้คุยกันมาตั้งนานยังไม่รุ้จักชื่อแซ่กันเลย โทษทีนะจ๊ะแม่ลืม “
“ ผมชื่อกำปั่นคับ “
“ อ่อจ่ะๆ แล้วเป้นลูกเต้าเหล่าใครล่ะเนี๊ยะๆ “ ตายแล้วแม่เปิดประเด็นแล้ว 0.0
“ ผมเป้นลูกของ เสี่ยอู๋ คับ “ ว๊ายยยอกอีแป้นจะแตก
“ ห๊ะ “ พ่อกับแม่อุทานพร้อมกัน
ส่วนผมกับไอ้หมักก็มองหน้ากันกลัวพ่อกับแม่จะช็อคไปซะก่อนแต่ผิดคาด
“ ทำไมหรอคับ “ พี่กำปั่นถาม
“ ไม่มีอะไรหรอกจ่ะ คุณพ่อดุมั๊ยลูก “
“ นิดหน่อยคับ “
“ แล้วกำปั่นมีพี่น้องไหมจ๊ะ “
“ มีพี่คับตอนนี้เรียนมหาวิทยาลัยแล้วคับ “
“ ชื่ออะไรจ๊ะ “
“ ชื่อสายป่าน คับ “
“ ชื่อน่ารักจังเลยเป้นพี่สาวหรอจ๊ะ “
“ คับผม “
“ ง่วงยังลูก “
“ ก็นิดหน่อยคับ “
“ งั้นไปนอนเถอะลูก “
“ คับๆ “
“ หมี่พาพี่เค้าไปนอนหน่อยซิลูก “
“ คับแม่ “
แล้วผมก็พาพี่กำปั่นขึ้นไปนอนข้างบนห้องพอถึงห้องพี่กำปั่นก็เล่นคอมก่อนเลย
“ ไหนบอกง่วงไงพี่ “
“ มึงหวงหรอ “
“ ป่าวคับพี่ผมแค่ถามเฉยๆผมนึกว่าพี่ง่วง “
“ กุเห็นคอมก็อยากเล่นบ้างกุผิดรึไง “
“ ป่าวคับพี่งั้นผมอาบน้ำก่อนนะคับ “
“ ... “ เงียบ
พูดกสร็จก็เอาผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าเข้าไปในห้องน้ำแล้วรีบอาบน้ำเลยพออาบน้ำเสร็จก็เปลี่ยนเสื้อกับกางเกงในห้องน้ำเลยพอออกมาพี่กำปั่นก็ยังเล่นอยุ่ผมเลยเข้าไปนั่งข้างๆ
“ พี่เล่นอะไรอ่ะ “
“ ... “ เงียบ..
“ ทวิตเตอร์หรอ ผมก็มีนะพี่ไปฟอโล่ผมมั๊งซิ “
“ ทำไมกุต้องฟอโล่มึง “
“ อ่าว “
“ เออๆเดี่ยวกุฟอโล่มึงก็ได้มึงชื่ออะไร “
“ ******** “
“ กุฟอโล่ไปละ “
“ ขอบคุณคับ “
“ เดี๋ยวกุไปอาบน้ำก่อนนะ “
“ คับๆ “
และแล้วตอนที่ผมรอคอยก้มาถึงเฮ๊ยไม่ใช่ไม่ได้รอคอยเล๊ยย พี่เค้าก็ถอดเสื้อแล้วก็วางไปบนกระเป๋าพี่เค้านั่นแหละแล้วก็เอาผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำ พูดได้คำเดียวขาวววมากกกกกกก
แล้วผมก้อึ้งนิดๆ แล้วก็เรียกสติตัวเองกับมาแล้วผมก็เล่นคอมผมต่อไปซักพักพี่เค้าก็ออกมาจากห้องน้ำ ผมถึงกับต้องหยุดดูพ่อเค้าเดินออกมาแบบตัวเปียกๆเลยแล้วก็มาเปลี่ยนเสื้อข้างนอกโหยยๆ อ่อยกันชัดๆอ่ะ แล้วพี่เค้าก็หยิบอันเดอร์แวร์มาใส่ ห๊ะสีขาวเฮ๊ยคิดไรอยู่ๆ
แล้วพี่เค้าก็เอาผ้าเช็ดตัวออกโห๊ๆๆเจ้าพ่อคุณรุณช่องแม่เจ้าโว้ยยยขาวแท้เหล่าวพ่อคุ๊ณณณ :z1: :z1: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :haun4:
แล้วพี่เค้าก็ใส่เสื้อผ้าขณะที่ดูเพลินๆ
“ ขาวไหมล่ะ “
“ ขาวซิถามได้ เฮ้ย!! “ o22 o22 o22
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^
:m24: :m11: :m4: :m4: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5:
-
:z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :z1: :haun4: :haun4:
บทอัศจรรย์.........ต้องการ
:pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :m25: :m25:
-
มาต่ออีก :z3:
ตอนนี้เด็ด
-
ล้วงต่ออยกรู้ๆ
-
แป้งหมี่โก๊ะ
-
:z3: แป้งหมี่รั่วไ้ด้อีกอ่ะ น่ารักเกิ๊น :-[
-
หมี่หลุดปากไปแล้ว แล้วกำปั้นจะว่ายังต่อล่ะเนี่ย ติดตามต่อตอนหน้านะ :กอด1:
-
โตไวๆๆน่ะ
แป้งหมี่
-
สนุกมากเลยคะ :laugh:ขอบคุณค่ะ :L2:
-
555555555 พลาดและ แป้งหมี่
พี่กำปั่นอ่อยแป้งหมี่จริงหรอ :z1: :z1: :z1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
สงสัย จะอ่อย จริง ๆๆ เสียละมั้งคราวนี้
เมื่อไหร่จะไปบ้านโน่นละเนี่ย อยากรู้ ว่าจะเป็นอย่างไร
รอ..............
-
“ ขาวไหมล่ะ “
“ ขาวซิถามได้ เฮ้ย!! “ สะดุ้งเลย
“ มึงแอบมองกุหรอ “
“ ป่าวคับพี่ใครแอบมองไม่มี๊ไม่มี “
“ แน่ใจนะ “
“ คับ “
“ เออแล้วไป “ แล้วพี่เค้าก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็มานั่งข้างๆผม
“ ตอนนี้กี่ทุ่มแล้ว “ พี่กำปั่นถาม
“ สามทุ่มครึ่งแล้วคับพี่ “
“ กุยังไม่ค่อยง่วงเลยว่ะ “
“ งั้นพี่มาเล่นคอมต่อก็ได้คับ “
แล้วพี่เค้าก้มาเล่นคอมต่อจริงๆด้วยผมเลยโทรไปหาหมอกเพื่อนเลิฟดีกว่า
“ พี่คับผมไปโทรหาเพื่อนก่อนนะคับ “
“ เออๆ “
แล้วผมก็รีบออกไปข้างนอกเพื่อนโทรหาหมอกเบอหาง่ายมากเพราะหมอกชอบโทรมาฝันดีตลอดเลยอ่ะ55+อิอิเขิล
“ ฮัลโหลหมอก “
“ อ่าวหมี่หายแล้วหรอ “
“ อื้มๆหมี่หายดีแล้ว “
“ หมี่ก็จะโทรมาถามการบ้าน “
“ อ๋อได้ซิ วันนี้การบ้านมี คัดจีนหน้า23คำละ100คำคัดใส่สมุดคัดจีน คณิตศาสตร์อาจารย์เค้าให้ทำรายงานน่ะหมี่ก็อยุ่กลุ่มเดียวกับหมอกเพราะหมอกจับชื่อหมี่ลงไปแล้ว การบ้านก็มีแค่นี้แหละ “
“ ห๊ะ คัดจีน 100 คำเนี๊ยะนะหน้านี้มี56คำก็5600คำดิโห่ยยยย “
“ สู้ๆนะหมี่ “
“ ชอบคุณนะ “
“ แล้วพี่กำปั่นเป็นไงบ้างพี่เค้าแกล้งหมี่หรือเปล่า “
“ ไม่หรอกพี่เค้าขาวมาก “
“ ห๊ะ!! “
“ เฮ้ยพี่เค้าดีมาก “
“ อ๋อเมื่อกี้หมอกได้ยินหมี่พูดอะไรขาวๆนะ “
“ บ้าหรอกไม่มีอะไรเมื่อกี้นี้หมี่พูดว่าลาวมากต่างหาก “ เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะกุ - -*
“ อ๋อๆ “
“ แล้วพี่นัทล่ะ “
“ พี่นัทก็เฟรนลี่ดีอ่ะพี่เค้าพูดจาดีมากเลย “
“ 555ดีแล้วๆ “
“ งั้นเดี๋ยวแค่นี้นะหมอก “
“ อ๋อได้ๆ “
“ ฝันดีนะคับจุ๊บๆ “ หมอกพูด
“ เช่นกันคับจุ๊บๆ “
แล้วก็วางสายไป......
“ คุยอะไรกันว๊ะมีจุ๊บๆด้วย “ พี่กำปั่นพูด
“ ก็มันเล่นก่อนผมเลยเล่นตาม “
“ ถ้ากุเล่นงี้กับมึงมึงจะเล่นแบบนี้กับกุงั้นหรอ “ ผมอึ้งเลย 0.0!
“ เอ่อ...คือ “
“ กุง่วงแล้วไปนอนกัน “ ว่าแล้วพี่เค้าก็ดึงแขนผมเข้าไปในห้อง
“ มึงจะนอนฝั่งไหน “
“ ไม่เป้นไรคับพี่เดี๋ยวนอนข้างล่างเองเดี๋ยวพี่จะนอนไม่สบายเอานะ “
“ .... “ พี่เค้าไม่ตอบแต่จิกด้วยสายตาแทน
“ ก็ได้คับ “ เป้นอันรุ้กันว่าพี่เค้าให้ผมนอนข้างบนด้วย
“ งั้นพี่เลือกก่อนเลยคับ “
“ งั้นกุเลือกฝั่งติดหน้าต่างแล้วกัน “
“ ได้คับ “ พอเลือกกันเสร็จแล้วพี่เค้าล้มตัวลงนอนเลยผมก็ขอตัวไปหาอะไรกินข้างนอก
พอผมเดินลงไปถึงข้างล่างเท่านั้นแหละคับไอ้หมักมันดิ่งมาหาผมเลย
“ เป้นไงน้องเขยกุเป็นไงบ้าง “
“ ก็ดีนะหล่อนะขาวด้วย “
“ แหนะๆมึงไปแอบดูน้องเขยกุหรอ “
“ บ้านมึงดิแอบดูห่าไร “
“ เออๆหยอกนิดหยอกหน่อยทำเป้นขึ้นนะมึง “
“ ก็มึงกวนตีนกุนี่หว่า “ แล้วมันก็ขึ้นไปข้างบนก่อนข้างมันก้มากระซิบข้างหูผม
“ ระวังเสียตูดนะมึงเดี๋ยวเสียราคาหมด “ แล้วมันก็วิ่งขึ้นไปด้วยความเร็วแสง...
“ ..... “ ผมค้างกับคำพูดของมันเลยคับ
แล้วผมก็เดินขึ้นไปข้างบนแล้วก็จัดแจงปิดไฟให้เรียบร้อยพอไปที่เตียงก็เห็นพี่เค้ายังลืมตาแป๋วอยู่ผมเลยชวนพี่เค้าคุย
“ พี่นอนไม่หลับหรอคับ “
“ อืมม “
“ ทำไมล่ะคับไหนบอกง่วงไง “
“ มึงรุ้อะไรมั๊ยวันนี้เป็นวันแรกในชีวิตกุเลยนะที่ไม่มีทั้งไอ้แว่นดำแล้วก็แม่บ้านมาคอยรับใช้ “
“ พี่ไม่ชอบหรอคับ “
“ กุรุ้สึกคล่องตัวมากเลยหล่ะ “
“ ดีแล้วคับพี่บางทีผมเจอพี่ตอนกลางวันก็ก็อยากจะทักพี่แหละแต่พอเห้นไอ้แว่นดำ2คนนั้นเท่านั้นแหละผมขาอ่อนเลย “
“ ฮ่าๆก็พ่อกุจ้างให้มันมาดูแลกุไง “
“ คับๆผมเข้าใจ “
“ แล้วพรุ่งนี้มึงเตรียมตัวรึยัง “
“ พี่จะรับฟังคำจากใจผมมั๊ยคับ “
“ มึงว่ามา “
“ ผมไม่กล้าไปบ้านพี่หรอก “
“ กุรู้ไม่มีใครอยากไปบ้านกุหรอกแม้แต่เพื่อนกุที่มึงเห้นกันแต่ละคนที่เดินข้างกุน่ะยังไม่กล้าที่จะไปเหยียบบ้านกุด้วยซ้ำ “
“ พี่อย่าคิดมากนะคับ แล้วฟังผมให้จบก่อน “
“ แต่พอผมรุ้จักพี่นะก็รุ้สึกว่าพี่ไม่เหมือนมาเฟียในหนังเลย “
“ ทำไมมาเฟียในความคิดมึงมันต้องเป้นยังไง จะต้องใส่แว่นดำ ไถตังชาวบ้าน เที่ยวระรานชานบ้านเค้า งี้หรอ “
“ พี่ร็ได้ไงอ่ะ “
“ กุก็เคยดูหนังนะ “
“ เออจิงด้วย555+ผมลืมเลย “
“ บางทีในจอกับนอกจอต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยนะ “
“ คับ “
“ เอ่อพี่คับผมขอเรียกชื่อพี่ว่าพี่ปั่นเฉยๆได้ป่ะ “
“ ความจริงกุไม่ชอบให้ใครมาแยกชื่อกุออกจากกันหรอกนะกุไม่ชอบ “
“ งั้นผมเรียกเต็มๆก็ได้คับ “
“ แต่ถ้ามึงอยากเรียกก็ตามใจ “
“ จิงนะ “
“ เออ “
“ ขอบคุณคับ^^ “
“ แล้วที่กุถามมึงล่ะ “
“ ถามเรื่องอะไรคับ “
“ ก็เรื่องที่ถ้ากุเล่นงี้กับมึงมึงจะเล่นแบบนี้กับกุงั้นหรอ “
“ เอ่อ..ย่อมได้คับถ้าพี่ต้องการ “
“ งั้นกุขอกอดมึงละกัน “
“ ห๊ะ พี่แต่... “ ไม่ทันแล้วกอดไปแล้ว มันเป้นอ้อมกอดที่อบอุ่นแต่ก็แฝงไปด้วยความเหงาเพราะผมเห้นพี่เค้าทำหน้าเหมือนเหงาๆ
“ มึงรุ้ไหมว่ากอดนี้เป็นกอดแรกในรอบ5ปีของกุเลยนะขนาดพ่อกุเองยังไม่ยอมกอดกุเลย “
“ ไม่เป้นไรพี่งั้นเดี๋ยวผมกอดพี่เองก็ได้ “ แล้วผมก็กอดตอบ
“ มึงรู้มั๊ยบางครั้งกุก็เหงาเหงาจนแบบกุจะบ้าตายเลยนะ “
“ วันหลังถ้าพี่เหงาก็มาหาผมได้ทุกเมื่อเลยนะผมยินได้อยุ่เป็นเพื่อนได้ตลอด24ชั่วโมง55 “
“ มึงพูดแล้วนะ “
“ คับ “ แล้วผมก็เข้าสุ่ห้วงนิทราไปในอ้อมกอดของพี่กำปั่น
จบแล้วคับตอนที่6หวังว่าเพื่อนๆคงจะชอบกันนะคับ
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันด้วยนะคับผมจะได้มีกำลังใจพิมพ์ต่อ555+
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
หม่านโถว o13
[/size]
-
อ๊าย
-
น่ารักดี
มาลงบ่อยๆน๊าาา
:L2:
-
น่ารักเริ่มแสดงออกมากขึ้นแล้ว :-[
:call:
-
โรคนี้เป็นสีชมพูนะหมี่ :-[
-
อ๊ายยยเขิน หวานๆมากๆ :-[
-
อ๊าาาากกกกก น่ารักอะ มีกอดกันด้วยย แอบหวานแล้ว o18 :-[ :-[
-
ตอนที่7 พี่กำปั่นช่วยผมด้วย!!
พอผมตื่นขึ้นมาผมก็รู้สึกว่ามีอะไรรัดผมไว้อยู่พอลืมตาขึ้นมาไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกก็พี่กำปั่นนี่แหละแต่ที่ผมต้องแปลกใจก็คือพี่เค้ากอดผมไว้ทั้งคืนเลยหรอถ้าผมจะลุกแล้วแกะออกก็กลัวพี่เค้าจะตื่น//ไม่ใช่หรอกใครจะโง่ลุกล่ะก็โอกาสแบบนี้ใครจะหาได้ง่ายๆไม่มี๊!!!ผมก็มองไปที่หน้าของพี่กำปั่น อื้อหือใสซะหน้าเนียนมากผมก็จ้องอยู่นานเลยนะนั่น
“ มึงแอบมองกูหรอ “ พี่กำปั่นพูด
“ ปะ ปะ ป่าวนะพี่ พี่ตาฝาดแล้ว “ ผมพูด
“ มึงแน่ใจ “
“ คับ “
“ ทำไมมึงไม่มองหน้ากู “
“ ..... “ ก็อายอ่ะ (ใครจะกล้าตอบเล๊า )
“ กุถามทำไมมึงไม่ตอบ “
“ ก็แดดมันแทงตาผม “
“ ฮึ ฮึ “ ทำไมต้องทำเสียงแบบนี้ด้วยอ่ะไม่ชอบเอาซะเลย
“ เอ่อพี่ผมว่าพี่ปล่อยผมก่อนดีกว่าไหม “
“ .... “ แล้วพี่เค้าก็ปล่อยผม
“ พี่คับไปอาบน้ำก่อนเลยคับเดี่ยวผมไปช่วยแม่ก่อน “ แล้วพี่เค้าก็ลุกไปอาบน้ำแล้วผมก้ลงไปข้างล่างแต่ไม่มีใครอยู่สักคนมีแต่โน๊ตทิ้งไว้...แป้งหมี่วันนี้จะไปบ้านพี่เค้าใช่ไหมลูกถ้าจะไปวันนี้ก่อนออกจากบ้านก็ปิดไฟปิดน้ำแล้วล็อคกลอนให้เรียบร้อยแล้วอย่าลืมเอากุญแจบ้านไปด้วย อ่อแล้วอย่าลืมเอาหนังสือกับเอผ้าไปบ้านพี่เค้าเลยนะลูกเพราะแม่กับพ่อแล้วก็แป้งหมักจะต้องไปทำธุระด่วนจะกลับมาวันอาทิตย์ดึกๆนะจ๊ะอยู่กับพี่เค้าก็อย่าดื้อล่ะ
ป.ล. ไอ้หมี่ระวังโดนเก็บนะมึง ฮ้าๆ ด้วยรักและเป็นห่วงจาก พ่อ แม่ กู...
ตอนนี้ผมถึงกับอึ้งไปเลยคับจะต้องไปอยุ่บ้านมาเฟียตั้ง 7 วันครึ่งพอผมรู้ดังนั้นไม่ร็ว่าจะดีใจหรือเสียใจดีระหว่างที่ผมยังอึ้งอยู่
“ ไปอาบน้ำแล้วเก็บเสื้อผ้ากับหนังสือให้พร้อม “
“ พี่รู้แล้วหรอคับ “
“ เออ “
“ ทำไมพี่ไม่บอกผมล่ะ “
“ มันเป็นหน้าที่กูหรอ “
“ อย่างน้อยพี่ก็น่าจะบอกผม ผมจะได้เตรียมตัวได้ถูก “
“ ทำไม มึงกลัวที่จะต้องไปอยู่บ้านกูหรือไง “
“ ป่าวคับ “
“ มึงรีบขึ้นไปเก็บของเลยเดี่ยวกูรอ “
“ คับ “ แล้วผมก็รีบอาบน้ำจัดชุดไปซะเต้มเลยหนังสือก็เต็มเหยียดงี้แหละเด็กม.1พอเก็บเสร็จผมก็ขนลงมา
“ นี่มึงจะย้ายบ้านหรอ “
“ แหะๆ นิดนึงพี่ “
“ ถ้าพร้อมแล้วก็ไปเลยคนขับรถมารอแล้ว “
“ คับ “ ผมก็จัดการเคลียบ้านให้เรียบร้อยจากนั้นก็ขนของขึ้นรถ
“ สวัสดีคับพี่ “ ผมทักทายคนขับรถ
“ สวัสดีคับคุณหนู “ พี่เค้าทักกลับ
“ ไม่ต้องเรียกผมคุณหนูหรอก “
“ ได้คับ “ พี่เค้าหันมาบอกแล้วก็ออกรถเลยก็ไกลพอสมควรพอถึงบ้านพี่กำปั่นผมถึงกับอ้าปากค้างเลยคับเหมือนพระราชวังเลยใหญ่มากสวนหย่อมก็สวยเหมือนที่โรงเรียนเลยไม่ใช่สิสวยกว่าอีกมีน้ำพุด้วยสวยจังพอรถจอดสนิทก็มีป้าแก่ๆคนนึงมาเปิดประตูให้
“ สวัสดีคับ “
“ สวัสดีค่ะคุณหนู “ ผมไม่ตอบได้แต่ยิ้ม
แล้วผมก็เดินไปขนของแต่พี่กำปั่นน่ะสิมาฉุดผมไปดื้อๆเลย
“ พี่ๆเดี่ยวก่อนผมยังไม่ได้ขนของเลย “
“ ไม่ต้อง “
“ ทำไมล่ะ “
“ มีคนขนให้มึงไม่ต้องไปยุ่ง “
“ ค๊าบ “ ผมล่ะเซ็งเลย
พอเข้ามาในตัวบ้านกว้างมากเป็นอะไรที่แบบไม่มีที่สิ้นสุดเลยสวยมากใหญ่มาก
“ ไปหาพ่อกูกัน “
“ พะ พะ พ่อพี่หรอ “
“ เออ ทำไมมึงกลัวหรอ “
“ ... “ ผมไม่ตอบแต่พยักหน้าแทน แล้วพี่เค้าก็พาผมขึ้นไปข้างบนแล้วก็พาผมไปที่ห้องๆนึงแล้วก็เคาะประตู
“ ก๊อก ก๊อก ก๊อก “ พี่กำปั่นเคาะประตู
“ เข้ามาได้ “ แล้วพี่กำปั่นก็พาผมเข้าไป
พอเข้าไปก็เห็นลุงคนนึงนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่จะบอกว่าสร้อยน่ะน่าฉุกมากเห็นจะ10บาทได้นะนั่นแต่สำคัญคือแอร์เย็นดี555ชอบ
“ พ่อคับนี่รุ่นน้องผมที่โรงเรียนที่ผมต้องดูแล “ พอพี่กำปั่นพูดเสร็จลุงเค้าก็เงยหน้าขึ้นแล้วถามผม
“ ชื่ออะไรล่ะเรา “
“ สวัสดีคับ ผมชื่อแป้งหมี่คับหรือเรียกสั้นๆว่าหมี่ก็ได้คับ “
“ ไหร้พระเถอะลูก แล้วนี่หิวหรือยังจะได้ให้แม่บ้านจัดอาหารให้ “
“ ขอบคุณคับแต่ยังไม่ค่อยหิวเลยคับ “
“ งั้นไม่เป็นไร ปั่นพาน้องไปพักผ่อนแล้วดูแลดีๆนะ “
“ ได้คับพ่อ เออพ่อคับอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ผมขอเอาน้องมาอยุ่ด้วยได้ไหมพอดีพ่อกับแม่น้องเค้าไปต่างจังหวัดน่ะ “
“ อ่อได้สิลูกบ้านเราไม่ค่อยได้รับแขกมานานแล้ว ทำตัวตามสบายเหมือนกับเป็นบ้านตัวเองนะลูก “ พ่อพี่กำปั่นพูดกับผม
“ คับขอบคุณคับ “ แล้วผมก็ไหว้พ่อของพี่กำปั่น
“ ไปพาน้องไปพักผ่อนได้แล้วมาไกลคงเหนื่อย “
“ คับพ่อ “ แล้วพี่กำปั่นก็พาผมไปที่ห้องระหว่างทางผมก็ถามพี่กำปั่น
“ พี่คับพ่อพี่ใจดีจังเลยไม่เห้นเหมือน.. “
“ มาเฟียในละครเลย “ พี่เค้าพูดแทรก
“ คับ “
“ ก็อย่างที่มึงเห็นแหละพ่อกูไม่ค่อยได้ใช้กำลังหรืออำนาจอะไรกับใครหรอกพ่อกับแม่มึงก็เคยมายืมเงินพ่อกู แต่พ่อกับแม่มึงน่ะใจดีนะคืนเงินก็ครบทั้งต้นทั้งดอกแล้วก็ตรงเวลาแถมยังมีขนมมาฝากพ่อกูอีก “
“ อ๋อเป็นงี้นี่เอง “
“ มีอะไรจะถามกูอีกไหม “
“ เดี๋ยวทยอยถามละกัน “
“ แล้วแต่มึง “
คุยไปคุยมาก็ถึงห้องพี่กำปั่นพอดี อะไรกันบ้านนี้มีตั้ง5ชั้นโห่ยเดินขาลากโชคดีที่ห้องพี่กำปั่นอยุ่ชั้นที่4 พอถึงห้องพี่กำปั่นก็เปิดเข้าไปโหก้องกว่างแล้วก็สวยมากกกกก
“ เอ๊าจัดของซะเดี๋ยวจะพาไปเที่ยวสวน “
“ สวน?? “
“ เออหลังบ้านกูมีสวนมึงอยากไปดูไหม “
“ อยากคับ “
“ งั้นก็รีบจับของซะ “
“ คับ “ แล้วผมก็หันหลังไปจัดของระหว่างที่จัดของ
“ เฮ้ยหมี่ “ พอหันไปเท่านั้นแหละ
“ มึงอยุ่นิ่งๆนะ “
“ ทำไมคับพี่ “
“ ส่งมือมา “ แล้วผมก็ส่งมือไปในระหว่างที่ส่งมือไป
“ ระวัง งู! “
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันด้วยนะคับผมจะได้มีกำลังใจพิมพ์ต่อ555+
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^
-
ค้างตลอดดด :seng2ped: :fire:
-
น่ารักอ่ะ :-[
แต่ปล่อยให้ค้างอีกแล้ววววว :sad4:
:call:
-
ค้างรีบมาต่อน๊าาาาาาาาารออยู่
-
ค้างมาก มาต่อไวๆน้า
-
มาต่อไวๆนะครับ o13 o14
-
ค้างอีกแว้วววววว
รีบมาต่อนะ
-
ค้างอีกแล้วอ่าาา ค้างนานซะด้วยนะเนี่ยยย
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน
กำปั่นโหดอะ
แป้งหมี่นี่ก็รั่วจริงๆ
กำาปั่นคงจะชอบแป้งหมี่แล้วแน่ๆ
-
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
ขอกระซิบนิสนึง :m22:แป้งหมีนิสัยเหมือนผมเป๊ะเลยคับ :eiei1: อิอิ
-
มาได้แล้วครับ......คิดถึง
-
หยกล้งน้องอ่
-
อร๊ายยยย!พี่กำปั่นน่ารักอ่ะ!! :o8:
โตเร็ว ๆน้ะน้องหมี่! :laugh: :haun4:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกมากเลยค่ะ
มาต่อเร็วๆนะค่ะ ค้างอ่ะ อิอิ
-
กำปั้นกับหมี่น่ารัก อ่านไปยิ้มไป :-[ รอตอนต่อไปนะ
-
อยากอ่านต่อแล้วอ่า คิดถึงหมี่ กำปั่น :o11:
-
“ ส่งมือมา “ แล้วผมก็ส่งมือไปในระหว่างที่ส่งมือไป
“ ระวัง งู! “ ผมก็วิ่งเข้าไปหาพี่กำปั่นเลย
“ เฮ้ย!! ไหนพี่ไหนงูไหน “ ผมตกใจมากเลยคับ
“ งูปลอม “
“ โห่ยพี่อ่ะ “
“ ก็กุอยากเล่นบ้างกุเหงา “ เข้าโหมดเศร้าซะงั้น
“ โอเคพี่ พี่อยากเล่นใช่ป่ะ “
“ .... “ พยักหน้า
“ งั้นเดี่ยวผมเก็บของเสร็จผมจะพาพี่ไปเที่ยวที่นึงรับรองพี่ไม่เคยมาเที่ยวที่นี่แน่นอน “
“ งั้นมาเดี๋ยวกูช่วยเก็บ “
“ ไม่เป็นไรคับพี่เดี๋ยวเก็บเอง “
“ ... “ ไม่ตอบคับสงสัยอยากจะเที่ยวจิงๆ
“ เดี๋ยวพี่ “
“ อะไร “
“ พี่บอกผมว่าพี่จะพาผมไปเที่ยวสวนไม่ใช่หรอ “
“ ใช่แต่ไปเที่ยวที่มึงก่อนที่กูค่อยมาก็ได้ “
“ ไม่ได้หรอกพี่เพราะที่ผมจะพาพี่ไปอ่ะมันจะสนุกตอนกลางคืน “
“ อ่าวว นี่มึงจะพากูไปไหนเนี๊ยะ “
“ ถ้าบอกพี่ก็จะไม่ตื่นเต้นซิ “
“ เออจำไว้ “
“ ไปพี่ผมเก็บของเสร้จแล้ว “
“ ... “ นั่งหน้านิ่งเงียบเลย
“ พี่ “
“ ... “
“ พี่คับ “
“ ... “
“ พี่งอนหรอ “
“ อะไรใครงอน “
“ ก็พี่ไง “
“ กูไม่ได้งอนเว้ย “
“ หราาาาาา “
“ เออออออ “
“ โอเค ไม่งอนก็ไม่งอน “
“ พี่นี่ก็บ่าย2แล้วอ่ะผมยังไม่ได้กินข้าวเลยหิวอ่ะ “
“ เออกูก็หิว “
“ พี่ทำกับข้าวเป็นป่าว “
“ ไม่ “
“ โด่ หล่อซะป่าวทำกับข้าวไม่เป็น “
“ เออกูทำกับข้าวไม่เป็นไม่เคยมีใครสอนกูเลย “ เข้าโหมดเศร้าอีกละ
“ งั้นเวลาที่ผมอยุ่กับพี่เนี๊ยะผมจะทำให้พี่มีความสุขตลอดเวลาเลย “
“ มึงสัญญาแล้วนะ “
“ ค๊าบบด้วยเกียรติของลูกเสือ “ พร้อมชู2นิ้ว
“ เออๆไปกินข้าวกัน “
“ คับ “
แล้วเราก็ลงไปกินข้าวกันพอลงไปก็มีแม่บ้าน3คนเอาจานมาวางแล้ว
“ รับอะไรดีคะคุณหนู “
“ เอาข้าวต้มกุ้ง “
“ แล้วคุณล่ะคะ “
“ ผมเอาเหมือนพี่กำปั่นเลยคับ “
“ ได้ค่ะรอสักครู่นะ “
“ คับ “
“ อ๋อผมรู้แล้วทำไมพี่ถึงทำกับข้าวไม่เป้นอ่ะ “
“ เอออย่างที่มึงเห้นนี่แหละมีคนคอยทำให้กูทุกวันเลย “
“ อ่อ แล้วพี่ล้างจานเป็นป่ะ “
“ ไม่ “
“ โอ่ อันนี้กรรมแท้ “
“ เออกุก็เซ็งอยุ่ “
“ แล้วพ่อพี่ล่ะ “
“ อ๋อพ่อกูออกไปข้างนอกน่ะ “
“ พี่รุ้ได้ไงอ่ะ “
“ กุก็ดูรถซิไว้ควาย “
“ เอ๊า “
ระหว่างที่ทะเลาะกันอยู่นั้น
“ ข้าวต้มได้แล้วค่ะ “
“ นี่ของคุณกำปั่นค่ะ “
“ นี่ของคุณค่ะ “
" ขอบคุณคับ "
“ ค่ะ “
“ หอมจังเลยคับ “
“ ขอบคุณค่ะ ทานให้อร่อยนะคะ “
“ คับ “
แล้วผมก็กินจนหมด
“ อร่อยจังเลยคับ “
“ ขอบคุณค่ะ นี่น้ำค่ะ “
“ ขอบคุณคับ “
“ ขออนุญาตก้บจานนะคะ “
“ เดี่ยวช่วยเก็บคับ “
“ ไม่เป็นไรค่ะ “
“ ก็ได้คับ “
“ ไป ”
“ ไปไหนคับ “
“ ไปสวนไง มึงไม่ไปใช่ไหน “
“ ไปคับ “
“ ป้าเดี่ยวผมไปสวนนะ “
“ ค่ะคุณหนู “
“ ไป เดี๋ยวกูไปเอารถก่อนนะ “
“ คับ “
แล้วพี่เค้าก็วิ่งไปเอารถเป็นรถยนต์คันน้อยๆคับ
แต๊ก แต๊ก แต๊ก เสียงรถมาแต่ไกลเลย
“ โหพี่รถน่ารักมากมาย “
“ เออหน่ามึงขึ้นมาเร็วๆเถอะ “
“ คับ “
แล้วผมก็ขึ้นรถทันที
“ สวนพี่อยุ่ไกลมากเลยหรอคับ “
“ ก็พอสมควรน่ะ “
“ อ๋อคับ โหพี่หลังบ้านพี่มีสระน้ำด้วย “
“ เออเอาไว้ตกปลา เอ้าถึงแล้ว “
“ โหพี่องุ่นน่ากินมว๊ากกกก “
“ มึงอยากกินก็กินได้เลย แล้วก็เอาเม็ดโยนไว้ใต้ต้นนั่นแหละ “
“ ... “ รอ
“ มึงรออะไรอยากมาไม่ใช่หรอ “
“ รอพี่ไงคับ “
“ รอกูทำไม “
“ ก็ให้พี่พาทัวร์ “
“ มึงหนิเป็นปัญหาจิงๆเลย “
“ เอ๊าตามมา “ แล้วผมก็ตามพี่เค้าไปเดินไปกินไป ใหญ่มากๆแต่ไปได้แค่ครึ่งสวนก็กลับเพราะกว่างมากพี่เค้าใจดีมากเลยยังให้ผมเก็บองุ่นมากินเป็นถังเลยแล้วพี่เค้าก็พาผมกลับมาถึงบ้านพอมาถึงพ่อพี่เค้าก้ดักอยุ่หน้าบ้านเลย
“ ไปไหนมา “ เสี่ยอู๋พูดกับพี่กำปั่น
“ พาน้องเคาไปเที่ยวสวนมา “
“ เออดีๆมาน้องเค้าไปเที่ยวจะได้ไม่เบื่อ “
“ สนุกไหมลูก “ เสี่ยอู๋ถามผม
“ สนุกคับ องุ่นอร่อยมากๆเลยคับหวานด้วย “
“ เออ ดีแล้วลูกถ้าอยากกินก็ให้พี่เค้าพาไปเก้บอีกได้นะ “
“ ขอบคุณคับ “
“ พ่อคับเดี๋ยวผมจะออกไปซื้อของข้างนอกกับน้องหน่อยนะพ่อ “
“ อ๋อได้ซิ “
“ เดี๋ยวมานะคับ “
“ อืมๆ ขับรถดีๆนะลูก “
“ คับพ่อ “
“ เดี๋ยวก่อนพี่ พี่แพ้ฝุ่นป่าว “
“ ป่าว “
“ งั้นก็โอเค “
“ นี่มึงจะพากูไปไหนจะแน่เนี๊ยะ “
“ เอาหน่าพี่รับรองพี่ไม่เคยเที่ยวแน่นอน “
“ เออๆ “
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันด้วยนะคับผมจะได้มีกำลังใจพิมพ์ต่อ555+
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^
สามารถเข้าไปติชมกันในแฟนเพจได้เลยนะคับ
:m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:
-
ในที่สุดก็ได้อ่าน แต่มาสั้นจังอ่ะ รออยู่นะค่ะ
-
สั้นได้ใจจจ
แต่ก็ดีใจน่ะที่มาต่อออ อิอิ :z3: :z3:
-
ทางท่าจะเหงาจริงๆ อยู่บนหอคอยงาช้าง
-
บ้านหรือวิมานทำไมสบายจัง :m2:
-
พี่กำปั้นก็ขี้เหงาหรอเนี่ย
รอติดว่าหมีจะพาไปเที่ยวไหน
-
ไปเที่ยวไหนกันอ๊ะ
-
บ้านกำปั้นมีสวนองุ่นด้วยดีจัง o13 หมีจะพากำปั้นไปเที่ยวไหนเนี่ย
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน
อ่านแล้วสนุกเพลินตาม
น่ารักมากเลยคู่นี้
กำปั่นแลดูเป็นเด็กขี้เหงาเนอะ
มีตัวป่วนอย่างแป้งหมี่เข้ามาในชีวิตคงสนุกขึ้นเยอะ
ติดตามน๊า^^
-
:z3: :z3: ค้าง มาต่อไวๆน้า พี่กำปั่นน่ารักอ่ะ
-
น่ารักดีจัง
ว่าแต่หมีจะพาปั่นไปไหนน่ะ :m21:
-
สั้นจังเลยอ่าาา
แต่น่ารักมากมาย แป้งหมี่ร่าเริ๊ง ร่าเริง
-
สนุกๆๆ แต่สั้นจังเลยง่า มาต่อเร็วๆนะครับ^^
-
ถ้าไม่มาจะ.......เสียดาย
-
:bye2: :bye2: :bye2:
-
“ นี่มึงจะพากูไปไหนจะแน่เนี๊ยะ “
“ เอาหน่าพี่รับรองพี่ไม่เคยเที่ยวแน่นอน “
“ เออๆ “
“ .......... “ รอ.....
“ มึงรออะไร “
“ เอ๊าก็รอพี่ไปเอารถมาไง “
“ เออๆมึงรอเดี๋ยว “ แล้วพี่กำปั่นก็ยอมไปเอารถมารับผมไปแต่โดยดี แล้วพี่เค้าก็ขี่มาหาผม
“ มึงจะขี่หรือจะให้กูขี่ “
“ พี่ขี่ดีกว่าเดี๋ยวผมบอกทางเอง “
“ มึงหนิขี้เกียจจิงๆ “
แล้วผมก็ขึ้นรถแล้วพี่กำปั่นก็ค่อยๆขี่ออกจากนอกบ้านแล้วก็เพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆพอถึงทางแยก
“ ไปทางไหน “
“ เลี้ยวซ้ายเลยพี่ “ แล้วพี่เค้าก็เลี้ยวไปเลยเพราะว่ามันเลี้ยวซ้ายผ่านตลอด
“ ตรงไปเรื่อยๆเลยพี่ “
“ เออๆ “ ระหว่างทางก็มีไฟประดับเต็มไปหมดเลยสวยมากๆ
“ อีไกลไหมกว่าจะถึง “
“ เอาหน่าพี่ถ้าอยากสนุกก็ต้องอดใจรอ “
“ เออๆถ้าไม่สนุกนะมึงโดนดีแน่ “
“ ค๊าบบบ รับรองเลยพี่ต้องชอบแน่ๆ “
“ เออๆ “ และแล้ว...
“ เลี้ยวขวาเลยพี่ “
พอพี่กำปั่นเลี้ยงปุ๊บพี่เค้าถึงกับต้องจอดรถไว้ข้างทางไม่ใช่อะไรหรอกครับคือพี่เค้าอึ้งอ่ะคับที่ๆผมพาพี่กำปั่นมาเนี่ยผมมั่นใจว่าพอผมพูดออกไปทุกคนต้องร้องอ๋อแน่นอน มันคือ....ตลาดนัดเองค๊าบบบ
“ โหห ที่นี่ที่ไหนเนี๊ยะทำไมคนเยอะจิง “
“ เป็นไงล่ะพี่ชอบป่าว “
“ น่าสนุกดี ว่าแต่จะเอารถไปจอดไหนดี “
“ งั้นเอางี้เดี๋ยวเราไปจอดตรงทางออกละกันเพราะเวลาเราออกจะได้ขึ้นรถเลยไง “
“ เออดีเหมือนกัน “
ว่าแล้วพี่กำปั่นก็เบิ่งรถไปที่ทางออกค่อนข้างหาที่จอดรถยากนิดนึงเพราะคนเยอะมากแล้วนี่ก็ประมาณหกโมงเย็นแล้ว
“ ล็อครถให้ดีนะพี่ “
“ เออกูรู้แล้ว “
“ พร้อมยังพี่ “
“ กูพร้อมตั้งแต่เห็นแล้ว “
“ งั้นเราไปกันเลย “
แค่เดินไปที่ทางเข้าเท่านั้นแหละ สาวๆมองกันใหญ่เลย ไม่รุ้ว่าจะมองอะไรกันนักกันหนาไม่เคยเห็นผู้ชายหรือยังไง
“ เห้ยอันนี้อะไรน่ะ “ พี่กำปั่นแวะเข้าร้านน้ำแข็งไส
“ อ๋ออันนี้เค้าเรียกว่าน้ำแข็งไสจ่ะหนู “ ป้าคนขายบอก
“ ช่ายพี่เค้าเรียกว่าน้ำแข็งไส พี่ไม่เคนยกินหรอ “
“ ... “ ส่ายหน้า
“ งั้นป้าคับเอาน้ำแข็งไส 2 แก้วคับ เอ่อใส่ได้กี่อย่างคับ “
“ 3 อย่างจ่ะ “ ป้าคนขายบอก
“ งั้นเอา เฉาก๊วย ทับทิมหรอบ แล้วก็ขนมปังคับ พี่กำปั่นเอาอะไร “
“ งั้นเอา เฉาก๊วย ทับทิมกรอบ ขนมปัง “
“ เอ๊ากินเหมือนกันเลย “
“ ก็กูไม่เคยกินนี่หว่า “
“ 555คับๆ “
“ ป๋าเหมือนกันอีกแก้วคับ “ แล้วป้าเค้าก็ทำเสร็จ
“ ได้แล้วจ้า “
“ เท่าไหร่คับ “
“ 20บาทจ้า “ พอป้าเค้าส่งให้เท่านั้นแหละพี่กำปั่นก็รีบชิ่งจ่ายก่อนเลย
“ พี่ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมจ่ายเองก็ได้ “
“ กูจ่ายไปแล้ว “
“ คับๆ “ ผมล่ะเซ็งกับพี่กำปั่นจิงๆ แล้วเราก็เดินไปเรื่อยๆจนพี่กำปั่นกินหมดส่วนของผมไม่ต้องถามคับหมดตั้งนานแล้ว555
“ อร่อยดีอ่ะกูชอบ “
“ 555ผมว่าแล้วพี่ต้องชอบ พี่อย่าเพิ่งอิ่มนะที่นี่มีอะไรให้พี่กินอีกเยอะ “
“ ดีๆกูชอบที่นี่มีอะไรหลายๆอย่างที่กูไม่เคยเจอ “
“ 55มันแต่ยืนพูดอยู่นั่นแหละ “
ว่าแล้วพี่กำปั่นก็เดินไปเลย55เดินไปเรื่อยๆพี่เค้าก็ชวนผมแวะเข้าทุกร้านเลย ทั้งร้านรองเท้า ร้านเสื้อ ร้าน
อาหาร ร้านขายของชำ ประมาณว่าถ้ามีสุขาเคลื่อนที่ก็คงจะเข้าด้วย อิอิอิ ผมก็เม้าท์มอยไป๊ แวะเยอะมากแต่ของได้แค่นิดเดียวเองเดินไปผมก็คิดอยู่ตลอดว่าจะซื้ออะไรไปฝากพ่อพี่กำปั่นดีกลัวเค้าจะไม่ชอบว่าแล้วผมก็ได้เดินไปเจอกับร้านปลามันทำให้ผมต้องแวะเลยคับ
“ พี่กำปั่นหยุดก่อน “
“ มีอะไร “
“ ผมอยากได้ปลาทอง “
“ ไม่เห็นจะอยากได้เลย “
“ นะ นะ นะ น้า “ ทำตาหวานใส่
“ เออๆก็ได้ “
“ ขอบคุณคับ “ แล้วผมก็เข้าไปเลือกปลาทองมีแต่ตัวสวยๆทั้งนั้นเลยผมเลือกได้
“ พี่คับมาช่วยกันเลือกซิ “
“ มาๆ “ ว่าแล้วพี่เค้าก็หลับตาแล้วก็หลับตาแล้วก็ใช้ที่จับปลาจ้วงลงไปแล้วก็เอาที่ตักปลาขึ้น ได้มา2ตัว
“ โหพี่แน่วมากอ่ะ “
“ ... “ ยิ้มที่มุมปาก >//< ใจละลายเลย
“ พี่คับเอา2ตัวนี้คับ “ แล้วพี่คนขายปลาก็เดินเอามาไปใส่ถุง
“ เท่าไหร่คับ “
“ 10 บาทคับ “ พี่คนขายปลาบอก
“ นี่คับ “ ผมส่งเงินให้
“ ขอบคุณคับ “ พี่คนขายปลาบอก แล้วผมกับพี่กำปั่นก็เดินออกมาจากร้านขายปลาแล้วก็เดินไปแวะเหมือนเดิมพอมาถึงร้านขนมถ้วยพี่กำปั่นก็หยุด
“ ทำไมหรอพี่ “
“ มันคืออะไรน่ะ “
“ อ๋อขนมถ้วยอ่ะพี่ พี่อยากกินหรอ “
“ ... “ พยักหน้า
“ ป้าคับขายยังไงคับ “
“ กล่องละ10บาทจ้า “
“ งั้นเอา2กล่องคับ “
“ นี่จ่ะ “ ป้าเค้าก็ยื่นขนมให้ผมก็ยื่นตังให้แล้วผมก็เอาไปให้พี่กำปั่นลองกิน
“ นี่ไงพี่เรียกว่าขนมถ้วยอย่าบอกนะว่าพี่ไม่เคยกิน “
“ ... “ พยักหน้า
“ งั้นเดี๋ยวป้อนพี่ดีกว่าอ่ะอ้าปาก “ แล้วพี่เค้าก็อ้าปากพอก้ตักเข้าไปพี่เค้าไป // อุ๊บกูอะไรอะไรลงไป เขิล >//<
“ มึงเป็นอะไรแก้มแดงเชียว “
“ อ๋อผมคือ เอ่อ คือ ผม ร้อนน่ะแก้มมันเลยแดง “ 55รอดตาย
“ เออจะว่าไปมันก้ร้อนจิงๆ “
แล้วก็เดินไปเรื่อยๆพวกเราก็เดินกันไปเรื่อยๆจะบอกว่าแวะทุกร้านและแล้วพี่กำปั่นก็หยุดจนได้
“ อันนั้นเค้าเรียกว่าอะไรน่ะ “
“ อ๋อเค้าเรียกว่าขนมนางเล็ดหรือข้าวแตนนั่นแหละพี่ “
“ อ๋อ “
“ ป้าคับเอา2ถุงคับ “
“ ได้จ่ะ “ แล้วผมก็จ่ายตังไป แล้วก็รีบเอามาให้พี่กำปั่นลองชิม
“ อร่อยไหมพี่ “
“ ก็อร่อยดีนะแต่มันติดฟันว่ะ “
“ 555 แหง แหละพี่น้ำตาลไม่ติดฟันก็แปลกแล้ว55 “
“ เอ๊า “ พี่เค้าทำเสียง55น่ารักอ่ะ><
“ 555ไปกันต่อดีกว่าจะหมดแล้วพี่ “
แล้วพวกเราก็เดินกันต่อไปไปเจอร้านๆนึงมันคือร้านหมูปิ้งนั่นเอง
“ ป้าคับเอาหมูปิ้ง20ไม้คับ “ ผมประเดิมสั่งเลย
“ แล้วก็เอาเข้าเนียว10ห่อคับ “
“ มึงจะสั่งทำไมเยอะแยะ “ พี่กำปั่นถาม
“ ก็จะเอาไปฝากคนอื่นด้วย “
“ มึงจะเอาไปฝากใคร “
“ เอาหน่าเดี๋ยวพี่ก็รู้ “
“ ได้แล้วจ้า หมูไม้ละ5 เป็น 100 ข้าวเหนียว ห่อละ 5 เป็น 50 ทั้งหมด 150จ่ะ “
“ นี่คับ “ ผมยื่นเงินให้แล้วพาพี่กำปั่นออกไป
“ เป็นไงพี่สนุกไหม “
“ อืมสนุกดี แล้วมึงจะซื้อไปฝากใครมั๊ง “
“ ก็พ่อพี่ แล้วพี่พวกป้าๆพี่ๆเค้าไง “
“ มึงหนิใจดีจิงๆเลยนะ “
“ 555ก็จะมาอยุ่ตั้งหลายวันหนิก็ต้องผูกมิตรไว้555 “
“ มึงหนิเจ้าเล่ห์จิงๆ “
“ 555 “ แล้วผมก็ขึ้นรถแล้วพี่กำปั่นก้ขับรถไปขับไปเรื่อยพี่เค้าก็ขับเร็วมากๆ
” เอ๊ยพี่เอบาๆหน่อยผมกลัว “
“ มึงก็กอดกูไว้ซิ ”
“ อยากร่วงก็ตามใจ “ แล้วพี่กำปั่นก็บิดอีกทำให้ผมต้องจำใจ(มั๊ง)กอดพี่กำปั่นแถมผมยังเอาหน้าซบกับหลังอีกอึ้ย~! เขิลตัวเอง >//<
:m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5: :m5:
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันด้วยนะคับผมจะได้มีกำลังใจพิมพ์ต่อ555+
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
:m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13: :m13:
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^ :m5:
-
อ๊ากก นี่พี่กำปั่นไม่เคยเดินตลาดนัดเลยหรอเนี่ย อ๊ากก :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
เป็นความสุขเล็กๆที่ไม่ต้องลงทุนมากนะ...แต่ได้ประโยนช์คุ้มค่า
-
พี่กำปั้น สงสัยเดินแต่ห้าง ไม่รู้จักตลาด :pigha2: :pigha2: :pigha2: :m20:
-
:z1: :z1:
-
พี่กปั่นน่รัก
-
พี่กำปั่นมีมุมน่ารักนะ :m3:
-
ตามมาอ่านนะคร๊าฟ อิอิ นายเอกน่าลั๊คอ่ะ พระเอก เท่ หล่อ แอบโหด ช๊อบ ชอบ :impress2:
FB: Benz Banz
-
อ๊าน่ารักเชียว
-
น่ารักกันจิ๊งงงง
:pig4: :pig4: :pig4:
-
น่ารักอ่ะ หมี่นี่พามาสถานที่ดีจริงๆเลย กำปั้นก็น่ารัก :-[
-
” เอ๊ยพี่เบาๆหน่อยผมกลัว “
“ มึงก็กอดกูไว้ซิ ”
“ อยากร่วงก็ตามใจ “ แล้วพี่กำปั่นก็บิดอีกทำให้ผมต้องจำใจ(มั๊ง)กอดพี่กำปั่นแถมผมยังเอาหน้าซบกับหลังอีกอึ้ย~! เขิลตัวเอง >//<
แล้วพี่กำปั่นก็ขี่ไปด้วยความเร็ว 20 m/s ส่วมผมนะหรอหลับเลยล่ะมีความสุขอ่ะพอขับมาได้ซักครึ่งทางพี่กำปั่นหยุดรถแล้วเรียกผม
“ ไอ้หมี่ ตื่นๆ “ พี่กำปั่นเรียกผม
“ หืมมมม “ ผมตื่นด้วยความงัวเงียเล็กน้อย
“ มีอะไรคับพี่ “ ผมถาม
“ ก็น้ำมันหมดดิ “ พี่กำปั่นตอบ
“ อ้าว เห้ย “ ผมร้องด้วยความตกใจ
“ ตกใจอะไร “ พี่กำปั่นถาม
“ ก็น้ำมันหมด “ ผมบอก
“ เออแล้วไง “ พี่กำปั่นตอบ
“ พี่ก็โทรบอกคนในบ้านพี่ดิ “ ผมบอก
“ ถ้ามันง่ายอย่างนั้นก็ดีดิ “ พี่กำปั่นบอก
“ อ่าว ทำไมอ่ะ “ ผมงง??
“ ก็กูชาร์ตแบตไว้ที่บ้านดิ “
“ อ่าว ทำไงดีอ่ะพี่ แถวนี้มืดด้วยน่ากลัวจะตาย “
“ ทำไงล่ะมึงกับกูก็จะต้องช่วยกันเข็นไปไง “
“ โห่ว “
“ มึงไม่ต้องมาโห่ “
“ โห่วววววว “ ผมก็แกล้งโห่ใส่พี่กำปั่น
“ มึงจะโห่วทำห่าอะไรนักหนา “
“ ก็ผมอยากเล่นกับพี่ไงผมกลัวพี่เหงา “
“ แหม อุตส่าห่วงกู “
“ ใช่ๆคนเค้าอุตส่าเป้นห่วง “
“ มึงอยากรุ้ตำนานเกี่ยวกับถนนสายนี้มั๊ย “
***คือว่าถนนสายนี้ชื่อว่าถนนทั้งกรม
“ อยากรู้ซิพี่ “
“ งั้นก็เข้ามาใกล้ๆ “ ผมก็เข้าไปใกล้พี่กำปั่นอีก โอ๊ยหวั่นไหว>//<
“ เรื่องมันมีอยู่ว่า......พ่อกูเล่าให้ฟังว่า เมื่อประมาณ30ปีที่แล้วไม่ได้ชื่อว่าถนนทั้งกรมหรอกเมื่อก่อนเค้าเรียกกันว่าถนนเจริญวงศ์แล้วทีนี้เอก่อนจะมีต้นไทรขึ้นอยู่ข้างถนนแล้ว ทีนี้พวกชาวบ้านเค้าก็บอกว่าเวลาผ่านไปผ่านมามันน่ากลัวเค้าก็บอกกันว่าจะโค่นต้นนี้ทิ้งซะแล้วข่าวนี้ก็แพร่กระจายในแวดวงชาวบ้านอย่างรวดเร็ว แล้วทีนี้ข่าวนี้ก็ไปถึงหูของป้าโฉม ป้าโฉมเป็นแม่ค้าในตลาดท้องมาได้ 4 เดือนแล้วแกเป็นแม่หม้ายเพราะสามีแกตายตั้งแต่แกท้องได้ 1เดือนด้วยปัญหาต่างๆของป้าแกไม่ว่าจะเป็นหนี้สิน ไหนจะไม่มีตังจ่ายค่าเช่าบ้าน ไหนจะพวกหมวกกันน็อคดำ ป้าแกจึงตัดสินใจเดินไปที่ต้นไทรนั้นแล้วจัดการเอาพวกรากไทรที่ห้อยระยางอยู่มาทำเป็นบ่วงหวังจะผูกคอตาย แต่ทว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งมาทักป้าแกว่า ป้าจะทำอะไรน่ะ ป้าโฉมแกก็ได้แต่ร้องไห้ แล้วผู้หญิงคนนั้นก็พูดไปว่าป้ามีอะไรป้าลงมาก่อนนะป้าใจเย็นๆ ป้าโฉมแกไม่ฟังเอาแต่ร้องไห้ฟูมฟาย และแล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นจากหญิงสาวที่ตาที่ดำเป้นประกายกลับกลายมาเป้นตาขาวววว~!แล้วผมของเธอก็ยาวลงไปจนลากพื้นชุดที่เธอใส่ก็เปลี่ยนเป้นชุดไทยทำให้ป้าโฉมแกกรีดร้องไปลั่นทั้งถนนจนชาวบ้านออกมาดูกัน หญิงสาวคนนั้นตะโกนออกไปว่า กว่ามึงจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์แสนยากนักมีสัตว์อีกหลายตัวที่ต้องการเกิดเป็นมนุษย์อย่างมึงแต่มึงไม่มีบุญพอแต่มึง กลับคิดจะฆ่าตัวตาย
อีจัญไรและแล้วป้าโฉมแกก็ตกใจคำว่าจัญไรจะลื่นจากกิ่งไทรทำให้ป้าแกแขวนคอตัวเองหญิงสาวคนนั้นยืนมาด้วยความโกรธจึงทำให้ฝนและพายุมาแรงมากและแล้วก็ได้ลอยขึ้นไปบนยอดต้นไทรแล้วไปนั่งดูชาวบ้านที่ออกมามุงดูกันอย่างเนืองแน่น ซึ่งคำๆว่าจัญไรนี่แหละทำให้ชาวบ้านออกมาดูอีกครั้งและชาวบ้านทุกคนก็ต้องงงกับสิ่งที่เห็นคือเห้นป้าโฉมผูกคอตายและมีสไบแขวนอยู่บนยอดต้นไทรพอชาวบ้านเห้นดังนั้นจึงรีบโทรแจ้งมูลนิธิมารับศพไปและแล้วชาวบ้านก็ได้ตั้งศาลไว้2ศาลศาลที่หนึ่งคือศาลของหญิงสาวคนนั้นซึ่งชาวบ้านได้ตั้งไว้เพื่อให้เกียรติและได้ตั้งชื่อว่าศาลเจ้าแม่สไบทองแล้วอีกศาลนึงเป็นศาลน้อยๆมีของเล่นเด็กเยอะมากเป็นศาลของป้าโฉมกับลูกแกและตั้งแต่นั้นมาก็เล่ากันมาต่อว่ามีคนเห้นป้าโฉมแกทำความสะอาดใต้ต้นไทรอยู่ๆ ชาวบ้านเค้าจึงเปลี่ยนชื่อถนนเป้นทั้งกรมถึงแม้ว่ากรมชื่อถนนมันจะเขียนแบบนี้แต่ในใจของชาวบ้านมันเขียนแบบนี้นะ “กลม” “ พี่กำปั่นเล่าไปเดินไป
“ แล้วตอนนี้ต้นไทรต้นนี้อยุ่ไหนอ่ะพี่ “
“ ก็อยู่ตรงนั้นไง “ พี่กำปั่นชี้ไปทางต้นไทรข้างหน้า
“ พี่รู้ได้ไงอ่ะ “
“ มึงก็แหกตาดูซิ มีสไบห้อยอยุ่ด้วย “
“ เฮ้ยพี่!!ผมว่าเราหันหลังกลับไปที่ตลาดนัดไหมตรงนั้นมีโทรศัพท์สาธารณะนะ “
“ ขี้เกียจ หรือว่า....มึงกลัว!! “
“ ป่าววว ใครกลัว “
“ ให้มันจิงเถอะมึง “
“ ไปเดินได้แล้วนี่ก็ค่ำแล้วเนี่ยะ “
“ ก็ได้ “ แล้วก็เดินกับพี่กำปั่นไปขณะเดินไปผมก็เกาะแขนพี่กำปั่นไป
“ ไหมมึงบอกว่ามึงไม่กลัวไง “
“ กลัวก็ได้ “
“ ก็แค่นั้นแหละ “ แล้วผมก็หันหลังกลับไปมองต้นไทรก็ปรากฏว่าเจอผู้หญิงนั่งอยู่บนกิ่งตันไทรโบกมือบ๊าบบายอยู่ ตายแล้วว!!!!
“ พะ พะ พี่กำปั่น “
“ อะไรมึงเป้นอะไร “ ผมก็ให้พี่กำปั่นหันหลังกลับไปดูพี่กำปั่นถึงกับอึ้งนิดๆแล้วหันกลับมา
“ ไม่เห็นมีอะไรเลย “ แล้วพี่เค้าก็เดินต่อผมส่วนผมน่ะหรอ ถ้าขี่คอได้ผมขี่คอไปแล้ว
ผมจึงตัดสินใจหันไปอีกรอบ อื้อหือชัดมาก ไม่ชัดได้ไงล่ะก็นางเล่นลอยตุ๊บป่องตามมาอย่างช้าๆผมถึงกับช็อคตัวเย็นเฉียบจนพี่กำปั่นต้องเอามืออีกข้างมาจับมือผมไว้ประมาณว่ารุ้กันก็จะไม่ร็ได้ไงล่ะกระจกรถหลาอยู่เนี่ยตายแล้ว!!ตอนนี้สวดมนต์ยังสวดผิดเลยคุณผู้ชมแล้วผมจึงไปกระซิบกับพี่กำปั่นเบาๆว่า
“ พี่เห็นเหมือนกันป่ะ “
“ อืม “ พี่กำปั่นก็ตอบมาเบาๆ
“ พี่ช่วยผมด้วยมันน่ากลัวมากเลยอ่ะ “ ผมถึงกับปล่อยโฮออกมาเลยคับ
“ เฮ้ยมึงเป้นอะไร “
“ ฮือออๆๆ อีผีบ้าตามมาอยู่ได้ รู้มั๊ยกูกลัวมึงนะ เดี๋ยวกูก็แช่งไม่ให้ผุดให้เกิดเลยนะมึง ฮืออๆๆ “ พูดอะไรออกไป .. เท่านั้นแหละเหมือนว่านางจะแว๊บไปเลย
“ เฮ้ยมึงเป้นอะไรป่าว “ พี่กำปั่นถามพร้อมกับเขย่าตัว
“ ฮือๆๆ พี่ผมกลัว “ แล้วผมก็กอดพี่กำปั่นซะแน่นเลย
“ เออๆขนาดมึงกลัวนะเนี่ยด่าซะผีหนีเชียว “
“ พี่อ่ะ “
“ ไปๆลุกๆจะถึงบ้านแล้วอีกไม่เกิน500เมตร “
“ โอเค “ แล้วผมกับพี่กำปั่นก็เดินกันต่อไปอย่างมีความหวาดกลัวแล้วก็เดินมาเรื่อยจนถึงปั๊มน้ำมันพี่กำปั่นก็จัดการเติมน้ำมันเสร็จก็ขี่รถกลับบ้านกัน และแล้วก็ถึงบ้านพี่กำปั่นซะทีเฮ้อๆเหนื่อยๆ
“ กลับมาแล้วหรอคะคุณหนู “
“ คับ “ พี่กำปั่นตอบ
“ ป้าคับผมซื้อหมูปิ้งมาฝากบ้าด้วย “ ผมบอก
“ ขอบคุณนะคะหนุแป้งหมี่ไม่น่าลำบากซื้อมาเลย “
“ แหมป้าไม่เป็นไรหรอกคับอยากซื้อมาให้แล้วเดี๋ยวของที่เหลือเดี๋ยวผมจะไปแกะใส่จานเองนะคับ “
“ ได้ค่ะ “ พอเสร็จพี่กำปั่นก้ดึงตัวผมเข้าบ้านเลยคับ
“ ไปอาบน้ำให้เรียบร้อยด่วน “ พี่กำปั่นบอก
“ ทำไมอ่ะพี่ “
“ อย่าถามมากไปอาบเร็วๆเถอะ “
“ คับๆ “ แล้วผมก้รีบไปอาบน้ำเลยคับอย่างรวดเร็วผมก็เตรียมเอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนด้วยอาบเสร็จก็ใส่เสื้อผ้าออกมาหาพี่กำปั่น
“ เสร้จแล้ว “
“ ไปสวดมนต์กัน “ พี่กำปั่นบอก
“ ห๊ะ “
“ ไอ้ควายหูตึงหรือไงกุบอกว่าไปสวดมนต์ “
“ โอเคพี่รีบไปให้ไวเลยพี่ “ และผมกับพี่กำปั่นก็พากับไปสวดมนต์ที่ห้องพระ การสวดมนตืในครั้งนี้ทำให้จิตใจผมสงบขึ้นมากเลย
“ เอ่ออ คือ “ พี่กำปั่นอ้ำอึ้ง
“ มีอะไรหรอพี่ “ ผมงง
“ คือกูมีอะไรจะบอกมึง “
“ คือเรื่องป้าโฉมอ่ะกูโกหกมึง “
“ อ่าวทำไมพี่ทำแบบนี้อ่ะ “
“ มึงฟังกูก่อนแล้วสไบที่ห้อยนั่นน่ะกูก็ไม่ร็เหมือนกันว่ามาได้ยังไง “
“ .... “ อึ้ง O.o
แล้วที่เราเห็น Oo................................. นางคือใคร ..... :a5: :a5: o22
ขอโทษด้วยนะครับที่มาลงให้ช้าพอดีงานเยอะมาก หวังว่าเพืิ่อนๆคงจะไม่ :z6: :beat:แบบนี้นะ :z10: :z10:
จบแล้วอ่ะช่วยติชมกันด้วยนะแล้วนี้ออกแนวสยองขวัญสั่นประสาท555#
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันด้วยนะคับผมจะได้มีกำลังใจพิมพ์ต่อ555+
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
:z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^
หม่านโถว o13
[/size]
-
ของจริง :monkeysad:
-
คิดถึงคนแต่ง 555+ มาลงซักที อยากให้ 2คนนี้เป็นแฟนกัลเร็วๆจัง 555 คนแต่งหาเวลามาลงให้เยอะๆหน่อยคร๊าฟ ขอบคุนคับป๋ม ฝานดีราตรีสวัรักทุกคน จุ๊บๆ
:-[
Benz Banz
-
มีมุกผีด้วยนะ
-
ผีมาจริงๆ โห
-
แว๊กกกกกกกกกกก
-
กหกจนด้รื่อง
-
:a5: o22 ด่าจนผีหายไปเลย o13
-
พี่กำปั่น ปากหาเรื่องเองนิหน่าาา เลยเจอของจริงไปเลยเป็นไงล่ะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ว๊ากกกกกกพี่กำปั่นโกหกแล้วผีตนนั้นเป็นใคร ฮาด่าพี่กระเจิง ไรเตอร์เขียนแล้วนึกภาพตามอ่ะสยอง
-
:bye2: :bye2: :bye2:
มาต่ออีกนะ
-
คิดถึง เรื่องนี้จังเลย เมื่อไหร่จะลงอีกน้ะผมอยู่นะครับ ^^
รักคนเขียน :กอด1: :กอด1: :กอด1: :3123:
-
ตอนที่8 พี่จะทำอะไรผมมมม!!!!
หลังจากที่หลอนพอประมาณแล้วเรากลับมาที่2คนนี้ดีกว่า
พอตื่นขึ้นมาผมรู้สึกว่าทำไมมันส่ว่างจังเลบผมลุกขึ้นมาแล้วค่อยๆเปิดเปลือกตาแล้วผมก็ต้องหลับตาไปอีกครั้งผมหลับตาทำไมน่ะหรอ จะไม่ให้หลับตาได้ยังไงล่ะก็ในเมื่อนางผู้นั้นได้มานั่งตรงปลายเตียงผมไงตอนนี้ตัวผมสั่นไปหมดขยับแขนก็ไม่ได้ขยับขาก็ไม่ได้แม้แต่จะพูดปากยังไม่ขยับเลย อยู่ดีนางก็พุ่งเข้ามาหาผมใครมาถีบผมร่วงเตียงดังตุบทีนี้ตาสว่างเลยคับทีนี้
“ อ้าวกุฝันเองนี่หว่า วู้ไม่ไหวเลยเรา “ ผมบ่นกับตัวเองที่อยุ่บนพื้นแล้วผมก็ขึ้นไปบนเตียงแล้วต้องพบกับสาเหตุการร่วงเตียงของผม....
“ พี่กำปั่นนนนน “ ผมตะโกนใส่พี่กำปั่นจะไม่ให้ตะโกนได้ไงอ่ะก็เล่นละเมอถีบมั่วขนาดนั้น
“ อะไร อะไร ผีมาหรอ ไหน ไหน “ พี่กำปั่นเพ้อใหญ่เลย
“ พี่เป็นอะไรของพี่เนี๊ยะ “ ผมบอก
“ กุถีบผี “ พี่กำปั่นบอก
“ พี่ไม่ได้ถีบผีหรอกแต่พี่ถีบผม “ ผมตะโกนใส่
“ อ่าวหรอกูนึกว่ากูถีบผี “ พี่กำปั่นพูดแล้วขำ
“ โด่วๆพี่ยังมาขำกันอีก “ ผมบอก
“ เออกูขอโทษเจ็บมากไหม “ พี่กำปั่นบอก
“ พี่ลองมาเป็นผมไหมล่ะ “
“ ไม่ล่ะ “ แล้วพี่กำปั่นก็นอนอีกครั้ง
“ พี่ๆตื่นไปเที่ยวกัน “ ผมเขย่าตัวพี่กำปั่นแต่....ทำไมตัวร้อนจัง ผมเลยลองเอามือไปแตะหน้าผากพี่กำปั่น
“ พี่กำปั่นทำไมตัวร้อนจี๋เลย เป็นไข้หรอ “ ผมถามหร้อมจับแขน
“ ไม่รู้ว่ะกูรู้สึกปวดหัวไม่มีแรง “ พี่กำปั่นบอก
“ นี่ขนาดไม่มีแรงนะเนี๊ยะถีบกูซะร่วงเลย “ ผมบ่นคนเดียว
“ มึงบ่นอะไร “ พี่กำปั่นบอก
“ ปะ ป่าว พี่ “ ผมบอก ..หูดีชะมัด
“ เออดี “
“ คับ “
“ พี่เดี๋ยวผมมานะ “
“ มึงจะไปไหน “
“ ผมจะไปเรียกแม่บ้านมาเช็ดตัวให้พี่ไง “
“ ไม่ต้อง “
“ อ่าวทำไมอ่ะพี่ “
“ งั้นพี่จะหาหมอหรอ “
“ ป่าวกูจะให้มึงไปเอายามาให้กุกินต่างหาก “
“ งั้นเดี๋ยวผมมานะพี่ ผมจะไปเอาโจ๊กกับยามาให้ “
“ เออเร็วๆนะ “
“ คับๆ “ แล้วผมก็รีบวิ่งลงไปข้างล่างแล้วตรงไปที่ห้องครัวเลย
“ น้องแป้งหมี่มีอะไรหรอคะ “ พี่ในห้องครัวถาม
“ พอดีพี่กำปั่นป่วยคับพี่ช่วยทำโจ๊กให้หน่อยได้ไหมคับ “
“ อ๋อได้ค่ะ “
“ ขอบคุณครับ พอเสร็จแล้วเดี๋ยวผมมาเอานะครับ “
“ ได้ค่ะ “
“ ขอบคุณครับ “
“ ไม่เป้นไรค่ะ “ แล้วผมก้เดินไปเอายาพร้อมกับน้ำไม่เย็นเย็น1แก้วพอผมเดินมาเท่านั้นแหละแป๊ปเดียวก็เสร็จแล้วครับไวจริงๆเลย
“ เสร็จแล้วค่ะคุณแป้งหมี่ “ พี่เค้าเรียก
“ ครับขอบคุณครับ “
“ ไม่เป็นไรค่ะ “
แล้วผมก็รีบวิ่งขั้นไปพี่กำปั่น พอเปิดประตูไปแค่นั้นแหละพี่กำปั่นซมเลย
“ พี่กำปั่น พี่กำปั่น พี่กำปั่น “ ผมตะโกนใส่ก็แล้วตบหน้าก็แล้วยังนิ่งผมเลยตัดสินใจโทรหาไอ้หมัก
“ โหล โหล หมัก “
“ เออว่าไง “
“ พี่กำปั่นเป็นไข้ซมเลยว่ะ “
“ มึงลองจับที่หน้าผากน้องเขยกูซิ “ ผมก็จับตาม
“ ร้อนวะ “
“ งั้นมึงรีบไปเตรียมน้ำกับกับน้ำขนหนูด่วน “
“ เออๆได้ มึงรอแป๊ป “ แล้วผมก็รีบไปเอากะละมังใส่น้ำแล้วเอาผ้าขนหนูมา
“ ได้แล้วหมัก ไงต่อ “
“ เสร็จแล้วมึงก็ถอดเสื้อเลย ”
“ ถอดเสื้อใครวะ “
“ เสื้อน้องเขยกูดิ “
“ เฮ้ยยยย!!กูไม่กล้า “
“ มึงกลัวอะไรวะมันก็มีเหมือนมึงมีนั่นแหละ “
“ เออจิงว่ะ เออก็ได้ “ แล้วผมก็ค่อยๆปลดกระดุมทีละเม็ดจนหมดแล้วถอดเสื้อออก
“ ทำไงต่อหมัก “
“ เสร็จแล้วถอดกางเกง “
“ อ๋อ ถอดกางเกงเฮ้ย!ได้ไงวะ “ ผมโวยวาย
“ กูล้อเล่น “
“ โล่งอกแล้วไงต่อวะหมัก “
“ เสร็จแล้วมึงก็เอาผ้าขนหนูชุบน้ำแล้วบิดให้พอหมาดแล้วเช็ดทวนขนเพื่อให้ความร้อนมันระบายไวขึ้น “
“ ได้ๆ “ ผมก็บรรจงเช็ดพี่กำปั่นหืม!!มือนุ่มมากผมก็เช็ดไปจนถึงหน้าอกหืม!!ขาวมากกกผมก็ค่อยๆเช็ดไปจนถึงหน้าท้องเหมือนจะมีซิกแพ็คก็ไม่มี...ผมก็เช็ดตัวไปเรื่อยๆจนถึงหลังผมเลยพลิกตัวพี่กำปั่นไปอีกด้านหนึ่งแล้วเช็ดให้ทั่วหลังแล้วพลิกตัวกลับมา
“ โหลๆ หมักอยู่ป่าว “
“ .... “ เงียบ
“ ไอ้หมักกก “
“ ..... “ เงียบ
“ แม้งวางแล้วก้ไม่บอกกุเช็ดเองก็ได้วะไม่ง้อเว้ย “
“ ผมเลยถกขากางเกงพี่กำปั่นขึ้นแล้วเช็ดขาให้พี่กำปั่น “ แล้วผมก็เดินไปเอาเสื้อมาเปลี่ยนให้พี่กำปั่น ผมกำลังจะเปลี่ยนเสื้อให้พี่กำปั่นเท่านั้นแหละโอ๊ะ
“ พี่จะทำไรน่ะ “ พี่กำปั่นดึงผมลงไปหน้าเกือบโดนกันแล้ว
“ มึงเชื่อฟังกูขนาดไม่ยอมเรียกป้ามาเช็ดตัวกูเชียว “
“ โด่ววพี่แกล้งป่วยหรอ “
“ กุไม่ได้แกล้งกุป่วยจิงที่นี่มึงจะเปลี่ยนเสื้อให้กุหรอ “
“ คับ “
“ งั้นเปลี่ยน “
“ พี่ก็เปลี่ยนเองสิพี่ตื่นแล้วอ่ะ “
“ มึงเปลี่ยนให้หน่อยกุไม่มีแรง “
“ ก็ได้ “ แล้วผมก็จัดการเปลี่ยนเสื้อเสื้อให้พี่กำปั่น
“ แล้วมึงเช็ดส่วนล่างให้กูหรือยัง “
“ อ๋อขาน่ะหรอเช็ดแล้ว “
“ ป่าวกุหมายถึง.... “
“ เฮ้ยป่าวนะไม่ๆ “
“ ทำไมมึงไม่เช็ดพี่เช็ดเองดิของพี่อ่ะ “
“ เอ๊าเช็ดก็เช็ดให้ไม่หมด “
“ เอ๊าเรื่องไรจะเช็ดให้ล่ะคิดแล้วขนลุกเลยอ่ะ “
“ เออๆไม่เป้นไร “
“ พี่มากินโจ๊กก่อนนะอ่ะ “ ผมยื่นโจ๊กให้
“ มึงป้อนกูหน่อยซิ “
“ ทำไมพี่ไม่กินเองล่ะ “
“ มึงจะป้อนหรือไม่ป้อน “ เสียงแข็งอ่ะ
“ ก็ได้ “ แล้วผมก็ป้อนโจ๊กให้พี่กำปั่นพอตักแล้วยื่นให้
“ มึงเป่าก่อนซิมันร้อน “
“ พี่มันผ่านมาหลายนาทีแล้วนะมันจะร้อนได้ไง “
“ อ่าวหรอ “
“ พี่รีบกินเถอะจะได้รีบกินยา “
“ ก็ได้ “ ผมก็ป้อนพี่กำปั่นจนหมดแล้วก้ให้พี่กำปั่นกินยา
“ เอ๊ะเดี๋ยวนะพี่วันนี้วันจันทร์ๆไม่ใช่หรอทำไมเราไม่ไปโรงเรียนกัน “
“ ไอ้ควายวันนี้รร.ปิดครุไปอบรม เซ่อจิงนะมึง “
“ เอ๊าผมก็ลืมเป็นนะคร๊าบบ “
“ อย่างนี้ต้องทำให้หายลืม มานี่ซิ “ พี่กำปั่นเรียก
“ โอ๊ยพี่ทำอะไรผมน่ะ “
ยังไงก็ต้องขอโทษเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนด้วยพอดีว่าติดสอบครับแล้วหลังสอบก็เป้นหวัดเลยชีวิตผมรำเค็ญจริงเลยยังไงก็อย่าเพิ่งลืมผมแล้วก็พี่กำปั่นกับแป้งหมี่นะครับ :call:
ป.ล. ผมพิมพ์ได้ไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่พิมพ์ไปสูดน้ำมูกไปไม่ไหวครับ555
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันด้วยนะคับผมจะได้มีกำลังใจพิมพ์ต่อ555+
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
หม่านโถว o13
[/size]
-
จิ้มก่อนอ่าน :z13: :z13:
-
=หายไวๆน่ะะะ :L2: :-[
-
ทำไรอ่ะ :z1:
:call:
-
ขอบคุณนะครับ
-
อยากอ่านอีกอ่ะ
-
o13
-
:oo1 :oo1: :oo1: :oo1:ชอบจังจะเป้นไงต่อ
-
สนุกมากๆค่ะ
รีบมาต่อเหอะน๊าาาาาาาา
-
หายไวๆๆนะ แล้วก็มาต่อไวๆๆด้วยยยย
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อยากอ่านต่อๆๆ :z3:
กลับมาต่อเถอะนะ พรีสสส :sad4:
-
“ อย่างนี้ต้องทำให้หายลืม มานี่ซิ “ พี่กำปั่นเรียก
“ โอ๊ยพี่ทำอะไรของพี่เนี๊ยะ “
“ ก็ทำให้มันหายลืมไง “
“ ด้วยการตบหัวเนี๊ยะนะ “
“ เออ “
“ วุ๊เจ็บนะเนี๊ยะ “
“ ก็ตบให้เจ็บไง ”
“ พี่นี่จิงๆเลย “ ผมล่ะเหนื่อยจิงๆเลย
“ พี่นอนพักได้แล้วเดี๋ยวผมจะได้ลงไปเล่นข้างล่าง “
“ ไม่มึงต้องอยู่กับกูก่อน “
“ ทำไมอ่ะ อย่าบอกนะว่าพี่กลัวผีอ่ะ “
“ กลัวห่าอะไรล่ะนี่บ้านกู “
“ ฮ่าๆไม่แน่หรอกพี่ พี่อาจจะกลัวเสียฟอร์มก็ได้ “
“ เออกุกลัวจบไหม “
“ ก็แค่นี้ “
“ งั้นพี่นอนได้แล้วเดี๋ยวผมเฝ้าพี่เอง “
“ อืม “
...แล้วพี่กำปั่นก็สลบไปอย่างยาวนานจนผมก็เผลอหลับไปเหมือนกันหลับจนฝันว่า..ผมเดินเข้าไปในป่าใหญ่แห่งหนึ่งมีแต่ต้นไม้ใหญ่ขึ้นเต็มไปหมดแล้วก็มีแสงลอดผ่านใบไม้มาช่างเป้นภาพที่สวยงามแต่พอผมหันไปไปเท่านั้นแหละเธอคนนั้น....เจ้าแม่สไบทอง นางได้ลอยตุ๊บป่องตามผมมาแต่ไกลจะให้ผมทำไงล่ะผมก็วิ่งสุดชีวิตเลยวิ่งๆๆๆๆวิ่งจนเหนื่อยแต่หยุดไม่ได้พอผมหันไปอีกทีไม่เจอนางแต่พอผมก้มมองลงข้างล่างมันมีเงาบนตัวผมแต่ทำไมที่อื่นไม่มีเงาพอผมหันบอกขึ้นไป อื้อหือ!!นางลอยอยู่บนหัวผมคับคุณ โอ๊ยวิ่งสุดชีวิตเลยคับวิ่งอย่าไงก็ไม่พ้นนางเล่นลอยเหนือฟ้านางคิดว่านางเป้นอีกแร้งหรือไงบินตามอยู่ได้นางคนแค้นที่ผมไปด่านางวันนั้นผมเลยตัดสิ้นใจหยุดวิ่งแล้วหลับตาปี๋แล้วคือว่าจะขอโทษแต่กลับพูดว่า
อิห่ารากมึงยังจะตามกูมาอีกหรอมึงไม่มีคนอื่นให้หลอกแล้วใช่ไหมอิบ้ากุก็กลัวนะเว้ยมึงกลับไปเลยถ้าไม่กลับกุจะแช่งให้ผมร่วงฟันเหยินปากเจ่อจมูกบานดั้งแมบนมแฟบอิบ้าแล้วผมก็ลืมตามาดูปรากฏว่านางลอยตุ๊บป่องไปในสภาพอุดหูลอยไปผมรู้สึกวูบ....แล้วผมก็ตื่นจากฝันอันร้ายรึป่าว
“ ไอ้หมี่ ไอ้หมี่ มึงเป็นอะไร “ พี่กำปั่นเรียก
“ ทำไมหรอพี่ผมเป้นอะไรแล้วผมหลับไปตอนไหน “
“ ทำไมผียังมาเข้าฝันมึงอีกวะ “
“ เฮ้ยพี่รุ้ได้ไงอ่ะ “
“ ก็มึงด่ามันซะขนาดนั้นแหกปากจนป้าเค้ามาเคาะประตูนี่มึงหลอนขนาดนั้นเลยหรอ “
“ ก็นิดหน่อยอ่ะพี่ “
“ ถ้ามึงจะหลอนขนาดนี้นะรู้งี้กุไม่แกล้งมึงก็ดี “
“ พี่รู้สึกผิดหรอ “
“ ป่าวกุแค่สงสารมึงโดนหลอกซ้ำหลอกซ้อน “
“ ฮ่าๆเออพี่ผมหิวข้าวจังเลยอตนนี้กี่โมงแล้วล่ะ “
“ บ่าย2 “
“ ห๊ะ ผมหลับยาวขนาดนั้นเลยหรอ “
“ เออ “
“ พี่หิวยังล่ะ “
“ มึงเพิ่งจะมาถามกูหรอ “
“ ฮ่าๆเพิ่งนึกได้ “
“ กูยังไม่หิวหรอก”
“ อ่าวแต่ผมหิวอ่าเดี๋ยวผมมานะ เอ๊ะเดี๋ยว “
“ เฮ้ยมึงจะทำอะไร “
“ ผมก็จะจับตัวไงล่ะว่าหายร้อนยัง “
“ อื้ม...ตัวเย็นลงแล้วนะเดี๋ยวไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้ “ แล้วผมก็ลงไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้พี่กำปั่นแล้วเอาขนมปังกับน้ำกับนมแล้วก็ยามาให้พี่กำปั่นแล้วผมก็เช็ดตัวให้พี่กำปั่นครั้งนี้ไม่ค่อยเกร็งเพราะครั้งก็แล้วก็โชคโชนพอประมาณเลยผ่านไปได้ด้วยดีแล้วก็ป้อนยาให้พี่กำปั่นครั้งนี้ว่าง่ายมากประมาณว่าคงจะหมดฤทธิ์แล้วซักพักพี่กำปั่นก็คุยจ้อเลยสงสัยจะดีขึ้นแล้วเวลาที่พี่กำปั่นคุยก็ดูน่ารักดีนะทำไมที่โรเรียนพี่เค้าสุขุมจังแต่ไม่ค่อยจะได้เห็นยิ้มของพี่กำปั่นกว่าจะยิ้มแต่ละทีก็เหนื่อยกันไปยกใหญ่ซักพักพี่กำปั่นก็เงียบผมก็เลยสงสัยเลยถาม
“ พี่เงียบทำไมอ่า “
“ กุมีเรื่องจะเล่าให้มึงฟัง “
“ เรื่องอะไรอีกล่ะ อย่าบอกนะว่า..... “
“ ใช่ “
“ โห่ยพี่!! “
“ แต่อันนี้เป็นเรื่องจริงนะเว้ย “
“ งั้นพี่ห้ามแกล้งผมนะ “
“ เออๆ มึงฟังๆ เมื่อไม่นานมานี้มีชายคนหนึ่งได้เดินทางไปทำบุญที่จังหวัดแห่งหนึ่งขณะเดินทางก็มีผู้หญิงเดินตัดหน้ารถไปชายคนนั้นก็เบรกไม่ทันเลยชนไปเต็มๆเสียงดังโครม!!ชายคนนั้นตกใจมากชายคนนั้นเลยรีบลงไปดูแต่ไม่มีอะไร ชายคนนั้นก็งงแล้วเมื่อกี้ชนอะไร........ ชายคนนั้นเลยเก็บความสงสัยไว้แล้วก็ขับรถต่อไปแต่ก็ยังงงว่าชนอะไรไป พอขับไปเรื่อยก็ปวดฉี่เลยหาปั๊มแต่ปั๊มหายากมากเลยจอดข้างทาง พอลงกำลังจะรูปซิบเท่านั้นแหละแม่เจ้า!!นี่มันดงศาลพระภูมิชัดๆ อาการปวดฉี่เลยหายเป็นปริดทิ้งชายคนนั้นก็เลยขึ้นมานั่งบนรถ พอขับไปได้ซักพักก็เริ่มเร่งความเร็วรถขึ้นเพราะคิดว่ายังไม่เข้าตัวเมือง แต่ที่ไหนได้ล่ะไปแดงอยู่ข้างหน้าแล้วตำรวจก็ตั้งด่านอยู่ถ้าเบรกกระทันหันมีหวังคว่ำแน่เราเลยตัดสินใจฝ่าไปแดงไปเลยเสียก็เสียว่าค่าปรับแค่500กับชีวิตของชายคนนั้น
“ แล้วยังไงต่อล่ะพี่ “
“ มึงอย่าเพิ่งขัดสิ “
“ ขอโทษค๊าบบก็อยากรุ้อ่า “
“ มึงจะฟังหรือไม่ฟัง “
“ ฟะ ฟัง ค๊าบบบ “
“ ฟังก็เงียบ “
ว่าแล้วชายคนนั้นก็ฝ่าไปแดงไปแต่น่าแปลกใจอีกอย่างทำไมตำรวจไม่มองเขาเลย ชายคนนั้นก็งง พอชายคนนั้นมาถึงตลาดชายคนนั้นก็จอดรถลงไปซื้ออะไรกินที่ตลาด ชายคนนั้นก็เดินดูของไปเรื่อยพอเขาเห็นขนมหม้อแกงมันน่ากินดีชายคนนั้นเลยบอกป้าว่า“ ป้าๆหม้อแกงขายยังไง “แต่ป้าก็ยังเงียบ ชายคนนั้นลยบอกอีกครั้งแต่คราวนี้ตะโกนลั่นเลย ”ป้าๆหม้อแกงขายยังไง ป้า วู๊!! “
“ หรือว่าป้าเขาหลับเรียกถึงไม่ได้ยินทำไมไม่สะกิดล่ะ “
“ .... “ พี่กำปั่นมองตาขวาง
“ แหะๆ “ ผมหัวเราะแบบสมควรตาย
“ มึงจะฟังไหม “
“ ฟังคับ “
“ ถ้ามึงขัดอีกทีกูจะไม่เล่าให้มึงฟังแล้ว “
ชายคนนั้นเริ่มหงุดหงิด ชายคนนั้นเลยบอกไม่กินก็ได้วะ ชายคนนั้นเลยกลับไปที่รถแล้วก็ขับตรงไปที่วัดเลย แหมโชคดีจังท้องฟ้าสดใสแดดไม่แรงมาก และแล้วชายคนนั้นก็มาถึงวัดชายคนนั้นตรงก็ดิ่งไปที่โบสถ์เลย เพราะต้องการนำเงินมาทำบุญที่วัดนี้ แต่ทว่าตอนเข้ามาในโบสถ์ทำไมมันร้อนจังเลยเหงื่อไหลเต็มไปหมด แล้วซักพักก็ได้ยินเสียงบอกว่า”ถ้าร้อนก็ออกไปซะเถอะกลับบ้านของโยมเถอะ”พอชายคนนั้นได้ยินแค่นั้นผมก็รีบเข้าไปกราบแล้วถามต่อ”ท่านหมายความว่าอะไรครับคือผมมาจากต่างจังหวัดมาทำบุญครับ” แล้วพระรูปนั้นก็ออกไปจากโบสถ์ชายคนนั้นก็เลยเดินตามออกไป
พระรูปนั้นได้ตรงดิ่งไปที่ป่าช้าท้ายวัดเป็นอันรู้กันว่าป่าช้ามีอะไรชายคนนั้น เลยเดินไปทั้งสั่นๆซักพักพระรูปนั้นก็ถามขึ้นมาว่า”โยมลองจับตัวโยมซิเย็นไหม”ชายคนนั้นก็ลองจับดู ”เย็นครับ” ชายคนนั้นบอกแล้วพระรูปนั้นก็ถามต่อว่า ”มีใครคุยกับโยมหรือยังล่ะ” ชายคนนั้นก็เริ่มสงสัยเอ๊ะรู้ได้ไง ”ไม่มีเลยครับ” หลังจากนั้นพระรูปนั้นก็ไม่พูดอะไรแล้วก็ตรงไปที่เจดีย์เก็บกระดูกองค์หนึ่งแล้วพระรูปนั้นก็หยุดหน้าเจดีย์องค์นั้น”ดูซิว่าหน้าคล้ายกันไหม”พระรุปนั้นบอกเราจึงเข้าไปมองใกล้ๆแล้วเราก็ต้องตกใจสุดขีดและช็อคมากเพราะว่ารูปบานนั้น..........เป็นรูปของชายคนนั้น....แล้วใบหน้าที่หล่อเหลากลับมีเลือดปนน้ำเหลืองไหลออกมาเต็ม พระองค์นั้นเลยพูดว่า “ โยมเข้าใจอาตมาแล้วใช่ไหม “ชายคนนั้นได้แต่นั่งร้องไห้ได้แต่พยักหน้าก้มหน้าก้มตารับความจริงอันแสนโหดร้าย
“ โหน่าสงสารเขาจังเลยเนอะพี่เนอะ “
“ อืมกุก็คิดอยู่ “
“ ใครเล่าให้พี่ฟังอ่า “
“ รุ่นพี่กูเขาเล่าให้ฟัง เล่าไปขนลุกไป “
“ จิงพี่ตอนนี้ผมยังเย็นๆขนลุกเลย “
“ หรือว่าเขาจะมาหามึงวะ “
“ พี่ก็ วุ๊!! เดี่ยวก็เหมือนคราวนั้นอีกอ่ะ “
“ เออว่ะกูขอโทษกุลืม “
“ มันตามมาหลอกถึงในความฝันเลยอ่ะพี่ “
“ มึงไปทำบุญให้เขาบ้างหรือยัง “
“ ยังเลยอ่า “
“ เดี๋ยวกูพาไปปล่อยปลาตอนเย็น “
“ จิงนะพี่ “
“ เออ “
“ ขอบคุณคับพี่ “ ผมดีใจมาก
“ เออพี่นี่ก็บ่าย3ครึ่งแล้วพี่ออกไปเดินเล่นบ้างเถอะไปสูดอากาศบ้าง “
“ เออก็ดีเกมือนกันกุอยู่ในนี้มานานละกูออึดอัดว่ะ “
“ งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนเลยเดี๋ยวผมลงไปหาป้าเขาก่อน “
“ เออ เอานมมาให้กูด้วย “
“ คับ “ ผมเลยเดินลงข้างล่างพอผมลงไปข้างล่างก็ไม่เจอใครผมเลยเดินไปหลังครัวไปได้ยินป้าเค้าพูดกัน
“ ชั้นว่านะน้องหมี่น่ะต้องเป็นแฟนกับคุณกำปั่นแน่เลย “
“ จะใช่หรอคุณกำปั่นก็เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงนะ “
“ เออจริงของเอ็ง “
“ ไม่แน่หรอกเวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน “ พอผมได้ยินผมก็กลัวจะไปกันใหญ่ผมเลยเดินออกไปขัดป้าก่อนจะไปกันใหญ่
“ ป้าคับ “ ผมเรียก
“ ว๊าย ตายกระเถนตกร่วงน้ำ “ ป้าอุทานด้วยความตกใจ
“ ป้าเป็นอะไรรึป่าวคับ “
“ ไม่เป็นไรค่ะ เอ่อน้องแป้งหมี่มานานหรือยังคะ “
“ ก็ซักพักแล้วล่ะคับ “
“ แล้วได้ยินเรื่องที่พวกป้าคุยกันไหมคะ “
“ เอ่อเรื่องที่ผมกับพี่กำปั่นเป็นแฟนกันหรอครับ “
“ เอ่อ...คือ....น้องแป้งหมี่อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณกำปั่นนะคะไม่งั้นป้าโดนไล่ออกแน่เลย “
“ ผมไม่บอกหรอกครับ “
“ ว่าแต่ป้าอยากรู้จริงหรอคับว่าผมกับพี่กำปั่นเป็นแฟนกันหรือป่าว “
“ เอ่ออ...ยะ...อยากรู้ค่ะ “
“ แล้วไม่กลัวพี่กำปั่นไล่ออกหรอ “
“ เอ่อ กะ กะ กลัว ค่ะแต่กลัวโดนเก็บมากกว่า “
“ ห๊ะ!!ที่นี่เขาใช้ความรุนแรงกับคนในบ้านด้วยหรอ “
“ ป่าวค่ะป้าแค่กลัว “
“ โถ่..ป้าผมก็ตกใจหมด “
“ แล้วสรุปจริงหรือป่าวคะ “
“ งั้นบอกให้ก็ได้ “
“ คับผมกับพี่กำปั่นเป็นแฟนกันคับ “ผมนึกขำใจในคิดได้ไงว่าเราเป็นแฟนกัน
“ หะจริงหรอคะ “ ป้าเขาตกใจแล้วหันหน้าเข้าหากัน
“ ใช่เราเป็นแฟนกัน “ เสียงชายปริศนาคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...พี่กำปั่น
ฮ่าๆเป็นเรื่องผีอีกแล้ว บรื้อ~! ขอย้อนหลังวันฮาโลวีนหน่อยคับ ฮ่าๆ เวลาอ่านอย่าลืมตรงวจดูนะครับว่านั่งอ่านกันกี่คน
ระวังนาง...จะลอยตุ๊บป่องมาหานะคับ
**ต้องขออภัยด้วยนะครับทที่มาลงให้ช้าพอดีมีปัญหานิดหน่อยคับ
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันด้วยนะคับผมจะได้มีกำลังใจพิมพ์ต่อ555+
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
:z2: :z2: :z2: :z2:
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^
หม่านโถว o13
[/size]
-
เรื่องใหญ่แล้วคราวนี้555555555555555
ทั้งผีทั้งคน
-
มาต่ออีกนะสู้ๆ
-
ยิ่งอ่านยิ่งสนุกนะเรา :pigha2:
ชอบๆๆ มีหลายๆอารม ดีคะ :L2:
-
เข้าใกล้ฉาก NC เข้าไปทุกทีละ อิอิ :oni1: :oni1:
-
ในที่สุดก็มาต่อ :pig4: กำปั้นได้ยินหมี่พูดแบบนี้จะว่ายังไงล่ะ :laugh:
-
วู้ววววววววววว :m3: :mc3:
-
:laugh: :L2: :L2: :L2: :กอด1:
-
:call: มาต่อเร็วๆเถอะนะ เพี้ยงๆ รออ่านอยู่ o13
-
จะบ้าตายให้มาอ่านเรื่องอะไรเนี่ยตอนตี 3 ถึง ตี 5
จะร้องไห้และกัวจริงอะไรจริง :sad4:
ส่วนน้องแป้งหมี่กับพี่กำปั่นมาเฟียนั้นช่างมันเหอะ
ฟิวตอนนี้มันได้อารมณ์ขนหัวลุกมาก ขอตัวไปหาไรกินก่อนดีกว่า
รออ่านตอนต่อไปจ้า :L2:
ปล. เอาละสิ เป็นแฟนกัน ??? อยากให้ตอนหน้าลงเร็วๆอะ
-
นางสไบทองเล่นเอาสะผมกลัวหลอนไปเลย เป็นแฟนกันจริงไหมเนี่ยะ รออ่านอยู่นะครับ สู้ๆครับ ไรเตอร์
-
:o8: :o8: :o8:
-
5555 พี่กำปั่นคิดจริงช่ายมั้ยเนี่ย :laugh:
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เข้ามาเป็นกำลังใจให้จ้า สู้ๆ o13
อย่าเพิ่งหนีหายไปน้าชอบนิยายแนวนี้มากๆอะ
-
“ ใช่เราเป็นแฟนกัน “ เสียงชายปริศนาคงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...พี่กำปั่น
“ เฮ้ย!! “ ผมอุทานอย่างดัง
“ เอ่อคือเดี๋ยวไปขอตัวไปรดน้ำต้นไม้ก่อนนะคะพอดีเพิ่งนึกได้อ่ะค่ะ “ แล้ววงของพสกเราก็สลายไปภายในพริบตา
“ ...... “ หลังจากนั้นความเงียบก็เข้าปกคลุม ผมจึงฝืนใจพูด
“ เอ่อพี่คือว่าผมหิวแล้วอ่ะไปกินข้าวกันนะ “ แถไปเดี๋ยวพี่เค้าจะด่าเอา
“ เดี๋ยวคือ “ พี่กำปั่นจะพูดแล้ว.....
“ พี่คับผมว่าไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือดีกว่านะ “ วู๊~!เกือบไม่ทัน
“ เอ่อคือ “ เย้ยเอาอีกแล้ว
“ หรือว่าไปไม่ชอบงั้นเราไปกินส้มตำก็ได้ “ แถๆๆๆ
“ ....... “ คราวนี้เงียบแฮะ สะ สะ สะ สายตาแบบนั้นมันน่ากลัวจนผมตั้งหลบ
“ เฮ้ยพี่จะพาผมไปไหน “ พี่กำปั่นดึงมือผมไปอย่างแรงจนผมแทบปลิว
“ .... “ เงียบอีกแล้วน่ากลัวจริง พี่กำปั่นพลักผมเข้าไปในรถแล้วขับรถออกไป
“ พะ พะ พี่จาพา “ ผมยังพูดไปจบ
“ หยุด! “ พี่กำปั่นตะคอกเสียงดัง
“ คือว่า.. “ ฝืนหน่อย
“ กูบอกให้หยุดไง “ เสียงดังกว่าเก่าอีก แล้วทั้งรถก็มีแค่เสียงแอร์ดังออกมา
และแล้วรถก็ไปจอดที่ร้านส้มตำข้างโรงเรียนผมนั่นก็คือร้านป้าสำลีนั่นเองคือป้าแกชื่อสำลีแต่ตัวดำอย่างกับถ่าน ป้าแกขายมานานแล้ว ขายตั้งแต่ตำซั่ว ตำมั่ว ตำไทย ตำลาว ตำพม่า ตำเขมร หรือสารพัดตำเพียงแค่สั่งป้าสำลีจัดให้ได้ทุกอย่างแม้แต่ไก่ย่าง ไก่ย่างของป้าสำลีเด็ดมากเลยนะ ขนาดท่านรองฯพ่อของอิมิ้นยังมาซื้อทุกวันเลย...
“ ลง “ พี่กำปั่นบอก
“ พี่กินได้หรอ “
“ ลง “ พี่กำปั่นบอกอีกครั้ง แล้วผมก็ลงไปแต่โดยดีแล้วพี่กำปั่นก็ลงตามมา
“ ป้าสำลีเอาเหมือนเดิม “ พี่กำปั่นสั่งป้าสำลีแบบสนิทสนมกันมากเหมือนมากินบ่อย
“ ได้จ้า แล้วหมี่กินะไรล่ะเดี่ยววันนี้ป้าแถมไก่ให้ “ ป้าสำลีบอกผม
“ ผมเอาตำซั่วพริก20เม็ดเหมือนเดิมแล้วก็ปีกไก่กับข้าวเหนียวนะป้า “ ผมสั่ง
“ ได้ารอจ้แป๊ปนึงนะ “
“ คับ “ แล้วผมกับพี่กำปั่นก็ไปนั่งที่โต๊ะ แล้วก็เงียบ...กัน
“ เอ่อคือว่า.. “ เราบังเอิญจะพูดพร้อมกัน
“ พี่พูดก่อน “
“ มึงแหละพูดก่อน “
“ งั้นผมพูดก่อนนะ คือว่าผมขอโทษคับที่พูดแบบนั้นออกไป “ ผมก้มหน้าแล้วพูด
“ พูดว่าอะไรวะ “ พี่กำปั่นบอก
“ ที่บอกว่าผมเป็นแฟนพี่ไง “ ผมบอก
“ อะไรนะกุไม่ได้ยิน “ พี่กำปั่นบอก
“ ที่บอกว่าเราเป็นแฟนกัน “ ผมบอกดังขึ้นมาหน่อย
“ อะไรนะ “ พี่กำปั่นบอก
“ ที่บอกว่าเราเป็นแฟนกันไง “ ผมเผลอตะโกนไปอย่างดังเลย
“ จนป้าสำลีหันมาแล้วยิ้มให้ “
ผมอึ้งซักพักพอตั้งสติได้ก็รีบก้มหน้าฟุบกับโต๊ะเลยครับ
“ อะไรนะ “ พี่กำปั่นพูดแล้วอมยิ้ม
“ โอ๊ยพี่เลิกแก้ลงผมได้แล้ว ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ “ ผมบอก
“ เออๆก็ได้กูกำลังสนุกเลยได้แกล้งคน “
“ โห่พี่อ่ะ “ พอเราคุยกันไปได้ซักพักป้าสำลีก็เอาส้มตำมาเสิร์ฟ
“ ส้มตำแซ่บๆได้แล้วจ้า “
“ นี่ ตำไทยไม่ใส่ปูไม่ใส่ปลาร้าพริก2เม็ด ตำซั่วพริก2เม็ด ไก่ย่าง3ไม้ แล้วก็ข้าวเหนียว1กระติ๊บของน้องกำปั่นได้แล้วจ่ะ “ ป้าสำลีบอกพี่กำปั่น
“ ขอบคุณครับ “ พี่กำปั่นบอก
“ ส่วนนี่ ตำซั่วพริก20เม็ด แล้วก็ปีกไก่กับข้าวเหนียวของน้องหมี่จ้า “
“ ขอบคุณครับ “ ผมบอก
“ แล้วนี่เป็นของแถม ปีกไก่2ไม้ป้าแถมจ่ะสำหรับคู่รักหนุ่มสาว เอ๊ยไม่ใช่ หนุ่มหนุ่ม ฮ่าๆกินให้อร่อยนะจ๊ะ “
“ เออป้าสำลีผมไม่ใช่... “ ผมกำลังจะบอกป้าสำลีแต่ก็...โดนขุดซะก่อน
“ ขอบคุณครับป้า “ พี่กำปั่นบอกแล้วก็ยิ้มแล้วป้าสำลีก็ยิ้มแล้วไปตำส้มตำต่อ
“ ทำไมพี่บอกป้าสำลีไปแบบนั้นล่ะ “ รู้สึกอึ้งนิดๆ
“ กุบอกอะไร “
“ ก็พี่จะไปขอบคุณเค้าทำไมล่ะ ทำไมพี่ไม่ห้าม “
“ ก็กุอยากแกล้งมึงต่อหนิ “ แล้วพี่กำปั่นก็กินส้มตำอย่างเอร็ดอร่อย
“ หู่ผมไม่คุยกับพี่แล้ว กินส้มตำดีกว่า “ แล้วผมก็กินอย่างอร่อย
“ ตอนแรกกูก็นึกว่ามึงเป็นพวกชอบโดนขุดทอง “
“ ถ้าเป็นพวกขุดทองแล้วเป็นไงหรอพี่ “
“ ไม่เป็นไงหรอแต่กูเกลียดพวกตุ๊ดผิดเพศ “
“ แอ๊กๆ !! “ คำๆนั้นมันทำให้ส้มตำในปากย้อนเข้าจมูกออกจมูกกันเลยทีเดียว
“ มึงเป็นอะไร “ พี่กำปั่นถาม
“ อ๋อ ผมก็แค่สำลักน่ะส้มตำมันติดคอ “
“ กูก็ตกใจหมดคิดว่ามึงจะตาสยซะแล้ว ”
“ แหนะๆ เป็นห่วงผมล่ะซิ๊ “
“ ก็เออดิกุกลัวมึงจะทิ้งกูไป “ พี่กำปั่นบอก
“ 0.0 “ ผมอึ้งเล็กน้อย
“ เอ่อออ ผมยังไม่ทิ้งพี่ไปไหนหรอกผมน่ะตายยาก “ ผมบอกเพื่อปลอบใจพี่กำปั่น
“ ขอบใจ “ พี่กำปั่นบอก
“ โด่ว พี่เลิกดราม่าได้แล้ว “
แล้วผมกับพี่กำปั่นก็กินสส้มตำกันจนหมดแล้วก็จ่ายตังพอถึงบ้านพี่กำปั่นก็ดิ่งไปที่ห้องแล้วก็นอนเป็นตายเลยหล่ะผมก้รีบตามขึ้นไปแล้วก็หลับตามไป พอตื่นมาอีกทีพี่กำปั่นก็หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ผมเลยไปเข้าห้องน้ำพอแกมาอีกทีอ้าวนี่2ทุ่มแล้วนี่หว่าพี่กำปั่นไปไหนวะ พอผมออกไปข้างนอกก็ไม่เจอพี่กำปั่นผมเลยลงไปที่ห้งครัวเห้นพวกป้าๆนั่งจับกลุ่มนั่งคุยกันอีกแล้วผมเลยเข้าไปแจม ตอนแรกพวกป้าเค้าก็ดูแบบเกรงๆแต่พอคุยไปนานๆป้าเค้าก็เม้าท์สนุกปากเลยผมก็เลยพลอยสนุกไปด้วยผมเลยถามว่า
“ ป้าคับพี่กำปั่นไปไหน “
“ คุณกำปั่นออกไปกับคุณผู้ชายตั้งแต่6โมงเย็นค่ะ “ ผมก็ถามต่อ
“ แล้วพวกเค้าไปไหนกันหรอคับ ”
“ เห็นคุยกันว่าจะไปห้างอะไรซักอย่างนี่แหละค่ะ “
“ อ่อครับ “ สักพักเสียงแตรรถก็ดังขึ้นวงของผมก็สลาบไปภายในพริบตาเหมือนเดิม
สักพักเสียงรองเท้าก็ดังมาแต่ไกลเลยแต่รู้เลยว่าเป็นรองเท้าส้นสูงผมเลยออกไปดูเป็นผู้หญิงคนนึงหน้าตาคุ้นๆมากเลยอ่ะแต่จำไม่ได้ว่าใคร
“ อ้าวแป้งหมี่ “ ผู้หญิงคนนั้นเรียกผมเหมือนรู้จักกันมานาน
“ ..... “ ผมงงนิดๆ
“ อ้าวไม่เจอกันหน่อยทำเป้นจำกันไม่ได้พี่สายป่านไงจ๊ะ “
“ อ๋อจำได้แล้ว พี่ป่านเองผมก็งงตั้งนาน “
“ โหนี่โตขึ้นเยอะเลยนะเนี่ยแต่ทำไมสิวเยอะแบบนี้อ่ะแว่นก็หนาเตอะ “
“ งั้แหละพี่ปลวกประจำกลุ่ม “ แล้วผมกับพี่ป่านก็หัวเราะกัน
“ กินข้าวหรือยังล่ะ “ พี่สายป่านถาม
“ ยังเลยครับ “
“ งั้นเราไปกินข้าวกันดีกว่าป่ะ “ แล้วเราก็เข้าไปในห้องครัวกันป้าเค้าก็เอาข้าวผัดอเมริกันของโปรดพี่สายป่ามมาเสิร์ฟพวกเราก็กินกันอย่างอร่อยจนพี่กำปั่นเข้ามา
“ กินกันไม่เคยชวนอ่ะ “ พี่กำปั่นบอก
“ ก็อยากช้าเองสม “ พี่สายป่านบอกพี่กำปั่น
“ อ่าวแล้วรุ้จักกันล้วหรอ “ พี่กำปั่นถาม
“ นานแล้วย่ะ “
“ อ่าวรู้จักตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ ทำไมหมี่ไม่เคยบอก “ พี่กำปั่นถาม
“ ก็พี่ไม่ได้ถามนี่ “ ผมบอก แล้วผมกับพี่สายป่านก็หัวเราะสักพักป้าก็เอาข้าวมาเสิร์ฟให้พี่กำปั่นเหมือนกัน
“ แล้วหมักอ่ะสบายดีป่าว “ พี่สายป่านถาม
“ ก็สบายดีนะพี่ ปากหมาเหมือนเดิมเลย “ ผมบอก
“ 555ก็แบบนี้แหละนะเดี่ยวว่างๆพี่จะไปหาที่บ้านนะช่วงนี้พี่ต้องเรียนอ่ะเลยไม่ได้เจอกัน “ พี่สายป่านบอก
“ แอบชอบเขาก็บอกไปเถ๊อะ “ พี่กำปั่นบอก
“ เอ๊อะไอ้น้องคนนี้ “พี่สายป่านบอก
“ อ๋อนี่พี่ชอบไอ้หมักหรอ ผมเป็นพ่อสื่อให้เอาป่าว “ ผมเสนอ
“ หมี่อย่าไปฟังมัน มันชอบเพ้อเจ้อ อย่าพูดเรื่องของเค้าอ่ะเรื่องของตัวเองน่ะจะเอายังไง “ พี่สายป่านบอก
“ เจ้หยุดเลยนะ “ พี่กำปั่นรีบบอก
“ ก็คือ....ว่า “ พี่สายป่านบอก
“ เจ้ “ พี่กำปั่นพูดเสียงดังขึ้น
“ กำปั่นมันชอบ... “
“ อย่านะเจ้ “ พี่กำปั่นบอก
“ มันชอบหมี่อ่ะ “ พี่สายป่านบอก เล่นเอาหน้าผมร้อนฉ่าเลย
:z3: :z2: :z2: :z10: :z10: :z13: :z13: :z13: :z3: :z3: :z3:
ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนครับว่าผมเป็นเพื่อนสนิทของคนเขียนนะครับ แล้วต้องขอโทษนะครับที่เพิ่งมาบอกตอนนี้คือตอนนี้เพื่อนของผม(คนเขียน)เค้าเสียชีวิตแล้วครับเพราะประสบอุบัติเหตุรถคว่ำครับเมื่อประมาณกลางๆเดือนกันครับ ตอนแรกผมช็อคมากครับเคยเล่นด้วยกันมาตั้ง8-9ปีผมยังเคยมาช่วยมันแต่งนิยายเลยครับ ผมก็จะมาบอกแค่นี้แหละครับ
ป.ล.เดี๋ยวผมจะทะยอยเอานิยายที่มันพิมพ์ไว้แล้วลงให้นะครับขอบคุณครับที่ยังไม่ลืมเพื่อนผม
แต่ผมก็จะพยายามแต่งต่อให้จบแล้วกันนะครับขอบคุณครับ
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันด้วยนะคับผมจะได้มีกำลังใจพิมพ์ต่อ555+
https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%9F%E0%B8%B5%E0%B8%A2/261619720608507
ฝากแฟนเพจหน่อยนะคับเข้าไปไลค์กันเยอะๆน้า^^
หม่านโถว o13
[/size]
-
มาแล้ว ขอเป็นกำลังใจให้นักเขียนนะครับ
และแสดงความเสียใจให้กับเพื่อนนักเขียนอีกคนด้วย
-
ขอแสดงความเสียใจด้วยคะ
ขอให้หลับให้สบาย
-
เสียใจกับเพื่อนพี่ด้วยนะครับ
แล้วก็อย่าหายไปนานนะครับ คิดถึงพี่ปั่น (โคร้ม โดนน้องหมี่ถีบ)
เค้าก็คิดถึงน้องหมี่ แล้วก็คนเขียนด้วยน๊า
-
:กอด1: เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ :L2:
-
เอ๋.. อะไรนะ คนเขียนเสียชีวิตแล้ว อ่า....
แย่ละสิ กำลังหลานเรื่องผีที่เล่าอยู่เลย แล้วแบบนี้ผมจะฝันร้ายไหมเนี้ย
เอ่อ... จากที่บอก แสดงว่าผู้เนียนยังแต่งไม่จบสินะ เอาเป็นว่า ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจทุกข์ใจ
คุณเพื่อนก็มาระบายความในใจได้นะ น่าจะพอช่วยได้บ้าง แต่ช๊อกจริงๆนะเนี้ย
นี่เราได้อ่านผลงานครั้งสุดท้ายในชีวิตนักเขียนคนหนึ่งจริงๆเหรอ ไม่น่าเชื่อ
-
เสียใจด้วยนะ
:m15: :monkeysad: :sad11:
ถ้าเพื่อนผู้เขียนมีอะไร เขียนบรรยายได้ มีคนฟังเยอะ จะได้ไม่คิดมาก
เป็นกำลังใจให้ o13
-
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับเด๊่ยวผมจะลงให้นะครับเพระาผมก็ต่อเติมไปบ้างให้มันจบผมอยากจะทำให้เรื่องนี้จนจบอ่ะครับรออ่านกันนิดนึงนัครับ :sad4: :o12: :o12: :bye2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :o8: :o8: :o8: :o8: :-[ :-[ :-[ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :z13: :z13: :z13: :z13:
-
ตอนที่9 บอกผมทีว่านี่คือความจริง....
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :-[ :-[ :-[ :-[
“ มันชอบหมี่อ่ะ “ พี่สายป่านบอก เล่นเอาหน้าผมร้อนฉ่าเลย
“.......” อึ้ง
“ มึงอย่าไปฟัง เจ้กุมันมโนไปเอง ” พี่กำปั่นรีบพูด
“ 555ล้อเล่นนิดเดียวเอง “ พี่สายป่านบอก
“ ^^ “ ทำไรได้อ่ะเรานอกจากยิ้ม....
“ เออนี่หมี่แล้วหมักสบายดีไหมไม่เจอกันนานมากแล้ว “ พี่สายป่านถาม
“ สบายดีครับกวนผมอยุ่ทุกวัน “ ผมตอบ
“ มีหญิงมาติดเยอะไหมเดี๋ยวนี้ “
“ ก็มีมาบ้างเรื่อยๆอ่ะครับ “
“ อ๋อ เมื่อก่อนนะมากันเยอะจนพี่รำคาญแทนมันเลยแหละ “
“ เจ้าน้องชายนี่ก็ใช่เล่นได้ข่าวว่าเก็กมากเลยนี่ “ พี่สายป่านถามผมแต่ว่าสายตามองที่พี่กำปั่น
“ 555 ตอนแรกบอกได้คำเดียวเลยว่ากลัว “ ผมตอบ
“ แล้วตอนนี้ล่ะ “ พี่กำปั่นแทรก
“ก็ยังกลัวอยุ่นิดๆ555 “ ผมตอบ พี่กำปั่นเบือนหน้าหนีเลย5555
“ เอาล่ะนี่ก็เย็นแล้วพี่ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ “
“ ค๊าบบบบบ “ แล้วพี่สายป่านก็เดินจากไป
“ ลุก “ พี่กำปั่นสั่ง
“ จะไปไหนหรอพี่ “
“ ไปปล่อยปลา “
“ อ๋อ เออใช่ดีๆพี่ ผีนั่นจะได้ไม่ตามมาอีก “ แล้วพี่กำปั่นก็พาผมขึ้นรถแล้วพาไปซื้อปลาซื้อมา20กว่าตัว 300กว่าบาท 0.0! แพงดีแล้วก็พาไปปล่อยที่แม่น้ำก่อนจะปล่อยก็มีงึมงำกันบ้าง5555
“ สาธุ ขอให้เป็นสุขๆอย่ามาหลอกมาหลอนกันเลยเพี๊ยง ทำบุญให้แล้วนะ ไม่ต้องตาม ไม่ชอบ “ ผมบอก
“ นี่คือคำพูดของมึงเวลาปล่อยปลาให้ผีหรอ ” พี่กำปั่นถาม
“ ก็นิดนึงอ่ะอันนี้มึงน่าโมโห55 “
“ ถ้ากุเป็นผีกุคงจะกล้ามารับบุญของมึงอ่ะ “
“ โห่ยพี่555 เออพี่ไปไหว้พระด้านในกันเถอะไหนๆก็มาที่วัดแล้ว “ ผมชวน
“ พระบ้านกูก็มีค่อยไปไหว้ที่บ้านกูก็ได้ “
“ ไม่ได้พี่มันไม่เหมือนกัน ครั้งนี้เราโชคดีมากเลยนะพี่ที่มาจังหวะที่พระท่านเปิดประตูอุโบสถพอดีเลย555 “
“ มึงนี่เข้าใจพูดนะ ไปก็ไป “ ในที่สุดก็ยอม555
“ เดี๋ยวผมมานะพี่ผมไปซื้อดอกไม้ให้แป๊ปนึงนะ “ แล้วผมก็รีบวิ่งห่างจากพี่กำปั่นเพื่อไปซื้อดอกมธูปเทียนที่อยุ่ห่างซัก20เมตรได้ ทำไมตั้งไว้ไกลจังวะ - -
“ ป้าครับเอาดอกไม้ธูปเทียน 2 ชุดครับ “ ผมบอกคนขายดอกไม้
“ นี่จ่ะ “ ป้ายื่นให้
“ เท่าไหร่ครับป้า “ ผมถาม
“ ตามศรัทธาจ่ะลูก “ ป้าบอกแล้วก็ยิ้ม
“ ^^ “ ผมเลยยิ้มตอบแล้วก็นึกถึงผีตนนั้น555 แล้วหย่อนตังไป100บาทแล้วสาธุ_/\_
“ หนูมากับใครหรอจ๊ะ “
“ มากับพี่คับป้า “
“ ไหนล่ะจ๊ะ “
“ ก็อยุ่นั่น.......อ่าว “ ผมพูดพลางพร้อมกับหันหน้าชี้ไปที่พระอุโบสถพี่กำปั่นหายไป
“ เขาเข้าไปรอหนูด้านในมั้งจ๊ะ “ ป้าบอก
“ น่าจะใช่นะครับ ผมไปก่อนนะครับ “ ผมยิ้มแล้วรีบเดินมาที่อุโบสถ พี่กำปั่นหายไปจริงๆพอเข้าไปก็ไม่มีพอผมกำลังจะก้าวออกจากพระอุโบสถก็มีเสียงใหญ่ๆทุ้มก้องกังวาลมากว่า
“ เธอมาหาใคร “ .........ผมสะดุ้งตกใจเล็กน้อย พอหันหลังมาดูก็ไม่มีใครมีแต่องค์พระประธานตั้งเด่นเป็นสง่ากลางพระอุโบสถ พร้อมกับพระองค์อื่นๆอีกมากมาย ผมนึกในใจพี่กำปั่นต้องเล่นอะไรแน่ๆเลย ผมเลยพูดขึ้นว่า
“ เสียงใครน่ะ “
“ เธอเห็นใครอยู่ด้านหน้าเธอล่ะ “ เสียงก้องกังวานมาก
“ พระพุทธรูปครับ “
“ นั่นแหละเธอเห็นใครคนนั้นก็พูด “ เสียงสะท้อนจะผมขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลยครับ ผมกำลังจะเดินไปดูว่าใครอยู่ด้านหลังผมกำลังจะก้าวขาแต่ว่า
“ ไม่ต้องเดินมาดูหรอกเปล่าประโยชน์ “ เสียงปริศนา....
“ ทำไมล่ะครับ “ ผมถาม
“ ถ้าเธอสงสัยก็จงดับความสงสัยของเธอโดยการค้นหาคำตอบสิ “ พอสื้นประโยค
“ ขออนุญาตนะครับ “ แล้วผมก็เดินไปดูแต่หลังผมก็ช็อคกับภาพที่เห้นคือฐานของพระพุทธรูปกับหลังของพระติดกับผนัง ไม่มีทางที่คนจะสามารถเข้าไปซ่อนตัวอยุ่ได้ผมถึงกันทรุดตัวลงเลยครับ น้ำตาไหลอาบผมคิดในใจถ้าเกิดไม่ใช่คน จะว่าผีก็ไม่ได้เพราะผีจะเข้ามาได้ไง ก็เหลือแค่พระประธานเท่านั้นแล้วล่ะ
“ เธอรู้แล้วใช่ไหมว่าใครเป็นเจ้าของเสียง “
“ รู้แล้วครับ ฮืออออ “ ผมปล่อยโฮเลย
“ เธอร้องไห้ทำไม “
“ ผมช็อคคับ อือออออ “
“ จำเอาไว้นะจงเชื่อในสื่งที่เห็นแล้วเธอจะเห้นในสื่งที่เธอเชื่อ จงเชื่อมั่นในความดีแล้วความดีจะคุ้มครองเธอจากอัตรายเอง “ พอสิ้นเสียงผมก้มลงกราบทันทีกราบจนนับจำนวนรอบไม่ได้เลยจนเสียงเงียบไปพักนึงผมเลยหยุดกราบ ซักพักพี่กำปั่นก็เข้ามา
“ มึงเป้นอะไรใครทำมึง “ พี่กำปั่นถาม
“ พี่เราอยู่ในอุโบสถนะพูดให้สภาพหน่อยสิ “ ผมบอกพี่กำปั่น
“ นี่มึงกล้าสอนกูหรอ “
“ ป่าวนะผมแค่เป็นห่วงพี่เฉยๆ “
“ มึงต้องการให้กุพูดเพราะแบบนี้ใช่ไหม “ แล้วพี่กำปั่นก็กระแอมเสียง
“ เธอเป็นอะไรใครทำอะไรเธอ งี้หรอ55555 “ แล้วพี่กำปั่นก็หัวเราะ
“ เสียงนี้มัน...... “ ผมถึงบางอ้อเลยคัรบพี่กำปั่นแกล้ง
“ โห่พี่แกล้งผมได้ไงอ่ะนี่ในวัดนะแล้วนี่พระนะพี่พี่เล่นแบบนี้ไงอ่ะรู้ไหมผมกลัวอ่ะ “ ผมรัวใส่พี่กำปั่นเป้นชุดเลยน้ำตาเริ่มไหลมาแล้ว
“ กุไปขออนุญาตเจ้าอาวาสมาแล้วที่กุหายไปก็เพราไปขอท่านมานี่แหละ “
“ อ่าวแล้วพี่ไปบอกท่านยังไงอ่ะที่ถึงยอม “
“ กุก็บอกท่านว่ามึงอ่ะโดนผีหลอกจนเสียความมั่นใจกุเลยขออนุญาตปลอมเสียงเป็นพระ ท่านก็ให้แถมยังช่วยอำนวยความสะดวกให้กุอีก “
“ โห่ยพี่ลงทุนอ่ะ พี่อยุ่ข้างนอกไม่ใช่หรอแต่ทำไมเสียงมันกังวานจังเลยอ่ะ “
“ อ่อกุใช่ไมค์อลยเจ้าอาวาสเค้าให้กุยืมมา555เหมือนใช่มะ “
“ เชื่อเลยจริงๆ555”
“ ไหนมึงบอกว่ามึงจะมาไหว้พระไงเอาดอกไม้มา “ แล้วเราก็ไหว้พระด้วยกันจนเสร้จก็เดินออกมาพระก็มาปิดอุโบสถ555
“ มึงโอเคขึ้นหรือยัง” พี่กำปั่นถาม
“ ก็นิดนึงอ่ะพี่ “
“ นี่ก็5โมงกว่าแล้วนะมึงอยากกินอะไรมั้ย “ พี่กำปั่นถาม
“ ผมอยากกินหมูปิ้งอ่ะพี่ “
“ กุจะไปซื้อที่ไหนได้วะ ถามตลาดนัดกุไม่ไปแล้วนะ “ พี่กำปั่นส่ายหน้า55
“ ในตลาดก็มีพี่555 “ ผมขำแล้วพี่กำปั่นก็พาผมไปซื้อหมูปิ้งแล้วก็ขนมอะไรอีกเยอะแยะเลยที่สำคัญคืออาหารปลาแล้วก็บ้านของเล่นของมันพอซื้อเสร็จเค้าก็ดิ่งกลับบ้านเลยพอถึงบ้านพวกพี่ๆเค้าเตรียมอาหารไว้เต็มโต๊ะเลยหมูปิ้งผมต้องเก็บไว้กินรอบดึกซะแล้ว555
“ มากินข้าวด้วยกันสิ “ เฮียอู๋กับพี่สายป่านเรียก
“ ครับ “ ผมกับพี่กำปั่นตอบ แล้วเราก็ไปร่วมโต๊ะอาหารกันคับแล้วพวกพี่ๆเค้าก็ตักเข้าให้แล้วเราก็เริ่มกินข้าวกันพ่อพี่กำปั่นเปิดประเด็นก่อนเลย
“ วันนี้ไปเที่ยวไหนกันบ้างหรอ “ พ่อพี่กำปั่นถาม
“ ไปปล่อยปลากับไว้พระมาอ่ะ “ พี่กำปั่นตอบ
“ อย่างแกเนี่ยนะเข้าวัดปล่อยปลา “ พี่สายป่านถามแล้วหันไปมองหน้าเฮียอู๋
“ 555555555555555555555 “ พี่สายป่านกับเฮียอู๋หัวเราะลั่นเลย
“ เอ้าผมเป็นคนชวนๆหมี่มันไปนะเนี่ย “ พี่กำปั่นบอก
“ จิงหรอหมี่ “ พี่สายป่านถาม
“ จริงครับ “ แล้วเราก็กินข้าวกันต่อจนขึ้นไปที่มานั่งเล่นที่ห้องรับแขกพ่อพี่กำปั่นกับพี่สายก็ขอตัวขึ้นไปนอนก่อนเพราะง่วงพี่กำปั่นก็ดูทีวีเล่นอยู่ข้างล่างผมก็เลยจัดแจงเอาปลาทองมาใส่โหลที่ซื้อมาให้อาหารมันผมเลยยกมาให้พี่กำปั่นดูแล้วถามว่า
“ พี่กำปั่นให้มันชื่ออะไรอ่ะช่วยคิดหน่อย “
“ กุว่าชื่อนี้ดีกว่า เงิน ทอง “
“ มันดูแปลกอ่ะพี่แต่ก็เอาเถอะ ไอ้เงิน ไอ้ทอง 555 “ ผมพูดกับปลาทอง
“ คนบ้าอะไรคุยกับปลาทองได้ด้วย “ พี่กำปั่นบอก
“ คนบ้าแบบผมนี่แหละคุยกับปลาทองได้5555 “ แอบย้อนนิดนึง
“ เอาไว้ตรงไหนดีอ่ะพี่ “ ผมถาม
“ เอามาไว้บนโต๊ะห้องรับแขกนี่แหละแม่บ้านเขาจะได้ดูแลได้ง่ายๆ วันนี้รีบนอนเหอะพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนนะเว้ย “
“ เออจริงด้วยผมลืมไปเลย555 ไปๆพี่ไปนอนกัน “ ผมชวนพี่กำปั่น แล้วผมก็เดินขึ้นบันไดไปก็คิดอยู่กีบคำว่า ไปๆพี่ ไปนอนกัน คิดว่ามันแปลกๆยังไงก็ไม่รู้555 แล้วผมกับพี่กำปั่นก็หลับกันตอนไหนก็ไม่รู้ผมไม่รู้ตัวเหมือนกัน
..........เช้าวันรุ่งนี้............
“ ก๊อก ก๊อก ก๊อก “ มีคนมาเคาะห้อง
“ คุณกำปั่นขาตื่นได้แล้วค่าาาาาา “ เสียงผู้หญิงลากเสียงด้วยความกระแทกกระทั้น แล้วก็มีเสียงเปิดประตู แล้วก็เสียงฝีเท้าเข้าก็เดินเข้ามา เป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่สายป่าน แล้วพี่สายป่านก็มาเขย่าตัวพี่กำปั่นให้ตื่น พี่กำปั่นก็ตื่นด้วยความงัวเงียจนอะไรก็ไม่รุ้น่ารักที่สุดเลยอ่ะ >< ผมตื่นแล้วล่ะแต่แกล้งทำเป้นหลับอยู่
“ นู้นปลุกน้องสะใภ้ชั้นด้วย “ พี่สายป่านบอก ว้ายยย เค้ายอมรับชั้นแล้วหรอเนี่ยอิอิอิ
“ เฮ้ยไม่ใช่ “ พี่กำปั่นรีบค้าน
“ แน่ใจจจจจ “ พี่สาบป่านถามเสียงสูง
“ เอออออออ “ พี่กำปั่นลากเสียงยาวว
“ งั้นฝากปลุกด้วยละกันชั้นจะลงไปกินข้าวละชั้นรีบ อ่อแล้วอย่าไปสายให้มากล่ะเพราะมีน้องมาด้วยเด่ยวน้องจะพลอยซวยไปกับแก “ พี่สายป่านสั่ง
“ ครับเจ้านายยยยย “ พี่กำปั่นตอบ
“ดีมากเจ้าทาส555 “ พี่สายป่านบอกแล้วหัวเราะ
“ เล่นนิดเล่นหน่อยแล้วทำเป็นเหลิง “ พี่กำปั่นบอกแล้วพี่สายป่านก็เดินยิ้มออกไปจากห้องซักผมก็ทำเป็นขยับตัวเพราะนอนฟังมาแล้วมันเมื่อย
“ มึงจะแอบฟังกูอีกนานไหม “ พี่กำปั่นถาม
“ แฮะๆ “ ผมหัวเราะแล้วลืมตามขึ้นมา เห็นพี่กำปั่นนั่งจ้องอยู่
“ พี่รู้ได้ไงว่าผมแอบฟังอยู่ “
“ ดูจากตามึงใครก็รู้นอนหยี่ตาขนาดนั้น มึงรีบไปอาบน้ำได้ละจะได้ลงไปกินข้าว “
“ คับๆ “ แล้วผมก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเสร็จถึงตาพี่กำปั่นอาบบ้างก็เหมือนเดิม55ขาวเหมือนเดิมผมก็เตรียมของเตรียมกระเป๋าเสร็จก็มีแม่บ้านขึ้นมาจัดตารางสอนเอาหนังสือใส่กระเป๋าให้พี่กำปั่นแล้วก็ยกลงไปรอข้างล่าง
“ น้องแป้งหมี่จัดกระเป๋าหรือยังคะ “ แม่บ้านถาม
“ จัดเสร็จแล้วครับ “
“ มาค่ะเดี๋ยวพี่ยกไปไว้ในรถให้ “
“ ไม่เป้นไรครับพี่ผมยกไปได้ครับ “
“ มาเถอะค่ะเด่ยวพี่ยกไปให้ “
“ งั้นก็ได้ครับ ขอบคุณครับ “ แล้วแม่บ้านก็ยิ้มแล้วก็เดินจากไปที่ผมไม่ใก้พี่เขาบกไปก็คือวันนี้เรียนแต่วิชาหนักๆทั้งนั้นหนังสือก็ใช่ว่าจะบางนะนั่น 555บอกได้เลยว่าสงสาร แล้วพี่กำปั่นก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ อ๊ายยยหล่ออ่ะอยู่ในชุดนักเรียนแล้วแบบหล่อเวอร์อ่ะ
“ หมี่ ไอ้หมี่โว้ย “ พี่กำปั่นเรียก
“ คับๆ อะไรพี่ “
“ มึงเป็นอะไร “
“ ไม่เป็นไรครับ “
“ ผมเหม่ออะไร “
“ อ่อผมคิดอะไรนิดหน่อย “
“ มึงคิดอะไร....อย่าบอกนะว่ามึงแอบดูกู “ แล้วพี่กำปั่นก็จ้องเลยทีนี้
“ จะบ้าหรอพี่ผมจะมองเพื่อ “
“ ..... “ แล้วพี่กำปั่นก็เดินออกไปจากห้องผมก็เดินตามไปจนไปถึงโต๊ะกินข้าว
“ อ่าวแล้วพ่อพี่กับพี่สายป่านอ่ะ “
“ พ่อกูอยุ่ข้างบนส่วนเจ้กุไปเรียน “
“ ทำไมไปเรียนเร้วจัง “
“ มึงช่วยแหกตาดูด้วยนี่มันกี่โมงแล้ว “ พี่กำปั่นพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่นาฬิกา
“ โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห “ ผมร้องลั่นเลย
“ พี่นี่มัน 7.59แล้วนะเดี่ยวประตูก็ปิดหรอก “ ผมบอกแล้วก็รีบกินข้าวให้หมด
“ มึงจะตกใจอะไรมึงลืมไปแล้วหรอว่ามึงมากับใคร “
“ ...... “ ผมนึกสักพักก็นึกได้ว่าพี่เค้าไปตอนหลังเคารพธงชาติเสร็จแล้วทุกทีเลย5555
“ กูอิ่มแล้วไป “ แล้วผมก็รีบจั้นไปที่รถเลยพอถึงรถแล้วชะงักเลยไอ้แว่นดำอีกแล้ว หนูกลัวววT^T
“ ฮ่าๆๆๆๆ “ พี่กำปั่นขำ
“ ขำไรพี่ “
“ กุเห็นมึงสะดุ้งด้วย “ ผมมองหน้าพี่กำปั่นเห็นพี่กำปั่นยิ้มผมก็ดีใจ
“ มึงยิ้มอะไร “ มึงชักสีหน้าแทบไม่ทัน
“ ผมไม่เคยเห้นพี่ยิ้มที่โรงเรียนเลย “
“ เรื่องของกู “
“ โห่ยผมแค่อยากเห็นพี่ยิ้มที่โรงเรียนบ้าง “
“ .... “ พี่เขาไม่พูดรีบขึ้นรถไปเลยผมก็เลยขึ้นตามไปแล้วรถก็ออกขับไม่เร็วมาแต่กว่าจะถึงโรงเรียนโทรศัพท์ผมก็ดัง
“ โหลๆหมอกว่าไง “
“ หมี่ไม่มาโรงเรียนหรอ ไม่สบายหรือป่าว “
“ ป่าวๆหมี่สบายดีตอนนี้กำลังจะไปโรงเรียนแล้วล่ะ “
“ ทำไมมาสายจังล่ะ “
“ อ๋อวันนี้หมี่มากับพี่กำปั่นอ่ะพอดีพ่อกับแม่แล้วก็หมักไปทำธุระต่างจังหวัดอ่ะหมี่ก็เลยต้องไปอยุ่กับพี่กำปั่น “
“ ทำไมไม่มาอยุ่กับหมอกอ่ะ “
“ หมี่เกรงใจอ่ะหมอก “
“ แล้วหมี่ไม่เกรงใจพี่กำปั่นหรอ.... “ แล้วหมอกก็ตัดสายไป
“ หมอก หมอก “ ผมเรียกแต่ตัดสายไปซะละผมก็งงทำไมหมอกทำแบบนี้
“ เพื่อนมึงเหมือนจะงอนมึงนะ “ พี่กำปั่นบอกแต่สายตามองไปข้างหน้า
“ เอ่อออ คือออ “ ผมอ้ำอึ้งเลย55
“ กูถามตรงๆเลยนะมึงเป็นแฟนกันใช่ไหม “
“ ไม่ใช่ครับพี่ แค่เพื่อนกันที่สนิทกันมากๆเลย “
“ หรอ......กุได้ยินมีงอนกันด้วยนี่ “
“ มันคงเล่นนั่นแหละพี่มันเล่นแบบนี้บ่อย “
“ หรอ “ คำเดียวแล้วเงียบกันทั้งรถเลยได้ยินแค่เสียงเครื่องยนต์พอมาจนถึงโรงเรียนรถเข้าไปในโรงเรียนเลยซึ่งคุณครูเขากำลังพูดคุยหน้าเสาธงอยู่เลยพอรถจอดทุกสายตาจับจ้องมาที่รถพอผมลงจากรถเท่านั้นแหละอื้อหือหันหน้าเข้าหากันซุบซิบกุเลบสลิดจริงๆโรงเรียนนี้
“ ผมไปก่อนนะพี่ขอบคุณครับ “ แล้วผมก็วิ่งไปที่แถวแล้วก็รีไปนั่งท้ายสุดเลยแน่นอนว่าก๊วนผมมันอบยู่ท้ายสุดนันแหละมันไม่ชอบฟังครูพ่ามหน้าเสาธงมาบอกน่ารำคาญมากแดแก็ร้อนอารมร์เสียเปล่าๆ โหดูมากพูดครับคุณผู้อ่านไม่ถนอมน้ำใจครูบาอาจารย์เลย555 แน่นอนพอมาถึงโดนยิงคำถามเลย
“ มึงมากับพี่เค้าได้ไงวะ/พี่เค้าเป็นไงบ้าง .....บลาๆๆๆๆ.... “มากันทีเป็นชุดเลย
“ โอ้ยมึงใจเยนๆเดี๋ยวกุค่อยเล่าข้างบนทีเดียวละกัน “ แล้วครูก็พูดเสร็จก็ปล่อยนักเรียนขึ้นชั้นเรียนมันรีบดึงผมขึ้นห้องเลย
“ แล้วหมอกล่ะ “ ผมถาม
“ เออว่ะไอ้หมอกไปไหนวะ “ ก้องถามพวกไอ้ตาล
“กุก็ไม่เห็นเหมือนกันว่ะ “ ไอ้ตาลบอก
“ กูเห็นมันครั้งสุดท้ายตอนที่มันคุยโทรศัพท์อ่ะแล้วหน้ามันก็จ๋อยไปเลย “ ส้มบอก
“ ใช่ๆแล้วมันก็วิ่งไปไหนก็ไม่รู้ “ สุ่ยบอก แล้วเราก็ขึ้นห้องกันเราก็เจอหมอกนั่งอยู่บนห้อง
“ หมอกเป็นอะไรปวดหัวหรอ “ ผมถามหมอกด้วยความห่วงใยแล้วก็เอามือจับไหล่
“ ไม่ต้องมายุ่ง “
ก่อนอื่นก็ต้องสวัสดีคุณผู้อ่านทุกๆท่านเลยนะครับที่ติดตามอ่านกัน แล้วก็ขอบขอบคุณมากๆที่อุตส่าห์เป็นห่วงผมขอบคุณจริงๆครับ :monkeysad: :monkeysad: มันโอเคขึ้น แล้วช่วงนี้ผมพอมีเวลาว่างก็มานั่งต่อให้ครับผมอยากให้เรื่องนี้จบแบบที่เพื่อนผมอยากให้เป้น
ยังไงก็ช่วยติดตามกันต่อไปนะครับ
ป.ล. 1 แฟนเพจเก่าที่ผมลบไปเพราะตอนแรกผมคิดว่าผมคงไม่ทำต่อแล้วเพราะเจ้าของของมันไม่อยู่แล้วแต่ผมจะทำเพจใหม่ขึ้นมาทดแทนเพจเก่าให้นะครับ
ยังไงก็อย่าลืมคอมเม้นกันด้วยน้าาตะเองง :mew2: :mew2: :mew2: :impress3: รักนะจุ๊บๆ :katai2-1:
-
สวัสดีค๊าบฝากกดไลค์แฟนเพจนี้หน่อยนะครับ แฟนเพจเก่าที่ผมลบไปเพราะตอนแรกผมคิดว่าผมคงไม่ทำต่อแล้วเพราะเจ้าของของมันไม่อยู่แล้วแต่ผมจะทำเพจใหม่ขึ้นมาทดแทนเพจเก่าให้นะครับฝาด้วยน้าาา :mew2: :mew2:
V
V
V
V
V
>>>>>https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%/635579223164570?fref=ts<<<<<
:z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10:
-
“ ไม่ต้องมายุ่ง “ หมอกตะหวาดผมแล้วก็เอามือปัดมือผมออกจนคนทั้งห้องหันมามองส่วนผมก้สะดุ้งนิดหน่อยสีหน้าหมอกก็เปลี่ยนไป
“ หมี่คือ หมอกขอโทษนะหมอกปวดหัวนิดหน่อย “ หมอกพูดแล้วก็ลุกลงไปข้างล่างเลยปล่อยให้ผมนั่งอึ้งอยุ่คนเดียว
“ เอ็ยหมี่ไอ้หมอกมันตะหวาดมึงทำไมวะ “ ไอ้ก้องถาม
“ กุก็ไม่รู้ว่ะตั้งแต่ตอนเช้าแล้วมันโทรมาหากุแล้วก็ตัดสายใส่กูเฉยเลยกูก็ยังงงอยู่เลย “ ผมบอก
“ อ๋อแสดงว่าคนที่มันคุยด้วยเมื่อเช้าคืออิหมี่นี่เองแล้วทำไมมันต้องทำสีหน้าแบบนั้นว่ะ “ สุ่ยบอก
“ หรือว่า “ อิแฝดนรกพูดพร้อมกัน
“ หมอกมันชอบมึง “ อิแฝดนรกพูดพร้อมกันเล่นเอาทั้งห้องหันมามองที่ผมคนเดียวเลย
“ เออกูก็แอบคิดอยู่นะเพราะมันดูห่วงมันเป็นพิเศษเลย “ ไอ้ตาลบอก ทำเอาผมอึ้งไปพักนึงผมคิดตั้งแต่ที่เราเจอกันผมอกทำดีมากตลอดเลยไม่เคยดุด่าอะไรเลยเพิ่มมามีครั้งที่หมอกตะหวาดใส่ผมหรือว่าหมอกจะแอบชอบผมจริงๆไม่น่าใช่เพราะหมอกก็เคยมีแฟนเป็นผู้หญิงเหมือนกันสวยด้วยแต่ก็ต้องเลิกกันไป คงไม่คิดที่จะเบี่ยงเบนหรอกผมนึกในใจเล่นๆ
“ หมี่ หมี่ ไอ้หมี่ “ ไอ้ก้องเรียก
“ เออๆว่าไง “
“ มึงเป้นอะไรของมึงเนี่ย “ ไอ้ตาลถาม
“ กุคิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ “
“ ชั้นว่านะมันชอบแกจริงๆอ่ะ “ ส้มบอก
“ มันคงหึง “ สุ่ยบอก
“ หึง?? “ ผมบอก
“ ใช่มันคงหึงมึงกับพี่กำปั่น “ สุ่ยบอก
“ จะบ้าหรอกเพื่อนกันแล้วอีกอย่างมันก็เคยมีแฟนเป้นผู้หญิงด้วย “ผมบอก
“ ก็ไม่แน่นะเว้ยบางทีมันอาจจะเห้นความดีความชอบของมึงก็ได้นะที่ตอนมันอกหักมึงคอยปลอบใจมันตลอดเลยน่ะ “ ไอ้ก้องบอก
“ มึงก็มโนกันเก่งจิงเดี๋ยวมันมามันก็บอกกุเองแหละ....มั้ง “ ผมบอก
“ แล้วมันบอกมึงจริงมันจะว่าไง “ ไอ้ก้องถาม แล้วทุกคนก็จ้องมาที่ผม......
“ เห้ยอบ่ามาจ้องกูแบบนั้นสิกุกลัว “ ผมบอก พวกมันทำตาโตใส่ผมเลยครับ555
“ เออๆกุบอกก็ได้ กุก็รักมันนะแต่กูรักมันแบบเพื่อนว่ะคงเป็นแบบแฟนกันไม่ได้ “ ผมบอก
“ เฮ้อออกุไม่อยากเห้นเพื่อนเป็นแบบนี้กุสงสารมันว่ะ “ ไอ้ตาลบอก
“ ทำไงได้ว่ะ แล้วอีกอย่างมันเป้นอะไรเรายังไม่รู้เลยนี่เป้นแค่ความคิดเท่านั้นแหละ “ สุ่ยบอกเราก็คุยกันไปได้สักพักหมอกก็มาแต่หมอกไม่เข้าห้องแต่กลับไปเข้าห้องถัดไปแทนแล้วก็เดินกลับมาแล้วก็ดิ่งมาที่โต๊ะแล้วนั่งลงเวลานั้นเงียบไปทั้งห้องเลยคือทุกคนก็ลุ้นไปกับผมแล้วก็เพื่อนด้วย ความจริงแล้วมันชอบหมอกมานานแล้วแต่ว่าพออยุ่ใกล้ๆกันก็ทำให้รุ้ว่าผมอยากเก็บความรู้สึกแบบนี้ไว้นานๆให้มันอยู่แบบมิตรภาพความเป็นเพื่อนที่แหละครับดีที่สุดเพราะถ้าเลิกกันมาผมไม่อยากจะคิดเลยว่าเราจะได้คุยกันอีกหรือป่าวสักพักอาจารย์ประจำชั้นก็เข้าสอนและทำการทักทาย
“ สวัสดีค่ะนักเรียน ต้าเจียห่าว “ คุณครูผู้หญิงสวัสดีนักเรียนเป้นทั้งภาษาไทยและถาษาจีน
“ สวัสดีครับคุณครู “ นักเรียนสวัสดีตอบพร้อมกับงงเป้นไก่ตาแตกเลยเพราะครุพูดเป้นภาษาจีน
“ คาบที่แล้วครูสั่งการบ้านไว้ใช่ไหมคะให้ส่งมาให้ข้างหน้าค่ะแล้วครุจะเดินตรวจทีละแถว” แล้วผมก็ส่งสมุดต่อๆกันไปแต่มันก็เหลียวมองหมอกเป็นระยะแต่หมอกก็ยังเหมือนเดิมคือไม่ยอมคุยกับผมเลยแล้วเวลาก็ล่วงไปจนคุรครูตรวจการบ้านเสร็จแล้วก้ส่งคืน
“ เด็กๆเก่งมากค่ะทำถูกหมดทุกคนเลยนะคะ คุณครุชื่อครูผึ้งนะคะ ให้เรียกว่าเหล่าซือผึ้งดีกว่าเพราะเราอยุ่สายจีนกันเรียกบ่อยๆจะได้คุ้น คาบที่แล้วครุยังไม่ได้เลือกหัวหน้าชั้นใช่ไหมจ๊ะงั้นคาบนี้เราจะมาเลือกหัวหน้าห้องกันนะจ๊ะ พอจะมีใครเสนอชื่อไหมจ๊ะ“ ครูถาม ต่างคนต่างเสนอชื่อเพื่อนที่ตนรัก55ประเด้นคือแกล้งกันนั่นแหละ
“ หมอกค่ะ/แป้งหมี่ค่ะ ” ผมกับหมอกมองหน้ากันเลยครับทำไมเลือกแค่กุ2คนล่ะ
“ เสนอชื่อแค่2คนหรือจ๊ะ “ ครุถาม
“ ใช่ครับเพราเค้าเข้าใจกันดีครับ “ มีเสียงเด็กผู้ชายพูดมาจากหลังห้อง ผมหันไปดู มันยก็ยิ้มกลับมา
“ งั้นใครเลือกหมอกยกมือ “ ครูถาม พึบพับ มีคนยกทั้งหมด 21 คน
“ ใครเลือกแป้งหมี่ยกมือ “ ครุถาม มีคนยกทั้งหมด 20 คน รอดตายแล้วกูไม่ต้องเป็นหัวหน้าแล้วแต่พอผมหันไปดุหน้าหมอก หมอกกลับทำสีหน้าเมืองจะต่อยใครสักคน
“ สรุปคือหมอกเป็นหัวหน้าแป้งหมี่เป็นรองนะจ๊ะ หน้าที่ของหัวหน้าคือคุมเวรทำความสะอาดห้องนะ คอยดูแลเพื่อนแทนครู นะจ๊ะ ส่วนรองก็ช่วยหัวหน้าทำงานนะแล้วก็จัดเวรทำความสะอาดด้วยนะ “ ครูบอก
“ ครับ “ ผมกับหมอกขานรับ
“ ดีมากจ่ะงั้นวันนี้เรามาเข้าบทเรียนง่ายๆกันก่อนเลยนะ เมื่อเจอกันเราจะทักทายกันว่า หนีห่าว ถ้าทักทายหลายคนก็ต้าเจียห่าว เพราะว่าต้าเจียแปลว่าทุกคนนะจ๊ะ ส่วนคำว่าเหล่าซือแปลว่าคุณครู พอเหล่าซือเข้ามาปุ๊บให้หัวหน้าบอกว่าฉี่ลี่ซึ่งแปลว่าเชิญลุกขึ้นไหนลอกพูดซิหัวหน้า “
“ ฉี่ลี่ “ หมอกพูด ผมยิ้มเลยเพราหมอกสำเนียงดีมากๆ
“ ถ้าเกิดหัวหน้าไม่มาลองก็ต้องพูดแทนนะไหนรองลองพูดซิ “
“ ฉี่ลี่ “ ทีนี้หมอกหันมามองผมแล้วก็ยิ้ม
“ อ้าเสียงดีมากๆเลยพูดทุกคนลุกแล้วให้พูดพร้อมกันว่าเหล่าซือห่าวแปลาว่าสวัสดีครับ/ค่ะคุณครูไหนลองพูดกันซิ “
“ เหล่าซือห่าว “
“ อ้าเยี่ยมแล้วเหล่าซือจะบอกต่อว่าต้าเจียห่าวฉิ่งจั้วซึ่งแปลว่านั่งลงแล้วทุกคนก็พูดว่าเซี่ยเซี่ยเหล่าซือแปลว่าขอบคุณครับ/ค่ะคุณครูแล้วค่อยนั่งลงไหนลองพูดซิ “
“ เซี่ยเซี่ยเหล่าซือ “ แล้วทุกคนก็นั่งลง
“ แบบนั้นแหละพอเหล่าซือบอกว่าเซี่ยเค้อแปลว่าเลิกเรียน ให้หัวหน้าบอกว่าฉี่ลี่ “
“ แล้วให้พูดว่าเซี่ยเซี่ยเหล่าซือ เหล่าซือจ้ายเจี้ยน ซึ่งแปลว่าขอบคุณค่ะคุณครูลาก่อนค่ะไหนลองพูดกันซิ “
“ เดี๋ยวเราลองตั้งแต่แรกเลยนะสมมติว่าเหล่าซือเพิ่งเข้ามา “ เหล่าซือบอก
“ ฉี่ลี่ “ หมอกพูด
“ เหล่าซือห่าว “ พวกผมลุกขึ้นแล้วก็พูดพร้อมกัน
“ ต้าเจียห่าวฉิ่งจั้ว “ เหล่าซือพูด
“ เซี่ยเซี่ยเหล่าซือ “ พอพูดเสร็จแล้วทุกคนก็นั่งลง
“ แบบนี้แหละงั้น เซี่ยเค้อ “ เหล่าซือพูด
“ ฉี่ลี่ “ หมอกสั่ง
“ เซี่ยเซี่ยเหล่าซือ เหล่าซือจ้ายเจี้ยน “ พวกเราพูดพร้อมกันแล้วนั่งลง
“ จ้ายเจี้ยน “ เหล่าซือพูดไปโบกมือไปแล้วก็เดินออกไปเลย แล้วทั้งห้องก็มีเสียงจุ๊กจขิ๊กเต็มไปหมดเลยเพราคาบต่อไอครุไม่อยุ่ไปทำธุระชีวิตเด็กศิลป์มันดีแบบนี้55
“ หมอก หมอก หมอกเป็นอะไรหรอมีอะไรบอกหมี่ได้นะ “ ผมบอกหมอก หมอกหันมาแล้วก็บอกว่า
“ หมอกไม่เป็นไรหรอก หมอกแค่ปวดหัวเฉยๆ เออนี่หมี่ช่วยไปเป้นเพื่อนหมอกเข้าห้องน้ำหน่อยสิ “
“ ได้สิเดี๋ยวหมี่เอาเป๋าตังก่อนนะ....ป่ะๆ “ แล้วเราก็ลุกไป
“ ไปเข้าห้องน้ำเฉยๆนะอย่าไปทำอะไรกันนะเพิ่งเช้าอยู่ “ ไอ้ก้องพูด ทั้งห้องหันมามองแล้วยิ้มเลย ผมหน้าซีดเลยอายมากกกก
“ ไอ้เหี้ยกวนตีนไปฉี่เว้ย ! “ ผมด่าไอ้ก้อง แต่ทั้งห้องกับยิ้มบางคนก็หัวเราะผมเลยเดินต่อไประหว่างทางเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันจนผมต้องเปิดประเด็นก่อน
“ หมอกเมื่อกี้หมอกเป้นอะไรหรอทำไมต้องตะคอกหมี่ด้วย “
“ เอ่ออคือหมอกปวดหัวมากไปหน่อยอ่ะ “
“ แล้วเป้นอะไรมากป่าว หายยัง กินยายังอ่ะ “
“ ก็เบาลงแล้วล่ะยังไม่ได้กินเลยที่ลงมาครั้งแรกก็ว่าจะมาเอายานี่แหละแต่เห้นเหล่าซือมาซะก่อนก็เลยไม่ไป “
“ เอ้าซะงั้นเดี๋ยวหมี่รออยู่ข้างนอกนะ “ พอหมอกเข้าไปผมก้รีบวิ่งไปเอายากันซื้อน้พมาให้หมอกแล้วก็รีบวิ่งกลับมาที่เดิม หอบเลย55
“ แฮกๆ “ ยืนรอแป๊ปนึงเจอพวกพี่กำปั่นพอดี
“ ว่าไงน้องแป้งหมี่” พี่นัททัก
“ อ้าวสวัสดีครับพี่ๆไปเรียนอะไรกันอ่ะ “
“ อ๋อเรียนดนตรีน่ะ “ พี่เจมส์บอก
“ แล้วมายืนรอใครตรงนี้เนี่ย มารอแฟนหรอ “ พี่เมฆถาม
“ บ้าหรอพี่มารอน้องพี่นัทเค้า “
“ อ๋อน้องหมอกสุดหล่อของพี่หรอ “ พี่นัทถาม
“ 55ใช่แล้ว พอดีหมอกปวดหัวผมเอามาเอายาให้แล้วหมอกเค้าจะเข้าห้องน้ำด้วย “
“ มึงจะคุยกันอีกนานมั้ยถ้านานกุจะได้นั่งรอ “ พี่กำปั่นถามแต่ในมือยังเล่นไอแพดอยุ่ยืนจิ้มอยุ่นั่นแหละ
“ โห่ไอ้คุณชายกำปั่นนี่กุยืนคุยกับน้องมึงแท้ๆนะเนี่ย” พี่นัทบอก
“ พอดีพี่มีเรื่องอยากจะคุยด้วยน่ะวันนี้พีกกี่โมงหรอ “ พี่นัทถาม
“ 11.20คับพี่ “
“ ดีๆพักพร้อมกันเลย เดี๋ยวพี่ไปนั่งกินข้าวด้วยนะฝากจองโต๊ะให้ด้วยนะอ่องั้นพี่ไปเรียนแล้วนะ แล้วเจอกัน “ พี่นัทบอกแล้วก็โบกมือผมก็บายผม พี่กำปั่นเค้าไม่มองหน้าผมเลย555พอพวกพี่เค้าเดินไปหมอกก็ออกมาพอดีเลย
“ เมื่อกี้ยืนคุยกับใครหรอ “ หมอกถาม
“ อ๋าวพวกพี่นัทน่ะพอดีเค้าผ่านมาเลยหยุดคุย “ ผมบอก
“ อ่ะนี่ยา หมี่เอามาให้กินซะ “ ผมยื่อให้หมอก
“ ขอบคุณนะ หมี่ดีกับหมอกจังเลยอ่ะแต่หมอกกับ.... “ แล้วหมอกก้หน้าเศร้า ผมเลยปลอบหมอกไปว่า
“ ไม่เป็นไรหรอกหมอกเพื่อนไม่ทิ้งกันอยุ่แล้ว “ แล้วผมก็กอดคอหมอก แล้วก็เดินขึ้นห้องกันผมชวนหมอกคุยเรื่องตลกเพื่อไม่ให้หมอกเครียดพวกเราเฮฮากันมาก มากพอที่จะทำให้หมอกหายเศร้าได้พอถึงห้อง
“ เป็นไงมึงสบายใจขั้นไหม “ ไอ้ตาลถามหมอก
“ ก็ดีขึ้นแล้ว “ หมอกตอบ
“ พวกกุเป้นห่วงมึงมากเลยนะกลัวมึงจะเศร้าจนฆาตัวตาย” ไอ้ก้องบอก
“ ฆ่าตัวตายทำไมว่ะ “ หมอกถาม
“ ก็แกชอบไอ้... “ อิสุ่ยกำลังจะพูดแต่อิส้มเอามือปิดปากทัน
“ ชอบอะไรวะ “ หมอกถาม
“ เอ่อคืออออิสุ่ยมันหมายความว่าแกชอบคิดมากน่ะ “ ส้มบอก
“ ใช่มั้ยสุ่ย “ ส้มถามสุ่ยพร้อมกับบีบแขนสุ่ย
“ อ๋อเออใช่เพราะแกคิดมากไง “ สุ่ยบอก รอดตายเกือบตายเพราะอิสุ่ยซะแล้ว
นี่มันก็ใกล้เที่ยงแล้วนะเก็บของเถอะเตรียมไปกินข้าวกันผมนึกขึ้นได้
“ เออนี่พี่นัทบอกว่าวันนี้พวกพี่นัทจะมากินข้าวด้วยอ่ะ “ ผมบอก
“ จิงดิ “ อิแฝดนรกพูดพร้อมกัน
“ ก็ดีนะกินกันเยอะๆสนุกดี “ ไอ้ก้องบอก แล้วเราก็เดินลงไปด้านล่างกันเดินไปคุยไปแต่หมอกกลับเงียบอึมครึมอยุ่คนเดียวผมเห้นท่าไม่ดีเลยถามหมอก
“ หมอกเป็นอะไรอ่ะ “ ผมถามหมอก
“ ไม่เป็นอะไรหรอก “ หมอกบอก แล้วเราก็เดินไปถึงโรงอาหารก็เดินไปจองโต๊ะที่ใหญ่แล้วก็สะอาดที่สุดเลยเลือกหากันตั้งนานพวกมันก็ไปซื้อข้าวกันผมก็อาสานั่งเฝ้าโต๊ะผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น ผมก็ไม่รู้จะเล่นอะไรหรอกเกมก็ไม่ค่อยมี555ได้แค่นั่งจิ้มๆสไลด์ไปสไลด์มา
“ มึงเล่นอะไรของมึง “ มีเสียงปริศนาจากด้านหลังของผม
“ เล่นโทรศัพท์ดิถามได้ “ แล้วผมก็หันไปดู
“ อ้าวพี่กำปั่น แล้วพวกพี่นัทล่ะ “ แล้วพี่กำปั่นก็นั่งลง
“ มันไปฉี่ “
“ อ่อ แล้วพี่ไปซื้อข้าวหรือยัง “
“ ยัง “
“ เดี่ยวผมไปซื้อให้นะ “ พี่เค้ามองหน้าแล้วก็ส่งตังให้แต่ตามองไอแพดนั่งเล่นอยู่ได้ - -*
“ ไม่เอาอ่ะวันนี้ผมเลี้ยงพี่ละกัน “ ผมบอก พี่เค้าไม่มองหน้าผมแต่มือก็ส่งตังให้
“ เอาหน่าพี่ผมมอยากเลี้ยงให้ผมเลี้ยงวันนึง นะนะนะ อยากเลี้ยง “ ผมอ้อนพี่กำปั่น พี่เค้าเลยเก้บตังแล้วก็บอกว่า
“ กูอยากกินแกงเขียวหวาน “
“ ครับผม “ ผมตะเบะให้พี่กำปั่นแล้วก็วิ่งมาซื้อข้าวให้ เจอหมอกพอดีหมอกเลยทักผม
“ อ้าวหมี่จะไปไหนน่ะ หมอกซื้อข้าวมาให้แล้วนะ ” หมอกบอก
“ อ๋อหมี่ไปซื้อข้าวให้พี่กำปั่นน่ะ “ ผมบอกหมอกแล้วหมอกก็ทำหน้าแบจ๋อยๆ ผมก็นึกไปข้อคำที่อิสุ่ยบอกหรือว่าหมอกจะชอบผมจริงๆแต่ผมก็รีบไปซื้อข้าวกับน้ำให้พี่กำปั่นก่อนแล้วก็รีบเดินกลับมาแล้วก็เอาข้าวมาให้พี่กำปั่น เจอพวกพี่นัทพอดีเลย
“ แหมไอ้ปั่นเดี๋ยวนี้มึงใช้น้องมึงไปซื้อข้าวได้หรือหรอวะ “ พี่นัทถาม
“ มันซื้อให้กูเอง “ พี่กำปั่นตอบแต่ตายังมองแพดอยู่เลย
“ จิงหรือน้องหมี่ “ พี่นัทถาม ผมก็ยิ้มแล้วก็พยักหน้าตอบ
“ คู่นี้เค้าดูแลกันดีจริงเลยอ่ะตัวเองซื้อให้เค้าบ้างซิ “ พี่เจมส์บอกพี่นัทแล้วก็เข้าไปซบไหล่พี่นัท
“ ได้ซิตัวเองจะกินอะไรเด่ยวเค้าเลี้ยงไปเราไปซื้อข้าวกันดีกว่า “ แล้วพวกพี่นัทก็เดินไปซื้อข้าวกัน ผมก็เหลือบไปเห้นหมอกนั่งกินข้าวอย่างเร็วเลยผมเดินไปนั่งข้าวหมอกแล้วก็ส่งน้ำให้หมอก หมอกก็รับน้ำไป
“ ผลัดกันนะหมอกซื้อข้าวหมี่ซ้ำน้ำ “ ผมบอกหมอก แล้วหมอกก็ยิ้มแต่ไม่พูดอะไรซักพักพวกไอ้ก้องกับพวกพี่นัทก็ตามมานั่งกันเต็มโต๊ะเลยกินกันไปได้ซักพักพี่โอ๊ตเปิดประเด็นก่อนเลย
“ เป็นไงบ้างกิจกรรมกระชับมิตรเป้นไงกันบ้าง “ พี่โอ๊ตถาม
“ สนุกดีค่ะอยากให้มีอีก “ อิแฝดนรกพูดพร้อมกันเลย555 แล้วทั้งหมดรวมทั้งผมก็ยิ้มให้พี่เค้าอย่างเดียว
“ เออนี่พรุ่งนี้จะมีการเลือกชมรมนะพวกน้องอยากจะอยุ่ชมรมอะไรล่ะ “ พี่เมฆถาม
“ ชมรมอะไรหรอพี่ “ ไอ้ก้องถาม
“ ก็เลือกชมรมที่เราจะอยุ๋น่ะมันเป็นกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนธรรมดาแหละ “ พี่เมฆตอบ
“ แล้วพ่กพี่อยุ่ชมรมอะไรกันหรอคะ “ ส้มถาม
“ พวกพี่อยู่ชมรมจินตศิลป์น่ะ “ พี่ข้าวตอบ
“ มันคืออะไรหรอ “ ไอ้ตาลถาม
“ มันก็คือชมรมวาดรูปนี่แหละ555ชื่อเหมือนพวกจินตลีลาเลย “ พี่นัทบอกแล้วก็หัวเหราะ
“ เห้ยกุลืมโทรศัพท์ไว้บนห้องอ่ะไปเป้นเพื่อนดูหน่อยสิ “ ไอ้ก้องโว้ยวาย
“ เออดีกุอยากขึ้นห้องแล้วเหมือนกันในนี้มันร้อนว่ะ “ ไอ้ตาลบอก
“ งั้นพวกเราไปก่อนนะครับ “ ไอ้ก้องบอก แล้วก็ลุกกันกำลังจะเดินไป
“ เดี๋ยวน้องหมี่พี่ของคุยอะไรด้วยหน่อยซิ “ พี่นัทเรียก แล้วพวกมันก็รีบเดินขึ้นห้องไปแต่ผมก็นั่งลง
“ เอ่อมีอะไรหรือป่าวคับ “ ผมถาม
“ พี่อยากรุ้ว่าบ้านคุณชายกำปั่นเป็นไงบ้าง “ พี่ข้าวถาม ผมหันไปมองพี่กำปั่น
“ ก็ดีอ่ะคับบ้านใหญ่ดี ป้าๆแม่บ้านก็ใจดีน่ารักคับ คุณพ่อกับพี่ชองพี่กำปั่นก็น่ารักคับเขาต้อยรับอย่างดีเลย “ ผมบอกแล้วก็ยิ้ม
“ พวกพี่ก็อยากไปบ้านมันนะแต่ว่าพี่กลัวพ่อมันน่ะ “ พี่ข้าวบอก
“ 555 พ่อพี่กำปั่นใจดีมากคับ “ ผมบอก
“ นี่ก็ใกล้เวลาเรียนแล้วน้องหมี่รีบไปเรียนเถอะ “ พี่ข้าวบอก ผมพยักหน้าแล้วก็เดินไป
“ เดี๋ยว “ พี่กำปั่นเรียก ผมก็หันไป
“ มึงเลิกกี่โมง “ พี่กำปั่นถามเล่นเอาเพื่อนพี่กำปั่นมองมาที่ผมเลย
“ 15.30คับ “ ผมตอบ แล้วพี่กำปั่นก็หันกลับไปเล่นไปแพดต่อ
“ ผมไปก่อนนะคับ “ แล้วผมก็เดินต่อจนถึงห้อง
“ เห้ยพี่เขาคุยอะไรกับมึงวะ “ ไอ้ก้องถาม
“ อ๋อก็ไม่มีอะไรหรอกก็ถามเกี่ยวกับบ้านของพี่กำปั่นอ่ะ “ ผมบอก
“ เออแล้วทำไมเมื่อเช้ามึงมากับพี่กำปั่นวะ “ ไอ้ก้องถาม
“ ก็อาทิตย์นี้พ่อกับแม่กุไม่อยุ่บ้านก็เลยฝากกุไว้กับพี่กำปั่น 1 อาทิตย์ “ผมบอก
“ โหชะตากรรมมึงเป้นไงบ้าง “ ไอ้ตาลถาม
“ ก็ดีอ่ะพ่อพี่เค้าใจดีมากนะ “ ผมบอก แล้วซักพักคุณครูก็มาสอนบอกตรงๆเลยผมไม่มีสมาธิเรียนหรอกผมมัวแต่นึกถึงพี่กำปั่นอยู่ผมนั่งคิดไปคิดมาผมก็ได้ยินเสียง
“ น้องครับนายน้อยให้มาตามครับ “ เสียงไอ้แว่นดำนั่นแหละ ผมงงๆดูเวลาอีกทีอ้าวนี่มันเลิกเรียนแล้วนี่หว่าเหม่อได้โล่เลย55
“ เฮ้ยกูกลับบ้านก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน “ แล้วผมโบกมือให้พวกมัน
“ หมอกหมี่กลับบ้านก่อนนะมีอะไรไม่สบายใจโทรหาหมี่ได้ตลอดเลยนะ “ ผมบอกหมอกแล้วหมอกก็หันมายิ้มผมก็เดินไปเอารองเท้าระหว่างที่เดินไป
“ น้องครับพี่ถือกระเป๋าให้ “ เว่นดำบอก
“ ขอบคุณครับ “ แล้วให้มันถือไปเพราะไม่อยากขัดใจมัน พอถึงข้างล่างผมกำลังตรงไปที่รถแต่ผมได้ยินเสียงจากด้านบนผมเลยเงยหน้าขึ้นไป
“ โครม “ มีคนสาดน้ำลงมาครับเปียกหมดเลย
“ 5555สมน้ำหน้าเอาน้ำไปล้างหนังหน้านะ “ แน่นอนมีอยุ่คนเดียวอีมิ้นและผองเพื่อนนี่แหละ
“ เชี่ยใครวะ “ ผมร้องลั่นจนพี่กำปั่นต้องลงมาจากรถสิ่งที่ผมเห้นคือพี่กำปั่นจ้องเขม็งพวกอิมิ้นอยุ่ด้านบนแล้วมองไอ้แว่นดำ2ตัวแล้วชี้ขึ้นไปด้านบน ไอ้แว่นแว่นดำรีบวิ่งขึ้นไปด้านบนเลยพี่กำปั่นก็รีบวิ่งมาหาผม
“ มึงเป้นอะไรมั้ย “ พี่กำปั่นถาม
“ ไม่เป้นอะไรหรอกพี่เด่ยวผมมานะ “
“ มึงจะไปไหน “
“ ผมจะไปตบมัน “
“ มึงไม่ต้องไปหรอก “
“ ทำไมอ่ะ “
“ กูให้คนของกูไปแล้ว “
“ มึงไปนั่งรอกับกุบนรถ “ แล้วพี่กำปั่นก็ลากผมขึ้นรถ
“ เดี๋ยววันนี้กุจะพามึงไปกินข้าวนอกบ้าน “
“ อ่าวแล้วพ่อพี่กับพี่สายป่านล่ะ “
“ เขาไม่อยุ่บ้านกัน “
“ ไปไหนกันอ่ะ “ ผมบอก พี่กำปั่นมองตาขวางเลย555
“ โห่ผมก็แค่อยากรู้ “ ผมนั่งรอกับพี่กำปั่นไม่นานไอ้แว่นดำ2คนก็วิ่งมาขึ้นรถ
“ เรียบร้อยแล้วครับ “ ไอ้แว่นดำบอกพี่กำปั่น ห๊ะอะไรเรียบร้อยวะหรือว่าเก็บมันไปแล้วโหดสัสอ่ะ!! ลองคิดเล่นๆถ้าเกิดว่าผมเกิดไปทำอะไรให้พี่กำปั่นโมโหขึ้นมานะคงไม่เหลือซากกลับบ้นแน่เลย บรื๋อ~!
“ พี่คับพี่ให้เขาไปทำอะไรน่ะ “ ผมกระซิบถามพี่กำปั่น พี่กำปั่นจ้องหน้าเป้นอันรู้กันว่าอย่าเสือก5555
หม่านโถว
จบตอนที่9แล้วน้าตะเอง555
เค้ามีเพจด้วยน้าตะเอง55ฝากไปกดไลท์ด้วยน้าา>>>>https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%/635579223164570?ref=hl<<<<
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
สวัสดีครับทุกคนถ้าผมกลับมาโพสอีกที :mew1: เพื่อนยังจะอยากอ่านไหมคับT^T :mew6: ที่ผ่านมาผมยุ่งๆน่ะครับ ถ้าผมลงยังจะมีคนอ่านไหมครับ :o12: :o12: :o12: :sad4: :sad4: :sad4:
:z10: :z10: ช่วยโพสตอบให้มีกำลังใจนิดนึงได้ไหมคับ :mew2:
-
อ่านจร้า แต่ช่วยต่อให้จบนะ จะติดตาม
-
อ่านจ้า :mew1: :mew1:
-
ต่อให้จบนะคะ
-
ตอนที่ 10 เพื่อนสนิทคิดเกินเพื่อน
“ พี่คับพี่ให้เขาไปทำอะไรน่ะ “ ผมกระซิบถามพี่กำปั่น พี่กำปั่นจ้องหน้าเป้นอันรู้กันว่าอย่าเสือก5555 แล้วรถก็ออกไปภายในรถเงียบสนิทเชียบเลยได้ยินแต่เสียงเครื่องยนต์ ผมรุ้สึกแปลกใจว่าทำไมรถไปทางอื่นไม่ใช่ทางกลับบ้าน
“ พี่คับเราจะไปไหนกันหรอ “
“ ห้าง “
“ ไปทำอะไรที่ห้างอ่ะ “ ผมถามแล้วพี่กำปั่นก็จ้องหน้าเลย555 แล้วก็เงียบจนโทรศัพท์ผมดังขึ้นพี่ชายสุดหล่อโทรมา
“ โหลๆว่าไงหมัก “ ผมคุยโทรศัพท์
“ มึงเป้นไงบ้าง แขนมึงหายไปรึยัง “ พี่ผมเล่นเข้าแล้ว555
“ พ่องงง “ ผมด่ามัน
“ มึงอยู่ไหนเนี่ยกินอะไรหรือยัง “ หมักถาม
“ กุกำลังจะไปห้างอ่ะ พี่กำปั่นเขาจะไปซื้อของอะไรก็ไม่รู้ “ ผมบอก
“ อ๋อ เออๆแล้วไปอยุ่บ้านเขาอย่าสร้างปัญหาล่ะ “ หมักบอก
“ เอออ กุทำตัวดีมาก พอใจมึงหรือยัง “ ผมประชดมัน
“ 55เออๆแค่นี้นะเดี่ยวกุต้องรีบไป โชคดีนะมึง รักษาตูดดีๆนะเด่ยวเสียราคา “ ดูมันพูดอ่ะ - -* หยาบคายที่สุด
“ ไอ้....เช “ ยังออกเสียงไม่หมดเลยมันวางสายไปซะแล้ว แล้วรถก็ถึงห้างพอดีเลยโหนานๆได้มาเที่ยวห้างรู้สึกคันกระเป๋าตังแล้วรถก็เลี้ยวไปที่หน้าประตูเลยโหโคตรหรูเลย55 ผมกับพี่กำปั่นก็ลงกันตรงนั้นแหละมีแต่คนมอง สาเหตุหลักๆก็คงจะมาจากเสื้อผมเปียกหมดเลย55
“ พี่กำปั่นจะไปซื้ออะไรหรอคับ “
“ กูจะมาดูเสื้อ “
“ ดีเลยพี่ผมจะได้ซื้อเสื้อด้วย “ แล้วผมก็ตรงดิ่งไปที่ร้านเสื้อเลยครับผมพยายามซื้อตัวที่ ลดเยอะๆ55 เพื่อเก็บตังไว้ซื้อของที่จำเป็น
“ พี่คับพี่ว่าตัวนี้เป็นไง “ ผมชูให้พี่กำปั่นดู
“ ฮึ “ หัวเราะแบบนี้อีกแล้ว
“ เอ้าสีสวยจะตาย “ แล้วผมก็หาเสื้อต่อไป แล้วพี่กำปั่นก็ส่งเสื้อให้ตัวนึง
“ เฮ้ยพี่สีสวยอ่ะ “ แล้วผมก็ลองเอามาทาบตัวดู
“ แต่ตัวมันใหญ่ไปนิดนึงนะเนี่ย “
“ ของกู “
“ เอ้าก็นึกว่าเลือกให้ “ แล้วผมก็หาต่อ แล้วพี่กำปั่นก็ยื่นให้อีกตัวนึง ผมรับแล้วก็หาต่อ
“ อ่าวพี่ทำไมซื้อมาเหมือนกันเลยอ่ะ “ ผมสงสัยทำไมซื้อมา2ตัวเลยแล้วพี่เค้าก็จ้องอีกแล้วอ่ะ เป็นอันรู้กันว่ารับๆไปเถอะอย่าพูดมากพอเลือกกันเสร็จก็ไปจ่ายตัง
“ รวมกันไหมคะ ” พนักงานถาม
“ แยก.... “ ผมกำลังจะพูดพี่กำปั่นก็....
“ คิดรวมกันเลย “ พี่กำปั่นบอก
“ พี่คับผมจ่ายเองก็ได้คับ เกรงใจ ”
“ กูขี้เกียจรอ “
“ งั้นเดี๋ยวกลับไปผมจะจ่ายให้นะคับ “ พี่กำปั่นไม่ฟังผมเลย
“ ทั้งหมด 5,620 บาทค่ะ “ พี่กำปั่นก็ควักตังจ่ายอย่างรวดเร็วแล้วก็เดินออกไปเลย
“ เอ้าพี่ รอผมด้วย “ ผมรีบคว้าถุงเสื้อกับใบเสร้จแล้วรีบวิ่งตาม
“ พี่จะรีบไปไหนอ่ะ “
“ กูหิว “
“ งั้นเราจะไปกินที่ไหนกันดีอ่ะคับ “ พี่กำปั่นไปตอบเอาแต่จ้ำต่อไป จนไปถึงหยุดอยู่ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่งพี่กำปั่นกับผมก็เข้าไปนั่งจนสั่งอาหารพี่กำปั่นคว้าเมนูได้ก็สั่งเอาสั่งเอา ผมกลัวกินไม่หมดเลยสั่งมาแค่2อย่าง พออาหารมาถึงก็เต็มโต๊ะเลยจนโต๊ะข้างๆมอง ผมเลยพูดกับพี่กำปั่นว่า
“ โหพี่จะกินหมดหรอ “
“ เดี๋ยวมึงคอยดู “ ผ่านไปแค่แป๊ปเดียวอาหารทุกอย่างก็ราบเป็นหน้ากลอง ผมนี่อึ้งเลย
“ มึงเป็นอะไร “
“ พี่กินหมดได้ไงอ่ะ “
“ กูกินแบบนี้ประจำ “ แล้วสักพักพี่กำปั่นก็เรียกพนักงานเก็บเงิน คราวนี้ก็ต้องปล่อยให้พี่กำปั่นจ่ายไปเพราะมันเกินกำลังผมแล้ว555 พอออกจากร้านพี่กำปั่นก็ถามผมว่า
“ มึงอยากๆได้อะไรอีกป่ะ “
“ ผมอยากไปดูครีม “ พี่กำปั่นก็ดิ่งไปที่แผนกเครื่องสำอางค์เลยผมกำพี่กำปั่นก็ไปที่โซนของครีมก็เลือกกันแล้วผมก็เดินไปจ่ายเงินซักพักผมก็เห็นพวกอิมิ้นและผองเพื่องของมัน ไม่น่าเชื่อครับช้ำไปทั้งตัวเลยผมนี่ยืนอึ้งเลยว่าทำไมพี่กำปั่นโหดจัง ในขณะที่ผมกำลังอึ้งอยุ่เหมือนพวกมันเห็นผมก็กำลังจะเดินมาทางผม แต่เหมือนโชคเข้าข้างที่พี่กำปั่นเดินมาหาผมพอดีพวกมันเลยเดินไปทางอื่นเพื่อหลบพี่กำปั่น
“ มึงเป็นอะไร “
“ ไม่มีอะไรคับ เหม่อๆนิดนึง555 “
“ ไม่มีอะไรก็กลับ “ แล้วผมกับพี่กำปั่นก็เดินกลับไปขึ้นรถพี่กำปั่นก็โทรบอกพวกลูกน้องหมารับที่หน้าห้าง มันมาเร็วมากครับ แล้วผมกับพี่กำปั่นก็กลับบ้านอย่างปลอดภัย พอมาถึงบ้านผมก็ขึ้นห้องรีบอาบน้ำเลยครับเพราะพี่กำปั่นสั่ง ไม่งี้ผมก็ดองไว้แบบนี้แหละคับขี้เกียจ พอผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เห็นพี่กำปั่นนอนบนเตียงทั้งชุดนักเรียน ผมนี่ถึงกับอ้าปากค้างเลยคับแหมกางเกงก็สั้นน้อ555 ผมก็เข้าไปเรียกพี่กำปั่นให้ไปอาบพี่เค้าก็ยอมไปแต่โดยดีผมหันหลังไปจัดกระเป๋าแป๊ปเดียว
“ พี่จำทำอะไรอ่ะ “ คุณพระพี่กำปั่นกำลังจะแก้ผ้า
“ แก้ผ้า “ ผมนี่อึ้งเลยคับ :a5:
หม่านโถว
เค้ามีเพจด้วยน้าตะเอง55ฝากไปกดไลท์ด้วยน้าา
>>>>https://www.facebook.com/pages/%E0%B8%/635579223164570?ref=hl<<<<
:mew1: :mew1: :mew1:
-
จะมาต่ออีกไหมอะ รออ่านอยู่ :hao5: