-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ
(http://i.imgur.com/X1l9yFk.jpg)
ไม่มีใครที่เกิดและโตในประเทศไทย แล้วไม่เคยได้ยินวลีสุดฮอตที่ทำคนตบตีกันแย่งกินทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นชิ้นสุดท้าย
วลีที่เจริญเติบโตมาพร้อมๆกับพวกเรา หรืออาจจะตายไปพร้อมกันด้วย
ที่อยากรู้คือ ใครแมร่งเริ่มคนแรก ผมจะบอกนะว่า....
แดกมาทั้งชีวิตล่ะ อย่าว่าแต่หล่อ หรือ สวยเลยครับ
ถามใจดูเอาเถอะว่า....ไหนแฟน!
สารบัญ
INTRO (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3212665#msg3212665)
ตอนที่ 01 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3212858#msg3212858)
ตอนที่ 02 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3213695#msg3213695)
ตอนที่ 03 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3214421#msg3214421)
ตอนที่ 04 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3215540#msg3215540)
ตอนที่ 05 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3216286#msg3216286)
ตอนที่ 06 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3217223#msg3217223)
ตอนที่ 07 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3218935#msg3218935)
ตอนที่ 08 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3220262#msg3220262)
ตอนที่ 09 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3222919#msg3222919)
ตอนที่ 10 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3225188#msg3225188)
ตอนที่ 11 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3226964#msg3226964)
แจ้งเรื่องหยุดยาวครั้งที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3228053#msg3228053)
ตอนที่ 12 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3248835#msg3248835)
ตอนที่ 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3252130#msg3252130)
ตอนที่ 14 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3261044#msg3261044)
ตอนที่ 15 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3272441#msg3272441)
ตอนที่ 16 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3280671#msg3280671)
ตอนที่ 17 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3298367#msg3298367)
เป็นนักเขียนหน้าใหม่ ใสกว่ากระจกรถเม 555 ฝากเรื่องนี้ในอ้อมอกอ้อมใจ
-
ปูเสื่อรออออ เรื่องใหม่
จริงๆนะ กินมาทั้งชีวิต ไหนแฟน 555
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│Intro
“จองชิ้นสุดท้ายนะ เมล่อนเพื่อนรัก” เอาไม้จิ้มฟันจิ้มลงไปตรงกลางขนมกุ้ยช่ายที่เราซื้อกันมาเมื่อเที่ยงนี้ ปักแสดงความเป็นเจ้าของราวกับธงชาติสหรัฐที่ปักลงบนดวงจันทร์
ทำไมต้องชิ้นสุดท้ายน่ะเหรอ เพราะคุณย่าเคยบอกว่า ชิ้นสุดท้ายเนี่ย ถ้าเป็นผู้หญิงจะได้แฟนหล่อ หรือถ้าเป็นผู้ชายจะได้แฟนสวย ถึงจะเป็นแค่วลีที่พิสูจน์ไม่ได้แต่ผมเชื่อคำพูดคุณย่าเสมอและเมล่อนก็รู้หน้าที่ดี ตลอดเวลาที่คบกันเป็นบัดดี้ มันก็จะเหลือชิ้นสุดท้ายไว้ให้ผมกินตลอด
แต่คิดๆไปแล้ว ชีวิตตลอด18ปีของผม เรื่องแฟนนี้มีครั้งเดียวที่ใกล้เคียงที่สุด คือตอนสมัยอนุบาลผมจีบเธอประจำโดยการไปนอนใกล้ๆเธอเวลานอนกลางวัน คอยซื้อขนมเลี้ยงเธอกับแก๊งค์นางฟ้า และเราก็ตกลงเป็นแฟนกันเพราะผมซื้อบาร์บี้ให้เธอเป็นของขวัญวันเกิด
ไม่ถึงเดือนก็เลิกกัน….เอ่อ… นั่นจะนับว่าเป็นแฟนได้มั้ย ไอ้เมล่อนบอกว่าเธอแค่อยากหลอกแดกเงินผม
คิดแล้วก็ช้ำ
“ทำไมกูไม่มีแฟนว่ะ”
ประโยคที่เอ่ยออกมาวันล่ะพันรอบ ถูกพ่นออกจากปากผมอีกครั้ง ใช่ว่าผมไม่รำคาญ แต่ผมอยากรู้!
เพื่อนสาวเพียงคนเดียวในชีวิตผม และเป็นคนที่ประสบการโชกเลือดมากมายเกี่ยวกับความรัก เสหน้ามามองผมนิดหน่อย ก่อนจะกลับไปศึกษาประสบการณ์รักจากนิยายในมือต่อ
ไม่คิดจะสนกูเลยซินะ
“จินตรา บอกกูหน่อย ฮาวทู พลีส”
“เรียกกูจินตราอีกที มึงตายก่อนมีแฟนแน่”
หูยย โหดชิบหาย ไอ้เมล่อนมันขู่ผมโดยที่ยังไม่ละสายตาจากนิยายเล่มหนาที่มันใช้เวลาอ่านมาสามชาติเศษ ดูเหมือนผมจะกำลังไปขัดต่อมความฟินของมันอยู่ซินะ ชะโงกหน้าไปแอบอ่านข้างหลังมัน รู้เลยว่านิยายเรื่องนี้แต่งไม่ดีแน่ๆ ภาษาก็ไม่สวย ไม่ค่อยบรรยายอะไรเลย มีแค่บทพูดของตัวละคร แถมตัวละครก็เป็นใบ้ซะด้วย มีแต่ อื้อ อ๊า ซี๊ด อ๊ะๆทั้งหน้า
ไว้ว่างนะๆเมล่อน เพื่อนคนนี้จะซื้อสี่แผ่นดินให้อ่าน
“เมล่อน! ไปใต้ตึกเร็ว รุ่นพี่เรียกพบรวมน่ะ”
ผู้หญิงสวยคนหนึ่งเดินมาหาเมล่อน พร้อมกับแจ้งข่าวให้เมล่อนรู้ เธอเป็นคนดีจัง
“ไปกับน้ำใสมั้ยเมล่อน”
มีชวนพวกเราอีกครับ น่ารักที่สุดเลย ชื่อน้ำใสด้วย…. มาจากน้ำใสใจจริงเหรอเปล่านะ คิกๆ ชุดนิสิตสีขาวกับกระโปรงพลีทและรองเท้าผ้าใบ บวกกับแดดยามบ่าย ทำให้น้ำใสดูสวยขึ้นกับนางฟ้า
“อ๋อเหรอ ไปกันซิ” เพื่อนผมพับนิยายเก็บใส่กระเป๋าแบรนด์เนมของเธอ แล้วลากผมที่ยังเคลิ้มกับความสวยและใจดีของน้ำใสขึ้นมาจากโต๊ะม้าหินอ่อน ข้างๆตึกคณะ น้ำใสยิ้มหวานทันทีที่เมล่อนเดินไปหาเธอ ก่อนจะหุบยิ้มแทบไม่ทันตอนเห็นหน้าผม
อย่าบอกนะว่าน้ำใสเขินผมน่ะ อร๊ายยยย ผมก็เขินน้ำใสเหมือนกัน ตอนนี้ผมอาจจะยังไม่ชอบน้ำใส แต่ถ้าเราได้สนิทกัน น้ำใสอาจจะเป็นแฟนคนแรกก็ได้ ><
“เอ่อ..เมล่อน ไอ้เฉิ่มนี่ใครอ่ะ”
เฉิ่มเหรอ ไหนว่ะ คนไหนเฉิ่ม? คนจิตใจดีอย่างน้ำใสว่าใครเฉิ่มเนี่ย แสดงว่ามันต้องเฉิ่มมากๆเลยซินะ ผมหันซ้ายแลขวามองหาคนที่น้ำใสพูดถึง แต่ก็หาไม่เจอเพราะจำนวนนิสิตปีหนึ่งคณะเดียวกับเราที่กำลังเดินไปรวมตัวกันราวกับงานไหล มากซะจนมองไม่เห็นใคร แล้วผมจะรู้มั้ยว่ะว่าใครมันคือเฉิ่ม
นี่ขนาดขยับแว่นให้ชิดตาแล้วนะ หอกเอ้ย! อยากเห็นอ่ะ
“เอ่อ.. นายมองหาอะไร เพื่อนเหรอ”
“อ๋อเปล่า เราไม่มีเพื่อนที่ไหนหรอกนอกจากเมล่อนอ่ะ เรากำลังมองหาคนที่น้ำใสบอกว่าเฉิ่มน่ะ เราอยากเห็น”
น้ำใสนิ่งไป 2.06 วิ ก่อนจะยื่นกระจกมาให้ ผมรับมาด้วยความเกรงใจ เจอกันวันแรกน้ำใสก็ให้ของขวัญผมแล้ว ดีใจจัง รู้สึกถึงมิตรภาพที่กำลังจะก่อเกิด กูจิครายยย
แสดงว่าผมจะมีเพื่อนเพิ่ม ไม่ใช่แค่เมล่อนคนเดียว ถ้าป๊ากับพี่ชายรู้คงดีใจ ><
น้ำใสมองหน้าผมนิ่งๆ คงอยากให้ผมลองส่องกระจก ผมเลยส่องด้วยความเกรงใจน้ำใส กระจกน้ำใสใสจริงๆ เห็นกระทั้งรอยสิวของผม แม้ว่าแว่นจะใหญ่จนบังหน้าเกือบมิด แต่กระจกนี้ก็มองเห็น
เป็นของขวัญที่ล้ำค่ามากเลยครับ
“เอ่อ..นายหาคนที่เราว่าเฉิ่มเมื่อกี้ซินะ”
“ใช่ๆ ไหนล่ะ”
“ส่องซิ”
ผมก็ส่องแล้วนะ เอ๊ะ…หรือว่าจะเป็นกระจกวิเศษ อ๊า…ต้องใช่แน่ๆเลย ถ้าผมส่องอีกทีต้องเห็นไอ้เฉิ่มนั่น แต่ทำไมผมไม่เห็นใครนอกจาก เด็กแว่นผู้เรียบร้อยกับรอยสิวนิดหน่อยของตัวเอง
เดี๋ยวนะ!
“ไอ้เฉิ่มที่ว่า ก็นายนั่นแหละ”
โธ่ ถ้ามึงจะพูดกับกูแบบนี้นะน้ำใส เอามีดมาแทงไอ้เทมเถอะ
เรื่องนี้เป็นนิยาย เบาๆ อ่านแล้วแทบไม่ต้องคิดอะไร 5555
ยังไงก็ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนะคะ ><
-
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
โธ่ เทมหนูซื่อ(บื้อ) จริงๆเลย :m20: แต่ก็น่ารักดี
-
โธ่ ถ้ามึงจะพูดกับกูแบบนี้นะน้ำใส เอามีดมาแทงไอ้เทมเถอะ :m30:
-
น่าสงสารจริงๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
555 ใช่แล้ว แย่งกะเพื่อนประจำ
ถึงไม่ได้แย่งก็ยังเป็นคำพูดติดปากเสมอ ไม่เลิกฮิตซะทีคำนี้
#ชิันสุดท้ายแฟนหล่อ อิอิ
-
โธ่ หนูเทมน่าสงสารรรรรจัง
-
ขำนายเอกกกก :m20: ชอบบบบบบบ ติดตามน้าาาา
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│01
ผมไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย เกลียดมากๆ ไอ้ความวุ่นวายของฝูงชน ดีที่ไอ้เมล่อนจับมือผมไว้ไม่อย่างนั้นคงได้คัพเวอร์เป็นพื้นปูนให้ไอ้พวกเพื่อนร่วมคณะเหยียบย้ำ ปีหนึ่งคณะผมมีประมาณร้อยนิดๆแต่ทำไมนะถึงได้วุ่นวายแบบนี้ หาระเบียบวินัยแทบจะไม่มี ไม่แปลกใจเลยที่ชาติไม่เจริญ เซ็งจริงๆ
“เงียบหน่อยน้องจ๋า ให้เวลาอีก 10วิ ตูดใครไม่อยู่ที่พื้น เจอดีแน่!”
พี่คนโหดหน้าสวยตะโกนใส่ไมค์เรียกร้องความสนอกสนใจของพวกผมได้ดี ทุกคนเงียบและเริ่มทรุดตัวลงนั่งอย่างรวดเร็ว เมกระตุกมือผมให้นั่งข้างๆมัน พี่ที่ถือไมค์อยู่ยิ้มสยองให้สองทีก่อนจะประกาศต่อ ผมนี่ขนลุกในรอยยิ้มของคนสวยเลยครับ
“วันนี้เรามาจับพี่รหัสตามที่นัดกันไว้ และน้องๆทุกคน…………………….”
พี่สาวคนนั้นก็บ่นไปเรื่อยๆล่ะครับไม่พ้นการจับพี่รหัสที่ผมพอจะรู้อยู่ สายตาผมไม่ได้สนใจพี่คนนั้นแล้วแต่กำลังสอดส่องมองความเป็นไปของโลกอยู่ ล้อเล่นน่ะ ผมกำลังหาคนอยู่ เขาเป็นแรงบันดาลใจให้ผมมาเรียนคณะนี้ ทั้งที่ไม่เคยคิดว่าจะเรียน
ผมเห็นเขาในเพจของมหาวิทยาลัยปีที่แล้ว ตอนประกวดเดือน เขาเป็นเดือนของคณะนี้ ผมรู้สึกชอบเขาในทันทีที่เห็นรูป จะว่าผมตอแหลก็ได้ แต่มันเป็นเรื่องจริง…. ผมชอบรอยยิ้มเขา จำได้ว่าผมลงทุนสมัครเฟซบุ๊คใหม่มาสิบแอคเคานท์เพื่อกดไลค์เขา พยายามอย่างมากที่จะติดตามเขาในเฟซบุ๊คแต่… แอดเพื่อนไม่ได้ครับ เพราะพี่เขาปิดเอาไว้ ผมเลยเป็นแค่ 1 ในผู้ติดตามหกหมื่นคนของเขา
เศร้าเนอะ พอคิดได้ดังนั้นจึงปรึกษาเม และเมก็มีคำแนะนำดีๆให้ผมเสมอ
“ถ้าอยากรู้จักเขาก็ต้องไปเรียนคณะนี้ อยู่เฉยๆก็จะไม่ต่างจากคนอื่นๆเป็นหมื่นๆคนหรอกเว้ย”
“แต่ถ้าได้เป็นน้องในคณะ อย่างน้อยก็เป็น1 ใน 100 มันก็ต้องมีเดินสวน มียกมือไหว้สวัสดีกันบ้าง”
นั่นแหละครับ ทำให้ผมต้องไปกราบขอโทษคุณป๊ากับครอบครัว และโกหกคำโตเลยว่าผมมีความฝันที่จะเป็นหมอฟัน แต่ไม่กล้าบอกใคร ทำให้ต้องสละสิทธิ์คณะวิทย์ที่ผมสอบติดแล้ว ทางบ้านออกจะตกใจนิดหน่อยแต่ก็ให้กำลังใจดี ทำให้ผมผ่านการแอดมิชชั่นมาเรียนที่นี่ได้ โดยไม่ลืมลากเมล่อนมาด้วย
ก็ตั้งแต่เป็นไซโกตผมก็มีเมเป็นเพื่อนคนเดียว แล้วเมก็ไม่ได้บ่นอะไร เพราะเมล่อนเก่งสอบที่ไหนก็ได้ง่ายๆ แถมเมล่อนจะเรียนอะไรก็ได้ ยังไงจบแล้วก็ไปเป็นดาราอยู่ดี
ผมบอกหรือยังว่าไอ้เมมันกำลังเป็นเด็กเพาะของช่องน้อยสีอยู่ จะมีละครออนแอร์ปีหน้าด้วย แต่ถึงเมล่อนมันจะงานยุ่งแต่มันก็ดูแลผมเป็นอย่างดีนะ
“นั่นไงเทม เทพบุตรของมึงมาโน่นแล้ว” เมล่อนกระซิบบอกผมถึงการมาของเขา ผมรีบชะเง้อคอมองตามเลยครับ ตื่นเต้นมากที่จะได้เจอเขา ถึงจะเคยเห็นพี่เขามาบ้างจากการที่ให้พี่มิวพี่ชายของผมวนรถมาที่นี่เพื่อรอเจอบ่อยๆ
แต่มันไม่เหมือนกันนี่หว่า คราวนี้ผมจะได้เห็นพี่เขาจริงๆ ตัวเป็นๆ โดยไม่ต้องหลบซ่อน
พี่เขากำลังถือกระดาษแผ่นเล็กๆที่ซ้อนกันเป็นจำนวนมากเดินมาหน้าแถวของพวกเรา เสียงผู้หญิงหลายคนกรี๊ดพี่เขาอย่างออกหน้าออกตา พี่คนสวยที่ถือไมค์ถึงขนาดประกาศให้หยุดกรี๊ด
ก็เขาน่ะ เป็นถึงเดือนมหาวิทยาลัย จะไม่ให้หล่อลากกระชากม้ามได้ยังไงกัน
“พี่ๆเอาป้ายแจกให้น้องทุกคน แล้วน้องๆจำไว้นะคะ ป้ายนี้มีแค่ป้ายเดียวห้ามใครทำหายเด็ดขาด!”
สิ้นเสียงพี่คนนั้น พี่ๆสต๊าฟก็ไล่แจกป้ายตามแต่ละแถว แน่นอนว่าแถวผมจะเป็นใครไม่ได้นอกจากพี่เขานั้นแหละ คิดถูกจริงๆไอ้เทมที่เลือกนั่งแถวนี้
‘P’ปกป้อง’ แค่ชื่อที่อยู่บนป้ายห้อยก็อบอุ่นไปถึงขั้วหัวใจ ทั้งรอยยิ้มและสายตาของพี่เขาราวกับจะปลอบประโลมคนทั้งโลก ปกป้องและคุ้มครองทุกคนเหมือนกัปตันอเมริกา
โอ้ยแค่คิดนะครับ หัวใจผมก็ทำงานผิดปกติแล้ว พี่ปกป้องเดินไปแจกของแถวข้างๆผมก่อน พี่เขาเขียนชื่อน้องทุกคนด้วยตัวเอง น้ำเสียงนุ่มๆที่ถามคนพวกนั้น ให้ตายเถอะ ผมหวังว่าเขาจะเขียนชื่อลงป้ายให้ผมด้วยนะ > <
จนถึงคนข้างๆผม พี่เขาก็เข้ามาถามตามปกติ เมตอบไปว่าชื่อเมล่อน เสียงฮือฮาก็เกิดไปทั่วบริเวณ แต่มันไม่ใช่เสียงกรี๊ดแบบคนกรี๊ดให้พี่ปกป้องนะครับ มันเป็นเสียงซุบซิบที่กระจายไปทั่ว…..
“นั่นเมล่อนที่เป็นดาราอ่ะ ตัวจริงน่ารักเนอะ”
“ต๊ายตาย แล้วไอ้แว่นที่ไหนนั่งข้างเมล่อนน่ะ ประจบจริงๆไม่เจียมตัวซะเลย”
“นี่กลุ่มเราพยายามจะลากเมล่อนมาอยู่ด้วย แต่ถ้าพ่วงไอ้เห่ยนั้น ดาราก็ดาราเถอะ”
ท่องไว้เทม แค่เสียงนกเสียงกา ไอ้เมได้ป้ายมาก็คล้องคอนั่งตามปกติของมัน ส่วนผมถึงจะไม่ใส่ใจเสียงคนพวกนั้นแต่ที่แคบแบบนี้ไม่ได้ยินก็บ้าแล้ว ก่อนที่ผมจะทำตัวไม่ถูกไอ้เมก็กระชับมือผมให้แน่นกว่าเดิม พร้อมเสียงนินทาที่ดังกว่าเดิมด้วย
“ช่างเหอะมึง คิดมาก”
ซึ้งจัง TT ผมไม่ได้โกรธคนพวกนั้นนะ เขามีสิทธิ์ที่จะวิจารณ์เต็มที่ ไอ้เมบอกว่ามันเป็นคนสาธารณะ ชินกับการโดนห่าอะไรแบบนี้อยู่แล้ว ตอนอยู่ที่โรงเรียนเก่าผมก็เจอลักษณะแบบนี้แต่เป็นเมล่อนที่คอยช่วยไว้ทุกที ช่วงหนึ่งที่เพื่อนๆไม่พอใจแล้วผมมาก เลยพาลไปตั้งเพจแอนตี้เมล่อนจนทางผู้จัดการของมันต้องปวดหัว ผมเองก็เสียใจเหมือนกัน แต่เมมันบอกว่าไม่เป็นไร
“อ้าวน้องเมล่อน พี่ขออนุญาตถามชื่อแฟนน้องหน่อยนะครับ แฟนน้องเมล่อนคืออะไรครับ”
อ่า…พี่ปกป้อง ถึงคิวผมแล้วซินะ ออร่าเทพบุตรในกายพี่ช่างเจิดจ้าทิ่มแทงตาไอ้เทมจนจะบอดแล้วโว้ยยย
แต่เดี๋ยวก่อน… ผมไม่ใช่แฟนไอ้เมนี่หว่า!
“อ่าไม่ครับ..เป็นเพื่อนเมล่อน”
“ครับ แล้วน้องเพื่อนน้องเมล่อนชื่ออะไรเหรอครับ”
โอ๊ยยย พี่เขาถามชื่อผมอ่ะครับ อยู่ใกล้จนเขินผมต้องนั่งนิ่งๆไว้ นิ่งให้เป็นหินที่สุด พี่มิวบอกว่าถ้าผมเขินแล้วผมจะดูหน้าเกลียดขึ้นร้อยเท่า … ผมไม่อยากให้พี่ปกป้องเกลียดผมนี่นา
“เทมครับ/ไม่ค่ะ เทมโป”
ผมรีบหันไปมองหน้าไอ้เมเลย ทำไมมันพูดงั้นว่ะ เทมโปบ้าบอคอแตก ผมไม่ชอบชื่อนี้เลยให้ตายเถอะ พอๆกับที่พี่มิวไม่ชอบชื่อมิวสิคนั่นล่ะ
“หึหึหึ ครับๆ งั้นชื่อน้องเทมโปนะครับ ใส่นี้ไว้”
พี่ปกป้องยิ้มหล่อให้ผมแล้วบรรจงครับ เน้นว่าบรรจง คัดคำว่า N’เทมโป ก่อนที่พี่เขาจะคล้องป้ายให้ผม ให้ตายเถอะ! ถ้าจำไม่ผิดพี่เขาไม่ได้ห้อยป้ายให้ใครนี่หว่า ทำไงดีๆ หน้าต้องแสดงออกไปแล้วแน่เลยว่าเขินมากๆ
ถ้าผมน่าเกลียดพี่เขาต้องเกลียดผมแน่ๆ เพราะขนาดที่ผมหน้าปกติผมก็ยังเป็นไอ้เฉิ่มในสายตาของน้ำใสเลย ผมต้องอัพสกิลการเป็นหิน!
“เอ่อ…น้องเทมโป โกรธอะไรพี่หรือเปล่าครับ”
ชิบหายแล้ว ผมเผลอตัวเป็นหินเกินระดับ ต้องค่อยๆคลายความเป็นหินก่อน แล้วยิ้มแบบโลกสวยไปให้พี่ปกป้องเบาใจว่ากูไม่ได้โกรธมึงนะ
“อ่า นึกว่าโกรธ พี่ชื่อปกป้องนะ ไปก่อนน้องเทมโป” แล้วเทพบุตรก็กลับไป…. อ๊ากกกกกกก ผมเขินได้แล้วใช่มั้ยว่ะครับหน้ากูนี่ร้อนชิบหายวายวอดเลย
ผมไม่ชอบชื่อเทมโปเท่าไร แต่ทำไมพี่ปกป้องเรียกแล้วมันอินว่ะ อันที่จริงพี่แกจะเรียกผมว่าน้องหมา หมู หรือไก่ ผมก็ฟินหมดล่ะ ขอให้พี่ปกป้องเรียกผมคนเดียวก็พอ กรี๊ดดดดดดดดด ดด
“เป็นห่าอะไรค่ะ น้องเทมโปปปปปปปปป ”
งื้อ ไอ้เมมันล้อ ยังไม่ได้คิดบัญชีเรื่องที่มันบอกชื่อผมว่าเทมโปเลยนะ
“เทมโปบ้านบิดามึงซิ”
“นี่มึงค่ะ ถ้าชื่อเทมเฉยๆแล้วเขาจะจำมึงได้มั้ย มึงจะมีค่าอะไรต่างจากคนอีกหกหมื่นคนว่ะ แล้วกูกับมึงจะถ่อมาเรียนอะไรถึงคณะทันตะที่คะแนนแอดสูงสุดในประเทศ มึงกลับบ้านไปส่องเฟซเขาต่อเถอะ!”
เออ…จริง ไอ้เมมีเหตุผล อย่างน้อยความพยายามของผมก็มีสัญญาณที่ดีตอบกลับมา วันนี้พี่เขาเรียกชื่อผมตั้งสองที แถมคัดลายมือชื่อผมด้วย อ่า..พูดถึงป้าย ผมจะเก็บไปบูชาที่บ้าน เหลี่ยมกรอบทองแล้วขึ้นหิ้งเลย!
“เทมโปเหรอ กระแดะชะมัด”
“นั่นดิ อย่างไอ้แว่นนั้นชื่อสมคิดก็หรูล่ะ”
ดอกจิก! เข้าสู่ช่วงนกกาเห่าหอน ผมในฐานะที่ฟินมามากมายภายในหนึ่งวัน จะขอปิดหูปิดตาต่อไป…เอเมน
รุ่นพี่ถือแก้วมาให้น้องจับ พี่เขาบอกว่าเป็นคำใบ้พี่รหัสน่ะครับ เขายื่นให้ไอ้เมจับ แต่แทนที่จะให้ผมที่อยู่ถัดไปจับต่อแต่พี่แกเดินไปให้เพื่อนที่อยู่ด้านหลังจับก่อน งื้อ…ทำไมพี่มองข้ามผมว่ะครับ กูจิครายยย
“เมได้อะไรอ่ะ”
ไอ้เมกางกระดาษใบเล็กๆเป็นลายมือน่ารักๆ เขียนตรงกลางกระดาษตัวนิดเดียวเองครับ รู้มั้ยว่าเขียนว่าอะไร
‘สวย’
ขอบคุณสวรรค์ที่กูไม่ได้พี่รหัสส้นตีนแบบนี้ เพื่อนๆหลายคนก็เริ่มเปิดอ่านพร้อมเสียงโอดครวญของหลายคน คาดว่าน่าจะได้คำใบ้ที่ไม่ต่างจากไอ้เมเท่าไร
“มีน้องคนไหนยังไม่ได้จับมั้ยครับ เหลืออันสุดท้าย”
พี่คนที่ถือฉลากถามขึ้น หอก! กูนี่ไงครับ คนที่มึงเดินข้ามไปไงสาดดด ผมนี่ยืนขึ้นเลยครับ
คิดว่าผมจะยืนขึ้นพร้อมความเงียบเหรอครับ คนมันฮอตตอ่ะนะ ลุกขึ้นมาพร้อมกับเสียงนินทาตามสาย เอาเถอะ…ไอ้เทมชินล่ะ
พี่คนนั้นควรรีบเอาฉลากมาให้ผมใช่มั้ยครับ แต่…ไม่ครับ พี่มันส่งให้พี่ปกป้องงงงง
อร๊ากกกกก มือกูสั่นเป็นเจ้าเข้าเลยตอนยื่นไปจับฉลาก เขินไอ้พี่ปกป้องเฟ้ย สงสัยต้องอัพสกิลเดิม สกิลความเป็นหิน!
“เอ้ารีบจับเลยน้อง จะได้รีบแยก”
ผมกำลังจะจับจับเลยครับ อีพี่คนสวยเสือกตะโกนใส่ไมค์ งื้ออ มึงอย่าเร่งเร้า กูพยายามทำจิตให้มั่นอยู่เว้ย
รับกระดาษผมก็จะรีบกลับเข้าแถวเลยครับ แต่ไม่…เพราะอีพี่คนที่มันถือไมค์เสือกรั้งกูไว้ มึงจะแกล้งอะไรกูอีก ฮือออออ ให้เต้นมะละกอกล้วยส้มป่ะว่ะ หรือจะไก่ย่าง แต่อย่างไหนก็ไม่เอาทั้งนั้นแหละ
“น้องเทมโป.. อ่า อ่านให้เพื่อนๆฟังหน่อยค่ะว่าได้ฉลากอะไร”
สสัด!
ผมคลี่กระดาษออกมาเพื่ออ่านให้เพื่อนๆฟัง พี่มันก็ยื่นไมค์มาให้ผม แต่แปลกคือของผมมันเป็นกระดาษที่พิมพ์มา ไม่ใช่เขียนเหมือนของไอ้เม
“เอ่อ…Protect,Oasis,Keeper,Notion แล้วก็ Gallantry ”
อ่านจบกูร้องไอ้เหี้ยเอ้ยเลยครับ..กูโง่อิ้ง แล้วคนอื่นเขาได้คำใบ้คำเดียวเนี่ยกูได้มาเป็นรางรถไฟ กะว่าจะโชว์เทพด้านสกิลอิ้งมาข่มขู่กูใช่มั้ย
ฮิ้ววววววววววววว ววว เสียงโห่จากเหล่าพวกพี่สองดังขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
ทำไมว่ะ พี่รหัสกูเป็นคนทำขวัญนาคเหรอ โห่กันอยู่ได้ไอ้ดอกจิกทั้งหลาย!
“ชิ้นสุดท้าย แฟนหล่อนะน้อง”
ฮิ้วววววววววววววว แล้วมันก็โห่กันอีกรอบ
สลัด!
TBC.
-
โอ้ยยยยย น่ารักกกกก
-
เปะะะะะะ!!
-
งืออออออออออ ชอบบบบบ เอาอีกๆ
-
น่ารักดีฮะ ชอบนะเนี่ย
-
รู้สึกว่า Protect จะแปลว่า ปกป้องนะ :-[
-
มหากาพย์ชิ้นสุดท้าย 55555555
-
ชอบจังเลยค่ะ งื้อ น้องเทมโปน่ารักจังเลย แอบดื้อเงียบด้วยนะ อย่าไปสนใจเสียงนกเสียงกา รับรองว่าน้องต้องได้แฟนหล่อสมใจแน่ๆ เพราะแค่จับฉลากพี่รหัสน้องก็ได้ Protect ปกป้องแล้ว ฮิ้วววววว ขอกินนกหวีดด้วยคน ฮา งื้อๆๆๆ พี่ปกป้องต้องชอบน้องเทมโปแน่ๆ เลย (เพ้อ ฮ่าๆ)
-
เทมโปปปปป งื้อออ มาอัพด่วนเลยจ้าาา :-[ :-[
-
เทมโปน่ารักไปปป พี่ๆอย่าไปแกล้งน้องงงงง
-
กี๊ดดดดดดดดด เขินมาก เขินแรง ขออีกค่ะขออีก :katai4: :hao7: :-[
-
แอร๊ยยยยย เทมโปน่ารักจริง พี่ปกป้องจะแอบชอบรึป่าวววว
-
น้องเทมน่ารักน่าเอ็นดู แถมซื่อได้อีก :-[
อิพวกที่ว่าน้องเทมเนี่ย จริงๆแล้วอิจฉาน้องใช่ป่ะ :angry2:
ส่วนพี่ปกป้องนี่น่าจะชอบน้องนะ ทุกอย่างเหมือนรุ่นพี่รู้เห็นเป็นใจกันไปหมด
-
พี่ปกป้อง~
น้องเทมโปป น่ารักจัง
-
ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ
-
:-[
ชอบสกิลเป็นหินเทมโปมาก ขอเห็นบ่อยๆนะคะ :กอด1:
ปอลอ น้องเอ๋ย คำใบ้มันบอกเตะตาซะขนาดนี้ ไขออกคนแรกเลยมั้งนั่น ใช้รอยหยักในสมองให้เป็นประโยชน์ทีเถ้อะ
(ชัวร์ว่าน้องเมล่อนต้องรู้แล้วแน่ๆ หึหึ :hao7:)
-
โอ้ย ชอบบบ
เข้ามาอ่านเพราชื่อเรื่อง
พอได้อ่านก็เอ้ยยย น่ารักอ่ะ
อยากจะจับน้องเทมแปลงโฉม ณ บัดนาว
คือลำคาญเสียงนกเสียงกาแทน = =;
พี่ปกป้องนี่รับรู้ได้ถึงความอบอุ่นเลย
แค่ชื่อก็ฟินแล้ววว
:katai2-1:
-
น่ารักมาก กรี๊ดดดดมาก เขินมากกกก 5555 พี่ปกป้องกับน้องเฉิ่ม
-
วันนี้จะมาต่อมั้ยย
รอน้องเทมมมม กับพี่protect ❤️❤️❤️
-
อร๊ายยยยย อ่านตอนนี้แล้วกรี๊ดมาก
ไม่รุ้ทำไม แต่เค้าเขินอ่ะ >///<
-
ลงชื่อติดตาม
:mew1: :mew1: :mew1:
อยากรู้จังเยย
ใครคือ"ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ"ของเทมโปค๊าาา :z1:
-
เอาแล้วววว ทำไมร่นพี่ดูมีพิรุธ :katai2-1:
-
ช่วงหนึ่งที่เพื่อนๆไม่พอใจแล้วผมมาก เลยพาลไปตั้งเพจแอนตี้เมล่อนจนทาง
แก้คำผิดน้า
-
ลงชื่อรอ~
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│02
ออกจากเทศกาลจับพี่รหัสด้วยความเหนื่อยล้าและอ่อนแรงทางหัวใจ อาศัยเมล่อนฉุดกระชากลากถูออกมาจนถึงรถตัวเอง แต่ออกจากมหา’ลัยไม่ได้ครับ นั่งโง่หลังพวงมาลัยประมาณสิบนาที
ให้ตายเหอะ จีซัส! กูลืมวิธีขับรถ
ผมทำตัวเป็นภาระ โดยการต้องดาราดาวรุ่งพุ่งแรงอย่างไอ้เมลำบากลำบนขับมาส่งที่บ้านแทน เพราะปกติผมจะขับไปส่งเมก่อน แต่นี้มันต้องเสียเวลา ยังไงก็ต้องขอขอบคุณเพื่อนเมล่อนมา ณ ที่นี้
“ ไอ้น้องเมมมมม ไอ้เทมมมมม ไปมหาลัยเป็นไงบ้างน้องรัก”
กูไปมาเป็นอาทิตย์แล้วครับ แต่พี่มิวยังคงถามประหนึ่งว่าทุกวันเป็นวันแรกของการศึกษา ถ้าคุณคิดว่าพี่มันเป็นห่วงผมคุณคิดถูกล่ะ แต่การรักและเป็นห่วงของมัน มักจะเป็นการทำร้ายกูเป็นส่วนใหญ่ ฮอลลลล
“สภาพมึงนี่กรรมชัดๆ”
“กรรมเวรของกูเหรอ”
“เปล่า…กรรมกรสัด!”
ตึ่งโป๊ะ เล่นกันสองคนพี่น้องก็ต้องตบมุกกันเองอีก เห็นมั้ยว่าพี่ผมเป็นคนที่มีสกิลทางความคิดและฝีปากแปลกๆ จะว่าดีก็ไม่ แต่ถ้าจะว่าเลวก็คง…มากกกกกกกกก
ขี้เกียจต่อความยาวสาวความยืดกับพี่มัน เลยจรลีหนีขึ้นบนห้องพร้อมกับไอ้เม ผมสัญญากับมันแล้วว่าถ้าตั้งสติได้เมื่อไรจะขับรถพามันกลับคอนโด บอกเลยนะครับว่าวันนี้เป็นวันที่ควรจารึกในประวัติศาสตร์ชาติเทมอีกวันหนึ่ง เป็นประเด็นร้อนกว่าการจำนำข้าว หรือข่าวอาชญากรรมใดใด
กูได้คุยกับพี่ปกป้องงงงง
อร๊ายยยยยยยย ฟินไปถึงไส้ติ้ง ถ้าผมจะขอเข้าข้างตัวเองได้มั้ยครับ ว่าได้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัส ตอนแรกก็ไม่คิดแต่พอ protect นี่คิดเลยนะ ก็มันแปลว่า ปกป้อง คุ้มครอง
“เม มึงว่าพี่ปกป้องจะใช่พี่รหัสกูมั้ย กูได้คำว่าprotect”
“แล้วมึงว่าพี่เขาจะโง่ให้ใบ้มาตรงๆแบบนั้นเลย”
เออก็จริง ถ้าวัดจากระดับความเกรียนของพี่รหัสเม ผมว่าพี่ปกป้องต้องโง่มากที่จะให้คำที่ความหมายตรงๆ แต่มันก็ไม่ผิดถ้าผมจะคิดเข้าข้างตัวเองเพราะมันยังไม่ถึงวันเฉลยนี่นา ทุกคนก็ต้องมีสิทธิ์ที่จะลุ้น
“เหมือนน้ำใสจะได้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสนะ”
ไอ้เมกดที่มือถือตัวเองในแอพพลิเคชันเฟซบุ๊คเข้าไปที่หน้าเฟซของใครอีกคน แล้วส่งมาให้ผม เป็นรูปกระดาษคำใบ้รหัส กับรูปชีทชีทหนึ่งมาเทียบลายมือกัน
เหมือนมากครับ ให้ตายเถอะ!
Namsai Siriyanun 'ตรงข้ามดาว' นี่เดือนหรือเปล่าค่ะ พี่ปกป้อง – PP Prachya Nawanantanon
มีแท็กพี่ปกป้องด้วยครับ ฮืออออ
“ไอ้รูปชีทนั่นชีทของพี่ปกป้องน่ะ เขาโพสไว้ในเฟซนานแล้ว"
อ่า...ภาวนาให้มันไม่ใช่ ขอให้พี่ปกป้องไม่ใช่พี่รหัสของน้ำใส ผมจ้องคอมเม้นท์ของรูปที่กำลังเลื่อนขึ้นไปเรื่อยๆ มีแต่เพื่อนๆบอกว่าอิจฉาน้ำใส ไม่ก็เป็นพวกปีสองมาเม้นท์แซวๆบ้าง แต่เดี่ยวนะ! ไอ้คอมเมนต์ล่าสุด
PP Prachya Nawanantanon ถ้าโดนจับได้แล้วจะเป็นไงแอมเบอร์ 55555 Amber Waswan
ฮออออลลลลลลลลลลลลล ไม่นะ พี่ปกป้องเม้นต์ตอบด้วยครับ น้ำตาเทมจะไหล ไม่เม้นต์เปล่ามีแท็กเพื่อนมาตอกย้ำความจริงอีกต่างหาก
“พี่แอมเบอร์นี่ใครเหรอเม”
“พี่ประธานรุ่นน่ะ คนสวยๆที่ถือไมค์ไง”
ชัดเลย ถึงจะคิดและทำใจไว้ล่ะว่าโอกาสมันน้อยนิดที่จะได้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัส แต่ทำไมกูเฟลอย่างงี้ล่ะ ที่คิดจนสติแตกตลอดทางกลับบ้านนี่คืออะไร เทมเสียจุย ได้ยินมั้ยครับว่า ไอ้เทมเสียจุยที่สุดดดด
“จะแซดลี่อะไรนักหนาไอ้เทม ไม่ใช่พี่รหัสแล้วไง อย่างน้อยวันนี้พี่เขาก็จำชื่อมึงได้ก่อนจำยัยน้ำใสแล้วกัน”
ไอ้เมพูดถูก! นึกขึ้นได้ก็เอาป้ายคล้องคอออกถึงจะไม่อยากถอดเพราะพี่เขาเป็นคนสวมให้ แต่ป้ายนี้ผมจะรักษาเท่าชีวิต ไม่ให้ตกน้ำลุยไฟหรือเสียหาย ไม่ใช่เพราะกลัวพี่แอมเบอร์จะแดกหัวนะครับ แต่ผมจะรักษาของที่พี่ปกป้องให้ผม แม้ว่าของนั้นจะไม่ได้พิเศษไม่ไปกว่าใครก็ตาม
อ่า.. N’เทมโป เหรอ ทำไมใจเต้นแรงอย่างนี้ล่ะ แค่อ่านตามป้ายเองนะ ผมเอามือไปลูบไล้ตัวอักษรทุกตัวที่พี่ปกป้องเขียนให้อย่างทะนุถนอม
พี่เขาคงไม่รู้หรอกว่า ภายใต้สกิลความเป็นหินที่ผมแสดงออกไป พี่เขามีอิทธิพลต่อการเต้นของหัวใจผมมากแค่ไหน
“ถ้ามึงจะทำหน้าฟิน ก็ทำเถอะ หยุดทำหน้าเป็นสันเขื่อนแบบนั้นสักที ขัดหูขัดตา”
ไอ้เมล่อน! ไอ้เพื่อนนรกมันขัดจังหวะความฟินของผม
“กูว่าไม่เวิร์คนะเทม ไอ้การทำหน้าเป็นสันเขื่อนน่ะ ไม่เห็นเหรอว่าวันนี้เขาคิดว่ามึงโกรธเขา”
“ก็พี่มิวบอกว่าถ้าทำหน้าแบบนั้น จะได้ไม่เขิน เพราะเวลากูเขินหน้ากูเหี้ยมาก”
“มึงก็เชื่อพี่มึงได้เนอะ เทม...ตั้งใจฟังดีๆนะ ไม่ว่ามึงจะเขิน หรือไม่เขิน หน้ามึงก็เหี้ย”
สัดเม นี่มันหลอกด่าผมป่ะว่ะ ฮืออออ ปกติมันไม่เคยจะล้อปมด้อยด้านหน้าตาของผมเลยนะ แล้วผมก็ไม่เคยมีความรู้สึกแย่เลยไม่ว่าคนอื่นจะพูดแบบไหน อย่างมากก็แค่แอบด่าไอ้พวกห่านั่นในใจ แต่ทำไมพอเป็นไอ้เมพูดแล้วผมเสียใจแรงมาก หรือเป็นเพราะคนในคณะเหรอทำให้ไอ้เมเพื่อนรักเปลี่ยนไป
คิดแล้วก็อยากจะครายยย
“เทม...ทางแก้ไม่ใช่การทำตัวเป็นหินนะเพื่อน ทางแก้คือการเปลี่ยนที่ตัวมึง”
“อ่า....เปลี่ยน เปลี่ยนอะไร”
ไอ้เมขยี้หัวตัวเองแรงๆทันทีที่ได้ยินประโยคที่ผมบอก มันเก็บหนังสือนิยายอีโรติกที่อ่านมาหลายวันใส่กระเป๋า แล้วกระโดดลงจากเตียง ความสูงของมันไม่ต่างจากผมเท่าไร เมมันสูงกว่าผู้ชายหลายคนด้วยซ้ำ ไอ้ความสูง177ของมันกับกล้ามมัดกล้ามเนื้อน้อยๆจากการเล่นกีฬา นี่แหละ ทำให้เวลาที่มันเถื่อน มันก็ดูเถื่อนชิบหาย
อย่าเพิ่งฆ่าเทมนะเม กูยังอยากมีแฟนก่อนตาย
“มึงถามกูวันละล้านรอบ ว่าทำไมไม่มีแฟนใช่มั้ย”
“ชะ..ใช่”
“กูจะบอกให้นะ เพราะมึงชอบแต่ไอ้พี่ปกป้องไง มึงดูตัวเองบ้างซิ มีอะไรคู่ควรกับคนที่ทั้งหล่อ ทั้งนิสัยดีแบบพี่เขาบ้างไอ้เทม”
ตะ...ตะเตือนไต ตรงไปแล้วไอ้เหี้ย!
เพื่อนเม บทมึงจะตรงกับกู แมร่งก็ไม่มีอ้อมมีเลี้ยวชนลูกเดียวเลยนะสัด
ถามใจกูบ้าง ว่ากูรับได้มั้ย TT
“แล้วมึงจะให้กูทำไง ฮึก....”
สาบานว่าไม่ได้ตั้งใจจะร้องไห้ แต่น้ำตามันไหลเอง เมมันไม่เคยมีบทโหดร้ายทำลายใจผมแบบนี้มาก่อน เราอยู่กันด้วยความรัก(?) และความเข้ามาตลอด ทำไมแค่ไปมหา'ลัยอาทิตย์เดียว เปลี่ยนไอ้เมเพื่อนรักของผมไปอย่างไม่มีวันกลับ
มันคงอายที่มีคนอย่างผมเป็นเพื่อนซินะ
“เฮ้ออออ ไอ้เทม รักกูมั้ย”
เมจับไหล่ผมแน่นพร้อมกับจ้องมาที่ตาผม ทำไมถามงั้นว่ะ ผมไม่รักเพื่อนสนิทแล้วผมจะไปรักหมาที่ไหน
“ฮึก...รัก”
“งั้นกูขอมึงอย่าง ถ้ามึงอยากมีแฟน และถ้ามึงรักกู ....”
“.......”
“เลิกชอบพี่ปกป้องซะ”
เลิกชอบพี่ปกป้อง
เลิกชอบพี่ปกป้อง
เลิกชอบพี่ปกป้อง
เลิกชอบพี่ปกป้อง
ไอ้เมพูดอะไรออกมาน่ะ
เลิกเหรอ
เลิกจริงๆน่ะเหรอ
ไม่นะ
ผมเลือกไม่ได้ ไอ้เมมันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เรามาเรียนที่นี้ก็เพราะพี่ปกป้อง ถ้าไม่มีพี่เขาผมก็คงไปเรียนคณะวิทย์ เพื่อพัฒนาการเกษตรไทยให้เจริญก้าวไกลสู่สากล ไม่ก็เรียนสัตวแพทย์ไปเป็นหมอหมาหมอแมวรักษาสัตว์บนดอยหมง กูจะอ่านหนังสือแทบเป็นแทบตายในเวลาสองเดือนสุดท้ายของชีวิตม.ปลายที่แสนสุขสงบ(?) ทำซากมะเขือเทศอะไรว่ะ
กูไม่เลิกเว้ย!
แต่...
แต่ผมก็รักไอ้เมนี่ จะให้ผมทำยังไง ไอ้เมมันจ้องหน้าผมราวจะแดกหัวเอาคำตอบ แต่ขอโทษเม กูตอบไม่ได้จริงๆ
เอาว่ะ ร้องไห้สู้แมร่งเลยแล้วกัน
“โอเค กูรู้คำตอบล่ะ มึงนี่แมร่งจริงๆเลยไอ้เทมเอ้ย”
ไอ้เมมันขยี้หัวผม เอ่อ...มันออกแนวกระชากหัวมากกว่า แต่มันยิ้มครับ แสดงว่ามันไม่โกรธ ดีใจจัง
“ไม่อยากเชื่อเลยไอ้เทม มึงรักไอ้คนในเน็ตนั่นมากกว่ากู”
“ไม่นะ!”
“แต่ก็มากพอที่จะไม่ทำตามที่กูขอ”
อ่า....มันพูดดักคอขึ้นทันที สมเป็นเพื่อนรักกันมาทั้งชีวิต
“ตอนแรกกูก็ไม่คิดจะช่วยมึงหรอกนะเทม คิดว่ามึงคงแอดไม่ติดที่นี่ แต่มึงเสือกติดไง แต่กูก็คิดว่าพอมึงแอดติดแล้วมึงก็ต้องถอดใจเพราะความฮอตของพี่ปกป้อง ขนาดกูเป็นดารา คนติดตามยังไม่ถึงครึ่งของมันเลย.
เออ...ก็จริงของไอ้เมมัน ถึงพี่เขาจะไม่ใช่ดารานักแสดง แต่แมร่งก็ไม่ธรรมดา เป็นถึงสมบัติของคณะ และสมบัติของมหา'ลัย คนอย่างผมนี่ดูเป็นคนที่ไม่คู่ควรกับพี่ปกป้องเป็นอย่างมาก ผมเคยคิดเรื่องถอดใจเหมือนกันครับ แต่…คนมันรักไปแล้วจะให้ไปหัวใจคืนในวันสองวัน ใครจะไปทำได้ว่ะ
“มันถึงเวลาที่มึงจะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วไอ้เทม”
“เปลี่ยนเหรอ เปลี่ยนยังไง”
“รูปลักษณ์ภายนอกไง”
รูปลักษณ์ภายนอกเหรอ หมายถึงหน้าตา อย่าบอกนะว่าไอ้เมจะให้ผมไปหล่อด้วยมีดหมอ ไม่เอาอ่ะ ผมกลัว
“ผ่า..ผ่าตัดเหรอว่ะ ไม่เอานะเว้ย กูกลัว”
“โอ้ยไอ้บ้า มึงไม่ต้องผ่าตัดหรอก การเปลี่ยนตัวเองไม่จำเป็นต้องให้สวยหล่อหลุดโลกนี่หว่า แค่เปลี่ยนให้ดูดีขึ้น ตามศักยภาพที่ธรรมชาติให้มาก็พอแล้ว”
โล่งอกไปที อย่างน้อยก็ไม่ต้องลงทุนขนาดไปผ่าตัดศัลยกรรม ผมไม่ต้องแอนตี้เรื่องนั้นนะ ทำแล้วก็สวยหล่อดี แต่เคยดูรายการทีวีที่เอาคลิปตอนหมอผ่ามาให้ดู หูยยยยย เป็นภาพสยองที่ติดตาตรึงใจ กินไม่ได้นอนไปหลับไปสามคืน
“แล้วเราจะเอาไงล่ะเม”
“ไม่เอาไงหรอก มึงต้องเชื่อฟังกู ต่อแต่นี้นะเทมโป มึงจำคำพูดของจินตราเพื่อนมึงให้ดี เราจะมาพลิกดินสู่ดาวกัน!”
จะดินจะดาวจะเป็นอะไรไม่สนล่ะครับ แค่พี่ปกป้องสนใจผมบ้างก็พอแล้ว
ผ่านไปจะเป็นสัปดาห์แล้วครับ ผมไม่มีทั้งความคืบหน้าของพี่รหัส และความคืบหน้าของหน้าตัวเอง ตอนนี้เข้าคอร์สรักษาสิวอยู่ที่คลินิกดังที่ไอ้เมพาไป มันบอกดาราไปที่นี้เยอะมาก แต่ไปทำมาสองครั้งแล้วไม่เห็นจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงเลยว่ะ แต่ไอ้เมมันบอกให้อดทน
เอาเถอะ ทนก็ทน วันนี้มีเรียนเรียนบ่ายตัวเดียว ผมอยู่ในห้องสโลปกำลังรอเรียน ส่วนเมล่อนยังไม่มา เห็นว่าเมื่อคืนไปเดินแบบงานอะไรสักอย่างนี้แหละ แต่เหลือเวลาอีกตั้งสิบกว่านาที คิดว่าเมล่อนจะท้านรกมาทัน
“แว่น! มึงกับเมล่อนมีกลุ่มอยู่วิชาอาจารย์ป้าหรือยัง”
เพื่อนคนหนึ่งเรียกผม จากด้านหลัง ถึงผมจะไม่ค่อยมีเพื่อนแต่ไม่ได้หมายถึงว่าไม่อยากมีเพื่อนนี้ เลยรีบหันหลังไปตามเสียงมิตรภาพที่กำลังจะก่อเกิด ป้ายชื่อที่ปีหนึ่งทุกคนต้องห้อย มันบอกว่าเพื่อนใหม่ของผมชื่อ N’คม เอาเถอะ มิตรภาพไม่อยู่ที่ความไฮโซของชื่อ
“มาอยู่กับกูแล้วกัน เดี๋ยวใส่ชื่อให้”
ฮอลลลลล อะไรจะดีงามปานนั้นว่ะครับ ผมนี่แทบจะกราบเท้าเพื่อนใหม่ คิดว่าผมกับไอ้เมจะไม่มีกลุ่มอยู่วิชาอาจารย์ป้าแล้ว
“แต่ต้องแลกกันนะ”
“ยังไงล่ะ”
“มึงเอารายงานไปทำ ส่วนปกกูจะปริ้นชื่อมึงกับเมล่อนให้ เขียนชื่อมาให้ด้วยล่ะ ให้ดีก็เอาเบอร์โทรเมล่อนมาด้วย กูจะได้ไว้ทวงงาน”
ไอ้นรก..
แล้วถามว่าผมรับกระดาษปึกใหญ่ของมันมามั้ย ตอบได้เลยครับว่ารับ ฮืออออ พยายามอย่างยิ่งที่จะคิดในแง่ดี บางทีเพื่อนเขาอาจจะไม่ว่าง บางทีเขาอาจจะไม่โอเคกับวิชาจิตวิทยา หรือเขาอาจจะต้องช่วยงานที่บ้านจนไม่มีเวลาทำ คนเราต้องมองโลกในแง่ดีไว้ครับ ชีวิตจะได้สดใส ผมคิดเสมอแหละว่าทุกคนต้องมีด้านดี เลว ที่แสดงออกมาต่างกัน จะไปตัดสินเพราะการกระทำเพียงครั้งเดียวไม่ได้
“เดี๋ยวๆไอ้แว่น กูเปลี่ยนใจแล้ว”
นั่นไง! คมมันต้องคิดว่าให้งานผมหนักไปแน่ๆ มันคงจะเอางานไปกระจายให้เพื่อนคนอื่นๆทำด้วยกัน เห็นมั้ยครับ ผลจากการมองโลกในแง่ดีของผม
“มึงเอาชื่อพวกกูไปแล้วทำปกด้วยเลยดีกว่า กูขี้เกียจ”
กูถอนคำพูดได้มั้ยไอ้เหี้ยคม! มึงทำโลกสวยของกูพังหมดไม่เหลือห่านจิกอะไรแล้วเนี่ยยยยย
แล้วถามว่าผมรับชื่อพวกมันมามั้ย…
ก็รับไง ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออ
พวกมันขู่ไม่ให้ฟ้องเมล่อนเรื่องที่ผมต้องทำรายงานหนาเท่าเขาพระสุเมรุคนเดียว ถึงไม่ขู่กูก็ไม่ฟ้องหรอกครับ ให้ไอ้เมรู้จะกลายเป็นศพกันเปล่าๆ แล้วมันจะเสียถึงไอ้เมด้วยถ้ามีคนแอนตี้มันหนักๆ มันกำลังเป็นดาวรุ่งที่ช่องจับตาจะปั้น ถ้าจะมาเสียเพราะเรื่องแค่นี้ผมยอมทำรายงานแทนไอ้พวกเหี้ยนั้นพันเล่มดีกว่าทำร้ายเพื่อนตัวเอง
จิตใจบอบช้ำจากวิชาที่เรียน แถมยังเพื่อนๆและงาน ดีที่วันนี้จู่ๆรุ่นพี่ก็เรียกรวมอย่างกะทันหัน เอ่อ…สำหรับคนอื่นอาจจะไม่ดี แต่สำหรับผม….
มันดีดี๊ ~
เพราะจะได้เจอพี่ปกป้องที่ทั้งสัปดาห์ผมไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าพี่เขาเลย นอกจากในเฟซบุ๊คอ่ะนะ ซึ่งนั้นไม่น่านับว่าเป็นการเห็นหน้า วันนี้จึงเป็นวันที่โชคสุดๆของผมก็ว่าได้
“น้องคนไหนจะเสนอชื่อเพื่อนก็เสนอมาเลยค่ะ เร็วๆหน่อยเราจะได้กลับบ้านกัน”
ผมไม่ได้สนใจไอ้พี่แอมเบอร์ว่าพี่มันจะพูดอะไร มัวแอบมองพี่ปกป้องที่อยู่แถวหน้าสุดของชั้นปี พี่ปกป้องโดดเด่นกว่าใครๆถึงแม้ว่ารุ่นพี่ที่ยืนอยู่ด้านหน้าทุกคนจะสวยหล่อหน้าตาดีทุกคนก็ตาม แต่เหมือนผมพลาดอะไรบางอย่างที่ดูจะโคตรสำคัญ เพราะพี่ๆดูจะลุ้นๆมาก ส่วนเพื่อนๆก็พูดคุยกันเสียงดังแบบตลาดแตก มันมีอะไรเหรอว่ะครับ
มีเพื่อนหลายๆคนถูกเรียกออกไปด้านหน้า ทั้งหญิงทั้งชาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็หน้าตาดีอ่ะนะ ไอ้เมนั่งข้างผมนี่เงียบเชียว พยายามอย่างสุดซึ้งที่จะทำตัวให้เล็กที่สุด แต่เมเอ้ย.. มึงสูง177อ่ะนะ แล้วกูก็สูง178 ถึงจะตัวหนากว่าไอ้เม แต่คิดเหรอว่าจะบังมึงมิด
“มีอะไรว่ะเม”
“เขาจะเลือกเดือนดาวว่ะ”
อ๋อ…..งั้นที่ออกไปยืนข้างหน้าคือคนที่โดนเสนอชื่อเหรอ อืม..พูดก็พูดเถอะว่าในบรรดาสาวๆที่ถูกเสนอชื่อออกไปไม่มีใครสวยเท่าหรือใกล้เคียงไอ้เมสักคน ไอ้เมก็คงไม่อยากเป็นซินะ
“มึงเป็นก็ดีนะเม มีเพื่อนเป็นดาวเท่ออก”
“เท่พ่องมึงซิ”
เป็นอันว่ายุไม่ขึ้น เราสองคนเลยได้แต่นั่งเงียบมองทุกคนที่กำลังสนุกสนานอยู่ พี่ปกป้องเดินมาคุยกับคนที่ได้เสนอชื่อเป็นดาวเดือนด้วยครับ อิจฉาคนพวกนั้นจริงๆ แต่คนอย่างผมคงไม่มีโอกาสจะได้เป็นเดือนหรอก เป็นได้ก็แค่ไอ้เฉิ่มของน้ำใส
พูดถึงน้ำใส น้ำใสก็อยู่ข้างหน้าด้วย คุยกับพี่ปกป้องซะสนิทเชียว คงเป็นพี่รหัสกันจริงๆซินะ
“พี่ค่ะ! หนูเสนอเมล่อนค่ะ”
เพื่อนรักสะดุ้งเฮือกเลยครับ ถ้าไอ้เมลงประกวดดาวจริงๆ เตรียมตายกันได้เลย นอกจากจะเอานางงามมาประกวดสู้มันอ่ะนะ ไม่อยากจะอวยเพื่อนตัวเอง แต่เมทั้งสวย ทั้งเก่ง ความสามารถก็เยอะ
พวกสาวๆที่ถูกเสนอชื่อมีหนาวกันบ้างล่ะ ไอ้เมโดนลากออกไป ผมชูสองนิ้วส่งให้มันว่าสู้ๆ หน้าไอ้เมตลกมากครับ มันคงไม่โอเคสุดๆ หน้ามันนี่ไม่ต่างจากหน้าผมตอนที่ทำตัวเป็นสันเขื่อน แต่จะดีกว่ากูหน่อยคือมันสวยไง จะทำหน้าไหนเพื่อนเมก็น่ารักในสายตาผมเสมอล่ะ
พี่เขาก็ถามๆ ชื่อครบทุกคน แล้วก็ให้ยกมือโหวต ดูประชาธิปไตยดีครับ พอเหลือสามคนพี่เขาก็ถามคำถามว่าคิดยังไงกับคณะบลาๆ ไอ้เมก็ตอบตามเรื่องราว
“เมมาเรียนที่นี้เพราะความรักของใครบางคน ถ้าการเป็นดาวของทันตะจะทำให้ใครคนนั้นได้เข้าใกล้ความรักของเขามากขึ้น เมก็อยากจะทำเพื่อเขา”
เสียงกรีดร้องของทั้งรุ่นพี่รุ่นเพื่อนดังกึกก้องเลยครับ แหม…ตอบนางงามขนาดนี้ไม่ได้ก็เกินไปแล้วครับ พี่ๆประกาศผลเรียบร้อย เดือนคณะผมชื่อจิ ส่วนดาวก็เป็นไปตามคาด
เพื่อนเมล่อนของผมไงงงงงง ไหนว่าไม่อยากเป็นว่ะ
“น้องเมมีอะไรจะพูดกับทุกคนมั้ยค่ะ ในฐานะที่ได้เป็นดาวของคณะเรา”อีกพี่แอมเบอร์เอาไมค์จ่อปากไอ้เม
มันมองมาที่ผมก่อนจะตอบ
“ไม่มีอะไรจะพูดนอกจากจะทำให้ดีที่สุดค่ะ พี่แอมค่ะ…เมมีเรื่องจะขอ”
ท้ายประโยคมันหันไปหาพี่ๆที่อยู่บริเวณนั้น มันอยู่ไกลจนผมไม่ได้ยินว่าเขาพูดอะไรกัน พี่แอมเบอร์พยักหน้ารับรู้ก่อนจะผละออกไปคุยกับเพื่อนๆที่อยู่ด้านหลัง พี่แอมเบอร์พูดอะไรก็ไม่รู้ครับ พี่สต๊าฟทุกคนมองมาที่ผมเป็นจุดเดียว
อันนี้ไม่มโนนะครับ ขนาดพี่ปกป้องยังมองเลยยยย อ๊ากกกกกก ฟิน
เหมือนคุยไปสักพักจะได้ข้อสรุปแล้ว พี่แอมเบอร์ก็หันมาหาไอ้เมเหมือนเดิม ทั้งสองคนซุบซิบอะไรอีกนิดหน่อย เพื่อนๆในคณะก็ไม่ตามจากผมหรอก ทุกคนอยากเผือกเรื่องที่ดาวคนใหม่กับพี่ๆคุยกัน
“อ่า..งั้นเป็นไปตามที่น้องเมว่าทุกอย่างเลยนะคะ พวกพี่ขอบคุณน้องเมกับน้องจิมาก เอาล่ะคะน้องๆวันนี้เลิกได้”
ทันทีที่พี่แอมเบอร์ประกาศเสร็จผมก็รีบไปหาไอ้เมเลย
“ไหนมึงไม่อยากเป็นว่ะครับ แหมตอบซะนางงามจักรยานอาย”
“จักรวาล” แน่ะ รับมุกด้วยครับ 555 แสดงว่าอารมณ์ดี
“แล้วมึงพูดอะไรกับพี่เขาว่ะ ที่พี่เขาไปคุยๆอะ เกี่ยวกับกูป่ะ”
ไอ้เพื่อนเมมองซ้ายมองขวา ราวกับจะลอบส่งยาบ้าให้ผม ก่อนจะกวักมือเป็นนางกวักเรียกให้ผมไปใกล้ๆมัน
“อยากรู้ป่ะ ยื่นตีนมานี่”
“หูมั้ยมึง”
“เออ”
แล้วไอ้เทมก็ยื่นตีน เอ้ย!หูไปให้เม
“กูขอให้มึงมาดูกูตอนอยู่กองประกวด ถ้ามึงอยู่กับกู มึงก็จะเจอพี่ปกป้องแทบทุกวัน ดีมั้ยมึง”
ห่ะ! ไอ้เมว่าอะไรนะครับ ผมไม่เก็ท เอาหูออกจากรัศมีปากมันก่อนจะทำหน้าสันเขื่อนที่ทำเป็นประจำส่งให้ ไอ้เมยิ้มแย้มอย่างดีอกดีใจ คือ…กูประมวลผลไม่ทัน
“อ้าวน้องเม น้องจิ อยู่คุยเรื่องประกวดก่อนนะครับ อ่อ…พี่เชิญ น้องเทมโปด้วยนะ”
ตึกตึกๆ ตึกๆ ใจผมเต้นไม่เป็นส่ำเลยครับ เพราะเจ้าของตำแหน่งเดือนมหาลัยปีที่แล้วกำลังอยู่ตรงหน้า…. ถึงผมจะเป็นแค่ตัวแถมก็เถอะ อย่างน้อยพี่มันก็เรียกชื่อผม เรียกโดยไม่ต้องก้มไปมองป้ายแม้แต่น้อย
อ๊ากกกก ไอ้เม กูจะตอบแทนความดีของมันกี่ชาติถึงจะหมด
TBC.
-
เมย์ชอบเทมโปเกินเพื่อนเปล่า??
-
ทำไมเทมโดนแกล้งให้ทำงานคนเดียวววว
เมนี่ดีเกินไปล่ะ รอต่อไป~
-
ปกป้องนี่ใครหรอ?
เรื่องนี้พระเอกไม่ได้ชื่อเมล่อนหรอคะ
:hao6: :hao6:
-
ตอบเม้นท์~~~~~
PazZ-คนเขียนก็กินทั้งชีวิต กินจนอ้วน
benzdekba-ยินดีต้อนรับค่าาา มาแดดิ้นกันได้ 555555555
Maw-เทมคนคนซื่อ มีบื้อเป็นคำสร้อย ><
Ginny Jinny-555555 เทมเป็นคนหยาบคายนะคะ
kun->< รัเกน้องเทมมากๆน้องเทมจะได้ไม่่าสงสาร
nunda- นั่นซิค่ะ บางทีก็ไม่ได้กิน แต่ขอให้ได้จอง
Jibbubu-งื้อออออออออ :mew3:
แพรวฐา- ขอบคุณนะคะ ><
paiongza1669- ยินดีต้อนรับค่ะ ^^
Hang-ยินดีต้อนรับนะคะ ><
คนคิ้วท์คิ้วท์-ขอบคุณที่ชอบนะคะ
แพรวฐา-อร๊ายยยย
Wordslinger-มันก็ไม่แน่นะคะ บางทีพี่ปกป้องอาจจะชอบไอ้น้องเฉิ่มนี้ก็ได้
icecreamii8_-งื้ออ มาต่อแล้วน้าา
nightsza- พี่ไม่แกล้งหรอกค่ะ มีแต่เพื่อนนนนนนนนนนนน 555555555
lightseeker-มาต่อแล้วจย้าาา
Pandora20-ถ้าชอบก็ดีสิคะ น้องเฉิ่มจะได้ไม่ต้องจีบบบบ5555
nu-tarn-แหมมม บางทีพี่ป้องอาจจะชอบจริงๆก็ได้ 555
อรุณรำไพ-ขอบคุณค่า
MaRiTt_TCL-ยินดีต้อนรับนะคะ ><
BlueCherries- เทมไม่มีรอยหยักเลยค่ะ 555555555 สมองน้องเทมกลมไปหมด
tiew93- 555555 ได้มีแปลงโฉมแน่ๆ น้องเทมเฉิ่มขนาดนี้
naruxiah-ยินดีต้อนรับนะคะ ><
nunda-อร๊ายยย เขินเหรอค่ะ ดีใจจรุง
SOO2-ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ ><
IIIA-5555555 นักสืบ
PazZ-ขอบคุณค่ะ ที่แก้คำผิดให้ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
โหยยย เสียใจแรง มีแต่คนว่าน้องเมชอบน้องเทมมม ไม่เลยค่ะ น้องเมมีคู่ของเขาอยู่แล้ว ในเรื่องนี้แหละ เอ่ยชื่อแล้วด้วย
มาคอยลุ้นกัน 555 ไม่ใช่น้ำใสนะคะ 555555555555555555555555
แบบว่ากะจะให้เป็นเพื่อนซี้สี่ภาคอ่ะคะ เทมนี้ไม่มีเพื่อนเลยเพราะอีพี่ชายหวงงงง
น้องเทมไม่เป็นนายเอกสายแบ๊วนะคะ แต่เป็นนายเอกสายดื้อ แค่เป็นคนเรียบร้อยยยนิดหน่อย
ขอบคุณสำหรับการติดตาม
สัญญาว่า ตอนต่อไป!
พระเอกจะมีบทจะเอือม 555555555555555555555555555555555
ขอบคุณจริงๆนะคะ ที่เข้ามาอ่าน
อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเบาๆ ไว้อ่านคั่นเวลา หรือตอนที่นิยายที่ติดตามยังไม่มาอัพก็ได้นะ
-
พี่ชายหวงจิงอ่ะ? แล้วที่เทมหน้าดูไม่หล่อเพราะพี่ชายแอบเอาสิวมาป้ายใช่มะ 5555 :really2:
ตอนแรกนี่มโนไกลละว่าเมเป็นผช.ปลอมตัวมาเป็นผญ.รึป่าวแล้วแบบเรื่องนี่คู่เทมเม 55555 :laugh:
เมล่อนคะ ตอบแบบนี้ถ้าไม่ได้ดาวคณะก็เอาเดือนไปแทนเถอะ 555
เทมน่ารักอ่ะ :-[ ดูใสซื่อจัง ชอบบบบย
ชะนีเกลียดเทมเพราะเทมสวยป่าว แล้วดันมีแว่นกับสิวบังอีก :hao3:
PS. สรุปพระเอกคือปกป้องหรอ(วะ)คะ
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกมาก
น้องเมเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ 555+
พี่ปกป้องดูอบอุ่นดีนะ ถึงแม้ตอนนี้บทน้อย สงสัยใครเป็นพี่รหัสเทมเนี้ย
มาต่อด่วนๆ555+
-
อ่านไปยิ้มไป เมล่อนหล่อมากอ่ะ นางตอบคำถามได้ดีมากชอบนาง 55555555
พระเอกเรานี่ออกตอนละฉาก ขำแรง เมื่อไหร่จะมีบท เทมนี่แบบนางน่ารักกก :katai2-1:
-
เนื้อเรื่องน่าสนุกจัง ลงชื่อติดตามเลยค่ะ :กอด1:
-
รู้สึกสงสารเทมโปปปปปปปป ขอให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสนางน้าาาาาา
-
เทมดื้อแบบตลกเนอะ
มาติดตามเรื่องนี้ด้วยคน
-
เมคู่กับพี่แอมเบอร์หรือเปล่า ผิดๆ หรือจะเป็นจิหรือคมนะ โอกาสมาขนาดนี้แล้วเทมโปคว้าเอาไว้
-
ตอนเทมเขินจริงๆแล้วคงน่ารักสินะ เพราะๆไม่อยากให้ใครเห็น พี่ชายเลยบอกว่าตอนเขินหน้าเหี้ย :hao3:
มโนไปเรื่อย 555555 :laugh:
-
เทมโป ตลกว่ะ สู้ๆนะหนูคว้าใจชายในฝันมาให้ได้ :ped149:
-
รออออออ
-
พยายามเข้านะจ๊ะเทมโป เดี๋ยวทุกอย่างก็จะดีขึ้น รักษาเนื้อรักษาตัวเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ได้นะ เราเอาใจช่วย
-
น้องเมทำดีมากก
เมื่อไรเทมจะได้แปลงโฉมสักที~~~~~
-
เห็นชื่อเรื่องแล้วชอบบบบ
แปะไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านนะ ><
-
สนุก
-
คำผิดน้าา
อร๊ายยยยยยยย ฟินไปถึงไส้ติ้ง ถ้าผมจะขอเข้าข้างตัวเองได้มั้ยครับ
“แล้วมึงว่าพี่เขาจะโง่ให้ใบ้มาตรงๆแบบนั้นเลย” << คำใบ้?
ผมจ้องคอมเม้นท์ของรูปที่กำลังเลื่อนขึ้นไปเรื่อยๆ มีแต่เพื่อนๆบอกว่าอิจฉาน้ำใส ไม่ก็เป็นพวกปีสองมาเม้นท์แซวๆบ้าง
ไม่นะ พี่ปกป้องเม้นต์ตอบด้วยครับ
ไอ้ความสูง177ของมันกับกล้ามมัดกล้ามเนื้อน้อยๆจากการเล่นกีฬา
ไม่ก็เรียนสัตวแพทย์ไปเป็นหมอหมาหมอแมวรักษาสัตว์บนดอยหมง :a5:
กลับมาอ่านแล้งเพิ่งเห็น อย่าผวนนะ 5555555555555555555555555555555555555
-
เทมน้อยผู้น่าสงสาร คือการโดนแบบนั้นบ่อยๆ ในก็ทำให้จิตใจย่ำแย่นะ ดีแล้วล่ะที่มีดีๆแบบเมล่อน ว่าเเต่เมล่อนคู่ของนางนี้เป็นแบบนอมอล??
-
อ่าาา มาตามอ่านครบแล้ว รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ
น้องเทมน่ารักจัง
อีพี่ปกป้องนี้ใช่พระเอกหรือเปล่า
หรือว่าจะเป็น คม 555555555555555555
ล้อเล่นน่ะ ล้อเล่นน ขอให้เป็นพี่ปกป้อง
-
คนเขียนออนอ่าา มาต่อเร็ววว
เค้าจะดิ้นล่ะ
-
รอออออออออออ
-
สนุกอ้ะะะ ติดหนึบหนับ
นี้คิดว่าถ้าพี่ปกป้องไม่ใช่พี่รหัสเทม แล้วก็ไม่ใช่พระเอกนี้เงิบนะ
แบบว่าพระเอกที่แท้จริงคือพี่รหัสของเทมงี้ เอ่อะะ เรามโนไปไกลนิดหน่อยอย่าถือสา 5555555
ยังไงถ้าพี่ปกป้องเป็นพระเอก ก็จะรอติดตามค่ะ ฮี่ฮี่ :-[ :hao7:
-
วันนี้จะมาต่อไหมนี่ รออ่านนะครับ
อยากอ่านต่อ อยากรู้ 555+
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│03
วันหยุดที่มนุษย์บนโลกรอมาถึงแล้วครับ ความฟินของการนอนโง่อยู่บนเตียงเนี่ย ต้องลองสัมผัสด้วยตัวเอง ถ้าผมจะแต่งงานกับใครสักคนที่มั่นใจว่าจะอยู่กับผมจนวันตาย
ผมเลือกเตียง 55555
แต่นอนโง่ได้ไม่นานไอ้เพื่อนเมล่อนก็โทรมาหาผม วันนี้เรานัดกันไปคลินิกอีกนั่นล่ะ ตอนแรกก็ไม่เชื่อมันเท่าไรแต่ตอนนี้เชื่อแล้วครับ หลังจากการไปกดสิวและรักษาครั้งที่4 สิวที่เคยสถิตอยู่ ณ ใบหน้าของไอ้เทมมันก็ยื่นจดหมายลาออกกันไปเรื่อยๆ ถึงจะมีรอยแดงรอยดำทิ้งไว้มากมาย แต่ก็โอเคกว่าเก่า อย่างน้อยที่สุดหน้าผมก็ไม่ค่อยมันเท่าเมื่อก่อน
[เทม วันนี้ติดงานกะทันหัน เราไปด้วยไม่ได้นะ]
“พูดเพราะเชียวมึง อยู่ในงานเหรอ”
[คะ]
ฮ่าๆๆ อยากจะหัวเราะให้ฟันร่วงทั้งปาก ปกติมันไม่เคยพูดดีกับผมหรอก ตั้งแต่ที่ชีวิตเราได้รู้จักคำหยาบกันตอนม.ต้น ไม่มีวินาทีไหนจะมีภาษาดอกไม้ในบทสนทนา
[แต่นัดเป็นนัดนะ จะส่งผู้ช่วยมือดีไป อาบน้ำแต่งตัวnow อย่าให้นางวีน]
ไอ้เมล่อนใช้คำว่า นาง ขนาดนี้ให้ผมหลับตานึกก็คิดได้แค่สองคน คนแรกคือพี่บีผู้จัดการส่วนตัวของไอ้เม แต่น่าจะตัดไปได้เพราะเมมันทำงานแสดงว่าพี่บีก็ต้องอยู่ด้วยกัน งั้นก็ต้องเป็นคนที่สอง พี่พอลล่า แค่ผมนึกก็ต้องกลืนน้ำลายแล้วรีบวิ่งผ่านน้ำให้รวดเร็วที่สุดในชีวิต เดชนางพญาพอลล่าเนี่ย ไอ้เทมเจอมาหลายครั้งจนเข็ด เข็ดขยาดดดด
แต่คนที่เข็ดมากกว่าผมน่าจะเป็นพี่มิว งั้นดี! ผมจะไม่บอกพี่มิวว่าพี่พอลล่าจะมา
ออออออดดดดดดดดดดดดด อออดดดดดดดดดดด
ผมนี่เพิ่งอาบน้ำเสร็จยังไม่ทันได้สวมกางเกงใน เสียงออดกระหน่ำซัมเมอร์เซลก็ดังลั่น ว่าไปออดบ้านผมก็ดังดีเหมือนกันแหะ ดังขนาดนี้ไอ้พี่บ้ามันต้องโมโหมากๆแน่นอน
“บ้านไม่มีออดไง กดอยู่ได้ไอ้ใจหมา”
นั่นไง
ผมค่อยๆย่องลงไปข้างล่างด้วยความใจเย็น กะว่าจะรอดูความหายนะของพี่ชายตัวเองสักหน่อย เห็นหลังไวๆของเด็กที่บ้านวิ่งไปเปิดประตู จะว่าไปบ้านผมควรมีประตูเลื่อนอัตโนมัติได้ล่ะ สงสารคนคอยเปิดน่ะครับ
ที่บ้านผมมีคนดูแลแค่สองป้าหลาน น้องนุ๊กกับป้าผ่อง จากตัวบ้านไปถึงรั้วที่ก็ไกลพอควรเลยล่ะ ครั้นจะให้ น้องนุ๊กไปคอยวิ่งเปิดประตูทุกครั้งไปก็กลัวน้องมันจะตายซะก่อน ส่วนป้าผ่องนี้ก็เดินถึงประตูบ้านได้คือปฏิหาริย์
“เฮลโล่เอฟเวอร์รี่วันน”
“เฮ้ยยยยยยยยย ”
โอ้โห เล่นใหญ่ครับ พี่พอลล่ามาถึงก็คลุกวงในไอ้พี่มิวที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ ไม่คลุกเฉยๆนะมีแสคชหน้าของอีพี่มิวเล็กน้อย แต่รู้สึกพี่พอลล่าจะติดสัมผัสมากไป ไอ้มือที่แสคชหน้าเมื่อกี้เลื่อนไปยังจุดต่ำกว่าแบบไม่เสียเวลาคิด
แล้วพี่ผมเหวอแบบเชี่ยๆ วู้ๆ สะใจวุ้ย!
เดินออกมาจากที่หลบซ่อนแล้วเข้าไปไหว้พี่พอลล่า อย่าคิดว่าพี่พอลล่าเป็นกระเทยงามหรืออะไรนะครับ พี่เขาเป็นเอ่อ…ก็เป็นกระเทยแหละ คือถ้าไม่บอกก็ไม่มีใครรู้ว่าเป็น สูงและถึก กล้ามนี่ใหญ่จนใส่เสื้อไซต์มาตรฐานไม่ได้ ที่แขนข้างนึงมีรอยสักทั้งแขนทั้งแต่ข้อมือยันหัวไหล่ เรียกได้ว่าแมนไม่รู้จะแมนยังไง
แต่…
อย่าให้พี่พอลล่าได้เอ่ยปาก…พี่มันแรดมาก
“ที่รักขา พอลล่ามาขออนุญาตพาน้องเห่ย เอ้ย น้องเทมไปเที่ยวนะคะ”
แหม..เรียกกูน้องเห่ย เซ็งจิตจริงๆ เดี๋ยวริบตำแหน่งพี่สะใภ้มโนคืนเลยดีมั้ย
“จะไปตายไหนก็ไปครับ แต่คุณมึงเอามือออกจากไข่กูก่อน”
“ชะอุ่ย…แหม ไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยนะเนี่ย”ตอแหลสาดด ขนาดไอ้พี่มิวบอกให้เอาออกแล้วผมยังเห็นพี่มันจับอยู่เลย ก่อนจะปล่อยมีบีบด้วยครับ
ฮือออออออออออออ ภาพติดตา คืนนี้ฝันร้ายแน่เลยไอ้เทม ต้องไปหาดูรูปพี่ปกป้องมาล้างตาแล้ว
ไอ้พี่มิวมันทำหน้าสยดสยองใส่พี่พอลล่าแล้วก่อนค่อยหันมาถามผม
“กลับกี่โมง”ทำเสียงเข้มเชียว หวงเหี้ยไรหนักหนาครับ นี่ไอ้เทมนะไม่ใช่คิมทัน ให้แก้ผ้าเดินออกจากบ้านยังไม่มีหมามองเลย
งื้อออ แล้วผมด่าตัวเองทำไม TT
“ไม่รู้ว่ะ เย็นๆอ่ะ”
“เออ ไปเถอะเปิดมือถือด้วย อย่าให้รู้ว่าปิด ไม่งั้น…”
มิวมันทำท่าปาดคอ มันคิดว่าผมนี่สกิลไลฟ์ต่ำมากซินะ ทำอะไรก็ช่วยถามเหง้าหน้ากูนิดนึง แล้วคิดหรือว่าไอ้เทมจะกลัวพี่ชายที่อายุห่างกันแค่3ปี ตอบเลยครับว่า….
มากกกกกกกกกกกกกกกกกก
เดี๋ยวมันฟ้องคุณป๊าอ่ะ แล้วคุณป๊าจะเสียใจ แต่ถ้าไอ้มิวคนเดียวผมไม่กลัวมันหรอก ผมมีกำลังเสริมเป็นกองทัพ อย่างน้อยก็พี่พอลล่า
“ถามจริง อะไรเข้าฝันให้ตัดสินใจจะเปลี่ยนโฉมคะ ฉันนี้อยากจะขยี้หน้าแกตั้งแต่อยู่ม.5 แต่แกก็ไม่ยอมลูกเดียว”
พี่พอลล่าพูดขึ้นตอนที่เราติดไฟแดงกันอยู่ ไม่แปลกหรอกที่พี่เขาจะตกอกตกใจ เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนยื่นข้อเสนอให้ผมเปลี่ยนลุค แต่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นด้วยต่างหาก
“เมื่อก่อนไม่ได้คิดว่ามันแย่มากนี่ครับ” ก็เมื่อก่อนไม่ได้ชอบพี่ปกป้องนี้ครับ แต่ตอนนี้เพราะรักจึงเปลี่ยนได้ ฮิ้วววววววววว วว
“อ๋อ…แล้วเมื่อก่อนบ้านไม่มีกระจกเหรอคะ”
จึก! เอามีดมาแทงกูเถอะ
อีพี่พอลล่ามันด่ากูตรงไปแล้ว ผมไม่แคร์ที่คนอื่นจะว่าผมเป็นยังไงก็จริง แต่ถ้าเป็นคนใกล้ตัวนี่ รับไม่ได้ครับสุดใจขาดดิ้น งื้ออ พี่มิวมันไม่ยอมให้เอารถพี่พอลล่ามาครับ มันให้พี่พอลล่าจอดไว้ที่บ้าน แล้วใช้รถผมแทน พี่ผมก็ให้พี่พอลล่าขับอยู่ดี เรื่องอะไรจะขับเองให้เมื่อย
สักพักพี่มันก็ตบไฟเลี้ยวเข้าร้านห่านจิกอะไรไม่รู้ ร้านสวยดีครับดูหะรูหะราผิดหน้าพี่พอลล่าอย่างยิ่ง ตอนแรกคิดว่าจะไปคลินิคเดิมแต่พี่มันบอกว่าผมหายสิวแล้วต้องบำรุงแทน ณ จุดๆนี้กูเชื่อหมดแหละ
มองป้ายชื่อร้านที่ตัวใหญ่เท่าสนามหลวง
‘มุ้งมิ้ง บิวตี้แอนด์สปา’
นั่นชื่อเรอะ…กูเปลี่ยนใจทันมั้ย
“อร๊ายยยยยยย พี่พอลล่า สวัสดีค่ะ” พี่สาวคนสวยหลายคนทั้งแท้ทั้งเทียม เดินมาล้อมหน้าล้อมหลังทันทีที่เราเดินเข้าไป
ไม่ทันแล้วซินะ
“พา..เอ่อ..ใครมาด้วยคะนั่น”หนึ่งในเจ๊ถามด้วยความใจกล้า
“น้องชายพี่เองค่ะ ขอทั้งตัวเลยนะคะ ว่าจะใส่พานให้พี่บีปั้นต่อ”
“โอ้โหพี่พอลล่าคะ เอ่อ..งานละเอียดขนาดนี้ กี่เดือนคะเนี่ย”
พี่ผู้หญิงคนหนึ่งไล่ดูตั้งแต่ปลายเท้ายันขนคิ้ว ให้ตายเถอะ คำพูดกับการกระทำของพี่แกนี้สวนทางกันดีจริงๆ พี่เขาก็เดินมาหยิบหน้าผมพลิกไปมา เน้นว่า หยิบ นะครับ คือทำเหมือนไม่กล้าสัมผัส ไม่รู้ว่าเพราะถนอมหน้าผม หรือรังเกียจ
ซึ่งน่าจะเป็นอย่างหลัง 5555555555555
“กี่เดือนเหรอคะ อย่าพูดแบบนั้นค่ะ พี่หมายถึง วันนี้ วันนี้เท่านั้น!”
โกลเด้นท์ฟาวเวอร์มากครับ สิ้นเสียงพี่พอลล่าดั่งคำประกาศิต เจ๊ๆที่ยืนพิจารณาผมอยู่สะดุ้งเฮือกเลย พอพี่เขาได้สติก็ตระหนักถึงว่าทุกวินาทีที่อึ้ง มันคือวินาทีที่เสียเปล่า
เท่านั้นแหละ ผมก็โดนสาวๆรุมประชาทัณฑ์ ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ถึงจะชอบพี่ปกป้อง แต่ผมก็ชอบมอง ชอบอยู่ใกล้ผู้หญิงสวยๆงามๆ
แต่…
บางทีมันก็มากไป
แว่นผมถูกกระชากออกไปตอนไหนไม่รู้ครับ โลกที่สดใสสวยงามเต็มไปด้วยดอกไม้ของผมก็เลือนลางเหมือนมองผ่านกระจกฝ้า ดีที่หนึ่งในพี่สาวสักคนลากผมไปตามทาง เปิดเข้าห้องๆหนึ่งที่แอร์เย็นอย่างกันขั้วโลกใต้ จากนั้นบรรดาเจ๊ก็เข้ามาทึงผมราวกับเทศกาลแร้งลง
“วอทเดอะฟัค นี่รูขุมขนหรือคะคุณน้อง ยิ่งกว่าหลุมดำในอวกาศ”
สึด!
“โอ้ยตายๆ ต้องกระชับให้ไวเลย นี่หล่อนพอกตัวไปนะ จะได้เสร็จพร้อมกันๆ”
“ผิวกร้านมากค่ะคุณน้องงง ถ้าไม่ติดว่าเป็นน้องพี่พอลล่า คุณพี่คิดว่าคุณน้องทำก่อสร้างมาแน่ๆ”
นี่หรือคือฝีปากของเหล่าเจ๊ แต่ละคนพูดตรงประเด็นดีมาก ให้กำลังใจผมสุดๆ นี่ถ้ากูเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ก่อน คงกัดลิ้นตัวเองตายไปล่ะ
“ลงที่ตัวแล้วขัดเซลล์ผิวไป เดี๋ยวค่อยไปอ่างที่หลังนะหล่อน”
พี่สาวคนหนึ่งกำลังชุลมุนกับการเอาอะไรไม่รู้มาป้ายหน้า เครื่องมือต่างๆในห้องถูกเปิดสวิซทำงานของมันไป
ครืดดดด ครืดดดดดดด
ทั้งเสียงที่แปลกบวกกับการที่มองไม่ชัด ทำเอาใจผมเต้นด้วยความหวาดกลัว เจ๊อีกคนก็ป้ายตัว มีอีกสองที่แขนคนละข้าง แล้วก็รู้สึกถึงเครื่องอะไรบางอย่างที่ถูไปมาที่แขนของผม อย่าเรียกว่าถูเลย ขูดมากกว่าสัด! เจ็บครับเจ็บมาก
มีอะไรเจ็บกว่านี้มั้ยว่ะ!
แล้วก็ที่ขานี่ยังไม่มีอะไรพอกเพราะเหมือนว่าเจ๊ที่รับผิดชอบขาผมกำลังใช้เวลาใคร่ครวญด้วยโยนิโสมนสิการว่าจะทำอะไรกับกูดี
“คุณน้องไม่ค่อยมีขนอยู่แล้ว แต่ขายังไม่เรียบเนียนสงสัยต้องแว๊กหน่อย”
แว๊กคืออะไร? แว๊ก = wax หรือเปล่า แล้วขี้ผึ้งเกี่ยวเชี่ยอะไรว่ะครับ
ยังไม่ทันประมวลผลในสมองตัวเองดี เจ๊ที่รับผิดชอบขาผมก็เอาห่าอะไรนี่แหละมาทาให้ ก่อนที่จะ…
“เจ็บนิดนะคุณน้อง”
พุทโธ
ธัมโม
สังโฆ
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
และก.กอีกอินฟินิตี้ตัว
ฮือออออออ เจ็บครับ เจ็บเชี่ยๆ ผมนี่น่วมไปทั้งตัว ไม่รู้แมร่งจะทำอะไรกับผมต่อกูขอตาย ณ จุดๆนี้เลยได้มั้ย
“น้องค่ะ ตื่นคะ เสร็จแล้ว”
งื้อออ ผมหลับไปนานแค่ไหนก็ไม่รู้ แต่เห็นเหล่าบรรดาทีมงานเข้ามาลากผมไปแต่งตัวในชุดเดิม เสร็จแล้วห็เดินงงๆออกมาจากห้องนั่น ดีที่ได้แว่นคืนมา เลยพอที่จะลากตัวเองจนถึงเคานท์เตอร์ สิ่งที่ผมเห็นทำเอาผมต้องถอดแว่นขยี้ตาแล้วใส่กลับเข้าไปใหม่
พี่พอลล่าครับ พี่พอลล่าเต๊าะหญิงอยู่! แถมสวยโคตรพ่อโคตรแม่อีกด้วย
มึงเป็นกระเทยไม่ใช่เรอะ
“อ้าวเทมมาพอดี ยังไงพี่ไปก่อนนะครับน้อง…”
“นิดหน่อยค่ะ”
“ครับน้องนิดหน่อย ยังไงเดี๋ยวพี่โทรหา”
หืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม เสียงหล่อชิบหายเลยครับ เหมือนผมจะพลาดอะไรไปนะ ทำไมพี่มันดูจีบหญิงเชียวนักว่ะ ไอ้ท่าทางเจ้าชู้ประตูดิน เถื่อนสาดแถมยังดูแบดบอยสุดๆนี่ ใช่พี่พอลล่าที่ผมมาด้วยหรือเปล่า
สาวเจ้าก็ดูอาลัยอาวรณ์พี่พอลล่าอย่างสุดซึ้ง
ผลัวะ
โดนฝ่ามือพี่มันโบกหัว
“เหม่อเอาโล่เหรอคะ อีน้องเห่ย” อือ สามก้าวจากนารีเป็นอื่น คนละฟิลกับที่อยู่กับคนสวยเมื่อกี้นี้เลยครับ เสียงนี่กลับมาแรดสดใสจริงๆ
“พี่ไปจีบเขาทำไม พี่ไม่ได้เป็น..กระเทยเหรอครับ”พูดไปนี่จะโดนตบมั้ย
“บ้า..เห็นว่าสวยเลยชวนมาเข้าวงการ แต่ดันเจออ่อย ฉันก็ไม่ยอมหรอกนะ อ่อยมาอ่อยกลับไม่โกง”
สโลแกนกะหล่ำดอกอะไรว่ะ ไม่เคยได้ยินเว้ยย
“อือหืออออออออออออออ เบ้าหน้าดีขึ้นสิบระดับค่ะน้องขา ไหนยิ้มซิพี่จะส่งรูปให้พี่บีกับน้องเม”
ผมยิ้มสู้กล้องมือถือของพี่พอลล่าที่ยกขึ้นมาถ่ายตรงหน้าเคานท์เตอร์พอดี แต่สัมภเวสีที่ไหนไม่รู้ครับมาล้อมหน้าดักหลังกูเต็มไปหมดเลยเฮ้ย นี่แค่จะถ่ายรูปนะไม่ใช่งานนายกพบประชาชน
“หล่อใสขึ้นทันตาเลยนะคะพี่พอลล่า แหมตาดีนะคะเนี่ย”
“นั่นซิคะ ทีแรกคิดว่าไม่รอด”
พี่ๆที่อยู่เบื้องหลังการรุมทึงผมแต่ละคนเอามือมาลูบหน้าลูบตา น้ำตาปริ่มๆจะร้องไห้ ภาคภูมิใจในผลงานของตัวเอง คนที่อยู่ในร้านก็เริ่มมองมาที่เราเป็นจุดเดียว มันขนาดนั้นเลยเหรอว่ะครับ
ผมยืนงงในดงพี่สาวอยู่สัก20วินาที ก็มีพี่คนหนึ่งระลึกชาติได้ว่าตั้งแต่ที่ผมทำเสร็จมานี่หลังไม่ได้ส่องกระจกเลยสักครั้ง แกนนำของเหล่าพี่สาวก็จัดการลากผมไปที่กระจกบานใหญ่ที่สุดในโถง เป็นกระจกที่เราส่องได้เต็มตัว
อือหือออออออออออออออออออออออออออออออออออ
ไม่น่าเชื่อ หน้าผมใสขึ้นเยอะเลยครับ รอยสิวก็จางลงไปมากๆ ถ้าไม่ซูมใกล้ๆแทบมองไม่เห็นเลยด้วยซ้ำ ผิวที่ตัวก็ไม่หมองคล้ำแบบที่มันเคยเป็น แต่ไม่ได้มีออร่ากระจ่างใสแบบที่ดารามี แต่แค่นี้ผมก็ต้องเอามือลูบไล้ใบหน้าตัวเองให้รู้ว่ากูไม่ได้ฝัน
เสื้อยืดตัวเดิม กางเกงยีนส์ก็ตัวเดิม แว่นกันเดิม ทุกอย่างเดิมๆเหมือนกับที่ผมออกมาจากบ้าน ทำไมผมถึงดูดีขึ้นมากขนาดนี้ล่ะครับ
“ตบ..ตะ..ตบ เทมหน่อย.. นี่ฝันปะ..ไป..ป่ะ”
เท่านั้นล่ะ เสียงหัวเราะนี่ดังลั่นราวกับว่าแก๊งค์สามช่าอยู่สตูฯข้างๆ
วันนี้เป็นวันของการศึกษา ทุกอย่างเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ที่จะเปลี่ยนก็มีแค่หน้าผมนี่แหละที่สิวน้อยลงมาก เรียกได้ว่าเป็นครั้งแรกในรอบร้อยปีเลยก็ว่าได้ที่หน้าผมจะใสแบบนี้
มีคลาสอิ้ง1 ที่ง่ายบรมไอ้เมล่อนเลยไม่มาครับ อาจารย์ก็ไม่เช็คชื่อด้วย วิชานี้เรียนระบบตามใจฉัน ทำห่าอะไรก็ไม่ว่ากัน แต่วันสอบมึงต้องมีคะแนน เมมันว่าจะเก็บแรงไว้ตอนบ่ายไปที่กองประกวด พี่ๆเขานัดถ่ายรูปโปรโมทเดือนดาว ผมเลยต้องมาเรียนคนเดียวไม่เป็นไรครับ ดีที่ได้เรียนห้องสโลป ต่อให้ผมนั่งคนเดียวมันก็ไม่ได้ดูแปลก
“คม เราทำรายงานเสร็จแล้ว อ่ะ! คมเอาไปส่งอาจารย์นะ” เห็นไอ้ N’คม มันนั่งฝอยกับไอ้กลุ่มเพื่อนเหี้ยสสามสี่คนของแมร่งอยู่ ผมเลยเอารายงานที่มันให้ทำไปให้ ทั้งกลุ่มดูตกตะลึงที่เห็นผม
แน่ล่ะ ถึงหน้าตาจะดูโง่ๆ แต่เรื่องปั่นงานนี่ขอให้บอก ผมปั่นทั้งของตัวเองทั้งของไอ้เมเวลามันไม่อยู่ บางทีก็มีพวกเพื่อนเหี้ยๆสมัยม.ปลายที่แกล้งบ้าง ผมนี่เชี่ยวมากๆเรื่องงานร้อนๆเนี่ยขอให้บอก
“เอ่อ..เอ่อ..” ไอ้น้องคมแอนด์เดอะแก๊งค์ได้แต่ส่งเสียงเอ่อ..เอ่อ… สันนิบาตแดกคอพวกมึงเหรอว่ะครับ หรือแมร่งเจ็บคอ เออ..จะว่าไป จำได้ว่ามีลูกอมแก้ไอในกระเป๋าผมเลยล้วงมาวางทับที่กองรายงานอีกที ถือว่าช่วยเพื่อนร่วมโลกแล้วกัน เห็นแล้วอดสงสารไม่ได้
มันดูอึ้งๆไป คงไม่คิดว่าคนอย่างผมจะใจดีซินะ ตอนนี้คนในห้องเริ่มหนาตา คงใกล้ถึงเวลาเรียนไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่เสวนาต่อกับพวกตีนติดคอ
“เฮ้ยเดี๋ยวๆ แว่น” ไอ้เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มเหี้ยรกแผ่นดินเรียกผม
“มีอะไรเหรอ”
“เอ่อ.. ขอบใจมากนะเรื่องรายงาน แล้วก็..ละ..ลูกอม”
มันเสียฟอร์มกันมากเหรอครับ แค่พูดคำว่าขอบคุณ ขอบใจ ขอบพระทัย แท๊งกิ้วเนี่ย จะหน้าแดงทำพระแสงของ้าวอะไรกัน ไอ้คนพูดนี่ไม่เท่าไร ไอ้เพื่อนอีกคนที่แมร่งมายืนข้างกูตอนไหนเนี่ยดิ!
แล้วคุณมึงจะดึงชายเสื้อทำหอยหลอดอะไรว่ะ! ว่าจะหันไปด่าหัวบิดาท่านแล้ว แต่เห็นหน้ามันก็ด่าไม่ลง
ไอ้นี่แมร่งไม่ได้แค่หน้าแดง หูเหอ ลามไปถึงคอ แดงหมด ไม่สบายแน่ๆเลย ถึงว่าล่ะ…ปกติไม่ค่อยอยากจะคุยกับผมสักเท่าไรหรอก
“เออๆ ไม่เป็นไร นี่ไม่สบายป่ะ อย่าลืมกินยาล่ะ”
ไม่ลืมเอายาพาราฯที่พกมาทั้งชีวิตยัดใส่มือมันไปด้วย ถึงมันจะไม่ญาติดีกับผมก็เถอะ แต่หมาแมวจรจัดยังช่วยได้แค่เพื่อนร่วมคณะทำไมจะทำไม่ได้
“กูไม่น่าแกล้งมันเลยว่ะ นิสัยดีชิบหาย” เออ สำนึกได้แล้วล่ะซิมึง
“นั่นดิ เลิกแกล้งมันเหอะ คนเหี้ยอะไรมือโคตรนิ่มเลย” ใช่ๆ เลิกแกล้งกูได้ล่ะ ว่าแต่มันจับมือผมตอนไหนว่ะ
“เออว่ะ แมร่งไปทำอะไรมาว่ะ หน้างี้โคตรใสเลย” หูยย มีคนชมว่าหน้าใสระยะเผาขน นี่แสดงว่าความความพยายามได้ผลซินะ
“ตัวแมร่งโคตรหอมเลย ถึงจะเฉิ่มๆเชยๆ แต่ดูไปก็น่ารักดีนะมึง”
ไอ้พวกดอกกก เป็นหมาหรือไงมาดมกลิ่นกู
ไม่อยากฟังแล้วช่างแมร่ง ผมก็ก้าวออกห่างพวกมันมาเรื่อยๆ หวังว่าคงจะเลิกแกล้งผมกันได้แล้ว ไม่เห็นเหรอว่าผมจิตใจดีขนาดไหน ระหว่างเดินขึ้นก็ได้ยินเสียงงุ้งงิ้งๆ ซุบซิบนินทามาในโสตประสาทให้รำคาญเล็กเล็กน้อย เรียนที่นี้มาสักพักก็เริ่มชินเพราะมันเหมือนเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวผมเลยนะ ไอ้เสียงซุบซิบๆเนี่ย กลายเป็นว่าผมไม่ใส่ใจมากขึ้นกว่าเก่า
ผมเดินขึ้นไปนั่งบนเขาครับ เพราะสังคมรังเกียจเลยมีสภาพเป็นเด็กหลังห้องโดนไม่ได้ตั้งใจ 555555
ไม่มีใครมานั่งข้างผมหรอก ผมเลยวางกระเป๋าไว้ซ้ายมือ วางหนังสือที่ยืมห้องสมุดมาไว้บนโต๊ะขวามือ ก่อนจะเตรียมอุปกรณ์การเรียนขึ้นมารออีกสิบกว่านาทีโน่นจะเริ่มคลาส
“มาคนเดียวนั่งสามเลยหรือไง”
ใจกล้ามากนะ มาพูดแซะกูต่อหน้าเนี่ย สงสัยว่าอยากเป็นศพกลับบ้าน รู้จักคนอย่างไอ้เทม ศิษย์เปเป้.ประมุขน้อยไปล่ะ
“แล้วไงว่ะ” ไม่อยากมองหน้ามันครับ
“ก็ไม่แล้วไง จะนั่งด้วยเอาของออกไปดิ”
กวนตีนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ผมจ้องรองเท้าของมันอย่างใจเย็น เอาเถอะ เอาของออกให้ก็ได้ ที่นั่งมีนับหมื่น นับแสน นับล้าน จะมานั่งข้างกูหาสวรรค์วิมานอะไร
แกล้งกูอีกล่ะซิ มึงอยากนั่งก็นั่งไป ไม่ย้ายหนีเหมือนกัน เดี๋ยวจะหาว่าป๊อด
หยิบกล่องดินสอกัปตันเมกาขึ้นมาเอาดินสอไปทำชีทต่อดีกว่า ไม่อยากมีเรื่องกับมนุษย์
“เหอะ..กัปตันเมกา”
ไอ้คนข้างๆมันแค่นเสียงดูถูกสตีฟ โรเจอร์ของผมอ่า
งื้อออออออออ
ด่าพ่อยังเจ็บน้อยกว่า มาด่ากัปตันของผมนี่ไม่ยอมจริงๆด้วย มีเรื่องก็ให้มีเรื่องไปเลย ไหนๆแมร่งก็คงจะมาหาเรื่องกูอยู่แล้วนี่
“นี่! มึงจะพูดอะไรก็ให้กะ….เกียรติ ฮึก!”
เต็มๆอ่ะครับ เหมือนรถสิบล้อเหยียบยอดหน้า ก็ไอ้คนที่แมร่งกวนตีนข้างๆผมเนี่ย….พี่ปกป้อง
พี่ปกป้อง ตัวเป็นๆ มาได้ไงว่ะ
แถมเมื่อกี้ผมขึ้นเสียงกับเขา หลุดคำหยาบคายไปแล้ว 1 ดอก โอ้ยย ไอ้เทม จากที่ไม่มีเหี้ยอะไรดีในสายตาของพี่เขายังจะมาติดลบอีก พี่เขานั่งอยู่ข้างๆ ผมนี่หูอื้อตาลายไปหมด ได้ยินแต่เสียงหัวใจตัวเอง ไอ้หัวใจบ้านี่ก็จะเต้นเร็วไปไหน
“ให้เกียรติอะไร พูดให้จบดิ”
จะมาพลิกหลังมือเป็นหน้าตีนด้วยการยิ้มโลกสวยเหมือนทุกครั้งนี่คงไม่ได้ เอาว่ะ ต้องใช้มุขแบบพี่พอลล่าซินะ
กวนตีนมากวนตีนกลับไม่โกง
“ก็ให้เกียรติความชอบของคนอื่นไง ไม่ใช่มาพูดจาดูถูกแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนกันว่ะ!...ครับ”
งื้อออออ คำว่าครับเกือบตามไม่ทันแน่ะ เขินก็เขิน แต่อารมณ์เสียด้วย ถึงผมจะชอบพี่ปกป้องมากมายเพียงไหน แต่ผมชอบกัปตันมาก่อน พี่เขาไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้
“แล้วนี่คือไม่ให้เกียรติตรงไหนว่ะครับ”
“ก็ที่ทำเสียง แบบนี้ เหอะ!”
“ตลกล่ะ แค่เหอะ เบาๆ แต่ที่ทำนั่นมันเหอะ!”
โอ้ยยย พี่ปกป้องทำไมทำอะไรก็ดูดีไปหมด ขนาดพี่เขาทำเสียงแบบนั้น หน้าเขายังดูดีเลยครับ แถมผมติดพี่เขาขนาดนี้ เขินจนจะบ้า
เดี๋ยวนะ! ผมทำหน้าเขินไปแล้วหรือยังเนี่ย พี่เขาจะเกลียดผมมั้ย ต้องรีบเปลี่ยนเป็นหน้าสันเขื่อนแบบเดิมก่อน..
อย่างน้อยการทำหน้านิ่งก็ไม่ได้น่าเกลียดมากเท่าไร
“ไม่สนล่ะ ก็พี่ทำจริงๆ ขอโทษคุณสตีฟเดี๋ยวนี้นะ”
“ห่ะ! ตลกล่ะไอ้เด็กแคระ นี่รุ่นพี่นะ จะให้ขอโทษกล่องดินสอ มึงคิดว่ามึงตลกมากเหรอ”
งื้อออออออออ หยาบคายยยอ่า หยาบคายที่สูดดดดดดดดด
พี่เขาเกลียดผมแล้วแน่เลย ทำไมต้องพูดกูมึงกับผมด้วยล่ะ สามวันก่อนยังเป็นน้องเทมโปอยู่เลย นี่ป้ายห้อยคอกูยังไม่ทันจางสี พี่แมร่งก็เปลี่ยนไปล่ะ ทำไมในเฟซบุ๊คถึงดูเป็นคนอบอุ่น แต่ชีวิตจริงช่างหยาบคาย
ฮือออออออออ เสียใจอ่า
เสียใจแรง ไอ้เมก็ไม่อยู่ เทมจะทำยังไงดี TT ไม่คุยแล้วครับแมร่ง น้ำตาตกใน อยากจะวิ่งร้องไห้ออกจากห้องพร้อมชีทอิ้ง1 แล้วไปให้ไกลแสนใกล้ สุดขอบโลก ฮึก… แซดลี่ที่สุดในชีวิตแล้วครับแมร่ง
“นี่ๆ อย่าบอกนะว่าจะร้องไห้”
ไม่ได้จะร้องเว้ย แค่แซดลี่ในระดับปานกลางถึงมากเฉยๆ
“นี่ๆ”
พี่ปกป้องสะกิดเรียกผม ทำไมล่ะผมไม่สนอ่ะ ตอนนี้อยากทำอย่างเดียวคือร้องไห้ ร้องแมร่งให้ลั่นโลกา ให้รู้ว่าเสียใจแค่ไหน ผมเจ็บชิบหาย เจ็บกว่าโดนพี่สาวที่มุ้งมิ้งบิวตี้แอนด์สปา แว๊กขนทั้งตัวอีก
“เฮ้ยๆ มีเรื่องจะคุยด้วย หันมาหน่อยจะรีบไปเรียน”
“…….”
“มึงครับ ช่วยหันมาฟังหน่อยได้มั้ยครับ คือมีเรื่องจะคุยด้วย”
นั่นไง..หยาบคายอีกแล้ว
“ผมชื่อเทม”
“ห่ะ?”
“ชื่อเทมไง ชื่อเทมอ่ะ ไม่ได้ชื่อมึง”
ชิบลอสล่ะ พูดอะไรออกไปว่ะ ทำไมเหมือนไม่มันไม่ผ่านสมอง จงตบปากตัวเองสิบครั้งปฏิบัติ
“เออ เทมก็เทม ฝากคำใบ้ไปให้น้องรหัสหน่อย แจกให้ครบนะ แล้วก็วันนี้อยากลืมลากตัวไอ้จิกับเมไปที่ตึกประกวดฯตอน 15.40”
พี่มันส่งถุงใส่จดหมายมาให้ผม นี่เป็นคำใบ้ที่สองของพี่รหัสที่จะส่งมาให้ปีหนึ่งทุกคน ผมค่อนข้างจะตื่นเต้น แต่ที่ตื่นเต้นกว่าคือพี่มันนั่งอยู่ตรงหน้าผมนี่แหละ ไอ้เทมเอ้ย เขามาหลอกใช้มึงอ่ะ ทำไมมึงต้องฟินด้วยว่ะ เขามาเพื่อผลประโยชน์ล้วนๆเลยเนี่ย เออ หลอกใช้ใช่มั้ยครับ งั้นหลอกมาหลอกกลับไม่โกงโว้ยยยยยยยยยยยยย
“พี่ปกป้องรู้จักพี่รหัสผมมั้ย”
เสี่ยงถามมันไปครับ เผื่อฟลุ๊ค
“รหัสอะไร”
“00158”
“รู้จักดิ”
เหี้ยยย รู้จักว่ะ รู้จักว่ะครับ
“พี่บอกผมได้มั้ยว่าพะ…..”
“พอเลยไอ้เด็กแคระ หาเองดิ ใช้สมอง ใช้ความพยามหน่อย”
งื้ออออ หมดกันอุตส่าห์ว่าจะแอบหลอกถามสักหน่อย
แล้วมนุษย์แคระที่ไหน จะสูงเท่าผมตลกล่ะ ผมนี่เกือบ180นะครับไม่ใช่ธรรมดา พี่ปกป้องลุกขึ้นทันทีที่เขาหมดธุระกับผม ผมได้แต่มองตามพี่ปกป้องที่เดินออกทางหลังห้องสโลป พี่เขาคงมาทางนี้ซินะ ถ้ามาทางอื่นคนในห้องก็ต้องเห็น
ทำไมมันออกมาเป็นแบบนี้ได้วะ ทำไมๆๆๆๆๆๆๆ ผมได้แต่ทึงหัวตัวเองไปมา ให้ตายเถอะ แทนที่จะมีโมเมนต์ดีงามแท้ๆ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้
โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไอ้เทมอยากจะบ้าตาย!
ตุบ
เหี้ยไรอีก ใครแกล้งกูอีกว่ะครับ โยนกระดาษห่าเหวอะไรก็ไม่รู้มาใส่หัวผมอ่ะ มาจากด้านหลังแน่ๆ แต่ที่แปลกคือแมร่ง….
ผมนั่งแถวหลังสุด
อย่าบอกนะว่าเป็น… ผะ…ผี
ควานหากระดาษที่มันตกลงใต้โต๊ะขึ้นมา ในบริเวณที่ผมนั่งไม่มีใครเลย สาบานได้ ฉะนั้นเล่นกูแน่ๆ ว่าแต่มันเขียนอะไรมาว่ะ….
แววตาใสราวน้ำนิ่งมหาสมุทร
สยบหยุดไฟรุมเร้าในใจพี่
แค่แรกพบสบตาเจ้าฤดี
เหมือนดังมีธาราใสไหลชโลม
อือหือ…กระดาษในมือกูสั่นไปหมด ชีวิตผ่านมาแม้จะเคยโดนแกล้งมากขนาดไหน แต่ครั้งนี้คือครั้งที่ชิบหายที่สุดในชีวิต
ใคร…คะ..ใคร เล่นแบบนี้ว่ะ
ไม่ตลกด้วยนะเว้ย
TBC.
-
อะร้ายยยย!!!! นายปกป้อง ตอนที่ผ่านมาคืออาร้ายยยย!!!?? หลอกเด็กให้ตายใจใช่ไหม นี่ตือตัวตนที่แท้จริงสินะ น่าจะโดนเจ้พอลตีตูดซักสิบที หมั่นไส้จริงๆ
เทมชีวิตหนูเกือบดีแล้วลูก ต่อไปขอให้หมั่นไปหาหมอ ชีวิตจะได้ดีกว่าเดิม :laugh: :laugh:
-
ปักธง ! เดี๋ยวอ่านก่อนนะคะ อร๊ายยยยมาอัพแล้ว
-
กลอนน่ารักกกกกก
พี่ปกป้องแน่เลย
-
พี่ปกป้องแอบกวนนะเนี่ย 55555555555 :o8:
-
พี่ปกป้อง กวนได้ใจมาก น้องเทมก็ไม่น้อยหน้า กวนเหมือนกัน :katai2-1: :katai2-1:
-
แอร้ยยยยยยยย เขาแปลงโฉมเลี้ยววววววว
-
กวนมากวนกลับไม่โกงงง 55555 เทมแกฮาได้อีก :laugh: :laugh:
-
รักน้องเทมมมมมม ซื่อดีนะลูก 5555555555555555555555555555
-
เชื่อในชิ้นสุดท้าย
-
แววตาใสราวน้ำนิ่งมหาสมุทร
สยบหยุดไฟรุมเร้าในใจพี่
แค่แรกพบสบตาเจ้าฤดี
เหมือนดังมีธาราใสไหลชโลม
มีแอบจีบแล้ว :hao3:
“นี่! จะมึงพูดอะไรก็ให้กะ….เกียรติ ฮึก!” พิมพ์สับกันเปล่า
พี่มันส่งถุงใส่จดหมายมาให้ผม นี่เป็นคำใบ้ที่สองของพี่รหัสที่จะส่งมาครั้งที่สอง ผมค่อยข้างจะตื่นเต้น อันนี้ค่อนข้างเปล่า
-
ชอบอ่าาา
-
ปกป้องกวนตีนไม่แพ้เทมโปนะ
-
น่าสนใจดีค่ะ ถ555555555555555555
พี่ปปนี่ทำเป็นจำเทมโปไม่ได้รึเป่านะ? 5555555555555555
รอต่อค้าบบบบ แต่ในใจก็แอบเดาว่าพปปจะเป็นพี่รหัสเทมโปนะ -,.-
พระนางต้องคู่กันเซซซซ่ อิอิ
-
ทำไมเทมโปมันน่ารักจังวะครับ!!!
เอ๋อๆ มึนๆ ซึนๆ น่ารักกกกกกก
-
ก่อนจะได้คุยกันดีๆสงสัยจะมีตีกันตายก่อน กวนพอกัน 455555555555 :katai5:
-
ทำไมน่ารัก ทำไมกรี๊ดกลอน ทำไมๆๆๆ ทำไมรู้สึกว่าพี่ป้องแต่งงง
-
:impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
เทมน่ารักวุ้ย ซื่อใสดั่งกลอนนิรนามว่านั่นแหล่ะ
พี่ปกป้องก็กวนดีนะ เนียนไปเนียนไป
-
น่ารักกกก แอร๊ยยย
-
เทมฮามากอะ อ่านละขำมาก 5555+
พี่ปกป้องก็กวนมากๆๆ น้องเทมก็กวนกลับไม่โกงๆ 555+
ยาวสะใจมาก ขอยาวๆอีกนะ มาต่อไวๆนะค้าบ
-
น่ารักอ่าาา
-
หืมม พี่ปกป้องรึเปล่าเอ่ยย
:mew3:
-
แววตาใสราวน้ำนิ่งมหาสมุทร
สยบหยุดไฟรุมเร้าในใจพี่
แค่แรกพบสบตาเจ้าฤดี
เหมือนดังมีธาราใสไหลชโลม
โอ้มายกอดดด นี่คือจีบใช่มั้ยยยยย
ขอกรีดร้องและแดดิ้นนน
-
:katai4: ไม่ทนละ กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พี่ปกป้องอยู่กับน้องเทมน่ารักดีอะ เคมีมากกกกกก
ติดตามค่ะๆๆๆ
-
แหน่ะ พี่ปกป้องแอบเนียนมาคุยกับน้องเทมล่ะซี่ :-[
ชอบกลอนมากอ่ะ พี่ปกป้องแน่ลย จริงๆแล้วก็ชอบน้องใช่ป่าว
ปล.อิพี่พอลล่านี่แอ๊บรึเปล่า ถ้าเป็นชายคงฟินน่าดู
-
กรี๊ดดด น่ารักมาก เชียร์นุ้งเทมโป สู้เค้าลูก เห็นชื่อเทมโปครั้งแรกเนี่ย หน้าท็อป บิ้กแบงลอยมาเลย เทมโปเหมือนกัน555
ยังไงก็ยังคิดว่าพี่ปกป้อง เป็นพี่รหัสน้องเทมอ่ะ ไม่น่าใช่น้ำใส
เมล่อนรักเพื่อนมากอ้ะ. ปลื้มนาง :L2:
-
น่ารักกกก ชอบอ่ะ :mew3:
-
จะหัวเราะเป็นภาษาอะไรดี
-
เห้ยยยย มีการเขียนกลอนมาเกี้ยวค่าาาาาาาาาา เขินแทนเลอ -//////////-
ชอบนโยบาย กวนตีนมากวนตีนกลับไม่โกง 55555555
สนุกค่ะ มาต่อเร็วๆนะคะะ
ขอแก้เรื่องใช้ คะ กับ ค่ะ หน่อยนะคะ
“เหม่อเอาโล่เหรอค่ะ อีน้องเห่ย” อันนี้ต้องเป็น คะ นะคะ
“กี่เดือนเหรอค่ะ อย่าพูดแบบนั้นคะ พี่หมายถึง วันนี้ วันนี้เท่านั้น!” อันนี้ก็สลับกัน น่าจะเป็น กี่เดือนหรอคะ กับ อย่าพูดแบบนั้นค่ะ
เรายกสองประโยคนี้มาเป็นตัวอย่างให้ค่ะ
นิยายสนุกมากเลยค่ะ แต่พออ่านแล้วเจอแบบนี้มันก็คันหยุบหยิบๆในใจ เลยขอช่วยแก้หน่อย ฮี่ฮี่ :m23:
-
เกลียดยัยน้ำใสยังไงไม่รู้ :angry2:
-
:mew6:
-
เราว่าตัวตนอีพี่ป้องจริงๆมันคงกวนอย่างนี้แน่ๆอ่ะ
บทพระเอกนี่น้อยเกินนะค่าตัวแพงรึยังไงเอาเป็นว่าหวังว่าพระเอกคงเป็นพี่ปกป้องนะถ้ามาพลิกเป็นคนอื่นทีหลังนี่คงเงิบบวกเซ็งอ่ะชอบค่ะเรื่องนี้น่ารักดีโดยเฉพาะน้องเทมขี้มโน ชอบคนเขียนด้วยค่ะมาต่อเร็วมากขอให้เป็นแบบนี้สมำเสมอนะคะจะรอตอนต่อไปค่ะ
-
สนุกและกลายเป็นแฟนคลับของเรื่องนี้ไปแล้ว! ชอบมากๆ เลยค่ะ งื้ออ อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว
แต่มีเรื่องสงสัยอยู่อย่างหนึ่งค่ะว่า พี่ปกป้องแกเอาจดหมายมาให้น้องรหัส ตกลงว่าน้องรหัสปกป้องคือเทมโป หรือว่าพี่ปกป้องจะให้เทมโปเอาจดหมายไปให้น้องรหัสของพี่ปกป้อง ซึ่งเทมโปเองก็รู้ว่าเป็นใคร (น้ำใส?) ซึ่งเป็นการเฉลยว่า พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสน้องน้ำใสจริง? หรือว่าพี่ปกป้องฝากคำใบ้มาให้รุ่นน้องปีหนึ่งทุกคน? (เรื่องนี้แอบสงสัยนิดหน่อยค่ะ แหะๆ)
แอบหวังนะคะว่าพี่ปกป้องจะเป็นพี่รหัสของเทมโป หรือไม่อย่างนั้น ความจริงพระเอกของเรื่องไม่ใช่ปกป้องแต่เป็นพี่รหัสปริศนาของเทมโปเอง?
งือ ชอบเรื่องนี้มากๆ จริงๆ นะคะ
ชอบการมองโลกในแง่ดีของน้องเทมโปมากๆ เลยค่ะ ทำให้ไม่คิดมากและปลง จึงใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข ถึงบางครั้งสิ่งที่พบเจออาจจะเลวร้ายมากๆ แต่น้องก็ผ่านมาได้ด้วยการคิดบวก เอาใจช่วยน้องนะคะ อยากให้ได้พบประสบรักโดยเร็ว
อ้อ...กลอนแปดนั่นน่ารักมากๆ ค่ะ อ่านแล้วซู่ซ่าหัวใจ แทบจะละลายไปเลยทีเดียว ดวงตาอันนิ่งสงบราวกับมหาสมุทรของน้อง ทำให้หัวใจอ้นร้อนรุ่มของพี่สงบลงได้ และเพียงแค่พบสบตาครั้งแรก พี่ก็ใจแปลบและตกหลุมรักน้อง อิอิ
รอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อค่ะ
-
อ่อยมาอ่อยกลับ กวนตีนมากวนตีนกลับไม่โกง 555555555
-
ทำไมยิ่งอ่านแล้วยิ่งรักเรื่องนี้><
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบน้องเทมโปมากเลยยยย แลดูใสๆซื่อๆดี
พี่ปกป้องนี่ พี่จะหยาบหรือสุภาพคะ น้องเทมไ่ม่ชอบคำหยาบนะ 555
ที่น้องเทมไม่ค่อยสนใจสภาพตัวเองเท่านี่เพราะพี่มิวหรือเปล่านะ
พี่มิวแลดูหวงน้องม๊ากมาก แสดงว่าน้องน่าจะน่ารักเลยหวงสินะ 555
-
อ่านแล้วฮาน้องเทมมากค่ะ จะซื่ออะไรขนาดนี้
นี่ตอนอ่านแรกๆจินตนาการพี่ปกป้องดีมากเลยนะ 555
พออ่านมาถึงตอนล่าสุดนี่ กวนบาทาไปอีก
รออ่านตอนต่อไปนะคะ สนุกมากเลย สู้ๆ
-
เย้ๆ เททน่าย๊ากกกกกกก ทำไมพี่ปกป้องเปลี่ยนไปปปปปป :a5: 55555
-
พี่ปกป้องชอบน้องเทมโปแล้วสินะ อิอิ
-
สวัสดียามดึกค่ะ ><
ฟ้าจะผ่ามั้ยที่วันนี้อัพนิยายเร็ว 555555
ทีแรกก็ดีใจที่ได้อัพช่วงทไวไลท์ ว่าจะมาตอบเมนต์หลังจากลงตอนที่3ในทันที
แต่เพราะความเหนื่อยอ่อนของคนเขียน ก็เลยหลับไป ชิบลอสมากคือการตื่นมาห้าทุ่ม
โหยยย ไม่ทันตอบเมนต์ตอนที่คนคึกคัก TT
และตอนนี้ก็นะ เริ่มจะง่วงแล้ว ขอยกยอดไปตอบพร้อมตอนที่4 ทีเดียวนะคะ แอมซอรี่จั๊กกะจี้หัวใจจริงๆ :mew2:
แต่เดี๋ยวก่อน วันนี้อยากเม้าท์มอยส์ ขอพื้นที่ส่วนนี้ไว้เม้าท์ 1 รีพลาย
เรื่องก็มีอยู่ว่า ตอนแรกคิดไม่ออกว่าจะตั้งชื่อพี่ปกป้องว่าอะไรดี ด้วยความที่อยากให้ชื่อมันดูอบอุ่น ติดจะมุ้งมิ้ง กิงก่องแก้ว
ทันใดนั้นเพื่อนร่วมโลกก็ทักไลน์มาเรื่องงานนิดหน่อย เพื่อนร่วมโลกของคนเขียนชื่อปกป้องค่ะ
แต่!
มันเป็นคนที่ตรงข้ามกับพี่ปกป้องแบบคนละโลกขั้วเหนือใต้ ตายไปก็ไม่มีทางได้เจอกัน 555
แต่!
ก็ขอยอมรับว่า ได้ไอเดียชื่อมาจากสมองอันชาญฉลาดของบิดามารดามันเต็มๆ
ตอนนี้ลิ้งค์นิยายได้ระบาดบางส่วนในกลุ่มเพื่อนสนิทและกรุ๊ปเพื่อนร่วมโลก และถ้าได้มีกรรมที่ทำร่วมกันมา แล้วปกป้องได้มาอ่านนิยายเรื่องนี้
บอกเลยนะคะ ว่าไม่ใช่คุณมึง 555555555555555
และถ้านิยายเรื่องนี้มีอันเป็นไป............
อิปกป้องแน่นอน 5555555
ฮออลลลลลลลลลลลลล
รักทุกคนนะคะ รักมารักกลับไม่โกง 555555555
ขอบคุณสำหรับการติดตามและเป็นกำลังใจให้ทั้งคนเขียนและน้องเทม ><
รู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสอาศัยพื้นที่ตรงนี้มาแชร์นิยายไร้สาระเรื่องหนึ่ง ที่รวมความมโนอย่างอัดแน่นของตัวเอง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณทุกคำติชม
ขอบคุณที่เตือนเรื่องคำผิดด้วยนะ อันนี้ดีใจมากๆ บางทีก็มองไม่เห็น แบบว่ามือไปใจยังไม่สั่ง บางทีก็จะพิมพ์คำหนึ่ง เผือกได้อีกคำหนึ่งแทน 555555
เจอกันตอนต่อไปค่าาา
-
จะรู้ตัวไหมว่าโดนจีบเนี่ย 555555555555
โถ่ต่อมรับรู้ตายด้านไปแล้ว :ling2:
-
คือดีงามตามท้องเรื้องมากนะหนูเทมโปปปป
-
:z13: คนเขียน
5555
-
ปักไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่าน
แค่ชื่อเรื่องก็น่ารักแล้ว
-
:z3: :z3: :z13: :z13:
-
ติด ติดแล้วววววววว น่ารักอ้าาาาาาาา รอติดตามค่ะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อร๊ายยยยยย น้องเทมโป
-
มาอัพทุกวันเลยนะ
-
ชอบๆๆๆ ติดตามเรยค่ะ
อยากอ่านต่อฝุดๆ ^0^
-
เข้ามารอด้วยความหวัง คนเขียนใจดีต้องมาอัพนะวันนี้ 5555555
-
ติดหนึบเลยค่ะ หนึบมากกก หลงน้องเทมล่ะ
รอออออ
-
//เข้ามาปูเสื่อรอตอนต่อไป :katai5:
-
รอตอนต่อไปครับ ^^
-
กริ้ดดดดดด ที่รักคะ มาต่อให้เค้าที่นะตัวเอง ว่าแต่เทมโปน่ารัก
สินะเอิ้กๆ รีบๆรักษาสิว ทำผิวเด้งให้ใสๆ แล้วไปรุกพี่ปกป้องซะเลย พี่ปกป้องต้องสนบ้างละน่า ลงทุนอัพหน้าแบบนี้แล้ว อิอิ
เอาใสๆให้น้องคมอึ้งไปเลย โยนงานดีนัก ไม่สงสารเทมโปตัวน้อยๆ(178??) บ้างเลย :o12: :o12: :o12:
-
รอน้องเทมโป
-
น้องเทมน่ารักมากกกก เถียงพี่มันไปแบบนี้แหล่ะค่ะ เขาจะได้จำได้ ฮาาา
-
อีกคู่ขอให้เป็นเมกับพี่แอมเบอร์นะ :-[
-
มันส์
พี่ปกป้องกวนน่ะเนี่ย เทมโปดูดีขึ้นแล้ว แต่ยังไม่หยุด ต้องดีกว่านี้อีกเยอะ ขนาดเจ้พลอล่ายังจะให้พี่บีดันเป็นดารา ไม่ธรรมดาแระ โดนเล็งตั้งแต่พวกเจ้ๆๆเจอนิ งานนี้ไม่มีใครมาจิกน้องเทมโปแล้วๆๆๆ ขนาดพวกอ้ายคมยังหลงเลย สะใจอ่ะ ฮ่าๆๆๆ แอบฟินพี่มิวสิคปากร้ายเถื่อนๆๆนิดๆๆจะเสร็จเจ้พอลไหมขยี้ซะไข่สดุ้ง อิอิ
กระดาษที่โยนมาพี่ปกป้องแน่ๆๆเลย ใช่ไหม เขียนเป็นกลอนเลย ชอบน้องเทมโปตั้งแต่ยังรูปเห่ย อ่ะ เทมโปอย่าโกรธก็ตอนนั้นมันเห่ยเหมือนที่เจ้พอลเขาว่าไว้ไง คิกๆๆๆ ขำเทมโปแอบด่าในใจได้ฮ่ามาก แถบมโนกระดาษที่โยนมาว่าเป็นผีเอง สนุกอ่ะ จะมาไหมวันนี้ ^^
-
วันนี้อัพนะคะ แต่ดึกกกกกกกกก
555555555555
เดี๋ยวถึงบ้านแล้วเค้าจะอัพทันที
รอก่อนนะคะ กำลังช็อปของเซลกับขุ่นแม่ TT
-
ได้ยินว่าจะอัพก็ดีใจ
เค้าจะรอคนเขียนน้าาาา
-
รออออออออออออออออออออออออ ปูเสื่อรอเลย
-
มาให้กำลังใจจ้า
กะว่าจะอ่านเมื่อถึงตอนที่10นะ อิอิ
แต่คิดว่าคงอดใจรอถึงตอนที่10ไม่ไหวแล้ว
-
พี่ปกป้องจะตีเนียนจีบรึเปล่านะ
-
:hao7: :mew1: :mew3:น่ารัก
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│04
นี่คือผลของการโดนแกล้งอย่างแสนสาหัสที่สุดในชีวิต มันคือการเรียนไม่รู้เรื่อง แล้วไอ้ที่ไม่เข้าใจเนี่ยวิชาไหนรู้มั้ยครับ
อิ้ง1 ไง
อิ้ง1ที่เพื่อนๆในคณะหลายกำลังดูถูกว่าไปเอาอังกฤษม.ต้นมาสอน วิชาที่ไอ้เมยังโดด วิชาที่มีแฮชแท็กในทวิตเตอร์ว่านี่วิชานี่เปลี่ยนห้องสโลปอันศักดิ์เป็นห้องบรรทมรวม
แต่แมร่ง……….ผมเรียนไม่รู้เรื่อง
ไม่ต้องสงสัยว่าเพราะอะไร ไอ้กลอนบ้านั่นไง อย่าให้พ่อรู้นะว่าใครแกล้ง จะจับมามัดกับเสาบ้านแล้วเอาอาหารเม็ดยัดปากให้กระเพาะแตก
แต่ก็มีเรื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่ง.. ไม่ใช่ แปลกที่หาตัวคนแกล้งไม่ได้นะ
แปลกที่กูเขินเนี่ยดิ! สาดดดดดดดดดดด
หอกกกกก! หอกจริงๆ หอกมากมาย มองไปทางไหนก็หอกไปหมด พอได้สติผมก็ไล่หาชื่อตัวเอง ไอ้เมกับจิ จากถุงจดหมาย ได้ออกมาแล้วเก็บใส่กระเป๋าก็คิดนะว่าคนอย่างผมจะมีปัญญาที่ไหนไปแจกเพื่อนได้ครบ เลยต้องหาคนฝาก
ให้ทายว่าผมจะฝากไว้ที่ใคร…….เฉลย นางงามมิตรภาพอย่างน้ำใสไง
แต่ผมก่อนที่จะเอาถุงจดหมายยัดใส่มือน้ำใสตอนเลิกคลาส ผมก็ทำชั่วกับเธธอไปแล้วเรื่องหนึ่ง เอ่อ..คือ แบบว่า ผมแอบไอ้เปิดคำใบ้ของน้ำใสดูอ่ะครับ
งื้อออ อย่าด่าผมนะ คนมันอยากรู้นี่นา เป็นใครก็ต้องอยากรู้เป็นธรรมดา ถ้ามันชัดเจนผมจะได้เลิกหวัง เลิกคิดสักที
‘ ~ P ’
ขีดบ้าบอกับตัว P หนึ่งตัว อืมม มาจาก ปกป้องป่ะเนี่ย
สลัด! ใบ้ขนาดนี้พรุ่งนี้ไม่นัดกันกินข้าวไปเลยล่ะ ฮือออออ
“ทำหน้าเป็นตูด มีอะไรว่ะแว่น” เปรียบเทียบซะเห็นภาพเลยนะไอ้เหี้ยจิ ถ้ายังจำกันได้ไอ้จินี่เป็นเดือนคณะผม มันเป็นคนแปลกๆ มีหลายคนอยากเป็นเพื่อนกับมันนะ แต่มันก็ไม่คบใคร เห็นมันชอบนั่งคนเดียว แต่มันก็ไม่ถึงกับว่าโลกส่วนตัวสูง มีคุยกับเพื่อนบ้างๆ และดีอย่างคือมันคุยกับผมนี่แหละ
“เปล่า จิได้คำใบ้ว่าไรบ้าง”
ไอ้จิล้วงกระเป๋าเอากระดาษแผ่นเล็กยื่นมาให้ดู
‘เทพทรู’
อือหืออออออ ง่ายเลยดิ เอาบัตรทรูไปล่อเดี๋ยวก็รู้ว่าใคร
“มึงอ่ะแว่น”
“ไม่รู้พี่เขาส่งอะไรมาให้ 1231245”
“โห ตีนก่ายหน้าผากเลยซิ”
ผมนี่รีบพยักหน้า ตีนก่ายหน้าผากมาก มากจริงๆ ตอนที่เปิดออกมาดูนี่อยากจะกรีดร้องเป็นภาษาเสปนิช
ครั้งที่แล้วก็ว่าไม่ช่วยแล้วนะ ครั้งนี้…ไม่ช่วยกว่าเดิมอีก ถ้าครั้งหน้านี้ไม่ช่วยอีกผมตายแน่ๆ เพราะพี่เขาจะให้คำใบ้ 3 ครั้งแถมนี่ใกล้วันเฉลยขึ้นมาทุกที อีพี่แอมเบอร์ก็เสือกตั้งกฎห่านจิกไว้ลงโทษคนที่หาพี่รหัสตัวเองไม่เจอ
ไอ้จิคุยกับผมต่อสักพักพี่เขาก็เรียกมันไปถ่ายรูปต่อ ไอ้เมล่อนได้มานั่งพักหลังจากที่โพสมาแสนนาน ผมก็ต้องทำหน้าที่เป็นเพื่อนที่ดี หยิบพัดขึ้นมาพัดให้มัน เอาน้ำให้มันด้วย
“เฮ้ออออออออออ ร้อนเนอะ ร้อนๆ ทำไมตึกนี้ไม่มีแอร์ว่ะมึง”
ตึกกองประกวด จะเรียกว่ากองประกวดก็ดูจะยิ่งใหญ่ไป แน่นอนว่าไม่มีแอร์ และพัดลมก็แผ่วเบาเหลือเกิน ลมหายใจเข้าออกกูยังจะแรงกว่า
“อดทนหน่อยมึง แป๊ปเดียว”
“กูทนเพื่อมึงนะเทม แต่นี่อะไรคะ ไหนคะ ไหน ไหนอีพี่ปกป้อง มึงหลอกดาววว ไม่เห็นแม้แต่เงา”เมล่อนเริ่มสติแตก เชาถึงว่ากันว่าอากาศร้อนทำคนเป็นบ้า
“พี่เขามีธุระมั้ง”
“แล้วอย่างนี้เมื่อไรจะได้คุยกัน แห้วไปทั้งชาติพอดี” บ่นเสร็จไอ้เมก็ต้องไปเติมหน้ารอถ่ายเซตต่อไป
โหยไอ้เม มึงไม่รู้อะไร ไอ้คุยเนี่ยคุยแล้วครับ แต่อย่าเรียกว่าคุยเลย คิดแล้วผมก็แซดลี่มากๆ พอย้อนกลับไปคิดดูดีๆ ผมไม่น่าพูดแบบนั้นเลย ทำไมปากมันไปไวจังว่ะ
เรื่องที่เกิดขึ้นผมก็ไม่กล้าบอกไอ้เม กลัวมันจะไปตามหาคนที่แกล้งผมแล้วเอาเรื่อง ผมสงสารคนที่แกล้งผมน่ะครับ เขาคงมีปมด้อยพ่อแม่ไม่รัก ตอนเด็กญาติไม่เคยอุ้ม ชีวิตอาภัพมากมาย เกิดเป็น เลยต้องมาลงกับคนที่ด้อยกว่า 5555
แต่อีกใจก็แอบคิด....ถ้ามันไม่ใช่การแกล้งล่ะ แต่เป็น...เป็นเรื่องจริง
แววตาใสราวน้ำนิ่งมหาสมุทร
สยบหยุดไฟรุมเร้าในใจพี่
แค่แรกพบสบตาเจ้าฤดี
เหมือนดังมีธาราใสไหลชโลม
แค่คิดถึงกลอนนั่น หน้าผมก็ร้อนแล้วครับไหนจะ……
ตึกตึกๆ เสียงหัวใจผมที่มันเต้นชัดเจนมาก
หูยยยยยย คงไม่ใช่หรอก
ใครจะมาผูกสัมพันธ์พิศวาทกับคนอย่างผม อีกอย่างผมไม่เคยสบตาใครเหมือนในกลอนสักหน่อย ถ้าสบตาก็มีแต่ไอ้เม ซึ่งถ้าไอ้เมมันชอบผม ป่านนี้เราได้กันมีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมืองล่ะ ไม่ต้องปล่อยให้ผมแดกแต่ชิ้นสุดท้าย
ฉะนั้นผมขอปิดประเด็นนี้ โดยไม่สนหัวใจบ้าที่เต้นแรงทุกครั้งตอนอ่านกลอน ทั้งที่รู้ว่าโดนแกล้งแท้ๆ มึงจะเขินทำไมว่ะไอ้เทม
การถ่ายรูปโปรโมทเป็นไปด้วยดี พี่ๆทีมงานดูออกจะวุ่นวายกันไปนิดแต่ก็รู้แหละว่าพวกเขาทุ่มเทและเอาจริง ส่วนพวกดาวเดือนแต่ละคณะ ถ้าให้ผมมองนะ ดาวนี่ที่โดดเด่นก็มีไอ้เม กับอีกคนที่อยู่อักษร ดูสวยแบบเรียบร้อย ส่วนที่เหลือก็น่ารักดีครับ ฝั่งเดือนนี่ก็มาแนวเดียวกันหมดไม่ได้มีใครเด่นไปกว่าใคร
ถ่ายรูปเกือบครบหมดทุกคณะแล้ว เห็นพี่ตากล้องตั้งกล้องอัดวิดีโอโปรโมท ไอ้เมกับไอ้จิได้คิวแรก ผมเลยลุกขึ้นไปดู
“แนะนำตัวกันหน่อยค่ะ”
“ค่ะ เมล่อน มินรดา จากคณะทันตแพทย์ค่ะ”
“ชื่อจินะครับ เกียรติอนันต์ จากทันตะเหมือนกัน”
หลบมาดูที่หน้าจอที่พี่ๆเขาถ่าย จะว่าไปไอ้จินี่ก็ขึ้นกล้องเหมือนกันนะเนี่ย ถึงตัวจริงจะดูธรรมดาก็เถอะ ส่วนไอ้เมไม่ต้องพูดอะไรเลยครับ ออร่าดาราที่แผ่ไพศาลมาก
ตึ่งๆ ตึ่งๆ
แรงสั่นในกระเป๋ากางเกงผมมากมายเหลือเกิน พอหยิบขึ้นมาดูถึงรู้ว่าเป็นเสียงมือถือของไอ้จิที่ฝากผมไว้ มันเป็นข้อความเตือนจากเฟซบุ๊ค ซึ่งทีแรกก็ว่าจะไม่เผือกแล้ว ถ้าไม่……
PP Prachya Nawanantanonได้เพิ่มรูปถ่ายที่มีกับคุณ
รูปอะไรว่ะ
เมื่อความอยากรู้เข้าครอบครองความคิด สมองผมก็แล่นเลย มองซ้ายขวาก่อนจะรีบเดินออกไปนั่งมุมห้องที่ปลอดคนที่สุด
ขอโทษนะจิ
มึงไม่ใส่รหัสไว้เอง เทมไม่ได้ตั้งใจ TT
PP Prachya Nawanantanon
น้องคณะเรานี่ก็ไม่เบา พรุ่งนี้กดF5รอที่เพจสโมฯไว้เลย อัพรูปเมื่อไร เราจะไปถล่มไลค์ให้ย่อยยับ ป็อปปูล่าโหวตต้องเป็นของเรา! กับ -Jijiji Kiaanun
อือหือ พี่เขาอัพรูปถ่ายคู่กับไอ้จิเมื่อห้านาทีก่อน ก็รูปธรรมดานี่แหละครับ แต่ไลค์ตอนนี้ปาไปแปดร้อยล่ะ แถมกำลังขึ้นไปเรื่อยๆ ก็นะ พี่ปกป้องของผมออกจะหล่อ
เดี๋ยวนะ…อร๊ายยย คิดอะไรของมึงเนี่ยเทม 'ของผม'เหรอ ให้ตายเถอะ กลับไปขีดค่าคำนั้นออกดีกว่า เขาไม่ใช่ของผมหรอกครับ เขาเป็นสมบัติของมหา'ลัย ส่วนอนาคตก็ไม่แน่ 55555
แต่โลเคชั่นคุ้นสุดๆ ไอ้ป้ายที่เขียนว่ากองประกวดกับโต๊ะที่วางขวดน้ำนี้เหมือนเห็นที่ไหน
เงยหน้าไปมองรอบห้อง ใช้สมองส่วนหน้าประมวลผลนิดหน่อย ก็รู้ซึ้งเพราะโลเคชั่นนั้นก็ที่นี่นี้แหละ
“ทำไร”
รู้สึกถึงลมหายใจของใครสักคนที่ด้านหลัง ผมคุ้นๆกับน้ำเสียงแบบนี้
คนที่มันเพิ่งอัพรูป
ไวกว่าความคิดผมรีบล็อคหน้าจอมือถือไอ้จิเป็นอย่างแรก เดี๋ยวเขาจะรู้ว่าผมแอบไปส่อเฟซ ก่อนจะปรับสภาพหน้าตัวเองให้กลายเป็นหิน
“ปะ..เปล่าครับ” แล้วจะกูเสียงสั่นทำไม
“เปล่าอะไร ก็เห็นว่าเล่นมือถือคนอื่นอยู่”
ฮอลลลลรู้ได้ไงอ่า ต่อให้เป็นพระอินทร์ก็ไม่มีทางรู้หรอก มือถือไอ้จิก็แสนจะธรรมดาไม่ได้ฝังเพชร หุ้มทอง หรือสลักชื่อ
ชัวร์เลยว่าพี่มันกวนตีน ใช้หลักการเดาแน่ๆ ฉะนั้นเราอย่าไปยอมรับ เดี๋ยวจะรู้หมด
“ตลกแล้วพี่ นี่มือถือผม” พี่ปกป้องทำหน้าไม่เชื่อ
ใบหน้าหล่อนั่นกรอกตาไปมาเหมือนใช้ความคิด งื้ออออ พี่ครับอย่าทำแบบนั้น ผมใจไม่ดีเลย
ฮือออออ เทมจะไม่ทนนนน
หมับ!
หืมมมมม เสี้ยววินาทีที่ผมสติแตก แค่เสี้ยววินาทีจริงๆนะครับผมสาบาน อีพี่ปกป้องมันเอามือถือไอ้จิไปแล้ววว
ไอ้คนไม่มีมารยาท
งื้อออออ จะว่าพี่ปกป้อง ทำไมเหมือนเข้าตัวเองด้วย TT พี่มันเอาไปก็กดปุ่มโฮมแล้วยื่นมาให้ผมทันที
“แล้วทำไมหน้าจอเป็นไอ้จิ”
ชิบลอสล่ะ เต็มสองลูกตาเลย ภาพไอ้จิยิ้มโชว์ฟันสวยด้วยทันตแพทย์ ใครสั่งใครสอนให้ตั้งล็อคสกรีนเป็นรูปตัวเองว่ะไอ้จิ จะแก้ตัวว่าไงล่ะทีนี้
อ๋อ ผมแอบชอบไอ้จิครับ อันนี้ไม่น่าเวิร์ค เพราะผมจะจีบพี่เขา จะให้โกหกว่าชอบคนอื่นคงไม่ใช่เรื่องดี
แต่...แต่ถ้าบอกว่าแอบดูมือถือไอ้จิเนี่ย
ติดลบหนักกว่าเก่าแน่นอน
งื้ออออออออ คิดไม่ออกเว้ย
“เฮ้ยๆๆ ล้อเล่นไม่ได้ว่าอะไรหรอก อย่าทำเหมือนจะร้องไห้ดิ”
“ผมไม่ได้ร้องครับ”
“เออดีล่ะ ชีวิตมันจะโศกอะไรหนักหนา หันยิ้มบ้างดิ”
มาเป็นกูมั้ยล่ะ พี่แมร่งก็พูดได้นี้ พี่ไม่ได้แอบชอบใครแล้วเขาเมินนี่นา จะให้ผมยิ้มเป็นบ้ากับท้องฟ้าสายลมแสงแดด หรือไงว่ะ ศรีธัญญาได้มารับตัวผมพอดี
“แล้วสองคนนั้นเป็นไงบ้าง” พี่มันคงถามถึงเมกับจิ ถามเพื่ออะไรว่ะครับ ก็เห็นอยู่ว่าไปเซลฟี่กันมา แต่ผมต้องแสดงให้สมบทบาทประหนึ่งว่าไม่เคยเห็นโพสนั้นมาก่อนในชีวิต
“ก็ดีครับ มีแต่คนชมว่าคณะเราคัดมาดี”
“อืม แล้วคำใบ้เอาไปแจกเพื่อนยัง”
“ครับ ฝากน้ำใสไป”
“อ๋อออออออออออ” อ.อ่างยาวไปถึงนครศรีธรรมราช นี่คือประชดกูป่ะเนี่ย
“พี่ฝากให้เราแจก ทำไมต้องไปฝากคนอื่นต่อล่ะ”
อือหือ เอาไขสันหลังคิดเหรอครับ ดูหน้าผมด้วยดิ มนุษย์สัมพันธ์ดีมากถึงมากที่สุด ในคณะมีเป็นร้อยคน รู้จักแค่ไอ้เม ไอ้จิ น้องคม แล้วก็น้ำใส
ให้กูแจกครบนี่ รอเฉลยเลยน่าจะง่ายกว่า
“ผมไม่ค่อยรู้จักเพื่อน”
“แล้วก็ไม่บอกล่ะ ไอ้เด็กแคระ” พี่มันงุ้งงิ้งอะไรก็ไม่รู้ ผมได้ยินไม่ค่อยชัด เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่า
แต่ช่างเหอะ ผมมีเรื่องสงสัยอยากจะถามพี่ปกป้องมากมาย จะมัวแต่เขินอาย บิดไปมา ก็ไม่ต้องพูดกันพอดี ไหนๆเขาก็เป็นรุ่นพี่คนเดียวที่ผมรู้จัก
“เอ่อ...ผมมีเรื่องจะถาม พี่รหัสผมเขาเป็นคนยังไงครับ”
“อ้าว...ทำไมถามงั้นล่ะ มันใบ้อะไรแปลกๆเหรอ”
แปลกมั้ยเหรอ ก็แปลกแหละแปลกมากกกกก 1231245 ให้มาเป็นตัวเลขแบบนามธรรมขนาดนี้
“ก็ไม่รู้ซิครับ มันจะว่าแปลกก็แปลก”
แต่ต้องตอบกลางๆ เผื่อว่าเขาเป็นเพื่อนกัน เดี๋ยวเฉลยออกมาแล้วผมจะชิบลอส
“ไม่แปลกหรอก คิดดีๆดิ เลขไม่กี่ตัว”
อืมใช่ เลขไม่กี่ตัว….. ให้เมล่อนช่วยคิดดีกว่า
หืมมมมมมมมมมมมมมมมมมม เดี๋ยวนะ!
ทำไมพูดเหมือนรู้ เลขไม่กี่ตัวเนี่ย ในเมื่อมันใส่ซองจดหมายมา ผมนี่จ้องหน้าพี่ปกป้องเลยครับ
“ทำไมพี่รู้ หรือว่า...”
“เอ่อ...ไม่ใช่แบบนั้น...แบบว่ามัน เอ่อ”
นั่นไงครับ พิรุธเต็มไปหมด หันหน้าไปทางอื่นแถมพูดจาติดขัดแบบนี้ มันต้องใช่แบบที่ผมคิดแน่ๆ
“พี่ปกป้อง”
“หืม..อะ..คือมัน..”
นี่ไงจะไม่ให้คิดได้ไงว่ะครับ คนอย่างพี่มันพูดตะกุกตะกัก เหงื่อแตกพลั่กขนาดนี้ ต้องทำเสียงเหี้ยมเข้าสู้มัน ไม่สนล่ะวินาทีนี้
ผมสนแค่ความจริง
เพราะความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น
“นี่พี่แอบเปิดคำใบ้ผมใช่มั้ย!”
“ห่ะ!!!!!!!!”
พี่มันร้องเสียงหลงเลย สีหน้านี่อึ้งสุดๆ บนหน้าแทบจะไม่มีเลือด เห็นมั้ยว่าผมเดาถูก พี่มันก็ขี้เสือกเหมือนกันนี่หว่า
ดีล่ะผมจะได้ไม่ต้องรู้สึกผิดกับน้ำใสเรื่องไปเปิดดูรหัสของเธอ ถือว่าแลกกันเพราะพี่รหัสเธอก็มาแอบอ่านคำใบ้ผม
“เออใช่! พี่แอบเปิดอ่านจริงๆด้วย ขอโทษจากใจเลยนะ แฮะๆ อู้ววววว นั่นๆไอ้แอมเบอร์มาแล้ว พี่ไปก่อนนะ ฝากความคิดถึงน้องเมกับไอ้จิด้วยยยยยย บายยยยยยย”
พี่ปกป้องมันไปล่ะ มีหัวเราะกลบเกลื่อนด้วยครับ ผมอยากจะลากคอมันมาแล้วบอกว่าผมได้โกรธ ไม่ต้องรีบหนีหน้าผมเลย แต่ก็นะ พี่ปกป้องวิ่งสี่คูณร้อยออกไปล่ะ
คงจะเข้าหน้าไม่ติดสินะ ผมเข้าใจว่าการแอบเสือกเรื่องคนอื่นแล้วโดนจับได้มันเสียหน้า
แต่ผมก็พอใจนะ อย่างน้อยบทสนทนาก็ไม่มีคำหยาบคายและดูมีแนวโน้มในทางที่ดีขึ้นมากๆถ้าเทียบกับตอนคลาสอิ้ง
งื้อออออออออออ แค่นี้ผมก็โอเคแล้ว ค่อยเป็นค่อยไป ไม่ได้หวังอะไรมาก
“เหนื่อยและหิว และเหนื่อยและหิววววววววววว”ความหิวของไอ้เมถูกขับกล่อมเป็นบทเพลง
“หิวและเหนื่อย และหิวและเหนื่อยยยยยยยยยย”ไอ้จิก็เช่นกัน
ผมกำลังขับรถพาลูกสองคนไปส่งที่บ้านหรือไงว่ะครับ ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน กว่าจะถ่ายเสร็จเกือบทุ่ม ไอ้เมนี่ไม่เท่าไรมันมาแค่ตอนบ่ายแก่ๆ แต่ผมกับไอ้จินี่ดิ เรียนด้วยไง
ถ้าประกวดอะไรที่จะชนะในตอนนี้
ผมกับไอ้จิจะประกวดเสียงท้องร้อง
ฮอออออออลลลลลลลลลลลล หิวไส้จะขาดตาก็ลาย ขับรถนี่มือยังสั่นเลยครับให้ตาย รู้แล้วว่าทำไมตอนแรกไอ้เมไม่อยากเป็นดาว ขนาดผมแค่ไปนั่งรถเฉยๆนะเนี่ย ไม่อยากจะคิดถึงไอ้ลูกสองคนที่นั่งอยู่ในรถ มันโพสไม่หยุด ไหนจะกิจกรรม ไหนจะโน่นนี่นั่น
ไม่ได้การณ์ล่ะ วันต่อไปผมต้องซื้อข้าวเข้าไปด้วย
ไอ้จิในสภาพหิวโหยเดินเข้าบ้านไปอย่างไร้วิญญาณ ส่งไอ้จิเสร็จก็ไปส่งไอ้เมที่คอนโดต่อ ปกติผมจะรีบนะเพราะมีคุณพี่ชายที่รอแดกหัวอยู่ที่บ้าน แต่วันนี้ไม่ไหวจริงๆ ขืนขับต่อมีลงข้างทางแน่นอน ไส้จะขาด ไอ้เมเลยชวนขึ้นไปกินขนมที่ห้องมันก่อน อย่างน้อยก็ไม่หิวมาก
“ไม่กินข้าวเหรอว่ะ” เมมันหันมาถามขณะที่ตัวมันซุกเข้าไปในตู้เย็น อย่าคิดว่ามันกำลังร้อนหรืออะไร มันกำลังจ้วงเค้กด้วยมือ เน้นคำ ด้วยมืออออออ
เสียภาพลักษณ์ดาราดาวรุ่งที่สุด
แอบถ่ายไว้ดีมั้ย พอมันดังก็ขาย 55555555
“ไม่อ่ะ จะกลับไปกินกับไอ้พี่มิว แค่นมกับขนมปังก็พอแล้ว”
“เออๆ เอาเถอะ ขับรถดีๆนะมึง”
ไม่มีหรอกครับ มาส่งหน้าประตงประตูเนี่ย เพราะมันก็อยู่หน้าตู้เย็นต่อไป ไอ้เค้กสองปอนด์นั่น คืนนี้ไม่น่าเหลือ ลงจากคอนโดไอ้เมก็เดินกลับมาทีลานจอดรถ แวะทิ้งนมที่ถังขยะก่อน
กดปลดล็อคประตูรถ ไอ้ลูกรักก็ร้องเรียกผมทันที แม้ว่าเราะอยู่ห่างไกลกันขนาดไหน จำได้ว่าเคยลืมล็อคอ่ะครับ เลยกดล็อคจากชั้นสอง ปรากฏว่า ล็อคได้ เทพมากลูกรัก
จ๊อกกกก
อ่า สวรรค์ทำไมผมกินขนมปังกับนมไปแล้ว ท้องผมร้องอ่า ให้ตายเถอะ
ผมยังรู้สึกว่าไอ้ที่กินไปเนี่ยไม่ถึงครึ่งกระเพาะเลย ยังไงๆพรุ่งนี้จะซื้อข้าวไปแจกที่กองประกวด เพราะสิ่งที่กองประกวดมีใกล้เคียงกับที่เราอีกว่าอาหารมากที่สุด
คือ…น้ำ
น้ำเปล่าด้วยไง ขอบคุณจริงๆ กินสิบลิตรก็ไม่อิ่ม นอกจากจุกอย่างเดียว
เข้าใกล้ลูกรักค่อยอุ่นใจ วันนี้จะซิ่งกลับบ้านด้วยความเร็วสูง คิดถึงอาหารฝีมือป้าผ่อง
แต่เดี๋ยวนะลูกรัก! ใครเอาอะไรมาแขวนที่กระจกข้างรถกูว่ะครับ !
‘ให้เทมนะ แก้หิว’
ผมมองไอ้สิ่งที่อยู่ในมือกับกระดาษที่แปะไว้สลับกัน ในกล่องนั้นมันคือขนมอบ แน่ๆดมจากกลิ่น แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ที่สำคัญ……..ยังร้อนอยู่ด้วย
ฮออลลลลลลลลลลลลลลลลล
ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา ใครมันจะวางยาเบื่อผมหรือเปล่า
TBC.
-
ชอบเทมโปปปป ฮาตลอด :laugh:
-
พี่ปกป้องแลดูมีพิรุธนะค่ะ ยังไงค่ะนั้นนา :laugh: :impress2: อิอิ
คำใบ้เทมยากจัง แถมของน้ำใสยังสื่อไปถึงพี่ป้องด้วยอ่า
จิกะเมน่าร้ากกกก :mew1:
-
มัน คือ ใคร
-
เข้าใจนางที่ไม่เข้าข้างว่าเป็นตัวเอง ค่อนางไม่ได้หน้าตาดีมาก่อน นิยายเบาๆ
-
ดีจังมาทุกวันเลย
-
พี่ปกป้องหรือเปล่าาาาาาาาาาาาาาาาาา
-
ปักกๆๆๆ
-
:mew4:
เทมเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
จุดจุดจุด
นั่งฮาต่อไป น่ารักจริงๆ
-
หนูเทมมองโลกในแง่ร้ายได้น่ารักมาอ่ะ
แบบถึงจะคิดในทางไม่ดี แต่นางไม่ท้อเลย น่ารักตลอดดดดดดดด
คนที่เกลียดหนูนี่ผิดปกติมาก น่ารกัแบบนี้ปล่อยไปได้ไงเนี่ย มาให้ฟัดหน่อยซิ :hao3:
-
ฮอลลลลลล
เฉลยเถอะ เราลุ้นมาก
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ฮอลลลลลลล
ทำไมตลกกกก55555
-
แหม นึกว่าจะเดาออก วุ้ว 55555555
ใครเขาจะไปแอบดูคำใบนายล่ะ เท้มม
-
ไขคำใบ้เทมไม่ออกอ่ะ โง่จัง 5555555
แต่ขุ่นพี่ปกป้องคะ ไม่ค่อยมีพิรุธเลยค่ะ แหม่ 5555555555 :m20:
มีการเอาขนมมาแขวนให้ที่รถ ถึงจะยังไม่รู้ว่าใช่พี่ปกป้องรึเปล่าก็ไม่รู้ ขอโมเมเป็นเฮียแกไว้ก่อน :hao7:
-
หนูเทมจ๋า อิพี่ปกป้องมันไม่ได้แอบดูคำใบ้ของหนูหรอก ทำไมหนูหลงประเด็นอย่างนี้คะ นี่ไม่เฉลียวใจอะไรเลยหรือคะ! โอย...แล้วเมื่อไหร่จะรู้ แต่ที่แน่ๆ จากปฏิกิริยาของพี่ปกป้อง ดิฉันแน่ใจแล้วค่ะ ว่าใครคือพี่รหัสของหนูเทม
ตอนนี้ก็น่ารักเหมือนเคยนะคะ แถมพี่ปกป้องยังคอยมาป้วนเปี้ยนใกล้ๆ น้องเทมโปอีก อย่างนี้ไม่ให้ (คนอ่าน) คิดมาก ได้ยังไง แล้วยังไอ้ของกินมื้อดึกร้อนๆ นั่นอีกล่ะ ฮู้ย ไม่อยากทายเลยว่าใครเป็นคนเอามาให้ หึหึ อยากให้ถึงวันเฉลยพี่รหัสเร็วๆ จังเลยค่ะ
รอคอย รอดูคนเงิบ
-
เทมโปปป ทำไมหนูซื่อจังลูกกกกกกก
-
เรื่องนี้น่ารักจัง รอตามอ่านตอนต่อไปนะคะ :3123:
-
:z3: รอตอนต่อไปค่ะ กรี้ดดดดดดดดดด
พี่ปกป้องอะไรจะละมุนละไมขนาดนี้ มีกลอนแล้วยังมีขนมให้อีก ;___; ดีงาม
-
โหยยยยยย นี่คือฟินมากมายยย
-
กำลังสงสัยว่าคนที่จีบเทมนี่คือพี่ปกป้องหรือคม ฮาาาา
-
จนคนอ่านเดาได้หมดแล้ว ว่าพี่รหัสเทมคือใคร 555555
-
ถ้าจะดูแลปกป้องสมชื่อขนาดนี้ ฮานุ้งเทมมากใสซื่อขนาดดด
-
เกือบล่ะน้องเทม เกือบจะหายซื่อ
โอ้ยยย พี่ปกป้องของน้องพิรุธขนาดน้านนน
เอาล่ะเด่ แถมมีคนทำท่าจะจีบ ผู้ใด๋น่อ อยากรู้~
-
โอ้ยย น่ารักจังงง
-
ชอบชอบบบบบบมาต่อเร็วๆน้าาาาา :ling1: :ling1:
-
น้องเทมก็ยังคง "ซื่อ" ต่อไป ฮ่า
-
เทมโปปปปปปปซื่อไปมั้ยลูกสาว
-
เทมเนื้อหอมแล้วนะ
ไปเข้าสปา
ไปยิงเลเซอร์
ไปกดสิว
รับรองหล่อขึ้นอีก
-
กรี๊ดดดดด คือ แบบ แบบ แบบ เทมโปน่ารักง่า ฟินนน พี่ปกป้องแลดูมีพิรุธ เราคาดการว่ากลิ่นพี่รหัสเทมโปยุไม่ใกล้ไม่ไกลจากพี่ปกป้องอะ ง่อววว พี่ปกป้องกวนตีนได้น่ากรี๊ดมากพี่ มาเป็นปั้วหนูเถ้อะ //โดนเทมถีบบบ~ 55555
ปล. เอาอีกกกก ขอยาวๆๆ มาทุกวันน้า คนแต่ง //พนมมือ ทำตาปริบๆ *3*
-
โอ๊ยยยยยยย เค้าอยากรู้แล้วว่าเป็นใครรีบๆ มาเฉลยเลยนะคะ ลุ้นจะแย่อยู่แล้วว่าจะใช่พี่ปกป้องหรือเปล่า แต่เราว่าน่าจะใช่นะพี่ปกป้องมีพิรุธอ่ะ
-
ยิ่งอ่านยิ่งรักน้องเทมอ่ะ น่ารักมากกกกมองโลกในแง่ร้ายได้ตลกและน่ารักดีอ่ะ คุนคนเขียนก้น่ารักด้วยมาต่อแบบเร็วมากขอบคุณจริงๆนี่เราก้ลุ้นไปกะน้องเทมเลยอ่ะว่าจริงๆแล้วพี่รหัสของเทมเป็นใคร ถึงพี่ปกป้องมันจะแสดงพิรุธออกมาขนาดนี้ก้เถอะ ตอนหน้าพระเอกเราจะได้ออกเยอะๆกะเค้ามั่งไหมคะเนี่ยนางแวบมาแล้วก้ไปตลอด
-
เทมโปทำไมหนูซื่อจังลูก :z3: หัวเราะแรงมากแบบก๊ากกกกเลย อิน้องเทม :z13:
-
มารอคนเขียน :impress2: :impress2:
-
มาตอบเม้นท์ดีกว่า :mew1:
พี่ชายหวงจิงอ่ะ? แล้วที่เทมหน้าดูไม่หล่อเพราะพี่ชายแอบเอาสิวมาป้ายใช่มะ 5555 :really2:
ตอนแรกนี่มโนไกลละว่าเมเป็นผช.ปลอมตัวมาเป็นผญ.รึป่าวแล้วแบบเรื่องนี่คู่เทมเม 55555 :laugh:
เมล่อนคะ ตอบแบบนี้ถ้าไม่ได้ดาวคณะก็เอาเดือนไปแทนเถอะ 555
เทมน่ารักอ่ะ :-[ ดูใสซื่อจัง ชอบบบบย
ชะนีเกลียดเทมเพราะเทมสวยป่าว แล้วดันมีแว่นกับสิวบังอีก :hao3:
PS. สรุปพระเอกคือปกป้องหรอ(วะ)คะ
นี่มโนไกลกว่าคนเขียนหลายขุม 5555 มันก็โอเคนะถ้าจะให้น้องเมเป็นผช ปลอมตัวมา แต่...น้องเมมีคู่แล้วค่ะ ><
└X • €NouGh •- ยินดีต้อนรับนะคะ พี่รหัสน้องเทม เดาออกกันทั้งโลกแล้วแน่นอน 55555555555555
IIIA - เมล่อนเป็นคนน่ารัก>< นี่ได้อิมเมจมาจากเพื่อนคนเขียนเลยนะ ต้องไปกราบขอบคุณมันล่ะ 555
Mokuchi- ยินดีต้อนรับนะคะ มีอะไรก็ติชมได้ค่ะ
ขอให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสนางน้าาาาาา
คำขอนั้นจงเป็นจริง 555
snowboxs- ยินดีต้อนรับค่าาา
เมคู่กับพี่แอมเบอร์หรือเปล่า ผิดๆ หรือจะเป็นจิหรือคมนะ โอกาสมาขนาดนี้แล้วเทมโปคว้าเอาไว้
ทำไมเกลียดคนรู้ทัน 555 ตอนที่5 เฉลยแล้วกันว่าน้องเมจะคู่ใคร
iamtsubame -อร๊ายยย เข้าไปนั่งในใจอีพี่มิวมาละซิ
Ginny Jinny- ฮอลลลลล 555555555
love:seungri- >< ขอบคุณค่ะ
Jibbubu- ตอนนี้พยายามไปครึ่งหนึ่งแล้วน้าาา
อรุณรำไพ- รอแป๊ปนึงค่ะ 5555555
Anton- ขอบคุณค่า
B52- Thank you 3 times ><
PazZ- ขอบคุณมากๆเลยค่ะที่ช่วยดูให้ ดีใจจัง >< เดี๋ยวคนเขียนจ่ะค่อยๆแก้นะคะ ส่วนเรื่องดอยหมง แบบว่าอารมณ์มันพาไป
ฮอลลลลลลลลลลล
wikawee- คู่น้องเมจะนอมอลมั้ยน้าาา
Anton- ขอลาตายถ้าน้องคมเป็นพระเอก เรื่องนี้ควรเปลี่ยนชื่อเป็นชิ้นสุดท้ายแฟนเถื่อน555555555
cho_co_late- พระเอกมีคนเดียวววว
อะร้ายยยย!!!! นายปกป้อง ตอนที่ผ่านมาคืออาร้ายยยย!!!?? หลอกเด็กให้ตายใจใช่ไหม นี่ตือตัวตนที่แท้จริงสินะ น่าจะโดนเจ้พอลตีตูดซักสิบที หมั่นไส้จริงๆ
เทมชีวิตหนูเกือบดีแล้วลูก ต่อไปขอให้หมั่นไปหาหมอ ชีวิตจะได้ดีกว่าเดิม :laugh: :laugh:
ไม่น้าาาา อย่าให้ใครมาแตะต้องพี่ปกป้องของเราาา
Jitsupa_milk-ขอบคุุณค่ะ คนเขียนสกิลแต่งกลอนกากมาก แต่จะพยายาม ><
wonderbe- พี่ปกป้องเป็นคนสองบุคลิกค่ะ บุคลิกในโซเซียลกับชีวิตจริง ต่างกัน(นิดหนึ่ง) 5555555555
ZC.PS-กวนมากวนกลับไง ไม่โกงงงง
magic-moon-ยังน้าา มาแค่ครึ่งทางเอง น้องมันก็ยังเฉิ่มต่อไป แค่หน้าใสขึ้น
icecreamii8_- ฮาาาาาาาาาาาาา ขอบคุณแทนน้องเทม
kyungploy- ยังมีเส้นบางๆกั้นคำว่าซื่อ กับคำว่าบื้อ
Answer- นี่คือเชื่อมาทั้งชีวิต555555
Ginny Jinny- อร๊ายยยยยยยยย ขอบคุณค่ะ ขอบคุณสำหรับคำผิด ><
ice.sp0211- ขอบคุณค่าาา
4559- อะไรคือพูดหวานขานเพราะ นิยายนี้ไม่มีหรอก ฮอลลลลลลลลลล
mmilds-เรื่องนี้พระนางไม่คู่กันค่ะ มีพระนายย ><
paladin.kn- น่ารักแล้วรักน้องเทมมั้ย // โดนพี่ป้องโดดถีบ 5555
ben- ขอบคุณค่าาา
fanglest- ให้โอกาสคิด ว่าใช่มั้ย 555555555
apisaraa- อย่าไปทนค่ะ มีอะไรระบายมาในรีพลาย555555555555
nu-tarn- พี่พอลล่าไม่แอ๊บน้า นางเป็นงั้นจริงๆ เป็นเกย์ระยะสุดท้าย
ayumu- ฮอลลลลลล ตอนแรกก็ไม่คิด พอคิดแล้วหน้าพี่ท็อปก็ลอยมา 5555555
premierfour-ขอบคุณค่าาา
cho_co_late- ขอบคุณมากนะค่าา คนเขียนมึน งง และสับสน แต่แก้แล้วน้าา
GGamy- ไม่น้าาา อย่าเกลียดน้ำใส อย่าเกลียดนางงงง (555555)
MmBb- คนเขียนก็ไมาแน่ใจว่าจะต่อเร็วๆแบบนี้ได้ถึงเมื่อไร ถ้าเปิดเทอมก็ต้องงดบ้างอะไรบ้าง
สนุกและกลายเป็นแฟนคลับของเรื่องนี้ไปแล้ว! ชอบมากๆ เลยค่ะ งื้ออ อยากอ่านตอนต่อไปแล้ว
แต่มีเรื่องสงสัยอยู่อย่างหนึ่งค่ะว่า พี่ปกป้องแกเอาจดหมายมาให้น้องรหัส ตกลงว่าน้องรหัสปกป้องคือเทมโป หรือว่าพี่ปกป้องจะให้เทมโปเอาจดหมายไปให้น้องรหัสของพี่ปกป้อง ซึ่งเทมโปเองก็รู้ว่าเป็นใคร (น้ำใส?) ซึ่งเป็นการเฉลยว่า พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสน้องน้ำใสจริง? หรือว่าพี่ปกป้องฝากคำใบ้มาให้รุ่นน้องปีหนึ่งทุกคน? (เรื่องนี้แอบสงสัยนิดหน่อยค่ะ แหะๆ)
แอบหวังนะคะว่าพี่ปกป้องจะเป็นพี่รหัสของเทมโป หรือไม่อย่างนั้น ความจริงพระเอกของเรื่องไม่ใช่ปกป้องแต่เป็นพี่รหัสปริศนาของเทมโปเอง?
งือ ชอบเรื่องนี้มากๆ จริงๆ นะคะ
ชอบการมองโลกในแง่ดีของน้องเทมโปมากๆ เลยค่ะ ทำให้ไม่คิดมากและปลง จึงใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข ถึงบางครั้งสิ่งที่พบเจออาจจะเลวร้ายมากๆ แต่น้องก็ผ่านมาได้ด้วยการคิดบวก เอาใจช่วยน้องนะคะ อยากให้ได้พบประสบรักโดยเร็ว
อ้อ...กลอนแปดนั่นน่ารักมากๆ ค่ะ อ่านแล้วซู่ซ่าหัวใจ แทบจะละลายไปเลยทีเดียว ดวงตาอันนิ่งสงบราวกับมหาสมุทรของน้อง ทำให้หัวใจอ้นร้อนรุ่มของพี่สงบลงได้ และเพียงแค่พบสบตาครั้งแรก พี่ก็ใจแปลบและตกหลุมรักน้อง อิอิ
รอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อค่ะ
ขอบคุณและประทับใจ >< ฮอลลลลลลลลลลลลลล ดีใจที่ชอบเรื่องนี้
Answer-ไม่โกงงงงง
Beerr_jh- ยินดีต้อนรับนะคะ พี่ปกป้องไม่หยาบคายค่ะ ไม่สุภาพด้วย เป็นคนกวนตีน 555555555
นอนกินแรง- อ่าาาา ขอบคุณค่ะ ><
แพรวฐา-พี่ป้องไม่ได้เปลี่ยนน้าาา
พี่ปกป้องชอบน้องเทมโปแล้วสินะ อิอิ
ชอบเหรอ ไม่รู้สิ~
fuku- เชื่อเถอะ เทมไม่รู้ เทมไม่เคยโดนจีบ 55
♠DekDoy♠- อร๊ายย ขอบคุณค่าาา
คะนึง-ยินดีต้อนรับค่าา
Misakiiz- ติดแล้วเหรอ 555 ขอบคุณนะคะ
Jumpper- ขอบคุณแทนน้องเทม 5555
4559- ไม่สัญญานะคะ แต่มีภารกิจอะไรก็จะแจ้งก่อน
poppycake- ขอบคุณค่ะ :hao5:
คะนึง- น้องเทมใส่ยาไว้ ไม่หลงได้ไงงง
นางฟ้าที่ถูกถีบจากสวรรค์- ฮอลลลลล ขอบคุณค่าาา 5555555555
Snowermyhae- ไม่ต้องเถียงพี่ปกป้องก็จำน้องเทมได้ เฉิ่มแบบนี้มีคนเดียววว
อีกคู่ขอให้เป็นเมกับพี่แอมเบอร์นะ :-[
นางฟ้าแม่ทูนหัว จะเสกให้คำขอคุณเป็นจริงงงงงงงงง
มันส์
พี่ปกป้องกวนน่ะเนี่ย เทมโปดูดีขึ้นแล้ว แต่ยังไม่หยุด ต้องดีกว่านี้อีกเยอะ ขนาดเจ้พลอล่ายังจะให้พี่บีดันเป็นดารา ไม่ธรรมดาแระ โดนเล็งตั้งแต่พวกเจ้ๆๆเจอนิ งานนี้ไม่มีใครมาจิกน้องเทมโปแล้วๆๆๆ ขนาดพวกอ้ายคมยังหลงเลย สะใจอ่ะ ฮ่าๆๆๆ แอบฟินพี่มิวสิคปากร้ายเถื่อนๆๆนิดๆๆจะเสร็จเจ้พอลไหมขยี้ซะไข่สดุ้ง อิอิ
กระดาษที่โยนมาพี่ปกป้องแน่ๆๆเลย ใช่ไหม เขียนเป็นกลอนเลย ชอบน้องเทมโปตั้งแต่ยังรูปเห่ย อ่ะ เทมโปอย่าโกรธก็ตอนนั้นมันเห่ยเหมือนที่เจ้พอลเขาว่าไว้ไง คิกๆๆๆ ขำเทมโปแอบด่าในใจได้ฮ่ามาก แถบมโนกระดาษที่โยนมาว่าเป็นผีเอง สนุกอ่ะ จะมาไหมวันนี้ ^^
ไม่น้าาาาาาาาาาาาา อย่าสปอยซิ 55555555555
มาให้กำลังใจจ้า
กะว่าจะอ่านเมื่อถึงตอนที่10นะ อิอิ
แต่คิดว่าคงอดใจรอถึงตอนที่10ไม่ไหวแล้ว
อย่าขัดใจตัวเองนะคะ ><
พี่ปกป้องจะตีเนียนจีบรึเปล่านะ
ไม่รู้ซิ ><
ตอบของตอนก่อนๆนะคะ เดี๋ยวต่ออีก รีของตอนล่าสุด
-
เทมน่ารักในแบบนี้นี่เอง
พี่มิวเลยหวงซะขนาดนี้
-
ชอบเทมโปปปป ฮาตลอด :laugh:
:mew1: น้องมันเป็นคนน่ารักกกกกก
พี่ปกป้องแลดูมีพิรุธนะค่ะ ยังไงค่ะนั้นนา :laugh: :impress2: อิอิ
คำใบ้เทมยากจัง แถมของน้ำใสยังสื่อไปถึงพี่ป้องด้วยอ่า
จิกะเมน่าร้ากกกก :mew1:
เดี๋ยวมาเฉลยของน้ำใสดีกว่า
B52- ฮอลลลล ไม่ยากๆ 555
เข้าใจนางที่ไม่เข้าข้างว่าเป็นตัวเอง ค่อนางไม่ได้หน้าตาดีมาก่อน นิยายเบาๆ
ตอนนี้ก็หน้าใสขึ้นเฉย เฉิ่มเชยเห่ยไม่เปลี่ยนแปลง 55555555
nu-tarn- ไม่รู้ว่าจะมาทุกวันได้ถึงตอนไหน TT
wonderbe- 55555555 เดาง่ายมาก
BlueCherries- เทมโปคนซื่อ(บื้อ) 555555555555555
หนูเทมมองโลกในแง่ร้ายได้น่ารักมาอ่ะ
แบบถึงจะคิดในทางไม่ดี แต่นางไม่ท้อเลย น่ารักตลอดดดดดดดด
คนที่เกลียดหนูนี่ผิดปกติมาก น่ารกัแบบนี้ปล่อยไปได้ไงเนี่ย มาให้ฟัดหน่อยซิ :hao3:
ฮาาาาาาาาาาา น้องมันบ้าบอ พี่มันก็หวง เพื่อนมันก็โหด หน้ามันก็เห่ย ใครจะมาเข้าใกล้ 55555555
ฮอลลลลลล
เฉลยเถอะ เราลุ้นมาก
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
ไม่ต้องลุ้นค่ะ แม่นกว่าหวยอีก 555555555
Foggy Time- น้องมันคิดไง ว่าไปแอบดูของน้ำใส 555555
ไขคำใบ้เทมไม่ออกอ่ะ โง่จัง 5555555
แต่ขุ่นพี่ปกป้องคะ ไม่ค่อยมีพิรุธเลยค่ะ แหม่ 5555555555 :m20:
มีการเอาขนมมาแขวนให้ที่รถ ถึงจะยังไม่รู้ว่าใช่พี่ปกป้องรึเปล่าก็ไม่รู้ ขอโมเมเป็นเฮียแกไว้ก่อน :hao7:
ไม่น้าาา คำใบ้พี่ปกป้องยากไปเหรอ 55555555
Wordslinger-ฮอลลลลลลลลลลลล คนเงิบนี่คาดว่าไม่ใช่น้ำใส ต้องเป็นเทมโปแน่นอนนนนน
Jitsupa_milk- อีกนิดจะโง่แล้วค่ะ 55555555
dukdikdukdik-ยินดีต้อนรับค่า ขอบคุณนะคะ
apisaraa- พี่ปกป้องเป็นคนละมุน อบอุ่นไปถึงขั้วหัวใจ
Snowermyhae- ไม่น้าาาาาาาา เป็นคมนี่คือเราจะปิดเรื่องนี้ซะ 5555555
ohuii- รู้กันทั้งโลกอ่ะคะ มีแค่น้องเทม 555
nightsza- อร๊ายยยยยยยย
นอนกินแรง- ไม่ยากๆ
panitanun- ค่าาาาาาาาาาา
seaz- ฮาาาาาาา น้องมันไม่เคยโดนจีบ แถมคำใบ้ของน้ำใสชัดเจน
♠DekDoy♠-ลูกสาวเลยเหรอค่ะ 55555
►MoNkEy-PrInCe◄- ช่ายยแล้ว ><
ben- ไม่น้าาาา อย่าเอาปกป้องฉันไป 55555 คนเขียนไม่สัญญาได้มั้ยว่าจะอัพทุกวัน วันไหนจะอัพ จะลาคนเขียนจะบอกนะคะ
Jibbubu- ฮอลลลลลลลล ยังต้องลุ้นอีกเหรอค่ะ 5555 ไม่เป็นไรเดี๋ยวเค้าเฉลยให้ตอนหน้า
MmBb- ตอนหน้าต้องเสียใจแรง เพราะไม่มีพี่ปกป้องออกซีนเดียวกับน้องเทมแบบจริงจัง555555555
IIIA- ฮาาาาาาาาาาาาาา น้องมันโง่อ่ะคะ
นางฟ้าที่ถูกถีบจากสวรรค์-ยังไม่อัพนะคะ เราจะ keep look ไปจนจบเรื่อง คือการอัพหลังหนึ่งทุ่ม ไม่มีข้อแม้ใดใด 555555555555555 เว้นแต่คนเขียนอยู่ต่างประเทศ
แต่ช่วงนี้ไม่มีแพลนเดินทาง ฉะนั้น จงรอให้ถึงค่ำต่อไป 5555555555
-
จิ้มคนเขียนนนน
น้องเทมโปน่ารักจังงงงง
-
ตลกชื่อน้ำใสมาก
-
นุ้งเทมซื่อมากลูก 55555
อิพี่ปกป้องถึงรอดไปได้ ทั้งๆที่เหงื่อแตกพลั่กๆ
ฮอลลลลล รอตอนต่อไป
-
เทมใสมากก 5555
รอตอนต่อไปจ้า
:man1:
-
ส่ายหัวให้เทมสามรอบ เธอมันซื่อออออ ไอ้เราก็นึกว่สจะรู้
-
อ่าาาา คนเขียนน่ารักจังง มาต่อเร็วด้วย
เรื่องนี้ก็น่ารัก อิน้องเทมกวนน่าดู
วันนี้จะมาต่อมั้ย จะเฝ้าจอรอดู ><
-
อ่าาาา คนเขียนน่ารักจังง มาต่อเร็วด้วย
เรื่องนี้ก็น่ารัก อิน้องเทมกวนน่าดู
วันนี้จะมาต่อมั้ย จะเฝ้าจอรอดู ><
-
ได้พี่ป้องเป็นพี่รหัสเหรอ
พี่ก็เนียนจริงนะ เพื่อนพี่ด้วย
คงวางแผนกับเพื่อน ให้น้ำใสเข้าใจผิดป่าว
ขนมนั่น คงพี่ป้องอีกสินะ
จะจีบเทมเหรอพี่
หืมมม?
o18
-
ชอบอ่ะ
รอลุ้น!! ใครเป็นพี่รหัส
-
อีกคู่ขอให้เป็นเมกับพี่แอมเบอร์นะ :-[
นางฟ้าแม่ทูนหัว จะเสกให้คำขอคุณเป็นจริงงงงงงงงง
เพิ่งเข้ามาเห็นนนนนนนนนนนนน
อย่าบอกนะว่าคู่กันจริงๆ
-
ยังต้องปรับปรุง นายยังต้องน่ารักกว่านี้อีกนะหนูเฉิ่ม!! อย่าพอใจเพียงเท่านี้
-
ลองเดารหัสมันก็ไม่ยากนะหนูเทม 1231245 Po(12)k(3)po(12)n(4)g(5) ส่วนของน้ำใส ‘ ~ P ’ อาจจะตีความว่า นอทคือไม่ นอทพีอาจจะไม่ใช่ปกป้องก็ได้
ปล. งานมโนก็มา 555555555555 อยากให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสของน้องเทมโปคนใสซื่อ
-
ลองเดารหัสมันก็ไม่ยากนะหนูเทม 1231245 Po(12)k(3)po(12)n(4)g(5) ส่วนของน้ำใส ‘ ~ P ’ อาจจะตีความว่า นอทคือไม่ นอทพีอาจจะไม่ใช่ปกป้องก็ได้
ปล. งานมโนก็มา 555555555555 อยากให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสของน้องเทมโปคนใสซื่อ
ล้ำลึกมากค่ะ ขอคาระวะพันจอก เก่งอ่าาา
ทีนี้ก็พี่ปกป้องแน่นอนนนนนนนนนนนนนน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
-
อ๊ากกกกกกก น่ารักกๆ เข้ามาต่ออีกน้าวันนี้
-
ลองเดารหัสมันก็ไม่ยากนะหนูเทม 1231245 Po(12)k(3)po(12)n(4)g(5) ส่วนของน้ำใส ‘ ~ P ’ อาจจะตีความว่า นอทคือไม่ นอทพีอาจจะไม่ใช่ปกป้องก็ได้
ปล. งานมโนก็มา 555555555555 อยากให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสของน้องเทมโปคนใสซื่อ
เค้าไม่เข้าใจหลักการคิดอะ ตัวเอง
ช่วยอธิบายหน่อยสิ มันคือรหัสอะไรเหรอ?
-
ลองเดารหัสมันก็ไม่ยากนะหนูเทม 1231245 Po(12)k(3)po(12)n(4)g(5) ส่วนของน้ำใส ‘ ~ P ’ อาจจะตีความว่า นอทคือไม่ นอทพีอาจจะไม่ใช่ปกป้องก็ได้
ปล. งานมโนก็มา 555555555555 อยากให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสของน้องเทมโปคนใสซื่อ
เค้าไม่เข้าใจหลักการคิดอะ ตัวเอง
ช่วยอธิบายหน่อยสิ มันคือรหัสอะไรเหรอ?
แบบนี้หรือเปล่า ไอ้คำใบ้ตอนแรกที่ได้มา อ่ะ
เรียงคำเป็น
1 Protect
2 Oasis
3 Keeper
4 Notion
5 Gallantry
แล้วเอาตัวหน้ามาเรียง
คือ
1 = P
2 = O
3 = K
4 = N
5 = G
เรียงตามโค้ดที่ได้ ครั้งที่ 2 คือ 1231245 จะได้ว่า POKPONG
อร๊ายยยยยยยยยยยย นี่คิดเองตามที่คุณMisakiiz ใจยังเต้นแรงเลยยยย
ใช่แน่ๆ ใช่มั้ยยยยยยย
รอคุณMisakiiz กับคุณคนเขียนมาตอบ
><
-
เทมโปจะฮาไปไหนเนี่ย o17
บอกหน้าที่อัพด้วยก็ดีนะตัวเอง เขาจะได้หาง่าย o1
-
ลองเดารหัสมันก็ไม่ยากนะหนูเทม 1231245 Po(12)k(3)po(12)n(4)g(5) ส่วนของน้ำใส ‘ ~ P ’ อาจจะตีความว่า นอทคือไม่ นอทพีอาจจะไม่ใช่ปกป้องก็ได้
ปล. งานมโนก็มา 555555555555 อยากให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสของน้องเทมโปคนใสซื่อ
เค้าไม่เข้าใจหลักการคิดอะ ตัวเอง
ช่วยอธิบายหน่อยสิ มันคือรหัสอะไรเหรอ?
แบบนี้หรือเปล่า ไอ้คำใบ้ตอนแรกที่ได้มา อ่ะ
เรียงคำเป็น
1 Protect
2 Oasis
3 Keeper
4 Notion
5 Gallantry
แล้วเอาตัวหน้ามาเรียง
คือ
1 = P
2 = O
3 = K
4 = N
5 = G
เรียงตามโค้ดที่ได้ ครั้งที่ 2 คือ 1231245 จะได้ว่า POKPONG
อร๊ายยยยยยยยยยยย นี่คิดเองตามที่คุณMisakiiz ใจยังเต้นแรงเลยยยย
ใช่แน่ๆ ใช่มั้ยยยยยยย
รอคุณMisakiiz กับคุณคนเขียนมาตอบ
><
ล้ำลึกสุดๆ o13
-
รออออ รอออออ รออออ
-
ลองเดารหัสมันก็ไม่ยากนะหนูเทม 1231245 Po(12)k(3)po(12)n(4)g(5) ส่วนของน้ำใส ‘ ~ P ’ อาจจะตีความว่า นอทคือไม่ นอทพีอาจจะไม่ใช่ปกป้องก็ได้
ปล. งานมโนก็มา 555555555555 อยากให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสของน้องเทมโปคนใสซื่อ
แบบนี้หรือเปล่า ไอ้คำใบ้ตอนแรกที่ได้มา อ่ะ
เรียงคำเป็น
1 Protect
2 Oasis
3 Keeper
4 Notion
5 Gallantry
แล้วเอาตัวหน้ามาเรียง
คือ
1 = P
2 = O
3 = K
4 = N
5 = G
เรียงตามโค้ดที่ได้ ครั้งที่ 2 คือ 1231245 จะได้ว่า POKPONG
งื้อออออออ ขอบคุณทั้งสองท่านเลยค่ะ กับการ crack รหัส เราเองยังงงตอนอ่าน แต่พอได้การตีรหัสจากท่านๆ ก็เลยเข้าใจแจ่มชัด เห็นอย่างนี้แล้ว ท่าทางจะยากต่อน้องเทมโปเสียแล้ว เพราะเทมโปเป็นคนไม่คิดมาก อิอิ แต่ที่แน่ยิ่งกว่าอื่นใดก็คือว่า หากการตีรหัสของสองท่านด้านบนถูกต้องล่ะก็ พี่รหัสของน้องเทมโปก็ต้องเป็นพี่ปกป้องอย่างไม่ต้องสงสัย ว้ายยยยยย :z1:
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
รออออออออออออออออออออออ มาปูเสื่อ
-
เข้ามารออออ
เห็นคำใบ้แล้วเท่มาก ครีเอทสุด
-
รอแป๊ป ได้มั้ยค่ะ มันยาวมากกกกกกก
-
รอค่ะ
-
:really2:
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│05
บันทึกลับของนิสิตทันตแพทย์ที่แซ่บที่สุด
สวัสดี นี่คือบันทึกของนิสิตทันตแพทย์ที่แซ่บที่สุดในปีสอง หรืออาจจะแซ่บที่สุดในคณะ โฮะๆ ให้โอกาสเดาว่าเป็นใคร ถ้าคิดไม่ออกก็ไม่ต้องรีบร้อน เราให้เวลาคุณคิดอีก 3 ปี
ติ๊กต๊อกๆ
โอเค…ครบล่ะ
3 ปีต่อมา อย่าตกใจ เพราะเขาว่ากันว่าเวลาในนิยายมันเดินไวเหมือนโกหก แต่ถ้าคุณยังคิดไม่ออกอีกล่ะก็…. ไม่รอล่ะ กูจะเฉลยยยยย
อะแฮ่ม นี่คือแอมเบอร์ไง ถ้ายังคิดไม่ออก จะเอาฐานันดรไปด้วยก็ได้ แอมเบอร์ประธานรุ่น แอมเบอร์ดาวคณะ แอมเบอร์เฮดว้าก แอมเบอร์ผู้นำเชียร์ แอมเบอร์คฑากร
แอมเบอร์โลโก้กิจกรรมอ่ะ! รู้จักมั้ย
ถ้าบอกขนาดนี้แล้วยังนึกไม่ออก ให้เข้าเพจคิ้วท์เกิร์ลของมหา’ลัย คนที่เป็นโปรไฟล์อ่ะ แอมเบอร์เอง 555555555555
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ไหนๆก็มีช่วงของตัวเองเป็นครั้งแรก ขอระบายหน่อยแล้วกันนะคะ
กู หมั่น ไส้ อี เด็ก น้ำ ใส โว้ยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่ผิดหรอก หมั่นไส้จริงๆ พอได้คำใบ้รหัสมาก็แท็กอีปกป้องทันที ไม่รู้อ่านผ่านสมองแล้วหรือยัง แต่แมร่งคือ แอมเบอร์เกลียดอิน้องนี้แรงมากกก
วันแรกก็ทำไร่อ้อยใส่เพื่อนกูเลยคะ ไม่มีความเคารพรุ่นพี่เล้ยยยยย นี่คือให้เกียรติกูบ้างซิค่ะ กูเต๊าะอีปกป้องมานานแล้วไง ตั้งแต่มันยังไม่ตั้งไข่ จนปัจจุบันไข่ตั้งล่ะ ไม่เคยจะได้แดกกกก
มึงเป็นใครค่ะอีน้องน้ำใส มีสิทธิ์อัลไลลลล มาแท็กสมบัติของมหา’ลัย
Namsai Siriyanun 'ตรงข้ามดาว' นี่เดือนหรือเปล่าค่ะ พี่ปกป้อง – PP Prachya Nawanantanon
มโนไกลและแรงมากค่ะ มีแม่ชื่อยุ้ย จีรนันนท์หรือเปล่าค่ะ ถึงได้ มโนแจ่ม ขนาดนี้
คือคนมันจะทำไร่อ้อยอ่ะนะ ต่อให้ได้คำใบ้ว่า น้ำปลาแท้ตราหอยหลอด มันก็ต้องแท็กอีปกป้อง เชื่อแอมเบอร์ค่ะ แอมรู้ แอมเรียนมา วิชาทักษะชีวิตนี่คือกูไม่ต้องเข้าสักคลาสยังได้
เซ็งและเซ็ง แอมก็งงนะว่าอีน้องน้ำใสมันเคยดูดาวมั้ย ผ่านการเรียนดาราศาสตร์มาได้ไง?
ตรงข้ามดาว ก็ดาวไง งงตรงไหนว่ะ หรือถ้าคิดว่าดาวตั้งฉาก ตรงข้ามดาวก็ดินไง! คือถ้าคิดแบบอิน้องตรงข้ามดาวเท่ากับเดือน แสดงว่าดาวมันต้องอยู่ที่พื้นโลกสิ
แต่ช่างเหอะ จริงๆแล้วลึกๆคือก็อยากให้มันงงเหมือนกัน
แต่ก็ไม่คิดไงว่าจะหลงประเด็นกลายเป็นอ้อยไปได้ สงสัยต้องแอบไปดูคะแนนน้องมัน ได้แกทเชื่อมโยงเต็มแน่ๆ
ตึ่ง!
เฟซบุ๊คแจ้งเตือนต่อในทันที เห็นเขียนว่าจากปกป้อง กะว่าจะมาร์กหน้า เอาเป็นว่ากูขอดูก่อนแล้วกันว่ามันแท็กอะไร
PP Prachya Nawanantanon ถ้าโดนจับได้แล้วจะเป็นไงแอมเบอร์ 55555 Amber Waswan
เหี้ยยยยย ยิงหนึ่งได้ถึงสอง อย่างแรกคือแท็กกูมาให้รับทราบ และอย่างที่สองคือ…อ่อยกลับ
ไหนจะจำนวนไลค์ที่มากมายมหาศาล แค่ไอ้ปกป้องตอบกลับนะเนี่ย แล้วดูแต่ละคนมาเม้นท์ต่อ
‘พี่ปกป้องมาเม้นท์ต่อด้วยอ่า ใช่แน่ๆเลย’
‘เป็นพี่รหัสน้ำใสจริงๆใช่มั้ยค่ะ’
‘มีโอกาสจะพัฒนาความสัมพันธ์มั้ยค่า’
พัฒนาเหี้ยไรค่ะ ถามอย่างกับนักข่าว
แมร่งงอนอีปกป้อง รู้ทั้งรู้ว่าน้องมันปลูกอ้อยก็ยังไปช่วยเขารดน้ำ น้ำใจงามจริงเพื่อนกู ปาโทรศัพท์ใส่ฝาคอนโดแล้วแดดิ้น
ล้อเล่น
ปาโทรศัพท์แล้วจะเอาอะไรเล่นล่ะ ถ้ามันเสือกทะลุไปข้างห้องนี่คือความชิบหายอย่างรุนแรง
นั่งเล่นเฟซต่อเรื่อยๆ ดูพวกปีหนึ่งมโนกัน ใครมโนอะไรพวกเพื่อนแอมก็รับไปหมด มีน้องทักแชทมาถามว่าแอมใช่พี่รหัสมันมั้ย น้องแอมคือน้ำใสไง แต่ความเสือก อยากรู้ว่าคำใบ้นั่นคืออะไร ทำไมต้องคิดว่าเป็นกู คำใบ้อะไรรู้มั้ยค่ะ
‘เตี้ยกว่าระดับน้ำทะเล’
สัดดดดดด ต่ำกว่าน้ำทะเลปานกลางนี่คือเป็นเม่นแคระแล้วคะน้องขา คนบ้าอะไรอยู่ปีสองล่ะสูงไม่ถึงเมตรครึ่งค่ะ
ที่สำคัญ ทำไมคิดว่ากูนี่ดิ ถึงแอมเบอร์จะไม่ได้สูงเป็นเสาไฟฟ้า แต่มึงกะด้วยสายตาก็รู้แล้วมั้ยอิน้องงงงง หุ่นกูออกจะนางแบบ บล็อคเฟซแมร่งดีมั้ย
เซ็งน้อง เซ็งเพื่อน เซ็งน้องรหัส เซ็งตัวเอง
เป็นเมนส์โว้ยยยยยยยยยยยย
ตึ่ง!
ใครทักกูมาอีก อย่าให้รู้นะว่าเอาคำใบ้ประหลาดมาโมเมให้กู
Malon Minrada S. ได้ส่งคำร้องขอเป็นเพื่อนคุณ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ดาราค่ะ ดารา มีดาราแอดมาค่ะ ให้ตาย น้องเมล่อนๆๆ วันนี้เจอที่คณะออร่าความงามนางไม่ปิดบังเลย สูงโคตรๆ สวยด้วย ทีแรกคิดว่าจะหยิ่ง เห็นนั่งอยู่กะอีเด็กแว่นตัวสูงๆนั่นแค่สองคน
แต่นี่อยู่เป็นเว้ย มีแอดรุ่นพี่ด้วย เลอค่าจริงๆ ขออนุญาตไปที่สำนักงานเขต แจ้งเรื่องการเปลี่ยนน้องรหัสได้มั้ย
Malon Minrada S. สวัสดีค่ะ พี่แอมเบอร์
ทักแชทด้วยง่า ดีงามตามวิถีมากค่ะคุณน้องงง
Amber Waswan ดีจ้า รับแอดแล้วน้า น้องเมมม
Malon Minrada S. ขอบคุณค่ะ เมถามหน่อยได้มั้ย …พี่ใช่พี่รหัสเมหรือเปล่า
ไม่ใช่เว้ย น้องกูไม่น่ารักแบบนี้ น้องแอมเบอร์เป็นเด็กไร่อ้อยยย อ่อยไปทั่ว
Amber Waswan ทำไมคิดงั้นล่ะคะน้องเม *สติ๊กเกอร์รูปหมายิ้ม*
Malon Minrada S. คำใบ้น่ะค่ะ สรุปว่าใช่มั้ย
ไม่ใช่ค่ะ 555 ตอนนี้แอมเบอร์อยากทำการเกษตร ปลูกไร่เผือกแข่งกับไร่อ้อยของอีน้องน้ำใส แล้วคำใบ้เหรอ ใบ้ว่าอะไร หวังว่าไม่ใช่ใบ้ว่าเล็บขบแล้วมามโนว่ากูนะคะ ไม่งั้นดาราก็ดาราเถอะ จะสกายคิกยอดหน้าให้ไม่ผุดไม่เกิดเลย
Amber Waswan ใบ้ว่าอะไรเหยอออ *สติ๊กเกอร์รูปหมาตาเป็นประกาย*
Malon Minrada S. สวย
ห่ะ สวย คำเดียวเนี่ยนะ พี่รหัสน้องเมนี่คือไอ้ปิติ ผู้เป็นกระเทยอย่างเปิดเผยคนเดียวในคณะ ซึ่ง…เหง้าหน้ายังห่างไกลกับคำว่าสวยหลายขุม
เห็นมั้ยไอ้ปิติ น้องเขาเลยเข้าใจผิดเลยอ่า เลยต้องมาทักแชทนางฟ้าอย่างแอมเบอร์ ><
Amber Waswan แล้วอะไรทำให้คิดว่าคำใบ้หมายถึงพี่ล่ะคะ 5555555555555
เงียบ…อิน้องเมล่อนอ่านไม่ตอบ ถ้าเป็นประโยคสนทนาจริง พี่ไม่หัวเราะรอน้องต่อประโยคต่อไปจนกรามค้างเหรอค่ะ
5 นาทีผ่านไป
ก็ยังเงียบ ไม่น้า แอมเบอร์จะไม่ทน
เปิดทีวีดูดีกว่า คิดว่าน้องมันคงไม่ตอบล่ะ เปิดไปก็เจอข่าวบันเทิง เดี๋ยวนะ! บรู๊คลินมีแฟนใหม่ม่ายยยยยยยยยยยยย ตอนเลิกกับยัยโคลอี้ แอมว่าจะบินไปเสียบ แต่เสือกติดงานไง งานพวกปีหนึ่ง
ไอ้พวกเด็กเวร ไอ้พวกเพื่อนเวร แกทำให้ฉันเสียโอกาสในการเป็นสะใภ้ใหญ่ตระกูลเบ็ค ถ้าแอมเบอร์ไม่มีแฟน พวกมึงก็อย่าได้หวัง! กูจะขัดขวางการทำไร่อ้อยทุกวิธี
โดยเฉพาะอีปกป้อง สมบัติของคณะ แอมเบอร์รู้จักกับมันมาเหมือนเป็นคนครอบครัวเดียวกัน ฉะนั้นถ้ากูจะต้องเสียน้องชายให้ใคร ……. กูจะไม่เสียให้อีเด็กไร่อ้อยเป็นอันขาดดดดดดดดดดดดดด
เอาโทรศัพท์ขึ้นมากดไปที่แอพพลิเคชั่นไลน์ เข้ากรุ๊ปเพื่อนสนิท อันประกอบด้วย ชายโฉดหญิงชั่วห้าตัวด้วยกัน
หมอฟัน(ดะ) ฆ่าไม่ตาย (5)
แอมเบอร์ไหนไฟแรงเฟร่อ ประกาศๆพรุ่งนี้ตั้งแต่เวลา 20.00 น. มีตติ้งที่ห้องกูค่ะ ใครไม่มา เตรียมเข้าพบเพื่อปรับทัศนคติ
เราเลิกกันเด้นท์อนาถ อะไรของมึง เมนส์ไม่มารึไง
เหมย วิคตอเรียซีเคร็ท เรื่องอะไรคะ คุยในนี้ไม่ได้เหรอ
Phi เออนั่นดิ
โอดครวญเข้าไปพวกมึง ไม่ได้ก็คือไม่ได้ซิว่ะ อ่านภาษานางฟ้าไม่ออกหรือไง
แอมเบอร์ไหนไฟแรงเฟร่อ ให้มาก็มาสิคะดอก พูดมากจริงจัง
เหมย วิคตอเรียซีเคร็ท *สติ๊กเกอร์แมวโอเค*
เราเลิกกันเด้นท์อนาถ เลี้ยงข้าวกูด้วยล่ะ
Phi ไม่เอา กูไม่เข้าห้องผู้หญิงยามวิกาล
สมถุยจริงๆ เอารางวัลโนเบรนสาขาตอแหลไปเลย สิบปีซ้อน
แอมเบอร์ไหนไฟแรงเฟร่อ ไอ้เพื่อนไผ่ ถ้าคุณมึงไม่อยากตายในควิซครั้งต่อไป มึงต้องมา
Phi *สติ๊กเกอร์เด็กพนมมือไหว้*
นี่ไง ให้มันรู้ว่าจะขัดคนอย่างแอมเบอร์ได้ เป็นศัตรูกับคนทั้งโลกไม่เท่ากับแอมเบอร์คนเดียว ใครทรยศกูอยู่ในคณะนี้ลำบากมาก พูดเลยยยย
Protect time กู ไม่ ไป
อีปกป้อง!
แอมเบอร์ไหนไฟแรงเฟร่อ มึงต้องมาค่ะ
Protect time แล้วถ้ากูไม่ไป?
Protect time*สติ๊กเกอร์คนยักคิ้ว*
แอมเบอร์ไหนไฟแรงเฟร่อ ตีนกูนิ มึงต้องมาดิ
Protect time ขอเหตุผล กูไม่มีเรื่องอะไรให้มึงขู่ได้นะแอม
หึ..แน่ใจเหรอปกป้อง กูนี่รู้หมดจ๊ะ ตั้งแต่เล็กจนโต อย่าให้กูแฉ เดี๋ยวสโมฯเขาจะมายึดตำแหน่งเดือนคืนเปล่าๆ
แอมเบอร์ไหนไฟแรงเฟร่อ จะฟ้องพี่ปลื้มมมมมมมมมม กูจะฟ้องพ่อมึง กูจะฟ้องแม่มึง กูจะฟ้องลุงทด จะฟ้องป้าเอี่ยม จะฟ้องน้านา จะฟ้องทั้งบ้านมึงว่ามึงขัดใจกู
เราเลิกกันเด้นท์อนาถ มึงสองตัวจีบกันเบาๆไม่ได้รึไง ไลน์กูจะพัง
แอมเบอร์ไหนไฟแรงเฟร่อ เอานิ้วโป้งคิดเหรอเชี่ยบีม อีป้อง จะมาดีๆหรือจะมาด้วยน้ำตา
เหมย วิคตอเรียซีเคร็ท ไอ้ปรัชญาตอบดิ เดี๋ยวแอมมันสติแตกก มันเป็นเมนส์~~
Phi เชี่ยป้องครับ อย่าเล่นตัว
กำลังเสริมกูเหนือกว่ามึงหลายขุมนักไอ้ปกป้อง ทั้งเพื่อนสนิท ทั้งคนบ้านมึง เป็นอริกับกูนี่ไม่มีที่ยืนในสังคมพูดเลย
Protect time ฟ้องเลย who care?
ไม่นะปกป้องงงงงงงงงง
มึงไม่รู้อะไรซะแล้ว ว่ากูยังมีสองโพดำในมือ แม้ว่าจะเป็นไพ่ใบสุดท้าย แต่แอมเบอร์มั่นใจว่าจะเป็นใบที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ล้มคิงให้กลายเป็นสลาฟได้
แอมเบอร์ไหนไฟแรงเฟร่อ กูจะฟ้องน้องรหัสมึง
Protect time เออ งั้นกูไป
รวดเร็วทันใจ เห็นมั้ย แค่นี้ก็จบล่ะ เรื่องมากจริงๆ ต้องให้ขู่ตลอด ปิดไฟแล้วมาร์กหน้านอนกันดีกว่า เป็นอันว่าสบายใจ
ตึ่ง!
โกลเด้นท์ฟาวเวอร์ที่ไหนมีปัญหากับแอมเบอร์อีกกกกกกก จะไม่ทน เสียเวลามาร์กหน้า ถ้าพรุ่งนี้ตื่นมาหน้าไม่เหมือนชมพู อารยาจะว่าไงคะ ณ จุดๆนี้เตรียมรัวนิ้วด่าแมร่งเต็มที่
Malon Minrada S. พี่แอมเบอร์อยากรู้จริงๆ หรือแค่ตอบเป็นมารยาทล่ะ
นามธรรมมากค่ะดอก จะรู้มั้ยว่าหมายถึงอะไร ต้องกลับไปไล่อ่านให้ลำบากอีก อือออออออ อัลเก็ตซึมนีดา
เราคุยค้างกันถึงเรื่องที่ว่าทำไมถึงคิดว่าคำใบ้สวยหมายถึงแอมเบอร์ไง
Amber Waswan อยากรู้จริงๆ จากใจเลย 5555
การเติม 555 ทำให้ดูเฟรนลี่ขึ้นสิบระดับ จากนั้นแหละ แชทเฟซกูนี่สั่นเป็นเจ้าเข้าเลย อีน้องเมตอบรัวๆมากกกกกกกกกก
Malon Minrada S. เหรอค่ะ
Malon Minrada S. ที่เมคิดว่าเป็นพี่
Malon Minrada S. เพราะความรู้สึก
Malon Minrada S. ไม่รู้ซิ…. พี่เป็นคนสวย ต้องเคยได้ยินคนอื่นชมมามาก
แน่นอนค่ะ ทุกวันนี้รุ่นพี่ในคณะเรียก พัชรภา บางทีก็เรียกอุรัสญา ให้ตายเถอะ วันก่อนรุ่นน้องก็มาขอถ่ายรูป คิดว่าแอมเบอร์เป็น คิมเบอร์รี่ บอกกี่ครั้งๆก็ไม่มีใครเชื่อ
พอๆ ก่อนจะออกอ่าว อ่านแชทน้องมันต่อดีกว่า…
Malon Minrada S. แต่คำว่าสวยของคนอื่นกับคำว่าสวยของเมไม่เหมือนกัน
Malon Minrada S. พี่สวย
Malon Minrada S. ในความรู้สึกของเม
ปึก… อ๊ากกก มือถือหล่นใส่สันจมูก ไม่นะ แอมเบอร์จะไม่เสียโฉมใช่มั้ยค่ะ นี่กองประกวดนางสาวศรีสยามก็เรียกให้ไปรายงานตัว ถ้าไปทำจมูกใหม่ตอนนี้คงไม่ทันนนนนน
Amber Waswan *สติ๊กเกอร์เขิน*
อีเหี้ยยยย กูส่งตอนไหนคะ ไม่ได้ส่งงงง เอากลับคืนมาได้มั้ย ไม่นะ! อีน้องเมล่อนอ่านแล้วด้วย สันจมูกส่งสติ๊กเกอร์ได้ด้วยเหรอว่ะ
พิมพ์แก้แป๊ป ขอโทษนะคะน้องเมล่อน มือถือมันหล่นใส่จมูกแล้วกดส่ง
ตึ่ง! กูยังพิมพ์ไม่เสร็จเลยคะ มันส่งใหม่มาล่ะ
Malon Minrada S. เมพูดจริงๆ พี่แอมเบอร์สวย …. ในความรู้สึกของเม
ม่ายยยยยยยยยยยย พิมพ์ไม่ทันอีน้องเม
ออฟไลน์ไปแล้วด้วยง่า
จบบันทึกของนิสิตทันตะที่แซ่บที่สุดเถอะ
ต่อรีล่างนะคะ
-
(ต่อ)
“เทม” ไอ้จิเปรยขึ้นในขณะที่เรากำลังอยู่ในสถานการณ์ตึงเครียด
“อืม” ผมตอบมันไปให้เบาที่สุดในชีวิต
“ปกติมึงเคยไปไหนคนเดียวป่ะ” มันกระซิบรอดไรฟันในขณะที่ใบหน้ายังยิ้มแย้มอยู่
“ไปมหาลัยกับไปบ้านไอ้เม” ผมก็เช่นกัน
“พี่มึงนี่ขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ” ไอ้จิดูจะอึ้งไปเล็กปานกลางถึงมาก แต่ยังรักษาการยิ้มอยู่ แม้ปากจะกระตุกก็ตาม
“น้อยไปซิมึง”ผมพูดจบไอ้จิก็สะดุ้งขึ้นเล็กน้อย แต่ไม่ถึงกับเสียจริต แถมยังยิ้มกว้างกว่าเดิม
ปัง!!!
“ซุบซิบเหี้ยอะไรกัน! พูดดังๆดิว่ะ ให้กูได้ยินด้วย”
เฮือกกกก พายุพี่มิวพิโรธ!
“คะ..ครับ”
ไอ้เพื่อนจิเสียจริตไปแล้ว หน้าปุเลี่ยนกับเสียงสั่นๆของมัน ไม่ค่อยจะมั่นอกมั่นใจสมเป็นมึงเลย
ตอนนี้ไอ้จิกลายเป็นเพื่อนคนที่สองของผมแล้วครับ ตั้งแต่ประกวดดาวเดือนมาได้สองสามวัน มันก็มานั่งเรียน ไปกินข้าวกับผมกับไอ้เมตลอด มันบอกว่าชอบบรรยากาศของพวกผมสองคน ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นคนประเภทเดียวกัน(?) พออยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่เหมือนคนอื่นที่ชอบหาผลประโยชน์จากมัน
ฮอลลลลล ประโยคนั้นล่ะ ผมกับไอ้เมกางปีกอ้าแขนรับมันมาเป็นเพื่อนแทบไม่ทัน อยู่กับมันมาหลายวันก็รู้ว่าไอ้จินี่ไว้ใจได้สุดๆ กลายเป็นว่ามันเข้ากับเมได้ดีมาก รับส่งมุกสนุกปาก แล้วเรื่องของผมกับเมมันก็ค่อยๆซึบซับไปเรื่อยๆนั่นแหละ
ที่สำคัญมันรู้แล้วครับว่าผมกำลังมีแผนจะจีบพี่ปกป้อง ซึ่งไอ้จิก็สัญญาว่าจะช่วยด้วย น้ำตาจะไหล
งื้อออออออออออออออออ มิตรภาพอันงอกเงยยยย
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นล่ะ ถ้าเดือนคณะอย่างไอ้จิ ดาราดาวรุ่งพ่วงตำแหน่งดาวคณะอย่างไอ้เม และไอ้เห่ยของคณะอย่างไอ้เทมมารวมตัวกัน
ตู้มมมมมมมมมมมมม วินาศสันตะโร กลายเป็นโกโก้ครันซ์
บางทีผมแค่หายใจดังยังโดนนินทาเลยครับ แมร่งงง เดี๋ยวจะยกตัวอย่างคำนินทาที่ได้ยินมาตลอดสองสามวันให้ดู
“ทำไมไปคบไอ้เห่ยนั่น”
“นั่นดิ ถึงจะดูดีขึ้นมาก แต่ลุคมันก็เห่ยอยู่ดี”
“เกือบดีล่ะกลุ่มนั้น ถ้าไม่มีมันอ่ะนะ”
“เมล่อนคงจะทนมันไม่ไหว เลยลากจิมาอยู่ด้วยให้มันเจียมตัว”
ถามว่าบั้นทอนกำลังใจผมมั้ยก็ไม่อ่ะ เฉยๆนะอาจเพราะชิน แต่ทุกวันนี้ส่องกระจกรู้สึกได้ว่าหน้าตัวเองดีขึ้นมากๆ หลังจากที่ไปเข้าคอร์สกับพี่พอลล่าอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ไม่มีรอยสิวให้เห็นอยู่เลย ใสจนไม่รู้จะใสยังไง ขนาดไอ้เมยังทักว่าเห็นผลเร็ว และผมเองค่อนข้างจะพอใจ
จนเมื่อวานนี่แหละ ที่ไอ้จิพูดขึ้นมาตอนพักระหว่างซ้อมเต้นของพวกเดือนดาว
“เทม มึงรู้อะไรมั้ย ตั้งแต่กูมาเรียนที่นี้ กูเกลียดอยู่ 2อย่าง ให้เดา” มันเปรยมาอย่างนามธรรมตามสันดานมันนั่นล่ะ เป็นเรื่องปกติที่ผมพยายามจะเรียนรู้และเข้าใจ
“อะไรว่ะ อาจารย์ป้า กับ พี่ช่างแต่งหน้า”
“ผิด”
“แล้วอะไรล่ะ”
“อย่างแรก กูเกลียดกล่องดินสอกัปตันเมกาของมึงมาก อยากทุบให้แตกแล้วไปให้สิบล้อทับ”
“ไอ้สัด!”
มาเกลียดอะไรคุณสตีฟกูวะครับ เขาไปเหยียบหัวบิดามึงเหรอ ไอ้จิก็เกลียด พี่ปกป้องก็เกลียด ทำไมอ่ะ คุณสตีฟไม่ดีตรงไหน ตอบบบบ เขาปกป้องคุ้มครองโลกเราตั้งหลายครั้งโดยที่เราไม่รู้ แต่พวกมึงไม่สำนึกในบุญคุณของคุณสตีฟเลย
เสียใจแทนคุณสตีฟ โรเจอร์ มากมาย
“สอง กูเกลียดทรงผมมึงมาก สมัยนี้ไม่ใครไว้แล้วไอ้หน้าหมาสไตล์เกาหลีเนี่ย”
“หน้าม้ามั้ยมึง”
“เออ! นั่นแหละ เมืองไทยเป็นเมืองร้อน เขาต้องเปิดเหม่งรับทรัพย์แบบหมอรักษ์ฟันธงเว้ย”
งื้ออออออออออ อะไรคือเปิดเหม่งว่ะครับ
แล้วจากนั้นมันก็นัดแนะกับไอ้เมเรียบร้อยว่าตอนเย็นของอีกวันจะพาผมไปตัดผม ? งงมั้ย 555 แต่ไอ้เมมันไม่ว่าง ต้องไปแคสติ้งละครที่ช่องส่งมาก่อน ทำให้ผมกับไอ้จิต้องล่วงหน้าไปกันสองคน
แต่ปัญหาคือ … ไอ้พี่มิว ไม่รู้จักไอ้จิไง
“ไงไอ้หน้าอ่อน จะพาน้องกูไปไหน”
“เอ่อ แบบว่าจะพาเทมไปตัดผมครับ”
“แค่นั้น? กูพาน้องกูไปเองได้ ไสหัวออกจากบ้านกูซะ”
งื้ออออออออออ พี่มิวแมร่งโหดร้ายที่สุดด ไอ้จินี่ไม่ต้องพูดเลย มันกลัวจนหมอบติดพื้นล่ะ…ซะที่ไหนล่ะ!
“ไม่ครับ เดี๋ยวผมจะพาเทมไปกินข้าว พอเมล่อนมาก็จะไปช็อปปิ้งต่อ”
“แล้วกูจะไว้ใจมึงได้ไง?” พี่มิวเลิกคิ้วอย่างกวนตีน
“ผมจะเอารถไอ้เทมไป แล้วก็ถ้าพี่ไม่ไว้ใจ เอาบัตรประชาชนผมไว้เลย”
ฮอลลลล ไอ้จิคือคนดีของสังคม!
พี่มิวกระติกตีนอย่างใช้ความคิด มองหน้าไอ้จิสลับกับบัตรประชาชนราวกับจะเก็บรายละเอียด
“เอาคืนไปกูก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้น เอาเป็นว่ามึงห้ามปิดโทรศัพท์ เข้าใจมั้ย!!!” พี่มิวมันร่อนบัตรประชาชนไอ้จิไปไหนก็ไม่รู้ ส่วนปลายประโยคนี่หันมากำชับผมราวกับทหาร ด้วยความเป็นน้องที่ดีเลยต้องพยักหน้ารัวๆ จากนั้นไอ้พี่มิวมันก็ไปอ่านหนังสือต่อ
ผมเคยบอกหรือยังว่าพี่มิวกำลังจะสอบไปเรียนโทที่อังกฤษ ส่วนจะเป็นอะไรอันนี้ก็ไม่รู้มันเหมือนกัน แต่เพราะมันยุ่งๆนี้แหละ ผมเลยได้มีอิสระมากขึ้นนิดหน่อย แต่ก็อดห่วงพี่มันไม่ได้ กลัวว่าจะเครียดมากไป
อย่างวันที่ผมได้พายบลูเบอร์รี่จากลานจอดรถไอ้เมวันนั้น ผมก็ตัดแบ่งไปให้มันชิมก่อน แล้วผมค่อยกินที่เหลือ ไงครับ ดูเป็นน้องที่ดีในทันตา
เอ่อ… เอาความจริงมั้ย
คือให้พี่มิวกินก่อนไง แล้วถ้าพี่มันมีอันเป็นไป ผมจะได้ส่งโรงพยาบาลทัน 5555555555
ฮอลลล อย่าด่าผม เพราะสุดท้ายแล้วไอ้พายนั้นก็ไม่มีอะไร นอกจากความอร่อย >< ไม่ว่าจะเป็นใครที่ทำให้ผมก็เถอะ ผมอยากขอบคุณเขามาก
พอมาถึงห้างใหญ่ใจกลางเมือง ไอ้จิไม่ยอมเสียเวลาแม้แต่นาทีเดียว มันดันผมเขาไปในร้านตัดผมผู้ชายทที่ดูหะรูหะราและวินเทจมากมาย ช่างแต่ละคนนี่คือแบบ..ทรงผมเท่และเฟี้ยวฟาวสุดใจขาดดิ้น
“ทำอะไรครับ” ในที่สุดก็มีพี่คนหนึ่งออกมารับหน้า ผมชอบทรงผมพี่เขามากครับ นี่ใช่มั้ยที่ไอ้จิเปิดรูปให้ดูแล้วเรียกว่า Undercut
อยากตัดอ่ะ อยากได้แบบนี้~
“ตัดผมครับ”
“ทำสีด้วยมั้ยครับ?”
พี่ช่างเห็นไอ้จิทำหน้าระลึกชาติ ตาเขานี่เป็นประกายเลย กะว่าจะหลอกแดกเงินให้เต็มที่ ไอ้จิใช้เวลาอีกนิดหน่อยในการคิดก่อนจะตอบพี่เขาไป
“พี่จะทำอะไรก็ได้ ให้เพื่อนผมหล่อที่สุดในชีวิต”
งื้อออออออออออออออออออ ไอ้จิเพื่อนรัก ผ่านสมองหรือยังว่ะที่พูดเนี่ย
เท่านั้นแหละพี่ช่างเขาก็เต็มที่ครับ ลากผมไปที่เก้าอี้นั่งให้เลือกทรงผม ตอนแรกจะเอา Undercut แต่พี่เขาบอกไม่เข้ากับเหง้าหน้า
ฮือออออออ เสียใจแรง
เลยได้ทรงเปิดข้างนิดๆ ที่เป็นกึ่งยาวกึ่งสั้น มาแทน เห็นพี่เขาแนะนำว่าออกมาต้องหล่อที่สุด
นาทีนี้ก็เชื่อนะ ถ้าออกมาแล้วเท่ระเบิดแบบพี่ๆในร้านเขาผมก็โอเค หันไปดูแต่ละคน พี่เขาเท่มากกกก บางคนก็สักด้วย
ฮอลลล ถ้ากูหล่อแล้วจะไปสักกก
เห็นเขาสับๆซอยๆ หั่นไปมา แอบหวาดเสียวว่าเขาจะไว้หูผมหรือเปล่า แต่ไม่ครับ เขาตัดเก่งมาก เก่งจนสงสัยว่าที่ตัดไปมันโดนผมบ้างมั้ย5555 ก็นะ ไว้ใจให้เขาทำต่อไป พอเริ่มเป็นรูปเป็นร่างก็ไปทำสีโน่นนี่นั้น พี่เขาให้เลือกสีที่จะทำ ผมเองไม่รู้เรื่องเลยต้องเรียกไอ้จิที่สัปปะหงกรอมาช่วยเลือก
“นี่เลยพี่ สีนี้”มันชี้สีที่ออกน้ำตาลๆหน่อย
“โหย น้องตาถึงมาก พี่ก็ว่าสีนี้นี่แหละ”
แปะ
มีไฮไฟว์กันด้วยครับ อะไรจะเข้ากันได้ขนาดนั้น ผมถอดแว่นแล้วฝากไอ้จิไว้ จากนั้นก็ได้แต่กลิ่นสารเคมีที่ฟุ้งไปหมด มึนหัวจนแทบจะเป็นลม
แต่เพื่อพี่ปกป้อง เทมทนได้ TT เนินนานจนเวลาไปจนค่ำนั่นแหละถึงได้เสร็จ เห็นเงาไอ้เมล่อนลางๆ มันเดินเข้ามาในร้านพอดี ทักไอ้จิที่นั่งหลับอยู่เสร็จก็มองหาผม แต่เหมือนจะหาไม่เจอนะ เห็นมองซ้ายขวาหน้าหลังเหมือนคนบ้า
ฮออออลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานทำไมจำกูไม่ได้ครับ
จนไอ้เพื่อนจิต้องสะกิด แล้วชี้มาที่เก้าอี้ที่ผมนั่งฟังพี่เขาสอนวิธีเซ็ตผมอยู่
“กรี๊ดดดดดดดดด ไอ้เทมมมมมมมม หล่อมากกกก มึงหล่อมากค่ะเพื่อน!”
ไอ้เมล่อนนี่สติแตกครับ เข้ามากรีดร้องแล้วทึงหัวผมไปมา คือมึงครับทำอะไรช่วยเกรงใจพี่เขาหน่อยได้มั้ย พี่เขาเซ็ตนาน เพิ่งมาถึงก็ทำลายงานศิลปะที่พี่ช่างเขาภูมิใจ
“อะไรจะขนาดนั้นไอ้เม อย่าพูดให้กูดีใจ”
“มึงใส่แว่นซะ แล้วจะได้เห็นตัวเองแบบเต็มๆ” รับแว่นจากไอ้จิแบบงงๆ เห็นพี่ช่างนี้ยิ้มหน้าบานเป็นจานข้าว โลกสดใสของกูกลับคืนมาแล้ว ผมก็หมุนตัวเองเขาหากระจกทันที
ไม่น้า หล่อมากกกกกก หล่อจริงๆ นี่เทมโปหรือคิมทัน
ฮอลลลลล เปลี่ยนใจจากพี่ปกป้อง แล้วมาชอบตัวเองแทนได้มั้ย งื้อออออออ
“โอ้วขุ่นพระ เมขอบคุณพี่มากนะคะ ที่แปลงโฉมเพื่อนเมได้หล่อขนาดนี้”
ไอ้เมสติแตกรอบสอง แต่คราวนี้หนักกว่าเก่า มันกระโดดกอดคอพี่ช่างเป็นที่เรียบร้อย ส่วนไอ้จิก็ชกหมัดกับพี่เขาอย่างรู้ใจ ราวกับไปรู้จักกันมาแต่ปางก่อน
พี่ๆเขาขอถ่ายรูปพวกเราเอาไว้เป็นพี่ระลึก แล้วก็ขอแท็กไอ้เมในเพจด้วย กลายเป็นว่าได้โปรโมทร้านในตัว
ให้ตายเถอะ ผมออกจากกระจกไม่ได้ เข้าใจคนเหง้าหน้าดีแต่เกิดแล้วครับ ว่าทำไมเขาถึงหลงตัวเอง ตอนนี้ผมเองก็ชักไม่แน่ใจเหมือนกัน จะกลายเป็นเหมือนคนพวกนั้นมั้ย เพราะผมหยุดเอามือลูบเงาตัวเองในกระจกไม่ได้!
งื้ออออออออ ทำไมหล่อแบบนี้ เมื่อก่อนไปอยู่ไหนมา
จ่ายเงินเสร็จไอ้เมก็ลากผมไปซื้อคอนแทคเลนส์ แน่นอนว่าผมใส่ไม่เป็น ไม่ว่าพี่พนักงานเขาจะสอนดีขนาดไหน แต่ก็ไม่กล้าที่จะเอาสิ่งแปลกปลอมเข้าไปในลูกตา เพื่อนทั้งสองเห็นท่าไม่ดี ไอ้จิเลยจับผมแหกตา ไอ้เมล็อคคอและแขน ส่วนพี่พนักงานก็ยัดคอนแทคเลนส์ใส่ให้ผม
ดีเลิศมากครับ น้ำตากูนี่ไหลเป็นสายเลือดเลย แสบโว้ยยยยยยย
“สีขาว” ไอ้เมชูเสื้อฮู้ดแขนยาวสีขาว สกรีนดำตัวเล็กๆ ว่า day
“สีดำ” ไอ้จิปัดเสื้อไอ้เมตกไป ก่อนจะชูเสื้อที่เหมือนกันเป๊ะ แต่เป็นสีดำ สกรีนสีขาวตัวเล็กๆว่า Night
ผมมองดูสองคนทะเลาะกันไปมาเรื่องเสื้อผ้าที่จะซื้อ ซึ่งทั้งหมดก็เป็นเสื้อผ้าผมนั้นแหละ ตอนนี้ก็ซื้อได้เยอะมากแล้ว แต่ว่าดูเหมือนสองคนนั้นยังไม่หยุดที่จะเลือก แถมที่มันเลือกนี้ไม่ใช่ตัวละร้อยสองร้อย มีแต่สินค้าแบรนด์เนมทั้งนั้น
ผมจะไม่ว่าอะไรเลยนะครับ ถ้าพวกมันเป็นคนจ่ายให้
แต่นี่คือเงินกูไง ฮืออออออออออออออออ
หมดไปหลายหมื่นในวันเดียว น้ำตาไอ้เทมจะไหล ถึงคุณป๊าจะคอยโอนมาให้ใช้ไม่ขาด แต่นี่มันฟุ่มเฟื่อยเกินไปแล้ว พอผมพูดแบบนั้นมันสองก็ยิ่งโกรธ เลยเลือกนั่งเฉยๆให้มันเผาผลาญเงินของคุณป๊าต่อไป
“กูเป็นผู้หญิง มีเซ็นส์มากกว่ามึงนะ”
“กูเป็นผู้ชาย แล้วไงครับ?”
“ไอ้จิ”
“ไอ้เม”
“มึง!”
“มึง!”
“พอออออออ เอาทั้งสองตัวแหละ เลิกเถียงกัน”
“ยังไงมึงก็ต้องเอาสองตัวอยู่แล้ว แต่ที่กูเถียงคือจะให้มึงใส่ตัวไหนวันนี้ ตอนนี้!”
ฮอลลลลลลลลลลลลลลลลลล
นี่คือต้องเลือกใช่มั้ย
สุดท้ายก็เลือกสีดำครับ เพราะผมชอบสีดำ ไอ้เมหน้าเป็นตูดเลยจากนั้นมันก็ให้ผมใส่เสื้อผ้าที่มันเลือกนั่นแหละ ใส่กันแบบไม่แคร์ว่ายังไม่ได้ซัก ใส่แบบไม่คิดเลยว่ามีคนลองก่อนหน้ากูมั้ย TT
แต่ไอ้เมมันบังคับ เพราะมันว่ามันมีแผน เปลี่ยนชุดเสร็จผมก็โดนลากไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่นในห้าง โดยมีสายตาคนมองเราแปลกๆ
ใช่สิ นี่มันคือ นิว เทมโป ไม่เฉิ่มเชย แถมมากับเพื่อนซึ่งเป็นดารา ส่วนอีกคนก็เป็นเดือนคณะ ไม่มองคือจะแปลกมากกกกกกกกก ออร่าพวกกูฟรุ้งฟริ้งขนาดนี้ 555555555555
“ทำหน้าที่หล่อที่สุดในชีวิตเร็ว เปลี่ยนรูปโปรไฟล์”
แบบไหนล่ะ กูทำไม่เป็น ไอ้เมมันก็ตั้งกล้องจะถ่ายเป็นดิบดี แต่มันเสียที่ผมนี่แหละ เห็นความตั้งใจของเพื่อนที่ส่งมามากมาย ขนาดเมมันไปทำงานเสร็จควรจะได้พักอยู่ที่ห้อง แต่มันต้องมาช่วยผม เหลือบมองเห็นไอ้จิแดกข้าวหน้าหมูได้ทุเรศเหี้ยๆ รู้เลยครับว่ามันทั้งเหนื่อยทั้งหิว ทำไมผมถึงมีเพื่อนที่ดีแบบนี้ ...
เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน
แค่โพสท่าที่คิดว่าหล่อที่สุดเอง
เอานิ้วชี้กับนิ้วโป้ง ทำเครื่องหมายถูกแล้ววางใต้คาง จากนั้นก็ยิ้มมมมมมมมม
ปั๊ก!
“ผ่านสมองหรือยังนั่น” งื้ออออออออออ โดนไอ้จิขว้างตะเกียบ ทำไมว่ะ นี่เป็นท่าที่ตอนเด็กๆทำใครๆก็บอกว่าหล่ออ่า ทำไมตอนโตทำแล้วมันแย่ล่ะ
“เอามานี้เม มันทำท่าเหี้ยอะไรไม่เป็นหรอก เดี๋ยวกูถ่ายไปเรื่อยๆ ภาพไหนดูดีก็ภาพนั้น”
เมมันพยักหน้าเห็นด้วย แล้วบอกให้ผมทำตัวเป็นธรรมชาติ ส่วนไอ้จิก็รัวกล้องไปเรื่อยๆ ทำไมรู้สึกว่าตัวเองเซเลป มีคนแอบถ่ายตลอดเวลา 55555555
สุดท้ายก็ได้มารูปหนึ่ง เป็นรูปตอนที่ผมหันไปยิ้มขอบคุณพนักงานเสิร์ฟ เมล่อนมันกรี๊ดแตกบอกว่ารูปนี้ดีงามอะไรๆ ของมันนี่แหละ
สองคนนั้นก็จัดการกับโซเซียลของผมโดยเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ทั้งเฟซบุ๊ค ทวิตเตอร์
อยากเปลี่ยนก็เปลี่ยนเถอะครับ ใครเขาจะมาเห็นมาสนใจ เพื่อนในเฟซผมนี้มีหลักร้อยได้ ยิ่งทวิตเตอร์ ไม่มีคนฟอลด้วยซ้ำ
จู่ๆ ไอ้เมก็เอามือถือตัวเองขึ้นมาเปิดกล้องหน้า แล้วเรียกผมกับจิให้ยื่นหน้าไปใกล้ๆมัน ถึงจะงงๆ แต่คิดว่ามันคงจะถ่ายส่งให้พี่พอลล่า ไม่ก็พี่มิว
“จิ เทมมองกล้องนะ เซชีสวิทมี 1 2 3 ปลาฉลามขึ้นบก ชีสสสส ”ฉลามอะไรของมันว่ะ แต่เอาเถอะกูก็ยิ้มสู้กล้องไปล่ะ
“เป็นไงเม เช็คหน้าซิ”
“ดีเลิศประเสริญสุดค่ะ”
มันสองคนก็งุ้งงิ้งอะไรไม่รู้ต่อ ผมหันมาสนใจมือถือตัวเองที่เพิ่งเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ อีพี่มิวทั้งไลค์ทั้งเม้นท์คนแรก
Ratikan M. Senanurak เกิดอะไรขึ้นกับน้องกูครับ หมาไหนแฮคเฟซไอ้เทม นี่ไม่ใช่รูปเจ้าของเฟซนี่ ~
กวนตีน บอกได้คำเดียวว่ากวนตีนมากกกกกกก ไอ้พี่มิวทักไลน์มาเร็วมาก ถามเรื่องสภาพที่เปลี่ยนไป มันก็รู้ว่าช่วงนี้ผมกำลังจะเปลี่ยนลุคใหม่ แต่ที่มันไม่เชื่อคือผมจะมาไกลขนาดนี้
ฮออออลลลลลลล
ให้กำลังใจกูบ้างดิ
“เออ..ไอ้เทม สมัครไอจียัง?”
ไอจีคืออะไร? แววตาของผมคงสะท้อนความว่างเปล่ากลับไป ไอ้จิเลยคว้ามือถือผมไปสมัครให้ ตั้งชื่อไอจีกูซะน่ารักเชียว
TEMPO_Tiwakan
จากนั้นผมก็มีผู้ติดตามคนแรกก็คือ……….. ไอ้เม ส่วนคนที่สอง แน่นอนว่าไอ้จิ TT
เห็นไอ้เมมันเงยหน้าจากมือถือที่เล่นมานาน
“เทม มึงพร้อมหรือยังที่จะเป็นคนใหม่”
“อะไรของมึงเม”
ตึ่ง! ตึ่ง! ตึ่ง!
เสียงข้อความแจ้งเตือนที่โทรศัพท์ผมไม่หยุดหย่อน จนผมเองยังตกใจ แต่ไอ้สองคนนั้นมันยิ้มให้กันแล้วไฮไฟว์ มึงเล่นอะไรกับมือถือกูป่ะเนี่ย
MalonMinrada_ Officia
Welcome to instagram my close friend @TEMPO_Tiwakan @JiJiJiKiaanun
เมมันแท็กมาในไอจีครับ ให้ตายเถอะผมตกใจกับการไลค์และยอดฟอลที่เพิ่มขึ้นอย่างน่ากลัว
“การที่มึงจะจีบคนอย่างพี่ปกป้อง มึงก็ต้องอยู่ในระดับเดียวกันกับพี่เขา”
“กะ..กู ไม่เข้าใจ..งงอ่ะ”
สมองผมยังไม่ทันได้ประมวล ไอ้จิก็ขัดขวางการคุยของผมกับเมล่อน โดยการยื่นมือถือมันขึ้นกลางวงแทน
“มึงดูนี่!”
เป็นรูปที่เราสามคนถ่ายเมื่อกี้นี้ แต่มันไม่ได้อยู่ในเฟซบุ๊คของผมหรือไอ้เม แม้กระทั่งไอ้จิ แต่มันอยู่ในเพจคิ้วท์บอย!
โอ้ยยยยยยยย แก๊งค์หมอฟัน แก๊งค์นี้ คือดีงามมาก และพูดเลยค่ะว่า แอดมินจะไม่ทน
เมล่อน จิ & เทมโป ทันตแพทย์ศาสตร์#1 /// แอดมินเจ้าหญิง
สดๆร้อนๆไม่ถึงห้านาที….
ไม่น้า!
ไม่ใช่ว่าผมไม่ตื่นเต้นกับการลงเพจนี้ เพจที่คนไลค์เป็นแสนๆ เพจที่คนในมหาลัยทุกคนอยากมีรูปที่นี้ แต่สิ่งที่ทำผมใจเต้นกว่า…
PP Prachya Nawanantanon และอีก 3,298 คน ชอบสิ่งนี้
พี่ปกป้องไลค์ว่ะครับ !
งื้อออออออออออออออออออออออออออออ
TBC.
(http://www.mx7.com/i/863/iszPf5.jpg)
รูปหยางหยางรูปนี้มันใช่มากกกก ผมน้องเทมทรงนี้นี่แหละ
น้องเทมกำลังจะดังล่ะน้าาา ><
-
กริ๊ดดดดดดด อิพี่ปกป้องงงงง ฟินแทนน้องเทมได้มั้ยยยย :ling1: :ling1:
-
ทำไมอ่านแล้วเขิน :hao7:
-
"งื้ออออออออ ทำไมหล่อแบบนี้ เมื่อก่อนไปอยู่ไหนมา" สะดุดขำกับประโยคแรกของน้องเทม ฮือ ตลก ขำแรงมาก 55555555555555555555555555555 เป็นนิยายเรื่องแรกที่มี 5555 อยู่ในเนื้อเรื่องแล้วเราตลก ขำตามเลข 5 อะ 55555555555555555
ยินดีต้อนรับนิวเทมโปปปปป งื้อ
ปล. นังพี่ปกป้องจะต้องแอบคิดอะไรกับน้องเทมของนี่แน่ๆ ส่วนเมลอนนี่ชอบพี่แอมใช่มุ้ยย น่าร้ากกก
-
งืออออออออออออออ ชอบบบบอ่าาาาาา พี่ปกป้องจีบเทมเลยยยยยย
-
ฮา มุกบัตรประชาชนมาก 555555
น้องเทมก็ไม่สนใจยอดไลค์เป็นพันอะไรทั้งนั้น สนพี่ปกป้องคนเดียว -..-
-
อ้ากกกก
ไลค์วะครับ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
แล้วแบบนี้น้องเทมโป(มือใหม่)คนดัง จะยัง "ซื่อ" เหมือนเดิมไหมเนี่ย ^^"
-
วิถี เซเลปปปปปปปปปป
><
ขำแรงกับประโยคนี้
ไม่น้า หล่อมากกกกกก หล่อจริงๆ นี่เทมโปหรือคิมทัน
ฮอลลลลล เปลี่ยนใจจากพี่ปกป้อง แล้วมาชอบตัวเองแทนได้มั้ย งื้อออออออ
น้องเทมตลกอ่าาาาา
-
fc เจ๊แอมค่ะ 5555 :hao7:
น้องเทมจะฮอตแล้วใช่ไหมเนี้ย
อิพี่ป้องอย่ามาปากแข็งนะคะ เดี๋ยวน้องเทมจะโดนงาบไป :laugh:
-
น้องเทมนิวลุคคคคคคคค กี๊ดดดดดด :katai2-1:
-
ถึงแม้อิน้องเทมจะน่ารำคาญนิดๆ แต่ต่อไปคงดีขึ้นและไม่ร้องไห้บ่อยๆนะ 55555555
ตามๆๆๆ อยากตบอิน้ำเน่า เอ้ยยย น้ำใส
-
เทมโป นายฮามากกกกก (ก.ไก่ ล้านตัว) ส่วนพี่แอมก็ฮาไม่แพ้กัน :m20:
-
เทมโปปปปปปปป เปลี่ยนลุคแล้ว
งี้พี่ปกป้องหวงตาย ฮ่าๆ :hao7:
มาต่อวันต่อวันเลย ดีจังเลยค่ะ มาต่อทุกวันเลยนะ อิอิ :katai2-1:
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...
-
คือดีงามมมมม ชอบโว้ยยยย กรี้ดๆ จะสอบแล้ว ยังมารออ่านเรื่องนี้อยู่เลยยย มันอดไม่หว้ายยยยยยยยยย รักเทมโปลูกกกก
-
แอมเบอร์กับเมลอนชักมีอะไรๆแล้วรึเปล่านะ?
(เราว่าเล่นคู่นี้ด้วยก็ดีนะ น่าสนใจดี ไม่ค่อยมีเรื่องไหนเล่นคู่ ญญ ผสมด้วยเลย)
ไอ้วิชาทักษะชีวิต นี่เห็นมาหลายเรื่องแล้ว สงสัย จังว่ามี ม ไหนบ้างเรียนน่ะ
ม เราตั้งแต่เรียนมา ก็ยังไม่เคยเรียนวิชาทักษะชีวิตด้วยสิ บางทีอาจจะมีก็ได้มั้ง ไม่รู้เราก็ยังไม่ได้เรียนปีสูงเท่าไหร่
วิชาศึกษาทั่วไปที่ใกล้เคียง ก็น่า จะเป็น ความทุกข์ของชีวิตล่ะมั้ง อุ้ย! ความสุข
แต่เรียนแล้วมันทุกข์จริงๆให้ตาย
แต่บางทีเราคงเรียนคนละ ม กันแล้วแหละมั้ง แอมเบอร์ 555
จะเริ่มปฏิบัติการจีบพี่ปกป้องแล้วสินะ(ระวังโดนจีบเองล่ะ55)
รอตอนต่อไปนะคะ
:L2:
-
ทำไมเราอ่านแล้วเขินนน อร๊ายยยยนั่งแทะเตียง
เทมเทมของเราจะเป็นคนใหม่แล้วววว
-
คือดีงามมมมม ชอบโว้ยยยย กรี้ดๆ จะสอบแล้ว ยังมารออ่านเรื่องนี้อยู่เลยยย มันอดไม่หว้ายยยยยยยยยย รักเทมโปลูกกกก
คนเขียนก็สอบ .... พรุ่งนี้!!!!!!!!!!!!!
ฮอลลลลลลลลลลลลล ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
วันนี้งดตอบเม้นท์นะคะ มีในสต็อกอีกเพียงตอนเดียวเท่านั้น
และจะสอบGAT PATไปอีกยาวไกล
ขอลาล่วงหน้า คือวันที่ 31 1 :mew2:
ไม่โกรธกัน แล้วก็ล่วงหน้าอีกที วันที่ 6 7 พ.ย. แล้วก็วันที่ 25-30 พ.ย.
อันนี้คือ เท่าที่จะลาตอนนี้นะ มีเพิ่มเติมนะบอกอีกทีค่ะ
ชีวิตม.6 นี่มัน........... ฮอลลลลลลลลลลลล
รักทุกคนนะคะ รักมารักกลับ ไม่โกงงง
:mew3:
lapat
-
นิวเทมโป อ๊ากกกกกกกก ฟินมาก
รอดูความเปลี่ยนแปลงตอนไปมหาลัย 5555+
-
ฮาอิน้องเทมอ่ะ "ไปอยู่ที่ไหนมา" :hao7: หล่อขนาดนี้บอกตรงๆพี่จะไม่ทนนะคะ
ส่วนอีพี่ปกป้องนี้ปากแข็งใช้ได้เลย ระวังมีคนแย่งไปนะ
ส่วนคู่ของเมล่อนนี่คือพี่แอมเบอร์ป่ะ
ปล.ขอบคุณมากเลยนะคะที่ตอบเม้นเราอ่ะ คือแบบดีใจอ่ะที่คนเขียนมาตอบถึงเราจะพิมพ์สั้นๆมาแต่ก็ยังตอบเรา มันเหมือนได้คุยกันอ่ะ ขอให้เป็นอย่างนี้ตลอดไปนะ :impress2:
-
เทมโปน่าร้ากอ่า
-
โอ๊ย ชอบภาคแอมเบอร์ กริ๊ดดดดดดดดดดด
สมัครเป็น FCค่ะ น่ารักแล้วยังตลกอีก
-
ได้เเต่บอกให้ตัวเองใจเย็นๆ ทำไมเทมโปน่ารักแบบนี้ :impress2: เด็กบ้า อยากรักตัวเอง งื้ออออออออออ (ก๊อปปี้สไตล์ :laugh:) อ่านแล้วใจสั่นเเรง ทำไมไม่รู้อ่ะ อิมเมจแม่งโดนใจมาก จอร์ช!!! มันยอดมากกกกกก!!!!!! หวังว่านางจะไม่หลงตัวเองแบบที่กลัวนะ เพราะเป็นแบบนี้ ถึงน่าขบ #ปล้ำแม่ง
แอมเธอกับชั้นหัวอกเดียวกัน น้องบลู๊กคะจะรีบไปไหนรอพี่ไปสอยก่อนสิ ค่อยมีเมีย ฮื้อออออ :o12: ไม่เป็นไรแอมยังเหลือโรมิโอกับคลูซอยู่ เด็กกำลังโตเป็นอะไรที่เริศที่สุดล่ะ :hao7: :hao7: :hao7:
เมออร่าความเป็นผัวพุ่งแรงมาก มาทีกระแทกตาแทบบอด เอิ้กๆๆๆ แต่จินี่คือไร อยากเป็นพี่สะใภ้เทมก็ไม่บอก กวนตีนพี่มิวบ่อยๆนะ เพราะเดี๋ยวก็จะได้กันเอง (ทฤษฎีไหนว่ะ?)
ทีมนี้คือดีงามค่า~~~ :katai2-1: :katai2-1:
-
คือดีงามมมม เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
:katai4: ฟีลแบบพี่ปกป้องไลค์ กรี้ดดดดดดดดดดดดด
-
แอมเบอร์กับเมลอนชักมีอะไรๆแล้วรึเปล่านะ?
(เราว่าเล่นคู่นี้ด้วยก็ดีนะ น่าสนใจดี ไม่ค่อยมีเรื่องไหนเล่นคู่ ญญ ผสมด้วยเลย)
ไอ้วิชาทักษะชีวิต นี่เห็นมาหลายเรื่องแล้ว สงสัย จังว่ามี ม ไหนบ้างเรียนน่ะ
ม เราตั้งแต่เรียนมา ก็ยังไม่เคยเรียนวิชาทักษะชีวิตด้วยสิ บางทีอาจจะมีก็ได้มั้ง ไม่รู้เราก็ยังไม่ได้เรียนปีสูงเท่าไหร่
วิชาศึกษาทั่วไปที่ใกล้เคียง ก็น่า จะเป็น ความทุกข์ของชีวิตล่ะมั้ง อุ้ย! ความสุข
แต่เรียนแล้วมันทุกข์จริงๆให้ตาย
แต่บางทีเราคงเรียนคนละ ม กันแล้วแหละมั้ง แอมเบอร์ 555
จะเริ่มปฏิบัติการจีบพี่ปกป้องแล้วสินะ(ระวังโดนจีบเองล่ะ55)
รอตอนต่อไปนะคะ
:L2:
นั้นสิคะ... เราก็เคยเรียนแต่ art of life (ศิลปะการดำเนินชีวิต)
-
งื้ออออ น้องเทมดีงามมม อยากอ่านต่ออออ
:ling1:
-
แอมเบอร์กับเมลอนชักมีอะไรๆแล้วรึเปล่านะ?
(เราว่าเล่นคู่นี้ด้วยก็ดีนะ น่าสนใจดี ไม่ค่อยมีเรื่องไหนเล่นคู่ ญญ ผสมด้วยเลย)
ไอ้วิชาทักษะชีวิต นี่เห็นมาหลายเรื่องแล้ว สงสัย จังว่ามี ม ไหนบ้างเรียนน่ะ
ม เราตั้งแต่เรียนมา ก็ยังไม่เคยเรียนวิชาทักษะชีวิตด้วยสิ บางทีอาจจะมีก็ได้มั้ง ไม่รู้เราก็ยังไม่ได้เรียนปีสูงเท่าไหร่
วิชาศึกษาทั่วไปที่ใกล้เคียง ก็น่า จะเป็น ความทุกข์ของชีวิตล่ะมั้ง อุ้ย! ความสุข
แต่เรียนแล้วมันทุกข์จริงๆให้ตาย
แต่บางทีเราคงเรียนคนละ ม กันแล้วแหละมั้ง แอมเบอร์ 555
จะเริ่มปฏิบัติการจีบพี่ปกป้องแล้วสินะ(ระวังโดนจีบเองล่ะ55)
รอตอนต่อไปนะคะ
:L2:
นั้นสิคะ... เราก็เคยเรียนแต่ art of life (ศิลปะการดำเนินชีวิต)
ที่มน.มีนะคะ เป็น วิชาชื่อนี้เลย ทักษะชีวิต
อ่อ เด็กม.ปลายก็มีวิชานี้บางโรงเรียน
-
เราพลาดเรื่องนี้ไปได้เยี่ยงไร
สนุกมากกก เอาไปเลย10ดาว
-
พี่ปกจะต้องอึ้ง
-
น้องเทมน่ารักน้องเทมน่าร้ากกกกกกก :ling1: :ling2:
-
ตอนนี้เทมโปพุ่งๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาล่ะ คราวนี้มีหนุ่มๆๆมาจีบเทมโปแน่ๆๆๆ พี่ปกป้องเจ้าขาอย่าเอาแต่ซุ่ม ออกมาทำคะแนด้วยน่ะ พวกเรารู้ว่าคุณแอบตามน้องเทปโป กลัวน้องหิวอ่ะจิ คิกๆๆ
เมมีคู่ด้วยอ่ะพี่แอมชัวร์
จิก็ไม่น้อยหน้าใช่มะจะมาเป็นพี่สะใภ้เทปโป ฮ่าๆๆๆ ต่อปากต่อคำกับพี่มิว ระวังเจอพี่มิวจูบปิดปากน่ะ มโนไปใกล้แระ ฮ่าๆๆๆๆๆ
คนแต่งน่ารักมาตอบให้ทุกคนด้วยอ่ะ^^
-
ทำไมน่ารักแบบนี้ ><
ชอบมากเลยอ่า ไปอยู่ไหนมา 555555555
-
ชอบอ่ะชอบๆๆๆๆๆ เทปน่ารักจริงจัง
ปล1.จิคู่กับพี่มิวเลยไหม รู้สึกมีซัมติง
ปล2.อ๊ากกกกกก หยางหยางของเค้า หยางหยางที่รัก (คนเขียนติ่งหยางหยางใช่ไหมคะ) :-[
-
:haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
จะรอนะ
-
เทมน่ารัก มีการหลงหน้าตัวเองด้วย 555 :-[
สู้ๆนะคะ ขอให้โชคดีกับการสอบค่ะ
-
ตาย อ่านตอนนี้แล้วขอพับพี่ปกป้องยัดใส่เซ็ฟแล้วกดล็อก พร้อมเผารหัสทิ้ง ขังลืมไปเลย แล้วขอมากรี๊ดน้องเทมโปแทนได้ไหมคะ หูยๆ แล้วถ้าน้องเทมโปหน้าตาหล่อเหลาเกลาเกลี้ยงขึ้นขนาดนี้ พี่ปกป้องจะ 'เร่งมือ' ไหมคะ หรือจะยังแอบซ่อนอยู่ในมุมมืดเป็นนินจาแวบไปแวบมาอยู่ได้? ระวังโดนฉวยไปครองแล้วจะเสียใจนะคะพี่
โบราณว่า ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง เจ้าคมที่เคยแกล้งคงจะเงิบก็งานนี้แหละจ้า อย่างไรก็ตาม, แม้รูปจะเป็นทอง แต่น้องเทมโปก็จะยังเป็นเทมโปคนเก่า คนซื่อ คนน่ารัก คนที่ดวงตาราวกับน้ำทะเลที่ดับใจร้อนรุ่มของพี่ปกป้อง ไม่ว่ารูปกายภายนอกจะเปลี่ยนไปอย่างไร แต่พี่ปกป้องก็คงจะไม่เหลิงไปกับรูปลักษณ์ เพราะพี่ปกป้องชอบน้องที่ดวงตาอันสวยงาม โอ๊ย โรแมนติก
ปล. เมล่อนกับแอมเบอร์หรือคะ? (แอมเบอร์ถูกใจเจ๊มากจ้ะลูก) แล้วจิกับพี่มิว?
ปปล. ขอให้ตั้งใจสอบ และสอบออกมาได้คะแนนดีๆ นะคะ เพิ่งรู้ว่าน้องลภัทรอยู่ ม.๖ เขียนดีมากเลย เห็นอายุน้องแล้ว นับนิ้วอายุตัวเอง ว้าย...อีกอีแป้น...ทำไมมันห่างกันเกือบรอบนึงเลยล่ะคะ!!!
-
ดีงามค่ะคุณน้อง มันต้องแบบนี้เลย o13
-
ปลื้มปริ่มกับความงามมมม คือเลอค่ามาก งุ้ยน่ารักก :hao7:
-
พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ น่ารักอ่า ชอบๆๆๆ :katai2-1:
-
โอ้ยยยยนน คือดีงาม ดีงามมากอ่ะ
ขอจองตั๋วไปนั่งข้างๆน้องเทมโปได้มั้ย
เขี่ยอิพี่ปกป้องออกไปก่อน ตอนนี้เทมโปนัมเบอร์วันค่าาา
-
น่ารักกกกกกกกกกกกกกกก น้องเทมโป
จะเอาน้องเทมโปเป็นพระเอก เราเป็นนางเอกแทน / โดนพี่ป้องถีบบ
555555555555555555555
ให้คนเขียนโชคดีค่าา
-
เทมหนูจะฮาไปไหนเนี่ย ชอบที่บอกว่าเปลี่ยนจากชอบพี่ปกป้องมาชอบตัวเองแทนทันมั้ยจังค่ะ
-
จิ้นหยางหยางเป็นน้องเทมโปเลยดีมะ อิอิ :hao6:
-
เทมเกือบดีเกือบเพอร์เฟ็ค เหลือแต่ความซื่อ นี่แหล่ะ เสน่ห์ของเทม พี่ปกป้องต้องงหวงแน่ๆ หล่อขนาดนี้ไปอยู่ไหนมาาา
ปล.อยากให้เวลาอัพคุณคนเขียนใส่เลขหน้าบอกด้วยค่ะ เผื่อคนมาอ่านทีหลังจะได้สะดวก แต่ถ้าไม่สะดวกใส่ก็ไม่เป็นไรค่ะ
ปลล. หยางหยางหล่อมากหวีดดดดดด เห็นรูปแล้วกรี๊ดเลยค่ะ แฟนเรา 5555555555555 :monkeysad:
-
อ๊ากกกกกกก
น่ารักมาก
น้องเทมดังใหญ่แล้วนะ
ขอบคุณคนเขียนค่ะ
-
เทมโปปปปปป หนูรั่วมากค่ะลูก ชอบแก๊งค์หมอฟัน 3 คนนี้นะรักกันนาน ๆ น๊าา
-
ขอให้การสอบผ่านไปด้วยดีนะคะเป็นกำลังใจให้
และก้จะรอน้องเทมแสนซื่อนะคะพร้อมเมื่อไรก้มาต่อนะคะแต่สัญญานะว่าอย่าหายไปเลยเรากำลังหลงรักเทมน้อยเลยเนี่ยน่ารักมากแต่พระเอกของพี่น่าสงสารมากเลยลูกเหมือนตัวประกอบออกมาตอนละนิดตอนละหน่อยเอง อ่านแล้วสนุกดีค่ะคำผิดก้ไม่ค่อยเจอเลย รอตอนต่อไปนะคะ
-
อ่าน 5 ตอนรวด บอกเลยตลกและหุบยิ้มไม่ลง เทมตลกอ่ะ เกรียนดีจริงๆ :laugh: :laugh: :laugh:
อ่านแล้วชอบมากกกกกก อยากตีหัวตัวเองจริงๆทำไมเราไม่กดเข้ามาอ่านเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนแรก :z3:
ต่อไปจะติดตามและตามติดเรื่องนี้ไปตลอดๆ
เทมจะฮอตแล้วนะคะงานหนักนะคะพี่ปกป้อง :hao7:
สุดท้ายเป็นกำลังใจให้คนเขียนน้า สู้ๆ :กอด1: :กอด1:
-
แท็กทีมคนเขียน สอบ gat pat เช่นกัน เราพร้อมที่จะดิ่งแล้ว //กรรม :z3:
มาอ่านผ่อนคลาย อ่านแล้วอารมณ์ดี~ :impress2:
-
กริ้ดดด น้องเทมน่ารักอ่ะะ พี่ปกป้องมาจีบน้องเทมเร๊ววว ระวังโดนงาบนะจ้ะ อิอิ
คนเขียนสู้ๆน้าา เป็นกำลังใจให้ง้าบ o13
-
ผมนี่ชีกดิ้นชักงออยากอ่านต่อแบบว่ามากกกกกกกกกกกก
-
พึ่งรู้ว่าคนเขียนก็จะสอบ GAT/PAT ไอ้เราก็จะสอบ 55555 แล้วเสือกมาติดนิยายช่วงนี้ด้วยนะ
ยังไงก็สู้ๆเน้อ เรามาสู้ไปด้วยกันเตอะ :yeb: :yeb: :yeb: :yeb: :yeb:
ปล. น้องเทมโปอย่างหล่อ ที่ผ่านมาหนูไปอยู่ไหน.....
-
ฮอลลลลล เปลี่ยนใจจากพี่ปกป้อง แล้วมาชอบตัวเองแทนได้มั้ย งื้อออออออ :hao7: เทมโปเพ้อได้อีก
-
เทมโปนายตลกมากกกกกก 55555555555555555555555 :m20:
อยากอ่านต่อเร็วๆจังงงงงง แต่พรุ่งนี้ก็มีสอบเหมือนกัน แงงง :ling1: :ling1: :ling1:
-
ฮาพาร์คแอมเบอร์สุดๆ น่าจิกกัดน้ำใสได้ถึงใจจิงๆ
เด็กไร่อ้อย อย่างนี้ 555555555
เทม โฉมใหม่ หล่อใสน่าร๊ากกกกก >\\\\<
เห็นทีคราวนี้พี่ป้องของเราต้องรีบรุกแล้วล่ะนะ
เด๋วจิโดน คปด อิอิอิ
-
ไม่อยากจะคิดแต่มันต้องคิด 55555555555
ชื่อไลน์พี่ปกป้องอ่ะคะ Protect time ใช่มั้ย
แล้วคือถ้า เทมโป ที่เกี่ยวกับดนตรีอ่ะ คำว่า เทมโป เป็นภาษาอิตาลี แปลว่า time
คิดว่าเกี่ยวนะ เพราะพี่ชายน้องเทม ชื่อมิวสิค
แสดงว่า ชื่อไลน์พี่ปกป้อง คือ ปกป้อง เทมโป
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่รู้ว่าใช่มั้ย แต่จะมโนให้ใช่ที่สุดดด
ขอบคุณคนเขียนนะคะแล้วก็ ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ
รอตอนต่อไป ><
-
ขอให้การสอบผ่านไปด้วยดีนะคะน้องคนเขียน
มาว่าต่อเรื่องเทมโปคือน่ารักมาก
มีจะมาหลงรักตัวเองอีกนะนั่น
ขำมากกับประโยคนี้ ก๊ากๆๆ
“ผ่านสมองหรือยังนั่น” งื้ออออออออออ โดนไอ้จิขว้างตะเกียบ ทำไมว่ะ นี่เป็นท่าที่ตอนเด็กๆทำใครๆก็บอกว่าหล่ออ่า ทำไมตอนโตทำแล้วมันแย่ล่ะ
ขำที่คิดว่าท่าหล่อตอนเด็ก จะนำพามาถึงตอนนี้
แล้วเมล่อนว่าไง แอบเต๊าะแอมเบอน์ใช่ป่ะ
-
ไม่อยากจะคิดแต่มันต้องคิด 55555555555
ชื่อไลน์พี่ปกป้องอ่ะคะ Protect time ใช่มั้ย
แล้วคือถ้า เทมโป ที่เกี่ยวกับดนตรีอ่ะ คำว่า เทมโป เป็นภาษาอิตาลี แปลว่า time
คิดว่าเกี่ยวนะ เพราะพี่ชายน้องเทม ชื่อมิวสิค
แสดงว่า ชื่อไลน์พี่ปกป้อง คือ ปกป้อง เทมโป
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่รู้ว่าใช่มั้ย แต่จะมโนให้ใช่ที่สุดดด
ขอบคุณคนเขียนนะคะแล้วก็ ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ
รอตอนต่อไป ><
เดี๋ยวนะ
ใช่ๆมั้ย กรี๊ดดดดดดดดดดดด คนเขียนใส่ไว้ทุกจุดเลยอ่าา
ใส่ไว้ให้มโน 555 ถ้าใช้คือจะน่ารักมากกก
คุณคะนึงเก่งจังเลย :katai2-1:
-
ไม่อยากจะคิดแต่มันต้องคิด 55555555555
ชื่อไลน์พี่ปกป้องอ่ะคะ Protect time ใช่มั้ย
แล้วคือถ้า เทมโป ที่เกี่ยวกับดนตรีอ่ะ คำว่า เทมโป เป็นภาษาอิตาลี แปลว่า time
คิดว่าเกี่ยวนะ เพราะพี่ชายน้องเทม ชื่อมิวสิค
แสดงว่า ชื่อไลน์พี่ปกป้อง คือ ปกป้อง เทมโป
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่รู้ว่าใช่มั้ย แต่จะมโนให้ใช่ที่สุดดด
ขอบคุณคนเขียนนะคะแล้วก็ ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ
รอตอนต่อไป ><
ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :hao5: :hao5:
-
กรี๊ดดดรัวๆ อ่านละเขิลแทน5555
-
อยากอ่านตอนของปกป้องอ่ะ เพราะปกป้องน่าจะชอบเทมมานานแล้วนะ
-
น้องเทมมมม หล่อมากกกก
หยางหยางหล่อที่สุดด
คนเขียนเลือกอิมเมจได้ดีมากค่ะ มันใช่กับใจเราจริงๆ
-
ไม่อยากจะคิดแต่มันต้องคิด 55555555555
ชื่อไลน์พี่ปกป้องอ่ะคะ Protect time ใช่มั้ย
แล้วคือถ้า เทมโป ที่เกี่ยวกับดนตรีอ่ะ คำว่า เทมโป เป็นภาษาอิตาลี แปลว่า time
คิดว่าเกี่ยวนะ เพราะพี่ชายน้องเทม ชื่อมิวสิค
แสดงว่า ชื่อไลน์พี่ปกป้อง คือ ปกป้อง เทมโป
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่รู้ว่าใช่มั้ย แต่จะมโนให้ใช่ที่สุดดด
ขอบคุณคนเขียนนะคะแล้วก็ ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ
รอตอนต่อไป ><
ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :hao5: :hao5:
คนเขียนตอบด้วยง่าาา หมายความว่าใช่จริงๆซินะ :mew2:
-
น่ารักกก เอาจริงๆพี่ปกป้องก็ชอบน้องอยู่แล้วเปล่า อาจเห็นความน่ารักที่ซ่อนอยู่ ไรงี้
สู้นะคนเขียน สอบ GATPAT ง่านนิ้ดเดียว นิดเดียวจริงๆ... 5555 พยายามเข้านะคะ :mew1:
-
รอคะ
-
ไม่อยากจะคิดแต่มันต้องคิด 55555555555
ชื่อไลน์พี่ปกป้องอ่ะคะ Protect time ใช่มั้ย
แล้วคือถ้า เทมโป ที่เกี่ยวกับดนตรีอ่ะ คำว่า เทมโป เป็นภาษาอิตาลี แปลว่า time
คิดว่าเกี่ยวนะ เพราะพี่ชายน้องเทม ชื่อมิวสิค
แสดงว่า ชื่อไลน์พี่ปกป้อง คือ ปกป้อง เทมโป
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่รู้ว่าใช่มั้ย แต่จะมโนให้ใช่ที่สุดดด
ขอบคุณคนเขียนนะคะแล้วก็ ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ
รอตอนต่อไป ><
ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :hao5: :hao5:
ไม่น้า นี่คือใช่ๆมั้ย :hao6:
-
:z13:
-
:z13: :z13: :z13:
-
มาปูเสื่อ
-
รอนะคะ
-
มีคนแนะนำเลยตามมา โอ๊ยยย น่ารัก
ใครจีบเทมโปนี่ปวดหัวตาย คือนางแบ๊ว ซึน มึน ไม่รับรู้อะไรเลย คิดว่ามีคนจะมาแกล้งตลอด
พี่ปกป้องเหนื่อยแน่ พูดเลย
-
วันนี้อัพตามปกติค่ะ มาแจ้งไว้ก่อน
ป.ล. ทำไมความลับของพี่ปกป้อง เริ่มไม่ใช่ความลับ
ป.ล.2 นิยายเรื่องนี้ อย่าเรียกว่านิยายเบา ๆ มันคือนิยายไร้สาระ ฮอลลลล
รักทุกคน รักมารักกลับ ไม่โกงงง
Lapat
-
สนุกมากคุณคนเขียน เอาใจช่วยนะครับ ทำข้อสอบให้ได้คะแนนเยอะๆนะครับ ขอให้บุญกุศลจากการเขียนนิยายของคุณที่ช่วยปลอบประโลมจิตใจของตุ๊ดธรรมดาๆ คนนึงให้มีความสุขได้ ขอให้ไดคะแนนดีๆนะครับ (ฮา) เล่นใหญ่มาก แต่สนุกจริงๆครับเรื่องนี้ :mew1: ขอบคุณครับ :L2: :กอด1:
-
สนุกมากค่ะ อร๊ายยยยยยย :hao7:
รอค่ะรอ ชอบๆๆๆๆๆ :katai4:
-
น่ารักมาก ขนาดสอบก็มาต่อให้ กอดคนเขียนทีนึง
-
ติดสอบยังมาอัพนิยาย น่ารักจริง ๆ ค่ะน้อง ขอให้เก็ทเอนะจ๊ะ
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│06
ผมเป็นคนมีงานอดิเรกในเฟซบุ๊ค คือการไปคอมเมนต์แสดงความเห็นในเพจดังต่างๆ อีเจี๊ยบเลียบด่วน เพจเจ๊ต่าย เพจขุ่นช่า นิ้วกลมบ้าง ไม่ก็เพจจ่า เมื่อก่อนก็ไม่อะไร ไม่รู้ใครรู้ไม่ใครสนใจ เคยได้ท็อปคอมเมนต์เพจอีเจี๊ยบเลียบด่วนด้วยนะ
แต่เจี๊ยบไม่มาตอบ! มันเลือกตอบแต่ผู้หญิงโนตม เสียใจแรงมากถึงทุกวันนี้ ...ไม่เหมือนตอนนี้ ผมเคยไปคอมเมนต์ค้างไว้ที่เพจน้องคาเมน เมื่อสามวันก่อนว่า
Tiwakan Senanurak เอาพ่อคืนลูก เอ้ย! เอาลูกคืนพ่อเขาเถอะ 5555
ไม่มีคนกดไลค์ ไม่มีคนเมนต์ต่อ จนผมเปลี่ยนโปรไฟล์ กลายเป็นท็อปคอมเมนต์ไปแบบงงๆ แล้วมาดูคอมเมนต์ที่ตอบกลับมาวันนี้สิครับ
‘ใช่ค่ะ คืนลูกเขาไป ส่วนเรามาทำลูกใหม่กัลล’
‘อือหือ คนหรือหินแต่งสวนค่ะ ขาวเรืองแสงสว่างไสวในที่มืดขนาดนี้’
‘หล่อ ดี มีคุณธรรม แถมยังเมนต์ตลกด้วยอ่า จะไม่ทน’
ก็ยังงงว่าคอมเมนต์ตัวเองมันมีคุณธรรมขนาดไหน แต่ช่างเถอะ ตอนนี้ผมโดนไอ้เมกับไอ้จิจำกัดเรื่องการรับแอดเพื่อนในเฟซบุ๊ค เมื่อก่อนผมก็รับหมดถ้ามีเพื่อนร่วมกัน แต่ตอนนี้มันห้ามครับ ห้ามแบบเด็ดขาด ไอ้จิบอกว่านี่คือวิถีแห่งเซเลปิตี้ ไอ้คำว่าวิถีเซเลปนี่ฟังกี่ทีก็ตีนก่ายหน้าผาก
เมบอกว่านอกจากห้ามรับแล้วก็ห้ามแอดด้วย จะแอดก็ต่อเมื่อคนๆนั้นเป็นคนที่สำคัญกับชีวิตเราจริงๆ
สิ่งแรกที่คิด…ผมอยากแอดพี่ปกป้อง เพราะคนที่สำคัญในชีวิตแบบที่ไอ้เมว่า ผมก็เป็นเพื่อนกับเขาหมดแล้วนอกจากคุณป๊า ที่ไม่เล่นโซเซียล
“จะไม่ให้กูรับแอดคนนี้เหรอ เขาส่งข้อความมาว่า พี่ค่ะถ้าได้เป็นเพื่อนสักครั้งหนูจะตั้งใจเรียน”
พยายามจะดักเสียงให้น่ารักตามน้อง เผื่อว่าไอ้เมจะเห็นใจ ผมว่าน่าสงสารน้องเขานะครับ เห็นรูปโปรไฟล์เขียนว่าต้องสอบให้ติดเตรียมฯ ถ้าการที่ผมรับแอดน้องเขาแล้วจะทำให้น้องเขาตั้งใจเรียนกว่านี้ ผมก็อยากช่วยนะ แต่ไอ้เมนี่ดิ
“นั่นล่ะยิ่งไม่ต้องรับ ลองคิดดีๆว่า ถ้ารับแอด เขาก็จะตามมาส่องมาเมนต์มากรี๊ดมึง แล้วเขาจะเอาเวลาที่ไหนไปตั้งใจเรียน”
เออใช่ ไอ้เมมีเหตุผลที่สุด ฉะนั้นถ้าน้องคนนั้นอ่านอยู่ พี่ก็ต้องขอโทษน้องมา ณ ที่นี้ ทั้งหมดที่พี่ทำไปก็เพื่ออนาคตทางการศึกษาของคนในชาติ
“เมแล้วคนนี้ล่ะเขาบอกว่า น้องค่ะ พี่เป็นป้ารหัส รับแอดหน่อย เฮ้ยๆๆ เมๆ รับมั้ยอ่ะ”
“ไม่ได้”
“เฮ้ยๆ อันนี้กูจะรับ จะได้รู้ไงว่าพี่รหัสเป็นใคร”
“มึงคิดว่าเฟซบุ๊คคือที่ไหน เมืองลับแลเหรอ ตอแหลกันทั้งนั้นแหละ ตั้งสติไว้เพื่อน”
โห ไอ้จิพูดงี้ตบหน้ากูเถอะ มันสองคนมาส่งแล้วอยู่สิงสถิตในบ้านผมต่อเลย คาดว่าคืนนี้ก็น่าจะมาค้างด้วย ดีที่ไอ้เมกับไอ้จิใส่เสื้อผ้าผมได้ จะว่าไปก็มีเสื้อที่เราซื้อด้วยกันสามคน เป็นเสื้อต่อลาย ต้องใส่แล้วยืนชิดมันจะกลายเป็นรูปเดียวกัน อันนี้ชิคมาก ไอ้เมเสนอว่าเดี๋ยวค่อยหาโอกาสเหมาะๆใส่
ตึ่งๆๆ
เสียงแบบนี้แสดงว่าเกิดเหตุใหม่ เพราะถ้าเหตุเก่าผมจะปิดการแจ้งเตือนทัน เห็นแบบนี้ก็เป็นเซเลปมาได้ 3 ชั่วโมงถ้วนๆแล้วนะครับไม่ขาดไม่เกิน ตลอดเวลาก็มีเรื่องให้น่าตกใจบ้าง เช่นคนที่แอดเข้ามา หรือคนที่เข้ามากระหน่ำในแชท กว่าจะตั้งตัวได้ก็เหงื่อตกเหมือนกัน
ก็นะ เซเลปมือใหม่หัวใจว้าวุ่นเป็นธรรมดา ><
มุมซ้ายก็หล่อ มุมขวาก็น่ารัก ขอสมัครเป็น FC ได้มั้ยค่ะ ><
เทมโป ทันตแพทยศาสตร์#1 #หมอหล่อบอกต่อด้วย
คิ้วท์บอยอัพรูปผมครับ คราวนี้เป็นรูปเดี่ยวไม่ใช่รูปหมู่เหมือนที่ถ่ายกับไอ้สองคนนั้น เป็นรูปผมสองเฟรม ตอนนอนตะแครงซ้ายกับขวา กดมือถือเล่นอยู่ ส่วนโลเคชั่นคือห้องตัวเอง และคนถ่าย…เพื่อนตัวเอง
“จิ..มึงส่งรูปกูให้เพจเหรอ”
“ใช่แล้ว คอมเมนต์รูปเมื่อกี้มีแต่ถามว่ามึงเป็นใคร แอดมินเขาทักมาขอรูปมึงเพิ่มกูเลยถ่ายให้”
‘อีแม่ใจคอไม่ดีเลย ขอเปิดวาร์ปสักช่องทาง’
‘Tiwakan Senanurak เฟซนะ แต่ยังไม่เปิดให้ติดตาม อีกอันก็ไอจี TEMPO_Tiwakan แต่ยังไม่อัพรูปเลย TT’
‘เขาบอกว่าแฟนเมล่อนล่ะ ไม่รู้ว่าจริงมั้ย’
‘เดี๋ยวนะ ใช่คนที่กองประกวดป่ะ เห็นขับมินิ คันทรีแมน’
‘ยิ่งรู้ยี่ห้อรถ ยิ่งใจไม่ดี ขอสักช่องทางในการติดตามนะคะว่าที่สามี’
‘อดีตไม่สำคัญ ปัจจุบันคือคนนี้’
แต่ละคน ทำไมกูเพลีย ไอ้เมเร่งเร้าให้คิดออกสักทีว่าผมจะอัพรูปอะไรเป็นรูปแรกในไอจีตัวเอง ซึ่งผมก็ไม่รู้ แต่มีความรู้สึกว่าไม่อยากอัพรูปตัวเองเท่าไร
“รูปเหี้ยอะไรก็อัพเถอะ แต่มึงจำไว้ อัพรูปอะไรแล้วก็ต้องคุมโทน”
“คุมโทนคืออะไรว่ะ” คือไม่รู้จริงๆ ไม่ได้แกล้งโง่แต่อย่างใด เกิดมาก็เพิ่งเคยได้ยิน คุมโทน? โทนเป็นเครื่องดนตรีไทยชนิดหนึ่งหรือเปล่า
“กูจะอธิบายให้มึงเข้าใจยังไงดี เอาเป็นว่าในรูปๆหนึ่งมันก็จะมีสีหนึ่งที่ให้ความรู้สึกว่าคุมทุกอย่างในรูป แล้วรู้ต่อๆไปก็ต้องทำให้เป็นแนวทางเดียวกัน แบบนี้อ่ะ”
ไอ้จิยื่นมือถือมาให้ดู เป็นรูปไอจีของผู้หญิงโคตรน่ารัก ชื่อ พิมฐา รูปสวยทุกรูปเลยครับ แต่ผมจำเป็นมั้ยที่จะต้องอัพแต่รูปที่สว่างสดใสราวไฟนีออนแบบเธอ ไอ้จิก็เปิดไปมาให้ดูไอจีคนที่เขาคุมโทนสวยๆ แต่คือกูโง่ไงจิ และกูก็ไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องทำ พอพูดแบบนั้นก็โดนไอ้เหี้ยจิโบกหัว
งื้อออออ จะว่าไปวิถีเซเลปมันก็ยากนะ
จนไปเจอไอจีหนึ่ง สวยมากกกกกก เขาอัพรูปตัวเองสลับกับพวกรูปอาหาร กาแฟ ขนม ดอกไม้ บลาๆ ถ่ายแมร่งทุกอย่างบนโลก โทนสีไม่สดมาก เน้นโชว์ความเป็นธรรมชาติของรูป ไอ้จิบอกว่านี่เรียกว่าฮิปสเตอร์ เป็นกระแสกำลังมา
ที่เลือกแบบนี้ไม่ใช่อะไรนะ เป็นแบบฮิปสเตอร์ก็ไม่ต้องแต่งภาพ เห็นไอ้จิสอนแต่งรูปคุมโทนแบบพิมฐานี่งงหนักมาก ถ้าให้กูต้องแต่งแบบนั้นก่อนทุกรูปแล้วค่อยลง เกรงว่าชาตินี้ก็ไม่มีรูปสักที
“ไอ้เทมมมมม คิดเร็วๆได้มั้ย จะห้าทุ่มครึ่งแล้ว ถ้าคนหลับนอนกันหมด ใครจะมากดไลค์ว่ะ”
พอไอ้เมจะแดกหัว ผมก็เลยเลือกอัพรูปไปรูปหนึ่งนั่นแหละ โดยที่ไอ้เมกับไอ้จิไม่รู้ ผมอัพเสร็จก็ไปอาบน้ำต่อทันที กะว่าออกมานี่คือโดนด่าแน่นอน แต่ผิดคาดว่ะครับ เดินออกจากห้องน้ำเห็นมันสองคนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่นั่งไล่อ่านคอมเมนต์
“ไอ้เทม มึงนี่ก็มีความคิดเหมือนกันนี่หว่า”
ความคิดอะไรว่ะ กูก็แค่อัพรูป
“แสดงว่ามึงกำลังเข้าถึงแก่นแท้ของวิถีเซเลป”
ใช่เข้าถึงมาก เข้าจนตีนก่ายหน้าผากล่ะ
มันผละออกให้ผมได้อ่านคอมเมนต์ในรูปตัวเอง ยังไม่ทันกดเข้าไปอ่านก็ต้องตกใจกับยอดผู้ติดตาม มาจากไหนตั้ง สองพันคนว่ะครับ นี่คืองงหนักมาก รูปแรกที่อัพคนไลค์ไปแปดร้อยกว่า
‘อยากเป็นคนที่โดนขอบคุณจัง’
‘ทำไมเป็นคนแบบนี้คะเทมโปปป พี่จะไม่ทน’
‘ละมุนมากค่ะ พิกัดคือทันตะใช่มั้ย วันจันทร์นี่เจอปืนเลย’
‘เทมชอบแบบนี้เหรอ อร๊ายยยยยย’
“ดีงามมากเทม อิมเมจความละมุนเต็มสิบยกกำลังพัน”เมนี่หน้าเคลิ้มมากราวกับจะล่องลอย ส่วนไอ้จินี่ก็คือไม่ต่างกัน
เป็นห่านอะไรครับพวกมึง ก็แค่อัพรูป…. พายบลูเบอร์รี่ กับแคปชั่นนิดหน่อย…
TEMPO_Tiwakan
ไม่รู้ว่าใครให้ แต่อยากใช้พื้นที่ตรงนี้ ‘ขอบคุณ’ อร่อยมากครับ
การที่ไอ้เมบอกว่าผมต้องพัฒนาความเซเลปของตัวเองอีก ทีแรกก็คิดแหละว่าแค่คืนเดียว คนติดตามผมเพิ่มมา เป็นสามพันนิดๆ ซึ่งคิดดูนะครับจากที่ว่ามีเพื่อนในเฟส 137 คน กลายไปคนติดตาม 3,238 มันก็ถือว่าเกินคาดสำหรับคนอย่างผม
แต่เมมันบอกว่านี่ยังไม่ได้เท่าขี้เล็บตีนพี่ปกป้อง เพราะพี่ปกป้องมีคนติดตามเกือบหกหมื่นห้าพันแล้วววว
อะไรจะฮอตปานนั้นว่ะ
ถามว่าผมแคร์มั้ยยอดผู้ติดตาม หรือยอดไลค์ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจหรอก เมื่อก่อนไม่มีคนมาสนใจผมก็อยู่ได้ และผมไม่ได้อยากที่จะเป็นคนของสังคมขนาดนั้น ถ้าหนึ่งในคนที่แอดผมเป็นพี่ปกป้อง มันก็คงจะดี
แต่นี้ไม่ไง!
แผนประจำวันนี้คือ ไอ้เมจะให้ผมเอาอาหารไปเลี้ยงคนที่กองประกวด มันบอกว่าคนที่กองประกวดเนี่ยคือที่สุดของที่สุด รวมดาวเดือนของทุกคณะ ทั้งปีนี้ปีก่อน เผลอๆปีสูงก็มาด้วย โอกาสที่คนจะรู้จักต้องมากกว่าแน่นอน
ฉะนั้นก็เริ่มแผนกันทันทีตอนเย็น แต่มีเรียนก่อนช่วงบ่ายตัวหนึ่งเลยต้องเข้า ไอ้เมกับไอ้จิส่งตัวแทนมาเป็นเครื่องบันทึกเสียง ให้ทายว่าคือวิชาอะไร..
อิ้ง1 อะเกนนน
เข้ามานี่เงิบตั้งแต่หน้าประตู เพราะเห็นคนที่ไม่ควรอยู่ในคลาสนี้มันยืนอยู่ข้างเวที พี่ปกป้องกำลังคุยอยู่กับน้ำใสครับ อันนี้คือเซ็งมากๆ อุตส่าต์เปลี่ยนลุคล่ะ ไม่เห็นจะแลกูสักตา มารยาทไม่มีจริงๆ
โมโหมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ ครั้นจะกระแทกส้นตีนเดินต๊อกแต๊กเป็นเด็กมีปมก็ยิ่งทำไม่ได้ ไอ้จิมันห้ามนักหนา บอกว่าให้เดินเท่ๆ มืออยู่ข้างลำตัวครบทั้งสองข้าง คือผิดมาก ถ้ามีกระเป๋าถือ ก็ถือกระเป๋าไว้ ถ้าไม่มีอะไรก็ล้วงกระเป๋ากางเกงไป
แล้วพวกเพื่อนเชี่ยนี่คือจะมองกูทำไมครับ หน้าผมเหมือนบุพการีคุณหรือไง ไม่ใช่แค่คนสองคนนะ นี่มองทั้งห้อง มองแบบ อือหือ อะไรแบบนั้น มองเหมือนมีอะไรจะพูด แต่ก็ไม่
แล้วอีคนที่กูอยากให้มองก็เสือกไม่มอง
ฮออลลลลลลล
พอมองจนหนำใจแล้วก็ซุบซิบกันต่อ เอาเป็นว่าคงจะเป็นเรื่องเดิมๆ ผมไม่ได้ใส่ใจอยู่แล้ว เดินอย่างมุ่งมั่นไปขึ้นดอยอันเป็นที่ประจำของตัวเอง แน่นอนว่าต้องผ่านกลุ่มไอ้น้องคมกับเพื่อนเหี้ย ที่ยึดครองเก้าอี้ด้านหน้าอย่างไม่เข้ากับเบ้าตัวเอง คือกลุ่มนี้มันเถื่อนๆผสมถ่อยนิดๆ แต่เสือกเลือกนั่งที่ติดอาจารย์
แล้วปกตินี่แทบไม่มองกู วันนี้เป็นห่านจิกอะไรกันก็ไม่รู้ พอผมจะเดินผ่าน แมร่งยืนขึ้นทั้งกลุ่ม
ยืนเฉยๆก็ไม่ว่าหรอก แต่มึงขว้างทางกูไอ้พวกเหี้ย
“เฮ้ยแว่น..เอ้ย เทมโป ใช่มั้ย” มันอ่านป้ายคล้องคอผม
“อืม มีอะไร”
“คือจะขอบคุณเรื่องรายงานอ่ะ ได้ตั้ง 9.5 แน่ะ” เป็นไงครับ นี่ขนาดทำคนเดียว ระดับเทมล่ะ ด้วยหัวสมองอันชาญฉลาด นี่ถ้าตั้งใจทำกว่านี้คงได้เต็ม
“แต่เต็ม 12 น่ะ”เพื่อนไอ้น้องคมพูดเสริมขึ้นมา
เหี้ย! คะแนนทำไมมันเหี้ยเยี่ยงนี้ฟ่ะ
“อืม ก็ขอบคุณไปแล้วรอบหนึ่ง” กูตอบแบบจำใจสุดๆ อีพวกน้องคมยังมาปิดล้อมการจราจรของกู ทั้งซ้ายขวาหน้าหลัง เจริญจริงๆพวกมึง
“งั้นมานั่งกับเรามั้ย”
หืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม อะเกนพลีส สมองกูประมวลผลคำพูดพวกมึงไม่ทันครับ ต้องการอะไรจากสังคม
“แบบว่า มาอยู่กลุ่มเดียวกัน ไรงี้”ไอ้เหี้ยอีกตัวพูดขึ้น
โอ๊ะ สันขวาน ในใจกูนี่ร่ำร้องเลยครับว่า ม่ายยยยยยยยยยยยย ให้กูไปอยู่กลุ่มเดียวกับมึง ไม่กลายเป็นเบ๊ทุกชาติภพเหรอว่ะครับ ไอ้เชี่ยน้องคม อยากจะด่ามันมาก แต่สิ่งที่ผมตอบ…..
“ไม่เป็นไรหรอก เราชอบนั่งข้างบน”
“เหรอ เดี๋ยวเราย้ายไปนั่งด้วย ป่ะพวกมึง!”
ฮอลลลลลลล ไอ้เหี้ยน้องคมไม่ได้ไปตัวเปล่า ชวนเพื่อนเหี้ยของมันแพ็คกระเป๋าเตรียมย้ายสำมะโนครัวตามผมขึ้นดอย
ถามกูหรือยังไอ้สันขวานทั้งหลายยยยยย ณ จุดนี้อยากวิ่งออกจากห้องมากมาย แต่เป็นคนรักเรียนไง เลยต้องทน
“เราชอบนั่งคนเดียว เงียบๆ”
นั่นแหละ ไอ้พวกนรกถึงได้ปล่อยผมไปขึ้นดอยของตัวเอง มองลงมาข้างล่างพี่ปกป้องแมร่งก็ยังยืนอยู่นั่นแหละ แถวๆกลุ่มน้ำใส คุยกันงุ้งงิ้ง เฟรนลี่ชิบหาย ทีกับกูละก็
ฮืออออออออ คิดแล้วอยากจิคราย ผมไม่อยากเห็นอ่ะ ภาพมันติดตา เหลือเวลาอีกตั้งสิบกว่านาทีจะเริ่มคลาส กูมุดหน้าลงกับโต๊ะแมร่ง ไม่อยากรับรู้ครับ เสียกำลังใจ
แต่เหมือนอากาศในห้องแอร์จะดีไปหน่อย กลายเป็นผมที่ตายสนิท ตื่นมาอีกทีก็คือตอนเกือบๆจะเลิกคลาสล่ะ แมร่งงง เพราะอีพี่ปกป้องคนเดียว ครั้งที่แล้วก็ไอ้คนบ้าที่ไหน เอากลอนมาแกล้งที จนเรียนไม่รู้เรื่อง ครั้งนี้แมร่งคือไม่ใช่แค่เรียนไม่รู้เรื่องอ่ะหอกกก
กูหลับ และไม่ได้ผ่านสมองอะไรทั้งนั้น!
“หลับสบายล่ะซิ”
เฮือกกกก
“พี่ปกป้องมาได้ไง”
“เอาคำใบ้มาให้” ตีนนิ กูรู้แล้วครับอันนี้ เห็นยืนคุยกับเจ๊น้ำใสอยู่ แต่ที่อยากรู้ คือมาอยู่ตรงนี้ ข้างกูเนี่ย ตั้งแต่เมื่อไร มาได้ยังไง
“จาร์ยเม้าท์ยกเลิกคลาส ขี้เกียจไปที่อื่นต้องรอไปกองประกวด เลยนั่งเรียนด้วย”
ฮอลลลลลลลล เป็นประวัติศาสตร์ชาติเทมอีกหนึ่งวัน ผมว่านี่อาจะเป็นประโยคที่พี่ปกป้องตอบผมกับยาวที่สุด ตอบกลับโดยกูไม่ได้ถามด้วยยย
“แล้วพี่ก็มานั่งตรงนี้……..ทำไมไม่ไปนั่งกับน้ำใสล่ะ” สาบานว่าท้ายประโยคผมไม่ตั้งใจให้พี่มันได้ยิน แต่แมร่งเสือกได้ยินไง ว้อทเดอะฟัค
“น้ำใสนั่งหน้าอ่ะ เดี๋ยวจารย์เห็นแล้วจะจำได้ แบบว่าตอนปี1 เป็นลูกรัก”
งื้อออออออ หลงตัวเองที่สุด นี่กูชอบไปได้ยังไงกัน!
พี่ปกป้องมันยักคิ้วกวนตีนให้ผมด้วย อยากจะบอกเหลือเกินว่าหยุดเถอะ หัวใจผมเต้นไม่เป็นส่ำแล้ว สิ่งที่ผมทำได้นอกจากการเขิน คือการทำตัวเป็นหิน
เดดแอร์แบบชิบลอสเลยครับ ไม่มีประโยคต่อจากนั้น คนก็เริ่มทยอยออกจากห้อง อีกสิบนาทีก็ต้องมีคนมาใช้ห้องนี้ต่อ ผมไม่กล้าลุก เพราะพี่ปกป้องมันยังนั่งเล่นมือถืออยู่
เอาไงดีว่ะ ใจหนึ่งก็อยากชวนคุย แต่อีกใจก็ไม่กล้า งื้อออ เกิดเป็นเทมนี่ก็ลำบาก จะทำห่านจิกอะไรทำไมต้องคิดโน่นนี้ให้วุ่นวายตลอด อึดอัดโว้ยยยยยยยยยยยย
ตึ่งๆ ตึ่งๆ
สั่นขนาดนี้แน่นอนว่าเหตุใหม่ หันไปมองพี่ปกป้องยังนั่งเล่นมือถือต่อไป ผมเลยเอามือถือตัวเองขึ้นมาเช็คดูบ้าง ใครเอากูไปมโนที่ไหนอีกมั้ยห่ะเนี่ย อย่าให้พูดเลยว่าเมื่อคืนนี้ผมกลายเป็นผัวใครไปแล้วบ้าง แต่ละคนนี่แย่งกันบอกจะเอากูไปเป็นพ่อของลูก
เมื่อก่อนตอนกูหน้าเหียกล่ะ ไปอยู่ไหนกันมาว่ะครับ บรรดาเมียทั้งหลายที่แม้แต่ผัวเองก็ยังไม่เคยเห็นหน้า
ดีงามมั้ย ถามใจดู ขอส่งผ่านรูปนี้ไปให้ถึงเพจ sleep club ด้วยนะคะ
เทมโป ทันตแพทยศาสตร์#1 #หมอหล่อบอกต่อด้วย
เหี้ย! หน้ากู ตอนหลับในห้องอิ้ง1 สดๆร้อนๆ ซูมขนาดนี้เอาให้เห็นถึงขี้ฟันเลยมั้ย แล้วมนุษย์เราเนี่ย ถ้าไม่ได้เบ้าเท่าครึ่งหนึ่งของพี่โดม ปะกาลังอ่ะ รูปตอนหลับเหี้ยทุกคน
‘โอ้ยยย วาร์ปหน่อยค่ะวาร์ป เห็นลงมาหลายรูปแล้ว ใจคอไม่ดี’
‘หลับยังหล่ออออ’
‘บอกเมียดีๆซิค่ะ ไม่น่าหักโหมเลย เห็นมั้ยเสียการเรียน’
อีเจ๊นี่ มึงเป็นครายยยยย อยากจะแอดไปด่ารัวๆ จัดหนงจัดหนักหักโหม บ้าบอ อัลไลลลล แต่แอดไม่ได้ ยังอยู่ในช่วงเริ่มต้นชีวิตเซเลปอยู่
โธ่….ชีวิตของทิวากานท์ เกิดมา18ปี ยังไม่เคยเป็นผัวใคร พอจะมีเมียเท่านั้นแหละ
เป็นฝูง
ฮอลลลล
‘เปิดวาร์ปแล้วจะตกใจ’
มึงวาร์ปมาเถอะ ไม่มีอะไรตกใจเท่าการที่กูเป็นผัวคนไม่รู้จักล่ะ TT
ก็อยากรู้ใครแมร่งเสือกกับชีวิตกูหนา รูปดีๆรูปหล่อๆ ถ่ายไปดิ มาถ่ายกูตอนหลับเพื่ออะไรรรรร ตอนเด็กพ่อไม่อุ้มเหรอ ดอกก ชีวิตมีปมด้อยมากซินะ
PP Prachya Nawanantanon
หลับสบายเลยนะ ทิวากานท์
เฮ้ยยยยยยยยยยยยย ย.ยักษ์อินฟินิตี้ ~
พอเปิดวาร์ปตามเจ๊แกเมนต์ ผมนี่เห็นเลย….หมาที่ว่าแมร่ง นั่งข้างกูเนี่ย!
Amber Waswan และอีก 4,871 คนชื่นชอบสิ่งนี้
รูปกูน้ำลายยืดนี่ไลค์กันได้หายนะมาก จำนวนไลค์มากกว่าคนติดตามผมอีกมั้งเนี่ย คงเป็นเพราะคนโพสคือพี่ปกป้องซินะ
เดี๋ยว!...
อีคอมเมนต์นี่คืออัลไลกันนน
‘หล่ออ่า พี่ปกป้องต้องมีคำตอบ คนนี้คือใคร’ กูออกจะดัง ไปดูในเพจคิ้วท์บอยดิ
‘เป็นไปไม่ได้ นั่นคลาสอิ้ง1 ปกป้องไปอยู่นั่นได้ไง’
‘ไม่นะ! เทมโปเรียนปี1 พี่ปกป้องเรียนปี2 หรือว่า…’
หรือว่าไรครับ มาต่อให้จบดิ ทิ้งประโยคแบบนี้ได้ไง ใจคอเทมไม่ดีเลย
‘คนนี้ดังมากนะเมื่อวาน เพจคิ้วบอยลงตั้งสองครั้ง เด็กทันตะชื่อเทมโป’
ยิ่งดูคือยิ่งใช่ พี่มันลงผมรูปจริงๆนั้นแหละ
“พี่..พะ..ปะ ปกป้อง”
“หืมม” แค่เสียงหืม มึงก็ตอแหลล่ะ ทำเหี้ยไรไว้เนียนได้อีกนะ
“พี่ลงรูปผมทำไมอ่ะ”
พี่มันหันมามองหน้าผมแบบใช้ความคิด ก่อนจะยิ้มออกมา โลกสีเทาหม่นๆของผมก็กลายเป็นสีชมพู ในขณะที่ผมกำลังเคลิ้มกับสีหน้าลวงโลกของพี่มัน…
“ก็บอกว่าลูกรักไง เป็นเพื่อนกับจารย์ในเฟซ ถ่ายไว้เป็นหลักฐาน เขาจะได้มาหักคะแนนถูก”
สลัด!
ถึงจะไม่ได้แท็กกูแต่แบบ เต็มยศชิบหาย ทิวากานท์ แล้วเหง้าหน้าแบบนี้กูคนเดียวนี่แหละ ฮือออออออ โบกมือลาอนาคตทางการศึกษาของตัวเองกับอิ้ง1 นอกจากจะไม่มีความรู้แล้ว กูยังโดนเพ่งเล็งอีกด้วย ให้ตายเถอะ ชาตินี้จะมีโอกาสได้ขึ้น อิ้ง2 กับเขามั้ย
ทำไมพี่มันเลวแบบนี้ว่ะครับบ งื้ออออออออ ผมเสียใจอ่า
“ล้อเล่น ไม่ได้เป็นเพื่อนกับจารย์หรอก ลงเล่นๆน่ะ เห็นหลับลึก”
งื้อออออออออออออออ ไอ้สันขวาน ใครสั่งใครสอนให้แมร่งยิ้มตอนคนกำลังโกรธว่ะ งี้ก็ใจอ่อนกันพอดี
“อ่ะ คำใบ้” พี่ปกป้องยื่นจดหมายมาให้ผม รับมาเปิดกูงงกว่าเดิม
‘1st U 2nd’
สัดเอ้ยย แมร่งทำไมกูงงหนักมาก เป็นเพราะตอนเด็กแม่ผมไม่ให้กินน้ำมันตับปลาแบบแม่ไอ้เมซินะ ผมถึงไม่ฉลาดแบบนี้
“คิดออกหรือยังล่ะ”
“ใครจะไปคิดออก ยากขนาดนี้ พี่ปกป้องถามจริงๆเถอะพี่รหัสผมเขาเป็นคนยังไง”นี่คือผมค่อนข้างหัวเสียจริงๆนะ ผมเป็นคนเดียวก็ว่าได้ ที่แม้แต่ละสันนิฐานยังไม่รู้จะคิดว่าใคร TT
“จริงๆ เขาก็ไม่ให้บอกอ่ะนะ แต่เห็นแล้วสงสาร”
“พี่จะบอกเหรอ” พี่ปกป้องพยักหน้าว่ะครับ ทำไมหล่อและใจดีแบบนี้
“บอกไม่ได้ แต่เขียนได้ แบมือดิ”
ผมแบมือแบบไม่คิดเลย และเหนือความคาดหมายคือพี่ปกป้อง…จับมือผม ไม่น้าาาาาาาาาาา
กูไม่ลืมทาครีมมาใช่มั้ย
จับมือครั้งแรกด้วย ถ้าพี่ปกป้องบ่นว่ามือผมสากจะว่าไง ไม่ได้เตรียมใจมาเลย งื้อออ พี่มันเอานิ้วมาเขียนยุกยิกๆ อะไรนี่แหละบนมือผม ส่วนผมได้แต่จ้องหน้าพี่มันตอนที่กำลังตั้งใจเขียน
งื้อออ ละมุนมากครับ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีวันนี้…บรรยากาศในห้องสโลปคนหายไปเกือบหมดแล้วด้วย ประหนึ่งโลกสวยตัวที่มีแต่สีชมพูพาสเทลอมม่วงแดงนิดหน่อย
เอาไงดีว่ะเทม สภาพรักดีเลยมั้ย
แบบว่า พี่ครับ ผมชอบพี่ ตรงๆนี้แหละได้ใจดี งื้อออออ ไม่ๆ ไม่ดีแน่ๆ เราไม่เคยสร้างความประทับใจให้พี่ปกป้องเห็นสักครั้ง ถ้าผมบอกชอบพี่เขาไป เขาต้องว่าบ้าแน่ๆ
ให้ตายเถอะ เงียบต่อไปดีกว่า
พอสติเริ่มกลับมา สัมผัสที่ปลายนิ้วเรียวกับกำลังเขียนเป็นตัวอักษรบนฝ่ามือผมก็ชัดเจนขึ้น มันชัดเจนทั้งสัมผัสและความรู้สึก….ผม..อ่า
ให้ตายเถอะพี่ปกป้อง เทมจะไม่ทน!
“คิกๆ พอๆ โอ้ย ฮ่าๆ พี่ปกป้องพอแล้ว ไม่ๆๆ ฮ่าๆๆ”
ฮืออออออ จั๊กจี้ ง่อออออออ
“อะไร ไอ้เด็กแคระ นิ่งๆได้มั้ย” พี่มันมองผมแบบหัวเสีย แต่ยังไม่หยุดเขียน โอ้ยย พอเถอะ ผมไม่ไหวล่ะ ทรมาณมือมากพูดเลย จะดึงมือออกพี่มันก็จับไว้แน่นกว่าเดิม นี่มือคนหรือตีนตุ๊กแกอะไรมันจะเหนียวปานนั้น
กูบ้าจี้อ่ะ ปล่อยเหอะ ผมไหว้อ่ะ
“พอๆ ฮ่าๆ ผมจั๊กจี้อ่า”
“โอ้ยยยยย นี่คือเขียนตั้งนานไม่รับรู้อะไรเลยใช่มั้ย!”
ทีนี้เป็นพี่มันนั่นแหละที่แถบจะเหวี่ยงแขนผมทั้งแขน พี่ปกป้องดูหัวเสียมากๆ แต่ทำไงได้อ่ะก็ผมบ้าจี้นี่นา เห็นหลังพี่มันเดินออกไปล่ะ แมร่งไม่มีคิดจะรอผมเลย
เก็บทุกอย่างยัดใส่กระเป๋ารวมทั้งชีทเรียนที่งงๆว่าออกมาจากกระเป๋าได้ไง เพราะวันนี้ผมไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากหลับ เดี๋ยวคืนนี้ค่อยไปอ่านชีทอีกที เผื่อจะมีความรู้เข้าสมองบ้าง
ตึ่ง!
จู่ๆข้อความไลน์ก็เข้ามาพอดี หยิบออกมาดูเป็นพี่มิวนั่นแหละที่ส่งมา
‘ป๊ามา กลับด่วน’
สั้นขนาดนี้ มึงคิดว่าตัวเองส่งโทรเลขเหรอพี่มิว อ่า แสดงว่าคุณป๊ากลับก่อนกำหนด ตอนที่คุยกันครั้งก่อนบอกว่าจะมาเดือนหน้า งั้นแสดงว่าวันนี้ผมก็ไม่ได้ไปกองประกวด
แต่ไม่เป็นไร อีกเกือบสัปดาห์จะมีงาน กองมันไม่เลิกพรุ่งนี้วันนี้สักหน่อย คุณป๊าสำคัญที่สุด
คิดได้ก็ไลน์บอกไอ้เมไอ้จิเรียบร้อย มาถึงรถตัวเองนี่แถบจะตกใจในสภาพรถมากครับ
WTFFFF ถุงขนมมากมายก่ายกองถูกแขวนไว้กระจกมองข้างซ้ายขวา คือมากขนาดนี้ถ้ากระจกลูกรักกูหลุดนี้คือฟ้องเรียกค่าเสียหายนะครับ สงสัยว่าจะมาจากไอจีนั่นแหละ
ผมถ่ายรูปของทุกอย่างไว้ก่อนจะจัดระเบียบสังคมให้พวกมัน กว่าจะจัดการยัดทุกอย่างได้ นี่ก็แทบจะเป็นลม เกิดมา18ปี ก็เพิ่งเป็นเซเลป เออ..จะว่าไปการเป็นเซเลปก็ดีตรงนี้ มีคนมากมายให้ความรักความสนใจ
แต่ว่า..ผมไม่ได้ต้องการให้คนมากมายมาสนใจผม
ผมต้องการแค่..ใครคนนั้น ไม่ใช่คนอื่น ถ้าพวกคนที่ติดตามผมอยู่รู้แบบนี้เขาจะเสียใจหรือเปล่า.. แล้วพี่ปกป้องล่ะ เขากำลังชอบใครคนอื่นอยู่มั้ย
นี่แค่คิดก็เหนื่อยล่ะ ขับกลับบ้านดีกว่า เดี๋ยวคุณป๊าจะรอนาน
เปิดประตูฝั่งคนขับวางกระเป๋าตามปกติ กำลังจะสตาร์ทรถเลยครับ แต่มีไอ้เหี้ยที่ไหนไม่รู้มาเคาะกระจกกู พอเปิดไปดูก็เห็นเป็นเด็กเปรตอายุไม่น่าถึง 10 ขวบ ปรับสภาพหน้าให้เข้ากับเด็กแป๊ป
“มีอะไรครับ เคาะทำไม” คุยกับเด็กผู้หญิงนี่ต้องสุภาพและน่ารักเข้าไว้ครับ น้องนางไม่พูดไม่จากห่าเหวอะไรเลย ยัดดอกกุหลาบใส่มือทันที
เฮ้ยเดี๋ยว
นี่คือกระบวนการค่ามนุษย์แบบใหม่ใช่มั้ย ไม่มีแล้วการอ้อนวอนขอให้ซื้อ ยัดใส่มือแล้วขู่เอาเงินอย่างเดียว กะว่าจะด่าล่ะ แต่เห็นหน้าน้องหน้าตาน่ารักมากเลยว่าไม่ลง
เด็กน่ารักขนาดนี้ ทำไมถึงมาเป็นคนขายดอกไม้ งื้ออ น่าสงสารจัง ไม่รู้ว่าได้กินข้าวกินปลามั้ย
“หิวข้าวหรือเปล่า” น้องมันพยักหน้า ผมเลยเอาของที่มีคนให้นั่นแหละให้น้องไป ก่อนจะหยิบเงินมาจ่ายค่าดอกไม้ เด็กนั่นก็ยัดกระดาษอะไรไม่รู้ให้แล้ววิ่งหนีไปเลย
ฮอลลลล
ผมมองกุหลาบสามสีอันประกอบด้วยขาว แดง ชมพูที่ในที่ถือในมือพร้อมกับถอนหายใจ ถือกับว่าแลกกันกับของพวกนั้น
แต่ที่เคืองคือกระดาษเช็ดตูดถูกงัดใส่มืออย่างงงๆ นี่คือน้องไม่มีปัญญาเอาไปใส่ถึงขยะหรือยังไง
แต่ไอ้หมึกสีคุ้นชิบหาย มาส่งสัญญาณให้ผมเปิดดูแทนที่จะขยำมันลงถัง….
กุหลาบงามสามสีที่พี่ให้
ขาวแทนใจ แดงความเสน่หา
ชมพูอ่อนวอนเย้าเจ้าแก้วตา
พิจารณารักพี่ที่หนึ่งเอย
ฮอลลลลลลลล มาอีกแล้วเหรอเนี่ย
TBC.
-ว๊ายย กลอนกากๆมาอีกแล้ววววววววววววว
- การสอบก็อยู่ในระดีค่ะ แบบว่า เอ บี ซี ดี ==
และคนเขียนงงหนักมากว่าทำไม คนในห้องเสร็จเร็ว
เขามั่ว? หรือเรากาก?
ฮออลลล
ขอบคุณทุกคนมากนะคะ สำหรับพรุ่งนี้คือไม่ต้องมาปูเสื่อนะ ไม่มาจริงๆ แต่ถ้าคิดถึงน้องเทมก็มาเม้นท์ไว้ได้น้าาา
วันนี้ดองการตอบคอมเม้นท์ต่อไป แต่มั่นใจได้ว่าคนเขียนอ่านทุกเม้นท์ไม่เคยเมิน
-ตอนนี้รู้สึกว่าน้องเทมไม่คีพลุคเดิมเท่าไร อีกนิดจะกลายเป็นพี่ภามในเรื่องที่(ไม่ใช่)รัก 555 เรื่องนี้พี่ภามจะมามีส่วนด้วยนะ สองตอน ฮอลลล แต่เขียนพี่ภามไม่ทันน้องเทม น้องเทมมันจะสอบมิดเทอมแล้ว พี่ภามยังแอดไม่ติดเลย
เสียใจแรง ฝากพี่ภามไว้อีกคน
แต่พี่ภามเป็นนิยายรายเดือน 55555555555555555
เรื่องของพี่ภามกับพี่เกียร์ พี่ภามคือน้องเทมในเวอร์ชั่นที่ฉลาด(?)เกินไป และพี่เกียร์คือคนที่โง่มาก 55555555555
◣ COMPLEMENT ◢ ที่(ไม่ใช่)รัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49537.msg3210287#msg3210287)
-ไม่ค่อยได้ดูคำผิด ตอนนี้ฝากดูให้ด้วยนะคะ >< ถ้าผิดมากขออภัยจริงๆ
เจอกันตอนต่อไปค่าาา
รักทุกคน รักมารักกลับ ไม่โกงงงงงงงงงง
lapat
-
นอนรอคนเขียน. กิกิ
-
รักน้องเทมแรงงงงง งื้อ
-
:กอด1:
-
ปกป้องแน่เลยยยยยยยยยย
รอๆๆๆๆๆๆๆๆ :katai5:
-
น้องเทมน่ารักเวอร์ถึงจะใสจนซื่อเกิ้นไปหน่อยก้เถอะแต่เห็นว่าน่ารักพี่ให้อภัยได้
พี่ปกป้องค่าตัวแพงต้องให้เวลาน้องหน่อยนะถ้าใบ้มันยากก้บอกตรงๆไปเลยดิ
คนเขียนน่ารักขอชมเลย จะรอตอนต่อไปนะคะแค่อย่าหายไปนานก้พอ
-
เซเลปมือใหม่ จะรอดไหม
-
ชอบๆๆๆ เกิดมาไม่เคยเป็นผัวใครพอมีเมียก็มาทีเป็นฝูง ที่ว่าฝูงนี่คือคนใช่ไหมเทม :hao7: :hao7:
เสียใจด้วยนะปกป้อง เทมเส้นตื้นนนน การหลอกเด็กจึงไม่สำเร็จ :katai3: :katai3:
-
เทมโปน่ารักกกก :o8:
สู้ๆนะคะคนเขียน ขนาดจะสอบแล้วยังมาอัพให้อ่านเลย ขอบคุณมากนะคะ สอบได้คะแนนเยอะๆค่ะ
-
รู้สึกว่าอ่านเท่าไหร่ก็ไม่พอออ พี่ปกป้อง คิดไรกะน้องใช่ม้อยยยยยย
-
o13 คือดีงามอะ วีถีเซเลบ
-
น้องเทมลูก ได้เมียเป็นพัน ยังไม่ข้ามวันเลย 5555
ที่พี่ปกป้องเขียนนี่ เขียนว่าอะไรอยากรู้ถึงอารมณ์เสียใส่น้องแบบนั้น
ก็คนมันจักจี้นี่เนอะ อิ อยากอ่านต่อแต่รอได้ คนเขียนสู้นะ
ป.ล.รักมารักกลับ ไม่โกงเหมือนกัน :mew1:
-
นี่กดf5รัวๆ ในที่สุดก็มา..เย่!
อยากอ่านต่อสัก20ตอน5555
เทมโปซื่อสุดชอบๆอยากฟัดเลย5555555555
รอจ้า ^^
:hao7:
-
กลอนพี่ปกป้องนี่มัน เสี่ยวมากกกกก 5555555555555555
-
โอ๊ยยยยชอบมากกกกกกกกกกก คือดีงามมาก น้องเท็มก็ซื่อซะพี่เหนื่อย แล้วน้องมีลุคที่น่ารักมาก ชอบสุดๆ
สนุกมากเลยค่ะ
-
หัวเราะ หึๆ สองรอบ เอาเถอะ มีกำลังไปสอบแล้วววว
พี่น่ารักตลอดอ่ะ
-
ชอบบบบบบบบบบบบบบบ :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
กรี๊ดมากค่าาาาาาาาาา
น้องเทมน่ารักจริงๆ
จากใจคนที่อ่านทั้งสองเรื่อง ทั้งเรื่องของภาม(ที่ดูจะยังไม่ไปไหน) และเรื่องนี้
บอกได้เลยว่า น้องเทมน่ารักกว่า แต่พี่ภามดีงามกว่า มันคนละฟิลลล แต่สนุกง่ออออออ
และเค้าจะรอทั้งน้องเทม พี่ภาม รอๆๆ
-
หลงแรงงงมากก
-
น่ารัก :impress2:
-
เข้ามากรี๊ดอีพี่ปกป้องและจากไปปปปปป
-
เทมโป คิ้วท์บอยน่ารักมากลูก งื้อ ดีงาม ใสซื่อ ตามไม่ทันเลย 555
กลอนหวานมาก ปกป้องรึเปล่าน้า. ที่เป็นคนแต่งกลอนให้น้องเทม :-[
ป้องชอบน้องมันมานานแล้วรึเปล่า. แล้วแอบฮั้วกับเพื่อนๆเพื่อให้ได้เป็นพี่รหัสน้องเทม
คนแจกสลาก นี่จงใจข้ามน้องมันไปแน่เลย 55. มโนแรงมาก ฟินมากค่ะ :impress2:
จิกะเม กองหลังน้องเทม น่าร้าก. เมล่อนชอบพี่แอมเบอร์รึเปล่าน้า อิอิ
พี่ป้องอ่า มีอัพรูปน้องด้วย. ชอบเค้าอะเด้ ฮอลฟินนนนน :-[
-
ยิ้มแก้มปริกอีกแล้ววววววววว
เทมโปน่ารักกกกกกกก มโหเก่งอ ด่าในใจได้ฮ่ามากก
ปกป้องกวนนนนนนนนน ส่งกลอนจีบ อิอิ ใช้แรงงานเด็กส่งกุลาบ ฮ่าๆๆๆ
ตั้งใจสอบน่ะ^^
-
ตลกวิถีเซเลปของน้องเทม 5555
อ่านไปฮาไป ชอบๆๆ
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
โอ้ย ฮาน้องเทมมาก 555+
แบบว่า ซื่อๆ น่ารัก อิอิ
อยากรู้คำใบ้ที่พี่ปกป้องให้ มันคืออะไร คิดไม่ออก
แต่กลอนเสี่ยวมาก 5555+
-
พี่ปกป้องอัพรูปเทมด้วยยยยยยยยย
แสดงความเป็นเจ้าของเรื่องเปล่าค่ะ ><
-
พึ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ น่ารักมากกกก :m3:
ฮากับน้องเทมจริง ๆ จะว่าซื่อก็ซื่อ แต่บางทีเหมือนจะกวนแบบไม่รู้ตัวเองนะนั่น 555
พี่ปกป้องเนี่ย แอบจีบน้องอยู่ใช่ไหม แต่อย่างน้องเทม ถ้าไม่บอกตรง ๆ
จะให้รู้ตัวเองนี่ยากนะบอกเลย ชอบเมล่อนกับจิด้วยอ่ะ เป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วคลายเครียดได้ดีจริง ๆ ค่ะ ชอบมาก ๆ
ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ :กอด1:
-
รักน้องเทมมาก จุ๊บเหม่งที
เดี๋ยวจะลองตามไปอ่านพี่ภาม หลังจากเจอพี่ภามในเรื่องนี้ก่อนน้าาา
-
:mew1:
คือกลอนหวานมาก (ก ไก่ ล้านตัว) เห็นความเพ้อของคนส่ง ฮา
ตอนแรกหมั่นไส้พี่ปกป้องมาก ที่มัวแต่ไปเจรจาพาทีกับน้ำใส คือแบบ...เฮ้ย เทมโปอยู่นี่ อย่าทำเนียนไม่สนใจได้ไหม! มัวแต่ปล่อยให้พวกเจ้าคมมาเกาะแกะอยู่ได้ นี่บอกเลยว่าอยากให้คนอื่นคว้าน้องเทมโปไปเลย พี่ปกป้องจะได้กินแห้ว ฮา มัวแต่ช้าและเนียนอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวก็มีตาอยู่นอนกินมาคว้าเอาน้องไปเสียหรอก
...แต่ให้อภัยได้ เพราะฉากจับมือเขียนใบ้คำนี่แหละค่ะ หูย ถึงพี่ปกป้องจะยืนคุยกับเจ๊น้ำใส แต่พี่ปกป้องก็จับมือน้องเทมโปนะคะ ฮิ้ว ไม่รู้ทำไมอ่านแล้วเขินจริงๆ แล้วคนถูกจับก็นะ ไม่ได้รู้อะไรเลย สมแล้วล่ะที่พี่แกหัวเสียถึงขนาดเดินหนี ฮา แต่พี่ก็ควรต้องรู้นะคะ จีบเทมโปต้องใช้ความอดทน คนมันเจียมตัวอย่างน่ารัก ไม่นึกฝันว่าคนอย่างพี่จะมาชอบนี่นา (โมเมเอาว่าพี่แกชอบน้องเทมโป ฮา)
เรื่องนี้ติดหนึบเลยค่ะ ตามติดทุกวัน ถึงพรุ่งนี้จะไม่มา แต่ก็จะกลับมาอ่านซ้ำค่ะ เอาเป็นว่าขอให้น้องลภัทรสอบได้คะแนนเยอะๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ
ปล. บวกเป็ด บวกแต้มจ้า :mew1:
-
ปกป้องร้ายมาก
-
เทมจะคิดทันเขาไหมเนี่ย
ชอบอ่ะ
แต่บางที่ดูขาดๆเกินๆเอ่อๆมึนๆนะเทม
-
อ้ายยยน่าร๊ากกก :jul1:
-
โห่ ถ้าจะใจตรงกันขนาดนี้
เปิดเผยตัวหน่อยสิพี่ป้อง
เปิดขึ้นมามีแต่ จะดิ้นตายหนักขึ้น นี่ขนาดยังไม่รู้นะเนี้ย ยังเขินหนัก
เทมโป นี่ซื่อจังน้าา
:ruready
-
ปกป้องเขียนอะไร!!!!!!!!!!!!!!!!!!
มาต่อไวๆนะคะ
-
สวัสดีค่ะ สมาชิกใหม่บอร์ดค่ะ เม้นท์ครั้งแรกเลยยย มาสมัครเป็นแฟนคลับเทมโปด้วยคน น่ารักมากๆ เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ
-
:pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ยิ่งอ่านยิ่งเขิน ยิ่งอ่านยิ่งละมุน อั๊ยยย :3123: :3123: :3123:
-
น้องเทมน่ารักขึ้นทุกตอนเลย
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน ชอบมากกกกกกกก ก. ไก่ อินฟินิตี้ 5555555 อิน้องเทมอย่างฮา ตอนที่เมบอกว่าให้โพสท่าที่คิดว่าหล่อที่สุดในชีวิต 5555555555555 ชอบมากๆๆๆๆ ติดตามค่า รอตอนต่อไปนะคะ
-
อยากรู้จริงพี่ปกป้องเขียนอะไรลงไปบ้างที่มือน้องเนี่ย
-
พี่ปกป้องนี่เขียนมือสารภาพรักหรือเปล่า น้องเทมช่างใสซื่อ วิถีแห่งการเป็นเซเลปไม่ง่ายเลยนะเนี่ย สู้ๆๆ
-
นั่งรอคนเขียน อิอิ
-
เจ้่จะไม่ทน!!!!!!!!!!กรี๊ดดดดด เทมโปน่ารักแรง อิกลอนปริศนา พี่ปกป้องแน่ๆ คำใบ้นี่ คือไรง่า หนูงง(โง่)
-
เทมโปปปปปป จะได้เรื่องไหมเนี่ยยย พี่ปกป้องอ่อยขนาดนี้แล้วแท้ๆ
แต่เทมเกรียนมากและน่ารักมาเช่นกัน พี่ปกป้องทำใจหน่อยเทมมันพวกเพ้อฝันและขี้มโน :laugh:
-
งื้ออออออออออ เขาเขียนเพลงยาว? เอ้ย กลอนจีบกันล่วยย :hao5:
-
จีบได้โบราณมาก แต่ชอบ ฮาดี และช่างกล้า
พอน้องเทมกลายเป็นเซเลปก็ชักจะสงสารกว่าเก่าอีก เหนื่อยแทน
-
กรีดร้องงงงงงงง :ling1: :ling1:
ละมุนนนนนนนนงื้ออออ :hao7:
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ ชอบมากกกกกกกกก รอมาต่อยู่นะคะ ขอให้โชคดีกับการสอบค่ะ สอบแกทแพทนี่เกือบอ้วกจริงๆ 555555
-
ว้าว คราวนี้มีกุหลาบพร้อมกลอนยาว
-
จิ้มน้องเทมม
-
เทมนี่...สุดๆเลย
-
นิยายเรื่องนี้ก็ปังขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเทมโปเลย o13 :L2:
-
น่ารักอะ :hao7:
-
นี่คือต้องเข้ามารอเรื่องนี้ทุกวัน แต่วันนี้ไม่มารู้สึกเหงาแปลกๆ
แต่รอได้นะ กอดคนเขียน ❤️
-
เฟลกับข้อสอบ แต่มาฟินได้กับนิยายเรื่องนี้จริงๆ :hao5: :hao5: :hao5:
-
มาแล้วอร๊ายย มาแล้ว :katai2-1:
-
ว่าด้วยข้อสอบ
TT
คิดถึงน้องเทม สอบเสร็จอยากอ่านย้อมใจมาก
-
นี้คือสมัครใหม่เพื่อมาเม้นท์ ตามมาจากทวีตตต น่ารักอ่า
-
จีบแบบอนุรักษ์นิยมจริงๆ ทำให้นึกถึงสมัยเมื่อยังวัยสะรุ่นที่จีบผ่านกลอนในผ้าเช็ดหน้า #me รู้สึกเหมือนแอบเผยอายุตัวเองยังไงชอบกล
-
เพิ่งเข้ามาอ่านรับรู้ได้ถึงความดีงามพระรามแปดของเรื่องนี้
เขินหนักมากกกกกกกกกก :katai2-1:
-
หึหึ แอบเนียนจับมือน้องเลยนะ
พี่ปกป้องเขียนว่าอะไรอ่ะ :impress2:
-
ดีงามไหม ถามใจดู
บอกเลยค่ะว่า ยอมใจ !!
ถูกใจมากกกก โอ้ยยน้องเทมเอ้ย
งานดีงานละเอียดขนาดนี้กลอนรักพี่ปรัชญาขนาดนี้
ไม่ต้องเดาแล้วลูกกกกก
พี่รหัสหรอไม่สนแล้วค่าาาา
จะเอาๆๆๆคนนี้แหละค่า ไม่ได้เป็นพี่รหัส ได้เป็นที่รักก็พอใจแล้ว
งานใช้ไอจีให้เป็นประโยชน์ต้องมา อัพทำแบบกำกวมอ่ะ วิถีเซเลป
ถามพี่ปป ดู อิ้วววววววววววว
-
เทมโปน่ารักกกกก ฮือออ อยากได้แทนพี่ปกป้องเลยค่ะ
-
เป็นเรื่องที่ทำให้ยิ้มได้ทุกตอนจริงๆค่ะ มาต่อเร็วน้าา ติดตามจ้า
-
น่ารักจังเรื่องนี้ ตลกดีด้วย อ่านไปหัวเราะกิ๊กกั๊กไปเลยค่ะ
-
เขินกลอนตอนนี้มากกกกกกกกกกก
คำใบ้พี่รหัสครั้งนี้ก็ยังงงเหมือนเดิม 5555
-
พี่ปกป้องชอบน้องเทมโปใช่มั้ย??????>< งื้ออออออออ :-[ :-[
-
เนื้อเรื่องน่ารักดีค่ะ...
ลุ้นเลยว่าพี่ปกป้องจะออกตัวจีบน้องเทมแบบโต้งๆเมื่อไร
(สรุปว่าพระเอกคือพี่ปกป้องใช่ไหมคะ? ป้ากลัวเงิบ ฮ่า ฮ่า ฮ่า)
รออ่านตอนต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ^ ^ o13
-
แวะมาบอกว่าสอบเสร็จแล้วค่ะ วันนี้มาตามปกติ แต่นิยายเรื่องนี้คีพอิมเมจเดิม พระอาทิตย์ไม่ตก ไม่อัพ 555
-
น้ำตาจะไหล TT
-
กรี๊ดด สนุก รอนะคะ
-
คิดถึงน้องเทมแล้วววว
-
:hao3:
-
กลอนไม่กากค่ะ แต่อยากรู้ใครส่งมากกว่า อิอิ
น้องเทมเปลี่ยนตัวเองซะขนาดนี้ เพื่อนพี่ปกป้องเลยนะเนี่ยะ
เราว่าปกป้องเองก็มีซัมติรองแหละน่า
ลุ้นๆ เป็นกำลังใจให้ค่า
-
มากดดันคนเขียนนะครัช 555555555555
-
มารอนะคะ สมัครสมาชิกมาเพราะเรื่องนี่เลย :hao7:
-
เข้ามาปูเสื่อและจิบน้ำใบบัวบกรอเลยค่ะ
-
มารอน้องเทมมมม
-
ตอนแรกไม่ชอบเคะเฉิ่ม เลยเลิกอ่าน แต่พอไปอ่านเจอคนมาแนะนำนิยายเรื่องนี้ว่าน้องจะค่อยๆฮอตเลยมานั่งอ่าน
สนุกมาก ชอบที่ใจตรงกัน ชอบความซิ่อของเทม
-
แล้วนางก็เริ่มใช้ชีวิตแบบโพดโพ ขำแรงกับกลอน ก็เอ้อ คลาสสิกดี
-
เ :mew1: :mew1: :mew1:เทมโป แอร๊ยยยยมาต่อเร็วๆๆน๊าาา
-
คิดถึงเทมโปของพี่ปป.
วันนี้มามุ้ยยยยย
-
ชอบบบบบบบ มาต่อไวๆนะ
-
ละลายยย เขินแรงมากกกกกก
-
ไหนอ่ะ???
-
:undecided:
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│07
ผมคิดว่าวิถีเซเลปทำผมอยู่ยากแล้วล่ะ อย่างไอ้กลอนนั่นคิดๆดูแล้วน่าจะเป็นคนเดิม แต่เพิ่มเติมคือความน่ากลัวกว่า และผมว่า…มันเริ่มขำไม่ออก เพราะผมกำลังรู้สึกดี..บนความกลัวของตัวเอง
“พี่เทมมีดอกไม้มาด้วย เน้ สาวที่ไหนให้มาคะ” น้องนุ๊กถามทันทีที่ลงจากรถ น้องมันทำหน้าล้อๆพอเห็นดอกกุหลาบสามสีนั่น สาวไหนล่ะกูก็ไม่รู้เหมือนกันไง ถ้ารู้นี่คือจะไม่เครียดห่านจิกอะไรเลย
“ไม่รู้ใครเหมือนกัน นี่ป้าผ่องล่ะ” ช่วงนี้เด็กมัธยมปิดเทอมน้องนุ๊กมันเลยได้อยู่บ้านตลอด ส่วนป้าผ่องนี่แทบจะไม่เห็นหน้า ข่าวดีคือที่บ้านผมติดประตูเลื่อนอัตโนมัติล่ะ น้องนุ๊กแมร่งก็อ้วนขึ้นทันตา เพราะไม่ต้องวิ่งไปคอยเปิดประตู
“ป้าผ่องเม้าท์กับป้าเอี่ยมอยู่ข้างบ้านนี่เองค่ะ”
โอ๊ะ เดี๋ยวนี้ป้าผ่องมีสมาคมกับแม่บ้านในละแวกเดียวกันด้วยเหรอครับเนี่ย จำได้ว่าเมื่อก่อนไม่เคยจะพูดกัน เพราะอีลูกคุณหนูข้างบ้านมันถอยรถทับแมวผมตาย คนละแวกแถวนี้ก็ไม่เคยรู้จักกันอยู่แล้วล่ะ แค่บ้านกับรั้วก็ห่างกันเป็นกิโล ใครจะมีอารมณ์เดินไปสอดส่องความเป็นไปของเพื่อนบ้าน ยกเว้นคนที่มีดีมานด์ความเสือกสูงจริงๆ
ถึงใครจะทำก็ช่าง แต่กูไม่ ฝังใจกับการจากไปของน้องมีมี่สุดๆ
“พี่มิวล่ะนุ๊ก ป๊าด้วย”
“หนูไม่เห็นทั้งคู่เลยนะคะ”อีน้องนุ๊กกรอกตาไปมา ผมนี่ได้กลิ่นความชิบลอสเลย
“ห่ะ ที่พี่มิวให้พี่กลับบ้าน ไม่มีใครอยู่จริงดิ”
“ค่ะ หนูยังไม่เห็นใครจริงๆ”
ฮอลลลลลลลล
ขึ้นห้องปิดประตูนอน คือกูรีบกลับบ้านมาก ฝ่าไฟแดงแหกนรกเกือบตกคลอง แต่ไม่เจอใคร ไอ้พี่มิวหลอกดาววว เตรียมกดมือถือไปด่าเต็มที แทนที่จะได้ไปอัพสกิลความเซเลปที่กองประกวด กลายเป็นมานอนง่อยที่เตียงแทน แล้วที่ตื่นตี่สี่มาเซ็ตผมคืออัลไล
[ฮัลโลลลล น้องร๊ากกก] เสียงนี้ระลื่นเชียว ไม่มีแม้เศษเสี้ยวความรู้สึกผิดในกมลสันดาน
“หมาไหนให้กูกลับบ้าน ไอ้พี่มิว!”
[เฮ้ย! เห็นแล้วเหรอ]
“อะไร เห็นอะไร”
[หมาน่ะหมา]
“เห็น!” เห็นดิ หมาชื่อมิวนี่แหละ ทำหน้ากวนตีนอยู่ในกรอบรูปไง
[จริงดิ!] ทำไมพี่มิวต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ นี่คืองงนะครับ มองดูรอบๆตัวเองอย่างหวาดกลัว แมร่งจะเล่นบ้าบออะไรกันอีกมั้ยเนี่ย
“พอๆ แล้วไหนว่าป๊ามาแล้ว”
[ฮะ…ฮะ อะไรวะเทม ไม่ได้ยินเลย ตรู๊ด..ตรู๊ด]
“เฮ้ย!”
อะไรกันวะเนี่ย ไอ้เหี้ยพี่มิวแมร่งวางสายไปแล้วครับ ยังไม่ทันได้รู้เรื่องอะไรเลย ประเด็นคือทำเสียงตรู๊ดเองนี่ดิ ผมนี่ตึ๊บเลย โดนพี่มิวเล่นล่ะ
ผมก็ควรจะคิดได้นานแล้วเหมือนกันว่าพี่มิวมันเป็นคนกวนตีน ไม่ควรจะไปเชื่ออะไรมาก โทรกลับไปก็ได้ยินแต่เสียงผู้หญิงรับแล้วบอกให้ฝากข้อความ เซ็ง
ยังไม่ทันจะทำอะไร พอสัญญาณ wifi ที่บ้านเชื่อมต่อติดปั๊ป เด้งปุ๊ป ทั้งเฟซ ทั้งไลน์ ทั้งทวิต และไอจี
แหมม วิถีเซเลบจริงๆ ไม่ได้อยากจะเอาตัวเองไม่เปรียบเทียบหรืออะไร แต่เมื่อก่อนนี้ผมโพสอะไรที่แบบมีสาระมากๆ ไม่ก็แชร์คลิปหมาแมวตามประสาคนรักสัตว์ ยอดไลค์ที่ได้ก็ไม่ถึงสิบ เคยได้มากๆจริงๆก็ตอนที่แคปภาพผลแอดมิชชั่น ประมาณ ร้อยกว่าไลค์ แล้วดูตอนนี้
Tiwakan Senanurak
1-3 ไม่รู้จะสงสารหรือสะใจ
791 คน ถูกใจสิ่งนี้
สถานะตอนดูบอลแบบกากๆของผม คนไลค์มากกว่ารูปโปรไฟล์ทั้งชีวิตมารวมกัน
แจ้งเตือนบอกผมว่าไอ้พี่มิวห่านจิกไลน์มา ดีเลยจะได้มีช่องทางไว้ด่าระบายอารมณ์
MIW IX น่ารักมั้ย
MIW IX *แนบรูปภาพ*
พี่มิวมันส่งรูปหมาน้อยตัวหนึ่งมา น่ารักมาเลยครับ ผมชอบเลี้ยงหมาเลี้ยงแมว ในชีวิตผ่านมาเลี้ยงก็หลายตัวอยู่ แต่ตัวสุดท้ายที่ผมเลิกเลี้ยงคือมีมี่นั่นแหละ เพราะความสะเพร่าของตัวเอง มีมี่เลยปีนรั้วออกไปนอกบ้าน โดนไอ้คนข้างบ้านถอยรถทับ จากนั้นเลยไม่กล้าเลี้ยงอีกเลย
MIW IX อ่านไม่ตอบ ถามว่าน่ารักมั้ย
Temtem ไม่บอก ตอบก่อนว่าให้กลับบ้านมาทำไม
MIW IX กูถามมึงก่อนนะน้องเหี้ย สรุปหมาน่ารักมั้ย
MIW IX *สติ๊กเกอร์หมาตาเป็นประกาย*
Temtem น่ารัก หมาใครล่ะ
MIW IX หมาเทม
อ้าวด่ากู!
อีพี่มิวมัวด่าผมอ่า ฮือออออออ โดนหลอกให้กลับบ้านไม่พอ ยังโดนหลอกมาเจอด่าในไลน์อีก มีพี่ชายอยู่คนเดียวทำไมมันเป็นงี้วะ
Temtem ตีนนนนนน
Temtem นี่โกรธแล้วนะ มาด่ากันทำไม
MIW IX เออๆ เดี๋ยวค่อยโกรธวันหลังได้มั้ยไอ้เทม เปิดประตูห้องเร็วๆ
ไอ้หอกกก ขอหน่อยแล้วกัน ปกตินี่ไม่อยากจะด่าพี่ชายตัวเองแรงๆ ล็อคมือถือแล้วปาใส่ฝาบ้านก่อนจะไปเปิดประตู ดูซิมันจะแกล้งอะไรอีก
ก็ไม่มีเหี้ยอะไรนี่ จะให้กูออกมาเปิดหาพระแสงอะไรวะครับ ไอ้เหี้ยพี่มิว
“โฮ่งๆ”
หืมม เสียงหมาไหน
“โฮ่ง!”
อือหืออออ ติดตีนกูเลย หมาครับหมา ลูกหมาตัวน้อยๆ โบว์สีเขียวมิ้นต์บนตัวมันยิ่งทำให้เจ้าหมาน้อยน่ารักมากกกก งื้ออออออออ ทำไมน่ารักแบบนี้ ผมย่อตัวไปอุ้มมันมาแนบอก ดูหน้ามันดิ เหมือนว่าผมอุ้มแรงไปมันก็จะแตกสลายกลายเป็นปุยนุ่นไป
“ไหนๆ ขอดูหน้าเจ้าของหมาหน่อย” อีพี่มิวมันออกมาจากไหนก็ไม่รู้ มือมันถือกล้องวิดีโอด้วย ฮืออออออ ถ่ายทำไมเนี่ย กูอาย น้ำตาเต็มหน้าเลย
“ฮึก..”
“อ้าว ร้องไห้หาพ่อเธอหรือ หรือเธอตะโกนหาแม่~” ไอ้พี่มิวแมร่งร้องเพลงบ้าบอของมัน ฮืออ มันน่าร้องมากครับ ผมอยากจะร้องไห้ ไม่ซิผมกำลังร้องอยู่ ทำไมหมาน่ารักแบบนี้จะต้องเป็นยังงี้ด้วย พระเจ้าไม่เมตตาเลย
“อ้าว ร้องใหญ่เลยสัด มองกล้องแล้วบอกขอบคุณป๊าเร็ว”
“ฮึก..ป๊า หมาน่ารักมากเลย ฮืออออออออออ แต่.. ฮึกก ฮือออ”
“ตั้งชื่อมันว่าอะไรดี เฮ้ยไอ้เทม เลิกร้องก่อน เดี๋ยวป๊าไม่รักนะ”
“กูใช่เด็กมั้ยพี่มิว ฮืออออออออ มันหยุดไม่ได้ สงสารมันอ่า”
“สงสารเหี้ยไรครับ”พี่มิวมันลดกล้องลง ตะโกนด่าผม ไอ้ใจหยาบ ไม่เห็นสภาพหมาเหรอ ดูดิ น่าสงสารขนาดนี้ ผมต้องอุ้มไปโชว์หน้ากล้อง ก็หน้าไอ้พี่มิวนั้นแหละ จะได้เห็นว่ามันน่าสงสารแค่ไหน
“นี่ไง! มันพิการ ขามันกุดอ่า”
ใช่ครับ หมาผมพิการ ขามันสั้นมาก ไม่น่าเกิน3 นิ้ว ตัวมันก็แคระ ฮืออออ แต่ก็น่ารักอยู่ดี ยังไงผมก็จะเลี้ยงไม่ว่ามันจะพิการยังไง ตัวมันก็นุ่ม ขนก็สวย เทมจะไม่ทน TT
“เอ่อ..เทม”
“ฮืออออออ ไม่เป็นไรนะแคระ เดี๋ยวพี่เทมจะพาไปรักษา ใส่ขาเทียมให้ด้วย ฮึก..”
ดูมันมองผมซิครับ น่ารักที่สุด มันคงสงสัยว่าผมร้องไห้ทำไม ใช่ซินะ น้องแคระมันคงไม่คิดอะไร มันเป็นหมา ไม่ว่าจะเกิดมายังไงมันก็คงคิดแค่อยู่ให้รอดก็พอ แต่แววตาแบบนั้น น่ารักเกินไปแล้วนะน้องแคระ ผมคุกเข่ากับพื้นแล้วจับน้องแคระขึ้นมาฟัด
ดูมันซิ! มันมองผมแบบชอบใจใหญ่เลย สงสัยจะชอบให้ฟัดพุงแบบนี้
“เทมคือมันไม่ใช่แบบนั้นเว้ย”
“ฮึก…”
“คือมันเป็นพันธุ์คอร์กี้อ่ะมึง พันธุ์มันเตี้ย ไม่ได้พิการ”
เพล้ง
ใครก็ได้เก็บเศษหน้ากูที
‘ลั่นมาก คิดว่าเป็นคนหยิ่งๆ แต่ดูคลิปนี้น่ารักชิบ’
‘ใครดูไม่ต่ำกว่ายี่สิบรอบ ไลค์ 5555555’
‘ตลกอ่า เทมไม่รู้จริงๆเหรอว่าคอร์กี้มันเตี้ย 55555’
‘สงสารน้องเทมง่ออ หมาน่ารักด้วยง่า มี6G จะสอดมือไปเช็ดน้ำตา’
‘ใส่ขาเทียมให้คอร์กี้ โอ้ยยย ตอนพูดนี่คือน่ารักมาก และพี่จะไม่ทนนะคะ’
ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
เกลียดมัน เกลียดอีพี่มิว มันอัพคลิปแล้วครับ เร็วทันใจ ถึงจะอัพในเฟซมัน แต่แท็กกูไง แต่ละเม้นท์มีแต่คนมาเยาะเย้ยความโง่ของน้องมึงไงไอ้มิววววว
Ratikan Senanurak
มาดูวินาทีที่น้องแคระของพี่เทม ย้ายเข้าบ้านใหม่กัน –Tiwakan Senanurak
ฮอลล คราวนี้ไลค์บานกว่าจานทรูอีก อย่ากว่าแต่ไลค์ แชร์กันสนั่นชิบหายเลย ทั้งไอ้เม ทั้งไอ้จิ นี่ขนาดน้ำใสยังแชร์ ให้ตายเถอะโรบิ้น เหี้ยสุดก็พี่แอมเบอร์ล่ะ แชร์เองกูก็ว่าเหี้ยแล้วนะแต่นี่คือมึง !
แชร์แล้วแท็กเพื่อน!
Amber Waswan
น้ำตาจะไหล ขอแชร์นะคะ 55555555
มึงดูน้องคณะเราดิ PP Prachya Nawanantanon เหมยลี่ ชะนีเซเลป beambeam G.diskorn
คือไม่ใช่แค่พี่ปกป้องไง ทั้งฝูง ทั้งแก๊งค์หมอเหี้ยมันนั่นแหละ คิดแล้วผมก็จะร้องไห้
อยากจะกลับมารีพอร์ทรัวๆ แต่กูทำไม่ได้ จะเอาแท็กออกก็ทำไม่เป็นอีก ผมดูคลิปแล้วบัดซบจริงๆ หน้าก็เหี้ย ไหนจะร้องไห้ ไหนจะหน้าแตก แถมตัดจบคลิปไปตอนหน้ากูเหวอสุดๆ ดูซิครับ ไลค์โหดมาก เกือบหมื่นแล้ว ฮอลลลลลล
ปาโทรทัศพ์ทิ้งแมร่ง และจะไม่เข้าไปในแอพนั่นอีก วิถีเซเลปเล่นกูแล้ว TT
อยากจะเดินไปเตะไอ้แคระที่ตอนนี้มันนอนจ้องผมอยู่ที่มุมห้อง ไอ้หมาเตี้ยกระดิกหางกุดๆของมันทันทีที่ผมเดินผ่าน ไม่เว้ย กูจะไม่ญาติดีกับมึง!
แต่…งื้อออออ ดูหน้ามันดิ ดูมันทำ มันอ้อนให้อุ้มมันตลอดเวลา พอผมทำท่าไม่สนใจมัน มันก็หน้าหงอลงเลย ส่วนให้มือบ้านี่ก็ไม่เคยจะฟังอะไร คว้าไอ้แคระมาซุกอกเป็นที่เรียบร้อย
งื้อออ มันกระดิกหางเหมือนจะบอกว่าในที่สุดมึงก็อุ้มกู โธ่แคระ
ผมไม่กล้าปฏิเสธมันเลยอ่า ขนนิ่มสีน้ำตาลของมัน แววตาขี้อ้อน ไหนจะขาสั้นกุด โอ้ยยย น่ารักจนอยากจะจับมาฟัดแล้วฟัดอีก ฮอลลลล
แชะ!
“โอ้ววว ต้องติดแฮชแท็ก สมาคมคนอวดหมา” มันถ่ายรูปผมอ่า
“ไอ้เหี้ยมิว!”
“น้อยๆดิ กูพี่มึงนะ”
ไม่โว้ยยยยยยยย ไม่นับแล้ว กูเป็นโอลี่ ชายด์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เดินตอกส้นตีนเป็นเด็กมีปมมาเล่นคอม เอาไอ้แคระวางไว้ที่ตัก มันน่ารักมากครับ นอนบนตักผมไม่หือไม่อือ ดีโว้ย หมาฉลาด
“แคระ ลูกพี่มึงเป็นไรวะ”
“…”
“กูแค่อัพคลิปเองไม่เห็นเป็นไรเลย”
“….”
“เฮ้ย! แคระ ตอบกูดิ”
“….”
“ไอ้แคระตอบกู!!!!!!”
กูจะไม่ทน!
“มันเป็นหมา จะสื่อสารกับเหี้ยออกได้ยังไง”
“นี่ไง กูเลยต้องให้เหี้ยมาคุยกับกู”
จึก! นี่ซินะเขาเรียกว่าเล่นกับหมาหมาเลียปาก ฮอลลล อีพี่มิวกระโดดขึ้นมานั่งบนโต๊ะคอมแล้วรื้อของผมไปเรื่อยๆ กูไม่อยากเสวนากับพี่มันล่ะ เปิดเล่นคอมต่อไป ทีแรกก็ว่าจะไม่เล่นเฟซบุ๊คแล้วแต่พลังงานบางอย่างบอกให้ผมกดเข้าไป
พอเข้าไปนี่กูเจอของดีเลย
เหี้ย!
PP Prachya Nawanantanon ได้แชร์วิดีโอของ Ratikan Senanurak
แคระน่ารักเนอะ หาแบบนี้ได้ที่ไหนบ้าง อยากเลี้ยงทั้งชีวิตเลย....
สลัด! ชมแต่ไอ้แคระนี่แหละ เจ้าของอ่ะเคยชมมั้ยห่ะ นาทีนี้เกลียดพี่ปกป้องแรงมาก มันทำให้ยอดไลค์คลิปที่พี่มิวลงเพิ่มขึ้น……. เป็นเท่าตัว! เกือบสองหมื่นไลค์แล้วครับ แต่ที่แน่ๆ ยอดวิวทะลุแสน กูควรภูมิใจมั้ย?
“นี่อะไรอ่ะ”
พี่ชายผมชูกระดาษคำใบ้ของขึ้นมาถาม ไม่เอา กูไม่คุยด้วยโว้ย สื่อสารภาษาเหี้ยไม่สันทัดจริงๆ
“คำใบ้พี่รหัสเหรอ?”
“….”
“กูช่วยแก้มั้ย โง่อย่างมึงนี่สิบปียังไม่ออก” จึก! เกลียดพี่ตัวเอง จะด่าก็ไม่ได้ ต้องkeep lookไว้ว่าโกรธมันแบบโคตรพ่อโคตรแม่อยู่
“ไม่ให้ช่วยจริงดิ”
“….”
“ตอนกูอยู่ปีหนึ่งเนี่ย หาพี่รหัสไม่เจอ ต้องเต้นไก่ย่างหน้าคณะเลยนะเว้ย เพื่อนกูบางคนนี้นี่ถึงขั้นโดนพี่ทั้งสายไม่รับไหว้ ต้องไปตะโกนสวัสดีข้ามตึก”
ฮอลลลลล โหดร้ายที่สุด ถึงแม้ว่าจะไขว้เขว่ แต่ท่องไว้เทม กูเด็กทันตะ คณะคงผมไม่เถื่อนแบบนั้นหรอก…มั้ง
เล่นเฟซต่อไปอย่างไม่ใส่ใจ พี่มิวมันแค่อยากให้ผมคุยกับมันนั้นแหละ แต่ไม่เว้ย กูโกรธมาก เสิร์ชหาวิธีลบแท็กออกจากเฟซดีกว่า จะแชร์คลิปก็ช่าง ขอแค่ไม่มีคนรู้ว่าเป็นผมก็พอ
“ได้ข่าวว่าทันตะเนี่ยโหดสุด ไม่รู้ปีมึงยังโหดอยู่มั้ย”
“…..”
“ตอนนั้นร่ำลือมาก บดแมงป่องให้แดก อือหือ ยังจำได้ว่ามีอ่างห่าอะไรสักอย่างนี้แหละ เทรวมทุกอย่างลงไป ใครหาพี่ไม่เจอก็แดกไอ้น้ำในอ่างนั้น”
จะ…จริงดิ ไอ้เหี้ยกูกลัวตั้งแต่แมลงป่องล่ะ ผมนี่รีบจับไอ้แคระออกแล้วไปหาคำใบ้อีกสองอันมาให้พี่มิว นี่คือกลัวจริงๆ ชีวิตผมแม้แต่หนอนหรือแมลงทอดที่คนอื่นแดกๆ กูยังกลัวเลย
นับประสาอะไรกับแมลงป่องวะครับ
“นี่เลยมิว อีกสองอัน ไขให้กูด่วนๆ”
“เน้~ หายโกรธกูยัง” พี่มิวมันทำหน้าล้อ คือเอาตรงๆนะ ไม่ได้โกรธ ผมแค่อายความโง่บัดซบของตัวเอง
“มึงแก้ให้กูก่อน เดี๋ยวคิดอีกที”
อีพี่มิวยักคิ้วแบบวอนตีนก่อนจะมุ่งมั่นเอาคำใบ้ทั้งสามมารวมกัน เคยมันขีดเขียนอะไรไม่รู้แป๊ปเดียวเอง ทำไมง่าย เอ๊ะ…หรือกูโง่
“ได้ล่ะ”
“จริงดิ! อธิบายหน่อย ” เผื่อว่าพี่เขาให้ผมอธิบาย เดี๋ยวรู้หมดว่ากูโง่
“คืองี้ พอได้คำใบ้สุดท้ายก็เฉลยพอดีมันบอกว่า ให้เอา 1 กับ 2 มารวมกัน ตัว U แทนคำว่ายูเนี่ยน แวคำใบ้แรกคือเอาตัวที่พิมพ์ใหญ่มาแทนเป็นตัวเลข P แทน 1 O แทน 2 K แทน 3 N แทน 4 G แทน 5 คำใบ้ที่สองก็เอามาเรียง เป็นตัวเลขตามนี้ 1231245”
“ฉลาดว่ะ”
“แน่นอน”
ฮอลลลลล ไม่อยากชมแต่ต้องชม พี่มิวมันดีกว่าผมในทุกๆด้านนั่นแหละ แต่ผมไม่ได้รู้สึกด้อยกว่ามันนะ มันก็คอยดูแลผมดีตลอด รู้สึกดีที่มันเก่งกว่าผม ถ้ากลับกันเป็นผมต้องมาดูแลมัน อันนี้ไม่โอเคสุดๆ ฮ่าๆๆ
“เหี้ย! พะ..พี่ รหัสมึงชื่อนี้จริงดิ!” พี่มิวมันร้องลั่นโลกเลยครับ น่างี้เหวอจนไอ้แคระมันเห่า ทำไมวะ พี่รหัสกูชื่อเหี้ยมากเหรอ ผมไม่คิดว่าในคณะจะมีใครชื่อแย่กว่าอีน้องคมอีกล่ะ
“อะ…อะไรวะ…”
“คือมึงทำใจดีๆนะ” นี่ลุ้นมากกว่าผลแอด แล้วไอ้พี่มิวจะไปก็อปไดอะล็อกเวลาหมอจะแจ้งญาติคนตายทำไมวะ
“….”
“พี่รหัสมึง..ชื่อ..”พี่มิวกรอกตาไปมา ไอ้แคระวิ่งหางกุดๆ มาเห่ามัน เจริญล่ะหมาเหี้ย
“มึงจะเว้นหาพ่อเหรอพี่มิว กูลุ้น”
“เออ..คือกูไม่อยากพูด แต่ไขออกมาแล้วได้งี้อ่ะ”
“……”
.
.
.
.
“พี่มึงชื่อโปกพอง”
“ห่ะ!!!!!!!!!!!!!!!”
เทมโปเป็นคนใสซื่อ บริสุทธิ์ประดุจน้ำแร่ 99.99% ทำไมกูต้องมาเป็นน้องรหัสคนที่ชื่อเสนียดหูแบบนี้ ฮอออออลลลลลลลลลลลลลลลลลลล
ไม่น้าาาาาา รับไม่ได้ คว้าไอ้แคระมากอดย้อมใจ งื้อออ เป็นน้องคนชื่อแบบนี้จริงๆดิ ไม่อยากจะคิดว่าพี่เขาจะรู้สึกผิดหวังกับชื่อตัวเองขนาดไหน
แต่เดี๋ยว..รุ่นพี่มีคนชื่อนี้เหรอวะ
“มึงเอามาดูดิ กูไม่เชื่อ คนเหี้ยอะไรจะชื่อบัดซบ พ่อแม่ไม่รักขนาดนั้น”
“มึงดู นี่ไง พีโอเค โปก พีโอเอ็นจี พอง รวมกันเป็น โปกพอง”
สลัด! ควายเผือกจริงๆ
กูเห็นอนาคตพี่ตัวเอง นี่คือมึงจะไปเรียนอังกฤษเหรอวะ ไม่อยากคิด ในสมองมันก็มีแต่อะไรเสื่อมๆซินะ ถึงได้คิดอะไรแบบนี้ออก
“คืองี้…มันอ่านว่าปกป้องเว้ยไอ้พี่มิว”
“จริงดิ กูไม่ทันคิด แบบว่าทับศัพท์ทันที 555”
“ศัพท์หรือสันดาน” ด่ามันแรงๆไปที นี่ขนาดชื่อคนยังจะเล่นได้อีก
“เออๆ โทษได้มั้ยล่ะ ว่าแต่ปกป้องนี่ใคร”
“ก็รุ่นพี่นี่แหละ…พี่ปก..เฮ้ย.ดะ...”
เดี๋ยวนะ.. ปกป้อง ปกป้องเหรอ......... พี่ปกป้อง!
“อะไร”
“พะ..พี่ ปะ..ปก ป้อง”
“เออ นั่นแหละชื่อพี่มึง”
“พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสกูเหรอวะพี่มิว”
“ถ้าคณะมึงมีคนชื่อไอ้นั่นพอง ก็คงไม่ใช่ปกป้องอ่ะ”
หมายความว่าที่ผ่านมา…….. กูโง่มากซินะ พี่มันมีพิรุธแมร่งทุกจุดตั้งแต่วันแรกเลยโว้ยยยยยยยยย
“พี่ๆหวัดดีครับ”
“หวัดดีจ้าน้องเทม น้องเม น้องจิ มาเร๊วเร็วเนอะ”
อ่าห่ะ ทำไมจะไม่เร็ว วันนี้เทมมาด้วยใจที่กล้าแกร่งดังหินผา จะไม่วอกแวกเป็นอันขาด มองเห็นเพื่อนพี่แกนั่งล้อมวงไอ้อ่างศักดิ์สิทธิ์นั่นจริงๆ ดีนะได้ไอ้พี่มิวช่วยไว้ ไม่งั้นไอ้ที่อยู่ในอ่างนี้ในอยู่ในกระเพาะกูแน่นอน
ก็วันนี้เป็นวันเฉลยพี่รหัส!
มองไปที่พี่ปกป้องก่อนเลยเป็นคนแรก นั่นไง มีหลบตา! คุณหลอกดาวมาตั้งนาน แต่ผมจะแอ๊บต่อไป ประหนึ่งกูไม่รู้จริงจริ๊ง ว่าใครเป็นพี่รหัสตัวเอง
“วิดิโอนั่น ตลกดีเนอะ”
เฮือก! มาถึงอีพี่ปกป้องก็เล่นกูคนแรกเลยครับ สะกดกลั้นตัวเองไว้เทม เขาว่ากันว่าทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง ผมฉีกยิ้มจนถึงรูหูโดยไม่สนใจทุกชีวิตที่กำลังหัวเราะเหมือนเมากัญชา
สลัดจริงๆ กะอีแค่วิดิโอสันขวานอันหนึ่ง จะฮาอะไรกันขนาดนั้นว่ะ
“พี่แอมเบอร์ทำอะไรอยู่ครับ นี่ใช่ที่ไว้ลงโทษหรือเปล่า”
“อืมใช่..พี่กำลังคิดอยู่ว่าน้ำนี่รสชาติดีไป จะใส่อะไรเพิ่มดี” พี่แอมเบอร์ตักบางส่วนออกมาแล้วยกซดอย่างคล่องคอ แสดงว่ารสชาติดีเกินไปจริงๆ
เดี๋ยวเทมช่วยเองครับ แหมมมม
“จะว่าไปนะเม เรามีวาซาบินี่นา” ไอ้เมล้วงๆหาวาซาบิซองขึ้นมา ผมกับไอ้สองตัวเพิ่งไปกินอาหารญี่ปุ่นเมื่อเที่ยง และได้ทำการกอบโกยวัตถุดิบอันมีค่าทุกชิ้นลงกระเป๋า
พอหยิบขึ้นมาเท่านั้นแหละ ตาพี่แอมเบอร์ที่วาวเชียว กะแล้วว่าคนอำมหิตแบบพี่เขาต้องชอบ
“เทเลย! เอาให้หมดนั่นแหละ”
“เฮ้ยแอม! สงสารน้อง..ทะ..…น้องๆอ่ะ”
พี่ปกป้องเหลือบตามองทางผมนิดนึง ก่อนที่ อีพี่ปกป้องออกโรงป้องกันอ่างอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องสงสารกูครับ คิดเหรอว่ากูจะได้แดก คนที่แดกเนี่ย พี่ปกป้องแน่นอน หึหึ
“ไม่เป็นไรครับ ใส่เลยดีกว่าเนอะๆ สนุกดี”
ก่อนทุกคนจะรับรู้ความเคลื่อนไหวของผม กูเทล่ะ ทั้งวาซาบิทั้งซอสที่แอบใส่ นี่มันวินาทีเอาคืนครับ!
“เฮ้ยยยยยย”
ร้องโหยหวนกันทั้งวง ยกเว้นไอ้พี่แอมใจหยาบ กับไอ้เมไอ้จิ ที่ร้องนี่เพราะผมเอาวัตถุดิบที่สุดพิเศษใส่เพิ่มเข้าไปอีก
ไม่ได้เยอะอะไร ก็แค่น้ำปลา เนยถั่ว กระเทียมสับ ใส่นม ลูกกวาด แล้วก็โอริโอ
โรยหน้าด้วยผักชีและพริกไทย
“หาพี่เจอแล้วหรือไง เดี๋ยวก็ได้กินเอง” เน้~ กูไม่หลงกลหรอกไอ้พี่ปกป้อง พี่มันมีหลายข้อหาที่ต้องแก้แค้น ทั้งเรื่องพี่รหัส ทั้งเรื่องแชร์คลิปเมื่อสองวันก่อน ตอนนี้คลิปนั้นแมร่งว่อนเน็ตล่ะไอ้เหี้ย! ผมนี่โดนล้อจนวันไหนไม่มีเรียนคือไม่ออกจากบ้านเลย
แต่ผมต้องตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จกันต่อ
“ยังครับ ยังหาไม่เจอ เอ่อ….แอมเบอร์ ถ้าพี่รหัสที่โดนจับได้ล่ะ ต้องกินเท่าไร”
“2 เท่าค่ะ!” ดีครับ ฟังแบบนี้ก็ชื่นใจ
“งั้นพี่ปกป้องก็โดนแน่ๆเลย เพราะน้ำใสจับได้ตั้งแต่วันแรก” สมเป็นนักแสดงจริงๆไอ้เม ลอบมองพี่ปกป้องนิดนึง เห็นมันยิ้มอยู่ งื้ออออ เขินมาก แต่ต้องข่มใจตัวเองไว้
“บางทีอาจจะไม่ใช่พี่ที่ได้กินก็ได้นะครับ อาจจะเป็นคนแถวนี้ หึหึหึ”
ไม่ต้องมองกูครับดอกก โกลเด้นท์ฟาวเวอร์มากกก ถึงจะมีใจสั่นบ้างอะไรบ้างกับสายตาที่มองมาที่ผม
แต่พูดเลยว่า จะปรุงน้ำอันศักดิ์สิทธิ์นี่ต่อให้รสชาติเหี้ยที่สุด จะจับกรอกปากอีพี่ปกป้องให้ร้องขอชีวิตเลย คอยดู!
TBC.
แปะรูปแคระ
(http://www.mx7.com/i/92a/Swf1ks.jpg)
-
:-[ :o8: ฮาตรงโปกพองนี่แหล่ะ พี่มิวคิดได้งายยยยยยย
-
ลั้นกับน้องหมาพิการไม่พอ ลั่นชื่อพี่โปกพองหนักมากกกกกกก
-
กรี๊ดด แปะก่อน เดี๋ยวอ่าน
-
โอย ขำมากค่ะ 55555555
ลั่นแรงมากตรงหมาขาพิการ
เทมโปน่ารักจริงๆ พี่ปกป้องก็ยังไม่รู้เรื่องต่อไป 5555
มาต่อไวๆนะคะ ชอบมากเลยย
:katai2-1:
-
ตอนนี้น้องเทมน่ารักไปอีก หนูทำไมซื่อเยี่ยงนี้คะ 55555
อยากอ่านตอนเฉลยสาย คงตลกน่าดู พี่ปกป้องปล่อยไก่หลายรอบล่ะนะ
เป็นคนอื่นคงรู้แล้วแต่โชคดี(?)ที่ได้น้องเทมเป็นน้องสายนะเนี่ย 555
หรือจะมีพลิกล็อก ไม่ใช่งี้...รออ่านน้า :mew1:
-
โอ้ย ตลกมาก ไม่ไหวแล้ว 555555555555555
-
คิดไปได้..โปกพอง :hao3:
-
ขำพี่มิว โปกพอง55555555555555
-
โอ๊ยย ลั่นนนนน 55555555555
พี่ปกป้องต้องได้กินน้ำนะ ไม่ได้กินนี่มีโกรธ ถถถถ
-
:call:อันดับแรกอันนี้ขำมากกกอีพี่มิวดีแต่ว่าน้องแกก้เป็นพี่ที่กากมากอ่านมาได้...พองตอนแก้ให้นี่ดูเท่เชียวจนพูดชื่อออกมานี่แหละตอนนี้ยาวมากสะใจแต่พระอกพี่นี่ค่าตัวยังไม่ถูกอีกเหรอเนี่ยบทชั่งน้อยนิดจริงแต่หลังจากนี้น่าจะมากขึ้นเนอะ น้องเทมนู๋น่ารักนะถึงจะคิดว่าหมามันพิการก้เถอะพี่ให้อภัยตอนนี้ขำตั้งแต่แรกเลยอ่ะสมกะที่รอ ขอบคุณน้องนักเขียนอีกทีนะคะแต่งดีมาแบบสม่ำเสมอเวลาพระอาทิตตกพี่นี่รอเลย ^^ ตอนหน้าคงมีคนเงิบสักสองคนได้หนึ่งคงเป็นน้ำใสอีกคนก้อิพี่ปกป้องขี้แกล้งน้องนี่แหละ5555ขำรอเลย ส่วนตัวคิดว่าพี่ปกป้องนี่น่าจะเคยเจอเทมมาก่อนรึป่าวนะ รอตอนต่อไปนะคะ
-
อิพี่มิว 5555555555555555555555
-
ลั่น โปกพอง :laugh:
-
เดี๋ยวมาตอบเม้นท์เช่นเดิม เพิ่มเติมคือเวลา
แน่นอนว่า ไม่ดึกไม่คึก 55555555555555
-
พี่มิวกับน้องเทมเนี่ย เค้าเป็นครอบครัวสายฮาใช่เปล่า
ทั้งคอร์กี้เป็นหมาขาพิการ และโปกพอง คือถ้าเป็นคนธรรมดาคิดไม่ได้แบบนี้นะ 555
เทมรู้แล้วว่าปกป้องเป็นพี่รหัส รอดูว่าปกป้องจะเซอร์ไพรส์ขนาดไหน
แล้วเทมจะยอมให้ปกป้องกินน้ำสารพัดรสชาตินั่นจริง ๆ รึเปล่า ต้องรอลุ้น ^^
-
คอร์กี้
มันแบบ กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
:jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3: :jul3:
-
เจอพี่พิว โคตรฮาเอล ขำเหนื่อยสุดๆ :laugh: :laugh: :laugh: :m20: :m20:
-
โอ้ย ขำลั่นมากกกกกกกกกกก ทั้งพี่ทั้งน้อง ตลกที่ซู้ดดดดดดดด
อ่านแล้วเพลิน แปปเดียวจบตอนละ ฮอลลลลลลล
:laugh:
ู
-
ขาพิการยังพอน่ารักกรุบกริ๊บ
แต่ลั่นจริงๆก็ตรงที่ชื่อ โปกพอง นี่แหละ :m20: โอ้ยยยยย ชีวิติรันทดมีชื่ออยู่ดีๆกลายเป็นชื่ออุบาศๆไปซะได้
อยากอ่านตอนต่อไปแล้วสิ อยากเห็นน้ำใสหน้าแตก :laugh:
-
น้องหมา น่ารัก :mew1:
-
หัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังกับ โปกพอง ค่ะ 555555555555555555555555555555
-
ตอนน้องแคระนี่ฮาแล้วนะ อ่านไปถึง โปกพอง ของพี่มิวนี่แบบ :pigha2: 555 โอ้ย คิดได้ไง จะฮาไปไหนนนน
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอารมณ์ดีจริง ๆ เลยอ่ะ ชอบมาก ๆ ยิ่งเวลาพี่มิวกับน้องเทมคุยกันนี่แบบ พี่น้องที่รักกันจริง ๆ
แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณพี่มิวอ่ะนะ ทำให้น้องเทมเดาได้ว่าพี่รหัสเป็นใคร อยากให้พี่ปกป้องมารู้ชื่อที่พี่มิวเรียกจริง ๆ 555
ว่าแต่ น้องเทมมั่นใจมาก ขนาดปรุงน้ำซะน่าอร่อยขนาดนั้น หวังว่าคงไม่มีอะไรพลิคล็อค จนต้องกินเองหรอกนะ :try2:
น้องแคระน่ารักจังเลย อยากจับมาฟัดบ้าง :กอด1:
-
พาพี่ปกป้องไปหาหมอหน่อย...โปกพอง555555
-
ลั่นแรง5555555555555 มีตอนไหนไม่ฮามั้ยคะ555555
-
เทมโปน่ารักขนาดนี้ จะไม่ทน อิอิ
-
คือ นั่งอยู่ท่ามกลางฝูงชน แต่ละคนก็มองดูแบบเหยียดๆ ว่าคนบ้าแน่ๆ คือไม่หยุดไม่อยู่อะ เสียงหัวเราะอย่างกับคนบ้าจริงเมื่ออ่านเรื่องนี้ จะฮาเกินไปแล้วน่ะ รู้ไหมว่าปวดท้องเพราะเกร่งขนาดไหน
-
เรื่องนี้น่ารักกกก :jul1: :jul1:
-
:m3: :m3: :m3: :m3: :m3:
-
โอ๊ย อยากอ่านต่อไวๆ อยากเห็นคนหน้าแตก55555
-
ขำหมาพิการเหมือนคนบ้า55555555555 น้องเทมคนเซ้นซิทีฟ
อิพี่ปกป้องตายแน่ๆ น้ำศักดิ์สิทธิ์55555
-
พี่มิว โปกพอง อะไรเนี่ย5555555555555555555555 พี่โป.....ปกป้องซวยแน่ค่ะ น้องจับได้แล้วซวยแน่นแน่ :hao7: ส่วนน้องน้ำใส ดื่มน้ำกายสิทธิไปค่ะ ให้สมกับที่นางมโน สะใจแพร่บ :katai3:
-
เทมถ้าไม่ได้พี่มิวนะแย่เลย
-
ตลกหมาพิการ :laugh:
อยากเลี้ยงมั่งจัง
-
ทำไมน้องเทมโปของพวกเราน่ารักน่าฟัดได้ขนาดนี้เนี่ย จะฮ่าไปไหน ต้องขอบคุณพี่มิวอย่างแรงที่ทำให้คลิปนี้บังเกิด พี่ปกป้องเจ้าค่ะน้ำศักดิ์สิทธิ์รออยู่ อิอิ
ฮ่าพี่มิว โปกพอง สุดๆๆๆๆๆ
-
โอ๊ยยยย ขำหนักมาก ตลกอ่ะ
ฮาสุดๆ 555555555
มาต่อบ่อยๆนะคะ :pig4:
-
พี่โปกพอง55555555555555555
-
55555 ขำหนักมาก ตั้งแต่ แคระพิการ
ถึงโปกพอง
สนุกมากเลยค่ะ
-
ลั่นเลยจ้าาาาา โปกพอง 555555555555555
-
ขำมาก ฮือออ แบบว่าไม่รู้จะขำเป็นภาษาอะไรดี
-
ลั่นมาก!
ทำไมพี่มิงคิดได้ 55555555
-
น่ารักอะไรขนาดนี้ :-[
-
โปกพอง โอ้ยขำ! 555555555555555555
พี่มิวก็ทับศัพท์ไปนะ แหมมมมมม
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เทมโปลูก ทำไมตลกกก 55555555555555555555555
-
โอ้ยยยย หัวเราะน้ำตาไหล โปกพอง ตลกพี่มิว โอ้ยยย หัวเราะจนจะตายแล้วึค่ะ รอชมนาทีระทึก หมันไส้น้ำใส นางดูมั่น
-
ชอบเทมโป ชอบนายเอกดูโง่ๆทั้งที่จริงๆก็เหมือนจะโง่ 55555555555
ซื่อๆใสๆ ดี โอ้ยยยยย ฉันชอบนางงงงงง :hao7: :hao7 :impress2:
ปล. อยากให้มีบอกหน้าด้วยอ่ะคะ ว่าอยู่หน้าไหน
-
โปกพองงงง
โอ๊ยไม่ไหวจะขำ :m20: :m20: :laugh: :laugh:
พี่น้องคู่นี่แม่งเกรียนทั้งคู่ พี่มิวกับเทมโปไหวแน่นะ :laugh: :laugh: :laugh:
-
พี่น้องคู่นี้จะจี้ไปไหน ไอ้คนน้องฮาน่ารักพออภัย
แต่ไอ้คนพี่นี่สิฮาจังไรจริงๆ ก็คิดได้นะคนชื่อโปกพอง ฮ่าๆๆๆ
-
น้องเทมหนูจะซื่อไปไหนเนี่ย โอย น่ารักน่าเอ็นดู
น้องแคระน่ารัก ตกลงจะให้ชื่อแคระจริงๆหรอ
ส่วนอิพี่มิวนี่ลั่นเลย อ่านได้ไงอ่ะ โปกพอง 555 :hao6:
-
ชอบน้องหมา น่ารักกกกกก
-
น้องแคระน่ารักมากกกก
พี่มิวก็ทำไปได้นะ โปกพอง ฮามากกก
-
:laugh: ขำน้องเทมหนูไม่รู้จริงๆ เหรอว่านั้นเป็นหมาพันธุ์เตี้ยอ่ะ ไม่ใช่หมาพิการ
อ่านเจอชื่อพี่รหัสแล้วขำก๊ากเลยอ่ะ คนอะไรชื่อ โปกพอง
-
PP Prachya Nawanantanon ได้แชร์วิดีโอของ Ratikan Senanurak
แคระน่ารักเนอะ หาแบบนี้ได้ที่ไหนบ้าง อยากเลี้ยงทั้งชีวิตเลย....
ทำไมคิด >< เขินและฟินหนักมาก
พี่ปกป้องเรียกเทมว่าเด็กแคระอ่ะ ตอนที่แล้วๆ
><
-
ตอนเเรกว่าตลกน้องเเคระเเล้วนะตอนหลังเจอโปกพองเข้าไปนี่ลั่นเลยขำเเรงงงงงง :ling1:
-
โปกพอง 55555 อิพี่มิวแกคิดได้ไงฮะะะะ :katai1: :laugh: :laugh:
-
555555555555555 ขำมากกกกกก :laugh:
-
ขำตรงโปกพองอยู่นานเลย กว่าจะเลื่อนอ่านต่อได้
-
น้องเทมค่ะ นี่ซื่อรึโง่ค่ะ 55
แต่พี่มิวหนักกว่า โปกพอง 555 คิดได้ไงงง
-
ขำตรงโปกพองหนักมากกกก
อีพี่มิวมันคิดได้ไง
แต่ว่าพี่ปกป้องคะ แชร์คลิปน้องแล้วแคปชั่นนี่คือไรคะ? อยากเลี้ยงทั้งชีวิต แหมๆๆๆๆ
ออกตัวแรงงงงงงงงงง แต่น้องเทมมันซื่อค่ะ ต้องทำใจ
-
คือโครตชอบ55555555 น้องเทมอย่างฮา
ได้โปรดดดมาต่ออีกสักตอนสองตอนน :mew4:
-
กรี๊ดมากกกกกกกกกกก
พี่ปกป้องออกตัวแรงที่สุด เลี้ยงทั้งชีวิต ให้ตายเถอะ ><
-
น้องแคระทำไมหนูน่ารักจังคะลูก
แล้วพี่โปกพองเนี่ยที่ว่าอยากเลี้ยงไปตลอดชีวิตนี่หมาหรือว่าคนคะแหมมมม
-
ฮาตั้งแต่ต้น ชอบเทมได้ใจมาก อึนไปและ ยิ่งใส่ขาเทียมให้แคระนี่ลั่นกันทีเดียว 555555 อยากอ่านอีกก
หลงเข้ามานี่ถอนตัวไม่ทันแล้ว ใจจะขาดดดด :katai1:
-
ฮาโปกพองหนักมากค่ะ :laugh5:
-
ชอบอิพี่มิวมากกกก โคตรจะเกรียน ฮ่าๆๆๆ ชอบนางอ่ะ
คือพี่ปกป้องเหมือนตัวประกอบอ่ะ แทบไม่มีอะไรเด่นเลยนอกจากเป็นคนที่เทมชอบ แหม่ หลบอยู่แต่ในที่มืด ลืมไปแล้วว่าเรื่องนี้มีพระเอก #ขำ รอๆๆๆ รอเค้าหวานกัน ฮ่าๆๆ
-
อยากรู้ว่าปกป้องกินแล้วจะเป็นยังไง
:laugh: :laugh: :laugh:
-
คือ โปกพอง?! คนอ่านก็ลุ้นไปสิ พอพี่มิวเฉลยนี่แบบ :z3:
คือ...เหมือนกันทั้งมิวทั้งเทมนั่นแหละ งื้อออ :laugh:
งานนี้ไม่รู้หมู่หรือจ่า พี่ปกป้องมัวแต่ชะล่าใจ เดี๋ยวต้องได้กินน้ำอร่อยแน่ๆ อิอิ
ขอบคุณมากๆ เลยนะคะสำหรับตอนนี้ ชอบคอร์กี้
-
:o8: :o8:
-
โอ๊ยยยย ตัลหลกมากกกกกก นี่ท้องแข็งแล้วเนี่ย
-
ขำอิพี่มิวตรงโปกพองนานมากกกกกกกกกกกก 55555
น้องเทมก็ไม่รู้อะไรบ้างเลยว่าอิพี่ปกป้องมันหยอด
ที่แชร์คลิปชมน้องแคระน่ารักนี่ตั้งจะหมายถึงเจ้าชองป่าววว แหม อยากเลี้ยงตลอดชีวิต
อยากอ่านตอนหน้ามากกกกกกกก อยากเห็นพี่ปกป้องกินน้ำ หมั่นไส้พี่มันมาก 55555
-
:-[ :-[ :-[
จุ้บๆ จิ้บๆ มุ้บมิ้บ มุ้งมิ้งงงงงงง :กอด1:
-
เทมน่ารักกกกกกกกกกกกก
-
อ่านถึง พี่มึงชื่อโปกพอง นี่หลุดขำจริงๆ
พี่มิวฉลาดรู้ว่าคำใบ้คืออะไร. แต่สกิลการอ่านขื่อนี่ :a5:
ทั้งพี่มิวน้องเทม นี่พอกันเลยยยยย
รอคนแต่งมาต่อนะ
-
โอ๊ยยยยยย เทมคือน่ารักมาก >\\\\\\<
คลิปต้อนรับน้องแคระเป็นอะไรที่ได้ใจฝุดๆค่ะ
ฮาได้ใจอ่ะนะ 5555555
รอตอนหน้าเฉลยเทค เด๋วก้อรู้ใตรจะได้กิน อิอิ
-
ยิ่งอ่านยิ่งขำเทมโป น่ารักขึ้นทุกวัน :m3:
ชอบอิพี่มิวจัง พี่น้องคู่นี้ตลกพอกัน :hao7:
อันนี้คำผิดค่ะ
อีพี่มิวมัวด่าผมอ่า ฮือออออออ โดนหลอกให้กลับบ้านไม่พอ ยังโดนหลอกมาเจอด่าในไลน์อีก มีพี่ชายอยู่คนเดียวทำไมมันเป็นงี้วะ เป็น มัน เปล่าจ้ะ
-
อยากจะกอดขาร้องขอชีวิตเทมโปบ้างงงง หลงน้องเทมแล้วเนี่ย น่ารัดดดศาสสสสสสสสสสตร์ 55555
-
น้องเทมได้เข้าสู่วิถีการเป็นเซเลปอย่างเป็นทางการแล้ว. คุณพี่ปกป้องอย่าช้านะ. เดี๋ยวจะมีคนมาสีน้องเทมอีกเพียบ ทั้งน่ารักทั้งฮาขนาดนี้.
-
แคระที่พี่ปกป้องอยากเลี้ยงทั้งชีวิตนี่หมายถึงเทมไม่ใช่น้องหมาแน่
-
น้องแคระน่ารัก
แต่แอบฮาปนสงสารน้องเทม
คนเขียนขาาา อยากอ่านสิบตอนต่อกันเลยได้ป่ะคะ
แบบว่ามันค้าง 55555
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
โอ้ยยย ฮาจริงจังมาก น้องเทมโปปปป
-
เทมโปง่ออ แคระน่ารักกกก
-
ฮามากค่ะ
เทมโปน่าร๊ากกกกกก
-
น้องเทมมม ง่ออ
พี่โปกพองง
-
หลงปกป้องอ่ะ ชอบผู้ชายแนวนี้ หื้ดฮาดเลย อยากได้บ้าง/สกิดแฟน 555555555
เรารอพี่ปกป้องโดนลงโทษนะแอร้ :hao7:
-
ฮามากกก น่ารักมาก
-
คนบ้าอะไรชื่อโปกพอง 555 ชอบๆ :heaven :heaven
-
:-[ อยากอ่านต่ะแร้ววววว
-
โปกพอง 555555 ขำขุนพี่มิว คิดได้ไง :m20: :m20: :m20:
รอนะคร้าบบบ =3=
-
พี่มิว น้องเทม
พี่น้องคู่นี้ฮาสุดๆ o13
สนุกมาก แทบจะรอตอนต่อไปไม่ไหว
-
พี่มิวฮาแบบนี้ใครได้เป็นแฟนนี่ขำตาย 555
-
ทำไมมันน่ารักเยี่ยงนี้
อ่านแล้วเหมือนมีผีเสื้อเต็มท้องเลย
-
น้ำลายกระจายเต็มคอม :m30: หัวเราะหนักมาก พี่โปกพอง!!
-
แวะมาเม้าท์แปปนึง
คิดว่าอัพไม่ทันเย็นนี้แน่นอน อาจะเป็น โน่นนนนนนนนนน เวลาดูบอลอ่ะคะ until dawn 5555555555
จะได้ไม่มาปูเสื่อกันผิดเวลา
คนเขียนจะออกไปงานเลี้ยงค่ะ ฮอลล
วันนี้เปิดเทอมวันแรกนี่นรกจริงๆ ได้เปลี่ยนห้องประจำชั้นด้วย ไปเรียนที่ชั้น 4 ตึกที่หลอนที่สุดในโรงเรียน แล้วชั้น4 นี่คือน่ากลัวแรง เพราะเป็นตึกเก่า อดีตตึกคหกรรม ที่ถูกหมวดวิทย์ครอบครองในเวลาต่อมา ทั้งชั้นมีอยู่แค่ 3 ห้อง
แล้ว3 ห้องนี่คือ เปิดใช้ห้องเดียวววววววววววววว คือห้องเรา
ฮอออลลล ไม่กล้ามาโรงเรียนเช้าเลย
เจออิปกป้องด้วยนะคะ ฮออลลลลลลล ไม่มองหน้า ก้มเลย รู้สึกผิดบางอย่าง 55555
มี แฮชแท็กเป็นของตัวเอง ในทวีตเตอร์ด้วย #ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ
อันนี้กราบงามๆสามที ขอบคุณทุกคนมากนะคะ ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าจะมีอะไรแบบนี้ TT
ซึ้งใจแรง
มีแฟนอาร์ตน้องเทมด้วยน้าาา น้ำตาจะไหลจริงๆ :mew4: :mew4:
ขอบคุณทางทวิตเตอร์ของคุณ @yaoinovel ด้วยนะคะ ที่รีวิวนิยายเรื่องนี้ให้เรา
ตอนแรกก็ไม่รู้ แต่พอรู้นี่เอามือทาบอกพร้อมอุทานว่าขุ่นพระ! 5555555555555555
สำหรับหลายๆคนที่อ่านแล้วบอกต่อ สปอยพ่อแม่พี่น้องมาอ่านเรื่องกากๆของน้องเทม ต้องขอบคุณมากจริงๆ บอกเลขบัญชีมาหลังไมค์ได้นะคะ โอนค่านายหน้าให้555555555555
มีคนอ่านส่งข้อความ มาบอกเรื่องคำผิด เกี่ยวกับคะ คะ ว่ะ วะ เยอะมาก อันนี้คนเขียนต้องขอบคุณมาก >< แล้วก็ขอโทษจริงๆ มันเบลอๆ
แต่ตอนที่7ก็ไม่ค่อยผิดแล้วเนอะ เดี๋ยวจบมหกรรมเวรของกีฬาสี จะตามไปแก้ให้ครบทุกตอนเลย
กีฬาสีนี่มันจริงๆ ขนาดไม่ได้เป็นประธานแล้วนะ แต่อดห่วงรุ่นน้องไม่ได้ วันนี้คือเดินวนดูงานรอบโรงเรียน นึกถึงตอนม.5
ชีวิตจริงยิ่งกว่าฮอร์โมน คนเขียนโดนบิลด์มากเยอะมากกกกกกกกกก ปีที่แล้ว ใครกำลังอยู่ในช่วงนี้ ก็ขอให้สู้
เหนื่อยหน่อย 55555555
ตอบเม้นรีต่อไปปปป
-
ก่อนตอนที่ 5
คะนึง – ขอบคุณค่า
Answer- ง่ออ ชื่อน้ำใส ออกจะน่ารัก
poppycake-พี่มันรอดมาได้เพราะบุญเก่าช่วย ดลใจให้น้องมันโง่
thepopper-เทมโปเป็นคน ไสๆ ไสยศาสตร์
magarons-น้องนางไม่เคยรู้อะไรบ้างเลย
Anton-thank you 3 time
fanglest- การจีบของพี่ปกป้อง ไม่ใช่จีบแบบคนธรรมดาแน่นอน
heaven13-มาตอบช้าจน รู้หมดแล้วอ่ะ 55
agava1313-น่ารักแล้วหรือยัง ><
ลองเดารหัสมันก็ไม่ยากนะหนูเทม 1231245 Po(12)k(3)po(12)n(4)g(5) ส่วนของน้ำใส ‘ ~ P ’ อาจจะตีความว่า นอทคือไม่ นอทพีอาจจะไม่ใช่ปกป้องก็ได้
ปล. งานมโนก็มา 555555555555 อยากให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสของน้องเทมโปคนใสซื่อ
คุณเป็นนักสิบพันทิปชัดๆเลย เก่งง่อ ยอมใจ55555555555555
ลองเดารหัสมันก็ไม่ยากนะหนูเทม 1231245 Po(12)k(3)po(12)n(4)g(5) ส่วนของน้ำใส ‘ ~ P ’ อาจจะตีความว่า นอทคือไม่ นอทพีอาจจะไม่ใช่ปกป้องก็ได้
ปล. งานมโนก็มา 555555555555 อยากให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสของน้องเทมโปคนใสซื่อ
เค้าไม่เข้าใจหลักการคิดอะ ตัวเอง
ช่วยอธิบายหน่อยสิ มันคือรหัสอะไรเหรอ?
แบบนี้หรือเปล่า ไอ้คำใบ้ตอนแรกที่ได้มา อ่ะ
เรียงคำเป็น
1 Protect
2 Oasis
3 Keeper
4 Notion
5 Gallantry
แล้วเอาตัวหน้ามาเรียง
คือ
1 = P
2 = O
3 = K
4 = N
5 = G
เรียงตามโค้ดที่ได้ ครั้งที่ 2 คือ 1231245 จะได้ว่า POKPONG
อร๊ายยยยยยยยยยยย นี่คิดเองตามที่คุณMisakiiz ใจยังเต้นแรงเลยยยย
ใช่แน่ๆ ใช่มั้ยยยยยยย
รอคุณMisakiiz กับคุณคนเขียนมาตอบ
><
นี่ก็เก่ง อีกคน ><
Ginny Jinny-เค้าบอกหน้าที่อัพแล้วนะคะ ^^ ขอบคุณมากเลย
kyungploy- คนเขียนนี่คือไม่ค่อยเท่าไร เพราะเขียนเองรู้เอง แต่คนแก้ได้นี่เก่งมากเลย
ตอนที่5
ZC.PS-ฮอลลล พี่ปกป้องเป็นคนมีบุญมาก ขนาดกดไลค์ยังฟิน 555
Jitsupa_milk-เขินพี่ปกป้อง หรือเขินเทม><
kyungploy-พี่ปกป้องนี่ไม่ต้องเดามั้งค่ะว่าชอบเทม อีกคู่ก็อยากให้เป็นเรื่องราวของอนาคต(ตอบแบบดารา555)
แพรวฐา-พี่ปกป้องไม่สามารถจีบเทมได้ค่ะ มีเหตุผลๆ 5555
QueenPedGabGab-มุกบัตรประชาชนเป็นอะไรที่โดนมากับตัว ฮอออล และน้องเทมตาถั่ว มองไม่เห็นใครนอกจากพี่ปกป้อง 5555555555
love:seungri-ฟินแทนเทมมม
seaz-อย่าเรียกว่าซื่อ ให้เรียกว่าโง่เลย555555
อรุณรำไพ-น้องเทมเป็นคนมโน มากกว่า ไม่ค่อยตลกหรอก
GGamy-พี่ปกป้องนี้คือไม่ได้ปากแข็งนะคะ แต่อ้าไม่ได้จริมๆ
IIIA-เปลี่ยนลุคไหนก็เหมือนเดิม 555555555
PRiiNCEKiiM-น้องเทมปัญญาอ่อนนิดๆนะคะ 555
panari-เดี๋ยวมีพาร์ทของพี่แอมเรื่อยๆ
cho_co_late-ก็ไม่รู้ว่าจะมาต่อทุกวันมั้ย แต่จะพยายามค่ะ
B52-55555555555
fanglest-ตอบเหมือนเดิม คือพี่แอมกับเม ยังไม่ได้เป็นอะไรกัน เรื่องอื่นก็ขอให้เป็นเรื่องราวดีๆระหว่างทั้งสองคนในอนาคต(ตอบแบบดารา555)
MaRiTt_TCL-คนเขียนตามอ่านทวนแล้วไม่เขิน เห็นแต่น้องเทมขำ 55
└X • €NouGh •-ในมหาลัยไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนแปลง เพราะน้องเทมสังคมน้อย 555
nu-tarn-พี่ปกป้องไม่ได้ปากแข็งค่ะ 555 และเมกับแอมก็เซมๆเดิม ยังไม่ได้เป็นอะไรกัน 555555 // คนเขียนชอบไล่อ่านคอมเมนต์อยู่แล้ว ถ้ามีเวลาคือก็คิดเผื่อๆไปเลยว่าจะตอบว่ายังไง แล้วก็ชอบเหมือนมันได้คุยกันนี้แหละค่ะ ><
4559—ขอบคุณมากๆนะคะ ><
fuku-พี่แอมจะมาเรื่อยๆ 5555555555
ได้เเต่บอกให้ตัวเองใจเย็นๆ ทำไมเทมโปน่ารักแบบนี้ :impress2: เด็กบ้า อยากรักตัวเอง งื้ออออออออออ (ก๊อปปี้สไตล์ :laugh:) อ่านแล้วใจสั่นเเรง ทำไมไม่รู้อ่ะ อิมเมจแม่งโดนใจมาก จอร์ช!!! มันยอดมากกกกกก!!!!!! หวังว่านางจะไม่หลงตัวเองแบบที่กลัวนะ เพราะเป็นแบบนี้ ถึงน่าขบ #ปล้ำแม่ง
แอมเธอกับชั้นหัวอกเดียวกัน น้องบลู๊กคะจะรีบไปไหนรอพี่ไปสอยก่อนสิ ค่อยมีเมีย ฮื้อออออ :o12: ไม่เป็นไรแอมยังเหลือโรมิโอกับคลูซอยู่ เด็กกำลังโตเป็นอะไรที่เริศที่สุดล่ะ :hao7: :hao7: :hao7:
เมออร่าความเป็นผัวพุ่งแรงมาก มาทีกระแทกตาแทบบอด เอิ้กๆๆๆ แต่จินี่คือไร อยากเป็นพี่สะใภ้เทมก็ไม่บอก กวนตีนพี่มิวบ่อยๆนะ เพราะเดี๋ยวก็จะได้กันเอง (ทฤษฎีไหนว่ะ?)
ทีมนี้คือดีงามค่า~~~ :katai2-1: :katai2-1:
มันใช่ทั้งหมด คนเขียนอยากเป็นเมียน้องคลูซมาก 55555555555555 แต่ขอดับฝันเรื่องพี่มิวกับจินะคะ พี่มิวต้องรักษาคำสัญญาที่หม่อมย่าเอียดมีไว้กับตระกูลเทวพรหม ถุยย ล้อเล่น พี่มิวมีคู่ค่ะ เป็นคู่ชายหญิงธรรมดานี่แหละ ส่วนจินี่กำลังคิดอยู่ว่าจะทำเป็นเรื่องสั้น สนองพล็อตในหัวตัวเอง 555
pajajahaha-ขอบคุณค่า
apisaraa-เก็ทฟิลคนที่ชอบ มากดไลค์ แล้วแบบบ หืมมม ไลค์วะ 55
tiew93-55555555555
bigcat1889-ขอขอบพระคุณมากค่ะ ให้คะแนนเต็มซะไว้ใจเราเชียว 55555555555
Answer-จนถึงตอนที่ 7ละ ไม่เห็นพี่มันจะอึ้ง คนอื่นเค้าอึ้งจนเบื่อล่ะ555
panitanun-ขอบคุณแทนน้องเทมมม
kun-ยังต้องกลัวคนมาจีบน้องเทมอีกเหรอค่ะ ดูหน้าน้องมันกว่าจะถึงขึ้นกลัว คนนั้นนี่เลิกชอบไปล่ะ 5555555
Anton-ใช่ๆ ไปอยู่ไหนมา 55555555
keepout- ดูปากคนเขียนนะคะ ไม่ได้ติ่งหยางหยางค่ะ เชื่อมั้ย? 5555555555555
ไม่เลยไม่จริงจริ๊งงงง
Mokuchi-ขอบคุณค่า
Wordslinger-จะบอกว่าพี่ปกป้องนี่คืออยากแสดงตัวสุดๆ แต่ทำไมได้จริง55555
agava1313- ฮอออลลลลลลล
Oeyblaxxm-โอมม จงรักน้องเทม 55
may5658-ยินดีต้อนรับค่า
paladin.kn-ไม่ได้น้า ><
Jumpper-ไม่น้า อย่าเอาน้องเทมฉันไปป 55555
Jibbubu-55555555555
dukdikdukdik-ได้อยู่นะๆ หยางหยางน่ารักสุดใจขาดดิ้น
Snowermyhae-คนเขียนแก้ให้มีเลขหน้าแล้วน้า ส่วนหยางๆนี่วันคู่คี่กับคนเขียนได้มั้ย แชร์กัน อยากได้นางเซมๆ 55555555
205arr-ขอบคุณค่า
♠DekDoy♠-55555555555 นางรักกันนานอยู่ แก๊งค์นี้
MmBb-ใครว่าพี่ปกป้องเป็นพระเอก นางเป็นตัวประกอบ 55555555
QXanth139-ขอบคุณมากค่ะ ยินดีต้อนรับ แล้วก็นะ อ่านตอนไหนก็เหมือนกัน 555
qilarsy39-เรานี่คือแบบ ดิ่ง ดิ่ง ดิ่ง ไหนความรู้ ฮอลลลล
นางฟ้าที่ถูกถีบจากสวรรค์- ขอบคุณค่า
::UsslaJlwaJ::-55555555555
Misakiiz-เป็นไงบ้างคะ สอบ คนเขียนบันเทิงมาก
Ginny Jinny-น้องเทมเป็นเด็กขี้มโนค่ะ
wonderbe-555555555 สอบเป็นไงบ้างคะ
poppycake-พี่ปกป้องจีบบ่ได้จริงๆ
ไม่อยากจะคิดแต่มันต้องคิด 55555555555
ชื่อไลน์พี่ปกป้องอ่ะคะ Protect time ใช่มั้ย
แล้วคือถ้า เทมโป ที่เกี่ยวกับดนตรีอ่ะ คำว่า เทมโป เป็นภาษาอิตาลี แปลว่า time
คิดว่าเกี่ยวนะ เพราะพี่ชายน้องเทม ชื่อมิวสิค
แสดงว่า ชื่อไลน์พี่ปกป้อง คือ ปกป้อง เทมโป
อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่รู้ว่าใช่มั้ย แต่จะมโนให้ใช่ที่สุดดด
ขอบคุณคนเขียนนะคะแล้วก็ ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ
รอตอนต่อไป ><
เก็บทุกเม็ดแบบนี้เลยเหรอค่ะ นี่เขินนะเนี่ย
snowboxs-ฮอลลลล 5555555 ขอบคุณค่ะ
ben-><
Gapompom-คนเขียวตั้งใจว่าจะไม่เขีน side ของพี่ป้อง แต่จะให้พี่แอมเบอร์เล่าแทน 55
PazZ-เราจะไม่ติ่งหยางหยางอย่างเดียวดาย
นอนกินแรง-ขอบคุณค่า
♥lvl♀‘O’Deal2♥- ♥
มีคนแนะนำเลยตามมา โอ๊ยยย น่ารัก
ใครจีบเทมโปนี่ปวดหัวตาย คือนางแบ๊ว ซึน มึน ไม่รับรู้อะไรเลย คิดว่ามีคนจะมาแกล้งตลอด
พี่ปกป้องเหนื่อยแน่ พูดเลย
คนเขียนรบกวนถามหน่อยได้มั้ยคะ ว่าใครแนะนำมา แนะนำมาจากที่ไหน จะได้ไปให้ค่านายหน้าถูก 5555
สนุกมากคุณคนเขียน เอาใจช่วยนะครับ ทำข้อสอบให้ได้คะแนนเยอะๆนะครับ ขอให้บุญกุศลจากการเขียนนิยายของคุณที่ช่วยปลอบประโลมจิตใจของตุ๊ดธรรมดาๆ คนนึงให้มีความสุขได้ ขอให้ไดคะแนนดีๆนะครับ (ฮา) เล่นใหญ่มาก แต่สนุกจริงๆครับเรื่องนี้ :mew1: ขอบคุณครับ :L2: :กอด1:
ขนาดนั้นเลยเหรอคะ 55555 #ทีมนิกกี้ค่ะ ไม่เกี้ยวกับเม้นท์55555555
thanapontigy-ขอบคุณมากค่ะ
Jumpper-กอดมากอดกลับ ไม่โกงค่า
-
น่ารักมากกก
ตลกมากกก
ชอบมากกก :laugh:
แต่บางทีก็แอบกลัวว่าการเป็นเซเลปของน้องเทมจะย้อนมาทำร้ายตัวเองเข้าซักวัน :mew2:
อ่อ ยังมีคำผิดเรื่องการใช้ "คะ" กับ "ค่ะ" อยู่น้าาา
พิมพ์สลับกันบ่อยมาก อ่านแล้วสะดุด ฝากดูด้วยนะจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้จ้าา :กอด1:
-
ตอนที่ 6
igaga-ไว้ใจกันมาก มารอด้วย 55
kyungploy-งื้ออออ คนเขียนก็รักน้อเทมมมม
wonderbe-มีคนเดียวละ ไม่ต้องเดา 5555555
MmBb-พี่ปกป้องเป็นคนมีเหตุผลลล
seaz-ไม่น่ารอด 5555555555
wikawee-ฮ่าๆๆๆ เป็นฝูงยังเป็นคนอยู่ค่ะ
Jitsupa_milk-สาธุ 555555
แพรวฐา-อ่านไปเรื่อยๆค่ะ จะได้ไม่เบื่อ 55555555
B52-5555555555555 วิถีเซเลปก็งี้
นอนกินแรง-เป็นประโยคที่ถ้าอีน้องเทมรู้ คือจบอ่ะ ตอนหน้านี่จบเรื่องได้ 55555
thepopper-เรื่องนี้เกิดช้าสมใจแน่นอน เอาหน้าน้องเทมรับประกัน55555555
Snowermyhae-เนอะ 55555555555 เสี่ยวจริงๆ
Respire-ขอบคุณค่า
magarons-ฮอลลลลลล สอบเป็นไงค่ะ 555
Blue-ขอบคุณค่า
อรุณรำไพ-สงสารพี่ภามมาก คนเขียนจะพยายามเขียนพี่ภามให้ขึ้นปีหนึ่งก่อนน้องเทมมีแฟน 5555555555555555555555555555555
ice.sp0211-หลงน้องเทมแล้วล่ะซิ
caramel-ขอบคุณมากๆค่ะ ><
คะนึง-อะไรกัลล
ayumu-ง่ออออ ไอ้เรื่องพี่รหัสไม่ได้ฮั๊วแน่นอนมันเป็นโชคชะตา แต่เรื่องอื่นนี้ก็มีความพยายามบ้าง555555555
kun-5555555555555 เดี๋ยวรู้เหตุผลพี่ปกป้องจะฮาไม่ออก
205arr-ฮออออลลลลล ขอบคุณที่มาอ่านเช่นกันค่ะ
└X • €NouGh •-เฉลยแล้ววว
Anton-ฮอลลลล
TIKA_n-ยินดีต้อนรับค่า นิยายเรื่องนี้ไม่ได้คลายเครียดแค่คนอ่านนะคะ คนเขียนด้วย 55555555
Jumpper-เดี๋ยวพี่ภามก็มาค่ะ
:mew1:
คือกลอนหวานมาก (ก ไก่ ล้านตัว) เห็นความเพ้อของคนส่ง ฮา
ตอนแรกหมั่นไส้พี่ปกป้องมาก ที่มัวแต่ไปเจรจาพาทีกับน้ำใส คือแบบ...เฮ้ย เทมโปอยู่นี่ อย่าทำเนียนไม่สนใจได้ไหม! มัวแต่ปล่อยให้พวกเจ้าคมมาเกาะแกะอยู่ได้ นี่บอกเลยว่าอยากให้คนอื่นคว้าน้องเทมโปไปเลย พี่ปกป้องจะได้กินแห้ว ฮา มัวแต่ช้าและเนียนอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวก็มีตาอยู่นอนกินมาคว้าเอาน้องไปเสียหรอก
...แต่ให้อภัยได้ เพราะฉากจับมือเขียนใบ้คำนี่แหละค่ะ หูย ถึงพี่ปกป้องจะยืนคุยกับเจ๊น้ำใส แต่พี่ปกป้องก็จับมือน้องเทมโปนะคะ ฮิ้ว ไม่รู้ทำไมอ่านแล้วเขินจริงๆ แล้วคนถูกจับก็นะ ไม่ได้รู้อะไรเลย สมแล้วล่ะที่พี่แกหัวเสียถึงขนาดเดินหนี ฮา แต่พี่ก็ควรต้องรู้นะคะ จีบเทมโปต้องใช้ความอดทน คนมันเจียมตัวอย่างน่ารัก ไม่นึกฝันว่าคนอย่างพี่จะมาชอบนี่นา (โมเมเอาว่าพี่แกชอบน้องเทมโป ฮา)
เรื่องนี้ติดหนึบเลยค่ะ ตามติดทุกวัน ถึงพรุ่งนี้จะไม่มา แต่ก็จะกลับมาอ่านซ้ำค่ะ เอาเป็นว่าขอให้น้องลภัทรสอบได้คะแนนเยอะๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ
ปล. บวกเป็ด บวกแต้มจ้า :mew1:
ไว้ใจกันขนาดนั้นเชียว ขอบคุณมากนะคะ ><
4559-ฮอลลลล ไม่ร้ายน้า
ciaiwpot-น้องเทมไม่เต็มค่ะ
แฟนตาเซีย-ขอบคุณค่ะ
fanglest-ซื่อจนโง่5555555555
apisaraa-ไม่บอก 5555555
ฟาง ฟ่างง ฟ๊างง- เดี๋ยวๆ นี่ฟางเพื่อนปกป้องหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ขอโทษด้วยนะคะ แต่ระแวงมากจริงๆ555555555
Oeyblaxxm-ฮอลลล นิยายเรื่องนี้ไม่ละมุม เน้นเกรียนไปวันๆ5555
dukdikdukdik-55555555
Moose-ขอบคุณค่ะ >< ยินดีต้อนรับนะคะ
Jibbubu-ความลับ55
nightsza-เซเลปนี่ยากกว่าที่คิด555555555
นางฟ้าที่ถูกถีบจากสวรรค์-ขอบคุณที่ไว้ใจมารอกัน
ben-เฉลยแล้วน้า
QXanth139-น้องเทมไม่เคยรู้อะไรหรอกกกกกกกกก
ohuii-มันคือเพลงยาว5555555555
2pmui-น้องไม่ควรเป็นเซเลป แค่วันๆนี้ควรคิดอะไรก็ปวดหัวล่ะ 55555
panitanun-ฮอลลลล
เปลว แว๊บแว๊บ-ขอบคุณค่า
snowboxs-เรียกว่าเพลงยาวดีกว่า 555555
palette_burgundy-สาธุค่ะ ><
Orange151987-ขอบคุณค่ะ
Misakiiz-เฟลหนักมากกกกกกกก
defer-ขอบคุณมากค่า ไว้ใจกันขนาดนั้น
agava1313-ฮอลลลลลลลลล
Zxjmm-ขอบคุณมากค่า ยินดีต้อนรับค่า
nu-tarn-มีเนียนกว่านี้พูดเลย 555
Autonomyz-ป่านนี้ฝามือถือใส่ฝาแล้วแดดิ้น ฮอลลลลลลลลลล
winning-ก็คิดนะ ว่าพี่ปกป้องยังจำเป็นมั้ย
yang-ขอบคุณค่า ทุกเม้นท์ก็ชวนคนเขียนยิ้มเหมือนกัน
drasil-ดีใจนะคะ ที่มีคนขำ5555555555555
Mickey199663-กลอนนี่แต่งเองยังรู้สึกว่าเสี่ยว
aurusma-ฮอออลลลลลลลล ไม่รู้ไม่ชี้ ><
Malimaru-พี่ปกป้องเป็นพระเอกแน่นอนนนนนน
kimjuy_o-ฮา ไม่กากแต่เสี่ยวช่ายมั้ยยย
empty102153-เสียวสันหลังมาก เพื่อนปกป้องหรือเปล่า ? ไม่ใช่เราขอโทษน้า เราระแวง 5555555555555
pannuna-ใครแนะนำบอกหน่อยได้มั้ยคะ เราจะเอาค่านายหน้าไปให้
buathongfin-มุกเสี่ยวๆ ><
-
จิ้มคนเขียนนนนน
งั้นเดี๋ยวเค้าจะตื่นมาอ่านอีกที 5555
#ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ ด้วยเหรอคะ เดี๋ยวเค้าจะตามไป
รออออ น้องเทมมม
รอดูคนหน้าแตก
-
วรั้ยๆ มาตอบเม้นด้วย ขยันอัพแล้วยังขยันตอบเม้นอีก น่ารักจีๆ
ปล.อยากจะทักมาตั้งแต่ตอนนู้นละ ติ่งหยางหยางเหมือนกันหรือเปล่าเอ่ย 5555 ไม่ใช่ไรหรอก ชอบ นานๆเจอคนฟินเหมือนกันที
-
ลองเดารหัสมันก็ไม่ยากนะหนูเทม 1231245 Po(12)k(3)po(12)n(4)g(5) ส่วนของน้ำใส ‘ ~ P ’ อาจจะตีความว่า นอทคือไม่ นอทพีอาจจะไม่ใช่ปกป้องก็ได้
ปล. งานมโนก็มา 555555555555 อยากให้พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสของน้องเทมโปคนใสซื่อ
เค้าไม่เข้าใจหลักการคิดอะ ตัวเอง
ช่วยอธิบายหน่อยสิ มันคือรหัสอะไรเหรอ?
แบบนี้หรือเปล่า ไอ้คำใบ้ตอนแรกที่ได้มา อ่ะ
เรียงคำเป็น
1 Protect
2 Oasis
3 Keeper
4 Notion
5 Gallantry
แล้วเอาตัวหน้ามาเรียง
คือ
1 = P
2 = O
3 = K
4 = N
5 = G
เรียงตามโค้ดที่ได้ ครั้งที่ 2 คือ 1231245 จะได้ว่า POKPONG
อร๊ายยยยยยยยยยยย นี่คิดเองตามที่คุณMisakiiz ใจยังเต้นแรงเลยยยย
ใช่แน่ๆ ใช่มั้ยยยยยยย
รอคุณMisakiiz กับคุณคนเขียนมาตอบ
><
จริงๆตอนนั้นเราไม่ได้คิดถึงคำใบ้แรกด้วยซ้าค่ะ คือแค่มโนตัวเลขเฉยๆ เห็นพยางค์มันตรงกับชื่อปกป้องแล้วลองเขียนดู เดาล้วนๆ ขอบคุณนะคะที่ช่วยขยายความให้ 55555
ปล. เราพึ่งมาเห็น ขอโทษด้วยเน้อที่ตอบช้า
-
คนเขียนควรมาอัพก่อนนะ หึ๊ย
-
คนเขียนควรมาอัพก่อนนะ หึ๊ย
คนเขียนเล่นในมือถือ TT ไฟล์มันอยู่ในคอมง่า เค้าขอโทษน้าา เค้าจะรีบกลับบ้านก่อนตี1
5555555555555555
-
คนเขียนควรมาอัพก่อนนะ หึ๊ย
คนเขียนเล่นในมือถือ TT ไฟล์มันอยู่ในคอมง่า เค้าขอโทษน้าา เค้าจะรีบกลับบ้านก่อนตี1
5555555555555555
:serius2: :serius2: :serius2:
-
อะไรคือโปกพองงงงงงงงงงงง 555555555555 :laugh:
-
เพิ่งเห็นว่านักเขียนตอบข้อความ
อุ้ย เขินจัง :o8:
ขอให้งานสนุกนะคะ
เดี๋ยวจะตื่นมาอ่านค่ะ :D
-
“พี่มึงชื่อโปกพอง” ฮามาก ขำน้ำตาไหล :m20: สนุก อ่านเพลิน
-
ตอบเม้นท์เค้าด้วยยย ดีใจจัง ><
-
รู้สึกเหมือนจะลงแดง เพราะไม่ได้อ่าน
-
ง่อวววววววววววว รอให้มาต่อไม่ไหวแล้วว
พี่ปกป้องโดนดีแน่ๆ 555555 :z1:
-
พึ่งเข้ามาอ่าน ฮาจริงๆ เรื่องนี้ :jul3: :jul3: :jul3:
รอตอนนต่อไปนะ :pig4:
-
จะลงแดงตายย รอน้องเทมมม
-
เป็นอีกหนึ่งคนที่แอบลุ้นคู่ จิกับพี่มิว :mew2: ฮืออออ
ไม่เป็นไร ๆ ปล่อยพี่มิวไป ยังเหลือจิให้ลุ้นกับคู่ของเขาก็ยังดีค่ะ แหะ ๆ
ชอบจิมากกกก ไม่เป็นเรื่องสั้นแต่เป็นเรื่องยาวไปเลยก็ดีนะคะ :จุ๊บๆ:
-
55555555 ชอบนะมาต่อเร็วๆนะ สนุกดีอ่ะ อ่านรวดเดียวเลย อยากอ่านต่อแล้ว :mew1:
-
งั้นคืนนี้จะไม่นอนจนกว่าตอนใหม่จะมาค่ะ จะลงแดงตาย รีเฟรชทั้งวัน ฮาาา :hao7:
-
จะรอจนกว่าตอนใหม่จะมาาา (อย่าเกินตีหนึ่งนะคะ เดี๋ยวตื่นสาย65555555)
-
กด F5 รอครับผม :mew1: :mew1:
-
:z10: :z10: :z10: :z10: :z10: :z10: รออออออออออออออออออออ
-
เข้ามารอคนเขียน รอดูคู่สเปอร์พอดีเลย อย่าบอกว่าจะมาพร้อมคู่นั้น ตี3 อ่ะนะ 55555555555555555555
-
อ้าว ยังไม่มาอีกเหรอ คนเขียนกลับบ้านเถอะ 555555555
เดี๋ยวตื่นสายนะ / หมายถึงตัวเอง 5555555555
-
ฮออลลลล มาพร้อมบอลจริงดิ เรานอนก่อนละถ้างั้น 5555555
เดี๋ยวจะตื่นแต่ตีห้ามาอ่านเลย
-
เรื่องน่ารักมากค่ะ ฝีไม้ลายมือการเขียนไม่ธรรมดา อารมณ์ขันมาเต็ม
เห็นว่ากำลังจะแอดมิชชั่น สู้ๆนะคะ พี่ผ่านมา(นาน)แล้วเข้าใจดี555555 จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ^^
-
อ๊ะหือออออ เทมโปปปปปป ทำเหมือนรู้เองเลยน๊าาาา 555
-
เค้าจะไม่นอนคอยดู จะรอจนกว่าน้องเทมจะมา ตีสองตีสามก็จะรอ 55555555555
-
f5 รัวๆ ค่ะ ณ จุด จุดนี้ :katai4:
-
ทั้งน้องแคระหมาพิการ และพี่โปกพองยอมใจ 5555555555555555555555555555555555555555555555
โอยยยพึ่งได้อ่านค่ะตลกมาก เทมฮามากและซื่อมากทีเดียว
อยากอ่านตอนเฉลยพี่รหัสละมีความขำอ่อน พี่โป...เอ้ยปกป้องต้องโดนอย่างสาสม 55555
เราว่าพี่ปกป้องก็ต้องแอบเล็งๆเทมไว้แน่ๆเลย ไม่งั้นไม่อ่อยขนาดนี้ เอ๊ะ หรือเป็นเป็นน้องรหัสธรรมดา
แต่น้องรหัสพี่รหัสต้องไม่อยากดูแลตลอดชีวิตดิ เนอะะะะ
เทมฮามาก ทุกคนล้วนตลก กรั่กกกกก แล้วพี่แอมเบอร์กับเมล่อนนี่จะมีซัมติงรองอะไรกันมั้ยน้อ~~~
และ เทมคะจับน้ำกรอกพี่ปกป้องให้ได้นะ! พี่ปกป้อง สตรวองงงงงงง สตรวองงงงงง
-
ชอบมากกกก :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│08
“ไม่ไปหาพี่ล่ะ” ไปหาที่ไหนล่ะ พี่กูอยู่นี่ไง ฮออลล
อีพี่ปกป้องยืนหล่ออยู่มุมห้อง หึ…ไม่ติดว่าชอบมากจะตะโกนด่ามันว่าตอแหล ในขณะที่มันยืนหล่อๆนั่นแหละ พี่แอมเบอร์เหลือเวลาให้เราอีกนิดหน่อยในการตามหาพี่รหัสตัวเอง
“ผมไม่รู้ว่าพี่เขาเป็นใคร”ทำหน้าแบบน้องแคระเวลาถูกเมินส่งกลับไป พี่มันปากกระตุกนิดนึง ก่อนที่แววตาที่มองผมจะอ่อนลง1.3345 % แค่นั้นแหละ สาบาน
“อยู่เฉยๆคงจะเจอ”ทำไมจะไม่เจอวะครับ ยืนติดกูเนี่ย !
แต่อย่างที่บอก ผมต้องทำตัวเหมือนไม่เคยรู้อะไรใดใดมาก่อน เห็นเพื่อนในคณะเริ่มวุ่นวายในการตามจับตัวพี่รหัสตัวเอง ไอ้เมมันเจอพี่ปิติของมันล่ะ ส่วนไอ้จิก็ไปตามเวรกรรม และไอ้เทมก็ต้องทำหน้าเซ็งโลกราวกับไม่รับรู้อะไร
“เออว่าจะถาม ตอนนี้หมาเป็นไงบ้าง”ถามแต่เรื่องหมา เคยสนใจกูบ้างมั้ยห่ะ
“ก็ดีครับ”
“ปรึกษาได้นะ นี่เลี้ยงหมาเหมือนกัน” ผมนี่รีบหันไปมองหน้าพี่มันเลย หน้างี้เนี่ยนะเลี้ยงหมา ไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็น่าเชื่ออยู่เพราะเห็นแชร์คลิปไอ้แคระเอ่อ…ก็คลิปผมนั่นแหละ แถมบ่นว่าอยากเลี้ยงอีก
“ทำหน้าไม่เชื่อ เห็นแบบนี้เลี้ยงตั้งสองตัวเลยนะ”
ทำหน้าโคตรภูมิใจ ประมาณว่ากูเทพใช่มั้ย เลี้ยงตั้งสองตัว ผมหรี่ตามองมันอย่างจับผิด จะตอแหลอะไรกูอีกครับ แต่เห็นพี่มันแววตาเป็นประกายพอพูดถึงหมา พี่มันคงเลี้ยงจริงๆนั่นแหละ
“แล้วพวกมันชื่ออะไรครับ”ถามไปจดไว้ในไดอารี่ วันนี้ผมจะได้รู้เรื่องพี่มันเพิ่มขึ้นมาตั้งเรื่องหนึ่งแน่ะ ถึงจะเป็นแค่เรื่องหมาก็เถอะ
“หึหึ ไม่ได้ตั้งสิ้นคิดเหมือนไอ้แคระหรอก”
สัด! ด่าแบบนี้เอาตีนมายันหน้ากูง่ายกว่า แต่ก็นะ จริงๆผมว่ามันก็สิ้นคิดแบบที่พี่มันว่านั่นแหละ
“เหอะ แล้วหมาพี่ชื่อวิเศษมาจากไหนล่ะ”โอ๊ะ ปากกู ไม่น่าเลย แต่มันลั่นไปแล้วไงต้องเล่นต่อ
“ก็ไม่ได้วิเศษอะไรนักหนาหรอก”
“….”
“ชื่อวรเชษฐ์กับขนิษฐา”
“ห่ะ!”
“ชื่อหมาไง วรเชษฐ์กับขนิษฐา”
ใครที่ว่ากูนะครับ เรื่องชื่อไอ้แคระ มึงดูชื่อหมาพี่ปกป้องด้วย นี่คือชื่อหมา ชื่อหมา!
เน้นว่าชื่อหมา เอาชื่อพ่อแม่ใครมาแอบอ้างป่ะเนี่ย แมร่งอำกูแน่ๆ
“พี่คิดว่าตัวเองตลกมากป่ะ”
“อ้าว ทำไมล่ะคนเรายังมีชื่อจริง หมาจะมีบ้างไม่ได้หรือไง”อือหืออ นี่คือชื่อจริง กูไม่อยากจะคิดถึงชื่อเล่นหมามึงเลยครับ
“แล้วปกติเรียกว่าไง”
“ก็เรียกเป็นละครไทยนั้นแหละ ทั้งวรเชษฐ์กับขนิษฐามันก็รู้ว่าตัวเองชื่อนี้”
ฮออลลลลลลลลลล ตรรกะโคตรเหี้ย นี่คือผมชอบคนแบบนี้ไปได้ไงอ่ะ ย้อนเวลากลับไปได้มั้ยเนี่ยก่อนที่ผมจะเลิกชอบพี่ปกป้องเพราะว่ารับไม่ได้ ก็เห็นเจ๊น้ำใสเดินต๊อกแต๊กมาพอดี เพิ่งจะเห็นว่าเจ๊เขามีประโยชน์ก็ตอนนี้
“พี่ปกป้อง เป็นพี่รหัสน้ำใสใช่มั้ยคะ?”
ไม่ใช่ครับ กูตอบให้เลย
“ไม่ครับ…ไม่แน่ใจ” ควายยยยยยยยย จะตอบกั๊กเขาทำไมวะครับ เหล่มองเจ๊น้ำใสอายม้วนไปร้อยยี่สิบแปดตลบ คือทำใจดีๆนะครับเจ๊ การเป็นน้องรหัส นี่ไม่ได้หมายถึงจะเป็นเมียเขา อีกอย่าง เธอไม่ใช่น้องพี่โปกพอง เอ้ย! ปกป้องโว้ย
กูเนี่ยกู เทมโปไงจะใครล่ะ!
“งั้นเหรอค่ะ อ้าว..เทมมายืนตรงนี้ทำไม ไม่ไปหาพี่รหัสเหรอ”
เสือกกกกกกกกกกกกกกก อยากจะร้องให้ลั่นโลก แต่ไม่โอเคจริงๆ เห็นหน้าตาน่ารักก็ด่าไม่ลง สงสารมากครับ เลยได้แต่ฉีกยิ้มไปให้เธอ พร้อมกับคำว่า FUCK ในใจ
“เราหาพี่รหัสไม่เจอน่ะ”
“อ๋อ.. แล้วทำไมเทมไม่พยายามล่ะ ^^”
เหี้ย! ด่าว่าฟัคเท่าไรก็ไม่ซะใจเท่าเหี้ยคำเดียว วันนี้คำว่าเหี้ยของไอ้เทม ให้น้ำใสยึดครองเป็นเวลา1 วัน เธอหน้าแบบว่า ซื่อๆ แถมยังยิ้มตอบกลับมาอีก เข้าใจครับว่าแมร่งไม่ได้ตั้งใจจะด่ากู แต่แบบมันจี้ไงดอกก
แต่ว่ายังมีดอกที่ดอกกว่า..ก็ไอ้คนข้างผมเนี่ย! ขำห่านจิกอะไรหนักหนาครับเจ้าของไอ้วรเชษฐ์
“ไปว่าเทมทำไมครับน้องน้ำใส”
ดู! ดูมัน เสียงอ่อนเสียงหวานเชียวสัดเอ้ย ออร่าพระเอกนี่คือกระจุยกระจาย ทีกับกูนี่เสียงแข็งตลอดเวลา ใช่ซิ ใครมันจะไปน่ารัก น่าทุนะถนอมเท่าน้องน้ำใสอีกล่ะ
เบะปากแล้วมองบน ไม่สนใจมันสองคน เชิญจีบกันให้พอ กูจะยืนเป็นตออยู่ตรงนี้แหละ
“พี่ปกป้องนะ อย่างนี้พี่ก็ต้องโดนลงโทษละซิ น้ำใสไม่อยากให้พี่โดนเลย” อะไรมันจะเว่อร์ขนาดนั้นวะ ผมนี่ขยับให้ชิดมันกว่าเดิมเลยครับ เห็นพี่ปกป้องมันทำหน้าวอนตีนนิดหน่อย
“น้องน้ำใสก็กินแทนพี่ไง”
“เอ่อ…แบบนั้นก็ได้เหรอคะ?”
“ทีแรกพี่ก็คิดว่าเดี๋ยวถ้าน้องพี่โดนลงโทษก็จะช่วยกินน่ะครับ”
เน้~ พูดแล้วแอบเหล่กูก็บอกนะครับ แหมมม เจ๊น้ำใสนี่ฟินไกลถึงดาวพลูโตแล้วมั้ง เรียกเท่าไรก็ไม่กลับมา สงสัยหลงทางอยู่ ถ้ามีสติก็ส่งสัญญาณกลับด้วยนะครับ นาซ่าเขาจะได้รู้ว่าน้ำใสยังมีชีวิต
แต่ที่พี่ปกป้องพูด..หมายถึง
ผม…
ผมใช่มั้ย ใช่แน่ๆเลย งื้ออออออออ เขินอ่า ทำไมถึงเป็นคนดีมีคุณธรรมแบบนี้ครับ เอาซะแกล้งไม่ลงเลย แต่ได้ยินเสียงพี่แอมประกาศให้รวมตัวเลยต้องกลับไปนั่งทีตัวเอง หึหึหึ
มันถึงเวลาชำระแค้นล่ะ ตูดยังไม่ทันถึงพื้น ผมนี่ดวงดีชิบ โดนพี่แอมเบอร์เรียกไปข้างหน้าคนแรก คงคิดสินะว่ากูไม่รู้ แต่ขอโทษครับ วันนี้ผมจะไม่โง่
พอผมลุกขึ้นก็เกิดปรากฏการณ์ สัมภเวสี แอทแทค ทันที
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“อร๊ายย เทมโปสู้ๆน้า”
สู้ห่าอะไรครับ กูไม่ได้จะไปรบสักหน่อยโว้ย แถมยังจะเป็นผู้มีชัยชนะแบบใสๆในเกมนี้ด้วย
“น้องเทมโปได้คำใบ้ว่าอะไรบ้างคะ”
“เอ่อ..เอ่อ..” ผมจำไม่ได้อ่า ตั้งยาวใครมันจะไปใส่ใจ นี่กูจำชื่อพี่ปกป้องได้ก็บุญล่ะ! เปลืองเมม
“อ่า พี่คงถามยากไป แล้วน้องเทมมีคนที่คิดว่าใช่ แล้วต้องใช่แน่ๆมั้ยคะ”
“….”
“เอ่อ น้องเทมคะ”
“ผมไม่แน่ใจ แต่คิดว่าน่าจะ..เป็น..พี่ปกป้อง”
ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววว
สิ้นเสียงผมนี่ โห่กันเป็นรับขวัญนาคเชียว กลุ่มพี่ปีสองนี่ก็ทั้งผลักทั้งดันพี่มันออกมาข้างนอกแถว พี่ปกป้องดูจะงงๆ คงคิดว่าผมงั่งมากและชาตินี้คงจะไม่รู้ห่านจิกอะไร ทั้งเสียงกรี๊ดเสียงร้องกระหน่ำซัมเมอร์เซลตอนที่พี่มันเดินออกมา บางคนถึงขั้นควักมือถือออกมาถ่ายรูป
“ว่าไงคะเพื่อนปกป้อง น้องเทมโปบอกว่าใช่ สรุปว่าใช่ใช่มั้ย”
เริ่มงงกับคำว่าใช่ ไม่ใช่อะไรของพี่แอมมันล่ะ จนวนซ้ำประโยคกันคว้าโล่หรือไง
“ก็ถ้าคิดว่าใช่…มันก็ใช่นั่นแหละครับ”อีพี่ปกป้องมันตอบแบบยิ้มๆ แถมยังมองผมอีก ให้ตายเถอะ ดาเมจรุนแรงกับหัวใจเทมมาก แต่นิ่งไว้เทม กูต้องรอด ต้องไม่ใจสั่น ต้องไม่…
งื้ออออออออออ
ไม่ทนมันล่ะ ต่อให้หน้าเขินจะแย่เป็นสันเขื่อนแต่ตอนนี้ผมเหลืออีกแค่เส้นบางๆเท่านั้นที่อดกลั้นได้
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
แล้วผู้หญิงในคณะผมเนี่ย เป็นอะไรกันมากมั้ยครับ แค่พี่มันบอกว่าใช่ แค่นี้เอง ไม่ได้จะประกาศดรอปเรียนเพื่อลาไปอุปสมบท ทำไมต้องเล่นใหญ่แบบนั้นด้วย
“แหมมมมม งั้นปกป้องต้องเป็นคนกินน้ำนี้เป็นคนแรกนะ” อย่าคิดว่าพี่ปกป้องมันจะร้องขอชีวิต เห็นพี่แอมอำมหิตส่งแก้วบิ๊กกัฟใส่ไอ้ที่อยู่ในอ่างมาให้ มันก็รับแต่โดยดี แค่ครึ่งแก้วนะ ผมก็สยองล่ะ
สีของสิ่งที่อยู่ในแก้วทำผมจะอ้วก ถ้าคิดไม่ออกว่าสภาพมันเหมือนอะไร ก็ให้คิดถึงคลองแสนแสบไว้ แต่เป็นแสนแสบที่มีอะไรต่อมิอะไรลอยอยู่ในนั้นเต็มไปหมด ถึงพี่แอมจะฟันธงว่าทุกอย่างกินได้ แค่รสชาติมันสวนทางกันนิดหน่อย
ผมว่าไม่นิดนะ จากวัตถุดิบที่ทราบมา เพราะเป็นคนใส่เอง ไม่น่าจะเป็นอะไรที่เข้ากันได้ กินทีมีอ้วกออกแน่นอน
“ในฐานะที่เป็นพี่แล้วเสือกโดนจับได้นะคะ มึงต้องแดกสองเท่า”
เสียงโอดครวญดังลั่นเลยครับ แต่ไม่ใช่เสียงพี่มันนะ เสียงคนที่แมร่งไม่ได้แดกอ่ะ เข้าใจครับว่าแฟนคลับเยอะ เพราะอย่างน้อยที่ยืนอยู่ตรงนี้ก็คนหนึ่งล่ะ ฮออลลลลลลลลล
พี่ปกป้องชั่งใจ เพียง 0.487 วินาที ก่อนจะตัดสินใจยกซดทั้งแก้ว!
ใบหน้าหล่อของพี่มันยู่ไปตอนที่สัมผัสกับเนื้อของสสาร แต่พี่มันสตรวองกว่าที่กูคิดไว้เยอะเลยครับ ยกต่อแบบไม่สนรสชาติห่านจิกอะไร ทั้งพี่ๆเพื่อนๆนี่หัวเราะพร้อมให้กำลังใจกันใหญ่ แต่แดกไปเยอะขนาดนั้น ผมว่ามีตายกันบ้างแหละ เพราะวัตถุดิบแต่ละอย่างไม่ใช่ธรรมดา
หึหึ แอบหัวเราะในไส้ติ่งอย่างผู้กำชัยชนะ ดูหน้าแต่ละคนที่ส่งกำลังใจมาให้มัน แหม บางคนถึงขั้นบันทึกนาทีระทึกขวัญนี้ไว้ด้วยมือถือของตัวเอง
ดี บันทึกไว้เลย ตอนมันอ้วกนะ ผมจะไปไลค์ ไปแชร์ เอาลิ้งไปแปะทุกเพจ ให้ชนะคลิปห่านจิกของผม
พี่มันกินเกือบหมดล่ะ เห็นมันคว่ำแก้วโชว์ นับ1-10 ในใจ มันต้องมีอ้วกบ้าง อะไรบ้าง แล้วผมจะเป็นพระเอกขี่ม้าขาวไปลูบหลังให้ ฮอลลลลลลล
“เอ่อ..อึก..อะ…”
นั่นไง อาการแมร่งเริ่มออกล่ะ!
“อร่อย!”
“ห่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!” ไอ้เสียงห่ะที่ดังสนั่นนั่นไม่ใช่แค่เสียงผม มันเป็นเสียงของคนทั้งหมดที่มาร่วมกัน ณ ที่นี้
มหัศจรรย์ อนุภาพแห่งความเข้ากันที่ไม่เข้ากัน! นาทีนี้คำพูดของชมพู่ อารยานี่ยิงเข้าหัวผมทันที เขาว่ากันว่า ของที่ไม่เข้ากันเนี่ย ให้เติมเข้าไปอีกเยอะๆ แล้วเดี๋ยวมันจะไปเข้ากันเองทีหลัง ผมไม่เคยเชื่อเรื่องแบบนี้มาก่อน แต่พี่ปกป้องมันทำหน้าฟินมากๆ แดกเสร็จมีเลียปาก ละ..เลียปาก ประหนึ่งว่านี่เป็นสิ่งที่แซ่บที่สุดในโลกหล้านภาลัย ก่อนจะเทใส่อีกครึ่งแก้วแล้วกระดกทีเดียวหมด!
ไม่น้า ไม่ได้ต้องการแบบนี้ TT
“ทำไมอร่อยวะแอม”
เพ้อ เพ้อ เพ้อ! พี่ปกป้องมันต้องเพ้อแน่นอน ไม่ว่าผมจะมองรูป รส กลิ่น เสียง(?)ของสิ่งที่อยู่ในอ่างยังไง มันก็ไม่ใกล้เคียงกับคำว่าอร่อย ถ้าเปลี่ยนเป็น ก็พอแดกได้ อันนี้ค่อยเชื่อ
“เฮ้ยจริงดิ ไหนๆขอชิม”
ดีเลยพี่แอม พี่แอมเป็นคนน่าเชื่อถือ ผมจะเชื่อพี่แอม! เห็นพี่แอมรับแก้วพี่ปกป้องตักนั่นแหละ พี่แอมยกขึ้นมาดมฟุดฟิด เห็นพี่เขาทำหน้ายี้ แต่ก็ยังกินมันต่อ
อาการแบบนี้ แน่ๆเลย พี่ปกป้อง ตอแหลลลลลลลลล
“เฮ้ย!!!!! อร่อยเหี้ยๆอร่อยสัดๆ อร่อยแบบ อือหือออออออออออออ”
คราวนี้แมร่งหนักกว่าเดิม พี่แอมเบอร์ทำหน้าเคลิ้มและฟิน เหมือนได้กินกัญชา พี่มันยื่นแก้วคืนให้พี่ปกป้องเติมให้เต็ม แต่มันใช่เหรอครับ?!
น้ำปลา เนยถั่ว กระเทียมสับ นม ลูกกวาด แล้วก็โอริโอ ทั้งหมดนี้มันไม่น่าจะอยู่ในวงจรอุบาตเดียวกันได้ ด้วยความที่ผมมีความฝันอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ดี ต้องพิสูจน์ด้วยตัวเอง!
“พี่ปกป้องเอามาชิมหน่อย”
พี่มันยื่นแก้วที่เต็มจนล้นจากการบงการของพี่แอมเบอร์ ผมมองน้ำเน่าที่อยู่ในนั้น สลับกับหน้าพี่ปกป้อง เห็นพี่มันทำหน้าแบบอวดสรรพคุณ พี่แอมเบอร์คือสปอยกูหนักมาก มีพยักเพยิดให้แดกๆไป บรรยากาศเดดแอร์คัมอะเกน ทั้งห้องนี่คือเงียบ และเงียบมาก
เสียงลมหายใจผมดังขึ้นอย่างติดขัด พยายามอย่างยิ่งที่จะข้ามกลิ่นอันน่า…ขยะแขยงของสิ่งที่ตัวเองถืออยู่ในมือ
แต่…ทำไมผมต้องบ้าจี้แดกวะ! จะอร่อยหรือไม่ก็อร่อยก็ช่างแมร่งดิ ผมไม่ได้โดนลงโทษสักหน่อย
พอสติกลับมาก็ว่าจะวางมันไว้ใกล้กับอ่างศักดิ์สิทธิ์อันเป็นที่ประจำการเดิมของมัน
แต่…
ชีวิตของเทมโปผู้ที่แต่คำว่าแต่ ก็เห็นสัจธรรมที่แท้จริง ไอ้คนที่ผมคิดจะเอาน้ำทิพย์นี่กรอกปากให้ร้องขอชีวิต กลายเป็นคนที่จับน้ำทิพย์มากรอกปากผม!
พอสสารที่มีสองชายโฉดหญิงชั่ว การันตีว่าอร่อยชิบหายนั้น ผ่านปลายลิ้น ผมก็รู้ซึ้ง..
มันรสชาติเหี้ยมาก เหี้ยเหมือนที่กูคิดไว้ ไม่ดิ เหี้ยกว่ากูคิดไว้ เหี้ยเกินบรรยาย
“อือออ อือออ ฮืออออออ”
แล้วคนที่ต้องร้องขอชีวิตคือไอ้เทมนี่ไง ฮืออออออออออออออออออออออ
This year! the oscar goes to Pokpong and Amber~
อยากจะมอบรางวัลออสก้าสาขานักแสดงสมทบที่ตอแหลดีเด่นให้พี่มันครองตำแหน่งร่วมกัน สิบปีซ้อน ถ้าไม่ติดว่าผมกำลังอยู่ในสถานการณ์คับขัน ไม่สะดวกอย่างยิ่งที่จะลุกขึ้นไปยอมรางวัลให้ใคร
“อึก อึก อึก..อือออ”
“โอเคมั้ยเทม”
ไอ้สัดปกป้อง ไม่เรียกแมร่งพี่ล่ะ ไอ้หน้าวรเชษฐ์ พี่มันแมร่งกระแดะมาลูบหลังตอนกูอ้วก ไม่ต้องเลย ทำอะไรกับเทมไว้ เทมจะไม่มีวันลืม TT
“ถ้าไม่ไหวก็พักก่อน ยังไม่ต้องขับกลับบ้านหรอก”แน่ล่ะ ถ้าผมไม่ไหว ผมก็ขับรถไม่ได้ ไอ้โปกพอง มันไล่ไอ้เมกับไอ้จิกลับบ้านไปตอนไหนแล้วก็ไม่รู้ ที่แน่ๆคือผมกับพี่มันอยู่ในสถานที่ที่โรแมนติกที่สุดของมหาลัย
ชักโครกในห้องน้ำชาย
ควรดีใจมั้ยในที่สุดก็ได้อยู่กันแบบสองต่อสอง?
โอ๊ะ..ก็ไม่เชิงว่าสองต่อสอง มีคุณชักโครกอีกคน
“เฮ้ยค่อยๆลุกดิเทม”
ไม่ต้องมาพูดดีกับกู ฮือออออออออออออออ คนอย่างมึงพี่ปกป้อง คนอย่างมึงง ปรามาสมันด้วยสายตา ก่อนจะลุกขึ้นสะปัดตูดเป็นละครไทย ไม่ต้องมาช่วยพยุงเลย ผมจะพาร่างอันอ่อนล้าของตัวเองไปให้ถึงรถให้ได้ โดยไม่รับการช่วยเหลือจากมัน
“ดื้อ”
นามธรรมมากสัด พี่มันเข้ามางื้อแขนผมไว้ ถ้าเป็นเทมตอนสภาพ 90-100% คงจะสะบัดให้หลุดแล้ววิ่งร้องไห้ออกไปแบบดาวพระศุกร์ แต่นี้ให้ประเมินสภาพตัวเอง ถึง 20% มั้ยก็ไม่รู้ แถมพี่ปกป้องมันก็เป็นญาติกับโรงงานทำปูนยาแนวตราตุ๊กแกอีก
สลัด! จะเอาไงกับกูวะครับ
“เดินไปส่ง”
นาทีนี่คือปล่อยให้มันพูดคนเดียวไป คนอย่างเทมไม่สนใจ ขอพาตัวเองออกจากที่ที่สุดโรแมนซ์ก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน พอถึงรถแล้วก็ถีบตัวเองเข้ามานั่ง ปิดประตูกระแทกเหง้าหน้าพี่มันแบบไม่สนใจว่าลูกรักจะเป็นยังไง อีพี่ปกป้องทำหน้าหงอยส่งมา
มึงตอแหลอีกล่ะซิ นักแสดงรางวัลออสการ์แบบมันไม่สงสารผมหรอก
มันเคาะกระจกให้ผมเปิด แต่กูไม่เปิด ทำไมจะมีอะไร จะไฟ้วก็เชิญ เดี๋ยวกูขอโทรเรียกพี่มิวกับไอ้จิมาก่อนนะ สารร่างแบบนี้ถ้ามีดวลคือกูโดนคิลตั้งแต่หมัดแรก
พี่ปกป้องเห็นผมนิ่งไม่เปิดให้มัน มันก็เดินไปล่ะ เออ ดี กูโมโห กูโกรธและเหนื่อย ที่นั่งอยู่เนี่ยไม่ได้ว่ารออะไรนะ รอให้สภาพพร้อมที่จะสตาร์ทรถออกแค่นั้น
พี่มันวิ่งหน้าตั้งกลับมาพร้อมกระดาษปากกา เขียนเหี้ยอะไรไม่รู้ยุกยิกๆ ก่อนจะแนบมาที่กระจกฝั่งคนขับ
‘ขับกลับดีๆนะ หายโกรธด้วย’
หอกกกกกกกกกกกกกกก
ขนาดจะขอโทษยังไม่มีสักคำ มาสั่งให้ผมหายโกรธด้วย! พ่อชื่อฮิตเลอร์เหรอพี่ปกป้อง จุดๆนี้คือไม่สนล่ะ สภาพจะเป็นยังไง ติดเครื่องแล้ว ออกตัวไปทันที
ฮือออออ คิดถึงไอ้แคระ อยากกลับบ้านไปนอนร้องไห้
พอถึงบ้านแล้วก็ต้องค่อยๆลงอีก จะเดินกระแทกตีนเป็นเด็กมีปมอย่างที่ชอบทำก็ไม่ได้ เพราะเดี๋ยวสิ่งที่ยังตกค้างอยู่ในตับไตไส้พุงมันจะออกมาดูโลกอย่างไม่สมควร บ้านงี้เงียบเป็นป่าช้า มองดูเวลาก็เกือบจะทุ่ม น้องนุ๊กยังไม่กลับจากเรียนพิเศษ ป้าผ่องเม้าท์มอยกับสมาคมแม่บ้าน อีพี่มิวอ่านหนังสือเพื่อสอบชิงทุนไปไถนาที่ต่างประเทศ
มีแค่คนเดียวที่รอผมกลับบ้านอย่างใจจดจ่อ
“โฮ่ง!”
“แคระ~”
งื้ออออออ ขนาดจะอุ้มไอ้แคระผมยังไม่มีแรงเลย ฮอออลลลล สงสารมันมากขามันก็สั้นกว่าจะขึ้นบันไดแต่ละขั้นตามผมขึ้นห้องมาได้นี่มันคงเหนื่อย อยากอุ้มใจจะขาด แต่วิญญาณได้แตกสลายไปแล้ว
ผมถึงห้องตัวเองพร้อมไอ้แคระ ถามใจเอาเถอะว่าหมาขาสั้นมันขึ้นเร็ว หรือกูที่เดินเป็นศพขึ้นมา พอมือถือสัมผัสถึงพลังงานบางอย่างที่คนสมัยนี้เขาเรียกกันว่า wifi มันก็เด้งล่ะสั่นแบบเจ้าเข้าตามวิถีเซเลปของผมนั่นแหละ
อุ้มไอ้แคระขึ้นมาบนเตียงด้วยแล้วนอนเล่นมือถือไปเรื่อยๆ จะหลับก็ไม่หลับ แต่จะทำอย่างอื่นผมก็ไม่มีแรง
หมาไหนอัพคลิปกูรัวๆแบบนี้ ดีนะในคลิปไม่มีตอนอ้วกด้วย เพราะผมอดกลั้นพอที่จะไม่อ้วกออกมาต่อสาธารณะชน กดรีพอร์ทรัวๆ เมื่อคืนนี้ได้ศึกษามาแล้วว่าจะลบแท็ก หรือรีพอร์ทยังไง อย่างน้อยมันอัพไปก็ไม่ต้องโยงผมให้มารับรู้
เสียงมือถือเบาลงไปแล้ว ผมที่อ่อนล้าทั้งกายและใจ เลยวางมันไว้ที่หัวเตียง คว้าไอ้แคระมากอดและจมสู่นิทรา..
ตึ่ง!
ควายยยยยยยยยย ควายที่ไหนเล่นกูอีก จะหลับอยู่ล่ะแมร่งมาเล่นกู ด้วยความรำคาญเลยต้องเอามือถือมากดเปิดดูอีกรอบ
PP Prachya Nawanantanon ได้ส่งคำร้องขอเป็นเพื่อนคุณ
เหี้ยยยยยยยยยยยย ตาสว่างเลยกู
TBC.
แปะหมาปกป้อง เอ้ย! หมาพี่ปกป้อง
น้องวรเชษฐ์ จริงๆมันก็ไม่ได้ชื่อนี้หรอก 55555555
(http://i232.photobucket.com/albums/ee274/akapong99/Pets/3-13.jpg)
-สาบานว่าความรู้สึกน้องเทมตอนนี้เป็นอะไรที่น่าจะดราม่าที่สุดในเรื่องล่ะ 555555555555
จริงๆคือมันก็ไม่ขนาดนั้นอ่ะ แต่น้องเทมเจ็บใจอีพี่ปกป้องมันซ้อนแผนเฉยๆ ><
:mew4:
เดี๋ยวตอนหน้าพี่ปกป้องมาง้อน้องเทมดีกว่า แต่ก็ง้อแบบของเขานะคะ
เดี๋ยวแถมพาร์ทพี่แอมด้วยตอนหน้า ลด แลก แจก แถม 5555555
ขอบคุณที่เข้ามารออย่างเชื่อใจกัน นี่คือถึงบ้านก็มานั่งอัพก่อนเลย 555 งานเลี้ยงสนุกจนอยากคิลตัวเองให้ตายตรงนั้น 555
ฝันดีนะคะ
#ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ
lapat
-
มาแล้วแต่ยังไม่อัพ รออยู่น๊าาาา :hao5: :hao5:
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: รออออออออออออออออออ
-
ตีสามจริงๆ น้ำตาจะไหลลลลลลลลล
จิ้มไว้ก่อน เดี๋ยวอ่านน
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: จะเอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :katai1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
โธ่ น้องเทม น่าสงส๊ารรร ขนาดทายถูกแล้วนะ ไม่วายโดนกินจนได้
-
นิสัยไม่ดี แกล้งน้องงงง
ง้อน้องเลยนะพี่ปกป้อง พี่แอมเบอร์
ป.ล. อ่านส่วนผสมแล้วคิดว่ารสชาติมันทุเรศตั้งแต่สองสามอย่างแรกแล้วล่ะ....
-
อิพี่โปกพอง แกล้งน้องงงงงง
-
เป็นเราก็โกรธธธธธธธธธธธธธธ
เทมโกรธนานๆเลย อย่ายอมง่ายๆ ให้พี่มันง้อนานๆ
-
แกล้งน้อง :laugh:
-
ทำไมฟินล่ะ น่าจะเศร้าแทนน้องเทม แต่ฟินอ่าาา พี่ปกป้องแอดมาอ่าาา
-
ลั่นตั้งแต่วรเชษฐ์ ยันแคระ ขนาดน้องเทมดราม่า ยังตลก ฮอลลลลลลลลล
ตื่นมาเช็คดู อ้าว อัพ ดีใจที่สุดด
นอนต่อแล้วนะคะ
ขอบคุณที่มาอัพ ><
-
น้แงเทมเอ๊ยยยยยยยยยย วางแผนจะแกล้งเค้าแต่ทำไมตัวเองโดนหนักล่ะลูก?
พี่ปกป้ปงนี่สมเป็นเพื่อนก็แอมเบอร์จริงๆ ใจโฉดแพ็คคู่5555555
-
สงสารเทม เพราะความอยากรู้เลยโดนเลย
:laugh: :laugh:
แต่โกรธพี่ปกป้องไม่ได้นานหรอก แค่เห็นแอดมาก็หายโกรธแล้วมั่ง
-
งื้อออ เทมน่ารักอ่ะ 55555
พี่ปกป้องแกล้งน้องว่ะ สงสาร
รอพาร์ทพี่ปกมาง้อน้อง
-
ผช ยิ่งชอบยิ่งแกล้งป่ะเนี่ยพี่ปกป้อง
หลอกให้น้องกินได้ไงก้รู้ๆน้องใสบริสุทธิ์เหมือนน้ำแร่
แต่ก้ดีเหมือนกันนะอย่างน้อยจะได้เห็นตอนพี่มันง้อน้องมั่งคงน่ารักแบบเสี่ยวๆอ่ะนะ สไตล์พี่เค้าอ่ะ
รอตอนต่อไปเลยอ่ะ อ่านแล้วก้อยากอ่านตอนต่อไปอีกรู้สึกมันไม่เคยพอเลยอ่ะ
-
อ้ากกกกกก
มันค้างอ่ะ :katai1: :katai1:
-
โธ่ น้องเทมของป้าน่าสงสารจริง โดนพี่แกล้งจนได้ อิพี่โปกพองจะแกล้งน้องทำไมเนี่ยน้องออกจะน่ารัก
-
พี่ปกป้องอะหลอกน้องเทม :laugh:
ขอให้น้องงอนไปอีกสักสองอาทตย์ แต่น่าจะไม่ เทมโปหงอกง่ายเกินไป :laugh:
-
งอนเลยลูก งอนเยอะๆนะน้องเทม อยากคนตามง้อ อิอิ
-
ให้เทมเอาคืนบ้าง เทมซื้อจนจะกลาเป็นโง่แล้ว นะ อยากให้เทมงอน นานๆ ให้ปกป้อง ดิ้นตามบ้าง คริคริ
-
นั่นซื่อหรือโคตรซื่อ ตัวเองจะรอดอยู่แล้ว
ดันอยากไปลองกิน 55555555555555
โอ๊ย ณ จุดนนี้ขำชะนีน้ำใสแป๊ปปปปป
เป็นไงมั่นมากก ยังสตรองอยู่ป่ะคะ 55
เงิบดิ รออะไร แหม่ๆ
ปล.อิพี่โปกพอง กล้าๆเดินหน้าหน่ิยอย่ามัวแต่เนียน
เดี๋ยวคณะข้างๆมาสอยไป 55555
-
เทมโดนหลอกซะงั้นนน555. พี่ปกป้องมาง้อเทมไวๆเลย :hao3:
-
ปกป้องคะแนนลดเลย
-
ขอบคุณค่ะ มาต่อบ่อยๆนะคะ :pig4:
ฮากับน้องเทมจริงๆ :m20:
-
ขรำหนักมากกกกกกกกก
เทมคร้า!! เปนคนช่วยผสมเองแท้ๆ จะไปเชื่ออิพี่ปกป้องทำไม๊ว่ามันอร่อย (แดรกไม่ล่ายเห็นๆ) 5555555555
อิพี่ปกป้องก้อง้อน้องหน่อย อ้วกจนน่าสงสารเรย อิอิ
-
หนูเทมมมมใสเกินไปแล้ววว
อย่าไปใจอ่อนง่ายๆนะ!
-
พี่ปกป้องดูแลดีอ่าาา น้องเทมหายโกรธเร็ววว
-
โถๆๆๆๆ เทมโปโดนซ้อนแผนได้ซะนี่
พี่ปกป้องก็ช่างเอาความใสซื่อของเทม
มาแกล้งกันได้ลงคอ พี่แอมเบอร์ก็ด้วย
-
น้องเทม โกรธนาน ๆ ไปเลย ใจร้ายที่สุดอ่ะพี่โปกพองนี่ ชิส์
อ่านน้องเทมบรรยาย มันเลยฮา แต่ถ้าเป็นชิวิตจริง ๆ เจออย่างนี้นี่ ฮาไม่ออกเลยนะ
พี่ปกป้อง สำนึกตัวด่วน ๆ ขอโทษน้องสักคำ ไม่งั้นไม่เชียร์ด้วย เชอะ :a14:
-
พี่ปกป้องขอโทษน้องเทมเลยน้าา
ง้อด้วย
-
เรื่องนี้น่ารักโครตๆ
:hao7: :hao7: :hao7:
ไม่น่าหลงเข้ามาอ่านเลย อยากอ่านตอนต่อไปแล้วอ่าาา
-
กดรับเลยๆ ฮิ้วว.ว.ว.ว.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~
-
เทมโปผู้น่าสงสาร 555555555555555
-
เทมมมมมมมมมม
น่าสงสาร
ไม่น่าหลงเชื่อเขาเลย
งอนเลยนะ
ให้รู้ซะบ้างว่าเทมโกรธจริงๆแล้วนะ
-
โอ้ยยยย น่าสงสาร ตอนแรกคิดว่าใครแอบเปลี่ยนน้ำ ที่ไหนได้ แสดงละครเก่งซะ
-
อิพี่ปกป้องทำกับน้องอย่างนี้ได้ยังไงอ่ะ
น้องเทมงอนนานๆเลยนะ เอาให้อิพี่กระอักเลือดตายเลย :m16:
-
โง่ยยยยยย อิพี่โปกพองแกล้งน้องงงงง 555555
ง้อนานๆเลยด้วย อย่าหายงอนง่ายๆนะน้องเทม
ชอบแกล้งคนที่ตัวเองชอบงี้หนอ หมันไส้~
แล้วคุณน้องน้ำใสนี่เป็นไงคะ โดนน้ำอ่างศักดิ์สิทธิไปยังงงง กิ๊วๆ
แต่ฟินนนนนนนนนน พี่ปกป้องแอดเฟสมาแบ้ววววว ฮอลลลลลล
ปล.ชื่อหมาไม่สิ้นคิดเลยค่ะ ท๊าดา
-
รอตอนหน้าอย่างใจจดใจจ่อ
ที่ตอนที่แล้วเราเม้นว่ามีคนแนะนำเลยมาอ่านนี่เราเจอในกระทู้แนะนำนิยายอะค่ะในเล้านี่แหละ
-
น่าสงสานไปอีก จะแกล้งเขากลับโดนแกล้งกลับซะงั้น
อยากรู้วิธีการง้อของพี่ปกป้อง รออ่านจ้า
-
ไม่พอออออ ตอนต่อไปด่วนๆๆค่ะ #ทีมเทมโป เล่นพี่โปกพองให้หนักกกก ฮาาา
-
หวายๆ การที่แอดเพื่อนมานี่คือ เป็นสเต็ปแรกของการง้อของปกป้องใช่ไหมคะ? เขาค่อยๆ มาทีละนิดทีละน้อย ไม่ปล่อยมาก ไม่ทุ่มมาก อาศัยทำดีปิดทองหลังพระว่างั้น อยากอ่านตอนหวานๆ จังเลยค่ะ แต่ยินดีและพร้อมใจจะรอตอนหวานที่เขารักกันแล้วนะคะ คือ ชอบทั้งสองคนเลยนะคะทั้งเทมโปและปกป้อง แต่แอบหมั่นไส้ปกป้องนิดหน่อย ที่ชอบจะทำทีเป็นหว่านเสน่ห์ใส่คนอื่นเมื่อรู้ว่าเทมโปอยู่ใกล้ๆ สงสัยอยากจะยั่วให้น้องหึงเล่นๆ ฮา
ขอบคุณมากๆ ค่ะ คราวนี้ยัยน้ำใสก็กินแห้วใช่ไหมคะ โฮะๆๆ
-
โถๆ น้องเทม ไม่น่าเลย
-
อัพนิยายได้โหดมาก ตีสอง 555555555
-
งอนนาน ๆ เลยนะเทมโป อยากเห็นอีพี่ป้องง้อหนูนาน ๆ 555
-
สงสารอิเทมโป 555555555
-
มีแต่ความฮาและความสนุก พี่โปกพองแกล้งแคระเพราะรักใช่ไหม :m20:
-
พี่ปกป้องขี้แกล้งว่ะ แต่ให้อภัย เพราะ มันน่ารักดี
แต่น้องเทมงอน ไปง้อด้วยนะ 555+
ตอนท้ายมีแอดเฟสมาด้วย ฮิ้วววว 555+
-
ตลกเทมอ่ะ555555555555 :katai2-1:
-
เทมโปต้องทำใจนะ ไอ้พี่โปกพอง มันขี้แกล้ง :hao7:
แต่ว่าผู้ชายชอบแกล้งคนที่ตัวเองชอบนะเทมโป :m12:
-
อ่านทีแรกก็รู้สึกว่าน้องเทมไม่ได้โง่ ไปๆมาๆก็ว่าน้องมันดูโง่ๆ 555
แต่ที่จริงแล้ว เทมไม่ได้โง่เลยสักนิด แต่มองโลกในแง่ร้ายให้กลายเป็นดีต่างหาก
อันนี้ประทับ ขอให้เป็นนิยายเริ่มประเดิมเมมใหม่เลย
ส่วนพี่ปกป้องนี่คือทำไปเพื่ออะไร คนอ่านก็คิดว่าพี่เขาน่าจะชอบน้องเทม มารอดูว่าทำไมต้องเนียนแบบนี้ด้วย
-
กรี๊ดดดดด สนุกอ่ะ
ตอนนี้คือ พระเอกชื่อ โปกพอง แล้วใช่มั้ยคะ :ling1: :ling1:
ปวดกรามมากเลย กลั้นยิ้มกลั้นขำ ตลอดดด
-
น้องเทมงอนพี่โปกพอง เอ้ย พี่ปกป้องนานๆเลยนะ
ฮาชื่อหมาพี่ปกป้องมาก :laugh:
-
พี่โปกพองคงจะง้อน้องแบบกวนๆล่ะซินะ
-
o13 o13 o13 o13
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ชอบน้องเทมกับพี่โปกพอง น่ารักๆมากเลยค่ะ :mew1:
-
โอ้ยยยสนุกกกกค่ะะะะะ อ่านยาวๆแบบรวดเลยยยยย
น่ารักมากกก ฮาค่ะ 55555555
โปกพองนี่ลั่นอ่ะ คือแบบโอ้ยยยย5555555
อิพี่ปกป้องก็ดูแอบหยอดอยู่นะ แล้วมีเขินกันน่าร๊ากก
หมาแคระก็น่ารักกก อยากเลี้ยงบ้างเลย
รอติดตามต่อจ้าาา
-
โธ่หนูเทมน่าสงสารจัดพี่ปกป้องเอาให้หนักเลยนะคะลูก5555555555
-
อยากเห็นพ่อโปกพอง เอ้ย! ปกป้องง้อน้องเทม 5555555555555555 จะสงสารหรือน่าหัวเราะดี คึ!
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
พี่โปกแม่งแกล้งงงง
ออสก้าอยู่ในมือคูณแล้ว o13
อยากให้มีตอนของน้ำใสตอนรู้พี่รหัสจัง ว่าหน้าจะเป็นยังไง
นี่ไม่ได้เกลียดน้ำใสเลยนะ จริงจริ๊งงงง :hao3:
-
พี่โปกพองขี้แกล้ง
เทมงอนพี่เค้านานๆนะ
ชอบเรื่องนี้มาก สนุก ขำได้ทุกตอน
-
คือจะเข้ามาอ่านนานล่ะค่ะ
ในที่สุดวันนี้สบโอกาสเสียที(เมทแล็บเผลอ)
ไม่รู้จะคอมเม้นอะไร แต่อยากคอมเม้นมาก :a5:
คือนี่หัวเราะจนจะสิ้นสติแล้วเว้ย :laugh:
ชอบน้องเทมจังเลย ซื่อแท้อิหนู :กอด1:
o13 เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
แอคติ้งเก่งมากอ่ะทั้งดาวทั้งเดือนคณะนี้ ซิ่วไปเรียนนิเทศเหอะ
-
มาแล้ววววว กรี๊ดดด
ฮาโปกพองสุด 555555555555555555555555
นี่ลั่นอย่างดังบอกเลยย
-
แอคติ้งเลิศอ่ะ รุ่นพี่คณะนี้ :katai2-1:
สงสารนุ้งเทม คนน่ารักมักโดนแกล้ง
-
นั่นชื่อหมา ตั้งชื่อได้ครีเอทมาก 555
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เทมโกรธพี่มันนานๆเลย หมั่นไส้ 555
ชอบแกล้งน้อง ดาวเดือนคณะนี้แอ็คติ้งชนะเลิศมากค่ะ
น้องเทมแค่รู้ส่วนผสมก็น่าจะรู้นะว่ารสชาติมันคงแย่มากๆ แค่วาซาบิอย่างเดียวก็ไม่ไหวแล้ว 555
-
โอยยยย คุณพี่โปก เอ้ย ปกป้อง 55555555 ทำแบบนี้กับน้องเทมเซเลปคนใหม่ได้ไงคะะ
มันน่ารักจุงเบยยยยยย งื้อ มาต่อเร็วๆนะคะ เก๊าจะรออ
อยากรู้ตอนคุณน้องน้ำใสหน้าแตกจัง เป็นไงล่ะ มั่นหน้ามั่นตานัก
มาแซะ เทมโปทูลหัวของบ่าวด้วย เดี๋ยวเถอะๆ :katai4:
ออกตัวแรงแซงโค้ง หึ ดิ่งลงเหวไปเลยไป๊ !!
-
ปูเสื่อรอ เป็นกำลังใจให้มาต่อไวไว อ่านซ้ำไปประมาณสามรอบละ วนไปวนมา ชอบบบบบบ
-
พี่ปกป้องนี่แหลจริงๆค่ะ 555
-
o135555ชอบนาง น้องแคระเอ้ยยย เทมโป555 อยากเห็นหน้านางตอนนอยส์อิพี่โปกพอง55
-
ขำน้องเทมโปกระจายเลยอ่ะ
ยักคิ้ว2ข้างให้พี่โปกพอง
ฮ่าๆๆๆๆๆ
-
อ่านวนแล้ววนอีก รอน้องเทม วันนี้มามั้ยคะ
-
ฮืออออ เพิ่งเข้ามาอ่านน สนุกมากเยยยยยย
ชอบอ่านแนวนี้ เบาสมอง ขำๆ แบรบบว่าาาเทมโปโจ๊กกกมากก
ตลกเรื่องคลิปที่สุด นอนหัวเราะเป็นบ้าคนเดียว เอิ๊กกกกก :katai2-1:
-
5555 ขำหนักมาก เป็นไงละนั้น มีฮอลลลล.....ว่าแต่ ฮอลล มันคืออะไรหว่าา :hao4:
-
ตอบเม้นท์ก่อนนะคะวันนี้
ก่อนตอนที่ 8
อรุณรำไพ-ตามมาเลยค่ะ 55555555
drasil- คนเขียนชอบตอบเม้นท์มาก และติ่งหยางหยางเช่นกัน ทันที่จริง คนเขียนติ่งผู้ชายที่หล่อและดีงามทกคนบนโลกนี้ ฮอลล
โชกุน-ไม่มีใครเรียกพี่ปกป้องแล้วมั้ง 55
Jitsupa_milk-ไม่สนุกเลยค่ะ TT
evilheart-55555 ขอบคุณค่ะ
คะนึง-><
B52-นี่นิยาย ไม่ใช่ยาเสพติดน้าา
yang-น่าจะสลับกันนะคะ
Tumz-ยินดีต้อนรับและขอบคุณค่ะ
defer- :hao5:
TIKA_n-คู่จิยาวไม่ได้ค่ะ พล็อตไม่พอ 55555
natt teng-ยินดีต้อนรับค่ะ ขอบคุณน้าาา
Snowermyhae-ฮอลล ได้นอนแล้วใช่มั้ยง่าา
kyungploy- ตีสองแล้วค่ะ 5555555555555555
rotedump-เชื่อใจกันมาก ขอบคุณค่ะ
เปลว แว๊บแว๊บ-ฮอลลลลลลลลลลลล
PazZ- 3-1 มั้ยล่ะ นี่เชียร์แอสตันไม่ขึ้นเลยยย
คะนึง-วันนี้ไปสายมั้ยค่ะ55555555555
Anton- :katai2-1:
punchnaja-ง่ออ นี่ก็เครียดนะ แต่เอาความเครียดมาแต่งนิยาย555555555
♠DekDoy♠-น้องเทมขี้แอบอ้าง 5555555
อรุณรำไพ-ง่ออออออ
winning-เชื่อใจกันมาก ดีใจง่ออ
gasia-พี่ปกป้องสตรองไม่ออกแล้วววว ส่วนเมกับพี่แอม ออร่าความเป็นผัวเมียน่าจะมีบ้าง 5555
Nunun_B2UTY-ขอบคุณค่ะ ^^
ตอนที่8
เปลว แว๊บแว๊บ-อย่าใช้ไอค่อนเยอะสิคะ เดี๋ยวบอร์ดล่มง่ออออออ 5555555555555
drasil-5555555555555555
Celestia-เราเคยกิน..แย่จริงๆ แย่จนอยากบอกต่อ แย่จนต้องร้องขอชีวิต
Moose-พี่ปกป้องมั้ยคะ ? ถถถถถถถถถถถ
Mickey199663-คิดว่าน้องเทมจะโกรธได้เกิน3วันมั้ยคะ 5555555555
qilarsy39-เปลี่ยนชื่อนิยาย เป็นรักต้องแกล้ง 55555555
อรุณรำไพ-555555555555555
คะนึง-55555555555555
ammchun-โฉดอาจไม่เหมาะ แต่ชั่วนี้ใช่เลย
Gapompom-น้องเทมจะกล้าโกรธพี่ปกป้องได้ไง เนอะๆ
badbadsumaru-ง้อได้กากมากรอดูเลย55
MmBb-พี่ปกป้องเคยเป็นแอดมิน เพจสมาคมมุกเสี่ยวๆ
aurusma-ไม่ค้างน้าาาาาา
Jibbubu-ผช เนี่ย ชอบแกล้งเด็กที่ตัวเองชอบไง
JustWait-เผลอๆตื่นมาหายงอนล่ะ 5555555
::UsslaJlwaJ::-งอนเยอะไม่ได้นะคะ นี่น้องเทมจะไปจีบพี่ปกป้องไง 555555555
angelnan-น้องเทมโง่มานานล่ะคะ 555555555555 แน่นอนว่าพี่ปกป้องต้องดิ้นบ้าง อะไรบ้าง
Autonomyz- ลองคิดเล่นๆว่ากว่าน้องเทมจะรู้ว่ามีคนมาจีบนานขนาดไหน 5555555555 จบโทมีลูกสองบางทีอาจจะยังไม่รู้เลย
double9JH-ง้อแน่นอน แต่ไม่รู้จะง้อได้มั้ย 555555555
4559-ง่ออออ อย่าเพิ่งตัดแต้มพี่ปกป้องซิค่ะ
mild-dy-ขอบคุณค่าาาาาาาาา
poppycake-ช่ายยย เทมอ้วกจนต้องร้องขอชีวิต55555555
bulldog17-ไม่ง่ายๆ แต่เทมนี้ก็ไม่ยากนะ 5555555555
defer-เนอะๆๆ
snowboxs-เขาเรียกให้ทุกข์แก่ท่าน 5555555
TIKA_n-555555555555555 ลืมไปแล้วว่าน้องเทมต้องจีบพี่ปกป้องนะ 55
ploysure-เสียใจด้วย คุณหลงมาในเขาวงกต 555555555
agava1313-5555555555555555
wonderbe-น่าสงสารหรือน่าขำดี
ciaiwpot-ฮอลลลลลล เทมงอนแน่นอนนน
packy-เคยเรียนการแสดงกันมาก่อน 5555
nu-tarn-555555555555555555555555
gasia-ชื่อหมาไม่สิ้นคิด แต่ไม่น่าคิดต่างหาก 5555
pannuna-ขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยวเราจะตามไปดูกระทู้ เอาค่านายหน้าให้ถูกคน
นอนกินแรง-ง้อเหรออออ พี่ปกป้องทำอะไรใกล้เคียงแบบนั้นไได้มั้ยนะ 555555555
Snowermyhae-ไม่มีใครเรียกปกป้องแล้วเหรอค่ะ 555
Wordslinger-มันยังอีกยาวไกลค่ะ 5555555
seaz-ไม่น่าโง่เลยใช่มั้ยคะ
Jumpper-โหดมากมั้ย ถามใจดู
♠DekDoy♠-ง้อได้เกินตอน นี่คือปาฏิหาริย์
Tatangth-ถถถถถถถถถถถ
evilheart-ไม่รู้เหมือนกันน
└X • €NouGh •-เตรียมง้อกันตอนหน้าเลย
Ouizzz- 55555555555
Ginny Jinny- เน้~~~~
NISARA131-ยินดีต้อนรับค่ะ แล้วก็ขอบคุณมากๆเลย
NONSENSE-ขอบคุณค่าาา
QXanth139-มันเป็นชื่อจริงคะ น้องมีชื่อเล่นถถถถถถ
kdds-รอดู 555555
patchylove :katai4: :katai4: :katai2-1:
ksoleef-ขอบคุณและยินดีต้อนรับค่ะ
sb_ng-ยินดีต้อนรับค่ะ ขอบคุณน้าา
เดี๋ยวมาตอบต่อ พร้อมตอนที่ 9 ค่ะ
-
โปกพ่องน่าง่าว
-
ฟินแทนเทมมมม แอดเฟรนมาด้วยย :o8:
-
คืนนี้ป้าต้องปั่นงานดึกค่ะ งั้นก็อยู่โยงรอเลยแล้วกันนะคะ
-
เนื้อเรื่องน่ารักมากเลยชอบน้องเทมบรรยาย อ่านแล้วติดมากกกกก
มารอน้องเทมนะคะ :katai2-1:
-
นั่งรอเที่ยงคืนเลยจย้ารอน้องเทมคนฮอตกับพี่โปกพอง 5555
-
หลงรักวิถีเซเลป(แอบกาก)ของเทม
เจอพี่โปกพองเนียนแกล้งกลับได้แสบมาก
ปล. เค้าชอบน้องแคระ น้องแคระน่าฟัดมาก
-
พี่ปกป้อง กวน... มากกกกกกกกกกก :serius2:
น้องเทมสู้ ๆ นะ กวนชนะพี่ปกป้องให้ได้ละ :กอด1:
-
คนเขียนนี่ถึกจริงนะคะ อัพนิยายตอนตีสอง แล้วยังมาตอบทุกเม้นอีก
นับถือเลย 55555555555555 :laugh:
-
ปักรอเลยคะ
-
รอด้วยคน :katai2-1:
-
ปูเสื่อนอนรอแหละ
-
ขออนุญาต ปิดปรับปรุง ตอนที่9 ก่อนนะคะ
สัญญาว่าจะเขียนให้ดีกว่านี้
สาเหตุคือ - เราคิดๆไปแล้ว เรื่องนี้อยากให้เป็นเรื่องเบาๆ โง่ๆ ไปเรื่อยๆ การที่พี่ปกป้องทำแบบนี้ ไม่คีพอิมเมจตัวเอง สุดๆ 555
น้องเทมก็เช่นกัน เป็นอะไรที่งงๆ และคนเขียนเองก็งงตัวเอง ด้วยความที่ไม่ชอบให้พระนายรักกันง่ายๆ 5555555555
เดี๋ยวมาพร้อมพี่แอมเลยทีเดียว
ใครที่หลงอ่านไปแล้ว
เค้าขอโทษ ควักลูกตามาล้างน้ำก่อนน้ำก่อนน้า มันหลงประเด็นเพราะติดพันธ์กับความรู้สึกอื่นอยู่
คนเขียนขอโทษจริงๆ
รีไรท์แล้วอาจจะไม่ได้เป็นเหมือนเดิม แต่คล้ายเดิมนี่แหละ
:ling2:
ขอโทษจริงๆนะคะ ที่ให้รอแล้วอัพงานที่ไม่สมบูรณ์ลงมา TT
ตอนนี้คนยังอ่านไม่เยอะใช่มั้ย ขอโทษจริงๆ
ขอลายาวเลยนะคะ คนเขียนอยู่ม.6 และติดสอบTT ตั้งแต่วันนี้ เจอกันอีกทีก็โน่น เลย วันที่8
lapat
-
ขอจองพื้นที่ไว้ก่อน งานป้ายังไม่เสร็จเลยค่ะ อยากอ่าน แต่ต้องทำงานให้เสร็จก่อน เดี๋ยวอ่านแล้วมาเม้นท์นะคะ
ปล. โหมดเร่งงาน แต่นิยายก็อยากอ่าน :hao5:
-
พี่ปกป้องนี่น่าตบจังค่ะ อิอิ
หมั่นนางมากกก :hao3:
น้องเทมอย่าเพิ่งเขินสิลูกกก เจ๊อยากฟินกว่านี้ :hao7:
คนเขียนมาต่าเร็วมากปลื้มมม ขอบคุณค่ะ #กราบงามๆ
-
เหมือนวนอยู่ที่เดิม
-
งื้อออออออออออ พี่ปปผิดอัลไร ทำไมน้องทปถึงงอนขนาดนั้นนนนนน ก้อน้องทปโง่เองไม่ใช่หรอคะที่ไปแดรกน้ำนรกนั่นน่ะ?5555555555555555
งื้ออออออออออออสงสารแคระ
-
งื้อออออออ เทมอย่าไปตกหลุมอะไรแบบนี้นะลูก เราต้องเล่นตัวก่อน ต้องดูแพง อย่าไปหลงคารมแค่นี้ ฮ่าาา
-
งื้ออออออออออออออออออ
พี่ปกป้องชัดเจนขนาดนี้
เทมโปสงสัยอะไรมั้ยนะ
หรือว่ามัวแต่้เขินอยู่นั่น
แต่เชื่อเถอะไม่รู้หรอก 555
-
เหอะ เทมเล่นตัวจัง
สงสารพี่ปก
-
เทมมมมมมมมมมมมมมมมม พี่เค้ามาขนาดนี้แล้ว เทมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ชัดเจนมากแล้วนะเว้ยยยยยยยยย
เทมมมมมมมมมมมมมมม เป็นนี่จับพี่ปกป้องทำหลัวไปแล้ว อ่อยแรงมากรุกแรงมาก ฮอลลลลลลลลล
เป็นการง้อที่น่ารักมากมากโลยยย อูยย อยากรู้เลยว่าพี่ปกป้องแกไปถูกตาต้องใจนุ้งเทมตอนไหนมีความแคร์ งือออออออ
ปูลู. จินี่คู่กับนุ้งคมใช่มั้ย ต้องใช่แน่แน่ แอ่แฮ่
-
ง้อสไตล์พี่ปกป้อง กวนตีนมากกก
ทำอะไรก็บอกไปตรงๆดิ น้องมันยิ่งซื่อบื้ออยู่ด้วย
ก็น้องจะตรัสรู้ได้พี่คงแก่ก่อนป่าว บอกน้องไปตรงๆเลยพี่ปกป้อง
-
จิตใจตรงกัน ผูกพันรักใหม่
-
มาขอจองพื้นที่เชียร์น้องคม x จิ จะใช่เปล่านะ 55555555 :hao7:
-
น่ารักอ่ะพี่ปกป้องมาแบบนี้แล้วเทมจะรับมือยังไงเนี่ยโกรธพี่ปกป้องนานๆหน่อยนะอยากเห็นพี่มันง้ออีกน่ารักดี
แอมเบอร์กับเมนี่มีซัมติงกันรึเปล่า???
ยังไงก็รอช่วงของแอมเบอร์น้าา :z2:
-
กรี๊ดดดด พี่ปกป้องน่ารักกกกกก
-
โอเค มารอตอนใหม่
-
ปักธง!
-
ง่อวววววววววววววววววววว เขินตัวแตกกกกก เอาอีกๆๆๆๆ
-
รออ่านฉบับปรับปรุงนะคะ
ติดตามค่ะ > <
-
ว่าด้วยเรื่องของจิ :ruready :ruready คู่กับใคร ???? เพื่อนปกป้อง? ที่อ่านมาเจอแต่แอมใจหยาบคนเดียว คนที่เหลือก็เจอแต่ชื่อไลน์ งั้นก็คม???
Say bye พี่มิว เราอยู่กันคนล่ะโลกพี่ เราจะไม่ก้าวล้ำเขตเเดน ที่จริงก็อยากจะฉุดมาฝั่งนี้นะ แต่เเลดูแล้วไอ่สมาคมนิยมสาวนมโตมันจะเอาตัวพี่ไปแล้ว ก็ขอให้มีความสุขกับชะนีน้อยหอยสังข์นะ อย่าได้มาทำให้คนอ่าช้ำใจเลย
เทมอย่าเขินแรง เดี๋ยวมีตกเตียงเข้าใจ!!!!!?
ตอนนี้หมั่นแรงนางปกป้องมาก ทำไมชอบทำอะไรให้มันยากและวุ่นวาย อยากได้น้องเทมต้องพุ่งชนเท่านั้น จากที่ผ่านมาไม่เห็นระดับสติปัญญาในการคิดวิเคราะห์ของน้องหรอ ว่ามีขนาดไหน ให้ดูได้จากส่วนสูงของเเคระนะ นั้นแหละ ต้องเริ่มทำใจแล้วก็เริ่มเดินหน้าปฏิบัติการพุ่งชนเทมโปได้เเล้ว อย่ามัวแต่อ้อระเหยเนื่องจากตอนนี้อิแร้งกำลังจะรุมทึงน้อง แล้วน้องยิ่งมโนเก่งๆอยู่
รอสเปเชี่ยลของแอมเน้อออออ
-
รอค่า
-
อ่านไปแล้วง่ะแต่ก้คิดอยู่นะว่าน้องดูง๊องแง๊งไปหน่อยตอนนี้ไม่ค่อยน่ารักเหมือนทุกทีเลยแต่พี่ปกป้องนี่อยากให้นิ่งกว่านี้อีกนิดแต่ไม่ใช่เมินน้องนะเอาแบบค่อยเป็นค่อยไปค่อยๆรักกันน่ะ ให้หยอดน้องทีละนิดทีละหน่อยอ่ะกำลังดีแต่ที่สุดแล้วก้ตามใจคนแต่งเลยนะคะขอแค่ให้แต่งต่อไปจนจบก้ดีที่สุดแล้วจะรออ่านจ้า
-
รออ่านเวอร์ชั่นปรับปรุงนาจาาา~~~~
-
ขำหนักมาก ฮาแตกกับน้องเทมจริงๆ
-
ตื่นมา ยังไม่ทันลุกจากเตียง คว้ามือถือเปิดอ่าน อ้าวว
.....รอต่อไปปป สู้ๆจ้าาาา
-
เทมโปน่ารักว่ะ ผู้ชายอะไรน่าเก็บไปเลี้ยง
สนุกทุกตอนเลยค่ะ อาจมีคำผิดบ้างช่วงตอนแรกๆ
ตั้งแต่ตอนที่4 มาอ่านรื่นขึ้น แต่ขำหนักมากตอนที่7
เจอน้องแคระไม่พอ เจอโป่งพองเข้าไปนี่น้ำตาไหล
ดีว่าอยู่ห้องนอน
เข้ามาฝากตัวฝังใจเป็นแฟนคลับไล่กดไลค์น้องเทมโปนะคะ ส่วนพี่โป่งพองจะดูสกิลการจีบ ทำยังไงให้น้องเทมรู้ว่าชอบ
ปล.ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ พี่ได้ประจำแต่ แต่ หันไปมองคนข้างๆ ก็... เอาน่าก็มีแฟนแหละ อิอิ :-[
-
รอจ้าา
-
ยังไม่อ่านค่ะ รอนะ
-
น่ารักอ่ะ ชอบมุก หมาพิการ 55555555555
-
รอนะคะ
-
จะรอค่าาา :mew1:
-
ชอบพี่แอม กรี๊ดพี่แอม รักพี่แอม อยากอ่านแอม แอมเบอร์คือดีงาม
แอมเบอร์ x เมล่อนใช่ไหมคนเขียน?
ขำเทม เทมน่ารัก เทมคนซื่อ เทมโปผู้ไม่ฉลาด เทมโปงานละเอียด #Iloveyou #จุ๊บเหม่ง
ชอบเรื่องนี้ อ่านสนุกอ่านสบายเขียนได้ใจ
รอเน้ออออออ...คนเขียนสู้ๆ
#ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ
-
งอนนานๆ เลยนะน้องเทม แสบนักอีพี่ปกป้อง แต่ที่จริงเทมโคตรน่าแกล้งอ่ะ
โถ แรงจะอุ้มหมายังไม่มี น่าสงสารเนอะ
รอติดตามนะคะ ขอบคุณค่ะ
-
รออยู่นะค่ะ อยากอ่านน้องเทมกะพี่ปกป้องแล้วค่า o13 :z3: :impress2:
-
เข้าใจคนเขียน อยู่ม.6 ต้องอดทน
เราก็จะสอบเหมือนกัน สู้ๆน้าคะ
ขออย่างเดียวคืออย่าหายไป ><
-
:ling1:
-
มาปูเสื่อเฝ้ารอพี่ปกป้อง หนูเทมโป และแคระอยู่นะคะ :mew2:
เอาใจช่วยคนเขียนค่ะ สู้ๆนะคะ :กอด1:
-
รออยู่นะค่ะ อย่าหายไปเป็นพอ
สู้ๆค่ะ
-
วันนี้จะมาไหมน้าาาา :impress2:
-
ตั้งใจสอบนะคนเขียน สู้ๆๆ
-
น่ารักมากก...นับถอยหลังรอวันที่8 :mew1: :mew1:
-
:hao7: ชอบบบบ น้องเทมน่ารักอ่าาา
-
เรารอไรท์ที่ท่าน้ำทุกวัน 5555555555
-
น้องเทมโป น่ารักกกกก น่าฟัดมากเลยอ่ะ
ถึงจะเอ๋อๆแต่น้องได้ใจพี่มากเลยคะ
สู้ๆนะคะเหมือนปกป้องจะชอบน้องอยู่แล้วนะเนี้ย
-
รอนะครับ อย่าหายไปนาาาาา
-
รอนะคะ :katai4:
-
ความกลัวแบบนี้มันอะไรกัน...ยะ...ยังไงก็จะรอนะคะ :o12:
-
รอออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
-
พึ่งมาอ่าน ค้างจังงงง อยากรู้ปพี่ปกง้อยังไงงงงงง :katai4: :katai4:
-
เมื่อกี้เข้า #ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ
ลภัสจะติดสัตว์ @Lapat_patrada 18 นาทีที่ผ่านมา
ทำไมมีแต่คนกลัวว่าน้องเทมจะหายไป โธ่ ไม่ไว้ใจเลยง่ออ
ตีหนึ่งนี่ ตื่นมาดูบอล อัพให้เลย 5555 #ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ
ก็อปมาเลยนะเนี่ย 555
-
มาอ่านทีเดียวรวดเลย
สนุกมากๆบอกเลย
เป็นกำลังใจให้คนเขียนอีกคน
เขียนดีมากๆ นายเอกตลกมากๆ ชอบๆ
พี่ปกป้องนี่ยังไงค่า จะจีบหรือว่าอะไร
รู้สึกบทพระเอกจะน้อยไปไหมคนแต่ง
ตอนนี้ยังเดาไม่ออกว่า ปกป้องจะอะไรยังไง กับนายเอกของเรา
เพราะทำอะไรไม่ชัดเจนสักอย่าง
-
ตีหนึ่งครึ่งแล้ว สงสัยไม่ตื่น?
พรุ่งนี้จะมาอ่านนะ รอๆๆๆ
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│09
บันลึกลับของนิสิตทันตแพทย์ที่แซ่บที่สุด
เกลียดเวลาที่เป็นเมนส์ ทุกสิ่งอย่างในโลกหล้า ดูเป็นเรื่องหนักหนาสำหรับตัวเอง เกลียดมาก เกลียดๆๆ
“รีบมีผัวแล้วไปตัดมดลูกซะ”
นี่คือคำที่ติดไว้หัวเตียงตัวเอง ให้ตายเถอะ กูเรียนทันตะ เรียน6ปีด้วย ถึงจะสวยปาดจิตเหมือนนางฟ้า แต่ไหนละเวลาไปอ่อยว่าที่สามี พูดดดด
คนในคณะเหง้าหน้าดีๆแบบมีชัย เห็นทีจะมีแค่อีปกป้อง อันนี้แดกไม่ลง กับพวกรุ่นพี่ หนึ่งในนั้นคือพี่ภามคนแซ่บที่อยู่ปี4 แต่ไม่มีหวังสุดๆ นี่คืออ่อยมานาน อ่อยมาตั้งแต่ปี1 ไม่แลกูเลยค่ะ เป็นเกย์ชัวร์ แอมฟังธง
นอกจากนี้ก็มีแต่น้องๆ แต่ไม่เอาอ่ะ เพราะถือนโยบายไม่แดกเด็ก ยกเว้นเด็กบ้านตระกูลเบ็ค ที่ชาตินี้เขาจะมองคนอย่างเราหรือเปล่าก็ไม่รู้
คนที่มาจีบ อย่าให้พูดถึง ไม่เคยมีแบบจริงๆจังๆสักคน ใครก็ว่าจีบนางฟ้ายากแสนยาก แต่จีบเหอะ ง่ายชิบหาย ตอนกูเป็นเมนส์เนี่ย เข้ามาเลย ทำดีกับแอมหน่อย เผลอๆมีดรอปเรียนไปจดทะเบียนสมรสด้วยซ้ำ
เกลียดตัวเองวะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ รู้นะว่าพอหายเป็นเมนส์ทุกอย่างมันก็จะปกติเหมือนเดิม แต่…เวลาทั้งหมด 72 ชั่วโมงในการมีเมนส์ครั้งหนึ่ง มันก็ยาวนาน จนบางครั้งเผลอไป..ทำอะไรโง่ไป ทำตัวไม่ดี หรือทำให้คนอื่นเดือดร้อน..
นี่ไง พูดมาถึงตรงนี้น้ำตาก็ไหลอีกล่ะ ถ้าน้ำตาเป็นทอง พูดเลยกูรวย
น้ำตาที่ในเวลาปกติแทบไม่มีสิ่งมีชีวิตใดใดบนโลกได้เห็น แต่ในเวลาเป็นเมนส์ แอมร้องเหมือนอยากให้ทุกคนบนโลกสนใจ จิตแพทย์บอกว่าโอเค นี่มันเป็นอาการปกติ อยากจะเอาจอบเสียบปาหัวพ่อแล้วถามว่า ปกติคือแบบนี้เหรอดอกก อย่างนี้คือก็ต้องอยู่ต่อไปจนหมดเมนส์ซินะ มนุษย์จะหมดเมนส์ก็โน่น 50up นับแล้วก็ถอนหายใจ แอมเพิ่ง 19
อออดดด
คิดเอาว่าดราม่ามากมั้ย แต่แค่ได้ยินเสียงออด อยากจะไปจิกหัวคนกดมาแล้วกระโดดตบๆๆ แต่เปิดประตูไปก็เจอเพื่อน ครบเลย ไอ้4ตัว
“มาทำหอกไร”
“หยาบคาย รับไม่ได้” ไอ้เชี่ยไผ่เอามืออุดหู โอ้ย ตอแหล หยาบกว่านี้ก็เคยได้ยินมาล่ะ ไม่สนใจมัน หันไปมองหน้าคนที่คิดว่าพึ่งพาได้ ไอ้เหมย
“มึงนัดกูมาไง”
นัดบ้านพ่องง ไม่เหอะ วันนี้กูเป็นเมนส์คะ ไม่มีนัดกับใครทั้งนั้น สงสายตาไปบอกไอ้เหมยว่ามึงอย่าโกหก
“มึงนัดจริงๆ เมื่อวาน ในไลน์”บีมเปิดไลน์ให้ดู สัด นัดจริงๆด้วยว่ะ
“เป็นเมนส์ บางทีมืออาจลั่น”ตอบมันไปด้วยเสียงที่ปกติติดจะเนื่อยๆ การเป็นเมนส์ทำให้เราต้องคีพโทนเสียง คุณภาพทางสายตา และอารมณ์ที่สื่อออกมามากกว่าปกติ ถ้าไม่รู้จักควบคุมตัวเอง บางทีอาจมีคนตาย
“แล้วจะนัดกูหา? มีขู่รายบุคคลอีก”ถ้าจะมีใครตายเพราะอนุภาพเมนส์ของแอมเบอร์ คนแรกคืออิป้อง
“ปกป้อง แอมมันเป็นเมนส์”
“เป็นเมนส์แล้วไง อย่างี่เง่าดิ”
ควายยยยยยยยยยยยย โดนอีป้องด่าว่างี่เง่า ต่อหน้าเพื่อนๆและคนข้างห้องที่เพิ่งเปิดประตูมา ไอ้เชี่ยป้องนะ จะจิกจำไว้ในใจเลย นอกจากจะไม่แคร์กูแล้วยังทำให้อับอายต่อหน้าธารกำนัล
“ใจคอมึงจะยืนอยู่ตรงนี้ใช่มั้ย ขอเข้าห้องหน่อยดิแอม”ไอ้บีมด่าไอ้ป้องไป ก่อนจะหันมาแอม พยักหน้าให้มันแล้วเบี่ยงตัว ให้พวกเหี้ยเข้าห้อง ทุกคนสงบเสงี่ยมดีมาก เพราะผ่านอะไรต่อมิอะไรกันมานาน รู้ว่าควรปฏิบัติตนอย่างไรต่อเมื่อแอมเบอร์เป็นเมนส์
“ไผ่เอาสปาเก็ตตี้เข้าเวฟ 3 นาที ไก่นี่เวฟต่อ เออจะว่าไป เดี๋ยวเปิดหนังดูด้วยเลย”
“ป็อปคอร์นอยู่ในตู้ล่าง เวฟด้วยนะมึง”
“เอ่อ..พวกมึง คือ..”
“แอม ทำไมมึงไม่กดชักโครก เลือดงี้โครตน่ากลัว เมนส์เหรอ หรือแท้งลูก”
“เชี่ยป้อง ป็อปคอร์นมึงจะเวฟกี่นาที”
อืม…นับ1-10 ในใจ อ่านวิธีทำสมาธิในคู่มือ ฮาว ทู เทรน ยัว เมนส์ ที่แต่งโดย นักเขียนชื่อดังที่อย่างคุณแอมเบอร์ วรรษวรรณ เขาสอนให้มีสติทุกครั้งที่เมนส์มา บางครั้งก็มีบ้างที่คนรอบข้างหรือคนรอบตัวจะไม่เข้าใจเรา เราก็ต้องพยายามใจเย็นๆกับเขา…
“3 นาที เดี๋ยวๆบีม มึงเอาไส้กรอกเวฟด้วยประหยัดเวลา”
“ทำไมมึงไม่ห่อผ้าอนามัยดีๆวะ ยี้”
“พวกมึง..ช่วย อยู่ ฉะ..”
“เชี่ยป้องอย่านั่งเฉย มาช่วยกูหาถ้วยเวฟ”
“เออ อยู่แถวนี้นี่แหละ ชั้นสองมั้ย ไม่เหรอ มึงดูชั้นล่าง”
“มึงคะ..คือ”
“แอม ทำไมทีวีเสียงดังงี้ ไหนรีโมท อ่ะ กรี๊ดดดด นี่มันหนังพี่น้าเดชที่อยากดูพอดี”
หึ่ม… กูนับหนึ่งถึงล้านแล้ว สัดดอก ไม่มีหมาตัวไหน รู้วิธีรับมือมนุษย์เมนส์ งั้นวันนี้จะเป็นการสั่งสอนบทเรียนที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต พวกแมร่งสี่ตัว เอาให้จำไปจนตายว่ารักชีวิตอย่าคิดกวนตีน
“โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
เพล้ง เพล้ง เพล้ง
สกิลดีตามลำดับ ปาขวดแก้วที่อยู่ใกล้มือที่สุดไปยันชามกระเบื้องที่แมร่งจะเวฟกัน แถมไหลต่อไปประทบจานชามอันอื่น หน้าพวกมันตกอกตกใจจนผวา
ไง.. มึงบังคับกูเอง ทั้งที่แอมพยายามอย่างมากที่จะควบคุมฮอร์โมนในตัว แต่เหมือนพวกแมร่งจะไม่เข้าใจ วันนี้จะคิลรายบุคคล เริ่มจากอิปกป้องก่อน คดีเยอะสุด กระติกมือเรียกเพื่อนๆเข้ามารวมกันที่โถงรับแขก แต่คิดว่ามันทำมั้ย?
“อย่าให้กูต้องพูด จะได้ไม่มีใครตายในห้องนี้”
เท่านั้นแหละ ดาหน้ากันเข้ามาเชียว
“มึงโอเคมั้ย”ไอ้ไผ่บุคคลที่ส้นตีนที่สุดเอ่ยถาม ตอนทำไม่คิดล่ะ ควายยย ตวัดสายตามองไอ้ไผ่แบบคุณแม่สามีวิคตอเรีย เบ็คชอบทำ
“นั่งลง”
พรึ่บ พร้องเพรียงชิบหาย นี่สั่งเพื่อนหรือสั่งหมา แต่ช่างเถอะ ดีละที่ไม่มีใครบ่น ไม่งั้นมีศพแน่นอน และนี่คือยังไม่พร้อมจะย้ายตัวเองจากดาวคณะไปเป็นดาวคุกแดนอื่นๆ
“ฟังกูให้ดี ตอนแรกก็จำไม่ได้ว่าเรียกพวกมึงมาด้วยเหตุผลอะไร”
“อ้าว”
“ชู่ว”
ไอ้บีมทำท่าจะปากหมาแต่เจอไอ้เหมยปรามเอาไว้
“แต่ตอนนี้กูจำได้ล่ะ”
พอจะเริ่มอธิบายถึงสิ่งที่ติดค้างในสมอง ภาพก็ไหลมาเป็นฉากๆ อ๋อ ปกป้องโดนบิลด์โดยน้องไร่อ้อย แล้วบรู๊คลินโดยชะนีไหนก็ไม่รู้เคลมไป อ่า เก็ตล่ะ เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ตัวเองต้องเหงาบนดาวเคราะห์เพียงลำพัง กูต้องขัดขวาง!
“กูไม่ข้าใจ ทำไปเพื่อ?”ไอ้เชี่ยบีมขาม่อ น่าจะมีผลกระทบที่สุด สำหรับการตัดสินใจของแอม แต่เปล่าหรอกมีอีกคน … ไอ้ปกป้อง
“เออ แค่กูจะจีบใครก็ว่ายากล่ะ นี่ยังต้องจีบแบบไม่ให้รู้ตัวอีก”
“มึงมีปัญหามากนะเหมย”กดเสียงต่ำ แล้วมองแรงไปที่ไอ้เหมย
“ไม่มีจ้า”
ทีนี้ละหงอเชียว…
“แล้วจีบแบบไม่รู้ว่าใครจีบเนี่ย มึงจะให้จีบยังไง นกพิราบหรือแต่งเพลงยาวล่ะ”
โอ๊ะ..ไอ้เพื่อนไผ่ความคิดดี พยักหน้ารับความเห็นมันสองที เหล่มองคนที่แอมจะคิล เห็นมันนั่งเงียบไป นั้นแน่..เหมือนไม่คิด แต่แมร่งต้องคิดแน่ๆ แหย่มันหน่อยดีว่า
“ไงปกป้อง คิดหนักเหรอ”
“เปล่า กูไม่ได้จะจีบใคร ทำไมต้องคิด”
“เหรออออออออออออ” ยาวถึงโน่น สุไหงโกหลก ทุกคนรู้ดีเลยล่ะ ว่ามันจะจีบใคร อย่าว่าแอมทำร้ายมันเลย แอมก็ทำเพื่อมันทั้งนั้น ตอนนี้อาจจะยังไม่รู้ เดี๋ยวพอได้กันจริงๆ เอาธูปเทียนมาขมาแทบไม่ทัน
“เหมยมึงไปเอาสกินนี่ตัวที่รัดไข่ที่สุดในตู้มาให้ป้องใส่ ขับรถไปส่งมันที่สีลมด้วย ใจตุ๊ดชิบ”
โอ๊ะ..ด่าว่าใจตุ๊ดยังรู้สึกผิด หน้ามันเครียดๆต้องหาอะไรบันเทิงให้มันผ่อนคลาย
“โง่ขนาดนั้นจะรู้เหรอว่ากูจีบ”
“แน่ะ” ไอ้เหมยได้ทีก็แซะปกป้องใหญ่เลย
“ถ้าเขาชอบที่มึงเป็นมึง เดี๋ยวเขาก็ต้องหาทางติดต่อกลับมา เชื่อกู”
เพื่อนเวรกลับไปแล้ว สีหน้าแต่ละคนก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไรกับสิ่งที่แอมเสนอเอ่อ..บังคับ แต่ช่างเถอะ รู้ว่ามันเป็นผลดีกับเพื่อนมากกว่าเลยเสนอไป แต่อีกใจก็ไม่อยากให้ได้กันไง เดี๋ยวแอมจะกลายเป็นหมา
อออออออออออดดด
มาอีกล่ะเสียงออด คิดว่าน่าจะเป็น1ในสี่ตัวเหี้ยที่บ่นอุบอิบออกไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แต่ไม่ใช่
“สวัสดีค่ะพี่แอมเบอร์”
น้องเม สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ารุ่นน้อง ซึ่งบังเอิญตอนเช้าได้เจอว่าเราอยู่คอนโดเดียวกัน
“ขอเข้าห้องได้มั้ยคะ” ใช่ว่าไม่อยาก แต่ลองย้อนกลับไปคิด ห้องไม่ต่างจากสงครามอิรัก เศษจานชาม เศษแก้ว ไหนจะของโน่นนี่ที่ปาระบายอารมณ์เวลาที่เมนส์มา ภาพพจน์นางฟ้าจะเสียหาย
“มีอะไรไว้คุยวันหลังได้มั้ย”
น้องเมหน้าซึมไปสองระดับ ก่อนจะเริ่มบทสนทนาใหม่
“อยากคุยวันนี้เลย ได้มั้ยค่ะ”
ฟัคคคค ขี้ตื้อชิบหาย อยากจะทึงหัวอีนังน้องเมมาแล้จับตบๆ แต่ท่องไว้แอมเบอร์ เมนส์ย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
“วันหลังเถอะ พี่เป็นเมนส์ อารมณ์ไม่ดีสุดๆ” บอกน้องมันไปตามจริง จะได้ลดความเกลียดที่มีต่อกันในภายภาคหน้า พยายามจะทำเสียงเอือยๆเนือยๆให้มันเข้าใจว่าไม่สบาย แล้วหายหัวออกไปจากชีวิตกูซะ เวลาเป็นเมนส์นี่ไม่อยากให้สิ่งมีชีวิตเข้าใกล้
“พี่แอมปวดท้องมั้ยคะ”
“ปวดหัวหรือเปล่า ไปหาหมอมั้ย”
“น่าซีดจัง หรือว่า..”
“น้องเม”กดเสียต่ำเรียกน้องเมที่พยายามลามปามถึงเนื้อถึงตัวเอามือมาวัดไข้ มาจับแขนขา บลาๆ อย่างที่บอกข้างต้น เวลาเป็นเมนส์จะระเบิดง่าย และคนอย่างแอมเบอร์ถึงไม่เป็นเมนส์ก็ระเบิด!
“ไสหัวไป”
“คะ?”
“ไส-หัว-ไป”
หน้าอิน้องเมช็อคแทนสิ้นสติ ไม่อยากจะพูดจาไม่ดีกับน้องมันหรอก แต่คนที่พูดไม่รู้เรื่องและไม่ฟังกันแบบนี้ ก็ต้องเจอระเบิดลงเป็นธรรมดา
“เมไม่เข้าใจ”
เวร อุตส่าห์ เน้นคำให้ชัดเจน สงสัยต้องบอกอีกรอบด้วยระดับความชัดแบบfull HD
“บอกให้ไสหัวไปไงเล่า ฟังภาษาคนไม่ออกหรือไงวะ!”
น้องเมที่นิ่งสนิทไม่ไม่ต่างจะไม้ประดับพอโดยตวาดอีกรอบก็ก้มหน้าคอตกแล้วเดินจากไป
ปัง!
ปิดประตูแรงที่สุดในชีวิต สงสารคนข้างห้องเหมือนกัน แต่อยากระบายอารมณ์ รู้ตัวว่าไม่น่าไปทำแบบนั้นกับน้องมันเลย… คงไม่กลับมาแล้วล่ะ เผลอๆอาจเกลียดไปเลยก็ได้
ไม่อยากโทษเมนส์ แต่อยากโทษตัวเอง แต่ก็ต้องโทษเมนส์อยู่ดี เวลาไม่มีเมนส์แอมจะนิสัยดีปานนางฟ้า(?) ถอนหายใจใส่กุหลาบหินที่เลี้ยงไว้นอกระเบียง รับคาร์บอนไดออกไซด์เยอะๆ จะได้เจริญเติบโต ปล่อยตัวอโลนเสร็จก็เดินเข้าห้อง รู้สึกว่าปวดท้องนิดๆ เลยไปเสียบปลั๊กน้ำร้อนไว้ เผื่อจะได้ประคบตอนที่ปวดจริงๆ
เสียงประตูบานเลื่อนดังขึ้น ทำให้ต้องหันไปมองผู้บุกรุก แอมอยู่คนเดียว และแน่นอนว่าไม่ได้ให้คีย์การ์ดใครไป แต่ทำไมน้องเมมันถึงมาได้วะ
“เข้ามาได้ไง”
“ปีนเข้ามาค่ะ ขอโทษนะคะ”
เจริญ อยากด่าแรงๆ แต่เห็นสองมือของน้องมันหิ้วของมากมาย มึงจะย้ายสำมะโนครัวหรือเปล่า อีกอย่างคือตกใจ ไม่คิดว่าน้องมันจะกลับมา หลังจากที่โดนด่าไปขนาดนั้น น้องมันเป็นคนแรกก็ว่าได้..ที่กลับมา
ทั้งที่คิดว่าจะถูกเกลียดแล้วซะอีก…
“พี่แอมอารมณ์ไม่ดีใช่มั้ย เวลาเมเป็น เมก็อารมณ์ไม่ดีเหมือนกัน”น้องเมไม่พูดพร่ำทำเพลง เดินตรงดิ่งมาลากแขนแอมไปยังระเบียง ลมพัดกระแทกหน้า น้ำตาก็จะไหล แต่ต้องฮึบไว้เพราะมีคนอยู่ด้วย
“อารมณ์ไม่ดีก็ต้องระบายใช่มั้ย”ไม่เก็ตฟิลอิน้องเมสุดๆ จนมัน..
“หงุดหงิดว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
เชี่ย ตะโกนแบบนี้บิดามารดาใครกำลังทำลูกอยู่เขาไม่ออกมาตบหัวอีน้องเมรึไง พอมันตะโกนเรียบก็หันมายกยิ้มให้ ประหนึ่งจะบอกว่า กูเจ๋งมั้ย
เจ๋งค่ะ เจ๋งชิบ รปภ.ที่อยู่ในป้อมนี่ชะโงกหน้ามาดูเลย ดีนะอยู่ชั้น30 ถ้าอยู่ชั้น10 นี่คงมากุมตัวไปปรับทัศนคติแล้ว
“พี่แอมลองตะโกนดูซิ ช่วยได้นะ”
เน้ ทำเลวคนเดียวไม่พอ แชร์ประสบการณ์เลวร่วมกับแอมอีก อยากจะโกนใส่หน้าว่า ได้กับผีซิอีน้อง คนข้างห้องได้เอาลูกซองมาคิลพอดี เผลอๆมีโดนเนรเทศออกจากคอนโดจะว่าไง แม่กูซื้อมาแพงๆอยู่
“น้า นะๆ ลองดู”
ตื้อชิบ..แต่แปลก แปลกที่ไม่รำคาญ ถ้าเป็นคนอื่น หัวหลุดไปแล้ว แต่มีเรื่องที่แปลกกว่า สายตาของอีเด็กขี้ตื้อ แมร่ง… ทำกูยอมใจ
แปลกแบบชิบลอส คือแอมทำตาม
“อิน้องเม ต้องการอะไรจากกู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ตะโกนแหกปากจนสุดเสียง ดังมาก มากที่สุดเท่าที่จะดังได้ ตะโกนด่าน้องมัน พอเสร็จอีน้องเมก็ลากให้นั่งลงที่พื้นซุกตัวอยู่ใต้แผงที่วางต้นกูหลาบหินอย่างรวดเร็ว แน่ละ มีเสียงโวยวายครั้งที่สอง คนต้องมองหาและด่าเราแน่นอน แถมแอมตะโกนดังกว่าน้องมันอีก หึหึ
แต่ตื่นเต้นดีเนอะ การทำอะไรสถุนๆแบบที่ไม่เคยทำ
“ยิ้มแล้ว แสดงว่าดีขึ้น”น้องเมถามขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มนั่นแหละ น้องมันนั่งเหยียดเท้าแล้วเอาหลังพิงฝา น้องสูง หัวก็ชนแผงต้นไม้ จนดินในกระถางหล่นลงมาใส่หน้า
“หึ” ตลกมัน สงสารด้วยเลยหยิบดินออกให้ พอมองใกล้ๆนี้รู้เลย น้องมันสวย สวยแบบแปลกๆ ไม่ใช่สวยหวานเป็นนางเอกขนาดนั้น แต่สวยเหมือนนางแบบ นางงาม พวกยูนิเซ็กซ์ ที่ดึงดูดคนทุกเพศสินะ
“พี่แอม”
“อือ”
“จับมือหน่อย”
อัลไลของน้องมัน อารมณ์ไหนก็ไม่รู้อยู่ๆก็ขอมือ ไม่ใช่หมา เลยไม่ให้ แต่มันก็เอื้อมมาจับอยู่ดี ควายเอ้ย แล้วจะขอหาอะไร มือน้องมันนุ่มดี ไม่ได้ลื่นเหมือนผิวเด็กอย่างที่มโนว่าดาราพึงมี แต่ก็ไม่หยาบกร้านเหมือนมือแอมที่เป็นเด็กกิจกรรม อ๊ะ..จะด่าตัวเองทำไม ไม่รู้ล่ะ… มือน้องเม..มันอุ่น
มีแต่ความแปลกใจตัวเอง แค่นั่งจับมือกับคนที่มีความสัมพันธ์มากกว่าคนรู้จัก แต่ไม่ใช่เพื่อน นั่งโง่ๆ ใต้แผงต้นกุหลาบหิน กับอีกคนแบบเงียบๆ ไม่มีใครพูดอะไร ทำไมถึงรู้สึกดี…ขนาดนี้
ที่แน่ๆ.. ไม่หงุดหงิดแล้ว ไม่ดราม่าด้วย
ไม่น้าาาาา...แล้วหัวนี่จะไปซบเขาทำไมแอมเบอร์
ถึงท่านผู้ชายที่เคารพทุกท่าน ใครก็ตามที่มีความต้องการหรือมีความคิดจะจีบนางฟ้า ไม่ยากเลยค่ะ ช่วยรีบมาจีบได้มั้ยคะ ตอนกำลังเป็นเมนส์เนี่ยอารมณ์อ่อนไหวมากมาย…… ขนาดผู้หญิงด้วยกัน
ใจยังสั่นเลย
จบบันลึกลับของนิสิตทันตแพทย์ที่แซ่บที่สุดเถอะ
มีต่อจ๊ะ
-
ต่อน้าาา
PP Prachya Nawanantanon ได้แชร์รูปประจำตัวของ Tiwakan Senanurak
บอกเขาให้รับแอดผมหน่อย
ควายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากจะสถบคำนี้ให้ลั่นโลก อีพี่ปกป้องมันทำลายความฟินและมโนของผมมาก แค่ไม่กี่นาทีที่มันแอดมา พอผมมีทีท่าว่าจะไม่รับ มันก็เล่นกูเลยครับ กวนตีนเองไม่พอ ชี้ช่องทางรวยให้แฟนคลับมากวนตีนผมต่อ แล้วไงล่ะทีนี้
‘ทำไมไม่รับแอดพี่ปกป้องค่ะ’
‘รับแอดพี่เขาหน่อยคะ’
‘เป็นอะไรกับปกป้องค่ะ’
‘คิดว่าหล่อแล้วหยิ่งไม่รับแอดน้องปกป้องเหรอ’
‘น้องเทมรับแอดปกป้องหน่อย’
‘กล้าดียังไงไม่รับแอด’
เวรล่ะไง…พี่มันเคยเป็นแกนนำม็อบอะไรหรือเปล่า แค่โพสสั้นๆทำไมมีพลังควบคุมฝูงชนที่กล้าแกร่งขนาดนี้ แต่ละคนอินบ็อกเข้ามาถล่มเฟซผมเหมือนเคยฆ่าบุพการีเขาแล้วหมกศพไว้ที่ส้วม
อยากจะบอกทุกคนมากครับ ว่าไม่ได้ตั้งใจที่จะไม่รับเลย กูแคปหน้าจอและส่งไปยังแชทของเพื่อนจิกับเพื่อนเมผู้น่ารักอยู่โว้ยยย พี่มันก็แมร่งใจร้อนชิบหายเลย ถึงห้านาทีหรือเปล่าก็ไม่รู้
Tiwakan Senanurak
รับแล้วนะครับ กรุณาควบคุมฝูงชนด้วย บรรยากาศตึงเครียดสุดๆ- PP Prachya Nawanantanon
ที่โพสหน้าวอลแล้วแท็กพี่มันนี่ไม่ใช่อะไรหรอก จะแชทไปก็ได้ไง แต่ผมไม่ไหวกับอินบ็อกซ์ที่เริ่มเข้ามาด่าสาดเสียเทเสีย เรื่องไม่รับแอดพี่มัน ก็ตลกนะทำไมแฟนคลับพี่เขาเป็นได้ขนาดนี้ หวังว่าที่ผมโพสคงจะทำให้เรื่องเบาขึ้น
แต่ไม่เลย อีพี่ปกป้องเติมเชื้อไฟทันที
PP Prachya Nawanantanon รับทราบครับผม
มันมาคอมเมนต์ต่อในสถานะที่ผมโพส ดีจริงๆ เรียกแขกมาให้ได้เยอะเลย สถานะผมโพสไป2นาที คนไลค์ไปแล้ว 177 คน แต่คอมเมนต์พี่มัน แค่ไม่กี่วิ 68 คนเลยครับ
ทั้งที่อยู่ในเฟซกูแท้ๆ เหนื่อยใจกับการชอบเซเลปจริงๆ
ตึ่ง! ตึ่ง! ตึ่ง!
เสียงข้อความมหาบรรลัยบังเกิดอีกครา อีน้องแคระที่กำลังฝันอยู่ถึงกลับสะดุ้งขึ้นมาเห่า โธ่..แคระ ดังรัวๆขนาดนี้ เชื่อว่าไม่เพจคิ้วท์บอยก็คงผมไปท็อปคอมเมนต์ที่เพจไหน หรือไม่ก็แฟนคลับพี่มันทล่มผมต่อ.. แต่ไม่ว่ะ
PP Prachya Nawanantanon
เขารับแอดผมแล้วนะ ไม่ต้องบอกแล้ว เน้~ คิดว่าจะงอนได้นาน - Tiwakan Senanurak
เชี่ย! มันกวนตีนผมอ่า โพสแบบกูไปงอนอะไรมึงตอนไหนครับ ไม่มี โมโหส่วนโมโห โกรธส่วนโกรธ ไม่มีเกี่ยวกับงอนเลยเว้ย ไม่สักนิด..เอ๊ะ..หรืองอน?
แต่เอาเถอะ ไม่ว่าจะส่วนไหนของความรู้สึก ผมหายไปหมดตั้งแต่มันแอดมาล่ะ
เอาจริงๆนะ เริ่มจะโกรธพี่มันเหมือนกัน ทำไมต้องโพสประหนึ่งว่าเราเคยได้เสียกันมาก่อน แล้วผมงอนมันงี้ ถามว่าฟินมั้ยก็ฟินแหละ แต่มันไม่จริงไง เจอหน้ากูทีไรก็จ้องจะกวนตีนตลอดเลย จะเอาเวลาที่ไหนไปได้กัน ฮอลลล อย่าว่าแต่ได้ กวนตีนกูจนจะจีบยังเกรงใจตัวเองเลย
เซ็งพี่มัน อ่านคอมเมนต์ของมวลมหาประชาชนชาวเฟซที่หลั่งไหลกันเข้ามาเมนต์ดีกว่า
‘น้องเทมงอนอะไรน้องปกป้องเหรอ เราตกข่าวอ่ะ’ แนะนำให้เจ๊ไปเปิดหาคลิปนะครับ จะได้รู้ว่าทำไม
‘โพสแบบนี้หมายความว่าไง’
กูซิควรถามคำถามนี้ TT
‘คนนี้ใครค่ะ พี่ปกป้องบอกหน่อย’
‘ชื่อน้องเทมค่ะ เป็นน้องรหัสปกป้อง’
‘คนนี้ที่พี่ปกป้องเคยลงรูปตอนหลับนี่คะ’
มาพร้อมรูปที่พี่มันเคยโพสผมน้ำลายยืดนั่นล่ะ เวรจริงๆ ตอนนั้นไม่ค่อยเท่าไร เพราะลงเพจคิ้วท์บอยไปก็ไม่ได้แท็กชื่อผม แต่ตอนนี้….ยิ่งกว่าแท็ก
‘ทิวากานท์ เสนานุรักษ์ ทันตะปี1 เป็นน้องรหัสพี่ปกป้อง เพิ่งเฉลยเมื่อเย็นนี่เอง’
เจ๊นี้มาเต็มสุดล่ะ ชื่อพร้อมนามสกุล ดีไม่แปะทะเบียนรถ บัตรประชาชน รหัสนักศึกษา เสียงแจ้งเตือนเฟซก็ขึ้นไม่หยุดหย่อน พี่มันรู้แน่ๆว่าแท็กผมแล้วจะเกิดอะไรขึ้น
เป็นวิธีที่คิลกูได้ดีที่เดียว ฟัคคคคคคคค
แทบจะเอามือถือปาใส่ฝาบ้าน แต่คิดๆไปแล้ว แค่ปิดเครื่องก็จบ ไม่มีห่านจิกอะไรมากวนใจ แต่ก่อนอื่นขอแก้ข่าวตัวเองก่อนแล้วกัน จะได้ไม่มีใครอินบ็อกซ์มาด่าเรื่องผมงอนพี่มัน
Tiwakan Senanurak
ผมไม่ได้งอนพี่ปกป้อง ไม่มีอะไรทั้งนั้น
ไม่ได้แท็กมันไป เดี๋ยวจะเกิดเรื่องอีก แต่คิดว่าติ่งมันมาส่องเฟซผมต้องเห็นแน่ๆ คราวนี้เหนื่อยหน่ายเลยลงมือปิดเครื่องจริงๆ จะหลับก็ไม่หลับอีก เพราะกระเพาะอาหารมันประท้วงว่าหมดไส้หมดพุงจนไม่รู้จะย่อยอะไร อีกนิดคงย่อยตัวเอง
ลัดเลาะพาตัวเองลงจากบ้านด้วยจิตใจที่โซสตรองผิดกับสภาพร่างกาย เห็นเหงาคนเปิดประตูบ้านเข้ามาพอดี น้องนุ๊กนั่นแหละ คงเพิ่งกลับมาจากเรียนพิเศษ
“ใครมาส่งนุ๊ก”ถามไปงั้นแหละเผื่อฟลุ๊ก จริงๆคือไม่เห็นว่าใครหรอก แค่เห็นแสงไฟแวบๆ
“เพื่อนค่ะเพื่อน”
“แฟนอ่ะดิ”หยอกน้องมัน แต่เหมือนจะไม่ใช่ ถ้าใช่คงมีหน้าแดงหน้าดำกันบ้าง แต่นี่นิ่งเลย
“ไม่ใช่ค่ะ พี่เทมให้เกียรติสามีที่อยู่บนผนังห้องนุ๊กด้วย”
โอ้ววว แรง เคยบอกหรือยังน้องนุ๊กมันบ้าบอลมากครับ มากกว่าผมอีกมั้ง แต่ไม่ใช่ชื่นชอบกีฬาฟุตบอลนะ ชื่นชอบนักเตะหล่อๆ ฮอออลล
น้องมันยื่นถุงห่านจิกอะไรก็ไม่รู้ให้ผม “ของพี่เทมน่ะ มีคนมาไว้หน้าบ้าน”
“ใช่เหรอนุ๊ก ผิดบ้านมั้ย”
“ไม่ผิดนะ นุ๊กอ่านดูเขียนว่าให้พี่เทม แก้อาเจียน”
ห่ะ! ผมนี่รีบเปิดห่อดูเลยครับ มันเป็นโซดายี่ห้อสุดไฮโซของกระป๋อง แถมโพสอิทสีเขียวมะนาวกับลายมือที่คุ้นตานี่มัน..
‘ให้เทมนะ แก้อาเจียน’
เหมือนอย่างกับแกะ ไดอะล็อคเดียวกันเป๊ะๆกับไอ้บายบลูเบอร์รี่ ผมนี่สั่นเป็นเจ้าเข้าเลย รู้ที่อยู่บ้านกูด้วยเรอะ!
“น้องนุ๊กเห็นใครอยู่หน้าบ้านตอนนั้นมั้ย”
น้องนุ๊กทำหน้าเครียดอย่างระลึกชาติ ก่อนจะส่ายหัวแล้วพยักหน้าอีกที เวรล่ะ บ้านนี้นอกจากผมมีใครสมประกอบบ้าง ตั้งแต่พี่มิวที่เหมือนจะฉลาดแต่โง่บัดซบ ป้าผ่องขี้เม้าท์ ไอ้แคระหมาอินดี้ ยันน้องนุ๊กที่ไม่เข้าใจตัวเองและสับสน
“จะว่ามีก็มีค่ะ ป้าเอี่ยมมาทิ้งขยะหน้าบ้านเรา”
น้องนุ๊กจากไปแล้ว โดยขอตัวไปดูบอล ส่วนผมยังยืนที่เพิ่มเติมคือความฉลาด..
แปลกมากมั้ย ทุ่มกว่าแล้วมาทิ้งขยะ
แปลกมากมั้ย ที่ไม่ทิ้งหน้าบ้านตัวเอง
แปลกมากมั้ย ที่บ้านป้าเอี่ยม…อยู่หลังบ้านกูครับ! ติดกันเลย แต่จะมาทิ้งขยะหน้าบ้านผมให้มันได้อะไร
ฟัคคคคคคคคคคคคค ใช่แน่ๆ ใช่แน่นอน
ป้าเอี่ยมแมร่ง…
จีบผมชัวร์!
ประวัติศาสตร์ชาติเทมต้องจารึก วันนี้ตื่นหลังป้าผ่องไปใส่บาตรนิดเดียว เพื่อความเนียนสุดๆของตัวเอง เดี๋ยวทุกคนในบ้านเขาจะตกใจ เลยเสแสร้งแกล้งว่ามาจ็อกกิ้ง แต่คนอย่างเทม กับการออกกำลังกาย ไปกันไม่ได้หรอก ต้องเอาไอ้แคระมาบังหน้า ว่าพาหมาไปเดินเล่น
แต่ก็เหมือนบังไม่มิด หมาขาสั้น ที่ชีวิตมันยังไม่เคยเดินรอบบ้านได้ครบด้วยซ้ำ แต่เอาเถอะ ดีกว่านี้ไม่มีแล้วกัน
“ตาเถร น้องเทมตื่นเช้า!”
ตกใจอะไรขนาดนั้น ถึงจะไม่ใช่คนเฮทตี้ตื่นตีสี่มามาร์คหน้า ทำอาหารคลีนแล้วอัพไอจี แต่ผมก็ไม่เคยตื่นหลัง 9 โมงสักวันเหอะ ป้าผ่องนี่แทบสิ้นสติ ไม่รู้ตกใจผมที่ตื่นเช้า หรือตกใจกลัวจะรู้ว่าไปไหน
“ตื่นมาจ็อกกิ้งครับ พาแคระไปเดินเล่นด้วย ป้าผ่องจะไปไหนล่ะนั่น”ถามไปงั้นแหละ รู้อยู่แล้ว
“อ่อ จะเอาน้ำที่กรวดน้ำน่ะค่ะ ไปเทที่ต้นมะลิหลังบ้านค่ะ”
“หน้าบ้านก็มีต้นมะลินี่ครับ”
“แหมไม่เหมือนคะ ไม่เหมือน หลังบ้านนี่มงคลกว่า”
เชื่อก็ออกลูกเป็นควายล่ะ ปล่อยๆไป วันนี้เรามีภารกิจ ใส่สายจูงให้ไอ้แคระแล้วพามันเดินออกจากบ้าน ตอนแรกที่ยังไม่ถึงรั้ว ผมสาบานด้วยเกียรติของลูกเสือสำรองเลยว่า ทั้งลากทั้งถูมันออกมา ร้องหงิงๆ ทำเสียงงื้อง่าจนน่าสงสาร ว่าจะล้มเลิกโครงการ แต่พอเปิดประตูให้มันเห็นโลกภายนอกเท่านั้นแหละ
จับสายจูงแทบไม่ทัน
ฮออลลลลลลล
อย่าดูถูกพลังของคอร์กี้ นี่คือวิ่งจนเหนื่อย ย่านที่ผมอยู่ที่เป็นย่านผู้มีอันจะกิน บ้านแต่ละหลังห่างอันหลายกิโล..ก็เว่อร์ไป แต่ก็ประมาณนั้นล่ะ ดีหน่อยได้สัมผัสอากาศเช้า สูดคาร์บอนไดออกไซด์ เอ้ย ออกซิเจน เข้าปอด อ่า สดชื่นดีเหมือนกัน
ไอ้แคระวิ่งจนหูตั้ง ดูร่าเริงจะตื่นตากับทุกสิ่งอย่างที่ไม่เคยเห็น จนโน่นล่ะ วิ่งไปสุดซอย บังคับให้มันเลี้ยวซ้ายเพราะเราจะวนไปดูบ้านป้าเอี่ยมกัน แต่แคระเป็นหมาอินดี้ บอกให้ซ้ายคือไปขวา สิ่งที่ทำได้คือ อุ้มแมร่ง แล้วพอกลางๆซอยมาบ่อยมันลงเดินเพื่อความสมจริง
ครางหงิงๆเลยมัน เพราะทางขวานี่มีหมามาเดินเล่นเหมือนกัน ตัวใหญ่ด้วย น่าจะโกลเด้นมั้ง แต่อย่าไปเล่นกับเขาเลยแคระ อ้าปากทีเดียว เขาแดกมึงหมดล่ะ
ไม่ต้องหาให้วุ่นวายเห็นป้าเอี่ยมนั่งรถอีโค่คาร์สีเขียวเจ็บปวดหัวใจบุพการีเข้าบ้านมาล่ะ มาร์คในหัวเลยแล้วกันว่าบ้านนั้นแน่นอน พาน้องแคระที่กำลังดอมดมดอกไม้อยู่ ลากมันไปให้ถึงบ้านป้าเอี่ยมในจังหวะเดียวกันกับที่ป้าแกลงรถมาพอดี แล้วรถคันนั้นก็ขับออกไป
อย่าคิดว่าผมจะโง่มากมายขนาดนั้น เชื่อเถอะว่าป้าเขาแก่จนจะลงโล่งละ จะมาจีบเด็กอายุ18 อย่างผม 90% ที่คิดไว้คือ ป้าเขามาส่งให้คนอื่น ฉะนั้นที่ผมทำการตื่นเช้ามาเนี่ย เพื่อจะมาสืบให้แน่ใจว่าป้าเอี่ยม ส่งจริงๆหรือเปล่า
มาถึงนี่ขอดูบ้านก่อนเป็นอันดับแรก อย่างกับหลุดมาจากบ้านและสวน เห็นจากข้างหลังไม่คิดว่าจะสวย ออกจะรกๆหน่อย แต่ข้างหน้าที่ใช่เลย สวยและร่มรื่นมาก ถึงว่าน้องมีมี่เลยแอบปีนรั้วมาเที่ยวบ้านนี้บ่อยๆ คิดถึงน้องมีมี่แล้วก็เซ็งในชะตากรรม ชิส์ เบะปากใส่ไปทีหนึ่ง แล้วย้ายตัวเองเองไปทางป้าเอี่ยมที่กำลังจะเข้าบ้าน
“ป้าเอี่ยมสวัสดีครับ”
รอดูสีหน้าป้าแก5วินาที เอ๊ะ.. ทำไมไม่มีตกอกตกใจบ้างเลยฟะ หรือป้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดใดกับเรื่องนี้ ป้าเอี่ยมขยับแว่นสองทีพยายามจะส่องมองผมเหมือนระลึกชาติ…
“ใครจ๊ะ?”
ชัดเลย ไม่รู้จักกู ครั้นจะบอกว่าเทมโปไงจะใครล่ะ สงสัยไปหาข้อมูลได้ที่เพจคิ้วท์บอย แต่ป้าเอี่ยมน่าจะไม่มีโซเชี่ยลมีเดีย
“ชื่อเทมครับ อยู่หลังบ้าน ที่คุณหนูป้า ขับรถทับแมวผมตายอ่ะ”เดี๋ยวบอกแค่ว่าชื่อเทมจะไม่รู้เลยจัดเรื่องที่เด็ดที่สุดให้ป้าเอี่ยมไป ป้านี่หน้าตกใจมาก อย่างกับว่าดาวหางตก
“ห่ะ! นะ..น้อง เทมเหรอจ๊ะ”
“ครับ”
“เห็นในรูปไม่คิดว่าจะ..เอ่อ..น่ารักแบบนี้”
อ้าวเวร ป้าผ่องเอารูปให้ดูเหรอ คงเป็นรูปตอนหน้าแย่ซินะ ตอนนี้พูดเลยว่าหล่อมาก แต่ทำไมป้าเอี่ยมว่าผมน่ารัก คงจะเป็นคำชมของคนแก่ เอาเถอะพยักหน้าขอบคุณป้าแกไป
สะตุกสายจูงไอ้แคระให้เดินมาใกล้ มันดมกลิ่นป้าเอี่ยมฟุดฟิด แล้วจะผละออกมา ก่อนจะสั่งให้น้องแคระไหว้ แต่ลืมไป..ยังไม่ได้ฝึก ก่อนมันจะดมอะไรจนผมเสียการเสียงานมากกว่านี้ เลยอุ้มมันแทน พอเงยหน้าอีกทีป้าเอี่ยม แทบจะเป็นลมไปแล้วครับ
“ป้าเป็นอะไรหรือเปล่า”
“ปะ..เปล่าจ๊ะ น้องเทมตื่นเช้าจังนะจ๊ะ ว๊ายย หมาน่ารักจัง”ไอ้แคระกระดิกหางดุ๊กดิ๊ก แค่ป้าเอี่ยมเอื้อมมือไปจับหัวมัน แรดจริงๆ
แต่พิจารณาด้วยโยนิโสฯก็รู้สึกว่า ป้ามันขยี้หัวหมาผมแต่สายตาที่กรอกไปมา ราวกับถุงที่ใส่ผักนั่นซุกยาบ้ามาด้วย อย่างนี้ขอมโนได้มั้ยครับว่ามีส่วนรูปเห็นในการกระทำที่อุกอาจเช่นการเอาโซดาไปแขวนหน้าบ้านผม
“วันนี้สดชื่นน่ะครับ ไม่รู้เมื่อคืนใครเอาโซดามาแขวนหน้าบ้าน” ผมโกหก ใครจะไปกล้ากินล่ะ เผื่อวางยาแล้วพาพวกมายกเค้าตายพอดี
ตุ๊บ
ถุงใส่ผักของป้าเอี่ยมถูกแรงดึงดูดของโลกดึงลงไปแล้ว ฮอลลล ไม่ค่อยจะพิรุธเท่าไร แต่เหมือนป้าเอี่ยมชะตาจะยังไม่ถึงคาด ประตูเลื่อนออกทำให้ผมต้องจูงน้องแคระหลบไปอีกทาง เพื่อให้รถซูเปอร์คาร์คันสวยที่ขับออกจากบ้าน
ผู้หญิงในรถหยิบแว่นกันแดดราคาแพงขึ้นมาใส่ ก่อนจะกดปิดประตูแล้วออกรถไป กระแดะจริงๆแม่คุณ เพิ่ง7โมงเช้าแท้ๆ แต่..คนนี้เจ้าของบ้านเหรอ เสี้ยวหน้าที่ผ่านกระจกรถนั่น เห็นแค่กกหูยังรู้เลยว่าสวย มองตามรถเธอไปจนสุดซอย
“คนเมื่อกี้นี่ใครครับ”
“คุณใหญ่จ๊ะ”
“ชื่อใหญ่เหรอครับ” เสียดายชิบ ผู้หญิงสวยๆต้องมีราคีเพราะชื่อบิดามารดาตั้งนั้นแมนเกินไป แต่ก่อนผมจะคิดไปไกล ป้าเอี่ยมก็ส่ายหัวก่อน
“เปล่าจ๊ะ แต่เรียกคุณใหญ่ นี่มีน้องด้วยนะจ๊ะ เรียกคุณเล็ก”
ห่ะ..บอกผมทีว่านี่ไม่ใช่บ้านทรายทอง ทำไมมีคุณใหญ่คุณเล็กด้วยล่ะ พ.ศ.ไหนล่ะ จะมีคุณกลางด้วยมั้ย มองไปที่บ้านหลังใหญ่ ใหญ่ก็จริงแหละ แต่ไม่มีวินาทีไหนจะคิดว่ามันใกล้เคียงกับคฤหาสน์ แล้วได้เชื้อน้ำเน่ามาจากไหนกัน
“แล้วเขาไปไหนแต่เช้าล่ะครับ”
“ไปร้านจ๊ะ คุณใหญ่เปิดร้านขนมแถวพญาไท”บอกพิกัดขนาดนี้จะขายของให้ผมใช่มั้ย
เห็นป้าเอี่ยมมีสีหน้าที่โคตรอยากไปเม้าท์กับป้าผ่อง ผมเลยยอมใจ ไม่อยากจะทารุณกรรมคนแก่ จูงไอ้แคระแล้วจากมา สรุปว่าแทบจะไม่ได้อะไรสักเท่าไร แต่ที่พอรู้คือคนในบ้านนั้นชัวร์ จะคุณใหญ่ คุณกลาง คุณเล็ก หรือป้าเอี่ยมเอง จะมีชายน้อยอีกมั้ย แต่ช่างเถอะ ไว้ค่อยสืบต่อจากป้าผ่อง
“หงิงๆ” ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยครับ ไอ้น้องแคระนี่หมอบล่ะ สมน้ำหน้ามัน ตอนแรกนี่คือร่าเริงมาก ประหนึ่งว่าเพิ่งค้นพบธาตุใหม่
เริ่มต้องลากกันไป คำนวณคร่าวๆคิดว่าเราน่าจะเดินไม่ต่ำกว่าสองกิโล ไอ้แคระนี่ก็สตรองผิดชาติพันธุ์ความขาสั้นมาก สงสารมันเลยดึงขึ้นมาอุ้มมันขึ้นมาแทน
“ว๊าย คลีโอมากค่ะคุณน้อง หน้าตาดีอารมณ์ดี ตื่นเช้าแล้วก็ รักสัด! เอ้ย สัตว์”แน่ะ ปากแบบนี้มีคนเดียว ยังไม่เข้าเขตบ้านตัวเองด้วยซ้ำ รถสีแดงกับเสียงอันเป็นเอกลักษณ์ของกระเทยที่แมนสุดๆ กระทบโสตประสาทไอ้เทม และน้องแคระจนเห่าหอน ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู 7.41 น. ทำไมพี่พอลล่ามาแต่เช้าวะ
“น้องเมให้มารับจ๊ะ”เออดีเว้ย ไม่ต้องถามก็ตอบ
“เมไปไหนล่ะพี่พอลล่า”
“น้องเห่ยจะไปรู้อะไรล่ะ เล่นปิดเครื่องซะค่ำจนเช้า นี่เลยต้องมารอไง”
อ๊ะ..ลืมเลยอ่ะ ผมปิดมือถือหนีแฟนคลับพี่มันข้ามวันเลยเหรอ
“ไปอาบน้ำแต่งตัวไป เห็นเขาจะไปเวิร์คช็อปกับแก๊งค์ดาวเดือน หาเงินเข้าสโมฯจ๊ะ แต่แกเปิดประตูให้ฉันก่อนเลย ไม่รู้จะติดทำไมไอ้ประตูอัตโมมัติเนี่ย กดจนออดจะไหม้ล่ะ ไม่มีใครมาเปิดสักคน”
พี่พอลล่าบ่นอุบอิบ เมื่อก่อนไม่มีประตูอัตโนมัติ เลยไม่ค่อยล็อคบ้าน เวลาพี่มันมาก็โน่นล่ะ รู้ตัวอีกทีเข้าไปคลุกวงในพี่มิวถึงห้อง กดกุญแจเปิดประตูบ้านให้พี่มันขับรถเข้าไป ส่วนตัวเอง
เดิน…
เสียงประตูที่กระทบกันครืดๆไม่ได้ลื่นไหลเหมือนวันแรกๆที่เพิ่งติด ไหนช่างบอกว่ามันจะสมูทวะ นี่หลอกดาวหรือเปล่า ยังไม่ถึงเดือนเลย เตรียมยกมือถือขึ้นมาถ่ายคลิปส่งไปปาหัวช่าง แต่พอเดินไปถึงจริงๆก็เห็นว่ามันติด
ติดถุงห่านจิกอะไรก็ไม่รู้ กดหยุดประตูแล้วแงะออกมาจากซอก พอเปิดออกนี้อยากร้องแม่เลยครับ
‘ให้เทมนะ แก้ง่วงด้วยเฟรนซ์โทส’
ฟัคคคค ไดอะล็อกเดิมเป๊ะๆ แถมยังร้อนด้วย มันคืออะไรกัน ทำไมจู่ๆก็คิดถึงรถซุปเปอร์คาร์ที่ผ่านไป กับคนขับหน้าสวยและคำพูดของป้าเอี่ยม
.
.
.
“ไปร้านจ๊ะ คุณใหญ่เปิดร้านขนมแถวพญาไท”
เปิดร้านแถวพญาไท ใกล้ทั้งมหาลัยผมใกล้ทั้งคอนโดไอ้เม…ที่แรกที่ผมได้พายมาจากคนนิรนาม
เดี๋ยวนะ…ถ้าเปิดร้าน..ก็แสดงว่าทำขนมเป็น งั้นพายนั่น กับเฟรนซ์โทส ส่วนโซดานั่นก็ไม่แปลกใจ ถ้าคนที่ส่งให้ผมจะเป็นคนบ้านใกล้เรือนเคียง
ไม่ผิดแน่ๆ คนเดียวกัน แต่คือ..สวยระดับนั้น จะ..จีบ ผมเหรอวะ
เอามีดมาแทงกูเถอะครับ เมื่อก่อนทำไมไม่มาจีบ มาจีบตอนที่กูเบี่ยงแบนทางเพศ มีแต่จิตคิดวิธีจะเป็นผัวพี่ปกป้อง
แต่พูดไปก็เท่านั้น แดกอยู่ แบ่งกันแดกกับไอ้แคระด้วย ตายจะได้ตายด้วยกัน
ฮออลลลล
TBC.
ทีแรกก็ว่าจะไม่มา แต่ตื่นมาดูบอล บวกเห็นคนไม่เชื่อใจกันว่าจะต่อเรื่องนี้ให้จบ ฮอลลล
จริงๆก็นั่นแหละรู้สึกเหงาเหมือนกัน ที่ไม่ได้อัพน้องเทม 5555555555555
นิยายเรื่องนี้ไม่ได้ชิงรักหักสวาทแต่อย่างใด 555
และคิดว่าพาร์ทพี่แอมน่าจะเฉลยแล้วว่าใครจีบน้องเทม
คำผิดมหาศาล ขออนุญาตกลับมาแก้หลังสอบเสร็จ
เจอกันวันที่8 ตามเดิม
ส่วนช่วงนี้งดตอบเม้นท์นะคะ
ตอนต่อไปเดี๋ยวพี่ภามมาแล้ว ใครอยากรู้เรื่องของพี่ภามให้ตามไปเลย ที่ ◣ COMPLEMENT ◢ ที่(ไม่ใช่)รัก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49537.msg3210287#msg3210287)
แต่ขอเตือนก่อนว่าพี่ภามเป็นนิยายรายเดือน เหมาะสำหรับคนที่สตรองจริงๆ 55555555
มีเกมให้เล่นกันขำๆๆ 555
คนเขียนจะแต่งเรื่องสั้นของจิ หลังจากจบเรื่องนี้
ให้ทายว่าใครเป็นคู่ของจิ คนที่อยู่ในนิยาย และไม่ใช่พี่มิว พี่พอลล่า แน่นอนว่าเป็นผู้ชายยยย
ไม่มีรางวัลน้าาา
รักทุกคน รักมารักกลับไม่โกงงงงงงงงงงง
lapat
-
ขอทายว่าจิจะได้คู่กับไผ่ 5555 ชอบความกวนตีนเป็นการส่วนตัว
-
ไม่ไหวแล้วไปนอนก่อนเดี๋ยวตอนเช้าค่อยมาอ่านต่อ
-
อย่าบอกนะว่าพี่ป้องอยู่บ้านใกล้เทมโปเลย
-
สตรองงงงง สตรองจริงๆ อัพนิยายตี2 55555555555
แบบว่า ถ้าให้เดา พี่ปกป้องแน่นอนนนน ชัดๆ
ให้เดาอีกคู่ ยังเชียร์ คม จิ 555555555
ขอบคุณมากน้าาที่มาอัพ น้องเทมน่ารัก คนเขียนก็น่ารัก
-
เดี๋ยวๆ อย่าบอกนะว่าพี่ปกป้องตามติดเทมขนาดนี้เลยอ่ะ
ขนมเค้กก้อนแรกหน้าจะให้ตอนไปส่งแอมแล้วเจอเทมขึ้นไปส่งเม เลยแอบให้
ส่วนยาหน้าจะให้ป้ามาแขวนไว้ แล้วขนมเค้กตอนเช้าหน้าจะว่าเทมเอาแคระไปวิ่งเลยขับรถวนไปให้รึป่าว
โอ้ยยยยยยย ตกลงพี่ปกป้องชอบเทมตั้งแต่เมื่อไรเนี่ยยยย
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เอาอีกกกกกก รู้สึกไม่พอ ยิ่งอ่านยิ่งติดดดดหนักหน่วงมาก ฮา
-
อยากจิครายยยยยยยยย เหมือนเราไปมุดอยู่ที่ไหนมาเนี่ยถึงได้พลาดนิยายเรื่องนี้ไป!!
มันฮามากกกกก 5555555555555555 ชอบเทมโปสุดๆเลย โอ๊ย ขำทุกอณูของนางอ่ะ
สุดจริงๆ คือเปลี่ยนจากนายเฉิ่มเชยเป็นหนุ่มคิ้วบอยอ่ะ แบบนี้ก็ดีนะคะ เห็นคนจริงใจต่อตัวเองดี
(หนึ่งในนั้นก็มีพี่ปกป้องงายยยย ฮิ้ววววว~) รออ่านต่อค่ะ! สู้ๆนะคะ :L2:
-
ฮอลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล เค้าจะรอน๊าาาาา :mew1:
-
ีเชียร์จิกับคมให้ได้กัน เอ้ย ได้เป็นแฟนกัน
พี่ปกป้องต้องบอกน้องเทมตรงๆนะ อย่าอ้อมเลย น้องเทมเขาใสซื่อ
-
อย่าบอกนะว่าพี่ปกป้องเป็นคนเหยียบมีมี่...
-
เหมือนมีชีวิตอยู่ในทุกตอนเพื่ออวยน้องเทม 555555 น่ารักทั้งน้องเทมทั้งแคระ
-
เชียร์จิให้คมดีกว่า
ว่าแต่น้องเมนางจะแซ่บกับพี่แอมหรอ
-
อย่าบอกนะว่าพี่ปกป้องคือคุณเล็กน่ะ คงไม่ใช่ว่าพี่ปกป้องเป็นคนขับรถชนแมวน้องเทมตายนะ 555555
ถ้าเป็นแบบนั้นจริง แสดงว่าก็อยู่บ้านใกล้ตลอดดดด ชอบน้องมันตั้งแต่ตอนไหนเนี่ยยยย
-
พี่แอมคนสวยเป็นมนุษย์เมนส์ อารมณ์เลยหวั่นไหว
เทมโปหนูยังซื่อบื้อ และน่ารัก
-
อ่านไปแก้มจะแตกค่ะ
น้องเทมก็ซื่อมากกก ก
พี่ปกป้อองงงงงงง อยากได้ค่ะ ตอดทีละนิดฟินๆๆๆๆๆ
-
ทายด้วยการเดาล้วนๆ
คู่จิคือคุณพี่เดือนทันตะปี4ที่พี่แอมเบอร์เคยอ่อย(?)555555555
-
จากใจเลยตอนรีไรท์ใหม่ดีกว่าเดิมมาก น้องเทมต้องแบบนี้แหละน่ารักดี เหมือนจะเริ่มฉลาดขึ้นมาทีละนิดละน้องเทมพี่ปกป้องบทน้อยอีกละได้แต่หวังว่าตอนหน้าทั้งคู่จะเริ่มคุยกันมากขึ้นเนอะ พี่แอมเป็นเมนส์ได้น่ากลัวมากกว่านางดูหงุดหงิดสุดๆส่วนเมล่อนนี่เริ่มจีบแล้วใช่มะเนี่ย รอตอนต่อไปจ้าขอให้การสอบผ่านไปด้วยดีนะคะ
-
พี่ปกป้องใช้ป้าเอี่ยมสินะ ไอ้ตอนแรกก็คิดว่าป้าเอี่ยมไปจีบป้าผ่อง 555555555555555555555555555555 แต่เอ๊ะลายมือเดิมหนิใช่หรอ 5555555 หลอนมากข่า
-
ปกป้องชอบเทมมากขนาดนี้เลยหรา
-
ฮิ้วววววว มาตอแล้วววว :hao7:
เอาอีก เอาอีก เอาอีก 5555555 สนุกมากเลยค่ะ
เทมโปนี่ซื่อได้ใจไปอีก พี่ปกป้องก็แหมมม เดี้ยวน้องเทมโปก็รู้หน่า
หวอดๆจีบๆไปก่อนนะตอนนี้
กดรอทุกวันเลย พอมาเจออัพนี่แทบกรี๊ด :z2:
-
บ้านพี่ปกป้ปงชัวร์ พี่ปกป้องทับแมวแน่นวลล
ปล.ใช้คะ กับค่ะ สลับกันเยอะมากจ้า ท่องไว้ "โยคะค่ะ"
-
ณเล็กนี่พี่ปกป้องรึป่าว ร่วมทำเป็นขบวนการเลยนะ
ส่วนพี่แอม ตอนมีเมนส์นี่กลายร่างเลยนะ 555
-
ยอมใจน้องเทม ดูคิดแต่ละอย่าง
พี่ปกป้องอ่อยเงียบขนาดนี้ แอมหมดวัยมีเสนส์ก่อนหรือจะจีบติดก่อน
-
ปกป้องน่าจะเข้าใจผิดว่า เทมโง่ :ruready
-
ชัดเจนขนาดนี้ นุ้งเทมก็ยังง่าวต่อไปปปปปปปปป :z3:
เอาเหอะ ก็แอบชอบมาตั้งนานนี่เนาะ จะมโนวาเค้าไม่รักไม่ชอบก็ไม่แปลก เมื่อก่อนเห่ยซะขนาดนั้น
แต่เดี๋ยวก่อนนนนนน ไอ้ที่ว่าคนอยู่หลังบ้านเคยขับรถทับแมวนั่น.......คงไม่ใช่ว่า......... :a5:
อร๊ายยยยยยย รอตอนต่อไปนะคะะะะะะะ
-
อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงกันซะงั้น???
วี้ดวิ้วววววววว
-
โหขนาดว่ายังไม่คบนะเนี่ย
ยังโดนแฟนคลับพี่ปกป้อง
รุมขนาดนี้
ถ้ารู้ว่านอกจากน้องรหัส
พี่ปกป้องยังจีบอีกอ่ะ
ตายยยยยยยย
-
ถ้าไม่ใช่ผู้หญิง นี่คืออ่านพาร์ทพี่แอมไม่อินนะเนี่ย
แต่เราเป็นผู้หญิง และอินมากกกกกกกกกกก
TT
หัวอกเดียวกัน คิดเองเออเอง หงุดหงิดง่าย ใช่เลย
พี่โปกพองอยู่หลังบ้านน้องเทมเหรอออ ไปอยู่ไหนมาล่ะ ทำไมน้องเทมไม่เห็นน
หรือน้องมันซื่อไป
5555555555555
-
อย่าบอกนะว่าอีพี่ป้องคือคนที่ถอยรถทับแมวของเทมตายน่ะ(ชื่อมีมี่ใช่?)
อีพี่ป้องพาหมามาเดินเล่นด้วยชิมิ?
เพราะเทมบอกว่าแคระจะเลี้ยวขวาไปหาโกลเด้น
หมาอีพี่ป้องก็โกลเด้นนิ่(เดาไปเรื่อย55555)
จิจะได้คู่กับใครล่ะเนี่ย?
-
น้องเทมยังลุคความซื่อต่อไป
และเมก็มีความเป็นผัวมี่โดดเด่น ><
-
:pig4: :pig4:
-
อยากให้เทม รูทันปกปัอง จะสนุกมาก แบบนี้เหมือนเทมเป็นลูกไล่ อย่างเดวเลย ถ้าเทม ทันปกป้องนะ สนุกแน่
-
จิตคิดจะเป็นผัวพี่ป้อง....หืม น่าจะเมียซะมากกว่านะ
-
เหมยจิรึป่าว เหมือนเห็นพลังงานบางอย่างที่ไม่อาจจับต้องได้~~~
-
มาร่วมสนุกหาคู่ให้จิจิจ้ะ
คำตอบของเราคือ…
คือ
คือ
อิ N'คม จร้าาาาาา!
-..-
ใช่เหรอ นี่ล้อเล่นนะ
จะตอบอีกคนนึงตะหากเน้~
เราว่าต้องเป็นคุณเพื่อนพี่แอมเบอร์นางฟ้าทันตะ
แล้วก็ยังเป็นเพื่อนพี่โปกพอง พระเอกขี้อายผู้ไม่กล้าจีบน้องเทมตรงๆ(เหรอ)
คุณเพื่อนที่ชื่อไผ่แน่ๆเลยค่าาาาาาาา
ส่วนอิน้องคม ปล่อยมันไปตามยถากรรม
หึ ทำโทษมันค่ะหัวหน้า มาใช้น้องเทมเป็นไพร่เป็นทาส
หึ แกมันคนจิตใจหยาบช้า นัง N'คม!!
#มาเม้นด้วยความแค้นนังน้องคมสุดไรสุด
จะมาตอบคำถามไรนี่บังหน้าแงะ
ปล.นี้ฝากถึงพี่ปก ทับมีมี่ตายใช่มั้ยคะพี่
พี่เตรียมตัวโดนน้องเทมงอนอีกรอบเลย
ถ้าไม่มาสู่ขอน้องเทมดีๆให้พี่มิวได้รับรู้นี่อย่าหวัง
อย่าว่าแต่หน้าน้องเทม แม้แต่ปลายหางน้องเทม เอ้ย น้องแคระก็ไม่ได้จับหรอกนะเอออออ
-
น้องเทมจะเป็นปั๋วพี่ปกป้องได้หรอ อิอิ
น่ารักตลอดแถมคงความซื่อไว้เหมือนเดิม 555
รออ่านตอนต่อไปน้า
-
่คุณใหญ่...คือใครกันนะ
-
555+ บุคคลลึกลับที่ว่าจะใช่ที่เราคิดอ้ะปล่าวนี่ :ruready
-
:hao6: น้องเทมฮอตล่ะ คุณใหญ่มาจีบ55555
-
เทมนี่มโนเก่งอ่ะ 5555555
แล้วเมทำอีท่าไหนถึงได้ปีนระเบียงเข้ามาได้เนี่ย สุดยอดดดด
-
โธ่ น้องเทม หนูต้องรีบรุกพี่โปกพองน้า พี่มันรุกหนูรอบด้านล่ะ 5555555555555
-
คิดว่าคุณเล็กคนนั้น ต้องเป็นพี่ปกป้องแน่ๆเลน
แต่ฮาเทมโปอ่ะ 5555555 :mew1:
มาต่อบ่อยๆนะคะ :pig4:
-
มาต่อไวๆน้าาเค้ารออยู่ :call:
-
น้องเทมของพี่ จะฮาไปไหนคะ 555555
-
เป็นคนใกล้ตัวขนาดนี้หรือเนี่ย
-
:m11: น้องเทมโปจ๊ะ ไม่ไหวนะลูก กรามเพ่ค้างเพราะนู๋ตลอด โดยเฉพาะคลิปตอนพี่ชายเอาน้องแคระมาให้ ความฮานี้ระดับสูงดับเบิ้ลสูงเลยนะลูก น้ำตาเล็ดน้ำตาไหล แต่ละอย่างนู๋ช่างคิด ช่างมโนไปได้ แล้วจะมาน้องแอมอีกอะไรคะ :m20: และคาดว่าน้องเมกะพี่แอมนิมันอะไรจ๊ะ :m12: มีไรในก่อไผ่ป่าว หุหุ น่าลุ้น :-[ แต่ตอนท้ายนิผิดประเด็นไปป่าวจะนู๋เทม เห็นๆ กันอยู่ว่าใครจะได้เป็นสามี แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่นู๋จ้า เพ่สัมผัสได้ :m19:
-
ค่อยยังชั่วที่น้องเทมโป
ไม่ได้คิดว่าป้าเอี่ยมเป็นคนจีบ
แต่คิดว่าเป็นแค่แม่สื่อเฉยๆน่ะ
จิไผ่
จิN'คม
จิ?
-
อย่าบอกนะว่าพี่ป้องคือคุณเล็ก แล้วแอบชอบน้องเทมมาก่อนแต่ไม่กล้าจีบ :hao7:
ฮาพี่แอมมากอ่ะ เป็นเหมือนเราหงุดหงิดเวลามีเมนส์ แล้วตกลงแอมเมหรือเมแอม
-
ภาวนาให้น้องเทมรู้แล้วแก้ผิดพี่โปกพองให้เด็ดๆเลย
-
วิถีเซเลปบางทีก็ดูน่ารำคาญไป...แต่ชอบแอมเบอร์มากกกกกกนางดูเป็นเจ้าแม่ดี
-
พี่ปกป้องเดินหน้าจีบให้เต็มสตรีมเลยคร่าาา
-
พี่ปกป้องนี้ใช่คนบ้านใกล้เรือนเคียงรึป่าวค่ะ
เราเชียร์ คม จิค่ะ แอร้ยยยย
-
เราว่าจิคู่กับพี่ไผ่ 555555555 ตอนแรกคิดว่าคมแต่คงไม่ใช่ แง่ว
หลังบ้านน้องเทมต้องเป็นบ้างพี่ปกป้องแน่นอนนนนนนนน ฮอลลลลล
คุณป้าไม่มีพิรุธเลย ไม่เลยสักนิดเนี่ยนมากกกกกกกกก
น้องแคระสตรวองผิดหมามาก ผิดขนาดขาตัวเองมากเช่นกัน 5555555
ตอนนี้น่ารักอีกแหล่ว อีพี่ปกป้องแอบเอามาห้อยอีกแล้วใช่มั้ยย
โมเม้นสวีทวันเมนส์มาของพี่แอมก็ตัลล๊าก
-
เทมคิดจะเป็นสามีพี่ปกป้องเนี่ย เอาจริงดิ
เราว่านายคงกดพี่ปกป้องไม่ลงหรอกนะ 55555
-
รอพี่ปกป้องน้องเทม และคนเขียนน
จิ้มๆๆ
-
หรือจะเป็นน้องคม
-
กรีดร้องมาก เดี่ยวนะเรียนทันตะได้ไง ขอเดาว่าเป็นพี่โปกพอง
-
น้องเทมมมม ทำไมหนูซื่ออย่างนี้ลูกกกก
-
พี่เทมเป็นคุณเล็กแน่เลย
แล้วก็แอบชอบมาตั้งนานแล้ว
-
อ่านนิยายเรื่องนี้หายเครียดเลยจริงๆ
แบบว่าตลกในความคิดของนายเอกมากๆ
พี่ปกป้องจะจีบก็จีบเลย
นี่มัวแต่ส่งนั่นส่งนี่ให้อยู่นั่นแหละ
เมื่อไรจะได้กันซะทีแบบนี้
-
เดี๋ยวๆ เราเข้ามาแก้ได้มั้ย อ่านใหม่แล้วเชียร์ไผ่มากกว่า กวนๆ เหมาะกับจิที่งงๆดี
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ตอนแรกชอบแอมเบอร์มากกกกกกำพ แต่ทำไมยิ่งอ่านยิ่งชอบน้อยลง ขี้หงุดหงิดจน.. ตั้งแต่ตอนรวมหัวกับปกป้องแกล้งน้องเทมละ ไม่ปลื้ม :ruready นุ้มเทมสู้เค้านะลูกกกกก
-
แกคิดไปไกลเลยย่ะอิเทมโป
5555555555555
-
มิวอ่ะป่าวที่จะมาคู่จิ
-
เพิ่งมาอ่าน ว้ากกกกก :katai5:
น้องเทมคือความซื่อของโลกใบนี้ ในส่วนของความฮาก็เช่นกัน 55555555
นี่คิดว่าพี่ปกป้องต้องแอบชอบน้องมาตั้งนานเเล้วเเน่ๆอะ ประมาณบ้านใกล้เห็นเเต่เด็กงี้ เดา
พี่แอมก็นะ เจอความตื๊อของเมเข้าไปเมนส์หายเลย #ผิดๆ 555555
ตอนเเรกคิดว่าจิคู่กับพี่มิวสะอีก กำ งั้นอาจจะเป็นพี่ไผ่รึเปล่าเเต่จะคู่ใครก็จะรออ่านอิอิ ♡
-
บ้านพี่ปกป้องอยู่หลังบ้านเทมป่ะเนี่ย
5555555555
สู้ๆนะคะ
จิได้กับใครน้อ ใช่คนในแก๊งพี่ปกป้องป่าว
-
ขำตอนพี่ปกป้อง tag น้องให้ทุกคนบอกให้รับแอด แล้วน้องก็บอกรับแล้วควบคุมฝูงชนหน่อย 5555
แสบนักนะอีพี่ จะจีบหรือจะกวน เอาดีๆ
เมล่อน แอมเบอร์ กีสสสสส จิ้นฟินเว่อร์ เอะใจตั้งแต่เมเทียวคุยกับแอมละอ่ะ ขำแอมมนุษย์เมนด้วย
ขอบคุณค่ะ
-
เอาจริงๆนี่กรี๊ดคู่แอมกับเมยิ่งกว่าพี่โปกพองกับน้องเทมอีกนะคะ
ดีใจมากที่ไม่มีมาม่าเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ... คือตอนแรกกลัวมากว่าเมจะแบบ เออ...ชั้นชอบแกว่ะ
(ซึ่งนั่นจะไข่ย้อยกับดากานดามาก - และมันจะทำป้าน้ำตาไหล)
อยากรู้เหลือเกินว่าพอพี่แอมออกจากโหมดมนุษย์เมนส์... พี่แอมแกจะทำหน้ายังไง ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ส่วนพี่โปกพอง... ลีลานะคะลีลา
เดี๋ยววิถีเซเล็บจะนำพาคนอื่นเข้าหาน้องก่อนไม่รู้ด้วยนะ!!
รอติดตามตอนต่อไปค่ะ ^^ :L2:
-
น้องเทมเป็นอะไรที่น่าทึ่ง!!!! 555555 :m20:
-
ตามมาจากห้องแนะนำนิยาย
สนุกมากค่า ขำน้องเทมทุกตอน คนอะร้ายซื้อบริสุทธิ์ได้ขนาดนี้ 555555555555555
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ มาต่อบ่อยๆน้า
รอออออออออออออออออ <3
-
เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมากเลยค่า :pig4:
-
คุณเล็ก ก็คือ พี่ปกป้องแน่เลย แอบชอบน้องมานานแล้วแน่ๆ เลย อิอิ :hao7: :hao7:
จิ คู่กับพี่ไผ่ รึเปล่า 555 เชียร์คู่นี้แล้วกันค่า :mew1:
คู่เมแอมนี่แบบ อืออ มนุษย์เมนส์หวั่นไหวแล้วน้า :z1:
-
โบกป้ายเชียร์จิไผ่สุดใจจจจจ
-
ทายว่าคมค่ะ5555555555555555555555555555
สนุกมากเลยยย ยัยเทมก็ซื้อซื่อ ซื่อจนอ่อนใจ
พี่ป้องนี่ก็เนียนไปอีก จริงๆพิรุจตั้งแต่แรกละแต่ยัยเทมมันบื้อ55555555555
รอตอนต่อไปค่า :hao6:
-
:katai4:
-
:katai4: :katai4: :katai2-1: :katai2-1:
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน ค่า สนุกมากเลย
รอตอนต่อไป นะค่ะ
-
คือฮาน้องเทมมากๆๆๆ คิดได้ไงป้าเอี่ยมจีบ หัวเราะลั่นเลย
พี่ปกป้องนี่ ลึกลับมากๆๆๆ ต้องเป็นคนให้ขนมแน่ๆ 555+
-
ฮามาก มาต่อไวๆ นะคะ
รักนังน้องเทมอ่ะ นางมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองดี
ฮามากด้วย 555555
สรุปคือพี่ปกป้องกับเทมบ้านติดกันว่างั้นสินะ
-
น้องเทมตลกคับ ชอบ :laugh:
-
พี่ปกป้องเป็นคนส่งขนมจีบใช่ไหมมมม 55555
-
:katai5:
-
อิพี่ปกป้อง เนียนจีบบบบบบบบบ
ส่วนเทมโปก็ไม่ได้รู้อะไรอีกตามเคย เฮ้อ...รอวันที่ฟ้าจะสว่างสำหรับเทมโป
-
พี่ปกป้องอยู่หละงบ้านน้องเทมเอง แบบนี้ก็เห็นน้องเทมมานานแล้วอ่ะจิ พี่แอมเป็นมนุษย์ตัวแม่ที่น่ากลัวมากเวลาเมนมา
คู๋ของจิคือคมน้อยใช่มะ ถูกไหมๆๆๆ ขอเรื่องสั้นเลยตอนนี้เลยได้ไหม จะเอาๆๆๆ อิอิ
หาคู่ให้พี่มิวได้น่ะ ขอเยอะเลย ฮ่าๆๆๆๆ เรารู้นักเขียนเก่ง อิอิ
-
มารอค่ะ 55
-
ตอนหน้าพี่ภามจะมาแล้วเหรอ รอพี่ภาม ว่าแต่จะพาพี่เกียร์มาด้วยไหมน้อ :m3:
คู่ของจิ จะเป็นใคร ขอเชียร์ข้ามเรื่องได้ไหม
แบบว่า อ่านเรื่องพี่ภาม แล้วชอบพี่ชัชมากอ่ะ เชียร์จิกับพี่ชัชดีกว่า 555
-
เอาอีก เอาอีกกก//ก่อม็อบบ้าง#ผิด
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│10
ตั้งแต่เกิดและจำความได้เนี่ย ผมไม่เคยจีบใครเลยมาก่อนเลย เคยมีคนที่จะจีบบ้างอะไรบ้างสองสามคน แต่ตอนนี้ผมกำลังจะจีบแบบจริงจังกับ ผู้ชายคนหนึ่ง ที่เอ่อ…ดีกว่าผมในทุกๆด้าน ไม่ต้องเดาเลยว่าใคร พี่ปกป้องไง
“มึงต้องคิดว่าตัวเองมีดีอะไรบ้าง” ไอ้เมเปรยขึ้นมากลางวง ทันทีที่ผมขอความเห็น เอาตรงๆแบบเล่นเองก็เจ็บเอง นอกจากหัวใจที่บริสุทธิ์ยิ่งกว่านางเอกซีรี่ย์เกาหลี กับหน้าที่หล่อเหลาราวคิมทัน ไอ้เทมคนนี้ก็ไม่มีอะไรดีเลย
“คิดว่ามันจะรู้เรอะ มึงอยู่กับมันมานานคิดให้มันดิว่ามันมีดีอะไร”ไอ้จิความคิดดีอีกแล้ว รู้สึกขอบคุณพระเจ้าที่ส่งเพื่อนที่พึ่งพาได้มาให้ผม ไอ้เมทำท่าคิด คิดแบบคิดไม่ตก คิดจนตีนก่ายหน้าผาก
“อะไรดีเหรอ..อืม โง่ดี ซื่อดี หน้าตาก็..ดี นิสัยไม่ดีอ่ะ อะไรอีก สูงดี อ๋อ..นี่เลย ดีเลิศ บ้านรวย”
“ไอ้เม!”
เกลียดมัน ไอ้เมแมร่งขายเพื่อน แล้วดูหน้าแต่ละคน ทั้งไอ้จิไอ้เมรวมถึงพี่พอลล่า จะขำหาพระแสงอะไรกันไม่ได้เปิดตลกคาเฟ่ นี่เวลาพักเบรกนะเว้ย เดี๋ยวยึดข้าวคืนเลย คนอุตส่าห์ใจดีทำมาแจก
“จะว่าไปนะจิ”พี่พอลล่าครึ้มอกครึ้มใจอะไรก็ไม่รู้แหละ เรียกไอ้จิแล้วเอาช้อนชี้หน้ามัน
“ครับ”
“ไม่หล่อ”
“หืม ไรพี่”
“มึงแหละจิ ไม่หล่อ ไม่หล่อเลย ไม่มีสักนิด ไม่น่าเป็นเดือนคณะ เทมหล่อกว่า”
เหยดดด ช้อนในมือผมแทบหล่น พี่พอลล่าแมร่งคนจริงว่ะ พี่เขารู้จักไอ้จิไม่น่าเกิน 3 ชั่วโมง แต่สตรองมาก คิดว่าตัวเองเป็นเมนเทอร์รายการดังหรือไง วิจารณ์ได้โหดสัดรัสเซียจริงๆ ดีนะเป็นไอ้จิ คนอื่นคงมีโกรธ แต่ก็อย่างว่าไอ้จิมันไม่ปกติ ไม่ค่อยเหมือนมนุษย์ทั่วไป โดนด่าว่าไม่หล่อ ไม่เหมาะเป็นเดือนคณะแต่มันยิ้ม…
ยิ้มรับด้วยสีหน้าเบิกบาน หืมมมม ใช่เหรอจิ
“ไม่โกรธเหรอ”พอลล่าถามด้วยอารามอึ้งๆ
“โกรธทำไม ก็ไม่หล่อจริงๆนี่ครับ แต่ขึ้นกล้องนะ”แน่ะ ถึงจะไม่หล่อเท่าที่เกณฑ์พี่พอลล่าตั้งไว้ แต่มันก็มีจุดขาย ออร่าความธรรมดาที่ไม่ธรรมดา บวกกับเวลาถ่ายรูปแล้วยิ่งดูไม่ธรรมดา มีควักมือถือส่งให้พี่พอลล่าดูรูปถ่ายตัวเอง โฆษณาสุดๆ
“จริง จริงจนน่ากลัว”พี่พอลล่าออกอาการตะลึง เอาเป็นว่าพี่พอลล่าน่าจะมีคนมาหยุดความกวนตีนได้ จิมันก็คนจริง เกิดมาเพื่อฆ่าคนกวนตีน คิลไปหนึ่งคือพี่มิว กำลังจะคิลคนที่สองคือพี่พอลล่า
“แล้วในฝั่งเดือนมีใครแซ่บๆ พอจะปั้นได้มั้ยล่ะ”พี่พอลล่าหันมาถามผม ผมส่ายหน้า อยากจะบอกว่ามองไม่เห็นใครจริงๆ ตอนนี้พักเบรคช่วงเย็นอยู่ พวกเดือนนั่งล้อมๆอยู่แถวนี้กันแทบทุกคน ไม่ได้หลงตัวเองหรืออะไร แต่ผมว่าผมหล่อสุดในที่นี้
เอ๊ะ..เสียงใครอ้วก
“เสียเวลาเนอะ ไม่น่ามาเลย ไปเต๊าะเด็กแถวสยามดีกว่า”
วันนี้พี่เขาโดนพี่บีส่งมาใช้งานเป็นแมวมอง แต่เหมือนพี่พอลล่าจะโคตรผิดหวัง เพราะแต่ละคนไม่เข้าสเป็คที่พี่เขาต้องการเลย พี่มันต้องการคนที่ดูดึงดูดห่านจิกอะไรนั้น สูง185 ขึ้นไป (อันนี้ตัดไปเกือบครึ่ง) หน้าหล่อคม หล่อตี๋ได้หมด แต่เอาเถอะ ตั้งแต่อยู่มาก็ไม่เคยเห็นว่าใครจะมีอิมเมจดังมโนของพี่เขาเลย
“หล่อเนอะเทม”อ้าวเวร พี่มันมองผมแล้วเพ้อเหรอ เข้าใจว่าตัวเองหล่อ แต่นี่มันมากไป
“อะไรพี่”
“ดึงดูดสุดๆ”
“ห่ะ!”โอ้ย ขนลุกขนพอง พี่พอลล่าเล่นอะไรเนี่ย เอาหัวมุดซอกแขนไอ้จิแมร่ง แต่อ้าว… พี่มันไม่ได้มองกูครับ นู่นนน สายตาไปไกลถึงดาวอังคาร
ดาวอังคารที่มีพี่ปกป้องและผองเพื่อนกำลังเดินเข้ามา
“คลีโอสุดๆ ไปมุดอยู่ชายแดนมาหรือไง ทำไมพอลล่าไม่เคยเห็น”
“นั่นน่ะเหรอพี่ พี่ปกป้องไง ที่เทมมันจะจีบ”
ฮอลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล ไอ้เหี้ยจิพูดอะไรวะ อยากจะเอาเหง้าหน้ามันมากระแทกเข่าให้ยุบ พูดดังขนาดนี้ไปพูดข้างหูพี่มันเถอะ ยอมใจเพื่อนตัวเอง พี่มันเดินมากับกลุ่มเดือนดาวปีที่แล้วนั่นแหละ เอาจริงๆ นอกจากพี่ปกป้อง ผมก็ยังไม่เห็นใครจะหล่อเลย หน้างั้นๆ เทมหล่อกว่าเยอะ พี่พอลล่านี่คือมองน้ำลายแทบยืด ไม่ติดว่าเป็นอาชีพและหน้าที่การงานจะโบกให้หัวหลุดข้อหามามองว่าที่แฟนผม
“แล้วคือน้องเห่ยจะจีบตานั่นเหรอ” พี่พอลล่าทำหน้าไม่เชื่อ แต่ก็ต้องเชื่อแหละ ในเมื่อผมพยักหน้าหัวแทบหลุด พี่พอลล่ายกมีทาบอกทำหน้าแตกตื่น มองผมสลับกับพี่ปกป้องไปมา สีหน้าบ่งบอกมากว่าวรรณะของผมกับพี่ปกป้องต่างกับสามชั่วโคตร
“ไม่เจียมจริงๆเลย”
จึก! เอามีดมาแทงกูเถอะครับ
พี่พอลล่าหันมายักคิ้วสองจึก เลวจริงๆ ด่ากูไม่พอมีเยาะเย้ยต่อ “นี่ ช่วยมะ”
ไม่อยากได้ยินจริงๆ ถึงสกิลผมจะต่ำเตี้ยเพราะด้อย..ไม่ซิ น่าจะเรียกว่าขาดประสบการณ์ แต่ไม่อยากได้คนอย่างพี่แกมาช่วย พูดเลย เอ๊ะ..จะว่าไป จริงๆก็เคยเห็นพี่พอลล่าจีบผู้หญิงแล้วนี่นา เหมือนจะได้ผลด้วย แต่พี่ปกป้องเป็นผู้ชายไม่น่าหลงลมง่ายๆ
“เอาไง ช่วยไม่ช่วย”
โอ้ยย อย่าเร่งเร้ากูครับ ให้สมองทึบๆของผมประมวลผลด้วยไอ้เมกับไอ้จิก็เชียร์ผมเต็มที่ เชียร์ให้ผมพึ่งพี่พอลล่าอ่ะ! แล้วควรทำไง ก็ต้องพึ่งซิ
พยักหน้าให้พี่พอลล่าทีหนึ่ง แต่ถ้าพี่เขามีจิตสัมผัสก็จะรู้ว่ากุมารทองสักตัวจับหัวผม งื้ออออออออ อีพี่พอลล่ายิ้มหน้าบาน เอื้อมมือมาลูบหน้าผม ก่อนจะผลัก เน้น..ว่าผลัก เจริญจริงๆ
“มานั่งโต๊ะเราชัวร์ เงียบปากและพยักหน้าอย่างเดียวนะทุกคน”
พอได้เป็นเมนเทอร์ส่วนตัวกูนี่สั่งใหญ่ เลวจริงๆ ทุกคนในโต๊ะดูเป็นใจกับพี่มันมาก ไอ้เมทำท่ารูดซิบปาก ส่วนไอ้จินี่คือเอามือปิดปากเลยครับ ท่าพวกมึงนี่บ่งบอกถึงพิรุธชิบหาย นับหนึ่งยังไม่ถึงสิบ พี่ปกป้องกับพวกพี่คนอื่นๆก็มานั่งโต๊ะผมอย่างพี่พอลล่าว่า ก็โต๊ะผมมันว่างสุดล่ะนี่นา นั่งกันอยู่แค่สี่คน
“นับวันๆคนไม่เกี่ยวข้องยิ่งมาก”พี่ปกป้องพูดขึ้นลอยๆ ก็จะทรุดตัวนั่งตรงข้ามพี่พอลล่า อ่า..นั่งข้างผม ให้ตายเถอะ
แต่เดี๋ยวนะ..กำลังว่าผมกับพี่พอลล่าป่ะเนี่ย!
ก็ที่ผมจะได้มีโอกาสปะทะฝีปากต่อ ไอ้จิก็จิกนิ้วตีนกูแน่นเลย รองเท้าผ้าใบสุดรัก ต้องมาเป็นเหยื่อให้มัน งื้อออ ไอ้ใจหยาบ จิมันทำปากขมุบขมิบตอนที่ผมหันไปเพื่อจะด่า จับใจความได้ว่า ‘ไม่ต้องพูด’ และบุ้ยหน้าไปที่พอลล่า ผมมองตามมัน..หืมม ทำไมพี่พอลล่าดูมาดแมนขึ้นมาทันตาฟ่ะ
“สวัสดีครับน้องๆ พี่เป็นพี่ชายของน้องเมน่ะ”
หูยยยย เสียงหล่อมาก อย่างกับพระเอกหนังไทยสมัยก่อน พี่มันจะทำอะไรวะ นั่งกันมาทั้งวันไม่เห็นแอ๊บอะไร ทำไมต้องมาแอ๊บว่าเป็นพี่ชายเมด้วยนะ หันไปมองฝั่งน้องสาวพี่เพิ่งมีพี่ชายหมาดๆ ก็ยิ้มรับกันดี
“อ๋อเหรอครับ น้องเมนี่ดีจังนะครับ ทั้งเพื่อน ทั้งพี่ เอาใจใส่เป็นพิเศษ” พี่เดือนใจทรามคนหนึ่งที่ผมไม่รู้จักกำลังแซะไอ้เมเพื่อนรักเลย แต่ผมพูดไม่ได้แหม..แอบเห็นคิ้วไอ้เมกระตุก แต่มันยังยิ้มได้อยู่
“พี่ชายน้องเมชื่ออะไรเหรอคะ หล่อล่ำกล้ามใหญ่มากกกก”
ให้ทายว่าใครพูด พี่แอมไงจะใครล่ะ เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวและอันตรายจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นคำพูดพี่แอมก็ทำให้ทั้งโต๊ะฮาได้แถมยังลดบรรยากาศตึงเครียดที่เกิดขึ้น
“พลครับ เรียกพี่พลก็ได้”
หืมมมม ทั้งผมและเพื่อนอีกสองคนหันคอแทบเคล็ด พี่พอลล่าแนะนำตัวเองว่าชื่อพลครับ พล อ่ะ พล เลย ชื่อที่แมนมาก แล้วพอลล่าล่ะ แทบจะแคะขี้หูออกมาแล้วฟังใหม่
“พี่พลนี่เอง ที่เอาอาหารมาเลี้ยงน้องๆวันนี้ใช่มั้ยคะ ปกป้องชมไม่หยุดว่าอร่อย นี่กินกันคนละสามกล่องได้ ใช่มั้ยป้องๆ”
พี่แอมขี้มโนสุดๆ พี่พอลล่าแค่ช่วยยกเว้ย คนทำอยู่นี่เลย นั่งอยู่ข้างพี่ปกป้องเนี่ย แต่ว่าพี่แอมบอกเหรอว่าพี่ปกป้องชอบ หรือพูดแค่เอาใจพี่พอลล่าผู้ซึ่งกลายเป็นพี่พลไปแล้ว
“แอม..” หืม พี่มันกดเสียงต่ำแบบนี้ หรือจริง ชอบจริงๆดิ
“ก็เรื่องจริงนี่นา พี่พลขา แกงเขียวหวานนี่ของโปรดปกป้องเลย ซื้อร้านไหนคะเนี่ย”
“แอม”
โหยย เรียกกันด้วยเสียงรักใคร่ขนาดนี้ จริงชัวร์ พี่ปกป้องชอบแกงเขียวหวานเหรอ ควักมือถือขึ้นมาโน๊ตแป๊ป จะได้รู้ว่าชอบไม่ชอบอะไร ผมมีข้อมูลของพี่เขาน้อยมาก ถึงพี่ปกป้องจะค่อนข้างป็อปในโซเซียล แต่เรื่องส่วนตัวนี่ไม่ค่อยโพสเลย
“น้องปกป้องชอบอาหารวันนี้เหรอครับ” แน่ะ อย่าหยอดครับ อีพี่พอลล่าควายเผือก อยากจะดึงพี่ปกป้องมากอดแล้วตะโกนให้โลกรู้ว่าคนนี้ของกู กูปักธงแล้วโว้ย หมาไหนก็อย่ามาเฉียด ยุงตัวเมียกูก็หวง งื้ออ แต่ทำไม่ได้ไง
“ครับ อร่อยมาก ขอบคุณพี่พลที่มาเลี้ยงน้องนะครับ”
อร่อยเหรอ … ไม่ได้โกหกใช่มั้ย เพราะถ้ามันอร่อยจริงๆก็เท่ากันว่าชมผมดิ เพราะผมทำอาหารวันนี้ ถึงจะมีป้าผ่องกับน้องนุ๊กช่วยก็เถอะ
“วันนี้น้องๆเงียบกันนะคะ มีอะไรหรือเปล่า เน้~ พี่พลดุเหรอ”
พี่พอลล่าไม่ดุครับ มันไม่ให้ผมพูดเลยมากกว่า ไอ้เมน้องสาวอุปโลกน์ก็ได้แต่ยิ้มให้ลมฟ้าอากาศ ทำท่าสมบทบาทน้องสาวจริงๆ ราวกับว่าพี่พอลล่าโหดสัดและหวงน้องมากมาย
“หว่า ว่าจะจีบสักหน่อย งี้แย่เลยพี่ชายหวง”พี่เดือนสักคนในกลุ่มนั้นนั่นแหละแซวขึ้นมา โอ้ยจีบเถอะ ไม่มีใครหวงมันหรอก มีแต่ไอ้เมนั่นแหละหวงตัว
“นั่นซิคะ ตามมาเฝ้าแบบนี้ หวงน้องเมน่าดู”พี่แอมคนเดิมกระเซ้าพี่พอลล่า พี่พอลล่ายิ้มหล่อแบบตอแหลก่อนจะตอบว่า..
“เมนี่พี่ไม่ค่อยหวงครับ มาเพราะห่วงคนอื่นมากกว่า”
ว็อท เดอะ ฟัคคคคคคคคคคคคค
อะไรคือมองกูครับ เล่นละครเก่งจริงๆ ทำไมรอบตัวผมมีแต่คนตอแหล สีหน้าพี่ป้าน้าอาในวงสนทนาดูแตกตื่นแบบเบาๆ จนกลายเป็นเดดแอร์ไปแล้วครับ แต่คนที่นิ่งที่สุดในโลกมีสองคน คนแรกคือไอ้เม มันน่าจะรู้แล้วสันดานพี่ชายหมาดๆของมันดี คนที่สองคือคนข้างๆผม พี่ปกป้องนี่นิ่งมากและเงียบมาก ส่วนพี่แอม หน้าไปหมดแล้ว หันไปหาคนสุดท้ายในชีวิต คิดว่ามันจะช่วยผมได้ ไอ้จิก็เหมือนจะเข้าใจและรีบเปิดปากแถลงไข..
“พี่พลเขาหมายถึงเทมน่ะครับ เดี๋ยวจะคิดว่าหมายถึงผม”
สัด! นี่คือช่วยใช่มั้ยยยยย
ตอนนี้ไม่มีใครคิดว่าผมกับไอ้เมเป็นแฟนกันแล้วครับ อันที่จริงก็คงจะดี แต่ทุกคนในกองนี่คิดว่าผมเป็นแฟนพี่พอลล่า ที่สถาปนาตัวเองเป็นพี่พลคนหล่อไป แต่พี่พอลล่าแก้ให้ครับว่าไม่ได้เป็นแฟนผม แค่จีบกันอยู่
ควายจริงๆ แก้ได้เหี้ยน้อยกว่าเดิมนิดเดียว พยายามจะขยับตีนไปสังหารพี่พอลล่าหลายทีล่ะ แต่มันหลบได้ บวกกับไอ้เมทำปากขมุบขมิบ ว่าตามน้ำ
เจริญล่ะ อยู่ๆก็มีคนหล่อล้ำกล้ามใหม่ แถมเป็นกระเทยที่แอ๊บสุดๆ มาเนียนว่ากำลังจีบ อยากตายจริงๆ พี่ปกป้องแมร่งจะมองผมไปในทางไหนเนี่ย.. แอบเหล่หลายทีล่ะ ไม่สนกูเลย ทั้งที่คน
ทุกคนก็ยังนั่งคุยชิลๆจนโน่นแหละหมดพักช่วงเย็น พวกเดือนดาวก็ต้องไปเต้นแร้งเต้นกาต่อ น่าสงสาร..ส่วนผมกับพี่พอลล่ารวมถึงพี่คนอื่นๆก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย เพิ่งรู้ว่าพี่พอลล่าเป็นคนที่แอ๊บเนียนมาก บางจังหวะที่ขำ หรือจะหลุด แมร่งจะหันมายิ้มกับผมครับ
คนอื่นก็คิดว่ารักกันหวานชื่นไง แต่ไม่ กูรู้ดี พี่มันแอ๊บแตก ต้องหาที่พึ่งทางจิต
นั่งเซ็งกับพี่พอลล่าไปเรื่อยๆเพราะคนอื่นมีการมีงานทำกันหมด แทบจะตบตีกับพี่พอลล่าจนตายไปข้างหนึ่ง แต่พี่มันบอกว่ามีเหตุผลที่ทำแบบนี้ แหม.. จะสร้างภาพให้ผมดูฮอตในสายตาพี่ปกป้อง แต่พูดเลย มันไม่สนใจหรอก ดูเหง้าหน้ามันด้วยครับ จำชื่อผมได้ถือว่าเป็นบุญหัวไอ้เทมนัก
“น้องเทมจ๊ะ คันทรีแมนใช่รถน้องเทมหรือเปล่า” พี่สวัสดิการคนสวย ที่ร้อยวันพันปีไม่เคยจนชวนคุยกับผม อยู่ๆก็เดินเข้ามาถามถึงรถ ถ้าให้เดาโบ้ยงานให้กูชัวร์ แต่ดีล่ะ ไม่อยากนั่งหล่อๆไปวันๆ
“ครับ รถผมเอง”
“พอดีว่าที่กองไม่มีรถคันใหญ่เลยอ่ะ พี่วานน้องเทมไปเอาชุดที่จะใส่เต้นตอนประกวดให้หน่อยนะ”
นั่นไง กูมันเป็นเบ๊ชัดๆ แต่ก็พยักหน้าให้ลมฟ้าอากาศอย่างรับในโชคชะตาที่พระเจ้ากำหนด
“แล้วต้องไปรับที่ไหน มีหลักฐานอะไรไปบ้างครับ”ไง ยี่ห้อเทมซะอย่างรอบคอบอยู่ล่ะ
“ไม่ต้องจ้า เดี๋ยวไปกับปกป้องนะ ปกป้องรู้ทาง”
พี่สวัสดิการคนสวยใจทรามจากไป พร้อมกับทิ้งเงินประมาณหมื่นกว่าๆไว้ กับพี่ปกป้องที่เดินเข้ามาอย่างกวนตีน ทำไมพี่มันจะมาหาผมด้วยลุคธรรมดาบ้างไม่ได้วะ เอาเถอะ ต่อให้เหี้ยกว่านี้ก็ชอบไปล่ะ ไม่มีโอกาสเปลี่ยนใจ
“ทำหน้างั้น ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปก็ได้นะ”ปากนี่ยืมไปตัดผ้าได้มั้ย คมเหลือเกิน
“ผมจะไป”อูยย พูดอะไรไปเทม ไม่อายปาก เห็นพี่ปกป้องมันกระตุกยิ้มนิดนึง ก่อนจะบอกให้ผมอพยพตูดไปที่รถ แต่กุญแจอยู่กับพี่พอลล่าไง เพราะตอนขับมาลืมทวง
“พี่พล เทมขอกุญแจรถ”ต้องเรียกมันอย่างนี้ เดี๋ยวพี่มันเหวี่ยง เพราะเราตกลงกันไว้แล้วว่าพี่พอลล่าจะกลายเป็นพี่พล จนกว่าพี่พอลล่าจะเบื่อแล้วยกเลิกไปเอง เวร
“ให้ไปด้วยมั้ย”นี่ก็เนียนไปล่ะ ทำหน้าเหงาตีนอ้อนวอนสุดๆ แต่ผมยังไม่ได้ถวายบาทคู่ให้พี่พอลล่า พี่ปกป้องก็เล่นก่อนล่ะ
“พี่พลไม่ต้องไปหรอกครับ เปลืองที่น่ะ”
โอ๊ะ.. อันนี้เจ็บ แต่พี่พอลล่ายิ้มครับ .. ติดโรคชอบโดนด่าจากไอ้จิแน่เลย พี่พอลล่ายื่นกุญแจรถให้ผมแต่แทนที่ผมจะเป็นคนรับ กลับเป็นพี่ปกป้องนั่นแหละ ที่รับมาแล้วเดินไปเลย…สัด รถกู
เอาจริงๆนะ ผมว่างานนี้มันไม่ยากตรงไหนเลย ไม่ต้องใช้คนที่มีมันสมองระดับพี่ปกป้อง และรถคันใหญ่อย่างลูกรักผม ชุดก็แค่สามสิบกว่าตัว แถมยังแพ็คมาเป็นลังอีก รถเก๋งก็ใส่ได้เถอะ แต่ก็นึกขอบคุณพี่เขาที่ยื่นงานดีๆสะดวกสบาย ได้ใกล้ชิดพี่ปกป้องตั้งยี่สิบนาที กลับบ้านจะไปเขียนลงไดอารี่ จะไม่ซักเบาะที่นั่งคนขับด้วย เดี๋ยวกลิ่นพี่ปกป้องจะจาง คิดไปคิดมา..โรคจิตจริงๆกู
“หิวข้าวมั้ย”พี่มันถามตอนที่เราออกมาจากร้านเสื้อสักพัก ผมมองดูนาฬิกาที่หน้าปัดรถ เพิ่งจะบ่ายสี่กว่าๆ พี่มันหิวแล้วเหรอ
“เพิ่งกินเมื่อกี้”เมื่อกี้จริงๆ เราพักเบรกตอนสี่โมง จำได้แม่นเลย
“เหรอ แต่พี่หิว”กระเพาะคนหรือกระเพาะควายเนี่ย อะไรมันจะจุได้มากปานนั้น แต่หันไปมองหน้าพี่มันไม่ได้มีความกวนตีน หรือตอแหลแต่อย่างใด หิวจริงๆเหรอว่ะ
“ไหนว่ากินสามกล่อง”
“ไปอ้วกออกหมดล่ะ”เวรล่ะ ไหนว่าอร่อยไง ทำไมทำแบบนั้น ผมเสียใจอ่ะ
“ถามจริงๆ ไม่ชอบกับข้าวเหรอ”
“เปล่า ไม่ชอบคนให้”
พี่พลเหรอ น่าจะใช่ มันไม่รู้นี่นา มันคิดว่าพี่พลแน่ๆ เห็นรังศรีอำมหิตแผ่ใส่กันตอนขอกุญแจรถอยู่ แต่ไม่ได้คิดอะไร
“แล้วพี่พลเขาไปทำอะไรให้ล่ะ ทำไมไม่ชอบพี่เขา”
“โอ้ยย ผู้ชายนะ แค่มองหน้าไม่ถูกชะตาก็เกลียดกันล่ะ”
กูก็ผู้ชาย ทำไมไม่มีประสบการณ์แบบนั้นบ้าง ถึงคนอื่นจะไม่ชอบผมก็เถอะ แต่ผมไม่เคยตั้งแง่ใส่ใครก่อนนะ พี่มันแมร่ง..
“ไม่มีเหตุผลว่ะ”
“เหตุผลมันก็มีแหละ”
“ห่ะ อะไรนะ ผมไม่ได้ยิน”พี่มันบ่นงุ้งงิ้งอะไรก็ไม่รู้ ฟังไม่ทัน เห็นพี่ปกป้องไหวไล่อย่างไม่ใส่ใจ เหมือนจะบอกว่า ของดีมีรอบเดียว
“เปล่า จะบอกว่าหิวอ่ะ แวะก่อนกินค่อยกลับแล้วกัน” ไม่ต้องถามกูแล้วมั้ง พี่มันแวะร้านอาหารป่าข้างทางเป็นที่เรียบร้อย ถามกูบ้างมั้ยว่ากูกินจะกินหรือเปล่า
ดูจากเมนูที่มันสั่งนะ แกล้งกูชัวร์ ไม่มีอะไรที่ผมจะกินได้เลย แต่ก็ชินกับนิสัยกวนตีนของมันแล้วล่ะ ถ้ามาดีเกินไปคงจะแปลก และผมก็ค้นพบอีกเรื่องว่า พี่ปกป้องเป็นคนที่แดกไวมาก อันนี้เรื่องจริง ข้าวหมดเป็นจานที่สามล่ะ ผมยังไม่ได้เริ่มกินสักอย่าง แต่ก็ดีนะ..เวลาพี่ปกป้องกินข้าวดูตั้งใจดี ทำให้ผมได้มองหน้าเขานานขึ้น
“ไม่กินล่ะ”
หอกกกก ถามมาได้ สั่งมาแต่ละอย่างนี่กูกินเป็นมาก ร้านอาหารป่าน่ะครับ ไม่เหมือนร้านทั่วไป ลองสั่งกระเพาหมูกรอบได้โดนป้าแกเอาทัพพีทุบ
“กินไม่เป็นล่ะซิ”
แน่ะ จี้กูแล้วไง ยอมรับอย่างแมนๆเลยว่าไม่เป็นจริงๆ ขนาดแมลงทอดผมยังไม่กิน จะมากินนกกระจอกผัดเผ็ด ต้มยำงู หรือหนูนาย่างเรอะ ใช่ว่าจะกระแดะอะไรนักหนาหรอก แต่ไม่เคยกินไง และไม่กล้ากินด้วย
“เอาแกงจืดมั้ยล่ะ คุณหนู”
โห แรงไปล่ะ มองค้อนพี่มันไปที เห็นทำท่าจะเรียกพนักงานจริงๆ แต่ผมห้ามไว้ ไม่ได้เลยครับเดี๋ยวจะดูไม่แมนในสายตาว่าที่แฟนในอนาคต เราจะต้องสร้างภาพว่ากินได้ทุกอย่าง และเป็นช้างเท้าหน้าที่ดี
“พอเลย จะกิน”
ตักต้มยำงูออกมาเป็นอย่างแรก คิดว่าน่าจะพอทน เพราะหนูนี่ผมจะไม่แดกแน่นอน ส่วนนกกระจอกมันน่ารักและน่าสงสาร ไอ้เมบอกว่า เนื้อสัตว์ทุกชนิดที่ไม่ใช่ที่เรากินประจำวัน แทบจะเกินครึ่ง รสชาติจะเหมือนไก่
เอาวะเทม คิดว่ากำลังกินต้มยำไก่ แค่ไก่เป็นเส้นๆ และมีเกร็ด แค่นี้เอง… ถึงอยากจะร้องไห้งอแง แต่ทำไม่ได้ ต้มยำงูอยู่ห่างจากปากไม่ถึงสองเซ็น มีแบล็คกราวน์เป็นพี่ปกป้องที่ค่อยให้กำลังใจ.. เอาตรงๆมั้ย มันไม่ได้ให้กำลังใจหรอก มันรอเยาะเย้ยผมต่างหาก ฉะนั้นมันต้องผิดหวัง เพราะผมจะแสดงให้เห็นว่าผมสตรองกว่าที่มันคิด
“อร่อย”
ปากกูก็พูดไปงั้นแหละ จริงๆแล้วมันยังห่างไกลคำนั้นเยอะ รสชาติมันอ่อนเผ็ดตามที่พี่มันสั่ง คงเป็นเพราะพี่ปกป้องไม่กินเผ็ด เน้ ในที่สุดก็รู้อีกเรื่องว่ามันกินเผ็ดไม่ได้ เห็นหน้าพี่ปกป้องอึ้งไปนิดนึงก่อนจะยิ้มได้ใหม่
“อร่อยก็ต้องกินเยอะๆนะน้องเทม พี่ตักให้”
อือหือออ จานกูหรืองานนำสัตว์คืนถิ่น สารพัดสัตว์โลกถูกพี่ปกป้องตักมากองรวมกันที่จานผม แหมมม รักผมจังเลยนะพี่ปกป้องเนี่ย อย่างนี้ต้องคอมโบ ตักคืนให้พี่มัน….ตักแต่พริกอ่ะนะ
“พี่ปกป้องบอกว่าหิวใช่มั้ย เนี่ย กินเผ็ดทำให้มีชีวิตชีวานะ เอ๊ะ..หรือพี่ปกป้องกินเผ็ดไม่ได้”
เท่านั้นแหละ กินจนหน้าดำหน้าแดง ถือว่าผมได้เอาจุดอ่อนพี่มันมาใช้แบบคอมโบเลยนะ
ทั้งที่ไม่กินเผ็ด กับนิสัยชอบเอาชนะเนี่ย
ในรถมีแต่ความเงียบ กับความหนาวของแอร์ พี่ปกป้องไม่ได้พูดอะไรอีก ไม่รู้ว่าเพราะยังเผ็ดอยู่หรือเปล่า เพราะมันกินเพลินจากแรงยุของผม ทำให้กว่าจะออกจากร้านปาไปเกือบหกโมงครึ่ง ทุกคนรู้ดีว่าวันศุกร์ตอนหกโมงหายนะขนาดไหน ผมติดหน้าเส้นกลับมหาลัยเกือบชั่วโมงเห็นจะได้
มือถือผมมีไลน์เข้า เป็นของไอ้เมนั่นแหละ มันบอกว่าไม่ต้องมารับมันแล้ว พี่บีเอารถตู้มารับทั้งสามหน่อกลับไปส่งที่บ้านอย่างปลอดภัย เหลือแต่ผมกับพี่ปกป้องที่นั่งง่าวอยู่บนรถ
รถเงียบจนน่ากลัว พยายามที่จะเปลี่ยนหาเพลงจากคลื่นโน่นนี่ แต่ไม่มีเลยที่จะเพราะๆ มีแต่ฟังแล้วน่ารำคาญกว่าเก่า ผมไม่อยากให้พี่ปกป้องอารมณ์จากการนั่งเป็นตูดแบบนี้
“ซีดีมีก็เปิดดิ”เห็นพี่มันชี้ๆมาทางกล่องใส่ ผมจะกล้าเปิดได้ไงวะ …. ในรถมีแต่เพลงแอบรักเต็มไปหมด
มือผมสั่นอย่างชัดเจนตอนที่เอื้อมไปเปิดเพลง มาถึงเพลงแรกก็เล่นความรู้ผมเลย
Just so you know
ถึงจะไม่ตรงแบบชนเข้าเบ้าหน้า แต่ 80% ของเพลงก็เข้ากับผมอยู่ดีนั่นแหละ แค่อินโทรขึ้นใจก็สั่นล่ะ
I shouldn't love you but i want to
I just can't turn away
I shouldn't see you but i can't move
I can't look away
ไม่รู้ว่าพี่ปกป้องจะคิดยังไง แต่ผมมองจากเสี้ยวหน้ามัน.. มันยิ้ม
ยิ้มเหรอ
ไม่น่ามั้ง อาจเพราะความมืดนั่นแหละ ผมคงดูไม่ชัด… ให้ตายเถอะ แค่ยิ้ม..ที่ผมไม่รู้ว่าพี่มันยิ้มหรือเปล่า..ทำไมใจเต้นแรงขนาดนี้
This feelings takin control
Of me and i can't help it
I wont sit around
I can't let him win now…
แต่พอถึงท่อนฮุค พี่มันก็ทำหน้าบึ้งๆ..
“เอ่อ..พรุ่งนี้พี่ปี4เขานัดเลี้ยงน่ะ ว่างมั้ย”พี่ปกป้องเอ่ยขึ้นมาตอนที่เพลงมันกำลังเลยท่อนฮุคแรกพอดี
“ว่างครับแล้วจะไปที่ไหน จะได้บอกพี่..เอ่อบอกที่บ้าน” ไม่พูดว่าพี่มิวดีกว่า พูดไปมันก็ไม่รู้จัก
“บอกพี่ไหน พี่พลหรือไง”
ฟายยยยยยยยยยยย คิดกันไปถึงไหนแล้วเนี่ย เอ่อ..พี่พอลล่าแมร่งก็เล่นจริงเจ็บจริง พี่ปกป้องมันคิดแล้วเห็นมั้ย ผมควรจะดีใจ หรือไม่ดีใจล่ะ
“ทำไมต้องบอกล่ะ ไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่คนที่มาจีบ”
โอ้ว ไอ้เทม มึงก็ใช่ย่อย เอาออสการ์เลยดีกว่าเล่นเนียนเหมือนกัน พี่ปกป้องมีผวาบ้างแหละผมว่า เมื่อเจอคู่แข่งแย่งรางวัลตอแหลดีเด่นแบบผม
พี่ปกป้องเงียบไป มันคงไม่ใส่ใจอะไรผมอีก มันคงอินกับเพลงอ่ะนะ เห็นกลับไปยิ้มอ่อนตามประสาของมันไป.. แต่ผมไม่ได้คาดหวังให้มันต้องพัฒนาก้าวกระโดด แค่กวนตีนกันไปมา แล้วได้พูดคุยกันบ้างเหมือนวันนี้ ผมก็มีความสุขแล้ว…. หลังจากวันนี้ผมอาจจะเริ่มเอาจริง โดนมีกำลังหนุนจากเพื่อนๆและเมนเทอร์ส่วนตัว
ต่างคนก็ต่างเงียบกันไป รถก็ยังติดเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือตอนนี้ผมกับพี่มันต่างกดมือถือของตัวเอง … สังคมก้มหน้าจริงๆ พี่มันเล่นเฟซไปเรื่อยๆนั่นแหละ ส่วนผม.. เอามาบังหน้าเฉยๆ จริงๆคือจะแอบมองมันนั่นล่ะ
“นี่เอาเบอร์มาดิ”
หืม.. ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
แต่มันยื่นมือถือมาให้กด ผมเลยป้อนตัวเองสิบหลักลงไป แต่ไม่ได้เซฟให้ เผื่อพี่มันอยากจะเมมว่าที่รักจะได้ไม่ต้องแก้ใหม่ พี่มันรับไปเมมว่าน้องเทมโป
แค่นี้นะ.. ไม่มีต่อ แต่ดีแล้วล่ะ ถ้ามันต่อว่า ทันตะ หรือต่อว่าน้องรหัส ผมคงจะเจ็บมาก…
รถเริ่มเคลื่อนเข้าเขตมหาลัย รู้สึกถึงแรงสั่นจากกางเกงตัวเอง แจ้งเตือนเฟซอีกตามเคย หวังว่าจะไม่ใช่พี่ปกป้องแอบถ่ายตอนผมกินท่าทุเรศๆนะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆนี่จะถีบให้ตกรถ
แต่แมร่งใช่ว่ะครับ
พี่ปกป้องจริงๆ แต่มันไม่ได้โพสอะไรแย่ๆแบบที่ผมคิด มันแค่โพสสถานะแล้วแท็กผม…
PP Prachya Nawanantanon
รถติดจนยอมใจ…ดีนะที่มาด้วยกัน –Tiwakan Senanurak
หันไปมองหน้าพี่มันที่นั่งข้างๆ..นิ่งและกวนตีนเหมือนเดิม..
“ทำไมโพสแบบนั้นล่ะ”
“อ้าวก็เรื่องจริงนี่ รถมันติดอ่ะ น่าเบื่อจะตาย ดีที่มาด้วยกัน”
จะมองว่าธรรมดา ก็ธรรมดาแหละ… แต่ผม เขินชิบหายเลยโว้ยยย
TBC.
-พี่ภามยังไม่มา อ่าาา บอกตอนผิด 555555555555 ตอนต่อไปมาแน่ๆ เพราะพี่ภามเป็นพี่สายน้องเทมนี่แหละ 5555555555
-
จิ้ม Lapat ไปอ่านก่อนนะ
-
พี่ปกป้องขาาา โดนพี่พอลล่าแกล้งซะแล้ววว :laugh: :laugh:
-
โอยยยยยย ยิ้มแก้มแตก
-
มาล้าวว.....น้องแทมม..คิดถึงจุง :impress2: :impress2:
-
กรีสสสสสสสสสส มาแล้ว ๆๆๆๆๆๆ
-
แหม เนี้ยนเนียนนะพี่พล 655555555555 :hao7:
-
เราเพิ่งเข้ามาอ่าน ขำแบบขำมาก
ตอนได้แคระมา แล้วบอกพิการกับไขรหัสแล้วพี่มิวบิกโปกพอง555555 คือขำหนักมาก ขำจนหลุดเสียงออกมาเลย
555555555
พี่ปกป้องชอบเทม ชัวร์! ไม่มั่วนิ่ม
อะไรคือแท็กอย่างกับคนเป็นแฟนกัน อิพี่มันเนียนเหลือเกิน
รออ่านต่อค่าาา สนุกมากกกก
-
อะไรคือพาคนที่ชอบไปกินเนื้องูคะพี่ปกป้อง คนอ่านเพลียแทนน้องค่ะ
โพสต์ยังกะแฟนกัน กะทู้ล่อเป้าสุดๆ
ขอบคุณค่ะ
-
ชอบพี่พลอ่ะ :m20:
-
พี่พล ชื่อเข้มแข็งมาก
-
แอ๊บเนียนชะมัด
-
มาแล้วววดีใจมากข่าาา กำลังบ่นว่าหายไปไหน555555555555555555 ฮาพี่พลมากคือชื่อแมนสุดอ่านไปแอบขนลุกไปเบาๆ 555555555555555555 พี่ปกป้องไม่ค่อยแสดงออกเท่าไหร่ค่ะไม่รู้เลย 555555555555555555 :hao3:
-
พี่ปกป้องกับน้องเทมนี่เคมีเข้ากันมาก :katai2-1:
คนนึงชอบกวน อีกคนก็กวนกลับ นารักกกกก
ขำพี่พอลล่า 555
-
อร๊ายยยยยย พี่พล :laugh: :laugh:
-
ฮาอิพี่พลมาก แอ๊บได้อีก :hao7:
-
ผมนี่ลั่น โต๊ะเต๊อะไปหมด เกรงใจข้างบ้านแพ๊บ ขอโทษค่ะคุณป้าหนูอินไปหน่อย :mew4:
-
นักเขียนมาตรงเวลามากๆอ่ะขอบคุณที่ไม่ปล่อยให้เราคิดถึงน้องเทมนานเกินไป จากพี่พอลล่าเป็นพี่พลช่างกล้ามากแต่อ่านแล้วขำตามตลอดชอบเรื่องนี้จริงจัง พี่ปกป้องถ้ารู้ความจริงว่าน้องเทมเป็นคนทำแกงเขียวหวานให้กินคงเสียใจน่าดู พี่ปกป้องน่าจะเป็นคุณเล็กใช่ไหมนะเพราะเรารู้สึกว่าพี่มันน่าจะรู้จักน้องมาก่อนอยู้แล้วตอนนี้น่ารักเชียวพี่ปกป้องมีการโพสถึงกันหมั่นไส้แกมาก
-
ฮาพี่พลนี้แหละ
-
น้องเทมเขินแย่เลย
:hao7: :hao7:
:pig4:
-
พี่พอลล่า แมนมากค่ะ เล่นใหญ่ซะจนพี่ปกป้องมันคิดจริงแล้วค่ะ 555
พี่ปกป้องคะ คิดไงพาน้องไปกินของป่าคะ? โดนน้องแกล้งคืนเลย 55
แอบขำตอนฟังเพลง I can't let him win now ประโยคนี้คงแทงใจพี่สินะ หุหุ
รีบๆเดินหน้าจีบน้องได้แล้วค่ะ อย่ามัวแต่อ่อย และจีบแบบเนียนๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ปกป้องช้าจริงๆ เลย เดี๋ยวน้องเทมโปก็โดนซิวไปก่อนหรอก
-
พี่พอลล่า เอ๊ะ หรือพี่พลดี ฮ่าๆ ช่วยยังไงเนี่ยยย
รอๆตอนต่อไปน้าาา :mew1: :mew1:
-
พี่พอลล่ามากระตุ้นต่อมหึงพี่ปกป้องให้หนักๆเลยค่าาาา 55555 เล่นคนปากแข็งให้ล่วงไปเลยย
เทมก็ยังคงคิดว่าพี่เค้าแกล้งเนอะ 55555 หนูเข้าข้างตัวเองหน่อยก็ได้ลูก~~~~~~~
ถ้าพี่ปกป้องรู้ว่ากับข้าวใครทำจะไม่ไปอ้วกทิ้งแน่นอนจย้า
-
ฮาพี่พลวะ
ไม่พอ ยังเจอพี่ปกป้องเนียนได้โล่อีก
จะจีบก็บอกไปเลยว่าจีบ
แบบเทมนี่ไม่บอกไม่รู้แน่นอน ฮ่าๆๆๆ
-
กรี๊ดพี่พลลล ฮ่าๆๆๆ
พี่ปกป้องก็กวนเหลือเกินนนนน ถ้าเราเป็นน้องเทมก็คงดูไม่ออกเหมือนกันอ่ะว่าพี่มันชอบ เก็บความรู้สึกเก่งจริงนะ หมั่นไส้มาก แต่ก็ชอบมาก
:katai2-1:
-
เนียนไปนะพี่ปกป้อง
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
ขำพี่พล :laugh:
พี่ปกป้องกับน้องเทมโปนี่น่ารักจังเลย พี่ปกป้องหึงใช่มั้ยๆ
-
มีคนหึงงงง :hao7:
ชอบที่เค้างุ้งงิ้งกันผ่านโซเชี่ยลอะ
น่ารักกกก
ดูเปิดเผยดี :laugh:
-
บางคนหึงแต่ก็ยังเนียนไม่หลุดปาก ถึงจะแสดงอาการนิดหน่อยก็เถอะ แต่อาการอย่างนี้ยังไม่สามารถบอกเทมโปได้ว่าพี่ปกป้องคิดยังไง อย่ากระนั้นเลย พี่ปกป้องควรโยนเทมโปลงเตียงแล้วจับกดให้สิ้นเรื่องไปซะ ฮาๆ
แต่พี่พอลล่า อุ้ย พี่พล นี่ก็สามารถจริงๆ เรียกว่าเป็นแรงผลักพี่ปกป้องได้อย่างดีขนานหนึ่งทีเดียว หวังว่าพี่ปกป้องคงจะเริ่มทำอะไรที่เห็นผลบ้างนะคะ อิอิ
-
ทำไมฉันฮาพี่พลนางเนียนได้อีก พี่ปกป้องนี่ทำเป็นไม่สนใจที่จริงแอบหึงน้องเทมล่ะสิๆ
-
โอ้ยยยย น่ารักง่อลลลล
-
5555555555 โดนพี่พ(อ)ล(ล่า) เล่นซะแล้ว
แอ๊บไปอีกกกก พี่ปกหึงอ่ะดิ กิ้วๆ
-
พี่พลกับน้องจิก็ดูเข้ากันดีนะคะต๊าย :laugh:
เบื่ออิพี่ปกป้องขี้เก็กอะ รู้ว่าน้องโง่ก็ยังจีบกั๊กๆ นี่ไม่ได้ด่าเท็มเลยนะคะ :laugh:
-
พี่พล. แมนมาก. 55555
อิพี่ป้องนี่ก็จะมึนกับน้องต่อไปใช่ป่ะ เทมคงจะรู้ตัวอีกสิปปีข้างหน้านะพี่
-
บีบคอน้องเทม นี่ถ้าฉลาดกว่านี้ก็คงรู้ไปแล้วว่าเขาชอบ
พยายามต่อไปนะเอ็ง.......... :katai1:
-
พี่พล >>> พี่พอลล่า สุดยอดดดดด
แอ๊บเนียนเว่อร์!!! ดีงามสุดๆอ่ะ อ่านความคิดเทมแล้วอย่างฮา 5555555
ส่วนพี่ปกป้องเรา ก้อจีบเบาๆ(เบามากจนเทมไม่รู้ =_=) พร้อมๆกับแอบประกาศความเป็นเจ้าของ เนียนได้โล่เช่นกัน!!!
-
ฮาเทมทุกฉากทุกตอนจริงๆนะ 555555555+
:mew1: :mew1:
-
เก๊กไปพี่ปกป้อง
เดี๋ยวน้องเทมโดนคนอื่นเอาไป
พี่พอลล่านี่ก็เนียนมากจริงๆ 555
-
เทมมมมมมมมมมมมมม
ชอบพี่พล
-
:hao7: จิ้มๆ แล้วก็รอตอนต่อปายยยย
-
อิตาปกป้องนี่ก็อ่อยไปอีกกก
น้องเทมจัดเลยค่ะ เอาให้หนัก
-
พี่ปกป้องเนียนมาก ขอเบอร์น้องเทมมมม
พอเปิดเพลงคลอไปด้วยนี่ ฟินมากกกก
-
พี่พลลล 55555555555555
-
นุ้งเทมน่ารักกกก....อยากดั๊ยยย
-
ให้พี่ปกป้องรู้สึกว่ามีคู่แข่งสินะ
-
เทมจะจีบเขาแต่โดนพี่เขาจีบมานานล่ะนะ 55555555555555
-
พี่พลจะจับกระแสสายตาของพี่ปกป้องได้มั้ยนะ
ว่าแต่พี่ปกป้องคงไปล้วงออกจริงอะไรจริง
นี่ขนาดแค่จีบแบบไม่ให้รู้ตัวนะ ยังหวงขนาดนี้
ถ้าเป็นแฟนกันเมื่อไร สงสัยได้หิ้วเทมโปไปทุกที่แน่ๆ
-
พี่โปกพองงงง รีบเลย มีคู่แข่งแล้วนะะะ 55555555555555555555555555555555555555555555
-
555 ตลกพี่พลเอ้ยพอลล่าาา
-
เย้ๆ มาต่อแล้วว ดีใจจุงงง
น้องเทมมม ต้องรู้นะว่าพี่มันชอบบบ
แต่สิ่งที่อยากรู้มากกว่าคือ.. พี่ปป ไปชอบน้องท ตอนไหนนนน
-
ดีนะที่มาด้วยกัน กรี๊ดกร้าดคะ
-
กรี๊ดดด อีพี่โปกพองงงงงงงงงงง ทำไมน่ารักล่ะค่ะ
-
เราเพิ่งเข้ามาอ่าน ขอรวบคอมเม้นต์เลยแล้วกันนะ
Intro เพราะชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อเลยมาพร้อมกับตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงานะเทม แต่เปลี่ยนเป็นกระจกคงเห็นชัดยิ่งกว่า
ตอนที่ 1 เพราะชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อเลยต้องเป็นกระต่ายหมายจันทร์ เทมเองไม่ได้หมายจันทร์แต่หมายเดือนชื่อปกป้อง
ตอนที่ 2 เพื่อนที่ดีคือเพื่อนที่พูดความจริงไม่โกหกเพื่อนเหรอเม ไม่ว่ามึงจะเขิน หรือไม่เขิน หน้ามึงก็เหี้ย
ฟังแล้วรู้สึกสงสารเทมที่มีเพื่อนตรง
ตอนที่ 3 คือสารรูปน้องเทมนี่หาดีไม่ได้เลยใช่ไหม ทั้งหลุมดำ ทั้งกรรมกรก่อสร้าง
ถ้าถือคติตามพี่พอล อ่อยมาอ่อยกลับ หลอกมาก็หลอกกลับ เหลือแค่จีบเทมมาแต่เทมจะอ่อยพี่กลับนะพี่ป้อง
ตอนที่ 4 เทมเข้าคอร์สจนหน้าเริ่มใส แต่ถ้าให้ดีเข้าคอร์สลดความซื่อบ้างก็ดีนะ ไม่คิดเข้าข้างตัวเองเล๊ย
ตอนที่ 5 ลุคส์ใหม่ของน้องเทมจะทำให้พี่ป้องรุกหนักกว่าเดิมไหมนะ
ตอนที่ 6 กุหลาบงามสามสีที่พี่ให้ ขาวแทนใจ แดงความเสน่หา ชมพูอ่อนวอนเย้าเจ้าแก้วตา พิจารณารักพี่ที่หนึ่งเอย
ตอบแทนน้องเทมได้ไหม
ทั้งขนมดอกกุหลาบที่มอบให้ น้องรับไว้พร้อมสงสัยว่าใครหนอ อย่าแอบซ่อน โปรดมอบให้น้องกับมือ
ถ้าพี่คือพี่ปกป้องน้องมอบใจ
ตอนที่ 7 คือเทมลูกกกก นอกจากหนูจะเพิ่มความน่ารักแล้ว หนูยังเพิ่มความซื่อ (บื้อ) ให้ตัวเองด้วยเหรอ
หมาพันธุ์คอร์กี้ว่าหมาพิการ :m20: พี่มิววววววว ว่าที่นักเรียนอังกฤษสะกดปกป้องเป็นโปกพอง :jul3: :jul3:
ตอนที่ 8 พี่โปก เอ๊ย พี่ปกแกล้งน้องนิสัยไม่ดีเลย
ตอนที่ 9 จิตน้องเทมคงจะแตกซ่าน คิดได้เน๊าะว่าจะเป็นผัวพี่ปกป้อง ขอให้น้องเทมสมหวังดั่งจิตที่หลุดไปพร้อมสติ :laugh:
ตอนที่ 10 บรรยากาศหวานเชียว มีนัดเลี้ยงสายไม่รู้ว่าจะมีโมเม้นต์ เทมเมาแล้วยั่ว หรือจะเทมเมาแล้วรั่ว หรือเปล่า
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เนียนให้ได้ตลอดนะจะพี่โปก---- บร๊ะ! ใจตรงกันขนาดนี้รุกเลยสิรอไรอยู่ คึ
-
จิตใจตรงกันแบบนี้ จงได้กันเถอะ ><
-
อ่าาา วันนี้จะมามั้ยเน้อออ
-
พี่โปกพองก็ขึ้นง่าย โดยพี่พลแกล้วไป ฮ่าๆๆๆๆๆ
รอพี่ภาม อิอิ
-
วันนี้ไม่มานะคะ เราจะมาพรุ่งนี้พร้อมพี่ภามและพี่ชัชช
-
จะจีบยังไม่กล้าบอกตรงๆเลย
แล้วแบบนี้เมื่อไร่จะได้กันอะ อิอิ
-
ไม่ได้มาอ่านหลายตอน ขอเวลาอ่านแป๊ป 555555555555555555
-
รอออออออ
-
ปกป้องมันกวนมากกกก
-
พี่พลมาเนียนมากเลยค่ะ 5555555
ปกป้องรุกน้องให้ชัดเจนกว่านี้ทีค่ะ
น้องมันซื่อ มันเขินแต่มันไม่รู้หรอกลูกว่าหนูจีบมัน
:hao7:
-
:mew1: ไรท์ไม่น่าเฉลยเลยยยว่าพี่ภามเป็นพี่รหัสอ่าา 5555555555
ตามต่อๆๆๆๆ คิดถึงพี่ภามใจจะขาดด
-
ชอบๆๆ สนุกดีครับ
-
สงสัยพระนางเรื่องนี้เค้าจะพลัผลัดกันจีบผลัดกันอ่อยล่ะ
-
พึ่งเข้ามาอ่านรวดเดียวเลย หนุกอ่ะ แบบลุ้นๆ
นอนละพรุ่งนี้ทำงานอีก 5555
-
ฮามาก ชอบมากค่า
ขอบคุณมากนะคะ
-
เธอมาเป็นกลอนอ่ะ ปกป้อง
เขินนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
สนุกดีค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่าน น้องเทมตลกดีจริงๆก็ซื่อบื้อแต่ก็ไม่ถึงกับโง่นะ 55555 มีการสังเกตนู้นนี่ด้วย มีจับผิด คือบางทีดูเหมือนฉลาดทีก็บื้อเกิน 55555
-
คิดถึงงงงงงงงงงงง น้องเทมมม
-
ขอบคุณ :)
-
มารอด้วยความหวังงงง
-
มาติดตามเรื่องนี้ด้วยคนนะคะ :katai5:
-
มาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ :-[
-
เพิ่งได้เข้ามาตามอ่านสนุกมากค่า
ฮาจริงอะไรจริง รอตอนต่อไปจ้า
-
o13
-
ฮามาก ชอบบบบบบมากกกกกก :katai2-1: :katai2-1:
-
สิ่งที่คาใจหนึ่งเดียวก็คือ สรุปพี่พล เอ้ย พี่พอลล่าแมนรึเปล่าคะ หรือเป็นกระเทยจริงๆ :laugh:
คือ ราศีรุกจับมาก จริงๆนางอาจจะเป็นรุกที่คู่กับพี่ชายเทมอะไรแบบนั้น o18
-
พี่ป้องหึงแทมโป้
-
พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ สนุกมาก เขินมากกกกกกกกกทั้งเขินทั้งฮา
ขอเป็นติ่งปกป้อง&เทมโป้ สร้างเพจคู่แป๊บ55555 (น้องแคระะะะด้วยน้า)
ชอบตัวละครทุกตัวเลยค่ะ คาแรกเตอร์ชัดเจนดี โดยเฉพาะเมนเทอร์พล เอ้ย พอลล่า เอาแชมป์ไปเลย
ดูซิพี่ปกป้องจะเดินน้ายังไงต่อ อุอุ
มาต่ออีกบ่อยๆนะคะ ชอบบบบบบบ
-
รอคนเขียนนนนนนนนนนนน
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│11
พี่พอลล่าจอดรถหน้าร้านที่พี่ปี4 พามาเลี้ยง พี่ผมชื่อพี่ภามครับ โอ้ยยยแค่เห็นร้าน อยากจะกราบพี่ภามงามๆสามทีที่เลือกได้ดีมาก แต่พอเดินมาถึงโต๊ะก็เปลี่ยนใจ ทีแรกคิดว่ามีแค่ผมกับพี่ภามพี่ปกป้อง แต่เปล่าครับ มีสายโคอีกสายหนึ่ง เป็นเพื่อนที่ภาม ชื่อพลอยสวย.. เอ่อ พี่พลอยสวยก็สวยสมชื่ออยู่ แต่พี่พ่วงกับพี่พลอยสวยมาคือ น้ำใสกับพี่แอมเบอร์
“อร๊ายยยยย พี่พล สวัสดีค่ะ”
พี่แอมเบอร์ทักพี่พอลล่าที่แอ๊บมาส่งผมก่อนเลย กูเนี่ยยื่นเด่นกว่าเสาชิงช้าอีก โถ่ พี่พอลล่าก็ตามน้ำสวัสดีทักทายทุกคน บลาๆ เล่นบทพี่ชายคนสนิทคิดไม่ซื่อได้เนียนจริงๆ ก่อนจะออกไปมีสั่งให้เปิดเครื่องอีก ทำตัวเป็นพี่มิวสอง
“นั่งข้างปกป้องโน่น น้องเทม ตรงนี้เดี๋ยวแฟนพี่มานั่ง”
โดนพี่พลอยสวยไล่มานั่งอีกฝั่ง จริงๆก็ไม่ได้รังเกียจพี่ปกป้องแต่อย่างใด ผมอยากมองหน้าพี่มัน ถ้านั่งข้างๆก็ไม่เนียนดิ แต่จำใจระเห็จตัวเองมานั่งข้างพี่มัน ยิ้มให้ด้วยความเป็นมิตรแต่พี่ปกป้องแมร่งนิ่ง… เวรเอ้ย
“มาช้า”พี่มันพูดขึ้นเบาๆ ได้ยินแค่สองคน …
อ้าว พูดกับกูแล้วเหรอ นึกว่าใบ้แดก
“ก็มาแล้วกัน”หันไปบอกพี่มันพร้อมยักคิ้วให้ สิ่งที่ได้กลับมาคือ นิ่ง..นิ่งอีกแหละ อยู่กับคนหรือพระอิฐพระปูนวะ
แฟนพี่พลอยสวยเดินมานั่งพอดี เห็นแนะนำตัวว่าชื่อพี่ชัช ผมก็ไม่ได้ตั้งใจฟังมาก เพราะพี่ภามยื่นเมนูมาให้ผมสั่ง ร้านนี้รีวิวดีมาตอนเปิดดูในเน็ตนะครับ เป็นร้านนั่งกึ่งๆผับนิดๆ ข้อสำคัญคืออาหารส่วนใหญ่เป็นซีฟู๊ดที่เลือกระดับความเผ็ดได้ด้วย อันนี้ไม่รู้ว่าพี่ปกป้องมันเลือกไปแล้วหรือยัง แต่คิดว่ามันคงไม่หน่อมแหน่มในสายตาประชาชีคนอื่นๆ เลยสั่งแบบไม่เผ็ดมาสองอย่าง พับเมนูส่งให้พนักงานไป
“เทมไม่กินเผ็ดหรอกจ๊ะ เด็กจังเลย”
จ้าาาาาาาาา ไม่จ้า ไม่เสือกกกก
อยากจะบอกเจ๊เขามากครับว่า การไม่กินเผ็ดแล้วบิดาน้ำใสนี่มีอาการหนักศีรษะหรือเปล่าครับ แหมม.. ผมนี่กินเผ็ดแบบไฟโลกันต์เลยไม่อยากพูด นี่ทำเพื่อพี่ปกป้องเลยนะครับ เหล่มันทีนึงก็เห็นทำหน้านิ่งๆเหมือนเดิม ไม่เคยมีหรอกจิตสำนึกเนี่ย ปล่อยพี่มันและปล่อยอิเจ๊น้ำใสไปสู่ธรรมชาติ
“สายนี้เขาเป็นเพื่อนกันมาแต่โบราณเลยนะ พี่กับพี่ภามนี้แทบจะกินนอนด้วยกัน แล้วน้ำใสกับเทมล่ะ”
อืมมมม หันไปมองเจ๊น้ำใสแป๊ปนึง เพื่อนเหรอ… อืมมม คิดจนตีนก่ายหน้าผากก็ยังไม่ใกล้เคียง แต่ผมไม่ตอบหรอกเดียวผู้หญิงจะเสียหาย แน่ะ..ขนาดความคิดยังเหมือนดาราเลยกู ได้แต่ยิ้มอ่อนให้พี่พลอยสวยไปมโนเอาเองว่าผมกับน้ำใสเนี่ย เพื่อนกันมั้ย
“เอ๋ เป็นเพื่อนเหรอคะ น้ำใสคิดว่าเป็นแฟนพี่ภามซะอีก อย่างนี้พี่ภามก็โสด จีบได้ใช่มั้ยคะ”
ห่ะ.. ทั้งโต๊ะนี่แทบจะหันไปมองน้ำใสเป็นตาเดียวทำไมออกตัวแรงเยี่ยงนี้ฟ่ะ ขนาดพี่ภามที่ยังกดมือถือเล่นอยู่แทบจะทำล่วงจากมือ
“อ้าว มีประโยคไหนที่พี่บอกว่าภามโสดเหรอจ๊ะ”
“น้ำใสคิดเองน่ะคะ”เจ๊นี่ก็ช่างมโน
“แหม คิดเองเออเองบ่อยไม่ดีนะจ๊ะ พี่ภามนี่เป็น ผัวพี่”
น้ำอัดลมในปากผมนี่แทบพุ่ง พี่พลอยสวยพูดอะไรก็ให้เกียรติแฟนพี่ที่นั่งข้างหันด้วยซิครับ
“พี่ชัชไม่ได้เป็นแฟนพี่พลอยสวยเหรอคะ”
“ชัชเป็นแฟนจ้า ภามเป็นผัว ว่างๆเราก็ทรีซั่มกัน อ๊ะ..เชื่อด้วยเหรอ ล้อเล่นขำๆ สะกิดดาวววว”
เจริญ.. ทำไมคนสวยๆมักเพี้ยนวะครับ ตั้งกระทู้ถามในพันทิปเลยดีมั้ย
อาหารมาเสิร์ฟ ก็ยังคุยกันไม่หยุด เอาจริงๆก็ไม่ค่อยได้กินเท่าไร ส่วนมากจะคุยกับพี่ภามมากกว่า เมื่อคืนนี้พี่เขาแอดเฟซมา เลยได้คุยมาก่อนหน้านิดหนึ่ง ตัวจริงเฮฮาอย่าบอกใคร แถมหน้าตาน่ารักด้วย ไม่ติดว่าชอบพี่ปกป้องนี่จะปันใจให้ชายอื่นล่ะ
เห็นเจ๊น้ำใสคนดีของสังคมคอยตักโน่นนี้ให้พี่รหัสตัวเอง แถมเผื่อแผ่มายังพี่คนอื่นอีก น่าหมั่นไส้จริงๆ เห็นเจ๊จะตักซีฟู๊ดรวมไม่เผ็ดที่ผมสั่งพอดี.. ผิดมั้ยที่ผมจะทำชั่วบ้าง
“อันนั้นพี่ปกป้องไม่กินหรอกน้ำใส พี่ปกป้องชอบเผ็ดใช่มั้ยครับ”หันไปขอความเห็นจากพี่มัน
“อะ..อืม”แค่พูดก็เหงื่อแตกแล้วมิใช่รึ
น้ำใสได้ยินอย่างนั้นก็จ้วงใหญ่เลยครับ สรรหาที่เผ็ดๆ ตักพริกเน้นๆ โอ้ยย เห็นหน้าพี่มันแดงแล้วมีความสุข แต่อีกใจก็หมั่นไส้ ปฏิเสธเขาไม่เป็นเลยหรือไงวะ
“พอแล้วมั้งพี่ ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบดิ”ไม่ไหวล่ะ เห็นพี่มันซัดน้ำไปเป็นลิตร
“ก็รอคนบอกให้พออยู่เหมือนกัน”
โอ้ย อย่าบอกว่าหมายถึงกู ทำหน้าน่าสงสารประหนึ่งว่าโดนผมแกล้ง เลยตักไก่ทอดที่ไม่น่าเผ็ดให้พี่ปกป้อง
“ขอบคุณนะ”แค่นั้น..แล้วมันก็กินไปเรื่อยๆ พวกพี่ภามก็เริ่มสั่งเครื่องดื่มมึนเมามาแล้วครับ แต่ผมไม่เอาด้วย เนื่องจากพี่มิวได้คาดโทษไว้ สิ่งที่ผมรู้อีกเรื่องคือ.. พี่ปกป้องแมร่ง
เป็นคนกวนตีนมาก และยังชอบอ้อนตีนอีกต่างหาก จากที่ผมบอกให้มันเลิกกินเผ็ดเมื่อกี้ มันก็บอกเจ๊น้ำใสให้เลิกตักให้มัน แล้วเป็นไงล่ะ.. กลายเป็นว่าผมเป็นเบ๊คอยให้คุณชายเขาชี้แล้วตักโน่นนี้ให้
“ตักกุ้งให้หน่อย”
“มีมือตักเองดิพี่”ถ้าเป็นอันที่ไกลๆจะไม่ว่า แต่นี้ไม่เห็นมีความจำเป็นจะตักให้มันเลย ใกล้จนถ้าเป็นงูคงจะกัดไปล่ะ
“ไม่เอา เนี่ยดูช้อนดิ มีแต่พริก” อืมครับ พริกจริงๆ พริกประดับจานอ่ะนะ
“ตักเอง”ยืนยันคำเดิม พี่มันก็ได้แต่ทำหน้าเหมือนไอ้แคระโดนขัดใจ
“ไม่เอา” พูดเป็นแค่ ไม่เอา หรือไงวะ
อยากจะถามพี่มันว่า เป็นลูกกูหรือเปล่า แต่ผมก็ตักให้มันอยู่ดี มันรับกุ้งสองตัวที่ผมตักให้ ก่อนจะงัดแงะแกะเปลือกแล้วส่งคืนมาที่จานผม งงจนต้องเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ
“ค่าจ้าง กินเยอะๆจะได้หายแคระ”
เกลียดมัน เกลียดพี่ปกป้อง ด่ากูแคระไม่พอ… ทำไมต้องทำให้กูเขินกับคำแซะของมันด้วยวะ
“จะเล่าเรื่องตลกให้ฟัง ใครอยากฟังยกมือขึ้น” บร๊ะ ใครมันอยากฟังอีพี่พลอยสวยกัน พี่พลอยสวยเมาแล้วไม่เหลือความสวยเลยครับ มีแต่ความเรื้อน
“ไม่เอาน่า มึงเมาก็อยู่ส่วนเมาเหอะ” อันนี้พี่ภามแมร่งพูดถูกที่สุด ผมนั่งฟังพี่พลอยสวยมันพูดห่าเหวอะไรเป็นพันเรื่องก็ไม่รู้ พี่พลอยสวยเมาก่อนเป็นคนแรกเลย ก็เล่นกินตั้งแต่นู่นล่ะ ทุ่มกว่า นี่เกือบสี่ทุ่มล่ะ มีสติขนาดนี้ถือว่าคอแข็งและสตรองมาก
ตอนแรกก็คิดว่ามาร้านนั่งชิลๆ แต่ไปๆมาๆพอเริ่มดึก ร้านแมร่งไม่ต่างจากผับเลยครับ ดีหน่อยที่โปร่งโล่ง
“พี่พลอยพูดเลยค่ะ น้ำใสอยากฟัง”เปลี่ยนเป็นน้ำใสอยากเสือกจะเข้าเค้ากว่านะครับผมว่า
“จะเล่าล่ะน้า”เสียงเริ่มเนือยๆแบบนี้เมาหนักแน่นอน ดีนะมีแฟนตามาเก็บศพด้วย อันที่จริงมีคนไม่เมาแค่ผมที่นั่งกินแต่น้ำอัดลม เพราะไม่ค่อยอยากแตะเครื่องดื่มมึนเมา กับพี่ชัช ที่ชาติเศษจะยกจรดปากที ส่วนคนอื่นก็เมานิดๆ หนักสุดคือพี่แอม อันนี้คอพับไปแล้ว
“พี่ปกป้อง จะกลับตอนไหนเหรอ”หันไปถามพี่มัน เพราะนี่ก็เริ่มดึกแล้ว
“ทำไมครับ เป็นซินเดอเรลล่าเหรอ ต้องกลับบ้านก่อนเที่ยงคืน”แน่ะ ยังมายิ้มอีก พอเริ่มเมาแล้วพี่มันปีกกล้าขาแข็งยิ่งนัก แต่แปลกที่ตาเยิ้มๆกับยิ้มกวนส้นตีนของมัน.. ทำใจผมสั่นจนต้องเสหน้าไปอีกทาง ควายเอ้ย เมาแล้วขี้อ่อยชิบหายเลยวุ้ย
“อ่า ทู๊กๆคนนนน ตั้งใจฟังให้ดี จะเล่าเรื่องตลกที่สุดในชีวิตการเป็นชะนี 21 ปีให้ฟัง” นี่ก็จะเล่าอีกล่ะ น่าเบื่อจริง เรื่องที่ร้อยแล้วมั้ง ใครอยากฟังบ้าง ไม่มีสักคน
“เอาเล้ยยยยย” อ่อ เว้นน้ำใสไว้คนล่ะกัน
“กาลครั้งหนึ่ง นานมาล่ะ เอ๊ะ..นานมั้ยภาม กี่ปีแล้วนะชัช”
เวร จะเล่ายังไม่มีสติ ยอมใจพี่พลอยสวยที่หันไปถามพี่ภามที พี่ชัชที
“นานมั้ง แต่เหมือนเมื่อวาน”พี่ภามคงเมาไม่ต่างกัน สรุปมันนานมั้ยล่ะครับ จากที่ไม่อยากรู้ก็เริ่มอยากรู้ล่ะ
“เออๆ เล่าต่อนะ เรื่องของเรื่องคือแมร่ง มีมนุษย์อยู่สองคน ชอบกัน ไม่บอกกัน แล้วก็เหมือนนิยายเลย บินไปเรียนเมืองนอก จากนั้นก็…..จบ”
กรรม กรรมจริงๆ เล่าอย่างนี้อย่าเล่าเหอะ ไหนพี่พลอยสวยบอกว่าตลกที่สุดในชีวิตฟ่ะ เสียหูกับเรื่องไร้สาระชิบ เห็นพี่ชัชนี่ถึงส่ายหน้าระอายแฟนตัวเอง
“ช่างเถอะๆ ตอนนี้ภามโสดมากกก จีบภามโหน่ยยยย”
“ไอ้เหี้ยพลอย”
ความเมายังไม่ทันหาย ความควายก็มาแทรก จู่ๆพี่พลอยสวยก็ยกมือพี่ภามชูไปมา พร้อมตะโกนลั่นมั่นใจ คนในร้านก็เริ่มมองโต๊ะเราล่ะครับ
ถามว่าผมอายมั้ย…พูดเลยว่ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มากแค่ไหน มากขนาดนี้กระตุกแขนเสื้อพี่ปกป้องเลย
“พี่ปกป้องผมกลับได้มั้ย”
ไม่ตอบ พี่มันยังคงความนิ่งอยู่ ยกนาฬิกาขึ้นมาดู เกือบสี่ทุ่มแล้ว พี่มิวมันต้องฆ่าผมแน่ๆ
พูดถึงอีพี่มิว กว่าผมจะออกจากบ้านได้ก็แทบฆ่ากันตายกับพี่มันนั่นแหละ มันบอกว่า ถ้ากลับหลังสี่ทุ่มมันจะเอาไอ้แคระไปปล่อยวัด นี่ก็สี่ทุ่มแหละ
“งั้นผมกลับก่อนนะ”
“ไม่ได้!!!!”
โอ้ ผมพูดดังไปป่ะเนี่ย ทำไมต้องวงต้องตอบกันอย่างพร้อมเพรียงขนาดนี้ เอาซะรู้สึกผิดเลย ถึงจะกล้วพี่มิวเอาแคระไปปล่อยวัด แต่หมาพิการแบบนี้ไปปล่อยวัดไหนเดี๋ยวก็เป็นข่าว ชาวบ้านแห่มากราบไหว้ขอพร ถึงตอนนั้นผมค่อยไปหาก็ไม่ยาก
พี่ชัชในลุคที่เวลายิ้มโคตรเหมือนนักการเมือง จัดแจงวางแก้วช๊อตมากมายมหาศาลที่ไม่รู้ไปสั่งมาตอนไหนลงข้างๆพี่พลอยสวย สองผัวเมียยิ้มให้กันอย่างรู้ใจ
“เราจะมาเล่นเกมกันนะเด็กๆ”พี่ชัชพูดจบพี่ปกป้องก็จับแขนผมให้ไปนั่งชิดมันพอพี่ๆเขาจะเริ่มเล่นเกม โธ่ ไม่ต้องกลัวก็หนีกลับหรอก โดนมึงล็อคไว้ข้างหนึ่งขนาดนี้ เวรเอ๊ย
พี่พลอยสวยควักมือถือราคาแพงขึ้นมากดไปยังแอพพลิเคชั่น shot game แล้วเคลียร์พื้นที่กลางวง ก่อนจะวางมือถือลงไป ในจอมันเหมือนเป็นเกมที่ให้กดเลือกอะไรสักอย่าง แล้วก็ทำตามคำสั่งในแอพนั่น
“เนื่องจากระบบคอมพิวเตอร์เที่ยงธรรมที่สุด! กดได้อะไรก็ทำแบบนั้นนะ ไม่มีขัดขืน”
“เย้!!”สัมภเวสีร้องเฮลั่น
ให้ตายเถอะ ผมเกลียดวงเหล้า
“เริ่มจากน้องเทมเลย กดๆ” ฮือออออออ ผมเริ่มคนแรกเลยเหรอเนี่ย กดไปที่คันโยกของเกม รอมันหยุดไหลสักพัก พี่พลอยสวยออกจะหัวเสียมากๆที่สุดท้ายผมได้…
‘โชคดี ตานี้ให้ผ่าน’
เสียงจิจ๊ะมาตามสาย … ส่วนผมก็ได้แต่สรรเสริญตัวเองในใจ คนมันดวงดีก็งี้แหละ
วนขวาตามเข็มนาฬิกาไปยังพี่ภาม ต่อด้วยพี่พลอยสวย พี่ชัช พี่แอม น้ำใส พี่ปกป้อง แล้วค่อยมาผมอีกที
“ได้ข่าวว่าเก๋า กินเหล้าหนึ่งช็อต ว๊ายย เอาเลยเพื่อนภามม”พี่พลอยสวยอ่านตามที่พี่ภามกดได้แล้วก็ยื่นช็อตให้พี่ภามรับไป แล้วเกมก็วนๆมาเรื่อยๆ ได้ทำเรื่องตลกๆบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็เน้นดื่ม และสังเกตว่าเกมนี้นอกจากจะดื่มแล้วก็มีอะไรสัปดนเล็กน้อย
“คนขวาน่ารักเชิญซัด 3 ช๊อต ฮ่าๆ โทษทีนะคะพี่ปกป้อง”
อันนี้น้ำใสกดได้ครับ ลำบากพี่ปกป้องต้องกระดกไปสามช๊อตติดต่อกัน พี่มันทำหน้าเหยเกทันทีที่แก้วที่สามหมดไป เรียกเสียงหัวเราะจากคนในวงเป็นอย่างดี พวกแมร่งซาดิต ชอบเห็นคนทรมาณกันหรือไง โดยเฉพาะพี่แอมเบอร์ ตื่นมาตอนไหนก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้ขำดังกว่าใครเลย
“ปกป้องกดๆ”
ตาพี่ปกป้องแล้วครับ พี่มันกดไปที่แอพ รอสักพักมันก็หยุดไหล คราวนี้ล่ะเฮลั่น เพราะแมร่งพีคจริงๆ
‘คนขวาน่ารัก กอดหน่อยเมาแล้ว’
คนขวา = คนที่นั่งทางขวา
คนที่นั่งทางขวา = เทม
เทม = กู
ฟัคคคคคคคคคคคค สมองประมวลผลไม่ถึงครึ่งนาที แต่ช้าแต่.. ไอ้มือตีนตุ๊กแกยี่ห้อปรัชญามันก็เลื่อนมาถึงกอดผมก่อนที่จะ…
“ฟอดดดดด”
เชี่ยยย เขาให้มึงกอด ไม่ใช่ให้มาหอมหัว สัดเอ๊ยย ผมลืมสระผมมาหรือเปล่าเนี่ย พี่ปกป้องแมร่งเมาแน่นอน เมามากด้วย แถมเมาแล้วอ่อย เมาแล้วอ้อน เวรจริงๆ ชอบไปได้ไงเนี่ยไอ้เทม
“หอม”พูดขึ้นมาคำเดียวพร้อมทำหน้าเหมือนโฆษณาอาหารแมวที่พิสูจน์แล้วว่าแมวชอบ แต่ขอโทษนี่หัวกูครับ ไม่ต้องมายืนยัน กูเขิน และพอเขิน ผมก็ทำตัวไม่ถูก….
“โอ้ยย มากไปล่ะจ้า น้องเทมกดบ้างเอาดีๆนะ” นี่ก็เร้าหรือกูจัง
ยังรับรู้ถึงไออุ่นที่เพิ่งผละไป ใจผมเต้นแรงชะมัด ถ้าให้เดาหน้าคงแดงไปด้วย มือไม้พาลจะพันกันไปหมด ขนาดแค่กดไปที่หน้าจอมือยังสั่น
‘คนซ้ายดูดี หอมแก้มหนึ่งที’
หืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ขยี้ตาตัวเองสามที ไม่อยากจะเชื่อ แต่ต้องเชื่อพี่พลอยสวยยกขึ้นมาอ่านแล้วกระโดด เย้ๆ ไปมา โอ๊ะ.. รอบตัวผมมีแต่คนไม่เต็มวะ
ผมว่าแอพนี้มันมีอะไรผิดพลาดแล้วล่ะ มันเกิดมาเพื่อผมก็จริง แต่ผิดจังหวะไปมั้ยครับ ทำใจไม่ทัน ตั้งสติมโน เอ้ย นะโมไว้ ที่จริงก็อยากจะฝังจมูกไว้ที่แก้มพี่ปกป้องตลอดไป แต่สิ่งที่ทำต่างกับสิ่งที่คิดไว้มาก เพราะผมแค่เฉียด.. เฉียดๆนั่นแหละ แต่เฉียดใจก็จะวายแล้วเว้ย
“แค่เฉียดอ่ะ โธ่”นี่ก็ผิดหวังกันจัง จะเชียร์อะไรขนาดนั้นวะครับ สีหน้าแต่ละคนระอาใจกับการกระทำที่ยังห่างไกลกับการหอมแก้มของผมมาก ยกเว้นคนหนึ่งล่ะ..
พี่ปกป้อง
ยิ้มส้นตีนอะไรของมันวะ
ตึกๆตักๆตึกๆตักๆ
เสียงหัวใจนี่ก็น่ารำคาญชะมัด
มากับพี่พอลล่าในคราบพี่พลก็จริง แต่ขากลับ ผมขับรถพี่ปกป้อง เพื่อไปส่งพี่มันที่คอนโด… นี่ถือเป็นพัฒนาการที่ก้าวกระโดดมากมาย ถ้าเทียบกับวันอื่นๆ เมื่อก่อนเหมือนอยู่กันคนละโลก พยายามเท่าไรก็ไขว่คว้าไม่ได้ เขาไม่ถึงตัวพี่มันสักที หรือเอาจริงๆผมอาจจะไม่เคยพยายามมากมายขนาดนั้นมั้ง
แต่พอโดนเหวี่ยงให้มาเจอกัน อะไรๆก็ดู..เป็นใจไปซะหมด
ผมว่าผมพูดถูกนะคำนี้ มันดูบังเอิญจนน่าเหลือเชื่อ เหลือเชื่อเกินกว่าที่จะเอาเหตุผลบนโลกมาอธิบาย ผมเองก็ได้แต่สบถว่า ช่างหัวบิดาท่านซะ แล้วใส่ใจกับเรื่องที่สวรรค์เข้าข้างดีกว่า
ตอนนี้..พี่ปกป้องเมา เลยโดนวานให้ขับมาส่งพี่มัน ส่วนคนพี่คนอื่นๆเขาไปส่งกันได้เอง เพราะไม่ได้เอารถมา มีแค่พี่ปกป้องที่เมาจนขับกลับไม่ไว้…
เมาจนคออ่อนคอพับ แน่ล่ะไอ้เกมบ้าบอนั้น เหมือนโดนล็อคมา พี่มันโดนคนโน่นคนนี้กดให้ได้ดื่มตลอด บางทีก็กดแล้วโดนตัวเองได้ดื่ม ที่แน่ๆไม่ต่ำกว่าสิบช๊อตแน่นอน
เด็ดสุดคือน้ำใสได้กอดพี่ปกป้อง ควายเอ๊ยยยย เกลียดจริงๆ แต่ช่างเถอะ ผมได้หอมแก้ม ถึงจะแค่เฉียด แต่เชื่อว่าชนะ
[แล้วน้องเห่ยจะกลับบ้านยังไงล่ะ พี่นึกว่าจะดึก งานจะไม่เลิกเลย]
“พี่เอารถเทมไปไว้ที่คอนโด N แถว… ได้มั้ย”บอกชื่อคอนโดพี่ปกป้องพร้อมพิกัดไป
[เออได้อยู่ ฝากกุญแจที่ล็อบบี้นะ พี่จะต้องไปงานต่อ]งานดังขนาดนี้ไม่น่าใช่งานน่ะครับผมว่าน่าจะผับ
“งานเหรอพี่พลลล ใช่ไปเต๊าะหญิงหรือเปล่า อย่าให้รู้นะ”ประชดประชันไปให้ได้เจ็บแสบที่สุด พี่พอลล่าถึงกับร้องจิจ๊ะ ออกมาอย่างคนที่โดนจับได้ พี่มันมีหน้าที่ไปควานหานายแบบนางแบบทุกซอกมุม จีบบ้าง เต๊าะบ้าง ตอแหลบ้างนั่นแหละ คุยกับพี่พอลล่าอีกสักพัก จากนั้นก็วางสายไป
ผมเลยได้ตั้งสติขับไปตามทางที่พี่ปกป้องบอกก่อนจะหลับนั่นแหละ นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน ตอนนี้ถ้าพี่มิวมันเอาจริง แคระคงจะไปอยู่วัดแล้ว แต่นี่คงไม่ เพราะพี่มิวไม่ได้โทรหาผมเลย สักสาย ทั้งที่มันเลยเวลาที่กำหนดมาก
“ไหนว่าแค่จีบไง”คนเมาถามขึ้น
“อะไรพี่”ผมถามกลับโดนไม่ได้มองหน้าพี่มัน เพราะมัวแต่ใส่ใจไอ้รถเมสายนรกที่วิ่งอย่างกวนบาทา แมร่งจะเที่ยงคืนล่ะไม่หยุดวิ่งอีกเรอะ เดี๋ยวก็ไปชนใครตายเป็นข่าวอีกหรอก
“โทรศัพท์”
หืมม นามธรรมมาก หรือพี่มันอยากโทรหาใครป่ะวะ ผมเลยยื่นโทรศัพท์ไปให้มัน มันรับไปแล้วก็กดๆ เลื่อนเล่น เหมือนเด็กมีปัญหา
พี่ปกป้อง เป็นคนนิ่งๆก็จริง แต่.. เวลาเมา ไม่นิ่งเลย เหมือนเขายังเป็นเด็กตลอดเวลา อันนี้ก็น่าตลก แต่ผมกลับชอบ ชอบกว่าที่เป็นอยู่ซะอีก
“พอลล่านี่ใคร”นั่นไง เด็กชายปกป้องเล่นกูเลย เป็นลูกเมียกูหรือไง ทำตามเช็คโทรศัพท์ แต่เราจะไม่ถือสา เพราะพี่มันเมา
“พี่พลน่ะ”
“แล้วทำไมเซฟว่าพอลล่า”ก็เขาชื่อพอลล่า มึงนี่ก็เสือกจังพี่ปกป้องเอ้ย
“นิคเนมน่ารัก กรุ๊งกริ๊ง”พูดแล้วก็อายปาก
“เหรอ แล้วเมมชื่อพี่ว่าอะไร”
ยิ่งเมายิ่งตลก มันขอเบอร์ผมเมื่อวาน แต่มันไม่ได้ให้เบอร์ผมนี่นา..
“พี่เคยให้เบอร์เหรอ”
“นั่นซิ งั้นเดี๋ยวเมมไว้ดีกว่า”
พี่ปกป้องกดเมมเบอร์ตัวเองในมือถือผม เสียงนิ้วกดตัวเลขสิบหลักพาลทำผมใจสั่น .. ได้เบอร์พี่ปกป้องแล้วครับ ได้โดยไม่ต้องพยายามอะไรด้วย แค่ขับรถมาส่ง
“นี่..” เด็กชายปกป้องเรียกอีกล่ะ เรียกมาตลอดทาง แต่เชื่อมั้ย ผมไม่เบื่อที่จะขานรับพี่มันเลย
“ครับ”
เงียบ.. เงียบไปอีกแหละ แต่สักพักก็ต้องเรียกขึ้นมาใหม่.. เชื่อผม
“เทม”
นั่นไง ทำไมเวลาแทงบอลไม่ถูกแบบนี้บ้างวะ
“ครับ”
“ไม่ เรียกเฉยๆ”
ควายยยยยยยยยยยยยยยยยยย มีงี้ด้วยเหรอวะ
เลี้ยวเข้าคอนโดพี่มัน หาไม่ยาก ดูรวยและไฮโซสมเป็นพี่มันมากครับ อยู่ย่านความเจริญสุดๆ ผมประชดน่ะ คอนโดพี่มันค่อนข้างธรรมดา มากถึงมากที่สุด อยู่ห่างจากมหาลัยจนคิดว่าถ้าเรียนแปดโมง อาจต้องตื่นตีสี่ไปเรียนก็ว่าได้
“จอดรถไว้ตรงไหน”ถามขึ้นหลังจากเลี้ยวพา MG6 ของพี่มันมาจอดง่าวข้างป้อมยาม
“ตรงนั้น”มันชี้มือ ผมก็เลยไปไปจอดตามที่พี่มันบอก จอดเสร็จก็มองเห็นลูกรักที่จอดเทียบอยู่ด้านขวาไปสองคัน พี่พอลล่าคงเอามาให้ไม่นานนี้
“เทม”
“ว่า?” ไปๆมาๆก็ชักเบื่อ ไม่ได้เบื่อที่พี่มันถามนะ แต่เบื่อที่มันถามอะไรก็ไม่รู้นี่ดิ
“ใจดีกับทุกคนที่มาจีบเลยเหรอ”
“แล้วพี่ล่ะ ถ้ามีคนมาจีบจะใจดีกับทุกคนเลยมั้ย” ขอถามกลับหน่อยเถอะ ปล่อยให้มันถามมานานล่ะ ไหนๆก็จอดสนิทแล้วด้วย
พี่ปกป้องเม้มปาก ปกติมันพูดเก่ง กวนตีนก็เก่ง หรือเป็นเพราะเมาวะ มันคิดอีกแป๊ปนึงก็ส่ายหัว
“ไม่หรอก แค่บางคน”
พยักหน้ารับรู้ส่งให้คนเมาไปทีหนึ่ง ก่อนจะยื่นกุญแจรถให้พี่มัน หวังว่ามันคงจะขึ้นห้องตัวเองได้ แต่พี่ปกป้องที่หน้าแดงด้วยฤทธิ์สุราไม่ได้รับกุญแจเปล่า ดึงกูไว้ทั้งมือเลย…
“มีอะไรหรือเปล่าพี่ ผมรีบกลับบ้านน่ะ”
ใช่ครับ ผมรีบจริงๆ ต้องรีบกลับไปดูไอ้แคระ ถ้ามามุกเรียกเฉยๆอีก รับรองว่าชอบก็ชอบเถอะ กูจะสกายคิกเข้าเหง้าหน้าให้เขามาถอดตำแหน่งเดือนเลย
พี่มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนแทบจะติด .. อยากจะหลับตาปี๋เป็นนางเอกช่องมากสี แต่ทำไม่ได้
“แค่จะบอกว่า…หอมแก้มน่ะ ทำแบบนี้นะ”
เสียงพี่มันหายไป.แต่พระเจ้า ผมกลับรู้สึกได้ถึงปลายจมูกที่สัมผัสแก้ม พี่ปกป้อง.. แมร่ง เมา เมาแล้วก็อ่อย
เมาแล้วก็บ้า เมาแล้วก็ หอมแก้มผม.. เฉยเลย
“สอนแล้วนะ เดี๋ยวเวลาเล่นเกมอีกจะหอมไม่เป็น”
สลัดดดเอ้ยยยย ไม่ต้องมากระซิบกูเลย
พี่มันออกจากรถไปแล้ว ผมเองก็ระเห็จตนมาที่รถตัวเอง ในขณะที่มือยันกุมแก้มข้างซ้ายที่ร้อนฉ่าอยู่
มองตามคนเมาที่ขึ้นลิฟต์ไป.. มันเมาซินะ ไอ้เหี้ยพี่ปกป้อง เดี๋ยวแมร่งก็ลืม แต่กูเนี่ย สติเต็มร้อย ไอ้ควายเผือกกกกกกกกกกกก
TBC.
-เพื่อจะได้อัพวันที่ 11 คนเขียน ต้องตั้งนาฬิกาปลุกเลย55555
-พี่ปกป้องเมานะคะ ขออภัยมากๆ ที่ทุกคนคิดว่าน้องเทมจะเมา 5555555555
-พี่ภามมาสั้นกุุด แต่จะมาอีกตอน ไม่ใช่เร็วๆนี้
-คืบหน้า? ก็นะ แต่ตอนน้าจะยิ่งคืบกว่านี้ 55555555555555555555555555
-เรื่องของพี่ภามกับพี่เกียร์ ก็เอวังด้วยประการนี้ ไปรอและแดดิ้นกันได้ที่ ที่(ไม่ใช่)รัก น้าาา
-เท่าที่คิดไว้ น่าจะมาเกินครึ่งเรื่อง ค่อยๆไปทางท้ายๆนิดๆ นะคะ ><
รักทุกคน รักมารักกลับไม่โกง
lapat
-
คืนหน้าไปนิดนึง เขินตัวแตกยังเทมโป อิอิ :mew1:
-
คนเมา :hao6:
-
เหมือนหมาหยอกไก่มากกว่าจีบอ่ะ เกมส์นี้สร้างขึ้นเพื่อให้ปกป้องได้กำไรช่ายม๊ะ
แค่จะพูดว่าชอบยังอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้าพูดเลย
ส่วนเทมก็ใจง่ายเกิน ยอมใ้ห้เขากอด เขาหอมอยู่ได้ ก็รู้ว่าชอบเขาแต่ไม่ต้องง่ายขนาดนั้นก็ได้มั่ง
สร้างคุณค่าให้ตัวเองบ้างเถอะ อย่าง่ายนักเลย
-
โอ้ยยยยย เมาแล้วรุกขนาดนี้
เมาบ่อยๆนะคะพี่โปกพอง 555555555
-
อิพี่อ่อยมากค่าาา
-
โอ้ยย เกลียดพี่โปกพองงงง 55555555555
แกเตรี๊ยมกันมาอีกป่ะเนี่ย
ภาวนาให่น้องเทมรู้แล้วแก้เผ็ดให้เข็ดเลย
-
พี่ปกป้องเมาแล้วอ่อยแรงมากค่ะ เอาแบบนี้เยอะๆ
-
:z2: อ่านแล้วยิ้มไม่หุบเลย
-
พี่ปกป้องเมาแล้วขี้อ่อย ส่วนเทมก็ยอมให้พี่มันอ่อย
หอมแก้มแล้วต่อไปมันต้องจูบบบบบบบบบบบบบ :mew1:
-
พี่ปกป้องนี่น่าสงสัย เมาดิบหรือป่าว นี่สร้างสถานการณ์ใช่มั้ย
-
พี่ปกป้องก็เป็นเด็กไร่อ้อยค่าา ขี้อ่อยสุดอะไรสุด
-
คืบหน้าไหม
-
ปกป้องนี่ทำไร่อ้อยป่ะ อ่อยสุดๆอะ 555555
มีเวลารุกหนักก็รีบรุกนะพี่โปกพองงง อย่าค่อยๆแย๊ป เด็กมันซื่อ เด็กมันไม่ทันคน
:-[ :-[ :-[
-
อร๊าย แด้ดิ้น เขิลอ่า 5555
-
เมาแล้วเนียนได้ ต้องพาพี่ปกป้องไปเมาบ่อยๆ o13
-
พี่ป้องอ่อยน้องหรอ อ่อยน้องใช่มั้ย แหม่ทำเป็นสอนน้องหอมแก้ม ชิชะ หมั่นไส้อีพี่ป้อง :laugh:
-
พี่ปกป้องเนียนได้โล่ เค้าให้กอดแต่พี่หอมเลยจ้าาา
แอบอยากรู้เรื่องของพี่ภามมม เบื่อน้ำใสนางนี่เยอะตลอด หึหึ
-
โอ้ยยยยยยย คนเมาอ่อยขนาดนี้เลยหราาาา
น้องเทมทำใจดีๆไว้ลูก 55555
พี่ปกแม่ง >/////<
-
เดาว่าอิพี่ปกป้องเมาดิบ! 55555
เมาดิบแล้วแต๊ะอั๋งน้องเทมอ่ะดิ๊
รอตอนหน้า จะเป็นยังไงๆ ฮี่ฮี่
-
เขินแถกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อีพี่ป้องนี่เมาบ่อยๆนะเนียนหอมแก้มเทมเยอะๆล่ะ คิคิคิคิคิ
-
อิพี่ป้องแกขี้อ่อยมากกกกกก
-
หมาหยอกไก่ แต่ไก่มันโง่ไปนิด
-
ปกป้องอ่อยสุดฤทธิ์สุดเดชละ 55555555555+
แต่เทมมันเอ๋อปกป้องต้องทำใจ 555555
-
ทุกคนต้องเบื่อพี่โปกพองแน่เลย อย่าเพิ่งเบื่อน้า TT
พลีสสส
-
รุกแบบแย้บๆ แบบนี้ แบบหมาหยอกไก่แบบนี้ น้องเทมเราจะรู้เหรอ ยิ่งบื้อๆ อยู่
เอาให้มันชัดเจนแจ่มแจ้งเลยซิ พี่ปกป้อง
-
พี่ปกป้องงงงงงงงงงงงน่ารักมากกกกกก ฮือออออออออ เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :-[
-
แอ๊บเมาชัดๆ!!!
-
กรี้ดดด เค้าหอมกันแล้วอ่ะแกร๊!!!
พี่โปกพองแกล้งเมาเนียนเนียน
อยากรุ้จังว่าเมมชื่อตัวเองว่าอะไร
-
:-[ อ๊ายยยยย เค้าหอมกันเเย้วคร่าาา ถามไรท์เตอร์ เมื่อไหร่จะได้กันคะ? 555+ #นักอ่านผู้รอคอย
-
บีบคอปกป้องแป๊บบบบบ
ฉวยโอกาสนะพ่ออออออออออ ทำไมไม่หิ้วขึ้นห้องไปด้วยเลยเล่า!!!! ขัดใจแม่ยกกกกก :katai1:
กลับไปอย่าลืมดูว่าพี่ปกป้องแกเมมชื่อว่าอะไรนะจ๊ะ
-
แกล้งอึน แกล้งซึน แกล้งมึน
-
กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสส
ปกป้องอ่อยแรงมากกกก
-
อ๊ายยเขินนน
-
ถ้าพี่โปกจะเมาแล้วรุกแบบนี้น่าจะพาเมาบ่อยๆนะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
คือพี่เมาใช่ไหม
แต่ยังจำได้ว่าต้องหอมแก้มแบบไหน
-
โอ้ววว เทมจะคิดว่าพีมันเมาแน่ๆเลยย
-
ฮิ้วววววว ปกป้องรุกหนักมากกก
กอดเอย หอมเอย เหลือจูบอย่างเดียวแล้วเนี่ยยย
แต่เทมก้อยังไม่รุตัวว่าโดนจีบ =_=
เทมกลับมาลูก สมงสมองอ่ะ 55555555
-
โง้ยยยยยยยทำไมเค้าน่ารักกันจังเล้ยยยยย :katai5:
-
พี่ปกป้องอ่อยมากกกก อ่านไปเขินไป :-[
-
จีบกันสักทีเถ๊อะะะะะะะะะ
-
:-[ ปกป้องอ่อยแบบน่าร้ากก น้องเทมได้ทั้งหอมและถูกหอมม o13
-
น่าจะขึ้นไปส่งพี่โปกพองถึงก้องเลย อิอิ
:katai5:
-
ได้เบอร์เเล้ววว
-
พี่โปกพองนี่เมาแล้วขี้อ่อยมากค่ะ อีน้องเทมก็ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเขาเลย 555
-
อย่าป๊อดดิพี่ป้องบอกเทมไปเลย น้องมันบื้อไม่รู้ตัวหรอก
-
:mew2: เมา ไม่หลอก
-
5555555555555
ชอบพลอยสวย
-
พี่ปกป้องอย่าเล่นตัว หมั่นไส้ๆๆๆ ทำเป็นเก็ก
-
ที่ทำไปเพราะเมาหรือไรไม่รู้ เราขอมโนว่านังปกป้องตั้งใจลวนลามน้องเทม :m11: :m11:
-
พี่โปกพอง แกมันเล๊ววว ขี้เก๊กกก
จีบน้องเทมเป็นการไถ่โทษเลย 555555555555555555555555555
-
เราว่าต่างคต่างชอบกัน แต่ท่ามากกันไปหน่อย เลยไม่รู้สักทีว่า ทีจริงแล้วความรู้สึกตรงกัน เฮ้อ ลุ้น จนเนื่อย เตี้ยอีกหลายเซนต์เลยเรา
-
อยากให้พี่ปกป้องเมาบ่อยๆ อิอิ
-
อ่อยแรงมากปกป้องงงง
-
แกล้งเมารึเปล่าาาาาาา เซฟชื่อตัวเองว่าอะไรน้อ
-
ไหนๆเมาแล้วอ้อน ให้ท่าขนาดนี้
เทมไม่จับทำผัวละลูก
แหม..เสียดายแทนเทมโป จังเลย
-
เมาจริงป่ะเนี่ย??
ขอบคุณ :)
-
พี่ป้องอ่อยหนักมาก น้องเทมแม่งเขินตัวจะแตกแล้ว
ตอนนี้หอมแก้ม ตอนหน้าจุ๊บเลยพี่
-
รู้งี้เข้าหาตั้งนานแล้ว ถ้ารุ้ว่าจะได้ใกบ้ชิดขนาดนี้ ไม่เสียใจทีแอดมิชชั่น ติดเลยโนะ
-
เขินแทนเทมเลยเนี่ยยย โอยยยยยย ใจสั่นหวิวๆ ><
อีพี่ปกป้อง นังขี้อ่อย อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย
คืบบหน้าอีกแล้วดีจังๆ ตอนหน้าคืบกว่านี้ อะรอออออออออ
-
โอ้ยยยยย จับพี่ป้องกรอกปากด้วยเหล้าทีค่ะะะ
-
เมาแล้วเนียนเลยนะแก
o18
-
พี่ปกป้องอ่อยขนาดนี้แล้วเทมก็รู้ตัวสักทีเท้อออออออออออออ
เขินจนหมอนจะขาด น่ารักไปไหนเนี่ย
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่ปกป้องคะ จีบอ้อมไปอ้อมมานานละ จีบตรง ๆ ได้ละค่ะ น้องเทมเค้าคนซื่อ อิอิ :-[
-
พี่ปกป้องเมมชื่อตัวเองในมือถือน้องเทมว่ายังไงเอ่ยยยยยย ใช่ที่รักป่ะ อร้ายยยยยย :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
ฮร้าอีน้องเทมแกตามไม่ทันเกมของพี่ โปกพอง หรอก 5555
-
มีเบอร์แล้วง่ออออออออออออ
-
พี่ป้องขี้อ่อยอ่า. อ่อยจริงๆๆ
เขินแทน
-
พี่ปกป้องชอบบอกว่าชอบไปเลยค่ะ อย่ามัวอ่อยย
น้องเทมมันโง่นะคะ บอกไปเลย
ส่วนน้องเทมนะคะ อ่อยพี่ปกป้องคืนให้หนักนะคะ :z2:
-
คืบหน้าสุดๆ ไปเลยเทม เพื่อนๆ ดูรู้เห็นเป็นใจนะพี่ปกป้องนะ แหม ถามจริงเมาหรือแกล้งเมา เนี๊ยนเนียน
แกเมมชื่อตัวเองว่าไรอ่ะ อยากรู้ ยัยน้ำใสนี่ส่วนเกิน แหลมสุดๆ สู้พี่พลอยสวยไม่ได้ สวยด้วยตลกด้วย น่ารัก
ขอบคุณค่ะ
-
พี่ปกป้อง อ่อยอยู่นั่นแหละ เมื่อไหร่จะจีบจริงจัง
-
คืบหน้าจริงๆ จมูกได้คืบไปที่หน้า(แก้ม) :-[
พี่ปกป้องดื่มแล้วอ่อย อ่อยแล้วน่ารัก
-
อิพี่นี่ก็เนียยเหลือเกินนน พึ่งเข้ามาอ่าน อิอิ
-
อ่านทันแล้ววว
ไม่รู้ทำไมชอบพี่พอลล่า..อุ้ย..พี่พลมากกก
-
มันน่าจะมีอะไรมากกว่าหอมแก้มนะ :-[ อิอิ
-
:katai2-1: :ling1:
จะไม่ทน!!! พี่ปกป้องน่ารักอ่ะ TTT^TTT อ่อยกว่านี้ดิพี่ :o8:
-
ขออนุญาตแจ้งข่าวดีแก่ทุกท่านที่เคารพ
เนื่องจากชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ มีคนเขียนที่เป็นเด็กม.6 กำลังจะสอบ 5555
และจะกราบขอขมา ทุกท่านเป็นอย่างสูง ที่จะ ลาไปสอบ ตั้งแต่วันนี้ จนถึง วันที่ 30 พ.ย.
เป็นคนที่คิวทองรัดตัวจริงๆ เพราะสอบวันที่ 14 พ.ย. แล้วก็ยาวเลย มีหลายสนามปะปายมากช่วงนี้ หมดจริงๆก็โน่นแหละ วันที่ 30 พ.ย. เข้าใจเค้าหน่อยนะ :hao5:
ขอบคุณสำหรับการติดตาม แต่เรื่องนี้ไม่ทิ้งแน่นอน จะเขียนให้จบ และจะพยายามทำให้ดีขึ้น ตอนแต่งนี่รู้เลยว่าใจมันไปกับเรื่องเรียนมากกว่า เลยไม่ค่อยมีสติ555555555555555555555555555555
มีโครงการจะรีไรท์ ตอนที่ 10 และ 11 รีไรท์ไปก็เหมือนเดิมนั่นแหละ แต่คิดว่าจะทำให้อ่านลื่นขึ้น
เรามีแพลนว่าเรื่องนี้ไม่เกิน 20 ตอนจบนะคะ
แล้วก็เราจะเจอกันอีกที คือวันที่ 3 ธันวาคม 2558 นะคะ ส่วนเวลาก็ ถ้าไม่ตี1 ก็ตี2 ตี3 เอาเป็นว่านอนก่อน ไม่ต้องรอ55555555555555
:mew1: :mew1: :mew1:
ถ้าไม่เชื่อใจคนเขียนไปทวงได้ใน #ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ น้าาา
หรืออีกช่องทาง @Lapat_patrada อันนี้ไม่ต้องฟอลนะ ไว้เมนชั่นมาหา ส่งข้อความมาฆ่าได้ ถ้าถึงวันที่ 3 แล้วไม่มาอัพ
อีกเรื่องที่จะแจ้งคือ นิยายเรื่องนี้ ไม่ตีพิมพ์นะคะ ต้องขอบคุณทุกสำนักพิมพ์ที่ติดต่อเข้ามา แต่คิดว่าไม่ดีกว่า มันเป็นนิยายคลายเครียด ยังไม่ได้ดีถึงขนาดว่าต้องมีติดบ้านเป็นมิตรคู่เรือนเพื่อนคู่ตัว อีกอย่างคือสงสารคนซื้อไป จะได้นิยายที่ทุกบรรทัดมีแต่คำหยาบคาย><
ใครอยากได้รวมเล่ม ก็อปไฟล์แล้วปริ้นท์เลย อันนี้ไม่หวง แต่อย่าทำขายพอ 5555555555555555
แต่ถ้าแต่งเรื่องนี้จบ เดี๋ยวคนเขียนจะรวมเล่มและสุ่มแจกผู้โชคร้ายเองนะ เป็นการตอบแทน5555555555555555555555
ป.ล.รักคนอ่านทุกคน
ป.ล.2 รักมารักกลับไม่โกง
lapat
-
ตั้งใจสอบนะ ขอให้ผ่าน ขอให้ได้ ขอให้โดน
สาธุแล้วจะรอนะ :bye2:
-
สู้ๆ น้าคนเขียน เราก็เด็ก ม.6 เหมือนกัน แต่ยังอ่านนิยายอยู่ทุกวัน ไม่ยอมอ่านหนังสือ ฮาาาาาาาา
ขอให้เจ้าจงมีที่เรียนโดยไว เพี้ยงงงงงงงง
-
สู้ๆนะคะ ตั้งใจอ่านหนังสือนะคนเขียนที่น่ารัก แล้วเจอกันวันที่3จะรอนะคะ :L1:
-
ตั้งใจสอบนะคะ เปนกำลังใจให้จ้ะ ขอให้ผ่านทุกวิชา
แล้วรีบกลับมาต่อตอนต่อไปนะจ๊ะ รอจ้ะ^^
-
สู้ๆน้า คนเขียน เราจะรอวันที่ 3 ><
-
รอได้และรับทราบค่ะ
ตั้งใจอ่านกนังสือตั้งใจสอบนะคะ สู้ๆ
รอน้องเทมได้ค่า จุ้บบบ
-
ตั้งใจอ่านหนังสือนะ ทำข้อสอบให้ได้คะแนนเยอะๆ
:ped149: :ped149: :ped149: :ped149: :ped149:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เข้าใจค่ะ เพิ่งผ่านการสอบมาไม่นาน เข้าใจเลยว่าต้องตั้งใจมาก ดังนั้นก็ขอให้ไรท์เตอร์โชคดีในการสอบทุกๆสนามนะคะ โชคดีจ้าาา :mew1: :mew1: :mew1:
-
:L2: โชคA+ เกรด4 ทุกวิชาจ้า :กอด1:
-
เราก็อยู่ม.6 เหมือนกัน 5555555555
เข้าใจเลยว่าสอบหนีกหน่วงมากช่วงนี้
เป็นกำลังใจให้คนเขียนทำข้อสอบได้นะ :mew1:
-
อยู่มอหกเหมือนกันเลยค่ะ แต่เข้ามารอฟิคทุกวันเลย555555555
แล้วจะไม่รวมเล่มจริงๆหรอคะ นี่อุตส่าห์จะเก็บเงินรอซื้อเป็นฟิคเรื่องที่สองเลยนะเนี่ย5555 เสียไต
-
รอได้ ไม่ทิ้งกันพอ ><
-
ขอให้ทำข้อสอบได้ทุกข้านะครับ พี่เป็นกำลังใจให้ พร้อมเมื่อไรก็กลับมานะครับ พี่รออยู่!!!
-
สู้ๆน้าคนเขียน
-
คนแต่งสู้ๆ ชีวิตเด็กม.6 ก็งี้แหละสอบนั่น สอบนี่ รับตรง โควตา เยอะแยะไปหมด :m8: เดีนวเดือนหน้าก็ 9วิชาอีก สู้ๆค่ะ เราก็จะสู้เหมือนกัน! เฮ้! :ped149: :ped149:
-
ขอให้ได้สนามที่ต้องการที่สุดไปครอบครองนะคะ
-
ไปสอบโชคดีนะคะ :katai2-1:
-
ขอให้โชคดีในการสอบนะคะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอให้โชคดีในการสอบนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
โชคดีในการสอบและเป็นกำลังใจให้นักเขียนอีกคนนะคะ :กอด1:
-
ทำไมคนเขียนน่ารักแบบนี้ พี่ขอให้สอบติด ดังหวังนะลูก o13 :pig4:
-
สู้น้าๆๆ แต่ไม่รวมเล่มจริงๆอ่อ เราเก็บเงินรอพี่ปกป้องแล้วเนี้ยยยย
-
สู้ๆ
-
คนเขียนกลับมาก่อน
มาลงให้สักตอน แล้วค่อยไปสอบ....
ขอให้สอบได้เน้อ สู้ๆจ้า
-
ขอให้สอบได้คะแนนดี ๆ ค่ะ :L2: :3123:
-
โอ๊ย คนเขียนน่ารักคะ แจ้งตลอด ละเอียดยิบ ยังไงก็สู้ๆน๊า #จิ้รอออวันที่ 3 ธ.ค. จุ๊บๆ
-
เนื้อเรื่องน่ารัก ขอให้ทำข้อสอบได้นะคะ
-
ขอให้สอบได้นะคะ สู้ๆค่ะ
-
สู้ๆจ้าาาเรื่องสอบ ..... ติดตามน้าาาา เข้ามาอ่านตอนแรกก็อ่านผ่านๆ อ่านไปอ่านมาชอบมากเนื้อเรื่องดีมาก :o8:
-
รอน้องเทม กับพี่โปงพอง
-
สู้ๆน้าคนเขียน รอน้องเทมม
-
อ่านทันแล้ว~ สนุกมากๆเลยค่ะ ^^
-
สู้ๆนะจ๊ะ ขอให้สอบได้ เพี้ยงๆ อยากติดที่ไหนขอให้ติด
จะแค่เกือบเดือนสบายมาก คนเขียนไม่ทิ้งเรื่องนี้ เราก็ไม่ทิ้งคนเขียนแน่นอน :mew1: :mew1: :mew1:
-
สู้ๆนะจ๊ะ ขอให้ได้ให้โดนตามที่หวังเน้อ
-
ตั้งใจสอบน้าาาาาาาา :mew1: :mew1: :mew1:
-
ขอให้ตั้งใจและประสบความสำเร็จกับการสอบนะคะ เด็กสาวในวัยเรียนอย่างหนู สิ่งที่ควรให้ความสำคัญก็คือการศึกษาเล่าเรียนนี่แหละค่ะ พี่เอาใจช่วยนะคะ เรื่องนิยาย, ไว้ให้จิตใจปลอดโปร่งไม่เคร่งเครียดกับการสอบแล้วค่อยมาต่อก็ได้ค่ะ เพราะหากจิตใจปลอดโปร่ง รับรองว่าพี่ปกป้องกับน้องเทมโปจะต้องหวานมากๆ แน่ๆ ค่ะ เอาใจช่วยนะคะ
-
ไปสอบเภสัช ม.บูร ปะะะ ฮือออ สอบ รร ไหนนนนนน เผื่อเจอ 5555
-
คนเขียนสอบเภสัช ม.บูร ใช่มั้ยอ่ะ เราไม่ได้สอบ แต่อยากเจออ งื้อออ สอบที่ไหนน
-
ม.บูรรึเปล่า? อยากเจอคนเขียนเหมือนกัน เราก็สอบ
PM ขอเบอร์คนเขียนได้มั้ย เตรียมแบตไปเซลฟี่ -3-
สู้ไปด้วยกันน้าคนเขียน รอน้องเทม><
-
จะ...จะรอนะ แง๊ คนเขียนสู้ๆน้า :hao5:
-
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้สอบได้ผลตามที่ตั้งใจนะคะ ^^
-
โชคดีน้า ขอให้ได้คะแนนเยอะๆ สอบเข้ามหาวิทยาลัยที่อยากเข้าได้จ้า
-
เข้ามารอน้องเทมจ้า เมื่อไหร่จะพัฒนาความสัมพันค้าาาาา
-
สู้ๆจ้า :yeb: :yeb:
-
รุ่นเดียวกับน้องสาวพี่เลย ขอให้โชคดีนะค่ะ
-
ขอให้สอบได้อย่างที่ใจหวังน้า
-
ขอให้เจ้าจงสู้วววว
สมหวังในทุกสนามสอบนะคะ เราจะรออออ~
-
ขอให้สอบได้อย่างที่ตั้งใจนะคะ
-
ขอให้สอบได้ดังหวังจ้า ^^
-
o13
-
เรื่องน่ารักมากค่ะ
รอติดตามนะคะ +1
-
ตามอ่านจนถึงตอนล่าสุดหนังสือหนังหาไม่ต้องอ่านมันแล้วแกรร้
อิพี่มิวนี่มีความจังเป็นนิสัยอยู่แล้วใช่ไหม แต่นี่คือสงสัยว่าเทมโปมันใสเกินไปรึบางทีอิพี่มิวอาจจะแพร่เชื้อใส่ คือขำฉากโปกพองหนักมากจริง ขำบ้านพัง ขำบ้านร้าว ขำอะไรนักหนาไม่รู้ ขำจนเกลียดอิพี่มิว55555555555555555555555
คนเขียนลาไปสอบ...แต่คนอ่านกำลังดิ้น :katai1:
นี่เราก็เด็กมอหกนะ มาทำให้เราติดนิยายได้ยังไงงงงง แง :serius2:
สู้ๆน้า ทำข้อสอบได้ ทำข้อสอบโดน สอบหมอรึเปล่าเนี่ย :katai2-1:
-
:o8: :o8: :jul1:
-
อ่านไปเขินไป น้องเทมโปน่ารักมากกกก
:hao7:
คนเขียนตั้งใจสอบน้าาา ขอให้เข้าม.และคณะที่หวังไว้
สู้ๆจ้า
แล้วกลับต่อนิยายสนุกๆอีกน้า
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่าา
พี่ปกป้องนี่แอบชอบเทมโปแต่แรกแล้วใช่ไหมคะ
แต่ชอบนิสัยน้องเทมมากอ่ะ
ทั้งๆ ที่นางชอบพี่ปกป้องมากแท้ๆ
แต่ในใจนี่ยังคอยแอบด่าบ้างเป็นบางเวลา
ไม่หลงหน้ามืด น่ารักมากค่ะ :katai2-1:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ ขอบอกเลย หลงรัก พี่ปกป้อง กับ น้องเทมโป ฮ่าๆ เทมนี่อย่างซื่อมากอะ ซื่อจนบางทีนี้เรียก เซ่อ เลยค่ะ ฮามาก ตอนคลิปน้องแคระ แบบว่าคิดได้ไงอะ คอร์กี้เป็นหมาพิการขากุด ฮ่าๆ แอบเสียดายที่โหวตให้ในเช็งเป็ดอวอร์ดไม่ได้อะคะ งุงิๆ เรื่องนี้คงไม่มีดราม่าน้า ยัยน้ำใสนี่ ความรู้สึกว่าชีน่าจะเป็นตัวทำลายหรือก่อกวนคู่พี่ปกป้องอ่าาาา
ปล เป็นกำลังใจให้ค่า ทำข้อสอบให้ได้ ได้เข้าคณะและมหาลัยตามที่หวังนะคะ และจะรอคอยตอนใหม่ค่ะ อยากอ่านตอนพิเศษคู่ของจิด้วยงะ แล้วพี่มิวนี่มีคู่ไหมคะ เฮียแกก็เกรียนได้ใจดีจังค่ะ
-
น่าร็อกกกอะ
ตามมาจากนิยายแนะนำ อ่านแล้วนึกถึงเรื่องปลาบนฟ้า
ฮาได้ทุกบรรทัดจริงๆ. แต่ตอนจะหวาน ก้เขินซะ
รออ่านนะคะ
-
จากใจเด็กม.6
สายวิทย์ใช่ไหมคะเนี่ย..รังสิตรึเปล่า! (วันที่ 14) 555 ก็สุ่มมั่วไปอย่างนั้นแหละค่ะ เอาเป็นว่าเป็นกำลังใจให้แล้วกันนะคะ
อีกเรื่องหนึ่งคือเรื่องการตีพิมพ์ บอกตรงๆแล้วกันค่ะว่าเสียใจที่จะไม่ตีพิมพ์ บอกตามตรงเป็นตัวเองเป็นนักเขียนคนแรกที่พอใจในผลงานตัวเองแต่ไม่คิดว่าควรค่าสำหรับการตีพิมพ์ แบบอ่านครั้งแรกยังเหวอเลยมีคนแบบนี้ด้วยเหรอ สำหรับเรานะคะนิยายเรื่องนี้สนุกมากจริงๆอย่างน้อยๆสำหรับเด็กม.6อย่างเราที่โคตรเครียดเพราะต้องสอบนู่นสอบนี่ คืออ่านแล้วมันผ่อนคลายจริงๆค่ะ ขำไปหลายรอบมาก ความเครียดกระเด็นกระดอนหายหมด เราเคารพการตัดสินใจของตัวเองนะคะ แต่อยากให้ตัวเองคิดดูให้ดีว่าจะทิ้งโอกาสนี้จริงๆเหรอ อย่าคิดว่ามันไม่คู่ควรเลยค่ะ ตัวเองก็มีสไตล์การเขียนเป็นของตัวเองนะ ตัวเองใจกว้างมากที่ให้คนอื่นได้อ่านฟรีๆ ก็อปไปปริ้นท์หรืออะไรก็ตามแต่ที่ไม่ได้แสวงหาผลกำไร นั่นคือการตอบแทนนักอ่านที่คอยติดตามผลงาน แต่จากใจคนอ่านนะคะ การอุดหนุนผลงานของนักเขียนน่ารักที่มีผลงานดีๆคือสิ่งที่เราอยากตอบแทนนักเขียนอย่างตัวเองเช่นกัน เราไม่รู้ว่าตัวเองมีเหตุผลที่นอกเหนือจากที่บอกรึเปล่า แต่ถ้ามีแค่นั้นจริงๆก็อยากจะให้มั่นใจกับตัวเองหน่อยเถอะค่ะ และอยากจะให้เชื่อมั่นในผลงานที่ตัวเองเขียนด้วย น้องเทมกับพี่ปกป้องเขามีของดีจริงๆนะคะ คำหยาบคายอะไรนั่นไม่มีผลอะไรหรอก เรากร้านเกินกว่าจะรับรู้ว่ามันมิเหมาะมิควรแล้วค่ะ (อร๊ายย) ขอให้คิดให้ดีๆนะคะ โอกาสมันไม่ได้มาบ่อยๆ และในฐานะนักเขียนเราก็อยากที่จะให้ตัวเองรับมันเอาไว้ ในเมื่อเดินเส้นทางนี้แล้วก็ให้มันสุดๆไปเลย แต่ไม่ว่ายังไงเราก็เคารพการตัดสินใจของตัวเองเสมอ คิดให้ดีน้าาา และขอโทษด้วยที่พึ่งเห็นนิยายเรื่องนี้ น่ารักมากกกกกกกกกก พึ่งได้อ่านได้เม้นต์ 555 จะพยายามเม้นท์ให้นะคะ
ปล.รอตอนต่อไปจ้า อ่านหนังสือสู้ๆ!
ปปล.รักมารักกลับไม่โกง อ่ะ แถมให้หนึ่งกอดข้อหาน่ารัก! 555
-
รอได้ สู้ ๆ น้ะ
-
ดัน
รอ
ตั้งใจสอบนะ
-
:katai3:
-
ขอให้สอบได้นะแล้วกลับมาหาเราอย่างสบายใจ
คิดถึง น้องเทมโปล้ะ
อย่าทิ้งพี่โปก นะ รีบๆกลับมา 55
-
โอ้ยยยย ชั้นไปอยู่ไหนมา ทำไมถึงพึ่งได้อ่นเรื่องนี้ สนุกมากกกกกกกกก ชอบอ่า พี่ปกป้องโคตรกวน โคตรอ่อย น้องเทม ก็เหมือนจะแบ๊วๆใสๆ ติดฮา
ชอบิ่า ขอตอนต่อไปด่วนๆ ข่าาาา
-
ตั้งใจสอบน้าตัวเอง สู้ๆ
เราจะรอพี่โปกและน้องเทมอยู่ที่ท่าน้ำทุกวันเลย (ไม่เกี่ยวแล้วววว)
-
ตั้งใจอ่านหนังสือสอบนะคะ จะรอตอนต่อ ๆ ไป ค่ะ :mew1: :a5:
-
รอๆๆคนเขียนสอบเสร็จจ้า
-
สนุกมาก ชอบบบบบ มาต่อไวๆ นะครับ :-[
-
เขาว่า 'ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ' แต่เราก็กินมาทั้งชาติแล้วก็ยังไม่มีแม้แต่แฟน 5555
เข้ามาเพราะชื่อเรื่องเลยนะคะ!
ตอนแรกไม่กล้าอ่านจริงๆ กลัวติด!! :hao7:
พอเริ่มอ่านแล้วตกหลุมรักพี่พล(?) น้องเทม พี่ปก พี่มิว พี่แอม เอาเป็นว่าทุกคนเลยละกัน อิอิ ยกเว้นน้ำใสเอาไว้ดีกว่า หมั่นไส้!!! นางกัดหน้ายิ้มมากกกกก :katai5: :katai5:
ปล.เป็นกำลังใจให้นะคะ ม.6 คือช่วงตัดสินเลยจริงๆ เราก็เพิ่งผ่านมา 555
-
คิดถึงน้องเทมมมมมมมมม
มารอทุกวัน :katai4:
-
:impress2: :impress2: :impress2:
-
สนุกมากกกกค่ะ ฮาดีเหลือเกิน
ม.6เหมือนกัน จะสอบเสาร์นี้ละยังติดอ่านฟิคอยู่เลย5555 สู้ๆค่า
-
รอน้องเทมน้าา
-
ตั้งใจสอบนะน้องคนเขียน สู้ๆ #วันนี้มศวมีOpenhouseมาเที่ยวได้นะกิกิ
-
แล้วจะรอน้า
ขอให้สมหวังในสิ่งที่ตั้งใจไว้นะคะ สู้ๆ
-
อ่านทันแล้ว เทมน่ารักมาก แบบอึนๆ แต่ด่าในใจไฟแลบเชียส
ส่วนอิพี่โปกพอง เอ๊ย ปกป้อง อิพี่แอ๊บ เนียนด้วย
คือเรื่องนี้ฮามาก ท่าทางคนจะรู้ทุ้งจักรวาล ยกเว้นตนเรื่องสองคนที่บื้อได้อีก 555
ปล.ขอให้โชคเอนะคะ
-
ทำไมพึ่งมาเจอเรื่องนี้ฮืออออน่ารักกกกก :กอด1:
อิพี่ปกป้องเนียนหอมแก้มเทมมโอ้ยยย :impress2:
-
รอวันที่ 3 ด้วยใจจดจ่อ ><
-
สู้ๆกับการสอบร้าาา รออ่านต่อสนุกมากเลยยยยยย
fc.pokpong :hao7: :hao6:
-
โหงยยยยย พี่โปก เดี๋ยวนี้มีถึงเนื้อถึงตัววว
-
อีกไม่กี่วันแล้วว #ทีมรอคนเขียนสอบเสร็จ
-
คนเขียนสอบเสร็จแล้วอย่าลืมแวะมาต่อน้าา >_<
-
เค้าท์ดาวน์รอแล้วนะ อีกสามวันนน :katai5:
-
สนุกมากกกก
ติดตามครับ
-
คิดถึงแคระ
(http://cdn-www.dailypuppy.com/media/dogs/anonymous/9905/20080912117205_cricket8.jpg_w450.jpg)
และเทมโป
-
คนเขียนสอบเสร็จแล้วน้าาา
เดี๋ยวมาต่อตามกำหนดเดิมเลยค่ะ >< ทั้งสองเรื่อง ทั้งน้องเทมม แล้วก็พี่ภามด้วยเลย
ป.ล. ขอเม้าท์นิดนึง ด้วยความที่มีคนรีวิวไว้เยอะว่าเรื่องนี้ออกแนว 'ปลาบนฟ้า' ของคุณจิตติ เราเลยได้ไปอ่านมาเมื่อวานหลังสอบเสร็จ ฮืออออออออออออออออออออ
ไม่อยากจะบอกว่าเรามีเพื่อนของเพื่อนชื่อ สัตยา เวลามันเรียกเพื่อนมันเราเขินทุกทีเลย เขินมาก พี่หมอกกกกก ฮือออออออออออ พี่หมอกของน้อง // โดนพี่ปีถีบ 5555555555
แนะนำให้อ่านเรื่องนี้เลยค่า เป็นนิยายวายเรื่องแรกที่แค่คิดถึง หรือได้ยินชื่อคนที่อยู่ในเรื่องแล้วเราใจสั่น ใจสั่นจริงๆ ถึงสัตยาเพื่อนของเพื่อนเราจะไม่ฟินเท่าพี่หมอก เอ่อ.... และห่างไกลจากพี่หมอกมากๆ แต่เราไม่กล้าเรียกเพื่อนเลย 555555 เขินมาก
ด้วยความที่ติ่งพี่หมอกสุดใจขาดดิ้น เราเลยอ่านดาวในน้ำต่อ เพราะมีคนมาแนะนำให้อ่าน คุณพระ ร้องไห้อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน พระเจ้าช่วย..ร้องจนต้องร้องขอชีวิต คนเขียนแต่งดีจริงๆ น้ำตาไหลพรากไปสามลิตร แนะนำอีกเรื่องเลย
เห็นว่าจะมีหนังสือใช่มั้ย เรานี้ล้วงกระเป๋าออกมานับเลย ... เหลืออยู่ 30 จ่ายค่าสมัครสอบหมดแล้ว TT
แต่เป็นนิยายเรื่องแรกที่เราจะพยายามหามาครอบครองให้ได้ แม้ว่าจะฝืนสภาพเศรษฐกิจโลกก็ตาม ฮือออออออออออ
เม้าท์จบล่ะ ขอไปสู้กับกีฬาสีต่อ เค้าเป็นประธานเชียร์ด้วย งานนี่แบบ...... ยิ่งกว่าฮอร์โมน 555
คิดถึงทุกคนนะคะ ขอบคุณทุกเม้นท์มากๆนะคะ เดี๋ยวจะไล่ตอบให้หมดเลย
รักทุกคน รัการักกลับ ไม่โกงงง
lapat
-
:mc4: :mc4: :mc4:
-
คิดถึงงงง
-
ดีใจจจ คนเขียนสอบเสร็จแล้ววว รอค่ะอีกสองวันนน
ปล.ปลาบนฟ้านี่นิยายในใจในปีนี้เลยค่ะ
-
อีกนิดเดียววววว อีกนิดเดียววววววว จะมาแล้วสินะ *0*
-
กรี้ดดดดดดด รอ รอเธอมาแสนนานนนน ~ 555555555
เวลคัมแบ็คค่าา ดีใจจัง คิดถึงพี่โปก...//โดนเตะ พี่ปกป้อง มากกกกก
เป็นเรื่องที่เราอ่านซ้ำๆ ไปมาได้หลายรอบแบบไม่เบื่อเลย :impress2:
ปล.กลับมาแบบสดใสแบบนี้ทำข้อสอบได้ใช่มั้ยเอ่ย
-
เย้ๆ รอน้องเทมอยู่นะค้า
-
คิดถึงเรื่องนี้จัง :katai5:
-
คิดถึงเรื่องนี้ รอให้มาต่อทุกวันเลยยยย ไม่ค่อยได้เม้น แต่เป็นเรื่องที่เราชอบมาก แอบมาส่องทุกวัน อ่านซ้ำๆหลายรอบ55555 ชอบสุดน้องแคระ :hao7:
-
รอมานานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
-
มารอ แคระ ของเทมโป
(http://dailynewsdig.com/wp-content/uploads/2013/11/Pet-Dogs-Smiling-20-Happy-Corgis-to-Brighten-Your-Day-2.jpg)
-
เหมือนกันนะ
ปลาบนฟ้ากับชิ้นสุดท้ายเนี่ย
ให้ความสนุกเหมือนกัน
ให้รอยยิ้มเหมือนกัน
ให้ความไม่ปกติเหมือนกัน(ขำจนไร้สติ)
เหมือนกันตั้งหลายอย่างแน่ะเนอะ
รอแอมเบอร์xเมล่อน
-
เข้ามาปูเสื่อรอคนเขียน >/////<
-
ง่า!! มาได้แบ้ววววว ถ่างตารอทั้งคืนแล้วเนี่ย และคาดว่าจะถ่างต่อไปจนกว่าจะมา คิดถึงพี่โปกพอง กับน้องเทมโปง่าา :z3: :angry2: :serius2:
-
อยากอ่านแล้วว :hao5:
-
ขอบคุณนะคะ ^^
ถ้าจิตติสอบเสร็จจะตามมาติ่งน๊า
-
ในที่สุดดดด :mew1: :hao7:
-
เย้ๆๆๆๆๆ จะรอวันพนอย่างใจจดใจจ่อเลยค่าาาาาาา :ling1:
-
โอเคเลย ><
สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะคนเขียน มีความสุขมากๆนะะะ
ขอให้ติดคณะที่ใช่มหาลัยที่ชอบบนะ
-
รอ ร๊อ รอ :katai2-1:
-
รอๆๆๆ
-
โอเคค่ะ
สู้ๆนะคะ รอวันพรุ่งนี้
-
ิอ่านรวดเดียว ปลาบปลื้มมาก ขำแรงตอนพี่ชายบอกชื่อพี่รหัส พี่โปกพอง 555555555555555555555555(ล้านตัว)
รอนะคะ อั๊ยย่ะ :mew1:
-
ตะ...ตอนเช้า หวังว่าหนูคงไม่ไปเรียนก่อนนะ!!! :sad4:
-
วันที่ 4แล้วน้าาาาาาาาาาาาาา เข้ามานั่งเฝ้าแย้ววว
-
รออยู่นะคะ :call:
นี่รอมาอ่านตอนเช้านะนี่ อยากเจอเทมโปแล้ววว :katai4: :ling1:
-
รอฉันรอเธออยู่
-
จะเที่ยงแบ้ววววว .___. :sad4:
-
:undecided:
-
รออ่านอย่างใจจดใจจ่อ แว๊บเข้ามาส่องบ่อยมาก
เมื่อไหร่จะอัพหนอ
ลงไปดิ้นกับพื้น (ลงแดง)
-
เข้ามาส่องที วันละสามสี่รอบ หวังว่าจะมาเจอซักครั้งที่เป็นตอนใหม่
:mew2: :mew2: :mew2:
-
นอนร้องไห้รอ คิดถึงน้องเทมโปปปป
-
ครบ 48 ชั่วโมง จะแจ้งความคนหาย :z13: :z13: :z13:
-
เข้ามารอ F5 รัวๆ
-
ตอนเช้า...นี่มัน 22:34 แล้วเจ๊ อ้ากกก กล้าหลอกหนูเรอะ!! :angry2: :angry2: #งอนแรง
-
เขาเข้ามารอข้ามวันเลยนะตัวเอง มารึยางงงงง :mew6:
-
ดองรึเปล่าง่าาา แงๆ หวังว่าคงไม่ดองนะ :sad4: :o12:
-
รออยู่นะะะะะ ._.
-
เค้ารอน้า >< คนเขียนสู้ๆ
-
o6
-
รออยู่น้า
วันที่ 5 แล้ววว
-
เก๊ารออยู่นะตัว !!!! : )
-
คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงง
-
อา..หยุด 3 วัน กลิ้งไปกลิ้งมา รอคนเขียน
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│12
การเริ่มต้น ยากเสมอ.. โดยเฉพาะการเริ่มจะจีบใครสักคน เช่นพี่ปกป้อง
“จริงๆมึงไม่น่าใช้วิธีนี้นะเทม”
“กูเห็นด้วยกับไอ้จินะ ท่องไว้ดิ มึงโคตรหล่อ โคตรรวย รถสวย นิสัยเลวๆนิด อือหือ เรียกวัว วัวตาย เรียกควาย ควายล้ม ทำไมยังต้องมาหลบๆซ่อนๆด้วยว่ะ”
สาบานเถอะว่านี่คำชม
“งื้ออ อย่าว่ากูดิ นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้ว ขับไปอย่าบ่นได้มั้ยล่ะ อ๊ะ! เลี้ยวๆ คอนโดนี่แหละ”
ไอ้จิตบไฟเลี้ยวเข้าไปในคอนโดแห่งความวิปโยค คุณยังจำวันนั้นได้มั้ยครับ… วันที่ผมมาส่งพี่มัน ถ้าเอารถตัวเองมามันต้องเห็นแน่ๆ วันนี้เลยเอารถพี่มิวมา เพราะรถพี่มันคล้ายแก๊งค์ค้ายา ฟิล์มดำเกินกฎหมายกำหนด เหมาะแก่การขนมนุษย์อย่างไอ้จิที่ทำหน้าแตกตื่นตลอดเวลา กับไอ้เมดาราดังที่กำลังจะเป็นตัวล่อเป้าไปขึ้นคอนโดผู้ชายยยยย
อ่ะ..ผู้ชงผู้ชายอะไรกัน ไม่มีทั้งนั้นแหละ สะบัดผมไล่ความคิดแต๋วแตกของตัวเอง
“อะไร สันนิบาตแดกกระบาลเหรอ อ่ากูจอดรถตรงนี้นะ มึงพร้อมมั้ยเพื่อนรัก”เหมือนมันจะไม่ได้ถาม มีหน้าที่แค่พูดตามไดอะล็อก พ่อเป็นคอมมิวนิสต์เหรอสัด
“ไม่อ่ะ”
“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมไอ้เทม เราจะต้องสอยเดือนมหาลัยให้ได้” โอ้โห สีหน้าไอ้จิท่าทางมุ่งมั่นตั้งใจเดี๋ยวนะ.. กูหรือมันที่จีบพี่ปกป้องวะครับ
“นั่นไงรถพี่ปกป้อง”เมมันชี้ให้ดูรถ MG6 ที่จอดง่าวอยู่แถวๆป้อมยามของคอนโด ทะเบียนประมูลเลขตัวเดียวเป็นเครื่องยืนยันว่าพี่ปกป้องหน้าวรเชษฐ์ กำลังหลับฝันดีอยู่บนห้องมัน
“ดี งั้นตามแผนนะ ไอ้เทมไปวางแล้ววิ่งออกมาเลย ส่วนไอ้เมถ่วงเวลาไว้ โอเค”
อยากจะบอกพวกแมร่งเหลือเกินว่า กูไม่โอเคอย่างแรง
แต่ถูกผลักดันจากพลังที่มองไม่เห็น รู้อีกทีก็อยู่หน้าฟอนท์คอนโดแล้ว เมล่อนไม่รอช้ารีบดิ่งเข้าไปเจรจาอะไรก็ไม่รู้ ส่วนผมก็ทำตัวลีบๆให้มากที่สุด ย่องไปหลังฟอนท์เพื่อไปขึ้นลิฟต์ กดชั้น12 ด้วยความไวแสงเลยครับ หน่วยข่าวกรองของไอ้เมรายงานว่าพี่ปกป้องอยู่ห้อง 1211
1211
เป็นคอนโดที่ดี ไม่มีคีย์การ์ดใดใดทั้งสิ้น ทำให้ผมฝ่าระบบนิรภัยขึ้นมาอย่างง่ายดาย จัดแจงวางกล่องสปาเก็ตตี้แกงเขียวหวานที่ตื่นขึ้นมาทำ ตั้งแต่ตีสาม
เรื่องนี้ขอโทษคุณใหญ่ที่แอบยืมมุขมาใช้ แต่ผมไม่เคยจีบใคร คนที่มาจีบก็มีแค่คุณใหญ่ แล้ว… มันก็ได้ผลสำหรับผม ผมค่อนข้างจะรู้สึกดี ถ้าขนาดผมที่ชอบพี่ปกป้องสุดใจขาดดิ้น ยังมีแอบหวั่นไหวกับการเอาใจใส่แปลกๆจากคนข้างบ้านแบบนั้น พี่ปกป้องที่โฉด เอ้ย! โสดสนิทมันก็ต้องมีบ้างล่ะว่ะ
ว่าแล้วก็แปะโพสอิสสีเหลืองรูปเป็ด ไว้ตรงฝากล่อง…. ‘ให้พี่ปกป้อง’ จัดแจงแขวนในองศาที่จะไม่ตะแคงในเวลาที่พี่มันกระชากประตูเปิด เสร็จสรรพก็นั่งลงในท่าเทพบุตร ยกมือพนมเหนือหัว พร้อมเอ่ยคำว่า สาธุ ขอให้ได้ขอให้โดน
ไม่ใช่ล่ะ
ขอให้พี่ปกป้องมันมีจิตพิศวาสกับอาหารกูด้วยเถอะ ให้ดีก็ให้เขาชอบผมบ้าง กวนตีนน้อยลง พูดดีๆกับผม ไม่พาไปแดกอาหารป่าอีก ไม่แกล้งผมด้วย ขอให้พี่ปกป้องยังไม่ได้ชอบใคร และหวั่นไหวกับความรู้สึกของผมสักนิด ขอให้…
แอ๊ดด
เชี่ยแล้วไง สงสัยเจ้าที่เจ้าทางจะเบื่อที่ผมขอมากไป เลยส่งเจ้ากรรมนายเวรของผมมาจองล้างจองผลาญ เสียงประตูห้องแถวๆนั้นเปิดออก ผมนี่รีบวิ่งหลบตรงบันไดหนีไฟ รอให้ไอ้คนนั้นมันเดินผ่านไปก่อน ค่อยออกไปกดออดแล้วชิ่งหนีตามแผนที่วางไว้
“อ้าว พี่ปกป้อง” ใครเรียกที่รักผม แง้มๆประตูบันไดหนีไฟออกดู
ชัดเลย ผู้ชายที่ผมเห็นแวบๆว่าออกมาจากห้องที่เพิ่งเปิดประตูกับ ผู้ชายที่ชื่อปกป้อง กำลังคุยกันอยู่หน้าห้องพี่มัน หืออออออ พี่ปกป้องใส่บ็อกเซอร์สั้นเสมอหูเลย ขาวจนหน้าสั่น ปากสั่นไปหมด นี่ขนาดเพิ่งตื่นนอนน่ะเนี่ย ยังหล่อใสวัยรุ่นชอบเลย งื้อออออ
“อ่า ว่าไง”
“ช่วงนี้นอนคอนโดบ่อยจังนะครับ”
ไม่ต้องมาโชว์เหนือว่ารู้จักมักจี่เขาเลยไอ้หน้าขี้หมาแห้งเอ้ย หล่อยังไม่ได้ครึ่งของเทม ริอาจจะมาเป็นมารหัวใจ วันนี้กูยังไม่สนิทเฉยๆเว้ย ฝากไว้ก่อน
“ก็บ่อยอยู่ นี่จะไปเรียนเหรอ”ไอ้นี่ก็เฟรนลี่จัด หมั่นไส้จริงๆ ตอนออกมาจากห้องนี่สังเกตบ้างมั้ยห่ะ อิพี่ปกป้อง ว่ามีสันขวานอะไรแขวนที่ประตู
“ยังไม่ตื่นเหรอครับ วันนี้เฟรชชี่ไนท์ไง” ไอ้หน้าขี้หมาแห้งพูดติดจะหัวเราะนิดๆ พี่มันยกมือเกาหูดหลังคอแบบเขิน สัดเอ้ย โคตรน่ารักเลย แต่ทำไมไม่เป็นผมวะครับที่ได้เห็น ทำไมต้องไปเขินไอ้บ้านั้นด้วย
“จริงด้วย นี่ลืมไปเลยนะเนี่ย งั้นไว้เจอกันนะ”
“ครับ แล้วเจอกันนะพี่ปกป้อง”
เจอตีนกูก่อนมั้ยไอ้อหิวา พี่ปกป้องมันจะจรลีกลับห้องไปแล้ว แต่ไอ้ห่านี้เอามือไปแตะไหล่พี่มัน ปุปุ แสดงความสนิทสนม อิพี่มันแมร่งก็อ่อยสาดดด ยิ้มด้วย
งื้ออออออ กูหวง
หวงทั้งๆที่รู้ว่าไม่สิทธิ์
ไอ้ขี้หมาแห้งเดินไปกดลิฟต์เรียบร้อย ส่วนพี่ปกป้องก็ยืนอยู่ที่เดิม โดยที่ยังมีแกงเขียวหวานกูเป็นแบล็คกราว เวร… ไม่รู้สึกเลยหรือไงวะครับ อ๊ะ.. สวรรค์โปรดพี่มันหันไปเจอถุงของผมพอดี หยิบขึ้นมาพิจารณาประมาณสามวิก่อนที่มันจะ…
“น้องสตางค์”
พี่ปกป้องเรียกไอ้ขี้หมาแห้ง อะไรวะไปเรียกมันทำไม ผมไม่เข้าใจ ส่วนไอ้สตางค์นั่นพ่อแม่รู้ใช่มั้ยว่าโตมาแล้วจะแรดเลยตั้งชื่อนี้ให้ เพราะมันนี่วิ่งแรดกลับไปหาพี่ปกป้องโคตรไว
“อันนี้เอามาให้พี่เหรอ” พี่มันชูถุงที่ผมไปแขวนไว้ให้
ห่ะ ชิบลอสล่ะ นี่มันคือเหตุการณ์เข้าใจผิดซินะ พี่มันคิดว่าไอ้สตางค์นั่นเป็นคนเอามาให้
ผมขอให้ไอ้คุณสตางค์ยังมีความดี มีคุณธรรม จริยธรรมสูง
“แล้วพี่ปกป้องคิดว่าไงล่ะครับ”
ไอ้ส้นตีนนนนน ทำไมต้องตอบโคตรกั๊กด้วยวะครับ หวังว่าพี่ปกป้องจะคิดว่าไม่ใช่มั้ยนะ
“เหรอ ฮ่าๆ งั้นขอบใจมาก”
แล้วก็เดินเข้าห้องไป…
อะ…ไอ้ ไอ้เหี้ยพองโปก มึงงงงงงงงงงงงง
แผนล่ม ล่มไม่เป็นท่า แต่ผมไม่โทษใครนอกจากความสะเพร่าของตัวเอง เล่าให้เพื่อนทั้งสองฟัง ไอ้เมได้แต่ส่ายหน้า ส่วนไอ้จิก็บอกว่าไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยวเยี่ยวเหลือง มันให้ผมทำให้สบาย พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว
สัด ใครมันจะสโวไลฟ์ ไม่สบโลกแบบมึงวะจิ กูโคตรอิจฉาเลย
อย่างที่รู้กันว่าวันนี้มีงานเฟรชชี่ไนท์ ในฐานะที่เป็นเพื่อนกิตติมศักดิ์ของเดือนดาวคณะหรือจะเรียกง่ายๆว่าโคตรเบ๊ ผมก็ต้องมาช่วยมันเตรียมตัวประกวดด้วย เอาตรงๆเลยนะครับ ผมไม่เห็นถึงความสำคัญของการประกวดว่ามันจะทำให้ผมได้ใกล้ชิดอิพี่ปกป้องตรงไหน พี่มันก็ยังเป็นคนที่อยู่ไกลลิบตาเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเจอหน้าบ่อยขึ้น เจอไปก็เท่านั้นป่ะครับ มันก็กวนตีนกูอยู่ดี ฮอลลลล
“อ่านหนังสือด้วยเหรออิน้องเห่ย” พี่พอลล่าเอานิ้วคีบชีทของผมขึ้นราวกับขยะ โธ่.. ไม่ได้จะโชว์ความขยันหรืออะไร แต่สัปดาห์หน้ามีควิซย่อย ซึ่งพูดเลยว่าผมกากสัดๆกับอินโทรไบโอมากมาย นี่ยังคิดอยู่ว่าไม่น่ามีชีวิตรอดในคณะนี้จนจบหกปีได้
“อ่านไปงั้นแหละ”
“ก็ว่าอยู่ นี่แก พี่ดูดวงให้มั้ย”
หืออออออออออออ หรี่ตามองพี่พอลล่า หาความผิดปกติในแววตามัน
“ฉันแม่นนะเว้ย มีญาณทิพย์จิตสัมผัส ถึงจะทำงานในวงการได้”
“ใช่เหรอ”
“ใช่ดิ แกนี่ยื่นตีนขวามา”
“มือพอ”
“นั่นแหละ”
เอากับพี่พอลล่าซิครับ แต่ช่างเถอะ ไอ้เมมันแต่งตัวอยู่ ส่วนชีทก็อ่านไม่เข้าสมอง ให้พี่พอลล่ามันดูดวงคงดีกว่านั่งง่าวเฉยๆ เลยยื่นมือไปให้มัน
“อือหืออออออ อิน้องเห่ยยย”
ชะ…เชี่ย ทำไมอ่ะ ผมจะตายวันตายพรุ่งเหรอครับ เพราะยังไม่ทันที่พี่มันจะได้ก้มดูดวงชะตาราศีห่าเหวอะไรนั่น มันก็ร้องออกมาซะดังจนคนแถวนั้นแตกตื่น
“มีอะไรเหรอพี่..ดวงเทมไม่ดีเหรอ ร้ายแรงมากมั้ย”
“ไม่ใช่”พี่พอลล่าส่ายหน้าจนหนวดปลอมแทบหลุด เอ่อ จะว่าไป หน้ามันก็โหดอยู่แล้วจะติดหนวดมาอีก เพื่อ?
“อ้าว ไม่ใช่แล้วอะไรอ่ะ”
“มือมึงหยาบมากอีน้องเทม”
เวร
“แฮนด์ครีมน่ะเคยทามั้ย จริงๆเล้ย ต้องให้สั่งสอน เป็นเด็กหรือไง ห่ะ!” มาเป็นชุดเลยครับทีนี้ พี่พอลล่าคุ้ยหาแฮนด์ครีมในกระเป๋าตัวเองก่อนจะส่งมาให้ผมทา ยี้ กลิ่นกุหลาบ พี่มันซื้ออะไรได้แรดเหมาะกับเหง้าหน้ามาก
“ไม่เอา มันเหม็นอ่า เหนียวด้วย”
“ไม่ได้ มือหรือหนาม นี่ฉันจับยังสะดุ้ง ไม่คิดเหรอถ้าอิพี่ปกป้องของแกมาจับบ้างล่ะ เขาคงคิดว่าแกเป็นกรรมกรมาก่อนแน่ๆ”
งื้ออออออออออออออ ด่าเจ็บน้อยกว่าแม่ค้าในสำเพ็งนิดเดียวเอง พี่มันเห็นท่าว่าผมไม่ยอมทาแฮนด์ครีมกลิ่นกุหลาบของพี่มันง่ายๆ มันเลยจับมือผมทาให้แทน ไม่อยากจะพูดถึงความเหนียว ใครเคยทาแฮนด์ครีมจะรู้ดี มันไม่ได้ลื่นไหลเหมือนโลชั่น แต่มันเหนียวและข้นมาก รู้สึกยี้เป็นที่สุด
“น้อยๆหน่อย เอามาอีกข้างเร็ว” ยื่นไปให้พี่พอลล่าอีกข้าง หือ มือข้างขวาผมเหมือนไปชุบน้ำมันมา พอทำท่าจะถูกับกางเกง พี่พอลล่าก็จับมาราวไว้ เชี่ย มือใหญ่ขนาดไหน ถามใจดู รวบมือผมได้สองข้างน่ะครับ
“มึงเช็ดออกมึงตาย” มือที่ว่างก็ยกขึ้นมาทำท่าปาดคอโชว์ โห แค่นี้กูก็กลัวจะแย่แล้วครับ
“ครับๆ จะเชื่อฟังเหมือนหมา เอ้ย แม่เลย ฮ่าๆๆ”
“ขอโทษ ตรงนี้นั่งได้มั้ย”
พี่ปกป้อง พี่ปกป้องครับ ตัวเป็นๆเลย มาจากไหนวะเมื่อกี้ยังไม่เห็นเลย ยังไม่คิดบัญชีเรื่องมันเข้าใจว่าไอ้สตางค์นั่นเอาข้าวไปให้
แต่ช่างเรื่องห่านั่นไปก่อน ที่สงสัยคือมันเอาเวลาไหนไปตัดผมเนี่ย จำได้ว่าเมื่อเช้ายังฟู่เป็นเป็ดอยู่เลย แต่นี้พี่มันตัดทรงอันเดอร์คัต ทรงผมในฝัน..พูดได้คำเดียวว่าเท่ห์มากก แต่ขอตินิดหนึ่งคือ..มีความจำเป็นตรงไหนที่ทำให้พี่มันต้องทำหน้าเบื่อโลกขนาดนั้นวะ
“เชิญเลยครับน้องปกป้อง” ไอ้พี่พอลล่าห่านี่ก็แอ๊บโคตรเร็ว เร็วพอๆกับมือ เมื่อกี้มันจับข้อมือผมไว้มั้ย ตอนนี้เปลี่ยนมาจับมือแทนแล้วครับ น้ำตาจะไหล…
“ครับ แต่ถ้าผมขัดจังหวะอะไรก็บอกนะครับ ผมจะได้ไปนั่งที่อื่น”
“อะไรเหรอครับ”
“ก็เห็นกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกันอยู่”
ห่ะ! ไหนด้ายไหนเข็ม ไม่มีทั้งนั้นแหละโว้ยยย กระตุกมือออกจากการจับกุมของพี่พอลล่า แต่ไม่สะเทือนสักนิด พี่พอลล่ายิ้มให้ผมเป็นเชิงว่า นิ่งๆ
ไอ้สัดดอก จะให้นั่งนิ่งแล้วพี่ปกป้องเข้าใจผิดอย่างงี้เหรอ ไม่ได้หรอก เทมไม่ยอมมม
“เปล่าหรอกครับ แหม..น้องปกป้องรอแต่งตัวเหรอครับ ให้พี่ช่วยมั้ย”
ไม่ค่อยจะส่อเจตนาเท่าไรเลย พี่ปกป้องทำหน้าเหมือนอมขี้ก่อนจะตอบกลับมาอย่างเสียไม่ได้
“ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณ”
สถานการณ์เต็มไปด้วยความตึงเครียด พี่ปกป้องนั่งติดกับผม อีกฝั่งเป็นพี่พอลล่า ที่ยังไม่คิดจะเอามือออก ไอ้หอยเอ้ยย กูรังเกียจ ฮือออออ
ขมุบขมิบปากบอกอีพี่พอลล่าไปว่าให้มันปล่อยมือ แต่พี่มันกลับก้มลงกระซิบให้ได้ยินแค่สองคนแทน
“เออนะ มีเรื่องจะบอก แต่ฉันยังไม่แน่ใจ ขอรอดูอาการอีกสองสามนาทีก่อน” พูดจบก็ยักคิ้วให้
ปึก จู่ๆก็มีตีนที่มองไม่เห็นเหยียบเข้ามาเต็มๆ ณ ง่ามนิ้วตีนทั้งห้าของผม ไม่ถึงกับเจ็บมากมาย แต่ก็ชาปลายประสาทไปหลายวิเหมือนกัน
“อ้าว โทษที ไม่ได้ตั้งใจ”
ไอ้โปกพองงง มึงงง ปากมันไม่ตั้งใจแต่หน้ามึงนี่ ก็ไม่รู้ซินะ มากเลย อยากจะต่อยให้ดั้งยุบถ้าไม่ติดว่าชอบอยู่ ผมพยักหน้าน้อยๆให้พี่มัน จะเจตนาจะห่าเหวอะไร ช่างแมร่งก่อน ขอกูคุยพี่พอลล่าต่อก่อน พี่พอลล่ายิ้มๆ แต่ไม่พูดอะไร จนพี่บีเดินมาเรียกพี่พอลล่าออกไปแต่งตัวให้ไอ้เม พี่มันยิ้มให้ผมแล้วจับโทรศัพท์ของผมที่อยู่ใกล้ๆยัดใส่มือ และเดินจากไป
ตึง!
เสียงข้อความเข้าจากมนุษย์ที่เพศสภาพไม่ตรงกับเพศกำเนิดดังเข้าโสตประสาท ผมรีบกดเปิดในทันที
‘ปกป้อง มันหึงแกแหละ.. น้องเห่ย’
หะ….หึง !
หึงพ่องดิ มันกวนตีนผมม เชื่อเถอะ พี่พอลล่าเลอะเลือนแล้วกูว่า
“อะไร แยกกันแป๊ปเดียว ต้องส่งข้อความหากันด้วยเหรอ”
“เสือก” เชี่ยละ ปากไปไวกว่าสมอง พี่มันจะโกรธมั้ยวะ ค่อยๆหันข้างแบบสโวโหมดไปดูหน้ามัน แต่เปล่า มันก็นิ่งเฉยตามสไตล์ต่อไป เห็นมั้ยท่านผู้ชม มันไม่ได้แคร์กูหรอก ขนาดโดนด่าว่าเสือกมันยังไม่ใส่ใจเลย
เอาไงดี ชวนพี่มันคุยดีมั้ย? เอาวะ ดีกว่าอยู่แบบอึดอัด
“นี่มาตั้งแต่ตอนไหน กินข้าวหรือยัง”
“เพิ่งมา เราล่ะ”ถามกลับด้วยอ่า งื้ออออออ
“ยัง แต่กินขนมไปแล้วอ่ะ”
“เหรอ ว่างมั้ย แต่งตัวให้หน่อย”
“แล้วทำไมไม่ให้พี่พอล เอ่อ พี่พลแต่งให้ล่ะ เมื่อกี้”
“เกรงใจเขา” แต่ไม่เกรงใจกูซินะ .. กระซิกๆ
“เร็วๆดิ เดี๋ยวไม่ทันน่ะเนี่ย ต้องแสตนบายด้วยหกโมง” ยกนาฬิกาขึ้นดู เพิ่งสี่โมงห้าสิบ โด่ ระดับเทมโป เคยไปเรียนเป็นสไตลิสที่ปารีสมาสามเดือน ผ่านยูทูป ทำได้ง่ายๆอยู่แล้ว
เดินตามพี่มันไปถึงมุมห้องแต่งตัวนั่นแหละ สิ่งที่เห็นก็มีแค่ สายสะพายปีที่แล้ว มันใส่เองไม่เป็นหรือไงวะ
“ติดเข็ดกลัดให้หน่อย ติดไม่ถึง” ดีโว้ยไม่ต้องถามก็ตอบ
“นี่ไง อย่ากินเยอะ ลงพุงแล้วก็เอี่ยวตัวไม่ได้” อันนี้ผมหยอกมันไปงั้นแหละ ดูตาเดียวก็รู้ว่ามันฟิตขนาดไหน ที่ติดไม่ได้เป็นเพราะพี่มันคงไม่ถึงจริงๆ
“ห่วงด้วยหรือไง”
กึก .. ไปต่อไม่เป็นเลยกู
“เดี๋ยวกองประกวดเขายึดตำแหน่งเดือนคืนนะพี่ปกป้อง” พูดไปก็เอาสายสะพายมาสวมให้มัน ก่อนจะนั่งยองๆกับพื้นเพื่อลงไปกลัดเข็มกลัด
“แล้ว? แค่ไม่หล่ออะไรๆก็จบแล้วเหรอ”
กูซิควรพูดคำนั้น ชีวิตพี่มันเคยมีช่วงไม่หล่อด้วยหรือไง ถึงจะเคยมีก็คงไม่ยาวนานเท่าผมหรอก .. เดี๋ยวก็เอาเข็มแทงไข่เลย ยิ่งอยู่ในระดับสายตาด้วย
“ก็ไม่ใช่ เข้าใจคำว่าพูดเล่นป่ะล่ะ”
“อย่าเล่นบ่อยดิ”
“นี่จริงจังนะ”
พี่มันบ่นงุ้งงิ้งอะไร จริงๆ ไม่จริงของมันนี่แหละ รู้แต่ผ้าที่ใช้ทำสายสะพายนี่หนาชะมัด เผลอๆอาจหนากว่าหน้าผมอีก อย่าให้กูได้มีส่วนในกองประกวด จะหาผ้าที่ดีกว่านี้มาทำ
“เสร็จล่ะ”
“ขอบใจ”ชีวิตพี่ปกป้องมีหน้าเดียวหรือไงวะครับ ทั้งที่เคยเห็นรูปในโซเซียลออกบ่อย ทั้งยิ้มทั้งหัวเราะ ทีอยู่กับกูนี่ ปากกระตุกสักครั้งยังหาดูได้ยากเลย
“เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ป่ะ”
“อะไรล่ะ”ความจำเป็นอะไรที่ทำให้คุณมึงต้องมาใกล้กูขนาดนี้ครับ คิดว่าผมจะเดินถอยหนีเป็นนางเอกละครไทยเหรอ ถุยชีวิตเหอะ อยากเข้ามาใกล้ก็ใกล้เลย คนที่มีแต่ได้คือผม เพราะผมชอบมันนี่ มันไม่ได้ชอบผม พี่มันดิเป็นคนเสียชัดๆ กำไรใครก็เห็นๆกันอยู่
“ก็พูดดีๆกับผมบ้าง ยิ้มให้บ้าง”
“เหรอ”พี่ปกป้องทำหน้าครุ่นคิดไปสามล้านปีแสง
แค่จะพูดกับกูดีๆนี่ทำให้ชาติไทยต้องเสียเอกราชเลยหรือไงว่ะ ทำไมต้องคิดนานขนาดนั้น
“พี่พูดไม่ดีกับเราตรงไหนเหรอ”
เชี่ย.. ใจกูเต้นไม่เป็นส่ำเลยครับ ประโยคคล้ายๆเดิม ประธาน กริยา กรรม แต่อารมณ์เปลี่ยน เสียงเปลี่ยน ความรู้สึกก็เปลี่ยน..
“ปะ..เปล่า” จะเขินทำหอยขมอะไรของมึงวะไอ้เทม
“แล้วจะไปดูตรงไหนล่ะ”
“ข้างๆเวทีนี่แหละ”
พี่ปกป้องไม่ได้ตอบอะไร แต่สีหน้าที่แสดงออกมาเหมือนมีเรื่องจะพูด แต่ก็ไม่พูด.. จนสต๊าฟมาบอกให้ไปแสตนบาย เราเลยแยกกัน
จู่ๆก็นึกถึงข้อความของพี่พอลล่า
‘ปกป้อง มันหึงแกแหละ.. น้องเห่ย’
หึงเหรอ.. ตลกล่ะ มันไม่ได้ชอบผมจะหึงเพื่ออะไร
พิมพ์ตอบกลับพี่พอลล่าไปตามความคิดของตัวเอง
‘หึงเขาใช้กับคนที่ชอบเถอะพี่พอลล่า มันกวนตีนเฉยๆ’
พี่ปกป้องออกไปสักพัก ส่วนผมออกไปตอนที่ไอ้เมไอ้จิไปแสตนบาย เลยเห็นหลังพี่ปกป้องที่เดินกลับหลังเวทีอยู่ลิบๆ ยังไม่ทันได้ดูเขาประกวดอะไรกันเลย เสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นก่อน
[น้องเห่ย เมลืมดาบที่จะแสดงอยู่ที่รถ ไปเอาให้หน่อย ด่วนๆเลยนะแก]
“อ่าได้ๆพี่”
ลำบากกูตลอด แต่ก็ทำ ไอ้เมมันจะแสดงรำดาบพม่าอะไรนั่นแหละ กับไอ้จิ แสดงด้วยกันไปเลย ทั้งประหยัดเวลา ประหยัดสมองคิดโชว์ด้วย แถมในภาพลักษณ์ความสามัคคีอะไรเทือกนั้น ดูยิ่งใหญ่ใช่มั้ยครับ
ความคิดพี่บีกับพี่พอลล่าไง
กว่าจะแวกฝูงชนออกจากงานได้เล่นเอาเหนื่อย แต่ต้องสู้เพื่อเพื่อน ถ้าออกทางหลังเวทีคนจะน้อยกว่า แต่ผมไม่ใช่สต๊าฟ จะกลับเข้าไปก็ไม่ได้แล้ว ตอนเข้านี่เข้าพร้อมไอ้เม แต่ออกแล้วคือต้องออกเลย เขาคงกลัวว่าคนนอกจะไปข่มขืนเหล่าเดือนคณะที่หน้าตาขี้เหร่กว่าผมละมั้ง
โธ่.. ไม่อยากจะอวยตัวเองว่าดังขนาดไหน ตอนเดินออกมานี่มีคนขอถ่ายรูปไม่ต่ำกว่าสิบคน วิถีเซเลบจริงๆ
เห็นลูกรักอยู่แวบๆ กำลังจะกดรีโมทเปิดประตู แต่ไม่ทำเพราะเงาตะคุ่มๆของบางคนที่กำลังก้มๆเงยๆหน้ากระโปรงรถของผม เราควรคิดในแง่ดีไว้ก่อนเลยว่ามันต้องเป็นขโมยแน่ๆ
มองซ้ายขวาหาอาวุธ ก็ได้แต่ถอนหายใจ เจอกิ่งไม้ง่าวๆมาอันหนึ่ง ทำไมไม่เหมือนในละครล่ะครับที่เวลาหาอาวุธก็ต้องเจอไม้หน้าสามวางข้างๆรถอะไรแบบนั้น
ไม้ตายเดียวที่มีคือ… กล้องโทรศัพท์ เก็บหลักฐานไว้ให้ได้มากที่สุด พยายามเดินไปมาหามุมกล้องที่จะทำให้ไอ้คนที่มันจะทำมิดีมิร้ายรถผม มองเห็นได้ชัดๆ จากกล้องมือถือ
มึงไม่รอดแน่ๆ เพราะกล้องจับภาพได้ทั้งชุดนักศึกษา เห็นกระทั่งเน็คไท และ..สายสะพาย
เดี๋ยวนะ.. สายสะพาย!
ไอ้สายสะพายสีน้ำเงินตัวอักษรสีเงินสะท้อนจนแยงเข้าเบ้าตากูนี่มัน คุ้นๆว่าเคยจับเมื่อไม่นานมานี้..แถมเขียนว่า เดือนมหาวิทยาลัย
แน่นอนว่าปีที่แล้ว เพราะปีนี้ ยังไม่ประกาศผล สิ่งที่ช็อคและน่าตกใจกว่านั้นคือ เมื่อเขาเดินออกจากบริเวณตรงนั้น สิ่งที่เขาทำกับรถผมไม่ใช่การวางเพลิง ขูดสี หรือลักขโมย แต่มันคือ..
ข้าวกล่อง กับ โซดากระป๋องยี่ห้อที่คุ้นเคย
ไอ้ข้าวกล่องนั่น มันเป็นข้าวกล่องของสต๊าฟอย่างไม่ต้องสงสัย ส่วนโซดานั่นก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมได้ แถมมันยังมาพร้อมโพสอิสและลายมือสุดแสนจะคุ้นตา…
‘ให้เทมนะ แก้หิว’
ชะ..ชะ..เชี่ย!
ตึ่ง!
ชีวิตจะมีเรื่องอะไรเซอร์ไพร์สกูนักหนาวะครับ แค่ที่เป็นอยู่มือกูก็สั่นจนไม่มีอารมณ์จะหยิบมือถือขึ้นมาดูแล้ว แต่ผมก็รวบรวมสติอันน้อยนิหยิบมือถือขึ้นมาดู
PAUL - นี่แกโง่หรือโง่ ปกป้องมันหึงแก ฉันสังเกตมาพักหนึ่งแล้ว
PAUL - มันชอบแกน่ะไอ้เทม ปกป้องน่ะ มันชอบแก ฉันฟันธง
ห่ะ..
พี่ปกป้อง..ชอบผม
พี่เขา ชอบผมอย่างนั้นเหรอ!
TBC.
-เค้าขอโทษ เค้าคิดว่ามันจะทัน ไม่คิดว่ากีฬาสีจจะดูดพลังไปขนาดนี้ ต่อไปถ้าเค้าไม่มั่นใจเค้าจะไม่สัญญาอีก ไม่อยากให้ทุกคนต้องมาคอย TT
-ถ้าตอนนี้ไม่สนุกก็ขอโทษด้วย ยังไม่ชินกับสำนวนน้องเทมเพราะร้างลาไปนาน
-อย่างอนเค้านะ เค้าขอโทษจริงๆ ฮือออออ
รักทุกคน
รักมารักกลับไม่โกงงง
lapat
-
ขอคนแรก
-
ไม่เป็นไร เราเข้าใจน้าาา
สู้ๆคนเขียนนน
เก่งที่สุด ><
-
คิดถึงเทมโปมากกก
อิพี่ปกป้องนี่ทำตัวหน้าหมั่นไส้สุดๆ มาทำลับๆล่อๆ เดี๋ยวให้เจ๊พอลล่าจับตีก้นเลย
-
ไม่เป็นไรเนอะ
พี่ปกป้องกับน้องเทมข้าใกล้กันอีกคีบหนึ่งแล้ววว
-
มาต่อแล้วๆๆ ^^
ในที่สุดเทมด้อจะฉลาด!!! รออ่านตอนหน้ารัวๆว่านางจะทำไงต่อ~~~~~
-
ในที่สุดน้องเทมก็คัมแบคคคค แถมมาแรงแซงทางโค้งด้วยจ้าา หิ้วข้าวฝาก ผช ไปอีกกก
แต่ก็ดีนะ หวานๆกัน เราชอบ อิอิ
-
โอโฮ้ เจคพอร์ตเต็มๆ
-
กลับมาแล้วน้องเทมโป คิดถึงจัง :mew1:
-
ขอจุดพลุแป๊บ....... :mc4: :mc4: :mc4:
อิน้องเทมบรรลุแล้วเจ้าข้าเอ๊ย!!!!!!! :katai4: :katai4:
เป็นเจ้หน่อยไม่ได้ งาบพี่โปกพองไปตั้งแต่ตอนที่สามละ :laugh: (นี่ก็เร็วไป๊)
ดีใจที่กลับมาแล้วววว รอตอนต่อไปน้าาาา
-
เห้ย น้องเทมรู้แล้ว หวังว่าจะคืบหน้าสักทีนะ
-
ชอบเจ้พอลล่า5555
-
พี่โปงพองงงงงงงงงง
เหมือนเทโปจะมีศัตรูหัวใจแล้วนะ
-
จับได้แล้วววววว แล้วพี่โปกพองเป็นเจ้าของกลอนเสี่ยวด้วยไหมฮาาาา :hao6:
-
ขอบคุณ :)
-
ขำมาก แผนล่ม ตลกอะ 555555555555555
พี่ปกป้องก็ชัดเจนหน่อยน้องเทมเป็นคนซื่อๆ :hao3:
-
เราเข้าใจจจ ยังไงก็สู้ๆจ้าา รอได้เสมอ สำหรับพี่โปกพองน้องเทมโปปป
-
โอ้ยยยย ได้อ่านต่อแล้ววว เย้ๆๆๆๆ :katai2-1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เทมโปกลับมาแล้ว ดีใจจุยยย :-[
เทมเงิบหลายเรื่องเลยนะวันเดียว
แต่รู้แล้วใช่มะว่าข้าวกล่องนั้นของใคร อิอิ
-
รู้สักทีน้าา ว่าใครเอาของกินมาให้อ่ะเทม :mew1:
-
ถ้าพี่ปกป้องไม่สารภาพน้องเทมก็ทำใจกล้าบอกเองไปเลยซิค่ะ
-
:mc4:
แล้วน้องเทมจะทำยังไงต่อนะ
ขอบคุณคนเขียนค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เมื่อไหร่น้องเทมจะเลิกโง่เนี่ยยยยยย อิพี่ป้องก็เลิกปากแข็งได้แล้วเหอะ
-
นี้ถ้ากล้าๆจีบกันซึ่งๆหน้าป่านนี้ฟินไปและ
มัวแต่ลับ ๆกัน จนมีมารหัวใจมันเพิ่มขึ้น หึงกันไปหึงกันมาชาตินี้จะได้กันไหมลูก เซ็งเลยย5555 :ling3:
-
หล่อขนาดเป็นเดือนมหาลัย
แต่ไม่กล้าจีบคนอื่นเนี่ยนะ
มั่นใจในตัวเองหน่อยพี่ปกป้อง
ทำตัวแบบนี้แล้วเมื่อไร่จะได้กินน้องเทมละ
-
พี่พอลล่าก็ถามตรงเกินไป น้องเทมแต่มึนชีวิตนิดหน่อยเอง
อย่างน้องเทมต้องสื่อสารตรงๆ "ชอบก็บอกว่าชอบ" ไรงี้ ฮาาาา
-
ขุ่นพี่โปกพองง :z13:
-
:ling1:
อร๊ายยยยยยยยย เทม VS ปกป้อง
-
เทมฉลาดได้ละ
-
ฉับ :ling1:
-
โหยยยยย ตั้ลล้ากกกกกกกก น้องเทมหยุดโ... เอ่อ.. ซื่อด่วนค่ะะะะะ!!
อิพี่ป้องรุกรัวๆเลยค่ะะะเชียร์มากกกกก :impress2: :impress2:
-
พี่โปกพอง อ่านกี่ครั้งก็ขำ
-
กรี๊ดดดก ค้างได้อีกกกก
ขอมโนตัวเองเป็นเทมโป
พระเอกเรื่องนี้โคตร น่ารัก โคตรกวนตีน โคตรขี้อ่อยยย
มารอดูทุกวันเลยว่าจะมาต่อเมื่อไหร่..
ตอนต่อไปก็ขอไวๆน้า 555
-
น้องเทมความรู้สึกช้ามากเลยยยย 555555
ปกป้องอ่ะถึงจะแสดงออกแบบครึ่งๆกลางๆ
แต่ยังไงก็ดูรู้ว่าชอบน้องเทม ขนาดพี่พอลล่ายังรู้เลยยยย
โอ๊ยยยย จะซื่อไปไหนลูก เจอเซอร์ไพร์แบบนี้รู้ตัวยังน้องเทม
มาต่อบ่อยๆนะคะคนเขียน เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ :mew1:
-
น้องเทมมาแล้วว
-
เจ็บใจแกงเขียวหวานมาก
พี่โปกพองน้องอุตส่าห์ทำให้ T ___________ T
:katai1: :katai1: :katai1:
-
อู้วววววว ช็อตเด็ดดดด
-
เข้าใจความรู้สึกเลย แอบชอบนี่เจ็บนะ น้อยคนนักจะสมหวัง...จิ๊กหมอนแปป
-
พี่โปกพอง โดนเทมเห็นซะแล้ว
:katai2-1: :katai2-1:
-
พี่ปกป้องพลาดให้น้องจับได้ซะแล้ว
-
เห็นกับตา
ปกป้องชอบเทม. เทมตะว่ายังไงนะ???
-
อ้ากกก ในที่สุดก็มา
ขอบคุณมากนะคะ^^
-
กรี๊ดดดดดดดดดดด มือสั่นนนน
คนเขียนมาลงวันที่เราเคลียร์โปรเจคสุดท้ายเสร็จพอดี
แล้วก็เป็นตอนที่เทมรู้ความจริงพอดี
โอ้โหหหอยากเป็นมุกเลย "เธอมาได้ทันเวลาพอดี อย่างกับรู้จวายยยย"
น้องเทมรู้สักที โถ่วววววว พี่ปก้องคะ ไม่เนียนน อิอิอิอิอิอิอิอิอิ นังหนูสตางนั่นต้องมีบทบาทแน่ๆ #ทีมเทม รอเลย 5555
-
น้องเทมของพี่ทีนี้รู้สักทีนะว่าใครชอบอยู่
คนเขียนสู้ๆนะคะ :กอด1:
-
ง่ออออออออว์ เขารู้ตัวแล้วค่ะคุณณณ 5555555
รู้แล้วก็อ่อยหนักๆเลยนะคะน้องเทม อย่าช้า
เกิดไอคุณสตางค์ชอบพี่โปกด้วยอีกคนนี่แย่เลย เขาอยู่คอนโดเดียวกันนะคะ!!
อ่อยให้วัวตายควายล้มเลยค่ะ คุณพี่แนะนำ 5555 :hao7:
-
เอาแล้ววววววววว :z2: แหมเจอตอนนี้ไปหิวแกงเขียวหวานเลย :serius2:
-
เยี่ยมเลยยย นังเทมมันรู้ตัวซักทีนะ 55555
-
เทมเมื่อรู้ว่าชอบ
ก็ลุยเลย
-
คนพี่ก็มึนแท้ กวนอยู่นั่นแหละ
-
พี่โปกพองงงงง โดนจับได้แล้ววว
-
ว้าย โดนน้องเห็นแล้วล่ะปกป้อง
-
น้องเทมรู้ตัวคนส่งเสบียงแล้ว
-
รู้ตัวแล้วก็อ่อยแบบเต็มสตรีมเลยเทม เดินหน้า รุกเข้าไป คอยดูใครจะเปิดเผยความรู้สึกก่อน
-
พี่โปกพองงงงงง อรั๊ยยยยยยยย ตั้ลล้าคคคคคคคคคคคค :hao7: :hao7:
ชอบอ่ะ >______< ~ น้องเทมพุ่งไปเลยค่ะ อย่าได้ยั้ง! บอกไปเลยว่าสปาเก็ตตี้เขียวหวานน่ะของผมเอง!!
ไอ้เด็กห้องตรงข้ามก็เล๊วเลวเนอะ สวมรอยซะ เกลียดมากกกกกกก :m31:
รออ่านตอนต่อไปนะคะ ; - ; .. เหมือนอาถรรพ์เลยอ่า เราอ่านเรื่องไหนทีไร จากอัพทุกวันอยู่ๆคนเขียนก็ขอลาตลอดเลย ฮือ TT
มาไวๆนะคะ รอน้า :L2:
-
:-[
เขินไปกับความซื้อบื้อของอิน้องเทม
รุกจีบเลยสิโว้ยยย
รออะไร
-
แก้ตัวที่มาช้า ด้วยตอนต่อไปเลยนะ555
พี่โปกพองครับ ความแตก !!! เอร้ยยยย อารมณ์ดีจีบกันมุ้งมิ้ง
-
ถ้าเทมยังงงจะเอาถาดตีหัว ตึ่งโป๊ะ ช่วงนี้เจอกันบ่อยนะ คือพี่แกเอาตัวมาใกล้ตลอด
ขอบคุณค่ะ
-
ฮ่าๆ พี่ปกป้อง หึงน้องเทมด้วยอ่ะ กิ๊วๆ
-
จิหายงอน ถ้าเอาตอนต่อไปมาลงอย่างรวดเร้ว คริๆ
ตอนนึ้น้องเทมมันเริ่มรุ้ละ แต่ความฉลาดของน้องยังต่ำเตี้ยเท่าเดิม อาจเพิ่มมาหน่อยนึง
-
เทมมันซื่อหรือมันบื้อกันแน่ กว่าจะรู้ตัวได้5555555
-
หว่ายยยย จับได้แล้ว-//-
-
ทำไมค้างงี้ ไม่น้าาาาาาา :ling1:
-
แหม ชอบกันไปมา แต่ดันไม่รู้ 5555
พี่พลฮาได้อีก อย่ารีบเฉลยนะ ให้พี่โปกพองหึงต่อไป
-
สำนวนน้องเทมเปลี่ยนไปจริงๆนะ
แต่ขอบคุณที่กลับมาค่ะ
-
น้องเห่ยพึ่งรู้ตัว!?
-
เลิศมากค้าาาาาา :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
อ้าว พี่โปกพอง โดนจับได้แล้ว 55555555555
-
โปกพองไม่เนียนเลยนะ o18
-
พี่โป่งพองงงงงงงงงงงงงงงงงง
:katai5:
-
งานดี งานสนุก ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :heaven :heaven :heaven
พี่ป้องโคตรน่ารักอ่ะ น้องเทมก็เด็ดไปอี้กกก :laugh: :laugh: :laugh: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
มาแล้วๆ :hao7:
-
อิ้ว!!!!!!!!! ตอนใหม่ อย่างแซ่บ ในที่สุดคนเขียนก็กลับมา สอบเสร็จแล้วรึยังเอ่ย :impress3:
-
น้องเทมน่ารักเสมอ แต่ไอ้งื้อๆ นี่มันคุ้นๆ :mew5:
เอิ้กกก รักคนเขียนจ้าา พี่ปกป้องก็น่ารัก อย่าลืมมาต่อนะ ไม่งั้น :oo1:
-
มาต่อเเล้วววว เค้าเพิ่งเห็น
-
งื้ออออ มาแล้วววว
-
อ้าว อีเด็กข้างห้องไหงมาตอบกำกวม คิดจะชุบมือเปิบพี่โปกพองของเทมเหรอ :beat:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ตัดจบตอนได้ดีงามมากค่ะ :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
เหยยยยยยยคือดีอ่ะ น่าร้ากกกกกกก เทมโป ถึง the face จะไม่ใช่เวทีสำหรับหนู แต่พี่ปกป้องเป็นของหนูแน่นอนจ้าาาาาา
-
นี่พลาดเรื่องนี้ได้ไงงง...ไปอยู่ไหนมาาาา
นั่น...พี่ปกป้องจริงๆด้วย จริงๆด้วย.น้องเทมสู้เขา สู้ๆๆๆ ได้เปรียบแล้ว(?)เพราะพี่ยังไม่รู้ว่าน้องรู้
-
อาหารสื่อรัก
โพสต์อิทสื่อใจ
วุ้ย! เขินนนนน
-
ในที่สุดบุรุษปริศนาก็เผยตัว
-
ในที่สุด
น้องเทมเป็นต่ออยู่นะลูกกก รู้ก่อนนนน
สู้เค้าาา
-
"พี่เขา ชอบผมอย่างนั้นเหรอ!"
ใช่ค่ะน้องเทม พี่พองเขาแสดงออกชัดมากค่ะน้อง :z1:
ปล.อยากกินสปาเก็ตตี้เขียวหวาน (อ่านตอนตีสองหิวเบย)
-
คิดถึงไรต์จัง :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
อ่าววๆๆๆ ทำไมอิเด็กข้างห้องตีมึนงี้ล่ะ
พี่โปกพองแอบส่องตาแมวแต่แรกแล้วป่าว
-
กอดน้องเทมม ❤️❤️
-
พี่ปกป้องค้ะ เลิกปิดทองค่าาา
แสดงตัว เดินหน้าจีบไปเล้ยยย
-
มารอตอนต่อไปครับ
-
:m20: :m20: เป็นอะไรที่ฮากรามค้างเลยจริงๆ
ความจริงเริ่มเปิดเผย ปกป้องโดนน้องจับได้คาคลิป เทมจะทำไงต่อละทีเนี้ย เราว่าเทมโปอ่อยตรงๆไปเลย :hao3:
-
:hao7: เหมือนเทมจะมีคู่แข่ง
-
โอเค
-
ตั้งแต่อ่านมานี่เทมโดนด่าว่าโง่มันก็หมายความอย่างนั้นจิงๆ น่ะ 555555
-
เทมโปปฉลาดแล้ววววว
-
รู้สักทีนะน้องเทม :katai2-1:
แล้วตอนไหนพี่พองโปกเขาจะรู้ฮื้มมมมมมม :ling1:
อิเด็กข้างห้องนี่ใคร ขี้อ่อยมาก ไม่ไหวๆ ไม่ใช่จะมาเป็นประเด็นในตอนหน้าๆนะ :serius2:
-
พี่โปกพองงงง อ้อมค้อมกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
-
หนูเทม รู้ขนาดนี้แล้วจะยังทำตัวแอบๆซ่อนๆแบบเดิมอยู่มั้ย รุกไปเลยแก รุกให้อิพี่ปกป้องมันได้รู้บ้าง ว่าแกก็รู้สึกแบบเดียวกับมัน
-
ได้อ่านแล้ว
ฟินต่อ
-
ในที่่สุดก็รู้ตัวสักทีนะเทม ใจตรงกัน อิอิ รออ่านตอนต่อไปน้า
-
วันนี้มามั้ยน้อออ
-
รู้แล้วสินะ ว่าพี่ปกป้องก็ชอบเทม อ๊ากกก เขิลแทน 555
-
เที่ยงคืนนนน้าา เค้าจะรอออ
-
ดีงามเลิศเลอเพอร์เฟ็ค อ่านมันส์มากค่ะ #ชูป้ายไฟหนักมาก
รอต่อนะคะ~~~
-
กว่าคุณน้องจะรู้ตัว ต้องเห็นเองกับตาใช่มั้ย!!
ความรู้สึกช้ามากอิเทม
ตกลงแกงเขียวหวานกล่องนั้นพี่ปกป้องจะรู้มั้ยนะว่าเทมให้ 55
-
คิดถึงอิน้องเทมมมมมมมมมม รอตอนใหม่อยุ่นะงับบ :z3: ว่าแต่อิต้อลหายจุดง่าวแล้วชิมิ เหอๆ อย่างนี้ต้อง :call:
-
สงสัยพี่ปกป้องจะเป็นคุณเล็กบ้านข้างหลังแน่ๆอ่ะ
-
ปูเสื่อๆๆๆ
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│13
มันไม่มีเหตุผลที่พี่ปกป้องจะเอาของมาให้ผม พอๆกับที่ผมไม่มีเหตุผลที่จะวิ่งตามคนที่เพิ่งเดินจากไปเมื่อกี๊นี้ แต่ผมแค่อยากให้แน่ใจว่านั่นคือพี่ปกป้อง ตัวจริงเสียงจริง ถึงแม้ว่ามีโอกาสเป็นไปได้ยากมากว่าจะไม่ใช่ก็เถอะ
แต่แปลกมั้ยที่ผมอยากจะบอกว่า .. ผมอยากให้ไม่ใช่พี่ปกป้องมากกว่า
เพราะถ้าใช่.. เขากำลังเล่นตลกอะไรกับชีวิตผมอยู่!?
และทุกคนต้องเข้าใจสัจธรรมของนิยายไทยว่า พระเจ้าไม่เห็นใจคำขอของใครทั้งสิ้น เพราะผมยังเข้าไม่ถึงตัวไอ้เจ้าของแผ่นหลังที่ผมวิ่งตามนั่นก็ชะงักด้วยเสียงเรียกจากใครบางคน
“ปกป้อง แสตนบายอีกสิบห้านาทีนะ ไปกินข้าวก่อนก็ได้”
เยี่ยมไม่เลยครับท่านผู้ชมมมมมม ชัดเจนระดับฟลู HD ชัดจนกระแทกเข้าหูซ้ายย้ายไปสมองและไขสันหลัง ส่งผลในหน้ากูสั่นยันง้ามตูดลามไปถึงซอกนิ้วตีน พี่ปกป้องหันข้างมายิ้มให้กับสต๊าฟ ออร่าความขาวของฟันนี่สมกับเรียนทันตะ มันต้องไปฟอกฟันขาวมาแน่ๆ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น
“เรากินแล้ว เมื่อกี๊น้องสตางค์เอาข้าวกล่องไปให้”
พวกมึงคุยกันเปิดเผยไปมั้ย เดินเข้าห้องไปคุยกันก็ได้เถอะ ตอนนี้จากที่เผือกๆอยู่ผมไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น แต่ที่ยังยืนอยู่ตรงนี้คือกูก้าวขาไม่ออก
แล้วทำไมต้องเป็นไอ้สตางค์ขี้หมาแห้งน่ะด้วยวะ อย่าบอกนะว่าไอ้ข้าวกล่องนั่นก็ไอ้สตางค์ให้มันแล้วมันให้ผมอีกที ฮือออ
ตอนนี้ผมแยกแยะอารมณ์ตัวเองไม่ออก กูควรโกรธ ควรดีใจ ควรหึง หรือควรทำอะไรก่อนหลัง สมองอันน้อยนิดประมวลผลหนักมาก ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง สาบานได้ว่าผมใช้สมองมากกว่าที่ใช้มาทั้งชีวิตเสียอีก
ฮืออออออ ไอ้โปกพอง มึงเล่นตลกอะไรกับกู~
โทรศัพท์สั่นในกระเป๋ากางเกง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นพี่พอลล่าโทรตามดาบเขมรหรือพม่าแน่ๆ ถึงจะอยู่ในภาวะที่สมองไม่สั่งการ แต่ผมก็ไม่สามารถลืมพระคุณข้าวแดงแกงร้อนของเพื่อนสนิทอย่างไอ้เมได้ เอาวะ เราต้องไม่ละทิ้งหน้าที่เบ๊ของตัวเอง
เดินมุ่งมั่นไปข้างหลังพี่ปกป้องจนแทบสิง ก่อนจะสะกิดมัน ด้วยขาหน้าของตัวเอง ดีนะที่เก็บข้าวกล่องใส่รถไปแล้วเรียบร้อย
ในเมื่อไม่อยากให้ผมรู้ ผมก็จะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไปก่อน รอจนกว่าสมองจะกลับมาทำงาน
“เห้ยยยยยยยยย” รีแอคชั่นพี่มันเหมือนเห็นผี ถึงเทมจะโง่ แต่พิรุธพี่มันบรมขนาดนี้ยังจะให้ผมคิดว่าเป็นคนอื่นไปได้ไงวะ
แล้วไอ้อาการคันหูดในความเงียบก็มาทันทีที่สต๊าฟหน้าเหี้ย(ม)อีกคนเดินกลับเข้าไปในห้อง มือเกาท้ายทอยยิกๆ เหมือนว่ารังแคได้สร้างอาณาเขตมาถึงหลังคอเรียบร้อยแล้ว เอาซีม่ามั้ยเดี๋ยวกูไปซื้อให้
จะเขินอะไรขนาดนั้นว่ะครับ กูดิควรเขินมึง งื้ออออ กูซิควรจะต้องทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ควรจะต้องหน้าแดง ควรต้องเป็นคนเกาหูดที่หลังคอ ควรเป็นกูทั้งหมดเลยที่เป็นคนแสดงอาการแบบนั้น
ไม่ใช่มึงพี่ปกป้อง ฮืออออ
“มาได้ไง”
กูนั่งสายแปดมามั้ง ก็รู้อยู่ว่าเดินมา
“ก็…”
“แล้วไปไหนมาเหรอ”
อ๊ะ ไอ้นี่ให้คนอื่นตอบให้ครบก่อนได้มั้ย ไม่ต้องรีบร้อนจะขึ้นประโยคใหม่ขนาดนั้นก็ได้ป่ะ
“ไปรถมา”
สิ้นสุดประโยคที่สุดแสนจะธรรมดาชิบหาย เหมือนจะสังเกตเห็นคนตรงหน้าสะดุ้งสะเทือนไปเล็กน้อย แต่ไม่ถึงกับว่าเสียจริตไป นี่ถ้าไม่สังเกตก็คงไม่รู้สึก
ถ้าผมช่างสังเกตกว่านี้ คงไม่ต้องโทษป้าเอี่ยมหรือคุณใหญ่แน่นอน
“อ๋อเหรอ แล้ว…”
พี่ปกป้องทำหน้ากวนตีนตามสไตล์ของมัน แต่ขอโทษ กูรู้หมดแล้ว.. คุณเป็นมั้ย เวลาที่สบตากับคนที่ชอบแล้วใจมันสั่นๆ ให้คูณสิบเข้าไป ถ้าคุณรู้ว่า
คนที่กำลังสบตาอยู่..ก็ชอบเราเหมือนกัน
ไม่น้า สถานการณ์มันน่าอึดอัดเกินไปแล้ว เรายื่นนิ่งๆห่างกันหลายฟุตก็จริง แต่ทำไมรู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในที่แคบ พี่ปกป้องก็เป็นบ้าไปแล้ว เมื่อกี๊ไม่ได้เขินเหรอ ถ้าเขินแล้วทำไมมึงต้องมาเล่นเกมจ้องตากับกูด้วยเนี่ย คิดมั้ยว่ากูรู้สึกแปลกๆ ห่ะ!
Rrrrrrrr
พี่มิวโทรมา อยู่ๆก็รู้สึกรักพี่ชายตัวเองกะทันหัน ชูโทรศัพท์ให้พี่มันดูเป็นนัยน์ๆว่าขอเวลานอก เบือนหน้าหนีไอ้พี่โปกพอง ก่อนจะกดรับสายพี่มิว
[กลับบ้านกี่โมง]
เสต็ปเดิมเป๊ะๆ แสดงว่าเหงา น้องนุ๊กยังไม่กลับบ้านไม่ก็ป้าผ่องไปเม้าท์กับป้าเอี่ยม
“อีกนานเลย มีอะไรป่ะ เดี๋ยวจะรีบกลับนะ”
[เฮ้ยๆ ไม่ต้องรีบ จะบอกว่ากูอยู่ข้างนอก ป้าผ่องไปทำบุญที่วัด แล้วน้องนุ๊กไปนอนบ้านเพื่อน ไม่ต้องรีบกลับนะ]
“ห่ะ!!!”
เป็นเรื่องตลกที่สุดแห่งปี ผมร้องลั่นจนพี่โปกพองที่เสือกแบบเงียบๆถึงกับมองตาม
“เรื่องจริงป่ะเนี่ย”
ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ คนอย่างพี่มิวเนี่ยนะทิ้งบ้านทิ้งซ่อง เอ้ย ช่อง ไปไหนดึกๆ หรือว่ามันอาจจะอ่านหนังสือมากไป
[ก็จริงซิวะ ถ้ากูโกหกมึงแล้วกูจะได้อะไร สร้อยคอทองคำหนักสามบาทเรอะ]
“อ่า”
[เอาไอ้เมไอ้จิมานอนเป็นเพื่อนก็ได้ หรือจะไปนอนกับมันเลยก็ได้ แต่พรุ่งนี้กลับบ้านด้วยนะ]
“อ่า”
[จะอ้าอะไรหนักหนา หุบๆบ้าง แค่นี้นะน้องรัก ตรู๊ด ตรู๊ด]
วางสายไปพร้อมความงงงวยของโลกใบนี้ พี่มิวมันยังปกติดีมั้ย ไดอะล็อกที่เหมือนเดิมมีแค่ คำว่า กลับกี่โมง กับคำว่าน้องรัก ที่ทำเสียงโคตรตอแหล แล้วก็เสียงตรู๊ด ตรู๊ด ลวงโลก นอกจากนั่นช่างแปลกใหม่และเบิกเนตรกูโดยแท้ หรือสมองพี่มิวได้รับการกระทบกระเทือน
“มีอะไรเหรอ”
“เปล่าๆ พี่ปกป้องจะเข้าไปข้างในมั้ย พาเข้าหน่อยจะเอาดาบไปให้เม แต่ไม่มีบัตร”ในที่สุดก็เรียกสติวกกลับมาเรื่องงานได้สักที พี่มันพยักหน้าก่อนจะเอื้อมมารับดาบพม่าจากมือผมไป แต่รัศมีความโค้งมึงจงใจไปละ ปากนี่เฉียดหูผมไม่ถึงสามมิล รับรู้ถึงลมหายใจ ทำไมต้องก้มขนาดนั้นวะครับ คือก็สูงนะ ตั้ง178 ก้มซะกูดูเป็นสาวน้อยเชียว
“ไปดิ”
แล้วเวลาพูด ใครสั่งใครสอนให้พูดข้างหูคนอื่นนนนน
“ไม่ออกไปดูเพื่อนแสดงล่ะ”
กำลังนั่งอ่านชีทที่อ่านค้างไว้อยู่ ไม่ใช่ขยันอะไรหนักหนา แต่มันน่าอึดอัดที่ต้องนั่งเงียบๆอยู่กับพี่ปกป้องสองคน คิวมันหมดแล้ว อีกนานเลยกว่าจะขึ้นเวที ตอนนี้ดาวเดือนแต่ละคณะกำลังแสดงความสามารถพิเศษอยู่ ต่อไปก็โหวตป็อปปูล่า เสร็จแล้วก็มีวงดนตรีมาเล่นคั่นอีก กว่าจะได้ประกาศก็โน่นแหละ เกือบสามทุ่ม รากงอกกันพอดี
“ไม่ล่ะ ดูตอนซ้อมจนเบื่อแล้ว” อันนี้พูดจริงจากใจ ผมโดนบังคับขู่เข็น ข่มขืนใจให้ไปนั่งง่าวดูมันซ้อมมานานหลายวัน เพิ่งได้เป็นอิสระก็วันนี้
“ตอนซ้อมไม่เหมือนวันจริงนะ”
“เหมือนๆกันนั่นแหละ” ไม่ต้องชวนกูคุยมากเลย สติกูกระเจิงหมดไปแล้วพี่โปกพอง
“ฟิตเหรอ อ่านหน้าเดิมมานานล่ะ”
กูไม่ได้ฟิตเลยครับ ที่อ่านหน้าเดิมไม่ใช่ว่าทวนหรือซ้ำนะ .. กูไม่เข้าใจต่างหากโว้ยยย
“เปล่าๆ สัปดาห์หน้ามีควิซแล้ว ต้องรีบอ่าน” โอ้ย สีข้างจะถลอก
“เหรอ เดี๋ยววันหลังเอาชีทสรุปมาให้ ควิซนี้ไม่ยาก อ่านเยอะๆ”
เยี่ยมไปเลย พอพี่มันพูดเสร็จก็กลับไปจิ้มๆมือถือของมันต่อ ดีล่ะ ต่างคนต่างเงียบไปซะ
ขอผมอยู่กับตัวเองเถอะ ไม่ไหวจริงๆ พอสมองเริ่มประมวลผล ทุกสิ่งทุกอย่างก็ประเดประดังเข้ามา ราวกับพระเจ้ามอบความสว่างสดใสให้แก่สมองที่ทึบสนิทของผม แต่ผิดเวลาไปมั้ยพระองค์ ลูกยังไม่อยากฉลาดตอนนี้ ตอนที่ลูกกับมันนั่งอยู่ติดกันแบบนี้
ลูกเขิน
ถ้าจำไม่ผิดวันแรกที่ผมได้ขนมจากพี่ปกป้อง ก็เป็นเดือนๆมาแล้ว.. ถึงจะไม่ได้มีคำไหนในโพสอิสสีเจ็บปวดหัวใจบุพการีนั่นจะสื่อว่า ชอบ เลยก็เถอะ
แม้ว่าผมจะไม่ค่อยทันโลก แต่แบบนี้เขาก็เรียกว่าจีบไม่ใช่เหรอ
แล้วการจะจีบก็ต้องเกิดจากความชอบก่อนนี่
นั่นแสดงว่า.. ก็ชอบกูมาพักหนึ่งแล้วดิ
งื้อออ หน้าจะไหม้
ใจจริงก็อยากจะถามไปให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ว่าพี่ปกป้องชอบผมเหรอ แต่อีกใจก็ไม่กล้า ถ้าดูจากการกระทำ เหมือนพี่มันไม่อยากให้ผมรู้(?)รึเปล่า ว่ากำลังจีบอยู่
แต่แบบนี้มันก็คาใจ กัดปอกปากกาไปมาจนฟันจะหัก
“เดี๋ยวฟันก็ล้มหรอกทำแบบนั้น รีฯก็ไม่ใส่ยังจะกัดอีก” แล้วความผิดควายที่ไหนทำให้กูเครียด
“มันไม่ล้มง่ายๆหรอกฟันน่ะ”
“คนจัดฟันมาแล้วน่ะ ยิ่งต้องระวัง ฟันเราไม่ได้แข็งแรงเมื่อแต่ก่อนสักหน่อย”
เอ๊ะ..เดี๋ยวนะ “แล้วพี่ปกป้องรู้ได้ไงว่าผมจัดฟัน”
“คะ คือ..เห็นฟันสวยไง คนสมัยนี้สวยด้วยทันตแพทย์ทั้งนั้นแหละ เนอะๆ ฮ่าๆๆ”
ไม่ต้องมาหัวเราะกลบเกลื่อนเลยมึง ขอสันนิฐานก่อนว่ามันมีพิรุธให้จับผิดอีกล่ะ แค่ตอนนี้ยังไม่รู้มากกว่าว่าเรื่องอะไร หรี่ตามองมันอย่างจับผิด
ที่แน่ๆ ผมจัดฟันตั้งแต่ม.3 เพิ่งถอดเหล็กตอนก่อนจะเข้าปีหนึ่ง พี่มันรู้จักผมก็ตอนที่ผมไม่ใส่รีเทนเนอร์แล้ว จะไปรู้ได้ไงว่าผมเคยจัดฟัน ถ้าไม่ใช่…
Rrrrr
เสียงระฆังดังช่วยชีวิตพี่ปกป้องได้ทันเวลาจริงๆ ผมกดรับสายไปตามระเบียบ เพราะเห็นว่าเป็นเบอร์แปลกไม่คิดว่าจะเป็นคนที่คุ้นเคยอย่างป้าเอี่ยมโทรมา
[นี่ป้าเอี่ยมเองนะคะ น้องเทม]
แล้วป้าไปเอาเบอร์ผมมาจากไหนนนนนนนนน
“คะ..ครับ ป้าเอี่ยมมีอะไร”
แอบเห็นพี่ปกป้องเบือนหน้าไปทางอื่น อย่าคิดว่ามันมีมารยาทหรืออะไรนะครับ มันแค่หันหูมาใกล้ๆอย่างแนบเนียนต่างหาก
[คือ..แคระมันหลงมาบ้านป้า แล้วโดนเจ้าเชนกับเจ้าฐามันกัด ยังไงน้องเทมรีบมาที่โรงพยาบาลสัตว์หน่อยนะคะ]
“ห่ะ!!”
มือถือแทบจะฟรีฟอลลงไปกระทบกับพื้นกระเบื้องทันทีที่ป้าแกวางสายไป ไอ้แคระนะไอ้แคระ หมาบ้านป้าเอี่ยมพันธุ์อะไร แต่พันธุ์อะไรก็ไม่สำคัญหรอก เพราะไอ้แคระมันคอร์กี้ แพ้หมาทุกสถานบันอยู่แล้ว นี่คงไม่ใช่โทรตามผมไปดูใจมันเป็นครั้งสุดท้ายหรอกนะ
“เห้ย เป็นอะไร” พี่ปกป้องดูจะตกใจกับอาการของผมมาก ใช่ว่าผมอยากจะแสดงความอ่อนแอออกมาให้ว่าที่ภรรยาเห็น แต่มันอดไม่ได้จริงๆ แค่คิดถึงว่าไอ้ข้างบ้านเฮงซวยนั่นพรากวิญญาณสัตว์เลี้ยงแสนรักของผมไปถึงสองตัวแล้ว
“คะ..แคระ แคระมันตายแล้ว”
“หา! ใช่เหรอ ตายได้ไง” หน้าพี่มันตกใจกว่าเจ้าของหมาอย่างกูอีกเนี่ย
“ยังๆ ยังไม่ตาย แต่ต้องตายแน่ๆเลย หมาบ้านป้าเอี่ยมกัด มันช่วยกันรุม สองตัวเลย ทำไงดี”
“เขาบอกเหรอว่าตายแล้ว”
ผมส่ายหน้า ป้าเอี่ยมไม่ได้บอกว่าแคระตายก็จริง แต่น้ำเสียงดูสลดมาก ไม่ตายคาทีก็ตายระหว่างส่งโรงพยาบาล ไม่ก็ระหว่างรักษา ผมทำตัวไม่ถูก กดโทรหาทุกคนเท่าที่สมองจะคิดได้ พี่มิวกับน้องนุ๊กปิดเครื่อง ป้าผ่องกำลังทำวัตรเย็น คุณป๊าโทรไม่ติด ไอ้เมกำลังแสดง ไอ้จิก็เช่นกัน พี่บีพี่พอลล่า ก็อยู่หน้าเวที
ทำไมผมมีเพื่อนน้อยแบบนี้
“ตั้งสติหน่อยเทม ไอ้หมาสองตัวนั้นน่ะมันโกลเด้นนะ แถมฝึกมาแล้วด้วย คงไม่ถึงขั้นนั้นหรอก รีบไปดูมันก่อนดีกว่า”
นั่นดิ ผมควรมีสติ คว้านหากุญแจรถ ไปพร้อมๆกับโยนทุกอย่างเข้ากระเป๋าตัวเอง ขอพระเจ้าเมตตาไอ้แคระมันด้วยเถอะ อย่าให้มันเป็นอะไรไปเลย ฮืออ
“เทม”
“ฮือ”
“ให้ไปส่งมั้ย”
“ไม่ต้อง ไม่ต้อง ไม่ต้อง”
กูก็งงตัวเองว่าจะรีพีทไม่ต้องให้มันฟังสามครั้งติดเพื่ออะไร แต่ตอนนี้สติไม่มีอีกแล้ว การแค่นเสียงให้พูดตามใจปรารถนามันยากเหลือเกิน ยังก็ปล่อยให้มันพูดตามสมองสั่งเถอะ
“เห้ย ไม่มีสติแล้ว ให้ไปส่งเถอะ”
“ป้อง แสตนบายหลังเวที” เสียงสต๊าฟคนหนึ่งตะโกนเรียกพี่มัน ดูก็รู้ว่ากำลังชั่งใจสุดๆ ว่าจะเลือกไปทางไหน
“ไม่ต้องหรอก ไปเองได้ ไปทำงานเถอะ”
“แต่…”ผมรีบสะบัดแขนหลังจากที่พี่มันจับทันที หลังจากพี่มันพยายามเอื้อมมาคว้าข้อมืออีกรอบ ที่บ้านค้ากาวเวเบอร์ตราตุ๊กแกเหรอวะครับ
“ไปเองได้ ไปเอง..จะไปเอง จะไปหาแคระ”
พี่ปกป้องถอนหายใจออกหนักๆ ไม่แน่ใจว่าเบื่อหน่ายอะไรโลก หรือบางทีอาจจะเบื่อหน่ายอาการหลุดลอยของผม มันเขย่าแขนผมเรียกสติสองสามที ก่อนจะปล่อยแขนผมอย่างถาวร “งั้นเดี๋ยวโทรหา”
“อือ”
“มันต้องไม่เป็นอะไรดิ เชื่อพี่”
“ป้าเอี่ยมครับ ไอ้แคระล่ะ”
ผู้สูงวัยกับอีกหนึ่งสาวใหญ่ที่นั่งอยู่บนโซฟาของโรงพยาบาลสัตว์รับไหว้ผมในทันที ที่ไปถึง ข้างกันมีหมาโกลเด้นสองตัวไซต์บิ๊กบึ้มถูกจองจำด้วยสายจูงสีพาสเทลฟรุ้งฟริ้ง
นี่หรือคือโฉมหน้าของฆาตกร
“น้องฐาน้องเชน ไหว้เร็ว” ผู้หญิงที่ผมไม่รู้จักสั่งไอ้หมาสองตัวให้ไหว้ผม มันก็ทำท่าบิดขี้เกียจเหยียดสองตีนมาด้านหน้า โก่งตูดแล้วก้มหัว
เฮ้ย ทำไมมุ้งมิ้งกันจังวะ หน้าตาอย่างงี้เหรอที่มากัดไอ้แคระ มันใช่เหรอครับ
“แคระกำลังทำแผลอยู่จ๊ะ ไม่เป็นอะไรมาก ตอนแรกป้าคิดว่าโดนกัดที่ไหนได้ คุณหมอบอกว่าโดนลวดขนามเกี่ยวเลยต้องฉีดยากันบาดทะยัก”ป้าเอี่ยมตอบผมด้วยน้ำเสียงเย็นๆ เนื่อยๆเหมือนในโทรศัพท์ ชัดเลยว่าไม่ได้สลด ไม่ได้โศกาดังใจกูมโน
ป้าเอี่ยมแมร่ง ง่วง!
“อะไรนะครับ ลวดหนามเหรอ”
แล้วกูรีบมาเพื่อออออ
“เจ้าแคระน่ะ วิ่งไปวิ่งมาเหมือนกลัว เลือดก็เลยออกเยอะ ป้าก็กลัวว่าจะเป็นอะไรเลยเอามาส่งโรงพยาบาลนี่แหละ”
“ว่าไงนะครับ”
“พอโดนเกี่ยวก็รีบวิ่งเข้าบ้านตัวเองเลยแหละ นี่ดีนะ ที่ได้เจ้าฐาไปคาบออกมา เพราะบ้านน้องเทมล็อคน่ะ”
หือออ เบือนหน้าไปหาเจ้าฐาอดีตผู้ต้องสงสัยที่กลับกลายมาเป็นพระเอกขี่หมาขาว มาช่วยไอ้แคระไว้ ฮือออ พี่เทมขอโทษนะน้องฐาที่เข้าใจผิด ยกมือลูบหัวน้องฐาอย่างสำนึกผิด ว่าแล้วเชียวหมาน่ารักขนาดนี้จะไปทำร้ายไอ้แคระได้ไง
“เก่งมากน้องฐา”
น้องฐาเห่า โฮ่งเหมือนรับรู้ ชิบหายล่ะ นี่กูสนทนาด้วยสัตว์รู้หรือตั้งแต่เมื่อไรกัน
“อย่าเห่าซิขนิษฐา ยิ้มหวานซิลูกยิ้มหวาน”
งื้อหมายิ้ม เคยเห็นหมายิ้มกันมั้ย น่ารักมากเลย สั่งได้อย่างกับลูกแน่ะ เจ้าฐายิ้มไม่หุบ จนคนเลี้ยงต้องบอกให้มันหุบยิ้มไป เป็นหมาที่ฝึกมาดีเหมือนที่พี่ปกป้องบอกจริงๆด้วย
เดี๋ยวนะ…
“ชื่ออะไรนะครับ”
“ชื่อนาจ๊ะ เรียกน้านาก็ได้”
“ตัวนี้น่ะเหรอครับ ชื่อนา” ไม่ได้ชื่ออย่างที่ผมคิดเหรอวะ
“อ่อ เปล่าๆ นาน่ะชื่อน้าเอง ตัวนั้นชื่อน้องเชน ตัวนี้ก็น้องฐา”
“มีชื่อจริงหรือเปล่าครับ”
“อ๋อจ้า มีซิ ชื่อในเพดดรีกีตอนซื้อ”
“วรเชษฐ์ กับ ขนิษฐาน่ะ”
เคยรู้สึกว่า คิดแล้วไม่มีผิด แต่พอมาได้ยินกับหูจริงๆ มันก็อดรู้สึกใจเต้นเร็วไม่ได้ บวกกับสิ่งที่ประมวลผลขึ้นมาเป็นฉากๆนี่ยิ่งทำให้อยากจะเทเลพอร์ตตัวเองไปตรงหน้าพี่ปกป้องแล้วกรี๊ดให้แต๋วแตก
“ทำหน้าไม่เชื่อ เห็นแบบนี้เลี้ยงตั้งสองตัวเลยนะ”
“ชื่อวรเชษฐ์กับขนิษฐา”
หมาบนโลกนี้คงไม่มีชื่อแปลกซ้ำแปลกซ้อน แปลกแพคคู่แบบที่พี่ปกป้องตั้งอีกแล้วล่ะ ไหนจะ…
“ตั้งสติหน่อยเทม ไอ้หมาสองตัวนั้นน่ะมันโกลเด้นนะ แถมฝึกมาแล้วด้วย คงไม่ถึงขั้นนั้นหรอก รีบไปดูมันก่อนดีกว่า”
มันรู้ได้ไงว่าโกลเด้น รู้ได้ไงว่าถูกฝึกมาอย่างดีถ้าไม่ใช่เป็นเจ้าของเสียเอง!
Rrrrrrrrrrrrr
เฮือกก
เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ก็พาลตกใจ อาจเป็นเพราะ ผมกำลังใช้สติ สมาธิและปัญญา อยู่เลยรู้สึกตกใจง่ายไปหน่อย ล้วงมือถือขึ้นมาดูก็เกิดอาการหน้าสั่นรอบที่แปลแสนในรอบวัน ก็ไอ้ที่เมมนี่ดิ มันขึ้นมาว่า…
‘แฟนเทม’
ใครมันแกล้งกูอีก ไอ้เมเหรอ หรือไอ้จิ ไอ้ห่าพวกนี้นี่ ขยันเล่นมือถือกูจริงจัง ครั้งก่อนก็ต้องรูปวอลเปเปอร์เป็นรูปไอ้เมทำหน้าสันเขื่อน คราวโน่นก็รูปไอ้จิเอามือแคะขี้มูก นี่มันลามปามมาถึงเมมชื่อแล้วเหรอว่ะ
กดรับพร้อมคำด่ามากมาย ที่พร้อมจะปะทุรุนแรงกว่าภูเขาไฟรูปกรวยระเบิด แต่ยังไม่ทันได้อ้าปากพูดอะไร หน้าผมก็ชาอีกครั้งเมื่อปลายสายมันแทรกขึ้นมาอย่างร้อนรนไม่แพ้กัน
[เป็นไงบ้างเทม แคระเป็นไงบ้าง]
“พี่ปกป้อง”
[แล้วนี่อยู่ไหน งานเลิกแล้วกำลังจะไปหา]
“พี่ปกป้อง”
[เออ เนี่ย ปกป้อง ปรัชญา นวนันธานนท์ ]
“พะ..พี่ปกป้องเหรอ”
[ตัวจริง เสียงจริง เลิกสติแตกแล้วบอกมาเร็วว่าอยู่ไหน]
มะ..มัน เมมชื่อนั้น จริงๆดิ ผมได้แต่เอาโทรศัพท์ออกห่างจากหู ได้ยินเสียงปลายสายตะโกนมาแผ่วๆ แค่มันโทรหากูก็ตกใจพอล่ะ ทำไมต้องเมมชื่อว่า แฟนผมด้วยล่ะ ฮือออออออออออออออออ
ผมว่า…มันชอบผมจริงๆนั่นแหละ
คราวนี้ผมจะเชื่อแล้ว ผมจะเชื่อจริงๆ
พี่โปกพองแมร่ง ชอบกูอ่า
รออะไรล่ะทุกคน จุดพุลดิ งื้ออออออออออออออออออออออออออ
TBC.
-มาแล้วววว เราจะทำตามสัญญา 555555555
ทุกคนค่ะ มีเรื่องอยากขอให้ช่วย เนื่องจากว่า เค้าเพิ่งสมัครสมาชิกเล้าเป็ดได้ไม่นาน เลยโหวตSENGPED AWARDS 2015 ไม่ได้ รู้สึกเสียใจมาก อยากให้ใครก็ตามที่มีจิตศรัทธา โหวตพระเอกยอดเยี่ยมให้พี่หมอกของเค้าโหน่ยยยยยยย งื้อออ รางวัลอื่นทุกคนอาจมีคนในใจหมดแล้ว แต่ขอเหอะ ให้พี่หมอกของลภัสหน่อย อยากให้พี่หมอกได้เป็นพระเอกแห่งปีจริงๆ ><
- ไอ้สัตยาเพื่อนคนเขียนติดหมอ ทำใจลำบากมาก เพราะตอนนี้เพื่อนคนอื่นก็เรียกมันว่าหมอสัตยาแล้ว ไม่อยากฟังสุดๆ อยากเก็บไว้เรียกพี่หมอกคนเดียว TT
-เค้าไม่ค่อยได้ตอบรี ถ้าทวีตไป เมนชั่นมา อาจจะได้ตอบบ้างน้า
เค้าว่าทุกคนต้องดีใจแน่ๆเลย เพราะว่าชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ ใกล้จบล่ะ งื้อออ ในที่สุด คาดว่าไม่น่าเกิน สามสี่ตอนนี่แหละ พยายามจะ keepลุคให้ได้ 16-17 ตอน > < เรื่องนี้ช้า ไม่สะใจ ขอโทษด้วยน้า
กลับมาแล้วแต่งไม่ดีเหมือนเดิม อันนี้คนเขียนโคตรเครียดเลย ทำไงดี เวลาผ่านไปกลายเป็นว่าเอาน้องเทมคืนมาไม่ได้ โธ่ เศร้าสลด หดหู่กับชีวิต เดี๋ยวเค้าก้ต้องไปสอบต่ออีก ไม่รู้ว่าจะหายไปวันไหน ยังไงก็ถ้าไม่อยากค้าง ยังไม่ต้องอ่านก็ได้น้า ช่วงนี้ รอจบเลยก็ได้ ใกล้แล้วว
รักทุกคน รักมารักกลับไม่โกง
lapat
-
ว้ายๆๆๆๆๆๆ มาแล้วววววววววววว :z2:
---------------------------------------------------------
ช่วยเทมโปจุดพลุเลยคลัช รุกไปสารภาพเลยค่ะลูกกกกกกกกก :hao7:
-
พี่โปกพองของน้องงง ทำไมน่ารักงี้ ><
-
:mew2: พี่โปกพอง บีบี (เนียน) 5555555 ชอบบบบบบบ :ling1:
-
เอ้าาา จุดพลุๆ ฉลอง :mc4:
พี่ปกป้องนี่แบบหลุดหลายครั้งเลยนะ 555
-
ขออนุญาต บวกไว้ก่อน ไม่สตรองพอที่จะอ่านในคืนนี้จริงๆ ><
รักคนเขียนเซมๆ
-
พลุพร้อมจุดแล้วจ๊ะ
-
เหมือนจะเนียน แต่ไม่เนียนเลยค่ะพี่โปกพอง เอ๊ย! พี่ปกป้อง :laugh: :laugh:
-
งื้อออออ.....จุดพลุให้น้องเทมเลยค่ะ น้องเทมฉลาดแล้ววววว
-
ฉลาดแล้ววว จุดพลุเบยย
-
ขนาดบื้อๆอย่างเทมยังจับได้ พี่โปกพองยังเนียนไม่พอนะคะ :laugh:
-
ฉลาดแล้ววว จุดพลุเบยย
-
โอ๊ย ขอกรี๊ดดดดดดดด นังนุ้งเทมแกพึ่งรู้ตัวเร๊อะ 55555 พี่ปกป้องนี่หลุดปากเยอะนะ อิอิ เอาอีกๆๆๆๆๆ
-
ขอบวกแล้วจากไปอีกคน พรุ่งนี้เช้าจะรีบตื่นมาอ่าน
-
เพิ่งจะเชื่อเร๊อะะะะ น้องเทมมมม
-
ฟินกะ แฟนเทมมมม
-
ว๊ายยยยยยยยยย แอบมองน้องมานานแล้วหละสิพี่โปกพองงงง~~ 55555
โอยยยน่าร๊ากกกกกก น้องฐาก็ตัลล๊ากกกกกก 555555
รู้แล้วจะเป็นยังไงต่อไปนะเทม 5555
-
ดูเหมือนจะชอบน้องมานานแล้วรึเปล่าพี่โปกกก ไหงพึ่งจะมาจีบตอนนี้เนี่ย5555
-
โอ่ยยยยเขิน อ่านไปยิ้มไปเลยคับ
-
วรั้ยยยยย
อยากเจออย่างนี้บ้างงง
เขินแทนอ่าาา
-
่อือหือชัดเลยบ้านอยู่ติดกัน555ทำไมนุ้งเทมไม่เคยรู้
นางฉลาดแล้วเว้ย นางรู้ตัวแล้ว เย้ ว่าพี่ปกป้องชอบ
-
:hao3:
-
:z3:
-
เทมโปเค้าจับได้แล้วนะพี่โปกพองงงง งื้ออออ :-[
-
สำหรับคู่นี้ขอเสนอคำว่ามัวแต่มองเอาแต่แอบจะได้แ-รกไหมคะอิพี่ปกป้องกะน้องเทม ไหนๆก้มาถึงขั้นนี้แล้วน้องเทมก้ถามไปเลยจ๊ะ อยากได้พี่ปกป้องเป็นแฟนก้ใจกล้าหน้าด้านถามไปเลยลูกไม่งั้นโดนหมาสตางค์คาบไปไม่รู้ด้วยนะ อิพี่ปกป้องแกมั่นหน้ามากเลยนะเมมมาได้แฟนเทมชิชะ จะจีบเค้าซึ่งๆหน้ายังไม่กล้า
-
เอาแล้วซิ แบบนี้ก็เหลือแต่ว่าใครจะใจกล้าสารภาพรักก่อนแค่นั้นเอง
-
:pig4: :pig4:
-
อ่าวว ฉลองสิคะจะรออะไร
-
เทมโปรับรู้แล้วววว ระเบิดตัวเองแตกเลยมั๊ย o18
มาลุ้นดีกว่าใครจะเปิดเผยความในใจก่อนกัน
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก ชาวบ้านชาวเมืองเค้ารู้กันหมดแล้วว
แต่จุดพลุให้หน่อยกะได้ :mc4: :mc4:
นี่พี่ปกป้องเผยไต๋ออกมาเองเลยนะเนี่ยยยยย พลาดแล้วเฮีย!! :laugh:
รอตอนต่อไปน้าาา
-
โอโหห ถ้าจะหลุดเยอะขนาดนี้ สารถาพๆ แล้วเป็นแฟนกันเลยเถอะะะะะะ
-
อิน้องเทมแกต้องตั้งสตินะ 5555555555555555555555
-
ได้อ่านแล้ว น้องเทม สตรองคะ สตรองงงงงงงงงงงงง น้องต้องสู้ อย่างมีสตินะ 555555555
-
วรั้ยยยยยย ช่วยน้องเทมจุดพลุ คิคิ
-
พี่โปกพอง ต้องอธิบายหลายๆอย่างให้น้องเทมแล้วหล่ะ
-
รอจุดพลุตอนเขาประกาศคบกันอย่างเป็นทางการ :hao7:
-
:mc4: :mc4: :mc4: จุดประทัดฉลองให้แทนจ้า อิอิ
-
โอยยยย ฮาเทมมมม 5554
-
พี่โปกพองไม่เนียนเลยอ่ะ55555
-
รู้แล้วก็อ่อยให้เต็มที่เลยบักเทม
555555555
เอาให้หลง
-
เทมให้จุดพลุงั้นจะรอช้าอยู่ทำไมล่ะจุดซิจุด :mc3: :mc2: :mc4:
น้องรู้ตัวแล้วพี่ปกจะทำยังไงต่อนะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ไม่มีพลุให้จุด จุด :mc4: :mc4: :mc4:ไปก่อนละกันนะ ดีใจกับเทมด้วยที่รู้ตัวสักทีว่าพี่ปกป้องชอบตัวเองอยู่
-
อ่านจบ งื้อออออออออออ ตามเทมรัวๆๆๆ :-[
-
น่ารักกก
-
ตอนแรกเทมแบบสมองคิดจะรุกอย่างเดียว น่ารัก
แต่ตอนนี้ติดสตั้นท์ซะแล้ว 5555
-
ยังไงเนี่ย ยังไง ฮ่าๆ
-
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
แอร้ย... อิพี่โปกพองนี่แอบชอบน้องเทมตั้งแต่เด็ก ๆ ป่าวเนี่ย
:m11: :m11: :m11: :m11: :m11:
-
เอากันเลยเหอะชักช้า
-
พี่โปกคะ ความแตกแล้วค่ะพี่ :m20:
-
:กอด1: ฟินเลยยยยยย
-
เขาก้อโหวตไม่ได้เหมือนกันอ่า ไอดีเก่าไม่ได้เข้านาน เพิ่งสมัครใหม่เหมือนกันเยอ่า อยากโหวตให้น้องเพื่อนมากมาย
-
แฟนเทม55555
-
ฉลองกับน้องเทม :z2:
-
พี่โปกพองชอบน้องมานานแล้วเหรอ งื้ออออ เขินแทนอิน้องเทมม
น้องเทมเป็นต่อแล้วนะ จัดให้หนักเลย
-
อ๊ากกกกก ถึงขนาดเมมชื่อว่า แฟนเทม ถ้าน้องเทมยังไม่รู้อีก ก็ไปโดดน้ำเลยจ้า555+
อ้าววววว จุดพลุ!!!! :-[
-
ไม่เป็นไรนะคนเขียนสู้ๆ เราจะอ่านต่อไป สำนวนน้องเทมแปลกๆไปก็ไม่เป็นไร เราว่าก็สนุกไปอีกแบบ
รักเรื่องนี้ ❤️
-
ในเมื่อใจตรงกันแล้วจัดเลยน้องเทม รวบมาเลยจ้า
จุดพลุฉลอง :mc4:
-
เขินเป็นเพื่อนเทม >///<
-
รออะไรละคะ
กรี๊ดให้กับน้องเทม
รู้ตัวซะที
-
น้องเทมฉลาดแล้วจ้า เย้ 555
-
อยากอ่านมุมมองของพี่โปกพองบ้างงงงง :-[
-
ฮ่อลลลล เขินจนแดรกหมอนหมดใบล้าววววว ลัลลายยยยย ลัลลายยยย พี่โปกกก พี่โปกกกเค้อะะ :-[
-
สงสัยค่ะ อีพี่โปกพองนี่ ไปเปลี่ยนชื่อ เป็น แพนเทม ตอนไหนคะ ใช่พี่แกเหรอ อ๊ายยย เราพลาดตรงไหนอะ :katai1: :katai1:
-
เทม บอกไป ตอนนี้อยู่บเานพี่แหละ สติมาลูก แตกซ่านไปหมดแระ
-
เราว่าเจ๊พอลล่าแน่เลยเปลี่ยนชื่อเป็น แฟนเทม
-
กรี๊ดดดดด พี่ปกป้องงงงง :-[ :-[
-
สงสัยค่ะ อีพี่โปกพองนี่ ไปเปลี่ยนชื่อ เป็น แพนเทม ตอนไหนคะ ใช่พี่แกเหรอ อ๊ายยย เราพลาดตรงไหนอะ :katai1: :katai1:
ตอนที่พี่ปกป้องเมาไง แล้วเอามือถืออิน้องเทมไปเมมเบอร์ตัวเอง
-
พี่ปกป้อง งื้ออออ :ling1:
-
ในที่สุดเทมก้อฉลาดดดดด
ถ้ายังไม่นี่คือ.. เกินไป เค้าเฉลยมาซะขนาดนี้ 5555
-
อ๋ออออ ตอนนั้นที่เมาอะเหรอ จำได้แล้วว
-
พี่ปกป้องคะ น้องเขารู้ตัวแล้ว ลุยเข้าไปเลยตรงๆค่ะ
-
แสดงว่าพี่ปกป้องแอบชอบ
นายเอกของเรานานแล้วละซิ
รู้แบบนี้แล้วจะช้าอยู่ไย
รุกหน้าจีบเลย
-
:mew1: :mew1:
:pig4: :pig4:
-
พี่ปกป้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
อยากจะกรีดร้องงงง ดังๆให้โลกรู้
อิน้องเทมมันฉลาดเเล้วโว่ยยยย
เหลือเเต่อิพี่โปกพอง ที่ไม่รู้จะรู้ตัวเมื่อไรว่าเขารู้กันทั้งประเทศเเล้ว :hao7:
-
เอาแล้วไง...เอาแล้ว เอาแล้ววววววววว~~~~
-
โถ...ๆๆๆ 555+ รู้ความจริงแล้ว ที่นี้ล่ะ พี่โปกพอง เอ้ย! พี่ปกป้อง มีอะไรจะสารภาพไหม :katai3:
-
ขอบคุณ :)
-
ทีมวรเชษฐ์ขนิษฐา
-
เอาละสิ ใครจะสารภาพก่อนใครกันนะ
อยากรู้
-
พี่ปกป้องงงงงกล้าๆหน่อยดิน้องเทมรู้ละนะ555555555
-
ฉลอง :hao7:
-
กรี๊ดดดดดดดดด อ่านมานานพึ่งได้เมนท์ ฮาาาาาา
น้องเทมคนซื่อกว่าจะรู้ตัวนะคะ
ตัวเองงงงง หาคู่ให้พี่มิวเขาหน่อยจิ นี่FCพี่มิวรออ่านตอนพี่แกตลอดๆ
ป.ล. ตัวเองชอบเรอัล มาดริด หรอ
-
พี่โปงพอกต้องแอบชอบมานานแล้วแน่ๆ
-
น้องเทมรู้ตัวว่าพี่โปกพองชอบแล้วก็ดี
จากนี้ไปก็รอให้น้องเทมรู้ตัวว่าจะมีสามีมิใช่ภรรยา :m20:
-
จุดพลุเร็วรออะไร~~~~~
ในที่สุดน้องมันก็รู้ตัวซะที โห่ฮิ้ว
-
มันพีคสุดๆอะ อยู่บ้านใกล้กันแค่นี้เอง
น้องเทมโปดูอึ้งน่าดู :laugh:
แต่ก็คงรู้สึกตัวจริงๆแล้วสินะ ว่าไม่ได้รักเค้าข้างเดียวหนะ :m1:
-
รอวันศุกร์อย่างจดจ่อเลยค่ะ :katai4:
-
พี่ปกป้องงงงงงงงง อร๊างงงงงงงง :กอด1: :hao7:
-
รู้สักที :katai2-1:
พี่ปกป้องดูชอบน้องเทมมานานนนมาก
-
พี่ป้องงงงงงง น้องเทมฉลาดแล้ววววว ดีใจด้วย 55555
-
โปกพองคะ คุณพลาดค่ะ!!! :m20:
-
:hao3:
-
พี่โปกพองอยู่บ้านใกล้เทมหรอ?
:katai4:
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ลูกเขินนนนนนนนน
เดี๋ยวไปโหวตหมอสัต สัตหมอให้นะ ชอบเหมือนกัน แต่ชอบเดือนคนถ่อยมากกว่า 55555
-
ของจริงต้องโปกพองง 5555 :katai5: :katai5:
-
สนุกกกกกก
ชอบเทมโป รั๊วรั่ว
-
ทีมรอวันศุกร์~
-
แอบชอบน้องมานานแล้วใช่ป่ะพี่โปกพอง งื้อ เขิน
-
แปลว่าพี่ปกป้องนี่ชอบน้องเทมมานานแล้วล่ะ. ว้าวใจตรงกันนนน
-
พี่โปกพอง~~~~~~ :hao7: :hao7: :hao7:
-
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
-
:mc3:
-
><
-
พี่โปกพองงงงง จิตใจพี่ทำด้วยอัลไรรรร อ่อยหนัก อ่อยแรง อ่อยจนต้องร้องขอชีวิตตตต โง้ยยยยยย น้องเทมเขินคนอ่านก็เขินข่ะลูกกกกกก
-
ในที่สุดอิน้องเทมก็รู้ตัวซักทีว่าพี่ปกป้องกำลังอ่อยอยู่ 555555555555555 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
วรั้ยพี่โปกพองออกตัวแรงแบบกั๊กๆนะยะ รักเค้าก็บอกสิแกรรรรรรร เรารอเธอสมหวังกันอยู่นะเหวยยยยย
-
รออออ
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
รอ พี่โปกพองงงงงงงงงงงง
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
รอพี่โปกกกก
-
ง่าาาาาาา :katai4: :katai1:
-
รอออออโปกพอง
-
พี่โปกอยู่ไหน!!!!!
-
พี่โปกพองอยู่ไหน
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│special of โปกพอง by แอมเบอร์
บันทึกเพื่อนพระเอก โดยนิสิตทันตแพทย์ที่แซ่บที่สุดในชั้นปี
มั่นใจกว่าอ่านถึงตรงนี้หลายๆคนก็ต้องย้อนกลับไปอ่านชื่อตอนใหม่
ชื่อตอนไม่สัมพันธ์กับคนเล่าแล้วไง? แต่เชื่อเหอะ ปฐมบทความรักส้นตีนๆของไอ้ปกป้อง(เท่าที่รู้) มันเริ่มจากตรงนี้
นี่จะย้อนและเท้าความไปถึงสมัยปีหนึ่งระยะสุดท้ายให้ฟัง คือช่วงนั้นต้องเรียนรวมกับคณะแพทย์ ถามถึงข้อเสียนี่ร้อยแปดมากค่ะ ไหนจะมีนตัดที่ 84 ส่วนเกรดก็สูงลิ่วปลิวละล่อง แบบไม่ต้องถามหาเลยว่าได้เอมั้ย ถามแค่ว่าเรียนผ่านมาได้ไง
ถึงอย่างนั้นวิชานี้แอมเบอร์ก็ผ่านมาด้วยการget A เก๋ๆ แลTop 5 ในดงเด็กแพทย์ หุหุ สวยเก่งขนาดนี้ทำไมไม่มีผู้มาจีบ ฮื่อออ
ระหว่างการเรียนสิ่งที่สามารถเยียวยาจิตใจได้คงมีแค่ผู้ชายคณะแพทย์ที่ดูดีผิดหูผิดตากับเด็กคณะอื่น อือหือ ดีงามจนต้องร้องขอชีวิต แอมเบอร์จะมีผู้คนหนึ่งที่คอยมานั่งกระแซะตลอด ทีแรกก็ไม่คิดอะไรแต่ไปๆมาก็เริ่มคิดแหละ ชอบเข้ามาชวนคุยงุ้งงิ้ง ถึงหน้าตาไม่เข้าสเป็คแต่พอทน คบไว้เป็นเมียเก็บก็ไม่เสียหลาย
“แอมเบอร์กับปกป้องเป็นแฟนกันป่ะ”
งุ้ยย หล่อใสวัยรุ่นชอบเล่นมาถามแบบนี้ ใจคออิแม่ก็ไม่ค่อยดีซิคะ
“เปล่าหรอก มีอะไรเหยอ” ต้องเสียจริตเพิ่มความน่ารักเข้าไปในประโยค พ่อท่าน แม่ท่านสั่งสอนมาว่าผู้ชายร้อยทั้งร้อยชอบผู้หญิงตลก…
“ดีเลย งั้นปกป้องมีแฟนหรือยัง”
ยกเว้นมันผู้นั้นไม่ใช่ผู้ชาย
ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
“เฮ้ย นี่ไม่ได้ถามเองนะ มีรุ่นพี่ฝากมาถาม”
นุ้งเด็กแพศยาศาสตร์ รีบแก้ตัวทันทีก็ว่าอยู่ เต๊าะเรามาตั้งนานจู่ๆจะเปลี่ยนเป้าหมายไปชายตามองปกป้องก็ใช่ที่ เก็บเศษหน้าตัวเองแล้วยิ้มแย้มแจ่มใสต่อบทสนทนาในไดอะล็อกต่อไป
“พี่คนไหนให้ถามเหรอ”
“แอมไม่น่ารู้จัก พี่ที่ชมรมเราอ่ะ ชื่อพี่มิว อยู่บริหารอินเตอร์ปี4” แค่ชื่อก็ไม่รู้จักล่ะ ในชีวิตใช้ไปกับเด็กในคณะฝั่งวิทย์สุขภาพเป็นส่วนใหญ่ มีบ้างที่ความสวยจะนำพาแอมเบอร์ฉีกกฎ ลามปามไปถึงฝั่งวิทย์สายอื่นๆ เช่น วิศวะ หรือไอที แต่จำได้ดีว่ายังไม่เคยตีตลาดไปคบค้ากับเด็กอินเตอร์
“แล้วพี่เขาจะถามทำไม”
“ไม่รู้ดิ สรุปปกป้องไม่มีแฟนใช่มั้ย”
“ไม่มีนะ”
“ดีจัง”
บางครั้งพูดแต่ปากก็ได้นะ หน้าเน่อนี่ไม่ต้องแสดงขนาดนั้น พาลกูจะคิดว่าคุณมึงเป็นคนถามเอง เดี๋ยวต่อไปจะมองหน้าปกป้องไม่ติด ต้องมาเป็นเมียเก็บของเมียปกป้องงี้ เศร้าขนาดหนัก
“แล้วปกป้องได้ชอบใครอยู่ป่ะ”
“ไม่นะ..”
จริงๆแล้วมันมาจากประโยคเต็มๆที่ว่า ‘ไม่น่าจะชอบใครอยู่นะ’ แต่ที่เหลือสั้นกุดให้เป็นหนี้คำอธิบายไป เพราะแอมเองก็ไม่มั่นใจ พอคิดได้ว่า กิจวัตรประจำวันของมันเริ่มเปลี่ยนไป
เมื่อก่อนนี้เวลาเลิกเรียนป้องมันก็กลับบ้านบ้าง คอนโดบ้างตามอัธยาศัย ไม่ก็ไปห้องสมุดติวหนังสือ หรือไปเที่ยวเล่นตามประสาชายโฉด แต่ช่วงนี้มันแปลกไปนั่นแหละ ชอบไปนั่งอ่อยมนุษย์อยู่ใต้ตึกคณะ แล้วในเฟซบุ๊คก็มีแต่สถานะเพ้อๆ พอถามก็บอกว่าแชร์เล่นๆ
งุ้ย ตอบได้ดูถูก Top 5 ไบโอเคมมาก นี่เหยียบหัวเด็กแพทย์ทั้งคณะด้วยความฉลาดอัจฉริยะ พูดเลยจ๊ะว่าแอมไม่โง่ เดี๋ยวรอกูเลิกคลาสก่อนเหอะ จะไปลากคอบิดาท่านมาถามให้จงได้
“ไม่ชอบใครอยู่เลยเหรอ”
เสียงไอ้ตัวข้างๆนี้ก็ง่อลงเชียว ราวกับคาดหวังว่าไอ้ป้องมันต้องชอบใคร ไหนว่ารับมาจากพี่มิวบริหารไง แล้วความจำเป็นอะไรทำให้มึงเสือกขนาดนี้คะ พูด?
“ทำไมเหรอ” แต่กูก็ต้องพูดดีๆกับมันต่อไป มีสิทธิ์ได้แค่ด่าในใจเท่านั้น กระซิกๆ
“ก็พี่มิวบอกว่า อ่า.. ไม่พูดดีกว่า เราไปแล้วนะ ขอบใจมากแอม”
อือหือ ทิ้งกูไว้กลางหนทางความเสือกแล้วจากไปคืออะไร? นุ้งแพศยาลุกขึ้นทันที ประจวบเหมาะกับที่จารย์เม้าท์ให้เลิกคลาส ฝูงเด็กร่วม ห้าร้อยชีวิตแตกฮือเป็นรังผึ้งที่ถูกกู้ภัยสุมไฟไล่ในหน้าหนาว เหลียวซ้ายแลขวา ปลุกเพื่อนๆที่ตายจากไปแล้วให้ยืนหยัดขึ้นมาเก็บสัมภาระ แอมนั่งกับเพื่อนตามปกติ แต่ปกป้องมันไม่ชอบนั่งหน้าๆ ชอบขึ้นดอย เพื่อนเลยลงมติว่าโหวตมันออกจากกลุ่มในเวลาเรียน เพราะไม่มีใครอดทนแบกสารร่างปีนตามมันไปได้
“ไผ่ๆ ตื่นๆ ไอ้ป้องล่ะ”
เมื่อมองไปที่ดอยแล้วไม่เห็นปกป้องในสายตา แอมก็ต้องเรียกวิญญาณเพื่อนไผ่ที่หลับน้ำลายยืดขึ้นมาถาม ไอ้ไผ่ขยี้ตาชี้มั่วๆไปที่ดอยฝั่งเด็กแพทย์อีกกลุ่มหนึ่งนั่ง ที่ม.แอมนี่มีแพทย์หลายกลุ่มมาเรียนร่วมกัน แต่ไม่ว่ามองไปทางไหนก็ไม่มีอิป้องอยู่ดี จิกหัวมันขึ้นแล้วแหกตามันด้วยเล็บหลากสีที่เพิ่งไปเพนท์เมื่อวันก่อน
“ไม่เห็น ไม่เห็นตั้งแต่บ่ายสามแล้ว มันไปไหน”
ไอ้เหมยส่ายหน้า ไอ้ไผ่สะบัดมอแอมออกเป็นละครไทยแล้วนอนต่อ ส่วนไอ้บีมยังไม่ตื่น เยี่ยมค่ะเพื่อน เยี่ยมไปเลย
เอามือถือขึ้นมากดโทรหาปกป้อง แต่มันเสือกปิดเครื่อง เป็นห่าอะไรหรือเปล่าวะ
“ไอ้ป้องเหรอ มันโดด”
“ห่ะ แล้วมึงไม่บอกกูล่ะไอ้บีม มันโดดไปนานยัง” ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง ถึงปกป้องมันไม่รักเรียนมากมายขนาดนั้น แต่มันก็เรียนเก่งและไม่ได้โดดอะไรง่ายๆ
“เพิ่งโดดบ่ายนี่แหละ”
“โดดไปไหน กลับบ้านเหรอ”
“ฮึ นี่พวกมึงไม่สังเกตเหรอวะ”
“สังเกตอะไร?”ไอ้ไผ่ฟื้นขึ้นมาถามได้ตรงใจกูมากค่ะเพื่อนรัก
“สี่โมงเย็นของทุกวันศุกร์ ยกเว้นสอบหรือมีควิซ…”
ไอ้บีมพูดขึ้นมาเหมือนเวลาที่โคนันกำลังจะเฉลยปริศนา ลุกขึ้นยืนทำหน้าเหมือนว่ากูฉลาดที่สุดพวกมึงคาระวะกูหรือยัง ยกยิ้มส้นตีนมองปราดมาทางพวกเราพูดต่อ….
“มันโดดไปนั่งหน้าคณะ”
“เพื่อ?”
“ไปนั่งอ่อยเด็กม.ปลายมั้ง ถามเองดิ กูก็รู้แค่นี้”
แล้วไอ้บีมก็จากไปพร้อมความอย่างรู้อยากเห็นของแอมที่พังทลาย ปกป้องเป็นคนเฟรนลี่ แต่ไม่ได้หมายความรวมไปถึงว่ามันขี้อ่อย หน้าม่อ หรืออะไร
ที่ถึงขั้นโดดเรียนไปอ่อยเขา
“มึงดูนี่ดิ” ไอ้เหมยเอามือถือที่เปิดหน้าเฟซบุ๊คไอ้ปกป้องยื่นมาให้แอมดู
PP Prachya Nawanantanon
ไม่ชอบการรอคอย แต่เราทำได้แค่นี้.. มีสิทธิ์แค่นี้
แอมว่า… มันชอบเขาแล้วล่ะ…
“กูไม่ได้ชอบ”
ไม่ได้ชอบแต่ยิ้ม นี่คือสีหน้าของคนที่ปฏิเสธใช่มั้ย? เอาที่มึงสบายนะปกป้อง
“หรา”
เพื่อนๆสรรเสริญแต่พองาม วันหน้าวันหลังจะไม่ถามมันอีกแหละ ไอ้ปกป้องเนี่ย ถามตรงๆไม่เคยได้เรื่องหรอก ต้องชวนกินเหล้าแล้วอ้อมๆ ใช่ว่าปกป้องมันจะเมามายอะไรนะคะ แต่เวลาที่มันเกือบๆเมานี้คือเวลา ไพร์มทามสุดๆ ใครอยากรู้อะไรนี่ไปถามเลย เหมือนจะมีสติ แต่ไม่เลย…
“งั้น มึงเจอเขาได้ไงว่ะแบบ เท่าที่จำได้” เอาละเว้ย ไอ้บีมเริ่มวนเข้าประเด็น แอมนี่อยากจะลุกขึ้นยืนบนโต๊ะแล้วปรบมือให้จริงๆ
“บ้านอยู่ติดกันนี่แหละ” อือหือจัดว่าเด็ด … ว่าจะยกแก้วเหล้าขึ้นอีกสักอึกแต่ไม่ดีกว่า อยากมีสติฟังมหากาพย์นี่ต่อไป
“แล้วไม่เคยเจอกันเลยเหรอ”
“กูเคยเจอ แต่ไม่สนใจ ส่วนมันก็คงจำกูไม่ได้ ”
ก็สมควรที่จะไม่สนอยู่ แล้วก็สมควรที่น้องจะจำไอ้ปกป้องไม่ได้มันหน้าตาดีแต่เด็กก็จริง แต่ไม่ได้หล่อขนาดนี้ ตอนม.ปลายนี่หน้าดำคร่ำเครียด ตามประสาเด็กกิจกรรมที่ทำงานเพื่อโรงเรียนอย่างหนักหน่วง
ช่วงม.6นี่พีคสุด อ่านหนังสือหนักเก็บเนื้อเก็บตัว ถึงขั้นย้ายออกไปอยู่คอนโดคนเดียวเพื่ออ่านหนังสือ สิวก็ขึ้น หืออ พูดเลยว่าตอนนั้น แทบไม่อยากไปไหนมาไหนกับมัน
“โห ไม่มันว่ะ กูก็นึกว่ารักแรกพบ” ไอ้ไผ่ส่ายหน้าแบบหมดสนุก เข้าใจว่ามันคงมโนไว้เยอะ เมื่อก่อนมันบอกว่าคนอย่างปกป้องเนี่ย ต้องเจอแต่รักแรกพบเท่านั้น เพราะถ้าอยู่ๆไปนี่สันดานปกป้องไม่ได้เข้ากับหน้าตาที่ดีงาม พาลนางจะตีจากเอาง่ายๆ
อันนี้พิสูจน์ด้วยตัวเองแล้วว่าจริงที่สุด
“แล้วเขามาชอบมึงเหรอ แล้วทำไมมึงชอบเขาละคราวนี้”
“โลกมันเหวี่ยงมามั้ง…”
ปกป้องนั่งนิ่งๆเหมือนเดิม ดูไม่ออกว่าสรุปแล้วชอบหรือแค่อ่อย แสดงว่ายังไม่เมา มันคอแข็งมาก เมาเท่าไรก็ไม่พับ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคิดสติอย่างนี้ต้องเพิ่มความเมา ด้วยการเล่น I never เกมนี้เล่นบ่อยและสนุกที่สุดแล้ว
แอมวางแผนกับเพื่อนทุกคนว่าต้องมอมไอ้ปกป้องให้ได้ ถามแต่อะไรที่ปกป้องมันเคย
“กูเริ่มนะ กูไม่เคยได้ท็อป” ไอ้ไผ่ถามอะไรได้สมกับตัวมาก แต่ที่ฮากว่าคือโดนกันหมด ยกเว้นมันนี่แหละ คนบ้าอะไรไม่เคยถนัดวิชาไหนเลย
“กูไม่เคยขับรถไปเชียงใหม่”
“ถุย” ไอ้ปกป้องทำหน้ายี้ใส่ไอ้เหมยก่อนจะรับแก้วเหล้ามา ไอ้เหมยนี้ก็ตรงไป เพราะที่นั่งๆอยู่ไม่เคยมีใครสตรองเท่าป้องมันหรอก เล่นขับรถจากกรุงเทพไปเชียงคาน ต่อด้วยเชียงใหม่เพื่อพาที่บ้านไปเที่ยว
ปกป้องรินเหล้าใส่แก้วเดิมให้เต็มก่อนจะเล่นต่อ..“กูไม่เคยจีบใครก่อน”
“นั่นไง เล่นกูล่ะ” ไอ้เหมยว่าอย่างหัวเสีย ก่อนจะกระดกซด ท่ามันยกนี่โปรจริงๆ ไม่รู้จักคิดว่าลำยองมาเอง ในที่นี้ไม่เคยมีใครจีบใครก่อนหรอก เพราะแอมสวยระดับนางงามจักรวาล ส่วนไอ้ไผ่ใฝ่ธรรมะ ไอ้บีมนี่ช่างเลือก ไอ้ปกป้องก็เก็บตัว มีแค่ไอ้เหมย.. อ้อยทั้งสวนพูดเลย
“กูไม่เคย…ไปนั่งอ่อยใครหน้าคณะ”ไอ้เหมยพูดไปก็รินเหล้าไป แถมท้ายด้วยการเงยหน้าขึ้นมากระตุกยิ้มให้ปกป้อง
แล้วคิดว่าไอ้ปกป้องจะทำอะไรได้นอกจากยกซด เพราะเกมนี้ตอนที่เราเล่นกันครั้งแรกคือหลังสอบไฟนอลเทอมหนึ่ง โดนมีคำสาปแช่งที่โคตรศักดิ์สิทธิ์ที่ว่า….
ถ้าโกหกหรือบิดเบือนแม้เพียงเล็กน้อย ขอให้เรียนจบ 8 ปี
ไม่กลัวก็แปลกล่ะ
“กูไม่เคย…ไปพังงา”
ถุยชีวิต ทำอะไรได้นอกจากยกทั้งวง ก็ตอนปัจฉิมเขาไปพังงากันทั้งสายชั้น มีแค่ไอ้ปกป้องที่เป็นไข้เลือดออกเลยไม่ได้ไป มันก็กะคิลพวกเราเหมือนกันนี่หว่า อย่างนี้ต้องอัพเลเวล
“กูขอ กูไม่เคย..เพ้อถึงใครในเฟซบุ๊ค”
เห็นแบบนี้แอมเบอร์คนดีของสังคมมากนะคะ ไม่เคยมีหรอกเรื่องผู้ชายพายเรือ พ่อแม่ให้อยู่แต่เหย้าเฝ้าแต่เรียน มีหนังสือเป็นคู่หมั้น และปากกาไฮไลท์เป็นเพื่อนสนิท
รอบนี้มีแค่ไอ้ปกป้องโดนคนเดียว เข้าแก๊ปล่ะ
“กูไม่เคย..แพ้กุ้ง”
“ฟัค” มันเอาตีนทืบๆสมบัติของมหาลัยอย่างเซ็งๆ ถึงหน้าตามันจะดูไม่งุ้งงิ้ง เสือกแพ้กุ้งแบบคุณหนู๊คุณหนู แต่หลังจากกระดกครั้งเดียวก็กลับมายิ้มใหม่
มันเบลอหรือเปล่า แต่เท่าที่รู้คือ ไอ้ปกป้องเริ่มล่ะ ใกล้จะเมาเต็มที…หน้ามันแดงกว่าปกติ
“ของกู คำถามสุดท้ายแล้วนะ กูไม่เคย…” มันเว้นประโยคแล้วยกแก้วไอ้ปกป้องขึ้นมารินจนเต็ม อย่าว่าแต่ไอ้ป้องลุ้นเลย แอมก็ลุ้น สีหน้าไอ้บีมนี่ส่อสุดๆว่าคำถามของมันน่าจะเด็ด
“กูไม่เคย ชอบคนที่เขามาชอบกูก่อน”
“โห ตีนเหอะ”
เกิดการรุมสกรัมไอ้บีมในบัดดล ไอ้ไผ่ยันหน้า ไอ้เหมยทึ้งหัว ที่แน่ๆคือกูนี่แหละคนหนึ่งที่ฝากรอย ไนกี้รันไว้กลางหลังมัน ถามห่าอะไรก็ไม่รู้ ไร้สาระสุดๆ เพราะขนาดจะจีบใครก่อนไอ้ป้องยังไม่เคย จะไปชอบคนที่ชอบมันก่อนได้ไง เนอะ..
ป็อก!
เสียงแก้วเปล่ากระทบโต๊ะ เรียกทุกสายตากลับไปโฟกัสที่ไอ้ปกป้องซึ่งกำลังเช็ดปากจากน้ำเมา
เดี๋ยวนะ..
“ป้อง มึงได้ฟังคำถามป่ะเนี่ย”
“ฟังดิ ไอ้บีมถามว่า มันไม่เคย ชอบคนที่ชอบมันก่อน”
เออแมร่งก็ฟังนี่.. “แล้วทำไม?”
“ก็กูเคย..”
“…”
“กูเคย..ไม่ดิ กูกำลังชอบ คนที่เขาชอบกูก่อน”
พาร์ทพี่โปกพอง
ความจริงถ้าจะให้ย้อนกลับไป มันก็คงนานมากที่จะเล่า แล้วคงจะไม่เชื่อว่าผมชอบเทมมาตลอด โดยที่ผมก็ไม่ได้รู้ตัวอะไรเลย…
มันบังเอิญที่ว่าโลกเหวี่ยงคนๆหนึ่งเข้ามาในชีวิต แล้วผมเองก็ไม่มีสิทธิ์ทำอะไร
นอกจากมองเขาอยู่ในมุมของตัวเอง มันแปลกที่ว่าผมไม่ได้รู้สึกชอบเทมในทันทีหรอก แม้แต่รู้สึกสปาร์คในวินาทีนั้น สาบานได้ว่าไม่มีเลยในความคิด
มีแต่ความนิ่ง ในแววตาของเทมที่ทำให้ผมรู้สึกว่า สบายใจ
และในวินาทีต่อมามันไม่ใช่ความสบายใจแล้ว.. มันเป็นความรู้สึกอื่น ซึ่งบอกไม่ถูกว่ามันคืออะไร
ถึงอย่างนั้น.. มันไม่ได้ใกล้เคียงความรักสักนิด
ครั้งแรกที่ได้เจอกันจังๆ คือตอนที่ผมอยู่ม.5กำลังกลับบ้าน หลังจากมีเรื่องวุ่นวายเกี่ยวกับงานกีฬาสี ตอนนั้นทั้งหงุดหงิด ทั้งอารมณ์ไม่ดี มีเวลา 10 นาทีใน MRT มือถือผมแบตหมดไปนานแล้ว จึงได้แค่ยืนนิ่งๆไม่พยามยามมองหน้าใคร กลัวว่าไอ้อารมณ์หงุดหงิดมันจะแสดงออกจนคนอื่นเข้าใจผิดคิดว่าผมหาเรื่อง กระทั่งถึงสถานีหนึ่ง มีผู้โดยสารขึ้นมาใหม่ เป็นเด็กผู้ชายที่ผมจำได้ว่าเขาเพิ่งย้ายมาอยู่บ้านข้างๆ…ผมไม่รู้หรอกว่าต่อมาเขาจะเป็นคนสำคัญในชีวิต จึงได้แค่มองนิ่งๆ
แปลกที่สีหน้าแบบนั้นกลับทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองดำดิ่งลงในทะเลลึก ความโกรธ ความหงุดหงิดที่เพิ่งผ่านมาไม่กี่นาที หายไปราวกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นเลย หลังจากวินาทีนั้น จุดโฟกัสของผมคือหน้าของเทม และกลายเป็นว่าผมชอบสีหน้าที่ไม่ทุกข์ร้อน ไม่ดิ้นรนอะไรของน้องมันจนไม่สามารถละสายตาไปไหนได้เลย
น้องมันยืนพังเสาหนึ่งอย่างสบายใจ ขัดกับบรรยากาศวิถีชีวิตสังคมเมืองของคนรอบข้าง
ราวกับไม่สนโลก
ตลกดีที่เด็กผู้ชายคนหนึ่ง สามารถยืนอยู่ในรถไฟฟ้าใต้ดินได้ โดยไม่อ่านหนังสือ ไม่ฟังเพลง ไม่เล่นมือถือ ไม่เสือกเรื่องคนอื่น และไม่ได้มองใคร
ผมอยากทำแบบนั้นได้บ้าง แต่ผมทำไม่ได้
ได้แต่มองหน้าเขา รู้ตัวอีกที.. เทมก็ลงในสถานีถัดไปอีกสองสถานี โดยมีคนที่ผมคุ้นหน้าไม่ต่างกันคือพี่ชายของเทมมารอรับ
หลังจากวันนั้น ไม่ว่าผมจะขึ้น MRT อีกกี่ครั้ง ผมก็ไม่ได้เจอเทมเลย รู้สึกผิดหวังเวลาที่ประตูเปิดแล้วคนที่ก้าวเข้ามาไม่ใช่น้อง.. แต่ผมก็บอกตัวเองไม่ได้ว่านอกจากความชอบในแววตา สีหน้าแบบนั้นแล้ว ผมมีอะไรให้ต้องคิดถึงน้องมันหนักหนา
ผ่านไปนานจนลืมไปแล้วว่าเทมอยู่แค่ข้างๆบ้านนี่เอง พอขึ้นม.6 ก็ย้ายไปอยู่คอนโด นานๆทีจะกลับบ้าน ส่วนใหญ่ก็เสาร์-อาทิตย์ แต่สิ่งที่แย่คือความสัมพันธ์ที่ไม่สามารถไปมาหาสู่กันแล้ว พี่ปลื้มพี่สาวผมถอยรถมาเหยียบแมวของน้องตาย มันก็ไม่ใช่ความผิดของพี่สาวผมเต็มร้อยหรอก แต่ด้วยความที่พี่ปลื้มไม่ใช่คนยอมคน ผสมกับพี่ชายของน้องที่ไม่ต่างกัน มันเลยไปกันใหญ่
สิ่งต่างๆที่เข้ามาในชีวิตผมในปีนั้น มันประเดประดังไปหมด ชีวิตมหาลัยที่เปลี่ยนจากมัธยมสิ้นเชิง ผมกลับบ้านน้อยลง เรียกได้ว่าแทบจะไม่กลับก็ว่าได้ กิจกรรมมากขึ้น เยอะขึ้น เรียนหนักแต่สนุกจนกระทั่ง วันหนึ่งที่โลกเหวี่ยงคนๆหนึ่งมาอีกครั้ง..
แต่ครั้งนี้มันเปลี่ยนความคิดผมอย่างสิ้นเชิง
น้องแทบจะไม่เปลี่ยนอะไร หน้าตาธรรมดา แว่นกรอบหนา มีสิวตามประสาเด็กวัยรุ่น
ผมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น ไม่ใช่ประธานเชียร์ที่กำลังมีปัญหาในเวลานั้น แต่กลายเป็นเดือนมหาลัย และที่พีคกว่าคือ ในเวลานั้น ผมเป็นคนมองน้องอย่างชื่นชม…
แต่เวลานี้เป็นน้องบ้างที่เห็นผมในสายตา
และวินาทีนั่นแหละ..ที่เปลี่ยนความคิดผมว่า ผมไม่เคยชอบแววตานิ่งเฉยกับสีหน้าไม่สนโลกของน้องเลย
ผมชอบแววตาที่สะท้อนภาพผม กับสีหน้าที่สนใจแค่ผม…มากกว่า
แล้วจะผิดมั้ยที่ผมรู้สึกดี ที่เห็นว่าเขาพยายามมากแค่ไหน ที่จะได้รู้จักเรา.. คงเป็นเหตุผลที่ผมต้องไปนั่งรอน้องทุกวันศุกร์ ทั้งที่บางทีมีคลาสเรียน
ตอนนั้นผมก็คิดว่าผมแค่รู้สึกสนใจ แต่มันไม่ได้มากพอที่จะกลายเป็นความชอบ และคนแรกที่รู้ว่าผมชอบน้องมันคือ พี่มิว
พี่ชายมันนั่นแหละ
พี่มิวรู้เป็นคนแรกว่าผมชอบเทม น่าจะเป็นคนแรกของโลกก็ว่าได้ เพราะพี่มิวรู้ว่าผมชอบเทมก่อนที่ผมจะรู้ด้วยซ้ำ
เหตุเกิดหลังวันสอบมิดเทอมปี1เทอม2 ลงจากตึกมาก็เจอรถสีดำด้านที่จำได้ว่าช่วงนี้มาจอดหน้าคณะผมบ่อยมาก ปกติเจ้าของรถแทบไม่เคยลงมา อย่างมากก็เปิดกระจกไว้นิดหน่อย แต่วันนี้เขาลงมายืนสูบบุหรี่อยู่ข้างๆรถ
มาคนเดียวเหรอ
นั่นเป็นประโยคที่ผมอยากถามแต่นึกขึ้นได้ก่อนว่าผมไม่ได้รู้จักมักจี่อะไรกับคนๆนั้นมากไปกว่าเพื่อนบ้าน เลยพยายามไม่สนใจแล้วเดินออกไปให้ปกติที่สุด
"ไงน้องเขย สบายดี"
เป็นคำทักทายธรรมดาที่พ้นออกมาพร้อมควันบุหรี่ แต่ที่ผมหยุดชะงักคือ ใครเป็นน้องเขยมัน?
"จะเข้าเรื่องแบบไม่พิรี้พิไรเลยนะ ชอบน้องกูเหรอ"
เดี๋ยวนะ ผมฟังอะไรผิด หรือมันสื่อสารไม่เข้าใจกันแน่ "มันควรจะเป็นน้องพี่หรือเปล่าที่ชอบผม"
คนไม่รู้จักกันไม่น่าไปเอาความมั่นใจผิดๆแบบนี้มาใช้ ยิ่งหน้าตาตอนมันพูดนี่กวนสุดๆ เห็นแล้วอยากจะต่อยให้ฟันเคลื่อน
"อย่าเถียง ถ้าไม่ชอบมึงจะไปนั่งอ่อยน้องกูเพื่ออะไร?"
"อะไรทำให้มั่นใจเหรอครับ" ผมประชดประชันพี่ชายของเทมไป เหลือเชื่อที่กำปั้นของพี่มิวไม่ได้กระแทกเข้าที่หน้าผมอย่างที่คิด แต่กลับหยิบบุหรี่ที่จุดค้างไว้ขึ้นมาสูบแทน
"กูไม่รู้หรอกว่ามึงคิดอะไร แต่กูไม่คิดจะห้ามความสุขของน้องกู แล้วมึงก็ไม่ควรมานั่งอ่อยใครทั้งที่มีมึงมีเรียน ถูกมั้ย ถ้ามึงไม่รู้ตัวกูก็จะบอกให้ว่าสิ่งที่มึงทำอยู่คือการให้ความหวังคนอื่น " พี่มิวเว้นไปพักหนึ่งก่อน จะหยิบรูปในกระเป๋าส่งมาให้ผม
“ก็ว่าจะปล่อยผ่านไป แต่เสือกไปเจอไอ้นี้อยู่ในหนังสือมัน”
รับมาอย่างงงๆ พอเปิดดูก็เห็นว่า…รูปผมที่ปริ๊นมาจากในเฟซบุ๊ค แต่ที่หลังรูปมีลายมือของใครอีกคนเขียนไว้….
‘อยู่ๆก็รู้สึกเชื่อ..ว่าเราเป็นคนที่ดีกว่านี้ได้ เพื่อเขา’
“เทมเพิ่งไปสละสิทธิ์คณะวิทย์มา มันจะแอดเข้าที่นี้ ที่เดียวกับมึง”
ก่อนหน้านี้วินาทีเดียวผมคงยังไม่รู้หรอกว่าผมชอบ หรือไม่ชอบเทม
แต่พอได้อ่านข้อความนั้น บวกกับได้รับรู้ถึงความพยายามของน้องที่ทำเพื่อจะได้อยู่ใกล้ผม.. ผมรู้ทันทีว่าผมชอบเทม
เพราะถ้าเป็นคนอื่นทำ ใจผมคงไม่เต้นแรงขนาดนี้
เรื่องควรจะจบ ตั้งแต่ที่ผมรู้ว่าผมชอบเทม หรือช้าสุดก็ควรจะจบตั้งแต่ที่น้องเริ่มมาเรียนแล้ว ถ้าไม่เพราะประโยคถัดไปของพี่ชายมัน
“กูเชื่อว่าไม่ใช่แค่น้องกูหรอก ที่ชอบมึง มึงก็ชอบมัน แต่ถ้ามึงชอบมันจริงๆ กูก็อยากจะเตือนว่าอย่าใจเร็วด่วนได้กันอะไรขนาดนั้น”
“…”
“เพราะกูเป็นพี่มันกูยังไม่รู้เลยว่ามันชอบมึงจริงๆ หรือมันชอบคนที่อยู่ในเฟซมึงกันแน่”
“สิ่งที่มึงต้องทำคือ เดินหน้าเว้ยปกป้อง” ไอ้บีมตบไหล่ปุปุเป็นการให้กำลังใจ หลังจากที่ผมเล่าเหตุการณ์วันนั้นให้พวกมันฟัง
นั่งเท้าคางมองเพื่อนๆที่กำลังเขียนคำใบ้ที่สองให้น้องรหัสของตัวเองอยู่ พูดมาถึงตรงนี้ก็รู้สึกว่าโลกเหวี่ยงอีกแล้ว คราวนี้ให้เทมมาเป็นน้องรหัสผม
“ทำไงล่ะ ถ้าเขารู้จักกู รู้จักนิสัยของกูแล้วเขาจะชอบอยู่เหรอ”
เพราะเป็นเรื่องของความรู้สึกใครอีกคน มันเลยทำให้ผมไม่มีความมั่นใจอะไรเลย
“วุ้ย เสียภาพพจน์หมดกันเดือนมหาลัย เรื่องแค่ประติ๋วเดียวเอง”ไอ้ไผ่บ่นออกมาแบบเอือมระอา ไม่อยากจะพูดหรอกว่า ถ้าไม่ใช่ผมไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกนี้
“ถ้าตอนนี้เขาชอบมึงที่หน้าตา มึงก็แค่ต้องทำให้น้องเขารู้จักมึงมากขึ้นดิ แบบจีบไปเลย”
“เฮ้ย ไม่ได้” แอมเบอร์ขัดขึ้นมากลางวงทันที ปาปากกาและกล่องดินสอลงพื้นตามสไตล์คนชอบเล่นใหญ่
“ทำไมวะ”ทุกคนประสานเสียงถาม ไม่เว้นกระทั่งผม
“ถ้าคนที่มึงชอบมาจีบ มึงจะเอาไง”
“เป็นกูคงถวายชีวิตให้ล่ะ” สมเป็นไอ้เหมยพูดจริงๆ
“นั่นแหละ มีแต่พัง พัง แล้วก็พัง อีกอย่าง จำที่กูบอกได้มั้ยว่าห้ามมันผู้ใดจีบใครให้เขารู้ตัว”
“แล้วอย่างนี้ชาติไหนจะสมหวัง” เพื่อนๆต่างพากันแปะมือกับไอ้ไผ่ นี่ถ้ายกมือถือได้คงจะ #ทีมไผ่ ซินะ
“สำหรับคนอื่นกูไม่รู้ แต่ป้อง! ถ้าน้องเขาชอบที่มึงเป็นมึงต้องหาทางติดต่อกลับจนได้ป่ะวะ”
ผมไม่ได้มีความเชื่อในตัวแอมเบอร์ขนาดที่ต้องฟังมันทุกเรื่อง แต่ว่า.. เรื่องนี้มันก็ดีกับตัวผม อย่างน้อยตอนนี้ที่ยังไม่สนิทกับน้อง ผมควรมีวิธีเข้าถึงบ้าง
“แล้วจะให้กูทำไง”
“แต่งกลอนแมร่งเลย มึงเป็นอดีตประธานเชียร์โรงเรียนสหชื่อดังที่ใช้แบงค์พันกันแดดแทนร่ม แค่นี้คิดไม่ออกไง”
“ไม่ๆ ในฐานะที่กูชำชอง กูชอบของแฮนด์เมด”
“ป้องมันจะจีบน้องคนนั้น ไม่ใช่มึง”
เพื่อนผมต่างแย่งกันเสนอไอเดีย
น่าสนใจ…อย่างน้อยระหว่างที่เข้าไม่ถึงก็จีบดักไว้ก่อน หลายๆทางยิ่งดี ถ้าเทมไม่ชอบผมทางใด ก็ต้องชอบทางหนึ่งนั่นแหละ
ระหว่างที่มันเถียงกันไปผมก็เริ่มเขียนกลอนลงในกระดาษเปล่าที่ว่างๆ อาสาเป็นคนเอาคำใบ้ไปส่งในคลาสอิ้ง1ของปีหนึ่ง ระหว่างที่เดินๆอยู่ ก็ดูสัมผัสนอกใน ถึงจะไม่ได้แต่งมานานแต่ก็พอจะจำได้ ถึงอย่างนั้น ก็ต้องขอบคุณความทรงจำในวันแรกที่ผมเจอน้อง มันยังชัดเจนอยู่ในใจผม
ตอนนั้น คิดแค่ว่ามันไม่ได้ใกล้เคียงกับคำว่ารัก หรือชอบเลย
แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าใจผม มันติดไปกับเทมตั้งแต่ที่น้องลงตรงสถานีพหลโยธินเมื่อสองปีก่อน…
แววตาใสราวน้ำนิ่งมหาสมุทร
สยบหยุดไฟรุมเร้าในใจพี่
แค่แรกพบสบตาเจ้าฤดี
เหมือนดังมีธาราใสไหลชโลม
ขยำกระดาษแทนที่จะพับ เพราะผมเลือกที่จะปาใส่หัวน้องมันตรงๆ ถ้าวางไว้หรือฝากใคร กลัวว่าความตั้งใจของผมจะส่งไม่ถึง ผมแค่อยากให้เทมได้อ่าน ในสิ่งที่ผมรู้สึก
ถ้าหวั่นไหวบ้าง… ก็ขอให้รู้สึกรักผมที่ตัวผมเป็น ในตอนที่รู้ว่าผมเป็นคนส่งกลอนนี่ให้เขา
ป็อก..
ปาเสร็จแล้วก็ต้องรีบวิ่งออกไป
พระเจ้าครับ.. ขอให้คนที่ผมชอบ ชอบผมด้วยเถอะ ไม่ได้ชอบเหมือนดารานักร้อง ไม่ได้ชอบด้วยความคลั่งไคล ขอให้เขาชอบผมเหมือนที่ผมชอบเขาก็พอ
ไม่ขออะไรอีกแล้ว
TBC.
-special by โปกพอง จบเหอะ 55555555555 นี่คิดนานมากว่าจะเขียนดีมั้ย ปกติเป็นคนไม่ชอบอ่าน side story ของใคร เหมือนเป็นการแก้ตัวให้ตัวละคร แต่ก็เห็นว่าไม่เสียหาย
แต่มันแต่งยากนะคะ พาร์ทพี่โปกเนี่ย เนื่องจากพี่โปกไม่ใช่คนกวนตีนโดยสันดาน แถมไม่ตลก 555555555555555
ถ้าเนื่อยๆก็ขอโทษด้วยนะคะ
เล่นทวิต ติด #ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อนะคะ ถ้า #lastpiece เข้าไม่ถึงจริงๆ เพราะเขาทวิตกันทั่วโลกเย้ยย
ถึงจะลงรีเดิม แต่เม้นท์เพิ่มได้นะ ><
รักมารักกลับไม่โกง
lapat
-
:katai1: :katai1:
พี่โปกพองงงงงงงงงงงงงงงงง ไหนเรื่องเป็นมายังไงคะ เล่าซิ
-
พี่มิวรู้เห็นเป็นใจเหรอคะเนี่ย ฮืออออออออ
ใช่แน่ๆ ใช่ใช่มั้ย
-
พี่โปงพองงงงงงงงงงงงงโถ่ววๆ มีการเพ้อในเฟสด้วยยย ชอบเขาก็พุดไปปปปปปป
-
มันสั้นไปปปปป แต่พระเอกของเรานิท่าทางเป็นเอามากเหมือนกันนะ อิอิ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
:จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:
-
พี่มิว พี่มิวชัดๆ พี่มิวเป็นอะไรกับเด็กแพทย์เปล่า>< ก็พอรู้ว่าคนเขียนเคยบอกว่าให้พี่มิวมีคู่ปกติ แต่อยากให้พี่มิวได้เป็นยอดชายจริงๆนะ
-
ปกป้องแอบรอด้วยหรอ???
-
:mew4: :mew4:
"ก็กูเคย.."
ฮออลลล พี่โปกค่ะ น้องเขิน :ling1: :ling1:
-
อะไรยังไงคะนี่ พี่ปกป้องงงงงงง ว๊ายยยยยยยย :-[
-
กำลังล้วงความลับพี่ปกเลยอ่ะ :katai2-1: :katai2-1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
หายใจปืดเดียว มันจบแล้วว่ะ
-
อยากเข้าไปนั่งร่วมวงเล่น I never I do ด้วยเลย :ling1:
-
ล้วงลึกๆเลยค่ะ :hao7:
-
หูยยยยยยยยยย พี่ป้องงงงงงงง :katai3: :katai3: :katai3: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
แงงง อยากอ่านต่อออออ :katai1: :katai1:
พี่โปกรู้อยู่แล้วรึนี่ ว่าน้องเทมชอบบบ
ไหนจะพี่มิวอีกก งื้อออ
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
พี่มิวนี่ยังไงเนี่ย
แล้วพี่โปก รู้อยู่แล้วว่าเทมชอบ แต่ก็ปั่นหัวเทมเล่นหรอ หรืออิโปกขี้ขลาดไป ไม่กล้าจีบ หรือยังไง
-
พี่พองงงงง รักเค้าก็ไม่บอกนะจีบกันไปจีบกันมาอยู่อย่างเงี้ย 555
:pig4: :pig4:
-
พี่โปกกกกก ทำอะไรรับผิดชอบเร็วว เรื่องเป็นมายังไงบอกหมอซิ
-
เดี๋ยวดิ งี้แปลว่าพี่โปกพองรู้ว่าชอบ ?
งง
ไอ้เกมนี่เล่นไง ไม่เคยจะได้ยิน อธิบายเกมหน่อย
-
เดี๋ยวดิ งี้แปลว่าพี่โปกพองรู้ว่าชอบ ?
งง
ไอ้เกมนี่เล่นไง ไม่เคยจะได้ยิน อธิบายเกมหน่อย
เคยดูในหนัง เหมือนว่าคนแรกจะพูดอะไรก็ตามที่เขาไม่เคย คนในวงคนไหนเคยก็ต้องกินเหล้า แล้วถามต่อๆกันอ่ะคะ
-
พี่มิวมีให้คนมาสืบราชการลับด้วยหรอ?
พี่โปกพองก็ชอบเทมเหมือนกัน ก็อย่าลีลาซิ..
:katai4:
-
อื้อหืออออออ พี่โปกพองงงงงงงง
รอภาคของพี่นะคะ ฮาาาาา
-
แบบนี้พี่ปกป้องก็รู้มาก่อนนิว่าน้องชอบ แหมๆเล่นตัวอัพราคาหรอ ชิ พี่มิวก็รผุ้ด้วยอ่ะดิ่
แล้วจีบกันไปจีบกันมา ไม่ใช่สิพี่ปกป้องมากกว่าที่เป็นฝ่ายจีบน้อง มีตามหวงตามหึงแถมยังส่งข้าวส่งน้ำให้ด้วย ฝั่งน้องแค่พูดจากวนตี_ คิคิ แล้วเมื่อไหร่จะสปาร์คกัน
-
โปกพอง คือเธอรู้ ?
-
รอๆๆๆแทบขาดใจ :ling1:
-
แอร๊ยยยย โปกพองงงงงง่าาาาาาาาาสาาา
-
พี่โปกกกกกของเทมก็ชอบน้องแต่ทำตัวสตอล์กเกอร์กลับหรอ? :katai1:
-
รออีกพาร์ททท
พี่ปกป้องเมาแล้วความลับรั่ว 5555 ประมานนี้มั้ย? :hao3:
-
ไอ้โปกพองเอ๊ยยยยย :katai5:
-
สเปพี่โปกพอง 5555 ชื่อน่าร้ากกก
-
รู้แล้วว่าเค้าชอบยังจะลีลาชักช้า
-
อิพี่มิวเกี่ยวไรด้วยค่ะ รึพี่มิวรู้มาก่อนนนน
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อ้าวว เห้ยยย พี่โปกพองงงงงง
รู้ว่าน้องชอบละแกล้งน้องมันทำมายยย 5555555555
แสดงว่ารู้มาตลอดใช่มั้ย กรี๊ดดดดด !!!! ฟินนนนนน
-
หืมมม สุดๆอะพี่ปกป้อง มันจะมีสักกี่คู่กันที่ต่างคนต่างชอบกันและกันอะ อิจฉาา
-
โดนล้วงความลับแน่อิพี่ป้อง 555555555555 :z1:
-
พี่ป้องเริ่มเผยความลับให้เพื่อนฟังแล้ว :laugh:
-
โถถถถถถ พี่โปกพองเอ๋ยยยยยยยย
-
อ้าววว อิพี่โปกพอง รุ้แล้วไมไม่รุกกกกก
-
พี่โปกมันร้ายยยย
-
อ้าปากค้างๆ อ้าว พี่โปกพองรู้เหรอ ตบเข่า
-
พี่โปกพองงงง~
-
รอพี่โปกพองมาเล่าเรื่องราว...
-
พี่โปกพ่องเอ้ย!!!!โปกพอง(เขียนผิดได้ดีงาม) ขอหัวเราะหน่อยเถอะนะ
-
อรั้ยยยยยยย วรั้ยยยยย เขินแทนเลยอ่าพี่โปกพอง 555 :hao7: :hao7: :hao7:
-
ทำไมเราอ่านแล้วเขิน รอๆๆๆๆ
-
อ้าว ถ้างั้นพี่จะเล่นตัวไปใย สารภาพไปเลยซิค่ะ มัวแต่อาย มัวแต่เขิน เดี๋ยวหมาก็คาบไปซะก่อนหรอกค่ะ
แต่เอ๊ะ!! นั่นหมายถึงน้องหรือเปล่าค่ะ??
-
อีพี่ปกป้องเล่นตัวชะมัด
ทำเป็นวางท่า ไปนั่งอ่อยหน้าคณะ เพ้อให้เฟสบุ๊ค
ทำไมไม่เดินไปเข้าไปคุยกับเค้าเลยละแก
หมั่นไส้อ่ะๆ :laugh:
-
อยากอ่านภาคพี่ปกป้อง อยากรู้พี่คิดยังไง
เขินแทนน้องเทม :-[ :impress2:
-
น้องเทมคะ มีปัญหาให้ปรึกษาพี่แอมเบอร์นะคะ :z13: :z2:
-
อ่านแล้วเขินนน :-[ 55555555
รอพาร์ทพี่ปกป้องน้าาาาา :mew1:
-
ขอบคุณ :)
-
จริงๆพอจั่วหัวขึ้นมาว่าเป็นตอนของแอมเบอร์ อีป้านี่ก็คิดถึงน้องเมล่อนขึ้นมาทันที
ว่าสองคนนี้พัฒนาความสัมพันธ์กันไปถึงไหนต่อไหนแล้วหนอ...
แอบลุ้นให้มีตอนพิเศษเมแอมอีกสักตอนสองตอน อยากอ่านสนองนี๊ด ฮ่า ฮ่า ฮ่า
รออ่านตอนของพี่โปกพองบ้างนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^
-
สรุปพี่ปกป้องฉายาอย่างเป็นทางการแล้วนะคะ พี่โปกพอง
-
อรั้ยย ทำไมอ่านจบแล้วเขิลแรงส์
-
อร้ายยยยยยยย
-
ฮั่นน่อวววววว ก็รู้นี่นาว่าน้องชอบ
นี่เนียนอีอยเหรอ หรือยังไง
-
What? อะไรยังไง รู้ตั้งแต่ตอนไหน ชอบเมื่อไหร่ พี่โปกพองมาอธิบายด่วนนนนนนน :katai1: :katai1:
-
ส่งกำลังใจให้พี่ปกป้อง
กล้าๆหน่อยพี่
-
พี่โปกพองก็รู้ว่าน้องชอบแล้วยังอ่อยแรงอยู่ทำไมมมม
-
พี่มิวยังรู้เรื่อง แถมออกแนวหวงน้องอีก :hao3: :hao3: :hao3:
-
เดี๋ยวๆ เกมส์นี้สตรองมากกกกกก
คายออกมาให้หมดนะคะโปกพอง!!!!!!!!
-
:katai4: :katai4:
-
ค้าง ค้าง ค้างงงงงงงงง
-
ขอภาคพี่ปกป้องด่วนเลค่า ค้างจริงอะไรจริง
-
กำ โปกพองโหมดมุ้งมิ้งกระดิ่งแมว
มาต่อไวๆนะค้าบบบ อยากรู้ว่าน้องเทมโป้จะทำไงต่ออออ
-
กลับมาแว้ว ไม่ได้เข้าเล้ามาสามปีแสง พูดเวอร์ไป 555 กลับมาอ่านต่อ มาติดตามพี่โปกพองกับน้องเทมเช่นเคย
-
:oo1:พี่โปกพองงงงง แอร้ยยยยย ชอบน้องเทมหราาาา
-
มาแล้วค่า ไม่ได้ตามอ่านหลายตอนเลย
เลยมาอ่านรวดเดียวจนถึงบัดนาว
เผยปูมหลังของโปกพองแล้ว อิอิ (ชอบชื่อนี้จัง ฮาาาา)
พี่มิวก็รู้เรื่องรึเนี่ยะ เอาแล้วไง
รอลุ้นต่อไปจ้า
-
นั่นไง...นั่นเลย นั่นๆๆๆ
-
:ling1:
-
ดิ้นรอลภัส
-
รอเหมือนกันนน
-
พี่โปกพองน่ารักกกกกกกกกกก
-
พี่โปกพองง
น้องเข้าใจค่ะ ว่าพี่โปกรู้สึกไร้ค่าทางอาหาร ชอบเทมตั้งแต่น้องนางหน้าเหียก แต่น้องเทมคือชอบพี่ป้องตอนหล่อ
แต่มันคือความรัก >///<
พี่มิวรักน้องม๊ากมาก
-
ลงรีเดิมนะคะ เพื่อเติมเต็มส่วนที่ขาด 55555555555555555
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3254865#msg3254865
-
งื้อเค้าเเอบชอบกันเเละกันอ่าาา :katai5:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
โอ้ยยยยยย อิพี่ปกป้องงงง ขย่ำกลอนสื่อรักไม่พอ ยังเลือกวิธีส่งโดยการปาใส่หัวน้อง ฮ่าๆๆๆๆ
จำเริญพรค่า
-
ยอมใจอีพี่ปกป้อง แกป๊อดมากอ่ะ
โคตรเสียชื่อเดือนหมด :laugh:
แต่งกลอนไปแถมขยำกระดาษไปอีก
แล้วยังส่งให้เค้าด้วยการปาใส่หัวเค้าอีก
ดีดี แกเอาไรคิดว่ะอีพระเอก
แต่พี่มิวนี่มาเหนือคาดเลยนะ
มาต่อบ่อยๆนะคะ :pig4:
-
จะเรียกพี่มิวว่าเป็นกามเทพได้มั้ยเนี่ย :katai5: กอดคนแต่งแน่นๆ :กอด1:
-
ได้กันๆๆๆๆๆๆๆๆ จีบกันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แอร๊ยยยยยยยยย
-
คิๆมาเม้นเพิ่มเติมขอเอาน้อลเทมมายลสักอีกตอนได้ไหมคะ อีพี่โปกพองนี่อัลไลกัน ชอบน้องจิไม่รุ้ตัวเล้ย พี่มิวนี่เซ้นดีจริงๆ
-
โอ้ววววววว ไม่นึกว่าพี่ปกป้องจะชอบน้องก่อนนนน ถึงจะไม่รู้ตัวก็เถอะ * v *
น่ารักเวอร์วังงงง อยากอ่านต่อหนักมาก
พี่ปกป้องกับเทมนี่ทุ่มเทมากๆเหมือนกันเลย
ร้ายกว่าคือพี่มิววววว รู้มานานแล้วงี้~~~~~
-
พี่ปกป้องแต่งกลอนได้เสี่ยวมากจริงๆ
-
เซอร์ไพรส์สุดๆ
-
พี่ปกป้องก็มีความลำบากในแบบของตัวเองนะนี่
-
อ่านพาร์ทพี่ปกป้องครึ่งหลังแล้วผิดคาดนิดหน่อย
จาก Side story ถ้าจะบอกว่าปกป้องชอบน้องเพราะโลกเหวี่ยงมันดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่
น้องหน้าเหียกข้างบ้าน เจอกันบน BTS พี่สาวเหยียบแมวตาย พี่เขยมาหาที่คณะ
พล็อตมันดูกระโดด เป็นอะไรที่ยังดูไม่ค่อยสอดคล้องกันเท่าไหร่นัก
ถ้าจะให้ถึงขั้นเพ้อโดดเรียนมานั่งรอ ส่งข้าวเช้าเย็น เราว่ามันแปลกๆ
ยังไงดีมันไม่ว้าว เหมือนยังขาดจุดเร้าที่บ่งบอกว่าสองคนนี้จะคลิ้กกันได้อ่าจ้ะ
:hao5: :hao5: :hao5:
( แม่ยกทั้งหลายอย่าด่าเค้าน้า เค้าก็รักพี่โปกพองมากๆๆๆเช่นกัน T T )
-
พี่ปกป้องทำดีที่สุดแล้วนะ
ในความคิดคือน้องเทมมันก็หลงรูปจริงๆแหละ5555555
พี่ปกป้องดิรักจริง
-
พระเอกที่สุดคือพี่มิว แหมเดาชื่อพี่รหัสได้เพราะรู้อยู่ก่อนแล้วชิมิ
-
อ่านพาร์ทพี่ปกป้องครึ่งหลังแล้วผิดคาดนิดหน่อย
จาก Side story ถ้าจะบอกว่าปกป้องชอบน้องเพราะโลกเหวี่ยงมันดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่
น้องหน้าเหียกข้างบ้าน เจอกันบน BTS พี่สาวเหยียบแมวตาย พี่เขยมาหาที่คณะ
พล็อตมันดูกระโดด เป็นอะไรที่ยังดูไม่ค่อยสอดคล้องกันเท่าไหร่นัก
ถ้าจะให้ถึงขั้นเพ้อโดดเรียนมานั่งรอ ส่งข้าวเช้าเย็น เราว่ามันแปลกๆ
ยังไงดีมันไม่ว้าว เหมือนยังขาดจุดเร้าที่บ่งบอกว่าสองคนนี้จะคลิ้กกันได้อ่าจ้ะ
:hao5: :hao5: :hao5:
( แม่ยกทั้งหลายอย่าด่าเค้าน้า เค้าก็รักพี่โปกพองมากๆๆๆเช่นกัน T T )
นี่ไม่ได้อวยพี่ปกป้องนะ แต่บางทีมันก็มีหลายๆจุดที่โลกเหวี่ยงนั่นแหละ55 อ่านแล้วเราเก็ท อาจเพราะเราเคยเป็นมั้ง ที่เก็บความชอบใครเอาไว้เพราะคิดว่าคงไม่ได้เจอกันหรอก
-
อูยยยยยย สรุปอิพี่มิวร้ายสุด นี่คือหมากกระดานของพี่มิว 55555555
-
เชียร์ทั้งคู่นะครับ
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
อ่านพาร์ทพี่ปกป้องครึ่งหลังแล้วผิดคาดนิดหน่อย
จาก Side story ถ้าจะบอกว่าปกป้องชอบน้องเพราะโลกเหวี่ยงมันดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่
น้องหน้าเหียกข้างบ้าน เจอกันบน BTS พี่สาวเหยียบแมวตาย พี่เขยมาหาที่คณะ
พล็อตมันดูกระโดด เป็นอะไรที่ยังดูไม่ค่อยสอดคล้องกันเท่าไหร่นัก
ถ้าจะให้ถึงขั้นเพ้อโดดเรียนมานั่งรอ ส่งข้าวเช้าเย็น เราว่ามันแปลกๆ
ยังไงดีมันไม่ว้าว เหมือนยังขาดจุดเร้าที่บ่งบอกว่าสองคนนี้จะคลิ้กกันได้อ่าจ้ะ
:hao5: :hao5: :hao5:
( แม่ยกทั้งหลายอย่าด่าเค้าน้า เค้าก็รักพี่โปกพองมากๆๆๆเช่นกัน T T )
เค้าขอโทษ ผิดหวังกับพาร์ทพี่ปกป้องใช่มั้ยย จริงๆพล็อตมันมาแบบนี้นานแล้วแต่ว่า เป็นเค้าเองที่แต่งไม่เมคเซ็นต์ให้ทุกคนอินว่าพี่ปกป้องชอบเทมตอนไหน
ขอโทษจริงๆนะคะ เราก็รู้สึกเสียใจ จะพัฒนาการเขียนของตัวเอง ถ้ามีโอกาสก็อยากกลับมารีไรท์ตอนนี้ใหม่ ขอบคุณนะคะ ดีใจที่มีคนกล้าบอก กล้าเตือน แสดงว่ารักกันจริง งุ้ยย><
-
พาร์ทพี่โปกอาจจะดูเนือยๆหน่อย แต่อย่างน้อยก็ได้รู้ความรู้สึกของพี่โปกบ้าง
-
พี่มิวรู้ก่อนอีก5555
รอตอนต่อไปปป :mew1:
-
พี่โปกพองแม่มน่ารัก!!!
-
เค้าขอโทษ ผิดหวังกับพาร์ทพี่ปกป้องใช่มั้ยย จริงๆพล็อตมันมาแบบนี้นานแล้วแต่ว่า เป็นเค้าเองที่แต่งไม่เมคเซ็นต์ให้ทุกคนอินว่าพี่ปกป้องชอบเทมตอนไหน
ขอโทษจริงๆนะคะ เราก็รู้สึกเสียใจ จะพัฒนาการเขียนของตัวเอง ถ้ามีโอกาสก็อยากกลับมารีไรท์ตอนนี้ใหม่ ขอบคุณนะคะ ดีใจที่มีคนกล้าบอก กล้าเตือน แสดงว่ารักกันจริง งุ้ยย><
ม้ายยยยยน้าา เค้าไม่เคยผิดหวังเลยที่อ่านเรื่องนี้ในแต่ละตอน
เค้าคงอินกับฝั่งน้องเทมมากไป
รายนั้นคือเครซี่มากถึงขนาดขั้นสมัคร fb สิบแอคเคาท์มากดไลค์เฮีย 55555555555
เค้าเชื่อใจในฝีมือคนแต่ง สตรองค่ะ
พล็อตมันมาแบบนี้คนแต่งทำดีแล้วจ้า อาจมีสะดุดนิดหน่อยอย่างที่บอกไป
ซึ่งจริงๆมันก็อาจไม่สะดุดก็ได้ เพราะเป็นเพียงฟีดแบคส่วนตัวของเราที่เราสะท้อนไปจ้ะ
เค้าชอบเรื่องนี้ ตามมาตั้งแต่ระยะตั้งไข่และสัญญาว่าจะติดตามต่อไปจ้าา
กอดคนแต่งหอมแก้มซ้ายขวา จุ๊บุ จุ๊บุ
o13 o13 o13
-
ค่อยๆชอบ
ค่อยๆปลื้ม
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่โปกพองต้องแสดงออกให้ชัดกว่านี้! ระวังโดนคาบนะ
-
แหม่ พี่โปก แต่งกลอนจีบจริงๆด้วย 55555
พี่โปก ต้องรุกหนักไปเลยน้าาา อย่าได้ทนน
น้องเทมน่าร๊ากขนาดนี้ :-[ :-[
พี่มิว นี่รู้คนแรกเลยนะ :katai2-1: :katai2-1:
-
:pig4:
-
มุ้งมิ้งมากพอมาอ่านพารท์คุณพี่
ปกป้องสมเป็นพระเอก
น้องเดาทางไม่ออกจนถึง
ตอนล่าสุดเลย ใจตรงกันนานแล้ว
-
ตกลงพี่โปกก็รักเทมตั้งแต่แรกพบสบตาสิน่ะค่ะ
-
:pig4:
-
คุณพี่อ่อยน้องตลอด
-
อ่านไปมา เอ๊ะ! ทำไมลืมชื่อตัวละครไปหมด :a5: :a5:
-
สรุปว่าเหตุ ณ ปัจจุบัน พี่ปกป้องกำลังพิสูจน์ความชอบของน้อง
และจีบน้องแบบเนียนๆ ไปด้วย
ปล.ถ้าเทมมันไม่บื้อนะ. น้องรู้นานแล้วว่าพี่ปกป้องชอบบบบ :mew1:
-
อื้อหือ พี่มิวนี่รู้คนแรก
พีาโปกพองนี่ตื่นเต้นจนไม่ดูรีแอคชั่นน้องเลย
-
งื้ออออออออออออออออ
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกก
-
พี่โปกพอง ป๊อดน่าดู ฮ่าๆ
ขัดแย้งกับความหล่อออร่ามาก
รอตอนต่อไปนะคะ
-
นั่น...พี่มิว เพราะพี่มิวเลยนะ
-
อีพี่มิวววววววววววววววววววววว พี่โคตรเท่ห์เลยว่ะ เทมเชื่อฉัน พี่สะใภ้แกคือฉัน มั่นใจ//โดนกระโดดตบบ
-
เรื่องมันเป็นมาแบบนี้นี่เอง
-
มาแวะแบะปากใส่โปกฟองทีนึง
วิ่งวนกันเป็นม้าหมุนอยู่ได้ จับปล้ำโลด :laugh:
กกรี๊ดดดดดดดด :z6: พี่มิวอย่าตีเจ้!!!!
-
ในเมื่อใจตรงกันแล้ววววว รออะไรอีกล่ะ จีบกันเเบบเปิดเผยไปเลย 5555555
-
พี่โปกพองทำไมน่ารักอย่างนี้ :ling1: :ling1: :ling1:
-
พี่มิวโคตรเมพอ่ะจริงๆ >///////< พี่ป้องสู้ๆ จีบให้ติดนะคะ :hao6: :hao6:
-
วางแผนมาเนียนเลยนะ พี่ปกป้อง
-
ทำร้ายพี่โปกพองของน้องเทมอ่ะ //นั่งอ่อย โอ้ยกูลั่นนน เอาซะพี่โปกพองสาวแตกเลยนะ :katai2-1:
#เทมรู้แล้วอ่ะว่าพี่โปกพองชอบ ไม่เนียนเลยอ่ะโปกพอง
-
โห่ พี่มิวคนเดิมเพิ่มเติมคือความฉลาด
ดูไม่น่าจะใช่คนที่เอ่ยคำว่า โปกพอง เลยนะคะ5555
อ่านเนื้อเรื่องแล้วสุดท้ายก็โฟกัสพี่มิวคือเก่า
55555 #ทีมพี่มิว
-
พี่โปกขี้อ่อยยยย :hao7:
-
หลังจากตอนพิเศษแล้วเราหวังว่าจะเห็นการพัฒนาความสัมพันธ์ของคู่นี้สักทีนะคะเพราะนี่ก้จะครึ่งเรื่องแล้วไม่ว่าจะพี่จีบน้องรึน้องจีบพี่ก้ไม่ไปไหนทั้งคู่อ่ะ
ส่วนเรื่องที่ปกป้องชอบน้องเทมนี่เราพอจะเข้าใจนะมันคงเหมือนรักแรกพบล่ะมั้งเพราะถึงจะอยู่บ้านใกล้กันแต่ทั้งคู่ก้ไม่เคยพบกันซึ่งๆหน้าใช่ไหม ส่วนเรื่องที่ว่าเทมจะชอบปกป้องแค่หน้าตาในเฟสอ่ะเราว่าคงไม่ใช่พราะขนาดอิพี่กวนขนาดนั้นน้องมันยังตามจีบอยู่เลย
ยังไงก้จะเป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ และก้จะรอตอนต่อไปจ้า
-
เรื่องนี้ฮาดีนะ
-
:hao3:
-
5555 เรื่องเนียนไว้ใจแอม และ โปกพองงงง ก้ากกก
-
ชอบเทมมานานแล้วสินะพี่โปก!!
-
สนุกจังเลยยยย น่าร้ากกก น่ารัก
-
น่าร้ากกกกก พี่โปกพองก้เป็นเอามากนะเนี่ย อิอิ รออ่านต่อจ้า
-
ตอนต่อไปนี่ควรสารภาพกันได้แย้วววว
-
ปากระดาษใส่หัว
ป๊อก
ไม่รู้ทำไม ขำตรงนี้มาก รู้สึกมันน่ารัก ><
-
พรุ่งนี้จะมาปูเสื่อรอนะคะ ขอยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
รอค่าา
คนเขียนสู้ๆนะคะ
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ได้เลยย
-
รอเบยยยย
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
พี่ปกป้ิองจีบแนวนี้สิน้าา
-
มารอ พี่โปกพองงงง กะน้องเทม :katai3: :katai3:
-
มารอพี่โปกกกก :katai5: :katai5: :katai5:
-
มาปูเสื่อรอค่ะ อิน้องเทมจะฉลาดแล้วววว :mew4:
-
อยากอ่านแล้ว //ปูเสื่อนั่งรอ #พี่โปกพองกับน้องเทม ฉันรักคุณ~
-
เอาเป็นว่าเติมน้ำมันให้เต็มถังแล้วเดินหน้าเต็มที่เลยค่ะพี่โปก มีไฟแดงแต่ด่านเดียว o13
-
ไม่เป็นไรนะ คนเขียน รอได้ๆ วันเดียวเอง
-
รอมาต่อนะคะ ^^
-
พี่มิวรู้พี่มิวเห็นทุกอย่าง สุดยอดค่ะคุณพี่
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
มารอพี่โปกพองแล้วน้าาา~ อัพกี่โมงเอ่ยย แอร้ยยย อยากอ่านจริงๆนะ คิดถึงพี่โปกพองขี้อ่อยของน้องเทมจังเลยย~ //ปูเสื่อรอน้าา~ คิดถึงงงงจางงงง
-
มาตั้งเต้นท์รอพี่โปกพองค่า :katai5: :katai5:
-
ไม่ยอมนอนเพื่อโปกพองเลยนะ :katai4: :katai1:
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│14
หลังจากที่บอกปัดพี่ปกป้องไม่ให้มันมา ป้าเอี่ยมและผองเพื่อนก็กลับ แล้วผมพาไอ้แคระ ที่มีบาดแผลนิดหน่อยกลับมาสู่บ้านทรายทองโดยสวัสดิภาพ โทรให้ไอ้จิเพื่อนยากกับไอ้เมดาวมหาลัยหมาดๆมาอยู่เป็นเพื่อนทันที ไม่ไหวครับ ผมไม่สามารถผ่านพ้นคืนนี้ไปได้ ถ้าไม่ระบายให้ใครสักคนฟัง
“นั่นไง! ทำไมซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้” ไอ้จิตบเข่าดังลั่น แต่ประเด็นสำคัญไม่ได้อยู่ที่ตรงนั้น เข่าที่มันตบนี่เข่ากูไง
“เชี่ย เจ็บ”
“เออ เจ็บก็ดี มึงรู้ตัวมั้ยเทม มึงรู้สึกตัวช้ามาก ถ้าเล่ากูตั้งแต่ต้นป่านนี้ได้กันแล้ว”เมมันว่าอย่างหัวเสีย มันแทบจะทึ้งหัวผมไปแดกตอนที่เล่าจบ
ผมเล่าให้มันฟัง ตั้งแต่ต้นนั่นแหละ เอาหลักฐานประกอบให้มันดูด้วย
อ๊ะ..เดี๋ยวนะ เมื่อกี๊มันพูดว่าอะไร ได้กงได้กัน บ้าน่า
“ก็กูไม่รู้ ใครมันจะไปคิดว่าเป็นพี่ปกป้องวะ กูก็เคยถามมึงนะจิ แต่มึงบอกว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่มีคนมาให้ของอะไรแบบนี้”
“ก็มึงถามแค่ว่ามีคนเอาของมาให้บ่อยๆ ไม่ได้บอกนี่ว่าซ้ำตัวเดิม มีโพสอิส มีกลอนแบบนี้”
“ใครมันจะไปคิดว่าพี่เขาจะชอบกูล่ะ”
พอพูดจบไอ้เมก็ทำท่าเหมือนคุณหญิงย่าในละครจะเป็นลม ไอ้จินี่ฟรีฟอลดิ่งลงเตียงผม ไม่พอยังมีความพยายามอย่างสูงที่จะงัดตีนขึ้นมาก่ายหน้าผาก ทำไมพวกมันเล่นใหญ่ รัชดาลัยเธียเตอร์เยี่ยงนี้ รู้ตัวมั้ยว่าควรซิ่วไปเรียนนิเทศให้หมด
เมื่อไอ้จิเห็นว่าตีนมันไม่สามารถยกสูงขึ้นไปได้มากกว่านี้ มันก็กระเด้งตัวขึ้นมา จ้องหน้าผมแทน
“นี่มึงกินข้าวยัง” ไม่ต้องจ้องกูขนาดนั้น รู้อยู่ว่าหล่อ แต่ไม่อยากเสียเพื่อน ยิ่งหายากอยู่
“กินแล้ว”
“เหรอ… นึกว่ายังไม่แดก จะได้ไปเกี่ยวหญ้าหน้าบ้านมึงมาให้ ป๊ามึงเข้าใจคิดนะ ปลูกหญ้าไว้เต็มสนามเลย สงสัยรู้ว่าลูกโง่”
งื้อออ เจ็บกว่านี้ก็เหยียบหน้ากูเหอะ
“พอๆ ไว้ด่านอกรอบ เอาเป็นว่ามาแก้ไขสถานการณ์ตรงหน้านี่ก่อน” เมล่อนมันจับกระดาษที่ผมเก็บไว้มากมาย โปรยปราย เหมือนจับหาผู้โชคดีในโทรทัศน์ ไอ้จิก็สอดมือเข้าไปหยิบมาอ่านอันหนึ่ง
“กุหลาบงามสามสีที่พี่ให้ แหวะ เริ่มก็เลี่ยนล่ะ ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ปกป้องจะเป็นคนแต่ง นี้อีก ให้เทมนะ แก้หิว เสี่ยวชิบหาย”
“มึง หยุด ! หยุดอ่าน”
เอามืออุดหูแล้วดิ้นกระแด่วๆ กูไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยินอะไรทั้งนั้น นอนเอาผ้าห่มคลุมแล้วม้วนตัวขังตัวเองเป็นพระทิเบต ตอนได้มาก็เขินจะตายห่าอยู่ล่ะ พอรู้ว่าเป็นพี่มันนี่ อยากจะเผาทิ้งให้หมด
“แต่กูมีเรื่องสงสัย มึงออกมาคุยกันก่อน” เพื่อนสองตัวช่วยกันเขย่าตัวผมไปมา กูไม่ใช่แมวที่ถูกแห่ขอฝนนะ
“อะไร”ตะโกน ถามมันไปทั้งที่ม้วนนี่แหละ จ้างสิบล้านกูก็ไม่ออกมา
“ออกมาๆ กูไม่อ่านห่าอะไรทั้งนั้นแหละ ช่วยมาจัดการชีวิตรักบัดซบของมึงให้เสร็จก่อนค่อยเขินได้มั้ย”
เออ ออกมาก็ได้ คราวนี้นั่งกันคนละมุม ผมนั่งบนเตียง ไอ้เมนั่งในซอกโต๊ะคอม ส่วนไอ้จิ นั่งในตู้เสื้อผ้า เจริญล่ะเพื่อนเวร ผมก็คิดนะว่าห้องนอนผมก็ไม่ได้เล็กอะไรหนักหนา ทำไมมึงต้องทำประหนึ่งหาที่สิงไม่ได้
“เข้าเรื่องเลยนะ คนอย่างพี่ปกป้อง ทำไมต้องหลบๆซ่อนๆวะ”
“สงสัยเหมือนกูเลยเม”
เป๊ะ! มีแท็กมงแท็กมือ แท็กเสร็จก็เอาไปอยู่ซอกเดิมของแต่ละคน
“พี่แกเป็นคนขี้อายเหรอมึง”
“ขี้อายแล้วจะเป็นเดือนได้ไง”
“เออจริง หรือไม่กล้าว่ะ” อืม…พูดกันสนุกเชียวนะมึง ลืมหรือยังว่ากูสถิต ณ ที่นี้ ฟังแล้วเหมือนกำลังนินทาคนอื่นที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวเอง แต่ไม่ว่ะ นั่นเรื่องของผมเต็มๆ
“ไม่แน่..บางคนนะมึง กล้าทุกเรื่อง แต่กับที่ชอบไม่เคยมีความมั่นใจอะไรเลย”
เดี๋ยวๆ ทำไมฟังประโยคนี้แล้วเหมือนไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ต้องแสดงบทบาทบ้างอะไรบ้าง เดี๋ยวจะหาว่าไม่มีส่วนร่วม
“พูดเหมือนมึงมีความรักนะเม” แน่ะ แย่งกูพูดเลยไอ้เหี้ยจิ
“เออ นั่นดิ มึงชอบใครอยู่ป่ะ”เป็นกองหนุนก็ได้วะ
“เปล่า.. เห้ย! ไม่ต้องมองแบบนั้น คิดเรื่องของไอ้เทมพอ กูฉลาดที่จะจัดการตัวเองได้”
จึก! ด่ากูตรงๆว่าโง่ยังเจ็บน้อยกว่า เห็นแบบนี้ผมก็เรียนเก่งนะ แค่ทักษะชีวิตไม่ค่อยมี เพราะอะไรนะเหรอ
เพราะติดอยู่กับไอ้พี่เวรตะไล ที่มีระบบการเลี้ยงน้องเหมือนลูกคนเดียวไง เข้าใจว่าพี่มิวมันรักและหวง แต่เชื่อเหอะถ้าผมไม่มีไอ้เมนะ ป่านนี้คงด๋อยกว่าที่เป็นอยู่เยอะ
“เออ แม่คนเก่ง อย่าตกม้าตายล่ะมึง” ไอ้จิมันแซว เลยเจอเม้าท์บิน เข้าหัวเต็มๆ แต่มึงครับ เม้าท์กูมั้ย
พรึ่บ!
จู่ๆไอ้เมก็ยืนขึ้น แล้วเดินดิ่งไปที่ห้องน้ำทันที มันปวดขี้? หรืออะไร ผมกับไอ้จิได้แต่มองหน้ากันปริบๆ
“มันเป็นไรวะ”
“ไม่รู้มัน เอาเรื่องมึงก่อนเลยเทม จุดๆนี้พี่ลูกเปรตแนะนำให้น้องเทมรุกพี่ปกป้องเลย ไหนๆก็ไหนๆ ถ้าพี่ปกป้องจะขี้อายหรือขาดแล้วซึ่งความกล้า แต่มึงไง มึงต้องสตรอง!”
โหยย … เหี้ย! สตรองพ่อง เกลียดคำนี้ ลองมาเป็นกูแล้วมึงจะสตรองไม่ออก
ไอ้จิกลายเป็นเมนเทอร์ลูกเปรตไปล่ะ ช่วยให้เกียรติพี่เขาหน่อยได้มั้ย พี่เขาชื่อลูกเกดเหอะ มันยังคงหน้าระรื่นต่อไป
“จะให้กูรุกนะได้อยู่ แต่ปัญหามันอยู่ที่วิธีการ เดี๋ยวก็เป็นเหมือนตอนแกงเขียวหวาน”พูดแล้วยังแค้นไอ้สตางค์หน้าขี้หมาแห้งไม่หาย แล้วพี่ปกป้องก็เชื่อมันเนอะ ก็ว่าตัวเองโง่แล้วนะ ไอ้พี่โปกนี่ โง่ไม่ต่างเลย
“ไม่ใช่แบบนั้น อันนั้นน่ะมันไม่ได้เรื่องหรอกไอ้หมาเอ้ย มันต้องซึ่งๆหน้า ล็อคคอจูบ เดินไปกระแทกอกแล้วตะโกนดัง กูชอบมึงเว้ย! ไอ้เหี้ยปกป้อง”
“เดี๋ยวๆ มันเถื่อนไปมึง สติก่อน” รีบดึงไอ้จิกลับมาก่อนที่ไอ้จิจะทะลุออกนอกโลก จริงๆจิมันก็เงียบๆ ไม่สุงสิงกับใคร ถ้ามันได้รับยาตรงเวลาตอนหนึ่งทุ่ม แต่นี่คงขาด ถถถถ
“เออ งั้น.. ไปหาวิธีเองแล้วกัน แต่ท่องไว้ เวลาเจอหน้าพี่มัน”
“…!?”
“มึงต้องกล้า มึงต้องรุก มึงอ่อยไปเลย อ่อยก่อนได้เปรียบ”
ถุยชีวิต เกิดมาเป็นตัวก็18ปี ชาตินี้ไม่คิดว่าต้องมาอ่อยใคร แถมยังเป็นผู้ชายอีก แถมเป็นผู้ชายที่ขี้อ่อยสัดๆแบบพี่ปกป้อง กูยังสตรองได้อยู่มั้ย?
กว่าจะดึงสติกลับมาได้ รู้ตัวอีกทีคือตอนที่ห้องว่างเปล่า ไอ้เมมันออกมาจากห้องน้ำก็ขอตัวกลับบ้านทันที สงสัยท้องเสีย ส่วนไอ้จิก็ต้องอพยพตูดกลับด้วยเพราะมันสองตัวมาด้วยกัน
วันนี้บ้านเงียบ มีแค่ผมกับไอ้แคระ ซึ่งเราต้องแยกกันนอน เดี๋ยวผมกลิ้งไปทับแผลมันจะยุ่ง ตอนนี้ให้มันนอนข้างล่างตัวเดียว เซ็งๆบวกกับที่ไม่มีอะไรทำ เลยเปิดคอมเล่น ถือว่าแก้เครียด อีกอย่างพรุ่งนี้ก็วันเสาร์ เล่นเฟซบุ๊คเช็ครูปไปเรื่อย หน้าฟีดมีแต่เรื่องประกวดดาวเดือน ไอ้เมได้ตำแหน่งตามคาด ส่วนไอ้จิได้ที่สาม ผมถือว่ามันก็มาไกลนะ สำหรับคนที่หล่อน้อยกว่าผม
คิดถึงไอ้จิ จู่ๆคำพูดของมันก็พุ่งขึ้นในความคิด เป็นภาพฟุ้งๆเบลอๆคล้ายๆว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว….
“ถ้าพี่มันไม่กล้าก็ช่างมันดิ แต่มึงต้องกล้า มึงต้องรุก”
เอางั้นจริงดิ
โอ้ย เครียดพอๆกับสอบไฟนอล รู้งี้ไม่น่าชอบพี่ปกป้องเลย แต่ทำไงได้.. กดอัพสถานะแก้เครียดแป๊ป
Tiwakan Senanurak
ถ้าใกล้ไปมากกว่านี้ เธอจะบินหนีไปมั้ย
ไม่ได้มีอารมณ์กวีห่านจิกอะไรหนักหนานะครับ แต่อยากระบายเฉยๆ ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพี่มันเลย ถึงตอนนี้จะมั่นใจอะไรหลายๆอย่างมากขึ้นแล้วก็เถอะ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นยังไง
ตึ่ง! เสียงแจ้งเตือนในเฟซบุ๊คดังขึ้นมาไม่ขาดสาย แน่แหละ เซเลปที่ชาติหนึ่งอัพสถานะที คนก็ต้องถล่มถลาย
อ่านเม้นไปเพลินๆก็หายเครียดได้เหมือนกัน ถ้าไม่สะดุดกับคอมเม้นท์หนึ่งเสียก่อน
Ratikan M. Senanurak แอบชอบอีแร้งเหรอ?
อีแร้งพ่อง!!!!
ไอ้พี่เหี้ย มี6G จะสอดตีนไปยันเบ้าหน้ามัน เม้นท์ซะคนกำลังทำอารมณ์เปลี่ยวๆอยู่นี่หายหมด แล้วอะไรคือการปิดมือถือแต่มึงเม้นท์ในเฟซได้ ไปสิงอยู่ที่ไหนของมัน
Tiwakan Senanurak มึงควรเริ่มจากผีเสื้อนะ นกพิราบก็ยังดี
ตอบกลับมันไปแบบนั้น คิดว่าพี่มิวจะมาเม้นท์ต่อว่าไงให้ทาย?
Ratikan M. Senanurak กระหังก็บินได้นะเว้ย
ขอบคุณ! ผมนี่ปิติและยินดีมาก มากจนตีนก่ายหน้าผากเลย บล็อกพี่ตัวเองดีมั้ย
ไม่ต่อความยาวสาวความยืดล่ะ เถียงพี่มิวไม่เคยชนะ สันดานคนจะกวนตีนก็งี้ เดี๋ยวก็มาทั้งสวนสัตว์ แมลงปอก็บินได้ แมงสาปก็บินได้
เลื่อนหนีอ่านเม้นท์คนอื่นไปเรื่อยๆ จนหาว มองนาฬิกาก็เกือบห้าทุ่มแล้ว ผมควรนอน จะได้ตื่นเช้ามา หน้าตาสดใสเหมือนคิมทัน
รู้สึกตัวอีกทีคือเช้า อย่าเรียกว่าเช้าเลย อายปาก นี่ก็ปาไปบ่ายแก่ๆแล้ว สงสัยเมื่อคืนจะเหนื่อยชีวิตไปหน่อย ที่สะดุ้งขึ้นมานี่ไม่ใช่อะไรนะครับ ได้ยินเสียงโทรศัพท์ ดังครืดๆอยู่ที่ตรง นี่กูหลับตรงโต๊ะคอมเลยเหรอ
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นมาไม่ขาดสาย ดังจนตกใจ แต่เปิดไปนี่ตกใจกว่า
‘ใช่สถานะต่อกันมั้ย เมื่อกี้น้องเทมโพส @ Tiwakan Senanurak’
เปิดมาก็เจอชื่อตัวเองโดนลากเข้ามาเอี่ยวในเม้นท์ของเจ๊คนหนึ่ง มีสิทธิ์อัลไลมาแท็กผมห่ะ จุดธุปก็มาล่ะ ไม่เห็นต้องลำบาก
‘ใช่แน่ๆ มีอะไรหรือเปล่า’
‘เทียบกันจะๆ เทมโพสว่า “ถ้าใกล้ไปมากกว่านี้ เธอจะบินหนีไปมั้ย” แล้วดูที่ปกป้องโพสซิ มันต้องใช่แน่ๆ’
เจอคอมเม้นท์ย่อยที่อยู่ใต้เม้นท์ของเจ๊เขานี่ผมยิ่งตกใจ ทำไมอ่ะ ผมไม่เก็ท การหลับไปสิบกว่าชั่วโมงนี่พลาดข่าวใหญ่ของประเทศขนาดนั้นเลยเหรอ
‘กรี๊ดดดด สองคนนี้ ต้องมีคำตอบ’
มึงเลยครับต้องมีคำตอบให้กู ลากกูมากลางดงอะไร ทำไมผมงงไปหมด ระลึกชาติอีกทีก็รู้ว่าสถานะหลักมันอยู่ข้างบน แต่พอเลื่อนขึ้นไปนี่ใจสั่นเหมือนกินกระทิงแดงสามขวด
PP Prachya Nawanantanon
ไม่มีปีก บินไม่ขึ้นหรอก ถึงมีก็ไม่บินไปไหน
นี่ไงไอ้จิ อ่อยก่อนได้เปรียบมั้ยล่ะสังคม? คิดผิดคิดใหม่ ที่จะมาอ่อยคนระดับปรมจารย์อย่างพี่มัน แทบจะปามือถือทิ้ง ถ้าไม่รู้ว่าก่อนคงคิดว่ามันแค่กวนตีน แต่นี่รู้แล้วไง
ไม่มีเวลาได้พักเขิน ไม่มีเวลาได้ทำใจ ไม่มีเวลาเผื่อแผ่ให้สมองผมได้ประมวลหน้าสั่นแปดระดับเมื่อยกมือถือตัวเองขึ้นมาดู แล้วเห็นว่าใครโทรมา
จะใครล่ะ ถ้าไม่ใช่…
‘แฟนเทม’
[ลงมาหน่อยอยู่หน้าบ้านแล้ว]
“เป็นไงบ้าง โอเคมั้ย” เสียงมันนี่มาก่อนตัว มันไม่ได้มาหาผมหรอก มันมาให้ไอ้แคระ
พี่ปกป้องแต่งตัวสบายๆ เสื้อยืดกางเกงยีนส์ ที่น่าหมั่นไส้คือ เหง้าหน้าวีเชฟที่ทำให้มันสามารถตัดผมทรงบ้าบออะไรก็ได้ทุกทรงในโลก โดยเฉพาะอันเดอร์คัทที่ผมอยากตัด
“ก็ดีพี่”
ผมแทบจะไม่ได้พูดอะไรกับพี่มัน เนื่องจากไม่รู้จะคุยอะไร ตกใจที่อยู่ๆมันก็มาบ้านผม แต่พี่ปกป้องดันเสือกคิดว่าผมสะเทือนใจเรื่องไอ้แคระ
เอาจริงๆมั้ย ก็มีบ้างแหละที่นึกถึงความเจ็บปวดของหมา ตอนที่เห็นผ้าพันแผลสองสามแห่ง แต่ไม่รู้สึกเวทนามันอีกเลยตอนที่วางมันบนพื้นแล้วเสือกวิ่งแรดเข้าไปออเซาะพี่ปกป้อง ทำตัวเหมือนเป็นญาติกันมาเป็นปางก่อน ทั้งที่มันก็เพิ่งจะเคยเจอพี่ปกป้องวันนี้ มันควรจะมาหาผมดิ! นั่นหมาผม
แล้วพี่ปกป้องเองก็เถอะ เห็นผมทำหน้าเซ็งโลกก็อุ้มมันมา แล้วก็จับแขนจับขามันประกอบท่าทาง
“ผมไม่เป็นอะไรแล้ว พี่เทมหายเครียดหน่อยน้า”
เท่านั้นแหละ กูนี่ขำพรวดออกมาเลย ก็มันเล่นทำเสียงงุ้งงิ้ง เหมือนพากย์การ์ตูน แต่เสือกหน้านิ่งเป็นสันเขื่อน
“ปล่อยมันๆ เดี๋ยวมันเจ็บ”
“แล้วนี่กินอะไรยัง”มันถามตอนที่วางไอ้แคระลงที่โซฟา ทำให้นึกขึ้นได้ว่าพี่มันเอาข้าวกล่องมาให้เมื่อวานยังไม่ได้กิน ตอนนี้ยังนอนตายอยู่ในตู้เย็น
“ยังเลย นี่ใครก็ไม่รู้เอาข้าวมาให้ เดี๋ยวกินอันนั้นนี่แหละ”
พูดไปขนาดนั้นแต่พี่มันยังนิ่งได้ ถ้าเป็นปกติผมอาจจะคิดว่าผิดตัว หรืออาจจะเป็นผู้แทนของพี่สาวมันมาจีบผม แต่คราวนี้ไม่ล่ะครับ ต่อให้มันแอบยิ้มในไส้ติ่งผมก็ดูออก
ก็พี่ปกป้องแมร่งเล่นแสดงออกหมดด้วยทางสายตา เมื่อก่อนคงเป็นเพราะผมไม่กล้ามองมันตรงๆแบบวันนี้ ถึงได้พลาดอะไรไปหลายจุด ถึงมันหน้าจะไว้อาลัย แต่แววตามึงนี้จุดพลุแล้วใช่มั้ยไอ้ปกป้อง
“มันนานแล้ว ไปกินที่อื่นเหอะ”
“รู้ได้ไงว่านาน”สวนกลับไปทันที เอาดิ วันนี้จะเอาให้ดิ้นไม่หลุดเลย
“กระทรวงสาธารณสุขบอกให้กินร้อน ช้อนกลาง ล้างมือ เชื่อๆเขาหน่อย”มาเป็นคำขวัญต่อต้านไข้หวัดใหญ่ 2009 ทำไมต้องเล่นใหญ่ รัชดาลัยเธียร์เตอร์ด้วยล่ะ แค่จะบอกว่าไปกินข้าวด้วยนี่มันยากนักหรือไง โด่ ไม่พูดก็ไม่ได้แดกหรอกนะ
“เดี๋ยวไปเวฟก็ร้อนล่ะ”
“จะดีเหรอ กระทรวงเขาให้กินอาหารที่ปรุงสุกใหม่ๆนะ” ยัง..ยังไม่หยุด
“เกี่ยวอะไรกับกระทรวง”
“เออ ไม่เกี่ยวหรอก” มันหุบยิ้มพร่ำเพื่อลง
“…”
“พี่หิว ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อย”
“เออ” ก็แค่นี้ ผมนึกในใจก่อนจะเสหน้าไปยิ้มอีกทาง เรื่องอะไรจะต้องยิ้มให้มันเห็น
วันนี้พี่มันค่อนข้างพูดกับผมดี อาจจะได้อานิสงค์มาจากไอ้แคระก็เป็นได้ หรือจริงๆมันพูดกับผมแบบนี้ประจำ แต่ความรู้สึกมันต่างกัน
ผมไม่อยากพูดอะไรกับมันมาก กลัวตัวเองจะหลุดด้วย เมื่อก่อนตอนที่ผมไม่รู้ว่าเขาชอบ ทุกการกระทำ ทุกคำพูดของพี่มัน ถึงจะสำคัญกับผมมากแค่ไหน แต่ว่า.. เป็นผมเองที่เลือกจะไม่เข้าข้างตัวเอง
แต่ตอนนี้..ผมเข้าข้างตัวเองได้แล้วใช่มั้ย
“งั้นจะกินอะไรล่ะ เอารถผมไปแล้วกัน”
ส่งกุญแจรถให้มัน ก่อนที่จับไอ้แคระเข้าไปไว้ข้างใน ตรวจเช็คแผลมันก่อน เอาข้าวให้แคระ แล้วค่อยออกไปกินข้าว….กับมัน
ผมหยิบมือถือขึ้นมาเล่นๆ ระหว่างรออาหาร กะว่าจะโทรหาพี่มิว เพราะตั้งแต่ผมตื่นมาก็ไม่เห็นพี่ตัวเอง ไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง แต่กลายเป็นเห็นเบอร์พี่ปกป้องโชว์หราอยู่แทน
‘แฟนเทม 083-336xxxx’
นี่คืออยากจะปาใส่หน้า แล้วถามว่าต้องการอะไรจากสังคม คาใจก็คาใจ แต่ไม่มั่นพอที่จะถาม เดี๋ยวรอโอกาสเหมาะๆก่อน
“ดูอะไร”ไอ้เจ้าของเบอร์ชะโงกหน้ามาถามตอนที่เห็นว่าผมเหม่อไป
“เปล่าๆ กินๆไปไม่มีอะไรหรอก” ผมว่าพร้อมสั่งให้มันกินข้าวในจานตัวเอง คิดว่าเรากำลังนั่งอยู่กลางห้างหรูหรืออะไร คุณคิดผิด อย่าลืมว่าบุคคลที่ลากผมมาด้วยนี่เป็นถึงอดีตเดือนมหาลัย กินข้าวด้วยกันแต่ละครั้ง เหนือความคาดหมายตลอด คราวนู่นก็กินอาหารป่า มาคราวนี้ก็ไม่เบาเหมือนกัน มันพามากินข้าวต้มขาแรง
ตอนนั้นแดกเนื้องูคือหนักแล้ว แต่สำหรับคนที่ไม่ชอบข้าวต้มแบบผมนี่มันคงเป็นหนังชีวิต เพราะข้าวเละๆคลุกๆกับวุ้นเส้นที่ต้มจนอืด มีเลือดไก่ คอไก่ กระดูกไก่ประดับประปราย ดูเป็นข้าวต้มสยองขวัญ เป็นมื้อที่โรแมนติกสิ้นดี
“ตีนมั้ย” พี่มันคีบตีนไก่ในชามตัวเองส่งมาให้ เจริญล่ะ มันชอบผมจริงป่ะเนี่ย หรือนี่เป็นการแสดงความรักอีกรูปแบบหนึ่ง
“กินเหอะพี่ ไม่อยากแย่ง”
“แล้วเราจะเสียใจ ตีนไก่อร่อยมาก”
“เห็นพูดอร่อยทีไร นี่กินไม่ได้ทุกที” พูดละผมนี่ขึ้นเลย ตั้งแต่เฉลยพี่รหัสยันพาไปกินหนูนาแล้ว อะไรมีคำว่าอร่อยนี่เชื่อไม่ได้ ไอ้พี่โปกพองมันสันดานขี้แกล้ง ขี้ตอแหล ขี้โกหก ขี้จุ๊ เบ่เบ๊ ขี้จุ๊ตาลาลา
พี่ปกป้องได้ยินก็ยิ้มๆ แต่ไม่ลดละที่จะใช้ตะเกียบชี้ตีนไก่อย่างเชื้อเชิญ มึงจะให้กูแดกให้ได้ใช่มั้ย
“อร่อยจริงๆ” มันยืนยันเหมือนเป็นพิธีกรรายการอาหาร นี่ไปได้ค่าโฆษณาอะไรจากเขามามั้ย แต่จะว่าไปวันนี้มันไปกินยาอะไรมาผิดป่ะ ทำไมมันดูมุ้งมิ้ง บรรยากาศในร้านข้าวต้มตรอกเล็กๆ กลายเป็นสีม่วงพาสเทลฟุ้งๆ เหมือนหมอกลงในไอจี
ถึงงั้นก็เหอะ จะโดนหลอกก็เอาให้สุด ในชีวิตนี่ผมไม่เคยกินอะไรแปลกๆเท่าไร พิสดารสุดก็งูที่มันพาไปกิน ดูเหมือนพี่ปกป้องจะเป็นคนที่สร้างสรรค์ความแปลกใหม่ในชีวิตตลอดเวลา พาลเอาความสร้างสรรค์มาเผื่อแพร่ในชีวิตผมด้วย ถามว่าผมต้องการมั้ย?
ก็..ไม่รู้ซิ ชอบเขาก็อยากจะลองในสิ่งที่เขาชอบ อยากจะทำให้สิ่งที่เขาทำ ถึงมันจะดูบ้าๆ ..ที่บ้าจี้ตามมัน แต่พูดเลยว่าผม เต็มใจ พิจารณาดูตีนไก่ที่ต้มจนเปื่อย ก่อนจะยัดใส่ปาก ท่องพุทโธ ธัมโม ถึงบุญเก่าที่เคยทำมา ให้พอลบล้างรสชาติแย่ๆ แต่มัน.. เสือกอร่อย
“อร่อยอ่ะ นึกว่าจะโดนหลอกอีกล่ะ”
อร่อยน้ำตาไหล รู้งี้สั่งมาตั้งแต่แรกก็ดี ไอ้คนตรงหน้านี่ยิ้มร่าเลย พอผมพูดแบบนนั่น มันคีบอีกตีนมาให้ กลายเป็นว่าตอนนี้ผมกินไปแล้วสองข้าง
“หลอกอะไร พี่เป็นคนโกหกไม่เก่ง” ตะเกียบกูนี่แทบจะหลุดมือ เมื่อพี่ปกป้องทำหน้าใส่ซื่อ ไม่รู้ไม่ชี้ หึ.. โกหกไม่เก่งเหรอ เห็นสกิลแต่ละครั้งแทบจะซิ่วไปเรียนนิเทศ
“หรา” ที่จริงอยากจะพูดคำอื่น อาทิ ตอแหล แต่เกรงว่าจะเป็นการประทบความสัมพันธ์ไปมากกว่านี้ เอาคำซอฟท์ๆพอ
“จริงๆนะ”
“ถ้าพี่ปกป้องมีความสุขที่คิดงั้น ก็ทำไปเถอะครับ”
“หึ”พี่มันแค่นเสียงมาแบบไม่จริงจัง
“งั้นกลับกัน”พี่มันพูดขึ้น รู้สึกตัวอีกทีคือผมนั่งอยู่ที่เบาะในรถตัวเอง มีพี่ปกป้องเป็นคนขับ
เดี๋ยวๆ ทำไมมันแปลกๆ ผมรู้สึกว่าผมควรทำอะไรบางอย่าง รู้สึกว่าถ้ากลับบ้านไปแล้วพี่ปกป้องมันคงจะขอตัวกลับเลย
“เดี๋ยวดิพี่ จะรีบกลับไปไหน บ้านอยู่ใกล้แค่นี้”
สาบานว่าเห็นนัยน์ตามันวูบไปสามจังหวะก่อนจะกลับมาใสซื่อเหมือนเดิม ไม่สะเทือนบ้างหรือไง นี่ผมต้องกล้ามากแค่ไหนที่พูดไปแบบนั้น
“รู้แล้วเหรอ” มันกลับพูดขึ้นมาเรียบๆ ราวกับว่าเป็นเรื่องธรรมดา ไม่ได้ๆไอ้จิบอกให้รุก ผมต้องรุกต่อไป …
“พี่ปกป้อง.. คืออย่างงี้ เมื่อวานนี้ ตอนประกวดเดือน ผมเห็นพี่..ที่..ระ..รถ”
เท่านั้นแหละ เบรกกันแทบหน้าคว่ำ ดีใจนะที่ตัวเองทำให้พี่มันสะดุ้งสะเทือนได้บ้าง แต่ไม่ใช่แบบนี้ดิ สงสารลูกรักกูหน่อยเหอะ..
คราวนี้พี่มันหยุดจอดหันหน้ามาหาผม ไม่นะ… มันจะฆ่ากูหรือเปล่าทำไมทำหน้านิ่งได้โล่ขนาดนี้ แต่ เดอะโชว์มัสโกออน ยูโน กูเล่นใหญ่รัชดาลัยเธียร์เตอร์มาขนาดนี้จะให้หยุดเพียงเพราะมันกำลังจ้องหน้าก็ใช่เรื่อง
มันคงไม่ฆ่ากูหรอก โกออน เลยแล้วกัน
“แล้วผมก็รู้อีกว่า.. พี่ปกป้องเป็นคนเอากลอนมาให้ ดะ..ด้วย ใช่มั้ย”
เงียบนิ่ง… ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอกจากเดดแอร์ ผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ระหว่าที่ลุกรี้ลุกรนอยู่พี่มันก็เรียกผม..
“เทม”
“หะ..ครับ”
“เฮ้ออออ รู้แล้วซินะ แล้วรู้อะไรอีก”พี่มันถอนหายใจหนักๆ ก่อนจะเสยผมตัวเอง โอ้ย อย่าครับอย่า ใจผมเต้น ตอนที่หน้าพี่ปกป้องเริ่มขึ้นสี เพราะมันบอกให้รู้ไม่ใช่กูคนเดียวที่รู้สึกอึดอัดในเวลาแบบนี้
“เอ่อ.. ขนม ดอกไม้ แล้วก็โซดา”
“แค่นั้นเหรอ” พี่มันหันหน้ากลับไปมองท้องถนน ส่วนผมได้แต่ใบ้แดก รวมสติพูดออกมาแต่ละคำแสนยาก แล้วดูมันตอบกลับมาดิ
“พี่ปกป้องว่าไงนะ”
“แค่นั้นเหรอที่อยากรู้”แล้วมึงจะให้กูรู้แค่ไหน แค่นี่ก็เปลืองพื้นที่ในสมองมากพออยู่ล่ะ
ตอนนี้ในหัวผมมีแต่เสียเมนเทอร์ลูกเปรตตะโกนคำว่าสตรองดังลั่น ก้องไปมา ก่อนที่ผมจะพูดประโยคถัดไปขอพลังแห่งความด้านจงสถิตอยู่กับผมด้วยเถอะ
“จริงๆ คือผมมีเรื่องจะถาม พี่เอามาให้ผมทำไม”
“พี่ชอบผมหรือเปล่า แล้วชอบตั้งแต่ตอนไหน แล้วทำไมถึง..”
“พอก่อนๆ คำถามยากไปไม่ตอบได้มั้ย”
“….”
“รู้แค่ว่าชอบก็พอ…”
TBC.
แจกถุงอ้วกแป๊ป พี่ปกป้องเป็นคนไม่หวาน อย่าได้พยายามหาความหวานเลย 5555555555
ตอนนี้แต่งหลังไปวัดมา คนเขียนไปทำบุญให้เพื่อนที่เสียไป อึนๆนิดๆ ขอโทษนะคะ ><
แล้วเจอกันใหม่
lapat
-
จิ้มเลย :-[
-
จิ้มมม
-
ในหัวตอนนี้คือ ไอ่พี่ปกป้องงงงงงงไอ่ขี้อ่อยยยยยย. :hao7: :hao7: :hao7:
ฟินมาก. อยากจะกรี๊ดถ้าไม่กลัวพ่อตื่นขึ้นมาตบจะกรี๊ดให้ลั่นซอย :z3: :z3: :z3:
-
สนับสนุนให้เทมอ่อยพี่ป้องค่ะ อ่อยโล้ดดดดด! >< :hao6:
-
อ่อยแรงมากกกก พี่โปกพอง อ้อยทั้งสวนของแม่นางน้ำใสยังสู้อ้อยทั้งฟาร์มพี่ไม่ได้เลยค่ะ!! :hao6:
-
อ้อยยยยยยยยยยยยยยยย งื้อน่ารัก พี่โปกทำไมอ่อยหนัก อ้อยแรง
“รู้แค่ว่าชอบก็พอ…”
โอ้ยยย ขอพี่โปกกลับบ้านถุงหนึ่งค่ะ
ป.ล. พี่โปกพองแกพาน้องไปกินแปลกทุก ep เลยนะ 555555555555
-
เป็นคนไม่หวานจริงๆนะพี่ปกป้องเนี่ย :laugh:
-
ประทานโทษนะคะ
(http://p4.isanook.com/mv/0/ud/11/55255/23762e82724189d1e7f11f679c2f36a7.jpg)
-
งื้อออออ เป็นแฟนกันได้แล้ววววน้าาาา สตรองงง
ฟิน มากกกกกก น่าร๊ากกก :hao7: :hao7:
-
โอ้ย อิพี่โปกพองงงง อมพะนำอยู่ได้
-
โอ้ยยย โปกพองน่ารัก :o8:
อ่านไปก็เขินแทนน้องเทม
อยู่กับพี่โปกมากๆ เทมต้องสตรองนะลูก
-
เราชอบพี่มิวอ่ะ พี่มิวมีคู่รึไม่ถ้าไม่เราขออออ
-
รู้แค่ว่าชอบก็พอ...โอ๊ยยยยย ตาย :m1: :m1: :m3:
-
ตายค่ะตาย งานนี้มีตายกันไปข้าง
เจอประโยคเด็ดอิพี่ โปก พอง
ต่อให้ขุ่นแม่ลูกเกดมาเอง ก็สตรองไม่ไหว :jul1:
-
โง้ยยยยย โอยยยย อิ่มอ้อยยย ตีนไก่ก็หวาน โอยยยๆๆๆๆๆๆ 555555 :hao7:
-
รู้แค่ว่าชอบก็พอ โอยยยยยยยยยพี่โปกพองงงงงงง ยอมจวายยยยยย
น้องเทมถามออกไปแล้ว ยอดเยี่ยมมม T v T
ในที่สุดก็รู้แล้วววววว ฮูเร่ ใช้วิธีจิมาแต่แรกก็จบอะโด่ววว
ใดแล้ว อยากกินตีนไก่ บรัยยย Orz
-
พี่ปกป้อง
-
แค่รู้ว่าชอบเทมยังไปไม่ค่อยเป็น
แล้วพี่ปกป้องมาบอกว่าชอบ เทมไม่ระเบิดไปแล้วเหรอ :o8:
-
นี่คนเดียวกับที่เขียนกลอนจริงๆดิ ทำตัวเน่าๆเอ้ยหวานๆแบบกลอนบ้างดิ 55555555
-
:L1:
-
:hao7: :hao7: :hao7:
-
ไหนๆพี่ปกป้องก็บอกว่าชอบน้องเทมแล้ว น้องเทมก็บอกความรู้สึกของตัวเองไปเลย จะได้เป็นแฟนกันสักที
-
เทมถามรัวๆ
พี่ปกป้องตอบแค่ " รู้แค่ว่าชอบก้พอ "
หวานนเลยยยย :mew1:
-
ใครก็ได้ เอาอิโปกพองไปเก็บที!!!!!!
นุ้งเทม อ่อยสิคะลูกกกกก อ่อยยยย เอาให้รักให้หลงกว่านี้อีกพันเท่าเลยลูก
-
:ling1: น้องเทมสติยังอยู่ดีอยู่มั้ยลูก!!!
-
แถกพื้นตายแปป พี่โปกพองตะเตือนไตมาก
-
พ่อพระเอกบอกชอบน้องแล้วววววววว กว่าจะบอกกันได้ 5555
-
เทมจัดไปเลยลูก เอาให้พี่มันไปไม่เป็นเลย!!!!
เล่อค่า
-
อ่อยยยย งุ้ยยย
-
แอร้ยยย อิพี่โปกพองทำไมแร่ดล่ะค่ะ
-
แหม ทำไมรีบบอกจังล่ะ เล่นตัวก่อนซิเทมมม
-
โปกพองจะปลูกไร่อ้อยเหรอ
-
พี่โปกพองเป็นอย่างที่จิว่าจริงๆนั่นแหละ
เลี่ยน เสี่ยว แหวะ!
-
พี่โปกพองนิ่งมากๆๆๆๆๆ
-
หึ้ยยยยยยยยยยยยยยย เขินจุงงงงงงงงงง :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:
-
โอยยยยยยย เขินนนนนนน
-
ฮิ้วววว เค้าบอกชอบกันแล้ววววว :-[
-
อีโปกพอง อร๊ายยยยย
มาสั้นๆได้ใจความ
นี่ความแตกของจริงแล้วสินะ
ต่อไปก็มาลุ้นกันว่าจะยังไงต่อ
ว่าแต่อาหารแต่ละมื้อของคู่นี้ไม่น่ากินเลยจริงๆ ฮ่าๆ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~ :o8: :o8: :o8:
-
กรี๊ดดดดด รู้แค่ว่าชอบก็พอนะเทม :-[ :o8:
ปล. ทำไมอยากให้จิกะอิพี่มิวได้กัน 5555
-
รู้แค่ว่าชอบก็พอ พี่โปกพองต้องการแค่ให้รู้ เนี่ยนะ แค่เนี้ย?
-
:o8: รู้ตัวกันแล้วทีนี้เขาจะจีบกันยังไงต่อนะ :-[
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อีโปกพ่องกล้าๆหน่อย
-
กริ๊ดแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
-
หืออออออตายไปเลยประโยคสุดท้าย น้องเทมหายโง่เอ้ยยยหายซื่อเเล้ว ปิดซอยฉลองงงง
แล้วน้องเมเป็นอะไรอยู่ ๆ ก็ลุกเข้าห้องน้ำแล้วกลับบ้านเลย น้องมีปัญหาอะไรรึเปล่าอ่า
-
อร๊างงงงงงงง :mew1: :mew3:
-
งื้อออออ พี่ปกป้องงง
-
โอ๊ยยย จัดหนักจัดเต็มมากลูกเทม 555
-
กรื้ดดดด. รู้แค่ว่าชอบก็พอ
ณ จุดๆนี้อิฉันกรื้ดค่ะเขาจะได้กันแล้ว โทษๆผิดประเด็น
-
ชอบก็คือชอบบบบโง้ยยยยย
-
พี่โปกพองหน้านิ่ง แต่ละคำนี่ตีแสกหน้าน้องเทมเลยเหอะ
-
โอ๊ยยยยยยย ใครก็ได้กล้าๆ สารภาพรักก่อนเถอะนะ ขี้เกียจจะลุ้นล่ะ
-
พี่โปกพองนี่ท่าเยอะเนอะ...
เอาเถอะ เพราะรักน้องเทม ป้าจะปล่อยโปกพองทำตัวท่ามากต่อไป
เพราะป้าอยากรู้ใจแทบขาดแล้วว่า ตอนต่อไปพ่อโปกพองกับน้องจะลงเอยกันหรือยัง ฮ่า ฮ่า ฮ่า
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:
-
:ling1: พึ่งได้เข้ามาอ่านนน ติดมากกกกกกก. มาต่อเร็วๆนะคะ ทำไมพี่ปกป้องดํ
ูมีความลับเยอะ
-
ไม่พอค่ะพี่โปกพอง บอกเลย :katai1:
-
ตายสนิทค่ะ ฟินมากกกกกก :o8:
อยากมีโมเม้นท์แบบนี้ในชีวิตบ้างจริมๆ
-
:mew5:
-
ชอบเรื่องแนวนี้ สนุกตลกโปกฮาฟินจิกหมอน เขาจะได้กันแล้ววววกรี๊ดดดดดดด :ling1: :ling1: :ling1:
-
อ้ากกกกก พี่ปกป้องงงง
งื้อออ เทมพูดไปแล้ว 5555
เป็นแฟนกันได้ล้าววว :hao7:
-
:pig4:
-
งื้อ~เขินนนนน~
-
พี่โปกค่ะ พูดน้อยอ่อยหนักจริงๆ
เขินได้ทุกประโยค เขินได้ทุกโมเม้นต์ พี่เขาควรเป็นแฟนหนู ท่ดๆ 555555
ถ้าพี่ปกป้องไม่เป็นหมอฟัน ก็ไปเป็นดารานะคะ เพราะเล่นใหญ่เล่นเนียน
แต่ได้ไม่เป็นดารา แนะนำนักการเมือง ทุกประโยคมีนัยยะ ตลอดดดด กรี๊ดดดดดดด
ส่วนพี่มิว.. พี่มิวควรเป็นเจ้าบ่าวหนูนะคะ
น้องเทม คนนี้พี่ขอ 555555555
-
เทมรุกละ
พี่ป้องล่ะ??
-
อร้ายยยย o13
-
น้ำตาลในเลือดพุ่งขึ้นสูงเลยทีเดียว o4
-
พี่ปกป้องขา พี่ตอบแบบนี้เอาใจน้องเทมไปเถอะค่ะ #ปาหัวใจใส่รัวๆ :m3:
-
เดี๋ยวมาอ่าน
-
ดิ้นๆๆๆ
-
อัยย่ะ
-
อร๊ายยยยยย ย...ประโยคสุดท้าย บึ้มเลยค่าาาา^^'
-
ปกป้องคะ....
55555555555555555555555555555555 :hao7:
-
หัวเราะดังมากตอนตีสอง นี่ผมบ้าแล้วใช่มั้ย #ปกป้องเทมโป
-
:pig4:
-
ขอบคุณ :)
-
#รอพี่โปกพองอยู่นะ คิดถึงน้องเทมมักกกก
//ปูเสื่อรอ
-
พี่โปกพองงรอจนเหยี่ยวหมดแล้ววว. :oo1:
-
อ่านแบบยิงยาวกันเลยทีเดียว
อมยิ้มแก้มจะแตกตั้งแต่ต้นยันจบ ฟินแล้วฟินอีก
ทั้งฟิน ทั้งหมั่นไส้ไอ้พี่โปกพอง 5555555+
อยากรู้จะเป็นไงต่อไปหนอ
-
หลุดขำคำว่าลูกเปรต
-
เหวยๆๆ เขาบอกชอบกันแล้วเหวย จะหาว่าพี่โปกพองป๊อดไม่ได้แล้วนะเหวยย
-
โอ๊ยดีเว่อ อีพี่แม่มมมมมมมมม ปาหัวใจใส่รัวๆๆๆ
-
ต้องให้น้องอ่อยขนาดไหนคะ
-
กว่าจะสารภาพนะพี่ปกป้อง
-
รอพี่โปกกกก
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
น้องเทมง้างปากพี่ปกป้องได้แล้วเว้ย 5555
-
บอกมาขนาดนี้ละ เป็นแฟนกันเหอะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่โปกพองน่ารักกกก
-
รีบมาต่อเร็วๆนะ เป็นกำลังใจให้นะคับ สู้ๆ55 :mew1: :pig4:
-
เกร้สสสสสสส ดีงามพระรามเดินดง อ่านวันเดียวมาถึงตอนล่าสุดละ รีบๆมาต่อนะเตง เลารออยู่วววว :katai5:
-
ตีนไหม? เอิ่มมมมม เป็นเรานี่สตั๊นไปสามวิ แล้วก็ปล่อยกร๊ากกกกกกก
-
เข้ามารอโปกเทมม
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
แล้วพี่โปกพองจะแกจะยังไงต่อไป5555
รุกเลยนะน้องเทมเอาให้เต็มที่555
-
ขออนุญาติลาไปสอบนะคะ 9วิชาสามัญ
ตอนเห็นคะแนนวิชาเฉพาะ ลภัสนี่หน้าชาไปเลยค่ะ จากอยากเป็นหมอหมา นี่เหลือแต่หมาทันที 555555
ต้องไปฟิต70%ที่เหลือก่อน
ขอลานะคะ ^^
เดี๋ยวตอนต่อไปคงหลังสอบไปนิดนึงนะ คิดว่าก่อนปีใหม่ แต่เค้าก็ไม่แน่ใจ 5555 อัพก็เห็นนั่นแหละ5555555
ถึงจะสอบแต่ก็ยังเล่นโซเชียลอยู่บ้าง :mew1:
@lapat_patrada Twitter คนเขียน
เมนชั่นไปคุยเล่นได้55555 หรือ #ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ เค้าตามรีกทุกอันนั่นแหละน้าาา
กลับมาสัญญาว่าจะลุยเรื่องนี้ให้จบ พี่ภามรอเหงือกแห้ง ไม่รู้จะโดนลบวันไหนแล้ว งื้ออออ
รักทุกคน รักมารักกลับ ไม่โกงง
Lapat
-
โอเคคคค รอได้แป๊ปเดียวเองง
สู้ๆนะว่าที่คุณหมอ(หมา) 555555
-
รอนะคะ
-
รับทราบค่ะ :mew1: :katai2-1:
-
:กอด1: :กอด1: คนเขียนค่ะโชคดีกับการสอบนะคะ
-
สู้ๆ นะจ๊ะ
รออยู่ๆ
-
โชคดีกับการสอบจ้าาา
-
เขินแทนน้องเทมอ่าาา
-
สู้ๆน้าาคุณลภัทร ขอให้ได้วิชาสามัญ 70 อัพทุกวิชาเนอะ :mew1:
-
สู้ๆ ของเรานี่เทการศึกษาเลย ไม่ได้สมัครสอบ ถถถ ตั้งใจๆนะ
-
สู้ๆ นะฮับ
may the โปกพอง be with you -___-; 55555
-
จะรอน้ะT^T โชคดีกับการสอบนะ หมอหมารออยู่
-
สู้ๆน้า
-
:pig4: :pig4: :pig4:
สู้ๆ น้า
-
พยายามเข้าค่า~ :L2:
-
อยากอ่านต่อ แต่ก็ต้องอ่านสอบเหมือนกัน :ling1:
สู้ๆนะ ข้อไหนไม่ได้ เดาแม่น มั่วถูก เพี้ยงๆ
:hao5:
-
Strong นะคะ 55555
สู้ๆ รอน้องเทมอยู่นะ
-
กรี๊ดดดดด~~~ อ่อยแรงเวอร์เรื่องนี้
ไม่อยากจะเม้า ฟินอ่ะ :laugh: เป็นแฟนกันเถอะขอเลยๆๆๆ หมอนที่บ้านแตกเป็นสิบแล้วจ๊าาา
ชอบก็ตรง โปกพองนี่แหละ ขำม้ามกระเพื่อม เอาจริงก็แนวดีนะกับชื่อพระเอกแบบนี้ 55555+
มาต่อเร็วๆนะคนอ่านรอจ๊าาา เอาความจริงแล้วเรื่องการสอบอย่าไปกดดันตัวเองนะ ยิ่งกดดันว่าต้องอ่านต้องทำให้ได้ต้องจำให้เยอะที่สุดมันไม่ได้ช้วยให้จำและเข้าได้หรอกค่ะแต่มันจะทำให้เราตีบตันยิ่งกว่าเดิม ผ่อนคลายค่ะ ผ่อนคลาย สู้ๆนะค่ะคนอ่านรอได้ :กอด1:
-
โชคดีในการสอบบบบบ สู้ๆๆๆๆ o13 o13 o13
รอยุนาาาาาาา :mew1: :mew1: :mew1:
-
จะรอนะ สู้ๆ
:katai5:
-
ละมุนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน ไม่เคยมาอ่านเรื่องนี้เลย พลาดมากกกกกก
-
รอพี่โปกน้าา
-
รอน้า~~
-
:mew2: :mew2: :mew1: :mew1:
-
สู้ๆจ้า
-
อ่านนิยายเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้น จำไม่ได้ว่าเม้นท์ไปบ้างรึยัง
แต่
.
.
.
ถ้าไม่ติดแม่นั่งอยู่ จะกรี๊ดให้บ้านแตก
โอ้ยยยยย ฟินเว่อร์
อีกพี่โปกพองงงงงงง อ้ายยยยยยยยยยย คนอะไรขี้อ่อยแบบสุดๆ
น้องเทมมม จับทำผัวเลยลูก รออะไร อีพี่โปกพองมันอ่อยขนาดนี้ จับทำผัวเลยยยย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด :hao7: :hao7:
*เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ สอบสู้ๆนะคะ รีบมาอัพนะ เราคิดถึงง :impress2:
-
:hao6: :mew1: น่ารักมากค่าาาาา
-
ตั้งใจสอบนะ
คืออยากให้ประเทศเรามีอนาคตสัตวแพทย์เป็นสาววาย 5555555555555 ไม่ใช่ล่ะ
แล้วจะมาดูเรื่อยๆนะ อัพเมื่อไหร่ก็เมื่อนั๊น
จาาารอออออ
-
สู้ๆค่ะ เรานี่ว่าจะเทละ คะเเนนความถนัดได้น้อยเกิ๊น 55555 ยิ่งจริยธรรมนี่ไม่ต้องพูดถึง สงสัยไม่เหมาะกับด้านนี้ สอบ9วิชานี้ก็ขอให้ได้ขอให้โดน 70+ ทุกวิชานะคะ
-
❤️❤️❤️❤️❤️ คิดถึงน้องเทมแล้วน้าาาา
คนเขียนไม่รวมเล่มจริงๆเหรอ? เราอยากได้มากๆ สนพ.ที่รวมเล่มแล้วถูกก็มีนะ แต่ต่อให้แพงเราก็ซื้อ
-
มีคนเเนะนำเลยเข้ามาอ่าน อมยิ้มน่ารักมากค่า :-[
-
:t3: :mew1: :mew1:
-
สงสัยว่า คนที่ขับรถเหยียบน้องหมาตัวแรกของน้องเทม น่าจะเป็นพี่ปกป้องนี่ล่ะ แล้วก็อาจจะเริ่มมองน้องตั้งแต่ตอนนั้น ใช่มะ
-
ตามมาอ่าน สนุกดี
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ สนุกมาก ฮาเทม55555
-
สนุกมากๆ
-
:man1: :man1:
-
ไม่ได้ตามอ่านมานานแสนนาน เดี๋ยวมาเม้นนะจ๊ะ555
-
:mew6:
-
:katai5: เข้ามารออออ
-
คิดถึงพี่โปกแล้วว
-
กอดหมอนรอ แล้วนะะะะะะะ เตรียมฟิน :ling1: :ling1:
-
พี่ปกป้อง น้องเทมโป้ น่ารักกกก ขอบคุณนะค่ะ ^^
-
สนุกดีครับ จะรอคนเขียนทั้งสองเรื่องเลยนะครับ
-
ก็จะรอต่อไปปป
-
สวัสดีปีใหม่ คนเขียนและทุกคนน้าาา :mew1:
-
ถ้าชั้นเป็นเทมนะฟินเว่อ
-
เข้ามารอโปกเทมมมมมม
สวัสดีปีใหม่นะคะ^^
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
น่ารัก<3
-
รอพี่โปกน้าาา
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│15
ตอนเย็นวันศุกร์หลังกลับมาจากมหาลัย พี่ปกป้องมารับไปเที่ยวบ้าน.. อย่าครับ อย่ามโนกันไกล คิดว่าว่าพี่มันจะพาไปกราบพ่อแม่ ให้ผมไปสู่ขอหรืออะไร
มันพาผมไปอาบน้ำหมา ก็ไอ้น้องเชนกับน้องฐานั่นแหละ
คือถ้ารู้ตั้งแต่แรกผมจะกลับบ้านไปเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดกับเกงบอล ตอนแรกที่พี่มันโทรมาบอกว่าจะมารับ ก็คิดว่ามันจะพาไปเที่ยวหรืออะไรที่บันเทิงกว่านี้ไง กูก็เล่นซะเสื้อฮูดกับกางเกงทรงกระเหรี่ยง รองเท้าจอร์แดนเสริมส้น แฟชั่นได้อีก แล้วความผิดพี่โปกพองเลยครับ พอมันเห็นผมแทนที่จะทักท้วงซักหน่อย ว่าจะพาไปช่วยอาบน้ำหมาหรืออะไร แมร่งไม่มีเลย ไม่มีสักคำ รู้ตัวอีกทีกูก็จับฝักบัวรองน้ำใส่อ่างช่วยมันตีฟองแฟบฟองสบู่ในห้องน้ำบ้านพี่มันแล้วนี่ไง
คุณหลอกดาววว ฮือออ
“ขนิษฐา”พี่ปกป้องเรียกหมา น้องฐาวิ่งแหยะๆไม่สมความเป็นโกลเด้นอัธยาศัยดี ถ้าเทียบกันกับไอ้วรเชษฐ์ น้องฐาดูอ้วนไปหน่อยหรือว่า..
“มันท้องเหรอพี่ปกป้อง”
“รู้ได้ไง”
พี่มันหันมาถามแวบหนึ่งก่อนจะหันหน้ากลับเพราะมันกำลังเอาฟองน้ำถูกตัวให้น้องฐาอยู่ ขนของน้องฐาเปียกน้ำเลยทำให้เห็นน่มน๊มทั้งแปดเต้าที่คับแน่นจนแทบจะใส่เสื้อในแบบผู้หญิงได้
“ใกล้คลอดแล้ววันนี้จะไปหาหมอ”
“เลยเรียกมาเป็นเบ๊อ่ะดิ”
“ฮึ ไม่ได้เรียกเบ๊”
“…”
“เรียกหมอให้มาเป็นเพื่อนหมอ พาหมาหมอไปหาหมอหมา”
ฮือออออ นั่นมุกหรือเปลือกหอย เล่นเสร็จมีหันมายักคิ้วให้กูอีก คิดว่าตัวเองหล่อตายล่ะซิ ฮือออออ มึงคิดถูก เจอความกวนตีนไอ้พี่ปกป้องไปนี่ได้แต่ร้องอือหือ เชื่อเหอะ พี่มิวก็ทำไม่ได้ ไอ้จิเหรออย่าหวังเลย
“กวนตีนนะ” เห็นความพยายามที่ช่วยให้บันเทิง ก็ต้องชื่นชมเขาหน่อย
พี่มันหันมาโชว์ฟันขาวสวยด้วยทันตแพทย์ โด่ ขาวขนาดนี้ฟอกสีฟันอ่ะดิ หมั่นไส้เลยปาดฟองฟาดหน้าพี่มันไปที ข้อหายิ้มแล้วโลกสว่างไหวเกินไป ส่งผลให้การเต้นของหัวใจผิดปกติ อีกอย่างที่ปาดฟองใส่ปากมันไปเพื่อให้มันหยุดพูดไง คนยิ่งเซ็งๆอยู่ ต้องม้วนกางเกงทรงกระเหรี่ยง หนีน้ำขึ้นมาให้ถึงหัวเข่า ม้วนทรงไหนเหรอ ก็ทรงกลมๆเหมือนถุงเท้านักเรียนนั่นแหละ เพียงแต่เปลี่ยนข้อตีนเป็นขาอ่อนกูไง รัดขาจนเลือดไม่เดินแล้วมั้ง พี่โปกก็ยังมาเล่นมุกควายเครียดอีก
“แค่กๆ” อ้าวเวร สำลักฟอง
“เทมทำพี่ทำไม” พี่ปกป้องทำท่าสำออย พูดเสียงอ่อนเสียงหวานซะ ผมนี่อยากสำนึกผิดเลย แต่ไม่เว้ย ตั้งจิตให้มั่น คิดถึงว่ามันหลอกพามาอาบน้ำหมา
“ย้อนนะ อาบน้ำให้หมาพี่ต่อเลย”
“งั้นต้องไปเอาแคระมาด้วย นั่นก็หมาพี่เหมือนกัน”
“ขี้ตู่วะ นั่นหมาผม”
“เออ นั่นแหละ หมาเทมก็เหมือนหมาพี่ ”
แล้วก็ตามสไตล์พี่โปกเขานั่นล่ะ เล่นเสร็จก็ยิ้มอ่อนแล้วก็ยักคิ้ว แต่คราวนี้เพิ่มความจังไร เอาฟองสบู่มาป้ายแก้มแจกความสดใสให้กูเลย มองหน้ามันคาดโทษไว้ก่อนจะฉีดน้ำล้างหน้า ตอนผมป้ายมันน่ะเป็นฟองที่สดใหม่ผลิตจากมือ แต่ที่มันป้ายผม นี่ฟองสบู่ในอ่างอาบน้ำมีน้องฐาลอยตุบป่องอยู่ นั่นหมานะครับ กูย้ำเลยว่าหมา! ต่อให้เป็นหมาสุขภาพแข็งแรงถูกเลี้ยงมาไฮโซขนาดไหน แต่เอามาป้ายหน้ากูเนี่ยไม่ตลกกับค่ารักษาสิวหรอก
“มานี่มา”
มันจับไหล่ผมให้หันไปทางมัน พี่มันยิ้มแล้วจะเอามือมาปัดๆไปที่หน้าผม อย่างกับละครไทย เราสบตากันสองจังหวะ ก่อนพี่มันจะเรียกชื่อผม..
“เทม..”
โหยย ไม่ต้องมาพูดเสียงแหบใส่เลย ตากูนี่พร่าไปหมดแล้วครับเนี่ย ออร่าพี่มันพุ่งเข้าเหง้าหน้าผมมาก รู้สึกว่าพี่ปกป้องจะขยับเข้ามาใกล้เกินความจำเป็น ส่วนตัวผมก็อัพเลเวลความเป็นหิน ไม่ใช่แค่หน้า แต่ทั้งตัว.. และก่อนที่หัวใจผมจะเต้นจนขาด ATP ตาย น้องฐาเห่าโฮ่งเตือนว่าถ้าใกล้เข้าไปอีกสามเซน มนุษย์สองตัวนี่อาจจะได้เสียกันในห้องน้ำแล้วมีหมาผัวเมียเป็นพยาน
“เฮ้ย!” ตัดสินใจเอามือดันอกพี่มันออก
“ไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย จะเอาฟองออกให้ นี่ไง คิดไปถึงไหนเหรอเรา ฮ่าๆ” พี่มันดีดหน้าผากผมดังป็อก สะเทือนไปทั่วสมองส่วนหน้า ใครจะไปรู้ ก็ขยับหน้ามาใกล้ขนาดนั้น พี่มันยังไม่หยุดหัวเราะอีก อยู่ๆก็ไม่อยากเห็นหน้าพี่โปกกะทันหัน คว้าอะไรได้กุคว้าหมด เปิดฝักบัวอัดหน้าแมร่ง
“เล่นอะไรไม่รู้เรื่องเล้ยย” เหมือนจะด่านะแต่ยิ้ม .. พี่มันเดินออกไปเช็ดหน้าข้างนอก ส่วนผมก็ขัดถูน้องฐาต่อมีน้องเชนที่สะอาดเอี่ยมแล้วห่อตัวรอรับการไดร์ขนอยู่ใต้อ่างล้างหน้า
บางทีก็ขำเหมือนกัน ถึงจะเคยมโนว่าพี่มันต้องนิ่งๆ เรียบร้อยหรือขรึมๆอะไรไว้ พอเอาเข้าจริง มันเป็นคนกวนตีน ชอบตีมึน เสี่ยวบ้างบางเวลา แต่ส่วนใหญ่เล่นมุกหรืออะไรมาพี่มันก็มักจะเขินเองก่อน แล้วผมก็จะบ้าจี้เขินตามพี่มันทีหลัง
อย่างวันนั้นก็เหมือนกัน…
“รู้แค่ว่าชอบก็พอ”
เหล่มองไอ้คนพูดประโยคนั้นออกมา มันก็จ้องไปที่กระจกข้างฝั่งตัวเอง จะว่าพี่มันไม่สนใจก็คงไม่ใช่ เพราะผมเห็นเงาพี่ปกป้องกำลังเม้มปาก หูเหอนี่คือแดงไปหมด มึงพูดอะไรไม่ปรึกษากูเลย ขนาดพูดเองมันยังเขินเอง แล้วคิดเอาว่าผมเป็นคนฟัง
ไม่ใช่คนฟังธรรมดา ไก่กาปาจิงโกะด้วยนะครับ…แต่เป็นคนฟังที่แอบชอบมันมาเป็นปีๆ
แล้วจะไม่เขินได้ไงเล่า ฮือออ
เงียบจนใจหาย พี่มันเอาแต่หันหน้าไปมองกระข้าง ส่วนผมก็เหม่อมองดูฟ้าไกล จะให้กูพูดอะไรดีล่ะ .. เดี๋ยวนะ จริงๆผมก็มีอยู่เรื่องหนึ่งที่จะพูดกับพี่มันเหมือนกัน
“พี่ปกป้อง/เทม”
ชิบหายล่ะ พอจะพูดก็เสือกมาพูดพร้อมเพรียงกัน ทีตอนนั้นละนั่งเงียบเกาหูดอยู่ได้ ผมมองหน้าพี่ปกป้องที่ทำหน้าเหมือนขี้ไม่ออกมาสามวัน ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะรวบรวมความกล้า
“พี่พูดก่อนเหอะ” ให้เกียรติผู้อาวุโสพูดก่อนดีกว่า
“ฮึ เทมพูดก่อน” โธ่ บอกให้พูดก่อนก็พูดก่อนไงวะ ทำไมไม่ฟังกันแบบนี้
“ไม่เอา พี่ปกป้องพูดก่อน”
“ไม่ได้หรอก ถ้าพี่พูดเดี๋ยวเทมไม่ได้พูด”
“แล้วทำไมผมถึงจะไม่ได้ พะ..อื้ออออออ”
จังหวะเดียวกับที่ผมยื่นปากไปเถียงพี่มัน พี่มันก็หันมาหาผมเหมือนกัน กลายเป็นว่าตอนนี้หน้าผมกับพี่ปกป้องอยู่ห่างกันแค่คืบ… ชัดเจนซะจนเห็นเงาตัวเองที่สะท้อนอยู่ในตาใครอีกคน เสียงหัวใจที่เต้นดังจนน่ารำคาญเป็นดนตรีประกอบฉากเลิฟซีน
มันควรโรแมนติกนะครับ …ถ้าพี่ปกป้องไม่ยัดทิชชู่ทั้งม้วนเข้าปากผม ไอ้สัดดอก!!
“แค่กๆถุยๆ อี๋ อะไรเนี่ย ยัดเข้ามาได้” กล่องใส่ทิชชู่เป็นรุ่นลิมิตเต็ดของกัปตันอเมริกาด้วย ฮือออ อยากตาย
“บอกแล้วให้พูดก่อน ตอนนี้ไม่ต้องพูดแล้วนะ” พี่โปกมันตีมึน อะไรของมึง ฮือออ ไปรับกูจากบ้านแล้วพามาทารุณกรรมทางสมองขนาดนี้เลยเหรอ จะฟ้องปวีณา
“รู้เหรอว่าผมจะพูดว่าอะไร” มึนมากูมึนกลับอ่ะ คนอย่างเทมไม่เคยโกงใครอยู่แล้ว
“ไม่รู้แหละ เทมไม่ต้องพูดแล้ว เพราะพี่จะพูดก่อน”
“เฮ้ยเดี๋ยว” คือ..กูยังไม่พร้อมจะฟัง..
“เออดี พี่ก็ไม่พร้อมจะพูด”
“แต่ผมจะฟังแล้ว”
“ขอเวลานอก ห้านาที”
มันบอกว่าห้านาที..โอเค ผมจะรอ
10 นาทีผ่านไป
คือกูรอฟังจนกูไม่ตื่นเต้นแล้วไงครับ พี่มันนิ่งเหม่อมองดูฟ้าไกล แจกความสดใสให้กระจกมองข้าง บางทีมันอาจจะลืมว่าติดค้างคำพูดกับผมอยู่
“พี่ปกป้องคือ..”
“เออรู้อยู่ ขอเวลาแป๊ป”
พี่มันเอามืออุดหูทั้งสองข้าง เป็นเด็กหรือไงวะ.. ผมเลยค่อยๆแงะมือมันออกมาก่อนข้างหนึ่งแล้วจับไว้ แลดูกูเป็นพระเอกของเรื่องจริงๆ
“ขอจับมือหน่อยนะ” ฮือออ แมนได้อีกกู สมเป็นว่าที่สามี “ถ้าพูดมันยากพี่จะ..”
“ไม่ๆ จะพูดล่ะ ตั้งใจฟัง”
เอออ พูดมาเหอะ กูก็เริ่มรำคาญแล้วไง ไม่ใช่รำคาญพี่มันนะ รำคาญเสียงหัวใจตัวเอง…
“บางทีก็อยากให้เทมลองศึกษาพี่ก่อน พี่อาจไม่ใช่คนดีเหมือนที่เทมคิดไว้”
“....”
“ถ้าเทมชอบพี่ พี่ก็อยากให้เทมชอบพี่ที่เป็นพี่ ไม่ใช่ชอบในแบบที่เทมคิดว่าพี่เป็น”
“ถ้าพี่กลัวผมจะชอบในสิ่งที่พี่แสดงออกในโลกเห็น เวลาที่พี่อยู่กับผมก็แสดงออกในสิ่งที่พี่เป็น ค่อยๆเรียนรู้กันไป”
พอผมพูดจบมันก็ทำหน้าคิดไปสามวิ ก่อนจะยิ้มตามสไตล์พี่มัน อยากจะถามพ่อแม่เขาเหมือนกันว่าลูกเคยเครียดมั้ยครับ
ยิ้มอย่างกับเป็นนางงามมิตรภาพ
“งั้นคบกัน จนกว่าพี่จะเบื่อเทม”
พัง พังหมด ความฟินกูเนี่ย มึงโรแมนต์แล้วใช่มั้ยโปกพอง มีมนุษย์ไหนเขาขอเป็นแฟนกันแบบนี้บ้าง
“มันต้องเป็นจนกว่าผมจะเบื่อพี่ดิ ถึงจะถูก” ตอบกลับมันไปอย่างตัดพ้อ มีอย่างที่ไหนขอคบแต่บอกว่าจนกว่าตัวเองจะเบื่อ ไอ้สันขวานเอ้ย ไม่ติดว่าชอบนะ จะถีบให้มิดตีนเลย
ไอ้เหี้ยพี่โปก ดึงมือผมขึ้นมาแนบหน้า “เทม..พี่จะบอกว่า...”
“ว่า…”
ทวนคำพูดมันแทนคำถาม เกลียดเวลาคนเว้นมั้ยครับ พูดห่านจิกอะไรก็เว้นไว้เป็นหมอตามละครไทยงี้ พี่ปกป้องเบือนหน้าหนีไปอีกทางก่อนจะสูดออกซิเจนจนหมดโลกแล้วหันกลับมามองหน้าผมใหม่... เงียบและนิ่งจนเห็นเงาตัวเองในแววตาของใครอีกคน..
เป็นรอบทีเท่าไรไม่รู้ที่ผมเห็นเงาตัวเองสะท้อนในแววตาพี่มัน
แต่ก็แปลกที่มองเท่าไรก็ไม่เบื่อ ลมหายใจของมันส่งผ่านไออุ่นท่ามกลางความหนาวของแอร์ที่ถูกลดอุณหภูมิให้เย็นลง รับรู้ว่าครั้งนี้ผมอยู่ใกล้พี่มันมากกว่าทุกครั้ง จ้องเข้าไปในแววตาพี่โปกอย่างมีความหวัง หวังว่ามันจะแก้ไขคำพูดให้ดีขึ้น ให้ผมได้รู้สึกถึงความโรแมนติกสักนิดก็ยังดี
“พี่ชอบแกงเขียวหวานมาก”
อะ..อะ ไอ้โปกพอง ให้กูรอฟังมึงพูดแบบนี้เนี่ยนะ น้ำตาจะไหล วินาทีนั้นกูสะบัด ยิ่งกว่าพระเอกช่องน้อยสีจับได้ว่าเมียมีชู้ แต่ต้านทานแรงของพี่โปกไม่ได้ ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ใช่สาวน้อยไร้เรี่ยวแรง มันคงจะพิจารณาแล้วแหละว่าจับผมไว้แค่มือไม่มีประโยชน์ พี่มันเลยรวบทั้งตัวผม
“ฟังให้จบดิ ที่จะบอกคือ20ปีแล้วตั้งแต่กินแกงเขียวหวานครั้งแรก..”
“…”
“ยังไม่เคยเบื่อเลย”
“...”
“พี่ไม่เบื่ออะไรง่ายๆ งั้นคบกันจนกว่าพี่จะเบื่อเทมน่ะ ถูกแล้ว”
ขับไปจอดในโรงพยาบาลสัตว์ที่พาไอ้แคระมาวันนั้นแหละ ผมก็เพิ่งรู้ว่าเราสามารถเอาหมามาฝากท้องได้เหมือนคน แถมยังมีบริการคลอดที่นี้อีก ไม่รู้ไปอยู่หลืบไหนของโลกมา น้องฐาเดินเบาๆตามสไตล์คุณแม่ที่ดีตามพี่ปกป้องเข้าไปในโรงพยาบาล ฮืออ น่ารัก น่าหยิกจริงๆ
พอเข้าห้องตรวจผมก็ต้องเข้าไปด้วย ความรู้สึกเหมือนเป็นพ่อคน ต้องตามมาดูผลงานอะไรเทือกนั้น คุณหมออัลตราซาวน์ให้ดูว่าลูกๆในท้องของน้องฐา มีอัตราการเต้นของหัวที่ต่ำลงใกล้เคียงกับหมาปกติ แสดงว่าใกล้คลอดแล้ว พี่ปกป้องเลยตัดสินใจให้น้องฐานอนที่โรงพยาบาลเลย ถ้าตอนใกล้คลอดแล้วทางโรงพยาบาลเขาจะโทรมาบอกอีกที
“ลูกตั้งห้าตัวนี่เตรียมตั้งชื่อหรือยัง”
ผมถามตอนที่เห็นแผ่นฟิล์มเอ็กเซอร์เรย์ที่หมอเอามาให้ดู โครงกระดูกลูกหมาที่อยู่ในท้องของแม่มัน น้ำตาผมจะไหล ไม่ต้องพูดถึงนายกสมาคมคนรักหมาแห่งประเทศไทยอย่างพี่ปกป้อง รายนั้นนี่ออกอาการปลื้มปิติอย่างหาที่สุดไม่ได้ “จริงๆก็เตรียมชื่อไว้อยู่ แต่อยากให้เทมตั้งให้มากกว่า”
“ดีแล้วล่ะที่ให้ผมตั้ง” เพราะถ้าพี่ปกป้องตั้งเองมีหวังชื่อลูกน้องฐาได้กลายเป็นคณะลิเกกันพอดี แค่จะเรียกทีต้องกลั้นหายใจแล้วทำสติก่อนเลยนะครับ ชื่อเวอร์ได้อีก
“จะบอกว่าพี่ตั้งไม่เพราะเหรอ”
“เพราะก็เพราะอยู่พี่โปก แต่มันเว่อร์ไปไง เราเน้นความเรียล ป้าเอี่ยมแก่ขึ้นทุกวันจะให้มานั่งจำชื่อหมาที่ยาวเป็นเขาพระสุเมรุได้ไง”
“ก็จริง”พี่มันทำหน้าคิดตามก่อนจะขยับหน้าแรงๆ ผมเลยดูฟิล์มต่ออย่างไม่ใส่ใจ ลูบไปตามกระดูกสันหลังพลางนึกไปถึงสมัยที่เรียนโครงร่างสัตว์
“เดี๋ยวนะเทม”
“ว่าไง”
“เมื่อกี้เราพูดว่าอะไร”อยู่เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ สงเคราะห์ให้หน่อยแล้วกัน สงสารความจำพี่มัน
“อ่อ บอกว่าป้าเอี่ยมแก่ขึ้นทุกวันจะให้มานั่งจำชื่อหมายาวๆได้ไง”
“ไม่ๆ ประโยคก่อนหน้านั้น”
“ประโยคไหน”
ประโยคก่อนหน้านั้น เอ๊ะ..หรือว่า…
“เพราะก็เพราะอยู่พี่โปก แต่มันเว่อร์ไปไง เราเน้นความเรียล ป้าเอี่ยมแก่ขึ้นทุกวันจะให้มานั่งจำชื่อหมาที่ยาวเป็นเขาพระสุเมรุได้ไง”
ชิบหายล่ะ กูหลุดคำว่าโปกออกไปเต็ม นี่ไงผลของการด่าในใจเยอะเกินพิกัด
“เปล่า ไม่มีอะไร แหะๆ”
“เหรอ”
“อืออ ป่ะๆ กลับบ้านเหอะ เดี๋ยวพี่เทมรอกินข้าว”
ฉุดกระชากลากดึงมันออกจากโรงพยาบาลสัตว์ด้วยพลังซุปเปอร์ไซย่า มองนาฬิกาก็ใกล้จะทุ่มหนึ่งแล้ว พี่มิวบอกว่าวันนี้จะออกไปทำธุระเรื่องเรียน ผมก็สาธุขอให้มันกลับค่ำๆเหมือนทุกวัน
“พี่ปกป้อง”
“หือ มีไร”
มันถามตอนยังขับรถไปโดยที่ไม่มองหน้าผม แต่ไม่มองน่ะดีแล้วเดี๋ยวได้ลงไปนอนวัดพื้นถนนกลายเป็นตำนานคู่รักให้คนมาตั้งศาลกราบไหว้อีก
“เปล่า จะบอกว่าเรียกชื่อย๊ากยาก ตั้งสามพยางค์”
จริงๆนะครับ แค่ชื่อก็สอง บวกคำนำหน้าที่ต้องให้เกียรติในฐานะที่เกิดมาดูโลกก่อนอีกหนึ่งพยางค์ เวลาที่เรียกพี่มันนี่ลิ้นแทบพัน รุงรังจริงๆ
“จะเปลี่ยนไปเรียกที่รักก็ได้นะ ไม่ถือ หรือจะเรียกอะไรก็ได้แล้วแต่เทมถนัด”
“งั้นเรียกวรเชษฐ์ได้มั้ย”
หยอกไปงั้นแหละ รู้ดีว่าพี่มันจะไม่โกรธ มากกว่านี้ก็เคยด่ามาแล้ว ไม่ต่างจากที่คิดเท่าไร พี่โปกมันยิ้มเอือมมือมาโยกหัวผม แต่เหมือนจะโยกแรงไปนะบางที หัวกูนี่ติดกระจกรถดังป็อกเลย
มึงแกล้งกูได้เจ็บมากพี่โปก
“แล้วเพื่อนสนิทเรียกว่าไงอ่ะ”
“เรียกป้อง”
ป้องเหรอ ไม่เอาครับ ไม่คลู ชื่อพี่ปกป้องมันต้องคลูๆชิคๆ ให้สมกับมีพ่อเป็นฮอลฟรุตตี้และมีแม่เป็นไก่กุ๊กๆ นั่งเครียดตั้งนานรู้ตัวอีกทีก็เริ่มเข้าซอยบ้านตัวเองแล้ว
“พี่ปกป้องจอดตรงนี้แหละ เดี๋ยวเดินไปเองนะ พรุ่งนี้ไม่ต้องมารับล่ะ เสาร์อาทิตย์เป็นวันครอบครัว”มาเป็นสแกนเลยกู สร้างอิมเมจความแฟมิลี่แมนให้เขารู้สึกอบอุ่น แต่ถุยเหอะ เสาร์อาทิตย์เป็นเวลาพักผ่อนกูครับ นอนเปิดตูดอยู่บ้านดูโคนันกับไอ้แคระ
“เดี๋ยวเดินไปส่ง”
“ไม่ต้องงงง” กูนี่ร้องเป็นควายโดนเชือดเลย
ผมมีเหตุผลที่ไม่ควรให้พี่ปกป้องไปส่งทีบ้าน.. ก็ตอนออกมาพี่มิวไม่อยู่ แต่ตอนกลับพี่มันอาจจะอยู่ก็ได้ แถมเรื่องที่ผมกับพี่ปกป้องเอ่อ..เป็นแฟนกัน ยังไม่ออกจากปากผมหรือพี่มันไปถึงใครสักคน กระทั่งไอ้เมไอ้จิก็ไม่รู้
ส่วนพี่มิวก็เป็นคนสุดท้ายในโลกรองจากคุณป๊าที่ผมอยากให้รู้
“งั้นไปแล้วนะ ขอบคุณพี่มาส่ง” พนมมือแล้วไหว้ลงไปที่อกเสี่ยป้องก่อนจะรีบจรลีวิ่งสี่คูณร้อยเข้าบ้าน เข้าใจความรู้สึกของเด็กวัยรุ่นที่แอบพ่อแม่มีแฟนเลย เพราะตอนนี้ผมก็กำลังทำอยู่..แค่เปลี่ยนจากบุพการีเป็นการแอบมีแฟนไม่ให้พี่ชายบังเกิดเกล้ารู้
“เดี๋ยวเทม!!!!”
“ชู่วเบาๆสิ ฮืออ มีอะไรอีกกก” มึงนี่ขัดขวางทางเข้าบ้านกูจัง ผมเดินมาจนเกือบจะถึงบ้านอยู่แล้วพี่โปกแมร่งเสือกตะโดนเรียกกูอีก ได้ยินทั้งซอยแล้วมั้ยล่ะ มันวิ่งเหยาะๆตามมาจนถึงตัวผมก่อนจะพูดต่อ มีอะไรพูดกันวันหลังได้มั้ย วันนี้รู้สึกลางไม่ดีแปลกๆ
“เทมจะเรียกพี่ว่าอะไรก็เรียกเหอะ ขอแค่เป็นชื่อที่พี่เข้าใจว่าเทมเรียกพี่ แล้วเทมใช้เรียกพี่แค่คนเดียว”
งื้อออ พูดแต่ปากก็ได้ไม่ต้องถึงเนื้อถึงตัว เขินจนหน้ากูบิดไปหมดแล้ว จริงๆผมก็มีชื่อที่คิดจะเรียกพี่มัน ในเมื่อคนอื่นเรียกแต่ป้อง ผมก็จะเรียกพี่มันว่าพี่ปกไง เก๋ไก๋มั้ยล่ะสังคม ต้องรีบบอกพี่มันก่อนจะได้กลับๆบ้านไป ก่อนที่ลางสังเห่าสังหรณ์ ของผมจะเป็นจริง
“งั้นกูเรียกว่าอะไรดี ไอ้สัตว์มั้ย หรือไอ้เหี้ยดี”
สตรองขนาดนี้ไม่ใช่กูพูดหรอก ออกจะทะนุถนอมว่าที่ภรรยา… หันควับกลับไปดูนี่เต็มสองตาเลยครับ คนที่ผมไม่อยากให้มันรู้เรื่องมากที่สุด
“พะ..พี่มิว”
TBC.
-เห็นว่าคนอ่านชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อก็ไม่ได้เป็นคนในเล้าเป็ดทุกคน บางคนไม่สมัครก็เม้นไม่ได้ใช่มั้ย
ติดตามเราไปที่นี้เลย @Lapat_patrada
เปิดวาร์ปให้แล้วนะคะ เมนชั่นมาด่าได้ // เดี๋ยวๆ 555 หรือไม่อยากฟอลก็ตามที่ แท็กเลยนะคะ #ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ เพราะถ้า #lastpiece จะเข้าไม่ถึงนะ
-น่าจะเป็นตอนแรกๆในนิยายที่หาความตลกได้น้อยมาก อยากจะสื่อให้ถึงพี่โปก แต่ไม่เข้าจริงๆ 5555555555555 พี่โปกเป็นคนอินดี้
-บอกแล้วว่าพี่โปกไม่ใช่คนหวาน หรือเลี่ยนอะไร ที่พรีเซนออกมาคือสร้างภาพ 555
ส่วนพี่มิวก็ไม่ได้โหดขนาดนั้นหรอก..มั้ง? ฮือออ
-สวัสดีปีใหม่ ขอให้ทุกคนมีความสุขนะคะ ว่าจะอัพนานแล้วแต่ถ้าได้ตามติดชีวิตลภัสช่วงปีใหม่นี่ก็จะรู้ว่ารุงรังมาก 555
จะเล่าเป็นไทม์ไลน์ให้ฟังแล้วกัน
เริ่มจากญาติโกมาจากตปท.ก็มาสังสรรค์ หลานๆน้องๆเด็กๆนี่รุงรังกับชีวิตมากพูดเลย พอวันที่ 30 ก็เสือกมีเด็กวัยรุ่นมาตีกันแถวบ้านญาติที่เราไปพักอีก กระสุนปืนนี่ทะลุห้องนอนเราเลยแต่ดีที่ตอนนั้นลงมาเล่นกับหมาบวกเลี้ยงหลาน เลี้ยงน้องอยู่เลยไม่โดนลูกหลง เอเมน
ส่วนปีใหม่เห็นตั๋วเครื่องบินลดราคา ใจแตกไง สะกิดอากับพี่สาวว่าเราไปสิงคโปรกันเถอะ ไปดูพลุ(ตอนนั้นคิดแค่นั้นจริงๆ)
ไม่ได้เอาอะไรไปมากมายด้วยความที่เวลาไปสิงคโปรเราก็ไปพักกับอาอีกคนอยู่แล้ว ความพีคคือตอนไปดูพลุ ฮืออออออออ ไอ้ชนกับนักท่องเที่ยวคนอื่น มือถือตกน้ำเลยค่ะ น้ำตาจะไหล เป็นการส่งท้ายปีชงที่เจ็บแสบจริงๆ
ขากลับมาถึงหาดใหญ่เครื่องดีเลย์อีก ชีวิตบัดซบอย่างน่าอัศจรรย์ฉลองปีใหม่จริงๆ
รักทุกคน รักมารักกลับ ไม่โกง
lapat
-
#ทีมพี่มิว
หมั่นไส้พี่โปกมากค่ะ
แต่ก็เขินมันอยู่ดี
อ่อยยยยยยยยยยยยยย จงอ่อยและหยอดต่อไป น้องคงตายเข้าสักวัน งื้ออออ
-
พี่มิวออกโรงล่ะ ไว้อาลัยให้กับมือถือด้วย ถือว่าฟาดเคราะห์ไปนะคนเขียน
-
เขาเป็นแฟนกันแล้ว~~~~ แต่แบบหาความโรแมนติกไม่มีเลยคะพี่โปก
-
พี่มิวมาได้จังหวะมาก คราวนี้คงได้เห็นซักทีว่า พี่มิวหวงน้องขนาดไหน แล้วพี่ปกป้องจะแก้ปัญหายังไง
-
รักพี่มิวที่สุดด พี่โปกไม่หวานแต่เขินเบาๆ เป็นคนแบบนี้เหรอค่ะ เขินนะแต่หมั่นไส้มากกว่าไง 555
-
รักพี่มิวที่สุดด พี่โปกไม่หวานแต่เขินเบาๆ เป็นคนแบบนี้เหรอค่ะ เขินนะแต่หมั่นไส้มากกว่าไง 555
-
เชื่อแล้วว่าพี่ปกป้องไม่หวานจริงๆ แต่น่ารักดีนะแกงเขียวหวาน
เหมือนจะบอกว่าพี่ไม่ได้เบื่ออะไรง่ายๆ ถถถถถถถถถ
พี่มิวต้องเบิกเนตรให้น้องนะคะ พี่โปกมันยังตอแหลอีกหลายเรื่องเลย ยังไม่บอกน้องเลยว่าชอบน้องตั้งแต่ตอนไหน
ป.ล. ถือว่าปีชงผ่านพ้นไปนะคะคนเขียน สวัสดีปีใหม่ค่าา
-
เทมเอยยย พี่สะใภ้นาย คือฉันนี่เอง 5555555555
จะเอาพี่มิว เป็นบุคคลที่ดาเมจรุนแรงต่อใจมากค่ะ
-
พี่มิวอย่าโหดกับน้องเลยค่ะ พวกเขาตกลงเป็นแฟนกันแล้วนะคะ ไปขวางพวกเขามันบาปนะ
-
ขอพี่มิวได้ป่ะ พี่แกโดนใจมากกกก :hao7:
-
พี่ปกป้องไปเปิดคณะลิเก ไม่ก็คณะตลกจะดีมาก 5555555
-
พี่โปกช่างกวน......ได้อย่างช่ำชอง นี่ถ้าไม่รักมีตื๊บนะเนี่ย
พี่มิวของเจ้!!!!! โผล่มาได้จังหวะพอดีเป๊ะ!!! :laugh:
เอ้าาา ความลับ(?)จะเปิดเผยหรือไม่ ติดตาม!!!!
-
มั่นเนอะพี่ปกป้อง ระวังพี่เมียให้ดีเหอะ #ทีมพี่มิว หมั่นไส้ปกป้อง อ่อยเกิ๊นนนนนน แต่ก็รักมันอยู่ดี น้องเทมนี่สตรองหนักมากกกกกก5555
-
เราสัมผัสได้ว่าพี่มิวต้องเป็นผู้ชายน่ารักมากแน่ๆ น้องเทมเจ๊ขอสมัครเป็นพี่สะใภ้ได้มั้ย
#ทีมพี่มิว
-
o13
-
“เรียกหมอให้มาเป็นเพื่อนหมอ พาหมาหมอไปหาหมอหมา”
ถ้าไม่ใช่พี่ปกป้องเล่นนะ.. 555555555555555555555555555555555
-
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังด้วยคนค่าาาา
แล้วก็ขอรอดูอิทธิฤทธิ์ความหวงน้องของพี่มิวหน่อยยย
-
พี่โปก เป็นคตลก 5555
-
พี่มิววว...มาอย่างโหดดด!!! แต่ไม่ไรหรอกม้างงง...อาจแค่แกล้ง เพราะพี่มิวเป็นคนที่ทำให้พี่ปกป้องรู้ใจตัวเองนี่หน่า
-
ทำเป็นมาดเข้มไปได้นะพี่มิว เดี๋ยวให้กระเทยร่างนักษ์มาจัดการซะเลย :laugh:
-
พี่มิวออกมางี้น้องเทมหรือพี่โปกจะม่องเท่งก่อนกันหล่ะน๊อออออ
ปล.เราส่งท้ายปีเก่าแย่กว่าคนเขียนอีกนะ โบนัสไม่ได้ เงินเดือนไม่ขึ้น และ ณ ตอนนี้เงินเดือนยังไม่ออกค่าาาา
-
:pig4:
-
ฮอลลลลล น้องเทมน่ารักกกกกก~~~~~ :hao7:
-
พี่ปกป้องจี้ดีจังค่ะ มีตรรกะในการคิดหรือพูดที่แหวกแนวดี :laugh: แต่หวังว่าจะมีชีวิตรอดจากพี่มิวนะคะ :m20:
-
ขอบคุณ :)
-
ปกป้อง...คนอินดี้!!!!
-
หวานกันแล้วหรือยังเนี่ย ฮ่าๆ
-
น้องเทมจะเรียกพี่ปกมันไม่เท่ห์เลยนะ เรียกพี่โปกสิคะชิคๆคูลๆ แน่นอน :laugh:
-
พี่ปกป้องกวนตีนจริง ๆ นะแหละ จะหวานใส่น้องหน่อยก็ไม่ได้ 555+ :hao6:
-
พี่โปกสร้างภาพนี่เอง!!
-
:katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3: :katai3:
-
พี่โปกพองอ่อยแรงง ทำไมน่ารักอ่ะ
//ทีมพี่มิว พี่โปกพองขี้อ่อยอ่อยแรงจนน้องเทมอยากเอาตีนเหยียบอ่ะ
น่ารักวุ้ย!! พี่มิวก็เท่อีก o13
-
สวัสดีปีใหม่ มาต่อไวไว อย่าหายบ่อยนะ
พี่โปกนี่ก็กวนตีนได้อีก หมาน่ารัก 555
-
พี่โปกสู้ๆนะ พี่มิวดูสตรองมากอ่ะ
-
อ่อยไปเส้นังเทม อ่อยไป 55555555
พี่มิวจริงๆเป็นสายฮาแน่เลย ถถถถถถ
-
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
อ่านไปยิ้มไป ตลกพี่โปก แน่จริงแกเรียกชื่อนี้เลยสิเทม ไหนๆก็ชินแล้ว 5555
-
ขอให้มีความสุข และสุขสันต์วันปีใหม่ด้วยค่า
-
สวัสดีปีใหม่นะคะคนเขียนน
-
พี่มิวนี่ ไม่ว่าจะโผล่มาฉากไหนก็ฮาตลอด โหดแบบฮาๆอ่ะ :m20:
-
พี่โปกจะเป็นยังไงนะ ทั้งเหี้ยทั้งสัตว์แค่อ่านชื่อปกป้องเป็นโปกพองก็พอแรงล่ะนะพี่มิว
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่มิวววว
-
พี่มิวมาเอง
แล้วพระนายเมื่อไร่จะได้กันซะที
-
พี่มิวคือมาร
-
ตายแน่ๆค่ะพี่ปกตายแน่ๆ
-
เทม เรียกพี่โปกสิ ชื่อนี้ไม่ซ้ำใครแน่นอน
แต่เรียกแบบพี่มิวนี่คิดให้ดีก่อนนะ o18
สวัสดีปีใหม่คนเขียนด้วยนะจ๊ะ ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดีทุกๆด้าน
-
พี่โปกแม่งขี้อ่อย 55555555555 พี่มิวอย่าโหดกับน้องกับนุ่งดิ ใจคอไม่ดีเลย > < เดี๋ยวเรียกพี่พลมาจัดการ 5555555555555555
-
ฮาอะ ตามอ่านสนุกดีคะ เทมน่ารัก พี่ปกป้องก็ตีเนียน ไปอ่านต่อก่อนค่าาา
-
พี่มิวนี่สายโหดหวงน้องเลยเชียว
-
อีพี่มิวคนถ่อย จะทำอะไรรรร
-
ใครก้อได้..ช่วยหาเมียให้พี่มิวหน่อย :เฮ้อ:
-
เค้าขอคบน่ารักเชียวค่ะสังคมมม~
จนกว่าพี่จะเบื่อ โอ๊ยยยยย อีพี่โปกกกกกก จัเสักทีค่ะพี่มิว หมันไส้ 555
-
ขอคบแบบอินดี้ไปนะ นิสัยพี่ปกป้องนี่นากวนแท้ ระวังโดนพี่มิวจัดการ
-
พี่มิวชอบกวนตีนแกล้งน้อง ฮาพี่โปกพองนิยายเรื่องนี้ฮาจริงๆคะ
-
รู้สึกอยากได้คนอย่างพี่ปก มีขายที่ไหนจะไปซื้ออออ
-
เค้าเป็นแฟนกันแล้ววววววว
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
น่าร๊ากกกกกกก
คนเขียนถือว่าฟาดเคราะห์นะคะ ><
-
พี่มิวมาทำโหด ตัวเองไปยุให้เขาจีบน้องตัวแท้ๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:impress2: :impress2: :กอด1: :กอด1: :impress2: :กอด1:
เพิ่งได้มาอ่านค่ะ รวดเดียวถึงตอนนี้เลย... ชอบๆ เคะนิสัยรั่วๆอย่างน้องเทมเนี๊ยะ
-
:mew1: :mew1:
พี่มิวมาแบบโหดดดเชียว
-
ทำไมเราไม่กลัวดราม่า 555555 นับถือพี่มิวจริงๆ มาอย่างโหด นี่แสดงละครใช่มั๊ย!? o3 o3
-
ตลกพี่มิว55555555555555555555555555555555555
-
อิพี่โปกกวนตีนอะ 555
-
เกือบจบตอนแบบหวานๆล่ะ 5555 พี่มิวมาตัดอารมณ์เลยเว้ย
รออ่านตอนหน้าน้า พี่โปกสู้นะ
-
เรียกได้สตรองขนาดนี้ ยกชื่อนั้นให้พี่มิวมันเถอะ
-
:mew1: :mew1: :mew1:
-
กรี๊ดดดด พี่มิว สกิลความเทพนี่สุดยอดมากกก แยกเรื่องให้พี่แกหน่อยได้ไหมอะ อยากเห็นพี่มิวในบทบาทพระเอก คิคิ
-
พี่มิวมาแล้วววว เย้ๆ ส่วนพี่โปกพองนี่คือแบบไม่หวานแต่เขินมากอ่อมากค่ะ
ปล.เราก็ชงเหมือนกันเลยย ฮือออ
-
เป็นคู่ที่หาความหวานไม่เจอจริงๆ
เทมจ๋าถ้าไม่อยากซ้ำใครก็เรียกพี่โปกนั่นแหละ :laugh:
พี่มิวผู้ซึ่งหวงน้องออกโรงแล้วค่าาา
-
มุ้งมิ้ง น่ารักเชียว
มุกลิเกจริงๆนะครับพี่โปกพอง!!
-
เขียน มั้ย เป็น ไหม ดีไหม
จรรโลงภาษาดีนะ
ปล. เหมือนตอนนี้จะสั้นๆ ไปสักหน่อยหนึ่งนะ
-
ขำหนักมาก #พี่โปกกับแกงเขียวหวาน 555555555555
ปล.คนเขียนเป็นแฟนรายการเดอะเฟสใช่ไหม
-
เรียกพี่โปกไปเลย
-
สาบานว่านี่รักกันแล้วเหรอลูก?
ป้างี้ลั่นกับความอึนและการอ้อยกันของลูกทั้งสองมาก
แต่ก็เอาเถอะ ถ้ามันดีกว่านี้ มีหรือที่พระเอกของเรื่องจะชื่อโปกพอง ฮ่า ฮ่า ฮ่า
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ^^ :กอด1:
-
แหมพี่มิวรู้อยู่แล้วอย่ามาทำเป็นเข้มให้น้องกลัวสิคะ
-
สนุกดีเรียกอย่างเคยพ่อคนพอง
-
รอพี่โปกน้องเทมมมมม
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
:katai5: :katai5:
-
:jul3: เอาไงต่อล่ะทีนี้พี่โปกกับน้องเทม
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
ไปๆมาๆ ชอบพี่มิวที่ซู้ดดดดดด
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะฮะ ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่จน ไม่เครียดดดดด :L2:
-
รอคนเขียนน้าาา
-
เข้ามารอโปกเทมมม อิอิ
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
รอตอนต่อไป
:katai5: :katai5: :katai5:
-
รอโปกเทมมมม อิอิ
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
ติดตามด้วยคน สนุกมากกก ชอบๆ อิอิ
พี่โปก กับ น้องดท็มก็ได้เป็นแฟนกันเป็ยที่เรียบร้อย จุดพลุๆๆ
-
เพิ่งเจอเรื่องนี้ ชอบอ่ะ มาก ๆ ตืดตามนะครับ
-
พี่มิวคนหวงน้องออกโรงแล้วว กรี๊ดดดดดดดดดดดด
-
55555พี่มิวมา บรรลัยล่ะ
-
คนเขียนหาย ไม่แต่งต่อแล้วหรอ รออยู่น้า
-
คิดถึงพี่โปกน้องเทมมาก #ทีมพี่มิวสุดใจ แกล้งมันเลย หมั่นไส้พี่โปกมากก
-
พี่มิว Strong มาก!!
:katai2-1:
-
เรารอเธออยู่~ ตามมาตั้งแต่ตอนแรกๆ ไม่ค่อยเม้นท์(อย่าตีเรา :sad4: )
ชอบค่ะ ฮา น่ารัก แอร้ยยยย มันอ่อยขนาดนั้น โอ้ย พ่อคุณ
สู้ๆค่ะคนแต่ง
-
รอโปกเทมมม รอคนเขียนน้าาา
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
คือดี คือแฮปปี้ คือฟิน คือหนุกมาก คือชอบบบบบบบบ :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: จะติดตามไปเรื่อยๆนะคะไรท์ สู้ๆค่ะ มาต่อไวๆนะค้าาา :call:
-
รออออออ
-
คิดถึงงง
-
ถ้ายังไม่ได้อ่านพาร์ทของพี่ปกป้อง อยากให้ไปอ่านก่อน กันงงนะคะ ><
พาร์ทพี่โปก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=49586.msg3254865#msg3254865)
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│16
มิวอินไซด์
ตั้งแต่แม่ตาย เทมมันก็กลายเป็นน้องในปกครองของผมโดยปริยาย ถึงจะเป็นพี่มันแค่สามปีกว่าๆ แต่ผมก็มีระบบเลี้ยงน้องจนเติบใหญ่ ถึงใครจะบ่นจะว่ารักน้องไม่ถูกทาง แต่เรื่องของกูครับ ดูปากณัชชานะ เรื่อง-ของ-กู
ถึงอย่างนั้นจริงๆก็ไม่อยากให้มันโตมาเป็นคนอ่อนต่อโลกนักหนาหรอก แต่โลกแมร่งโหดร้ายต่อน้องกูเกินไป เคยพยายามปล่อยตอนมันขึ้นม.2 ผลลัพธ์คือ..
“โอ้โห ไอ้มิว น้องมึงทำกับข้าวมาให้เหรอ”
ไทยมุงหลายสิบชีวิตที่ล้วนแต่เป็นเพื่อนร่วมห้อง ดาหน้ากันเข้ามาทันทีที่ผมรับกล่องข้าวมาจากไอ้เทม ดูมุ้งมิ้งน่ารักสมวัยกระเต๊าะใช่มั้ย แต่เปล่าเลยมันเพิ่งหัดทำกับข้าว รสชาตินี่หมาไม่แดก แต่พี่อย่างกูต้องแดก เอามายัดเหยียดให้กูทุกวัน แอบเททิ้งบ้าง เอาไปแจกความสดใสให้หมาจรจัดบ้าง
“เออ” ตอบกลับเพื่อนๆที่ทำสีหน้ามีความหวังไป อยากจะลองกินมั้ยล่ะมึง จะได้รู้ว่านรกมีจริง
“จริงๆกูว่านะ น้องมึงก็น่ารักดีจะเป็นไรมั้ยถ้ากู..”
มันเว้นช่วงไปนิดๆ พอให้ผมหันกลับไปสังเกตสีหน้าได้ ไอ้เพื่อนเหี้ยมองตามหลังไอ้เทมที่เพิ่งเดินมาส่งข้าวกลางวันให้ที่ห้องผม อือหือ สายตามึงนี้ไม่ลากน้องกูมาข่มขืนเลยล่ะ มันทำท่ากระมิดกระเมี้ยนก่อนจะพูดต่อ
“เอ่อมิว..กูไม่ได้เป็นเกย์นะเว้ย แต่น้องมึงน่ารักดี ขอเบอร์น้อง..”ไม่รอให้มันพูดจบประโยค ตีนกูก็กระตุกขึ้นมาอัตโนมัติ คอนเวิร์สหุ้มข้อถีบตรงๆไปที่เก้าอี้มัน ตัวไปทาง เก้าอี้ไปทาง
“เชี่ยไรวะ กูขอดีๆนะเนี่ย เห็นว่าเป็นเพื่อน มึงไม่รู้อะไรคนอื่นเขาไปถึงไหนล่ะ”
ไอ้สมถุยงัดร่างตัวเองขึ้นมาเจรจาต่อรองทันทีที่เห็นว่าปลายตีนของผมยังไม่สงบสุข จ้องจะซ้ำเติมมันไป เพื่อนหลายคนก็เริ่มเห็นอกเห็นใจวิ่งกรูกันเข้ามาเป็นกรรมการ
“เออไอ้มิว น้องมึงป็อปมากเลยนะ..แบบว่า กูเห็นแล้วใจเต้นเลยวะบางที” เพื่อนผู้หญิงสักคนโพล่งคนมา
“นี่มึงจะบอกว่ามึงชอบน้องกูเหรอ”
“ก็..นะ”
ก็นะเหี้ยอะไรล่ะ ไม่รอให้พูดจบประโยค อย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วไม่กล้า กูนี่เด็ก สตรี คนชรา ถนัดนัก ยันมันลงไปกองเป็นเพื่อนไอ้สมถุย ไม่เหงาแล้วนะมึง
ว่าจะปล่อยแล้วแท้ๆ แต่นับวันๆเห็นคนชอบไอ้เทมขึ้นเรื่อยๆก็เริ่มทำใจลำบาก ทั้งคิด ทั้งห่วง ทั้งกังวล ไอ้เรื่องผู้หญิงมาชอบไอ้เทมนี่ก็พอทำใจอยู่บ้าง แต่ผู้ชายนี่บอกตรงๆว่าไม่ค่อยโอเค ไม่ใช่ว่าแอนตี้หรืออะไรต่อให้มันจะเป็นเหี้ยอะไรก็น้องกูนั่นแหละ เพราะความเป็นผู้ชายเหมือนกันทำให้ผมรู้ว่าบุรุษเพศก็มารยาร้อยเล่มเกวียน วัดจากตัวเองเป็นที่ตั้ง ยิ่งไอ้เทมมันอ่อนต่อโลกขนาดนั้นคงไม่รู้เท่าทันพวกสัดดอกทั้งหลาย
ด้วยความเครียดบวกต้องใช้สมาธิ จะเอาเรื่องพวกนี้ไปปรึกษาป๊าก็ใช่ที่ คิดแล้วก็เครียดหนัก ขบเล็บมือรอไอ้เทมเลิกเรียนพิเศษ ดีที่มีแค่สิบนิ้ว กะว่าจะกัดจนครบทุกเล็บแล้วจะเอาเล็บตีนขึ้นมาแทะด้วย แต่โชคดีของกูเองที่น้องมันเดินลงมาพอดี
“เอ้า ทำไมวันนี้มารับ” มันทำหน้าแปลกใจ ก็ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้มารับมันหรอก เพราะอยู่ม.6บวกกับว่าสัญญากับป๊าแล้วเรื่องปล่อยไอ้เทม
“กูว่างจัด ไปๆกลับบ้าน”
“เดี๋ยวก่อน ต้องเอาสมุดการบ้านไปส่ง”
“เราเอาไปส่งให้มั้ย”
ไอ้หน้าปลากระโห้ทีไหนไม่รู้วิ่งสี่คูณร้อยลงมาไฮทัชไปที่ไหล่ไอ้เทม หือต่อหน้าต่อตา ไอ้ที่สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นนี่น่าจะจริง ต่อให้ไอ้สมถุยสปอยกูทุกวันว่าเทมเป็นที่ป็อปในหมู่เก้งกวางบ่างชะนี แต่ก็ไม่เคยคิดว่ามันจะอะไรขนาดนี้
“งานมิสสมถวิลอยู่กลุ่มใครอ่ะ อยู่กับเราได้นะ เอาเมมาอยู่ด้วยก็ได้” ไอ้เด็กปลากระโห้ยิ้มพิมพ์ใจ แจกความสดใจให้น้องกูเต็มที่ แสดงน้ำจิตน้ำใจน้ำใสไมตรีแบบนอนลิมิต โด่ อย่าคิดว่ากูไม่รู้เจตนา ตอนอายุสิบสี่กูก็จีบหญิงแบบนี้เหมือนกันแหละเว้ย
“จริงดิงั้นเราอยู่ด้วย ให้ช่วยอะไรก็บอกนะ”
“งั้นอย่างแรกเลย ช่วยเอาการบ้านของเทมมาฝากเราดิ จะเดินไปห้องมิสประจิมพอดี”
“เกรงใจอ่ะ งั้นรอแปปนะเราไปเอาของเมด้วย”สาบานว่านี่มึงเกรงใจแล้ว มีจะเอาของไอ้เมไปส่งด้วย แต่ดีล่ะที่มันไปกูจะได้พูดกับไอ้เด็กดรวก ถนัดๆ ไอ้นี่ก็เพ้อนักนะ มองตามตูดไอ้เทมที่วิ่งดุ๊กดิ๊กขึ้นตึกไป ได้โอกาสผมก็บีบไหล่ไอ้เด็กนั่นให้หันมา
โธ่ ตัวเท่าลูกหมายังจะมาจีบน้องกูอีก
“ถามจริงไอ้หน้าอ่อนมึงเต๊าะน้องกูใช่มั้ย”
“เต๊าะอะไรพี่” เด็กจนไม่รู้จักคำว่าเต๊าะแปลว่าอะไร เห็นแล้วก็สงสารเลยโบกหัวมันไปที ไงล่ะกำพระแน่นเลยซิมึง
“ก็ที่ทำอยู่คือมึงเต๊าะน้องกูไง”
มองหน้าอีก.. ให้อีกดอก โบกหัวมันเสียงสนั่นหวั่นไหว ลั่นตึก ผมเกรียนๆนี่เวลาตบเสียงดังแปะ คือกูดีใจ
“ผม..ผะ..ไม่ได้จะ..จีบเทมนะ ผมชอบเม”
โอ้ย ตอแหลอ่ะ หน้าตาตุ๊ดขนาดนี้จะไปชอบไอ้เม “เจียมกะลาหัวตัวเองด้วย ส่องกระจกแล้วคิดเหรอว่าชาตินี้จะไปเป็นผัวใครได้ โตขึ้นมึงได้เฉาะชัวร์กูฟันธง”
“ฮึก..ผมชอบเมจริงๆนะ”
พูดจบมันก็ร้องไห้ อ้าวชิบหาย อยากจะสงสารนะแต่กูโกออนมาสายใจหมาอยู่แล้วไง เด็ก สตรี คนชรานี่ถนัดนัก ลุยต่อเถอะช่างแมร่ง
“ดูปากณัชชานะคะ กูไม่เชื่อ และต่อให้มึงจะชอบเม เมก็น้องกู อย่ายุ่งกูหวง ไม่ได้หวงคนเดียวกูหวงแพ็คคู่ เข้าใจที่กูพูดมั้ย”
เด็กดอกพยักหน้ารัวๆ ก่อนผมจะคลายมือที่บีบไหล่มันอยู่ ร้องไห้ได้ทุเรศสัดๆ สักพักมันก็ส่ายหน้า เอ้าสรุปว่าเข้าใจที่กูพูดมั้ยเนี่ย
“นี่มึงเก็ทใช่มั้ยว่าห้ามยุ่งกับน้องกู”
“ฮึก..ฮะ” เสียงสูดขี้มูกหรือเสียงมันขานวะไม่แน่ใจ
“ถ้าเข้าใจให้ทำปากจู๋”
“-3-”
“เออดี อย่าให้ว่าผิดคำพูด ศพที่แล้วก็ทำแบบมึงนี่แหละ”
ใช้หลักการเดียวกับการข่มขู่น้องตัวเอง รู้สึกว่ามันจะได้ผลกับเด็กทั่วไปนะ ไอ้เด็กตุ๊ดถึงกับสะพรึงไปนิดหน่อย ก็ไม่นิดแหละ แต่พอมันหลุดจากการจับกุมของผม ก็วิ่งหางจุกตูดไปเลย ซะใจดีแท้
“อ้าว เพื่อนไปไหนแล้วล่ะ”
“ไม่รู้เหมือนกัน ป่ะจะรีบไปส่งก็รีบ กูไปเป็นเพื่อน”
“เออ”
ตั้งแต่นั้นมา เทมมันก็อยู่ในภาวะเพื่อนไม่คบ ก็ไอ้เด็กดอก คนที่เพิ่งไปคิลมามันเป็นหัวหน้าห้อง กลายเป็นไอ้เทมกับไอ้เมโดนแบนจากเพื่อนร่วมชั้น นั่นแหละสิ่งที่ผมปรารถนา ตอนแรกก็กลัวว่าเทมมันจะเครียดหรืออะไรมั้ย แต่ไม่เลย มันนิ่งมากแถมยังดูชอบการเป็นที่รังเกียจของสังคมอีก เห็นแบบนี้แล้วก็สบายใจ เหลือแต่ไอ้พวกรุ่นพี่รุ่นน้องที่แหละที่ยังตามกรี๊ดไอ้เทมแบบเงียบๆ ต้องคอยโกหกไอ้เทมว่าพวกนั้นมันโรคจิต
“มีคนเอาขนมมาให้อ่ะพี่มิว” มันยื่นคุกกี้ให้ผมดูตอนลงจากตึกเรียน เดี๋ยวนี้เลเวลอัพนักนะ อย่างนี้จะไปตามเก็บทีละคนมันก็ยากอยู่ ต้องสร้างภูมิคุ้มกันให้น้องตัวเอง หยิบหนังสือพิมพ์กากๆขึ้นมาก่อนจะอ่านข่าวที่มันไม่มีอยู่จริง
“โหยเทม โคตรโหดวางยาเบื่อในคุกกี้ แล้วเอาไปให้คนที่เกลียดกิน”
“ไหนๆขออ่านข่าวหน่อย”ทำเหมือนไม่เชื่อ ผมเลยต้องเบี่ยงตัวออกจากไอ้เทมที่ทำท่าจะกระโจนใส่หนังสือพิมพ์
“ไม่ต้องอ่านหรอก มึงรีบเอาคุกกี้ไปทิ้งเลย เผื่อเขาวางยาเบื่อมึงล่ะ”
“มันมีแบบนั้นจริงๆเหรอ”
“จริงดิ กูโกหกแล้วจะได้อะไร นี่เตือนด้วยความหวังดีนะเว้ย”ทำหน้าดราม่านิดนึงเผื่อมันจะเห็นใจ น้องหรี่ตามองผมนิดๆก่อนจะวางโหลคุกกี้ลงข้างถังขยะไม่ยอมทิ้งลงถังสักที
“แต่ว่าถ้าทิ้งที่นี้คนให้เขาก็เสียใจดิ”
“ทิ้งๆไปเหอะที่ไหนก็เหมือนกัน แล้วไม่ต้องรับของจากคนแปลกหน้านะเข้าใจมั้ย”
แต่ไม่ว่าจะทำยังไงเหง้าหน้ามันก็คงจะดีเกินไป ปัญหากวนใจก็กำจัดไม่หมดสักที อยู่ๆพระเจ้าก็ประทานหนทางรอดแห่งมวลมนุษยชาติมาให้ผม ตอนที่ไอ้เทมวิ่งหน้าตื่นลงมาจากห้อง
“พี่มิวว เป็นสิวอ่ะทำไง”
รู้สึกดีที่น้องไว้ใจให้เป็นที่ปรึกษาในชีวิต ประสบการณ์การเป็นสิวของวัยรุ่นนี่โชกโชนนับไม่ถ้วน ผมเลยบอกไอ้เทมไปด้วยความมั่นอกมั่นใจ
“แดกชอคโกแลตสิมึง สิวมันเกิดจากความเครียด กินแล้วก็หายเครียด สิวก็จะหาย”
“จริงดิ”
“เออ”
สองสัปดาห์ต่อมา
“มันไม่เห็นหายเลยวะ ขึ้นมากันใหญ่เลย ไปหาหมอดีมั้ย”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวก็หาย ธรรมดาวัยรุ่น”
1 เดือนต่อมา
“พี่มิวว ทำไมมันเยอะขึ้นขนาดนี้ เต็มหน้าแล้วอ่ะ”
“ธรรมดาวัยรุ่นน่า อย่าไปคิดมาก ยิ่งคิดมาสิวยิ่งเยอะนะ”
2 เดือนต่อมา
“พี่มิว วันนี้เป็นอะไรไม่รู้เริ่มมองกระดานไม่ค่อยชัด ปวดตาด้วย”
“นี่กี่นิ้วเทม”
“สอง มึงตลกมั้ย กูไม่ได้ตาบอด สงสัยว่าเพ่งเยอะสายตาสั้นมั้ง”
“ป่ะงั้นพาไปตัดแว่น”
พอได้แว่นสายตาที่เลือกเองกับมือก็ต้องบอกได้เลยว่า สบายใจล่ะ กูพร้อมจะจบม.6อย่างไม่มีห่วง คนในโรงเรียนแทบจะไม่เหลือฐานแฟนคลับให้ไอ้เทม จากที่เพื่อนไม่คบอยู่แล้วยิ่งสังคมรังเกียจ ดีนะที่น้องเมยังคอยเป็นเพื่อน
ชีวิตไอ้เทมก็เป็นแบบนั้นเสมอมาจนกระทั่งมีตัวเหี้ยสักตัวนี่แหละที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตมัน
“เทมจะเรียนทันตะ”
ก็จะไม่เอะใจอะไรหรอก ถ้าตอนที่มันพูดเป็นเดือนกันยา ตุลาเก๋ๆ แต่นี่มันเล่นพูดขึ้นกลางเดือนมกรา ทั้งที่เหลือเวลาน้อยนิดในการสอบ แต่มันก็เลือกเปลี่ยนสายกะทันหัน
หรี่ตามองอย่างข้องใจ เลี้ยงมากับมือจะไม่ให้รู้จักน้องตัวเองได้ไง
“ถ้าคิดว่าดีก็แล้วแต่เทมเลยลูก”
ป๊าก็เป็นพ่อที่ดีพอที่จะให้การสนับสนุน ผมเองก็เริ่มหาสาเหตุก่อนว่าทำไมมันอยากเข้าทันตะ พอรู้เหตุผลตอนแรกยอมรับว่าจะขัดขวางมันหลายทีแต่อีกใจก็รู้สึกว่าแบบนี้ดีแล้ว
เทมมันไม่เคยตั้งใจเรียนมากขนาดนี้ ไม่เคยคาดหวังอะไรเท่านี้
เหมือนคนที่ไร้แก่นสารใช้ชีวิตไปวันๆแล้ววันหนึ่งก็มีไอเดียขึ้นมาว่า กูจะเรียนทันตะ(ถึงจะเพื่อผู้ชายก็เถอะ)
แม้ว่าเหตุผลยิบย่อยอาจจะไร้สาระ แต่มันก็ทำให้น้องผมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น ถ้าจะสังเกต เทมมันเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมากกว่าเมื่อก่อน อาจจะเป็นเพราะผมปล่อยมันมากขึ้น หรืออาจะเป็นเพราะชีวิตมหาลัย อยากยื่นมือเข้าไปยุ่งด้วยหลายครั้ง แต่ก็เลือกที่จะไปคุยฟังไอ้ปกป้องมันง่ายกว่า เพราะอยากให้เทมมันได้ลองตัดสินใจคิดอะไรด้วยตัวเองดูบ้าง
ที่สำคัญเรื่องหัวใจ เราจะคิดแทนกันไม่ได้ ต่อให้เป็นพี่น้องก็เถอะ
ให้มันได้รู้ ให้มันได้ลองด้วยตัวเอง
จบ มิวอินไซด์
ไม่ได้โกรธที่น้องพยายามปิดบังไม่ให้ครอบครัวรู้ มันก็เป็นเรื่องปกติ คงไม่มีพี่ชายสติดีที่ไหนยินดีที่น้องพาผู้ชายเข้าบ้าน ยิ่งแล้วกันใหญ่กับพี่ชายที่ชื่อมิว มนุษย์พี่ที่มีระบบการเลี้ยงน้องเหมือนลูกคนเดียว
ไม่ใช่เลี้ยงแบบตามใจนะ เลี้ยงแบบไข่ในหิน ไม่แปลกที่น้องจะโตมาเป็นแบบนี้ แต่พูดก็พูดเถอะ ว่าผมชอบแบบนี้ เห็นเทมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ตอนที่พี่มิวเดินเข้ามาลากไป ผมได้แต่โบกมือลาน้องหน้าประตูบ้านก่อนที่จะเป็นพี่มิวนั่นแหละที่ทำท่าปาดคอโชว์ โหดซะไม่มี คิดแล้วล่ะว่ายังไงผมก็ควรบอกให้พี่ชายเขารับรู้ ถึงจะโดนด่าหรืออะไรก็พร้อมที่จะรับ
ยืนเตะก้อนหินหน้าบ้านเล่นสักพักก็ได้ยินเสียงประตูเปิดอีกครั้ง พี่มิวคาบบุหรี่มามวนหนึ่งตามสไตล์ เคยถามแล้วว่าทำไมเจอกันทีไร เห็นพี่มิวสูบบุหรี่ตลอด แต่พี่มิวไม่ตอบ บอกแค่ว่าในบ้านสูบไม่ได้เพราะเทมไม่ชอบกลิ่นบุหรี่
น้องไม่ชอบเลยออกมาแจกความสดใสให้ผมแทน ควันขาวนี่พวยพุ่งราวกับแอฟเฟคตามคอนเสิร์ต อยากจะจับไมค์มาร้อง
แต่ติดอยู่ที่อ้าปากก็ต้องไอแค่กออกมา
“เด็กเหรอมึงอ่ะ แค่นี้ทนไม่ได้จะทนน้องกูได้ไง”
พอพี่มิวพูดมาแบบนั้น ผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากสูดนิกโคตินเข้าปอดพิสูจน์รักกันต่อไป ถึงจะไม่รู้สึกถึงความเชื่อมโยงสักนิดเลยก็เถอะ
“มันรู้หรือยังว่ามึงชอบมันตอนไหน”
“เทมก็ถามอยู่แต่ผมไม่ได้บอก”
“สรุปคบกันแล้วว่างั้น”
“ครับ”
ตอบเสียงอ่อยนิดหน่อย รู้สึกผิดที่ทำอะไรไม่ปรึกษา ข้ามหน้าข้ามตาพี่ชายเขา
“ตรงดีนี่ มึงมีรูปเดี่ยวหรือยัง กูถ่ายให้มั้ย”
ส่ายหน้าอย่างไม่เข้าใจ พี่ชายของเทมพูดออกมาแต่ละประโยคช่างนามธรรม นามธรรมไม่พอยังมาพร้อมควันสีขาวอีก ความสามารถในการเชื่อมโยงของผมลดลงอย่างมาก นึกสงสัยว่าพี่มิวเป็นคนเก่งคนหนึ่งแต่ทำไมน้องถึงต่างกันลิบลับ ไม่ติดว่าหลายส่วนของใบหน้าที่คล้ายกัน อาจจะมีพล็อตแบบละครไทย พวกพี่น้องเก็บมาเลี้ยงก็เป็นได้
“เอารูปเดี่ยวไปทำไมครับ”
“เอาไว้ตั้งหน้าศพมึงไง”
โอเคซึ้ง.. ถ้ามาแนวนี้แสดงว่าผมสามารถกวนตีนพี่เขาต่อได้
“พี่ไม่สงสารน้องตัวเองจะเป็นม่ายตั้งแต่อายุสิบแปดเหรอ” แอบเห็นหน้าพี่มิวกระตุกไปเล็กน้อย เตรียมรับคำด่าเต็มที แต่พี่มิวกลับเลือกสูบนิกโคตินต่อก่อนจะพูดประโยคถัดมา
“เออ กูไม่อยากให้น้องเป็นม่าย แต่เอาจริงๆเป็นม่ายไม่ใช่แค่ผัวตาย ผัวทิ้งก็เป็นม่ายได้”
“…”
“ฉะนั้นอย่าคิดจะทิ้งน้องกู”
คิดไปเองได้มั้ยว่าเป็นประโยคที่พี่ชายเขาฝากฝัง … เทมไม่มีแม่ ส่วนพ่อก็อยู่ไกล ผู้ปกครองคนเดียวของน้องคือพี่ชาย และถ้าพี่ชายเขาจะพูดขนาดนี้แล้ว ผมเองก็ควรจะไปพูดกับพ่อแม่ตัวเองบ้าง ถึงท่านจะพอทราบเรื่องอยู่นิดหน่อยจากคำบอกเล่าของไอ้แอมเบอร์ที่ขยันฟ้องกับพี่ปลื้มที่ผมคอยปรึกษา
“พี่ไม่คิดจะด่าหน่อยเหรอครับ เรื่องที่ผมคบกับเทมโดยไม่ได้บอกก่อน”
พี่มิวส่ายหน้าช้าๆ “ทำไมกูต้องด่าวะ หรือถ้าด่าแล้วมึงจะเลิกกัน กูจะได้ด่า”
“ต่อให้พี่ขัดขวางผมก็ไม่เลิกอยู่ดี” ตอบกลับไปอย่างมั่นอกมั่นใจ เพราะถ้าพี่มิวสั่งให้แยกย้ายกันจริงๆ พี่มันคงจะใจหมาไปหน่อย กว่าจะได้เป็นแฟนกันมันไม่ใช่เรื่องง่ายนะครับ เห็นพี่มิวกระตุกยิ้มให้ก่อนจะพ่นควันใส่หน้าผม ต้องสตรองต่อพี่ชายของภรรยาขนาดไหนกัน
“เออ ก็นั่นแหละ กูจะด่าไปทำไม แต่กูมีเรื่องจะเตือนมึงนะปกป้อง ถ้ามึงพาน้องกูออกนอกลู่นอกทาง พาไปบ้านหรือสถานที่ซุ่มเสี่ยงต่อการเสียตัวแบบวันนี้อีก มึงบอกพี่มึงให้เตรียมทำกระเพาะปลาแจกแขกตอนฟังสวดศพมึงได้เลย”
พูดจบพี่มิวก็ขยี้มวนบุหรี่ให้ดับด้วยปลายเท้าก่อนจะเก็บขึ้นมาแล้วยัดใส่มือผม
“มึงเคยถามใช่มั้ยว่าทำไมกูไม่สูบบุหรี่ในบ้าน”
นามธรรมอีกล่ะ ไม่รู้จะมาไม้ไหน แต่ผมก็ต้องพยักหน้าไป พี่ชายของน้องเหม่อมองท้องฟ้าที่ก้อนเมฆกำลังกลายเป็นสีส้ม ยืนล้วงกระเป๋ากางเกง เออแปลกดี จะว่าไปก่อนพี่มิวจะพูดหรือทำอะไร ต้องมีสงบสติอารมณ์ก่อนเสมอ
“บุหรี่เป็นความสุขของกู แต่พ่อกับไอ้เทมไม่ชอบกลิ่นมัน ยิ่งน้องกูเป็นคนจมูกดี ต่อให้แอบสูบในซอกไหนของบ้านมันก็ได้กลิ่น กูก็ไม่กล้าที่จะสูบในบ้านอีก เพราะกูไม่อยากให้ความสุขของกูทำร้ายใคร โดยเฉพาะคนที่กูรัก”
ผมก้มมองเศษบุหรี่ในมือสลับกับพี่มิวไปมา ไม่คิดว่าไอ้ก้นบุหรี่มวนเดียวจะตีความออกมาได้ล้ำลึกขนาดนี้
“ซึ้งละซิ เก็บไว้สอนลูกมึงก็ได้นะ”
“พี่ก็น่าจะรู้ว่าน้องตัวเองไม่มีมดลูก”
“ไอ้สัด กูประชด!”
โดนโบกหัวมาทีหนึ่ง แต่ก็สมควรเพราะไปเล่นกับเขาไว้เยอะเหมือนกัน
ขากลับที่ออกมาจากบ้านเทม เห็นน้องยืนดูอยู่ริมหน้าต่าง คงไม่รู้หรอกว่าเราคุยอะไรกัน แต่เทมคงสบายใจที่ไม่เกิดเหตุการณ์นองเลือดอย่างที่คิดฝัน โบกมือลาน้องอีกครั้งก่อนจะกลับมาขึ้นรถขับต่อกลับบ้านที่อยู่ใกล้กันแค่รั้วกั้น
“ไปไหนมาเล็ก ไหนว่าจะออกไปแป๊ปเดียว”
แม่ร้องทักผมก่อนเป็นคนแรก ที่นี้ชอบเรียกว่าเล็ก จริงๆก็อยากจะบอกว่าผมไม่เล็กนะครับ มันเป็นแค่ชื่อเล่นในครอบครัว ถึงอย่างนั้นผมก็ชอบชื่อปกป้องมากกว่า ถึงแม้ว่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยปกป้องใครได้เหมือนกับชื่อตัวเอง
พ่อที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่หันมามองแวบหนึ่งก่อนจะสนใจข่าวเรื่องหุ้นต่อ ผมว่าวันนี้ก็น่าจะเหมาะ ไหนๆก็ไหนๆ น้องเองก็เพิ่งกลับไปเมื่อกี๊ด้วย
“มากอดกันแบบนี้จะขออะไรล่ะ” ผมส่ายหน้าทั้งที่แม่ก็คงไม่เห็น เพราะกอดเอวแม่จากด้านหลัง แต่ก็คิดว่าแม่น่าจะเข้าใจในสิ่งที่ผมจะพูด
“แค่อยากให้แม่เปิดใจให้กว้าง รับลูกเพิ่มอีกสักคน”
มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่สำหรับที่นี่หรอก ในเมื่อคนที่ผมขอคือคนที่เพิ่งนั่งรถออกไปกับผมเมื่อกี๊ แต่อยากจะพูดให้แม่ได้รับรู้ มากกว่าที่จะให้แม่คิดไปเอง หรือฟังจากคนอื่น
“หืม ใครที่ไหน”
ก็ยังเป็นแม่ที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ จนผมต้องคลายกอดแล้วเดินไปอยู่ข้างหน้าแม่แทน
“ข้างบ้านเรานี่ไง”
พูดจบแม่ก็หัวเราะรวน หันไปหาพ่อที่กำลังดูโทรทัศน์อยู่ “คุณรู้จักเด็กข้างบ้านเรามั้ยคะ”
“ไม่แน่ใจ ต้องพามาให้เห็นหน้าก่อนจะตอบได้ว่ารู้จักไม่รู้จัก” พ่อทำหน้าล้อเล่นไปเรื่อย ทั้งที่ตอนน้องมาก็เดินสวนกันอยู่แท้ๆ แต่คงเป็นเพราะผมไม่ได้แนะนำอะไรมั้ง
“คนแก่ก็ขี้ลืมแบบนี้แหละ ต้องมาบ่อยๆถึงจะจำหน้าได้”
ต้องไลน์ไปบอกน้องก่อนว่าพ่อกับแม่อยากเจอ หรือจะไม่บอกแล้วหลอกมาดี แต่ไม่เอาหรอก..พี่ชายเขาหวง
อยู่ๆก็คิดอะไรออกเลยกดเข้าไปในเฟซบุ๊คตัวเองแล้วกดโพส ไม่ได้ปรึกษาหรอกว่าน้องจะโอเคมั้ยแต่คิดว่าน่าจะได้อยู่นะ เลยขอทำอะไรโดยพลการ…
PP Prachya Nawanantanon
♥ –Tiwakan Senanurak
TBC.
-กะ..ใกล้จบแล้ว
-น่าจะเป็นตอนที่หาความขำได้ยาก และ..เป็นตอนหลักตอนแรกที่เทมไม่มีบทบาทเลย 5555555555
คิดว่าน่าจะมีคนหมั่นพี่มิวกะพี่โปกเยอะขึ้นเป็นเท่าตัว
พี่โปกเขาก็ตัลร๊ากของเขา หวานของเขา
เพียงแต่คนไม่อินดี้อย่างเราอาจจะเข้าไม่ถึงความโรแมนติกในจิตใจ(?)
-แจกความสดใสกันตอนตีห้าแบบเก๋ๆ ขอโทษที่หายไปงาน งานชุมมากเย้ย วันนี้ประกาศGATPAT แล้วใจคอลภัสไม่ค่อยดี 555
ยังคิดถึงทุกคนอยู่นะคะ ถึงแม้เรื่องจะเริ่มช้าลงล่ะ 555555555555555555
-เล่นทวิตติด #ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ นะคะ จะไม่งง และสัญญาว่าจะตามอ่านทุกคอมเม้นท์ ถึงจะหาโอกาสยากในการตอบ
ทราบมาว่า คนอ่านก็ไม่ได้เล่นเล้าเป็ดทุกคน ไปคุยกับเราได้ในทวิตนะ 555 แต่ถ้าไม่ได้เล่นทั้งสองอย่างเลย
นอนแล้วส่งกระแสจิตมา เราจะไปเข้าฝัน >///<
รักทุกคน รักมารักกลับ ไม่โกง
lapat
-
หูยย ตีห้าาาา ขอนอนก่อนนะคะ 5555 เดี๋ยวกลับมาอ่าน
คนเขียนสตรองมากเลย
-
พี่มิว หวงน้องด้วยการยอมให้เทมเป็นสิว
อานุภาพความรักน้องช่างล้ำลึกจริงๆ
พี่โปกพาน้องเทมมาให้พ่อกับแม่เจอบ่อยๆน่ะได้
แต่อย่าแอบพาขึ้นห้องบ่อยล่ะ เดี๋ยวพี่มิวตามมาถ่ายรูปเดี่ยว
-
:pig4:
-
ชอบพี่มิวววว อยากได้พี่แบบนี้ เอ่อ..ไม่ต้องหวงขนาดนี้ก็ได้แต่สักครึ่งพี่มิวคือดีโบกป้ายไฟๆ
-
พี่มิวเป็นบุคคลที่เราต้องการเป็นอย่างมาก 555555
มิวอยากมีพี่สะใภร้มั้ยจ๊ะ พี่พร้อมนะคะ พร้อมจะเป็นพี่สะใภร้หนูเลย :-[
แล้วอย่างพี่มิวจะมีคู่มั้ยเนี่ย :katai2-1:
-
พี่มิวก็ทำร้ายน้องไป๊ เข้าใจว่าหวง แต่สิวนี่มันร้ายแรงมากนะคะ :sad4:
พี่โปกฟองน่าเห็นใจ พาน้องเข้าบ้านบ่อยๆนะพี่ :hao7: พ่อแม่รีเควสมา
-
ยังไม่อยากให้จบเลย
น่ารักมากคู่นี้
-
:pig4:
-
อือหือที่เทมมีสภาพแบบที่คนรังเกียจนี่ฝีมือพี่มิวเองเรอะ55555
-
พ่อแม่เปิดทางแล้วพาน้องไปฝากตัวบ่อยๆ นะพี่โปกพอง
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่มิวหวงน้องสุดๆเลยนะเนี่ย :mew1:
-
ป๊าดดดดโธ๊ะ เบื้องหลังที่น่าสะพรึงของน้องเทมอยู่ที่คุณพี่นี่เอง :jul3:
-
ขอบคุณ :)
-
พี่มิวแม่งเฟี้ยวฟ้าวมาก ร้ากกกกกกก
อิพี่โปกก น้องเทมมันช็อคพอดีเปิดเฟสมาเจอ ❤️ อิอิ เขิลลลลลลลลแทน
-
รัก รัก รักพี่มิวขึ้นมาทันทีทันใด :L1:
-
ทำไมพี่มิวดีต่อใจขนาดนี้ ฮือออ
ขอเป็นพี่สะใภ้เถอะ
-
:pig4:
-
พี่มิวแกหวงน้องมาก
-
พี่มิวนี่หวงน้องเข้าขั้นทำลายล้างเลยนะคะ
หึ หึ.. แผนการของนางนี่ทำให้ช่วงมัธยมของเทมหม่นหมองไปเต็ม ๆ
แต่ก็เอาเถอะ เอาที่พ่อสบายใจ ตราบใดที่พี่มิวไม่กีดกันพี่โปกป้าก็โออ่ะ!
รอติดตามตอนต่อไป และเป็นกำลังใจให้ผลสอบออกมาดีงามนะคะ ^^
:pig4:
-
พี่มิวนี่เองที่ทำชีวิตน้องขำขัน 5555
ที่บ้านพี่โปกน่ารักจุงง ><
-
ตัวการอยู่นี้เอง
-
ตกลงน้องเทมเป็นสิวเพราะพี่มิวนี่เอง..
55555555 :katai5: :katai5:
-
พี่โปกเปิดตัวแล้ว(?)
-
ทำไมพี่มิวบันเทิงงี้ล่ะคะ 555555
เขินเลย PP Prachya Nawanantanon
♥ –Tiwakan Senanurak
-
พี่โปกกกกกกกกกกก ฮืออ น่ารัก
ขอบคุณค่า
-
เขินอ่ะ :-[
-
โห้ ที่แท้ที่น้องเทมมีสิวเยอะเพราะพี่มิวหวงน้องนี่เอง แต่หวงแบบนี้ไม่ดีนะคะพี่มิว
-
จะผิดไหมที่เราแอบจิ้นพี่มิวกับน้องเทมป์ พี่มิวหวงน้องเลยว่ะ บราค่อนช้ะ อยากได้พี่มิวจังงงง :m3: :m3:
-
น่ารัก
-
โอ๊ยพี่โปกพอง ไม่ถงไม่ถามน้องสักคำ เขินตายแล้วมั้งนั่น
-
ที่น้องเทมเป็นอย่างนั้นเพราะพี่มิวจริงๆด้วย
พี่หวงน้องมากๆๆๆเลยนะคะ โหดร้ายกับน้องจริงๆ แต่ละอย่างที่พี่ทำนี่ สุดโต่งทั้งนั้นเลย 55
พี่โปกก็สตรองดีนะ ยืนสูดนิโคตินจากพี่มิวเนี่ย 555
-
ชอบพี่มิววววววววววววววว 5555555
ความรักน้องนี้พี่ทำได้แสบมาก :hao7:
จะจบแล้วหรอ อย่ารีบบบบบบ :mew2:
-
รักพี่มิวมากอีกเป็นกองงง
พี่โปกนิก็ไม่อินดี้จริงจะเข้าไม่ถึงความโรแมนติกของพี่โปกสิน่ะค่ะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่มิวของน้องงง น่ารักกกกกกก
-
ชอบพี่มิววววว
หวงน้องงง น่าร๊ากกกกก
o13 o13 o13 o13 o13
-
:heaven :heaven :heaven :heaven :heaven :heaven
-
พี่มิวเป็นคนตลก
-
โอ๊ยยย ปวดแก้มอะ ยิ้มจนเหงือกแห้งแล้ว จะมุ้งมิ้งไปไหนคะพี่โปกกกกกกกกก รักพี่มิวเลยอะ :hao7: :hao7: :mew3: :mew3: :mew1: :mew1:
-
พึ่งรู้ว่าเทมเคยฮอตขนาดนั้น
-
พี่มิวววววว พี่เจ๋งมากคะ อ่านแล้วอยากมีพี่อย่างนี้บ้าง :laugh:
ส่วนตรรกะพี่ที่ใช้หลอกล่อน้องก็ขั้นเทพ โดยเฉพาะเรื่อง กินช็อคโกแลตเยอะๆเพื่อให้ไม่มีสิว :ruready
ไม่อยากให้จบเลยค่ะ
-
โอ้เป็นปลื้มที่คนเขียนรีบมาลงนิยายให้อ่าน เข้ามาเปิดดูหลายรอบละ วันนี้สมใจสักที ขอบคุณม๊ากมาก :mew1:
-
พี่มิววววววววว...หล่อมากกกกกกกกกกก~
-
:mew1:
-
ทำไมคนเขียน่ารักแบบนี้ ><
พี่มิวดูหล่อขึ้นสิบระดับ อ่านวนสองรอบเลย ฮืออ ถถถถถถถถถถถถถถ
-
เดี๋ยวนะ ถ้าเป็นคนสูบบุหรี่ ต่อให้สูบนอกบ้าน มันก็จะมีกลิ่นติดเสื้อ แล้วคนที่จมูกดีหน่ะ ยังไงก็ได้กลิ่นนะ
-
จะจบแล้วเหรอเนี๊ยย :D
-
พี่มิวสตรองงง #พี่โปกน่ารัก
-
โงยยย พี่มิวหวงน้องน่ารักมากอ่ะ(?) หยักดั้ยยยยยยยยยย
-
พี่มิวนิ สุดยอดพี่ชายเลย เลิฟ ๆ :mew1:
-
รักพี่ปกป้อง รักทุกคนในเรื่องนี้โดยเฉพาะพี่มิวกวนได้ใจจริงๆค่ะ มาต่อเร็วๆนะค่ะคิดถึง :mew1:
-
คิดถึงนุ้งเทมมมม
-
พี่มิว สุดยอด!!
-
พี่มิวฮาดี หวงน้องเว่อร์แต่เพราะรักน้องแหละ ปกป้องก็น่ารัก เทมก็น่ารัก ชอบจร้าเรื่องนี้ :mew1:
-
พี่มิวเป็นพี่ชายที่ขี้หวงจริงๆ
-
นี่นึกว่าจะเกิดเหตุการณ์นองเลือดซะล้าววว ปรากฏว่าพี่มิวเขามีเหตุมีผลว่ะเฮ้ย
-
พี่มิวนี่ลึกซึ้งมาก..
:katai5:
-
มีหัวจงหัวใจ
ปกป้องแม่งขี้เลี่ยนว่ะ
-
พี่มิวน่ารัก หวงน้องไปหน่อยนะ แต่ยกให้พี่ปกป้องคนหนึ่งใช่มั้ยล่าาา
-
:laugh: :laugh:
-
จะว่าไปพี่ปกก้มีมุมคิ้วท์ๆขอเค้าอยู่เหมือนกันนะ
แต่คนปกติแบบเราๆคงเข้าไม่ถึงเอง 555555555
-
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกเกลียดพี่มิวโครตๆทำร้ายน้องตัวเองให้เป็นสิวง่า T__T ไปแนะนำผิดๆอีก รู้มั้ยว่าน้องเทมต้องเจออะไรมาบ้าง ฮืออออ หวงน้องด้วยวิธีผิดๆแบบนี้ ต้องจับมาลงโทษ โดยการจับไปเป็นเคะซะ!! เคะซึนผู้หวงน้อง #อ้าว ไม่ใช่หรอ :-[
-
“พี่ก็น่าจะรู้ว่าน้องตัวเองไม่มีมดลูก”
ประโยคนี้ฮาา พี่ปกป้องกวนมากกก
-
:z6: << พี่มิว 555555
มาเป็นของเราซะ จะดัดให้ไม่หวงน้องเลย
-
555
-
เข้าใจพี่มิวเลยอะ ก็น้องมีแค่คนเดียวนี่เนอะ
-
รักพี่มิว
....จบ
-
พี่มิวเกินคาดไปไกล
-
ชอบตอนนี้ เพราะพี่มิวหล่อได้ใจเรามาก :mew1: :call: :pig4:
-
ไล่อ่านทันแล้ววววววววว :hao7:
เห็นผ่านตาบ่อยๆ เพิ่งกดเข้ามาอ่าน
พอกดเข้ามาเท่านั่นละ ยาวเลยฮะ :laugh:
-
ปวดหัวกะพี่มิวจริง ๆ พี่ช่างอินดี้ พี่ช่างติส ชาบูพี่มิวรัว ๆ
-
รอน้องเทมกับพี่ปกป้องค่ะ
-
อ่านไปด้วยความฟิน 16 ตอน สนุกมาก้ลยค่ะฟินจิกหมอนกันเลย พีปกป้องกะเก็กตลอดด แต่ชอบที่สุดในเรื่องต้องพี่มิวเลย เท่สาดด 55 แถมหวงน้องไปไหนค่ะพี่ :hao3: ตอนหน้าน้องเทมเราคงไม่ช็อกนะที่ตื่นมาเห็นสถานะที่พี่โปงตั่งอะ 555
-
รอโปกเทมมมม
พี่มิวด้วยย ชอบบบ 555555
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
มารอน้องเทมไปเจอพ่อแม่พี่โปกก 55555555555
-
ถ้าสองครอบครัวจะเปิดทางขนาดนี้แต่งเลยแหะขอบอก!! o13
-
พี่ชายผู้ขี้หวง (มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)
-
ความหวงของพี่มิวทำร้ายเทมนี่เอง 55555
โอยยยยย ฟิน น่ารักอ่ะพี่โปกพอง 555555555
-
พาน้องไปที่บ้านบ่อยๆนะพี่โปก5555พ่อแม่เค้าอยากเจอ
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน สนุกมากๆเลยค่ะ
พี่โปกก็ทำเป็นแอ๊บซะเหลือเกิน 55555
รอติดตามตอนต่อไปค่ะ :3123:
-
ตอนแรกกะว่าจะรอให้จบแล้วค่อยเข้ามาอ่าน
แต่ก็กดเข้ามาอ่านจนได้ อิอิ
-
ก๊ากก พี่มิวมาวินมากอะ โคตรเท่ห์เลยพี่
-
กรี๊ดดด เพิ่งเห็น รีบเข้ามาอ่านอย่างไว 4x100 สับขาหลอกมาเลยทีเดียว
พี่มิวนี่เขารักน้องมาก
พี่โปกอย่าชวนน้องเขาไปในสถานที่ซุ่มเสี่ยงสองต่อสองบ่อยนะ พี่มิวเตรียมซองขาวแล้วแน่ๆ
:hao7: :hao7: :hao7:
-
หายไปไหนอ่ะ??? คิดถึงงง
-
ชอบเรื่องนี้ ขอเทมได้มั้ย น่ารักอ่ะะะะ
รอค่าา
-
สรุปที่เทมขี้เหร่นี่เพราะพี่มิวอยู่เบื้องหลังสินะ :laugh:
-
รอค่าาา
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
กับน้องยังหวงขนาดนี้ มีแฟนจะหวงขนาดไหน
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
มารอออออ :katai3:
-
:impress2: รอพี่โปกพอง อิอิ :ling1: :ling1:
-
มารอค่าาาาาาาาาาา
:ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
พี่มิวล์สู้ๆ จัดการน้องโปกพองเอาน่วมๆ หน่อยหมั่นไส้มากๆ เลย
-
จะจบแล้วเหรอ เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกดีอ่านแล้วยิ้มได้ตลอด ชอบความกวนของทุกคน น้องเทมฮาดี พี่ปกป้องสุดหล่อ พี่มิวขี้หวง พี่มิวจะไม่มีคู่เหรอคะ เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ
-
คิดถึงเรื่องนี้มากเลย เมื่อไหร่จะมาต่อน๊ออออออออ
-
รอโปกเทมมมมม
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
รอๆๆๆๆๆๆ :katai5: :katai5: :katai5:
-
อ่านตามทันแล้ววววววว :hao5: ชอบอ่าบรรยากาศของเรื่องนี้
หลงรักเลย อินกับน้องหนูเทมโป กับ ปกป้องสุดๆ
-
เมื่อไรคนเขียนจะสอบเสร็จเน้ออ คิดถึงแล้วอ่า
-
มารอทุกวันเลยน้าาา
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
คิดถึงเธอออออ
-
:hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
อิเทมมันสติแตกมาก ๆ อ่ะ 555+ เอ๋อด้วย คึคึ
-
ขำอิเทมมากป้าเอี่ยมจีบ
พี่มิวแม่งก็ฮาเกินไป โปกพอง พี่แม่งอ่านไปได้
-
ขรรมพี่มิวมาก แม่งแนะนำน้องแต่ละอย่าง ปกป้องน้องได้เฮียมาก 555+
สมกับเป็นพี่มิว ขำหนักมาก
-
คิดถึงโปกเทมมม
-
มาอีก คงได้แต่บอกว่าคิดถึงตลอดเวลาา
-
:hao5: :hao5: :hao5:
-
ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│17
ทุกคนก็ต้องมีใครสักคนที่ทำให้เราคิดว่าชีวิตโคตรโชคดี ดีจนไม่อยากจะเชื่อ..
หลายครั้งๆก็รู้สึกว่าพี่โปกมันเฟอร์เฟคไป เหมือนหลุดออกมาจากโคตรพ่อโคตรแม่นิยาย เป็นคนในมโนภาพที่อยู่เหนือจินตนาการอีกที
พี่โปกหน้าตาดี ที่บ้านก็ดี นิสัยก็ดี(มั้ง) เรียนก็ดี ทำอะไรก็ดูดี จนรู้สึกว่าชาติที่แล้วผมนี่ต้องทำบุญด้วยการถวายอุโบสถแน่ๆ ถึงได้มาเจอกับคนๆนี้
นั่งเพ้อไม่นานคนตายยากก็บีบแตรเสียงดังใส่ประตูบ้าน ก็ไม่ได้จงใจรอหรือว่าอะไรหรอกนะ แค่มานั่งข้างรั้วพอรถพี่มันมา ก็กดรีโมทเปิดประตูเลย ดูไร้คุณค่าสิ้นดีแต่ช่างเถอะ ผมไม่อยากให้พี่มันรอนาน
“ไปยังครับ”
ฮืออ แพ้คนพูดจาไพเราะเสนาะหูอีกล่ะ เวลาไอ้พี่โปกมันลงหางเสียง ไม่ว่าจะด้วยการประชดประชันหรือตั้งใจพูดก็นี่ คนฟังอย่างผมนี่รู้สึกอ่อนระทวนรวยรินเหมือนน้ำในหูไม่เท่ากันกะทันหัน
“ถือให้มั้ย กระเป๋าน่ะ”ชี้มาทางกระเป๋าหนักสิบโลที่ผมสะพายอยู่
“ไม่ต้องหรอก ไปเหอะเดี๋ยวพี่ปกป้องไปสาย”
พี่มันยิ้ม แต่ก็ยังคว้ากระเป๋าผมไปถืออยู่ดี นี่คำพูดกูมีความหมายมากซินะ เอาเถอะอยากทรมาณตัวเองก็ทำไป เข้าไปนั่งในรถที่ผมเคยขึ้นมาแล้วหลายครั้ง กลิ่นที่คุ้นเคยโดยเฉพาะกลิ่นพี่ปกป้อง แน่ใจว่ามันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม ถึงอย่างนั้นก็ไม่เชิงว่าเป็นกลิ่นเหงื่อ รู้สึกตัวเองบ้าๆที่มาจดจำอะไรแบบนี้ สะบัดหัวไล่ความคิดออกไปก่อนที่จะหันหลังไปพบกับขวดเครื่องดื่มชูกำลังสองสามขวดที่เบาะหลังรถ
ดื่มหมดเหรอนั่น ? ขวดเปล่าทั้งนั้นเลย ควรจะเตือนพี่ปกป้องไม่ให้ฝืนตัวเองมากไป
“จริงๆไม่ต้องมารับผมก็ได้นะ เวลาเรียนก็ไม่ตรงกันอยู่แล้ว”
“เอาน่าทางเดียวกันประหยัดน้ำมันเยอะ” ไม่อยากจะพูดว่ามีปัญญาเติมน้ำมันรถเอง แต่เถียงไม่ออกเดี๋ยวจะว่าไม่รักชาติอีก เพราะบ้านพี่มันก็อยู่ติดบ้านผมจริงๆ
ที่ผมไม่อยากให้พี่โปกมันมารับมาส่งก็เพราะรู้สึกว่ามันมากไป ไม่ใช่ว่าผมเบื่อหรือรำคาญนะ ผมชอบ มีใครที่ไหนไม่ชอบให้แฟนตัวเองมาทำแบบนี้ แต่ผมสงสารพี่มันมากกว่า
ปีสองเข้าสู่เทศกาลควิซนรก มาสักพักแล้ว เข้าใจดีว่าหนักหนาสาหัสขนาดไหน เห็นพวกพี่ๆบ่นกันกระจุยกระจายในเฟซบุ๊ค แต่พี่โปกมันก็ยังคอยมารับส่งตามปกติ ห้ามก็ไม่ยอม ถามว่าเหนื่อยมั้ย ก็มักจะตอบอ้อมๆหรือเบี่ยงประเด็นตลอด
พี่มันจอดให้ผมลงหน้าคณะพอดี ส่วนตัวเองต้องวนรถไปจอดข้างหลังตึก
“ไม่ไหวก็ไม่ต้องมารับนะ จริงๆก็ขับไปเองได้”
“อือ ไม่เป็นไรหรอก แฟนคนเดียวเลี้ยงได้” ดูหน้าตามุ่งมั่นตั้งใจขนาดนั้น แล้วจะให้ผมทำอะไรต่อล่ะ นอกจากเงียบ ฮืออ
พักเบรก 10 นาที ผมกับไอ้จิเลยออกมาเดินเล่นสูดอากาศบริสุทธิ์ที่ระเบียงทางเดิน นั่งติวกันมาตั้งแต่เช้า อยู่ในห้องแอร์จนตัวเย็นเหมือนศพ วันนี้ไอ้เมไม่มาติว เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว เพราะกลุ่มติวนี่ถูกจัดขึ้นกันเอง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับวิชาที่เรียน คล้ายๆเพื่อนช่วยเพื่อน แต่ดูท่าว่าผมจะเป็นตัวถ่วงเพื่อนมากกว่า
อยู่ก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เลยสะกิดไอ้จิที่เหม่อมองท้องฟ้าอยู่ “จิ ยืมมือถือหน่อย”
“เอาไปทำอะไร รหัส 4430” เหมือนจะไม่ให้แต่ก็ส่งมาให้พร้อมกับบอกรหัสมาด้วย
ผมรับมาก็กดเข้าแอพพลิเคชั่นเฟซบุ๊คทันที มือถือผมไม่มีแอพพลิเคชั่นเฟซบุ๊คเนื่องจากลบออกไปตั้งแต่ที่พี่ปกป้องอัพสถานะล่าสุด เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
PP Prachya Nawanantanon
♥ –Tiwakan Senanurak
ยอมรับว่าตอนแรกก็เขินล่ะ เขินตัวบิด ปากบิด เสียจริตเป็นนางเอกละครไทย แต่วินาทีต่อมานี่กูหายเขินในบัดดล
10,419 คน ชื่นชอบสิ่งนี้
อยากจะถามพี่โปกมันเหมือนกันว่า มึงเกณฑ์คนมาไลค์เหรอครับ หรือจ่ายเงินลงโฆษณาในเฟซบุ๊ค ผมโอเคนะถ้าไม่ติดว่า แต่ละคอมเม้นท์ช่างโหยหวนเหลือเกิน
‘ไม่จริงใช่มั้ยคะ’
‘เกิดอะไรขึ้น หมายความว่าไงอ่ะ งงไปหมดแล้ว’
‘กับคนนี้บ่อยแล้วนะ หรือเป็นแฟนกันจริงๆ ใจสลายมาก ปลื้มปกป้องมานานไม่น่าเลย’
ผมเข้าใจอีเจ๊เม้นท์บนมากนะครับ เพราะก่อนจะมาเป็นน้องรหัส จนมาเป็นแฟน ผมก็ติ่งพี่โปกมาก่อน คลั่งหนักคลั่งแรงกว่านี้อีก แต่ส่วนใหญ่จะเป็นสายไลค์รูปแล้วเพ้อคนเดียว ไม่เคยคอมเม้นท์ให้พี่โปกเดือดร้อนรำคาญใจ แต่ถ้าเวลานี้ คนที่พี่ปกป้องคบไม่ใช่ผม และผมกลับไปติ่งห่างๆอย่างห่วงๆ เหมือนเมื่อปีที่แล้ว ผมก็คงใจสลายเหมือนกัน จากนั้นไม่ต้องบอกนะครับ ว่าเฟซผมจะโดนถล่มขนาดไหน สั่นเป็นเจ้าเข้า ข้ามวันข้ามคืนจนต้องลบแอพออกทีเดียว
“มึงก็เลยไม่ได้บอกใครว่ามึงเป็นแฟนกับพี่ปกป้อง”
“อือ ก็ไม่เชิง คือกูไม่ได้ประกาศบอกใครไง แต่เราก็เป็นแฟนกัน”
คนที่รู้ก็มีไม่มากหรอก ก็แค่เพื่อนผมกับเพื่อนพี่ปกป้อง เพิ่มพี่มิวไปอีกคน เพราะโดนสอบสวนอย่างหนักหน่วง ส่วนคนอื่นก็ให้เขาคิดกันไปเอง
“แล้วพี่ปกป้องว่าไง พอมึงบอกเขาไปแบบนั้น”
“พี่มันก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็บอกว่าเอาที่กูสบายใจ”
“เพราะว่ามึงกลัวแฟนคลับพี่เขาจะมาว่ามึงเหรอ”
“เปล่า”
“งั้นจะไปแคร์ทำไมล่ะ คิดเอาไว้ว่าคนพวกนั้นไม่ได้เกี่ยวกับชีวิตมึงซักหน่อย”
จิพูดถูก แต่สำหรับผมมันมีอะไรมากกว่านั้น
“กูกลัวพี่ปกป้องจะโดนแอนตี้ไปด้วย”
รู้ซึ้งถึงพลังโซเชียลก็ตอนอยู่ม.5 ไอ้เมแทบไม่เป็นผู้เป็นคน กระแสโน่นนี่แรงถึงขนาดกุเรื่อง สร้างข่าวขึ้นมา ทุกสิ่งทุกอย่างถูกจับขึ้นมาเป็นประเด็นได้ตลอด สำหรับคนดังแบบนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการที่เน็ตไอดอล ผู้ติดตาม เกือบแสนจะมีแฟนเป็นผู้ชาย (แถมหล่อด้วย) แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น
อีกประเด็นคือไม่เห็นความจำเป็นที่จะประกาศบอกใครไป
“กูว่ามึงก็ทำทุกอย่างให้ปกติแหละ คบกับคนดังเป็นนะเว้ย ไม่ได้ขายของผิดกฎหมายในebay ถ้าใครรับไม่ได้ก็อันฟอลไปเลย อย่างพี่ปกป้องเนี่ยคงไม่แคร์เรื่องพวกนั้นหรอก จริงป่ะ หรือถ้าคนรับไม่ได้เหี้ยๆ ก็ปิดเฟซแมร่งหนีเลย มึงเรียนจบไปก็ไปเป็นหมอฟันนะ ไม่ได้ทำงานกระทรวงความมั่นคงระหว่างประเทศ ไม่เห็นต้องกลัว”
พูดได้ตรงแสกหน้าแสกกระบาล ทำหน้าเหมือนเป็นกูรูด้านความรักเสร็จมันก็ตบไหล่ให้กำลังใจผมปุๆ ซึ้งชิบลอสเลยครับ มีเพื่อนดีแบบนี้ น้ำตาปริ่มๆกำลังจะไหลนองเต็มตลิ่งแต่ไอ้จิแมร่งเสือกทำลายความซึ้งซะก่อน
“สมัยนี้นะเทม ใครเขาก็เป็นเกย์กัน นี่ถ้ากูว่างๆก็ว่าจะเป็นอยู่” ไม่ต้องให้กำลังใจกูซะเห็นภาพขนาดนี้ก็ได้
“แล้วมึงว่างยังล่ะตอนนี้”
“ไม่ว่างว่ะ มิดเทอมจองตัวอยู่”
พูดจบแล้วเราก็หัวเราะกัน คุยกับมันทีไรสบายใจทุกที ผมว่าจิก็เป็นอีกคนที่ทำให้รู้สึกว่าโชคดีที่มีมันเป็นเพื่อน ความคิดดี นิสัยแปลกๆไปหน่อยแต่ก็อยู่ในเกณฑ์ดี ที่สำคัญคือปรึกษามันได้ในแทบทุกเรื่องกล้าพูดเลยว่านอกจากไอ้เมที่ผมจะเรียกว่าเพื่อนสนิทได้อย่างเต็มปากแล้ว คนที่ผมนึกถึงอีกคนก็ไอ้จินี่แหละ
ไอ้จิดันประตูเข้าห้องค้นคว้า โดยมีผมเดินตามมันเข้าไป จะว่าไปเวลาก็ผ่านไปไวเหมือนโหก เหมือนเมื่อกี้นี้ผมยังเป็นแค่เด็กม.ปลายกะโหลกกะลา รู้สึกตัวอีกทีก็จะสอบมิดเทอม อีกเดือนนิดๆก็ไฟนอล แล้วก็จะเรียนผ่านไป1 เทอม พอดี
เรียนมาเกือบเทอมแล้วแต่ ทำไม…
ทำไมความรู้กูไม่มีในหัวเลยวะสัด
ฟัคคคคคคคคคคคค
“กูมีเคล็ดลับทางการศึกษามาบอก”
จั่วหัวเรื่องมาแบบนี้ หูกูนี่ผึ่งเปิดรับทันที ไอ้จิทำหน้าประหนึ่งเป็นคนไทยคนแรกที่ได้ไปดาวเนปจูนแล้วมีชีวิตรอดกลับมา เอามือกอดอก ยักคิ้วกวนส้นตีนแบบไม่สนใจว่ามีกี่ตีนที่รอฟังเคล็ดลับทางการศึกษาของมันอยู่
“มึงพูดเร็วๆดิ๊ อย่าลีลา ท่าใหญ่”
สาบานไม่ใช่ผม ไม่ใช่ไอ้เมเพราะมันไม่มา แต่เป็น N’คม ที่ตอนนี้มันและพ้องเพื่อนได้ทำการทรานฟอร์เมอร์อีกสี่หน่อมารวมกลุ่มกับพวกผมแล้ว ปริ่มจนน้ำตาจะไหล ชีวิตดีมีเพื่อนเพิ่มอยากจะโทรทางไกลไปบอกคุณป๋าว่าในที่สุดผมก็มีเพื่อนเกิน 5 คนล่ะ ฮือออ
“เอาหัวมารวมกันนะทุกคน” ไอ้จิสั่งเบาๆนะ แต่สมาคมคนรักเรียนแห่งประเทศไทยก็ทำตามมันหมดล่ะ นาทีนี้มึงสั่งให้กูไปกระโดดน้ำตายแล้วเกิดใหม่จะได้ผ่านมิดเทอม กูก็เชื่อล่ะ
“คาถาบูชาพระอินทร์ เมาข้อสอบได้ เดาข้อสอบนี้ ไม่มีกาหลบข้อถูกแน่นอน”
ล้วงกระดาษแผ่นเล็กๆ ที่อยู่กระเป๋าเสื้อของมันออกมา ลายมือโยไปมาเหมือนลายแทง ไอ้จิพนมมือแล้วขึ้นแล้วบอกให้เพื่อนๆทุกคนตั้งนะโมสามจบ แล้วพูดตามมัน
“โอ้ย ไอ้เหี้ยเล่นอะไรไร้สาระ” นับสิบมือที่รุมโบกหัวไอ้จิ เสียงดังแป๊ะเลยครับ แต่ดีหน่อยที่ห้องค้นคว้ากลุ่มในห้องสมุดคณะค่อนข้างเก็บเสียง
“ถ้ากูได้ท็อปขึ้นมาพวกมึงจะมาขอคาถาบูชาพระอินทร์กูแทบไม่ทัน คอยดู”
“ติวต่อเหอะ เสียเวลา” น้องคมคงเบื่อกับการพักเบรกแล้วออกอ่าวของเรา มันต้องรู้สึกคิดผิดบ้างแหละที่รวมกลุ่มกับพวกกูเนี่ย นอกจากไอ้เมคนงามสามแผ่นดินที่พวกห่านจิกนี่หมายปอง จะไม่มาติวกับพวกมันแล้ว ยังพ่วงไอ้จิที่กวนตีนทุกสิบวิจนเพื่อนๆน้องคมยอมใจ
อันที่จริงผมก็นับเป็นหนึ่งในตัวถ่วงความเจริญอีกคน
“หน้านี้เข้าใจแล้วผ่านนะ” น้องคมทำหน้าที่หัวหน้าที่ดี อันที่จริงกลุ่มมันก็เก่งกันหลายคนเลยนะครับผิดกับหน้าตาจริงๆ มองแวบแรกไม่มีใครคิดหรอกว่าเป็นเด็กทันตะ แต่ถึงอย่างนั้นอย่าได้ไปดูถูกคุณภาพสมองของแต่ละคนเชียว
“เรื่องนี้ผ่านได้ยัง ไปกินข้าวได้แล้วมั้ง กูหิว”
“เฮ้ยเดี๋ยว เรายังไม่เข้าใจเลยอ่ะ”
“อีกแล้วเหรอเทม” เพื่อนน้องคมประสานเสียง ทำหน้าเหมือนหมางงโลก ก่อนที่จะมีผู้กล้าท้าตายถามขึ้นมาหนึ่งคน “แล้วไม่เข้าใจตั้งแต่ตรงไหน”
จะให้กูตอบจริงๆ หรือตอบแบบห่วงภาพลักษณ์ล่ะ แต่เขาบอกว่าไม่ให้มีความลับกับเพื่อน ผมเลยเลือกบอกความจริง
“ก็..ตั้งแต่ต้น”
แล้วแมร่งทำหน้าปลงกันทั้งกลุ่ม กูผิดเหรอที่ไม่เข้าใจ TT
“นี่รอบที่ห้าแล้วนะ”
อยากจะบอกว่า ตอนผมเข้าเรียนก็เข้าใจดีอยู่หรอก แต่ทำไมพอฟังคุณมึงอธิบายแล้วกูดูง่าวมาก ศัพท์วิชาการห่านจิกอะไรมาเต็ม มีพ่อเป็นไอน์สไตน์กันเหรอครับ ระหว่างที่ทุกคนเซ็งโลกกับความฉลาดที่มีน้อยของผม ก็มีมือปริศนาเคาะประตูอยู่หน้าห้อง ทายซิว่าใครมา
ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก
เมล่อนของเรานั่นเอง พอลูกสมุนไปเปิดประตูให้ ตูดไอ้เมยังไม่สัมผัสเก้าอี้ดี ไอ้น้องคมก็เริ่มเล่นใหญ่รัชดาลัยเทียร์เตอร์เลย
“ถ้าพวกมึงหิวข้าวกันก่อนเลย เดี๋ยวกูติวให้เทมเอง” อย่าคิดว่าไม่รู้ ตอนกูบอกว่าไม่เก็ทมันนี่แทบจะแดกหัวผมอยู่แล้ว พอนางฟ้าของหมาวัดมานี่รีบทำตัวเป็นคนดีกันใหญ่
“จะให้เทมเพื่อนรักงงได้ไง เดี๋ยวเรามาช่วยกันติวดีกว่า” เทมเพื่อนรักเลยเหรอวะ ?
“อยู่ติวกันหมดนี่แหละ ถ้าเทมไม่เข้าใจตรงไหนถามพีทเลยนะครับ ถ้ายังเมล่อนติวด้วยกันเลยเนอะ ดีมั้ยครับ”
จ้า เอาเข้าไป ตอแหลกันให้พอใจ ไอ้เมนี่ก็ยิ้มแจกความสดใสเป็นนางงามศรีสยามให้พวกนั้น แต่เอาจริงๆมั้ย พวกนี้อยู่ด้วยก็ตลกดีเหมือนกันนะครับ ถึงมันจะเคยใช้งานผมเยี่ยงทาสมาครั้งหนึ่งก็เถอะ
นั่งติวง่าวๆกันต่อจนเกือบสิบเอ็ดโมงครึ่ง คราวนี้ผมก็เข้าใจมากกว่าเดิมนิดนึง คิดว่ากลับบ้านไปอ่านเพิ่มอีกนิดคงจะรู้เรื่องมากกว่านี้ อันที่จริงถึงแม้ว่าผมจะเข้ามาเรียนในคณะนี้ เพราะตามพี่ปกป้องมา ถึงจะไม่ชอบในตอนแรก หลายครั้งก็รู้สึกว่าเรียนไม่ไหว แต่ตอนนี้.. มีเพื่อน มีสังคมใหม่ๆ หลายๆอย่างที่มันเปลี่ยนไป ในระยะเวลาสั้นๆ ทั้งตัวผมเอง หรือแม้แต่ความรู้สึกของคนรอบข้างที่มองผม
ก็ต้องยอมรับว่า ชอบที่นี่ขึ้นมานิดนึง
เก็บของเดินออกจากห้องสมุดพร้อมผองเพื่อน น้องคมแอนด์เฟรนแยกย้ายไปอย่างรู้หน้าที่ ข้าวที่อร่อยและใกล้ที่สุดก็โรงอาหารคณะนี่แหละ เลยมุ่งหน้าตรงไปพร้อมกับไอ้เมไอ้จิ
“ไปไหนกันเหรอ”
เหมือนโลกกลม แต่ไม่ใช่หรอก พวกพี่ปีสองคงเพิ่งเลิกคลาสพอดี เลยเดินมาเจอแก๊งค์พี่โปกที่ใต้ถุนคณะ ด้วยความเป็นรุ่นน้องมารยาทดีผมจึงเป็นแกนนำเพื่อนๆพนมมือไหว้พี่ๆทุกคนก่อนแล้วค่อยตอบคำถาม เนื่องจากเราในเขตมหาลัยถึงจะเป็นแฟนกันแต่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะรู้ เราเลยต้องเป็นน้องรหัสนี่น่ารัก ยิ้มไหว้ ทักทายสวัสดี วิถีไทยสุดๆ
“ไปกินข้าวครับ”
“พี่ว่าจะโทรชวนพอดี จะไปกินกับเพื่อนเหรอ” แล้วทำหน้าแบบนี้เพื่อนกูจะกล้าไปกินข้าวด้วยมั้ยล่ะ
“แหม..ทำไมชวนแต่เทมล่ะพี่ ผมกับก็อยากไปเหมือนกัน”
อย่าตอแหลครับ คว้าหมับเข้าที่แขนมัน ก่อนจะบิด ไอ้จิพูดแบบไม่มีเสียงว่า ‘กูไม่เจ็บ’ โอเค กูจะเพิ่มเวล บิดต่อไปให้เนื้อหลุด
“มึงไปกับพี่เขาเหอะ เดี๋ยวกูไปกินกับไอ้จิก็ได้” ซึ้งวะเมเพื่อนรัก จังหวะนั้นยังไม่ได้หันกลับไปขอบอกขอบใจเพื่อนๆ ไอ้จิก็โดนไอ้เมลากไปไกลถึงดาวอังคาร มีผมโบกมือหยอยๆเป็นกำลังใจให้
“ไปก่อนนะ”
“จ้า กินข้าวให้อร่อยนะ ฮิ้ววววววววว”แก๊งค์หมอเหี้ยของพี่มันตะโกนไล่หลังมา เสียงดังจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ให้ธรณีสูบ พวกพี่มันสามัคคียิ่งกว่าพรีเซ้นต์กลุ่มอีกครับ พูดเลย โห่ซะคนเดินผ่านไปผ่านหน้าคณะคิดว่าที่นี้จัดอุปสมบถหมู่
“ไปข้างนอกเหรอ แต่ผมเรียนบ่ายสองนะ”
“อือ ไม่ไกลหรอก สัญญาว่าจะมาส่งตรงเวลา”
ไม่ต้องมายิ้มโลกละลายแบบนี้ ฮือออ ใจคอไม่ดีเลย
พี่โปกมันก็ขยันตามเรื่องราว เป็นเด็กดีชีวะโอลิมปิกสไตล์มาก ขนาดออกมากินข้าวเที่ยงด้วยกันยังจะเอาชีทมาทำ รู้อยู่หรอกว่าจะมิดเทอมแล้ว แต่ช่วยเกรงใจความรู้ในสมองกูด้วยครับ
เข้าเรียนทุกคาบอย่างว่างเปล่าจริงๆ ไอ้จิที่เรียนบ้างหลับบ้างยังจะมีความรู้มากกว่า เผลอๆไอ้เมที่ไม่เข้าเรียนเลย อาจจะมีความรู้มากกว่าผมก็เป็นได้ เครียดเหมือนกันนะครับ มิดเทอมครั้งแรกเป็นการตัดสินได้เลยว่าเราอยู่ไฟลัมไหน ฐานันดรใด เชื่อเหอะว่าคะแนนออกมากูก็จะกลายเป็นที่ฮือฮาในด้านลบ
แต่จะว่าไป.. ผมก็รู้สึกว่าพี่มันดูเหนื่อยแปลกๆเหมือนกัน
“จ้องขนาดนี้ห่อกลับบ้านด้วยมั้ย” พูดโดยที่ตายังไม่ขยับออกจากหนังสือที่อ่าน มีญาณทิพย์เหรอครับ หยั่งรู้อะไรขนาดนั้น
“พี่ปกป้อง”
“หืม?”
“เหนื่อยมั้ย”
“เออนี่ เลิกกี่โมงล่ะเดี๋ยวกลับด้วยกัน”นั่นไง มีเปลี่ยนเรื่องด้วย
พี่มันถามตอนที่เรากินข้าวเสร็จแล้ว ผมเลยยกนาฬิกาขึ้นมาดู เพิ่งจะเที่ยงเรียนต่อก็โน่นบ่ายสอง เลิกเกือบเย็นนั่นแหละ แต่กลัวว่าพี่โปกมันจะห่วง
“ฮืออ ไม่ต้องรอหรอก กลับก่อนเลย เดี๋ยวกลับพร้อมเมก็ได้”พี่มันไม่ตอบอะไรนอกจากเก็บรวบรวมชีทกองเท่าภูเขาใส่แฟ้มมันก่อนจะยื่นส่งมาให้ผม ฮือ? ให้ผมเหรอ น้ำตาจะไหล
“อันนี้ชีทพี่ตอนปีหนึ่ง ส่วนอันนี้โน้ตBioนะ เอาไว้อ่าน วิชาอื่นเดี๋ยวเอาชีทมาให้วันหลัง”
ชีทสีสันคัลเลอร์ฟลูถูกส่งมาถึงมือผม ต้องนานมากแน่ๆ เพราะขนาดผมทำชีทตัวเอง ยังไม่สามารถจดครบจดสวยได้ขนาดนี้ แต่ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกไป ทั้งที่พี่ปกป้องตั้งใจทำให้ขนาดนี้ แต่ผมกลับรู้สึกแย่ เหมือนว่าตัวเองต้องมาให้พี่ปกป้องรับผิดชอบมากมายขนาดนี้
“แล้วอย่าลืมโทรหาพี่นะ”
สะดุ้งตัวตอนที่พี่มันเอามือมาแตะที่หลังมือผมเบาๆ เรียกสติให้รับอยู่ว่ารถได้เคลื่อนตัวมาถึงหน้าคณะเรียบร้อยแล้ว
“พี่ปกป้องเลิกกี่โมงล่ะ”
“อ่อ.. อืม มีค้นคว้ากลุ่มที่ห้องสมุด เลิกตอนไหนก็ได้”
“แน่ใจนะ”
พี่ปกป้องพยักหน้าไปเรื่อยเปื่อย เห็นขับรถออกไปแล้ว ผมเลยขึ้นไปเรียนตามปกติ เข้าคาบอาจารย์ป้าอย่างเป็นสุขสงบ หลับเต็มตื่นทอเต็มผืน เก็บแรงไว้สอบ Bio พรุ่งนี้
by โปกพอง
รู้สึกถึงลมที่ผ่านช่วงตัว ใกล้หน้าหนาวเข้ามาทุกที อีกไม่นานก็จะธันวา ตอนเด็กๆจำได้ว่าผมชอบเดือนธันวามาก เป็นเดือนที่เต็มไปด้วยความสุข การเฉลิมฉลอง พี่ปลื้มกับคุณแม่เกิดเดือนธันวา ที่บ้านมีงานเลี้ยงตลอดทั้งเดือน ทั้งวันเกิด คริตมาส ปีใหม่ แต่เพิ่งมาเลิกชอบไปก็ตอนที่เข้ามหาลัย เพราะช่วงธันวานี่นรกที่สุดแล้ว
ค้นคว้ากลุ่มกับเพื่อนเสร็จก็มานั่งรอน้องที่ใต้ถุนคณะ ระหว่างรอ ไม่ลืมที่จะเอาหนังสือขึ้นมาอ่านด้วย สำหรับผมน่ะสอบเสร็จไปก่อนหน้าเทมแล้ว เหลือวันศุกร์อีกตัว แต่เป็นแลป ส่วนที่อ่านอยู่คืออ่านวิชาของปีหนึ่ง เพื่อจะได้เอาไปสอนน้องต่อ
เสียงฝีเท้าหลายคู่กำลังลงบันไดมา เชื่อว่าหนึ่งในนั้นต้องมีน้องแน่ๆ เลยพับหนังสือเก็บเข้ากระเป๋า เทมชอบบ่นให้ฟังว่าเรียนหนักเรียนยาก ยิ่งพวกฟิสิกส์กับแคล น้องยิ่งทำไม่ได้
ทำให้ผมมาคิดว่าบางทีผมก็มีส่วนนะ ถ้าน้องไม่ชอบผม น้องอาจจะไปเรียนคณะวิทย์ที่น้องชอบ ไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ให้ปวดใจเล่น
“รอนานมั้ย ไหนว่าค้นคว้ากลุ่มไง”คนที่เพิ่งมาใหม่รีบวิ่งเข้ามาหาพอเห็นว่าผมอยู่ตรงม้านั่งหน้าคณะ
“เพิ่งมานี่แหละ ไปเหอะกลับกัน กินอะไรก่อนมั้ย”
น้องไม่ได้ตอบแต่มองหน้าผมแล้วก็ผูกคิ้วเป็นปม ยังไม่ทันได้ถามอะไร เทมก็จูงมือแล้วเดินนำไปถึงรถผมแล้ว
“เอากุญแจรถมา เทมขับเอง” เลิกคิ้วถามน้องด้วยความสงสัย
“ดูหน้าตัวเองเหอะ ใครเขาไม่รู้จะคิดว่าผมเล่นของเขมรใส่ คล้ำมากนะรู้มั้ย”
เราหัวเราะกันตอนจบประโยคที่น้องพูด ผมรู้ว่าน้องเป็นห่วง เพียงแต่เทมไม่รู้ว่าจะพูดออกมายังไงมากกว่า บ่อยเลยล่ะที่น้องถามว่า เหนื่อยมั้ย แต่ผมก็คอยตอบเลี่ยงๆไป ไม่อยากให้น้องต้องห่วง ถึงอย่างนั้นหลายครั้งก็ยังสัมผัสได้ถึงสายตาที่เป็นกังวลของน้องอยู่ดี
จริงๆผมก็แค่อยากเป็นแฟนที่ดี เป็นพี่ที่ดี เป็นทุกอย่างให้เทมรู้สึกเชื่อว่าผม ปกป้องน้องได้
“เหนื่อยก็ปรับเบาะนอนไปเลย เดี๋ยวถึงแล้วจะปลุก”
น้องพูดเหมือนสั่งก็จริง แต่ก็เอี้ยวตัวมากดปรับเบาะให้ ผมเลยถือโอกาสโอบเอวเทมไว้หลวมๆทำให้เทมเสียหลักล้มลงมาเบาะที่ถูกปรับเอน กดหัวน้องซบลงที่ไหล่ตัวเอง ซูดความสดชื่นจากกระหม่อมของคนที่อยู่ในอ้อมแขน
“อ่า หายเหนื่อยแล้ว”
น้องดันตัวขึ้นแต่ยังไม่ลุกไปไหน เอามือทาบมาที่หน้าผากกับต้นคอผมเบาๆ เหมือนวัดไข้ สักครู่ก็เลื่อนมาจับตรงแก้มผมทั้งสองข้าง
“แล้วจะเหนื่อยไปทำไม อย่างชีทนี่พี่ปกป้องเอาแค่ของตัวเองมาให้ก็พอ ไม่ต้องสรุปให้ใหม่ก็ได้”
“พี่ก็อยากให้เทมได้คะแนนดีๆไง” เอือมมือไปปัดปอยผมน้องออกจากหน้า “พี่รู้ว่าเทมไม่ชอบที่นี้ แต่จริงๆถ้าเทมไม่ไหวหรือยังไง จะซิ่วก็ได้นะ”
“พี่ปกป้อง…”
น้องถอนให้ใจแรงๆออกมาใส่หน้าผม มือนุ่มตบเบาๆที่แก้มผมก่อนจะพูดต่อ
“ที่ทำให้น่ะ ต่อให้น้อยกว่านี้ ผมก็ยังรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่สุดในโลกอยู่ดีนั่นแหละ พี่ปกป้องไม่ต้องดีกว่านี้ได้มั้ย ไม่ต้องฝืนตัวเองขนาดนี้ได้หรือเปล่า”
“….”
“คบกันก็ดูแลกันดิ ทำแบบนี้รู้มั้ยว่าเป็นห่วง แล้วอีกอย่างเรื่องเรียน ผมก็เลือกของผมเอง ไม่ต้องห่วงหรอก ถึงตอนนั้นจะไม่ชอบ แต่ตอนนี้ชอบแล้ว.. เปลี่ยนใจไม่ได้ด้วย”
“เทม..” แทบจะพูดอะไรไม่ออกเมื่อน้องพูดออกมาแบบนั้น ไม่คิดมาก่อนว่าการทำแบบนี้จะทำให้น้องไม่สบายใจ
“ถ้าไม่ชอบก็จะไม่ทำอีก”
“ดีแล้ว”
น้องยิ้มให้ก่อนที่จะตบหน้าผมเบาๆอีกที เพียงแต่ความรู้สึกต่อมาไม่ใช่มือที่ผละออกไปแต่กดแน่นที่แก้มผมแทน แล้วสัมผัสที่ได้รับก็เป็นริมฝีปากนุ่มและความอบอุ่นจากน้อง
ไม่ใช่ไม่เคยคิดอยากจะทำแบบนี้ แต่คำขู่ฆ่าอาฆาตจากพี่ชายเขายังหลอกหลอนผมอยู่ถึงปัจจุบัน แต่คราวนี้จะให้พี่มิวโทษคงไม่ได้ เพราะเทมเป็นฝ่ายที่จูบผมก่อน
ถึงจะเป็นสัมผัสแผ่วเบาเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่จะผละออกไป แต่มันก็เป็นจูบที่เหมือนเรียกพลังในร่างกายในกลับมาจากความเหนื่อยล้าทั้งสัปดาห์ น้องทำท่าว่าจะลุกขึ้น ผมเลยเลือกที่จะกอดเทมให้แน่นกว่าเดิม
“ปะ..ปล่อยได้แล้ว จะกลับมั้ยบ้านเนี่ย”
“ปล่อยได้ไง ยังไม่หายเหนื่อยเลย” พอพูดแบบนั้นก็โดนน้องทุบจนต้องปล่อย สังเกตเห็นว่าคนขับหน้าแดงเพราะความเขินอาย รถขับออกไปช้าๆ เหมือนกับจังหวะเพลงที่เปิดคลอๆในรถตอนนี้
“จูบได้เด็กประถมมาก”
“ไอ้บ้า”
โดนด่า แต่กลับชอบ จำไม่ได้ว่านั่งหัวเราะมาถึงตรงไหนเพราะหยุดหัวเราะเรื่องนี้ไป ก็มีเรื่องใหม่ให้ยิ้มต่อ
ตอนที่อยู่กับน้อง ผมไม่เคยหยุดยิ้มได้นานหรอก…
จริงๆเป็นคนนั่ง ก็สบายดีเหมือนกัน นอกจากไม่ต้องขับแล้วยังได้มองหน้าน้องตลอด
น้องบอกว่าตัวเองโชคดีที่สุดในโลก..
อย่างนั้นเหรอ?
แต่ผมว่าไม่หรอก ผมต่างหาก ที่เป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก
TBC.
-ตอนหน้าจบแล้ว น้ำตาจะไหล เรื่องนี้อยู่กันมายาวนาน ตั้งแต่คนเขียนยังเรียนพิเศษไม่จบ จนพรุ่งนี้ผลสอบจะออก 555
คิดว่าก็นะ... นานมากแล้วจริงๆ
ขอบคุณทุกคนที่อยู่เป็นเพื่อนกันมานานขนาดนี้ TT
-นิยายเรื่องนี้ ไม่ฮานะคะ ไม่โรแมนติก ไม่ดราม่า
ไม่มีอะไรเลย 5555555555555555555555555555
พี่แอมมีตอนพิเศษด้วยนะ
ในส่วนตัวก็คือไม่ตีพิมพ์แน่นอน แต่เดี๋ยวจะลงเวอร์ชั่นที่ตรวจคำผิดแล้วให้หลังจากเนื้อเรื่องหลักจบ กับตอนพิเศษอีกสองสามตอน
ตอนนี้คำผิดตรวจไปได้ถึงตอนที่ 14 แล้วว ซึ่งถ้าอัพเรียบร้อยจะแจ้งให้ทุกคนทราบนะคะ รวมถึงวิธีการรวมเล่มด้วยตัวเอง(ไว้สำหรับคนที่อยากเก็บเรื่องนี้)
รักทุกคนรักมารักกลับ ไม่โกงง
lapat
-
โอ้ มาแล้วๆ
-
เหอะๆๆ รอตอนจบ
-
:-[ :-[ :-[ อ่าว พี่โปกจะจบแล้วเหรอ ฮือ :hao5: :hao5: :hao5:
-
รักเทมจัง เป็นห่วงคนข้างๆ
-
คู่นี้เขาน่ารักนะคะ :o8: :o8: :-[ :-[
:mew1: :pig4: o13
-
ฮืออออออออจะจบแล้วหรอ ขอบคุณมากๆนะคะ
-
ความรักที่มีมายาวนาน มั่นคงประดุจภูผา เย็นเหมือนสายน้ำ :hao5: :katai2-1:
-
รอพี่แอมมมม :katai2-1:
:L2: :pig4: :pig4:
-
จะจบแล้วเหรอ ยังไม่พร้อมเลย
คนเขียนใจดีมากๆนะคะ ที่จะแจกไฟล์แบบนี้ ขอให้ได้ติดม.ดีๆ ><
ป.ล. อยากให้พี่มิวมีคู่จีๆ
ป.ล.2 ยังรอจิอยู่ ><
ป.ล.3 ที่สุดคือพี่แอม
-
:pig4:
-
จะจบแล้วอ่าาา รอๆ :mew1: :mew1:
-
น้องเทมมาแล้ว น่ารักเหมือนเดิม
ตอนหน้าจะจบแล้วเหรอ รู้สึกว่าเร็วจัง
-
พี่โปกนี่โรแมนติกแบบแปลกๆดีน่ะค่ะ 555
-
อยากได้แบบพี่ปกป้องสักคนจังคะ :-[
-
จะจบแล้วหรอ เหมือนพึ่งอ่านเอง 55555555
หวานน้ำตาลเรียกพี่เลย
อยากโชคดีบ้างจังงงงงงงงงง
-
เทมก็ยังเป็นเทมที่น่ารักแบบนี้เสมอ พี่โปกก็ด้วย ฮี่
-
พี่โปกกกกกกกก พ่อเทพบุตรรรรรรรรรรรรร :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
พี่โปกทุ่มเทกับเทมมากๆเลยนะ มีแฟนดีก็ดีแบบนี้ล่ะนะ
-
จะจบแล้วหรอ ( ´Д`)y━･~~ทำไมมันผ่านไปเร็วอย่างงี้งือออออ ไม่อยากให้จบเลยง่าาา
ปล.คนเขียนนี้รอผลสอบของมข หรือปล่าวเพราะ พรุ่งนี้มข ผลออกพรุ่งนี้เหมือนกัน #ขอให้ติดน่าจะได้ว่างมาเขียนเรื่องใหม่555555
-
เฮ้ออออออ ใกล้จบแล้วอ่ะ ใจหายมากๆ พรุ่งนี้ขอให้โชคดีนะคะ
-
อย่าพึ่งรีบจบได้มั้ยยยย
ตอนนี้น่ารักกกก :-[ :-[ :-[
-
:mew2:
-
จะจบแล้วหรอ?? ไม่น๊าาาาาาาาา แง๊งงงงงงงง!!
-
อ้าว เพิ่งเข้ามาอ่าน จะจบซะล่ะ
น่ารักดี ชอบจัง
-
น่ารักจริง ๆ คู่นี้ หวังว่าคงไม่มีมาม่าปิดท้ายนะจะทำใจไม่ได้อย่างแรง!
-
ตอนหน้าจบ ไม่น๊าาาาาาาาาาาาาาาาา :o12:
-
สวีทกันแบบไม่มีเกรงใจเลยพี่ชายยยยย ~ TwT #ยอมแล้วววว
-
น้องเทม เป็นเด็กดีมากเลย
-
มาแล้วววว แปะไว้ก่อน ❤️❤️
-
รอตอนจบด้วยรอเรื่องใหม่ด้วยได้ไหม
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4:
-
งื้ออ น่ารักอีกแล้ววว น้องเทมน่ารักจังงง คนเขียนสู้ๆนะคะ รอเรื่องของพี่มิวนะ ><
-
แงงงงงงงงงงง ตอนหน้าจบละหรอ ยังอยากอ่านเรื่อยๆเลยยยยย พี่ปกป้องก็ทุ่มสุดตัวจริงๆ น่ารักจริงๆคู่นี้ชอบบบบบบบบบบ :กอด1: สู้ๆนะไรท์ ขอให้ติดที่อยากเรียนนะจ้ะ :mc4:
-
อร๊ายยยยย พนผลสอบออกเหมียนกานน ขอให้ติดน้าแกรร//ขอให้ตัวเองด้วย
จาจบล้าหรอออ หืออออ
-
งือจะจบแล้วหรอ
โหยหาคนแบบพี่ปกป้องได้จากที่ไหนอีกกก อยากได้
-
จบเร็วไปนะครับ. ยังไม่จุใจเลย
-
พี่โปกน่ารักจัง
-
พี่ปกป้องน่ารักไปปป เทมเอ้ย อิจฉาาา
-
:pig4:
-
หวานมดขึ้นตาแล้ววววว
-
น้ำตาจะไหล
-
ให้อารมณเหมือนลูกหลานแต่งงาน เป็นฝั่งเป็นฝา ซึ้งง ❤️❤️❤️
-
จะจบแล้วหรอออ :ling1:
-
ขอบคุณ :)
-
:pig4: :katai2-1:
-
อ่านตอนนี้แล้วแอบขัดใจนิดหน่อยนะ
คณะวิทย์ กับคณะสายสุขภาพ เรียนคล้ายกันเลยค่ะ ตอนปี1 แถมคณะวิทย์ฟิสิกส์ คณิตหนักกว่าสายสุขภาพด้วยซ้ำเนาะ สายสุขภาพจะไม่เรียนวิชาคำนวณหนักมากนัก จะไปเน้นที่แลปและ เคมีชีวะมากกว่า ซึ่ง แทม ควรจะทำได้ เพราะกะจะเรียนวิทย์ชีวะอยู่แล้วนี่ เรื่อง แบบนี้ไม่ควรกากนะ
ปี1 เป็นอะไรที่ง่าย เก็บเกรดสุดแล้วน่อ
พวกสายสุขภาพ ส่วนมาก จะเริ่มเข้าวิชาคณะตอนเทอมสองกันทั้งนั้น ซึ่ง แทมเรียนอยู่นั้นมันเทอม1 นะตัวเอง มันแค่เป็นเทอมปรับพท้นฐานเพื่อเตรียมตัวเข้าคณะ ส่วนมากจะเรียนวิชาของคณะวิทย์กันทั้งนั้น เข้าใจแล้วเนาะ
ยิ่งพวกทันตะเพื่อนเรานะ เห็นมันสังสรรค์ทุกเย็น ไม่มีเครียดห่ะไรเลย (หยาบคาย55)
-
จะจบแล้วหรอ น่าเสียดายจังน้าา
-
น้องเทมน่ารักที่หนึ่ง
-
หวานนนนนนนนน จนอิจฉาาาาาาาาาาา
-
สนุกมากๆเลยค่ะ o13 :katai2-1: :katai2-1:
เสียดายจังที่เพิ่งได้มาอ่านตอนเรื่องจะจบแล้วววววว :laugh:
-
จะจบแล้วหรออ่า
-
ชอบอ่าน ตอนที่พี่โปกเล่า
-
โหยยยยยยยยย คนมีความสุขเนาะ
น่ารักทั้งคู่เลย ค่อยๆประคับประคองกัน :กอด1:
รอตอนต่อไปน้าาาาา
-
อิจฉาเทมเลยอ่ะ~
-
ขอบคุณ ที่เขียนนิยายดีๆให้อ่านในช่วงปิดเทอมที่ผ่านมานะครับ ตอนหน้าก็จบแล้ว ยังไม่อยากจากเลย 5555 แต่งานเลี้ยงก็มีวันเลิกลา ไว้ติดตามผลงานต่อไป อิอิ
-
ติดตามเพลินอ่านไปเรื่อยๆ เลื่อนดูคนแต่งบอกตอนหน้าจะจบ เห้ย จริงดิ ใจหายแน่เลยค่ะ ไม่อยากให้จบเลย 555 ขอตอนพิเศษหลังจากนี้เยอะนะคะ อิอิ ยังไงช่วงปิดเทอมเวลาว่างเยอะเเยะค่ะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ต่างคนต่างห่วงกันสินะ
-
ชอบมาก ชอบตั้งแต่คำโปรย
เพราะมันแทงใจตรงที่เราก็แย่งชิ้นสุดท้ายกับเพื่อนมาครึ่งค่อนชีวิตนี่แหล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
พี่โปก เอ้ย พี่ปกป้องของน้องเทม
จะจบแล้วเสียดายจัง เห็นว่าเป็นนักเขียนหน้าใหม่เป็นกำลังใจให้นะคะ
รออ่านตอนที่เหลือ ตอนพิเศษ แล้วก็..เรื่องใหม่นะคะ หิหิ
-
ยังรักและติ่งพี่มิวเสมอ><
รักเรื่องมาก ฮิฮิ
รอตอนต่อไป พร้อมพี่แอม><
-
พี่โปกพองน่ารักมาก อยากทำตัวเป็นแฟนที่ดี เป็นพี่ที่ดีปกป้องน้องได้ :-[ เขินไปสิบแปดตลบ เสมือนเราเป็นเทม 55555
-
จะจบแล้วอ่าาา :hao5: :hao5: :hao5:
-
หา จะจบแล้วเหรอ
อยากฟินต่ออ่ะ
-
:hao3: เขิลลลลล
-
โอ่ย!! เขินแล้วเขินอีก บิดไปบิดมาอยู่หน้าคอมให้ตายสิ :-[
-
ชอบเรื่องนี้มากๆเลย จะจบแล้วอ่าาาา :hao5: :hao5: :hao5:
ขอตอนพิเศษเยอะๆเลยได้มั้ยคะ :monkeysad: :monkeysad:
-
พี่มิวแกลึกซึ้งมาก
-
:-[ :-[ :-[ :-[
-
ขอพี่โปก สักคน อ่านแล้วอ่านอีกก็เขิลลล ><
-
รอตอนต่อไปน้าาา
-
รออออออออออออ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คิดถึงแล้วอ่า
-
:z13: :z13: :z13: :z13: :z13:
-
:ling1:
-
สอบเสร็จแล้วมาต่อน้าาาา
-
:ling1:
-
คิดถึงพี่โปกกกกกกกกกกกกก มาต่อไวๆน้าาาาาาา :mew2: :mew2: :mew2:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านเมื่อวาน ไม่ๆ จริงๆ คือเมื่อคืน มันสนุกมากกกก เลยอ่านซัดยาวทีเดียวเลย 5555 เขียนได้ดีมากเลยค่ะ กระชับ ไม่เวิ่นเว้อ บรรยายก็ดี ที่สำคัญไม่มีดราม่า 5555 ถึงจะเสียดายที่ไม่รวมเล่ม แต่ก็เข้าใจค่ะ รอตอนต่อไปนะค่ะ
-
ชอบครับ อยากมีแฟนเป็นทันตะแบบพี่ปกป้อง อ๊าาาาาา
-
คิดถึงแย้วว
-
ขอบคุณจ้าาา o13 :pig4:
Ps.พี่มิวจะมีคู่ไหมอ่ะ อยากอ่านนนน
-
จะจบแล้ว รีบๆมาต่อนะจ๊ะ :katai2-1:
-
ดีงามมากอ่ะ ชอบอารมณ์เรื่องนี้สุดๆเลย
-
:monkeysad:
-
หายไปแล้ว
-
คิดถึงน้องเทม คิดถึงพี่โปก คิดถึงคนเขียน มาต่อไวๆ น๊า
:mew1:
-
น่ารัก น่าอิจฉามากคู่นี้
พี่ปกก้อย่าหักโหมสิน้องเปนห่วงนะ
รักกันก้ต้องดูแลกันและกัน ไม่ใช่ให้ฝ่ายใดฝ่ายนึงคอยดูแลอย่างเดียว
ตอนหน้าจะจบแล้ว ต้องคิดถึงเรื่องนี้มากแน่ๆเลยย
-
น่ารักดีอะ
-
อยากอ่านต่อแล้ว สนุกมากกก
-
คนเขียนมาต่อไวๆน้าา
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
-
เรื่องนี้สนุกมาก :katai2-1: :katai2-1:
-
ใกล้สอบเสร็จหรือยังง อยากอ่านแล้ววว >//<
-
มานอนรอออ :katai5:
-
เข้ามารอ :katai5: :katai5:
-
รออออออออออออออ
-
:call:
-
คิดถึงพี่โปก น้องเทม คิดถึงคนเขียน มาต่อไวๆ นะคะ รอโดยใจจดจ่อ :hao5:
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เดือนกว่าแล้วนะ ใจจะขาดดด :hao5: :hao5: :hao5: :sad4: :sad4:
-
ใจจะขาด งื้ออออ
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน จะจบแล้วอ่า สนุกมากเลย ตลกมาก บางตอนนี่ขรรมไม่หยุด ฮาหนักมากจนต้องดีดดิ้น โดยเฉพาะวิดีโอหมาพิการของน้อง 5555 :laugh: ยิ่งมาเจอมุกพี่โปกพองต่ออีก อิพี่มิวต้องแกล้งแน่นแน่ แกหมั่นไส้พี่โปกสินะ (ติดเรียกตามแล้วนิ)
อย่าเพิ่งรีบจบไวเลย ขอตอนพิเศษเยอะๆนะ จริงๆก็แอบคิดว่าน้องไม่น่ารีบบอกพี่โปกเลยว่ารู้แล้วว่าพี่ชอบ อยากให้แกล้งพี่โปกต่อไปอีกสักพัก หมั่นไส้ อยากเห็นคนโดนแกล้งมั่งชอบแกล้งน้อง
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีให้อ่านนะ :L2:
-
รอๆ เมื่อไหร่จะมาน้อ? :katai5:
-
มาเร็วๆน้าาาา
คิดถึงงงงงงง
:mew2: :monkeysad:
-
เข้ามารอตอนจบด้วยคน แต่ยังไม่อยากให้จบเลย :hao5: ชอบพี่โปกกับเทม
-
คิดถึงงง
-
เมื่อไรจะมาต่อน้ออ
-
:mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
-
รอออออ
-
รอจ้า
:katai5: :katai5: :katai5: :katai5:
-
:ling2:
-
:L2:
-
ทำไมคนเขียนหายไปเลยอ่าา??
:hao5: :hao5: :hao5:
-
หืมมมมมม หวานอะไรขนาดเน้ไหนตอบ!
จูบแรกลุ้นเยี่ยวเล็ดมา17ตอนละ ได้สักที แต่เมื่อไหร่จะได้กันสักทีรอจนเหนียว :katai4:
-
คิดถึงจัง หายไปนานเลย รออยู่เสมอนะคะ
-
คนแต่งหายไปไหนนน :katai4: :katai4: :z3: :z13: :mew2:
-
ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่รอ
-
คิดถึง :mew2:
-
คิดถึงจัง มาเถอะ
-
อดใจไม่ไหวต้ิงมาเม้นก่อน ฮามากกกกกกก ตลกน้ำตาไกลเลยฮือออออออ ทำไมชอบพี่มิว เข้าคู่พี่น้องแล้วฮามาก ชอบบบบ
-
ชอบพี่มิว ฮือออออออออ หนูรักเขา หนูอยากได้ แต่งเรื่องแยกพี่มิวที :hao5:
-
น่ารัก
-
เมื่อไรจะมาา คนเขียนนน. คิดถึงพี่มิวจัง :ling1: :ling1: :ling3: :ling3:
-
:mew2:
-
:call:
-
คิดถึงจังเลยยยยยยยยยยยย :mew2: :mew2:
-
ปักหมุดอ่านเรื่องนี้ต่อ ถูกสปอยมาว่าเป็นแนว feel good ชอบๆ :-[ :o8:
-
ตอนนี้จบแล้ว รอนานละน้าาาาาาา
-
มาต่อได้แล้วครับ :o12: :serius2:
-
หายไปนานเยยย :z3:
-
คนเขียนหายไปไหนงะ :hao3: อ่านวนไปวนมาได้ 3รอบแย้ววว :serius2: คิดถึง ~~ :katai5: :katai5:
-
รักเรื่องนี้จังงงง
-
รออยู่นะคะ :mew2: สู้ๆค่ะ :mc4:
-
รอ~~
-
น่าเสียดายเนาะเปิดเรื่องมาอย่างมัน
สุดท้ายก็.......แป่วววววววว
-
คิดถึงนะคะ แต่ก็เข้าใจคนเขียน ยังไงเราก็รอ ><
-
ชิ้นสุดท้ายหายไปนานจังเลยครับ :o12: :sad4:
-
คิดถึงพี่โปกแล้วนะ :-[ :serius2:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านนน
ชอบมากเลยค่ะ
เห็นว่าตอนหน้าจบแล้วสินะคะะ รออยู่นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ <3
-
รอพี่โปกพอง
-
มารอตอนจบค่ะะะะ
-
มาต่อเถอะค่ะ จะลงแดงแล้ว
รอออออออออออมานานแล้วนะะะะ :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad: :m15: :m15: :m15: :m15: :monkeysad: :monkeysad: :m15: :m15: :m15: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
-
รออยู่น๊า
-
คนแต่งหายไปไหนนนน
รอจ้า~
:m5: :m5: :m5: :m5: :m5:
-
:katai2-1: :katai2-1: รู้สึกดีจังกับตอนนี้ แต่แอบเศร้าที่จะมาถึงบทสุดท้าย
-
ทำไมอยู่ดีๆนักเขียนก็หายไปล่ะคะ? ไม่ส่งข่าวบ้างเลย
-
แวะมาแอบให้กำลังใจ และบอกว่ารอได้เสมอ ~~~~~~~~~~~~~
-
อยากอ่านต่อเหลือเกินนน
-
นึกว่าผ่านไปหลายตอนแล้วนเนี่ย เอ้ายังไม่มาสักตอนเลย
รอๆ :katai2-1:
-
น่ารัก :mew1:
-
ชอบพี่โปกกะน้องเทม 555 o13
-
ความรักอันมุ้งมิ้ง55
-
ไม่อยากให้จบเลยฮืออออ อยากให้พี่มิวมีคู่ กับคนข้างบ้านไหม พี่ปลื้มงี้ เกร้สสสสสสสสส :katai2-1:
-
โห้ววววววรอตอนจบงับบ :katai1:
ไหนๆเธอไปอยู่ที่ไหนนนนน :hao5:
-
ยังรออยู่นะ ❤️
-
:katai1: :katai1: :katai1:รอด้วยความกระวนกระวายเลยค่ะ รอตอนจบอยู่นะค่ะ
-
ยูวอีกแค่ตอนเดียวก็จบแล้วยูหายไปไหนอ่าาาา :ling1: :ling1:
-
พี่โปกโดนพี่มิวหมกป่าแล้วหรอ
-
มารอตอนจบนะ คิดถึงโปกพองงงง
-
:oo1:
-
:call: :call: :call: :call: :call:
-
กลับมาได้รึเปล่าาาาาาาาาาา :call: :call:
-
เหลืออีกตอนเดียวจะจบแล้ว ยังไม่มาอีกหรออ
-
ไรท์หายไปจะครบหนึ่งปีแล้วนะ... จะไม่มาต่อแล้วหรอ ทำไมหายไปนานจัง มากลับต่อเถอะนะยังรอตอนสุดท้ายอยู่ :call: :call: :call:
-
ไม่มาต่อแล้วเหรอคะ :hao5:
รออยู่นะ
-
พึ่งมาอ่าน แต่ชอบมากเลย มาต่อเถอะนะคะ
-
กลับมาได้รึป่าววว
กลับมาหาฉันทีได้ไหมคนดี
รอพี่มิวอยู่น้าาาา
-
:3123:
คนเขียนไปไหนค่ะ มาต่อให้จบนะ
นิยายเขียนดีมากจ้า
:mew1: :mew1:
-
แง้งงงง เรารอชิ้นสุดท้ายมาปีกว่าแล้วน้า :hao5: คิดถึงคนเขียนนน :z3: :z3: :z3: :z3:
-
:z13: :z13:
-
จะมีโอกาสได้อ่านต่อมั้ยคะ :hao5:
-
อ้าว ไหนบอกตอนหน้าก็จบแล้วไง ไมทำแบบนี้อ่าาาาาา
:katai4: :katai4: :sad4: :sad4:
-
งื้อออออ
อ่านตั้งแต่ตอนแรกเลยนะเนี่ย
สนุกมากๆๆๆๆๆๆๆ
รู้สึกโชคดีจังที่ได้อ่านเรื่องนี้
น่ารักมากๆๆๆๆอ่ะ
ตอนแรกก็ว่าชอบพี่ปกป้องนะ
แต่พอได้อ่านพาร์ทพี่มิวเท่านั้นแหละ
ยื่นใบสมัครเป็นแฟนคลับพี่มิวแทบไม่ทัน 55555
-
คิดถึงจัง
-
:-[
มาต่อเถอะนะคะ รออยู่
-
ถามจริงๆเถอะหายไปไหน. คือเหลืออีกตอนเดียวทำไมปล่อยไว้นานขนาดนี้ มีเหตุผลอะไรก็น่าจะบอกสักหน่อยสิ ถ้าดองไว้แล้วเหลืออีกหลายตอนจะไม่อะไรเลย แต่นี่จะจบแล้วหายไปเลยคือ?
-
ไรท์มาต่อสิ :z13: :mew1:
กลับมาไวไว
-
จะกลับมาต่อมั้ยอ่าคะ จะได้เลิกหวังเลิกรอ :(
-
ในที่สุด น้องเทมกับพี่โปกพแงก็กลับมาแล้ว
เย้เย่เย่
-
สวัสดีค่ะ
งงละสิ
หายไปจนลืมรหัสเล้าแล้วเหมือนกัน
ช่วงชีวิตที่ผ่าน กราบสารภาพเลยก็ได้ว่าหลงระเริงกับชีวิตในมหาวิทยาลัยจริงๆ/ป้องปากขำ
พอรู้ตัวอีกทีก็สอบ สอบ สอบๆๆๆ แล้วก็เรียน
นี่ไม่ใช้ข้ออ้าง แต่เป็นข้อเท็จจริง
ถามว่าเรามีแพลนจะตัดจบแบบนี่เลยเหรอ
ตอบค่ะ ว่าไม่
ตั้งใจจะให้จบ 16-17 ตอน แต่มันดันไม่จบ แต่เนื้อเรื่องเองก็ค่อนข้างเคลียร์แล้ว
เราพักการเขียนเรื่องนี้ไปประมาณ 6 เดือนกว่าๆ
จนถึงตอนนี้ ประมาณ 1 ปี 6เดือนแล้ว
สารภาพตามตรงว่าในระยะเวลา 1 ปี มีตอนจบของเรื่องนี้ ถูกรีไรท์ใหม่ถึง 7 ครั้ง
รวมเมื่อหัวค่ำของวันนี้ก็เป็นครั้งที่8
เราเคยคิดว่าสักวัน มันต้องมีวันจบ
และคงต้องเป็น1ในตอนจบสักแบบ ที่เราเลือกให้ตัวละคร
แต่ให้ดูจากช่วงเวลา ช่วงที่ชีวิตที่หายไป
เราเป็นอะไรที่มันย้อนกลับมาไม่ได้อีก
ในฟิลที่แต่งน้องเทมกับพี่ปกป้องตอนนั้น
ลึกๆในใจก็รู้มาสักพักว่าเราจะเอามันกลับมาไม่ได้ แต่... พยายามอย่างที่สุดที่จะมีความสุขไปด้วยในตอนที่เขียนเรื่องนี้
ตอนเช้าของเมื่อวาน เราตื่นขึ้นมา อะไรสักทำให้มีใครบางคนส่งDM มาในทวิตเตอร์ของเรา
เขาเขียนถึงความชอบที่มีต่อเรื่องนี้
ถามว่าเราจะแต่งเรื่องไหนอีกหรือเปล่า
เราบอกเขาว่าเราไม่ได้มีแพลนจะแต่งอะไรในเวลานี้
แล้วเราเลยบอกเขาว่ายังไม่รู้ว่าจะจบดีมั้ย ถึงตอนนี้ยังไม่มีตอนจบไหนจะใกล้เคียงกับความรู้สึกในตอนนั้น
มันมาไกลเกินกว่าจะย้อนกลับไป...
จะแสร้งว่าช่างๆมัน เอาตอนจบสักแบบมาลงก็บาปกับตัวเองเปล่าๆ
อย่างที่บอกว่า ไม่คิดจะตีพิมพ์เรื่องนี้ที่ไหน
ความเพราะมันเป็นนิยายสดที่เราเขียนขึ้นในช่วงที่ชีวิตดาวน์ที่สุด คือช่วงอ่านหนังสือสอบเข้ามหาวิทยาลัย
เป็นอารมณ์ความรู้สึกของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งน่ะค่ะ ที่ยังใช้ค่ะ คะ วะ ว่ะ ไม่ถูกเลยด้วยซ้ำ /ถ้ามีใครลองย้อนไปอ่านดูก็จะเห็น
เรามาคิดๆดูว่า ในตอนที่เราได้ใช้ชีวิตภายนอก
ใช้ชีวิต เติบโต มีความรัก มีความสุข ความทกข์ต่างๆ
และน้องเทมก็ยังเป็นเด็กปีหนึ่งที่หยุดตัวเองไว้มิดเทอมแรกของมหาวิทยาลัย
วันนึงจะเดินไปปลุกเขาให้ลุกขึ้นมาใช้ชีวิตที่เหมือนเพิ่งผ่านมาสัปดาห์ก่อน ทั้งที่ไม่มีอะไรเหมือนเดิม
มันจำได้ได้ลำบาก
เพราะเมื่อก่อน เราเติบโตไปพร้อมกัน
แต่นี่ไม่แล้ว
กลายเป็นเราคนเดียวที่โตขึ้นจากเดิม มองโลกในมุมใหม่ๆ ออกจากที่เดิมๆ
ส่วนน้องเทมและพี่ปกป้อง มันกลายเป็นภาพจำที่เลือนลาง เขามีชีวิตในตัวอักษร ถูกกักขังในจินตนาการ
ใช้ชีวิตในที่เดิมๆ มองโลกแบบเดิมๆ
มันต่างจนทำให้จักรวาลแตกสลายได้เลยด้วยซ้ำ
ถึงอย่างนั้นสภาพแวดล้อมกับความรู้สึกที่โตขึ้นไม่ได้ทำให้เรารักน้องเทมน้อยลง
แต่จะเอาจิตใจของตัวเองที่ต่างจากเมื่อตอนนั้นโดยสิ้นเชิงมาเขียนน้องเทมใหม่
ลองดูเป็นรอบที่ 9 หรือรอบที10 อย่างนั้นเหรอ
เราว่า...
อย่าเลยดีกว่า
มันเหมือนเป็นการฆาตกรรมคนๆหนึ่งที่เราสร้างขึ้นมา
รู้อยู่ว่าน้องเทมไม่สมบูรณ์ พี่ปกป้องเองก็ไม่ได้ perfect ในแง่ของการเป็นนิยาย
สิ่งที่เกิดขึ้นคือความผิดพลาดของตัวคนเขียนเอง
ไม่มีอะไรจะพูดนอจากคำว่า เสียใจ
เพื่อนสนิทเรา หนึ่งในคนที่ถูกสปอยจากเราให้มาอ่านเรื่องนี้เมื่อสองปีก่อน
บ่นว่าเสียดายแทบทุกวัน
ตัวเรา ที่เคยรับปากกับหลายๆคนที่ติดต่อมาถามเรื่องตอนจบ
ก็เสียใจไม่แพ้กัน
จนเมื่อวาน เรานั่งอ่านตั้งแต่ตอนแรก ยันตอนสุดท้ายใหม่
ชั่งใจอยู่นานว่าจะลงตอนจบ หรือลองกลับไปเขียนใหม่อีกรอบ
เราก็หัวเราะออกมาสะก่อน
รับตรงๆว่าการย้อนอ่านนิยายครั้งนี้ เห็นความผิดพลาดมากมายมหาศาล
มุกตลกที่เคยตลกในอดีต
เรื่องเพื่อนที่เคยแอบเผาในนิยาย
เรื่องจริงที่เอามาอะแดปในบ้างฉากบางตอน
ทั้งหมดทำให้เรามีความสุข
ทั้งหมดนั้นทำให้เรารู้สึกราวกับว่า
เราเองก็เป็นผู้อ่านไปแล้วจริงๆ
เป็นคนที่ไม่ได้มีสิทธิ์ ไปขีดเส้นชีวิตของตัวละครที่ เราในอดีต เคยสร้างมันด้วยความสุข
ถึงตอนนั้น
ในย่อหน้าสุดท้ายของพี่ปกป้อง
คนที่บอกว่าตัวเองโชคดีที่สุดในโลก
เราอยากให้เขา รู้สึกแบบนั้นตลอดไป
เหมือนกับที่อยากให้ตัวเราเอง และคนอ่านทุกคน มีความสุข
เวลาได้ย้อนกลับไปอ่านมันอีกครั้ง
รู้ดีว่าไม่ใช่การตัดสินใจที่ดีที่สุด
แต่เมื่อเราเขียนมันด้วยความสุขแบบเดิมไม่ได้
เราอยากจะให้มันเป็นไดอารี่ความรู้สึกสนุกของตัวเอง ที่แชร์ให้เพื่อนอ่าน
ขอบคุณที่รัก
ขอบคุณหลายคนที่ยังรอ
ยังถามหา
ยังคิดถึง
ยังย้อนมาอ่าน
อันที่จริงหลายคนก็คงจะเดาออก ว่าเรื่องนี้คงไม่มีโอกาสได้เห็นตอนที่18
อย่างที่บอกว่าแพลนมา 17 ตอน และตอนที่ 17 เองก็ไม่ได้แย่
มันดีพอจะเป็นตอนจบของนิยายอินดี้สักเรื่อง
แต่ถึงอย่างนั้น เรากลับรู้สึกว่าติดค้าง
ถ้าจะให้พูดจริงๆ ไม่ใช่ติดค้างในเนื้อเรื่องหรอก เห็นชัดๆว่าเคลียร์ และ พี่ปกป้องก็รักเทมจะตาย 5555
มันติดที่เรามากกว่า
ติดที่ความรู้สึก ไม่จบ
เราเลยคิดว่า ถ้ามันล่วงเลยมากมายขนาดนี้ ตอกยำเราในทุกๆวัน ไม่ว่าจะวันนี้ หรือพรุ่งนี้ อีก 10 วันอีก 50ปี หรือ 100ปี
ความสนุกตอนเขียนเรื่องนี้มันกลับมาไม่ได้แล้วจริงๆ (ยิงกูดิ)
เลยคิดว่า ถ้ามันจะจบ
เราก็อยากจะให้มันจบ ในแบบที่เราบอกทุกคนเอง ไม่ใช่หายไปแบบนั้น
เพราะคนที่อ่าน หลายคนก็ร่วมฟันฝ่าตั้งแต่สมัยออนแอร์ ทุกวัน
มันเหมือนเราเป็นเพื่อนกันไปแล้ว
ในฐานะเป็นคนเริ่มต้นเรื่องนี้ เป็นคนที่ทำความผิด เราขอใช้โอกาสน้อยนิดตรงนี้ในการขอโทษ จากใจจริง
ไม่มีอะไรจะเหมาะเท่าคำว่า เสียใจ
ถึงมันจะเป็นนิยายที่ลงให้อ่านฟรีๆ ไม่มีใครสนใจมากมาย
แต่มันคือความผูกพันช่วงระยะเวลานึง
ถ้ามีโอกาส หรือเป็นไปได้
ก็อยากให้เก็บความสุขที่มีต่อนิยายเรื่องนี้ไว้นะคะ
อย่าให้ความโง่เง่าของเรามาทำให้คุณมองอคติต่อตัวละครเลย
นั้นแหละค่ะ ทั้งตัวเราเอง และคุณหลายคนที่อ่านมาถึงตรงนี้
มันต้องยอมรับแล้วล่ะว่า
นิยายเรื่องนี้ มันจบแล้วจริงๆ
ขอบคุณมากนะคะ
รักและเคารพ
Lapat
12.09.2017
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณมากนะคะ เราจะได้ไม่ต้องค้างคาอีก จริงๆรออ่านตอนที่ 18 เสมอ แวะเข้ามาดูบ่อยๆ ยังไงก็รักน้องเทม พี่โปกเสมอ :pig4:
-
พิมพ์ยาวซะกระจ่างทุกข้อเลย555555555
จริงๆเราก็ชอบนะที่นิยายบางเรื่องจบแบบอินดี้ๆ เท่ห์ดีออก
เพราะมันเหมือนกับให้เราไปต่อยอดความรักของตัวละครกันเองแล้วแต่ใครแต่มันก็น่าสนุกดี
ก็ขอบคุณนะที่ไม่ทิ้งแล้วมาบอกกล่าวกัน
มันเหมือนว่าคุณให้ความสำคัญกับคนอ่านในแบบของคุณ
และก็ขอบคุณที่ไม่หลอกลวงว่าจะพิมพ์แล้วเชิดเงินเหมือนกับที่บางคนทำ
ขอบคุณ.
:L2: :L2: :L2:
-
:pig4:
-
บริบูรณ์
:pig4:
-
ชอบเรื่องนี้ สนุก น่ารักมาก
คลิกเข้ามาดูเรื่อยๆ เพราะคิดว่าบทสุดท้าย ตอนจบ น่าจะพิเศษ จะต้องเป็นตอนที่เราฟินไปถึงดาวอังคารแน่ๆ แต่ไม่มีก็ไม่ค้างคาอะไร
โดยส่วนตัว คิดว่าเนื้อเรื่องจนถึงบทที่ 17 ก็สมบูรณ์ ไม่เหลือข้อสงสัยหรือค้างคาอะไร เป็นบทจบที่ดี
ขอบคุณที่เขียนนิยายสนุกๆมาให้อ่านค่ะ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีนะคะ เป็นนิยายไทป์ที่เราชอบเลย เคารพในการตัดสินใจของคนเขียนนะคะ ขอบคุณค่ะ
-
ขอบคุณที่เข้ามาชี้แจ้งนะคะเราเป็นคนนึ่งที่อ่านตั้งแต่คุณออนแอร์เรารอตลอดว่าเมือไรคุณจะมาต่อตอนจบ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกันไปเชยๆ :mew4:เราจะรอผลงานใหม่นะคะ :mew1:
-
ขอบคุณที่เข้ามาชี้แจงนะคะ
ถึงจะเสียดายแต่ดีกว่าบังคับ
พี่ปกป้องน้องเทมให้เดินต่อ
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
-
wow อยากบอกว่า ส่งท้ายได้ดีสมเป็นผู้เขียน
I definitely think the same way and agree 100% with yours
that’s how people grow up ><
some people naturally live their lives but some seem to lack of motivation and self-worth.
:pig4:
-
สุดยอดมากครับ,,,
-
โหดร้ายจัง :z6:
-
คิดแล้วจริงไๆแหละค่ะว่าคงไม่ได้อ่านต่ออีกแล้ว แต่ก็ขอบคุณนะคะที่อย่างน้อยยังมาบอกกันไม่ให้มันค้างคา หรือติดอะไร ถือว่าดีกว่านิยายเรื่องอื่นๆที่ไม่มาต่อไม่มาบอกอะไรเลย ยังไงก็ขอบคุณนะคะ เสียดายเรื่องนี้มากจริงๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณค่ะ ที่มาช่วยเคลียร์ตอนจบให้ คือถ้าคุณยังไม่มาเคลียร์เราก็ยังมาดูเรื่อยๆอะ ว่ามาต่อยังน้าา มาต่อยัง 5555555555
แต่ที่อ่านมาก็เข้าใจนะ และก็ขอบคุณด้วยที่คนเขียนรักเทมกับอิปกขนาดนี้ คุณทำให้เรารู้สึกได้ผ่านตัวอักษรของคุณเลย
มันดีไม่ผิดหวังที่ได้อ่านเรื่องนี้เลย
-
:L2: :pig4: :L2:
-
ขอบคุณค่ะ :o8: :3123: :bye2:
-
ขอบคุณมากนะคะที่คนแต่งยอมมาบอกกัน
:mew1: :pig4:
-
เข้าใจครับ และยอมรับการตัดสินใจ
นี่เป็นเรื่องที่สนุกมากๆเรื่องหนึ่ง
ขอบคุณครับสำหรับเรื่องดีๆ
-
สนุกดีค่ะ :L2:
-
:mew1:
เข้ามาอ่านรอบที่สอง ยอมรับว่าตกใจเหมือนเดิมกับตอนจบ แต่ก็นะ เราว่ามันก็ดีแล้ว พอดีแล้ว ทั้งๆที่นิยายไม่ได้มีฉาก NC หวือหว่าอะไรเลย แต่กลับมีเส่น่ห์อย่างประหลาด มันพอดี จนบอกไม่ถูก เป็นการให้เกียรติความรักมากๆ ขอบคุณที่นำเสนอในแง่นี้ออกมานะ ขอให้คนเขียน ได้พบเจอกับรักที่ดี แบบที่ตัวละครได้เจอนะ
:mew1:
-
:pig4:
-
เป็นเรื่องเเรกที่เราต้องล็อกอินเข้ามาเม้นเลย 555
อยากจะบอกว่าดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้นะคะ เรียกได้ว่าความเครียดที่สะสมมาตลอดหลายวันมันหลายไปหมดเลย
ทั้งมุกต่างๆที่นักเขียนใส่ลงไป ทำเอาเราหัวเราะลั่นบ้านเลย
เราชอบเรื่องนี้นะคะ และคิดว่าจะเป็นเรื่องที่จะกลับมาอ่านบ่อยๆเเน่ค่ะ
:hao5: :hao5: :hao5:
-
fcพี่มิววว เป็นพี่ชายที่น่ารักดี55 ยังจำพี่โปกพองได้จนจบเรื่องแถมยังวนวิ้งๆในหัวอีกต่างหาก :o8:
เราว่าเรื่องนี้จบดีนะ อย่างที่คนเขียนบอกแหละ จบแบบนิยายอินดี้ๆมันก็ไม่ได้แย่อะไร ส่วนตัวชอบภาษาที่เขียนนะ ถ่ายทอดออกมาแล้วมันละมุนอะ เทมเป็นตัวละคนทึ่มีเอกลักษณ์ดีจริงๆ(ยังขำตอนได้หมาขาด้วนอยู่เลย5555)
เสียดายอยู่อย่างเดียวที่ไม่ได้อ่านเรื่องของเมต่อนี่แหละ เสียดายยย :mew6:
ขอบคุณคนเขียนนะคะ :pig4:
-
เราพึ่งมาอ่านเรื่องเป็นแรก และอ่านจนจบ
เรายอบรับในการตัดสินใจของฉากจบ
สำหรับเราเป็นฉากจบที่จบนะ เคลียร์แล้วในสถานะของทั้งสอง (แต่เรื่องอื่นนอกจากตัวหลักไม่เคลียร์เลยจ้าาา 555)
จบแบบให้ความรู้สึกดีมากค่ะ เจอตอนจบนี่ขำเลย
ถ้ามีโอกาส ก็อยากอ่านในเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ :กอด1:
-
โหดร้ายไปอีกกกก :ling3: :ling1: :ling1: :ling1: :hao5:
-
ส่วนตัวต้องบอกก่อนว่าเราอ่านนิยายมากเยอะมาก เป็นร้อยๆเรื่อง เจอมาหลายรูปแบบ สิ่งที่เราเห็นจากนิยายของคุณคือความตลก ความสดใส และความสนุกค่ะ มันก็มีบ้างที่ใช้คำผิด สะกดผิด แต่มันไม่ใช่ปัจจัยหลักที่ทำให้นักอ่านหลายๆคนชอบนิยายของคุณนะคะ มันอยู่ที่เนื้อเรื่องและการบรรยายของคุณค่ะ ที่ทำให้เราทุกคนอินไปกับเนื้อเรื่องและสนุกไปกับมัน
เราชอบนิยายของคุณนะคะและคิดว่ามีพรสวรรค์ด้วย อยากให้มาต่อเรื่อยๆ อยากเห็นฉากที่หวานกว่านี้ อยากเห็นความในใจของพี่โปกว่ามารักน้องได้ยังไง และอีกหลายๆฉาก แต่ก็เข้าใจนักเขียนเช่นกันที่ยังไม่พร้อม เพราะอะไรหลายๆอย่างรอบตัว แต่เราอยากจะบอกว่าทุกอย่างมันจะต้องผ่านไปด้วยดีค่ะ เมื่อถึงตอนที่คุณกลับมามั่นคงอีกครั้ง เราอยากให้นึกถึงนิยายเรื่องนี้นะ ถึงตอนนั้นจะกลับมาแต่งเพิ่มก็ยังไม่สายค่ะ ยังไงทุกคนก็รอกันได้ค่ะ
สู้นะคะ ให้กำลังใจ :กอด1:
-
ขอบคุณนิยายดีๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เข้ามาอีกรอบ และตกใจว่าจบแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ
เอาจริงๆเรื่องนี้เราชอบมาก
คือถึงจบตอนนี้ก็ไม่ค้างคาอ่ะค่ะ
ยังไงก็ขอบคุณคนแต่งมากเลย
สนุก และตลก อิอิ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
หวังว่าสักวันอาจจะได้อ่านสเปในพาร์ทวัยทำงานไรงี้
-
ขอบคุณที่ทำให้เรื่องราวนี้จบลงด้วยดีค่า สู้ๆ
-
อ่านไปก็ยิ้มตามไป น่ารักกก :-[
:L2: :pig4: :pig4: :L2:
-
เราคิดว่าเราคงไม่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้อีกแล้ว คนเขียนหายไปนานมากจนเราหลงลืม
แต่พอเราเห็นเรื่องนี้อีกครั้ง ความรู้สึกที่เคยหลงลืม มันก็ฟื้นกลับมาทุกครั้งที่นึกถึง
เรารู้สึกขอบคุณมากที่มาต่อจนจบนะคะ ขอบคุณที่ช่วงนั้นเติมเต็มความสุขให้เรา คิดถึงเสมอนะคะ และก็สู้ๆค่ะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
น่าเสียดายที่ไม่มาต่อให้จบ
อ่านถึงตอนที่17 กับคำว่าตอนหน้าจะจบแล้วนะ
แล้วก็ค้างคาใจมานาน2ปี
ตอนเห็นว่าจบแล้วดีใจมากรีบกดเข้ามาอ่านเลย
แต่ดันตัดจบแบบนี้ เศร้า :hao5:
เราอยากได้บทสรุปที่มันชัดเจนกว่านี้อ่ะ
น่าเสียดายฝีมือนะคะ ความจริงคุณเอาดีทางด้านนี้ได้เลย
นิยายสนุก เรื่องคำผิดถูกมันแก้ไขปรับปรุงได้
เราชอบนิยายของคุณมากเลย แต่พอโดนเทแบบนี้แล้วมันช้ำใจ><
:o12: วิ่งไปหลบร้องไห้ในส้วมเงียบๆคนเดียว
ฮืออออ ร้องไห้คร่ำครวญ แต่ก็ยังดีค่ะที่คุณเข้ามาบอกว่าจบแค่นี้แหละ
เราจะได้ทำใจไม่ต้องรอเก้ออีกต่อไป
ขอบคุณสำหรับนิยายที่สนุก ถึงมันจะยังค้างคาในใจเราอยู่ก็ตามที
ร้องไห้อีกรอบ :sad4:
-
ขอบคุณที่ร่วมแชร์ช่วงชีวิตหนึ่งด้วยกันนะคะ
เราใช้คำนี้เพราะรู้สึกว่าตัวละครมีชีวิตจริงๆ
มันทำให้เราย้อนไปเห็นภาพตัวเองสมัยเข้ามหาลัย
เราเข้าใจนะที่ตัวเองบอกว่าเราเติบโตมาจนไม่สามารถกลับไปรู้สึกแบบเดิมได้
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราลืมเลือนมันไป
เอาใจช่วยนะคะ วันนึงตัวเองอาจจะอยากกลับมาเขียนใหม่อีกครั้งก็ได้
-
:pig4: :pig4:
-
พึ่งมีโอกาสได้มาอ่าน ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆครับ
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ ถึงเราเพิ่งจะมาอ่าน ต้องขอบคุณจริงๆที่คุณมาบอกนักเขียนว่าจบแล้วจริงๆ เพราะเราก็เคยทำแบบคุณแต่เราตัดสินใจฝืนเขียนให้จบทั้งๆที่จำความรู้สึกเก่าๆไม่ได้ยอมรับว่าแย่มากและคนอ่านก็งงกับบทจบด้วยเพราะความรู้สึกไม่เหมือนเดิมจริงๆยังดีที่ของเราเป็นแค่เรื่องสั้นคนอ่านไม่เกิน 10 คน จบอย่างนี้ดีแล้วค่ะ ขอบคุณจริงๆ
-
สนุกมากๆ เลย ขอบคุณผู้แต่งที่เข้ามาเคลียร์ตอนจบให้นะคะ เราก้อคิดว่าเนื้อเรื่องมันก็จบแล้วหละ :mew1:
-
เรื่องสนุกมากค่ะ :mew1: อ่านจบสักพักค้างหน้าจอไว้ไม่ได้คอมเม้นซักที ชอบหลายๆมุกและเก็บเอามาใช้ ขอบคุณนะคะ
ปล. อ่านแล้วเม้น = ไม่โกง
-
ยอมรับว่าต้องย้อนกลับไปอ่านตั้งแต่ตอนแรก
เพราะจะต่อจากตอนล่าสุดที่เคยอ่านไว้
มันนึกถึงเรื่องราวก่อนหน้าไม่ออก
ขอบคุณคนเขียนนะคะ
-
มี 2 เหตุผลถ้าจะเลิกอ่านเรื่องนี้
หนึ่งคือฮอลลล ฮอลลลลลล ฮอลลลลลลลลลล อะไรนักหนา
สองคือ เข้ามาอ่าน BL ไม่ใช่หรอ -*-
-
ขอบคุณมากที่แต่งให้อ่านนะคะ เรื่องน่ารักจัง มุขตลกมากค่ะ55
-
เทมโปปปป :laugh:
ชื่อน่ารักกก
-
น้องน่ารัก พี่ปกก็น่ารัก
o13 :-[
-
:pig4:
-
o13
-
เรื่องนี้สนุกดีนะคะ
อ่านแล้วชอบเลยแหละ
แต่เสียดายที่ตัดจบแบบดื้อๆ
ไม่มาต่อให้จบ
-
เราพึ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ขอบคุณมากๆนะคะที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้ให้เราได้อ่าน
-
ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆให้เราอ่าน เราเป็น1คนที่รออ่านตอนจบนานมาก แต่ต้องขอบคุณที่คุณยังคิดถึงความรู้สึกคนอ่านไม่ทิ้งกันไปเพราะเราเคยอ่านนริยายที่คนเขียนเคยตัดจบนิยายแบบไม่คิดถึงความรู้สึกตัวละครและคนอ่าน และมีหลายนักเขียนที่ปล่อยทิ้งนิยายไปกลางทางแบบไม่แจ้งอะไรคนอ่านที่ทำให้เราเสียความรู้สึกมาก หวังว่าจะมีโอกาศได้อ่านนิยายน่ารักและดีๆจากคุณอีกค่ะ
-
เราเพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ในปี 2018 มันดีนะ เห็นด้วยกับความคิดของนักเขียน เราว่าการที่คุณนักเขียนออกมาอธิบาย มันทำให้นิยายจบสมบูรณ์มากชึ้น จบได้ด้วยคำอธิบายของคุณนักเขียน
-
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ เทมกับปกป้องน่ารักมากๆ เลย
-
ตามอ่านทั้งวันแบบไม่แอบดูตอนจบก่อนด้วย
จริงๆ เนื่องเรื่องตอนที่ 17 มันก็จบในตัวแล้วแหละ
ขอบคุณที่พาเทมกับปกป้องมาให้รู้จักนะคะ
ถึงแม้จะแอบเสียดายว่ายังไม่เฉยปมว่าพี่ปกกับเทมไปรู้จักกันก่อนหน้านี้ได้ยังไงก็ตาม
แต่เราโอเค 5555555555555
-
ขอบคุณคร้าบบบบ
-
:pig4: :pig4:
-
เขียนดีเพิ่มเคยอ่านมีความเรียลของเนื้อหาเป็นอีกหนึ่งนิยายในใจอีกหนึ่งเรื่อง :mew1: :call:
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะ
:L2: :L2:
-
เป็นนิยายอินดี้ที่จบแบบอินดี้ อ่านวันละตอนจนครบ
ซึ้งตรงทอล์คสุดท้ายมากๆ
-
น่ารักดีค่ะ ถึงจะจบแบบงงๆนิดนึง
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:-[
-
เพิ่งเข้ามาอ่าน ทีเดียวจบ ยังฟินอยู่เลย
Lapat มาบอกว่าจบแล้ว เลยอารมณ์ค้างกับความน่ารัก
ของพี่ปกป้องไป ขอเป็นตอนพิเศษได้มัยคนดี จะรอนะค่ะ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
2ปีต่อมากลับมาอ่านอีกรอบ
-
สองสามปีผ่านไป คิดถึงเลยกลับมาอ่านใหม่ เจอตอนจบเข้าไป ก็ขำเหมือนเดิมม :hao7:
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
o13 o13
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:L1:
-
:pig4:
-
โคตรน่ารักเลยอ่ะ
-
:seng2ped: