CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: thehackzzi ที่ 08-05-2010 02:59:41

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-05-2010 02:59:41

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ด
1. ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2. ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตก...อ่านต่อ... (http://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0)

(http://i.creativecommons.org/l/by-nc-nd/3.0/88x31.png) (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/th/)
สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ต้นฉบับ

Dr.mike เขียน
     ✔ ได้รับอนุญาตให้เผยแพร่อย่างถูกต้องจากผู้แต่งแล้ว
     ⓘ ไม่มีจุดประสงค์ในการละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
     ⓘ เจ้าของกระทู้และผู้แต่งมิใช่คนเดียวกัน

Part 1
1 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg914507#msg914507), 2 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg915157#msg915157), 3 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg915433#msg915433), 4 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg915580#msg915580), 5 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg916442#msg916442), 6 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg916619#msg916619), 7 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg918776#msg918776), 8 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg923149#msg923149), 9 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg931376#msg931376), 10 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg933131#msg933131), 11 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg934760#msg934760), 12 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg936332#msg936332), 13 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg937131#msg937131), 14 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg938335#msg938335), 15 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg938651#msg938651), 16 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg939451#msg939451), 17 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg942693#msg942693), 18 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg945170#msg945170), 19 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg945652#msg945652), 20 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg947263#msg947263), 21 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg947873#msg947873), 22 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg949520#msg949520), 23 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg949640#msg949640), 24 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg950861#msg950861), 25 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg951409#msg951409), 26 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg951418#msg951418), 27 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg952124#msg952124), 28 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg952193#msg952193), 29 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg952267#msg952267), 30 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg954378#msg954378), 31 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg954535#msg954535), 32 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg960394#msg960394), 33 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg960815#msg960815), 34 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg961826#msg961826), 35 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg961900#msg961900), 36 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg961958#msg961958), 37 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg963248#msg963248), 38 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg966120#msg966120), 39 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg966366#msg966366), 40 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg969038#msg969038), 41 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg970408#msg970408), 42 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg970626#msg970626), 43 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg970755#msg970755), 44 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg971928#msg971928), 45 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg971973#msg971973), 46 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg973108#msg973108), 47 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg973152#msg973152), 48 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg973157#msg973157), 49 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg974282#msg974282), 50 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg974359#msg974359), 51 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg976558#msg976558), 52 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg976666#msg976666)

Part 2
53 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg980560#msg980560), 54 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg980948#msg980948), 55 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg981869#msg981869), 56 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg981931#msg981931), 57 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg983367#msg983367), 58 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg983480#msg983480), 59 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg987115#msg987115), 60 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg988612#msg988612), 61 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg990216#msg990216), 62 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg992106#msg992106), 63 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg993030#msg993030), 64 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg993276#msg993276), 65 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg993934#msg993934), 66 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg993939#msg993939), 67 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg998470#msg998470), 68 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg999819#msg999819), 69 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1001078#msg1001078), 70 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1001368#msg1001368), 71 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1001397#msg1001397), 72 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1002356#msg1002356), 73 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1002701#msg1002701), 74 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1002745#msg1002745), 75 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1003958#msg1003958), 76 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1004343#msg1004343), 77 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1005321#msg1005321), 78 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1005452#msg1005452), 79 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1005971#msg1005971), 80 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1006152#msg1006152), 81 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1020138#msg1020138), 82 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1021422#msg1021422), 83 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1021727#msg1021727), 84 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1022852#msg1022852), 85 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1023126#msg1023126), 86 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1023285#msg1023285), 87 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1027136#msg1027136), 88 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1028344#msg1028344), 89 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1028766#msg1028766), 90 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1029781#msg1029781), 91 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1029866#msg1029866), 92 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1030178#msg1030178), 93 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1031388#msg1031388), 94 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1032511#msg1032511), 95 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1032583#msg1032583), 96 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1032590#msg1032590), 97 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1032631#msg1032631), 98 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1033880#msg1033880), 99 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1035086#msg1035086), 100 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1036929#msg1036929), 101 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1041939#msg1041939), 102 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1043159#msg1043159), 103 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1044332#msg1044332), 104 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1057749#msg1057749), 105 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1058073#msg1058073), 106 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1061872#msg1061872), 107 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1063202#msg1063202), 108 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1066665#msg1066665), 109 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1068443#msg1068443), 110 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1071394#msg1071394), 111 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1072601#msg1072601), 112 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1075414#msg1075414), 113 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1077310#msg1077310), 114 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1081114#msg1081114), 115 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1095326#msg1095326), 116 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1097297#msg1097297), 117 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1098940#msg1098940), 118 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1101561#msg1101561), 119 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1105434#msg1105434), 120 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1110925#msg1110925), 121 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1113985#msg1113985), 122 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1116475#msg1116475), 123 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1130486#msg1130486), 124 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1131196#msg1131196), 125 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1164581#msg1164581), 126 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1167891#msg1167891), 127 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1170121#msg1170121), 128 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1181698#msg1181698), 129.1 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1211226#msg1211226), 129.2 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1212591#msg1212591), 130 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1215675#msg1215675), 131 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1217575#msg1217575), 132 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1241093#msg1241093), 133 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1242666#msg1242666), 134 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1244951#msg1244951), 135 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1267728#msg1267728), 136 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1270033#msg1270033), 137 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1274853#msg1274853), 138 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1276417#msg1276417), 139 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1278826#msg1278826), 140 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1281732#msg1281732), 141 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1286116#msg1286116), 142 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1287558#msg1287558), 143 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1289099#msg1289099), 144 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1290354#msg1290354), 145 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1292488#msg1292488), 146 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1293847#msg1293847), 147 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1297084#msg1297084), Specials 1 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1335121#msg1335121), Specials 2 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1345563#msg1345563), 148 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1347795#msg1347795), 149 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1350082#msg1350082), 150 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1353476#msg1353476), 151 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1355384#msg1355384), 152 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1360935#msg1360935), 153 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1393861#msg1393861), 154 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1394219#msg1394219), 155 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1397971#msg1397971), 156 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1426745#msg1426745), 157 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1429008#msg1429008), 158 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1430962#msg1430962), 159 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1436118#msg1436118), 160 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1443172#msg1443172)


Part 3
161 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1449874#msg1449874), Special (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1457243#msg1457243), 162 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1486570#msg1486570), 163 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1495235#msg1495235), 164 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1505572#msg1505572), 165 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1506692#msg1506692), 166 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1530228#msg1530228), 167 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1537557#msg1537557), 168 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1720689#msg1720689), 168(ต่อ) (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1733179#msg1733179), 169 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1745244#msg1745244), 170 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1753872#msg1753872), 171 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1757164#msg1757164), 172 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1806400#msg1806400), 173 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1809274#msg1809274), 174 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1813305#msg1813305), 175 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1822275#msg1822275), 176 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1845779#msg1845779), 177 (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1854809#msg1854809) และ 178 อวสาน (http://thaiboyslove.com/webboard/?topic=15472.msg1877822#msg1877822)

หัวข้อ: Re: [STORY] เสื้อกราวด์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 08-05-2010 03:26:04

 :mc4: เรื่องใหม่ น้องติ๊บชื่อน่ารักอ่ะ ชื่อคนแต่งคุ้นๆอ่ะ

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-05-2010 03:32:58

:z2: :z2: :z2:

.....อยู่ในระหว่างดำเนินการ.....

 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: [STORY] เสื้อกราวด์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 08-05-2010 03:34:59

อ้างจาก: hackz ที่ 08-05-2010 03:32:58  

รีบน ผมรู้นะครับที่ว่าชื่อแต่งคุ้นคือใคร

ไม่ใช่อย่างที่คิดแน่นอนครับ

คนล่ะคนกันครับ

สตอรี่นี้ ผมก็เอามาจากเว็บบล๊อกของพี่ไม้ครับ

เรื่องนี้แกเขียนมานานมากแล้วครับ ตั้งแต่ปี 2008

ปล. ย้ำนะครับ ว่าไม่ใช่คนเดียวกับรีบนที่คิดไว้ โอเคนะครับ

โอเช.......พรุ่งนี้มาต่อใช่ป่าวจะรอน๊าาาาาาา

หัวข้อ: Re: [STORY] เสื้อกราวด์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine]
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 08-05-2010 04:00:28

ยินดีต้อนรับค๊าาาา  :mc4: :mc4:

ก่อนอื่น... อยากบอกว่าไอเข้ามาเพราะชื่อเรื่องก่อนเลยนะเนี่ย อ่านแล้วให้ความรู้สึกดี เหมือนกำลังจะเปิดอ่านอัลบั้มความทรงจำเก่าๆ o13

เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2: :L2: ทั้งคนเขียนและคนโพสควบตำแหน่งผู้พิสูจน์ตัวอักษร(เหมือนไอเลย)

ติดตามอ่านจ๊ะ  :yeb:

หัวข้อ: Re: [STORY] เสื้อกราวด์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine]
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 08-05-2010 06:05:58

 :mc4: รับเรื่องใหม่
น้องกระติ๊บ ชื่อนายเอกน่ารักมาก
+1 เป็นกำลังใจ

หัวข้อ: Re: [STORY] เสื้อกราวด์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 08-05-2010 06:35:39

เรื่องใหม่ :mc4:
ติ๊บชื่อน่ารักจัง


+1เป็นกำลังใจให้ค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: [STORY] เสื้อกราวด์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 08-05-2010 07:57:35

โอ๊ะ! เรื่องใหม่~

น่าสนใจจังค่ะ...ชอบผู้ชายในชุดขาว  :-[

จะรอตามอ่านและเป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณทั้งคนแต่งคนโพสต์จ้าา  :L2:

ปล. คำว่า "กาวน์" ที่หมายถึง เสื้อกาวน์ของแพทย์ << มันเขียนแบบนี้อะค่ะ (มาจากภาษาอังกฤษ gown = เสื้อคลุมทั้งตัวยาวถึงเข่าหรือถึงพื้นจ้าาา )

หัวข้อ: Re: [STORY] เสื้อกราวด์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 08-05-2010 08:23:41

ว้าวววววววววววววววววว...เรื่องใหม่อ่ะ...เกี่ยวกับหมอด้วย
รออ่านตอนต่อไปนะฮะ XD

หัวข้อ: Re: [STORY] เสื้อกราวด์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine]
เริ่มหัวข้อโดย: kiwte ที่ 08-05-2010 10:29:59

รอพรุ่งนี้มาต่อน่ะค่ะ

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 1
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-05-2010 15:45:53

เสื้อกราวด์เก่าๆ...กับเราสองคน ตอนที่ 1   

สวัสดีคับเพื่อนๆ ผู้อ่านทุกคน…..

ผมไม่รู้เลยว่าผมจะ เริ่มต้นเรื่องราวของผมกับคนที่ผมรักได้ยังไง  แต่เมื่อลองได้อ่านของเพื่อนๆแล้วผมเลยอยากลองเอาเรื่องราวของผมมาเล่าดู บ้าง เหตุผลที่ผมอยากทำอ่ะเหรอ กล้าบอกเลยว่า เพราะผมอยากให้คนบางคนได้มีโอกาสได้อ่าน เพราะผมเคยได้เห็นคนที่ผมรักแอบเขียนไดอารี่อยู่บ่อยๆ

แต่ผมไม่มีโอกาส ได้เปิดอ่านเลยซักครั้งเดียว ถ้าเจ้าตัวไม่บอกผมคงไม่รู้หรอกว่าเค้าเขียนถึงผมเพราะพอเขียนเสร็จเจ้าตัว ก็รีบเอากุญแจล็อคไว้เรียบร้อยหมดโอกาสที่ผมจะได้อ่านมันทันที….

…นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมมาอยู่ที่นี่   

ตอนนี้แสงแดดตอนเช้าของเมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย กำลังดี สายหมอกตอนเช้าที่ขาวเป็นหย่อมๆตัดกับทิวสนที่ทอดยาวไปจนแทบสุดสายตา   ผมบรรจงชงกาแฟ ที่เคยมีใครบางคนสอนผมเอาไว้ว่า ให้เอากาแฟชงกับน้ำร้อนก่อนที่จะใส่ครีม  นม  น้ำตาลตามลงไป แต่ไม่ลืมที่จะสั่งผมว่าอย่าใส่น้ำตาลเยอะเพราะมันจะอ้วน  อย่าทานเกินสอง แก้วต่อวันเพราะจะทำให้ระบบประสาททำหนักกว่าที่ควรจะเป็นเสียงที่กึ่งบอก กึ่งดุยังดังในความรู้สึกผมอยู่ทุกครั้งที่นึกถึงกาแฟ

เจ้าตัวไม่ใช่ใครที่ไหนเลย…

ภาพแรกที่ผมนึกถึงเจ้าของสูตรนี้คือ เด็กนักเรียนแพทย์ตัวเล็กๆ สูงซักประมาณ 168 ซ.ม. ได้ แต่น้ำหนักตอนนี้ผมชักจะไม่แน่ใจ เพราะพักหลังๆ มาเห็นบอกว่ากินเก่งเพราะต้องอยู่เวรดึกบ่อยๆ
แต่ก็เป็นคน ที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับผู้ชายวัยกลางคนอย่างผมที่สูง 187 ซ.ม. กับน้ำหนักตัวที่เกือบจะเป็นสองเท่าของคุณหมอตัวเล็กๆ ของผม

ผมหยิบ โทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วยิ้มให้กับรูปคนบนหน้าจอเล็กน้อย  จะใครซะอีกล่ะหมอน้อยของผม ที่ทำหน้าตาบ้องแบ๊วอยู่หน้าจอนี่ไงที่ผมถ่ายไว้นานเกือบสองปีเห็นจะได้ ผมยิ้มให้กับเจ้าของรูปก่อนเปิดโทรศัพท์โทรกลับมาเมืองไทย ที่ตอนนี้คงได้เวลาเลิกเรียนเรียบร้อยแล้ว

“ว่าไงโย่ง ติ๊บยังกลับไม่ถึงห้องเลย อาจารย์หมอให้แปลผลแลบส่งวันนี้ด้วย ยังทำไม่ได้เลย แล้วนี่เป็นไงบ้างตื่นรึยัง อากาศหนาวมั้ย แต่งตัวไปเรียนรึยัง เมื่อคืนนอนห่มผ้ารึเปล่า แล้วว่าแต่เมื่อคืนได้อาบน้ำก่อนนอนรึเปล่าเห็นบอกว่าเมื่อคืนกลับดึก” ผมยิ้มเล็กน้อยกับคำถามของคนบางคนที่ผมไม่รู้ว่าจะเลือกตอบคำถามไหนก่อน

“จะตอบคำถามไหนก่อนดีอ่ะครับคุณหมออออ…” ผมแกล้งลากเสียงยาวกวนอารมณ์คนเล่น

“งั้น... ก็ไม่ต้องตอบเลย หมอเดาจากประวัติคนไข้ได้เลยว่า เมื่อคืนไม่ได้ห่มผ้า ถึงห่มก็ถีบออกแล้วที่สำคัญอาบน้ำแบบวิ่งผ่านใช่ม่ะ” โอโหหมอนี่ดูแม่นจริงๆ เลยน่ะคับ

“นี่คนเค้าเป็นหมอน่ะเค้ามีการศึกษาประวัติคนไข้ จะมาให้เป็นหมอดูซะแล้ว แล้วจะให้เป็นหมอผ่าศพด้วยเลยมั้ยพอดีจะฆ่าคนแถว นี้อยู่พอดี”

“โอ๋ๆๆ ล้อเล่นครับ คุณหมออย่าโกรธนะๆๆ เดี่ยวแก่หนักขึ้นไปอีก” ผมทำเสียงอ่อนเสียงหวานไปตามสายเดี่ยวเจ้าตัวจะโมโหขึ้นมาจริงๆ

“นี่กำลังดื่มกาแฟอยู่เดี่ยวก็จะออกไปเรียนแล้วล่ะ แล้วติ๊บละ” ผมเปลี่ยนสรรพนามให้ดูคุ้นเคย เพราะปกติผมจะเรียกเค้าว่า ติ๊บตลอด

“ก็เพิ่งลงเวรอ่ะ แต่อาจารย์หมอให้ส่งผลแลปวันนี้ด้วยอ่ะ ติ๊บยังทำไม่เสร็จเลยวันนี้มีหวัง กลับบ้านดึกแหงๆเลย” เจ้าตัวตอบผมมาพร้อมน้ำเสียงที่ดูเหนื่อยจนรู้สึกได้

“ก็ค่อยๆ คิดไป อย่าเครียดมากนะจะยิ่งคิดไม่ออก หมู่นี้พี่ว่าติ๊บเครียดๆ ไปน่ะ” ผมออกอาการเป็นห่วงคนปลายสายอยู่พอสมควร

“คับผม ยังไม่ยอมเป็นบ้าหรอกน่า ยิ่งยังหาแฟนไม่ได้เลยน่ะ” เสียงเจ้าตัวดูร่าเริงขึ้น

“อ้าว ว้า//// แล้วพี่เป็นไรอ่ะไม่ใช่แฟนหรอกเหรอ”

“ไม่รู้ ไม่บอก” เสียงเจ้าตัวดูท่าจะเขินๆอยู่พอประมาณ นี่ถ้าผมอยู่ใกล้ๆ คงจับกอดให้แน่นๆ เหมือนที่เคยเล่นกันเป็นประจำ

“โย่งๆ เดี่ยวติ๊บทำงานก่อนน่ะ เพื่อนๆ เขาเร่งงานอยู่ ติ๊บก็ต้องทำงานเหมือนกันเอาไว้เย็นนี้ค่อยคุยกันใหม่แล้วกันน่ะ”

“แล้วจะนานแค่ไหนอ่ะ เดี่ยวพี่ต้องไปเรียนแล้วน่ะติ๊บ” ผมถามเพราะยังอยากคุยต่อก็คนมันคิดถึงนี่คับ

“ก็ประมาณสี่ทุ่มมั้ง ก็ไม่เป็นไรไม่ได้คุยวันนี้พรุ่งนี้ก็ได้คุยอยู่ดีแหละ”

“โหย ใจร้าย ก็คนมันคิดถึงอ่ะ อุตส่าห์แหกขี้ตาตื่นขึ้นมาโทรหาแต่เช้า” ผมออกเสียงออดอ้อนขอความสงสารเต็มที่

“งั้นเดี่ยวติ๊บทำเสร็จ กลับถึงห้องจะโทรกลับมาหาแล้วกัน แต่ห้ามรับน่ะไม่งั้นงอน” ไม่วายที่เจ้าตัวจะใช้คำสั่งประกาศิตกับผมอีกครั้งนึง

“คับผม อย่าให้หมอที่ไหนมาจีบน่ะ พี่ห่วง หวงมากด้วย” ผมกำชับแบบที่ผมรู้สึกจริงๆ

“ไม่มีหรอกโย่ง บอกแล้วสเปคติ๊บอ่ะต้องเป็นหมอฟันแก่ๆ บ้าๆ หน่อย แถมหื่นกามด้วยน่ะ” เจ้าตัวทำเสียงคิกคักมาตามสาย ทำให้ผมอดยิ้มไปกับความมีอารมณ์ดีของเจ้าตัวไม่ได้

“งั้นรีบไปทำงานเหอะคับ ตั้งใจทำงานน่ะคับ คิดถึงพี่ด้วยน่ะคับ   บาย” ผม วางโทรศัพท์แล้วก็อดคิดถึงคนที่อยู่เมืองไทยไม่ได้ 

ถ้าเป็นนิยายหรือละคร เค้าคงบอกว่านางเอกมีรูปพรรณสัณฐานยังไง  แต่สำหรับติ๊บคนที่ผมรู้สึกดีคน นี้ ภาพที่ผมเห็นได้ชัดเจนที่สุด ก็คงเป็นแค่เด็กนักเรียนตัวเล็กกว่าผมพอสมควร  ไม่ถึงกับอ้วนแต่ไม่ใช่คนผอม แน่ๆ  ผิวขาวดูเนียนใสแบบเด็กแพทย์ทั่วไป แต่ที่แตกต่างจากคนอื่นควงเป็นแววตาใสๆ บ้องแบ๊ว ของว่าที่คุณหมอที่ไม่มีการบดบังจากแว่นตาเหมือนว่าที่คุณหมอคนอื่นๆ และจุดที่ผมชอบที่สุดคงเป็นปากเรียวๆ น่ารักๆ ของติ๊บนี่เอง

อันที่ จริง ชื่อโย่ง  ของผมก็มาจากร่างกายของผมนี่แหละ  ผมอาจจะไม่ใช่คนสูงมากแค่ 187 หากเป็นคนอื่นก็ปกติ แต่เมื่อมายืนกับว่าที่คุณหมอตัวเล็กๆ แบบนี้ผมก็กลายเป็นยักษ์ไปในทันที แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกผมชินแล้ว และรู้สึกว่าชอบที่จะให้ติ๊บเรียกแต่ถ้าคนอื่นเรียกผมแบบนี้คงจะไม่ปลื้มซักเท่าไหร่

ผมจิบกาแฟยามเช้าบนโต๊ะอ่านหนังสือที่หันหน้าออกไปทางหน้าต่างมองหมอกในตอน เช้าอย่างอารมณ์ดี พร้อมๆ กับการคิดถึงใครบางคน ผมจะเริ่มต้นเล่ายังไงดีให้ดูเป็นนักเขียนมืออาชีพกับเขาซักหน่อย  เอาเป็น ว่าวันแรกที่ผมรู้จักกับเด็กคนนี้เลยแล้วกัน

ประมาณปี 46 เทศกาลรับน้องของมหาวิทยาลัย เริ่มครึกครื้นไปด้วยเสียงกลอง และเสียงเพลงของบรรดาพี่น้อง ในรั้วมหาวิทยาลัยสีเทา แสด อันที่จริงผม ไม่ได้เป็นเด็กในมหาวิทยาลัยนี้เลยด้วยซ้ำ และผมเองก็ไม่ได้เป็นคนพิษณุโลก ลูกสมเด็จพระนเรศวรแต่อย่างใด แต่อาจจะเป็นโชคชะตาหรือพรมลิขิต ที่ทำให้ผมต้องมาเป็นหมอฟันคนใหม่ ของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยที่นี่

ผมเดินผ่านเสียงกลองและรุ่นน้องปีสองที่ มารอต้อนรับน้องปีหนึ่งที่หน้าคณะอย่างเร่งรีบ เพราะนี่ก็สายมากแล้วสำหรับการทำงานของผม เพราะเมื่อคืนกว่าจะมาถึงที่นี่กว่าจะเก็บของเสร็จก็เล่นเอาดึก ทั้งที่ตั้งใจจะไม่มาสายในการทำงานวันแรกเป็นอันขาด

“พี่ค่ะๆ รอหนูด้วยค่ะ” หญิงสาวร่างจ้ำม่ำที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งมายังลิฟต์ก่อนที่ผมจะได้ทันกดปิดลิฟต์

“หนูชื่อกิ๊ก ค่ะเป็นทันตแพทย์มาทำงานที่นี่วันแรกค่ะ” เธอแนะนำตัวให้ผมรู้จัก

“อ้อไม่เป็นไรหรอกคับรุ่นเดียวกัน ผมไม้คับมาจากธรรมศาสตร์”

“แล้วกิ๊กมาจากไหนเหรอครับ” ผมเริ่มทำความรู้จักกับเธอ

“อ้อ หนูจบจากที่นี่แหละค่ะ อยู่ที่นี่มา 7 ปีแล้ว” เธอบ่นพร้อมทำหน้าเซ็งก่อนที่เราจะเดินเข้าห้องทำงาน

ผมมาอยู่ที่นี่แบบไม่รู้จักใครเลยนอกจากเพื่อนโรงเรียนเก่าของผมไอ้วิทย์ ที่มันเป็นธุระเรื่องจัดหาหอพักให้ผมแบบราคาถูกแถมดีแบบไม่น่าเชื่อ  อาจจะเป็นเพราะที่นี่คือพิษณุโลกไม่ใช่กรุงเทพฯ ที่เงินสามพันสามารถเปลี่ยนเป็นที่พักผ่อนเป็นหอพักชั้นดีแตกต่างจากใน กรุงเทพฯที่ห้องแบบนี้ไม่ต่ำกว่าห้าพันบาทต่อเดือนเป็นแน่

“ไม้ๆ เปิดประตูให้กูหน่อยดิว่ะ” ไอ้วิทย์มาเคาะเรียกผมอยู่หน้าประตูห้องในตอนสี่ทุ่มเศษๆ

“มีไรของมึง มาเคาะเอาป่านนี้ว่ะ”

“มึงไปในเมืองเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ กูต้องไปรับเพื่อนของน้องรหัสกู” มันบอกผมแบบรีบร้อน

“ตอนนี้มาถึงขนส่งในเมืองแล้วว่ะ แต่มอเตอร์ไซด์กูมันไม่ค่อยดีว่ะ เลยจะมาให้มึงพาไป”

“โอเค ได้ๆ รอแป๊บนึงกูเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน” ผมบอกมันก่อนที่จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ ถึงมันจะเป็นเพื่อนกันก็เหอะแต่ถ้ามาแก้ผ้าให้ทันเห็นผมก็ยังอายอยู่ดี

“น้องเค้าเป็นเพื่อนกะน้องรหัสกู แต่ว่าเป็นเด็กซิ่วมาที่นี่แล้วเค้าไม่รู้จักใคร น้องรหัสกูเลยขอร้องให้กูช่วย กูก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง” มันสาธยายให้ผมฟัง

หลังจากผมซักถามเหตุผลที่มันต้องกุลีกุจอไปเร่งรัดผมให้ ขับรถจากมหาวิทยาลัยมาในเมืองก็ประมาณ 16 กิโลเมตร แต่โชคดีที่ผมเอาแจสสีแดงคู่ใจที่แม่เพิ่งถอยให้ใหม่มาใช้ที่นี่ด้วย เลยได้พามันมาถึงในเมืองในเวลาไม่กี่นาที

“สวัสดีคับ พี่วิทย์ป่าวคับ” เสียงของเด็กหนุ่มอายุ 18 ที่ถามเจ้าวิทย์ที่กึ่งนั่งกึ่งหลับอยู่ในขนส่ง

“คับผม พี่…วิทย์คับ   น้อง…..” ไอ้วิทย์เว้นช่องว่างให้น้องตอบ

“กะติ๊บคับ แต่พี่เรียกสั้นๆว่า ติ๊บเฉยๆ ก็ได้คับ”

“เชิญคับ รถพี่จอดทางนี้คับ” เจ้าวิทย์เชิญน้องกลับพร้อมหิ้วกระเป๋าใบเขื่องไปที่รถของผมซึ่งจอดรออยู่ทางด้านข้างสถานีขนส่งทันที

“นี่เพื่อนพี่คับ ชื่อไม้ เป็นทันตแพทย์อยู่ที่นี่”

“สวัสดีคับพี่ไม้” ติ๊บไหว้ผมอย่างมีมารยาท เป็นครั้งแรกที่ผมสังเกตดูเผินๆ ว่าเด็กน้อยคนนี้เค้าก็ดูน่ารักดี แต่จะให้ผมแอบมองจังๆ คงน่าเกลียดตายได้แต่ขับรถไปแอบมองไป หน้าน้องคนนี้แบบว่าคุ้นมากแต่ผมก็ยังนึกไม่ได้อยู่ดีว่าเคยเจอที่ไหน

“ติ๊บเป็นคนที่ไหนเหรอคับ” ผมถามเพราะอยากรู้แกมอยากคุยด้วยแหละจะได้ไม่ง่วง

“เป็นคนนครพนมคับ” ติ๊บตอบ

“พี่นึกว่าเป็นคนเหนือซะอีก เห็นผิวขาวๆ”

“อ้อ คนนครพนมจะผิวแบบนี้กันแทบทุกคนแหละคับ ไม่ใช่คนเหนือหรอกคับ เค้าเรียกว่า แกว”

“อะไรคือแกวคับ” ผมถามเพราะอยากรู้อีกรอบ

“ก็เป็นคนเผ่าหนึ่งที่อยู่ในประเทศลาวแล้วก็เวียดนาม แล้วก็มีบางส่วนอยู่ที่นครพนมคับ ตัวจะขาวๆ แบบนี้ทุกคนแหละ”

“ไม่หรอก ขาวๆ แบบนี้ไงถึงได้สอบแพทย์ติด”   ไอ้วิทย์เอ่ยขึ้นมาบ้างพร้อมเรียกเสียงหัวเราะจากผมและติ๊บแก้ง่วงชั่วขณะ

“แล้วหิวข้าวมั้ยคับ”   ผมถามเพราะเริ่มจะหิวแล้ว

“ก็ ไม่ค่อยหิวคับ พอดีรถที่ติ๊บนั่งมาเค้ามีให้แวะทานอาหารตั้งแต่ตอนสองทุ่มแล้ว แล้วพี่ วิทย์กะพี่ไม้หิวมั้ยคับ จะแวะทานอะไรก่อนก็ได้น่ะ แล้วค่อยไปหาโรงแรมที่พักให้ติ๊บก็ได้”

“ไม่ต้องพักโรงแรมไหนหรอกคับ พักที่ห้องพี่ก็ได้จะได้ไม่เปลืองตังค์” ไอ้วิทย์ออกตัว

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ติ๊บเกรงใจแค่ที่พี่วิทย์กับพี่ไม้มารับตอนห้าทุ่มแบบนี้ติ๊บก็เกรงใจแย่แล้วคับ”

“ไม่ ต้องคิดแบบนั้นหรอกติ๊บ เดี่ยวยายปอน้องรหัสพี่มันจะมาว่าพี่ได้ว่าดูแลติ๊บไม่ดีแล้วอีกอย่างถ้า ติ๊บพักที่อื่นแล้วพรุ่งนี้จะไปตรวจร่างกายยังไง ต้องนั่งรถเข้าเมืองน่ะ ไม่มีรถมอเตอร์ไซด์ต้องเดินมาขึ้นรถเมล์ตั้งไกล”

“ไม่เป็นไรคับติ๊บเดินได้”   ติ๊บยังยืนยันจะไปพักโรงแรมให้ได้

“พรุ่งนี้พี่มีธุระต้องเข้ามาในเมืองพอดีคับ ติ๊บพักกะวิทย์มันก็ได้พรุ่งนี้ค่อยติดรถมาในเมืองกะพี่ ที่ทางก็ยังไม่รู้จะมาถูกได้ยังไง”  ผมถามแกมออกคำสั่งจนเจ้าตัวต้องนั่งนิ่งแล้วยอมรับแต่โดยดี

“งั้นต้องรบกวนพี่ไม้แล้วล่ะคับ”   ติ๊บบอกผมก่อนรถจะเลี้ยวเข้ามาสู่มหาวิทยาลัยเพราะหอพักของผมอยู่ทางด้านหลังมหาวิทยาลัย

“ไม่เป็นไรคับ คิดซะว่าพี่น้องกัน” ผมบอกติ๊บก่อนจะพากันขึ้นห้องแล้วผมหลับใหลไปอย่างอ่อนแรงในที่สุด

TBC...

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 2
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-05-2010 15:54:44

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน  ตอนที่ 2     

“ไม้ ไม้ หลับยังว่ะ เปิดประตูให้กูหน่อยดิ” โหจะเที่ยงคืนแล้วใครว่ะมารบกวนการนอนของผมซะจริง

“อ้าว ว่าไงวิทย์” ที่แท้ก็ไอ้วิทย์เพื่อนเจ้าปัญหาของผมนี่เอง

“มึงช่วยไรก็อีกเรื่องดิ น่ะๆๆๆๆ มึงไม่ช่วยกูแย่แน่เลย” ดูมันขอร้องแกมบังคับ

“ช่วยไรว่ะ” ผมถามมันด้วยความสงสัย

“ก็พอดี จ๋า อ่ะจะกลับมหาลัยวันนี้ แล้วก็ตอนนี้ด้วย กูเลยอยากให้มึงช่วยเอาน้องติ๊บมานอนกะมึงได้มั้ยว่ะ กูกลัวน้องเค้าอึดอัด”

จ๋า ที่ว่านี่คือแม่สาวพยาบาลแสนสวยของไอ้วิทย์นี่แหละคับพอดีเป็นนิสิตพยาบาล  ปิดเทอมกลับบ้านช่วงนี้เปิดเทอมเลยกลับมามหาวิทยาลัยอ่ะ

“งั้นก็ได้ พรุ่งนี้จะได้ไปส่งในเมืองเลยเพราะติ๊บต้องตรวจร่างกายในเมืองนี่ใช่ม่ะ” ผมถามมันเพื่อจะช่วยเพื่อนแต่ตอนนั้นไม่ได้คิดไรกับติ๊บจริงๆ

“งั้นเดี่ยวกูไปย้ายน้องเค้ามาที่นี่เลยน่ะ”

“เอางี้มั้ยคืนนี้มึงกับจ๋านอนที่นี่ เดี่ยวก็ไปนอนห้องมึงกับติ๊บก็ ได้ เดี่ยวเค้าจะได้ไม่ต้องคิดว่ามาเป็นปัญหาของแกไง” ผมแสดงความคิดเห็น

เมื่อตกลงดังนี้ผมเลยต้องไปนอนห้องไอ้วิทย์กับติ๊บว่าที่คุณหมอคนใหม่ของผมจริงๆ

เมื่อไปถึงห้องก็ปรากฏว่าติ๊บเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ แต่ใส่ชุดเตรียมจะนอนเรียบร้อยแล้ว พอผมเข้าไปในห้องก็ตั้งใจจะนอนเลยเหมือนกันเพราะง่วงๆ อยู่

“พี่ไม้คับ ตรวจร่างกายนี่เขาตรวจอะไรเรามั่งเหรอครับ” ติ๊บถามผมในตอนที่ผมนั่งลงบนเตียงเตรียมจะนอน

“ก็ไม่มีไรมากคับ ตรวจเลือดตรวจฉี่ธรรมดา ไม่มีไรหรอก”

“แล้วสอบสัมภาษณ์อ่ะคับ เขาจะถามไรเรามั่งอ่ะคับ” ติ๊บถามตามประสาเด็กๆ ที่ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง

“ก็ไม่ได้ถามอะไรก็ถามการเรียน การใช้ชีวิตของเราธรรมดา อย่ากังวลให้มากเลย สบายๆ น่ะคับ” ผมบอกติ๊บไปตามที่ตัวเองพอจะมีประสบการณ์

“แล้วพรุ่งนี้ติ๊บนัดตรวจร่างกายกี่โมงคับ” ผมถามกลับ

“แปดโมงเช้าคับผม ที่โรงพยาบาล XXX” ติ๊บตอบผมโดยไม่ได้มองหน้าผมเลยเพราะกำลังรีดผ้า ซึ่งค้านกับความคิดของผม ที่ดูว่าเด็กแบบนี้คงเป็นลูกคุณหนูแหงๆ รีดผ้าเป็นรึเปล่าก็ไม่รู้ เหมือนคนจะทำอะไรไม่เป็นเลย

“ติ๊บรีดผ้าเองเป็นด้วยเหรอ” ผมถามด้วยอาการงง

“คับ ก็แค่รีดผ้าไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย” ติ๊บตอบแล้วมองมาทางผมด้วยอาการงงๆ มากกว่า

“ถามแบบนี้แสดงว่าพี่ไม้รีดผ้าไม่เป็นอ่ะดิคับ ให้ติ๊บรีดให้มั้ย”

“ไม่เป็นไรคับพี่ส่งซัก” ผมตอบไปแต่ก็ไม่ได้บอกน่ะว่าจริงๆ แล้วก็รีดไม่เป็นอ่ะแหละ

“ส่งซักนี่คงหลายตังค์เนอะพี่ไม้” ติ๊บกึ่งถามกึ่งเปรยๆ ขึ้นมา

“ก็เดือนละไม่กี่ร้อยคับ”

“ไม่กี่ร้อย พี่ไม้นี่กินข้าวได้หลายจานน่ะ”

“งั้นพี่ไม้ให้ติ๊บรีดให้มั้ย ติ๊บคิดถูกกว่าที่ร้านซักรีดคิดเลยก็ได้คับ” ติ๊บถามมาทำเอาผมแปลกใจว่าล้อเล่นรึจริงๆ

“ติ๊บจะได้มีรายได้ระหว่างเรียนไง กว่าทุนกู้ยืมจะออกคงอีกหลายเดือน” ติ๊บบ่น

โห //// ลูกคนมีตังค์นี่เขางกกันขนาดนี้เลยเหรอ  ผมคิดในใจไหนจะยืมเงินเรียนแล้วไหนจะงกหางานทำอีก  อะไรกันว่ะนี่

และแล้วคืนนั้นผมก็ได้เรียนรู้อะไรจากติ๊บมากขึ้นหลายอย่าง

เด็กน้อยใสซื่อที่ผมรู้จัก  ผ่านเรื่องราวต่างๆ มามากมาย

ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่าตอนเด็กๆ ติ๊บเกิดมาเป็นลูกคนเดียวอยู่กับพ่อแม่ที่มีอาชีพทำไร่ยาสูบ แล้วก็มีป้าแล้วก็ย่าแก่ๆ อีกคนนึง

แล้วจู่ๆ วันนึงพ่อกับแม่ก็เป็นหนี้สินจากการทำไร่ยาสูบ ทำให้แม่ต้องเดินทางมากรุงเทพ เพื่อหางานทำในขณะที่ติ๊บเองอายุได้เพียง 6 ขวบ

ติ๊บเลยอาศัยอยู่กับพ่อ ป้า แล้วก็ย่าสามคน ในบ้านหลังเล็กของหมู่บ้านที่ห่างไกลความเจริญ

ติ๊บ เป็นคนเรียนเก่งและทำงานช่วยป้าและย่ามาตลอด จนผมฟังแล้วทึ่งในตัวเด็กคนนึงที่ทำอะไรได้มากมายขนาดนี้ เอาไว้ผมจะเล่าในโอกาสต่อๆ ไปบ้างน่ะ

แล้วคืนนั้นผมก็นอนหลับไป ก่อนที่ผมจะปวดท้องฉี่ในตอนกลางคืน ด้วยสภาพห้องที่ไม่คุ้นที่ทางเลยต้องเปิดไฟก่อนถึงจะเดินไปยังห้องน้ำ

พอผมเปิดไฟขึ้นก็เห็นเด็กน้อยคนนึงนอนขดตัวอยู่ในผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ คงหนาวล่ะสิ เพราะผมเองก็ลืมตัวไปว่าชอบนอนเปิดแอร์เย็นๆ แถมยังดึงผ้าห่มมาห่มซะคนเดียวให้เรียบร้อย จนลืมดูน้องเขาซะสนิทเลย

พอเข้าห้องน้ำทำธุระเสร็จจะกลับมานอน ก่อนปิดไฟเลยห่มผ้าให้เด้กน้อยแล้วหรี่แอร์ลง

แล้วตอนนั้นผมจำได้แม่นเลยว่าเป็นครั้งแรก ที่ผมได้มองหน้าของเด็กน้อยคนนึงที่ตอนนี้ผมรู้สึกสงสารและชื่นชม

เด็กหนุ่มผิวขาวออกเหลืองๆ คิ้วที่ได้รูปรับกับดวงตานี่ขนาดนอนอยู่ยังรู้ได้เลยว่าเป็นคนตาโตเอาการ ใบหน้าเกลี้ยงเกลา และปากที่น่ารักที่สุด

ตอนนั้นผมบอกตัวเองไม่ได้เลยว่าผมรู้สึกกับน้องเขาแบบไหน เพราะผมก็ไม่ได้เป็นเกย์น่ะ ไม่เคยคิดชอบผู้ชายมาก่อนเลยด้วย แล้วอีกอย่างผมก็มีแฟนของผมอยู่แล้ว

....จะไปยุ่งกะเขาทำไม  นอนเถอะไม้ นี่แกเป็นอะไรของแก....

ผมถามตัวเองก่อนเดินไปปิดไฟแล้วหลับไปในที่สุด…

TBC...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 2 อัพภาคบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 08-05-2010 15:56:53

สนุกครับ เรื่องรักแบบอบอุ่นแบบนี้ชอบ

ขอบคุณทั้งคนแต่งกับคนโพสต์ครับ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 2 อัพภาคบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 08-05-2010 16:44:11

มาตามอ่านด้วยคนนะ  :m13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 2 อัพภาคบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: kiwte ที่ 08-05-2010 18:17:24

มาต่ออีกน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 2 อัพภาคบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 08-05-2010 19:09:34

ชักจะหนุกแล้วดิครับอยากอ่านต่อแล้วละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 2 อัพภาคบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: Na_RimKLonG ที่ 08-05-2010 19:11:43

น่าร๊ากกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 2 อัพภาคบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 08-05-2010 19:19:43

...เนื้อเรื่องน่าติดตามดี ชอบอยู่แล้วเรื่องราวของคุณหมอ ผู้น่าค้นหาทั้งหลาย
...ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของใครเขียน ถ้าอ่านแล้วมีความสุข สนุกไปกับเนื้อเรื่องก็จะอ่านจ้า
...ขอบคุณน้องคนโพส ด้วยที่เอาเรื่องออกจากกรุส่วนตัว พี่ไม้มาให้อ่านกัน
...ว่างๆๆก็ชวนพี่ไม้ มาเที่ยวในเล้าบ้างนะ ไม่ว่าอยู่มุมไหนของโลก ก็เข้ามาคุยกันได้จ้า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 2 อัพภาคบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 08-05-2010 19:25:27

+ ให้จ้า
เราแฟนคลับเรื่องแพทย์ๆ หมอๆ อยู่แล้น
เป็นกำลังใจให้ทั้งคนแต่งและคนโพสจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 2 อัพภาคบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 08-05-2010 19:45:16

หุหุ
ย่องเข้ามาขโมยกาวน์ไปดม
^
^
โรคจิตว่ะ

ติดตามค้าบบบ~

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 2 อัพภาคบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 08-05-2010 19:50:24

อะไรกัน พระเอกนอกใจแฟนฤๅนี่

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 3 อัพภาคค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-05-2010 19:52:53

เสื้อกราวด์เก่าๆ.....กับเราสองคน  ตอนที่ 3
11:22  30/12/2008

“พี่ไม้คับตื่นได้แล้วคับ วันนี้ติ๊บมีตรวจร่างกายแต่เช้าน่ะ” เสียงเด็กที่ไหนมาปลุกผมแต่เช้าล่ะนี่

พอลืมตาตื่นขึ้นมาเลยรู้ว่าเจ้าของเสียงมานั่งใกล้ผมแล้วในชุดนักเรียนเรียบร้อย ผมเลยรีบกุลีกุจอตื่นขึ้นมาขอโทษขอโพยก่อนจะลุกเก็บที่นอนให้เรียบร้อยที่สุด

แต่วันนี้ผมรู้สึกว่าห้องผมสะอาดเรียบร้อยเป็นพิเศษหนังสือกองโตที่ผม เคยอ่านกองๆ ไว้  กลับกองเป็นระเบียบเรียบร้อยโต๊ะที่เต็มไปด้วยเอกสารจัดให้ เข้าที่เข้าทางมากขึ้น

“ติ๊บขอโทษน่ะคับที่ไม่ได้ขอพี่ไม้ก่อน แต่คิดว่าน่าจะช่วยให้พี่ไม้หาง่ายขึ้น” เจ้าตัวขอโทษผมแบบเขินๆ

“ไม่เป็นไรคับ” ผมบอกไปด้วยอารมณ์ดีๆ แต่ลืมสังเกตว่าเจ้าน้องชายผมอ่ะดิ ที่เวลานอนผมไม่ได้ใส่เกงในอยู่แล้ว แล้วยิ่งตื่นมาตอนเช้าแบบนี้มันก็เคารพธงชาติดิคับ แข็งโด่ชี้หน้าว่าที่คุณหมอ อยู่นี่อ่ะ

“อิอิ โทษทีคับ” ผมบอกแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำเร็วที่สุด…

ผมมาส่งว่าที่คุณหมอตรวจร่างกายได้ทันเวลาแบบฉิวเฉียด

“เป็นไงมั่งคับ ตื่นเต้นมั้ย” ผมถามไปด้วยความอยากรู้เพราะเห็นเด็กคณะแพทย์หน้าตาใสๆ ทั้งสาวแท้ สาวเทียม มารอรับติ๊บที่หน้าตึกตั้งแต่เช้า

“ก็สนุกดีคับ แต่เจ็บตัวแถมเหนื่อยวิ่งขึ้นตึกนั้นที ตึกนี้ที ติ๊บเลยเหนื่อยอ่ะคับ เพราะไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเท่าไหร่อ่ะคับ” เจ้าตัวบอกยิ้มๆ

“งั้นเสร็จแล้ววันนี้ก็หมดธุระแล้วอ่ะดิ”

“คับวันนี้เสร็จแล้วคับ พรุ่งนี้สอบสัมภาษณ์ตอนแปดโมงเช้าตื่นเต้นจังไม่รู้เค้าจะถามอะไรบ้าง”

“ไม่ต้องตื่นเต้นคับ ติ๊บทำได้อยู่แล้ว”

“ขอบคุณคับพี่ไม้ นี่ใจดีเนอะ แบบนี้คนไข้ต้องมาหาหมอฟันบ่อยแน่ๆ เลย”

“ไม่หรอกคับ พี่ก็แบบนี้มาแต่ไหนแต่’ไรแล้ว”

“เอางี้มั้ย วันนี้เราไม่ได้ทำอะไรแล้ว พี่ว่าเราแวะไปไหว้หลวงพ่อใหญ่กันดีกว่า เพราะเป็นทางผ่านกลับมหาลัยเราพอดี”

“ก็ดีซิคับ ติ๊บมานี่ยังไม่เคยได้ไปไหว้หลวงพ่อใหญ่เลย” เจ้าตัวออกอาการดีใจจนผมอดยิ้มไม่ได้เพราะเหมือนเด็กเวลาพ่อแม่ๆ พาไปเที่ยว

แล้ววันนั้นผมก็พาว่าที่คุณหมอไหว้พระวัดใหญ่ หรือพระพุทธชินราชพระคู่บ้านคู่เมืองชาวพิษณุโลกจนทั่วแถมอิ่มบุญเต็มที่

ก่อนกลับผมกับติ๊บเดินช๊อปของกินซะถือกันพะรุงพะรัง  และก่อนที่เราจะเดินขึ้นรถก็มีหมอดูแก่ๆ คนหนึ่งมาทักติ๊บเข้าให้

“ในที่สุดก็มาพบกันจนได้น่ะลูก”

“อะไรคับ ผมไม่เข้าใจ” ติ๊บออกอาการงุนงงกับคำทักทายของชายวัยชราในชุดนุ่งขาวห่มขาว

“มาให้พ่อดูลายมือให้มั้ย ลูกพ่ออยากดูให้หนู”

“พี่ไม้จะว่ามั้ยคับถ้าติ๊บจะแวะให้ท่านดูให้” ผมจะปฏิเสธเหรอคับเพราะผมเองก็อยากรู้ว่าหมายความว่ายังไงกับคำทักทายนั้น

“หนูเป็นคนมาไกล พ่อหนุ่มนั่นก็มาไกลใช่มั้ย”

“คับ” ผมกับติ๊บแทบตอบพร้อมกัน

“หนูลำบากอีกหน่อยน่ะลูก เดี๋ยวก็จะสบาย เดี๋ยวนี้ลูกก็เหมือนเรือในพายุ แต่เมื่อผ่านพ้นไปได้ลูกจะสบาย หนูเป็นคนฉลาดหลักแหลมจะพูดจาพาทีก็ประสบความสำเร็จ หนูมีมันสมองที่ดี แต่หนูจะไม่ได้ยืนบนลำแข้งของตัวเอง จะมีคนมาอุปถัมภ์ค้ำชูหนูตลอด และพ่อหนุ่มคนนี้ก็เหมือนกันชาติก่อนทำกรรมกันไว้เยอะ ชาตินี้เรามาชดใช้เค้าแล้วน่ะ” เออ ...เอากับแกดิ จู่ๆ ก็ไปหาว่าผมทำกรรมกับติ๊บมาเยอะชาตินี้เลยต้องมาชดใช้ซะงั้น

ท่านพูดจบก็เดินจากเราไปปล่อยให้เราสองคนงงเป็นหมอตาแตกกันอยู่ตรงนั้นนั่นเอง

“พี่ไม้คับ พรุ่งนี้ติ๊บต้องเตรียมเอกสารอะไรไปสัมภาษณ์มั้ยคับ”

“อ้อ ไม่มีหรอกติ๊บ ไปแต่ตัวกับอุดมการณ์ที่มุ่งมั่นของติ๊บก็พอแล้ว” ผมตอบไปก่อนเผลองีบหลับไปในค่ำนั้น

มาตื่นเอาอีกทีตอนที่มีโทรศัพท์จากแฟนสาวของผมที่โทรมาทักทายจาก กทม.

ในขณะที่ติ๊บกำลังอาบน้ำ ผมลุกมารับโทรศัพท์หน้าโต๊ะอ่านหนังสือของผม สายตาพลันไปเจอกับแฟ้มสะสมงานของเจ้าตัวที่อยู่ในห้องน้ำ

‘สอบติดแพทย์ แต่ขาดแคลนทุนทรัพย์’ ข่าวหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ไทยรัฐเลยคับ ทำเอาผมอดประหลาดใจไม่ได้

เมื่อเปิดอ่านดูจึงได้รู้รายละเอียดต่างๆ เกี่ยวกับเจ้าตัว จากการสอดรู้สอดเห็นของผม

ในแฟ้มที่มีเกียรติบัตรผลงานระดับภูมิภาคตลอดจนระดับประเทศกองโต ผมจึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเด็กบ้านนอกคอกนาจาก นครพนมคนนี้ถึงสอบติดแพทย์มาได้

.....แต่ที่ผมอดทึ่งไม่ได้คือกระดาษจากหนังสือพิมพ์ ที่มีรายละเอียดของเจ้าตัวคนนี้อยู่ด้วย พร้อมรูปที่นั่งคู่กับป้าหญิงวัยกลางคนและย่าวัยชราอายุล่วง 90 ปีเศษ

‘เด็กน้อยที่เติบโตมาจากครอบครัวที่ยากจน จากการรับภาระเลี้ยงดูของหญิงผู้เป็นป้า ที่ต้องแบกรับภาระเลี้ยงดูแม่วัยชราและหลานชาย ติ๊บเกิดและโตในกระท่อมหลังเล็กๆ กับป้าและย่ามาตั้งแต่เด็กๆ โดยที่ไม่มีโอกาสได้รู้ความเป็นไปของผู้เป็นพ่อแม่ ฐานะทางบ้านเรียกได้ว่ายากจน รายได้ทั้งหมดในครอบครัวมาจากการรับจ้างของผู้เป็นป้าที่มีรายได้ตกไม่กี่บาท .....เหตุผลที่ทำให้ติ๊บอยากเป็นหมอด้วยความหวังว่าซักวันหนึ่งจะกลับมารักษาอาการปวดตามข้อของผู้เป็นย่า’

ผมอ่านมาถึงตรงนี้แล้วก็อดชื่นชมไม่ได้

‘......เด็กน้อยที่มือกุมจดหมายบอกข่าวดีของการสอบติดคณะแพทย์ที่หลายๆ คนใฝ่ฝันที่จะเรียนและจะเป็น แต่กลับนั่งร้องไห้บนรถเมล์ขณะนั่งรถกลับบ้าน เพราะไม่รู้ทิศทางว่าจะทำอย่างไรให้มีโอกาสได้เรียนต่อในมหาวิทยาลัยที่ตัวเองใฝ่ฝัน’

พอผมอ่านมาถึงตรงนี้ผมรู้สึกสงสารเด็กคนหนึ่งได้สุดหัวใจ ประกอบกับการอดชื่นชมในความเป็นคนดีและกตัญญูของเด็กคนนี้เอาเสียไม่ได้

ทั้งๆ ที่ผมยังไม่รู้จักติ๊บมากมายเท่าไหร่ แต่พอผมได้อ่านหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ เพียงหน้าเดียวเล็กๆ กลับทำให้ผมรู้ว่า ผมโชคดีมากมายแค่ไหนที่เกิดมามีครบทั้งพ่อแม่และเงิน ผมแทบจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงกับเด็กที่เป็นข่าวอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้

แล้วผมก็อ่านผลงานต่างๆ ของติ๊บไปจนถึงแผ่นสุดท้ายกับรางวัลชนะเลิศการแต่งกลอนสดระดับภูมิภาค

แล้วผมก็พบกระดาษเสษเล็กๆ แผ่นนึงที่บทความเขียนไว้สั้นเพียงแค่ว่า

‘....หนูจะเป็นหมอคนแรกที่จะรักษาย่าจากความเจ็บปวด รักษาป้าให้หายจากโรค และหนูจะเป็นหมอเพื่อรักษาความจนของเรา....’

ผมอ่านมาถึงตอนนี้แล้วบอกได้คำเดียวว่าทึ่งกับความคิดของคนหนึ่งคนที่ทำอะไรเพื่อคนที่รักได้มากขนาดนี้

ในขณะที่เราที่มีพร้อมทุกอย่างกลับไม่เคยทำอะไรเพื่อพ่อแม่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 3 อัพภาคค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 08-05-2010 21:01:59

เเอบน้ำตาตก :sad11:
ติ๊บเป็นคนนครหรอเนี้ย


ขอบคุณคนโพสแล้วก็คนแต่งด้วยคะ



 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 3 อัพภาคค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: sadness ที่ 08-05-2010 21:03:49

รักน้องติ๊บ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 3 อัพภาคค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 08-05-2010 21:11:14

เรื่องนี้มีทั้งมุมน่ารัก แล้วก็มุมเศร้าๆเหงาๆ เลย ^^


แต่งได้น่าอ่านมากครับ

เป็นกำลังใจให้ติ๊บ และเชียร์ไม้ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 3 อัพภาคค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 08-05-2010 21:14:39

ซึ้งกับกระติ๊บจริงๆ กตัญญูชนะเลิศ :กอด1:
คิดดี ทำดี ย่อมได้รับสิ่งดีๆตอบแทนแน่นอนค่ะ
+1 ชอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน๊า :L2:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [by: dr.mike] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-05-2010 21:19:32

เสื้อกราวด์เก่าๆ.....กับเราสองคน  ตอนที่ 4
11:23  30/12/2008

เกือบสองอาทิตย์ผ่านไปสำหรับการมาเป็นหมอฟันฝึกหัดอย่างผม การทำงานที่นี่แตกต่างจากกรุงเทพโดยสิ้นเชิง

ที่นี่ผมเป็นหมอฟันที่มีเกียรติ คนเคารพนับถือ เป็นคนที่คอยช่วยเหลือคนอื่น

ต่างจากกรุงเทพที่ผมเป็นหมอผู้ให้บริการเพื่อหวังผลตอบแทน

แค่ความคิดของคนไข้ก็ทำเอาผมติดใจที่นี่ไม่น้อย อย่างน้อยก็คือความมีน้ำใจของคนไข้ที่ผมไม่เคยได้รับจากเมืองกรุง…

วันนี้เป็นวันเสาร์  แต่ผมต้องมาทำงานไม่ได้พักผ่อนแถมวันนี้งานเยอะซะด้วยซิ งานหนักเหนื่อย  จนไม่มีเวลาให้แฟนสาวที่อยู่ กทม. เอาซะเลย

พักหลังๆ เริ่มมีปัญหาเกิดขึ้นบ่อยทะเลาะกันมากขึ้น เพราะความห่างไกล หรือผมจะโทษใจคนเราที่มันเปลี่ยนแปลง

ผมยังรักเธอเหมือนเดิมไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่ทำไมเธอมีเหตุผลร้อยพันมาหาเรื่องให้ทะเลาะ เฮ้อ  เหนื่อยใจจริงๆ

....พักเที่ยงแล้วไปทานข้าวดีกว่าเรา  กะยายหมูอ้วนเพื่อนผมนี่แหละ จำกันได้ใช่ม่ะคับ

แต่ที่นี่โรงอาหารไกลจากตึกผมมากๆ แถมโรง’บาลในมหาลัยนี่ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าของกินไม่ค่อยอร่อย

เอางี้ไปทานตึกแพทย์ดีกว่า ว่ากันว่าของกินทั้งถูกทั้งอร่อย  อันนี้เด็กที่นี่เค้ารู้ดี

ผมเลยตัดสินใจนั่งรถไฟฟ้าหรือที่เด็กๆ ที่นี่เค้าเรียกกันว่ารถอธิการ ไปทานข้าวใต้ตึกแพทย์

“แหมไม้ เห็นเด็กปีหนึ่งแถวนี้แล้วกระชุ่มกระชวยเนอะ”

“ดูดิไหนจะเด็กแพทย์ ทันตะ วิศวะรวมกันที่นี่หมดเลยอ่ะ” ดูเพื่อนสาวของผมเธอชักจะเก็บอาการไว้ไม่ได้แล้วสิ

“พี่ค่ะ พี่อยู่แพทย์ป่าว” เสียงเด็กผู้หญิงในชุดนิสิตถูกระเบียบ แต่งตัวเรียบร้อยน่ารักสมวัยเอ่ยถามผม

“อ้อ ป่าวคับพี่เรียนทันตะ”

“ขอโทษค่ะนึกว่าแพทย์ พอดีพวกรุ่นพี่ให้พวกหนูมาวิ่งขอลายเซ็นรุ่นพี่” สาวน้อยเอ่ยเหตุผลที่ต้องมาวิ่งถามคนทั้งตึก

จะว่าไปการรับน้องที่นี่ก็ถือว่าไม่รุนแรงน่ะ  ตรงข้ามผมมองว่าค่อนข้างสร้างสรรค์ด้วยซ้ำที่ให้พี่น้องรู้จักกัน

“พี่ไม้หวัดดีคับ”   เอ๊ะใครว่ะ เสียงคุ้นๆ มองไปผมถึงได้รู้ว่าน้องติ๊บนั่นเอง

“หวัดดีคับ เป็นไงมั่งสบายดีมั้ยคับ”

“ก็เรื่อยๆ คับแล้วพี่ไม้ล่ะ งานหนักมั้ยคับ”  ติ๊บถามผมตามมารยาทรึป่าวไม่รู้ แต่ผมก็ดีใจที่เค้ายังจำผมได้

“ก็เรื่อยคับ แล้วนี่ติ๊บทานข้าวรึยัง ทานกับพี่มั้ยเดี่ยวพี่เลี้ยงเอง”

“อ้อ ไม่เป็นไรคับ เดี่ยวติ๊บต้องรีบทำแลปส่งอาจารย์ว่าจะขึ้นไปห้องสมุดพอดี”

“คับ งั้นก็รีบไปทำเหอะเดี่ยวส่งแลปไม่ทัน” ผมบอกน้องเค้าไปก่อนว่าที่คุณหมอจะเดินก้มหน้าลิ่วๆไปที่ลิฟท์

“แกรู้จักด้วยเหรอไม้ น่ารักว่ะวันหลังแนะนำชั้นรู้จักมั่งดิ ขาวๆ ตี๋ ๆ แบบนี้ป้าชอบ”

“ก็รู้จักดิ ทำไมแกชอบเหรอ”

“ทำไมสวยๆ แบบชั้นนี่ ชอบเด็กผิดตรงไหนย่ะ” เพื่อนสาวช้างน้ำของผมเธอยังมั่นใจในความสวยของตัวเองจริงๆคับ

เมื่อทานข้าวเสร็จผมก็กลับไปทำงานตามปกติ แต่ยังไม่ทันได้เวลาเลิกงานดี เจ้าของร่างช้างน้ำชุบแป้งทอดก็วิ่งมาที่ห้องผม

“ไม้ๆ แกพาชั้นเอาหนังสือไปคืนหน่อยดิ พอดีวันนี้วันสุดท้ายว่ะ ไม่อยากเสียค่าปรับ”

“โหย... แกก็ไปเองดิ ตึกแพทย์ตั้งไกล” ผมบ่นไปเพราะที่นี่ห้องสมุดทางวิทยาศาสตร์สุขภาพนี่เค้าตั้งอยู่ตึกแพทย์

“แก ไม่กลัวสวยๆ แบบชั้นจะโดนฉุดเหรอว่ะไปคนเดียว”

“โหยใครกันน้อจะโชคร้ายขนาดนั้น” ผมกัดเพื่อนสาวไปตามประสา

“ไม่ใช่ไรหรอกแกนี่มันก็มืดแล้ว แล้วอีกอย่างแกอย่าลืมดิห้องสมุดอ่ะมันต้องผ่านห้องกลอสน่ะ” ผมเลยเพิ่งจะเข้าใจความหมายของเพื่อนผมที่ต้องการให้ผมไปด้วย

เพราะที่นี่เวลาหลัง 5 โมงเย็นค่ำๆ แบบนี้ตึกเค้าจะปิดประตูหลังต้องเข้า ประตูหน้าซึ่งต้องขึ้นลิฟต์ไปชั้นห้าแล้วเดินผ่านห้องกลอส หรือห้องผ่าอาจารย์ใหญ่ของเด็กแพทย์นั่นเอง ผมเลยปฏิเสธไม่ได้ที่จะไปเป็นเพื่อนให้กับแม่ฮิปโปของผม

‘........ชีวิตเธอมีคุณค่า ชาวประชาเขารออยู่ รอเธอเป็นผู้ก้าวไป........’

เสียงเพลงแว่วมาตามลมจากใต้ตึกคณะแพทย์นั่นเอง ค่ำป่านนี้แล้วยังรับน้องกันอีกเหรอ ก่อนที่พวกผมจะเดินผ่านไป สายตาก็ไปบังเอิญพบกับเจ้าของร่างที่สมส่วนผิวขาว  บวกกับรอยยิ้มปนเศร้าที่ผมคุ้นเคย

ใช่แล้วติ๊บนั่นเอง เป็นหลีดกะเค้าด้วย

ผมเดาไม่ผิดแน่ครับ เพราะในกลุ่มนี้มีแต่เด็กที่จัดว่าหน้าตาใช้ได้ แล้วที่แน่ๆ คือท่วงท่าที่ กำลังยืน วาดมือปาดไปมาทั้งจังหวะเข้มแข็งและพลิ้วไหว จนผมเองก็อดมองไม่ได้ หนุ่มน้อยที่ดูค่อนข้างขี้อายที่ผมเห็นและรู้จัก แต่ในตอนซ้อมเอาจริงเอาจังแบบนี้ติ๊บกลับดูสง่า มีราศีในตอนเชิดหน้า

แบบนี้แหละมั้งที่เค้าเรียกว่า ‘ราศีจับ’

ผมเฝ้าดูติ๊บจนซ้อมเสร็จและปล่อยกลับ จนเพื่อนๆ คนอื่นทยอยกันกลับหมด ผมจึงเห็นติ๊บหอบกองหนังสือ แล้วเดินไปรอรถไฟฟ้าทางหน้าตึก  จึงได้ชวนติ๊บกลับด้วยกัน

ระหว่างที่นั่งรถไปนั้นผมจึงทราบว่าติ๊บพักอยู่หอเดียวกับผม แต่คนละชั้น แล้วผมก็ถามติ๊บว่าแล้วเวลามาเรียนมายังไง  ติ๊บก็บอกว่าเดิน

ผมถึงกับอึ้ง จริงอยู่หอผมอาจจะไม่ไกลจากมหาลัยมากนัก แต่เดี่ยวนี้ไม่มีใคร เค้าเดินไปเรียนกันแล้วใครๆ เค้าก็มีรถเครื่องขับกันทั้งนั้น เลยถามว่าทำไมไม่ซื้อรถมอเตอร์ไซด์มาใช้ซักคัน จะได้ไม่ต้องเดิน

“ติ๊บไม่มีเงินขนาดนั้นหรอกครับพี่ไม้ ทุนที่ติ๊บได้มานี่ก็จวนจะหมดอยู่แล้ว”

“ไหนจะค่าเทอม ค่าน้ำค่าไฟ ค่าหนังสือ แล้วนี่พี่ๆ ที่คณะยังจับติ๊บมาเป็นหลีดอีก บอกว่าค่าชุดอีกคนละห้าร้อย ติ๊บไม่อยากทำเลยคับติ๊บเหนื่อยๆ” เด็กน้อยพูดพร้อมกับก้มหน้า แววตาอาบด้วยน้ำตาที่คลอเบ้าตา

ผมเลยทราบเรื่องจากการซักถามว่า

ตอนนี้ติ๊บเข้ามาเรียน แต่เงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาที่ติ๊บเพิ่งทำสัญญาไปจะได้ในเทอมหน้า เทอมนี้ติ๊บเลยต้องประหยัดที่สุด เงินทุนที่ทางจังหวัดให้มาเพียงสามหมื่นบาทนั้น หักค่าเทอมเทอมและค่าใช้จ่ายสำหรับการเป็นนิสิตปีหนึ่งก็หมดไปหลายตังค์อยู่ แล้วยังมาเจอเรื่องเป็นหลีดที่ติ๊บไม่อยากทำเพราะติ๊บเต้นไม่เป็น  แถมมีเรื่องค่าตัดชุดอีกเลยไม่อยากทำ

ผมเลยต้องปลอบใจว่า

“ติ๊บรู้มั้ย มหาลัยนี่แหละทำให้เราเรียนรู้จักการใช้ชีวิตด้วยตัวเอง ถ้าแค่สองสัปดาห์ติ๊บยังสู้ไม่ได้เลยแล้วต่อไปติ๊บจะสู้ไหวมั้ยคับ การเป็นหลีดอาจจะหนักเพราะต้องแบ่งเวลา แต่ติ๊บคิดดูน่ะคนกี่ร้อยคนคัดเลือกคนมาทำหน้าที่หลีดเพียงไม่กี่คน ติ๊บคือคนที่ถูกเลือกมาแล้ว ติ๊บจะมายอมแพ้แค่นี้ไม่ได้คับ ติ๊บมีปัญหาใช่ม่ะเรื่องค่าใช้จ่ายเดี่ยวค่าชุดพี่ออกให้เอง” อะไรดลจิตดลใจให้ผมพูดออกไปแบบนั้นไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่รู้ตอนนั้นคือผมอยากให้ติ๊บสู้

“ขอบคุณคับพี่ไม้ ติ๊บจะพยายามลองสู้ดู ให้ปัญหามันรายล้อมเข้ามาหากมันย่ามใจ ติ๊บจะลองกัดฟันสู้ดูซักครั้ง แต่เรื่องค่าจ่ายนี่ไม่ต้องน่ะคับพี่ไม้ แค่นี้ติ๊บก็เกรงใจพี่ไม้จะแย่แล้ว ให้ติ๊บลองพยายามดูก่อนน่ะคับถ้าติ๊บไม่ไหวจริงๆจะบอกพี่ไม้น่ะคับ”

“แล้วก็แต่นี้ต่อไปติ๊บมีเรียนเช้าทุกวันใช่มั้ย”

“ใช่คับ ทำไมเหรอคับ”

“ก็พี่จะบอกว่าพี่เองก็ต้องอยู่เวรเช้าทุกวัน เอางี้ เราไปเรียนพร้อมพี่เลยเอามั้ยจะได้ไม่ต้องเดินให้เหงื่อท่วมตัว”

“ขอบคุณครับพี่ไม้ แต่เดินแค่นี้เองไม่เป็นไรหรอก สมัยเรียนมัธยมน่ะติ๊บต้องเดินออกมาจากบ้านตั้งไกลกว่านี้อีก”

ติ๊บเล่าอย่างอารมณ์ดี ทำให้ผมนึกภาพออกมาถึงความมุ่งมั่นตั้งใจของเด็กหนึ่งคนได้อย่างแท้จริง

“เออ เอางี้ดิ ถ้าติ๊บตื่นแล้ว ก็มีหน้าที่โทรมาปลุกพี่ตอนเช้าได้มั้ย พอดีพี่ขี้เซาน่ะนอนไม่ค่อยจะตื่น” ผมออกข้อเสนอ

“ติ๊บไม่มีโทรศัพท์หรอกคับ คงโทรปลุกพี่ไม้ไม่ได้หรอก” ติ๊บตอบกลับมา

“ก็เอาเบอร์ภายในไง โทรขึ้นมาดิ ที่ห้องติ๊บมีป่าวล่ะ”

“งั้นก็ได้คับ เอาไว้ติ๊บตื่นแล้วจะโทรมาบอกน่ะคับ”

“โอเค แต่นี่ค่ำแล้วน่ะ หิวอะไรรึยัง”

“อ้อไม่เป็น’ไรคับเดี่ยวติ๊บกลับไปทานที่ห้องก็ได้”

“อ้าวทานไรที่ห้องล่ะ พี่รหัสซื้ออะไรมาให้กินเหรอ”

ผมถามแบบนี้เพราะที่นี่มีประเพณีหนึ่งที่น่ารักมากคับ พอเลิกจากห้องเชียร์ พี่รหัสมีหน้าที่ซื้อขนมไม่ก็กับข้าวมาให้น้องๆ ในตอนเย็นเป็นการสานสัมพันธ์พี่น้องที่ดีน่ะผมว่า

“ไม่มีหรอกคับ แต่ติ๊บอ่ะเพิ่งบะหมี่เป็นอาหารเย็นมาจนท้องติ๊บไม่รับอาหารอย่างอื่นแล้วล่ะครับ”

“โห ชีวิตคนเราอะไรจะขนาดนั้น” ผมเปรยเล่นๆ กับติ๊บ

“ก็ชีวิตคนเรานี่แหละครับ ที่เป็นได้มากกว่านิยายน้ำเน่าซะอีก” ติ๊บตอบผมกลับมาพร้อมสายตาที่ทอดยาวออกไปด้านข้างรถอย่างคนเลื่อนลอย

“งั้นคืนนี้ พี่เลี้ยงข้าวติ๊บแล้วกัน มาอยู่นี่เรายังไม่ได้ทานข้าวด้วยกันเลยนะ” ที่ผมชวนไปแบบนี้ไม่ใช่อะไรนะคับ แต่เพราะผมสงสารและอยากรู้จักกับเด็กคนนี้ให้มากกว่าที่เคยอยู่นี่

ผมอยากรู้เหลือเกินว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนี้นักหนา  แล้วเขาผ่านอะไรมามากมายขนาดไหน

ในเวลานั้นผมคิดแค่นี้จริงๆ คับ ไม่ได้คิดเกินเลยว่าจะรักจะชอบเหมือนที่เป็นอยู่ทุกวันนี้เลย

Quote from blog:
“วันนี้พอแค่นี้ก่อนน่ะคับ  ขอโทษน่ะคับที่มาไม่ต่อเนื่อง พอดีช่วงนี้คนไข้เยอะ ไว้เดี่ยวผมมาเล่าต่อน่ะคับ  ขอคอมเมนท์เยอะๆ นะคับผม
หมอไม้รูปหล่อ”
...>

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 3 อัพภาคค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 08-05-2010 21:19:41

อีป้าแก่ๆ อ่านแล้วชอบคะเรื่องนี้ จะตามอ่านต่อนะคะ +1 จัดให้เป็นขวัญและกำลังใจค่ะ

แต้มที่ 13 ลักกี้ นัมเบอร์ รึเปล่าค่ะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 08-05-2010 21:36:42

มาเป็นกำลังใจให้ (อีกแล้ว) ค่า จะติดตามแน่นอน เพราะจะเป็น FC หมอกระติ๊บแล้ววว :-[
น่ารัก นิสัยดี แล้วยังมองโลกในแง่ดีอีก  :กอด1:
พี่หมอไม้ก็เป็นคนดีนะค๊า เห็นอกเห็นใจคนอื่นด้วย นี่แหละๆ บ่อเกิดของความรักใช่ม๊า
รออ่านตอนต่อไปนะคะ :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 08-05-2010 21:40:11

น่ารักทั้งคู่เลยทั้งพี่ไม้พี่กระติ๊บ
พี่ไม้เป็นคนดีมากเลย


เป็นกำลังใจให้ค่ะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 08-05-2010 22:00:15

อูยยย หมอฟันเป็นฝ่ายกดรึนี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 08-05-2010 22:01:21

เป็นเด็กที่สู้ชีวิตดีมากๆ เลย แบบนี้เรียนจบคงจะเป็นคุณหมอที่ดีในอนาคต

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: Flower night ที่ 08-05-2010 22:14:05

 :z13: แฮ็ค อิอิ  มาตามคำบอกเล่า
สนุกมากอ่ะ  :L2: ใ้ห้พี่ติ๊บเลย
คนอะไร น่านับถือ และยกย่องจริงๆ
รู้สึกเลยอะว่าเป็นคนที่ดี มากอะ พี่ติ๊บ สู้ชีวิตสุดๆ 

แต่ ก็หวังว่าพี่หมอไม้ จะมาทำให้ ชีวิตพี่ติ๊บ สว่างไสว มีความสุขนะ

ปล.. ชอบหมอฟันอ่ะ หุหุ (ไม่เกี่ยวไรเล้ยยย)
ปล.. +1 ให้นะจ๊าาา รีบๆมาต่อละ เป็นกำลังใจให้
 :กอด1: พี่ติ๊บ กะพี่ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: salapaw ที่ 08-05-2010 22:19:21

เข้ามาเพราะชอบ ชื่อเรื่อง

พออ่านก็ยิ่งชอบ

มาต่อเร็วๆๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: ♠DekDoy♠ ที่ 08-05-2010 22:24:37

ชีวิตน้องติ๊บมันอะไรจะขนาดนั้นนนนเนี่ย พี่ไม้ดูแลน้องดีๆนะ 




 :กอด1: คนโพส ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 08-05-2010 23:04:10

ติ๊บน่าร๊ากกกกกกกอ่า อิจฉาหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 09-05-2010 00:03:42

ชอบชื่อเรื่อง คิดว่าน่าจะสนุก พออ่านจบก็สนุกจริงๆด้วย
แต่กำลังคิดว่า พี่หมอไม้ตัวโย่งทำยังไงถึงเปลี่ยนน้องหมอติ๊บตัวน้อยที่แสนสุภาพเป็นคุณหมอขี้เล่นได้
กว่าจะมาลงเอยได้ คงเหนื่อยกันน่าดู แต่จะรออ่านครับ

+1 ไปเลย พี่หมอ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [by: medicine] ตอนที่ 5 หลีดเดอร์ [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-05-2010 11:03:36

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน  ตอนที่ 5 หลีดเดอร์
11:24  30/12/2008             

“งั้นเราไปทานข้าวร้านนี้แล้วกันน่ะ ทางผ่านพอดี ทานเสร็จแล้วจะได้กลับหอกันเลย”

ระหว่างทานข้าวผมเลยชวนติ๊บคุยต่างๆ นาๆ แต่ตอนเดินเข้าร้านนี่ดิ คนในร้านหันมามองทางผมกับติ๊บเป็นตาเดียว ยังกะแก้ผ้าโชว์ในแคมฟรอกก็ไม่ปาน เหตุผลเหรอคับไม่ต้องอะไรมาก ติ๊บก็ขาวตี๋น่ารักซะขนาดนั้น ส่วนผมหน้าตาก็ใช่ว่าจะขี้ริ้วขี้เหร่ ตอนนั้นผมเลยอดที่จะเขินไม่ได้

“ติ๊บอยากทานอะไรเป็นพิเศษรึป่าวคับ” ผมถามเผื่อจะได้สั่งอาหารให้ถูก

“ติ๊บอะไรก็ได้คับ ง่ายๆ ก็ได้ เดี่ยวเค้าก็ปิดร้านแล้ว”

แล้วผมก็สั่งอาหารไปเป็นข้าวห่อใบบัวที่ผมชอบส่วนติ๊บถามไปถามมาก็ได้ข้าวไข่เจียว ด้วยเหตุผลง่ายๆ คือเร็วดี

นี่ก็คงเป็นอีกเหตุผลที่ทำให้ผมชอบติ๊บ ความง่ายๆ สบายๆ ทำตัวไม่เรื่องมาก ผิดกับพวกหมอๆ ที่ผมเคยได้เจอมา แล้วระหว่างที่รออาหารผมก็ถามสารทุกข์สุกดิบไปตามประสา เลยพอจะทราบปัญหาของติ๊บ ในเรื่องของค่าใช้จ่ายโดยเฉพาะในส่วนของค่าหอแล้วก็การจัดเวลาในการเรียน

ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่าตอนนี้ติ๊บต้องประหยัดให้มากที่สุด เพราะเงินที่ได้มาจากที่ชาวบ้านเรี่ยไรกันมาให้ติ๊บได้เรียนนั้นใกล้หมดแล้ว ค่าห้องติ๊บก็เดือนละ 2,500 ค่าข้าวก็ทานแค่มื้อเที่ยงกับมื้อเย็นไม่ทานมื้อเช้าจะได้ประหยัดๆ

แล้วตอนนี้ผมเองก็พอจะทราบเรื่องราวของติ๊บได้มากขึ้น เด็กน้อยกำลังหางานทำพิเศษโดยการสอนหนังสือเด็ก เป็นการหารายได้หลังจากเลิกเรียน นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ติ๊บไม่อยากทำกิจกรรมให้คณะ 

แล้วผมก็ถามจนรู้มาอีกว่าตอนนี้ติ๊บเริ่มขอทุนจากมหาวิทยาลัยในหลายๆ ทุนและมีโอกาสจะได้อยู่หลายทุนเหมือนกัน ทำให้ผมเกิดไอเดียที่อยากจะช่วยเด็กคนนี้เหลือเกิน

“ติ๊บ ติ๊บจะว่าอะไรมั้ย ถ้าพี่จะส่งเสียติ๊บเอง” ผมถามติ๊บออกไปจากความรู้สึกที่อยากช่วยเหลือ   

เหตุคงเพราะพ่อแม่ที่ปลูกฝังผมมาแบบนี้ ตอนนี้พ่อกับแม่ผมก็ส่งเด็กจนๆ เรียนเยอะแยะ แล้วถ้าผมจะส่งติ๊บอีกซักคนจะเป็น’ไร แม้ผมจะไม่ร่ำรวยมากมายแต่เดือนละไม่กี่พันบาทแบบนี้ผมคิดว่าคงไม่มีปัญหา

“พี่ไม้คับ แค่ที่พี่ไม้ดีกับติ๊บแบบนี้ ติ๊บก็ขอบคุณมากจนไม่รู้จะบอกพี่ไม้ได้ยังไงแล้วครับ”

“พี่ไม้ลองให้ติ๊บช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุดก่อนดีมั้ย ถ้าเกิดติ๊บสู้แล้วติ๊บไม่ไหว อย่างน้อยติ๊บก็ได้สู้ แล้ววันนั้นพี่ไม้จะช่วยเหลือติ๊บ ติ๊บเองก็คงไม่ปฏิเสธ แล้วอีกอย่างถ้าพี่ไม้มาช่วยติ๊บตั้งแต่ตอนนี้ ติ๊บเองจะไม่รู้จักการช่วยตัวเองติ๊บก็จะหาแต่คนช่วยไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ติ๊บก็เข้มแข็งไม่เป็น พี่ไม้เข้าใจติ๊บน่ะคับ”

โห... เอากับเค้าซิคับ ถ้าเป็นคนอื่นคงยิ้มรับไปแล้ว งานไม่ต้องทำแถมมีเงินพอจ่ายเป็นเดือนๆ ด้วย แต่อะไรที่ทำให้ติ๊บไม่รับ แค่นี้ก็ทำผมอึ้งหนักขึ้นไปอีก สำหรับความคิดความอ่านของเด็กตัวแค่นี้ แต่ความคิดนั้นไกลกว่าผมเยอะ

“แล้วตอนนี้ติ๊บมีอะไรเดือดร้อนรึป่าวคับ” ผมถามด้วยความเป็นห่วง

“ก็ไม่มีคับ นอกจากการซ้อมหลีดค่ำ จนบางทีกลับห้องแล้วเหนื่อยมาก ติ๊บแทบไม่ได้อ่านหนังสือเลย แต่ก็จะพยายามให้ดีคับ เดี๋ยวเสร็จงานนี้คงไม่มีอะไรแล้วมั้ง” ติ๊บตอบผมมาพร้อมกับรอยยิ้มน่ารักที่นานๆ ผมจะได้เห็นซักทีนึง

แล้ววันนั้นผมก็ส่งติ๊บกลับเข้านอน แล้วก็กลับมาคิดว่าทำยังไงที่ผมจะได้ช่วยเหลือติ๊บได้บ้าง 

รุ่งขึ้นผมตัดสินใจเข้าไปที่งานทุนการศึกษา แล้วบอกว่าประสงค์จะมอบทุนให้กับนิสิตแพทย์คนนี้ แต่ผมก็ต้องแปลกใจเมื่อทางเจ้าหน้าที่บอกผมว่าน้องคนนี้น่าสงสารและเป็นคนเก่งมาก ตอนนี้ทางมหาวิทยาลัยได้ติดต่อให้มารับทุนแล้ว เพราะจากการสัมภาษณ์ น้องเค้าเก่งหลายด้านทีเดียว

ผมเลยแจ้งบอกไปว่า ผมอยากให้ทุนกับติ๊บจนจบการศึกษา โดยไม่ต้องการให้เจ้าตัวเค้ารู้ ผมตกลงที่จะโอนเงินเข้าบัญชีงานทุนการศึกษา ให้โอนเข้าบัญชีของติ๊บทุกวันที่ 6 ของทุกเดือน เป็นจำนวนเงินที่มากพอสมควร

เพราะผมลองถามแล้วว่าเดือนนึงติ๊บใช้ประมาณเท่าไหร่ เลยตกลงมอบให้ติ๊บไปเดือนละประมาณ 7000 บาท

“พี่ไม้คับ ติ๊บมีข่าวดีจะบอก” ติ๊บดูยิ้มแย้มสดใส จนผมอดแปลกใจไม่ได้ ตอนที่นั่งรถไปกับผมในตอนเช้า

“ข่าวดีอะไรคับ ทำเอายิ้มจนหน้าบานขนาดนี้” ผมอดแซวไม่ได้

“ติ๊บได้ทุนจากมหาลัยแน่ะ เดือนละตั้งเจ็ดพันบาทแน่ะพี่ไม้” ติ๊บบอกแล้วก็ยิ้มอย่างน่าเอ็นดู ทำเอาผมเองก็อดยิ้มไม่ได้

“ดีใจด้วยนะติ๊บ ต่อไปจะได้สบายแล้วไม่ต้องเหนื่อย”

“คับ แต่ก็คงต้องเหนื่อยอยู่ดี ติ๊บจะทำงานพิเศษไปด้วยจะได้มีรายได้มากขึ้น ติ๊บจะได้ส่งไปให้ย่าให้ป้าได้ใช้ด้วยป้าจะได้ไม่ต้องรับจ้างทำงานหนักๆ ซักที”

“โห ยังจะทำงานอีกเหรอนี่ ไม่เหนื่อยแย่เหรอ” ผมถามเพราะรู้สึกเป็นห่วง

“ไม่เป็นไรหรอกคับ เหนื่อยแค่นี้เองไม่มีปัญหา เหนื่อยกว่านี้ติ๊บยังผ่านมาได้เลย”

“คับๆ เก่งคับคุณหมอคนเก่ง”

“เอ แล้วเย็นนี้เลิกดึกป่าว”

“อ้อคงดึกครับ พอดีพี่เค้าจะพาไปวัดตัวตัดชุดในเมืองอ่ะคับ ทำไมเหรอคับ” ติ๊บถามผมพร้อมทำหน้าตาบ้องแบ๊ว

“ปล่าวๆ ถามดูพอดีพี่อยากกินหมูกะทะอ่ะ ติ๊บไปกินกะพี่น่ะ”

“แต่ติ๊บเลิกค่ำน่ะคับ กว่าจะกลับออกมาจากในเมือง”

“งั้นเอางี้ เลิกเรียนพี่พาไปในเมืองเองก็ได้ พอดีพี่ว่างๆ อยากไปเดินห้างในเมืองด้วย”

แล้ววันนั้นผมก็แยกย้ายไปทำงาน ติ๊บเองก็ไปเรียนแล้วค่อยกลับมาพบกันในตอนค่ำๆ

“น้องติ๊บ  เชิ่ดหน่อยค่า....”

“น้องติ๊บยิ้มหน่อยค่ะ”

เสียงทั้งสาวแท้ สาวเทียมในคณะแพทย์ที่กำลังขะมักเขม้นสอนท่าทางการเต้นให้ติ๊บ ผมมาดูพินิจพิจารณาแล้วว่าบางครั้งติ๊บก็ดูน่ารักสดใสสมวัย แต่บ่อยครั้งติ๊บก็ดูเศร้าๆ ไม่สดใสเหมือนที่ควรจะเป็น

ผมอยากเห็นเหลือเกิน ในวันที่ติ๊บยิ้มได้อย่างสบายใจโดยไม่มีปัญหาใดๆ รุมเร้า

ตอนนี้หลายคนคงแอบถามผมว่า แล้วไปสนิทสนมกับติ๊บแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ก็คงแต่ที่ผมรู้ว่าติ๊บอยู่หอเดียวกันกับผม แล้วผมก็อาสาขับรถไปส่งติ๊บที่คณะทุกเช้าพร้อมกับที่ผมไปทำงานไงครับ

เพราะเป็นทางเดียวกันอยู่แล้ว แถมมีคนคอยนั่งคุยไปเป็นเพื่อนตอนเช้าๆ จะได้อารมณ์ดี เพราะติ๊บมักมีเรื่องสนุกๆ มาเล่าให้ผมฟังเสมอเลย

จนบางครั้งผมก็อดที่จะถามตัวเองไม่ได้อยู่ดีว่า ตอนนี้ผมเป็นอะไร รู้สึกว่าเวลาอยู่ใกล้ติ๊บแล้วมันดูสดชื่น ไม่มีอะไรให้ต้องกังวล มันเป็นความรู้สึกสบายใจเวลาที่เห็นติ๊บยิ้มและเล่าเรื่องราวต่างๆมากมายให้ผมฟัง  เหมือนลูกที่มีอะไรมาให้พ่อได้ฟัง จนบางครั้งทำให้ผมอดที่จะคิดไม่ได้ว่า ผมอยากดูแลเด็กคนนี้จัง

วันนั้นช่วงเย็นผมเลยขับรถพาติ๊บไปวัดตัวในเมือง

“โหย... น้องติ๊บแฟนแบบนี้ไปจับสลากที่ไหนได้มาค่ะ” รุ่นพี่ของติ๊บแซวติ๊บเล่นๆ แต่ผมดิอดยิ้มไม่ได้ เอ๊ะนี่ผมเป็นอะไรกัน

“ป่าวน่ะคับ นี่อ่ะพี่ชายผม ติ๊บยังไม่มีแฟนซักหน่อยพี่”  ติ๊บบอกปัดไปเขินๆ

“อ้าวงั้นพี่ขอน่ะ” คุณหมอรุ่นพี่ยังไม่วายแซวผมต่อ

แต่ผมตอนนี้มองติ๊บแล้วยังรู้สึกว่าติ๊บเองก็เขินๆ เหมือนกัน ก่อนที่จะแยกไปลองชุด ไม่ถึงสิบนาทีติ๊บก็เดินออกมาพร้อมชุดที่ทำให้ติ๊บดูเป็นหนุ่มและเท่ บวกกับความสง่า ทำเอาผมมองแล้วอดชื่นชมไม่ได้ 

ตอนทีติ๊บยิ้มมันทำให้ติ๊บดูน่ารักขึ้นมากมาย แต่ดูชุดจะโป๊มากไปหน่อยรึป่าว เพราะกางเกงที่รัดติ้ว จนเห็นเป้าซะชัดเจนขนาดนั้น ก่อนที่ผมจะทันสังเกตเห็นว่าผู้ชายคนอื่นๆ ก็อยู่ในชุดเดียวกับติ๊บทุกคนจึง เพิ่งเข้าใจว่าเป็นคอนเซปของเค้า

“พี่ไม้ว่าชุดนี้เป็นไงคับ” ติ๊บถามผมพร้อมทำหน้าเขินๆ อายๆ

“ก็ดูน่ารักดี แต่โชว์มากไปหน่อยป่าว” ผมถามแกมแซวเล็กน้อย

“ก็นั่นดิคับ เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ไม่เคยใส่ชุดแบบนี้เลย” 

“แต่พี่ว่าน่ารักดีน่ะ นี่ถ้าไม่มีแฟนน่ะ พี่จีบไปแล้ว” ผมแกล้งแซวเป็นเล่นไปเรื่อยๆ แต่อดเห็นไม่ได้ว่าติ๊บเองดูเงียบไปทันทีแต่ตอนนั้นผมไม่รู้ว่า ติ๊บเป็นอะไร รึผมล้อเล่นแรงเกินไปติ๊บเลยไม่ชอบ

ถ้าเป็นตอนนี้ล่ะคุณคิดว่าติ๊บเป็นอะไร แบบนี้ใช่มั้ยที่เค้าเรียกว่า ‘.....งอน.....’

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 09-05-2010 11:10:34

 :z13:
พี่ไม้ลองให้ติ๊บช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุดก่อนดีมั้ย ถ้าเกิดติ๊บสู้แล้วติ๊บไม่ไหว อย่างน้อยติ๊บก็ได้สู้ แล้ววันนั้นพี่ไม้จะช่วยเหลือติ๊บ ติ๊บเองก็คงไม่ปฏิเสธ แล้วอีกอย่างถ้าพี่ไม้มาช่วยติ๊บตั้งแต่ตอนนี้ ติ๊บเองจะไม่รู้จักการช่วยตัวเองติ๊บก็จะหาแต่คนช่วยไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ติ๊บก็เข้มแข็งไม่เป็น พี่ไม้เข้าใจติ๊บน่ะคับ  

โดนใจสุดยอดเลยประโยคเนี้ย



 :pig4:

+1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 5 หลีดเดอร์ [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 09-05-2010 11:36:19

อีป้าแก่ๆ ว่า รักแท้(แฟนตัวเอง)แพ้ใกล้ชิด(ติ๊บ)และความผูกพัน กันมั้งคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 5 หลีดเดอร์ [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 09-05-2010 12:04:29

กดบวกให้กับความเข้มแข็งของติ๊บผู้น่ารัก อิอิ มีผู้อุปการะคุณดีอย่างนี้นี่เองเนาะ

พี่ไม้ เลิกกับแฟนแล้วค่อยพูดกับน้องเขาใหม่ดีกว่ามะ >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 5 หลีดเดอร์ [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 09-05-2010 12:11:59

 :L2: มาอัพต่อเร็ว ๆ นะค้าบ หลงรักพี่โ่ย่ง กะ น้องติ๊บแล้วดิ

ขอบคุณทั้งคนแต่ง และคนโพส นะครับ ที่เอาเรื่องน่ารัก ๆ มาลงให้

ยังไงก้อขอให้ลงจนจบนะครับ  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 5 หลีดเดอร์ [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 09-05-2010 12:23:34

ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักหมอติ๊บอ่ะ :-[
พี่ไม้ทำเป็นแซวนะ แอบคิดไรอยู่อ่าดิ๊  :z1:
ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 5 หลีดเดอร์ [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 09-05-2010 12:31:59

ขอเปนแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยคนคับ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 5 หลีดเดอร์ [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: winndy ที่ 09-05-2010 12:41:50

เป็นกำลังใจให้เรื่องนี้ค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 5 หลีดเดอร์ [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 09-05-2010 12:59:53

...เรื่องราวชีวิต น้องติ๊บ น่าค้นหาดี เป็นเด็กเก่ง ที่แกร่ง ทีเดียว
...มันก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์นะ ที่คนสองคนมาเจอกัน
...รู้จักกัน ช่วยเหลือเกื้อหนุนกัน มันคงเป็นพรหมลิขิตสินะ
...อ่านไปก็น้ำตาซึมไปเหมือนกัน กับชีวิตต้องสู้ของคนๆนึง บนโลกใบนี้
...ส่วนข่าวน้องติ๊บใน นสพ เคยอ่านเจอเหมือนกันนะ แต่คงจำหน้าไม่ได้แล้วละ :L2:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [by: dr.mike] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-05-2010 13:14:34

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน  ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน
11:25  30/12/2008   

“ไม้... ให้เราห่างกันซักพักดีมั้ย เผื่อวันนึงที่เราได้ให้เวลากับตัวเองบางทีเราอาจจะพบระหว่างเราบางทีมันอาจ ไม่ใช่ความรักก็ได้”

ทุกอย่างรอบตัวผมดูมันนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ทันทีที่ได้ยินเสียงนี้จากปากผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในชีวิต อาจจะใช่ที่ผมห่างเกินเธอมาก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผมรักเธอน้อยลง  ผมยังคิดถึงเธอทุกวัน  และวาดหวังถึงอนาคตที่สวยงามของเราสองคน แต่แค่ไม่กี่เดือนที่ผมจากมา เธอกลับหาเหตุผลมากมายเพื่อที่เธอจะได้ไปจากผม

ครั้งแรกที่ผมร้องไห้ในห้องคนเดียวแบบไม่อายใคร

ปังๆๆๆๆ////

ใครมาเคาะประตูตอนนี้ว่ะ คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ แต่ผมก็ต้องรีบเช็ดน้ำตาแล้วออกไปเปิดเผื่อบางทีอาจ เป็นเพื่อนผมมาตามไปทำงานเคสด่วนๆ

“พี่ไม้คับ นี่ค่ำแล้วทานอะไรรึยัง” ติ๊บนั่นเองมาถามเพื่อที่จะชวนผมไปทานข้าว

“อ้อ ไม่ไปคับ พี่ไม่ค่อยสบายน่ะ” ผมตอบแบบเลี่ยงและพยายามไม่สบตา เพราะกลัวติ๊บจะเห็นน้ำตาผู้ชายอย่างผม

“พี่ไม้เป็นอะไรรึป่าวคับ งั้นรอแป๊บนึงน่ะเดี่ยวติ๊บไปหายามาให้ทาน” ติ๊บบอกก่อนรีบวิ่งขึ้นห้องไป

แต่อารมณ์ผมตอนนี้ไม่อยากเจอผู้คนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นใคร คนมันยังเจ็บ อยากอยู่คนเดียวเพื่อทบทวนเรื่องราวต่างๆ ระหว่างผมกับเธออีกคน

ไม่กี่นาที ติ๊บก็มาพร้อมกับยาพาราที่คิดว่าผมคงเป็นไข้แบบที่บอกไป

“พี่ไม้คับ ติ๊บเอายามาให้ ขอติ๊บเข้าไปในห้องหน่อยน่ะ”

ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบติ๊บก็เดินเข้าไปเปิดตู้เย็น แล้วมาพร้อมกับแก้วน้ำและยาในมือ แต่ผมไม่อยากอะไรทั้งนั้น ติ๊บจะรูมั้ยว่า ยิ่งติ๊บมาทำดีกับผมแบบนี้ มันเป็นการตอกย้ำให้ผมยิ่งเสียใจเพราะความคิดถึงเธอคนนั้น

ทุกครั้งที่ผมไม่สบายเธอจะดูแลผม หายามาให้ผมกินแก้ไข้ แก้หวัดทุกครั้ง

เพล้ง/////

“อย่ามายุ่ง!!!” ผมตะคอกติ๊บออกไปเพราะความโมโห ผมปัดแก้วน้ำและยาที่ติ๊บยื่นมาให้ เพราะไม่อยากกลับไปคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ อีกและนอกจากนั้นผมอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากให้ติ๊บมายุ่ง

ติ๊บไม่ว่าอะไร เดินกลับไปเก็บเศษแก้ว เช็ดน้ำ และเก็บยา ที่หกเลอะเทอะอยู่บนพื้น

ตอนนี้ผมคิดไปถึงคนที่ผมรักอีกแล้ว  แต่แปลกที่ผมกลับเจอข้อแตกต่างของคนสองคน

ถ้าเป็นผู้หญิงคนนั้น  เค้าคงจะงอนแล้ววิ่งกลับไปที่ห้อง แต่กับติ๊บ พอเก็บทุกอย่างเสร็จ แล้วก็นำน้ำแก้วใหม่และยามาวางไว้ที่โต๊ะเหมือนเดิม

“พี่ไม้คับ ติ๊บไม่รู้หรอกน่ะคับว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ไม้ แต่ทำไมพี่ไม้ไม่รักตัวเองล่ะคับ ถึงพี่ไม้จะไม่อยากกินยาที่ติ๊บเอามาให้ รึจะไม่ชอบที่ติ๊บมายุ่งวุ่นวายด้วย พี่ไม้บอกติ๊บคำเดียวคับ แล้วติ๊บจะไปทันที แต่พี่ไม้ต้องกินยานั่นก่อน เดี่ยวพรุ่งนี้จะอาการยิ่งหนัก ถึงจะไม่หวงตัวเองแต่อย่างน้อยก็สงสารคนที่เค้าเป็นห่วงบ้างน่ะคับ”

ทันทีที่ติ๊บพูดจบก็เดินจากไป ทิ้งไว้ให้ผมได้ขบคิดเรื่องราวต่างๆ โดยลำพัง ทำให้ผมรู้ว่าก็คงจริงอย่างที่ติ๊บพุด ให้ผมทำร้ายตัวเองแค่ไหนแต่คนที่เค้าไม่รักยังไงก็คงไม่กลับมาหาเราอยู่ดี   

ผมจึงเดินเข้าห้องน้ำ ตั้งใจจะล้างหน้าตาอาบน้ำให้สดชื่น ก่อนออกไปหาอะไรทาน แต่ทันทีที่ผมเข้าไปห้องน้ำก็ต้องแปลกใจว่ามีรอยเลือดที่เกรอะอยู่ที่พื้นห้องน้ำ จะว่าไปวันนี้ผมก็ยังไม่ได้ประสบเหตุอะไรที่เลือดตกยางออก

ติ๊บ... ทันทีที่นึกได้ ต้องเป็นเลือดของติ๊บแน่ๆ เป็นอะไรมากรึป่าวว่ะน่ะ

เร็วเท่าความคิดไม่นานขาที่ยาวๆ ของผมก็รู้สึกว่ามันสั้นไปในทันที เพราะรู้สึกว่าห้องผมกับติ๊บช่างไกลกันเหลือเกินในตอนนี้

“ติ๊บๆๆ เปิดให้พี่หน่อยดิ” ผมตะโกน พร้อมกับเรียกติ๊บอยู่ที่หน้าห้อง

ไม่นานติ๊บก็เปิดประตูห้องออกมาพร้อมดวงตาที่แดงก่ำบอกได้ทันทีว่าติ๊บเพิ่งร้องไห้มา

“ติ๊บ พี่ขอโทษ เป็นอะไรรึป่าว” ผมถามแบบคนสำนึกผิด

“อ้อ ไม่เป็นไรหรอกคับพี่ไม้ เพิ่งอาบน้ำเสร็จกำลังจะนอน” ติ๊บตอบผมมาแบบไม่ได้มองหน้าผม

ตอนนี้ผมสังเกตุว่าตรงไหนของติ๊บที่บาดเจ็บ แต่ไม่พบส่วนไหนนอกจากมือซ้ายที่ติ๊บซ่อนไว้อยู่ทางด้านหลัง

ผมเดินเข้าไปใกล้ตัวติ๊บแล้วจับแขนติ๊บดึงขึ้นมา แม้ติ๊บจะฝืนตัวเต็มที่แต่เรี่ยวแรงคงสู้ผมไม่ได้อยู่แล้ว ผมจึงได้เห็นว่าที่นิ้วโป้งของติ๊บ  มีผ้าพันแผลพันอยู่ ผมจ้องดูหน้าติ๊บเพื่อจะหาคำตอบ

“ไม่เป็นไร หรอกครับ พี่ไม้แค่นี้เอง ติ๊บซุ่มซ่ามของติ๊บเองเลยโดนมีดบาดเมื่อกี้” ติ๊บตอบพร้อมฝืนยิ้มที่ปนด้วยน้ำตาที่คลอตา

“ไม่ใช่หรอกติ๊บ พี่รู้ว่าพี่ทำให้ติ๊บต้องเจ็บตัว” ผมเริ่มมีอารมณ์โมโหไม่รู้ว่าโมโหตัวเองรึโมโหติ๊บที่ไม่บอกความจริง

“ไม่เป็นไรจริงๆ คับพี่ไม้ เดี๋ยวก็หายแล้ว แล้วนี่หิวเหรอจะมาชวนติ๊บไปทานข้าวอ่ะดิ ไปดิๆ ติ๊บกำลังหิวอยู่พอดี ไปกินหมูกระทะรึกินไอติมกันดีล่ะ” ติ๊บล่ะล่ำละลักบอกผม แต่ก้มหน้านิ่งผิดกับคำพูดที่พูดออกมา   

ผมไม่รู้ว่าผมทำให้ติ๊บเสียใจแค่ไหนแต่ผมอยากขอโทษติ๊บจริงๆ ผมพยายามจ้องมองหน้าติ๊บที่ก้มนิ่ง แต่แล้วผมกลับพบว่าตัวติ๊บกำลังสั่นสะท้านจากการ้องไห้ เหมือนเด็กร้องไห้ที่กลัวผู้ใหญ่รู้

ไม่รู้ว่าวินาทีนั้นอะไรดลใจผม ผมดึงติ๊บเข้ามากอด กอดด้วยความรู้สึกดีๆ ด้วยความรู้สึกขอบคุณ   และกอดด้วยความรู้สึกขอโทษ

แต่ติ๊บก็ดันตัวเองออกมาพร้อมปาดน้ำตาที่เลอะหน้า

“ไม่เป็นไรหรอกคับพี่ไม้แค่นี้เอง ว่าแต่หิวรึยังไปทานข้าวมั้ย จะได้ทานยาแล้วรีบนอนเดี่ยวไม่สบายไปกันใหญ่”

ตอนนี้ผมรู้สึกอย่างเดียวคือขอโทษที่ทำร้ายความหวังดีจากคนคนหนึ่งจริงๆ แต่ผมกลับไม่เอ่ยปากบอกอะไรกับติ๊บเลย

ทุกวันนี้ทุกครั้ง ที่นึกถึงตอนนี้ ผมเองยังรู้สึกเสียใจที่ทำกับติ๊บลงไป ผมปวดหัวใจทุกครั้งที่มองไปที่นิ้วโป้งซ้ายของติ๊บ แล้วพบว่ามีรอยแผลเป็น ที่เป็นแผลเป็น เพียงจุดเดียวในร่างกายติ๊บ นั่นหมายความว่าย่าและป้าของติ๊บคงรักหลานคนนี้น่าดูจึงไม่ให้ทำงานหนักหรือมีบาดแผลอะไรบนตัวติ๊บเลย

แล้วผมเป็นใคร ติ๊บรักผมขนาดนี้ผมยังทำร้ายติ๊บเลย ผมนี่... เสียใจจริงๆ มาจนทุกวันนี้ ทุกครั้งที่เห็น ‘แผลเป็น’ เล็กๆ นั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 09-05-2010 13:33:27

^
^
จิ้มคนโพสระยะประชิด อิอิ
ซาบซึ้ง กาซิกๆ รออ่านชีวติหลังจุดเปลี่ยนของไร้ท์เตอร์ต่อค่ะ มีโพสรอบเย็นอีกเป่า >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 09-05-2010 13:35:20

อ่านตอนนี้แล้วสงสารพี่ติ๊บ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 09-05-2010 13:40:56

ก่อนอื่นต้องขอบคุณ hackz ที่นำเรื่องนี้มาลงที่นี่ ให้พวกเราได้อ่านกัน 
พี่ไม้ด้วยที่เขียนเรื่องราวดี ๆๆ น่ารัก ๆๆ แบบนี้ออกมา                                  :pig4:
ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะเขียนมานานแล้ว แต่การปฏิบัติตัวและความคิดของติ๊บ ไม่ได้ตกยุคเลย
การต่อสู้ชีวิต ด้วยความขยันขันแข็ง อดทน มานะ พากเพียร การกตัญญู รู้คุณ  ฯลฯ
เป็นตัวอย่างที่ดีให้ทุก ๆ คน ...
ให้ย้อนมอง...คนที่คิดว่าตัวเองลำบากอยู่แล้วนั้น... ยังมีคนที่ลำบากกว่าอีก...จะทำให้มีแรงสู้ต่อไป

พึ่งลงไม่กี่ตอน ประทับใจมากกกกก เทใจให้หมดเลย
มาต่อเร็ว ๆๆๆ นะ รักติ๊บมากกกกกก :กอด1:  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 09-05-2010 14:01:21

ติ๊บ สุดยอดมากอ่าา เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเด็กๆมากมาย
พี่ไม้ ก็บอกกล่าวเรื่องราวได้น่าประทับใจมาก

ขอบคุณ พี่ไม้ และ Hackz ที่นำเรื่องราวดีๆมาให้ได้อ่านกันนะคะ

เป็นกำลังใจให้ ติ๊บ พี่ไม้ และ Hackz ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 09-05-2010 14:10:25

อ้างจาก: hackz ที่ 09-05-2010 11:51:50  

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 09-05-2010 11:36:19  

อีป้าแก่ๆ ว่า รักแท้(แฟนตัวเอง)แพ้ใกล้ชิด(ติ๊บ)และความผูกพัน กันมั้งคะ

เหมือนพี่ท่านจะตอกย้ำความ Old very จังเลยนะครับ

Yes!

ไม่แก่มั่งก็ให้มันรู้ไปไอ้หนูHackz

เรื่องในตอนนี้ บอกตรงๆ อีป้าแก่ๆ ว่า ไม้คงเสียใจมากที่ทำให้ติ๊บเจ็บ เพราะอารมณ์ของตัวเองพาไป ไปลงที่ติ๊บได้ไงละคะ แต่ว่าสุดท้ายไม้ก็คงจะเจ็บมากว่าติ๊บจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 09-05-2010 14:48:09

ชีวิตจริงเป็นยิ่งกว่านิยาย  ชักจะชอบพี่หมอติ๊บแล้วครับ ชอบพี่หมอไม้ด้วย

เรื่องเล่าแบบสะอาดๆ  อ่านแบบเบาๆแต่หนักแน่น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 09-05-2010 15:27:44

เสียใจแล้วทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยละ พี่ไม้อะ โป้ง  :laugh3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 09-05-2010 16:00:48

 :z1: :z1: :z1:
ชอบ คับ  เรื่องนี้อ่า  อิอิอิ ^^"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: meduza ที่ 09-05-2010 16:44:58

ชอบเรื่องนี้จังน้องติ๊บน่ารักจังแล้วก็น่าสงสารอ่ะตอนอ่านพี่น้ำตาคลอเลย :monkeysad:
อ่านแล้วคิดอย่างพี่ไม้อ่ะเฮ้อพี่ไม้อย่าใจร้ายกับน้องติ๊บนะสงสารน้อง
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค่า
+1เป็นกำลังใจให้คนแต่งกับคนโพสค่า :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 09-05-2010 20:12:04

ขอบคุณ hackz ที่เอามาลงให้อ่านเน้อ

ขอบคุณคุณไม้ด้วย ที่ีแต่งเรื่องนี้ให้อ่าน อบอุ่นดีคับ ^^ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 09-05-2010 20:23:03

ใจสั่นเลยอ่า สงสารหมอติ๊บ :monkeysad:
แต่ว่าเป็นเด็กดีจริงๆเลยน๊า :กอด1:
ขอบคุณที่มาต่อค่ะ รออ่านตอนต่อไปน๊าาา >///<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 09-05-2010 20:34:05

มาช่วยส่งกระแสจิตไปให้พีไม้กลับเข้ามาเขียนเรื่องต่อโดยเร็วครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 10-05-2010 11:49:06

ช่วยส่งกระแสจิตให้พี่ไม้ :amen:  เขียนเพิ่ม ก่อนหมดสต็อค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 10-05-2010 15:38:56

เป็นกำลังใจให้พี่ไม้รักกับน้องติ๊บเร็วๆ 

เรื่องนี้สนุกดี  ขอบคุณมากจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 10-05-2010 17:56:50

เข้ามา :กอด1: น้องติบกะพี่ไม้
แล้วนั่งรอตอนต่อไปอย่างมีระเบียบ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 10-05-2010 18:30:38

พี่ Hackz ค๊าบถึงพี่ไม้ยังไม่มาต่อตามกระแสจิตที่ติดต่อไป

ก็ช่วยเอาตอนที่ยังพอมีมาลงต่อนะครับ  อยากรู้เรื่องต่อนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน [อัพภาคเที่ยง
เริ่มหัวข้อโดย: PEAK ที่ 10-05-2010 18:30:56

น้องติ๊บน่ารักดีครับ

เป็นกำลังใจ  :L2:  ...  ขอบคุณนะครับ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [by: dr.mike] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-05-2010 18:46:11

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน  ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน
11:27  30/12/2008

นับจากวันนั้นมานานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมไม่มีโอกาสได้พบกับติ๊บอีกเลยแม้เรา จะอยู่หอเดียวกัน แม้ผมจะพยายามไปทานข้าวใต้ตึกแพทย์บ่อยๆ หรือแม้จะพยายามทุกอย่างเพื่อให้มีโอกาสได้พบกับติ๊บ แต่ดูเหมือนว่าคงไม่มีโอกาสได้เจอกับติ๊บอีกเลย

แปลกนะ ก่อนหน้านี้เวลาทานข้าวคนเดียวผมไม่เคยรู้สึกอะไร แต่ตอนนี้ผมกำลังคิดถึงข้าวไข่เจียว ที่ไม่เคยจะอยู่ในพจนานุกรมอาหารของผมเลยซักครั้ง แต่ตอนนี้ผมสั่งมากินได้ตลอดเพียงเพราะคิดถึงใครคนนึงที่กินข้าวไข่เจียว ตลอดเวลาที่ออกมากินข้าวร้านข้างๆ หอ

แปลกนะ ที่เวลาผมขับรถคนเดียวก่อนหน้านี้ ผมไม่เคยต้องเปิดเพลงฟังเพื่อไล่อารมณ์เหงาๆ ของตัวเอง แต่ตอนนี้ผมต้องเปิดเพลงเพียงเพื่อขับไล่ความเหงาที่มันรุมทำร้ายผมอย่าง ‘เยือกเย็น’

และแปลกที่สุดที่ก่อนหน้านี้ ผมไม่เคยคิดถึงใครแบบนี้ แต่ตอนนี้ผมกำลังคิดถึงติ๊บใช่มั้ย แล้วผมก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ด้วยว่าทำไมผมต้องคิดถึงติ๊บ เพราะอยากขอโทษเขา หรือมีเหตุผลอีกหนึ่งข้อที่ผมไม่กล้าบอกตัวเอง

ผ่านไปแล้วเกือบสองเดือนสำหรับการใช้ชีวิตในรั้วมหาลัยแบบนี้  ทำไมเวลาของผมมันหมดลงไปรวดเร็วจัง

“ไม้ ไม้ไปดูการประกวดเชียร์กับสแตนด์กันมั้ย วันนี้ช่วงเย็นๆ เค้ามีงานนะ ดูน่าสนุกนะ” เสียงชักชวนแกมออดอ้อน ราวกับผู้หญิงเอวบางร่างเล็กของเพื่อนร่วมงานคนเดิมของผมดังก่อนที่เจ้าตัวจะเดินมาที่โต๊ะของผม

“จะเลิกค่ำรึเปล่ายังไม่รู้เลย” ผมตอบไปตามที่ผมคิดเพราะวันนี้ไม่รู้ว่าคนไข้จะเยอะหรือเปล่า

“ค่ำไม่ค่ำก็ไม่เกินห้าโมงอยู่แล้วละ งานเค้าเริ่มประกวดกันตอนห้าโมงนี่นา ยังทัน” ไอ้กิ๊ก ยังคงคะยั้นคะยอผมต่อไป

“งั้นถ้าเลิกเร็วจะไปเป็นเพื่อนนะ ทำไมจะไปดูไปเชียร์คณะไรเหรอ”

“สวยๆ อย่างชั้นนี่น่ะ คงต้องไปเชียร์ผู้ชายหล่อๆ อย่างคณะวิศวะ ไม่งั้นก็แอบไปเชียร์ผู้ชายน่ารักๆอย่างมนุษย์ศาสตร์ เอ หรือจะ…”

“พอเลยๆ” ยังไม่ทันที่เจ้าตัวจะพุดจบผมก็ขัดขึ้นมาก่อน

“แล้วไม่คิดจะไปเชียร์ทันตะ มั่งเหรอ” ผมถามตัดบท

“ไม่เอาอ่ะ ทันตะเชียร์มาหลายปีแล้ว ปีนี้ขอเลือกผู้ชายมาก่อนนะ”

“ว่าแต่ไม้ ไม่ไปเชียร์น้องคนนั้นเหรอ เด็กแพทย์ที่น่ารักๆ คนนั้นนะ ที่กลับพร้อมไม้ตลอดอ่ะ” เออ  นั่นดิ ผมเพิ่งคิดได้ ติ๊บเป็นเชียร์หลีดเดอร์ งานนี้ผมต้องได้เจอติ๊บแน่ๆ

ไวกว่าความคิดของผม รีบดูคิวงานวันนี้จัดการเช็คเวลาให้เรียบร้อย และประมาณคร่าวๆ ผมคงทำงานเสร็จประมาณสี่โมงเย็น

“งั้น ซักห้าโมงออกไปดูเป็นเพื่อนแกก็ได้” ผมตอบกิ๊กไปแบบนั้น แต่ใจผมดิ เต้นโครมครามอยู่ข้างใน

จะหกโมงเย็นแล้วงานคงเริ่มกันไปได้พักนึง เพราะหลายคณะเดินมาเชียร์คณะของตน กันที่ขอบสนามเยอะแยะไปหมด แล้วผมก็ได้รู้จากบรรดากองเชียร์ที่อยู่ริมสนาม

เวลานี้นั่นแหละ ที่บอกว่าคณะแพทย์ยังไม่ทันได้แสดงเลย  ผมยิ้มให้กับตัวเอง ว่าอย่างน้อยก็ได้มาเห็นติ๊บทำหน้าที่ของตัวเอง คิดได้เท่านั้น ผมก็ต้องมองหาห้องน้ำเข้าแล้วเพราะความเร่งรีบออกมาจากที่ทำงานเลยยังไม่ได้ ฉี่เลย ชักปวดฉี่แล้วดิ

“กิ๊ก ห้องน้ำไปทางไหนว่ะ” ผมถามกิ๊กที่ยืนเชียร์หรือยืนดูหนุ่มๆ อยู่ไม่รู้

เพราะคณะที่เชียร์เวลานี้คือบรรดาเชียร์หลีดเดอร์ของคณะวิศวะ ที่ผู้หญิงดูเด็ดเดี่ยวและเข้มแข็ง ส่วนผู้ชายก็ดูจะแมนเกินร้อย ประกอบกับชุดที่ใส่นั้นได้โชว์ไหล่ กล้ามของเชียร์หลีดเดอร์ผู้ชายได้เป็นอย่างดี

“เดินไปข้างล่างสแตนด์อ่ะไม้อยู่ตรงนั้นแหละ หาเอาเอง แต่กิ๊กไม่ไปน่ะ กำลังให้กำลังใจแฟนกิ๊กอยู่น่ะ”
“จริงเหรอ คนไหนอ่ะกิ๊ก” ผมถามด้วยความอยากรู้ว่าผู้หญิงน้ำหนักร่วมร้อยอย่างเธอ แฟนจะหน้าตาเป็นไง

“ใช่หมดนี่แหละค่ะ แฟนหนูหมดเลย” กิ๊กตอบผมแบบหน้าตาจริงจัง เอากะมันสิครับ

“งั้นเราไปห้องน้ำก่อนน่ะ อย่าเดินไปตรงไหนละ เดี๋ยวกลับมาคลาดกัน” ผมกำชับเพื่อนคนสวยก่อนเดินไปตามขอบสนามแล้วผ่านไปที่ด้านล่างของสแตนด์ เพื่อมองหาห้องน้ำ

แต่ในเวลานี้ด้านหน้าห้องน้ำเต็มไปด้วยผู้คนที่มาให้กำลังใจและบรรดากองเชียร์ของคณะต่างๆ ที่กำลังรอขึ้นแสดงอยู่ด้านล่างสแตนด์

แต่ก่อนที่ผมจะทันได้ดูอะไรไปมากกว่านั้น สายตาก็เหลือบไปเจอป้ายสีเขียวเด่น คณะแพทยศาสตร์ ที่เตะตาผมเข้าอย่างจัง ผมมองไปที่กลุ่มคนหลายร้อยชีวิตคือบรรดากองเชียร์ที่นั่งเรียงแถวกันเป็น ระเบียบ เพื่อฟังรุ่นพี่พูดให้กำลังในในการขึ้นเชียร์ครั้งนี้

ส่วนด้านหน้าของบรรดากองเชียร์  ก็คือพี่ๆ ที่เป็นสตาฟทั้งหลายที่ทบทวน จังหวะให้กับรุ่นน้อง แต่ตอนนี้คงกำลังพักและต้องเงียบกันอยู่เพราะด้านบนสแตนด์กำลังแสดงจะใช้ เสียงไม่ได้ แต่ที่ทำให้ผมจ้องจนผมยืนตัวแข็งทื่อ คือบรรดาเชียร์หลีดเดอร์ที่ยืนหลีดกันอยู่ราว 12 - 14 คน และแน่นอนหนึ่งในนั้นก็คือเจ้าของร่างที่ผมพยายามหาโอกาสได้พบเจอมาตลอด หลายอาทิตย์นี้

เจ้าของร่างเล็กที่ผมคุ้นตาที่ตอนนี้กำลังอยู่ในชุดที่ทำให้ติ๊บดูเด่นทั้งการแต่งหน้าทำผม ที่ไม่ได้บดบังความเป็นธรรมชาติของติ๊บเท่าไหร่นัก แต่ด้วยท่าทีขณะนี้ที่ ติ๊บยืนเชิดหน้าและยิ้มให้กับกองเชียร์เพื่อนๆ เวลานี้ ทำให้ผมอดมองอย่าง ชื่นชมไม่ได้ว่า ติ๊บดูสง่าจริงๆ ยิ่งมาเจอไฟเจอชุดแบบนี้  ผมก็ยิ่งอดชื่นชมไม่ได้

นานกว่าที่ผมจะเรียกสติกลับคืนมาได้ก็ตอนที่ผมแทบจะอั้นฉี่ไม่ไหวอยู่แล้ว รีบวิ่งไปปลดปล่อยอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะเดินลิ่วๆ ออกมาจากห้องน้ำกะว่าจะไปดูติ๊บต่อ แต่พอออกมาข้างนอกผู้คนก็เริ่มจะเบียดกันแน่นมากขึ้น ผมมองไปที่กลุ่มเชียร์หลีดเดอร์ของคณะแพทย์ที่ตอนนี้ผ่อนคลายและก็กำลังเมคอัพกันต่อก่อนที่จะได้ขึ้นแสดงจริง แต่ผมสังเกตไม่เจอติ๊บเลย หายไปไหนหว่า…

“น้องติ๊บค่ะ น้องติ๊บ มาหาพี่อีฟหน่อยค่ะ” เสียงหญิงสาวที่อยู่ข้างหลังผม คงเป็นเจ้าตัวที่ชื่ออีฟกระมั้ง ยืนเรียกกวักมือหาอีกคนที่ผมกำลังมองตามมือของเธอไป จนพบกับเจ้าของชื่อพี่ผมกำลังอยากพบเจอในเวลานี้

“น้องติ๊บถ่ายรูปกับเพื่อนพี่หน่อยค่ะ พอดีเพื่อนพี่อยากถ่ายรูปกับน้องติ๊บ”

“ได้คับ” เจ้าตัวบอกพลางรีบเดินมาที่ รุ่นพี่ทั้งสองคนที่ยืนรออยู่

ตอนนี้ผมได้แต่ยืนข้างๆ เสา เพื่อดูติ๊บและรุ่นพี่ที่กำลังถ่ายรูปกัน และอดสังเกตไม่ได้ว่าจะมีรุ่นพี่ทั้งในคณะเดียวกันและต่างคณะมาขอถ่ายรูปตลอด จนผมอดคิดไม่ได้ว่า ติ๊บคงแจ้งเกิดจากงานนี้ได้เต็มตัว

นานเท่าไหร่ไม่รู้เหมือนกันที่ผมมองติ๊บอยู่ห่างๆ แบบนี้  ยังไม่ทันผมตั้ง ตัวติ๊บก็หันกลับมาแล้วเดินตรงมาที่ผม เอ้อ ไม่ใช่ซิคงจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ผมอ่ะ ยืนอยู่ทางที่จะเข้าไปห้องน้ำต่างหาก

ชั่วอึดใจเดียวติ๊บก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าผม พยายามที่จะเดินเลี่ยงไปทางอื่น แต่คนตัวใหญ่แบบผมก็ไม่เปิดทางให้ไปง่ายๆ นานเท่าไหร่แล้วที่ผมรอโอกาสที่จะได้พูดคุยกับติ๊บแบบนี้

“วันนี้ติ๊บดูดีมากเลยน่ะรู้มั้ย” ผมมองหน้าคนที่ผมชมอยู่ตอนนี้และไม่ยอมที่จะละสายตาไปจากเจ้าของใบ หน้าที่อยู่ตรงหน้าผมเวลานี้

“ขอบคุณคับ แล้ววันนี้พี่ไม้มาเชียร์ใครเหรอคับ ของคณะทันตะสวยดีน่ะ” เจ้าตัวบอกผมแต่แววตานั้นรื้นไปด้วยน้ำตาที่กำลังเอ่อ

“พี่เพิ่งดูไปไม่กี่คณะเอง นี่ก็รอดูติ๊บอยู่  วันนี้ทำให้เต็มที่น่ะ พี่เชื่อว่าติ๊บทำได้” ผมยิ้มให้ติ๊บอย่างคนจริงใจและด้วยความเชื่อมั่นที่มีในติ๊บตลอดมา

“ขอบคุณน่ะคับที่ยังไม่ลืม” ติ๊บบอกผมอย่างนั้นแต่ผมก็ไม่เข้าใจว่าหมายถึงอะไร

“พี่ไม่ลืมหรอกติ๊บ น้องของพี่จะขึ้นแสดงทั้งที พี่จะลืมได้ไง” ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิดแต่ทันทีที่พูดจบผมก็เห็นเจ้าของร่างบางเดินลิ่วๆไป ที่ห้องน้ำ แต่ก็ไม่เร็วไปกว่าสายตาผมที่ทันจะได้เห็นว่าหยดน้ำตามันเอ่อท้นสองตาลงมาก่อนที่ติ๊บจะใช้มือปาดและเดินก้มหน้าเข้าห้องน้ำนั้นไป

เดินกลับมาหาเจ้ากิ๊กที่ป่านนี้คงยืนรอผมขาแข็ง แล้วก็คงจะบ่นซะผมหูชาแน่ๆ กับการใช้เวลาร่วมครึ่งชั่วโมงแบบนี้

จนผมมายืนอยู่ข้างๆ กิ๊ก แต่ก็ดูเพื่อนผมคนนี้จะไม่เห็นผมอยู่ในสายตาเท่ากับบรรดาเชียร์หลีดเดอร์ของคณะต่างๆ ที่ผลัดกันแสดงในวันนี้

จนในที่สุดคณะที่ผมรอคอยมานานก็กำลังจะเริ่มแสดง ทันที่ที่พิธีกรสนาม ประกาศชื่อ คณะแพทยศาสตร์ ผมปรบมือให้ดังที่สุดจนเจ็บมือไปหมด แต่ผมก็ไม่คิดจะหยุด เพราะในคณะนี้คือคนที่ผมอยากให้กำลังใจมากที่สุดในเวลานี้เอง

การแสดงของคณะแพทยศาสตร์ เริ่มต้นขึ้นทั้งการแดงสปิริตของกองเชียร์ที่แปร อักษรกันอย่างพร้อมเพรียงและสวยงาม บรรดาเพลงที่สนุกสนานเร้าใจ และที่ผมอดชื่นชมไม่ได้คือบรรดาเชียร์หลีดเดอร์ที่กำลังนำเชียร์อยู่เวลานี้ แม้ผมจะได้มองแค่ด้านข้าง แต่ตอนนี้ผมกลับรู้สึกว่าติ๊บดูดีเหลือเกิน  เพราะอะไรกันนะ…

เวลาผ่านไปเกือบสี่ทุ่ม เสร็จจากการชื่นชมกิจกรรมเชียร์กันเกือบทุกคณะผมจึง ขับรถกลับมาที่หอพักเพื่อพักผ่อนให้เต็มที่ เพราะรุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์ทันที่ที่ผมจอดรถไว้ด้านหน้าหอพัก ก็เห็นกลุ่มคนกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานและหนึ่งในนั้นก็คือติ๊บ

ราวสิบนาทีกลุ่มนั้นจึงสลายตัวพร้อมๆ กับที่ผมก้าวออกมาจากรถและผมไม่รอช้า รีบจ้ำอ้าวเดินให้ทันเจ้าตัวที่เดินมาก่อนหน้าผมไม่กี่ก้าว แต่ที่ทำให้ผมรู้สึกใจเต้นนิดนึง ตอนที่เค้าเดินผ่านหน้าห้องผมแล้วก็หยุดมอง พักหนึ่งก่อนจะก้าวเท้าเดินออกไป

“วันนี้ ติ๊บดูดีและเก่งมากเลยน่ะ” ผมบอกไปในขณะที่เจ้าตัวกำลังจะก้าวเดินผ่านห้องผมไปโดยไม่ทันสังเกตเห็นผม ซึ่งเดินตามหลังมาติดๆ

“ขอบคุณคับ” แค่สามคำที่ออกมาจากปากติ๊บ หลังจากที่หันมามองหน้าผม

“ทำไมพักหลังๆ เราไม่ค่อยได้เจอกันเลย”  ผมถามติ๊บด้วยความอยากรู้

“พอดีช่วงนี้ติ๊บเรียนหนักอ่ะคับ งานก็เยอะ” ติ๊บตอบผมมาสั้นๆ

ติ๊บตอบ สั้นๆ เหมือนไม่อยากจะคุยกับผม ทำให้ผมอดที่จะโกรธการกระทำนั้นของติ๊บไม่ได้

“งานเยอะ หรือว่าพยายามหลบหน้าเพราะไม่อยากคุยกับพี่กันแน่” ผมถามกึ่งตวาดเพราะตอนนี้อารมณ์ผมโมโหแล้วจริงๆ

“พี่ไม้คับ” ติ๊บเรียกชื่อผมและเงยหน้าขึ้นมามองผมอย่างเอาเรื่องเช่นกัน

“พี่ไม้จำได้มั้ยคับ ว่าก่อนที่เราจะไม่ได้เจอหน้ากัน พี่ไม้บอกติ๊บว่ายังไง”

“ใครที่เป็นคนไล่ติ๊บออกมา และใครที่เป็นคนบอกให้ติ๊บไปพ้นๆ พี่ไม้ใช่มั้ยคับ และนี่ติ๊บก็ทำตามความต้องการของพี่ไม้แล้ว พี่ไม้ยังต้องการให้ติ๊บทำอะไรอีกเหรอคับ” เจ้าตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ปาดน้ำตา ก่อนจะหันหลังเดินกลับไปที่ห้อง

แต่ความคิดผมเร็วกว่านั้น ถ้าวันนี้ผมไม่คุยให้รู้เรื่อง ก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้มีโอกาสพบเจอติ๊บอีกครั้งหนึ่ง

“แต่ พี่คิดถึงติ๊บน่ะ” อะไรไม่รู้ดลใจให้ผมพูดคำนี้ และมันก็คงเสียงดังฟังชัดพอ ที่จะทำให้คนที่กำลังจะเดินไป หยุดชะงักและหันกลับมามองที่ผม

“พี่คิดถึงติ๊บ” ผมพูดได้เท่านั้นเหมือนกับเป็นการย้ำให้คนฟังได้ยินและมั่นใจ ก่อนเจ้าตัวจะเดินลิ่วๆ กลับไปที่ห้อง ปล่อยผมไว้กับความงุนงง

จะเที่ยงคืนแล้วผมยังนอนไม่หลับเลย คิดถึงคนบางคนที่ผมได้พบได้พูดได้คุยในวันนี้ มันเหมือนการรอคอยที่ทรมานได้สิ้นสุดลง แต่ทว่าผมกลับทรมานกว่าที่เคยเป็นมา เพราะอะไรน่ะหรือเพราะผมไม่รู้ว่าติ๊บจะรู้สึกยังและไม่รู้ด้วยว่าติ๊บเป็นอะไร ผมตอบตัวเองไม่ได้ซักอย่างรู้แต่เพียงว่าผมอยากให้ติ๊บกลับมาพูดคุยกับผม เหมือนเดิม 

‘3309’ ผมกดขึ้นไปยังห้องหมายปลายทางที่ผมจดจำแม่นยำ

“หวัดดีคับ ฮัลโหล ฮัลโหล” เสียงปลายทางพยายามเรียกมาหลายครั้ง

แต่ผมเองดิ ที่ไม่มีคำใดออกจากปากผม ผมจะคุยอะไรกับติ๊บดี

“ฮัลโหลคับ ใครเอ่ยยย”

“ติ๊บ พี่เอง” ผมตอบไปสั้นๆ เท่านั้น

“อ้อ คับพี่ไม้ มีอะไรเหรอคับ”

“ติ๊บพี่ปวดหัวมากเลย คงไปยืนตากน้ำค้างดูติ๊บนานไปหน่อย ขอยาให้พี่หน่อยได้มั้ย”

“คับ เดี๋ยวติ๊บจะเอาลงไปให้เดี๋ยวนี้เลย”

ทันทีที่วางสาย ผมอดขำกับตัวเองไม่ได้ นี่ผมกำลังทำอะไรนี่ แบบนี้เขาเรียกว่าเป็นคนเรียกร้องความสนใจเปล่าครับ ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่ชอบคนโกหก แต่คราวนี้ผมยอม ก่อนที่จะรีบกุลีกุจอวิ่งไปเปิดไดร์วเป่าผม กดปุ่มไปที่ระดับสองความร้อนสูงสุด แล้วหันปลายมาที่หน้าผากของผม เป่าไปจนคิดว่าร้อนได้ที่ ทรมานมากๆ คับใครที่จะทำวิธีนี้แนะนำให้เปลี่ยนครับ ทรมานมากมาย

ก๊อก ๆ ๆ ๆ ////

เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ผมผลุดลุกไปที่ประตูก่อนจะเปิดประตูออกไปก็ไม่ลืมทำผมเผ้าให้ยุ่งๆ ทำตัวเหมือนคนป่วยๆ อิอิ แบบนี้หมอจะใจร้ายก็ให้มันรู้ไป

และทันที่ที่ผมเปิดประตูให้ก็หันกลับมาฟุบล้มตัวลงบนที่นอนราวกับเป็นไข้เสียจริงๆ

“เป็นอะไรรึป่าวคับ ปวดหัวแล้วมีไข้ป่าวอ่ะ” ไม่พูดป่าว เอามือมาแตะหน้าผากผมด้วย อิอิ เข้าแผนผมอ่ะดิ

“โห ตัวร้อนขนาดนี้ไป โรง’บาลให้หมอฉีดยามั้ย ไข้จะได้ลด”

“ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวกินยาแป๊บนึงก็หายแล้ว” ผมตอบแบบสำออยสุดๆ ครับทุกท่าน ขืนไปก็ได้รู้อ่ะดิว่าป่วยปลอม

ไม่นานติ๊บก็เดินไปเปิดตู้เย็น ก่อนเดินมาข้างๆ เตียงพร้อม แก้วน้ำ และยา ในมือ

“ทานยาน่ะแล้วก็นอนเดี๋ยวพรุ่งนี้ติ๊บจะลงมาดูอีกที วันนี้ก็พักผ่อนเยอะๆ น่ะ”

“นอนไม่หลับอ่ะติ๊บ พี่ยังไม่ได้อาบน้ำเลย พี่ขออาบน้ำก่อนนะ” ผมแกล้งบอกแต่ใจรู้คำตอบอยู่แล้วว่าจะให้เช็ดตัวแทนการอาบน้ำ

“ไม่ต้องอาบแล้ววันนี้เช็ดตัวก็พอ เดี่ยวไข้ขึ้นมากลางดึกอีกจะว่าไง” ติ๊บบอกแกมดุ แสดงว่าแผนนี้ของผมได้ผลแน่ๆ
“พี่ลุกไม่ไหวแล้ว ช่วยเช็ดตัวให้พี่หน่อยน่ะ” ติ๊บมองผมแล้วก็ส่ายหัวออกมา

ครู่เดียวคุณหมอใจดีก็มาอยู่ข้างๆ ผม ติ๊บค่อยๆ เช็ดที่ใบหน้าซอกคอ ไปตามแผ่นอกของผมซึ่งตอนนี้มั่นใจแล้วว่าเฟิร์ม ผมปรือตาแอบมองคนที่เช็ดหน้าอกผมอยู่ตอนนี้ แต่ผมสัมผัสได้ถึงความเป็นห่วง ความเอาใจใส่ที่ถูกถ่ายทอดผ่านมาทางสายตาที่มองผมและที่ผมสัมผัสได้ในเวลานี้

นอกเหนือจากแม่แล้วจะมีซักกี่คนที่ดูแลผมได้แบบนี้ ตอนนี้ติ๊บเช็ดไปตามแขนของผม คงคิดว่าผมหลับสนิทแล้วแน่ๆ มือบางๆ นั้นมาหยุดอยุ่ที่มือของผม บรรจงเช็ดมือผมอย่างทะนุถนอม ก่อนค่อยจับมือผมไปแตะที่แก้ม

พักเดียวผมรู้สึกว่ามีน้ำหยดลงที่มือผม ผมค่อยๆปรือตาขึ้นมองแบบกลัวโดนจับได้ และทำให้ผมแทบจะหยุดหายใจเมื่อได้เห็น และไม่เข้าใจเอาเสียเหลือเกินว่าติ๊บเป็นอะไร ติ๊บจับมือผมแน่นให้แตะที่แก้มของติ๊บปากไม่พูดอะไรกลับก้มหน้าร้องไห้กับมือผม

เนื่นนานก่อนที่จะวกกลับมาที่ใบหน้าของผมอีกครั้ง เช็ดตามใบหน้า หน้าผาก และซอกคอจนเสร็จ ก่อนจะใช้หลังมือมาแตะหน้าผากผมอีกครั้ง

“เอ... เช็ดแป๊บเดียว ไมไข้มันลดเร็วจัง” ติ๊บเปรยกับตัวเอง

เอาละวะทีนี้ ผมจะทำไงต่อดีว่ะ เมื่อรู้ว่าความร้อนจากดรายเป่าผมของผมนั้นช่วยผมได้แค่ชั่วคราว

“ไข้ลดแล้วเดี๋ยวก็นอนพักได้แล้วมั้ง” ผมคิดว่าติ๊บคงจะกลับไปที่ห้องจึงแกล้งหลับตาต่อไปพักนึง จนทุกอย่างในห้องเงียบ ไฟถูกผิดไปเรียบร้อยแล้ว

ผมค่อยๆ ปรือตาขึ้นมามองแต่ก็ต้องแปลกใจว่าคุณหมอที่รักษาผมเมื่อซักครู่ ตอนนี้นั่งฟุบหลับอยู่ปลายเตียง ของผม มีแขนข้างขวาของตนเองเป็นหมอน ไม่ต้องแปลกใจน่ะคับว่าทำไมติ๊บไม่นอนบนเตียงเพราะเตียงของห้องผมเป็นเตียง เดี่ยวแต่มีสองเตียงผมใช้นอนหนึ่งเตียง ส่วนอีกเตียงผมแยกออกไปอยู่ที่อีกฝั่งของห้องและกลายเป็นโต๊ะเก็บเอกสาร หนังสือ และการ์ตูนของผมไปเรียบร้อย 

จะมีซักกี่คนที่ทำเพื่อผมได้แบบนี้ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวัน ยังต้องมาดูแลผมอีก ผมขยับตัวนิดนึงเพื่อที่จะได้มองอีกคนที่อยู่ตรงปลายเตียงผมตอนนี้

‘ติ๊บทำแบบนี้เพื่ออะไร?...’

นั่นนะซิ ผมถามกับตัวเองติ๊บทำแบบนี้เพื่ออะไร ลองมองกลับกัน ถ้าผมเป็นติ๊บผมจะทำแบบนี้กับใครมั้ย คงยากอ่ะ ขนาดแฟนเก่าผมยังไม่เคยทำอะไรให้ขนาดนี้เลย ทำไมติ๊บถึงดีกับผมจังนะ

นานพอสมควรจนผมได้ยินเสียงหายใจราบเรียบไปแล้ว เจ้าตังคงเหนื่อยจัด นั่งแป๊บเดียวก็หลับไปเรียบร้อย แต่ให้นอนท่านี้ทั้งคืนมีหวังเป็นตะคริวแหงๆ ผมค่อยๆ ก้าวลงจากเตียงช้าๆ กะว่าจะไปอุ้มคุณหมอขึ้นมานอนบนเตียง แต่ทว่าเตียงผมคงไม่แข็งแรงพอเมื่อคนตัวโตๆ ก้าวลงลงจากเตียงจึงส่งผลให้ติ๊บ เงยหน้าขึ้นมาแล้วโผมาที่ผมอย่างรวดเร็ว

“เป็นอะไรรึป่าวครับพี่ไม้ ไข้ขึ้นอีกเหรอ เดี๋ยวติ๊บเช็ดตัวให้ใหม่นะ เดี่ยวไข้ก็ลดแล้ว แล้วตอนนี้ยังปวดหัวมั้ย พี่ไม้นอนนิ่งๆ นะ เดี๋ยวติ๊บเช็ดตัวให้อีกรอบ” เจ้าตัวละล่ำละลักก่อนที่ผมจะทันได้ตอบอะไร

ติ๊บก็บรรจงเช็ดตัวด้วยผ้าชุบน้ำเช็ดมาตามหน้าผากและใบหน้าของผม ท่ามกลางความมืดแต่ก็พอมีแสงสลัวจากไฟที่มาทางประตูหลังห้องและหน้าต่างพอจะลอดมาได้รำไร หากติ๊บสังเกต คงพอจะเห็นน้ำตาจากลูกผู้ชายหนึ่งคนได้ร่วงหล่นลง เพราะความมีน้ำใจและความอบอุ่นที่ถ่ายทอดมาสู่ผม

ตอนนี้ผมมั่นใจแล้วละว่าติ๊บยังรู้สึกดีๆ กับผม และยังห่วงผมเหมือนเดิม แต่คงเป็นเพราะคำพูดจากวันนั้นของผมเอง ที่ไล่ติ๊บไป ทำให้เราต้องห่างกัน ผมทำผิดกับติ๊บเหลือเกิน

ผมค่อยๆ วางมือลงบนมือเรียวเล็กที่กำลังเช็ดตัวให้ผมอยู่ในตอนนี้ติ๊บพยายาม จะดึงมือออก แต่ผมจะไม่ปล่อยให้ติ๊บไปจากผมได้อีก ผมกุมมือนั้นไว้แน่น ให้มือนั้นแนบกับหน้าอกของผม ให้มันส่งผ่านไปถึงหัวใจของผม ว่าผมจะไม่มีทางทำร้ายคนที่อยู่ตรงหน้าผมนี่อีก

“พี่ไม้คับ พี่ไม้คงไม่สบายมาก”


แทนคำพูด ผมดึงติ๊บลงมาอย่างแรงและรวดเร็ว ตอนนี้ติ๊บอยู่ในอ้อมกอดของผมและพยายามแกะมือผมออกอย่างรวดเร็ว สองสือผมที่โอบกอดเอวติ๊บอยู่เวลานี้ก็คงแน่นหนาพอที่จะรั้งติ๊บไว้ได้  ติ๊บซบหน้าลงกับอกผมไม่มีแรงต่อต้านขัดขืนใดๆ

“พี่ไม้ทำแบบนี้ทำไมคับ” เสียงนั้นแทบจะผ่านออกจากลำคอไม่ได้เลยเพราะมันพรั่งพรูออกมาพร้อมกับแรงสะอื้นไห้จากเจ้าของร่าง

“เราเป็นพี่น้องกันน่ะ” เสียงติ๊บเปรยออกมาจากลำคอ

ไม่มีคำตอบจากผมนอกจากการกอดติ๊บแน่กว่าที่เคย น้ำตาผู้ชายที่ไม่เคยมีใครได้เห็น ผมเสียมันให้กับติ๊บ คำว่าพี่น้องกัน คำธรรมดาแต่ทำไมตอนนี้มันดูห่างเหินเหลือเกิน ทำไมมันทำร้ายให้ผมเจ็บแปลบๆ ได้

“ขอบคุณนะติ๊บที่ยังเป็นห่วงพี่ อย่าไปจากพี่อีกน่ะ พี่คิดถึงติ๊บ” ผมพูดได้เท่านั้นไม่มีเรี่ยวแรงจะพูดคำใดได้อีก ปล่อยน้ำตาลูกผู้ชายให้พร่างพรูออกมา ไม่อายแล้ว เพราะมันไม่ได้ออกมาจากความอ่อนแอ แต่ผมก็บอกตัวเองไม่ถูกมาจนทุกวันนี้ว่าทำไมตอนนั้นผมถึงเสียน้ำตา

“ติ๊บ... ติ๊บ...  ก็คิดถึงพี่ไม้”

ทันทีที่พูดจบ ผมก็โน้มตัวติ๊บลงมากอดได้ถนัดกว่าเดิมปล่อยให้น้ำตาแห่งความ ยินดีของเราทั้งสองคนหยดลงจนแห้งเหือดไป  ก่อนที่ผมจะเผลอหลับไปในที่สุด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 10-05-2010 19:05:58

ประทับใจในความดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: hahn ที่ 10-05-2010 19:26:18

 :z1: :z1: ตกลงรักกันแล้วใช่ป่ะ

 :กอด1: :กอด1: มาต่อไวไวนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 10-05-2010 19:35:02

อยากได้คุณหมอที่น่ารักแบบน้องติ๊บสักคน
แอบอิจฉาพี่ไม้   :m3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 10-05-2010 19:38:45

ขออย่าให้เกิดเรื่องอะไรอีกเลย

สงสารหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 10-05-2010 20:07:27

ติ๊บนี่ดูท่าแล้วเป็นคนประเภท "ยอทเสียสละความสุขของตัวเอง เพื่อความสุขของคนที่รัก"
เป็นคนประเภทที่น่ายกย่อง แต่ก็น่าสงสารเป็นที่สุด
เห็นแก่ตัวอีกนิดก็ได้นะ พี่ไม้คงดีใจมากกว่านี้ ถ้ารู้ว่าสิ่งที่ติ๊บทำน่ะ ก็เพื่อตัวเขาทั้งนั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 10-05-2010 21:03:34

ติ๊บช่างแสนดี พี่ไม้อย่าปล่อยให้หลุดมือไปได้น๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 10-05-2010 21:32:43

สงสัยคุณพี่ไม้จะแอบไปเรียนการแสดงมานะเคอะ ตีบทแตกกระจุย :laugh:
แต่ว่าตอนนี้ซึ้งดีจัง พี่ติ๊บทำไมเป็นคนดีอย่างเน้ :กอด1:
+1 ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 10-05-2010 21:35:55

พี่ไม้มาแผนสูงด้วยนะเนี่ย  

ตอนหน้าขอหวานๆ จ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Flower night ที่ 10-05-2010 22:13:21

 o13 อะ  ประทับใจมากกก  พี่ติ๊บ เป็นคนที่ดีสุดยอด พอมาดูความคิดว่าพี่ติ๊บว่าขอสู้ด้วยตัวเองสักครั้ง ยังขอนับถือเลย 
ไม่รุ็ว่าถ้าตัวเองเป็นพี่ติ๊บ จะทำได้แบบพี่หรือเปล่า .. พี่นี เป็นคนดีสุดยอดเลยอ่ะ 
พี่ไม้ แผนสูงไปมั้ย 555 ชอบๆอะ พี่นีร้ายนะ เจ้าเล่ห์จริงๆ มีใช้แผนมาหลอกล่อ อ่ะ หุหุ  ดารายังอาย แสดงเก่งมาก

+1 ให้น่ะจ๊าา สำหรับ 3 ตอนเลย อิอิ  :L2: และ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาค
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-05-2010 22:36:37

อีป้าแก่ๆซึ้งมาก เล่นเอาซะน้ำตาตกคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาค
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 11-05-2010 00:11:28

ถูกต้อง แต่...รู้ได้ไง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: liTTle.SaLapaO ที่ 11-05-2010 00:58:19

อ่านไปร้องไห้ไป เหมือนคนบ้าเลยอ่ะพี่ แต่มองดูตัวเองนะว่าบ้านเราก็มีกินมีใช้ แต่ทำไมไม่เคยคิดที่จะทำอะไรเองเลย แล้วยิ่งช่วงนี้ยังไม่มีมหาลัยที่จะเรียนอีก ดูแย่เนอะ มีโอกาสกว่าเด็กอีกหลายคนแต่ไม่คิดที่จะสนใจกับโอกาสเหล่านั้น แตกต่างกับเด็กที่ไม่มีโอกาสแต่เค้าก็พยายามหาโอกาสมาให้ตัวเอง ขอบคุณนะค่ะที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่าน หนูจะทำตัวให้ดีเหมือนพี่ติ๊บ รู้จักคว้าโอกาสมาให้ตัวเอง

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: sammy ที่ 11-05-2010 11:12:44

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 11-05-2010 11:13:40

ซึ้งอ่ะ

ติ๊บ น่ารักมากมายอ่าา (ขอได้มั้ยอ่ะ หุหุ)

พี่ไม้ ก็แผนสูงเหลือเกิ๊น แสดงดีอีกต่างหาก ตีบทแตกเลยนะเนี่ย  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 11-05-2010 12:43:48

อยากอ่านตอนต่อไป แล้วมันจะเป็นไงต่อ ดีกันแล้วใช่มะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 11-05-2010 13:32:48

มาต่อเร็วๆนะ :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 11-05-2010 19:32:36

ปูเสื่อรอตอนต่อแล้ว  มาไวไวนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 12-05-2010 17:56:43

เมื่อไหร่ตอนใหม่จะมาซะที :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 7 จุดเปลี่ยน [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 12-05-2010 21:08:37

โหยยแบบว่าสุดยอดค่ะ !!!   แบบชื่นชนหมอติ๊บอ่ะ อ๊าย ย ย
น้ำตาตลอเลยค่ะ ตอนอ่านประวัติหมอติ๊บ บ บ ฮือ ฮือ ๆ ๆ
ซึ้งมาก ๆ ๆโอ้ยย  ย ๆๆๆ  ไม่ไหวไม่รู้จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดยังไงดี

แล้วทามไมถึงเผลอหลับหล่ะค๊า าา  มันไม่มีต่อหรอห๊า า า  แว๊ก  กก(หื่นจริงคนอ่าน)

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [by: dr.mike] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-05-2010 23:27:07

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน
11:28  30/12/2008

แสงสีทองที่ลอดผ่านม่านสีฟ้าน้ำทะเลที่ผมโปรดปราน เข้ามากระทบกับตาของผม ในเช้าที่ผมตื่นมาและคิดว่าวันนี้เป็นวันของผมกับติ๊บจริงๆ แปลกน่ะคับที่ก่อนหน้านี้ผมเหมือนมีกำแพงบางอย่างที่กั้นระหว่างผมกับติ๊บอยู่ แต่ตอนนี้เหมือนกำแพงนั้นได้ทลายลงไปแล้ว แปลกน่ะที่ผมนอนกอดติ๊บโดยที่เราไม่ได้มีอะไรกันเลย แต่ผมกลับมีความสุข ความสุขที่รู้สึกว่าได้ปกป้อง ได้ดูแลคนหนึ่งคนที่เรารู้สึกดีๆ ราวกับลูกไก่ที่ซุกตัวในอกแม่ซะอย่างนั้น

แต่ทว่าตอนนี้ เจ้าของร่างที่ผมกอดมาทั้งคืนตอนนี้ ไม่ได้อยู่ในอ้อมกอดของผมแล้ว เมื่อคิดได้ดังนั้น ผมลืมตาตื่นมามองไปรอบห้อง ก็ต้องประหลาดใจอีกครั้ง ห้องที่ดูรกรุงรังไปด้วยตำราและการ์ตูนของผม ตอนนี้ถูกจัดให้เป็นระเบียบเรียบร้อยเข้าที่เข้าทางไปทุกอย่าง แม้จะดูแปลก หูแปลกตาไปบ้าง แต่ผมก็ชอบนะ ดูสะอาดเรียบร้อยดี คงเป็นเจ้าตัวเล็กของผมแน่ๆ ที่จัดการซะเรียบร้อย เพราะห้องของติ๊บก็เป็นระเบียบเรียบร้อยทุกอย่าง  ไม่เหมือนกับห้องของผมและ เตียงที่อยู่อีกฝั่งห้องที่เคยเป็นที่วางการ์ตูนของผม

ตอนนี้มันก็มีร่างของคนที่ผมนอนกอดมาทั้งคืนนอนขดตัวอยู่คงเพราะเย็นจาก เครื่องปรับอากาศที่ผมชอบเปิดเย็นๆ จะได้นอนสบายนั่นเอง ซึ่งเดาจากรูปการคงตื่นมาตอนเช้าแล้วเก็บของผมและทำการจัดเก็บห้องผมก่อน ผล็อยหลับไปอีกรอบแน่ๆ

คิดได้ดังนี้ผมลุกขึ้นอย่างเบาที่สุดในชีวิต เดินตรงไปที่เตียงของอีกกมุมห้องนึงนั่งลงแล้วพิจารณาเด็กตัวน้อยๆ ที่อยู่ตรงหน้าผมด้วยความรู้สึกดีๆ เวลานอนก็น่ารักไปอีกแบบน่ะ แก้มเนียนใสนี้ คงมีแรงดึงดูดมากพอที่จะทำให้ผมก้มลงไปมองมันให้ใกล้มากขึ้น 

1  2   3   4    5   6  ผมนับเบาๆ ข้างหูของติ๊บ จะอะไรซะอีกละ ก็เคยมีคนบอกผมว่าถ้าใครที่จะเป็นคู่เรา ถ้าเราจ้องตอนเค้าหลับแล้วนับไปไม่ถึงสิบ ถ้าเขาตื่นขึ้นมาก็แสดงว่าจะเป็นคู่ของเรา นี่เป็นความเชื่อของผมที่พอจะรู้จักมาก่อนที่หนังเรื่อง “เพื่อนสนิท” จะเอามาทำซะอีกน่ะ

จำได้ว่าตอนนั้นนับไปถึง 8 ตากลมโตคู่นั้นก็ค่อยๆ ปรือตาขึ้นมา สบตากับผมช้าๆ และสะกดให้ผมจ้องมองอยู่อย่างนั้น ช้าและเนิ่นนานราวกับถูกสะกด แต่จู่ๆเจ้าตัวก็ลุกพรวดขึ้นมาแล้วบอกกับผมว่า ต้องกลับห้องไปอาบน้ำ

“จะรีบไปไหนละ วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใช่เหรอ”

“ติ๊บจะกลับห้องไปซักผ้าคับ วันอาทิตย์แล้วยังไม่ได้ซักผ้าเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีผ้าใส่”

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปช่วยติ๊บดีกว่า เสร็จแล้วจะพาไปกินข้าวแล้วก็ไอติมที่ติ๊บชอบ”

เหตุผลที่ผมอ้างไป ทำให้เจ้าตัวหันกลับมามอง ก่อนยิ้มแต่ก็ไม่ตอบว่าอะไร ก่อนที่ติ๊บจะทันได้ออกไปผมก็ลุกพรวดเดียว ร่างบางก็อยู่ในอ้อมกอดผมอีกครั้ง

“ตกลงน่ะ” ผมกระซิบที่ข้างหูเบาๆ ก่อนจะใช้ปากเม้มเข้าที่ใบหู แกมหมั่นไส้

“ไม่ตกลงได้ไงอ่ะ ก็เอาอาวุธมาขู่ติ๊บซะขนาดนี้” ผมงงกับคำพูดนี้ของติ๊บ

“อาวุธอะไรน่ะ พี่ป่าวนะ”

ชั่วอึดใจเดียวเมื่อติ๊บขยับตัวเท่านั้นแหละผมถึงได้เข้าใจ ว่าอาวุธที่จ่ออยู่ขณะนี้ ก็คือไอ้น้องชายตัวดีของผม ที่ตอนเช้ามักจะตื่นมาทักทายแบบนี้ทุกเช้าตามปกติของผู้ชาย ที่ยังสู้อยู่

ผมเขินๆ ก่อนปล่อยติ๊บออกจากอ้อมกอด แล้วใช้มือทั้งสองมาเกาะกุมน้องชายที่กำลังดันกางเกงนอนผมออกมาจนน่าเกลียดเวลานี้แทน

“งั้นเดี๋ยวค่อยขึ้นไปพร้อมกัน” ผมบอกก่อนผละจากเจ้าตัวเล็กเพื่อไปจัดการล้างหน้าแปรงฟัน อาบน้ำอาบท่า ออกมาจากห้องน้ำ ก็ไม่พบว่าอยู่ในห้องผมแล้ว

หลังจากที่ผมแต่งตัวในชุดพร้อมเที่ยวเพราะวันนี้ผมมีโปรแกรมเด็ดๆ ที่ยังไม่ได้บอกติ๊บนั่นเอง

ก๊อก ๆ ๆ ๆ ///

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงผมก็มายืนอยู่ที่หน้าห้อง 3309 เรียบร้อย ก่อนที่เจ้าตัวจะมาเปิดประตูให้ผม

“ทำอะไรอยู่เหรอ อาบน้ำอาบท่าเสร็จยัง” ผมถามเพราะคิดว่าเจ้าตัวซักผ้าเสร็จแล้ว

“ยังเลยคับ กำลังซักอยู่เลย พี่ไม้หิวหรือยังอ่ะ”

“อ่าว ไม่ได้เอาไปส่งซักข้างล่างหรอกเหรอ ซักเองให้เหนื่อยทำไม”

“ไม่เอาอ่ะ แพงเดือนละตั้งหลายร้อย เก็บตังค์ไว้ทานข้าวดีกว่า”

“อื้อ งั้นวันหลังไปซักให้พี่ด้วยนะ พี่จะได้ประหยัดตังค์ด้วยไง เอามาเลี้ยงข้าวติ๊บแทน” ผมกัดแกมหยอกเล็กๆ ก่อนจะเห็นรอยยิ้มจากเจ้าตัวเล็กของผม

อันที่จริงผมก็เข้าใจเหตุผลที่ติ๊บไม่ส่งผ้าซักคงเพื่อต้องการประหยัดตังค์ ลดค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือนนั่นเอง ไม่กี่นาทีผมก็ช่วยเจ้าตัวจัดการซักผ้าเสร็จ พลางมองไปรอบๆ ห้อง

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมีโอกาสได้สำรวจตรวจตราห้องติ๊บแบบชัดเจนตอนนี้ภายในห้องมีเตียงเดี่ยวสองเตียงถูกวางให้ชิดกันเป็นเตียงใหญ่ๆ หนึ่งเตียง โต๊ะอ่านหนังสือสองตัวที่วางคู่กันอยู่ที่อีกฝั่งของห้องตู้เสื้อผ้าใบใหญ่ อยู่ถัดไป และภายในห้องนี้ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก เครื่องคลายเครียดใดๆ มากไปกว่ากองหนังสือกองโตที่วางไว้อย่างเป็นระเบียบ เรียบร้อย

“ติ๊บ เวลาอยู่คนเดียวเหงามั้ย” ผมถามด้วยความอยากรู้แต่คำตอบที่ได้คือการส่ายหัว

“ไม่เหงาหรอก จะมีเวลาเหงาที่ไหนกัน อ่านหนังสือจบแต่ละวันก็หลับเป็นตายแล้ว”

“แล้วเวลาที่ติ๊บเหนื่อยๆ ท้อๆ จะทำยังไงอ่ะ ไม่มีทีวีดู ไม่มีเพลงฟัง ไม่มีอินเตอร์เนตเล่น”
     
“ติ๊บเหนื่อยไม่ได้ ติ๊บท้อไม่ได้คับพี่ไม้” ติ๊บบอกผมด้วยน้ำเสียง เศร้าๆ พลางมองไปที่โต๊ะหนังสือที่มีรูปของหญิงสูงวัย และหญิงวัยกลางคน ขนาบข้างเด็กผู้ชายที่ผมมองแป๊บเดียวก็มองออกว่าคือ ติ๊บ

“ป้ากับย่า เหนื่อยมามาก เหนื่อยกว่าติ๊บเยอะ แถมเหนื่อยกว่านี้ติ๊บก็เจอมาเยอะแล้ว” ติ๊บบอกด้วยรอยยิ้มจางๆ ที่ทำให้ผมอดชื่นชมไม่ได้ เพราะถ้าเป็นผมคงท้อไปนานแล้ว

“งั้นติ๊บอาบน้ำให้เสร็จนะ เดี๋ยวพี่นั่งรอตรงนี้ เสร็จแล้วจะได้ไปทานข้าวกัน”

“ไมพี่ไม้ ไม่ไปรอที่ห้องพี่ไม้อ่ะคับ” เจ้าตัวถามแบบเขินๆ คงอายอยู่น่ะถึงจะเป็นผู้ชายด้วยกัน

“ไม่หรอกพี่ขี้เกียจเดินไปเดินมา เดี๋ยวติ๊บเสร็จก็จะได้ลงไปทานข้าวกันเลยไง” เจ้าตัวทำหน้างงกับคำตอบของผม ก่อนจะดึงผ้าเช็ดตัวจากไม้แขวน เดินดุ่มๆ เข้าห้องน้ำไป
ในขณะที่ติ๊บอาบน้ำอยู่นั้น ผมก็เหลือบไปเห็นกระดาษแผ่นเล็กๆ ที่ติดไว้บนตู้เสื้อผ้าในระดับสายตาของเจ้าของห้อง

‘คำย่าสอน……….
ความรัก  ไม่มีขาย
อยากได้ต้องทำเอง
ถ้าหลานให้ความรักแก่คนอื่น  คนอื่นก็จะให้ความรักแก่หลาน
ถ้าหลานอยากให้คนอื่นรัก
ทำอย่างเดียวก็พอ
คือทำตัว…ให้น่ารัก’

ผมอ่านจบแล้วก็อดยิ้มให้กับคำที่ย่าสอนติ๊บมาไม่ได้ ติ๊บคงรับคำสั่งสอนจากย่ามาเป็นอย่างดี จึงทำให้ตอนนี้  ติ๊บ  เป็นเด็กน่ารักในสายตาผม

ครู่เดียวติ๊บก็นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา แล้วหยิบเสื้อผ้าไปสองสามชิ้น

ไม่นานเกินรอติ๊บก็ออกมาจากห้องน้ำในชุดเสื้อยืดธรรมดาสีแดงที่ขับผิวให้ขาว เด่นขึ้นไปอีกและกางเกงสี่ส่วนซึ่งเป็นการแต่งตัวธรรมดาที่ผมเห็นติ๊บบ่อยครั้ง เพราะติ๊บไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยไปกับการแต่งตัว

ตอนนี้ติ๊บมายืนอยู่หน้ากระจก ซึ่งทำให้ผมอดยิ้มกับท่าทางเก้ๆ กังๆ นั้นไม่ได้

“ไม่ต้องรีบหรอกติ๊บ ช้าๆ ก็ได้” ผมบอกเมื่อเห็นติ๊บรีบไปหมด

“ก็ติ๊บกลัวพี่ไม้หิวนี่นา” ติ๊บตอบมาโดยที่ไม่ได้มองหน้าผม

ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ ที่ผมเห็นการแต่งตัวของติ๊บไม่มีอะไรมากไปกว่าครีมทาหน้าจากคลินิคหนึ่งหลอด และลิปมันหนึ่งชิ้น ก่อนจะใช้แป้งเด็กทาลูบไปทั่วหน้า เท่านั้นเองจริงๆ แต่ติ๊บก็ดูใสโดยไม่ ต้องพึ่งครีมราคาแพงมากมายเหมือนวัยรุ่นสมัยนี้คนอื่นๆ เป็นความเรียบง่ายที่ผมประทับใจ และกินเวลาไม่นานนัก

“แล้วนี่เราจะไปทานข้าวที่ไหนกันน่ะคับพี่ไม้ ในเมืองเหรอ” เสียงแจ้วๆ ถามผมมาหลังจากที่ผมขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัยมาพอสมควร

“เอาน่ะ ไหนๆ วันนี้ก็ไม่มีงานไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวพี่พาไปกินของอร่อย”

“ไม่มีนัดกลางวัน แต่ตอนกลางคืนพี่ๆ หลีดเค้านัดกันกินหมูกะทะ ติ๊บก็ต้องไปกับเค้าด้วย”

“อ้อ กลับมาทันแน่นอนไม่ต้องห่วงหรอกน่า”

“ติ๊บ อย่าหลับน่ะ ถ้าติ๊บหลับพี่จะหลับด้วย” ผมแกล้งแหย่คนข้างๆ ที่ตอนนี้หาวนอนอยู่ข้างๆ

“แน่ะ จะหลับได้ไง ไปตื่นอีกทีที่โรงบาล xxx แหงๆ” เจ้าตัวบอกพลางค้อนมาที่ผมหนึ่งที

“แล้วติ๊บขับรถเป็นมั้ยอ่ะ”

“ไม่เป็นคับ พี่ไม้จะหัดให้มั้ยละ”

แทนคำตอบผมใช้มือซ้ายไปกุมมือขวาติ๊บทันทีก่อนจับมาวางไว้ที่เกียร์รถยนต์

“ลองจับดูนะแล้วก็จำไว้”

“จะจำได้ไง แค่จับกระปุกเกียร์แค่นี้”

“ปล่าวไม่ได้ให้จำว่าขับใช้เกียร์ไหน ให้จำไว้ว่าให้เอามือมาให้พี่จับแบบนี้ตลอดต่างหาก” ผมบอกก่อนยิ้มทำหน้าพยักเพยิดไป ปล่อยเจ้าตัวมองค้อนๆ ต่อไป

จนเวลาเกือบเที่ยง รถผมก็มาจอดที่ร้านไก่ย่างริมถนนที่ผมจำได้ว่าเคยมากินแต่นานมากแล้ว ไก่ถัง  วังทอง แน่นอนครับคนพิษณุโลกจะรู้จักกันดี เพราะไก่ที่นี่เค้าย่างในถังจนสุกทั่วตัว ส่งกลิ่นหอมมาเตะจมูกทุกครั้งที่เข้ามานั่งในร้าน และแน่นอนมื้อนี้เป็นอาหารอิสานแน่นอนทั้งไก่ย่าง ข้าวเหนียว ส้มตำ ลาบหมู และอีกจิปาถะที่ผมอยากกินรวมทั้งไอ้ตัวเล็กของผมด้วย

“อร่อยนะ ติ๊บว่ามั้ย”

“อื้อ ก็อร่อยอ่ะคับ แต่ให้นั่งรถมากินขนาดนี้ ไม่ไหวน่ะ ไกลอยู่เหมือนกันน่ะนี่”

“ใครบอกว่ามากินไก่อย่างเดียว เดี๋ยวพี่จะพาติ๊บไปเที่ยวด้วย”

“ไปไหนอ่ะคับ ไหนบอกแค่จะพามากินข้าวกินไอติมไง” ติ๊บจ้องหน้าผมแบบต้องการหาคำตอบ

“เอาน่า ไงก็กลับไปทันนัดติ๊บเย็นนี้แน่นอน”

“พี่ไม้นี่กินเก่งเนอะ” เจ้าตัวบอกผมพลางยิ้มๆ

“เก่งซิ กินเยอะด้วยนะ ดูพุงพี่ดิ” ผมตอบพลางตบที่พุงน้อยๆ ของตัวเองโชว์ไอ้ตัวเล็ก

“พี่ไม้ ติ๊บมีอะไรจะบอกแหละ” ติ๊บบอกพลางจ้องมาที่หน้าผม

สงสัยจะมาบอกชอบผมแน่ๆเลย สงสัยลุกไม้เมื่อคืนจะได้ผลแฮะ คิดได้เท่านั้นติ๊บก็ยื่นทิชชูมาให้ผม

“ข้าวเหนียวอ่ะ ติดปาก กลัวใครเค้าไม่รู้รึไงว่ากินข้าวเหนียวมา” เจ้าตัวบอกผม หยุดความคิดที่ผมนึกว่าติ๊บจะบอกชอบผมไปทันที

“ติดตรงไหนอ่ะ พอดีมือพี่เลอะไปหมดเลย เช็ดให้หน่อยดิ” ผมถามแกมอ้อนนิดๆ ซึ่งผมคิดว่าใช้กับติ๊บได้ผลตลอดเลยนะลูกอ้อนแบบนี้

แทนคำตอบเจ้าตัวก็ยื่นทิชชูมาเช็ดปากให้ผม ได้โอกาสผมกำมือติ๊บแล้วจับมือนั้นมาหอมหนึ่งทีก่อนบอกไป 

“ขอบคุณนะ”

เมื่ออิ่มจากอาหารมื้อกลางวันแล้วผมขับรถตรงมาอีกราว 4-5 กิโลเมตรก็มาถึงทางขึ้นเขา แน่นอน  ผมศรัทธาในพระแม่กวนอิม วันนี้เลยอยากพาติ๊บไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม

ที่นี่ผมเองก็จำชื่อวัดไม่ได้รู้แต่ว่าเป็นวัดที่อยู่บนเขาทางขึ้นไม่ลำบากมาก และด้านบนนั้นมีรูปแกะสลักจากหยกขาวรุปพระแม่กวนอิม ที่ผู้คนเมืองพิษณุโลกเลื่อมใสศรัทธา

อากาศดีๆ ของวันหยุดแบบนี้จึงมีผู้คนมากมายมากราบไหว้ หลังจากจอดรถได้ผมก็พาติ๊บเดินลงไปกราบเจ้าแม่กวนอิม  ตอนที่ผมกำลังยืนหัน หลังพิงด้านหลังพระแม่กวนอิมนี้เอง

แต่วันนี้ผมไม่ได้ขอพรอะไรให้ตัวเองเลย นอกจากไอ้ตัวเล็กที่อยู่ด้านหน้าผมตอนนี้ ผมพิงหลังลงไปให้แนบกับหลังเจ้าแม่กวนอิมหลับตาแล้วก็อธิษฐาน ขอให้เจ้าตัวเล็กที่มองผมอยู่ในตอนนี้มีแต่ความสุขนับจากนี้ไป และขอให้ผมเป็นส่วนหนึ่งในของเขาตลอดไป

ผมยิ้มกับพรที่ตัวเองขอไปก่อนลืมตาขึ้นมาก็พบว่าเจ้าตัวเล็กของผมนั้นได้ หายไป ผมเดินหาจนทั่วบริเวณนั้นก็ยังไม่เจอ ไปหาตามห้องน้ำก็ไม่ยักกะเจอ เลยมานั่งใต้ต้นลั่นทมในบริเวณนั้นซักครู่ก็มีไอศกรีมโคนหนึ่งอันส่งมาให้ผม

“ก็พี่ไม้บอกว่าจะพามากินไอติม ติ๊บยังไม่ได้กินไอติมเลยไปหาซื้อมา ไม่รู้ว่าพี่ไม้ชอบรสอะไรเลยเอาชอคโกแลตมาให้แท่งนึง” ผมคงลืมบอกติ๊บไปว่าปกติ  ผมก็ไม่ค่อยได้ทานไอติมเท่าไหร่ เรียกว่านานๆ ทีเลยก็ว่าได้

แต่คราวนี้จะให้ผมปฏิเสธก็คงจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่จึงรับมาแล้วก็แกะกินตาม ติ๊บที่ตอนนี้ไม่ได้ให้ความสนใจกับผมมากไปกว่าไอติมที่อยู่ในมือนั้นซะแล้ว

“แล้วติ๊บไปไหว้ขอพรกับเจ้าแม่กวนอิมรึยัง ท่านศักดิ์สิทธิ์มากเลยนะ”

“ก็กำลังจะไปอ่ะคับ ติ๊บเห็นพี่ไม้ขอพรซะนาน เลยเดินออกมาก่อนกะว่าจะกลับไปตอนที่พี่ไม้เสร็จแล้วนี่แหละ”

“ป่ะ งั้นพี่พาไป แต่ติ๊บรู้อะไรมั้ย ต้องอธิษฐานเสียงดังๆ นะ ไม่งั้นจะไม่ได้เหมือนที่ขอ” ผมแกล้งบอกไปแบบนั้นเพราะอยากรู้ว่าเขาจะขอพรเผื่อผมมั่งรึป่าว

ผมเลี่ยงมายืนห่างๆ แต่ก็พอได้ยินจากติ๊บว่า ขอให้จากวันนี้ไปได้พบเจอแต่เรื่องดีๆ แล้วก็คนดีๆ

หลังจากนั้นผมก็พาติ๊บขับรถขึ้นเขาไปอีกเล็กน้อย ก็มาจอดที่วัดป่า ที่นี่เงียบสงบ ผมพาติ๊บไปยังพระธาตุซึ่งตรงที่ผมยืนอยู่นั้นเป็นจุดที่อยู่สูงพอสมควร สามารถมองลงมาเห็นพิษณุโลกได้เกือบทั้งจังหวัด  ที่นี่อากาศดี  แดดไม่ร้อนมาก ทำให้เราไหว้พระได้อย่างไม่รีบร้อน จากนั้นก็ยืนชมวิวกันอยู่ซักพักก่อนจะ สังเกตว่าไอ้ตัวเล็กของผมเหม่อมองลงไปพื้นดินเบื้องล่างอย่างเหม่อลอย

“เป็นอะไรรึปล่าวติ๊บ ไม่สนุกเหรอ” ผมถามด้วยความเป็นห่วง

“เปล่าครับ” ติ๊บตอบโดยไม่ได้หันมาสบตากับผม

“แล้วติ๊บเป็นอะไร บอกพี่ได้มั้ย ติ๊บจะวางใจพี่จนพอที่จะเล่าเรื่องราวทุกอย่างโดยไม่มีความลับกันได้มั้ย”

“ติ๊บก็ไม่เคยมีความลับอะไรกับพี่ไม้นี่ครับ”

“แล้วติ๊บมีอะไรบอกพี่ได้ยัง เมื่อกี้ยังอารมณ์ดีอยู่เลย แต่จู่ๆ ก็ดูเศร้าๆ ไปซะงั้น”

“ขอโทษคับที่ทำให้พี่ไม้รู้สึกไม่ดีไปด้วย แต่ติ๊บคิดถึงย่าติ๊บอยากพาย่าไป ไหว้พระแบบนี้บ้างแต่ย่าก็แก่เกินกว่าที่จะเดินทางไปไหนมาไหนได้”

“เรื่องแค่นี้เอง งั้นติ๊บก็ขอพรไปเผื่อท่านซิ แล้วถ้ามีโอกาสว่างๆ หลายวันพี่ไปเยี่ยมบ้านติ๊บแล้วพาท่านไปไหว้พระก็ได้น่ะ”

“จริงน่ะ อย่าหลอกติ๊บเล่นนะ” เจ้าตัวถามผมพร้อมกับเผยรอยยิ้มที่เปล่งประกายแห่งความสุขออกมา

ก่อนที่แดดจะร้อนมากไปกว่านี้ ผมก็ชวนติ๊บกลับกันเพราะตอนนี้ที่นี่ก็ไม่มีอะไรแล้วนอกจากไหว้พระขอพรซึ่ง เราก็ไหว้กันเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“พี่ไม้คับ ติ๊บขอบคุณพี่ไม้น่ะคับสำหรับสิ่งดีๆ ทุกอย่าง ทั้งวันนี้และที่ผ่านมา” ติ๊บบอกผมในขณะที่ผมเข้ามานั่งในรถและพร้อมจะออกรถกลับ

“ไม่ต้องขอบคุณพี่หรอกน่ะ แค่นี้เองแลกกับได้เห็นรอยยิ้มติ๊บ คุ้มจะตาย”

“ติ๊บดูเป็นคนยิ้มยากขนาดนั้นเลยเหรอคับ”

“ก็ดูยิ้มไม่ยากน่ะ แต่ติ๊บไม่ค่อยยิ้มให้พี่เท่านั้นเอง” ผมตอบติ๊บไปพลางทำหน้าน้อยใจสุดๆ

“งั้นติ๊บจะยิ้มตลอดแบบนี้เลยดีมั้ย” เจ้าตัวบอกผมพลางยื่นหน้าที่ยิ้มจนตาหยีมาทางผม และทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปลูบหัวก่อนขยี้เบาๆ ด้วยความเอ็นดู

“แล้วนี่เราจะไปไหนต่ออ่ะคับพี่ไม้”

“ไม่รู้ซิ ติ๊บอยากไปไหนต่อรึปล่าวอ่ะ เดี๋ยวพี่พาไป วันนี้พี่ไม่มีธุระอะไร ว่างเป็นคนขับรถให้ทั้งวัน บอกมาได้เลยคับ”

“ติ๊บก็ไม่รู้จะไปไหน แล้วแต่พี่ไม้แล้วกัน แต่ต้องกลับหอก่อนหกโมงแล้วกันจะได้อาบน้ำอาบท่าก่อนที่จะไปกินเลี้ยงกะเพื่อนๆ พี่ๆ เค้า”

อีกราวครึ่งชั่วโมงถัดมาผมกับติ๊บก็มาถึงศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดในพิษณุโลก พูดเว่อร์ไปรึป่าวไม่รู้แต่ตอนนั้นก็มีอยู่ห้างเดียว ท๊อปแลนด์พลาซ่า

ผมเดินนำติ๊บมาที่ร้านไอติม ก่อนสั่งไอติมให้คนที่อยู่ตรงหน้าปกติผมก็ไม่ชอบกินไอติมเท่าไหร่แต่เดี๋ยว นี้ชักจะกินบ่อยแล้วละ เพราะทุกครั้งที่ผมกินไอติมกับติ๊บผมรับรู้ได้ถึงความสุข ความอารมณ์ดีของติ๊บเสมอๆ คราวนี้ก็เช่นกัน

หลังจากที่กินไอติมเสร็จเรียบร้อยผมก็นึกขึ้นได้ว่าสิ้นเดือนแบบนี้ของใช้ ที่ห้องผมมักจะนัดกันหมดในคราวเดียว ทั้งสบู่ ยาสีฟัน แชมพู และของใช้ของกินอีกจิปาถะ ผมจึงพาติ๊บขับรถมาต่อที่ห้างแห่งหนึ่ง ผมเลือกซื้อของจนครบตามที่ต้องการโดยที่ไม่มีของของติ๊บแม้แต่ชิ้นเดียว

“ติ๊บ ไม่ซื้ออะไรบ้างเหรอ อยากได้อะไรมั้ย” ผมถามไปด้วยความเป็นห่วง

“ไม่เป็นไรคับ ก็สิ้นเดือนแบบนี้ติ๊บยังไม่มีตังค์ซื้อของหรอก เดี๋ยวต้องรอค่าน้ำค่าไฟ ค่าห้องออกมาก่อน” ติ๊บตอบผมพร้อมกับทำหน้าเจื่อนๆ

“ติ๊บอยากลดค่าใช้จ่ายมั้ย” ผมมีข้อเสนอแนะดีๆ ให้ติ๊บแล้วซิคับ

“ทำไงเหรอคับพี่ไม้” เจ้าตัวมองหน้าผมงง

“ก็ย้ายมาอยู่กับพี่เลยไง ค่าห้องจะได้ไม่ต้องเสีย ค่าน้ำ ค่าไฟ พี่ออกเอง”

“จะดีเหรอคับพี่ไม้” ติ๊บถามแบบเกรงๆ

“ดีซิ ติ๊บมาอยู่กับพี่น่ะ ห้องพี่จะได้สะอาดๆ ไง แถมเวลาพี่ไม่สบายติ๊บจะได้ดูแลพี่ได้ตลอดไง
ตกลงตามนี้น่ะ” ผมตอบและตัดสินใจแทนติ๊บเสร็จสรรพ ปล่อยเจ้าตัวงุนงงกับการตัดสินใจของผมต่อไป

หลังจากนั้นไม่นานผมก็มาส่งติ๊บถึงห้องพร้อมยื่นของที่ผมซื้อวันนี้ทั้งหมดให้ติ๊บก่อนบอกไปว่า

“พี่ตั้งใจซื้อทั้งหมดนี่ให้ติ๊บ คงพอใช้สำหรับช่วงนี้ไว้ย้ายลงไปอยู่กับพี่เมื่อไหร่ถ้าอะไรขาดเหลือพี่จะไปซื้อมาเพิ่มให้” ติ๊บไหว้ และขอบคุณผมแบบที่ผมไม่มีโอกาสได้รับการไหว้แบบนี้จากใครเลย คนแรกจริงๆ

“ขอบคุณน่ะคับพี่ไม้ แต่พี่ไม้ไม่ต้องทำอะไรมากมายให้ติ๊บขนาดนี้ก็ได้ แค่นี้ติ๊บก็เกรงใจพี่ไม้มากแล้ว”

“ไม่ต้องเกรงใจหรอกติ๊บ อะไรที่พี่ทำให้ติ๊บมีความสุขได้ พี่พร้อมเสมอ” ผมตอบพลางเดินมาวางของบนโต๊ะอ่านหนังสือ

“รีบอาบน้ำซิ เดี๋ยวไปไม่ทันนัด”ทันทีที่ผมพูดจบเจ้าตัวก็ดึงผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไปแบบเร่งด่วนเพราะนี่ก็ใกล้เวลานัดเต็มทีแล้ว

ผมกะว่าจะไปส่งติ๊บที่สถานที่ที่นัดกะเพื่อนไว้อยู่แล้ว ระหว่างรอติ๊บอาบน้ำจึงออกมาดูอะไรเพลินๆ ที่ด้านนอกระเบียง นานพักใหญ่ เมื่อผมจะเดินกลับเข้ามาในห้องก็พบติ๊บอยู่ในชุดวันเกิดล่อนจ้อนเช็ดผมอยู่ ตรงหน้ากระจก

นี่เจ้าตัวคงไม่ทันสังเกตเห็นผมละซิ ผมจ้องมองอยู่นานด้วยความเอ็นดูปนหื่นนิดๆ ก็แหมเล่นซะขาวเนียนไปทั้งตัวแบบนี้ ผู้ชายๆ ก็เหอะน่ะ

จนติ๊บแต่งตัวจะเสร็จ ผมจึงเปิดเลื่อนประตูกระจกด้านหลังห้องเข้ามา เจ้าตัวหันหน้ามาทางผมแล้วทำหน้าตกใจ  ก่อนจะเปลี่ยนเป็นหน้าแดงก่ำ คงอายผมน่าดู ผมดึงผ้าเช็ดตัวจากมือนั้นมาถือไว้ซะเอง ก่อนจะใช้มันค่อยๆ เช็ดผมให้เจ้าตัวเล็กอย่างทะนุถนอม

ตอนนี้ผมยืนอยู่ด้าน หลังของติ๊บ เช็ดผมให้ติ๊บและมองหน้าติ๊บจากทางกระจกบานใหญ่ ติ๊บมองหน้าผมแบบเขินๆ จนผมอดใจไม่ไหวหอมเข้าที่ข้างหูหนึ่งที

“หุ่นดีเหมือนกันน่ะนี่ แถมก้นขาวจั๊วะเลย” ผมกระซิบบอกที่ข้างหู

ไม่มีคำตอบแต่เจ้าตัวก็หันหน้ามาสบตากับผม ทำให้ผมเช็ดหัวให้ติ๊บได้ถนัดขึ้น และที่สำคัญเหมือนติ๊บจะอยู่ในอ้อมกอดผมซะด้วยซิ ผมแกล้งบดเบียดเจ้าน้องชายของผมให้ถูไถบริเวณหน้าท้องของคนที่ตัวเล็กกว่า ก่อนจะได้รับผลลัพธ์กลับมาเป็นการหยิกเข้าที่ท้องผมเต็มๆ

ผมร้องโอย แล้วสะดุ้งแยกออกมา ก่อนที่เจ้าตัวจะเอาผ้าเช็ดตัวไปตากด้านหลังห้องและบอกให้ผมกลับห้องได้แล้ว เพราะติ๊บจะไปกะเพื่อนโดยบอกว่าจะไปกินหมูกระทะกัน ซึ่งไม่ไกลจากแถวนี้มากนัก

ทันทีที่ผมเดินลงมาด้านหน้าหอพัก ก็พบว่ามีเด็กรุ่นราวคราวเดียวกับติ๊บ แต่ตัวใหญ่กว่ามารออยู่แล้ว ไอ้หมอนี่ก็หล่อใช้ได้ทีเดียว แต่ท่าทีดูจะสนิทกับติ๊บมากไปรึป่าว ผมไม่ชอบมันเลยอ่ะ จะด้วยเหตุผลนี้รึป่าวไม่รู้ทำให้ผมหน้าบึ้งไปโดยอัตโนมัติ

“วันนี้ผมขออนุญาต พาติ๊บไปฉลองกะเพื่อนๆ น่ะคับ” เสียงจากเด็กหนุ่มคนนั้นราวกับเห็นผมเป็นผู้ปกครอง

“พี่จะไปกับพวกผมก็ได้น่ะคับ” เด็กหนุ่มเชื้อเชิญ แต่ไม่รู้อารมณ์ไหนเหมือนกันทำให้ผมตอบตกลงไปทันที หลังจากที่บอกชื่อร้านเสร็จเด็กหนุ่มก็เดินไปที่รถมอเตอร์ไซด์สี น้ำเงินเข้มของตน

ก่อนที่ติ๊บจะเดินตามดุ่มๆ ไป ไม่ปล่อยไปง่ายๆ ซะหรอก ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งไม่กี่ก้าว ก็ถึงร่างติ๊บพลางดึงข้อมือติ๊บแล้ว บอกว่าเดี๋ยวพี่ไปด้วย ไปขึ้นรถไปด้วยกัน

“พี่ไม้เป็นอะไรป่าวคับ เพลียแดดรึป่าว ทำไมดูอารมณ์ไม่ค่อยดี” ติ๊บถามผมอย่างอ่อนโยน

“เปล่า ไม่ได้เป็นไร แค่อยากไปกินหมูกระทะด้วยเฉยๆ หิวอ่ะ” ผมตอบเลี่ยงๆ แต่อารมณ์ตอนนั้นคิดว่าไอ้เด็กหนุ่มที่ดูท่าทางสนิทสนมกัน คนนั้นคงคิดอะไรกับติ๊บมากกว่าเพื่อนแน่ๆ ขนาดมีผมอยู่ด้วย ดูสายตาที่มองติ๊บซิ

‘เอ…แล้วแกเป็นอะไรของแกล่ะไม้ ทำไมต้องอารมณ์เสียด้วยว่ะเนี่ย ผมถามตัวเองแต่ก็ไม่มีคำตอบใดๆให้กับตัวเองเช่นกัน’

ไม่กี่นาทีผมก็มาอยู่ในบรรดาว่าที่คุณหมอทั้งหลาย ที่กลุ่มนี้วันนี้เรียกว่าหน้าตาใช้ได้ตี๋ หมวย กันซะเป็นส่วนใหญ่ จนผมอดคิดไม่ได้ว่าคนไทยแท้ๆ ที่เรียนเก่งๆ พอจะเป็นหมอนี่ จะมีอยู่ซักกี่คนน่ะ แอบถามตัวเองเล่นๆ แต่สายตาก็ไม่ละไปจากว่าที่คุณหมอหนึ่งคนที่ผิวพรรณก็ไม่ต่างจากว่าที่คุณหมอทั้งหลาย แต่ต่างก็ตรงที่ไม่มีแว่นตามาบดบังความใสซื่อของดวงตาที่เป็นประกายคู่นั้น เท่านั้นเอง

หลังจากอิ่มหนำสำราญเสร็จเรียบร้อย ก็เตรียมแยกย้ายกันกลับที่พัก เพื่อพักผ่อนเตรียมแรงไว้สำหรับการเล่าเรียนในวันรุ่งขึ้น ระหว่างที่ผมนั่งรอติ๊บอยู่ในรถโดยลดกระจกลงมาเพื่อที่ติ๊บจะได้ไม่ต้องเปิดแอร์ 

“พี่ที่มากับติ๊บวันนี้เป็นใครว่ะแก ใช่แฟนติ๊บป่าว”

“ไม่รู้ดิ ไม่เห็นมีใครบอกน่ะว่าติ๊บมีแฟนแล้ว คงจะแค่มาจีบๆ มั้งคนจีบเยอะจะตาย”

“เออนั่นดิ น่าอิจฉา ขนาดชั้นเป็นผู้หญิงน่ะแก อายเลย”

“อายไรว่ะ”

“ก็ไม่มีผู้ชายมาจีบอ่ะดิ ดูพี่ที่มาด้วยวันนี้ดิ หล่อจะตาย เสียดายหน้าบึ้งไปหน่อย ไม่น่าจะเป็น…เลย”

“แกก็ลองไปถามเพื่อนๆ ติ๊บดูดิ เผื่อจะได้ข้อมูล”

สองสาวว่าที่คุณหมอช่างเม้าท์คงยังไม่ทันสังเกตว่าผมนั่งอยู่ในรถใกล้ๆ กับที่พวกเธอจอดรถอยู่นี่เอง แต่ทว่าหันหลังให้ผม หากหันหลังกลับมาก็พอจะเห็นได้ไม่ยากว่าผมนั่งอยู่ในรถ คงไม่เม้าท์ผมชนิดเผาขนซะขนาดนี้ แต่นั่นก็ทำให้ผมตั้งคำถามกับตัวเอง เหมือนกันว่า ‘ผมเป็นอะไรกับติ๊บ’

เราสองคน ‘เป็นอะไรกันน่ะติ๊บ’ ///

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-05-2010 00:01:20

ออกจะชัดซะขนาดนี้ แค่รอให้พี่ไม้เอ่ยปากอย่างเป็นทางการเท่านั้นแหละม้างงง หุหุ
คนดีที่โลกรอ หมอกระติ๊บ :กอด1: ยังน่ารักเหมือนเดิม
อิจฉาพี่ไม้ เห็นหมอติ๊บในชุดวันเกิด (อ้าว ไม่ใช่แระ หื่นๆ :beat:)
+1 ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปจร้าาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อ
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 13-05-2010 01:14:33

ถ้าอยากรู้ว่าเป็นอะไรกับติ๊บก็ลองใช้หัวใจหาคำตอบเอาสิคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 13-05-2010 10:29:47

กรี๊ด ด ด ให้เวลาคิด 3 นาทีนะคะพี่ไม้ !!
เร็วๆๆ จะเอาคำตอบ บอ๊า คนอ่านอยากได้คำตอบ บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 13-05-2010 12:02:33

คำถามมาแล้ว

แล้วคำตอบไปไหนอ่าา พี่ไม้

ตอบด่วนคร่าาาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-05-2010 12:04:31

พี่หมอไม้มั่นใจตัวเองนะครับเข้มแข็งใว้ครับพี่หมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: charmingmoon ที่ 13-05-2010 16:27:34

เพิ่งได้อ่าน  น่ารักมากเลยค่ะ  (แอบอ่านในที่ทำงาน  ดีนะไม่มีฉากเรท  อิ อิ) 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 13-05-2010 17:41:20

พี่ไม้ รีบหาคำตอบนะ ระวังจะมีคนนอกมาช่วยหาคำตอบให้จะยิ่งยุ่ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 13-05-2010 19:08:37

พี่ไม้โอกาสมาก็คว้าให้แม่นๆ หน่อยจิ เอาเคลียร์ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 14-05-2010 00:40:27

เหอๆ
หมอไม้แอบหลอกเด็อยู่หลายเรื่องนะเนี่ย
บอกให้ตะโกนขอพรบ้างหล่ะ
แอบย่องเข้าไปดูเค้าแต่งตัวบ้างหล่ะ
แต่ก้อนะ
น่ารักดีคับคู่นี้
รออ่านต่อนะ

ปอลอ เข้ามาอ่านเพราะว่าชื่อเรื่องเลยนะเนี่ย
แต่งดีคับๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 14-05-2010 00:43:59

ดีใจจังเดือนหน้าน้องติ๊บจะย้ายเข้ามาอยู่กะพี่ไม้แล้ว
หลังจากนั้นก็คง..........ก็คง :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: liTTle.SaLapaO ที่ 14-05-2010 01:19:12

พี่ไม้รีบๆเดี๋ยวมีคนมาแย่งพี่ติ๊บไป ขอเป็นแฟนเลย พี่ติ๊บเองก็ต้องชอบพี่ไม้อยู่แล้ว

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 14-05-2010 01:42:18

รักเถอะ หมอติ๊บ พี่ไม้น่ารักขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: eiei ที่ 14-05-2010 03:57:06

กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส



ชอบแบบไม่ไหวแแล้ว อ๊ากกกกกกกกกกก   :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ( = ___ = ) ที่ 14-05-2010 11:42:19

กด+ให้คุงhackz เยย
น้องติ๊บสุดยอดดดดดดดดด เข้มแข็งมาก
และก็ขอบคุณพี่ไม้สำหรับเรื่องดีๆจ้า
เหอเหอ พี่ไม้ๆ งี้เถวบ้านเค้าเรียก"หึง"อ่ะจ้ะ

ติดตามต่อปายยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 14-05-2010 11:46:33

มารอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 14-05-2010 13:05:58

พึ่งเข้ามาอ่านวันนี้วันแรก ....น่ารักทั้งสองคนเลย  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 14-05-2010 19:38:43

พี่ไม้เปิดตัวหน่อย... :m12:เดี๊ยวมีคนมาแย่งไปก่อนไม่รู้ด้วยนะ :m26:
hackz ขอลงแบบด่วนๆนะ ชอบเรื่องนี้จัง :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-05-2010 20:18:49

@mascot
ช่ายยยย พี่ไม้ไม่ยอมแสดงตัวตนเลย
ส่งเรื่องไปหลายทีแล้วว่าลงที่เว็บนี้ แกยังเงียบ
เด๋ยวส่งซิกไปอีกที

@xiiiNG
จริงๆ นะ

Coming soon!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: posshiza ที่ 14-05-2010 20:54:51

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งสามคนนะคะ
รอตอนต่อไปด้วยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 14-05-2010 22:37:43

ชมคนตรวจทานด้วยก้อได้
คำผิดน้อย
โอเค??
55555  :laugh:

ว่าแต่เรื่องนี้แต่งจบแล้วหรอครับ??

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 15-05-2010 12:22:21

มาต่อได้แล้วรออยู่นานแล้วคิดถึงมากแล้ว :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 15-05-2010 19:54:12

รออยู่นะ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 15-05-2010 21:59:41

เมื่อใหร่จะอัพภาคเช้าน้อ  น้องรอนานแล้วเน้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: bigeye ที่ 16-05-2010 06:10:24

ติ๊บ น่ารักมากมาย....

เมื่อไหร่พี่ไม้จะรู้ว่า จะเป็นไรกับติ๊บดี.....

รอตอนต่อไป.....คู่นี้ช่างน่าร๊ากกกกก :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 16-05-2010 12:57:18

มารอพี่ติ๊บ สุดน่ารักค๊าา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-05-2010 19:31:33

 :m15:

มาขอบคุณสำหรับทุกคำชื่นชอบและชื่นชมคับ  บางครั้งแค่คอมเม้นท์เล็กๆสั้นๆก็ทำให้เรามีกำลังใจเขียนอีกเยอะเลย
ขอโทษน้องที่เอามาโพสด้วยละกัน  เพราะผมก็เขียนๆพิมพ์ไป  ไม่ได้ตรวจทานอะไร  ตอนแรกกะว่าเก็บไว้อ่านกันสองคน
แต่ตอนนี้ขอบคุณสำหรับทุกคนที่ชื่นชอบ  ไว้จะให้น้องเค้าทยอยเอามาลงให้เพิ่มเติมนะคับ
รับรองได้อ่านกันเป็นวรรคเป็นเวรแน่ๆ 

ปล ไม่คิดว่าเรื่องราวแบบนี้จะทำให้ใครร้องไห้ได้เลย  ขอโทษคราบบบ
หลายๆคนบอกว่า  ผมแผนการเหลือร้าย  น่าจะได้รางวัล
ก็จะบอกว่าเคยมีโอกาสไปเรียนมาเหมือนกัน  ไปแคสลองงานมาบ้าง  แต่เป็นช่วงจุดเปลี่ยนเลยเลือกที่จะเรียนหมอดีกว่าทำงานวงการบันเทิง
ไม่งั้นนะ  เคนก็เคน  โดมก็โดมเหอะ  ฮ่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Joobperman ที่ 16-05-2010 19:42:59

  ^
  ^
+1  พี่หมอไม้ เป็นคนแรกจ้า
 :mc4:  +     :pig2:
ยินดีต้อนรับนะคะ...พี่หมอ 
น้องกระติ๊บน่ารักมากกกก
ยังไงจะรอพี่หมอมาต่อน๊า...อย่าหายไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 16-05-2010 19:50:19

จะอาตอนที่ก้าอ๊า จะเอาตอนที่ 9 อ๊าา ห้ว ย ยย  เอาม๊าาา า

มาท้วงนะค๊าา(หล่อนมีสิทธิ์อารายมิทราบบ)

ก็คิดถึงหมอติ๊บไงค๊า าา 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 8 ตกลง...เราเป็น...อะไรกัน [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: eiei ที่ 16-05-2010 21:57:10

กีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส พี่หมอไม้ 


 :-[

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [by: dr.mike] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-05-2010 22:14:15

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 9 กันและกัน
11:30  30/12/2008
มาต่อกันเลยนะคับ

หลังจากวันนั้นที่ผมเฝ้าถามตัวเองมาหลายร้อยหลายพันครั้ง ผมก็ยังตอบไม่ได้ซักทีว่าระหว่างผมกับติ๊บ คืออะไร นี่ผมกำลังเปลี่ยนไปเหรอ การเป็นเกย์มันง่ายดายขนาดนี้เลยเหรอ บ่อยครั้งที่ผมไม่อาจยอมรับกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นได้ในขณะนี้

พยายามหาเหตุผลมากมายเพื่อมาบอกกับตัวเองว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับติ๊บมากไปกว่า ‘พี่และน้องชาย’ ที่ดีต่อกัน แต่แล้วก็เป็นผมเองที่อ่อนแอเกินกว่าจะปฏิเสธมันได้ทุกครั้งไป

ช่วงนี้ผมเองก็งานหนักมากขึ้น ส่วนติ๊บเองก็คงเรียนหนักมากขึ้น เพราะนี่ก็ใกล้สอบเต็มทีแล้ว และหลังจากวันนั้นที่ผมแค่เกริ่นๆ ว่าอยากให้ติ๊บย้ายมาอยู่กับผม จนตอนนี้ผมเองก็ยังไม่กล้าชวนติ๊บจริงๆ ซักที เหตุผลอ่ะเหรอ ผมกลัว กลัวใจตัวเองที่สุด ที่มันจะคิดกับติ๊บมากกว่าพี่น้องที่มีความรู้สึกดีๆ ต่อกันเท่านั้น

วันนี้ หลังจากที่เร่งเคลียร์คนไข้ให้เสร็จไวๆ ผมก็ถึงเวลาที่ผมจะกลับห้องซักที แต่ก่อนจะกลับห้อง   ผมก็ไม่รีรอที่จะทำหน้าที่สารถีของผมเอง โดยการวนรถไปที่คณะแพทย์ รอนานกว่าครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่มีคนคุ้นหน้าผ่านมาซักคน ครั้นจะโทรตามก็ไม่มีโทรศัพท์ซะอีก

เฮ้อ... กลับดีกว่าเรา ทันทีที่จอดรถที่หน้าหอพัก ผมก็ทันได้เห็นคนที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี และคราวนี้ก็กับไอ้หมอหน้าจืดคนนั้นอีกแล้ว หรือว่าติ๊บจะเป็นแฟนกับไอ้คนนี้จริงๆ นะ เร็วกว่าความคิด ผมเก็บตำราเรียนก่อนล็อครถแล้วเดินไปที่คนทั้งสองทันที
      
ในขณะที่ผมเห็นทั้งสองกำลังคุยกันแบบเคร่งเครียด คงไม่ดีแน่ที่ผมจะเข้าไปขัดจังหวะ ผมแกล้งเดินไปที่ตู้ล็อคเกอร์ทำเป็นเช็คจดหมาย บิลค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าห้อง เพราะนี่ก็ใกล้สิ้นเดือนเต็มทีแล้ว แต่สมาธิของผมมันไม่ได้อยู่ที่ตู้ล็อคเกอร์นี้เลย โน่น... มันลอยไปอยู่ข้างๆ คนทั้งสองคนที่กำลังคุยกันอยู่นั่นต่างหาก

“เมื่อไหร่ ติ๊บจะย้ายหอละ อยู่ตรงนี้ไกลนะ รถก็ไม่มีใช้ไปมาลำบากนะ” เสียงของไอ้หมอหน้าจืดเอ่ยขึ้นมา แทบจะทำให้ผมหันหลังกลับไปมองว่าติ๊บจะย้ายหอจริงๆ เหรอ

“ไม่เป็นไรหรอก ติ๊บสบายดีนะ ตรงนี้ก็ไกลมาก ตอนเรียนมัธยมอ่ะติ๊บต้องเดินจากบ้านไปขึ้นรถเมล์ไกลกว่านี้ตั้งเยอะแล้ว อีกอย่างติ๊บขี้เกียจขนของอีกอ่ะ” เสียงของเจ้าตัวตอบกลับมา

“ก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวเรามาช่วยย้าย แป๊บเดียวเอง ไปอยู่กะเราก็ได้ เวลาไปเรียนเลิกเรียนจะได้ไปพร้อมกันไง แถมได้แชร์ค่าห้องกันด้วยประหยัดดีออก”

“ไงไว้ติ๊บให้คำตอบบอยอีกทีละกันน่ะ ติ๊บเหนื่อยละ ขอขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะ ขอบคุณนะที่มาส่ง” อ้อ… ที่แท้ก็ให้ไอ้หมอหน้าจืดนี่มาส่งนี่เอง ชักจะโกรธแล้วนะ หนีมาไม่บอกแบบนี้

หลังจากที่ทั้งสองร่ำลากันเสร็จ  ติ๊บก็เดินตรงที่ประตูขึ้นหอพักแล้วเดินดุ่มๆ ไปแบบไม่สนใจผมที่แกล้งหานั่นนี่ไปเรื่อย

ทันทีที่ผมเดินมาทันเจ้าตัวเล็กที่ขาสั้นกว่า ทำให้จังหวะการก้าวเท้าของผมตามมาทันในเพียงไม่กี่ก้าว

“ติ๊บ จะย้ายไปอยู่กะหมอคนนั้นเหรอ” ผมถามด้วยเสียงราบเรียบ แต่ข้างในนี่ซิมันหดหู่จริงๆ กลัวว่าคำตอบที่ได้รับ จะเป็นคำสั้นๆว่า ‘ใช่’

“ใครบอกพี่ไม้ ติ๊บยังไม่ได้บอกซะหน่อยว่าจะย้ายหอ แค่ขอคิดดูเท่านั้น” ติ๊บบอกผมพร้อมๆ กับที่มองมาทางผมด้วยอาการงงๆ

“ก็ไม่รู้ดิ เห็นชวนไปอยู่หอเดียวกันนี่นา”

“ไม่ไปหรอก ไปอยู่กะบอย ก็ไม่มีคนเลี้ยงไอติมติ๊บอ่ะดิ อยู่ให้พี่ไม้เลี้ยงข้าวเลี้ยงไอติมแบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอ” ติ๊บตอบด้วยอารมณ์ดีๆ ก่อนหันมายิ้มตาหยีให้ผม ซึ่งก็ทำให้ผมอดไม่ได้ที่ จะยิ้มแบบดีใจสุดๆ กลับไป

“โอเค ดีมากๆ งั้นเดี๋ยวไปอาบน้ำ แล้วไปกินไอติมกันนะ” พูดจบไม่ต้องรอคำตอบ ผมก็เดินลากแขนของไอ้ตัวเล็ก เดินขึ้นห้องลิ่วๆ จนมาหยุดหน้าห้องของติ๊บนั่นแหละ ผมจึงปล่อยแขนก่อนบอก ให้ไปอาบน้ำ และไม่ต้องถามแค่เจ้าตัวเปิดประตูเข้าห้องผมก็เดินเข้าไปด้วยทันที

“อ้าว แล้วพี่ไม้ไม่ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเหรอคับ” ติ๊บถามด้วยอาการงงที่จู่ๆ ผมก็เดินไปนั่งลงบนเตียงนอนแบบคนอารมณ์ดี

“ไม่หรอก เดี๋ยวพี่ไปชุดนี้เลย เร็วๆเข้าละ เดี๋ยวพี่เปลี่ยนใจให้ติ๊บเลี้ยงแทนอย่าว่ากันนะ” ผมแกล้งขู่ไป แต่เท่านี้ก็คงเป็นผลให้อีกฝ่ายรีบหอบผ้าเช็ดตัวกะเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำดุ่มๆ ทันที

แล้วผมก็นั่งรออีกไม่เกินสิบห้านาที ก็พร้อมที่จะออกไปข้างนอกกันทันที และอาหารมื้อนี้ก็เป็นร้านอาหารเล็กๆ แต่บรรยากาศนั่งสบายๆ และที่สำคัญมีไอติมที่คนที่มากะผมชื่นชอบเอามากๆ น่ะสิ  แน่นอนร้านที่ผมว่า EAT ME แต่ว่าตอนนี้ไม่รู้ว่าจะยังอยู่รึป่าวน่ะ

ทันที่ที่ผมเดินเข้ามาในร้านที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เรียบง่าย มีโต๊ะอยู่พอสมควร ภายใต้แสงไฟที่ไม่ถึงกับสว่างจ้ามากนัก แต่ที่ผมชื่นชอบคือการเล่นดนตรีสดแนวฟังสบายๆ ที่ผมชอบ ผมกับติ๊บได้ที่นั่งตรงกลางๆ ร้านที่ไม่มีผู้คนเดินไปมากับที่ที่ผมนั่งมากนัก

หลังจากที่สั่งอาหารกันได้ซักพัก ผมก็ตั้งใจฟังเพลงที่นักดนตรีกำลังเนอย่างเพลิดเพลิน
‘คือเรื่องมหัศจรรย์ ที่เราได้พบกัน
คือเรื่องมหัศจรรย์ ที่ฉันได้รักเธอ
คือเรื่องมหัศจรรย์ที่สุด ที่ฉันเคยได้เจอ  
เธอ…คือเรื่องมหัศจรรย์’

ผมแอบคลอเพลงเบาๆ เผื่อว่าคนที่นั่งข้างๆ จะได้ยินผมบ้าง แต่ทันทีที่ผมมองไปที่เจ้าตัวก็พบว่าความสนใจของติ๊บทั้งหมดถูกพุ่งเป้าไป ที่โอริโอ้ปั่นเย็นๆ แก้วโตที่วางอยู่ตรงหน้า และกำลังตักใส่ปากแบบคนที่รอคอยเครื่องดื่มแก้วนี้มาแสนนาน ทำเอาผมยิ้มให้กับความดูไร้เดียงสาที่ผมได้เห็นอยู่เบื้องหน้าตอนนี้ แต่ก่อนที่ผมจะได้ทานอาหาร หรือฟังเพลงต่อไปอย่างอารมณ์ดีนั้น ก็มีเด็กรุ่นๆ อีกกลุ่มหนึ่งเดินมาที่โต๊ะผมพร้อมกับกล่าวทักทายกับติ๊บด้วย ความคุ้นเคย

“อ้าวติ๊บ มาทานข้าวที่นี่เหรอ” เสียงของสาวรุ่นๆ ที่ดูน่ารักสดใสกลุ่มนี้ไม่บอกก็รู้ว่าคงเป็นเพื่อนของติ๊บแน่นอน แต่ผมคงไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเท่านั้นเอง

“อื้อ เพิ่งมานี่เอง แล้วกินไรกันยังอ่ะ แล้วนั่งไหนเหรอ” ติ๊บถามเพื่อนกลุ่มนั้น

“กินเสร็จแล้ว จะกลับแล้วนี่ แต่รอไอ้เบิร์ดอ่ะดิ ยังไม่มาเลย เลยต้องรอมันก่อนเดี๋ยวคลาดกัน แล้วนี่แฟนติ๊บเหรอ” เอาละซิเด็กพวกนี้ถามกันตรงซะจริงๆ ทำเอาผมที่นั่งอยู่ถึงกับอึ้งๆ

“อ้อ นี่พี่ไม้ เป็นหมอฟันที่นี่อ่ะ เป็นพี่ชายเราเอง พี่ไม้คับนี่เพื่อนๆ ติ๊บ” เจ้าตัวแนะนำพลางส่งยิ้มมาทางผม แต่ที่ทำเอาผมเขินสุดๆ ก็ตอนที่เพื่อนติ๊บมองมาที่ผมแล้วก็จ้องหน้าติ๊บแบบจะเอาเรื่องนี่ซิ

“อ่ะ พี่ชายก็พี่ชาย เชื่อจ๊ะ” เพื่อนติ๊บบอกแกมล้อก่อนที่จะเดินลิ่วๆ ไปห้องน้ำ ทิ้งผมไว้กับอาการเขินเล็กน้อย แต่ก็อดยิ้มไม่ได้แฮะ…

“ไม่ไหวแล้วพี่ไม้ อิ่มมากเลยอ่ะ” ติ๊บเริ่มต้นบทสนทนาทันทีที่เจ้าตัวเข้ามานั่งในรถ

“ก็กินไปซะเยอะนี่นา ทั้งข้าว ทั้งขนม แถมยังไอติมอีก แถมกินซะไม่สนใจพี่เลย”

“อ้าว สนใจเรื่องไรอ่ะ ก็ติ๊บเห็นพี่ไม้ร้องเพลงอยู่นี่ เลยไม่อยากขัดจังหวะ”

“อื้อ พอดีซ้อมไว้อ่ะ พี่จะไปประกวดเอเอฟมั่ง” ผมตอบแกมล้อเล่น แต่ก็ทำเอาเจ้าตัวบุ้ยปากก่อนหันกลับมากัดผมนิดๆ

“พี่ไม้คิดดีแล้วใช่มั้ย จิ้งจกตุ๊กแกที่ห้องไม่คัดค้าน ทักท้วงแล้วใช่มั้ย” คนให้กำลังใจดิคับผู้อ่าน

“อื้อ ใช่ซิ พี่มันเสียงไม่ดี ไม่น่ารัก แต่ก็ช่วยโหวตให้พี่ด้วยนะ”

“ใครบอกว่าพี่ไม้ไม่น่ารัก” ติ๊บหันมามองหน้า แล้วสบตากับผมแบบจริงงจัง ทำเอาผมอึ้งอ่ะดิคับ

“พี่ไม้ไม่ใช่ไม่น่ารักนะ แบบพี่ไม้เนี่ยยย... น่าเกลียดชัดๆ” ติ๊บบอกก่อนหัวเราะคิกคักแบบสะใจเต็มที่

“เหรอ ไม่น่ารักเหรอ” ผมแกล้งโน้มตัวเข้าไปใกล้ๆ จนจมูกแทบจะชนแก้มติ๊บ

“ดูชัดๆ ซิ ว่าพี่น่ารักมั้ย ผมแกล้งพูดข้างๆ หู” แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากปลายทาง

ผมเลยแกล้งหนักด้วยการประคองหน้าคนที่อยู่เบาะข้างๆ ผมตอนนี้ ให้หันมาสบตากับผมแบบที่เลี่ยงไม่ได้ และมันดูท่าว่าจะได้ผล เมื่อเจ้าตัวนิ่งอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“พี่น่ารักรึยัง” ผมแกล้งหนักเข้าไปอีกจนจมูกผม สัมผัสกับปลายจมูกของติ๊บ ลมหายใจอุ่นๆ ของผม และติ๊บอยู่ใกล้จนแทบจะเป็นลมหายใจเดียวกัน

“น่ารักแล้ว พี่ไม้น่ารักที่สุดเลย” เจ้าตัวตอบมาพร้อมกับรอยยิ้มจนตาหยี แบบลูกนกที่ออดอ้อนเพื่อขออิสรภาพจากการจับกุมของผม เท่านั้นผมก็หัวเราะคิกๆ ออกมาก่อนสตาร์ทรถออกจากร้านเพื่อกลับห้องนอนที่อยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่นัก…

ทันทีที่จอดรถ ที่โรงจอดรถเสร็จ ผมทั้งสองคนก็เดินขึ้นห้องกันทันที่ แต่ผมก็ไม่เข้าห้องผมนะ ทีแรกแค่คิดจะเดินไปส่งเจ้าตัวเล็กให้ถึงห้องก่อนเท่านั้น แต่ทันทีที่เดินถึงห้องเจ้าตัวก็หันมาทางผม  พลางบอก

“ขอบคุณนะคับสำหรับอาหารอร่อยๆ และไอศกรีมที่อร่อยที่สุดดดดดดดดดด... นี่ถ้าติ๊บย้ายไปอยู่ที่อื่นคงอดกินไอติมอร่อยบ่อยๆ แน่เลย”

ทันทีที่เจ้าตัวเปิดห้องแล้วเดินเข้าไปในห้องผมจึงไม่รอให้เจ้าตัวปิดประตู ผมก็สอดร่างผ่านประตูเข้ามาติดๆ ทันที

“อ้าว ไม่กลับห้องเหรอคับพี่ไม้” ติ๊บถามด้วยหน้าตื่นๆ นิดหน่อย

“ยังไม่กลับดีกว่า พอดีพี่มีเรื่องจะคุยกับติ๊บนานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้คุยกันซักที”

ติ๊บเดินไปนั่งลงบนโต๊ะอ่านหนังสือและผมก็นั่งอีกตัวข้างๆ ทันที

“นี่ก็ใกล้จะสิ้นเดือนแล้ว พี่ว่าได้เวลาที่ติ๊บจะย้ายไปอยู่ห้องเดียวกะพี่แล้วละ” ผมชวนด้วยน้ำเสียงจริงจังมากขึ้น

“อย่างน้อยติ๊บก็ลดค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือนไง แล้วพี่ก็มีคนทำความสะอาดห้องให้ด้วย ได้ประโยชน์กันทั้งสองฝ่าย พรุ่งนี้วันเสาร์ ตกลงตามนี้เลยละกันนะ พรุ่งนี้ย้ายห้องเลย” ผมสรุปแบบรวดรัด

“พี่ไม้คับที่จริงติ๊บก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกน่ะ แต่คนอื่นจะมองพี่ไม้ไม่ดีนะ พี่ไม้ก็รู้นี่คับว่าเวลาที่พี่ไม้อยู่กับติ๊บ เดินกับติ๊บ คนอื่นจะมองพี่ไม้ยังไง”

“ไม่เห็นต้องแคร์เลยติ๊บ ถ้าพี่จะทำอะไรใครก็ว่าพี่ไม่ได้ หรือติ๊บอึดอัดใจที่ต้องอยู่กับพี่ พี่สัญญาจะช่วยติ๊บเก็บห้อง จะช่วยติ๊บซักผ้า จะช่วยติ๊บทุกอย่างเลย จะเลี้ยงไอติมด้วย ติ๊บไปอยู่กะพี่เหอะนะ” ผมออกอาการออดอ้อนอีกครั้ง เพราะผมรู้ว้าไม้นี้แหละที่จะใช้ได้ผลกับติ๊บทุกครั้งไป

“และที่สำคัญ พี่อยากมั่นใจว่าติ๊บจะอยู่ได้โดยไม่ลำบาก พี่บอกแล้วไงว่าพี่อยากดูแลติ๊บ”

ทันทีที่พูดจบ ผมก็ลุกมายืนอยู่ด้านหลังเก้าอี้ที่ติ๊บนั่งอยู่ พลางลูบไล้ไปตามเส้นผมด้วยความเอ็นดูและเป็นการส่งสัมผัสให้ติ๊บรู้ว่าผม จะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุด

“ถ้ามันเป็นความต้องการพี่ไม้ ก็ได้ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ติ๊บจะย้ายลงไปอยู่กะพี่ไม้ก็ได้คับ แต่พี่ไม้ต้องสัญญากับติ๊บข้อนึงนะ”

...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 16-05-2010 22:25:11

ตัดตอน??
แต่พี่ไม้รีบๆ เคลียร์ความรู้สึกตัวเองเน้อ
ไม่ใช่อะไรหรอก
ถ้าไม่อยากให้นายบอยคาบไปหน่ะนะ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-05-2010 22:37:18

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 9 กันและกัน(ต่อ)
11:30  30/12/2008

ติ๊บเงยหน้าขึ้นมามองสบตากับผม ตอนนี้หน้าติ๊บกับผมจึงไม่ห่างกันเท่าไหร่นัก

“อะไรก็ยอมหมดเลยคับ แต่ขออย่าห้ามพี่นอนดิ้นก็พอ นะนะ” ผมรู้ข้อเสียของตัวเองจึงออกตัวแกมสารภาพไปซะก่อน

“ปล่าว ติ๊บแค่อยากขอให้พี่ไม้ เป็นพี่ไม้ที่แสนดีแบบนี้ตลอดไปน่ะคับ” เจ้าตัวมองหน้าและสบตาผม ทำเอาผมร้อนวูบวาบกับประกายตาที่ติ๊บส่งมา

“พี่สัญญา” ผมทำได้แค่รับปากและอะไรไม่รู้ที่ดลใจให้ผมก้มลงไปจูบเบาๆ บนหน้าผากของเจ้าตัว ก่อนจะผละออกมาสบตากับติ๊บเนิ่นนาน จนผมเกือบจะห้ามใจตัวเองไม่อยู่

“งั้นเดี๋ยวติ๊บอาบน้ำก่อนนะ ดึกแล้ว เดี่ยวพรุ่งนี้ตื่นสาย” เจ้าตัวบอกพลางเดินออกไปนอกระเบียงห้อง หยิบผ้าเช็ดตัว แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่ลืมสั่งกำชับผมให้ล็อคห้องให้ด้วยห ากผมกลับไปที่ห้องของผม

ผมสำรวจข้าวของ ของติ๊บที่มีในห้อง ถ้าเกิดจะย้ายห้องลงไปข้างล่างคงไม่มีอะไรมากมายไปกว่ากองหนังสือกองโตที่อยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือนี้ และเสื้อผ้าที่อยู่ในตู้เท่านั้นเอง เพราะนอกจากนี้เฟอร์นิเจอร์อะไรต่างๆ ก็เป็นของทางหอพัก ถ้าเกิดจะใช้เวลาย้ายจริงๆ คงไม่เสียเวลามากมายเท่าไหร่นัก  แล้วแผนการอันร้ายกาจก็ผุดขึ้นในหัวของผม ก็แหมอยากมีคนนอนข้างๆ เป็นติ๊บมาตั้งนานแล้วนี่

นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมแอบเผลอหลับไปหลังจากคิดแผนก่อการรักสำเร็จ

“พี่ไม้คับ ตื่นกลับห้องได้แล้ว ดึกแล้วนะ” เสียงจากเจ้าของห้องบอกกับผม แต่ผมก็แกล้งไม่ได้ยินหลับต่อไปอีก

“พี่ไม้ ตื่นได้แล้ว ไปอาบน้ำนอนที่ห้องตัวเองได้แล้ว” ติ๊บเริ่มบอกผมเสียงดังมากขึ้นแต่ผมยังคงแกล้งหลับต่ออยู่ดี

เมื่อเจ้าตัวเห็นว่าไม่เป็นผลจึงลงมานั่งบนเตียงข้างๆ กับที่ผมนอนอยู่ นั่งอยู่ซักพักจนผมแปลกใจจึงต้องปรือตาขึ้นมาดู แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อพบว่ามีสายตาหนึ่งคู่ที่จับจ้องผมอยู่ ผมแกล้งหลับต่อ แบบคนไม่รู้เรื่อง ซึ่งเจ้าตัวก็นิ่งไปอีกซักพักเหมือนกัน จนผมมาสะดุ้งตื่นอีกทีตอนที่ติ๊บแกล้งเอาเส้นผมมาแหย่เข้าไปที่รูจมูกผมนี่แหละ ใครจะไปทนได้อ่ะ

ผมลืมตาขึ้นมาพร้อมกับรวบเจ้าตัวเล็กให้มาอยู่ในอ้อมกอดได้โดยไม่ยากเย็น

“แกล้งกันสนุกนักใช่มั้ย” ผมพูดพร้อมกับพลิกตัวมาทับติ๊บโดยใช้ครึ่งตัวของผมทาบทับร่างกายท่อนบนของติ๊บไว้ แค่นี้คนที่ตัวเล็กกว่าก็ดิ้นไปไหนไม่รอดแล้ว

“ใครแกล้งใครกันแน่ พี่ไม้แหละแกล้งติ๊บก่อน ไปอาบน้ำได้แล้ว ตัวเหม็นนนนนน...” ติ๊บแกล้งลากเสียงยาวเป็นการบอกแกมขู่เข็ญให้ผมไปอาบน้ำ

“ไม่เอาอ่ะ ไม่อยากกลับห้องแล้ว คืนนี้พี่ขอนอนที่นี่กับติ๊บนะ ติ๊บจะได้ล่ำลาห้องนี้ด้วยไง” ผมไม่รอคำตอบรีบซุกหน้าลงไปแกล้งหลับที่ซอกคอขาวเนียนและตอนนี้หอมกรุ่นด้วยกลิ่นสบู่

ชั่วครู่นั้นผมตอบตัวเองไม่ได้เลยว่าอารมณ์ผมตอนนี้คืออะไร มันวูบวาบแปลกๆ เวลาที่ผมอยู่ใกล้เพื่อนผู้ชายหรือผู้ชายคนอื่นๆ ทำไมผมไม่เคยคิดแบบนี้ แต่พออยู่กับติ๊บทำไมผมถึงรู้สึกแปลกๆ และทันทีที่ติ๊บเขยิบตัวเท่านั้นแหละ ติ๊บคงรับรู้ได้ถึงน้องชายของผมที่มันเริ่มจะพองตัวขยายขนาดบดบี้อยู่ที่ต้นขาติ๊บ แน่นอนติ๊บหยุดนิ่งราวกับจะหยุดหายใจ

ในช่วงระยะเวลาที่เงียบงันนั้น ไม่มีคำพูดใดๆ นอกจากลมหายใจแผ่วๆ ของผมสองคน ผมเปลี่ยนลุกขึ้นมาช้อนหัวติ๊บให้หนุนนอนลงบนวงแขนของผม มือผมเกาะกุมมือติ๊บแน่น โอบกอดร่างเล็กนั้นแน่นขึ้น และคำพูดเพียงคำเดียวที่ผมสามารถที่จะเอื้อนเอ่ยออกมาได้

“พี่จะดูแลติ๊บอย่างดี พี่สัญญา” เมื่อพูดจบผมก็กอดรัดร่างนั้นแน่นขึ้นเพื่อที่จะบอกว่าผมจะดูแลติ๊บอย่างดี แทนคำตอบ ติ๊บหันหน้าและเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม ด้วยขอบตาที่รื้นไปด้วยหยดน้ำตา

“อย่าดีกับติ๊บมากกว่านี้น่ะคับพี่ไม้ เพราะถ้าวันนึงที่พี่ไม้ไม่อยู่กับติ๊บ ติ๊บจะได้ไม่ต้องเจ็บปวดมาก ติ๊บสูญเสียอะไรหลายๆ อย่างในชีวิตไป ถ้าวันนึงที่ติ๊บต้องเสียพี่ไม้ไป ติ๊บคงอ่อนแอได้กว่านี้อีกมากมาย” พูดจบน้ำตาที่บอกความรู้สึกมากมายก็หยดลงบนแก้มเนียนนั้นทันที

ผมค่อยๆ บรรจงใช้มือปาดน้ำตานั้นอย่างแผ่วเบา จูบเบาๆ ลงบนเปลือกตาแทนความหมายว่าผมจะดูแลติ๊บตามคำสัญญาที่บอกไว้ ก่อนจะกอดติ๊บเนิ่นนานและเผลอหลับใหลไปในที่สุด มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนรุ่งเช้าที่ แสงแดดทอดผ่านประตูหลังห้องเข้ามาส่องที่หน้าผมนั่นแหละ แต่ทันทีที่ผมลุกขึ้นมา ก็ไม่พบเจ้าของห้องอยู่ในห้องนี้แล้ว ไปไหนของเค้ากันนะ

แต่ทันทีที่ผมเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก้าวออกมาจากห้องน้ำ ก็พบว่าเจ้าของห้องที่ผมถามถึงเมื่อซักครู่กำลังเทน้ำเต้าหู้ลงบนแก้วอย่างพิถีพิถัน ก่อนจัดปลาท่องโก๋ลงบนจาน แล้วหันมาทางผมพลางเชื้อเชิญ

“อันนี้เป็นอาหารเช้าให้พี่ไม้ เผื่อตื่นมาจะหิว จะได้มีแรงย้ายของพวกนี้กับติ๊บ”

“อื้อก็ดีเหมือนกันน่ะ แต่ปกติพี่ไม่ค่อยทานมื้อเช้าเลยนะ ตื่นไม่ทันซักที และที่สำคัญเมื่อคืนพี่ไม่ได้ทำไรที่มันใช้พลังงานซักหน่อย พลังงานเลยมีเหลือเฟือ แต่คืนนี้คงหมดแรงแน่ๆ” ผมแกล้งจ้องหน้าติ๊บ ก็พอรู้ได้ว่าเจ้าตัวออกอาการเขินเล้กน้อย ก่อนจะยื่นปลาท่องโก๋ให้ผมหนึ่งชิ้น

“ไม่ดีน่ะ กินปลาท่องโก๋เค้าห้ามแยกคู่มัน รู้มั้ย เดี๋ยวจะพลัดพรากจากคู่นะ” ผมเล่าให้ติ๊บฟังถึงความเชื่อที่ผมเคยได้ยินมาเมื่อตอนเด็กๆ

"ไม่เป็นไรหรอก ติ๊บยังไม่มีคู่ซักกะหน่อย ไม่กลัว” ว่าแล้วก็ส่งปลาท่องโก๋เข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ

“ว่าแต่วันนี้ เราจะย้ายหมดทีเดียวเลยมั้ย หรือจะค่อยๆ ย้ายไปทีละนิด”

“พี่ไม้ก็ดูรอบๆ ห้องติ๊บซิคับ มีไรให้ย้ายนักหนาเหรอ” ติ๊บตอบพลางมองไปรอบๆ ห้อง

“อื้อก็จริงแฮะ งั้นก็ย้ายวันนี้ให้เสร็จเลยละกัน”

และแล้วหลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ ผมก็เป็นอันต้องใช้กำลังแรงกายในการขนย้ายข้าวของ ของติ๊บจากชั้นสามลงไปชั้นสอง ซึ่งก็ไม่ได้ไกลกันเท่าไหร่นัก แค่คนละชั้นและสัมภาระของติ๊บก็มีแค่เสื้อผ้าหนึ่งตู้ กองหนังสือกองโต กะของใช้ส่วนตัวเล็กๆ น้อยๆ อีกนิดหน่อย ผมจึงใช้เวลาในการขนย้ายราวชั่วโมงเศษๆ เท่านั้นเอง

“เฮ้อ เหนื่อยเหมือนกันน่ะนี่” ผมนั่งลงบนเตียง ในขณะที่ติ๊บกำลังเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้

“ติ๊บเลยรบกวนพี่ไม้เลย เดี๋ยววันนี้เลี้ยงไอติมตอบแทนเลยดีม่ะ”

“โห ไอติมอีกแล้วเหรอ นี่หน้าพี่จะเป็นสีชอคโกแลตอยู่แล้วนะ” ผมตอบพลางทำหน้าหงอยๆ

“แล้วพี่ไม้จะให้ติ๊บเลี้ยงอะไรอ่ะคับ” เจ้าตัวมองมาทางผมด้วยท่าทีงุนงงอย่างขอคำตอบ

แทนคำตอบนั้นผมเดินไปประชิดเจ้าตัวเล็ก จับมือติ๊บมาวางทาบอกของผม เผื่อว่าติ๊บจะได้รับรู้ว่า ตอนนี้ใจผมคิดยังไง

“งั้นช่วยอาบน้ำให้หน่อยดิ พี่เหนียวตัวจะแย่แล้วอ่ะ ไม่ได้อาบน้ำตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ” ติ๊บทำหน้าเขินๆ พลางดึงมือออกจากการเกาะกุม

“โตขนาดนี้ยังอาบน้ำเองไม่เป็นอีกเหรอ” เจ้าตัวเก็บเสื้อเข้าตู้ ปิดบังอาการเคอะเขิน ที่ยังไงก็ปกปิดเอาไว้ไม่มิด ผมไม่หยุดหรอกคับ แกล้งเดินไปโอบติ๊บจากด้านหลัง

“ก็พี่ช่วยติ๊บแล้วอ่ะ ถึงคราวติ๊บช่วยพี่มั่งดิ”

แทนคำตอบผมอุ้มคนที่ตัวเล็กกว่าเข้าไปในห้องน้ำ ลงล็อคประตูเรียบร้อย ป้องกันการหลบหนี ก่อนวางติ๊บลงบนพื้นห้องน้ำ ตอนนี้ผมจำได้ดีว่าผมยืนโอบกอดติ๊บจากทางด้านหลังและเรามองสบตากันผ่านกระจกบานใหญ่ที่ติดตั้งไว้ที่ผนังห้องน้ำ ผมมองลึกลงไปในแววตาของติ๊บ กอดติ๊บแน่นขึ้น พลางก้มลงไปซบตัวบนไหล่ของติ๊บ

แก้มใสนั้นทำเอาผมอดใจไม่ไหวกดปากและจมูกของผมซบลงไปที่แก้มนวลนั้น ไล่เลื้อยลงมาที่ซอกคอ ตอนนี้ผมยอมรับเต็มอกเลยว่าผมต้องการติ๊บเหลือเกิน ร่างกายติ๊บอ่อนระทวยในอ้อมกอดของผม ผมค่อยๆ บรรจงถอดเสื้อผ้าของทั้งผมและติ๊บออกจนเผยให้เห็นถึงร่างขาวนวลนั้น ดูน่าทะนุถนอมเป็นที่สุด ผมบรรเลงจูบไปทั่วเรือนร่างของติ๊บ ก่อนค่อยๆ เปิดน้ำราดรดเพื่อทำความสะอาด ร่างกายของผมและติ๊บ

เนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมเล่นบทจูบภายใต้สายน้ำ และติ๊บเองก็คงเดียงสาเกินกว่าจะห้ามใจตัวเองได้ไหว จนผมมารู้สึกตัวอีกทีตอนที่ร่างบางในอ้อมกอดผมสั่นสะท้านไปด้วยความหนาว เยือกเย็นที่เริ่มเกาะกินเรา เพราะเราเล่นบทจูบใต้สายน้ำมานานพอสมควรผมปิดน้ำแล้วค่อยจูบไปที่ริมฝีปากที่สวยได้รูปนั้น ก่อนจับร่างเล็กขึ้นอุ้มออกไปข้างนอกห้องและเช็ดตัวของทั้งผมและติ๊บ

ตอนนี้ร่างเปลือยเปล่าของเราทั้งสองคนไม่ได้ห่างกันไปเลย ติ๊บยังนั่งอยู่บนเตียงนอนโดยมีผมนั่งคุกเข้ากับพื้นเช็ดตัวให้ติ๊บทุกอณูในร่างกายของติ๊บดูน่าสัมผัสเอาเสียเหลือเกิน

และเมื่อมันประกอบด้วยความรัก ที่ตอนนี้ผมสารภาพกับตัวเองเต็มร้อยแล้วว่า ‘ผมรักติ๊บ’ และมันคงถึงเวลาแล้วที่ผมจะแสดงให้ติ๊บเห็นว่าผมรักติ๊บและต้องการติ๊บแค่ไหน

บทรักที่ผมบรรจงมอบให้ติ๊บเริ่มขึ้นและจบลงด้วยความรัก ก่อนที่ผมและติ๊บจะหลับไหลลงไป ผมหลับใหลไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ กว่าจะลืมตาตื่นขึ้นมามองหน้าคนที่หลับใหล ในอ้อมแขนของผมตอนนี้ ผมบรรจงหอมแก้มและกระซิบที่ข้างหูติ๊บเบาๆ ‘ขอบคุณนะติ๊บที่เกิดมาเพื่อพี่’

พอผมพูดจบเจ้าของร่างบางในอ้อมกอดผมก็ลืมตาขึ้นมาสบตากับผมเนิ่นนาน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นอาการขวยเขิน ขดตัวเข้าแทรกในวงแขนผมหนักกว่าเดิม ราวกับลูกนกที่ขอความอบอุ่น ผมจึงตอบสนองด้วยการดึงผ้าห่มมาคลุมเราทั้งสองไว้

และไม่ต้องถามน่ะคับว่าจะเกิดอะไรต่อไป  อิอิอิ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 16-05-2010 22:38:36

พี่หมอไม้สวัสดีครับตัวจริงเสียงจริงมาเองเลย

อูยเจ็บๆๆๆ  ช่วงนี้มดกัดบ่อยมากๆๆ  น่ารักที่สุด :o8:

อิจฉาพี่หมอติ๊บแล้วนะนี่ o18  5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 16-05-2010 22:39:53

อ้าว,,,กำลังหนุก พี่ไม้เอาจริงแระ :o8:
มาต่อไวไวนะHackz  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 16-05-2010 23:54:01

แอร๊ยยย ว๊าน หวาน อ่านแล้วเขินอ่ะ :-[
แบบเกิดมาเพื่อเป็นของกันและกันจริงๆเลยเนอะ :L1:
สวัสดีพี่ไม้ที่มาเยี่ยมเล้าด้วยนะคะ...ส่วนที่น้อง Hackz แทรกเป็นระยะตลกดีค่ะ ชอบๆๆ
ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน้าาา :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: liTTle.SaLapaO ที่ 17-05-2010 00:42:48

สวัสดีฮะพี่หมอไม้ ที่เขียนเรื่องราวดีๆมาให้อ่านนะฮะ แล้วก็คุณ Hackz ที่ช่วยนำมาลงให้อ่านและช่วยแก้คำ ทำให้อ่านง่ายขึ้นเยอะเลย
คุณ Hackz ยังเป็นเด็กนักเรียนอยู่หรอค่ะ เปิดเทอมวันที่ 17 เนี่ย ยังไงก็ตั้งใจเรียนนะ

ตอนนี้จะหวานไปไหนค่ะ อิจฉาค่ะ ยังไม่มีคนที่เกิดเพื่อเรา 555

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กแว่นน้อย ที่ 17-05-2010 01:34:15

อยากทราบว่า ใน Blog จริงของคนเขียนนี่ เขียนจบเลยป่ะครับ

อยากบอกว่า เรื่องนี้ น่ารักมากๆ และเป็นเรื่องที่ซาบซึ้งกินใจพอสมควร

แต่... ถ้าคนเขียนใช้ภาษานิยาย (ภาษาที่สละสลวยกับการร้อยเรียงร้อยรัดภาษา) เรื่องจะน่าอ่านมากขึ้น และจะเป็นที่ชื่นชอบจนติดตลาดเลยทีเดียวแหละ

อย่าลืมมาต่อไวๆ นะครับ จะเป็นกำลังใจให้จนจบเรื่องทีเดียวเลยแหละ

 :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 17-05-2010 03:26:07

     นั่งๆ นอนๆ อ่านเรื่องนี้มาตั้งกะหนึ่งถึงเก้าเนี่ย ต้องบอกว่าสงสารติ๊บ มากมายอ่ะ ทำไม ชีวิตช่างรัดทดแท้น้อ แต่ตอนนี้ก็คงไม่เป็นไรแล้วเพราะได้เป็นคุณหมอไปแล้วนิ แล้วก็ยังได้คนดีๆ อย่างพี่ไม้มาดูแลอีกคน ถ้ายังไงก้ขอให้ความรักและความสุขของทั้งสองคน คงอยู่ตลอดไปนะจ๊ะ  :m1: :m1:

     ส่วนพี่ไม้ก็ดูแลกระติ๊บใบนี้ให้ดีๆ ละ ให้สมกับที่มีคนมาทักนะ อิอิ :a1:

ปล. พรงนี้ไปเรียนด้วยเหรอ เค้าไม่หยุดกันเหรอ หรือว่าไม่ได้อยู่กทม.หว่า  :m28:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 17-05-2010 12:45:55

เข้าใจหัวใจตัวเองกันซะที หวานกันไปนานๆ นะ  :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 17-05-2010 13:38:20

น้องกะติ๊บเสร็จพี่ไม้ไปเรียบโร้ย :impress2:
รอตอนหวาน ๆ ตอนต่อไปฮับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-05-2010 16:24:17

ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ ที่มีให้นะคับ จะค่อยๆทยอยเอามาลงให้แบบต่อเนื่อง
หวังว่าจะเป็นกำลังใจที่ดีให้กันแบบนี้ไปนานๆ
สำหรับภาษาที่ใช้เขียนที่พี่บางคนบอกให้ใช้ภาษานิยาย  ต้องขอโทษอย่างแรงคับ  ไม่เป็นจริงๆ
เพราะอยากให้อ่านง่ายๆ  สบายๆ เข้าใจเรื่องเหมือนฟังเรื่องเล่าซะมากกว่า
เพราะแค่พูดให้เป็นภาษาคนนี่  ผมก็ยากแล้วคับ พูดจากะใครไม่ค่อยจะรู้เรื่องแล้วคับ
เอาเป็นว่าจะพยายามทำให้ดีที่สุดแล้วกันนะคับ

แต่งงว่ามีแต่คนชอบมาติ๊บ  ไม่ยักกะมีใครชอบผมกันมั่งเลย  เฮ้อออออ
เมื่อกี้เซอร์ไรพส์เจ้าตัวตอนมานอนอ้าให้ผม(ทำ)ฟัน   ยิ้มแก้มปริเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-05-2010 16:54:52

ช่วงนี้ออกอาการงงกะตัวเอง
ว่าเมื่อไหร่ไอ้น้อง Hack มันจะมาต่อเรื่องราวซะทีแบบว่าทิ้งไว้ให้ติดตามให้คอยลุ้น  ทั้งๆที่ต้นฉบับอยู่กะตัวเอง
มาต่อได้แล้วน้องเอ้ยยย  พี่รอติดตามตอนต่อไป

:L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 17-05-2010 17:14:02

^
^
^
 :z13: จิ้มๆพี่หมอไม้ อิอิ
พี่ก็ปั่นต้นฉบับเยอะๆ แล้วก็เขียนผิดให้น้อยลง น้อง hcakz จะได้ไม่ต้องแก้เยอะแล้วเอามาลงเร็วๆ 55+
ล้อเล่นค่าาาา...ฝากกอดพี่หมอติ๊บหน่อย คนอะไรน่ารักจัง :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 9 กันและกัน [อัพภาคเ
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 17-05-2010 17:37:48

กรี๊ดๆๆๆๆๆ ถูกใจอิป้าแก่ๆจริงๆ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [by: dr.mike] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-05-2010 18:26:24

เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก
17:59  27/8/2009

กว่าผมจะตื่นมาอีกทีก็บ่ายเศษๆ ของวันเลยทีเดียว แต่ทันทีที่ผมลืมตาตื่นมา ห้องผมก็ถูกจัดเข้าที่เข้าทางเรียบร้อยแล้ว แต่ที่ไม่ถูกใจผมเอาซะเลยคือ เตียงที่อยู่อีกฝั่งนึงของห้องมันได้ถูกจัดและปูอย่างเป็นระเบียบที่อีกฝั่งของมุมห้อง แล้วแบบนี้ก็หมายความว่าผมกับติ๊บต้องนอนคนละเตียงกันอ่ะดิ

เรื่องอะไรจะยอม ทันทีที่ขยับตัวลุกจากที่นอนได้เจ้าของร่างที่ผมกอดมา ทั้งเช้าก็ออกมาจากห้องน้ำพอดี ผมจึงสบโอกาสถาม

“ทำไมจัดห้องเสร็จไวจัง พี่เลยไม่ทันได้ช่วยเลย”

“ก็ของติ๊บไม่ได้มีอะไรมากมายนี่คับ มีแค่หนังสือกับเสื้อผ้านิดเดียวเอง” ติ๊บตอบแต่ไม่สบตากับผมเลยคงเขินๆ น่ะ

“แล้วมีอะไรขาดเหลือรึป่าว พี่จะได้ไปซื้อมาให้” ผมถามด้วยความเป็นห่วง

“ไม่มีคับ แค่มีที่นอนอยู่ที่ไหนติ๊บก็อยู่ได้”

“แล้วทำไมติ๊บต้องมานอนเตียงนี้ด้วยอ่ะ ไมไม่นอนเตียงเดียวกะพี่อ่ะ ไหนๆ เราก็…”

ไม่ต้องรอให้ตัวเองพูดจบผมก็เดินพรวดเดียวมารวบติ๊บไว้ในอ้อมกอดเรียบร้อย แถมมีของแถมเป็นการหอมแก้มฟอดใหญ่

“ก็พี่ไม้ตัวเล็กที่ไหนละคับ นอนคนเดียวก็เต็มเตียงแล้ว แล้วอีกอย่างติ๊บก็นอนดิ้นด้วย กลัวจะทำให้พี่ไม้หลับไม่สนิทอ่ะดิ”

“ไม่เป็นไรถ้าติ๊บไม่มานอนเตียงนี้ งั้นพี่มานอนเตียงเดียวกับติ๊บก็ได้”

“โหย แล้วติ๊บจะมีทางเลือกอีกมั้ยนี่” ติ๊บบอกพลางมองค้อนมาที่ผมหนึ่งที

“งั้นเราก็รวมเตียงเข้ามาชิดกันดิจะได้นอนสบายขึ้น หรือจะนอนเตียงเดียวกันก็ได้ พี่ก็นอนได้ แต่ติ๊บอ่ะต้องนอนบนตัวพี่ ไหวป่าวอ่ะ” ผมตอบกวนๆ ปนทะเล้นนิดหน่อยเพื่อดูว่าอีกฝ่ายจะมีอาการกับผมอย่างไร

แทนคำตอบ มือเล็กก็คว้ามาที่พุงน้อยๆ ของผม ก่อนบิดมันเล่นด้วยอาการหมั่นเขี้ยว แต่ก็ทำเอาผมเจ็บไม่น้อยเลยทีเดียว

“เอาเตียงมารวมกันก็ได้ แต่พี่ไม้ห้ามนอนดิ้นข้ามฝั่งมาเตียงติ๊บก็แล้วกันนะ” ติ๊บบอกผมยิ้ม ก่อนจะอารมณ์ดีเดินไปที่เตียงพลางขนย้ายหมอนผ้าห่มไปวางไว้บนเตียงผม ก่อนที่เราจะช่วยกันย้ายเตียงเดี่ยวนั้นมารวมกันให้เป็นเตียงเดียว ตามความต้องการของผมในตอนแรก…

หลังจากที่เราทานข้าวมื้อแรกของวัน เอาตอนพลบค่ำกันเรียบร้อย ผมก็พาติ๊บกลับห้องเอาตอนหัวค่ำ และทันทีที่ผมถึงห้องก็จัดการเคลียร์งาน เคลียร์นัดคนไข้สำหรับวันจันทร์ที่ผมทำเป็นปกติอยู่แล้ว ติ๊บเองก็จัดการรีดผ้าของตัวเองและไม่วายจะทำหน้าที่คนรักที่ดีด้วยการจัดการรีดผ้าให้ผมเรียบร้อยด้วยเช่นกัน

“ติ๊บว่าที่ห้องเราขาดอะไรไปมั้ย อยากได้อะไรเพิ่มรึป่าวอ่ะ” ผมถามติ๊บเผื่อจะต้องการอะไรเพิ่มเติมเพราะตอนอยู่ห้องคนเดียว ผมก็ไม่ค่อยได้สนใจกะข้าวของเครื่องใช้ภายในห้องซักเท่าไหร่

“ขาดหลายอย่างเลยล่ะพี่ไม้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ติ๊บว่าจะไปซื้อของในเมืองมี หลายอย่างที่มันหมดแล้วเหมือนกัน”

ติ๊บบอกผมแบบนั้นเพราะว่าที่นี่เด็กมหาลัยจะรู้ดีว่าเวลาอยากได้ข้าวของเครื่องใช้เยอะๆ ก็ต้องถ่อสังขารไปห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง หรือไม่ก็ห้างสรรพสินค้าในเมือง นอกจากจะถูกกว่าซื้อตามร้านแถวๆ มหาลัยแล้ว ยังถือเป็นการพักผ่อนไปในตัวด้วย

“งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาติ๊บไปช๊อปในเมืองแล้วกัน” ผมบอกพลางส่งยิ้มให้กับติ๊บที่ยืนรีดผ้าอยู่ไม่ห่างออกไปเท่าใดนัก

“อ้าว แล้วพรุ่งนี้ไม่ได้ทำงานเหรอคับ ติ๊บไปเองได้นะ” ติ๊บบอกผมแต่สายตาก็ไม่ได้เปลี่ยนจากผ้าตรงหน้าเท่าใดนัก

แทนคำตอบผมเดินไปโอบร่างบางไว้ในอ้อมกอด พลางปล้นจูบคนที่กำลังทำงานด้วย

“ไม่เอาอ่ะ ใครจะปล่อยให้ติ๊บไปเดินคนเดียว เดี๋ยวมีคนมาฉุดไปก็แย่ดิ”

แล้วการรีดผ้าแบบสองคนช่วยกันก็เริ่มต้นขึ้น ผมก็เริ่มแปลกใจตัวเองเหมือน กันว่าผมเป็นคนโรแมนติกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ จากเดิมที่ผมไม่เคยรีดผ้า ไม่เคยโรแมนติกกับแฟน แต่ตอนนี้อะไรที่ทำให้ผมยืนโอบกอดติ๊บไปพร้อมกับการรีดผ้าได้ขนาดนี้ ดูท่าผมจะเป็นเอามากใช่มั้ยคับ

“ดึกแล้วพี่ไม้ไปอาบน้ำได้แล้วละ” ติ๊บเตือนผมหลังจากนอนดูรายการทีวี

จนตอนนี้เกือบจะเที่ยงคืนอยู่แล้ว ซึ่งปกติผมเป็นคนนอนดึกอยู่แล้ว เลยไม่อาบน้ำจนกว่าจะง่วงค่อยไปอาบน้ำแล้วก็หลับไหลไป แต่ตอนนี้ผมคงต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองบ้างแล้วละ คงต้องอาบน้ำเร็วขึ้น แปลกน่ะที่ผมเองก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้อีกรอบว่าทำไมผมถึงต้องยอมเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของผมทีละเล็กทีละน้อย เพื่อให้คนที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ด้วย นี่ผมรักติ๊บจริงๆ เหรอนี่

ทันทีที่ผมอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็ออกมานั่งหน้าทีวีซักพัก เปลี่ยนให้อีกคนได้เข้าไปอาบน้ำ ฮั่นแน่..หลายคนคงตั้งคำถามกับผมละซิ ว่าทำไมไม่อาบพร้อมกัน ก็วันนี้ผมกับติ๊บเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนี่คับ ตัวผมคงเหม็นน่าดู ไว้ออกมาจากห้องน้ำก่อนเหอะ อิอิ

แต่ไม่ทันที่ผมจะได้ทำไร ก็เผลอหลับไปเนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกทีก็ดึกพอสมควร พอลืมตาขึ้นมาผมก็พบว่าที่คุณหมอกำลังอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะหนังสือ แต่ก็ไม่วายเป็นห่วงผมด้วยการปิดไฟนีออนที่สว่างทั้งห้องนั้น และไปเปิดโคมไฟที่โต๊ะอ่านหนังสือแทน ผมเลยได้เห็นว่าติ๊บมีความตั้งใจอย่างมากกับการเรียน เพราะช่วงนี้ก็คงใกล้สอบปลายภาคเข้ามาเต็มที่แล้ว

นี่ก็คงต้นเดือนกันยา แล้ว เด็กมหาลัยทุกคนคงรู้ว่าฤดูกาลอันแสนโหดร้ายใกล้เข้ามาเต็มที่แล้ว และโดยเฉพาะเด็กคณะแพทย์แบบติ๊บ คงไม่ต้องบอกหรอกน่ะว่าจะหนักหนาสาหัสแค่ไหน ทำให้ผมอดยิ้มกับภาพที่เห็นตอนนี้ไม่ได้จริงๆ มันยิ่งทำให้ผมเอ็นดูติ๊บได้ มากมายยิ่งขึ้น  ยังไม่ทันที่ผมจะได้ชื่นชมความตั้งใจของติ๊บได้มากมายนัก ผมเหลือบไปดูนาฬิกาที่ถูกวางไว้บนทีวีที่ผมเพิ่งสังเกตุเห็นคงเป็นนาฬิกาจาก ห้องของติ๊บละมั้ง นี่ตีสองพอดีเลย

โห… นี่ติ๊บอ่านหนังสือสองชั่วโมงมาแล้วอ่ะดิ  ถ้าเป็นผมนะ หลับไปนานแล้วละ ไม่เคยอ่านหนังสือได้ทรหดขนาดนี้ ติ๊บปิดหนังสือก่อนปิดไฟแล้วเดินฝ่าความมืดไปเข้าห้องน้ำก่อนเดินออกมานั่งที่เตียงฝั่งขวามือซึ่งเป็นฝั่งของติ๊บส่วนผมเลือกที่จะอยู่ฝั่งที่ติดผนังด้วยเหตุผลว่ากลัวติ๊บจะอึดอัดหากต้องมานอนฝั่งที่ชิดกับผนัง

ในเวลานี้ห้องผมมืดแต่ไม่ถึงกับมืดมิดเพราะไฟจากโรงจอดรถยังส่องผ่านประตูหลังห้อง ซึ่งเป็นประตูกระจกและผ้าม่านนั้นมาได้เล็กน้อย ทำให้ภายในห้องผมตอนนี้ ยังพอมองเห็นอากัปกิริยาของติ๊บได้บ้าง

ติ๊บนั่งบนเตียงของตัวเอง ก่อนแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มของติ๊บ มาถึงตอนนี้ทำเอาผมเจ็บใจตัวเองมากมายที่ไม่แกล้งเอาผ้าห่มติ๊บไปเก็บซะ จะได้นอนผ้าห่มเดียวกัน หนาวๆ แบบนี้ คงได้อุ่นน่าดู 

แต่ผมคิดได้เท่านั้นก็ต้องแปลกใจเอามากมาย แทนที่ติ๊บจะล้มตัวลงนอน ปล่าวเลย ในขณะที่ผมแกล้งหลับอยู่นั้น ติ๊บโน้มตัวเข้ามาใกล้ๆ ผมจนใจผมเต้นตูมๆ นึกว่าติ๊บจะลักหลับผมซะอีก…

แต่เปล่าเลย ติ๊บก้มตัวลงมาพร้อมกับกราบที่แผ่นอกของผม ก่อนก้มลงมาจูบเบาๆ ที่คางผมหนึ่งที ‘ติ๊บรักพี่ไม้นะคับ’ เสียงคำกระซิบนั้นทำเอาผมแทบจะอดยิ้มไม่ไหว ดีนะที่ตอนนี้ปิดไฟ ไม่งั้นติ๊บคงได้รู้ว่าผมตื่นมาแล้วแหงๆ ก่อนติ๊บจะล้มตัวลงนอนบนเตียงอีกฟาก

ผมหลับตาแล้วยิ้มให้กับสิ่งที่เกิดขึ้น นี่ผมมีแฟนน่ารักขนาดนี้เลยเหรอนี่ ตอนแรกตั้งใจจะจัดการติ๊บซะหน่อย แต่คิดว่าเจ้าตัวคงง่วงแล้วเพราะนี่ก็ตีสองแล้ว แถมวันนี้ยังถูกผมจัดการไปหลายรอบแล้วเมื่อตอนกลางวัน และอีกอย่างผมก็อยากรู้ด้วยว่าติ๊บจะทำแบบนี้ทุกวันรึป่าว จึงสั่งตัวเองให้หลับไปในที่สุด

ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาจากทางด้านหลังห้อง แล้วก็ทำให้ผมแปลกใจแต่เช้า เมื่อติ๊บกำลังจัดเตรียมอาหารเช้าให้ผมเป็นขนมปังทาแยมกับนมเปรี้ยว ที่กำลังจัดวางอยู่บนโต๊ะดูน่ากิน แม้จะดูเป็นอาหารง่ายๆ แต่ผมก็รับรู้ถึงความตั้งใจของคนที่ทำให้ผมอย่างซาบซึ้ง

ผมลุกขึ้นมาจากเตียงก่อนเดินไปบนโต๊ะ สูดกลิ่นหอมของขนมปังก่อนหันมาสูดกลิ่นหอมของคนทำที่อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย และอยู่ในชุดสบายๆ สีขาวสะอาดตา ผมเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำแปรงฟันและก็ต้อง แปลกใจอีกรอบที่ตอนนี้แปรงสีฟันของผมมีครีมจากยาสีฟันวางไว้ให้บนขอบอ่าง ล้างหน้าเรียบร้อย นี่คงเป็นอีกหนึ่งความใส่ใจที่ติ๊บทำให้ผมกระมัง

หลังจากอาบน้ำเรียบร้อยแล้วผมก็แกล้งเดินแก้ผ้าออกมาจากห้องน้ำ

“ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยละคับ” ติ๊บหันมาบอกผมแกมดุ ก่อนเปลี่ยนเป็นอาการเขินหน้าแดงเป็นลูกตำลึง

“ก็พี่ไม่ชอบแต่งตัวในห้องน้ำนี่มันแฉะอ่ะ อย่าว่าพี่เลยนะ พี่เคยชินแบบนี้อ่ะ”

“คับ ไม่เป็นไรหรอกถึงยังไง ติ๊บก็มองไม่เห็นอะไรอยู่ดี” ติ๊บบอกเสร็จแล้วก็หัวเราะร่ากับการกัดแกมหยอกผม

“เหรอ ดูใหม่ดิหาเจอรึยัง ถ้าหาไม่เจอระวังน่ะ พี่กลัวว่ามันจะหายไปอยู่ตัวติ๊บอ่ะดิ”

ได้ผลคับ ติ๊บแกล้งหันหลังไปจัดการกับขนมปังต่อทันที ก่อนยื่นขนมปังมาให้ผมหนึ่งชิ้น

ผมกัดขนมปังที่แสนอร่อยนั้นไปหนึ่งคำ แต่สายตาไม่วายจับจ้องใบหน้าของผู้เป็นเจ้าของขนมปัง  พร้อมสายตาวาบหวาม

“ไม่ต้องเลย กินไปเลย ติ๊บว่าพี่ไม้คงไม่ค่อยมีโอกาสได้กินอาหารเช้าเท่าไหร่หรอกมั้งคับ”

“อื้อ ก็พี่ตื่นไม่ทันนี่นา แล้วอีกอย่างก็ไม่มีใครมาคอยทำให้พี่ด้วย” ผมบอกติ๊บทั้งที่ขนมปังเต็มปาก

“งั้นเดี๋ยวติ๊บทำให้พี่ไม้กินทุกวันเลยดีมั้ย” เจ้าตัวบอกผมพลางหันมาเช็ดแยมที่เลอะปากอยู่เวลานี้ด้วย

“ให้พี่กินขนมปังทุกวัน ไม่ไหวน่ะ ยกเว้นแต่ว่าติ๊บจะทำอย่างอื่นให้พี่ทานบ้าง”

“จะทำอย่างอื่นได้ยังไงล่ะคับก็เราไม่มีครัวนี่นา ทำได้แค่นี้แหละ” ติ๊บบอกก่อนป้อนขนมปังชิ้นสุดท้ายเข้าปากผม แต่ทว่าแยมที่ติ๊บทาขนมปังนี่ซิ ร่วงแหมะไปติดที่เจ้าน้องชายผมพอดี

เอาละซิทีนี้  ผมมองติ๊บแบบเรียกร้องการรับผิดชอบ แต่เจ้าตัวขำจนตาหยี ก่อนไปหยิบทิชชู่มาเช็ดก่อนบอกผมไปล้างน้องชายในห้องน้ำ นึกว่าติ๊บจะรับผิดชอบกับการกระทำของตัวเองมากกว่านี้ซะอีก เฮ้ออออออออออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-05-2010 18:37:58

ทันใจดีมากเลยน้องงงงง  ได้ใจ
กลับมาไวจริงๆแฮะ  เนสตเร็วก่าพี่อีกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 17-05-2010 18:40:14

อ่านแล้ว หลงรักน้องติ๊บแล้ว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เป็นแฟนในอุดมคติมากๆ :m1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-05-2010 18:52:14

 :man1:

อ่อ  ลืมบอกไป  อัพเดทในบลอคให้เรียบร้อยแล้วค้าบ  ไปจัดการเอามาลงได้เลย

ปล.พี่ติ๊บก็ยังเป็นพี่ติ๊บที่น่ารักเหมือนเดิมแหละคับ  ขออย่าให้แปลงร่างเป็นพี่ติ๊บที่ไม่ใช่พี่ติ๊บเลย
น่ากลัวโคตรๆ  เจอมาแล้ว   หดไปหลายวันนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 17-05-2010 18:55:22

แอร๊ยยยย แบบพี่ติ๊บนี่มีอยู่ที่ไหนบ้างงงง จะไปดักฉุดเข้าบ้าน...อ้าว ไม่ใช่แระ :laugh:
น่ารักมากเลยอ่าาา :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-05-2010 19:03:06

ให้ติ๊บมาร่วมสนทนาด้วยเหรอคับ  ไม่เอาดีกว่า  หวง
วันนี้คงต้องไปละนะคับ
ต้องฝ่าดงปืนไปรับไอ้ตัวเล็กอีกผม
น่ากลัวมากมายยยย  กทม  วันนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 17-05-2010 19:08:14

ติ๊บน่ารักเว่อๆๆๆๆ หลงรักติ๊บด้วยคน

กด + ให้ทั้งไร้ท์เตอร์และคนโพสค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: liTTle.SaLapaO ที่ 17-05-2010 19:27:26

ใช่เลยพี่ กทม ตอนนี้อย่างกับสนามรบอ่ะ ใครอยู่ กทม ก็ระวังตัวด้วยนะ
พี่ติ๊บน่ารักอ่ะ หนูอยากได้แบบนี้มั้งอ่ะ สงสัยคงต้องเปิดศึกชิงนายกับพี่ไม้ซะหน่อยแล้ว 555 (หนูล้อเล่นนะ)

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 17-05-2010 19:47:36

...นึกว่าจะตามตัวหมอไม้ ไม่เจอซะอีก เสียดายนะถ้าจะไม่ได้อ่านต่อ
...ตอนนี้ดีใจนะที่หมอไม้ ปรากฎตัวจะได้อ่านเรื่องไปนานๆๆๆ
...หมอไม้ หมอติ๊บ อยู่กทม เหมือนกันเหรอ ไปรับเจ้าตัวเล็กก็ระวังๆๆแล้วกัน
...อ่านมาหลายตอนน่ารักทั้งคู่เลย เป็นกำลังใจในการสร้างครอบครัวนะ
...ทุกวันนี้หมอติ๊บ ยังกราบที่อกอยู่หรือเปล่า กตัญญูดี น่ารักเนอะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 17-05-2010 20:08:00

หมอติ๊บน่ารัก โอ๋ๆๆๆๆๆๆ หมอไม้ก็น่ารักอย่างอลน๊า
ว่าแต่ไปรับหมอติ๊บที่รพ.ไหนหรอฮะ
ยังงัยก็ดูแลหมอติ๊บและดูแลตัวเองดี ๆ นะฮับ
แล้วก็ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องน่ารัก ๆ ให้ได้อ่านแล้วชื่นหัวใจด้วยนะคับ
+1ให้หมอไม้ กะน้อง Hackzคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: iiดาวพระสุขლii ที่ 17-05-2010 20:16:41

เพิ่งจะได้อ่านเรื่องนี้...
น่ารักมาก....
น้องติ๊บเป็นเด็กที่ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆ   
ผ่านความลำบากมาได้ขนาดนั้น นับถือมากจริงๆค่ะ
แต่ตอนนี้ น้องติ๊บ มีความสุขแล้วใช่มั้ยคะ...^^

เรื่องราวน่ารักคะ ภาษาทีใช้อ่านง่าย ลื่นไหลดีค่ะ
เป็นเรื่องเล่าที่น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: PiTHa ที่ 17-05-2010 20:38:23

 o13ชื่นชมน้องติ๊บจริง ๆ ครับ อ่านแล้วนึกถึงตัวเองสมัยยังเป็นละอ่อน แต่คงดีไม่ได้เศษเสี้ยวของน้องเค้า ยังไงก็มาต่อบ่อย ๆ นะครับ...Medicine คนหนี่ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 17-05-2010 21:17:49

น่ารักอ่ะ...อิจฉาพี่ไม้จัง
อย่าปล่อยให้หลุดมือไปนะ รู้สึกจะมีคนหลงรักเยอะเชียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 17-05-2010 21:31:00

สงสารติ๊บหว่ะ
เหมือนมาอยู่ห้องเดียวกับ "เสือ" ไม้ 55555
ดูมีอะไรมาแกล้งน้องติ๊บตลอดเวลา
แก้ผ้าออกมาจากห้องน้ำ
คิดได้นะพี่ 55555
แต่แบบนี้แหละถูกใจ
เพราะเชื่อว่าพี่ติ๊บน่าจะมีวิธีมาจัดการหมอไม้ให้อยู่หมัดได้แน่ๆ
รออ่านต่อนะค้าบบบบบ

ปอลอ พี่ติ๊บเรียนจบรึยังเนี่ย??  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 17-05-2010 22:42:42

ในที่สุดตอน 11 ที่รอคอยก็ (จะ)มา

ขอบคุณคร้าบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: bigeye ที่ 17-05-2010 22:54:11

ติ๊บ..แสนดี...มากกกกกกกกกก :กอด1:

รอตอน11 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 17-05-2010 22:58:57

สนุกมากมาย และยังเฝ้ารอต่อไปเรื่อยๆ :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 17-05-2010 23:20:43

น่ารักกันจังเลยอ่าา คู่นี้
รักกันไปตลอดนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ไปไหนในกทม.ตอนนี้ ก็ระวังด้วยนะคะ

 :กอด1: น้องติ๊บ(จะโดนพี่ไม้ :z6: มั้ยเนี่ย หุหุ) พี่ไม้ คุณHackz คร่าา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: ronger ที่ 17-05-2010 23:44:55

กด+ให้ทั้งคุงน้องhackz และก็พี่ไม้เลยจ้า :กอด1:

ช่วงนี้สถานการณ์ไม่ค่อยปลอดภัย ไปไหนมาไหนก็ระวังตัวกันน้าพี่น้อง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 17-05-2010 23:50:25

นึกว่าติ๊บจะรับผิดชอบกับการกระทำของตัวเองมากกว่านี้ซะอีก เฮ้ออออออออออออ--------> :jul3: พี่หมอไม้หวังอะไรอะ  
ปล.พี่ติ๊บก็ยังเป็นพี่ติ๊บที่น่ารักเหมือนเดิมแหละคับ  ขออย่าให้แปลงร่างเป็นพี่ติ๊บที่ไม่ใช่พี่ติ๊บเลย น่ากลัวโคตรๆ  เจอมาแล้ว   หดไปหลายวันนนนนน---------> ถ้าอ่านไปเรื่อยๆ มันจะมีตอนนี้โผล่มาไหมอะคะ พี่หมอไม้ หรือถ้าไงทำเป็นตอนพิเศษก็ได้นะคะ อยากอ่าน,กแมวกลายร่างอ่ะ  :m20: ท่าทางจะสนุก

เออ...
1. ว่าแต่ตอนนี้ติ๊บยังกราบพี่หมอก่อนนอนไม๊อะคะ
2. แล้วติ๊บรู้ยังอะว่าพี่หมอให้ทุนอะ แล้วผลป็นไงบ้างอะคะ
3. หมอติ๊บ อยู่รพ.ไหนอะคะ เดินทางกลับกันดีๆ นะคะ

โทษทีนะคะ พี่หมอที่ขี้สงสัยไปหน่อย ถ้าไงจะรอติดตามคำเฉลยในเรื่องนะคะ

ปล. น้อง hackz  พี่อะอยู่ตจว.จ๊ะ แต่ทำงานที่กทม.งงมะ ตรงที่เค้าตีกันก็ทางผ่านพอดีด้วย คิดอยู่ว่าจะไปทำงานไงหว้า เซ็งแรง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 18-05-2010 00:00:39

น่ารักทั้งคู่เลย
ไม่ได้มาอ่านหลายวัน
เกือบตามไม่ทัน


ปูเสื่อรอตอนใหม่
 :กอด1:


+1 hackz กับพี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 18-05-2010 01:07:12

เอาเข้าไปแต่ละคน แต่พี่ก็เป็นนะ กร๊ากกกกก อ่านแล้วเขินแทน
พี่ไม้แบบว่าไวมากอ่ะ จับรวบหัวรวบหางน้องแบบนั้น มีเหรอน้องมันจะปฏิเสธยิ่งแบบว่ามีใจให้อยู่แล้ว
แต่กลัวช่วงหลังๆจะมาแนวดราม่า พี่ไม้ทำน้องเสียใจไรงี้เปล่าว้า
แต่เอาเหอะ ให้มันเป็นเรื่องของอนาคต ตอนนี้น่ารักโคตรรรรรรรรรรรรร

จะรอนะครับ พี่ไม้กะน้องกระติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 18-05-2010 02:29:09

อ๊ายยพี่ไม้ ลาม๊กกอ๊า าา 

ดีนะพี่ติ๊บเราไม่ทำตาม ไม่งั้นม๊ายย นายเอกสุดแสนน่ารักของชั้น น

รักพี่ติ๊บค๊าา า  อย่าเปลี่ยนไปเหมือนหมอ กรณ์นะคะ 55555(เอ๊ะหรือเปลี่ยนดี)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 10 จุดเริ่มต้นของความรัก [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 18-05-2010 09:36:30

อ่านควบหลายตอน...เกือบตามไม่ทัน...
hackz เก่งนะ ทำให้หมอไม้มาพบกะพวกเราได้...
หมอติ๊บ ยังคงความน่ารักทั้งกริยาและการปฏิบัติเหมือนเดิม...
อิจฉา หมอไม้มากกกกกก ที่ได้คนน่ารัก ๆๆ แบบหมอติ๊บ......

 :กอด1: hackz , หมอไม้ และหมอติ๊บ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [by: dr.mike] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 18-05-2010 11:24:01

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน
18:00 on 17/5/2010

เกือบเที่ยงแล้วผมและติ๊บก็เดินทางมาถึงห้างสรรพสินค้าในตัวเมืองพิษณุโลก และที่ผมชอบมามากกว่าคือบิ๊กซี เพราะไม่ต้องขับรถออกไปนอกเมืองเท่าไหร่นัก และที่สำคัญผมก็คุ้นเคยกับตรงนี้มากกว่าด้วย

“ติ๊บอยากได้อะไรเป็นพิเศษบอกพี่ได้เลยน่ะ” ผมบอกกับติ๊บหลังจากเราซื้อของใช้จำเป็น เสร็จเรียบร้อยแล้ว

ติ๊บเดินเลือกซื้อของ โดยมีผมเข็นรถเข็นตามติดๆ จากจำพวกของใช้จำเป็นติ๊บเดินมาหยุดที่แผนกเครื่องใช้ไฟฟ้า และตอนนี้กำลังเลือกกระติกต้มน้ำร้อน ทำเอาผมงงหนักขึ้นไปอีกว่าติ๊บจะเอาไปทำไม

“ติ๊บจะเอาไปทำไมเหรอ กระติกต้มน้ำร้อนนี่ พี่ไม่ค่อยกินบะหมี่หรอกนะ”

“พี่ไม้ไม่กินแต่ติ๊บกินนี่นา แล้วอย่ามาขอติ๊บกินก็แล้วกัน” เจ้าตัวบอกก่อนหันไปสั่งพนักงานว่าขอเจ้าเครื่องนั้น

ระหว่างรอพนักงานจัดการกับของที่สั่ง ผมก็เดินไปดูนั่นนี่ไปเรื่อย และไปหยุดอยู่ที่ร้านขายโทรศัพท์ คงจะดีไม่น้อย ถ้าผมจะสามารถคุยกับติ๊บได้ตลอดเวลาและติ๊บคงจะถูกใจกับมันไม่น้อย แล้วอีกอย่างถือว่าเป็นการรับขวัญ ‘แฟน’ แล้วกัน ผมจัดการกับเจ้าโทรศัพท์เครื่องใหม่เครื่องนั้นทันที ก่อนหยิบลงไปบนรถเข็น

เมื่อติ๊บได้ของที่สั่งเรียบร้อย ก็เดินดูของอีกนิดหน่อยและเดินนำหน้า ผมที่เข็นรถเข็นตามมาติดๆ ไปหยุดอีกทีก็ตรงร้านหนังสือ ติ๊บเดินเข้าไปซักพักก็เดินออกมาพร้อมหนังสือในมือหนึ่งเล่ม แต่ผมก็ไม่ได้สังเกตอะไรมากคิดว่าคงเป็นตำราเรียนหรือไม่ก็นิตยสารบันเทิงทั่วไปเท่านั้นเอง

ผมและติ๊บซื้อของเสร็จก็ขับรถกลับห้องพักในเวลาบ่ายแก่ๆ ผมจัดการนำของที่ซื้อมาออกจากถุงและวางไว้บนหลังตู้เสื้อผ้า เพราะพื้นที่ในการจัดเก็บห้องผมไม่มากนัก และอีกอย่างผมก็ไม่ชอบอะไรรกๆ ด้วย หลังจากผมจัดการกับของใช้จำเป็นเสร็จเรียบร้อย ก็ไปสะดุดตาที่กล่องโทรศัพท์ จริงซิ ผมยังให้ติ๊บไม่ได้ในตอนนี้ เดี๋ยวจะไม่เซอร์ไพรส์ ผมเลยจัดการโยนมันเข้าไปในตู้เสื้อผ้าฝั่งของผม ก่อนหันมาช่วยติ๊บจัดการกับเครื่องใช้ไฟฟ้าเครื่องใหม่ทันที ผมไม่เสียดายเลยที่ควักตังค์ซื้อ ตอนนั้นคิดว่าแค่ทำให้ติ๊บไม่ต้องทนหิวตอนดึกๆ ก็โอเคแล้ว แต่ที่ผมซื้อมานี่มันไม่แค่กระติกน้ำร้อนอ่ะซิครับ ทั้งไมโครเวฟเครื่องใหม่ กระทะไฟฟ้า หม้อหุงข้าวหนึ่งใบ กะทะไฟฟ้า ไปจนถึงที่ปิ้งขนมปังอีกหนึ่งตัว ตอนนั้นผมคิดแค่ว่าเครื่องใช้ไฟฟ้าพวกนี้คงทำให้ติ๊บไม่ต้องทนหิวในตอนดึกเท่านั้นเอง ไม่ได้คิดเลยว่าจะเป็นตัวการที่ทำให้พุงน้อยๆ ติดตามผมมาจนทุกวันนี้

หลังจากช่วยติ๊บ จัดการกับข้าวของเครื่องใช้พวกนั้นเสร็จ ผมจึงเริ่มรับรู้ว่าห้องผมเริ่มจะคับแคบขึ้นมาบ้างแล้ว

“ติ๊บว่าเราน่าจะมีโต๊ะเล็กๆ ซักตัวตรงระเบียงห้องมั้ย ไว้ให้ติ๊บทำกับข้าวแล้วก็เก็บจานชามพวกนี้” ผมเสนอความคิดออกไป

“ก็ดีน่ะ จะได้ไม่ต้องรกในห้อง” ติ๊บบอก ก่อนพยักหน้ารับกับผม ก่อนจะเดินมาหยุดข้างๆ ผมที่ยืนอยู่นอกระเบียง พลางยื่นกระป๋องน้ำผลไม้เย็นเจี๊ยบให้ผม ในขณะที่ผมกำลังชมตะวันที่กำลังจะลับขอบฟ้า ถึงห้องผมจะอยู่แค่ชั้นสอง แต่เมืองที่ไร้ตึกระฟ้าแบบนี้ก็ทำให้ผมได้ชื่นชมบรรยากาศดีๆ ได้ไม่ยาก

ผมหันหน้ามากอดรวบเอวติ๊บไว้ในอ้อมกอดของผม ชื่นชมกับความน่ารักของคนที่อยู่ตรงหน้าก่อนก้มลงไปจูบหน้าผากหนึ่งที บรรยากาศแบบนี้ทำผมโรแมนติกได้ไม่ยากเลยคับ

ติ๊บเขย่งเท้ามาจูบที่คางผมเบาๆ หนึ่งที

“ขอบคุณน่ะคับพี่ไม้ ที่ทำอะไรเพื่อติ๊บมากมายขนาดนี้มาตลอด ติ๊บจะไม่ทำให้พี่ไม้ผิดหวังคับ”

“พี่ต่างหากละติ๊บที่ต้องขอบคุณติ๊บ ติ๊บรู้อะไรมั้ย... ว่าติ๊บทำให้ชีวิตของพี่ถูกเติมเต็มขึ้นมาเยอะเลย แล้วพี่เองก็ไม่รู้ว่าจะมีใครทำอะไรเพื่อพี่ได้มากมายแบบนี้อีก พี่…''

ผมอยากจะบอกติ๊บเหลือเกินว่า ‘ผมรักติ๊บ’ แต่ก็ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมไม่กล้าที่จะบอกคำนั้น

“พี่... เป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลกเลยนะว่ามั้ย”

“ไม่จริงหรอก ยังมีคนโชคดีกว่าพี่ไม้อีกคนนึง” ติ๊บบอกกับผมทำให้ผมต้องทำหน้างงๆ

“ก็ติ๊บไง ติ๊บโชคดีที่สุดในโลกเลย” ติ๊บบอกก่อนกอดผมแน่นซุกตัวในอ้อมแขนแข็งแรงของผม และผมเองก็เช่นเดียวกันกอดติ๊บด้วย ความรัก…

“ติ๊บอะไรเข้าตาพี่ไม้รู้อ่ะไปเอาผ้าเช็ดหน้ามาเขี่ยให้พี่หน่อยดิ” ผมบอกติ๊บพลางพยายามขยี้ตา

ติ๊บรีบวิ่งเข้าไปในห้องแล้วก็เปิดตู้ตัวเองหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา ก่อนเอามายื่นให้ผม พลางบอกผมพยายามลืมตาจะได้ให้ว่าที่คุณหมอเขี่ยเศษผงออกให้

“ไม่เอาผ้าผืนนี้ เอาผ้าของพี่ซิในตู้ของพี่อ่ะ” ผมบอกก่อนติ๊บวิ่งไปอีกรอบ

“ตู้พี่ไม้ไม่เห็นจะมีผ้าขนหนูเลย ผ้าเช็ดหน้าก็ไม่มี อยู่ตรงไหนเหรอคับ” ติ๊บร้องบอกมาจากข้างในห้อง

ไม่รู้ว่าติ๊บซื่อหรือผมเซ่อกันแน่ ที่จะเซอร์ไพรส์ไม่มีโอกาสแบบนี้

ผมอ่ะตั้งใจให้ติ๊บเดินเข้าไปเปิดตู้เสื้อผ้าของผมแล้วก็จะพบกับกล่องโทรศัพท์เครื่องใหม่ที่ผมตั้งใจซื้อให้เต็มที่ แต่ติ๊บก็ตั่งหน้าตั้งตาหาผ้าขนหนูผ้าเช็ดหน้าต่อไป

“พอแล้วติ๊บไม่ต้องหาแล้ว” ผมบอกพลางเดินมาหยุดที่หน้าตู้เสื้อผ้า

“อ่าว เศษผงออกแล้วเหรอคับ” ติ๊บถามผมด้วยความเป็นห่วง

“ใครบอกว่าผงเข้าตาพี่ สายตาพี่มีแต่ตื๊บต่างหาก” ผมบอกก่อนโน้มมาจูบที่แก้มบาง พลางยื่นมือไปหยิบกล่องโทรศัพท์มายื่นให้ ติ๊บทำหน้างงๆ

“พี่ตั้งใจซื้อให้ติ๊บ เวลามีอะไรฉุกเฉินจะได้โทรหาพี่ได้ตลอดเวลา” ผมแกะกล่องและยื่นโทรศัพท์ ให้ซึ่งก่อนออกมาจากร้านผมเองก็ได้ซื้อซิมการ์ดเป็นเบอร์ที่ผมจำได้ไม่ยากใส่ลงไปให้ติ๊บเรียบร้อยและผมก็จัดเก็บเบอร์นี้ไว้มั้ง ในโทรศัพท์และความทรงจำของผมมาจนวันนี้

ติ๊บค่อยๆ มองและจับโทรศัพท์เครื่องใหม่ อย่างทะนุถนอมมองหน้าผมผ่านรอยยิ้มสดใส

“ขอบคุณคับพี่ไม้” ไม่มีคำพูดสวยหรูใดๆ ออกมาจากปากติ๊บนอกจากคำขอบคุณ แต่ผมก็รับรู้ว่ามันมีถ้อยคำร้อยพันอยู่ข้างในนั้นแม้จะไม่มีโอกาสได้ยินแต่ผมก็รับรู้ได้ และแทนคำขอบคุณ

ติ๊บเขย่งเท้าขึ้นมาผมรับรู้แล้วละว่าติ๊บจะจูบที่คางผม และก็คงช้ากว่าการกระทำของผม ที่ก้มหน้าลงไปเพื่อให้ปากของผมได้รับรสหวานละมุนจากปากบางเรียวเล็กที่ผมชื่นชอบมาตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกัน ก่อนที่ปากของผมจะได้รับรู้ความหอมหวานจากทุกอณูในร่างกายของติ๊บและจบลงด้วยความรัก  และ..น้ำรัก อิอิ เริ่มทะลึ่งแล้วมั้ยละคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 18-05-2010 11:36:59

 :z13:

หวานจังเลยตอนนี้
ข้าวใหม่ปลามัน:man1:
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 18-05-2010 11:55:10

..เป็นครอบครัวแล้ว มีพ่อบ้านแม่บ้าน พร้อมเลย
..คุณน้องHackz แหม ยังอยากไปรู้ยี่ห้อโทร เค้าอีกนะ
..เซอร์ไพส์ ไม่ขี้นวุ้ย ไปเจอเอาคนตรงหรือบื้อวะ อย่างหมอติ๊บเข้า
..หมอไม้ เริ่มหื่นละ ตอนหลังๆๆนี่นะปกติของคนมีคู่เนอะ น้องHackz หาบ้างสิ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 18-05-2010 12:29:53

โธ่...หมอติ๊บอ่ะ...หมอไม้จะเซอร์ไพร์สซะหน่อย...5555
หมอไม้...หื่นเริ่มบ่อยแล้วนะ...แต่เห็นใจอ่ะนะ...ข้าวใหม่ปลามัน...
hackz...กว่าจะถึงคิวคงจะอีกนานนนนนนนนนน.....
รู้เบอร์หมอติ๊บ บอกด้วยนะ....กระซิบ ๆๆๆ.....
รักทุกๆๆๆ คน  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 18-05-2010 13:31:20

หมอไม้แอบแรงนะคับ
มาน้ำรักอะไรเนี่ย 5555
ข้าวใหม่ปลามันสมชื่อจริงๆ ครับ
ตอนนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 18-05-2010 13:37:29

ติ๊บนี่เป็นเด็กมีมารยาทดีนะ เรียบร้อยด้วย ขยันอีกตะหาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: -~iK@iZ_KunG~- ที่ 18-05-2010 13:57:32

น่ารักว่ะครับ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: posshiza ที่ 18-05-2010 14:40:20

น้องติ๊บน่ารักจัง
อย่างงี้พี่ไม้คงทั้งรักทั้งหลงแน่เลย
เป็นกำลังใจให้คะ รอตอนต่อไปด้วยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: liTTle.SaLapaO ที่ 18-05-2010 14:40:59

จะน่ารักไปถึงไหนค่ะ เหมาะกับชื่อตอนที่น้องhackzตั้งให้เชียว

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 18-05-2010 14:59:57

ยิ้มแก้มแทบปริ เพราะความน่ารักของหมอไม้กะหมอติ๊บ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 18-05-2010 16:21:02

ตามทันแล้วว
หมอติ๊บน่ารักจังค่ะ
เพราะคิดดี ทำดี สิ่งดีดีถึงตามมาเนอะ
ชอบตรงกราบอกพี่ไม้ก่อนนอน
ทำให้เห็นว่ารักและเคารพพี่ไม้มาก น่ารักก ><

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 18-05-2010 16:45:40

หวานสะมากมาย อีป้าแก่ๆ ขอภาวนา อย่าให้มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันอะไรเกิดขึ้นเลยนะ สาธุ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 18-05-2010 18:29:01

น่ารักกันจังเลยอ่าา อิจฉาเหอะ ><

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 18-05-2010 18:33:53

น่ารักจริงๆ แต่น่าอิจฉามากกว่า โหะๆ

ยังไม่ครบวัน ยังกดบวกเพิ่มไม่ได้ อิอิ ไว้จะแวะมากดให้ค่ำๆ จ้า ถ้าจะให้ดีมาลงอีกนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 18-05-2010 20:26:04

ตามอ่านทันซะที...เฮ้ออออออออ...ขอปาดเหงื่อก่อน - -"

ชอบหมอติ๊บมาก ๆ เลยอ่ะ...ทั้งความคิด การใช้ชีวิต นับถือมาก ๆ

ทั้งหมดทั้งมวลคงจะต้องขอบคุณยายและป้าของหมอติ๊บที่สอนมาดีแบบนี้

แล้วที่ทำให้หลงรักหมอติ๊บมากยิ่งขึ้นก็คงจะเป็นตอนที่หมอติ๊บก้มกราบที่อกของหมอไม้อ่ะ

อ่านแล้วอึ้งปนทึ่ง และซึ้งไปด้วยเลยอ่ะ...อย่าว่าแต่หมอไม้จะดีใจเลย เป็นใครเจอแบบนี้ก็คงนอนยิ้มฝันดีทั้งคืนแน่ ๆ >//////<

ไม่ใช่แค่ว่าหมอติ๊บโชคดีทีไ่ด้เจอกับหมอไม้หรอกนะ...แต่เค้าว่าหมอไม้เองก็โชคดีที่ได้เจอกับหมอติ๊บเหมือนกัน

จะติดตามอ่านตอนต่อไป ๆ นะฮะ...อย่าปล่อยให้เค้าค้างนานนะ...เด่วน้ำตาลในเลือดเค้าจะหมดซะก่อน

เพราะว่าตอนที่ผ่านมาหวานมาก...จนอิจฉาตาร้อนไปตาม ๆ กัน...อิอิ XD

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 18-05-2010 20:42:51

ข้าวใหม่ปลามันถ้วยนี้ ขอให้หวานหอม หวานมันแบบนี้ไปนานๆนะ อร่อยๆมากสำหรับมื้อนี้
ขอบคุณคร้าบ \(^๐^)/

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 18-05-2010 21:46:15

พี่ไม้ส่งต้นฉบับด่วน o11อย่าอู้ o19
น้องติ๊บแม่ศรีเรือน น่ารักจัง :m1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 18-05-2010 22:32:44

มาขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจอีกรอบครับผม
ดูทุกคอมเม้นท์จะสนอกสนใจกับเรื่องที่ติ๊บกราบอกผมก่อนนอนจริงๆแฮะ
และถามว่าทุกวันนี้ยังเป็นอยู่มั้ย   ไม่มีคืนไหนที่ติ๊บไม่ทำเลยคับ
ผมเคยบอกห้ามแล้ว  แต่เจ้าตัวก็ให้คำตอบมาว่า  แทนความรัก  แทนคำขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่ผมทำให้


ปล.ต้นฉบับใหม่อัพเดทให้ล่วงหน้าไปหลายตอนแล้วคับ  ไปเอามาลงต่อได้เลยนะคับ  จะได้ไม่ต้องรอกันนนานนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 18-05-2010 22:43:09

จริงๆ ค่ะชอบตอนที่ พี่ติ๊บกราบอก โอ้ยยย ย ย ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 18-05-2010 22:44:45

ขอบคุณคุณไมค์สำหรับเรื่องน่ารัก ๆ ครับผม

ขอบคุณ hackz ด้วยครับที่เอามาลงให้ชาวเล้าเป็ดได้อ่าน ^^

 :pig4:

ติ๊บน่ารักมากๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: bigeye ที่ 18-05-2010 23:04:50

อ้างจาก: hackz ที่ 18-05-2010 20:33:57  

น่าอิจฉาพี่ติ๊บเราจริงๆ

มีแต่คนชมว่า กราบหน้าอกพี่ไม้

อยากให้พี่ติ๊บ มาอ่านบ้างนะ แกจะว่ายังไง

เขินหรือเปล่าเน้อ เหอะๆๆ

น่านจิ  ถ้าติ๊บมาอ่านสงสัยจะเขินแน่เลย :o8:

ติ๊บน่ารักจริงๆ.....พี่ไม้ก้อน่ารักไม่แพ้กัน.. :กอด1:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 11 ข้าวใหม่ ปลามัน [อัพภาคเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 18-05-2010 23:44:02

แล้ววันนี้ จะมีภาคค่ำไหมค่ะ 555

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [by: dr.mike] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-05-2010 00:14:07

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 12 เพียงสองเรา
22:18 on 18/5/2010

นี่ก็ใกล้ช่วงสอบ เข้าไปเต็มที่แล้วผมเห็นติ๊บตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือหลายวัน โดยเฉพาะช่วงกลางคืนหลายต่อหลายคืน ที่ผมเห็นติ๊บหลับไปกับหนังสือกองโตจนผมต้องอุ้มไปนอนหลายต่อหลายวัน และผมเองก็งานยุ่งช่วงนี้อาจไม่ค่อยมีบทบาทในการดูแลติ๊บเท่าไหร่นัก

  HAPPY   BIRTH   DAY     . . .

ทันทีที่ข้อความเข้าจากมือถือของติ๊บ ผมเองก็อดใจไม่ได้ที่จะแอบชะเง้อและกดดู แล้วก็พบกับความแปลกใจเล็กน้อยว่านี่ใกล้ถึงวันเกิดติ๊บแล้วเหรอ แล้วผมจะมีของขวัญอะไรให้ติ๊บดีนะ จำได้ว่าวันเกิดติ๊บปีนั้นเป็นวันหยุดที่ติ๊บเองก็ไม่มีเรียน และผมเองก็ไม่มีเวร จึงคิดแผนการเซอร์ไพรส์ติ๊บออกมาอยู่ในหัวของผมเรียบร้อย

“พรุ่งนี้ติ๊บมีโปรแกรมไปไหนรึเปล่า” ผมถามเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาดสำหรับการนัดเซอร์ไพรส์ติ๊บในวันรุ่งขึ้น

“ไม่มีอะคับพี่ไม้มีอะไรรึปล่าว” ติ๊บตอบแต่สายตายังไม่ละจากหนังสือกองโตตรงหน้า

“เปล่า พอดีพี่รู้มาว่าพรุ่งนี้วันเกิดใครก็ไม่รู้เลยจะพาไปทำบุญ”

“จริงนะ” ติ๊บละจากหนังสือตรงหน้า ขึ้นมามองผมแบบถามเพื่อความมั่นใจ

“จริงซิ เราไม่ได้ไปทำบุญกันมานานแล้วนี่ พี่เลยอยากพาติ๊บไป ไหนๆ ก็วันเกิดทั้งที” ผมตอบคำถามเสร็จ ติ๊บก็เดินจากโต๊ะอ่านหนังสือมายืนอยู่ตรงหน้าผมที่กำลังนั่งดูทีวี

“พี่ไม้ใจดีที่สุดในโลกเลย” ว่าแล้วติ๊บก็ก้มลงมาคงคิดว่าจะจูบผม แต่ไม่ทันผมหรอกเงยหน้าขึ้นมาจับประคองหน้าติ๊บลงมาดูดดื่มความหวานจากรสสัมผัสนั้น เนิ่นนานและดูดดื่ม

“ก็วันเกิดติ๊บทั้งที่ พี่ก็อยากให้ติ๊บมีความสุขมากๆ ไง” ผมตอบ ก่อนดึงร่างบางลงมานั่งบนตัก ก่อนรัดร่างบางแน่นขึ้นก่อนหอมแก้มติ๊บฟอดใหญ่

“แค่ที่ติ๊บมีพี่ไม้แบบทุกวันนี้ ก็มีความสุขมากแล้วละคับ” ติ๊บตอบพลางก้มหน้าลงมาใช้จมูกชนกันกับผม

“ไม่เอาอ่ะ แค่นี้จะมีความสุขได้ไงต้องแบบนี้……”

พูดจบเท่านั้นแหละ ผมก็โน้มร่างบางลงบนเตียงแล้วเปลี่ยนตัวเองขึ้นมาทาบทับบนตัวติ๊บ จูบรับรสหวานจากปากอิ่มอีกรอบ ก่อนเปลี่ยนเป็นพรมจูบไปทั่วใบหน้าและคอขาวนวลนั้น

ในตอนนี้ติ๊บอยู่บนเตียงนอนด้วยร่างเปลือยเปล่าไม่เหลืออาภรณ์ใดๆ ด้วยฝีมือของผม ก่อนพรมจูบและซุกไซร้ไปทั่วซอกคอ ก่อนไล้เลื่อยลงมาที่หน้าอกและยอดอกที่แข็งชูชันสีชมพูนั้นอย่างแผ่วเบา เล่นกับมันซักพักก่อนเปลี่ยนเป็นโลมเลียไปทั่วท้องและต้นขาขาวเนียน ก่อนแสดงบทรักที่บ่งบอกถึงการยอมรับของผมด้วยการลงลิ้นลงชิมรสสวาท จากแก้มก้นคู่งามและจุดที่ผมหวงแหนไม่แพ้ส่วนอื่นๆที่รัดแน่นสนองตอบรับความเป็นชายของผมที่ส่งมอบให้ติ๊บได้ลิ้มลอง

ติ๊บเองก็ไม่ปล่อยให้น้องชายผมเป็นอิสระได้นานเท่าใด เพียงไม่กี่ครั้งที่ได้ลิ้มชิมรสและเป็นผลมาจากการสอนและฝึกหัดของผมเพียงไม่กี่ครั้ง ถึงตอนนี้แม้จะยังไม่คล่องแคล่วเก่งกาจเท่าไหร่ แต่ก็ทำให้ผมหน้าตาเหยเกหมดหล่อได้บ่อยๆ เช่นกัน

ผมเปลี่ยนมาทาบทับบนตัวของติ๊บอีกรอบ ก่อนเปิดประตูที่ปิดแน่นด้วยลิ้นของผม ก่อนสอดใส่ความเป็นชายให้ติ๊บได้ลิ้มลองและสัมผัสแน่นที่ทั้งผมและติ๊บมอบให้แก่กัน เนิ่นนานและมีความสุขจนช่วงนี้บอกได้เลยว่าผมกลายเป็นคนติดเซ๊กส์เพราะติ๊บจริงๆ จากเดิมที่ผมเองก็ยอมรับว่าเป็นคนมีอารมณ์บ้างตามธรรมดาของผู้ชายทั่วไป แต่ทุกครั้งที่ผมได้อยู่กับติ๊บ ผมมีอารมณ์และความต้องการทุกครั้งและก็ไม่มีครั้งใดที่ผมมีโอกาสแล้วจะ ปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดลอยไป และหลายครั้งเช่นกันที่ผมเป็นคนเริ่มขอโอกาสจากติ๊บเองโดยไม่รั้งรอโอกาสจากติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 19-05-2010 01:32:17

ทำไมน้องติ๊บยอมง่ายจังวะ??

ปอลอ ผมว่าจริงๆ ไม่ได้ยอมง่ายหรอก
แต่ว่าพี่ไม้เล่าเร็วอ่ะ
มันเลยดูเหมือนกับคนอ่านยังไม่ได้อินกับความสัมพันธ์ของสองคนมากซักเท่าไหร่
แป็บๆ ก็ถึงฉากนั้นแล้ว
ยังไงรออ่านตอ่นะครับ
ว่าแต่หมอไม้ไม่ต้องไปตรวจคนไข้หรอครับ??
ดูต่อได้หลายตอนจัง??
(สงสัยเจ๋ยๆ น้า ไม่ได้ว่า ต่อก็ดี ได้อ่าน 5555)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 19-05-2010 02:02:30

คิดเหมือนกัน ว่าเรื่องนี้อาจไม่มีฉากแบบนี้ เพราะมาตอนแรกออกแนวป็นรักใสๆๆ
ที่ไหนได้หื่นเหมือนกันะพี่หมอไม้เนี่ย :haun4: :haun4:
แต่คนอ่านก็ชอบนะ ฉากไหนๆก็ชอบ ชอบหมอติ๊บอะ น่ารัก  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 19-05-2010 02:11:40

พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ เห็นเป็นเรื่องของหมอๆ เลยสนใจ

เด็กๆคณะนี้หน้าตาดีกันจริงๆนะคะ (แนวๆใสๆ)

เเต่หมอฟันก็ใช่ย่อย พอๆกันนั่นล่ะ แต่โดยรวมจะตัวหนากว่า ใหญ่กว่า

อ่านเเล้วก็คิดถึงสมัยตอนเรียน ที่ไปยืนตามโรงอาหาร แอบดูบ่าวน้อย คริๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 19-05-2010 07:00:53

HBD ติ๊บ ^^
ยังกราบพี่ไม้ทุกวันเลยเหรอ สุดยอดเลย
บวกให้ค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 19-05-2010 07:12:09

 :-[

พี่หมอติ๊บน่ารักจังเลย



 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 19-05-2010 08:45:00

คู่นี้หวานกันจนกลัวเจอเรื่องร้ายๆเข้ามา เฮ้ออ
ขออย่าให้มีอะไรดราม่าเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 19-05-2010 09:31:31

คนอ่านน  :pighaun:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 19-05-2010 09:33:38

...หมอไม้เป็นคนโรแมนติค แอบเซอร์ไพส์ที่รักหลายอย่างแล้วนะ
...ดูท่าทาง..ทางรักของคู่นี้จะราบเรียบ...ตลอดไปเนอะ
...เพราะทั้งคู่ดูแลเอาใจใส่ทั้งตัว และ หัวใจ ซึ่งกันและกันอย่างดี :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-05-2010 10:15:32

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU
22:26 on 18/5/2010

เช้าตรู่ของวันที่ 6 กันยายน ผมลืมตาตื่นขึ้นมาภายใต้ผ้าห่มอุ่นและคนรักที่นอนหลับไหลในอ้อมกอดของผม ผมบรรจงจูบที่เปลือกตาก่อนจะทำให้เจ้าของดวงตาคู่สวย ปรือตาขึ้นมามองผมช้าๆ

“Happy birth day นะ ขอบคุณที่เกิดมาเพื่อพี่” คำพูดที่ผมคิดว่าหวาน และมีความหมายที่สุดสำหรับผมที่มอบให้ติ๊บในวันเกิดวันนี้

“ขอบคุณของขวัญจากคนบนฟ้าชิ้นนี้คับ” ติ๊บตอบผมกลับมาและทำให้ผมรู้ว่าคำพูดที่ว่าหวานของผมเมื่อกี้ เทียบไม่ได้กับคำขอบคุณนี้และความหวานจากสายตาที่มองมายังผม ก่อนจูบลงไปที่คางสากๆ ของผมเบาๆ

 “ตื่นอาบน้ำเหอะ ไปทำบุญกันวันนี้วันเกิดใครน้า”

ไม่ต้องรอให้ได้รับคำตอบ  ผมลากข้อมือเล็กๆ นั้นเข้าห้องน้ำ อาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อยภายในเวลาไม่กี่นาทีก่อนเดินตามกันลงมาขึ้นรถของผมมุ่งหน้าสู่วัด

“แล้ววันนี้เราจะไปทำบุญที่วัดไหนกันดีอ่ะคับพี่ไม้” ติ๊บถามผม ในขณะที่นั่งเบาะหน้ารถมาด้วยกันและมือยังกุมมือกันบนกระปุกเกียร์เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

“พี่ก็รู้จักแถวนี้ไม่กี่วัดเองด้วยซิว่าแต่วันนี้ติ๊บจะทำบุญกี่วัดดีอ่ะซักเก้าวัดเลยมั้ย”

“โหเก้าวัดมากไปมั้ง ติ๊บว่าเราไปทำบุญกันที่เดียวก็พอ จะได้ประหยัดเวลาเดี๋ยวขับรถนานพี่ไม้จะเมื่อย”

“ไม่เมื่อยหรอกถ้าทำเพื่อติ๊บ กี่วัดพี่ก็ยอม” ผมตอบพร้อมหยอดคำหวานก่อนกุมมือน้อยมาหอมหนึ่งที

“ตอนนี้ก็ยังไม่เมื่อยหรอก ยังโปรโมชั่นอยู่นี่ เดี๋ยวหมดโปรเมื่อไหร่ก็จะเบื่อติ๊บละไม่ว่า”

“พี่ไม่เบื่อติ๊บหรอก กลัวแต่ติ๊บแหละจะเบื่อพี่ซะก่อน” (Hackz นี่ๆ เถียงกันอยู่นั้นล่ะ จะไปวัดกันไหมนิ)

แล้ววันนั้นผมก็พาติ๊บมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ แบบไม่มีจุดหมาย เจอวัดที่ไหนก็ตระเวรถวายสังฆทานไปเรื่อย ดีนะที่วัดสมัยนี้มีชุดถวายสังฆทานครบ เราแค่ไป ก็ไปหาซื้อที่วัดได้เลยพอถวายพระเสร็จทางวัดก็เอามาขายต่อมัน คือความสะดวกหรือเป็นธุรกิจบนความศรัทธากันแน่นะ(Hackz ง่ะ มีด้วยรึ)

จนเวลาล่วงไปบ่ายแก่ๆ ทั้งผมและติ๊บต่างก็เหนื่อยจากการตระเวรเดินทาง มันก็นานมากจนผมเรียงลำดับไม่ถูกว่าตอนนั้นผมไปวัดไหนก่อนหลังตามลำดับ แต่ที่รู้ๆ ผมและติ๊บมาจบกันที่วัดใหญ่ ผมจึงตัดสินใจลากติ๊บไปหาของกินในห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดและมีเพียง แห่งเดียวในพิษณุโลก คาดว่าคงจะพอกันได้ไม่ยาก  อิอิ ถูกต้องครับ ท๊อปแลนด์ พลาซ่า

“วันนี้วันเกิดติ๊บ อยากกินอะไรสั่งได้เต็มที่เลยนะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง” ผมบอกขณะรับเมนูจากบริกร

“งั้นกินให้พี่ไม้หมดตูดเลยนะ” ติ๊บบอกพลางหันมายิ้มเยาะๆ

“ก็ได้แต่ถ้าต้องล้างจาน ติ๊บต้องอยู่ช่วยพี่ล้างจานให้ที่ร้านเค้านะ” ผมพูดพลางหัวเราะร่วน

แล้วอาหารมื้อนั้นก็ผ่านไปเป็นการเติมพลังให้ผมกับติ๊บเป็นอย่างดี โดยที่ระหว่างทานผมก็แอบสังเกตเด็กหนุ่ม คงรุ่นน้องผมไม่กี่ปี ในโต๊ะที่นั่งไม่ห่างไปจากเรามากนัก ที่คอยหันมองมาทางโต๊ะที่ผมนั่งอยู่ตลอดเวลา

ผมพาติ๊บเดินดูของในห้างไปเพลินๆ ก่อนจะนึกขึ้นมาได้ว่าผมยังไม่มีของขวัญอะไรให้ติ๊บในวันเกิดวันนี้เลย เอ…แล้วผมจะซื้ออะไรให้ติ๊บดีนะ นาฬิกา ตุ๊กตา เสื้อผ้า เอาอะไรดี หว่า……

“ติ๊บอยากได้อะไรเป็นของขวัญวันเกิดเป็นพิเศษรึเปล่า” ผมถามขณะที่เราทั้งคู่เดินดูนั่นนี่ไปเรื่อยๆ

“ไม่อยากได้อะไรหรอก ก็พี่ไม้ซื้อให้ติ๊บหมดทุกอย่างแล้วนี่ ของขวัญที่ติ๊บอยากได้ติ๊บมีมาตั้งนานแล้ว แต่ติ๊บขอแค่ให้ของขวัญชิ้นนั้นอยู่กับติ๊บไปนานๆ ก็พอ” ติ๊บบอกพลางมองดูไปทางอื่น เหมือนไม่ค่อยจะสนใจผมซักเท่าไหร่ เล่นเอาเคืองเหมือนกันนะนี่

“หมายถึงโทรศัพท์ที่พี่ซื้อให้อะเหรอ แล้วไม่มีอย่างอื่นที่อยากได้แล้วหรือไง” ติ๊บหยุดเดินพลางหันมารั้งแขนผมและจ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่อง

“ติ๊บไม่ได้หมายถึงโทรศัพท์หรืออะไรเลยคับ แต่ของขวัญที่ได้มาและมีค่ามากที่สุดจนไม่อยากเสียมันไป ก็คือของขวัญชิ้นใหญ่ที่ยืนอยู่ตรงหน้าติ๊บตอนนี้นี่แหละ” โหดูบทจะซึ้งของเค้าดิ เล่นเอาผมยิ้มแก้มแทบปริ ส่วนเจ้าตัวก็คงซึ้งจนน้ำตารื้นเลยเชียว

“ไม่เอา อย่าร้องไห้ พี่สัญญาพี่จะไม่มีวันทิ้งติ๊บไปไหน พี่สัญญา”

แทนคำตอบและการปลอบโยน ผมเอื้อมมือไปขยี้หัวเด็กน้อยเบาๆ ทั้งที่ในใจอยากจะดึงเข้ามากอดให้หนำใจ  แต่นี่คือห้างสรรพสินค้าผมก็ไม่ใช่ไม่แคร์ใครขนาดนั้นซะด้วย ยังอายแล้วก็เขิน

พวกเราเดินดูของในห้างไปเรื่อยเปื่อย ก่อนจะออกมาจากห้างพร้อมของใช้จำเป็นตามมาด้วยของกินอีกหลายถุงเหมือนกัน แต่ทว่าของขวัญที่จะซื้อให้ติ๊บก็ยังไม่มีชิ้นไหนถูกใจผมอยู่ดี

จนมาถึงร้านขายเครื่องเขียนและกิ๊ฟท์ชอปเล็กๆ ที่อยู่ก่อนถึงประตูทางออกไปชั้นที่เราจอดรถ ติ๊บก็หยุดดูของสิ่งหนึ่งเป็นพิเศษ แล้วผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าติ๊บเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ชอบเขียนบันทึก คงจะเข้าท่าถ้าผมจะซื้อสมุดโน้ตหรือไดอารี่เล็กๆให้ติ๊บซักเล่ม เผื่อเค้าจะบันทึกเรื่องราวอะไรที่เขียนไว้ถึงผมบ้างเผื่อ วันหน้าผมจะได้อ่านมัน(Hackz อ๋อ เข้าใจแล้ว ที่ว่าตอนที่พี่ติ๊บเดินไปซื้อหนังสือ(ในตอนก่อนๆ) แล้วพี่ไม้บอกว่าไม่ได้สนใจเท่าไหร่ ให้ผมเดา ผมว่าพี่ติ๊บต้องซื้อไดอารี่แน่ๆ เลย อิอิ)

ผมพาติ๊บเดินมาถึงรถนั่งในรถเรียบร้อย สตาร์ทรถ เปิดแอร์ให้เย็นเพื่อลดความเหนื่อยล้าของเรา

ก่อนที่ผมจะหาทางไปซื้อของขวัญให้ติ๊บเผื่อจะเซอร์ไพรส์

“เดี๋ยวพี่ปวดฉี่อ่ะขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เมื่อกี้คงดื่มน้ำอัดลมไปเยอะอะ”

“คับ รีบไปรีบมาละ” ติ๊บบอกก่อนจัดแจงของให้เข้าที่เข้าทาง

ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่ร้านขายเครื่องเขียนและเลือกซื้อไดอารี่ เล่มหนาพอสมควร เป็นรูปน่ารักของเด็กสองคนที่กำลังหอมแก้มกันดูน่าเอ็นดู แต่ตอนนั้นผมคงไม่ทันได้คิดว่าวันนึงผมจะมีโอกาสได้อ่านมันบ้างรึปล่าว และไม่รู้ว่าติ๊บจะใช้เขียนอะไรจึงเลือกไดอารี่เล่มนั้นที่ผมเพิ่งมารู้ข้อเสียของมันในตอนหลังนี่เอง นั่นก็คือ มันมีกุญแจลอคเล็กๆ ไว้ด้วย (Hackz ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ต้องเอาด้วย(เครื่อง)กลทุบ ฮ่าๆๆ)

ไม่ งั้นป่านนี้ผมคงได้รู้แล้วละ ว่าติ๊บเขียนอะไรลงไปบ้างในแต่ละวัน

ราวทุ่มเศษๆ ผมและติ๊บก็นำรถมาจอดที่หอพักของเราเป็นที่เรียบร้อย ก่อนที่เราทั้งสองคนจะช่วยกันหอบข้าวของพะรุงพะรังเข้าห้อง และจัดข้าวของเรียบร้อยก็เล่นเอาเหงื่อตกทีเดียว

“จะสองทุ่มแล้ว ติ๊บหิวอะไรอีกมั้ย” ผมถามพร้อมนั่งลงบนเตียงขณะที่อีกคนยังยุ่งอยู่กับการเก็บข้าวของให้เข้าที่เข้าทาง

“ไม่ไหวละคับยังอิ่มอยู่เลย แต่ถ้าพี่ไม้หิวอะไรก็ตามสบายเลยนะ”

“งั้นเดี๋ยวพี่อาบน้ำแล้วค่อยออกไปหาไรกินดีกว่า”

“วันนี้พี่เมื่อยๆ ขับรถทั้งวัน เดินหิ้วของให้ทั้งวันแล้วอ่ะ ช่วยอาบน้ำให้พี่หน่อยซิ อาบเองไม่ไหว” ผมพูดพร้อมกับเดินมากอดติ๊บจากทางข้างหลัง และพยายามใส่ลูกอ้อนเต็มที่

“นะๆ ไหนๆ ก็วันเกิดไปทำบุญมาก็ตั้งหลายที ทำบุญกะพี่มั่งดิ พี่เหนื่อยอ่ะอาบน้ำไม่ไหว” ติ๊บหันมามองค้อนผมตาโต แต่ก็แอบขวยเขินอยู่ในทีก่อนจะตีแขนผมไปหนึ่งที

“อะๆ ก็ได้ เดี๋ยวอาบให้ก็ได้จะได้ไปหาไรกินจะได้รีบนอน เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”

ไม่ต้องรอให้เจ้าตัวพูดจบผมลาก เจ้าตัวเข้าห้องน้ำทันทีและเพียงไม่กี่อึดใจร่างน้อยก็อยู่ในอ้อมกอดผมภาย ใต้สายน้ำที่เย็นชื่นใจลดความเหนื่อยล้า ของเราทั้งสองคนลงไปได้บ้าง

“วันนี้พี่ทำให้ติ๊บมีความสุขมั้ย” ผมถามพร้อมจ้องหน้าอย่างต้องการเอาคำตอบ กับคนที่อยู่ภายในอ้อมแขนของผมตอนนี้

“พี่ไม้ ทำให้ชีวิตของติ๊บมีความสุขได้ทุกวันอยู่แล้วคับไม่ว่าเมื่อวาน วันนี้ หรือพรุ่งนี้ ติ๊บก็มีความสุขได้เสมอ  ถ้า ตรงหน้าของติ๊บมีพี่ไม้อยู่ และเป็นพี่ไม้คนเดิมคนนี้”

ติ๊บบอกมาแค่นี้ทำเอาผมแก้มแทบปริ ก่อนก้มลงไปดูดดื่มความหวาน จากริมฝีปากบางๆ ที่ผมชื่นชอบมันนักหนา

ผมอยากจะบอกว่าผมรักติ๊บอีกแล้ว  แต่ทำไม มันติดอยู่ที่คอผมทุกทีเลยนะ เลยได้แต่กอดกันเนิ่นนาน จนอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยผมก็แต่งตัวออกไปที่บอกว่าจะไปหาอะไรกิน นั่นคงไม่ใช่เหตุผลหลักของผมหรอกคับ แต่ไหนๆวันเกิดถ้าขาดขนมเค้กก็จะเป็นวันเกิดได้ยังไง ผมเลยขับรถออกมาร้านเบเกอรี่ที่หน้ามหาลัย แล้วรีบบึ่งรถกลับไปในไม่กี่นาที

ผมกลับเข้ามาถึงห้องในขณะที่อีกคนกำลังง่วนอยู่กับการอ่านหนังสือเรียน ผมจึงซ่อนเค็กเดินผ่านติ๊บที่อ่านหนังสืออยู่ไปยังระเบียงหลังห้อง จัดการเอาเค้กออกมาพร้อมจุดเทียนก่อนเดินกลับไปที่ห้อง พร้อมแกล้งปิดไฟ

ติ๊บคงตกใจพลางหันมามองทางผม ที่ตอนนี้เดินเข้ามาพร้อมเค้กที่กำลังจุดเทียนอยู่ตรงหน้า

“พี่ร้องเพลงไม่เก่ง ร้องไม่เพราะด้วย เอาเป็นว่าพี่ขอให้ติ๊บมีความสุขมากๆ ในวันเกิดวันนี้และตลอดไป”

ผมพูดจบพร้อมกับยื่นเค้กไปให้อีกคนเป่า ติ๊บมองหน้าผมที่ตอนนี้ผมสังเกตได้ถนัดตาว่าขอบตาของติ๊บแดงก่ำและรื้นไป ด้วยน้ำตา ก่อนจะไหลลงมาอาบแก้มเบาๆ ท่ามกลางรอยยิ้ม นี่ใช่มั้ยหยดน้ำตาที่มาจากความสุข

“ติ๊บขอบคุณนะคับพี่ไม้ที่ทำทุกอย่างเพื่อติ๊บมาตลอด ขอบคุณจริงๆ”

ติ๊บบอกพร้อมกับเป่าเค้ก และตักมาให้ผมชิมหนึ่งคำ เป็นเค้กที่อร่อยที่สุดที่ผมเคยกินมาเลยจริงๆแฮะและแทนที่ผมจะกินแต่เค้ก ก็ไม่ใช่นายไม้ละซิ

ผมจับมือติ๊บพร้อมจูบไปหนึ่งทีที่มือเจ้าของวันเกิด จ้องหน้าเจ้าตัวที่มีอาการเขินในเวลานี้ ก่อนวางเค้กและรวบตัวติ๊บมาไว้ในอ้อมกอดบนเตียงนอนของเรา

ไม่ทันที่ผมจะได้พูดพร่ำทำเพลงอะไร ไม่ทันได้บอกอะไรซึ้งๆ ติ๊บเล่นเอาผมอึ้งเพราะจู่ๆ ติ๊บก็จูบผมก่อนผมรับรู้ถึงความรักและความรู้สึกหลายๆ อย่างผ่านมาทางจูบอันดูดดื่มจากคนรักของผม

“ติ๊บ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่พี่ไม้ทำเพื่อติ๊บมาตลอดนะคับ ขอบคุณจริงๆ” ติ๊บบอกผมพร้อมกับน้ำตาเอ่อท้นสองแก้ม

“ถ้าอะไรที่ทำให้ติ๊บมีความสุขได้พี่จะทุกอย่าง พี่สัญญา แต่ขออย่างเดียวติ๊บอย่าทิ้งพี่ไปไหนก็พอ” แทนคำตอบ  ติ๊บจูบคางที่วากไปด้วยหนวดเครา แข็งของผม

แต่มีรึที่หมอไม้อย่างผม จะจบอยู่แค่การจูบเบาๆ ที่คาง ผมรวบติ๊บไว้ในออบกอดให้แน่นขึ้นและตอนนี้ร่างของเราก็เบียดเสียดกันภายใต้ การจูบที่ดูดดื่มของเราทั้งสองคน ร่างบางสะดุ้งเป็นระยะๆ ขณะที่ผมพรมจูบและโลมเลียไปทั่วร่าง บทรักดำเนินไปอย่างอบอุ่นและเสร็จสิ้นลงภายใต้ความรักที่เต็มเปี่ยม ของหัวใจทั้งสองดวง
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: medicine
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ตั้งแต่มีฉากเรทx มา ผมแทบจะเม้นท์ไม่ออกเลย เขินมากๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 12 เพียงสองเรา [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-05-2010 10:21:22

FsH[O]

ตอบคำถามข้องใจดังนี้คับ   
ที่มาต่อให้ได้หลายๆตอน  เพราะผมเล่าเรื่องทั้งหมดลงในบลอคส่วนตัวเรียบร้อยตั้งนานแล้ว  แค่ไม่ได้เอามาลงเวบนี้เฉยๆ
อีกอย่างคนที่เอามาลงเวปนี้ก็ไม่ใช่ผมโดยตรงคับ  พอดีน้องhack เป็นคนจัดการ
ส่วนเรื่องขึ้นเวร   หมอฟันไม่มีเวรดึกหรอกคับ    จะมาอัพให้ตอนกลางืนก็เลยไม่ได้ใช้เวลาที่ต้องทำคนไข้มาอัพ


คิดว่าคงกระจ่างขึ้นแล้วนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 19-05-2010 11:24:39

คู่นี้หวานกันจังเลย

ชอบประโยคที่พี่ติ๊บบอกว่าขอให้ขวัญชิ้นนั้นอยู่กับติ๊บไปนานๆ ก็พอ
 o13

+1 ให้พี่หมอไม้แล้วก็ hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-05-2010 12:31:22

 :t3:

พักเที่ยงแล้วแวะมาดู  เอ  วันนี้บอร์ดดูเงียบเหงาจังแฮะ   ทำไงดีหว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 19-05-2010 13:09:10

ไม่มีเวรดึก มิน่าหล่ะ
ถึงว่า...

ผมว่าตอนนี้ยังไม่ตื่นกันมั้งคับ
พี่หมอไม้
ช่วงนี้หยุดยาว
กลางคืนเห็นอยู่กันเต็มไปหมด

ปอลอ กลัวมีคนแย่งน้องติ๊บไปจากพี่ไม้
ดูท่าทางจะมีหลายคน เท่าที่เล่ามาอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 19-05-2010 13:23:18

สวัสดีค่ะ น้องหมอไม้ น้องหมอติ๊บ และน้องhackz

ติดตามเรื่องนี้มาได้ 2 วันแล้วค่ะ พอดีว่าอ่านไป ตามสถานการณ์รุนแรงไปด้วย
ก็เลยอ่านช้าไปหน่อย อิอิ

ขอบอกว่าประทับใจมาก กับความรักและความห่วงใยดูแลกันที่ทั้งสองมีให้กันนะคะ
เหมือนฟ้าส่งให้ทั้งคู่ได้มาพบกัน รักกัน เติมเต็มให้กัน ดูแลกัน

ขอบคุณน้อง Hackz ที่นำเรื่องราวดีๆนี้มาให้ได้อ่านอย่างมีความสุข
ขอบคุณไดอารี่ ที่ทำให้น้องหมอไม้ได้บันทึกเรื่องราวนี้ไว้ (รอก็แต่ไดอารี่ของน้องหมอติ๊บ เมื่อไรจะได้เอามาลงน้า)
ขอบคุณคนบนฟ้า ที่สร้างเรื่องราวประทับใจ

สัญญาว่าจะติดตามอย่างตลอดนะคะ

เป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะคะ

+1 ให้กับทั้งสองคนเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 19-05-2010 13:26:15

บอร์ดดูเงียบเหงา เพราะมาตอนพักที่ยงรึเปล่าค่ะ คุณไม้

ลองมาดูตอนค่ำๆ ไม่ดีกว่าเหรอค่ะ อาจจะไม่เงียบอย่างนี้ก็ได้ค่ะ อีป้าแก่ๆ ขอบอก 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 19-05-2010 13:42:10

หวานกันจริงๆ ><
จะมีคนทำเพื่อเราได้ขนาดนี้บ้างมั้ยน้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-05-2010 14:10:33

ก็อยากมาติดตามทั้งวันแหละคับป้าแก่  แต่อาศัยช่วงกลางวันคนไข้ไม่ค่อยมีก็ออนทิ้งไว้ทั้งวัน
แต่หอหัวค่ำก็ต้องไปรับไอ้ตัวเล็กจาก รพ แถวสุขุมวิท  น่ากลัวอยู่อ่ะจะจ้างออกมาทำงานบ้านอย่างเดียวแล้วนี่
พอกลับมาถึงห้องก็ดึกแล้วคับ  ปกติไม่ค่อยได้ใช้คอมตอนดึกๆอะคับ  กลับมาห้องก็หลับเลย.....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 19-05-2010 15:59:39

แล้ววันนี้จะไปรับไอ้ตัวเล็กยังไงล่ะเนี่ยหมอไม้ ระวังด้วยเน้อ

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-05-2010 16:19:03

น่ารักมากมาย อิๆๆ

ปล..แถวนั้นเริ่มไม่ค่อยดี ขับรถระวังๆ หน่อยนะค่ะ...^o^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: liTTle.SaLapaO ที่ 19-05-2010 16:54:48

หวานอีกแล้ว อ่านไปเขินไป น่ารักอ่ะ

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 19-05-2010 17:12:58

...ทุกวันนี้หมอได้อ่านได เล่มนี้ของหมอติ๊บบ้างหรือยัง
...อีกอย่างสงสัยจัง เห็นน้องติ๊บชอบเรียกหมอแก่ๆ ห่างกันมากเลยเหรอ
...น่ารักกันจัง วันเกิดแค่ได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก และได้ทำบุญก็โอเคแล้วละ
...วันนี้เงียบเพราะคงจะหดหู่มั้ง ยังไงหมอกับหมอติ๊บก็ระวังตัวด้วยนะ
...อ้าวเคอร์ฟิวแล้วนะจะกลับได้เปล่าเนี่ย ต้องกลับก่อน สองทุ่มด้วยนะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 19-05-2010 18:00:51

หวานกันจัง อิซชี่วุ้ย :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 19-05-2010 21:20:30

ประกาศ Curfew แล้วพี่ไม้ไปรับหมอติ๊บไงเนี่ย :3130: ระวัง :ped151:ด้วยนะ
ปล.พี่ไม้ห้ามทำหมอติ๊บเสียใจนะ :teach:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 14 หึง หวง ห่วง [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-05-2010 22:00:40

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 14 หึง หวง ห่วง
22:46 on 18/5/2010

และหลังจากนั้นก็คงเข้าสู่ช่วงการอ่านหนังสือของเด็กมหาวิทยาลัยอย่างติ๊บ โดยเฉพาะเด็กคณะแพทย์ที่อ่านหนังสือกันหามรุ่งหามค่ำ จนพักหลังๆ มานี้ติ๊บเริ่มกลับห้องดึกขึ้นทุกวันโดยให้เหตุผลว่าอ่านหนังสือที่ห้องสมุดคณะจนดึกดื่นทุกวัน ผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะพักหลังๆ มางานก็เริ่มยุ่ง

แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมห่างเหินจากติ๊บเลยเพราะยังไงเราก็ยังนอนอยู่ด้วยกันทุกคืน แม้หลังๆ มาบทรักจะห่างเหินกันบ้าง แต่ผมก็ไม่อยากให้คนรักของผมเหนื่อยมากกว่าที่เป็นอยู่ และทุกคืนผมเองก็เป็นคนขับรถไปรับติ๊บกลับมาจากตึกของคณะทุกคืน
 
แล้วคืนหนึ่งขณะที่ ผมมารอรับติ๊บอยู่ที่หน้าตึกคณะ ผมก็ถึงกับโกรธจนควันออกหูเพราะวันนี้ติ๊บไม่ได้เดินมาคนเดียวหรือมาเป็นกลุ่มเพื่อนฝูงเหมือนดังเช่นทุกวัน แต่มีคนที่ผมไม่ค่อยชอบขี้หน้ามันเท่าไหร่เดินตามลงมาส่งติ๊บด้วย นั่นก็คือไอ้หมอหน้าจืดที่เคยชวนติ๊บไปเป็นรูมเมทนั่นเอง ผมไม่ทันรอจังหวะอะไรทั้งสิ้น เดินปรี่เข้าไปหาคนทั้งคู่
 
“ติ๊บพี่มารับกลับห้องแล้ว” ผมพูดด้วยเสียงกร้าวพร้อมใบหน้าบึ้งตึง

“อ่าวพี่ไม้ มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่โทรเข้าเครื่องติ๊บละคับ นึกว่าติดงานอยู่ซะอีกกำลังจะให้บอยไปส่งที่หอพอดี”

“ไม่ต้องแล้วละพี่มารับแล้ว กลับได้แล้ว ค่ำแล้ว”

ไม่ต้องรอคำตอบผมเดินเข้าไปกึ่งลากกึ่งจูงข้อมือเล็กๆ นั้นตรงไปยังรถที่เปิดไฟกระพริบอยู่หน้าตึกทันที

“ทำไมต้องให้คนอื่นไปส่งด้วยละ พี่ก็มารับมาส่งติ๊บทุกวันอยู่แล้วนี่นา”  ผมถามแบบเคืองๆ

“ก็พอดีว่าติ๊บเห็นว่ามันค่ำแล้ว แล้วบอยเค้าก็ชวนกลับเพราะเป็นทางผ่านกลับหอเค้าพอดีติ๊บก็เลยว่าจะกลับกับเขา จะได้ไม่รบกวนพี่ไม้ไง”

“เดี่ยวนี้ใช้คำว่ารบกวนแล้วเหรอ” (Hackz เอ่อ...ใจเย็นๆ นะ)

“วันนี้พี่ไม้เป็นอะไรนี่ ดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยนะคับ”

“เปล่าติ๊บก็รู้ว่าพี่ไม่ชอบให้ติ๊บไปกับใคร”

“อ๋อ... ที่แท้ก็หึงติ๊บนี่เอง ฮิฮิ”  ติ๊บพูดพรางหัวเราะแล้วหันมาจ้องหน้าผม ปริบๆ ได้เห็นติ๊บทำหน้าตลกแบบนี้ผมเองก็คงโกรธไม่ลงเลยเผลอยิ้มออกไป

“ติ๊บก็รู้ว่าพี่ขี้หึง แล้วก็หวง ทำไมต้องทำให้พี่หึงด้วยละ”

“ไม่ได้แกล้งให้หึงซักหน่อยก็บอยเค้าเป็นเพื่อนติ๊บ ไม่ได้คิดอะไรเลยเถิดไปมากกว่านี้จริงๆ ยังไงซะติ๊บก็ยังมีสเปคเป็นคนแก่ใจดี คนนี้เหมือนเดิม”  ติ๊บพูดพลางซบหัวลงบนไหล่ผมและผมเองก็คงโกรธไม่ลงเมื่อได้ยินประโยคนี้ เลยได้แต่เอื้อมมือไปลูบหัวให้อีกคนเบาๆ ก่อนมุ่งหน้าสู่ห้องพักต่อไป…
 
แล้วหลังจากนั้นมาอีกไม่กี่สัปดาห์ ก็เข้าสู่ช่วงการสอบปลายภาคของติ๊บ ซึ่งช่วงนั้นดูติ๊บจะเครียดและจริงจังกับมันมากพอสมควร จนถึงวันสุดท้ายของการสอบผ่านพ้นไป

วันนี้ผมไปรับติ๊บกลับมาจากการสอบด้วยสีหน้าที่ดูผ่อนคลายมากขึ้น คงจะพอทำข้อสอบได้บ้างเพราะเต็มที่กับการสอบมาพอสมควร ขนาดผมเองที่เรียนทันตแพทย์ ซึ่งก็ต้องใช้ความขยันไม่แพ้กับคณะแพทย์ ยังยอมรับเลยว่าสมัยที่ผมเรียนไม่ได้เคยจริงจังเอาเป็นเอาตายกับการเรียน ขนาดนี้ถ้าผมขยันได้ซักครึ่งของติ๊บ  ป่านนี้ผมเองคง เป็นหมอฟันเกียรตินิยมไปแล้วแน่ๆ
 
“เป็นไงบ้างทำข้อสอบได้มั้ย  เห็นยิ้มร่า ออกมาเลย” ผมถามขณะที่ติ๊บก้าวขึ้นมานั่งหน้ารถพร้อมคาดเข็มขัดเรียบร้อย

“ก็พอทำได้บ้าง แต่ที่ยิ้มนี่ เพราะมันผ่านไปแล้วต่างหาก คืนนี้ก็จะได้ไม่ต้องกลับไปเครียดกับหนังสือกองโตไง”

“อ่อ ที่ดีใจนี่เพราะว่าจะได้ไม่ต้องอ่านหนังสือแล้วงั้นเหอะ คนเรา”

“เปล่าคับ ไอ้อ่านนั่นก็อ่านอยู่ตลอดแหละ แต่วันนี้ไม่ไหวแล้วขอพักวันนึงนะ”

“สอบเสร็จแล้วไปฉลองอะไรกันดีอะวันนี้” ผมถามพลางหันไปมองติ๊บ

“ติ๊บอยากกินไอติม อยากกินขนมหวานจะได้อารมณ์ดีๆ” (Hackz อารมณ์ดี.. เพราะมีความสุข อิอิ)

“อืมม กินแต่ไอติม กินแต่หนมหวาน จนพี่จะเป็นหมูไปด้วยแล้วเนี่ยยย”

“อ่ะว่ามาเลยคร้าบบบบ วันนี้อยากไปกินร้านไหน”

“พี่ไม้อยากกินร้านไหนก็พาติ๊บไปได้เลย แต่ขอแค่มีไอติมมีขนมด้วยก็โอเค”

ในสมัยนั้น รอบรั้วมน จะมีซักกี่ร้านที่เป็นร้านอาหารแล้วมีขนมมีไอศกรีม ผมก็เลยบึ่งรถมาจอดที่ร้าน Eat me ซึ่งอยู่ทางด้านข้างของมหาวิทยาลัย เป็นร้านเล็กๆ นั่งสบายๆ มีดนตรีฟัง ทั้งอาหารและไอศกรีม จึงไม่ต้องคิดมากว่าจะไปร้านไหนดี (Hackz ‘ในสมัยนั้น’ พูดเหมือนมันนานมากกกก.. นะนี่)
 
ทันทีที่มาถึงที่ร้านซึ่งวันสุดท้ายของการสอบแบบนี้ แน่นอนว่าการหาที่นั่งต้องเป็นเรื่องยากเอาซักหน่อย ผมพาติ๊บเดินเข้าไปในร้านฝ่าสายตาผู้คนจำนวนหลายสิบไปมาหลายรอบ แต่ทว่าก็ยังไม่มีที่ว่างให้กับเราสองคนเลย จนในที่สุดก็มีกลุ่มเพื่อนของ ติ๊บชวนให้เราเข้าไปนั่งร่วมวงด้วย ผมก็เลยจำใจต้องนั่งลงร่วมโต๊ะกับเด็กๆ เอาน่า ทำตัวเป็นเด็กซักวันจะเป็นไรไปไม้

แต่ทว่าโต๊ะที่ผมมานั่งด้วยกลับมีไอ้หมอหน้าจืดที่ชื่อว่า ‘บอย’ ที่ผมไม่เคยชอบขี้หน้ามันเลยนี่ซิ

“ติ๊บกับพี่ไม้ นั่งโต๊ะเดียวกันนี่แหละ วันนี้สอบเสร็จคนเยอะมากไม่มีที่ว่างหรอก” ไอ้หมอหน้าจืดชิงออกโรงพูดก่อน 

“อืม ไม่เป็นไรนั่งกะเพื่อนๆ ก็ดีเหมือนกัน ว่าแต่ทานอะไรกันไปรึยัง” ติ๊บถามเพื่อนๆ รอบโต๊ะก่อนจะแนะนำผมให้รู้จักกับเพื่อนๆ ซึ่งเพื่อนติ๊บบางคนผมก็ไม่อยากรู้จักซักเท่าไหร่ เพราะมันชอบมองติ๊บแปลกๆ แบบที่ผมเห็นแล้วต้องเคืองมันทุกที

แล้วอาหารมื้อนั้นก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ทั้งอาหาร ขนมหวาน ไอศกรีมครบตามที่ติ๊บต้องการแล้ว ผมก็เรียกเชคบิลล์แต่ทุกๆ คนก็ช่วยกันจ่ายในส่วนของตนเองกันทุกคน ผมเลยไม่ต้องเปลืองตังค์เป็นเจ้ามือเลี้ยงเด็กๆ ทุกคน

“เดี๋ยวเสร็จจากนี้แล้วพวกเราว่าจะไปร้องคาราโอเกะ หน้ามหาลัยกัน ติ๊บไปกะพวกเรานะสนุกด้วยกัน” เพื่อนหญิงในกลุ่มติ๊บคนนึงออกปากชวน

“ใช่ๆ ไปด้วยกันติ๊บ พวกเราอยู่ด้วยกันมาเทอมนึงแล้ว ยังไม่เคยเห็นติ๊บไปเที่ยวไหนกะพวกเรามั่งเลย แถมไม่เคยเห็นติ๊บร้องเพลงด้วย” (Hackz ช่ายยย)แทนคำตอบ ติ๊บหันหน้ามาทางผม

“พี่ไม้ให้ติ๊บไปมั้ย” ติ๊บหันมาถามผม

และผมก็คิดได้ว่าติ๊บเองคงเครียดกะการเรียนมามากพอ และผมเองก็ไม่เคยได้ปล่อยโอกาสให้ติ๊บได้ไปปลดปล่อยความเครียดอะไรเลย แล้วอีกอย่างแค่ไปร้องคาราโอเกะก็ไม่ได้เสียหายอะไรมากมาย แต่ถ้าผมปล่อยให้ติ๊บไปกะเพื่อนๆ ก็อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ (Hackz รักมิจำเป็นต้องกักขัง หน่วงเหนี่ยว เอ้ย! มิช่ายยย...)

“ได้ดิ เดี๋ยวพี่ไปด้วยก็ได้”

แล้วหลังจากอาหารมื้อนั่นเราก็ตรงบึ่งไปที่ร้านคาราโอเกะอยู่หน้า มหาวิทยาลัย เด็กๆ เลือกห้องที่ใหญ่ที่สุดเพราะตอนนี้สมาชิกที่มาด้วยกันก็คง7-8 คนรวมผมกับติ๊บแล้ว
 
เด็กๆ ร้องเพลงสนุกสนานกันใหญ่ บางคนก็เต้นลืมตายจน ผมอดที่จะยิ้มไม่ได้กับบรรดาว่าที่คุณหมอในอิริยาบถผ่อนคลายและสบายๆ แบบนี้ ดูติ๊บเองก็เช่นกันบ่อยๆ ที่ผมเห็นติ๊บยิ้มกะเพื่อนจนตาหยี ทำให้ผมอดยิ้มไปกับติ๊บด้วยไม่ได้ ต้องยอมรับว่าผมเองไม่มีโอกาสได้เห็นติ๊บยิ้มหัวเราะเต็ม ที่แบบวันนี้เท่าไหร่นัก
 
“อ่าวมาตั้งนานแล้วใครอยากเห็น ติ๊บร้องเพลงมั่ง”

ทุกคนพากันส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดเพื่อให้ติ๊บร้องเพลง ซึ่งผมเองก็ยังลุ้นๆ อยู่ว่าติ๊บจะร้องเพลงเป็นมั้ยเพราะผมเองยังไม่เคยได้มีโอกาสได้ฟังเสียงติ๊บร้องเพลงเลย
 

“ฉัน รอนแรมมาไกลในทะเล
ด้วยเรือน้อยลอยไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่ เห็นขอบฝั่ง
ต้องเดินทางไปอีกสักเท่าไร

ฉัน ไม่หวั่นเมื่อมีพายุมากีดขวาง
เรือจะอับปางแต่ฉันยังอยู่ ก็ต้องสู้มันไป

มีความตั้งใจจุด หมายคือแผ่นดิน
เหลือสองมือเปล่าปลายทางยังแสนไกล
มีความอดทนเท่านั้น สักวันหนึ่งต้องถึงแดนไกล

ฉันลอยคอเดียวดายใน ทะเล ว่ายตามน้ำตามไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่เห็นขอบฝั่ง
ต้อง เดินทางไปอีกสักเท่าไร (ฉันไม่หวั่น)

มีคลื่นลมแรงโถม กระหน่ำมา
แขนฉันอ่อนล้าใจฉันก็ยังสั่ง ให้สู้มันไป

มีความตั้งใจจุด หมายคือแผ่นดิน
เหลือสองมือเปล่าปลายทางยังแสนไกล
มีความอดทนเท่านั้น สักวันหนึ่งต้องถึงแดนไกล

ฉัน ลอยคอเดียวดายในทะเล ว่ายตามน้ำตามไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่เห็น ขอบฝั่ง
ต้องเดินทางไปอีกสักเท่าไหร่ ฉันไม่หวั่น”

ท่วงทำนองเพลงที่มีความหมายดีๆ เพลงนี้ ผมฟังแล้วอดยิ้มให้กับคนที่กำลังถือไมล์ร้องเพลงเพลงนี้อยู่ไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะเสียงร้องที่ดูน่าฟังหรืออาจจะเป็นเพราะความหมายดีซึ่งเป็นเพลงอีกเพลงนึงที่ผมชื่นชอบมากๆ

ซึ่งต้องยอมรับว่าในสมัยนั้น กลุ่มศิลปินที่โด่งดังมากก็คือ มิสเตอร์ทีม และเพลงที่ชื่อ ‘ขอบฟ้า ขอบฝั่ง ความหวัง แผ่นดิน’ เพลงนี้ก็เป็นเพลงที่ผม ชื่นชอบเพราะความหมายดีเพลงนึงเลยทีเดียว และทันทีที่ติ๊บร้องจบก็เรียกเสียงปรบมือจากคนในห้องได้ดังทีเดียว จนเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มออกปากชม

“โห ติ๊บร้องเพลงะเพราะมากกกก... แต่ทำไมพวกเราไม่เคยเห็นติ๊บร้องเพลงเลยหว่า”

“ก็ติ๊บจะไปร้องให้ใครฟังตอนไหนละ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเรามาคาราโอเกะกันนั่นนะนี่ ติ๊บเขามีผู้ปกครอง คอบคุมตลอด คุณหนูขนาดนี้ผู้ปกครองหวง” (Hackz น่าน...คิดเหมือนกันเลย หวง ห่วง) เพื่อนอีกคนออก อาการแซว

“งั้นฟังติ๊บร้องเพลง แล้วพวกเราขอฟังผู้ปกครองติ๊บร้องเพลงบ้างได้มั้ยคะ”

เสียงทุกคนในคาราโอเกะพากันเชียร์ให้ผมร้องเพลงเต็มที่ ก็เลยต้องเลยตามเลย จัดไปตามคำขอแล้วจะรู้ว่า รู้จักหมอไม้น้อยไปซะแล้ว
 

“ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆซักคำให้ลึกซึ้ง
ไม่ต้องบรรยายอะไร ให้สวยเลิศเลอ
ไม่ว่าอะไรมันคือ เหตุผลที่ฉันนั้นรักเธอ
ให้รู้ว่ารักเธอเท่านั้น…พอ”

หนึ่งบทเพลงที่ผมชื่นชอบ และมักจะเปิดฟังในรถบ่อยๆ และแน่นอนมันแอบแฝงความหมายดีผ่านไปถึงใครบางคนในห้องนั้นด้วย และเมื่อผมร้องเพลงนี้จนจบ ก็ไม่วายที่จะมีคนส่งเสียงแซวผมเล็กน้อย
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. เพลงที่พี่ไม้ร้อง ผมก็เคยฟังนะ แสดงว่าเรื่องนี้ยังไม่นานนะนี้ ว่าป๊ะพี่ไม้ ชี้แจงแถลงการณ์หน่อยเร๊ววว...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 13 H.B.D. to YOU [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 19-05-2010 22:07:55

จิ้ม hackz ฝากให้ทะลุ ถึง คุณไม้ด้วย  :laugh:

สนุกดีค่ะ อีป้าแก่ๆ ชอบมากมายเลยละ แล้วมาต่ออีกบ่อยๆ นะคะ อีป้าแก่ๆ เชียร์ค่ะ

(หวังว่าไม่มีไรให้ปวดติ่ง-ตับ นะเรื่องนี้ สาธุ) +1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 14 หึง หวง ห่วง [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 19-05-2010 22:21:59

จิ้มป้าแก่ๆ จ๊ะ

และทะลุไปถึงน้อง hackz และหมอไม้ด้วย อิอิ

ท่าทางหมอไม้ขึ้หึงไม่เบา แต่เชื่อมั่นในหมอติ๊บมากๆเลย

อ้อ หมอไม้ ยังไม่บอกรักหมอติ๊บเลยนะเนี่ย ให้ว่องๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 14 หึง หวง ห่วง [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 19-05-2010 22:22:50

หวานๆ มีความสุขก่อนอน :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 14 หึง หวง ห่วง [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: liTTle.SaLapaO ที่ 19-05-2010 22:25:20

น่ารักเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน
เพลงแรกขอบอกเลยว่าไม่เคยได้ยิน แต่เพลงที่สองเคยฟังอยู่

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 14 หึง หวง ห่วง [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 19-05-2010 22:26:57

อ่านเรื่องนี้แล้วยิ้มได้ทุกตอนเลย

น่ารักมากๆ

ขอบคุณคุณไม้กับ hackz ครับผม
 :man1:
ปล. ชอบเพลงทั้งสองเพลงมากๆเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 14 หึง หวง ห่วง [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 19-05-2010 22:45:56

โหยยนึกว่าา จะมีฉษกแย่งนายเองกัน น น!!

ฮ๋าๆ ๆ สนุกค่ะชอบๆ ๆ (ไม่พูดว่าบวกให้ แต่ กดให้ตลอดนะคะ^^)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 14 หึง หวง ห่วง [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 19-05-2010 22:58:52

น่ารักกกกกกกกกกมากกกกกกกกกกก
อ่านไปยิ้มไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 14 หึง หวง ห่วง [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 19-05-2010 23:07:58

เรื่องนี้หวานซะจนน่าอิจฉาอะ   :impress2: :impress2:
แต่เราว่าเดี่ยวต้องมีแนวโหดออกมาบ้างแหละน่า
ลุ้นให้มีบทโทษของหมอติ๊บ อยากรู้ว่าจะโหดแค่ไหน

ปล. ตอนแรกนึกว่าพี่หมอไม้  เปิดคลีนิกทำฟันซะอีก  :o8:
ปล2. ที่ไม่เรียกหมอติ๊บว่าพี่ เพราะคาดว่าอายุอานามน่าจะไล่เลี่ยกัน +-3 ปีไม่เกิน :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-05-2010 23:15:09

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ
10:29 on 19/5/2010

หนึ่งบทเพลงที่ผมชื่นชอบ และมักจะเปิดฟังในรถบ่อยๆ และแน่นอนมันแอบแฝงความหมายดีผ่านไปถึงใครบางคนในห้องนั้นด้วย และเมื่อผมร้องเพลงนี้จนจบ ก็ไม่วายที่จะมีคนส่งเสียงแซวผมเล็กน้อย

“ร้องเพลงเพราะเหมือนกันทั้งคู่เลย  สงสัยอยู่ที่ห้อง แอบร้องคาราโอเกะกันสองคนแหง”

“ไม่เท่าไหร่หรอกคับ พอดีพี่ชอบเปิดแล้ว ก็ฮัมเพลงไปเรื่อยๆ ตอนขับรถ แต่เพื่อนเราอะชอบบอกว่าพี่ร้องเสียงเหมือนควายคลอดลูก” พอผมพูดจบทุกคนก็หัวเราะเฮฮากัน...

จนดึกเกือบเที่ยงคืนจึงแยยกย้ายกันกลับห้องพัก และเที่ยงคืนเศษๆผม กับติ๊บก็ถึงห้องพอดี

“เป็นไงบ้างคับพี่ไม้อยู่กับเพื่อนๆ ติ๊บ อึดอัดรึเปล่า เห็นไม่ค่อยพูดเลย”

“ไม่ได้เป็นไรนินา แค่ไม่คิดว่าเด็กแพทย์จะบ้ากันได้ขนาดนี้ เต้นไม่กลัวไส้เลื่อนกันเลย”

“แหม ก็นิดหนึ่งเค้าปลดปล่อยกันนี่นาสอบ เสร็จทั้งที”

“จ้า พี่ก็ว่างั้นแหละแต่ทำไมติ๊บไม่เต้น กะเค้ามั่งละหรือว่าอายพี่” ผมแกล้งแหย่เล่นขณะนั่งพัก

“ติ๊บนี่นะจะเต้นเป็น ไม่ไหวละมั้ง นั่งดูเพื่อนๆ แค่นี้ก็สนุกแล้ว แถมได้ฟังคนร้องเพลงเพราะๆความหมายดีๆ อีกตั้งหนึ่งเพลง” ติ๊บบอกผมพลางมานั่งลงข้างๆ

“ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ ซักคำให้ลึกซึ้ง เพลงนี้เพราะดีออก ความหมายดีด้วย ถ้ามีคนร้องเพลงนี้ให้ติ๊บนะ รักตายเลย”

“อ่าว แล้วใครบอกว่าพี่ไม่ได้ร้องให้ติ๊บละ อุตส่าสื่อความหมายไป ไม่รู้ตัวอีกคนเรา งั้นเดี๋ยวพี่ร้องให้ฟังใหม่”

“จะแต่งจะเติมถ้อยคำ สักกี่หมื่นคำ
ให้เอา คำดีดีมารวมกัน
คงจะต้องคุยยกเรื่องราวสักร้อย พัน
เพื่อบอกว่าตัวเธอเป็นเช่นไร

ต้องบอกต้องอธิบายสักกี่หมื่นวัน
เพื่อ รวมความเป็นจริงที่เป็นเธอ
ใจที่งดงาม และความดีของเธอ
ก็เกินที่ใครๆ จะเข้าใจ

จะเป็นยังไงก็ไม่สำคัญ
แค่ขอให้ฉันนั้นได้รักเธอ
ก็ใจมัน ยินยอม...มันยังอยากจะรักเธอ
ไม่เห็นต้องพูด อะไรให้มันมากมาย

ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆสัก คำให้ลึกซึ้ง
ไม่ต้องบรรยายอะไรให้สวยเลิศเลอ
ไม่ว่าอะไรมันคือเหตุผลที่ฉันนั้นรักเธอ
ให้รู้ว่ารักเธอเท่านั้นพอ

จะ เปลี่ยนเอาใครทดแทน...สักกี่หมื่นคน
ให้แทนเธอ คนเดียว...ไม่มีทาง
จะดีสักเท่าไร ฉันไม่เอาซะอย่าง
ก็มีเธอคนเดียว...ทั้งหัวใจ

จะเป็นจะตายก็ไม่สำคัญ
แค่ขอให้ฉันนั้นได้รักเธอ
ก็ใจมัน ยินยอม...มันยังอยากจะรักเธอ
ไม่เห็นต้องพูด อะไรให้มันมากมาย

...ไม่ว่าอะไรมันคือ เหตุผลที่ฉันนั้นรักเธอ
ให้รู้ว่ารักเธอเท่า นั้นพอ...”

“แล้วติ๊บละค้นหาขอบฟ้า ขอบฝั่ง ความหวัง แผ่นดิน ของตัวเองเจอรึยัง”

“ติ๊บเจอคนที่เป็นคำตอบของทุกอย่างแล้วคับ แล้วตอนนี้ก็นั่งอยู่ข้างๆ ติ๊บแล้วด้วย” (Hackz บ้า.. พูดอะไรอ่ะ เขินนะ อ้าวผมฝันเหรอนี่ นึกว่าพี่ติ๊บพูดกับผม...)

แทนคำตอบผมหอมไปที่แก้มติ๊บเบาๆ เล่นเอาเจ้าตัวขวยเขิน

“ไปอาบน้ำกันเถอะจะได้นอน เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” ผมบอกติ๊บไปอาบน้ำ

“พี่ไม้อาบก่อนก็ได้คับ ขอติ๊บนั่งพักให้หายเหนื่อยก่อน เพิ่งกลับมาเอง” (Hackz หรือนั่งให้หายเขิน?)

“งั้นพี่อาบให้ก็ได้นะ อาบน้ำพร้อมกัน” ไม่รอคำตอบผมก็ลากติ๊บมาอาบน้ำในห้องน้ำได้สำเร็จและบทรักก็เริ่มต้นขึ้นและจบลงด้วยความหวานชื่นภายในห้องน้ำนั่นเอง อิอิ
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: medicine
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. เอาอีกแล้วพี่ตรู หื่นได้ไม่เว้นวันหยุด(ราชการ)
PS2. See you again on next time, good bye. Have a good dream.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 19-05-2010 23:41:08

 :z13: จิ้มน้อง hackz
อยากร้องเพลงบ้างเลยเนี่ย แต่ตอนนี้คงออกไปไหนมาไหนไม่ได้ 55+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 19-05-2010 23:50:46

ร้องเพลงจีบกัน หวาน....ไม่แคร์สื่อ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: iiดาวพระสุขლii ที่ 20-05-2010 00:12:59

จะหวานไปไหนค๊าบบบบบ....คนอ่านยิ้มแก้มปริ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 20-05-2010 00:17:50

ตอนแรกว่าคงจะไม่ได้อ่านซะแล้ว นึกว่าจะมาดึกกว่านี้ อิอิ o13 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 20-05-2010 00:31:22

เค้าหวานกันจะตาย
คู่นี้อ่ะ
ขอให้เป็นอย่างงี้ตลอดไปเนอะ
แต่ดูจะมีคลื่นลมอ่ะ
เล่าเรื่องมาแบบนี้
ไม่น่าจะผ่านอะไรๆ ไปง่ายๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 20-05-2010 02:48:52

อ๋อยยยยยยยยยยยยยยยย...หวานซะจนน้ำตาลยังอาย >////////<

อ๊ากกกกกกกกกกก...มีการร้องเพลงให้กันและกันด้วยอ่ะ

หมอไม้ก็ยังคงเป็นพี่ไม้ที่โรแมนติคเหมือนเดิมเลยนะเนี่ย...อิอิ

แต่อิตอนจบเนี่ยสิ...แหม๋...จะไม่ไปลงท้ายด้วยวิธีอื่นกันบ้างเลยเหรอไง

หมอติ๊บเค้าก็บอกอยู่นะว่าเหนื่อยอ่ะ...แต่หมอไม้ก็ยังจะ...ต่อ...ได้นะ 555555555

มาแบบสั้น ๆ แต่หวานน๊านนนนนานนนนะเนี่ย....กลัวแต่จะเป็นลมสงบก่อนพายุจะเข้าหล่ะสิ

เอาเป็นว่าจะรออ่านตอนต่อไปนะฮะ XD


พีเอส ,, ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้เม้นท์พาร์ทก่อนหน้านี้ เผอิญหนีไปอ่านในบลอคของหมอไม้มาก่อนแล้วอ่ะ...อิอิ =^=b

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 20-05-2010 03:19:38

พี่ไม้ฟิตได้โล่ห์มากอ่ะ สงสัยจังว่ากระติ๊บน้อยมีเคล็ดลับอะไรน้อ ทำให้ร่างกายแข็งแรง
ฟิตปึ๋งปั๋งได้ตลอดแบบนี้ สังเกตเปล่า? ช่วงหลังๆพี่ไม้ไม่ปล่อยให้ติ๊บได้พักง่ายๆเลยซักครั้ง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 20-05-2010 04:12:20

ชิชะ

อ่านไปอ่านมา หลังๆชักจะตาร้อนขึ้นทุกวัน

ทั้งหมอฟัน ทั้ง หมอน้อย แอร๊ยยยยย

ไปหาหมอนวดก็ได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 20-05-2010 07:52:46

ไหนว่าเหนื่อยไงค่ะ  หุหุ ^^
แหมเล่นกันต่อในห้องน้ำอีก ก ก พี่ติ๊บเหนื่อยน๊าา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 20-05-2010 08:26:57

มีความสุขที่ได้อ่านเรื่องราวความสุขของคนอื่น อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 15 ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ [อัพภาคดึกๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 20-05-2010 09:27:08

หวาน เห็นคนรักกันแล้วมีความสุข
(อีโมเขินสิบตัว ><)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-05-2010 10:12:24

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา
10:32 19/5/2010

เข้าสู่เดือนตุลาคมของปีนั้น ผมนั่งนึกกับตัวเองอยู่บนโต๊ะทำงานว่า นี่ผมมาอยู่นี่ เป็นลูกพระนเรศวรมาเดือนนี้ก็ย่างเข้าเดือนที่เจ็ดแล้ว แต่ผมรู้สึกว่าทำไมเวลามันผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน นี่นานเท่าไหร่แล้วที่ผมไม่ได้กลับบ้านไปเอาความอบอุ่นจากพ่อและแม่ที่เคยอยู่ด้วยกัน (Hackz เพิ่งนึกได้เหรอเพ่ ดีๆ พาพี่ติ๊บไปเปิดตัวเลย...)

วันนั้นหลังจากผมขับรถกลับมาถึงห้องพักก็เห็นติ๊บกำลังทำงานบ้าน กวาดห้องถูห้องไปเรื่อย ดูเป็นแม่บ้านทำงานบ้านรอสามีกลับมาซะอย่างงั้น แล้วเย็นวันเดียวกันนั้นเอง ติ๊บก็พูดถึงเรื่องกลับบ้านขึ้น

“พี่ไม้คับ ติ๊บว่าจะกลับบ้านพรุ่งนี้เย็นๆ พี่ไม้ให้ติ๊บกลับมั้ยคับ” (Hackz เหมือนอย่างพี่ไม้พูดจริงๆ ขออนุญาตสามีกลับบ้าน ฮิฮิ ล้อเล่นน๊า)

“อ่าว ทำไมถามพี่ยังงั้นละ” ผมถามพร้อมกับรวบเจ้าตัวเล็กมานั่งบนตักกว้างของผม

“ก็ติ๊บกลัวว่าถ้าติ๊บกลับบ้านแล้วใครจะดูแลพี่ไม้ ใครจะหาอะไรให้พี่ไม้กิน”

“โถ พี่ดูแลตัวเองได้ แค่เดือนเดียวเอง ติ๊บกลับไปดูแลป้าดูแลย่าบ้างก็ได้ พี่เอาตัวรอดได้”

“แล้วพี่ไม้ไม่คิดจะกลับบ้านบ้างเหรอคับ”

“จะกลับได้ไงละคับ พี่ยังต้องทำงาน ไม่มีวันปิดเทอมเหมือนตอนเป็นนักศึกษาแล้วนะ”

“พี่ทำงานแล้ว ถึงได้บอกติ๊บไงว่าตอนนี้ที่ติ๊บมีโอกาสกลับบ้านก็กลับเหอะ เดี่ยวเรียนหนักกว่านี้งานยุ่งกว่านี้ ถ้าอยากกลับบ้านขึ้นมาแต่ไม่มีเวลากลับจะเสียดายเอานะ”

“งั้นพรุ่งนี้ติ๊บกลับบ้านนะ พี่ไม้ไปส่ง ติ๊บด้วยนะคับ ในเมืองโน่นแน่ะ”

“จ้า แค่ในเมืองเองให้พี่ไปส่งที่นครพนมเลยมั้ย จะได้ไปเปิดเผยตัวกะย่ากะป้าซะเลย” (Hackz อ้าวกลับกันซะงั้น นึกว่าพี่ไม้จะพาพี่ติ๊บไปเปิดตัว?)

ติ๊บเขินจนหน้าแดงก่อนจะมุดเข้ามาซบซอกไหล่ผม

“อะแน่ เขินนะน่ะ” ผมแซวๆ

“พี่ถามไรจริงๆนะ ถ้าพี่ไปที่บ้านติ๊บ คนที่บ้านติ๊บจะว่ายังไง แล้วป้ากับย่าติ๊บจะต้อนรับพี่มั้ย”

“ก็ต้องต้อนรับซิ ย่ากับป้าติ๊บใจดีจะตาย กลัวก็แต่ว่าไปแล้วพี่ไม้จะอยู่ไม่ได้อ่ะดิ บ้านติ๊บก็หลังนิดเดียว อาหารการกินก็ไม่ได้ผัดๆ ทอดๆ เหมือนที่เรากินทุกวันนี้หรอกน่ะ” (Hackz เป็นพวกป่นเขียด ป่นกบ ลาบขม ต้มแซ่บ ซกเล็ก หรือเปล่าพี่ติ๊บ ฮ่วย.. ลืมตัว พอดีเป็นคนภาคเดียวกันกับพี่ติ๊บน่ะ อิอิ)

แล้วติ๊บก็เล่าเรื่องราวในชีวิตมากมาย รวมถึงความใจดีของผู้เป็นย่าและป้าให้ผมฟังจนดึกดื่นโดยที่ผมเองก็ไม่ได้ คลายอ้อมกอดจากติ๊บไปไหนเลย ดูเหมือนเวลาทุกนาทีตอนนี้ที่เราจะอยู่ด้วยกันมันน้อยลงไปทุกที ผมเลยอยาก อยู่กับติ๊บกอดติ๊บให้มากที่สุดละมั้ง ก่อนที่พรุ่งนี้ผมจะต้องนอนคนเดียวเพียงลำพัง…

บ่ายแก่ๆของวันรุ่ง ขึ้นผมรีบเคลียร์งานจากที่โรงพยาบาลให้เรียบร้อยเร็วขึ้น ก่อนรีบบึ่งรถกลับห้องเพราะติ๊บบอกกับผมว่ารถที่จะไปนครพนมนั้นมีเที่ยวสอง ทุ่มนั่นหมายความว่าผมจะต้องออกจากที่หอพักนี้ตอนประมาณทุ่มนึง  ผมเลยกะเวลาเผื่อจะมาช่วยติ๊บเก็บข้าวเก็บของแต่พอผมมา ถึงที่ห้องกลับไม่เป็นอย่างที่คิด

“พี่ไม้จะให้ติ๊บเก็บข้าวของอะไรไปละคับ เสื้อผ้าที่บ้านติ๊บก็มีเยอะแยะ”

“อ่าว ก็ไม่รู้นี่นา นึกว่าต้องเก็บของอะไรเยอะแยะ อุตส่ากลับมาช่วย”

“ไม่มีอะไรหรอกคับ นี่ก็เพิ่งห้าโมงเอง เราออกจากนี่ซักทุ่มนึงก็ได้เนอะ” ติ๊บแสดงความคิดเห็น

ผมพยักหน้าแทนคำตอบ

“แล้วนี่จะกลับซักกี่วันอะคับ พี่คงคิดถึงติ๊บน่าดูเลยนะ” ผมพูดพร้อมกับเดินไปกอดติ๊บเบาๆ จากทางด้านหลัง(Hackz รักมิจำเป็นต้องตัวติดกันตลอด ห่างกันบ้างเพื่อให้มีเวลาคิดถึงกันและทบทวนสิ่งดีๆ ที่เคยทำร่วมกันมา จะได้ไม่เบื่อเร็ว)

“ก็ยังไม่รู้เลยคับ อยากอยู่กับย่ากับป้านานๆ ให้หายคิดถึง”

“แล้วจะไม่คิดถึงพี่บ้างเลยเหรอ พี่ก็นอนคนเดียวคิดถึงติ๊บแย่เลยซิ” ผมออกอาการลูกอ้อนสุดฤทธิ์ พลางขยับรัดติ๊บให้แน่นขึ้น

“ให้จริงเหอะกลัวแต่ว่าไปไม่กี่วันเดี๋ยวจะมีเด็กใหม่อะดิไม่ว่า”

“โห พี่ไม่ใช่คนแบบนั้นซักหน่อย ไว้มีเมื่อไหร่พี่จะบอกติ๊บคนแรกเลย  5555” (Hackz เอ่อ.. รู้สึกว่าบทสนทนานี้ ทำให้ผมใจกระตุกนิดนึงนะนี่)

แทนที่จะเป็นเรื่องตลก ติ๊บกลับนิ่งแล้ว ก็เหม่อลอยไปสุดสายตา

“ถ้าพี่ไม้มีใครคนอื่นจริงๆ  อย่าปิดบังติ๊บนะคับ บอกติ๊บตรงๆ เลยนะคับติ๊บจะไปเอง”

แทนคำปลอบโยนผมจูบขมับขวาของติ๊บเบา พลางปลอบประโลม

“พี่จะต้องไปหาคนอื่นอีกทำไม ในเมื่อคนที่อยู่ในอ้อมกอดพี่ตอนนี้รักพี่ขนาดนี้ แล้วก็น่ารักขนาดนี้ พี่ทำแบบนั้นพี่คงเป็นผู้ชายที่โง่ที่สุดเลยละมั้ง ไม่เอานะอย่าคิดมาก ไม่มีไรนะคับคนดี แล้วนี่เตรียมของเสร็จแล้วเหรอ” ผมรีบชวนเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากเห็นติ๊บเศร้า

“เสร็จเรียบร้อยทุกอย่างแล้วคับ”

“โอเค ดีเลย งั้นเราไปหาอะไรกินในเมืองดีกว่า เผื่อจะได้หาซื้อของไปฝากย่ากะป้าเราไง”

แล้วเย็นนั้นเราก็มาหาอะไรกินที่ห้างท๊อปแลนด์ ก่อนผมจะขับรถไปส่งติ๊บที่ขนส่งแล้วก็ซื้อของฝากไปให้คนทางบ้านติ๊บ ซึ่งแน่นอนว่าของฝากจากพิษณุโลก คงไม่มีอะไรเด่นไปเกินกล้วยตาก ดังคำขวัญของจังหวัดที่ว่า

“…พระพุทธชินราชล้ำเลิศ
ถิ่นกำเนิดพระนเรศวร
สองฝั่งน้านล้วนเรือนแพ
หวานฉ่ำแท้กล้วยตาก
ถ้ำและน้ำตกหลากตระการตา…”

ถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคับ  พอ ดีผมก็จำๆ มาจากป้ายทางหลวงก่อนเข้าเมืองนั่นเอง

เมื่อได้ของฝากและตั๋วรถเรียบร้อยเพียงครู่เดียวรถก็มาเทียบชานชาลา ถึงเวลาที่ผมจะร่ำลาดวงใจของผมแล้วซิเนี่ย

“กลับบ้านดูแลตัวเองดีๆนะ หมั่นโทรหาพี่ด้วย”

“คับ พี่ไม้ก็เหมือนกันดูแลตัวเองดีๆ น่ะ แล้วติ๊บจะหมั่นโทรมาหา”

เจ้าตัวบอกพร้อมกับยิ้มเป็นกำลังใจให้ผม และตอนนั้นผมก็รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูกนี่แค่กลับบ้านไม่กี่วันก็เล่นเอาผมใจหายเลยนะนี่

“พี่มีของจะให้ติ๊บด้วย ว่าจะให้ตั้งแต่ตอนวันเกิดแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้ให้ซักที” ผมดึงไดอารี่เล่มพอเหมาะมาให้ติ๊บ (Hackz ยังจำกันได้ไหมครับ ตอนที่พี่ไม้โกหกว่าไปห้องน้ำ แต่กลับไปซื้อไดอารี่แทน เมื่อตอนวันเกิดพี่ติ๊บน่ะ รื้อฟื้นให้ครับ อิอิ)

“อันนี้ไว้เขียนอะไรถึงพี่ จะรัก จะงอน จะโกรธเกลียด จะน้อยใจก็เขียนลงไปได้เต็มที่เลย” (Hackz แล้วพี่ไม้ก็แอบไปเปิดอ่าน โอ๊ะ.. ไม่ช่ายย)

“ส่วนอันนี้ไว้ดูเวลาคิดถึงพี่”

ผมดึงสร้อยข้อมือทองคำเส้นเล็กๆ ที่ผมแอบไปซื้อไว้ให้ติ๊บ

“พี่ว่ามันน่ารักเหมาะกับติ๊บดี ใส่มันติดตัวไว้ตลอดนะ อย่าถอดมันถ้ายังคิดถึงพี่อยู่”

“โห พี่ไม้ซื้อมาทำไมเปลืองตังค์ ไม่ต้องให้ไรติ๊บก็คิดถึงพี่ไม้อยู่แล้ว”

“ไม่เปลืองหรอกของปลอม” ผมอำติ๊บเล่นพลางหัวเราะร่วน ก่อนเจ้าตัวจะหยิกหมับเข้าที่ท้องผมหนึ่งที

“สำหรับติ๊บไม่มีอะไรแพงเกินไปหรอก อันนี้ยังไม่ใช่ของหมั้นนะ แค่ตีตราจองไว้ก่อน”

ผมบอกกับติ๊บก่อนจูบเบาๆ แบบไม่ให้คนรอบข้างสังเกตได้ชัดเจน (Hackz รักของพวกเรา อย่างมากได้แค่แอบซ่อน เฮ้อ จิตตก)

แล้วก็เดินขึ้นไปส่งติ๊บถึงบนรถจัดกระเป๋าวางไว้บนช่องใส่กระเป๋าด้านบนที่นั่ง เพราะติ๊บไม่ได้เอาอะไรกลับบ้านมากมายไปกว่าหนังสือกะเสื้อผ้าไม่กี่ตัว

“ถึงบ้านแล้วโทรหาพี่ด้วย”  ผมกำชับก่อนจับแก้มนุ่มหยิกเบาๆ เป็นการล่ำลา

ตอนนี้รถทัวร์วิ่งมุ่งหน้าสู่นครพนมลับตาผมไปเรียบร้อย ผมเองก็ขับรถกลับสู่มหาวิทยาลัย

และในระหว่างที่ขับรถเพลินนั้นผมก็คิดเรื่องราวต่างๆ นาระหว่างผมกับติ๊บ  แล้วก็ขำอยู่ในที นี่ผมเป็นอะไรเอามากตอนนี้ คงต้องยอมรับแล้วว่าผมรักติ๊บแบบหมดหัวใจซะจริงๆ แต่ผมก็ไม่มีโอกาสได้บอกอะไรกับติ๊บเลย สิ่งที่ผมอยากบอกมานาน และอยากบอกติ๊บตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน แต่ทำไมผมไม่เคยบอกติ๊บเลยซักที ได้แต่คิดไปเองข้างเดียวว่าสิ่งที่ผมทำให้ติ๊บทุกอย่าง มันคงทดแทนคำพูดแค่ไม่กี่คำที่ผมรู้สึกกับติ๊บได้ และคงทำให้ติ๊บเข้าใจได้ไม่ยากว่าผมรู้สึกยังไงกับติ๊บ

ยิ่งตอนกลับมาถึงห้องทุกอย่างรอบตัวมันดูว่างเปล่าไปหมด มุมที่ติ๊บเคยนั่งอ่านหนังสือตอนนี้มีเพียงโคมไฟและหนังสือไม่กี่เล่มกองอยู่ตรงหน้าผม

เตียงนอนที่ตอนนี้เหลือเพียงรอยอบอุ่นจากเจ้าของกับผมที่นอนผ่าน คืนเหงาๆนี้ไปลำพัง แล้วคืนนี้จะนอนกอดใคร แล้วคืนนี้จะมีคนมากราบที่อกอุ่นๆ มั้ยนี่เรา

ทำไมพี่คิดถึงติ๊บจังนะ

พี่ไม้คิดถึงติ๊บจัง… อยากตะโกนออกไปดังๆ

เป็นเอามากแล้วนะนี่นายไม้…
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: medicine
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. รู้สึกว่า อ่านมาตั้งแต่ตอนแรก จนถึงตอนนี้ ยังไม่ค่อยมีบทที่เป็นปัญหาหรือถกเถียงกันมากเท่าไหร่ อย่าแอบหักลำนะพี่ไม้ ไม่ยอมๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-05-2010 11:20:39

 :monkeysad:

วันนี้ขออนุญาตไม่ได้อัพให้นะนาย hack พอดีติดเคอร์ฟิวเมื่อคืน
ตอนนี้พี่ยังไม่ได้กลับห้องเลย  ยังอยู่ในโรงบาลอยู่เลย
รอหมอติ๊บลงเวรแล้วค่อยกลับบ้านพร้อมกันทีเดียว
ต้องนั่งเป็น หมา  เอ้ย  หมอเหงาอยู่ในห้องหมอติ๊บนี่แหละคับ

กำลังคุยตลกๆกันอยู่ว่าเย็นนี้จะไปดินเนอร์เซ็นทรัลเวิร์ล  หรือจะไปเซ็นเตอร์ วัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 20-05-2010 12:04:39

น่ารักจังคู่นี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 20-05-2010 12:14:14

อ๊าก ก ก ไม่เป็นไรนะคะพี่ไม้ เด๋วพี่ติ๊บก็กลับบมา  :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 20-05-2010 12:35:52

หมอติ๊บไม่อยู่ ห้ามนอกลู่นอกทางนะพี่ไม้!
ปล.จะกลับบ้านก็ดูแลตัวเองกับหมอติ๊บดีดีนะคะ เหตุการณ์ยังไม่ปกติ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-05-2010 12:42:51

แป๊บ...เดียว มาหลายตอนเลย อ่านเกือบไม่ทัน
เหอะ ๆๆ หมอไม้ หมอ...ฟัน...เหมาะมากกกก
อยู่ กทม. ระวัง ๆๆ ลูกหลงแล้วกัน....

 :z13: hackz, หมอไม้ และหมอติ๊บ คิดถึงนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 20-05-2010 12:59:05

อัพเร็วมากครับเรื่องนี้
เหมาะกับวันหยุดจริงๆ
คุณ hacks ขยันมั่กๆ นับถือๆ  :call:

หมอไม้กับหมอติ๊บระวังตัวดีๆ อ่ะครับ
ตอนนี้ผมว่าที่ไหนก็อันตรายไปหมด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 20-05-2010 13:22:03

บางครั้ง ...

คำว่า "รัก" ก็สำคัญสำหรับอีกคนนะคะหมอไม้

มันช่วยให้จิตใจมีความสุข และสร้างความเชื่อมั่นให้กับคนฟังได้เป็นอย่างดี

เอาใจช่วยนะคะ

อ้อ..

ศอฉ.ขยายการประกาศเคอร์ฟิว นะคะ แต่ปรับเวลาเป็น 21 น. - ตี 5

ระวังตัวด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 20-05-2010 13:38:02

บางทีถ้าได้ยินเป็นคำพูดบ้าง พี่ติ๊บก็คงจะดีใจนะคะ :L1:
แต่ที่พี่ไม้แสดงออกก็มากพอจะสื่อให้พี่ติ๊บรู้แล้วล่ะเนอะ หวานซะขนาดนั้น ฮิ้วววว
 :กอด1: พี่ติ๊บ พี่ไม้ และน้อง hackz จ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 20-05-2010 13:45:20

กำลังคุยตลกๆกันอยู่ว่าเย็นนี้จะไปดินเนอร์เซ็นทรัลเวิร์ล  หรือจะไปเซ็นเตอร์ วัน >>> -...-!!!~
 
พึ่งจะได้เข้ามาอ่านค่ะ >,,,< พี่หมอไม้น่ารักจริงๆ ถึงว่า พี่หมอติ๊บถึงได้รัก...แบบนี้
 
สงสัยได้แต่ร้องเพลง. . .  และเราก็หากันจนเจอ!!!~ 
 
ช่วงนี้ วุ่นวาย ดูแล รักษา สุขภาพ กันและกันนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 20-05-2010 14:51:27

พี่ไม้ถ้าทนคิดถึงไม่ไหว เสาร์-ทิตย์ ก็ขับรถไปหาดิ
เป็นการเซอร์ไพร์น้อง และไปแนะนำตัวกะญาติผู้ใหญ่
ผู้ใหญ่จะได้เอ็นดูและยกน้องให้แบบไม่มีเงื่อนไข :m3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: liTTle.SaLapaO ที่ 20-05-2010 15:33:39

หวานกันอีกแล้ว คนอ่านได้ใกล้เป็นเบาหวานจริงๆแล้วนะเนี่ย ต้องให้พี่ติ๊บมารักษาใจ เฮ้ย!!! รักษาตัวให้หน่อยแล้ว 555

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 20-05-2010 18:50:59

พี่หมอไม้ถ้าไปดินเนอร์อย่าลืมเอาหมวกกันน็อกไปด้วยนะ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 20-05-2010 18:54:56

อีป้าแก่ๆ อยากถามว่า สรุปจะมีไหมค่ะ ภาคค่ำ ภายเย็น อะไรยังเงี้ย วันนี้ั 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 20-05-2010 21:38:31

พี่หมอไม้เมื่อก่อนแบบใสๆ  ตอนนี้มีเสียวๆแล้วนะ  อิอิออิ  แต่น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 20-05-2010 22:13:09

คิดถึง คิดถึง คิดถึง หมอติ๊บ
แล้วรีบบอกรักเร็วๆนะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 20-05-2010 22:15:11

คู่นี้ดูแลกันและกันดีนะ น่ารักดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-05-2010 12:19:53

พี่อัพเดทในบลอคให้แล้วนะ hack ไปจัดการเอามาลงต่อได้เลย
ขอโทษทุกคนด้วยคับที่หายเงียบไปเลย
พอดีเจอเคอร์ฟิวเมื่อวาน  แถมต่อวันนี้อีกต่างหาก  ออกไปไหนไม่ได้เลย
เมื่อวานกว่าหมอติ๊บของทุกคนจะเลิกงานก็ห้าโมงเย็น  กว่าจะพากันขับรถอ้อม กทม  มาถึงบ้าน
เฮ้อ  เหนื่อยจังเลยคับบบบ

ขอคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้หายเหนื่อยเยอะๆนะค้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 21-05-2010 12:48:48

สู้ๆ เน้อ  o13
คิดซะว่าเป็นหนึ่งในไม่กี่อาชีพที่ได้ช่วยคนตลอดเวลาคับพี่
โดยเฉพาะหมอติ๊บ ที่น่าจะได้ทำอะไรเยอะอยู่ ช่วงนี้อ่ะ
เอาใจช่วยครับ
ลงนิยายไม่ไหวก็รอก่อนก็ได้ครับ
คนอ่านเข้าใจ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 21-05-2010 14:30:15

เป็นกำลังใจให้หมอติ๊บกะหมอไม้นะคับ
หากเหนื่อยก็พักบ้าง ถ้าว่างก็มาอัพเรื่อง
ยังงัยก็รอเสมอคับ
 :L2: ฝากดอกไม้ให้หมอติ๊บด้วยคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 16 ลาลับ... แต่ยังกลับมา [อัพภาคสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ~PopPin[Pim]~ ที่ 21-05-2010 14:34:23

แอร๊ยยยย

หวานนนน>O< (มดกัดๆๆ :laugh:)

เป็นกำลังใจให้นะค้าพี่ๆ~~^O^

ป.ล.ขับรถอ้อมๆ ถือวะว่าเป็นการขับรถเที่ยวละกันเน่ออ~~ :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-05-2010 21:10:14

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม
12:06 on 21/5/2010

ผ่านค่ำคืนอันเงียบ เหงาไปหนึ่งคืน ผมก็สะดุ้งตื่นมาตอนเช้าด้วยเสียงโทรศัพท์จากปลายสายที่ผมบันทึกไว้ว่า ตัวเล็ก

“หวัดดีคับ ถึงบ้านแล้วเหรอ” ผมถามแบบสลึมสะลือ

“ถึงตัวจังหวัดแล้ว แต่ต้องต่อรถกลับบ้านอีกประมาณชั่วโมงนึง ติ๊บไม่แน่ใจว่าที่บ้านจะมีสัญญาณโทรศัพท์รึเปล่า เลยโทรมาบอกพี่ไม้ก่อนว่ามาถึงนครพนมโดยปลอดภัย”

“ครับ เดินทางกลับบ้านดีแล้วกัน คิดถึงทั้งคืนเลยกว่าจะหลับ”

“แน่ใจน่ะว่าที่นอนไม่หลับเพราะคิดถึงติ๊บ ไม่ได้ไปซนที่ไหนมา”

“คร้าบบบ ไม่มีคับสัญญา”

“คับ ติ๊บก็คิดถึงพี่ไม้ ไว้ถึงบ้านแล้วจะโทรหาอีกทีนะคับ บะบาย”

เฮ้อ ตื่นมาพร้อมกับการมีแรงกำลังใจจะไปสู้กับงานอีกหนึ่งวัน นี่ดูท่าผมจะเป็นเอามากเลยนะนี่ (Hackz ผมอยากเป็นแบบนี้จัง)

และจากการนอนไม่ค่อยหลับเมื่อคืนที่ผ่านมา ทำให้ผมต้องง่วงหงาวหาวนอนในระหว่างการทำงานไปทั้งวันเลยทีเดียว จนมาสะดุ้งตื่นเอาในตอนเที่ยงของวันกับเสียงโทรศัพท์ที่ผมรอมาทั้งวัน

“ตอนนี้ถึงบ้านแล้วนะ กำลังจะกินข้าวเที่ยงกันเลย มากินข้าวเที่ยงกับติ๊บมั้ย”

“ถึงบ้านก็ดีแล้วคิดถึงจะแย่ เป็นไงมั่งป้ากับย่าสบายดีมั้ยฝากบอกด้วยว่าแฟนติ๊บเค้าเป็นห่วง” ผมแกล้งแซวปลายสายเล่นๆ และคาดว่าตอนนี้เจ้าตัวคงเขินอยู่แน่ๆ แต่ทว่าผมคิดผิด

“พี่ไม้ เดี๋ยวติ๊บกินข้าวกะป้ากะย่าก่อนนะ ของโปรดติ๊บทั้งนั้นเลยย” (Hackz สงสัยของโปรดของพี่ติ๊บคือ ซกเล็กหรือไม่ก็ป่นกบ ของแซ่บทั้งนั้น...) พอเจอของกินก็เป็นอันลืมผมทุกทีซิน่า กลับมาจะคิดบัญชีให้หนักเชียว ไอ้ตัวเล็กกกกกก

แล้วจากการคุยกันหลังจากที่ติ๊บกลับไปที่บ้านคราวนี้ ก็ทำให้ผมรับรู้เรื่องราวต่างๆ มากมายในชีวิตติ๊บขึ้นอีกเยอะเลย ตอนนี้เจ้าตัวกำลังยุ่งและเหน็ดเหนื่อยกับการช่วยป้าทำไร่ยาสูบ ซึ่งติ๊บเคยขอให้ป้าเลิกเพราะไม่อยากเห็นป้าเหนื่อย  เพราะตอนนี้ป้าก็แก่มากแล้ว ลำพังผู้หญิงตัวคนเดียวดูจะเป็นงานที่หนักหนาสาหัสเอาการในความคิดผมกับการทำไร่ยาสูบ แม้ผมเองจะไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับการทำไร่ยาสูบนี้เท่าไหร่นัก  แต่ที่ผมรู้ขึ้นชื่อว่างานในไร่ ในสวน คงไม่มีงานไหนสบายๆแน่(Hackz ใช่ครับพี่ไม้คิดถูก ผมเป็นลูกชาวนาผมก็ยังว่าเหนื่อย แต่ก็พูดอะไรได้ไม่มาก คนเราเลือกเกิดไม่ได้... แต่แอบภูมิใจเล็กๆ ที่ได้เกิดมาบนผืนแผ่นดินไทย รักในหลวงครับ) แล้วผมก็ได้รับคำตอบจากไอ้ตัวเล็กนั่นเองว่า ขอร้องให้ป้าทำไร่ยาสูบคราวนี้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะต่อไปติ๊บจะเจียดเงินจากเงินทุนที่ได้รับมาให้ป้าและย่าได้ใช้ อาจจะไม่มากมายแต่ก็ทำให้สองชีวิตในชนบทแบบนี้อยู่กันได้โดยไม่ลำบาก

....

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่า&#
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-05-2010 21:20:55

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม (ต่อ)
12:06 on 21/5/2010

เพราะเท่าที่ผมรู้นอกเหนือจากเงินทุนที่ติ๊บได้รับจากผมในแต่ละเดือนแล้ว ติ๊บเองก็ไม่ต้องจ่ายค่าเช่าห้อง ไม่ต้องเสียค่าอาหารในบางมื้อ เพราะผมเป็นคนจ่ายอยู่แล้ว ตอนนี้ภาระหนักๆ ของติ๊บก็มีแค่ค่าอาหารในแต่ละวันเวลาที่ไปเรียน ค่าเอกสารประกอบการเรียนเท่านั้นเอง เพราะนอกนั้นผมก็เป็นคนออกให้หมด มาถึงตอนนี้คิดย้อนกลับไปแล้ว รู้สึกว่าตัวเองเป็นป๋า ยังไงไม่รู้แฮะ (Hackz รับผมซักคนไว้เป็นบุตรบุญ[ทำ])

และนอกจากนี้ติ๊บยังได้ทุนการศึกษาทั้งจากทางคณะและจากมหาวิทยาลัย อีกจำนวนไม่น้อยเลยทีเดียว แล้วไหนจะค่าจ้างจากการ เป็นครูสอนพิเศษให้ลูกอาจารย์ในมหาวิทยาลัยนั่นอีก ผมนึกมาถึงตอนนี้ก็พลอยโล่งอกได้ว่าตอนนี้ติ๊บคงไม่ลำบากเรื่องการเงินเหมือนเมื่อก่อนแล้ว การจะส่งกลับไปให้ป้าและย่าได้ใช้เดือนละนิดหน่อยคงไม่ลำบากติ๊บมากเท่าไหร่นัก หรือถ้าลำบากเกินกว่าความสามารถผมเชื่อว่าซักวัน ติ๊บคงบอกผมเอง นึกมาถึงจุดนี้ก็ทำให้ผมยิ้มและอดชื่นชมในตัวของติ๊บมากขึ้นไป อีกไม่ได้

“แล้วตอนนี้ติ๊บทำไรอยู่บ้างอ่ะ อยู่บ้านแต่ละวันนี่น่าเบื่อมั้ย” ผมถามติ๊บจากทางโทรศัพท์ในขณะที่เราคุย กันในคืนแรกหลังจากที่ติ๊บกลับบ้านไป

“กลางวันก็ออกไปช่วยป้าทำงานในไร่ กลับบ้านมาก็เหนื่อยมากหลับเป็นตายเลย”

“แล้วไหวมั้ยละนะ”

“แหม แค่นี้เองพี่ไม้ ติ๊บทำมาตั้งแต่เด็กแล้วนะ แค่นี้ยังพอไหว อยากช่วยป้าแกก่อนคุยกับแกแล้วละว่าจะให้ทำคราวนี้เป็นคราวสุดท้าย สงสารป้าแกเหนื่อยน่าดู สงสารย่าด้วยกลิ่นใบยาสูบเหม็นจะตาย ติ๊บก็เลยขอให้แกเลิกแล้วละ แต่แกกลัวว่าจะไม่มีเงินส่งให้ติ๊บเรียนกลัวติ๊บจะเรียนไม่จบ เลยอยากหาเงินช่วยอีกทางนึง ติ๊บก็เลยบอกป้าไปว่า ติ๊บอยู่ได้อย่างสบายแล้วแล้วก็จะส่งกลับมาให้ป้ากับย่าใช้ด้วย”

“แล้วติ๊บจะเอาเงินที่ไหนมาส่งให้ป้ากับย่าละ” ผมถามเพราะอยากรู้ว่าติ๊บจะจัดการเรื่องนี้ยังไง

“ก็เงินทุนที่ติ๊บได้รับไง แล้วก็เงินจากงานพิเศษที่ติ๊บทำ ก็พอส่งให้ป้ากับย่าได้อยู่แล้วละ เงินสองพันบาทในแต่ละเดือน สำหรับคนอื่นอาจดูไม่มากนะพี่ไม้ แต่สำหรับป้ากับย่าติ๊บเงินแค่นี้ทำให้อยู่กันได้อย่างสบาย ติ๊บก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรแล้วนิคับ หรือถ้าไม่ได้จริงๆ ติ๊บก็ประหยัดเพิ่มขึ้น แล้วก็ทำงานพิเศษเพิ่มขึ้นอีกนิด ป้ากับย่าก็อยู่สบายแล้ว” (Hackz ซึ้งในความกตัญญูกตเวทีของคนนี้จริงๆ น่าชื่นชมและน่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่ย่าและป้าได้หลานที่มีความกตัญญูรู้คุณขนาดนี้)

“แล้วติ๊บจะไหวเหรอ” มาถึงจุดนี้ผมเริ่มถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อรู้ว่าเจ้าตัวจะทำงานเพิ่ม

“ไหวซิพี่ไม้ ติ๊บแค่ไปสอนหนังสือลูกอาจารย์เพิ่มอีกไม่กี่ชั่วโมง ยังดีกว่าให้ป้าติ๊บตากแดดเป็นปีๆ นะ ป้าติ๊บทำงานกลางแดด เลี้ยงติ๊บมาจะยี่สิบปีแล้วนะพี่ไม้ ติ๊บอยากให้แกพักบ้าง”

เอากับเขาซิ มาถึงตอนนี้ผมก็คงคัดค้านอะไรไม่ได้แล้ว เลยได้แต่ปล่อยเลยตามเลยไป ถ้ามีปัญหาอะไรก็ค่อยประคับประคองกันไปแล้วกัน (Hackz พี่ไม้อยู่เบื้องหลังแห่งความสำเร็จของพี่ติ๊บดีกว่า)

“งั้น มีอะไรขาดเหลือก็บอกพี่แล้วกัน”

“คับผม จะบอกพี่ไม้คนแรกเลย”

“เอ แล้วติ๊บไม่ได้อยู่ด้วยแบบนี้แอบไปซุกซนที่ไหนรึเปล่า” เสียงปลายสายถามมาแบบกวนๆ

“จะให้ไปเถลไถลที่ไหนละ เลิกงานก็กลับห้องเลยจ้า ก็ไม่มีใครชวนไปกินไอติมที่ไหนแล้วนิ”

“ให้จริงนะอย่าให้รู้นะ เดี๋ยวจะจับเจี๋ยนเลย” โห ว่าที่หมอพูดขู่มาแบบนี้ (Hackz โห่...เมื่อกี้อุตสาห์ชมพี่ติ๊บ เสีย Self เลยผม)

“คร้าบ ไม่มีคับ สัญญาจะเป็นพี่ไม้ที่น่ารักของติ๊บคนเดียว” ผมเลือกที่จะอ้อนคำหวานแทนดีกว่า อย่างน้อยก็รู้สึกว่าน้องชายผมปลอดภัยขึ้นอีกเยอะเลยยยยย…

“แล้วติ๊บไม่อยู่ ได้กินอะไรตอนเช้าบ้างมั้ยนี่ ตื่นไปทำงานทันรึเปล่า”

“ก็ไม่ได้กินซิ เมื่อเช้าอ่ะตื่นก็สายไม่มีคนปลุก” ผมออดอ้อนไปยังปลายสายสุดฤทธิ์

“ก็นมกะขนมปังในตู้เย็นแก้ขัดไปก่อนแล้วกันนะ แล้วติ๊บจะรีบกลับไปดูแล”

“จ้า ดูแลตัวเองด้วยนะ พี่เป็นห่วงนะ รู้ป่าววว”

“คับ จะดูแลตัวเองให้ดีที่สุดเลย ไปแล้วนะ ฝันดีแล้วกัน”

“คับผม ไว้พรุ่งนี้พี่โทรหาอีกทีนะ ฝันดีเช่นกัน”

 แล้วผมก็วางสายก่อนหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าและ ความคิดถึงที่ท่วมท้นหัวใจอีกหนึ่งคืน
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ความกตัญญูรู้คุณเป็นสิ่งที่น่ายกย่อง นับถือเป็นอย่างยิ่ง เมื่อใดที่ขาดคุณธรรมในข้อนี้ ก็จะเป็นเหมือนผู้ที่ไร้ซึ่งความสุข

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 21-05-2010 21:33:43

ผมก็เจอบ่อยครับ
ไม่รู้ว่าคนอื่นเจอบ่อยมั้ย
แต่ว่ากด refresh แล้วมันก็ได้นะครับ
ขยันอัพดีครับ
ชอบ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 21-05-2010 21:35:23

กด F5 จนเป็นเรื่องปกติไปแล้วล่ะค่ะ :z1:
 
พี่ติ๊บบบบบ.... :กอด1:
ชอบที่สุดเลยยยยยยยยย :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าป
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 21-05-2010 21:43:23

อีป้าแก่ๆเจอภาษาต่างชาติเหมือน hackz เลยขี้เกียจเมนท์เหมือนกัน 555 แต่ตอนนี้มดขึ้นโทรศัพท์ฃองอีป้าแก่ๆแล้วคะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: liTTle.SaLapaO ที่ 21-05-2010 22:19:06

เจอบ่อยจนเป็นเรื่องปกติไปแล้วล่ะค่ะ 555
ยังหวานเหมือนเดิมเลยนะ น่ารักจริงๆ แต่เพิ่มเหงามานะเนี่ย

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 21-05-2010 22:51:54

...ห่างกันบ้าง จะทำให้คิดถึง และรักกันมากขึ้น
...คู่นี่ต่างคนก็ต่างดูแล เอาใจใส่กันดี ..คนดีสองคน มาเป็นคู่กัน
...ถึงห่างกัน แต่ก็เหมือนใกล้กันแหละ หยอดหวานกันตลอด :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 21-05-2010 23:11:25

ติ๊บแอบโหดเหมือนกันนะเนี่ย  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 22-05-2010 00:21:36

ขยันจังเลยจ๊ะหมอติ๊บ และวิธีคิดของหนูเนี่ย สุดยอดจริงๆ
"ติ๊บแค่ไปสอนหนังสือลูกอาจารย์เพิ่มอีกไม่กี่ชั่วโมง ยังดีกว่าให้ป้าติ๊บตากแดดเป็นปีๆ นะ"

 o13

วันนี้ก็ไปงานศพมาจ๊ะหมอไม้ สวดยังไม่เสร็จก็ต้องแวบกลับก่อน
ไม่งั้น กลับไม่ทัน 3 ทุ่ม...

ไม่เป็นไร สู้สู้ เพื่อความสงบของบ้านเมืองเรา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 22-05-2010 01:07:51

หมอไม้เขียนป้ายเตือนไว้หน้าบ้านด้วย เมียดุ
 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 22-05-2010 01:19:37

หมอติ๊บอ่ะ...ทำให้เรารักได้มากมายอีกแระ... :กอด1:
ถ้าหมอไม้นอกลู่นอกทางบอกนะ...
จะไปช่วยจัดการ... :angry2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าป
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 22-05-2010 01:30:20

คุณไม้คะ อีป้าแก่ๆว่า ความเหงากับความห่างไกล ก็มีข้อดีนะคะ เพราะทำให้เรารักและคิดถึงกันมากขึ้นไงคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-05-2010 12:10:24

อัพเดทในบลอคให้เรียบร้อยแล้วคับ  น้องHack ไปจัดการเอามาลงต่อได้เลย
ช่วงนี้อัพเดทช้าหน่อยนะคับ  พอดีงานเยอะมากมายยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 22-05-2010 13:31:59

^
^
^
พี่หมอไม้ หวัดดีครับ  เมื่อใหร่พี่หมอไม้จะชวนพี่หมอติ๊บมาคุยมั่งครับ

น่ารักหวานๆใสๆอ่านไปยิ้มไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 22-05-2010 19:23:55

^
^
จิ้ม+คนโพสทะลุถึงไร้ท์เตอร์ :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 22-05-2010 20:38:41

รอมานานแสนนาน

ก็รอแต่เธอเท่านั้น

เพราะว่าเธอยืนยันว่าเธอต้องมา

ถึงแม้เวลาทุกๆนาที

จะผ่านไปอย่างเชื่องช้า

ฉันไม่ท้อ ฉันไม่เคยหมดหวัง

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 22-05-2010 20:42:43

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก
11:58 on 22/5/2010

นี่ก็เกือบอาทิตย์ แล้วที่ไอ้ตัวเล็กกลับบ้าน แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับเอาซะทีเดียว  เพราะ ผมไม่เคยปล่อยให้คืนไหนผ่านพ้นไปโดยที่ผมไม่ได้ฟังเสียงไอ้ตัวเล็กก่อนนอน  และผมก็ไม่เคยละเลยหน้าที่ในการบอกนอนฝันดี ก่อนเจ้าตัวจะหลับใหลไปในแต่ละคืน

“วันนี้ก็ออกไปที่ไร่กับป้ามา  กลับมา เกือบค่ำแน่ะ  เหนื่อยจังเลย” เสียงออดอ้อนมาตามสายในคืนหนึ่งที่ผมโทร ไปหาหลังจากกลับมาถึงห้องเรียบร้อยแล้ว

“แล้วนี่กินข้าว กินปลารึยัง” ผม ถามด้วยความเป็นห่วง

“ก็ย่าเขาทำกับข้าวไว้รอเรียบร้อยแล้ว วันนี้ มีแกงส้มดอกแคด้วยน่ะ กับกล้วยบวชชี”

“โห น่ากินจังอ่ะรู้งี้กลับไปด้วยก็ดี  ไหนบอกว่า อาหารการกินแตกต่างกะที่เรากินไง”

“ก็ต่างกันไง  คือไม่ค่อยมีผัดๆทอดๆ ไง  แต่พี่ไม้คิดไปเองว่ามันจะเป็นอะไรที่ตัวกินไม่ได้เอง” (Hackz ผมอุตสาห์คิดว่าเป็น ป่นกบ ป่นเขียด ลาบก้อย ซกเล็ก กลับกลายเป็นงี้ซะงั้น ไม่ยอมๆ)

เอาละซิ  สรุปว่าผมเข้าใจผิดมาตั้งแต่ต้น ซิเนี่ย

“ก็ไม่รู้นี่นา  แล้วว่าแต่เป็นไงมั่ง กลับมาเป็นชาวไร่ชาวสวนอาทิตย์นึงยังไหวอยู่มั้ย”

“ก็ยังไหวอยู่ดีแหละพี่ไม้  แต่ตอนนี้ตัว ดำปิ๊ดปี๋เลย  คนแถวนี้ยังจะชอบอยู่มั้ยน้า….”

“ก็ชอบเหมือนเดิมแหละ  ดำยังไงก็ชอบค้าบบ  ถอนตัวไม่ทันละ” ผม หยอดคำหวานไปหนึ่งที

“แต่ป้าติ๊บดิชอบล้อติ๊บว่าเป็นหนอนใบกล้วยทุกที เวลาไปทำงานในไร่แล้วติ๊บใส่เสื้อผ้าหลายๆชั้นอะ ก็คนมันกลัวดำอะ” (Hackz อ่าเหมือนผมเลย เวลาผมออกไร่ ออกสวน ทำไร ทำนา ผมก็ใส่เสื้อคลุมจนมิดชิด แทบไม่เห็น Movie หน้าผมทีเดียวเลย อิอิ)

“เออ หนอนใบกล้วย  ป้าแกก็เรียกถูกแล้วนินา  ตัวขาวๆ ห่อในใบตองหลายๆชั้น ฮ่า…..”

ผมแกล้งแซวและหัวเราะกลับไปกับภาพที่จินตนาการได้ในตอนนั้น  แต่ถ้าเป็นตอนอยู่ด้วยกันผมคงถูกหยิกที่ พุงน้อยๆของผมแล้วละมั้ง (Hackz ให้พี่ติ๊บหยิกให้ใส้ขาดไปเลย หมั่นใส้ อิอิ)

“แล้วนี่จะกลับวันไหนละ พี่เห็นเพื่อนๆ ติ๊บบางคนเค้า ก็ไม่ได้กลับกันเลยนะ  ยังอยู่ที่มหาวิทยาลัยกันหลาย คนเลย”

“ก็คนอื่นๆ เขามีพร้อมแล้วนี่คับ  ไม่ต้องกลับบ้านพ่อแม่เค้าก็ส่งเงินมาให้ใช้ได้  กลับไปเขาก็ไม่มีอะไรให้ทำ ไม่มีอะไรให้ต้องรับผิดชอบ  แต่ ติ๊บต้องกลับ เพราะถ้าติ๊บไม่กลับป้าติ๊บก็ต้องทำงานหนักอยู่คนเดียว  ย่าติ๊บก็จะไม่มีคนนวดให้  บาง ครั้งการที่เรามาอยู่กับคนที่เรารักมันก็เหมือนการชาร์ตแบตให้ทั้งติ๊บและ ป้ากับย่าเลยนะ” ติ๊บอธิบายมาเสียยืดยาว

“จ้า  แล้วรีบกลับมาชาร์ตแบตให้พี่ไวๆแล้ว กัน” ผมออดอ้อนไปอีกหนึ่งรอบก่อนส่งคนปลายสาย เข้านอนและบอกหลับฝันดีก่อนที่ผมจะเข้านอนในเวลาเกือบๆเที่ยงคืนเหมือนเช่น ทุกวันที่ผ่านมา

แต่ยังไม่ทันที่ผมจะหลับก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมากลางดึก  ใครกันน่ะที่โทรมาดึกดื่นป่านนี้  แต่ ทันทีที่ดูหน้าจอว่าสายเรียกเข้าเป็นใครก็ทำเอาผมนิ่งงันไปชั่วขณะ (Hackz สงสัยแฟนเก่า เดาจริงๆ นะยังไม่ได้อ่านบทสนทนาต่อไปเลย ลุ้นๆ)

“เป็นไงบ้างไม้ สบายดีมั้ย”

“ก็สบายดีแล้วเราละ  เป็นไงบ้าง” ผมถามกลับไปยังปลายสาย

“ก็สบายดีนะช่วงนี้ก็ไม่มีอะไรให้คิดมาก  แล้วไม้อ่ะงานยุ่งรึเปล่าช่วงนี้เห็นหายเงียบไปเลย”

ผมนึกย้อนกลับไปยังวันที่เธอโทรมาหาผมคราวก่อนแล้วบอกให้เราห่างกันซักพัก นี่ก็นานพอสมควรแล้วซิน่ะที่ผมไม่ได้ติดต่อกลับไปหาเธอคนนี้เลย  คนที่ผม(เคย)รัก (Hackz เย้เดาถูก)

“เป็นไงบ้างช่วงเวลาที่ห่างกัน คิดถึงเราบ้างมั้ย” เอาละซิ  เจอคำถามนี้เข้าไปผมจะตอบว่ายัง ไงดี

“ก็คิดถึงนะ แต่มันไม่ได้คิดถึงแบบเมื่อก่อนแล้ว  มันคิดถึงเหมือนคิดถึงคนคนนึงที่เราผูกพัน ที่เราเคยรู้จัก  แต่ไม่ได้คิดถึงแบบห่วงหาเหมือนเก่าแล้ว” (Hackz พูดให้เคลียร์ไปเลย)

ผมก็ไม่รู้จะบอกยังไงก็เลยบอกไปตามที่ผมรู้สึกต่อเธอในเวลานั้น จริงๆ

“ไม้ เราถามจริงๆนะ  ไม้มีคนอื่นรึเปล่า” คำถามที่สองที่ทำเอาผมอึ้งไปอีกรอบ

“ก็ยังไม่ถึงกับมีคนอื่นหรอก  แค่ดูๆกัน อยู่  แล้วเราอะมีใครใหม่รึยัง”

ผมถามกลับไปยังปลายสาย  เพราะอยากรู้ว่า ระยะเวลาที่ห่างกัน  เธอมีอะไรเปลี่ยนไปมั้ย

“ยังไม่มีหรอกไม้ เรายังลืมไม้ไม่ได้” อึ้งหนักกว่าเดิมอีกครับผมคราวนี้

“แต่ไม้ไม่ต้องห่วงน่ะ ถ้าความรู้สึกที่ไม้มีต่อเราไม่เหมือนเดิมหรือไม้พบคำตอบว่าเราไม่ใช่  ไม้ก็ทำตามสิ่งที่ไม้ต้องการ  เราจะยิ้มรับกับคำตอบของมันเสมอ”

ผมได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกผิดไปเลยทีเดียว  แต่จะทำยังไงได้ก็เธอเป็นฝ่ายขอห่างจากผมเองนี่นา และผมก็คิดว่เธอคงเข้มแข็งได้มากกว่าที่ผมคิด

“ไม่เป็นไรน่ะเจน อย่างน้อยถึงเราจะเดินร่วมทางกันต่อไปไม่ได้  แต่เรายังมีความรู้สึกดีๆให้กันได้นี่   แล้วไม้ก็ต้องเป็นฝ่ายขอโทษเจนด้วย  ที่ทำ ให้ต้องมาเสียใจกับคนอย่างไม้”

“ไม่เป็นไรหรอกไม้  ช่างมัน  แค่นี้เอง” (Hackz ถูกครับเจ้ ใช่แค่นี้เอง จิ๊บๆ)

แล้วช่วงเวลาแห่งการเงียบงันก็เริ่มขึ้น  แต่ ผมรับรู้ได้ว่าเธอคงร้องไห้และพยายามเก็บกลั้นเสียงไม่ให้สื่อออกมาให้ผมรับ รู้  แต่ตอนนี้ผมคงทำไรไม่ได้มากไปกว่าให้กำลังใจเธอ เท่านั้นเอง ก่อนที่เราจะล่ำลากันในคืนนั้นและอย่างน้อยก็ทำให้ผมโล่งใจไปอีกเรื่องนึง ที่คั่งค้างในชีวิต และตอนนี้ผมก็ได้ให้คำตอบกับชีวิตตัวเองไปหนึ่งเรื่องว่าระหว่างผมกับเจน  เราคงไม่มีทางเป็นอะไรได้มากกว่า  คน เคยรักกัน เท่านั้นเอง…

เที่ยงคืนกว่าๆ ในขณะที่ผมกำลังจะเข้านอนก็มีเสียงโทรศัพท์เข้ามาอีกรอบ  โห อะไรกันนักหนาวะวันนี้ ขายดิบขายดีจริงๆนายไม้  ผม รำพึงรำพันกับตัวเองก่อนกดรับสาย

“เฮ้ยไม้   มึงอยู่ไหนว่ะ” เสียงไอ้วิทย์ดังมาจากปลายสาย (Hackz จำกันได้ไหมครับคุณวิทย์ เพื่อนพี่ไม้ คนที่บอกให้พี่ไม้ไปรับพี่ติ๊บน่ะ รื้อฟื้นความทรงจำให้ เพราะหลังจากที่พี่ไม้ มีพี่ติ๊บ ดูเหมือนว่าเพื่อนพี่ไม้ ได้หายออกไปจากสารระบบทันที แรงมากพี่คนนี้ อิอิ แซวเล่นน่ะ)

“ก็อยู่ที่ห้องนี่แหละ มีไรวะมึงอะ โทรมาซะดึกดื่น”

“เปล่า กูแค่หาเพื่อนแดกเหล้า  มึงสนมั้ย ละ”

“เป็นห่าไรของมึงเนี่ย  ชวนแดกเหล้าซะดึก ดื่น”

“ก็เบื่อๆ เซ็งๆ ว่ะ ตกลงตามนี้นะเดี๋ยวกูเข้าไปหาที่ห้อง” ไม่ทันที่ผมจะตอบรับหรือปฏิเสธมันก็ตัดบทสนทนากับผมไปเรียบร้อย

แต่คิดไปคิดมานี่ก็นานเอาการตั้งแต่ไอ้วิทย์มันมารบกวนเรื่องของ ติ๊บคราวก่อน  จนนี่เทอมนึงแล้วผมยังไม่มีโอกาสได้ เจอมันเลย มีแต่คุยกันผ่านทางโทรศัพท์ซะมากกว่าหรือเจอก็เจอแบบเดินสวนกันตอนออกจากหอ หรือกลับเข้าหอซะมากกว่าเพราะช่วงหลังๆ เห็นมันเปรยๆ ว่างานหนักมาก  เพราะตอนนี้มันใกล้จะจบป.โท แล้ว  เลยยุ่ง ยากกับเรื่องวิจัยของมัน  เลยทำให้ผมไม่มีโอกาสได้พูดคุยหรือสนทนากับมันเท่าไหร่นัก (Hackz น่าน... ว่าแล้วเชียว เพื่อนพี่ไม้หายไปจากสารระบบจริงๆ ฮิฮิ)

ผ่านไปไม่กี่นาที เพื่อนตัวดีก็มาเคาะประตูเรียกที่หน้าห้อง

“เป็นไงวะมึงไม่เจอกันนาน สบายดีป่าว”  ไอ้วิทย์เอ่ยทักทายในขณะที่ผมเปิดประตูให้มันเดินเข้ามา ในห้อง

“ก็สบายดีวะ  งานก็เรื่อยๆ มึงอะเห็นเริ่งทำวิจัยยุ่งเลยอะดิ”

“โคตรๆ อะไรนักหนาก็ไม่รู้  กูจะจบกับเค้า รึป่าวยังไม่รู้เลยนิ” ไอ้วิทย์มันบ่นให้ผมฟัง

“เอานะ ทนๆไปเดี๋ยวก็จบเองแหละ” คงไม่มีไรดีมากไปกว่าการให้กำลังใจเพื่อนที่เหน็ดเหนื่อยหรอกมั้ง เวลานี้

“แล้วคิดยังไงวะอยากกินเหล้ากลางดึกแบบนี้”

“ก็ไม่คิดไงคิดอยากกินก็กิน ไม่เห็นต้องคิดไรมาก” อืมมม ก็จริงของมันแฮะคนจะกินเหล้าคิดไรมาก เออเป็นอันว่าผมผิดที่ถามหาเหตุผลของคนจะกินเหล้า

แล้วบทสนทนาระหว่างเพื่อนสนิทที่ไม่ค่อยจะมีโอกาสได้เจอกันก็ เริ่มต้นขึ้นพร้อมๆกับอาการมึนเมาของเราทั้งสองคน  แต่ ผมก็ยังครองสติได้ จนมาทำให้ผมตื่นก็ตอนที่จู่ๆมันก็ถามผมขึ้นมาว่า

“เฮ้ย แล้วรูมเมทแกไปไหนซะละนี่” คงจะหมายถึงติ๊บ

“ก็กลับบ้านไง ช่วงปิดเทอม กลับไปช่วยที่บ้านทำงาน”

“เออ ดีวะเป็นเด็กดี แล้วแกอยู่ด้วยกันแกว่าเป็นไงมั่ง พอดีกูเจอน้องเค้าบ่อยๆ ที่ตึกคณะเห็นสวัสดีทุกรอบเลย มีสัมมาคารวะดี” ก็รักดิ  เฮ้ย  เกือบ พลั้งปากตอบมันไปแล้วมั้ยละ

“ก็ดีนะ ขยันดี  เป็นเด็กดีด้วย” ผมตอบไอ้วิทย์ไป

“เห็นที่คณะเค้าดังจะตายนะรูมเมทแก  มีแต่คนบอกน่ารัก ถามจริงๆ นะอยู่ด้วยกันมีแอบหวั่นไหว มั่งมั้ยวะ” เอาละซิ ไอ้เพื่อนสารเลว  มาถามคำถามแทงใจ กูอีกละแล้วจะให้กูตอบยังไงละเนี่ยยย
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. เค้าไม่ได้ตัดตอนนะ อันนี้น่ะ พี่ไม้แกจัดการมาให้ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 17 เมื่อความเหงาเข้าปกคลุม [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 22-05-2010 20:49:34

 :z13:  hackz And stabbed the beloved Dr. mike  :laugh:

คุณไม้จะไม่บอกเพื่อนไปเลยหรือค่ะว่ารักติ๊บแล้ว ไม่ได้เชียวหรือค่ะ ใจร้ายจัง  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 22-05-2010 20:55:15

พี่หมอไม้บอกเพื่อนไปเลย เป็นการแทงกั๊กในวงกว้าง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 22-05-2010 21:20:39

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน น่าสงสาร VS น่ารัก ( ต่อ )
17:04 on 22/5/2010

เอาละซิ ไอ้เพื่อนสารเลว  มาถามคำถามแทงใจกูอีกละแล้วจะให้กู ตอบยังไงละเนี่ยยย

“ไม่หรอก  ก็อยู่เป็นพี่เป็นน้องกันดูแล กันไปตามประสา” ผมตอบเลี่ยงๆทั้งๆที่ในใจสารภาพกับคำถาม ของมันไปเรียบร้อยแล้ว จะแอบหวั่นไหวอะไรละ  ตอนนี้ หลงจนหัวปักหัวปำแล้ว  แค่หวั่นไหวซะที่ไหนละ  ท่าจะมึนแล้วมั้ยละผมมมม

“แล้วคิดไงมาถามกูแบบนี้วะ” ผมถามไอ้วิทย์กลับไปเพราะอยากรู้ว่ามันคิดอะไรอยู่

“เปล่า ก็บางทีกูเห็นมึงสองคนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดไง  กูเลยอดคิดไม่ได้ว่ามึงกะน้องเค้า…….” ไอ้วิทย์เว้นให้ผมได้คิดนิดนึง

“แล้วถ้ากูกับน้องเค้ามีไรกันจริงๆมึงจะว่าไง”  ผมลองใจไอ้วิทย์ด้วยการถามกลับไปตรงๆ

“ก็ไม่ว่าไง  มึงเป็นเพื่อนกู  มึงรักใครกูก็รักด้วย กูเชื่อในการตัดสินใจของมึงวะ” โห ไอ้วิทย์นี่มันพูดอะไรดีๆกะเขาก็เป็น เหมือนกันเนอะ

“แล้วมึงกะเจนอะเลิกกันแล้วเหรอ”

“อืมวะ ก็ไม่เชิงเลิกแต่ก็ห่างกันมานานละ”  ผม ตอบพลางยกแก้วเหล้ากระดกเมื่อมันถามถึงเจนที่ผมเพิ่งวางสายไปก่อนหน้ามันไม่ กี่นาที

“แล้วตกลงมึงกับน้องติ๊บคบกันจริงๆเหรอวะ  ขอ คำตอบให้กูทีดิ  จะได้เลิกคิดไปเอง”

“ไว้มึงดูๆไปเองแล้วกันวะ  กูก็ยังให้คำตอบ ตัวเองไม่ได้เลยตอนนี้”

“อยู่ในช่วงสับสนว่างั้น” ไอ้วิทย์เล่นพูดแทงผมใจดำเข้าไปอีกที (Hackz Yes, status is confuse)

 

นั่นซิน่ะ ตอนนี้ผมคงกำลังสับสนในส่วนตัวลึกๆข้างในยอมรับว่าตอนนี้ติ๊บเป็นมากกว่าคน รัก

และ ความรู้สึกที่ผมมีให้กับติ๊บตอนนี้มันเป็นมากกว่าความรัก  แต่ ทว่าคนรอบข้างผมจะรับกับสิ่งที่ผมเป็นได้เหรอ  แล้ว ผมเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ อะไรทำให้ผมเปลี่ยนไป  ใน ตอนนี้หัวสมองของผมสับสนไปหมด  ผมต้องทำยังไงต่อไปดี คับ  จะจัดการกับชีวิตตัวเองต่อไปยังไงดี
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

See me agian on next time, Kiss you, bye.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 22-05-2010 21:21:22

บอกไปเลย
ว่าไม่ได้หวั่นไหว
แต่รักหมดใจไปแล้ว
ว้ากกกกกกก  :laugh:
กันไว้ก่อน
ไม่ได้กลัวพี่วิทย์หรอก
กลัวคนอื่นมากกว่า บอกว่าป็อบไง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 22-05-2010 21:27:12

ตอบตัวเองไม่ได้ แต่ตอบกับติ๊บได้คนเดียวว่ารักติ๊บ รักติ๊บ 555

วันนี้ ไอ้หนู hackz มันเริ่มขยันทำงานมากเลยนะวันนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 22-05-2010 21:36:23

อ่าว
ยังไม่จบซะงั้น
ผมว่า
ติ๊บกลับมาคราวนี้ลองคุยกันดูดีมั้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 22-05-2010 22:02:22

ถ้าติ๊บรู้ว่าพี่ไม้เป็นแบบนี้ก็ใจเสียกันพอดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 22-05-2010 22:08:59

ยังไงก็รักพี่ติ๊บ...น่ารักขนาดนี้ ไม่รักก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วแหละพี่ไม้ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 22-05-2010 22:21:17

 :กอด1:  เพิ่งเข้ามาอ่าน หมอติ๊บน่ารักมากมายอ่ะ

อ่านตอนล่าสุด  :เฮ้อ: 

เข้ามาให้กำลังทั้งสามคนค้าบ อิอิ โดยเฉพาะคนโพส์ (เดี๋ยวจะไม่ได้อ่าน 55)



ปล. ฝากหมอไม้กอดหมอติ๊บแน่นๆ  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 22-05-2010 22:30:22

โหยยยยยยยยยย...หมอไม้...แต่ละคำที่พูดกับคนอื่น
เกี่ยวกับความรู้สึกที่มีกับหมอติ๊บเนี่ย...ขนาดคนอ่านอ่านแล้วยังแสลงใจเลยอ่ะ
แล้วถ้าหมอติ๊บมาได้ยินด้วยตัวเอง...ไม่เสียใจแย่เหรอเนี่ย - -???

ก็เข้าใจแหล่ะนะ...ว่าไม่ได้ชอบทางนี้มาตั้งแต่แรก
แต่ถ้ายังหวั่นไหวขนาดนี้...แล้วไปผูกพันธ์กะหมอติ๊บแบบลึกซึ้งทำไมล่ะ
จะเพราะด้วยอารมณ์เป็นใจ หรือเพราะบรรยากาศมันให้ก็ตามแต่นะ
แต่ถ้ายังคงไม่มั่นคง และมั่นใจในความรู้สึกของตัวเองแบบนี้...ไม่น่าผูกพันธ์กันแบบลึกซึ้งเลยอ่ะ - -"
คนที่เจ็บที่สุด ก็คือหมอติ๊บนะหมอไม้...ไม่รู้หรอกนะว่าตอนนั้นทำไมหมอไม้ถึงรู้สึกแบบนั้น
แต่เค้าว่าสำหรับหมอติ๊บแล้ว หมอไม้คือที่หนึ่งแน่นอน...และหมอติ๊บก็คงจะมั่นใจในความรู้สึก
ที่มีให้กับหมอไม้อย่างแน่นอนเลยอ่ะ...หวังว่าหมอติ๊บคงจะไม่รู้นะ...ว่าหมอไม้คิดแบบนี้
ไม่อย่างนั้นหมอติ๊บต้องเสียใจแน่ ๆ เลยอ่ะ...แค่คิดยังเศร้าตามเลย T^T

เป็นกำลังใจให้คนโพสต์นะฮะ...แ้ล้วก็เป็นกำลังใจให้หมอติ๊บด้วย...ส่วนหมอไม้
กลับไปไตร่ตรองหัวใจตัวเองให้ดีก่อน...ได้คำตอบแล้วคนอ่านจะเป็นกำลังใจให้ (ลำเอียงกันเห็น ๆ =^=b)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: -~iK@iZ_KunG~- ที่ 22-05-2010 22:32:23

มารอตอนต่อไปครับ

เน็ตเน่ามาสองวันเพิ่งเข้าเล้าได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 18 น่าสงสาร VS น่ารัก [อัพภาคเกือบดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 22-05-2010 22:50:07

ตอบไปเลยพี่ไม้ หลงหัวปักหัวปรำขนาดนี้แล้ว
ถ้าหมอติ๊บมารู้ว่าพี่ไม้สับสนอย่างนี้จะเป็นอะไรมั้ยนะ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 22-05-2010 23:36:33

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 19 คงจะใช่
17:06 on 22/5/2010

หลังจากที่ผมยังสับสนกับหลายๆ เรื่องในตัวเอง รวมกับงานที่มีเยอะขึ้น ทำให้พักหลังๆ มานี้ผมคุยกับติ๊บน้อยลงจากเดิมที่คุยกันก่อนนอนเป็นชั่วโมงๆ แต่มาพักหลังๆ เหลือเพียงไม่กี่นาที ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่ได้รักติ๊บน้อยลงไปแต่อย่างใด แต่มันเหมือนมีความลังเล และกังวลกับหลายๆ เรื่องที่กำลังวจะเกิดขึ้นในอนาคต

“หมู่นี้ดูพี่ไม้เครียดๆ นะ งานหนักไปรึเปล่า อย่าเครียดมากน่ะ ติ๊บเป็นห่วง” เสียงจากปลายสายถ่ายทอดถึงความเป็นห่วงผมได้เป็นอย่างดี  และผมเองก็รับรู้มันเช่นกัน

“พอดีงานพี่เยอะมากเลยอ่ะ เลยเครียดๆ มั้ง”

“งานก็คืองานคับพี่ไม้  เลิกงานแล้วจะหอบ ความเครียดกลับมาด้วยทำไม  วางไว้ที่โต๊ะที่ทำงาน นั่นแหละ  แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยกลับไปเครียดกับมันใหม่ ตอนนี้ปล่อยวางมันก่อน” (Hackz ผมคนหนึ่งนะ ที่เคยเอาเรื่องเครียดๆ จาก ร.ร. เอากลับมาที่บ้านด้วย แล้วพาลใส่พ่อแม่ด้วย อย่าเลียนแบบนะครับ มันมีแต่ผลเสีย ตอนนั้นคิดแล้วก็เสียใจเหมือนกัน เฮ้อ)

“อืม ก็จริงของติ๊บเขาเนอะ เครียดกับงานเมื่อเลิกงานก็ทิ้งความเครียดไว้ที่ทำงาน ตัวแค่นี้เอง คิดได้ไงหว่า”

“คับผม จะพยายามคร้าบบบบ  คุณหมอออออ” ผมลากเสียงยาวออดอ้อนไปตามสาย

“แล้ววันนี้ทำงานเหนื่อยมั้ย  ป้าใช้งาน อะไรเราหนักเกินไปรึเปล่า”

“วันนี้ไม่ค่อยได้ทำอะไรหรอกคับ  หลังจากสูบน้ำใส่แปลงยาสูบแล้วก็ได้พักแล้วละ วันนี้เลยว่างกลับมาบ้านตั้งแต่บ่ายๆ แล้วกลับมาทำข้าวต้มมัดกับย่า ย่าติ๊บทำข้าวต้มมัดอร่อยที่สุดเลย”

เจ้าตัวคุยโวถึง ฝีมือการทำอาหารของผู้เป็นย่าให้ผมฟังครั้งแล้วครั้งเล่า จนตอนนี้ผมแทบจะเชื่อหมดใจแล้วว่าย่าของติ๊บคือคนที่ทำอาหารอร่อยที่สุดในโลก เพราะบ่อยครั้งที่ติ๊บจะเล่าให้ผมฟังบ่อยๆว่า วันนี้ย่าทำอาหารอะไรให้กิน

“เดี่ยวพรุ่งนี้จะเอาข้าวต้มมัดไปวัด ไปทำบุญกะย่า จะอธิษฐานเผื่อพี่ไม้ด้วยนะ” เสียงจ้าวตัวเจื้อยแจ้วถึงสิ่งที่จะต้องทำในวันรุ่งขึ้น

“ก็ดีซิ ทำบุญด้วยข้าวต้มมัดแล้วอธิษฐานถึงพี่จะได้ผูกติดกับติ๊บไปยันชาติหน้าเลย” ผมหยอดคำหวานไปตามสาย

“เจอกันชาตินี้ยังไม่เบื่ออีกเหรอคับพี่ไม้ กลัวเจอไปทุกชาติจะเบื่อติ๊บซะก่อน”

“จะเบื่อได้ไงอยู่ด้วยกันมีความสุขจะตาย นี่แค่กลับบ้านไม่กี่วันพี่ยังคิดถึงแทบบแย่”

“เอาน่า  อีกไม่กี่วันเดี๋ยวก็กลับไปหา แล้ว” เสียงติ๊บบอกผ่านมาจากปลายสาย

“จริงเหรอ จะกลับเมื่อไหร่บอกพี่นะจะได้ ไปรับในเมือง” ผมออกอาการดี๊ด๊าเมื่อได้ยินว่าปลายสายจะกลับมาในเร็ววัน

“คับ เดี๋ยวขอติ๊บดูก่อนว่าจะกลับเมื่อไหร่คงใกล้ๆ สิ้นเดือนอะพี่ไม้ ยังไงก็ต้องกลับก่อน เปิดเทอมอยู่แล้ว จะได้พักผ่อนเตรียมตัวไปเรียนได้ทันไง”

“จ้า” ผมตอบรับสั้นๆ (Hackz คนอ่านก็จ้า...เช่นกัน)

“แต่พี่ไม้ก็ต้องไปรับในเมืองอยู่แล้วละเพราะรถไปถึงที่ขนส่งในเมืองตอนห้า ทุ่มกว่าๆก็ไม่มีรถเมล์วิ่งออกไปมหาวิทยาลัยแล้ว”

“คับ แล้วเดี๋ยวพี่จะไปรับเองเองจะมาวันไหนก็บอกแล้วกัน คิดถึงจะแย่แล้วรู้เปล่า นอนคนเดียวมานานแล้วนี่” ผม ออดอ้อนไปตามสายสุดฤทธิ์

“แต่อย่างน้อยการที่เราอยู่ห่างกัน ก็ทำให้เราเห็นคุณค่าของคนที่เรารักนะพี่ไม้ รู้คุณค่าของการที่เราห่างไกล รู้คุณค่าของการรอคอย และที่สำคัญมันทำให้เรารู้ว่าถ้าวันนึงที่เราต้องจากกันจริงๆ เราจะอยู่ได้ยังไง”

พูดมาถึงตอนนี้ติ๊บกลับเป็นคนที่สอนอะไรผมได้หลายๆ อย่างเลยทีเดียว ไม่คิดว่าคนตัวเล็กๆ เด็กกว่าผมตั้งเยอะที่อยู่ปลายสายเวลานี้ กลับคิดอะไรได้มากกมายกว่าผมเสมอ

คงจะใช่         การที่เราห่างกันทำให้เรา รู้คุณค่าของการรอคอย ตลอดระยะเวลาเกือบๆเดือนที่  เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่มีวันไหนที่ผมไม่คิดถึงติ๊บ เลย

คงจะใช่         การที่เราห่างกันทำให้เรารู้คุณค่าของการห่างไกล  เวลาที่เราอยู่ไกลกันเรามักจะนึกย้อนกลับมาถึงเวลาที่ เราอยู่ใกล้ๆกัน  และจากนี้ต่อไปผมจะทำให้ทุกวันที่ เราอยู่ใกล้ๆกันมีคุณค่าและความหมายที่สุด  เผื่อวัน นึงที่เราต้องจากกันจะได้ไม่นึกเสียใจภายหลัง

คงจะใช่         การที่เราห่างกันทำให้เรารู้คุณค่าของคนที่เรารัก เพราะผมรู้สึกว่าตลอดเวลาที่ผมมีติ๊บอยู่ใกล้ๆ คอยเคียงข้างกัน  มันทำให้ผมรู้สึกว่าชีวิตที่ว่างเปล่าของผม  ได้ถูกเติมเต็มด้วยความรักจากใครหนึ่งคนที่ผมก็รักเขาหมด หัวใจเช่นกัน

ไม่เคยมีใครที่คิด จะเป็นห่วงฉัน
และคนอย่างฉันก็ไม่รู้จะต้องห่วงใคร
ไม่ มีคนไหนที่เฝ้ารอและไม่เห็นมีที่ไป
ไม่มีใครที่ เกิดมาเพื่อกัน

ที่ผ่านมานั้นก็ไม่รู้จะอยู่ เพื่อใคร
ไม่มีจุดหมาย
แค่ใช้ชีวิตไปให้หมดวัน
แต่พอวันนี้ ฉันพบเธอ
เธอผ่านมาในใจฉัน
ทำให้ทุกคืนวันเกิดมีเรื่องราว

เธอ ทำให้ฉันไม่เหมือนเดิม ฮืมม์
เธอเติมชีวิตตรงที่ ขาดหาย
เธอทำให้ฉันลืมความเหงาเดียวดาย
เปลี่ยนไป…..ตั้งแต่ได้พบเธอ

จากนั้น ฉันเหมือนเป็นคนใหม่
จากคน ไม่มีจุดหมายที่แล้วมา
จากนี้ เธอทำให้ชีวิตฉันมีค่า
เปลี่ยนแปลงวันเวลา
เปลี่ยนจากคนๆ เดิมตลอดไป

จากนี้ เธอทำให้ชีวิตฉันมีค่า
เปลี่ยนแปลงวันเวลา
เปลี่ยนจากคนๆ เดิมตลอดไป
เปลี่ยน แปลงวันเวลา
เปลี่ยนจากคนๆ เดิมตลอดไป

ผมเปิดเพลงที่ผมชื่นชอบและตอนนี้เข้าใจความหมายของบทเพลงนี้ได้ชัดเจนมากขึ้น เมื่อคนหนึ่งคนเข้ามาในชีวิต  และ เปลี่ยนแปลงผมจากคนๆเดิม เป็นคนใหม่ที่พร้อมจะทำอะไรเพื่อตัวเอง และคนที่ผมรักได้อย่างสุดชีวิต สุดหัวใจ  สู้ ๆ หมอไม้
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ก็คงจะใช่จริงๆ นั้นล่ะ ห่างเพื่อคิดให้มากกว่าที่อยู่ใกล้ชิด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 22-05-2010 23:49:25

พี่หมออย่าลังเลอีกเลย รักน้องหมอน่ะถูกแล้ว ดูแลกันให้ดี มีความสุขกับทุกวันก็พอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 23-05-2010 00:18:07

เห็นด้วยว่าความห่างไกล
ไม่ว่าจะด้วยระยะทางหรือว่าอะไรก็แล้วแต่
ทำให้เห็นคุณค่าของอีกคน
ว่าจริงๆ แล้วเราคิดยังไงกับเค้ากันแน่
พี่ไม้คงเข้าใจตัวเองแล้วสินะครับ
กลับมาก้อบอกเค้าไปซะหล่ะพี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: -~iK@iZ_KunG~- ที่ 23-05-2010 00:21:35

อยากมีคนแบบติ๊บอีกสักคนจังเลยครับ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: vvivy ที่ 23-05-2010 00:48:04

พี่ไม้รู้ใจตัวเองจริงๆแระเน้อ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: xiiiNG ที่ 23-05-2010 02:22:16

กิ๊ส ส สหวานอารายขนาดน๊าน น นค๊าาา

นั่นซินะ "คงจะใช่" จริง ๆแหละค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-05-2010 08:44:23

"เหตุเกิดจากความเหงาที่ทำให้รู้เธอสำคัญเพียงใด ความห่างไกลมันทำให้ฉันคิดถึงเธอ ยิ่งห่างเหินเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้ว่าเป็นเธอ..ที่ฉันรักหมดหัวใจ"
ร้องเพลงนี้ให้พี่ไม้กับพี่ิติ๊บ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 23-05-2010 09:46:28

หมอติ๊บกลับมาคราวนี้ คงทำให้หมอไม้ ชัดเจนกับคำตอบภายในจิตใจสินะคะ
และขจัดสิ่งกังวลออกไปให้หมด ให้คุ้มกับสิ่งที่มีค่าที่อยู่ใกล้ๆ

การห่างกัน ก็ช่วยให้รับรู้ค่า..ของสิ่งที่เรารัก ด้วยนะคะ

เป็นกำลังใจให้ทั้งหมอไม้ และน้อง hackz นะคะ

ส่วนหมอติ๊บ.. ให้ใจไปหมดแล้วจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: Killua ที่ 23-05-2010 10:00:04

เค้าว่ากันว่า ผู้ชายแท้ๆเมื่อวันนึงมารักผู้ชายด้วยกันมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ยังต้องมีเรื่องให้ลังเล ยังต้องมีเรื่องให้คิด ให้นึกถึงทั้งเรื่องอนาคตและคนรอบตัว
สังคม และอะไรหลายๆอย่าง ถ้าคนๆนั้นไม่ดีจริงๆ ไม่รักกันจริงๆ ไม่มทางที่เค้าจะเปลี่ยนมารักผู้ชายด้วยกันหรอก
สู้ๆๆๆๆ ต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-05-2010 11:48:54

กลับมาอัพเดทให้เรียบร้อยแล้วคับในบลอคส่วนตัว   ไปเอามาอัพต่อได้เลยน้องงงง

พอดีนายแฮคมีคำถามมาถามผมอยู่หลายข้อ  วานคนที่ติดตามตั้งแต่ต้นตอบคำถามแทนผมให้ที

ตอบได้ครบหมดมารับรางวัลได้เลย  ดีมั้ยคับ  ฮ่า  ฮ่า

มีคำถามครับ
1. ตอนนี้พี่ไม้ กับพี่ติ๊บ อายุกันเท่าไหร่แล้วครับ
2. เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานกี่ปีแล้วครับ จนถึงปัจจุบันเลย
3. พี่ไม้กับพี่ติ๊บยังทำงานอยู่ที่เดิม(หมายถึงที่เก่า ที่เล่าในเรื่องไว้น่ะครับ) หรือเปลี่ยนที่ทำงานใหม่

เพราะถ้าติดตามอ่านตั้งแต่แรกจริงๆจะตอบได้ไม่ยากเลยยยคร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 23-05-2010 11:49:41

^
^
จิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!! พี่หมอไม้ ประเดี๋ยวจะมาตอบคำถามของรื้อฟื้นก่อนนะคะ


มีคำถามครับ
1. ตอนนี้พี่ไม้ กับพี่ติ๊บ อายุกันเท่าไหร่แล้วครับ
-  แป่ว. . . (ต้องไปทบทวนสักนิด ถ้าให้เดา พี่ติ๊บ น่าจะ 28-29 เน๊อะ )

2. เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานกี่ปีแล้วครับ จนถึงปัจจุบันเลย
-  แป่ว. . .( 8 - 9 ปีเห็นจะได้ค่ะ)

3. พี่ไม้กับพี่ติ๊บยังทำงานอยู่ที่เดิม(หมายถึงที่เก่า ที่เล่าในเรื่องไว้น่ะครับ) หรือเปลี่ยนที่ทำงานใหม่
-  อันนี้ตอบได้เลยว่า เปลียนที่ทำงานแล้ว คร๊า~~!!!!!!!!!


เม้นน้อยๆ แต่อ่านน๊านนนนนน นาน นะ  >,,,,<

 
 :L2:ให้กำลังใจ คุณหมอ กับ คนโพส จ้า~

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: jomjai ที่ 23-05-2010 12:00:49

น่ารัก..อ่า..คับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 23-05-2010 14:37:19

ยิ่งอ่าน ยิ่งชอบเรื่องนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

น่ารักมากคับ

ขอให้รักของทั้งสองคนคงอยูตลอดไป :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 23-05-2010 14:51:57

อ่านแล้วคิดถึงเพลงเหตุเกิดจากความเหงาเลย
ทั้งสองคนโชคดีที่ได้เจอคนของตัวเองแล้ว
ชอบตอนนี้จังเลยค่ะ 'คงจะใช' :))

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-05-2010 17:38:29

อัพโหลดในบลอคให้เรียบร้อยแล้วนะนาย hack ไปเอามาลงต่อได้เลยคราบบบ

ประกาศเคอร์ฟิวต่ออีก สองวัน  หมอติ๊บขึ้นเวรดึก  ไปรับไม่ได้  ไปส่งไม่ทัน

ไม่ได้เจอกันหลายวันแล้วคับบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-05-2010 17:54:40

^^^

น่าสงสารพี่ไม้ แต่ไม่เป็นไรค่ะ

เดี๋ยวก็ได้เจอกัน......และเราก็จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง เค้าอยู่ที่ทำงาน กินนอน ก็ที่นู้น คิดซะว่า พี่ติ๊บไปเข้าโรง'บาล กินนอนล่ะกัน

อิๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 23-05-2010 18:05:09

 :L2: ให้กำลังใจหมอไม้และหมอติ๊บ เด๋ว สถานการณ์ก็สู่สภาวะปกติแล้ว...
 :กอด1: hackz ที่มาต่อให้ พร้อม +1
 
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 23-05-2010 18:41:00

...ไกลกันมันก็ดีนะ หมอไม้ จะได้ทบทวน ตัวเองว่าคิดยังไงกันแน่กับหมอติ๊บ
...แต่เท่าที่อ่านมา การที่ห่างกัน มันทำให้โหยหา ห่วงหา อาทรกันมากขึ้น
...มันเลยสรุป ได้แน่นอนว่า..หมอไม้ รัก ปู้ชาย แน่ๆๆ อิอิ
...คำถามพยายามแล้ว แต่สับสน เลยไม่ตอบดีกว่า อยากรู้เหมือนกัน เฉลยเถอะนะคนดี   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 23-05-2010 19:55:46

ตอบคำถามค่ะ
 
1. ตอนนี้พี่ไม้ กับพี่ติ๊บ อายุกันเท่าไหร่แล้วครับ --------->ติ๊บ น่าจะไม่เกิน 30 อ่ะ  ส่วนพี่หมอนี่ให้เดานะ 35 อัพ
2. เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานกี่ปีแล้วครับ จนถึงปัจจุบันเลย ------------>ประมา 8-9 ปี รึอาจเป็น 10
3. พี่ไม้กับพี่ติ๊บยังทำงานอยู่ที่เดิม(หมายถึงที่เก่า ที่เล่าในเรื่องไว้น่ะครับ) หรือเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ -------->อันนี้ชัวร์ อยู่ในกทม. รพ.แถวสุขุมวิท

แต่น่าสงสารพีหมอเหมือนกันนะเนี่ย ที่ติ๊บอยู่เวรดึก อิอิ
 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 19 คงจะใช่ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: iiดาวพระสุขლii ที่ 23-05-2010 20:36:51

เวลา และความห่างไกล อาจจะทำให้เราเข้าใจหัวใจตัวเองมากขึ้น
เราว่าหมอไม่ใช่เกย์ หรอกค่ะ....เพียงแต่ว่าคนที่หมอรักหมดหัวใจเป็นผู้ชายเท่านั้นเอง...

เวลาเห็นหมอไม้มาเม้น แล้วพูดถึงหมอติ๊บ เรารู้สึกดีจัง...
ที่ได้เห็นความรักของคนสองคนที่ยั่งยืนขนาดนี้...
เเวะมาบ่อยๆ นะค๊าบบบ...

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่า&#
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-05-2010 20:46:43

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว)
17:50 on 22/5/2010

“สวัสดีรอบดึกคร้าบบบบ คุณหมอ” ผมทักทายไปตามสายในคืนหนึ่งที่ผมก็ยัง ได้แต่คิดถึงติ๊บเหมือนเดิม

“คับ ว่าไงเอ่ย ทำไมวันนี้เสียงสดใส Happy จังเลย  มีอะไรรึเปล่าเนี่ย”

“เปล่าซะหน่อย ก็คิดถึงเป็นปกติธรรมดาอยู่แล้ว แถมติ๊บก็บอกให้พี่ทิ้งความเครียดไว้ที่โต๊ะทำงานโน่นไง พี่ก็ทำตามที่ติ๊บแนะนำแล้วไงคับ  ไม่ ดีเหรอ”

“คับก็ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องเครียด เดี๋ยวแก่กว่าเดิมไม่รู้ด้วยนะ”

“อ่าว แสดงว่าที่ผ่านมานี่พี่แก่เหรอ”  ผมย้อนถามแบบเคืองๆ

“อ่าว ไม่รู้ตัวหรอกเหรอ  อิอิ”  เสียงหัวเราะดังมาตามสายก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไร

“เอาน่า ถึงแก่ก็รัก คนแก่ใจดีแบบนี้หา ที่ไหนได้อีก” พูดหวานกับเขาก็เป็นแฮะหมอติ๊บ

“แล้วไป ถ้าตอนนี้อยู่ใกล้ๆนะ เสร็จแน่” ผมขู่

“โห นี่ขนาดไม่ได้อยู่ใกล้ยังขู่เลย” เสียงตัดพ้อมาจากปลายสาย

“แล้วว่าแต่เมื่อไหร่จะกลับละ เปิดเทอมอีกไม่กี่วันนี้แล้วนะ”

“ก็พรุ่งนี้ว่าจะไปจองตั๋วรถในเมืองอะคับ คงกลับรอบเช้าจะได้ไปถึงพิษณุโลกตอนดึกๆ หน่อย แล้วก็จะพาป้าเข้า ไปในเมืองด้วย แกไม่ได้เปิดหูเปิดตามานานละ เอาแต่กรำงานหนักอยู่ในไร่”

“อืม ก็ดีแล้วพาป้าไปเดินในเมืองด้วยก็ดี  ว่าแต่มันไกล จากตัวเมืองมากเลยเหรอบ้านติ๊บเนี่ย”

“ก็ไกลพอสมควรนะพี่ ไม้  จากตัวอำเภอก็ราวสิบกว่ากิโล จากตัวจังหวัดก็สี่สิบกว่ากิโล” (Hackz เฮ้ยระยะทางเหมือนบ้านผมเลย ไกลความเจริญโคตรๆ)

“โห รู้งี้พี่กลับไปด้วยก็ดี ไปไหนมาไหนจะได้สะดวก” ผมรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ไปก็คราวนี้แหละ

“ไม่เป็นไรหรอกคับ เข้าเมืองก็นั่งรถสองแถวรถเมล์ตามประสาไม่เดือดร้อนไรหรอก”

“ว่าแต่จะพาป้าไปทำไรในเมืองเหรอ” ผมถามด้วยความสงสัย

“ก็พรุ่งนี้ติ๊บต้องไปจองตั๋วกลับไง เลยพาป้าไปด้วย เผื่อวันหน้าแกอยากไปเยี่ยมติ๊บที่มหาวิทยาลัย จะได้รู้ว่าต้องไปซื้อตั๋วตรงไหน เที่ยวไหน ราคาเท่าไหร่ แล้ว อีกอย่างป้าก็อยู่แต่ในไร่ ออกมาเปิดหูเปิดตาบ้างแล้ว ติ๊บกะว่าพาป้าไปซื้อเสื้อผ้าซะหน่อย เห็นป้าใส่แต่เสื้อผ้าเดิมๆ ทุกทีเลย แล้วติ๊บก็กะว่าจะไปหาซื้อผ้าถุงให้ย่าด้วย เป็นเงินจากการทำงานพิเศษของติ๊บไง ซ้อมไว้ก่อนที่จะรับเงินเดือนเดือนแรกของติ๊บในอีกหลายปี ข้างหน้า”

โห ผมอดคิดไปไกลตามคำบอกเล่าของติ๊บไม่ได้  ดูตอนนี้ติ๊บคงมีความสุขเอาเสียมากๆ ที่ได้ดูแลป้าและย่าได้ซักที  และคนที่คอยเป็นห่วงอย่างผมก็พลอยยิ้มดีใจไปกับติ๊บไม่ได้ ทุกคครั้งเวลาที่ติ๊บพูดถึงป้าและย่า ผมรู้สึกได้ว่ามันมาจากความรักความผูกพันกันเสียจริงๆ นี่คงเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ผมรัก และภูมิใจในคนที่ผมรักคนนี้ เพราะความกตัญญูของติ๊บจริงๆ (Hackz เมื่อไหร่จะมีใครๆ ซักคนที่เป็นของเรา เมื่อไหร่จะมีใครๆ ซักนะที่รักเรา[เหมือนพี่ติ๊บ] คริคริ)

“อ้อ แล้วพอพรุ่งนี้ไปในเมืองซื้อเสื้อผ้าของใช้ให้ที่บ้านแล้ว วันมะรืนก่อนติ๊บกลับจะพาป้ากับย่าไปทำบุญที่วัดด้วยนะ ป้ากับย่าจะได้สบายใจ” เจ้าตัวบอกเล่ามาตามสายถึงสิ่งที่ต้องทำ ในวันต่อๆไป

“อ้าว แล้วจะมาขึ้นรถทันเหรอ” ผมถามด้วยความเป็นห่วงเพราะร็ว่าระยะทางจากบ้านติ๊บมาใน เมืองไม่ใช่น้อยๆ

“ก็ไปทำบุญตอนเช้าๆไง สายก็นั่งรถเข้าในเมืองก่อนกลับพิษณุโลกไงคับ”

“อ่อ เข้าใจละ”

“แล้วพี่ไม้อยากได้อะไรรึเปล่าจะได้ซื้อกลับไปให้”

“ไม่เอาอ่ะ เอาติ๊บคนเดิมของพี่กลับมาให้เหมือนเดิมก็พอ” ผมหยอดไปอีกหนึ่งดอก (Hackz พูดเป็นลางแฮะพี่ไม้นิ ใจสั่นเล็กๆ นะ)

“ครับผม แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ติ๊บไปในเมือง แล้วเดี๋ยวโทรหาอีกทีนึงละกัน”

“จ้า งั้นคืนนี้นอนหลับฝันดีน่ะ คิดถึงพี่ด้วยละ” (Hackz นี่ๆ คิดถึงคนโพสต์และคนอ่านด้วยสิ ไม่ยอมๆ)

“คับผม คิดถึงทุกวันแหละ” เสียงตอบรับมาตามสาย

แล้วคืนนั้นก็เป็น อีกหนึ่งคืนที่ผมหลับใหลไปอย่างอารมณ์ดี  ก่อนลุกขึ้นมาสู้ศึกกับงานที่หนักหนาสาหัสเอาการในช่วงใกล้เปิดเทอม ไม่รู้ว่าเพราะใกล้เปิดเทอมด้วยหรือเปล่า ช่วงนี้คนไข้ของผมดูเยอะมากมายเหลือเกิน มีงานให้ ต้องทำตลอดทั้งวัน อุดฟัน ขูดหินปูน ถอนฟัน  สารพัดอย่าง จนช่วงนี้ผมเริ่มรับรู้ถึงการทำงานแบบจริงๆ จังๆ หลังจากที่มีงานให้ทำมั่ง ไม่มีมั่ง ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา... (Hackz งานคือเงิน เงินคืองาน อีกหน่อยผมคงจะถึงวันนั้นเหมือนพี่ไม้ โฮะๆ)

“ไม้ ไปทานข้าวกันเหอะ หิวแล้ว” เพื่อนสาวช้างน้ำของผมเอ่ยปากชวนใน เที่ยงวันของวันทำงาน

“ไปซิ ว่าแต่วันนี้จะไปทานที่ไหนกันดี ใต้ตึกแพทย์เหมือนเดิมป่าว”

“ก็จะให้ไปที่ไหนได้อีกละ แดดร้อนจะตาย ไปใกล้ ๆนี่แหละ” เพื่อนสาวของผมชวนผมไปทานอาหารใต้ตึกคณะแพทย์เพราะอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาล ของมหาวิทยาลัยที่ผมทำงานอยู่ไม่มากนัก และที่สำคัญใต้ถุนตึกที่นี่โล่งจึงไม่มีปัญหาเรื่องอากาศร้อนและที่สำคัญ อาหารก็จัดได้ว่าถูก และอร่อย ครบในที่เดียว

หลังจากตกลงเรื่องสถานที่กันเรียบร้อยผมก็จัดการล้างไม้ล้างมือ ถอดเสื้อกาวน์และแต่งตัวเพื่อเตรียมออกไปทานอาหารเที่ยงกับเพื่อนสาวที่สวยที่สุดในแผนก  ก็แหงละมีผู้หญิงอยู่คนเดียว (Hackz เพื่อนสาว ผมนึกว่าหมายถึงสาวประเภท 4 อิอิ)

“เดี๋ยวเรากินก๋วยเตี๋ยวละกัน ไม้กินด้วยป่าว จะได้สั่งให้”

“อืม เอาเส้นเล็กลูกชิ้นอย่างเดียวแล้วกัน” ผมสั่งอาหารไปกับเพื่อนก่อนเดินดุ่มๆ ไปที่ซุ้มขายขนมและเครื่องดื่มก่อนสั่งเครื่องดื่มพร้อมน้ำแข็งเปล่ามาสองแก้ว เพราะอากาศร้อนๆ แบบนี้คงไม่มีไรดีไปกว่าการดื่มน้ำอัดลม เย็นๆ แต่ระหว่างที่ผมรอน้ำอยู่นั้นก็พอดีมาเจอะกับไอ้หมอหน้าจืด ที่ผมไม่ค่อยอยากจะเจอะเจอมันซักเท่าไหร่

“ดีครับ พี่ไม้ ไม่เจอกันนานเลย” เสียงไอ้หมอหน้าจืดทักมาจากด้านข้าง นี่ขนาดผมพยายามหลบหน้าไม่คุยกับมันแล้วนะ

“คับผม หวัดดีคับบอย ไม่ได้กลับบ้านเหรอ” ผมตามไปตามเรื่องตามราวเพื่อรักษามารยาท ซะมากกว่า

“ไม่ได้กลับคับ แล้วติ๊บละคับกลับบ้านกลับมารึยังใกล้เปิดเทอมแล้ว” อ่อ ที่แท้ก็จะมาถามหาแฟนผมนี่เอง ชิชะ ไอ้เด็กคนนี้เดี๋ยวต่อยหน้าหงายเลยดีมั้ย (Hackz อย่าใช้กำลังในการตัดสิน[หากไม่จำเป็น] EiEi)

“ก็คุยกันเมื่อคืนก็บอกว่าอีกวันสองวันนี่แหละ ทำไมเหรอ” ผมถามเพราะอยากรู้ว่ามันจะถามหาติ๊บทำไม (Hackz ถูกต้องครับพี่ไม้ ทำไมเหรอ?)

“ป่าวคับ พอดีไม่ได้เจอติ๊บนานเพื่อนๆ เค้าถามถึงกันหลายคน” คำตอบฟังดูดีนะแต่ทำไมคนอื่นไม่เห็นยักกะถาม เห็นมีแต่แกนี่แหละ ผมคิดในใจ

“พอดีผมโทรไปหาหลายทีไม่เห็นติ๊บรับสายซักที เลยไม่ได้คุยกันเลยอ่ะคับ พอดีเห็นพี่เมื่อกี้เลยแวะมาถามข่าวคราวเกี่ยวกับติ๊บดู” แล้วจะมาบอกผมทำไมเนี่ยยยย

แล้วผมก็คุยกันสองสามคำก่อนผมเดินหน้าบึ้งมาที่โต๊ะที่เพื่อนสาว ช้างน้ำของผมนั่งอยู่

“ทำไมหน้าหงิก หน้างอ งั้นอ่ะหมอไม้ เป็นไร รึป่าว”

“ป่าวๆ พอดีอากาศมันร้อนๆอะ” ผมตอบเลี่ยงๆ ทั้งๆที่ใจผมอยากจะบอกเพื่อนเหลือเกินว่าก็ไอ้หมอหน้าจืดนั่นแหละ ที่ทำให้ผมหงุดหงิดขึ้นมา 

เฮ้อ  นี่ผมเป็นอะไรอีกนะนี่  ไปหงุดหงิดอะไรกะเพื่อนที่เค้าเป็นห่วงกันนี่

หรือว่าแบบนี้เหรอ อาการที่เขาเรียกว่า หึง โอ้แม่เจ้าไม่นะ แค่อากาศมันร้อนเลยหงุดหงิดไปแค่นั้นเองมั้ง ผมตอบตัวเองก่อน รีบจัดการกับก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นที่อยู่ตรงหน้าแบบไม่อร่อยเท่าไหร่นัก  เพราะอารมณ์ของผมตอนนี้นี่เอง ไม่ได้ละ คืนนี้ต้องรีบโทรไปเคลียร์ซะหน่อยก่อนที่จะแอบคุยโทรศัพท์กะไอ้หมอหน้าจืดนั่น ไม่ได้ ไม่ได้
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. น่าน...(เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศไทย)
ปล2. ก็คนมันไม่รู้นิพี่ไม้ ก็เลยถาม ชิชิ มาเผาน้องทำไม อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: หัดดิน เอ้ยหัดกิน ที่ 23-05-2010 21:57:06

เอิ่มมมมม
คือว่า...
หมอไม้น่าจะรีบเคลียร์นะ เอาจริงๆ แล้ว
เพราะว่าเท่าที่อ่านหน่ะ
เหมือนว่า... จะ... กันแล้วรึป่าว
หมอไม้คงทำไปเพราะรักแหละ
ก็รับบอกไปซะที รอว่าที่หมอบอยมากระตุ้นก่อนหรอครับ 55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: vvivy ที่ 23-05-2010 23:28:15

พี่หมอไม้ต้องรีบเคลียร์กะพี่หมอติ๊บแระอ่ะ...จะได้ไม่หงุดหงิดใจเรื่องเล็กๆน้อยๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 23-05-2010 23:38:47

มันเป็นความคิดข้างเดียวมั้ยเนี่ย พี่หมอไม้ ติ๊บเขาเลี้ยงป้าเลี้ยงย่าก็ไม่มีเวลาแล้วมั้ง >.<
ส่วนคำถาม ตอบเหมือนคนอื่นๆ ละกันค่ะ แหะๆ มั่นใจข้อเดียว ข้อสุดท้ายว่าย้ายแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 23-05-2010 23:46:17

พี่ไม้ขี้หึงด้วยเหรอนี่  อิอิ :m20: :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 23-05-2010 23:51:08

หมอติ๊บใกล้กลับแล้ว เย้เย้
พี่ไม้ก็บอกความรู้สึกให้หมอติ๊บรู้แล้วได้นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 24-05-2010 00:12:16

ทีเพื่อนพี่ไม้ถามว่ารู้สึกอย่างไงคิดอย่างไงกับน้องเขา ยังลังเลไม่พูดให้เคลียร์
แล้วจะมาหึงกับเพื่อนน้องเขาทำไมล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 24-05-2010 00:17:12

5555 อารมณ์หึงเข้าตาจริงๆๆ  
หมอบอยเค้าก็บอกอยู่ว่าโทรไป ติ๊บไม่เคยรับสายซะที อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 24-05-2010 00:19:09

   พี่หมอไม้ นี่ท่าจะขี้หึงเหมือนกันนะเนี่ย แต่ว่าหึงโหดไม๊อะ หรือว่าหมอติ๊บ โหดกว่า  :laugh: :laugh:
แต่...จากที่อ่านๆ มานี่ขี้หึงจิงนะ ตอนนั้นยังสับสนกะตัวเองอยู่เลย แต่หึงตลอด  :impress2: รักเค้าก็ยอมรับเหอะ

ปล.1  ตอนนี้รักหมดใจใช่ไหมค่ะ :m1:
ปล.2  อิอิ น้อง hackz  มีงอนด้วย   :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: bigeye ที่ 24-05-2010 00:41:04

อืมๆ...ยอมรับไปเลยหมอไม้ว่า"หึง"อ่ะ
คนรักกับชอบกัน ก็มีหึงได้เป็นธรรมดา...เหอๆ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภาคค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 24-05-2010 00:51:39

สวัสดีค่ะ เราเพิ่งเริ่มอ่านเรื่องนี้นะคะ (ซักเกือบชม.ก่อนหน้่านี้เห็นจะได้)..ตามทันถึงที่อัพไว้ล่าสุดแล้ว :a2:

คุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บเป็นคู่ที่น่ารักกันดีนะคะ อ่านไปก็ยิ้มไป
แต่ชื่นชมคุณหมอติ๊บมากค่ะ เป็นคนดีมากจริงๆ กตัญญู ขยัน อดทน o13
แอบฉึกในใจตรงตอนคุณหมอเรียนหนังสือและจะสอบ..
ทำไมตูตรงข้ามกับคุณหมอติ๊บโดยสิ้นเชิง :z3:


จะมาตามอ่านเรื่องเล่าคุณหมอทั้งสองด้วยอีกคนนึงค่ะ
 
:L2:ให้กำลังใจคุณhackzด้วยนะคะ ขอบคุณที่นำมาโพสท์ที่เล้าและก็ตรวจคำผิดก่อนลงด้วย ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20(ต่อ) พรุ่งนี้แล้วซิน่ะ [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-05-2010 00:56:47

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 20(ต่อ) พรุ่งนี้แล้วซิน่ะ
15:25 23/5/2010

“หวัดดีคับ  ว่าไงเอ่ย” เสียงติ๊บเจื้อยแจ้วมาตามสายเช่นเคยในสาย โทรศัพท์

“พอดีวันนี้เจอเพื่อนติ๊บ พอดีเค้าถามหาเลยโทรมาสอบถามอาการให้เห็นห่วงกันจัง”

“โห เพื่อนคนไหนอ่ะ ไม่ยักกะโทรมาถามติ๊บเองละ”

“ก็ไอ้หมอน่าจืดที่ชอบมายุ่งกับติ๊บนั่นไง” ผมตอบแบบดุๆ กลับไป

“อ๋อ บอยนั่นเองเค้าชื่อบอย ไปเรียกเค้า หมอหน้าจืดได้ไง”

“ไม่รู้ละ ก็พี่จะเรียกอะ เห็นชอบมายุ่งกับติ๊บจังละ” ผมถามกลับไป

“ก็เพื่อนกันไม่ได้เจอกันนาน ก็ถามไถ่เป็นธรรมดาแหละคับ บอยเค้าเคยโทรมาตอนกลางวันแต่ติ๊บออกไปอยู่ในไร่โน่นแน่ะ  เลยไม่ได้คุยกันซักที” เจ้าตัวอธิบายมายืดยาว

“ฮั่นแน่ หึงละซิ” เจ้าตัวแซวกลับมา

“ติ๊บก็รู้นิ” ผมตอบกลับไปแบบเคืองๆ

“ขนาดนี้ยังไม่ไว้ใจติ๊บอีกเหรอคับพี่ไม้” เจ้าตัวถามกลับมาดูเอาจริงเอาจังมากขึ้น

“ไม่ได้ไม่ไว้ใจ แต่มันก็อดเคืองไม่ได้ ติ๊บก็รู้ว่าพี่หวงเราแค่ไหน” (Hackz หึง หวงได้ แต่ให้อยู่ในสถานะที่สมควร)

“เอานะ ก็ไม่มีไรซักหน่อย  คิดมากไปได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็กลับไปหาแล้วคับ”

“เออ  ผมนึกได้จริงซิ วันพรุ่งนี้เช้าติ๊บก็ไปทำบุญแล้วก็เดินทางกลับแล้วนี่นา” นึกได้ดังนั้น อารมณ์ผมก็เปลี่ยนทันที

“กลับมาซะทีก็ดี คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว” ผมออดอ้อนไปอีกรอบบบ

“อ่ะนะ อ้อนแบบนี้อยากได้ของฝากอะไรรึเปล่า”

“ไม่เอาอะ  เอาติ๊บกลับมาไวๆ ก็พอ” ผมตอบก่อนล่ำลากันในคืนนั้น จะว่าไปอัน ที่จริงผมก็ไม่ได้หึงแบบไม่มีเหตุผลอะไรมากมายน่ะคับ  แค่อยากแสดงออกให้ติ๊บรู้ว่าผมหวงเท่านั้นเอง (Hackz จ่ะ พี่ติ๊บแกจะได้รู้ว่าแค่ยังมีความสำคัญกับพี่ไม้อยู่)

ประมาณอารมณ์ว่าหึงเล็ก  ๆ  แต่แสดงออกให้เว่อร์ ประมาณนั้น

พรุ่งนี้แล้วซิน่ะ  ที่ติ๊บจะกลับมา

พรุ่งนี้แล้วซิน่ะ  สิ่งที่ขาดหายไปจาก ชีวิตของผมจะกลับคืนมา

พรุ่งนี้แล้วซิน่ะ  ที่ผมจะได้เจอกัน

พรุ่งนี้แล้วซิน่ะ  ที่ผมจะมีติ๊บในอ้อม กอดอีกครั้งเหมือนเดิม

พรุ่งนี้แล้วซิน่ะ  พรุ่งนี้แล้ววววววว ที่เราจะได้เจอกัน ที่รัก
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่า&#
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-05-2010 00:59:41

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า
17:24 23/5/2010

และแล้วเสียงโทรศัพท์ที่ผมรอคอยมาทั้งวันก็ดังขึ้นในตอนหัวค่ำของวัน หลังจากที่ผมพยายามเคลียร์งานเคลียร์คนไข้ให้เสร็จเรียบร้อยอย่างรวดเร็วกว่าปกติ ก่อนกลับมาที่ห้องอาบน้ำแต่งตัวที่คิดว่าหล่อที่สุด  อิอิ ก็ร้อยวัน พันปีไม่เคยแต่งหล่อกับเขาซักที วันนี้มันครึ้มอก ครึ้มใจยังไงไม่รู้แฮะ อยากจะขอหล่อกะเขาซักวัน

“หวัดดีคราบคุณหมอ ถึงไหนแล้วเอ่ยยย” ผมถามไปตามสายยังคนปลายทาง

“ตอนนี้เพิ่งถึงนครไทยเอง” ติ๊บตอบกลับมาให้รู้ว่าตอนนี้เข้าเขตของอำเภอนครไทย ซึ่งเป็นทางผ่านที่รถปรับอากาศเดินทางจากนครพนมมาทางเส้นนี้

ซึ่งอำเภอนครไทยเป็นอำเภอเล็กๆ ในจังหวัดพิษณุโลก ระยะทางก็ไม่ไดไกลจากตัวเมืองเท่าไหร่น่ะ แต่เนื่องจาก เป็นเส้นทางที่คดเคี้ยวและถนนหนทางก็ไม่สู้ดีนัก  ทำให้ผมพอกะระยะเวลาที่ใช้ในการเดินทางได้คร่าวๆ และกะเวลาที่ติ๊บจะมาถึงตัวเมืองได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ

แม้จะเป็นช่วงระยะเวลาไม่กี่ชั่วโมงที่ผมมานั่งรอติ๊บที่ขนส่งในตัวจังหวัด  ผมจอดรถไว้ในร้านอาหารข้างๆ กับขนส่ง แล้วเดินข้ามมานั่งรอติ๊บในบริเวณที่จัดให้เป็นที่พักผู้โดยสาร มองดูผู้คนที่มารอขึ้นรถไปยังสถานที่ต่างๆ และที่นี่ผม ก็สังเกตเห็นว่ามีเด็กมหาลัยอยู่หลายคนทีเดียวที่มารอรับเพื่อนหรือแฟนของตนเอง อาจจะเป็นเพราะช่วงเวลาที่กำลังจะเปิดภาคเรียนใหม่ในไม่กี่วันข้างหน้านี้ และเด็กที่กลับบ้านจากหลายๆ จังหวัด ก็เริ่มทยอยกลับเข้ามามหาวิทยาลัยบ้างแล้ว ทำ ให้ในที่พักผู้โดยสารที่ขนส่งจังหวัดพิษณุโลกที่มีขนาดไม่ใหญ่เท่าไหร่นัก ตอนนี้เนืองแน่นไปด้วยผู้คนซึ่งส่วนใหญ่เป็นบรรดาเด็กๆ จากมหาวิทยาลัยซะมากกว่า

ย้อนหลังกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อน ที่ตรงนี้ซินะที่ทำให้ผมได้พบกับเด็ก ว่าที่ศึกษาแพทย์หนึ่งคน ยังจำภาพวันแรกที่เราพบกันได้ดีที่ผมกระหืดกระหอบขับรถมาจากตัวมหาวิทยาลัย ซึ่งอยู่นอกเมืองออกไปเพื่อมารับคนเพียงคนเดียวจริงๆ เวลาและบรรยากาศในตอนนั้นก็ไม่ได้แตกต่างไปจากตอนนี้เท่าไหร่นัก  แต่ทว่าในเวลานี้อะไรหลายๆ อย่างในชีวิตของผมได้เปลี่ยน แปลงไปอย่างมากมาย เพียงเพราะคนหนึ่งคนที่เข้ามาในชีวิตผมเมื่อคราวที่ผมมาอยู่ที่นี่เมื่อครั้งก่อนหน้านั่นเอง

เกือบๆ เที่ยงคืนของ คืนนั้นเองที่การรอคอยของผมได้สิ้นสุดลง ไอ้ตัวเล็กของผมเดินลงมาจากรถทัวร์ปรับอากาศชั้นหนึ่งพร้อมกระเป๋าใบย่อมใบเดิมในวันที่ผมมาส่งติ๊บกลับบ้าน และทันทีที่เห็นติ๊บก้าวลงมาจากรถ ผมกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปยังเจ้าตัว ก่อนที่ติ๊บจะทันได้เห็นผมซะอีก

“สวัสดีคับพี่ไม้” ติ๊บยกมือไหว้ผมราวกับเป็นญาติผู้ใหญ่ที่ มารอรับลูกหลานก็ไม่ปาน แต่นี่แหละเสน่ห์ที่ทำให้ผม รักติ๊บอีกข้อหนึ่ง คือการมีสัมมาคารวะ และให้เกียรติผมเสมอ (Hackz ให้เกียรติ์ว่าที่สา[ระ]มีในอนาคต)

แทนคำกล่าวทักทาย ผมเอื้อมมือไปขยี้หัวไอ้ตัวเล็กเพื่อแสดงถึงการต้อนรับการกลับมา แม้ว่าตอนนี้ในหัวใจผมอยากจะดึงติ๊บเข้ามากอดให้หนำใจก็ตามที

ตอนนี้ผมเดินหิ้ว กระเป๋าที่รู้สึกได้ว่าหนักกว่าตอนที่ติ๊บกลับบ้านเยอะเลย มือซ้ายกำข้อมือของติ๊บไว้แน่นราวกับว่ากลัวติ๊บจะหายไปไหน มุ่งตรงไปยังรถฮอนด้าแจส สีแดงของผมที่จอดอยู่ไม่ไกลจากขนส่งมากนัก และทันที ที่ผมเปิดประตูหลังและโยนกระเป๋าใบเขื่องไปวางไว้ที่เบาะหลังเรียบร้อย ตอนนี้ผมกับติ๊บก็อยู่ห่างจากสายตาประชาชนอยู่มากพอสมควร ยังไม่ทันที่ติ๊บจะทันได้เปิดประตูรถผมก็รวบ เจ้าตัวเล็กมาอยู่ในอ้อมแขนเรียบร้อย  แต่เจ้าตัวคง ยังงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแบบตั้งตัวไม่ติดครั้งนี้ แน่นหนาและเนิ่นนานจนผมหนำใจ ก่อนคลายอ้อมกอดออกมา จ้องหน้าเนียนใสที่ผมคิดถึงมา ตลอดทั้งเดือน

“พี่คิดถึงติ๊บที่สุดเลยรู้มั้ย” ผมระล่ำระลักบอกถึงความรู้สึกที่ติดอยู่ ภายในใจมาตลอดหนึ่งเดือนเต็ม

“คับ ติ๊บก็คิดถึงพี่ไม้” ไม่ต้องรอให้มี ถ้อยคำใดๆ ต่อไปผมรั้งร่างบางเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงของผมอีกรอบ ก่อนหอมแก้มเบาๆ หนึ่งที ให้มีกำลังขับรถกลับมหาวิทยาลัย ( เว่อร์ไปมั้ยนิ ) (Hackz ไม่หรอกพี่ แค่โอเวอร์โหลดไปเลย อ่านตรงนี้แล้วอิจฉาจังเลย อยากมีคนให้กอดบ้างคงจะอุ่นดี ฮึก..ฮึกๆ)

เพียงไม่กี่นาทีผมก็ขับรถมุ่งหน้าสู่หอพักของผม และแน่นอนขณะขับรถมือซ้ายของผมก็เกาะกุมมือขวาของติ๊บไว้แน่นเหมือนเช่นทุก ครั้งที่ผ่านมา ทำไมวันนี้ผมมีความสุขจังนะ

“วันนี้ทานอะไรรึยัง” ผมเริ่มบทสนทนาภายในรถ หลังจากขับรถออกมาจากขนส่งได้ซักระยะ

“ทานมาเรียบร้อยแล้วคับก็ก่อนโทรหาพี่ไม้ก็ทานแล้ว รถทัวร์เขามีแวะพักให้รับประทานอาหารด้วย แต่ติ๊บไม่ค่อยหิวอะเลยกินแต่นมกะขนม”

“แล้วนี่หิวรึยัง จะเที่ยงคืนแล้ว หาไรทานหน่อยมั้ยพี่ว่าติ๊บดูผอมลงนะ”

“ผอมลงจริงเหรอ ดีละจะได้ผอมกะเขาซักที แต่ได้ของแถมมาด้วยนะเป็นอาการตัวดำ” ติ๊บบอกผมพลางยิ้มหัวเราะสดใส แบบที่นานๆ ผมจะได้เห็น

“ไม่เอาอ่ะ ไม่ชอบผอมๆ กอดไม่อุ่น เดี๋ยวใครเค้าจะว่าพี่เลี้ยงดูแลติ๊บไม่ดี” (Hackz ชิๆ อ่านตรงนี้แล้วหมั่นใส้มากๆ อย่าให้ถึงโอกาสผมบ้างล่ะกัน อิอิ)

“งั้นก็ไปหาอะไรกินที่มหาลัยก็ได้คับ รู้นะว่าที่แกล้งพูดนี่ ตัวเองหิวใช่มั้ยละ”

“ก็หิวไง ไม่มีคนดูแลพี่ก็กินไม่ได้นอนไม่หลับ ไม่สังเกตเหรอว่าพี่ผอมไปตั้งเยอะแล้วนะนี่อ่ะ” ผมออกอาการอ้อนสุดฤทธิ์ แม้หลักฐานคือพุงน้อยๆของผมจะ ค้านสายตาติ๊บก็เหอะ (Hackz รางวัลนาฏราช นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม คงไม่รอดมือพี่ไม้แน่)

“คร้าบบบ งั้นไปหาอะไรกินก่อนแวะเข้าห้องก็ได้”

“อืม ว่าแต่ติ๊บหิวอะไรรึป่าวละ อยากกินไรเป็นพิเศษมั้ย”

“ไม่เอาอ่ะ ดึกแล้ว อะไร ก็ได้ง่ายๆ แล้วกัน” ติ๊บตอบมาสั้นๆ พลางยิ้มให้ผม

“งั้นไปกินข้าวมันไก่ข้าง ม.แล้วกัน” ผมตัดสินใจเลือกข้าวมันไก่ ข้างมหาวิทยาลัย

ซึ่งในช่วงนั้นจำได้ว่าดึกๆ ป่านนี้ก็มีร้านข้าวมันไก่ข้างมหาวิทยาลัยนี่แหละที่ยังเปิดขายอยู่ ซึ่งที่ตั้งของร้านก็ห่างจากตัวมหาวิทยาลัยพอสมควร แต่ที่นี่ขายได้และขายดีเพราะตอนนั้นราคาถูกมากๆ และเวลาที่เด็กมหาวิทยาลัยเลิกจากการไปเที่ยว หรือหิวมื้อดึกก็ได้ร้านนี้แหละคอยช่วยให้อาการหิวรอบดึกผ่านไปได้ในแต่ละคืน…

เวลาปาเข้าไปตีหนึ่งเศษๆ ผมก็นำรถคู่ใจและคนรู้ใจมาถึงหน้าหอพักเรียบร้อย ก่อนหิ้วกระเป๋าใบเขื่องและจูงข้อมือเล็กๆ ขึ้นไปยังชั้นสองซึ่งห้องพักของเราสองคน เมื่อมาถึงห้องเรียบร้อยผมวางกระเป๋าลงบนโต๊ะอ่านหนังสือ ก่อนนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะอ่านหนังสือและไม่วายรวบเจ้าตัวเล็กมาอยู่ใน อ้อมกอดบนตักของผม (Hackz กอดอีกแล้ว ไม่ยอมๆ)

“เป็นไงมั่ง ยังเหนื่อยอยู่มั้ย” ผมถามไอ้ตัวเล็กที่ ตอนนี้ใช้มือคล้องคอผมไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองหล่นไปจากตักของผม

“ก็ไม่เหนื่อย แต่มันเมื่อยตูดอะ นั่งรถตั้งสิบกว่าชั่วโมง”

“แล้วได้นอนมาในรถรึป่าว” ผมถามพลางใช้มือปาดผมที่ตกลงมาปิดบังหน้าใสของติ๊บ

“โห รุ่นนี้แล้ว” ติ๊บโม้และทำท่าเต๊ะจมูก

“ทำไมไม่นอนมาในรถละ จะได้ไม่เมื่อยกับการเดินทาง” ผมถามเพราะคิดว่าไอ้รุ่นนี้ของ ติ๊บคือการอดนอนที่เป็นเรื่องธรรมดา

“ใครบอกไม่ได้นอน หลับตั้งแต่รถออกจากนครพนมมาก็ไม่รู้เรื่องเลยมารู้สึกตัวอีกทีตอนเค้าบอกให้พักกินข้าวนั่นแหละ” ได้ยินคำตอบผมก็ขยี้หัวของติ๊บทันที กับการขี้เล่นแบบหักมุมแบบนี้ (Hackz หักมุม มัดยิ้ม)

“ไปอาบน้ำอาบท่าเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” ผมบอกก่อนคลายอ้อมกอดนั้นและปล่อยให้ติ๊บได้เป็นอิสระ

“แล้วพี่ไม้อาบน้ำรึยัง วันนี้แต่งตัวหล่อเชียวแฮะมีไรป่าวนี้”

“ก็ตั้งใจไปรับเรานั่นแหละ แค่อยากแต่งหล่อมั่ง เผื่อจะหล่อจนจำไม่ได้ไง ฮ่าๆ”

“แค่นี้ก็พอแล้ว จะหล่อไปไหนฮึ” เจ้าตัวถามพลางมองค้อนๆ ก่อนเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวหลังห้องแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ มีรึที่ ไอ้หมอไม้ จะปล่อยเวลานี้ให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ ก็ไม่มีคนอาบน้ำให้มาเป็นเดือนแล้วนี่หว่า…

ผมกับติ๊บอาบน้ำ เสร็จเรียบร้อยก็มานอนดูทีวีต่อ อาจจะเป็นเพราะนี่ เลยเวลาเข้านอนมาพอสมควรแล้วกระมัง จึงทำให้ผมไม่รู้สึกง่วงเอาซะเลย และทันทีที่เจ้าตัวแต่งตัวด้วยชุดนอนเสร็จเรียบร้อยก็เดินมาจัดการเอา หนังสือและเสื้อผ้าออกจากระเป๋า จัดเข้าที่เข้าทางให้เรียบร้อยและไม่วายหยิบกล่องใส่อาหารขึ้นมาอวดผมหนึ่งกล่อง

“อันนี้เป็นข้าวต้มมัดที่ย่าทำให้เมื่อเช้า ให้เอามากินระหว่างทางกลัวติ๊บจะหิว” ติ๊บบอกพลางโชว์ข้าวต้มมัดให้ผมได้เห็นความตั้งใจของผู้เป็นย่า

“ไม่บอกย่าไปละว่าเขามีจอดให้ทานข้าวระหว่างทาง จะได้ไม่ต้องทำให้วุ่นวาย”

“ติ๊บบอกย่าไปแล้ว แต่ย่าไม่ได้คิดเหมือนเรานะพี่ไม้ ย่าบอกกับติ๊บว่าข้าวต้มมัดที่ย่าทำให้ มันไม่ได้เป็นแค่อาหารท้องเท่านั้น แต่มันยังเป็นอาหารใจให้ติ๊บอีกด้วยนะ เพราะย่าบอกว่า ย่าใส่ความรัก ความเป็นห่วง ความตั้งใจลงไปให้ด้วยย่าบอกว่าอย่างน้อยก็ประหยัดตังค์ในกระเป๋าและอีกอย่างย่าก็จะได้มั่นใจว่าอย่างน้อยหลานของย่าก็จะไม่ต้องหิวระหว่างที่อยู่ บนรถแน่นอน” (Hackz ซึ่งในคำสอนของย่าพี่ติ๊บมากๆ น่ารักมากเลยครับ)

“อืม ย่าใจดีจังเนาะ ว่าแต่ทำมาให้พี่มั่งป่าวละ”

“ทำมาเผื่อซิ บอกย่าแล้วด้วยว่าติ๊บมาอยู่กะพี่ไม้ พี่ชายใจดีที่สุดเลย ย่าก็เลยให้เอามาฝาก”

“ฝากขอบคุณย่าด้วยนะ แล้วก็บอกย่าด้วยว่าพี่จะดูแลติ๊บให้ดีที่สุด”

“คับผม ไว้พรุ่งนี้ค่อยกินแล้วกันนะ ใส่ตู้เย็นไว้ให้ วันนี้ไม่ไหวแล้วอิ่มแล้ว ดึกมากแล้วด้วยเข้านอนกันเหอะ”

“แล้วบอกย่าด้วยรึป่าวล…
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ถึงตอนนี้จริงๆ ผมอ่านยังงง เอ๊ะอะไร หรือว่าข้อความที่แกโพสต์มันหล่นระหว่างส่งข้อมูล...
ปล2. วันนี้เปิดเทอมวันแรก 08.00 น. แอบตืนเต้น จะได้ไปเจอของใหม่ๆ น่ารักๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 20 หึง(อีกแล้ว) [อัพภ
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-05-2010 01:05:41

พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรไม่รู้      รู้แค่ว่าวันนี้เรารักกันเท่านั้นก็พอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-05-2010 09:29:51

 :serius2:
เพิ่งรู้ว่าข้อความหายไป  มันขึ้นไม่หมดอะ  อาจจะเป็นเพราะมันเกินจำนวนตัวอักษรที่ทางบลอคพี่กำหนดไว้
เอามาอัพต่อให้เรียบร้อยแล้วคับไปเอามาลงต่อได้เลย

knightofbabilon  ตอบคำถามที่ถามมาด้วยคับ
ผมว่าน้องอ่านแล้วสับสนหรือไม่เข้าใจตรงไหนป่าวคับ
เพราะคนที่สอบและอ่านหนังสือตลอดคือติ๊บ  ส่วนผมไม่ตอนไหนที่ผมบอกว่าผมอ่านหนังสือสอบเลยนะ
ตรงกันข้ามมีแต่บอกว่าถ้าผมขยันอ่านเท่าหมอติ๊บ  คงได้เกียรตินิยมไปเรียบร้อยแล้ว

เข้าใจอะไรตรงไหนผิดกลับไปอ่านใหม่ให้เข้าใจน่ะคร้าบบบ  จะได้สนุกไม่ขาดตอน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 24-05-2010 10:26:32

อยากกินข้าวต้มมัด..ไส้กล้วย
เดี๋ยวนี้หากินอร่อยยากค่ะ แต่ก่อนเคยกินของยายทำ อร่อยมาก
ข้าวเหนียวนุ่ม หวานกะทิ กล้วยก็นิ่มกำลังดี คิดถึงจัง...

กลับมาคราวนี้ หมอติ๊บคงได้รับคำ รัก จากหมอไม้ซะที


สถานการณ์ดีขึ้นแล้ว หมอไม้ได้เจอหมอติ๊บรึยังคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-05-2010 10:48:17

ตอนนี้กำลังพยายามอัพเดทตอนต่อไปให้อยู่นะคับ  พอดีมีปัญหากะเนตที่ทำงาน

เตรียมเสียน้ำตาไว้ได้เลย  ไม่ได้ขู่นะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 24-05-2010 11:26:24

  :a5:จะเกิดอะไรขึ้นล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 24-05-2010 12:20:21

...กลับมาอยู่ด้วยกันซักที จะได้หายคิดถึง ย่าน่ารักจัง ฝากมาให้หลานเขยด๊วย..
...หมอไม้มาโปรย อะไรไว้นี่ จะเกิดอะไรขึ้น ต้องซื้อผ้านวม ไว้ซับน้ำตา หรือเปล่า
...มันก็เรื่องปกติเนอะ คนสองคนมาอยู่ด้วยกันมันก็ต้องมีทั้งทุกข์ และสุข รออ่านนะ
...ขยันทั้งคนเขียนและคนโพสเลยนะ ตามอ่านเกือบไม่ทัน +1 ให้ทั้งสองคน :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 24-05-2010 12:38:07

ตอบคุณหมอไม้   หมายถึงคุณหมอติ๊บล่ะค่ะ เรื่องอ่านหนังสือสอบ
(ตอนพิมพ์ไม่ได้ระบุชื่อคุณหมอติ๊บไป คุณหมอไม้เลยงง  :m5:)

อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่าคุณหมอไม้่ทั้งรักทั้งเป็นห่วง(มีแอบหวง)คุณหมอติ๊บมากกกกกกก..ก
 :-[
คุณหมอไม้คะ ที่บอกว่าเตรียมเสียน้ำตานี่..เดาว่าไม่ใช่เรื่องเศร้า..ใช่มั้ยคะ?


 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 24-05-2010 14:13:25

น้ำตา แห่งความสุข

ชัวร์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: gneuhp ที่ 24-05-2010 14:55:22

คุณย่า ของ หมอติ๊บ น่ารักจังเลยอ่าา

ว่าแต่ เสียน้ำตาอะไรคะ หมอไม้ แอบกลัวนะเนี่ย

เป็นกำลังใจให้ หมอไม้ หมอติ๊บ และก็ Hackz จร้าา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 24-05-2010 18:29:31

......... ประโยคสุดท้าย......
พี่ไม้จะบอกอะไร???? น้องไม่เคลียคร๊า!!! รอคอยการต่ออย่างใจจดใจจ่อ

เป็นย่าหลานที่อบอุ่นดีแหะ อิๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-05-2010 18:29:59

 :m16:

แวะมาทักทายก่อนเลิกงานกลับบ้านคับผม  ทำไมวันนี้เงียบหายกันไปหมดเลย  

ขอคอมเม้นท์เป็นกำลังใจหน่อยนะคับ  จะได้รู้ว่ายังติดตามกันอยู่รึป่าว  จะได้มีแรงใจเอาไปอัพในบล็อคต่อ

เพราะตอนนี้ขาดแรงใจสำคัญ

หมอติ๊บขึ้นเวรดึกอีกแล้ว   ผมต้องกลับไปนอนห้องคนเดียวอีกแล้ว  เฮ้อออออ

จะไปร้องเรียนกะ ศอฉ ละ  นอนคนเดียวหลายคืนจนจะทนไม่ไหวละนะนี่

แล้วคืนนี้จะแวะมาเยี่ยมดึกๆนะคร้าบบบบ


ปล.เพิ่งจะอ่านแล้วรู้ว่าวันนี้นายแฮคเปิดเทอม  คงจะมัวแต่เหล่รุ่นน้องจนลืมมาอัพแหงๆ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 24-05-2010 18:57:05

^
^
จิ้มพี่หมอ อิอิ

แฮะๆ อ่านทันแล้วจ้า
ขอโทษด้วยที่เม้นท์ให้แค่ตอนแรกแล้วก็หายศีรษะไปเลย  :call:

ถึงพี่หมอไม้...
เป็นกำลังใจให้พี่หมอไม้นะ พี่เขียนได้ดีแล้วค่ะ ใช้ภาษาจริงใจดี ไม่ต้องบรรยายเลิศเลออะไรหรอก เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับพี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บเนี่ยมันน่าสนใจ ชวนให้ติดตามอยู่แล้ว ^^  o13

ตอนนี้พี่หมอติ๊บยังไม่รู้เรื่องที่พี่ไม้แอบเอาเรื่องมาลงในบอร์ดใช่มั้ย? แล้วเมื่อไหร่พี่ไม้จะบอกค้าบบบ? ถ้าพี่ติ๊บรู้พี่ติ๊บต้องดีใจแน่ๆ แล้วถ้าพี่ติ๊บมีโอกาสได้เข้ามาอ่าน...ก็อยากให้พี่ติ๊บอ่านคอมเม้นท์นี้ด้วย

ถึงพี่หมอติ๊บแสนดี ^^

พอได้อ่านเรื่องราวของพี่ติ๊บแล้วเหมือนได้แรงบรรดาลใจเลยล่ะ ทำให้เห็นว่ายังมีคนอีกมากมายที่ลำบากยิ่งกว่าเรา ความลำบากทำให้เราเข้มแข็งกว่าคนอื่น เป็นผู้ใหญ่กว่าคนเพื่อนรุ่นเดียวกัน มันเหมือนเป็นภูมิคุ้มกันชั้นดีที่ไม่ได้มีทุกคน เราจะเก็บตรงนั้นมาเป็นแรงพลังฟันฝ่าต่อสู้อุปสรรค ยิ่งเราเจอเรื่องที่หนักหนามาแล้ว ความทุกข์เล็กๆน้อยๆเท่านี้ก็ไม่เป็นปัญหา เราที่มีพร้อมทุกอย่าง ก็อย่านิ่งนอนใจ พ่อแม่มีไว้ให้กราบไว้กตัญญูก็รีบๆทำเข้า อย่ามัวหลงระเริง ผลาญเงินพ่อแม่จนเมื่อวันที่สายแล้วค่อยมารู้สึกตัว :กอด1:

พูดถึงเรื่องความรัก

พี่ไม้กับพี่ติ๊บเป็นคู่รักอีกคู่ที่ประทับใจ ^^ การที่พี่ติ๊บกราบที่อกพี่ไม้ก่อนนอนน่ะถือว่าประเสิร์ฐมาก เพราะผัวเมียที่ว่ารักกันมาก แต่งงานกันมาเป็นสิบๆปียังไม่เคยทำให้กันขนาดนี้เลย มันเป็นการแสดงออกซึ่งความรักและความเคารพเทิดทูลบูชาจริงๆนะเนี่ย อ่านแล้วทึ่ง+ซึ้งจริงๆ  :กอด1:

ส่วนพี่ไม้...นั่นแหล่ะ อย่างที่พี่เคยบอกไว้ เออ...พฤติกรรมเหมือนป๋าเลยว่ะ แม่งพ่อบุญทุ่มจริงๆ นึกว่าจะหาพระเอกแบบนี้ได้แต่ในนิยาย เพ้อ~ เมื่อไหร่ตรูจะเจอผู้ชายดีๆแบบนี้บ้าง? แต่คงหายากเข้าไปทุกที เพราะเดี๋ยวนี้ผู้ชายดีๆเขาวิ่งหนีเข้าป่าไปหมดแล้วววว T T  :z3:

มีคำถามครับ
1. ตอนนี้พี่ไม้ กับพี่ติ๊บ อายุกันเท่าไหร่แล้วครับ
= วิเคราะห์...พี่ไม้กับพี่ติ๊บน่าจะห่างกัน 5 ปี เรื่องเกิดตอนปี 46 ตอนนี้ปี 53 ผ่านมา 8 ปีแล้ว เฉพาะฉะนั้นคำตอบคือ พี่ไม้อายุ 30 พี่ติ๊บอายุ 25 หุหุ
2. เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานกี่ปีแล้วครับ จนถึงปัจจุบันเลย
= ยกมาจากข้างบน 8 ปีค้าบ
3. พี่ไม้กับพี่ติ๊บยังทำงานอยู่ที่เดิม(หมายถึงที่เก่า ที่เล่าในเรื่องไว้น่ะครับ) หรือเปลี่ยนที่ทำงานใหม่
= ที่ใหม่ดิ พี่ไม้บอกว่าพี่ติ๊บทำงานอยู่โรงพยาบาลแถวสุขุมวิท...

พีเอส เค้าตอบผิดไม่โดนตีนะ?  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-05-2010 19:02:03

แบบว่าวันนี้กลางวันอีป้าแก่ๆ ไม่ว่างค่ะ

วันนี้มีเรื่องตัวเลขให้ปวดสมองเยอะมากค่ะ

เลยมาอ่านตอนเย็นแทน แต่ยังไง ก่อนนอน อีป้าแก่ๆ ก็รอรอบดึกด้วยนะค่ะ 555

+1 สำหรับคุณไม้ และ hackz แต่สำหรับคำถาม แบบข้างบน อีป้าไม่ขอเดาด้วย

เพราะถือเป็นเรื่องของคุณ ไม่ใช่เรื่องของป้า (อีป้าแก่ๆ มีหน้าที่ อ่านอย่างเดียว)

ไม่ใช่เด็กนักเรียนที่ต้องมาทำแบบฝึกหัดส่งครูค่ะ 555

เห็นแก่ความสุขส่วนตนเองมากถึุงมากที่สุดละค่ะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 24-05-2010 19:04:45

เย้เย้ หมอติ๊บกลับมาแล้วว
คุณย่าน่ารักมากเลยค่ะ
แต่ตอนจบตอนข้อความขาดไปรึป่าว?
ตอนหน้าเสียน้ำตาหรอ โฮววว :(

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 24-05-2010 19:10:48

+ พี่หมอไม้ค่ะ

มีเสียน้ำตาจริงเหรอ แงๆๆๆๆ (ร้องก่อนเลย)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-05-2010 19:43:13

มาเฝ้ารอตอนต่อไปด้วยอีกคน  เอาใจช่วยให้นายแฮคกลับมาอัพตอนต่อไปแล้วกันคับผม

อัพลงบลอคส่วนตัวให้ล่วงหน้าไปหลายตอนละ 

ติดตามตอนต่อไปที่ไม่อยากให้พลาดคับ  แล้วจะรู้คำตอบว่า  ทำไมหมอติ๊บ  ชอบกินไอติมมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-05-2010 19:54:22

นั่นดิ ทำไมคุณหมอติ๊บชอบกินไอศกรีม

จะว่าไปอีป้าแก่ๆ ก็ชอบค่ะ โดยเฉพาะ รัมเรซิ่ง ซัดสะเมาจริงๆเลยละ

(เมื่อก่อนตอนสาวๆ ซื้อรัมเรซิ่งมากินกับเพื่อนสาวแท้ สาวเทียม 5 นาง

ไม่สะใจเพราะมันน้อย เลยเอาเหล้ารัมกับไอติมวนิลา

เทใส่เพิ่มลงไปด้วย เพราะกลัวไม่พอกิน อร่อยมาก แต่ เมากันทั้งหมู่คณะ 555

แบบว่าเมากันมากเพราะไอติมมมมมมมมมมใส่เหล้ารัมจริงๆ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 24-05-2010 20:00:41

^
^
^
ดีครับพี่หมอ  วันนี้ตอนกลางวันไปเรียนเหมือนกันครับ
พี่หมออย่ามาขู่นะครับ อะไรให้เตรียมผ้ามาซับน้ำตาอีก
แต่น้ำตาจาความดีใจนี้ไม่ว่ากันนะครับ
นอนคนเดียวอีกแล้ว  อิ้วๆ เอ..เราก็นอนคนเดียวเหมือนกันนี้  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: -~iK@iZ_KunG~- ที่ 24-05-2010 20:02:50

มารอคำตอบด้วยคนครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 24-05-2010 20:25:34

มารอน้องแฮคด้วยคน  :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 24-05-2010 20:40:44

หมอไม้อย่าแอบหาคนไปนอนเป็นเพื่อนนะ ทำเหงาเอาหน่อย :m26:
แต่ถ้าหมอติ๊บอยากหาคนนอนเป็นเพื่อนนี่ :m1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-05-2010 21:42:34

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า (ต่อ)
09:28 24/5/2010

“แล้วบอกย่าด้วยรึป่าวละว่าผู้ใหญ่ใจดีที่อยู่ห้องเดียวกับติ๊บ เป็นไรกับติ๊บไปเรียบร้อยแล้ว” ผมถามไปพลางจ้องหน้าติ๊บ  เจ้าตัวคงจะเขินเลยแกล้งทำเป็นเงียบ และทำเป็นจัดข้าวของตามเรื่องตามราว (Hackz คนอ่านก็เขินนะ)

แล้วคืนนั้นผมก็เข้านอนก่อนติ๊บ เพราะเจ้าตัวยังยุ่งกับการเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้และการเก็บหนังสือเข้าที ส่วนผมก็หลับมั่งไม่หลับมั่ง จนมาปวดฉี่เอากลางดึกกำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่พอดีเห็นเจ้าตัวปิดไฟคงจะเข้านอนแล้วเลยแกล้งหลับต่อ

และคืนนี้หลังจากติ๊บปิดไฟเสร็จเรียบร้อยก็เดินมาที่เตียงจูบเบาๆ ที่คางผมหนึ่งที ก่อนกราบลงที่อกผมเหมือนเช่นเคยที่เป็นมาทุกครั้ง แม้ระยะหลังๆ ผมจะห้ามติ๊บหลายทีแล้วไม่ต้องมากเรื่องพิธีรีตอง แต่ติ๊บก็ให้คำตอบกลับมาว่าแทนความรัก แทนความขอบคุณที่ผมดูแลติ๊บมาตลอดนั่นเอง ผมก็เลยไม่คัดค้าน อย่างน้อยผมก็รู้สึกว่าตัวเองมีแฟนที่น่ารักที่สุดอยู่ในอ้อมกอดของผมทุกคืนนั้นเอง (Hackz เรื่องจริงผ่านจอ ผมอ่านประโยคนี้ขนลุกจริงๆ เลยครับ อันนี้ไม่ได้ล้อเล่นนะ...)
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ขนลุกเลย ตอนที่พี่ติ๊บกราบหน้าอก โอ้...
ปล2. วันนี้จะอัพให้ถึงตอนล่าสุดๆ เลยครับ จะเบื่ออ่านก็คราวนี้ล่ะ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 24-05-2010 22:05:17

แฮคคคที่ร้ากกกก
พี่ขอยาววๆค้าบบบบบ

ไม้ติ๊บยังโคตรหวานเหมือนเดิม
อร๊ายยยยยยย
:o8: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 24-05-2010 22:20:35

แหม่ สั้นได้อีกนะจ๊ะน้องแฮ็ค :z3:
แ่ต่ไม่เป็นไร มารับความหวานก่อนนอน :o8:
ขอบคุณค่ะ รออ่านตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 24-05-2010 23:00:18

แล้ว ศอฉ. จะรับเรื่องร้องเรียนของพี่ไม้ไหมคะเนี่ย  อิอิ  :-[


วันนี้จะอัพให้ถึงตอนล่าสุดๆ เลยครับ จะเบื่ออ่านก็คราวนี้ล่ะ...  โอ้ยๆๆ ไม่คะ ไม่ 
ไม่มีเบื่อเลยชอบๆๆ ดีซะอีกมีอะไรให้อ่านทุกวัน มากบ้างน้อยบ้างก็ไม่เป็นไร  o13

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 22 ท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-05-2010 23:47:44

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 22 ท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง
12:37 24/5/2010

วันหนึ่งขณะที่ผมพาติ๊บไปทานข้าวเย็นในร้านที่อยู่ไม่ห่างจากหอ พักของเราสองคนเท่าไหร่นัก หลังจากที่สั่งอาหารไปเรียบร้อย ผมก็เอ่ยถามติ๊บขึ้นมา

“จะเปิดเทอมแล้วติ๊บอยากได้อะไรรึเปล่า มีอะไรต้องใช้มั้ยสำหรับเทอมใหม่นี่” ผมถามติ๊บขณะที่เรานั่งรอกับข้าวที่สั่งไป

“ติ๊บว่าจะไปหาซื้อพวกเครื่องเขียนอะไรเล็กๆ น้อย พี่ไม้อยากได้อะไรรึเปล่าพอดีเพื่อนๆ ชวนติ๊บไปดูหนัง แล้วก็ซื้อของในเมืองกันพรุ่งนี้” ติ๊บตอบพร้อมส่งคำถามมายังผมที่นั่งตรงข้าม

“ไปกะใครอ่ะ เพื่อนคนไหน” ผมถามเพราะอยากรู้ว่าติ๊บจะไปกะใคร ในขณะที่ใจรอคำตอบเหลือเกินว่าจะไม่มีชื่อของคนที่ชื่อ  .. บอย ..อยู่ใน คำตอบของติ๊บ

“ก็กลุ่มเดิมที่ไปด้วยกันบ่อยๆนั่นแหละ” ติ๊บตอบมาแบบไม่ได้มองตาผม

“มีไอ้หมอหน้าจืดนั่นไปด้วยรึป่าว”  ผมถามพลางจ้องหน้าเอาคำตอบ ก่อนเห็นติ๊บมองมาที่ผมแล้วหัวเราะราว กับคำถามที่ผมถามไปเป็นเรื่องเล่าตลกขบขัน

“มีคับ บอยก็ไปด้วย พี่ไม้จะตามไปคุมติ๊บมั้ยละ”  ติ๊บถามพลางหัวเราะต่อ

“ไปด้วยก็ได้ พรุ่งนี้วันอาทิตย์ พี่ไม่ได้ทำงานอยู่แล้ว ไปดูหนังซักเรื่องก็ดีนะ” (Hackz ที่จริงจะไปคุมภริยาชิมิ) แทนคำตอบติ๊บมองหน้าผมพลางยิ้มและหัวเราะราวกับว่าผมเล่นตลกให้ดูซะอย่างงั้น

“แล้วพรุ่งนี้จะไปกี่โมงละ”

“พรุ่งนี้ติ๊บนัดกะเพื่อนตอนสิบโมงครึ่งที่เซเว่นหน้าหอหญิง”

ติ๊บบอกถึงสถานที่ที่เป็นที่นัดหมายในวันพรุ่งนี้ และเป็นที่รู้กันดีว่าเซเว่นหน้าหอหญิงคือป้ายรถเมล์สำหรับเด็ก นิสิตที่ต้องการจะเข้าไปในเมืองจะมารอรถกันที่นี่ เพราะที่มหาวิทยาลัยที่นี่มีรถเมล์เพียงสายเดียวที่วิ่งเข้าในเมือง

“แล้วเราจะไปกับเพื่อนหรือจะไปกับพี่ละ” ผมถามติ๊บถึงแผนการในวันรุ่งขึ้น

“ติ๊บว่าจะนั่งรถเมล์ไปกับเพื่อนๆ พี่ไม้ก็ไม่ต้องเอารถไปหรอก ติ๊บอยากลองนั่งรถเมล์บ้างไปกับเพื่อนๆ บ้าง จะได้สนุกกันตามประสาเพื่อนบ้างไง” ผมฟังแล้วก็รู้สึกตะหงิดๆ ว่าผมจะไปเป็นส่วนเกินสำหรับนัดหมายของติ๊บกับเพื่อนๆ วันพรุ่งนี้รึป่าวน้ออออ

“ติ๊บแน่ใจนะ ว่าพี่ไปแล้วจะไม่ทำให้ติ๊บกะเพื่อนๆ หมดสนุกกัน”

“คับ พี่ไม้ไปด้วยแหละดีแล้วอุ่นใจ แล้วก็ปลอดภัยดีด้วย” ติ๊บ ตอบพลางยิ้มให้ผม แค่นี้ก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยแฮะ

สายๆ ของวันอาทิตย์ ผมพาติ๊บขับรถมาจอดยังที่จอดรถของมหาวิทยาลัย ก่อนจะเดินเข้าไปหาอะไรกินใน ตอนเช้าในโรงอาหารซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่รอรถเมล์เท่าไหร่นัก  สักพักก็มีเด็กโก๋ ตี๋ กี๋ หมวย กลุ่มเล็กประมาณห้า หกคน เดินตรงมายังโต๊ะที่ผมกับติ๊บนั่งอยู่ คงจะไม่เป็นที่สังเกตยากเท่าไหร่นัก เพราะแต่ละคนก็จะมีสัญลักษณ์ของแต่ละคณะนั่นก็คือเสื้อโค้ทตัวใหญ่

ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กที่มหาวิทยาลัยนี้ถึงได้ใส่เสื้อโค๊ทตัวใหญ่ๆ กันแทบทุกคน อาจจะเป็นเพราะเป็นเสื้อที่แต่ละคณะทำกันขึ้นมาให้เป็นสัญลักษณ์ แสดงความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของคนในคณะ ซึ่งอันนี้ผมก็ยอมรับและเข้าใจดี  แต่ทว่ามันออกจะค้านกับสภาพภูมิอากาศของพิษณุโลก ที่อากาศร้อนอบอ้าวซะขนาดนี้ แต่เด็กๆ ทุกคนยังใส่เสื้อโค๊ตตัวหนาได้แทบทุกคนและทุกวันอันนี้ผมก็ไม่เข้า ใจจริงๆ  จนมาตอนหลังที่ติ๊บบอกว่ากลัวดำนี่แหละ  เพราะที่นี่แดดร้อนมากๆ ผมจึงค่อยพอจะเข้าใจเหตุผลของ เด็กๆ ที่ใส่เสื้อโค้ทนี่กัน

และเสื้อโค๊ทของแต่ละคณะก็จะมีรูปแบบสีสันต่างกันออกไป แม้แต่คณะเดียวกันแต่คนละชั้นปี รูปแบบก็อาจจะแตกต่างกันไปได้ด้วย ซึ่งอันนี้ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเพราะที่มหาวิทยาลัยที่ผมจบมาก็มีเสื้อโปโลของคณะ และเสื้อแขนยาววอร์ม แต่มันเป็นสีและแบบเดียว กันทุกปี ไม่ได้เปลี่ยนไปทุกปีแบบที่นี่  ส่วนคณะแพทย์คงเป็นที่สังเกตได้ไม่ยากเพราะเท่าที่สังเกตดูคือมีรูปแบบเดียวกัน สีเดียวกันทุกปี คือเสื้อสีเขียวปี๋ ขอเรียกว่าเขียวปี๋แล้วกันนะคับเพราะมันเขียวแบบเกินคำบรรยายจริงๆ แล้วปักตักอักษรแสดงความเป็นคณะแพทย์ด้วยคำว่า Medicine ทางด้านหลัง เมื่อบรรดาเพื่อนฝูงของติ๊บเดินเข้ามาที่โรงอาหารก็คงมองหาคนที่มีเสื้อคลุมสีเดียวกันจึงทำให้หากันไม่ยากเย็นเท่าไหร่นัก

หลังจากที่ทุกคนมาพร้อมกันเรียบร้อยก็พากันเดินไปยังป้ายรถเมล์เพื่อรอรถเมล์เข้าไปยังตัวเมือง ซึ่งตอนนั้นผมจำได้ว่าเป็นรถเมล์ ปอ.12 ที่จะเดินทางจากท่ารถในมหาวิทยาลัย ไปยังสถานีรถไฟพิษณุโลก แล้วต้องไปต่อรถเมล์ที่จะออกไปยังห้างสรรพสินค้าบิ๊กซีอีกทีนึง

ผมยืนห้อยโหนรถเมล์มากับติ๊บและเพื่อนๆ ของติ๊บ เพราะวันนี้เป็นวันอาทิตย์ก่อนเปิดเทอม เด็กๆ ก็เข้าเมืองมาซื้อสินค้าหรือตลอดจนเป็นการพักผ่อนไปอีกรูปแบบนึงเพราะที่นี่ไม่ใช่ กทมจึงไม่มีที่ให้เดินเล่นอย่างสยามหรือเซ็นเตอร์พ้อยท์ และนี่ผมก็ต้องยอมรับเลยว่าไม่บ่อยนักที่ผมเองจะมีโอกาสได้ขึ้นรถเมล์แบบนี้ เพราะสมัยเรียนในกรุงเทพ ผมก็มีพ่อแม่ขับรถไปรับส่งผมกับน้องชายตลอด นานทีปีหนจึงจะมีโอกาสได้นั่งรถเมล์กับเพื่อนๆ บ้างเท่านั้นเอง (Hackz คนเราเลือกเกิดไม่ได้จริงๆ เลย)

เกือบชั่วโมงพอดีสำหรับการเดินทางโดยรถเมล์ที่ต้องนั่งรถถึงสองต่อ เราก็มาถึงหน้าห้าง xxx สาขาพิษณุโลก  ไอ้ตัวเล็กของผมคงจะร้อนมากและผมก็สังเกตเห็นทุกคนเหงื่อไหลไคลย้อยไปตามๆ กัน แต่ทว่าไม่ยักกะมีใครถอดเสื้อโค๊ทตัวใหญ่นั้นออกแม้สักคนเดียว มีเพียงไอ้ตัวเล็กของผมเท่านั้นที่คงร้อนเอาเสียมากๆ จึงถอดเสื้อโค๊ทออกมาถือและปาดเหงื่อเดินตามเพื่อนๆ เข้าไป ผมจึงถือโอกาสดึงเสื้อนั่นมาถือไว้เองให้ติ๊บได้เดินสบายตัว (Hackz สุภาพขาหลุด เอ้ย! สุภาพบุรุษอีกแล้วพี่เรา)

“วันนี้ อยากได้อะไรเป็นพิเศษรึป่าวติ๊บ” ไอ้หมอหน้าจืดถามขึ้นขณะเดินเข้ามาถึงด้านในของห้างซึ่งตอนนี้แอร์เย็นฉ่ำ ช่วยบรรเทาอาการร้อนของทุกคนรวมทั้งผมลงไปได้บ้าง

“ยังไม่รู้เลยบอย เดี๋ยวเดินดูไปก่อนแล้วกัน” ติ๊บตอบขณะเดินขนาบไปกับเพื่อนๆในกลุ่ม ปล่อยให้คนแก่ที่สุดในกลุ่มคือผม เดินถือเสื้อโค้มตามหลังต้อยๆ ต่อไป นานๆ จึงจะหันมายิ้มให้ผมทีนึง

หลังจากซื้อข้าวของเสร็จเรียบร้อยกันแล้ว  ทุกคนก็ตัดสินใจกันว่าจะไปดูหนังกันต่อ ทำให้ผมออกจะค้านในหัวสมองกับการวางแผนของเด็กพวกนี้ ทำไมไม่ดูหนังกันก่อนแล้วค่อยลงไปซื้อของ ผมคิดในใจ

แล้วทุกคนก็มายืนกันอยู่ที่ชั้นสองของห้าง xxx ซึ่งที่นี่มีโรงหนังแต่ตอนนั้นผมจำไม่ได้ว่าเราไปดูหนังเรื่องอะไรกัน เพราะตอนนั้นไม่ได้มีอารมณ์อยากจะดูหนังกะเค้าเลย อาจจะเป็นเพราะส่วนตัวแล้วผมก็ไม่มีโอกาสได้ไปดูหนังเท่า ไหร่นัก เลยไม่มีความชอบเป็นการส่วนตัวกับหนังเรื่องใดในตอนนี้

“พี่ไม้คับ ขอติ๊บดูหนังกับเพื่อนๆ นะ พี่ไม้จะดูหนังด้วยกันมั้ย” ติ๊บหันมามองหน้าเพื่อขออนุญาตผมราวกับว่าวันนี้ติ๊บมากะพ่อซะอย่างงั้น (Hackz ก็บอกแล้วว่า สาระมีมาคุมภริยา คริคริ)

“อื้อ ดูไปดิ เดี๋ยวพี่ดูด้วยก็ได้ ไม่ได้ดูหนังมานานแล้ว”

แล้วเพื่อนของติ๊บก็จัดการเรี่ยไรเงินเพื่อไปซื้อตั๋วหนัง และกลับออกมาเพื่อรอดูหนังรอบต่อไปในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า (Hackz ทำไมตอนนี้พี่ไม้ไม่เป็นเจ้าบุญทุ่มอีกล่ะน้อ หุหุ)

ทันทีที่เข้ามาถึงโรงหนังเพื่อนๆ ผู้หญิงของติ๊บและคนที่ผมไม่ค่อยรู้จักเดินนำหน้าเข้าไปนั่งตรงกลางๆ แถวตามเลขที่นั่งที่แต่ละคนเป็นเจ้าของ และตอนนี้เองที่ผมสังเกตว่าไอ้หมอหน้าจืดนั่นเลือกที่นั่งที่จะติดกับติ๊บและมีผมนั่งเป็นคนสุดท้ายของกลุ่ม (Hackz พี่ไม้โดนแกล้ง แอบซะใจ อิอิ)

แต่มีเรอะลูกไม้ตื้นๆ นั้นจะไวไปกว่าความคิดของผม ผมเลือกที่จะนั่งติดกับไอ้หมอหน้าจืดนั่นและปล่อยให้ติ๊บมานั่งอยู่เป็นคนสุดท้ายของแถวแทน ฮ่าๆๆสะใจๆ (Hackz อ่าว... กลับตาลปัดซะงั้น)

วันนั้นผมยอมรับว่าเป็นวันที่ผมดูหนังไม่รู้เรื่องเอาซะเลย เพราะผมมัวแต่จ้องอากัปกิริยาของไอ้หมอหน้าจืดที่ตอนนี้ นั่งอยู่ถัดจากผมไปทางซ้าย ซึ่งผมสังเกตเห็นได้ว่า มันมักจะเหล่มามองทางติ๊บตลอดเวลา เมื่อเห็นดังนั้น ผมจึงใช้มือขวาจับมือติ๊บมาวางไว้ตรงที่พักแขนแทน และตอนนี้ผมก็สังเกตได้ชัดเจนว่าไอ้หมอหน้าจืดนั่นพยายามจ้องผ่านความมืดมา ที่มือของผมกับติ๊บเป็นระยะๆ ส่วนติ๊บอะเหรอ ไม่ได้สนใจอะไรมากไปกว่าป๊อบคอร์นในมือ และหนังที่กำลังฉายในเวลานี้ (Hackz พี่ติ๊บเข้าสู่โลกส่วนตัวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...)

และบ่อยครั้งที่ผมสังเกตเห็นว่าในตอนที่ผมจับมือติ๊บและไอ้หมอหน้าจืดนั่น มองมาเห็นตอนแรกๆ มันคงจะอึ้งๆ แต่หลังๆ มาดูมันจะทำหน้าตาแห้งเหี่ยวราวกับคนหมดหวังมาจากการสอบตกก็ไม่ปาน ฮ่าๆ สะใจจริงๆ ให้มันรู้ซะมั้งไอ้น้อง ใครเป็นใคร ผมคิดและหัวเราะในใจตลอดเวลาที่ผมเห็นหน้ามัน ( เหมือนเป็นผู้ร้ายยังไงไม่รู้ตอนนี้) (Hackz ให้มันรู้ซะบ้างว่า ไผเป็นไผ เวอร์ชั่นภาษาอีสาน)
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ฮ่าๆ อ่านตอนนี้แล้ว เหมือนผมได้ไปผจญภัยในสมรภูมิ(ไอเดีย) จริงๆ เลย อิอิ
ปล2. ชื่อตอนแอบตั้งประชดพี่ไม้น่ะ อิอิ ป่าวหรอกล้อเล่น ชื่อตอนนี้มันน่าจะเข้ากับตอนนี้เหมือนกัน(งงเหรอ?)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 21 ของฝากจากย่า [อัพภาควันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 25-05-2010 00:17:17

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 24-05-2010 19:02:03  

แบบว่าวันนี้กลางวันอีป้าแก่ๆ ไม่ว่างค่ะ

วันนี้มีเรื่องตัวเลขให้ปวดสมองเยอะมากค่ะ

เลยมาอ่านตอนเย็นแทน แต่ยังไง ก่อนนอน อีป้าแก่ๆ ก็รอรอบดึกด้วยนะค่ะ 555

+1 สำหรับคุณไม้ และ hackz แต่สำหรับคำถาม แบบข้างบน อีป้าไม่ขอเดาด้วย

เพราะถือเป็นเรื่องของคุณ ไม่ใช่เรื่องของป้า (อีป้าแก่ๆ มีหน้าที่ อ่านอย่างเดียว)

ไม่ใช่เด็กนักเรียนที่ต้องมาทำแบบฝึกหัดส่งครูค่ะ 555

เห็นแก่ความสุขส่วนตนเองมากถึุงมากที่สุดละค่ะ 555

อ้างจาก: S=UUllnJllSJ ที่ 24-05-2010 18:57:05  

^
^
จิ้มพี่หมอ อิอิ

แฮะๆ อ่านทันแล้วจ้า
ขอโทษด้วยที่เม้นท์ให้แค่ตอนแรกแล้วก็หายศีรษะไปเลย  :call:

ถึงพี่หมอไม้...
เป็นกำลังใจให้พี่หมอไม้นะ พี่เขียนได้ดีแล้วค่ะ ใช้ภาษาจริงใจดี ไม่ต้องบรรยายเลิศเลออะไรหรอก เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับพี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บเนี่ยมันน่าสนใจ ชวนให้ติดตามอยู่แล้ว ^^  o13

ตอนนี้พี่หมอติ๊บยังไม่รู้เรื่องที่พี่ไม้แอบเอาเรื่องมาลงในบอร์ดใช่มั้ย? แล้วเมื่อไหร่พี่ไม้จะบอกค้าบบบ? ถ้าพี่ติ๊บรู้พี่ติ๊บต้องดีใจแน่ๆ แล้วถ้าพี่ติ๊บมีโอกาสได้เข้ามาอ่าน...ก็อยากให้พี่ติ๊บอ่านคอมเม้นท์นี้ด้วย

ถึงพี่หมอติ๊บแสนดี ^^

พอได้อ่านเรื่องราวของพี่ติ๊บแล้วเหมือนได้แรงบรรดาลใจเลยล่ะ ทำให้เห็นว่ายังมีคนอีกมากมายที่ลำบากยิ่งกว่าเรา ความลำบากทำให้เราเข้มแข็งกว่าคนอื่น เป็นผู้ใหญ่กว่าคนเพื่อนรุ่นเดียวกัน มันเหมือนเป็นภูมิคุ้มกันชั้นดีที่ไม่ได้มีทุกคน เราจะเก็บตรงนั้นมาเป็นแรงพลังฟันฝ่าต่อสู้อุปสรรค ยิ่งเราเจอเรื่องที่หนักหนามาแล้ว ความทุกข์เล็กๆน้อยๆเท่านี้ก็ไม่เป็นปัญหา เราที่มีพร้อมทุกอย่าง ก็อย่านิ่งนอนใจ พ่อแม่มีไว้ให้กราบไว้กตัญญูก็รีบๆทำเข้า อย่ามัวหลงระเริง ผลาญเงินพ่อแม่จนเมื่อวันที่สายแล้วค่อยมารู้สึกตัว :กอด1:

พูดถึงเรื่องความรัก

พี่ไม้กับพี่ติ๊บเป็นคู่รักอีกคู่ที่ประทับใจ ^^ การที่พี่ติ๊บกราบที่อกพี่ไม้ก่อนนอนน่ะถือว่าประเสิร์ฐมาก เพราะผัวเมียที่ว่ารักกันมาก แต่งงานกันมาเป็นสิบๆปียังไม่เคยทำให้กันขนาดนี้เลย มันเป็นการแสดงออกซึ่งความรักและความเคารพเทิดทูลบูชาจริงๆนะเนี่ย อ่านแล้วทึ่ง+ซึ้งจริงๆ  :กอด1:

ส่วนพี่ไม้...นั่นแหล่ะ อย่างที่พี่เคยบอกไว้ เออ...พฤติกรรมเหมือนป๋าเลยว่ะ แม่งพ่อบุญทุ่มจริงๆ นึกว่าจะหาพระเอกแบบนี้ได้แต่ในนิยาย เพ้อ~ เมื่อไหร่ตรูจะเจอผู้ชายดีๆแบบนี้บ้าง? แต่คงหายากเข้าไปทุกที เพราะเดี๋ยวนี้ผู้ชายดีๆเขาวิ่งหนีเข้าป่าไปหมดแล้วววว T T  :z3:

...

เห็นด้วยกับสองความเห็นนี้ล่ะค่ะ
ตอนแรกคลิกเข้ามาอ่าน..เห็นชื่อเรื่องนึกว่านิยาย..(แต่ให้อารมณ์ประมาณดำเนินเรื่องผ่านไดอารี)
แต่พอทราบว่าเป็นเรื่องเล่า นั่นเท่ากับว่าคุณหมอทั้งสองคนก็ต้องมีตัวตนอยู่บนโลกนี้จริงๆ
ฉะนั้น เราก็จะขอรับทราบแต่สิ่งที่คุณหมอเล่าออกมาเพื่อให้เราทราบแล้วกันนะคะ ^^
อ่านเรื่องเล่าของผู้อื่น ถือว่าเหมือนได้เปิดมุมมองด้านอื่นของตัวเองด้วย (เผื่อบางอย่างที่ไม่รู้และบางอย่างที่มองข้ามไป)


ถึงคุณhackzด้วยค่ะ เราไม่รู้่ว่าบล็อกของคุณหมอไม้คือบล็อกไหนนะคะ
ฉะนั้น สบายใจได้..มีเรา1คนล่ะค่ะที่รออ่านอยู่ในเล้า นับจากนี้ไปก็คงทุกวันและถ้ามีเวลาว่าง..
ยังไงคุณหมอไม้ก็ต้องแวะมาอ่านคอมเม้นท์ที่นี่อยู่แล้วด้วยใช่มั้ยล่ะคะ? ^^
(ออกตัวก่อนด้วย ว่าเราพูดให้รู้เรื่องและใช้คำสละสลวยได้ไม่ค่อยดีนัก จะแสดงความคิดเห็นตามที่อ่านแล้วเรียบเรียงคำพูดตัวเองได้นะคะ)

 :L2:เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณหมอไม้และคุณhackzล่ะค่ะ


ปล.  ลืมเม้นท์ตอนล่าสุด -*-
ฮาวิธีที่คุณหมอไม้กันคุณหมอบอยออกจากคุณหมอติ๊บ :jul3:
บางทีก็ต้องแสดงตัวให้รู้ว่าคนๆ นี้ ของใคร ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 22 ท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง [อัพเที่ยงคืน]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 25-05-2010 00:20:28

ร้ายเอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ยพี่หมอไม้
จ๋มหน้าหมอบอยโดนสะกัดดาวรุ่งแบบมึน ๆ :laugh:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-05-2010 00:34:12

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย
14:46 24/5/2010

และเวลาบ่ายแก่ๆของวันนั้น หลังจากที่เราดูหนังกันเสร็จเรียบร้อยก็ได้เวลาที่จะต้องกลับมหาวิทยาลัย และก่อนที่จะเดินออกจากห้างบิ๊กซีนั้น พวกผมก็เดินผ่านร้านไอศกรีมที่มีเพียงร้านเดียวในบิ๊กซี  และแน่นอนเท่าที่ผมสังเกตตั้งแต่คบกับติ๊บมาไม่มีครั้งไหนเลยที่ผมเดินผ่านสเวนเซ่นแล้วติ๊บไม่ลากแขนผมเข้าไปนั่งกินด้วย วันนี้ก็เช่นกัน ทันทีที่เดินผ่านสเวนเซ่นผมก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อแขนเล็ก คู่นั้นรั้งแขนผมไว้แบบสุดแรงเกิดไม่ให้ผมได้เดินต่อ จนต้องหยุดอยู่หน้าสเวนเซ่น ไม่ต้องมีคำพูด ไม่ต้องมีคำร้องขอ ผมเอื้อมมือไปลูบหัวเหม่งๆนั้นแบบเอ็นดูก่อนส่งยิ้มแบบรู้กันแค่สองคน

“อยากกินไอติมอ่ะดิ”  ผมถามพลางมองเข้าไปข้างในร้านแบบไม่ต้องรอคำตอบเพราะพอจะเดาออกแล้ว

“คับ” ติ๊บตอบพร้อมทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม เพื่อ เรียกร้องความเห็นใจ (Hackz และความน่าฉงฉาน)

“แล้วเพื่อนๆ เราละเค้าจะกินด้วยเหรอ” ผมถามเพราะเห็นว่า ตอนนี้เพื่อนๆ ติ๊บหลายคนเดินออกไปจากห้างแบบไม่ได้สนใจเราสองคนเท่าไหร่นัก

ติ๊บวิ่งตามเพื่อนออกไป ก่อนเดินกลับมาคนเดียว

“เพื่อนๆ เขาจะกลับกันก่อนอ่ะคับ พี่ไม้พาติ๊บกินก่อนนะ เดี๋ยวค่อยกลับก็ได้”

ผมเหรอจะพลาด เพิ่งจะหายใจโล่งก็ตอนที่ได้อยู่กันสองคนนี่แหละ และผมก็รู้สึกว่าติ๊บเองก็ผ่อนคลายมากขึ้น อาจจะเป็นเพราะได้อยู่กันสองคนหรือเพราะไอติมชอคโกแลตซันเดย์ตรงหน้านั่นก็ไม่รู้ แต่อย่างน้อยก็ทำให้ติ๊บยิ้มได้ ผมเองก็เช่นกันถ้าทำให้ติ๊บ Happy ผมเองก็ Happy ด้วยเช่นกัน จะเพราะผมตามใจจนเคยตัวรึป่าวไม่รู้จนทุกวันนี้ เวลาเดินผ่านร้านสเวนเซ่นทีไรไม่มีครั้งไหนที่ผมจะได้เดินเลยผ่านไป แบบไม่แวะเลยซักครั้ง และต่อให้ผมแกล้งมองไม่เห็นร้านสเวนเซ่นก็จะต้องมีสองแขนน้อยๆ รั้งผมแบบสุดชีวิตและลากผมเข้าไปทุกทีจนทุกวันนี้ อาการดังกล่าวก็ไม่ได้ลดลงไปแต่อย่างใด กินแต่ไอติมแฟนใครเนี่ยยยยย (Hackz แฟนโผ๋มมมมเองคร๊าบบ)

ผมกับติ๊บเดินเข้ามานั่งด้านติดกระจกของร้าน ที่สามารถมองออกไปเห็นผู้คนเดินเลือกซื้อของจำพวกอาหารของกินที่มาตั้งร้านในตอนเย็นๆ ของทางด้านนอกห้าง ก่อนรับเมนูจากพนักงานมาดู ก่อนสั่งไอศกรีมที่ผมเห็นติ๊บก่อน แต่ไอติมชอคโกแลตไม่เคยเปลี่ยนแปลง ส่วนผมแม้จะไม่ใช่คอไอติมแบบติ๊บ แต่ทว่าความสุขของผมคือการได้เห็นติ๊บยิ้มและมีความสุขกับไอศครีมทุกถ้วยที่เขากินนั่นแหละครับบบบ

ยังไม่ทันที่ไอศกรีมที่สั่งไว้จะมาเสิร์ฟ ฝนก็กระหน่ำลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตา ประกอบกับเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าเรียกความตกใจได้เป็นระยะ ตอนนี้ผมมองไปรอบๆ ร้านไอศกรีมก็มีเพียงคนนั่งอยู่ไม่กี่โต๊ะ และผมเพิ่งเห็นข้อดีของสเวนเซ่นวันนี้เอง มีดอกกุหลาบ ใส่ไว้ในแก้วบนโต๊ะทุกโต๊ะด้วยแฮะ (Hackz อ๊ากกก... โรแมนติค)

“อ่ะ พี่ให้” ผมเลื่อนแก้วที่ใส่ดอกกุหลาบหนึ่งดอกเลื่อนมันไปทางติ๊บ

“หือ ลงทุนจังคนเรา” ติ๊บบอกพลางมองไปยังดอกกุหลาบ ก่อนยิ้มให้ผม

“ตอนนี้ฝนตกหนักเอาการ เราต้องติดอยู่ที่บิ๊กซีนี่นานแน่ๆ เลย” ผมบอกพลางตักวิปครีม พร้อมเวเฟอร์ที่ผมเห็นติ๊บชอบกินส่งไปให้

“ก็นั่งในนี้ก่อนก็ได้ ไม่ได้รีบไปไหนซักหน่อย” ติ๊บตอบพร้อมกับส่งลูกเชอร์รี่สีแดงมาให้ผม เพราะติ๊บไม่ชอบกินเชอร์รี่เลยเอามาให้ผมในขณะที่ผมเห็นว่าติ๊บชอบวิปครีม ดูเป็นการแลกเปลี่ยนที่สมน้ำสมเนื้อมั้ยละคับนิ

“อื้อ ก็ดีโรแมนติกดี” ผมตอบพลางจ้องหน้าติ๊บ แต่ดูท่าว่ามันจะไม่ส่งผลต่อติ๊บเท่ากับรสชาตของไอศครีมในถ้วยนั่นซักเท่าไหร่

“พี่ไม้ก็โรแมนติกกับติ๊บทุกวันอยู่แล้ว” ติ๊บตอบพลางก้มหน้าก้มตาตักไอศกรีมเข้าปากต่อไป

วันนั้นผมจำได้ดีว่าเรานั่งกินไอศกรีมกันซักพัก ฝนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหรือเบาลงเลย จะดีขึ้นก็เพียงเสียงฟ้าร้อง ฟ้าผ่าที่หายเงียบไปแล้วเท่านั้น หลงเหลือไว้เพียงสายฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก และดูท่าว่าอีกนานกว่าที่ผมและติ๊บจะออกไปจากที่นี่ได้

“ทำไมติ๊บถึงชอบกินไอศกรีมอะ” ผมถามติ๊บกับสิ่งที่ผมอยากรู้มานานเพราะไม่ใช่แค่ชอบแต่ผมว่าติ๊บถึงขั้นชอบ เอาเสียมากๆ ทีเดียว

ติ๊บเลื่อนถ้วยไอศกรีมออกจากตัวเล็กน้อยก่อนเช็ดปากแล้วเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมนิ่ง เนิ่นนานจนผมรู้สึกแปลกใจ ว่าทำไมเหตุผลของการชอบไอศกรีมจะจริงจังขนาดนั้น ถ้ามีใครซักคนมาถามผมว่าทำไมถึงชอบไอศครีม  เหตุผลง่ายๆ สั้นๆ ของผมคือ อร่อยและเย็น คงมีเท่านี้ แต่ทว่าคนตรงหน้าผมตอนนี้จ้องหน้าผมนิ่งก่อนมองออกไปภายนอกสุดสายตา ราวกับคิดอะไรอยู่ภายในใจ

“พี่ไม้อยากรู้จริงๆ เหรอคับว่าทำไมติ๊บถึงชอบทานไอติม ทำไมต้องแวะทุกครั้งที่เราผ่าน” ผมทำไรไม่ได้นอกจากการพยักหน้า เพราะตอนนี้ติ๊บดูจริงจังซะจนดูแปลกๆ ไป

ตอนเด็กๆ เวลาที่ไปโรงเรียนตอนเที่ยงๆ จะมีรสไอติมมาจอดแล้วก็บีบแตรขายไอติมไม้เสียบชิ้นละบาท สองบาท ตอนนั้นติ๊บยังเรียนอยู่ชั้น ป.2 ซึ่งเด็กมาก ไม่เคยมีเงินติดตัวไปโรงเรียนเลย กับข้าวกลางวันย่าจะเป็นคนเตรียมให้ติ๊บในตอนเช้าใส่ปิ่นโตพลาสติกเพื่อเอาไปทานที่โรงเรียนจะได้ไม่ต้องเสียเงินซื้ออาหารกลางวันที่โรงเรียน ส่วนขนมย่าจะทำพวกข้าวต้มมัดกล้วยฉาบ มันฉาบ บางทีก็เป็นพวกขนมเทียนหรือขนมง่ายๆ ที่ย่าหาวัตถุดิบในสวนหลังบ้านมาได้ แต่ถ้าวันไหนไม่มีก็เป็นผลไม้พวกกล้วย น้อยหน้า มะม่วงแถวหลังบ้านให้ติ๊บไปกินแทนขนมเสมอๆ

มีวันนึงติ๊บอยาก กินไอติมมาก ติ๊บก็เลยเอาข้าวต้มมัดที่ย่าทำให้ไปขายให้เพื่อนวันนั้นติ๊บขายข้าวต้มมัดที่ย่าให้มาแล้วก็เอาไปซื้อไอติมได้ทั้งหมดสองไม้ เพื่อนๆ แปลกใจกันมากว่าวันนี้ติ๊บมีเงินกินไอติม พอตกตอนเย็นก่อนกลับบ้าน คุณครูประกาศหน้าห้องว่ามีเพื่อนคนนึงทำเงินหายไปห้าบาท แล้วเขาก็สงสัยว่าติ๊บขโมยเงินของเขาไปเพราะเขาบอกครูว่าวันนี้ติ๊บมีเงินกินไอติม พอตกตอนเย็นที่ย่ามารับกลับจากโรงเรียนคุณครูประจำชั้นก็ถามย่าว่าให้เงินติ๊บมาโรงเรียนวันละกี่บาท ย่าก็ตอบครูไปว่าวันนี้ไม่ได้ให้มาเพราะมีข้าวกับขนมมาจากบ้านแล้ว แล้วคุณครูก็บอกย่าว่าวันนี้มีเด็กในห้องเงินหายไป และวันนี้ติ๊บก็กินไอติมไปถึงสองแท่งซึ่งผิดปกติของติ๊บ

สรุปว่าตอนนั้นติ๊บยังเด็กมาก ก็เลยไม่ได้เถียงครูไม่ได้บอกย่า ติ๊บต้องโดนเพื่อนๆ ล้อว่าไอ้ขี้ขโมย โดนคุณครูตี และโดนย่าตี แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้บอกใคร และช่วงนั้นยังเป็นช่วงที่พ่อแม่ยังอยู่ด้วยกัน พ่อตีติ๊บด้วยเข็มขัดนักเรียนของติ๊บ นี่เป็นครั้งแรกที่ติ๊บถูกครู ถูกย่า และถูกพ่อตี พ่อตีจนติ๊บเจ็บร้าวไปหมดทั้งหลังและขาเขียวเป็นเส้นลายๆ เด็กตัวเล็กๆ ร้องไห้เสียใจเพราะคิดว่าพ่อกับย่าใจร้ายและพ่อกับย่าไม่รักตน จนในที่สุดก็บอกกับพ่อว่าติ๊บเอาข้าวต้มมัดที่ย่าทำให้เมื่อเช้าไปขายให้เพื่อนที่เป็นลูกครูใหญ่ได้เงินมาสองบาทก็เลยไปซื้อไอติมสองแท่งกินเพราะตัวเองไม่เคยกินไอติมเวลาที่ไปโรงเรียนเลย นานๆ ทีเวลาที่รถไอติมวิ่งผ่านหน้า บ้านและผู้เป็นป้าพบเห็นจึงจะซื้อให้ติ๊บกินซะทีนึง ไม่ได้ขโมยเงินของใครมาแบบที่ทุกคนเข้าใจ

และในคืนนั้นที่บ้านติ๊บก็เป็นอันต้องโกลาหล เมื่อเด็กน้อยเกิดไข้ขึ้นเอาเสียกลางดึก และร้องไห้แบบหวาดกลัวตลอดทั้งคืนที่พ่อและย่าเข้ามาใกล้ มีเพียงผู้เป็นป้าเท่านั้นที่ติ๊บยอมพูดจาและยอมให้อุ้มไปหาหมอ และนับจากวันนั้นมา ติ๊บก็แทบจะไม่ได้คุยกับพ่ออีกเลย ติ๊บกลายเป็นเด็กที่กลัวพ่อ กลัวเสียงดังและอารมณ์เกรี้ยวกราดของพ่อในวันนั้นยังตามมาหลอกหลอนติ๊บอยู่ในทุกววันนี้ ติ๊บจะมีอาการกลัวจนตัวสั่นทุกครั้งเวลาที่มีคนตวาดและตะโกนใส่เสียงดังๆ มิน่าตอนที่ผมตวาดไล่ให้ออกจากห้องวันนั้นถึงต้องตัวสั่นลนลานไปจนแก้วบาดมือ

มาถึงตอนนี้ติ๊บเล่าพลางมองออกไปข้างนอกสุดสายตา ปาดน้ำตาและเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมด้วยแววตาปวดร้าวจนผมรู้สึกหดหู่ไปด้วยไม่ได้

และจนมาวันหนึ่งติ๊บจำได้ว่า จากนั้นไม่กี่วันพ่อกับแม่ก็แต่งตัวออกจากบ้านในตอนบ่ายแก่ๆ หลังไปรับติ๊บกลับมาจากโรงเรียน ติ๊บอดแปลกใจและหวั่นกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นไม่ได้ เพราะปกติพ่อกับแม่มักจะไปทำงานในไร่ในสวน และการไปรับติ๊บกลับมาจากโรงเรียนก็เป็นหน้าที่ของผู้เป็นย่า เพราะโรงเรียนกับบ้านของติ๊บไม่ได้อยู่ห่างกันเท่าไหร่นัก หากแต่ที่ย่าจะต้องไปรับติ๊บทุกวัน เพราะบ้านครูใหญ่ที่อยู่ติดถนนใหญ่ก่อนทางเข้าบ้านของติ๊บนั้นเลี้ยงหมาดุๆไว้หลายตัว ย่ากลัวหลายชายจะถูกหมากัดเลยต้องไปรับติ๊บในทุกเย็น แต่วันนี้คงมีอะไรแปลกไปแน่ๆ พ่อไปรับติ๊บกลับจากโรงเรียน ให้ติ๊บอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและแต่งตัวให้ติ๊บด้วยตัวพ่อเอง” ซึ่งติ๊บบอกกับผมว่า เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิต

พ่อและแม่พาติ๊บเดินออกมายังตลาดในหมู่บ้าน ซึ่งตรงนี้เป็นท่ารถโดยสารเข้าไปยังตัวเมืองด้วย พ่อบอกกับติ๊บว่าพ่อจะไปกรุงเทพ ไปทำงานกับแม่หาเงินมาใช้หนี้จากการลงทุนทำไร่ยาสูบที่ไม่ประสบผลสำเร็จ ติ๊บอยู่ที่นี่ขอให้เชื่อฟังป้าและย่าให้ดีเป็นเด็กดี พ่อจะส่งเงินมาให้ติ๊บเรียนสูงๆ และมีเงินมากพอที่จะให้ติ๊บได้กินไอศครีมที่ติ๊บชอบ โดยไม่ต้องอดอีก พ่อกอดและหอมที่กระหม่อมของติ๊บหนึ่งที ก่อนถอดสร้อยคอที่มีพระห้อยอยู่มาคล้องคอลูกชาย ติ๊บบอกว่าเป็นสัมผัสเดียวที่อบอุ่นที่สุดในชีวิตที่ติ๊บเคยได้รับจากผู้เป็นพ่อ และทุกวันนี้ติ๊บยังหวังว่าจะมีโอกาสแบบนั้นอีกซักครั้งหนึ่ง

และก่อนจากกันในวันนั้นพ่อก็ซื้อไอศครีมให้ติ๊บหนึ่งแท่ง ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่าติ๊บกินไอศกรีมนั้นด้วยน้ำตาเพราะรับรู้การจะจากไปของพ่อและแม่ และไม้ไอศครีมแท่งนั้น ติ๊บยังคงเก็บมันเอาไว้จนทุกวันนี้

และทุกวันนี้เมื่อติ๊บมีโอกาส มีเงินพอจะซื้อหาไอศกรีมได้ ติ๊บจะกินมันทุกครั้ง เพื่อชดเชยในวัยเด็กที่ตัวเองได้แต่มองเพื่อนๆ เขามีความสุขเวลาที่ได้กินไอศครีมเย็นๆ ชื่นใจในตอนเที่ยงของวัน และการกินไอศกรีมในแต่ละครั้ง เพื่อที่อย่างน้อยก็เป็นการส่งผ่านความรู้สึกไปบอกพ่อว่า ติ๊บมีเงินเรียนหนังสือสูงอย่างที่พ่อสั่งไว้แล้ว มีเงินกินไอศครีมแล้ว พ่อไม่ต้องทำงานแล้วกลับบ้านได้ แล้วประมาณนั้น แต่ก็คงเป็นเพียงการกระทำที่ทำให้ติ๊บรู้สึกดีขึ้นเท่านั้นเอง เพราะในเวลานี้คงเกินความสามารถของผมหรือของติ๊บที่จะไปตามหาพ่อได้อย่างที่ติ๊บตั้งใจเอาไว้

ทันทีที่เล่าจบติ๊บยิ้มให้ผม แต่ทว่าแววตาที่ส่งมายังผมมันปวดร้าวอย่างที่สุด ผมเอื้อมแขนยาวข้ามโต๊ะไอศครีมไปปาดน้ำตาที่ไหลนองแก้มในเวลานี้ พลางลูบไปตามเส้นผมและลูบหัวติ๊บเพื่อเป็นการให้ความอบอุ่นและปลอบประโลม

“อย่าร้องไห้ซิ ตอนนี้ติ๊บก็ได้กินไอศครีมแล้วไง และไม่ต้องห่วงต่อไปพี่จะดูแลติ๊บเอง จะไม่มีคราวไหนที่ติ๊บอยากกินไอติมนี่แล้วจะไม่ได้กินพี่สัญญา”

ผมปลอบพลางลุกขึ้นคว้าข้อมือเล็กๆ นั้นออกไปคิดตังค์ก่อนออกไปเดินในห้าง รอฝนหยุดซักพักก่อนนั่งรถเมล์กลับมหาวิทยาลัย ด้วยความรักและความสงสารคนที่ผมกุมมือขณะนั้นอย่างสุด หัวใจ
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ไม่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร  อดีตจะแสนสาหัสขนาดไหน ความรักย่อมเป็นสิ่งที่จะช่วยเจือจางให้ผ่านพ้นและประสบผลสำเร็จต่อไป เหมือนอย่างกับตอนนี้ ผมอ่านแล้ว เด็กตัวเล็กคนหนึ่ง มีความพยายาม หมั่นเพียร มานะ และมุ่งมั้น ทำความฝันของตนเองให้เป็นจริง และยิ่งกว่านั้น เหมือนเป็นพรหมลิขิต ได้กำหนดเส้นทางรักแห่งนี้ให้กับเด็กน้อยคนนั้น ได้พบกับผู้เป็นเหมือนแสงสว่าง ได้ส่องแสงให้เด็กน้อยคนนั้นได้เดินและก้าวไปข้างหน้าได้อย่างมุ่งมั่น แม้จะมีขวากหนามรอบกาย เขาก็ไม่ท้อ เดินจับมือกันเพื่อข้ามขวากหนามในแต่ละด่านให้ผ่านพ้นไปด้วยดี อดีตอาจจะเป็นสิ่งที่เราไม่ต้องกลับมาคิดให้หนักใจ แต่อดีตที่มันเกิดขึ้นมาแล้ว เราควรกลับนำมาใช้ในรูปแบบของบทเรียนบทหนึ่ง บางทีอาจจะมีหลายบทหลายตอน ทั้งบทเรียนที่เศร้า เคล้าน้ำตา หรืออาจจะเป็นบทเรียนแห่งความสุข ที่เราได้ทำมันและผ่านพ้นไปด้วยดี ด้วยน้ำพักน้ำแรงของ แต่เราต้องจำไว้เสมอว่าบทเรียนในแต่ล่ะบท อาจจะกลับมาทำร้ายเราได้ หากเราไม่ใช้บทเรียนบทนั้นๆ ให้อยู่ในหลักของความถูกต้อง...(Hackz นี่ล่ะคือความในใจของผมที่ได้อ่านตอนนี้ มันสื่อออกมาได้เท่านี้ล่ะครับ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 25-05-2010 00:46:19

ขออนุญาตคุณหมอไม้ :กอด1:คุณหมอติ๊บแน่นๆซักทีได้มั้ยคะ

สงสารคุณหมอติ๊บ.. :o12:
ไม่เคยคิดว่าแค่การกินไอติม..มันจะมีภูมิหลังแบบนี้ด้วย


คุณหมอไม้ ดูแลคุณหมอติ๊บดีๆนะ..


ปล.คุณhackzมีอัพอีกมั้ยคะ ถ้ามี จะรออ่านนะ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-05-2010 00:48:54

อ้างจาก: knightofbabilon ที่ 25-05-2010 00:46:19  

ขออนุญาตคุณหมอไม้ :กอด1:คุณหมอติ๊บแน่นๆซักทีได้มั้ยคะ

สงสารคุณหมอติ๊บ.. :o12:
ไม่เคยคิดว่าแค่การกินไอติม..มันจะมีภูมิหลังแบบนี้ด้วย


คุณหมอไม้ ดูแลคุณหมอติ๊บดีๆนะ..


ปล.คุณhackzมีอัพอีกมั้ยคะ ถ้ามี จะรออ่านนะ^^

See me on next time, Thank for reading story and your comment!

Hackz@

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 25-05-2010 01:14:20

สุดยอดอ่ะ
ไม่รู้จะพูดว่ายังไงดี
มันตื้อๆ จุกๆอยู่ในอก ไม่ได้ร้องไห้นะ แต่น้ำตาคลอเนี่ยแหล่ะ
คือทุกอย่างที่พี่ติ๊บทำมันมีความหลังแฝงตลอด
ไม่คิดว่าเรื่องไอติมจะมีปมอดีตฝังใจมากมายอะไรขนาดนี้
พี่ติ๊บเป็นเด็กดีจริงๆ เป็นอภิชาติบุตร พ่อแม่ป้าและย่าจงภูมิใจ

อ่านแล้วอยากกอดพี่ติ๊บจัง
เลยขออนุญาติกอดพี่ติ๊บนะคะ :กอด1:

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ +1 พี่ไม้ กับ น้องแฮค  o13  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 25-05-2010 11:01:07

อ่านตอนนี้แล้วแอบนึกถึงตอนเด็กๆ อ่ะ :o12:  เข้าใจว่าต้องอดทนขนาดไหน       :กอด1:                       

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-05-2010 11:30:44

 :z1:

แวะมาทักทายชาวเล้าคร้าบบบ

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่เป็นกำลังใจให้กันเสมอนะคับ  จะได้มีแรงใจเอามาอัพให้อ่านต่อไปเรื่อยๆ

ตอนน้อง Hack  ที่จะให้พี่เปลี่ยนจากเคื่องหมาย ''...."   ไปเป็น ที่นายบอก  คงไม่ทันแล้วละน้องเพราะเรื่องพวกนี้พี่เขียนตั้งแต่ปี 2008 แล้วอะคับ  ยังไงก็ทนลำบากแก้ให้พี่หน่อยแล้วกัน

ปล.นึกว่าจะร้องห่มร้องไห้กัน   แป๊กเลยยย   เดี๋ยวคราวหน้าเอาให้เศร้ากว่านี้อีก  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 25-05-2010 13:08:17

ไม่เห็น เลยต้องตามกันหลายตอนที่เดียว...
ไม่มีคำบรรยายใด ๆๆ นอกจากการตื้นตันใจ...ที่มีให้กับหมอติ๊บ หมอไม้...
และเห็นด้วยกับ ปล.ของ hackz เป็นอย่างยิ่ง... :yeb:

บวกให้กับหมอไม้กะ hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 25-05-2010 13:08:39

...คูณหมอมาคุม แถมเจ้าเล่ห์ อีกนะ ยังงี้หมอหน้าจืด จะเข้าถึงหมอติ๊บ ได้ยังไง
...อย่างว่าเนอะ มีของดี ก็ต้องรู้คุณค่า ของเค้า ตอนที่อยู่ด้วยกันนี่แหละ
...จะรอให้..สูญเสียไปแล้วค่อย มาเห็นค่า ได้ไงเนอะหมอไม้เนอะ หมอไม้ทำอีกก็ถูกอีก

...มันร้องไห้ไม่ออกหรอกหมอ อ่านชีวิตน้องติ๊บ น้ำตาตกในมากกว่า
...มันเศร้า และ สะเทือนใจมาก ..การโดนตี ในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำ
...แต่เด็กก็คือเด็กแหละ คิดไม่ออกหลอกว่าจะเถียง จะชี้แจงกลับครูยังไง
...คนเป็นผู้ใหญ่ต่างหาก ที่ต้องคิดให้รอบครอบก่อนตัดสินใจ ..น้องติ๊บก็เลยเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจ
...มันก็เป็น สิ่งร้ายๆๆที่ต้องเจอในเยาว์วัยของหมอติ๊บ แต่ก็ได้สิ่งดีๆๆมาทดแทนในวัยหนุ่ม ก็คือ หมอไม้ ไง
...อยู่กันไปก็รักกัน เติมเต็ม ส่วนที่อีกฝ่ายขาด กันไปนะหมอ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-05-2010 14:32:39

 :o8:

แวะมาทักทายรอบบ่ายคับ  ขอบคุณมากมายสำหรับคอมเม้นท์ที่ทำให้ได้รู้ว่ายังมีคนติดตามอยู่

ยังไงก็ขอความสวยความน่ารักของชาวเล้า เพิ่มมากขึ้นตามปริมาณคอมเม้นท์ที่มีให้ผมละกันนะคับ  อิอิ

ต้องขอโทษด้วยที่บางตอนสั้น  บางตอนยาว

เพราะเรื่องราวทั้งหมดมันมาจากไดอารี่  ผมไม่ได้แบ่งเป็นตอนๆไว้แบบที่น้องแฮคทำอะคับ

ก๊อบมาพอให้ได้ใจความในแต่ละตอน  แต่พอเอามาลงในบลอคส่วนตัวบางทีมันก็ขึ้นมาไม่ครบ

เพราะอาจจะมาจากทางเวปเค้าจำกัดจำนวนตัวอักษรที่โพสในแต่ละครั้ง  บางทีมันเกินเวปก็ตัดออกไป

ผมก็เลยต้องเอาอันที่ขาดไปมาต่อให้ใหม่มันก็จะสั้นนิดเดียว  อันนี้ไม่ว่ากันนะคับ


ปล . สำหรับแฟนคลับหมอติ๊บ ฝากข้อความหากันได้นะคับเพราะกำลังจะเอาไปให้อ่านในอีกไม่กี่วันนี้
พอดีช่วงนี้คุณหมอเขางานหนัก  ไหนจะเรื่องเรียนต่ออ  ไหนจะเรื่องงาน  จนจะลืมแล้วมั้ยนี่ว่ามีแฟนรออยู่ที่ห้อง
เมื่อคืนโทรมาคุยกันไม่ถึงสองนาที บอกมีงานเข้าอีกละ  เฮ้อ...เมื่อไหร่จะหมดยุคเคอร์ฟิว  จะได้ไปรอรรับกลับบ้านได้ซะที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 25-05-2010 14:46:08

^
^
จริงดิพี่หมอไม้
พี่หมอติ๊บแสนดีต้องดีใจแน่ๆเลยอ่ะถ้าเห็นเซอร์ไพร์แบบนี้ :-[

พี่หมอไม้อย่าลืมขอแลกอ่านกับไดอารี่ของพี่หมอติ๊บนะ
แล้วอย่าลืมพิมพ์มาให้พวกเราอ่านด้วยนะ  o18

ถือเป็นการทำทานความรักอย่างหนึ่ง
หรืออีกนัยหนึ่ง เสือกตลอดแหล่ะตรู :laugh:

รอน้องแฮคนะค้าบบบ :กอด1: กลับบ้านแล้วอัพด่วนนนน  :m31:

((งืมๆ เรื่องนี้พิมพ์ไว้ตั้งแต่ 2008 ปีนี้ 2010 โอ้วแม่เจ้า :a5:... o22))

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 25-05-2010 14:47:56

แวะมาสวัสดีคุณหมอไม้่ค่ะ..

ยังไงก็ตามอ่านอยู่แล้วค่ะ ขออนุญาตตามที่นี่ละกันนะคะ ฮ่าๆ



ฝากบอกคุณหมอติ๊บ :ped149: นะคะ อย่าหักโหมทำงานหนัก
เหตุการณ์บ้านเมืองมันยังไม่นิ่งพอด้วย.. ดูแลตัวเองด้วยค่ะ..(เห็นตรงปล.ทิ้งท้ายแล้ว)ดูแลคุณหมอไม้ด้วยนะคะ ^^

 :กอด1: เป็นกำลังใจให้ค่ะทั้งคุณหมอไม้ คุณหมอติ๊บ คุณhackzด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 25-05-2010 15:43:32

วันนี้เข้ามาขอบคุณหมอไม้ ที่รักและดูแลหมอติ๊บ
เป็นอย่างดีมาจนกระทั่งทุกวันนี้ และยังถ่ายทอดเรื่องราว
ออกมาให้เราได้ติดตามและเรียนรู้บางสิ่งบางอย่าง
จากประสบการณ์ของ หมอ+หมอ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-05-2010 16:04:14

แวะมาทักทาย บ่ายๆวันทำงาน  เงียบเหงากันจังเลยบ่ายนี้

ไม่มีคนไข้ให้ทำแอบง่วงในที่ทำงานเลยยยแวะมาเข้าเล้าดูความคืบหน้าซะหน่อย

สงสัยช่วงนี้นายแฮคคงมัวแต่เหล่เด็กเพลินไปหน่อยอ่ะคับ

เลยมาหายๆ  คงจะอัพให้อีกทีตอนดึกโน่นแหละ

ไงไว้เจอกันตอนดึกๆอีกทีนะคับ   จะแวะมาทักทาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 25-05-2010 16:16:03

หมอไม้ประจำอยู่ รพ.ไหนหรอคับ
ผมอยากไปทำฟันด้วย เห็นหมอว่าง ๆ อ่ะ (เผื่อฟลุคได้เจอหมอติ๊บด้วย) :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-05-2010 16:56:41

ตอบคำถาม Solar cell  ดังนี้คับ

สำหรับผมตอนนี้ยังไม่ได้ทำงานเป็นหลักเป็นแหล่งซะทีเดียว  พอดีรีบทำโปรเจคอยู่อ่ะคับจะได้เป็น ด๊อกเตอร์ไวๆนี้

ก็มีรับงานเล็กๆน้อยๆที่รพ.เอกชน แถวซอยศูนย์วิจัยครับผม  ใบ้ให้เดายากไปป่าวคับนิ  อิอิ

ส่วนหมอติ๊บที่อยากเจอตอนนี้ก็ไปเจอได้ที่รพ.เอกชนแถวสุขุมวิท  อันนี้เป็นโรงพยาบาลที่ว่ากันว่าเบอร์หนึ่งเมืองไทย

ว่างๆก็มาเจอกันได้คับ  หาผมไม่ยากหรอก  หล่อที่สุดใน รพ.แล้ว  อิอิแม้ก่อนหน้านี้จะยอมศิโรราบให้คุณหมอนักร้องคนนึง

แต่พอเจอสะบัดเสื้อกาวน์ใส่เท่านั้นแหละ  อื้มมมม แมนมั่กมากกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 25-05-2010 17:04:13

ประทับใจอีกแล้ว
ถึงความหลังจะปวดร้าว แต่หมอติ๊บก็มีปัจจุบันที่มีความสุขนะคะ
มีคนที่รักและได้รักกัน ...

อ้อ แล้วหมอติ๊บเป็นคุณหมอรักษาด้านไหนคะ
งานหนักอย่างนี้ รักษาสุขภาพกันนะคะ

เดี๋ยวไปทำฟันที่ รพ.แถว ซ.ศูนย์วิจัย ดีกว่า อิอิ
แต่เอ จะหาหมอไม้เจอมั้ยเนี่ย หล่อที่สุดแน่รึเปล่าคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 25-05-2010 17:14:20

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
กว่าจะกลับมาอ่าน ทัน น่ะ  ยาว โคตร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-05-2010 17:19:55

ตอบคุณ MaeMoo

หล่อที่สุดแล้วคับ  คอร์นเฟิร์ม

ส่วนหมอติ๊บอะเหรอคับ   เป็นหมอรักษาใจผมคนเดียว  ฮ่าๆๆๆๆ

เอาจริงจังดีกว่าตอนนี้ก็เป็นแพทย์ทั่วไปคับ  แต่มีแผนจะไปเรียนต่อทางด้าน Anti-aging ไวๆนี้

รายนี้เค้าเก่งจบมาขอทุนปุ๊บก็ได้ปั๊บ   ผมดิขอทุนไปเป็นชาติก็ไม่มีใครตอบรับ  ต้องขอทุนมามี๊หลายปีกว่าจะได้ไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-05-2010 17:29:00

 :เฮ้อ:

ได้เวลาเลิกงานแล้วขอตัวกลับบ้านก่อนนะคับ
ฝากข้อความถึงน้อง Hack
พี่อัพโหลดเรื่องราวให้ล่วงหน้าไปถึงตอน 28 แล้วถ้าขยันอัพก็ไปเอามาอัพต่อได้เลย
เห็นหายเงียบไป  เลยคิดว่าติดภารกิจเหล่เด็กอยู่แหงมๆ ยอมรับมาเลยยย
ทุกคนคงตั้งหน้าตั้งตารอนายมาอัพเดทตอนต่อไปอยู่นะ  รวมทั้งพี่ด้วยจะได้อ่านคอมเม้นท์จากแฟนคลับ

ปล.เผลอบอกที่อยู่ที่ทำงานตัวเองไปแล้ว 
ตอนหน้านี้มีหวังคนจะแอบเอาเปลือกทุเรียนมาเขวี้ยงใส่หัวผมมั้ยอะ

ไงเจอกันตอนดึกนะคับ  ขอแว๊บไปเติมแรงใจที่บำรุงราษก่อน   เจอกันรอบดึกค้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 25-05-2010 18:22:58

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-05-2010 16:56:41  

ว่างๆก็มาเจอกันได้คับ  หาผมไม่ยากหรอก  หล่อที่สุดใน รพ.แล้ว  อิอิแม้ก่อนหน้านี้จะยอมศิโรราบให้คุณหมอนักร้องคนนึง

แต่พอเจอสะบัดเสื้อกาวน์ใส่เท่านั้นแหละ  อื้มมมม แมนมั่กมากกกกกก

แหม่~ คุณหมอมั่นใจขนาดน้านนนนน
โดนคุณหมอหน้าใสสะบัดกาวน์ใส่จริงดิ? โถ่~ หน้าใสๆไม่หน้าจะใจร้ายเลย

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-05-2010 17:19:55  

หล่อที่สุดแล้วคับ  คอร์นเฟิร์ม

ส่วนหมอติ๊บอะเหรอคับ   เป็นหมอรักษาใจผมคนเดียว  ฮ่าๆๆๆๆ

แหม่~ เกินบรรยาย

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-05-2010 17:29:00  

ไงเจอกันตอนดึกนะคับ  ขอแว๊บไปเติมแรงใจที่บำรุงราษก่อน   เจอกันรอบดึกค้าบบบ

 :m29:


กรั่กๆ กลับบ้านดีๆน้า~ :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 25-05-2010 19:21:44

ใครว่าไม่ร้องไห้ อีป้าแก่ๆ คนนึงละค่ะ ที่ร้องสะมากมาย  :monkeysad:

ทำไมชีวิตของคนๆนึง มันรันทดได้มากมายขนาดนี้ละคะ +1 ให้ ทั้งสองคนเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 25-05-2010 20:09:27

อ่านตอนล่าสุดแล้วร้องไห้ตามที่พี่หมอไม้บอกไว้จริงๆ ด้วย กาซิกๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 25-05-2010 20:40:25

ชอบจังเลยอะ อ่านแล้วรู้สึกดีมาก ๆ ได้อ่านคำพูดและความคิดดี ๆ ของติ๊บแล้วทำให้รู้สึกดี

ติ๊บน่ารักมากกกกกกกกกก แล้วก็อยากรู้ว่าหมอไม้บอกรักติ๊บตอนไหนอะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 23 ความหลัง เมื่อยังเยาว์วัย [อัพวันใหม่]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 25-05-2010 21:46:07

พี่ติ๊บครับ ทำไมพี่ชีวิตพี่ติ๊บตอนเด็กๆถึงโหดร้ายจังเลยครับ แค่ขนาดอยากกินอติมแค่นี้ยังโดนตี แล้วอยากรู้จังว่าไอ้พี่คนที่ตังค์หายมันรู้หรือป่าวว่าพี่ติ๊บไม่ได้เอาตังค์พี่เค้าไป
แล้วไม่รู้ถามได้หรือป่าวครับแต่อยากถาม ว่าพี่ติ๊บได้เจอพ่อกับแม่พี่ติ๊บแล้วยัง
อ่านไปน้ำตาคลอไป สงสารพี่ติ๊บ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 24 [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-05-2010 21:56:52

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 24
18:15 24/5/2010

แล้วเราสองคนก็นั่งรถเมล์ออกจากบิ๊กซี ผ่านมาทางด้านหน้าโรงพยาบาลพุทธชินราช ซึ่งเป็นโรงพยาบาลที่นิสิตแพทย์ชั้นปีที่ 4-5-6   จะต้องมาเรียนที่นี่   ผมก็เลยชวนติ๊บคุย เพื่อขับไล่ความเศร้าออกจากหัวใจดวงน้อยๆดวงนี้   แม้ จะเป็นแค่ชั่วขณะเดียวก็ตามที

“อีกไม่กี่ปีติ๊บก็ต้องเข้ามาเรียนที่นี่แล้วซิ” ผมถามขึ้นขณะที่เราสองคนนั่งรถเมล์กลับ

“อีกตั้งหลายปี เค้ามาเรียนที่นี่ปี 4 แน่ะ ตอนนี้ติ๊บเพิ่งปีหนึ่งเอง” ติ๊บตอบผมด้วยอารมณ์ที่เป็นปกติมากขึ้น

“ตอนนั้นติ๊บจะเป็นยังไงมั้งน้า…” ผมแกล้งถามและลากเสียงยาว

“ก็เป็นหมอน้อยที่น่ารักของพี่ไม้เหมือนเดิมแหละ” ติ๊บตอบพลางเผยยิ้มออกมาให้ผมได้โล่งใจ ดูมั่นใจในความน่ารักของตัวเองซะจริง

“หวังว่าตอนนั้นคงไม่หัวฟู ใส่แว่นหนาๆ แล้วพูดจาภาษาคนไม่รู้เรื่องนะ” ผมจินตนาการภาพติ๊บในอนาคตแบบขำๆ

“โห ไม่มีซะหรอก มีแต่น่ารักจนพี่ไม้จำไม่ได้ละซิไม่ว่า”

“อ่ะจ้า แค่นี้ก็น่ารักแล้วจ้า อย่าน่ารักไปมากกว่านี้เลย พี่ขี้เกียจตามหวง” ผมตอบพร้อมกับส่งยิ้มให้เจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้ดูเป็นติ๊บที่สดใสเหมือนเดิมบ้างแล้ว

“แล้วว่าแต่ตอนนั้นพี่ไม้จะยังเป็นพี่ไม้ที่น่ารักแบบนี้อยู่มั้ยน้า” ติ๊บแกล้งถามกลับมาพร้อมยื่นหน้าเข้ามา ใกล้ๆผม

แทนคำตอบผมกุมมือติ๊บไว้ด้วยมือทั้งสองข้างของผม หันหน้ามาสบตาติ๊บแบบจริงจัง

“ติ๊บฟังพี่น่ะ ถ้าพี่ไม้คนนี้ยังมีชีวิต อยู่พี่ไม่มีวันทิ้งติ๊บไปไหนเด็ดขาด ไม่ว่าเมื่อวานติ๊บจะหกล้มคลุกคลาน ผ่านเรื่องราวโหดร้ายมาแค่ไหน แต่วันนี้หรือพรุ่งนี้ที่เราจะมีกันและกันพี่ไม้คนนี้สัญญาพี่จะทำให้ทุกวันของเรา เป็นวันที่มีค่า และมีความสุขที่สุด พี่สัญญา”

ตอนนั้นกล้าสาบานเลยว่าพูดออกไปจากใจจริงๆ ไม่ได้แกล้งพูดคำหวานๆ หยอดเล่นๆ นะคับ

จำได้ว่าวันนั้นที่พูดกันบนรถเมล์  มันไม่ค่อยมีคน รถก็โล่งๆ เลยคว้า เจ้าตัวเล็กมากอดพลางหอมเข้าไปที่หน้าผากเหม่งๆ นั้นหนึ่งที แบบที่ไม่ค่อยได้สนใจเบาะข้างหน้าเท่าไหร่นัก  ชักจะเปิดเผยตัวเองมากขึ้นแล้วซิเนี่ยหมอไม้…..

แล้วค่ำของวันนั้นผมก็หิ้วข้าว ของพะรุงพะรัง ซึ่งส่วนใหญ่ก็คงหนีไม่พ้นอุปกรณ์การเรียนของติ๊บซะมากกว่า  มีของใช้ในห้องบ้าง และที่หนักหนาสาหัสก็คงเป็นบรรดาขนมของกินทั้งหลายแหล่ที่ผมซื้อมาให้ติ๊บได้กินเวลา ดึกๆ เพราะเท่าที่ผมสังเกตดูติ๊บจะไม่ค่อยกินข้าวเท่าไหร่ในตอนเย็นๆ ถ้าผมไม่ชวนออกไปหาอะไรกินก็จะกินแต่ขนม หรือไม่ก็โจ๊ก บะหมี่ ไร้สาระไปตามเรื่องราว

“พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้วนะ พร้อมสำหรับการเริ่มต้นอีกรอบรึยัง” ผมถามติ๊บขณะที่เจ้าตัวเตรียม จัดกระเป๋าเพื่อใช้ในการเริ่มต้นการเรียนในวันรุ่งขึ้น

“ก็ไม่มีอะไรหรอกคับ แต่วิชาเรียนเทอมสองนี่หนักๆ ทั้งนั้นเลย” เจ้าตัวบ่นถึงการเรียนในเทอมนี้

“อ่าว การเรียนมันก็เหมือนการเดินขึ้นบันได้นั่นแหละติ๊บ”

“เป้าหมายมันรออยู่ข้างบน อยากคว้าเป้าหมายให้สำเร็จก็ต้องไต่บันไดให้สูงขึ้น ยากขึ้น เหนื่อยมากขึ้น แล้ววันนึงที่ ติ๊บคว้ามันมาได้สำเร็จ ติ๊บก็จะรู้ว่ามันคุ้มที่ เราจะเหนื่อยและทุ่มเทกับมัน” พูดจบ ผมก็ลูบผมติ๊บเบาๆ ราวกับพ่อสั่งสอนลูกซะอย่างงั้น

ไม่มีคำตอบจากไอ้ตัวเล็กของผม แต่ติ๊บเปลี่ยนมากอดรอบเอวผมไว้ซะอย่างงั้น ซบหน้าลงกะพุงน้อยๆ ของผม ก่อนออดอ้อนผมราวกับลูกชายอ้อนพ่อ

“แล้วถ้าวันนึงที่ติ๊บเหนื่อย ขอซบพี่ไม้แบบนี้อยู่มั้ยอ่ะคับ” แทนคำตอบผมลงนั่งเก้าอี้ตัวข้างติ๊บๆ ก่อนตอบให้กำลังใจ

“พี่บอกแล้วไงพี่จะยืนอยู่ข้างๆ ติ๊บเสมอ ถ้าวันไหนเหนื่อยก็ซบลงบนไหล่พี่ ร้องไห้กับไหล่พี่ได้ตลอดเวลา แต่ถ้าวันไหนไม่เหนื่อยขอพี่ซบอกติ๊บมั้งได้มั้ยอ่ะ”  ผมตอบพลางรวบรัดกอดเจ้าตัวไว้แน่น ปล้ำกันไปปล้ำกันมาจนหมดแรง

นี่แหละครับ  ความรักของผม  คนรักของผม

บางคราวผมรู้สึกว่าติ๊บ           เป็นเด็กน้อยที่น่าสงสาร

บางคราวผมรู้สึกว่าติ๊บ           เป็นน้องชายที่สดใสร่าเริง  ไร้เดียงสา

บางคราวผมรู้สึกว่าติ๊บ           เป็นเพื่อนที่คอยให้กำลังใจ

บางคราวผมรู้สึกว่าติ๊บ          เป็นพี่ชายที่คอยให้คำแนะนำดีๆกับผมเสมอๆ

บางคราวผมรู้สึกว่าติ๊บ          เป็นลูกชายที่ผมต้องให้ความอบอุ่นและปกป้องดูแลอย่างดีที่สุด

บางคราวผมรู้สึกว่าติ๊บ          เป็นแม่ ที่คอยเอาใจใส่และดูแลผมเช่นกัน

บางคราวผมรู้สึกว่าติ๊บ          เป็นคนรักที่ผมโชคดีที่สุดที่ได้มาพบเจอ

และหลายต่อหลายคราว ที่ผมรู้สึกว่า   ติ๊บเป็น มากกว่าคนรัก  เป็นมากกว่าความรัก

เพราะติ๊บเป็นทุกอย่างในชีวิตผม

“คนเคยเหงา เคยรู้สึกเหว่ว้า
เคยมองหาความ รักนั้นมันอยู่ที่ใด
โลกใบใหญ่เหลือเกิน
มีผู้คนอยู่มากมาย
แต่ หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกที
แต่เมื่อฉันได้พบกับ เธอ
สิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไร
โลกใบใหญ่ใบเดิม
กลับไม่เคยต้องเหงา ใจ
แค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือ ครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และ สุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็ม หัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

หากว่าเธอนั้นคือความรัก
ก็เป็นรัก ที่ดีจนไม่มีคำบรรยาย
ฉันโชคดีเหลือเกินที่มี เธอเดินข้างกาย
ชีวิตนั้นได้เติมเต็มสิ่งที่ขาด หาย

เธอเป็น มากกว่ารัก
เพราะเธอนั้น คือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และ สุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็ม หัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

จากนี้ ทุกลมหายใจ...ฉันคือเธอ...”
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ขออภัยด้วยนะครับพี่ไม้ ที่ผมได้ทำเป็นชื่อตอนไว้ให้ในแต่ละตอน ผมทำเพียงแค่อยากให้ดูน่าติดตามเท่านั้น และอีกอย่างผมไม่ได้จงใจที่จะแก้ไข ดัดแปลง เปลี่ยนเนื้อหา หรือตัดในแต่ละตอนให้สั้นลงแต่อย่างไร ผมดำเนินการโพสต์ตามต้นฉบับทุกอย่างครับ หากพี่ไม้เห็นว่าไม่สมควรหรือน้องทำไม่ถูกต้องอย่างไร แจ้งด้วยนะครับ ผมจะได้หยุดการกระทำนั้นโดยทันที และหากเป็นเช่นนั้นจริง น้องก็จะแก้ไขคำผิดให้และเปลี่ยนเครื่องหมาย “” อย่างเดียวก็แล้วกันนะครับ จะได้ไม่ผิดเพี้ยนไปจากต้นฉบับ ขออภัยจริงๆ ครับ ผมไม่ได้มีเจตนาจะละเมิดความเป็นต้นฉบับแต่อย่างไรเลย
ปล2. ส่วนที่ผมหายไปช่วงเช้าถึงเย็น เพราะผมอยู่ในช่วงเรียนเตรียมตัวสอบ กพ.53(สอบข้าราชการพลเรือน) กำลังหาแนวข้อสอบจากเน็ตอยู่เลยครับ นี่ก็เพิ่งปริ้นใบเสร็จรับเงิน จะเอาไปจ่ายที่ธนาคารกรุงไทยพรุ่งนี้ ขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้มาอัพให้ เพราะหลังจากที่ผมเลิกเรียนแล้ว ก็ต้องไปช่วยผู้ปกครองทำไร่ ทำนาครับ(ใครเป็นลูกอีสานที่มีอาชีพทำนาหรือเกษตรกรก็จะรู้ว่าช่วงนี้คือช่วงฤดูอะไร) ซึ่งจะมาต่อได้ก็ตอนดึกนี่ล่ะครับ ขออภัยจริงๆ ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 24 [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 25-05-2010 22:23:40

+ เป็นกำลังใจให้คนโพสจ้า สู้ๆ ล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 24 [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 25-05-2010 23:16:13

เหรอว่าชีวิตคนโพสก็จะดราม่าเหมือนกับของหมอติ๊บ
ถ้ามีเวลาจะผันตัวเองมาเป็นเจ้าของเรื่องบ้างก็ดีนะ
เราชอบอ่าน ชีวิตจริง....
เป็นกำลังใจให้เรื่องสอบ กพ.ด้วยนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 24 [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: originalprincessaae ที่ 25-05-2010 23:28:43

สู้ๆ  :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 24 [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 25-05-2010 23:44:25

อ่านเรื่องนี้แล้วอบอุ่นอยู่ในใจค่ะ
ตอนไอติมทำเราร้องไห้เลย
หมอติ๊บทำให้รู้ว่า ถึงเราจะเลือกเกิดไม่ได้
แต่ก็เลือกจะเป็นคนดีได้ :)
ขอบคุณพี่ไม้แล้วก็แฮ๊คที่เอาเรื่องมาให้อ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 24 [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 25-05-2010 23:50:53

ไม่มีคอมเม้นท์เกี่ยวกับเนื้อเรื่องค่ะ นอกจากอ่านไปยิ้มไป :-[
ขอให้คุณหมอทั้งสองรักกันตลอดไปนะคะ
 :กอด1:เป็นกำลังใจให้คุณหมอทั้งสองและคุณhackzด้วย โชคดีกับการสอบกพ.ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 24 [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 26-05-2010 00:07:28

กรี๊ดดดดดด

เคยทำงานที่เดียวกับพี่ไม้เลยค่ะ เเต่ไม่ยักจะเจอ

เพราะทำคนละตึกนั่นเอง เซงจิต

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 24 [อัพภาคดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 26-05-2010 00:09:52

http://www.youtube.com/v/zGkNFvvQCrE&hl=en_US&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f&border=1

This song for you guys
:L2:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-05-2010 00:47:15

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 25
10:45 25/5/2010

แล้วระยะเวลาแห่งการเปิดเทอมใหม่ก็ผ่านไปแบบไม่มีอะไรให้ต้องกังวล เพราะเทอมนี้ติ๊บดูมีความพร้อมมากกว่าเทอมที่ผ่านอยู่มากพอสมควรไม่ว่าจะเป็นเรื่องของค่าใช้จ่าย การคุ้นเคยกับสถานที่เรียน เพื่อนในห้องเรียน แม้แต่ความกังวลต่างๆ โดยเฉพาะเรื่องการเงินมันได้หมดไป เพราะผมก็ยังให้ทุนผ่านหน่วยทุนการศึกษาอยู่ทุกเดือน เงินทุนการศึกษาจากทุนอื่นๆ ติ๊บก็ได้ตลอดจนการสอนพิเศษ และเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาก็มี เปรยๆ ขออนุญาตผมทำงานพิเศษในคลินิคผิวหนังที่อยู่ใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัยและหอพักของผม โดยยกแม่น้ำทั้งห้ามาอ้าง แม้ว่าผมจะขัดขวางและไม่สนับสนุนแค่ไหนก็ตาม

“ติ๊บจะไปทำงานที่ คลินิกทำไมให้เหนื่อย เลิกเรียนก็ควรจะกลับห้องหรือ ไม่ก็เอาเวลาไปอ่านหนังสือ พี่ว่าติ๊บสอนพิเศษอย่างเดียวก็น่าจะเพียงพอแล้วนะ”

“ก็ติ๊บเห็นว่าเป็นงานง่ายๆ ไม่ได้ยากอะไรเลยก็เหมือนเรียนรู้ที่จะเป็นแพทย์ผิวหนังไปในตัวเลยนะพี่ไม้ เหมือนกับเราเรียนใช้เครื่องมือก่อนที่จะไปเจอจริงในโรงพยาบาลไง”

“คับ อันนี้พี่ไม่เถียง แต่ติ๊บคิดดูซิติ๊บจะมีเวลาไปทำวันละกี่ชั่วโมงเชียว” ผมถามทั้งที่ในใจก็ยังคงค้านอยู่ดี

“ก็เลิกเรียนตอนเย็นไง ติ๊บสอนพิเศษวันเสาร์อาทิตย์ แค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง” ติ๊บตอบแบบดื้อสุดๆ ในความคิดผมตอนนั้น

“ติ๊บเลิกเรียนบางทีก็ห้าโมง บางทีก็หกโมง แล้วทำงานเลิกกี่โมง จะได้ทำวันละกี่ชั่วโมงกันละนะ”

“ติ๊บเลิกเรียนห้าโมงหกโมงเลิกตอนไหนก็เข้าคลินิกตอนนั้น และทุกวันก็เลิกงานเวลาเดียวกันคือสองทุ่ม วันละไม่กี่ชั่วโมงเองไง ติ๊บถึงอยากจะทำ”

“วันละไม่กี่ชั่วโมงเองงั้นพี่จ้างแทนเอามั้ย ติ๊บเอาเวลาไปอ่านหนังสือแทนจะได้ได้เกรดดีๆ” ผมเสนอแนะแนวทางออกโดยใช้เงินเป็นตัวล่อ แต่ทว่าไม่ได้ผลแฮะ

“ติ๊บต้องได้เกรดเท่าไหร่ พี่ไม้ถึงจะอนุญาตให้ติ๊บทำงานนี้” ติ๊บยื่นคำถามพลางทำหน้าจ๋อยๆ

“ได้เท่าไหร่พี่ก็ไม่อยากให้ทำพี่กลัวติ๊บเหนื่อย ตอนนี้ติ๊บก็ไม่ได้ขาดเหลืออะไรไม่ใช่เหรอ” ผมถามด้วยความไม่เข้าใจ จนสุดท้ายเจ้าตัวก็สารภาพมาถึงเหตุผลที่อยากทำงานเมื่อเห็นว่าคำขออนุญาตนั้นไม่ได้ผล

“พี่ไม้คับ ถ้าติ๊บบอกอะไรพี่ไม้ พี่ไม้อย่าโกรธติ๊บนะ” ติ๊บทำหน้าตาเจี๋ยมเจี้ยมอีกละ

“พี่เคยโกรธติ๊บที่ไหนละ” ผมพูดพลางรวบไอ้ตัวเล็กของผมลงมานั่งตักคุยกันด้วยเหตุด้วยผล แบบที่เราคุยกัน เป็นประจำ

“อ่ะบอกพี่มาซิ ว่ามีเหตุผลอะไรที่ทำให้ จะต้องทำงานนี้ให้ได้ ไม่ต้องชักแม่น้ำทั้งห้ามาอ้างพี่ด้วย” ผมกำชับไปพร้อมกระชับอ้อมกอดรวบเอวบางๆ นั้น เพื่อเป็นการขอคำตอบแบบจริงจัง

“ก็เหตุผลแบบที่ติ๊บบอกพี่ไม้ไปแล้วนั่นแหละ คือถ้าติ๊บทำงานที่คลินิกผิวหนัง ติ๊บก็จะมีประสบการณ์มากกว่าคนอื่นๆ เวลาไปเรียนติ๊บก็จะได้รู้จะได้เข้า ใจ แถมได้เรียนการใช้เครื่องมือก่อนคนอื่นซะอีก แม้จะเป็นแค่ผู้ช่วยแพทย์แต่ก็ทำให้ติ๊บมีประสบการณ์นะ”

“พี่ไม่เชื่อว่ามีแค่นี้” ผมบอกพร้อมกับจ้องหน้าเค้นหาความจริงต่อไป

“ก็พอดีว่าเมื่อวันก่อนป้าโทรมาบอกว่าย่าล้มในห้องน้ำ ติ๊บเลยอยากเก็บเงินไปทำห้องน้ำให้ย่า” ติ๊บสารภาพถึงประเด็นหลักที่ต้องการทำงาน จนผมก็อดขำไม่ได้กับอาการจ๋อยของติ๊บในตอนนี้

“แล้วทำไมไม่บอกพี่ตั้งแต่แรก จะไปทำงานให้เหนื่อยทำไม”

“ก็ติ๊บอยากสร้างบ้าน อยากทำทุกอย่างด้วยตัวเอง พี่ไม้ช่วยติ๊บมาเยอะแล้วจนติ๊บจะทำอะไรเองไม่เป็นอยู่แล้ว” ติ๊บมองหน้าผมแบบอ้อนๆ

“ก็ที่บ้านติ๊บยังเป็นส้วมแบบตามมีตามเกิดอยู่เลย มันไม่ปลอดภัยกับย่าอ่ะ ติ๊บเลยอยากหาเงินไปทำห้องน้ำให้ป้ากับย่าจะได้ปลอดภัย ติ๊บกลัวป้าย่าลื่นล้มในห้องน้ำอะ”

“ติ๊บสัญญาจะไม่ทำให้การเรียนตกต่ำ ติ๊บสัญญาน่ะๆๆๆ” ติ๊บออกอาการออดอ้อนผมบ้าง

เมื่อได้ฟังเหตุผลดังนั้นแล้ว  ผมก็เริ่มใจอ่อนแม้จะไม่อยากให้ติ๊บทำงานพิเศษนี้เท่าไหร่ก็เต็มที

“แต่ติ๊บสัญญากะพี่อีกข้อได้มั้ย” ผมขอคำมั่นจากเจ้าตัวเล็กอีกหนึ่งข้อ เพราะไม่อยากให้เจ้าตัวเหนื่อยกับการทำงานมากเกินไป

“ติ๊บต้องใช้งบประมาณเท่าไหร่ในการสร้างห้องน้ำใหม่ให้ย่ากับป้า” ผมถามแบบต้องการคำตอบ

“ติ๊บให้ป้าไปถามราคาจากช่างแถวบ้านมาแล้วเค้าบอกว่า รวมวัสดุอุปกรณ์ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยก็ราวๆ สองหมื่นบาท” ผมออกจะงงกับราคาที่ติ๊บบอกผมมา เพราะนั่นมันต่างจากราคาห้องน้ำบ้านผมแบบสิ้นเชิง

“ถ้าได้เงินครบสองหมื่นแล้ว ติ๊บต้องตัดสินใจเลือกทำงานพิเศษแค่อย่างเดียว ทำได้มั้ย”

“ได้คับ ติ๊บได้ห้องน้ำให้ป้ากับย่าเมื่อ ไหร่จะเลือกทำงานพิเศษแค่อย่างเดียว ติ๊บสัญญาว่าจะไม่ทำให้การเรียนตกต่ำเด็ดขาด”

“ดีมาก แล้วทำไมห้องน้ำมันแค่สองหมื่นละ” ผมถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นจริงๆ

“ก็ที่บ้านติ๊บเค้าก็ราคานี้กัน อีกอย่างติ๊บไม่ได้ทำห้องน้ำโรงแรมนะ จะได้หรูเริ่ดเข้าไปนอนได้ แค่ทำให้มันสะอาดแล้วก็ปลอดภัยกับย่ากับป้าก็พอใจแล้ว” ติ๊บบอกพลางรวบคอผมกอด เอาแก้มมาแนบแก้ม ผมแน่นแบบคนดีใจสุดฤทธิ์

“ยังไม่หมด พี่ขออีกข้อ ข้อนี้สำคัญมาก ถ้าติ๊บทำไม่ได้เลิกทำงานพิเศษไปเลย”

“อะไรเหรอ” ติ๊บปล่อยมือที่โอบคอผมไว้ก่อนจ้องหน้าผมนิ่ง

“พี่ขอให้ติ๊บมีผลการเรียนไม่ต่ำกว่า 3.00 ติ๊บทำได้มั้ย”

ตอนนั้นที่ผมตั้งเป้าไว้อย่างนี้ เพราะผมกลัวว่าติ๊บเองจะทำงานเหนื่อยจนเกินไป จนทำให้ผลการเรียนตกต่ำ และกลัวติ๊บจะเครียดมากกว่า เพราะเทอมที่ผ่านมาแค่เทอมแรกของการเรียนมหาวิทยาลัยในช่วงสอบผมก็เห็นแล้วว่าติ๊บเอาเป็นเอาตายและเครียดกับการสอบแค่ไหน ทั้งๆ ที่เป้าหมายคือ 3.00 อาจจะดูไม่สูงมากนักแต่การเรียนคณะแพทย์ และการเรียนแบบทำงานไปด้วยแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายแน่ ขนาดผมเรียนอย่างเดียวยังไม่แค่เทอมสองเทอมที่เกรดผมไปแตะ ณ จุดนั้น นี่ผมเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานเกินไปรึป่าวคับนี่  แฮะๆ

ไม่ต้องให้ผมรอนาน ติ๊บหันไปทางโต๊ะอ่านหนังสือ เปิดกระเป๋าที่ติ๊บใช้ใส่หนังสือไปเรียนในแต่ละวัน ก่อนดึงกระดาษออกมาหนึ่งแผ่น ยิ้มให้กับกระดาษนั้นก่อนส่งมาให้ผม

ออ เป็นกระดาษที่ติ๊บปริ๊นท์ผลการเรียนมาจากอินเตอร์เนตนั่นเอง

แต่เฮ้ยยย ทำไมมันเป็นงี้วะ

ผมงงกับผลการเรียนที่ติ๊บยื่นออกมาให้ผมได้ดู

มหาวิทยาลัยนเรศวร ถูกต้อง

ชื่อ นามสกุล เป็นของติ๊บ ถูกต้อง

เกรด โอ อะไรกันนี่ผมแปลกใจเพราะผมแทบจะไม่เคยเห็นมันในทรานสคริปของผมมาก่อนอะดิคับ

A

A

A

A

A

A

B+

ผลการเรียนเฉลี่ย 3.93 ติ๊บทำไปได้ยังไง

ผมมองหน้าติ๊บแบบอึ้งไปชั่วระยะหนึ่ง เพราะผมไม่คิดว่าติ๊บจะทำได้เกรดได้โอเว่อร์ขนาดนี้ และที่สำคัญผมแอบคิดในใจ ไมมันต่างจากผมจังวะ แฮะๆ

“ทีนี้ให้ติ๊บไปทำงานที่คลินิกได้แล้วยังอะคับ” ติ๊บถามพร้อมกับมองหน้าผม ทำตาปริบๆ

“อ่ะให้ทำก็ได้ แต่ถ้าเกรดต่ำกว่าสามเมื่อไหร่เลิกทำงานพิเศษทุกอย่างทันที” ผมพยักคิ้วถาม

“คับตกลง จะไม่ให้ต่ำกว่า 3.00 แน่นอน พี่ไม้ใจดีที่สุดเลย ติ๊บรักพี่ไม้ที่สุดเลย” ผมอึ้งกับคำที่ได้ยิน

“อะไรนะติ๊บ บอกพี่ว่าอะไรน่ะ” ติ๊บรวบคอผมอีกครั้งก่อนพูดเบาๆ ที่หูของผม

“ติ๊บ รักพี่ไม้ที่สุดเลย”

“อะไรนะ ผมแกล้งถามอีกรอบ”

“ติ๊บรักพี่ไม้ที่สุดเลย” คราวนี้ตะโกนใส่หูผมเต็มๆ (Hackz สม! ว่าจะไม่เม้นท์แล้วนะนี่ อดไม่ได้ สะใจ)

ผมรวบเจ้าตัวเล็กให้แน่นขึ้น ก่อนก้มลงไปจูบให้รางวัล

“แล้วว่าแต่ไอ้ บีบวก ตัวนึงนั่นน่ะ”
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-05-2010 00:48:12

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 25(ต่อ)
14:04 25/5/2010

ผมมองหน้าติ๊บแบบอึ้งไปชั่วระยะหนึ่ง เพราะผมไม่คิดว่าติ๊บจะทำได้เกรดได้โอเว่อร์ขนาดนี้ และที่สำคัญผมแอบคิดในใจ ไมมันต่างจากผมจังวะ แฮะๆ

“ทีนี้ให้ติ๊บไปทำงานที่คลินิกได้แล้วยังอะคับ” ติ๊บถามพร้อมกับมองหน้าผม ทำตาปริบๆ

“อ่ะให้ทำก็ได้ แต่ถ้าเกรดต่ำกว่าสามเมื่อไหร่เลิกทำงานพิเศษทุกอย่างทันที” ผมพยักคิ้วถาม

“คับตกลง จะไม่ให้ต่ำกว่า 3.00 แน่นอน พี่ไม้ใจดีที่สุดเลย ติ๊บรักพี่ไม้ที่สุดเลย” ผมอึ้งกับคำที่ได้ยิน

“อะไรนะติ๊บ บอกพี่ว่าอะไรน่ะ” ติ๊บรวบคอผมอีกครั้งก่อนพูดเบาๆ ที่หูของผม

“ติ๊บ รักพี่ไม้ที่สุดเลย”

“อะไรนะ ผมแกล้งถามอีกรอบ”

“ติ๊บรักพี่ไม้ที่สุดเลย” คราวนี้ตะโกนใส่หูผมเต็มๆ (Hackz สม! ว่าจะไม่เม้นท์แล้วนะนี่ อดไม่ได้ สะใจ)

ผมรวบเจ้าตัวเล็กให้แน่นขึ้น ก่อนก้มลงไปจูบให้รางวัล

“แล้วว่าแต่ไอ้ บีบวกตัวนึงนั่นน่ะ เหลือไว้ทำไม” ผมถามถึงเกรดที่ออกมา

“ก็มันเป็นวิชาฟิสิกส์ไง ติ๊บไม่ค่อยชอบ พี่ไม้ก็รู้ เวกเตอร์มันรวมกันดีอยู่แล้ว จะไปให้แตกแรงมันอีกทำไมก็ไม่รู้ ไม่ เข้าใจ” ติ๊บบอกพลางทำหน้าเซ็ง

ผมก็เพิ่งมาเห็นด้วยกับติ๊บนี่แหละ เพราะวิชาฟิสิกส์ คนที่เรียนสายวิทย์มาก็น่าจะรู้ว่ามีการแตกแรงอะไรมากมายก็ไม่รู้ และจะเรียนไปทำไมผมก็ยังไม่รู้อยู่ดี

“แล้วอีกอย่างนะเรียนกับเด็กวิศวะ แถมตัดเกรดรวมกัน พวกวิศวะเขาเก่งฟิสิกส์อยู่แล้ว ฐานคะแนนมันก็เลยสูงลิ่ว ติ๊บก็เลยได้มาแค่บีบวกเท่าที่เห็นนี่แหละ” ติ๊บบอกพร้อมทำหน้าจ๋อยๆ

“เอานะ แค่นี้ก็เก่งแล้ว เดี่ยวเครียดป่าวๆ” ผมขยี้หัวนั้นเป็นการให้กำลังใจ

“ไว้เทอมหน้าติ๊บจะพยายามให้มากกว่านี้แล้วกันนะคับ” ติ๊บบอกพร้อมกับยิ้มให้ผม

และเราก็กอดกันอยู่ อย่างนั้นเนิ่นนาน เพราะผมเองก็รู้สึกดีใจที่อย่างน้อยตัวเองได้มีส่วนในการสร้างอนาคตให้คนหนึ่งคนได้มีอนาคตที่สดใสขึ้น แต่ทั้งหมดมันไม่ได้มาจากผมเพียงฝ่ายเดียว

หากติ๊บไม่ดิ้นรน ไม่ไขว่คว้า ไม่พยายาม ต่อให้ได้ทุนการศึกษา จากหน่วยงานไหน เป็นจำนวนเงินมากเท่าไหร่ ก็คงไม่เป็นผล หากไม่ได้มาจากความรักดีในตัวของคนคนนั้นเอง

และแน่นอนที่ผมดีใจมากขึ้นไปอีก เพราะคนคนนั้นคือติ๊บ คนรักของผม อยากจะบอกว่าพี่ก็รักติ๊บที่สุดเลยยยย แต่มันติดที่คอไม่กล้าบอกไปซักที ทำไมนะ ทำไม
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 26
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-05-2010 00:49:42

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 26
14:10 25/5/2010

แล้วช่วงเวลาแห่ง การเรียนรู้ในชีวิตของติ๊บ

ช่วงเวลาแห่งการทำงานแบบเอาเป็นเอาตายของผม

และช่วงเวลาที่มีค่า มีความหมายของเราทั้งสองคนก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

จนนี่เป็นเดือนสุดท้ายของปีแล้วซิ 

ต้นเดือนธันวาคม ตอนนี้ที่พิษณุโลกก็ยังร้อนตับแตกอยู่ดี ไหนใครเคยบอกผมว่าพิษณุโลกเป็นเขตภาคเหนือตอนล่าง ภาคกลางตอนบน อากาศดีมาก แต่เท่าที่ผมมาอยู่ที่นี่นานหลายเดือนผมยังไม่เคยพบเจอกับคำว่าอากาศดีเลย ร้อนตับแตกได้ตลอดทุกเดือนทุกฤดู

และผมจำได้ว่าตอนนั้นเป็นช่วงต้นเดือนธันวาคม ติ๊บก็เข้ามาขออนุญาตผมไปเที่ยวกะเพื่อนๆ ที่น้ำตก แถวอำเภอวังทอง  จังหวัดพิษณุโลก จริงซินะตั้งแต่คราวที่พาไปเที่ยวไหว้พระ ตอนวันเกิดติ๊บ ผมก็ยังไม่มีโอกาสได้พาติ๊บไปเที่ยว ที่ไหนอีกเลย….

“พี่ไม้คับบบ” ติ๊บเรียกผมเสียงอ้อนๆ พร้อมกับมานั่งลงบนตักผมที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่บนเตียงในค่ำของคืนต้นเดือนธันวาคม

“มีอะไรจะมาอ้อนขอพี่อีก” ผมถามในขณะที่ละสายตาจากทีวีมาจ้องหน้าใสขาวเนียนนั้น

“พรุ่งนี้เพื่อนเขาจะไปเที่ยวน้ำตกกัน ติ๊บอยากไปกะเพื่อนๆ ติ๊บเลยมาขออนุญาตพี่ไม้”

“อืมม ไปดิ” ผมตอบแบบไม่คิดไรมาก เพราะช่วงนี้ผมเห็นติ๊บทำงานหนักมากและเครียดกับการเรียนเอาการ ถ้าปล่อยให้ไปเที่ยวบ้างคงจะเป็นการดี

“หือ ให้ไปเลยเหรอ ไมคราวนี้ของ่ายจังอะ” ติ๊บถามผมพร้อมกับทำหน้างงๆ

“ใช่ ก็ให้ไปไง พี่เห็นติ๊บเครียดกับการเรียน กับการทำงานมาเยอะแล้วไง ไปพักผ่อนบ้าง” ผมตอบพลางใช้มือขยี้หัวให้ยุ่งๆ ไปหนึ่งที

“โห ใจดีอีกแล้ว” ติ๊บตอบก่อนยื่นหน้ามาหอมแก้มผมหนึ่งที 

“ชื่นใจที่สุด อิอิ”

“แล้วว่าแต่ไปพรุ่งนี้เลยเหรอ แล้วไปยังไงกะใครอ่ะ” ผมถามถึงรายละเอียดการเดินทาง

“เรื่องสถานที่ติ๊บไม่รู้เหมือนกันน่ะว่าเขาจะไปน้ำตกชื่ออะไรกัน” ติ๊บบอกพร้อมทำหน้านึกรายละเอียดถึงแผนการเดินทาง

“ติ๊บรู้แต่ว่าไปที่วังทอง ไปเที่ยวน้ำตกกัน ไปเช้าบ่ายๆ ก็กลับแล้ว ก็ไปกันหลายคนเลยแหละเห็นบอยบอกว่าจะเช่ารถสองแถวไปกันอ่ะ คงสนุกดี” เอาละซิ งานเข้าผมแล้วคราวนี้ ทำไมผมไม่ชอบ ไม่อยากได้ยินชื่อไอ้คนคนนี้เลย... นายบอย (Hackz มันคงเป็นเวรกรรม ที่ทำให้ฉันได้เจอกับเธอ…)

“แต่ว่าคราวนี้ติ๊บไปเที่ยวกะเพื่อนๆใ ห้สนุกแล้วกัน คราวนี้พี่คงไปด้วยไม่ได้” ผมบอกกับติ๊บไป เพราะจำได้ว่าช่วงนั้น เป็นช่วงที่งานผมเริ่มยุ่งเอามากๆ

“ได้คับ ติ๊บดูแลตัวเองได้ อีกอย่างถ้าพี่ไม้ไปก็เดี๋ยวจะเบื่อเปล่าๆ เพราะไปนั่งแก่อยู่คนเดียว” ติ๊บบอกผมพลาง หัวเราะคิกคัก ก่อนโดนทำโทษด้วยการโดนรัดแน่นขึ้น พลางปล้นจูบไปทั่วหน้า

ก็จะไม่ให้ผมหึงหวงได้ไง ช่วงนี้ติ๊บทำงานคลินิกผิวหนัง หน้าขาวๆ อยู่แล้ว ตอนนี้ใสกิ๊กเลย แถมเนื้อตัวก็ไม่ได้กระดำกระด่างเหมือนเมื่อตอนที่เพี่งกลับไปทำไร่เมื่อตอนปิดเทอมที่ผ่านมา การวางตัว การพูดจาของติ๊บก็ดูดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด อาจจะเป็นเพราะการที่ต้องทำงานเอาใจลูกค้าในคลินิกผิวหนังละมั้ง ที่ทำให้นอกจากผิวดีขึ้นเยอะแล้ว การพูดจาของติ๊บก็ดูน่าฟังขึ้น แถมผมยังรู้สึกว่าติ๊บยิ้มเก่งขึ้น ข้อนี้แหละที่ผมเห็นข้อดีของการทำงานในคลินิกผิวหนัง

และที่แน่นอนที่สุด เมื่อก่อนแค่นั้นผมก็ยังหวงซะขนาดนั้น แล้วตอนนี้ละ ทำไมจู่ๆ ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนขี้หึงจังเลย ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ในช่วงที่ผมคบกับเจนก็ไม่มีวี่แววจะเป็นคนขี้หึง ตอนคบกับติ๊บแรกๆ ก็ไม่ได้ขี้หึง จนมาเจอท่าทีที่ไอ้หมอบอยแสดงออกนี่แหละ ผมเลยจำเป็นต้องเล่นบทพระเอกใจร้ายซะทุกครั้งเลย และหัวเราะในใจราวกับผู้ร้ายจอมวางแผนเมื่อเห็นหน้าไอ้บอยจ๋อยไปซะทุกครั้ง ฮ่าๆๆๆ มันห่างชั้นกันไอ้น้องเอ้ยยยย

เช้าวันรุ่งขึ้นผม ตื่นมาส่งติ๊บที่หน้าหอหญิงในตอนราวๆ แปดโมงเช้าและไม่วายที่ผมจะจับขนมขบเคี้ยวและขนมนมเนยใส่ไปในตะกร้าให้ไอ้ตัวเล็กด้วย

ผมพาติ๊บเดินเข้าไปทานข้าวในโรงอาหารของมหาวิทยาลัย พร้อมกับรอเพื่อน ซึ่งเริ่มทยอยมากันทีละคนสองคน จนตอนนี้บริเวณหน้าโรงอาหารมีบรรดาเด็กนิสิตแพทย์ใส่เสื้อโค้ทสีเขียวปี๋มายืนกันอยู่พร้อมอาหารและขนมขบเคี้ยว ผมเดินออกมาส่งติ๊บบริเวณหน้าโรงอาหารซึ่งในขณะนี้มีรถสองแถวจอดรออยู่และบรรดาเพื่อนผู้ชายก็เริ่มขนของขึ้นไปไว้บนรถ กันบ้างแล้ว

ตอนนี้รถก็พร้อมจะออกเดินทางและทุกคนก็นั่งบนรถสองแถวกันเรียบร้อย ซึ่งผมกะด้วยสายตาคร่าวๆ ก็คงราวๆ ยี่สิบคนเห็นจะได้ แต่ทำไมผมไม่ยักกะเห็นไอ้หมอหน้าจืดนั่นละ

ความคิดผมยังไม่ทันจะจบลง ก็เห็นไอ้หมอหน้าจืดขับมอร์เตอร์ไซด์มาจอดหน้าโรงอาหารพร้อมสะพายกีต้าร์ตัวเขื่องบนหลัง ก่อนรีบวิ่งมาทักทายเพื่อนๆ ที่ตอนนี้รออยู่บนรถเรียบร้อยแล้ว

“โทษที ตื่นสาย มาช้าไปหน่อย” ไอ้หมอหน้าจืดเอ่ยทักทายเพื่อนๆ

“หวัดดีคับพี่ไม้ ไปเที่ยวด้วยกันป่าวคับ” อืมมม อุตส่ามองไปทางอื่นไม่มองหน้ามันแล้วนะยังจะมาทักทำไมเนี่ยยย ผมคิดในใจ

“อ่อ ไม่ไปหรอกคับพอดีพี่ติดงาน ฝากดูแลติ๊บด้วย” ผมบอกพลางเสแสร้งยิ้มให้มันเต็มที่

“คับ ผมจะดูแลอย่างดีที่สุดเลยคับ” มันตอบกลับมาพร้อมส่งประกายตาแวววาว

ติ๊บหันมามองพลางยิ้มหยีๆ ทำหน้าตากวนๆ ใส่ผม 

เอาเหอะวันนี้เป็นวันของมัน ยกให้วันนึง ผมถอนหายใจ

แล้วอีกไม่กี่นาทีต่อมาเพื่อนก็มาครบกันหมดและได้เวลารถออกเดินทาง ติ๊บเดินตรงมาที่ผมพลางยื่นโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาให้ผม

“ติ๊บไม่เอาไปด้วยอ่ะ กลัวตกน้ำ กลัวทำหาย” ผมรับโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋า ก่อนยกมือขึ้นขยี้หัวไอ้ตัวเล็กตามปกติของผม

“เล่นน้ำระวังด้วยละ ดูแลตัวเองดีๆ ด้วย ห้ามเข้าใกล้ไอ้หมอหน้าจืดนั่นมากเข้าใจมั้ย” ผมกระซิบเบาๆ ก่อนติ๊บหันมายิ้มให้ก่อนบอกให้ผมมารับที่เดิมในตอนเย็นๆ

“ไปได้แล้วเพื่อนรอแล้ว ดูแลตัวเองดี” คราวนี้ผมขยี้หัวติ๊บอีกครั้ง แต่ทว่าเสียงโห่ร้องแซวดังมาจากรถ เลยทำให้ผมดึงมือกลับแทบไม่ทันก่อนเดินลิ่วๆ ไปขึ้นรถขับกลับหอแบบอายๆ

แล้ววันนั้นผมก็ทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อย กำลังอุดฟันคนไข้ แต่โทรศัพท์มือถือในเสื้อกาวน์ผมสั่น แสดงถึงการมีสายเรียกเข้า นี่คงได้เวลาไอ้ตัวเล็กกลับมาแล้วซิ

''ติ๊บ พอดีพี่ทำงานยังไม่เสร็จเลย ติดงานอยู่ ติ๊บหาทางกลับห้องก่อนได้มั้ย หรือจะมารอพี่ที่นี่ก่อน” ผมถามไปยังปลายสายซึ่งแน่ใจว่าเป็นติ๊บ แน่นอน

“คับๆ เดี๋ยวติ๊บกลับไปรอที่ห้องเลยละกันนะ จะทานอะไรรึป่าวจะได้ซื้อกลับไปเลย”

“อะไรก็ได้ ไว้เจอกันที่ห้องนะ” ผมตอบก่อนวางสาย และรีบหันกลับมาอุดฟันคนไข้ต่อเพราะขืนให้คนไข้อ้าปากค้างไว้นานๆ แบบนี้มีหวังขากรรไกรจะค้างเอาง่ายๆ

จากนั้นผมก็กลับไปตั้งหน้าตาทำงานต่อไป ก่อนเลิกงานในตอนค่ำ ป่านนี้ไอ้ตัวเล็กคงรอทานข้าวแย่แล้ว คิดได้ดังนั้นผมก็รีบขับรถบึ่งกลับหอ แต่ทว่าเมื่อกลับมาถึงห้องผมพบเพียงห้องที่ว่างเปล่า ติ๊บหายไปไหนของเขานะ

ครั้นจะโทรตามมือถือก็อยู่ที่ผมซะอีก ทำไงละทีนี้

แต่มั่นใจว่าไอ้ตัวเล็กกลับมาถึงห้องเรียบร้อย แล้วเพราะกระเป๋าเสื้อผ้าที่เอาไปเมื่อเช้าอยู่บนโต๊ะเรียบร้อย แถมยังมีข้าวกล่องวางไว้ให้ผมหลังไมโครเวฟเรียบร้อย
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25-26 [อัพ 00.51]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 26-05-2010 01:30:57

แฮ้คคคคคคคคคคคค~ จบแบบนี้ฆ่ากันดีกว่า
เสียววูบเลยง่า พี่ติ๊บหายไปไหน?

ส่วนเรื่องเกรด...
:a5: o22
พี่ติ๊บเก่งไม่ใช่คน
ไม่ไหวจะเคลียร์ ทำไปได้ยังไง หมอ 3.93  :z3:
แค่เรียนมอปลายจะทำเกรดให้ได้ขนาดนนี้ยังยากเลย :m31:

+1 ให้พี่ติ๊บ (ฝากพี่ไม้บวกพี่ติ๊บให้หน่อย หุหุ :z1:)
+1 ให้แฮคเหมือนกัน แต่ตัดจบแบบนี้มาฆ่าเราที่บ้านเถอะ ฮืออ

ไปนอนละจ้า ฝันดี
:bye2:  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25-26 [อัพ 00.51]
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 26-05-2010 08:58:41

ค้างครับพี่น้อง ค้างสุด ๆ  ติ๊บผู้น่ารักไปไหนละเนี้ยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25-26 [อัพ 00.51]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 26-05-2010 11:20:18

ขยัน เก่ง กตัญญู แถมน่ารักนิสัยดีอีกตะหาก คุณหมอพี่ไม้โชคดีเกินไปแล้วนะเนี่ย เราอิจฉา ขอแบบติ๊บมั้งดิ o11

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25-26 [อัพ 00.51]
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 26-05-2010 12:02:48

เด็ก พี่ ไม้ หายไปไหนอ่า  ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25-26 [อัพ 00.51]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 26-05-2010 12:10:17

อ้าว แล้วคุณหมอติ๊บไปไหนซะล่ะ .. ค้าง :serius2:



เกรด3.93 แถมAหมดทุกตัว มีB+แค่ตัวเดียว


 :a5:

(ชีวิตตูได้C+มาก็บุญหนักหนา)
คารวะคุณหมอติ๊บงามๆสามที คุณหมอติ๊บเก่งมากอ่ะ
คุณหมอไม้คะ ขออนุญาตถาม(เยอะหน่อย) นะคะ
จากที่คุณหมอเล่ามา คุณหมออยู่ด้วยกันมาตั้งแต่คุณหมอติ๊บเรียนมหาวิทยาลัย..
คุณหมอติ๊บอ่านหนังสือหนักมากเลยเหรอคะ? อยากรู้ว่าคุณหมอติ๊บมีการจัดตารางเวลา
หรือมีแผนมีตารางอะไรเกี่ยวกับการอ่านหนังสือมั้ยน่ะค่ะ?

คุณหมอติ๊บเป็นคนดีจัง เก็บเงินเพื่อทำห้องน้ำให้ย่า ( :m15: ซึ้ง)
แล้วก็ถามอีกแล้ว ฮ่าๆ คุณหมอติ๊บเคยโกรธหรือโมโหอะไรแรงๆบ้างมั้ยคะ?
(คืออ่านมา ดูคุณหมอเป็นคนจิตใจดี คิดภาพคุณหมอวีนๆเหวี่ยงๆไม่ออกน่ะค่ะ)


 :L2: เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25-26 [อัพ 00.51]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 26-05-2010 12:13:07

...น่าจะให้เอาโทรศัพท์ ไปด้วยอย่างน้อยก็จะได้โทรถามได้ถูกว่าตอนนี้อยู่ไหน
...อ่านตอนนี้จบ ทำให้อยากอ่านไดของหมอติ๊บขึ้นมาทันทีว่า หมอติ๊บเขียนอะไรไว้บ้าง :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25-26 [อัพ 00.51]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-05-2010 12:23:18

แวะมาทักทายช่วงเที่ยง  กินข้าวกินปลาให้อร่อยนะคับ 

วันนี้ฝนตกอากาศดี  เหมาะแก่การนอนเป็นที่สุดดด

ก่อนอื่นคงต้องแวะมาเป็นกำลังใจให้นายhack สู้ๆกับการสอบ กพ 

ส่วนเรื่องการจะใส่ชื่อตอน  หรือจะแอบเม้นท์เป็นพักๆในเรื่องก็ไม่ว่ากันคับ  เพิ่มสีสันไปอีกแบบ
แต่ที่พี่บอกไปคือพี่มักมีปัญหากับการโพสยาวๆในบลอคไม่ได้ไง  เลยต้องเอามาให้เป็นตอนๆแบบที่เห็นนั่นแหละ

คืนนี้ว่าจะให้หมอติ๊บมีโฮกาสได้อ่านเวปนี้ดู หลังจากที่เคยอ่านเป็นไดอารี่มาแล้ว  ยิ้มหน้าบานนนนน

ถ้าเจ้าตัวไม่กลับมาแล้วหลับเป็นตายนะ  เพราะขึ้นเวรดึกมาหลายคืนแล้วจะมีเรี่ยวแรงรึป่าวไม่รู้

ปล.ตอนหน้าขอเล่นบทร้ายมั่ง   อย่ามาดักตบผมด้วยเปลือกทุเรียนละกันคับบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25-26 [อัพ 00.51]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 26-05-2010 14:39:43

หวัดดีตอนบ่ายหน่อย ๆ คับหมอไม้กะน้องแฮ็คกี้
ตอนนี้ยาวได้ใจมั่กๆ และค้างมากด้วย
ขอเดานะว่าคงไปกะหมอหน้าจืด
เหอๆๆๆ ตอนหน้ามีเฮแน่นอน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 25-26 [อัพ 00.51]
เริ่มหัวข้อโดย: -~iK@iZ_KunG~- ที่ 26-05-2010 15:23:31

มารอบทร้ายๆ ครับ

เด๋วแว้บไปที่บล็อกก่อนว่าอัพยัง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-05-2010 15:41:18

ใจร้าย ไปเลย

ตามไปอ่านที่บล๊อกพี่ไม้เลย ชิชิ

ก็ว่ากันไป อิอิ

ปล. ตอนนี้ขอไปยืนยันการเข้าสอบ กพ. ก่อนนะครับ ใครพอมีความรู้เรื่องการสอบ กพ. แนะนำด้วยนะครับ ว่ามีเว็บไหนที่มีแนวข้อสอบให้อ่าน จักขอบคุณเป็นอย่างสูง

ปล.2 เข้าไปดู ศุนย์จังหวัดที่ผมจะเข้าสอบเต็มแล้ว แง้ๆๆ ฮือๆๆ ทำไงดีนี่ ไปจังหวัดก็ไกลมากเลย เฮ้อมายืนยันช้าเกินไป แง้ๆๆ

แฮ็คกี้(เรียกตามพี่ Solar cell อิอิ)

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่า&#
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-05-2010 16:33:48

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 27 ขืนใจ
14:16 25/5/2010

“พี่ไม้

กลับมาถึงห้องโดย เรียบร้อยปลอดภัยทุกอย่างจ้า...

แต่วันนี้เพื่อนๆ เขานัดกันไปทานข้าวที่ร้านสเต๊ก หลังม.

ทานข้าวคนเดียวไป ก่อนละกันนะจ๊ะคืนนี้

ว่าจะโทรบอกแล้วแต่ติ๊บไม่มีโทรศัพท์ตู้ หน้าหอก็ใช้ไม่ได้

กลับดึกๆหน่อยละกันนะคับ

ติ๊บ…หัวโต”

ผมอ่านข้อความบนโพสอิท ที่ติ๊บแปะไว้หน้าตู้เย็น อย่างน้อยผมก็โล่งใจ ว่ามาถึงห้องเรียบร้อย

ผมจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนออกมาจัดการกับอาหารที่ไอ้ตัวเล็กเตรียมไว้ให้ ก่อนเปิดดูทีวีและเผลอหลับไปในตอนหัวค่ำ  ก่อนตื่นขึ้นมาในตอนเกือบเที่ยงคืนแต่ยังไม่มีร่างของไอ้ตัวเล็กอยู่ข้างๆเลย แถมไม่มีการโทรมาบอกอะไรด้วย เอาละซิ ไปเหลวไหลที่ไหนรึป่าวน้ออออ

เวลาผ่านไปจนเกือบตีหนึ่ง จึงเห็นเจ้าตัวกลับมาที่ห้องพร้อมสารภาพผิดที่ไม่ได้โทรบอกเพราะคิดว่า ผมคงจะหลับไปแล้ว

“ขอโทษน่ะติ๊บไม่ได้โทรบอกเพราะคิดว่าพี่ไม้นอนอยู่แน่เลย” ติ๊บเข้ามาออดอ้อนขอให้ผมยกโทษให้

“ใครจะนอนหลับลงละ ก็เรายังไม่กลับมาพี่ จะหลับลงได้ไง” ถึงจะอายปากอยู่บ้างแต่ก็เก๊กฟอร์มเข้ม เข้าสู้

“พอดีเพื่อนเขาชวนไปกินสเต๊กหลังม.อะ อร่อยน่ะ เดี๋ยววันหลังไปกินกัน” ติ๊บไม่วายมาออดอ้อนด้วยการซบหัวกับไหล่ผม

“แล้วกินสเต๊กอะไรเลิกซะเกือบตีหนึ่ง” ผมพยายามทำเสียงเข้มถามแบบดุๆ

“แล้วก็ไปร้องคาราโอเกะกันต่อไง ก็เลยเพิ่งจะกลับมานี่แหละ” เจ้าตัวบอกถึงเหตุที่ต้องกลับดึก

“ใครมาส่ง” ตอนนี้ผมทำเสียงเข้มสุดๆ เก๊กหน้าเข้มสุดๆ

“บอยมาส่ง” ติ๊บตอบพร้อมทำหน้าเหยๆ แบบกลัวความผิด (Hackz ว่าแล้วเชียว หึหึ)

มาถึงตอนนี้ไม่ต้องเก๊กแล้วคับ โกรธจริง ดุจริงแล้ว

ผมไม่พูดพร่ำทำเพลง ผลักร่างเล็กที่อยู่บนตักตอนนี้หงายลงบนเตียง ก่อนใช้ร่างกายท่อนบนของผมที่ใหญ่และหนากว่าติ๊บมากขึ้น ทาบทับร่างบางนั้น ไม่ทันที่ติ๊บจะได้ขัดขืนหรือเอ่ยถ้อยคำใดๆ ออกมาผมก็ซุกไซ้ปากและหนวดเครารกครึ้มไปทั่วซอกคอและใบหน้าขาวเนียนนั้น

ติ๊บพยายามผลักหน้าผมออกจากการกระทำที่ผมคิดว่ารุนแรงที่สุด แต่ตอนนั้นอารมณ์หึงมันขึ้นหน้า ไม่ใช่พี่ไม้ใจดีอีกต่อไปแล้วเว้ยยยย

แคว้กกกกก/////

ผมกระชากเสื้อผ้าติ๊บจนหลุดลุ่ย ก่อนใช้ใบหน้าซุกไซ้ไปทั่วตัวติ๊บ ฝังคมเขี้ยวไปตามเนื้อตัว ก่อนจบลงด้วยการแสดงบทรักที่โหดเหี้ยมดุร้าย รุนแรงและป่าเถื่อนราวกับพระเอกจำเลยรักก็ไม่ปาน ฮ่าๆๆ (Hackz ไม่อยากจะคิดเลยว่า หลังจากเสร็จกามกิจอันมิได้นัดหมายหรือตกลงปลงใจ มันจะมีอะไรต่อไป หึหึ)

แต่เมื่อบทรักที่รุนแรงและโหดร้ายผ่านพ้นไป สติก็เริ่มกลับมา ตอนนี้ผมจำได้ดีว่าติ๊บอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาจากห้องน้ำ นั่งอ่านหนังสือบนโต๊ะที่อยู่อีกฟากของห้องโดยไม่สนใจผมที่นอนอยู่บนเตียงนอน ราวกับว่าห้องนี้ไม่มีตัวตนของผมอยู่เลย

ผมลุกขึ้นจากเตียงเดินมายังติ๊บที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะอ่านหนังสือ ก้มลงมากอดติ๊บจากทางด้านหลัง แต่ตอนนี้ผมเห็นร่องรอยเขียวช้ำบนซอกคอติ๊บได้อย่างชัดเจน ทั้งรอยกัดรอบดูด เขียวเป็นจ้ำๆ เริ่มรู้สึกผิดกับการกระทำของตัวเองแล้วแฮะ ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดหรือทำอะไรไปมากกว่านี้

ติ๊บลุกเดินกลับหลังไปยังเตียงนอนและห่มผ้าหลับไปโดยไม่พูดจาอะไรกับผมซักคำ ปล่อยให้ผมเหมือนเคว้งคว้างอยู่กลางอากาศ ล่องลอยไร้นำหนัก และไม่มีตัวตน บอกกับความรู้สึกผิด และเสียใจกับสิ่งที่ได้ทำลงไป นี่ผมทำอะไรลงไป  ติ๊บ…พี่ขอโทษ ผมได้แต่คิดในใจเพราะปากมันพูดอะไรไม่ออกจริงๆ (Hackz ไว้อาลัยแด่การกระทำของพี่ไม้ 1 นาที)
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 26-05-2010 16:49:52

ทำไมไม่คิดให้ดีก่อนทำละค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: sin ที่ 26-05-2010 17:09:00

เพิ่งได้มีโอกาสตามอ่านเรื่องนี้จนจบ รวดเดียวเลย

พี่หมอติ๊บเป็นคนดีมากเลยนะคะ ทั้งกตัญญูและมีน้ำใจ

คนอย่างพี่หมอติ๊บ สักวันต้องได้ดีแน่นอนเลยค่ะ

ชอบเรื่องราวของพี่ทั้งสองคนมาก น่ารักดีจัง พี่ไม้ก็อย่าปากแข็งมากนะคะ บอกรักพี่หมอติ๊บ บ่อยๆหน่อยสิ ^^

คุณพ่อคุณแม่ของเราก็เป็นหมอเหมือนกัน ตอนนี้เราก็อาศัยอยู่ในบ้านพักของโรงพยาบาล

เลยมีโอกาสได้เจอคุณหมอบ่อยๆ ทั้งหมอเก่า หมอแก่ หมออินเทิร์น

ชอบเก็บเอามาแอบจิ้นเหมือนกัน แต่ละคนน่ารักๆทั้งนั้น

ดีใจที่ได้อ่านเรื่องราวดีๆค่ะ ได้ทั้งความอบอุ่น และสาระ จากพี่หมอติ๊บมากๆ

เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะคะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 28 เวรกรรมติดจรวด
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-05-2010 17:37:16

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 28 เวรกรรมติดจรวด
16:56 25/5/2010

ตีสองผ่านไปแต่ผมไม่ยักกะหลับเลย รู้สึกผิดจริงๆวะแล้วซิเนี่ย เอื้อมแขนไปกอดไอ้ตัวเล็ก เผื่อจะยอมพูดจากับผมบ้าง แต่ทว่าทันทีที่มือผมสัมผัสร่างบางนั้น กลับต้องสะดุ้งตกใจเมื่อตอนนี้ ว่าที่คุณหมอไข้ขึ้นซะแล้ว ตัวร้อนจี๋เลยทำไงดีหว่า

ผมลุกขึ้นมาเปิดไฟภายในห้องให้สว่างจะได้ดูอาการและจัดการเช็ดเนื้อเช็ดตัวได้ถนัดขึ้น ตอนนี้ผมใช้มือแตะไปที่หน้าผากเหม่งๆ ของไอ้ตัวเล็ก เพื่อเชคให้แน่ใจว่าไม่สบายจริงๆ และผลตอบกลับมาคือตัว ติ๊บร้อนจริงๆ ผมจะต้องเช็ดตัวให้แล้วละไม่งั้นอาจช็อคได้แน่ๆ ถึงจะเป็นหมอฟัน แต่ทว่าก็พอมีความรู้เรื่องการดูแลเบื้องต้นอยู่บ้างน่ะคับบบ

อาจจะเป็นเพราะวันนี้ติ๊บเจอทั้งแดด แถมยังไปเล่นน้ำตกซะอีก แล้วไหนจะต้องมาเจอบทรักอันหฤโหดไปเมื่อกี้อีก แล้วตัวเล็กแบบนี้จะทนไหวได้ไง เมื่อความคิดพระเอกเข้าสิงผมก็ลุกขึ้นมาหาผ้าขนหนูชุบน้ำเพื่อหวังจะไปเช็ดตัวให้ ติ๊บ แต่แค่ผมช้อนร่างติ๊บขึ้นเท่านั้นแหละ เจ้าตัวก็พยายามดิ้นหนีผมซะอย่างงั้น แม้จะไม่ลืมตาจากพิษไข้แต่ผมก็พอรู้ว่าตอนนี้ติ๊บยังเคืองผมอยู่ (Hackz ยังกล้าเรียกตัวเองว่า พระเอกอีกเหรอ?)

“ติ๊บไม่สบายน่ะ เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้จะได้หายไข้” ผมช้อนร่างบางนั้นอีกรอบให้มาอยู่ในอ้อมแขนของผม ก่อนพยายาม ปลดกระดุมจากชุดนอนที่ติ๊บสวมใส่อยู่นั้น แต่ทว่าตลอดเวลาที่ผมพยายามติ๊บก็ดิ้นหนีผมตลอดแม้จะไม่ได้สติเต็มที่ก็ตาม

“ปล่อยติ๊บนะ คนใจร้าย พี่ไม้ใจร้าย ติ๊บเกลียดพี่ไม้แล้ว” ติ๊บระล่ำระลักบอกผมพลางใช้มือทุบตีไปตามเนื้อตัวผม แต่มันไม่ได้ทำให้รู้สึกเจ็บปวดไป มากกว่าคำพูดที่บอกว่าเกลียดผมเลย คำพูดนี้ต่างหาก ที่ทำให้ผมเจ็บจนเกินบรรยาย (Hackz สมควรที่จะได้รับผลตอบแทนแล้วล่ะ)

และทันทีที่ผมแกะกระดุมและเสื้ออกเผยให้เห็นร่างกายของติ๊บตอนนี้ผมก็ยิ่งรู้สึกผิด รอยเขียวๆ แดงๆ เป็นจ้ำเมื่อตอนตีหนึ่ง มาตอนนี้กลายเป็นรอบเขียวเป็นจ้ำๆ จุดๆ แบบเห็นได้ชัดถนัดตา ทั้งซอกคอ หน้าอกและตามลำตัวของติ๊บ ตอนนี้เต็มไปด้วยร่องรอยจากการทำร้ายของผม นี่ผมทำอะไรลงไป นี่ผมทำอะไรคนที่ผมรักนี่ แกมันบ้าไปแล้วไอ้ไม้

ผมนึกตำหนิตัวเอง และเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปอย่างสุดซึ้ง ผมค่อยบรรจงเช็ดไปตามใบหน้า ลำคอและลำตัวเพื่อให้อาการไข้ลดลง และตอนนี้ติ๊บเองก็ยังไม่หยุดที่จะขัดขืนการกระทำของผม น้ำตายังร่วงลงมาเป็นสายอาบแก้มเนียนที่ผมทะนุถนอนมาตลอดหลายเดือน บอกถึงการเจ็บปวดทั้งจากร่างกายและจิตใจ ที่ผมได้กระทำลงไป  ผมเช็ดมาตามลำตัวแขนเล็กๆ ทั้งสองข้าง ก่อนจับมือซ้ายติ๊บที่มีสร้อยข้อมือที่ผมซื้อให้เมื่อ คราวก่อนขึ้นมาจูบเบาๆ

“พี่ขอโทษติ๊บ พี่ผิดไปแล้ว มันจะไม่เกิดขึ้นอีกพี่สัญญา” ผมบอกและจูบที่มือติ๊บครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนตั้งสติขึ้นมาได้ว่าควรจะให้ติ๊บกินยาลดไข้ จึงเดินมาเปิดตู้เย็นและหายาลดไข้ไปให้กิน และคืนนั้นผมก็ไม่ได้นอนตลอดทั้งคืนเพราะต้องเทียวลุกมาเช็ดตัวให้ติ๊บตลอดเวลา

และดูเหมือนติ๊บเองจะเพ้อจากพิษไข้มาเป็นระยะๆ และทำให้ผมเจ็บปวดเป็นระยะเช่นกัน

“ติ๊บเกลียดพี่ไม้ ติ๊บเกลียดพี่ไม้ ติ๊บเกลียดพี่ไม้”

เสียงเพ้อจากพิษไข้ดังเป็นระยะ ก่อนติ๊บจะหลับสนิทก็ปาเข้าไปเกือบเช้า ส่วนผมเองก็ไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะเป็นห่วงติ๊บและรู้สึก ผิดไม่หายกับการกระทำของตัวเองที่ได้ทำลงไปก่อนหน้านี้

…..  เวรกรรมติดจรวดจริงๆ  ทำบาปเมื่อตอนตีหนึ่ง  ตีสองกว่าๆก็ต้องลุก มาชดใช้กรรมแล้ว…..
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: Ryuse ที่ 26-05-2010 18:03:02

พิษรักแรงหึงจริง
เกิดติ๊บหวั่นไหวกับหมอบอยหน้าจืดนั่นทำไงอะ
ยิ่งเหมือนไฮยีน่าอยู่ บรึ๋ย~

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 26-05-2010 18:03:47

พี่ไม้้มมมมม ทำไมทำแบบนี้ล่ะค้าบบบ ไม่เชื่อใจติ๊บรึไง โหยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 26-05-2010 18:04:05

...อารมณ์ หึง หวง มันพาไปเนอะหมอ
...มันก็ต้องมีบ้างแหละอยู่ด้วยกันอะ
...แต่น้องติ๊บ คงรู้มั้งว่าทำไปเพราะอะไร
...ถ้าไม่รู้ หมอไม้ก็บอกให้น้องมันรู้สิว่าทำแบบนั้นเพราะอะไร :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 26-05-2010 18:11:08

ด้วยภาระและหน้าที่อันหนักอึ้ง เลยมาอ่านทุกวันไม่ได้ :เฮ้อ:
คิดถึงพี่หมอติ๊บที่ซู้ดดด...แต่ตอนนี้สงสารพี่หมอติ๊บจัง... :monkeysad:
เจ็บตัวไม่หนักเท่าปวดใจ ไหนว่าจะดูแลพี่ติ๊บดีๆไง
หึหึ แล้วจะง้อยังไงล่ะทีนี้
+1 ขอบคุณจขกท. และจขร. (ย่อเพื่อ?) ค่ะ แล้วจะติดตามตอนต่อไปน้าาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 26-05-2010 18:18:11

เข้ามาให้กำลังหมอติ๊บ...พี่ไม้ใจร้าย  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 26-05-2010 18:31:26

อ้างจาก: StillLoveThem ที่ 26-05-2010 18:04:05  

...อารมณ์ หึง หวง มันพาไปเนอะหมอ
...มันก็ต้องมีบ้างแหละอยู่ด้วยกันอะ
...แต่น้องติ๊บ คงรู้มั้งว่าทำไปเพราะอะไร
...ถ้าไม่รู้ หมอไม้ก็บอกให้น้องมันรู้สิว่าทำแบบนั้นเพราะอะไร :L2:

เห็นด้วย พี่ไม้ยังไม่เคยบอกรักพี่ติ๊บเลย~ :m21:

พีเอส ตื่นเต้นจริงวุ้ย! คืนนี้พี่ติ๊บจะเข้ามาอ่านแล้ว :m4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 29 ใจอ่อน อ่อนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-05-2010 18:32:37

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 29 ใจอ่อน อ่อนใจ
19:08 25/5/2010

รุ่งเช้าของวันติ๊บยังคงหลับไหลเพราะพิษไข้ และฤทธิ์ของยาที่ผมให้กินไปเมื่อคืนจนดูท่าตอนนี้เจ้าตัวคงจะลุกไม่ไหวแน่ๆ ถึงเมื่อคืนผมจะไม่ได้หลับเป็นเรื่องเป็นราวมากนักแต่ก็ ได้นอนไปเมื่อตอนหัวค่ำ  เช้านี้เลยยังพอมีแรงตื่นมา เช็ดตัวให้ติ๊บอีกรอบแม้ว่าอาการตัวร้อนจะดีขึ้นเยอะแล้ว  แต่ ผมก็ยังไม่วางใจอยู่ดี  ตื่นเช้ามาก็หาโจ๊กร้อนๆให้ ติ๊บกินซะหน่อยดีกว่า อย่าคาดหวังว่าผมจะทำเอง  ไม่ สามารถขนาดนั้น  โจ๊กกึ่งสำเร็จรูปนี่แหละง่ายดี  เมื่อเสร็จเรียบร้อยก็นำมาวางข้างๆเตียง  กลิ่นหอมลอยเตะจมูกดีเชียว

“คนดี ตื่นขึ้นมาล้างหน้าล้างตา กินข้าว กินปลาก่อนเร็วค่อยนอนต่อ” ผม เขย่าเพื่อปลุกติ๊บ

“หือออ” เจ้าตัวลุกขึ้นมามองหน้าผมงงๆ ก่อน เดินไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาแบบว่าง่าย

ก่อนเดินกลับมานั่งที่เตียงนอน ในขณะที่ผมนั่งกับพื้นที่ปลายเตียง

“มาเดี๋ยวพี่ป้อนโจ๊กนะ กินแล้วจะได้กินยา” ติ๊บทำตามแต่โดยดี กินโจ๊กเล็กน้อยก็ส่าย หน้าบอกว่าอิ่มแล้ว

“อีกคำนะคนดี” ผมพูดจาหวานๆ เพื่ออย่างน้อยเจ้าตัวจะได้เคืองผมน้อยลงบ้าง

แล้วติ๊บก็กินโจ๊กที่ผมป้อนให้ แต่ทว่าสิ่งที่ผมกลัวก็เกิดขึ้นจนได้

ติ๊บกินโจ๊กไปพร้อมกับปาดน้ำตา ก่อนเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม ซึ่งตอนนี้ผมเองก็ออกอาการงงๆ ก็เมื่อครู่ยังกินข้าวกินน้ำอยู่ดี ๆ แล้วทำไมจู่ๆมาร้องไห้ซะได้

“ติ๊บกินข้าวแล้ว ต้องทำอะไรต่ออีกคับ” ติ๊บเงยหน้าขึ้นมองผมและใช้มือเล็กๆ นั้นปาดน้ำตา

“ทานข้าวแล้วก็กินยาซิ จะได้หายไวๆ” ผมตอบแบบงง เหวอๆ

ติ๊บรวบยาพร้อมแก้วน้ำในมือผม ส่งยาเข้าปากแล้วดื่มน้ำตามไปอึกๆๆๆ  ก่อนหันมามองหน้า ผมนิ่งเงียบ  เชิดหน้าสบตาผมอย่างท้าทายเอาเรื่อง

“แล้วติ๊บต้องทำอะไรต่ออีกคับ” ติ๊บถามพร้อมกับส่งสายตาเย็นชามาที่ผม

“ก็นอนพักก็ได้ ปวดหัวอยู่มั้ย” ผมเอื้อมมือไปแตะหน้าผากแต่ติ๊บก็ปัดมือ ผมออกไป

“พี่ไม้จะให้ติ๊บทำอะไรก็สั่งมาเถอะคับ” ติ๊บถามพร้อม สะอื้นหนัก ผมรวบติ๊บมาอยู่ในอ้อมกอดที่ตอนนี้ติ๊บสะอื้นหนักเลยทีเดียว

“ติ๊บเป็นอะไรบอกพี่ซิ” ผมรวบร่างบางนั้นไว้แน่นก่อนจะถามถึงเหตุผลที่ทำให้ติ๊บต้องร้องไห้สะอึก สะอื้นขนาดนี้

“ติ๊บจะเป็นอะไรได้อีกเหรอคับพี่ไม้ ติ๊บก็เป็นได้ทุกอย่างที่พี่ไม้อยากให้ติ๊บเป็น เป็นแม่บ้าน เป็นคนงาน เป็น ที่รองรับความใคร่ พี่ไม้อยากให้ติ๊บเป็นอะไรอีก เหรอ ติ๊บเป็นได้ทุกอย่างเลย”

คำถามนั้นเสียดแทงไปถึงขั้วหัวใจ (Hackz ส.น.น.)

“พี่ไม้มีบุญคุณกับติ๊บให้ข้าวกิน ให้ที่ซุกหัวนอน ให้ทุกอย่างกับติ๊บ พี่ไม้จะทำอะไรกับติ๊บก็ได้นี่คับ ตามสบายคับ พี่ไม้อยากทำอะไรกับติ๊บเชิญเลยคับ” ติ๊บพูดจาเยือกเย็นจนดูหน้ากลัว ร่างที่สั่นสะท้านจากแรงสะอื้นเมื่อครู่หยุดนิ่ง ก็เชิดหน้าขึ้นมามองผมแบบไม่หวาดกลัวสิ่งใด ติ๊บเอื้อมมือมาโอบรอบคอผมแน่น ก่อน จ้องหน้าผมนิ่งๆช้า

มือเล็กข้างขวาปาดน้ำตาที่ไหลลงมาเอ่อท้นสองแก้มเนียนใสนั้น ก่อนเชิดหน้าขึ้นมาจูบผมแบบเร่าร้อน รุนแรง  แต่ทว่าผมรู้สึกและสัมผัสได้ว่ามันไม่ได้มาจากความรัก เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา  

ติ๊บจูบผมเนิ่นนาน รุนแรงไปพร้อมกับปล่อยสะอื้นแบบไม่เก็บอาการแล้ว ร่างเล็กในอ้อมกอดผมตอนนี้สะอื้นจนตัวโยน น้ำตาไหลอาบใบหน้า

“สิ่งนี้ใช่มั้ยคับที่พี่ไม้ต้องการติ๊บ มีค่าแค่นี้ใช่มั้ยคับ” ติ๊บถามผมก่อนก้มหน้าซบลงบนอกแล้วสะอื้นจนตัวโยนอีกรอบ

“พี่ไม้ใจร้าย พี่ไม้ใจร้ายที่สุดเลย ติ๊บเกลียดพี่ไม้” ติ๊บพูดพร้อมกับปล่อยโฮและใช้กำปั้นทุบหัวไหล่ผมหลายที (Hakcz เอาแรงๆ เลยพี่ติ๊บ เอาให้เข็ดให้หลาบ จะได้ไม่ทำอีก)

แต่ทว่าคำพูดพวกนี้ กลับทำให้ผมเจ็บช้ำมากกว่าแรงทุบตีจากมือเล็กๆ นั้นมากมายนัก ผมรวบมือติ๊บ ก่อนสวมกอดติ๊บแน่น  และปล่อยน้ำตาแห่งความเสียใจของผู้ชายคนหนึ่งออกมา

“พี่ขอโทษติ๊บ พี่ขอโทษ” เพียงเท่านั้นที่ผมพูดออกไปได้ สมองมันตื้อจนตันไปหมด พูดได้เพียงขอโทษและขอโทษครั้งแล้วครั้งเล่า จนตอนนี้ติ๊บคงเหนื่อยหรือหมดแรงไปในอ้อมกอดของผม

ผมค่อยๆ วางร่างเล็ก นั้นบนหมอน จัดท่าทางนอนให้เรียบร้อย ก่อนห่มผ้าให้ติ๊บและตอนนี้ผมเองก็มานอนอยู่ข้างๆติ๊บ ก่อนจูบลงไปเบาๆ บนเปลือกตาที่ยังรื้นไปด้วยน้ำตา

“พี่ขอโทษมันจะไม่เกิดขึ้นอีก พี่สัญญา”

ผมพร่ำบอกติ๊บก่อนที่ผมเองก็จะหลับใหลไป ในเช้าของวันนั้นเช่นเดียวกับติ๊บ ที่ตอนนี้นอนหมดแรงจากการสะอื้นให้ และจากการกินยาลดไข้ที่ผมให้ไปเมื่อซักครู่ หวังว่าตื่นมาเราคงคุยกันรู้เรื่องขึ้นและหวังว่าติ๊บจะหายโกรธพี่นะ พี่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ

เนิ่นนานเท่าไหร่ ไม่รู้ที่ผมและติ๊บหลับไหลไป จนผมต้องมาตื่นสะดุ้งเอาตอนเที่ยงของวัน เพราะพอดีมีเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ของผมดังขึ้น

ผมค่อยยกหัวติ๊บขึ้นจากแขนของผมก่อนปล่อยให้ติ๊บได้นอนตามสบายและ ผมเลี่ยงจะออกมาคุยโทรศัพท์ที่ระเบียงหลังห้อง เพราะ กลัวเจ้าตัวเล็กจะตื่นขึ้นมา (Hackz สาธุ... อย่าเป็นอย่างที่ผมคิดไว้เลย)

“ว่าไงคนสวย” ผมทักทายไปยังปลายสาย ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน แม่เพื่อนสาวช้างน้ำของผมนั่นเอง

“ไม่มีไรหรอกคะ พอดีวันนี้วันหยุดเลยโทร มาชวนคุณหมอไปหาอะไรกินกัน”

“แล้วตอนนี้อยู่ไหน” ผมถามเพราะว่าบ้านของเธออยู่ในเมืองโน่น

“ตอนนี้อยู่ที่หน้าม.แล้ว พอดีจะเข้ามาเคลียร์งานนิดหน่อย เย็นนี้ว่างมั้ยละ”

“เดี๋ยวโทรกลับไปให้คำตอบอีกทีได้ป่าว พอดีมึนๆ หัวอะ” ผมตอบเธอไป

“อื้อนอนพักก่อนก็ได้ตอนเย็นค่อยออกมา พอดีวันนี้เป็นมายเบิร์ธเดย์ เลยถือโอกาสชวนไม้ด้วย มาให้ได้นะ สถานที่เดี๋ยวโทรบอกอีกทีนึง” เธอบอกผมเท่านั้นก่อนวางสายไป

ผมเดินกลับเข้ามาใน ห้องก็พบว่าติ๊บเข้าไปอาบน้ำเรียบร้อยแล้วก่อนเดินเช็ดหัวเปียกๆออกมาจาก ห้องน้ำ

“ไม่สบายอยู่ อาบน้ำทำไม” ผมถามในขณะที่ยื่นมือไปดึงผ้าเช็ดตัวมา เช็ดหัวไอ้ตัวเล็ก

“ก็ติ๊บเหนียวตัวนี่นา มีแต่ยาหม่องเต็ม ตัวเหม็นจะตายแล้วนี่” ติ๊บบอกพลางชี้นิ้วไปที่รอยเขียวช้ำที่ผมมอบให้เมื่อคืน แต่ผมก็สำนึกผิดทายาหม่องให้แล้วนะ

ผมวางผ้าเช็ดตัวบนพนักเก้าอี้ ก่อนรวบเอวบางนั้นมาอยู่ในอ้อมกอดผม ตอนนี้เราสองคนมองหน้ากันนิ่ง

“หายโกรธพี่นะ พี่ทำไปเพราะ….” ผมหยุดและเว้นจังหวะ เพราะพี่รักติ๊บ อยากจะบอกคำนี้ออกไป แต่มันก็ติดอยู่ในคออีกแล้วอะ

“เพราะพี่….” ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรออกไป ติ๊บก็เอามือมาแตะที่ขอบปาก ราวกับว่าไม่ต้องพูดต่อแล้ว

“พอเหอะคับ พี่ไม้ผ่านไปแล้ว ช่างมัน ติ๊บลืมไปแล้ว” ติ๊บบอกก่อนสบตาผมนิ่ง

แทนคำขอบคุณ ผมโน้มตัวลงมาหอมแก้มนั้นเบาๆ เนิ่นนาน และส่งผ่านความหมายดีๆ ไปให้ติ๊บรู้สึก

“ทำผิดแล้วไม่ต้องมาไม้นี้เลย” ติ๊บบอกพลางก้มหน้าเขิน

“แล้วให้พี่ทำไงอะ” ผมถามพร้อมกับ จ้องหน้าที่ตอนนี้แดงเป็นลูกตำลึง เอ๊ะ รึแดงเป็นตูดลิง

“เลี้ยงไอติมหน่อยซิ”
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. กรรมพี่ตรู บทจะง่ายก็ง่ายนะนี่ ทำไมไม่งอนนานๆ กว่านี้ล่ะ ให้พี่ไม้ต้องเจ็บปวดบ้าง ไม่ใช่พี่ติ๊บเจ็บอยู่คนเดียว หรือว่าเป็นเพราะรัก ถึงได้ใจอ่อนได้เร็วขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 26-05-2010 18:36:17

อ่า สงสารติ๊บอะ หมอไม้ใจร้าย  o22

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 29 ใจอ่อน อ่อนใจ(ต่อ)
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-05-2010 18:43:11

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 29 ใจอ่อน อ่อนใจ(ต่อ)
19:10 25/5/2010

แทนคำขอบคุณผมโน้ม ตัวลงมาหอมแก้มนั้นเบาๆ เนิ่นนาน และส่งผ่านความ หมายดีๆไปให้ติ๊บรู้สึก

“ทำผิดแล้วไม่ต้องมาไม้นี้เลย” ติ๊บบอกพลางก้มหน้าเขิน

“แล้วให้พี่ทำไงอะ” ผมถามพร้อมกับ จ้องหน้าที่ตอนนี้แดงเป็นลูกตำลึง เอ๊ะ รึแดงเป็นตูดลิง

“เลี้ยงไอติมหน่อยซิ” ติ๊บตอบพร้อมกับเงยหน้ามาทำตาโตใส่ผม

“ไม่สบายอยู่กินไอติมได้ไง เดี๋ยวพาไปกินข้าวแล้วกัน วันนี้งดไอติมหนึ่งวัน” ผมสั่งกำชับ

“อะก็ได้ ก็ได้ ไม่กินก็ไม่กิน สั่งอีกละ” ติ๊บตอบแบบงอนๆ

“แล้วไม่รู้เหรอว่าที่สั่งนี่เพราะอะไร” ผมถามก่อนก้มลงไปซุกหน้าบนแก้มขาวเนียน นั้นอีกรอบ

“ตอนเย็นเดี๋ยวพี่พาไปกินข้าวข้างนอก ตอนนี้ก็หาอะไรรองท้องไปก่อนแล้วกัน” ผมบอกพลางเดินไปเปิดตู้เย็น หาขนมออกมาห่อสองห่อก่อนส่งให้เจ้าตัวนั่งกินตุ้ยๆ หน้าทีวี

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ปกติผมจะต้องอยู่ห้องนั่งนอนดูทีวีคนเดียว เพราะติ๊บต้องไปสอนลูกศิษย์แต่เนื่องจากว่าสัปดาห์นี้เจ้าตัวมีแพลนจะไปเที่ยวก็เลยเคลียร์งานสอนโดยการให้การบ้านลูกศิษย์ตัวน้อยไปเรียบร้อย พร้อมๆกับการลางานที่คลินิกผิวหนังที่ทำเป็นประจำทุกเย็น
หลังจากขนมห่อใหญ่ในมือหมด เจ้าตัวก็คลานเข่ามาแบบเรียบร้อยยังกะจะมาออดอ้อนเอาอะไรจากผมอีกแน่ๆ  และกว่าที่ผมจะทันได้ ถามเจ้าตัวก็ฉกขนมในมือผมไปเรียบร้อย ก่อนทำหน้าพยักเพยิดใส่ เป็นการเยาะเย้ยว่า แย่งมาได้แล้ว (Hackz ดีมากพี่ติ๊บ ถึงเราจะทำร้ายคนรักของเราไม่ได้ แต่เราทำให้คนรักของเรา อดกินขนมได้)

แต่พอเจ้าตัวล้วงมือเข้าไปในซองขนมกลับไม่พบอะไรนอกจากความว่างเปล่า เพราะผมเล่นกินไปหมดตั้งนานแล้ว แค่ขี้เกียจลุกเอาถุงไปทิ้งที่ถังขยะนั่นเอง 55555

“ขอบใจนะที่รัก ที่จะเอาถุงไปทิ้งให้” ผมเยาะเย้ยแกมหัวเราะก่อนเจ้าตัวเดินตุ๊บป่องๆ ไปเปิดตู้เย็นดึงผักผลไม้สี่ห้าอย่าง เดินออกไปที่ครัวนอกระเบียง (Hackz อ่าว กลายเป็นว่าพี่ติ๊บ อดกินขนมอะดิ ไม่ยอมๆ)

ไม่กี่นาทีก็เดินเข้ามาพร้อมจานสลัดผักผลไม้ในมือน่ากิน ติ๊บเขามีฝีมือในการทำอาหารเหมือนกันนะ หลายทีที่ผมมีโอกาสได้ชิมอาหารง่ายๆ และสลัดผักจานนี้ดูจากสีสันน่ากิน น่าจะอร่อยแน่ๆ เลย

ผมกะว่าติ๊บคงทำมาเผื่อให้ผมได้ชิมเหมือนทุกครั้งนั่นแหละ แต่เปล่าเลยตอนนี้เจ้าตัวนั่งบนเก้าอี้ดูทีวี แล้วก็กินสลัดผักโดยไม่ได้สนใจผมที่นอนกลืนน้ำลายอยู่บนเตียงแต่อย่างใด เฮ้อออ

…………………………..แฟนใคร ทำไมมันใจร้ายอย่างนี้ฟะ……………………………… (Hackz สมควรเป็นอย่างยิ่ง เห็นด้วยกับพี่ติ๊บ คราวนี้ล่ะ พี่ไม้จะอดกินซักที หลังจากที่โดนหักลำไปซักครู่)
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. กรรมตามสนองพี่ไม้แล้วล่ะ
ปล2. พี่ติ๊บมาเห็น ปอลอผมนี้ อยากบอกพี่ว่า แกล้งพี่ไม้ให้หนักๆ นะครับ ผมเอาใจช่วย ให้สาสมกับที่พี่ไม้ทำร้ายร่างกายเรา(โดยมิได้นัดหมาย)
ปล3. หมดล่ะ รอพี่ไม้มาต่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 26-05-2010 18:45:40

แอร๊ยยยยยย~
น่ารัก
 :-[

พี่ติ๊บใจร้ายได้น่ารักมากกกกก
นี่เลเวลโหดที่สุดแล้วหรอจ้า~ 
:m3:

ปล อยากเห็นพี่ไม้เป็นผู้ถูกพี่ติ๊บกระทำบ้างอะไรบ้าง  :m26:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Credit: dr.mike] ตอนที่ 27 ขืนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 26-05-2010 18:50:54

ไม่น่าเชื่อคู่นี้จะมีเรื่องแบบนี้ด้วย  งานนี้หยิกเล็บเจ็บเนื้อจริงๆๆ



อันนี้นอกเรื่องนิดหนึ่งนะค่ะ ต้องขออภัยท่านอื่นๆ ด้วยนะค่ะ

ปล. คุณน้อง Hackz เห็นว่าจะสอบกพ. พี่มีให้แนวข้อสอบให้เลือกค่ะ จะโหลดให้

1.ซีดีรอม คู่มือเตรียมสอบบรรจุข้าราชการ กพ. พร้อมตัวอย่างข้อสอบ 2 ชุด

2.แนวข้อสอบใหม่กพ.ภาคกทุกหน่วยงาน และแบบสัมภาษณ์

3.ติวข้อสอบ ก.พ. ภาค ก. ปี 2551 แบบฟัง mp3

เลือกได้แล้ว PM มาบอกนะค่ะ พี่จะใช้สิทธิ์สมาชิกโหลดให้ แต่เนื่องจากพี่เหลือสิทธิ์ไม่มากพอจะโหลดทั้งหมด คงต้องให้น้องเลือกค่ะ  โหลดแล้วจะอย่างไรต่อก็ค่อยมาคุยกันอีกที ตอนนี้ต้องรีบก่อนลิงค์หมดอายุค่ะ

ขออภัยที่นอกเรื่องนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 26-05-2010 19:04:21

ก็เพราะว่ารักกันมากไงคะ เลยโกรธกันได้ไม่นาน 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: ♥a2k♥ ที่ 26-05-2010 19:21:30

สงสารหมอติ๊บ แง๊
พี่ไม้ต้องขอโทษด้วยการบอกรักได้แล้วว
ทำไมไม่พูดสักที น้อยใจๆ(อินมากไปแล้ว ฮ่าๆ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-05-2010 19:29:25

อ้างจาก: Simply Blue ที่ 26-05-2010 18:50:54  

ไม่น่าเชื่อคู่นี้จะมีเรื่องแบบนี้ด้วย  งานนี้หยิกเล็บเจ็บเนื้อจริงๆๆ



อันนี้นอกเรื่องนิดหนึ่งนะค่ะ ต้องขออภัยท่านอื่นๆ ด้วยนะค่ะ

ปล. คุณน้อง Hackz เห็นว่าจะสอบกพ. พี่มีให้แนวข้อสอบให้เลือกค่ะ จะโหลดให้

1.ซีดีรอม คู่มือเตรียมสอบบรรจุข้าราชการ กพ. พร้อมตัวอย่างข้อสอบ 2 ชุด

2.แนวข้อสอบใหม่กพ.ภาคกทุกหน่วยงาน และแบบสัมภาษณ์

3.ติวข้อสอบ ก.พ. ภาค ก. ปี 2551 แบบฟัง mp3

เลือกได้แล้ว PM มาบอกนะค่ะ พี่จะใช้สิทธิ์สมาชิกโหลดให้ แต่เนื่องจากพี่เหลือสิทธิ์ไม่มากพอจะโหลดทั้งหมด คงต้องให้น้องเลือกค่ะ  โหลดแล้วจะอย่างไรต่อก็ค่อยมาคุยกันอีกที ตอนนี้ต้องรีบก่อนลิงค์หมดอายุค่ะ

ขออภัยที่นอกเรื่องนะค่ะ

ขอข้อ 1 และ 2 ได้ไหมครับ

แล้วถ้าผมเลือก ผมจะทำไงต่อไปครับ

ขอบคุณมากๆ นะครับ สำหรับความช่วยเหลือของพี่ น้ำใจคนไทยช่างแสนงาม

ส่ง PM หาแล้วครับ ขอบคุณเป็นพันๆ ครั้งนะครับ

แฮ็คกี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 26-05-2010 19:58:30

ขัดใจกับหมอไม้จริงๆ คำ รัก พูดยากมากเลยเหรอ

แต่ก็ใกล้แล้วล่ะ ใช่ป่ะ

มารอทักทายหมอติ๊บจ๊ะ จะมีแรงเหลือมาอ่านมั้ยเนี่ย

อ้อ หมอไม้ขี้หึงและหวงแบบนี้ ไม่กลัวคนไข้หล่อๆ รวยๆของหมอติ๊บเหรอจ๊ะ
หรือทำใจได้แล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 26-05-2010 20:24:21

หมอไม้ปากแข็งเกิ๊นนนนน
เป็นเราอึดอัดแย่ :z10:
ส่วนหมอติ๊บน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย
สมกับเป็นที่รักของเราจริง ๆ เอิ้กๆๆๆ (ผมมึน ๆ )

ปล.สอบกพ.ไม่ยากเท่าไหร่คับแฮ็คกี้ ว่าแต่ไปสมัครสอบให้ทันเน้อ พี่เอาใจช่วยคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: originalprincessaae ที่ 26-05-2010 20:48:05

สู้ๆกับการสอบ


ปล.ไปพี่กะติ๊บมาอ่านดิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 26-05-2010 21:23:54

พี่หมอไม้อ่ะแค่ความรู้สึกในใจ ทำไมพูดไม่ได้อ่ะ คนเรา งอนตามติ๊บละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 26-05-2010 21:37:06

ชุดใหญ่เลยครับชุดใหญ่เลย  สะใจ  อิอิ
แต่ตอนที่ได้อ่านตอนสองตอนแรกรู้สึกหวิวๆเหมือนกันนะ แต่พออ่านมาตอนหลังๆก็นั่งยิ้มได้อีกแล้ว  อิอิ
พี่ติ๊บน่ารักครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 26-05-2010 22:20:58

หมอไม้ซาดิสใช่ย่อย
ถนอมหมอติ๊บหน่อยนะ:m17:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 26-05-2010 22:28:25

:man1:มานอนรอแฮคกี้อัพภาคดึก
:a12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 26-05-2010 22:34:01

แฟนใครไม่รู้
แต่ที่รู้แน่ๆคือหมอไม้โดนเอาคืน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 26-05-2010 23:35:22

 :z2: :z2: ติ๊บ ใจอ่อน ง่านจั แบบนี้น่าจะเอาซะให้เข็ด เอ๋....หรือว่ามีเรื่องอื่นที่โกรธกว่านี้หว่า  o18
แต่แบบว่า..พี่หมอไม้นี่สุภาพบุรุษมาตลอด ไหงกลายเป็นสุภาพบุหลุด ไปเพราะพิษรักแรงหึงซะงั้นเลย  :z3:
ยังไม่ทันได้ถามไรเลย แค่ได้ยินชื่อก็หลุดซะแล้ว  o22

ปล.แฮ้ก สอบกพ.เหมือนกันเลย สู้ๆๆๆ นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 26-05-2010 23:54:14

คุณหมอไม้หึงแรงแถมโหดอีกต่างหาก o22

แต่คุณหมอติ๊บหายโกรธง่ายมาก..แถมวิธีเอาคืน..เจ็บแสบตรงไหน? :serius2:

นั่นสิ สงสัยเหมือนท่านอื่นๆ ทำไมคุณหมอไม้ไม่บอกรักคุณหมอติ๊บไปล่ะคะ?


 :L2: รอคุณหมอไม้มาเล่าต่อแล้วก็รอคุณhackzมาโพสท์ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-05-2010 01:16:46

เข้ามาทักทาย

สวัสดีวันใหม่

บะบายครับ

เจอกันเมื่อพี่ไม้อัพเรื่องใหม่ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-05-2010 09:42:27

 :really2:  แวะมาทักทายสายๆวันทำงาน

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจเช่นเคยคับ  เมื่อคืนว่าจะให้หมอติ๊บอ่านแล้วละ

แต่กลับมาถึงห้องก็หลับเป็นตายเลย  สะกิดหลายรอบละก็ไม่สนใจ  อิอิ

ไว้โอกาสหน้าว่างๆคงพอมีเวลาอ่านมั่ง

ปล.วันนี้จะอัพโหลดในบลอคให้อีกทีตอนดึกน่ะนาย hack พอดีพี่มีสัมนาทั้งวัน

ไปรับหมอติ๊บกลับมาแล้วเดี๋ยวอัพให้คร้าบบบบ  ขอกำลังใจเยอะๆนะคับ  พักหลังชักจะเงียบหายกันไปหมดลเย 

หรือว่าเรื่องราวมันยืดเลยเริ่มจะเบื่อๆกันแล้ว  เดี๋ยวมีอะไรไม่คาดคิดมาให้ชอคกันไปเลย  น้ำตาร่วงเป็นถังๆแน่เลยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: sin ที่ 27-05-2010 09:58:54

คุณหมอไม้ ไม่บอกรักพี่หมอติ๊บซะทีอ่ะ

ไม่บอกแล้วพี่หมอติ๊บจะรู้ได้ไงว่าว่าคุณหมอไม้คิดอะไรอยู่

เฮ่อ ! พี่หมอติ๊บใจอ่อนที่สุดเลย

แต่น่าร๊ากกมาก ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 27-05-2010 10:05:40

แอร๊ยยยย~
พี่ไม้ก็ว่าไป ไม่มีใครเบื่อหรอก ออกจะรักพี่ติ๊บกันขนาดนี้ อิอิ
มีใครสนใจพระเอกบ้างเปล่าหว่า?? กรั่กๆ

ส่วนการดำเนินเรื่องน่ะ ไม่ยืดเยื้อหรอกค่ะ แบบนี้แหล่ะดีแล้ว
ยังคิดว่าพี่ไม้กระชับเรื่องด้วยซ้ำไป เพราะพี่ไม้เล่าแต่ช็อทสำคัญๆ
เช่นฉากอิซซาราบาฮึ่บ!ก็โดนตัดฉับไปเลย  :-[

คนอ่านเหมือนถูกปิดสวิตส์รู้ม้ายยยย~ :laugh:

เป็นกำลังใจทั้งพี่ไม้และนายแฮคค
:bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 27-05-2010 10:49:14

 :z2: มารออ่านตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 27-05-2010 11:00:12

จะบอกหมอติ๊บว่า..ถ้าหมอไม้ทำรุนแรงแบบนี้อีก ให้ทำโทษด้วยการงดกิจกรรมเป็นเวลา หนึ่งเดือน...จะได้รู้สึกซะบ้าง...

ปล.พักผ่อนให้มากๆๆ นะทั้งหมอไม้และหมอติ๊บ
ปล.2 เอาใจช่วย hackz ในการสอบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 27-05-2010 14:41:52

สงสัยพี่ไม้ต้องรอให้ บอย บอกรัก น้องติ๊บเป็นตัวอย่างก่อนละมั้ง ถึงจะพูดออกมาได้  :m29:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-05-2010 16:17:39

  :haun4:

มาทักทายก่อนเลิกงานคับ

มีแต่คนเชียร์ให้บอกรัก  ผมว่ามันเขินทุกทีเวลาจะพูดอะ

ก็เคยคิดแต่ว่าทุกอย่างที่ทำลงไป  จะทำให้ติ๊บเข้าใจได้เองว่าผมรู้สึกยังไง

ก็มันเป็นคำสำคัญน่ะคับ  จะพูด จะบอกออกไปต้องหาโอกาสนิดนึง

ติดตามต่อไป  อย่าเพิ่งเบื่อซะก่อนนะคับ  มีที่มาที่ไปก่อนจะเอื้อนเอ่ย คำว่ารักออกไป

เดี๋ยวก็จะได้รู้คับ  ว่าหมอไม้คนนี้  ทำไมถึงใจอ่อนยอมบอกคำว่ารัก  และบอกรักกันยัง

ติดตามต่อไปน่ะคับ  สัญญาว่าจะไม่ทำให้ผิดหวัง...ทำไมตอนนั้นไม่มีคนเชียร์ให้บอกรักแบบนี้มั่งเลยน้า.....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-05-2010 16:21:11

 :t3:

ปล. ฝากถึงนาย hack ในบลอคพี่อัพเดทให้ล่วงหน้าไปเยอะแล้ว  ฝากเอามาอัพต่อด้วยน่ะคราบบบ

เพิ่งมีโอกาสได้ไปอ่านหลายๆคอมเม้นท์แบบจริงๆจัง  รู้สึกว่าจะมีหลายคนมีคำถามถึงผมกับหมอติ๊บเยอะทีเดียว

ไว้มีโอกาสจะค่อยๆตอบในโอกาสต่อไปนะคับ 

มีคนติดตามคอยคอมเม้นท์ให้บ่อยๆแบบนี้  รักตายเลย  อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนน่ะคับ รักทุกคนค้าบบบ

                                                                                            หมอไม้   เกียมัว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: -~iK@iZ_KunG~- ที่ 27-05-2010 17:13:18

จิ้มๆ เบาๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 27-05-2010 18:24:07

อ้างจาก: dr.mike ที่ 27-05-2010 16:21:11  

                                                                                          หมอไม้   เกียมัว

:-[

ปอลอ มารอนายแฮคเหมือนเดิม  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-05-2010 18:29:17

ตอนนี้ เรื่องการสอบผม เรื่อยๆ หุหุ

แต่มีพี่ใจดีท่านหนึ่ง ท่านจะโหลดและส่ง แนวข้อสอบ ก.พ. มาให้

ดีใจมากมาย ขอบคุณครับ หุหุ

ส่วนเรืองเล่า จะเอามาต่อเด่ยวนี้เลย หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 27-05-2010 19:26:35

มารอค่ะ

คุณหมอไม้ค่ะ  จะมีช่วงหลังไมค์ เปิดโอกาสให้ชาวเล้าฯสัมภาษณ์ไหมค่ะ อิอิ ให้หมอติ๊บมาร่วมด้วยได้ไหมค่ะ อิอิ



ปล. น้องแฮกส์ ไฟล์ที่ขอได้โหลดได้ครบทั้งสองตามที่ขอค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-05-2010 21:43:13

อ้างจาก: Simply Blue ที่ 27-05-2010 19:26:35  

มารอค่ะ

คุณหมอไม้ค่ะ  จะมีช่วงหลังไมค์ เปิดโอกาสให้ชาวเล้าฯสัมภาษณ์ไหมค่ะ อิอิ ให้หมอติ๊บมาร่วมด้วยได้ไหมค่ะ อิอิ



ปล. น้องแฮกส์ ไฟล์ที่ขอได้โหลดได้ครบทั้งสองตามที่ขอค่ะ

จริงหรือครับ หากได้ทั้งสามข้อ ผมขอทั้งหมดได้ไหมครับ หุหุ

ขอบคุณมากๆ นะครับ วันเสาร์ผมจะไปรษณีย์ จะส่งไปให้นะครับ

ขอบคุณจากใจครับ

ปล. รักพี่ที่สุดเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 27-05-2010 21:55:05

พี่ติ๊บใจดีอีกตามเคย หุหุ
รออ่านตอนต่อไปน้าา :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-05-2010 22:01:30

to Hack

ไม่รู้ว่าช่วงนี้เกิดอะไรขึ้น  พอดีพี่เห็นว่าเรามาอัพวันละรอบ  แต่เอาลงทีหลายๆตอน

พี่ว่ามันดูยาวและจะน่าเบื่อเกินไปไม่ชวนติดตามเท่าไหร่นะ

ขออัพไปทีละตอนดีกว่า  จะได้ไม่น่าเบื่อ

แต่เข้าใจว่าช่วงนี้น้องมีเรียนกลางวัน

ไม่สะดวกยังไงบอกพี่ละกัน  เพราะพี่ว่าอัพทีละตอน วันละตอนสองตอนเหมือนเดิมดีกว่า

หรือคนอื่นคิดว่ายังไงคับ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่า&#
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-05-2010 23:03:24

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน 30 คู่แข่งคนใหม่
15:53 27/5/2010

เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นในตอนบ่ายแก่ๆ ของวัน  และ ตอนนี้เพื่อนสาวช้างหุ่นน้ำของผมเธอก็โทรมาคอนเฟิร์มสถานที่ในการจัดเลี้ยง ของเธอว่าเป็นร้านอาหารที่อยู่ด้านหน้ามหาลัย

ผมเลยบอกกับเธอไปว่าเดี๋ยวผมจะไปกับน้อง ซึ่ง เธอก็รู้อยู่แล้วว่าคือติ๊บ เพราะหลายต่อหลายครั้งที่ติ๊บเดินไปรอผมที่ที่ทำงานก่อนเราจะกลับห้องพักพร้อมกัน

ทุ่มเศษๆ ผมกับติ๊บ ก็ขับรถมาถึงด้านหน้ามหาวิทยาลัย เป็นร้านอาหารนั่ง สบายๆ ริมคลองชลประทานเล็กๆ บรรยากาศ ดีเอามากๆ

“หมอไม้ ทางนี้ค่ะ” ที่จริงเธอไม่ต้องเรียกผมก็พอจะมองหาเธอได้ไม่ยาก เพราะร่างเธอก็ไม่ได้เอวบางร่างน้อยซักเท่าไหร่ ซึ่งตอนนี้เธอนั่งอยู่กับเพื่อนรุ่นราว คราวเดียวกัน ประมาณ 6-7 คน ทั้งหญิงและชาย

“ทุกคน อันนี้เพื่อนกิ๊กเองหมอไม้ เป็นทันตแพทย์ทำงานที่เดียวกับกิ๊ก ส่วนอันนี้น้องติ๊บ เด็กแพทย์ปีหนึ่ง” เธอแนะนำผมกับทุกคน ก่อนแนะนำชื่อเพื่อนแต่ละคนของเธอให้ผมรู้จัก และแน่นอนว่าเพื่อนๆ ของเธอแต่ละคนส่วนใหญ่ก็เป็นทันตแพทย์เหมือนกัน แต่แยกย้ายกันไปเรียนแล้วก็ทำงานที่อื่นๆ แล้วก็มีอีกคนเป็นแพทย์ทำงานที่ รพ. ในมหาวิทยาลัยที่เดียวกับผม เดินสวนกันไปมาหลายทีแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้รู้จักกัน คือหมอ จ๊ะโอ๋

“หวัดดีคับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” ติ๊บยกมือไหว้ทักทายทุกคนไปจนรอบโต๊ะ ก่อนได้ที่นั่งข้างๆ กับผม ตรงข้ามกับหมอกิ๊ก ผู้เป็นเจ้าของวันเกิด

“แฮปปี้เบิร์ทเดย์ ทูยู มีแฟนหล่อๆ รวยๆ สวยๆ เฮงๆ” ผมอวยพรวันเกิดให้เพื่อนก่อนยื่นของขวัญวันเกิดที่ผมกับติ๊บตั้งใจไปซื้อกัน แถวหน้ามหาวิทยาลัยเป็นตุ๊กตาหมีน่ารัก แต่ห่อใส่กล่องมาเรียบร้อยให้เจ้าตัวได้ลุ้นๆ บ้าง ที่ผมซื้อตุ๊กตาหมีให้เพราะสังเกตว่าที่แขวนโทรศัพท์ พวงกุญแจ ในห้องทำงาน หรือในรถ ของเพื่อนสวยผมคนนี้มักเต็มไปด้วยตุ๊กตาหมีนั่นเอง ซึ่งผมคิดว่าเธอน่าจะชอบและถูกใจกับของขวัญชิ้นนี้

แล้วระหว่างที่เราพูดคุยกันสนทนาตามประสาเพื่อนฝูงในวงการทันตแพทย์นั้น ก็มีส่วนที่ไม่เข้าพวกคือพวกหมอสองคนคือหมอจ๊ะโอ๋ กับหมอติ๊บ ซึ้งได้แต่คุยกันเงียบๆ สองคน ซึ่งก็ไม่ได้หลุดไปจากสายตา หรือความสนใจของผมเท่าไหร่นัก และดูท่าทีของไอ้หมอคนนี้ ใช่เลย เป๊ะเลย เกย์แน่ๆ ผมคิดในใจและดูทีท่าตอนนี้จะคุยกับติ๊บอย่างออกรส ออกชาติ ซะด้วยซิ (Hackz รู้ลึกถึงรังสีเกย์แล้วหรือ)

“เดี๋ยวติ๊บขอไปห้องน้ำก่อนนะคับ “ติ๊บกระซิบบอกผมและพี่กิ๊กเป็นการขออนุญาต

“เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนดีกว่า” หมอจ๊ะโอ๋พูดขึ้น ก่อนเดินเลี่ยงออกไปห้องน้ำกับติ๊บสองคน

ในระหว่างที่ผมกำลังพูดคุยกับเพื่อนๆ ที่ทำงานสาขาอาชีพเดียวกัน ก็เป็นการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารกันได้เป็นอย่างดี ก่อนเราจะแลกเปลี่ยนเบอร์กันเพื่อไว้คุยเรื่องการทำงาน

จนเวลาผ่านไปเกือบเที่ยงคืน ซึ่งได้เวลา แยกย้ายกันกลับบ้าน ในขณะที่หลายคนแก้มแดงเป็นลูกตำลึง เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่เรายกกันมาตั้งแต่หัวค่ำ เพื่อเฉลิมฉลองวันเกิดให้เพื่อนรักของผม

“พี่ไม้ห้ามหึงติ๊บนะ ถ้าจะบอกว่าพี่จ๊ะโอ๋ เค้าขอเบอร์ติ๊บด้วย” ติ๊บเอ่ยขึ้นขณะที่ผมกำลังขับรถกลับหอพักซึ่งอยู่ทางด้านข้างของมหาวิทยาลัย

“แล้วให้เบอร์เค้าไปรึป่าวละนะ” ผมถามแบบมึนๆ

“ก็ให้ไป เพราะคิดว่าพี่เค้าเป็นแพทย์ไง เผื่อมีปัญหาเรื่องการเรียนจะได้ถามพี่เค้าได้” (Hackz ก็ขอให้เป็นอย่างนั้นดี)

“ไม่เล่นตัวหน่อยเหรอ ให้ง่ายจัง” ผมถามกวนๆ

“เล่นตัวทำไม ก็เขาไม่ได้จะจีบติ๊บซักกะหน่อย อย่าบอกนะว่าหึงอีกอะ” ติ๊บถามพร้อมทำหน้าบึ้ง

“เปล่า ไม่กล้าหึงแล้วคับ”

“ก็ดี แล้วไป หึงแล้วงี่เง่าแบบเมื่อคืนอีกนะ คราวหน้าติ๊บเล่นบทร้ายอย่าหาว่าติ๊บร้ายนะ” (Hackz ไม่ว่าหรอก จัดการเต็มที่เลย เอาให้พี่ไม้หมอบกับที่[อก] หุหุ)

“โห” ขู่กันซะขนาดนี้ผมก็ชักจะกลัวแล้วซิ เค้าว่ากันว่าคนนิ่งๆ เวลาโมโหว่าน่ากลัวมาก อยากเห็นเหมือนกันว่า แบบติ๊บจะโมโหร้ายได้แค่ไหนกันนะ

“ติ๊บ โมโหใครเป็นด้วยเหรอ” ผม ถามแบบกระเซ้าเย้าแหย่ไปเรื่อย

“ติ๊บก็คนธรรมดานี่แหละพี่ไม้ ให้เล่นบทดีก็ได้ ให้ร้ายก็เป็น” ติ๊บบอกผมพลางมองมาที่ผมแบบตาดุๆ

“อืมน่ากลัว แต่ก็ยังน่ารักอยู่ดี” ผมบอกพลางยกมือขวาของติ๊บที่ถูกผมกุมมืออยู่ตลอดเวลาที่ขับรถขึ้นมาหอมหนึ่งที

“ถึงตอนนั้นก็ขอให้พูดแบบนี้นะ” ติ๊บมิวายข่มขู่ผม

“จ้า กลัวแล้วจ้า” ผมแหย่ไปพลางหันไปทำหน้ากวนๆ ก่อนนำรถเข้าจอดที่โรงจอดรถของหอพักที่เราพักอยู่ ก่อนอาบน้ำเข้านอนเพราะวันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว และผมเองก็มึนเต็มที่แล้วด้วย พรุ่งนี้จะไปทำงานไหวรึป่าวก็ไม่รู้…..

วันนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองง่วงเหงาหาวนอนมากมาย  ตั้งแต่เมื่อเช้าตอนที่ ติ๊บปลุกขึ้นมาทำงานแล้ว มารู้สึกกะปี้กะเปร่าขึ้น มาหน่อยตอนที่ได้อาบน้ำแล้วก็ไอ้ตัวเล็กทำสมูทตี้อะไรไม่รู้ให้ดื่ม แก้เมาค้าง ดีขึ้นเยอะเลย เดี๋ยววันหลังขอสูตรมาให้  แต่ว่า เอ….ติ๊บไปเอา สูตรมาจากไหนหว่า

วันนั้นผมเลยต้องโด๊ปเครื่องดื่มชูกำลังเป็นว่าเล่นเพื่อขับไล่อาการเมาค้างให้หายไป เพื่อจะได้ไม่ส่งผลรบกวนต่อการทำงานของผม ซึ่งวันนี้เป็นต้นสัปดาห์แน่นอนว่าคนไข้เยอะอยู่แล้วแน่ๆ

ผมทำงานแบบเบลอๆ จนเที่ยงจึงได้เวลาพักเที่ยง ไปหาไรกินก่อนดีกว่า จะได้หายง่วง หายเมา

“กิ๊ก ไปหาไรกินกันเหอะว่ะ หิวแล้ว” ผมเดินเข้าไปชวนเพื่อนสาวช้างน้ำที่ตอนนี้กำลังล้างมือ อยู่ในห้องพักแพทย์

“อ้อ รุ่นนี้ไม่ต้องชวนหรอกคะกำลังจะไป แต่วันนี้กินโรงอาหารในโรงบาลนี่แล้วกันน่ะ พอดีติดงานอ่ะไม้ ไปไกลไม่ได้”

“โอเคๆ ที่ไปไหนไม่ได้นี่เพราะติดงาน รึเมาค้างกันแน่วะ” ผม ถามกัดๆ

“แหม ก็ทั้งสองอย่างน่ะแหละ เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลย โลกหมุนติ้วๆ” เพื่อนสาวผมพูดพร้อมกับเดินไปเช็ดมือ ก่อนถอดเสื้อกาวน์เก็บไว้ แล้วเดินไปทางด้านหลังโรงพยาบาลซึ่งมีโรงอาหารอยู่ ซึ่งตอนนี้คนเริ่มแน่นกัน แล้วเพราะเป็นเวลาพักเที่ยงนั่นเอง

“อ่าว หมอจ๊ะโอ๋ มานานยัง” เสียงกิ๊กทักทายกับเพื่อนของเธอที่นั่ง อยู่ที่โต๊ะอาหารก่อนหน้าพวกผม

“เพิ่งทานนี่แหละ นั่งด้วยกันป่าว” เสียงชายหนุ่มเอ่ยปากชักชวน

หมอจ๊ะโอ๋ ชื่อเรียกยากอ่ะ พิมพ์ก็ยาก แถมท่าทางแปลกๆ กับติ๊บเมื่อคืนนี้ ไม่ค่อยถูกชะตาเท่าไหร่แฮะ( อีกแล้ว )  เรียกไอ้หมอหน้าเข้ม ละกัน (Hackz อยากบอกว่าชอบคนหน้าเข้มอ่า ทำไงดี หุหุ)

เพราะหมอจ๊ะโอ๋จะแตกต่างจากไอ้หมอบอยสุดขั้ว คือถ้าผมออกไปเจอข้างนอกไม่มีทางที่ผมจะคิดว่ามันเป็นหมอแน่ๆ ถ้าไม่รู้จักกัน เพราะไอ้นี่ก็รุ่นราวคราวเดียวกับผม แต่รูปร่างล่ำบึ๊กทีเดียว ทรงผมราวกับเด็กวัยรุ่น ที่ถูกเซทจัดทรงมาอย่างดี แถมไว้หนวดเคราเซอๆ

เอ๊ะรึสมัยนี้เค้านิยมกันอย่างนี้หว่า…..เกย์ชัดๆ

แล้วผมก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะที่ไอ้หมอหน้าเข้มกับกิ๊กนั่งอยู่ พร้อมกับอาหารและน้ำในมือก่อนนั่งลงตรงข้ามกับไอ้หมอ หน้าเข้มนั่น

“หมอไม้ เป็นพี่ชายแท้ๆ ของหมอติ๊บเหรอคับ” ดูมันถามคำถามมา มายุ่งอะไรกะแฟนผมอีกละเนี่ย ไอ้คนนี้ หาเรื่องอีกละ

“อ่อ เปล่าคับ  ทำไมเหรอคับ” ผมตอบพร้อมกับเงยหน้าจากอาหารมามองหน้าไอ้หมอหน้าเข้ม

“อ้อ เปล่าคับนึกว่าเป็นพี่น้องกัน เห็นหน้าตาคล้ายๆ กัน” อืมมมม เอาส่วน ไหนดูว่าคล้ายอ่ะ

“แล้ววันนี้คนไข้เยอะมั้ยคับ” ผมเปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า จะได้ไม่ต้องให้ไอ้หมอนี่ไปเกี่ยวข้องกะติ๊บอีก ชอบวุ่นวายกะความรักของผมกันซะจริงงงง

“ก็เยอะเป็นปกติของวันจันทร์อะคับ ต้นสัปดาห์ก็เยอะ เป็นธรรมดาแหละ” ไอ้หมอหน้าเข้มตอบกลับมา 

แล้ววันนั้นผมก็คุย เรื่องราวต่างๆ กับไอ้หมอหน้าเข้มนั้นตลอดการรับประทานอาหารมื้อกลางวันของเรา เลยพอทำให้ผมรู้จักกันมันมากขึ้น ถึงจะไม่ค่อยยอยากรู้จักเท่าไหร่ก็เหอะ แต่ก็ต้องเสแสร้งคุยไป (แบบนี้รางวัลออสก้าร์จะหนีนายไม้ไปไหนพ้น) (Hackz เอารางวัลนาฏราชก่อนดีกว่านะ)

“ไม้ แฟนแกมา” เสียงกิ๊กพูดพร้อมกับชี้ไปทางเข้าโรงอาหาร

ตอนนั้นไม่รู้กิ๊กพูดจริงหรือล้อเล่น หรือว่าจะรู้ความจริงถึงความสัมพันธ์ระหว่างผมสองคนแล้วรึยังก็ไม่ทราบได้ แต่ก็ทำผมสะดุ้งเลยทีเดียว ก่อนหันไปมองทางเข้าโรงอาหารก็เจอกับกลุ่มของเด็กนิสิตแพทย์กลุ่มใหญ่
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. หุหุ มีคู่แข่งเพิ่มมาอีกหนึ่งคน(รึป่าว)
ปล2. จัดตามสะดวกเลยครับพี่ไม้ น้องไม่เกี่ยงอยู่แล้ว ขอแค่ได้อ่าน หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 27-05-2010 23:14:05

ในที่สุดก็ตามอ่านทันนนน
^^

หมอติ๊บน่ารักอ่ะ
โอ่ยยยย โคตรจะเป็นคนดีเลยนะ
><

ชอบค่ะ
ว่าแต่ ... คั่นป้ะเนี่ย ????

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 27-05-2010 23:18:30

เป็นกำลังใจให้หมอไม้กะหมอติ๊บรักกันนานๆ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 27-05-2010 23:23:54

หมอไม้ยังแอบระแวงเป็นระยะๆ หึหึ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-05-2010 23:25:23

ประชดไรพี่ป่าวนี่ นายแฮค

มาทีละตอน  ก็ให้มันจบตอนซิครับน้อง

มาขาดครึ่งอย่างนี้ละ

 :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-05-2010 23:41:21

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 30 คู่แข่งคนใหม่ (ต่อ)
15:55 27/5/2010

“ไม้ แฟนแกมา” เสียงกิ๊กพูดพร้อม กับชี้ไปทางเข้าโรงอาหาร

ตอนนั้นไม่รู้กิ๊กพูดจริงหรือล้อเล่น  หรือ ว่าจะรู้ความจริงถึงความสัมพันธ์ระหว่างผมสองคนแล้วรึยังก็ไม่ทราบได้  แต่ก็ทำผมสะดุ้งเลยทีเดียว ก่อนหันไปมองทางเข้าโรงอาหารก็เจอกับกลุ่มของเด็กนิสิตแพทย์กลุ่มใหญ่  ที่เดินมาและหนึ่งในนั้นก็มีติ๊บรวมอยู่ด้วย แต่ดูท่าติ๊บจะยังไม่ทันได้สังเกตว่าผมนั่งอยู่ตรงนี้ หรืออาจจะเป็นเพราะเพื่อนสาวร่างช้างน้ำชุบแป้งทอดนี่ บังผมไว้ซะมิดก็ไม่รู้

“เป็นแฟนกันเหรอคับ” ไอ้หมอหน้าเข้มถาม ทำเอาผมแทบสำลัก

“อ้อ กิ๊กมันก็พูดเรื่อยเปื่อยไปงั้นแหละคับ” ผมตอบเลี่ยงๆ เพราะถึงจะอยากบอกว่าใช่ก็ เหอะ

“อ่ะคับ ถ้าไม่เป็นแฟนไม้ผมจีบก็ไม่ว่ากันน่ะ” โอแรงงงง ไอ้หมอ นี่เดี๋ยวเตะคาโต๊ะเลย ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดแรงๆ จากปากไอ้หมอนี่แบบนี้เลย เก็บอาการหน่อยก็ได้

ผมไม่ตอบว่าอย่างไรก่อนหันหน้ามองไปทางติ๊บ ซึ่งตอนนี้กำลังเดินเลือกดูตามร้านอาหาร

แต่เอ ไอ้คนที่เดินมาข้างๆ ติ๊บนี่ดูมันคุ้นๆแฮะ

ไม่ต้องคิดแล้ว ใช่เลย วันนี้มันวันอะไรของผมว่ะ เจอทั้งไอ้หมอหน้าเข้มนี่คน เดียวไม่พอ  ยังจะมาสมทบกับไอ้ (ว่าที่ )หมอหน้าจืดนั่นอีก

เฮ้อ  มีแฟนน่ารัก  คิดหนักจนแฟนตายยย………..

แล้วกลุ่ม เด็กแพทย์พวกนั้นก็เดินมานั่งที่โต๊ะข้างๆกับที่ผมนั่ง

“อ่าว พี่ไม้หวัดดีคับ” เสียงจากไอ้หมอบอยหน้าจืดทักทายผมทั้งที่ ผมก้มหน้าก้มตากินข้าวไม่ได้อยากจะทักทายมันเลย

“หวัดดีคับ” ตอบมันไปทั้งที่ข้าวยังเต็มปาก

“อ่าว พี่ไม้หวัดดีคับ พี่กิ๊ก พี่จ๊ะโอ๋ หวัดดีคับ” เสียงติ๊บเอ่ยทักทายข้ามโต๊ะมาหลังจาก ที่ไอ้หมอบอยทักทายผม

“ไมวันนี้มาทานข้าวที่นี่ได้ละ” ผมส่งคำถามพร้อมมองพุ่งเป้าไปยังติ๊บ แต่ทว่าคนตอบกลับเป็นไอ้หมอหน้าจืดซะอย่างนั้น มายุ่งอะไรกะเรื่องของกูสองคนฟะ แอบ คิดในใจ

“อ่อ พอดีวันนี้ที่ใต้ตึกแพทย์คนแน่นเลยอ่ะคับ เลยลองมาทานที่นี่ดู ไม่เคยมากินซะที”

แล้วผมก็ทานข้าวกันต่อไป แต่ใจซิไปอยู่กะโต๊ะข้างๆ แล้วก็ทำฟอร์มแอบมองบ่อยๆ

ก็แหม…. มากะเพื่อนคนอื่นๆ ยังพอทำใจได้ นี่เล่นมากับไอ้หมอหน้าจืด

เพิ่งมีเรื่องกันเพราะมันแท้ๆเชียว  ยังไม่ทันที่ผมจะได้โกรธ ไอ้หมอหน้าเข้มนั่น ศัตรูคนใหม่ของผมก็ออกลวดลายทันที เดินดุ่มๆ ไปที่ซุ้มน้ำ ก่อนเดินกลับมาพร้อมน้ำสองแก้วในมือ

……แล้วมันจะกินน้ำทำไมตั้งสองแก้ว ตอนแรก คิดว่ามันคงซื้อมาเผื่อกิ๊กแหละมั้ง เพราะกิ๊กมันไม่ได้ซื้อน้ำมาพร้อมจานข้าว แต่ไม่ทันจะได้คิดไร คำตอบก็ถูกเฉลยจากการที่ไอ้หมอหน้าเข้มนั่น เดินไปหยุดหน้าติ๊บก่อนยื่นน้ำอัดลมในมือให้ติ๊บ

“อะ พี่เลี้ยงน้ำ” ไอ้หมอหน้าเข้มบอกพลางยื่นน้ำให้ติ๊บ (Hackz กะจะแกล้งให้พี่ไม้หึงตายไหมนี่ หุหุ ดีดี เอาเลยชอบๆ)

“ขอบคุณคับ” ติ๊บเงยหน้าขึ้นมามองหน้าไอ้หมอหน้าเข้ม ก่อนไหว้ขอบคุณ แล้วหันมายิ้มแหยๆ ให้กับเพื่อนในกลุ่ม รวมทั้งไอ้หมอหน้าจืดนั่นที่ตอนนี้ทำหน้าบึ้งจนสังเกตได้

แล้วมึงจะหึงทำไมวะ นั่น แฟนกูเฟ้ยยยยย

ผมคิดในใจก่อนเดิน เอาจาน และแก้วน้ำไปเก็บในที่สำหรับเก็บจานชามที่ทางโรงอาหารจัดไว้ให้

“กิ๊ก เอาไรป่าว น้ำ ผลไม้ ขนม” ผมหันไปถามเพื่อนสาวที่เดินมาเก็บจานชาม ด้วยกัน

“ไม่เอาแล้วละ เดี๋ยวเราต้องรีบไปอ่ะ มีงานค้างอยู่” กิ๊กบอกผมในขณะที่สายตาผมยังไม่ได้ละไปจากโต๊ะข้างๆเลย

“ไปเหอะ รีบบบบบบ” กิ๊ก ชวนผมหลังจากเราเก็บจานชามเรียบร้อย

“อืม กิ๊กกลับไปก่อนเหอะ พอดีเราง่วงๆอะ ขอโด๊ปกาแฟซักแก้วก่อน เดี๋ยวตามเข้าไป”

ผมให้เหตุผลกับกิ๊ก ทั้งที่ในใจจริงๆ อยากจะอยู่ดูน้ำหน้าไอ้พวกที่มันชอบยุ่งกะแฟนชาวบ้านพวกนี้จริงๆ ว่ามันจะมาไม้ไหน ไอ้หมอหน้าจืดนั่นก็ไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้หมอน้าเข้มนี่ซิ ดูเปิดเผยโจ่งแจ้ง ลูกเล่นแพรวพราว เชียว (Hackz พลอย เพรช พริ้ง แพรว พราว หุหุ)

ตอนนี้ผมเดินกลับมาโต๊ะตัวเดิมพร้อมแก้วกาแฟเย็นในมือ  นั่งตรงข้ามกับหมอหน้าเข้มนั่น พลางสังเกตอาการติ๊บและเพื่อนจากโต๊ะข้างๆไปด้วย

“คนข้างๆ นั่นแฟนติ๊บเหรอคับ” ไอ้หมอหน้าเข้มถามผมแบบกระซิบกระซาบ
“อ่อไม่ใช่หรอกเพื่อนกัน เห็นไปด้วยกัน อยๆ” ผมตอบแบบดูท่าทางไม่ค่อยสนใจแต่ใจจริงซิ..

“ไม้ จะว่าอะไรมั้ยถ้าผมจะขอจีบน้องติ๊บ”

“อ่าว ผมไม่ใช่ติ๊บนี่มาขอผมทำไม” ผมตอบแบบห้วนๆ

“ก็เห็นเป็นพี่ชายไงเลยขออนุญาตก่อน” ไอ้หมอหน้าเข้มทำสีหน้าทะเล้นอ้อนวอน

ผมคิดในใจ…ถ้ายอมให้มันจีบติ๊บ ผมก็เป็นคนใจดีเกินไปละ

แฟนกูโว้ยยย  แฟนกู  ผมได้แต่ดื่มกาแฟพลางมองไปที่ติ๊บไม่ละสายตา  เช่น เดียวกับไอ้หมอหน้าเข้มนั่นที่จ้องมองติ๊บด้วยสายตาหยาดเยิ้ม อยากเตะมันซักป๊าบ จริงๆนะ (Hackz ศึกชิงนาย)

หลังจากอาหารมื้อเที่ยงผ่านไป เด็กพวกนั้นก็คงกลับไปเรียนที่ตึกคณะของตัวเองต่อไป โดยที่ตลอดเวลาที่ผมสังเกตอาการระหว่างติ๊บกับไอ้หมอบอย ก็ไม่ได้มีอะไรน่าเกลียดหรือออกนอกหน้ากันจนเกินไปนัก หากมองแบบไม่อคติ ทั้งสองก็คงจะเป็นเพื่อนที่ดีและสนิทกัน หากแต่มองในแง่ของคนรัก ไอ้หมอหน้าจืดนี่ก็ศัตรูหมายเลขหนึ่ง ของผมดีๆนี่เอง

“เป็นอะไรรึเปล่าคับ หมอไม้จ้องตาไม่กระพริบเลย” เสียงนั้นเรียก ให้สติผมกลับคืนมา

“อ่อ เปล่าคับพอดีมึนๆ จากเมื่อคืนอ่ะคับหมอ” ผมตอบไอ้หมอหน้าเข้มนั่นไป

“อืม เห็นดื่มไปเยอะเลยเมื่อคืน ดื่มเก่งเหมือนกันนะหมอนี่” มันแซวผม

“ก็เลยต้องโด๊ปกาแฟให้ตื่นตลอดนี่ไงละคับ” ผมบอกก่อนก้มหน้าลงดูดกาแฟเย็นๆ ในมือ

“น้องติ๊บนี่น่ารักนะคับ” จู่ๆ ไอ้หมอหน้าเข้มก็เอ่ยขึ้นทำเอาผม เกือบพ่นกาแฟใส่หน้ามันแล้วมั้ยละ

“หือ ว่าไงน่ะคับ” ผมถามย้ำเพื่อให้แน่ใจว่าได้ยินไม่ผิด

“ผมบอกว่า น้องติ๊บเค้าน่ารักดี” ไอ้หมอหน้าเข้มยังยืนยันคำเดิม

กูรู้มาตั้งนานแล้วเว้ยย ใจอยากตะคอกใส่หน้ามันออกไปดังๆแบบนี้ แต่ปากกลับบอกไปอีกอย่าง

“คงมีหลายคนอ่ะคับที่คิดเหมือนหมอ” ผมบอกมันไปแบบนี้ และรู้สึกว่าฝืนใจตัวเองจัง

“ก็น้องเค้าน่ารักดีนิคับ นิสัยก็ดี ขนาดเพิ่งคุยกันไม่กี่คำเมื่อคืน” มันบอกผมยังกะคนเพ้ออ

“แล้วไม่มีคนจีบน้องเค้ามั่งเหรอคับ หมอน่ารักๆ แบบนี้” ดูมันยื่นแต่ละถามมาให้ผม

“อ่อ อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันคับ” ผมตอบๆ ไปก่อนขอตัวกลับไปทำงาน ทั้งที่จริงๆ ผมไม่มีงานค้างหรอก แต่กลัวจะได้ชกหน้าคนกลางโรงอาหาร ไอ้หมอนี่มันน่ากลัว จริงๆ

ผมต้องปั้นหน้ายิ้มล่ำลามันอยู่ซักพักก่อนกลับไปทำงานต่อและในใจ วันนี้มันหงุดหงิดอะไรมากมายวะนี่ เป็นอะไรมากมาย นายไม้…..

Modify 28/05/2010 00.29 am
แล้วเย็นนั้นหลัง จากเลิกงานผมก็นั่งเคลียร์งานต่ออีกซักพัก  จนสอง ทุ่มซึ่งเป็นเวลาที่ผมจะต้องไปรับติ๊บที่คลินิคผิวหนังที่อยู่ด้าน ข้างมหาวิทยาลัยและเป็นทางกลับหอพักของผมด้วย

แต่ก่อนที่ผมจะเดินมาถึงอาคารจอดรถของโรงพยาบาล  เสียง โทรศัพท์ก็ดังขึ้น  หวังว่าคงไม่มีใครตามไปทำคนไข้ ตอนนี้นะ  ผมคิดในใจ  ก่อน ล้วงเอามือถือออกมา

“ว่าไงไอ้ตัวเล็ก” ผมกดรับสายพลางเอ่ยทักทายเมื่อรู้ว่าใคร คือคนโทรเข้ามา

“ไม่ว่าไง  เลิกงานแล้ว  ตัว เองอยู่ไหนอ่ะ  ออกมารับติ๊บยัง  “เสียงปลายสายเจื้อยแจ้ว

“กำลังจะออกไปนี่แหละคับ  มีไรเหรอ”

“วันนี้ตัวเองเหนื่อยป่าว  จะกลับห้องก่อน ก็ได้นะ  พอดีติ๊บมีนัดกะเพื่อน”

“อีกแล้วเหรอ  มีนัดไปไหนกันละวันนี้” ผมถามติ๊บเพราะอยากรู้ว่าจะไปไหน  จะได้ ไม่ต้องเป็นห่วง

“ก็ไม่ได้ไปไหนหรอก  ลานสมเด็จ”

...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ขนาดคนอ่านยังหลงพี่ติ๊บเลย นับประสาอะไรกับคนที่เห็นพี่ติ๊บตัวจริง หุหุ
ปล2. ป่าวประชดนะ มันโพสต์ได้แค่นี้ เห็นมะที่ไตเติ้ลของตอน 29 มันขาดช่วงไป และก็โพสต์ตามพี่ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 27-05-2010 23:50:12

ขอบคุณนะครับที่มาลงอย่างต่อเนื่อง ทั้งหมอและแฮคซเลยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 27-05-2010 23:50:48

อึดอัดเนอะ แฟนตัวเองแท้ ๆ แต่บอกคนอื่นไม่ได้ว่าเป็นแฟนกัน

แถมยังมีคู่แข่งมาจีบให้เห็นซึ่ง ๆ หน้าอีกต่างหาก

หมอไม้จะแก้ปัญหานี้ยังไงน๊อ  :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-05-2010 23:51:13

อ้างถึง

แล้วเย็นนั้นหลัง จากเลิกงานผมก็นั่งเคลียร์งานต่ออีกซักพัก  จนสอง ทุ่มซึ่งเป็นเวลาที่ผมจะต้อง

อะไรพี่ไม้ ผมไม่เข้าใจ ทำไมถึงแค่นี้ ผมอ่านตอนต่อไป ทำไมมันเริ่มไปเรื่องใหม่ล่ะ ผมงง

พี่กลับไปตรวจดูที่... ของพี่นะครับ ผมงงอ่า ไปตอนต่อไปไม่ได้เลย ตัดขึ้นมาเรื่องใหม่เฉยเลย งง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 27-05-2010 23:51:49

มีศัตรู(หัวใจ)2คนแล้วนะคุณหมอไม้ แถมมาพร้อมกันซะด้วย
แล้วทำไมคุณหมอไม้ไม่แสดงตัวล่ะคะ?
คุณหมอไม้ถ้าไม่ยอมแสดงตัวเดี๋ยวก็ได้มีคนเข้าหาคุณหมอติ๊บเพิ่ม มาสร้างความปวดหัวให้อีกหรอก
ยังสยองตอนคุณหมอไม้หึงโหดไม่หายเลย


..เวลาสองทุ่มจะต้อง..   จะต้องอะไรคะ? :serius2:



 :กอด1:ใ้ห้กำลังใจคุณหมอทั้งสองและคุณhackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 28-05-2010 00:10:57

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 31
16:07 27/5/2010

ลานสมเด็จ คือที่ตั้งของพระราชานุสาวรีย์ ของสมเด็จพระนเรศวร มหาราช รูปปั้นขนาดใหญ่กว่าพระองค์จริงในท่วงท่า หลั่งทักษิโณทก……ประกาศตัด สัมพันธไมตรีกับ กรุงหงสาวดี ด้านหน้าเป็นลานกระเบื้องหินอ่อนขนาดใหญ่บนเนินหญ้าเขียวชะอุ่ม และสวนสวยงาม

เป็นที่กราบไหว้ เคารพบูชาของบรรดานิสิต บุคลากร และประชาชนชาวพิษณุโลกทั่วไป

และ ก็ไม่ไม่แปลกที่ติ๊บจะไปที่นั่น  เพราะเป็นที่รวมตัว และนั่งพูดจาสนทนาของเหล่านิสิตในตอนแดดร่มลมตกยามค่ำคืนแบบนี้

“แล้วติ๊บจะไปทำไรที่นั่น…” ผมถามด้วยความอยากรู้ เพราะปกติติ๊บไม่ ค่อยได้ไปที่นั่นเท่าไหร่นัก

“อ่อ ก็ไม่มีอะไรแค่อยากไหว้สมเด็จเฉย ๆ” ติ๊บบอกมาตามสาย

“ให้พี่เข้าไปหามั้ยละ” ผมถามติ๊บเพราะกลัวว่าติ๊บจะต้องกลับไอ้หมอหน้าจืดนั่น

“ถ้าพี่ไม้จะมาวานไปซื้อพวงมาลัยตรงหน้าม.ให้หน่อยดิ” ไอ้ตัวเล็กเรียกร้อง

“คับๆ เดี๋ยวพี่ไปซื้อพวงมาลัยมาให้ แล้ว นี่กินไรรึยัง”

“ยังอะ ไหว้สมเด็จแล้วค่อยไปหาอะไรกิน” ติ๊บส่งคำตอบมาให้ผม

“โอเค งั้นเดี๋ยวพี่ไปหน้าม.แล้วแวะเข้าไปหา”

ผมบอกติ๊บก่อนขับรถแจ๊สคู่ใจไปซื้อพวงมาลัยหน้า ม. ก่อนขับรถวนเข้ามาที่ลานสมเด็จ ซึ่งตอนนี้ก็มีเหล่านิสิตมาจุดธูปเทียน สักการะมากมาย  บ้างก็มาถูพื้น บ้างก็มานั่งตั้งกลุ่มคุยกัน ถ่ายรูปกันบ้าง เป็นอีกหนึ่งรูปแบบการใช้ชีวิตของเด็กมหาวิทยาลัย

ส่วนติ๊บก็ยืนรอผมอยู่บนทางเข้าลานสมเด็จ ผมจัดการจอดรถชิดขอบทางก่อนเดินออกมาจากรถพร้อมพวงมาลัยในมือ และนมสำหรับเจ้าตัวเล็กหนึ่งกล่อง

ตอนนี้เพื่อนของติ๊บก็จ้องมองมาทางผมกับติ๊บโดยพร้อมเพรียงกัน หลังจากที่ผมไหว้สมเด็จกับติ๊บเสร็จเรียบร้อยเจ้าตัวก็เอ่ยขึ้น

“พี่ไม้ไม่รีบไปไหนใช่มั้ยคับ หิวรึยัง”

“ก็ยังไม่เท่าไหร่อ่ะ มีอะไรรึป่าว” ผมถามด้วยอาการงงๆ

“อ้อ พอดีติ๊บจะอยู่เป็นกำลังใจให้ เพื่อนๆซะหน่อย” ติ๊บตอบพร้อมหันมามองทางผม

“ให้กำลังใจเพื่อนทำไมเหรอ” ผมถามพร้อมทำหน้างงสุดขีด ก่อนเจ้าตัวจะชี้ไปทางเพื่อนๆ ที่ตอนนี้กำลังนั่งกันอยู่เป็นกลุ่ม ใหญ่

“ให้กำลังใจเพื่อนทำไมอ่ะ” ผมงงไปใหญ่

“ไม่ใช่เพื่อนกลุ่มนั้น แต่เพื่อนกลุ่มนั้นต่างหากที่กำลังถูลานสมเด็จอยู่นั่นอ่ะ”

“อ่าวแล้วทำไมต้องถูลานสมเด็จด้วยอ่ะ” ผมยังไม่ทันหายงง

“ก็เพื่อนติ๊บเขาบนไว้ ถ้าไม่ติด F ซักตัวจะมาถูลานสมเด็จ” พอได้ยินคำตอบผมก็ ถึงกับกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่อยู่

ที่นี่มีสมเด็จพระนเรศวรเป็นที่พึ่งและที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ เมื่อไหร่มีเรื่องทุกข์ร้อนไม่สบายใจ บรรดาเหล่านิสิตก็จะมากราบไหว้ขอพรจากท่าน แต่ผมก็นึกไม่ถึงว่าจะมีคนบนโดยใชวิธีแก้บนแบบนี้

“ไม่เห็นตลกเลย ก็เพื่อนเค้าบนให้ไม่เหมือนคนอื่นไง คนอื่นๆ เค้าบนถวายพวงมาลัย บางคนก็บนด้วยไข่ต้ม บางคนก็บน ด้วยตุ๊กตาไก่ชน แต่คนนี้เค้าคงขยันอ่ะเลยบนถูพื้น”

“กี่คนละนั่นนะ ผมถามไปยังเพื่อนของติ๊บ”

“ก็บนคนเดียวแหละ แต่เพื่อนคนอื่นๆ เค้ามีน้ำใจเลยช่วยไม่งั้นเพื่อนติ๊บคนนี้ได้ถูลานสมเด็จทั้งคืนเป็นแน่” ติ๊บบอกพลางหัวเราะไปพร้อมกับผม

“แล้วติ๊บบนกับเขาป่าวละนะ”

“เปล่าคับ ไม่ได้บนเลย มาไหว้อย่างเดียวนี่ไง”

“นึกว่าจะบนแก้ผ้ารำหน้าสมเด็จท่านซะอีก” ผมแซว ก่อนเจ้าตัวทับเบาๆ ที่แขนผมไปทีนึง

แล้วเราก็เดินไปนั่งร่วมวงกับเพื่อนของติ๊บ ซึ่งตอนนี้กำลังพูดจาหัวเราะคิกคักกันใหญ่ ตามประสาเด็กวัยเรียนคุยบ้าง หัวเราะบ้าง ไม่ต่างจากเด็กกลุ่มอื่นๆ ที่นั่งกันอยู่เป็นกระจุกๆ ทั่วไปบนลานสมเด็จนี้

และผมก็มีความสุขกับการได้นั่งตรงนี้ เพราะตอนนี้ติ๊บก็เจรจาหัวเราะไปกับเพื่อนๆ อย่างอารมณ์ดี และนานๆ ทีเพื่อนของติ๊บก็แอบมาเม้าท์ติ๊บให้ผมฟังซักที

เพื่อนผู้หญิงของติ๊บคนนึงเธอเล่าว่า วันแรกที่เข้ามาเธอไม่รู้จักใครเลย แต่บังเอิญพบกับเด็กผู้หญิงอีกคนที่ตรง ขนส่ง เลยได้คุยและรู้ว่าเรียนคณะเดียวกัน ซึ่งตอนนี้เธอก็นั่งอยู่ข้างๆ นี้ด้วย ก่อนเธอจะโยนคำถามมาที่ติ๊บ

“แล้วติ๊บมาที่นี่ครั้งแรกเจอใครเหรอ” ติ๊บหันมามองหน้าผม ก่อนตอบเพื่อนยิ้มๆ ไปว่า

“ถ้าคนแรกที่เจอเลยก็คงเป็นพี่ไม้นี่แหละ เพราะพี่เค้าไปรับติ๊บในเมือง พอดีติ๊บมาที่นี่แบบไม่รู้จักใครเลย” ติ๊บบอกก่อนยิ้มให้เพื่อนและทุกคนก็โห่ แซวผมกับติ๊บนิดหน่อยพอเป็นพิธี

“แต่ถ้าคนแรกในคณะที่ติ๊บรู้จักเลยก็คงเป็นโน่นนน” เจ้าตัวบุ้ยปากไปยังเด็กหนุ่มคนที่กำลังถูพื้นอยู่ในตอนนี้

“ไอ้บอยนั่นอะเหรอ” เสียงเพื่อนคนนึงในกลุ่มเอ่ยขึ้น

“ใช่ บอยเป็นคนแรกที่เข้ามาคุยกับติ๊บตอนที่ไปตรวจร่างกายที่ รพ.พุทธชินไง พอดีบอยบอกติ๊บว่า เขากลัวเข็ม ตอนนั้นจะเจาะเลือดบอยเค้าก็เลยผลักติ๊บให้เข้าไปเจาะก่อนเลย”

แล้วทุกคนก็หัวเราะกันเกรียวกราว จนกลุ่มเด็กผู้ชายที่กำลังถูพื้นขณะนี้หยุดหันมามองยังกลุ่มที่กำลังเม้าท์เผาขน อยู่นั่นเอง และวันนั้นก็ทำให้ผมอุ่นใจขึ้นมาระดับหนึ่ง จากความสัมพันธ์ของทั้งสองคน ว่าคงไม่มีอะไรเกินเลยไป มากกว่าเพื่อนในความคิดของติ๊บ แต่สำหรับไอ้บอยหน้าจืดนั่นซิ รู้น่ะคิดอะไรอยู่ ดูออกกกกกก

และจากการนั่งพูดคุยกับเพื่อนๆ ของติ๊บจนการถูกพื้นของกลุ่มเด็กพวกนั้นเสร็จเรียบร้อย จึงแยกย้ายกันกลับหอพักของแต่ละคน ใครมีมอเตอร์ไซด์ก็ขับมอเตอร์ไซด์กลับหอพัก ส่วนเด็กผู้หญิงส่วนใหญ่มักจะอยู่หอพักในมหาวิทยาลัย ซึ่งไม่มีความจำเป็นต้องใช้รถมอเตอร์ไซด์

เนื่องจากทางมหาวิทยาลัยมีไรไฟฟ้าไว้คอยบริการ ตอนแรกผมฟังว่าที่นี่มีรถไฟฟ้า ดูจะไฮโซมากมาย แต่ความจริงคือลักษณะของรถคล้ายรถตู้แต่ออกแบบ ให้สะดวกต่อการขึ้นลงโดยไม่มีประตู และรถไฟฟ้าที่ ว่าก็คือ เป็นรถที่วิ่งด้วยกระแสไฟฟ้าจริงๆ แต่ไม่ใช่ลักษณะของรถไฟฟ้า แบบ BTS เหมือนในกรุงเทพที่ผมเข้าใจแต่แรก ใครมีโอกาสผ่านไปยังมหาวิทยาลัยนเรศวรก็อย่าลืมหาโอกาสนั่งรถไฟฟ้าด้วยนะคับ อันนี้เขาบริการฟรี ไม่คิดตังค์ คร้าบบบบ (Hackz ฝากประชาสัมพันธ์ด้วยก็แล้วกัน หุหุ)

เมื่อเพื่อนๆ ทุกคนแยกย้ายกันกลับแล้ว ผมและติ๊บก็เดินไปที่รถก่อนมุ่งหน้าออกไปทางข้างมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นทางผ่านก่อนกลับหอพัก และระหว่างทางเราก็แวะทานอาหารกันที่ร้านข้างๆ มหาวิยาลัยซึ่งตอนค่ำๆ แบบนี้จอแจไปด้วยเหล่านิสิตที่ออกมาหาใส่ท้องก่อนหลับไหลเอาเรี่ยวแรงไปสู้ศึกการเรียนในเช้าวันต่อไป

“วันนี้ทานไรกันดีน้อ” ผมเปรยขึ้นหลังจากเราขับออกมาจากรั้ว มหาลัยซักพัก

“ก็ง่ายๆแถวนี้แหละพี่ไม้ เดี๋ยวติ๊บแวะซื้อของด้วย”

“คร้าบบ รับคำสั่งคับผม” ผมกวนก่อนนำรถจอดขอบถนนแล้วเดินไปหาไรกิน เสร็จเรียบร้อยติ๊บก็ไปซื้อของใช้นิดหน่อย ก่อนเรามุ่งหน้าสู่หอพักเพื่อพักผ่อนเอาแรงในวันต่อไป

แต่ก่อนที่ผมจะได้นอนก็ต้องพบกับความแปลกใจ เมื่อจู่ๆ ก่อนที่ติ๊บจะล้มตัวลงนอนจากเดิมที่ติ๊บแค่จูบเบาๆที่คางผม ก่อนก้มกราบผมที่อกหนึ่งทีนั้น วันนี้กลับกลายเป็น……………..

.



.




.




.
อย่าเพิ่งคิดลึก เกินไปคับ  ติ๊บหอมแก้มผมหนึ่งที ก่อนก้มกราบที่แผ่นอกผม แล้วก็บอกสุขสันต์วันพ่อ

“อ่าว ก็ติ๊บไม่มีพ่อที่ไหนให้บอกรักนี่คับ”

“ก็เลยบอกพ่อ.. ทูนหัวแทน” ผมกระเซาแหย่เล็กๆ ก่อนรวบร่างบางมานอนหนุนแขน

“ก็พี่ไม้เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งพี่ และเป็นทั้งพ่อ เพราะฉะนั้นติ๊บ ก็เลยไหว้แล้วก็บอกรักพี่ไม้แทน” ผมจูบเบาๆ ที่หน้าผากเหม่งๆ นั้นไปนึงที เพราะ ไม่อยากให้เจ้าตัวเศร้ามากไปกว่านี้

“นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้าน่ะ” ผมบอกก่อนกุมมือติ๊บและหลับไหล กันทั้งสองคนไปในที่สุด
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ใช่พรุ่งนี้วันหยุด ต้องรีบนอนหุหุ ผมต้องทำงาน เจอกันโอกาศหน้าครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-05-2010 00:11:54

 :seng2ped:

hack  

พี่จัดการแก้ไขเรียบร้อยละคับ  ไงก็จัดการต่อเลยละกันนน

วันนี้เหนื่อยมากกก  ขอตัวพักผ่อนก่อนน่ะคับ

ฝันดีคราบทุกคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-05-2010 00:17:03

 :seng2ped:

แป่วว  มาทัดทานพอดี

พอดีผมจะบอกว่าจากตอนก่อนมันขาดหายไปนิดนึงน่ะคับ   

พอดีที่บลอคผมมันยาวเกินจำนวนตัวอักษรที่กำหนดเลยตัดไป

กลับไปแก้ไขที่บลอคให้เรียบร้อยแล้ว  ไงนานแฮคจัดการแก้ไขก่อนแล้วกันนะ   

แต่พอดีมาทักไม่ทัน  มันโพสตอนต่อไปซะแล้ววววว  ขาดช่วงไปนิดอย่าว่ากันนะ

ถ้าจะใก้แก้ใหม่ก็ไปง้อนายแฮคละกันนะคับ  หมอทำไม่เป็นนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 28-05-2010 00:21:34

คุณhackzอัพไวมากเลย อ่านไปแป๊บๆ ตอนต่อไปมาให้อ่านอีกแล้ว เร็วทันใจดีจริงๆ
:m4:



อย่าเพิ่งคิดลึก เกินไปคับ  ติ๊บหอมแก้มผมหนึ่งที ก่อนก้มกราบที่แผ่นอกผม แล้วก็บอกสุขสันต์วันพ่อ

“อ่าว ก็ติ๊บไม่มีพ่อที่ไหนให้บอกรักนี่คับ”

“ก็เลยบอกพ่อ.. ทูนหัวแทน” ผมกระเซาแหย่เล็กๆ ก่อนรวบร่างบางมานอนหนุนแขน

“ก็พี่ไม้เป็นทั้ง เพื่อน เป็นทั้งพี่ และเป็นทั้งพ่อ เพราะฉะนั้นติ๊บ ก็เลยไหว้แล้วก็บอกรักพี่ไม้แทน” ผมจูบเบาๆ ที่หน้าผากเหม่งๆ นั้นไปนึงที เพราะ ไม่อยากให้เจ้าตัวเศร้ามากไปกว่านี้


ยิ่งอ่านยิ่งประทับใจคุณหมอติ๊บ ทั้งความคิดและการกระทำ (ขนาดไม่รู้จักตัวเป็นๆ อ่านผ่านเป็นตัวอักษรยังรู้สึกได้เลย)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 28-05-2010 00:49:33

หมอติ๊บน่ารักมากเลยค่ะ อ่านเรื่องนี้แล้วได้คิดอะไรหลายอย่างดีจริง ขอบคุณคุณหมอไม้นะค่ะ
อิอิ ที่เค้าว่าเรียนรู้จากประสบการณ์คนอื่นนี้ดีกว่าอ่านจากตำรา ถ้าจะจริงนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 28-05-2010 06:52:50

ก็พี่ไม้เป็นทั้ง เพื่อน เป็นทั้งพี่ และเป็นทั้งพ่อ (ลืมคำว่าเป็นแฟนไปป่าวน้องติ๊บ :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 28-05-2010 07:11:19

 :กอด1: 10 ที แบ่งๆกัน  :กอด1:  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 28-05-2010 09:13:22

><
ติ๊บน่ารักมากกกกก
ใครอยู่ใกล้ก็หลงรักนะ ^^
พี่ไม้ต้องดูแลดีดี นะคะ

หมอจ๊ะโอ๋แรงมากกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 28-05-2010 10:31:30

...โอ๊ย ๆๆๆ มาทีเดียว 3 ตอน ชอบนะ แต่เม้นไม่ทัน
...หมอไม้ ร้ายใช่เล่น ถ้าคราวที่แล้วไม่เกิดเรื่องกับน้องติ๊บ
...คงเข้าไปใส่หมอจ๊ะโอ๋ แล้วมั้ง แล้วน้องๆๆนี่มันบนกันแปลกๆๆแต่ก็มีประโยชน์ดีนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 28-05-2010 12:16:59

ชอบเรื่องนี้จัง
หมอไม้กับหมอติ๊บเป็นคู่ที่น่ารักมากๆ

ขอบคุณไม้กับ hackz ที่เอาเรื่องนี้มาให้อ่านคับ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 28-05-2010 12:23:29

ถามหมอไม้...หมอติ๊บน่ารักมากแบบนี้ แล้วที่ทำงานไม่มีใครมาจีบบ้างเหรอ...
ขนาดเราอ่านยังชอบหมอติ๊บเลยอ่ะ...
 :กอด1: หมอไม้ถึงหมอติ๊บ...
 :กอด1: hackz....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 28-05-2010 14:54:36

ยิ่งอ่ายยิ่งอิ่มใจสบายสมองดีครับ  อ่านแบบสบายใจมากๆ  แม้บางตอนจะอึดอัดนิดๆ
อิจฉาพี่หมอติ๊บที่มีแฟนแบบพี่หมอไม้ และอิจฉาพี่หมอไม้ที่มีแฟนแบบพี่หมอติ๊บ จัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 28-05-2010 15:53:09

 :o8: :o8: :o8: :o8:
น่ารัก
อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 28-05-2010 17:55:49

อยากหอมหัวเหม่งของหมอติ๊บบ้าง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 28-05-2010 19:05:55

อ้างจาก: Solar cell ที่ 28-05-2010 17:55:49  

อยากหอมหัวเหม่งของหมอติ๊บบ้าง

เห็นด้วยๆ หุหุ

ปล. เข้าไปแอบย่องดู ยังไม่มีการอัพเดต

รอต่อไป หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 29-05-2010 12:00:21

:m22:
.
.
เงี๊ยบ เงียบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 29-05-2010 12:39:25

เล่นเป็นทุกอย่างของกันและกันอย่างนี้ คงขาดกันไม่ได้เนอะ อิอิ
อ่านแล้วมีความสุข ขอบคุณนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 29-05-2010 15:36:24

เฮ้ออออออออออออออออ...............
นั่งอ่านรวดเดียว  ปวดเยี่ยวก็ไม่ลุก เนี่ยะ
ชอบหมอติ๊บสุดๆ และก็รักหมอไม้ที่สุดด้วย
หมอติ๊บคงทำบุญมาดีอาจจะด้วยแรงกตัญญูด้วยมั้งที่
รักแรกก็เจอตัวจริงทั้งเป็นคนดีด้วยเลย
ขอให้ทั้งสองรักกันไปตลอดไป
อยากบอกว่า.....เห็นเรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มลงแล้วแหละ
หมอไม้ในจิ้นของผมก็คือคนที่ยืนเท้าสะเอวในรูปนั่นแหล่ะ.....ใช่ไม่ใข่ก็ถูกใจแล้วนะ
หมอติ๊บคงรักและบูชาหมอไม้มากๆเลย ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จะบอกว่าซึ้งมากๆ ดีใจที่มีโอกาสได้ร่วมรับรู้ครับ
ตกลงหมอไม้เลยไม่มีโอกาสได้เป็นผู้ชายชะมะคับ (ขอโทษครับ ล้อเล่น) มีแฟนเป็นหญิง แต่มีภรรยาเป็นผู้ชาย เริ่ดครับคุณหมอ......



 :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 29-05-2010 20:15:20

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 29-05-2010 15:36:24  

เฮ้ออออออออออออออออ...............
นั่งอ่านรวดเดียว  ปวดเยี่ยวก็ไม่ลุก เนี่ยะ

หุหุ สงสัยใครบางท่านอ่านเรื่องนี้จบ คงไม่เป็นโรคกระเพาะปัสสาวะหรอกเน๊าะ หุหุ

ปล. แอบมาทวงพี่ไม้ให้มาต่อได้แล้ว หุหุ ตอนนนี้ว่างๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 29-05-2010 23:10:57

 :z13: hackz เฉยๆ ฆ่าเวลารอคุณไม้ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 30-05-2010 00:30:27

แปลว่าคืนนี้จะได้อ่านแน่ๆชิมิคะคุณhackz? :m26:

จะได้นั่งรอ(อย่างสงบ)  :a9:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 30-05-2010 01:31:02

ไม่ได้เขามาอ่าน 2  วัน ไปไวจัง
v
v
v
v
v


เหอะๆๆ พลาด ไป นิดส์ อะ จริงๆๆ แค่ 2 ตอนเอง  อิอิ  โทษทีจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-05-2010 10:02:24

วันนี้เข้าไปเช็ค ยังไม่มีการอัพเดตใดทั้งสิ้น

เงียบเหมือนเป่าสาก

รอต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-05-2010 16:41:52

 :m15:

ขอโทษที่หายไปหลายวันคับ

พอดีช่วงนี้หมอติ๊บไม่ค่อยสบายเลยต้องดูแลกันเป็นพิเศษ

เลยไม่ค่อยได้มาอัพให้

ไว้อีกวันสองวันให้หมอติ๊บออกจากโรงบาลเมื่อไหร่ ค่อยมาอัพให้นะคับ

ขอโทษค้าบผมม  แต่รักทุกคนเหมือนเดิมนะค้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 30-05-2010 16:54:33

แอร๊ยยยยยย~
หมอติ๊บไม่สบายถึงขนาดต้องเข้าโรงพยาบาลเลยหรอเนี่ยยย?:sad4:
สงสัยทำงานหนักแล้วไม่ได้พักผ่อนแน่ๆเลย
ฝากพี่หมอไม้สุดหล่อหอมแก้มเป็นกำลังให้พี่ติ๊บหายไว้ๆด้วยน้า

รออยู่เสมอจ้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 30-05-2010 21:06:14

หมอไม้ต้องรักษาด้วยข้าวเหนียวส้มตำ-ไก่ย่าง ซุปหน่อไม้ และ คั่วแมงกินูน
หมอติ๊บจะหายทันทีคร้าบบบบบบบบบบบบบ
อ้อ.........อีกอย่าง  ป่นกุ้งด้วยเด้ออออออออออออออออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 30-05-2010 21:12:22

get well soon naka moo tip

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 31-05-2010 00:30:05

พี่ติ๊บเป็นอะไรหรอครับ หายไวๆนะครับ เป็นห่วงจัง :L2:ฝากพี่ไม้ดูแลพี่ติ๊บคนน่ารักด้วยนะครับ อิอิ เพิ่งเคยมาเมนท์ มาสมัครเป็นFCพี่ติ๊บด้วยคน  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-05-2010 15:06:57

 :3123:

แวะมาทักทายรอบบ่ายคับ  ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ

บ่ายนี้หมอติ๊บก็จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว  เดี่ญวกลับถึงห้องมาต่อให้นะครับ

เลยทำให้อารมณ์ขาดช่วงกันเลย  ขอโทษน่ะคร้าบบบบ

ปล.นายแฮค  ด้วยเหตุฉะนี้พี่เลยบอกให้ลงทีละตอนๆ  เอาลงรวดเดียวหมดก็เลยไม่มีในสตอคกันเลยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 31-05-2010 15:18:05

แวะเอาดอกไม้มาเยี่ยมหมอติ๊บฮับ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 31-05-2010 16:37:10

อ้างจาก: dr.mike ที่ 31-05-2010 15:06:57  

:3123:

แวะมาทักทายรอบบ่ายคับ  ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ

บ่ายนี้หมอติ๊บก็จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว  เดี่ญวกลับถึงห้องมาต่อให้นะครับ

เลยทำให้อารมณ์ขาดช่วงกันเลย  ขอโทษน่ะคร้าบบบบ

ปล.นายแฮค  ด้วยเหตุฉะนี้พี่เลยบอกให้ลงทีละตอนๆ  เอาลงรวดเดียวหมดก็เลยไม่มีในสตอคกันเลยยย

ก็พยายามลงให้ทันพี่ให้เร็วที่สุดครับ

ตอนนี้กำลังวิเคราะห์และออกแบบระบบ เอ้ยไม่ใช่ กำลังวิเคราะห์อักษรอยู่ เด๋ยวอัพ UP Up uP UP UP

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 31 UP.28/5/10
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 31-05-2010 16:53:16

 :L2: :3123: :L1: แวะเอาของเยี่ยมมาให้พี่หมอติ๊บคร๊าบ  แข็งแรงเร็วๆนะครับ  แต่ไม่สบายเป็นไรเหรอถึงต้องเข้าโรงบาลเลย

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น)
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 31-05-2010 17:53:22

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น)
15:32 31/5/2010

ในตอนเช้าของวันหยุดในช่วงปลายปีแบบนี้ อากาศที่นี่เริ่มเย็นลงแต่ก็ไม่ถึงกับหนาวจัดเรียกว่าอากาศกำลังดี

“กาแฟร้อนหอมกรุ่นมาแล้วคร้าบบบบ” เสียงเจื้อยแจ้วออกมาพร้อมกาแฟหอมกรุ่นของผมและเจ้าตัวเล็ก ที่เรามักจะมีฮันนี่มูนเล็กๆแบบนี้เสมอๆในตอนเช้าๆของวันหยุด นอกจากกาแฟกับโอวัลตินร้อนแล้วๆ เช้านี้เจ้าตัวยังตื่นมาทำสลัดผักตั้งแต่เช้าตรู่  แถม มีขนมปังปิ้งอร่อยๆให้ผมได้ลิ้มลองอีกด้วย

“โห น่ากินจังอะ มีโอกาสไรพิเศษมั้ยนิ” ผมถามเจ้าตัวเล็กที่กำลังง่วนอยู่กับการเตรียมของกินบนโต๊ะ

“ไม่มีโอกาสพิเศษไรหรอกคับ แค่ทำให้กิน เพราะเดี๋ยวจะสอบกลางภาคแล้ว เดี๋ยวติ๊บไม่มีเวลาทำให้ กิน” ติ๊บบอกพลางยื่นช้อนส้อมและมีดมาให้ผม

“น่ารักที่สุดเลยยยย” ผมบอกพลางยื่นมือไปบี้จมูกติ๊บ

“อ่าวก็บอกแล้ว ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว” ติ๊บบอก่อนตักสลัดในจานเค้าไปเคี้ยวตุ้ยๆ และปล่อยผมเหวอกับคำพูดเมื่อซักครู่ (Hackz ได้ทีขี่แพะไล่เลยนะพี่ติ๊บ)

“โห ไม่ค่อยหลงตัวเองเท่าไหร่เลยนะคนเรา” ผมบอกติ๊บก่อนยกกาแฟขึ้นจิบ

“ไม่ใช่หลงตัวเอง เค้าเรียกว่าเป็นคนเจียมตัว รู้จักประมาณตัวเอง” อืมมม เอากับเขาซิ

“จ๊ะๆ พ่อคนเก่ง พ่อคนหน้าตาดี” ผมบอกก่อนยิ้มส่ายหัว

“อ่าว อย่างน้อยก็ทำให้คนแก่แถวนี้ หวงจนหน้ามืดได้ก็แล้วกันน่า…” ติ๊บบอกพลางพยักเพยิดตักสลัดกินอย่างเอร็ดอร่อยต่อไป (Hackz ยังไม่จบอีกพี่ตรู)

หลายเดือนมาแล้วซิน่ะที่ผมกับติ๊บมาอยู่ด้วยกันและผมก็รู้สึกว่าติ๊บเองดูแลผมได้ดีเอาซะมากๆ โดยเฉพาะอาหารมื้อเช้าที่ผมปกติผมไม่เคยแตะต้องมันเลยอย่างมากก็เป็นแค่กาแฟ จากร้านกาแฟสดเท่านั้น แต่ตอนนี้อาหารเช้าของผมมี หมุนเวียนสับเปลี่ยนกันไปในแต่ละวัน  บางวันก็เป็น สลัดผัก  บางวันก็เป็นสลัดผลไม้  ขนม ปังปิ้ง  ขนมปังทาแยม แล้วก็อาหารเช้าง่ายๆในวันหยุดบ้าง  เหมือนดังเช่น วันหยุดแบบนี้ก็มักจะเป็นลาภปากให้ผมเสมอๆ เพราะติ๊บมักจะหาเมนูแปลกๆใหม่ๆมาให้ทานอยู่เสมอๆถ้ามีเวลาว่าง

“วันนี้ต้องไปทำงานรึป่าว” ผมถามติ๊บเพราะปกติเช้าวันเสาร์ติ๊บจะ ต้องตื่นไปสอนหนังสือลูกๆของอาจารย์ในมหาวิทยาลัย ก่อนจะมาอยู่คลินิกผิวหนังในตอนสายๆ

“อ้อ วันนี้ไม่ได้ทำคับพอดีน้องๆเขามีสอบกัน ก็เลยหยุดให้อ่านหนังสือเต็มที่มีไรก็โทรมาถาม ส่วนคลินิกผิวหนังหมอเค้าปิดหนึ่งอาทิตย์คับ พอ ดีแกไปต่างประเทศ”

“วันนี้ก็ว่าง พรุ่งนี้ก็ว่างใช่มั้ย” ผมถามเผื่อไปถึงโปรแกรมวันพรุ่งนี้ด้วย

“คับ ว่างก็ว่าจะเริ่มอ่านหนังสือเป็นจริงเป็นจังละ ใกล้สอบละ” ติ๊บบอกผมพร้อม กับหันมาทาแยมขนมปังปิ้งก่อนยื่นมาให้ผม

“ที่ผ่านมาติ๊บยังไม่เป็นจริงเป็นจังอีกเหรอ เห็นอ่านหนังสือซะดึกดื่นทุกวัน”

“ก็อยากเต็มที่กับมันให้มากกว่านี้ เดี๋ยวเกรดตกก็อดทำงานกันพอดี” ติ๊บ บอกพลางยิ้มให้ผม (Hackz เอ่อพี่จะเอาให้ได้ 4.00 เลยไหมนิ)

“แล้วยังเก็บเงินไม่พอทำห้องน้ำอีกเหรอ” ผมถามถึงเรื่อง ห้องน้ำที่ติ๊บจะเก็บเงินไปทำให้ย่า

“ก็ใกล้จะพอแล้วละคับ ปีใหม่นี้ติ๊บว่าจะ กลับไปทำห้องน้ำให้ป้ากะย่าละ” ติ๊บให้คำตอบ

“งั้นปีใหม่นี้ไปเค้าท์ดาวน์ที่บ้านติ๊บกันดีมั่ย” ผมถามพร้อมกับ มองหน้าไอ้ตัวเล็ก ก่อนได้รับคำตอบเป็นการกระโจนขึ้นมานั่งตักแล้วกอดรอบคอผมไว้ (Hackz อั๊กๆๆ บ้าทำอะไรอ่า คนอ่านเขินนะ)

“พี่ไม้พูดจริงนะ ใจดีที่สุดเลย” ก่อนยิ้มจนตาหยีมาหอมแก้มผมหนึ่งที

“ใจดีแล้วมีรางวัลให้พี่ป่ะ” ผมถามแหย่ๆใกล้ๆหูติ๊บ

“เอาไรดีอ่า” เจ้าตัวตอบกลับมาเย้ายวนเชียวแฮะ

“ไม่ได้เอาอย่างว่าหรอกคับบบ แค่หาคนอาบน้ำให้หน่อยย” ผมบอกก่อนอุ้มเจ้าตัวเล็กเข้าไปจัดการในห้องน้ำ อิ อิ กะว่าจะไม่เอาอย่างว่าแล้วเชียว แต่อดใจไม่ไหวอ่ะคร้าบบบบบ…

หลังจากหมดเรี่ยวแรงจากการเสียน้ำ เอ้ยย  อาบน้ำ  ผมกับติ๊บก็ออกมาแต่งตัวและจัดการกับจานอาหาร มื้อเช้าที่เรียบง่ายแต่ก็โรแมนติกอยู่นะ  และเช้านี้ติ๊บแต่งตัวสบายๆในเสื้อยืดบางๆสีขาวและกางเกงขาสั้น นานแล้วที่ผมไม่มีโอกาสเห็นติ๊บแต่งตัวสบายแบบๆนี้เลย  เพราะจะเห็นแต่ใส่ชุดนิสิตไปเรียนในแต่ละวันกลับมาก็อาบน้ำนอน  ส่วนเสาร์อาทิตย์ก็แต่งตัวออกไปทำงานพิเศษด้วยชุดสุภาพ  นานๆ ถึงจะมีโอกาสได้ใส่ชุดเล่นสบายๆ  ดูติ๊บเป็นเด็กใสๆ สบายๆขึ้นอีกเยอะเลย

“ไปขโมยกางเกงใครมาใส่นี่” ผมถามถึงกางเกงขาสั้นที่ผมไม่เคยเห็นติ๊บได้ใส่

“มีหน้ามาถามอีก พี่ไม้เป็นคนซื้อให้ติ๊บเอง จำไม่ได้เหรอ” ติ๊บตอบมาทำเอาผมงง

“อ่าวเหรอ พี่ไม่คิดว่ามันสั้นขนาดนี้” ผมตอบงง

“มันก็ไม่ได้สั้นน่ะก็พอๆกะสมัยใส่กางเกงนักเรียนแหละ” ติ๊บบอกพร้อมสำรวจตัวเอง

“ไม่รู้ดิ ก็พี่ไม่เคยเห็นติ๊บใส่กางเกงขาสั้นเลยเข้าซักกะที”

“ก็ติ๊บขาใหญ่อ่ะ ใส่ไปก็อายชาวบ้านเค้า นี่อยู่ห้องไม่ได้ออกไปไหนเลยกล้าใส่” (Hackz ขาใหญ่ในภาษาอีสารแปลว่าพวกนักเลง หุหุ)

“อันนี้นี่น่ะขาใหญ่ อืมมม นี่แขนพี่จะใหญ่กว่าขาเราอยู่ละ ยังจะบอกว่าใหญ่อีกเหรอ”

“ก็ไม่รู้ดิ ไม่มั่นใจ” ติ๊บบอกพลางไปแต่งตัวที่หน้ากระจกต่อ

ผมเดินไปโอบเอวติ๊บ จากทางด้านหลัง ก่อนจ้องหน้าติ๊บที่กำลังง่วนกับการทาครีมในตอนนี้

ผมจ้องมองหน้าใสเนียนนั้นเนิ่นนานและมีความสุขกับวันหยุดแบบนี้ เอามากมาย

“งั้นวันนี้ไปเที่ยวกันดีกว่า พี่ก็ไม่ได้ทำงานด้วย ติ๊บจัดกระเป๋าเสื้อผ้าน่ะสำหรับ วันนี้กะพรุ่งนี้แล้วก็เอาของใช้จำเป็นติดตัวไปด้วย เราจะไปเที่ยวกัน” ผมบอกติ๊บก่อนหันไปจัดการแต่งตัวเสริมหล่อให้กับตัวเอง และเสร็จเรียบร้อยในไม่กี่นาที

และตอนนี้กระเป๋าเดินทางท่องเที่ยวสำหรับเราสองคนก็เสร็จเรียบร้อย ผมจัดการคว้าโทรศัพท์ที่ชาร์ทแบต โน้ตบุค และกล้องดิจิตัลลงไปในกระเป๋าสำหรับวันพักผ่อนของเราสองคน ก่อนหันมาปรามไอ้ตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังจัดหนังสือลงในกระเป๋า

“ติ๊บคับ พี่ขอได้มั้ย สองวันนี้ขอให้ติ๊บพักจากการอ่านหนังสือบ้าง”

“อ่าวทำไมเหรอคับ”

“ก็พี่จะพาติ๊บไปพักผ่อน พี่อยากเห็นติ๊บวางตำราบ้าง กลับมาค่อยเริ่มอ่านก็ได้”

“จะดีเหรอ”

“ดีซิ เชื่อพี่ พี่อนุญาตให้เอาหนังสืออ่านเล่นไปได้ แต่ไม่ให้เอาตำราเรียนไป”

“คับ แต่ถ้าติ๊บสอบตกมาอย่ามาว่าติ๊บแล้วกันนะ” (Hackz อ่านหนังสือหนักขนาดนี้ แค่ไม่อ่านวันสองวัน คงไม่ตกมั้งพี่ติ๊บ หุหุ)

“จ้า”

ผมบอกก่อนหันมาหิ้วกระเป๋าเดินทางของเราสองคนออกมาจากห้องเดินตรงไปยังรถ ก่อนไอ้ตัวเล็กจะจัดการล๊อคห้องแล้วเดินตาม หลังมาพร้อมถุงขนมในมือ

“แล้วเราจะไปที่ไหนกันดีอ่ะคับพี่ไม้” ติ๊บถามหลังจากที่ผมสตาร์ทรถแล้วค่อยๆขับออกมาจากหอพัก ออกทางหน้า มหาวิทยาลัย มุ่งตรงสู่ถนนใหญ่จากพิษณุโลกสู่ นครสวรรค์

“พี่เองก็ยังไม่รู้เลย แค่อยากพาติ๊บมา พักผ่อน พักสมองจากการเรียนบ้างเท่านั้นเอง”

“อ่าว นึกว่าแพลนไว้แล้วซะอีก”

“ก็มีที่ไหนอยากไปรึป่าวละ” ผมถามพร้อมหันมามองหน้าติ๊บ

“ติ๊บจะรู้จักที่เที่ยวที่ไหนละคับ แถวนี้เคยมาซะที่ไหนละ”

“อืม งั้นมีอะไรน่าเที่ยวเราก็แวะเที่ยวกันไปเรื่อยๆ ดีมั้ย”

เจ้าตัวหันมามองผมก่อนค้อนนิดนึงแล้วก็หันไปเปิด วิทยุบนรถเพื่อความเพลิดเพลิน...
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 31-05-2010 18:23:21

ขอให้หมอติ๊บหายป่วยเร็วๆ นะคะ
ว่าแต่ หมอติ๊บไม่สบายเป็นอะไรคะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 31-05-2010 18:41:58

 :กอด1:กอดหมอติ๊บ...หายป่วยไว ไว นะ... :จุ๊บๆ:
 :L2:ขอบคุณ หมอไม้ ที่ดูแลหมอติ๊บเป็นอย่างดี....


 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 31-05-2010 19:06:12

แข็งแรงไวๆนะคะคุณหมอติ๊บ  :L2:
คุณหมอไม้บำรุงคุณหมอติ๊บเต็มที่เลยนะคะ
:กอด1:

ปล. คุณหมอติ๊บน่ารักมากกกกกกก :-[ คุณหมอไม้โชคดีมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dukdikdukdik ที่ 31-05-2010 19:34:33

หมอติ๊บหายเร็ว ๆ นะค่า รักษาสุขภาพดี ๆ นะคะ

ส่วนในเรื่อง ตอนที่หมอติ๊บดีใจ กระโดดนั่งตักหมอไม้ น่ารักซะจริง ๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-05-2010 19:36:31

 :L2:

แวะมาทักทายรอบค่ำ  ขอบคุณทุกกำลังใจจาก FC หมอติ๊บที่แวะมาให้กำลังใจ

สำหรับอาการป่วยของติ๊บตอนนี้ก็อาการดีขึ้น  ช่วงนี้ทำงานหนักแถมไม่มีเวลาได้พักผ่อน

มีเวลาว่างวันละไม่กี่ชั่วโมงก็มัวแต่เครียดกับเรื่องเรียนต่อเฉพาะทาง  เลยทรุดเอาซะง่ายๆ

ด้วยเหตุผลแบบนี้ไงล่ะผมถึงจะจ้างให้ลาออกมาอยู่บ้านอย่างเดียวเลย

แต่ได้กำลังใจมากมายแบบนี้เจ้าตัวคงหายไข้เร็วๆนี้แน่นอนคับ

ปล.จะดูแลติ๊บให้ดีที่สุดค้าบบบ  สัญญา

หมอไม้................เกียมัว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: vvivy ที่ 31-05-2010 19:45:41

เป็นกำลังใจให้หมอติ๊บเน้อ...หายป่วยไวไวนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 31-05-2010 19:48:57

หมอติ๊บยังไม่หายอีกเหรอค้าบบบบบบบบบบบบบ
สงสัยยาเข็มใหญ่ของหมอไม้จะไม่แรงพอนะ
ต้องฉีดซ้ำทุก 4 ชั่วโมงซะลาม้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ถึงจะหายดี ว่าแต่จะไปเที่ยวยังโดนตัดตอนอีก ธ่อ ถ้ามาถึงคอนหวันก็ไปลงบึงบรเพ็ดดิ ไปทาง อ. ท่าตะโก อีก 14 กม. มั้ง
จะถึงอุทยานนกน้ำ มีลงเรือหางยาวไปดูนก ล่องบึง แล้วไปขึ้นเกาะ ธรรมชาติสุดๆ ใครไม่เคยไป หาทางไปกันได้เลยนะครับ
ดูนก ดูธรรมชาติ ดูดอกบัวใกล้แค่เอื้อม
นกน้ำอยู่ใกล้แค่ไม่เกิน 10 เมตรก็ไม่หนีไปใหน
อย่าลืมแวะไปนะครับ
เที่ยวไทยครึกครื้น เศรษฐกิจไทยคึกคัก ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-05-2010 20:13:04

Loidelohm   .......พอดีช่วงนั้นยังไม่รู้จักที่ทางเท่าไหร่คับ  ไว้รออ่านต่อไปนะคร้าบบ  ได้เที่ยวแน่นอนน

vvivy          ....... ขอบคุณนะคับที่แวะมาเป็นกำลังใจให้หมอติ๊บ

ไม่มีอะไรทำว่างงานเลยวันนี้  เลยมาออนหน้าคอมทั้งวันทั้งคืน   เดี๋ยวเปิดหลังไมค์เลยดีมั้ยคับคืนนี้
มีไรฝากถึงหมอติ๊บ  ฝากถึงผมแวะมาฝากความคิดเห็นกันได้เลย  คุยกันสดๆไปเลยนะค้าบบบบบบบ
แผนการณ์เรียกเรทติ้งแบบนี้จะได้ผลมั้ยนี่ 

ปล.มีเรื่องปรึกษาชาวเล้า  ทำไงดีคับเมื่อแฟนติดและอินน์กับละครมากจนเกินไป
เพราะเดี๋ยวนี้รู้สึกว่าดารารุ่ง จะเข้าสายเลือดหมอติ๊บ  เดี๋ยวนี้หงุดหงิดโมโหร้าย  ขี้วีนแบบไม่มีเหตุผลซะเฉยๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 31-05-2010 20:19:17

อยากไปเที่ยวด้วยยยยยยยยยยยย
ว่าแต่พี่หมอไม้ เมื่อไหร่จะบอกรักหมอติ๊บ :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 31-05-2010 20:22:33

ตอบ Dr.Mike แฟนวีนต้องหมั่นจูบให้อ่ออนระทวยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-05-2010 20:30:28

badcow ......จูบก็จะโดนตบเอาง่ายๆนะซิคับ  วันนี้ไม่ค่อยสบายยิ่งโมโดหงุดหงิดง่ายๆอยู่อ่ะคับ

JJHJJH  .......เรื่องเที่ยวนี่รอนายแฮคมาอัพรอบดึกนะคับ  เดี่ยวได้สนุกกับการเที่ยวแบบไม่มีแพลนของผมแน่ๆ
                  ส่วนเรื่องบอกรักนี่อืม  ไว้ติดตามตอนต่อๆไปนะคับ  มีบอกรักแน่นอนแต่มีที่มาที่ไปนิดนึง  ไม่ได้บอกพร่ำเพรื่อคับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 31-05-2010 20:35:57

...เป็นวันหยุด ที่น่าอิจฉาที่สุด
...ชอบจังตอนหมอติ๊บกระโดดขึ้นตักหมอไม้เนี่ย เหมือนเด็กขี้อ้อน ออเซาะฉอเลาะ น่ารักดี
...หมอติ๊บ ติดละครเรื่องอะไรหว่า ใจเย็นๆปล่อยเค้าไปละครจบเดี๋ยวหมอติ๊บก็จบ มันเป็นความสุขเล็กๆๆ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 31-05-2010 20:38:05

 :กอด1: พี่ติ๊บ น่ารักที่ซู้ดดดดดด...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-05-2010 20:45:10

StillLoveThem ..........ครับ  เข้าใจครับ  พอดีหมอที่รักษาติ๊บเขาให้เหตุผลมาบางส่วนแล้วละว่าช่วงนี้
                               เลยหงุดหงิดง่ายจากการใช้ยารักษาโรคบางตัว

BeeRY           ...........เห็นติดตามมาตั้งนานแล้ว น้องก็น่ารักไม่แพ้กันคับบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 31-05-2010 21:21:23

คู่นี้ก็น่ารักคริๆๆๆๆๆ :impress2:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 31-05-2010 22:18:04

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)
15:41 31/5/2010

“เธอ เป็นคนเดิมคนเดียวที่แสนดี เป็นใครบางคนที่คอยคิดถึงกัน
เธอเห็นว่าฉันเป็นคนที่สำคัญ จะกี่คืนจะกี่วันยังห่วงใยกันเสมอ

เธอเป็น แรงใจให้กับฉัน ในความเป็นจริงและความฝัน ฉันรู้ว่าฉันจะยังมีเธอ

ฟ้าคงส่งให้ฉันมาเกิด ให้พบเธอ
ฟ้า กำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน

คงมีบางวันที่ฉันอาจละเลย เป็นความเคยชินที่ดูเฉยๆไป
คงมีบางทีที่เธออาจน้อยใจ แต่ไม่เคยจะมีใครแทนที่เธอในใจฉัน

ไม่มีอะไรที่ขาดหาย ไม่มีอะไรที่น้อยลง ก็คงจะมีแต่เธอเท่านั้น

ฟ้าคงส่งให้ฉันมาเกิด ให้พบเธอ
ฟ้า กำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน

เธอเป็นแรงใจให้กับฉัน ในความเป็นจริงและความฝัน ฉันรู้ว่าฉันจะยังมีเธอ

ฟ้าคงส่งให้ฉันมา เกิด ให้พบเธอ
ฟ้ากำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน

ฟ้าคงส่งให้ฉัน มาเกิด ให้พบเธอ
ฟ้ากำหนดเส้นทางเส้นหนึ่ง (ให้เราได้เจอ) ให้เรารักกัน”

หนึ่งบทเพลงดีๆผ่านไป  แต่ผมแทบจะไม่ได้ยินเสียงนักร้องเลย นอกจากเสียงไอ้ตัวเล็กที่ร้องให้ผมฟังมาตลอดทาง

“ร้องเพลงเพราะเหมือนกันน่ะนี่” ผมหันมายกมือติ๊บที่ผมเกาะกุมมาตลอดการ ขับรถขึ้นจูบเบาๆหนึ่งที

“ก็บอกแล้ว ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว” เอา อีกแล้วมุกนี้มาบ่อยแฮะพักนี้ (Hackz สงสัยโรคยอตัวเอง อยู่ในขั้นโคม่า หุหุ)

“ร้องเพลงเพราะ เพราะอะไรถึงร้องงงง” ผม แซวก่อนหัวเราะร่วนเล่นเอาเจ้าตัวงอนสะบัดมือหนีทีเดียว (Hackz เพราะ... เพราะว่ารัก อุอุ)

“โอ๋ๆๆ ล้อเล่น เพราะจริงๆ แต่ความหมายดีนะนี่เพลงนี้ ‘ฟ้าส่งฉันมา’ ส่งมาให้พี่แหงๆ เลย” ผมแหย่ๆ ก่อนง้อเล็กๆ

“เค้าก็เพราะทั้งอัลบั้มแหละ นี่อ่ะปาล์มมี่ นักร้องในดวงใจเชียวแหละชอบมาก” ติ๊บหันมาบอก

“ก็คงชอบแหละ ร้องตั้งแต่ต้นจนจบ เล่นเอาซะต้นฉบับเค้าอายเลยแบบนี้”

“หมายความว่าไงอ่ะ” เจ้าตัวหันมาจ้องผมเขม็งแบบเอาเรื่อง

“อ่อ เออ อืมม ก็พี่หมายความว่าติ๊บร้องเพราะจนเจ้าของเพลงเค้าอายไง” ผมตอบแบบขำๆ ก่อนเจ้าตัวงอนตุ๊บป่องๆ ตะแคงข้างหันออกไปมองนอกหน้าต่างแทน (Hackz ขอโทษนะครับ รู้สึกว่าพี่เราจะงอนบ่อยจังเลย เป็นอะไรหรือเปล่า หุหุ)

“อย่างอนดิคับคนดีวันนี้มาเที่ยวกัน ห้ามทะลาะกันนะ เดี่ยวไม่สนุกนะ” ผมบอกติ๊บก่อนจับมือขวาของติ๊บขึ้นมาหอม อีกทีนึง

“เดี๋ยวพี่แวะเข้าปั๊มเติมลมยาง เติมน้ำมันก่อนนะ ติ๊บก็ไปเข้าห้องน้ำเข้ามินิมาร์ทก่อนมั้ย” ผมบอกติ๊บหลังจากออกรถมาจากหน้ามหาวิทยาลัยได้ซักพัก

ผมจัดการนำรถเข้าปั๊มเชคลมยางเพื่อความปลอดภัยและเติมน้ำมันให้เรียบร้อย ก่อนเดินตามไอ้ตัวเล็กเข้าไปมินิมาร์ทที่อยู่ภายในปั๊ม ก่อนกลับออกมาพร้อมขนมขบเคี้ยว และเครื่องดื่มส่วนผมก็เดินไปแวะที่ซุ้มกาแฟสด  ก่อนขึ้นมาทำหน้าที่พลขับต่อไป

ผมขับรถมุ่งหน้าไปเรื่อยๆจนมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เข้าสู่เขต จังหวัดนครสวรรค์ และตอนนี้จากที่ท้องฟ้าใสๆเมื่อเช้า  ตอนนี้กลับมีฝนโปรยลงมาซะอย่างงั้น

“พี่ไม้ดูบนเขาโน่นดิ วัดนั้นคงสวยน่าดูเลยเนอะ” ติ๊บบอกพลางชี้ ไปที่วัดที่ตั้งอยู่บนเขาซึ่งผมก็ไม่รู้จัก

“อยากไปแวะป่าว” ผมถาม

“ก็อยากนะ แต่ไม่เอาดีกว่า ฝนตกแล้วขึ้นเขา แถมไม่ชำนาญทางอีก เดี๋ยว จะอันตรายไว้กลับมาค่อยมาแวะกันก็ได้”

“แล้ววันนี้ติ๊บอยากเที่ยวที่แบบไหนอ่ะ” ผมถามเจ้าตัวที่ยังไม่ยอมหันคอกลับมา จากวัดที่อยู่บนเขาแม้ผมจะขับผ่านมาซักระยะแล้ว

“อืม แล้วแต่พี่ไม้เลยคับ ติ๊บไปไหนก็ได้”

“งั้นโอเค เดี๋ยวพี่จะพาเที่ยวให้ทั่วเลย ถ้าฟ้าฝนเป็นใจนะ” ผมบอกก่อนขับรถมุ่งหน้าต่อไป

“ต้องให้ติ๊งลงไปปักตะไคร้มั้ยนี่ ฝนจะได้หยุด”

“เขาต้องใช้คนบริสุทธิ์ป่าว” ผมถามพลางกันมามองเจ้าตัว

“ติ๊บก็ยังบริสุทธิ์อยู่” เจ้าตัวหันมายิ้มแบบเขินๆ (Hackz เอาอีกแล้วพี่ติ๊บ ทำให้ผมยิ้มอีกแล้ว ทำไมน่ารักอะไรอย่างนี้ อั๊กๆๆๆ)

“บริสุทธิ์ยังไงหว่า มาอยู่กะพี่จะครึ่งปีแล้ว มีว่างเว้นไม่โดนแค่ไม่กี่คืนเองนะ” ผมจ้องหน้าติ๊บและตอนนี้ไอ้ตัวเล็กก็แก้มแดงเป็นตูดลิงเชียว

“งั้นไม่ปักละ ตะคงตะไคร้ ให้ฝนตกแบบนี้ต่อไปแล้วกันเนาะ” ติ๊บบอกผมก่อนหันมายกแก้วกาแฟให้ผมดื่มแก้ง่วง

‘หลับตาลงยังรู้สึก ท่ามกลางความอ้างว้างในหัวใจ
ค่ำคืนยาวนาน กับความเดียวดาย และลมหายใจที่ว่างเปล่า

อยากให้เธอได้ สัมผัส กับความห่วงใยที่มีให้เธอ
ได้ยินเสียง ของพระจันทร์ที่กล่อมเธอฝันดี ให้เธอได้รู้ตลอดไป

ว่าทุกเวลา ที่เราห่างกันแสนไกล ยังมีอีกคำในหัวใจ
ที่จะบอกเธอ ให้เธอได้รู้และเข้าใจ
ว่า คิดถึงเธอ เมื่อเราห่างกันแสนไกล มีคำหนึ่งคำจะพูดไป
ให้เธอได้รู้ จะแทนความหมายความห่วงใย

ฉัน คิดถึงเธอ

อยากให้เธอได้สัมผัส กับความห่วงใยที่มีให้เธอ
ได้ยินเสียงของพระจันทร์ที่กล่อมเธอฝันดี ให้เธอได้รู้ตลอดไป

อยากให้เธอได้สัมผัส กับความห่วงใยที่มีให้เธอ
ได้ยินเสียงของพระจันทร์ที่กล่อมเธอฝันดี ให้เธอได้รู้ตลอดไป

ว่าทุกเวลา ที่เราห่างกันแสนไกล ยังมีอีกคำในหัวใจ
ที่จะ บอกเธอ ให้เธอได้รู้และเข้าใจ
ว่าคิดถึงเธอ เมื่อเราห่างกันแสนไกล มีคำหนึ่งคำจะพูดไป
ให้ เธอได้รู้ จะแทนความหมายความห่วงใย ฉันคิดถึงเธอ

ก็ฉันมีเพียงเธอ’

อีกหนึ่งบทเพลงความหมายดีและโด่งดังเอาเสียมากๆ ในช่วงเวลานี้ และไม่รู้เป็นเพราะอะไรที่ผมฟังเพลงนี้ทีไรผมจะรู้สึกเศร้า  และคิดถึงติ๊บทุกที ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้อยู่ไกลกันเลย แต่คนเดียวที่ทำให้ผมนึกถึงเพลงนี้ได้  ก็ คือติ๊บ

“เป็นไงเพลงนี้เพราะมั้ย” ผมหันมาถามติ๊บที่ตั้งใจฟังเพลงนี้

“เพราะจังอ่ะ เพลงใหม่เหรอคับ ไม่เคยได้ฟังเลย”

“ใช่แล้ว แต่ก็ไม่ใหม่เท่าไหร่นะพี่ฟังทีไรคิดถึงเราทุกทีเลย” ผมตอบพร้อมหยอดคำหวานไปหนึ่งดอก

“โห แบบนี้รักตายเลย” ติ๊บบอกก่อนเอนหัวมาซบที่ไหล่ผม

ผมหันมาจูบหน้าผาก เหม่งๆนั้นหนึ่งที และคิดในใจว่า ‘พี่เองก็รักติ๊บไม่ น้อยไปกวก่าที่ติ๊บรักพี่หรอก’ แต่มันพูดไม่ออกอะ… ติ๊บคงรู้ใช่มั้ย

เกือบๆ เที่ยงวัน ผมก็พาติ๊บมาแวะกินก๋วยเตี๋ยวเรือที่รังสิตใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัยที่ผมเรียนจบมา และแน่นอนแถวนี้ขึ้นชื่อฤาชาเรื่องก๋วยเตี๋ยวเรือนักหนา

ตอนนี้ติ๊บกินเสร็จไปเรียบร้อย ก่อนเดินไปหาไอติมกินดับร้อน ซึ่งหลังจากที่ฝนตกโปรยปรายมาตลอดทางที่นครสวรรค์ ชัยนาท  สิงห์บุรี  อ่างทอง จนมาหยุดแล้วแดดเปรี้ยง เอาตอนที่ขับรถผ่านแถววังน้อยมาซักระยะ   เล่นเอาผม แทบปรับตัวไม่ทันกันเลยทีเดียว

ส่วนผมหลังจากที่ ตั้งแต่ไปอยู่ที่พิษณุโลก ก็ไม่มีโอกาสได้กินก๋วยเตี๋ยวเรืออร่อยๆ แบบนี้เลย เลยจัดการเบิ้ลไปอีกชาม เป็นการเติมแรงเพื่อใช้ในการขับรถต่อไป

และหลังจากพักเติมแรงมื้อเที่ยงกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว  ผมก็มุ่งหน้าจากรังสิตเข้าสู่คอนโดของผมที่แม่ซื้อไว้ให้ เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาและตอนนี้ห้องก็ตกแต่งเสร็จเรียบร้อย

ผมขับรถจากรังสิต มุ่งหน้าตรงเข้าสู่กรุงเทพ และยูเทิร์นตรงหน้าวัดเสมียนนารี ก่อนพาติ๊บแวะเข้าไปไหว้พระที่วัดเสมียนนารีซักแป๊บนึงเ พื่อเป็นการผ่อนคลายและเป็นสถานที่แรกกับโปรแกรมท่องเที่ยว ของเราในวันนี้ (Hackz อยู่ใกล้กันมะ กับวัดอรุณอ่า)

หลายๆ คนคงจะแปลกใจ ว่าทำไมผมถึงชอบพาติ๊บเที่ยววัด อันที่จริงผมก็ไม่ได้ชื่นชอบหรือหลงใหลอะไรกับการเที่ยวในวัดซักเท่าไหร่ แต่หลังจากที่ผมพาติ๊บไปเที่ยวที่วัดใหญ่ที่พิษณุโลกตั้งแต่ตอนที่ติ๊บมา รายงานตัวเข้าเรียนต่อ ผมรู้สึกว่าผมเองก็มีความสุข ที่ทำให้ติ๊บยิ้มได้ และผมรู้สึกว่าติ๊บจะผ่อนคลายและมีความสุขเมื่อได้มาอยู่ที่วัด และครั้งนี้ก็เช่นกันติ๊บมีความสุขกับการไหว้พระ และดูอิ่มเอมใจเอาเสียมาก แต่ผมก็อยู่ได้ไม่นานก็พาติ๊บเข้าสู่คอนโดที่ประชานิเวศน์ 1 ซึ่งก็ไม่ไกลจากวัดเสมียนนารีนี่เท่าไหร่นัก

ทันทีที่เปิดห้องผม ก็พบกับความสะอาดเรียบร้อยของห้อง ที่แม่จัดการตกแต่งและทำความสะอาดไว้ให้ผม เป็นอย่างดี มีห้องนอนหนึ่งห้องอยู่ทางซ้ายมือพร้อม เฟอร์นิเจอร์บิ้วท์อินน์เรียบร้อย ก่อนจะเป็นห้องครัวเล็กและห้องน้ำ และเมื่อเดินออกไปด้านนอกระเบียงก็จะมองลงมาเห็นสระว่ายน้ำและมีโต๊ะนั่งสบายๆที่ริมระเบียง ส่วนภายในห้องพักก็มีมุมทำงานเล็กๆ พร้อมกับโซฟาไว้ดู ทีวีหรือร้องคาราโอเกะในยามพักผ่อน (Hackz ที่นี่สิน่ะ ที่ผมถามว่าปัจจุบันอยู่กันที่นี่หรือเปล่า หวังว่าคงใช่)

“ห้องของพี่ไม้เหรอคับ” ติ๊บหันหน้ามาถามผมงงๆ

“อ่าว ถามแปลกก็ของพี่ซิคับ อันนี้แม่ซื้อไว้ให้พี่เป็นของขวัญหลังจากเรียนจบไง แล้วอีกไม่นานคงเป็นที่พักของเราแหละพี่ว่า” ผมบอกพร้อมเดินมากอดติ๊บก่อนพาเดินชมรอบๆ ห้อง

“โห ไม่คิดว่าติ๊บจะต้องไปใช้ทุนที่ต่างจังหวัดมั่งเหรอคับ” ติ๊บเงยหน้ามามองผมนิ่ง

“ใช้ทุนไม่กี่ปี หมดแล้วก็มาอยู่กะพี่ไง” ผมตอบพร้อมกับหอมหัวเหม่งๆ ไปหนึ่งที (Hackz ขอโทษนะครับ จะถามหลายครั้งแล้ว คำว่า ‘หัวเหม่ง’ หมายถึงอะไร แบบไหนครับ อธิบายที พอดีตกเรื่องลักษณะนามน่ะครับ หุหุ)

“แล้วนี่คือที่เที่ยวของเราแล้วใช่มั้ยคับ เป้าหมายของเราคือที่นี่ใช่มั้ย” ติ๊บขอคำตอบถึงเป้าหมายการเดินทางของเราในวันนี้

“ยังหรอก พี่แค่แวะมาดูความเรียบร้อยของ ห้องแล้วก็แวะมาเอากุญแจที่ที่เราจะไปพักกันคืนนี้ต่างหาก”

“แล้วเราจะไปที่ไหนกันอ่ะคับ”

“เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า อาบน้ำอาบท่ามั้ย เดี่ยวพี่จะไปซุปเปอร์มาเก็ตข้างล่างซื้อของนิดหน่อย แล้วเดี๋ยวเราก็ออกไปกันต่อ”

“ไม่อาบแล้ว ก็ยังไม่ทันได้ทำไรเลย อีกอย่างเราก็จะไปต่อที่อื่นกันด้วยจะได้ไม่ต้องเสียเวลา ไง”

แล้วผมกับติ๊บก็ออก มาจากห้องหลังจากที่ผมเข้าไปเอากุญแจที่พักที่ผมจะไปพักกับติ๊บในคืนนี้

และเมื่อมาถึงซุปเปอร์มาเก็ตผมก็ตรงไปยังที่ขายของพวกเครื่องดืมบำรุงสุขภาพเพื่อไปฝากพ่อและแม่ เพราะตอนนี้ผมจะกลับบ้านแล้วนั่นเอง (Hackz เย้ๆ พี่ไม้ได้กลับบ้านซักที ตั้งแต่อ่านมา เพิ่งเห็นบทพี่ไม้กลับบ้านนี่แหละ อิอิ)

เมื่อได้ของฝากพ่อกับแม่แล้วผมก็ขับรถออกจากคอนโดแถวประชานิเวศน์ 1 มุ่งหน้าสู่สะพานควาย ที่ซึ่งเป็นบ้านของผม ในเวลานี้ พ่อ แม่ และม่อน น้องชายคนเดียวของผม ก็คงอยู่บ้านกันในวันหยุดหลังจากโทรคุยกันเมื่อคืนก็ทราบว่าวันนี้ทั้งสามคนไม่มีโปรแกรมจะไปที่ไหน
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ในที่สุดก็ถึงวันนี้ ตอนนี้ บทนี้ ซึ่งเป็นวันที่พี่ไม้กลับบ้านซักที หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 31-05-2010 22:19:25

หวาน ปนอบอุ่น

ชอบเรื่องนี้มากๆเลย
ขอบคุณครับ :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน [Writer: dr.mike] ตอนที่ 32 มุมสงบ ของชีวิต(จุดเริ่มต้น) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 31-05-2010 22:25:31

ขอโทษนะที่มาต่อช้า

เมื่อตะกี้กำลังแปลภาษาจีน สคริปต์เว็บหนึ่งๆ

หลังจากแปลได้ซักครู่ใหญ่ๆ แล้วใช้สายตาเอียงไปที่มุมขวาล่างของจอ

กรรม แปลนานขนาดนี้เหรอ...

ส่วนพี่ติ๊บที่ไม่สบาย หายไวไว นะครับ

พี่ไม้ดูแลพี่ติ๊บให้ดีดีนะ

ยุงไม่ไต่ ไรไม่ให้ตอม

ก็ว่ากันไป

ไอ้แฮคกี้

ปล. ตอนนี้ฟ้าร้อง เหมือนฝนจะตก อีกประเดี๋ยวไม่แน่ไฟก็อาจจะดับ(บ้านนอกก็อย่างนี้ละ ฝนตกคู่กับไฟดับ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 31-05-2010 22:59:20

แอบหงุดหงิดคุณหมอไม้หน่อยนึง :m16:
คิดอยู่ในใจว่ารักคุณหมอติ๊บแต่ก็ยังไม่บอก  :serius2:


คุณหมอไม้จะพาคุณหมอติ๊บไปเปิดตัวเหรอคะ?


ยังมีพิมพ์ตกหล่นอยู่นิดหน่อยนะคะ^^

 :กอด1: คุณหมอติ๊บ คุณหมอไม้และคุณhackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 31-05-2010 23:31:17

อ้างจาก: knightofbabilon ที่ 31-05-2010 22:59:20  

แอบหงุดหงิดคุณหมอไม้หน่อยนึง :m16:
คิดอยู่ในใจว่ารักคุณหมอติ๊บแต่ก็ยังไม่บอก  :serius2:


คุณหมอไม้จะพาคุณหมอติ๊บไปเปิดตัวเหรอคะ?


ยังมีพิมพ์ตกหล่นอยู่นิดหน่อยนะคะ^^

 :กอด1: คุณหมอติ๊บ คุณหมอไม้และคุณhackz

รบกวนแจ้งด้วยนะครับ จะได้แก้ไขให้ครับ

ยอมรับว่าตอนนี้ตรวจสอบอักษรได้ฉุยมากทีเดียว

งานล้นมือ แต่ก้ไม่ลืมอัพแน่นอน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 31-05-2010 23:57:58

“อย่างอนดิคับคนดีวันนี้มาเที่ยวกัน ห้ามทะเลาะกันนะ เดี่ยวไม่สนุกนะ” ผมบอกติ๊บก่อนจับมือขวาของติ๊บขึ้นมาหอม อีกทีนึง

ผมจัดการนำรถเข้าปั๊มเช็คลมยางเพื่อความปลอดภัยและเติมน้ำมันให้เรียบร้อย

ผมหันมาจูบหน้าผาก เหม่งๆนั้นหนึ่งที และคิดในใจว่า ‘พี่เองก็รักติ๊บไม่ น้อยไปกวก่าที่ติ๊บรักพี่หรอก’

และแน่นอนแถวนี้ขึ้นชื่อฤาชาเรื่องก๋วยเตี๋ยวเรือนักหนา  (อันนี้ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่คิดว่าน่าจะใช้ ขึ้นชื่อลือชา มากกว่า)

และเมื่อมาถึงซุปเปอร์มาเก็ตผมก็ตรงไปยังที่ขายของพวกเครื่องดื่มบำรุงสุขภาพ เพื่อไปฝากพ่อและแม่



ว่าจะมาeditคอมเม้นท์อีกที ไม่ทันแล้ว แหะๆ

เท่าที่อ่านเจอ มีแค่นี้ค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 01-06-2010 00:33:44

    เป็นกำลังใจให้พี่หมอไม้ กะหมอติ๊บ สู้ๆๆ นะคะ  ไม่ต้องเครียดมากนะคะหมอติ๊บ   สู้ๆๆ o13  แล้วก็พี่หมอไม้ ดูแลหมอติ๊บด้วยนะคะ ส่วนเรื่องละคร เดี๋ยวละคร็จบแล้วนะคะ   :m21:

   ส่วน Hackz วัดเสมียน กับวัดอรุณ(ถ้าไม่ผิดน่าจะฝั่งธน)อ่า----> อันนี้พี่ว่ามันคนละฝั่งเลยอะ  แบบว่า คนละมุมเมืองเลยมั้ง  :a9:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 01-06-2010 08:55:08

หมอไม้ครับ......ถ้ายรรยากาศดีๆ
อารมณ์ดี...อยู่ในที่ๆโรแมนติกอ่ะ
บอกรักเค้าเถอะนะครับ
เค้าน่าจะรอคำนี้อยู่.......บางทีการกระทำมันก็ใช่
แต่ว่าการบอกรักจากใจเนี่ยะ...คนฟังจะรู้สึกว่าเหมือนล่องลอยในฟากฟ้า
ถ้าบวกกับการกระทำด้วยแล้ว...จะยิ่งคูณกันไปไม่รู้กี่เท่า
หมอได้กับหมอแล้วลูกเกิดมาจะเป็นอะไรครับคุณหมอ

ขอให้หมอติ๊บหายไวๆ หมอไม้จับทำฟันเลย จะได้หายเร็วๆ
ตอนนี้คงรับส่งกันได้ฉลุยแล้วนะครับ ไม่ต้องอ้อมแล้วใช่ป่ะ
หมอไม้อย่าห่างเหินกับหมอติ๊บมากไปน้า
กอดกันเยอะๆนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-06-2010 09:47:10

 :impress2:

แวะมาทักทานสายๆวันทำงานกับกาแฟหอมกรุ่นนน

Loidelohm............มีบอกรักแน่นอนคับ  ติดตามตอนต่อไปเรื่อยๆละกันนะคับ  มันมีที่มาที่ไป

RAKDEK_KA .........ขอบคุณมากมายคับสำหรับกำลังใจให้หมอติ๊บ

knightofbabilon ....ก็กะว่าพาไปให้พ่อแม่ดูตัว  แต่ยังไม่ทันได้เปิดเผยคร้าบบบ  แต่ทุกวันนี้พ่อแม่รักมากกว่าลูกในไส้                           อย่างผมอีก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: yr_meteor ที่ 01-06-2010 10:34:40

มาฝากตัวเป็นFCค๊าาาาาาาาาาาาาาาา

กี๊ดดดดดดดดดดดเป็นคู่ที่น่าอิจฉาจัง

ต้องลุ้นอีกนานไหมค่ะกว่าที่จะบอกรัก

บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องเอ่ยคำพูดอะไร

เเค่การกระทำก็เเสดงออกว่้าเรารู้สึกยังไง

เเต่บอกก็ดีน่ะค่ะ นู๋ลุ้นน่ะเนี๊ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-06-2010 10:55:40

yr_meteor .................ลุ้นต่อไปอีกนิดนะค้าบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 01-06-2010 11:54:05

มาทักทายก่อนกินข้าวเที่ยงค่า (เลียนแบบ)

ก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิตชอบกินเจ้าไหนคะ ส่วนตัวชอบเรือสวัสดี มีทั้งก๋วยเตี๋ยวและสเต็ก
อร่อยไม่แพ้ซีสเลอร์เลยล่ะ (เค้าจะหาว่าโฆษณามั้ยเนี่ย แต่ชอบค่ะ) บางทีวันหยุดก็ขับรถมากินทีเดียว

รอวีรกรรมบอกรักของหมอไม้นะคะ คงหวานไม่น้อยกว่าที่ผ่านมา

หมอติ๊บหายไวไวนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 01-06-2010 12:03:46

หมอไม้มาชกกะแฟนคลับหม้ดต่อหมัดแบบนี้ ชื่นใจจัง
อย่าให้เห็นตัวนะ ....จะตัดเอาแขนไปเป็นที่ระลึกซักข้างเลยเชียว
ฮี่ ฮี่...............

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-06-2010 12:38:48

Loidelohm..........ทำไมใช้คำว่าชกเหรอคับ  เค้าเรียกว่าตอบกันสดๆไปเลยถึงใจดี  มาใช้คำว่าชกมองผมเป็นคนมุทะลุไปได้  ปะเดี๋ยวชกซะเลย  อูยยยย ลืมตัว


MaeMoo.............เอาเข้าจริงๆไม่มีเจ้าประจำนะคับ  เพราะเวลาไปกะเพื่อนพวกมันชอบบอกว่าร้านนี้ต้นตำรับ  อีกคนก็บอกร้านนี้ต้นตำรับ  สรุปว่าไปกี่ร้านๆมันก็ต้นตำรับกันหมด   แต่ก๋วยเตี๋ยวเรือสวัสดีก็โอเคคับ  อร่อยได้ใจอยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: -~iK@iZ_KunG~- ที่ 01-06-2010 13:09:04

ไปแอบอ่านตอนต่อไปมาแระ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 01-06-2010 13:16:24

หมอชกเป็นด้วยเหรอ นึกว่ากอดเป็นอย่างเดียว ฮิ้ววววววววววววววววววววว
อย่าบอกนะว่าหนุ่มที่ท้าวสะเอวอยู่นั่นน่ะ คือหมอ

หึ หึ

เมื่อเช้าหมอติ๊บทำไรให้ทานครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 33 มุมสงบ ของชีวิต(กลับบ้านเรา รักรออยู่)[อัพด
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-06-2010 13:34:59

Loidelohm............กับคนอื่นชกเป็นอย่างเดียว  แต่กับคนบางคนกอดเป็นอย่างเดียว  ก็บอกแล้ว  ไม้  เกีย มัว

~^PrinceZa^~ ....ไปแอบอ่านตอนต่อไปมาซะละ  ไม่ดีนะ  เดี๋ยวคนโพสหมดกำลังใจซะก่อนนน

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 34 มุมสงบ ของชีวิต(แฉ!! พระเอกของเรื่อง)[อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-06-2010 17:25:28

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 34 มุมสงบ ของชีวิต(แฉ!! พระเอกของเรื่อง)
15:54 31/5/2010

ไม่กี่นาทีผมก็เดินทางมาถึงบ้าน ก่อนพาติ๊บเดินเข้าบ้านมาพบกับพ่อแม่และน้องชายของผม ผมปล่อยให้ติ๊บพูดคุยกับพ่อแม่อยู่ซักระยะ ดูท่านทั้งสองก็ดูเอ็นดูรักใครติ๊บดีไม่ต่างจากผมเพราะติ๊บเป็นเด็กมีสัมมาคารวะ เรียบร้อย ไม่มีอะไรให้ต้องเป็นห่วงเกี่ยวกับเรื่องการวางตัวของติ๊บซึ่งผมเองก็คงอดชื่นชมไปถึงการอบรมเลี้ยงดูของผู้เป็นป้าและย่าของติ๊บเอาเสียไม่ได้ เพราะตอนนี้กิริยามารยาทของติ๊บ ไม่ได้แตกต่างไปจากพวกที่มีพร้อมหรือมาจากสังคมชั้นสูงแต่อย่างใด

แต่ในขณะเดียวกันที่ติ๊บมีมากกว่าคือการเจียมตัวและความสดใสร่าเริงในแบบที่ติ๊บเป็น เมื่อผมเห็นดังนั้นก็วางใจไปได้เฮือกนึง ก่อนที่จะเดินขึ้นไปยังห้องพักชั้นบนของผม เพื่อให้หายคิดถึงห้องนอนที่จากไปแสนนาน ตอนนี้ห้องนอนของผมยังเหมือนเดิมทุกอย่างไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

“นี่รูปใครน้อ” ติ๊บเดินมาหยุดหน้ารูปเด็กชายหัวเกรียนในวัยมัธยม กับหน้าตี๋ๆ ขาวๆ ของผม (Hackz อ้าวพี่ไม้หน้าตี๋หรือครับ เพิ่งรู้ หุหุ)

( แต่ก็หล่อมาตั้งแต่เด็กแล้วนะ )

“ทำไมเหรอ ดูไม่ออกเหรอ” ผมหันมาถามไอ้ตัวเล็ก

“ก็นิดหน่อยตอนเด็กก็ดูน่ารักดี ไมแก่มาแล้วเป็นงี้หว่า” ติ๊บ บอกก่อนหัวเราะร่า

“งั้นดูชัดๆ ซิ ดูไม่ดีมีเคือง” ผมตอบก่อนเดินเข้าไปรวบเอวบางๆ มากอดและเอาหน้าเข้าไปใกล้จนจมูกชนกัน

“ค้าบ หล่อมาตั้งแต่เด็กยังไงตอนนี้ก็หล่อเหมือนเดิมแหละ” เจ้าตัวบอกก่อนจะเบือนหน้าหนีหนวดเคราสากๆของผมที่ซุกไซร้ไปทั่วใบหน้าติ๊บ

เราหยอกล้อเล่นกันในห้องผม ซักพักก็เดินลงมาข้างล่างที่พ่อกับแม่รออยู่

และก็เรียนให้พ่อกับแม่ทราบว่าวันนี้ผมจะมีโปรแกรมไปพักที่ห้องพักในโรงแรมของพ่อที่หัวหิน และทั้งพ่อแม่ก็อนุญาตเป็นการเรียบร้อย พร้อมกับโทรไปแจ้งให้ทางโรงแรมให้ส่งคนไปทำความสะอาดให้เสร็จสรรพเรียบร้อย

ส่วนพ่อกับแม่เมื่อผมชวนไปก็ปฏิเสธเพราะทั้งสองคนมีธุระในวันรุ่งขึ้น ส่วนเจ้าม่อนน้องชายตัวดีของผมช่วงนี้กำลังง่วนอยู่กับเกมส์ เพราะมันติดเกมส์เอาเสียมากๆ จนหนังสือหนังหาไม่อ่านกันเลยทีเดียวจนพ่อกับแม่ต้อง ปรามเอาบ่อยๆ

เล่าถึงครอบครัวกันแล้วไหนก็ขอเล่ารายละเอียดของผมให้ฟังบ้างแล้วกัน ไหนๆ ก็รู้จักแต่หมอติ๊บมาเยอะแล้ว  ขอเป็นตอนที่พรรณนา ถึงพระเอก( รึป่าว ) แบบผมมั่งนะ

ผมนายไม้ (ตอนนี้ขอเก๊กทำหน้าเข้ม แขม่วพุงนิดนึง) เติบโตมาในครอบครัวขนาดเล็กมีพ่อ แม่ ผมและน้องชายอีกหนึ่งคนซึ่งห่างจากผมหลายปีพอ สมควร เพราะตอนนี้น้องชายผมก็เรียนอยู่ ม.6 แล้ว ไม่นานก็ต้องสอบเอนทรานซ์แล้วสินะ

บ้านของเราเป็นตึก แถวสี่ชั้นในย่านสะพานควาย ซึ่งชั้นล่างเป็นคลินิกทันตกรรมของแม่ผม ซึ่งตั้งแต่ผมเกิดมาก็เห็นที่บ้านเป็นคลินิคเรียบร้อยแล้ว ยังจำได้ถึงตอนเด็ก เวลาที่แม่มีคนไข้ก็จะจับผมขังไว้ หน้าเคาท์เตอร์ที่มีประตูเตี้ยๆกั้นอยู่ บางทีก็ร้องไห้ไล่ลูกค้า แต่บางทีก็เรียกลูกค้าได้เหมือนกัน เพราะอย่างที่บอกว่าผมมีแววหล่อตั้งแต่เด็กๆ อิอิ (Hackz เม้นท์ไม่ออกจริงๆ ประโยคนี้ หุหุ)           

เนื่องจากแม่ของผมเป็นทันตแพทย์ การดูแลเอาใจใส่คนไข้จึงเป็นเรื่องที่ผมไม่อาจปฏิเสธได้ เพราะมันซึมซับมาอยู่ในสายเลือดของผมเรียบร้อยแล้ว และนี่เองจึงเป็นเหตุผลให้ผมเลือกที่จะเรียนทันตแพทย์ตามแม่ (แทนที่จะไปเป็นดารา)

ส่วนพ่อของผมท่านรับราชการในระดับบนๆ ของกระทรวงโยธา แน่นอนพ่อผมเป็น วิศวกร แต่ช่วงนี้พ่อก็ลาออกจากการเป็นข้าราชการมา ได้ซักระยะหนึ่งแล้วเนื่องจากเป็นงานที่เหนื่อย และตอนนี้ครอบครัวของผมก็เริ่มจะลงตัวมากขึ้นแล้วผมเองก็เรียบจบแล้ว จะเหลือห่วงก็แต่นายม่อนน้องชายของผมเท่านั้นที่ตอนนี้คงยังเด็กเกินไปที่จะคิดอะไรได้

เมื่อผมโตมาอย่างสุขสบาย จึงไม่เคยรีบรู้ถึงคำว่าเดือดร้อน ขัดสน และเมื่อครอบครัวของเรา มีพออยู่พอกิน พ่อกับแม่ก็ทำบุญด้วยการส่งเด็กยากจนในต่างจังหวัดเรียนในระดับต่างๆ ตกเป็นเงินก็เดือนละไม่น้อยเลยทีเดียว

ด้วยเหตุนี้ทำให้ผมซึมซับถึงการเป็นผู้ให้ เพราะพ่อกับแม่มักจะสอนผมเสมอๆ ว่า ‘การที่เราหาปลาให้เค้ากิน มันไม่คงทนเท่ากับการที่เราสอนให้เค้าหาปลากินเองได้’ นั่นก็คงหมายรวมถึงการให้การศึกษากับใครซักคนแน่นอนว่าหมายถึงเราให้โอกาสในการดำเนินชีวิตต่อไปภายหน้าของเขาด้วย

ดังนั้นเมื่อผมมาเจอติ๊บ ผมจึงไม่ลังเลใจที่จะสนับสนุนและให้โอกาสติ๊บ แต่ไม่คิดว่าจะผูกพันกันมากมายซะขนาดนี้ แฮะๆ

เอาละ แนะนำกันพอให้รู้เรื่องราวส่วนตัวคร่าวๆ เดี๋ยวรู้ไปมากกว่านี้จะเปลี่ยนบทของผมจากพระเอกไปเป็น อย่างอื่นกันซะก่อน
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. เป็นบุญวาสนาของพี่ติ๊บจริงๆ ที่ได้เกิดมาเจอกัน ชาติที่แล้วคงได้ทำบุญหรือร่วมสาบานรักกันมา เลยมาเกิดและมาพบเจอกันในชาตินี้ ขอแสดงความยินดีกับคู่รักของพี่ไม้และพี่ติ๊บด้วยนะครับ ซักวันต้องเป็นของเรา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 34 มุมสงบ ของชีวิต(แฉ!! พระเอกของเรื่อง)[อัพเย
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 01-06-2010 17:56:21

จากพระเอกจะเป็น ป๋าฮะ เหรอค่ะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 34 มุมสงบ ของชีวิต(แฉ!! พระเอกของเรื่อง)[อัพเย
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 01-06-2010 18:15:41

ยิ่งอ่านยิ่งน่ารักทั้งคู่อ่ะครับ จะมีดราม่ามั๊ยอ่ะ กลัว

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 35 มุมสงบ ของชีวิต(เพียงแค่เราสองคนจริงๆ) [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-06-2010 18:18:38

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 35 มุมสงบ ของชีวิต(เพียงแค่เราสองคนจริงๆ)
15:59 31/5/2010

บ่ายโมงเศษๆ เราสองคนก็ได้เวลาล่ำลาพ่อกับแม่และไอ้ม่อน น้องชายตัวป่วนของผมมุ่งหน้าสู่หัวหิน แต่ระหว่าง ทางเราก็แวะกินแวะเที่ยวแวะถ่ายรูปกันเป็นระยะๆ และวันนี้ผมก็ทำหน้าที่สารถีขับรถ ไกด์นำเที่ยว  และตากล้องไปโดยปริยาย

และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมได้ท่องเที่ยวและมีความสุขกับการได้ทำให้คนที่ผมรัก มีความสุขไปด้วย วันนี้เป็นอีกวันที่ผมเห็นติ๊บ สบายๆ ไม่มีสีหน้าของความเศร้าแบบที่เคยเห็น และติ๊บก็เป็นอิสระจากโลกของการเรียนอันคร่ำเคร่งแบบที่เคยเป็น วันนี้ผมจึงเห็นติ๊บยิ้มออกมาจากข้างในได้อย่างเต็มที่

บ่ายแก่ๆ ผมก็เดินทางมาถึงหัวหินและขับรถเข้าสู่โรงแรมที่พ่อของผมเคยพาผมมาพักบ่อยๆ เพราะพ่อเคยเล่าให้ฟังว่าเจ้าของโรงแรมที่นี่เป็นเพื่อนกับพ่อและเป็นคนจ้างพ่อของผมออกแบบวางแพลนสถานที่ จนโรงแรมสร้างเรียบร้อยก็มอบให้พ่อของผมเป็นของขวัญซะหนึ่งห้อง พ่อก็เลยได้มีห้องพักริมทะเลสวยๆ ระดับห้าดาวของเมืองหัวหินไปโดยปริยาย และคืนนี้มันจะเป็นสวรรค์ของเราสองคน (Hackz กระซิบได้ไหม ว่าโรงแรมชื่ออะไร)

ทันทีที่ผมแจ้งกับทางเค้าท์เตอร์โรงแรมก็มีคนยกกระเป๋าเราสองคนขึ้นมาที่ห้องในชั้นที่ 17 ซึ่งเป็นที่พักของเราที่มีระเบียงหันออกไปทางทะเล ที่ไม่มีสิ่งก่อสร้างอื่นใดมาบทบังวิวทะเลสวยๆนี้

ทันทีที่ผมจัดการ กับกระเป๋าของเราสองคน สัมภาระเล็กน้อย และของกินที่เราสองคนช๊อปกันมาตลอดทาง ผมก็จัดการ เปิดม่านเปิดกระจกรับลมทะเลในตอนบ่ายแก่ๆ

และเมื่อติ๊บเดินออกมาจากห้องน้ำ ผมก็เดินไปปิดตาไอ้ตัวเล็ก ก่อนพาเดินมายังระเบียง ซึ่งตอนนี้อากาศที่นี่ดีมาก วิวทะเลหัวหินยังคงสวยงาม และเนื่องจากตรงที่เราพักเป็นโรงแรมหรูจึงไม่มีผู้คนเดินไปมาบนชายหาดมากนัก

แม้กระทั่งบรรดาหาบเร่ แผงลอยขายสินค้าหรืออะไรบนชายหาดก็แทบไม่มีบดบังความสวยงามของที่นี่เลย  ผมต้องขอบคุณพ่อจริงๆ นะเนี่ยย (Hackz หากมีโอกาสอีกครั้ง ไปถ่ายรูปในมุมที่พี่ติ๊บกับพี่ไม้ยืนด้วยกัน แล้วมองไปที่ทะเล ให้ผมเห็นด้วยคนนะครับ)

ผมค่อยๆ ให้เจ้าตัวเล็กฟังเสียงคลื่นลมจากทะเล ก่อนค่อยเปิดตาเจ้าตัวเล็กที่ยืนอยู่ริมระเบียงกับผมในตอนนี้

“เป็นไง สวยมั้ย” ผมกระซิบถามข้างๆ หู และลดมือจากสายตาของติ๊บลงไปกอดเบาๆ ที่เอวบางนั้นไว้แนบกาย (Hackz นึกภาพบทนี้ออกทันทีเลย คงมีความสุขกันน่าดู)

“โห สวยจัง นี่เป็นครั้งแรกที่ติ๊บเคยมาทะเลเลยนะนี่”

“ขอบคุณนะคับพี่ไม้ ที่ทำอะไรดีๆ เพื่อติ๊บมาตลอด ขอบคุณจริงๆ” ติ๊บบอกก่อนยื่นหน้ามาจูบเบาๆที่คางผมหนึ่งที

“งั้นวันนี้พี่ขออะไรอย่างได้มั้ย” ผมกระซิบข้างๆหูติ๊บ พร้อมกับหอมแก้ม

“ขออะไรเหรอคับ” ติ๊บหันมาสบตากับผม

“พี่ขอให้ติ๊บลืมเรื่องราวทุกอย่างไว้ข้างหลัง วันนี้จะมีแต่เราสองคน ที่นี่จะมีแต่เราสองคนไม่มีคนอื่น ไม่มีอะไรให้คิด ไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องกังวล นอกจากเราสองคน” (Hackz อดีตมีไว้เพื่อเป็นบทเรียนและสั่งสอนเรา มิใช่มีไว้เพื่อเป็นทุกข์แก่ตัวเรา ปล่อยวางบ้างในบางอัน อาจจะทำให้ชิวิต สงบขึ้นอีกครั้ง)

“คับ ที่นี่จะมีแต่เราสองคน” ติ๊บตอบให้ผมชื่นใจก่อนจะหันหน้ามากอดรอบคอผมไว้ กอดผมแน่น และตอนนี้ผมเองก็ถ่ายทอดความรู้สึกดีๆ ที่ผมมีอยู่ทั้งหมดไปให้ติ๊บได้สัมผัสผ่านการโอบกอด และหวังว่าติ๊บจะรู้สึกได้ว่าผมคิดยังไงกับติ๊บ

‘พี่รักติ๊บที่สุดเลยรู้มั้ย’ ผมคิดในใจก่อนจูบหน้าผากเจ้าตัวเล็กไปหนึ่งที ก่อนได้รับคำตอบเป็นการกอดผมแน่นจากเจ้าตัวเล็ก ซึ่งผมรับรู้ได้ถึงความรักที่ถ่ายทอดมาจากการโอบกอดนั้นสุดหัวใจ

‘มีเพียงหาดทราย ทะเล สายลม กับสองเรา
ยินเพียงแผ่วเบา ยินเพียง เสียงคลื่น กับเสียง เรา
นกน้อย บินมาคู่กัน เคียงกัน เหมือนดังใจมัน ผูกพัน .ไม่ต่างกับเรา

มองไปสุดตา สุดไกล สายตา จรดฟ้าคราม
มองดูคลื่นงาม เป็นฟอง ขาวนวล เมื่อซัด มา
ท้องฟ้า ท้องทะเลงาม คือความ รักที่เรามี ต่อกัน

ถ้าหากว่าเธอ คือฟ้า ฉันคือทะเล
จะเปรียบทะเล ดั่งความมั่นคง
หากแผ่น ฟ้า เป็นรักที่ซื่อตรง
ทุกๆสิ่งจะคง นิรันดร์ .ไม่ต่างกับเรา

มีเพียงหาดทราย ทะเล สายลม กับสองเรา
ยินเพียงแผ่วเบา ยินเพียง เสียงคลื่น กับเสียง เรา
นกน้อย บินมาคู่กัน เคียงกัน เหมือนดังใจมัน ผูกพัน

ถ้าหากว่าเธอคือฟ้า ฉันคือทะเล
จะเปรียบทะเล ดั่งความมั่นคง
หากแผ่น ฟ้า เป็นรักที่ซื่อตรง
ทุกๆสิ่งจะคง นิรันดร์

มี เพียงหาดทรายทะเล สายลม กับสอง เรา
ยินเพียงแผ่วเบา ยินเพียง เสียงคลื่น
กับ เสียง เรา นา นานานา นานา
นานา นานา นา

ยินเพียงแผ่วเบา ยินเพียงเสียงคลื่น กับเสียง เรา
มีเพียงหาดทรายทะเล สายลมกับสองเรา
นา นานานา นานา นานา นานานา’…
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ทุกครั้งที่ได้อ่านบทของพี่สองคนที่ได้แสดงความรักซึ่งกันต่อกัน เป็นบทและตอนที่แสดงให้เห็นถึงความรักของคนทั้งคู่ได้ดีจริงๆ การบรรยายฉาก อารมณ์ของแต่ละตัวละคร แสดงออกได้อย่างชัดเจน ทำให้คนอ่าน อิน เพลินไปกับเนื้อเรื่องไปโดยปริยาย
ปล2. ส่วนใครจะไปตามอ่านที่ไหน เว็บไหน ผมไม่ว่าหรอกครับ ตามสบายครับ(เพราะมันเป็นสิทธิ์ของเพื่อนๆ อยู่แล้ว ไม่มีใครก้าวก่ายสิทธิของกันและกันครับ) ผมมีหน้าที่โพสต์ที่เว็บบอร์ดนี้ ผมก็จะโพสต์ตามหน้าที่ของผมต่อไป โพสต์จนจบของเรื่องนี้ แค่นี้ล่ะครับถือว่าภาระกิจของผมก็สิ้นสุดลงแล้ว จบในแบบมีรอยยิ้มและความสุข
ปล3. เจอกันวันหน้าครับ ขอตัวไปแปลภาษาต่อเช่นเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 35 มุมสงบ ของชีวิต(เพียงแค่เราสองคนจริงๆ) [อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-06-2010 18:47:10

 :impress2:

hackz ............อัพต่อให้จบตอนเลยก็ได้น้อง  เหลืออีกนิดเดียวเองนิ   รออยู่นะเนี่ย  อิอิว่าค่ำนี้จะมีอีกตอนรึป่าว

badcow ..........น่ารักก็รบกวนติดตามตอนต่อไปเรื่อยๆนะคับ  อย่าพลาดซะละ  ดราม่าจะมีหรือเปล่ามันเกินจะคาดเดาคับเพราะเรื่องเล่าเรื่องนี้ยังไม่จบ  ตราบใดที่ผมและหมอติ๊บยังดำเนินชีวิตอยู่  เรื่องเล่านี้ก็คงจะดำเนินเรื่อยๆต่อไป  วันนี้ไม่มีอะไรให้เสียใจ  แต่พรุ่งนี้ไม่มีใครกำหนดได้ในชีวิตจริงของคนสองคน  ถูกต้องมั้ยคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 35 มุมสงบ ของชีวิต(เพียงแค่เราสองคนจริงๆ) [อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-06-2010 18:52:46

 :o8:

ป้าแก่นี่ชอบล้อผมยังกะหมอติ๊บบอกทุกวันนี้ผมเหมือนป๋าขึ้นไปทุกวัน  เดี่ยวจะเริ่มไว้พุงไว้หนวดมั่งดีก่า

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-06-2010 18:56:10

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์)
16:12 31/5/2010

หลังจากเอมอิ่มจากการโอบกอดกันเรียบร้อย ซักพักผมก็พาติ๊บมานั่งที่เตียงผ้าใบตรงนอกระเบียงซึ่งมีการทำซุ้มเล็กๆสำหรับ นอนดูวิวริมทะเล ก่อนเจ้าตัวจะเผลอหลับไป

ตอนนี้เป็นอีกช่วงเวลาดีๆ ที่ผมได้มองหน้าติ๊บอย่างเต็มตา ใบหน้าที่ผมได้มองจังๆ ในตอนนี้ ไม่ได้แตกต่างไปจากตอนที่ผมแอบมองติ๊บที่หลับใหลในห้องนอนผมตั้งแต่เมื่อคืนแรกที่ผมได้มีโอกาสเจอติ๊บ แต่ทว่าความรู้สึกที่ผมมีต่อติ๊บตอนนี้มันได้เปลี่ยนแปลงจากวันก่อนที่มีเพียงความชื่นชม และเอ็นดูเพียงเท่านั้น แต่ตอนนี้มันมีบางสิ่งที่เพิ่มมาคือ ความรักที่เต็มเปี่ยมที่ผมมีต่อติ๊บ

‘พี่รักติ๊บนะคับ พี่จะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุด’ ผมบอกติ๊บเบาๆ ก่อนจุมพิตที่เปลือกตาที่ตอนนี้

ติ๊บคงหลับสนิทเกิน กว่าจะรับรู้ถ้อยคำที่ผมพร่ำบอก

ผมนั่งกุมมือติ๊บที่หลับใหลอยู่ในอ้อมแขนของผมบนเตียงผ้าใบตัวใหญ่ตรงนอกระเบียง ก่อนนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาระหว่างผมกับติ๊บก่อนยิ้มให้กับตัวเอง และหัวเราะกับหลายๆ อย่างที่ติ๊บทำมาตลอด ตอนนี้ผมคงปฏิเสธตัวเองไม่ได้แล้วละว่า ผมรักติ๊บจริงๆ และผมก็มั่นใจมากด้วยว่า ‘ติ๊บเองก็รักผม’ เราสองคนรู้สึกไม่ต่างกันและผมจะดูแลติ๊บคนนี้อย่างดีที่สุด

ตอนนี้ใกล้ค่ำแล้ว แดดร่มลมตก เหมาะแก่การลงไปเล่นน้ำทะเลแล้วละ ติ๊บเพิ่งบอกกับผมเมื่อกี้เองว่าไม่เคยมาทะเล คงจะดีไม่น้อยถ้ามีโอกาสได้เล่นน้ำทะเล คิดได้ดังนั้นผมค่อยๆ ปลุกเจ้าตัวเล็กที่หลับใหลมาได้ซักพักให้ตื่นมาพร้อม รับกับภารกิจการพักผ่อนของเราสองคน ติ๊บเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ

ในขณะที่ผมมารื้อกระเป๋าของเราสองคน ติ๊บมีติดตัวมาเพียงเสื้อผ้าสองชุดแต่ไม่มีชุดสำรองสำหรับการเล่นน้ำ เพราะผมไม่ได้บอกกล่าวเจ้าตัวล่วงหน้านั่นเอง ผมเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า ที่มีเสื้อผ้าอยู่จากการที่ครอบครัวของผมมาพักในครั้งก่อนก็ทิ้งเสื้อผ้าไว้ที่นี่พอสมควร ผมหยิบกางเกงขาสั้นและเสื้อยืดสีขาวให้ติ๊บ ในขณะที่ผมก็แต่งตัวด้วยชุดคล้ายๆ กัน ก่อนหยิบกล้องถ่ายรูปติดมือลงไป ติ๊บคงไม่รู้ว่าเมื้อกี้ที่ติ๊บหลับ ได้เผลอเป็นนายแบบให้ผมไปเรียบร้อยแล้ว

ลืมโม้ไปอีกเรื่องว่าสมัยที่เรียนที่ธรรมศาสตร์ ผมก็เป็นสมาชิกหลักของชมรมถ่ายภาพ ถึงจะไม่ใช่มือโปรจนถึงขั้นเซียนแต่ ก็การันตีได้ดีว่าทุกรูปที่ผ่านมือผม ก็คงพอใจได้ในระดับนึง แต่ที่ผมชอบถ่ายคือ รูปของติ๊บในอิริยาบถต่างๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจกับการถ่ายภาพไม่ว่าจะเป็นตอนติ๊บกิน ตอนติ๊บนอน หรือตอนทำอะไรก็แล้วแต่ผมมักจะถ่ายโดยที่ไม่บอกให้เจ้าตัวได้เก๊กท่าเท่าไหร่นัก เพราะผมชอบความเป็นธรรมชาติของติ๊บมากกว่า เหมือนตอนที่ติ๊บหลับและผมก็แอบถ่ายไปซะหลายรูปเลยทีเดียว (Hackz ผมก็เคยแอบถ่ายเพื่อนในอิริยาบถต่างๆ โดยที่พวกมันไม่รู้เช่นกัน แต่พอผมเอาไปให้มันดู กลับโดนตบกะโหลกกลับมาซะงั้น มันบอกว่า ถ้าบ้าอะไร หน้าตาเด๋อด๋า ฮ่าๆๆ)

ตอนนี้เราสองคนก็ลงมาที่ชายหาดกันเรียบร้อย ก่อนออกจากห้อง ติ๊บหยิบหมวกสานที่อยู่ในห้องติดมือลงมาด้วย ตอนนี้เจ้าตัวเล็กเลยอยู่ในชุดเสื้อยืดบางๆ สีขาวสบายตา กับกางเกงขาสั้น และหมวกสานอีกหนึ่งใบ รับกับหน้ากลมๆ (เลี่ยงใช้คำว่าหน้าบานๆ เดี๋ยวรู้เข้าผมคอขาด) และตอนนี้ผมก็แชะถ่ายรูปติ๊บซะเต็มที่เพราะตอนนี้ติ๊บดูน่ารักสดใส ดูไม่มีความกังวลใดๆ หลงเหลืออยู่บนใบหน้า และยิ้มจนตาหยีแบบที่ผมไม่มีโอกาสได้เห็นบ่อยๆ (Hackz น่ารักมากนะ คนที่ยิ้มจนตาหยีน่ะ ชอบด้วย)

นานๆ ทีถึงจะมาถ่ายรูปคู่กันซะทีนึง ไม่รู้เป็นอะไรนะ ผมชอบที่จะถ่ายรูปให้คนอื่นๆ และมีความสุขกับการมองผ่านเลนส์มากกว่าจะเต๊ะท่าเป็นนายแบบซะเอง

เราสองคนเดินกันมาเรื่อยๆ ตามชายหาดที่ทอดยาวไปสุดสายตา นานๆ จะมีคนเดินผ่านมาซักทีจะมีบ้างก็เป็นคนที่ขี่ม้าผ่านมาซะมากกว่า

“ติ๊บอยากขี่ม้ามั้ย” ผมถามติ๊บในขณะที่เจ้าตัวกำลังมองเด็กฝรั่งที่ขี่ม้าผ่านหน้าเราไป

“ไม่เอาอ่ะ ติ๊บกลัวม้าดีด กลัวตก” ติ๊บบอกพร้อมกับส่ายหน้า

“สนุกดีน่ะ” ผมบอก

“ไม่เอาไม่เอา ขี่ม้าไม่ชอบ ชอบขี่พี่ไม้มากกว่า” ติ๊บพูดแล้วก็หันมามองหน้าผมยิ้ม

“พูดอย่างงี้หมายความว่าไงหว่า คิดลึกเลยน่ะนี่” ผมถามติ๊บแบบทะลึ่งๆ

แทนคำตอบติ๊บก็กระโจนขึ้นหลังผมทันที กอดรอบคอผมแน่น อ้อที่แท้ก็ขี่หลังนี่เอง นึกว่าขี่เหมือนตอนที่เรา…ซะอีก

ผมขยับตัวให้เจ้าตัวเล็กขี่หลังผมได้ถนัด สองมือช้อนไปที่ขาของติ๊บ เพื่อรองรับน้ำหนักตัวของติ๊บอีกทีนึง ไม่ต้องห่วงซะหรอกตัวเล็กๆ แบบนี้อุ้มเข้าห้องน้ำที่หอพักมาหลายทีแล้ว วันนี้แค่ให้ขึ้นหลังจะเป็นไรไป

ติ๊บขี่หลังผม ในขณะที่มือกอดรอบของผม และตอนนี้หน้าเราสองคนแนบติดกันเลยทีเดียว ผมจึงหันมาหอมแก้มเนียนเป็นการขอรางวัลจากเจ้าตัวอยู่บ่อยๆ และติ๊บเองก็หอมแก้มผมกลับมาเช่นกัน เฮ้อมีความสุขจัง... (คนไม่มีคู่ ไม่รู้หรอก) (Hackz ใช่... คนไม่มีคู่ ไม่รู้จริงๆ ว่าคนที่เรารักและคนที่รักเรา มันมีความสุขมากแค่ไหน มีแต่เราเท่านั้นที่ได้แอบรักเขา เราก็มาช้ำใจคนเดียว แต่ก็ดี มีความสุขบ้างเมื่อได้แอบมองเค้าต่อไป)

ผมเดินย้อนกลับมาทางเดิม เมื่อเห็นว่าเราสองคนเดินมาไกลจากโรงแรมที่พักเอามากแล้ว และตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว พระอาทิตย์ใกล้ลาลับขอบฟ้าไปเต็มที่ ผมค่อยๆ วางติ๊บลงใต้ต้นสนริมหาด ที่อยู่ไม่ห่างจากโรงแรมที่พักของเรามากนัก

“ติ๊บอยากลงเล่นน้ำมั้ย” ผมถามเจ้าตัวที่นั่งมองพระอาทิตย์ตกในตอนเย็น ลมพัด สบายๆ

“พี่ไม้ละอยากเล่นรึป่าว” ติ๊บตอบพร้อมหันมามองหน้าผม

แทนคำตอบผมไม่รอช้า ช้อนร่างบางนั้นขึ้นอุ้มและรีบวิ่งลงทะเลทันที ยังไม่ทันที่ติ๊บจะได้พูดอะไรก็ถูกผมโยนลงทะเลไปเรียบร้อย เราเล่นกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันในทะเล ติ๊บกระโจนขี่คอผมบ้าง โดนผมปล้นกอด ปล้นจูบบ้าง จนเหนื่อยหอบ เราสองคนจึงนั่งแช่ในน้ำทะเล มองพระอาทิตย์ตกกันอย่างโรแมนติกที่สุดเท่าที่ผมเกิดมาและได้ทำเพื่อใคร

“วันนี้ติ๊บมีความสุขมั้ย” ผมถามติ๊บที่นั่งซบหัวกับไหล่ผมในตอนนี้

“พี่ไม้ทำให้ทุกวันของติ๊บเป็นวันที่มีความสุขที่สุดอยู่แล้วคับ ขอบคุณนะคับพี่ไม้ที่ทำเพื่อติ๊บมาตลอด วันนี้เป็นวันแรกครั้งแรกที่ติ๊บได้มีโอกาส มาสัมผัสทะเล”

“แล้วเป็นไงมั่งละ” ผมถามถึงความรู้สึกของติ๊บที่ได้มาทะเล

“เค็มจริงๆเนาะ น้ำทะเลนี่” ติ๊บตอบกลับมาทำเอาผมหัวเราะร่าจากการไร้เดียงสาของติ๊บไม่ได้ (Hackz ถ้าเป็นผมๆ ก็จะตอบแบบนี้เหมือนกัน ก็มันคนมันไม่เคยมาจริงๆ นี่จะให้ตอบว่าไง หรือจะให้ตอบว่า โรแมนติก ประมาณนี้เหรอ เหอะ)

“ก็ทะเลมันก็ต้องเค็มซิ”

“ก็ติ๊บแค่อยากรู้ว่าทะเลที่ว่าเค็ม มันเค็มแค่ไหน เลยแอบชิมดู” ติ๊บตอบพลางแลบลิ้น

ผมขยี้หัวนั้นเบาๆ กับการกระทำของติ๊บตอนนี้เจ้าตัวหันมาสบตาผมนิ่ง อย่ามองอย่างงั้นซิ อดใจไม่ไหวแล้วเฟ้ยยยย น่ารักเกินนน

ผมยกตัวติ๊บที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมในน้ำทะเลตอนนี้มาเป็นนั่งคร่อมบนตักผมแทน ก่อนจูบดูดดื่มหาความหวานจากลิ้นนุ่มๆ นั้น ใบหน้าขาวเนียนที่ตอนนี้แดงระเรื่อจากการโดนแดดลมดึงดูดใจให้ผมพรมจูบไปทั่วใบหน้า มือผมตอนนี้มุดเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาวลูบไล้ ไปทั่วเรือนกายขาวเนียนก่อนที่บทรักจะเริ่มต้นและจบลงในท้องทะเล ที่ตอนนี้ทะเลมันคงจืดไปสนิทเมื่อเจอความหวานของเราสองคน เข้าไป
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. เอ่อ... จำจี้ มะเขือเปาะแปะ กันที่ริมหาดเลยเหรอ เอ่อ... เขินนะ
ปล2. จัดตามคำขอของท่านพี่ไม้ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 35 มุมสงบ ของชีวิต(เพียงแค่เราสองคนจริงๆ) [อัพ
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-06-2010 19:02:54

อ้างถึง

hackz ............อัพต่อให้จบตอนเลยก็ได้น้อง  เหลืออีกนิดเดียวเองนิ   รออยู่นะเนี่ย  อิอิว่าค่ำนี้จะมีอีกตอนรึป่าว

ตอนที่ 37 ตอนดึกๆ จะมาต่อให้ครับ ให้ทันตอนปัจจุบันเลย

ขอบคุณพี่ไม้ ที่ได้มาต่อให้เราได้อ่าน
ขอบคุณเพื่อนๆ ชาวเล้าทีมาอ่านและมาเม้นท์ให้กำลังใจผมและพี่ไม้ พี่ติ๊บ
เจอกันอีกครั้ง เมื่อเราออนพร้อมกัน

แฮคกี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 01-06-2010 19:04:18

น่ารักมากมาย  พี่ไม้กะน้องติ๊บ :L1: :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 01-06-2010 19:59:48

 :o8: :o8: :o8:
น่ารักมากกกกกกก
ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: prinda ที่ 01-06-2010 20:16:34

 :pig4:ขอบคุณคุณแฮคกี้นะค่ะ อัพได้ทันใจจริง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 01-06-2010 21:26:03

โห ตอนล่าสุดนี่ทำทะเลจืดสนิทเลยอะ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 01-06-2010 22:02:10

ในที่สุดก็อ่านทัน  หมอติ๊บน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ที่สุดเลย :impress2: :man1:
ส่วนพี่หมอไม้ อิอิ  ป๋าเจงๆ เป็นทั้งผู้ปกครองและ สามีที่ดีจริงๆ  o13  ห้ามนอกใจหมอติ๊บนะครับ  ม่ายงั้นโดนเจื๋อนแน่ๆ  เอิ๊กๆๆ  :z2:
 :o8: อิจฉาคนมีความรักจังเลย  เฮ้อ :เฮ้อ: เมื่อไรเราจะมีกะเค้ามั่งน้า  แงๆๆๆๆๆ :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 01-06-2010 22:21:12

อ่านจบสี่ทุ่มกว่าแล้ว ป่านนี้หมอไม้คงปรนนิบัติหมอติ๊บอยู่
ขอให้ทั้งคู่มีความสุขตลอดไนะคร้าบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 01-06-2010 22:44:48

หมอไม้รักหมอติ๊บกลางทะเล
ไม่อายพวกกุ้ง หอย ปู ปลา เหรอคร้าบบบบบ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: yr_meteor ที่ 02-06-2010 08:44:48

เห่อๆๆๆ อ่านตอนนี้หนูรู้สึกเหมือนโดนมดกัด

เพราะความหวานของพี่หมอไม้กะพี่หมอติ๊บ กรี๊ดดดดดดดดดดด

มาอ่านตอนนี้ บังเอิญว่าเพลงในคอมมันรันเป็นเพลงน้ำผึ้งพระจันทร์-Jetseterพอดี

เข้ากับบรรยากาศมากกกกกกกกกก เย้ เย้บอกรักเเล้ว(รอมานาน) รักกันยาววนานน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 02-06-2010 09:04:31

:impress2: เข้ามารออะไรหวานๆ  เอิ๊กๆๆๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 02-06-2010 09:35:13

น้ำตาลอิชั้นขึ้นแล้วค่ะ
วอนหมอติ๊บช่วยเป็นเจ้าของไข้ด้วยนะคะ

ปล.หมอไม้คะ ขอปรึกษานิดค่ะ
คือจัดฟันอยุ่ค่ะ
ตอนนี้ใส่ยางช่วยดึงฟันแล้วลวดสไลด์อ่ะค่ะ
มีวิธีที่ใส่ยางแล้วลวดไม่สไลด์บ้างมั้ยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-06-2010 11:01:22

 :impress2:   แวะมาทักทาย  สายๆวันทำงาน  ขอบคุณทุกกำลังใจที่โหวตและคอมเม้นท์ให้นะคับ  จะได้มีแรงอัพให้ต่อ

sweetener...................การจัดฟันไม่ให้ลวดสไลด์เป็นเทคนิคขึ้นกับความสามารถของหมอแต่ละคนคับผม

yr_meteor ..................ตอนนี้ยังไม่ได้บอกรักเป็นทางการเลยคับ  แค่คิดใจใจเองงงงงง

Solar cell ...................รักกันกลางทะเล  เพราะบรรยากาศมันเป็นใจอ่ะค้าบบบ  โอ้ทะเลแสนงาม......

Loidelohm...................ไม่ได้ปรนนิบัติเท่าไหร่เลยคับ  เพราะรายนั้นเอาแต่นอนท่าเดียวเลย

assassin.....................อย่าลืมติดตามต่อไปให้จบเรื่องนะคับ  แวะมาทักทายกันมั่งก็ได้

ปล.เดี๋ยวนายแฮคคงมาอัพต่อให้ในตอนเย็นๆ  ไงระหว่างรอตอนต่อไปก็แวะเข้ามาทักทายได้นะคับ  วันนี้เล่นคอมทั้งวันน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: yr_meteor ที่ 02-06-2010 11:20:06

เมาท์ๆๆๆๆๆๆ อ้าวคิดในใจเหรอค่ะ (พี่หมอจะพิมอย่างนี้ใช่ป่ะคะ่??)

กรี๊ดดดดดดดดดดดดกร๊่าดดดด

มันเหมือนเป็นคำง่ายๆๆเนอะ เเต่ทำไมพูดยากจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-06-2010 11:36:12

 :o8:


yr_meteor

ให้บอกก็บอกได้คับ  แต่มันเขินอ่า..... ติดตามต่อไปนะคับ  มีฉากบอกรักแน่นอน  แต่รูปแบบไหนไว้ติดตามกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: mascot ที่ 02-06-2010 11:40:53

ขอตามอ่านก่อน
ชอบหมอติ๊บจัง :m1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: yr_meteor ที่ 02-06-2010 12:07:32

ติดตามเเน่นอนนนนนนนนนนค๊าาาาาาา

รออยู่ รออยู่

อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-06-2010 12:34:25

yr_meteor ..............เที่ยงแล้วระหว่างรอตอนต่อไป  ทานข้าวให้อร่อยนะค้าบบบ

mascot     ..............ตามให้ทันนะค้าบบบบ



แวะมาทักทายรอบเที่ยง   เที่ยงนี้กินไรกันดีคับผมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 02-06-2010 13:34:30

:z13: +1 ให้คุณหมอไม้ อิอิ  :z2:

ตอนต่อไปมารึยังคร๊าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 02-06-2010 13:38:37

ชอบตอนแสดงความรักริมหาดเนี่ยแหล่ะ 5555 รออ่านตอนหมอไม้บอกรักหมอติ๊บอยู่อ่ะนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-06-2010 14:00:30

 :o8:

badcow.........รอต่อไป  อย่าเพิ่งเบื่อซะก่อนละกันคับบบ

assassin.......ตอนต่อไปอัพให้เรียบร้อยแล้วคับ  รอนายแฮคมาจัดการต่อแล้วกันนน เดี๋ยวเย็นๆคงได้อ่านกันต่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 02-06-2010 14:03:16

ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน
เกือบตามไม่ทัน


 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 02-06-2010 15:29:41

อิจฉา...น้ำทะเลที่ได้อยู่ใกล้ชิดหมอไม้กะหมอติ๊บจัง... :-[
วันนี้ อาการป่วยหมอติ๊บคงจะดีขึ้นแล้วนะ...
พักผ่อนให้เต็มที่นะ หมอติ๊บ...จะได้มีแรงสู้กะหมอไม้ต่อไป...อิ อิ อิ

เอาใจช่วย hackz นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 02-06-2010 15:31:59

หวัดดีหมอไม้ตอนบ่าย 3 โมงครึ่งคับ
วันนี้อากาศร้อน ๆ เลิกงานว่าจะแวะไปกินไอติม
ขออนุญาติพาหมอติ๊บไปด้วยกันได้มั้ยคับ :m5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 36 มุมสงบ ของชีวิต(สายรัก สายสัมพันธ์) [อัพค่ำ
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-06-2010 15:52:06

Solar cell ...........หวัดดีตอนบ่ายสามกว่าๆคับ  คงชวนไม่ทันแล้วละคับเพราะหมอติ๊บออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว

nonae     ...........ขอบคุณที่เป็นห่วงหมอติ๊บนะคับ  ตอนนี้สบายดีแล้ว

Phing     ............ตามทันแล้วอย่าลืมติดตามตอนต่อๆไปด้วยนะคับ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่า&#
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-06-2010 16:34:26

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต)
16:22 31/5/2010

หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจรัก ผมเดินจูงมือติ๊บขึ้นมาจากท้องทะเลที่ตอนนี้มืดสนิทมาได้ซักพักแล้ว ก่อนล้างตัวในสระของทางโรงแรม ว่ายน้ำกันอยู่ซักพักและตอนนี้เองที่ผมได้สังเกตว่า ติ๊บมีความสามารถพิเศษอีกอย่างนึง คือการว่ายน้ำ ติ๊บว่ายน้ำเก่งมากและเร็วมากด้วย

และวันนี้ผมก็ได้เรียนรู้อีกอย่างนึงว่าสมัยที่ติ๊บเป็นเด็ก บ้านของติ๊บอยู่ริมแม่น้ำ ตอนเป็นเด็กมักจะว่ายน้ำข้ามฝั่งที่มีความกว้างประมาณเกือบๆ สองร้อยเมตรไปกลับทุกวัน เพราะตอนเด็กๆ มักจะเล่นกะเพื่อนๆ โดยการว่ายน้ำข้ามฝั่งไปกินผลไม้ของชาวไร่ ชาวสวนแถวนั้น ในตอนเย็นๆ หลังเลิกเรียน

หลังจากว่ายน้ำกันจนเหนื่อยหอบ ผมและติ๊บเดินขึ้นห้องก่อนจัดการอาบน้ำแต่งตัวและออกมาในชุดสบายๆ อีกครั้งนึง

ตอนนี้ติ๊บอยู่ในชุดเสื้อขาวบางๆ ลายหมาน่ารัก พร้อมกางเกงขาสั้นสีดำ ที่ผมซื้อให้ดูน่ารักเกินไปป่าววะแฟนเรา ส่วนผมก็แต่งตัวสบายๆ ก่อนเดินออกมาจากห้องน้ำ

“หิวรึยัง” ผมถามติ๊บ

“ก็นิดหน่อย เพราะเมื่อกลางวันเรากินไปเยอะละนะ”

“แต่พี่หิวแล้วอะ ใช้พลังงานไปเยอะละ” ผมตอบพลางจ้องอีกคนด้วยแววตาทะลึ่งๆ

“โอเชๆ งั้นไปหาไรกินกันข้างล่างก็ได้” ติ๊บตอบกลับมาพลางเข้าไปเอากระเป๋าสตางค์และกุญแจห้องพัก

“แหม มาถึงหัวหินทั้งที ป่ะเดี๋ยวพี่พาไปเดินตลาด”

“อ่ะไปก็ไป” ใจง่ายจริงคนเรา

ผมเดินจูงมือติ๊บจากข้างบนคอนโดลงมายังลานจอดรถ ก่อนมุ่งหน้าออกจากโรงแรมสู่ตลาดหัวหิน ซึ่งที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องของกินที่มากมายให้เลือกและรสชาติก็ยอดเยี่ยม เพราะเป็นสถานที่ติดทะเล ของทะเลจึงเป็นของทะเลสดสดให้เราได้ลิ้มลองกัน (Hackz น่าจะพาพี่ติ๊บล่องเรือด้วยเน๊าะ จะได้กินหมึกสดๆ ที่จับจากทะเลใหม่ๆ เลย ซ๊วบ..)

และในขณะที่ผมและติ๊บสนุกสนานกับการเดินเลือกซื้อของกินดูนั่นดูนี่กันไปตามประสาแล้ว ผมก็สังเกตว่าวันนี้ติ๊บในชุดสบายๆ แบบนี้ดูน่ารักจริงๆ เพราะหลายๆ ครั้งที่ผมกับติ๊บเดินผ่านกลุ่มคน มักจะมีคนมองมาที่ติ๊บบ่อยๆ เสมอๆ ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย จนผมชักไม่ปลื้มกับสายตาบางคู่ที่มองมายังติ๊บเท่าไหร่ หรือแม้กระทั่งเกย์แรงๆ บางคนถึงกับเดินเข้ามาขอเบอร์ติ๊บกันเลยทีเดียว ไม่ได้ๆ ต้องรีบแสดงความเป็นเจ้าของ ผมจับมือติ๊บกุมไว้แน่น อย่างแรกเพราะจะได้ประกาศให้คนอื่นรู้ว่านี่อ่ะ แฟนผมอย่ามายุ่งเชียว และอย่างที่สองคงเป็นการกลัวจะหลงกันมากกว่าเพราะผู้คนในตลาดตอนนี้พลุก พล่านเอามากๆ (Hackz ใจจริง สงสัยน่าจะเป็นอันแรกมากว่านะ ที่อยากจะทำน่ะ หุหุ)

เราสองคนเดินเข้าร้านนั้น ออกร้านนี้ จนเหนื่อยก่อนเดินกลับมายังบริเวณที่มีโต๊ะให้นั่งพร้อมของกินหลายถุง หลายอย่าง และตลอดการเดินตลาดหัวหินคราวนี้ ก็ทำให้ผมรับรู้อะไรขึ้นอีกอย่างว่าแฟนผมนี่ก็ป๊อบเหมือนกันแฮะ คนมองคนขอเบอร์ก็มีด้วย เล่นเอาวันนี้ผมกุมมือติ๊บแบบไม่สนใจใครจะว่าเลยทีเดียว (Hackz ผมจะจิ้นตามรุ่นน้องของผมคนนั้น[น้องคนนั้นน่ารักมาก อ๊ากก ขาว ตัวเล็ก อิอิ] เอามาเทียบกับพี่ติ๊บ หุหุ ได้อารมณ์อ่านสุดๆ เลย)

ตอนนี้ผมกำลังจัดการกับหอยทอดร้อนๆ ที่อยู่ตรงหน้า ใขขณะที่ติ๊บก็กำลังจัดการสารพัดขนมหวานแปลกๆ ที่เจ้าตัวอยากจะลองกิน แต่ยังไม่ทันได้จัดการเรียบร้อย ก็มีกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มนึงมานั่งข้างๆ โต๊ะที่เรานั่งกันสองคน  สายตาหลายคู่จับจ้องมองมาที่ผมและติ๊บ และผมรู้สึกได้ว่ามันชักจะไม่ชอบมาพากลเลยแฮะ ผมกินไปสังเกตอาการของกลุ่มคนข้างๆ นั่นไปด้วย

ไม่นานเกินรอ หญิงสาวคนหนึ่งเดินมาจากโต๊ะข้างก่อนยื่นโทรศัพท์ในมือมาที่ติ๊บ

“น้องคะโทษนะคะที่ขัดจังหวะ พอดีพี่ผู้ชายเสื้อเขียวเพื่อนพี่อ่ะคะ ฝากมาขอเบอร์น้อง” (Hackz เจ๊ แรงมากครับ)

ติ๊บเงยหน้าจากขนมหวานในถุง ขึ้นมามองหน้าหญิงสาวแบบงงๆ ก่อนหันมายิ้มให้ผม

“อืมมมม” ติ๊บคงไม่รู้จะทำยังไง เลยอ้ำๆ อึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“แล้วทำไมเพื่อนพี่เค้าไม่มาขอเองละคับ” ติ๊บมองไปทางชายหนุ่มเสื้อสีเขียว

“พอดีเพื่อนพี่มันขี้อายอะคะ เลยให้พี่มาขอให้” (Hackz ยืมจมูกคนอื่นหายใจ)

ผมไม่ว่าไง รอดูว่าติ๊บจะทำยังไงต่อไป

“งั้นรบกวนฝากไปบอกเพื่อนพี่ด้วยน่ะคับว่า ขอบคุณมาก แต่พอดีวันนี้ติ๊บมากับแฟน แล้วแฟนติ๊บก็ขี้หึงมาก ระวังเพื่อนพี่จะไม่ปลอดภัยน่ะคับ” ติ๊บตอบพลางหันมายิ้มให้ผมหนึ่งที ฉลาดตอบเหมือนกันน่ะ หมอติ๊บ

ไม่ต้องรอคำตอบต่อไป หญิงสาวเดินกลับไปที่โต๊ะ แล้วก็พูดจากับบรรดาเพื่อนๆ สักครู่ก็เดินจากผมกับติ๊บไป  ไม่ได้ละ ขนาดเดินจูงมือควงแขนขนาดนี้นี่เพิ่งพักปล่อยมือจากกัน ตอนกินข้าวแป๊บเดียวเกือบโดนสอยซะแล้ว  คราวหลัง ต้องหากระดิ่งห้อยคอแล้วมั้ยนี่

หลังจากอิ่มท้องกันเรียบร้อย ผมก็พาติ๊บเดินตลาดกลางคืนที่มีของขายมากมาย ติ๊บเลือกซื้อของฝากไปฝากเพื่อนที่มหาลัย ในขณะที่ซื้อเสื้อยืดให้ผมหนึ่งตัว ก่อนเดินตรงกลับมาที่พักของเราในโรงแรมเอาตอนเกือบๆ เที่ยงคืน

และค่ำคืนนี้ก็เป็นค่ำคืนที่โรแมนติกของเราสองคน ผมจุดตะเกียงเล็กๆ ตรงริมระเบียงห้องพัก

ตอนนี้เราสองคนนอนกอดกันกลมบนเตียงนอนนุ่มๆ นั้น มองออกไปนอกห้องมองท้องทะเลยามค่ำคืน และลมทะเลที่ผัดเข้ามาหาเราสองคนเป็นระยะ

ตอนนี้ร่างบางนอนขด อยู่ในอ้อมกอดของผม ตอนนี้ทั้งห้องเงียบสงบมีเพียงแสงไฟเล็กๆ จากตะเกียงนอกระเบียง และเสียงลมจากคลื่นในทะเลยามค่ำคืนเท่านั้น เสียงลมหายใจแผ่วๆ ของเราสองคน ทุกอย่างรอบตัวหยุดนิ่ง มีเพียงความรักจากหัวใจสองดวงที่เพิ่มพูนทวีคุณ

‘หลับฝันดีน่ะ…ที่รักของผม’ ผมจูบเบาๆ ก่อนปล่อยให้คนในอ้อมกอดหลับไหลไปกับการกล่อมจากท้องทะเลยามค่ำคืน
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. บรรยากาศรอบข้าง ความรักรอบตัว ช่วยจุดประกายให้ความรักของเราแน่นแฟ้นมากยิ่งขึ้น รักไม่จำเป็นต้องเอื้อมเอ่ย เมื่อถึงเวลาแล้วเท่านั้น คำว่า “รัก” มันก็จะแสดงให้เราทั้งสองได้รับรู้ฉะนั้นแล(ยังกะตัวเองเคยผ่านความรักมานิ ป่าวเลย มันมาจากความรู้สึกจริงๆ ซักวันต้องเป็นของเรา จะไม่ขอค้นคว้า จะไม่ขอค้นหา รัก...มันจะมีได้ เมื่อมันถึงเวลาแล้วเท่านั้น ยิ่งหารัก ก็เหมือนรักยิ่งห่างเราออกไปเท่านั้น ปลงจิต)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-06-2010 16:47:16

กว่าจะจบตอนเนอะแฮค

เดี่ยวค่ำๆพี่จะอัพให้จบตอนไปเที่ยวนี่ละกัน 

แต่ดูท่านายจะเป็นเอามากแล้วนะนี่นายแฮค 

บางครั้งมนุษย์เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว  นะน้องนะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 02-06-2010 16:48:08

 :o8:  หมอติ๊บเสน่ห์แรงน่าดู  สงสัยหมอไม้ต้องทำป้ายแขวนแล้วหละ  "คนนี้แฟนผม..ห้ามยุ่ง"  :jul3: :m20:

อ้างจาก: dr.mike ที่ 02-06-2010 16:47:16  

กว่าจะจบตอนเนอะแฮค
เดี่ยวค่ำๆพี่จะอัพให้จบตอนไปเที่ยวนี่ละกัน 
แต่ดูท่านายจะเป็นเอามากแล้วนะนี่นายแฮค 

บางครั้งมนุษย์เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว  นะน้องนะ

 :bye2:

เรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียวมาตลอดเลยอ่า  :m15: อยากเรียนรู้ที่จะอยู่กับใครซักคนมั่งจัง  :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-06-2010 16:54:40

อ้างจาก: dr.mike ที่ 02-06-2010 16:47:16  

กว่าจะจบตอนเนอะแฮค

เดี่ยวค่ำๆพี่จะอัพให้จบตอนไปเที่ยวนี่ละกัน 

แต่ดูท่านายจะเป็นเอามากแล้วนะนี่นายแฮค 

บางครั้งมนุษย์เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว  นะน้องนะ

 :bye2:

อารมณ์ในการอ่านมันพาไป

คราวหน้า เด๋ยวลดความรู้สึกลง

จะพยายามไม่เม้นท์ลงในเนื้อหา เด๋ยวเพื่อนๆ จะรำคาญ

รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 02-06-2010 17:27:36

555 อีป้าแก่ๆ ชอบตรงนี้

“งั้นรบกวนฝากไปบอกเพื่อนพี่ด้วยน่ะคับว่า ขอบคุณมาก แต่พอดีวันนี้ติ๊บมากับแฟน แล้วแฟนติ๊บก็ขี้หึงมาก ระวังเพื่อนพี่จะไม่ปลอดภัยน่ะคับ” ติ๊บตอบพลางหันมายิ้มให้ผมหนึ่งที

ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  55555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 02-06-2010 17:28:31

โห หมอไม้ ไม่เสียเเรงที่อู้งานมาอ่าน มาต่อให้ต่อเนื่อง ขอบคุณ hackz ด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 02-06-2010 17:46:16

ได้ไงๆๆๆๆๆ น้องติ๊บ บอกว่าพี่ไม้เป็นแค่แฟน.............
เท่าที่ข้ารู้ ข้าเห็น ข้าสัมผัส เหอ เหอ ดวงดาวบอกข้า...55555555555555+
พี่ไม้เป็นฝาละมี แล สามี หรอ เออ ให้ได้อารมณ์ มันต้อง เป็นผัวเจ้า ต่างหากล่ะ หาใช่แค่แฟนไม่
( หึ หึ เรียกเค้ากลับมาหาแล้วบอกเค้าไปใหม่เรยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย)

ม่ายงั้น ข้าจะสาปเจ้าให้เป็นเกย์คิง(หรือเป็นผู้ชายที่ชอบชะนี)ไปตลอดชีวิต เจ้าจะได้พลัดพรากจากพี่ไม้ เหอ เหอ

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อินมากไปเนอะ สงสัย




เอ่อ............หมอติ๊บยังใสเหมือนเดิมมั้ยอ่ะ   หมอไม้
ผมก็มีเพื่อนตัวเล็ก สูงแค่ 160 เอง มันเลยหน้าเด็กตลอดเวลา ทั้งที่อายุเยอะแล้ว
ต่างกะเราลิบเลย เหอ เหอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-06-2010 17:58:21

อ้างถึง

ม่ายงั้น ข้าจะสาปเจ้าให้เป็นเกย์คิง(หรือเป็นผู้ชายที่ชอบชะนี)ไปตลอดชีวิต เจ้าจะได้พลัดพรากจากพี่ไม้ เหอ เหอ

แอบเห็นด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 02-06-2010 18:00:26

อ้างจาก: hackz ที่ 02-06-2010 17:58:21  

อ้างถึง

ม่ายงั้น ข้าจะสาปเจ้าให้เป็นเกย์คิง(หรือเป็นผู้ชายที่ชอบชะนี)ไปตลอดชีวิต เจ้าจะได้พลัดพรากจากพี่ไม้ เหอ เหอ

แอบเห็นด้วยนะ

เผอิญว่า คุณ 2 หมอ มีเกราะแก้วกั้นเกศ อย่างดีไว้คุ้มครองกายไปซะแล้ว

ก็คือความรัก กับ ความดีไงค่ะ คำสาบแช่งเลยไม่ได้ผล 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 02-06-2010 18:21:08

โรแมนติกมากกกก....กลิ่นอายความรัก ความอบอุ่น กระจายฟุ้งตลบอบอวลไปทั่วเลย...
 :L1:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 02-06-2010 19:02:52

 :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 02-06-2010 19:07:12

มาลงชื่อร่วมเป็นสักขีพยานในความรัก  :z2:
ตอนนี้กำลังไล่ตามอ่านให้ทันตอนปัจจุบัน อย่าง  :z10:

เห็นติ๊บบอกว่าเป็น "แกว" แล้วคิดถึงเพื่อนตอนเรียน ขาว ๆ น่ารัก ๆ กันทั้งนั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 02-06-2010 19:09:12

โรแมนติกจิงๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-06-2010 19:45:59

JJHJJH.........ขอบคุณที่ชื่นชอบ  โปรดติดตามตอนต่อไปคร้าบบบบบ

AfTerShoW..........น่ารักหรือไม่น่ารักไม่รู  รู้แต่ว่าตอนนี้โงหัวไม่ขึ้นละคับบบบ

nonae..........หวังว่าคงจะติดตามต่อไปอย่าเพิ่งเบื่อซะก่อนนะคับ

Loidelohm..........โอ  อย่าสาปผมเลย  เดี๋ญวขอสาปคืนให้ไปตกหลุมรัก PEENAT1972 แบบถอนตัวไม่ขึ้นเลย

badcow.........แบบนี้เค้าเรียกแฟนพันธุ์แท้

ขอบคุณทุกคนมีมาเม้นท์ให้กำลังใจนะคับ  รักกันหนาแน่นแบบนี้จะได้มีกำลังใจมาอัพให้อ่านต่อไป
ปล.พอเปลี่ยนช่องทีวีจากคุณดารารุ่ง  หมาเป็นหมอไอย ณ ชมพู เอฮากลิ้ง  หมอติ๊บก็หายจากอาการน่ากลัวลงไปเยอะเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-06-2010 19:53:06

 :z1:

อ้อ ลืมตอบข้อข้องใจอีกข้อที่ถามมาว่าตอนนี้หมอติ๊บยังใสมั้ย

ขอตอบว่าใสกว่าเก่าเยอะหลังจากโดนผมจับจัดฟันหน้าตาเปลี่ยนไปนิดหน่อย

แต่เรื่องใส  ใสกว่าเดิมเยอะคับไม่งั้นจะเสียชื่อหมอ anti-aging อะดิ  ดูตอนนี้เด็กกว่าเมื่อตอนเรียนแพทย์นั่นซะอีก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 02-06-2010 20:41:30

วันนี้ได้อ่านยาวๆ เต็มๆเลย สะใจดีจริง 55 (ฉะนั้น คอมเม้นท์นี้อาจจะยาวหน่อยนะคะ)
อ่านเรื่องนี้กี่ครั้งก็ยิ้มไป :-[ ไปทุกครั้ง

knightofbabilon ....ก็กะว่าพาไปให้พ่อแม่ดูตัว  แต่ยังไม่ทันได้เปิดเผยคร้าบบบ  แต่ทุกวันนี้พ่อแม่รักมากกว่าลูกในไส้                           อย่างผมอีก - ไม่รู้จะสงสารหรือสมน้ำหน้าดี(จะโดนคุณหมอไม้ถีบเอามั้ยเนี่ย -*-) 55 แซวเล่นค่ะ

ประทับใจคุณหมอไม้ด้วย คุณหมอไม้ก็จิตใจดี ได้รับการอบรมเลี้ยงดูที่ดี..
สังคมตอนนี้ มีแต่คนเห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาจเพิ่มขึ้นทุกวันๆล่ะค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกดีแทนคนที่เดือดร้อนและไม่มีจริงๆ อย่างน้อยก็ยังมีกลุ่มคนแบบคุณหมอไม้และครอบครัวที่หยิบยื่นความช่วยเหลือและโอกาสให้ เช่นกรณีคุณหมอติ๊บก็เหมือนกัน ยังมีคนอื่นๆอีกที่ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ เพียงเพราะปัญหาการเงิน เท่ากับอนาคตคนๆนั้นถูกตัดไป ไม่ยุติธรรม -*-

ติ๊บขี่หลังผม ในขณะที่มือกอดรอบของผม และตอนนี้หน้าเราสองคนแนบติดกันเลยทีเดียว ผมจึงหันมาหอมแก้มเนียนเป็นการขอรางวัลจากเจ้าตัวอยู่บ่อยๆ และติ๊บเองก็หอมแก้มผมกลับมาเช่นกัน เฮ้อมีความสุขจัง... (คนไม่มีคู่ ไม่รู้หรอก) - ทำไมจะไม่รู้ล่ะคะ เรื่องบางอย่างไม่จำเป็นต้องเจอด้วยตนเองแต่เห็นจากคนอื่นก็รับรู้ได้นะเออ..อย่างตอนนี้ที่อ่านเรื่องคุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บอยู่นี่ไง อ่านแล้วยังรู้สึกได้เลย (แต่ไม่เถียงหรอกค่ะว่าไม่ไม่สมบูรณ์100เปอร์เซ็นต์เท่าเจอด้วยตัวเอง 55)

ในทะเลด้วย..หุหุ กุ้งหอยปูปลาแถวนั้นคงสำลักความหวานกันเป็นแถบๆล่ะ

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 02-06-2010 17:27:36  

555 อีป้าแก่ๆ ชอบตรงนี้

“งั้นรบกวนฝากไปบอกเพื่อนพี่ด้วยน่ะคับว่า ขอบคุณมาก แต่พอดีวันนี้ติ๊บมากับแฟน แล้วแฟนติ๊บก็ขี้หึงมาก ระวังเพื่อนพี่จะไม่ปลอดภัยน่ะคับ” ติ๊บตอบพลางหันมายิ้มให้ผมหนึ่งที

ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  55555555555

ชอบเหมือนกันค่ะ คุณหมอติ๊บเยี่ยมอ่ะ o13

คุณหมอไม้เกิดมาในครอบครัวและแวดล้่อมที่มีพร้่อมทุกอย่าง เหมือนมาเติมเต็มให้กับคุณหมอติ๊บที่ยังขาดอะไรอีกหลายๆอย่าง (แต่ตอนนี้คิดว่าคงไม่ขาดแล้วล่ะ ^^) ขอให้รักกันมั่นคงยาวนานนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
 :กอด1:
ปล. เป็นกำลังใจให้คุณhackzด้วยเหมือนกันค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 02-06-2010 21:20:12

พี่ติ๊บ  ร้ายแบบนิ่มๆนะพี่นะ 555 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: yr_meteor ที่ 02-06-2010 21:43:50

เย้  เย้   เย้  มาต่อเเร้วววววววววววววว

ชอบคำตอบพี่หมอติ๊บมากกกกกกกกกกก เรียบๆๆ เเต่เจ็บ มากด้วย

้hahahahaha ขอยืมไปใช้บ้างน่ะค่ะ (ถ้ามีโอกาสที่ เเต่ตอนนี้ยังไร้วี่เเวว)

5555555555555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 02-06-2010 22:35:15

มาขอปูเสื่อจองพื้นที่อีกคนค๊าาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 02-06-2010 22:36:17

น้องติ๊บเสน่ห์แรงมากเลย อย่างว่าคนน่ารักนี่น่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: vvivy ที่ 02-06-2010 23:36:50

หมอติ๊บน่ารัก...ตอบกลับได้เเรงจิงจิ๊งงง o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 02-06-2010 23:46:55

    อิจฉาหมอติ๊บนะเนี่ย มีแต่คนมารุมรัก แถมหน้าตายังใสกิ๊กอีกตะหาก  บอกเคล็ดลับมั้งได้ไม่อ่า.....  :-[ :-[

ปล. หมอติ๊บนี่ฉลาดนะเนี่ย เรียนก็ฉลาด แล้วยังฉลาดที่รู้จักเอาใจคนรักอีก อิจฉาพี่หมอนะเนี่ย :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 03-06-2010 00:01:17

  ตามอ่านตั้งแต่สองทุ่ม จบตอนเที่ยงคืน

พี่หมอติ๊บน่ารักอ่ะ  ท่าทางจะ So hot จนพี่ไม้ตามหวงแทบไม่ทันแน่เลย  ขอสมัครเป็นแฟนคลับอีกคน

พูดถึงแกวแล้ว  ส่วนใหญ่เค้าจะผิว ขาวๆ  หน้าตาดีๆกันทุกคนเลยล่ะค่ะ  แล้วก็ส่วนมากจะมีเป็นที่มีฐานะนะค่ะ เพราะเค้าจะขยัน

แต่ทำไมพี่หมอติ๊บถึงสู้ชีวิตได้ถึงขนาดนี้ล่ะเนี้ย  อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ต่างจากแกวเพื่อนหนูจริงๆ  รวยใช้เงินเว่อร์ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 03-06-2010 00:20:22

^
^
เม้นข้างบน  เพื่อนเราคนเดียวกันป่ะ? ฮ่าๆ
อ่านตอนที่ว่าหมอติ๊บสู้ชีวิตแล้ว คิดดีทำดี น้ำตาไหลเลยค่ะ
เพิ่งเข้ามาอ่านวันนี้ แล้วชอบมากเลย
ขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-06-2010 10:22:29

อ้างจาก: RAKDEK_KA ที่ 02-06-2010 23:46:55  

    อิจฉาหมอติ๊บนะเนี่ย มีแต่คนมารุมรัก แถมหน้าตายังใสกิ๊กอีกตะหาก  บอกเคล็ดลับมั้งได้ไม่อ่า.....  :-[ :-[

ปล. หมอติ๊บนี่ฉลาดนะเนี่ย เรียนก็ฉลาด แล้วยังฉลาดที่รู้จักเอาใจคนรักอีก อิจฉาพี่หมอนะเนี่ย :L2: :L2:

ใช่ บอกเคล็ดลับหน่อยครับ ทำไงให้หน้าใส

ผมเห็นดาราในทีใี ทำไมหน้าใสกันจัง อิจฉา

...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 03-06-2010 10:30:48

เข้ามารอคุณหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 03-06-2010 13:54:05

มารอด้วยคน... :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 03-06-2010 15:30:52

มารายงานตัวค้าพี่หมอไม้ หลังจากที่หายหัวไปนานเลย
อ่านแล้วก็อิ่มใจ หวานอยู่ในอก
ชอบความรักของพี่ไม้กับพี่ติ๊บที่ว่าความรักคือการให้
พี่ไม้ให้อนาคตแก่พี่ติ๊บ ขณะที่พี่ติ๊บก็เข้ามาเติมเต็มพี่ไม้
^^
น่ารักมากๆเลยค่ะ :o8:

ว่าแต่หมอติ๊บเคยจัดฟันด้วยหรอเนี่ย?
เพราะอย่างนั้นเลยไม่ต้องสงสัย หมอติ๊บโคตรน่ารักใสๆชัวร์ป้าบล้านเปอร์เซ็นต์ :-[

โฮกกกก ขอบคุณแฮคกี้ที่ขยันอัพเน้อ
+1 ทั้งสองคน...จัดไป o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 03-06-2010 19:30:54

S=UUllnJllSJ ...........ถามว่าหมอติ๊บเคยจัดฟันมั้ย  ผมจัดให้เรียบร้อยไปแล้วคับ  เป็นคนไข้ที่เบี้ยวนัดมากที่สุดดด

nonae         ...........รอแป๊บนะคับเดี๋ยวนายแฮคคงมาอัพให้

sweetener   ...........ไม่นานเกินรอเดี๋ยวน้องคงมาต่อให้แล้วละคับบบ

hackz ,RAKDEK_KA .............ผมก็เคยถามแล้วเข้าตัวก็บอกว่าเชิญไปพบคำตอบที่บำรุงราษ  คอร์สเริ่มต้นที่ราคา  40000 บาท  เอากะเค้าซิ

TANYAjip,pattra_13 ...........ขอบคุณที่ชื่นชอบและหว้งว่าจะเป็นแฟนคลับกันไปนานๆนะคับ

เอาเป็นว่าขอบคุณแฟนคลับทุกคนที่มารอคอยตอนต่อไป  คงต้องรอให้น้องแฮคมาอัพต่อให้ไว
มีความสุขมากๆกับการพักผ่อนและอาหารมื้อเย็นนี้  ไว้มาทักทายอีกรอบดึกๆนะคับผมมมมม

ไม้เกียมัวร์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-06-2010 19:35:42

ฮะๆๆๆๆๆๆน่ารักมากเลยครับน้องติ๊บแบบนี้จะไม่ให้พี่ไม้หลงได้ไงละครับ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 03-06-2010 19:38:27

^
^

จิ้มพี่ไม้ >///<

พี่เปิดคลีนิกจัดฟันหรือเปล่าคะ
ปล.ไม่ต้องระบุหรอกค่ะว่า เกียมัวร์ เพราะน่าจะรู้ๆกัน  ฮุๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 03-06-2010 21:16:42

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 03-06-2010 21:20:37

ขอบคุณที่มาต่อบ่อยๆ คร้าบ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 04-06-2010 01:14:40

ตามอ่านมา 3-4 วัน ตาแถบปลิ้น 55+
หมอติ๊บน่ารัก น่า :กอด1: ที่ซู้........ด (คุณหมอไม้อย่าเพิ่ง  :fire: นะ)
หมอไม้ก็ น่า :m1:  :man1: เหมือนกัลล์
เอาเป็นว่าฝากหมอติ๊บ  :กอด1: หมอไม้ แล้วฝากหมอไม้  :oo1: หมอติ๊บ  :haun4: (เห็นม่ะต่างคนต่างได้ อิอิ)

คุณหมอไม้คระ มึตอนคุณหมอติ๊บหึง คุณหมอไม้มั้งป่ะ ? เล่าหน่อยหนิ จะได้เช็คเรตติ้งหมอไม้ไปในตัว ปล่อยหมอติ๊บนำคะแนน
โด่งไปแย้ว   :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 09:14:52

icyblue ...............คุณหมอไม้คระ มึตอนคุณหมอติ๊บหึง คุณหมอไม้มั้งป่ะ ?
                          ไม่ค่อยมีนะคับเพราะรายนี้เก็บอาการเนียนมั๊กมากกกกกกก

ohm    ...............อย่าลืมมาเม้นท์ให้กำลังใจบ่อยๆด้วยนะคับบบ

pattra_13...........ไม่ได้เปิดคลินิคคับผม   อ่านตอนก่อนๆหน้าได้บอกที่ทำงานไปแล้วด้วยคับบบ

roseen ...............ไว้ติดตามตอนต่อไปนะค้าบบบบบ

วันนี้เข้ามาเชคเรทตั้งตอนเช้า  ผิดคาด  ไอ้น้องแฮคยังไม่อัพเลย  สงสัยที่บ้านฝนตก ฟ้าร้องไฟดับ  ไม่น้องกก็หลับไปแล้ว
พี่อัพให้ในบลอคเรียบร้อยไปเอามาต่อได้เลยนะคับ  เดี๋ยวแฟนคลับหมอติ๊บเขาจะรอนานนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 04-06-2010 09:34:05

 :z13: หมอไม้ มาทันได้จิ้ม  :jul3:

***********
ในที่สุดก็อ่านทันตอนล่าสุด (แอบอ่านในที่ทำงานอีกต่างหาก  :z2:)
สัมผัสถึงความรักที่คุณไม้มีต่อน้องติ๊บ (น่าจะน้องส่วนคุณไม้เราน่าจะเท่า ๆ กัน) เห็นคนรักกันแล้วมีความสุข  :กอด1:
อยากถามแล้วครอบครัวหมอติ๊บที่นครพนมเป็นอย่างไรบ้างอยากรู้จัง

ขอบคุณคุณไม้กับน้องhackz ที่เอาเรื่องราวดี ๆ มาแบ่งปัน

ปล. อยากเสนอแนะน้องhackz สักอย่าง ตอนที่อ่านเนื้อเรื่องแล้วท้ายบทมีความคิดเห็นของน้องhackz (hackz ........) ทำให้เสียอรรถรสในการอ่านไปเยอะ บางบทกำลังหวาน ๆ ได้ที่ แต่พอเจออ่านเจอ (hackz ........) ทำให้อารมณ์สะดุด  เหมือนขับรถดี ๆ แล้วเจออะไรวิ่งตัดหน้า   :a5:

เป็นข้อเสนอแนะเฉย ๆ นะ ไม่รู้ผู้อ่านท่านอื่นเป็นเหมือนกันหรือเปล่า ฝากพิจารณาด้วยนะ  :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 04-06-2010 09:39:41

กำลังปูเสื่อนอนรออยู่ค่ะ

ความหวานไม่มีลดลงเลย

สงสัยสองสามวันนี้คงต้องงดกินของหวานเเล้วล่ะ

 :o8: :o8:

รอมาอัพอยู่น่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 10:27:23

puenfriend..................ขอบคุณสำหรับการติดตามคับ  แต่คิดว่าไม่นานเกินรอคงได้อ่านตอนต่อไป

AfTerShoW.................ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น  ไว้จะแนะนำนายแฮคในโอกาสต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 04-06-2010 10:46:18

โอเคค่ะ สำหรับคำตอบที่ทำงาน ^^
แต่คนโพสหายยย T^T

ปล.แอบตกใจรูปดิสพี่ไม้  เหมือนตัวใหญ่กว่าหัว ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 11:01:32

pattra_13


ก็ตัวใหญ่ๆไงคับ   จะได้กอดอุ่นๆ   ลองมีแฟนตัวใหญ่ๆดูดิ  อิอิ

แอบเคืองเปลี่ยนรูปดีก่า.......

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 04-06-2010 11:09:52

นึกภาพหมอไม้ใส่เสื้อกาวน์ยาวๆนั่งหน้าคอมพ์ อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วตอบคำถาม
ระวังเห๊อะ หมอติ๊บแอบมาเจอ เดี๋ยวจะได้อธิบายกันยาววววววววววววววววววววววววววว

ว่าแต่ว่า หมอติ๊บรู้เรื่องที่ตัวเองสุดฮ๊อตในบอร์ดนี้มั้ยครับ หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 04-06-2010 11:13:34

คุณหมอไม้อู้งานเหรอค่ะ
แอบเข้ามาเช็คเรตติ้งตลอด  อิอิ :impress2:

แล้วตกลงคุณหมอติ๊บได้เชยชมผลงานของหมอไม้ในบอร์ดยังค่ะ
แหมถ้ารู้คง   :-[ อ่ะป่าวเนี่ย 

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 04-06-2010 11:42:41

ให้มีแฟนตัวใหญ่ๆ  ใหญ่แบบไขมัน หรือว่าแบบกล้ามค่ะพี่ ถึงจะอบอุ่น อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 12:04:36

TANYAjip...........อันนี้แล้วแต่ความชอบคับว่าใหญ่แบบนักกีฬา  หรืออาเสี่ยยยย

icyblue .............ไม่ได้อู้งานคับแค่แวะมาเชคเรทติ้งเป็นระยะๆตอนที่ไม่มีคนไข้

Loidelohm.........อย่าลืมนึกถึงหน้าหล่อๆของผมด้วยนะคับ

ปล.ตอบคำถามคาใจ  เคยเล่าให้หมอติ๊บฟังคราวๆคับ  แต่เจ้าตัวยังไม่ว่างมาเชคเรทติ้งด้วยตัวเองซักกะที
คิดว่าเร็วๆนี้คงมีโอกาสได้เจอหมอติ๊บแบบหลังไมค์แน่นอน  เห็นเจ้าตัวบอกรีพลายครบ 1000 เมื่อไหร่จะมานั่งคุยเอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 04-06-2010 12:07:11

อีก 399 รี ก็จะได้คุยกับพี่ติ๊บแว้วว   ไม่ไกลเกินเอื้อม   

แล้วถ้าชอบทั้งแบบอาเสี่ยกับนักกีฬา  มีแฟนทีเดียวสองคนจะผิดไหมเนี้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 12:31:32

 o13

TANYAjip............อะนะ ว่ากันไป  สวยเลือกได้  ทำได้อยู่แล้วค้าบบบบ 55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประก
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 04-06-2010 12:38:42

ช่วยดันให้ครบ 1000 ไวๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 04-06-2010 12:47:15

พลพรรครักหมอติ๊บ ร่วมด้วยช่วยกันดัน อิอิ

ที่บ้านฝนตก...กทม ตกไหมคะพี่ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 04-06-2010 12:49:19

อย่างหนู  ไม่สวยแล้วยังกล้าเลือกต่างหากค่ะ   :m20:

พี่ไม้ค่ะ  รูปดิสพี่คนนี้  เค้าเพิ่งทำหนูเสียใจค่ะ  สดๆร้อนๆ เมื่อเช้านี้เอง    :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 13:55:43

TANYAjip..........เป็นกิ๊กชีวอนเหรอคับ  โห  สวยเลือกได้จริงๆ

pattra_13 ........เห็นด้วยช่วยดันไวๆนะคับ

PEENAT1972.....มีแต่คนอยากคุยกะหมอติ๊บ  สงสัยจะเบื่อผมกันแล้วมั้งป้าแก่

มื้อเที่ยงอากาศครึ้มๆ  แอบงีบตอนไม่มีคนไข้  แต่สะดุ้งตกใจเพราะไอ้ตัวเล็กโทรมาบอกจะหนีไปเที่ยวกะไอ้หมอหน้าจืดดดดดด  ที่กระแดะพักงานจากเชียงใหม่  มาเที่ยว กทม  เฮ้อออ  เซ็งงงงง  หึงเว้ยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 04-06-2010 14:18:42

ใจร่มๆค่ะพี่  เค้าแค่เพื่อนกัน  พี่ิ๊ติีบรักพี่ไม้จะตาย 

ซีวอนไม่ใช่กิ๊กหนูหรอก  หึงไว้ให้อีกคนต่างหาก 

(http://upic.me/i/sc/52563284201003081321165632780405481_002.jpg)

คนนี้ที่ซีวอนต้องรับผิดชอบ  :m16:


ปล  ดันกันเข้าไป  จะนั่งเฝ้าทั้งวันจนกว่าจะครบ 1000 รี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 04-06-2010 14:29:47

^
^
^
หลงรักผู้ชายมัดจุก

หึงก็ตามไปคุมเลยค่ะ
จะได้ไม่ต้องกังวล

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 04-06-2010 14:34:33

อ้าว หมอหน้าจืดยังไม่วางมือเหรอครับ หมอไม้
เอางี้ ไปใหนไปด้วย
กินใหนกินด้วย

แต่ว่า เค้าคงแค่เพื่อนม้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
คงเจาะไม่ผ่านความภักดีต่อหมอไม้ได้หรอก ผมเชื่อใจหมอติ๊บนะครับ
แต่ ควมปะหมาดคือควมตาย นะหมอไม้

อิอิ..........รักกันอย่าให้มันแหลมหน้า ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 04-06-2010 14:40:08

พี่ไม้อย่าน้อยใจไปคะ...คนอื่นๆแค่อยากคุยกับพี่ติ๊บบ้าง^^

ปล. หึงก็ตามไปคุม สิคะ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 04-06-2010 14:57:33

5555 อย่าหึงมากนะ หมอไม้ เด๋ว เจอหมอติ๊บ จัดการอย่าหาว่าไม่เตือนนะ...
รู้อยู่แล้วนะ ว่าหมอติ๊บ เวลาเอาจิงขึ้นมาเป็นยังไง....
ใจเย็น ๆๆ คิดซะว่าหมอติ๊บ อยู่ที่ทำงานละกัน...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 15:03:15

nonae..............ก็พยายามจะไม่คิดแล้วคับ  แต่พอเอ่ยชื่อไอ้หมอบอยหน้าจืดนี่ทีไร  มันตะหงิดๆในใจทุกที

pattra_13 ........ก็อยากตามไปคุมนะคับ  แต่พอดีติดงาน  แต่ไม่เป็นไรถือซะว่าเชคเรทติ้งหมอติ๊บหน่อยละกันนน

Loidelohm........กำลังพยายามทำใจ  มาพูดให้คิดซะได้  ไม่ดี  ไม่เอา  ไม่พูด

sweetener.......สนับสนุนให้ตามไปกันจังเลย  ไปเดี๋ยวก็โดนหมอติ๊บล้ออีกอ่ะ ว่ามานั่งแก่อยู่คนเดียว

TANYAjip........ตัดใจจากชีวอน  มาเป็นไม้เกียมัวร์แทนก็ได้  หล่อพอกัน  เอิ๊กกๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 04-06-2010 15:09:11

dr.mike.............อ๊ะ พี่ไม้หล่อพอๆกับ ซีวอนเหรอ?? หุหุ
จะพยายามเชื่อ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 15:19:03

 :serius2:

ของแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่คร้าบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 04-06-2010 15:24:14

อย่าเชื่อเพราะเขาว่า  อย่าเชื่อเพราะเขาพูด
หมอไม้ สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นค่ะ
ของอย่างนี้ต้องได้รับการพิสูจน์


โดนหมอติ๊บล้อบ่อยๆ ก็ตามหมอติ๊บแนะนำเลยค่ะ
บำรุงราษฎร์  ให้หมอติ๊บจ่าย แลกกับค่าจัดฟันสมัยนมนาน
 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 04-06-2010 15:26:29

เอ่อ................จินตนาการว่าหมอไม้ ขี้เหร่สุดๆไม่ได้เหรอครับ
ประมาณว่า ขี้มูกเละตลอดเวลา มีหูข้างเดียว ตาซ้ายเหล่ จมูกบี้ ประมาณนี้ไม่ได้เหรอ
ตัวอ้วนเผละไปด้วยไขมันอ่ะ หนักประมาณ ๑๒๐ โล

หึ หึ .............. ถ้าจินตนาการดี มันก็จะอิจฉาหมอติ๊บนะซี้.............

หมอไม้ครับ ผมไม่เคยขูดหินปูนเลยตั้งแต่เกิดมา มีคำแนะนำดีๆก่อนไปพบหมอ( แถวบ้าน )บ้างมั้ยครับ
(ไม่อยากโดนหมอว่าตรงๆ )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 04-06-2010 15:28:37

โหยยย  มาหลงหมอไม้เกียมัวร์แทนซีวอน  ชีวิตหนูจะไม่ต้องโดนพี่หมอติ๊บไล่กระทืบหรอค่ะ   :z6:

หลงหมอติ๊บดีกว่า   ฮ่าๆ  ไม่กลัวหมอไม้เกียมัวร์หรอก แว๊  :m14:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 04-06-2010 15:43:14

ฮ่าๆ นั้นสิ พี่ไม้เกียมัว...เลยไม่ต้องกลัวพี่ไม้ตืบ
แต่ถ้าหลงพี่ไม้ ...เกียมัวของพี่ไม้ตืบเอาน่ะสิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 16:03:12

pattra_13..........งะ  ทำไมใครก็รักแต่หมอติ๊บ  โลกนี้ไม่มีความยุติธรรม(กะคนหน้าตาดี)แบบผมเลยยยยย

TANYAjip...........หมอติ๊บเหรอคับจะกระทืบใครเป็น  ตั้งแต่คบกันมา7-8 ปี  คำหยาบที่สุดในชีวิต....ไอ้บ้า....

Loidelohm..........ไม่ต้องจินตนาการเลวร้ายขนาดนั้นก็ได้คับ  ใจร้ายจังงงงง

sweetener..........สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น  สิบตาเห็นไม่สู้มือคลำ  สิบมือคลำไม่สู้ทำเอง  เหออออๆๆๆ

ปล.เมื่อตะกี้หวานใจพวกคุณโทรมาละ  ลั้นล้ากินไอติมอยู่ที่เซ็นทรัลลาดพร้าวโน่นแน่ะ 
สาธุขอให้ไอติมหกเลอะเสื้อกาวน์  ส่วนไอ้หมอหน้าจืดนั่นขอให้ไอติมติดคอตายไปเลยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 04-06-2010 16:13:51

พี่ไม้!!!  o22
ถ้ามีข่าวว่าหมอกินไอติมติดคอตาย น้องจะไปแจ้งความว่าพี่เล่นคุณไสย์  คิคิ
คบกันมา 7-8 ปี ...อ๋อ  ลืมไปว่าพี่พรากผู้เยาว์ :m20:

ปล. อยากชวนหวานใจ(ของพี่ไม้)ไปดูไหลเรือไฟด้วยกันได้ไหม? (อีกหลา่ยเดือน)  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 04-06-2010 16:14:38

แบบนี้แสดงว่า  มาหลงหมอไม้ได้  พี่หมอติ๊บไม่ว่าหรอ  พี่ติ๊บอาจจะพูดน้อย ต่อยอาจถึงตายก็ได้ค่ะ

พี่หมอติ๊บเรียบร้อยกว่าหนูอีกอ่ะ  คำว่า ไอ้บ้านี่  ถือว่าเป็นคำสุภาพเลยนะนั้น


เออ  พี่ค่ะ  ไอติมติดคอตาย   จะเป็นรายแรกของโลกเลยรึเปล่าค่ะนั้น แช่งได้ฮามากค่ะพี่  :laugh:

ทีกับพี่ติ๊บ  แค่ให้หกใส่เสื้อกราวเอง  (พี่หมอติ๊บใส่เสื้อกราวไปเดินห้าง?)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 16:22:48

TANYAjip..............(พี่หมอติ๊บใส่เสื้อกราวไปเดินห้าง?) เป็นปกติของเค้าอยู่แล้วคับ  ชุดทำงานชุดเที่ยว ชุดเดียวกัน

pattra_13 ............อยากชวนหวานใจ(ของพี่ไม้)ไปดูไหลเรือไฟด้วยกันได้ไหม? (อีกหลา่ยเดือน)
                          ไปดูมาหลายทีแล้วคับ  ไหลเรือไฟ  ไหว้พระธาตุ บั้งไฟพญานาค  ปราสาทผึ้งแถวละแวกนั้นไปมาละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 04-06-2010 16:29:44

พี่สองคนออนทัวร์กันจัง  เชื่อไหมว่าที่พูดมานี่ ยังไปไม่หมดเลย ทั้งๆที่บ้านก็อยู่แถวๆนั้นแท้ 

คนเยอะจริงๆ ช่วงที่มีงาน  แม่ไม่ให้ออกไปเลย กลัวลูกสาวโดนฉุด (ที่จริงกลัวลูกไปฉุดเค้ามากกว่า555+)


ปล  วันนี้อยู่ดันทั้งวันจริงๆนะเนี้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 04-06-2010 16:32:13

เฮ้ออ~ พี่หมอติ๊บโคตรน่ารักจังเลยอ่ะ
:-[

ว่าแต่ พี่หมอหน้าจืดกับพี่หมอติ๊บยังเป็นเพื่อนกันอยู่หรอเนี่ยยย? อิอิ นึกว่าจะแยกย้ายกันไปทำงานซะแระ
:bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 04-06-2010 16:41:20

ที่พูดมาไปหมด ยกเว้นแห่ปราสาทผึ้ง...
แต่บั้งไฟพญานาคมันขึ้นมาจากน้ำจริงๆเนอะ มิน่าเขาถึงศรัทธากัน
ช่วงเทศกาลรถเยอะมาก มาจากทุกภาคในประเทศจริงๆ...

ปล.ไม่นึกว่าพี่ก็ขาทัวร์ อิอิ
ปลล. เพื่อหมอติ๊บเราต้องดัน ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 37 มุมสงบ ของชีวิต(วันประกาศศิต) [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 16:44:57

pattra_13 ...........ก็ไม่ใช่ขาทัวร์เท่าไหร่หรอกคับ  แค่ไม่อยากขัดใจใครบางคนเท่านั้นเอง  สั่งอะไรก็ต้องตามนั้นนนน

S=UUllnJllSJ .......ก่อนหน้านี้ก็แยกย้ายกันแล้วคับคนนึงไปใช้ทุนที่เชียงใหม่  อีกคนได้ทุนมาเรียนต่อใน กทม แต่ก็ไม่ได้เลิกติดต่อกันซะทีเดียว  เมื่อนานๆทีไอ้หมอบอยหน้าจืดก็ลั้นลามาจากเชียงใหม่  ให้ผมมีเคืองอยู่บ่อยๆ

TANYAjip...........วันนี้วันศุกร์คนไข้เงียบเหงาเป็นธรรมดาของหมอฟันคับบบ  ก็กะดันให้ครบพันไวๆไง  จะได้แชทกะหมอติ๊บหลังไมค์  ไม่ชอบใจหรอกเหรอคับ  เผื่อจะเบื่อหน้าหล่อของผมกันแล้ว

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 38 มุมสงบ ของชีวิต Final (ว่าที่ลูกสะใภ้) [เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 04-06-2010 17:31:51

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 38 มุมสงบ ของชีวิต Final (ว่าที่ลูกสะใภ้)
18:51 3/6/2010

รุ่งเช้าของวันอาทิตย์สดใสที่แสงแดดยามเช้าเริ่มสาดแสงเข้ามาทักทายเราสองคนจากหน้าต่างของห้องพัก เช้านี้จะทำไรกันดี ผมยังไม่ได้วางแผนถึงโปรแกรมวันนี้เลย  เอาไงดีหว่า ปลุกเจ้าตัวเล็กก่อนแล้วกัน แต่ทันทีที่ผมลุกตื่นขึ้นมากเตียงรอบห้อง ก็ไม่พบเจ้าตัวเล็กแล้ว หายไปไหนอีกแล้วหว่า

แต่ทันทีที่ผมลุกขึ้นมายืนตรงระเบียงเพื่อขับไล่ความขี้เกียจที่สิงสถิตในร่างกายผมมานานออกไป ก็พบกับร่างบางเล็กๆ นั้นเดินเลียบชายหาดอยู่ข้างล่างโน่นแน่ะ ลงไปไม่ปลุกกันซักคำ

ผมสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองก่อนเดินไปหยิบนมในตู้เย็นลงไปให้เจ้าตัวเล็กที่ต้องกินเป็นประจำทุกเช้าลงไปด้วย

“อรุณสวัสดิ์คร้าบผม” ติ๊บเอ่ยทักทายผมในตอนเช้า

“จะลงมาทำไมไม่ปลุกพี่เลยละ” ผมเอ่ยถามพร้อมยื่นนมให้หนึ่งกล่อง

“ก็เห็นนอนหลับสบายอยู่นี่นา เลยไม่อยากปลุกให้เสียอารมณ์ แล้วเดี๋ยวแดดเริ่มแรงเดี๋ยวติ๊บก็ขึ้นไปแล้ว” เจ้าตัวบอกเหตุผลที่ไม่ยอมปลุกผมจากการหลับไหล

“ก็ปลุกได้ทำเป็นคนอื่นคนไกลไปได้เนอะ” ผมบอกก่อนเดินไปรวบร่างบางนั้นแล้วปล้นหอมแก้มไปหนึ่งที

“แล้ววันนี้เราจะไปไหนกันดี” ผมเอ่ยถามติ๊บขึ้นมา

“ยังไม่รู้เลยคับ แต่ติ๊บไม่อยากกลับไปถึงที่โน่นตอนค่ำนะ พรุ่งนี้ติ๊บมีเรียน พี่ไม้ทำงานเดี๋ยวจะเหนื่อย”

“ไปไหว้พระกันดีมั้ย” ผมยื่นข้อเสนอ

“ที่ไหนเหรอ” ติ๊บถามพร้อมทำหน้างง

“แถวนี้มีวัดดังๆ อยู่พอสมควร เดี๋ยวพี่พาไป ไปหาไรกินกันก่อนมั้ย”

แล้วมื้อเช้าของเราก็ผ่านไปด้วยอาหารเช้าจากทางโรงแรม ก่อนไปเก็บสัมภาระเราทั้งสองคนจากบนห้องและลงมาที่รถเรียบร้อยในเวลาไม่กี่นาที ก่อนออกจากโรงแรมเราสองคนก็ไม่ลืมแชะภาพไปเป็นที่ระลึกว่าครั้งนึงเราเคยมาที่นี่ด้วยกัน

ผมก็บึ่งรถออกจากโรงแรมมุ่งหน้าสู่วัดที่พ่อแม่เคยพาผมมาแล้วทีนึง ‘วัดห้วยมงคล’

ผมขับรถมาจนถึงทางขึ้นไปวัดห้วยมงคล ตอนนี้สองข้างทางเป็นทางขึ้นเขา แต่ไม่สูงชันมากนัก บรรยากาศสองข้างทางเงียบสงบ นานๆ จะมีรถขับสวนเรามาซักคันหนึ่ง

“ทำไมถึงอยากไปที่วัดนี้อ่ะคับ” ติ๊บเอ่ยถามผมขณะนั่งมองป่าสองข้างทาง ด้วยความสนใจ

“ก็พอดีพ่อกับแม่พี่เคยพาพี่มาที่นี่แล้ว พี่ก็รู้สึกว่าวัดสะอาด สวยดี แถมมีรูปปั้นหลวงปู่ทวดที่ใหญ่ที่สุดในโลกเลยนะ ติ๊บไปเห็นแล้วเดี๋ยวจะชอบ”

ภายในเวลาไม่กี่นาทีต่อมา ผมก็นำรถคู่ใจเข้าจอดบริเวณที่จอดรถของทางวัด ที่ตอนนี้แน่นขนัดไปด้วยผู้คนที่มากราบไหว้หลวงปู่ทวด ทันทีที่ลงจากรถ

“โอ้โห หลวงปู่ทวดองค์ใหญ่จริงๆ ด้วยแฮะ” ติ๊บตื่นตะลึงกับความใหญ่โตของหลวงปู่ทวดองค์ใหญ่ ที่ตระหง่านอยู่เบื้องหน้าเราตอนนี้

“ป่ะ เดี๋ยวพี่พาขึ้นไปไหว้” ผมเดินนำติ๊บขึ้นมาถึงด้านบนซึ่งเป็นฐานของหลวงปู่ทวดก่อนพากันจุดธูปเทียนบูชา ขอพรจากพระ

“ที่นี่ไม่ต้องขอพรพระเสียงดังๆ ใช่มั้ยพี่ไม้” ติ๊บถามผมเพราะถ้าจำได้คราวก่อนที่ไปไหว้เจ้าแม่กวนอิมหยกขาวที่พิษณุโลกนั่นผมเคยแกล้งบอกให้ติ๊บขอพรดังๆ มาแล้วทีนึง

“ไม่ต้องหรอก อธิษฐานตามปกติธรรมดานั่นแหละ” ผมบอกก่อนยื่นดอกไม้ธูปเทียนให้ติ๊บ

‘สาธุขอให้คนที่อยู่ข้างๆ ลูกในตอนนี้มีแต่ความสุข

ขอให้เรื่องร้ายๆ ผ่านพ้นไปจากชีวิตเขาเสียที

ขอให้เค้าสุขภาพกาย แข็งแรง  สุขภาพจิตสมบูรณ์

และที่สำคัญขอให้ เค้ารักลูกคนเดียวตลอดไป

สาธุ

สาธุ

สาธุ’

หลังจากไหว้พระขอพรแล้ว เราก็เดินลงมาด้านล่าง ที่นี่มีเสาเทียนต้นใหญ่และตอนนี้ผมเห็นหลายๆ คนโยนเศษเหรียญขึ้นไปให้มันค้างอยู่กับด้านบนของต้นเทียนนั้น หรือไม่ก็ให้เหรียญนั้นฝังเข้าไปในเนื้อเทียนเห็นคนแถวนั้นบอกกันว่าขอพรจะได้สมหวัง ผมพยายามครั้งแล้วครั้งเล่าโยนเศษเหรียญกี่รอบต่อกี่รอบเลยมั่ง ไม่ถึงมั่งไม่เข้าเป้ามั่ง จนชักจะเหนื่อยใจ สงสัยพรที่ขอจะไม่สมหวังซะละมั้ง

ติ๊บเดินมาข้างๆ ผม พลางควักเหรียญจากกระเป๋ากางเกง อธิษฐานบ่นงึมงำๆ ชั่วครู่ก็โยนเหรียญขึ้นไปแบบไม่ได้ดูชาวบ้านชาวช่องว่า เค้าโยนกันทีละเหรียญให้ครบสามเหรียญ แต่ติ๊บมาถึงอธิษฐานเสร็จก็โยนพรวดเดียวสามเหรียญขึ้นไปพร้อมกัน แต่เฮ้ย ไมมันไปค้างอยู่ด้านบนพร้อมกันสามเหรียญได้ไงวะ พี่ทำตั้งนานไม่ได้ซักเหรียญ โอ… ของเขาแรงจริง ยอมมมม… (Hackz …)

หลังจากนั้นผมกับติ๊บก็เดินไปรอบๆ วัด ที่นี่มีการเช่าบูชาเหรียญและวัตถุมงคลต่างๆซึ่งคนที่เข้ามากราบไหว้หลวงปู่ทวดก็ไปเช่าบูชากันแน่นขนัดศาลาเลยทีเดียว จากนั้นผมกับติ๊บก็ออกมาจากวัดในตอนสายๆ มุ่งหน้าสู่เพชรบุรีตามคำชวนของติ๊บ

จังหวัดเพชรบุรีนี้ ติ๊บบอกว่าตัวเองเคยเดินทางมาครั้งนึงแล้ว และที่นี่จะพาผมเที่ยวเอง

ติ๊บบอกให้ผมพาไปแวะร้านขายของฝาก ขนมหม้อแกงเจ้าดังของเมืองเพชร และมาถึงตรงนี้ที่ผมรู้ว่าติ๊บดูจะมีความสุขมากๆ กับการซื้อและชิมขนมหวานสารพัดอย่าง ที่ตอนนี้เจ้าตัวกำลังจับใส่ตะกร้าจนเกือบจะเต็มอยู่แล้ว

“เฮ้ย ซื้อไปทำไมเยอะแยะ” ผมถามด้วยอาการงุนงง

“ก็ติ๊บชอบกินหนมหวาน พี่ไม้ก็รู้ ซื้อไปไว้กินให้จุใจเลยไง”

“เดี๋ยวก็เป็นเบาหวานตายพอดี”

“ก็กินวันละนิดเดียวเอง” ติ๊บบอกพลางทำหน้าตื๊อผมเต็มที่

“อย่าลืมดูวันหมดอายุด้วยนะ ขนมพวกนี้เก็บไว้ได้ไม่นานหรอก”

ผมบอกไปเพราะดูแต่ละอย่างที่ติ๊บซื้อทั้งหม้อแกง ข้าวหลาม ทองหยิบ ทองหยอด ไม่เห็นจะเก็บไว้ได้นานซักอย่าง

และหลังจากเลือกของฝากและขนมหวานจนจุใจแล้ว ติ๊บก็บอกให้ผมมุ่งหน้าสู่ตัวเมือง ก่อนไปแวะกินก๋วยเตี๋ยวไข่ที่มีชื่อเสียงของเมืองเพชร ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ผมมีโอกาสได้กินก๋วยเตี๋ยวไข่จริง อร่อยสมคำล่ำลือจริงๆ แฮะ ผมจึงจัดการเบิ้ลไปหลายชามเลยทีเดียว

นี่ก็สายมากแล้ว ผมคงต้องรีบกลับกันแล้วซินะกว่าจะถึงพิษณุโลกค่ำมืดแหงๆ เลย

คิดได้ดังนั้น ผมก็จากร้านก๋วยเตี๋ยวไข่ที่แสนจะอร่อยนั้น มามุ่งหน้าสู่กรุงเทพ เพื่อแวะไปล่ำลาพ่อกับแม่ก่อน

“เป็นไงมั่งเที่ยวกันสนุกมั้ย” เสียงแม่ผมเจื่อยแจ้วมาจากในครัวทันทีที่ผมกับติ๊บเดินเข้ามาในบ้าน

“ก็สนุกนะแม่บรรยากาศสวยดี แต่จะสนุกกว่านี้ถ้าพ่อกับแม่ไปด้วย” ผมพูดพลางเดินไปกอดแม่ที่กำลังทำอาหารมื้อกลางวันในตอนเที่ยงเศษๆ

“พ่อกับแม่ แล้วก็ม่อนไปกันบ่อยแล้ว เราอยู่ไกลไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเอง” พ่อผมที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโต๊ะอาหารระหว่างรอแม่ทำกับข้าว พูดเสริมขึ้นมา

“ติ๊บซื้อขนมมาฝากคุณลุงคุณป้าด้วยนะคับ” ติ๊บบอกพลางดึงขนมหม้อแกงและขนมหวานอีกสองสามห่อมาวางบนโต๊ะอาหาร

“ขอบใจมากลูก ว่าแต่ซื้อมาทำไมเยอะแยะ” พ่อผมตอบพลางมองของหวานจากว่าที่ลูกสะใภ้

“ก็ไหนๆ ผ่านไปทั้งทีแล้วนี่คับ ตอนแรกว่าจะซื้อก๋วยเตี๋ยวไข่มาฝาก แต่ติ๊บกลัวมันจะเสียรสไปซะก่อน ก็เลยซื้อขนมหวานมาฝากแทนคับ”

“ลูกซื้อมาแบบนี้ ก็ถูกใจพ่อเขาเลยซิ ขนมหวานนี่ของชอบพ่อเขา กินเข้าไปเยอะก็เดี๋ยวน้ำตาลขึ้นอีกหรอก” แม่ผมเสริมบทขึ้นมาและทำให้ติ๊บเข้าใจถึงการป่วยเป็นโรคเบาหวานของพ่อผม

“อ่าวคุณลุงเป็นเบาหวานเหรอคับ” ติ๊บถามขึ้นมาด้วยท่าทางสนใจ

“แบบนี้ก็ต้องพลาดของหวานไปหลายอย่างเลย ติ๊บว่าอีกไม่นานติ๊บคงจะเป็นโรคนี้ตามคุณลุงไปแน่ๆ เลยเพราะชอบกินแต่ขนมหวานกินแต่ไอติม” ติ๊บบอกพลางหัวเราะ

“เป็นหมอจะเป็นเบาหวานเองได้ไงลูก ขายขี้หน้าคนไข้แย่เลย” พ่อผมตอบพลางหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

“เดี่ยวอยู่กินข้าวกินปลากันก่อนนะแล้วค่อยกลับ” แม่ผมเอ่ยพร้อมยกอาหารมื้อเที่ยงลงมา…

อาหารเที่ยงมื้อนี้ที่บ้านผมเป็นก๋วยเตี๋ยวลุยสวน ขนมเบื้องญวน ปอเปียะสด ปอเปียะทอด ดูเป็นอาหารเวียดนามไปเลย เพราะพ่อเป็นเบาหวานแม่เลยต้องหาเมนูผักมาให้ทานเยอะๆ แทนการบริโภคแป้งกับน้ำตาลนั่นเอง และแน่นอนขนมเบื้องญวนนี่แหละของโปรดผมเชียวแหละ

“ทานเยอะๆ นะลูก จะได้ตัวโตๆ มีเรี่ยวมีแรง ดูผอมจังเลยเรา” พ่อผมดูจะสนใจคู่สนทนาคนนี้เป็นพิเศษแฮะ

“คงทานเยอะไม่ได้หรอกคับคุณลุง เพราะเพิ่งทานแล้วก็ออกมาจากเพชรบุรีนี่เอง โดยเฉพาะพี่ไม้ซัดไปหลายชามเลย” ติ๊บตอบพ่อผมอย่างอารมณ์ดีพลางแว้งมากัด ผมซะงั้น

“พี่ทานมาแล้วก็ทานอีกได้เยอะๆ เพราะแม่พี่ทำกับข้าวอร่อยลองชิมดูซิ อร่อยสู้ฝีมือย่าเราได้มั้ย” ผมบอกติ๊บพลางตักก๋วยเตี๋ยวลุยสวน พร้อมน้ำจิ้มสูตรเด็ดจากแม่ผมให้ชิม

“แล้วนี่ม่อนไปไหนแล้วละแม่” ผมถามถึงน้องชายตัวดีที่ไม่เห็นมาร่วมโต๊ะอาหาร

“ออกไปข้างนอกแต่เช้าแล้ว วันนี้มีเรียนพิเศษ” แม่ตอบผมก่อนจัดการอาหารตรงหน้าต่อไป

หลังจากอาหารเที่ยงผ่านไป ผมก็จัดการช่วยแม่ล้างจานอยู่ในครัว โดยมีติ๊บอาสามาช่วย แต่แม่ผมไล่ให้กลับไปนั่งที่เดิมเป็นเพื่อนคุยกะพ่อต่อไป และตอนนี้เองที่พ่อผมก็ไถ่ถามถึงเรื่องราวต่างๆ มากมายในชีวิตติ๊บ และติ๊บก็เล่าให้พ่อฟังไม่ได้ผิดเพี้ยนไปจากที่ผมเคยรับรู้มาจากติ๊บเมื่อตอนที่เราเพิ่งรู้จักกันเลย

พ่อผมฟังและก็ดูจะชื่นชอบกับเด็กคนนี้มากเป็นพิเศษ เพราะบางทีติ๊บก็มีแววตาเศร้า บางทีก็มีรอยยิ้มสดใสหัวเราะร่าเริง และบางทีก็มีออกอาการออดอ้อนให้พ่อผมได้เอ็นดูอยู่เสมอๆ ดูท่าคงเข้ากันได้ดี อาจจะเพราะเหตุผลนึงที่พ่อชื่นชอบในตัวติ๊บ ก็คงจะมาจากเมื่อครั้งยังเด็กพ่อเองก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร เป็นเด็กขาดโอกาสแต่ก็ดิ้นรนไขว่คว้ามาจนถึงทุกวันนี้ เมื่อมาเจอติ๊บเลยทำให้พ่อชื่นชมและสนับสนุนกันเป็นการใหญ่ ดูท่าจะผ่านด่านพ่อและแม่ไปได้อย่างฉลุยเลยนะหมอติ๊บ ผมคิดในใจก่อนยิ้มให้กับตัวเอง (Hackz …)

“คืนนี้น่าจะนอนค้างกันที่นี่ซักคืนน่ะ” แม่ผมยื่นขอเสนอในขณะที่เราขอตัวกลับ

“ไม่ได้หรอกแม่ พรุ่งนี้น้องเขามีเรียน ไม้เองก็มีทำงาน ไว้คราวหน้าจะมาค้างกะแม่ให้หนำใจเลย” ผมตอบพลางกอดแม่แน่น

“เดินทางกลับดีๆ นะลูก ไว้มีโอกาสพ่อแม่จะไปเยี่ยม หรือเบื่อๆ ก็เข้ามาเยี่ยมพ่อกับแม่บ้าง คนแก่อ่ะขี้เหงา” พ่อผมเอ่ยขึ้นขณะเดินมาส่งผมกับติ๊บรถ

“ฝากดูแลไม้มันด้วยนะ ไอ้ลูกคนนี้อ่ะโตแต่ตัว ดูแลตัวเองไม่ค่อยได้หรอก” พ่อผมสั่งติ๊บดูซิ เอาลูกมาขายแบบนี้ซะงั้นพ่อผม

“ไปแล้วนะพ่อ หวัดดีคับพ่อ หวัดดีคับแม่” ผมกราบพ่อกับแม่แล้วกอดพ่อกับแม่ก่อน เดินมาเปิดประตูรถและขับออกมาจากบ้านย่านสะพานควายเอาตอนบ่ายแก่ๆ

“วันนี้ถึงห้องค่ำแน่เลยเรา” ผมบ่นขณะเจอรถติดแบบเกินพรรณนาของย่านสะพานควาย

“ใจเย็นๆ ถึงตอนไหนก็ตอนนั้นแหละ ถือซะว่าซื้อเวลาให้ได้อยู่กับพ่อกับแม่ไง” ติ๊บบอกพลางบีบมือผมเบาๆ

“แล้วพ่อกับแม่พี่เป็นไงบ้าง” ผมถามก่อนหันมามองหน้าติ๊บ

“ก็น่ารักดีคับ ทำไมเหรอ” ติ๊บย้อนกลับมาถามผมด้วยหน้างงๆ

“ก็เปล่า พี่แค่กลัวติ๊บจะเกร็ง กลัวติ๊บทำตัวไม่ถูกไง”

“ไม่หรอก ย่าเคยสอนไว้ว่า ‘ให้ติ๊บทำตัวเหมือนหญ้า อยู่สูงแค่ไหนก็เกิดได้ อยู่เตี้ยแค่ไหนก็เติบโตได้ ถูกเหยียบย่ำแค่ไหนก็งอกงามต่อไปได้ และจะอยู่ที่คับแคบแค่ไหน ก็ยังมีชีวิตอยู่ต่อไป’ เพราะฉะนั้นไม่ว่าพี่ไม้จะจับติ๊บ ไปวางที่ไหน ติ๊บก็ต้องปรับตัวให้ได้” เจ้าตัวหันมาตอบยิ้มๆ น่ารักซะจริงๆ

แล้วแพลนที่เราวางไว้ว่า จะไปวัดที่อยู่บนเขาสูงๆ ที่มองเห็นตอนที่ขับรถมาก่อนเข้าถึงเมืองนครสวรรค์ก็เป็นอันต้องยกเลิก เพราะตอนนี้ก็เริ่มมืดแล้ว ผมจึงบึ่งกลับไปยังพิษณุโลกในเวลาอันรวดเร็ว ก่อนถึงห้องพักในเวลาทุ่มเศษๆ อืม กรุงเทพ – พิษณุโลก 4 ชั่วโมงเศษ ๆ ทำเวลาใช้ได้อยู่นายไม้

ทันทีที่กลับถึงหอพัก เจ้าตัวเล็กคว้าบรรดาของฝากสารพัดถุง สารพัดอย่างออกจากท้ายรถ ส่วนผมก็เป็นเด็กยกกระเป๋าตามคุณเธอไปยังห้องพัก ตอนนี้ติ๊บกำลังง่วนอยู่กับการนำขนมทั้งหลายแหล่เข้าตู้เย็น แล้วก็แพลนว่าจะเอาอะไรไปฝากใคร แต่ดูท่าแล้วคงจะเก็บไว้กินซะมากกว่าผมว่า ก่อนหันมาจัดการนำเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าใส่ ไปในตะกร้าเพื่อรอซัก

“เฮ้อ เหนื่อยจังใครจะใจดีหาน้ำหาท่าให้กินมั้ยน้ออออ” ผมบ่นก่อนนอนแผ่หลาบนเตียง

“ใจเย็นๆ เดี๋ยวทำให้” เสียงตอบกลับมาจากทางหน้าตู้เย็น

ไม่นานเกินรอน้ำ หวานเย็นๆก็มาอยู่ตรงหน้าผม

“ขอบคุณคับ น่ารักที่สุดเลย” ผมจุ๊บไปหนึ่งทีก่อนรับน้ำหวานเย็นๆ มาดื่มให้สดชื่น หลังจากเมื่อยกับการขับรถมานาน

“เป็นไงบ้าง สองวันมีความสุขมั้ย” ผมถามขึ้นในตอนที่ติ๊บเปลี่ยนเสื้อผ้าจะอาบน้ำ

“ก็มีความสุขคับแหม… ไปเที่ยวซะขนาดนี้ ถ้าตอบว่าไม่มีคราวหน้าก็อดเที่ยวอ่ะดิ” ติ๊บตอบก่อนเดินดุ่มๆ ไปเข้าห้องน้ำ มีเรอะที่ผมจะปล่อยโอกาสให้ติ๊บได้อาบน้ำคนเดียว อิอิ
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ขออภัยในความไม่สะดวกสำหรับนักอ่านเรื่องเล่าเรื่องนี้ สาเหตุที่ไม่ได้มาต่อให้เนื่องจากว่า เน็ตรายเดือนของผมหมดพอดี(DTAC น่ะครับ) เลยไม่ได้สมัคร แต่พอวันนี้นึกได้ว่ามีงานประจำที่ต้องทำ(อัพเรื่องเล่าน่ะ) และก็รายงานอาจารย์สั่งเรื่องการก่อตั้งธุรกิจ เลยคิดว่าจำเป็นต้องสมัครแล้วไม่งั้น ตายแน่ งานไม่เสร็จและไม่ได้อัพเรื่องเล่าเป็นแน่แท้
ปล2. รับทราบสำหรับคำติ ของท่านเป็นที่เรียบร้อย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 38 มุมสงบ ของชีวิต Final (ว่าที่ลูกสะใภ้) [เย็
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 04-06-2010 17:56:11

^
^
 :z13: จิ้มก่อน
.....................

หมอไม้เล่นไสยศาสตร์นี่เองหมออติ๊บถึงไม่ไปไหน (เขาล้อเล่นน่า  :jul3:)
ขนมเบื้องญวน พูดมาแล้วอยากกิน ตั้งแต่มาอยู่ กทม. ไม่เห็นที่ไหนขายเลย หรือเราหาไม่เจอก็ไม่รู้
......................
ถึงน้องhackz
เขาไม่ได้ติน่า แค่แนะนำเฉย ๆ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 38 มุมสงบ ของชีวิต Final (ว่าที่ลูกสะใภ้) [เย็
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 04-06-2010 18:46:06

อ้างจาก: AfTerShoW ที่ 04-06-2010 17:56:11  

^
^
 :z13: จิ้มก่อน
.....................

หมอไม้เล่นไสยศาสตร์นี่เองหมออติ๊บถึงไม่ไปไหน (เขาล้อเล่นน่า  :jul3:)
ขนมเบื้องญวน พูดมาแล้วอยากกิน ตั้งแต่มาอยู่ กทม. ไม่เห็นที่ไหนขายเลย หรือเราหาไม่เจอก็ไม่รู้
......................
ถึงน้องhackz
เขาไม่ได้ติน่า แค่แนะนำเฉย ๆ  :monkeysad:

รับทราบคำ และเข้าใจครับผม

ขอแค่เข้ามาอ่านแล้วเมนท์ จักขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 38 มุมสงบ ของชีวิต Final (ว่าที่ลูกสะใภ้) [เย็
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 04-06-2010 18:53:55

ของกินมากมาย
เหมือนคุณพ่อจะเดาอะไรได้เนาะ
ฝากฝั่งลูกชายซะดิบดีเลย



น้อง hackz รูปอวาตาหน้าตาคุ้นมาก   เค้าเป็นใครหรอคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 38 มุมสงบ ของชีวิต Final (ว่าที่ลูกสะใภ้) [เย็
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 04-06-2010 19:11:15

อยากไปเตี้ยวหัวหิน อยากกินหนมหม้อแกง
อยากไปไหว้หลวงพ่อทวด
ที่บอกมาทั้งหมดข้างต้น
ผมอยากไปกะหมอติ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 38 มุมสงบ ของชีวิต Final (ว่าที่ลูกสะใภ้) [เย็
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 19:17:28

AfTerShoW..........ของแบบนี้ลงทุนด้วยอะไรก็ยอมหมดแหละค้าบบบบบ

sweetener...........พ่อก็ใจดีแบบนี้กะทุกคนแหละคับแต่กะรายนี้มีเครดิตดีกว่าคนอื่นนิดนึงตรงที่ออดอ้อนเก่งงงง

Solar cell ............ชักจะปลื้มหมอติ๊บมากขึ้นทุกทีเกินหน้าเกินตาไปและ   เดี๋ยวผมหึงน้า........

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 38 มุมสงบ ของชีวิต Final (ว่าที่ลูกสะใภ้) [เย็
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-06-2010 19:43:26

 :mc4:
ใกล้สองทุ่มแล้ว  เดี๋ยวขอเลิกงานละนะคับ  วันนี้สุดแสนจะว่าง
ต้องขับรถไปรับหมอติ๊บที่ลั้นลาอยู่ที่เซ็นทรัล   ป่านนี้คงคินไอติมจนจุกไปแล้วมั้งนะ
ได้ไอ้หมอหน้าจืดนั่นเป็นเจ้เมือเลี้ยงไอติมซะขนาดนั้น  จะเต๊ะท่าหน้าบึ้งๆไปรับดูซิ  จะทำไง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 04-06-2010 19:47:23

โชคดีครับพี่ไม้

เด๋ยวน้องจะมาต่อให้อีกวันนี้

ขอบคุณที่มาต่อให้ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 04-06-2010 20:16:14

พี่ติ๊บเป็นคนที่มีเสน่ห์จริงๆ

อ้างถึง

“ไม่หรอก ย่าเคยสอนไว้ว่า ‘ให้ติ๊บทำตัวเหมือนหญ้า อยู่สูงแค่ไหนก็เกิดได้ อยู่เตี้ยแค่ไหนก็เติบโตได้ ถูกเหยียบย่ำแค่ไหนก็งอกงามต่อไปได้ และจะอยู่ที่คับแคบแค่ไหน ก็ยังมีชีวิตอยู่ต่อไป’ เพราะฉะนั้นไม่ว่าพี่ไม้จะจับติ๊บ ไปวางที่ไหน ติ๊บก็ต้องปรับตัวให้ได้” เจ้าตัวหันมาตอบยิ้มๆ น่ารักซะจริงๆ

o13

คำสอนของย่าพี่ติ๊บดีจริงๆ อ่านแล้วก็คิดถึงซันช่ายแห่งF4  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 04-06-2010 21:00:27

แหม ผ่านมาหลายปี หมอหน้าจืด ก็ยังเป็นไม้เบื่อไม้เมาของคุณหมอไม้ อยู่อีกเหรอเนี่ย   :pigha2:

คุณหมอติ๊บคะมา :จุ๊บๆ: รับขวัญคุณหมอไม้หน่อย  เดี๋ยวจะหน้าแก่ก่อนวัยเพราะมัวแต่หึง  คริคริ
 :กอด1:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 04-06-2010 21:09:38

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ
19:09 3/6/2010

หลังจากไปซ้อมฮันนีมูนกันมาสองวันหนึ่งคืนที่หัวหินเรียบร้อย เมื่อกลับมาก็เข้าสู่ช่วงเทศกาลสอบกลางภาคของหมอติ๊บ

เทอมนี้รู้สึกว่า เจ้าตัวจะเริ่มจริงจังกับการเรียนมากขึ้นกว่าเทอมที่ผ่านมา จะด้วยเหตุผลเพราะมันยากขึ้น หรือเจ้าตัวมีเวลาใส่ใจน้อยลงกับการเรียนหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะในตอนเช้าจากเดิมที่ติ๊บจะตื่นมาตอนเจ็ดโมงเช้าอาบน้ำแต่งตัวเตรียมอาหารเช้าให้ผมและจัดการอาหารเช้า เกือบๆ แปดโมงเช้าก็ออกจากห้องไปพร้อมผมและเข้าเรียนในตอนแปดโมงเช้าของแต่ละวัน

พักเที่ยงก็จัดการทานข้าวกับเพื่อนฝูงที่ใต้ถุนคณะแพทย์ และเข้าเรียนในเวลาบ่ายๆ และเลิกเรียนเอาตอนสี่ห้าโมงเย็น

หลังจากนั้นติ๊บก็จะไปทำงานพิเศษที่คลินิกผิวหนังทางด้านข้างของมหาวิทยาลัย ก่อนที่ผมจะรับไปทานข้าวและกลับห้องในตอนสองทุ่มของทุกวัน

กลับมาห้องอาบน้ำดูทีวีและอ่านหนังสือ เที่ยงคืนเข้านอน แต่ทว่าช่วงนี้กิจกรรมของติ๊บได้เปลี่ยนไปเล็กน้อยคือตอนเช้าติ๊บจะตื่นมาตอนตีห้าอ่านหนังสือประมาณสองชั่วโมงก่อนไปเรียนในแต่ละวัน และช่วงดึกก็อ่านหนังสือเสียจนดึกดื่นบางคืนก็อ่านจนเกือบเช้าก็มีบ่อยๆ จนผมอดจะเป็นห่วงไม่ได้ เพราะเดี๋ยวนี้สีหน้าติ๊บดูเคร่งเครียดและเป็นกังวลเอาเสียเหลือเกิน

ในค่ำวันหนึ่งขณะที่ผมเคลียร์งานอยู่บนโต๊ะทำงานของผมข้างๆ กับโต๊ะอ่านหนังสือ ติ๊บยังคงอ่านหนังสือแบบเอาเป็นเอาตายไม่ได้สนใจผมที่นั่งอยู่ข้างแม้แต่น้อย ผมเดินไปเปิดตู้เย็นก่อนหยิบนมพาสเจอไรส์ส่งให้ติ๊บไปหนึ่งกล่อง

“อย่าเครียดมากซิ ค่อยๆ อ่านไป” ผมบอกพลางเอื้อมมือไปขยี้หัวติ๊บเล่น ก่อนยื่นนมกล่องให้

“ก็ไม่ได้เครียดอะไรมากมายหรอก เดี๋ยวอีกวันสองวันก็จะสอบแล้ว” ติ๊บตอบพลางเงยหน้าขึ้นมารับนมกล่องนั้นไปจัดการแล้วก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อ ไป

ผมเองก็เร่งเคลียร์งานของตอนเอง ก่อนไปทำงานในเช้าวันรุ่งขึ้นก่อนเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกา

“เฮ้ย นี่ตีสองแล้ว ติ๊บเข้านอนได้แล้ว” ผมออกคำสั่งก่อนหันไปมองเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้ฟุบหลับไปกับกองหนังสือตรงหน้า

คืนนี้คงเป็นอีกคืนนึงที่ผมจะต้องอุ้มเจ้าตัวเล็กไปนอนที่เตียงนอน

อาจจะเป็นเพราะเจ้าตัวเหนื่อยจากการเรียนมาทั้งวันแล้วไหนจะทำงานพิเศษแล้วยังมาเต็มที่กับการอ่านหนังสือแบบเอาเป็นเอาตายนี่อีก ทำให้ร่างกายสู้กับความเหนื่อยล้าไม่ไหว ช่วงนี้ผมเลยต้องทำ หน้าที่อุ้มไปนอนที่เตียงบ่อยๆ…

ผมค่อยวางร่างบางนั้นลงก่อนจูบเบาๆ ที่หน้าผาก ก่อนบอกให้หลับฝันดี

แต่ทว่าคืนนั้นผมจำได้ว่าบอกฝันดีติ๊บไปแค่ไม่กี่อึดใจ ตีห้าเจ้าตัวก็ลุกขึ้นมาอ่านหนังสืออีกรอบ

ก่อนจัดการอาบน้ำอาบท่าในตอนเช้า และตระเตรียมอาหารเช้าเป็นขนมปังปิ้งและกาแฟหอมกรุ่นให้ผมเช่นเดิม ต่อให้ติ๊บจะยุ่งหรืองานหนักแค่ไหนก็ไม่เคยบกพร่องในการ ทำหน้าที่คนรักเลย นี่ซิน่ะที่ทำให้ผมรักติ๊บขึ้นมากมายได้ทุกวัน

“แล้วนี่ติ๊บสอบวันแรกวันไหน” ผมถามติ๊บในเช้าวันศุกร์ของช่วงปลายเดือนธันวาคม ขณะที่ผมขับรถไปส่งติ๊บที่ตึกคณะแพทย์

“สอบวันแรกวันจันทร์นี้แล้ว ติ๊บเลยขอหยุดงานพิเศษทั้งสองอย่างเลยอ่ะเสาร์อาทิตย์นี้”

“ก็ดีแล้วละจะได้อ่านหนังสือให้เต็มที่ จะได้ไม่ต้องห่วงนั่นพะวงนี่” ผมตอบพลางขยี้หัวติ๊บไปมา

“เกรดก็อยากได้ดีๆ เงินก็อยากได้ไวๆ นี่นาให้ติ๊บทำไงละ”

“แล้วไหนว่าจะเลิกทำงานพิเศษแล้ว ตัดสินใจได้ยังว่าจะเลือกอันไหน”

“ติ๊บว่าจะเลิกสอนพิเศษมาทำงานคลินิกอย่างเดียวแล้วละพี่ไม้”

“อืม ก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกับเด็กๆ มาก” ผมบอกเป็นเชิงให้กำลังใจ

“งั้นเย็นนี้ติ๊บทำงานที่คลินิกเสร็จแล้วก็หาซื้อไรไปกินที่ห้องแล้วกัน จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปหาที่กินแล้ว เดี๋ยวพี่ไปรับที่เดิม” ผมสั่งกำชับก่อนส่งติ๊บที่หน้าตึกคณะแพทย์ก่อนเจ้าตัวเดินเข้าไปในคณะและผมก็กลับรถมาทำงานที่โรงพยาบาลต่อไป

“เป็นไงบ้างครับหมอไม้ไม่ได้เจอกันซะนานเลย” เสียงชายหนุ่มดังขึ้นทันทีที่ผมปิดประตู รถและล็อครถเรียบร้อย

“อ่าวนึกว่าใคร หมอจ๊ะโอ๋นี่เอง” ผมตอบกลับไปเมื่อเห็นว่าเสียงที่ทักทายผมมาจากใคร

“ทำงานเช้าทุกวันเลยนะคับ” เจ้าตัวเอ่ยทักทายขณะที่เดินเข้าทางด้านหลังโรงพยาบาลไปพร้อมกับผม

“คับ หมอฟันก็แบบนี้แหละ เข้างานออกงานเป็นเวลา” ผมตอบยิ้มๆ

“คับไม่เหมือนผมเช้า บ่าย ดึก ไม่ค่อยเป็นเวลา” เจ้าตัวตอบกลับมายิ้มๆ เช่นกัน

“แล้วช่วงนี้น้องติ๊บเป็นไงบ้างครับ ตั้งแต่เจอที่โรงอาหารคราวก่อนก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย” อ่าวไอ้นี่ เพิ่งจะคุยดีๆได้แป๊บเดียว หาเรื่องโดนชกอีกละ ผมคิดในใจ

“พอดีช่วงนี้ใกล้สอบอ่ะคับเลยอ่านหนังสือหนักหน่อย” ผมตอบห้วนๆ

“แหมขยันจริงๆ สมัยผมเรียนปีหนึ่งไม่เห็นขยันแบบนี้เลย” หมอจ๊ะโอ๋ออกอาการยกย่อง ชื่นชมแฟนผมอีกละ

“แล้ววันนี้หมออยู่เวรถึงกี่โมงเหรอคับ” ผมถามไปตามมารยาทเพราะไม่รู้จะหาไรคุย ระหว่างเดินเข้าไปในโรงพยาบาล

“ก็ประมาณ 4-5 โมงอ่ะคับ”

“คับ ไงก็โชคดีนะคับหมอ ไว้เจอกัน” ผมบอกไอ้หมอหน้าเข้มนั่นไปก่อนจะเดินแยก ย้ายกันไปทำงานที่แผนกของตัวเอง

และวันนี้ดูท่างานของผมจะยุ่งเอาเสียมากทั้งๆ ที่เป็นวันศุกร์ ซึ่งปกติคนมักจะไม่ค่อยเยอะ จนมารู้สึกตัวอีกที และเงยหน้าจากงานก็ตอนที่หมอกิ๊กคนสวยเธอมายืนเท้าสะเอวดูผมทำงาน

“ขยันเว่อร์ไปรึป่าวคะคุณหมอ ไปกินข้าวกันเหอะ หิววว” เสียงแม่คุณออกคำสั่ง

“โอเค ไปกินไหนกันดี” ผมถามโดยไม่ได้มองเธอ ก่อนได้รับคำตอบกลับมา

“ไปกินใต้ตึกแพทย์ละกัน จะได้อากาศเย็นหน่อย ที่โรงอาหารนี่มันร้อนมาก”

“ได้ๆ” ผมตอบก่อนเดินไปจัดการถอดเสื้อกาวน์ออกแขวนและล้างไม้ล้างมือเพื่อไปทานข้าวกับเธอ

ระหว่างทางที่ผมเดินออกมาจากแผนกมาทางด้านหน้าโรงพยาบาลซึ่งๆ เด็กที่นี่มักจะเรียกันว่า ตึกศูนย์วิจัย เนื่องจากเป็นศูนย์วิจัยของมหาวิทยาลัยนเรศวร และก็เป็นโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยด้วยเช่นกัน ผมเดินออกมาทางหน้าตึกเพื่อมารอนั่งรถไฟฟ้าไปยังตึกคณะแพทย์ซึ่งก็ไม่ได้ห่างกันเท่าไหร่นัก

ผมและกิ๊กเดินมายังด้านหน้าโรงพยาบาลซึ่งตรงนี้เป็นที่รอรถไฟฟ้าและในขณะที่ผมยืนรอรถไฟฟ้ากัน อยู่สองคนก็บังเอิญเจอกับไอ้หมอหน้าเข้มนั่นเข้าซะอีก

“หมอจ๊ะโอ๋ ทานข้าวยังแก ไปทานข้าวกัน” กิ๊กออกปากชวนเพื่อนของเธอ

“ไปทานที่ไหนกันละ” ไอ้หมอน้าเข้มเอ่ยขึ้น

“ว่าจะไปหาทานแถวตึกแพทย์ ไปด้วยกันมั้ย” กิ๊กตอบไอ้หมอหน้าเข้มไป

“ไปดิ พอดีกำลังจะไปหาไรกินที่นั่นพอดี”

ก่อนที่เราจะทันได้เสวนาอะไรมากไปกว่านั้น รถไฟฟ้าก็มาเราสามคนก้าวขึ้นไปบนรถไฟฟ้าที่ตอนนี้บรรดานิสิตก็นั่งรถไฟฟ้าจากตึกคณะอื่นๆ เพื่อมุ่งหน้าไปยังคณะแพทย์เช่นกัน อาจจะเพราะบางคนมีเรียนในตอนบ่ายที่ตึกคณะแพทย์  หรือบางคนก็ตั้งใจไปหาอะไรกินที่ใต้ตึกคณะแพทย์แบบเราสามคนนี่ก็เป็นได้

เราสามคนนั่งรถไม่ถึงนาทีก็เดินทางมาถึงที่ตึกคณะแพทย์ ก่อนเดินผ่านด้านหน้าตึกเข้าไปด้านในที่เป็นใต้ถุนสูง  และจัดเป็นโรงอาหารสำหรับเด็กๆ เวลาเลิกเรียนหรือพักเที่ยงก็สามารถหาอะไรกินตรงนี้ได้เลยไม่ต้องไปถึงโรงอาหารของมหาวิทยาลัยที่อยู่ไกลออกไป...

“หมอไม้กินอะไรดีครับเที่ยงนี้” ไอ้หมอหน้าเข้มเอ่ยถามขึ้น ทั้งๆ ที่ผมไม่อยากจะคุยกะมันเอาซะเลย

“คงเป็นข้าวราดแกงนี่แหละคับง่ายดี ร้อนๆ แบบนี้ให้กินก๋วยเตี๋ยวคงไม่ไหว” ผมตอบก่อนเดินไปรอเข้าแถวเพื่อรอซื้อข้าวราดแกง และผมก็ทันสังเกตเห็นว่าหมอจ๊ะโอ๋ก็เดินตามผมมาติดๆ ด้วยเช่นกัน

และระหว่างที่เราสองคนรอซื้อข้าวราดแกง และกิ๊กเองก็เลือกที่จะไปกิน ก๋วยเตี๋ยวอีกฝั่ง

ตอนนี้สายตาผมก็สอดส่ายไปทั่วบริเวณโต๊ะที่เหล่านิสิตใช้ในการทานอาหารที่นี่ แต่ไม่ยักกะมีติ๊บเลยแฮะ สงสัยคงทานไปก่อนหน้าหรือยังไม่มาทานละมั้ง ผมล้วงหามือถือในกระเป๋ากางเกงแต่ยังไม่ทันจะได้มือถือ สายตาก็ไปเจอกับเหล่าเด็กแพทย์ที่ผมคุ้นเคย เพื่อนๆ ของติ๊บนั่นเอง ผมหันไปยิ้มให้กับพวกเธอที่ยิ้มมาทางผม และแทบจะหยุดยิ้ม เมื่อพบว่าในกลุ่มนั้นมีไอ้หมอหน้าจืดนั่น นั่งเตะท่าอยู่ด้วย และตอนนี้กำลังคุยกันอย่างออกรสออกชาติ

แล้วว่าแต่วันนี้ติ๊บหายไปไหนหว่า ทำไมไม่ลงมาทานข้าวกับเพื่อนๆ

หลังจากที่ผมได้อาหารที่สั่งแล้วก็มองหาที่นั่ง แต่ในช่วงเวลาเที่ยงๆ แบบนี้ทั้งนิสิต ทั้งบุคลากรมหาวิทยาลัย แล้วไหน จะอาจารย์อีกอะ แทบจะไม่มีที่นั่งกันเลยทีเดียว

“มานั่งกะพวกผมก็ได้คับพี่ไม้” ไอ้หมอหน้าจืดเอ่ยปากชวนผมที่กำลังมองหาที่นั่ง

“ขอบคุณคับ” ผมตอบก่อนเดินไปวางจานข้าวบนโต๊ะ

และซักพักก็มีไอ้หมอหน้าเข้มและหมอกิ๊กเดินตามหลังมานั่งบนโต๊ะตัวเดียวกันกับเด็กๆ หกเจ็ดคนพวกนี้บนโต๊ะยาวๆ ตัวเดียวกัน

“น้องๆ ทานข้าวกันยังคับ” ผมถามถึงบรรดาเพื่อนๆ ของติ๊บ

“พวกผมเรียบร้อยกันหมดแล้วคับ” ไอ้หมอหน้าจืดตอบกลับมาเฉยเลย

“แล้วนี่ติ๊บไปไหนเหรอไม่เห็นลงมาทานข้าวด้วยกันอ่ะวันนี้” ผมถามเปรยๆ ขึ้นทั้งที่ มันคือจุดประสงค์หลักที่อยากรู้ก็ต้องทำฟอร์ม

“เดี๋ยวคงลงมาอ่ะคะ เห็นบอกเอาหนังสือขึ้นไปคืนที่หอสมุดอยู่” เด็กสาวคนหนึ่งตอบกลับมา

ไม่ทันที่ผมจะทันได้ถามอะไรไปมากกว่านี้ ก็เห็นร่างบางเดินดุ่มๆ มาจากทางเดิน มองๆ ไกลๆ แค่หางตาก็รู้ว่าใคร

“พี่ไม้หวัดดีคับ พี่กิ๊ก พี่จ๊ะโอ๋หวัดดีคับ” เจ้าตัวเดินมาพร้อมยกมือไหว้และกล่าวสวัสดี

“หวัดดีคับน้องติ๊บทานข้าวมั้ย เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง” ผมยังไม่ทันได้พูดไรไอ้หมอหน้าเข้มก็แซงคิวพูดซะก่อน

ติ๊บยิ้มก่อนนำกระเป๋ามาวางข้างๆ ไอ้หมอหน้าจืดที่ดูท่ามันเองก็คงตั้งหน้าตั้งตารอติ๊บไม่ต่างจากผม

“บอยทานไรรึยัง” ติ๊บถามไอ้หมอหน้าจืด ดูจะเป็นห่วงกันซะจริงนะ (Hackz …)

“อ๋อ เราทานเรียบร้อยแล้ว แล้วติ๊บละจะทานไร” ไอ้หมอหน้าจืดเอ่ยถาม

ไม่ต้องรอคำตอบ ติ๊บก็เดินไปต่อคิวร้านข้าวราดแกงก่อน มีไอ้หมอหน้าเข้ม จ๊ะโอ๋ เดินตามไปติดๆ ก่อนเดินกลับมา พร้อมยกจานข้าวมาวางให้ติ๊บถึงที่ ดูมันทำ ประเจิดประเจ้อสิ้นดี

“น้องติ๊บจะกินน้ำไรคับ”

“ติ๊บขอน้ำเปล่าละกัน” ติ๊บบอกไอ้หมอหน้าจืดพลางหันมายิ้มแหยๆทางผมที่ตอนนี้หน้าบึ้งอยู่อีกฝั่งของโต๊ะ

ไอ้หมอหน้าเข้มดูจะเทคแคร์กันดีเกินเหตุแล้วมั้ย ผมคิดในใจเพราะตอนนี้มันเดินกลับมาพร้อมน้ำในมือก่อนยื่นหลอดและน้ำหนึ่งขวดให้ติ๊บ

“ขอบคุณคับพี่หมอจ๊ะโอ๋”

ตอนนี้ทุกคนในโต๊ะ ตื่นตะลึงกับการกระทำของหมอจ๊ะโอ๋ที่ดูจะออกนอกหน้าจนเกินงาม

ผมกับกิ๊กก้มหน้า ก้มตาจัดการกับอาหารมื้อเที่ยงที่อยู่ตรงหน้า  ส่วนหมอจ๊ะโอ๋ก็ชวนติ๊บคุยนั่นคุยนี่ไปเรื่อย จนผมชักจะทนไม่ไหวละ กับชอตเด็ดสุดท้ายของไอ้หมอหน้าเข้มนั่น

“น้องติ๊บกินไอติมล้างปากหน่อยมั้ย พี่เลี้ยง” แทนคำตอบติ๊บพยัก หน้าหงึกๆ ก่อนหันมามองทางผมอย่างเกรง

“ป่ะ ไปเลือกกันพี่ไม่รู้เลยว่าน้องติ๊บ ชอบไอติมรสอะไร”

ว่าแล้วก็เดินไปกินไอติมกันสองคน  ปล่อย เด็กๆ เม้าท์นินทากันทั้งโต๊ะ

ไม่กี่อึดใจไอ้หมอหน้าเข้มนั่นก็เดินมาพร้อมกับไอติมโคนในมือสองชิ้น ก่อนส่งให้ติ๊บหนึ่งชิ้นเมื่อติ๊บนั่งลงบนที่ของตัวเองเรียบร้อย

“ติ๊บเราไม่เข้าใจตรงนี้เลย อธิบายให้เราฟังหน่อยซิ” คราวนี้ไอ้หมอหน้าเข้ม ก็เป็นไอ้หมอหน้าจืดมั่งที่เรียกร้องความสนใจ ก่อนที่ติ๊บจะหันไปสนใจกับตำราเรียนในมือไอ้หมอหน้าจืด และอธิบายให้กันฟังจนหัวและแก้มนี่แทบจะชนกันอยู่แล้ว

นี่มันวันอะไรของผมกันนักกันหนานี่ เจอทั้งไอ้หมอหน้าเข้ม เจอทั้งไอ้หมอหน้า จืด แล้วไอ้หมอหน้าหล่อแบบผมจะทำตัวยังไงดีนี่ โอยยย เครียดดดดดดดดดดดด (Hackz - -*)

“ไปเหอะกิ๊กได้เวลาทำงานแล้ว” ผมตัดบทชวนกิ๊กกลับก่อนจะโมโหจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่ไปมากกว่านี้

“โอเค หมอจ๊ะโอ๋ทานอะไรอีกป่าวอะแก จะกลับพร้อมพวกชั้นเลยมั้ย” กิ๊กหันไปถามทางไอ้หมอหน้าเข้ม

“ไปดิ มาด้วยกันก็ต้องกลับด้วยกัน” ไอ้หมอหน้าเข้มตอบกลับมาก่อนลุกจากที่นั่ง

“เดี่ยวคืนนี้พี่โทรไปหานะน้องติ๊บไว้คุยกัน” มันล่ำลากับติ๊บก่อนจากกัน

โหย ชักจะทนไม่ไหวแล้วเว้ย เตะคนที่ชอบยุ่งกะแฟนชาวบ้านกลางโรงอาหารจะถูกปรับมั้ยนี่

เพื่อเป็นการตัดบท ผมเลยเดินจ้ำอ้าวออกมาจากบริเวณนั้นมายืนรอรถไฟฟ้าด้านหน้าตึกแพทย์เพื่อทำงานแบบไม่มีสมาธิไปอีกหนึ่งวัน

หลังจากวันนั้นมาก็เป็นช่วงของเสาร์อาทิตย์ที่ตอนนี้แหละ ผมรู้สึกว่าติ๊บเต็มที่กับการสอบมากๆทั้งวันไม่ออกไปไหน ไม่กินข้าวกินปลา เอาแต่อ่านหนังสืออย่างเดียว จนสองวันนี้หน้าที่ในการจัดหาอาหารกลายเป็นหน้าที่ของผมไปแล้วซะงั้น ตั้งแต่เกิดมาผมก็เพิ่งเคยเจอนี่แหละ คนบ้าอะไรตื่นมาอ่านหนังสือตอนตีห้า แบบไม่ลุกไปไหนนอกจากเข้าห้องน้ำ กับนานๆ ทีถึงหันมาคุยกะผมทีนึง จนเข้านอนเอาตอนตีสอง ก่อนลุกมาอ่านอีกทีในตอนตีห้าแล้วก็ไปนอนอีกทีเอาตอนตีสอง นอนแค่วันละสามชั่วโมงจริงๆ

แล้วช่วงสอบกลางภาค ก็ผ่านพ้นไปจนในวันสุดท้ายที่เป็นการสอบของติ๊บ  ผมก็โทรศัพท์เข้าหาไอ้ตัวเล็กเพื่อจะบอกว่าผมรอที่ใต้ตึกคณะแล้ว แต่โทรไปเท่าไหร่ก็ไม่ยักกะรับสาย หรือไปฉลองสอบเสร็จกับเพื่อนที่ไหนรึป่าวหว่า  ผมหน้าบูด หน้าบึ้งขับรถกลับห้อง คอยดูนะถ้าคราวนี้หนีไป เที่ยวกะใครอีกจะจัดการให้หนักกว่าคราวที่ผ่านมาอีก คอยดูไอ้ตัวเล็ก

ทันทีที่ผมพาหน้าบึ้งๆ ของตัวเองกลับมาถึงห้องก็ต้องแปลกใจ เพราะตอนนี้กุญแจห้องของผมถูกเปิดไว้เรียบร้อยแล้ว แสดงว่าติ๊บกลับมาแล้วก็อยู่ในห้องแล้วนั่นเอง ผมเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าร่างบางยังอยู่ในชุดนิสิต แต่ทว่าตอนนี้หลับใหลอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้ว คงจะเหนื่อยและเพลียมากเพราะช่วงหลังๆ มานี้ติ๊บนอนน้อยเหลือเกินแถมไม่ค่อยจะกินข้าวกินปลา นอกจากนมกับขนมปังไปตามประสา

ตอนแรกผมกะว่าจะ ปลุกเจ้าตัวเล็กขึ้นมาอาบน้ำอาบท่า ก่อนหาข้าวปลากินค่อยนอนต่อแต่คิดไปคิดมาเจ้าตัวคงเพลียมาก คงไม่เป็นไรหรอกมั้งถ้าจะนอนโดยไม่อาบน้ำอาบท่าซักวัน ผมจัดการค่อยปลดกระดุมและเปลี่ยนเสื้อผ้า หลังจากเช็ดเนื้อเช็ดตัว ให้เจ้าตัวเล็กแล้ว ก่อนปล่อยให้หลับใหลไปในที่สุด

เช้าตรู่ของอีกวัน เช้านี้ผมยังทำงานปกติเลยไม่ปลุกดีกว่า ให้นอนตื่นสายซะบ้าง ตื่นมาเดี๋ยวก็หาอะไรกินเองแหละ เพราะของในตู้เย็นยังมีอีกเพียบ

แต่ผมก็ต้องแปลกใจหนักขึ้น เมื่อตอนเย็นที่ผมกลับมาเจ้าตัวก็ยังคงนอนนิ่งอยู่ที่เดิม ผมรู้สึกตกใจ และใจหายอย่างบอกไม่ถูกก่อนรีบไปปลุกให้เจ้าตัวเล็กตื่น

“ติ๊บ เป็นอะไรอ่ะติ๊บ ตื่นๆ” ผมปลุกเจ้าตัวโดย การช้อนร่างแล้วเขย่าๆ แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น….

.

.


.



.

.



.

เจ้าตัวจะตื่นมาแล้วยิ้มให้ผมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วก็ออกมานอนต่อ (Hackz แป่ว... ไอ้เราก็ตกใจนึกว่าเป็นอะไร)

เป็นงั้นไปคงเพลียมากจริงๆ หนึ่งวันเต็มๆ ยังนอนไม่พออีกเหรอนี่ คิดจะถามแต่ผมก็ปล่อยให้นอนต่อไปจนตอนเช้าของอีกวันซึ่ง วันนี้ผมไม่ได้ไปทำงานจึงอยู่ที่ห้อง หลังจากตื่นมาในตอนเช้าผมก็จัดการนำผ้าไปส่งซักและทำทุกอย่างแทนเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังหลับไหล

ผมก็อยากรู่ว่าจะนอนนานแค่ไหน

จึงทำงานนั่นนี่ไป เรื่อยก่อน มารู้สึกตัวอีกทีเอาตอนใกล้ค่ำจึงเงยหน้าจากงานขึ้นมามองนาฬิกาบน ผนังห้อง  ทุ่มนึงพอดี นั่นเท่ากับว่าติ๊บนอนไป 48 ชั่วโมง เศษๆ ได้แล้วนะ เป็นอะไรมากป่าวนี่ เมื่อคิดได้ดังนั้นผมก็เดินไปปลุกเจ้าตัวเล็ก ให้ลุกมาอาบน้ำอาบท่ากินข้าวกินปลาในตอนค่ำของวัน แต่เจ้าตัวก็แค่ลุกขึ้นมาอาบน้ำกินข้าวกินปลาแบบที่ผมบอกเป๊ะๆ แล้วก็กลับไปนอนต่อ อืมมมม นี่เพิ่งปีหนึ่งเองนะนี่ ขึ้นเวรตอนปีห้าปีหกไม่นอนเป็นอาทิตย์รึไงนิ

ผมคิดในใจก่อนจูบเบาๆ ที่เปลือกตาและบอกนอนหลับฝันดีกังเช่นทุกคืนที่ผ่านมา...
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. พี่ติ๊บเราขยันจริงๆ เลย โทษนะครับ ตั้งแต่เกิดมาผมเพิ่งเห็นคนแบบพี่ติ๊บนี่ล่ะ ทุ่มเทให้กับการอ่านหนังสือมาก ขอยกย่องครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 04-06-2010 21:20:09

 :z13:  จิ้มคนโพสก่อนอ่าน  เอิ๊กๆๆๆ +1 คร๊าบผม  o13

ท่าทางหมอติ๊บจะนอนชดเชยตั้งแต่ตอนก่อนสอบนะเนี่ยะ 48 ชั่วโมงรวด  ทำไปได้ไง  อิอิ :o8:

ไม่สิ  48 ชั่วโมงตอน 1 ทุ่ม  ถ้านอนต่อถึงเช้าอีกวัน......ก็  :a5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 04-06-2010 21:31:33

เผลอแปปเดียว  มาสองตอนแล้ววว

พูดถึงเพรชบุรีแล้วอยากกิน ขนม หม้อแกง ทองหยอด ฝอยทอง  หิวเลยอ่ะ

พี่หมอติ๊บน่ารักอ่ะ   นอนมาราธอนได้อีก  อ่านหนังสือหนักขนาดนั้น  ถ้าเป็นคนอื่น(ตัวเอง) อาจตายได้  

แต่ก็เคย นอนมาราธอนแบบนี้เหมือนกัน  ตอนที่ทำโปรเจคตอนปีสี่เสร็จ อดนอนมาเป็นอาทิตย์ หัวถึงหมอน นอนจนแม่นึกว่าลูกไหลตาย ได้เข้ามาดูสภาพศพ

เสียดายยยย   ที่มาเจอพี่ติ๊บมีพี่ไม้เกียมัวร์แล้ว  ไม่งั้นจะบอกให้แม่ไปขอพี่ติ๊บเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 04-06-2010 21:53:50

จะว่าไป  ผมก็ชอบตื่นมาอ่านหนังสือตอนเช้าๆนะครับ สมองมันโล่ง  เข้าใจเนื้อหาได้เร็วดี  แต่ผมไม่อ่านดึกขนาดหมอติ๊บนะ  เพราะถ่าอ่านดึก แล้วผมจะไม่สามารถตื่นแต่เช้าได้  ต้องรีบนอนแล้วค่อยตื่นมาอ่าน ประมาณนั้น






ความจริงไม่มีไรหรอก     เนียนมาดันทู้ให้ครบ 1000 รีพรายเฉยๆ  :laugh:
อยากเจอหมอติ๊บเร็วๆ อิอิ :impress2:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 04-06-2010 21:57:26

พี่ติ๊บ  48  ชั่วโมงนอนเข้าไปได้ไงนะนั่นนะ  เข้าข่ายนอนกินบ้ายกินเมืองแล้วนั่นนะ  อิอิอิ
พี่หมอไม้ไม่กลัวพี่ติบไม่สบายมั่งเหรอนอนมากอย่างนั้นนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 04-06-2010 22:05:22

ไอ้เราก็นึกว่าไม่สบายซะอีกที่แท้นอนกินบ้านกินเมืองนี่เองอิๆๆๆๆๆๆๆๆ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 04-06-2010 22:12:07

มีความรู้สึกว่าหมอบอย กำลังจะโดนรังสีอาฆาตจากพี่หมอไม้เเน่นอน

 :angry2: :angry2: :angry2:

วันนี้พี่หมอติ๊บไปกินไิอติมรู้สึกอยากกินไอติมเรย

เเต่เพิ่งไปถอนฟันมา รู้สึกทรมาณจิงๆๆๆๆๆๆๆๆ :o12:

very sad

**พี่หมอติ๊บนอนเยอะไปป่าว เเต่หนูำก็เคยนอนเเบบนี้

  เฉพาะตอนที่เเฮงค์มากๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 04-06-2010 22:52:55

เอ่อ ผมยังไม่รู้เรื่องไรเลย

หากครบ 1000 รี พี่ติ๊บจะแสดงอภิริหาญ เอ้ย แสดงตัวตนเหรอ

ใช่ป่าว หุหุ

ถ้าใช่ ผมก็จะมาดันด้วยคน หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 05-06-2010 00:48:58

แปะโป้งไว้ก่อน เดี๋ยวจะกลับมาอ่านค่ะ..
เห็นแว่บๆ ถ้าดันครบ1000replyคุณหมอติ๊บจะมาแสดงตัว

มาช่วยดัน..เต็มที่.. :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 05-06-2010 01:08:29

มาดันกันเหอะ.....อึ๊บ อึ๊บ

แฮ่...อย่าว่าเค้าน๊า....เค้าอยากได้หมอติ๊บมาเสวนาในบอร์ดอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 05-06-2010 01:09:00

อันนี้ขอเรียกว่าปั่นละกานนนนนนนนนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 05-06-2010 01:09:55

นี่ก็ปั่นอีกแหล่ะ .....ใครเคืองจะพาไปกินติมที่เซ็นทรัลลาดพร้าว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 05-06-2010 01:11:42

ขออนุญาตปั่นอีกอันนะครับ
ยินดีให้ยิงทิ้ง ถ้าผิดใจใครนะครับ

ขอปั่น ปั่น ปั่น และ ปั่น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 38 มุมสงบ ของชีวิต Final (ว่าที่ลูกสะใภ้) [เย็
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 05-06-2010 02:13:32

(ไม่editเม้นท์เดิมละนะ จะช่วยดัน ฮึบ..ให้ถึง1000เร็วๆ หุหุ)


ได้อ่านรวดเดียวยาวๆอีกแล้ว

อ้างจาก: hackz ที่ 04-06-2010 17:31:51  

...
“ไม่หรอก ย่าเคยสอนไว้ว่า ‘ให้ติ๊บทำตัวเหมือนหญ้า อยู่สูงแค่ไหนก็เกิดได้ อยู่เตี้ยแค่ไหนก็เติบโตได้ ถูกเหยียบย่ำแค่ไหนก็งอกงามต่อไปได้ และจะอยู่ที่คับแคบแค่ไหน ก็ยังมีชีวิตอยู่ต่อไป’ เพราะฉะนั้นไม่ว่าพี่ไม้จะจับติ๊บ ไปวางที่ไหน ติ๊บก็ต้องปรับตัวให้ได้” เจ้าตัวหันมาตอบยิ้มๆ น่ารักซะจริงๆ
...

คุณย่าคุณหมอติ๊บสอนมาดีมากๆ อ่านแล้วซาบซึ้งจากใจจริง

เรื่องการอ่านหนังสือสอบขอคุณหมอติ๊บ..
 :a5:  แม่เจ้า..อึ้งสะท้านโลกมาก..
คุณหมอติ๊บทำได้ยังไง..อ่านมาราธอนขนาดนั้น ไม่แปลกใจเลยทำไมคุณหมอติ๊บเรียนได้เกรดสูงลิ่ว  o1
(อ่านแล้วย้อนมองตัวเองจริงๆ บทนี้ ต่อไปจะพยายามกับการเรียนให้ได้ซักครึ่งหนึ่งที่คุณหมอติ๊บทำไว้ เผื่อ..อะไรๆจะดีขึ้น  :a9: )

ขอบคุณคุณหมอไม้มากนะคะ ที่มาเล่าเรื่องราวของคุณหมอกับคุณหมอติ๊บให้พวกเราได้อ่านกัน ขอบคุณค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณหมอไม้ คุณหมอติ๊บ แล้วก็คุณhackzด้วย ที่เอาเรื่องนี้มาโพสท์ที่นี่
 :กอด1:

ปล. สงสัยนิดหน่อย คุณหมอบอยน่าจะรู้ว่าคุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บเป็นอะไรกัน (ปัจจุบันนะคะไม่ได้หมายถึงตอนในเรื่องที่เล่าอยู่) เขายังไม่เลิกล้มความพยายามอีกเหรอนั่น?
คุณหมอไม้อย่าหึงโหดใส่คุณหมอติ๊บนะคะ  (ฮ่าๆๆ แซวเล่นค่ะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Tifa ที่ 05-06-2010 05:22:10

เอ่อ เวลานอนมันเก็บสะสมเเบเก็บเเต้มได้ด้วยหรือคะนี่

เเต่อ่านหนังสือเเบบนั้นก็ไม่ไหวอะ ตายพอดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 05-06-2010 09:56:39

ช่วงที่เรียนหนักๆ ก็นอนเก็บแต้มแบบพี่ติ๊บเหมือนกัน มันทรมานมากกกกกก :sad4:
พี่ติ๊บโชคดี ที่มีพี่ไม้คอยดูแล แต่เราไม่มีใครก็ดูแลตัวเอง :laugh:
ช่วงนี้วุ่นวายกับการสู้รบกับเด็กน้อยทั้งหลาย เหนื่อยมากมาย ไม่มีแม้แรงจะเล่นคอม T^T
แต่พอมาอ่านเรื่องพี่ไม้กับพี่ติ๊บทีไร ก็จะรู้สึกว่าตัวเองยังลำบากได้ไม่เท่าที่พี่ติ๊บเคยเจอมาเลย
ครบพันรีเร็วๆนะคะ อยากให้พี่ติ๊บมาทักทายเพื่อนๆในเล้าบ้าง :m1:
รักพี่ไม้กับพี่ติ๊บ น้องแฮ็คด้วย ขอบคุณที่มีเรื่องเล่านี้ให้อ่าน รออ่านตอนต่อไปค่าาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 05-06-2010 10:26:03

เหลืออีก 346 รี เท่านั้น 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 05-06-2010 11:02:01

จิ้มเจ๊ รีบนครับ

คิดถึงทุกท่าน หุหุ

เข้ามาดันอีกล่ะกัน หุหุ

Checking the new part on blog P'Mike

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 05-06-2010 13:20:46

คำว่า หนอนหนังสือ คงน้อยไป สำหรับหมอติ๊บแน่ ๆ...
เก่งมากเลย...อดทนจิง ๆๆ...
เป็นเราเบลออ่านไม่รู้เรื่องตั้งแต่วันสองแล้ว...เหอะ ๆๆ
รักหมอติ๊บกะหมอไม้มากยิ่งขึ้นอีก...
สู้ ๆๆ นะ hackz
รับ + ไปด้วยทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 05-06-2010 13:54:15

สงสัยวันเสาร์ไม่ได้ทำงาน หมอไม้ไม่มาลัลล้ากับแควนๆ
เดาว่าน่าจะให้หมอติ๊บนอนกกไข่อยู่แน่เลย (เค้าแค่เดาน้าคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 05-06-2010 14:01:37

มาดัน+ทักทายคุณหมอไม้กับคุณhackz
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-06-2010 14:34:25

 :seng2ped:

มาทักทายบ่ายๆวันหยุด ฝนก็จะตกด้วย

ขอโทษทีที่มาทักทายกันซะสายเลย   พอดีเมื่อคืนหนักไปหน่อยคับบ
.
.
.
.
.
.
.
จะไม่ให้หนักได้ไงไปรับหมอติ๊บที่เซ็นทรัล  แล้วยังต้องเต๊ะท่าใจดีพาหมอบอยไปกินข้าวกินปลา

จนเกือบเที่ยงคืนยังต้องวนรถมาส่งหมอบอยขึ้นรถที่หมอชิตอีก 

เฮ้อออออ แฟนหน้าตาดี แถมใจดีแบบผมนี้  หาได้ที่ไหนอีกมั้ยคับท่านนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 05-06-2010 14:37:43

 :z13:คุณหมอไม้ค่ะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 05-06-2010 18:24:53

อ้างจาก: dr.mike ที่ 05-06-2010 14:34:25  

:seng2ped:
มาทักทายบ่ายๆวันหยุด ฝนก็จะตกด้วย
ขอโทษทีที่มาทักทายกันซะสายเลย   พอดีเมื่อคืนหนักไปหน่อยคับบ
.
.
.
จะไม่ให้หนักได้ไงไปรับหมอติ๊บที่เซ็นทรัล  แล้วยังต้องเต๊ะท่าใจดีพาหมอบอยไปกินข้าวกินปลา
จนเกือบเที่ยงคืนยังต้องวนรถมาส่งหมอบอยขึ้นรถที่หมอชิตอีก 
เฮ้อออออ แฟนหน้าตาดี แถมใจดีแบบผมนี้  หาได้ที่ไหนอีกมั้ยคับท่านนนน

โห  คุณหมอบอยยังไม่ตัดใจอีกหรอคร๊าบบบบบ  รักมั่นคงเสียจริง อิอิ   :impress2:

ปล. (ซุบซิบ) :m26: เพื่อนๆอย่าปั่นทู้จนเกินไปนะครับ  เด๋วโมดุฯ  จะมาดุเอา   :m29:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 05-06-2010 21:23:52

พี่ไม้ขอรับ

มาต่อซักทีเถอะขอรับ

อยากอ่านแล้ว

ง่วงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 05-06-2010 23:27:37

มารอค้าาาาาาาาาาาาาาาาา

เเหม พี่หมอไม้ิใจดีจิงๆๆๆ

นึกว่าจะส่งรังสีอาฆาตไปให้ตลอดทางซะอีก

รีบๆๆๆปั่นเม้นท์ให้ถึง1000เีร็วๆกันดีกว่าเนอะ

อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 06-06-2010 00:54:13

คุณหมอติ๊บ คนอึด(ทั้งเรื่องอ่านหนังสือ   ทั้งเรื่องนอน )ทำไปได้สุดๆ ทุกอย่างเลย o13

คุณหมอไม้ใจดีสุดๆ เลย ข่มใจเอ๊ยทำดีต่อไปนะคะ ยังงัยหมอติ๊บก็ร๊า........ก รัก หมอไม้ที่สุด
งัยซะหมอบอยก็เป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้นค่ะ  อย่าคิดมาก เดี๋ยวหมอติ๊บก็ปล่อยให้นั่งแก่อยู่คนเดียวอีกหรอกค๊า  :m20:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 06-06-2010 00:58:09

โห...........หมอไม้เป็นพ่อพระไรเยี่ยงนี้ น่านับถือ
ไม่มีอารมณ์โกรธ เกลียด หมั่นไส้ หึง หวง หรือ อารมณ์อยากตื้บเลยนะ
เป็นสารถีที่น่ารักอีกดั๊วะ............
หมอติ๊บคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
หาแควนที่แสนดีแบบนี้ที่ใหนไม่ได้อีกแล้วนะครับ.....แต่อย่าใช้งานหนักมากน้า...
สงสารจิตใจหมอไม้มั่งเน้อ ปั้นหน้า เครียดก็เก็บไว้ข้างใน
แล้วจะได้ไประบายกับใคร ที่ใหน เมื่อไหร่ อย่างไร ละเนี่ยะ
เอ..หมอติ๊บรู้มั้ยน๊ออออออออออ ว่าหมอไม้อ่ะ หึ หึ ไม่ชอบหน้าหมอคนนั้นเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 06-06-2010 10:55:05

 :o8:
พึ่งได้ติดตามอ่านเรื่องนี้อ่ะค่ะ

แล้วขอสมัคเป็น FC พี่หมอทั้ง 2 คนแล้วกัน

รักกันให้มากๆน่ะค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-06-2010 11:44:47

Non_stop...............ยินดีต้อนรับแฟนคลับนใหม่ค้าบผมมม  ติดตามตอนต่อๆไปด้วยนะคับ

Loidelohm..............นั่นดิเหมือนตัวเองน่าสงสารยังไงไม่รู้  ใจดีเกินไปป่าวนิ

icyblue .................ไม่จำเป็นหลีกเลี่ยงคำว่า  แก่  นิดนึงนะคับ  มันแทงใจ

puenfriend ............อย่าลืมแวะมาเม้นท์บ่อยๆละกันคับ

hackz....................กำลังดำเนินการอัพให้น้องเอ้ยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 06-06-2010 12:26:33

เข้ามาอ่าน กี่รอบ ก็ยัง น่ารักอยู่ดีน่ะ

คูี่่นี้อ่ะ
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-06-2010 15:37:26

 :o8:  นายแฮค

พี่อัพเดทตอนใหม่ให้เรียบร้อยแล้วคับ  ไปเอามาอัพต่อได้เลยจะได้ไม่ขาดช่วง

ตอนนี้ยังหวานกันดีอยู่  อ่านต่อไปเรื่อยๆหวังว่าคงยังไม่เบื่อกันน่ะคับผม

เห็นบางคนบอกว่าจะเป็นเบาหวานกันซะแล้ว   เอาใจช่วยผมต่อไปด้วยนะค้าบบ

ตอนหน้าจะไปโรแมนติกกันต่อที่ไหน  โปรดติมตาม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 39 ศัตรูหัวใจ [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 06-06-2010 17:31:10

โห.......พี่ไม้มีตอนที่ไม่หวานด้วยเหรอเนี่ย   แต่ก็ดีนะชีวิตจะได้ไม่ขาดรสชาติ มีหลายๆรส  :laugh:

    ตอนโยนเหรียญเราว่าหมอติ๊บแน่แล้วนะ พอตอนสอบเจออ่านหนังสือแบบมาราธอน
กับตอนที่นอนแบบลืมตื่นนี่ สุดยอดเลยทำได้ไง o13  เป็นเรานะขอลาตั้งกะบรรทัดแรก  :z3:
เชื่อเลยนะเนี่ย แต่ถ้ามีหมอเก่งๆๆ อย่างนี้อยู่ในเมืองไทยก็ดีนะ o13 o13 ชอบ ชอบ

ปล.รออ่านตอนต่อไป  :bye2: :mc4:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 06-06-2010 18:39:24

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่
14:45 6/6/2010

รุ่งเช้าของวันใหม่หลังจากฤดูกาลแห่งการสอบของหมอติ๊บผ่านไปเรียบร้อย และฤดูกาลแห่งการทำงานของผมก็ผ่านไปเช่นกัน เพราะนี่เป็นสัปดาห์สุดท้ายของปีแล้ว และวันนี้ก็เป็นวันทำงานวันสุดท้ายของผมในรอบปีนี้

วันนี้ผมขับรถออกจากหอพักในเวลาปกติ ก่อนแวะไปส่งเจ้าตัวเล็ก ที่ต้องไปคืนหนังสือที่หอสมุด หลังจากเอามาดองเค็มเก็บไว้อ่านเป็นอาทิตย์ๆ แบบไม่กลัวเสียค่าปรับเพราะขี้เกียจเอาไปคืน

“แล้ววันนี้จะไปไหนต่ออ่ะนี่” ผมถามหลังจากมาจอดรถที่ด้านข้างหอสมุดเพื่อส่งให้เจ้าตัวเล็กได้ไปคืนหนังสือ

“คงไม่ไปไหนแล้วละ เดี๋ยวคืนหนังสือเสร็จก็ดูอะไรในศูนย์หนังสือจุฬา แล้วเดี๋ยวติ๊บกลับห้องเองได้”

“โอเคงั้นมีอะไรโทรหาพี่แล้วกัน” ผมกำชับ ก่อนออกรถไปยังที่ทำงานของผม

“อ้าว หมอไม้” เสียงแว่วๆ ดังขึ้นทันที หลังจากที่ผมก้าวออกมาจากตัวรถ

“อ้าว ว่าไงหมอจ๊ะโอ๋ มาทำงานแต่เช้าเลยนะคับ”

“คับผม พอดีวันนี้ขึ้นเวรเช้า หมอไม้ยังไม่หยุดอีกเหรอคับ จะปีใหม่แล้ว ทั้งทีไม่มีโปรแกรมไปไหนเหรอคับ”

“วันนี้ทำงานวันสุดท้ายแล้วละคับ พรุ่งนี้หยุด ว่าจะไปเที่ยวบ้านติ๊บพอดีเลย”

ผมได้ที บอกถึงแผนการไปเที่ยวบ้านติ๊บ ที่ผมเองก็ยังไม่ได้คอนเฟิร์มกับเจ้าตัวเลย แต่เมื่อเห็นหน้าหมอจ๊ะโอ๋ตกกะใจแบบนี้มันสะใจเล็กๆ ดีเหมือนกันแฮะ

“โห เป็นหมอฟันนี่ก็ดีนะคับ มีเวลาพักผ่อนตายตัว” ไอ้หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มเอ่ยขึ้น

“คับผม แต่เป็นหมอก็ดีนะคับได้รักษาคน ได้ช่วยเหลือคนได้ทุกเมื่อ ทุกโอกาส” ผมกล่าวก่อนเดินแยกไปที่แผนกของตนเอง…

แล้วผมก็ทำงาน วันทำงานวันสุดท้ายของปี มาจนเวลาเที่ยงกว่าๆ จึงได้วางมือ ไปหาไรกินก่อนดีกว่า คิดได้ดังนั้นผมจึงเดินไปที่โต๊ะทำงานของหมอกิ๊กเพื่อที่จะชวนไปทานข้าว แต่ระหว่างรอหมอกิ๊กจัดการทำคนไข้คนสุดท้ายอยู่นั้น เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นมา เมื่อกดรับก็รู้ทันทีว่าเสียงเรียกปลายสายนั้นมาจากใคร

“พี่ไม้พักเที่ยงรึยังอะคับ” เสียงหมอติ๊บเจื้อยแจ้วมาจากปลายสาย

“ยังเลยกำลังจะออกไปทาน ติ๊บอ่ะอยู่ที่ไหน”

“กำลังว่าจะชวนไปหาไรกินหน้า ม. ซะหน่อย”

“เดี่ยวพี่รอพี่กิ๊กอยู่อ่ะ กำลังว่าจะออกไปหาไรกินกับพี่กิ๊ก เรามารอพี่ที่ศูนย์วิจัยดิ ไปพร้อมกัน”

และยังไม่ทันที่ผมจะได้เอ่ยไรไปมากกว่านั้น ก็เห็นร่างบางเดินดุ่มๆ มาอยู่หน้าแผนกผมเรียบร้อยแล้ว เจ้าตัวยิ้มจนตาหยี ก่อนทักทายผมและนั่งลงข้างๆ ผมที่ตอนนี้นั่งรอหมอกิ๊กอยู่ที่หน้าแผนก

“ติ๊บอยากกินข้าวอบหม้อดินร้านหน้า ม. อะ พี่ไม้พาไปกินหน่อยนะคับ”

“คิดไงอยากกินข้าวอบหม้อดินตอนกลางวัน อากาศร้อนจะตาย”

“อ่าวก็อากาศร้อนก็กินข้าวอบหม้อดิน แล้วก็กินไอติมต่อเลยไง ร้านนั้นเค้ามีไอติมด้วยนี่นา” เจ้าตัวบอกถึงแผนที่อยากไปกินข้าวหน้า ม. ก่อนถูกผม ขยี้ที่หัวนั้นเมื่อรู้ทันเจ้าตัวเล็ก

“ที่แท้ก็อยากกินไอติมนี่เอง”

และทันทีที่ผมจะได้เจรจาอะไรกันไปมากกว่านี้ หมอกิ๊กก็พาร่างกายที่สวยทุกทุมมองของเธอ ออกมาจากห้องทำคนไข้เรียบร้อย(ไม่ต้องแปลกใจนะคับผมชอบล้อ กิ๊กบ่อยๆว่าเป็นคนที่สวยทุกมุมมอง เพราะวัตถุทรงกลม มีลักษณะเหมือนกันทุกด้านไม่ว่ามองจากด้านไหน อิอิ)

“หวัดดีคับพี่กิ๊ก” ติ๊บเอ่ยทักทายหมอกิ๊ก หลังจากเดินตรงมายังพวกเราที่กำลังนั่งรอเธออยู่

“หวัดดีคะ สอบเสร็จหมดแล้วเหรอคะ” หมอกิ๊กเอ่ยถาม

“เรียบร้อยหมดแล้วคับ วันนี้ว่าง เลยมาชวนพี่ไม้ไปทานข้าวหน้า ม. พี่กิ๊กไปทานด้วยกันนะคับ”

“มีเหรอที่คนสวยๆ แบบพี่จะปฏิเสธน้ำใจเด็กน้อยตาดำๆ แบบน้องติ๊บได้ลงคอ”

กิ๊กตอบรับด้วยอาการเจียมตัวเอาการ ก่อนที่เราจะเดินตรงไปยังรถของผมเพื่อขับรถออกไปหาอะไรกินที่ด้านหน้า ม. ซึ่งบริเวณด้านหน้ามหาลัย จะเป็นที่ตั้งของร้านอาหารที่เป็นห้องแอร์อยู่ไม่กี่ร้าน และอากาศร้อนๆในตอนกลางวันแบบนี้คงทำให้เราทานข้าวได้อร่อยขึ้น

แต่ระหว่างที่เราสามคนเดินไปที่รถ บุคคลผู้ไม่ได้รับเชิญก็โผล่มาทักทายกันพอดี ไม่น่าเดินผ่านมาทางนี้เลยให้ตายซิ ผมคิดในใจ

“อ่าว หมอไม้ หมอกิ๊ก หมอติ๊บ ไปไหนกันเหรอคับ” เสียงชายหนุ่มหน้าเข้ม ในชุดเสื้อกาวน์สีขาวตัวยาวเอ่ยทักทาย (Hackz - -*)

“พอดีจะไปหาทานไรมื้อเที่ยงกันอ่ะคับ หมอจ๊ะโอ๋ไปทานด้วยกันมั้ยคับ”

เร็วกว่าให้คำตอบ หมอจ๊ะโอ๋กุลีกุจอถอดเสื้อกาวน์ตัวยาวนั้นอย่างรวดเร็ว ก่อนฝากพลาบาลที่เดินผ่านมาแล้วก็เดินดุ่มๆ มายังพวกเรา

“ก็ดีซิคับกำลังหิวพอดีเลย ว่าแต่จะไปทานที่ไหนกันครับ”

และแล้วมื้อเที่ยงที่แสนจะฝืดคอก็ผ่านพ้นไปสำหรับผม ไม่ใช่ว่าร้านนี้ทำกับข้าวไม่อร่อยแต่อย่างใดนะคับ แต่ที่ว่ามันฝืดคอก็เพราะแขกที่ไม่ได้รับเชิญนี่ซิ นั่งกินไป จ้องหน้าติ๊บไป มีตักกับข้าวให้กันเป็นระยะๆ และที่สำคัญ…

“อาหารมื้อเที่ยงผ่านไปแล้ว โอริโอ้ปั่นเย็นๆ ซักแก้วมั้ยคับน้องติ๊บ”

“โห ดีเลยคับ ของชอบเลยโอริโอ้ปั่นเนี่ย”

“โอเชงั้นเดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง” หมอจ๊ะโอ๋เอ่ยพร้อมกับเดินไปสั่งที่เค้าท์เตอร์

“กิ๊ก หมอไม้ เอาไรอีกป่าวคับ”

“อ่อ ไม่ดีกว่าคับ ผมอิ่มแล้ว” (Hackz - -*)

แล้วระหว่างที่ผมสองคน รอสองหมอนี่กินโอริโอ้ปั่นเย็นๆ กันอย่างเอร็ดอร่อย ผมก็แอบสังเกตดูอาการของหมอจ๊ะโอ๋ที่รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้จะไม่มีการเก็บอาการที่แสดงออกจนนอกหน้าว่าชอบหรือจะจีบติ๊บเอาไว้บ้างเลย ไม่ว่าจะเป็นการตักอาหารให้บ่อยๆ การกินโอริโอ้เย็นๆ แบบนี้หรือแม้กระทั่งการพูดคุยสนทนาระหว่างการทานอาหารมื้อเที่ยงนี่ด้วย ทำให้ผมรู้สึกได้เลยว่า ไอ้หมอหน้าเข้มคนนี้มันน่ากลัวเอาเสียจริงๆ มิได้เกรงกลัวผมที่นั่งเต๊ะหน้าขรึมๆ แต่อย่าใด

หลังจากอาหารเที่ยงที่แสนอึดอัดผ่านพ้นไป หมอจ๊ะโอ๋ขอตัวไปทำงานในช่วงบ่าย กิ๊กก็ขอตัวไปทำคนไข้ต่อ ส่วนผมที่ไม่มีคนไข้ก็นั่งคุยกับติ๊บไปก่อนพลางๆ เพราะวันนี้เจ้าตัวไม่มีเรียนหรือไม่มีงานอะไรที่ต้องทำต่อ

“นี่ก็แสดงว่ารอกลับห้องพร้อมพี่อย่างเดียวเลยใช่มั้ย” ผมเอ่ยถามขึ้นในขณะที่ดูตารางนัดคนไข้ของวันนี้ซึ่งวันนี้ผมไม่มีนัดคนไข้ใน ช่วงบ่ายเลย

“ใช่แล้ว ก็ไม่รู้จะไปไหน พอดีไปที่ศูนย์หนังสือจุฬาได้หนังสือมาเล่มสองเล่ม พี่ไม้ก็ทำคนไข้ต่อได้ตามสบายเดี๋ยวติ๊บ นั่งอ่านหนังสือรอในห้องพักนี่ก็ได้คับ”

“พี่ก็ไม่มีคนไข้แล้วอะดิ มาเป็นคนไข้ให้หน่อยซิ”

“ทำไมเหรอ มีแต่คนเค้าอยากพัก นี่อยากทำงาน มีงี้ด้วยคนเรา”

“ก็พี่อยากตรวจฟันให้ติ๊บมันผิดตรงไหน” ผมบอกก่อนลากเจ้าตัวเล็กไปที่ห้องตรวจ

“คุณหมอไม่มีฟันผุเลยแฮะดีจัง แต่มีตรงหลุมร่องฟันนิดๆ หน่อยๆ เดี๋ยวพี่เคลือบหลุมร่องฟันให้แล้วกัน แล้วก็ขูดหินปูนให้นะ”

ผมไม่ต้องรอคำตอบจากเจ้าตัวเอ่ยทัดทานแต่อย่างใด ก่อนเอาบัตรประจำตัวคนไข้ของโรงพยาบาลซึ่งเจ้าตัวพกติดกระเป๋าเป็นประจำอยู่แล้วไปดำเนินการให้เรียบร้อย ก่อนกลับมาลงมือขูดหินปูนและเคลือบหลุมร่องฟันให้เจ้าตัวเล็กจนฟันสวยเรียบร้อย ก็ใช้เวลาไปหลายช่วงโมงเหมือนกัน ตั้งแต่เข้างานบ่ายจนได้เวลาเลิกงานเอาในตอนค่ำๆ

“โห เมื่อยปากมากเลยพี่ไม้”

“ก็เคลือบหลุมร่องฟันไปตั้งหลายซี่ แถมขูดหินปูนทั้งปากก็เมื่อยงี้แหละ”

“แล้วทำไมพี่ไม้ไม่ค่อยทยอยทำให้ติ๊บละ ทำทีละนิดละหน่อย”

“เดี๋ยวไม่เคลือบไว้เดี๋ยวมันก็ผุ แล้วติ๊บมีเวลาว่างมาทำฟันบ่อยๆ ซะที่ไหนละ” ผมถามย้อน ก่อนหันไปยิ้มให้กับเจ้าตัวเล็กที่ใช้สองมือกุมคางอยู่ในเวลานี้ คงจะเมื่อยกรามเอาเสียมากๆ นั่นเอง

“ได้เวลาพี่เลิกงานแล้ว กลับกันเหอะ” ผมเอ่ยชวนเจ้าตัวเล็กก่อนเดินไปถอดเสื้อกาวน์และจัดการล้างมือให้เรียบร้อย

ในขณะที่ผมขับรถออกมาจากโรงพยาบาลมุ่งหน้าสู่หอพัก

“สอบเสร็จแล้ว แล้วนี่ก็ปิดปีใหม่แล้ว จะกลับบ้านวันไหนละนี่”

“ก็รอขออนุญาตพี่ไม้อยู่นี่ไงว่าจะให้ติ๊บกลับวันไหน” ติ๊บเอ่ยตอบกลับมาในขณะที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหายจากอาการเมื่อยกรามแต่อย่างใด

“ต้องรอขออนุญาตพี่ทำไม เดี๋ยวพี่พากลับไง เคยสัญญาไว้แล้วไม่อยากผิดสัญญา” ผมตอบพร้อมดึงมือที่กุมอยู่ที่คางนั้นมากุมไว้

“ไม่ได้ว่าอะไร ถ้าพี่ไม้ติดงานติ๊บกลับคนเดียวก็ได้ เอาที่พี่ไม้สะดวกแหละคับ”

“ก็พี่เคลียร์งานแล้วไง นี่ก็ได้หยุดตั้งห้าวัน เดี๋ยวพี่พากลับคืนนี้เลยยังได้”

“ไว้กลับพรุ่งนี้เช้าดีกว่าคับ ของก็ยังไม่ได้เก็บกันเลย อีกอย่างวันนี้พี่ไม้ก็ทำงานทั้งวันไม่อยากให้ขับรถกลางคืน”

“ขอบคุณคับที่เป็นห่วง” ผมยื่นมือไปขยี้หัวเจ้าตัวเล็กเบาๆ

“ใครบอกว่าเป็นห่วง ติ๊บขี้เกียจต้องมานั่งคุยเป็นเพื่อนระหว่างทางตะหาก ง่วงตายเลย”

“ดูซิ คนเราใจร้าย” ผมเอ่ย ก่อนแกล้งทำหน้างอนๆ

“โอ๋ๆ ล้อเล่น ก็ทางกลับบ้านติ๊บมันขึ้นเขาลงเขา ตอนออกจากพิษณุโลกนี่แหละ ช่วงด่านซ้ายอะ ติ๊บไม่อยากให้พี่ไม้ขับรถกลางคืน ไม่ชินทางด้วย คืนนี้นอนพักเอาแรงก่อนดีกว่า แล้วพรุ่งนี้ค่อยออกเดินทางแต่เช้ากัน”

“โอเคคับ น้อมรับคำสั่งคับผม” ผมตอบก่อนดึงมือน้อยๆ นั้นมาหอมเข้าไปหนึ่งที 

แล้วคืนนั้นถ้าผมจำไม่ผิด เจ้าตัวเล็กก็กินนมไปเป็นอาหารเย็นเพราะบ่นเมื่อยกราม ก่อนจัดการจัดเสื้อผ้าของเราสองคนใส่ลงในกระเป๋า เตรียมหนังสือกลับไปอ่านที่บ้าน และเตรียมของใช้จำเป็นอีกเล็กน้อยก่อนที่เราสองคนจะหลับเอาแรงเพื่อใช้ในการเดินทางของวันรุ่งขึ้น

พรุ่งนี้แล้วซินะ เจอกัน ‘นครพนม’
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. แอบดีใจ ที่เห็นบทงอนของพี่ไม้ และก็ใช่ ที่เจอกันนครพนม พรุ่งนี้ผมก็ต้องไป ร.ร. หุหุ เจอกันตอนเย็นครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 06-06-2010 18:43:31

บวกให้กำลังใจทั้งพี่หมอไมค์และนายแฮ็คส์ค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 06-06-2010 18:50:06

จะตามไปดูต่อที่ นครพนมค่ะ
แต่เหลืออีกแค่ 327 รีนะคะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 06-06-2010 18:52:13

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 06-06-2010 18:50:06  

จะตามไปดูต่อที่ นครพนมค่ะ
แต่เหลืออีกแค่ 327 รีนะคะ 555

ง่ะ มีนับด้วยเจ๊เรา

หุหุ อยากเจอเหมือนกันนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 06-06-2010 19:17:47

จะพาไปเปิดตัวแล้วว 

นับถอยหลังรอพี่หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 06-06-2010 19:32:11

อิอิ  แอบหมุนนาฬิกาเลยนะนี่  อยากไปนครพนมไวๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 06-06-2010 19:36:37

พึ่งเข้ามาอ่านครับบบบบบ

มาช่วยดัน   :z10: :z10:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 06-06-2010 20:36:55

 :o8: :o8: :o8:

น่ารักอีกแล้วววว

(อยากทำฟันบ้างจัง)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 06-06-2010 21:09:48

เดี๋ยวนี้มีก้างเยอะนะครับหมอไม้ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Finix ที่ 06-06-2010 21:26:28

อ่านแล้วคิดถึงจัง ไม่รู้ตอนนี้จะเปลี่ยนไปขนาดไหนแล้ว จบมาจากที่นั้นก็เมื่อ 47 นี่ 53 แล้ว เฮ้ย แก่จังกู
แต่ก็รักและผูกพันธ์กับที่นั่นมากเหมือน และยิ่งอบ่างความรักของผมก็เริ่มที่นั่นเหมือนกัน นี่ก็คบกันมาตั้ง7 ปีล่ะ
ก็ไม่รู้จะได้อยู่ด้วยกันอีกนานเท่าไหร่ ...... คิดถึงจัง มอนอ. คิดถึงร้านนมหน้าหอหญิงซึ่งตอนนี้ไม่มีแล้ว ฮ่าฮ่า คิดถึง โภ 1 โภ 2 ด้วย
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 06-06-2010 21:51:31

อ้างจาก: Finix ที่ 06-06-2010 21:26:28  

อ่านแล้วคิดถึงจัง ไม่รู้ตอนนี้จะเปลี่ยนไปขนาดไหนแล้ว จบมาจากที่นั้นก็เมื่อ 47 นี่ 53 แล้ว เฮ้ย แก่จังกู
แต่ก็รักและผูกพันธ์กับที่นั่นมากเหมือน และยิ่งอบ่างความรักของผมก็เริ่มที่นั่นเหมือนกัน นี่ก็คบกันมาตั้ง7 ปีล่ะ
ก็ไม่รู้จะได้อยู่ด้วยกันอีกนานเท่าไหร่ ...... คิดถึงจัง มอนอ. คิดถึงร้านนมหน้าหอหญิงซึ่งตอนนี้ไม่มีแล้ว ฮ่าฮ่า คิดถึง โภ 1 โภ 2 ด้วย
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เป็นกำลังใจให้นะพี่

อดีตที่ผ่าน ในช่วงของความรู้สึกดีก็ขอให้พี่ได้เก็บไว้

ส่วนอดีตที่ผ่าน ในช่วงของการเสียความรู้สึก พี่ก็ไม่ต้องเก็บมันไว้ ปล่อยวางไว้ หุหุ

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 06-06-2010 22:09:57

แอร๊ยยย~
หมอติ๊บโดนหมอไม้ทำฟัน
:-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 06-06-2010 22:30:47

หมอจ๊ะโอ๋เขารู้หรือไม่รู้ว่าคุณหมอไม้เป็นแฟนคุณหมอติ๊บ?
เหมือนจะแกล้งไม่รู้เลย -*-

 :L2:ให้กำลังใจคุณหมอและคุณhackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 06-06-2010 23:03:09

พี่หมอไม้แนะนำตัวกะคุณป้าและคุณย่าว่าอะไรอะคะ  อยากรู้จริงๆๆ เลยนะเนี่ย

ปล. คุณหมอจ๊ะโอ๋ นี่แกแรงนะ  ตกลงพี่แกแกล้งแหย่หนวดแมวอะเปลี่ยวเนี่ย
ปล. ขอบคุณ hackz นะจ๊ะที่มาอัพให้อ่านกันเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2010 09:06:59

 :t3:  แอบง่วงเหงาหาวนอนตอนเช้าของวันทำงาน

อัพให้ล่วงหน้าไปหลายตอนแล้วน่ะคับ  จัดการต่อได้เลยนะนายแฮค

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่ยังคงไม่เบื่อผมกับหมอติ๊บ

ครบพันเมื่อไหร่จะรีบทวงสัญญาจากหมอติ๊บให้คับ

วันนี้เห็นหมอติ๊บยิ้มไปทำงานหน้าบานเลยเพราะมีข่าวดีว่าได้ทุนไปเรียนต่อด๊อกเตอร์จริงๆแล้ว

และวันนี้ก็ไปเซนต์สัญญารับทุนเรียนแล้ว  เดี่ยวข่าวอัพเดทยังไงมาเล่าสู่กันฟังอีกทีนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 07-06-2010 09:32:39

 :L2: :L2: :L2:

ดีใจกับพี่หมอติ๊บด้วยค่าๆๆๆๆๆ

ได้ทุนไปเรียนต่อดอกเตอร์ เก่งจิงๆๆๆๆเรย (เเฟนใครเนี๊ย)

มารอคุณHackzอัพค่าๆๆๆๆๆ

รอ รอ รอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 07-06-2010 10:16:27

เก่งหลายเด้ออออออออออออออ หมอติ๊บ......
ขอคารวะ...ด้วยไอติม 1 โคน
ว่าแต่...ถ้าหมอติ๊บไปเรียน แล้วหมอไม้อ่ะ อยู่ไงเนี๊ยะ....
อยากให้ไปด้วยกันอ่าครับ ได้ป่ะ...
อยู่คนเดียว เดี๋ยวหมอไม้เกเร ไปเที่ยวเล่นซุกซนล่ะแย่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 07-06-2010 10:19:54

เอ่อ....พูดคำว่าหมอไม้ ไอ้เราก็พาลไปนึกถึงเจ้าหน้าที่กรมป่าไม้โน่น เค้าก็เป็นหมอไม้เหมือนกันนะ
อิอิ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 07-06-2010 10:22:27

 :L2:  ยินดีกับหมอติ๊บด้วยค่ะ


รอน้อง hackz ด้วยใจจดจ่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 07-06-2010 10:23:04

ติ๊บได้แฟนเป็นหมอฟันมันก็ดีอย่างนี้แหละ

ฟันสวย....หน้าใส (เกี่ยวหรือป่าวนะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2010 10:39:01

patee..........การมีแฟนเป็นหมอฟัน  ฟันสวยนี่เกี่ยวเต็มๆคับเพราะทั้งอุดฟัน  ขูดหินปูน  เคลือบหลุมร่องฟัน จัดฟัน
                  ครอบฟัน  ทั้งหมดทั้งมวลนี่ไม่ได้ตังค์ซักกะบาทแถมคนไข้ยังเบี้ยวนัดหมอบ่อยๆแบบนี้เพิ่งเคยเห็น  แต่ทว่าก็
               ไม่กล้าดุคับ   กลัวววววว  แต่เรื่องหน้าใสนี่ใสมาตั้งนานละคับ  แต่เดี๋ยวนี้ใสเว่อร์ไปแล้วววว

sweetener...ขอบคุณแทนหมอติ๊บคับ  ผมเองก็รอนายแฮคมาต่อเช่นกันนน

Loidelohm...ยังดีน่ะที่เรียกแค่หมอไม้  ไม่เรียกหมอไม้(ป่าเดียวกัน)

puenfriend..ขอบคุณสำหรับกำลังใจคับ  เดี่ยวนายแฮคคงมาอัพให้แล้วอะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 07-06-2010 10:48:57

 :L2: ยินดีกับพี่หมอติ๊บด้วยค่ะ  แล้วพี่ติ๊บจะไปเรียนต่อที่ไหนหรอค่ะ

ตัวเองก็คิดว่าจะเรียนต่อเหมือนกัน แต่ติดตรงที่ยังขี้เกียจเรียนอยู่  :m23:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 07-06-2010 10:56:29

ว้าวหมอติ๊บเก่งจริงๆเลย  o13 ได้ทุนด้วย อิอิ
แล้วคุณหมอไม้หละครับ  จะตามหมอติ๊บไปหรือเปล่า  :impress2:


รออ่านตอนต่อไปนะคร๊าบบบ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 07-06-2010 10:59:18

แล้วหมอไม้ล่ะ ได้ใช้นวัตกรรมของ anti aging ช่วยมั้ยล่ะครับ
แล้วถ้าหหมอฟันต้องการอุดฟัน ขูดหินปูนเนี่ยะ ต้องไปหาหมอไรครับย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 07-06-2010 11:02:37

ดีค่ะพี่ไม้(ใจจริงอยากเรียก ลุงไม้ ฮ่าๆ)
 :L2:ฝากแสดงความยินดีไปถึงพี่ติ๊บ(ลำเอียงเห็นๆ จากการเรียก) ด้วยนะคะ ได้ทุนเรียนต่อแล้ว...ในประเทศ หรือต่างประเทศเอ่ย?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2010 11:53:29

pattra_13 ..........มาเรียกลุงไม้เดี๋ยวจับตีก้นเลย  หยาบคายยยย

Loidelohm..........anti - aging มาเรียบร้อยละคับแต่เจ๊ากันกับที่เต๊ะท่าหน้าบึ้งใส่หมอติ๊บแต่ละทีนี่แหละ

assassin............ปล่อยเขาไปเหอะคับคงไม่ตามไปละคุยกันแล้วละว่าถึงตอนติ๊บไปผมอยู่สลับกันกะตอนที่ผมไปเรียน

TANYAjip...........เดี๋ยวให้ผมสัมภาษณ์เจ้าตัวแล้วมาบอกเล่ากันอีกทีนะคับว่าได้ทุนที่ไหนเมื่อไหร่ยังไง 
                        แต่เรื่องได้ ทุนนี่รู้มานานตั้งแต่เขาจบแล้วละคับเพราะเกียรตินิยมนอนมาขนาดนั้นขอทุนที่ไหนเขาก็ให้ 
                แต่เจ้าตัวมัวแต่เลือกอยู่ว่าอันไหนข้อผูกมัดมันสมกับที่จะลงทุนไปเรียน  แล้วยูไหนขึ้นชื่อเรื่อง anti-aging

ปล. เที่ยงแล้วทานข้าวให้อร่อยกันทุกคนนะคับ  ไว้มีโอกาสจะให้หมอติ๊บมาตอบรายละเอียดด้วยตัวเอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 07-06-2010 11:59:26

^
^
^
^
ขอจิ้มทวารหน่อยนะคร้าบบบบบบบบ

เอ่อ....แล้วตอนนี้หมอกิ๊กไปอยู่ที่ใหนแล้วครับ
ยังสวยทุกมุมมองหรือป่าวเอ่ย..
ถ้าเจอฝากบอก เอ๊ย ฝากถาม ด้วยนะครับว่า รับแฟนคลับบ้างป่าว


วาว........ว..........................ว.............................
ตัวเลขที่เหลือสวยจังแฮะ  303 ( กลัว กล้า อาฆาต )

หึ หึ

ให้หมอติ๊บ      :L2:

ให้หมอไม้        :a5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2010 12:03:51

Loidelohm ..........ถ้าชอบแนวขาดแคลนความสวย  มากด้วยอารมณ์ฮา  ร้อนฉ่าทุกมุมมอง ก็คงเป็นแนวหมอกิ๊ก
                         แต่เธอสวยทุกมุมมองจริงๆนะ  ตอนนี้แต่งงานมีลูปไปเรียบร้อยละคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2010 14:55:40

 :z3:

วันนี้แฟนคลับหมอติ๊บหายไปไหนหมดหว่า  ไมเงียบเหงากันจังคร้าบบบบบ

สงสัยงานยุ่ง  เอ๊ะ  รึแอบงีบตอนบ่ายยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 07-06-2010 15:07:06

^
^
^

คุณหมอครับ เลขรีพลายข้างบนอ่ะ ยกให้หมอนะครับ อิอิ.....69     (9)  อ่ะ
ฮี้วววววววววววววววววววววววววววววววว


ถ้าบอกว่าหลับ หมอจะมาปลุกมั้ยอ่t

เหอ เหอ ประชุมเพิ่งเลิก.......หมอคร้าบบบบบบบบบบบบ
ขอยาแก้ปวดหัว 1 กระปุกหญ่ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 07-06-2010 15:14:15

เฮอะๆ วันนี้เปิดเรียนวันแรกค่ะ
ยุ่งวุ่นวายที่สุด
ทำไมตอนเป็นนักเรียนไม่เห็นเราจะวุ่นวายอะไรแบบนี้เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 07-06-2010 16:55:54

หายไปอ่านหนังสือสอบกับแอบงีบมาค้า   อ่านทีไรหลับทุกทีเลยพวกหนังสือเรียนเนี่ย

ถ้าอ่านได้แบบพี่ติ๊บ  คงได้เกรียรตินิยมไปแล้ว  ไม่ต้องได้เกรดนิยมแบบนี้หรอกค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 40 ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 07-06-2010 17:36:02

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รอจนเเอบงีบมาเหมือนกัน :t3:

มารายงานตัวเเล้วค่ะ

โดนเรียกลุงซะเเล้ว เอ๊ะๆๆๆ หรือว่าอายุจะเยอะจิงๆ

 :z2: :z2: มาเต้นรอคุณHackzอัพต่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-06-2010 17:58:14

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน
08:15 7/6/2010

เช้าสุดท้ายของปีผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าตรู่ เมื่อติ๊บตื่นขึ้นมาจัดการอาบน้ำอาบท่าก่อนเตรียมอาหาร เช้าเป็นนมเปรี้ยวกาแฟ และขนมปังปิ้ง อาหารเช้าที่ง่ายและสะดวกที่สุดของเราสองคน

“ตื่นแต่เช้าเชียวนะ” ผมเดินมารอวบกอดเจ้าตัวที่ตอนนี้กำลังเตรียมอาหารเช้าให้ผม

ผมจัดการอาบน้ำอาบท่าแต่งตัว และลิ้มรสกาแฟหอมกรุ่น

“เราจะกลับกันกี่วันอ่ะนี่” ผมถามขึ้นในขณะที่จัดการอาหารเช้าผ่านไปเรียบร้อยในตอนเช้าตรู่

“ก็อยากจะอยู่กับป้ากับย่าให้นานที่สุดอะคับ” เจ้าตัวตอบกลับมา

“งั้นเราก็รีบไปกันเลยดีกว่าจะได้ถึงบ้านไวๆ”'

เร็วเท่าความคิด ติ๊บก็จัดการลากกระเป๋าเสื้อผ้าของใช้จำเป็นมาวางหน้าห้อง เช็คความเรียบร้อยของห้อง ก่อนเดินลิ่วๆ ไปที่รถ ส่วนหน้าที่แบกสัมภาระ ของผมตามเคย เฮ้อออออ (Hackz T^T*)

เราสองคนแวะมาไว้สมเด็จพระนเรศวรที่ลานสมเด็จในมหาวิทยาลัย เพื่อขอพรให้การเดินทางคราวนี้ของเราราบรื่นและปลอดภัย ก่อนออกเดินทางกันในตอนเช้าของวันสุดท้ายของปีนั่นเอง

ผมขับรถจากตัวเมืองพิษณุโลก ผ่านมาเส้นนครไทตามประสาคนที่ไม่รู้จักที่ทาง อาศัยว่าติ๊บเป็นคนบอกทางตามที่ตนเองได้นั่งรถโดยสารกลับบ้านนั่นเอง ซึ่งเพิ่งมารู้เอาตอนหลังเมื่อไม่กี่ปีนี่เองว่ามันสุดแสนจะอ้อม เพราะเป็นรถโดยสารเพียงสายเดียวที่วิ่ง จากภาคอิสานสู่ภาคเหนือ เลยอ้อมภาคอิสานซะเกือบครบทุกจังหวัด

เมื่อออกมาจากพิษณุโลกในตอนเช้าตรู่ ติ๊บไม่ลืมที่จะเตรียมกาแฟร้อนๆ ใส่ในกระติกมาให้ผมได้เติมความสดชื่อนอยู่บ่อยๆ เพราะเจ้าตัวรู้ดีว่าผมมักจะง่วงเอาง่ายๆในตอนขับรถ และในขณะที่นั่งมาด้วยกันทิวทัศน์สองข้างทางก็ทำให้ผมตื่นตาตื่นใจได้ไม่น้อย กับบรรยากาศท้องทุ่งนาเจอกับแสงแดดสีทองในตอนเช้าตรู่ของวัน ก็ทำให้มีเสน่ห์น่าหลงใหลแก่หนุ่มเมืองกรุงที่ไม่ค่อยมีโอกาสได้เจออะไรบ่อยๆ แบบนี้เท่าใดนัก

นครไท อำเภอเล็กๆ ในจังหวัดพิษณุโลก เส้นทางการเดินทางคดเคี้ยว มีขึ้นเขาลงเขาบ้างเป็นระยะ แต่ก็ไม่ใช่ทางทรหดซักเท่าไหร่นัก บรรยากาศสองข้างทางในตอนสายๆ ที่กำลังดี ต้นไม้ใหญ่น้อยขึ้นเต็มสองข้างทาง สลับกับไร่ข้าวโพด ไร่กระหล่ำตามเชิงเขา เรียกความสดชื่นและกระปี้กระเปร่าได้โดยไม่ต้องง้อกาแฟนั่นเลยทีเดียว

ด้านซ้าย ผมจำได้ว่าคราวนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมขับรถสู่ภาคอิสาน และเมืองเลยก็เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาเช่นกัน  และหลังจากเราผ่านเขาคดเคี้ยวมาแล้ว ก็มาเจอกับพระธาตุศรีสองรัก ผมกับติ๊บแวะเข้าไปนมัสการพระธาตุเอาในตอนสายๆ แต่ก็ไม่มีผู้คนได้ผ่านไปมาเท่าใดนัก ก่อนแอบแชะภาพเจ้าตัวเล็กที่กำลังไหว้พระขอพรอย่างตั้งอกตั้งใจ  เอ จะขอพรเผื่อผมด้วยมั้ยน้า

เมืองเลย จังหวัดเล็กๆ แต่ผมก็ไม่ได้เข้าไปแวะชมความงามหรือสถานที่ของจังหวัดนี้มากไป กว่าการไปแวะเติมน้ำมันและหาขนมขบเคี้ยวกินกันไปหัวเราะกันไปตามประสา…

หนองบัวลำภู จังหวัดน้องใหม่ของประเทศที่ผมมีโอกาสได้มาแวะทักทายเป็นช่วงการเดินทางสั้นๆ แต่ก็เรียกได้ว่ามาถึงแล้วนะ ‘หนองบัว’

อุดรธานี ตลอดระยะเวลาที่เดินทางผ่านจังหวัดนี้ เป็นระยะทางที่ยาวเอาการพอสมควร ที่นี่ยังมีความเป็นชนบทอยู่สูงมาก ไม่ว่าจะเป็นธรรมชาติสองข้างทางที่ผมแทบจะไม่มีโอกาสได้เห็นโรงงานหรือสิ่งก่อสร้างสูงๆ บทบังความงามของเส้นทางการเดินทางของเราสองคนเลย วัดวาอารามที่นี่ก็ออกเป็นแนวอิสานที่มีกลิ่นไอเฉพาะตัวที่สังเกตได้ หรือแม้แต่วิถีการดำเนินชีวิตของผู้คนที่ผมมีโอกาสได้เห็นในตอนขับรถผ่าน และติ๊บมักจะให้ข้อมูลต่างๆ กับผมได้ดีเสมอๆ

สกลนคร อีกหนึ่งจังหวัดในภาคอิสานที่ติ๊บบอกเล่ารายละเอียดสิ่งต่างๆ ที่ผมมีโอกาสขับรถผ่านไปได้อย่างละเอียดถี่ถ้วน ทั้งสถานที่สำคัญๆ ของแต่ละที่ที่เราผ่านไป ตลอดจนวิถีการดำเนินชีวิตของชาวบ้าน เทือกเขาภูพาน สูงลิ่วเทียมเมฆอยู่ทางซ้ายมือ สวยไม่เบา

นี่ก็เข้าเขต จังหวัดนครพนมแล้วซิน่ะ หลังจากผ่านตัวเมืองท่าแร่ ซึ่งที่นี่ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่า ชาวบ้านที่นี่ที่ขึ้นชื่อลือชาเรื่องการ ‘กินเนื้อสวรรค์’ ตอนแรกผมก็งงและไม่เข้าใจว่าเนื้อสวรรค์คืออะไร มันคงอร่อยมากจึงได้เรียกว่าเป็นเนื้อจากสวรรค์ แต่ที่จริงแล้วคือ ‘เนื้อหมา’ นั่นเอง ผมเลยได้มีโอกาสเรียนรู้และเข้าใจวิถีชีวิตขนบธรรมเนียมและประเพณีของคนอิสานมากขึ้น

ออกจากตัวเมืองท่าแร่ไม่กี่กิโลเมต รผมก็เลี้ยวซ้ายเข้าสู่ตัวอำเภอเล็กๆ ในจังหวัดนครพนม

โพนสวรรค์ อำเภอเล็กๆ ที่ยังคุกรุ่นไปด้วยวิถีชีวิตเรียบง่ายแบบดั้งเดิม เพราะที่นี่ผมมีโอกาสได้เจอวัวควายตัวเป็นๆ ครับพี่น้อง ตลอดจนเทือกสวนไร่นา แบบดั้งเดิมที่มีนานมาแล้ว ก็มีต้นไม้ใหญ่น้อยขึ้นตามคันนา หรือแม้แต่เด็กตัวกะเปี๊ยกที่กำลังดำผุดดำว่ายในคลองอย่างสนุกสนาน ที่นี่ก็ทำให้ผมได้พบมุมมองอีกมุมหนึ่งที่ผมไม่มีโอกาสได้สัมผัส

ท่าอุเทน ที่นี่เป็นอำเภอที่ติ๊บอยู่ แต่ทว่าบ้านติ๊บก็อยู่ห่างจากตรงนี้ไปอีกไกลโข เพราะผมจำได้ว่าเจ้าตัวเคยเล่าให้ ผมฟังว่า ต้องโดนรถเมล์มาเรียนไกลจากบ้านมาตั้งหลายกิโล หลังจากที่เข้าสู่เขตอำเภอท่าอุเทน ติ๊บบอกว่าพืชที่ สร้างชื่อเสียงให้กับที่นี่คือสับปะรด เพราะชนะเลิศจากการประกวดระดับประเทศมาหลายปี ไม่ได้โม้เปล่า ติ๊บยังชวนให้ผมแวะข้างทาง เพื่อซื้อสับปะรดมาให้ผมได้ลิ้มลอง และขอบอกว่า ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ

หลังจากเติมความสดชื่นกับสับปะรดหวานฉ่ำแล้ว ก็มุ่งหน้าสู่ตัวอำเภอท่าอุเทน ทันทีที่ผมผ่านโรงเรียนประจำอำเภอ ติ๊บก็บอกให้ผมชะลอรถ ก่อนหันไปไหว้พระพุทธรูปที่อยู่ข้างๆ เสาธง ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่าตอนเช้าติ๊บจะเป็นคนนำร้องเพลงชาติและไหว้พระสวดมนต์ของที่นี่ เพราะตัวเองเป็นนักพูดของโรงเรียนนั่นเอง ผมจึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไม ผมถึงไม่รู้สึกง่วงเหงาหาวนอนเอาตลอดการขับรถที่แสนยาวไกลนี่ซะที

จากโรงเรียน มุ่งหน้าสู่ตัวอำเภอเป็นอำเภอเล็กๆ แต่ผู้คนที่นี่สำเนียงเพราะจังแฮะ แบบนี้ซินะที่ผมเคยได้ยินติ๊บ พูดบ่อยๆ เวลาที่โทรศัพท์กลับมาที่บ้าน นี่ก็ใกล้ค่ำเข้าไปทุกทีแล้ว ติ๊บเลยแวะซื้ออาหารเป็นปลาแม่น้ำตัวโต ให้สมกับเป็นเมืองที่ติดกับแม่น้ำโขงไปให้ผมได้ลิ้มลอง ก่อนเราจะขับรถเลียบชายโขงไปแวะสถานที่สำคัญของอำเภอนี้

วัดพระธาตุท่าอุเทน ที่นี่เป็นวัดขนาดกลาง แต่มีพระธาตุขนาดใหญ่ ติ๊บบอกว่านี่เป็นที่เคารพสักการะของคนในอำเภอนี้ ตลอดจนชาวลาวที่อยู่ใกล้กันนี้ ซึ่งตอนนี้ผมสามารถมองข้ามฝั่งไปยังประเทศลาวได้ถนัดตา และไม่แปลกว่าทำไมที่นี่ผู้คนถึงบอกว่าเป็น ‘บ้านพี่เมืองน้องกัน’ เพราะมันไม่ได้ไกลเกินกว่าจะข้ามไปมาหาสู่กันได้เลยนี่เอง

หลังจากที่เราไหว้พระขอพรกันที่วัดพระธาตุท่าอุเทนเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นมากแล้วติ๊บรีบชวนผมออกจากวัดมุ่งหน้าสู่ที่บ้านติ๊บทันที
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz


ปล. ตอนนี้ เหมือนเป็นการแนะนำสถานที่ต่างๆ หากใครจะไปบ้านพี่ติ๊บ ผมว่าอ่านตอนนี้แล้วไปได้เลยมั้ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-06-2010 17:59:37

พี่ไม้ ตอนที่ 42 หายไปไหน ทำไมมีตอนที่ 43 เลย งงๆ ตรวจสอบด่วนๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 07-06-2010 18:02:39

ผ่านหลายจังหวัดเลยได้เที่ยวหลายจังหวัด :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 07-06-2010 18:05:55

อ้างจาก: hackz ที่ 07-06-2010 17:59:37  

พี่ไม้ ตอนที่ 42 หายไปไหน ทำไมมีตอนที่ 43 เลย งงๆ ตรวจสอบด่วนๆ

ถามนาย Hackz ดีกว่าไหมค่ะ อีป้าแก่ๆ ว่า 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 07-06-2010 18:19:11

กรี๊ดดดด   พี่ติ๊บเป็นคนท่าอุเทนจริงๆหรอ  คุณทวดก็อยู่ท่าอุเทนเหมือนกัน 

ตอนเด็กๆแม่ชอบพูดว่าไปเก็บลูกเค้ามาเลี้ยงจากท่าอุเทน  เห็นลอยน้ำโขงมาเลยสงสาร -*-

สมัยตอนยังเด็ก ไปบ่อยมากกก  ตอนนี้ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมท่านเลย  อายุก็ท่าน 112 ปี เข้าไปแล้ว  อายุยืนมากๆ

ปล  เนื้อสวรรค์แพงกว่าเนื้อหมูเยอะเลยนะคะ ไม่ใช่ไก่กา  แบ่งตามเกรดอีกต่างหาก  แต่อร่อยรึเปล่ายังไม่เคยกิน หรือจะกินโดยไม่รู้อันนี้ไม่นับ 

 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-06-2010 18:26:50

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 07-06-2010 18:05:55  

อ้างจาก: hackz ที่ 07-06-2010 17:59:37  

พี่ไม้ ตอนที่ 42 หายไปไหน ทำไมมีตอนที่ 43 เลย งงๆ ตรวจสอบด่วนๆ

ถามนาย Hackz ดีกว่าไหมค่ะ อีป้าแก่ๆ ว่า 555

ง่ะ ถ้าถามผม เท่ากับถามตอ อ่ะดิ อิอิ

อ้างถึง

สมัยตอนยังเด็ก ไปบ่อยมากกก  ตอนนี้ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมท่านเลย  อายุก็ท่าน 112 ปี เข้าไปแล้ว  อายุยืนมากๆ

ขออวยพรให้ท่านสุขภาพแข็งแรงนะครับ ให้อยู่กับลูกๆ หลานๆ นานๆ ครับ

ปล. โดนตัดหน้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2010 18:32:40

ถามนาย Hackz ดีกว่าไหมค่ะ อีป้าแก่ๆ ว่า 555

ก็ถูกต้องแล้วนายแฮคถามนายนั่นแหละ
ตอนที่ 42 พี่ก็อัพไปแล้ว  ในบลอคพี่ก็มีนี่นา
ทำไมหาไม่เจอเหรอ  ลองเข้าไปที่บลอคของพี่ดิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 07-06-2010 18:35:42

อ้างจาก: dr.mike ที่ 07-06-2010 18:32:40  

ถามนาย Hackz ดีกว่าไหมค่ะ อีป้าแก่ๆ ว่า 555

ก็ถูกต้องแล้วนายแฮคถามนายนั่นแหละ
ตอนที่ 42 พี่ก็อัพไปแล้ว  ในบลอคพี่ก็มีนี่นา
ทำไมหาไม่เจอเหรอ  ลองเข้าไปที่บลอคของพี่ดิ

อีป้าแก่ ๆ ว่าแล้ว 555555555

หัวเราะทีหลังดังกว่าอิอิ ประมาณ กร๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาากๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2010 18:48:22

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 42
08:19 on 7/6/2010

และทันทีที่ผมนำรถเข้าจอดในบ้านของติ๊บภาพที่ผมได้เห็นก็เล่นเอาผมน้ำตาซึมไปกับความรักความผูกพันของติ๊บกับย่าและ


ป้าเอาเสียไม่ได้


เด็กน้อยหน้าตาใสซื่อก้าวลงไปจากรถโผกอดผู้เป็นย่า  ก่อนกราบแทบอกผู้เป็นย่าและกอดกันกลมแน่นด้วยความคิดถึง


ย่าหอมแก้มติ๊บก่อนลูบหัวรับขวัญหลานชายตัวน้อย ที่ตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่าติ๊บยังเด็กอยู่มากๆในสายตาของหญิงวัยเก้าสิบผู้


เป็นย่า  รอยเหี่ยวย่นบนใบหน้าบอกถึงการผ่านอะไรมากมายในชีวิตมาเยอะแยะ  แต่ผมยังเห็นรอยยิ้มและความรักที่ย่ามีต่อ


หลานอย่างท่วมท้น จนผมเองรู้สึกได้


ก่อนติ๊บหันไปกราบและกอดป้า


ที่ตอนนี้ใบหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มที่การรอคอยของเธอตลอดทั้งวันนี้สิ้นสุดลง พร้อมกับการมาถึงของหลานชายผู้เป็นที่รัก

 

หลังจากกอดจูบรับขวัญหลานกันเป็นที่เรียบร้อย  ทั้งป้าและย่าก็ออกมาต้อนรับผมที่กำลังขนของลงจากรถซึ่งก็ไม่ได้มีอะไร


มากมายไปกว่าเสื้อผ้า  และของฝากที่เราแวะกันมาตลอดสองข้างทางของทุกจังหวัด

 

มาถึงตอนนี้ผมขอเล่าด้วยภาษากลางแล้วกันนะคับกับสิ่งที่ป้าและย่าพูดจาเพราะมันเป็นสำเนียงภาษาท้องถิ่น



ที่ผมก็ฟังออกบ้างไม่ออกบ้าง  รู้เรื่องบ้าง  ไม่รู้เรื่องบ้างต้องอาศัยล่ามผู้เป็นเจ้าของบ้านอยู่บ่อยครั้ง

 

ทันทีที่ผมจัดการหอบข้าวของเข้ามายังตัวบ้าน  ตอนนี้ติ๊บก็กำลังง่วนอยู่กับการช่วยหญิงวัยล่วงห้าสิบปีเศษผู้เป็นป้าจัดการ



กับเรื่องอาหารการกินอยู่ในครัว  และตอนนี้เองที่ผมมีโอกาสได้เดินสำรวจรอบๆบ้าน  ของเจ้าตัวเล็ก

 

             บ้านหลังเล็กๆชั้นเดียวก่อด้วยอิฐบลอคดิบๆ ที่ตอนนี้หน้าต่างยังต้องใช้สังกะสีตีกันแดดกันฝนอยู่รอบตัวบ้าน 



ยังไม่มีการกั้นห้องเป็นที่เป็นทางมีเพียงตัวบ้านโล่งๆ แล้วจัดแยกออกเป็นห้องนอนของป้าและย่าออกจากโถงของบ้านด้วยตู้



เสื้อผ้าตัวใหญ่สองสามตัว  นี่คงเป็นความเรียบง่ายบนความพอเพียงซิน่ะ

 

ข้างหลังบ้านเป็นครัวแบบชาวบ้านๆที่ยังต้องใช้เตาอั้งโล่ และวัตถุดิบที่เป็นเชื่อเพลิงคือถ่านและฟืน  ด้านหลังสุดของบ้าน



เป็นห้องน้ำที่ติ๊บบอกว่าจะมาทำใหม่ให้ย่าและป้าที่บอกว่าไม่ปลอดภัยเพราะห้องน้ำไม่ได้ติดอยู่กับตัวบ้านเวลาหน้าฝนพื้น



โดนฝนจึงทำให้ย่าลื่นและล้ม  ทำให้เจ้าตัวเป็นห่วงย่าและป้าจึงอยากมาทำห้องน้ำใหม่ให้ย่าและป้านั้นเอง  คิดมาถึงตรงนี้



ผมอมยิ้มในความกตัญญูของติ๊บเอาเสียไม่ได้ ที่สู้อดทนไปสอนหนังสือ ไหนจะงานที่คลินิกที่ต้องเจียดเวลาพักผ่อนในตอน



เลิกเรียนไปทำ  แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ติ๊บรู้คุณค่าของเงินแหละน่า

 

บ้านหลังเล็กตั้งอยู่ในพื้นที่ไม่ได้กว้างใหญ่มากมายเท่าไหร่นัก 



และตอนนี้ผมก็สังเกตถึงความอบอุ่นของบ้านหลังนี้ได้จริงๆแล้วซิ  ภาพติ๊บในวัยเด็กถ่ายทอดมาจากผู้เป็นย่าให้ผมได้ฟัง



และรับรู้เรื่องราวๆต่างๆมากมายในชีวิตของติ๊บ  เด็กน้อยเติบโตมาในบ้านหลังนี้ซึ่งตอนนั้นยังเป็นบ้านไม้ยกพื้นสูงแบบชาว



ชนบททั่วไป  เพิ่งจะมาเปลี่ยนเป็นบ้านชั้นเดียวก่ออิฐบลอคเมื่อไม่กี่ปี่ที่ผ่านมาจากการทำงานไร่ยาสูบของผู้เป็นป้า

 

บ้านหลังน้อยหลังนี้อยู่บนพื้นที่ไม่กว้างขวางก็จริง แต่มีเล้าไก่อยู่หลังบ้านมีต้นไม้ปกคลุมไปทั่วเช่นต้นขนุน มะเฟือง มะม่วง



มะพร้าวที่ปลูกเป็นแนวอยู่ทางหลังบ้านย่าบอกว่าปลูกไว้เป็นแนวกันลม เพราะหลังจากบ้านของแกไปก็เป็นทุ่งหน้าโล่งๆของ



ชาวบ้าน

 

ส่วนข้างบ้านก็มีต้นลำใย ส้มโอ มะม่วง สวนกล้วย  รวมไปถึงแปลงผักสวนครัวที่ย่าปลูกเองกะมือ  ผมฟังมาถึงตอนนี้ก็ออก



อาการงงกับย่าว่ายังสามารถปลูกผักสวนครัวหรือทำงานอื่นๆได้เป็นอย่างดี  เพราะย่าบอกว่าไม่อยากอยู่เฉยๆทำอะไรได้ก็



อยากจะทำ  อืมมม  เป็นย่าที่น่ารักจริงๆ

 

ทางหน้าบ้านเป็นต้นมะปรางอยู่หลายต้น และต้นมะยม รวมไปถึงกล้วยไม้สวยๆต้นที่แข่งกันออกดอกอยู่ตามกิ่งก้านของต้น



มะปราง และตอนนี้ย่ากับผมก็นั่งอยู่บนแคร่ใต้ต้นมะปรางระหว่างรอติ๊บและป้าจัดการกับข้าวมื้อเย็น

 

ตอนนี้ย่าวัยเก้าสิบปีเศษอยู่ในชุดเสื้อพวงของคนแก่  ผมก็ไม่รู้ว่าอะไรคือเสื้อพวงรู้แต่ว่าติ๊บบอกว่าซื้อเสื้อพวงมาให้ย่า  ผม



ก็เพิ่งมารู้เอากับติ๊บนี่แหละ  ลักษณะก็คล้ายเสื้อคอกระเช้า  แต่ไม่มีลูกไม้ลูกเล่นอะไรเยอะแยะอย่างเสื้อคอกระเช้า  ผ้าถุง



ลายสวยที่ย่าบอกว่าทอเองกับมือเมื่อตอนที่แกยังทอผ้าอยู่  แต่ตอนนี้วิถีการทอผ้าได้หายไปจากหมู่บ้านจนหมดสิ้นแล้ว



ในขณะที่ผมเองก็เอาใจย่าด้วยการช่วยตะบันหมาก  ผมว่ามันสนุกและมีเสน่ห์ดีพิลึก 

 

ตอนนี้ค่ำแล้วยุงเริ่มจะกัดผมแล้วซิ  แต่ผมชอบที่จะนั่งบนแคร่นี้จังผมว่ามันเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกความเป็นชนบทได้เป็น



อย่างดีเลยนะ  แคร่

 

แต่นอกเหนือจากแคร่ใต้ต้นมะปรางแล้ว  คงเป็นอากาศดีๆที่บริสุทธิ์นี่แหละที่ทำให้ผมหายใจได้เต็มปอดแบบที่ไม่เคยได้มี



โอกาสได้สัมผัสมาก่อน

 

ตอนนี้เราสี่คนนั่งกันอยู่ภายในบ้าน  และผมก็สังเกตว่าในบ้านของติ๊บไม่ได้มีสิ่งอำนวยความสะดวกอะไรเลยนอกจากทีวี



เล็กๆหนึ่งตัว 

 

เรานั่งทานข้าวกันหน้าทีวีและอาหารเย็นมือนี้ก็เรียกน้ำย่อยจากผมได้เป็นอย่างดีเช่นกัน  ปลาช่อนตัวใหญ่เผาในกระบอกไม้


ไผ่  น้ำจิ้มสูตรเด็ดของป้าที่เล่นเอาผมพุงกาง  นอกจากนี้ย่าและป้ายังรับขวัญหลานรักด้วยอาหารจานโปรดของติ๊บ คือแกง


ไก่ใส่ฟักทอง 

 



มาตอนนี้ผมจึงเข้าใจว่าตลอดเวลาที่ผมจินตนาการถึงอาหารพื้นบ้านของติ๊บนี่ผมคิดผิดไปถนัดเลย  เจ้าตัวจึงมาเผยเอา



ตอนหลังว่าที่พี่ไม้คิดก็ถูกแต่ส่วนใหญ่จะเป็นพวกแห้งแล้ง  นครพนม  เป็นดินแดนที่อยู่เหนือสุดของภาคอิสาน  มีแม่น้ำโขง



ไหลผ่าน  ชาวบ้านจึงมีอาหารหลักเป็นปลา  และนอกจากนี้แถวนี้ก็ไม่ได้แห้งแล้งแต่กลับเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำเพราะนอกจากน้ำ



โขงแล้ว ที่หมู่บ้านของติ๊บยังมีแม่น้ำสงครามไหลผ่าน  เวลาไปบรรจบกันก็จะเป็นแม่น้ำสองสี  ไว้พรุ่งนี้ติ๊บจะพาผมไปดู ว่า



เป็นสองสียังไง

 

อาหารจานหลักแสนจะอร่อยผ่านไป  มาตบท้ายด้วยของหวานฝีมือย่าที่ทำรอติ๊บ  ซึ่งผมรู้แล้วละว่าคืออะไร  แกงบวช



ฟักทอง  เพราะผมเห็นติ๊บซื้อขนมหวานชนิดนี้มาทานที่ห้องบ่อยๆและเจ้าตัวก็บอกผมหลายทีแล้วว่าเป็นอาหารเมนูโปรดถ้า



เมนูนั้น  มาจากฟังทอง

 

หลังจากอาหารเย็นผ่านไปเป็นเวลาสองทุ่มกว่าๆที่นี่ก็เงียบสงบไม่มีเสียงอะไรให้วุ่นวายเหมือนอย่างเมืองกรุง  ไม่มีเสียงรถ



รา  ไม่มีเสียงผู้คน  จะมีก็แต่เสียงแมลงกลางคืนและนกกลางคืน  หรือไม่ก็เสียงหมาเห่า  หมาหอน  มาเป็นระยะ  แต่ตอนนี้



อากาศเริ่มเย็นขึ้นอย่างรวดเร็วจนผมตกใจ  ติ๊บบอกกับผมว่าในตอนกลางวันหน้าหนาวแบบนี้ก็จะพอๆกับห้องเราที่เปิดแอร์




นอนคือประมาณ 25 องศา  แต่ทว่ากลางคืนอากาศที่นี่ก็จะเย็นจนบางครั้งอุณหภูมิเหลือแค่ 1- 2 องศาเท่านั้นเอง

 

อากาศหนาวๆแต่บ้านติ๊บไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น  แล้วผมจะอาบน้ำยังไงละทีนี้

 

'' ถ้าไม่อาบน้ำประปานี่พี่ไม้ก็ต้องตักน้ำจากบ่อนั่นนะ  ขึ้นมาอาบ  น้ำในบ่อก็อุ่นกว่าน้ำจากท่อประปานิดหน่อยอะ ''
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2010 18:51:35

 :sad4:

ขอโทษอย่างแรงที่ก้าวก่ายหน้าที่  เพราะนายแฮคมองไม่เห็นตอนที่ 42  เกิดปัญหาทางเทคนิคนิดหน่อย

พี่เลยเอามาโพสต่อให้  แต่ไหงพอก๊อบมาเพสแล้วมันเป็นสภาพแบบนี้หว่า

วานนายแฮคจัดการอัพใหม่ให้ทีแล้วกันนะ  พอดีพี่ไม่รู้จะทำไงให้นายเห็นตอนที่ 42 อะ

มีขางคนเข้ามาในบลอคบอกตอนที่ 42 หายไปเหมือนกัน  แต่บางคนก็อ่านได้ปกติ  พี่เลยงง

รบกวนทำให้อยู่ในสภาพที่เรียบร้อย(กว่านี้) ให้ด้วยละกันนะน้องชายยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 07-06-2010 18:55:14

^
^
จิ้มบวกพี่หมอไม้และแฮ็คส์จ้า

เหมือนพาทัวร์เลย อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 07-06-2010 19:58:20

ไม่ผ่านมาทางยโสธรบ้านผมเลยเหรอ.....
แล้วออกทางศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ นครราชสีมา แล้ววกขึ้นทางบ้านไผ่ ขอนแก่น ไปชุมแพ
ออกชัยภูมิ ขึ้นเขาพังเหย ทะลุเพชรบูรณ์ แล้วก็ขึ้นพิษณุโลก อิอิ ครบรอบวงแหวนขนาดยักษ์ใหญ่เลยครับ
ครึ่งประเทศแน่ๆ


หึ หึ

(อยากบอกว่า คนละทางเลยเด้ออออออออออออออออออออออ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 07-06-2010 20:06:44

พี่ไม้แย่แล้ว...จะอาบน้ำได้ไหมเนี้ย
แม่น้ำสองสี...ตอนที่ดูมันสองสีจริงๆนะ สีข่นๆกับสีใสๆ เหอๆๆ
คนเขาพูดแบบนั้นก็พยายามม๊อง มอง (ระหว่างนั่งรอบั้งไฟพญานาค) มันเห็นแบบนั้นจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2010 20:19:36

 :man1:

มาทักทายก่อนแวะไปดูดารารุ่ง  อัพให้ล่วงหน้าไปหลายตอนแล้ว

ไงฝากน้องแฮคจัดการให้ทีแล้วกันคับ

ตอนนี้จะเป็นอีกตอนที่น่ารักๆ  อย่าลืมคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะค้าบบบ

ครบพันรีไวๆ หมอติ๊บจะได้ปรากฎตัวบนบอร์ดซะที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 42 อิ่มใจจัง [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-06-2010 20:22:56

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 42 อิ่มใจจัง
08:19 on 7/6/2010

และทันทีที่ผมนำรถเข้าจอดในบ้าน ที่ได้ขึ้นชื่อว่าบ้านของติ๊บ ภาพที่ผมได้เห็นก็เล่นเอาผมน้ำตาซึมไปกับความรักความผูกพันของติ๊บกับย่าและป้าเอา เสียไม่ได้

เด็กน้อยหน้าตาใสซื่อ ก้าวลงไปจากรถโผกอดผู้เป็นย่า ก่อนกราบแทบอกผู้เป็นย่าและกอดกันกลมแน่นด้วยความคิดถึง ย่าหอมแก้มติ๊บก่อนลูบหัวรับขวัญหลานชายตัวน้อย ที่ตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่าติ๊บยังเด็กอยู่มากๆ ในสายตาของหญิงวัยเก้าสิบผู้เป็นย่า รอยเหี่ยวย่นบนใบหน้าบอกถึงการผ่านอะไรมากมายในชีวิตมาเยอะแยะ แต่ผมยังเห็นรอยยิ้มและความรักที่ย่ามีต่อหลานอย่างท่วมท้นจนผมเองรู้สึกได้

ก่อนติ๊บหันไปกราบและกอดป้า ที่ตอนนี้ใบหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มที่การรอคอยของเธอตลอดทั้งวันนี้ สิ้นสุดลง พร้อมกับการมาถึงของหลานชายผู้เป็นที่รัก

หลังจากกอดจูบรับขวัญหลานกันเป็นที่เรียบร้อย ทั้งป้าและย่าก็ออกมาต้อนรับผมที่กำลังขนของลงจากรถซึ่งก็ไม่ได้มีอะไรมากมายไปกว่าเสื้อผ้า และของฝากที่เราแวะกันมาตลอดสองข้างทางของทุกจังหวัด

มาถึงตอนนี้ผมขอเล่าด้วยภาษากลางแล้วกันนะคับกับสิ่งที่ป้าและย่าพูดจาเพราะมันเป็นสำเนียงภาษาท้องถิ่น ที่ผมก็ฟังออกบ้างไม่ออกบ้าง รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ต้องอาศัยล่ามผู้เป็นเจ้าของบ้านอยู่บ่อยครั้ง

ทันทีที่ผมจัดการหอบข้าวของเข้ามายังตัวบ้าน ตอนนี้ติ๊บก็กำลังง่วนอยู่กับการช่วยหญิงวัยล่วงห้าสิบปีเศษผู้เป็นป้าจัดการกับเรื่องอาหารการกินอยู่ในครัว และตอนนี้เองที่ผมมีโอกาสได้เดินสำรวจ รอบๆ บ้านของเจ้าตัวเล็ก

บ้านหลังเล็กๆ ชั้นเดียวก่อด้วยอิฐบลอคดิบๆ ที่ตอนนี้หน้าต่างยังต้องใช้สังกะสีตีกันแดดกันฝนอยู่รอบตัวบ้าน  ยังไม่มีการกั้นห้องเป็นที่เป็นทางมีเพียงตัวบ้านโล่งๆแล้วจัดแยกออกเป็นห้องนอนของป้าและย่าออกจากโถงของบ้านด้วยตู้เสื้อผ้าตัวใหญ่สองสามตัว นี่คงเป็นความเรียบง่ายบนความพอเพียงซิน่ะ

ข้างหลังบ้านเป็นครัวแบบชาวบ้านๆ ที่ยังต้องใช้เตาอั้งโล่ และวัตถุดิบที่เป็นเชื่อเพลิงคือถ่านและฟืน ด้าน หลังสุดของบ้านเป็นห้องน้ำที่ติ๊บบอกว่าจะมาทำใหม่ให้ย่าและป้าที่บอกว่าไม่ปลอดภัยเพราะห้องน้ำไม่ได้ติดอยู่กับตัวบ้านเวลาหน้าฝนพื้นโดนฝนจึงทำให้ย่า ลื่นและล้ม ทำให้เจ้าตัวเป็นห่วงย่าและป้าจึงอยากมา ทำห้องน้ำใหม่ให้ย่าและป้านั้นเอง คิดมาถึงตรงนี้ผมอมยิ้มในความกตัญญูของติ๊บเอาเสียไม่ได้ ที่สู้อดทนไปสอนหนังสือ ไหนจะงานที่คลินิกที่ต้องเจียดเวลาพักผ่อนในตอนเลิกเรียนไปทำ แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ติ๊บรู้คุณค่าของเงินแหละน่า

บ้านหลังเล็กตั้งอยู่ในพื้นที่ไม่ได้กว้างใหญ่มากมายเท่าไหร่นัก และตอนนี้ผมก็สังเกตถึงความอบอุ่นของบ้านหลังนี้ได้จริงๆแล้วซิ ภาพติ๊บในวัยเด็กถ่ายทอดมาจากผู้เป็นย่าให้ผมได้ฟังและรับรู้เรื่องราวๆ ต่างๆ มากมายในชีวิตของติ๊บ เด็กน้อยเติบโตมาในบ้านหลังนี้ ซึ่งตอนนั้นยังเป็นบ้านไม้ยกพื้นสูงแบบชาวชนบททั่วไป เพิ่งจะมาเปลี่ยนเป็นบ้านชั้นเดียวก่ออิฐบลอคเมื่อไม่กี่ปี่ที่ผ่านมาจากการทำงานไร่ยาสูบของผู้เป็นป้า

บ้านหลังน้อยหลังนี้อยู่บนพื้นที่ไม่กว้างขวางก็จริง แต่มีเล้าไก่อยู่หลังบ้านมีต้นไม้ปกคลุมไปทั่วเช่นต้นขนุน มะเฟือง มะม่วง มะพร้าวที่ปลูกเป็นแนวอยู่ทางหลังบ้านย่าบอกว่าปลูกไว้เป็นแนวกันลม เพราะหลังจากบ้านของแกไปก็เป็นทุ่งหน้าโล่งๆของชาวบ้าน

ส่วนข้างบ้านก็มี ต้นลำใย ส้มโอ มะม่วง สวนกล้วย รวมไปถึงแปลงผักสวน ครัวที่ย่าปลูกเองกะมือ  ผมฟังมาถึงตอนนี้ก็ออกอาการ งงกับย่าว่ายังสามารถปลูกผักสวนครัวหรือทำงานอื่นๆได้เป็นอย่างดี  เพราะย่าบอกว่าไม่อยากอยู่เฉยๆทำอะไรได้ก็อยากจะทำ  อืมมม  เป็นย่าที่น่ารักจริงๆ

ทางหน้าบ้านเป็นต้นมะปรางอยู่หลายต้น และต้นมะยม รวมไปถึงกล้วยไม้สวยๆ ต้นที่แข่งกันออกดอกอยู่ตามกิ่งก้านของต้นมะปราง และตอนนี้ย่ากับผมก็นั่งอยู่บนแคร่ใต้ต้นมะปรางระหว่างรอติ๊บและป้าจัดการ กับข้าวมื้อเย็น

ตอนนี้ย่าวัยเก้าสิบปีเศษอยู่ในชุดเสื้อพวงของคนแก่ ผมก็ไม่รู้ว่าอะไรคือเสื้อพวงรู้แต่ว่าติ๊บบอกว่าซื้อเสื้อพวงมาให้ย่า ผมก็เพิ่งมารู้เอากับติ๊บนี่แหละ ลักษณะก็คล้ายเสื้อคอกระเช้า แต่ไม่มีลูกไม้ลูกเล่นอะไรเยอะแยะอย่างเสื้อคอกระเช้า ผ้าถุงลายสวยที่ย่าบอกว่าทอเองกับมือเมื่อตอนที่แกยังทอผ้าอยู่ แต่ตอนนี้วิถีการทอผ้าได้หายไปจากหมู่บ้านจนหมดสิ้นแล้ว

ในขณะที่ผมเองก็เอาใจย่าด้วยการช่วยตะบันหมาก ผมว่ามันสนุกและมีเสน่ห์ดีพิลึก

ตอนนี้ค่ำแล้วยุงเริ่มจะกัดผมแล้วซิ แต่ผมชอบที่จะนั่งบนแคร่นี้จัง ผมว่ามันเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกความเป็นชนบทได้เป็นอย่างดีเลยนะ แคร่

แต่นอกเหนือจากแคร่ใต้ต้นมะปรางแล้ว คงเป็นอากาศดีๆ ที่บริสุทธิ์นี่แหละที่ทำให้ผมหายใจได้เต็มปอดแบบที่ไม่เคยได้ มีโอกาสได้สัมผัสมาก่อน

ตอนนี้เราสี่คนนั่งกันอยู่ภายในบ้าน และผมก็สังเกตว่าในบ้านของติ๊บไม่ได้มีสิ่งอำนวยความสะดวกอะไรเลยนอกจากทีวี เล็กๆ หนึ่งตัว

เรานั่งทานข้าวกันหน้าทีวีและอาหารเย็นมือนี้ก็เรียกน้ำย่อยจากผม ได้เป็นอย่างดีเช่นกัน ปลาช่อนตัวใหญ่เผาในกระบอกไม้ไผ่ น้ำจิ้มสูตรเด็ดของป้าที่เล่นเอาผมพุงกาง นอกจากนี้ย่าและป้ายังรับขวัญหลานรักด้วยอาหารจานโปรดของติ๊บ คือแกงไก่ใส่ฟักทอง

มาตอนนี้ผมจึงเข้าใจว่าตลอดเวลาที่ผมจินตนาการถึงอาหารพื้นบ้านของติ๊บนี่ผมคิดผิดไปถนัดเลย เจ้าตัวจึงมาเผยเอาตอนหลังว่า ที่พี่ไม้คิดก็ถูกแต่ส่วนใหญ่จะเป็นพวกแห้งแล้ง นครพนม เป็นดินแดนที่อยู่เหนือสุดของภาคอิสาน  มีแม่น้ำโขงไหลผ่าน ชาวบ้านจึงมีอาหารหลักเป็นปลา และนอกจากนี้แถวนี้ก็ไม่ได้แห้งแล้งแต่กลับเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำเพราะ นอกจากน้ำโขงแล้ว ที่หมู่บ้านของติ๊บยังมีแม่น้ำสงครามไหลผ่าน เวลาไปบรรจบกันก็จะเป็นแม่น้ำสองสี ไว้พรุ่งนี้ติ๊บจะพาผมไปดูว่าเป็นสองสียังไง

อาหารจานหลักแสนจะอร่อยผ่านไป มาตบท้ายด้วยของหวานฝีมือย่าที่ทำรอติ๊บ ซึ่งผมรู้แล้วละว่าคืออะไร แกงบวชฟักทอง เพราะผมเห็นติ๊บซื้อขนมหวานชนิดนี้มาทานที่ห้องบ่อยๆ และเจ้าตัวก็บอกผมหลายทีแล้วว่าเป็นอาหารเมนูโปรดถ้าเมนูนั้น มาจากฟังทอง

หลังจากอาหารเย็น ผ่านไปเป็นเวลาสองทุ่มกว่าๆที่นี่ก็เงียบสงบไม่มีเสียงอะไรให้วุ่นวายเหมือนอย่างเมืองกรุง  ไม่มีเสียงรถราไม่มีเสียงผู้คน จะมีก็แต่เสียงแมลงกลางคืนและนกกลางคืน หรือไม่ก็เสียงหมาเห่า หมาหอน มาเป็นระยะ แต่ตอนนี้อากาศเริ่มเย็นขึ้นอย่างรวดเร็วจนผมตกใจ ติ๊บบอกกับผมว่าในตอนกลางวันหน้าหนาวแบบนี้ก็จะพอๆ กับห้องเราที่เปิดแอร์นอนคือประมาณ 25 องศา แต่ทว่ากลางคืนอากาศที่นี่ก็จะเย็นจนบางครั้งอุณหภูมิเหลือแค่ 1- 2 องศาเท่านั้นเอง

อากาศหนาวๆ แต่บ้านติ๊บไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น แล้วผมจะอาบน้ำยังไงละทีนี้

“ถ้าไม่อาบน้ำประปานี่ พี่ไม้ก็ต้องตักน้ำจากบ่อนั่นนะ ขึ้นมาอาบ น้ำในบ่อก็อุ่นกว่าน้ำจากท่อประปานิดหน่อยอะ”
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 42 อิ่มใจจัง [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 07-06-2010 20:29:19

 :z13: :z13: :z13: :z13:

พี่ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 42 อิ่มใจจัง [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 07-06-2010 20:32:43

+1ให้กะนาย hack ที่ขยัน up

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 42 อิ่มใจจัง [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 07-06-2010 20:39:32

น่ารักมากเลยครับน่ารักทั้งคู่ขอให้รักกันนานๆ :n1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 41 ก่อนวันปีใหม่ หัวใจชื่นบาน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 07-06-2010 20:51:31

อ่านไปรู้สึกอบอุ่นนะครับ คิดถึงปู่กับย่า
พี่หมอไม้ ตอนที่พี่เล่าถึงบ้านของพี่ติ๊บ ผมว่าคุ้นๆเหมือนเคยเห็นพี่ติ๊บลงหนังสือพิมพ์อะไรที่สีเขียวๆนี่ละครับ
ตอนนั้นผมยังเด็กเรียนประถมได้มั๊งใช่หรือเปล่าไม่รู้นะครับแต่คุ้นๆ  ก็มีผู้หญิงค่อนข้างสาว แล้วเด็กนักเรียนชายยืนถือใบอะไรไม่รู้แล้วผู้หญิงแก่ๆ ยืนหรือนั่งอยู่ตรงหน้าบ้าน(ไม่แน่ใจ)แล้วมีดอกกล้วยไม้แขวนอยู่ด้วย
เนื้อข่าวก็ประมาณว่าเรียนดีแต่ยากจนสอบติดแพทย์แต่ไม่มีทุนอะไรประมาณนี้  
ไม่รู้คนเดียวกันหรือเปล่านะครับ  ถ้าใช่เสียดายจังจำหน้าพี่ติ๊บไม่ได้แล้วนานจัด
พี่หมอไม้บอกด้วยน้า
พี่หมอไม้ถามไรนิดนะครับ เห็นพี่หมอไม้พูดถึงแคร่ แคร่อันนี้เค้าเรียกเวลาอยู่ใต้ต้นไม้หรืออยู่นอกบ้านใช่ป่าวคับ  แล้วถ้ายกแคร่อันนั้นเอาเข้ามาใว้ในบ้านหรือในห้องนอนเค้าเรียกอะไรละครับ  อิอิ
บอกหน่อยทำไมวัตถุชิ้นเดียวกันถึงมีชื่อเรียกที่ไม่เหมือนกันทั้งที่ใช้งานเหมือนกัน ไม่ได้กวนนะครับ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 42 อิ่มใจจัง [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 07-06-2010 21:07:36

อ่านแล้ว ชื่นชมกับความกตัญญูของติ๊บ เด็กที่น่ารักและจิตใจดีมาก

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่รู้
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-06-2010 21:14:28

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่รู้
08:30 7/6/2010

วันนี้เป็นวันแรก ที่ผมมีโอกาสได้ใส่ผ้าขาวม้าอาบน้ำแบบชาวบ้าน แถวอาบน้ำกลางแสงเดือนซะด้วย ติ๊บหัวเราะคิกคักใหญ่ เมื่อผมเข้ามาในบ้านด้วยอาการหนาวสั่นจนขากรรไกรผมกระทบกัน กึกๆๆๆๆๆๆๆ

คืนนี้ป้าเข้านอนในห้องไปเรียบร้อยแล้ว เพราะติ๊บบอกว่าคนแถวนี้จะนอน หัวค่ำแล้วก็ตื่นแต่เช้ากัน ส่วนย่าก็ออกมาพร้อมจัดหาผ้าห่ม ที่อยู่ที่นอนให้เรา ซักพักก็เข้ามุ้งของตัวเองที่ติดกับป้าและกั้นแยกจากพวกเราด้วยตู้เสื้อผ้าเป็นห้องเล็กๆ อีกที

ผมกับติ๊บตอนนี้ก็ ต้องนอนหน้าตู้เสื้อผ้า ติ๊บจัดการปูที่นอนและกางมุ้งโดยมีผมที่ช่วยอะไรได้ไม่มากนอนเล่นอยู่ในมุ้ง เป็นครั้งแรกอีกแล้วซินะที่ต้องนอนในมุ้ง

“เป็นไงมั่งบ้านติ๊บ อยากมานักหนา อยู่ได้มั้ยละคับ” ติ๊บเอ่ยถามผมในขณะที่เดินออกมาปิดประตูหน้าบ้าน

ผมรีบเข้าขวางติ๊บจากการปิดประตูพลางจูงมือติ๊บเดินไปยังแคร่หน้าบ้าน เพราะไม่อยากคุยกันรบกวนการนอนของป้ากับย่า

ผมกุมมือติ๊บแน่นท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บ

“ก็อยู่ได้ บ้านติ๊บอบอุ่นดีออก ป้ากับย่าก็ใจดีกับพี่จะตาย แถมมีกับข้าวอร่อยๆ ให้กินอีก”

“ก็ตอนนี้ป้ากับย่ามีพออยู่พอกินจากเงินที่ติ๊บส่งมาให้นั่นแหละคับ เลยพอมีอาหารดีๆ กินบ้าง แล้วเดี๋ยวอยู่ไปพี่ไม้ก็จะรู้อะไรมากขึ้นเองแหละ”

“แล้วพรุ่งนี้เราต้องทำอะไรมั่งอะ” ผมถามติ๊บถึงงานในวันพรุ่งนี้

“พรุ่งนี้ติ๊บก็คงออกไปไร้ยาสูบกะป้าแต่เช้า ไปด้วยกันมั้ยหรือจะนอนตื่นสายๆ ก็ได้”

“เดี๋ยวติ๊บก็กลับมา เพราะวันสิ้นปี คนแถวนี้เขาก็ไม่ทำงานกันเท่าไหร่นะ” ติ๊บตอบพลางหันมามองหน้าผม ท่ามกลางแสงสลัวๆ จากดวงจันทร์

“ไม่เอา ติ๊บไปไหนพี่ก็ไปด้วย อย่าลืมซิ ว่าเราไม่ใช่คนอื่นคนไกลกันแล้วนะ” ผมตอบพลางกุมมือติ๊บขึ้นมาหอมหนึ่งที

“พี่ไม้อยากเห็นไรมั้ย” ติ๊บหันมามองผมพลางทำตาโต

“เห็นอะไรเอ่ย”

ติ๊บเดินเข้าบ้านไป ก่อนกลับออกมาด้วยเสื่อกกผืนเล็ก ก่อนปูลงบนลานหญ้านุ่มๆ ข้างบ้านแล้วก็นอนลงไป ผมตามไปนอนกับติ๊บติดๆ แต่แค่ผมนอนหงายขึ้นไปเท่านั้นแหละ ผมก็เข้าใจถึงสิ่งที่ติ๊บอยากให้ผมเห็น

ยี่สิบสี่ปีผ่านไป ตั้งแต่ผมเกิดมาลืมตาดูโลกจวบจนปัจจุบัน ผมเพิ่งเคยแหงนหน้ามองดาว นอนหงายชมจันทร์ก็คราวนี้เอง คนหลายล้านคนต้องออกไปต่างจังหวัดหาสถานที่ดูจันทร์ดูดาว แต่ที่บ้านติ๊บแค่นอนหงายขึ้นไปก็พบกับดาวนับล้านที่ระยิบระยับพร่างพรายอยู่ต่อหน้าโดยไม่ ต้องเดินทางไปแสวงหาที่อื่นให้วุ่นวาย

“โหสวยจังนี่ เป็นครั้งแรกในชีวิตที่พี่ได้ดูจันทร์ดูดาว ชัดขนาดนี้”

“ติ๊บอ่ะ ดูจนชินแล้ว ตอนเด็กชอบมานอนรอให้มีดาวตกแล้วก็อธิษฐานให้ตัวเองรวยไวๆ” ติ๊บบอกผมก่อนจะเงียบไป และตอนนี้ภาพอดีตต่างๆ คงกำลังกลับมาทำร้ายติ๊บอีกครั้ง

“ไม่เอานะ พี่อยู่ตรงนี้แล้ว พี่จะดูแลติ๊บเอง เมื่อวานจะผ่านอะไรมานักหนามันก็เป็นครูที่ดี วันนี้ พรุ่งนี้ ติ๊บไม่ได้อยู่คนเดียวแล้วนะ พี่ไม้คนนี้อยู่ข้างๆ ติ๊บ แล้วนี่ไงพี่จะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุด พี่สัญญา” ผมปลอบเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้นอนน้ำตารื้นอยู่ข้างๆ

เรานอนดูจันทร์ดูดาว และรอขอพรจากดาวตกกันจนน้ำค้างเริ่มแรงและร่างบางในอ้อมกอดผมก็เริ่มสั่นจาก อากาศหนาวเหน็บรอบกาย เราจึงเข้าไปนอนในบ้าน

“หลับฝันดีนะคับคืนนี้พี่ไม้” ติ๊บบอกผม ก่อนก้มลงมาจูบที่คางผมเบาๆ และกราบที่อกดังเช่นก่อนนอนทุกคน (Hackz ขนลุกอีกแล้ว ผมยังอึ้งไม่หายซักทีเลย)

“กลับมาบ้านแล้ว ปลอดภัยแล้ว หลับให้มีความสุขนะ ฝันดีครับ” ผมกระซิบบอกข่างๆ หูก่อนจูบเบาๆ ที่เปลือกตาเจ้าตัวเล็กๆ และหลับไหลไปกับค่ำคืนอันเหน็บหนาว

แต่พอเที่ยงคืนผมก็ต้องตกใจตื่น เมื่อแถวบ้านๆ ใกล้บ้านติ๊บโห่ร้องสวัสดีปีใหม่กันยกใหญ่ ติ๊บตื่นมาเปิดประตูก้าวออกไปนอกบ้าน แล้วก็กล่าวทักทายเพื่อนบ้านเป็นเชิงสวัสดีปีใหม่ นี่คงเป็นวิถีชีวิตของคนแถวนี้ซิน่ะ

“พี่ไม้ลุกมาดูอะไรนี่เร็ว” ผมค่อยๆ เปิดผ้าห่มออกอย่างเชื่องช้า เพราะอากาศหนาวสุดขั้วเกินบรรยาย

แต่พอผมมายืนอยู่หน้าประตูบ้านกับติ๊บ ตอนนี้ชาวบ้านในละแวกนี้หลายคนกำลังนั่งล้อมรอบกองไฟกันอยู่ในบ้านของตนเอง มีสมาชิกในบ้านสี่ห้าคนนั่งล้อมรอบกองไฟ รับคืนวันปีใหม่ และผมมองไปแทบจะทุกหลังก่อ กองไฟและนั่งรอบกองไฟกัน ติ๊บเดินไปขอดุ้นฟืนจากบ้านข้างๆ ก่อนมาก่อเป็นกองไฟเล็กๆ อยู่ตรงลานบ้าน

“หนาวจะตาย ตื่นมาทำไมนี่” ผมถามติ๊บในขณะเจ้าตัวกำลังก่อกองไฟ

“อ้าวพี่ไม้ไม่รู้อะไรก็นั่งเฉยๆ รอแป๊บนึงนะ” เจ้าตัวบอก ก่อนเดินเข้าไปในบ้านก่อนออกมาพร้อมกระติบข้าวเหนียว และถ้วยใบเล็กในมือหนึ่งใบ

หลังจากเจ้าตัวก่อกองไฟแล้วเราก็นั่งสุมกองไฟกันอยู่สองคน

“หิวมั้ย” ติ๊บถามผม

“ไม่หิวอ่ะหนาวจะตายน้ำค้างลงแรงแล้วด้วยนะ ทำไมไม่นอน” ผมยังเซ้าซี้เจ้าตัวต่อ เจ้าตัวเขยิบลุกมา นั่งบนเตียงข้างๆ ผมก่อนจ้องมองผมด้วยตาแป๋วๆ

“นั่งเป็นเพื่อนติ๊บหน่อยแป๊บเดียวเองนะ”

ก่อนที่ผมจะเรียนรู้เรื่องราวมากมายผ่านเจ้าตัวที่กำลังแสดงให้ผมเห็น มากกว่าจะเล่าให้ผมได้เข้าใจ เมื่อเจ้าตัวก่อกองไฟจนเศษไม้มันกลายเป็นถ่านเรียบร้อยแล้ว ไอ้ตัวเล็กก็เขี่ยถ่านแดงๆ ร้อนๆ นั้นออกมาจากกองฟืนเล็กน้อย

จากนั้นเจ้าตัวก็เอาข้าวเหนียวนวดไปนวดมา โดยใส่เกลือเล็กน้อย ข้าวเหนียวมีขนาดใหญ่กว่ากำปั้นเล็กน้อย เอาไปย่างให้ร้อน ให้ข้าวพองส่งกลิ่นหอมกรุ่นก่อนยื่นมาใกล้ๆจมูกผม หอมดีจังก่อนเจ้าตัวจะส่งให้ผมบอกว่าให้ผมย่างต่ออีกนิดหน่อย เจ้าตัวจะทำขั้นตอนต่อไป (Hackz อยากบอกว่าอร่อยมากๆ ครับ ข้าวจี่ เวลาช่วงน่าหนาว ที่บ้านผมก็นั่งมาสุ่มไฟแบบพี่ติ๊บเหมือนกัน กินข้าวเหนียวจี่(ปิ้ง)น่ะ อร่อยอย่าบอกใครเชียว คอนเฟิร์ม)

ในขณะที่ผมกำลังย่างข้าวเหนี่ยว เจ้าตัวเล็กก็หันมาตอกไข่ใส่ลงไปในถ้วย ก่อนเด็ดต้นหอมผักชีจากแปลงผักใกล้ๆใส่ลงไป แล้วก็เติมเกลือที่เหลือใส่ลงไปในถ้วยตีให้เข้ากัน

อืมมม ไข่เจียวนครพนมนี่ต้องใส่ต้นหอมผักชีด้วยแฮะ แต่ทว่าผมคิดผิด

เมื่อข้าวเหนียวร้อนจนพองสุกได้ที่ เจ้าตัวก็นำลงไปจุ่มในไข่ที่เตรียมไว้ แล้วก็นำไปย่างไฟส่งกลิ่นหอมกรุ่น ชุบไข่แล้วนำไปย่างต่อครั้งแล้วครั้งเล่า จนข้าวเหนี่ยวชุบไข่นั้นมีสีเหลืองนวลน่ากินและส่งกลิ่นหอมยั่วใจผมเต็มที นี่ซินะที่เค้าเรียกว่า ‘ข้าวจี่’ เจ้าตัวเล็กเดินไปที่สวนกล้วยข้างบ้าน ก่อนกลับมาพร้อมใบตองชิ้นเล็กๆ ในมือ ทำเป็นกรวยๆ แล้วเทไข่ที่เหลือใส่ลงไปในใบตองแล้วนำไป ย่างไฟต่อ ก่อนดึงใบตองที่ดูเหมือนจะเป็นห่อหมกไข่นั้นออกมา ให้ผมได้ลิ้มลอง

กลิ่นหอมมาก ทั้งจากไข่ที่อยู่ในใบตอง และข้าวจี่ร้อนๆ จากเตา

รสชาติอร่อยมาก ข้าวจี่และไข่ปิ้งสูตรของติ๊บกินเข้ากันเป็นอย่างดี จนผมลืมอากาศเหน็บหนาวไปเลยแฮะ ยังไม่ทันที่ผมจะได้ให้รางวัลกับเจ้าของสูตร ป้าของติ๊บก็เดินออกมาดูเราสองคน

“นึกว่าทำอะไรกันซะอีก”

“ก็ปีใหม่ไง เค้าท์ดาวน์ปีใหม่” ติ๊บบอกป้าก่อนเดินไปหอมแก้มป้าเป็นของขวัญปีใหม่หนึ่งที

“เค้าท์ดาวน์หรือหิวข้าว” ป้าถามย้อนกลับมา ก่อนเดินกลับไปในบ้านก่อนเดินออกมาพร้อมข้าวโพด และมันเทศในมือ ก่อนจัดการโยนมันเทศลงข้างๆ กองไฟใช้ขี้เถ้าร้อนๆ กลบส่วนข้าวโพดก็จัดการเสียบไม้แล้วย่างไฟให้สุกส่งกลิ่นหอมกรุ่นไปทั่ว (Hackz ขออนุญาตอีกที อร่อยมากๆ ข้าวโพดจี่ กลิ่นหอมฉุ่น ชวนน่าวทาน)

นี่คงเป็นอีกหนึ่งวิถีชีวิตของติ๊บที่ผมเพิ่งมีโอกาสได้สัมผัส เด็กน้อยที่ไม่มีเงาของผู้เป็นพ่อและแม่ แต่ทว่าความรักได้ถูกเติมจนเต็มจากผู้เป็นป้าอย่างล้นเปี่ยม และหลายๆ ทีที่ติ๊บกอดและออดอ้อนป้า จนผมยิ้มให้กับความน่ารัก น่าเอ็นดูที่เห็นตรงหน้า

“อ่ะ ให้คนกรุงเทพลองชิม”

ป้าเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นมันเทศร้อนส่งให้ผม ช่างเป็นมันที่หวานเอามากๆ และไม่แค่นั้นป้ายังส่งข้าวโพปิ้งร้อนๆมาให้ผมได้ชิมอีก งานนี้ผมเลยได้พุงกางกันตอนกลางดึกแน่ๆ และคืนนี้ผมก็ได้เรียนรู้อีกอย่างว่าคนที่นี่จะตื่นกันตั้งแต่เช้าเพื่อมาทำอาหารไปถวายพระในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น ป้ากำชับให้ผมกับติ๊บดับไฟให้สนิทเพราะลมมันแรงเดี๋ยวจะคุขึ้นมาตอนดึก ก่อนบอกผมสองคนเข้านอนพรุ่งนี้ต้องตื่นไปวัดแต่เช้า

“พี่…” ผมกระซิบข้างๆ หูติ๊บหน้ากองไฟ หลังจากที่ป้าปลีกตัวเข้าไปนอนเรียบร้อย

‘พี่รักติ๊บเหลือเกิน’ อยากจะพูดคำนี้ออกไปจัง แต่มันติดที่คอทุกทีเลย

“พี่ขอให้ติ๊บมีความสุขมากๆกับปีใหม่ปีนี้ ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆ ทั้งปีเลยนะ”

“ขอบคุณคับ งั้นติ๊บขอให้พี่ไม้มีความสุขมากๆ เหมือนกัน เจอแต่อะไรดีๆ ไปทั้งปีเลย และที่สำคัญขอให้พี่ไม้เป็นพี่ไม้ที่น่ารักแบบนี้ไปทุกปีเลยนะคับ”

ติ๊บอวยพรกลับมาก่อนจะจูบผมเบาๆ ที่คางหนึ่งที แต่ผมรู้ทันแล้วละก้มลงไปรับจูบจากติ๊บแบบเต็มๆ ก่อนควานลิ้นหาลิ้นอันอ่อนหวานและนุ่มละมุนของติ๊บนั้นอย่างดูดดื่ม

แต่คงจะไม่งามแน่ๆ ถ้าจะมาอะไรกันตอนนี้ ตรงนี้ ข่มใจไว้นายไม้

“เข้านอนกันเถอะ ดึกแล้ว น้ำค้างแรง ลมแรงแล้ว” ติ๊บเอ่ยขึ้นตัดบท ก่อนไปนำน้ำมาราดกองไฟแล้วล้างไม้ล้างมือเข้าไปนอนในที่นอนอันแสนอบอุ่นภายใต้ชายคาที่อบอุ่นและปลอดภัยที่ชื่อว่า ‘บ้าน’
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. อ่านตอนนี้แล้ว แอบน้ำตาซึม การดำเนินการในชีวิตประจำวันของพี่ติ๊บ ช่างคล้ายกับผมในสมัยเด็กๆ เลย ไม่ว่าจะเรื่องอยู่ เรื่องกิน และสิ่งต่างๆ มันชวนให้คิดถึงตอนอดีตที่ผมยังเป็นเด็ก ว่าแล้วก็คิดถึงจัง อยากกลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นอีก คิดแล้วมีความสุข และก็ยิ้มได้ทันที ถ้าหากท่านใดที่เป็นลูกข้าวเหนียว คงจะรู้และมีความรู้สึกดีเป็นอย่างแน่ ที่ได้อ่านตอนนี้ น้ำตาคลอจริงๆ ครับ ยกความดีความชอบให้พี่ติ๊บคนเดียวเลย...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 42 อิ่มใจจัง [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: ชินจัง ที่ 07-06-2010 21:17:18

ประทับใจความรักของพี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บจังค่ะ  :-[

รู้สึกถึงความถ้อยทีถ้อยอาศัย ค่อยๆถักทอความรักกันมาอย่างดีสุดๆ

อยากกลับไปขยันเรียนหนังสือให้ได้เหมือนหมอติ๊บด้วย

(ตอนเรียนนี่ขี้เกียจหลุดโลก แหะๆ)

ปล.ตอนเด็กๆเคยจัดฟัน จัดสมัยยังไม่ฮิตและเครื่องมือโบราณสุดๆเหมือนที่ครอบปากหมาเล้ย
แถมเกเรกับหมอซะจน อาจารย์หมอบอกว่าคุณเลิกจัดเถอะ  :monkeysad:

รออ่านตอนต่อไปค่ะ ขอบคุณทั้งพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ(แรงบันดาลใจสำคัญ ใช่ม๊า) และน้องแฮคกี้ คนโป๊ดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 07-06-2010 21:19:56

เม้นท์อีกๆ
น่ารักอบอุ่นทุกตอนเลย
อยากให้ 1000 rep ไวๆ เหมือนกันอยากเจอหมอพี่ติ๊บแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-06-2010 21:25:44

อ้างจาก: ชินจัง ที่ 07-06-2010 21:17:18  

รออ่านตอนต่อไปค่ะ ขอบคุณทั้งพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ(แรงบันดาลใจสำคัญ ใช่ม๊า) และน้องแฮคกี้ คนโป๊ดดดดด

ตกใจ นึกว่าขอบคุณแต่พี่ไม้ และพี่ติ๊บ นึกว่าลืมคนโพสต์ซะแล้ว อิอิ ก็ว่ากันไป

ขอบคุณคนอ่านเช่นกันครับ ขนาดผมไม่ได้เขียนเรื่องเอง ยังแอบดีใจไปกับพี่ไม้ไม่ได้ด้วย

ได้อ่านคำขอบคุณและคำให้กำลังใจ ผมก็พร้อมที่จะโพสต์ต่อๆ ไปให้ได้อ่านกันทุกท่าน

อ้างจาก: JJHJJH ที่ 07-06-2010 21:19:56  

เม้นท์อีกๆ
น่ารักอบอุ่นทุกตอนเลย
อยากให้ 1000 rep ไวๆ เหมือนกันอยากเจอหมอพี่ติ๊บแล้ว

เหมือนกันครับ

แฮคกี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 07-06-2010 21:30:41

บอกแล้วว่าน่ารักคู่นี้   วันนี้มาต่อให้ซะหลายตอนเลยน่ารักมากมาย :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 07-06-2010 21:32:02

ขอแอบส่งกำลังใจด้วยคนนะ เรื่องราวอบอุ่นและน่ารักมากมาย หลงรักน้องติ๊บเป็นที่สุด ช่วยลุ้นให้ถึง 1000ไวๆ
จะได้ฟังเรื่องราวที่น่ารักจากน้องติ๊บ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: -~iK@iZ_KunG~- ที่ 07-06-2010 22:06:20

จังหวัดนครพนมผมเคยไปอยู่สองครั้ง ไปจัดค่ายอ่ะ สนุกดี

อำเภอท่าอุเทนก็เคยไป แต่ไปจัดค่ายที่โรงเรียนอุ่มเหม้าประชาสรรค์อะไรนี้แหละ

เด็กๆ น่ารักดี แล้วก็ยังได้ไปไหว้พระธาตุพนมด้วย สัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยขอนแก่น

ยิ่งอ่านยิ่งได้รับรู้อะไรหลายๆ อย่าง ยังไงก็จะติดตามต่อไปครับ


เด๋วแว้บไปอ่านที่บล็อกก่อน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 07-06-2010 22:14:00

เห่อๆๆๆ อ่านเเล้วอมยิ้มเลยค่ะ

บรรยากาศเคาท์ดาวน์ปีใหม่หวานจังเลยยย

นอนดูดาวด้วยกัน เป็นอะไรที่โรเเมนติกสุดๆๆๆ

 :-[ :-[

+1ค่าๆๆๆๆๆๆๆ มาเป็นกำลังใจให้หวาน2^20เท่าเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: piyakorn ที่ 07-06-2010 22:16:07

ประทับใจจริงๆครับ ขอบคุณหมอไม้หมอติ๊บทีช่วยนำบรรยากาศเก่าๆมาเล่าให้ฟัง คิดถึงวันวานจังเลยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 07-06-2010 22:29:27

อยากซึมซับบรรยากาศแบบนั้นมั่งจังเลยครับ
เคยไปบ้านปู่แต่มันไม่มีทุ่งนามีแต่สวนทั้งนั้นก้เลยจินตนาการไม่ออกแต่คิดตามที่พี่หมอไม้บรรยายมาก็พอเห็นรูปนะครับเห็นถึงความอบอุ่นของผู้คนที่มีให้กันนะครับ
เอาสื่อมาปูแล้วนอนดูดาวไม่เคย แต่เคยเห็นดาวเต็มท้องฟ้าตอนกลางคืนสวยมากๆ
ขอบคุณพี่ hackz ที่เอาเรื่องนี้มาให้อ่านโดยเฉพาะตอนช่วงนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-06-2010 22:46:15

อ้างจาก: som ที่ 07-06-2010 22:29:27  

ขอบคุณพี่ hackz ที่เอาเรื่องนี้มาให้อ่านโดยเฉพาะตอนช่วงนี้

ทำไม ตอนช่วงนี้ ทำไมครับ งง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 07-06-2010 22:59:35

อ้างจาก: hackz ที่ 07-06-2010 22:46:15  

อ้างจาก: som ที่ 07-06-2010 22:29:27  

ขอบคุณพี่ hackz ที่เอาเรื่องนี้มาให้อ่านโดยเฉพาะตอนช่วงนี้

ทำไม ตอนช่วงนี้ ทำไมครับ งง

ก็พี่แฮคคิดดูดิคับเค้าดาวน์ที่บ้านพี่ติ๊บบวกกับธรรมชาติที่พี่หมอไม้บรรยายกับอะไรที่เป็นธรรมชาติ
ผมเป็นคนชอบธรรมชาตินะครับชอบแม่น้ำชอบทุ่งกว้างๆแล้วพี่หมอไม้เล่ามามีหมดขาดแต่แบบที่บ้านพี่ติ๊บเท่านั้น
คิดถึงปู่จัง  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 07-06-2010 23:04:36

อ่านแล้วคิดถึงตอนสมัยเด็กๆจังเลยค่ะ แต่ก่อนถูกเลี้ยงดูโดยคุณยาย

ก็ตื่นแต่เช้ามาทำแบบนี้เหมือนกัน   ตอนนั้นยังเด็กทำเองไม่เป็นหรอกค่ะ  รอกินกับใส่บาตรกับคุณยายตอนเช้าอย่างเดียว

พออ่านแล้วนึกถึงคุณยายขึ้นมาทันที  อยากจะกลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นก็ไม่ได้แล้ว เพราะคุณยายท่านเสียมาแล้วหลายปี  T^T

ตั้งแต่คุณยายเสียมา ไม่ค่อยได้ทำบุญเข้าวัด  ใส่บาตรเลย  เพราะตื่นไม่ทัน  :m29:

บ้านพี่ติ๊บอบอุ่นมากเลยค่ะ  แล้วตอนนี้ คูณย่ากับคุณป้าท่านสบายดีไหมค่ะ  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 08-06-2010 00:22:34

มาแสดงความยินดีกับคุณหมอติ๊บเรื่องทุนเรียนต่อด็อกเตอร์ค่ะ  :L2:

ยังตามอ่าน+ให้กำลังใจอยู่นะคะ (บางทีอ่านแล้วอาจจะไม่ความเห็น)

 :กอด1:

 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 08-06-2010 00:31:53

ตอนที่ 41  เหมือนได้เที่ยวทั่วอิสานเลย  แต่ว่า...จะไปขับรถอ้อมเมืองอิสานกันทะไมอะคะ :pigha2:
ตอนที่ 42  อันนี้เห็นถึงวิถีชนบน เลยอะ เคยไปทำงานแถบทางภาคอีสานอยู่ประมาณ 1 เดือน อิ่มหมีพลีมัน กับ ส้มตำปูปลาล้ามากมาย โอ้ย...ตำมั่วซั่ว
ตอนที่ 43  ตอนนี้อ่านแล้ว แทบอยากจะปิดคอมเลยที่เดียว มีเวลาว่างกะเค้ากว่าจะมาอ่านก็เที่ยงคืนกว่าๆ อ่านไปก็ โอ้ย.......โครก ๆๆๆๆๆ  o22 หิวเน้อ แต่อ่านแล้วก็พอเดาออกอยู่ว่าติ๊บออกมาทำอะไรตอนดึกๆๆ แถมก่อกองไฟอีก แต่ชอบบรรยากาศก่อกองไฟอะ บรรยายไม่ถูกแต่ชอบ :laugh:

ปล.+1 hackz และ พี่หมอไม้คะ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 08-06-2010 02:13:47

หลานเขยไปเปิดตัวกับคุณย่า และคุณป้าด้วย น่ารักจัง  :-[
เล่าถึงบรรยากาศบ้านคุณหมอติ๊บแล้วน่าไปเที่ยวจัง   
2คุณหมอก็โรแมนติกซะ มีนอนดูเดือนดูดาวกันด้วย  :give2:



ดีใจกับคุณหมอติ๊บด้วยนะค่ะ ที่ได้ทุนไปต่อดอกเตอร์  o13
ไปนานป่าวค่ะ เดี๋ยวหมอไม้เหงากายแย่เลย อิอิ  :z1:

 :กอด1: หมอติ๊บ หมอไม้ และ คุณ hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: ASSASSIN ที่ 08-06-2010 06:18:42

โอ้วววว 3ตอนรวด  คิดถึงบรรยากาศชนบทจังเลย  ไม่ได้ไปมา 4 ปีแว้ว  อยากกินข้าวจี่ร้อนๆ  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 08-06-2010 08:37:49

อ่านถึงตอนล่าสุดแล้วหิววววววว ไม่ได้เข้ามาเยื่ยมหม้อไม้ หมอติ๊บกับน้องhackz    ซะหลายวัน
ข้าวจี่ใน กทม ขายอันละ 5 บาท ก้อนนิ้ดเดียว คิดถึงแถวบ้านไม่ต้องซื้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 08-06-2010 09:31:57

ไม่ได้กินข้าวจี่นานเป็นสิบปีเลยเนี่ยะ....
ที่บ้านก็ไม่ต้องไปใหนเหมือนกัน นอนดูดาวได้เลย
ตอนเรียน โลกและดวงดาว เราก็นอนดูที่บ้านนั่นแหล่ะ
เลยได้รู้ว่าดาวที่เห็นประจำชื่ออะไรบ้าง

หมอไม้คางกะเต๋อสั่นเลยเหรอ นี่มันธรรมดามากๆเวลาอาบน้ำ
แต่แม่จะต้มน้ำแล้วผสมอาบเพราะหนาวจัดจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 08-06-2010 10:11:24

ในที่สุดก็อ่านตามทันซะที  :m19:
เคยคิดว่าว่างๆจะต้องอ่านให้ได้ เพราะเรื่องราวเกี่ยวกับคุณหมอเนี่ยชอบเป็นพิเศษ
และก็เลยได้อ่านซะหนำใจค่ะ คุณหมอไม้ กับคุณหมอกะติ๊บ น่ารักม๊ากกกกกกก(โดยเฉพาะคนหลัง)
ทำไมขี้อ้อน เป็นเด็กที่มีความคิดดีๆเยอะไปหมด เป็นคนกตัญญู ที่สำคัญไม่วอกแวก สรุปน่ารัก น่ารัก น่าร๊าก
คุณหมอไม้ก็ดีนะ (เดี๋ยวจะน้อยใจซะก่อน 555+) กับน้องติ๊บนี่ใจดีจริงๆ เอาใจใส่ โรแมนติกซ้า
เข้าใจเลยว่าทำไมทั้งสองคนถึงได้รักกันและกันมาก เพราะต่างฝ่ายก็ต่างให้ความสำคัญแก่กัน
เรื่อง กราบที่อก เนี่ยนะคะ ประทับใจมากๆ และอาการกระโดดขึ้นตักอีก อย่างนี้ไม่แปลกใจเลยว่าหมอไม้คงรัก ร๊าก รักแน่นอน
ขนาดว่าคนอ่านยังหลงไปตามๆกันเลยทีเดียว อ่านไปยิ้มไป ไม่เบื่อหรอกว่าที่จะหวานกันแบบนี้ ชอบด้วยซ้ำ
....
อ่านไปเลยมีคำถามนิดนึงค่ะ
... เราได้รับรู้ถึงความรู้สึกหมอไม้ว่ารักน้องเค้าตอนไหนไปแล้ว แต่ที่อยากรู้อีกอย่างคือตอนไหนที่น้องติ๊บเค้าเกิดความรัก ผูกพันกับพี่ไม้ของเค้าน่ะค่ะ

คำถามนอกประเด็นนิดนึงค่ะ..
... ถามนิดนึงอ่ะนะหมอไม้ว่า ที่รพ.ธรรมศาสตร์ มีหมอฟัีนที่พอจะแนะนำให้ได้มั้ยคะ พอดีว่านศ.ธรรมศาสตร์น่ะต้องไปรักษารากฟัน
   เพราะไอ่ที่ทำๆไปมันหลุด และก็ต้องรื้อและทำใหม่ ทีนี้ปกติีที่รพ.นี้คนจะเยอะมากๆ เค้าบอกว่าถ้ารอก็เป็นวันคงไม่ได้เรียนกันพอดี
   รบกวนหน่อยนะคะ (นศ.เนี่ยลูกพี่เองค่ะ อิอิ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 08-06-2010 10:25:29

Uonlii_I...........แนะนำเรื่องไปทำฟันให้ไปจองคิวไว้ก่อนคับใกล้ถึงเวลาเราค่อยไปตามนัดจะได้ไม่ต้องไปนั่งรอ
ส่วนหมอรักษารากฟันนี่สมัยที่พี่เรียนเป็นอาจารย์สมศักดิ์ เก่งมากมาย  แต่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าอาจารย์ยังอยู่รึป่าวนะ

Loidelohm........แฟนพันธุ์แท้  อย่าลืมแวะมาให้กำลังใจกันบ่อยๆนะคับ

AfTerShoW.......แต่ข้าวจี่ในกทมไม่อร่อยนะผมว่า  ไม่ได้บรรยากาศด้วยแหละ

icyblue............ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคับ  เดี๋ยวติดตามตอนต่อๆไปก็จะได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับหมอติ๊บเยอะขึ้น

RAKDEK_KA ....-ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์ที่ไม่เคยห่างหายเช่นกันคับบบ

knightofbabilon..อย่าหายไปนานนักซิคับ  เดี๋ยวผมจะเอาเป็นแบบอย่างหายไปมั่งซะเลยยยย

som.................ถ้าชอบบรรยากาศแนวนี้  แนะนำให้ไปจีบนายแฮคเลย  เห็นบอกบรรยากาศที่บ้านไม่ต่างจากติ๊บไหร่

ปล.สุดท้ายขอบคุณและขอบคุณสำหรับุกคอมเม้นท์ที่ให้กำลังใจ  แม้บางคนจะมาคอมเม้นท์เพื่อหวังผล(อยากให้หมอติ๊บแสดงตัวไว)ก็เหอะ  ยังไงฝากติดตามตอนต่อไปแล้วกันนะคับ  ยังหวานได้อีก  อัพให้ล่วงหน้าไปหลายตอนแล้วรอนาย
แฮคมาจัดการต่อไปละคับ  ขอบคุณนายแฮคด้วยที่ช่วยจัดการตอนที่ 42 ให้สวยงาม  อิอิ

ไม้เกียมัวร์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 08-06-2010 10:43:22

คำลงท้ายไม่เคยเปลี่ยนเลยนะหมอไม้
ผมว่าหมอติ๊บต้อง หน้าโหด หุ่นบึ๊ก เตะหนักแน่เลย
หมอไม้ถึงอยู่ในโอวาทดีจัง อิอิ

เอ่อ....อ.......................อ...................................................อ

หมอไม้กลัวอะไรของหมอติ๊บครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 08-06-2010 11:02:10

Loidelohm ...............ผมว่าหมอติ๊บต้อง หน้าโหด หุ่นบึ๊ก เตะหนักแน่เลย

ห่างไกลหมอติ๊บสุดโก่งเลยคับ

ถามว่ากลัวไรไม่ได้กลัวนะคับ   แค่เกรงๆ

ไม่เคยกลัวหมอติ๊บ  เวลาคุยกะผมนี่หมอติ๊บต้องคลานเข่าเข้ามาเชียวนะคับ
.
.
.
.
.
.
.
.
เพราะผมหลบไปอยู่ใต้เตียงเรียบร้อยแล้ววว  ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 08-06-2010 11:10:30

^
^
^
^
 :m20:

พี่ไม้  นึกว่าจะแน่  กลัวถึงต้องไปหลบใต้เตียงกันเลยทีเดียว  พี่ติ๊บน่ากลัวตรงไหนกันค่ะเนี้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 08-06-2010 11:10:40

.... อ่อ ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำแนะนำ เดี๋ยวจะโทรไปบอกให้เค้าไปจองไว้ก่อนเลย

.... นี่ผ่านมาในปีแรกๆที่คบกันเรื่องราวเยอะแยะจริงๆ จะตามอ่านจนกว่าจะแปดปีเลยค่ะ

อ้างถึง

ไม่เคยกลัวหมอติ๊บ  เวลาคุยกะผมนี่หมอติ๊บต้องคลานเข่าเข้ามาเชียวนะคับ
.
.
.
.
.
.
.
.
เพราะ ผมหลบไปอยู่ใต้เตียงเรียบร้อยแล้ววว  ฮ่าๆๆๆ

กร๊ากกกกกกกกก เกรงใจนิดหน่อยจริงๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-06-2010 11:23:09

แอบมาอ่านโพสต์ แล้วก็นั่งเรียนต่อ

เจอกันตอนแลง เอ้ย ตอนค่ำ

ปล. รู้สึกว่า จะมีลูกข้าวเหนียวมาอ่านกันเยอะเน๊าะ ยินดีต้อนรับเด้อพี่น้องทั้งหลาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 08-06-2010 11:28:20

อ่านแล้วนึกถึงตอนเด็กอ่ะ  ชอบมันเผา อิอิ ^^ (ได้ข่าวว่าตอนนี้ก็กิน)
นิยายเรื่องนี้เหมือนจะรวมคนภาคเดียวกับพี่ติ๊บไว้เยอะเลยนะ
รู้สึกเหมือนมิตติ้งเลย วิถีชีวิตที่เรียบง่าย แต่อบอุ่นและเป็นกันเอง
น้องอาจจะไม่เข้าใจความเป็นชนบทมากเพราะอยู่ในอำเภอเมือง แต่มันก็เหมือนก่ำกึ่ง แบบกลางๆ
เพราะย่าทวดก็เป็นชาวชนบทขนานแท้ เลยได้รับรู้ความเป็นอยู่แบบชนบทมามากเหมือนกัน (กินง่ายอยู่ง่ายไม่มีวันอดตาย)

ชาวนาเหนื่อยยากปลูกข้าวขาย แต่ชีวิตความเป็นอยู่ก็ไม่ได้ดีขึ้น
กว่าจะได้ข้าวทุกเม็ดมันก็แสนลำบาก เวลากินข้าวจึงพยายามกินให้เหลือน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ส่วนมากจะกินหมดจาน
เพื่อเป็นการให้เกียรติชาวนา...ที่เขาใช้เวลาหลายเดือนผลิตข้าวให้เรากิน

ออกนอกแม่น้ำโขงแล้ว  ^^

เพียงแต่อ่านตอนนี้ทำให้นึกถึงชุมชนในชนบทหลายๆอย่าง...
มันมีคำถามนะว่าคน ตจว.เขาสร้างผลผลิตให้คนในเมืองหลวงได้อยู่กิน แล้วคนเมืองหลวงล่ะทำอะไรให้คน ตจว.บ้าง
นอกจากดูถูกเขา...ไม่ได้เฉพาะเจาะจงว่าใครนะคะ  แค่หมายถึงคนที่มีนิสัยแบบนั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 08-06-2010 11:59:57

ก็ได้หมอติ๊บเป็นไอดอลไง
เรียนเก่ง งานเก่ง เอาใจเก่ง คุมเก่ง ทำกับข้าวเก่ง โห....
เก่งหลายอย่างเลย..
ได้ทำงานที่ดีๆด้วย
และเดี๋ยวอีกไม่นานก็ได้เป็น ด๊อกเตอร์ ด้วยแฮะ

แต่ว่า........
นอกจากเรื่องนั้นต้องถามหมอไม้ว่าเก่งหรือเปล่า ฮ่า ฮ่า...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 08-06-2010 12:10:23

คิดถึงบรรยากาศเเบบนี้ตอนเด็กๆเลย ถึงเเม้ว่าที่บ้านคุณยายหนูจะไม่ใช่ภาคอีสาน

เเต่บรรยากาศชนบทก็ใกล้เคียงกันเลย คิดถึงจัง ทั้งที่มันก็ผ่านมานานเเล้ว

อยากย้อนกลับไปเป็นเด็กอีกจัง มาเเว้บบบดูพี่หมอเเอบมาเมาท์ถึงพี่หมอติ๊บ

มีต้องคลานเข่าเลยกันทีเดียว

รู้เลยน่ะเนี๊ย ว่ากลัวขนาดไหน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 08-06-2010 12:56:43

คนที่กลัวเมีย เป็นคนเจริญไงค่ะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 08-06-2010 13:46:16

คนที่กลัวเมีย เป็นคนเจริญไงค่ะ 555



โห  ป้าแก่ PEENAT1972 พูดถูกใจจังแฮะ  มามะ  มาจุ๊บทีนึงงง

 o13         o13           o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 08-06-2010 14:34:25

^
^
กำลังจะเข้ามาทักว่าทำไมวันนี้พี่ไม้่หายไป  เข้ามาแล้วเจอพอดี ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 08-06-2010 15:22:17

เพิ่งเข้ามาอ่าน เลยแวะมาทักทายก่อนนะ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 08-06-2010 16:17:27

หวัดดีตอนบ่ายที่ง่วงสุดๆ
ทานยาแก้แพ้อ่ะครับ
หมอไม้งานเยอะแน่ๆเลย

หมอติ๊บรู้จักเว็ป หรือบอร์ดนี้มั้ยครับ หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 43 ความสุขในวันใหม่ จากการเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 08-06-2010 18:44:16

อ้างจาก: dr.mike ที่ 08-06-2010 10:25:29  

som.................ถ้าชอบบรรยากาศแนวนี้  แนะนำให้ไปจีบนายแฮคเลย  เห็นบอกบรรยากาศที่บ้านไม่ต่างจากติ๊บไหร่
ไม้เกียมัวร์

หึหึ  ขอบคุณคับพี่หมอไม้ที่แนะนำ   แต่ไม่ดีกว่า  555  เดียวแฟนพี่แฮคมาเตะก้านคอผมเจ็บตัวป่าวๆ  555  อีกอย่างพี่แฮคหล่อเลือกได้ไม่เลือกผมหร๊อก  อิอิ
v
v
v
v
พี่แฮคล้อเล่งน๊า  อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 44 สวัสดีปีใหม่ ‘เป็นตาแพงเนาะ’ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-06-2010 18:48:17

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 44 สวัสดีปีใหม่ ‘เป็นตาแพงเนาะ’
08:46 7/6/2010

เช้ามืดของวันปีใหม่ ป้าตื่นมาหุงหาอาหาร ทำกับข้าวแต่เช้ามืดเสียงดังอยู่ที่ครัว

ติ๊บเองก็ตื่นไปเมื่อตะกี้ ผมเองก็ตื่นตั้งแต่ตอนที่ติ๊บลุกจากอ้อมกอดผมไปแล้วละ แต่อากาศหนาวเย็นยะเยือกนี่ซิ ที่ทำให้ผมไม่อยากจะลุกออกไปจากผ้าห่มในตอนนี้เลย แต่มาเที่ยวมาพักผ่อนทั้งที ลองเรียนรู้วิถีชีวิตแบบติ๊บมั่งดีกว่า

“สวัสดีปีใหม่ครับป้า” ผมยกมือไหว้ป้าที่ตอนนี้กำลังง่วนกับการนึ่งข้าวเหนียว

“จ้า สวัสดีปีใหม่ นอนหลับมั้ยเมื่อคืน” ป้าเอ่ยถามขึ้น

“ครับหลับครับ หลับสบายเลย แต่หนาวมากๆ” ผมตอบพร้อมกับนั่งขดตัวลงข้างๆ เตาไฟของป้า

“ติ๊บ ไม่หาเสื้อกันหนาวให้พี่เขาใส่ละ ไปหาดูไปในตู้นั่นนะ”

ติ๊บรับคำสั่งก่อนเดินไปเปิดตู้ และกลับออกมาจากตู้พร้อมเสื้อไหมพรมตัวใหญ่ ผมจัดการใส่แล้วรู้สึกว่ามันพอดีตัวและอบอุ่นขึ้นเยอะเลยแฮะ แต่ติ๊บมีอาการแปลกๆ แฮะ

“เป็นเสื้อของพ่อติ๊บเขานะ ติ๊บเก็บเงินซื้อไว้รอพ่อมาหลายปีแล้ว แต่ป้าก็เอามาซักมาทำความสะอาดบ่อยๆ นะ”

“อ่อ ไม่เป็นไรคับป้า ผมใส่ได้มิน่าติ๊บ เขาถึงซึมๆ เมื่อเห็นผมใส่เสื้อตัวนี้”

“เวลาพูดถึงพ่อหรือทำอะไรให้นึกถึงพ่อ เขาก็ซึมแบบนี้ทุกทีแหละ ป้าเลยเลี่ยงที่จะพูดถึงพ่อแม่เขาไม่อยากเห็นเขาเศร้า”

“เดี๋ยวไปเดินตลาดกับติ๊บดูนะ ตอนเช้าตลาดในหมู่บ้านมีของขายเยอะแยะเลย อยากกินอะไรก็ซื้อมากินกัน เดี๋ยวป้าจะทำกับข้าวไว้ไปวัดให้เราสองคนไปตักบาตร” ป้าตัดบทก่อนเดินเลี่ยงไปสั่งซื้อข้าวของกับติ๊บ

ยังไม่ทันสว่างดี ผมขับรถคู่ใจฝ่าอากาศหนาวและสายหมอกในตอนเช้ามืดไปตามคำบอกทางของติ๊บ ก่อนไปหยุดยืนอยู่ที่เป้าหมายของติ๊บ

แม่น้ำสองสี ป้ายบอกจุดที่ผมยืนอยู่ตอนนี้ แต่ตอนนี้คงจะไม่มาดูแม่น้ำสองสีหรอก เพราะพระอาทิตย์เพิ่งจะโผล่พ้นแนวภูเขาที่ทอดยาวไปสุดลูกหูลูกตาจากฝั่งลาว (Hackz อ่านบทนี้ นึกถึงตอนเข้าค่ายบนเขา มองจากด้านบนลงล่างในยามเช้า บรรยากาศร่มรื่น ปนเศร้าหน่อยๆ)

“พระอาทิตย์ขึ้นที่นี่สวยมาก มีคนมาถ่ายรูปจากที่นี่ไปประกวดภาพถ่ายพระอาทิตย์ขึ้น แล้วก็ชนะเลิศระดับโลกมาแล้ว”

อีกหนึ่งความรู้ที่ผมเพิ่งได้รับจากติ๊บ และผมก็รู้และไม่เถียงเลยว่า พระอาทิตย์ที่กำลังโผล่พ้นแนวเขาตอนนี้สวยมากจริงๆ ตอนนี้เรายืนอยู่บนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำสงครามที่ไหลมาบรรจบกับแม่น้ำโขง แนวเขาที่ทอดยาวคู่ไปกับสายน้ำโขงสุดลูกหูลูกตา พระอาทิตย์ดวงใหญ่แจ่มจ้าให้เราสองคนรับแสงแรกของยามเช้าแบบโรแมนติกได้ไม่ยาก

และตอนนี้ก็เริ่มมีชาวบ้านออกมาวิ่งเดินเลียบเขื่อนริมแม่น้ำโขงกันบ้างแล้ว จนพระอาทิตย์พ้นขอบเขาขึ้นมาผมจึงสังเกตผืนน้ำโขงที่กำลังไหลไปแนวยาวเบื้องหน้าผมสองคนในตอนนี้ ในขณะที่ทางขวามือมีแม่น้ำสงครามไหลมาบรรจบ เมื่อแม่น้ำโขงสีแดงขุ่น มาบรรจบกับแม่น้ำสงครามสีเขียวคราม จึงก่อเกิดเป็นแม่น้ำสองสีสวยงามสมคำร่ำลืมจริง ยิ่งมาเจอพระอาทิตย์ที่เพิ่งโผล่พ้นทิวเขายาวสุดลูกหูลูกตา และสายหมอกบางเบาที่ปกคลุมในตอนเช้า เกินคำบรรยาย ‘สวรรค์บนดิน’ ดีๆ นี่เอง

เราสองคนชื่นชมความงามของธรรมชาติที่สร้างสรรค์มาให้มนุษย์เราได้ชื่นชมกันซักพัก ติ๊บก็ให้ผมขับรถกลับมายังตลาดในหมู่บ้าน ที่ตอนนี้ชาวบ้านเริ่มมาวางพืชผักจากสวนจากไร่ของตนเอง บางคนก็นำปลาที่ได้จากการหาปลาในช่วงค่ำคืนที่ผ่านมาออกมาจากจำหน่าย

“เช้านี้พี่ไม้อยากกินอะไรรึป่าว ปลาท่องโก๋ น้ำเต้าหู้มั้ย” ติ๊บถามผมในขณะจับจ่ายซื้อของ

และผมก็ต้องแปลกใจมากมายว่าติ๊บยกมือไหว้แม่ค้าทุกคนในตลาด

ก่อนจะมารู้ความจริงจากติ๊บว่าที่ต้องไหว้แม่ค้าในตลาดเพราะตอนที่ติ๊บสอบติดแล้วไม่มีเงินไปเรียน พวกแม่ค้าเค้าก็ช่วยเรี่ยไรกันมาออกเป็นค่ารถให้ติ๊บไปสัมภาษณ์ คนละร้อยสองร้อย จนติ๊บมีเงินไปจะไปสัมภาษณ์นั่นแหละ ตอนนี้ผมก็เลยชื่นชมติ๊บมากขึ้นไปอีกที่ไม่เคยลืมบุญคุณของคนเหล่านี้เลย บางคนแต่งตัวมอมแมมมาจากสวนมาขายผัก ติ๊บก็ยกมือไหว้และเข้าไปทักทายอย่างไม่มีทีท่ารังเกียจหรือหลงลืมบุคคลนั้นเลย และที่ผมไม่แปลกใจเลยก็คือทุกคนรู้จักและฝากข้าวของไปให้ย่าติ๊บเป็นของขวัญ ปีใหม่เป็นการใหญ่ (Hackz ซึ้งอ่ะ)

นี่เองเพราะติ๊บมีแบบอย่างจากย่า ที่ทำตัวให้ผู้คนทั่วไปเคารพนับถือ ติ๊บจึงเป็นที่รักของทุกคนในตลาดนี้ไปด้วย

“เป็นตาแพงเนาะ” หนึ่งคำสั่นๆ จากแม่ค้าที่ผมจำได้มาจนทุกวันนี้ เพราะหลังจากฟังแม่ค้าพูดผมก็รีบถามติ๊บขึ้นทันทีว่าคำนี้หมายความว่า ยังงไง

“เป็นตาแพงเนาะ ก็หมายถึงน่ารัก น่าเอ็นดูเนาะ ใครชมเราแบบนี้อ่ะยิ้มได้เลย” ติ๊บตอบผมจึงเข้าใจความหมายของคำนี้และผมก็ไม่เถียงเลยว่าตอนนี้ที่ติ๊บเดินซื้อข้าวซื้อของและทักทาย ไหว้สวัสดีปีใหม่กับทุกคนในตอนนี้ เป็นตาแพงเนาะ จริงๆ (Hackz ขออนุญาตอีกที บ้าที่สุด ‘เป็นตาแพงคือจั่งว่าอีหลีหั่นล่ะ น่าฮักอีหลีหลายเด้อ อ้ายติ๊บ’ อิอิ)

ตอนนี้ติ๊บเลือกซื้อปลาเนื้ออ่อน ผักสองสามอย่างเพราะบอกว่าที่บ้านในสวนครัวเรามีอยู่แล้วก็ไม่ต้องซื้อ ก่อนเดินเลือกไปซื้อขนมไทยๆ สองสามอย่าง บอกจะไปตักบาตรที่วัดไง

“พี่ไม้จะกินอะไรรึป่าว” ติ๊บเดินจนทั่วตลาดก่อนหันมาถามผม

“พี่กินอะไรก็ได้หมดแหละ ไม่ต้องอะไรกะพี่มากมายก็ได้ ติ๊บอยู่ได้พี่ก็อยู่ได้” ผมหยอดมุขหวานไปหนึ่งดอก ก่อนเจ้าตัวยิ้มหน้าแดงเดินงุดๆ ไปสั่งเข้าต้มมัดไส้กล้วยมาให้ผมลองชิม ก่อนบอกรีบกลับบ้านเพราะเดี๋ยวจะสายไปวัดไม่ทัน

หลังจากกลับมาติ๊บกับป้าก็ช่วยกันทำกับข้าวอย่างขะมักเขม้น และเมนูที่ป้าทำไปถวายพระในวันนี้ก็คือ ‘ห่อหมกปลาเนื้ออ่อน’ แต่ที่นี่มีวิธีการห่อหมกแบบแปลกแฮะๆ คือห่อจนมองไม่เห็นเนื้อปลาและก็ห่อแบบแปลกๆ ก่อนนำไปนึ่ง แต่ผมก็เข้าใจได้ว่าวิธีการนี้มันช่วยทำให้กลิ่นหอมของใบตองอยู่กับเนื้อปลาทำให้หอมน่ากินเอาเสียมากๆ ส่วนขนมหวานก็เป็น ‘ข้าวต้มมัด’ ที่ย่าทำไว้ให้แต่เมื่อวานตอนเย็น แต่ยังไม่ให้เราสองคนกิน เพราะที่นี่เค้าเชื่อว่าอะไรที่ทำไปถวายพระก็ให้ถวายให้พระก่อน ที่เหลือค่อยเอามากิน ไม่ใช่จะแบ่งมากินด้วยแบ่งไปถวายพระด้วยแบบนี้ไม่ได้ คนต่างจังหวัดนี่เขาศรัทธากันจริงๆ เนาะ (Hackz ที่บ้านผมเขาก็ถือแบบนี้เหมือนกัน ของทุกอย่างที่เราจะไปถวายพระต้องแบ่งไว้อีกต่างหาก ของกินของเราก็แบ่งไว้อีกต่างหาก ไม่เอามารวมกัน)

ส่วนผมมีหน้าที่ในการนำจานชามปิ่นโตใบสวยออกมาเช็ดเพื่อเตรียมใส่ของไปถวายพระที่วัด ส่วนย่าตอนนี้กำลังง่วนอยู่กับการจัดเชี่ยนหมากไปถวายพระที่วัดเช่นกัน

ตอนเช้าตรู่ทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อยพอดี ก่อนย่าจะกำชับให้เราสองคนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไปวัดทำบุญปีใหม่ และบอกให้ไปวัดกันสามคนกับป้าเพราะย่าแก่แล้วเดินไม่ไหวและไม่มีใครเฝ้าบ้าน

ผมจึงบอกย่าว่ามีรถมาไม่ต้องห่วง ได้พาย่าไปวัดแบบที่ย่าอยากไปแน่ๆ และติ๊บเองก็ออกลูกอ้อนชวนย่าไปวัดด้วยกันเต็มที่

วันนี้ผมมีโอกาสได้เรียนรู้อะไรต่อมิอะไรหลายอย่าง

โอกาสขึ้นปีใหม่ ป้าและย่าจะเอาเสื้อผ้าใหม่ๆ มาใส่ ติ๊บบอกว่าไม่มีโอกาสได้เห็นย่าและป้าใส้เสื้อผ้าใหม่ๆ แบบนี้มานานแค่ไหนแล้วก็ไม่รู้ และติ๊บก็บอกว่าย่าไม่มีโอกาสไปวัดมานานแล้วเพราะย่าแก่แล้วเดินไปวัดไม่ไหว

แต่ตอนนี้ย่าอยู่ในชุดเสื้อลูกไม้สีขาวตัวใหม่ ผ้าถุงผืนใหม่ที่ติ๊บซื้อมาให้ รวมถึงผ้าขาวที่ใช้พาดบ่าของแกที่เป็นงานถักที่ละเอียดอ่อนซึ่งผมไม่มีโอกาสได้เห็นมาก่อนเลย

ส่วนป้าเองก็ไม่ต่างกันอยู่ในชุดผ้าไหมสีน้ำเงินตัวใหม่ที่ติ๊บซื้อมาให้เป็นของขวัญปีใหม่เมื่อวาน และติ๊บเองตอนนี้ อยู่ในชุดเสื้อผ้าฝ้ายทอมือสีขาวสบายตาแบบที่ผมไม่เคยได้เห็นมาก่อนและ กางเกงพอดีตัว ดูน่ารักๆ ใสๆ ไปอีกแบบ ดูไม่มีการตกแต่งจากภายนอกดูเป็นเด็กใสๆ ไร้เดียงสาต ามประสาเด็กบ้านนอกไปอีกแบบแฮะ

ผมจัดการหิ้วปิ่นโตขึ้นรถและพาป้ากับย่าขึ้นรถออกจากบ้านในตอนเช้าและถึงวัดในไม่กี่นาที เพราะบ้านติ๊บกับวัดก็ไม่ได้ไกลกันอะไรมากมาย แต่ที่ย่าบอกว่ามาไม่ไหวก็เพราะแกแก่มากแล้วนั่นเองเดินไกลๆ คงเหนื่อยน่าดู

ตอนนี้ผู้คนในวัดเริ่มเนืองแน่น ป้าเอาปิ่นโตไปที่ในครัววัด ก่อนจัดการช่วยเหลือเพื่อนบ้านอีกกลุ่มหนึ่งใน การจัดสำรับถวายพระส่วนข้าวต้มมัดนั้นย่าบอกว่าเอาไว้ตักบาตรแทน

ย่าพาผมและติ๊บมานั่งตรงมุมหนึ่งของวัด ที่นี่ชาวบ้านหน้าตาแจ่มใส ทักทายกันด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเปี่ยมไปด้วยมิตรไมตรีที่ดีต่อกัน และที่นี่ไม่ได้ต่างไปจากที่ตลาดเลย ติ๊บยกมือไหว้ชาวบ้านทุกคน และยิ้มแย้มให้กับผู้ทักทายทุกคนเช่นกันและเหตุผลก็ไม่ต่างไปจากที่ตลาดเลย…
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. อ่านตอนนี้แล้ว เข้ากับชีวิตปัจจุบันและก่อนหน้านี้จริงๆ อ่านได้อย่างราบรื่น เพราะบรรยากาศที่พี่ไม้เล่ามา ที่บ้านผมก็คล้ายๆ แบบนี้เลย ยิ่งในบทที่อยู่ในวัด เป็นแบบที่บ้านผมเป๊ะๆ ไม่มีผิดเพี้ยนแต่อย่างไร พี่ไม้บรรยายได้เห็นภาพดีทีเดียว
ปล2. ในของตอนนี้ เป็นความสุขของครอบครับพี่ติ๊บ ที่ไม่สามารถสั่งซื้อได้จากที่ไหน ไม่มีขายที่ไหน เราเท่านั้นที่จะต้องสร้างขึ้นมาเอง อ่านแล้วรักพี่ติ๊บมากมายก่ายกอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 44 สวัสดีปีใหม่ ‘เป็นตาแพงเนาะ’ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 08-06-2010 19:05:16

บอกได้คำดียวว่าน่ารักมากๆครับน้องติ๊บของพี่ไม้   ขอให้รักกันตลอดไปครับ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 44 สวัสดีปีใหม่ ‘เป็นตาแพงเนาะ’ [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 08-06-2010 19:28:16

ขอบคุณพี่แฮคที่นำตอนดีๆมาให้อ่านอีกแล้ว ขอบคุณพี่หมอไม้ที่เขียนอะไรดีๆมาให้ได้อ่านครับ ขอบคุณพี่ติ๊บที่มาคู่กับพี่หมอไม้ทำให้พี่หมอไม้ได้เอาเรื่องดีๆมาเล่าสู่กันฟังนะครับ
ยิ่งได้อ่านยิ่งสบายใจครับ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-06-2010 19:41:38

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
11:39 7/6/2010

เมื่อพระเริ่มสวดไปซักพักเล่นเอาคนที่ไม่ค่อยได้มาทำบุญตักบาตรอย่างผมถึงกับตะคริวกินขา เมื่อต้องมานั่งพับเพียบเป็นนานสองนานแบบนี้ ถึงจะพยายามเปลี่ยนท่านั่งจนย่าติ๊บหัวเราะเอาบ่อยๆ แล้วก็ตาม จากนั้นพอพระสวดจบไปหนึ่งรอบ ย่าก็บอกว่าให้ออกไปตั้งแถวกับชาวบ้านรอบศาลาวัดนี้เพื่อรอตักบาตร

ตอนเช้าอากาศกำลังดี มีแสงแดดอ่อนๆ ชาวบ้านหน้าตาสดใสอิ่มเอิบกำลังตั้งแถวเป็นแนวยาวรอบศาลาวัดก่อนมีพระเดินออกมารับบิณฑบาตจากญาติโยม จนเสร็จเรียบร้อยก็เข้าไปนั่งฟังพระเทศน์ กรวดน้ำ จากนั้นพระจึงฉันท์ภัตตาหาร มาถึงตอนนี้ผมก็รู้สึกอิ่มบุญแบบบอกไม่ถูก รู้สึกไม่เคยทำบุญแบบเต็มที่ขนาดนี้มาก่อน อย่างมาก ผมก็แค่ไปทำบุญโดยการถวายสังฆทาน แป๊บเดียวก็เสร็จเรียบร้อยตามวิถีคนกรุง แตกต่างจากตอนนี้โดยสิ้นเชิง

เมื่อพระฉันท์เสร็จ ชาวบ้านก็ดึงสำรับนั้นออกมาวางเป็นกลุ่มๆ จนทั่วศาลาวัด จากนั้นชาวบ้านก็นั่งล้อมวงกินอาหารร่วมกัน ก่อนพระจะนำพวกขนมของหวานหรือผลไม้ที่ชาวบ้านนำมาใส่บาตรเมื่อเช้าออกมาแจกจ่ายเด็กๆ ดูเป็นภาพที่แสดงถึงวิถีชาวบ้านได้เป็นอย่างดี

“ไม้ ติ๊บ มากินข้าวก้นบาตรกันลูก จะได้แข็งแรงไม่เจ็บไม่ไข้” เสียงย่าบอกให้เราสองคนไปนั่งร่วมวงกับชาวบ้าน

และตอนนี้เองเป็นอีกโอกาสนึงที่ผมมีโอกาสได้ลิ้มลองอาหาร พื้นบ้านของชาวนครพนม ที่ผมเคยจินตนาการผิดไปโดยสิ้นเชิง

อันนี้ส้มปลาชะโด อาหารขึ้นชื่อของคนที่นี่ หากินได้ที่นี่ที่เดียวนะ

อันนั้นแกงผักหวานใส่ไข่มดแดง โอยย อร่อยลิ้น

อันโน้นลาภปลาอีตุ ไม่รู้อะไรคือปลาอีตุ รู้แต่ว่าต้องเป็นปลาตัวใหญ่มากแน่ๆ และอร่อยมากด้วย (Hackz ฮ่าๆ พี่ไม้เรียกว่าปลาอีตุ หุหุ บ้านผมเขาก็เรียกแบบนี้เหมือนกัน)

อันนี้แกงหน่อไม้ ถึงจะมีกลิ่นปลาร้าบ้าง แต่ตอนนี้ไม่เป็นปัญหากับผมแล้วละ

และอีกอย่างที่ผมเห็นติ๊บชอบมันเอาเสียมากๆ นอกจากแกงไก่ใส่ฟักทองเมื่อคืนนี้แล้ว นั่นก็คือแกงหอยขม เห็น ติ๊บจูบเอาเป็นเอาตาย มากกว่าตอนจูบกะผมซะอีก แฮะๆ อิจฉา หอยขม และหลายต่อหลายเมนูก็ค่อยๆ ทยอยมาให้ผมได้ลิ้มรองรสชาติ บอกไม่ถูกว่ามันอร่อยแค่ไหน มีโอกาสลองแวะไปหาชิมเองแล้วกันนะคับ

และหลังจากอิ่มหมีพีมันกับอาหารจานอร่อยที่ผมเพิ่งเคยได้มีโอกาสลิ้มลองเป็นครั้งแรกเรียบร้อย ผมก็ขับรถพาป้า ย่า และเจ้าตัวเล็กกลับบ้าน

“เดี๋ยวติ๊บจะออกไปที่ไร่กับป้า พี่ไม้จะไปด้วยหรืออยู่กับย่าก็ได้นะ ไปแป๊บเดียวเดี๋ยวก็กลับ”

“ไปด้วยกันนั่นแหละ อยู่กับย่าก็พูดคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง” ย่าเอ่ยสมทบมา

“ไปกับติ๊บก็ได้คับย่า จะได้ไปช่วยทำสวนด้วย” ผมตอบ

“ไปก็ไม่ได้ทำไรหรอกไม้ ป้าแค่ไปดูความเรียบร้อยนิดๆ หน่อยเอง เปิดแปลงเพาะชำให้ต้นกล้ารับแดดเฉยๆ” เสียงป้าเอ่ยขึ้นมาถึงงานในไร่ที่ต้องทำในวันนี้

และหลังจากตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ป้าก็พาผมกับติ๊บที่ตอนนี้ อยู่ในชุดชาวไร่ชาวสวนกับหมวดสานจากไม้ไผ่ใบใหญ่ ดูติ๊บน่ารักแบบสู้ชีวิตไปอีกแบบแฮะ สงสัยช่วงนี้ความรักบังตา มองยังไงก็น่ารัก

เราสามคนเดินมายังบ้านเพื่อนบ้าน ก่อนอาศัยรถอีแต๋นเป็นพาหนะมุ่งหน้าสู่ไร่ยาสูบริมฝั่งโขงกันต่อไป นี่เป็นครั้งแรกอีกแล้วที่ผมได้ใส่ชุดชาวสวนและนั่งรถอีแต๋น ราวกับพระเอกมิวสิควิดีโอเพลงลูกทุ่งตอนดึกๆ ก็ไม่ปาน (Hackz มนต์รักลูกทุ่ง)

ไร่ยาสูบของป้ามีเนื้อที่ประมาณ 10 ไร่ ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงตัวคนเดียวจะทำงานหนักขนาดนี้ไหว

ป้าบอกว่า บางทีก็ต้องจ้างคนมาช่วยเหมือนกันอย่างเช่นตอนที่ต้องใส่น้ำ ใส่ปุ๋ยและตอนเก็บใบยาสูบ แต่ป้าก็ลดค่าใช้จ่ายในการจ้างคนให้น้อยที่สุด ปลายปีจะได้มีกำไรเยอะเพื่อส่งเสียให้หลานได้เรียนจบสบายๆ

“ป้าไม่ต้องห่วงเขาหรอก ตอนนี้ติ๊บได้ทุนตั้งหลายทุน ตกเป็นเงินก็เดือนละตั้งหลายตังค์ ไหนจะทำงานพิเศษอีกตั้งหลายอย่าง แถมค่าห้องค่าข้าวก็ผมออกให้ ผมจะดูแลติ๊บให้คับไม่ต้องห่วง”

“ขอบคุณมากๆ นะไม้ที่รักและเอ็นดูติ๊บ แต่ป้ายังห่วงเขาเรื่องการทำงานพิเศษ ป้ากลัวเขาจะเรียนไม่จบเพราะมัวแต่ทำงาน เลยอยากได้เงินจากการทำไร่ยาสูบนี่ไปช่วยเป็นค่าเล่าเรียนหลาน จะได้ไม่ต้องเอาเวลาอ่านหนังสือไปทำงาน”

“ป้าไม่ต้องห่วงหรอกคับ เขาเรียนเก่ง มีความรับผิดชอบ ยังไงก็ต้องเป็นหมอสมใจป้าแน่ ๆ”

“ก็ดีแล้วละ ป้าอยากเห็นเขาเรียนสูงๆ เรียนให้สมกับที่เขาร้องห่มร้องไห้อยากไปเรียน ป้าเองไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือเพราะต้องออกมาช่วยแม่ทำไร่ทำนาตั้งแต่เด็ก เลยอยากให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาอยากทำ และทำความฝันเผื่อป้าด้วย”

ป้าเล่าถึงเรื่องราวเกี่ยวกับติ๊บมากมายให้ผมได้ฟังในขณะที่ติ๊บ กำลังออกไปเปิดผ้าคลุมต้นกล้ายาสูบในแปลงเพาะชำ ปล่อยให้ผมกับป้านั่งคุยกันอยู่ใต้ต้นมะม่วง

ตอนนี้แดดเริ่มแรงแต่ทว่าอากาศก็ยังเย็นสบายเพราะเป็นช่วงฤดูหนาว และสวนของติ๊บก็อยู่ริมแม่น้ำโขงลมพัดแรงทั้งวัน จากตรงนี้สามารถมองเห็นแม่น้ำโขงและฝั่งลาว ที่มีภูเขาทอดยาวสุดลูกหูลูกตา เป็นภาพทิวทัศน์ที่สวยงามจริงๆ

แล้วงานวันนี้ก็เสร็จเรียบร้อยเพราะป้าตั้งใจแค่มารดน้ำต้นกล้าในแปลง แล้วก็เปิดให้ต้นกล้ารับแสงแดดในตอนกลางวันเท่านั้น ก่อนเราสามคนจะเดินเท้ากลับบ้านเพราะรถอีแต๋นที่เราอาศัยมานั้นเขาจะกลับบ้านในตอนเย็นๆ

ระหว่างทางจากสวนถึงบ้าน ก็เป็นระยะทางหลายกิโลทีเดียว เป็นถนนลูกรังเล็กๆ เลียบไปตามริมโขง ทำให้ช่วยคลายความเหนื่อยล้าจากการเดินทางลงไปได้บ้าง

ป้ายังเล่าให้ผมฟังอีกว่า ติ๊บต้องทำงานในไร่ยาสูบ แบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว ต้องเดินเท้าออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่ ตกตอนเย็นก็เดินเท้ากลับบ้านทุกวันในช่วงปิดเทอม ส่วนช่วงเปิดเทอมติ๊บก็ต้องเดินเท้าจากบ้านมาที่ตลาดเพื่อรอรถเมล์เข้าไปเรียนในเมืองเป็นแบบนี้ทุกวัน ชาวบ้านที่เห็นความตั้งใจของติ๊บก็เลยชื่นชมและอดสงสารเอาเสียไม่ได้ ติ๊บจึงเป็นที่ชื่นชอบของคนในหมู่บ้านและเป็นแบบอย่างๆ ที่ดีของเด็กๆในหมู่บ้านด้วย (Hackz ขนลุกเป็นแถบๆ เลย ทำดีได้ดี มันเป็นอย่างนี้นี่เอง)

โรงเรียนมัธยมของตำบลก็มีอยู่ไม่ไกลมาก แต่ป้าส่งติ๊บไปเรียนในเมืองเพราะมองเห็นว่าโอกาสในการเรียนรู้มีมากกว่า และคนที่ประสบผลสำเร็จสอบเข้าเอ็นทรานซ์เรียนต่อในมหาวิทยาลัยก็มีมากกว่าโรงเรียนเล็กๆ แม้ค่าใช้จ่ายจะสูงกว่ามาก แต่ป้าก็มองว่าเป็นการลงทุนเพื่ออนาคตที่คุ้มทุนมากๆ สำหรับหลานของตัวเอง มาถึงตรงนี้ผมชื่นชมในความเสียสละและความรักของป้าที่มีต่อติ๊บจริงๆ

สมัยเรียนมัธยมวันเสาร์-อาทิตย์ ติ๊บก็จะมาช่วยป้าทำงานในไร่ แทนที่จะไปเรียนพิเศษในเมือง

ป้ายังเล่าให้ผมฟังถึงวีรกรรมตอนเด็กๆ ของติ๊บว่า มีครั้งนึงที่ติ๊บพลาดเรียนไม่ได้ 4.00 เพราะวิชาพละไม่ได้เกรด 4 ติ๊บเล่นกีฬาเป็น แล้วก็เก่งหลายอย่าง ยกเว้นตะกร้อที่เจ้าตัวไม่ค่อยชอบเพราะบอกว่ามันเจ็บเท้า เจ็บหัวเวลาเล่น และเทอมนั้นวิชาพละเป็น ตะกร้อ เจ้าตัวเลยไม่ได้เกรดสี่ ร้องห่มร้องไห้กลับมาบ้านใหญ่เลย ผมฟังมาถึงตอนนี้ก็หัวเราะกับวีรกรรมของเจ้าตัวเล็กเอาเสีย
 
และอีกครั้งหนึ่ง ตอนจะสอบเอ็นทรานซ์ เนื่องจากเจ้าตัวไม่ได้ไปเรียนพิเศษในเมือง ก็เอาหนังสือมาอ่านในไร่แทน ช่วงเที่ยงหลังจากทานข้าวเสร็จเจ้าตัวก็จะอ่านหนังสือใต้ต้นมะม่วง แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งเจ้าตัวเอาหนังสือไปอ่านในแปลงยาสูบ แล้วก็เผลอหลับไป ป้าก็ต้องตามตะโกนเรียกหาหลานอยู่เป็นนานสองนาน แล้วจู่ๆ ก็โผล่ออกมาจากแปลงยาสูบบอกว่า เผลอหลับไป

ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วละ ว่าอาการตอนที่ติ๊บนอนแบบที่ป้าเล่าเป็นยังไง ขนาดผมเขย่าเจ้าตัวยังไม่ค่อยจะตื่น แล้วนี่แค่เสียงเรียกเบาๆ ของป้า คิดเหรอว่าจะทำให้ติ๊บตื่นได้

และมีอีกครั้งหนึ่งที่ป้าเป็นห่วงติ๊บมากคือ ช่วงใกล้สอบเอ็นทรานซ์ติ๊บอ่านหนังสือหามรุ่งหามค่ำ เล่นเอาเส้นเลือดฝอยในตาแตกกระจาย จนตาแดงก่ำไปด้วยเลือด ต้องพาไปหาหมอเป็นวรรคเป็นเวร

และจากการเดินคุยกับป้าในระหว่างเดินทางกลับบ้านนี่เองที่ทำให้ผมเรียนรู้และเข้าใจอะไรหลายๆ อย่างในตัวติ๊บมากขึ้น ผมชื่นชมและสงสารเจ้าตัวเล็กมากขึ้นไปอีกหลายเท่าและแน่นอน ผมรักติ๊บมากขึ้นอีกเยอะเลย…

ตอนนี้หลังจากเราสามคนเดินกลับมาถึงบ้าน อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในชุดสบายๆ กันเรียบร้อย ย่านั่งตะบันหมากอยู่ใต้ต้นมะปราง นานๆ ก็จะมีชาวบ้านแวะมาทักทายสวัสดีปีใหม่เพราะแกเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ของคนในละแวกนี้นั่นเอง ส่วนติ๊บกับผมก็ง่วนอยู่กับการจัดข้าวของและทำความสะอาดบ้าน เพื่อต้อนรับปีใหม่

ช่วงบ่ายๆ มีกลุ่มชายฉกรรจ์หลายคนมาหาป้าที่บ้าน และผมรับรู้จากติ๊บว่า พวกเขาเหล่านี้คือช่างก่อสร้าง ช่างไม้ ช่างปูนที่ป้าจะจ้างมาทำห้องน้ำใหม่ให้ติ๊บนั่นเอง

หลังจากตกลงราคากันเรียบร้อยเสร็จสรรพ วางแผนแบบแปลนกันแบบไม่คิดมาก เพราะติ๊บเขาวางแผนในหัวมาก่อนหน้านี้แล้วว่าอยากได้ประมาณไหน ทุกอย่างจึงลงตัวในเวลารวดเร็ว

ก่อนที่ติ๊บจะนำเงินมามัดจำจ่ายค่าช่างและค่าอุปกรณ์ไปครึ่งนึง และบ่ายนั้นช่างทั้งหลายก็เริ่มงานกันอย่างรวดเร็ว…

ห้องน้ำหลังใหม่ของติ๊บเสร็จเรียบร้อยในเวลาไม่กี่วัน เหลือแค่รอให้ปูนแห้งทุกอย่างก็ลงตัว หลังจากที่เสร็จเรียบร้อยตามความต้องการของติ๊บ ก็เป็นความต้องการของผมที่ต้องการเพิ่มฝักบัว ปู กระเบื้อง เพิ่มอ่างล้างหน้า และอื่นๆ อีกจิปาถะ จากห้องน้ำที่แพลนกันว่าธรรมดา จึงเริ่มกลายเป็นห้องน้ำระดับดีทีเดียว และแน่นอนส่วนที่เกินจากงบที่ติ๊บตั้งเป้าไว้ พี่ไม้จ่าย เฮ้ออ

และหลังจากที่ห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยและเกินงบที่ป้าและติ๊บตั้งไว้ (เยอะ) ติ๊บก็คุยกับป้าต่อว่าเดี๋ยวจะทำงานหาเงินมาทำบ้านให้เสร็จเรียบร้อยในช่วงสงกรานต์ปีนี้ หวังว่างานคงไม่เข้าไม้อีกนะ

ระยะเวลาการสังสรรค์ปีใหม่ของเราสองคนผ่านไปอย่างชื่นมื่นและมีความสุขในเวลาอันรวดเร็ว ก็ถึงเวลาที่เราสองคนจะต้องกลับเพื่อไปทำหน้าที่ของแต่ละคน เราล่ำลาป้าและย่าในตอนเช้าตรู่ของวัน ก่อนที่ย่าและป้าจะผูกข้อไม้ข้อมือให้เราสองคนเป็นเชิงอวยพรให้ลูกหลานกลับบ้านโดยปลอดภัย และเราสองคนสัญญาว่าจะกลับมาที่นี่ในอีกสี่ห้าเดือนข้างหน้า ที่ติ๊บปิดเทอมใหญ่ในช่วงสงกรานต์พอดี
ลาก่อน ‘นครพนม’ แล้วเจอกันใหม่

ผมกับติ๊บขับรถออกจากบ้านในตอนเช้า และกลับมาถึงที่หอพักของเราในตอนดึกๆ ทั้งนี้เพราะขากลับ เจ้าตัวพาผมตระเวรไหว้พระรับขวัญปีใหม่แบบไม่เว้นกันเลย ขับรถผ่านวัดไหนเป็นต้องเข้าไปไหว้เอาเสียทุกวัด

“รู้มั้ยทำไมติ๊บพาพี่ไม้ไหว้ทุกวัดเลย” เจ้าตัวเอ่ยขึ้นหลังจากที่ผมแผ่หลาบนเตียงด้วยความเมื่อยล้าหลังจากการขับรถ มากกว่าสิบชั่วโมงมาทั้งวัน

“ก็ปีใหม่ไง เพื่อศิริมงคล” ผมตอบกลับไปตามความเข้าใจ

“ก็ใช่คับ แต่ปีนี้ใครบางคนเข้าเบญจเพสแล้วนะ” อืมม นั่นซิผมคิดในใจลืมไปเลยว่าตัวเอง 25 ปีนี้

“ขอบคุณค้าบที่พาไปทำบุญจะได้เจอแต่เรื่องดีๆเนอะ”

ผมเดินไปรวบกอดและหอมแก้มเป็นการให้รางวัลกับเจ้าตัวทันที และหลังจากไปนครพนมคราวนี้ต้องเกรงใจป้าเกรงใจย่า  อึดอัดตั้งหลายวัน กลับมาทั้งทีผมก็รีบถามหาของขวัญจากเจ้าตัวทันที  อิอิ  มีหรือจะรอดดดดดด…
...>To bE CoNtInue

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. เป็นบุญคุณ, วาสนา, โชคดีของคุณย่า คุณป้าและพ่อแม่ของพี่ติ๊บจริงๆ ที่มีลูกดีๆ ชื่อ ‘ติ๊บ’ อย่างนี้ ผลกระทำ การกระทำ ความหลังที่ไม่เคยลืม ไม่ลืมพิ้นหลังของตัวเอง ฯลฯ สิ่งนี้สินะที่พี่ติ๊บทำได้ เป็นที่น่ายกย่องจริงๆ Idol ของผมจริงๆ เลยพี่ติ๊บ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 08-06-2010 20:09:49

แวะมาทักทายรอบค่ำ  อัพไวทันใจจังแฮะ

ไงไว้รอดูคอมเม้นท์ก่อน  เผื่อมีคนไม่ชอบแนวนี้

ไงขอคอมเม้นท์ให้กำลังใจกันด้วยละกันคับ

จะได้มาอัพตอนต่อไปให้อ่านกันไวๆ 

หมอติ๊บหนีเที่ยว  ใครเจอตามกลับมาส่งด่วน




ปล.ก่อนออกไปจากคอนโด  บอกผมว่าเฝ้าบ้านดีๆ  ใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกิน  เดี๋ยวเจอยาเบื่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 08-06-2010 20:30:05

ปล.ก่อนออกไปจากคอนโด  บอกผมว่าเฝ้าบ้านดีๆ  ใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกิน  เดี๋ยวเจอยาเบื่อ    :m20:   พี่ติ๊บ ร้ายกาจเห็นพี่ไม้เป็นกระรอกเฝ้าบ้าน


อ่านชีวิตพี่ติ๊บ แล้วรู้สึกว่าตัวเองโชคดีขึ้นมาทันที  ทำไมเรามีโอกาศที่จะเรียนกลับไม่คิดที่จะตั้งใจเรียน  พี่ติ๊บเป็นคนสอนใจได้ดีมาก o13

ว่าแต่ ของขวัญพี่ใหม่อ่ะ   ได้กี่ชิ้นคะพี่ไม้   :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 08-06-2010 20:31:10

อ่านไป อมยิ้มไป

น่ารักทั้งคู่เลย ติ๊บกะไม้

 :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 08-06-2010 20:33:44

รักน้องติ๊บมากๆๆๆ :กอด1:   คุณไม้ดูแลน้องได้ดีมากและคงเป็นเช่นนี้ตลอดไป ชอบค่ะไม่ต้องเปลี่ยนแนวนะคะมันเรียลอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 08-06-2010 20:46:33

อ่านแล้วหวานละมุนละไม  อบอุ่นมาก :กอด1:
ไม่แปลกใจเลยที่หมอติ๊บน่ารักเช่นนี้  เพราะมีแบบอย่างมาจากครอบครัวที่น่ารัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 08-06-2010 20:49:46

อ้าว พี่ไม้เป็นกระรอกเหรอ...นึกว่านก? เฝ้าบ้าน

ชอบนะคะแบบนี้ทำให้คนอื่นได้รู้ถึงชุมชนเมืองและชนบทว่ามีอะไรต่างกัีนหรือเหมือนกันบ้าง

เล่ามาเถอะค่ะ ชอบ ^^

ปล. พี่ติ๊บไปเที่ยวไหน จะไปลักพาตัว   อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 08-06-2010 20:50:20

"แนวนี้"ของหมอไม้เนี่ย แนวไหนหรอค้าบ หุหุหุ อยากอ่านนน
ฮาคำสั่งหมอติีบก่อนออกจากคอนโดอ่ะ 555
ขอบคุณ hackz มาต่อรวดเร็วทันใจอ่านเหมือนเคยนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-06-2010 20:52:01

โอเคร รับนัวพี่

ผมก็จะนั่งรออ่านตอนต่อไป อย่างใจจดใจจ่อ

เกาะขอบเตียงพี่ไม้และพี่ติ๊บ รอล่ะกัน

ปล. โดนตัดหน้า 2 คน อิอิ :mc4:
ปล2. โดนตัดหน้าคนที่ 3 แล้วนะ อย่าให้เจอครั้งที่ 4 ไม่งั้น ไม่ยอมๆๆ  :z3: อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 08-06-2010 21:19:40

ได้อ่านเรื่องของพี่ติ๊บทำให้รู้สึกตัวว่าแย่จังเลยตัวเรา
โห  พี่ติ๊บ ไม่ได้ 4 เทอมเดียวนี่นะร้องไห้เลยเหรอ 
แล้วพี่หมอไม้กลับจากบ้านพี่ติ๊บหื่นลงกระเพาะเลยนะ อิอิ พี่ไม้เกียมัว
ขอบคุณพี่แฮกคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 08-06-2010 21:23:32

อ่านแล้วคิดถึงบ้านจังงงงงงงง


คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 08-06-2010 21:25:12

กลับมามีทวงของขวัญด้วยน่ะ  อะไรเอ่ย เขิลลล :-[

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ โดนทิ้งให้อยู่คอนโดคนเดียว น่าสงสารจิงๆๆเรยพี่หมอไม้

ก็เลยต้องนั่งดูคุณรุ่งไปคนเดียวตามระเบียบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 08-06-2010 22:04:59

อืมๆๆบอกได้ว่าน่ารักมากๆ อยากได้บ้างอ่ะทำไงดีฮะๆๆๆๆๆๆๆๆ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-06-2010 22:11:17

เรื่องนี้ที่ผมเก็บไว้ ได้ประมาณ 200 กว่าหน้า ในขนาดฟอนต์ 16px ของ Angsana NEW เป็นไฟล์ .doc

เยอะจริงๆ

เข้ามารออีกที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 08-06-2010 22:18:50

เข้ามาทักทายยค่ะ

เห่อๆๆๆๆกรุงเทพฝนตกหนักจังเลยคืนนี้

บรรยากาศถ้าอยู่คนเดียวเหงาเเน่นอนใช่มั้ยค่ะพี่หมอไม้

เพราะพี่หมอติ๊บเเอบหนีไปเที่ยวว ฮ่าๆๆๆ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดเเต่ฟ้าร้อง

ขอตัวมุดลงผ้าห่มก่อนเเล้วกันค่ะ

อากาศเย็นๆๆ(หรือร้อน)อย่าลืมดูเเละตัวเองน่ะค่ะพี่หมอไม้ เเละก้อคุณHackzด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 08-06-2010 22:20:47

อ้างจาก: hackz ที่ 08-06-2010 22:11:17  

เรื่องนี้ที่ผมเก็บไว้ ได้ประมาณ 200 กว่าหน้า ในขนาดฟอนต์ 16px ของ Angsana NEW เป็นไฟล์ .doc

เยอะจริงๆ

เข้ามารออีกที

ดีมาก แต่จะไม่ดีตอนที่นายมาลงช้าไงจ๊ะเด็กน้อย แต่อีป้าแก่ๆ ก็รออ่านต่อไป
เพราะมันทำให้ป้าฯ กระชุ่มกระชวยหัวใจดีออก เลยไม่คิดจะขนขวาย ตามไปอ่านเอาจากที่ไหนเป็นการเฉพาะ เพราะเชื่อในตัว Hackz ว่าจะไม่ทำให้คนแก่ผิดหวัง
ประสพการณ์ช่วยสอนคนให้พัฒนา แต่การแชร์เรื่องราว
ช่วยให้คนเข้าใจความหมายของคำว่ารัก กับคนรัก ขอบคุณทั้งคุณไม้ และ hackz
มากๆค่ะ ขอบคุณด้วยใจจริง

ป.ล. เหลืออีก 223 รี นะคะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 08-06-2010 23:38:26

อ่านเรื่องคุณหมอติ๊บแล้วช่วยเตือนสติตัวเองได้เยอะเลย


คุณหมอไม้เล่ามาเถอะค่ะ อ่านไม่เบื่อหรอก มันเหมือนกับได้เรียนรู้อะไรๆจากเรื่องที่คุณหมอเล่า
อย่างเรื่องที่คุณหมอติ๊บกลับไปเยี่ยมบ้่าน สะท้อนให้เห็นถึงอะไรหลายๆอย่าง
ได้เห็นวิถีชีวิตคนต่างจังหวัด อาหาร การใช้ชีวิต บรรยากาศ...
ซึ่งเราไม่เคยสัมผัสบรรยากาศแบบนั้น คุณหมอไม้บรรยายดีมากนะคะ นึกภาพออกชัดเจนเลย

เรื่องเรียนอีก อันนี้อ่านแล้วเห็นอะไรๆชัดสุด..
อย่างน้อยก็ย้อนกลับมาเตือนตัวเองได้ชัดๆเลย ว่าตัวเรามีโอกาสดีกว่าคนหลายๆคนแค่ไหน
โชคดีแค่ไหนที่มีบ้านอยู่ มีข้าวกิน มีเงินใช้ ได้เรียนหนังสือ
พออ่านเรื่องคุณหมอติ๊บแล้วเหมือนกับได้เตือนตัวเองว่า 'อย่าทำตัวสะเปะสะปะ'
ให้พยายามได้ซักเสี้ยวนึงของคุณหมอติ๊บก็ยังดี

เชื่อว่าตอนนี้คุณหมอติ๊บกลายเป็นตัวอย่าง/แรงบันดาลใจให้กับหลายๆคน(เราด้วย)ที่ตามอ่านเรื่องนี้ไปแล้ว

ปล.ไมไ่ด้หายไปไหนหรอกค่ะ บางทีแค่ไม่รู้จะพูดอะไร
แต่ก็อยากแสดงตัวให้รู้ว่ายังมีคนตามอ่านเรื่องนี้่อยู่อีก1คนที่นี่
แต่คณหมอไม้ห้ามหายไปไหนเด็ดขาดนะ!
(วันนี้พูดยาวมากที่สุดตั้งแต่ตามอ่านเรื่องนี้เลย ฮ่าๆ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 08-06-2010 23:55:17

อ่านไปก็อิ่มอกอิ่มใจกับบ้านนี้ เค้ารักหลาน สอนหลานดีจริงๆ
หลานก็รักดีจนเป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมืองขนาดนี้ เป็นใครก็ภูมิใจในตัวน้องติ๊บแน่นอน การที่ส่งเด็กดีคนหนึ่งให้ได้เรียนอย่างที่เค้าหวัง
ตอนนี้เหมือนได้ไปเที่ยวทริปนี้ด้วยเลย เห็นภาพแม่น้ำโขงลอยมาแต่ใกล คิดถึงบรรยากาศเชียงคาน

ตั้งแต่หมอไม้เล่ามาก็คงไม่แปลกหรอกค่ะที่ใครๆในนี้จะรักน้องติ๊บไปด้วย ก็มุมมองของคนที่รักน้องติ๊บเล่าสู่กันฟังนี่นา
เราก็เลยพลอยจินตนาการตามมุมมองนั้นได้ไม่ยาก

อ้างถึง

ปล.ก่อนออกไปจากคอนโด  บอกผมว่าเฝ้าบ้านดีๆ  ใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกิน  เดี๋ยวเจอยาเบื่อ

....  :m20: ไม่กล้าคอมเม้นท์อันนี้

ปล.ขอบคุณน้อง Hackz ที่ขยันหมั่นนำเรื่องมาโพสค่ะ +1 ให้ก่อนละกัน พรุ่งนี้ค่อยบวกให้หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 09-06-2010 00:04:22

คนที่ไม่ลืมตัวตนที่แท้จริง เป็นคนเท่ห์
รักษาเอกลักษณ์นี้ไว้ตลอดไปนะคับ

จาก....คนหลงรักหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 09-06-2010 00:17:49

 :laugh: :laugh: พี่หมอไม้คะ หมอติ๊บเค้ากลับพี่ไปหว่านเสน่ห์ให้คนอื่นรึเปล่า เค้าเลยไม่ให้ไปด้วยน่ะ  :laugh: :laugh:

ปล. หมอติ๊บไปร้านไหนค่ะ เดี๋ยวหนุ่มๆ แถวนี้จะได้ตามถูก (โสดเฉพาะคืนนี้) :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 09-06-2010 00:32:13

วันนี้ไม่ไปกินข้าวนอกบ้านกับเพื่อน กลับมากินข้าวที่บ้าน เพราะนึกถึงพี่ติ๊บเป็นตัวอย่างให้ประหยัด พี่ติ๊บน่ารักจัง คนแบบนี้มีเหลืออยู่หรอพี่ไม้ พี่ไม้โชคดีโคดด สุดยอดมากมาย เวลาจะใช้เงินฟุ่มเฟือยจะนึกถึงพี่ติ๊บ ขอบคุณพี่ติ๊บครับ อยากคุยกะพี่ติ๊บจัง ปลื้มมมม :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 09-06-2010 02:00:35

ต้องยกให้คุณหมอติ๊บเป็น Idol ในเรื่องความกตัญญู ความเก่ง ความขยัน ความมุ่งมั่นและตั้งใจมั่กๆ เลยค่ะ  o13
ส่วนเรื่องความน่ารัก น่า.... ให้คุณหมอไม้พิสูจน์ต่อไป   :haun1:

คุณป้าๆ น้าๆ ในหมู่บ้านก็น่ารักจัง ช่วยเหลือหมอติ๊บจนได้ไปสอบสัมภาษณ์  :กอด1:

คนดีก็มีแต่คนรัก คนเมตตา  ใช่มั้ยค่ะคุณหมอไม้ (คนหื่น ) อิอิ  :z1:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 07:55:31

แวะมาทักทายตอนเช้าสายฝนปรอยๆ

ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ผม

ขอบคุณุกความชื่นชอบที่มีให้หมอติ๊บ

สงสัยจะครบพันรีในไม่ช้าแฮะ

ฝากบอกนายแฮคอัพให้เรียบร้อยแล้วคับติดตามต่อไปได้เลย

ยังหวานได้อีกน่ะคับบบบบ  อย่าเลี่ยนซะก่อน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 09:16:05

สายแล้วแต่ฝนก็ยังไม่หยุด  ห้ามแล้วแต่หมอติ๊บไม่ฟังอะคับ

ที่ห้ามเพราะอยู่กันมาแปดปี 

หมอติ๊บออกเที่ยวกลางคืน  คืนไหนคืนนั้น  ฝนตกแบบฟ้ารั่วทุกที  ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

เมื่อคืนก็ยังเป็นหมอติ๊บที่น่ารักคับกลับมาก่อนเที่ยงคืน  ก่อนที่เจ้าชายโฉมงามอย่างผมจะกลายร่างเป็นอสูร


แต่กลับมาพร้อมไก่ย่างเจ้าเด็ด  แต่บอกผมว่าไก่ไม่ได้สับมาให้นะ  กินได้ใช่มั้ย

แล้วเมื่อคืนก่อนออกไปบอกผมเฝ้าบ้านดีๆใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกิน

อืมมมม  เห็นผมเป็นกระรอกเฝ้าบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะนี่ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-06-2010 10:05:12

มิน่าล่ะ หางฟูสวยเชียว กระรอกไม้ เอ๊ย กระรอกน้อย

เอ่อ....อ....................อ......................................อ

ขอแสดงความอยากในสิ่งที่เป็นไปได้ยากหน่อยนะครับ
ครือแว่.............
อยากเห็นภาพหมอติ๊บตอนไหว้พระธาตุศรีสองรักอ่ะ ที่หมอไม้แอบถ่ายไว้
แต่คงเป็นไปไม่ได้ เพราะมันส่วนตัวมากไป เอาเป็นว่าขอจิ้นไปเองละกันเน๊อะ

สรุปหมอไม้เก็บความสงสัยไว้จนถึงตอนนี้ชะมะครับที่หมอติ๊บไปเที่ยวใหนมา
แอบบอกให้ก้อด้าย......ฮ่า ฮ่า ........ก็หมอติ๊บไปจับไก่มานะซี้  ถึงได้ไก่มาฝาก ฮี่ ฮี่...................

หือ.....แต่ที่ให้เฝ้าบ้านเนี่ยะ กระรอกจริงๆเหรอ ....
เราว่าแถวบ้านเราไม่ใช่นา.....เอ๊ะ หรอว่าเราสับสน .....น่าจะเป็นกระรอกนะแหล่ะ เน๊อะ......เฮ้ออออออออออ

ฟุ้งซ่านจัง เอ๊า กระรอก ก้อ กระรอก ว๊ะ     :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 09-06-2010 10:55:14

555 กระรอกกินไก่ย่าง หมอติ๊บเข้าใจเลี้ยงนะ 555
เรื่องหวานเลี่ยนไม่กลัว กลัวไม่หวาน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-06-2010 11:25:53

หมอไม้ยังไม่ออก....สงสัยคนไข้เยอะ

ทำงานรอดีก่า...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 11:28:53

 :เฮ้อ:  มาทักทายท่ามกลางฟ้าครึ้มๆ

กำลังจะออกไปทานมื้อเที่ยงแถวๆสยาม  แต่ไม่รู้จะไปหาไรกินกันดี

ใครจะตามไปฉุดหมอติ๊บก็ไปเจอกันได้นะคับ 

ว่าแต่แถวนี้มีไรแนะนำมั้ยคับ  จะออกไปเจอหมอติ๊บที่สยามนัดกันไว้ตอนเที่ยง

เบื่อละกินแต่ไก่สับ    :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 09-06-2010 12:27:21

ทานมื้อเที่ยงให้อร่อยนะคะทั้งพี่หมอไม้เเละพี่หมอติ๊บ

ฮ่าๆๆๆคงไม่มีใครกล้าไปฉุดพี่หมอติ๊บหรอกเนอะ

เเต่ว่าจะเปลี่ยนจากเมนูไก่สับ มาเป็นไก่สด

ฮ่าๆๆๆ เอ๊ะยังไง!!!!

กำลังรอคุณHackzมาเพิ่มปริมาณความหวานค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 13:30:23

puenfriend

พุงกางกลับมาเรียบร้อยแล้วคับ  แต่ไม่ได้กินไก่สดน้า..........

มานั่งรอนายแฮคอัพตอนต่อไปเช่นกันคับ

วันพุธหยุดงาน ฝนตก  ไม่มีไรทำ  น่าเบื่อจัง

เงียบหายไปไหนกันหมดหว่า  สงสัยบรรยากาศน่านอนแอบงีบในที่ทำงานกันอยู่แหงมๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 09-06-2010 13:56:07

ไม่รู้จะเม้นท์อะไร  :กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-06-2010 15:20:05

เข้ามาบอกว่า ตอนแลง เจอกัน

ตอนนี้ กำลังเตรียมซุ้มจัดกิจกรรมรับน้องอยู่ครับ

และทำพาน เตรียมไหว้ครู่พรุ่งนี้

ว่างๆ มาแวะได้นะครับ

ปล. See me on to night bye!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-06-2010 15:29:09

นายแฮ็คซ์อย่าลืมไหว้ครูที่บ้านด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 09-06-2010 15:29:31

ท้องฟ้าแปรปรวน..พาน้องเนตไม่ดี..งานมากซ้ำ...กว่าจะได้อ่าน...ไปหลายตอนแล้ว...

ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับหมอติ๊บที่ได้ทุนเรียนต่อด้วย... :L2:
วิถีชีวิตหมอติ๊บที่บ้าน...อ่านแล้วให้นึกถึงเวลาไปออกค่าย...แบบว่าเดะ เทพ อ่ะ
ชีวิตความเป็นอยู่อย่างเรียบง่าย..ความน่ารักของผู้คน...
ประเพณีแบบดั้งเดิม...ความงามตามธรรมชาติ...ที่ไม่มีอะไรเสริมแต่ง...
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีความสุขจิง ๆๆ ...คิดถึง...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-06-2010 15:32:51

หมอไม้ครับ...
อาบน้ำแต่งตัวได้แล้วครับ ....ไปรับหัวใจกลับบ้าน รถติดนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 09-06-2010 15:43:35

ฝากกอดหมอติ๊บด้วย...หมอไม้...

กอด hackz ด้วย..บวกไปด้วยทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 16:39:29

nonae.............ขอบคุณค้าบบบบบ

Loidelohm.......มารับเรียบร้อยแล้วคับตอนนี้ก็รอหมอติ๊บเลิกงานอย่างเดียว

hackz ............ใครน้อกล้าให้นายแฮค  ทำซุ้ม ทำพาน  แน่ใจนะว่าครูจะกล้ารับพานนน  อิอิ

patee ...........ขอบคุณคับที่อย่างน้อยก็แสดงตัวให้รู้ว่าติดตามอ่านอยู่

ปล.งานเข้าเปลี่ยนรูปดิสเพลย์กลับไปไม่ได้  กะลองเปลี่ยนไปเรื่อย  ทำไงดีหว่า
พอเปลี่ยนเป็นรูปอื่นมันไม่ยอมเปลี่ยนอ่ะ  ได้รูปนี้รูปเดียว  จะโดนดุมั้ยนี่  เอารูปมาลงโดยไม่ได้รับอนุญาต
ขอไปหลบ......ใต้เตียงก่อนนะค้าบบบ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 09-06-2010 16:45:43

วันนี้เข้ามาทักทาย หมอไม้ได้ทานไก่สด เอ้๊ยไก่สับ เอ้ยไก่ย่าง(ที่ไม่ได้สับ) อร่อยไหมค่ะ  
กลายเป็นกระรอกอยู่เฝ้าบ้านไปซะละ  :laugh:

ฝากหมอไม้กอดหมอติ๊บซัก 1 กอด  :กอด1: คนอาไร๊น่ารักจัง

อ้างถึง

ปล.งานเข้าเปลี่ยนรูปดิสเพลย์กลับไปไม่ได้  กะลองเปลี่ยนไปเรื่อย  ทำไงดีหว่า
พอเปลี่ยนเป็นรูปอื่นมันไม่ยอมเปลี่ยนอ่ะ  ได้รูปนี้รูปเดียว  จะโดนดุมั้ยนี่  เอารูปมาลงโดยไม่ได้รับอนุญาต
ขอไป หลบ......ใต้เตียงก่อนนะค้าบบบ 

พี่คิดว่าเป็นที่ขนาดรูปอ่ะค่ะ ถ้าเราทำให้มันพอดีกับที่บอร์ดเรากำหนดก็จะเปลี่ยนได้ ลอง Resize ดูค่ะ (คิดว่างั้นนะ เพราะเคยเจอแบบนี้เหมือนกัน)
ถ้าลงรูปใหม่แล้ว อัพเดทรูปใหม่ไม่ได้ก็น่าจะอยู่ที่ขนาด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 09-06-2010 16:47:39

555 หมอไม้ หลบไม่ทันแล้ว...เห็นพอดี... :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 09-06-2010 16:47:48

คุณหมอไม้
รูปอวาตาร์นั่นคือคุณหมอติ๊บเหรอคะ?

ถ้าเปลี่ยนไม่ได้เอาออกก่อนก็ไปตั้งno displayก่อนก็ได้ค่ะแล้วค่อยเอารูปลงทีหลัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-06-2010 16:54:56

เอาละเว้ย..................ขอ M79 หน่อยซัก 3 ชุด
ได้ยิงถูกตัวแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

เย้ เย้.....


มี 2 หมอ ไม่อยากเดา ว่าเป็นหมอใหน.....

เอาเป็นว่า น่ารักอ่ะ  ฮี้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

 :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 17:00:35

 :m25:

knightofbabilon..ขอบคุณที่แนะนำนะคับ  เกือบไม่รอด  ใจหายใจคว่ำ

nonae ..............เห็นแล้วเหรออุตส่ารีบเปลี่ยนแล้วนะ

Uonlii_I.............ขอบคุณที่มาเอาใจช่วยนะคับ  เกือบไปแล้วววว

Loidelohm..........คิดว่าเป็นหมอไหนละคับ  เดาถูกให้.........

กลับมาเปลี่ยนดิสเพลย์  ใครมาทันเห็นรูปก็ถือว่าโชคดีไปละกัน  จะได้จินตนาการถึงหมอติ๊บได้ถูกต้อง
แต่คราวหน้าไว้ให้ผมขออนุญาตเค้าก่อนดีกว่าค่อยเอามาลง   ปลอดภัยกะผมและ ลูกชายผมมากกว่าแอบเอามาลง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-06-2010 17:08:33

ฮี้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
เส้นยาแดงเลยครับหมอไม้...
ดีใจสมกับเป็นแฟนพันธุ์แท้ที่ได้เห็น

แต่ว่า.....ไม่จุใจอะคับ


แต่ก็พอทำเนียนทักได้ ถ้าบังเอิญเจอ แหะ แหะ.....เดี่ยวหรือคู่ไม่รู้    รู้อย่างเดียวหาทางป้องกับ พระบาทจะมา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 09-06-2010 17:09:57

อ้างจาก: dr.mike ที่ 09-06-2010 17:00:35  

กลับมาเปลี่ยนดิสเพลย์  ใครมาทันเห็นรูปก็ถือว่าโชคดีไปละกัน  จะได้จินตนาการถึงหมอติ๊บได้ถูกต้อง
แต่คราวหน้าไว้ให้ผมขออนุญาตเค้าก่อนดีกว่าค่อยเอามาลง   ปลอดภัยกะผมและ ลูกชายผมมากกว่าแอบเอามาลง

 :laugh: ถ้าคุณหมอติ๊บรู้จะถึงขั้นอันตรายเลยเหรอคะ?

ไม่แปลกใจแล้ว ทำไมคุณหมอไม้ถึงได้รักคุณหมอติ๊บมาก (ท่าทางจะหวงเอามากด้วยแน่ๆเลย)
หมอติ๊บน่ารักจริงๆด้วย  :-[
(ดีนะที่มาทันได้เห็นพอดีเลย ฮ่าๆๆ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 17:18:33

 :serius2:.......เห็นรูปหมอติ๊บแป๊บเดียว  บอกว่าน่ารัก  มีรูปผมเห็นใมตั้งนานไม่เคยมีใครบอกหล่อเลยแฮะ

 :seng2ped:   

 :seng2ped: 

 :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 09-06-2010 17:19:15

อ้างถึง

กลับมาเปลี่ยนดิสเพลย์  ใครมาทันเห็นรูปก็ถือว่าโชคดีไปละกัน  จะได้จินตนาการถึงหมอติ๊บได้ถูกต้อง
แต่คราวหน้าไว้ให้ผมขออนุญาตเค้า ก่อนดีกว่าค่อยเอามาลง   ปลอดภัยกะผมและ ลูกชายผมมากกว่าแอบเอามาลง

 
 :laugh: ขนาดนั้นเลย แต่หมอติ๊บน่ารักจริงๆน่ะแหละน๊า

แต่เอ...เมื่อกี้ทำไมพี่เห็นว่ามีสองรูปล่ะ ขาวรูปนึง เข้มอีกรูปนึงอ่ะ  :m24:

 :eiei1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 09-06-2010 17:21:33

โอ๊ย...ยังไม่จุใจเลย..เผลอแป๊บเดียว...เปลี่ยนซะแล้ว... :m16:
น่ารักมากเลยยยยยย หมอติ๊บของเรา...อิอิอิ... :-[
อย่าเผลอนะ...หมอไม้...

ลืมถาม...ตอนนี้..คุณย่ากะคุณป้าหมอติ๊บเป็นอย่างไรบ้าง...สบายดีหรือป่าว...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-06-2010 17:24:39

อ๊ากกกก ไม่ยอมๆๆ

มาดูรูปพี่ติ๊บ ดิไอดอล ของผมไม่ทัน

ไม่ยอมๆๆๆๆ

รูปพี่ไม้ใช่ป๊ะ อิอิ มืดมาก แนมไม่เห็น

ไปเกลาคำก่อน เจอกันจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 45 ความ(ไม่)ลับของเด็กน้อย ‘อำลารัก นครพนม’
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 17:28:25

nonae.........ลืมถาม...ตอนนี้..คุณย่ากะคุณป้าหมอติ๊บเป็นอย่างไรบ้าง...สบายดีหรือป่าว...
                 ติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆนะคับ   อย่าพลาดซักตอนเชียวนะ  แล้วจะรู้คำตอบบบบ

Uonlii_I......แกล้งทำไม่เห็นมั่งก็ได้ค้าบบบบบบ  เดี๋ยวผมจะโดน




พอแล้ว  เลิกแซวผมได้แล้ว  

บอกแล้วรุ่นนี้ไม่เคยกลัว หมอติ๊บ  เสี้ยมให้ผมกลัวหมอติ๊บกันจังเลยแฮะ  รุ่นนี้ไม่เคยกลัวววววว

 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 09-06-2010 17:31:33

 :z13:จิ้มทะลุทั้งสองคนเลย ทั้งคุณหมอไม้ทั้งคุณhackz
เปลี่ยนหัวเรื่องแล้วววววววว..ว นั่งรอดีกว่า


(ขออนุญาต แซวอีกที)
รุ่นนี้ไม่เคยกลัว แต่ไหงคำลงท้ายถึงใช้คำว่าไม้เกียมัวล่ะคะ คุณหมอไม้ :m18:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 09-06-2010 17:31:53

ขอหมอติ๊บอีกทีนะคะ
วันนี้งานยุ่งมากมาย
มะได้แวะเวียนมาเลยค่ะ
อยากจิเห็น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 17:32:22

โอยตายยย  วันนี้สนุกสนานเกินไปละ

ยังไงเจ้าตัวเลิกงานแล้วขออนุญาต  พาคุณหมอติ๊บกลับบ้านก่อนนะคับเดี๋ยวจะรถติด

ฝากถึงนายแฮค  อัพจนจบตอนที่พี่ลงไว้ให้ก็ได้  เดี๋ยวกลับไปถึงห้องอัพตอนใหม่ให้

ไว้เจอกันตอนดึกน่ะคร้าบบบบบ

ปล.ยังยืนยันคำเดิม  คนอย่างหมอไม้ไม่เคยกลัวเมียยยย

.
.
.
.
.
บอกแล้วว่าหมอติ๊บคุยกะผมยังต้องคลานเข่าเข้ามา  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 09-06-2010 17:37:24

พี่หมอไม้ หวัดดีคับ
พี่แฮค หวัดีคับ
พี่หมอไม้  ไม่ยอมนะคับยังไม่ได้เห็นรูปพี่ติ๊บเลยไม่ยอมนะ  สงสารลูกหมาตัวดำๆหน่อยนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: TANYAjip ที่ 09-06-2010 17:44:15

 o9  ง่า   ไม่ยอมอ่ะ  มาไม่ทันเห็นรูปพี่หมอติ๊บ

เผลอไปอ่านหนังสือแล้วงีบแปปเดียวเองนะ  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: BlackClover ที่ 09-06-2010 17:54:44

กรี๊ดดดดดดด (โดนน้ำแข็งสาด)
ง่า ไม่ทันได้ดูหมอติ๊บ ม่ายยอมๆๆๆๆ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-06-2010 17:59:56

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 46 Meddy love service
08:04 9/6/2010

หลังจากที่เรากลับมาจากนครพนมเมื่อคราวก่อนตอนต้นปี กลับมาเผชิญกับงานของผมที่สุดแสนจะทรหดเพราะช่วงนี้คนไข้เยอะเหลือเกิน ไม่รู้เด็ก มน. ไปกินอะไรกันมา ถึงได้มาฟันผุกันเอาช่วงต้นปีแบบนี้ ส่วนติ๊บเองก็ยุ่งวุ่นวายกับการเรียนของตัวเองอีกระลอกใหญ่

เดี๋ยวนี้อ่านหนังสือหนักหนาสาหัสเป็นปกติแทบทุกวัน งานพิเศษที่เคยบอกจะหยุดก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เพราะเหตุผลข้อใหม่ อยากทำบ้านให้ย่ากับป้าให้เสร็จเรียบร้อยจะได้ไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัยเพราะมีแต่ผู้หญิงแก่ๆ อยู่บ้านกันสองคน แถมบ้านยังกันแดดกันฝนได้ไม่ดีเท่าไหร่นัก ผมก็เลยตามเลยเพราะไปเห็นสภาพมาแล้วมันก็น่าเห็นใจจริงๆ

“ติ๊บอยากให้ป้ามั่นใจว่าติ๊บสามารถส่งตัวเองจนเรียนจบหมอได้แน่ๆ แล้วติ๊บก็อยากให้ป้าเลิกทำไร่ยาสูบนั่นซะที” ติ๊บบ่นกับผมถึงเหตุที่ยังไม่หยุดทำงานพิเศษ

“ติ๊บจะต้องเก็บเงินให้ได้มากที่สุด เพื่อที่สงกรานต์นี้จะกลับไปทำบ้านให้ป้ากับย่าให้เรียบร้อย” เล่นเอาผมอึ้งกับความพยายามของเด็กหนึ่งคน

ถ้าเป็นผมผมคงคิดว่าไม่เป็นไรอยู่กันไปก่อนไว้เรียนจบเมื่อไหร่หางานทำได้ค่อยสร้างบ้านให้ป้ากับย่าก็ได้ (Hackz ผมก็คิดเหมือนพี่ไม้ เหอะๆ)

“ติ๊บอยากมั่นใจว่าป้ากับย่าอยู่โดยไม่ลำบาก ย่าแก่มากแล้วป้าเองก็แก่ตัวลงไปมาก ไม่รู้ว่าย่าจะอยู่กับติ๊บได้ถึงเมื่อไหร่ ที่ติ๊บอยากสร้างบ้านให้เสร็จ เพราะติ๊บก็อยากให้ย่ามั่นใจว่าติ๊บดูแลตัวเองได้ ดูแลป้าได้ และติ๊บไม่ทอดทิ้งป้าแน่นอน และติ๊บอยากให้ย่าอยู่อย่างสบายที่สุด เพราะย่าลำบากมาทั้งชีวิตแล้วนะพี่ไม้” อีกหนึ่งข้อของเหตุผลที่ทำเอาผมเถียงไม่ออกอีกเหมือนกัน

ช่วงนี้ผมก็เลยเห็นติ๊บทำงานพิเศษกลับมาเอาตอนค่ำมืดแทบทุกวัน ทำให้ทุกวันนี้เรามีโอกาสคุยกันสวีทกันน้อยลงกว่าเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด เพราะเมื่อติ๊บกลับมาถึงห้องในแต่ละวันพร้อมผมก็จริง แต่ก็เหนื่อยเกินกว่าจะนั่งคุยหยอกล้อเล่นกันเหมือนเมื่อก่อน และผมเองก็เหนื่อยกับงานที่ประเดประดังกันเข้ามา กลับถึงห้องเราสองคนก็หลับเป็นตาย…

14 กุมภาพันธ์ 2547  วันวาเลนไทน์ วันแห่งความรัก

นานเท่าไหร่แล้วไม่รู้ ที่ผมทุ่มเทอยู่กับการทำงานหนัก และติ๊บเองก็หมกมุ่นอยู่แต่กับหนังสือกองโตเพราะช่วงนี้ก็เข้าสู่ ช่วงสอบปลายภาคอีกแล้ว คืนนี้ผมได้รับของขวัญวันแห่งความรักจากติ๊บชุดใหญ่

อิอิอิ ต้องคิดไปไหนถึงไหนกันแล้วแน่ๆ

.

.

.

.

ผมโทรศัพท์ไปหาติ๊บในตอนสองทุ่ม เพื่อจะไปรับติ๊บกลับหอเหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา

“ดีครับ ตัวเล็กอยู่ไหน”

“อ่อ พี่ไม้กำลังจะโทรบอกพอดีว่าวันนี้ไม่ต้องไปรับติ๊บที่คลินิกนะ”

“อ้าวทำไมอ่ะ ไม่สบายรึป่าวถึงไม่ได้ทำงาน”

“อ้อ พอดีคุณหมอเขากลับบ้านไวอะ วันนี้ปิดร้านตั้งแต่ทุ่มนึงแล้ว สงสัยไปฉลองวาเลนไทน์กะแฟน”

“อืมมม แล้วนี่อยู่ที่ไหนละ กลับหอแล้วหรือไปทานข้าวที่ไหน”

“ไม่ได้ไปไหนตอนนี้อยู่หอแล้ว พี่ไม้ รีบกลับมานะ พอดีติ๊บไม่ค่อยสบาย”

เร็วกว่าที่สมองจะทันได้คิดอะไรมากไปกว่านี้ ผมรีบบึ่งรถกลับหอทันที และภายในไม่กี่นาทีผมก็จอดรถที่โรงจอดรถของหอพักเรียบร้อย จัดการล็อครถก่อนกึ่งเดินกึ่งวิ่งขึ้นห้องในทันที

แต่ทันทีที่ผมเปิดประตูห้องก็ต้องแปลกใจเมื่อเจ้าตัวเล็กปิดไฟซะมืดสนิท

“ไม่สบายเป็นอะไรรึป่าว”

ผมถามในขณะที่เอื้อมมือไปเปิดสวิตซ์ไฟ เพื่อจะได้ดูอาการเจ้าตัวเล็ก ถ้าหากเป็นอะไรมากจะได้รีบพาไปหาหมอตั้งแต่ตอนหัวค่ำ

แต่เมื่อผมเอื้อมมือไปเปิดสวิตซ์ไฟก็ต้องแปลกใจ เมื่อตอนนี้เจ้าตัวเล็กกำลังจุดเทียนอยู่ที่หลังห้อง ติ๊บบรรจงจุดเทียนทีละแท่ง ทีละแท่ง จนตอนนี้นอกระเบียงสว่างไปด้วยแสงจากเปลวเทียน บนโต๊ะนอกระเบียงตอนนี้มีอาหารเย็นวางรอผมไปจัดการ

อาหารเย็นมื้อหรูฝีมือติ๊บเป็นสปาเก๊ตตี้ปลาทูน่า กับซีซ่าสลัดฝีมือติ๊บ ตบท้ายด้วยไอศครีมที่ติ๊บชื่นชอบเป็นอาหารเย็น ติ๊บก็น่ารักนะนี่บทจะโรแมนติกก็ไม่บอกไม่กล่าว

“คิดอะไรของเรานี่ พี่ตกใจหมดเลย” ผมบอกก่อนยื่นมือไปขยี้หัวติ๊บ

“ก็ไม่ได้อะไร เห็นว่าเป็นวันแห่งความรักก็เลยลองหวานดูบ้าง เห็นพี่ไม้เหนื่อยกับงานมาตั้งนานแล้ว แค่อยากเห็นรอยยิ้มจากพี่ไม้คนเดิมกลับมาเท่านั้นเอง”

แทนคำตอบ ผมเดินอ้อมเก้าอี้ที่ติ๊บนั่งอยู่ กอดติ๊บจากด้านหลังก่อนหอมแก้มเนียนนั้นไปฟอดใหญ่

“ไม่ต้องวาเลนไทน์หรอก ติ๊บทำให้ทุกวันของพี่เป็นวันพิเศษเสมอ” ผมกระซิบข้างๆ หู

“แต่พี่ไม้คนนี้ไม่มีอะไรให้ติ๊บเลยนะ ไม่มีดอกกุหลาบแม้แต่ดอกเดียว ไม่มีช๊อคโกแลตเลยซักกะแท่ง แล้วติ๊บจะยังรักพี่อยู่มั้ยอ่ะ”

ติ๊บเอี้ยวตัวมาโอบรอบคอผม ก่อนจุ๊บเบาๆ ที่คางผมหนึ่งที

“ต่อให้พี่ไม้ไม่มีอะไรเลย แต่ถ้าเป็นพี่ไม้คนเดิมคนนี้ ติ๊บก็ยังยืนยันว่าติ๊บจะรักพี่ไม้คนนี้อย่างดีที่สุดครับ”

โห หวานกว่าถ้อยคำของผมอีกแฮะแฟนใครหว่า

“พี่…” อีกแล้วเอาอีกแล้ว จะบอกรักติ๊บทีไร ไมมันติดอยู่ที่คอทุกทีเลยนะ

“พี่…จะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุดพี่สัญญา”

ผมดึงติ๊บยืนขึ้นมากอด ก่อนขอรางวัลเป็นจูบที่แสนจวาบหวามในคืนพิเศษๆ เล็กๆ ของเราสองคนไม่ต้องมีเค้กก้อนโต ไม่มีชอคโกแลตแสนหวานไม่มีดอกไม้แม้แต่ดอกเดียว แต่ผมกลับรู้สึกว่าตอนนี้กลิ่นอายแห่งความรัก มันหอมฟุ้งไปทั่วห้องรอบตัวเราสองคนไปโดยปริยาย และคนที่อยู่ตรงหน้าผมในคืนนี้ดูหวานหยดย้อยกว่าชอคโกแลต และหอมหวนเสียยิ่งกว่าดอกไม้ช่อไหนซะอีก ‘พี่รักติ๊บจัง’ นึกอยู่ในใจอีกแล้วเรา

“พี่ไม้คับติ๊บมีเรื่องจะสารภาพ” เจ้าตัวที่ตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดผมเอ่ยขึ้นมา

“ไปทำอะไรมาเหรอถึงต้องมาสารภาพกับพี่” ผมจ้องหน้าติ๊บนิ่งเพราะงงว่าจะสารภาพอะไร

เจ้าตัวดึงแขนผมนั่งลงตรงที่เดิมตรงโต๊ะทานข้าวนอกระเบียงหอพัก ก่อนเดินดุ่มๆ ไปเปิดสวิตซ์ไฟในห้องและตรงไปที่กระเป๋า ที่ใส่อุปกรณ์การเรียน แล้วก็ควักเอาของบางอย่างออกมา

“อันนี้บอยเค้าให้ติ๊บมา” ติ๊บบอกพร้อมกับยื่นชอคโกแลตแท่งน่ารักให้ผมดู

“แล้วเขาไม่ได้บอกรักติ๊บด้วยหรอกเหรอ” ผมแกล้งทำสีหน้าเข้มขรึม

“เปล่า ไม่ได้บอกอะไร ตอนแรกติ๊บก็ไม่กล้ารับหรอก แต่ดูท่ามันจะอร่อยเลยรับๆ มา”

ได้ยินคำตอบนี้ผมก็อดหัวเราะไม่ได้ ก่อนยิ้มให้แล้วยื่นมือไปขยี้หัวติ๊บเล่นอีกที

“ก็ดีแล้ว เค้าให้มาก็แสดงว่าเขารู้สึกดีๆยังไงมีคนรู้สึกดีๆ ด้วย ก็ยังดีกว่ามีคนเกลียดเรา” เป็นไงละ บทหมอไม้จะเป็นพ่อพระ ทั้งที่ใจเต้นตูมตามโมโหตะหงิดๆ แล้วก็เหอะ

“ใจดีให้ตลอดนะ อย่าเพิ่งหึงน่ะ” ติ๊บบอกผม ก่อนยื่นมือมาดึงแก้มผมออกให้ยิ้ม แล้วก็ชี้ไปยังบนโต๊ะอ่านหนังสือ มีกุหลาบสีแดงช่อใหญ่ ใครหว่าลงทุนหน้าดู

“อันนั้นเป็นของ…” ติ๊บอ้ำอึ้งพร้อมทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม

“ของหมอจ๊ะโอ๋ให้มาใช่มั้ย” ผมถามด้วยสีหน้าแววตาเข้มขรึมกว่าชอคโกแลต จากไอ้หมอบอยหน้าจืดนั่น เพราะรู้ๆ กันอยู่ว่าไอ้หมอจ๊ะโอ๋นี่มันไม่ธรรมดา

“เปล่า นั่นไม่ใช่ของพี่จ๊ะโอ๋ แต่เป็นใครก็ไม่รู้ส่ง Meddy love service มาให้ติ๊บยังไม่รู้เลย”

“Meddy love service คืออะไรอ่ะ” ผมถามด้วยอาการงุนงงก่อนได้รับคำตอบ

ในช่วงก่อนวันวาเลนไทน์ของทุกปี คณะแพทยศาสตร์เขาก็จะมีวิธีการหาเงินเข้าคณะด้วยวิธีแบบแปลกๆ คือ บริการ Meddy love service โดยจะทำหน้าที่เป็นสารถีไปบอกรักหรือบอกข้อความ หรือเพลงไปให้คนที่เราอยากจะบอกโดยการจ่ายเงินเป็นค่าบริการครั้งละ 20 บาท อาสาสมัครเด็กของคณะแพทย์ก็จะไปรุมล้อมคนที่เราจะบอกรักหรือมอบเพลงให้

หลังจากที่ถูกรุมล้อมจากบรรดาว่าที่คุณหมอราว 10 กว่าคน ก็จะทำการกรี๊ดดดดให้คนรอบบริเวณนั้นหันมามองที่คนที่เราอยากบอกข้อความ หรือส่งเพลงให้ ก่อนเอ่ยข้อความเสียงดังก้องแบบพร้อมเพรียงกัน

‘Meddy love service สวัสดีค่ะ/ครับ บริการส่งลูกโป่งจากคนที่คุณรักและรักคุณ พร้อมด้วยบทเพลงเพลงนี้….’

ก็ร้องกันไปตามแต่เพลงที่ผู้จ้างวานจะต้องการฝากไปให้อีกคน ก่อนจะจบเพลงและลาจากไปโดยเหลือลูกโป่งและบทเพลงนั้น พร้อมกับความเขินอายไว้ให้คนที่ถูกบอกรัก

ผมฟังแล้วก็ยิ้มๆ กับวิธีการหาเงินเข้าคณะแปลกทีเดียว มิน่าช่วงนี้ผมถึงได้เห็นกลุ่มคนหอบลูกโป่งรูปหัวใจวิ่งว่อนกันไปทั่วมหาลัย บางทีก็กรี๊ดลั่นโรงอาหารก็มี

“แล้วคนที่ส่งมาให้ติ๊บฝากข้อความหรือเพลงอะไรมาให้ติ๊บรึป่าว” ผมถามต่อด้วยความอยากรู้

“ใคร สักคนที่เกิดมาเพื่อผูกพัน” ติ๊บร้องเพลงนี้ให้ผมฟัง โหช่วงนั้นกำลังดังเปรี้ยงเลยยยย

“ป๊อบจริงนะ เรานี่” ผมตอบก่อนยื่นหน้าไปใกล้หน้าติ๊บ

“แต่ติ๊บก็ไม่รู้นะว่าใครส่งมาให้ แต่ติ๊บไม่อยากให้พี่ไม้โกรธ เลยแสดงความบริสุทธิ์ใจบอกพี่ไม้ก่อน เดี๋ยวก็จะหึงไม่ถามหน้าถามหลัง” ติ๊บบอกก่อนแว้งมากัดผมซะงั้น

“แล้วหมอจ๊ะโอ๋ พลาดไปได้ไง” ผมถามถึงของขวัญจากหมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้ม ไหนบอกว่าจะจีบหมอติ๊บ แถมดำเนินการจีบแบบออกนอกหน้านอกตาจนเกินงามซะขนาดนั้น โอกาสสำคัญแบบนี้พลาดได้ไงหว่า ผมนึกในใจ

แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ ติ๊บก็ชี้มือไปยังเตียง ซึ่งมีของที่เป็นคำตอบรออยู่แล้ว

“โห…” ผมอึ้งตะลึงงันกับการลงทุนของหมอจ๊ะโอ๋ เมื่อมองไปที่เตียงนอนของติ๊บแล้วพบว่า มีตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลตัวเบ้อเร่อ นอนอยู่บนเตียง ตัวเบ้อเร่อขนาดไหนอ่ะเหรอ ใหญ่กว่าตัวผมอีกนอนเต็มเตียงอยู่ในเวลานี้

“โห ทำไมเขาลงทุนจังอะ”

“ก็ไม่รู้คับ เขาให้มาติ๊บมีหน้าที่รับก็รับอย่างเดียว” ติ๊บบอกพลางยิ้มแล้วทำไม่รู้ไม่ชี้

“จะฮ๊อตเกินไปรึป่าว” ผมดึงติ๊บมานั่งบนตักผมก่อนกอดรอดตัวติ๊บไว้แน่น

“ใครจะให้อะไรมาตอนนี้มันก็ไม่มีความหมายทั้งนั้นแหละ” ติ๊บบอกพลางจ้องหน้าผมนิ่ง

“ทำไมเหรอ ทำไมชอคโกแลต ดอกกุหลาบ ตุ๊กตาหมีไม่มีความหมายละ”

“ก็ติ๊บรักใครไม่ได้อีกแล้วคับพี่ไม้” ติ๊บบอก่อนก้มมาจูบผมเบาๆ หนึ่งที

โห น่ารักจังแฟนใครหว่า

“แต่พี่มีอะไรจะให้ติ๊บด้วยนะ” ผมบอกพลางจ้องหน้าติ๊บวาบหวาม

“มีอะไรเหรอคับ มีเซอร์ไพรส์อะไรอีกละ” ติ๊บถามพร้อมกับจ้องหน้าผมนิ่งอย่างคนรอคำตอบ

“ก็ให้รางวัลนี่ไง”

ผมบอก แล้วก็ตวัดติ๊บขึ้นอุ้มเข้าห้องนอน ก่อนจะจัดการมอบของขวัญวันวาเลนไทน์ให้ติ๊บชุดใหญ่ไม่แพ้ของขวัญจากไอ้หมอหน้าจืดและไอ้หมอหน้าเข้มนั่นเลยทีเดียววววววว ฮ่า ฮ่า ฮ่า
...>โปรดติดตามตอนต่อไป Coming soon!

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. อ่านตอนนี้แล้วอยากจะเป็นโรคเบาหวานตายซะให้ได้เลย...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 09-06-2010 18:13:18

หมอติ๊บน่ารักที่สุด  ( ถ้าตั้งให้ลูปได้ซัก100รอบคงจะดี ฮ่าๆ )

ความหวานมันลอยออกมาทะลักคาหน้ามอนิเตอร์แล้ว
:-[

คาดว่าคงมีคนอิจฉาคุณหมอไม้กันเป็นแถบๆแน่ หลังจากอ่านตอนนี้เข้าไป

แต่แอบขัดใจเล็กน้อย จนถึงวาเลนไทน์คุณหมอไม้ก็ยังไม่บอกรักคุณหมอติ๊บอยู่ดี (คนอ่านก็รอ..ลุ้นต่อไป ฮ่าๆ)




ให้กำลังใจคุณhackzด้วย :L2: ขอบคุณนะคะที่เอาเรื่องนี้มาลงในเล้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 09-06-2010 18:16:56

ยิ่งอ่านยิ่งรู้ว่าพี่หมอไม้นี่หื่นสุดๆเลย
แต่หวานจังเลยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 09-06-2010 18:25:39

พี่ไม้อ่ะ  :z1:ประจำเลย :haun4: สงสารพี่ติ๊บ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47 มุมหนึ่ง... ที่ถูกคาดหวัง [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-06-2010 18:33:51

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 47 มุมหนึ่ง... ที่ถูกคาดหวัง
08:17 9/6/2010

หลังจากวาเลนไทน์แสนหวานผ่านพ้นไป ช่วงนี้ดูติ๊บเครียดกับการเรียนเอาเสียมากๆ รอยยิ้มที่ผมเคยได้พบเห็นบ่อยๆ ตอนนี้เริ่มจางหายไป นานๆ ครั้งถึงจะหันมายิ้มให้ผมทีนึง

“สอบวันแรกเมื่อไหร่อ่ะ” ผมถามติ๊บหลังจากที่เจ้าตัวเลิกงานจากคลินิกก้าวขึ้นมาในรถ

“อาทิตย์หน้าแล้วอะคับ” ติ๊บบอกผมพร้อมกับแสดงอาการเหนื่อยล้าออกมาอย่างเห็นได้ชัด

“วันนี้คนไข้เยอะเหรอ ดูท่าทางจะเหนื่อย” ผมถามพลางเอื้อมมือไปกุมมือติ๊บแบบที่เคย

“เยอะมาก เหนื่อยมากด้วยทั้งเรียน ทั้งงาน วันนี้เหนื่อยพอกัน” ติ๊บตอบผมก่อนเอนตัวกับเบาะหลับตานิ่งอย่างอ่อนแรง

“งั้นวันนี้ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน จะได้หายเหนื่อย อารมณ์ดีๆ ขึ้นมาบ้าง”

และเราสองคนก็ไปฝากท้องไว้กับร้านอาหารข้างมหาวิทยาลัยที่เราคุ้นเคย พร้อมกับฟังเพลงเพราะๆ อาหารอร่อยและเพลงเพราะๆ แบบนี้คงช่วยลดความเหนื่อยล้าของเราสองคนลงไปได้บ้าง

“ติ๊บ ทางนี้” เสียงคุ้นๆ ดังมาจากโต๊ะทางด้านในของร้านไอ้หมอหน้าจืดกับพวกเพื่อนๆ นั่นเอง

ติ๊บเดินตรงไปทักทายเพื่อน พร้อมกับชวนผมนั่งร่วมโต๊ะกับเพื่อนเพราะตอนนี้สองทุ่มกว่า คนเต็มร้านเลย

“สวัสดีคับพี่ไม้” ทุกคนในโต๊ะเอ่ยทักทายพลางยกมือไหว้ผม

“หวัดดีคับ มากันนานยังเอ่ย” ผมเอ่ยถามเด็กๆ

“ก็มาซักพักแล้วคับ ทำไมพี่ไม้มาซะค่ำเลย”

“ก็พอดีไปรับติ๊บจากคลินิกมาก็เลยมาหาไรกินกัน” ผมตอบก่อนรับเมนูมาสั่งอาหาร

ตอนนี้ดูทุกคนในโต๊ะก็สนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้กันดี ผิดกับติ๊บที่ดูเคร่งเครียดมากกว่าคนอื่นๆ

“เป็นอะไรรึป่าวอะติ๊บ ดูเครียดๆ” ผมเอ่ยถามหลังจากอาหารมื้อเย็นผ่านไปและกำลังขับรถกลับหอพักของเราสองคน

“ไม่ได้เป็นไรคับ” ติ๊บตอบพร้อมหันมายิ้มจางๆใ ห้ผมหนึ่งที ผมไม่ชอบรอยยิ้มประมาณแบกโลกทั้งโลกไว้แบบนี้เลย ให้ตายซิ

ช่วงหลังๆ มานี้ติ๊บตื่นมาตั้งแต่เช้าเพื่ออ่านหนังสือสอบ ไปเรียนช่วงเย็น ทำงานพิเศษเสร็จ ก็กลับมาอ่านหนังสือจนดึกดื่น พักนี้ดูติ๊บเครียดจนเห็นได้ชัดทั้งๆ ที่ผมก็พยายามชวนพูดชวนคุย ชวนไปทานข้าวกินไอติม แต่ก็ดูท่าจะไม่ประสบผลสำเร็จในการลดความตึงเครียดของติ๊บลงไปเท่าไหร่นัก

วันนี้ผมทำงานตามปกติในช่วงปลายเดือนกุมภา แต่ไม่ค่อยมีคนไข้เท่าไหร่นักเพราะเด็กๆ อ่านหนังสือสอบกันอยู่ และวันนี้ผมเองก็รู้สึกง่วงๆ มึนๆ เพราะไม่มีใครตื่นมาชงกาแฟและจัดหาอาหารเช้าให้หลายวันแล้ว

ผมจึงเดินออกมาด้านหน้าโรงพยาบาลที่มีร้านมินิมาร์ทเปิดอยู่เพื่อหากาแฟและเบเกอรี่รองท้อง ไม่งั้นมีหวังทั้งหิว ทั้งง่วงไม่เป็นอันทำงานแน่ๆ

หลังจากซื้อของกินเรียบร้อย ผมก็กำลังจะเดินกลับไปยังห้องทำงาน แต่ระหว่างทางพอดีเจอไอ้หมอบอยหน้าจืดที่กำลังนั่งรอทำ ธุรกรรมการเงินอยู่ในแบงค์ ผมอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับติ๊บว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าตัวกันแน่ แต่ถามเจ้าตัวหลายทีแล้วก็บอกว่าไม่มีอะไร แต่ผมรู้สึกได้ว่าต้องมีอะไรบางอย่างแน่ๆ คงจะไม่เสียหน้ามากมายหรอกมั้งที่จะทักทายไอ้หมอบอยหน้าจืด เผื่อจะรับรู้ถึงความเป็นไปของเจ้าตัวเล็ก

“หวัดดีคับ น้องบอย” ผมเอ่ยทักทายไปเกือบเผลอเรียกน้องบอยหน้าจืดแล้วมั้ยละ

“อ้าว พี่ไม้นั่นเอง หวัดดีคับพี่ ไม่มีคนไข้เหรอคับวันนี้” ไอ้หมอหน้าจืดทักทายกลับมา

“ก็มีคับ แต่ทำเสร็จไปละพอดีง่วงๆ เลยออกมาหากาแฟซักแก้ว” ผมบอกก่อนโชว์แก้วกาแฟ

“มาทำอะไรเหรอคับที่นี่ แล้ววันนี้ไม่มีเรียนเหรอ”

“ช่วงนี้ไม่มีเรียนแล้วนะคับ ปิดคอร์สหมดแล้ว ช่วงอ่านหนังสือสอบอะคับช่วงนี้”

“งั้นวันนี้ว่างใช่มั้ย” ผมถามพลางจ้องหน้าหม้อบอยก่อนเจ้าตัวตอบกลับมาด้วยท่าทาง งงๆ

“คับ ว่างคับมีไรเหรอคับ”

“พอดีพี่มีเรื่องอยากถามบอยนิดหน่อยอ่ะ เดี๋ยวทำธุระของบอยให้เสร็จก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่ไปนั่งรอหน้าแผนกนะ”

“คับเดี๋ยวผมตามไปคับ”

ผมเดินมาทำงานที่แผนกตามปกติ แต่วันนี้ผมทำคนไข้ไปตั้งแต่เช้าเรียบร้อยๆ ใกล้เที่ยงแบบนี้จึงไม่ค่อยมีคนไข้ ผมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์รอซักพัก ไอ้หมอหน้าจืดก็เดินลิ่วๆ มาที่แผนกของผม

“อ่ะ นั่งก่อนน้อง” ผมลุกยืนเพื่อต้อนรับบุคคลที่มาเป็นแขก ผมในตอนนี้

“พี่รบกวนเวลาบอยแป๊บนึงนะ”

“อ่อ ไม่เป็นไรคับพี่ไม้ตามสบายเลยคับคุยกันได้พี่”

“พี่อยากรู้ว่าทำไมหมู่นี้เพื่อนเราดูแปลกๆ”

“เพื่อน หมายถึงติ๊บอะเหรอคับ” หมอบอยถามเพื่อความแน่ใจ

“คับ ดูท่าช่วงนี้จะเครียดหนักเอาการพี่ ถามไรก็ไม่ค่อยตอบ”

ผมเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้บอยฟัง

“ใช่คับ ผมก็รู้สึกว่าช่วงนี้ติ๊บเครียดมากตอนแรกเข้าใจว่าใกล้สอบ แต่พวกผมก็ไม่เห็นเครียดมากมายเหมือนติ๊บ เคยถามติ๊บเหมือนกันคับแต่ก็ได้รับคำตอบว่าไม่มีอะไร”

“อืมมม” ดูท่าผมจะคิดมากไปเองแล้วละมั้งงั้นอะ

“งั้นขอบคุณบอยมากไม่มีไรแล้วละไงพี่ฝากดูแลติ๊บด้วยนะ”

“คับพี่ไม้ ผมจะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุดคับ” ดูคำตอบมันดิ มากไปป่าววะนะไอ้หน้าจืด

แล้ววันนั้นผมก็รบกวนหมอบอยเค้าแต่เพียงนั้น ก่อนมานั่งทำงานตามปกติในช่วงบ่าย

ตอนเย็นหลังเลิกงานก็ขับรถไปรับหมอติ๊บที่คลินิคผิวหนังตามปกติ ก่อนเจ้าตัวจะเดินออกมาด้วยท่าทางเหนื่อยล้าเหมือนเช่นเคย

“เหนื่อยมากมั้ยติ๊บ” ผมถามพลางเอื้อมมือไปกุมมือน้อยๆ นั้น

“เหนื่อยจังพี่ไม้” ติ๊บตอบพลางถอนหายใจเฮือกๆ ก่อนเอนหัวมาซบที่ไหล่ผม

“เหนื่อยนักก็พักบ้าง ไหนใครเคยบอกพี่ว่างานหนักแค่ไหนก็ให้วางไว้ที่โต๊ะแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาเครียดกับมันต่อ กลับห้องก็ให้เป็นเวลาแห่งการพักผ่อนไม่ใช่เหรอ” ผมให้กำลังใจ พลางยื่นมืออีกข้างไปลูบหัวติ๊บเบาๆ ก่อนได้รับยิ้มจางๆ จากติ๊บกลับมา

“วันนี้อยากกินอะไรรึป่าว พี่พาไปกินไอติมมั้ย”

“พี่ไม้อยากกินอะไรละคับวันนี้ ติ๊บกินอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ”

“ไม่เอา พี่ตามใจติ๊บให้ติ๊บเป็นคนเลือก ไปกินหมูกะทะมั้ย หรือไปกินข้าวอบหม้อดิน หรือติ๊บมีร้านไหนที่อยากกินบอกพี่มาเลย เดี๋ยวพี่พาไป”

“งั้นไปกินร้านหน้าหอก็ได้คับ กินเสร็จจะได้กลับไปอ่านหนังสือต่อ” ติ๊บตอบแบบตัดบททันที

ผมค่อยประคองหน้าติ๊บให้หันมาสบตากับผม ก่อนใช้มือลูบผมติ๊บเบาๆ

“ติ๊บฟังพี่นะ เราไม่ใช่คนอื่นคนไกลกันนะ คบกันมาถึงขั้นนี้แล้วมีอะไรก็เล่าให้พี่ฟัง มีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้ พี่อาจไม่ใช่ที่ปรึกษาที่ดีที่จะให้คำตอบหรือทางออกให้ กับติ๊บได้ทุกเรื่อง แต่พี่ก็ผ่านอะไรมาเยอะ พอที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่นี่ติ๊บไม่บอกไม่เล่าไม่ระบายอะไรให้พี่ฟัง พี่ก็ไม่มีทางรู้ว่าติ๊บเป็นอะไร พี่เป็นห่วงติ๊บนะ”

ผมโน้มหัวเจ้าตัวเล็กลงมากอดหลวมๆ ก่อนปล่อยให้เจ้าตัวเป็นอิสระได้ครุ่นคิดอะไรในขณะที่ผมสตาร์ทรถออกจากคลินิกและ มุ่งตรงไปยังร้านอาหารหน้าหอพักของเราสองคน ก่อนเข้าห้องพักเพื่อพักผ่อนในยามค่ำคืน

คืนนี้ติ๊บอ่านหนังสือหนักอีกแล้ว ตอนนี้เวลาเที่ยงคืนกว่าๆ ติ๊บยังไม่ได้เงยหน้าออกจากหนังสือหรือมีทีท่าว่าจะเข้านอนแต่อย่างใด

ผมเดินอ้อมไปทางด้านหลังที่ติ๊บอ่านหนังสืออยู่ เปิดตู้เย็นแล้วหยิบนมออกมาหนึ่งกล่อง ก่อนเดินมาด้านหลังกอดรวบเจ้าตัวเล็กที่ กำลังนั่งอ่านหนังสือแบบเอาเป็นเอาตาย ก่อนยื่นนมกล่องให้เจ้าตัว ช่วงเทศกาลสอบแบบนี้ด้วยความเป็นห่วงติ๊บ ตู้เย็นของผมจึงเต็มไปด้วยนมกล่อง นมเปรี้ยว สารพัดชนิด หรือแม้กระทั่งซุปไก่สกัดที่ผมไม่เคยชาตามองมันเลย ก็ซื้อมาตุนไว้เผื่อติ๊บจะใช้บำรุงสมองในช่วงสอบ

“เข้านอนได้แล้วติ๊บ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยอ่านต่อ” ผมบอกข้างหูเจ้าตัวเล็กก่อนเอื้อมมือไป ปิดหนังสือ

“การเรียนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตก็จริงนะติ๊บ แต่มันไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต การเรียนแพทย์จบมาด้วยเกียรตินิยมหรือได้ 4.00 ไม่ได้เป็นตัวการันตีว่าติ๊บจะเป็นหมอที่ดี ชีวิตของคนเราต้องเรียนรู้ที่จะอ่อนแอบ้าง หยุดพักบ้างและผิดพลาดบ้าง พี่อยากเห็นติ๊บเป็นหมอที่เก่ง เป็นหมอที่ดี แต่ในขณะเดียวกันพี่ก็อยากเห็นติ๊บเป็นหมอที่มีความสุขเช่นกัน พี่อยากเห็นคุณหมอยิ้มบ้างหัวเราะบ้าง ไม่ใช่หมอที่ทำหน้าเครียดเพื่อจะรักษาโรคอย่างเดียว จนลืมรักษาความรู้สึกของตัวเองและคนรอบข้าง พี่เป็นห่วงติ๊บนะ”

ผมยืนยันกับติ๊บด้วยประโยคเดิมก่อนก้มลงไปกอดเจ้าตัวเล็กที่หลับตานิ่งอยู่บนเก้าอี้

“ติ๊บเหนื่อยจังเลยพี่ไม้ กับการแบกความหวังของใครหลายๆ คน ติ๊บแบกความหวังของป้า ย่า ตัวติ๊บเอง แต่ในขณะเดียวกัน ติ๊บแบกภาระรับผิดชอบภายใต้คำว่าเด็กนักเรียนทุน ติ๊บกลัวติ๊บจะทำเกรดได้ไม่ดีสมกับคำว่าเด็กทุน ติ๊บกลัวจะพลาด ใครต่อใครหลายคนส่งเสียให้ติ๊บได้เรียนจนติ๊บมาถึงวันนี้ ติ๊บไม่อยากให้เขาผิดหวังในตัวติ๊บ” ติ๊บบอกถึงความกดดันทั้งหมดที่ทำให้ติ๊บคนเก่าของผมหายไป

แทนคำตอบ

แทนคำปลอบโยน

แทนการให้กำลังใจ

แทนความห่วงใยและความรักทั้งหมด

ผมคงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่า การคว้าร่างบางนั้นมากอดแนบอก เพื่อถ่ายทอดความรู้สึกทั้งหมดไปยังเจ้าตัวที่ตอนนี้ กำลังร้องไห้สะอื้นฮักๆ อยู่ในอ้อมกอดของผมตอนนี้

และผมหวังว่ามันจะทำให้ติ๊บรู้สึกดีขึ้นบ้าง  ก่อนเดินจูงมือเจ้าตัว ไปยังเตียงนอน ห่มผ้า และจูบเบาๆ ที่เปลือกตา ก่อนบอกหลับฝันดีดังเช่นทุกคืนที่ผ่านมา
...>โปรดติดตามตอนต่อไป Coming soon!

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. พักสายตาเถอะคนดี หลับลงตรงนี้ ที่ๆ มีแต่เราสองคน ผ่านเรื่องราว ผ่านหนาว ผ่านฝน สับสนหลายทาง บางเวลาต้องการซักคน ที่คอยห่วงใย... เข้าใจ... ซักคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 46 Meddy love service [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 09-06-2010 18:35:28

น่ารักนะครับ แต่แอบไม่ค่อยลงทุน แต่ลงแรงสุดตัว 5555
นี่ เข้าหาหมอไม้นี่ หมอติ๊บต้องคลานเข่าเลยหรอ หมอไม้นั่งกะพื้นรึป่าว 555
ขอบคุณ hackz มาอัพให้นะค้าบ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 48 ส่วนหนึ่ง... ของกันและกัน [อัพค่ำๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-06-2010 18:38:20

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 48 ส่วนหนึ่ง... ของกันและกัน
08:28 9/6/2010

นานเท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่รอยยิ้มสดใสนั้นหายไปจากใบหน้าของติ๊บ จนการสอบวันสุดท้ายผ่านพ้นไป วันนี้ผมมารับเจ้าตัวที่คณะตั้งแต่ยังไม่ทันค่ำ เพราะช่วงสอบเจ้าตัวลางานที่คลินิคผิวหนังยาวหลายวัน

“เป็นไงมั่งสอบวันสุดท้ายทำได้มั้ย” ผมถามก่อนยื่นมือไปกุมมือติ๊บ

เจ้าตัวหันมามองหน้าผมด้วยแววตาเคร่งขรึม จริงจัง

.

.

.

.

.

.

ก่อนจะยิ้มร่า จนตาหยีให้ผมหนึ่งที นี่เป็นสิ่งที่ผมอยากเห็นมันมากที่สุดตลอดหลายวันที่ผ่านมา ในช่วงการสอบอันหฤโหดของนิสิตแพทย์อย่างติ๊บ

“ยิ้มแบบนี้แสดงว่าทำได้” ผมขยี้หัวนั้นเบา

“ก็พอทำได้อ่ะ แต่มันโล่งมากกว่าเมื่อตอนทำข้อสอบเสร็จผ่านไปแล้ว นี่ติ๊บไม่ฟังเพื่อนๆ ที่เถียงกันเรื่องคำตอบของแต่ละข้อหลังออกมาจากห้องสอบเลยนะนี่ ออกมาจากห้องสอบก็เดินออกมาหาพี่ไม้นี่เลย เพื่อนๆ เค้าเถียงกัน เรื่องคำตอบของแต่ละข้ออยู่ใต้ตึกนั่นแน่ะ”

“ก็ดีแล้ว ฟังไปก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ไปหาอะไรกินกันดีกว่าไป” ผมเอ่ยปากชวนเจ้าตัว หลังจากที่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของติ๊บก็ทำให้ผมลดความเครียดลงไปได้เยอะเช่นกัน

“วันนี้พี่ไม้อยากกินอะไรอ่ะ” ติ๊บเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่ผมออกรถจากหน้าตึกคณะแพทย์

“วันนี้จะตามใจพี่ใช่มั้ย” ผมหันไปย้อนถามเจ้าตัวเล็กที่กำลังรอคำตอบ

“พี่อยากกินกับข้าวฝีมือติ๊บอะ พี่ไม่ได้กินฝีมือติ๊บนานแล้ว” ผมออดอ้อนเจ้าตัวเล็ก

“โอเค งั้นเดี๋ยวทำให้กิน แต่พี่ไม้คงต้องพาติ๊บไปซื้อของมาทำกับข้าวแล้วละ”

“ที่ไหนอะ” ผมถามเพราะไม่มีความรู้เรื่องแนวนี้เท่าไหร่

“ก็ไปหาซื้อของในแมคโครไง ใกล้ดี” ติ๊บบอกผม ก่อนที่ผมจะขับรถออกทางหลังมหาวิทยาลัยมุ่งหน้าสู่ในเมืองและแวะห้างสรรพสินค้า ที่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก

หลังจากเราซื้อผักผลไม้และเครื่องปรุงสำหรับอาหารมื้อพิเศษของเราสองคนเรียบร้อย ผมก็บึ่งรถกลับหอพักทันทีเพราะนี่ก็เริ่มค่ำแล้ว กว่าจะทำเสร็จ กว่าจะได้ทานคงดึก

เมื่อมาถึงหอพัก ติ๊บก็จัดการล้างหั่นผักและทำกับข้าว โดยมีผมคอยก่อกวนอยู่ข้างๆ ซึ่งช่วยอะไรไม่ได้มากไปกว่าปล้นกอด ปล้นหอม พ่อครัวตัวน้อยเป็นระยะ ก่อนจะโดนไล่ให้ไป นั่งดูทีวีอยู่ในห้อง

ครู่ใหญ่ติ๊บเปิดประตูกระจกหลังห้อง เข้ามาเรียกให้ไปทานข้าวที่ตรงระเบียงซึ่งมีโต๊ะทานข้าวตั้งอยู่ และตอนนี้อาหารเย็นสุดพิเศษของผมก็วางบนโต๊ะเสร็จเรียบร้อย

‘ข้าวหมกไก่ กับแกงจืดหมูสับ’ เสร็จเรียบร้อยรอการลิ้มลอง

“โห ทำได้ไงอ่ะ เก่งจัง” ผมเอ่ยถามพลางยื่นจมูกไปสูดดมกลิ่นหอมๆ ของอาหารตรงหน้า

“ก็บอกแล้วไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว” ติ๊บตอบพร้อมกับยื่นช้อนส้อมมาให้ผมจัดการ

“อืมเนอะ เก่งด้วย น่ารักด้วย แฟนใครหว่า” ผมถามพลางจ้องหน้าติ๊บ ก่อนเจ้าตัวจะอายหน้าแดง ตักข้าวเข้าปากทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่ก็เก็บอาการเขินนั้นเอาไว้ไม่มิดเลย

หลังจากอาหารหลักผ่านไป ผมเดินไปเปิดตู้เย็นที่ผมซื้อไอศกรีมกล่องใหญ่มาให้เจ้าตัวเล็กหลายวันแล้ว แต่เจ้าตัวคงไม่เห็นหรือไม่ทันได้สนใจ เมื่อเห็นผมเดินออกมาจากห้องพร้อมไอศครีมในมือ เจ้าตัวถึงกับดีใจตัวลอยเลยทีเดียว

“อยากกินก็ขอพี่เพราะๆ ซิ” ผมบอกในขณะที่เจ้าตัวเล็กเขย่งแกมกระโดดแย่งไอศครีมชอคโกแลตที่เจ้าตัวโปรด ปรานจากมือผมที่ยกขึ้นจนสุดแขน

“โหยย ขนาดติ๊บยังทำกับข้าวให้กินเลย เหนื่อยจะตาย” ติ๊บบอกก่อนทำหน้าบึ้ง

“โอ๋ๆ ให้กินๆ แต่พี่ขอให้ยิ้มให้พี่ทีนึงอะ” ผมบอกก่อนรวบเจ้าตัวมาไว้ในอ้อมกอด

ติ๊บยิ้มจนตาหยีให้ผมหนึ่งที ก่อนเขย่งมา หอมแก้มผมหนึ่งที

“พี่ไม้ที่หล่อที่สุด ใจดีที่สุด ติ๊บขอกินไอศครีมหน่อยนะคับ ไม่ได้กินมาหลายวันแล้ว” ทั้งอ้อน ทั้งชมขนาดนี้ มีเหรอผมจะใจร้ายได้นานไปกว่านี้ ละลายแล้วคับ

ผมตักไอศครีมป้อนเจ้าตัวไปหลายคำ แต่ยังไม่มีทีท่าว่าเจ้าตัวเล็กตรงหน้าจะมีอาการอิ่ม หรือกลัวอ้วนแต่อย่างใด คำแล้วคำเล่าผ่านไปจนไอศกรีมถังเล็กๆ จะหมดลง

“อิ่มและอร่อยที่สุดเลย” เจ้าตัวเล็กเอ่ยชมก่อนเดินมานั่งตักผมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ดูเจ้าตัวเล็ก ตักไอศกรีมใส่ปากจนคำสุดท้าย

“แล้วมีความสุขมั้ย” ผมถามก่อนเอื้อมมือไปเช็ดไอศครีมที่เลอะปากติ๊บอยู่ในตอนนี้

“มีความสุขซิคับได้ทานข้าว ได้กินไอศกรีมกับพี่ไม้แบบนี้” เจ้าตัวบอกและโอบรอบคอผม

“งั้นติ๊บก็ทำให้ทุกวันเป็นวันที่มีความสุขซิ” ผมบอกติ๊บ

“ติ๊บฟังพี่นะ พี่ไม้คนนี้อาจไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตติ๊บก็จริง แต่ติ๊บเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตพี่ และพี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตติ๊บ เราสองคนเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน ในเวลาที่ติ๊บมีความสุขพี่เองก็มีความสุขด้วย ในเวลาที่ติ๊บมีปัญห พี่เองก็พร้อมจะเผชิญไปกับติ๊บ แต่พี่ขอแค่อย่างเดียวว่า มีอะไรก็บอกกัน ปรึกษากัน ไม่ใช่มีปัญหาแล้วเก็บไว้คนเดียวแบบนี้ ก็จะทำให้คนที่เค้าเป็นห่วงติ๊บพลอยทุกข์ไปกับติ๊บด้วย เข้าใจใช่มั้ย”

“เข้าใจคับแล้ว ติ๊บก็ขอโทษที่ทำให้พี่ไม้เป็นห่วง แต่ติ๊บคิดว่าถ้าติ๊บมาเล่าให้พี่ไม้ฟัง ก็จะเป็นการเอาปัญหามาให้พี่ไม้อีก พี่ไม้เองก็ทำงานเยอะอยู่แล้ว ติ๊บไม่อยากเอาปัญหาของติ๊บมาทำให้พี่ไม้ไม่สบายใจอีกอะคับ” เจ้าตัวตอบกลับมาและทำให้ผมเอ็นดูคนตรงหน้าผมขึ้นอีกเยอะ

“แต่ปัญหาของติ๊บมันเทียบไม่ได้กับปัญหาที่พี่ต้องเผชิญเลยนะ เพราะปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของพี่คือการทำยังไงให้ติ๊บมีความสุขที่สุดในทุกๆ วันเข้าใจมั้ย”

แทนคำตอบเจ้าตัวกอดคอผมแน่นและเอาแก้มมาชนแก้มผม ราวกับเด็กขี้อ้อนซะอย่างงั้น

ไม่ไหวแล้วเว้ยยย น่ารักเกินไปละ แฟนใครนิ อุ้มไปจัดการดีกว่า อิอิ อยากมานั่งตักดีนัก
...>โปรดติดตามตอนต่อไป Coming soon!

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ให้เธอแชร์ความช้ำในหัวใจมาให้ฉัน แบ่งมันมาจนเธอนั้นสบายใจ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 09-06-2010 19:45:04

สามตอน สามอารมณ์เลยเชียว
ตอนแรกก็หวาน ว๊านนน หวาน คนอ่านเลยกลายเป็น หมูหวาน = หมู(อยู่แล้ว) + น้ำตาลล้วนๆ(ช๊ิอกโกแลตไม่เกี่ยว)
ของขวัญชุดใหญ่ของหมอไม้นี่ลงทุนเยอะกว่าใครเพื่อน ให้ทั้งตัวและหัวใจ  :impress2:

ตอนสองกระชากอารมณ์ ทำเอาสงสารน้องหมอติ๊บเลย จะว่าไปก็ยังเด็กอยู่นะตอนนั้นต้องแบกอะไรเยอะแยะไปหมด

ตอนสามก็สดชื่น หวาน สุขกันอีก โห้ยยยยยย เบาหวานขึ้นตา  :z1:

แต่มีสิ่งหนึ่งที่มีเหมือนกันทั้งสามตอน คือการเอาใจใส่ ดูแล คอยเป็นห่วงของหมอไม้ที่มีให้กับน้ิองติ๊บ มากมายจริงๆ
คำพูด และการกระทำต่างๆที่หมอไม้ทำลงไป ทำให้น้องติ๊บยิ่งรักมากขึ้นทุกวันจนไม่มีหัวใจให้ใครแล๊ววว
โฮ้ยยยยยยยยยยยย หวานแต้ๆ  และสุดท้าย น้องติ๊บน่าร๊ากกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 09-06-2010 20:01:01

หมอติ๊บน่าร๊ากกกกกกเว่อ

น่าอิจฉาเกินไปแล้วคู่นี้ >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 09-06-2010 20:04:02

อีป้าแก่ๆ แวะมาทักทานตอนค่ำๆคะ คุณไม้ คุณ Hackz

แต่ เคืองมากมายที่มาไม่ทันรูปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ชิ....

แต่ว่า เหลืออีก 174 จะครบ 1000 รีแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Killua ที่ 09-06-2010 20:26:20

น่าร้กจัง อยากมีคู่คิดแบบนี้มั่งจัง เฮ้อ อิจฉา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 09-06-2010 20:46:35

^
^
^
^
ใช่เลยป้าแก่  ผมก็ไม่ทันเคืองเหมือนป้าแก่ด้วย กลับมาถึงบ้านรีบเปิดดูเห็นมีแต่คนเม้นต์เรื่องรูป
พี่หมอไม้หื่น   เกียมัวแต่ยังหื่น
พูดถึงเรื่องไอติม ก็เห็นพี่ไม้โดนตีทุกที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 09-06-2010 21:02:27

 :m31:   ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆ

ทำไมเราไม่เห็นรูป หมอติ๊บกับหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 09-06-2010 21:30:42

โหยยยย เสียดายอ่ะ ไม่ทันจะได้เห็นรูปเลย

ไม่ยอม ไม่ยอม ง่าๆๆ ม่ายน่าเเอบงีบเลยเรา

ฮ่าๆๆๆตามมาสำลักความหวานต่อไป

ดูเหมือนหลายคนจะไม่ทันเห็นรูปนะค่ะเนี๊ย

จะมีเซอร์ไพร์สอีกได้เห็นรูปอีกบ้างรึป่าว >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-06-2010 21:37:52

 :really2:

แวะมาทักทายรอบค่ำก่อนเข้านอน   อัพได้ทันใจมาก  แต่ไม่เผื่อไว้เลยแฮะใจร้อนจริงๆ

เรื่องรูปพอดีมันเป็นความผิดพลาดอะคับพอดีผมลองเปลี่ยนรูปตรงโปรไฟล์ไปเรื่อยๆ

เลยลองคลิกรูปหมอติ๊บ  แล้วพอจะเปลี่ยนรูปมันดันเปลี่ยนไม่ได้

เลยได้โชว์รูปหน้าหมอติ๊บอยู่พักหนึ่ง

พอดียังไม่ขออนุญาตเจ้าตัวเลยไม่กล้าเอามาลงให้ดู


แต่ทั้งหมดทั้งมวล  ผมไม่ได้กลัวติ๊บนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-06-2010 21:50:09

หุหุ

ความมารับความหวานๆ อีกคน

แล้วก็เข้ามาลาจ๊ะ

เจอกัน ตอนแลง มื้ออื่นครับ อิอิ(เรียนภาษาอีสารวันละคำสองคำ)

แฮคกี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 09-06-2010 22:29:16

อีกที..อีกรูปที่มืดนิดๆๆ..ใช่หมอไม้ป่าว..ถ้าใช่..ก็หล่อนะ.. o13
ทางที่ดีเอารูปคู่มาลงดีกว่า...จะได้ดูอย่างจุใจ..
ขอบคุณล่วงหน้า...อิอิอิ.. :pig4:

นอนหลับฝันดีนะ หมอติ๊บ หมอไม้และhackz  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 09-06-2010 22:33:52

 :z13: :z13:

จริ้มนาย hack ทะลุหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 09-06-2010 22:41:58

อ่านไปก็ยิ้มไปกับความรักความห่วงใยของคุณหมอทั้งสองคนที่มีให้กัน  :-[
เป็นกำลังใจให้ค่ะ (รวมคุณhackzด้วย)  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 09-06-2010 22:54:48

หมอติ๊บเก่งมากนะกับการแบกรับความกดดันในความคาดหวังของคนหลายๆ คน
พี่หมอไม้อบอุ่นมากอ่ะ   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 09-06-2010 23:16:00

 :serius2: ม่ายย้อมมมมมมมมมมมมมม
เมื่อได้เห็นรูปหมอติ๊บ เปงไปได้งัยเนี่ย :m31:
หงุดหงิดวุ้ย :z10:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 10-06-2010 01:38:10

แง้ แอบเสียดายไม่ได้ดูรูปหมอติ๊บสุดน่ารัก  :monkeysad:
ใครได้เห็นเป็นบุญจริงๆ เลย
ไว้คุณหมอไม้แอบเอารูปหมอติ๊บมาลงแวบๆ ช่วงเช้าๆ บ้าง เค้าไม่พลาดแน่  อิอิ

ยกความขยันให้คุณหมอไม้ที่ตุนเสบียงให้ได้อ่านกันเพียบ และยกให้คุณ hackz มืออัพสะจาย 3 ตอนรวด (อิ่มเอมเลย) o13

คุณ 2 หมอ น่ารัก โรแมนติกกันดี ชอบมากมายคร้า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 10-06-2010 02:01:59

 :-[ :-[ :3123: :3123: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-06-2010 09:38:00

อรุณสวัสดิ์ตอนสายๆหน่อยครับ
มาดูว่า วันนี้หมอไม้จะเอาไรมายั่วน้ำลายกันอีก
เมื่อวาน เย้ เย้......

วันนี้มาลุ้นต่อครับ

สองคนช่างน่ารักไรเยี่ยงนี้ ..... แอบรักกันอยู่ด้วยกันตั้งแต่ตอนเรียน
หึ หึ ดีนะที่หมอติ๊บไม้ท้องโย้ไปสอบอ่ะ...........ฮ่า ฮ่า

แต่ว่า 3 ตอนที่อ่านผ่านมา อยากได้แบบหมอไม้ซัก 3 คนอ่ะ จะได้อุ่นใจตลอดชีวิต
ฮือ ฮือ..........มีแต่ความว่างเปล่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-06-2010 09:48:17

มาทักทายรอบเช้า  ฝนตกอีกแล้ว

เรื่องรูปของหมอติ๊บยังไม่ได้เอ่ยปากขอเลยคับ   กลัว  เอ้ย  ไม่กล้า  เอ้ย   เกรงใจเค้า

ไว้ฟังเสียงลือ เสียงเล่าอ้างกันไปก่อนนะคับ

ครบพันรีเมื่อไหร่ผมค่อยทวงสัญญามาฝากแฟนคลับ

วันนี้เดี๋ยวอัพให้ตอนเที่ยงๆนะคับ  เดี่ญวตอนเย็นๆนายแฮคจะได้เอามาลงให้เรียบร้อย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 10-06-2010 10:04:07

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหมอ แวะมาทักทายตอนเช้า (สาย)
พอเห็นคำยืนยันว่าคุณหมอไม่กลัวหมอติ๊บก็เลย.....

อ้างถึง

1….บอกแล้วรุ่นนี้ไม่เคยกลัว หมอติ๊บ  เสี้ยมให้ผมกลัวหมอติ๊บกันจังเลยแฮะ  รุ่นนี้ไม่เคยกลัวววววว

2…..ปล.ยังยืนยันคำเดิม  คนอย่างหมอไม้ไม่เคยกลัวเมียยยย

.
.
.
.
.
…..บอก แล้วว่าหมอติ๊บคุยกะผมยังต้องคลานเข่าเข้ามา 

3….แต่ทั้งหมดทั้งมวล  ผมไม่ได้กลัวติ๊บนะคับ

4….เรื่องรูปของหมอติ๊บยังไม่ได้เอ่ยปากขอเลยคับ   กลัว  เอ้ย  ไม่กล้า  เอ้ย   เกรงใจเค้า

ย้ำนักย้ำหนาขนาดนี้ก็ต้องเชื่อหมอไม้ละค่ะ ว่าคงจะกลัวจริงๆ :m20:   :m20:

ปล. อ๊ะๆมาล้อกันเล่นตอนสายๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 10-06-2010 10:31:03

อวาตาร์ในเงามืด เห็นไม่ชัดเลยคุณหมอไม้
เปิดไฟได้มั้ย?  :laugh:
แซวเล่นค่ะ แวะมาทักทายช่วงสายๆ
(เหลืออีก100กว่ารีพลายก็ครบพันแล้ว ^^)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 10-06-2010 11:01:55

avatar นี่รูปคุณหมอไม้เหรอค่ะ
แอบหล่อในมุมมืดเหรอเนี่ย  อิอิ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 10-06-2010 12:09:46

เเอบเข้ามาทักทายตอนมื้อเที่ยงค่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

Avatarนี่รูปพี่หมอไม้รึป่าวค่ะ

มารอความหวานที่กำลังจะขึ้นตาทำให้ร้อนผ่าว

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จิ้มๆๆๆๆคุณHackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-06-2010 12:15:25

หือ......ลืมสังเกตุ
โอ้...................................รูปหมอไม้เหรอครับ นึกว่า เจ เจตริน 5555555555555555+


วาว....ว.......................ว.............................................ว


ใช้ได้ครับหมอ  หล่อได้อีกนะ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-06-2010 13:09:47

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 10-06-2010 09:38:00  

อรุณสวัสดิ์ตอนสายๆหน่อยครับ
มาดูว่า วันนี้หมอไม้จะเอาไรมายั่วน้ำลายกันอีก
เมื่อวาน เย้ เย้......

วันนี้มาลุ้นต่อครับ

สองคนช่างน่ารักไรเยี่ยงนี้ ..... แอบรักกันอยู่ด้วยกันตั้งแต่ตอนเรียน
หึ หึ ดีนะที่หมอติ๊บไม้ท้องโย้ไปสอบอ่ะ...........ฮ่า ฮ่า

แต่ว่า 3 ตอนที่อ่านผ่านมา อยากได้แบบหมอไม้ซัก 3 คนอ่ะ จะได้อุ่นใจตลอดชีวิต
ฮือ ฮือ..........มีแต่ความว่างเปล่า

เรามาเป็นกิ๊กกันม๊ะ

จะได้ไม่ว่างทั้งสองคน หุหุ

อ้างจาก: icyblue ที่ 10-06-2010 11:01:55  

avatar นี่รูปคุณหมอไม้เหรอค่ะ
แอบหล่อในมุมมืดเหรอเนี่ย  อิอิ :laugh:

ใช้ Photoshop แต่งสิครับ

เพิ่มแสงเข้าไปในรูป

ใช้ Filter screen เข้าช่วย

เพื่อเพิ่มแสง

เห็นชัดแน่นอน หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 10-06-2010 13:14:08

แวะทักทายช่วงบ่าย...
มะคืนหลับฝันดีไม๊...คุณหมอ...เอิ๊ก ๆ..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 10-06-2010 13:30:44

รูปหมอไม้แม้จะมืดไปหน่อยก็ดูหล่อดีนะ

กลัวหมอติ๊บก็บอกมาเหอะ

คนเกลียมัวมีเยอะไป  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-06-2010 14:46:36

คงเหลือ อีก 150 รี เตรียมจุดพลุรอได้แล้วมั้งค่ะ 555

แต่...............

















ตอนนี้ ต้องรอ Hackz ตอนเย็นๆ เลยอะ เซ็ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-06-2010 14:54:36

อ้างจาก: patee ที่ 10-06-2010 13:30:44  

รูปหมอไม้แม้จะมืดไปหน่อยก็ดูหล่อดีนะ

กลัวหมอติ๊บก็บอกมาเหอะ

คนเกลียมัวมีเยอะไป  :laugh:

อย่าว่าหมอไม้นะ ....มันเรื่องจริงอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-06-2010 14:55:59

อ้างจาก: hackz ที่ 10-06-2010 13:09:47  

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 10-06-2010 09:38:00  

อรุณสวัสดิ์ตอนสายๆหน่อยครับ
มาดูว่า วันนี้หมอไม้จะเอาไรมายั่วน้ำลายกันอีก
เมื่อวาน เย้ เย้......

วันนี้มาลุ้นต่อครับ

สองคนช่างน่ารักไรเยี่ยงนี้ ..... แอบรักกันอยู่ด้วยกันตั้งแต่ตอนเรียน
หึ หึ ดีนะที่หมอติ๊บไม้ท้องโย้ไปสอบอ่ะ...........ฮ่า ฮ่า

แต่ว่า 3 ตอนที่อ่านผ่านมา อยากได้แบบหมอไม้ซัก 3 คนอ่ะ จะได้อุ่นใจตลอดชีวิต
ฮือ ฮือ..........มีแต่ความว่างเปล่า

เรามาเป็นกิ๊กกันม๊ะ

จะได้ไม่ว่างทั้งสองคน หุหุ

อ้างจาก: icyblue ที่ 10-06-2010 11:01:55  

avatar นี่รูปคุณหมอไม้เหรอค่ะ
แอบหล่อในมุมมืดเหรอเนี่ย  อิอิ :laugh:

ใช้ Photoshop แต่งสิครับ

เพิ่มแสงเข้าไปในรูป

ใช้ Filter screen เข้าช่วย

เพื่อเพิ่มแสง

เห็นชัดแน่นอน หุหุ

กิ๊กกะแฮคส์   ขอ Kiss ดูก่อนนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-06-2010 15:19:49

Loidelohm..........ได้ข่าวว่าจะกิ๊กกะแฮค  เอาใจช่วยถึงแฮคมันจะหล่อสู้ผมไม่ได้  แต่มันก็บ้านะ

PEENAT1972.......ตั้งหน้าตั้งรารอยังกะวันหวยออกเลยนะคับ  ป้าแก่ เนี่ยยย

patee................พอดีผมเป็นพวกหล่อเหลือ  เมื่อตอนดับไฟ เลยต้องมาซุ่มๆแบบนี้แหละคับ

nonae................หลับฝันดีทุกตอนเลยคับมาสะดุ้งตื่นเอาตอนเช้าที่มีคนมาแอบจูบเบาๆที่คางนี่แหละ  อิอิ

puenfriend,icyblue,knightofbabilon ก็บอกว่าหมอไม้คนนี้อ่ะหล่อตั้งแต่แรก  ก็ไม่ยักจะเชื่อผมมม

hackz ...............รีบมาต่อให้จบตอนละกันน้องชาย  แฟนคลับรอแย่แล้วววววว

ฝนตกมาหลายวันยังไงดูแลตัวเองดีๆนะคับ   เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 10-06-2010 15:40:44

จิ้มคุณหมอไม้ค่ะ

ทิ้งไว้นานF5อีกที เจอคุณหมอเปลี่ยนภาพอวาตาร์อีกละ  :laugh:

อันนี้อวาตาร์ที่เปิดไฟแล้วหรือดาราเกาหลี? แยกไม่ออก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-06-2010 15:44:17

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก..............
ลืมดูอีกแระ...มีคนทักค่อยนึกได้ อ้าว ก็นึกว่าดาราต่างประเทศอ่ะ
หมอไม้ หล่อได้อีกเยอะเลยครับ...(เอ๊ะ  ยังไง)


เอ่อ.....แต่ว่าชอบฟันคุณหมอจริงๆนะครับ   (ไม่เชื่อลองดูดีๆสิ)   


 :laugh: :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-06-2010 15:53:46

 :z1:

เปลี่ยนรูปบ้าง  อะไรบ้าง เชคเรทติ้งกันหน่อยนึงงงงง

เดี๋ยวจะหาว่าโม้   ก็ผมหล่อจริงๆนะ

บอกแบบเจียมตัวเหมือนหมอติ๊บที่เคยเจียมตัวว่า  ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียวววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-06-2010 15:58:00

คุณไม้ค่ะ ป้าว่าคุณน่ารักมาก แต่น่าจะโดนฟาดด้วยไม้เรียว (ประมาณ หน้ากว้าง 3 นิ้ว)

มาว่าป้าเป็นนักเลงเล่นหวยไปได้ ไม่เคยนะค่ะ ว่าแต่.......







 

งวดนี้ อะไรเด็ดละค่ะ ขอสัก 3 ตัวบนเต็งๆค่ะ 555


ป.ล. รูปนี้ ป้าว่าไม่เห็นหล่อเลยค่ะ แต่น่ารักม๊ากมาก หวานเชียวค่ะ 5555555555555
      
       ดูแล้วไม่น่าจะเป็นสามีได้เลยละค่ะ 5555555555555555555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 10-06-2010 16:02:04

เห็นด้วยกับป้าข้างบนทุกคำพูดค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 47-48 ส่วนหนึ่ง... [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 10-06-2010 16:03:17

อวาตาร์นี้ขออนุญาตเจ้าตัวหรือยังคะ?
เดี๋ยวก็ต้องไปหลบใต้เตียงอีกหรอกคุณหมอไม้
(ขอแซวนิดนึงค่ะ)
:laugh:

(จะโดนข้อหาป่วนกระทู้มั้ยเนี่ย?)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-06-2010 16:15:48

knightofbabilon............ไม่กลัวคับบอกแล้ว  หมอไม้ไม่เคยกลัววเมียยยยย

sweetener...................เป็นเด็กดีจังแฮะ  ตามหลังป้าแก่

PEENAT1972................พูดแงใจดำเข้าหน่อยทำเป็นโมโหกลบเกลื่อน  เรื่องหวยนี่ไม่ค่อยถูกกะผมเท่าไหร่หรอกคับ
                                 ไว้ป้าแก่มาขอกะหมอติ๊บดิเคยถูกเลขท้ายสามตัวติดกันสี่งวดรวดมาแล้ว  งวดเมื่อกี้ก็บอกให้ผมหาซื้อ 996 ให้หน่อย ผมก็เลยดุไปว่าเป็นหมออย่างมงาย  ตกบ่ายดูในเนต  3 ตัวท้ายเต็มๆ  ไว้ครบพันรีก่อนวันที่ 16 นี้ป้าแก่มีเฮแน่ๆคับ

ว่าด้วยความเชื่อ  ไม่เชื่ออย่าลบหลู่   รวมไปถึงที่บอกว่าผมกลัวเมียนั่นด้วยยย

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-06-2010 16:17:51

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน
08:33 9/6/2010

ผ่านการใช้ชีวิตสำหรับเด็กปีหนึ่งไปแล้วซินะ “ว่าที่หมอติ๊บ”

ผ่านเรื่องราวเลวร้ายไปอีกหนึ่งปี และหวังว่าการใช้ชีวิตสำหรับนิสิตปีหนึ่งของติ๊บจะผ่านไปอย่างมีคุณค่าและมี ความหมาย ปัญหาทุกอย่างรายรอบและรอเราก้าวข้ามผ่านมันเสมอ

พี่อาจเป็นฟันเฟืองเล็กๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งในการขับเคลื่อนและดำเนินชีวิตแต่ละวันให้ผ่านไปได้สำหรับติ๊บ

แต่ในความเป็นจริงแล้ว ความมุ่งมั่น ทุ่มเทและความหวังของติ๊บต่างหาก ที่ทำให้ติ๊บผ่านทุกอย่างได้อย่างงดงามด้วยตัวของติ๊บเอง

ขอบคุณ……มหาวิทยาลัย แห่งนี้ที่ทำให้เราได้เจอกัน

ขอบคุณ……หอพัก เตียงนอน ห้องน้ำ โต๊ะอ่านหนังสือ โต๊ะทานข้าว และมิสเตอร์แจสของผม ที่ทำให้เรามีโอกาสได้เรียนรู้การใช้ชีวิตร่วมกัน

ขอบคุณ……ไอ้วิทย์ เพื่อนเจ้าปัญหาของผมที่ทำให้เราได้รู้จักกันในวันแรก

ขอบคุณ…… เจน คนที่ผมเคยรักและทอดทิ้งผมไป จนทำให้ผมได้เจอกับติ๊บวันนี้ (Hackz รู้ตัวตนที่แท้จริง?)

ขอบคุณ……หมอบอยหน้าจืด หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มที่ทำให้ผมรู้ว่าผมหวงและห่วงติ๊บมากแค่ไหน

ขอบคุณ……ป้าและย่าของติ๊บที่เป็นต้นแบบดีๆ ให้กับติ๊บ

ขอบคุณ……ติ๊บที่เกิดมาเพื่อผม เป็นมากกว่าความรัก และเป็นมากกว่าคนรัก เพราะติ๊บคือทุกอย่างในชีวิตของผม ที่ผมจะขาดมันไปไม่ได้เลย

ขอบคุณ……วันเวลาและโชคชะตาที่พาผมมาเจอหัวใจอีกดวงที่ผมตามหามาแสนนาน

ขอบคุณและขอบคุณความรัก ที่ทำให้ผมเรียนรู้ว่า สิ่งที่เรียกว่า ..ความรัก.. สวยงามเพียงใด

วันนี้ผมขับรถเข้าเมืองในตอนหัวค่ำเพื่อมาส่งติ๊บที่ขนส่งในเมือง ติ๊บบอกกับผมว่าจะกลับบ้านไปเยี่ยมป้าเยี่ยมย่าซักอาทิตย์ ก่อนกลับมาเตรียมตัว เตรียมพร้อมสำหรับการเรียนซัมเมอร์ที่จะถึงและร่วมกิจกรรมกับเพื่อนๆ ในการรับน้องใหม่ที่คณะจะจัดขึ้น กลับบ้านคราวนี้ติ๊บบอกกับผมว่าจะกลับไปทำบ้านให้ป้ากับย่าให้เสร็จเรียบร้อย  แล้วจะรีบกลับมา ตอนแรกผมกะว่าจะไปเที่ยวนครพนมกับติ๊บด้วย แต่งานผมก็ยังลาไปเสียไม่ได้ ยังคงต้องรับผิดชอบต่อหน้าที่นี้ต่อไป

“กลับบ้านคราวนี้ดูแลป้า ดูแลตัวเองดีๆ นะ มีอะไรก็โทรมาบอกพี่แล้วกัน”

“คับ ติ๊บจะรีบทำทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อย แล้วจะกลับมาดูแลตัวเองดีเช่นกัน หมั่นโทรหาติ๊บด้วยนะ” ติ๊บล่ำลาก่อนที่รถปรับอากาศเชียงราย-นครพนม จะเข้ามาจอดเทียบ

ผมเดินหิ้วกระเป๋าไปส่งติ๊บบนรถ หลังจากหาที่นั่งเสร็จเรียบร้อยและสอดกระเป๋าใส่ในชั้นวางข้างบนหัวติ๊บ

ผมดึงสร้อยคอเส้นเล็กออกมาจากกระเป๋า ใส่ให้เจ้าตัวเล็ก ในขณะที่เจ้าตัวยิ้มไม่หุบกับของขวัญชิ้นนี้ คงจะชอบน่าดู เพราะตั้งแต่วันนั้นจนทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เคยเห็นติ๊บถอดมันเลยแม้แต่ครั้งเดียว เหมือนกับสร้อยข้อมือที่ ตั้งแต่วันที่ผมสวมให้ติ๊บ ตั้งแต่มาส่งติ๊บคราวก่อนที่ขนส่งนี้ ติ๊บก็ยังไม่ได้ถอดมันออกไปแม้แต่ครั้งเดียวเช่นกัน

สร้อยคอทองคำเส้นเล็กลายเดียวกับสร้อยข้อมือที่ผมไปสั่งทำ พร้อมจี้ที่สลักความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของติ๊บไปเรียบร้อย “Mike’s Boy”

“อันนี้ก็ยังไม่ใช่ของหมั้นน่ะ แค่ตีตราจองไว้เฉยๆ” ผมก้มลงไปกระซิบข้างๆ หูเจ้าตัวเล็กที่ได้ที่นั่งเรียบร้อย ก่อนเจ้าตัวหน้าแดงก่ำ พลางยกมือไหว้ขอบคุณ

“ส่งแค่นี้ก็พอคับพี่ไม้ รีบกลับเหอะ เดี่ยวดึกกว่าจะถึงมหาลัย” ติ๊บกำชับ

“คับ เดินทางดีๆนะ ถึงบ้านแล้วโทรหาพี่ด้วย” ผมกำชับกลับไปเช่นกัน

เฮ้อ คงต้องนอนคนเดียวไปอีกนานหลายคืนเลย ซิเนี่ยนายไม้ จะไหวมั้ยน้อเรา

‘ใครๆว่าฟ้าให้คนได้รักกัน
ก็น่าให้ฉันกับเธอชิดใกล้
ทำไมล่ะใจ ที่ให้เธอไป
ไม่เคยถึงเธอซักที

ไม่โทษว่าฟ้าไม่ให้เรารักกัน
ไม่โทษ อย่างนั้นเพราะว่ามันไม่ดี
คงเพราะว่าฟ้าไม่ ค่อยจะมี
เวลาให้เราผูกพัน

แต่จะนานแค่ไหน
และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ

จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
(ให้เราได้รักกัน)
เก็บคำว่ารักที่ฉันมี
ไม่ ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง
วันไหนสักวันจะให้กับเธอ

ในความ อดทน ไม่เคยลดไป
ในความตั้งใจ ไม่เคยสิ้นสุด
ในความห่วงใยไม่เคยจะหยุด
ใน ใจที่มีแต่รัก

แต่จะนานแค่ไหน
และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ

จะเก็บ ใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
(ให้ เราได้รักกัน)
เก็บคำว่ารักที่ฉันมี
ไม่ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุด หวัง
วันไหนสักวันจะให้กับเธอ

จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
(ให้เราได้รักกัน)
เก็บคำ ว่ารักที่ฉันมี
ไม่ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง
วันไหน สักวันจะให้กับเธอ’
...>โปรดติดตามตอนต่อไป Coming soon!

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. พี่ไม้รู้เหรอว่าผมหล่อหรือไม่หล่อ หุหุ ก็ว่ากันไปนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-06-2010 16:25:57

 :z13: มาซะทีนะยะ ไอ้คุณชาย ทำอะไรอยู่ค่ะ กว่าจะมาได้ แต่ดีใจจังวันนี้ คุณไม้มาเปลี่ยนรูปให้ดู แล้วอีป้าดูทัน

อีป้าแก่ๆ จะรอ วันที่ 16 ละกัน แต่ว่า เช้า สาย บ่าย เย็น ดึก ไม่บอกนะ Hackz ถามมาให้ด้วยดิ เพราะ วันที่ 17

อีป้าแก่ๆ ต้องตื่นแต่มืด ทำกับข้าวใส่บาตร 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-06-2010 16:27:01

ขอตัวไปทานข้าว
ดูหนัง
งีบ
เจอกัน ตอนดึกหรือไม่แน่ ไวไว นี้

ขอบคุณที่ติดตามกันเรื่อยมาครับ

ส่วนการตอบคอมเม้นท์เป็นหน้าที่ของพี่ไม้เน๊าะ

ผมมีหน้าที่โพสต์ก็พอแล้วมั้ง เพราะผมไม่รู้รายละเอียดลึกซึ้งที่จะตอบ แทนพี่ไม้ อิอิ

รักทุกคนครับ

ปล. Loidelohm อย่า Kiss นานนะครับ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 10-06-2010 16:29:13

โดนคุณป้าจิ้มตอนใหม่ตัดหน้าไปแล้วอ่ะ  :serius2:
+1คุณป้าก่อน คุณป้าเร็วกว่าเรา 55+



มาสั้นๆ โนว์คอมเม้นท์ ยิ้มอย่างเดียว  :กอด1:



ปล. คุณหมอไม้ ขอเสนอความเห็นค่ะ
ไหนๆก็ไหนๆละ อวาตาร์รูปคู่เลยดีกว่า..
เผื่อแฟนคลับท่านอื่นๆด้วย บางคนก็ยังไม่ได้เห็นซักรูป
เราโชคดีเกิน.. จังหวะF5ทันแทบทุกรอบเลย ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 10-06-2010 16:32:19

รักกันตลอดไป :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-06-2010 16:32:40

+ 1 คืนไป แถมไห้ hackz & dr.mike

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-06-2010 16:38:26

ใกล้เวลาเลิกงานแล้วขอเตรียมไปรับหมอติ๊บก่อนนะคับ  วันนี้บอกให้รีบไปรับนิดนึงมีงานว่างั้น

ไอ้ผมก็ไม่ชอบขัดใจเท่าไหร่  เลยต้องไปรับเร็วหน่อย


ขอบคุณที่มาติดตามแต่หัววันน่ะคับ

ขออนุญาตเปลี่ยน อวาตาร์ก่อนนะคับ   เดี่ญวกลับมาเจอผมจะคอขาดเอา



ก็ถือว่าเสียงโชคละกันใครโชคดีก็ทันได้ดู  ใครมาไม่ทันก็จินตนาการกันต่อไปคับ

ไว้ครบพันรีเมื่อไหร่จะไปทวงสัญญาให้นะคับ

บะบายนายแฮคที่จะไปทานข้าว  บะบายทุกคนที่กำลังจะเลิกงาน

และท้ายสุดบะบายป้าแก่ที่ต้องไปหาขูดเลขตามต้นมะยม   แฮะๆ  ล้อเล่นคับบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dahlia ที่ 10-06-2010 16:41:35

อ่านตอนหมอติ๊บเครียดเรื่องสอบ แล้วละอายใจจริงๆๆ มั้ยตูช่างขี้เกียจปานนี้  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-06-2010 16:43:06

มาแย้วววววววววววววววววววววววววววววววว.................

เย้ เย้..........

หล่อมากมายก่ายกอง...

หล่อจน    :haun4:


อะไรนะ...ป้าแก่เกิดวันที่ 17 มิถุนายน เหรอ..


ขอให้ป้าอยู่เป็นร่มโพธิ์ ร่มไทร ให้ลูกหลานไปตราบชั่วอายุขัย สาธุ..

(ใช่หรือเปล่า เดาเอานะครับ ป้าแก่   จุ๊ จุ๊   มรดกพันล้าน อย่าลืมใส่ชื่อผมไปด้วยนะครับ )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-06-2010 16:47:47

อ๊ากกกก

พี่ติ๊บ แน่ๆ เลยใช่ป่าวที่ใส่หมวกเขียว แล้วมีผ้าปิดจมูกที่ดึงไปด้านคอ

อ๊ากกก ไม่น่ารักดิ ออกจะหล่อนะนะนี่ ท่าทางคิ้มจะเข้มด้วย อ๊ากกก ชอบคนคิ้วเข้มมากๆ ถึงใครที่ไม่หล่อ แต่ถ้าคิ้มเข้ม ผมเป็นละลายไปทันที ก็ว่ากันไปเน๊าะ อิอิ

ตอนต่อไปเร็วๆนี้จ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 10-06-2010 16:48:49

.....เอ่อ.....รูปไร ไหน ไม่เห็น ไม่ทัน  :z3:

เดี๋ยวตามอ่านก่อน แล้วมาดิทอีกที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-06-2010 16:57:27

หึ หึ

รีบน จ่ายตังส์มา จะให้ดู      ฮี่ ฮี่...



น้องแฮกเกอร์     เราจะกิ๊กกันจริงอ่ะ
พี่กินเยอะนะเฟ้ย   และไม่ชอบจ่ายเองด้วย


Kiss ให้ดีๆนะน้องนะ    กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 49 ขอบคุณกันและกัน [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 10-06-2010 17:00:28

ตอนนี้อบอุ่นอีกแล้วววววว...ชอบมีความสุขไปด้วยยยยย...
รูปเสื้อชมพูน่ารักนะ...อิอิ..
อีกรูปท่านอนดูไม่จือเล้ย.. :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน...จะสายเกินไป [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 10-06-2010 17:04:25

จิ้ม...  :z13: คุณลอยลม นี่แนะๆ

อ้างถึง

หึ หึ

รีบน จ่ายตังส์มา จะให้ดู      ฮี่ ฮี่...

555+ บอกเบอร์บัญชีมา หรือว่ารับบัตรเครดิต จัดมาโลด  :laugh:

...เม้นๆ....
...หมอไม้อ่ะ โรแมนติกม๊ากกกกกกก หมอน้ิองติ๊บไม่เขินให้รู้ไป
...หมอน้องติ๊บ น่าร๊ากกกกกกกกกกก ชอบอ่ะ ชอบๆ
อีกอย่างที่ชอบมากที่สุด ตอนที่หมอติ๊บกระโดดขึ้นตัก กอดคอ แล้วหอมแก้มเนี่ย วู๊ยยยยตายไปเลยคร่ะ  :sad2: อันนี้ไม่เกี่ยวกับตอนนี้ แต่เพิ่งนึกได้ว่าชอบโมเม้นนี้ หุหุ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-06-2010 17:24:33

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป
08:40 9/6/2010

เวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก ต้นเดือนมีนาคม 2547 พิษณุโลก 39 องศา ร้อนได้อีกนะนี่

ช่วงนี้เรื่องงานของผมเริ่มเข้าที่เรียบร้อยแล้ว และตอนนี้มีโปรแกรมขอทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ ทั้งทุนรัฐบาล และทุนหม่ามี๊ แต่ยังไม่มีวี่แววตอบตกลงจากทั้งสองที่ รอต่อไป

ส่วนเจ้าตัวเล็กที่คุยโทรศัพท์ไปคุยด้วยทุกวัน ช่วงนี้กำลังง่วนอยู่กับการขายใบยาสูบที่ถึงฤดูเก็บเกี่ยวใบยาสูบแล้วและปีนี้ราคาก็ดีไม่ใช่น้อย และบอกว่าช่วงนี้เริ่มให้ช่างมาต่อเติมบ้านให้เสร็จเรียบร้อย ก่อนที่เจ้าตัวจะกลับมาเรียนในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

ปีนี้ติ๊บเก็บเงิน สร้างห้องน้ำให้ป้ากับย่าได้แล้ว

ปีนี้ติ๊บเปลี่ยนหน้าต่างบ้านจากสังกะสีเป็นหน้าต่างกระจกสวยงามเรียบร้อย

ปีนี้ติ๊บเปลี่ยนจากบ้านก่ออิฐบลอคดิบๆ เป็นบ้านฉาบปูนทาสีบ้านให้ย่ากับป้าเรียบร้อย

ปีนี้ติ๊บเปลี่ยนห้องครัวเพิงสังกะสี เป็นห้องครัวในตัวบ้านเรียบร้อย

ปีนี้….สรุปว่า ติ๊บสร้างบ้านให้ย่ากับป้าเสร็จ จากการทำงานเก็บเงินในระหว่างเรียนในระยะเวลาแค่หนึ่งปี โหทำไปได้ไง อืมมม เราช่วยไปหลายตังค์เหมือนกันนี่หว่า

และที่สำคัญปีนี้ติ๊บเปลี่ยนป้าจากชาวไร่ยาสูบ มาเป็นแม่บ้านที่จะไม่ต้องทำไรเลยนอกจากปลูกผักสวนครัวทำงานเล็กๆ น้อยๆ อยู่กับบ้าน นั่งนับวันที่หลานชายจะเปลี่ยนจากนิสิตตัวน้อยๆ เป็นนายแพทย์สมกับที่ทั้งสองตั้งหน้าตั้งตารอคอย

ตอนนี้ถ้าการก้าวไปสู่วิชาชีพแพทย์ จะต้องก้าวบันไดทั้งหมดหกขั้น

ตอนนี้ติ๊บก็เริ่มก้าวผ่านขั้นทีหนึ่งไปแล้วซิ เกือบแย่เหมือนกันนะ ล้มลุกคลุกคลานน่าดูเชียว แต่ก็เก่งแฮะ เด็กคนนี้ เอาชนะปัญหามากมายมาได้

15 มีนาคม 2547
ผมต้องตื่นมารับโทรศัพท์แต่เช้า เมื่อมีสายเรียกเข้าจากแม่ดังอยู่ในตอนเช้าตรู่ของวัน

“หวัดดีคับแม่” โทรมาปลุกแต่เช้าเชียว

“ตื่นรึยังลูก” เสียงแม่ผมดังมาจากปลายสาย

“เพิ่งตื่นตอนแม่โทรมานี่แหละคับ มีอะไรรึเปล่า แม่โทรมาปลุกไม้แต่เช้าแบบนี้” ผมถามแบบงัวเงียเต็มที่

“ไม้ลางานแล้วกลับบ้านด่วนเลยนะลูก ไว้มาถึงที่นี่แม่จะเล่าให้ฟัง”

ทันทีที่ได้ฟังดังนั้น ผมก็กุลีกุจอตื่นขึ้นมาจัดการกับตัวเอง ก่อนโทรไปลางาน แม้จะไม่รับรู้ถึงสาเหตุที่แม่ต้องให้ผมกลับบ้านด่วนในตอนนี้ แต่ด้วยน้ำเสียงของแม่ที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนก็พอทำให้ผมรับรู้ได้ ถึงเรื่องไม่ดีบางอย่างที่เกิดขึ้นแน่ๆ

ผมเหยียบรถทำเวลาจากพิษณุโลกถึงกรุงเทพในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ก่อนกลับมารับรู้เรื่องราวที่ทำให้แม่ต้องตามตัวผมกลับมาที่บ้านแบบเร่งด่วนขนาดนี้

ในตอนก่อนๆ ผมเคยได้เกริ่นคร่าวๆ ถึงน้องชายวันสะรุ่นของผม ที่ตอนนี้เพิ่งเสร็จเรียบร้อยจากการสอบเอ็นทรานซ์และรอผลการสอบเอ็นทรานซ์อยู่นั้น ตอนนี้กำลังประสบปัญหาอันยิ่งใหญ่ในชีวิตของมัน

แม่เล่าให้ผมฟังว่า นายม่อน น้องชายสุดที่รักของผมมันมีแฟนตั้งแต่ตอนอยู่ม.ต้น แล้วมันก็คบกันเรื่อยมา ตอนแรกแม่ก็เข้าใจว่าเป็น ความรักธรรมดาของเด็กวัยรุ่นที่มีเพื่อนสนิท หรือมีคนรักตามประสาวัยรุ่นก็ดูไม่เสียหายเท่าไหร่นัก (ดูท่ามันจะไวไฟกว่าพี่มันอีกแฮะ)

ตอนนี้แฟนสาวของน้องชายผมได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิตไปเมื่อหลายวันก่อน และนับตั้งแต่วันนั้นมาน้องชายตัวดีของผมก็ไม่ยอมกินข้าวกินปลา ไม่ยอมพูดจากับใคร

จากเด็กหัวเราะเฮฮาไปวันๆ ตอนนี้ม่อนมีเพียงอาการเงียบแล้วก็เศร้าซึม แม่บอกว่าตอนแรกคงเป็นอาการช็อคของการที่สูญเสียคนรักไปแบบกะทันหัน แต่นี่เวลาก็ล่วงเลยมานานแล้ว นายม่อนก็ยังไม่มีทีท่าจะพูดจาหรือกลับมาเป็นนายม่อนคนเดิมแต่อย่างใด

ตอนนี้น้องชายของผมที่เมื่อก่อนผมยอมรับเลยว่ามันหล่อกว่าผมมาก แต่ตอนนี้ร่างกายผอมโซ แก้มตอบ จนแทบจะไม่เหลือเค้านายม่อน น้องชายสุดหล่อคนเดิมของผม และยิ่งหมดสภาพไปกันใหญ่เมื่อตอนนี้มันต้องมาให้น้ำเกลือในโรงพยาบาล

อันที่จริงผมก็เข้าใจถึงการสูญเสียคนรักที่คบกันมาหลายปี ว่ามันรวดเร็วเกินไปจนไม่ทันได้ตั้งตัว แต่เมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้ว ก็ต้องยอมรับและฝ่าฟันมันไปให้ได้ แต่ผมจะทำยังไงให้มันเข้าใจนี่ซิปัญหา ทั้งที่พ่อกับแม่ช่วยกันพูดขนาดนั้น นายม่อนมันก็ไม่ได้รับรู้อะไรมากไปกว่าลมที่ผ่านหูไปเท่านั้นเอง

“ม่อนฟังพี่นะ พี่รู้ว่าม่อนเสียใจกับการสูญเสียคนรัก มันยากที่จะบอกให้ม่อนทำใจ และตัดใจหรือยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น”

“ม่อนเสียใจมั้ยที่สูญเสียคนรักไป” ผมลูบหัวน้องชายสุดที่รัก พลางยื่นคำถามให้ม่อน

“ม่อนคบกับแฟนมา 3-4 ปี แฟนมาจากไป ม่อนเสียใจพี่รู้ แต่ม่อนอย่าลืมนะว่ารอบๆ ข้างกายม่อนในชีวิตม่อนไม่ได้มีแต่แฟนม่อนเท่านั้น ม่อนยังมีพี่ ยังมีพ่อ ยังมีแม่ที่เลี้ยงม่อนมาเกือบ 18 ปีเช่นกัน ม่อนลองคิดมั้ยว่าพ่อแม่จะเสียใจแค่ไหนถ้าพ่อกับแม่ต้องเสียม่อนไป”

“วันนี้อาจจะทรมานกับการทำใจ อาจจะยากเย็นกับการยอมรับความจริง แต่ม่อนต้องเข้าใจนะว่ามันเกิดขึ้นแล้ว เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ทางเดียวที่ม่อนทำได้คืออย่าทำให้ทุกอย่างมันแย่กว่าที่เป็นอยู่ และถ้าแฟนม่อนรับรู้ได้นะ พี่ว่าแฟนม่อนก็คงไม่อยากให้ม่อนทำอะไรแบบนี้เท่าไหร่หรอก ม่อนลองคิดดูนะ” แทนคำตอบน้องชายผม ลุกขึ้นมากอดผมแล้วร้องไห้ระล่ำระลักแบบหมดความอดทน

ผมในฐานะพี่ชายคงทำอะไรไม่ได้ ปลอบและลูบหัวให้กำลังใจน้องชาย พร้อมๆ กับพ่อและแม่ที่ยืนยิ้มทั้งน้ำตาให้กับม่อนในเวลานี้ จากเหตุการณ์นี้ทำให้ผมเรียนรู้แล้วว่า

‘ในขณะที่เรามีคนรัก เราควรจะต้องดูแลคนรักอย่างดีที่สุด เมื่อวันนึงที่ต้องจากหรือห่างไกลกัน จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจว่าทำไมวันนั้นไม่ทำอันนั้น ไม่ทำอันนี้’

…ได้เวลาที่พี่จะบอกรักติ๊บหรือยังนะ…
...>โปรดติดตามตอนต่อไป Coming soon!

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. รัก รัก รัก ถ้าได้พูดออกแล้วคงรู้สึกดีไม่น้อย แม้คนๆ นั้นจะไม่ได้ยิน แต่เราได้ยิน ก็พอแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน...จะสายเกินไป [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 10-06-2010 17:25:05

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน...จะสายเกินไป [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-06-2010 17:26:41

Uonlii_I.........อ่านแล้วอินน์จะเอาไปใช้กะใครที่บ้านนะคับ  ถ้ายังกระโดดขึ้นตักไหว  อิอิ

nonae...........ท่านอนดูไม่จืดเลย  ด้วยประการฉะนี้ผมถึงชอบถ้ายรูปแบบที่ไม่ให้เจ้าตัวได้เต๊ะท่า  เป็นธรรมชาติดี

Loidelohm.....หนับหนุนให้ไปกินกับข้าวบ้านนายแฮคเห็นบอกมีกบ  มีเขียด ให้กินเยอะแยะเลยย

hackz...........ฝากพี่ลอยลมไปสอนแฮคมันแยกแยะหน่อย  ดูท่าจะสับสนระหว่างหล่อ  กับน่ารักอยู่นะคับนิ

สุดท้าย  ท้ายสุด    
ขอคอมเม้นท์ให้กำลังใจกันหน่อยน่ะค้าบบบ  จะได้มีแรงใจอัพลงบอร์ดต่อ
เดี่ยวคืนนี้ดึกๆจะแวะมาทักทายนะคับ  ไม่แน่อาจลากหมอติ๊บมาอ่านด้วยกัน  เพราะเจ้าตัวลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์
ลาพักร้อนช่วงฝนตกแบบนี้ไม่ได้ออกไปไหน  บรรยากาศเป็นใจ  อิอิ  พูดไปก็เดี๋ยวหาว่าผมหื่นกามอีกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 10-06-2010 17:31:09

รูปพี่หมอไม้หรือเปล่าครับเนี้ยหล่อดีว่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 10-06-2010 17:45:01

ตามมาให้กำลังใจหมอไม้กับหมอติ๊บค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-06-2010 17:46:56

ไอท่านพี่ไม้คร๊าบบบบ

น้องไม่ได้สับสนว่าหล่อหรือน่ารักแต่อย่างไรนะครับ

น้องชอบในแบบที่น้องชอบคร๊าบบบ

ความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกันนะคร๊าบบบ

ไอท่านพี่ไม้ สุดหล่อเลิศ อิอิ

ปล. น้องตอบคำถามที่พี่ถามน้องแล้วเน้อ จัดการตามที่ผมขอด้วย(ที่...น่ะ งงไหมนิ อิอิ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 10-06-2010 17:47:43

เรื่องแฟนน้องชายคุณหมอไม้ เสียใจด้วยนะคะ
(เผอิญตามอ่านอยู่อีกเรื่องนึง แฟนเสียชีวิตเหมือนกันด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เหมือนกันเลย อ่านแล้วซึม)


เป็นให้กำลังใจให้ทั้งคุณหมอไม้แล้วก็คุณhacz ขยันๆอัพค่ะ

คุณหมอติ๊บจะมาเล้าแล้ว   :m11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 10-06-2010 17:49:02

ที่เคยเห็น หมอฟันเค้าไม่ใส่ชุดเขียวกันเวลาทำฟัน
เคยเห็นแต่อาหมอลุงหมอที่มีเคสผ่าตัดหรือทำคลอด
แล้วในรูปใส่เสื้อคลุมสีเขียวแสดงว่าต้องเป็นพี่ติ๊บแน่ๆ  55  ถูกป่าวพี่หมอไม้
แค่ผมว่าคล้ายๆพี่แฮคนะครับคือ พี่ติ๊บออกแนวหล่อแบบน่ารักนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 10-06-2010 17:49:42

กับตอนนี้ เราชอบมากกกก เพราะสูญเสียเหมือนกันกับบุคคลอันเป็นที่รัก...คุณแม่...
ทั้งที่ทำดีที่สุดแล้ว..แต่ก็ยังคิดอีกว่า...ทำไมไม่ทำให้มากกว่านี้อีก...
เวลาไม่สามารถย้อนกลับไปได้อีก...ขอให้ทำวันนี้ให้ดีที่สุดอย่างเต็มที่ก็พอ... :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-06-2010 17:57:42

อ้างจาก: som ที่ 10-06-2010 17:49:02  

ที่เคยเห็น หมอฟันเค้าไม่ใส่ชุดเขียวกันเวลาทำฟัน
เคยเห็นแต่อาหมอลุงหมอที่มีเคสผ่าตัดหรือทำคลอด
แล้วในรูปใส่เสื้อคลุมสีเขียวแสดงว่าต้องเป็นพี่ติ๊บแน่ๆ  55  ถูกป่าวพี่หมอไม้
แค่ผมว่าคล้ายๆพี่แฮคนะครับคือ พี่ติ๊บออกแนวหล่อแบบน่ารักนะครับ

ชอบคอมเม้นท์นี้ ทำไงดี ขอหอม...ได้ไหม





.
.
.
..
.
.



จะเอาไปใส่ซุปน่ะ (อ้าว!)

ปล. RIP กับ nonae ด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 10-06-2010 18:19:19

^
^
^
โหพี่แฮคกินได้เหรอซุปหัวหอม
เอาผมไปใส่มันจะกลายเป็นซุปหัวเหม็นนะคับ  อิอิ  แบบว่าไม่ค่อยชอบสระผม  555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 10-06-2010 18:53:02

มาดักรอหมอติ๊บบบบบบ

 :pig2: :pig2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-06-2010 18:59:10

อ้างจาก: lomekung ที่ 10-06-2010 18:53:02  

มาดักรอหมอติ๊บบบบบบ

 :pig2: :pig2:

มาดักรอ วิจัยอักษร(ศัพท์สูง) ด้วยคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 10-06-2010 19:01:35

คนเรามีหลายคน ที่แค่พบเจอ..เพื่อได้แค่เพียงรัก.................
และคนเรา นั้นมีอีกหลายคน....เพียงแค่เพื่อรัก   และจากลาไกล......

อาจจะได้เห็นกันอยู่ หรือไม่ได้เห็นกันอีกแล้ว   แต่ความรู้สึกรัก....นั้นก็ยังคงอยู่ตราบที่เรานั้นสัมผัสได้......


ควรดีใจที่ได้รู้จักและรู้ซึ้งถึงความรัก......ไม่ใช่แค่รักและผ่านเลยไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-06-2010 19:14:39

คำว่ารัก มันพูดยากมากรึไงคะ อีป้าแก่ๆ เซ็ง แต่เวลาที่อยู่ กันสองคนในวันฝนตกบรรยากาศชวน... จริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 10-06-2010 19:19:22

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 10-06-2010 19:14:39  

คำว่ารัก มันพูดยากมากรึไงคะ อีป้าแก่ๆ เซ็ง แต่เวลาที่อยู่ กันสองคนในวันฝนตกบรรยากาศชวน... จริงๆ

ป้าแก่ ก็หื่นตามพี่หมอไม้เกียมัวไปแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 10-06-2010 20:13:01

เห็นด้วยกะป้าเเก่เป็นที่สุดค่ะ

มาดักรอหมอติ๊บอีกคน

**พี่หมอไม้หนูเเค่ถามว่ารูปน่ะเป็นพี่รึป่าวน่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆ ไม่ได้หมายความว่าหนูไม่เชื่อน่ะว่าพี่ไม่หล่อ

เอ๊ะยังไงเนี๊ยย!!! รู้สึกถึงรังสีอาฆาต

เเต่ยังไงก้อหล่อเสมอสำหรับพี่หมอติ๊บล่ะเนอะ รึใครจะเถียง??

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ มีคู่หวานเพิ่มอีกคู่เเล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-06-2010 20:27:19

สำหรับอีป้าแก่ๆ ... = นอนกอดกันใต้ผ้าห่ม ส่วนคนอื่นๆ คิดว่าอะไร้ 555 แต่ว่าเมื่อคืนฝนตกหนักมาก โดนอีลุงสะกิดเลยจัดไปซะ 3 ชุดตอนเช้าสายคะป้าฯเสียใจด้วยสำหรับคนที่ต้องอยู่คนเดียว ไม่ได้เจตนาทับถมแต่อย่างใด สักวันคงเป็นวันของคุณเช่นกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 10-06-2010 21:44:05

รูปน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกมาก เห็นหน้าหมอแบบนี้อยากจะป่วยขึ้นมาทันที >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 10-06-2010 22:00:07

มารอน้องติ๊บที่น่ารัก..ใกล้ความจริงล่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 10-06-2010 22:14:56

เค้าเห็นกันไปหลายรูปแล้วแต่ทำไมเราเพิ่งเข้ามาเจอรูปเดียวเอง(วะ) :z3:
แหม๋ๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียดายจัง เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียดายจัง :m20:
หมอไม้คร้าบบบบบบบบบบ ที่ใส่เสื้อดำเนี่ยน้องหมอติ๊บรึว่าเปงสามีของหมอติ๊บกันแน่คร้าบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-06-2010 22:37:45

นายแฮค........อ่านแล้วมีเคือง  พี่ไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวว่านายจะชอบคนหล่อหรือคนน่ารัก  เพราะพี่ถือว่าเป็นเรื่องของนาย

แต่ที่พี่บอกว่านายมีปัญหากับการแยกแยะคำว่าหล่อ  กับคำว่าน่ารักเนี่ย 

เพราะพี่หมายถึงว่าคำไหนน่าจะใช้กับรูปหมอติ๊บที่ดิสเพลย์ได้ดีกว่ากันเท่านั้นเอง   

ช่วยกลับไปอ่านแล้วทำความเข้าใจที่พี่บอกไปตอนแรกใหม่ด้วย  จะได้ไม่ต้องมาค่อนขอดให้เคืองใจกันให้เสียอารมณ์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 10-06-2010 22:55:04

ไม่ว่ารูปไหนก้อท้งหล่อทั้งน่ารัก เนอะๆๆ

สมัครเป็นคนไข้ได้ไหมอ่ะค่ะ

เฟี๊ยวววววววววววว (เสียงขวดน้ำกำลังตามหลังมา)

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หาที่หลบก่อนน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 10-06-2010 23:04:52

ฝากหมอไม้จุ๊บหมอติ๊บ...ก่อนนอน...
ฝันดีนะ...บรรยากาศเป็นใจซะขนาดนี้แล้ว... :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 10-06-2010 23:25:48

เม้นก่อน
รักก็บอกว่ารักค่ะ  ถ้าวันนึงเค้าไม่อยู่รับรู้แล้วมันก็ไม่มีความหมาย
การกระทำก็รับรู้นะคะ แต่ว่าก็อยากได้ยินคำรักด้วย
 :L1: :L1: :L1:
วันนี้คุณบอกรักแล้วหรือยัง

ปล.คุณหมอชุดเขียวน่ารักเหลือหลาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 11-06-2010 00:27:43

 :sad4: :sad4:  :o12: :o12:

    งั้นคนที่เข้าตอนดีกๆๆ อย่างเฮาสงสัยหมดสิทธิ์ อดดุรูปหมอติ๊บเลยอะ   :sad11: :sad11:
พี่หมอลำเอียง  :L3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 11-06-2010 00:37:21

 :a5:  ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน  จะอดดูรูปเหมือนคนอื่นมั้ยอ่ะ   :z3:

มาดันๆ เผื่อจะได้เจอกะหมอติ๊บ (อยากเจอหมอติ๊บอ่ะ  :z2:)



ปล. ฝากหมอไม้กอดหมอติ๊บแรงๆทีนุง จะกอดเองก้อเกรงใจ  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 11-06-2010 00:57:10

จิ้มๆๆๆๆ พี่หมอไม้

มีเซอร์ไพรซ์ให้เห็นรูปอีกรึป่าวคะ

ม่ายเคยทันเรย  :sad11:

ทันเเค่บางรูปเองง่ะ

เต้นรอดีก่าๆๆ เผื่อจะทันเเล้วคราวนี้ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 11-06-2010 01:07:07

ตอนหน้าชิม่ะ
หมอไม้จะบอกคำที่มันจุกคออยู่  ต้องขอบคุณน้องม่อนที่อย่างน้อยเหตุการณ์ในครั้งนี้
ทำให้หมอไม้คิดได้   :กอด1:

ปล.จะได้ดูดิสเพลย์ที่หมอไม้ขยันเปลี่ยนเล่น ก็ตอน 10 โมงเช้า กะ 5ทุ่ม เป็นต้นไป 
ตอนบ่ายหมดสิทธิ์ดูเลย (ต้องทำงาน) :เฮ้อ:
คุณหมอไม้ค่ะ อย่าเปลี่ยนถี่สิคะ อดดูมาหลายทีแระ (เสียดายนะเนี่ย )เพิ่งได้ดูแค่รูป ตอนหล่อในมุมมืดรูปเดียวเอง
ชวดอดดูหมอติ๊บอีกแระ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 11-06-2010 02:25:49

 :laugh: :laugh: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 11-06-2010 07:04:30

ไม่ได้เข้ามาหลายวัน
มีเซอร์ไพรซ์ด้วยอะ
มาไม่ทัน


  :z2:เต้นรอเหมือนคนอื่นๆๆ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 11-06-2010 07:17:52

นาย Hack ดูหนังเพลินป่าวเนี่ย

 :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 11-06-2010 09:32:16

อ้างจาก: dr.mike ที่ 10-06-2010 22:37:45  

นายแฮค........อ่านแล้วมีเคือง  พี่ไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวว่านายจะชอบคนหล่อหรือคนน่ารัก  เพราะพี่ถือว่าเป็นเรื่องของนาย

แต่ที่พี่บอกว่านายมีปัญหากับการแยกแยะคำว่าหล่อ  กับคำว่าน่ารักเนี่ย 

เพราะพี่หมายถึงว่าคำไหนน่าจะใช้กับรูปหมอติ๊บที่ดิสเพลย์ได้ดีกว่ากันเท่านั้นเอง   

ช่วยกลับไปอ่านแล้วทำความเข้าใจที่พี่บอกไปตอนแรกใหม่ด้วย  จะได้ไม่ต้องมาค่อนขอดให้เคืองใจกันให้เสียอารมณ์

กรรม พี่ตรูเริ่มมีน้ำโห

จะได้อ่านตอนต่อไปไหมนิ(สงสัย???)

ทั้งหมดทั้งมวล ก็แค่แซวเล่น พูดกันขำๆ นะพี่ไม้ อิอิ ไม่ต้องจริงจังนะ

จังซี่ขออนุญาตไปหลบชั่วคราว

หากพี่ไม้อารมณ์ดี แล้วมาต่อที่บล๊อก

ผมจะมาอัพให้นะ

บะบาย

ปล. ดีกันนะพี่ไม้ อิอิ ไม่โกรธ ไม่เคืองกันนะจ๊ะ เด๋ยวเพื่อนๆ ที่เข้ามาอ่านเขาจะเสียขวัญ ที่จะเห็นพี่ไม้ กลายร่างเป็นเทพพระบุตร(ซาตาล อิอิ)
ปล2. ข้อความที่ผมพิมพ์ว่า "อิอิ" แค่มันแค่ขำๆ คับ ไม่ได้ซีเรียสแต่อย่างไร รักกันๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-06-2010 11:00:32

ขอรับหน้าที่โอ๋หมอไม้ได้ป่ะ หึ หึ (บาทาชัวร์)

โห...ได้ลาตั้งอาทิตย์นึง


หมอติ๊บมาภูเก็ตเหอะ นะนะนะนะนะนะนะนะนะนะนะ
เพราะเราคงไม่ได้เจอกันหรอก แค่เดินชนกันก็จะยังไม่รู้หรอกว่าใคร
มาเที่ยวตากอากาศที่ภูเก็ต ที่สำคัญนะ  ฮ่า ฮ่า..........

มารอสึนามิ ด้วยกัน มีคนบอกว่ามันจะมา ฮ่วย...ได้ตื่นเต้นกะคนน่ารักอ่ะ มันได้อารมณ์นะเฟ้ย
โขโบก...ตื่นเต้นอยู่คนละจุดอ่ะ .....หัวเกาะ ท้ายเกาะ ...เหมือนจะมานะเนี่ยะ  เพ้อเจ้อละตรู..............

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-06-2010 11:02:57

ส่วน ด.ช. แฮคเกอร์ สงสัยไม่เคยเจอว๊ากเกอร์แรงๆ
ยิ้มไว้สิไอ้น้อง รักคนว๊ากอ่ะ ไม่เสียหลายเด้อ
ยิ่งว๊ากหล่อๆอ่ะ ซุกจั๊กกะแร้ไปเลย ..หึ หึ
ไม่รอดหรอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-06-2010 11:06:19

เช้านี้ที่ภูเก็ต  ..แดดออกอย่างแรง
แต่ตอนนี้เมฆเริ่มมา อยากให้หมอไม้กะหมอติ๊บมาเห็นด้วยกัน
จะได้รักกันให้มากขึ้นไปกว่าเดิมอีก

เฮ้อออออออออออออออออออออออ

ทะเลสวย ถึงจะมองคนเดียวแต่ก็สวยอ่ะ   ฮือ  ฮือ ....ทะเลสวยมากเลย ฮือ ฮือ ........

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-06-2010 11:26:39

เด็กนักเรียนแพทย์ตัวเล็กๆ สูงซักประมาณ 168 ซ.ม
ที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับผู้ชายวัยกลางคนอย่างผมที่สูง 187 ซ.ม. กับน้ำหนักตัวที่เกือบจะเป็นสองเท่าของคุณหมอตัวเล็กๆ ของผม


งั้น... ก็ไม่ต้องตอบเลย หมอเดาจากประวัติคนไข้ได้เลยว่า เมื่อคืนไม่ได้ห่มผ้า ถึงห่มก็ถีบออกแล้วที่สำคัญอาบน้ำแบบวิ่งผ่านใช่ม่ะ” โอโหหมอนี่ดูแม่นจริงๆ เลยน่ะคับ


“ไม่มีหรอกโย่ง บอกแล้วสเปคติ๊บอ่ะต้องเป็นหมอฟันแก่ๆ บ้าๆ หน่อย แถมหื่นกามด้วยน่ะ” เจ้าตัวทำเสียงคิกคักมาตามสาย ทำให้ผมอดยิ้มไปกับความมีอารมณ์ดีของเจ้าตัวไม่ได้


เค้าห่างกันตอนใหนนะ..

(เอ่อ......อ......................อ..............................................อ
เหมือนหมอติ๊บบอกเองว่าหมอไม้หื่นกาม  แล้วหมอติ๊บรู้ได้ไงหว่า
หรือว่าเดาเอา หรือเห็นจากใหน)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 11-06-2010 12:04:36

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 11-06-2010 11:06:19  

เช้านี้ที่ภูเก็ต  ..แดดออกอย่างแรง
แต่ตอนนี้เมฆเริ่มมา อยากให้หมอไม้กะหมอติ๊บมาเห็นด้วยกัน
จะได้รักกันให้มากขึ้นไปกว่าเดิมอีก

เฮ้อออออออออออออออออออออออ

ทะเลสวย ถึงจะมองคนเดียวแต่ก็สวยอ่ะ   ฮือ  ฮือ ....ทะเลสวยมากเลย ฮือ ฮือ ........

ถ่ายรูปมาให้ดูหน่อยจิครับ

อยากเห็นด้วยคน จะได้ขอซึมซับบรรยากาศด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-06-2010 12:10:27

ไม่อยากถ่ายรูป
อยากเอามือขวาโอบไหล่น้องแฮ็คส์เกอร์ยืนดูทะเลด้วยกัน



ฮี๊ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว.....

ทั้งหมอทั้งโม......ขอประทานอภัยนะเจ้าค่ะ
ที่เล่นจังอ่ะ
แบบว่า................เข้าใจคนเหงาใช่มั้ยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 11-06-2010 13:32:03

เราเล่นแบบมีสาระ พี่โมเขาไม่ว่าหรอกครับ

และเข้าใจเหมือนกัน คนเหงา....

หากพี่ไม้อารมณ์ดี แกก็จะมาต่อให้

ผมก็จะเอามาอัพให้

ปล. เหงาที่เข้าใจเทอร์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 11-06-2010 13:43:18

เพิ่งเข้ามาอ่านไม่กี่วัน รีบอ่านมากจนตามทันแระ
รักแท้หาได้จากหมอไม้และหมอติ๊บจริงๆ ค่ะ
ขอบอกว่าอ่านไปยิ้มไป เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆ เลย
จคอยติดตามตอนต่อไปนะค่ะ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 11-06-2010 14:29:08

มาจิ้ม  มาจิ้มคุณHackz

1คนเหงา + 1คนเหงา = เกิดความรักขึ้นมาไม่รู้ตัว

ฮ่าๆๆๆๆๆ  น่าจะมีคู่หวานเพิ่มอีกคู่จริงๆเเล้วอ่ะดิเนอะ

ว่าคู่พี่หมอไม้กะพี่หมอติ๊บหวานเเล้วน่ะ

หรือจะมีคู่ใหม่มาหวานกว่า  เเซวเล่นๆๆๆน่ะ

อย่าโกดน่ะ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 11-06-2010 15:16:15

อ่านตอนนี้แล้ว......อืม..คนเราชีิวิตมันไ่ม่แน่ไม่นอนเราคาดการณ์อะไรไม่ได้เลย เรื่องที่เกิดขึ้นกับน้องม่อนน่าเห็นใจมาก
การบอกรักของหมอไม้คงใกล้เข้ามาอีกนิดล่ะสิ (ขอเดา) คำบอกรักมันก็สำคัญนะ แต่การกระทำก็ดังกว่าคำพูด
ในความรู้สึกของพี่ เท่าที่อ่านมาพี่ว่าหมอติ๊บสัมผัสได้ว่าหมอไม้รักเค้ามากแค่ไหน ถึงแ้ม้จะไม่เคยพูดออกไำปตรงๆ
ส่วนหมอติ๊บที่เค้ืาบอกเสมอนั่นก็มาจากเค้าได้รับสิ่งดีๆทีึ่หมอไม้ให้มา จากลักษณะเป็นคนขี้อ้อนเค้าพูดออกมาเหมือนย้ำเสมอว่าเค้ารักนะ รักจริงๆนะ
แต่การกระทำหมอไม้ การดูแลใส่ใจเค้า ใส่ใจป้า ย่าเค้า เป็นคนใจดีอย่างที่หมอติ๊บพูดเสมอ นี่ล่ะชนะใจหมอติ๊บ
....แต่ก็อยากเห็นนะว่า เวลาหมอไม้บอกรักเนี่ยจะมีอาการอย่างไร  :impress2:
:กอด1: รักกัน รักกัน

ปล.เอเฮียที่บ้านก็ไม่เคยบอกรักนะเนี่ย อยู่กันมาเป็นสิบๆปีล่ะ แต่เราก็รู้จากการใส่ใจของเค้าละมั้ง เนอะหมอติ๊บว่ามะ
ปล.2 หมอไม้ใจเย็นนะคะ เข้าใจผิดกันนิดหน่อย นะ นะใจเย็น น้องแฮ็คซ์ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 11-06-2010 15:31:11

ผู้ชายวัยกลางคนนี่ขี้โมโหด้วยเหรอ ใจเย็นค่ะ
ไม่เป็นไร สำหรับนาย hackz อีป้าแก่ๆ
จะเอาไม้เรียวไปฟาดให้ค่ะ
(ประมาณหน้ากว้าง 3-4 นิ้ว นะคะ) 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 11-06-2010 16:03:55

อะไรกันจ๊ะ 
ทำไมคนอื่นเค้าได้ดูรูปหมอติ๊บแล้วเราไม่ได้ดู
เห็นแต่หมอไม้แบมืดๆ
 :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-06-2010 16:11:30

หึ หึ

ถ้าเก็บตังส์นะ......ได้เยอะแล้วเนี่ยะ     หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 11-06-2010 19:03:37

คุณหมอไม้ใจร่มๆค่ะ

อวาตาร์หมีน่ารัก ว่าแต่ทำไมอีกตัวไม่จับใส่ชุดทันตแพทย์ล่ะคะ
ไหงกลายเป็นชุดพยาบาลล่ะ?

ปล. เริงร่า บอลโลกมาแล้วววววว..ว^^
รออ่านตอนต่อไปอยู่ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 11-06-2010 19:14:35

ไม่ได้เข้ามาสามสี่วัน ตามอ่านซะหลายตอน  :try2:
นับรีรอพี่ติ๊บมาเยี่ยมเยียน...ดิ ไอดอลนู๋เลยนะเนี่ยพี่ติ๊บอ่ะ :กอด1:
รออ่านตอนต่อไปนะจ๊าน้องแฮคกี้ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 11-06-2010 19:16:58

มารอหมอไม้กะหมอติ๊บ...
วันนี้หมอไม้ที่น่ารักไปไหน...
น้องแฮ็คคนเก่ง..ก็เล่นซนไปตามเรื่องอ่ะนะ...
อย่าถือสา...
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: ~@มาวินฮับ@~ ที่ 11-06-2010 20:10:45

ขอเป็นส่วนหนึ่งของกระทู้ที่ 1,000 ด้วยคนนะครับ ขอเป็นกำลังใจให้พี่หมอไม้ และจะรอพี่หมอติ๊บแสดงตัวเร็วๆนะ ปกติจะแอบอ่านอย่างเดียวไม่ค่อยได้เม้นท์ใครต่อชอบเรื่องนี้เลยมาเม้นท์ให้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 11-06-2010 20:27:59

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 11-06-2010 15:31:11  

ผู้ชายวัยกลางคนนี่ขี้โมโหด้วยเหรอ ใจเย็นค่ะ
ไม่เป็นไร สำหรับนาย hackz อีป้าแก่ๆ
จะเอาไม้เรียวไปฟาดให้ค่ะ
(ประมาณหน้ากว้าง 3-4 นิ้ว นะคะ) 555

ป้าแก่  3-4 นิ้วนะมันฝ่ามือหรือไม้พายกันแน่คับ ที่จะใช้ตีพี่แฮคนะคับ แต่ดูท่าว่าจะเป็นมือเนาะ
ป้าแก่นี่หื่นไม่พอแถมยังซาดิสด้วยเนาะ 555
ล้อเล่นคับป้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 11-06-2010 21:42:08

วันนี้หมอไม้ไม่มาเที่ยวเล้าสงสัยไปเที่ยวกับหมอติ๊บแน่ๆเลย
คุณหมอคะ มาต่อเถอะค่ะ ป้าคนนี้ก็จะลงแดง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-06-2010 22:05:03

 :t3:  แวะมาทักทายตอนค่ำๆคับ  ไม่ได้หายไปไหนหรอกพอดีหมอติ๊บลาพักร้อนเลยนใช้เวลาอ้อนให้คุ้ม  อิอิ

sweetener..........นึกว่ามีคนเดียวแค่ป้าแก่ซะอีก  ยังมีอาอึ้มอีกคนเหรอนี่

som...................ไปว่าป้าแก่เค้า  รุ่นนี้  สวยเผ็ด  ดุ

~@มาวินฮับ@~......ใกล้แล้วคับ  ใกล้จะเปิดเผยตัวเต็มที่แล้ว

nonae................แวะมาทักทายให้หายคิดถึงเอาตอนดึกๆนี่แหละคับ

BeeRY...............ไม่เอาผมเป็นไอดอลมั่งเหรอคับ  อิอิ

knightofbabilon...มาต่อให้แล้วคับ  อย่าเพิ่งเลี่ยนแล้วกันนนนน

patee................เป็นบุญตาแล้วละคับ  ที่ได้เห็นแต่รูปผม  อิอิ

PEENAT1972......ขอบคุณคับที่จัดการให้  แต่อย่าเลยแค่นี้ความหล่อนายแฮคก็หายากละ  ไปโดนไม้หน้าสามป้าอีก

Uonlii_I............ทุกคนมีแนวทางการแสดงออกซึ่งความรักต่างกันคับ  และผมก็เชื่อว่าไม่ว่าจะแสดงออกยังไงแต่สุดท้ายแล้ว  ทุกอย่างที่แสดงออกมา  ก็ล้วนมาจากความรักเช่นเดียวกันนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 11-06-2010 22:24:37

 :z13: :z13: เิฮ้ยทันจิ้มพี่ไม้ด้วย รูปใครอ่ะครับ พี่ติ๊บหรอครับ หลับๆแบบนี้รึว่าพี่ไม้หว่า หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 11-06-2010 22:38:54

มาทักทาย ตอนบรรยากาศเย็นๆๆ ฝนตกอีกเเล้ว

พี่หมอติ๊บหยุดพักร้อนเเบบนี้ น่าจะมีเเพลนไปเที่ยวกันเนอะ

อิอิอิ มาทันรูปพี่หมอติ๊บด้วย ใช่อ่ะป่าว

replyจะถึงใกล้1000เเร้วน่ะคะ

มารอ มารอ มารอ  :z2: :z2:(เต้นรอต่อไป)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 11-06-2010 22:43:48

แว้บมาดู..
คุณหมอไม้ ขอไปดูบอลก่อนนะคะ..เดี๋ยวบอลจบแล้วค่อยกลับมาดูว่าคุณhackzอัพหรือยัง?
^^

(ขยันตอบ กะปั่นให้ถึง1000รี เร็วๆ 55+ แต่แอบกลัวท่านโมดุเอาเหมือนกันนิ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 11-06-2010 23:02:46

หมอไม้ ใครคะนั่น  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 11-06-2010 23:04:40

หมอไม้คะ เป็นอาโกวก็พอละนะคะ
เด๋วมันจะยิ่งขายไม่ออก

ยังยืนยันคำเดิม
หนุ่มเสื้อเขียวหน้าตาดีเหลือหลาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 11-06-2010 23:58:27

ได้ไฟเขียวมาหรือหมอไม้...รูปหมอติ๊บถึงได้มาบ่อย ๆๆ ถูกใจเป็นที่สุด..
มีแพลนไปเที่ยวไหน กระซิบบ้าง..แอบตามไปดู...
ฝากจุ๊บก่อนนอนหมอติ๊บอีก...ฝันดีทั้งสองคน... :กอด1:

 :z13: นายแฮ็ค...หลับฝันดีนะ..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 12-06-2010 06:28:04

อร้ายยยยยยยย :sad4:

รูปน่ารักมาก  รูปหมอติบใช่ป่าว

น่ารักและอบอุ่นอะ

 :fire: :fire: นาย Hack หายไปไหน

มัวแต่เชียร์บอลโลกป่วครับบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 12-06-2010 07:09:37

แวะแอบมานับรี ยามเช้า อ้อ เหลืออีก 65 รีเอง เย้ รอจุดพลุ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-06-2010 08:40:32

จะจิ้มรีบนดีมั้ยหว่า

หมอไม้กะหมอติ๊บ.....หยุดเพื่ออ้อน

วันนี้จะเข้ามั้ยน๊า.........


 :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 09:06:42

Loidelohm............หยุดหลายวัน  เปลี่ยนสถานะจากหมอฟันเป็นหมอนวดไปแล้วผมอะ  นี่ถ้าไม่ติดว่ากลัวน่ะ  ฮึฮึ

PEENAT1972........ยังไม่ทันถึงวันหวยออก  ป้าแก่ก็หมกมุ่นอยู่แต่กะตัวเลขจริงๆเนาะคนเรา  ไหนว่าไม่บ้าหวยยยย

lomekung............รูปหมอติ๊บคับบบ  เข้าใจถูกต้องแล้ววว  แต่กว่าจะเอามาลงให้ดูได้สารพัดวิธีการออดอ้อน

nonae.................ฝากมาจุ๊บหมอติ๊บ  แต่ขอประทานโทษทีคับ  เมื่อตะกี้ผมทำเกินคำสั่งไปเรียบร้อยแล้ว  ฮ่าฮ่า

sweetener...........ก็เป็นซิ่มไง  เรียกติดปากง่ายดีออก  หรือจะเป็นอาม่า  อาอึ้ม   ก็ติดปากง่ายดีมนะคับ

Uonlii_I..............แซวบ่อยนะคับบบ  ก็เห็นมีคนหลายคนยังไม่ได้ดูเลยเอามาลงให้  คุณพี่เล่นได้ดูทุกรูปแล้ว เบื่อละซิ

knightofbabilon...หายไปกะบอลโลกเลย  สงสัยดูบอกดึก  เอ๊ะ  รึดูนักฟุตบอลหว่า  อิอิ

puenfriend..........เต้นรอต่อไปนะคับ  รอนายแฮคคนเดียววววว

hipolymer...........ไม่ต้องสับสนว่าเป็นรูปผมหรือหมอติ๊บเลยคับ  ข้อสังเกตง่ายรูปผมหล่อประจักษ์ชัดเจนกว่าในทุกมุม




ปล.ทั้งหมดทั้งมวลมารอติดตามอ่านตอนต่อไป  ต้องบอกว่ารอจากนายแฮคคนเดียวนะคับเพราะผมอัพลงบอร์ดให้เรียบร้อยแล้ว  และที่หายไปเมื่อวานพอดีไม่ได้เข้าเล่นเนตเลย  กลายร่างเป็นหมอนวดทั้งวัน  นี่ถ้าไม่ติดว่ากลัว  เอ้ย เกรงใจนะ หมอติ๊บก็หมอติ๊บเหอะ  จะมาออกคำสั่งแบบนี้กับผมไม่ได้   

อ้าว  เสียงเรียกมาอีกแล้วขอตัวไปนวดต่อก่อนนะคับ     ถ้าวันนี้ไม่มีการอัพแสดงว่านายแฮค  คงเสียบอลหนีเจ้ามือไปเรียบร้อยแล้วละมั้งคับบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-06-2010 09:39:45

มาแย้ว................และ....ไปแย้ว

ปานสายฟ้าแลบ...........................................
ช้าไม่ได้อ่ะ ....เมียดุ


เจ้าข้าเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย....................
187 กลัว 168
ราชสีห์กลัวหนู   หึ หึ


ขอคารวะหมอติ๊บ       :L2:   :laugh:   :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-06-2010 09:49:59

ซิ่มก็ซิ่ม

นอนท่านี้ซิ่มว่ามันจะอ่าซ่าไปมั้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 12-06-2010 10:07:22

เย้ หมอไม้มาแล้ว
แต่ทำไมแฮ็คยังไม่มา  :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 12-06-2010 10:12:02

http://www.youtube.com/v/_7WCi4gYvmc&hl=en_US&fs=1&
คนเคยเหงา เคยรู้สึกเหว่ว้า
เคยมองหาความรักนั้นมันอยู่ที่ใด
โลกใบใหญ่เหลือเกิน
มีผู้คนอยู่มากมาย
แต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกที
แต่เมื่อฉันได้พบกับเธอ
สิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไร
โลกใบใหญ่ใบเดิม
กลับไม่เคยต้องเหงาใจ
แค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

หากว่าเธอนั้นคือความรัก
ก็เป็นรักที่ดีจนไม่มีคำบรรยาย
ฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอเดินข้างกาย
ชีวิตนั้นได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

จากนี้ทุกลมหายใจ...ฉันคือเธอ...

*** พอขับดีขับรถไปทำงานบรรกาศครึ้มฝน คลื่นวิทยุเปิดเพลงนี้ ฟังไปพาลน้ำตาจะไหล คิดถึงหมอไม้ กับหมอติ๊บ ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่ทำให้ผมได้ อ่าน ขอบคุณคนโพส ด้วยครับขอให้ความรักมั่นคงรักกันตลอดไปครับ ****

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 12-06-2010 10:51:04

อิอิอิ จิ้มมมมคุณHackz 

หายไปไหนง่ะ เค้ารออยู่น่ะ

เนื้อเพลงความหมายดีน่ะค่ะ เหมาะกับคู่พี่หมอไม้กะพี่หมอติ๊บจิงๆน่ะ

 :call: :call:

คุณ hackz จงมา จงมา จงมา

อัพเร็วๆๆๆน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 10:58:44

konthai1978 ..........ขอบคุณมากคับสำหรับเพลงเพราะๆ ตอนแรกอยากทำแบบนี้เหมือนกันแต่ทำไม่เป็น  แระมาณว่าตอนที่ผมเปิดเพลงไหน  หรือเพลงไหนเหมาะกับอารมณ์ในแต่ละตอนๆก็อยากเอามาลง  แต่พอดีทำไม่เป็นอ่ะคับ  อิอิ
ขนาดจะเอารูปมาลงยังลงไม่เป็นเลย  เป็นพวกโลว์เทค  ขอบคุณมากนะคับที่ทำให้ได้อารมณ์ไปอีกแบบ

8X , puenfriend .....บอกแล้วว่าแฮคเสียบอลช่วงนี้อยู่ในช่วงหลบหนีเจ้ามือคร้าบบบบบ  แฮะๆ

sweetener ............ไว้ครบพันรีแล้วมาบอกเจ้าตัวเองนะคับ   แต่อ้าซ่าแบบนี้แหละ  หมอไม้ชอบบบบบบบบบบบ

Loidelohm.............ย้ำเข้าไป  เฮ้ออ  เดี๋ยวชาวเล้าเค้าก็รู้หมดว่าผมกลัว.........

                                         :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-06-2010 11:08:27

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด



เสื้อชมพูสวยมาก แต่คนใส่น่ารักกว่าเยอะเลย

หมอไม้ครับ
ต่อให้หมอไม้กลัวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แค่ใหน
เราก็รับได้ครับ
เพราะเรารักครอบครัวหมอไม้กะหมอติ๊บ ครับ   ฮี่ ฮี่


ว่าแต่วันนี้ไปเที่ยวใหนกันอ่ะ        :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 11:32:30

ไม่ได้ไปไหนคับวันนี้หมอติ๊บลาพักร้อนก็จริง  แต่ผมยังต้องทำงานเลยตามตัวมาทำฟัน

เป็นคนไข้คนแรกที่นัดหมอจัดฟันแล้วก็เบี้ยวนัดบ่อยที่สุด

เป็นคนไข้คนแรก         

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 11:36:15

ไม่ได้ไปไหนคับวันนี้หมอติ๊บลาพักร้อนก็จริง  แต่ผมยังต้องทำงานเลยตามตัวมาทำฟัน

เป็นคนไข้คนแรก                ที่นัดหมอจัดฟันแล้วก็เบี้ยวนัดบ่อยที่สุดครบเวลานัดทีไรเลื่อนออกไปก่อนทุกที

เป็นคนไข้คนแรก                ที่โดนหมอดุ  แล้วดุหมอคืนนน

เป็นคนไข้คนแรก                ที่วีนหมอแล้วหมอต้องยอมมมม

เป็นคนไข้คนแรก                ที่ไม่ต้องจ่ายตังค์  แล้วยังริบเงินเดือนผมไม่เหลือ

เป็นคนไข้คนแรก                ที่ถ้าผมไม่กลัว  จะชีบคอให้ตายคายูนิตทำฟันเลย

นี่กำลังเรียกตัวมา(ทำ)ฟัน    หลังจากเลื่อนนนัดมาหลายเดือน  แล้วทำทีมาบ่นว่าทำไมจัดฟันนานจัง  ไม่เข้าซักที  เฮ้อออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-06-2010 11:39:17

อื๋อ..............
วันนี้วันเสาร์ไม้ได้หยุดเหรอค้าบบบบบบ

วันนี้ลุ้นว่าจากระบบดาวเรียงตัวในสุริยจักรวาล จะมีผลกระทบต่อโลกและจะมีอะไรน่ากลัวมั้ย
จะมีแผ่นดินไหวแรงๆเหมือนที่กลัวกันหรือไม่ เพราะเราอยู่ริมทะเลครับ

หมอไม้กะหมอติ๊บ ช่วงนี้ก็งดไปทะเลก็ดีนะ หวานกันที่ห้องดีกว่าเน้อ




สิ่งที่หมอไม้ได้เปรียบที่สุดคือ " ชำนาญเรื่องฟัน" ไง
ฉะนั้นใช้สิ่งที่ชำนาญมาทำประโยชน์เยอะๆนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


เรื่องฟันอ่ะ เรื่องฟัน     ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 12-06-2010 11:58:22

เย้ ทันได้เห็นรูปทั้งหมอไม้และหมอติ๊บเลยค่ะ  :really2:
เพลงมากกว่ารัก เพิ่งเคยได้ฟังนี่แหละ
เพราะมาก และเหมาะกับคุณหมอทั้ง 2 คนมากเลยค่ะ  :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 50 ก่อน... ที่จะสายเกินไป [อัพเย็นๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-06-2010 12:02:50

ซิ่มก็จัดฟันมาแปดปีแล้วยังไม่ได้เอาออกเหมือนกันค่ะ
จนตอนนี้เครื่องมือจัดฟันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายไปแล้ว
ถ้าจัดฟันเสร็จแล้วไม่เอาเครื่องมือออกจะได้มั้ยเนี่ย

คุณหมอคะ เครื่องมือจัดฟันมีผลต่อการการแลกเปลี่ยน fluid กันมั้ยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 12-06-2010 12:08:46

อ้างจาก: dr.mike ที่ 12-06-2010 09:06:42  

hipolymer...........ไม่ต้องสับสนว่าเป็นรูปผมหรือหมอติ๊บเลยคับ  ข้อสังเกตง่ายรูปผมหล่อประจักษ์ชัดเจนกว่าในทุกมุม

คนเราพอคู่กัน อะไรๆก็คล้ายๆกันเนาะ เมื่อก่อนไม่ค่อยเชื่อ ตอนนี้เชื่อละ
พี่ติ๊บ"ไม่มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว"
พี่หมอไม้"ไม่ต้องสับสนว่าเป็นรูปผมหรือหมอติ๊บเลยคับ  ข้อสังเกตง่ายรูปผมหล่อประจักษ์ชัดเจนกว่าในทุกมุม"
เหมือนมั๊ยคับ พี่ๆ ป้าๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-06-2010 12:10:19

สวัสดี พี่ๆ น้องๆ อันเป็นที่รัก(ของคนอื่น)

ที่หายศรีษะไปเป็นเพราะว่า...

เมื่อวาน ฝนตก ฟ้าร้อง และไฟดับ(จิตตก)

และได้ฟังเทศน์จากผู้มีพระคุณเกือบ 5 กัณฑ์

จึงมิสามารถมาดำเนินการต่อของเรื่องนี้ได้

จึงเรียนมาเพื่อทราบและโปรดให้อภัย
Hackz (อย่างเป็นทางการมาก อิอิ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 12-06-2010 12:21:56

นึกว่าไปกับบอลโลกเหมือนกับที่พี่หมอไม้ว่าซะแล้วพี่แฮค
บอลมาพี่แฮคก็หายพอดี  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 12:41:39

hackz............แล้ววันนี้จะมาอัพต่อมั้ยนิไอ้น้อง  หรือว่าวันหยุดมีนัดดูตัวกะ Loidelohm

som .............อยู่ด้วยกัน   เลยติดนิสัยเป็น  คนเจียม  ตัวจากหมอติ๊บมาอ่ะคับ

sweetener.....เรื่องแลกเปลี่ยนของเหลวไม่เป็นปัญหา(มั้ง)คับ  เพราะผมไม่เคยเป็นปัญหากะเรื่องนี้เลย  อิอิ

8X................เพลงเพราะคับอันนี้เป็นเวอร์ชั่นโรส  ประกอบหนังซารังเฮโย  อันหน้านี้ต้นฉบับเป็นพีทเดอะสตาร์ก็เพราะ



พักเที่ยงแล้ว กำลังจะออกไปหาอะไรกินกันที่ บองมาเช่  เจอกันน่ะคร้าบบบบ  มีความสุขกับมื้อเที่ยงวันหยุดกันทุกคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 12-06-2010 13:03:22

พี่หมอไม้ว่าพี่ติ๊บด้วย เหอๆๆ (ประชด)
เดียวพอครบ 1,000 พี่ติ๊บมาบอกพี่ติ๊บดีกว่า อิอิ
อยากเห็นพี่หมอไม้โดนพี่ติ๊บดุ  5555
.
.
.
.
.
.
แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะคับ น้องคนนี้นังไม่ได้เห็นรูปพี่หมอไม้เลย ขอดูหน่อยนะค๊าบ  คู่กับพี่ติ๊บก็ได้ น้าๆ แล้วจะไม่บอกพี่ติ๊บน้า

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-06-2010 13:11:20

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 51 ตี... ท้ายครัว
21:34 11/6/2010

หลังจากวันนั้น ผมอยู่ที่บ้านต่ออีกสองสามวัน จนมั่นใจว่าม่อนอาการดีขึ้น หลังจากออกมาจากโรงพยาบาล  และทุกอย่างกลับสู่สภาพเดิม แม้ทุกอย่างจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ตอนนี้อย่างน้อยผมก็มั่นใจว่า น้องชายของผมคิดอะไรขึ้นมาได้บ้าง

ผมคิดอะไรบางอย่างอยู่ภายในใจ ก่อนยกมือกดโทรศัพท์ลางานต่ออีกสี่ห้าวัน และจัดการเคลียร์คนไข้ที่คลินิกของแม่ให้เรียบร้อยในช่วงสี่ห้าวันนี้ ผมให้พ่อกับแม่พักร้อนประจำปีพร้อมกับจะพาพ่อแม่ออกไปเที่ยวกันตามประสาคนในครอบครัวของเรา อย่างน้อยให้รอยยิ้มของน้องชายผมกลับมา เพื่อเป็นกำลังใจให้พ่อกับแม่ผมบ้างก็ยังดี

เช้าตรู่ในต้นเดือนมีนาคม หลังจากที่นายม่อนออกาจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว  ผมบอกให้ทุกคนจัดการเตรียมเสื้อผ้าลงกระเป๋าสำหรับการเดินทางท่องเที่ยวสี่ห้าวัน ของเราทั้งสี่คน

โดยไม่ได้บอกรายละเอียดถึงการเดินทางครั้งนี้ของเราเลย เพราะผมอยากให้ทุกคนได้สนุกและลุ้นกับการเดินทาง เดาออกมั้ยคับว่าผมจะพาพ่อแม่ และม่อนไปที่ไหน (Hackz - -*)

ตอนนี้มิสเตอร์แจสของผม คงไม่เหมาะสำหรับการท่องเที่ยวของเราสี่คนเท่าไหร่นัก ผมขออนุญาตใช้รถของพ่อซึ่งเป็นรถคันใหญ่และเป็นรถสำหรับครอบครัว ซึ่งทำให้เราสะดวกสบายและขับง่าย เหมาะสำหรับการเดินทางไกลๆ กว่ามิสเตอร์แจสของผมเยอะเลย

หลังจากปิดบ้านปิดคลินิกเรียบร้อย เช้าตรู่เราออกเดินทางจากกรุงเทพฯ มุ่งหน้าไปยังเป้าหมายของผมที่ตั้งไว้ โดยที่ผมรู้รายละเอียดแต่เพียงคนเดียว

อยุธยา ที่นี่ผมพาพ่อแม่และม่อน ไหว้พระกันจนครบเก้าวัดเลยทีเดียว เพื่อความเป็นศิริมงคลของเราทั้งครอบครัว และอิ่มอร่อยกับโรตีสายไหม ขนมประจำท้องถิ่น

สระบุรี หน้าร้อนแบบนี้ที่นี่ไม่มีอะไร ให้พักผ่อนมากไปกว่าน้ำตก และเราก็พักกันไปตามข้างทางตลอดการเดินทาง

นครราชสีมา แวะเที่ยวเขื่อนลำตะคอง ที่ตอนนี้แม้น้ำจะแห้งเหือดลงไป แต่ที่นี่ก็ยังคงสวยงามน่าพักผ่อนอยู่ดีและเราตัดสินใจค้างคืนกันที่ ‘เขาใหญ่’ ตั้งแค้มป์กันสี่คนสนุกสนาน เพราะที่นี่มีกิจกรรมมากมายร้อยแปดให้เราได้ทำและพ่อแม่ผมแม้จะอายุไม่น้อยแล้ว แต่ทั้งสองคนก็ยังแข็งแรงและลุยไม่แพ้ผมกับม่อนเลยทีเดียว เราสนุกกับการเที่ยวป่าที่นี่ตลอดหนึ่งวันหนึ่งคืน

ร้อยเอ็ด เรามาพักเติมพลังด้วยอาหารกลางวันมื้อแซ่บข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง ลาบเป็ด อาหารอิสานดั้งเดิมรสชาติอย่าบอกใครเชียว ก่อนแวะชมแวะเที่ยวกันไปตลอดทาง (Hackz ฮ่วย... มีแต่แนวเป็นตาแซ่บตั๋วนี้ อยากกินนำเด้ ได้อยู่บ้อ!)

มหาสารคาม เป็นช่วงระยะทางสั้นๆ ที่เราผ่านเข้าสู่จังหวัดนี้ แต่ผมเสียตังค์กับที่นี่มากที่สุด เพราะซื้อผ้าไหมผืนสวย ที่แม่ช่วยเลือกไปเป็นของฝากให้คนที่ผมจะไปเยี่ยมเยียนในตอนนี้

กาฬสินธุ์ จังหวัดแรกๆ ที่ผมนึกถึง เมื่อนึกถึงภาคอิสาน เพราะผมชอบดนตรีโปงลาง มีเสน่ห์และสวยงามดี ตลอดจนผ้าไหมแพรวากาฬสินธุ์ ก็สวยงามไม่แพ้ที่ใดเช่นกัน

สกลนคร ที่นี่พ่อผมไม่ยอมพลาดเข้าไปไหว้พระหลวงปู่เกจิอาจารย์ดังหลายต่อหลายวัด

นครพนม เป้าหมายของผมนั่นเอง เข้าสู่อำเภอต่างๆ ตามที่เคยผ่านมา ก่อนไปสิ้นสุดลงที่ตลาดในหมู่บ้านที่ผมเคยมาเมื่อคราวก่อน ยังจำทางได้ดี เราแวะซื้อปลาสดๆ จากแม่น้ำ เพื่อนำไปทำอาหารเย็น และตอนนี้ทั้งสามคนพ่อ แม่ และม่อน ต่างพากันงงงวยว่าผมพามาที่นี่ทำไม เพราะที่บ้านเราไม่รู้จักใครที่นี่ เลยคิดว่าผมจะพามาพัก โฮมสเตย์

หลังจากรถของเราเข้าจอดในบ้านสวนที่ผมคุ้นตาเมื่อคราวที่มาช่วงปีใหม่ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปเรียบร้อยเพราะประตูหน้าต่าง หรือแม้แต่ตัวบ้าน ห้องน้ำ ห้องครัว ตอนนี้ดูเป็นบ้านขึ้นมากว่าคราวก่อนเยอะ ทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ที่ได้เห็นความทุ่มเทของเด็กคนนึงทำให้เปลี่ยนสภาพจากกระต๊อบหลังเก่า เป็นที่ใหม่ที่เรียกว่า ‘บ้าน’ ได้เต็มปากเต็มคำ

“ที่นี่บ้านใครเหรอไม้” พ่อถามผมหลังจากที่ผมนำรถเข้าจอดที่หน้าบ้าน

“เดี๋ยวพ่อก็รู้เอง” ผมบอกพ่อ ก่อนลงมาจากรถยกสัมภาระของเราทั้งหลายมาไว้บนแคร่ใต้ต้นมะปรางหน้าบ้าน และก่อนที่เราจะได้ทำอะไรกันไปมากกว่านี้ ร่างของหญิงวัยเก้าสิบเศษ ก็เดินมาที่เราสี่คนที่นั่งอยู่ที่แคร่

“คุณย่าสวัสดีคับ” ผมสวัสดีย่าของติ๊บที่ตอนนี้ยังดูแข็งแรงไม่ต่างไปจากตอนที่ผมมาคราวก่อนเลย ซักนิดเดียว

“อ้อ หมอไม้ใช่มั้ย”

“ครับย่า พอดีผมมารบกวนขอที่อยู่ที่นอน ที่กินซักวันสองวันได้มั้ยคับ” ผมออดอ้อนย่าราวกับสนิทกันมานานหลายปี

“โอยยย ตามสบายจะอยู่กี่วันก็อยู่ไปโลด” ย่าบอกก่อนหัวเราะร่าให้พวกผม

“ผมมีของฝากมาฝากย่าด้วยนะคับ”  ผมบอกย่า ก่อนส่งกระเป๋าผ้าไหมสีสวยที่ซื้อมาจากมหาสารคามส่งให้ย่า  ก่อน ได้รับคำขอบคุณและเกรงใจเพราะมันราคาแพงมาก

ย่าบอกกับผมว่า วันนี้ติ๊บพาป้าเข้าไปในเมือง เพราะเมื่อหลายวันก่อนขายใบยาสูบงวดสุดท้ายเสร็จไป วันนี้เงินค่าใบยาสูบจากทาง ธกส. ออกมาแล้ว ก็เลยไปเอาเงินมาจ่ายค่าทำบ้านกัน และผมก็ยังได้รู้จากย่าอีกว่า พวกเราโชคดี มาถูกเวลาที่เก็บใบยาสูบไปขายจนหมด แล้วไม่งั้นบ้านจะรกไปด้วยกองใบยาสูบและกลิ่นมันก็จะเหม็นกว่าบุหรี่ที่เขาสูบกันหลายเท่า...

ระหว่างที่ผมรอติ๊บกับป้ากลับมาจากในเมือง ตอนนี้พ่อผมดูสนุกสนานกับการคุยเรื่องราวต่างๆ กับย่า แม้จะพูดจากันคนละภาษา แต่ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับพ่อของผม เพราะพ่อไปนอนค้างอ้างแรมตั้งแต่สมัยที่เป็นนายช่างโยธาไปทำถนนผ่านที่นั่นที่นี่มาแล้วทั่วประเทศ

ส่วนแม่ผมก็ชื่นชมไปกับกล้วยไม้ ที่แกชื่นชอบนักหนาและเป็นคอกล้วยไม้ตัวจริง เพราะแม่บอกได้หมดเลยว่าอันไหนพันธุ์ไหน ทั้งๆ ที่กล้วยไม้ที่อยู่หน้าบ้านติ๊บส่วนใหญ่เป็นกล้วยไม้ป่าซะมากกว่า

ส่วนเจ้าม่อน ตอนนี้ก็ดูจะตื่นเต้นกับที่ทางในบ้านของติ๊บอยู่ไม่ใช่น้อย ก่อนจะเด็ดมะปรางลูกสีเหลืองอมส้มมาให้ผม พ่อและแม่ได้ชิม ก่อนเรียกเสียงหัวเราะจากย่าของติ๊บ

พ่อ แม่ ผมและนายม่อน หลับตาให้กับความเปรี้ยวสุดๆ ของมะปรางที่ดกเต็มต้นในตอนนี้

ก่อนย่าจะเผยความลับว่า ต้นที่ออกลูกดกๆ อยู่ตอนนี้เป็นมะปราง มันจะมีรสชาติเปรี้ยวจนเข็ดฟัน ตั้งแต่ตอนที่มันเริ่มออกผล ไปจนตอนที่มันสุกก็ยังจะเปรี้ยว แต่จะเปรี้ยวลดลงและมีความหวานเข้ามาแซม เมื่อตอนที่มันสุกจัดๆ แล้วนั่นเอง จึงพร้อมจะกินพร้อมจะไปขาย

ไอ้ลูกที่นายม่อนเด็ดมานั่น คงจะยังไม่สุกเต็มที่ เลยมีแต่รสเปรี้ยวอย่างเดียว ย่าเลยบอกว่าต้องกินน้ำปลาหวาน หรือไม่ก็น้ำจิ้มหวานๆ จะได้ช่วยลดความเปรี้ยว

ส่วนอีกต้นถัดไป ผมดูว่าลักษณะคล้ายมะปรางเหมือนกันแต่ลูกเล็กกว่ามาก ย่าบอกว่าอันนี้จะหวานต่อให้เป็นผลดิบก็หวาน ก่อนบอกให้ผมเด็ดมาจากต้นล้างน้ำแล้วให้พ่อแม่และม่อนได้ชิมซึ่งรสชาติมันหวานจับใจจริงๆ  ผลคล้ายกัน แต่รสชาติต่างกันกับต้นที่เราลองตอนแรกโดยสิ้นเชิง

ก่อนที่เราจะทันได้ทำอะไรกันไปมากกว่านี้ ก็มีเสียงสามล้อเครื่องวิ่งมาจอดหน้าบ้าน ขอไม่บรรยายลักษณะสามล้อเครื่องนะคับ เพราะสามล้อเครื่องที่นี่เขามีเอกลักษณ์จริงๆ ต้องไปแถวสกลนคร นครพนมประมาณนั้นถึงจะมีโอกาสได้นั่งสามล้อเครื่องแบบที่เห็น (Hackz บ้านผมก็มีนะแบบที่ว่า ส่วนมากมันจะคล้ายกับตุ๊กๆ ในบางกอกเรานั้นล่ะครับ เพียงแต่ว่าตรงที่เรานั่งและตัวเครื่องรถยนต์มันจะสูงกว่าแค่นั้นเอง อ้ออีกอย่าง วิ่งได้เร็วและแรงได้ใจมากๆ ทีเดียว)

ติ๊บลงจากสามล้อมา ด้วยหน้าเหรอหรา งุนงงกับการมาเยือนของพวกเราทั้งสี่คน ก่อนหิ้วของลงมาจากสามล้อพร้อมกับผู้เป็นป้าที่เดินหิ้วของมาวางที่แคร่เช่นเดียวกัน

“พ่อ แม่ พี่ไม้หวัดดีคับ ทำไมมาไม่บอกไม่กล่าว จะได้อยู่เตรียมต้อนรับ” ติ๊บเอ่ยทักทาย

“จะบอกได้ไงละลูก พ่อกับแม่แล้วก็ม่อนยัง ไม่รู้เลยว่าไม้จะพาพวกเราไปที่ไหน แล้วก็มาถึงที่นี่แบบไม่รู้ตัวเหมือนกัน” พ่อผมตอบพลางหัวเราะ

“ย่าคับ ป้าคับ อันนี้พ่อกับแม่ผม ส่วนนั่นนายม่อน น้องชายผมคับ” ผมเอ่ยแนะนำพ่อแม่และน้องชายให้ย่ากับ ป้าได้รู้จักก่อนที่ทั้งสองจะยิ้มด้วยไมตรีจิตมายังทั้งสามคน

“อันนี้ย่า แล้วก็ป้าของติ๊บคับ” ผมบอกพ่อกับแม่ก่อนจะปล่อยให้ผู้ใหญ่ได้คุยกันเป็นการสร้างความคุ้นเคย

ตอนนี้ผมกับติ๊บเดินเข้ามาในบ้าน ก่อนนำน้ำฝนลอยดอกมะลิไปให้พ่อกับแม่ได้ชื่นใจ

“ทำไมมาไม่บอกติ๊บก่อน จะได้อยู่เก็บบ้านเก็บช่องต้อนรับ” ติ๊บบอกพลางทำหน้าดุใส่ผม

“ตอนแรกก็ไม่ได้กะจะมา แต่คิดถึงอ่ะทนไม่ไหว เลยพาพ่อกับแม่มาสู่ขอ” ผมบอก่อนเดินไปสวมกอดเอวบางนั้นไว้หลวม ก่อนได้รับผลลัพท์กลับมาเป็นการตีเบาๆ ที่แขนของผม

“เว่อร์ไปละ อย่ามารุ่มร่ามแถวนี้” ติ๊บเอ่ยก่อนหันหน้ามาสบตากับผม

ผมก้มลงไปหอมแก้มใสนั้นทีนึงให้หายคิดถึง ที่ไม่ได้เจอมาหลายวัน ก่อนจัดการยกน้ำฝนลอยดอกมะลิมาให้พ่อกับแม่ได้ชื่นใจ

ซักพักติ๊บจัดการเอาเสื่อมาปูข้างๆ แคร่เพราะหลายคนขนาดนี้นั่งบนแคร่ไม่หมดแน่ๆ

หลังจากปูเสื่อเสร็จเรียบร้อย เจ้าตัวเล็กของผมก็เดินเข้าไปในครัวอีกรอบโดยมีผมตามไปเป็นลูกมือ ก่อนเดินกลับออกมาพร้อมถ้วยน้ำปลาหวานในมือ และน้ำจิ้มสูตรส่วนตัวของเจ้าตัวเอง

ตอนนี้เจ้าม่อนดูสดใสขึ้น เมื่อรับหน้าที่ในการปีนต้นมะปรางทั้ง เปรี้ยวทั้งหวาน ก่อนจะต่อด้วยการปีนต้นมะยม  มะม่วงลงมาใส่กะละมังล้างน้ำเรียบร้อย

พ่อผมดูจะชื่นชอบบ้านสวนของติ๊บมาก เพราะมีทุกอย่างกินได้ตลอด ไหนจะผลไม้ ไหนจะผักในสวน และแม่ผมก็ออกอาการชื่นชอบที่นี่ไม่ต่างกัน

“แล้วคืนนี้จะนอนที่นี่หรือนอนที่ไหนกันจ๊ะ” ย่าถามขึ้นหลังจากที่พวกผมลิ้มรสผลไม้สดๆ จากสวนกันเรียบร้อย

“ขอนอนกับย่าด้วยได้มั้ยคับ รบกวนย่ารึป่าว” ผมออกอาการออดอ้อนย่าอีกรอบ

“นอนได้ตามสบาย แต่บ้านนี้ไม่มีแอร์นะ อากาศร้อนกลัวจะนอนไม่สบายกัน” ย่าตอบ

... มีต่อครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 13:12:29

 :z3:

รูปคู่นี่ต้องเสียใจด้วยนะคับ  ไม่ได้จริงๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เวปแห่งนี้ไม่อนุญาตให้โพสรูปติดเรท   คร้าบบ  ฮ่าฮา  เลยมีแต่รูปเดี่ยวๆหมอติ๊บ
และผมเองก็ชอบที่จะเป็นตากล้องมากกว่านายแบบ  เลยไม่ค่อยมีรูปผมเท่าไหร่คร้าบบบบ  อย่าว่ากันนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 12-06-2010 13:12:44

นสพ.ไทยรัฐหรือเปล่าหว่า คุ้นๆเรื่องข่าวอยู่เหมือนกัน แต่มันนานมากแล้วววว..นึกไม่ออก
ไปพักบ้านคุณหมอติ๊บนี่เอง แต่ขำตรงเอาช้างมาฉุดก็ไม่ไปพักที่โรงแรมในตัวเมืองนี่แหละ
 :jul3:

ช่วงนี้คุณหมอไม้ขยันเปลี่ยนอวาตาร์มากเลยนะเนี่ย
แต่แฟนคลับชอบเพราะเป็นข้อได้เปรียบของแฟนคลับ โฮ่ๆๆๆๆๆ
ว่าแต่รูปคู่นี่ถึงขั้นติดเรทเลยเหรอคะ? ฮ่าๆ บอกแบบนี้ แฟนคลับยิ่งอยากรู็้อยากเห็นนะจะบอกให้

ไม่ได้หายไปกับบอลโลกน้าาาาาาา..
กลับมาแว้วววววววว..
ดูบอลต้องดูที่ทีมเวิร์คและฟอร์มทีมสิ หน้าตานักเตะ เอาไว้นอกสนามค่อยว่ากัน  :m18:


จะครบ1000รีแล้ววววววววว (กระโดดโลดเต้น)


ปล. ลืมบอกไป เห็นชื่อตอนแล้วนึกว่าหมอบอยหรือหมอจ๊ะโอ๋มาตีท้ายครัวคุณหมอไม้ซะอีก 55+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [Coming soon]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 12-06-2010 13:16:03

น่าสงสารคุณHackzจังงงง

ยังไงก้อรอตัวเองมาอัพอยู่น่ะ

**ฮ่าๆๆ ลองไม่ยอมพี่หมอติ๊บดูดิพี่หมอไม้

ไม่อยากจะนึกภาพเลยน่ะเนี๊ย

มีภรรยาดี ชีวิตก็เจริญก้าวหน้าเเน่นอน จิงมั้ย??

ว่าเเล้วขอปลีกตัวหาเสบียงให้เต็มท้องบ้างดีกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-06-2010 13:17:44

รีบนจ่ายตังส์มา ผมมี 8 รูป             55555555555+


รวยเละแน่ตรู....


ประมาณว่าจ่ายเพื่อดูเมียงูเลย เหอ เหอ

อ๋ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

อายจังเลย มันหลุดลงไปตั้งหลายรีแน่ะ


นายแฮ็คส์ช่วยพี่ด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
(พี่ช่วยตัวเองมานานแล้ว  55555555555+)

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่า&#
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-06-2010 13:22:35

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 51 ตี... ท้ายครัว (ต่อ)
21:34 11/6/2010

“นอนได้ตามสบาย แต่บ้านนี้ไม่มีแอร์นะ อากาศร้อนกลัวจะนอนไม่สบายกัน” ย่าตอบ

และนั่นก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับทุกคนในบ้านผมเลย เมื่อทุกคนต่างลงความเห็นว่าจะนอนบ้านสวนนี้กันทุกคน ไม่มีใครอยากไปนอนโรงแรมในเมืองแม้แต่คนเดียว โดยเฉพาะผมเอาช้างมาฉุดก็ไม่ไปแน่ๆ (Hackz ก็อยู่กับที่รักนิ -^-*)

ตอนนี้ก็ใกล้ค่ำแล้ว ป้าลงมือเข้าครัวไปทำกับข้าวอยู่ในครัว ที่ตอนนี้ดูสะอาดสะอ้านเพราะเป็นครัวใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จนั่นเอง ลูกมือก็คือแม่ผม ที่ฝีมือการทำอาหารก็ไม่แพ้ใครแน่นอน โดยมีผมและติ๊บช่วยอยู่ห่างๆ

ส่วนนายม่อนตอนนี้ก็ตื่นตากับการดูเกียรติบัตรและรูปผลงานๆ ต่างของติ๊บที่แขวนไว้ที่ผนังบ้าน และไปสนใจเอารูปจากหนังสือพิมพ์ ที่มีรูปติ๊บ ป้า และย่าเมื่อตอนเป็นข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ ที่ตอนนี้ใส่กรอบสวยงามแขวนอยู่ที่ผนัง (Hackz อยากรู้จริงๆ ว่าเป็นหนังสือพิมพ์อะไร ฉบับไหน จะได้ตามไปแอบซุ่มยิง[มุข])

ส่วนพ่อผม ก็คุยกับย่าถึงเรื่องราวต่าง และมีเสียงหัวเราะดังมาจากหน้าบ้านเป็นระยะๆ

และตอนนี้ก็ทำให้ผมมั่นใจได้ในระดับหนึ่งว่า พ่อแม่ของผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไรกับครอบครัวจนๆ ของคนที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ และดูท่าแม่จะชื่นชมติ๊บมาก เมื่อเจ้าตัวลงมือทำกับข้าวช่วยอยู่ในครัว…

จนค่ำ อาหารเย็นเสร็จเรียบร้อย ก็ยกออกมาวางบนแคร่

วันนี้เมนูโปรดของติ๊บยังคงมีอยู่เช่นเดิม ‘แกงไก่บ้านใส่ฟักทอง’ ฝีมือของติ๊บล้วนๆ

‘แกงหน่อไม้’ อาหารอิสานแท้ๆ ดังเดิม หน้าตาอาจจะไม่เท่าไหร่ แต่รสชาติขอบอกว่าสุดยอด (Hackz เข้ามาคอนเฟิร์มด้วยคน ว่าอร่อย แซ่บมาก)

‘ฉู่ฉี่ปลาเนื้ออ่อน’ อันนี้ฝีมือแม่ผมเอง

และอีกเมนูเรียกความฮือฮาให้ผมเมื่อคราวก่อน แต่ตอนนี้เรียกเสียงฮือฮาจากพ่อแม่และม่อนแทน ‘ปลาช่อนตัวใหญ่’ เผาอยู่ในกระบอกไม่ไผ่ หอมเตะจมูกมากๆ

ส่วนอาหารหวานคราวนี้ไม่ใช่ฟักทองแฮะ เนื่องจากเป็นหน้าร้อน มะม่วงในสวนสุกกันเยอะแยะ ของหวานของเราวันนี้จึงเป็น ‘ข้าวเหนียวมะม่วง’

อาหารมื้อเย็นผ่านไปอย่างเอร็ดอร่อย แม้จะเป็นอาหารอิสานรสชาติจัดจ้าน แต่พ่อแม่ผมที่เป็นคนง่ายๆ ก็ไม่ได้ดูจะเป็นปัญหากับรสชาติจัดจ้านนั้นเอาซะเลย ดูพ่อจะชื่นชอบเอาเสียมากๆ เพราะผมเห็นว่าวันนี้พ่อไม่แตะต้องข้าวสวยเลย ข้าวเหนียวเป็นกะติ๊บๆ เลย

ส่วนแม่ออกปากชมไม่ขาดกับผักสดๆ ที่มาจากสวนข้างบ้าน สดได้ใจแถมไม่มีสารเคมี แต่ที่ได้ใจแม่ไปเต็มๆ คงเป็นฝีมือทำกับข้าวของติ๊บซะมากกว่าละมั้ง ผมว่าชมกันบ่อยเชียว

สารภาพความจริงดีกว่า ที่ผมพาพ่อ แม่และน้องชายมาเที่ยวที่บ้านติ๊บในคราวนี้ จุดประสงค์หลักของผมคืออยากให้เราสี่คนได้มีโอกาสท่องเที่ยวด้วยกันบ้าง หลังจากผ่านเรื่องอะไรมาพอสมควร

พ่อ ตั้งแต่ผันตัวเองออกมาจากราชการ ก็ไม่ค่อยมีโอกาสไปต่างจังหวัดเท่าไหร่นัก

แม่ รายนี้ก็ไม่ต้องพูดถึง เพราะทั้งวัน ทั้งปีอยู่แต่ในคลินิก

ม่อน อาจจะเป็นจุดประสงค์หลักที่พามาเลยก็ได้ ผมอยากให้ม่อนเห็นรูปแบบการใช้ชีวิตของติ๊บ การเห็นคุณค่าของชีวิตตัวเอง แนวคิดอะไรหลายอย่างๆ ในตัวติ๊บที่ผมเชื่อว่าจะทำให้ม่อนคิดได้

และนอกเหนือไปจากนั้น ผมอยากรู้ว่าสองครอบครัวที่มีที่มาต่างกันโดยสิ้นเชิง จะยอมรับความแตกต่างของกันและกันได้แค่ไหน แต่ตอนนี้ผมมั่นใจแล้วว่า มันไม่ใช่ปัญหาเลยสำหรับความแตกต่างที่มี และที่ผมมั่นใจสุดๆในตอนนี้คือคนที่นั่งยิ้มรับคำชมจาก พ่อและแม่ผมไม่ขาดนี้เอง คนนี้แหละใช่สำหรับผมที่สุดแล้ว

หลังจากอาหารมื้อเย็น ผ่านพ้นไปด้วยความอิ่มหนำสำราญ ของพวกเราทั้งสองครอบครัว ผมก็ปล่อยให้ผู้ใหญ่มีโอกาสได้พูดคุยทำความรู้จักแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันอยู่ที่หน้าบ้าน ผมกับติ๊บช่วยกันล้างจานอยู่ที่หลังบ้าน ส่วนเจ้าม่อนก็ขอตัวอาบน้ำ

“เป็นไงบ้างวันนี้” ผมเอ่ยถามขึ้นในขณะที่นั่งล้างจานหลังบ้าน

“เป็นไงคือ...” ติ๊บเงยหน้าขึ้นมาถามงง

“ก็พี่พาพ่อกะแม่มาดูตัวติ๊บเลยนะนี่ ว่าจะให้มาขอติ๊บละ” ผมพูดขำแต่เจ้าตัวก็หน้าแดงก่ำ

“ก็ติ๊บเคยเจอพ่อกับแม่พี่ไม้มาแล้วนี่คับ ต้องดูตัวอะไรอีก ติ๊บต่างหากต้องถามพี่ไม้ว่าเป็นไง”

“พี่ว่าดีทีเดียวแหละ พ่อกับแม่ ดูจะชื่นชม ย่ากับป้าติ๊บมากเลยนะ”

“เป็นอย่างงั้นก็ดีซิ” ติ๊บตอบยิ้มๆ ก่อนเขินหนักขึ้น เมื่อผมกำมือนั้นบีบเบาๆ ทั้งๆ ที่ยังอยู่ในกะละมังล้างจาน โอกาสแบบนี้ก็โรแมนติกได้เนาะไม้เนาะ อิอิ

กลางคืนของวันนั้น ผมจำได้ว่าติ๊บเอาเสื่อมาปูตรงที่เดิมที่เราเคยนอนดูดาวด้วยกัน แต่ตอนนี้เป็นที่สวีทของพ่อกับแม่ผมซะงั้น โรแมนติกไม่อายลูกเต้าเลยแฮะ เราเจ็ดคนนั่งสนทนากันอยู่ใต้ต้นมะปรางหน้าบ้าน เพราะช่วงนี้เป็นฤดูร้อน นอนตาก-ลม อากาศสดชื่นแบบธรรมชาติ ที่คนเมืองกรุงไม่ค่อยมีโอกาสสัมผัสได้บ่อยนัก

บ้านหลังเดิมที่ผมเคยมาเยี่ยมเยือนเมื่อคราวก่อน ตอนนี้ถูกกั้นด้วยผนังปูนฉาบสีขาวเรียบร้อย แบ่งออกเป็นห้องนอนใหญ่หนึ่งห้องให้ย่ากับป้านอนด้วยกัน ส่วนตอนนี้หน้าตู้ที่ผมเคยนอนกับติ๊บ ก็ถูกเปลี่ยนเป็นที่ดูทีวี และมีที่นอนสำหรับผมและติ๊บอยู่เช่นเดิม

ส่วนพ่อกับแม่และนายม่อน ไปนอนกางมุ้งเปิดหน้าต่างรับลมอยู่อีกฟากของบ้าน ทั้งสามคงเหนื่อยล้ากับการเดินทางจึงหลับไปในเวลาอันรวดเร็วหลังจากเข้านอน

ผมกับติ๊บเดินออกมานอนดูดาวกันต่อรับช่วงจากพ่อและแม่ มือกอบกุมมือน้อยนั้นไว้อย่างดี

ตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างสำหรับเราสองคนจะดูลงตัวไปหมดทุกสิ่งทุกอย่างแล้วจริงๆ ขาดก็แต่ยังไม่ได้คุยแบบเปิดเผยทั้งกับพ่อแม่ผม และป้า ย่าของติ๊บ แต่ผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมทำเพื่อติ๊บมาตลอด ก็คงไม่ได้ปกปิดหรือเป็นความลับเกินกว่าที่พวกท่านจะรับรู้ได้หรอกมั้ง ว่าผมสองคนคงไม่ใช่แค่คนรู้จักกันธรรมดา และที่ผมอยากพาพ่อกับแม่มาดูตัวติ๊บ เพราะอยากรู้ว่าถ้าวันนึง ที่ผมบอกพ่อกับแม่ว่าผมคบกับติ๊บอยู่ พ่อแม่ผมจะยังยินดีและเห็นด้วยอยู่หรือไม่

ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากเราสองคน มีเพียงความอบอุ่นจากมือหนึ่งที่ส่งทอดไปอีกมือนึงที่รับรู้และเข้าใจได้เป็นอย่างดี ก่อนจะเข้าไปนอนกันในตอนดึกๆ ที่อากาศเริ่มเย็นลง…

เช้านี้ป้ายังคงตื่นเช้าเช่นเดิม เพื่อหุงหาอาหารและเตรียมสำรับให้ติ๊บ พาพวกผมไปทำบุญที่วัดกันในตอนรุ่งเช้า  ผมจัดการตื่นมาอาบน้ำอาบท่า ก่อนปลุกพ่อแม่และเจ้าม่อนไปตื่นตากับตลาดเช้าของที่นี่ ที่มีปลาสดๆ จากแม่น้ำ  พืชผักสดๆ จากไร่ และของกินท้องถิ่นอีกหลายเมนูก่อนจะกลับมาชวนย่าและป้าไปที่วัดด้วยกัน เพราะรถผมเป็นรถครอบครัว คนแค่เจ็ดคนนั่งได้สบาย หลังจากทำบุญตักบาตรเสร็จเรียบร้อย พ่อกับแม่ผมก็อยากไปไหว้พระธาตุพนม ผมได้ทีจึงเอ่ยปากชวนย่าและป้าติ๊บไปไหว้พระธาตุพนมด้วยกัน ซึ่งย่าและป้าก็ตอบตกลงเพราะไม่ได้ไปมานานมากแล้ว

ผมขับรถมาตามถนนเลียบลำโขง แวะไหว้พระธาตุท่าอุเทนที่เคยมาไหว้แล้วครั้งหนึ่ง โดยคราวนี้ติ๊บก็ออกตัวเล่าถึงประวัติความเป็นมาของที่นี่ได้เป็นอย่างดี ก่อนเรามุ่งหน้าสู่วัดพระธาตุพนมที่อยู่ไกลออกไปเกือบร้อยกิโลเมตร และมาคราวนี้ผมมีโอกาสได้เที่ยวในตัวเมืองนครพนมด้วยแฮะ ได้ลงไปไหว้ศาลหลักเมือง ชมเขื่อนริมแม่น้ำโขงที่สวยงามสุดลูกหูลูกตา และตอนนี้เป็นหน้าแล้ง แม่น้ำโขงแห้งขอดลงไปจนมองเห็นสันดอนทรายยื่นลงไปในแม่น้ำ จนแม่น้ำโขงเหลือสายนิดเดียวจนแทบจะเดินข้ามไปฝั่งลาวได้สบายๆ

องค์พระธาตุพนม ตั้งตระหง่าน สวยงามเป็นที่เคารพสักการะของคนไทยภาคอิสาน และชาวลาวเพื่อนบ้านของเราเป็นอย่างดี เพราะสายๆ แบบนี้ผู้คนเนืองแน่นทั้งที่ไม่ได้เป็นวันสำคัญทางศาสนาแต่อย่างใด

ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่า ตอนเรียนมัธยมติ๊บต้องเป็นตัวแทนของโรงเรียนมารำบูชาองค์พระธาตุพนมทุกปี ที่ชาวนครพนมในแต่ละเผ่าจะมารำบูชาองค์พระธาตุพนมในเช้าของวันไหลเรือไฟ ผมเลยได้รับรู้อีกหนึ่งความสามารถพิเศษของติ๊บก็คือ การร่ายรำพื้นเมืองนั่นเอง

หลังจากไหว้พระธาตุพนมเสร็จเรียบร้อย เราก็เดินทางกลับกันในช่วงบ่ายๆ ก่อนมาแวะที่ตัวเมืองนครพนมเพื่อซื้อของขึ้นชื่อที่นี่ จำพวกหมูยอ ปลาส้มและอาหารพื้นเมืองเพื่อเป็นอาหารเย็นของพวกเราทั้งเจ็ดชีวิตต่อไป...
...>โปรดติดตามตอนต่อไป Coming soon!

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ความสุขที่ได้อ่านตอนนี้ทั้งหมดทั้งมวล ยกให้ครอบครัวพี่ติ๊บและครอบครัวพี่ไม้ครับ และก็แอบดีใจที่ผมได้เกิดเป็นลูกข้าวเหนียว โดยมีพี่ไม้เป็นไกด์เล่าเรื่องและความเป็นมาของชาวอีสานในจังหวัดต่างๆ ให้เพื่อนๆ ชางเล้าเป็ดได้อ่านกัน ได้อย่างดีและละเอียดมาก...
ปล2. อ๊ากอยากจะบ้าตาย ทำไมกดโำพสต์แล้ว ข้อความมันกุดหว่า อ๊ากกก หลายรอบกว่าจะได้ เน็ตตรู

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-06-2010 13:23:09

แกงหนอไม้  อยากกินมากมาย
สองบ้านเข้ากันได้เป็นอย่างดี
เป็นนิมิตรหมายที่ดีมากๆเลย

บ้านซิ่มกับบ้านหมอคงอยู่เวิ้งเดียวกัน
วันนี้ซิ่มก็ไปหาไรกินที่บ็องเหมือนกันค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 12-06-2010 13:24:47

ตอนท้ายทำไมกุด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-06-2010 13:30:06

ขอประทานอภัย

เนื่องจากเน็ตผมเต่าเกิน

ทำให้ไม่สามารถที่จะดำเนินการโพสต์เรื่องตอนที่ 51 ในรีพายเดียวได้ครับ

จึงขอแบ่งออกเป้น 2 รีพาย

ให้สมาชิกอันที่รัก(ของคนอื่น) รีเฟรชหน้าเว็บอีกครั้งครับ

Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 13:51:25

 :call:

ต่อให้จบนะจ๊ะ  เดี๋ยวขาดช่วงสำคัญ  อย่าเพิ่งเลี่ยนซะก่อนนะคับบบบ




:pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 12-06-2010 13:57:15

พี่หมอไม้หื่นจาดนัก น้องบ่ได้กึดฮื้ออ้ายหมอไม้ถ่ายรูปติดเรดผ่อกันเน้อ
น้องอยากผ่อรูปอ้ายติ๊บ กับอ้ายหมอไม้แบบน่าฮักบ่ใจ้แบบ X เน้อ อิอิ
แล้วพี่ Loidelohm คับ เอารูปมาให้ผมเลยแล้วส่งบิลไปเก็นที่พี่แฮคนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 12-06-2010 13:57:47

ยิ่งอ่าน ยิ่งอยากมีเวลากลับไปอยู่ที่บ้านนานๆเหมือนกันนะเนี้ย

คิดถึง กับข้าวฝีมือยาย

คิดถึง บรรยากาศบ้านๆ ของคนต่างจังหวัด

 :serius2: ทะมายยยย  เจ้านายให้ลายากเหลือเกิน :o12:


หมอไม้บรรยายภาพจนอยากออกจากงานแล้วกลับไปอยู่บ้าน (ถึงคนละจังหวัดแต่บรรยากาศคล้ายๆ)


ปล. รอนายแฮคกี้มาอัพต่อไป มาเร็วๆนะ คิดถึง(หมอติ๊บ  :jul3:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 12-06-2010 13:58:17

 :z13: :z13: :z13:

จริ้มหมอไม้  ทะลุถึงนาย Hack

แล้วค่อยอ่าน (แอบหนีงานมาเข้าเล้า)

 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 12-06-2010 14:12:33

เห็นมั๊ยพี่หมอไม้แสดงว่าผมยังจำข่าวของพี่ติ๊บได้จริงๆด้วยเสียแต่ว่าจำรายระเอียดโครงหน้าของทุกคนไม่ได้แล้ว
จำได้แบบเลือนรางเพราะนานมากแล้ว  ตอนนั้นยังเด็กมากด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 51 ตี...ท้ายครัว [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 12-06-2010 14:26:48

เข้ามาอ่านถึงตอน 11 แล้ว  น่ารักมากๆเลยคับ    o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-06-2010 15:12:09

เอ๋า..........ทำไมหมอไม้มาจุดธูปเรียกเรื่องของตัวเองล่ะ
ตามอ่านเหมือนกันเหรอครับ
สงสัยเดาตอนต่อไปไม่ออก  ฮี่ ฮี่




อื๋อ...........ใหนล่ะย่ายกให้

(ขอแซวหน่อยนะคุณหมอ......ได้ข่าวว่าเอาก่อนมาขอตั้งนานแน่ะ แฮ่ แฮ่  )

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-06-2010 15:31:04

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้)
21:40 11/6/2010

หลังจากกลับมาถึงบ้านของติ๊บในตอนบ่ายแก่ๆ เราก็นั่งล้อมวงกันบนแคร่ใต้ต้นมะปราง เพราะอากาศร้อนๆแบบนี้ไม่มีใครอยากเข้าไปอยู่ในบ้าน เจ้าม่อนจัดการสอยมะปรางอีกแล้ว ส่วนติ๊บก็ร่วมมือด้วยเป็นอย่างดีด้วยการไปทำน้ำจิ้มน้ำปลาหวานมารอคอยน้องชายซะเรียบร้อย

ป้าของติ๊บเองก็เดินดุ่มๆ เข้าไปในสวน ก่อนออกมาเรียกติ๊บเข้าไปในครัว ติ๊บหายไปไม่นานก็ออกมาอีกรอบพร้อมสารพัดตำ

ส้มตำ ตำแตง ตำถั่ว ตำมะม่วง ทำมาให้ใครเยอะแยะนี่ผมคิดในใจ

จนได้ลิ้มลองนั่นแหละจึงได้เข้าใจ ก็มันอร่อยทุกอย่างเลยนะซิ พ่อกับแม่ผมถึงขั้นขอข้าวเหนียวไปตั้งวงอะ คิดดู มาอยู่นี่พ่อแม่ผมไม่เคยได้บ่นว่าหิวเลยแฮะ ผมกับม่อนเองก็ด้วย กลับไปคราวนี้มีพุงแหงมๆ

สามวันสามคืน ที่เราสี่คนในครอบครัวผม อยู่เรียนรู้วิถีชนบท ลิ้มลองอาหารท้องถิ่นและได้รับน้ำใจมิตรไมตรีที่ดีจากครอบครัวติ๊บ บ่ายแก่ๆ ของวันสุดท้ายสำหรับการอยู่ที่นี่ พ่อผมถึงขนาดเอ่ยปากชวนย่าและป้าไปเที่ยวที่กรุงเทพบ้าง และบอกว่าคราวหน้าหากมีโอกาสจะมาเยี่ยมในโอกาสต่อไป ผมปล่อยให้สองครอบครัวได้ล่ำลากันในขณะที่ผมเก็บข้าวของสัมภาระขึ้นรถ

ก่อนกลับออกมาจากบ้านของติ๊บ ย่าติ๊บได้ทำการผูกข้อไม้ข้อมือ เรียกขวัญเรียกกำลังใจพวกเราทั้งสี่คน เพื่อความเป็นสิริมงคลในชีวิตอีกด้วย

คราวนี้กลับมาพร้อมผลไม้เต็มหลังรถ ของฝากจากคุณย่าใจดีที่บอกให้ติ๊บใส่ตะกร้าเอามาฝากในตอนที่ผมจะกลับ

“คุณย่าคับไหนๆ คุณย่าก็ให้มะยม มะปราง มะม่วง เป็นของฝากขนาดนี้แล้ว ผมขอของฝากอีกซักอย่างกลับไปด้วยได้มั้ยคับ”

“อยากได้อะไรก็เอาไปโลดดด ย่าไม่หวง” ย่าติ๊บบอกผมก่อนยิ้มอย่างใจดี

“ไม้จะเอาอะไรอีกเหรอลูกแค่นี้ก็พอแล้ว ไว้ให้ป้ากับย่าได้กินมั่ง” เสียงแม่ผมปราม

“พอดีผมจะขอหลานของคุณย่ากลับไปด้วยกันเลยอ่ะคับ ใกล้จะเปิดเทอมซัมเมอร์แล้วด้วย จะได้ไม่ต้องเสียค่ารถค่าเรือ แถมผมก็จะได้มีเพื่อนระหว่างขับรถกลับไปทำงานที่พิษณุโลกด้วยอ่ะคับ” ผมบอกย่า ถึงสิ่งของที่ผมอยากจะได้

“เอาไปโลดย่ายกให้” ย่าบอกก่อนเรียกเสียงหัวเราะจากพวกเราทุกคน

“เอาไปแล้ว ก็ดูแลกันดีๆ เด้อรำคาญเมื่อไหร่ค่อยเอามาคืนย่าแล้วกัน”

“ไม่รำคาญหรอกคับ ผมสัญญาได้ไปแล้วผมจะดูแลอย่างดี”

“อืมมม ขอเป็นการเป็นงานเชียวนะไม้” พ่อผมออกปากแซวมาอีกรอบ

“พ่อกับแม่ก็ช่วยขอให้ผมหน่อยซิคับ” ผมบอก ก่อนเดินตามเจ้าตัวไปเก็บข้าวของจากในบ้านก่อนกลับออกมาพร้อมสำหรับการเดินทางที่จะเริ่มต้นขึ้น ก่อนกลับติ๊บกอดและหอมแก้มย่าฟอดใหญ่ ก่อนจะไปกอดและหอมป้าที่ยืนยิ้มไม่จาง ผมเองก็เช่นกันล่ำลาทั้งสองคนเสร็จ ก็ยื่นเงินให้ป้าไว้จำนวนหนึ่งแต่ป้าของติ๊บก็ปฏิเสธที่จะรับ แม้ผมจะบอกว่าเอาไว้เป็นค่าน้ำค่าไฟก็ตาม

“ไม้เก็บเอาไว้ซื้อขนมให้ติ๊บกินเหอะ ป้ากับย่าพออยู่พอกินไม่เดือดร้อนอะไร ห่วงก็แต่ติ๊บนั่นแหละ” ป้าบอกก่อนส่งเงินนั้นคืนใส่มือให้ผม

ตอนนี้ทุกคนในบ้าน รวมทั้งติ๊บอยู่บนรถกันเรียบร้อยแล้ว ผมล่ำลาป้าและย่าซักพักก็ขอตัวออกเดินทาง ก่อนกระซิบกับป้าและย่าเบาๆ

“ย่าครับ ป้าครับ ผมไม่รู้ว่าย่ากับป้าจะคิดยังไงนะคับ ถ้าผมจะบอกว่า ‘ผมรักหลาน’ ของย่ากับป้าและอยากดูแลเขาไปตลอดชีวิตของผมจริงๆ” ผมบอกย่ากับป้า ก่อนก้มหน้านิ่ง เพราะไม่รู้ว่าท่านจะคิดกับแผนการคราวนี้ของผมยังไง

“รักกัน ก็ฝากดูแลกันดีๆ นะติ๊บเคยพูดเรื่องนี้กับย่าแล้ว” ย่าตอบก่อนยิ้มให้ผม

“และย่าก็เชื่ออย่างหมดใจไปแล้วด้วย ว่าไม้ดูแลกะติ๊บได้อย่างไม่มีปัญหา”

แค่นี้แหละคับที่ผมต้องการ อย่างน้อยทางติ๊บก็ไม่มีปัญหา ก็เหลือแต่ทางพ่อแม่ผมแล้วซินะคราวนี้ สวรรค์เป็นใจแล้วเว้ยไม้

ผมกระโดดกอดย่าแน่นก่อนล่ำลากลับ และทำหน้าพลขับในการนำพาผู้โดยสารทั้งสี่คนสู้เป้าหมายในการเดินทางกลับสู่กรุงเทพมหานครของเราต่อไป…

เราออกเดินทางจากนครพนมในช่วงใกล้ค่ำ เพราะผมอยากอยู่ที่นี่และอยากให้ติ๊บได้อยู่กับย่าและป้าให้นานที่สุด ผมจึงจำเป็นต้องขับรถในเวลากลางคืน โดยมีพ่ออาสาช่วยขับให้ในบางช่วง โดยเฉพาะช่วงถนนที่ตัดผ่าน ‘ภูพาน’ ในจังหวัดสกลนครที่คดเคี้ยวเอาเสียมากๆ

ตอนนี้ทุกคนในรถหลับใหลเป็นที่เรียบร้อย เหลือเพียงก็แต่ติ๊บที่ทำหน้าที่นั่งข้างๆ คนขับอย่างผม และผมก็ไม่รู้สึกง่วงเอาเสียเลย เพราะติ๊บชวนผมดูนั่นนี่ คุยนั่นคุยนี่ ตลอดเวลาที่รถผ่านสถานที่ต่างๆ …

เช้ามืดของอีกวันเราก็เดินทางถึงบ้านเรียบร้อย วันนี้คงเป็นอีกวันที่สมาชิกจะได้พักผ่อนกันอยู่ที่บ้าน เพราะคงเหนื่อยล้าจากการเดินทางและท่องเที่ยวตลอดช่วงสี่ห้าวันที่ผ่านมา เมื่อผมจอดรถในโรงรถเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็แบกกระเป๋าของตัวเองเข้าไปในบ้านเหลือเพียงผมกับติ๊บที่ตอนนี้กำลังขนผลหมากรากไม้ ของฝากจากในสวนเข้าไปเก็บในครัวหลังบ้าน จนเสร็จเรียบร้อย

“เฮ้อ... เหนื่อยจังเลย ขับรถตั้งหลายชั่วโมง” ผมบ่นพร้อมบิดขี้เกียจ เมื่อนำกระเป๋าเสื้อผ้าของผมและติ๊บเข้ามา เก็บในห้องของผมเป็นที่เรียบร้อย

“วันนี้อยากไปไหนรึเปล่า” ผมเอ่ยถามติ๊บ

“ไม่เอาอ่ะคับ เดี๋ยวติ๊บอยู่บ้านทำกับข้าวให้พ่อแม่กินดีกว่า” ติ๊บตอบกลับมา ก่อนจะเดินเข้าไปอาบอาบท่าและออกมาแต่งตับในชุดสบายๆ จนเสร็จเรียบร้อย เราสองคนลงมายังห้องครัวเปิดตู้เย็นและสำรวจข้าวของที่มีอยู่ในครัว ก่อนติ๊บนำวัตถุดิบออกมาทำอาหารอย่างรวดเร็ว

เช้านี้มีข้าวต้มหมูสับ ผัดผักเปรี้ยวหวาน แล้วก็แกงจืดกะหล่ำปลียัดไส้หมูสับ  ฝีมือติ๊บล้วนๆ ก่อนเจ้าตัวจะยกกับข้าวร้อนๆ หอมกรุ่นมาวางที่โต๊ะกับข้าว และหน้าที่ในการเรียกทุกคนมาทานมื้อเช้าก็เป็นหน้าที่ของผม

ตอนนี้เรียกความแปลกใจให้พ่อกับแม่ได้ไม่น้อย เพราะปกติเรื่องทำกับข้าในบ้านเรามีเพียงแม่เท่านั้นที่ทำเป็น  พ่อ ผมและม่อน มีหน้าที่อย่างเดียวคือกิน กิน และกิน

“โห แบบนี้ติ๊บจะทำแม่ตกงานเลยมั้ยนี่ น่ากินทุกอย่างเลย” แม่ผมเอ่ยชมทันทีขณะนั่งลงบนโต๊ะอาหาร

“รสชาติใช้ได้ทีเดียวนะแม่ ลองชิมดู” ผมไม่วายโม้ต่อ

“ก็ป้ากับย่าติ๊บทำกับข้าวอร่อย ติ๊บก็ต้องทำอร่อยด้วยซิ ก็ถูกเทรนมาดีแล้วนี่นา” แม่ตอบ

“แล้วนี่เจ้าม่อนไม่ลงมากินข้าวเหรอ” พ่อผมเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นเจ้าน้องชายตัวดีมาร่วมวง

“มันบอกไม่กินอ่ะ ง่วงนอน กลับมาถึงยังไม่อาบน้ำอาบท่า มันก็นอนหลับปุ๋ยเลย บอกว่าเดี๋ยวหิวจะลงมาหาไรทานเอง” ผมบอกพ่อกับแม่ก่อนนั่งลงตักข้าวต้มร้อนส่งให้พ่อกับแม่

หลังจากอาหารเช้าฝีมือติ๊บผ่านพ้นไปพร้อมกับคำชมจากพ่อและแม่ไม่ขาดปาก ตอนนี้ติ๊บกลับขึ้นไปนอนพัก ผ่อนบนห้องนอนเรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงพ่อแม่และผมซึ่งตอนนี้เรานั่งกันอยู่ตรงห้องโถงกลางที่เอาไว้ดูทีวีหรือพูดคุยกันในครอบครัว...

“พ่อคับ แม่คับ ไม้มีเรื่องจะปรึกษา” ผมเอ่ยพร้อมคลานไปใกล้ๆ พ่อกับแม่ที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวใหญ่

“มีอะไรเหรอลูก” พ่อบอกก่อนพับหนังสือพิมพ์ลงแล้วหันมามองหน้าผม

ตอนนี้พ่อกับแม่เพ่งความสนใจมาที่ผม ผมตั้งสติและค่อยเริ่มเรื่องราวทั้งหมดระหว่างผมกับติ๊บตลอดจนความรู้สึกที่ผมมีต่อติ๊บให้พ่อกับแม่ฟังโดยละเอียด

“ไม้รู้คับว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง หรือสิ่งที่พ่อกับแม่คาดหวัง ผมพยายามหักห้ามใจตัวเองแล้ว แต่ผมก็ทำไม่ได้คับ ผมควรจะทำยังไงดีคับ”

“ไม้ฟังพ่อนะลูก ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมายี่สิบกว่าปี ไม้เป็นลูกที่ดีและไม่เคยทำให้พ่อกับแม่เสียใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว พ่อกับแม่เชื่อมั่นในตัวของลูกชายคนนี้ดี อะไรที่ลูกทำแล้วมีความสุขก็ทำไปเถอะลูก ไม่ว่าไม้จะเป็นยังไงพ่อกับแม่ก็ยังรักไม้เสมอ และเชื่อว่าไม้ยังเป็นลูกที่ดีของเราเสมอ พ่อกับแม่แอบคุยกันหลายทีแล้วละเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนที่เราพาเด็กคนนั้นเข้ามาที่บ้านเมื่อคราวก่อน” พ่อผมเอ่ยเสร็จก็ลูบหัวผมเบาก่อนที่ผมจะลุกมากอดพ่อด้วยความซาบซึ้งใจ (Hackz *-*)

“ส่วนแม่คิดว่าพ่อกับแม่อยู่กับลูกได้ไม่นานไปตลอดชีวิตของลูกหรอกนะไม้ วันนึงพ่อกับแม่ก็ต้องจากไม้ไป แต่สิ่งเดียวที่พ่อกับแม่หวัง ไม่ได้อยู่ที่ว่าไม้จะต้องมีลูกหลานสืบเชื้อสายวงศ์ตระกูล แต่อยู่ที่ว่าพ่อกับแม่หวังว่าลูกของพ่อกับแม่จะอยู่ต่อไปบนโลกใบนี้อย่างมีความสุข เพราะฉะนั้นอะไรที่ลูกทำแล้วมีความสุข พ่อกับแม่ก็มีความสุขและพร้อมจะยอมรับมัน และที่สำคัญเมื่อแม่ได้มาสัมผัสเรียนรู้กับคนที่ไม้บอกว่า ‘รัก’ แม่ไม่ปฏิเสธเลยลูกว่าติ๊บน่ารักจริงๆ และแม่ก็เชื่อมั่นในตัวเด็กคนนี้เหลือเกิน ว่าจะทำให้ลูกชายของแม่มีความสุขได้ตลอดไป”

“ขอบคุณคับพ่อ ขอบคุณคับแม่” ผมก้มกราบแทบอกพ่อกับแม่ก่อนกอดท่านทั้งสองด้วยความรัก...

เขียนโดย: dr.mike
พิสูจน์อักษรโดย: Hackz

ปล. ขอแสดงความดีใจด้วย ในที่สุดตอนนี้ ก็สามารถตอบคำถามของผมได้แล้วอีกข้อหนึ่ง ไฟเขียวทั้งสองฝ่าย ขอแสดงความดีใจและยินดีอย่างสุดซึ้ง...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 15:33:46

Loidelohm........ก็มาจุดธูปเรียกนายแฮคอ่ะคับ  หายไปไหนละก็ไม่รู้  รอตอนต่อไปอยู่เนี่ยย  กำลังอินน์

deadman.........ขอบคุณสำหรับการติดตาม  อ่านให้ทันนะคับ  แล้วมารอตอนต่อไปด้วยกันนน

som................แบบนี้แฟนพันธุ์แท้เลยอ่ะดิเนี่ยย

lomekung........ระวังโดนเจ้านายจิ้มคืนน่ะคร้าบบบบบบบบ

gun ...............เป็นเด็กบ้านนอก  อูยย  เด็กต่างจังหวัดเหมือนกับหมอติ๊บเหรอคับบบบ

ปล,มานั่งจุดธูปบนบานให้เนตที่บ้านนายแฮคมันใช้งานได้   อยากอัพตอนต่อไปใจจะขาดละ  

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-06-2010 15:37:17

อ้างจาก: som ที่ 12-06-2010 13:57:15  

พี่หมอไม้หื่นจาดนัก น้องบ่ได้กึดฮื้ออ้ายหมอไม้ถ่ายรูปติดเรดผ่อกันเน้อ
น้องอยากผ่อรูปอ้ายติ๊บ กับอ้ายหมอไม้แบบน่าฮักบ่ใจ้แบบ X เน้อ อิอิ
แล้วพี่ Loidelohm คับ เอารูปมาให้ผมเลยแล้วส่งบิลไปเก็นที่พี่แฮคนะครับ

ส่งถึงผมปุ๊บ จดหมายก็ตีกลับปั๊บ

แบบไม่ให้เสียเวลาซัก วินาทีเดียว อิอิ

ก็ว่ากันไป

อ้างถึง

ก็มาจุดธูปเรียกนายแฮคอ่ะคับ  หายไปไหนละก็ไม่รู้  รอตอนต่อไปอยู่เนี่ยย  กำลังอินน์

เป็นเอามากพี่ตรู อิอิ

อ้างถึง

ปล,มานั่งจุดธูปบนบานให้เนตที่บ้านนายแฮคมันใช้งานได้   อยากอัพตอนต่อไปใจจะขาดละ

อิอิ นักโพสต์กับนักเขียน อยากจะทำในสิ่งที่เหมือนๆ กันคือ อัพ อิอิ เหมือนมีเค้าลางบอกว่า จะได้อ่านตอนต่อไปด้วย ว้าว!!!

อ้างถึง

ปล. รอนายแฮคกี้มาอัพต่อไป มาเร็วๆนะ คิดถึง(หมอติ๊บ  )

ใจร้าย... เป็นที่สุด คิดถึงแต่พี่ติ๊บ ไม่คิดถึงเค้าบ้างเหรอ อุตสาห์วิจัยอักษรให้ อิอิ ก็ว่ากันไปครับ

อ้างถึง

เห็นมั๊ยพี่หมอไม้แสดงว่าผมยังจำข่าวของพี่ติ๊บได้จริงๆด้วยเสียแต่ว่าจำรายระเอียดโครงหน้าของทุกคนไม่ได้แล้ว
จำได้แบบเลือนรางเพราะนานมากแล้ว  ตอนนั้นยังเด็กมากด้วย

จำยี่ห้อหนังสือพิมพ์ได้ม๊ะ จะงมเข็มหาน่ะ อิอิ

อ้างถึง

เอ๋า..........ทำไมหมอไม้มาจุดธูปเรียกเรื่องของตัวเองล่ะ
ตามอ่านเหมือนกันเหรอครับ

สงสัยพี่ไม้ ไม่อยากอ่านโพสต์ของตัวเอง เพราะมีคำผิดเยอะ อิอิ ล้อเล่นจ๊ะ

ยิงมุขวันละนิด ตับสดใส

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 15:44:56

 :pig4:

ถ้าผมบอกว่า  เรื่องนี้จบแล้ว  จะโกรธกันมั้ยคับ

จบแล้วจริงๆนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 15:48:25

 :impress2:

มาย้ำอีกรอบว่าจบแล้วจริงๆนะ 

แฮปปี้เอนดิ้งแล้วนะ

ขอบคุณสำหรับการติดตามมาตลอดนะคับบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 12-06-2010 15:50:52

มาทำงานในวันหยุด พร้อมนั่งอ่านเรื่องคุณหมอทั้ง 2 ไปด้วย
มีความสุขจังเลยค่ะ ได้อ่านตอนสำคัญ(ทั้ง2บ้านยอมรับและรับรู้แล้ว)
แอบดีใจมากเลยค่ะ อ่านไปยิ้มไป
เป็นการทำงานในวันหยุดที่ไม่เหนื่อยเลย
เพราะแอบลุ้นไปด้วย เย้ เย้  :really2:


ปล ปล๊ล๊ : คุณหมอค่ะกำลังอินเลย อย่าเพิ่งจบสิค่ะ
เหมือนเพิ่งจะเริ่มต้นเองอะ  :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-06-2010 15:53:01

น้ำตามาอีกแล้วอ่ะครับ หมอไม้
ทุกอย่างช่างลงตัวและไปในทางดีมากๆเลยครับ
เราด้วย เราจะช่วยอวยพรให้ครอบครัวหมอไม้มีความสุขตลอดไป
สุขใจมากเลยที่มีโอกาสได้รับรู้เรื่องราวดีๆและเป็นกำลังใจเช่นนี้
ขอให้ทั้งสองมีความสุขมากๆนะครับ

แต่ก่อนไปขออนุญาตทวงหมอไม้ก่อน ว่า ถ้าครบ รึ 1000 อ่ะ
จะ จุด จุด จุด มั้ยครับ ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-06-2010 16:04:32

พ่อแม่หมอไม้น่ารักมากกก
เข้าใจลูกเป็นที่สุด
ย่ากับป้าหมอติ๊บก็ประเสริฐที่สุด
รักกันให้มั่นนะคะ

จบแล้วจริงๆหรือคะ
ใจหายมากกก
แต่คุณหมอล้อซิ่มเล่นใช่มั้ย 

อ้างจาก: dr.mike ที่ 12-06-2010 15:33:46  

ปล.มานั่งจุดธูปบนบานให้เนตที่บ้านนายแฮคมันใช้งานได้   อยากอัพตอนต่อไปใจจะขาดละ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-06-2010 16:28:12

อ้างจาก: dr.mike ที่ 12-06-2010 15:48:25  

:impress2:

มาย้ำอีกรอบว่าจบแล้วจริงๆนะ 

แฮปปี้เอนดิ้งแล้วนะ

ขอบคุณสำหรับการติดตามมาตลอดนะคับบบบ

ย้ำจนน้ำตานองแล้วครับหมอไม้
เอาเป็นว่าขอต่อรองว่าอย่าหายไปเลยได้มั้ยครับ
วันใหนว่าง เอาช่วงเวลาดีๆมาลงให้รับรู้บ้างนะครับ
จะเป็นตัวอักษร หรือไม่ใช่ ก็แล้วแต่จะเห็นสมควรนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 12-06-2010 17:27:23

กรี๊ดดดดดดดกร๊าดดดดยังไม่อยากให้จบเลย

จะบอกความจิงอารัยอย่างหนึ่งน่ะพี่หมอไม้

หนูไม่เคยอ่านเรื่องไหน เเล้วซึ้งทำได้เท่าเรื่องนี้เลย

เป็นเรื่องที่สามารถทำให้หนูเป็นเบาหวานได้เลยน่ะ ฮ่าๆๆๆๆ

เเต่ก้อยินดีด้วยที่ผ่านอะไรด้วยกันมาตั้งมากมาย

 :L2: :L2: ขอให้มีความสุขมากๆ อยู่ด้วยกันตลอดไปน่ะคะ

ยังไงก้อเเวะเวียนมาเล่าความหวานกันบ้างน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 12-06-2010 18:02:19

เป็นอีกตอนหนึ่งที่เรียกน้ำตาแห่งความสุขความอบอุ่นให้ออกมาได้...
 :กอด1:คุณย่าหมอติ๊บน่ารักมาก....“เอาไปโลดย่ายกให้”...55 ถูกใจจิง ๆๆ
 :กอด1:คุณพ่อคุณแม่หมอไม้ที่รักและเข้าใจลูกมาก...
"แต่สิ่งเดียวที่พ่อกับแม่หวัง ไม่ได้อยู่ที่ว่าไม้จะต้องมีลูกหลานสืบเชื้อสายวงศ์ตระกูล แต่อยู่ที่ว่าพ่อกับแม่หวังว่าลูกของพ่อกับแม่จะอยู่ต่อไปบนโลกใบนี้อย่างมีความสุข เพราะฉะนั้นอะไรที่ลูกทำแล้วมีความสุข พ่อกับแม่ก็มีความสุขและพร้อมจะยอมรับมัน..."
 :กอด1:หมอไม้กะหมอติ๊บที่นำความรักความสุขความอบอุ่นมาให้ทุก ๆๆ คน...
 :กอด1:นายแฮ็ค ที่นำเรื่องมาโพสให้พวกเราได้อ่านกัน....

อะ..อะ..อย่าคิดว่าจะให้ไปง่าย ๆๆ นะ..
หมอไม้ต้องจ่ายค่าดอกเบี้ยน้ำตาที่ออกมาคืนให้พวกเราด้วย...
จงมาเล่าต่อซะดี ๆๆ ....อย่าพึ่งทิ้งกันไปแบบนี้ซิ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 12-06-2010 18:03:34

 :a5: หมอไม้อย่ามาหลอกเด็กต่างจังหวัดอย่างข่อยเด้อ (อย่าตั๊วะๆ):z3:

ไหนอ่ะ คำบอกรักหมอติ๊บอ่ะ ที่มันติดปากไม่พูดออกมาอ่ะ  :m31:


(หรือว่าเราอ่านแล้วมองผ่านๆหว่า ยิ่งตาถั่วอยู่ด้วย เด่วกลับไปอ่านใหม่)


ปล. ยังไงก้อขอให้มีความสุขมากๆนะค้าบ รักกันหวานชื่น (แอบอิจฉา อิอิ) แล้วว่างๆก้อเอาตอนพิเศษๆมาให้อ่าน ได้รับรู้บ้างก้อดีเหมือนกันนะค้าบ


(อยากให้ถึง 1000 รี เร็วๆอ่ะ  :z10: )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่าย
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 12-06-2010 18:46:41

ไม่โกรธแต่เคือง
ถามหน่อยตอนนี้คำว่ารักกระติ๊บ พูดแบบเต็มปากเต็มคำใหกระติ๊บได้รู้เมี่อไหร่ เมี่อนั้นค่อยจบ
ป.ลิง. ตอนนื้กี่รีแล้วคะ มือถือไม่บอกจำนวนรีคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 12-06-2010 18:57:55

 :serius2: :serius2: :serius2:

ยังไม่ได้คุยกะหมอติ๊บเลย

จบได้เยี่ยงไร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 12-06-2010 19:35:42

 :serius2: :serius2: :serius2: พี่หมอไหงทำจั๋งซี้ล่ะ
แล้วไหนตอนบอกรักอะ  ยังไม่ได้อ่านเลย  มาต่อก่อนเลยนะ  :sad4:
ยังไม่เป็นปัจจุบันเลย  :o12: :o12: :o12: :o12:

ปล.หายศีรษะไป 2 วัน มาอีกทีจะจบซะงั้นเลย  :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 12-06-2010 20:20:42

ครับจบก็จบเพราะทุกอย่างมันลงตัวหมดแล้ว   แต่ถ้าวันไหนมีอะไรพิเศษอยากมาเล่า  ก็มาต่อตอนพิเศษให้ได้อ่านกันด้วยนะครับ :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-06-2010 20:31:22

เสื้อกาวน์เก่าๆ........กับเราสองคน

“  พี่มีเรื่องสำคัญอยากจะคุยกับติ๊บ  ” ผมบอกด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมกับจ้องหน้าขาวๆที่กำลังมองมาที่ผมด้วยแววตาคู่เดิมที่ผมคุ้นเคย
“  ติ๊บก็มีเรื่องจะบอกพี่ไม้เหมือนกันคับ ”  ติ๊บพูดพลางเดินเข้ามาใกล้ๆผมและตอนนี้เรากำลังมองหน้ากันด้วยความรู้สึกที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง
“ งั้นพี่ไม้บอกเรื่องสำคัญของพี่ไม้มาก่อนก็ได้คับ  ติ๊บค่อยบอกทีหลัง ”
“ เราเลิกกันน่ะ  ”  ผมบอกด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า  และเก็บกั้นน้ำตาลูกผู้ชายเอาไว้
ติ๊บเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมด้วยน้ำตารื้นคลอดวงตา  ก่อนปล่อยให้มันรินไหลผ่านดวงตาคู่สวยและแก้มใสๆที่ผมเคยชื่นชอบนักหนา
“ เลิกกันเหรอคับ   เราจะเลิกกันได้ยังไงคับพี่ไม้  ในเมื่อตลอดเวลาที่เรารู้จักกันพี่ไม้ยังไม่เคยบอกรักติ๊บเลย  เรายังไม่เคยเป็นแฟนกันด้วยซ้ำ แล้วเราจะเลิกกันได้ยังไง ”
ติ๊บก้มหน้าปล่อยน้ำตารินไหล  ก่อนเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยแววตาปวดร้าวและตอนนี้ผมเองก็รู้สึกไม่ต่างไปจากติ๊บเช่นกันและคำตอบที่ติ๊บบอกมานั้น  ก็ทำร้ายหัวใจลูกผู้ชายคนนี้ได้อย่างแสนสาหัส  ตลอดเวลาคำว่า รัก  หนึ่งคำ  ผมไม่เคยมีโอกาสได้บอกให้ติ๊บได้รับรู้เลย ตัวผมชาทั้งร่างกายชาจนแข็งทื่อ  หัวใจเจ็บปวดเจียนใจสลายเมื่อคำพูดนี้ออกมาจากคนที่ผมรักมากที่สุดในชีวิตของผม

“ แล้วติ๊บมีเรื่องสำคัญอะไรจะบอกพี่เหรอ ”
“ อ้อ  ไม่มีอะไรแล้วคับ ”

ติ๊บบอกผมก่อนหันหลังแล้วเดินจากไปช้าๆ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มใสขาวเนียนนั้น
และผมก็หันหลังเดินจากติ๊บมาด้วยหัวใจที่ปวดร้าวเจียนตาย
แต่ไหนๆเมื่อเราต้องจากกันแล้วจริงๆ  ผมหันหลังกลับมามองและขอมองติ๊บจนสุดสายตาเป็นครั้งสุดท้าย
แล้วก็ต้องพบกับความแปลกใจเมื่อผมพบกับร่างบางที่ผมเคยกอดและปล้นหอมแก้มอยู่เสมอมาตลอดสามปีที่เราคบกัน  ตอนนี้นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นทรายที่ไม่ห่างจากจุดที่ผมบอกเลิกติ๊บไปเท่าไหร่นัก
.
.
.
.
.
.
.
.
“  ติ๊บสิ่งที่พี่อยากบอกติ๊บพี่ขอโทษ  พี่รักติ๊บ  พี่รักติ๊บ   พี่รักติ๊บนะเข้าใจมั้ย   ชีวิตพี่ขาดติ๊บไม่ได้  ตื่นขึ้นมาฟังพี่นะคนดี ตื่นขึ้นมาฟัง ”

ผมบอกเบาๆก่อนจูบเปลือกตาคู่ที่คุ้นเคยนั้น  ปล่อยมือจากมือเล็กๆที่ผมเคยกอดกุมจวบจนในสัมผัสสุดท้ายของเราสองคน


                        ความรักของเราสองคนจะดำเนินต่อไปเช่นไร  ติดตามตอนต่อไป  ที่นี่เร็วๆนี้
                                 พร้อมการปรากฎตัวของบุคคลสำคัญที่ทุกคนรอคอย
                                                      :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 12-06-2010 20:38:55

เย้หมอไม้ปรากฎตัวแล้ว (แอบกลัวว่าจะหายไปจริงๆ :o8:)
ตัวอย่างตอนต่อไปใช่มั้ยค่ะเนี๊ย แต่เอ่อแอบน่ากลัวไปนิดนะค่ะ :serius2:
สงสารหมอติ๊บบบ...จัง
จะรอ จะรอ ตอนต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PAN@DA ที่ 12-06-2010 20:43:20

 :serius2: เกิดอะไรขึ้นเนี่ย งง กำลังหวานชื่นอยู่ดีๆ ไหงกลายเป็นแบบนี้อ่า
ตามอ่านมาได้สักพักแล้ว กะมาแสดงตัวให้กำลังใจ หมอไม้กับหมอติ๊บ ซะหน่อยเรื่องดันจะจบซะอีกอ่ะ  :o12:
 
แต่ยังไงก้อขอบคุณที่เอาเรื่องราวความรักที่น่ารักของทั้งคู่ มาถ่ายทอดให้เราได้อ่านกัน
ชอบมุมมองและความคิดดีๆของหมอติ๊บและหมอไม้มากๆ เลยนะ  รวมทั้งครอบครัวของทั้งสองฝ่ายก้อน่ารักมากๆด้วย
อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขจริงๆ ขอให้รักกันไปอย่างนี้นานๆนะคะ  :pig4:  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-06-2010 20:50:09

wow wow wow
หมอไม้มาแล้ววววว

หมอไม้คิดอะไร ทำไมต้องพูดแบบนั้นด้วย

มารอหมอติ๊บที่น่ารักของซิ่มค่ะ

 :กอด1: :กอด1: หมอติ๊บที่น่ารักของซิ่ม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 12-06-2010 21:09:20

   พี่หมอคะ ตกอกตกใจนะนี่ เมื่อไม่กี่ชม. ผ่านไปนี่เปิดมาอีกทีเจอแบบนี่ งง .... นะนี่
คนอ่านงงคะ...และออกแนวเศร้าๆๆ ด้วยนะนั่น ช่วยแจ้งแถลงไขดวยนะคะ 

แต่เอ๊ะ ใครจะมาหว่า ............      พร้อมการปรากฎตัวของบุคคลสำคัญที่ทุกคนรอคอย
รอ :z2:
รอ :haun5:
รอ  :จุ๊บๆ:


ปล. รูปที่เห็น ชม.ก่อนนั้น หมอติ๊บ ใช่ม๊ะคะ แล้วอันนี้รูปพี่หมอไม๊ค่ะ (หมอติ๊บน่ารักนะถ้าเทียบกับพี่หมอที่ดูจะเข้มกว่าเพราะรูปดำ)
ปล2.. พี่หมอดูดุดุ เน๊อะ 55

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 12-06-2010 21:17:12

อ้างจาก: dr.mike ที่ 12-06-2010 15:48:25  

:impress2:

มาย้ำอีกรอบว่าจบแล้วจริงๆนะ  

แฮปปี้เอนดิ้งแล้วนะ

ขอบคุณสำหรับการติดตามมาตลอดนะคับบบบ

จบจริงเหรอครับพี่หมอไม้  อิอิอิ จบแน่นะ
ไม่เป็นไรจบก็ได้ไม่ว่ากัน แต่  เอาตอนพิเศษตั้งแต่ที่ต่อจากพี่หมอไม้กอดคุณพ่อกับคุณแม่มาลงต่อก็ได้จนถึงปัจจุบันและต่อไปในอนาคตต่อๆไปด้วยนะ
เป็นอันว่าพี่หมอไม้รับปาก 5555  ขอบคุณคร๊าบ  คนหล่อที่"เจียมตัว"นี่ใจดีกับน้องจริงๆ  อิอิอิ
ป้ากับย่าพี่ติ๊บน่ารักเนาะ พ่อกับแม่พี่หมอไม้ด้วย
พี่แฮคคับ  ถ้าจำไม่ผิดนะ หนังสือพิมพ์ไทยรัฐคับผม  เพราะเมื่อก่อนที่บ้านรับหนังสือพิมพ์นี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 12-06-2010 21:17:39

ถึงเนตจะช้ามาก แต่มาช่วยอัพ ๆๆ ก่อน อยากเจอ ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: wowhaha ที่ 12-06-2010 21:34:28

อ่ะ เกิดอะไรขึ้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 12-06-2010 21:47:10

อีก ห้ารี ช่วย ๆๆ หน่อย  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 12-06-2010 21:53:23

มาช่วยดันรีพายแว๊ววว อีกนิดๆ เดียวเอง 1000 รีพาย  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: j-matly ที่ 12-06-2010 22:22:19

ซุ่มอ่านมานานแล้วครับ ตั้งแต่วันแรกที่โพส   ผมคนต่างจังหวัด  หนองคาย+นครพนม   แต่เกิดที่ กทม ไปโตต่างจังหวัด 

อยากบอกว่าเป้น เกว  เหมือนกันกับพี่ติ๊บ ถึงจะไม่ได้เกิดที่นี้แต่ตา ยาย แม่ ผมเป้นคนที่นี้   

ธรรมชาติต่างจังหวัดเป้นแบบพี่ไม้เล่าทุกอย่างเลย    ดีใจจังที่สองครอบครัวยอมรับทั้งสองคนได้

พ่อ กับ แม่ พี่ไม้พูดซึ้ง กินใจมาก

พี่ติ๊บน่ารักจัง   อิจฉาพี่ไม้ :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 12-06-2010 22:31:29

อ้างถึง

Uonlii_I..............แซวบ่อยนะคับบบ  ก็เห็นมีคนหลายคนยังไม่ได้ดูเลยเอามาลงให้  คุณพี่เล่นได้ดูทุกรูปแล้ว เบื่อละซิ

อ่า.... :m13: พี่เห็นไม่กี่รูปเอ๊ง...ก็แค่...
...รูปคุณหมอเสื้อทึบๆ โพกหัว และผ้าปิดปากหลุดอยู่...
...รูปหมอไม้มืดมน
...รูปชายหนุ่มหน้าตี๋ๆใส่เสื้อชมพู มีแว่นตา
...รูปชายไม่ทราบชื่อนอนเก้าอี้ชายหาด ท่าทางสบ๊ายสบาย
....เห็นแค่นี้เองนา  :impress3:
.......................

ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายมีมุมมองชีวิตที่ดีมากๆเลยนะ เข้าใจ และรักลูกหลานจริงๆ มีเหตุผลยอดเยี่ยม

ว่าแต่จะจบจริงเหรอคะหมอไม้ ไม่นะ แล้วอะไร เลิกกัน รักกัน เลิกกัน อ๊ากกกกกกกก :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่าย
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 12-06-2010 22:37:51

ครบ 1000 รึยังคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-06-2010 22:39:30

ครบแล้วจ้า


หมอไม้คะ หมอติ๊บชอบถ่ายรูปหรือคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 12-06-2010 22:44:35

มาทักทายยยยยยยยยยยยยค่าาาาา


ถึง1000เเล้วน่ะค่ะ

อย่าลืมสัญญาน่ะ 

รอ รอ มารอ พี่หมอติ๊บ

มาเต้นรอ ต่อไป :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 12-06-2010 23:05:40

 :mc4: รอ..ร๊อ..รอ..ตามที่พูด...ด้วยใจจดจ่อ..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 12-06-2010 23:38:09

http://www.youtube.com/v/3fgnEw0ln7A&hl=en_US&fs=1&
 เพลงมากกว่ารัก เห็นหมอไม้ พูดถึง version ของ พีท เดอะสตาร์ เลยเอาให้ฟังกันครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 12-06-2010 23:51:04

อะไรอ่ะพี่ไม้ งงๆ กำลังอิจฉาพี่ไม้อยู่เลย คนอะไรว่ะโชคดีเป็นบ้า แฟนก็ดี ครอบครัวก็น่ารักและเข้าใจ บอกตรงๆว่าอิจฉาอ่ะพี่ไมมมมม้ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 12-06-2010 23:52:41

 :pig4: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 13-06-2010 00:11:33

อารายกันนี่ หายไป 1 วัน  ตกลงเป็นเขย สะใภ้กันเรียบร้อยแหละ


มาอีกทีมาสปอย์ตอนต่อไป  เกิดอะไรขึ้นเนี่ย เป็นความฝันใช่ป่าวเนี่ย :m28:

อ่านแล้วมันแป้วนะค่ะ คุณหมอไม้ รีบมาไขเลยค่ะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 13-06-2010 00:39:32

ลัลล้าเริงร่า ครบ1000replyแล้ว  :a9:
ตอนนี้แปลงร่างเป็นแฟนคลับคุณหมอติ๊บไปแล้ว ฮ่าๆ

คุณหมอไม้ล้อกันเล่นป่ะเนี่ย ที่จบนี่ หมายถึงจบภาคแรก
เหมือนพวก CSI, Primeval  ที่แบบมีseasonแรก แล้วก็จบ ต่อseason2 อะไรแบบนี้หรือเปล่า
ถ้าจบจริง ไม่ยอมนะ กระทู้เกิน1000replyแล้วด้วย



อ่านตอนที่ย่ายกให้โลดแล้วมาอ่านสปอยล์ที่คุณหมอทิ้งไว้
แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกก..ก!
มันเหมือนกำลังบินลัลล้า ล่องลอยอยู่บนที่สูงๆ บรรยากาศดีๆ มีความสุข
แล้วจู่ๆก็มีอะไรไม่รู้มาทำให้ตกจากที่สูงดังแอ้ก! ตกแบบเจ็บมากด้วยนะ
แล้วยังมาริบปีกไม่ให้บินอีกตะหาก
(ที่พล่ามมากะว่าให้คุณหมอเห็นภาพให้ได้เลย)
 :m31:

 :กอด1:คุณhackz ขอบคุณที่มาโพสท์เรื่องนี้ให้ได้อ่านในเล้่านะคะ ขอบคุณจริงๆ
+1ให้ ส่วนคุณหมอไม้ ขอคิดดูก่อน  :m14:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-06-2010 01:11:37

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: มาร่วมฉลองครบ 1000 รี  :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: ชินจัง ที่ 13-06-2010 02:11:11

 :z2:

รอหมอติ๊บมาเยือนเล้าแสนอบอุ่นแห่งนี้ค่ะ

ไม่เคยได้เห็นรูปโปรไฟล์กะเขาเล้ยยยย แง๊.........  :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 13-06-2010 05:32:46

 :mc4:

 มาอ่านสปอยล์ที่คุณหมอทิ้งไว้
:serius2:
ทำมายถึงจะเลิกกันอ่ะ
มาต่อเร็วนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 12:10:01

แวะมาทักทายตอนเที่ยงวันหยุด   กำลังนั่งกินไอติมกันอยู่เลยคับ

แวะมาเชคเรทติ้งตอนต่อไปด้วย  ไม่ได้แกล้งใครนะคับ

แต่ที่จบ บอกไปตอนแรกก็จบภาคแรกไปแล้ว  นี่เพิ่งปีแรกผ่านพ้นไป  คบกันมาแปดปีนี่เพิ่งผ่านปีหนึ่งไปเองยังไม่จบง่ายๆ

แต่แวะมาเชคเรทติ้งดูก่อนว่าจบภาคแรกผ่านไป  แฟนคลับยังเหนียวแน่นเหมือนเดิมรึป่าวเท่านั้นเอง



ปล.คืนนี้สองทุ่ม  แวะมาทักทายกันได้นะคับ  ผมกับหมอติ๊บจะรอแชทกะแฟนคลับ

ก่อนมาต่อตอนต่อไปให้ได้อ่านกันเร็วๆนี้แน่นอน  เปลี่ยนอวาตาร์ให้แล้วนะคับ

สำหรับคนอยากเห็นหน้าหมอติ๊บ  ไม่กลัวแล้ว  ขออนุญาตเรียบร้อยละคับผมมมม

ว่างๆแวะมาทักทายกันได้เลยนะคับ

 :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 13-06-2010 12:19:18

หวานกันจังเลยคับ  แต่อยากเห็นภาพคู่กันบ้างอ่ะ   คงจะน่ารักน่าดูเลย   :o8:


ตอนนี้รีบทำสปีดอยู่  นั่งอ่านเอาๆ  ไปๆมาๆก็ปวดตาซะงั้น   o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 12:31:01

deadman............ขอโทษด้วยคับภาพคู่ลงที่เล้านี้ไม่ได้ครับ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เพราะภาพคู่  มันติดเรท  ฮ่าๆๆๆๆ                :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 12:34:48

^
^
ก็เอาอะไรแปะๆ สักนิดมันก็ไม่เรทแล้วคุณหมอ
ซิ่มก็อยากเห็นเหมือนกัน อิอิ

หมอไม้  ทานไอติมเป็นเพื่อนหมอติ๊บบ่อยๆ ระวังพุงยื่นนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 13-06-2010 12:38:53

 :mc4: แค่จบภาคแรก ปีแรก
งั้นแปดปี ก็มีแปดภาครึปล่าวค่ะ  555 o13

คืนนี้สองทุ่มไม่พลาดแน่นอนค่ะ   :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 13-06-2010 12:50:54

อ่าคับ  ไม่เป็นไรเป็นแค่ความอยากส่วนตัว   :jul1:   ได้รูปเดียวก็โอเคแล้วคับ  เอาไว้จิ้นเอง  ห้าๆๆๆ :laugh:


อัพรูปให้ดูก็ขอบคุณอย่างมาเลยคับ   :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 13:09:59

sweetener..........มาเตือนเรื่องทานไอติมแล้วอ้วนตอนนี้  ไม่ทันแล้วอะคับบบบบ

8X.....................ค้าบผม  ไว้เจอกันตอนสองทุ่มคับบบ

deadman............ค้าบผม เป็นกำลังใจกันต่อไป  เป็นแฟนคลับกันต่อไปนะคร้าบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-06-2010 13:23:58

ช่วงนี้พักร้อน...ก็ถ่ายรูปคู่ใหม่ซิ...แบบไม่ติดเรทอ่ะ... :-[
สองทุ่ม พบกัน...เกาะติดอย่างเหนียวแน่น... :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 13:30:48

nonae ............มาเป็นตากล้องให้หน่อยจิคับ 

ปล.จะให้ถ่ายรูปไม่ติดเรทตอนอยู่สองคนนี่ยากหน่อยนะคับ  เพราะอยู่ด้วยกันสองคนทีไรติดเรททุกที  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 13-06-2010 13:36:23

มาติดตามต่อค่าๆๆๆๆๆ

อิอิ จะมีอีกกี่ตอนก้อเข้ามาติดตามค่ะ

มาเกาะติดตามไปทุกภาค

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มารอ มารอ พี่หมอติ๊บตอนสองทุ่ม

นับถอยหลังเคาท์ดาวน์ดีกว่า

Tik Tok Tik Tok Tik Tok

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 13:38:58

หมอติ๊บนี่ไม่ว่าอิริยาบทไหนก็น่ารักเนาะ
สองทุ่มเจอกันค่ะหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 13-06-2010 13:45:40

อ้างจาก: dr.mike ที่ 13-06-2010 13:30:48  

nonae ............มาเป็นตากล้องให้หน่อยจิคับ 

ปล.จะให้ถ่ายรูปไม่ติดเรทตอนอยู่สองคนนี่ยากหน่อยนะคับ  เพราะอยู่ด้วยกันสองคนทีไรติดเรททุกที  อิอิ

คุณหมอไม้หื่นนนนนนนนนน..น!  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-06-2010 14:01:06

อ้างจาก: dr.mike ที่ 13-06-2010 13:30:48  

nonae ............มาเป็นตากล้องให้หน่อยจิคับ  

ปล.จะให้ถ่ายรูปไม่ติดเรทตอนอยู่สองคนนี่ยากหน่อยนะคับ  เพราะอยู่ด้วยกันสองคนทีไรติดเรททุกที  อิอิ

เด๋ว ไปถ่ายให้จิง ๆๆ นะ...จะไหวป่าวเนี่ย... :m25:
โฮะๆๆ อย่าคิดลึก...มด...มันจะกัด...
เล่นหวานกันซะขนาดน้านนนน... :z2:
ฝากหมอไม้ ก(อ)ด หมอติ๊บก่อน...อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 13-06-2010 14:03:15

ค้าบ จะเป็นแฟนคลับต่อไปฮะ    :กอด1:

หมอไม้หื่นนน  แต่ก็อยากเห็นรูปเรทอ่ะ  เห็นแล้วคง  :pighaun:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 14:17:43

deadman..............แทนที่จะปรามกันซะหน่อย  มาส่งเสริมซะงั้น  หื่นไม่แพ้ผมเลยนะเนี่ยยย

nonae..................ฝากผมกอดหมอติ๊บทีไรก็กอดให้ทุกทีนะคับ  แต่บางทีก็เผลอทำเกินคำสั่งไปหน่อย  อิอิ

knightofbabilon.....มาว่าผมหื่นเชียว  ตอนนี้ไม่มีฉากแบบนั้นแล้วน่ะ  มีแต่ฉากหวานๆ

sweetener............เดี๋ยวสองทุ่มจะปลุกให้มาเม้าท์นะคับ  นอนหลับอ้าซ่าอยู่บนโซฟาโน่นแน่ะ

puenfriend...........ติดตามต่อไปอย่าเพิ่งเบื่อหรือเลี่ยนซะก่อนแล้วกันนะคับ

แวะมาทักทายกันได้ตลอดเวลานะคับ  วันนี้ผมนั่งหน้าคอมทั้งวัน  แล้วเดี๋ยวค่ำๆให้หมอติ๊บมานั่ง( ตัก) เม้าท์ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 14:26:28

จะนั่งได้หรือหมอไม้ ซิ่มกว่าจะติดพุงหมอไม้เอานา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 13-06-2010 14:41:04

อีป้าแ่ก่ๆ จะรอตอน 2 ท่ม แต่ตอนนี้ ขอ  :mc4: ก่อน เพราะ เพิ่งจะมีโอกาสใช้คอม วันนี้

ออนมือถือ กด + ไม่ได้ ดูรูปก็ไม่ได้ เซ้ง.............. วันนี้ +1 แฮ็ค กับ คุณไม้ดีก่า 55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 13-06-2010 14:47:14

 :mc4:  จะรอเจอหมอตอนสองทุ่มนะค้าบ  
 
หมอไม้ให้หมอติ๊บนั่งตัก แล้วจะได้คุยมั้ยเน้อออ o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 13-06-2010 14:57:37

คุณหมอไม้ สงสัยค่ะ ไม่ซีเรียสหรอกแต่ก็อยากรู้ 55+
คุณหมอติ๊บเคยหึงคุณหมอไม้บ้่างป่ะ?


สองทุ่มวันนี้เหรอคะ? แล้ววันอื่นอ่ะ หมอติ๊บจะมาคุยอีกหรือเปล่าคะ?
เกรงว่าสองทุ่มอาจจะไม่ได้ใช้คอม ไม่ว่าง  :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-06-2010 15:38:07

เข้ามารอเวลา
ยากให้ 2 ทุ่มเร็วๆ จัง
 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 16:00:51

RAKDEK_KA..........สี่โมงแล้ว  อีกสองชั่วโงเองคับ  แต่คนที่คุณพี่รอยังไม่มีวี่แววว่าจะตื่นเลยยยย

knightofbabilon.....สองทุ่มต้องไปไหนเหรอคับ  หรือเจ้ามือบอลจะมาทวงหนี้คร้าบบบบ

gun.....................คุยได้ซิคับ  นั่งตักทำอย่างอื่นไปด้วยยังได้เลย  ฮ่าฮ่า

PEENAT1972.........ตั้งหน้าตั้งตารอตอยสองทุ่ม  ยังกะตั้งหน้าตั้งตารอวันหวยออกเชียวน่ะป้า

sweetener ...........ใครบอกซิ่มว่าผมมีพุง  ตอนนี้ซิกแพคออกจะเฟิร์ม  เห็นแล้วจะน้ำลายไหล

แวะมาทักทายช่วงบ่ายแก่ๆ  คนนั่งทำงานก็ทำงานหัวฟู  ไอ้คนนอนก็นอนหลับเป็นตายตั้งแต่เช้ายังบ่ายยังไม่มีวี่แววว่าจะตื่น

เฮ้ออออ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-06-2010 16:28:53

RAKDEK_KA..........สี่โมงแล้ว  อีกสองชั่วโงเองคับ  แต่คนที่คุณพี่รอยังไม่มีวี่แววว่าจะตื่นเลยยยย ----> :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: 
เป็นป้าแก่สำหรับหมอติ๊บคนเดียวก็พอค่ะ อย่าให้เป็นป้าแก่สำหรับคุณหมอเลยนะ  o22
ถูกที่หมอไม้เรียกพี่นี่ ไปต่อไม่ถูกเลยนะนั้น  :pigha2: :pigha2: (ขำ ขำ นะคะ อย่าคิดมาก)

ปล.เด๋วมาใหม่ตอน 2 ทุ่ม ไปหาอะไรลงท้องก่อน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 16:37:40

วันไหนซิ่มได้ข่าวว่ามันกลายเป็นก้อนเดียวย้วยๆ แล้วซิ่มจะหัวเราะให้ 
:laugh: :laugh:

รอหมอติ๊บตอนจ๋องทุ่ม...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 13-06-2010 16:50:45

ที่บอกว่านั่งได้แถมยังทำอย่างอื่นได้ด้วย


ไม่ได้บ่งบอกว่าหมอไม้หื่นช่ายป่ะ หึหึ :z1:

(แบบว่าคิดตื่นๆไม่เป็นอ่ะ  :jul3:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-06-2010 17:06:54

มารอ..คืนนี้..หวังว่าน้องเนตเราคงไม่งอนช้าอีกนะ...
ไม่รู้ว่าหมอไม้กะหมอติ๊บอยู่ได้ดึกขนาดไหน...
ไม่อยากคุยแบบช้า ๆๆ อ่ะ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 13-06-2010 18:52:38

 :haun4: :haun4:

หุหุหุ พี่หมอไม้หื่นนนนจิงๆๆน่ะเนี๊ยยย

ฮ่าๆๆๆ ยังไม่ได้เบื่อความหวานของพี่สองคนน่ะค่ะ

เเค่ตอนนี้ต้องงดของหวานก้อเท่านั้นเอง อิอิ

มารอภาคต่อไป

จิ้มๆๆๆคุณHackzหายไปไหน

**หวานละมุนละไมอยุ่ในทุกตอน หวานทุกความรู้สึก ไม่มีวันจางหายไป

เเละให้หัวใจ เก็บความหวานนี้ให้มันอยู่นานๆไว้~~~~~ lalalalalala

ฮัมเพลงรอพี่หมอติ๊บบต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 13-06-2010 20:06:39

หายไปหลายวัน ติดภารกิจสุดๆ อย่าโกธรกันนะคะ
วันนี้ตามอ่านจนทัน
หวานสุดๆ น่ารักสุดๆ

ต้อนรับกับภาค 2 นะคะหมอไม้
แต่แอบใจหายกับตอนจบภาค 1 นะ

.
.
.
.
.
.
.
.

2 ทุ่มแล้วจ้าหมอไม้ หมอติ๊บ มารึยังเอ่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-06-2010 20:08:41

มารายงานตัว รอแล้วนะ ..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 13-06-2010 20:13:30

 :L2: :L2:มอบช่อดอกไม้ให้พี่หมอติ๊บ

อิอิอิ มารายงานตัวเหมือนกันค่าๆๆๆๆ

เต้นรอต่อดีกว่า :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-06-2010 20:18:35

พี่หมอไม้นี้เป็นคนตรงไปตรงมาจริงๆนะคับ
ทั้งเรื่อง  เกียมัว
และเรื่อง หื่น
สองทุ่มแล้วนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-06-2010 20:20:06

2 ทุ่มแล้ว
รอ
รอ
รอ
 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 20:24:29

ซิ่มมาลงชื่อค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: eiei ที่ 13-06-2010 20:45:41

มานอนรอนั่งรอ อิอิ


 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 13-06-2010 20:48:56

ยังไม่มากันรุยอ่ะ สงสัยวันนี้เราคงจะอดคุยกะหมอแล้วแน่ๆรุย

 :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 13-06-2010 20:50:07

มานั่งรออีกคน

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 20:50:54

 :mc4:

มาละคับโทษทีมาช้าไปหน่อย  ไปกินข้าวบองมาเช่มา

เดี๋ยวหมอติ๊บคงแวะมาทักทายทุกคนละกัน  ได้อ่านไปเมื่อตอนเย็นๆยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

บอกจะมาทักทายทุกคนจริงๆไม่ผิดสัญญาแน่นอนคับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 20:52:46

บ็องตอนนี้ยังมีให้กินอีกหรอ
ซิ่มไม่เคยไปเกินสองโมงเลย
ไปหลังจากนั้นคือไปซื้อปลาหมึกอย่างเดียว
เพราะร้านอาหารอิสลามมะมีไรให้ทานแย้ววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 20:55:26

sweetener...........มีร้านอาหารอิสานอยู่ด้านในอะคับ  สเต๊กจิ้มแจ่ว  สุดยอดดดด

lomekung............มาละคับ  ไม่ต้องรอละคับผม

eiei ...................ยินดีต้อนรับคับผม


:n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-06-2010 20:57:07

มาทักทายคะ  หมอติ๊บน่ารักนะเนี่ย  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-06-2010 20:57:22

พี่หมอไม้ดีคับ  พี่ติ๊บดีคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 13-06-2010 20:58:18

 :mc4: :L2: ในที่สุดก้อมา 555 นึกว่าจะอด เพราะอีกเดี๋ยวต้องไปทำงาน

(ปกติไม่ชอบเจอหมอ วันนี้จะยอมเจอหมอสักวัน เพราะหมอติ๊บน่ารัก :laugh:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-06-2010 21:00:48

กอดดด หมอติ๊บก่อน...
มาหรือยัง...อยากเจอ ๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 21:01:30

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หวัดดีคับ  มือใหม่แนะนำตัวคับผม  แต่ขออนุญาตใช้ชื่อหมอไม้นะคับ  

เพราะเร้าท์เตอร์มีตัวเดียว

ขอบคุณทุกคนที่ชื่นชอบและเป็นกำลังใจให้นะคับ  ไม่คิดว่าจะมีคนชื่นชอบขนาดนี้

แล้วก็เซอร์ไพรส์มากสำหรับตาโย่ง  ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องเป็นราวได้ขนาดนี้

ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนเล่นกันนะคับ  ฝากเนื้อฝากตัวด้วย

แต่รูปดิสเพลย์แต่ละรูปนี่ จิ๊กรูปชาวบ้านมาลงโปรไฟล์ตัวเองซะงั้นเนื่องจากให้เหตุผลที่ฟังไม่ค่อยขึ้นว่า

ถ่ายรูปไม่ขึ้นตัวจริงหล่อกว่า  เลยไม่ค่อยชอบถ่ายรูป  อยากบอกเหลือเกินว่ากล้องมันไม่ดี  หรือหน้าตาตัวเองไม่ดีเองก็ไม่รู้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: eiei ที่ 13-06-2010 21:01:55

ดีก๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา  ที่พิสรูปพี่ติ๊บหรือพี่ไม้งะก๊า น้อง งง  :z10: แต่น่าฮักกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 13-06-2010 21:04:11

มาเเล้ว  มาเเล้ววว

ฮิ้วววววววววววววววววววว

มีคำถามอยากถามพี่หมอติ๊บค่ะ

ว่าทำยังไงพี่หมอไม้ถึงได้เกียมัวค่ะ

ช่วยตอบให้หนูหายสงสัยหน่อยน่ะค่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: eiei ที่ 13-06-2010 21:05:02

พี่ติ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ  ด๊วฟๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: หนูสายพี่ ที่ 13-06-2010 21:05:26

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด หลังจากซุ่มมานาน ในที่สุดก็โผล่ มาทักทายหมอติ๊บ หมอไม้ ค่า

แอบอ่านมาตั้งนาน  อิอิ ^__^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 13-06-2010 21:05:46

หวัดดีค้าบหมอติ๊บ ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน  :o8:

อยากถามเหมือนกันอ่ะว่ารูปที่ดิสเป็นรูปหมอติ๊บหรอ งงเหมือนกัน 55

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 21:06:11

หวัดดีค่ะหมอติ๊บ
ซิ่มแอบคาใจค่ะ
ซิกแพกหมอไม้รวมตัวเป้นหนึ่งเดียวหรือยังคะ

หมอไม้คะ 50f1.4 ช่วยได้ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-06-2010 21:06:29

กอดดดด หมอติ๊บก่อน ไม่ผ่านหมอไม้แล้ว...ชอบทำเกินการฝาก..อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 13-06-2010 21:06:42

หวัดดีค่ะ หมอติ๊บ หมอไม้

มาทันเวลาเค้าทักทายใช่มั้ยเนี่ย เห็นหมอติ๊บมาทักทายแล้ว  :mc3:

สรุปว่าจบภาคแรก โล่งใจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 21:06:50

รบกวนคุยหน้าห้องตรงบอร์ดสนทนาสะดวกกว่ามั้ยคับ  

ในนี้เวลาตอบพร้อมกัน  ของติ๊บมันจะค้างงงง

ไงทักหน้าห้องได้นะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 21:08:01

อะงั้นคุยในนี้ก็ได้คับ  แต่ติ๊บตอบช้าหน่อยอย่าว่ากันนะคับ

พยายามจะตอบทุกคอมเม้นท์นะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-06-2010 21:11:09

พี่ติ๊บบบบบบบ  :กอด1:
ดิไอดอลนู๋มาแระอ๊า :mc3: ดีจังที่เข้าเล้ามาช่วงนี้
ขออนุญาตพี่ไม้กอดพี่ติ๊บหนึ่งที :กอด1: คนอะไรน่ารักที่ซู้ดดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-06-2010 21:11:50

พี่ติ๊บดีคับ  ทักรอบ 2 แล้ว
แล้วมันอยู่ตรงใหนเหรอคับไม่เห็นเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 13-06-2010 21:13:31

ขอถามหมอติ๊บนะคะ อ่านเรื่องราวมาแล้วก็พอทราบว่าหมอไม้เค้าเริ่มรู้สึกดีๆกับหมอติ๊บตอนไหน

1 แล้วน้องติ๊บล่ะคะ เริ่มรู้สึกดีๆ จนกลายเป็นความรักเมื่อไหร่?
2 มีคนมาจีบหมอไม้บ้างมั้ยคะ ตอนที่อยู่มน.ด้วยกันอ่ะนะ เพราะเท่าที่เล่ามาเห็นแต่หมอไม้บอกว่ามีคนมาจีบแต่หมอติ๊บ
สรุปรูปที่เราเห็นๆกันนี่ รูปหมอติ๊บหมดเลยเหรอ  :impress3: น่ารักเนาะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 13-06-2010 21:14:06

หวัดดีจ้าหมอติ๊บ

ชื่นชมหมอติ๊บนะจ๊ะ

เห็นมีคนบอกว่า ชอบคลานเข่าไปคุยกับอีกคนนึง
ตอนนี้เข่าหายด้านหรือยังคะ
หรืออีกคนเค้าขี้โม้ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-06-2010 21:17:45

พี่ติ๊บมีไรจะบอก
พี่หมอไม้นินทาพี่ติ๊บด้วยนะ ว่า เป็นคนเจียมตัวนะคับ  แต่ความหมายคือประชดนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-06-2010 21:20:54

ก็ผมบอกว่า  คนเราพอเป็นคู่กันนะครับมันมักจะมี อะไรคล้ายๆกันใช่ป่าว
พี่หมอไม้บอกว่าพี่ติบชอบพูดว่า ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา
แล้วพี่หมอไม้ก็บอกว่า ตัวเองนะหล่อทุกมุมนะคับ  อิอิอิ
เหมือนกันเนาะ   5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-06-2010 21:21:13

สวัสดีจ๊ะหมติ๊บ ( รอบ 2 )

       อ่านที่พี่หมอไม้เขียนมาก็เยอะแระ  อยากรู้ว่าความรู้สึกของหมอติ๊บบ้าง ว่าแรกเจอกะคุณหมอไม้เนี่ย
เป็นยังไงบ้าง แล้วรู้สึกว่ารักเมื่อไหร่  :-[

ปล.เด๋วทักทายรอบ 3 จะตามมา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 21:22:32

MaeMoo.........ขอบคุณที่ชื่นชอบนะคับ  ที่บอกว่าติ๊บชอบคลานเข่าไปคุยด้วยนี่เรื่องจริงคับ  เพราะเจ้าตัวกลัวจนหดไปหลบใต้เตียงทุกทีเลยย

Uonlii_I.........เท่าที่รู้มาก็ยังไม่เคยมีเห็นใครจีบตาโย่งเลยอ่ะคับ   แต่เรื่องรักหมอไม้เมื่อไหร่นี่   ก็ตั้งแต่ที่เลี้ยงไอติมมมมมม ให้กินฟรีๆนั่นแหละคับ  แฮะๆ

som..............หวัดดีตรงนี้เลยละกันคับ  อัพเดทตลอด  ขอโทษที่มาช้านะคับอย่าว่ากันนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-06-2010 21:22:51

หมอติ๊บ...ถามก่อนหมอไม้เคยทำให้เสียใจสุดหรือป่าว..แล้วเรื่องอะไร...
บอกได้หรือป่าว...คงไม่ส่วนตัวเกินนะ...
กอดดดดดด หมอติ๊บอีกครั้ง...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 21:26:22

RAKDEK_KA.............รู้สึกตอนแรกยังไงเหรอคับ  ตานี่หล่อดีแฮะ  แต่ไมชอบจ้องแปลกๆแล้วพอเรามองก็จะหลบตา

som.......................เรื่องหน้าตานี่พี่ไม้เค้าหล่อทุกมุมอยู่แล้วคับ  เพราะวัตถุทรงกลมเหมือนกันทุกมุมอยู่แล้ว

BeeRY....................ขอบคุณที่ชื่นชอบและหวังว่าจะเป็นกำลังใจให้ต่อๆไปนะคับ   กอดคืนหนึ่งที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-06-2010 21:27:19

มีปัญหาอยากรู้มากแต่ไม่กล้าถามกลัวโดนดุ
เคยถามพี่หมอไม้ไปแล้วแต่พี่แกไม่ตอบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-06-2010 21:30:51

5555   พี่หมอไม้อ้วนเหรอ  แต่พี่เค้าบอกว่ามีซิกแพคด้วยนี่คับ จะอ้วนได้ไง  หรือว่า ซิกแพค 6 ก้อนมารวมเป็นก้อนเดียวคับ 555 แต่วัตถุทรงกลม มีเหลี่ยมมีมุมด้วยเหรอ  5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 13-06-2010 21:34:00

หนูมีอีกคำถามอ่ะค่ะ

ถ้าจำไม่ผิดพี่หมอไม้เคยบอกว่าพี่หมอติ๊บเคยทำสมูทตี้ให้ทาน

ตอนที่แฮงค์จากงานวันเกิดเพื่อนน่ะค่ะ

ขอสูตรหน่อยน่ะค่ะ จะไปทำทานบ้าง

กินได้ไม่ได้นี่อีกเรื่องนึงน่ะค่ะ เพราะหนูไม่มีค่อยถนัดเรื่องทำอาหาร

**ทำไมพี่หมอติ๊บทำอาหารเก่งจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 13-06-2010 21:35:42

ถามต่ออีกหน่อยนะคะ
ก่อนที่จะคบกัน ตอนที่หมอไม้เค้าระเบิดอารมณ์น่ะค่ะ ตอนนั้นหมอติ๊บรู้สึกว่ารักเค้ารึยังคะ แล้วเวลาไม่เจอกันทำใจได้เหรอคะเพราะช่วงนั้นเริ่มสนิทกันแล้ว
หมอน้องติ๊บประทับใจหมอไม้ที่สุดๆเลยคืออะไรคะ นอกจากว่าเค้าเป็นคนใจดีแล้วอ่ะนะ
แล้วเวลาหมอติ๊บอ้อน หมอไม้ทำหน้าตาไงอ่ะ  :z2: เพราะขนาดว่าพี่อ่านยังกรี๊ดเลย น่ารักอ่ะ

...พี่ประทับใจเรื่องการสู้ชีวิตของหมอติ๊บมากเลย ความกตัญญู ชื่นชมมากๆ
ขนาดว่าเรียนอย่างเดียวก็เหนื่อยแย่แล้ว ไหนจะทำงานอีก สุดยอดค่ะ   o13

 :กอด1: กอดดดดดดดดดดดดดหมอติ๊บ แล้ววิ่งหลบหมอไม้  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 13-06-2010 21:41:26

 :-[ :-[

หมอติ๊บมาแล้ว

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ตัวจริงน่ารักเกมือนในรูปป่าวคับบบ

(หมอไม้จะว่าป่าวเนี่ย)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-06-2010 21:45:19

      พี่หมอไม้กลายเป็นวัถตุทรงกลมไปแล้วเหรอคะ ไหนพี่หมอไม้ว่าจะขุนหมอติ๊บไงคะ
ไหงกลายเป็นขุนตัวเองซะงั้นอะคะ :pigha2:    
       แต่....หลงรักพี่หมอเพราะ ไอติมจริงเหรอ ตำนานรักไอติมเปล่าเนี่ยคะ  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 21:50:17

lomekung..........ตอบแบบเจียมตัว  ในรูปนี้ดรอปลงไปเยอะคับพอดีตากล้องชอบถ่ายแบบไม่ให้ตั้งตัว  แฮะๆ

Uonlii_I............เล่นถามมาเป็นชุดเลย  ตอบให้ตามนี้นะคับ
1.ตอนหมอไม้ระเบิดอารมณ์นี่  มีหลายตอนนะคับแต่เจ้าตัวไม่เอามาเล่า  เดี๋ยววันหลังติ๊บเอามาเผาเอง
2.ประทับใจหมอไม้ที่สุดก็ตรงที่มีของฟรีให้กินตลอดเลยนี่แหละคับ  ฮ่าๆ  
3.เวลาอ้อนหมอไม้ไม่ต้องทำไรเลยคับ  ทำอย่างเดียวก็พอ  คือทำตัวให้น่ารัก
ขอบคุณสำหรับการชื่นชอบในตัวติ๊บคับ  หวังว่าจะเป็นกำลังใจให้กันต่อไป

puenfriend.......เรื่องทำอาหารต้องบออก่อนว่าปกติเป็นคนชอบชิม  ชอบกินอาหารแปลกๆ  แล้วก็มีความสุขเวลาทำอาหาร  แล้วก็มีความสุขมากกว่าเมื่อคนที่เราทำให้กินชื่นชอบอาหารที่เราทำด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 21:50:27

 :กอด1: :กอด1:
ยินดีเรื่องทุนเรียนต่อด้วยนะคะหมอติ๊บ

หมอไม้โกงส่วนสูงหมอติ๊บหรือเปล่า
ดูในรูปที่นอนกางเข้งกางขาเหมือนจะสูงกว่า170 อีก

อ่อๆๆ  หมอไม้ให้มาถามค่ะว่าทำไมถึงนอนท่านั้นคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 21:56:20

sweetener..........โห มีการเอาเรื่องได้ทุนมาเม้าท์ด้วย  ขอบคุณคับ  เป็นกำลังใจให้เช่นกันคับผม

เรื่องส่วนสูงไม่ได้โกงนะคับก็สูง168 -169 แต่หมอไม้ของพี่ซิเกิดมาสูงเอง  จะคุยทีเมื่อยคอแต่พักหลังๆไม่เมื่อยคอเท่าไหร่ละเมื่อยเข่าเพราะต้องคลานเข่าไปคุยกะเจ้าตัว............ที่หลบอยู่ใต้เตียง

RAKDEK_KA .......ก็ไม่เชิงเป็นวัตถุทรงกลมหรอกคับ  พักหลังๆเห็นเข้าแต่ฟิตเนส  แอบไปกิ๊กใครที่ฟิสเนสก็ไม่รู้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 13-06-2010 22:00:07

ขอบคุณน้องติ๊บสำหรับคำตอบนะคะ ไว้พี่จะรอน้องติ๊บเผาหมอไม้ให้เป็นตอตะโกเลย  :laugh:
แต่ว่าหมอไม้ใจดีจริงๆนะ โรแมนติ๊กด้วยว่ามะ ไม่เขินเหรอจ้ะ หุหุ

ไปนอนแล้วค่ะ ฝันดีนะคะหมอติ๊บ หมอไม้

พรุ่งนี้มาใหม่จ้า

อ้างถึง

แต่พักหลังๆไม่เมื่อยคอเท่าไหร่ละเมื่อยเข่าเพราะต้องคลานเข่าไปคุยกะเจ้าตัว............ที่หลบอยู่ใต้เตียง

:jul3: ก่อนไปเห็นซะก่อน หมอไม้ฮ่าๆๆๆ หลบใต้เตียงจริงเหรอเนี่ย สงสารหมอติ๊บเหอะเข่าจะด้านเอา :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 13-06-2010 22:01:05

ยินดีกับหมอติ๊บ เรื่องได้ทุนไปเรียนด้วยนะคะ

อ้อ ต้องไปเรียนกี่ปีคะ เรียนที่ไหนคะ แล้วเอาคนตัวโย่งไปด้วยรึเปล่า

แต่พี่ว่า ไปคนเดียวดีกว่า เปิดหูเปิดตา (ชั้นจะโดนกระโดดเตะมั้ยเนี่ย) 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 22:04:04

อะทั้งหมดทั้งมวล  แวะมาทักทายตามคำขอร้องของคนที่ตัวใหญ่กว่าและใช้กำลังข่มขู่ลากมานั่งหน้าคอม

เคยได้เห็นเจ้าตัวเอาไดอารี่มาให้อ่านแล้วครั้งนึงก็อ่านจบไปแล้วแต่ไม่คิดว่าเจ้าตัวจะเอามาลงบอร์ดที่ไหน

ขอบคุณทุกคนที่ชื่นชม  และชื่นชอบในตัวติ๊บมาตลอดนะคับและหวังว่าขะเป็นกำลังใจให้กันตลอดไป

ส่วนพี่ไม้ที่ทุกคนถามถึงว่าเป็นยังไงบ้างก็คงไม่ต่างไปจากที่อ่านๆมา

ผู้ชายตัวสูงใหญ่  ชอบขยี้หัวให้ผมเสียทรงอยู่เรื่อย( กว่าจะหนีบกว่าจะดรายให้ตรงขนาดนี้  ยากนะลุงงง )

ชอบใช้กำลังบังคับข่มขืน  เอ้ย  ข่มขู่  ลากแขน  ลากคอ  อุ้ม  กระชาก  คนตัวเล็กกว่าก็ต้องยอมโดยปริยาย

แต่ก็เป็นที่พึ่งที่ปรึกษาได้ในหลายๆเรื่อง อุ่นใจที่มีเค้าอยู่ใกล้

แม้ตอนก่อนหน้าที่ทุกคนถามว่าทำไมไม่บอกรัก  ตอนนี้คงต้องบอกว่าให้ติดตามอ่านในตอนต่อๆไปนะคับคงจะมีมาต่อ


วันนี้ขอบคุณทุกคนที่แวะมาทักทาย   แต่ขอตัวไปนอนก่อนแล้วนะคับ  ดึกแล้ว

ปล.แอบเคืองมาเม้าท์ว่าติ๊บกราบอกก่อนนอนด้วย  อายนะเนี่ย  งั้นคืนนี้ขอไม่กราบซักคืนละกันเนอะ  ชักจะเขินนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 22:06:21

ฝันดีนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 13-06-2010 22:08:00

เซ็งเลยคาดกันนิดเดียว
แต่ดีใจจังที่หมอติ๊บมาแฉหมอไม้บ้าง

หมอติ๊บน่ารักมากมายค่ะ  :o8: :กอด1:
ขอบคุณหมอไม้อีกคนค่ะ ที่พาหมอติ๊บมาทักทายชาวเล้า  :กอด1:

ไว้ว่างๆ พามาแฉอีกนะค่ะ คริคริ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 13-06-2010 22:09:00

เข้ามาบอกว่าฝันดีน่ะค่ะ

ทั้งพี่หมอไม้เเละพี่หมอติ๊บ

ไว้เราค่อยมาเมาท์เผาพี่หมอไม้กันต่อดีกว่าเนอะพี่หมอติ๊บ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เต้นรอต่อ :z2: :z2: คุณHackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-06-2010 22:09:15

MaeMoo..........ไปต่อที่เดียวกันกับที่พี่ไม้จบมานั่นแหละคับ  ไปเป็นรุ่นน้อง  แต่เรื่องพกไปด้วยนี่คงไม่พกไปอะคับ
                     เพราะตกลงกันไว้แล้วคราวก่อนให้ติ๊บรอที่เมืองไทยสามปี  คราวนี้ตาพี่ไม้รอติ๊บมั่ง

ไว้คุยสอบถามกับหมอไม้ต่อเองละกันนะคับ  เห็นตั้งใจโพสในเวปนี้มากกว่าทำวิจัยด๊อกเตอร์ซะอีก
ว่าแต่ติ๊บนอนเก่ง  ไม่ดูตัวเองเลย  วันไหนเหนื่อยๆนี่นอนกรนด้วยนะ  ขอเม้าท์
แถมชอบเอาขาเอาแขนมาทับหน้าอกติ๊บหายใจก็ไม่ค่อยจะออกแขนใหญ่กว่าขาติ๊บอีกอะ
ที่สำคัญชอบเอาหนวดเคราสากๆ มาถูแก้มติ๊บ  ทำหน้ามาหลายหมื่นน่ะเนี่ยลุงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-06-2010 22:12:08

ไว้ซิ่มจะเก็บเงินแล้วพกเอาอิลุงไปเที่ยวหานะคะ
ประเทศในฝันอีกหนึ่งประเทศเลยแหละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-06-2010 22:14:16

ไม่เป็นไร..โอกาสหน้ามาคุยกันอีกนะ...
ยังไงก็รักทั้งหมอไม้กะหมอติ๊บอยู่แล้ว...
กอดดด หมอติ๊บ...ก่อนนอน... :กอด1: แถมหอยขม ด้วย
วันนี้ขอยิงตรงไม่ผ่านหมอไม้...
ฝันดีนะ หมอติ๊บ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 13-06-2010 22:16:23

 :L2: :-[

พี่หมอทั้งสองคนน่ารักจังเลยอ่ะ

โดยเฉพาะพี่หมอติ๊บอ่ะ :impress2:

จาก FC ตัวน้อยๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 13-06-2010 22:17:17

หมอไม้เล่าเรื่องที่บ้านหมอติ๊บแล้วคิดถึงบ้านมากๆ

แล้วหมอติ๊บจะไปเรียนต่อตอนไหนอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 13-06-2010 22:19:59

ดีใจที่สุดน้องติ๊บเข้ามาทักทาย..รักนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 13-06-2010 22:23:19

หมอติ๊บ หมอไม้ ฝันดีนะค้าบ (แอบอู้งานมาดูหมอติ๊บตอบ reply.).     55                                                                  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: eiei ที่ 13-06-2010 22:29:33

พี่ติ๊บน่ารักไม่ไหวแล้ววววววววววววววววว


ต้องรีบยกขันหมากไปขอก่อนพี่ไม้ซะเเล้ว   :L2:

แต่เอ๊ ! จะทันไม๊เนี้ยยยยยย

นู๋อยากได้ นู๋อยากได้  :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-06-2010 22:30:56

มาส่งราตรีสวัสดิ์ ตามหลังคะ ฝันดีนะคะ  พี่หมอไม้ด้วยนะคะ   :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: makimaki ที่ 13-06-2010 22:33:09

สวัสดีค่ะ เข้ามาเม้นเป็นครั้งแรกค่ะ ตื่นเต้นๆ

ได้อ่านแล้วรู้สึกมีความสุขมากๆเลยค่ะ

อ่านไปแล้วทำให้นึกถึงตอนที่เรียนอยู่เลยค่ะ

แอบเป็นรุ่นน้องของหมอติ๊บค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่าย
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 13-06-2010 22:50:25

555 อีบ้าแก่ๆ มาไม่ทัน (ขอหวย) เลย มัวแต่เขียนเรื่องลงอยู่เพิ่งเสร็จ เฮ้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: hadis ที่ 13-06-2010 22:58:48

ดีคร๊าฟ หมอไม้ หมอติ๊บ กำลังติดตามเรื่องของคุณอยู่นะคับ ยังอ่านได้ไม่กี่ตอน แต่ก็ประทับใจกับเรื่องราวที่ถ่ายทอดออกมา บางตอนอ่านแล้วก็ซึ้งตามก็มี
 o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 13-06-2010 23:01:22

ไม่ได้เข้าเล้า 2 วัน จบภาคแรกซะแล้ว
ดีใจนะจ๊ะที่หมอติ๊บเข้ามาคุยแทนหมอไม้
อ่านตัวอย่างภาคต่อไป แอบใจเสียเหมือนกันนะ

อ้อ!หมอติ๊บน่ารักมากเลยจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 13-06-2010 23:28:08

เย้ๆๆ สวัสดีคร้าบบพี่ติ๊บ ^^  พี่ติ๊บน่ารักจังงง อ่านจากคำพูดก็รู้อ่ะ ยิ่งอิจฉาพี่ไม้ โชคดีมากมาย ขอกอดซักทีได้ไหม๊อ่ะครับ :กอด1: พี่ติ๊บแวะมาคุยอีกนะครับ คิดถึงๆๆ :กอด1: เป็นFCพี่ติ๊บด้วยคนนะ :L2: ไม่สนหรอกพี่ไม้อ่ะ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 14-06-2010 00:37:24

ง่ะ มาไม่ทัน (ไปทำธุระนอกบ้านแบบดูนาฬิกาแล้วดูอีก เฮ้อ) :monkeysad:
พอเข้ามาอ่าน เจอหมอติ๊บมาทักทายและเล่าสู่กันฟัง(แอบกรี๊ดส์ อิอิ)
ยังไงหมอไม้พาหมอติ๊บเข้ามาทักทายบ่อยๆนะค่ะ
จะรอ จะรอ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: ชินจัง ที่ 14-06-2010 01:14:42

ขยายหน้าเว็บตั้ง 200 % เพื่อดูรูปหมอติ๊บ ได้เห็นสมใจซะที
ตอนอ่านก็จินตนาการว่าหน้าตาดีแล้ว แต่ตัวจริงน่ารักสุดๆและดูเป็นคนจิตใจดีด้วยค่ะ
เข้าใจเลยที่พี่หมอไม้หวง และกันท่าหมอจ๊ะโอ๋กะหมอบอยตลอดเวลา

อ่านเรื่องหมอติ๊บขยันเรียน พยายามสร้างโอกาสในอาชีพเสมอๆ
แล้วรู้สึกว่าเราต้องพยายามทำให้ชีวิตก้าวหน้าบ้างแล้ว
หยุดนิ่งและเฉื่อยที่สุดมาหลายปี ได้แรงบันดาลใจมากจริงๆ
บันทึกเรื่องเล่าเกี่ยวกับหมอสองคน แต่คนอ่านได้อะไรมากกว่านั้นเยอะ

มาไม่ทันแชทสดตามเคย โพสในทู้ก็ดีนะคะ คนมาทีหลังจะได้
ตามอ่าน  อ่านไปก็รู้สึกว่าอบอุ่นและทำให้ยิ้มได้

ปล.หมอไม้ไปเมืองนอกหลายปี หมอติ๊บเตรียมอุปกรณ์สื่อสารทางไกลหรือยังค๊า
เน็ตแรงๆ โปรแกรมแชทต่างๆ skype คุยได้ทั้งแบบพิมพ์ข้อความและคุยแบบเห็นหน้า

 :impress2:   &   :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 14-06-2010 01:26:53

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Ticha ที่ 14-06-2010 03:58:21

ติดตามต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 14-06-2010 06:08:49

มาไม่ทันหมอติ๊บ
 :กอด1: :กอด1:

รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 08:18:45

 :z3:  โดนเผาซะเกรียมเลยยยยผม  คนในเล้าก็แฮปปี้กันซะจริงๆตอนผมโดนเผานิ

มาทักทายตอนเช้าและแทบไม่น่าเชื่อ  หมอติ๊บมาสองชั่วโมงปั่นไปเกือบร้อยรีพลาย

ไว้วันหลังๆจะพามาทักทายใหม่นะคับ  แต่ช่วงนี้หมอติ๊บจะหาเวลาบากหน่อยเพิ่งมาว่างช่วงลาพักร้อนนี่แหละ

อุตส่ายืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าไม่เคยกลัวเมีย  แต่เจ้าตัวมาเผยความลับซะงั้น  เฮ้ออ  แก้ตัวไงดีหว่า

Phing...........ไว้คราวหน้าจะพามาใหม่นะคับ  หาโอกาสว่างก่อนน

Ticha...........เพิ่งเคยเจอครั้งแรก  ขอบคุณสำหรับคอมเม้นท์นะคับผม

DE SaiKuNee ............รอตอนต่อไปนะคับ  อย่าลืมติดตามต่อนะ

ชินจัง ........................เพิ่งเคยเห็นเช่นกัน  ขอบคุณที่ติดตามนะคับแต่ขอแก้ไขความเข้าใจผิดนิดนึง
                               หมอไม้ไม่ได้ไปเมืองนอกนะคับเพราะไปมาแล้ว  คนที่กำลังจะไปคือหมอติ๊บคับผมม

8X ..............วันนี้มาไม่ทัน  โอกาสหน้ายังมีครับผม  ติดตามต่อไปน้า

hipolymer.....ดูจากคำพูดไม่เห็นน่ารักเลย   กัดผมตลอดเลยอะ  เผาผมตลอดเลยยยยย  ใจร้ายตะหาก

patee...........ตอนต่อไปกำลังจะตามมาเร็วๆนี้  อย่าลืมติดตามต่ออีกนะคับ  หายไปบ่อยๆระวังตามไม่ทันน่ะ

hadis,hadis,makimaki  ขอต้อนรับสมาชิกใหม่  และหวังว่าจะคอยให้กำลังใจกันต่อไปนะคับ


ปล.ไว้คราวหน้ามีโอกาสจะพาหมอติ๊บมาคุยทักทายอีกนะคับ  แต่ชักจะกลัวละ  เผาผมซะขนาดนั้น  ไม่ให้มาละดีกว่า

เมื่อคืนคุยกันเห็นเจ้าตัวยิ้มหน้าบานเลยที่มีแต่คนชื่นชอบ   แล้วก็บอกว่าถ้ามีโอกาสจะเอาไดอารี่ที่หมอติ๊บเขียนไว้มาแจมเป็นตอนๆไปบ้าง  จะได้อ่านแบบมุมมองของคนทั้งสองคน  คงจะเพิ่มรสชาติของเรื่องได้ดีขึ้น
ผ่านไปหนึ่งตอนเริ่มต้นของความรัก  หวานๆ อบอุ่น   แต่ตอนต่อไปนี่คนที่รอให้ผมบอกรัก  อย่าลืมติดตามนะคับ
น้ำตาจะท่วมจอหนักกว่าที่ผ่านมาอีกเยอะแยะมากมายยยย  ติดตามตอนต่อไปไวๆนี้นะคับบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 14-06-2010 08:44:52

ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หมอติ๊บ หมอไม้ พอเค้าหยุดมาจังเลย กว่าจะรู้ตัว ชาวบ้านอิ่มจนพุงกางไปหมดแล้ว

เพิ่งกลับมาทำงาน ยังไงก็ ยินดีที่หมอติ๊บมาปรากฎลายลักษณ์อักษร แม้จะเห็นแต่ภาพนิ่ง ก็โอเคนะ
ทำหน้ามาหลายหมื่น โดนหนวดเนี่ยะ หมอติ๊บเอาคืนอ๊ะป่าว....

รักคู่นี้จัง     :กอด1:    :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 08:52:00

Loidelohm............อ้าว  ก็นัดกันแล้วไงครบพันรี  เมื่อไหร่  จะพาหมอติ๊บมาทักทาย
                          เมื่อคืนก็นัดกันกะคนในเล้าว่าจะพามาปรากฎตัวตอนสองทุ่ม  ก็เลยจัดให้ตามที่นัดไว้
                    ว่าแต่หายไปไหนมาเอ่ย   หนีเจ้ามือบอลไปไหนมาเหรอคับ  บอกแล้วอย่าแทงเยอะ  ก็ไม่เชื่ออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 14-06-2010 09:14:54

เอ่อ.........อ...................อ.................................
ขอโทษครับ ไม่ได้มีเจตนาจะต่อว่านะครับ
เพียงแต่ ผมช้ากว่าชาวบ้านเค้า.....ก็เลยเสียดายอ่ะครับ



ก็เค้าใช้คอมพ์ที่ทำงานอ่ะ แล้วก็ปิดตั้งแต่ 17.00 น. วันเสาร์และก็เพิ่งมาเปิดตะกี้เอง

แต่ก็ขอบคุณนะครับที่หมอติ๊บน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านย้อนหลังยัง อื้อ ฮือ......รู้มะผมอยากเห็นอะไร

อยากเห็นตอนทั้งคู่นั่งหน้าคอมพ์และอ่านด้วยกัน พร้อมทั้งหมอติ๊บพิมพ์ตอบคำถามอ่ะ
อยากเห็นโมเม้นท์นั้นมาก คงจะน่ารักที่สุดเลยทั้งคู่

จิ้นเองยังเขิน......คนที่อยู่ในเหตุการณ์เล่าให้ฟังบ้างเด่ะครับ หมอไม้

หมอไม้คิดจะทำน้ำพริกขายมั้ยครับ   555555555555555555555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-06-2010 09:25:06

เวรกรรม ตรูมา่ไม่ทัน

เมื่อวานไฟฟ้าดับ อีกแล้ว

เฮ้อ

คนโพสต์ มิได้ทักทายพี่ติ๊บของเราเลย

แย่จัง ไฟดับ ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 09:48:08

hackz.........ย้ายบ้านไปอยู่กะพี่ Loidelohm ซะทีเหอะ  จะได้หมดปัญหากันทั้งคู่

Loidelohm.........อ่านรีพลายท้ายๆดูดิคับ   หมอติ๊บตอบคอมเม้นท์แต่ผมไม่ได้นั่งด้วยนะ เผลอหลับไปก่อน
                       เลยถูกเผาซะไม่เหลือภาพลักษณ์ดีๆกะเค้าเลยยย 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 52 ไฟเขียว(เอาไปโลด...ย่ายกให้) [อัพก่อนเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 14-06-2010 09:54:04

หมอไม้ค่ะ มาต่อภาค 2 เร็วๆ นะค่ะ (ต้องบอกน้องแฮ็คด้วยสิเนอะ อิอิ)
อยากอ่านแย๊ววววว ต่อเลย ต่อเลย  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-06-2010 09:55:18

โฮะๆๆๆ
ท่าทางหมอไม้จะไม่มีคนไข้
เมื่อไหร่จะต่อเรื่องคะ ซิ่มจะลงแดงแล้ว
ยิ่งเมื่อคืนหมอติ๊บที่น่ารักของซิ่มมายิ่งคิดถึง

ปล.หมอไม้คะ หมอติ๊บยืนยันกับซิ่มแล้วนะคะว่าซิกแพคของหมอไม้อ่ะมันไม่มีอยู่จริง
หมอติ๊บย้ำว่าวัตถุทรงกลม มองตรงไหนก็เหมือนกัน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 14-06-2010 10:22:38

หวัดดีค่ะหมอไม้ เมื่อคืนน้องติ๊บเค้าว่าไว้จะมาเผาพี่ก็เลยว่าจะรอน้องติ๊บเรื่อยๆ  o18

น้องติ๊บน่ารักเนาะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 10:28:32

Uonlii_I  ,  sweetener   เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยดีจัง  ใช่ซิความหล่อของผมมันนานจนเบื่อแล้วนิ  สู้ความน่ารักใสๆของคนมาใหม่ไม่ได้  เชอะ  งอนละ

ใครบอกว่าเป็นวัตถุทรงกลมขอเถียง  ซิคแพคก็ยังมีอยู่น้ะ   เดี่ญวคืนนี้ให้หมอติ๊บพิสูจน์ใหม่ห่างหายไปไม่กี่วันท่าจะลืมมมม

ใครๆก็ชมแต่หมอติ๊บน่ารัก  เฮ้อออ  คนหล่อมันหมดความหมายแล้วก็เป็นหมอหัวเน่าแบบนี้นี่เองงง

ใครๆก็ไม่ร้ากกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 14-06-2010 10:33:45

ใครบอกไม่มีใครร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ผมนี่แหล่ะรัก....หึ หึ
แต่รักน้อยกว่ารักหมอติ๊บอ่ะนะ
ยกเว้นอย่างเดี๋ยว..............................









ถ้าออกมาจากใต้เตียงจะรักมากกว่านี้ ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 14-06-2010 10:46:55

โอ๋ๆๆๆ หมอไม้สุดหล่อ หล่อทุกมุมมองเลย ใครจะไปลืมหมอไม้สุดหล่อได้ล่ะค๊า (เสียงสูง)
ถ้าไม่มีหมอไม้ แล้วเราจะเห็นหมอติ๊บน่ารักอย่างนี้เหรอ ไม่มี๊ (เสียงสูง 2เท่า) 555+เอิ้กส์

...ว่าแต่....อะไรเหม็นๆในทู้ เหมือนไรเน่าๆ :m14:

โอ๊ะโอ๋ แต่ช้าแต่ ล้อเล่นนะคะ มาๆให้รางวัลคนหล่อโรแมนติก ใจดี เป็นหมอติ๊บสุดน่ารักละกันเนาะ  o14

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 14-06-2010 10:48:48

โอ๋ ๆๆ อย่าน้อยใจนะ หมอไม้...ก็หมอติ๊บออกจะน่ารักแบบนั้น..(หรือจะเถียง)...
ทุกคนก็อยากจะเจอทั้งนั้นแหละ...
เรายังไม่ได้คุยเลย...แบบเนตช้ามากกก...
กว่าจะโพสต์ได้... :o11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-06-2010 10:55:33

โอ๋ๆ อย่างอนซิ่มเลยนะ  หัวไม่ได้ล้านซักกะหน่อย(หรือเปล่า)
ไม่ใช่ไม่ร้ากกก  แต่รักหมอติ๊บเยอะกว่ามากๆ แค่นั้นเอง
น่ารัก ใสใส ใครๆเค้าก็หลงรัก หรือหมอไม้ไม่รัก

เรื่องวัตถุทรงกลมนี่ซิ่มเชื่อหมอติ๊บมากกว่าหมอไม้นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 14-06-2010 11:04:25

เมื่อวานผมก็ไม่ได้มาคุยกับหมอติ๊บเหมือนกัน  อดเลย  :impress3: แต่คุยหมอไม้แทนก็ได้    

ผมว่าคนอื่นเขาก็รักหมอไม้อยู่น้า....แต่คงน้อยหว่าหมอติ๊บละ o22 ผมก็รักหมอไม้อยู่น้า  ให้สอง  :กอด1:  เลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 11:08:47

deadman.............ไว้วันหลังจะพาหมอติ๊บมาทักทายใหม่นะคับ  อย่าพลาดอีกละกัน

sweetener...........ซิ่มก็เชื่อเขาไปเรื่อย  ทรงกลมที่ไหนออกจะ วี เชฟขนาดนี้  เดี่ยวคืนนี้ต้องให้หมอติ๊บดูใหม่ละ

nonae.................ก็หมอติ๊บน่ารัก  หมอติ๊บดี  หมอติ๊บพูดไรใครๆก็เชื่อหมดเลย  มันน่า....นัก

Uonlii_I.............. เฮ้อ   สงสัยเล่นบทคนดีเกินไปหมอติ๊บเลยได้ใจ  คราวหลังเล่นบทโหดมั่งดีกว่าจะได้เกรงกลัว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-06-2010 11:10:55

อ้างจาก: dr.mike ที่ 14-06-2010 10:28:32  

Uonlii_I  ,  sweetener   เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยดีจัง  ใช่ซิความหล่อของผมมันนานจนเบื่อแล้วนิ  สู้ความน่ารักใสๆของคนมาใหม่ไม่ได้  เชอะ  งอนละ

กรรม พี่ตรูแอบมีงอนอีกแล้ว

สรุปตอนใหม่ พี่ไม้จะโพสต์เองหรือให้น้องโพสต์ต่อครับ

แจ้งด้วยนะครับ หุหุ จะได้เตรียมสถานะการณ์ไว้ได้ทัน

และจะได้เตรียมใจให้พร้อม หุหุ

รักพี่ติ๊บที่สุด พี่ไม้ด้วย

อ้างจาก: dr.mike ที่ 14-06-2010 09:48:08  

hackz.........ย้ายบ้านไปอยู่กะพี่ Loidelohm ซะทีเหอะ  จะได้หมดปัญหากันทั้งคู่

ก็อยากอยู่นะ แต่ไม่รู้เค้าจะต้อนรับ ขับสู้ผมหรือเปล่า

แว๊บๆๆ ไปเรียนคาบต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 11:18:42

hackz ..........ไม่ได้งอนเฟ้ยยยย  แค่แอบน้อยใจหน่อยเดียวเองงง  แต่ยืนยันหัวผมไม่ได้ล้านน่ะ

                   ส่วนเรื่องโพสเองนี่ขอบายเลย  ความขยันมีไม่มากพอ  แฮคก็ไปตามที่บลอคมาอัพต่อเลยละกัน

              แต่ช่วงนี้ขอพักการอัพซักวันสองวันมาเชคเรทติ้งก่อนว่ายังมีคนติดตามอยู่รึป่าว  เดี๋ยวอัพตอนใหม่ให้แน่นอน

                     คุณ Loidelohm นายแฮคเค้าพร้อมแล้วนะ  ว่าไงดี  เอาไงดี  เอาใจช่วย 

กำลังคิดว่าตัวเองใจดีเกินไปกำลังจะเล่นบทโหดบ้าง  แต่ก็หดลงทันทีเมื่อตะกี้มีคำสั่ง ซักผ้า  ทำความสะอาดห้องให้เสร็จแล้วก็ไปรับก่อนห้าโมง  แล้วพาไปทานข้าวด้วย 
สั่งจริงงงงงเดี่ยวเหอะ
.
.
.
.
.
.
.
.
   
เดี๋ยว 

เดี๋ยว  ไปทำก็ให้เดี๋ยวนี้เลยคร้าบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-06-2010 11:22:17

ปะ หมอไม้ใกล้เที่ยงละ
เจอกันที่บ็อง ซิ่มจะไปซื้อมะตะบะกับโดนัท

เรตติ้งยังแรงจ้า  มาต่อเถอะนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 14-06-2010 11:22:42

ค้าบผมจะพยายามทำตัวให้ว่าง  เมื่อวานเพื่อนนัดไปดูหนังกัน  พอถึงห้องก็โดนเพื่อนแย่งเล่นคอม  อดเลย   

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 14-06-2010 11:29:14

หมอไม้ก็แหม ถ้าไม่มีหมอไม้ที่ดีขนาดนี้ หมอติ๊บจะรักได้ไงคะ  :กอด1:
แล้วถ้าหมอติ๊บไปเรียนต่อหมอไม้ไม่คิดถึงแย่เหรอ? ปกติหมอติ๊บเรียกว่าลุงเหรอเนี่ย  :z1:

อ้างถึง

กำลังคิดว่าตัวเองใจดีเกินไปกำลังจะเล่นบทโหดบ้าง  แต่ก็หดลงทันทีเมื่อตะกี้มีคำสั่ง ซักผ้า  ทำความสะอาดห้องให้เสร็จแล้วก็ไปรับก่อนห้าโมง  แล้วพาไปทานข้าวด้วย สั่ง จริงงงงงเดี่ยวเหอะ

  :m20: ตกลงใครเล่นบทโหดกันแน่เนี่ย

อ้างถึง

เดี๋ยว  ไปทำก็ให้เดี๋ยวนี้เลยคร้าบบบบบบ

  :jul3:

ปล.อันนี้นอกเรื่องนิดนุงค่ะ...อาจารย์สมศักดิ์ ....นามสกุลไรอ่ะคะ
พอดีว่าเดี๋ยวให้ลูกสาวไปสืบหา ไปรักษารากฟันนะแหละ เหอๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 14-06-2010 11:35:01

มาแสดงตัวว่าัยังติดตามอยู่ แต่ไปอย่างช้า ๆ เหมือนรถขายโิิ่อ่ง
เพราะงานกองสุ่มเท่าตัวหมอติ๊บ  :z2:

หมอติ๊บมาเราก็ไม่ได้คุยเหมือนเดิม เพราะช่วงเวลานั้น คนที่บ้านจองหน้าคอม  :sad4: มีเล้าเตอร์ตัวเดีัยวเหมือนกันเลย

ขอให้รักกันมาก ๆ นะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 14-06-2010 11:35:26

" คุณ Loidelohm นายแฮคเค้าพร้อมแล้วนะ  ว่าไงดี  เอาไงดี  เอาใจช่วย  "

OK, but I have no Mr. Jazz to take him everywhere like Dr. Mike took Dr. Tipp.
How can I do?
May be....may be     bicycle!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Oh my god!! how wonderful am I 55555555555555555+


That's alright, I know. Thank you.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 14-06-2010 11:40:45

มาแสดงตัวว่าัยังติดตามอยู่ค่า


แวบมาให้กำลังใจทั้งคนแต่งคนโพส :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 12:01:19

Phing...........ขอบคุณสำหรับการติดตามคับผม  แต่ขอไรอย่างได้ป่าวคับ  เรียกว่าคนเล่า  ดีกว่าคนแต่งนะ
                  เพราะคำว่าคนแต่งเหมือนไม่ได้มาจากเรื่องจริง  แต่ถ้าเป็นคนเล่าดูมันฟังถนัดหูกว่าอะคับผมว่า

Loidelohm....เอาใจช่วยให้นายแฮครับรักไวๆนะคับ  เอาน่าแฮค  จักรยานก็โอเคน่า  ดีดว่าเดิน

AfTerShoW...อย่าให้รักมากกว่านี้เลบคับ  แค่นี้ก็ตามหึง ตามหวง ไม่ไหวละ  ขนาดยอมหมดทุกอย่างแล้วนะนี่




ปล.ขอตัวไปจัดการ...................ซักผ้าก่อนนะคับ  เดี๋ยวผมโดนนนน 

ปล.2  ยืนยันหนักแน่น หมอไม้ไม่เคยกลัวเมียยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 14-06-2010 12:14:27

ซักผ้านี่...หมอไม้...ซักเครื่องหรือซักมือ... :m25:
อย่าซักเพลิน...จนลืมกินข้าวเที่ยงนะ...
เด๋วผอม...จะจำกันไม่ได้...อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 14-06-2010 12:33:46

แวะมาทักหมอไม้กะนายแฮคตอนเที่ยงอะ

เห็นหมอไม้ทำงานเป็นแม่ศรีเรือนอย่างนี้

ระวังจะโดนกดนะคร๊าบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 14-06-2010 12:37:03

 :sad4:อ่าน Reply ของหมอไม้ กับหมอติ๊บ ตั้งแต่เมื่อคืน  อิอิ  น่ารัก ดี  และเข้าใจแล้วว่าหมอไม้ ถนัดเรื่องฟัน  เก่งเรื่องฟัน ต่อไปคงเป็นผู้เชียวชาญ เรื่อง ฟัน ฟัน ฟัน ด้วย จะเป็น ดร.แล้ว :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 14-06-2010 13:03:52

มาต้อนรับคุณหมอติ๊บผู้น่ารักไม่ทัน  :serius2:
*ดิ้นพราดๆ*


แต่ว่าได้อ่านที่คุณหมอติ๊บมาโพสท์แล้ว ยิ้มอ่ะ คุณหมอติ๊บน่ารักได้อีก หุหุ
พลีชีพเป็นแฟนคลับคุณหมอติ๊บแล้วนะ ^^


คุณหมอไม้ จะบอกว่ายังไม่หายไปไหนนะ ยังอ่านอยู่
แต่..เวลาว่างมันหมดแล้วววววว  :o12:
อาจจะอ่านแต่ไม่ได้เม้น, เม้นช้า ... (เป็นไปได้จะพยายามเข้ามาเม้นแสดงตัวทุกตอน)
นั่นแหละค่ะ บอกไว้ก่อนว่ายังอ่านอยู่ ไม่ได้หายไปไหน คุณหมอไม้ก็ห้ามหายห้ามอู้ด้วยนะ


 :กอด1: ทุกคน โดยเฉพาะคุณหมอติ๊บ ฝากคุณหมอไม้กอดคุณหมอติ๊บแน่นๆทีนึง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 13:07:50

knightofbabilon........บอกแล้วให้มาติดตาม  มัวแต่ไปดู (นัก) บอลก็เลยพลาดโอกาสเมื่อคืนอะดิ

konthai1978 ...........มีความสุขกันจริงนะ  ตอนผมถูกกัก  ถูกเผาเนี่ยยยยยย

lomekung...............ก็ไม่เชิงเป็นแม่ศรีเรือนแต่อย่างใด  แต่ทั้งหมดที่ทำไปเพราะ.....ผมไม่สู้เมีย  ฮ่าๆ

nonae....................ซักเครื่องครับผม  ไม่ผอมหรอก  หล่อ  แมน  แฮนซั่ม  ฟอเรเวอร์

อยู่เฝ้าห้องคนเดียวแสนจะเปลี่ยวใจ  จะมีใครโยนอะไรมาให้กินมั้ยน้อวันนี้   เฮ้ออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 14-06-2010 13:10:40

แหงะ ไม่ได้ไปตามนักบอลซะหน่อย คอมไม่ว่างตะหาก
**แทบดิ้น**

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-06-2010 13:28:17

ซิ่มชวนไปบ็องหมอไม้ไม่ยอมไปเองนิ

ซื้อฝอยทองกลับมาด้วย   อร่อยๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 14-06-2010 13:36:21

ขอบคุณจ้า  o1 Thank you for your kindness....


หมอไม้นี่ไม่ได้มีดีแค่หล่อจริงๆ ....

...ซักผ้าก็เก่ง กวาดบ้านถูบ้านก็เยี่ยม เฝ้าบ้านเอ้ย อยู่บ้านคนเดียวก็ได้  :laugh:

คนหล่อทำอะไรก็ดูดีไปโม๊ดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 14-06-2010 13:50:15

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ วันนี้กลายเป็นพ่อบ้านไปเเล้ว

รีบๆๆๆทำให้เสร็จน่ะค่ะ ไม่เสร็จเดี๋ยวโดนพี่หมอติ๊บดุ

อ้อ!!เเต่หนูเชื่อพี่หมอติ๊บเรื่องซิกเเพคน่ะค่ะ

ว่ามันน่าจะมารวมกันเป็นก้อนเดียว

เพราะพี่หมอทำอาหารเก่งออก ม่ายเชื่อหรอกว่าพี่หมอไม้จะVเชฟ

พี่หมอติ๊บน่ารักที่สุดดดดดดดด เนอะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 14-06-2010 13:52:38

นึกว่านายแฮคกี้หายไปไหนซะอีก ที่ไหนได้ไฟที่บ้านดับ แสดงว่าบ้านอยู่ออกไปจากตัวเมืองช่ายป่าวเนี้ย ฝนตก ไฟดับ มันมีมาคู่กันตั้งนานแระ เจอเหตุการณ์แบบนี้ทุกครั้งที่เข้าหน้าฝนเหมือนกัน  :jul3:

หมอไม้ต่อภาคสองเร็วๆนะค้าบ ไม่ได้ทวงแต่อยากจะอ่านแล้วอะ o18

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: (อันนี้กอดหมอติ๊บคนเดียว  :pigha2:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 14-06-2010 14:04:30

หมอติ๊บลาพักร้อน 1 อาทิตย์ไม่ใช่เหรอค่ะ
ไหง๋หมอไม้อยู่บ้าน ซักผ้า ทำความสะอาดบ้านหละ
รู้เลยว่าบ้านนี้ใครใหญ่ 555 (หมอติ๊บสู้สู้น๊ะ o13)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 14:31:47

sweetener..........ก็อยากไปนะซิ่ม แต่เขาสั่งให้เฝ้าบ้าน ใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกิน  เลยไม่อยากขัดคำสั่งเค้า

Uonlii_I..............ก็บอกไปอีกแล้วเช่นกันคับว่าผม  นายหมอไม้   ไม่ได้มีดีแค่รูปหล่ออย่างเดียว  ฮ่าๆๆๆๆ

puenfriend...........หลังๆเลยต้องเสียตังค์ไปเข้าฟิสเนสนี่แหละคับ  เพราะพักหลังๆมานี่หมอติ๊บอาการหนักเล่นไปซื้อตำราทำอาหารมาลองทำตาม  ผมมีหน้าที่ชิม  แต่ถ้าชิมแล้วบอกไม่อร่อยก็โดนอีกอะ  พอบอกว่าอร่อยก็ต้องกินให้หมด
นี่ถ้าไม่เกรงใจนะ  หมอติ๊บก็หมอติ๊บเหอะ

gun.....................ตอนสองกำลังตามไวๆนี้  อดใจรอแป๊บนะคับ  พอดีมีส่วนเป็นวิชาการนิดหน่อยเลยต้องขอจิ๊กมาจากหมอติ๊บบางส่วน

8X......................หมอติ๊บลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์คับ  ไม่ได้ทำงานที่โนงบาลแต่ไปดำเนินเรื่องไปเรียนต่ออยู่อ่ะคับ
เลยให้ผมเฝ้าบ้านอยู่แบบนี้นี่แหละ

แถมบอกให้ผมคอยไล่นกพิราบที่ชอบมาเกาะระเบียงคอนโดให้ด้วย    แถมกำชับบอกใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกินนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' พี่ติ๊บ ทักทายแฟนคลับ [P.34+]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-06-2010 14:39:19

อ้างถึง

นึกว่านายแฮคกี้หายไปไหนซะอีก ที่ไหนได้ไฟที่บ้านดับ แสดงว่าบ้านอยู่ออกไปจากตัวเมืองช่ายป่าวเนี้ย ฝนตก ไฟดับ มันมีมาคู่กันตั้งนานแระ เจอเหตุการณ์แบบนี้ทุกครั้งที่เข้าหน้าฝนเหมือนกัน

หรือเรียกง่ายๆ ว่า "บ้านนอก" นั้นล่ะครับ หุหุ

ในช่วง 2-3 วันนี้ (อาจ)จะไม่ได้เห็น Movie หน้าผมซักพัก ก็ไม่ต้องตกใจ(หรือมีบางคนดีใจ) ก็ว่ากันไป

ปล. มีแต่คนบอกรักพี่ติ๊บ พี่ไม้ ไม่มีใครบอกรักและกอดคนโพสต์บ้างเลย หุหุ(อ้อนเอาโล่)

ไปน๊าครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 14-06-2010 14:49:54

เตรียมผ้าเช็ดหน้าเรียบร้อยแล้ว

เห็นหมอไม้บอกว่า ภาค 2ระวังน้ำตาจะท่วมจอ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 14:54:18

แวะมาทักทาย  บ่ายๆวันทำงานของคนบางคน 

วันนี้ขออนุญาตทักทายแต่เพียงเท่านี้นะคับ  จะต้องขับรถไปรับคุณหมอติ๊บก่อน

ซักผ้าเสร็จแล้ว  ทำงานบ้านเสร็จเรียบร้อยทุกอย่าง  เพราะใคร  ไม่อยากพูดเลยยย

เป็นผลพวงมาจากการแอบเอารูปมาขึ้นโปรไฟล์โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าของรูป

เลยโดนทำโทษด้วยการให้งานบ้านสารพัดอย่าง  คนอะไรใจร้ายจริงๆ

ทำงานเสร็จแล้วยังต้องให้ไปรับอีก  เจอกันเมื่อไหร่นะคอยดูๆ ดุๆแบบนี้อยากเจอนัก
.
,
,
,
,
,
,
,
,
,
จะตามใจทุกอย่างเลยคร้าบบบบบบบบบบ   แฮะๆ  ไม่กล้าขัดขืนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-06-2010 14:59:48

เอออ
วันนี้ซิ่มมะมีสอนเลยเหมือนว่างงาน

ทั้งหมดทั้งมวลที่ทำให้หมอติ๊บ
ก็บอกชาวโลกไปสิคะว่าหมอไม้รักหมอติ๊บ
:กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 14-06-2010 15:03:46

 :o8: นั่งอ่าน reply ของหมอไม้ที่ทำงานอ่านไปยิ้มไป คนที่ทำงานบอกว่าแกเป็นไรเหรอ นั่งยิ้มอยู่ได้คน แกบ้าเหรอ 55 ก็คนมันมีความสุข นะ :impress2:  หมอติ๊บไปเรียนตั้งหลายปีนะ หมอไม้ เหงาแย่เลย น่าสงสารจัง คนไกลแฟน  :sad11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 14-06-2010 15:07:28

อ้างถึง

แถมบอกให้ผมคอยไล่นกพิราบที่ชอบมาเกาะระเบียงคอนโดให้ด้วย    แถมกำชับบอกใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกินนน

 :m20:  :m20: วันๆไม่มีไรทำมานั่งขำหมอไม้ เกียร์มัว นามสกุลเริ่ด ฮ่าๆๆ

อ้างถึง

วันนี้ซิ่มมะมีสอนเลยเหมือนว่างงาน

หวัดดีค่ะซิ่ม วันนี้ก็ว่างงานเหมือนกัน เลยเข้ามาแซวหมอไม้สุดหล่อลิ่มทิ่มประตู

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 14-06-2010 15:28:55

นังเย็น เอ๊ย หมอไม้ ถูบ้านเสร็จแล้ว

ไปล้างจานด้วย ยังกองอยู่เต็มหลังบ้านเลยนะ


แหมๆๆๆ ใครว่าหมอไม้ไม่หล่อ ลองเอารูปมาดูซิ จะช่วยตัดสินใจให้จ้า
เอ้า ใครเห็นด้วย ยกมือขึ้นเร้วววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 14-06-2010 15:30:55

อ้างจาก: dr.mike ที่ 14-06-2010 14:54:18  

แวะมาทักทาย  บ่ายๆวันทำงานของคนบางคน 

วันนี้ขออนุญาตทักทายแต่เพียงเท่านี้นะคับ  จะต้องขับรถไปรับคุณหมอติ๊บก่อน

ซักผ้าเสร็จแล้ว  ทำงานบ้านเสร็จเรียบร้อยทุกอย่าง  เพราะใคร  ไม่อยากพูดเลยยย

เป็นผลพวงมาจากการแอบเอารูปมาขึ้นโปรไฟล์โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าของรูป

เลยโดนทำโทษด้วยการให้งานบ้านสารพัดอย่าง  คนอะไรใจร้ายจริงๆ

ทำงานเสร็จแล้วยังต้องให้ไปรับอีก  เจอกันเมื่อไหร่นะคอยดูๆ ดุๆแบบนี้อยากเจอนัก
.
,
,
,
,
,
,
,
,
,
จะตามใจทุกอย่างเลยคร้าบบบบบบบบบบ   แฮะๆ  ไม่กล้าขัดขืนนน

คุณหมอคะ แค่นี้มันยังเล็กน้อยนะจะบอกให้ 55+
อ่านมาไอ้เราก็นึกว่าจะกล้าหือ
สุดท้ายก็กลัวหมอติ๊บอยู่ดี  :laugh:

ณ จุดนี้ ลำเอียงค่ะ ขอเข้าข้างหมอติ๊บแบบเห็นชัดๆไปเลย หึหึ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 15:47:32

มีคนส่งแมสเซจมาบอกว่า  หมอติ๊บหน้าเหมือนฟลุค เกริกพล

จะบอกว่ายังไงดีหว่า  หน้าตาอ่ะเหมือนนะคับยอมรับว่าบางมุมเหมือนฟลุค

แต่นิสัยนี่การันตีว่าต่างกันเยอะ  อันนี้ไม่เคยเห็นไปจีบใครก่อนซักที   ไม่เจ้าชู้ด้วยนะเท่าที่รู้

วันก่อนไปเดินห้างกันมีเด็กมัธยมมาขอเบอร์  หมอติ๊บกลับไปด้วยความเอ็นดูว่า
.
.
.
.
.
.
.
.


หาตังค์เลี้ยงสเวนเซ่นพี่ได้ครบ 365 วันในหนึ่งปี  พี่จะยอมให้น้องจีบเลยยยย

ก่อนยิ้มหวานๆแล้วเดินจากไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-06-2010 16:00:35

แต่รูปที่หมอติ๊บถือกล้องอ่ะ ซิ่มว่าเหมือนใครสักคนที่ซิ่มยังคิดไม่ออก

หมอติ๊บชอบถ่ายรูปหรือคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 14-06-2010 16:01:51

อีป้าแก่ๆ มาตามหาเลขเด็ด(หวย) งวดนี้ บอกมาสะดีๆ ตามสัญญา 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 14-06-2010 16:14:53

 ไหนว่าจะรีบออกไปรับศรีภรรยาไง ทำไมมานั่งเปลี่ยนรูป มาโพสข้อความได้หว่า  เดี่ยวเหอะ  :m16:..........คอ....ขาด :fire:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 14-06-2010 16:49:19

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 14-06-2010 16:01:51  

อีป้าแก่ๆ มาตามหาเลขเด็ด(หวย) งวดนี้ บอกมาสะดีๆ ตามสัญญา 555

รอฟังกะป้านัท...เผื่อฟลุคด้วย...5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 14-06-2010 16:49:32

วิ่งเข้ามา :กอด1: หมอติ๊บกะแฮคกี้แล้ว :z13: หมอไม้เบา ๆ 1 มร
แล้วก็ :oni1: หนีไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 14-06-2010 17:24:04

เริ่มงงและสับสนกับรูปแล้วหละค่ะ
ทางที่ดีลงรูปคู่เลยดีมั้ยค่ะ อิอิ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-06-2010 17:42:58

อ้างจาก: dr.mike ที่ 14-06-2010 15:47:32  

มีคนส่งแมสเซจมาบอกว่า  หมอติ๊บหน้าเหมือนฟลุค เกริกพล

จะบอกว่ายังไงดีหว่า  หน้าตาอ่ะเหมือนนะคับยอมรับว่าบางมุมเหมือนฟลุค

แต่นิสัยนี่การันตีว่าต่างกันเยอะ  อันนี้ไม่เคยเห็นไปจีบใครก่อนซักที   ไม่เจ้าชู้ด้วยนะเท่าที่รู้

วันก่อนไปเดินห้างกันมีเด็กมัธยมมาขอเบอร์  หมอติ๊บกลับไปด้วยความเอ็นดูว่า
.
.
.
.
.
.
.
.


หาตังค์เลี้ยงสเวนเซ่นพี่ได้ครบ 365 วันในหนึ่งปี  พี่จะยอมให้น้องจีบเลยยยย

ก่อนยิ้มหวานๆแล้วเดินจากไป

ตีลังกายันด้วยคนว่า เหมือนมากๆ เลยอ่า นี่ๆ ดูเลย
(http://xchange.teenee.com/up01/post-3511-1266116686.jpg)
(http://women.kapook.com/wp-content/uploads/2008/11/fluke_komchadluek.jpg)

คืออยู่บ้อ ข้อยว่าคือหล้ายๆ หลายตั้วะ

มีไผ๋ว่าคือข่อยแหน่ อิอิ

ลาวแตกซะงั้น

ไปล่ะ งานท่วมหัว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-06-2010 18:02:44

 :z1: คล้ายในบางมุมแฮะ  อิอิ

แต่ถ้ามีแฟนนิสัยแบบฟลุคก็ไม่ไหวน่ะ  เก่งกาจเกินไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-06-2010 18:26:47

หมอติ๊บอารมณ์เบื่อๆ ก็ยังหน้ารักเนาะ

หมอไม้ ต่อเรื่องสักทีเถอะค่ะ ซิ่มจะลงแดงแระ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 14-06-2010 18:38:51

ดีใจ เจอหมอไม้...แล้วหายไปไหนแล้วหล่ะ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 14-06-2010 18:42:03

ฮ่าๆๆๆๆ อยากจะรู้พี่หมอไม้หรือจะกล้าทำอารัยพี่หมอติ๊บ

เเหมมมม ดีออกมีคนทำอาหารให้ทานทุกวัน

น่าอิจฉาจะตายเนอะ

นี่ถ้าใครที่คิดจะมาจีบหมอติ๊บ

คงต้องเป็นหุ้นส่วนของสเวนเซ่น หรือไม่ก้อร้านไอศครีมเป็นของตัวเอง

เเต่ใครจะกล้าจีบได้เล่า หมอไม้ก้อคงจะ :fire: :fire:ทันที

อิอิอิอิ  วันนี้กลายเป็นพ่อบ้านไปโดยปริยาย >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-06-2010 21:07:01

อีกกี่กระทู้ ผมจึงจะสามารถ กด+ ได้ขอรับ

อยากรู้จั่งฮุ้

แล้วก็แว๊บๆ เช่นเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 14-06-2010 21:15:24

^
^
250 รีพลายจ้า ถึงจะกด + ได้ ^^

พี่หมอไม้ ดีแล้วค่ะที่กลั... เอ้ย เกรงใจพี่หมอติ๊บ มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วค่ะ

บวกให้ทั้งไร้ท์เตอร์และคนโพสน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 14-06-2010 21:37:29

ไปข้างนอกเพิ่งมา แวะโต๊ะทำงาน เดี่ยวจะกลับบ้านแย้ว
ผ้ายังไม่ซักเหมือนกัน แต่จานไม่ได้ล้าง ใช้ถาดหลุม ฮี่ ฮี่....
ส้วมไม่ต้องขัด (มีฝ่ายดูแลทำให้)
ถูบ้านเหรอ เออ หมอไม้เปิดคอร์สชายดูแลบ้านหน่อยจิค้าบบบบบบบบ
ท่าจะเอ็กสะเปิดแฮะ

หมอไม้ทำกับข้าวเป็นมั้ยครับ

 :a5:                   :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 14-06-2010 21:47:33

นาย Hack ยังกด + ไม่ได้

งั้นกด +1  ให้ก่อนแระกานนน

+1 ให้หมอไม้ด้วย เปงกำลังใจ

 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 14-06-2010 22:15:42

มองด้านข้าง

หมอติ๊บคล้าย....

อู ภาณุ อ่ะ

(จากรูปก่อนที่ลงเมื่อกลางวันน่ะจ๊ะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 14-06-2010 23:23:03

ยังงี้ล่ะีพี่ไม้ คนน่ารักมักใจร้าย แต่ก็ยังรักใช่ไหม๊หล่า โหย เล่นบอกว่าหาตังเลี้ยงติมให้ได้ทุกวันงี้ใครจะไปมีล่ะเนียะ งี้พี่ไม้ก็คงจะหมดค่าไอติมไปพอสมควรอ่ะดิ 5555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 15-06-2010 00:16:06

ไล่อ่านถึงตอน 37 ละ  เหนื่อยจริงๆเลย  แต่ได้ความหวานกลับมาแทนแล้ว   น่ารักกันจริงๆเลย

ขอบคุณ  hackz  ที่นำมาลงให้อ่านกันคับ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: Mercy ที่ 15-06-2010 02:53:00

สวัสดีค่ะคุณหมอพี่ไม้ (ขอเรียกพี่คาดว่าอายุจะมากกว่า)
และสวัสดีค่ะคุณหมอน้องติ๊บ (ขอเรียกน้องเพราะคาดว่าอายุจะน้อยกว่า)
(เหมือนตัวเองจะอายุอยู่ช่วงกึ่งกลางระหว่างสองหมอ)

พึ่งจะตามอ่านทันวันนี้ค่ะ น้อง knightofbabilon เป็นคนแนะนำให้มาอ่าน...
วันนี้ทั้งบ่าย (วันที่ 14) งานการเลยไม่เคลื่อนไปไหน หลบๆ ซ่อนๆ นายอ่านอย่างมีความพยายาม...
ตอนเย็นไปฟิตเนทกลับมาก็รีบกลับมาอ่านต่อ...

จนตอนนี้ตามทันแล้วค่า.... :mc4:

เรื่องราวของทั้งคู่น่ารักมากๆ เลยค่ะ...อ่านแล้วอบอุ่นใจจังเลยนะคะ

อยากจะบอกว่า...เรารู้สึกว่าใกล้ชิดคุณหมอมากๆ ก็ตรงที่...
- ออฟฟิศเราอยู่แถวๆ ประชานิเวศน์ 1 ค่ะ (อยู่แถวโรคอลโร้ดค่ะ) ใกล้บ้านคุณหมอเลย
- เราไปบองมาเช่บ่อยมากค่ะ คนอยู่แถวนั้นไม่มีไรกินก็ไปกินกันไม่กี่ที่หรอกจริงไหมคะ ไม่บองฯ ก็ตลาดประชานิเวศน์ ชอบกินข้าวห่อใบบัวที่บองฯ ค่ะ กล้วยแขกก็อร่อยนะคะ
- เราเคยไปทำฟันที่คลีนิคแถวสะพานควายด้วย...แต่แถวนั้นคลีนิคหมอฟันเยอะนะคะ ไม่รู้ได้ไปแจ็กพอร์ตเจอร้านแม่หมอไม้รึเปล่าก็ไม่รู้...จำไม่ได้แล้วด้วยว่าทำกับคุณหมอผู้หญิงหรือผู้ชาย
- เราผ่านบำรุงราษฏร์ทุกอาทิตย์เลยค่ะ...มีธุระรูทีนที่จะต้องไปแถวนานา เวลาขับรถลงทางด่วนเพลินจิตก็จะต้องเลี้ยวซ้ายเข้าซอย 1 ไปทะลุบำรุงราษฏร์ ก่อนจะมาโผล่ซอย 3 เพื่อจะข้ามไปยังซอยอีกฝั่งหนึ่งค่ะ ปกติก็จะผ่านๆ ไปแบบไม่สนใจรอบข้างมากนัก แต่ต่อไปนี้ จะชลอๆ แล้วสอดส่องแอบมอง เผื่อเจอหมอติ๊บ อิอิ (ว่างๆ แวะไปนั่งสตาร์บัคที่บำรุงราษฏร์ดีกว่าเผื่อฟลุค ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นค่ะ) (แต่ว่าเคยรถติดอยู่ในบำรุงราษฏร์ สองชั่วโมง - -" )

ก็เลยแอบคิดว่า บางทีเราอาจจะเคยเดินสวนกันไปมาแบบไม่น่าเชื่อ ฮ่าๆๆๆ

อ่อ...เห็นคุณหมอมาโพสต์บอกว่าไปกินข้าวที่สยามกับหมอติ๊บไม่รู้จะกินไรดี มีมาแนะนำค่ะ

ปกติเราสถิตอยู่สยามเสมอค่ะ มากินข้าว ดูหนัง ช็อปปิ่ง ตัดผม ฟิตเนท ที่นี่ตลอด (มีความพยายามมากจากประชานิเวศน์ไปสยาม)

แนะนำค่ะ...
ถ้าชอบอาหารไทย-จีน ปกติถ้าคิดไม่ออกว่าจะกินอะไรจริงๆ ร้านที่กินบ่อยและประจำมากๆ คือ "นิวไลท์" ค่ะ พวกสเต็ก และข้าวต้มกับ อร่อยมากๆ ค่ะ อ่อขนมปังกลมกินกับเนยแยมที่นี่ขึ้นชื่อ ใครมาก็ต้องสั่งสั่งกันทุกโต๊ะค่ะ

ถ้าไม่อยากเดินไปฝั่งร้อน ถ้าอยู่ในพาราก่อน เราจะกิน Piri Piri กินร้านนี้บ่อยมากค่ะ ไก่ย่างกินกันเป็นตัวๆ เลยค่ะ (ตัวเล็กไม่ใหญ่มาก) ชอบไก่ย่างสูตรบอมเบย์ค่ะ แขกๆ หน่อย สปาเก็ตตี้ซอสเนื้อก็อร่อยค่ะ (ถ้าทานเนื้อนะ) ฟิชแอนชิพก็อร่อยปลาสดมากค่ะ

อีกร้านที่ทานบ่อยคือ ซีเครทฯ ค่ะ ร้านนี้เค้กก็อร่อย เป็นอาหารมาเลเซียค่ะ (จริงๆ อาหารมาเลฯที่มาเลฯ รสแย่มากค่ะแต่ที่นี่อร่อยซะงั้น) ชอบกินข้าวไก่เคบับ แล้วก็สลัดโซบะกับผักสดค่ะ

(มาแนะนำเผื่อครั้งหน้าไปอีกแล้วไม่รู้จะทานอะไรนะคะ จริงๆ มีอีกหลายร้านอยากแนะนำค่ะ ไว้จะมาบอกนะคะ)


ขอบคุณมากๆ นะคะที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ให้ได้รับรู้กัน...
ความรักสวยงามเสมอค่ะ...

ดูแลกันดีๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ... :L2:

แล้วจะคอยมาตามอ่านเสมอๆ ค่ะ  :กอด1: ทั้งคู่เลยค่ะ แต่ขอกอดหมอติ๊บมากกว่านิดนุง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-06-2010 09:38:27

Mercy..........โห คนบ้านใกล้กันมีโฮกาสคงได้ไปเจอกันนะคับ  ที่บองผมก็ไปบ่อยชอบไปกินข้าวห่อใบบัวเหมือนกัน

deadman.....อ่ะตามให้ทันไวๆนะคับ  เดี๋ยวเขาจะเริ่มภาคสองกันแล้ว  เดี๋ยวตามไม่ทันนะ

hipolymer....ตั้งแต่คบกันมา ค่าไอติมสร้างบ้านได้หลังนึงแล้วมั้งคับนี่อะ

MaeMoo .....ช่างสังเกต แต่เค้าบอกว่าเนื้อคู่กันมักจะหน้าตาคล้ายกันก็เชื่อไม่ได้แล้วดิเพราะผมหล่อประมาณ...โดม

lomekung...ขอบคุณสำหรับคะแนนคร้าบบบบบ

Loidelohm..เรื่องงานบ้านงานเรือนให้นายแฮคช่วยดีกว่านะคับ  เพราะอันนี้ก็ไม่เอ๊กเพิดเท่าไหร่แต่ที่ทำไปเพราะ เกรงใจล้วนๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-06-2010 10:02:52

ช่วงรอภาค 2 ลงตอนพิเศษบ้างไรบ้างก็ได้นะค่ะหมอไม้
อยากอ่านบ้างไรบ้างเงี๊ยค่ะ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-06-2010 10:33:08

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-06-2010 09:38:27  

Loidelohm..เรื่องงานบ้านงานเรือนให้นายแฮคช่วยดีกว่านะคับ  เพราะอันนี้ก็ไม่เอ๊กเพิดเท่าไหร่แต่ที่ทำไปเพราะ เกรงใจล้วนๆ

ยุกันไป ยุกันมา
ชอบกันขึ้นมาจริงๆ พี่ไม้รับผิดชอบด้วยเน้อ

เหอะๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-06-2010 10:51:08

มาขอกำลังสนับสนุน  ไหนๆก็เชียร์ผมกับหมอติ๊บเต็มที่ละ

ฝากเชียร์  hackz   :L1:  Loidelohm  ด้วยละกันคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2 [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-06-2010 11:08:26

เหอ เหอ ................

ผมไม่มีแจ๊ซ กะ เงินซื้อไอติมนะ
หมอจะรับเป็นผู้อุปการะคุณทั้งคู่มั้ยอ่ะ


ถ้าหมอโอเค เราสองคนก้อ โอเค

 :a5:                :m20: :laugh: :pigha2:

^
^
^
หมอไม้ตกใจนาดนั้นเลยเหรอ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2 (ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-06-2010 11:14:30

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับ เราสองคน ตอนที่ 53 ประวัติหมอหน้าเข้ม(จ๊ะโอ๋)
16:15 14/6/2010

“ขอบคุณคับพ่อ ขอบคุณคับแม่” ผมก้มกราบแทบอกพ่อกับแม่ก่อนกอดท่านทั้งสองด้วยความรัก

แล้วผมกับติ๊บก็พักกันอยู่ที่บ้านในคืนนั้นก่อนล่ำลาพ่อกับแม่ออก เดินทางกลับพิษณุโลกในตอนเช้าวันรุ่งขึ้น  และกลับ เข้าสู่หอพักในช่วงเที่ยงของวันเดียวกันนั้นเอง
 
“เป็นไงบ้าง เดินทางเหนื่อยมั้ย” ติ๊บเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับนำน้ำเย็นมาให้ผม

“ก็ไม่เหนื่อยเท่าไหร่นะ สนุกดีออก” ผมตอบแล้วก็รับน้ำเย็นชื่นใจนั้นมาดื่มแก้กระหาย

“แล้วพี่ไม้เริ่มงานพรุ่งนี้เลยป่าว”

“ใช่แล้ว แล้วเราอ่ะเริ่มเรียนวันไหน”

“เริ่มเรียนซัมเมอร์อาทิตย์หน้าคับ พี่ไม้แหละรีบรับติ๊บกลับมาทำไมก็ไม่รู้” แทนคำตอบผมรวบเอวบางมานั่งตัก ก่อนบอกข้างๆ หูติ๊บ

“ก็พี่คิดถึงอยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว ก็เลยต้องไปรับกลับมา”

“อืม ให้จริงเหอะ แน่ใจนะว่าช่วงที่ติ๊บไม่อยู่ไม่ได้ไปซนที่ไหน” ติ๊บถามและจ้องหน้าผม

“ไม่มีจริงๆ สาบานได้ มีติ๊บคนเดียว” ผมบอกก่อนหอมแก้มใสๆ นั้นไปหนึ่งที
 
เวลาที่คนเรามีความสุขนี่มันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วจริงๆแฮะ  ดูซิ เพิ่งกลับมาจากนครพนมไม่กี่วันนี่ผ่านไปเป็นอาทิตย์แล้ว  ตอน นี้ติ๊บลงทะเบียนและเริ่มเรียนซัมเมอร์แล้วส่วนผมก็ยังวุ่นวายอยู่กับการทำงานใช้หนี้ที่คราวก่อนลาไปเที่ยวเสียหลายวัน  แลกเวรกันกับเพื่อนๆ ที่ทำงานซะเต็มอัตรา
 
“วันเสาร์นี้พี่ต้องทำงานนะ ติ๊บมีโปรแกรมทำอะไรรึป่าว”

“วันเสาร์ อาทิตย์ จะเริ่มมีรุ่นพี่มาติวกลอสให้แล้วคับ” (กลอส คือศัพท์ที่ไม่เป็นทางการนักแต่นักศึกษาแพทย์มักเข้าใจและหมายถึง การเรียนในรายวิชากายวิภาคศาสตร์)
 
“เสร็จกี่โมงให้พี่ไปรับกี่โมงอ่ะ” ผมถามติ๊บในขณะที่เราทานอาหารมื้อเย็นใน ค่ำวันศุกร์

“ยังไม่รู้เลยคับ วันแรก แต่ตามกำหนดการพี่เค้าติวให้แค่ภาคเช้า บ่ายๆ ก็ปล่อยแล้วมั้ง”

“งั้นถ้าติ๊บเสร็จก่อนก็ไปหาพี่ที่แผนกเองละกันนะ”

“คับ เดี๋ยวเสร็จแล้วติ๊บก็ไปทำงานที่ คลินิกต่อไง”

“อ้าว ยังไม่เลิกอีกเหรองานพิเศษที่คลินิกผิวหนังนะ ไหนว่าได้เงินครบสองหมื่นแล้วจะพอ”

“ก็อยากหยุดอะแต่ติ๊บก็ยังพอไหว จะได้มีเงินส่งให้ป้าให้ย่าใช้ไง แค่นี้เอง ติ๊บยังสู้ไหว”

“อืมคร้าบบบ เก่งจริงๆ” ผมบอกพลางตักอาหารส่งให้

“บอกแล้ว ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว” อืมมมมม มาอีกแล้วมุกนี้ บ่อยไปแล้วติ๊บ
 
แล้วคืนนั้นหลังจากรับประทานอาหารมื้อค่ำเสร็จเรียบร้อย ผมสอบถามถึงแผนการดำเนินชีวิตของติ๊บในช่วงที่กำลังจะมาถึง
 
แล้ววันรุ่งขึ้นผมก็กลับไปทำงานตามปกติ ตกเที่ยงเจ้าตัวเล็กโทรมารายงานเรียบร้อยแล้วว่าจะเข้าไปอยู่คลินิคตอนเย็น และให้ผมไปรับที่คลินิคในตอนเย็นตามปกติ  ช่วงนี้ชีวิตของเราก็ดำเนินไปตามบทบาทหน้าที่ของแต่ละคน ตอนนี้ชีวิตติ๊บก็เริ่มลงตัวมากขึ้นั้งการเรียน การทำงาน  ส่วนผมเองก็ยังคงมุ่งมั่นกับการทำงานอยู่เช่นเดิม และชีวิตก็ดำเนินแบบนี้ไปเรื่อย  

อยู่กันสองคนก็มีความสุขดีจนผมไม่คิดจะไขว่คว้าดิ้นรนอะไรอีก เพราะเราอยู่กันสองคนตอนนี้ก็มีความสุขดีแล้ว
 
ติ๊บ กำลังจะเริ่มเรียนซัมเมอร์ในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ส่วนวันเสาร์อาทิตย์ก็จะไปเรียนกะรุ่นพี่ที่อาสามาติววิชากายวิภาคศาสตร์ให้กับ รุ่นน้องๆ ที่กำลังจะได้ขึ้นเรียนในชั้นปีที่สอง ของการเป็นนักศึกษาแพทย์  นี่ก็คงเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของมหาวิทยาลัยนี้ที่ทำให้ผม ได้เห็นถึงการพึ่งพาอาศัยของรุ่นน้องรุ่นพี่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้เป็น อย่างดี  ต่างจากมหาวิทยาลัยในเมืองหลายๆ แห่งซึ่งนัก ศึกษาจะต้องดิ้นรนขวนขวายและแข่งขันกันเอาเอง

กายวิภาคศาสตร์ (Anatomy) (http://th.wikipedia.org/wiki/กายวิภาคศาสตร์) เป็นการศึกษาโครงสร้างและการจัดเรียงตัวของร่างกายมนุษย์ สาขาวิชาหลักของกายวิภาคศาสตร์ได้แก่ มหกายวิภาคศาสตร์ (http://th.wikipedia.org/wiki/มหกายวิภาคศาสตร์) (Gross anatomy) ซึ่งเกี่ยวข้องกับ โครงสร้างที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า และจุลกายวิภาคศาสตร์ (http://th.wikipedia.org/wiki/จุลกายวิภาคศาสตร์) (Histology) ซึ่งเกี่ยวข้องกับ การศึกษากายวิภาคศาสตร์ในระดับจุลภาคซึ่งต้องใช้กล้องจุลทรรศน์ (http://th.wikipedia.org/wiki/กล้องจุลทรรศน์)
วิชากายวิภาคศาสตร์  Human Anatomy   หลายคนอาจไม่ค่อยคุ้นเคยหรือคุ้นหู เท่าไรนัก
แต่ถ้าบอกว่าเป็น วิชาที่เรียนเกี่ยวกับระบบโครงสร้างอวัยวะต่างๆ ในร่างกายของมนุษย์  หลายคนคงพอเข้าใจง่ายขึ้น  เพราะ จะมีส่วนที่เป็นแลป คือการผ่าศึกษาร่างกายมนุษย์จากร่างอาจารย์ใหญ่นั่นเอง  ซึ่งเป็นวิชาที่ผมไม่ค่อยจะชื่นชอบเท่าไหร่นัก  ดีนะ ที่ทันตแพทย์เรียนแค่ครึ่งตัวบน แล้วที่ดีกว่าแพทย์เอามากๆ ก็คือเราเรียนจากหุ่นมากกว่าจะเรียนจากร่างอาจารย์ใหญ่แบบเด็กแพทย์นั่นเอง
 
หลังจากจบการติวกับรุ่นพี่ในช่วงเที่ยงของวันเสาร์ อาทิตย์เรียบร้อยแล้ว  ติ๊บก็มีหน้าที่ไปดูเพื่อนๆเตรียมกิจกรรมในการรับรุ่นน้องที่กำลังจะมีขึ้น  ซึ่งก็เป็นธรรมดาซึ่งเด็กปีสองจะเป็นแกนนำในการรับน้อง  ส่วนเวลาที่เหลือก็จะไปทำงานที่คลินิกผิวหนังเช่นเดิม เพื่อหารายได้พิเศษและประสบการณ์จากการทำงานต่อไป
 
ใน ช่วงปลายเดือนของเดือนมีนาคม อากาศที่พิษณุโลกยัง ร้อนไม่มีวี่แววว่าจะลดลง เกือบหนึ่งปีที่ผมมาอยู่นี่ผมคิดผิดไปถนัดเลยที่คิดว่าที่นี่เป็นภาคเหนือตอนล่าง  อากาศคงไม่แตกต่างไปจากหลายๆ จังหวัดในเขต ภาคเหนือเท่าไหร่นัก  แต่ผมคิดผิดไปถนัด ที่นี่ไม่ว่าจะกลางวันกลางคืน และ ไม่ว่าจะเป็นเดือนไหนฤดูไหน  สิ่งเดียวที่ผมรับรู้ เมื่อมาอยู่ที่นี่ คืออากาศร้อนมากๆ อย่างเดียวเท่านั้นเอง  และที่นี่ก็มีสามฤดู คือฤดูร้อน  ฤดูร้อนมาก ฤดูร้อนสุดๆ ติ๊บเริ่มเรียนซัมเมอร์  และผมยังคงทำ งานเป็นปกติเช่นเคยและรอผลการสอบชิงทุนไปเรียนต่อแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะ มีผลแสดงความยินดีตอบกลับมาแต่อย่างใด

ช่วงซัมเมอร์นี้ ทางมหาวิทยาลัยกำหนดให้นิสิตแต่ละคนลงทะเบียนเรียนได้ไม่เกินเก้าหน่วย และทางคณะแพทย์ก็กำหนดให้เด็กเรียนซัมเมอร์เก้าหน่วยเต็มๆ แต่ก็ถือว่ายังดีอยู่มากเมื่อเทียบกับการเรียนยี่สิบกว่าหน่วยในภาคเรียนปกติ  ช่วงนี้ติ๊บเลยมีเวลาไปอยู่ที่คลินิคผิวหนังมากเป็น พิเศษ

“วันนี้มีหมอคนใหม่มาอยู่ที่คลินิกด้วยนะ” ติ๊บบอกในขณะที่เราสองคนกำลังทานอาหารมื้อเย็นภายในหอพักกันสองคน

“คลินิกเล็กๆ เองทำไมรับหมอหลายคนอ่ะ” ผมถามก่อนตักอาหารใส่ปาก

“ก็มีหมอเจ้าของคลินิกคนนึง แล้วแกก็รับหมอใหม่มาอีกคนนึงเพราะแกไม่ค่อยว่างแล้วช่วงนี้อะ” ติ๊บตอบกลับมาพร้อมกับที่ยังจัดการอาหารมื้อเย็นอย่างเอร็ดอร่อย

“แล้วเป็นไงมั่งอ่ะ หมอคนใหม่”

“หล่อ เข้ม เท่ห์ สมาร์ท พี่ไม้รู้จักเป็นอย่างดี ติ๊บก็รู้จักเป็นอย่างดี” ติ๊บ ตอบให้ผมสงสัยแล้วซิ ก่อนจะได้รับคำตอบที่ผมไม่อยาก ได้ยินเอาซะเลย

“พี่จ๊ะโอ๋ไงคับ แกมารับจ๊อบพิเศษที่ เดียวกับติ๊บเห็นบอกเก็บเงินไปเรียนต่อ”

“อ้อ นึกว่าใคร”

ผมตอบพลางนึกไปถึงใบหน้าเข้มในชุดกาวน์สีขาว ซึ่งดูขัดกันเป็นอย่างมาก ตอนนี้มาทำงานที่เดียวกับติ๊บด้วย ผมก็ต้องระวังมากขึ้นไปอีกอะดิเนี่ย

“ทำงานกับเขาก็ระวังตัวหน่อยแล้วกัน” ผมเตือน

“ระวังทำไมอะ พูดยังกะเค้าเคยทำอะไรให้เรางั้นแหละ” ติ๊บทำหน้างงๆ

“ก็ระวังมันจีบไง พี่ไม่ชอบมันเลย” ผมบอกพร้อมกับ เก๊กหน้าขรึมๆ บอกให้เจ้าตัวรับรู้ก่อนได้รับคำตอบมาเป็นการยิ้มหัวเราะร่า ราวกับเป็นเรื่องสนุกสนานซะงั้น

“แกก็จีบเล่นๆ ขำๆ ไปงั้นแหละ อย่าซีเรียสกะเรื่องนี้เลย ไว้เค้ามาจีบติ๊บจะบอกแล้วกัน” ติ๊บบอกผมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ข้างในใจผมดิ ร้อนใจซะเหลือเกินก็รู้กันอยู่ว่าไอ้หมอนี่มันไม่ธรรมดา
 
หลังจากนั้นมาไม่กี่วันผมก็รับรู้รายละเอียดเกี่ยวกับหมอจ๊ะโอ๋ ผ่านติ๊บที่เอามาเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้ผมฟังเสมอๆ ในแต่ละคืน และพอผมได้ฟังอะไรหลายๆ อย่างๆ เกี่ยวกับหมอจ๊ะโอ๋ก็ทำให้ผมหวาดกลัว มันไม่น้อยทีเดียว
 
ตั้งแต่ตอนก่อนๆ คงพอจำกันได้ที่ผมบอกว่าหมอจ๊ะโอ๋  เป็นชายหนุ่มหน้าเข้ม เป็นเพื่อนกับหมอกิ๊กเพื่อนสนิทของผม หมอคนนี้เดิมเป็นคนนครสวรรค์ เป็นทายาทร้านขายวัสดุก่อสร้างแล้วก็ยังเป็นทายาทเจ้าของรีสอร์ทในเขตภาคเหนือ หลายจังหวัด และมีกิจการปั๊มน้ำมันอยู่ในเขตจังหวัดภาคเหนือ อืมมม ฟังดูคล้ายๆ ลูกผู้มีอันจะกินแฮะ
 
ตอนนี้ไอ้หมอหน้าเข้มก็รับหน้าที่แพทย์ใช้ทุนอยู่ที่เดียวกันกับผม และกำลังเก็บเงินไปเรียนต่อทางด้านผิวหนัง  เลยหาประสบการณ์จากคลินิคผิวหนังเช่นเดียวกับติ๊บ
 
แต่ที่ผมไม่ชอบหน้าไอ้หมอหน้าเข้มนี่เอาซะเลยคงพอรู้นะคับ ว่าการแสดงออกไม่เก็บอาการเกย์ของมันเลย รวมถึงจีบติ๊บแบบไม่เกรงใจ ไม่เกรงสายตาผู้คนจะมอง แบบเกินหน้าเกินตาจนทำให้ผมเคืองอยู่บ่อยๆ  ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนกัน รู้จักกันคงโดนผมชกไปหลายทีแล้ว ไอ้หมอนี่
 
ในตอนทำงานที่คลินิกติ๊บต้องรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยแพทย์เพราะติ๊บ เองยังเรียนไม่จบยังไม่มีใบประกอบวิชาชีพ  หน้าที่ของติ๊บจึงเป็นการต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาในคลินิกให้ข้อมูลเบื้องต้นและช่วย หมอทำหัตถการต่างๆ เช่นทำหน้าลูกค้า  และเตรียมเครื่องมือให้หมอ  
 
ในบางวันที่หมอจ๊ะโอ๋อยู่ที่คลินิกกับติ๊บสองคนมักจะทำหน้าที่ เป็นติวเตอร์ในรายวิชาที่ติ๊บเรียนได้เป็นอย่างดีเพราะเรียนในสาขาเดียวกัน และผ่านบทเรียนนั้นมาแล้วจึงทำหน้าที่เป็นติวเตอร์ได้ดี  แต่ นอกเหนือจากนั้นเวลาหลังเลิกงานไอ้หมอหน้าจืดก็มักจะทำเกินเลยหน้าที่ของตัว เองเสมอๆบางครั้งก็มีการพากันมาส่งที่ห้อง  บางที เลิกงานแล้วก็พากันไปกินข้าว  หรือบางคราวเมื่อเลิก งานก็นั่งติวกันที่คลินิคจนดึกจนดื่นทำให้ผมต้องพลอยเป็นห่วง  แกมหวง นิดๆอยู่บ่อยๆเช่นกัน
นี่ ขนาดเพิ่งร่วมงานกันไม่กี่วันแต่ดูทีท่าของหมอติ๊บ  และหมอจ๊ะโอ๋ ดูจะสนิทสนมกันเอาไวมากๆเสียเหลือเกิน  เฮ้อ  ข้อเสียของการมีแฟนน่ารัก ก็แบบนี้นี่เอง
...> To be continue, coming soon!

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 15-06-2010 11:23:42

หายแวบไป แวบมา หมอไม้กับรีดเดอร์ แชทกันเมามันเลยนะค่ะ

แล้วเมื่อไหร่มาต่อภาค 2 ค่ะ ทิ้งให้อยากแล้วจากไป  :m16:

ถามอีกนิด หมอติ๊บจะไปเมื่อไหร่เหรอค่ะ  งัยก่อนไปมาเม้าท์ในเล้าก่อนนะค่ะ

คนมันคิดถึง  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-06-2010 11:27:29

^^ หุหุ ตอนใหม่มาแว๊ววว ขอบคุณค่ะน้องแฮ็ค

^^ เอาหละสิ ศัตรูหัวใจหมอไม้ดันมาทำงานที่เดียวกับหมอติ๊บซะด้วย  :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-06-2010 11:29:45

กึ่ย....ย..................ย
เกริ่มซะน่ากลัวเลยนะครับ หมอไม้


นี่ถ้ายังเป็นแบบตอนที่ยังจีบกันใหม่ คงต้องลุ้นจนคอโป่งแน่ๆ
แต่ เฮ้อออออออออออออออออออออ
8 ปีแล้วสินะ วางใจ ครับ วางใจ
ต่อให้หน้าเข้ม หน้าจืด หน้าใหน ก็ทำไรบ้านนี้ไม่ได้หรอก
แต่จะรออ่านต่อละกันครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 15-06-2010 11:46:29

ระแวงเกินไปหรือเปล่า ค่ะคุณไม้ 555 ตีตนไปก่อนไข้

สำหรับเรื่องที่ไม้ยุยงหาแฟนให้ hackz ก็ตกปากรับคำโอเคไปโลดเลยไอ้หนู

จะได้รู้ ว่า การมีแฟน สนุกสนาม มีความสุข หรือระทมทุกข์ แค่ไหน

แบบหมอติ๊บที่หาประสบการณ์จริง ตรงจริง เรียนรู้ด้วยตัวเอง 555555555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ทักทายแฟนคลับ [ภาค 2 Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-06-2010 11:59:55

ไม่เคยเรียนวิชานี้ แต่เคยเห็นอาจารย์ใหญ่ตอนเค้าจัดนิทรรศการวันมหิดล
ทำให้ซิ่มมิสามารถรับประทานข้าวขาหมูได้แม้แค่เห็นก็นึกถึงอาจารย์ใหญ่ขึ้นมาทันที
จนกระทั่งถึงวันนี้ซิ่มก็มะได้ทานหมูอีกเลย

ไว้ใจค่ะ ไว้ใจ ท่องไว้   

 :L2: ดอกไม้ช่อนี้สำหรับน้อง hackz

 :กอด1:  สำหรับหมอติ๊บที่น่ารัก

ปล.น้อง Hackz ตกลงโลดลูก มีแฟนแล้วมันกระชุ่มกระชวยนะ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 15-06-2010 12:43:29

มาแว้ววววววววววววว

หลังจากหายไปหลายวัน

 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-06-2010 12:46:11

อ่านตอนนี้แล้วเห็นใจหมอไม้นะเนี่ย แฟนน่ารักแบบนี้ ไปไหน มาไหนก็มีคนวิ่งมาจีบกันซึ่งๆหน้าแบบไม่ดูหน้าอินทร์หน้าพรหม
หมอไม้ก็แสร้งทำเป็นว่าเฉยๆ ไม่รู้สึกไร ทั้งที่ในใจนี่ไฟลุกท่วม  :fire: ถ้าถามว่าไม่เชื่อใจหมอติ๊บเหรอ...
ก็คงไม่ใช่แน่นอน เพราะหมอติ๊บก็มั่นคงดี มีอะไรก็บอกตลอด แต่ถึงอย่างนั้นบางคนก็พยาย๊าม พยายามทำตัวให้มีประโยชน์กับหมอติ๊บซะเหลือเกิ๊น
หมอติ๊บก็บริสุทธิ์ใจ แต่คนที่เข้ามาเค้าคิดไปอย่างอื่นมากๆ แถมมีกิจกรรมร่วมกันเยอะแยะไปหมด หมอไม้น่าสงสารน๊อ
จะห้ามใจไม่ให้หึงหวงก็ยากสุดเหมือนกันนะ งานนี้พี่เข้าใจหมอไม้นะว่ารู้สึกไงอ่ะ  :เฮ้อ:

ปล.พี่ทำงานอยู่ใกล้บำรุงราษฎร์แค่เอื้อม เดี๋ยวไว้เอาไอติมไปฝากน้องติ๊บได้ป่ะคะ 555+ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-06-2010 12:59:41

รีบนครับ
ผมก็เป็นราษฎรนะ
ไม่บำรุงผมมั่งเหรอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-06-2010 13:03:33

 :z13: จิ้มๆ ลอยลม

แหม่....ก็ให้น้อง Hackz บำรุงให้ ราษฎรคนนี้ดิ๊  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 15-06-2010 13:19:39

อยากจะบอกว่า เคยเรียนมาแล้ว Anatomy อีกตัวจะเป็น Physiology เรียนจากหุ่นมากกว่าเหมือนกัน
จำได้ว่าตอนเรียนจะเป็นคนกินมังสวิรัติไปโดยปริยาย แต่พอเลิกเรียนก็เหมือนเดิมกินทุกอย่างที่ขวางหน้า   :z2:
.................

เหมือนหมอไม้จะบอกเพิ่งจบปีแรก เอ่อ คือว่า จะทำเป็นไตรภาค หรือ อัฏฺฐภาค เราจะได้ติดตามได้ถูก :jul3:

มี แฟนน่ารักต้องทำใจคิดว่าจริงไหม ? รักแล้วจะไปกลัวอะไร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 15-06-2010 13:53:58

เย็นไว้โยม อาจจะไม่มีอะไรก็ได้
แค่อย่าเผลอเป็นพอ... แต่ก็นะ ช่วงนั้นหมอไม้คงกินไม่ได้นอนไม่หลับแน่ๆ

ชักอยากรู้แล้วว่า จะมีวิธีดัดหลังหมอหน้าเข้มยังไง


ปล. วันนี้ไม่ต้องซักผ้าเหรอคะ แล้วถูบ้านรึยังอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-06-2010 14:20:19

มีรถเข็นขายไม้กวาดผ่านไป
นึกถึงหมอไม้ทันที
ซักเดี๋ยวก็มีรถขายที่ตากผ้าผ่านไปอีก อ๊ะ นึกถึงหมอไม้อีกละ

เอ....ทำไมเห็นของพวกนี้ เราต้องคิดถึงหมอไม้นะ ...ทำไมกัน    :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-06-2010 14:37:13

 :mc4:   หมอไม้ไม่อยู่  หมอติ๊บมาแทน   แอบเล่น  แอบออน  แอบอ่าน  อย่าเอ็ดไปละ

มีเรื่องจะเผาต่อ  พูดถึงเรื่องแลปกลอสแล้วหมอไม้น่าสงสารที่สุดเลย

ไปรับติ๊บที่แลปทีไร  ขาสั่นพั่บๆๆๆๆ  เหงื่อแตกพลั่กๆๆ  มือไม้สั่น  ดมยาดมปื๊ดเอาปื๊ดเอา

แล้วก็มาโม้ว่าตัวเองเคยเรียนผ่านมาแล้ว  เก๊กไปงั้นแหละ  ตัวออกจะโต  กลัวผีซะงั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 15-06-2010 14:46:28

 :z13:พี่ติ๊บ


โชคดีจังได้เจอ
พอดีเห็นว่าตอนใหม่อัพแล้ว
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-06-2010 14:46:42

^
^
^
 :m20: :m20: :m20:

จริงดิน้องติ๊บ ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 15-06-2010 14:48:28

สวัสดีตอนบ่าย หมอติ๊บ เข้ามาเจอพอดี เรื่องแลปบางคนก็กลัวจริง ๆ นะ อย่างเพื่อนเรา เวลาเข้าแลปต้องพกยาดม + เกาะแขนเพื่อนอีกคนตลอด ที่หมอติ๊บเผาหมอไม้ พูดซะเห็นภาพ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-06-2010 14:48:57

^
^
หมอติ๊บ พรุ่งนี้ซื้อหวยเบอร์อะไรดีคะ
ซิ่มจะเอาไปสมทบซื้อเลนส์ตัวใหม่

ซิ่มอยากจิเห็นหมอไม้สภาพนั้นบ้างจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Solar cell ที่ 15-06-2010 15:10:19

หมอไม้ไม่อยู่... หมอติ๊บไปกินไอติมกะผมมั้ยคับ :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 15-06-2010 15:24:26

ฮ่าๆๆๆ วันนี้กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้ารึยังค่ะ

มีเเฟนน่ารักก้อต้องหวงเป็นธรรมดาเนอะ

ฮ่าๆๆๆๆ เเหมมมอยากเห็นจิงอาการขาสั่น พั่บๆๆๆ

กำลังนึกอยู่ว่าคนตัวโตขนาดนี้ จะเป็นยังไง

ปล. เเต่เป็นหนูก้อกลัวเหมือนกัน

จิ้มๆๆๆ เชียร์คู่คุณHackzกะคุณลอยลม

วี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดบูม :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-06-2010 15:48:13

ดมยาเลยเหรอ สูดฟืด สูดฟืด  ขาสั่นพั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โอ้ยตาย พระเจ้าช่วยกล้วยทอด
เราอุตส่าห์อยากได้แบบหมอไม้ซัก 3 คนจะได้อุ่นใจ เหอ เหอ
กลัวผีซะงั้น .....เอ่อ...อ................อ.......................................อ


แล้วท่านพี่จะตัวโต สูง ใหญ่ และ แมน ไปทำไมเนี๊ยะ  ....................กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก กรั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 :a5:                  :m20: :jul3: :laugh: :pigha2:    



( ผัวเผลอ เลยเจอเมียเผา ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
รีบกลับมาเลยนะ  ดำเกรียมหมดแย้ววววววววว )




ให้หมอติ๊บอีกที  ซู้ดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด   :pig4:     :mc4:      o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 15-06-2010 15:56:18

เอ๊ะ กลิ่นอะไรตุๆ คล้ายโดนเผา

ฮ่าฮ่าฮ่า หมอไม้โดนเผา เกรียมเลยเนี่ย

กลัวผีเหรอจ๊ะ เดี๋ยวจะส่งยันต์ไปให้ซัก 8 ผืน



เวลาซักผ้าดึกๆ ระวังดีๆ นะ บรื๊อออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-06-2010 16:02:48

 :m25:  งะ มันร้ายจริงๆ  แฟนใครเนี่ยยย

ไปอยู่คลินิคแป๊บเดียว  กลับมาออนไลน์ดูการอัพเดท  เจอเลยๆ

ไม่ได้กลัวอาจารย์ใหญ่นะคับ  แค่ผมไม่ชอบกลิ่นฟอร์มาลีนก็เลยต้องดมยาดมเท่านั้นเอง

มีการแอบมาออนไลน์ด้วยอ่ะ  ร้ายกาจจริงๆ  เดี๋ยวกลับมาต้องจัดการซะหน่อย  ฮึฮึ  จัดการ  จัดการ  จัดการ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
จัดการกวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า รีดผ้า เสร็จเรียบร้อยหมดแล้วคร้าบบบบบบบบบ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-06-2010 16:07:31

^
^
 :m20: :m20: :m20:
หมอไม้  ซิ่มคิดว่าจะแน่ๆ

ฝากถามหมอติ๊บหน่อยว่าพรุ่งนี้ซื้อหวยเลขอะไรดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-06-2010 16:27:25

ช่วยผมด้วยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมหัวเราะจนปวดท้องไปหมดแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ



หมอติ๊บเหมือนฟ้าแลบเลย ไวเท่าแสง แต่เสียงที่ตามมาสุดน่ากลัว ฮ่า ฮ่า



ไปเคลียร์กันเองเด้อออออออออออออออออออออออออออ
ทุกทีตอบเรียงคน วันนี้หมอไม้หมดแรง อิอิ
ไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเผา เขาเอาไม้เสียบตูด....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 15-06-2010 16:35:35

ว๊ายๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พี่หมอไม้ได้กลิ่นอารัยรึป่าววว

เหมือนจะเป็นกลิ่นอารัยไหม้ๆๆเรย ว่ามั้ย??

กลิ่นอารัยยยยยยยยยยยยยยยยหว่า

....


....


....


....


....


....


....


....


มีคนโดนเผา ฮ่าๆๆๆๆ ไหม้ซะเกรียมเลย

อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-06-2010 16:36:52

 :laugh:    หมอติ๊บนะคับ  แวะมาเผาอีกรอบในขณะที่เจ้าตัวถูกใช้ให้ลงไปซุปเปอร์มาร์เก็ตข้างล่าง

ที่ต้องยอมติ๊บขนาดนี้  เพราะกลัวจะต้องอยู่คนเดียวแล้วหิวตายอะดิ

วันก่อนติ๊บไม่สบายเข้าโรงบาล  พอกลับมาพักฟื้นที่ห้อง   ริจะอาจหาญทำกับข้าวให้ติ๊บกิน

หุงข้าวครึ่งวัน  ข้าวก็ไม่สุก  บ่นข้าวไม่ดี  หม้อหุงข้าวเจ๊ง  ไฟดับ  บ่นไปเรื่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เพราะคุณหมอไม้คนเก่งของทุกคน  ไม่รู้ว่าเวลาหุงข้าวต้องกดสวิตซ์หม้อหุงข้าวลง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-06-2010 16:38:07

 :laugh: 
 :pigha2:
 :m20:
 :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Mercy ที่ 15-06-2010 16:39:18

หมอติ๊บน่ารักไม่ไหวแล้ว  :-[ ฮ่าๆๆๆ

ว่างๆ แวะมาเผาอีกนะคะ...จะรอด้วยใจจดจ่อเลยค่ะ




ผลจากการมุมานะอ่านเรื่องของสองคุณหมออย่างหนักเมื่อวาน...ทำให้วันนี้งานเข้า งานเพียบยกกำลังสองไปเลยค่ะ...

แต่ไม่เป็นไร เราดีใจที่ได้ (แอบ) อ่านในเวลางาน ฮ่าๆๆๆ


กอดหมอติ๊บแน่นๆ สามที  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 15-06-2010 16:44:18

 :laugh: :laugh:

 :z2: :z2: :z2:

รู้สึกเหนื่อยเเทนคุณพ่อบ้านเรย

เเล้วถ้าพี่หมอติ๊บไปเรียนต่อ

เเล้วจะเป็นยังไงล่ะเนี๊ยยยยย

 :กอด1:กอดพี่หมอติ๊บ เเวะมาเผาอีกน่ะคะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 15-06-2010 16:45:39

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-06-2010 16:36:52  

วันก่อนติ๊บไม่สบายเข้าโรงบาล  พอกลับมาพักฟื้นที่ห้อง   ริจะอาจหาญทำกับข้าวให้ติ๊บกิน

หุงข้าวครึ่งวัน  ข้าวก็ไม่สุก  บ่นข้าวไม่ดี  หม้อหุงข้าวเจ๊ง  ไฟดับ  บ่นไปเรื่อย

หมอไม้จะทำข้าวแช่ ?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-06-2010 16:49:05

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


เจออีกเด้ง.งงงงงงงง


แล้วเค้าจะทำปุ่มไว้ทามม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย คุณพี่ก้อออออออออออออออออออ

555555555555555555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-06-2010 16:51:31

ระวังหน่อยก็แล้วกันหมอไม้ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-06-2010 16:54:20

อ้างถึง

หมอไม้จะทำข้าวแช่ ?

 :pandalaugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 15-06-2010 16:54:51

 :m20: หุงข้าวไม่กดสวิตไฟ แต่ทำไม่อย่างอื่นนี่ กดเป็น  :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 15-06-2010 16:58:22

ฮา :m20: ตลกมาก หมอติ๊บไปเรียน สงสัย หมอไม้ต้องย้าย ไปอยู่กะ พ่อแม่ แล้วละ อยู่คนเดียวอดตาย แน่ 555 :m20:
แต่เรื่อง กลัวผี อยากถาม อยู่เหมือนกัน ว่าคนเป็น หมอ นี่เขากลัวผี กันด้วย เหรอ ไม่น่าเชื่อ ขัดแย้งกะสิ่งที่เรียนมา มากๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-06-2010 17:01:12

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 15-06-2010 16:54:51  

:m20: หุงข้าวไม่กดสวิตไฟ แต่ทำไม่อย่างอื่นนี่ กดเป็น  :pigha2:

เห็นด้วยอย่างแรงค่ะป้า

แล้วหมอติ๊บไปเรียนท่านหมอไม้ของซิ่มจะดำรงชีพเยี่ยงไร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 15-06-2010 17:02:26

อายไม๊เนี่ย...หมอไม้...แล้วทำคุยว่าดูแลหมอติ๊บเป็นอย่างดี...
...ตกลงใครดูใครเนี่ย...
รู้สึกว่าจะไหม้จนเกรียมแล้วนะ... :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 15-06-2010 17:03:08

 :กอด1:คือว่า... คนในรูป ..ที่ถือกล้องอยู่อ่ะ น่ารัก จิง จิง  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 15-06-2010 17:07:19

ห้าๆๆ  หมอไม้หุงข้าวไม่สุกโทษไปทั่วเลยนะคับ   :laugh:

หมอติ๊บหวัดดีค้าบ  แวะมาเผาหมอไม้บ่อยๆนะคับ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 53 ก้าวสู่รุ่นพี่ปี 2(ประวัติหมอหน้าเข้ม)
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-06-2010 17:16:01

รู้สึกแถวนั้นเค้าจะรับผูกปิ่นโตนะ



วันนี้ไม่ใช่วันอังคารนะ แต่เป็นวันฮา คร้าบพี่น้องคร้าบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-06-2010 18:30:53

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับ เราสองคน ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น...
16:48 14/6/2010

“พี่ไม้เลิกงานหรือยังอะ” เสียงเจ้าตัวเล็กดังมาตามสายในช่วงค่ำของวันหนึ่งหลังจากผมเลิกงาน

“เลิกแล้ว กำลังจะไปรับคร้าบบบบ” ผมตอบติ๊บไป ในขณะที่กำลังเดินไปยังอาคารจอดรถ

“วันนี้หาอะไรกินเองแล้วกันนะ พอดีติ๊บ ติวแลปกับพี่ๆ เขาอยู่อ่ะ วันนี้ติววันสุดท้าย”

“ติวกะใครเหรอ”

“ก็กับเพื่อนๆ แล้วก็รุ่นพี่ที่เขามาติวให้อ่ะคับ”

“แล้วเราทานอะไรหรือยัง” ผมถามกลับไป

“ยังเลยวันนี้คงเลิกดึกหน่อยวันสุดท้ายแล้ว”

“อืมม งั้นเดี๋ยวพี่ไปรอรับติ๊บดีกว่า แล้วค่อยไปกินพร้อมกันดึกๆ ก็ได้” ผมตอบแบบลืมคิดว่า ติ๊บไปติววิชาอะไร ที่ไหน 

แต่ตอนนั้นยอมรับอย่างโง่เขลาว่ากลัวติ๊บจะไปติวกับหมอจ๊ะโอ๋  หรือกับหมอบอย ก็เลยกะว่าจะไปตามหวงก้างสุดฤทธิ์สุดเดช กันไปเลย
 
หลังจากที่ผมทำงานเสร็จในแต่ละวันก็จัดการถอดเสื้อกาวน์ ล้างไม้ล้างมือ แล้วก็นั่งดู ตารางนัดคนไข้ของวันถัดไปว่าจะทำคนไข้คนไหนใช้เวลาเท่าไหร่ ก็ต้องวางแผนล่วงหน้าเวลาทำจะได้ไม่มีคนไข้มานั่งรอให้กดดันว่าหมอต้องรีบทำ งานที่ออกมาก็จะไม่ดี อันนี้เป็นเทคนิคที่แม่ผมสอนมา แล้วในแต่ละวันก่อนจะเลิกงานให้เลขาโทรไปคอนเฟิร์มนัดในวันรุ่งขึ้นให้เรียบร้อย

หากมีคนไข้ยกเลิกนัดก็จะได้เลื่อนคนไข้คนอื่นมาทำแทน วิธีนี้แม่บอกว่าจะทำให้เรารู้ว่าเราว่างช่วงไหนและทำคนไข้คนไหนใช้เวลาเท่าไหร่ ก็จะทำให้เรารู้ว่าในแต่ละวันๆ เราต้องทำอะไรบ้าง และหลังจากที่ผมเคลียร์คิวคนไข้ในแต่ละวันเสร็จเอาตอนทุ่มเศษ ก็จะมีหน้าที่ไปรับหมอติ๊บที่คลินิคผิวหนังไปทานข้าวกลับหอพร้อมกัน แต่วันนี้ผมนัดไปรอหมอติ๊บอีกที่นึง
 
หลังจากที่ผมมาถึง รถเรียบร้อย สตาร์ทรถและขับออกมาทางด้านหน้าโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย (Hackz อธิบายละเอียดไปไหม อิอิ) เลี้ยวขวาผ่านหน้าตึกคณะเภสัชศาสตร์ที่อยู่ตรงข้ามกับคณะทันตแพทยศาสตร์ สหเวชศาสตร์ และพยาบาลศาสตร์ ก่อนเลี้ยวรถเข้ามาจอดด้านข้างตึกคณะแพทยศาสตร์ในตอนเวลาเกือบๆสองทุ่ม 
 
ตอนนี้เนื่องจากไม่ได้อยู่ในช่วงเปิดภาคเรียน และนี่ก็เกือบสองทุ่มแล้วด้วย ในตึกคณะตอนนี้จึงไม่มีผู้คนเดินผ่านไปมา บรรยากาศวังเวงแบบนี้ผมไม่ชอบเอาซะเลย ผมเดินจากรถลงมาเข้าทางด้านหน้าตึก ก่อนลงชื่อเข้าใช้ห้องสมุดเพราะนี่เป็นเวลาปิดทำการของตึกแล้ว จากนั้นติ๊บก็โทรบอกผมกดลิฟท์ไปที่ชั้นห้าแล้วบอกห้องที่ใช้ในการเรียนในคราว นี้ด้วย
 
ผมกดลิฟท์ขึ้นไปที่ชั้นห้า เมื่อลิฟท์เปิดออกผมถึงกับจะอ๊วก ด้วยกลิ่นที่ไม่ค่อยพึงประสงค์นัก แม้จะเคยผ่านการเรียนในวิชากายวิภาคศาสตร์มาแล้ว แต่ผมก็ยังไม่ชอบบรรยากาศและกลิ่นชวนขนหัวลุกแบบนี้อยู่ดี ถ้าถามผมว่ากลัวอาจารย์ใหญ่ไหม อืมมม คิดเอาเองละกันครับ วันแรกที่เรียนนี่ หน้าซีด คลื่นเหียน วิงเวียน เหมือนจะเป็นลม ต้องไปหาเก้าอี้ ไปนั่งพิงผนังห้อง แล้วเอาหน้าไปจ่อกับพัดลมขนาดใหญ่ที่ทางภาควิชาจัดไว้ให้ในห้อง เหมือนกับว่าอาจารย์จะรู้ว่ามันต้องมีไอ้ลูกศิษย์ประเภทนี้ โผล่ออกมาซักคนสองคนแน่นอน
 
เมื่อผมออกมาจากตัวลิฟท์ที่อยู่ทางด้านหน้าตึกคณะแพทย์ ก็เดินออกไปทางด้านซ้ายและเดินตรงไปเรื่อยๆ ทำไมมันมืดแล้วก็เงียบจังเลยหว่า อ้าว…มาผิดทางนี่ หว่า มืดก็มืด จะเดินย้อนกลับทางเดิมก็เดินมาไกลละ จำได้ว่าเดินต่อไปอีกหน่อยก็ถึงห้องสมุดคณะแพทย์แล้ว เพราะทางเดินรอบตึกนี้มันเป็นวงกลม ยังไงก็ต้องถึง ห้องกลอสอยู่ดี 
 
ทางเดินคณะแพทย์ศาสตร์ ณ ชั้นห้า ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นฟอร์มาลีน ด้านซ้ายของผมเป็นหน้าต่างกระจกเงา ที่มองลงไปยังด้านล่างฝ่าความมืดสนิทเป็นสวนหย่อมระหว่างตึกคณะแพทย์ศาสตร์ กับคณะวิทยาศาสตร์การแพทย์  ทางเดินเป็นทางกว้าง ส่วนขวามือเป็นห้องเรียนในรายวิชาต่างๆ  ผมเดินมา เรื่อยและแอบขนลุกซู่เล็กน้อย  ผมสังเกตว่าในตอนที่ ผมเดินและรองเท้าสัมผัสพื้น เสียงมันก็จะก้อง ดัง กึกๆ ตามหลังมาเป็นระยะ ทางเดินค่อนข้างมืดเห็นไฟ สลัวๆ อยู่ตรงปลายทางข้างหน้า เสือกเดินมาผิดทางเองนี่หว่ารีบก้าวขายาวๆของผมที่รู้สึกว่ามันสั้นก็วันนี้แหละ ก่อนจะใจชื้นขึ้นมาเมื่อผมเลี้ยวซ้ายตรงมุมตึก ก็เจอไฟสว่างจ้าออกมาจากห้องสมุดคณะแพทยศาสตร์มองเข้าไปด้านในก็ไม่มีคนใช้ บริการเท่าไหร่นัก  แต่ก็ทำให้ผมใจชื้นขึ้นเยอะเลย เมื่ออย่างน้อยก็ยังมีไฟสว่างๆ
 
ถัดจากห้องสมุดผมเดินตรงต่อไปอีกก็เริ่มสลัวๆ เพราะมุมตึกห่างมา จากห้องสมุดพอสมควร และเลี้ยวซ้ายอีกทีตรงมุมตึก  และคราวนี้บรรยากาศเงียบสนิท  มืด มิดจนน่ากลัว และกลิ่นฟอร์มาลีนที่ใช้แช่อาจารย์ใหญ่เตะจมูกผมรุนแรงขึ้นทุกที เสียงรองเท้าผมนี่ก็ช่างปะไรอยากจะถอดรองเท้าเดินซะเหลือเกินจะได้ไม่มีเสียงก้องตามหลังมา

และที่ร้ายไปกว่านั้นกระจกจาก หน้าต่างที่ผมเดินไปนี่ซิ ปลายทางมีหน้าต่างกระจก บานใหญ่ส่องสะท้อนมาแต่ไกล  อืมมม ถ้ามีอะไรโผล่มาข้างหลังผมก็ต้องเห็นชัดๆ ไปเลยใช่มั้ย  จะทำเป็นหน้าต่างกระจกทำไมไว้ตรงปลายทางนี่  ไม่เข้าใจ จริงๆ

ระหว่างทางผ่านห้องที่หนึ่งมองเข้าไปมืดสนิมแต่ก็พอรู้ว่านี่เป็นห้องเก็บ รักษาร่างอาจารย์ใหญ่ ถัดไปเป็นห้องยาวติดกันไป ตลอดแนว  เดินมาซักระยะก็ใจชื้นอีกนิดหน่อย  เริ่มมีเสียงจอแจออกมาจากในห้อง ผมมองผ่านช่องประตูเล็กๆ เข้าไปตอนนี้มีว่าที่คุณหมอกลุ่มใหญ่รุมล้อมเตียง เหล็กที่เป็นเตียงที่ใช้ในการผ่าศึกษาร่างอาจารย์ใหญ่ 

ผมค่อยๆ แง้มและเปิดประตูเข้าไปก่อนจะผงะด้วยกลิ่นฟอร์มาลีนที่รุนแรง จนผมแสบตาไปหมด ก่อนหันไปพยักหน้าให้กับว่าที่คุณหมอตัวเล็กในชุดเสื้อกาวน์สีขาว ในมือมีสมุดปากกา เตรียมจดในสิ่งที่พี่ๆ สอน

ภายในห้องกลอสมีโครงกระดูกทั้งของจริงและหุ่นจำลอง ตั้งอยู่เป็นจุดๆ รอบห้อง มีเก้าอี้เหล็กรอบเตียงแต่ ละเตียงไว้สำหรับการนั่งเรียนและนั่งผ่าอาจารย์ใหญ่ โถดองอวัยวะต่างๆ ตั้งเรียงรายรอบห้อง รวมไปถึงโถดองอาจารย์ใหญ่ที่เป็นเด็กเล็กๆ ตั้งแต่อายุครรภ์หนึ่งเดือนเป็นต้นไปวางเรียง รายเต็มห้องไปหมด ดีนะนี่แค่ติวมีเตียงอาจารย์ใหญ่ ไม่กี่เตียง ถ้าเป็นช่วงเรียนจริงๆ นะเหรอ เต็มห้องแน่ๆ บรื๋อ แค่คิดก็ขนลุก
 
ชิ้นส่วนชิ้นแล้วชิ้นเล่าที่รุ่นพี่สอนถูกหยิบยกขึ้นมาโชว์ผ่านสายตาน้องๆ และผมซึ่งนั่งอยู่ห่างๆ เป็นระยะๆ โอยยยหมอไม้จะเป็นลม ขอดมยาดมซักปื้ดดดดสองปื้ดดดดดดดดด
 
อันนี้ส่วนแขน…………..อืมมม สอนกันแล้วจะยกมาให้พี่กลัวทำไมล่ะน้อง
 
อันนี้ส่วนขา……………..อืมมม วางไว้บนเตียงก็ได้ไม่ต้องยกขึ้นมาโชว์พี่
 
อันนี้ส่วนหัว……………..โอยยย แทบจะวิ่งหนีมันน่ากลัวนะน้อง พี่ไม่อยากเห็น
 
อันนี้อวัยวะภายใน…….. ผ่านไปทีละระบบแบบไม่ละเอียดนักเนื่องจากนี่เป็นแค่ติวเตรียมความพร้อมที่จะ เรียนในตอนเปิดเทอมใหญ่ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าเท่านั้นเอง  แต่แค่นี้ผมก็จะเป็นลมแล้ววววววว…

หลังจากที่ผมนั่ง อย่างทรมานและอึดอัดสุดๆ ร่วมสองชั่วโมง เด็กๆ ก็ล่ำลาและขอบคุณรุ่นพี่ที่มาช่วยติวให้ ก่อนปล่อยให้เด็กๆ แต่ละคนได้ทบทวนความจำกัน จากการดูชิ้นส่วนอาจารย์ใหญ่อีกซักพักก็ถึงคราวแยกย้ายกัน
 
“เป็นไงมั่ง รอนานมั้ย” ติ๊บในชุดเสื้อกาวน์ยาวสีขาวเดินมาทักผม พร้อมกับจัดการถอดถุงมือยางและเสื้อกาวน์ก่อนหันไปล้างมือ

“สองชั่วโมง แต่นี่เป็นการรอติ๊บที่ทรมานมากกกก” ผมบอกก่อนหันมาเก็บอุปกรณ์การเรียนของเจ้าตัวเล็กเข้ากระเป๋า และพับเสื้อกาวน์ให้เรียบร้อย

“อ้าว ก็บอกแล้วให้กลับไปก่อนก็ไม่เชื่อ อยากตามมาเองนะ” ติ๊บบอกพลางหัวเราะให้ผมซะงั้น

“ก็พี่ลืมนี่นาว่าติ๊บติววิชาอะไร รู้งี้นั่งรอที่ห้องสมุดหรือรอที่โรงบาลก็ดี” ผมตอบเคืองๆ

“กลัวละซิ” ติ๊บหันมามองหน้าผมยิ้มๆ

“ก็นิดนึง ว่าแต่นี่เสร็จหรือยังละ”

“เสร็จแล้ว รอเพื่อนๆ ลงไปพร้อมกัน” ติ๊บบอกพลางหันมาจัดเก็บสัมภาระตัวเองอีกนิดหน่อย จะต้องรอเพื่อนอีกทำไมเนี่ยติ๊บ เสร็จแล้วก็รีบกลับเหอะพี่อยากออกไปจากที่นี่ไว ผมคิดในใจ
 
แล้วระหว่างนี้ผมก็ทันได้สังเกตหมอบอยที่เดินมาทักทายผมและจัดเก็บสัมภาระของตัวเองลงกระเป๋า มิน่าไอ้หมอนี่ถึงต้องทำกิจกรรมอะไรร่วมกับติ๊บตลอด เพราะเป็นพวกชื่อขึ้นต้นด้วยตัว อ. เหมือนกันนี่เอง เวลาทำรายงานหรือทำงานอะไรพวกชื่อตัวอักษร เดียวกันก็มักจะได้กลุ่มเดียวกันบ่อยๆ ผมสังเกตจากไหนอ่ะเหรอ ก็ป้ายชื่อบนเสื้อกาวน์ ของแต่ละคนก็จะปักชื่อนิสิตแพทย์แต่ละคนสีเขียวที่หน้าอกนั่นไง
 
หลังจากนั้นเด็กๆ ก็ทยอยแยกย้ายกันกลับ ผมกับติ๊บและเพื่อนสี่ห้าคนลง ลิฟท์มาพร้อมๆ กันก่อนที่แต่ละคนจะแยกย้ายไปที่รถหรือเดินไปรอรถไฟฟ้าตามแต่ความสะดวกของแต่ละคน

ผมกับติ๊บเดินไปที่รถที่จอดอยู่ข้างคณะ ขนาดเข้ามาในรถกลิ่นฟอร์มาลีนยังติดตัวเรามาไม่จางไปเลย นี่ถ้าไม่ได้เรียนทางสายวิทยาศาสตร์มาคงคิดว่าอาจารย์ใหญ่ตามมาแหงมๆ

“ขับรถไหวมั้ยพี่ไม้” ติ๊บชะโงกหน้ามาล้อเลียนผม

“ไหวซิ ทำไมเหรอ พี่ก็เคยเรียนมาแล้วนะแค่นี้เอง” ผม ตอบกลับไปให้นิ่งที่สุด

“เอ เคยเรียนมาแล้ว แล้วทำไมต้องหน้าซีด ปากสั่น มือไม้สั่น ขาสั่น ขนาดนั้นด้วยละ ดูดิแถมมีเหงื่อแตกพลั่กซะขนาดนั้น ดูไม่ค่อยกลัวเลยเนาะ”

“ก็ไม่ได้กลัว แต่พี่ไม่ชอบกลิ่นไง”

“อ้อ ก็เลยต้องดมยาดม ปื้ดเอาปื้ดเอา” ติ๊บบอกก่อนหันมาล้อผมใหญ่ก่อนจะถูกผมขยี้หัวเล่น

“พอละ อย่ามาล้อพี่เดี๋ยวจะโดน วันนี้จะกินไร”

“กินไรเหรอ ไปหากินก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋นข้าง ม. ดีกว่า” ติ๊บบอกก่อนที่ผมจะรับคำสั่งด้วยขาสั่นๆ 

ขับรถไปยังด้านข้างมหาวิทยาลัยทางผ่านกลับหอเราพอดี และหยุดตรงข้าง ม. เพื่อจัดการบะหมี่ไก่ตุ๋น รสเด็ด ซึ่งตอนนี้คนนั่งกินกันอยู่เต็มร้านไปหมด ผมและติ๊บยังโชคดีที่พอจะมีที่ว่างให้กับเราสองคน
 
บะหมี่เหนียวนุ่ม น้ำซุปเข้มข้น ไก่ตุ๋นหอมกรุ่นนน รสชาติยอดเยี่ยมไปเลย ผมจัดการไปเรียบร้อยแล้ว  และตอนนี้ก็กำลังรอติ๊บที่ ค่อยๆ จัดการกับบะหมี่ในถ้วย

“ติวเสร็จแล้วต่อไปเสาร์อาทิตย์ก็ว่างแล้วซิ” ผมถามเจ้าตัวที่กำลังเอร็ดอร่อยกับบะหมี่ ไก่ตุ๋น

“คับ ก็เหลือแต่อ่านหนังสือที่จะสอบ ซัมเมอร์นี่แหละ แต่ก็ไม่หนักหนาอะไร เสาร์-อาทิตย์ก็ไปทำงานที่คลินิคไง จะได้ได้เงินเยอะๆ”

“ทำงานที่คลินิกก็ต้องเจอกับหมอจ๊ะโอ๋บ่อยๆ อะดิ” ผมย้อนถาม

“อ่าว ยังจะมาถามอีก” ติ๊บทำหน้าเหรอหรา

“แล้วเค้ามาเกาะแกะติ๊บมั่งป่าว ช่วงนี้อะ”

“ไม่หรอกเค้าไม่เคยเกาะแกะติ๊บ มีแต่ติ๊บนี่แหละแอบลวนลามเค้าเอง แฮ่ๆ” เจ้าตัวบอกพลางหัวเราะหลังจากจัดการกับ ก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ่นอันแสนอร่อยตรงหน้าเสร็จเรียบร้อย
 
หลังจากกลับมาถึงห้องติ๊บจัดการเก็บอุปกรณ์การเรียนสมุดหนังสือเข้าที่เรียบร้อย ก็ไปอาบน้ำอาบท่า ก่อนมานั่งอ่าน หนังสืออยู่บนโต๊ะอีกซักพัก ส่วนผมก็ทำงานอีกเล็ก น้อยก่อนเข้านอนและหลับไหลไปอย่างอ่อนเพลียด้วยกันทั้งสองคน แต่ทำไมกลิ่นฟอร์มาลีนมันยังติดหัวติ๊บ ไม่จางไปเลยหว่า หรือว่าผมคิดไปเองก็ไม่รู้ (Hackz บรื๋อออออ...)
...> To be continue, coming soon!

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าเรื่องของกลิ่น...(Secret) [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-06-2010 18:34:19

เรียนถามนักอ่านที่น่ารัก

ไม่ทราบว่า นักอ่านท่านใดได้กดที่สารบัญลิงค์ของเรื่องนี้ ในหน้าแรกของเรื่องนี้ไหมครับ

รบกวนแจ้งด้วยนะครับ

หากไม่มีใครกด ผมจะยกเลิก ทำสารบัญครับ

วานด้วยนะครับ

ปล. รายงานเกือบเสร็จแล้ว เหลือแต่แต่งรูปนิดหน่อย อ่านให้สนุกนะจ๊ะ
ปล2. ใครอ่านแล้วไม่เม้นท์ขอให้นอนไม่หลับ คิดไม่ออก หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าเรื่องของกลิ่น...(Secret) [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-06-2010 18:36:11

คบกันมา 8 ปี หมอไม้ไม่เคยหุงข้าวทำกับข้าวให้หมอติ๊บกินเลยเหรอคะเนี๊ย  :laugh:
โอ๊ะโอ แล้วถ้าหมอติ๊บไปเรียน หมอไม้จะทำเยี่ยงไรหละค๊าา  :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-06-2010 18:40:02

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-06-2010 18:57:18

พี่กดลิ้งค์สารบัญเวลาอยากย้อนไปอ่านบางตอนที่ลืมรายละเอียดไปบ้างไรงี้อะค่ะ
เพราะว่าสะดวก เป็นระเบียบหาแต่ละตอนง่ายดี  :pig4: มากๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-06-2010 18:59:40

 :mc4: หมอติ๊บมาอีกรอบนะคับ  ขอเผาอีกนิดนึงง

พี่ไม้เล่าแล้วตัวเองลืมเล่าอะไรไปด้วยอ่ะป่าว

ฝากใส่ ปล. ตามหลังได้มั้ย
.
.
.
.
.
.
.
ว่า...ตั้งแต่นั้นมาหมอไม้ก็ไปสรรหาห้อยพระที่คอ  ข้ออ้างก็ฟังขึ้นน่าดูบอกว่าจะได้เหมือนติ๊บ

เอ ไอ้ที่ห้อยคอติ๊บนี่มันเป็นจี้คำว่า MIKE'S BOY นะ  

มันไม่เห็นเหมือนกันพระองค์โตที่ตัวแขวนคออยู่ตลอดนั่นเลยนะ  

 :bye2: วันนี้แวะมาเผาเท่านี้ก่อนนะคับ  ได้เวลาทำกับข้าวละไว้วันหลังจะแวะมาเผา  เอ้ยมาทักทายใหม่  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-06-2010 18:59:55

 :กอด1: หมอติ๊บที่น่ารักของซิ่ม

อยากเห็นหมอไม้ตอนหมดสภาพ
เหอะๆๆ เป็นเอามากนะคะ
 :m20: :laugh: :pigha2:

ตอบน้อง hackz ไม่ได้ใช้ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-06-2010 19:02:59

ถ้ามีเวลาว่างแวะมาทักทายอีกนะคะหมอติ๊บ  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 15-06-2010 19:13:49

แปะไว้ก่อนนิ เดี๋ยวจะแว่บมาอ่าน (ถ้าทำได้)  :serius2:


 :กอด1: ให้กำลังใจคุณhackzนะ ถ้ามีสารบัญหน้าแรก ก็ดีค่ะ สะดวกต่อการตามอ่านต่อเนื่องตอนต่อตอน..
ว่าแต่คุณhackzจะลำบากหรือเปล่านี่สิ?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-06-2010 19:17:06

 :a5:   :a5:    :a5:    :a5:    :a5:

โห อะไรกันนี่  หมดกันภาพพจน์สุภาพบุรุษหล่อแมน แอนด์แฮนซั่มของผม

อุตส่าสร้างภาพลักษณ์ดีๆมาตั้งนาน  หมอติ๊บมาตอบสองรีพลายหมดไปเลยยยยย

อืม  แก้ตัวไงดีหว่า  เอาเป็นว่าขออธิบายแล้วกัน

ก็หม้อหุงข้าวนั่นมัน  มัน

ส่วนเรื่องกลัวผีนั่นก็ไม่ได้กลัว  แต่ไม่ชอบกลิ่นเฉยๆเฟ้ยยย  หมอไม้เคยกลัวอะไรที่ไหนละ


ตอนนี้กำลังทำกับข้าวหลังจากใช้ผมลงไปซื้อของข้างล่าง   คงกะจะเข้ามาเผาแน่ๆ

ไปแอบเปลี่ยนพาสเวิร์ดก่อนดีกว่าจะได้ไม่มีคนมาเผาเรารอบหลัง

ขอเวลาไปจัดการเจ้าตัวเล็กแป๊บ  ฮึ่ม  มันร้ายนัก ดาราติ๊บบบบ  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 15-06-2010 19:22:32

^
^
จิ้มพี่หมอไม้ทะลุไปถึงพี่หมอติ๊บ อิอิ

พี่หมอติ๊บไม่ลงรูปพี่หมอไม้ให้ดูมั่งอ่า

แล้วก็กดสารบัญอยู่ตลอดจ้าแฮ็คส์ ชอบๆ สะดวกดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-06-2010 19:27:00

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-06-2010 19:17:06  

ส่วนเรื่องกลัวผีนั่นก็ไม่ได้กลัว  แต่ไม่ชอบกลิ่นเฉยๆเฟ้ยยย  หมอไม้เคยกลัวอะไรที่ไหนละ

หมอไม้มักจะลงชื่อว่าหมอไม้เกียมัวมะช่ายฤๅ
5555
ถ้าหมอติ๊บมี user เป็นของตัวเองนะซิ่มว่าได้เกรียมกว่านี้แน่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-06-2010 19:27:09

ตอนนี้เหมือนหนังผีเลย ดีนะที่เดินเป็นวงกลม ถ้าเป็นแยกๆละก้อ สามแพร่ง!!!  :m29: บรื๋ออออ

พี่ชอบคำว่า Mike's boy มันดูน่ารักดี ... น้องติ๊บก็มาเผา เอ๊ย มาเล่าบ่อยๆก็ได้ ฮ่าๆๆๆ

น้องHackz พี่ใช้สารบัญตอนแรกๆ ตอนนี้ใช้ไม่ได้แล้วเพราะต้องเกาะติดเวลาหมอติ๊บมาเผา  :pigha2:

ปล. หมอไม้ไม่เคยกลัวไรจริงเหรอ~~~~~~~

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 15-06-2010 19:41:49

ขำหมอไม้หุงข้าวไม่กดปุ่ม :jul3:


 :จุ๊บๆ: ฝากหมอไม้เอาจุ๊บไปให้หมอติ๊บด้วยนะค้าบ

 :กอด1: ให้นายแฮคกี้ (วันนี้ฝนไม่ตกหรอ :pigha2:)


ปล.ลืมไปแล้วว่ามีสารบัญที่หน้าแรก :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 15-06-2010 20:23:34

...หวัดดี หมอไม้ หมอติ๊บ คุณน้องhackz  พี่หายไป 10 วันเองไม่ได้เข้ามาเลย
...ติดภารกิจนิดหน่อย นั่งอ่านมาจนตาจะแฉะแล้ว หลายช.ม อยู่
...ความรักของทั้งคุ่ราบรื่นดีนะ คงเป็นเพราะทั้งสองคนมีจิตใจที่..มั่นคง
...เป็นอีกคู่ที่โชคดีมากๆๆที่มีคุณพ่อคุณแม่ คุณย่าคุณป้า ที่เข้าใจ
...และยอมรับในความเป็นตัวตนของลูก ชอบคำพูดของคุณแม่ ที่สุดดดดดดดดด
...รูปที่อวาตาร์ใครหว่า น่าจะเป็นหมอไม้ เห็นไม่่่ค่อยชมตัวเองเท่าไหร่ว่า...หล่อ หล่อจริงๆๆว่ะ
...ยังไงกรุณาเอารูปหมอติ๊บ มาให้ดูบ้างนะเพราะว่าพี่ไม่เคยเห็นเลย อยากเห็นมากๆๆ ขอบคุณล่วงหน้า
...อ้อ...ชอบมากเลย ที่มา..เผา กันไป เผากันมาเนี่ย อยากอ่านเวอร์ชั่่นหมอติ๊บเหมือนกันนะ
...จะได้อ่านมุมมองของหมอติ๊บ ที่มองหมอไม้ว่าเป็นยังไง แต่ที่อ่านๆๆมาสรุปได้ว่า..หมอไม้..เกียมัว..อิอิ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 15-06-2010 20:43:01

อ๋อ  เค้าไม่ได้ทำป้ายไว้ที่ปุ่มกดบนหม้อหุงข้าวใช่ม้า
หมอไม้เลยไม่เห็น หมอไม้ไม่ผิดนะ แก๊สโซฮอลล์ผิด...   :m20:

หมอติ๊บจ๊ะ พี่ให้ยืมไฟแช็คเพิ่มนะ
เผาโลดดด

ชักเป็นห่วง ช่วงหมอติ๊บไปเรียน
หมอไม้คงจะได้ลดพุงก็คราวนี้ล่ะ
แล้วอย่าลืมนิมนต์พระมาเพิ่มในห้องด้วยนะ
นอนคนเดียว มันหนาววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 15-06-2010 20:55:54

กดค๊าบพี่แฮก
วันนี้อ่านอย่างเดียวนะคับวันนี้เหนื่อย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 15-06-2010 21:08:15

ฮ่าๆๆๆจะพยายามเชื่อน่ะเนี๊ยว่าไม่กลัว

เเต่อาการขาสั่นนี่มันควบคุมไม่อยู่จิงๆเนอะ

นี่ถ้าพี่หมอติ๊บไม่เข้ามาเผาซะก่อนน่ะ

อดรู้ความจิงเรยน่ะเนี๊ย

ยิ่งเรื่องหุงข้าว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ต้องอธิบายอารัยให้ยืดยาว

เพราะไม่ทันซะเเล้วว ฮ่าๆๆๆ

เเน่ใจเหรอพี่หมอไม้ว่าไม่กลัวอารัยจิงๆๆ??? ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 15-06-2010 21:15:47

หมอไม้เกรียมหมดแล้ววว


 o18 o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 16-06-2010 00:19:17

ก็หม้อหุงข้าวนั่นมัน  มัน ----> ตัวหนังสทอมันขาดรึเล่าคะ พี่หมอไม้  :m20:

ส่วนเรื่องกลัวผีนั่นก็ไม่ได้กลัว  แต่ไม่ชอบกลิ่นเฉยๆเฟ้ยยย  หมอไม้เคยกลัวอะไรที่ไหนละ------> อ้อ พี่หมอไม่ได้กลัวไรเลย ......เกรงเฉยๆๆ  :jul3:

ตอนนี้กำลังทำกับข้าวหลังจากใช้ผมลงไปซื้อของข้างล่าง   คงกะจะเข้ามาเผาแน่ๆ
ไปแอบเปลี่ยนพาสเวิร์ดก่อนดีกว่าจะได้ไม่มีคนมาเผาเรารอบหลัง------------> อย่างเลยนะพี่หมอไม้  เดี่ยวคนเผาเข้าไม่ได้  o18

ปล. ถึงน้องแอก ปกติพี่จะเข้าจากหน้าท้ายๆ อะคะ แล้วค่อยไล่ดู ตอนล่าสุด เลยไม่ค่อยได้ดูหน้าแรก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 16-06-2010 00:38:50

 :m20: พี่ไม้ สุดๆ นี่ได้เสียบปลั๊กด้วยไหม๊ล่ะเนียะ พี่ติ๊บน่ารักจังเลยครับ :z1: มีแอบแวะมาเล่าความจริงที่ถูกปิดบังด้วย ฮ่ะๆๆ :laugh: นี่ถ้าถามว่าระหว่าง พี่ติ๊บ กะ สิ่งเคยมีชีวิต พี่ไม้จะกลัวอะไรมากกว่าล่ะเนียะ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 16-06-2010 01:15:56

คุณ hackz ทำสารบัญหน้าแรกต่อไปนะค่ะ ยังกดจากหน้าแรกอยู่ค่ะ ขอบคุณค่ะ

หมอติ๊บมาเผาหมอไม้  ก็แหมเนอะ หมอไม้ชอบเล่าแบบไม่หมดเปลือก (ประมาณความจริงครึ่งหนึ่ง แบบโฆษณาใช่ป่ะ อิอิ)
ต้องให้หมอติ๊บมาเจียระไน   หมอติ๊บมาอีกนะ ชอบแบบความจริง 100%  :laugh5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-06-2010 08:40:14

สารบัญไม่ได้ใช้ครับ ใช้ทางลัด
แต่เก็บไว้เหอะ เผื่อมีคนใช้

หมอไม้ครับ....เมื่อคืนนอนเป็นห่วงหมอติ๊บทั้งคืนเลย กลัวสู้แรงไม่ไหว เฮ้อออออออออออออออออออออออ
ถ้ากลัวมาก มารับผมไปปัดรังควานให้มั้ยครับ

หึ หึ

ตายเลย ฮีโร่ของผม....... :a5: หมอไม้ช่าง  เหอ เหอ  ไม่พูดดีก่า    :pigha2: :laugh: :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 08:48:42

 :monkeysad:

แงๆ เขินจัง   อุตส่าเก๊กหล่อประหนึ่งว่าเป็นพระเอกของเรื่องมาตั้งนาน

มาโดนเผาแป๊บเดียวหมดเลย  คนที่เราไว้ใจ...สุดท้ายร้ายที่สุด

แต่ไม่เป็นไรละ  เมื่อคืนจัดการไปเรียบร้อย  คงไม่กล้าหือไปอีกนาน

เมื่อเช้าก็งอนตะลุ๊บตุ๊บป่องออกไปทำงานโดยไม่ทำอะไรไว้ให้กินเลย  หิวววววววว

ไม่น่าเบ่งกะหมอติ๊บเลย  สู้ไปยังไงก็แพ้  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-06-2010 08:54:37

สวัสดีตอนสายในเช้าวันใหม่กับชีวิตที่แสนวุ่นวายของซิ่ม
อาชีพหลักประชุม อาชีพรองสอนหนังสือ อาชีพเสริมรอหมอติ๊บ เลี้ยงปลาปลูกผัก

ทนหิวเอาหน่อยนะคะ  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 16-06-2010 08:56:29

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-06-2010 08:48:42  

:monkeysad:

แงๆ เขินจัง   อุตส่าเก๊กหล่อประหนึ่งว่าเป็นพระเอกของเรื่องมาตั้งนาน

มาโดนเผาแป๊บเดียวหมดเลย  คนที่เราไว้ใจ...สุดท้ายร้ายที่สุด

แต่ไม่เป็นไรละ  เมื่อคืนจัดการไปเรียบร้อย  คงไม่กล้าหือไปอีกนาน

เมื่อเช้าก็งอนตะลุ๊บตุ๊บป่องออกไปทำงานโดยไม่ทำอะไรไว้ให้กินเลย  หิวววววววว

ไม่น่าเบ่งกะหมอติ๊บเลย  สู้ไปยังไงก็แพ้  :z3:

ไม่รู้จะแสดงความสงสาร หรือ แสดงความยินดีด้วย  :เฮ้อ:

 :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-06-2010 09:01:23

หมอไม้...555...อดกินข้าวเช้าเลย...สม...
หมอติ๊บแค่มาแฉ...มุมเล็ก ๆๆ หมอไม้เอง..
น่าจะรู้นะ ว่า ครายหย่าย...555... :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-06-2010 09:27:58

ขอบคุณสำหรับคำตอบครับ

งั้นทำต่อไป

ฝากถามพี่ติ๊บและพี่ไม้หน่อยครับ

พอดีเมื่อคืน นึกไงไม่รู้อยากเคี้ยวหมากฝรั่ง

จากนั้นก็นอนอ่านหนังสือ

แต่เผลอหลับตอนไหนไม่รู้(และก็ไม่ได้คลายหมากฝรั่งทิ้งด้วย)

มารู้สึกตัวอีกทีก็เช้าแล้ว

หมากฝรั่งที่ผมเคี้ยวก็หายไปด้วย

สงสัยอยู่ในท้องผมเรียบร้อยแล้ว

จึงอยากสอบถามว่า มันจะเป็นอะไรต่อสุขภาพม๊ะ

ตอนนี้เริ่มระแวงจัด

นี่ครั้งแรกในชีวิตด้วย ที่แอบเผลอกลืนหมากฝรั่งโดยมิตั้งใจ

วานตอบให้ด้วยนะ

และหากเป็นอันตรายจริง มีวิธีแก้ไหมครับ

ขอบคุงครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 54 ว่าด้วยเรื่องของกลิ่น... [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-06-2010 09:34:52

ดีนะที่ไม่ใช่หมากไทย ถ้าเคี้ยวหมากไทยนอนละแย่เลยนายแฮ๊คส์เกอร์
คงได้แดงเลอะไปหมด แน่ๆ
555555555+

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 55 Happy birth day to you [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-06-2010 09:44:24

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับ เราสองคน ตอนที่ 55 Happy birth day to you
16:09 15/6/2010

2 เมษายน 2547

        วันนี้ผมตื่นมาแต่เช้าพร้อมจะออกทำงานในขณะที่ติ๊บไม่มีเรียน เก็บกวาดห้องและกำลังเตรียมอาหารมื้อเช้าสำหรับผม ช่วงนี้ติ๊บไม่ค่อยมีเรียนเท่าไหร่เพราะยังอยู่ในช่วงซัมเมอร์  มีแต่ไปอยู่ที่คลินิคผิวหนังในตอนสายๆ จนค่ำ จึงออกจากคลินิคกลับมาพร้อมผมบ้าง หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มมาส่งบ้าง จนพักหลังๆ มานี้ตามหวงไม่หวาดไม่ไหวแล้วเพราะบ่อยเหลือเกินนนน
 
ผมทำงานตั้งแต่เช้าจนได้เวลาเลิกงานก็ขับรถออกมารับติ๊บไปทานข้าวตามปกติ แต่วันนี้หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มบอกผมว่าติ๊บไม่สบายขอลาหยุดหนึ่งวัน ผมรีบกดมือถือเข้าเครื่องติ๊บ แต่ก็ไม่มีการตอบรับ เป็นอะไรมากรึเปล่าน้อออ ผมรีบบึ่งรถกลับห้องทันทีโดยไม่ทันสนใจอาหารมื้อเย็นแม้แต่น้อย  เพราะรายนี้นานๆ จะไม่สบายทีนึง แต่ถ้าไม่สบายขึ้นมาเมื่อไหร่ก็อาการหนักซะทุกทีแบบนี้ต้องรีบกลับไปดู
 
ไม่เกินสิบนาทีผมก็มาอยู่หน้าห้องเรียบร้อยก่อนเปิดกุญแจห้องและผลักประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว
Happy birth day to you… เสียงเพลงดังขึ้น เพราะเจ้าตัวเล็กที่กำลังยกเค้กก้อนเล็กๆ ในมือพร้อมปักเทียนมาให้ผม  จริงสิวันนี้วันเกิดผม  ทำงานจนลืมวันเกิดตัวเองไปเลยแฮะ

“ขอให้พี่ไม้เป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกตลอดปี ตลอดไปเลยนะคับ” คำอวยพรที่สั้นแต่เป็นคำอวยพรที่ผมชอบที่สุด

“ขอบคุณคับ” ผมก้มลงไปเป่าเทียน แล้วตามมาด้วยหอมแก้มใสๆ นั้นไปหนึ่งที

ติ๊บนำเค้กไปวางที่โต๊ะกับข้าวริมระเบียง ที่ตอนนี้เปิดไฟหลังห้องที่ส่องสว่างให้เห็นถึงกับข้าวง่ายๆฝีมือติ๊บ ข้าวแกงกะหรี่ไก่ที่ผมชื่นชอบ ที่ตอนนี้วางอยู่บนโต๊ะ อาหารรอผมจัดการเรียบร้อยแล้ว  ก่อนจะล้างคาวด้วย เค้กวันเกิดของผม
 
และตอนนี้เมื่อผมได้ลิ้มรสเค้กจึงเดาไม่ยากว่าฝีมือใครเพราะเป็นเค้กที่ทำง่ายๆ แต่ก็เก๋ด้วยการทำขนมวุ้นมาใส่เป็นหน้าเค้ก ช่างคิด ช่างทำจริงๆ
 
“พี่ทำงานหนักจนลืมวันเกิดตัวเองไปเลยนะนี่” ผมบอกพลางจ้องหน้าใสๆ นั้น

“ก็รู้ว่าทำงานหนัก เลยตั้งใจทำกับข้าวนี่ให้กินไง” ตี๊บบอกก่อนเก็บจานชามช้อนส้อมไปล้าง

“คร้าบ ขอบคุณคับกับข้าวก็อร่อย เค้กก็อร่อย ส่วนคนทำจะอร่อยมั้ยน้อออออ” ผมแกล้งถามกวนๆ ก่อนเดินไปปล้นกอด ปล้นหอมแก้ม กับเจ้าตัวเล็กที่กำลังล้างถ้ายจานอยู่ใกล้ๆ

“ทำไมทำเซอร์ไพรส์แล้วไม่บอกพี่อะ เป็นห่วงแทบแย่” ผมกระซิบข้างๆ หู

“อ้าว บอกก่อนแล้วจะเซอร์ไพรส์มั้ยละนะ” เจ้าตัวหันมามองจ้องหน้าผม ก่อนจะโดนปล้นหอมแก้มไปอีกหนึ่งที

“น่ารักจริงๆ แฟนใครไม่รู้”

“นั่นซิ แฟนใครก็ไม่รู้ ไม่มีเจ้าของ” ติ๊บบอกก่อนเดินงอนตุ๊บป่องๆ เข้าไปในห้อง (Hackz แฟนผมมั้ง EiEi)
“โอ๋ๆๆๆ อย่างอนๆ เป็นแฟนใครอ่ะ ไม่สำคัญเท่าเป็นของใครหรอก แบบนี้ต้องตีตราจอง” ผมบอกก่อนรวบเจ้า ตัวที่ชอบทำหน้าบึ้งๆ งอนตุ๊บป่องๆ ลงจัดการบนเตียงทันที  อิ อิ
 
“อ้อพี่ไม้อย่าลืมโทรไปขอบคุณแม่ด้วยแล้วกัน วันเกิดทั้งที” เจ้าตัวบอกผมก่อนลากผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำหลังจากเสร็จสิ้น ภารกิจรัก
 
“จ้า” ผมรับคำก่อนกดเบอร์มาขอบคุณแม่ที่ทำให้ผมเกิดมาบนโลกที่ สวยงามวันนี้และได้รับคำอวยพรกลับมา ผมนอนหลับฝันดีแน่ๆ เลยคืนนี้
 

ขอบคุณคับแม่  ขอบคุณคับ พ่อ  ที่ทำให้ผมมีวันสวยงามแบบนี้   ขอบ คุณคับบบบ

...>To be continue, Coming soon!

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

ปล. แอบโพสต์ตอนเรียน อิอิ วันนี้นั่งหน้าคอมทั้งวัน คงได้อ่านกันชุ่มปอดแน่ อิอิ2

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 55 Happy birth day to you [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-06-2010 09:47:14

หุหุ หมอไม้ไม่ได้กินข้าวเช้า  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 55 Happy birth day to you [Coming soon!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 09:52:28

 :เฮ้อ:  ตอบนายแฮคเรื่องหมากฝรั่ง

ตอนเด็กๆแม่พี่มักจะบอกว่าเวลากินหมากฝรั่งเข้าไปแล้วมันจะไปพันลำไส้นะน้องงงง

เรื่องหมากฝรั่งมันก็มีที่มาที่ไปอย่นะ

ฝรั่งผมทอง.....ยูคนไทยรู้มั้ย บ้านไอสามารถเอาพลาสติกที่ใช้แล้วมาทำเป็นถุงยางอนามัย  ไว้ป้องกันโรคเอดส์ได้ด้วยนะ
ฝรั่งผมทองคุยโม้โอ้อวดถึงผลงานนวัตกรรมสร้างสรรค์ของตนเองอย่างลำพอง

คนไทยหัวดำ....แต่คนไทยบ้านไอเก่งกว่าบ้านยูอีกนะ

ฝรั่งหัวทอง......เก่งกว่ายังไง  อิมพอสซิเบิ้ล

คนไทยหัวดำ....ก็คนไทยบ้านไอ  สามารถนำถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วมาทำเป็นหมากฝรั่งที่ยูเคี้ยวตุ้ยๆอยู่นั่นแหละ  เจ๋งกว่า

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

                             คนไทยถ้าตั้งใจทำอะไร  ไม่แพ้ชาติใดในโลก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 55 Happy birth day to you [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-06-2010 09:57:04

เวรกรรม

สรุป เรื่องขำขำ ชิไหมเอ่ย

ปล. พี่น้องครับ ท่านใดที่ลิงค์โหลดโปรแกรม MSN ที่เป็นเวอร์ชั่นล่าสุดบ้างครับ แบบไม่ต้องอัพเดตเลย มีไหมครับ

ส่งมาให้หน่อยนะครับทาง PM นะ รบกวนด้วยนะครับ

ย้ำว่าเป็นลิงค์โหลดโดยตรงเลย นะครับๆ ช่วยหน่อยๆๆ นะนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 55 Happy birth day to you [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 16-06-2010 10:06:27

อ้างจาก: hackz ที่ 15-06-2010 18:34:19  

เรียนถามนักอ่านที่น่ารัก

ไม่ทราบว่า นักอ่านท่านใดได้กดที่สารบัญลิงค์ของเรื่องนี้ ในหน้าแรกของเรื่องนี้ไหมครับ

รบกวนแจ้งด้วยนะครับ

หากไม่มีใครกด ผมจะยกเลิก ทำสารบัญครับ

วานด้วยนะครับ

ปล. รายงานเกือบเสร็จแล้ว เหลือแต่แต่งรูปนิดหน่อย อ่านให้สนุกนะจ๊ะ
ปล2. ใครอ่านแล้วไม่เม้นท์ขอให้นอนไม่หลับ คิดไม่ออก หุหุ

เก็บเอาไว้ก่อนเถอะ เพราะอาจมีหลายคนที่เพิ่งเข้ามาอ่าน (อย่างเช่น ข้าพเจ้า)
จะได้ตามอ่านได้ทัน ไม่ต้องควานหาเอาเอง (กว่าจะอ่านทัน ก็ปาเข้าไป 3 วัน งานการไม่ต้องทำ นั่งแอบอ่านอยู่ในห้องทำงาน ดีที่มีห้องส่วนตัวนะ อิอิ)

เนื้อเรื่องน่าสนใจมาก ภาษาที่ใช้ก็สละสลวยดี ไม่ค่อยออกแนวดิบเท่าไหร่ (แต่ความหื่นไปจิ้นกันเอาเอง กร๊าก)
เป็นครั้งแรก ที่มาเม้นท์ให้เรื่องนี้ (โดยส่วนตัว ถ้าไม่ประทับใจ จะไม่เม้นท์ อ่านได้ ตามได้ แต่ไม่แสดงความเห็น)
ขอให้อัพเรื่อย ๆ นะ อย่าเพิ่งหนีหายไปเสียก่อน (มายั่วให้อยาก แล้วจากไปเนี่ย บาปนะ หุหุ)
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 55 Happy birth day to you [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-06-2010 10:28:01

เหอะ ๆๆ อดกินข้าวแล้วยังมีอารมณ์ขำได้อีกเนอะ...
ของขวัญวันเกิดปีนั้นนี่...ถูกใจหมอไม้มากเลยนะ... :m25:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-06-2010 10:46:42

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับ เราสองคน ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน
16:19 15/6/2010
 
ช่วงนี้ติ๊บอ่านหนังสือเอาเป็นเอาตายกับการสอบกลางภาคอีกแล้ว  ขนาดลงเรียนแค่เก้าหน่วยกิต แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะอ่านหนังสือน้อยไปกว่าเทอมใหญ่เท่าไหร่นัก  หลายครั้งที่ผมต้องไปรับที่หอสมุดมหาวิทยาลัย  หลายครั้งไปรับที่ห้องสมุดคณะ และหลายครั้งก็อ่านหนังสือกับเพื่อนอยู่ในมหาวิทยาลัยจนดึกจนดื่น แต่ยังดีที่ดูติ๊บไม่ค่อยเครียดกับการเรียนเทอมนี้เท่า ไหร่นักอาจจะเป็นเพราะไม่ใช่รายวิชาหลักๆ เท่าไหร่ก็เป็นได้
 
“พี่ไม้คับ วันนี้เดี๋ยวติ๊บจะไปอ่านหนังสือที่หอสมุดน่ะ รบกวนพี่ไม้ไปส่งหน่อยนะ”

“อืม ให้พี่ไปเป็นเพื่อนนะ วันนี้พี่ไม่ได้ทำงาน”

“ก็แล้วแต่พี่ไม้อ่ะ ถ้าว่างก็ไปได้ถ้า ไม่กลัวเบื่อนะ” ติ๊บ ตอบกลับมาขณะที่กำลังแต่งตัวอยู่หน้ากระจกในตอนเช้าของวันหยุด

“ไม่หรอกพอดีพี่จะไปอ่านหนังสือด้วยนะ ไปหาข้อมูลทำงานเหมือนกัน”

“อืมคับ แล้วจะให้ติ๊บเตรียมอาหารเช้าให้ หรือไปหากินข้างนอกอะ”

“ออกไปกินข้างนอกก็ได้ติ๊บจะได้ไม่เสียเวลาอ่านหนังสือ” ผมตอบและลุกไปแต่งตัวบ้าง

แล้วเราสองคนก็แต่งตัวกันเสร็จเรียบร้อย  ก่อน ออกมาหาอะไรกินที่บริเวณด้านล่างหอสมุดซึ่งมีร้านขายกับข้าวอยู่ไม่กี่ร้าน  แต่ก็พอรองท้องเราไปได้บ้าง  ก่อน เดินขึ้นไปอ่านหนังสืออยู่ที่ชั้นบนซึ่งเป็นหอสมุดของมหาวิทยาลัย
 
ตอนนี้ติ๊บกำลัง นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนสี่ห้าคนและในกลุ่มนี้มีไอ้หมอบอยหน้าจืดรวมอยู่ด้วย 
ทุกคนกำลังขยันอ่านหนังสือกันอย่างเคร่งเครียด เมื่อ ใครมีปัญหาก็จะสอบถามคนอื่นๆในกลุ่มบ้าง  ดูเป็น กลุ่มเพื่อนที่ช่วยเหลือกันดี  ได้เห็นแบบนี้ก็สบาย ใจไปอีกอย่างนึงที่ติ๊บเลือกคบเพื่อนดีๆแบบนี้  ยก เว้นไอ้หมอบอยหน้าจืดนั่น  ที่ชอบมีปัญหากับบทเรียน และคอยถามเพื่อนอยู่บ่อยครั้ง และเพื่อนคนที่ไอ้หมอหน้าจืดถามบ่อยที่สุด  ก็คือติ๊บนั่นเอง
 
หลังจากอ่านหนังสือกันตั้งแต่เช้าจนตอนนี้สายมากแล้วผมชักจะง่วง แล้วซิ  จึงขอตัวเด็กๆที่ยังหมกมุ่นอยู่กับการอ่าน หนังสือแบบไม่เงยหน้าขึ้นมาสนใจผมแต่อย่างใด  เดินลง มากินขนมดื่มกาแฟที่ชั้นล่างหอสมุด  ก่อนเดินเข้าไป ที่ศูนย์หนังสือจุฬา หยิบหนังสือที่วิชาการสมัยใหม่ในวงการทันตแพทย์ติดไม้ติดมือมาเล่มสองเล่ม  ก่อนนั่งดูรายละเอียดตรงบริเวณสำหรับให้นั่งอ่านหนังสือ 

ผมเดินดูหนังสือประเภทอื่นๆรอบศูนย์หนังสือจุฬา  ก่อนสายตาไปสะดุดกับหนังสือเล่มหนึ่งที่ชื่อเรื่องดูน่า สนใจดี  เปิดอ่านข้างใน  อืม มม  เป็นหนังสือที่เขียนได้ดีและให้แง่คิดที่ดีมากใน การสอนคน  ผมหยิบหนังสือเล่มนั้นพร้อมกับหนังสือที่ ผมต้องใช้ในการทำงานไปจ่ายตังค์  ก่อนเดินขึ้นไปสมทบ กับเด็กๆที่ตอนนี้กำลังอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะเดิม 

ผม นั่งอ่านหนังสือกับเด็กๆ จากเช้ายันค่ำจนหอสมุดปิดในเวลาสองทุ่ม  ทุกคนจึงเงยหน้าขึ้นมาจากตำราและชีทเอกสารประกอบการเรียน  เก็บสัมภาระข้าวของ  แล้ว เดินออกมาจากหอสมุดเมื่อถึงเวลาปิดทำการของที่นี่   นี่ เป็นเวลาเกือบสิบสองชั่วโมงเต็มที่เด็กพวกนี้นั่งอ่านหนังสือกันแบบเอาเป็น เอาตาย  เป็นผมอะเหรอ  หลับไป ตั้งแต่ชั่วโมงแรกแล้ว  ดีนะที่ได้กาแฟเข้มๆช่วยไว้  แล้วที่นั่งอยู่กับพวกเด็กๆนี่ได้เกือบสิบสองชั่วโมงก็ อาศัยไปหยิบหนังสือพิมพ์มั่ง  นิตยาสารมั่ง  นานๆถึงจะก้มหน้าห้มตาอ่านตำราวิชาการที่หยิบมาจากชั้นที นึง
 
“สองทุ่มแล้วไปทานข้าวกันก่อนมั้ยติ๊บ พี่ไม้ไปทานข้าวกันมั้ยค่ะ” เสียงเพื่อนผู้หญิงของติ๊บเอ่ยชวนผมและ ติ๊บ

“อืม  ไปดิ ว่าแต่จะไปกินไหนกันดีอะ” ติ๊บเอ่ยปากถามเพื่อนๆ

“ไป Eat me ก็ได้ จะได้สะดวกแล้วก็ใกล้หอกันทุกคน”
 
“โอ เค  บอยไปด้วยกันนะ” ติ๊บเอ่ยชวนและมีหรือไอ้หมอหน้าจืดนี่จะ ปฏิเสธ

ไม่ นานเด็กๆ ก็มาพร้อมกันที่ร้านและสั่งกับข้าวกับปลามาเต็มโต๊ะ และแน่นอนสำหรับหมอติ๊บโอริโอ้ปั่นเย็นๆมาวางตรงหน้า  จาก ที่เคร่งเครียดมาทั้งวันก็เผยให้เห็นรอยยิ้มสดใสได้  ทุก คนจัดการกับอาหารที่ตัวเองสั่งกันมาเรียบร้อยก่อนเริ่มต้นบทสนทนาที่ดูสนุก สนานเฮฮาแตกต่างไปจากเมื่อตอนกลางวันที่นั่งเครียดกันโดยสิ้นเชิง…

 “ติ๊บอ่านหนังสือจบทุกวิชารึยัง” เพื่อนในกลุ่มของติ๊บคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น

“อ๋อก็จบหมดแล้วละ แต่ยังจับใจความ เนื้อหาสาระอะไรไม่ได้เท่าไหร่ ยังต้องอ่านอีกหลายรอบ”

“โห นี่ติ๊บอ่านหนังสือหลายรอบ แต่เค้าอ่ะอ่านรอบเดียวเองอะแล้วก็จำไรไม่ได้ด้วยนะ”

“เออ  เหมือนกันตอนแรกก็แบบว่าอ่านช้าเก็บใจความไปรวดเดียว แล้วเวลาที่เหลือค่อยมาอ่านใหม่  แต่พออ่านจบก็ขี้เกียจกลับมาอ่านใหม่  สรุป ก็เก็บไรไม่ได้อยู่ดี” เสียงเพื่อนคนหนึ่งเอ่ยเสริมขึ้นมาบ้าง

“แล้วบอยละ อ่านจบหรือยัง” ติ๊บหันไปมองทางไอ้หมอหน้าจืดก่อนเอ่ยถาม ขึ้น

“ก็อ่านไปเรื่อยๆ  ติ๊บก็รู้ว่าความจำเราไม่ได้  อ่านเท่าไหร่ก็ไม่จำ” โห ไอ้หมอหน้า จืดนี่ก็ไม่ธรรมดาแฮะ  ทำหน้าทำตาน่าสงสารเชียว

“เอานะบอยค่อยๆ อ่านไปเดี๋ยวก็จำได้เองแหละ หรือถ้าไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามเพื่อนๆ ก็ได้ พวกเราอ่ะ ยินดีช่วยบอยเสมอ” ติ๊บปลอบใจไอ้หมอหน้าจืดนั่น

“แหมติ๊บ ไปเชื่อไอ้บอยมัน มันก็ไม่เคยบอกว่าได้บอกว่าเข้าใจซักทีหรอก แต่ดูคะแนนมันออกมาแต่ละทีซิ  ฉุดมีนเพื่อนขึ้นไปสูงลิบ” เสียงเพื่อนอีกคนเอ่ยสมทบ และนั่นแหละจึงเรียกเสียงหัวเราะจากคนในกลุ่มได้เป็นอย่างดี
 
“พี่ไม้อยู่กับติ๊บ อย่าให้ติ๊บอ่านหนังสือมากนะคะ”

“อ้าว ทำไมเหรอคับ” ผมถามด้วยสีหน้างงๆ

“ก็ติ๊บอ่ะฉุดมีนคะแนนขึ้นไปสูงกว่าบอยซะอีกนะซิ  คะแนนพวกหนูถึงแปดสิบก็ใช่ว่าจะได้เอเพราะติ๊บทำมีนสูงลิบ”

“ขนาดนั้นเชียว” ผมถามพร้อมกับมองหน้าเพื่อนติ๊บ

“พี่ไม้รู้จักติ๊บน้อยไปซะแล้ว คราวก่อนที่สอบไปนั่นนะ ติ๊บเขียนคำตอบจนอาจารย์ที่สอนออกมาซูฮกเลยค่ะว่าเขียนคำตอบได้ดีกว่าที่อาจารย์สอนพวกหนู และบรรยาย ละเอียดกว่าตำราที่อาจารย์สอนอีก  อาจารย์ก็เลยไม่ รู้จะตัดคะแนนตรงไหน  คะแนนติ๊บก็เลยได้เต็มร้อย แล้วอีพวกหนู ที่คะแนนแปดสิบพอปริ่มๆ เกรดเอ  ถ้า ตัดอิงเกณฑ์ก็พอรอด แต่ถ้าตัดอิงกลุ่มนี่พวกหนูจะมีโอกาสได้เจอเอมั้ยค่ะ” เพื่อนติ๊บบอกพลางมองค้อนไปที่ติ๊บ  ก่อน เรียกเสียงฮาของคนทั้งกลุ่ม

“พี่ก็ไม่รู้นะเห็นอยู่ที่ห้องอ่านแต่ตำราอาหาร แล้วก็ทำมาให้พี่ชิมถ้าบอกว่าไม่อร่อยก็เคือง แต่ถ้าบอกว่าอร่อยก็ต้องกินให้หมด” ทุกคนเลยพากันหัวเราะติ๊บยกใหญ่

เรานั่งคุยกันพอย่อยอาหารอีกซักพักก็แยกย้ายกันกลับไปพักผ่อน  ผมและติ๊บก็พากันขับรถกลับหอเพื่อพักผ่อนสายตาหลังจาก ใช้งานสายตามาทั้งวัน
 
ผมยื่นหนังสือที่ผมไปซื้อมาจากศูนย์หนังสือให้ติ๊บ หลังจากที่ติ๊บอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อยและมาตั้งท่าเตรียมจะอ่าน หนังสือต่อที่โต๊ะอ่านหนังสือ

..สอนลูกให้หยัดยืน.. หนังสือที่ผมซื้อมาให้ติ๊บอ่าน เขียนและ สอนให้ลูกใช้ชีวิตและยืนหยัดอยู่บนโลกนี้ได้ดีมากๆ ให้แง่คิดในการดำเนินชีวิตหลายๆอย่าง

“ขอบคุณคับพี่ไม้” ติ๊บยกมือไหว้ และจุ๊บที่คางผมเบาๆ หนึ่งทีเป็นการขอบคุณ

“อย่าอ่านดึกมากละพักผ่อนบ้าง” ผมบอกก่อนลูบหัวนั้นเบาๆ ก่อนขอตัวเข้า นอน

แล้ว คืนนั้นผมก็ต้องทำหน้าที่คนรักที่แมนจะแข็งแรงปกป้องติ๊บได้เป็นอย่างดีอีก ครั้ง  เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าเจ้าตัวเล็กฟุบหลับ อยู่กับกองหนังสืออีกแล้ว  ผมต้องทำหน้าที่ในการอุ้ม ไปนอนบนเตียง ห่มผ้า แล้วจูบหน้าผากเบาๆหนึ่งทีก่อนบอกฝันดี  ดังเช่นทุกคืน…
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 55 Happy birth day to you [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 16-06-2010 10:57:02

ว๊ายๆๆๆๆๆๆ อดทานข้าวเช้า

ฮ่าๆๆๆจะให้หุงข้าวเอง ก็ไม่รู้ว่าอีกกี่วันถึงจะได้กินเนอะ!!!

ยังไงพี่หมอไม้เป็นพระเอกอยู่เเล้ว ไม่มีทางเป็นคนอื่นไปได้เเน่นอน เนอะๆๆๆ

 :z2: :z2: :z2: :z2:

 ปอลอ.๑ จะว่าไปหนูก้อติดเคี้ยวหมากฝรั่งนะ เเบบเป็นอะไรที่ขาดไม่ได้เลยก็ว่าได้

มีติดกระเป๋าไว้เลย ไว้กินหลังจากทานข้าวเสร็จน่ะค่ะ หรือไม่ก็เวลาอ่านหนังสือ

ปอลอ.๒ คุณHackzลองเข้าไปดูที่www.thaiware.comดูน่ะค่ะ มารอ มารอ ตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-06-2010 11:01:15

จะน่ารักไปไหนน๊อหมอติ๊บเนี่ย น่าร๊ากกกกกกกก  กอดดดดดดดดดดด

ส่วนหมอไม้  ขึขึขึ หึหึหึ  ฮ่าๆๆๆๆๆ กร้ากกกกกกกก  :jul3: คิดเรื่องเมื่อวานแล้วขำไม่หาย  :m20:

แถมทำเค้างอนตุ๊บป่องอีก อดเลยข้าวเช้าน่ะ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 11:20:42

Uonlii_I............เลยต้องฝากท้องไว้กับนมในตู้เย็น  กินนมไปสี่กล่องละยังไม่หายหิวเลยคร้าบบบบบบบ

puenfriend........ต่อให้หุงข้าวเป็นก็คงต้องกินข้าวคลุกน้ำปลาละมั้งคับ  เพราะไม่มีกับอยู่ดี  แงๆ

nonae .............เยาะเย้ย เยาะเย้ย  คนเรา






ยิ้มออกแล้วละ  เมื่อกี้หมอติ๊บโทรเข้ามาแล้วบอกว่าเดี๋ยวกลับมาแล้ว   เลยบอกไปว่าไม่ได้กินข้าวเช้า  ปวดหัว  ปวดท้อง

ไม่ค่อยสบายยย  แฮะๆ  ไปเตรียมดรายเป่าผม  เป่าหน้าผากตัวเองให้ตัวร้อนดีก่า  จะได้น่าสงสาร  ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-06-2010 11:24:00

^
^
หุหุ แผนการได้ผลประการใด มาเล่าให้ฟังด้วยนะค่ะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-06-2010 11:29:37

ยิ้มออกแล้วละ  เมื่อกี้หมอติ๊บโทรเข้ามาแล้วบอกว่าเดี๋ยวกลับมาแล้ว   เลยบอกไปว่าไม่ได้กินข้าวเช้า  ปวดหัว  ปวดท้อง

ไม่ค่อยสบายยย  แฮะๆ  ไปเตรียมดรายเป่าผม  เป่าหน้าผากตัวเองให้ตัวร้อนดีก่า  จะได้น่าสงสาร  ฮิฮิ
มุขเก่า มุขเดิม ว่าแต่ขออวยพรให้หมอติ๊บหลงกลตามเดิม เผื่อว่าหมอไม้จะได้อิ่มหลายๆอย่าง ฮ่าๆๆ   :call:

ปล. นมสี่กล่อง???? เยอะไปป่าว  o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 16-06-2010 11:47:05

นม 4 กล่อง ยังไม่อิ่ม หุหุ อย่าโกดน่ะพี่หมอไม้

ถ้าจะถามว่ากินนมมื้อนึงเป็นโหลเลยมั้ยกว่าจะอิ่มเนี๊ย

เเหมมามุขเดิมอีกเเล้วน่ะ เอาไดร์เป่าหน้าผาก ฮ่าๆๆๆ

รอติดตามว่าหลังจากใช้มุขเดิมจะเป็นยังไงต่อไปล่ะกันเนอะ

จะเที่ยงเเล้วทานข้าวให้อร่อยกันน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 11:50:57

นมกล่องที่หกผ่านไป  ยังไม่มีวี่แววว่าความหิวที่มีจะลดลง

กว่าจะเที่ยงไม่เป็นโรคกระเพาะไปเลยเหรอนี่เรา

เมื่อคืนไม่น่ารุนแรงเลย  ผมผิดไปแล้วค้าบบบบบบบบบบบบบบ

พอดีคิดว่าตัวเองเป็นปวีร์  ในวิวาห์ว้าวุ่น  แฮะ  แฮะ  เลยอินน์ไปหน่อยเท่านั้นเอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: Mercy ที่ 16-06-2010 11:56:16

^
^
^
^
^
 :z13: จิ้มพี่หมอไม้


พี่หมอไม้ดราม่าอะ  :laugh: ฮ่าๆๆๆ สำออยอ้อนนะคนเรา...


ไม่ยอมลงมาหาำไรกินที่ซุปเปอร์ข้างล่างล่ะคะ รอให้น้องหมอติ๊บมาเอาใจอะดิ หุหุ...

ขอให้หมอติ๊บจับได้ว่าสำออย ปล่อยให้อดข้าวไปอีกสามวัน โหะๆๆๆ


 :กอด1: หมอติ๊บแน่นๆ สิบที


ปล. ขนมปังตรงข้ามคอนโดหมอ อร่อยอ่ะค่ะ ที่ไส้ทะลักอะ (ไม่รู้ว่าหมออยู่ตรงนั้นรึเปล่า เดาไปเรื่อย)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 16-06-2010 11:56:49

 :a5: นมหกกล่อง
ข้าวคลุกน้ำปลาก็อร่อยดีนะหมอไม้
อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-06-2010 12:03:30

ที่หมออยู่ของกินมากมาย(เดาเอาเหมือนกัน)
ซิ่มว่ารออ้อนหมอติ๊บมากกว่าอะดิ

นมหกกล่อมไม่อิ่ม
ซิกแพคคงหายไปในบัดดล

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 16-06-2010 12:04:38

ว้าว ว้าว ว้าว ว้าว

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: เเหมก้อไม่ยากอะไรนี่ค่ะ

ไข่ดาว ไข่เจียว มาม่า อย่าบอกนะทำทีไรไหม้ทุกที

ข้าวคลุกน้ำปลา โหยยยยยดูน่าสงสารจิงๆ(อ่ะป่าว)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-06-2010 12:22:34

อ้างจาก: Phing ที่ 16-06-2010 11:56:49  

:a5: นมหกกล่อง
ข้าวคลุกน้ำปลาก็อร่อยดีนะหมอไม้
อิอิ

หุย อย่าว่าจังซั่น จังซี่เด้อ

แซ่บอีหลี ข้าวคลุกน้ำปลา

แซบหลายสิบอกให้

คั่นท่าเป็นน้ำปลาทิพยรส

โอ้แม่เจ้า แซบหลาย อิอิ

ก็ว่ากันไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 16-06-2010 13:11:53

เอาไปเก็บไว้ที่ใหนอ่ะนมตั้งหกกล่อง...โอ้ววว นับถือ    น้องติ๊บเป็นบุคคลที่น่ายกย่องและเอาเป็นแบบอย่างการใช้ชีวิตหลายอย่างที่พี่ก็แอบเอาไปใช้บ้างเช่นการปฏิบัติตนต่อคนในครอบครัววงษ์ศาคณาญาติคือบางทีเราอายุมากละมันก็ไม้แข็งไง อาจจะกระด้างบ้างอะไรบ้าง :เฮ้อ:    หมอไม้ :n1:น้องติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 14:30:40

หวัดดีรอบบ่ายนะคับ  หมอติ๊บเองน่ะ

แวะมาให้สัญญากะชาวเล้า ( ตามคำขู่ )ของคนตัวใหญ่กว่า

ว่าต่อไปจะไม่เผาพี่ไม้แล้ว  จะมาทักทายเงียบๆ เรียบร้อยๆ น่ารักๆ

เพราะไม่เช่นนั้นจะเป็นการทำร้ายพี่ไม้เกินไป

ทำร้ายแค่ไหนอ่ะเหรอ  ก็ไม่ทำอาหารเช้าให้กิน  เป็นคนอื่นก็เดินลงไปท๊อปส์ ข้างล่างคอนโดซื้อไรมากิน

ไม่ก็โทรศัพท์ไปสั่งให้ร้านข้างล่างขึ้นมาส่ง  โทรสั่งอาหารฟาสฟูดส์ 

ไม่ต้องทนทรมานกินนมไปตั้ง 6 กล่อง

และติ๊บเองก็สงสัยว่าติ๊บจะให้แฟนกินผักกินหญ้ามากไปรึป่าว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เพราะนม 6 กล่องที่ลุงแกกินเข้าไปนั่นน่ะ  เขาก็บอกอยู่ว่า  " นมเปรี้ยว "

ตอนนี้เลยจับจองห้องน้ำไว้แต่เพียงผู้เดียว   อันนี้ติ๊บไม่ได้เผาพี่ไม้ใช่มั้ย  เล่าสู่กันฟัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: CanonDNattari ที่ 16-06-2010 14:34:32

ใช่ ไม่ได้เผาแค่เล่าสู่กันฟัง เล่าเยอะ ๆ ยิ่งดี  :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 16-06-2010 14:36:03

 :laugh:

ไม่เผาค่ะ อันนี้เป็นการเล่าสู่กันฟังจริงๆๆ
เล่าอีกก็ได้ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-06-2010 14:45:05

ซิ่มยืนยันค่ะไม่ได้เผา แค่เล่าสู่กันฟังเฉยๆ
 
หมอไม้ขา คิดซะว่าลดน้ำหนักไปในตัวนะคะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-06-2010 15:30:07

โห......................
คุณหมอฟันคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

นมเปรี้ยว 6 กล่อง ในไม่ถึง 4 ชั่วโมง (รึเปล่า) สงสัยจะเป็นแผนลดพุง
หมอติ๊บอย่าใจอ่อนน้า
แกต้องการลดพุงเฉยๆหรอกน่า

ชิส์ รู้ทันหรอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 16-06-2010 15:41:40

6 pcs. = ยาถ่ายแล้วนะนั่นนะ 555

(อร่อยปาก ลำบากตรูด)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-06-2010 15:48:04

หมอไม้ครับ
พวกเราอยู่ข้างหมอไม้นะ
ต่อไปถ้ามีอะไรเหลือบ่ากว่าแรง ถามพวกเราได้นะครับ
เราไม่อยากเห็นหมอไม้เป็นแบบนี้อีกอ่ะ
อยากให้ลูกยืนหยัดอ่ะครับ หมอไม้
เด็กเทพ กะ เด็ก ตจว ต่างกันลิบลับ
ถ้าหมอไม้ไม่เข้าใจ ถามพวกเราดีกว่านะคร้าบบบบบบบบบบ
พวกเราเซียนๆท้างน้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-06-2010 16:16:26

โฮ๊ะ โฮ๊ะ ไม่ได้เผาเลยค่ะหมอติ๊บ เล่าสู่กันฟังเฉยยยยๆๆๆ

อ่าาา หมอไม้ค่ะไม่สบายจริงๆเลยนะน่านนนนน  :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-06-2010 16:16:40

หมอติ๊บ เล่าสู่กันฟังเล็กน้อยเองเนอะ.... :m20:
คราวหน้าหมอไม้จะลดความอ้วนน่าจะถามหมอติ๊บก่อนนะ...
 :กอด1: หมอติ๊บ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-06-2010 16:20:42

ก็คิดอยู่ว่านม 6 กล่องทำไมไม่อิ่ม หึหึหึ นมเปรี้ยว  :z3: จะอิ่มม๊ายยยยยย
ท้องไม่อิ่ม แถมคงไปไหนไม่ได้นอกจากห้องน้ำ จะเห็นใจดีมั้ยเนี่ย  :jul3:
..อันนี้ยืนยันว่าหมอติ๊บแค่เล่าสุ่กันฟัง ไม่ได้ผงได้เผาหมอไม้เลยแม้แต่น้อย อย่าคิดมากหมอไม้ คอนเฟิร์ม!!!  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 16-06-2010 16:29:29

อ่านแล้วอยากจะ มองหน้าหมอไม้ แล้วส่ายหน้า ถอนหายใจ 55555555  หมอติ๊บ "เล่าสู่กันฟัง" น่ารักดีนะครับ เอาอีก เอาอีก เอาอีก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 16:35:44

หมอติ๊บนะคับ  มาสารภาพผิดอีกรอบ  

ให้ผงเกลือแร่ไปแล้วเมื่อกี้บอกยังอาการไม่ดีขึ้น

พอจะแทงน้ำเกลือให้  อาการท้องเสียก็หายไปในพริบตา  อืมมมม  กลัวเข็มอีกรึป่าวก็ไม่รู้

ตอนนี้กำลังทำกับข้าวทำอาหาร  ง้อหมอไม้ของทุกคนแล้วนะ  เดี๋ยวจะหาว่าติ๊บใจร้าย

วันนี้จะทำของอร่อยให้กินเป็นการขอบคุณ






ขอบคุณที่.....

เมื่อวานบอกให้ซื้อลอตเตอรี่ 186  มาให้ด้วย  แต่หมอไม้จำไม่ได้ว่าสั่งเลขไรไป

เลยซื้อ ลอตเตอรี่ 186 168 681 816 มาให้

วันนี้ 3 ตัวท้ายออก 200 628 681 816   หมอติ๊บเลยได้เลขท้ายสามตัวมาสองรางวัล

ฮิฮิ มีตังค์เข้ากระเป๋าอีกแล้ว  ทำไมเมื่อวานพี่ไม้ไม่ซื้อ 628 มาให้อีกซักใบสองใบเนอะ

หมอติ๊บขอยืนยันน่ะว่าทั้งหมดทั้งมวลไม่ได้ทำเพราะเห็นแก่เงินรางวัล  ทำเพราะรักล้วนๆจ้า  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 16-06-2010 16:36:35

บางครั้ง เรื่องที่รู้กัน 2 คน เน้น เฉพาะแค่ 2 คน ไม่ต้องเอามาเผามากก็ได้ค่ะ

คุณหมอติ๊บ คิดว่า ผู้ชายน้อยใจไม่เป็นเหรอค่ะ อีป้าแก่ๆ ว่า เพลาๆ ลงบ้างก็ได้ค่ะ

ผู้ชายเป็นเพศที่เห็นแก่ตัว และรักตัวเองเป็นที่สุด มันเป็นเรื่องธรรมชาติของผู้ชาย

การจะบอกว่าเกลียมัว เป็นเรื่องน่าอายมากในความคิดของเขา กับ เรื่องบางเรื่อง

ไม่ต้องรื้อฟื้นก็ดีค่ะ ที่ติ ไม่ได้จะแสดงให้เห็นว่า เห็นใจหรือสงสารคุณไม้แต่อย่างใด

เพียงแต่เห็นความรัก ไม่ใช่เรื่องเล่นขายของ พอเบื่อก็เลิกเล่น

การไว้หน้าของคนที่เรารัก บางครั้งก็เป็นการรักษาหน้าตาของเราด้วยไงค่ะ

รักกัน หวานกัน นานๆ ต่อไปค่ะ รักเสมอ จากอีป้าแก่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-06-2010 16:39:50

อู๋............สามีให้โชค


ศักดิ์สิทธิ์นะเนี่ย    สาธุ................



ยินดีด้วยคร้าบบบบบบบบบบ
ทำกับข้าวเยอะๆนะหมอติ๊บ เลี้ยงพวกเราด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-06-2010 16:48:23

โอ๊ะ หมอไม้มือแม่นจริงๆ หมอติ๊บคงต้องเอาใจหมอไม้เยอะๆหน่อยหละค่ะ
ทั้งไม่สบายและทั้งให้โชคซะขนาดนี้ อิอิ (คืนนี้หมอไม้คงอ้อนหมอติ๊บน่าดูเชียว) :-[

 :กอด1: หมอติ๊บแวะมาบ่อยๆน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 16:54:43

PEENAT1972

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและวิธีการครองชีวิตคู่  

ติ๊บเข้าใจว่าการให้เกียรติซึ่งกันและกันเป็นเรื่องสำคัญในการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน

แต่ติ๊บเองก็เข้าใจเช่นกันว่าจุดไหนที่เรียกว่าสนุก  จุดไหนที่เรียกว่าเลยเถิด

การที่พี่ไม้บอกว่าเกลียมัว  หรือจะไม่บอกเลยก็ได้เพราะนั่นเป็นสิทธิ์ของพี่ไม้และติ๊บไม่เคยบังคับว่าต้องกลัวหรือเกรงใจติ๊บ

และติ๊บเองก็ไม่เคยเบ่ง  หรือบังคับว่าพี่ไม้ต้องเกรงกลัวติ๊บแต่อย่างใด

ทั้งหมดทั้งมวลที่ติ๊บเขียนและติ๊บเล่าเพราะมองว่าเป็นเรื่องขำๆ และติ๊บมองว่ามันไม่ได้เลยเถิดไปถึงจุดที่จะทำให้พี่โกรธหรือไม่พอใจ

เพราะในขณะที่ติ๊บพิมพ์ทุกคำ  ทุกคำพูดในบอร์ดนี้   เจ้าตัวที่เป็นบุคคลที่ติ๊บพูดถึงไม่ได้อยู่ห่างจากหน้าคอมที่ติ๊บอยู่แต่อย่างใด

และติ๊บเองก็มั่นใจในคนที่ติ๊บรักมากพอว่าสามารถแยกยแยะได้ว่าอันไหนเล่น  อันไหนจริง  อันไหนควรโกรธไม่ควรโกรธ  



แต่ยังไงก็ขอบคุณที่ช่วยเตือนสตินะคับ  และหวังว่าพี่จะมีความสุขกับความรักเช่นกันและโชคดีกับวันหวยออกแบบนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-06-2010 16:59:44

เข้าใจว่า เค้าคงเป็นห่วงและกลัวว่าเรื่องส่วนตัวจะถูกรบกวนมากไปมั้งครับ
เพราะเคยมีหลายคู่ที่เค้าไม่เปิดเรื่องส่วนตัวเลย เล่าในนี้ก็จริงแต่เฉียดไปเรื่องส่วนตัวไม่ได้เลย
แต่โชคดีที่คุณหมอทั้งคู่มีอีคิวขั้นเทพ เลยเป็นกันเองมากๆ น่ารักทั้งคู่เลยครับ
ชอบที่สุด


 :3123: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 17:05:04

 :serius2:  

หมอไม้นะคับ  ก่อนจะซีเรียสไปมากกว่านี้  ขอบคุณป้าแก่สำหรับแนวคิดดีๆให้ติ๊บคร้าบบบ

ที่บอกว่า...ผู้ชายเป็นเพศที่เห็นแก่ตัว และรักตัวเองเป็นที่สุด มันเป็นเรื่องธรรมชาติของผู้ชาย

            การจะบอกว่าเกลียมัว เป็นเรื่องน่าอายมากในความคิดของเขา กับ เรื่องบางเรื่อง



อันนี้จะว่าอย่างงั้นซะทั้งหมดก็ไม่ถูกนะคับผมว่า  เพราะผู้ชายบางคนก็ไม่ได้เป็นอย่างงั้นซะทุกคน

ผมก็ไม่รู้นะว่าป้าแก่เจอผู้ชายแบบนั้นหรืออยู่กับผู้ชายแบบนั้น  จนเป็นบรรทัดฐานในความคิดของป้าแก่ไปแล้วรึป่าว

แต่ผมในฐานะผู้ชายคนนึงผมว่ามันเป็นเรื่องของแต่ละคนมากกว่าคับที่จะเห็นแก่ตัว  หรือรักตัวเอง  

ไม่เกี่ยวกับว่าเป็นผู้ชายหรือไม่ใช่ผู้ชาย  

ค่อนข้างซีเรียสนะตรงจุดนี้  เพราะเหมือนคนที่เป็นผู้ชายรวมถึงผมโดนว่าเต็มๆ

ปล.หมอติ๊บก็ยังเป็นหมอติ๊บที่รัก  ให้เกียรติและเป็นเด็กดีที่น่ารักของผมเสมอคร้าบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-06-2010 17:12:03

พี่แวะมา +1 ให้ค่ะ แล้วจะไปลั้ลลาพารากอน ก่อนกลับบ้าน

พี่เข้าใจทุกฝ่าย ทั้งป้าแก่ และเข้าใจหมอติ๊บ เพราะเวลาพี่อยู่กะเฮียที่บ้านก็ออกจะเล่นแรงแบบนี้ ผู้ใหญ่ก็เตือนเราบ้าง
ซึ่งก็รับฟังไว้ แต่ก็ยังเหมือนเดิม เอาฮาค่ะ อาจเป็นเพราะเรารู้จักซึ่งกันและกันดี และมองตาก็ไม่ต้องพูดอะไรก็สื่อกันได้แล้ว
อย่าคิดมากกันเลยนะคะ ก็เพราะรัก และ หวังดีกับคู่หมอไม้กับหมอติ๊บทั้งนั้นล่ะค่ะ น๊าาาอย่าคิดมาก

 :กอด1: :กอด1:

ปล.พี่ก็เชื่อว่าหมอติ๊บยังน่ารัก และเป็นเด็กดีของหมอไม้อยู่เหมือนเดิม อันนี้เชื่อสุดใจ คอนเฟิร์ม!!!!!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 17:21:22

8X , Loidelohm

เมื่อกี้ไปถามมาว่าเอาหวยมาจากไหน  ก็ได้รับคำตอบว่า

ไม่รู้  เข้ามาอ่านในบลอคเห็นผมเขียนบอกเล่าเรื่องความสูง

หมอติ๊บ 168 ผม 186 เลขสวยดีเลยซื้อ (ดวงคนมันจะถูกเนาะ  ทั้งๆที่ผมสูง 187 )

ได้รางวัลเลขท้ายสามตัว  สี่ใบเป็นเงินเท่าไหร่หว่า  คอหวยตอบด่วน

แต่ชะแต่  ขอเผาคืนนิดนึง  อย่าซีเรียส  ละกันนะ

เงินที่ซื้อลอตเตอรี่ให้แปดใบ  ใครออก  ...............................หมอไม้

พอถูกรางวัลปุ๊บ  ใครเป็นคนถูก  เงินเข้ากระเป๋าใคร....................หมอติ๊บ

กำไร   กำไร   กำไร    

รางวัลจากการถูกหวย   หวังว่าคงไม่ใช่   นมเปรี้ยว   น่ะจ๊ะ  ที่รัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-06-2010 17:28:54

เลขท้าย 3 ตัว ได้เงินคู่ละ 4 พันบาทค่ะ
แต่ถ้าขึ้นเงินกับคนขายทั่วๆไปที่รับซื้อเค้าจะหักประมาณ 2-3%
ไม่กี่สิบบาทเอง งานนี้หมอติ๊บรวยยยยยยย  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-06-2010 17:34:11

ซิ่มว่าซิ่มเข้าใจทุกฝ่ายนะคะ
แต่ก็นะ เราต้องรู้จักคนของเรามากที่สุดแหละค่ะ

แต่ซิ่มเคืองเรื่องหวยค่ะ
ถามยังไงก็ไม่ยอมบอก
ซิ่มจะเอาไปสมทบทุนซื้อเลนส์ตัวใหม่ซะหน่อย
ตัวนี้อิลุงไม่อนุมัติมันให้เก็บเงินเอง
 :กอด1: :กอด1:

มาบ่อยๆนะคะ ไม่งั้นซิ่มคิดถึงแย่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 17:48:49

 :seng2ped:

คราวหลังซิ่มเห็นเลขอะไรที่ออกมาเพ่นพ่านหน้าบอร์ด  ซิ่มก็แทงเลย

คราวนี้หมอติ๊บยังเอาเลขมาจากหน้าแรกของเรื่องเลย  ซิ่มพลาดเอง

ซิ่มก็ออดอ้อนลุงต่อไป  เดี๋ยวก็ได้เลนส์ตัวใหม่เองอ่ะ 

แต่ต้องแลกด้วยอะไร  อันนี้ขึ้นกับความชอบสวนตัวของลุงละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 16-06-2010 17:53:18

วันนี้ลูกน้องถูกหวยไปหลายตังค์
มาในนี้ หมอติ๊บรวย (จากเงินหมอไม้ 555)

ชิส์ ไม่ตะโกนบอกกันบ้างเลย  :serius2:
.
.
.
.

บางครั้งตัวอักษร ไม่สามารถแสดงความรู้สึกได้ทั้งหมด

แต่ก็ยังเต็มเปี่ยมด้วยความรู้สึกดีๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-06-2010 17:54:08

..แสดงความยินดีกับโชคของหมอติ๊บด้วยนะ...
น่าจะกระซิบ ๆๆ บ้าง...เราได้นิดเดียวเอง... :sad11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 17:59:02

nonae............ยินดีด้วยคร้าบบบบบบ o13

MaeMoo.........ให้ลูกน้องเลี้ยงไปก่อน  บอกมันว่าคราวหน้าเลี้ยงคืนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 16-06-2010 18:02:12

 :a5: นมหกกล่อง หมอไม้กินไปได้ยังไงน้อออ (แค่ครึ่งกล่องผมยังกินไม่หมดเลย)

แต่ว่า ซื้อเลขถูกด้วยอ่ะ (ไว้งวดหน้า จะมาโพสต์ถามหมอไม้ดีก่า เผื่อจะได้ตังมาใช้ด้วย  :pigha2:)


ปล. หมอติ๊บทำกับข้าวอร่อย (ตามที่หมอไม้บอก) ตอนที่ทำข้าวเหนี่ยวจี่อ่ะแล้วไข่มันเหลือ ต้องใสอะไรเพิ่มไปอีกป่าว
แล้วทำไงตอนที่ใส่ใบตอง มันไม่หกหรอ (ลองทำแล้วมันหกอ่ะ)


ขอบคุณค้าบ (ขอบคุณกดดันหมอติ๊บว่ายังไงก้อต้องบอก   :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 16-06-2010 18:31:31

หุหุหุหุ นมเปรี้ยว 6 กล่อง

เเหมมมม โดนเเซวเรื่องมีพุง

เลยกะว่าจะลดน้ำหนักให้มีซิกเเพครึป่าวค่ะพี่หมอไม้

เเต่เเบบนี้ก้อไม่ไหวเหมือนกันน่ะ

**พี่หมอไม้กลัวเข็มจิงจิงเหรอค่ะ ว๊ายๆๆๆ :z2: :z2:

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 16-06-2010 19:15:21

อิอิ พี่หมอไม้มาต่อไวๆ นะคะ เดี๋ยวซื้อนมเปรี้ยวเป็นของกำนัลให้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-06-2010 19:24:43

 :serius2:  ไม่เอานมเปรี้ยว  ไม่เอานมเปรี้ยว  เข็ดแล้วจ้า

ผมต่อให้ไปล่วงหน้าหลายตอนแล้วคับ

ต้องให้นายแฮคมาอัพต่อให้เอง

แต่วันนี้เห็นหายเงียบไปเลย

สงสัยฝนตก  ไฟดับ  คอมเจ๊ง  เลยไม่ได้มาอัพให้

บอกแล้วให้มาอยู่กะพี่  ลอยลม ซะก็หมดเรื่องงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 16-06-2010 19:44:01

 :laugh: :laugh: :laugh:

วันนี้เฮงเหมิอนหมอติบเลย

ถูกเลขท้าย 2 ตัว 73  อะนะ

ขอให้เฮงๆๆ dyom6d8o

 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-06-2010 21:24:50

หวยออก 73 จิงอ่ะ
ตรูดหนูแดงเลยนะนั่น
แต่แม่มันไม่เคยจะได้โชคเลย
 :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 16-06-2010 21:31:02

ดีใจด้วยที่ถูกหวยคับหมอไม้   :mc3: แต่เงินเข้ากระเป๋าหมอติ๊บ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 16-06-2010 23:29:57

    ยินดีด้วยกะหมอติ๊บนะคะ  :mc4: :mc4: ได้โชคสองต่อเลยนะนั่น ไม่ได้ซื้อเอง แต่ได้ตังค์ อิอิ
แต่เจ้อะแย่ ซื้อ 604 ดันออก 104 ซะงั้น  :a5: :a5: :a5: :o12:

ปล.พี่หมอไม้คะ นมเปรี้ยวมีประโยชน์ต่อร่างกายนะคะ ช่วยในการขับถ่าย  o14 o14

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 16-06-2010 23:55:33

มีกลัวเข็มเสยยย 5555+ กลัวหลายอย่างนะพี่ไม้เนียะ มุขเก่าเอามาเล่นได้หรอพี่ พี่ติ๊บทันพี่ไม้ไหม๊ล่ะเนียะ พี่ติ๊บไม่ต้องง้อมากๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 17-06-2010 00:20:59

หวัดดีค่า~
แอบมาแปะบอกพี่ๆ ว่ากำลังจะเริ่มอ่านแล้วนะคะ >.<
แล้วจะมานั่งนับชั่วโมงว่ากว่าจะตามทันตอนปัจจุบันนี่จะได้นอนมั้ย ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 17-06-2010 00:45:46

อะไรกันนี่ แค่แอบชิ่งไปหน่อยเดียวไหงหน้ากระทู้วิ่งเร็วจัง
(ฮอทเพราะคุณหมอติ๊บแบบไม่ต้องสงสัยเลยเนาะ)

ทำไมอ่านหนังสือกันสาหัสได้เยี่ยงนี้!  :a5:

คุณหมอติ๊บ สวัสดีย้อนหลังค่ะ
คราวต่อไปและต่อๆไป มาเผาคุณหมอไม้(ให้เกรียม)อีกนะคะ
ถ้าคุณหมอไม้เปลี่ยนพาสเวิร์ด คุณหมอติ๊บก็สมัครให้มีuserเป็นของตัวเองไปเลย  :laugh:
มาไม่ทันได้ทักทาย ได้อ่านย้อนหลังก็ยังดี (อ่านแล้วยิ้มได้อีก)
เพิ่งรู้ว่านอกจากคุณหมอไม้กลัวคุณหมอติ๊บแล้วยังกลัวสิ่งที่มองไม่เห็นอีกต่างหาก  :jul3:

เริ่มรู้สึกว่าคนสนใจการตอบกระทู้ของคุณหมอติ๊บมากกว่าเนื้อเรื่องนิดๆ

 :L2: ให้กำลังใจคุณหมอกับคุณhackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 17-06-2010 02:30:51

 o13 :z2: :z2:+1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 56 สอนลูกให้หยัดยืน [อัพเพล]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 17-06-2010 05:54:05

เพิ่งอ่านถึงตอนที่ 30 เองค่าาา..น่ารักมากมายทั้งพี่ไม้และพี่ติ๊บเลยค่ะ  :-[

อ่านเรื่องของพี่ติ๊บแล้วจะร้องไห้อะ ยิ่งตอนไอติมด้วยแล้ว โฮกกก
พี่ไม้เล่าได้รู้สึกเลยอะค่ะว่าพี่ติ๊บจะต้องเป็นคนที่นิสัยน่ารักมากๆ
แล้วมันก็ทำให้รู้สึกได้ด้วยว่ามันเป็นเพราะพี่ไม้รักพี่ติ๊บมากแน่ๆ (หวงมากด้วยเนอะ อิอิ)
นับถือพี่ติ๊บหลายๆเรื่องเลยค่ะ พี่ผ่านอะไรทั้งหมดนั่นมาได้ยังไงกันนะ?

แล้วก็คะแนนนั่น! ได้เอหมดยกเว้นฟิสิกส์ (ถึงจะบีบวก แต่มันก็สูงมากแล้วอะค่ะ) TT
พี่คะ ทำได้ไงอะคะ? สุดยอดมากๆ ของหนูแค่จะเกาะมีนแต่ละทีก็แทบจะกระอักแล้วอะค่ะ
(อยากได้เกรดสวยๆแบบนี้บ้างอะไรบ้างจังเลยค่ะ พี่ติ๊บมีวิธีแนะนำให้อ่านแล้วจำบ้างมั้ยคะ โดยเฉพาะฟิสิโออะค่ะ ฮ่าๆ)

เด๋วมาอ่านต่อนะคะ ขอติด +1 ทั้งน้องแฮคส์และพี่หมอไม้ไว้ก่อนด้วยค่ะ ตอนนี้สมองมึนงง จิ้มผิดจิ้มถูกไปหมดเลย กว่าจะจิ้มเม้นได้ขนาดนี้ก็แทบแย่ TT
แล้วจะรีบมาอ่านตามให้ทันค่ะ ขอบคุณทั้งพี่ไม้ พี่ติ๊บ และน้องแฮคคนโพสต์ด้วยนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [Coming soon!
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 17-06-2010 09:47:04

อารุณสวัสดิ์ค่ะ รอน้อง Hackz มาต่อตอนต่อไป
คุณหมอสบายท้องรึยังคะ 6แพ็คหายหมดแล้วม๊างนั่น 55555+
กอดดดดด......................หมอติ๊บ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [Coming soon!
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 17-06-2010 09:47:37

เข้าใจว่า หมอไม้มีความรู้ความสามารถอยู่แล้ว ไม่ต้องหวังลุ้นรวยหวยเบอร์
ฉะนั้น ตังส์ที่ได้มาจากหวย หมอไม้เลยไม่สนใจ ใช่มั้ยครับ
เงินแค่จิ๊บๆ


ทำฟัน 1 ซี่ ได้เยอะกว่านี้มาก ฮ่า ฮ่า หมอไม้ใจดีที่สุดเลย ถูกหวยก็ไม่เอาตังส์ ชอบจังนิ

 :a5:            :m20: :laugh: :jul3: :pigha2:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-06-2010 09:58:36

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับ เราสองคน ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต)
12:03 16/6/2010

ผ่านเทศกาลสอบกลาง ภาคของติ๊บไปเรียบร้อย  ก็เข้าสู่ช่วงที่ร้อนที่สุด ของเมืองไทย แต่ก็ยังดีที่ผมทำงานในห้องแอร์  นอน ห้องแอร์  แต่เวลาพักกลางวันนี่ซิแทบไม่อยากจะออกไป ไหนเพราะอากาศร้อนมากบางวันที่นี่ 42 องศา กันเลยทีเดียว ตอนนี้ก็ใกล้สงกรานต์แล้วสินะ  วางแผนเที่ยวอีกรอบดีกว่า ว่าแต่จะไปเที่ยวไหนดีหว่าคราวนี้…
 
หลังจากสอบเสร็จ วันนี้ทั้งผมและติ๊บต่างก็เป็นวันหยุดของเราทั้งสองคนเพราะนี่เข้าสู่ช่วง สงกรานต์แล้ว
 
วันนี้เราสองคนตื่นแต่เช้าไปทำบุญที่วัดใกล้ๆ มหาวิทยาลัย ก่อเจดีย์ทรายไปเรียบร้อย  พร้อมกับสงน้ำพระตั้งแต่เช้าตรู่  ก่อน กลับมาที่ห้องและทำความสะอาดเก็บกวาดห้องเล็กๆน้อยๆ  เจ้า ตัวเล็กบอกให้ผมช่วยเอาผักในตู้เย็นออกมาล้าง  และ เป็นลูกมือในการช่วยทำอาหารมื้อกลางวันของเราสองคน  ผม ก็คงช่วยอะไรไม่ได้มากไปกว่าก่อกวน  ปล้นจูบ ปล้น หอม  และแกล้งติ๊บที่กำลังกับข้าวอยู่อย่างสนุกสนาน จนตอนนี้เลอะเทอะมอมแมมกันไปทั้งสองคนยังกะในละครก็ไม่ปาน
 
กับข้าวเป็นผักชุบ แป้งทอด อืมอาหารเพื่อสุขภาพแต่ก็อร่อยดีนะต้องชม คนล้างผักนะนี่
หมูทอดกระเทียม หอมกรุ่นเนื้อนุ่ม  คน ล้างกระเทียมนี่เก่งจริงๆนะนี่
แกงจืดวุ้นเส้นหมูสับ  อันนี้ขอชมคนสับ หมูแล้วกัน  สับหมูได้น่ากินจริงๆ  ฮ่าๆ

หลังจากอาหารมือกลางวันแสนอร่อยฝีมือผม(ล้างผัก)ผ่านไปเรียบร้อย  ผมก็นึกแผนการณ์วันหยุดยาวออกมาทันที  เหลือเวลาหยุดพักผ่อนอีกตั้งหลายวัน ไปเที่ยวดีกว่า  คิดได้ดังนั้นผมจัดการบอกติ๊บเก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋าพร้อมสำหรับ การเดินทางในช่วงบ่ายของเรา
 
“พี่ไม้จะพาติ๊บไปไหนอีกคับนี่อะ” ติ๊บถามผมในขณะ ที่เก็บเสื้อผ้าเตรียมพร้อมสำหรับการท่องเที่ยวสงกรานต์สี่วันที่เหลือของ เรา

“ไม่รู้อ่ะ พี่ก็ยังไม่ได้แพลนรู้แต่ว่าอยากไปเที่ยว เราไม่ได้เที่ยวกันสองคนนานแล้วนะ”

“นานที่ไหนเที่ยวด้วยกันออกจะบ่อย”

“ก็ไม่ได้ไปกันสองคนไง” ผมค้านกลับไป

“โอเค งั้นเดี๋ยวขอติ๊บเก็บเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ให้เอง”

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปเชคอาการมิสเตอร์แจ๊สของพี่ก่อนนะ เสร็จแล้วก็ตามลงไปแล้วกัน”
 
ซักพักติ๊บก็ลากกระเป๋าสำหรับการพักผ่อนสี่วันของเราลงมา และในมือยังถือตะกร้าน้ำผลไม้ กาแฟ และของกินรองท้องขณะขับรถมาด้วย  อืมรอบคอบจริงๆ แฟนผม

บ่ายโมงเศษๆ มิสเตอร์แจ๊สของผมก็ออกจากที่จอดรถภายในหอพัก เข้ามหาวิทยาลัยไหว้สมเด็จให้คุ้มครองเราสองคนตลอดการเดินทาง ก่อนขับรถออกมาทางด้านหน้ามหาวิทยาลัยแวะปั้ม เชคลมยาง  เติมน้ำมันเรียบร้อย มุ่งหน้าสู่เป้าหมายที่ผมคิดไว้ของผมต่อไป
 
ผมกุมมือติ๊บขณะขับ รถตลอดการเดินทางเหมือนทุกครั้งที่เคยปฏิบัติกันทุกที บ่ายนี้อากาศสดใสเหมาะสำหรับการเดินทางท่องเที่ยวซะจริงๆ กาแฟเย็นในแก้วที่เจ้าตัวเตรียมมาให้ผมทำให้ผมสดชื่นและไม่รู้สึกง่วงในขณะขับรถ เลย ขับรถไปก็หยอดมุกหวานมั่ง แป๊กมั่ง ยังกะคนจีบกันใหม่  โอยยย โลกนี้มีแต่เราสองคนจริงเว้ยย
 
ออกจากพิษณุโลก ผมพาติ๊บมาแวะที่อุทยานประวัติศาสตร์ สุโขทัย  ผมกับติ๊บปั่นจักรยานดูรอบๆ อุทยาน  กว้างเหมือนกันน่ะนี่  แต่ก็คุ้ม ที่เหนื่อย

อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย  เมื่อผ่านเข้าเขตเมืองเก่าจะแลเห็นยอดพระเจดีย์แบบต่างๆ อันสง่างามและวิหารอันศักดิ์สิทธิ์ อาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ในยุคแรกๆของการเป็นประเทศไทยในปัจจุบันและ ได้รับการบันทึกจากองค์การยูเนสโก้ให้เป็นมรดกโลกเชียวนะ  สิ่งก่อสร้างทั้งกำแพง  พระ ปรางค์ และวัดวาอาราม  ยังคงความยิ่งใหญ่  งดงาม และรุ่งเรื่องจากครั้งอดีตอยู่มากแม้เวลาจะผ่านไปหลายร้อยปีแล้วก็ตาม  แม้ตอนนี้จะแดดร้อนแต่ต้นไม่ใหญ่ที่อยู่ตามอุทยานก็เป็น ร่มเงาให้เราสองคนได้พักเป็นระยะๆ  และนานๆทีผมจะทำ หน้าที่เป็นคนซ้อนท้ายจักรยานซึ่งก็อดสงสารเจ้าตัวเล็กไม่ได้  แค่ผมนั่งซ้อนท้ายนิดเดียวปั่นนิดเดียวก็ลิ้นห้อยซะละ  ผมเลยรับหน้าที่เป็นคนปั่นและติ๊บเป็นคนซ้อนซะมากกว่า และหยุดพักถ่ายรูปเป็นระยะๆตลอดการเที่ยวชมจนรอบ อุทยานของเราสองคน
 
วัดมหาธาตุ เป็นวัดใหญ่อยู่กลางเมือง สร้างสมัยพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ มีพระเจดีย์ต่างๆ รวมถึง 200 องค์ นับเป็นวัดสำคัญประจำกรุงสุโขทัย มีพระเจดีย์มหาธาตุ ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ศิลปะแบบสุโขทัยแท้ตั้งเป็นเจดีย์ประธาน ล้อมรอบด้วยเจดีย์ 8 องค์ บนฐานเดียวกัน คือ ปรางค์ศิลาแลงตั้งอยู่ที่ทิศทั้ง 4 และเจดีย์แบบศรี วิชัยผสมลังกาก่อด้วยอิฐอยู่ที่มุม ด้านตะวันออกบนเจดีย์ประธานมีวิหารขนาดใหญ่ก่อด้วยศิลาแลง มีแท่นซึ่งเคยเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปสำริดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย คือ พระศรีศากยมุนี ปัจจุบันได้รับการเคลื่อนย้ายไปอยู่ที่วัดสุทัศน์ฯ กรุงเทพฯ เป็นไงละแน่นมั้ยข้อมูลผม  แฮะๆ  เปิดหนังสือดูอะคับ

เนินปราสาทพระร่วง หรือเขตพระราชวัง เป็นซากอาคารก่อด้วยอิฐ ขุดแต่งบูรณะแล้ว มีฐานบัวโดยรอบทำด้วยปูนปั้น สันนิษฐานว่าเนินแห่งนี้คือที่ตั้งของพระที่นั่ง หรือปราสาท ที่ประทับของกษัตริย์ราชวงศ์พระร่วงที่ครองกรุงสุโขทัยในกาลก่อน แต่องค์ปราสาทหาชิ้นดีไม่ได้แล้ว เพราะคงจะสร้างด้วยเครื่องไม้ เดี๋ยวนี้มีแต่ซากกระเบื้องมุงหลังคากระจัดกระจายทั่วไป ณ เนินปราสาทแห่งนี้เองที่ได้ค้นพบศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงและพระแท่นมนัง คศิลา

วัดตระพังเงิน (คำว่า "ตระพัง" หมายถึง สระน้ำ หรือหนองน้ำ) มีเจดีย์ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ หรือดอกบัวตูมเป็นประธาน บริเวณเรือนธาตุจะมีชั้นประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นประทับยืนทั้ง 4 ทิศ ด้านหน้าเป็นวิหาร 7 ห้อง ฐานและเสาก่อด้วยศิลาแลง ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นปางมารวิชัย บริเวณตรงกลางตระพังเป็นเกาะขนาดเล็ก เป็นที่ตั้งของพระอุโบสถ บริเวณตระพังจะมีดอกบัวขึ้นอยู่รอบสระสวยงามมาก

พระบรมราชานุสาวรีย์พ่อขุนรามคำแหงมหาราช  ลักษณะพระบรมรูป พ่อขุนรามคำแหงมหาราช เป็นพระบรมรูปหล่อด้วยโลหะทองเหลืองผสมทองแดงรมดำ ขนาด 2 เท่าขององค์จริง สูง 3 เมตร ประทับนั่งห้อยพระบาทบนพระแท่นมนังคศิลาบาตร พระหัตถ์ขวาถือคัมภีร์ พระหัตถ์ซ้ายอยู่ในท่าทรงสั่งสอนประชาชน พระแท่นด้านซ้ายมีพานวางพระขรรค์ไว้ข้างๆ ลักษณะ พระพักตร์เหมือนอย่างพระพุทธรูปสมัยสุโขทัยตอนต้น ถ่ายทอดความรู้สึกว่าพ่อขุนรามคำแหงมหาราชมีน้ำพระทัยเมตตากรุณา ยุติธรรมและเฉียบขาด ที่ด้านข้างมีภาพแผ่นจำหลักจารึกเหตุการณ์เกี่ยวกับ พระราชกรณียกิจของพระองค์ตามที่อ้างถึงในจารึกสุโขทัย

เอาคร่าวๆ พอให้เกิดกระแสอยากไปเที่ยวขอบคุณข้อมูลดีๆ จากหนังสือ ท่องเที่ยวสุโขทัยนะคับ  ผมกับติ๊บแวะถ่ายรูปกันเยอะ มากแต่มาถึงตรงนี้ผมก็ขอเต๊ะท่าถ่ายรูปกับศิลาจารึกมั่ง  ก่อน ถูกแซวกลับมาว่าโฟกัสไม่ถูก เพราะเจ้าตัวเล็กกำลังสับสนว่าอันไหนผม  อันไหนศิลาจารึก  เฮ้ยย  พี่ไม่ได้ตัวใหญ่ขนาดนั้นน่ะเฟ้ยยยย
 
หลังจากเที่ยวชมและ ถ่ายรูปจนหนำใจแล้ว  ผมกับติ๊บก็เดินทางออกจากอุทยาน ประวัติศาสตร์สุโขทัยในช่วงบ่ายแก่ๆของวัน  และขับรถ ผ่านจังหวัดแพร่ที่มีวัดวาอารามสวยงามแต่เราก็ไม่ได้พักที่ไหนเพราะไม่ค่อย รู้ที่ทางการท่องเที่ยวในจังหวัดนี้เท่าไหร่…

ลำปาง (http://th.wikipedia.org/wiki/ลำปาง) ที่นี่ติ๊บมีโอกาสได้นั่งรถม้าและยิ้มจนตาหยีอยู่บ่อยๆ เพราะสนุกและชื่นชมวิถี ชีวิตของคนลำปางก่อนจะแวะชิมข้าวแตนน้ำแตงโม  ของดีขึ้นชื่อเมืองลำปางที่อร่อยสมคำร่ำลือและช่วงเย็นเราก็มาถึงจุดหมายปลายทาง  เฮ้ออ  สวัสดีเจ้าเจียงใหม่
 
ตกเย็นของค่ำวัน นั้นเราสองคนหาที่พักเป็นเก็ทเฮาส์เล็กๆได้ไม่ยาก เพราะ เชียงใหม่เป็นจังหวัดที่ผมมาบ่อยเอาการเหมือนกันนะ  หลัง จากได้ที่พักแล้วเราก็ไปตระเวรชิมของอร่อยในเชียงใหม่  เฮือนสุนทรีย์ บ้านของแม่ศิลปินสาวที่ร้องเพลงจาวเหนือ ลานนา คัมมินส์ ที่กำลังโด่งดังอยู่ในเวลานี้ 
 
ไส้อั่ว (http://th.wikipedia.org/wiki/ไส้อั่ว) อาหารเหนือแท้ๆรสชาติจัดจ้าน ร้อนๆและหอมเตะจมูกผมเอาเสียเหลือเกิน  ลำแต๊ๆ
น้ำพริกหนุ่ม  รสเผ็ดร้อนกำลังดี  มาพร้อมกับแค๊บหมู  ได้ลองซักทีจะ ติดใจเป็นแน่
แกงฮังเล  หมูแสนจะนุ่ม รสชาติกลมกล่อม  หอมยั่วน้ำลายเอาเสียมากๆ
ข้าวนึ่งร้อน  ที่ยกมาในขันโตกเวลานี้  เรียกน้ำย่อยให้ผมกับติ๊บได้เป็นอย่างที่จริงก็อยากกิน เยอะกว่านี้นะ  แต่นี่เรามากันแค่สองคนกินไม่หวาดไม่ ไหวแน่ๆ
 
หลังจากอาหารเย็นที่มันลำแต๊ๆผ่านไป เราสองคนก็มุ่งหน้าสู่ถนนคนเดินเลือกซื้อเลือกดูของต่างๆนา  และ ให้เดาว่าติ๊บมาที่นี่จะซื้อหรือชื่นชอบอะไร

ผมพาติ๊บเดินตั้งแต่หัวยันท้ายถนน  ยังไม่ มีทีท่าว่าเจ้าตัวจะหยุดที่ร้านไหนนอกจากดูแว๊บๆ แล้วก็เดินต่อ  ก่อนจะมาหยุดที่ร้านท้ายๆถนน  รองเท้า แม้ว  ชอบขนาดไหนอ่ะเหรอ  ก็ เล่นถอดรองเท้าที่ตัวเองใส่อยู่ออกใส่ถุงแล้วสวมรองเท้าคู่นั้นเดินเลยใน ทันที  แลดูว่าตอนนี้ติ๊บจะเป็นเด็กอีกครั้งเมื่อได้ สวมใส่รองเท้าแม้วก็เดินยิ้มไม่หยุด  ลั้นลากว่า เมื่อตะกี้ซะอีก
 
หลังจากได้รองเท้าแม้วคู่ถูกใจ  เด็กน้อย ที่เรียกตัวเองว่าแกว  ก็แปลงร่างกลายเป็นแม้วทันที  อืมหน้าให้เหมือนกกันนะนี่ตัวขาวๆ ยิ้มจนตาหยีแบบนี้ 

“น้องมาจากดอยไหนนี่” ผมถามเล่นๆเมื่อเจ้าตัวใส่รองเท้านั้น เดินนำหน้าผมลิ่วๆ

“บ้าเหรอ มาแซวกันเองเดี๋ยวเหอะ” เจ้าตัวบอกก่อน ลากแขนผมไปหยุดที่ร้านขายเสื้อพิมพ์ลาย

“อ้าวก็หน้าตากลมกลืนกะแม้วซะพี่แยกไม่ออกเลยน้อง” ผมยังกวนเจ้าตัวเล็กไม่หยุด

“ไหนลองพูดขี้เป็ดซิ” ผมพูดได้แค่นั้นฝ่ามือเล็กๆก็ฟาดเข้าที่ แขนผมทันที

“จะเป็นลาว จะเป็นแม้ว แล้วมีแฟนน่ารักแบบติ๊บนี่จะเอามั้ย” เจ้าตัวถามมาแบบนี้ให้ผมตอบไง

“คร้าบบบ  เอาคร้าบบบบ” ผมบอกก่อนทำหน้าจ๋อยและเปลี่ยนเป็นยิ้ม เมื่อเจ้าตัวเอาเสื้อพิมพ์ลายมาทาบที่ตัวผม  ก่อนหัน ไปบอกกับเจ้าของร้านว่าเอาตัวนี้และต่อรองราคากันเล็กน้อยพอเป็นพิธี  ก่อนรับถุงนั้นมาและมุ่งหน้าดูสินค้าอย่างอื่นต่อไป
 
ผมกับติ๊บกลับเข้า มาถึงที่พักของเราสองคนในตอนเกือบๆเที่ยงคืน พร้อมซื้อของเล็กๆ น้อยและที่ทำให้ผมหิ้วหนักเอาเสียมากๆ คือของกินที่เจ้าตัวเล็กบอกว่าไม่เคยกิน อยากจะลองกินดูนี่ซิ จะกินหมดหรือเปล่าก็ไม่รู้  มากันสองคน  ซื้อยังกะเป็นทีม
 
“ซื้ออะไรเยอะแยะไปหมดนี่” ผมถามในขณะวางของลงบนโต๊ะในห้องพักของ เรา

“ก็อยากลองกินดูไม่เคยกิน ชิมแล้วอร่อยดี” ติ๊บตอบกลับมาพลางแกะขนมห่อนั้นห่อนี้ ออกชิม

“จริงๆเลยเรานี่เนาะ” ผม ขยี้หัวเล่นอย่างหมั่นไส้

“อ่ะให้ชิม” ติ๊บบอกก่อนยื่นมาป้อน

“อืม  อร่อยดีเหมือนกันแฮะ” ผมบอกทั้งที่ขนมยังเต็มปาก
 
แล้ว คืนนั้นผมก็ต้องพุงกางรอบดึกเมื่อเจ้าตัวแกะห่อนั้นออกชิมนิดหน่อย  แล้วก็บอกให้ผมกินให้หมด  แกะห่อ นี้ออกชิมนิดนึงที่เหลือให้ผมจัดการ  แบบนี้ทุกที
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 17-06-2010 10:14:08

อยากไปเที่ยวบ้างจัง



+1 ให้พี่ไม้และhackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 17-06-2010 10:26:14

ศิลาจารึก  VS  พี่หมอไม้

 :laugh: :laugh: ฮ่าๆๆๆๆ

สงสัยจะเเยกความเเตกต่างยากจิงๆๆ

อยากไปเเอ่วเจียงใหม่บ้างเหมือนกันน่ะ

**วันนี้ทานนม(เปรี้ยว)รึยังค๊าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 17-06-2010 10:36:51

สวัสดีตอนสายๆค่ะทุกคน
หมอไม้หายป่วยหรือยังคะ ของกำนัลเมื่อคืนคงไม่ใช่นมเปรี้ยวนะคะ

อ่านแล้วต่อมอยากเที่ยวอยากถ่ายรูปเริ่มทำงานอีกแล้วววว

เมื่อคืนเกือบได้ลาภลอย อิลุงมันเถียงซิ่มว่าเกาหลีเหนือไม่ได้ไปบอลโลก
มันจะไม่ไปได้ยังไง ก็เพิ่งแพ้บราซิลไป
พอเปิดอินเตอร์เนตเท่านั้นแหละ หันมาแว้ดซิ่มทันที
"คิดว่าป๊ามีเซลลูเลสหรอถึงจะพนันด้วย"  โห่ตั้งห้าพันนะหมอ
หวยก็ไม่ได้ซื้อ  ยังจะมาโดนอิลุงโกงอีก ราคานี้อิลุงมันก็เกเองด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 17-06-2010 10:41:15

โลกนี้มีเรา(หมอไม้&หมอติ๊บ)เพียงซ๊องโคนนนน
หวานซะ  :n1:

ปล๊๊ หมอไม้หายป่วยรึยังค่ะเนี๊ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 17-06-2010 10:57:42

เชียงใหม่เคยไปนั่งท้ายกระบะเล่นน้ำสงกรานต์รอบเมืองกับพรรคพวก สุดยอดมาก
ตอนนั้นกระบอกฉีดน้ำเพิ่งออกใหม่ยังไม่ห้าม โห ยิงพุ่งไกลมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มันส์สุดๆ

อยากไปอีก แต่พรรคพวกแตกกระจายไปหมดแล้ว
สองหมอไปได้เล่นสงกรานต์บนรถมั้ยนะ รออ่านต่อนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 17-06-2010 11:12:00

อ่านคู่คุณหมอทีไร  เบาหวานจะขึ้นทุกที  :-[

หมอไม้พาหมอติ๊บขึ้นเหนือมาเปลี่ยนบรรยากาศสวีทเหรอค่ะ  :impress2:
คราวหน้าล่องใต้ไปดำปะการัง โชว์ซิกแพค ก็ดีนะ อิอิ (มันจะยัง six รีป่าว นะต้องให้หมอติ๊บพิสูจน์อีกรอบ ) :laugh:

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 17-06-2010 11:47:08

อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงเชียงใหม่อย่างแรง ไม่ได้กลับไปสองปีได้แล้วมั้ง ก็เ็ป็นเด็กที่นั่นแหละ เรียนที่นั่น
พอมานึกถึงบรรยากาศแล้วคิดถึงจริงๆนะ เฮือนสุนทรีย์ก็ไปบ่อย แดงฮังเลอาหารโปรดของพี่เลย  :monkeysad:
(ไม่ได้กินหลายปีแล้ว เดี๋ยวไปถามสูตรจากแม่แล้วจะลองทำดู 555+ ถ้าอร่อยจะลองให้หมอติ๊บทำให้หมอไม้กินดีมั้ยคะ
   แกงฮังเล ถือเป็นอาหารพิเศษนะคะ ใช่ว่าทุกคนจะทำอร่อย อยู่กทม.ไปกินที่ไหนก็ไม่อร่อยไม่นุ่มลิ้น อย่างเหนี่ยวเลย )

ตอนนี้เหมือนเรียบๆง่ายๆแต่เป็นประสบการณ์ที่คู่รักได้มีกันและกันในสถานที่ต่างๆ มันเป็นความทรงจำที่ดีเลยล่ะ
พี่นับถือคนเล่านะขนาดว่านานมาแล้วยังจำไ้ด้หลายสิ่งหลายอย่าง ทำให้พี่ได้คิดว่าเราก็ออกจะเที่ยวเยอะแต่ไม่เคยจำได้
จะมีเพียงรูปภาพเท่านั้นที่พอจะเตือนความทรงจำเราได้ สงสัยต้องกลับไปนั่งนึกแล้วเขียนเก็บไว้บ้างล่ะ
เหมือนเป็นการระลึกถึงความรู้สึกเก่าๆที่เราได้ไปตามที่ต่างๆมาด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 17-06-2010 12:42:43

ขอมาเป็นสาวกเสื้อกาวน์อีกสักคนนะครับกำลังไล่อ่านอยู่น่ารักจิง ๆ เลยครับ


ขอบคุณมากนะครับ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-06-2010 12:45:24

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับ เราสองคน ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต)
12:21 16/6/2010

ตื่นเช้าบรรยากาศ แจ่มใสแบบนี้เราสองคนขึ้นมาถึงสถานที่ที่เป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดเชียงเรียบ ร้อยแล้ว นั่นก็คือ
 
วัดพระธาตุดอยสุเทพ  แต่ กว่าจะขึ้นมาถึงได้เหนื่อยเหมือนกันแฮะ  แต่เจ้าตัว เล็กก็ยังยิ้มได้อยู่เพราะที่นี่สวยจริงๆ  เราสองคน ไหว้พระเพื่อความเป็นศิริมงคลในโอกาสขึ้นปีใหม่ไทย ก่อนสรงน้ำพระ  และรับพรจากพระผู้ใหญ่ในวัด  ก่อน กราบลาและกลับเข้าไปเล่นน้ำสงกรานต์ในตัวเมืองเชียงใหม่
 
ประตูท่าแพ  สายๆของวันสงกรานต์อากาศร้อนๆแบบนี้  ผู้คนทั้งหนุ่มสาวเล่นสงกรานต์สาดน้ำ ประแป้งกันอย่างสนุกสนาน  แต่พอผมหันไปดูไอ้ตัวเล็ก ที่ผมกำลังเดินจูงมือไปด้วยเวลานี้ก็ต้องสะดุ้งตกใจ  

“เฮ้ย  ติ๊บไปตกถังแป้งที่ไหนมาเนี่ยยย” ผมถามแกมหัวเราะเมื่อมองไปยังเจ้าตัว เล็กที่ถูกประแป้งซะขาวโพลนจนมองไม่เห็นหน้าซะแล้ว

“ก็ไม่รู้ มือใครมั่งก็ไม่รู้เปะปะมาตลอด หายใจแทบไม่ทัน”

“อะนะ  ขายดีนะนี่เรา เอ้าล้างหน้า” ผมหัวเราะร่วน ก่อนเทน้ำในขวดให้เจ้าตัวล้างหน้าจะได้เผยให้เห็นความน่ารักของแฟนผมให้คน อื่นดูซะหน่อย  

แต่ล้างหน้าไม่เท่าไหร่หันมาอีกทีก็ ขาวโพลนยังกะตกถังแป้งมาอีกละ ทำไรไม่ได้  มีแฟนน่ารักก็งี้แหละคับ  ทำใจ แล้วก็หัวราะ

“หัวเราะอยู่ได้ ไม่ช่วยล้างเลย” ติ๊บ บอกมางอนๆ

“ล้างทำไมละ  เดี๋ยวก็เลอะเหมือนเดิมW ผม ตอบก่อนค่อยๆใช้มือปาดแป้งออกจากหน้านั้น
ตอนนี้ล้างหน้าออกแล้วเจ้าตัวก็เลยพอจะยิ้มให้กับผมบ้าง  

“อืมม น่ารักนะนี่เรา” ผมบอกหลังจากปาดแป้งออกจากใบหน้าเสร็จ

“อืมพี่ไม้ก็เหมือนกัน” เจ้าตัวบอกพลางเอื้อมมือมาปาดผมที่เปียกน้ำของผมให้เข้าที่เข้า ทรง

“โอ  อันนี้ไม่ต้องชมพี่  พี่รู้ตัวว่าพี่หน้าตา ดีมาตั้งนานแล้ว” ผม ตอบติ๊บอย่างคนเจียมตัว (Hackz T-T)

“ป่าว แต่จะบอกว่าพอโดนชุบแป้งแล้วขั้นต่อไปก็ลงทอดได้เลยเห็น แล้วหิวววว” ติ๊บบอกก่อนเดินลิ่วๆไปหลังจากว่าผม  ทิ้งให้ผมได้คิดแว๊บนึงก่อนจะนึกได้ว่าติ๊บกัดผมเข้าแล้ว

“เอ๊ะ  นี่แฟนน่ะเว้ย  ไม่ ใช่หมู จะได้ชุบแป้งแล้วทอด”

ผมเดินตามติ๊บไปติดๆ และตอนนี้ผมก็สังเกตว่าละอ่อนเจียงใหม่นี่มันก็ร้ายกาจเหมือนกันนะ  ติ๊บเดินผ่านใครเป็นต้องโดนสาดโดนประแป้งทุกที  และ ไอ้พวกละอ่อนนี่ก็ดันขาวตี๋กันซะเป็นส่วนใหญ่แถมถอดเสื้อเล่นน้ำโชว์ตัวขาว จ๊วะกันซะด้วย  สถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจเอาซะเลย  ผมนึกได้ดังนั้นก็รีบเดินให้ทันเจ้าตัวเล็กและกุมมือ เล็กๆนั้นไม่ยอมห่าง  เดี๋ยวโดนคาบไปละแย่แน่เลยเลย (Hackz ถอดเสื้อเล่นด้วย ขาวด้วย โอ้ว!!!)
 
หลังจากเล่นน้ำที่ ประตูท่าแพจนเย็น  ผมกับติ๊บก็ได้เวลา ลาเชียงใหม่แล้วเพื่อไปยังจุดหมายใหม่ของเราต่อไป
 
เราออกจากเชียงใหม่ ในตอนเย็นๆของวันสงกรานต์ที่สนุกสนาน  และนี่เป็นอีก หนึ่งประสบการณ์ที่ผมชื่นชอบ  เพราะได้เห็นรอยยิ้ม ของติ๊บตลอดการเดินทาง  และการเล่นน้ำสงกรานต์วันนี้
ติ๊บเองก็คงสนุกสนานมากเช่นกันเพราะเจ้าตัวเม้าท์ ตลอดทางที่ผมขับรถออกมาจากเชียงใหม่
 
สันทราย  อำเภอ เล็กๆห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ไม่กี่กิโลเมตร แนวเขาทอดยาวสุดลูกหูลูกตา
 
แม่แตง     อำเภอเล็กๆเช่นกัน มีแนวขับสลับซับซ้อนให้เราตื่นตาตื่นใจขณะขับรถบ้างเล็กน้อย
 
ปาย         เป้าหมายของการเดินทางวันนี้ของ เรา  เรามาถึงเป้าหมายที่ ปาย นี้เอาตอนพลบค่ำตอนแรกผมก็ไม่ได้กะจะพาติ๊บมาพักที่นี่หรอกนะคับ  แต่เนื่องจากว่ามันมืดแล้วและเส้นทางก็คดเคี้ยวเกินไป  ผมยังไม่ชำนาญทางพอ  จึงตัดสินใจ แวะพักค้างคืนที่ปายกันในคืนนี้

ก่อนจัดการหาที่พักผ่อน และออกมาเดินที่ ถนนคนเดินเพื่อหาอะไรกิน  และดูผู้คนนักท่องเที่ยว ที่ในตอนนั้นยังไม่เป็นที่รู้จักกันเท่าไหร่นัก (มาดังเอาตอนหนังเรื่องรักจังฉายแล้วนี่แหละ)

ในตอนนี้เมืองปาย  เป็นแค่เมืองเล็กๆห่าง ไกลแสงสี นักท่องเที่ยวที่มาเยือนที่นี่มักเป็นพวกฝรั่งต่างชาติซะมากกว่าจะเป็นคนไทย  แม้จะอยู่ในช่วงหน้าร้อนแต่ตอนพลบค่ำของเมืองปายก็ยังมี สายลมเย็นๆ และอากาศบริสุทธิ์ให้ผู้มาเยือนได้ผ่อนคลายและหายใจได้เต็มปอด วิถีชนเผ่าที่ยังมีให้เห็นตลอดการเดินในถนนคนเดินของเรา สองคน สร้างความประทับใจให้ผมกับแม้วน้อย  เอ้ยติ๊บได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
 
ยามเช้าในหน้าร้อน อากาศสดใส ณ เมืองปาย
เช้านี้ผมกับติ๊บตื่นมารับแสงแดดในตอนเช้า  ก่อน ไปเดินดูอาหารเช้ากันในตลาดก่อนกลับมาบ้านพักด้วยอาหารพื้นเมืองง่ายๆ  ข้าวเหนียว หมูทอด  แต่ที่นี่ห่อ มาในใบตองตึงไม่ได้ใส่ถุงหรือกล่องโฟมเหมือนบ้านเรา  แล้ว ก็ขนมพื้นเมืองของที่นี่อีกสองสามอย่างก่อนขับรถมุ่งหน้ายังเป้าหมายต่อไป ของเรา
 
ผมขับรถออกมาจากเมืองปายในตอนเช้า บรรยากาศสองข้างทางเต็มไปด้วยแนวต้นไม้ใหญ่น้อยรกครึ้มทั่วผืนป่า  เราขับรถคดเคี้ยวไปตามถนนเพื่อจะข้ามเขา  ผมลดกระจกลง เพื่อให้ลมเข้ามาในรถและรับอากาศบริสุทธิ์อย่างเต็มปอด  เส้นทางคดเคี้ยวสวยงามแต่ดูน่ากลัวเมื่อเราสองคนชะเง้อ ลงไปมองดูขอบถนนก็เจอเหวลึกน่ากลัวเป็นระยะๆ  
 
เรามาแวะจอดรถข้าง ทางที่เต็มไปด้วยต้นสนที่ปลูกเป็นแนวยาวเป็นป่าสวยงาม  ตรง นี้มีร้านกาแฟเล็กๆน่ารักที่อยู่ในป่าสน แต่ตกแต่งร้านได้อบอุ่นน่ารักทีเดียว  เมื่อผมกับ ติ๊บจัดการเข้าห้องน้ำห้องท่าเรียบร้อยแล้ว ก็ออกมานั่งจิบกาแฟและกินขนมกันพอให้สดชื่น และพร้อมสำหรับการเดินทางต่อไป
 
เกือบเที่ยงเราก็ เดินทางมาถึงเป้าหมายของเรา  เมือง แม่ฮ่องสอน  ผมจัดการหาที่พักซึ่งที่นี่ โรงแรมชั้นดีอยู่ในหุบเขาแต่ราคาไม่แพงเลย  หลังจาก ได้ที่พักเรียบร้อยผมขับรถมุ่งหน้าสู่ยอดเขาที่ผมเห็นลิบๆและที่นี่ก็เป็น สัญลักษณ์ของเมืองแม่ฮ่องสอน
 
พระธาตุดอยกองมู  ทาง ขึ้นเขาคดเคี้ยวและลาดชันเอามากๆถ้าขับรถไม่เก่งจริงคงขึ้นไม่ไหวแน่ๆ หมอติ๊บเองก็นั่งลุ้นคอโก่งทีเดียว  เมื่อมาถึงทาง เข้าวัดที่นี่เป็นวัดที่มีศิลปะพม่าอยู่ในตัวไม่ว่าจะเป็นรูปแบบของวัด  พระพุทธรูป  หรือเจดีย์องค์ใหญ่  ก็ออกเป็นแนวพม่า  พระธาตุดอยกอง มู สีขาวเด่นตระการตา เมื่อมองลงไปข้างล่างสามารถมองเห็นเมืองแม่ฮ่องสอนที่มีที่ตั้งอยู่บนที่ราบ บนเขาได้อย่างชัดเจน  ที่นี่สวยมากจริงๆ  แนวภูเขาทอดยาวไปจนสุดลูกหูลูกตา
 
หลังจากไหว้พระธาตุ ดอยกองมู  และชมบริเวณวัดซึ่งมีขนาดไม่ใหญ่มากนัก เป็นที่เรียบร้อยแล้วเราสองคนก็ลงมาจากเขามุ่งหน้าสู่สถานที่ถัดไปของเมือง แม่ฮ่องสอน
 
วัดหนองจองคำ  อีกหนึ่งสถานที่ที่มีความสวยงามและเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่หาดูได้ ยาก
 
ถ้ำปลา  เรา สองคนจัดการอาหารมื้อเที่ยงกันในตอนบ่ายๆที่นี่  ก่อน เดินเข้าไปยังถ้ำด้านในที่มีปลาตัวใหญ่อยู่ในน้ำตรงหน้าถ้ำ  แวะถ่ายรูปกันอีกนิดหน่อย ก่อนเดินหน้าสู่เป้าหมายถัดไป
 
ผมเองก็จำราย ละเอียดการเดินทางทริปนี้ได้ไม่ละเอียดนักว่าเราแวะพักกันที่ไหนบ้าง  รู้แต่ว่ามารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เราอยู่เหนือสุดของ จังหวัดแม่ฮ่องสอน  
 
บ้านรักษ์ไทย  ที่นี่เป็นหมู่บ้านของชาวจีนยูนาน  ที่นี่มีบ้านที่ทำด้วยดิน  เข้ามา แล้วเย็นชื่นใจดีจริงๆแล้วที่นี่ก็ยังขึ้นชื่อลือชาเรื่องของ ชา เป็นอย่างยิ่ง  ชาหลายสายพันธุ์ถูกผมกับติ๊บทดลองชิม ไปเรื่อย  และมาถึงที่นี่แล้วก็ต้องไม่พลาดกับการชิม อาหารจีนยูนาน  อร่อยมากๆ
 
หลัง จากนั้นเราก็เดินเที่ยวชมศิลปะต่างๆที่นี่  ไม่ว่าจะ เป็นบ้านเรือน  ผู้คน  สถาน ที่ท่องเที่ยวอื่นๆ และซื้อชาหลายๆห่อกลับบ้าน  ก็ เป็นอันเสร็จเรียบร้อยและต้องรีบลงไปจากที่นี่แล้วเพราะใกล้ค่ำและอากาศ เริ่มเย็นแล้ว  ที่นี่แม้จะลำบากในการเดินทางขึ้นมา แต่เมื่อมาถึงแล้วยอมรับเลยว่า  สวยจริงๆ  และยังเป็นธรรมชาติดั้งเดิมจริงๆ  ครั้ง หนึ่งในชีวิตไม่ผิดหวังแน่นอน…

หลังจากเรากลับลงมา จากหมู่บ้านบนยอดเขาสูงและแสนไกล  ผมกลับลงมาถึงตัว เมืองแม่ฮ่องสอนในตอนค่ำๆ ก่อนพาติ๊บมาแวะถนนคนเดินได้โปสการ์ดใบสวยเขียนและส่งไปหาเพื่อนๆที่ มหาวิทยาลัย  แล้วก็ฝากท้องไว้กับอาหารพื้นเมืองที่ ผมกับติ๊บก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้กินเท่าไหร่นัก  ถนน คนเดินของเมืองแม่ฮ่องสอนยังจัดว่ามีขนาดเล็กอยู่เมื่อเทียบกับถนนคนเดินจาก เชียงใหม่  หรือจากเมืองปายเองก็ตาม  แต่ที่นี่ก็เป็นเมืองเล็กๆที่มีเสน่ห์น่าหลงใหลเอาเสียมากๆเช่นกัน  ติ๊บขอถ่ายรูปกับแม้วที่มาขายของที่นี่  อืม มม  หน้าตาแนวเดียวกันเลยนะ  อิอิ

หลัง จากเดินจนทั่วตลาด  หรือคนที่นี่เรียกว่า กาดแลง  กันจนั่วและเดินถนนคนเดินจนทั่วเรียบร้อยแล้ว  เราสองคนก็เข้าพักที่โรงแรมเก็บเรี่ยวแรงไว้สู้ในวัน พรุ่งนี้อีกวัน
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 57 วันของเราสองคน(ชาร์ตแบตชีวิต) [อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 17-06-2010 12:48:50

^
^
จิ้มน้องแฮ็ค มาต่อแล้ว  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-06-2010 12:55:20

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน

ข้าน้อย ขอตัวไปเรียนคาบบ่่ายก่อน 3 ชั่วโมงหลังจากนี้ โอ้แม่เจ้า

ซำบายดี

เจอกัน พรุ่งนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 17-06-2010 13:12:56

อีกหกตอนก็จะทันแล้ว  แต่ต้องออกไปเรียนแล้วสิ  แล้วจะกลับมาตามให้ทันคับ

:serius2:   ทำไมน่ารักกันอย่างนี้  อ่านแล้วอยากไปเที่ยวโฮมสเตย์เลยอ่ะ  ครอบครัวพี่ทั้งสองคนน่ารักมากเลย  :o8:

 :กอด1:  hackz  ตั้งใจเรียนน้อ

 :กอด1: หมอไม้กับหมอติ๊บหน่อยขอกำลังใจ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 17-06-2010 13:15:31

แม่ฮ่องสอน พอขับไปถึงเค้าให้ไปรับใบเซอร์ (Certificate) ว่าเราเป็นผู้พิชิต พันแปดร้อย(กว่าๆ)โค้งด้วยนะ (เสียเิงินนิดหน่อย)
คนขับก็เกร็งเพราะขับ แต่คนนั่งร่วมทางแทบจะพุ่ง(อาหารที่กินเข้าไปอ่ะนะ) ไปตามๆกัน
โอ้....เหมือนได้กลับไปเที่ยวอีกครั้ง

อ้อๆ อีกอย่างปีใหม่หรือสงกรานต์ที่เชียงใหม่ ถ้าเราไปเดินตรงถนนท่าแพแล้วเปียกน้อยเค้าบอกว่า...
ให้รีบกลับบ้านเหอะ เรทติ้งไม่ค่อยดี อายเค้า  :laugh: แต่ถ้าเละเทะแบบหมอติ๊บเนี่ยถือว่าเรทติ้งเริด  o13

....จิ้มน้อง Hackz ขอบใจที่รีบมาลงจ้า +1ไปเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 17-06-2010 13:25:28

เรียนเชียงใหม่กี่ปี ก็ไปมันทุกปี
มันก็ไม่ได้จะมีอะไรใหม่ แต่ทำไมต้องไปทุกปีด้วยก็ไม่รู้
แบบนี้ละมั้งที่เค้าเรียกว่าเสน่ห์
แต่ซิ่มจะไปแม่ฮ่องสอนช่วงต้นหนาว
แล้วไปปายช่วงปลายหนาว

วันนี้ยังไม่เห็นคุณหมอทั้งสองเลยเนาะ
คิดถึงนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-06-2010 13:30:27

แวะมาทักทายช่วงเที่ยงวันทำงาน  ตอนนี้งานเยอะมากมายคับ

ทั้งๆที่ยังไม่หายดีเท่าไหร่  แต่ดีนะมีแฟนเป็นหมอเทคเกลือแร่ไปให้แล้วเลยพอทำงานได้

เดี๋ยวค่ำๆแวะมาอัพตอนต่อไปให้นะนายแฮค

ตอนหน้าแอบบอกนิดนึง  หวานนนนนน  ได้อีกกกกกก

อย่าเพิ่งเลี่ยนน้าค้าบบบบบ   :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 17-06-2010 13:39:33

ก้อ 6 กล่องอยู่น่ะค่ะพี่หมอไม้

ฮ่าๆๆ อ่านตอนนี้เเล้วอยากเเอ่วเหนืออีกสักรอบ

เเวะมาทักทาย ก่อนจะไปเรียนคาบบ่าย

หายปวดท้องเร็วๆๆน่ะค่ะ

ฝากกอดพี่หมอติ๊บด้วยน่ะ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 17-06-2010 14:38:11

อยากถามหมอไม้ว่า " 6 กล่อง ทำได้ไง"
แต่ทำไปแล้วอ่ะ และออกหมดแล้วอ่ะ
ตอนนี้คงสบาย ชิว ชิว แล้วหล่ะ

กับข้าวทุกอย่างอ่ะ ถามเค้าได้นะหมอไม้ เหอ เหอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 17-06-2010 14:52:42

มาขอเป็นแฟนคลับอีกคนค่ะ
อิอิ   :o8:

อยากบอกว่าพี่หมอทั้งสองคนน่ารักมากเลย
โดยเฉพาะหมอติ๊บ  (รู้สึกจะมีแฟนคลับเยอะมาก)

พี่หมอไม้เล่าเรื่องได้ดีนะ
บรรยายแบบว่าเข้าใจได้ง่ายดีอ่าค่ะ
แล้วรู้สึกเป็นกันเอง

เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ  :กอด1:
ทั้งพี่หมอ
และอีกคนนึง hackz ผู้เป็นคนโพส  :m4:

ได้ข่าวว่าตอนหน้าจะหวานเจี๊ยบ
เด๋วจะได้เตรียมตัวสำลักกันล่ะทีนี้

ถ้าเป็นเบาหวานจะโทษหมอไม้ล่ะนะ   :a14: ไม่รู้ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: piyakorn ที่ 17-06-2010 15:54:02

หมอไม้ ครับ มี ตอนแบบว่า แบบว่า หมอติ๊บ ง้อ หมอไม้ บ้างไหมครับ? อยากเห็นคนตัวเล้ก ง้อคนตัวโต อ่ะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: gun ที่ 17-06-2010 17:47:32

 :sad2:  อ๋อย!! เบาหวานขึ้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 17-06-2010 20:08:04

ไปถึงแม่ฮ่องสอนแล้ว...น่าจะลงเรือไปดูกะเหรี่ยงคอยาวด้วยนะ...
ถ้าไปหน้าหนาวคงได้ไปดูทุ่งดอกบัวตองสวยงามมาก...เสน่ห์เมืองเหนือ...
อ่านแล้วอยากไปเที่ยวอีกจังเลย...
แต่ถ้ามีโอกาสเที่ยวกันอีกนะ...
แนะนำ..ลงใต้บ้างนะ...มีเสน่ห์ไม่แพ้ทางเหนือเลย...
หมอติ๊บ น่าจะครบวันลาแล้วซินะ...คงยุ่งน่าดู...

 :กอด1:หมอติ๊บ หมอไม้ และนายแฮ็ค...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 17-06-2010 20:15:34

อืมๆๆน่ารัก  ดีครับแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวไปในตัวด้วย o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 17-06-2010 20:54:20

:3123:
ดอกไม้ให้คุณ สมัครเป็น FC ด้วยคน
อ่านถึงตอนนี้แล้ว ชักอยากไปเที่ยวขึ้นมาตงิด ๆ
ยิ่งตอนนี้ โรงแรมทั่วประเทศ ลดกระหน่ำ Rainy Sales
สวรรค์ของนักท่องเที่ยว  :impress2:

ว่าแต่ หมอติ๊บเคยไปเที่ยวสวนสนุกตรงสถานทูตอังกฤษมาเหรอยังอ่ะ
อยู่ใกล้โรง'บาลออก
ว่าจะหาโอกาสไปลองดูสักที แต่หาคนไปเที่ยวด้วยไม่ได้นี่ดิ เศร้าใจ  :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 17-06-2010 21:41:41

หมอไม้ กับ ศิลาจารึก
คงแยกยาก เพราะคล้ายกันที่ เป็นวัตถุโบราณ ต้องอนุรักษ์ ใช่มั้ยจ๊ะหมอติ๊บ
ต้องรักษา เอาไว้นานๆ 555

เคยไปเที่ยวที่ๆหมอทั้งสองไปกัน
สนุกมาก ประทับใจ แต่ไปตอนหน้าหนาวค่ะ ยังไม่เคยไปหน้าร้อน
น่าลองดูเหมือนกัน เพราะตอนหน้าหนาว คนเยอะมากกกกกก
อยากลองไปหน้าร้อน หรือต้นฝนก็ดีเหมือนกัน

หมอไม้จ๊ะ
มีซื้อนมเปรี้ยวมาเยอะเลย อยากหาคนช่วยกิน
สนใจป่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 18-06-2010 00:18:05

 
ตอนนี้หมอไม้หวานเรี่ยราดไปถึงเมืองเหนือ ตามทางเห็นมดไต่ที่ไหนแสดงว่าหมอไม้อยู่ที่นั่น  :z2:
สงสัยหมอไม้กินน้ำเชื่อมแทนข้าวรึป่าวเนี่ย  คริคริ

ปล.งวดหน้าหมอติ๊บมาใบ้เลขหน่อยนะ จะซื้อตาม ขอเกาะดวงคนรวยหน่อยคร้า  อิอิ

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 18-06-2010 00:50:14

ตามมอ่านอยุ๋อ่ะครับอีกนานแน่ๆ  ก่าจะทัน เอิ๊ก ๆ

เป็นกำลังใจให้ทั้งคนโพส และเจ้าของเรื่องนะครับ น่ารักมาก ๆ เลยครับ มีปนเศร้าอยู่ด้วย  :o12:

ขอบคุณนะคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 18-06-2010 01:49:05

ยังอ่านตามไม่ทันเลย  แต่ก็ใกล้ทันแล้ว :m7: หมอไม้กลัวจิงเหรอตอนไปรับหมอติ๊บอ่ะ สูดยาดมใหญ่เลยปื๊ดๆๆ  :sad4:

เป็นกำลังใจให้  hackz หมอไม้กับหมอติ๊บคับ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 18-06-2010 08:49:18

ฮ๊าาาา

ได้อ่าน คอมเม้นท์ ที่เพื่อนถามหา

รู้สึกชื่นใจจัง

นึกว่าจะลืมคนโพสต์ซะแล้ว

ขอบคุงครับ

รอเค้าก่อนนะ โพสต์ตอนนี้เลย

อิดิท

อุ้ย ยังไม่มีตอนต่อไปเลย เหอะๆๆ รอล่ะกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 18-06-2010 09:03:29

^
^
ไม่ลืมหรอกค่ะ รอน้องแฮ็คตาหลอดเลย
รอตอนต่อไปด้วยใจตื่นเต้น  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 18-06-2010 09:40:01

หมอไม้เล่าเรื่องที่ตะเองเป็นฮีโร่มากๆ ให้ฟังหน่อยจิ
จะได้ลบ Image บางอย่างออกไปได้บ้างอ่ะ

งือ งือ หมอไม้ของเค้า  ไม่น่า ก่งก๊ง เลยอ่ะ ทั้ง หม้อหุงข้าว ทั้ง นมเปรี้ยว
แล้วจะมีไรอีกอ่ะ หมอติ๊บ
ขนาดเรารับรู้แค่ 2 อย่างยังขนาดนี้
แล้วหมอติ๊บอยู่กะแกทุกวัน ไม่หัวเราะจนหน้าเขียวทุกวันเหรอ   :m20: :laugh: :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 18-06-2010 11:51:08

มาจิ้ม มาจิ้ม คุณHackzจ้าๆๆๆๆ

มารอ มารอ น่ะ ตัวเองง

 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-06-2010 11:52:50

แวะมาดูก่อนเที่ยง
รอหมอไม้ รอน้อง hackz

คิดถึงหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 18-06-2010 12:23:01

แวะเข้ามาตอนเที่ยงๆ 

ยังไม่มีใครมาอัพเลยอะ

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 18-06-2010 14:26:14

แวะมาอ่านรอบบ่าย ๆ สงสัยอีกยาวไกลก่าจะอ่านทัน อิอิ

อ่านถึงตอนที่คุณหมอไม้ ไปบ้านคุณหมอติ๊บ น่ารักจิง ๆเลยยชอบ ๆๆๆ


ขอบคุณมากกนะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 18-06-2010 14:26:50

 :m32:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 18-06-2010 14:59:57

สงสัยงานจะยุ่งเนอะ ไม่มาทักทายกัน เลย  :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 18-06-2010 15:23:12

 :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-06-2010 15:33:29

 :z2: :z2:

ไปเรียนหนังสือบ้างดีกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 18-06-2010 15:44:13

หวัดดีรอบบ่ายคร้าบผม

ขอโทษที่หายจ้อยไปหนึ่งวันเต็ม ๆ  พอดีวันนี้ไปส่งเจ้าตัวเล็กพรีเซนต์งานวิจัย

สเตปเทพมากๆ  คนไปเมืองนอกมาก่อนแบบผมอายเลย  เพิ่งรู้ว่าแฟนผมภาษาอังกฤษชนะเลิศศศศ

มาอัพตอนต่อไปให้แล้วนะคับ  รอนายแฮคมาจัดการต่อไปแล้วกัน

วันนี้ขอตัวไปดินเนอร์กันสองคนฉลองความสำเร็จก่อนนะค้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 18-06-2010 16:21:46

หมอติ๊บ เคยบอกแล้วไง...ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว...55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 18-06-2010 16:38:48

 o13 ขอแสดงความยินดี กับหมอติ๊บด้วยคนครับ ความกตัญญู ความพยายาม ความมุ่งมั่ง ทำให้หมอติ๊บประสบความสำเร็จในวันนี้ น่านับถือครับ o22

ปล.คนในรูป ใส่หมวก ใส่หน้ากาก นี่หมอไม้ ใช่ไหม...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 18-06-2010 16:45:40

เเสดงความยินดีกับพี่หมอติ๊บด้วยน่ะคะ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 18-06-2010 17:45:34

ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จของหมอติ๊บด้วยนะคะ
สุดยอดไปเล๊ยยยยย  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 18-06-2010 17:56:05

ร่วมแสดงความยินดีกะน้องติ๊บด้วย เก่งจริงนะตัวแค่เนี้ย"พริกขี้หนู" ของหมอไม้ o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 18-06-2010 18:05:46

ขอแสดงความยินดีกะหมอติ๊บด้วยครับ


ไปดินเนอร์ หมอไม้อย่าเอาไก่ไปด้วยน๊า ถึงมีก็ผูกไว้แน่นๆนะครับ เดี๋ยวหลุด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 18-06-2010 18:59:51

คุณหมอไม้เปิดบริษัททัวร์เป็นอาชีพรองจากทันตแพทย์หรือเปล่าเนี่ย?
นึกว่าไกด์ทัวร์มาเอง 55
เล่าซะอยากไปบ้าง


 :กอด1:คุณหมอติ๊บกับคุณhackz  ให้กำลังใจ (ชื่นชมคุณหมอติ๊บมาก เก่งอลังการ..)
ส่วนคุณหมอไม้ให้ :L2: เป็นกำลังใจ ให้ขยันอัพ คุณhackzจะได้เอามาให้อ่านในเล้่าต่อไป ูู

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 18-06-2010 19:09:57

ขอแสดงความยินดีกะหมอติ๊บด้วยค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 18-06-2010 19:25:23

ว้าวๆ  ยินดีด้วยครับ  :mc4:  หมอไม้หมอติ๊บ 

แต่ไปดินเนอร์เสร็จจะทำไรกันต่อน้า   :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 18-06-2010 21:05:17

ยินดีกะหมอติ๊บด้วยอีกคน  :mc3:

น่ารักจังน่ะค่ะ  มีไปฉลองกันสองคนด้วย
 :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-06-2010 21:07:19

 :L2:
ยินดีด้วยค่ะหมอติ๊บ

"ติ๊บไม่ได้มีดีแค่หน้าตา"
ซิ่มเชื่อมานานแล้วแล้วก็จะเชื่อต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 18-06-2010 21:22:08

ขอแสดงความยินดีกับหมอติ๊บด้วยนะคะ

เป็นอีกก้าวของความสำเร็จ ที่แน่นอนว่ามาจากความพยายามของหมอติ๊บ

โดยมีกำลังใจอย่างดีจากหมอไม้ ชิมิคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 18-06-2010 21:29:43

....เปลี่ยนรูปบ่อยๆนะ สงสารคนที่ยังไม่ได้ดูด้วยเถอะ รูปนี้ก็หล่อจังหว่ะ
....ตามอ่านอยู่นะแต่เม้นไม่ค่อยทัน พักนี้ไม่ได้เข้าบอร์ดทุกวัน
....น่ารักดีคู่นี้ ไปไหนก็ไปด้วยกัน ได้แฟน แล้วก็ได้เพื่อนเที่ยวด้วย
....หมอไม้นี่เจ้าเล่ห์นะเนี่ย ขี้อ้อน แต่ใส่ใจแฟนดี แล้วก็เป็นคนช่างสังเกตุด้วย
....ส่วนหมอติ๊บ เป็นคนโรแมนติก แสนงอน ด้วยเปล่าวะ แต่เก่งดี เอารูปมาให้เห็นหน้ากันหน่อยสิ   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 18-06-2010 22:46:32

ขอแสดงความยินดีกับคุณหมอติ๊บ สเตปเทพ ชนะเลิศค๊า  :L2:

หมอไม้ดูแลหมอติ๊บใกล้ชิด ชอบจังค่ะ ไปไหนไปด้วยกัน ขอมอบดอกไม้(ในสวน)  :L2:

 :กอด1: รักกันรักกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 19-06-2010 03:21:48

 :กอด1: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-06-2010 10:27:15

อัพ แอนด์ ดาวน์
อัพ แอนด์ ดาวน์
อัพ แอนด์ ดาวน์

ฟิต แอนด์ เฟิร์ม


รอสองหมอ หมอไม้ หมอติ๊บ (ที่ต่อไปต้องเรียกอาจารย์หมอ ฮี่ ฮี่ )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 19-06-2010 10:46:34

เอ...ไปดินเนอร์ถึงไหนน้า... :confuse:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-06-2010 12:14:11

ไปดินเนอร์กลับมานึกว่านายแฮคอัพให้จบตอยแล้วซะอีก 
เพราะผมอัพให้จบตอนก่อนแล้วจะมาต่อตอนต่อไปให้ครับ
ไงฝากความหวังไว้ที่นายแฮคก่อนนะคับ

แล้วจะมาอัพตอนต่อไปให้อีก

อุตส่าพาไปดินเนอร์ซะหรู  ขากลับยังจะให้แวะซุปเปอร์มาเก็ตซื้อนมเปรี้ยว
เฮ้อออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 19-06-2010 12:20:23

^
^
จิ้มพี่หมอไม้~~~
หวัดดีวันเสาร์ค่าา หนูยังอ่านไม่ทันเลยอ๊าาาา >.<
แต่น่ารักมากมายอะค่ะ  :-[
ฝากสวัสดีพี่หมอติ๊บด้วยค่าา

(อุ่ยยยเพิ่งเห็นรูปใหม่...พี่หมอไม้หรือพี่หมอติ๊บหว่าา น่ารักเชียวว)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-06-2010 13:21:30

นมเปรี้ยวมีประโยชน์กับร่างกายไม่ใช่เหรอค่ะ

เเต่กินไป6กล่อง เยอะขนาดนั้น มันเกินประโยชน์เเล้วน่ะพี่หมอไม้

ฮ่าๆๆๆๆคงจะไม่อยากเเตะนมเปรี้ยวไปอีกน้านนนนนนนน

มารอ มารอ

เอ๊ะ เอ๊ะ คุณHackzหายไปไหน :m7: :m7:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 19-06-2010 14:09:25

หมอไม้มาแล้ว(ไม่พาหมอติ๊บมาด้วยเหรอ...อิอิ)
ว่าแต่...รอน้องแฮ็คอยู่นะค๊า มาต่อเร็วๆน๊า  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 19-06-2010 14:11:06

มารอคุณ Hackz รออ่านตอนต่อไป

หมอไม้กินนมๆ  อร่อยและมีประโยชน์  ว่าแล้วก็ไปหามากินซักกล่องดีกว่า  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 19-06-2010 14:27:45

อ้างถึง

อุตส่าพาไปดินเนอร์ซะหรู  ขากลับยังจะให้แวะซุปเปอร์มาเก็ตซื้อนมเปรี้ยว
เฮ้อ ออออ

ทำไมรู้สึกว่า....หมอไม้สยองนมเปรี้ยว
..
....เอ๊ะ หรือว่าพี่คิดไปเอง   :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-06-2010 15:04:41

งานเยอะเหรอครับ หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-06-2010 16:06:16

สวัสดี คุณหมอไม้ หมอติ๊บ ค่ะ เนื่องจากตอนนี้เพิ่งอ่านได้แค่ หน้า 32 แต่ว่าคอยดูคอมเม้นท์ล่าสุดของหมอไม้เสมอ อยากบอกว่า รักหมอติ๊บมากๆๆ คนอะไรก็ไม่รู้น่ารัก นิสัยดี ฝากความคิดถึงถึงหมอติ๊บ(คนเดียว)  ด้วยนะคะ  ^_______^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 19-06-2010 17:36:36

มาดักรอนาย Hack

ก่อนไปเชียร์บอล

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-06-2010 18:34:46

 :call: :call: :call:

คุณHackz จงมา จงมา

จงมา จงมา จงมา

(เหมือนเล่นคาถาเลย) ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-06-2010 20:48:48

มาทักทายรอบค่ำก่อนไปหนีเที่ยวอีกวัน

นึกว่านายแฮคมาอัพตอนต่อไปให้แล้วซะอีกทั้งๆวันนี้เป็นวันหยุด

เห็นบอกว่าคราวก่อนที่บ้านจำกัดเวลาเล่นเนต  ก็มัวแต่ดูเวบ....

เลยไม่ได้มาอัพให้ผมซักกะที 

หรืออาจมีเหตุฝนตกฟ้าร้อง  ไฟดับ  ชนบท(หลีกเลี่ยงคำว่า บ้านนอก)ก็แบบนี้แหละคับ  ฮ่าฮ่า

ไงคืนนี้พาหมอติ๊บไปเที่ยวกลางคืนอีกแล้ว  ฝนตกหนักอีกแน่ๆคืนนี้ไม่เชื่อคอยดู

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 19-06-2010 20:57:41

เมื่อวานไปดินเนอร์ยังหวานกันไม่พอเหรอค๊า  :o8:
คืนนี้พากันไปเติมความหวาน เอ๊ยไปเที่ยวอีกแล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 19-06-2010 21:00:07

ฝนมันตกตั้งแต่บ่ายแล้วหมอไม้

คงรอท่าคนหนีเที่ยว

คืนนี้คงลงอีกเยอะ เพราะหมอติ๊บเที่ยวกลางคืน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-06-2010 21:06:20

บอกให้ผมอาบน้ำแต่งตัวรอจะกลับมาถึงห้องตอนสี่ทุ่ม  ให้ผมพาไปเที่ยวหน่อย

ผมก็คิดว่าจะไปเที่ยวกลางคืน  เที่ยวผับ

อุตส่าจะได้ไปบริหารเสน่ห์ซะหน่อย

เมื่อกี้โทรมาบอกว่าติ๊บอยากไปหาไรกินแถวเยาวราช   อืมมม

แล้วจะโทรมาบอกให้ผมแต่งหล่อขั้นเทพขนาดนี้ทำไมนี่ 

แค่อยากไปหาไรกินแถวเยาวราช

ให้ความหวังกันทำไม...............

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 19-06-2010 21:16:02

สวัสดีค่ะคุณหมอไม้^^


รูปนี้ .. ที่เรียงรายภายใต้ผ้าสีขาว .. คือ .. นั่นแหละ ใช่มั้ย?
(อาจารย์ใหญ่?)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 19-06-2010 21:42:08

โถโถโถ

จากทองหล่อ เป็น เยาวราช

จากรายรอบด้วยสาวๆ เป็น อาซิ่ม อาเจ็ก

จากเครื่องดื่มสีสวย เป็น น้ำชา เก๊กฮวย

จากชุดหรู เป็น กางเกงขาก๊วย

น่านะ คล้ายๆ กันนั่นล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-06-2010 22:03:59

เอ๊ะๆๆ ดูเหมือนว่าวันนี้ฝนจะยังไม่ตกน่ะ

ฮ่าๆๆๆจากทองหล่อ => เยาวราช

 :sad4: :sad4:

เอาน่าพี่หมอไม้ ก็ได้บริหารเสน่ห์เหมือนกันน่ะค่ะ

 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 19-06-2010 22:26:07

ก๊ากกกกก...หมอติ๊บทำกะหมอไม้ได้...
ไม่เป็นไรไปเยาวราชก็โปรยเสน่ห์ได้เหมือนกัน...
แต่อย่าให้ฝนตกนะ...ดูไม่จืด...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 19-06-2010 23:18:00

5555++

น่ารักซะจิง ๆ ก็ไปเพิ่มความอ้วนกันที่เยาวราชกันก่อนนน อิอิ

มารออ่านนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 19-06-2010 23:41:49

มานั่งรออ่านตอนต่อไป   Hackz คุงรีบมาน้าาา

หมอไม้กินเพื่อด้วย กินเยอะระวัง 6 pack หายน้า  อิๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 20-06-2010 11:04:53

คุณหมอไม้ขยาดนมเปรี้ยวเลยเหรอค่ะ อิอิ  :a5:

แหมไปหว่านเสน่ห์แถวเยาวราชก็ได้ เปลี่ยนกลุ่มเป็น สว. (สูงวัยงัย คริคริ) :m20:

 :กอด1: :L2:

ปล.น้อง Hackz อยู่สัย มาเร้วๆๆๆๆๆๆ ทุกคนรออยู่  :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 58 สงกานต์ (ชารต์แบตชีวิต) [อัพเที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 20-06-2010 14:24:18

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
ไม่ได้ เข้า มาอ่านซะนาน
(อ่านที่ยาวมากก ตั้งแต่หน้า 24 น่ะ)

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-06-2010 15:15:22

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 59
15:38 18/6/2010

เหมือนฝนตกตอนหน้าแล้ง
เหมือนเห็นสายรุ้งขึ้นกลางแจ้ง
เหมือน ลมหนาวเดือนเมษา
เหมือนว่าใจอ่อนล้ากลับแข็งแกร่ง

เหมือนคนกำลัง มีรัก
เหมือนคนหลงทางพบคนรู้จัก
เหมือนเจอของสำคัญที่หล่นหาย
เหมือน ร้ายนั้นกลายเป็นดีมาก
เหมือนที่ฉันนั้นได้มาพบกับเธอ
ชีวิตฉันจึงได้ เจอ

แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร
ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่ง ใหญ่ควรค่าพอ
ที่ฉันได้จากเธอ ได้รักโดยไม่ต้องขอ
ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร

โอ้...เธอ ทำให้ฉันรู้จัก
ความรักที่ไม่มีเหมือน ใครใด
ได้มามีเธอนั้นเป็นคนให้
หัวใจอยากให้เธอรู้

แต่ไม่รู้ จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร
ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ
ที่ฉัน ได้จากเธอ ได้รักโดยไม่ต้องขอ
ได้รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร

ได้ รู้โดยไม่ต้องรอ ว่ารักคืออะไร
 
 
เช้าตรู่ของวันพัก ผ่อนของเราสองคน ผมตื่นมาในตอนเช้าที่อากาศเย็นสบาย ที่แม้จะเป็นหน้าร้อน  แต่ด้วยที่ว่าจังหวัดนี้คือ แม่ฮ่องสอน  และโรงแรมที่ผมอยู่ตอนนี้ก็เป็นโรงแรม อันดับต้นๆของจังหวัดนี้ที่ตั้งอยู่บนเขา จึงทำให้อากาศเย็นสบาย
 
ผมค่อยลืมตาตื่น ขึ้นมาในเช้าของวันและยิ้มให้กับคนตัวเล็กๆที่อยู่ในอ้อมแขนของผมตอนนี้ นอนขดเข้าหาอกอุ่นเชียวแฮะ จะลุกจากที่นอนแต่ก็กลัว เจ้าตัวเล็กจะตื่นขึ้นมาจึงนอนจ้องหน้าเนียนในนั้นอีกพักใหญ่  ก่อนจะปลุกให้ลุกมาดูอากาศยามเช้าของแม่ฮ่องสอน
 
ตอนนี้ติ๊บอาบน้ำ อาบท่าเรียบร้อยและอยู่ในชุดสบายๆกับเสื้อลายดอกสีชมพูหวานที่ทำให้เจ้าตัว ดูหวานขึ้นไปอีก  นี่ถ้าหน้าตาไม่ดีจริงไม่กล้าใส่ เลยนะนี่ เราสองคนเดินลงมายังด้านล่างที่จัดให้เป็น ที่สำหรับรับประอาหารเช้าหรือกาแฟของทางโรงแรมที่ด้านหลังเป็นธารน้ำใสไหล ผ่านภูเขาสูงลงมายังด้านหลังโรงแรม  ช่างเป็น บรรยากาศที่สวยงามจริงๆ
 
เจ้าตัวเล็กจัดการตักอาหารเช้าและกาแฟมาให้ผมที่เดินตามหลังลงมา เป็นที่เรียบร้อย  เราสองคนจัดการอาหารมื้อเช้าท่ามกลางบรรยากาศดีๆกันอย่างเอร็ดอร่อย  ก่อนเช็คเอ้าท์ ออกจากโรงแรมในตอนเช้า  และขับรถออกจากตัวเมือง แม่ฮ่องสอนโดยใช้เส้นทางแม่ฮ่องสอน-แม่สะเรียง เพราะตอนเรามาทางปาย ส่วนตอนกลับก็จะใช้อีกเส้นทางหนึ่งในการเดินทางเพราะไหนๆ เราก็มากันจนถึงขนาดนี้ แล้ว ลองเที่ยวให้ทั่วดูแล้วกัน

ออกจากตัวเมืองแม่ฮ่องสอนผมกับติ๊บแวะซื้อขนมขึ้นชื่อของ แม่ฮ่องสอน งาโหย่ว  ขนมคล้ายๆกับถั่วกระจกบ้านเรา  แต่ใช้งามาทำแทนถั่วและ รสชาติออกจะเผ็ดๆ เล็กน้อยจากส่วนผสมบางอย่างที่ใส่เข้าไป  เรา สองคนขับรถผ่านป่าสนและป่าใหญ่สลับกันเป็นระยะตลอดเส้นทางที่คดเคี้ยวและปก คลุมไปด้วยต้นไม้ใหญ่ที่นานๆทีจึงจะเจอหมู่บ้าน  หรือ ชุมชน
 
แม่ลาน้อย อำเภอเล็กๆในจังหวัด แม่ฮ่องสอน  ตลอดเส้นทางการเดินทางของเราเห็นป่าสน เป็นแนวยาว  ยังกะต่างประเทศเลยแฮะที่มองไปก็เจอแต่ ต้นสนสุดลูกหูลูกตา  บางเส้นทางก็หวาดเสียวน่ากลัว เมื่อเป็นทางคดเคี้ยวติดหน้าผา  มองลงมาเสียวไส้น่า ดู และที่แม่ลาน้อยนี้เรายังมีโอกาสได้เห็นกระท่อมที่มุงด้วยใบตองตึงของชาว บ้านตั้งอยู่เป็นระยะ
 
แม่สะเรียง   อำเภอนี้เป็นทางผ่านก่อนจะ เข้าเมืองแม่ฮ่องสอนแต่ก็ไม่มีผู้คนใช้เส้นทางนี้เท่าไหร่นัก  เพราะเป็นทางคดเคี้ยวแล้วก็อ้อม  ใช้เวลาในการเดินทางมากคนส่วนใหญ่จึงใช้เส้นทางทางด้านอำเภอปายเสียมากกว่า  แต่ที่แม่สะเรียงนี้ก็เป็นอำเภอที่เจริญอยู่นะเพราะอาคาร บ้านเรือนเริ่มมีสิ่งปลูกสร้างสมัยใหม่ให้เห็นกันเยอะแล้ว

เราสองคนขับรถมาอีกซักระยะก็เจอกับชาวบ้านที่เอาพืชผักมาขาย โดยใส่ตะกร้าที่สะพายอยู่ทางด้านหลังและผมก็มองยิ้มๆที่เจ้าตัวเล็กสื่อความ หมายว่า  หน้าตาเหมือนติ๊บเลยเนอะ  เจ้า ตัวถึงกับตีเข้าที่แขนผมหลายทีจากการล้อติ๊บเล่นนั่นเอง
 
สบเมย   อำเภอนี้นอกจากเราได้เห็นต้นไม้สูงสลับกับป่าสนแล้ว  เรายังมีโอกาสได้เจอภูเขาที่เป็นหินก้อนโตๆรูปร่างแปลก ตาอยู่กันบนเขาที่เริ่มมีการรุกรานจากมนุษย์โดยการระเบิดหินสะกัดหินเป็นระยะ แต่ทว่าทิวทัศน์ก็ยังงดงามอยู่มากทีเดียว
 
ท่าสองยาง แม่ระมาด  อำเภอเล็กๆที่เราขับผ่านกันแบบไม่ได้สนใจอะไรมากนักนอก จากการหาที่พักริมทางเพราะตอนนี้ก็เที่ยงกว่าแล้วแต่ผมกับติ๊บไปไม่ถึงไหน กันเลยเพราะมัวแต่จีบกัน เอ้ยไม่ใช่เพราะมัวแต่จอด รถถ่ายรูปเวลาเจอวิวสวยๆ  หรือแม้กระทั่งตอนที่ผม เมื่อยก็จอดรถลงไปเดินเล่นกันซะอย่างงั้น
 
แม่สอด  เราสองคนมีโอกาสได้แวะพักทานอาหาร เที่ยงกันตอนบ่ายกว่าๆเพราะตกลงกันไม่ได้ซักทีว่าจะแวะร้านไหน  และหลังจากที่เรารับประทานอาหารมื้อเที่ยงที่แสนอร่อยและ รอคอยมาครึ่งค่อนวันเรียบร้อยแล้ว  ผมกับติ๊บก็ตะลุย ตลาดที่ด่านแม่สอดที่มีของขายเยอะแยะมากมายติ๊บได้ตุ๊กตาแขวนหน้าต่างๆเล็กๆ มาฝากเพื่อนๆหลายตัวเหมือนกัน  ส่วนผมก็ได้กระเป๋าใบ เก๋มาหนึ่งใบ (ที่ข้างในบรรจุหนัง…เพียบ ฮิฮิ)
 
จากแม่สอดเราก็ใช้เส้นทางเดิมที่เรามาคือมุ่งหน้าสู่ตัวจังหวัด ตาก สุโขทัย  พิษณุโลก ผมเดินทางกลับมาถึงหอพักเราสองคนในตอนพลบค่ำ ก่อนนำรถคู่ใจไปส่งคาร์แคร์ล้างรถให้มันดูดีขึ้นมานิดหนึ่ง  เพราะไหนจะเลอะแป้ง แล้วยังไปเลอะฝุ่นที่แถวจังหวัดตากนั่นอีก เฮ้อ  เหนื่อย  แต่ก็สนุก  คุ้มค่ากับการตระเวร เที่ยวเหมือนกันแฮะ
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 20-06-2010 15:57:02

^
^
^
น้อง Hackz



 :m1: :m1: :m1: มีฟามสุขจังเลย เที่ยวซะคุ้มเลย  ถึงแม้จะไม่ได้ไปเองก็เหอะ หุหุ   o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-06-2010 16:06:36

ขออภัยที่ไม่ได้มาอัพให้ ทั้งๆ ที่พี่ไม้ต่อเรื่องให้แล้ว

ขอยอมรับผิดครับ

ที่หายศรีษะไป เพราะว่าถูกจำกัดการเล่นเน็ตและคอมครับ

แต่ตอนนี้ หมดอายุคำพิพากษาแล้ว

สามารถเล่นได้ตามปกติ และมีเงื่อนไขอีกว่า ต้องเปิดไม่เกิน 3 ฃม.

เหอะๆๆ แต่ก็ดี


ปล. คิดถึงทุกคนนะครับ(แม้จะไม่มีใครคิดถึงผมก็ตาม)

บายๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 20-06-2010 16:09:51

กรี๊ดดดดดดดดดด...ตามอ่านจนทันแล้ว...เฮ้ออออออออ...ปาดเหงื่อหนึ่งที

ยิ่งอ่านเรื่องเล่าของหมอไม้กับหมอติ๊บแล้วยิ่งมีความสุขมาก ๆ เลยนะฮะ

อ่านไปยิ้มไปจนแก้มจะปริอยู่แล้วอ่ะ...ยิ่งตอนที่หมอไม้พาพ่อแม่และม่อนไปเที่ยวบ้านหมอติ๊บ

แถมยังขอหมอติ๊บจากยายกับป้าอีก...ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกอบอุ่น และรู้ึสึกถึงความรักที่หมอไม้มีต่อหมอติ๊บมากขึ้นไปอีก

ไหนจะตอนที่พ่อแม่หมอไม้ยอมรับการที่หมอไม้จะรักกับหมอติ๊บอีก...พ่อแม่ที่เข้าใจลูกแบบนี้หายากจริง ๆ นะเนี่ย

ต้องบอกว่าหมอไม้กะหมอติ๊บโชคดีมาก ๆ ที่มีพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่ที่เข้าใจในความเป็นตัวเราแบบนี้หน่ะ

หลังจากนี้ก็หวังว่าเรื่องจะหวาน ๆ ไปแบบนี้ตลอดนะฮะ...เล่นเอาคนอ่านเขิลบ้างอะไรบ้างตามเลยนะเนี่ย

แต่ขออีกนิดส์ หมอไม้อย่าปากแข็งมากนักเลยนะ...บางทีการที่คนเราอยู่ด้วยกัน คำว่า "รัก" ก็สำคัญนะ

เข้าใจแหล่ะว่า "การกระทำ" มันก็สำคัญและสื่อความหมายได้มากกว่าคำพูด แต่บางที คนรักกัน เค้าก็อยากฟัง

คำว่า "รัก" บ้างอะไรบ้างเหมือนกันนะฮะ...รีบ ๆ พูดมันออกไป ก่อนที่อะไร ๆ มันจะสายเกินไปดีกว่านะ...คนอ่านไม่อยากเสียน้ำตาอ่ะ *กระซิก กระซิก*


รออ่านตอนต่อไปนะฮะน้อง Hackz... +1 เป็นกำลังใจให้ทั้งคนอัพ คนเขียนเลยนะฮะ XD

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 20-06-2010 16:27:24

ขอบคุณน้อง hackz นะจ๊ะ

นี่ต้องทำเพื่อพวกพี่จนโดนลงโทษเลยรึนี่

น่าเห็นจายยยย จริงๆๆๆ นะ


ทริปสงกรานต์หวานจริงๆ นะหมอไม้หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 20-06-2010 17:16:47

นาย Hack มาแว้ววววว

 :pig2: :pig2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 20-06-2010 17:26:41

 :L2: :L2: :L2:

มอบช่อดอกไม้เป็นกำลังใจให้คุณHackzน่ะจ้ะ

ถูกลงโทษเหรอ

เเต่ก้อขอบคุณน่ะค่ะ ที่เอามาลงต่อให้อ่าน

อ่านเเล้วอยากไปปายยยย

โรเเมนติกที่สุดเลยเนอะๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 20-06-2010 17:35:17

 เย้ เย้ น้องแฮ็คมาต่อแล้ว
:pig4: นะค่ะน้องแฮ็ค

ปล๊: หมอไม้บรรยายทริปนี้ จนทำให้อยากไปเที่ยวบ้างไรบ้างเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 20-06-2010 18:05:47

:mc4: อ่านทันแล้วววววว~
พี่ๆน่ารักจริงจังเลยค๊าาา...
+1 ให้คุณ Hackz และ พี่หมอไม้เป็นกำลังใจเล่าเรื่องน่ารักๆให้ฟังเรื่อยๆนะคะ ^^

อ่านรีพี่หมอไม้...
เยาวราชก็หล่อได้นะคะพี่ ดีไม่ดี คุณแม่ค้าเค้าจะแถมอาหารให้อีกเป็นค่าพิศวาสคนหล่อนะคะ คิคิ
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-06-2010 19:26:45

กอดดดดแฮ็ค :กอด1:ให้กำลังใจ สู้ ๆๆๆ นะ
 3 ชม. ก็ดีกว่าไม่ได้เล่นนะ...

คิดถึงที่เราไปเที่ยวมาเลย...อยากไปอีก... :sad4:
วันนี้ ไม่เจอหมอไม้เลย...สงสัยเดินตามอาตี๋ไปไหนแล้ว....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 20-06-2010 20:46:48

เที่ยวทั่วเลยแหะ น่ารักจิง ๆ


ขอบคุณนะคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 20-06-2010 22:52:21

คุณ Hackz โดนทำโทษเหรอนี้  เสียใจด้วยน้า   :กอด1: ให้กำลังใจ

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวจังเลยยย  แต่หาคนขับรถให้ไม่เจอซักที :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 20-06-2010 23:41:24

:mc4: :mc4: :mc4: ยินดีด้วยที่หมดช่วงคำพิพากษาแล้ว น้องHackz      :L2:   แล้วอย่าลืมมาต่อบ่อยๆๆ นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 21-06-2010 00:07:35

 :กอด1: คุณhackzทีนึง ดีใจด้วยที่หมดช่วงทำโทษแล้ว^^
 ถ้าคุณhackzไม่มาแล้วเราจะอ่านเรื่องนี้ยังไงล่ะ

ปล. อ่านแล้วอยากเที่ยวบ้าง :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-06-2010 09:01:34

สวัสดีเช้าวันจันทร์
ฝนตกตั้งแต่ตีสี่ เพิ่งหยุด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-06-2010 09:14:53

สวัสดีเช้าวันเริ่มทำงาน

บ้านฝนไม่ตก แต่ที่ทำงานระเบิดลง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-06-2010 11:09:28

แวะมาทักทายสายๆววันทำงานนะคับ

หวังว่าจะแฮปปี้กับการทำงานดีกันทุกคน

ช่วงนี้งานหนักมายคับ  เลยไม่ค่อยได้แวะมาทักทายกันเท่าไหร่

แต่หวังว่ายังไม่ลืมเป็นกำลังใจให้กันแบบนี้ต่อไปนะคับ

 :z13:


นายแฮค....บอกแล้วสามชั่วโมงที่ได้ให้มาอัพเวปนี้ก่อนค่อยไปดูเวปอย่างว่า

มัวแต่ดูเวปอย่างว่าจนหมดเวลาสามชั่วโมงเลยไม่ได้อัพพอดี  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-06-2010 11:14:38

หมอครับ เว็ปอย่างว่าคือเว็ปไรเหรอครับ
ผมไม่กระจ่างอ่ะ.... :pigha2:



ฝากหมอลิสต์รายชื่อออกมาให้หน่อยครับ...ผมจะได้ไม่แวะดู ถ้าหากมันทำให้เสียแวลา    :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-06-2010 11:25:02

happy ป่าวก็ไม่รู้อ่ะค่ะ
วันนี้มีระเบิดลงที่โรงเรียน
ว่าที่เจ้านายคนใหม่ออกตัวแรงเกินทั้งๆที่ยังไม่ถึงวาระ
ซิ่มทำตัวไม่ถูกเลย  เบื่อๆ คงถึงเวลาต้องกลับไปเรียนต่อแล้วละมั้ง

มาอ่านนิยายหมอไม้ดีกว่าเนาะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-06-2010 11:27:47

โห  ใจเย็นๆซิ่ม  เอาใจช่วย  เค้ามาใหม่เดี๋ยวก็ชินไปเองแหละ

เงียบๆไว้ใหเหมือน มีซิล ในซอนต๊อก

ตอนนี้ชักจะเริ่มอินน์กะเรื่องนี้แล้ว   ร้ายอย่างสงบจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-06-2010 11:48:46

เส้นทางนี้พี่เคยผ่านด้วยแหละ ลำรึกถึงวันท่องเทีี่ยววันเก่าๆ ของคนแก่ๆ  :pigha2:
อ๊ะๆ ล้อเล่น ใครว่าหมอไม้แก่ ไม่มี๊~
คิดถึงหมอติ๊บจัง ฝากกอด ฝากหอม  :กอด1:

ปล.เฮ้ออออ ร้อนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 59 สิ้นสุดวันสงกานต์ [อัพบ่ายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 21-06-2010 12:37:34

แวะเข้ามาทักหมอไม้กะนาย Hack ตอนเที่ยงๆๆ

ให้กำลังใจคนทำงานกับเช้าวันจันทร์ที่ไม่อยากให้มี

ยังพักไม่พอเลย

 :t3: :t3:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-06-2010 15:15:47

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับ เราสองคน ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ)
13:54 21/6/2010

วันสุดท้ายของการ พักผ่อนในช่วงเทศกาลสงกรานต์  เช้านี้ในช่วงสายๆ ของวันหยุดแห่งช่วงเทศกลาลสงกรานต์ อากาศแจ่มใสในตอนเช้า แต่ทว่าผมยังเมื่อยเนื้อ เมื่อยตัวจากการเดินทางอยู่ไม่หายจึงกะว่าจะนอนต่ออีกซักพัก แต่ก็ต้องเสียความตั้งใจเมื่อเจ้าตัวเล็กที่ตื่นมาก่อนผมเพราะปกติ เจ้าตัวก็เป็นคนตื่นเช้า หลังจากจัดเตรียมขนมปัง ปิ้งและกาแฟร้อนๆหอมกรุ่น เตะจมูกผมซึ่งนอนอยู่บนเตียงตอนนี้เป็นที่สุดแล้ว  เจ้าตัวเล็กก็คลานขึ้นมาบนเตียง
 
ฮั่นแน่  จะมาทำอะไรผมแน่ๆเลย  เตียงสปริง ยวบยาบแรงขึ้นแสดงว่าเข้าใกล้ผมขึ้นมาทุกทีเลย  ตอน นี้แหละ……….
 
“ฮัดชิ่ววววว….” ผมจามขึ้นในทันทีที่เจ้าตัวเล็กแกล้งเอา เส้นผมมาแหย่จมูกผม ใครจะไปทนไหวละคับ  มันก็ต้องจามอ่ะดิ  แทนการทำโทษผมรวบเจ้าตัวเล็กลงมาอยู่ในอ้อมกอดบนเตียง  ก่อนแกล้งกลับคืนด้วยการเอาหนวดเอาเคราสากๆของผมซุกไซร้ ไปตามใบหน้าและลำคอเจ้าตัวเล็กที่กำลังหัวเราะเสียงดังเพราะความจั๊กจี้อยู่ ในตอนนี้
 
“อยากแกล้งพี่ดีนักใช่มั้ย” ผมรวบเจ้าตัวแน่นขึ้นก่อนฝังหนวดเคราสากลงบนซอกคอขาวๆนั้น

“พอแล้วยอมแล้ว ไม่ได้กวนแค่จะปลุกไปกิน ไรก่อนค่อยมานอนต่อ  เดี๋ยวกาแฟมันเย็น” เจ้าตัวเล็กบอกพลางดิ้นหนักขึ้นเมื่อผมแกล้งเอาคืนไม่หยุด  หัวเราะจนตัวโยนจนหอบกันทั้งคู่

ผมกับติ๊บจึงเดินมาจัดการกับอาหารเช้าที่เจ้าตัวเล็กอุตส่าตื่นมา จัดการไว้รอผม
 
หลังจากเราสองคนจัดการกับอาหารเช้าที่แสนเรียบง่าย แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเอาใจใส่และความตั้งใจขนาดนี้นี่แหละที่มัด ใจผมมาเกือบหนึ่งปีเต็มๆแล้ว  ผมจัดการอาบน้ำอาบท่า มาอยู่ในชุดสบายๆของวันหยุดเรียบร้อย
 
“พี่ไม้คับ พี่ไม้สุดหล่อที่สุดในโลกกกกก” โห หูฝาดไปป่าว นี่  วันนี้ติ๊บเรียกผมสุดหล่อ

“ว่าไงคับ วันนี้ไมพูดเพราะจังเลยมีไร ป่าวนี่” ผมเดินไปกอดเจ้าตัวเล็กที่กำลังจัดการล้างถ้วยชามที่อยู่ในอ่างล้างมือ

“พอดีว่าในตู้เย็นมันไม่มีอะไรจะให้กินแล้ว  วันนี้พาติ๊บไปบิ๊กซีหน่อยนะ  ขับรถไหวป่าว”

“โห ที่แท้ก็มีจุดประสงค์นี่เองแล้วทำมา เรียกเราซะเพราะหูเชียว”

“ไม่ได้แกล้งยอนะ  ก็พี่ไม้หล่อจริงๆไง  หล่อที่สุดในสายตาติ๊บอยู่แล้ว” เจ้าตัวยังชมผมต่อไม่หยุด   แม้จะรู้ตัวว่าตัวเองหล่อแต่พอเจอติ๊บชมแบบนี้ก็เขินเหมือนกันนะ (Hackz บรื๋อออ)

“อ่อ  แล้วก็ผ้าอยู่ในตะกร้านั่นน่ะ  เอาลงไปส่งให้ด้วยพอดีวันนี้อยากไปเดินข้างนอกไม่ว่างซัก ให้” ติ๊บบอกก่อนหันไปจัดการล้างจานชามที่อยู่ในมือต่อไป 

และผมก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องหรือปฏิเสธแต่อย่างใดเมื่อเจอคำอ้อน วอนที่ถูกใจแบบนี้

“คร้าบ เดี๋ยวเอาลงไปจัดการให้คร้าบบบบ”

“จ้า น่ารักที่สุดเลย  หน้าตาดีจริงๆนะพี่ไม้นี่”

เอาละซิ  เจอลูกยอแบบนี้จะปฏิเสธก็ไม่ได้  หลักฐานบนใบหน้ามันทนโท่  ผมรวบกอดเอวติ๊บเบาก่อนหอมแก้มเบาๆ หนึ่งทีก่อนจะปลีกตัวไปทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย
 
หลังจากจัดการกับการเอาเสื้อผ้าลงไปส่งที่ร้านซักรีดเรียบร้อย แล้ว เราสองคนก็มุ่งหน่าสู่ห้างสรรพสินค้าในเมืองเพื่อซื้อของใช้และเตรียมของกิน ใส่ตู้เย็นสำหรับสองชีวิตในการเริ่มต้นวันทำงานอีกครั้งหนึ่ง
 
ตอนนี้เจ้าตัวเล็ก เดินนำผมลิ่วๆ ไปยังแผนกอาหาร ทั้งข้าวทั้งนม ขนมปังสารพัดอย่างถูกจับวางในรถเข็นเรียบร้อยแล้ว  และ หน้าที่ในการเข็นรถเข็นตามหลังคนตัวเล็กๆก็คงไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากผมนายไม้ คนเดิม  เฮ้อออ 
 
เมื่อได้ของตามที่ เจ้าตัวเล็กต้องการเรียบร้อยแล้ว ผมกับติ๊บเอาของไป เก็บในรถก่อนมาเดินดูเสื้อผ้า  รอบหนัง  และอย่างอื่นๆ  ก่อนมาสิ้นสุดที่ สเวนเซ่น ( อีกแล้วตู )
 
“เป็นไงบ้าง เหนื่อยมั้ย“ ติ๊บถามผมหลังจากสั่งรสชาติไอศครีมไปเรียบร้อย

“ก็ไม่เหนื่อยหรอกแค่นี้เอง“ ผมตอบยิ้มๆก่อนหันไปสั่งไอศครีมบ้าง

“แล้ววันนี้จะกลับไปกินข้าวที่ห้อง หรือเราจะกินไปจากที่นี่เลยอะ” ติ๊บถามพร้อมกับมองหน้าผมขอคำตอบ

“กลับไปกินที่ห้องดีกว่า พี่ชอบกินกับข้าวฝีมือติ๊บมากกว่าอาหารตามห้างนี่ตั้งเยอะ”

“กินแต่กับข้าวฝีมือติ๊บ ไม่เบื่อมั่งเหรอ”

“ไม่หรอก นี่กินมาเกือบๆ ปีแล้วนะยังไม่เบื่อเลย เพราะพี่ตั้งใจว่าจะกินไปตลอดชีวิตเลย” ผมตอบพร้อมกับจ้องหน้าติ๊บที่ตอนนี้เขิน เป็นตูดลิงไปแล้ว

“หวังว่าคงจะได้ยินคำนี้ตลอดไปนะ” ติ๊บตอบกลับมาพร้อมจ้องหน้าผม

“พี่สัญญาจะไม่มีวันเบื่อกับข้าวฝีมือติ๊บ  ถ้าติ๊บไม่ทำให้พี่อ้วนเป็นหมูตอนซะก่อนนะ”

“อ้าว ก็คงอีกไม่นานแล้วซิ”

“ไม่นาน ทำไมเหรอ”

“ก็ตอนนี้อ้วนใกล้เคียงหมูแล้ว กลับไปคืนนี้โดนจับตอนเมื่อไหร่ ก็ได้เป็นหมูตอนตามที่อยาก เป็นละ”

“โห ไม่เอานะ  ถ้าพี่ถูกตอนแล้วติ๊บจะเอาไรใช้ละ” ผมตอบพร้อมกับทำหน้าจ๋อย

“โอๆ  ไม่เอานะ  ติ๊บไม่ใจร้ายขนาดนั้นนหรอก” ติ๊บบอกพลางปลอบผม

“ดีมาก  น่ารักที่สุด” ผมตอบกลับไปพลางขยี้หัวฟูนั้น

“ที่ติ๊บใจดี ไม่ตอนพี่ไม้เพราะอะไรรู้มั้ย” เจ้าตัวเล็กยื่นคำถามมาอีกแล้ว

“เพราะติ๊บชอบพี่ไง พี่หล่อ พี่รวย  พี่เก่ง  พี่ดูดี  พี่ดูแลติ๊บได้ แล้วติ๊บเองก็ชอบน้องชายพี่ด้วย”  ผมตอบกวนๆ

“เปล่าซะหน่อย  ที่ติ๊บไม่ตอนเพราะว่า  ต่อให้ติ๊บตอนยังไงมันก็ไม่สั้นไปกว่านี้แล้วต่างหาก ตอนหรือไม่ตอนก็มีค่าเท่ากันอยู่ดี” ติ๊บบอกก่อนหัวเราะจนตาหยีน้ำหูน้ำตาไหล

“โห  ว่ากันแบบนี้เดี๋ยวกลับไปต้องโดนหน่อยละ  สงสัยจะลืมไปแล้ว มั้งแค่ไม่โดนมาคืนเดียวเนี่ย” ผมบอกก่อนจ้องหน้าติ๊บอย่างมีเลศนัย ก่อนที่เราจะต้องเลิกเล่นมุกทะลึ่งกันเพราะเด็กมาเสิร์ฟไอศครีมให้ที่โต๊ะ เรียบร้อยแล้ว
 
“ขอบคุณนะคับพี่ไม้W จู่ๆติ๊บก็เอ่ยขึ้นมาขณะกินไอศกรีมทำเอา ผมงงไม่น้อย

“ขอบคุณพี่เรื่องอะไร“ ผมถามติ๊บงงก่อนยื่นเวเฟอร์และส่งวิปครีมไปให้เจ้าตัวเล็ก

“ก็ขอบคุณที่ทำให้ชีวิตติ๊บหวานได้ทุกวันเลย”

“เพราะพี่เลี้ยงไอติมทุกวันเลยใช่มั้ยละ“ ผมถามติ๊บก่อนได้รับน้ำใจจากติ๊บเป็นลูก เชอร์รี่ที่เจ้าตัวไม่ชอบกิน

“เปล่า ต่อให้พี่ไม้ไม่เลี้ยงไอติมติ๊บ ติ๊บก็ต้องขอบคุณพี่ไม้อยู่ดีที่ทำให้ชีวิตติ๊บหวานได้ อยู่ดี”

“เอาน่า  คิดอะไรมาก  ติ๊บมีความสุขพี่ก็มี ความสุขด้วย  อย่าลืมซิถ้าไม่มีติ๊บพี่ก็คงอยู่ไม่ ได้แล้วเหมือนกัน  แปลกนะเมื่อก่อนพี่อยู่ตัวคนเดียว ได้  แต่พอพี่เจอติ๊บ  พี่ กลับอยู่คนเดียวไม่ได้แล้วซะงั้น”

“ฮั่นแน่  ชอบติ๊บขึ้นมาแล้วละซี่“ เจ้า ตัวถามแกมหัวเราะพลางชี้หน้าผม  เขินน่ะเฟ้ยยย
‘มากกว่าชอบอีกติ๊บ  รักไปเต็มๆแล้วตอนนี้’ ผมอยากพูดประโยคนี้จังแฮะ  แต่มันติดที่คออีกแล้วววววว

“แล้วเราละ  ชอบพี่มั่งหรือยัง“ ผมถามก่อนจ้องหน้าติ๊บแบบรอคำตอบ

“ยังต้องให้ตอบอีกเหรอคับ” ติ๊บ ถามผมหน้าแดงเป็นตูดลิงหนักกว่าเดิม

“ก็พี่อยากได้ยินอ่ะ”

“คับชอบ พี่ไม้เป็นมากกว่าความรักของติ๊บ  เป็นทุกอย่างในชีวิตติ๊บ  ติ๊บขอ อะไรพี่ไม้อย่างนึงได้มั้ยคับ” ติ๊บ จ้องหน้าผมแบบจริงจัง

“ขออะไร  มีอะไรที่พี่ให้ติ๊บไม่ได้ด้วย เหรอ”

“ขอให้พี่ไม้เป็นพี่ไม้ที่ติ๊บรู้จักแบบนี้ตลอดไปได้มั้ยคับ” ติ๊บตอบพร้อมมองหน้าผมด้วยขอบตารื้น

“พี่ไม้คนนี้สัญญา ไม่ว่าเมื่อวาน  วันนี้  หรือวันพรุ่งนี้ พี่ไม้คนนี้จะเป็นพี่ไม้คนเดิมที่พร้อมจะดูแลติ๊บไปตลอดชีวิต  พี่สัญญา” ผมบอกพร้อมกับกุมมือเล็กนั้นนิ่งและเจ้าตัวก็ยิ้มหวานกลับมาให้ผม 

ตอน นี้ไอศกรีมที่ว่าหวาน จืดไปเลยเชียวแหละเมื่อเจอ คารมหมอไม้  ฮ่าๆบอกแล้วไม่ได้หล่อเป็นอย่างเดียว  ฮ่าฮ่า
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

ปล. หวาน หวาน หวาน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-06-2010 15:25:36

มาทักทายบ่ายๆวันทำงาน  ฝนจะตกอีกมั้ยอ่ะเนี่ยวันนี้

ขอโทษที่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาทักทายเท่าไหร่นะคับ  พอดีผมก็งานเข้าแล้วช่วงนี้

ไว้ว่างๆจะพาหมอติ๊บมาทักทายตอนค่ำๆนะคับ

ไงไว้เจอกันตอนเย็นนะคับพร้อมกับมาอัพตอนต่อไปให้ได้ติดตามกัน

เป็นกำลังใจให้ผมต่อไปด้วยนะค้าบบบบ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 21-06-2010 15:34:01

ตอนนี้หวานนนนนนนนนน
ไอติมที่สเวนเซ่นส์คงหวานไม่สู้หมอไม้กับหมอติ๊บแน่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-06-2010 15:40:13

ไอติมดูจืดไปเลยจิงๆๆน่ะพี่หมอไม้

ไอติมที่ว่าหวานหรือจะสู้คารมหมอไม้ (สำนวนเริ่ดจิงๆ)

ตอนนี้ก้อ8ปีเเล้ว ซิคเเพคก็คงรวมกันมาเป็นก้อนเดียวเเล้วเเน่ๆๆ

เพราะพี่หมอติ๊บทำอาหารเก่ง

ว๊ายๆๆๆๆๆ โดนจับตอนรึยังเนี๊ยยยย

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ล้อเล่นนน่ะค่ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-06-2010 15:51:54

พูดไม่ได้สักทีเนาะหมอไม้คำว่ารักเนี่ย
ว่าแต่ว่าตอนนี้ยังพูดคำว่ารักยากอยู่หรือเปล่าคะ

หมอติ๊บหม่ำไอติมทีไรหมอไม้หม่ำด้วยทุกที  สงสัยตอนนี้คงอุ้มแตงละเนาะ

ปล. สงสัยหมอไม้กับอิลุงของซิ่มมีชื่อฝาหรั่งเหมือนกันแน่ๆ  เด๋วตอนค่ำซิ่ม pm ไปบอกนะคะ
ตอนนี้ขอตัวไปเป็นนักเรียนก่อน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-06-2010 17:22:51

อ้างถึง

แม้จะรู้ตัวว่าตัวเองหล่อแต่พอเจอติ๊บชมแบบนี้ก็เขินเหมือนกันนะ

โว้วววว พูดไม่ออกเลย เจอประโยคนี้เข้าไป    :m20:

อ้างถึง

‘มากกว่าชอบอีกติ๊บ  รักไปเต็มๆแล้วตอนนี้’ ผมอยากพูดประโยคนี้จังแฮะ  แต่มันติดที่คออีกแล้วววววว

...เมื่อไหร่จะกล้าบอกคะคุณหมอ (อยากเห็นปฏิกิริยาหมอติ๊บเวลาได้ยินประโยคนี้จัง)

หมอติ๊บขี้อ้อนนะ น่ารักมาก มาก มาก มาก มาก มาก มาก มากกกกกกกกกกกกก

ทั้งหวาน ทั้งซึ้ง  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 21-06-2010 17:45:05

ยังไม่กล้าพูดอีกนะ...ติดที่คออีกแล้ว...
มิเป็นไรเพราะหมอไม้บอกด้วยการกระทำอยู่แล้วอ่ะนะ...
เข้าข้างแล้วนะเนี่ย...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-06-2010 18:40:58

 :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-06-2010 19:15:07

หวาย..........หวาย...........จีบเมียตัวเองก็เป็นเน๊าะ
หมอไม้คร้าบบบบบบ
หมอติ๊บมากี่โมง..................จะได้ไปหาไอติมมาฝาก เดี๋ยวส่งโทรเลขไปให้


รอหมอติ๊บครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-06-2010 19:22:36

มารอ มารอ มารอ พี่หมอติ๊บ

 :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-06-2010 19:45:36

แว๊บๆๆๆ มาดูความเคลื่อนไหว

แล้วก็ หายร่าง แว๊บๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-06-2010 19:46:59

หมอติ๊บทำบ้านใหม่ที่นครพนมให้ป้ากะยายหรือยังครับ
แล้วจะสร้างห้องพักเพิ่มเยอะๆเผื่อพวกเราไปเที่ยวมั้ยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 21-06-2010 19:59:29

บวกให้ทั้งคนแต่งและคนโพสค๊า

ปล...พี่หมอไม้ เมื่อไรจะเลิกพูดคำว่ารักในใจซะที >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 21-06-2010 22:41:07

 o18 o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 21-06-2010 23:40:12

hackz  แว๊บๆๆๆ มาดูความเคลื่อนไหว  แล้วก็ หายร่าง แว๊บๆๆๆ  
v
v
v
v
นึกว่าจะมาต่อให้อกตอนซะอีก :z1:   

ปล.เป็นกำลังใจหมอไม้ หมอติ๊บ น้องhackz และทุกๆคนเด้อค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 22-06-2010 07:42:11

สงสัยเมื่อคืน หมอติ๊บมัวแต่เตรียม ตอน ใครบางคน
เลยไม่ว่างมาทักทายกัน

ไม่เป็นไรน้า รู้จ๊ะว่าต้องใช้สมาธิมาก

อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-06-2010 08:10:09

น่ารักวุ๊ย :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 22-06-2010 11:37:15

น้ำตาลที่ว่าหวาน ชิดซ้ายไปเลยเมื่อเจอหมอไม้&หมอติ๊บ  :-[

อ่อ หมอไม้จะพาหมอติ๊บมาเจอ FC เมื่อไหร่ บอกกันเนิ่นๆนะคะ
คราวนี้ไม่ยอมพลาดแน่ๆ อยากเจอ อยากเจอ หมอติ๊บ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 22-06-2010 13:24:22

ฮ่าๆ พี่ติ๊บแอบแรงอะค่ะ >.<
มานั่งลุ้นว่าเมื่อไหร่หมอไม้จะบอกรักหมอติ๊บน้อ~
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 22-06-2010 15:49:11

 :o11: :amen:
มารออ่านเรื่องต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-06-2010 17:22:18

 :seng2ped:  มาทักทายด้วยอารมณ์เซ็งๆในเวลาก่อนเลิกงาน

ขอโทษนายแฮค  ขอโทษแฟนคลับด้วยคับที่ไม่มีตอนใหม่มาต่อให้

พอดีว่าเวบที่ผมทำบลอคโพสเรื่องนี้ทุกวันอ่ะคับ  มาวันนี้เวปดันล่ม  เข้าไม่ได้เลยไปอัพให้ไม่ได้

เดี๋ยวไงตอนดึกๆมาพยายามให้อีกทีนะคับ  ขอโทษจริงๆอย่าว่ากันน่ะ

เมื่อคืนก็ว่าจะพาหมอติ๊บมาแชทด้วยแล้วละคับ  พอดีเมื่อคืนติดเคสด่วนเลยต้องไปอยู่เวร

ไงคืนนี้จะพามาแก้ผ้า  เอ้ย  แก้ตัวต่อหน้าสาธารณชนอีกทีนะคับ

ขอกำลังใจเยอะๆนะ   อย่าให้เรื่องนี้ตกไปอยู่หน้าสองเลยน่ะไม่ยอมๆ

เห็นวันนี้หายเงียบกันไปหมดเลย  สงสัยบรรยากาศเป็นใจให้แอบงีบเวลางาน


ไม้เกียมัวร์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 22-06-2010 17:26:10

ทักทายเลิกงานจ้ะ หมอไม้ หมอติ๊บ
เดี๋ยวคืนนนี้มารอหมอติ๊บแก้...........ตัวอีกที  o18

ปล.งานเยอะโฮก มึน  :sad2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 22-06-2010 17:28:14

งานเยอะมากกว่าค่ะหมอไม้ แอบเล่นไม่ได้ ฮือๆๆ  :m15:
แล้วคืนนี้จะพาหมอติ๊บมากี่โมงง จะรอหมอติ๊บ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 22-06-2010 17:48:56

มาทักทายยามอาทิตย์จะลับขอบฟ้า

เห่อๆๆ เหมือนว่าวันนี้จะมีเมฆฝน

อากาศยังร้อนเหมือนเดิมเลยเนอะๆๆ

มารอคุณHackz วันนี้ไม่เเวะเวียนมาเลย หายไปไหนนนนน่าๆๆๆ

มารอเผา เอ้ยเมาท์ๆๆกะพี่หมอติ๊บด้วย อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-06-2010 18:05:49

แวะมาทักทายรอบสุดท้ายก่อนออกไปรับหมอติ๊บ

นายแฮค....พี่อัพในบอลคได้แล้วแล้วก็อัพไปให้เรียบร้อยแล้วด้วยจัดการไปเอามาอัพต่อได้เลยนะคับ

เจอกันตอนเย็นๆ  เผื่อหมอติ๊บจะแวะมาทักทายทุกคนคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 60 มากกว่าชอบ(แต่รักไปเต็มๆ) [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 22-06-2010 18:25:21

มารอเจอหมอติ๊บที่คิดถึง...
ฝนตกตลอดบ่ายเลย...
หวังว่าคืนนี้ น้องเนตคงไม่มีปัญหานะ...

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 22-06-2010 19:39:42

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย
17:53 22/6/2010

ช่วงสงกรานต์ที่ เป็นวันหยุดยาวและวันพักผ่อนที่แสนจะสนุกสนานของเราสองคนช่างผ่านพ้นไปอย่าง รวดเร็วซะจริงๆ กลับมาไม่ทันไรก็ต้องกลับมาเผชิญกับงานมากมายที่รายล้อมเข้ามา แต่ละวันแทบจะอยากให้มีมากกว่า 24 ชั่วโมง ด้วยซ้ำ 
 
“เป็นไงบ้างหมอไม้ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคับ” เสียงไอ้หมอหน้าเข้มที่ผมไม่ค่อยอยากได้ ยินเท่าไหร่ดังมาจากที่นั่งตรงข้ามกับผมบนโต๊ะอาหารตัวเดียวกันในช่วงเที่ยงวัน

“อื้อ นั่นซิ หมอจ๊ะโอ๋เป็นไงบ้าง สบายดีนะคับ” ผมแกล้งฟอร์มรักษามารยาทสุดๆถามไป

“ก็สบายดีคับ พอดีช่วงนี้งานเยอะมาก” หมอหน้าเข้มตอบกลับมา

“คับผม” ผมตอบก่อนรีบตักข้าวใส่ปากให้หมดให้ไวที่สุดเพราะไม่อยากทนร่วมโต๊ะกับมัน นานๆ

“แล้วช่วงนี้น้องติ๊บเป็นยังไงบ้างคับ” แล้วมันจะถามหาแฟนผมทำไมเนี่ยยยยย

“ก็สบายดีคับ” ผมตอบกลับไปห้วนๆ

“ก็เจอกันอยู่ที่คลินิกแทบจะทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคับ” ผมย้อนถามกลับไป

“ก็เจอกันบ้างคับแต่ช่วงนี้คนไข้เยอะไม่ได้คุยกันเท่าไหร่ผมโทรไปติ๊บก็ไม่ ค่อยจะรับสาย” ไอ้หมอหน้าเข้มตอบก่อนที่ผมจะแอบหัวเราะในใจ คงจะรับสายแกหรอกก็โทรไปตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอะดิ  ฮ่าฮ่าฮ่า

“คับเดี๋ยวจะกลับไปบอกติ๊บให้ ว่าหมอจ๊ะโอ๋คิดถึง” ผมแหย่กลับไปแต่มันดันเขินจริง

“แฮะๆ คับ ก็คิดถึงคับ หมอไม้จะว่าอะไรมั้ยละคับ” ดูมันย้อน

“ก็ไม่ว่าอะไรหรอกคับ” ผมยิ้มฝืดตอบกลับไปไม่ว่าไรหรอก  แต่เดี๋ยวไม่นาน ก้านคอแกแน่ๆ

“คับงั้นผมจะได้จีบติ๊บแบบไม่เกรงใจละนะ” ดูมันพูด นี่ขนาดนี้มันยังมีการเกรงใจผมอยู่อีกเหรอนี่
เที่ยงนั้นเป็นอาหารเที่ยงที่ผมไม่รู้รสชาติเอาซะเลยเพราะรีบกิน แล้วรีบกลับห้องพักให้ไวที่สุดก่อนที่ผมจะได้เตะก้านคอคนกลางโรงอาหาร  ไม่งามแน่ๆ
 
“เป็นไรค่ะหมอไม้ หน้านิ้วคิ้วขมวดกลับมา เชียว” เสียงหมอกิ๊กที่กำลังจัดการกับอาหารมื้อกลางวันในห้องพักแพทย์ดังมาแซวทันทีที่ผมก้าวเข้ามาในห้องพัก

“ไม่ได้เป็นไรหรอก อากาศมันร้อน” ผมตอบกลับไปแบบอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก

“อากาศมันร้อนคนก็อย่าไปร้อนตามอากาศแล้วกันใจเย็นๆ คุณเพื่อน” หมอกิ๊กช่วยให้ผมอารมณ์ดีขึ้น  เพราะเธอเป็นคนอ้วนและเท่าที่ผมมีเพื่อนอ้วนๆนี่มักจะ อารมณ์ดีแบบเธอกันทุกคนเลย  จริงๆนะ

“เย็นนี้เลิกงานแล้วไปไหนรึป่าว” หมอกิ๊กถามกลับมาหลังจากจัดการอาหารเที่ยงกองโตตรงหน้าเสร็จในชั่วพริบตา

“ไม่ได้ไปไหน ทำไมเหรอ” ผมถามด้วยสีหน้างงๆ

“ว่าจะชวนไปเที่ยว มาอยู่นี่หมอไม้เคย เที่ยวบ้างยัง” หมอกิ๊กเอ่ยถาม

“ถ้าหมายถึงเที่ยวกลางคืนนี่ ผมยังไม่เคยนะ”

“ไปมั้ยค่ะคืนนี้ พอดีๆ พี่ๆ ที่แผนกเขาจะไปกันเลยฝากเรามาชวนไม้”

“เนื่องในโอกาสอะไรเหรอ”

“ก็พี่หนึ่งแกได้ทุนไปเรียนต่อ คนในแผนกก็เลยเลี้ยงฉลองให้แกกันไง”

“อ่อ งั้นเราก็ต้องไปด้วยอะดิ” ผมถามเพื่อความแน่ใจ

“ถูกต้องที่สุด พาน้องติ๊บไปด้วยดิ ไม่ได้เม้าท์กันนานแล้ว คิดถึง”

“อือ เดี๋ยวจะลองชวนให้แต่ไม่รู้จะไปหรือเปล่านะ”

“ก็ลองชวนน้องไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อ่านแต่หนังสือเดี๋ยวเดียวก็แก่เลยวัยไปเที่ยวแล้ว” หมอกิ๊กออกแรงสนับสนุนให้ผมชวนหมอติ๊บไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน 

เพราะอย่างที่พวกหมอๆ ทั้งหลายรู้กันดีอยู่แล้วว่าสมัยเรียนพวกเรา ก็จะมีคติที่ว่า เรียนๆไปก่อน ทำงานแล้วค่อยเที่ยว แต่พอถึงตอนทำงานปุ๊บก็มานั่งนึกย้อนในใจว่าทำไมตอนเรียนไม่เที่ยวกันน่ะ  จะได้ไม่ยุ่งวุ่นวายแบบนี้  เดี่ยว คนในผับจะว่าเอาได้ว่าไม่เจียมสังขาร
 
20.00 น ของวันหนึ่งในช่วงปลายเดือนเมษายน หลังจากที่ผมจอดรถหน้าคลินิกและร่างบางคุ้นตาก้าวเข้ามา ในนั่งในรถ พร้อมรอยยิ้มทักทาย

“วันนี้เหนื่อยมั้ย” ผมถามขณะออกรถมาจากหน้าคลินิก

“ก็นิดหน่อยคับ พี่ไม้ละ” ติ๊บถามก่อนหันมามองหน้าผม

“ก็เหนื่อยทุกวันแหละพี่อ่ะ แต่พอเห็น หน้าติ๊บยิ้มให้ก็หายเหนื่อยละ” ผมหยอดหวานไปทีนึงก่อนดึงมือขวาของติ๊บขึ้นมาหอมเบาๆ

“โห ขนาดนั้นเชียว งั้นก็ไม่ต้องกินข้าวละซิ”

“อ้าว ไมเป็นงั้นอ่ะ” ผมถามพร้อมกับตีหน้าจ๋อยๆส่งไปยังติ๊บ

“ก็ไม่เหนื่อยก็ไม่ทำกับข้าวให้กินละ” ติ๊บบอกพร้อมหัวเราะ

“ก็ไม่ต้องทำหรอกวันไหนติ๊บเหนื่อยก็ไม่ต้องทำ เดี๋ยววันนี้กินข้าวข้างนอกกันมั่งก็ได้เปลี่ยนรสชาติ” ผมบอกก่อนจอดรถเข้าชิดซ้ายมือหน้าร้าน อาหารตามสั่งหน้าหอพัก
 
หลังจากที่เราจัดการอาหารมื้อเย็นกันเรียบร้อยแล้ว  เราสองคนก็มาถึงห้องในเวลาอันรวดเร็วเพราะร้านข้าวอยู่หน้าหอพักแค่ นี้เอง

“พรุ่งนี้มีเรียนหรือเปล่า” ผมถามติ๊บหลังจากเดินเข้ามาในห้องของเราเรียบร้อยแล้ว

“พรุ่งนี้ไม่มีเรียนคับ มีทำงานที่คลินิกอย่างเดียว” ติ๊บตอบกลับมาพร้อมยื่นน้ำเย็นๆให้ผม

“งั้น คืนนี้ไปเที่ยวกับพี่มั้ย พอดีเค้ามีฉลองให้พี่คนที่ได้ทุนไปเรียนต่ออะ”

“ติ๊บไม่รู้จักเขา แล้วจะให้ติ๊บไปด้วยทำไมอะคับ” ติ๊บทำหน้างงๆ

“พี่ก็ไม่สนิทกับเขาเท่าไหร่หรอก แต่ทุกคนที่แผนกพี่เขาไปกันหมดแล้วพี่กิ๊กก็ฝากมาชวนเราบอกว่าพี่อ่ะใจร้ายไม่เคย พาติ๊บไปเที่ยวกลางคืนเลย”

“พี่ไม้ก็เลยอยากให้ติ๊บไปด้วย” ติ๊บหันมาทำหน้าเหรอหรา

“ไปมั้ยละ ถ้าไม่อยากไปก็พักผ่อนก็ได้นะ พี่ไปแป๊บเดียวเดี๋ยวก็คงกลับแล้ว”

“ไปแป๊บเดียวแน่น่ะ”

“อื้อ แน่ซิคับ” ผมบอกก่อนรวบเอวบางนั้นไว้ในอ้อมกอด

“งั้นไปด้วยก็ได้ ติ๊บก็อยากรู้เหมือนกันว่าเที่ยวกลางคืนจะเป็นยังไง” ติ๊บบอกก่อนยิ้มให้ผมหนึ่งที

“ครับผม สัญญาจะพากลับมาก่อนเที่ยงคืน ก่อนที่ติ๊บจะกลายร่าง” ผมแหย่ไปหนึ่งทีแต่ผลลัพธ์คือติ๊บตีเข้าที่แขนผมเบาๆหนึ่งที

“ไม่ทันรถฟักทอง ไม่ใช่กลายร่าง เดี๋ยวเหอะกลายร่างขึ้นมาจะสยอง”

“โอ๋ๆ ไม่เอาไม่โกรธ ไม่ให้กลายร่าง เป็นแบบนี้แหละดีแล้ว” ผมบอกก่อนรวบเจ้าตัวเล็กแน่นขึ้น

“แต่ตอนนี้ก่อนที่จะกลายร่าง พี่ว่าเรามา รวมร่างกันก่อนดีมั้ย”

ฮิฮิ  ผมไม่รอคำตอบอุ้มเจ้าตัวหายไปจัดการ ในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อย ก่อนออกมาแต่งตัวเพื่อพาติ๊บไปเปิดซิงที่ผับชื่อดังในเมือง
 
“ไม่ต้องแต่งตัวดีมากนะ เดี๋ยวมีคนมาขอเบอร์” ผมบอกในขณะนั่งบนเตียงดูเจ้าตัวเล็กแต่งตัว

ผมชอบดูเจ้าตัวเล็กแต่งตัวจัง เมื่อก่อนเสื้อยืดกางเกงสามส่วนทาแป้งเด็กก็ไปได้ แต่พักหลังๆ มานี้เริ่มมีความรู้มากขึ้นบอกว่าถ้าใช้แป้งเด็กทาหน้า จะทำให้รูขุมขนกว้าง(Hackz จริงเหรอ เก็บๆความรู้ไว้) เพราะแป้งเด็กมันจะช่วยระบายความชื้น จึงต้องเปิดรูขุมขนให้กว้างระบายความชื้นออกมา ตอนนี้เจ้าตัวเล็กเลยมีการทาแป้งฝุ่นสำหรับผู้ใหญ่นิดนึง แต่การแต่งตัวก็ยังเรียบง่ายเหมือนเดิม ไม่ได้โม้แฟนตัวเองนะ ผมว่า ถ้าติ๊บบ้าแต่งตัวเป็นประมาณเกาหลี เจป๊อบ เหมือนเด็กคนอื่นๆ ในวัยเดียวกัน ติ๊บคงน่ารักแบบจัดจ้านไปเลยทีเดียว แต่ติ๊บแต่งแค่นี้ เลยดูเฉิ่มๆ น่ารักใสๆไปอีกแบบและผมก็ชอบแบบนี้ซะมากกว่าด้วย (Hackz อยากเห็นหน้าพี่ติ๊บ ตอนที่พี่ไว้บอกว่า เฉิ่มๆ จัง ผมอ่านยังสะดุด)
 
ตอนนี้เจ้าตัวเล็ก อยู่ในชุดเสื้อสีขาวน่ารักกับกางเกงตัวเล็กพอดีตัว ดูน่ารักไปอีกแบบแฮะ ไม่ค่อยได้เห็นติ๊บแต่งตัวแต่งองค์ทรงเครื่องแบบนี้เท่าไหร่
 
“ไมมองติ๊บอย่างงั้นอะ มันเอ๋อไปป่าว” ติ๊บละสายตาจากกระจกมามองหน้าผมแบบคนเสียความมั่นใจ

แทนคำตอบผมเดินไปกอดที่เอวบางนั้น ก่อนก้มหน้าลงไปหาความหอมบนแก้มเนี่ยนนั้นหนึ่งที

“ไม่หรอก แค่ไม่เคยเห็นติ๊บเที่ยวกลางคืน แต่แต่งตัวแบบนี้ก็น่ารักดี ไม่เคยเห็น”

“อย่าเอาติ๊บไปทิ้งไว้ในผับแล้วกัน ร้องไห้อยู่ในผับไม่เอานะ”

“ไม่ทิ้งหรอก น่ารักขนาดนี้เผลอไม่ได้ เดี๋ยวใครมาฉุดไปละแย่เลย” ผมบอกก่อนหอมแก้มติ๊บไปอีกหนึ่งที

“ไปกันเถอะให้พี่เค้ารอนานๆ ไม่ดี นี่ก็สามทุ่มกว่าแล้ว” ผมบอกก่อนลากเจ้าตัวเล็กออกจากห้อง
 
แล้วเราสองคนก็มาถึงสถานที่นัดหมายในเวลาอันรวดเร็ว

‘ปิกัสโซ่’ สถานที่เที่ยวในตอนกลางคืน อันดับต้นๆ ของพิษณุโลก ตั้งอยู่ชั้นบนของห้างท๊อปแลนด์ ผมเดินจูงมือติ๊บมาก็เจอเพื่อนๆ พี่ๆ ที่คุ้นเคยยืนออกกันอยู่ตรงทางเข้า

พี่หนึ่งเจ้าของงานเลี้ยงครั้งนี้ หมอกิ๊ก หมอคนอื่นๆ ในแผนก พี่ๆ พนักงานในแผนก ตอนนี้กำลังยืนคุยกันด้วยท่าทีสนุกสนานออกรสออกชาติ
 
หลังจากผมทักทายพี่ทุกคนและแนะนำติ๊บให้ทุกคนรู้จักเรียบร้อยแล้ว เราก็เข้าไปสู่ด้านในของผับ  บรรยากาศมืดๆ แสงสีเร้าใจพร้อมกับจังหวะเพลงเร็วๆ ที่ทำให้นักท่องเที่ยวเพลิดเพลิน ประกอบกับแอลกอฮอล์ในมือของแต่ละคนที่ช่วยทำให้สนุกสนานเพิ่มขึ้นไปอีก

ติ๊บเองตอนนี้ก็ตื่นๆไปกับแสง สี เสียง รอบตัว ออกจะตื่นกลัวซะด้วยซ้ำ เดียงสาจริงๆ

“เป็นไงกลัวเหรอ” ผมกระซิบข้างๆ หูติ๊บแต่ก็แอบหอมแก้มไปในตัวนั่นแหละ  เสียง ดังๆแถมมืดๆแบบนี้ไม่ผิดสังเกตหรอก  ฮ่าๆ

“ก็ไม่กลัว แต่ติ๊บไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลย หายใจไม่ออก แน่นหน้าอกไปหมดแล้ว”

“เป็นเรื่องธรรมดามาเที่ยวก็แบบนี้แหละ ครั้งหนึ่งในชีวิตเอาน่ะ” ผมบอกก่อนลูบหัวนั้นเบาๆปลอบใจไปหนึ่งที

“เอ้า น้องติ๊บเต้นกะพี่หน่อย” เสียงหมอกิ๊กเอ่ยเชิญชวน

“ไปเต้นกะพี่เขาไป ไม่งั้นเสียมารยาท” ผมบอกก่อนดึงมือติ๊บมายืนข้างๆหมอกิ๊ก และตอนนี้ผมแอบหัวเราะอยู่ในใจกับท่าทางเก้ๆ กังๆ ของไอ้หมอตัวเล็กที่ดูจะไม่ชอบสถานที่แบบนี้ซักเท่าไหร่
 
เริ่มดึก แอลกอฮอล์ในร่างกายของแต่ละคนทำงานเต็มที่ รวมถึงผมที่ตอนนี้เริ่มมึนๆ แต่ก็ตั้งสติได้เพราะยังไงก็ต้องขับรถกลับมหาวิทยาลัยอยู่ดี ดื่มได้นิดๆ หน่อย ในขณะที่เจ้าตัวเล็กยังไม่มีวี่แววของความสนุกสนานกับเขาซะเลย เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้

“อ่ะ ชนแก้วกับพี่หน่อย” ผมชวนติ๊บดิ่มเพื่อจะได้ลดความอึดอักของ เจ้าตัวเล็กลงไปได้บ้าง
แก้วแล้วแก้วเล่า จนตอนนี้เจ้าตัวเล็กแก้มแดงเป็นตูดลิงอีกแล้วแต่เจ้าตัวก็ยังเงียบอยู่แม้จะ ยืนจนแทบจะซบผมทั้งตัวแล้วก็ตาม

“ตัวเล็ก ไหวมั้ย ผมกระซิบข้างๆหู” ก่อนเจ้าตัวพยายามปรือตาขึ้นมามองผม

“ก็ยังไหวคับ แต่มันมึนๆ อะพี่ไม้ โลกหมุนติ้วๆเลย ไฟในเทคมันทำให้ตาลายอะ” ติ๊บตอบมาทำเอาผมหัวเราะจนตัวโยน

ไฟมันไม่ได้ทำให้ตาลายหรอก เตกีล่าร์ในมือเจ้าตัวเล็ก นั่นต่างหาก เห็นบอกรสชาติอร่อยก็ดื่มเอาๆ ประกอบกับคำชวนผมด้วยแหละที่อยากให้เจ้าตัวเล็กสนุกสนานเลยแกล้งให้ชนแก้วบ่อยๆ แต่ก็ดีนะ  จะได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น
 
ตอนนี้ร่างบางโยกย้ายไปตามจังหวะเพลงโดยมีผมประคองจับเอวด้านหลังติ๊บไว้ และแน่นอนน้องชายผมก็เสียดสีอยู่ที่หน้าท้องเจ้าตัวเล็ก และหนวดเคราสากๆ ของผมก็นัวเนียอยู่ที่ซอกคอขาวเนียนนั้น  แต่ทว่าก็ ไม่ได้ประเจิดประเจ้อจนน่าเกลียด แม้จะเสียงดังแล้วก็มืดแต่ทว่าผมก็ยังแคร์คนรอบข้างที่มองเราสองคนอยู่บ้างแหละครับบบ
 
“พี่ไม้ติ๊บมึนหัว เรากลับกันเถอะ” ติ๊บเอ่ยปากชวนหลังจากเลยเวลาเที่ยงคืน ที่ผมให้สัญญาไว้มาเกือบชั่วโมง

“โอเคๆ เดี๋ยวพี่พากลับ” ผมบอกเจ้าตัวเล็กก่อนเดินจูงเจ้าตัวเล็กไปล่ำลาพี่ๆ และหมอกิ๊กกลับบ้าน
ก่อนพาเจ้าตัวเล็กไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ 

ที่ตอนนี้เจ้าตัวแทบจะหลับหน้าอ่างล้างหน้าอยู่แล้ว ผมเช็ดหน้าเช็ดตาในติ๊บก่อนจะเงยหน้ามาสบตากัน เจ้าตัวเล็กที่คอพับคออ่อนอยู่ตอนนี้ น่ารักไร้เดียงสาไปอีกแบบแฮะ เสือเฒ่าชอบใจ อิอิ
 
ผมเดินประคองเจ้าตัวเล็กลงลิฟท์มาขึ้นรถก่อนมุ่งหน้ากลับหอพัก และมาถึงหอพักกันในตอนเกือบๆตีสองแล้ว ดูท่าจะเมาหนักนะนี่เจ้าตัวเล็กของผม เจอเตกิล่าร์เข้าไปด้วย เดินไม่ไหวแน่ๆ  และไม่ต้องบอกนะคับว่าคนที่ทำหน้าที่อุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นไปยังห้อง คือใคร ดีนะที่อยู่กันแค่ชั้นสอง  ตัวเล็กๆ ก็หนักเหมือนกันนะนี่
 
ผมจัดการถอดเสื้อผ้าเจ้าตัวเล็กออกทีละชิ้นอย่างทะนุถนอม ก่อนเช็ดตัวให้เจ้าตัวเล็กที่ปรือตามามองผมเป็นระยะ ด้วยความเมาและด้วยความเดียงสาของเจ้าตัวเล็กผมค่อยๆ ก้มลงไปจูบเบาตรงหน้าผาก เปลือกตา แก้มแดงระเรื่อนั้นก่อนที่เจ้าตัวจะโน้มคอ ผมลงไปประกบปากและดูดดื่มอย่างที่ผมไม่เคยเห็นติ๊บเป็น จูบวาบหวามและเร่าร้อนกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เพราะเมาหรือป่าวอ่ะนี่  แต่แบบนี้ดี พี่ ชอบ อิอิ
 
ผมจูบดูดดื่มส่งลิ้นเข้าไปชอนไชสัมผัสลิ้นนุ่ม ละมุนของเจ้าตัวเล็กที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ในตอนนี้เรียวปากบางๆที่ผมชื่นชอบ นักหนา  มือผมป่ายปะลูบไล้ไปทั่วทุกส่วนของร่างกาย ติ๊บ  โอบกอดและลูบไปตามแผ่นหลังขาวเนียนก่อนดันตัว ติ๊บขึ้นมานิดนึงให้ผมได้ลิ้มรสไปทั่วเรือนร่าง  และ ไม่ต้องอธิบายต่อนะคับว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป  อิอิ เขินวุ้ยยย
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

ปล. ว่าจะถามเนื้อเรื่องนี้ตั้งนานล่ะ แต่รู้แล้ว ไม่ถามดีกว่า นึกไม่ถึงจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-06-2010 20:06:37

 :mc4:

หวัดดีคับ  หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทายหลังจากหายไปซะนาน

วันนี้คงไม่มีเรื่องอะไรมาเผา  เพราะโดนคำขู่ว่าถ้ามาเผาอีกจะโดนทำโทษงดเลี้ยงไอติมยาวววว

ก็เลยมาแบบน่ารักเรียบร้อยเหมือนเดิมดีกว่า  จนกว่าจะมีคนใจดีรับช่วงต่อจากพี่ไม้ในการเลี้ยงไอติม

แต่เฮ้อ....คงต้องทำใจหน่อย  เพราะแก่ๆ รวยๆ  แถม..........แบบนี้หายากอยู่

วันนี้มาเอาใจช่วยหมอไม้นิดนึงนะคับ  กำลังจะทำกับข้าวให้ติ๊บกินอยากรู้รสชาติเป็นไงรอติดตาม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 22-06-2010 20:11:47

แต่ตอนนี้ก่อนที่จะกลายร่าง พี่ว่าเรามา รวมร่างกันก่อนดีมั้ย
 :m20: คิดได้ยังไงคะเนี่ยคุณหมอไม้

ไปขู่คุณหมอติ๊บแบบนั้น อย่างงี้แฟนคลับก็ไม่ได้ฟังเรื่องคุณหมอไม้(ถูกเผา)แล้วสิ น่าเสียดาย..

วันนี้มาเอาใจช่วยหมอไม้นิดนึงนะคับ  กำลังจะทำกับข้าวให้ติ๊บกินอยากรู้รสชาติเป็นไงรอติดตาม
 :L2: คุณหมอติ๊บคอมเม้นท์ว่าไงอย่าลืมมาบอกล่ะคะ 55+


กลับมาเพิ่มอีกที
ตอน60 หวานมากกกกกกก..ก (ยิ้มกว้าง) :-[
‘มากกว่าชอบอีกติ๊บ  รักไปเต็มๆแล้วตอนนี้’  ผมอยากพูดประโยคนี้จังแฮะ  แต่มันติดที่คออีกแล้วววววว
ไหงยังติดอยู่ในคออีกล่ะเนี่ย  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 22-06-2010 20:14:11

หวัดดีค่ะหมอติ๊บ
อยากลดน้ำหนักหรือคะ
แต่ว่าหมอไม้ผ่านเมืองนอกเมืองนามาแล้ว
คงทำอะไรเป็นกินอยู่ม้างงง

หมอไม้  กดสวิตหม้อหุงข้าวยังคะ ซิ่มกลัวจะไม่มีข้าวกิน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 22-06-2010 20:52:26

หวัดดีจ้าหมอติ๊บ

วันนี้จะได้กินมั้ยเนี่ย แล้วใครหุงข้าวอ่ะ
ระวังกินข้าวสามรสนะ ข้างบนแฉะ ตรงกลางแข็ง ข้างล่างไหม้
โอ๊ะๆๆ แต่ได้ข่าวว่าหมอไม้ หาสวิทช์หม้อหุงข้าวเจอแล้วนี่นา อิอิ

มารอผลนะจ๊ะ ว่าจะได้กินอะไรมื้อนี้ และอร่อยแค่ไหน

 :กอด1: นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 22-06-2010 20:59:35

หุหุหุ พี่หมอไม้ ในทุกตอน ตอนนี้ทำหนูเลือดกำเดาไหลอ่ะ

เห่อๆๆ :haun4:

มีมาขู่พี่หมอติ๊บด้วยอ่ะ อดgossipเลย

เเอบตื่นมาไม่ทันพี่หมอติ๊บง่ะ ฝนตกเเล้ว(รอมาทั้งวัน)เลย :t3:

ว๊ายๆๆๆๆ วันนี้จะทำกับข้าวด้วยย

ท่องไว้น่ะพี่หมอไม้ อย่าลืมกดสวิต อย่าลืมกดสวิต ฮ่าๆๆ

ไม่งั้นคืนนี้ก็ยังไม่ได้กินเเน่นอนนนนน เนอะๆๆพี่หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 22-06-2010 21:01:56

^
^
คิดถึงตอนเข้าค่ายยุวกาชาด
ไม่เคยได้กินหรอกข้าวสวยอร่อยๆอ่ะ
มันกลายเป็นด้านบนไม่สุก ก้นหม้อไหม้
สุดท้ายก็แก้ปัญหาด้วยการต้มข้าวเอาละกัน
มันจะสุกจนเละยังไงก็ยังกินได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 22-06-2010 21:03:35

เย้  :a1: หมอติ๊บเข้ามาทักทาย

หวัดดีงามงาม กับหมอติ๊บค่ะ

เดี๋ยวช่วยหมอติ๊บเป็นกำลังใจให้หมอไม้
(เป็นกำลังให้เพราะกลัวหมอติ๊บจะป่วยนะเนี่ย)

เหอๆๆ  อย่าลืมมาบอกนะค่ะ  หมอไม้ทำไรให้กินมั่ง

 :กอด1: ด้วยรักและห่วงใย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 22-06-2010 21:13:46

หวัดดีค่ะหมอติ๊บบบบบบ กอดทีนึง  :กอด1:

เป็นห่วงหมอติ๊บจัง ......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ต้องทานอาหารฝีมือหมอไม้   :เฮ้อ:

 :z1: แหมรักดอกจึงหยอกเล่น (แรงๆ )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 22-06-2010 21:23:06

...หมอไม้ทำกับข้าว...มิน่าหล่ะฝนถึงตกตลอด...
ทำให้น้องเนตช้ามากกก กว่าจะเข้าได้...เหมือนแกล้ง...
หมอติ๊บเตรียมยาแก้ท้องเสียไว้แล้วใช่ม้ายยยย...
ถ้าไม่ไหวก็...อย่าทนกินเพื่อเอาใจหมอไม้นะ...ไม่คุ้ม...
กอดดหมอติ๊บ :กอด1: คิดถึง...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 22-06-2010 21:29:03

:o8: ร้อนแรงเลย อิอิ



อ๊าา..มาไม่ทันหมอติ๊บ >.<
หมอไม้ทำกับข้าวเหรอคะ อิอิ อร่อยขนาดไหนอย่าลืมมาเล่าให้ฟังนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 22-06-2010 21:30:08

กินกับข้าวพี่หมอไม้ทำเหรอพี่หมอติ๊บ รักษาสุขภาพด้วยนะ >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 22-06-2010 21:39:16

555++

หมอไม้คิดไงทำกับข้าวเน้ ให้หมอติ๊บทำอะดีิแล้ว ๆๆ 555+

ขอบคุณนะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 22-06-2010 21:52:55

หูยยย ประเดิมด้วย tequila เลยหรอ 

หมอไม้คะ คนเมาก็ไม่เว้นนะคะ
....สมหมอติ๊บบอกจริงๆ อิอิ

 :3123: สู้ๆ หมอไม้ หมอติ๊บไปเรียนจะได้ไม่ห่วงเรื่องกิน

 :กอด1: :กอด1: คิดถึงหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 22-06-2010 21:55:43

อิอิ







































อิอิ ไปล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 22-06-2010 22:17:11

ตามมาอ่านเรื่องนี้ทันแล้ว

อ่านแล้วอมยิ้มกับความน่ารักทั้งหมอไม้ และหมอติ๊บเลยค่ะ

ขอให้ทั้งคู่รักกันยืนยาว

และขอขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันกันค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 22-06-2010 22:35:39

หมอไม้มอมเหล้าหมอติ๊บเหรอ แหมชอบตอนหมอติ๊บร้อนแรงก็บอกเขาไปสิ
จะได้ให้หมอติ๊บเตรียมแส้ เทียนไข ไว้ด้วย    o22  กร๊า....ก

หมอติ๊บที่บอกหาคนเลี้ยงไอติม แก่ๆ รวยๆ และ... (ตรง...นี่หมายถึง หื่นๆ ด้วยป่ะจร้า)อิอิ

ช่วยกันลุ้นหมอติ๊บจะท้องเสีย ท้องเดิน รึป่าว???  :m29:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 22-06-2010 23:40:48

<มาไม่ทันหมอติ๊บ  :z3:

<หมอไม้ทำอะไรให้หมอติ๊บกินน๊า หมอติ๊บอย่าลืมมาเล่าให้ฟังบ้างไรบ้างนะคะ
(จะกินได้ม๊ายย อ๊ะ ล้อเล่นค๊า กินได้อยู่แล้ว  o13)

<เอ่อ หมอไม้ว่าหมอติ๊บเฉิ่มเหรอค่ะ หมอติ๊บจัดการเลยค่ะ  :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: DexTunG ที่ 23-06-2010 02:55:19

 :L2: :L2:ถ้า หมอไม้ทำไม่อร่อย บอกมานะ  เดียวจะไปสอนทำอาหารให้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 23-06-2010 07:25:58

และแล้วก็เสร็จพี่หมอไม้ :m20:อีกครั้ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-06-2010 08:05:48

หมอติ๊บนะคับ  มาทักทายตอนเช้าๆของวันหยุดงาน( เนื่องจากท้องเสียรุนแรง  อิอิ ) ล้อเล่นคับ

กับข้าวที่พี่ไม้ทำเมื่อคืนหรูหราดีมากทำตามสูตรที่แม่เคยให้มาเป๊ะๆ

เพราะยกหูโทรถามแม่ตลอด  แต่พลาดนิดเดียว

ข้าวผัดอเมริกันที่ติ๊บชื่นชอบ  ใส่มะเขือเทศมาเป็นลูกๆโดยไม่ได้มีการผ่าแต่อย่างใด  อืมมมมมมม

ส่วนแกงจืดแตงกวาหมูสับฝีมือการยัดหมูในแตงกวา  อืมมม  นึกว่าเอาปลิงทะเลมาให้ติ๊บกิน

รสชาติใช้ได้  ความตั้งใจเต็มร้อย ให้ผ่านๆ  ถ้าไม่ข้อมือเคล็ดก็อดกินไปแล้วนะนี่

แต่ก็อย่างที่บอกแหละคับ  เข้าครัวทีฝนตกยังกะฟ้ารั่ว

 :z2:

ปล.ไม่ได้เผานะ  เขาเรียกว่าติชมเพื่อไปปรับปรุงในการทำอาหารคราวหน้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 23-06-2010 08:19:41

 :m20:หมอไม้...น้องติ๊บ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 23-06-2010 08:37:42

   :a5:   มะเขือเทศเป็นลูกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ฮีโร่ของเค้า....ฮือ ฮือ ช่างน่ารักไรเยี่ยงนี้หนอ หมอไม้   

หมอติ๊บไม่ได้ซื้อมีดมาไว้ที่บ้านแน่ๆ หมอไม้ไม่ผิดนะ   โขโบก   555555555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-06-2010 09:28:00

สอบๆๆๆๆ และก็สอบๆๆๆๆ


ง่ายจัง


ปล. กรรมพี่ไม้ตรู ไม่ผ่ามะเขือเทศ กรรมและก็กรรม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-06-2010 09:29:18

 :serius2:

ก็ผมคิดว่าพอมะเขือเทศโดนความร้อนเดี๋ยวมันก็จะแตกแล้วก็บี้ๆได้นี่นา

ผัดไปตั้งนานมะเขือเทศมันก็บี้ไม่ได้  เลยใส่มาซะอย่างงั้น

เพื่อความสวยงามนั่นตะหาก  อีกอย่างต่อให้ผมหั่นสวยแค่ไหนเจ้าตัวก็เขี่ยทิ้งอยู่ดีแหละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 23-06-2010 09:45:57

 :jul3:
 
ขำในความน่ารักของคู่นี้จริงจริ๊งงงงง   :m20:

น่าเอ็นดู๊  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-06-2010 09:47:38

< สวัสดีเช้าวันหยุดของหมอติ๊บค่ะ ขอให้หายจากข้อมือเคล็ดเร็วๆนะคะ

<อะค๊า มะเขือเทศมันไม่ยอมแตกยอมเละเอง หมอไม้ไม่ผิ๊ดไม่ผิดค่ะ  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 23-06-2010 10:29:12

หึ หึ หมอไม้...คนไม่รู้ย่อมไม่ผิดอ่ะนะ...มะเขือเทศทั้งลูก... :laugh:
ในตำราไม่มีบอกนี่น่า...แต่ได้ใจหมอติ๊บไปเต็ม ๆๆ...ก็โอเค...
หมอติ๊บหายเร็ว ๆๆ นะ ถ้าไม่อยากทานอาหารแปลก ๆๆ อีก
ครั้งต่อไป  อาจจะ....ก็เป็นได้นะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-06-2010 10:36:07

หมอไม้กลัวมันเละ มันจะไม่น่าทาน
มะเขือเทศลูกเล็กๆใช่มั้ยคะ ถ้าผ่าแล้วมันจะเลอะเทอะ
หมอไม้ไม่ผิด แค่คิดไกลไปหน่อยเท่านั้นเอง
ส่วนปลิงทะเล แฮะๆ หมอใส่ซอสเยอะหรอมันเลยออกมาเป็นแบบนั้น
วันนี้แก้ตัวใหม่ค่ะ เอาให้หรูทั้งรสชาติและหน้าตาเลย
 :L2:  ให้พ่อครัวคนใหม่ค่ะ

 :L2: :กอด1: หายป่วยเร็วๆ   ขวัญเอ๋ยขวัญมานะคะ

หมอไม้ซิ่มเข้าข้างขนาดนี้แล้วรบกวนส่งก๋วยเตี๋ยวแกงที่บ็องมาเป็นบรรณาการที่ทุ่งบางเขนด่วน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-06-2010 10:42:42

อ่าว มาแก้ตัวแล้วซะงั้น 

ตอนใหม่มาหรือยังคะหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 23-06-2010 11:02:06

ขำมะเขือเทศอ่ะ 55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 23-06-2010 11:19:34

หมอติ๊บไม่ชอบกินมะเขือเทศเหรอค๊า อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-06-2010 11:48:10

หมอติ๊บนะคับ 

มาทักช่วงก่อนเที่ยงวันนี้ข้อมือเคล็ดเลยลาหยุดอีกสองสามวันทั้งๆที่เพิ่งลาพักร้อนเอง  สูญเสียรายได้เลย

หลายคนส่งข้อความมาถามถึงที่มาที่ไปของข้อมือเคล็ด

พอดีวันก่อนไปว่ายน้ำข้างล่างคอนโดแล้วพอดีลื่นพื้นห้องน้ำอะคับ  เอาแขนลงเลยข้อมือเคล็ด

ก็เลยต้องหยุดพักสองสามวันได้มาลองอาหารแปลกๆ 

ก็ไหนๆเผาพี่แกมาเยอะแล้ว ขอชมนิดนึงแล้วกันปกติพี่โย่งแกจะทำแต่อาหารฝรั่งแต่ติ๊บไม่ค่อยชอบ

หลังๆมานี้พอรูว่าติ๊บจะไปเมืองนอกเลยลองหัดทำอาหารไทยกินเองบ้าง ( ทิ้งบ้าง )

แต่ตอนนี้ก็เก่งขึ้นเยอะแล้วนะหุงข้าวเองเป็นแล้วไม่แฉะไม่ไหม้ด้วย  (เพราะไม่ได้กดสวิตซ์ )  หือ ล้อเล่นนน

สงสัยคงจะต้องสอนทุกอย่างเลยจริงๆ  มีใครทำกับข้าวเก่งมาเป็นติวเตอร์ให้พี่แกทีเหอะคับ

ติ๊บไม่ไหวแล้ววววว

เมื่อเช้าก็ใจดีตื่นมาทำข้าวต้มหมูสับ  แต่พอกินแล้วเกิดคำถามว่ามันแปลกๆลืมใส่ไรหรือเปล่า  ก็ได้คำตอบมาว่า

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หมูสับที่ว่ายังอยู่ในช่องฟรีสสส  ไม่ได้ใส่ไปด้วยเพราะ.........ลืม

แล้วมันจะเป็นข้าวต้มหมูสับมั้ยนี  ปวดข้อมือไม่พอ  ปวดใจกะพี่แกอีก  เฮ้ออออ  เกิดอะไรขึ้นกับแฟนติ๊บกันนี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 23-06-2010 12:09:07

อ้างถึง

หมูสับที่ว่ายังอยู่ในช่องฟรีสสส  ไม่ได้ใส่ไปด้วยเพราะ.........ลืม

แล้ว มันจะเป็นข้าวต้มหมูสับมั้ยนี

:laugh: แต่จะว่าไปก็ต้องให้คะแนนเต็มร้อยในความพยายามนะคะหมอติ๊บ
พี่ว่าหมอไม้แกน่ารักดี อายุเท่าไหร่ก็น่ารักด๊ายยยย  :jul3: 
หลายๆครั้งเค้าก็พยามที่จะทำทุกอย่างเต็มที เพื่อความสุขของหมอติ๊บ และความสุขใจของหมอไม้เค้า

...ใช่มั้ยหมอไม้  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-06-2010 12:23:40

ครับคะแนนความพยายามให้เต็มร้อย  แต่คะแนนความอร่อยนี่อืมมมม

ไม่รวมคะแนนความสะอาดที่ติดลบอีกนะคับ

แต่คาดว่ามีเวลาเทรนอีกเกือบปี  ป่านโน้นคงเก่งแล้วละ

นี่ก็ทำกับข้าวเป็นตั้งหลายอย่างแล้ว

ไข่ทอด  ทอดไข่  ไข่เจียว  เจียวไข่  ไข่ต้ม  ต้มไข่  อืมมมมมม  เก่งจริงๆ

เชื่อแล้วว่าเขาไม่ได้มีแค่ความหล่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 23-06-2010 13:23:21

กร๊ากกกกก ข้าวต้มหมูสับ ไม่ใส่หมูสับ O_o*
หมอไม้โดนเผาเช้า - กลางวัน - เย็น ดึกจะมีอีกป่าว 555
หมอติ๊บค้าบเผาหมอไม้เยอะๆ เด๋วจากมือเคล็ด จะโดนทำโทษจนเอวเคล็ดด้วยน๊า 55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 23-06-2010 13:24:21

 :L2: มอบช่อดอกไม้สำหรับความพยายามมค๊า

เอาน่าๆๆๆน่ะ ฝึกไว้ ฝึกไว้ เดี๋ยวก้อเก่งล่ะเนอะ

คะเเนนความสะอาดติดลบ????ฮ่าๆๆ(น่ากัวจิงๆๆ)

จะท้องเสียมั้ยอ่ะค่ะเเบบนี้ เเต่ก้อผ่านมาเเล้วหลายมื้อเนอะพี่หมอติ๊บ

ข้าวต้มหมูสับ???? เเต่ลืมหมูสับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เเล้วมันจะเป็นข้าวต้มหมูสับได้ไง :confuse:

สงสัยเป็นเมนูใหม่ น่าติดตามตอนต่อไป หายข้อมือเคล็ดเร็วๆๆน่ะค่ะพี่หมอติ๊บ

 :z2: :z2: :z2:มาเต้นรอคุณHackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-06-2010 13:36:17

เก่งกว่าอิลุงซิ่มอีก เจียวไข่ยังไม่สุกแถมยังไหม้อีกต่างหาก
วันไหนมาหาซิ่มก็กินอาหารตามสั่ง คือสั่งซิ่มทำ
วันไหนไม่มาก็ซื้อข้าวโรงอาหารกิน
ชีวิตนี้ทำเป็นแค่ต้มมาม่า  
 :L2: ให้กำลังใจคนชิมค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-06-2010 13:46:10

มาทักทายรอบบ่ายของวันทำงานอีกรอบนะคับ

วันนี้หมอไม้ไม่อยู่เหงาๆแฮะ  ไม่มีใครให้กอด  เอ้ย  ไม่มีใครให้กัด

ไอติมก็ไม่มีจะกิน

คนขับรถก็ไม่อยู่  ไปไหนไม่ได้ซะนี่

จะทำกับข้าวก็ไม่ได้อีก



เฮ้อ.....คนเรามักจะรู้คุณค่าของสิ่งที่เรามีอยู่ก็เมื่อได้สูญเสียมันไปแล้วจริงๆ   กลับมาไวๆนะโย่งงง 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 23-06-2010 13:54:12

อย่าไปให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ค๊าๆๆพี่หมอติ๊บ

วันนี้จะมาGossipเรื่องอารัยดี????

อ้อ!!ไหนๆพี่หมอติ๊บก้อเล่าให้ฟังเเล้วว่าพี่หมอไม้ทำอาหารให้ทาน

อยากถามว่า ตอนที่พี่หมอไม้เข้าครัว อาหารอย่างเเรกที่ทำให้ทานนี่คืออารัยเหรอค่ะ??

เเล้วรสชาติเป็นไงค่ะ เคยมีท้องเสียมั้ย??

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-06-2010 14:03:31

โฮ๊ะๆ ข้าวต้มหมูสับที่ไม่ใส่หมูสับ(สูตรหมอไม้)  :m20:
อะนะ ฝีมือใครจะสู้ฝีมือแฟนเราทำให้กินเนอะหมอติ๊บ

<ทางสะดวกโยธินมากเลยวันนี้ หมอติ๊บมีอะไรจะเผาเอ๊ยจะเล่าสู่กันฟังอีกมั้ยค่ะ
ก่อนเวลาเลิกงานของหมอไม้  :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 23-06-2010 15:30:51

หวานนนนนกันจิง ๆ อิอิ

กินข้าวต้มข้าว ไปก่อนละกัน 555+

มารออ่านนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 23-06-2010 15:33:54

คาดว่าหมอไม้เห็นข้อความหมอติ๊บแล้ว..

คงเร่งทำงานมือเป็นระวิง เพื่อจะได้กลับบ้าน...

แล้วก็รีบซื้อไอติมมาให้หมอน้องติ๊บทานด้วย .... ซานต้าไม้  :mc1:

:oni1:วันนี้ว่างจัง เข้ามาวิ่งเล่น

ปล.ทำไมวิ่งถอยหลังหว่า??

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 23-06-2010 15:52:03

หมอติ๊บหิวหรือยัง  โทสั่งพ่อครัว (หมอไม้) ให้กลับมาทำหน้าที่ด่วนๆเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 23-06-2010 18:32:47

หมอติ๊บพูดถูกแฮะ

ส่วนมากคนเราจะรู้คุณค่าอะไรซักอย่าง

ก็ต่อเมื่อเรากำลังจะเสียมันไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 23-06-2010 18:47:44

ขอขำหมอไม้สักหน่อย...ข้าวต้มที่ว่า...
คงจะให้หมอติ๊บจินตนาการหมูสับแน่ ๆๆ
รสชาติจะได้อร่อยถูกใจไง...55..
หมอไม้หวังดีจิง ๆๆ เลยนะนั่นหน่ะ
หมอติ๊บมีกิจกรรมทำตลอด พอมีเวลาว่างอยู่เฉย ๆๆ ก็เลยเหงา ๆๆ ไม่รู้จะทำอะไร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 23-06-2010 20:40:47

...เป็นหมอไม้นี่..กำไร เห็นๆๆ กอดไป หอมไป ได้ตลอดอะ
...มะเขือเทศใส่เป็นลูกๆๆในข้าวผัด ลูกใหญ่หรือลูกเล็กหว่า
...แล้วข้าวต้มวิญญาณหมู นี่มันยังไงหว่า หมูยังอยู่ในช่องแข็งอย่างเดิม
...แต่ก็นะ..ใส่ใจ..ในการทำยังไงก็...อาหร่อยยยยยยยยยยยยยยย...น่ารักดีนะคู่นี้ หยิกๆๆกัด   
...หมอไม้ เอารูปหมอติ๊บมาให้ดูทั้งที หน้าก็ไม่ให้เห็นนะ เก็บเอาไว้ดูคนเดียวเหรอ เห็นแต่หูอิอิ
...แล้ววันนี้หมอไม้ไปไหนล่ะ ปล่อยให้หมอติ๊บเหงาอยู่บ้านคนเดียวอะ...แล้วจะไปเรียน 3 ปีไม่คิดถึงแย่เหรอ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 23-06-2010 20:58:31

อ่า....ในที่สุด เราก้ออ่านทันจนได้

ใช้เวลาในการอ่าน 2 วัน (เอาเวลางานมาอ่าน^^)

น่ารักมากๆ อ่านไปยิ้มไป อ่านไปขำไป

มีแอบน้ำตาซึมเล็กน้อย-ปานกลาง กับเรื่องราวของน้องหมอติ๊บ(ขวัญใจหลายๆ คน)

ไม่คิดว่าสมัยนี้คนดีๆ แบบติ๊บจะมีอยู่ให้เห็นเท่าไหร่ น่าชื่นใจแทนย่ากับป้าของน้อง

ตอนอ่านอยากเม้นท์ไปทีละตอน แต่พอถึงเวลาที่ต้องเม้นท์จริงๆ นึกไม่ออกเลยทีเดียว

คิดออกแค่ว่า น้องไม้กะน้องติ๊บน่ารัก ความรักของทั้งคู่เป็นการให้ที่ไม่หวังผลตอบแทน

มันเป็นความรักที่สวยงามนะ ขอให้รักกันตลอดไป

ค่อยๆ ประคับประคอง ดูแล ใส่ใจ ห่วงใย เหมือน 8 ปี ที่ผ่านมา (เหมือนอวยพรวันแต่งงานเลยอ่ะ ^^)

เด๋วพี่จะรออ่านพาร์ทต่อไปนะจ๊ะ พาร์ทหน้าคงได้เม้นท์สมใจ  :laugh:

 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 23-06-2010 21:14:12

อร๊าคคค บวกให้ความพยายามของหมอไม้

พี่หมอติ๊บ หายไวๆ น๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ ......กับเราสองคน [Credit: medicine] ตอนที่ 4 อัพภาคดึก [เจอกันในวันถัดไป]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 23-06-2010 21:44:50

อ้างจาก: Phing ที่ 09-05-2010 11:10:34  

:z13:
พี่ไม้ลองให้ติ๊บช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุดก่อนดีมั้ย ถ้าเกิดติ๊บสู้แล้วติ๊บไม่ไหว อย่างน้อยติ๊บก็ได้สู้ แล้ววันนั้นพี่ไม้จะช่วยเหลือติ๊บ ติ๊บเองก็คงไม่ปฏิเสธ แล้วอีกอย่างถ้าพี่ไม้มาช่วยติ๊บตั้งแต่ตอนนี้ ติ๊บเองจะไม่รู้จักการช่วยตัวเองติ๊บก็จะหาแต่คนช่วยไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ติ๊บก็เข้มแข็งไม่เป็น พี่ไม้เข้าใจติ๊บน่ะคับ  

โดนใจสุดยอดเลยประโยคเนี้ย



 :pig4:



+1

พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้วันนี้เอง ติดใจในความเป็นคนสู้ชีวิตของน้องติ๊บ
และชอบคำพูดตรงนี้ของน้องติ๊บเช่นกันค่ะ พี่ไม้ก็ดูเป็นคนดีดูเป็นผู้ใหญ่เนอะ
เรื่องราวแม้จะดูเป็นการเล่าแบบเรื่อยๆ ไม่ค่อยมีเหตุการณ์อะไรหวือหวา
แต่ก็น่าอ่านไปอีกแบบค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 23-06-2010 22:05:50

ติ๊บพี่ปวดหัวมากเลย คงไปยืนตากน้ำค้างดูติ๊บนานไปหน่อย ขอยาให้พี่หน่อยได้มั้ย” (Hackz ลูกอ้อนชัดๆ นี่พี่ไม้ แรงนะนี่ อิอิ)

“คับ เดี๋ยวติ๊บจะเอาลงไปให้เดี๋ยวนี้เลย”

ทันทีที่วางสาย ผมอดขำกับตัวเองไม่ได้ นี่ผมกำลังทำอะไรนี่ แบบนี้เขาเรียกว่าเป็นคนเรียกร้องความสนใจเปล่าครับ ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่ชอบคนโกหก แต่คราวนี้ผมยอม ก่อนที่จะรีบกุลีกุจอวิ่งไปเปิดไดร์วเป่าผม กดปุ่มไปที่ระดับสองความร้อนสูงสุด แล้วหันปลายมาที่หน้าผากของผม เป่าไปจนคิดว่าร้อนได้ที่ ทรมานมากๆ คับใครที่จะทำวิธีนี้แนะนำให้เปลี่ยนครับ ทรมานมากมาย (Hackz อยากทำอยู่ครับ แต่ยังไม่มีให้คนลองทำเลย)



นายพี่ไม้ก็เจ้าเล่ห์ใช่ย่อยนะ
แต่พออ่านต่อ แล้ว ก็..เอ่อ...เจ้าเล่ห์แบบนี้ก็ดีเนอะ มีโอกาสได้แสดงความในใจ
อ่านไปน้ำตาซึมไปกับตัวละคร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 61 ครั้งแรก ของคนไม่เคย [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 23-06-2010 22:09:56

+1 ให้พี่ไม้กับความพยายามในการทำอาหารคะ  แต่คงไม่เท่ากำลังใจข้างเขียงอะมั่ง :laugh:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-06-2010 22:38:45

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา
13:29 23/6/2010

วันเวลานี่ช่างผ่าน ไปรวดเร็วจริงๆนะ  ในช่วงที่เรามีความสุขมันมักจะ ผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ

ดูอย่างตอนนี้สิผมไม่ได้เขียนบันทึกไม่กี่วัน  นี่ ก็เดือนใหม่ซะละ  งานยังหนักหนาสาหัสเหมือนเดิมไม่ เปลี่ยนแปลง  ส่วนติ๊บช่วงนี้ก็อ่านหนังสือสอบอีก แล้ว  การเรียนทันตแพทย์ผมว่าหนักหนาแล้วนะ  แต่แพทย์นี่หนักกว่าเยอะเลยเพราะเห็นติ๊บบ่นให้ฟังว่ามี สอบได้ทุกวันต้องเตรียมความพร้อมไว้เสมอๆ

แต่เทอมนี้ยังดีหน่อยตรงที่ติ๊บมีเรียนไม่กี่ตัว เลยอ่านหนังสือทันไม่เอาเป็นเอาตายเหมือนเทอมก่อนๆที่ผ่านมา  และส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะติ๊บมีติวเตอร์ที่ดีอย่างหมอจ๊ะโอ๋หน้า เข้ม ที่คอยติวให้กันบ่อยๆนั่นด้วยแหละมั้ง

พักหลังๆมานี่หน้าที่ในการไปรับติ๊บกลับหอพักจึงถูกถ่ายโอนเป็นไอ้หมอจ๊ะโอ๋ หน้าเข้มมาส่งถึงที่ห้องอยู่บ่อยครั้ง  แต่ผมก็เชื่อ ใจติ๊บนะว่ามันไม่มีอะไร  แต่พอบ่อยครั้งเข้าก็ชักจะ อดคิดไม่ได้เพราะตอนนี้ชอคโกแลตมันเต็มตู้เย็นผมไปหมด  มีมาให้กันได้ทุกวันจริงๆ
 
“พี่ไม้คับ วันนี้ติ๊บไม่ได้เข้าคลินิกนะ  ตอนนี้อ่านหนังสืออยู่ที่ห้องสมุดคณะ พี่ไม้เลิกงานแล้วโทรมาบอกติ๊บด้วยนะจะได้นั่งรถไฟฟ้าไปหา  หรือ จะมารับติ๊บที่หน้าคณะ” เสียงเจ้าตัวเล็กบอกรวดเดียวหลังจากที่ผมกดรับโทรศัพท์ในเย็นของ วันหนึ่ง
 
“งั้นพี่ไปรอที่ห้องสมุดคณะด้วยแล้วกัน  จะ ไปหายืมหนังสือด้วยอะ”  ผมตอบกลับไปตามสาย

“ครับผม  มาถึงพี่ไม้ก็เดินหาติ๊บเองละกัน นะเพราะปิดเสียงมือถือ  เดี๋ยวติ๊บไม่ได้ยินเสียงจะ พลอยไม่ได้รับสาย”

“โอเค  เดี๋ยวซักทุ่มกว่าๆพี่เข้าไป” ผมบอกก่อนขอตัววางสายไปเคลียร์งาน
 
หลังจากที่เคลียร์ งานเสร็จเรียบร้อยในตอนทุ่มเศษๆ  ผมก็ขับรถออกจากที่ ทำงานไปจอดรถด้านข้างคณะแพทย์  ก่อนกดลิฟท์ขึ้นไปยัง ห้องสมุด  และทันทีที่ลิฟท์ถึงชั้นห้ากลิ่นที่ผมไม่ ชอบเอาซะเลยก็เตะจมูกเข้าเต็มๆ  อืมมม….  ลืมไปชั้นห้า  ห้อง กลอสซะด้วย 
 
ถ้าออกจากลิฟท์ด้านหน้าตึกคณะถ้าวนซ้ายผมก็จะต้องเดินไปตามทางที่ มืดๆ  ถ้าวนขวาผมก็จะต้องผ่านห้องกลอสและกลิ่นฟอร์มาลีนจากอาจารย์ใหญ่ 

เอาไงดีหว่า  โอยยย  ขา ผมมันเป็นอะไรนี่ก้าวไม่ค่อยจะออก  แถมสั่นพั่บๆๆๆๆ เอาวะเดินไปทางที่มีแสงสว่างดีกว่า หลับหูหลับตาเดินเดี๋ยวก็ถึงห้องสมุดละ  ผมปิดจมูก เดินก้าวท้าวยาวๆกึ่งเดินกึ่งวิ่งผ่านห้องเรียนกลอสให้ไวที่สุด 

ก่อนจะมาถึงห้องสมุดคณะแพทย์ในเวลาเกือบๆสองทุ่มซึ่งนี่ ก็ใกล้จะถึงเวลาปิดแล้ว  ผมเดินเข้าไปเจอติ๊บที่ กำลังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือกองโตอยู่กับคนที่ผมไม่อยากเจอหน้าเอาซะเลย ไอ้หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้ม  มาทำอะไรของมันวะเนี่ยยย

“อ้าว  หมอไม้มารับน้องชายแล้วเหรอคับ” เสียงหมอจ๊ะโอ๋เอ่ยทักทายเบาๆเพราะนี่คือห้องสมุด

“คับผม  แล้วหมอจ๊ะโอ๋มาทำอะไรที่นี่  ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอคับ” ผมถามค่อนขอดกลับไป

“อ้อยังคับ  พอดีวันนี้ว่างๆเลยมาติว หนังสือให้ว่าที่คุณหมอซะหน่อย  นี่ก็กะว่าจะไปส่ง ด้วย หมอไม้ไม่น่าลำบากเลยนะคับ” หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มตอบกลับมายิ้มๆแบบกวน….เป็นที่สุด

“อ้อ  ไม่ลำบากหรอกคับ  ใช่มั้ยติ๊บ”ผมหันไปขอความเห็นจากเจ้าตัวเล็ก

“งั้นเดี๋ยวติ๊บขอตัวกลับเลยน่ะกันน่ะคับ  ขอบคุณนะคับพี่หมอจ๊ะโอ๋ที่อุตส่ามาช่วยติวให้”

“ไม่เป็นไรคับสำหรับติ๊บพี่ยินดี” หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มตอบกลับมาพร้อมสายตา แพรวพราว

“งั้นผมขอตัวนะคับ  หิวแล้ว” ผมบอกก่อนเดินก้าวฉับๆนำติ๊บออกไปจากห้องสมุด  หนังสือหนังหาที่ตั้งใจจะค้นในห้องสมุด เป็นอันต้องพับโปรแกรมเก็บเข้าสมองไปก่อน  เพราะไม่อยากอยู่เจอหน้าไอ้หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มนานๆ  ผมก้าว ยาวๆออกไปจากห้องสมุดให้ไวที่สุด   

ก่อนหยุดชงักเมื่อนึกขึ้นได้ว่า ต้องเดินผ่านห้องกลอสกลับไปอีกรอบ  เออ  รอติ๊บนิดนึงดีกว่านะเดี๋ยวติ๊บเดิน ตามไม่ทัน
 
“ฮั่นแน่  กลัวละซิ” ติ๊บถามผมก่อนหันมายิ้มยียวน (Hackz อุ้ย รู้ทันซะงั้น)

“เปล่าซะหน่อยก็พี่กลัวติ๊บเดินตามพี่ไม่ทันไง”ผมตอบกลับไป  ฟังขึ้น ใช่มั้ยคับเหตุผลนี้

“คับไม่กลัวก็ไม่กลัว แต่เอ ทำไมถึงต้องหน้าซีดขาสั่นด้วยละ” ติ๊บยังไม่หยุดแซวผม

“ก็พี่หิวแล้วรีบไปกันเหอะ”ผม ตอบก่อนคว้าข้อมือเล็กกึ่งเดินกึ่งวิ่ง ไปยังลิฟท์ที่อยู่ด้านหน้าตึกก่อนจะขับรถออกจากมหาวิทยาลัย  เพื่อหาอะไรกินในตอนค่ำของวัน
 
“วันนี้จะกินอะไรกันดี” ผมถามติ๊บหลังจากขับรถผ่านรั้วประตูของมหาวิทยาลัยออกมา

“พี่ไม้อยากกินอะไรอะ  ติ๊บกินอะไรก็ได้ อยู่แล้ว”

“อะไรก็ได้น่ะไม่มีให้กินหรอกนะ  ถามกี่ที ก็อะไรก็ได้ตลอดเลยเราอะ” ผมแขวะติ๊บ

“ก็พี่ไม้เคยเห็นติ๊บเลือกกินมั้ยละ  ติ๊บก็กินได้หมดไง ย่าเคยสอนว่าให้อยู่ที่ไหนก็ให้อยู่อย่างง่ายๆจะกินอะไรก็ให้กินง่ายๆ  จะได้ไม่ลำบาก” ติ๊บตอบก่อนหันกลับมายิ้มให้ผมที่เถียง ไม่ออกเลยกับคำตอบนี้  และนี่ก็คงเป็นเหตุผลอีกข้อ ที่ทำให้ผมชอบติ๊บ  ความเรียบง่ายไม่เรื่องมากกับการ ใช้ชีวิต

“งั้นพี่พาไปกินข้าวผัดอเมริกันของโปรดติ๊บละกัน  จะได้เปลี่ยนรสชาติจากข้าวไข่เจียวมั่ง” ผมบอกก่อนพาติ๊บไปทานข้าวมือเย็นที่ร้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามหอพัก ที่ติ๊บชอบมากินเป็นประจำ
 
“เดี๋ยวนี้หมอจ๊ะโอ๋ดูเขาตามติดติ๊บแจเลยนะ” ผมถามหลังจากสั่งกับข้าวไปแล้วเรียบร้อย

“ก็ช่วงนี้ติ๊บใกล้สอบพี่แกก็ใจดีมาติวให้ไง  ดี ออกมีคนมาติวให้” ติ๊บตอบก่อนหันไปสั่งอาหาร

“อืมดีซิ  ไหนจะติวให้  ไหน จะมาส่ง  ไหนจะมีชอคโกแลตมาให้กันแทบทุกวัน” ผมบอกค้อนๆ

“แหม  ก็คนเค้าใจดีเราก็รับไว้แค่นั้นเอง พี่ไม้เคยบอกติ๊บเองนี่นาว่ามีคนรักอะดีกว่าคนเกลียด”

“อะคับ  แต่อย่าหลงจนลืมพี่แล้วกัน” ผมทำหน้าตาออดอ้อนสุดชีวิต

“ไม่ลืมหรอกคับ เพราะพี่ไม้เป็นคนสำคัญของติ๊บเสมอ” ติ๊บบอกยิ้มหวานให้ผมหนึ่งที ชื่นใจจัง

“แล้วทำไมเดี๋ยวนี้ติ๊บต้องให้เขามาส่งบ่อยๆด้วยละ” ผมยังไม่วายทำหน้างอนๆ

“ก็พี่เขาเลิกงานแล้วก็ขอมาส่งติ๊บไม่รู้จะปฏิเสธเขายังไงอะคับ” ติ๊บตอบถึงเหตุผลของตัวเอง

“แล้วทำไมเดี๋ยวนี้ต้องมีการให้ชอคโกแลตกันทุกวันด้วย” ผมทำหน้างอนนหนักขึ้นไปอีก

“แหม  อันนี้ยอมรับแบบไม่อายเลย ก็มันอร่อยอะ” ติ๊บบอกพลางหัวเราะก่อนจะรับข้าวจากป้าเจ้าของร้านมาจัดการ

“ที่ถามมาทั้งหมดแล้วก็ทำหน้าแบบนี้  หึง ติ๊บใช่มั้ย” ติ๊บถามพร้อมกับทำหน้ากวนๆ

“ก็รู้คำตอบอยู่แล้วนิ  ยังจะถามอีก” ผมเฉไฉไปก่อนจะก้มหน้าจัดการอาหารเย็น ตรงหน้าบ้าง
 
“ติ๊บฟังพี่นะพี่ไม่ได้ว่าถ้าติ๊บจะให้หมอจ๊ะโอ๋มาส่ง หรือมีชอคโกแลตมาให้กันทุกวัน 
เพราะพี่เชื่อมั่นติ๊บ แต่ถ้ามันบ่อยเกินไป พี่ก็ยอมรับน่ะว่ามันอดที่จะคิดไม่ได้ ก็พี่หวงของพี่อะ” ผมสารภาพกับติ๊บแบบตรงๆหลังจากเราจัดการอาหารมื้อเย็นเรียบร้อย และกลับเข้ามายังห้องพัก
 
“งั้นพี่ไม้ฟังติ๊บนะคับ  การที่ติ๊บรับ ชอคโกแลตจากพี่เขา  ให้พี่เขามาส่ง  ให้ พี่เขาสอนหนังสือเพราะติ๊บไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับพี่หมอเขาจริงๆ  ติ๊บคบพี่เขาอย่างบริสุทธิ์ใจในฐานะน้องกับพี่ชายเท่านั้น  เขาจะคิดกับติ๊บยังไงอันนี้ติ๊บก็บังคับเขาไม่ได้  แต่ที่ติ๊บบังคับได้คือความรู้สึกความคิดของ ติ๊บเอง  ว่าติ๊บรักใครติ๊บชอบใคร” เจ้าตัวตอบให้ผมมั่นใจขึ้นอีกเยอะก่อน เงยหน้าขึ้นมาจูบคางผมเบาๆก่อนเดินหายเข้าไปอาบน้ำและออกมาอ่านหนังสือในตอนดึก
 
“เที่ยงคืนแล้ว เข้านอนได้แล้วอย่าหักโหมมาก ยิ่งปวดหัวบ่อยๆอยู่ช่วงนี้” ผมเตือนติ๊บให้เข้านอนก่อนยื่นนมให้หนึ่งกล่อง ซึ่งเจ้าตัวไม่ค่อยจะดื่มซักเท่าไหร่นัก  ต้อง คอยบังคับขู่เข็ญกันเป็นประจำ  มิน่าถึงได้ตัวแค่นี้ เพราะไม่ชอบกินนมนี่เอง

“ขอบคุณคับ พี่ไม้นี่ดูแลดีจังนะ  ติ๊บโชคดีที่สุดในโลกเลยที่มีพี่ชายที่น่ารักขนาดนี้” ติ๊บเอ่ยขอบคุณผมหลังจากที่รับนมกล่องนั้นไปดื่มเป็นอันเรียบร้อย

“ติ๊บก็อย่าลืมดูแลให้มากเหมือนที่พี่ดูแลเราละ  เข้าใจมั้ย” ผมขยี้หัวฟูนั้นเบาๆ

“แต่พี่ว่าติ๊บคงเข้าใจอะไรผิดอยู่อย่างนะ” ผมก้มลงไปกระซิบข้างๆ หูเจ้าตัวเล็ก

“เข้าใจอะไรผิดเหรอคับ” ติ๊บเงยหน้าขึ้นมามองพร้อมกับทำหน้าตางุนงง

“ก็เข้าใจผิดว่าเป็นพี่น้องไง พี่ว่าต้องทบทวนความจำกันซักหน่อยแล้ว” ผมเฉลยก่อนเชยคางติ๊บขึ้นมาสบตากับผมแน่นิ่ง  เจ้าตัวยิ้มขวยเขินก่อนจะถูกผมจู่โจมด้วยการจูบดูดดื่มเนิ่นนาน  ก็เชยร่างบางนั้นขึ้นอุ้มไปวางลงบนเตียง  อิอิอิ
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

ปล. ทำไมพี่ติ๊บต้องจูบแต่คางหว่า ไมไม่จูบตรงอื่นมั่ง(อิอิ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 23-06-2010 22:53:58

จะทำอย่างอื่นได้ยังไงล่ะคับก็เราไม่มีครัวนี่นา ทำได้แค่นี้แหละ” ติ๊บบอกก่อนป้อนขนมปังชิ้นสุดท้ายเข้าปากผม แต่ทว่าแยมที่ติ๊บทาขนมปังนี่ซิ ร่วงแหมะไปติดที่เจ้าน้องชายผมพอดี

เอาละซิทีนี้  ผมมองติ๊บแบบเรียกร้องการรับผิดชอบ แต่เจ้าตัวขำจนตาหยี ก่อนไปหยิบทิชชู่มาเช็ดก่อนบอกผมไปล้างน้องชายในห้องน้ำ นึกว่าติ๊บจะรับผิดชอบกับการกระทำของตัวเองมากกว่านี้ซะอีก เฮ้ออออออออออออ
…>[/color

อารายนายไม้ รับผิดชอบมากกว่านี้คือทามอาราย
เอิ่ม..หมอฟันนี่หื่นแบบนี้ทุกคนป่ะ

แต่ว่า...หื่นๆแบบนี้น่ารักดีจ้ะไม้

ประทับใจน้องติ๊บที่กราบนายไม้ตอนคิดว่านายไม้หลับอ่ะ เด็กคนนี้จิตใจดีจัง
คนที่สำนึกในความดีของผู้อื่น หรือคนที่กตัญญูต่อผู้อื่นนี่ มักจะประสบความสำเร็จในชีวิตนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 23-06-2010 23:03:25

นั่งอ่านอะไรไปเพลิน เข้ามาอีกที น้อง hackz  อัพแล้ว
พี่ได้เม้นท์พาร์ทต่อพาร์ทซะที :mc4:
น่ารักได้ทุกฉากทุกตอนเลย
ความมั่นคงของน้องไม้กะน้องติ๊บน่านับถือจริงๆ
ชอบประโยคนี้มากมาย

"เขาจะคิดกับติ๊บยังไงอันนี้ติ๊บก็บังคับเขาไม่ได้ 
แต่ที่ติ๊บบังคับได้คือความรู้สึกความคิดของ ติ๊บเอง  ว่าติ๊บรักใครติ๊บชอบใคร" :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 23-06-2010 23:05:47

ฮาข้าวต้ม(วิญญาณ)หมู  :jul3:
คู่คุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บ อ่านกี่ทีก็น่ารัก (ยิ้มกว้าง)

ตั้งแต่อ่านมาแต่ต้นจนถึงตอนนี้ แปลว่า คุณหมอจ๊ะโอ๋เข้าใจว่าคุณหมอไม้เป็นพี่ชายคุณหมอติ๊บอย่างนั้นสิ?
รู้สึกอ่านสามสี่ตอนหลังคุณหมอไม้หื่นเนอะ  :laugh:


 :L2:ใ้ห้กำัลังใจค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 23-06-2010 23:06:49

คงต้องส่งหมอไม้ไปเรียนทำอาหารกับ อจ.ยิ่งศักดิ์ ดีมั้ยล่ะหมอติ๊บ
จะได้มาทำของอร่อยให้หมอติ๊บทาน

เผลอๆ หมอติ๊บอาจได้ทานข้าวต้มหมูสับ แต่ลืมใส่ข้าวต้ม เอ๊ะ ยังไงเนี่ย 555

ท่าทางเราจะโชคดี อย่างน้อย คุณชายก็ยังหุงข้าวได้ (แม้จะต้องคอยกะน้ำให้)
อ้อ เค้าทำผัดซีอิ๊ว ได้อร่อยเลยล่ะ (แต่เราเหนื่อยตรงต้องเตรียมของให้ครบ ไม่งั้นกู๊กใหญ่จะทำจนเละไปเลย)

หายเร็วๆ นะคะ เดี๋ยวจะท้องเสีย เอ๊ย ลำบาก กว่านี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-06-2010 23:13:56

เราห้ามคนอื่นไม่ได้ แต่เราห้ามใจตัวเองได้--ถูก

ข้าวผัดอเมริกันเจ้านี้เค้าผ่ามะเขือเทศมั้ยคะ

นมเปรี้ยวมันอร่อยตรงไหนคะหมอ ซิ่มว่ามันเหม็นนะ เลยไม่เคยกิน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-06-2010 23:16:47

@evilheart  เป็นปลื้มจังเลย เม้นท์ต่อไปนะ

แว๊บๆๆ หายร่าง
 
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 23-06-2010 23:19:45

น้อง hackz อันนี้เป็นคำสั่งใช่ป่ะ ได้ เด๋วเจ๊จัดให้ ^^  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-06-2010 23:24:11

อ้างจาก: evilheart ที่ 23-06-2010 23:19:45  

น้อง hackz อันนี้เป็นคำสั่งใช่ป่ะ ได้ เด๋วเจ๊จัดให้ ^^  o13

เหมือนจะคล้ายๆ แบบนั้น

ป.ลิงกัง  อยากกด + จังเลย เมื่อไหร่จะกดได้เน้อ
ป.ลิงกัง2 ตอนนี้กำลังเม้นท์ HI5 กระจาย ยังกะแชทกันก็ไม่ปาน คริคริ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 23-06-2010 23:37:44

 :z13: :z13: :z13:

แล้วกดบวกให้

55555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 23-06-2010 23:39:26

ว๊ายๆๆๆๆคุณHackzมาอัพเเล้ววววววว

ชอบคำพูดพี่หมอติ๊บจังงง

เเล้วเมื่อไหร่พี่หมอไม้จะบอกรักล่ะค่ะเนี๊ยยยย

มาจิ้ม มาจิ้ม :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-06-2010 23:42:22

เข้ามาบอกว่า

Have a good dreame ครับ

ซำบายดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 24-06-2010 00:03:07

เม้นเรื่องก่อนเนอะ ^^

งื้ออ ก็เข้าใจทั้งหมอไม้และหมอติ๊บอะค่ะ
แต่บางทีมันก็ต้องมีคิดบ้างใช่ป่าวคะ (แบบ แฟนเราๆก็ต้องหวงบ้างอะไรบ้าง ถึงรู้ว่าคนของเราไม่ได้คิดอะไรแต่อีกฝ่ายนี่สิ)
แต่จะหึงเกินเลยพร่ำเพรื่อมันก็ไม่ดีอีกอะเนอะ เพราะงั้นหนูลุ้นให้พี่หมอไม้บอกรักพี่หมอติ๊บเร็วๆดีกว่า จะได้ไม่ต้องเป็นแค่พี่ชายอะค่ะ ^^


แล้วก็พี่ติ๊บ~ ข้อมือหายไวๆนะคะ
อ่านเมนูอาหารของพี่ไม้แล้วก็หิวจัง แต่น่ารักดีนะคะ สารพัดเมนูไข่ อิอิ
ว่าแต่ มะเขือเทศทั้งลูก (มันคือมะเขือเทศลูกใหญ่ๆนั่นอะเหรอคะพี่?) สุดยอดมากมาย ><
ส่วนข้าวต้มหมูสับ... o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 24-06-2010 01:44:34

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 24-06-2010 03:34:52

แวะมารอบดึกๆ  ขอบคุณคุณHackzสำหรับตอนใหม่ด้วยคับ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 24-06-2010 07:06:25

บวกให้จ้า รออ่านต่อ รอพี่หมอทั้งสองด้วยน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 09:35:14

สงสัยจังว่าติดขัดตรงไหน หมอไม้ถึงไม่เอ่ยปากบอกรักติ๊บซักที
ดูดิแค่เพื่อนเค้ามาถามถึงแค่นี้ก็ออกอาการหึงซะ
เป็นเราบอกไปนานแล้ว ก็ติ๊บออกจะน่ารัก และเป็นคนดีขนาดนี้
ไม่รู้นะ การแสดงออกด้วยการกระทำมันก็ดูออกอยู่หรอก แต่เราว่า
ถ้ายืนยันด้วยการบอกด้วยวาจาอีกด้วย มันเป็นการย้ำใหเรามั่นใจอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 24-06-2010 09:56:23

กู้ด มอร์นิ่งค่ะ~~

ได้อ่านตอนนี้แล้วเหมือนได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวหมอไม้ ถ้าจะสังเกตแล้วดูควบคุมการแสดงความหึงหวงได้ดีขึ้น
หลังจากที่เกิดเหตุการณ์รุนแรงคราวนั้นแล้ว ทำให้อะไรๆดีขึ้นเยอะ
... ส่วนน้องติ๊บพี่ต้องขอชมในความมั่นคง หลายๆครั้งที่มีปัญหาลักษณะนี้เกิดขึ้น น้องติ๊บจะวางตัวดีมาก
    และจะพูดจาให้เคลียร์ไปเลย อธิบายให้กระจ่างในความรู้สึกเรา และลำดับความสำคัญของหมอไม้ได้ดีมากจริงๆ
    การที่เราใส่ใจความรู้สึกคนของเราอยู่เสมอ มันทำให้เค้าก็มั่นใจไปด้วย ขอกอดที  :กอด1: (เกี่ยว 555+)

สิ่งที่เป็นข้อคิดที่ดีในใช้ชีวิตคู่ร่วมกันก็คือการไว้ใจ และการที่ใครจะไว้ใจได้นั้นก็อยู่ที่ต่างฝ่ายต่างแสดงออกมาให้เห็นว่าบริสุทธิ์ใจต่อกันอย่างไร
ทั้งหมอไม้ และ หมอติ๊บเป็นคนมั่นคง และมีจุดยืนค่อนข้างดี  ชัดเจนในการคบใครต่อใคร อธิบายได้เสมอ ไม่ปิดบังกัน เป็นสิ่งที่ดีมาก
มีทั้งความรัก และ ความเชื่อใจ ก็ทำให้ชีวิตคู่เรายืนยาว

ปล.วันนี้มาซีเรียสเชียว  :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 10:06:08

ติ๊บบอกย่าไปแล้ว แต่ย่าไม่ได้คิดเหมือนเรานะพี่ไม้ ย่าบอกกับติ๊บว่าข้าวต้มมัดที่ย่าทำให้ มันไม่ได้เป็นแค่อาหารท้องเท่านั้น แต่มันยังเป็นอาหารใจให้ติ๊บอีกด้วยนะ เพราะย่าบอกว่า ย่าใส่ความรัก ความเป็นห่วง ความตั้งใจลงไปให้ด้วยย่าบอกว่าอย่างน้อยก็ประหยัดตังค์ในกระเป๋าและอีกอย่างย่าก็จะได้มั่นใจว่าอย่างน้อยหลานของย่าก็จะไม่ต้องหิวระหว่างที่อยู่ บนรถแน่นอน”

อ่านมาถึงคำพูดของติ๊บตรงนี้อดร้องให้ไม่ได้ เพราะทำให้เราคิดถึงแม่ แม่เราจะพูดอย่างนี้ทุกครั้ง
ที่เราบอกว่า กินอาหารแบบนี้ที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าของกินที่แม่ทำ แม่จะบอกว่า พราะแม่ใส่ชูรสรักลงไปทุกครั้งที่ทำ
เวลาเรากลับบ้าน ก่อนกลับไปที่เรียนหรือที่ทำงาน แม่ก็จะทำของกินให้เราขนกลับไปเยอะแยะแบบนี้แหละ หนูติ๊บ ทำให้เราน้ำตาไหลอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 24-06-2010 10:24:13

อ่านช้าดีกว่าไม่ได้อ่านนี่นา ชิมิแคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 10:50:57

อ่านตอนกินไอติมของน้องติ๊บ เอ๋า.. เรียกน้ำตาเราอีกแล้ว
เออ...เรากลายเป็นคนบ่อน้ำตาตื้นไปตั้งแต่เมื่อไรนี่
นี่แหละเสน่ห์ของเรื่องนี้แหละ ดูเป็นการเล่าเรื่องราวเรียบๆเรื่อยๆ
แต่ในความเรียบๆเรื่อยๆนี่มันมีสิ่งที่ดีๆ สิ่งประทับใจ  สิ่งที่ก่อให้เกิดความสะเทือนอารมณ์
จนหลงเสน่ห์เรื่องนี้ไปแล้ว แล้วคุณลักษณะของน้องติ๊บเป็นดังที่หมอไม้บอกจริงๆและ หมอไม้ถึงได้รักได้หลงมั้ง
น้องติ๊บมีปมเรื่องพ่อ เลยทั้งรักทั้งนับถือ และ..คงทั้ง..ให้ความเคารพพี่หมอไม้(ชายผู้สูงวัยกว่าตัวเอง)
อาจจะเพื่อทดแทนความรักความอบอุ่นที่ตัวเองโหยหาจากพ่อกระมัง ก็เป็นโชคดีของน้องติ๊บที่มาเจอคนดีๆแบบพี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 11:40:11

…..  เวรกรรมติดจรวดจริงๆ  ทำบาปเมื่อตอนตีหนึ่ง  ตีสองกว่าๆก็ต้องลุก มาชดใช้กรรมแล้ว…..

คริ  คริ  คริ เห็นด้วยกะน้องแฮ็ค 1000 %
ก็รู้ว่าหมอไม้รักมาก ต้องหวงมาก หึงมากเป็นธรรมดา แต่แหม...บทลงโทษที่เปรียบดังว่าเป็นการข่มขืนนี่
มันเกินจะรับนะหมอนะ ดีนะที่น้องติ๊บเป็นคนจิตใจดี เลยอภัยกันง่ายๆ เป็นคนอื่น หมอไม้อาจต้องง้อจนหืดขึ้นคอหลายๆครั้งล่ะ
เออ...พูดถึงว่าทำไมน้องติ๊บเป็นคนจิตใจดี ไม่ค่อยบันดาลโทสะ หรือลุแก่อารมณ์โกรธแบบแรงๆเหมือนวัยรุ่นเป็นกัน คงเป็นเพราะว่า
น้องเค้าอยู่ในครอบครัวที่ไม่ยุ่งยากซับซ้อน และอยู่กับกับป้ากับย่า ที่เป็นคนแก่ที่ค่อนข้างเข้าใจโลก ใจบุญ และให้ความรักความอบอุ่นแก่ติ๊บอย่างสุดใจ
และคนวัยนี้ส่วนมากจิตใจจะเริ่มเย็นลงแล้ว ไม่เร่าร้อนรุนแรงแบบวัยหนุ่มแล้ว น้องเค้าก็คงซึมซับเอาสิ่งดีๆเหล่านี้ไว้
หมอไม้เองก็ถือว่าโชคดีเช่นกันที่มีคนรักแบบน้องติ๊บเค้าอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 12:12:48

ก็น้องเค้าน่ารักดีนิคับ นิสัยก็ดี ขนาดเพิ่งคุยกันไม่กี่คำเมื่อคืน” มันบอกผมยังกะคนเพ้ออ

“แล้วไม่มีคนจีบน้องเค้ามั่งเหรอคับ หมอน่ารักๆ แบบนี้” ดูมันยื่นแต่ละถามมาให้ผม

“อ่อ อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันคับ” ผมตอบๆ ไปก่อนขอตัวกลับไปทำงาน ทั้งที่จริงๆ ผมไม่มีงานค้างหรอก แต่กลัวจะได้ชกหน้าคนกลางโรงอาหาร ไอ้หมอนี่มันน่ากลัว จริงๆ  

น่ากลัวก็รีบบอกรักน้องติ๊บโดยเร็วพลัน และก็แสดงความเป็นเจ้าของให้เป็นที่ประจักษ์แก่หมู่ชนซะที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 12:26:36

ใจดีแล้วมีรางวัลให้พี่ป่ะ” ผมถามแหย่ๆใกล้ๆหูติ๊บ

“เอาไรดีอ่า” เจ้าตัวตอบกลับมาเย้ายวนเชียวแฮะ

“ไม่ได้เอาอย่างว่าหรอกคับบบ แค่หาคนอาบน้ำให้หน่อยย” ผมบอกก่อนอุ้มเจ้าตัวเล็กเข้าไปจัดการในห้องน้ำ อิ อิ กะว่าจะไม่เอาอย่างว่าแล้วเชียว แต่อดใจไม่ไหวอ่ะคร้าบบบบบ…  

ครับๆ เข้าใจหมอไม้อ่ะครับ เพราะเท่าที่รู้จักน้องติ๊บผ่านทางการอ่านนี่ ก็รู้ว่าน้องติ๊บน่ารักขนาดไหน คือน้องเค้าช่างเอาใจ ขี้อ้อน แต่อ้อนแบบพอดีๆ ไม่เว่อร์อ่ะ
สรุปฉลาดในการมัดใจคนมากกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 24-06-2010 13:06:19

 :o8:

ยิ่งอ่านยิ่งชอบอ่ะ

น่ารักมากมายเยยๆๆ

Fc พี่ๆเหมือนเดิมจ้า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 24-06-2010 13:24:05

เห็นด้วยกับ Uonlii_I ชอบเม้นท์สำหรับตอนนี้มาก...

 :z13: บวก ไปเลย....รวมทั้ง แฮ็ค กะหมอไม้ด้วย...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 13:32:52

ปล. ทุกครั้งที่ได้อ่านบทของพี่สองคนที่ได้แสดงความรักซึ่งกันต่อกัน เป็นบทและตอนที่แสดงให้เห็นถึงความรักของคนทั้งคู่ได้ดีจริงๆ การบรรยายฉาก อารมณ์ของแต่ละตัวละคร แสดงออกได้อย่างชัดเจน ทำให้คนอ่าน อิน เพลินไปกับเนื้อเรื่องไปโดยปริยาย

น้องแฮ็คพูดได้เหมือนใจพี่ทุกประการเลยล่ะ  ขอลอกคำพูดน้องแฮ็คทั้งดุ้นเลยมาเม้นท์ให้ล่ะกัน 555 หน้าไม่อายใช่ป่ะน้องแฮ็ค

เอ๋...ว่าแต่ตอนเลิฟซีนที่ทะเลน่ะสงสัยกุ้ง ปลา ปู หอย ม้าน้ำ แมงกะพรุน ฯลฯ ตาเป็นกุ้งยิงไปเป็นแถวๆเนอะ
และกุ้งยิ่งจะเหนื่อยกว่าเพื่อนอีกด้วย เพราะต้องคอยยิงตาพวกอื่นๆด้วย ฮา  ฮา  ฮา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-06-2010 13:48:01

 :serius2:   หมอติ๊บนะคับ

ประกาศหาผู้( ชาย )ใจดีมาช่วยหมอหน่อยย

ไม่รู้ด้วยเหตุผลกลใด   เมื่อตะกี้ตาโย่งมาทานข้าวที่ห้องก่อนกลับออกไปทำงาน

แล้วก็ใส่กลอนลงกุญแจจากข้างนอกห้องเรียบร้อย

หรือลืมไปว่าติ๊บยังมีชีวิตอยู่ในห้องนี้

เมื่อตะกี้ว่าจะลงไปหาไอติมกิน   เปิดประตูออกไปไม่ได้ซะงั้น

โทรหาตาโย่งก็ไม่รับสาย  อดกินไอติมแน่เลย

ช่วยด้วยๆๆๆๆๆๆๆ  ( ร้องด้วยอาการลงแดง )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 24-06-2010 14:14:55

อ้าว...ทำไมหมอไม้ทำงั้น
โอ๋ๆๆ น่าสงสารหมอติ๊บจัง เป็นผู้หญิงใจดีได้มั้ยอ่ะ อิอิ
....
.......

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 24-06-2010 14:17:47

อ้าววว หมอติ๊บโดนขังซะงั้น  :a5:
สงสัยหมอไม้จะลืมหรือเปล่าว่าพี่ติ๊บยังอยู่ในห้อง~
ทำไงละนี่? ทางเดียวคือคงต้องรอหมอไม้มั้ยคะเนี่ย เหอๆ
(ไม่ก็...พี่หมอติ๊บอยู่คอนโดป่าวคะ? ลองโทรบอกรีเซพชั่นคอนโดดูอะไรแบบนี้อะค่ะ)

ออกมาได้ไวๆนะคะพี่ติ๊บ จะได้ไปหาไอติมกินเนอะ >[]<!!!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 15:20:59

ไม่หรอก ย่าเคยสอนไว้ว่า ‘ให้ติ๊บทำตัวเหมือนหญ้า อยู่สูงแค่ไหนก็เกิดได้ อยู่เตี้ยแค่ไหนก็เติบโตได้ ถูกเหยียบย่ำแค่ไหนก็งอกงามต่อไปได้ และจะอยู่ที่คับแคบแค่ไหน ก็ยังมีชีวิตอยู่ต่อไป’ เพราะฉะนั้นไม่ว่าพี่ไม้จะจับติ๊บ ไปวางที่ไหน ติ๊บก็ต้องปรับตัวให้ได้” เจ้าตัวหันมาตอบยิ้มๆ น่ารักซะจริงๆ

ไม่น่าสงสัยหรอกว่าทำไมหมอติ๊บถึงดูเป็นเด็กที่มีสัมมาคารวะ มีความคิดความอ่านดี และดำเนินชีวิตมาด้วยดี
ทั้งที่ค่อนข้างขาดแคลน ก็ดูย่าน้องเค้าดิ  เป็นคนแก่ที่เข้าใจธรรมะ เข้าใจและรู้เท่าทันโลก คำสอนล้วนเป็นปรัชญาที่ไม่ต้องตีความเลย
คำพูดของย่า ทำให้นึกถึงเพลง "ดอกหญ้าในป่าปูน" ของต่ายอรทัยเนอะ
กะว่าจะอ่านให้ทันแล้วคอมเม้นท์ทีเดียว แต่อดไม่ได้ซักกะตอน

เมื่อไรจะอ่านทันเนี่ย เพราะทั้งอ่านทั้งทำอย่างอื่นควบด้วย [/color]

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 24-06-2010 15:23:26

หมอติ๊บเป็นไงบ้างค่ะ คงอยากกินไอติมแย่หละสิ  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 15:40:27

อดเม้นท์ไม่ได้อีกแระ หมอติ๊บนี่แหละที่เค้าเรียกว่าดีโดยเนื้อแท้เลยล่ะ
ขยัน มีความรับผิดชอบมีความมานะพากเพียร โดยที่ไม่ต้องมีใครมาคอยกระตุ้นเตือน
เป็นด้วยความใฝ่ดีของเค้าเอง และสำคัญที่สุดก็คือมีความกตัญญู พี่แก้วไม่ใช่หมอดู แต่ก็ทายได้ว่า อนาคตหมอติ๊บรุ่งแน่จ้ะ
 ป้ากับย่าเค้ามีบุญเนาะมีหลานดีๆมีคุณภาพแบบนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-06-2010 16:02:17

 :-[

อูยยย  มีแฟนคลับน่ารักๆมาชมไม่ขาดตอนแบบนี้

ติ๊บเขินนน้า..........

เปลี่ยนจากคำชมเป็นไอติมซักถ้วยได้มั้ยคับคุณพี่

ติ๊บตาลาย  จะลงแดง  ขาดไอติมในกระแสเลือดดดดดด :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 16:27:30

น้องแฮ็คครับ อยากบอกว่าวิถีชีวิตที่มีความสุขแบบเรียบง่ายเช่นนี้ ในปัจจุบันแทบจะไม่มีแล้วครับ ในอีสานบ้านของเฮา
เฮ้อ..เมื่อความเจริญทางด้านวัตถุเดินทางไปถึงที่ใด เมื่อนั้นความสุขแบบเรียบง่ายเหมือนสมัยก่อนก็ถูกเบียดกระเด็นหายไป
จนเกือบจะหมดแล้วครับ
   พึ่งรู้นะนี่ ว่าข้าวจี่ใส่ไข่สูตรน้องติ๊บใส่ต้นหอมผักชีด้วย แปลกไปจากบ้านพี่แก้วนิดนึง
เอาไว้วันหลังจะลองทำสูตรน้องติ๊บมั่ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 24-06-2010 16:42:11

555+

คุณหมอโดนขังงงง


มารออ่านนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 17:14:06

 :man1:
จบตอนที่ 48 ไม่เม้นท์ไม่ได้แล้ว
อยากบอกว่าคู่นี้เค้าสมกันจริงๆ เป็นคนจิตใจดีทั้งคู่
ถ้อยทีถ้อยทำสิ่งต่างๆให้กันด้วยความรักความเข้าใจ
ยิ่งอ่านไปยิ่งชื่นใจไปกับทั้งคู่ อ่ะ
เอิ่ม...แต่ว่าของขวัญวันวาเลนไทน์น่ะ หมอไม้ไม่ลงทุนเลยเนอะ
ลงแต่แรงอย่างเดียว คริ คริ คริ แต่น่าจะเป็นของขวัญที่น้องหมอติ๊บถูกใจที่สุด จริงป่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 24-06-2010 17:15:23

จะได้ออกจากห้องกี่โมงค่ะหมอติ๊บบ 
ถ้ารอหมอไม้นานเดี๋ยวชาวเล่าจะได้ไปช่วยอาการลงแดง(ไอติม)ของพี่หมอติ๊บก่อน  :m20:
^______^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 24-06-2010 17:17:39

หมอไม้แก่แล้วจริงๆ
ลืมแม้กระทั่งหมอติ๊บที่อยู่ในห้อง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-06-2010 17:46:56

หมอไม้น่ะครับกลับมารายงานตัวแล้ว

ขอโทษที่ลืมตัวขังเจ้าตัวเล็กไว้ในห้อง 

เพราะปกติผมจะออกห้องทีหลังแล้วเป็นคนล๊อคสายยูเองเลยเคยตัว 

แต่ใจจริงก็นิดนึงแหละ  ฝรั่งห้องตรงข้ามชอบมายิ้มมาทักทายเลยขังไม่ให้เจอกันซะเลยยย  สะใจดี

ตอนนี้ออกไปส่งที่เดอะมอลล์งามวงวานเรียบร้อยแล้ว   เห็นบอกนัดเพื่อนไว้ที่นั่น

ยังไงใครไปเจอก็ลากกลับมาฝากผมด้วยละกันน่ะคับ  อิอิ



ปล.ว่าจะตามไปแล้วเชียว  แต่สงสัยยังโกรธผมอยู่  บอกว่าถ้าตามไปจะให้กินนมเปรี้ยวแทนข้าวเย็น

ด้วยความกลัว     เอ้ย   ด้วยความเคารพ  เอ้ย   ด้วยความเกรงใจ  เลยปล่อยให้ไปสนุกกะเพื่อนมั่ง

ก็คนเค้าไม่อยากกินนมเปรี้ยวแทนข้าวเย็นนินา  เข็ดแล้วววววคร้าบบบบ

 :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-06-2010 18:00:45

อ้างจาก: yayee2 ที่ 24-06-2010 16:27:30  

น้องแฮ็คครับ อยากบอกว่าวิถีชีวิตที่มีความสุขแบบเรียบง่ายเช่นนี้ ในปัจจุบันแทบจะไม่มีแล้วครับ ในอีสานบ้านของเฮา
เฮ้อ..เมื่อความเจริญทางด้านวัตถุเดินทางไปถึงที่ใด เมื่อนั้นความสุขแบบเรียบง่ายเหมือนสมัยก่อนก็ถูกเบียดกระเด็นหายไป
จนเกือบจะหมดแล้วครับ
   พึ่งรู้นะนี่ ว่าข้าวจี่ใส่ไข่สูตรน้องติ๊บใส่ต้นหอมผักชีด้วย แปลกไปจากบ้านพี่แก้วนิดนึง
เอาไว้วันหลังจะลองทำสูตรน้องติ๊บมั่ง

ตอนนี้แถวบ้านผม เริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างที่พี่เว้าแล้วล่ะอ้าย
เว้าแล้วน้องกะคิดฮอดช่วงเวลานั้นอีหลี หล๊ายๆ

ตอนนี้กำลัง Verified รอซักครู่นะครับ พี่น้องที่หน้าฮักทุกท่าน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-06-2010 18:27:54

มารอตอนใหม่นึกว่าอัพไปแล้วซะอีก  รอติดตามอยู่นะน้องแฮค

แงๆ วันนี้มีแต่คนว่าเรา  ก็คนเค้าเคยชินเลยลองกุญแจแค่นี้เองงง

กำลังนั่งสวดมนต์ขออย่าให้คืนนี้มีนมเปรี้ยว  เป็นอาหารเย็นนน

:call:   :call:   :call:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-06-2010 18:35:30

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา
12:05 24/6/2010

เดือนพฤษภาคมกำลังจะผ่านพ้นไป เข้าสู่เทศกาลรับน้องของมหาวิทยาลัยที่ ตอนนี้เด็กๆปีสองปีสามก็วุ่นอยู่กับกิจกรรมการรับน้องของมหาวิทยาลัยในแต่ละคณะ

ติ๊บเองก็เช่นกันหลังจากที่การเรียนซัมเมอร์ ผ่านพ้นไปเจ้าตัวก็มีเวลามาทำกิจกรรมกับเพื่อนๆบ้าง และผมก็สนับสนุนเป็นอย่างดีเพราะผมไม่อยากให้ติ๊บเก่งแต่ในตำราเท่านั้น ผมอยากให้ติ๊บเก่งทั้งวิชาการ และกิจกรรม ช่วงนี้ติ๊บก็เลยมาช่วยเพื่อนๆ ในการเตรียมกิจกรรมรับน้อง สลับกับการทำงานพิเศษเช่นเดิมในแต่ละวัน
 
“หมอไม้ เที่ยงนี้ไปหาอะไรกินใต้ตึกแพทย์กันน่ะ” เสียงหมอกิ๊กคนสวยเอ่ยชวนผมในตอนเที่ยงวันขณะที่ผมเดินมาถอดเสื้อกาวน์ หมวก และถุงมือในห้องพักแพทย์

“อืมม ไปดิ  ไม่ได้ ไปกินที่นั่นนานแล้วเหมือนกัน” ผมตอบกิ๊กในขณะที่กำลังล้างมือในห้องพัก

“แล้วว่าแต่อยากกินอะไรละจ๊ะวันนี้” ผมเอ่ยถามกิ๊กที่ตอนนี้เจ้าตัวกำลังแต่งหน้าทาปากซะเช้งวับ

“อยากกินเด็กแพทย์  เอ้ยยย ก็อยากกินข้าวแกงใต้ตึกแพทย์ไงไม่ได้กินนานแล้ว”

“อะแน่ะๆ” ผม แซวเล็กๆ  ก่อนเจ้าตัวยิ้มสวยให้ผมหนึ่งที

“ทำไมละแก  สวยๆอย่างชั้นนี่ก็อยากลงจากคานมั่งนะยะ หญ้าอ่อนเคี้ยวง่ายๆแบบเฟรชชี่มาใหม่นี่  ให้มันรู้ไปจะไม่ตกมาถึงท้องชั้นเลยยย” หมอกิ๊กบอกผมด้วยท่าทีตลก ก่อนเราสองคนจะเดินออกมาขึ้นรถไฟฟ้ามุ่งหน้าสู่คณะแพทย์ต่อไป
 
ตอนนี้ใต้ถุนตึกแม้ จะยังไม่ใช่ช่วงเปิดเทอม แต่ก็ใกล้เข้าไปเต็มที ตอนนี้เด็กๆที่มาทำกิจกรรมและน้องใหม่ของแต่ละคณะก็ เริ่มมาสร้างสีสันกันแล้ว 

กลุ่มแล้ว กลุ่มเล่า  เพลงแล้วเพลงเล่า   ท่าเต้นท่าแล้วท่าเล่า  ที่รุ่นพี่กำลังส่งทอดสู่รุ่นน้อง เรียกรอยยิ้มให้ผมและหมอ กิ๊กได้มากโข

“สมัยที่ไม้เรียนที่ธรรมศาสตร์เป็นแบบนี้มั้ย”

“ก็เหมือนกันแหละกิ๊กที่ไหนเขาก็รับน้องใหม่เหมือนๆกัน แต่ที่โน่นไม่ได้เต้นเอาเป็นเอาตายแบบที่นี่หรอกน่ะ” ผมบอกก่อนยิ้มให้เพื่อนคนสวย

“อะนะ  ที่นี่ทำอะไรทำเต็มร้อยย่ะ  ดูนู่นน้องติ๊บแก  เต้นเป็นกะเขาด้วย” ผมหันไปตามสายตาของหมอกิ๊ก

ก่อนหันไปเจอร่างบางคุ้นตาที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อยืดสีดำและกางเกงแพร เหมือนรุ่นพี่คนอื่นๆ ที่กำลังเต้นเพลงบังคับของการรับน้อง

“ไก่ย่าง  ไก่ย่าง  ไก่ ย่าง   ไก่ย่างถูกเผา……………..” และที่ผมอดยิ้มไว้ไม่อยู่ก็คือเจ้าตัวเล็กกำลังเต้นท่าไก่ย่างแบบ ที่ผมไม่เคยเห็น

ถึงแม้จะไม่รุ่นแรงแบบแกนนำสันทนาการ แต่รอยยิ้มและท่าทางที่ออกมาตอนนี้ก็ทำให้ผม ยิ้มได้อยู่ดี

“ดูน้องเขามีชีวิตชีวากว่าเมื่อก่อนเยอะเลยนะ” กิ๊กเปรยขึ้นมา

“ทำไมว่างั้นอ่ะ” ผมถามหมอ กิ๊กด้วยความสงสัย

“ก็เรายังจำได้ว่าตอนที่เห็นหน้าน้องคนนี้ตอนแรกอะหน้าเขาดูเศร้า ไม่เคยเห็นน้องยิ้มเลย” แฟนเขาดูแลเฟ้ยยย   ผมคิดในใจแต่ก็ไม่ว่าอะไรนอกจากปล่อยยิ้มให้หมอกิ๊ก

“ได้ข่าวว่าน้องเขาเก่งมากเลยเหรอ” จู่ๆหมอกิ๊กก็ถามผมขึ้นมาอีกรอบ

“ก็เก่งนะ อ่านหนังสือเอาเป็นเอาตายถ้า เราขยันได้ซักครึ่งของติ๊บนี่นะ เกียรตินิยมไปแล้ว”

“คนเราก็แบบนี้แหละไม้  มาคิดเอาได้ตอนที่ มันสายไปแล้ว” กิ๊ก บอกผมพลางหัวเราะร่า

“เราสองคนก็หัวอกเดียวกัน  พวกเกรดนิยม” อืมมม  พูดแทงใจดำ กันอีกละหมอกิ๊กเนี่ยยย

“แล้วน้องเขารับรักหมอจ๊ะโอ๋เพื่อนชั้นรึยังอะแก” จู่ๆหมอกิ๊กก็ถามผมขึ้นมาซะงั้น  ปรี๊ดเลยย

“อันนี้ก็ไม่รู้นะ  เรื่องของเขาสองคนอ่ะ  แต่เห็นมีชอคโกแลตมาให้กันมาส่งกับบ่อยๆด้วยนะ”

“ก็คงงั้นอะ  เห็นหมอจ๊ะโอ๋มันพร่ำเพ้อจะ ตาย  คุยกันทีไรพูดถึงแต่หมอติ๊บน่ารักๆ” ชาตินี้คงได้แอ้มแฟนผมหรอกคับ  ข้ามศพผมไป ก่อน   คิด เล่นๆก่อนหัวเราะหึๆให้กิ๊ก

ก่อนที่เราสองคนจะเดินกลับออกมาขึ้นรถไฟฟ้าที่หน้าตึกเพื่อกลับไป ทำงานตามปกติ
 
20.00 น. โดยประมาณผมจอดรถด้านหน้าคลินิกเพื่อมารอรับเจ้าตัวเล็กหลังเลิกงานตามปกติ ไม่กี่นาทีเจ้าตัวเล็กก็เดินออกมาจากร้านก้าวเข้ามานั่งในรถเรียบร้อย

“เป็นไงเหนื่อยมั้ย” ผมเอ่ยถามติ๊บหลังจากออกรถจากหน้าคลินิก

“ไม่เหนื่อยเท่าไหร่คับวันนี้คนไม่เยอะ” ติ๊บตอบพร้อมส่งยิ้มสดใสให้ผมได้เห็น

“เปล่า  ไม่ได้ถามว่าทำงานเหนื่อยมั้ย  ถามว่าเต้นไก่ย่างอะ เหนื่อย มั้ย  ฮ่าฮ่า” ผมหัวเราะร่วนเมื่อแซวเจ้าตัวเล็กที่เมื่อตอนกลางวันเห็นเต้นไก่ย่างกะ เพื่อนๆอยู่ที่ใต้ตึกคณะ

แทนคำตอบเจ้าตัวเล็กตีเบาๆเข้าที่แขนผมหนึ่งที   ก่อนหัวเราะหน้าแดงก่ำ

“พี่ไม้แอบไปดูติ๊บรับน้องมาเหรอ” เจ้าตัวถามผมด้วยอาการกระหายใคร่รู้

“ไม่ต้องแอบหรอกรุ่นนี้ เล่นเต้นใต้ถุนตึกซะขนาดนั้นต้องแอบดูด้วยเหรอ” ผมตอบขำๆ

“แหม  ก็เพื่อนเขาให้เต้นก็เต้นซิ  รับน้องไงต้องทำตัวให้เป็นแบบอย่าง”

“คร้าบบบบ  ดีแล้วจะได้สนุกสนานคลายเครียด”

“แล้วพี่ไม้ไปเห็นติ๊บได้ไง” เจ้าตัวเล็ก เอ่ยถามก่อนหันมาจ้องหน้าผมเขม็ง

“ก็พี่กับหมอกิ๊กไปทานข้าวใต้ตึกแพทย์เลยเห็นเราเต้นไก่ย่างอยู่อ่ะ”

“อ้อ  ติ๊บเต้นน่ารักเข้าตาใช่มั้ย  ก็เลยตะลึงงัน” โอ…มั่นใจจริงๆ แฟนใครเนี่ยยย

“น่ารักซิ  ตัวขาวๆ ส่ายก้นด๊อกแด๊กๆ….” ผมพูดไม่ทันจบก็โดนตีเข้าที่แขนอีกทีนึงซะงั้น

“แหม  ก็บอกแล้วไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่าง เดียว” ติ๊บบอกก่อนยิ้มเขินๆแล้วซบหัวกับไหล่ผม คงจะอายอยู่นะนั่นนะ

“อืมม  ถ่อมตัวมั่งก็ได้ติ๊บ” ผมบอกก่อนเอื้อมมือไปขยี้หัวติ๊บเบาๆ

“ก็นี่แหละเขาเรียกว่าเจียมตัว  รู้จักประมาณตัวเอง  บอกกี่ทีแล้วไม่จำเลยย” เอาเข้าไปซิ มั่นขนาดนี้  ไม่เถียงแล้ววุ้ย

ผมหัวเราะส่ายหัวหึๆ กับคนที่รู้จักประมาณตน  เจียม ตัวข้างๆตอนนี้ด้วยความเอ็นดู  แกมหมั่นไส้เล็กน้อยยย

“แล้ววันนี้พี่ไม้จะพาติ๊บไปทานข้าวที่ไหนนี่ หิวจะแย่แล้ว” เจ้าตัวเอ่ยถาม และตบท้องเบาๆแสดงอาการหิว

“วันนี้อยากทานอะไรอะ”

“อะไรก็ได้คับตอนนี้หิวมากเมื่อตอนเที่ยงเต้นเสร็จจะไปกินข้าว ปรากฏว่าข้าวใต้ตึกหมดซะแล้วเลยได้แต่กินนหนม   นี่ หิวมากจนจะกินหัวพี่ไม้อยู่แล้วเนี่ยยยย”

“อะนะ  เดี๋ยวตอนดึกค่อยกิน”  ผมแซวหื่นๆ แต่ เจ้าตัวคงรับมุกไม่ทัน( เป็นปกติของติ๊บ )

“ทำไมต้องกินดึกๆอะ  ก็ติ๊บหิวแล้วนี่คับ” เจ้าตัวหันมาถามผมด้วยหน้าตาเหรอหรา

“งงอีก  พี่หมายถึงว่าเดี๋ยวพาไปกินข้าว  ส่วนหัวพี่อ่ะ ค่อยมากินตอนดึก” ผมบอกก่อนหันไปจ้องหน้าติ๊บแบบหื่นๆ ( ต้องพยายามมากเลยนะทำหน้าตาหื่นกามนี่  ทำยากมากๆ  (Hackz อ้อ หัว... อันนั้นเอง แหม! รับมุขไม่ทัน)

“ทะลึ่งละ” พูดจบเจ้าตัวเล็กก็หยิกหมับเข้าที่พุงน้อยๆ ( ในตอนนั้น) ของผมไปหนึ่งที

“โอยๆๆ  พอละคับ  ยอม แล้วๆไม่ทะลึ่งแล้ว” ผมเอ่ยยอมแพ้ขณะนำรถเข้าจอดที่ร้านอาหาร ร้านเดิมตรงหน้าหอพัก  ก่อนเราจะจัดการกับอาหารมื้อ เย็นและกลับไปพักผ่อนที่ห้องพักเหมือนเช่นทุกวัน
 
“วันนี้ปวดเมื่อยเนื้อตัวไปหมดเลย” เจ้าตัวเอ่ยขึ้นหลังจากเราก้าวเข้ามาถึงห้องพักเรียบร้อย
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 62 เชื่อใจเธอ แต่มิไว้ใจเขา [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 24-06-2010 18:41:17

จะเอาไข่ดาว ไข่เจียว ไข่ตุ๋น ไข่กะทะ ไข่ระเบิด ไข่ลูกเขย ยำไข่เยี่ยวม้า ยำไข่ต้ม ไข่ต้มขยำน้ำปลา
ไข่อีกหลายอย่าง ไปให้หมอไม้
อย่าห่วงเลยครับคุณหมอ ไม่ได้กินแค่นมเปรี้ยวแน่นอน ชัวร์

กินไข่เพื่อสุขภาพ มีประโชน์ทำให้ร่างกายแข็งแรง สมองแจ่มใส ไม่เอ๋อ
นะครับ

หมอติ๊บครับ  มาทำฮีโร่ของเค้าได้อย่างไร กะอีแค่คล้องกุญแจ ไม่ได้ยากเลย ก็ทำอยู่ทุกวันอ่ะ
ที่ผ่านมามะเห็นว่าไรเลย ใช่มั้ยครับหมอไม้ มาเจาะจงว่าและโกรธเอาวันนี้

หึ หึ             ธ่อ..................

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 24-06-2010 18:49:57

นึกภาพตามเลยนะนั่น "ไก่ย่าง" ตัวเล็กๆ ขาวๆ น่ารักๆ ^^

เป็นงัยๆ hackz เจ๊ตามทันแล้วน๊า วันนี้งานมันยุ่งไปหน่อย เลยเพิ่งได้แวะมาดู

ปรากฎว่าอัพได้ทันใจมากๆ  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-06-2010 18:50:06

เฮ้อ เหนื่อยจัง กว่าจะอ่านทัน ดันดองเอาไว้เยอะ 555 ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมซะนานสบายดีนะคะ ทั้งสองคน ขอบคุณคุณไม้นะคะที่ไปเยือนซะถึงถิ่น ด้วยรักจากอีป้าแก่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-06-2010 18:52:56

เมนูเย็นวันนี้ ของอีป้าแก่ๆ ไก่ย่าง5ดาว
555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 24-06-2010 19:09:59

โหยยยยย บอกว่าทำหน้าหื่นยากมากกก

กี๊ดดดก๊าดดดพี่หมอไม้โกหก ฮ่าๆๆๆๆๆ

ฮ่าๆๆๆ กลัวนมเปรี้ยวววววไปเลยเหรอเนี๊ยยยย

นม(เปรี้ยว)มีประโยชน์น่ะ เนอะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-06-2010 19:12:52

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา (ต่อ)
12:05 24/6/2010

“วันนี้ปวดเมื่อยเนื้อตัวไปหมดเลย“ เจ้าตัวเอ่ยขึ้นหลังจากเราก้าวเข้ามาถึง ห้องพักเรียบร้อย

“ก็แหงละ เต้นเอาเป็นเอาตายขนาดนั้น เต้นทุกวันมีหวังเป็นไส้เลื่อนแหงๆ“ ผมไม่วายแซวติ๊บถึงที่มาของอาการปวดเมื่อยในตอนนี้

“ก็เพื่อนเขาไม่ยอมให้ติ๊บหยุดเลย มันบอก นานๆมีของแปลกให้ดู“ ติ๊บ บอกก่อนเดินไปดึงผ้าเช็ดตัวมาจากระเบียงหลังห้อง เพื่อจัดการอาบน้ำอาบท่า

“เออ  พี่ก็ว่างั้นแหละ อะไหนเสียบตูดซ้าย   เสียบตูดขวา“  ผม แกล้งด้วยการเดินไปขยำก้นนิ่มๆของติ๊บ  ก่อนเจ้าตัว หยิกหมับเข้าที่พุงผมอีกหนึ่งที 

“ทะลึ่งอีกละ  เดี่ยวเหอะ”  ติ๊บจ้องหน้าผมเขม็ง

“ทะลึ่งอะไรก็ใครบอกว่าจะกินหัวพี่“  ผมมองติ๊บด้วยสายตาหื่นกามอีกรอบ  ( ทำยากจริงๆนะ หน้าตาแบบนี้อ่ะ  )

เจ้าตัวเขินหน้าแดงก่ำ  เดินดุ่มๆเข้าห้อง น้ำไปเรียบร้อย  แล้วคิดรึว่าคนอย่างหมอไม้สุภาพบุรุษผู้เคร่งขรึม จะยอมปล่อยโอกาสทองผ่านไป  ฮ่าฮ่า 
 
ติ๊บแปรงฟันอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำและที่แปรงสี ฟันผมก็มีครีมจากยาสีฟันอยู่เป็นที่เรียบร้อย  เหมือน เดิมไม่เคยเปลี่ยนจากวันแรกที่มาอยู่ด้วยกัน  จนวันนี้ติ๊บยังทำหน้าที่คนรักได้ดีไม่เคยมีหลงลืม 

ผมกอด ติ๊บเบาๆจากทางด้านหลังมองหน้าติ๊บในกระจกขณะที่เราแปรงฟัน  บรรยากาศแบบนี้ก็โรแมนติกได้นะคับ  ลองดูดิ  แต่เหนือสิ่งอื่นใด  คือเจ้าไม้ น้อยที่กำลังบดเบียดอยู่กับแก้มก้นงอนๆนิ่มๆอยู่นั่นตะหากละที่มันน่าหลงใหล กว่าการแปรงฟัน  อูยยย  ติด เรทไปละจินตนาการกันต่อเองละกันนะคับว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป  เขินอีกละ  ฮ่าฮ่า

หลัง จากอาบน้ำอาบท่า  ชะชะช่า กันในห้องนำเรียบร้อยแล้วเราสองคนก็ออกมาดูทีวีนานๆทีถึงจะมีโอกาสได้ดูทีวี กัน  เพราะปกติเจ้าตัวเล็กกลับห้องมาก็อ่านหนังสือ ถ้าผมจะดูทีวีก็จะรบกวนติ๊บ  ก็เลยฟังไอพอดซะมากกว่า  ( ตอนนั้นใครมีนี่ไฮโซมากเลยนะ  ขอบอก )

เจ้าตัวเล็กเดินมา ที่เตียง มองผมด้วยสายตาวาบหวาม  ( เอ๊ะ …..ชักจะยังไงแล้วซิ )
 
“พี่ไม้ค้าบบบบ“ ติ๊บเรียกผมด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

“ว่าไงจ๊ะ  มีไร  แปลกๆ นะนี่หมอติ๊บ“ ผม ถามด้วยความงุนงงสงสัยกับอาการของติ๊บตอนนี้  สงสัย อยากได้อีกดอกแน่ๆ  ฮ่าฮ่า  เดี๋ยว ป๋าจัดให้

“พี่ไม้ช่วยอะไรหน่อยดิ“ ติ๊บ บอกก่อนวางมือลงบนแผงอกของผมก่อนลูบไล้ไปทั่ว  เสียว นะเว้ยย    แทนคำตอบผมพลิกตัวคร่อมติ๊บจัดการซุกไซ้ ไปทั่วซอกคอ แก้มเนียนๆนั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
แต่สวรรค์ของผมต้อง ล่มในบัดดล เมื่อเจ้าตัวเล็กดึงหูผมให้ผงะออกจากแก้มขาวเนียนนั้น  ก่อนยื่นยานวดคลายกล้ามเนื้อมาตรงหน้าผม 

“ที่จะให้ช่วยเนี่ย ช่วยนวดให้ติ๊บหน่อย  ปวดเนื้อปวดตัวไปหมดแล้วสงสัยเมื่อตอนกลางวันจะเต้นหนัก ไปหน่อย  แถมยังโดนใช้งานเมื่อกี้อีก”
 
เพล้ง////หน้าแตก เลยนึกว่าจะอยากชะชะช่า  อีกรอบ  เฮ้อ  วัยรุ่น ( หน้าตาดี ) เซ็งเลยยยยย
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

ปล. ทีแรกอ่านตอนที่ 63 จบแล้ว นึกว่ามันสุดแค่นั้น แต่ไหนได้ พี่ไม้ตรู แอบเอาตอนนี้ ไปใส่ในตอนที่ 64 เกือบงงเลย ดีนะ ที่ติดคำว่า เกือบ ไม่งั้น งง งง งง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 24-06-2010 19:39:42

^^
จิ้มบวกแฮ็คส์ระยะประชิด :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 24-06-2010 19:58:53

หมอไม้เหตุการณ์ตอนบ่ายคงจะแก้ตัวไม่ได้แล้วหล่ะนะ ว่า...สว....
อยากเห็นหมอติ๊บเต้นไก่ย่าง...ถึงขนาดปวดเนื้อปวดตัว แสดงว่าเต็มที่เลย...55...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: aeyja55 ที่ 24-06-2010 20:13:45

หมอติ๊บเต้นไก่ย่าง คงแบบว่าเต็มที่เลย ถึงขนาดต้องให้หมอไม้นวดเลย 555 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 24-06-2010 20:29:25

....อ่าน 3 ตอนรวด ขยันกันจริงๆๆทั้งคนเล่า คนโพส +1 ให้ทั้งสองคน
....หมอหน้าเข้มนี่ไม่สังเกตุอะไรเลยเหรอ ว่าเค้าเป็นพี่น้อง ที่ร๊ากกันมากๆๆจีบไม่ดูตาม้าตาเรือ
....หมอไม้ขอบคุณมากนะที่เปลี่ยนรูปหมอติ๊บ รูปนี้น่ะเห็นหน้าหมอติ๊บม๊ากมาก....หน้าขา อะ อิอิ
....อยากเห็นหมอติ๊บเต้นไก่ย่างงงงงงง...จัง  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 24-06-2010 20:38:44

 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 20:50:49

ว๊าว...อ่านตามทันแล้วดีใจสุดๆ ใช้เวลาตั้ง 2 วันแน่ะ แต่อย่างว่าแหละทั้งอ่านทั้งผละไปทำอย่างอื่นด้วย
วันนี้ยอมไม่ไปฟิตเนส จนเพื่อนโทรตาม  เลยบอกว่าเออติดธุระวันนี้ขอบาย(หุ หุ หุ ธุระตามอ่านนิยายให้ทัน)
ชื่นชมกะความรักของน้องสองคนจริงๆนะ ดูเค้าเติมความหวานให้กันได้ในทุกวัน
ถ้าพี่แก้วอายุน้อยกว่านี้ก็คงอิจฉาล่ะ แต่พอแก่ๆมาแล้วก็ได้แต่คอยชื่นชมกับน้องๆ ลูกๆ หลานๆ อ่ะ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-06-2010 20:58:16

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน)
16:48 24/6/2010

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ในช่วงปลายเดือนพฤษภาคม ผมตื่นมาในตอนสายๆ ของวันในขณะที่ติ๊บกำลังเตรียมอาหารมื้อเช้าให้ผม  ผมเดินงัวเงียขึ้นมาจัดการอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยเสร็จก็เดินโทงๆออกมาจากห้องน้ำ  โดยมีเจ้าตัวเล็กส่ายหัวด้วยความเคยชิน ก็ผมไม่ชอบแต่งตัวในห้องน้ำนี่นามันแฉะ จึงชอบมาแต่งตัวหน้าตู้กระจกมากกว่า  ก่อนที่ผมจะแต่ง ตัวเรียบร้อยในชุดสบายๆของวันพักผ่อน แต่ก็สลัดความหล่อไม่หลุด  5555 (Hackz ไมไม่ใช้ผ้าขนหนูหว่า)
 
ขนมปังปิ้งเหลืองนวลน่ากิน สลัดผลไม้น่า อร่อย  และกาแฟหอมกรุ่นสำหรับเช้าวันใหม่ถูกจัดวาง ไว้บนโต๊ะที่อยู่ตรงระเบียงห้องเรียบร้อยแล้ว  ส่วนเจ้าตัวเล็กก็มีโอวัลตินหนึ่งแก้วอุ่นๆในมือเรียบร้อยแล้วเช่นกัน

“วันนี้หยุดเหรอ“ ผม เอ่ยถามติ๊บที่กำลังเพลินกับการอ่านหนังสือเล่มโปรดและโอวัลตินอุ่นๆ

“คับ วันนี้ว่างพอดีหมอเขาไปต่างประเทศ  ส่วน พี่จ๊ะโอ๋ก็ไปกรุงเทพ  เลยปิดคลินิกสี่ห้าวัน“

“แล้วไม่ต้องไปรับน้องเลยเหรอวันนี้”

“ไม่ต้องครับเขาแบ่งหน้าที่กันแล้ว  ให้เพื่อนที่อยู่ ฝ่ายสันทนาการจัดการกันเอง”

“แล้วติ๊บไม่มีหน้าที่อะไรเหรอ“

“ก็รอคัดเลือกน้องที่จะมาเป็นหลีด แล้วก็รอสอนน้องอีกทีเท่านั้นเอง  แต่ติ๊บคงไม่ลงไป สอนอ่ะแค่ช่วยเพื่อนๆดูก็พอแล้ว” ติ๊บบอกผมเพราะที่นี่เขาจะคัดเลือกดูตัวน้องที่จะมาเป็นหลีดเดอร์ ในการนำเชียร์ตั้งแต่น้องเข้ามาใหม่ๆ 

เพราะที่นี่ ใช้หลีดเดอร์ปีหนึ่งล้วนๆ  ไม่เหมือนที่ธรรมศาสตร์ แฮะ ปีไหนอยากเป็นก็มาสมัคร  แต่ที่นี่เอาแต่เฉพาะปีหนึ่งและรุ่นพี่คัดเลือกเองไม่ต้องสมัคร และที่ต้องเลือกกันแต่เนิ่นๆเพราะหลังจากเปิดเทอมใหม่ไม่กี่สัปดาห์  ที่ นี่ก็จะมีการแข่งขันกีฬาประจำมหาวิทยาลัยทุกคณะจะมาแข่งกีฬา  และแข่งขันการนำเชียร์ของแต่ละคณะที่ปีที่แล้วผมมีโอกาสได้ดูเจ้าตัวเล็กไปยืนเชิดอยู่นั่นไง
 
“แล้วทำไมวันนี้ตื่นแต่เช้าจัง“ ผมถามก่อนยกกาแฟแสนอร่อยขึ้นจิบ

“ไม่ได้ตื่นเช้าแต่ตัวเองตื่นสายเองต่างหาก“ ติ๊บตอบกลับแบบกัดๆผมซะงั้น

“พี่เลยไม่ได้ช่วยติ๊บซักผ้า  กวาดห้องถู ห้องเลยแฮะ“ ผม บอกอายๆ

“ฟังดูดีนะ  พูดเหมือนพี่ไม้เคยทำเลย“  ติ๊บกัดผมอีกแล้ว

เออ  จริงแฮะ  ตั้ง แต่ติ๊บมาอยู่กับผมผมก็ไม่มีโอกาสได้ซักผ้าหรือทำความสะอาดห้องเลยมีอย่าง มากก็แค่เอาผ้าไปส่งร้านซักรีดข้างล่างในวันที่ติ๊บติดงานไม่สามารถปฏิบัติ หน้าที่ได้เท่านั้น 

“แล้ววันนี้พี่ไม้ต้องไปไหนหรือเปล่าคับ”

“ไม่ได้ไปไหนก็อยู่ห้องไง  พักผ่อน  ติ๊บจะไปไหนเหรอ”

“ก็นี่จะเปิดเทอมใหม่แล้ว ติ๊บอยากได้เสื้อผ้าใหม่ซักชุดสองชุด  แล้วก็ติ๊บอยากไปดูอุปกรณ์การเรียนในเมืองด้วยอะ  พี่ไม้พาติ๊บไปหน่อยนะ“ เจ้า ตัวออดอ้อนพลางเดินมากอดรอบคอจากทางด้านหลังของผมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้

“คร้าบบบ  เดี๋ยวพาไปคร้าบบ  ไปอาบน้ำแต่งตัวซะสิ“ ผม สั่งก่อนเจ้าตัวเล็กจะจุ๊บแก้มผมหนึ่งทีก่อนหายแว๊บเข้าไปในห้องน้ำ   เขินน่ะเนี่ยยยยยย (Hackz คนอ่านก็เขิน)
 
ภายในเวลาไม่กี่นาทีติ๊บก็ออกมาจากห้องน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ในชุดเสื้อขาวผ้าบางๆ สบายๆ ผมยังคิดไม่ออกเลยถ้าติ๊บแต่งตัวแบบพวกเกาหลง เกาหลีสมัยนี้  คงน่ารักไปอีกแบบแฮะ  แต่ใสๆแบบนี้ก็ดีแล้วละ  ตามหึงตามหวงไม่ หวาดไม่ไหวแล้ว
 
สายๆ ของวันหยุดผมกับติ๊บขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัย มุ่งหน้าสู่ศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดในพิษณุโลก ( ก็แหงละ มันมีที่เดียวนี่หว่า ) และหลังจากที่เราเดินเข้ามาในตัวห้างรับแอร์เย็นฉ่ำเรียบร้อยแล้ว  ผมก็พาติ๊บมุ่งหน้าตรงไปยังร้านขายเสื้อผ้าตามอย่างที่ ติ๊บต้องการ เพราะนี่ก็เป็นเวลาหนึ่งปีเต็มๆ แล้วซินะที่ผมเห็นติ๊บใส่เสื้อตัวใหญ่ๆ กางเกงตัวหลวมๆตามระเบียบของทางมหาวิทยาลัยทุกอย่าง

ลองคิดภาพดูนะคับ กางเกงแบบกางเกงพิธีการที่มีจีบตรงด้านหน้าเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่  มันคงจะดูดีนะถ้ามันไม่ได้อยู่บนร่างผอมๆตัวเล็กของติ๊บ  จะซื้อไซส์เผื่อโตไปทำไมกันนี่  ผมแอบขำอยู่ในใจ

เสื้อนิสิตสีขาวแบบพอดีตัวที่ผมเลือกให้ติ๊บ หลังจากเจ้าตัวเล็กคัดค้านอย่างหนัก

“พี่ว่าติ๊บใส่เสื้อพอดีตัวนี่แหละน่ารักดี เดี๋ยว นี้ใครๆเขาก็ใส่แบบนี้”

“แต่มันเขินๆนะพี่ไม้”

“เขินอะไรละ  เดี๋ยวใส่ๆไปก็ชินเองแหละน่า”

“แต่ติ๊บชอบตัวใหญ่ๆมากกว่า เพราะเวลาติ๊บไป ซื้อเสื้อกับป้าตอนเรียนมัธยม  ป้าก็จะบอกว่าเลือก ตัวใหญ่ๆไว้หน่อย  เผื่อโตขึ้นจะได้พอดีตัวเพราะติ๊บ ต้องใส่เสื้อตัวนี้ไปอีกหลายปี เพราะเราไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆได้บ่อยๆ จะซื้อทีก็ตอนที่ขายใบยาสูบได้ซึ่งพอดีกับช่วงเปิดเทอมใหม่แบบนี้เท่านั้น“ เจ้าตัวบอกผมพร้อมกับเหม่อลอยคงจะคิดถึง ป้าน่าดู

“เอาน่ะ  ติ๊บยังคิดว่าตัวเองจะโตกว่านี้ อีกเหรอ“ ผบพยายามเปลี่ยนเรื่องคุยให้ติ๊บอารมณ์ดี

“พี่ว่าติ๊บคงไม่โตกว่านี้แล้วละ“ ผมเอื้อมมือไปขยี้หัวติ๊บเบาๆ ก่อนเจ้าตัวจะหันมาค้อนเคืองๆ

“ถ้าติ๊บใส่ไปแล้วมันคับพี่ไม้ต้องมาซื้อตัวใหม่ให้ติ๊บด้วยนะ”

“ค้าบ  แบบนี้แหละน่ารักพี่รับรอง”

ผมตกลงเลือกชุดเสื้อกางเกงนิสิต ไซส์พอดีตัวให้เจ้าตัวเล็กเป็นที่เรียบร้อย รองเท้าคู่ใหม่ที่ดูทันสมัยกะเขาหน่อยเพราะผมจำได้ว่ารองเท้าที่ติ๊บใส่หรือ แม้กระทั่งเสื้อผ้า  ดูมันถูกระเบียบของมหาวิทยาลัย แบบงานพิธีการไปเลยทีเดียว  ขึ้นปีสองแล้วแฟชั่นนิดนึงก็ได้มั้งไม่ได้ผิดระเบียบอะไรนี่นา  ป๋าจ่ายเอง ( ทุกทีงะ )
 
และหลังจากที่เราได้เสื้อผ้ารองเท้าสำหรับการเปิดเทอมใหม่ของเจ้า ตัวเล็กเรียบร้อยแล้ว  เราก็เดินดูของจนทั่วและได้เสื้อผ้ากลับไปคนละชุดสองชุด  จากนั้นก็มุ่งตรงไปยังร้านขายอุปกรณ์สำนักงานและอุปกรณ์ การเรียน

“ติ๊บจะซื้ออุปกรณ์การเรียนอะไรเยอะแยะที่ห้องเราก็มีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ“ ผมถามเมื่อเห็นติ๊บซื้อพวกสมุด  ปากกา  ดินสอ  กล่องใส่เอกสาร  และอุปกรณ์การ เรียนหลายอย่าง

“อ้อ  ก็ของพวกนี้ติ๊บก็จะเอาไปรับขวัญน้องไง  พี่ไม้ไม่รู้อ่ะดิว่าที่นี่เค้าจะมีการจับสายรหัสไง พอเปิดเทอมพี่รหัสก็จะต้องดูแลน้องรหัสไปตลอด  เป็นพี่เป็นน้องกันไปตลอดนั่นไง เหมือนปีที่แล้ว ที่พี่ เขาเอาของมาให้ติ๊บไง  มาส่งข้าวส่งน้ำแล้วก็ซื้อของ มารับขวัญตอนวันประกาศสายรหัสไงคับ“

“โอเค  เข้าใจแล้ว“ ผมตอบติ๊บก่อนหิ้วของพะรุงพะรังตามหลัง เจ้าตัวเล็กออกไป

“ที่ติ๊บเลือกซื้อของพวกนี้ให้น้องเพราะติ๊บคิดว่ามันเป็นการรับขวัญน้องที่ ดีนะ น้องได้ใช้ประโยชน์ ลดค่าใช้จ่ายให้น้องได้ด้วย  ดีกว่าติ๊บไปซื้อพวกตุ๊กตาเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ ตั้งเยอะ เอาตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ไปให้น้องก็ไม่เห็นน้องจะได้ใช้ประโยชน์อะไรเลย แค่ดีใจวันแรกแล้วก็ใช้งานอะไรไม่ได้” (Hackz โอ้ววว!!! สุดยอดครับพี่ตรู)

“คร้าบบบ  เข้าใจแล้วคับ“ ผมรับคำก่อนก้มหน้าก้มตาหิวของตามหลังติ๊บไปต้อยๆ
 
ติ๊บเดินมาหยุดที่ร้านขายนาฬิกา  เครื่องคิดเลข  ก่อนเลือกซื้อเครื้องคิดเลขตัวใหม่ที่สามารถใช้คำนวณอะไรที่ซับซ้อนกว่าเครื่อง คิดเลขธรรมดาทั่วไป เพราะติ๊บจะเรียนพวกแคลคูลัส แสตทส์ ก็เลยจำเป็นต้องซื้อเครื่องคิดเลขฟูลออพชั่น  ก่อนบอก ให้ผมเอาของไปเก็บที่รถก่อนก็ได้เพราะของเยอะมาก  ผมจึงปล่อยติ๊บเลือกเครื่องคิดเลขตามลำพัง
 
หลังจากที่ผมเดินกลับมาเพื่อจ่ายค่าเครื่องคิดเลขให้เจ้าตัวเล็ก ก็ปรากฏว่าเจ้าตัวเล็กไม่ได้อยู่ที่ร้านแล้ว  หายไป ไหนละนี่ ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาติ๊บในทันที

“รออยู่ที่สเวนเซ่นส์เรียบร้อยแล้วคร้าบบบ“ เสียงเจ้าตัวลากยาวมาตามสายและทำเอาผม หัวเราะออกมาทันทีเมื่อได้ยินสถานที่นัดหมาย  ถ้าเกิดติ๊บหายตัวไปที่แรกที่ผมจะตามหา คือที่นี่แหละ เจอทุกทีแหละ

ผมเดินลงมายังชั้นล่างทางด้านหน้าของศูนย์การค้า  ร้านไอศกรีมที่เจ้าตัวเล็กชื่นชอบเหลือเกิน

“พี่ไม้ทางนี้“ เจ้าตัวเล็กยกมือและเรียกผมมาจากมุมเกือบในสุดของร้าน

“พอดีติ๊บไม่มีที่รอพี่ไม้เลยมานั่งรอในสเวนเซ่น“ เจ้าตัวบอกถึงเหตุผลในการมานั่งรอที่นี่

“ฟังดูขึ้นมากเลยติ๊บไม่มีที่รอ  หรืออด ใจไม่ไหวกันแน่“ ผมแซวๆก่อนรับเมนูมาพลิกดูโปรโมชั่นของเดือนและยังไม่ทันที่ผมจะได้สั่งอะไรไป เจ้าตัวเล็กก็ยื่นกล่องผ้าไหมสีน้ำเงินมาให้

“อะไรเหรอ“ ผมถามติ๊บด้วยสีหน้างุนงง

“เปิดดูดิ” ติ๊บบอกก่อนหันหน้ามาจ้องมองผมแบบจริงจัง

พอผมเปิดดูก็พบนาฬิกาข้อมือแบบเรียบๆ ดูโก้หรูไม่หยอกแบบที่ผมชอบ  รู้ใจผมจริงๆ

“ขอบคุณคับ  พี่ชอบมากเลย“ ผมใส่นาฬิกานั้นก่อนเก๊กท่าให้ติ๊บดู

“อ่ะหล่อแล้วๆ“ ติ๊บบอกผมก่อนยิ้มไม่หุบเมื่อรู้ว่าผมชื่นชอบของที่ติ๊บซื้อให้เอาเสียมากๆ

“ว่าแต่เนื่องในโอกาสอะไรอะ ถูกหวยมาเหรอ” ผมถามติ๊บในขณะที่จ้องมองหน้าใสที่กำลังยิ้มไม่หุบอยู่ในตอนนี้…

และได้รับคำตอบมาเป็นการ์ดน่ารักๆ รูปหมีตัวใหญ่  จากติ๊บยื่นส่งมาให้ซึ่งผมยังเก็บมันไว้จนถึงทุกวันนี้  ขออนุญาติคัดลอกข้อความจากการ์ดใบนั้นเลยนะ
 
‘พี่ไม้
 
ขอบคุณ        สำหรับการดูแลติ๊บมาตลอดหนึ่งปีเต็มๆ อย่างดีที่สุด
ขอบคุณ        สำหรับการเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาที่ ดีในทุกๆเรื่อง
ขอบคุณ        สำหรับการทำหน้าที่เป็นพลขับส่งติ๊บไปยังทุกเป้า หมาย
ขอบคุณ        สำหรับการทำหน้าที่นำเที่ยว ที่ทำให้ติ๊บพบโลกในมุมมองใหม่ๆที่สวยงามเสมอ
ขอบคุณ        สำหรับการทำหน้าที่เป็นผู้ ชิม และผู้ช่วยในการทำอาหารของติ๊บมาตลอดหนึ่งปี
ขอบคุณ        สำหรับการทำหน้าที่เป็น บุรุษพยาบาล  และทันตแพทย์ที่ดีมาตลอด
ขอบคุณ        สำหรับการทำหน้าที่พี่ชาย ที่แสนดีที่คอยปกป้องดูแลติ๊บมาเสมอ
ขอบคุณ        สำหรับการเป็นแรงใจที่ยิ่ง ใหญ่ให้ติ๊บเข้มอแข็งมาได้ตลอด
 
ขอบคุณและขอบคุณที่ทำให้ติ๊บพบว่าบนความโชคร้ายของชีวิต  ยังมีบางมุมทีงดงามรออยู่เสมอ  เพราะพี่ไม้ทำให้ติ๊บเห็นว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตติ๊บ  พี่ไม้จะอยู่ข้างๆติ๊บเสมอ
 
กะติ๊บ’
 
ผมยิ้มกว้างก่อนปิดการ์ดใบนั้นและสอดใส่เก็บในซองเหมือนเดิม  หนึ่งปีแล้วซิน่ะที่ผมได้เจอกับติ๊บ แต่ผมลืมไปซะสนิทเลย ว่าเป็นวันที่เท่าไหร่  รู้แต่ว่าเป็นช่วงของการรับน้องใหม่แบบนี้แหละที่คราวก่อนเจ้าวิทย์เพื่อนตัวดีมาปลุกกลางดึกให้ไปรับ เจ้าตัวเล็กนี่ที่ขนส่งในตัวจังหวัด

จากวันนั้นถึงวันนี้หนึ่งปีเต็มๆ ที่หนึ่งคนก้าวเข้ามาในชีวิตและเติมเต็มอีกหนึ่งชีวิตของผมให้เต็ม
 

คู่กัน
 
เดิน ผ่าน มองคนไม่รู้จัก วนเวียนและเป็นอยู่
ดูไปก็ รู้สึก อย่างเคย เหมือนเคย
ลองมองผ่าน ความทรงจำที่มีอยู่ คงมีเพียงฉันคนหนึ่ง
คน เดียวที่รู้จัก อย่างเดิม เหมือนเดิม

วัน เดือนปีเคยเป็นแค่เพียงสายลมผ่าน
(แต่)ใครคนนึง ทำเวลาฉันให้รู้สึกมีความหมาย

คนๆหนึ่งได้ เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป
คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน
เธอคนหนึ่ง ทำให้รักฉันเปลี่ยนไป
ก็ไม่รู้ไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะคู่กัน

ในวันหนึ่งแค่มองเธอ นั้นเดินผ่าน เพียงคนไม่รู้จัก
ทำวันที่เป็น อยู่เปลี่ยนไป จากเดิม

วันเดือนปีเคยเป็น แค่เพียงสายลมผ่าน
(แต่)ใครคนนึงทำเวลาฉันให้ รู้สึกมีความหมาย

คนๆหนึ่งได้เปลี่ยนแปลง ทุกๆอย่างไป
คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน
เธอคนหนึ่ง ทำให้รักฉันเปลี่ยนไป
ก็ไม่รู้ไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะคู่กัน

ขอบคุณเหมือนกันนะติ๊บที่เข้ามาเติมชีวิตพี่ให้เต็ม  ขอบคุณจริงๆ  ผมบอกเจ้าตัวเล็ก ที่นั่งยิ้มเขินๆ อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้พร้อมเอื้อมมือไปหยิกแก้มใสนั้นเบาๆ ก่อนขยี้หัวติ๊บเบาๆหนึ่งที

หลังจากไอศกรีมแสนอร่อยผ่านไป  เราสองคนก็ เดินออกจากศูนย์การค้ากันในช่วงบ่ายพร้อมของพะรุงพะรังอีกหลายรายการ 
 
ว่าแต่เอ……ครบรอบ หนึ่งปีที่รู้จักกันแล้วผมจะเอาไรให้ติ๊บดีหว่า

ไอ้ความรักก็มีให้ทุกวันอยู่แล้ว ( ถึงจะยังไม่เคยบอกเลยก็เหอะน่า )  ขอที่เป็นชิ้นเป็น อันหน่อยแล้วกัน  ขนาดเจ้าตัวเล็กยังทำงานเก็บเงิน ซื้อนาฬิการาคาหลายตังค์ให้ผมเลย  แสดงว่าเจ้าตัวเล็กคงให้ความสำคัญกับวันนี้อยู่พอสมควร 

ระหว่างขับรถกลับห้องผมก็พยายามคิดอยู่ในใจว่าเจ้าตัวเล็กยังขาดเหลือหรืออยากได้อะไร อีกหรือเปล่า เพราะผมก็จัดหาให้หมดเรียบร้อยแล้วนี่นา  เอาไรดี  นึกไม่ ออก

ตุ๊กตา โอยตัวเบ้อเร่อจากหมอจ๊ะโอ๋ยังถูกเหวี่ยงไปไว้บนหลังตู้ เลย
ชอคโกแลต  เจ้าตัวชอบก็จริงแต่กินหมดแล้ว ก็เก็บไว้ให้คิดถึงไม่ได้
ดอกไม้  หวานไปมั้ยอ่า  เชย ตายยย
สร้อยคอ  ก็มีแขวนคอ  เอ้ย ก็มีใส่แสดงความเป็นเจ้าของไปแล้วนี่หว่า
เงินสด  อยากได้อะไรก็ไป หาซื้อเองเลยละกัน  แต่มันจะไม่ประทับใจอ่าดิ…
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

ปล. เพราะเรา “คู่กัน” และมีกันตลอดไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 63 ไก่ย่างถูกเผา [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 24-06-2010 21:14:36

อยากเห็นหมอติ๊บเต้นนน
คงน่ารักน่าดู  
เสียบตูดซ้าย เสียบตูดขวา ร้อนจริงๆร้อนจริงๆร้อนจริงๆ

โรแมนติกจัง 
ซิ่มอยากมีแฟนนนนนนนน

หมอไม้อ่ะตลอด  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-06-2010 21:15:33

อิจฉาตาร้อนคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 24-06-2010 21:18:14

อย่างนี้ หมอติ๊บต้องหาแปะก้วยมาให้หมอไม้กินแล้วล่ะ
ยังดีนะที่แค่ลืมว่า หมอติ๊บอยู่ในห้อง แล้วล็อกห้อง
ถ้าลืมทิ้งไว้ที่อื่นเนี่ย บรื๋ออออ ไม่อยากจะคิดว่า หมอไม้จะเป็นยังไง
ฮืออออ ทำไมถึงทำกับฉันด้ายยยย.... :myeye:

ป.ล. หมอไม้นี่เป็นคนเสมอต้น เสมอปลาย จริง ๆ (หื่นนะ :kikkik:  :haun1:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 24-06-2010 21:20:33

อัพเพียบเลยนะ ไปธุระกลับมาเจอซะ กลัวเม้นท์ไม่ทันจะตาย ^^
อ่านแล้วก้อยิ้มปากจะฉีกไปถึงหู (ไม่ได้เว่อร์น๊า) :-[
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ ให้นะจ๊ะ hackz และ น้องหมอติ๊บ น้องหมอไม้ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 24-06-2010 21:45:44

วุ้ย...หมอติ๊บนี่โรแมนติกจัง คนอะไรไม่ใช่แต่หน้าตาดีและน่ารักเท่านั้นจริงๆเลย
แบบนี้นี่เองพี่หมอไม้ถึงได้รักนักรักหนา ขนาดเราเป็นผู้อ่านยังเผลอใจรักเลย
หมอไม้ไม่ต้องหน้าหงิก ตาดุหรอก รักแบบน้อง แบบลูก แบบหลานน่ะ
รักแบบชื่นชมน่ะ เอิ่ม..หมอไม้ก็น่ารักนะ แถมจิตใจดีด้วย
แม้จะมีหื่นบ้างก็เป็นเรื่องธรรมชาติของผู้ชายที่มีไฟแร๊งแรงอ่ะ จริงป่ะ คริ  คริ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 24-06-2010 22:06:25

หวานจนมดขึ้นเต็มจอแล้วเนี่ย
หมอติ๊บน่ารักจัง  :-[

แล้วตกลงหมอไม้ให้อะไรหมอติ๊บอ่าค่ะ
อยากรู้ อยากรู้  :sad4:
หรือว่าจะเป็นการบอกรัก อิอิ >_<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 24-06-2010 22:20:08

มาซะยาวเลยนะนาย Hack

+1 ให้กับความรักครบหนึ่งปีของหมอไม้

 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 24-06-2010 22:46:29

 :z1: :z1: :z1: พี่ไม้จะให้อะไรน้า....   :m3: :m3: :m3:

ลุ้น.... :oni2: :oni2:  น่าจะเป็นอะไรที่ประทับใจนะ เพราะพี่ไม้นี่ออกแนว "จอมโรแมนติก" เลย   :m1: :m1: :m1:

ปล.วันนี้ว่าจะไปเดอะมอลอยู่แระแต่มิได้ไป เลยพาหมอติ๊บกลับไปหาพี่หมอไม้ไม่ได้เลย   :เหอะ1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 24-06-2010 23:40:36

ตามมาลุ้นด้วยอีกคนค๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เอ๊ะๆๆๆ พี่หมอไม้จะใหอะไรเป็นของขวัญพี่หมอติ๊บน่ะ

อิอิอิ  เขินๆๆๆๆ หวานนนนนนนน :-[

ต้องงดน้ำตาลต่ออีกหนึ่งอาทิตย์เเน่เลยเรา เห่อๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 24-06-2010 23:57:01

หมอติ๊บทำให้ซึ้งมาก...ดีใจแทนและอิจฉาหมอไม้เลย...

ขอบคุณ หมอติ๊บ..ที่ให้เห็นแง่มุมของชีวิต...
ขอบคุณ หมอไม้..ที่เขียนเรื่องราวที่มีความสุขมาให้ได้อ่านกัน...
ขอบคุณ แฮ็ค..ที่มาลงเรื่องราวดี ๆๆ แบบนี้ให้ได้อ่านกัน...

ครั้งนี้คงได้ยินหมอไม้พูดคำบางคำอย่างเต็มปากสักทีนะ อย่าให้ติดอยู่ที่คออีก...

 :กอด1:หมอติ๊บ หมอไม้ และแฮ็ค..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 25-06-2010 01:09:41

ซื้อไรหว่าาาาาาาาาา

มาต่อไว ๆ นะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 25-06-2010 01:10:57

หมอไม้จะให้อะไรหมอติ๊บน้อ  ลุ้นๆๆ  

 :กอด1: หมอไม้หมอติ๊บ  ไม่ได้เข้ามาคุยด้วยเลย   :กอด1: hackz  ขอบคุณสำหรับตอนใหม่คับ  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 25-06-2010 02:55:24

เฮ้อออ! อิจฉาคนมีความรักมาsupportเด้ หวานได้อีกกกกก  :o8: พี่ติ๊บครับ มีเรื่องขอปรึกษาพี่ติ๊บได้ไหม๊ครับ คือวันนี้ผมไปหาหมอผิวหนังที่คลินิกมาครับ อายจัง>///< เป็นเกลื้อนอ่ะดิคับ T^T หมอไม่ทันตรวจอะไรเลยผมให้ดูแขนก็ไล่ผมไปรับยาแล้ว เป็นการตรวจที่ไวมากที่สุดที่ผมเคยเจอ คืองี้ครับมันมียากินด้วย เจ้าหน้าที่บอกเป็นยาฆ่าเชื้อ ผมสงสัยว่า ช่วงที่เรากินยาพวกนี้ เรากินอะไรได้ปกติไหม๊ฮะ แบบต้องงดแอลกอฮอล์ นม อะไรยังงี้รึเปล่า รบกวนพี่ติ๊บหน่อยนะครับ ขอบคุณมากๆๆๆเลยครับ :pig4: เฮ้อ!น้ำก็อาบปกติไม่รู้มาได้ยังไง แงๆๆๆๆT^T

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: โน๊อา ที่ 25-06-2010 09:07:23

สวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะ เสียใจค่ะ ขอโทษค่ะ
เพิ่งเข้ามาอ่านได้นิดหน่อยนะ
แต่ว่า สะดุดอารมณ์ กับ คุณHackz จังเลยอ่ะ ขอโทษนะคะ ที่พิมพ์ตรง ๆ
อ่านแล้วเซ็งอ่ะ เรากำลังซึ้ง แต่คุณขำ อยากจะเข้าไปลบทิ้งก่อนค่อยอ่าน มันก็ผ่านตาซะอีก
เฮ้อออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-06-2010 09:30:13

อ้างจาก: โน๊อา ที่ 25-06-2010 09:07:23  

สวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะ เสียใจค่ะ ขอโทษค่ะ
เพิ่งเข้ามาอ่านได้นิดหน่อยนะ
แต่ว่า สะดุดอารมณ์ กับ คุณHackz จังเลยอ่ะ ขอโทษนะคะ ที่พิมพ์ตรง ๆ
อ่านแล้วเซ็งอ่ะ เรากำลังซึ้ง แต่คุณขำ อยากจะเข้าไปลบทิ้งก่อนค่อยอ่าน มันก็ผ่านตาซะอีก
เฮ้อออออ

ขอบคุณสำหรับคำ ติ ของท่าน

และก็ดีมากครับที่พูดกันตรงๆ จะได้ไม่ต้องมาเคืองกันภายหลัง

ผมชอบคนแบบนี้ล่ะครับ

ปล. ตอนนี้กำลังตามแก้ ลบคำว่า Hackz หวังว่าทุกท่านคงอ่านกันอย่างสบายตา ขออภัยเป็นบางคนล่ะกัน และขอให้บางคนขอให้มีความสนุกในการอ่าน ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-06-2010 09:34:05

หวัดดีตอนเช้า  หมอไม้มารายงานตัวคับผม

มาทักทายกันในช่วงสายๆของวันทำงาน  และรายงานความคืบหน้าครับบบ

เมื่อคืนใจเต้นตุ้มๆต่อมๆกลัวจะได้รับนมเปรี้ยวเป็นอาหารเย็น

แต่ดีนะที่ยังอุตส่าซื้อขนมอร่อยๆมาให้ทาน  ปลอดภัยจากนมเปรี้ยวอีกหนึ่งวันเห็นแล้วอยากเอาไปโยนทิ้งจริงๆ

ลุ้นอยู่ละซิว่าผมจะซื้ออะไรให้หมอติ๊บ

คงต้องไปเร่งนายแฮคแล้วละคับ  อัพให้เรียบร้อยแล้วคร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 64 การ์ดใบนั้น (เพราะเราคู่กัน) [อัพดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 25-06-2010 09:35:15

เม้นท์ก่อนๆๆ ต้องตามหลายตอน แอบเหนื่อย :try2:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65 เสน่ห์ปลายจวัก ผัวรักผัวหลง[อัพสาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-06-2010 09:44:03

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 65 เสน่ห์ปลายจวัก ผัวรักผัวหลง
16:59 24/6/2010
 
ก่อนที่ผมจะตัดสินใจอะไรได้ก็มาถึงหอพักพอดี  เก็บข้าวของขึ้นไปบนห้อง ก่อนติ๊บจะทำหน้าที่จัดการกับอุปกรณ์การเรียน  และ เสื้อผ้ารองเท้าของตัวเองเรียบร้อยและตุนของกินเข้าตู้เย็น
 
“ติ๊บคับ  เดี๋ยวพี่เข้าไปโรงบาลแป๊บนึงนะ” ผมบอกติ๊บหลังจากช่วยกันจัดข้าวของเข้า ที่เสร็จเรียบร้อย

“อ้าว  เป็นอะไรหรือเปล่าคับต้องไปโรงบาล” ติ๊บถามพร้อมกับก้าวฉับๆเข้ามาหาผม

“เปล่าไม่ได้เป็นไรพี่แค่จะแวะเข้าไปเคลียร์งานนิดหน่อย  เดี๋ยวค่ำๆก็กลับมาแล้ว”

“อ่ะคับ  งั้นก็ไปทำงานเหอะติ๊บไม่ออกไปไหนแล้ว  เดี๋ยวทำมื้อเย็นไว้รอ” ติ๊บตอบ ผมรวบร่างบางมาอยู่ในอ้อมกอดก่อนก้มลงไปหอมแก้มเบาๆหนึ่งที 

“เดี่ยว พี่กลับมาทานมื้อเย็นด้วยถ้าจะให้ซื้ออะไรเข้ามาก็โทรบอกพี่แล้วกัน” ผมกำชับก่อนหยิบกุญแจรถแล้วออกมาจากห้อง…
 
หนึ่งทุ่มตรงผมกลับมาถึงหอพักเรียบร้อย  แต่หลังจากเปิดประตูห้องเข้าไป ก็ได้กลิ่นหอมเตะจมูกเข้ามาทันที  และตอนนี้เจ้าตัว เล็กก็กำลังง่วนอยู่กับการจัดการอาหารมื้อเย็นสุดพิเศาไว้มัดใจผมอีกแล้ว

“โห  กลิ่นหอมจังเลยวันนี้มีอะไรอร่อยๆให้ กินบ้างเอ่ย” ผมถามและกอดเจ้าตัวเล็กจากด้านหลังซึ่ง เจ้าตัวกำลังจัดโต๊ะอยู่ในตอนนี้

“วันนี้มีผัดผักสี่สหาย ปลาทอดพริกเกลือ  แล้วก็แกงจืดหมูกะหล่ำปลี”

“โห  น่าอร่อยทั้งนั้นเลย”

“อร่อยทุกอย่างอยู่แล้ว  บอกแล้วติ๊บไม่ ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว” ไม่วายปล่อยมุกอีกแฮะ

“อร่อยทุกอย่างจริงป่าว  งั้นขอชิม” ไม่รอคำตอบผมปล้นกอดติ๊บแน่นขึ้น ก่อนหอมแก้มเจ้าตัวฟอดใหญ่ซ้ายที ขวาที จนตอนนี้เจ้าตัวคงจั๊กกะจี๋  ทัพพีตักข้าวจึงเคาะหน้าผากผมเข้าหนึงที

“อร่อยแต่ดุแฮะ”  ผมบอกก่อนทำหน้าจ๋อยๆเจี๋ยมเจี้ยมผิดกับเมื่อตะกี้ ลงนั่งรอบนเก้าอี้อย่างสุภาพ ติ๊บไม่ตอบว่าอะไร  แต่ยิ้มแล้วส่ายหัวให้ ผมแบบเอือมๆในความซุกซนของผม

กับข้าวถูกวางบนโต๊ะเรียบร้อย  ติ๊บตัก ข้าวสวยร้อนๆออกมาจากหม้อหุงข้าว ก่อนส่งมาให้ผมและเราสองคนก็จัดการกับอาหารเย็นมื้อพิเศษที่แสนอร่อยทันที 
 
‘เสน่ห์ปลายจวัก  ผัวรักผัวหลง’  คำกล่าวนี้ดูจะยังใช้ได้ดีในทุกยุคทุกสมัยจริงๆ เพราะผมอยู่กับติ๊บมาเกือบๆหนึ่งปีนี่น้ำหนักผมขึ้นมาตั้งเยอะ ก็วันไหนที่ติ๊บกลับบ้านเร็วหรือมีโอกาสพิเศษๆ ผมก็มักจะได้รับรางวัลเป็นอาหารมื้ออร่อยเสมอ   นี่ถ้าติ๊บไม่ เรียนหมอคงเป็นเชฟได้สบายเลยแหละ 

หลังจากอาหารมื้อเย็นผ่านไปเรียบร้อย  เจ้าตัวเล็กก็เปิดตู้เย็นออกมาโชว์ฝีมือการทำครัวอีกหนึ่งอย่างให้ผมได้เห็น  ทับทิมกรอบสีสวยขนมหวานที่ผมชื่นชอบ

“ไปแอบซื้อที่ไหนมาหรือเปล่านี่” ผมถามกวนๆ เจ้าตัวเงียบ  แล้วก็ทำหน้าบึ้งใส่ผมซะ งั้น

“อะงอนๆ รู้แล้วคร้าบว่าทำเอง  มาให้พี่ ชิมหน่อยว่าอร่อยหรือเปล่า”

“ไม่ให้กินละ  หาว่าติ๊บซื้อมาพี่ก็ไปหา ซื้อกินเองแล้วกัน   งอนแล้วววว” เจ้าตัวเล็กออกอาการงอนก่อนดึงถ้วยทับทิมกรอบสีสวยออกไปจากตรง หน้าผม 

“ปล้นกันชัดๆเลยนี่หว่าแบบนี้ ขอพี่กินมั่งดิ  น่า อร่อยอ่า” เจ้าตัวยังคงนิ่งเฉยราวกับไม่ได้ยิน

“ติ๊บคร้าบบบบ  ขอพี่ชิมฝีมือติ๊บหน่อยนะๆ  พี่รู้ว่าติ๊บตั้งใจทำเอง  แค่พูดล้อเล่นเฉยๆ อย่างอนน่ะดีกันๆ” ผมยื่นนิ้วก้อยไปง้อ  แต่ก็ดูท่าจะไม่ได้ผลก็เจ้าตัว เล็กเล่นตักทับทิมกรอบสีสวยน่ากินเข้าปาก แบบไม่สนใจผมที่มองติ๊บแล้วแอบกลืนน้ำลายไปด้วยในตอนนี้เลย
 
ผม เดินกลับเข้าไปในห้องก่อนเดินออกมาแล้วยื่นถุงใส่ของใบใหญ่ที่ผูกริบบิ้นสี สวยนั้นให้ติ๊บดู

ติ๊บเงยหน้าขึ้นมา มองด้วยสีหน้างุนงงสงสัย

“ถ้าอยากรู้ว่าเป็นอะไรก็เอามาแลกกัน” ผมบอกพร้อมกับทำท่าพยักเพยิด

ติ๊บจ้องหน้าผมอย่างต้องการคำตอบ  ก่อน ยื่นถ้วยทับทิมกรอบมาให้ผม

“ป้อนพี่ด้วยสิ” ผมออดอ้อน  อ้า ปากรอ

“โห  ทำให้กินแล้วยังต้องป้อนอีกคนเรา”

“เอาน่า  เอาขนมถ้วยห้าบาท  มาแลกของถุงละห้าหมื่น ลงทุนหน่อย”

“อะไรจะเป็นการแลกที่คุ้มค่าขนาดนั้น” ติ๊บยังไม่หายงง  แต่ก็ป้อนทับทิมกรอบของโปรดผมจนหมดถ้วยเรียบร้อย
 
ผมจูงมือติ๊บมานั่ง เก้าอี้หน้าโต๊ะอ่านหนังสือในห้อง  ผมคุกเข่าลง ข้างๆติ๊บก่อนบรรจงวางถุงนั้นลงบนโต๊ะอ่านหนังสือ  ค่อยๆ แกะริบบิ้น

“เอ พี่ไม่มีแรงจะแกะริบบิ้นเลยอ่ะ   หอมแก้มพี่ให้พี่ชื่นใจหน่อยดิ  จะได้มีแรงแกะของขวัญ” ติ๊บมองค้อนๆก่อนยิ้มส่ายหัวไปมา  แต่ก็ยอมหอมแก้มผมแต่โดยดี  ฮ่าฮ่า  ชื่น ใจจัง

ทันทีที่ผมแกะริบบิ้นออกจากถุงกระดาษใบใหญ่ที่ซ้อนกันหลายชั้น ก่อนนำของสิ่งหนึ่งออกมาวางให้เจ้าตัวตะลึง

“พี่ไม่รู้จะขอบคุณติ๊บยังไงที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตพี่และทำให้ชีวิต ของพี่ถูกเติมเต็มด้วยความรักที่ติ๊บมีให้พี่ไม้คนนี้”

“พี่อาจจะไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุด  ไม่ใช่ ผู้ชายที่เพียบพร้อมที่สุด   แต่พี่จะทำทุกอย่างให้ ติ๊บมีความสุขที่สุด” ผมหอมแก้มติ๊บเบาๆด้วยความรักหนึ่งทีก่อนค่อยแกะห่อกระดาษออกทีละ ชิ้นๆจนเจอกล่องของขวัญที่ผมตั้งใจซื้อมาให้ติ๊บ  Note book เครื่องใหม่  รุ่นใหม่ ล่าสุด ( ในยุคนั้น )

“พี่ซื้อมาเป็นของขวัญให้ติ๊บ  หวังว่ามันจะทำให้ติ๊บ มีความสุขและเป็นประโยชน์กับการเรียนและการสร้างอนาคตของติ๊บ”

“ขอบคุณคับพี่ไม้”  ติ๊บ บอกขอบคุณก่อนหันมาหอมแก้มผมหนึ่งที  ชื่นใจจังวุ้ยยย
 
เหตุผลที่ผมตัดสินใจซื้อโน้ตบุคให้ติ๊บเพราะว่าในยุคนี้คอมพิวเตอร์มีบทบาทต่อการใช้ชีวิตของคนเรามากขึ้น บ่อยครั้งที่ผมเห็นติ๊บต้องไปหาข้อมูลทำงานส่งที่ศูนย์คอมจนต้องกลับห้องดึกๆ ดื่นๆ

หลายต่อหลายครั้งที่ผมเห็นติ๊บต้องไปนั่งตามร้านเนตเพื่อพิมพ์งาน ทั้งที่ที่ห้องก็มีเครื่องพีซีของผมอยู่ แต่ติ๊บคง เกรงใจและไม่กล้าใช้เพราะผมยังต้องใช้มันทำงานอยู่ตลอดเวลา

การตัดสินใจครั้งนี้ คงเป็นประโยชน์กับการเรียนของติ๊บบ้างแหละน่า อย่างน้อยก็จะได้ทำให้ ติ๊บรู้ว่าผมรักติ๊บแค่ไหน  แม้จะแอบกลืนน้ำลายฝืดๆ เพื่อแลกกับเงินห้าหมื่นที่เสียไป

แต่แลกกับความสุขของเจ้าตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้  ยังไงมันก็คุ้มว่ะ

“ได้ของขวัญชิ้นนี้แล้วถูกใจหรือเปล่า” ผมถามกระซิบข้างๆหูติ๊บ

“ถูกใจคับ แต่มันแพงมากเลยนะพี่ไม้ติ๊บ…” ไม่ต้องรอให้ติ๊บพูดคำว่าเกรงใจผมปิดปากเรียวบางนั้นด้วยริมฝีปากของผมทันที

“พี่ให้ของขวัญติ๊บไปแล้ว  พี่ขอของขวัญ จากติ๊บบ้างนะ” พูดจบผมช้อนร่างบางขึ้นอุ้มก่อนวางเบาๆและทาบทับลงบนเตียง  แกะของขวัญชิ้นนี้อย่างแผ่วเบา  ก่อนทดสอบการใช้งานด้วย ความรักที่เต็มเปี่ยมของผมเองงง
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

ปล. ไม่มีวันไหน ที่ไม่รักเธอ ไม่มีเลยจริงๆ
ปล. ตอนนี้กำลังตามแก้ในทุกตอน คนที่ตามอ่านทีหลังจะได้ไม่รู้สึกเซ็งกับคำที่มีคำว่า (Hackz ...) ขออภัยที่ทำให้เซ็ง

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 66 รักนี้... ไม่มีเปลี่ยน [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-06-2010 09:49:25

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 66 รักนี้... ไม่มีเปลี่ยน
17:09 24/6/2010

นิสิตแพทย์ปีสอง เปิดเทอมใหม่วันแรกด้วยชุดนิสิตที่ผมซื้อให้เมื่อคราว ก่อนพอดีตัว ดูเด็กกว่าเมื่อตอนใส่ชุดตัวใหญ่โคร่งเมื่อปีที่แล้วตั้งเยอะ ดูมีสง่าราศีกว่าเมื่อตอนมาจากนครพนมเมื่อปีที่แล้วราว กับว่าเป็นคนละคน
 
ผมยิ้มให้เจ้าตัวเล็กที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย  แล้ว ยืนเขินแก้ๆกังๆกับเสื้อผ้าไซส์พอดีตัวที่เจ้าตัวไม่เคยได้ใส่เพราะบอกว่า ตัวเองขาใหญ่ไม่มั่นใจ   อืมม  ใหญ่ แค่ไหนกันเชียว แขนพี่อ่ะใหญ่กว่าขาเราอีกนะ  รองเท้า คู่ใหม่  และที่ทำให้ผมยิ้มกับติ๊บได้คงเป็นเพราะ ป้ายชื่อที่ปักที่หน้าอกซ้ายของเสื้อตอนนี้ นสพ. ( ขออนุญาตสงวนชื่อ  นามสกุลนะคับ )

อื้อ  ก้าวขึ้นบันไดอีกขั้นของความใฝ่ฝัน แล้วซิน่ะว่าที่คุณหมอของผม

ตอนนี้ภาพลักษณ์ดูเป็นเด็กสมวัยมากขึ้น  แต่ ที่ผมเปลี่ยนไม่ได้ก็คือแนวความคิดของติ๊บที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงก็คือ  การไหว้ขอบคุณที่ผมมาส่งถึงหน้าคณะในทุกเช้านี่แหละ 

ดูเหมือนพ่อมาส่งลูกยังไงก็ไม่รู้ดูแก่ไปเลย แต่ก็ดีนะที่อย่างน้อยผมก็มีแฟนเรียบร้อยน่ารักเสมอต้นเสมอปลาย  ไม่ว่าจะเป็นการจุ๊บเบาๆที่คางในตอนตื่นนอน  การไหว้ขอบคุณทุกครั้งที่ผมมาส่งในตอนเช้า  การไหว้ทักทายในตอนเย็นที่ผมไปรับที่คลินิก  หรือ แม้กระทั่งการกราบบนแผงอกของผมก่อนนอนในทุกคืน  ติ๊บ ก็ยังปฏิบัติแบบนั้นเรื่อยมาทุกวันเหมือนวันแรกที่เราคบกันไม่มีเปลี่ยนแปลง ไปแต่อย่างใดเลย
 
เช้านี้ผมมาส่งติ๊บถึงหน้าตึกคณะแพทย์  เจ้าตัวไหว้ขอบคุณก่อนเดินลงไปจากรถพร้อมกระเป๋าอุปกรณ์การเรียน  และหนังสือเล่มหนาสองสามเล่ม
 
ผมกลับมาทำงานในตอนเช้าวันใหม่ด้วยความสดชื่นแจ่มใส  เพราะตอนนี้มองไปทางไหนก็มีแต่น้องๆปีหนึ่ง  มีป้ายชื่อแขวนที่คอกันทุกคน  ดู น่ารักสดใสกันไปทั่ว  แต่ละคณะก็จะมีป้ายชื่อเล่น แขวนคอรูปแบบต่างๆแตกต่างกันออกไป  คณะนี้เป็นรูป เข็มฉีดยา  คณะนี้เป็นรูปฟัน  คณะ นี้เป็นรูปไข่มีปีกด้วย   แต่ที่ผมดูและชอบที่สุดคง เป็นสถาปัต  วิศวะ นี่แหละมั้งที่เล่นให้น้องเอาผ้าขาวโพกหัวและเขียนชื่อเล่นไว้ตรงกลางหน้าผากน้องแต่ละคนมันซะเลย  ชัดเจนพอมั้ยยยย 

ผมก็แอบคิดเล่นๆว่าถ้ามีน้องคนไหนที่มันชื่อไม่เพราะ  หรือออกแนวตลกๆนี่มันจะทำไงว่ะ 

ชื่อตัวเองติดอยู่ที่หน้าผากซะขนาดนั้น  มีหวังได้เดินก้มหน้าคอเคล็ดมันทั้งวันเป็นแน่….
 
ทันทีที่ผมนำรถเจ้า จอดในอาคารจอดรถด้านหลังโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย  เสียง เรียกคุ้นหูที่ผมไม่อยากจะได้ยินเท่าไหร่ก็ลอยลมมาเข้าหู 

“หมอไม้  ไงมั่งเช้านี้” เสียงไอ้หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มนั่นเอง  มาทักทำไมให้เสียบรรยากาศแต่เช้าวะเนี่ย

“สบายดีคับ หมออะเป็นไงบ้างไม่ได้เจอนาน เลย” ผมถามไปตามมารยาทก่อนเดินตามหมอจ๊ะโอ๋เข้าประตูทางด้านหลัง

“พอดีมัวแต่ยุ่งๆกับเรื่องขอทุนไปเรียนต่ออ่ะคับ”

“จะไปต่อที่ไหนเหรอคับ” ผมถามไปตามมารยาทจริงๆนะ  ไม่ได้อยากจะคุยกะมันเลย  ไอ้หมอเนี่ยย

“ยังไม่รู้เลยคับ  ยังต้องดูอะไรอีกหลายๆ อย่าง”  หมอจ๊ะโอ๋ตอบกลับมาก่อนที่เราจะเดินแยก ย้ายกันไปทำงานที่แผนกของแต่ละคน
 
ผมทำงานไปซักพักก็มีเรื่องให้เสียบรรยากาศการทำงานเข้าอีกแล้ว  เพราะคนไข้ของผมในวันนี้คือเพื่อนชายคนสนิทของติ๊บ  ไอ้หมอบอยหน้าจืด  หายไปนานไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยแต่ก็ใช่ว่าจะอยากเจอมันไหร่นะ  เป็นอะไรอีกแล้วหว่าวันนี้  เจอทั้งสองหมอเลย

“สวัสดีครับพี่ไม้”  หมอบอยยกมือขึ้นไหว้หลังจากนั่งลงบนยูนิตทำฟันเรียบร้อย

“หวัดดีคับ  เป็นไงมั่งไม่เจอซะนานเลย” ผมถามขณะเตรียมเครื่องมืออยู่ด้านข้างหมอ บอย

“ก็สบายดีคับ  พอดีเมื่อคืนกินไอติมไปแล้ว รู้สึกเสียวฟันมาก เลยแวะมาให้พี่ไม้ตรวจให้หน่อย”

ความคิดชั่วร้ายบังเกิดขึ้น  หมอบอยกินไอติมแล้วเสียวฟัน  ก็ดีอยู่แล้วนิจะได้ไปกินไอติมกับ ติ๊บไม่ได้  เพราะรายนี้กินไอติมแทบจะทุกวันอยู่ แล้ว   

พอผมตรวจให้หมอบอยก็พบความลับที่ทำให้เสียวฟันเนื่องจากวัสดุที่ เคยอุดฟันไว้ได้หลุดออกไปจึงได้ทำการอุดให้ใหม่  ด้วย จรรยาบรรณในวิชาชีพที่อุด และเกลาตกแต่งให้สวยงามไม่แพ้คนไข้รายอื่นๆ แม้จะฝืนกับความรู้สึกลึกๆในใจก็เหอะ 

ร่วมสองชั่วโมงไอ้หมอหน้าจืดคงจะเมื่อยขากรรไกรไม่น้อย   ไม่ได้แกล้งทำนานๆน่ะ  แต่เพื่อความสวยงามและความคงทนของงานต่างหาก  ฮ่าๆ
 
หลังจากอุดฟันให้ ไอ้หมอหน้าจืดเสร็จเรียบร้อยผมก็ได้เวลาพักเที่ยง 

“พี่ไม้ไปทานข้าวเที่ยงใต้ตึกกับพวกผมมั้ยคับ” หมอบอยหน้าจืดเอ่ยชวนขึ้นมา

“หือ  คิดไงชวนพี่ไปกินข้าวเนี่ย” ผมถามงงๆมันจะเป็นคนดีเกินไปละ

“ก็พี่อุตส่าอุตฟันให้ผมไง  เลยจะชวนไป เลี้ยงข้าวขอบคุณซะหน่อย อีกอย่างเห็นพี่ไม้อยู่ด้วยกันกับติ๊บไง  ก็เลยชวนไปกินข้าวด้วยกันพอดีเมื่อกี้ผมโทรหาติ๊บบอกว่า กำลังจะลงไปกินข้าวแล้วก็นัดเจอกันที่ใต้ตึกอะคับ” ไอ้หมอหน้าจืดอธิบาย

“งั้นเดี๋ยวขอเวลาพี่ห้านาทีนะ”

“คับ  ตามสบายคับเดี๋ยวผมไปรอหน้าแบงค์นะ คับ”

ผมยิ้มรับก่อนเดินไปจัดการถอดหมวก  เสื้อกาวน์ และล้างไม้ล้างมือให้เรียบร้อยก่อนเดินออกมาจากห้องพักแพทย์และพบกับไอ้หมอ หน้าจืดซึ่งยืนรอผมอยู่ที่หน้าแบงค์  ด้านหน้าโรง พยาบาลนั่นเอง

“เดี๋ยวพี่ไม้ซ้อนมอไซด์ผมไปก็ได้คับ” เจ้าหมอหน้าจืดเอ่ยชวนและผมเองก็ไม่ปฏิเสธ  นั่งรถมอไซด์ร้อนหน่อยก็แป๊บเดียวเองแหละน่า
 
เพียงไม่กี่นาทีนายบอยก็นำรถมอไซด์มาจอดที่ร่มไม้ด้านข้างคณะแพทย์ ก่อนที่เราสองคนจะเดินมายังโรงอาหารที่ตอนนี้ผู้คนจับจองที่นั่งกันอยู่เต็มโรงอาหารไปหมด

ไอ้หมอหน้าจืดเดินดุ่มๆนำผมไปยังกลุ่มเพื่อนที่นั่งอยู่เป็นกลุ่มใหญ่บนโต๊ะอาหารตัวยาวใต้ตึกและหนึ่งในนั้นก็มีหมอติ๊บ  ประเด็น หลักที่ทำให้ผมอยากมากินข้าวที่นี่ต่างหาก

“ไมสองคนนี้มาด้วยกันได้อ่ะ” ติ๊บเอ่ยถามขึ้นหลังจากผมไปสั่งกับข้าวและน้ำมาวางบนโต๊ะเรียบร้อย

“อ่อ  พอดีเราไปอุดฟันแล้วโชคดีเจอพี่ไม้ เข้าพี่ไม้เป็นคนอุดฟันให้เรา  เลยชวนแกมาเลี้ยงข้าว เป็นการขอบคุณอะ”

“โห มีการรับใต้โต๊ะแบบนี้ด้วยคนเรา” เจ้าตัวเล็กเอ่ยแซวผมมาซะงั้น

“เปล่าซะหน่อย  หมอบอยเขามีน้ำใจพี่ก็ไม่อยากขัด” ผมแก้ตัวไป

“แล้วเป็นไงบ้างบอย  เจอพี่ไม้เข้าไปอ้าจน เมื่อยขากรรไกรเลยอ่ะดิ” ติ๊บ เอ่ยถามหมอบอย

“ก็นิดหน่อยอ่ะ  สองชั่วโมงเอง”  ไอ้หมอบอยให้คำ ตอบ  รู้งี้ทำนานกว่างี้ก็ดี  ผม คิดในใจ
 
และหลังจากอาหารมื้อเที่ยงผ่านไปผมกับเจ้าตัวเล็กก็จัดการไอติมกันต่อ  รวมถึงเพื่อนๆในกลุ่มติ๊บคนอื่นๆด้วย  ที่มีบางคนมองผมกับติ๊บด้วยอาการแปลกๆก็เหอะ  คิดอะไรอยู่เหรอเด็กพวกนี้

เมื่ออิ่มเรียบร้อยและได้เวลาที่ผมจะกลับไปทำงาน จึงขอตัวพวกเด็กๆ แล้วก็ได้ของฝากเป็นหมอติ๊บหิ้ว กลับไปที่แผนกด้วย  เพราะวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวัน แรกวิชาที่ต้องเรียนตอนบ่ายอาจารย์ยกเลิกคลาสไป  จึง ไม่มีเรียนแล้วนั่นเอง…
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 25-06-2010 10:57:43

ตามมาจิ้มมมมมมคุณHackzทันนพอดีเลย

ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ

ลัลลา ลัลลา ตอนสายๆๆค๊าๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 25-06-2010 11:16:10

แวะมาอ่านก่อนไปเรียนนนน

คิดไว้แล้วว่าต้องเป็นคอมแน่นอนอิอิคิดไม่ผิดจิง ๆ

ขอบคุณนะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 25-06-2010 11:44:35

เดาถูกเหมือนกัน

อุดฟันสองชั่วโมง สงสารหมอบอย
มะเป็นไรนะหมอ เด๋วซิ่มโอ๋ๆให้

ผู้ชายชื่อจ๊ะโอ๋ น่ารักดีเนาะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-06-2010 12:02:52

อ้างจาก: sweetener ที่ 25-06-2010 11:44:35  

เดาถูกเหมือนกัน

อุดฟันสองชั่วโมง สงสารหมอบอย
มะเป็นไรนะหมอ เด๋วซิ่มโอ๋ๆให้

ผู้ชายชื่อจ๊ะโอ๋ น่ารักดีเนาะ

ตอนแรกก็งงกะชื่อนี้เหมือนกัน   หลังๆมารู้ว่ามันมีพี่สาว ชื่อ จ๊ะเอ๋   ก็เลยเกทครับซิ่มมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: โน๊อา ที่ 25-06-2010 12:30:26

อ้างจาก: hackz ที่ 25-06-2010 09:30:13  

อ้างจาก: โน๊อา ที่ 25-06-2010 09:07:23  

สวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะ เสียใจค่ะ ขอโทษค่ะ
เพิ่งเข้ามาอ่านได้นิดหน่อยนะ
แต่ว่า สะดุดอารมณ์ กับ คุณHackz จังเลยอ่ะ ขอโทษนะคะ ที่พิมพ์ตรง ๆ
อ่านแล้วเซ็งอ่ะ เรากำลังซึ้ง แต่คุณขำ อยากจะเข้าไปลบทิ้งก่อนค่อยอ่าน มันก็ผ่านตาซะอีก
เฮ้อออออ

ขอบคุณสำหรับคำ ติ ของท่าน

และก็ดีมากครับที่พูดกันตรงๆ จะได้ไม่ต้องมาเคืองกันภายหลัง

ผมชอบคนแบบนี้ล่ะครับ

ปล. ตอนนี้กำลังตามแก้ ลบคำว่า Hackz หวังว่าทุกท่านคงอ่านกันอย่างสบายตา ขออภัยเป็นบางคนล่ะกัน และขอให้บางคนขอให้มีความสนุกในการอ่าน ขอบคุณครับ

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ บวกให้กับน้องที่ตามใจป้าจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 25-06-2010 12:44:54

แวะเข้ามาตอนเที่ยงๆ  นาย Hack อัพสองตอนเลย

 :mc4: :mc4:

ถ้าไปทำฟันแล้วเจอหมออย่างหมอไม้จะทำไงอะ

 :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-06-2010 14:02:16

ถ้ามาเจอหมอฟันอย่างหมอไม้ก็ถือว่าโชคดีไงคับ

ทำงานออกจะดี  สมกับหน้าตา  ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 25-06-2010 14:04:59

อ้างจาก: lomekung ที่ 25-06-2010 12:44:54  

ถ้าไปทำฟันแล้วเจอหมออย่างหมอไม้จะทำไงอะ

 :monkeysad: :monkeysad:

ต้องทำใจค่ะ สถานเดียว เพราะเป็นประเภทดูเพลินดูได้ แต่ห้ามสัมผัส เพราะคนข้างๆ น่ากลัวมาก

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 25-06-2010 14:20:07

เคยมีคนไข้ขากรรไกรค้างรึยังครับ 55555

เป็นกำลังใจให้ hackz นะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 25-06-2010 15:05:27

ทำฟัน 2 ชม. โอ้ว...เมื่อยแย่เลย
มาอีก 2 พาร์ท รอบเย็น รอบดึกจะมีอีกป่าว hackz

PS. hackz สู้ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 25-06-2010 16:34:08

(แอบ)อ่านแล้วกี่ตอนจำไม่ได้เลยไม่ได้อ่านแค่วันกับคืนเองนะเนี่ย ยาวได้ใจจริงๆ

...อยากเห็นหน้าหมอติ๊บตอนอ้อนจริงๆ น่ารักมากกกกกก
...หมอไม้...ป๋าเชียว   :-[
...ก็อย่างว่าแหละเนอะ ลองได้รักแล้วอะไรๆก็ไม่มากไปสำหรับคนที่เรารัก
...หวานเกินไปล่ะ    ตาร้อนๆ  :fire:
...หมอไม้และหมอติ๊บ ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาจริงๆ   :m26:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 25-06-2010 16:53:09

อิจฉาหมอไม้ได้กินทับทิมกรอบฝีมือหมอติ๊บ อิอิ
เป็นของหวานของโปรดหนูเลยอะค่ะ ชอบกินมากๆ ใส่น้ำแข็งป่นด้วยนะเย็นๆชื่นใจ >.<

ชื่อจ๊ะโอ๋เนี่ย มีรุ่นพี่หนูคนนึงก็ชื่อนี้เหมือนกันค่ะแต่พี่เค้าเป็นผู้หญิงแหละ
เด๋วนี้มีแต่คนตั้งชื่อลูกชื่อแปลกๆนะคะ แต่ก็ดีตรงที่มันจะได้ไม่โหลไปซ้ำกะคนอื่นบ่อยๆเนอะ 555

พี่หมอติ๊บทำกับข้าวเก่งจังเลย >.< อ่านทีไรท้องร้องทุกที ฮ่าๆ
ขอบคุณนะคะ~

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-06-2010 17:46:50

หวัดดีตอนเย็นก่อนเลิกงานคร้าบบบบบ

ไม่ได้มาอัพให้เลยวันนี้งานยุ่งมากๆ

ขอตัวไปรับหมอติ๊บก่อนนะคับบบ

ไว้มาอัพให้ตอนดึกๆ

วันนี้ก็หวานๆแค่นี้ไปก่อน  เพราะมีเท่าไหร่นายแฮคมันก็อัพหมดรวดเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 25-06-2010 20:07:25

เห่อๆๆๆ เเล้วถ้าขากรรไกรค้างจะเป็นยังไงเนี๊ย

สองชั่วโมงงงงงง

พี่หมอไม้เเอบน่ากลัวววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 25-06-2010 20:14:07

บวกให้กับแฮ็คส์และพี่หมอไม้(ทะลุไปถึงพี่หมอติ๊บ)
อยากได้ Notebook ม่างงงงง

ปล...แต่เจไม่รำคาญเม้นท์จากแฮ็คส์นะคะ อ่านไปบางทีก็คิดเหมือนที่โพสมา แหะๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 25-06-2010 20:45:46

...เปลี่ยนจากเรียกหมอไม้ เป็น...ป๋า ดีกว่ามั้ง แต่คิดถูกนะ NB เป็นอะไรที่จำเป็นมากๆๆ
...เด็กแพทย์ เพื่อนหมอติ๊บ ยังมองสองคนนี้แปลกๆๆ ไหงหมอหน้าเข้ม มันดูไม่ออกวะ
...1 ปีที่รู้จักกัน........หวานฉ่ำ เลยคู่นี้ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 25-06-2010 20:55:09

อื่ม วันนี้คงไม่ต้องได้ทำงาน ทำการกันเลยทีเดียว

ติดตามอ่านมาตลอดเลยครับผม

เป็นกำลังใจให้ น่าร๊ากกกกกกกกจริง ๆ ๆ

อยากมีแฟนขี้อ้อนแบบนี้มร้างจางเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 25-06-2010 20:57:24

เสน่ห์ปลายจวักของหมอติ๊บนี่... o13 หมอไม้ถึงไปไหนไม่รอด...
โอ๋ ๆๆๆ พุงกะทิของหมอไม้...ป่านนี้คงจะโตขึ้นมามากแล้ว อิอิ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 25-06-2010 22:08:49

หมอไม้ชอบอ้อนหมอติ๊บ เหอๆ
นึกภาพแล้วตลกอ่า
หมอไม้ตัวใหญ่ๆเที่ยวอ้อนหมอติ๊บเป็นเด็กๆ   o17

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 25-06-2010 23:04:59

มีความสุขในวันศุกร์ที่น้องแฮ็คมาอัพให้อ่าน 2 ตอนแหนะ  o13
แถมหมอไม้&หมอติ๊บยังหวานได้อีกนะคนเรา เฮ้อ อิจฉาซะแล้วสิ  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 26-06-2010 00:01:18

มาแวะดูเผื่อมีรอบดึก อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 26-06-2010 10:45:22

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-06-2010 17:46:50  

หวัดดีตอนเย็นก่อนเลิกงานคร้าบบบบบ

ไม่ได้มาอัพให้เลยวันนี้งานยุ่งมากๆ

ขอตัวไปรับหมอติ๊บก่อนนะคับบบ

ไว้มาอัพให้ตอนดึกๆ

วันนี้ก็หวานๆแค่นี้ไปก่อน  เพราะมีเท่าไหร่นายแฮคมันก็อัพหมดรวดเดียว

หวัดดีจ้าน้องหมอไม้
 สายๆวันนี้พี่แก้วเข้ามาดูเผื่อน้องแฮคคนขยันมาอัพแล้ว  เอ้ายังไม่มาเลย ไม่เป็นไร เดี๋ยวเย็นนี้เข้ามาใหม่
ว่าแต่ว่าตอนนี้น้องหมอไว้พุงไปกี่เซนต์แล้วจ๊ะ เพราะน้องหมอติ๊บขยันทำกับข้าว แถมมีฝีมืออีก
แต่พี่แก้วว่าที่อาหารอร่อยทุกมื้อ เพราะน้องหมอติ๊บใส่ชูรสรักเข้าไปทุกครั้งที่ทำนะ 
ชื่นชมในความรักความเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน ของน้องทั้งสองจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 26-06-2010 12:34:44

ว่างอ่าน แต่ไม่ว่างเม้นต์มานานมากมาย เหอะๆๆๆ
สวัสดีพี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บด้วยนะค่ะ
วันนี้ก็สนุกมากมายอีกตามเคย แล้วจะติดตามไปเรื่อยๆละกันเนอะ....^o^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 26-06-2010 13:14:27

หมอติ๊บกลับไปเที่ยวไหลเรือไฟมั้ยอ่ะ ที่นครพนม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 26-06-2010 18:04:37

ตายแล้ววววววววววววว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

มันตกอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-06-2010 18:55:13

เว็บต้นฉบับเน่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 26-06-2010 19:03:34

 :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:


้hackz โทษฐาน เว็บเน่า 5555



 +1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-06-2010 19:18:57

-ขอบคุงครับ เจ้รีบน

เว็บต้นบับ เข้าได้แล้ว

แต่กรรม ยังไม่มีตอนใหม่

รอต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 26-06-2010 19:20:13

 :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:


เอาให้พรุน ข้อหาหมั่นไส้  :jul3: :m20: :laugh: :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 26-06-2010 19:35:24

ได้แว่บมาอ่านจนจบซักที  :m19:


3-4ตอนหลังๆนี่หวานกันน่าดูเลยนะคะคุณหมอไม้คุณหมอติ๊บ
น่ารักดี  :-[
อ่านแล้วสดชื่นแจ่มใส  55+

(ชอบตอนที่คุณหมอสองคนให้ของขวัญกันที่ครบรอบ1ปี)

แต่คุณหมอไม้แก่ถึงขั้นหลงๆลืมๆแล้วเหรอเนี่ย ถึงได้ล็อกประตูขังคุณหมอติ๊บไว้ในห้อง 55+ (น่าสงสารคุณหมอติ๊บ)


 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-06-2010 22:29:09

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 26-06-2010 19:20:13  

:z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:


เอาให้พรุน ข้อหาหมั่นไส้  :jul3: :m20: :laugh: :pigha2:

อย่าให้ผมกด + ได้เชียว

ไม่งั้นเจ้ของผม เป็นพรุนแน่ อิอิ

ขอบคุงครับ ที่เม้นท์กัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 26-06-2010 23:23:36

 :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z10: :z10:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 27-06-2010 01:09:45

อ่านตอนใหม่แล้วสงสารหมอหน้าจืด  ทำฟันไปตั้ง 2 ชั่วโมง   :sad4:

อยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆจัง   :z13: :z13: หมอไม้รีบๆลงตอนใหม่เร็วๆเข้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 27-06-2010 12:47:25

มาทักทายหมอไม้&หมอติ๊บเช้าวันหยุดวันอาทิตย์ค่ะ
และมารอตอนต่ิอไปด้วยนะคะน้องแฮ็ค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 27-06-2010 13:01:14

น้อง hackz มายังเอ่ย  :m28:

 :กอด1: หมอติ๊บ หมอไม้ น้อง hackz  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 27-06-2010 13:14:08

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ค่ะ น่ารักทั้งคู่เลยนะเนี่ย คบกันมายาวนานมากมาย
อืม มีพี่ชายเค้าก็คบกับแฟนมา 14-15 ปีค่ะ ก็ได้แต่งงานกันไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วนี้เอง
ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะคบกันนานขนาดนี้ เพราะดูเขาสองคนก็ไม่ได้แสดงออกมารักกันหวานแหววอะไร
ติดที่พี่ชายจะเป็นคนโมโหร้ายด้วยซ้ำ แต่คิดว่าน่าจะเป็นความรัก ความผูกพัน และความเข้าใจที่สองคนมีให้กันมากกว่า
ถึงได้คบกันมายาวนานขนาดนี้ จนมีลูกด้วยกันแล้วนี่ ^^ พอมาอ่านเรื่องนี้เลยรู้สึกว่าน่ารักดีค่ะ
รู้สึกว่าหมอทั้งสองคนรักกันมาก เข้าใจกันมากๆ และเติมเต็มความรักให้กันตลอดเวลา น่ารักดีค่ะ
แล้วก็มาได้อ่านจนถึงตอนที่น้องชายของพี่ไม้เสียแฟนไปด้วยอุบัติเหตุก็ทำให้นึกถึงเพื่อนที่เรียนมหาลัยเดียวกันมา
เค้าก็เคยเล่าให้ฟังว่ามีแฟนอยู่คนนึงป่วยเป็นลูคิเมียแล้วเสียชีวิต เค้าก็ทำใจไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้รู้อะไรมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้เท่าไหร่
แต่ก็ทำให้เข้าใจว่าถ้าเราสามารถผ่านเรื่องร้ายๆชีวิตไปได้แล้วอยู่กับปัจจุบันก็จะทำให้ชีวิตเรามีความสุขและที่สำคัญก็จะมีความสุขเผื่อคนที่จากไปด้วย

รักกันนานๆนะคะ คุณหมอทั้งสอง ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-06-2010 13:25:10

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-06-2010 12:02:52  

อ้างจาก: sweetener ที่ 25-06-2010 11:44:35  

เดาถูกเหมือนกัน

อุดฟันสองชั่วโมง สงสารหมอบอย
มะเป็นไรนะหมอ เด๋วซิ่มโอ๋ๆให้

ผู้ชายชื่อจ๊ะโอ๋ น่ารักดีเนาะ

ตอนแรกก็งงกะชื่อนี้เหมือนกัน   หลังๆมารู้ว่ามันมีพี่สาว ชื่อ จ๊ะเอ๋   ก็เลยเกทครับซิ่มมม

อย่างนี้นี่เอง  ชื่อน่าเอ็นดูทั้งพี่ทั้งน้องเลยค่ะ

สวัสดีตอนบ่ายวันพักผ่อน มารอน้อง hackz อัพ

 :กอด1: หมอติ๊บ หมอไม้ น้อง hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-06-2010 19:00:13

ประจำเลย

จะเข้ามาอัพยามใด

เว็บบล๊อกต้นฉบับ เน่าทุกที

เป็นไรว่ะ

เซ็ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 27-06-2010 19:12:09

ตามอ่านมาสองวันแล้วค่ะ อ่านถึงตอน 48 ใกล้อ่านตามทันถึงตอนปัจจุบันแล้ว
ประทับใจเรื่องราวของคุณหมอติ๊บกับพี่หมอไม้มาก ๆ ค่ะ หมอติ๊บน่าจะเบญจเพสเหมือนเค้าป๊ะ? เดาอ่ะค่ะ
หมอติ๊บ.. สุดยอดมากค่ะ ขยันมาก ๆ เลย กตัญญูเป็นคนดีมากเลย น่านับถือมาก ๆเลยค่ะ แถมยังเป็นคนที่น่ารักสุด ๆ ไปเลย แบบนี้คนที่อยู่ใกล้ ๆ คงไม่มีคนไหนเกลียดหมอติ๊บแน่ๆ

พี่หมอไม้... ก็น่ารักแบบคำพูดที่ถ่ายทอดอะไรแบบนี้ค่ะ ดูเป็นคนอารมณ์ดี ยกเว้นตอนหึงนะคะ ฮ่า ๆ
 ถ่ายทอดเรื่องราวได้เห็นภาพตามมาก ๆ ค่ะ อ่านแล้วอินอ่ะ ตอนนี้ก็อินอยู่เลย เพราะยังอ่าน ๆ อยู่ค่ะ >//<

ขอให้รักกันอย่างนี้ไปนาน ๆนะคะ ประทับใจมากค่ะ อ่านแล้วคิดถึงตอนเด็ก ๆ ด้วย คิดถึงตากับยาย แก้มก็เป็นลูกอีสานเหมือนกัน อยากไปเที่ยวนครพนมนะเนี่ย ...ไม่ไกลกันเท่าไหร่ ปีนี้ไม่ได้ไปไหว้พระธาตุฯเลย

ขอบคุณพี่หมอไม้กับหมอติ๊บนะคะที่รักกันแล้วแบ่งปันเรื่องราวให้พวกเราได้อ่านกัน เกิดมาเพื่อกันและกันจริงๆ อิจฉานะเนี่ย

ขอบคุณน้องแฮ็คซ์ด้วยที่นำเรื่องนี้มาโพสต์ที่เล้าค่ะ ไปอ่านต่อแระ ปวดตา แต่อินมากจะไปอ่านต่อ อดไม่ไหวที่จะเม้นค่ะ

ฝากพี่หมอไม้กอด :กอด1:หมอติ๊บทีค่ะ  >//<              

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 27-06-2010 19:59:02

แอบย่องๆๆๆๆ เข้ามาดู

hackz ยังไม่อัพหรอจ๊ะ

เด๋วดึกๆ มาดูใหม่น๊า เชียร์อังกฤษรอหล่ะกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-06-2010 22:32:26

เวรกรรม ไม่ได้เชียร์บอลกับเขาบ้างเลย

เหอะๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 27-06-2010 22:37:32

มาทักทายน้อง hackz กับพี่คุณหมอๆ

ปล. ไม่ได้เชียร์บอลก็ดีนะคะ จะได้ไม่แอบเซ็งในบางที ฮ่าๆ - -"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 27-06-2010 23:05:08

 :z3: เจอไป 4-1
แอบเศร้าเลย  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 27-06-2010 23:32:55

 :m15: :m15:

เศร้าด้วยคน

 :o12: :o12:

ไว้อาลัยแด่อังกฤษ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-06-2010 08:36:56

 :z3:  แวะมาทักทายก่อนเริ่มทำงานในตอนเช้า  บรรยากาศน่านอนมากกกก

ขอแสดงความเสียใจกับแฟนอังกฤษ  เจอฤทธิ์เจ้าพ่อไทรโรคแบบติ๊บเข้าไป

( เชียร์ทีมที่คาดว่าจะชนะ  แต่ผลคลาดเคลื่อนทุกทีมเมื่อติ๊บเชียร์ )

เมื่อวันก่อนเชียร์อิตาลี  มาเมื่อคืนก่อนเชียร์เกาหลีใต้  เมื่อคืนเชียร์อังกฤษ  ผลโยกทุกทีมเลย

เคยห้ามแล้วว่าอย่าเชียร์กะผมมม เป็นไงละ 

แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็ไม่กล้าว่าอะคับ  ได้แต่อแอบหมั่นไส้อยู่ในใจ  เกรงใจเล็กน้อยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 28-06-2010 09:40:52

Hi Mr.Mike

You do update this story???

Fast you writting now!!!

Hackz

Ps. waiting to your story update...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-06-2010 10:02:54

hattrick เหมือนกันค่ะ

กรรมการตาถั่ว

แต่ครึ่งหลังเยอรมันเหนือกว่าจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 28-06-2010 10:41:02

อย่างนี้ถ้าหมอติ๊บคาดว่าจะเชียร์ทีมไหน หมอไม้ไซโคให้ไปเชียร์อีกทีมเลยค่ะ ทีมนั้นจะได้แพ้  :laugh5:

ว่าแต่เมื่อไหร่อัพตอนใหม่คร้า รออยู่นะ พี่น้อง  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 28-06-2010 11:00:53

หมอติ๊บศักดิ์สิทธิ์มากกกกกกกก
เชียร์ให้ตกได้ทุกทีม 555555555555555555+

หมอไม้ถ้าบรรยากาศน่านอนมาก น่าจะนัดกันหยุดนะ 2 คน จะได้หวีทกันอีกหลายๆที ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 28-06-2010 11:44:59

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

แอบมาอ่าน อยู่นาน กว่าจะได้เม้นไห้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-06-2010 12:41:49

แวะมาทักทายชาวเล้าช่วงเที่ยงๆ

แวะมาบอกว่าอัพเดทได้ละนะคับ  โทษทีพอดีก่อนนหน้านี้ผมอัพเดทที่เวบบลอคไม่ได้

ตอนนี้ได้ละเลยอัพให้ไปเรียบร้อยแล้ว

ฝากน้องแฮคจัดการด้วยนะ เดี๋ยวจะพยายามลงอัพเดทให้เรื่อยๆจะได้ไม่ขาดตอน

แต่ขาดช่วงบ้างก็ดีเห็นหลายคนบอกว่าตอนหลังๆมานี่หวานจนเลี่ยนซะเหลือเกิน

อ่ะ  เดี๋ยวคราวหน้ามาน้ำตาแตกกันอีกรอบซะทีดีมั้ย  ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 28-06-2010 13:09:21

 :5555:
เอาหวานมาแก้ช้ำในหน่อยก็ดีนะ หมอไม้
คู่อังกฤษ-เยอรมัน โดนไป 2 พัน  :m15:
อังกฤษโชคร้ายจริง ๆ เตะเข้า แต่กรรมการไม่ให้
เลยโดนยำซะเละช่วงครึ่งหลัง
 :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-06-2010 13:19:52

fanfic2010

เอาไอติมซักถ้วยมาบนหมอติ๊บให้เชียร์ทีมที่นายอยากให้แพ้

รับรอง  ได้แหงมๆ

ผมเจอมากับตัว  จนต้องซูฮกให้เขาจริงๆ

เชียร์ทีมไหน  แพ้ได้ทุกรอบจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-06-2010 13:22:58

มารอดูหมอไม้น้ำตาตก

เด๋วซิ่มส่งน้ำใบบัวบกไปให้ล่วงหน้าเลยนะคะ

ปล.หมอติ๊บชอบทานไอติมรสอะไรคะ จะได้เซ่นได้ถูก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 65+66 [อัพสายๆ]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 28-06-2010 14:03:14

งั้นให้หมอติ๊บซื้อหวยอย่างเดียวดีกว่ามั้งหมอไม้ดวงดีไม่มีตก  :laugh3: ดวงฟุตบอลไม่มีเลย แล้วทีมต่อไปจะเป็นทีมไหนน้อ  o22

รอ hackz เอาเรื่องมาลง  :call: :call:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ...กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 28-06-2010 14:30:51

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับ เราสองคน ตอนที่ 67 งอน... ง้อ...
12:03 28/6/2010

ผมกับติ๊บจึงนั่ง รถไฟฟ้ามาลงที่หน้าโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย แล้วเดินเข้ามาทางหน้าโรงพยาบาล

'' อ้าว  หมอติ๊บมาทำไรที่นี่คับ ''   เสียงไอ้หมอจ๊ะโอ๋ดังขึ้นจากทางด้าน หน้าร้านสะดวกซื้อหน้าโรงพยาบาลพอดี

'' อ่อ  พอดีไม่มีเรียนแล้วอ่ะคับ วันนี้ไม่ได้เข้าคลินิกด้วยเลยไม่รู้จะไปไหน ''  ตื๊บตอบยิ้มๆ

'' นึกว่าจะมาให้หมอไม้ทำฟันให้ซะอีก ''

'' อ๋อ ไม่ต้องแล้วครับ  คราวก่อนติ๊บโดนไป เกือบหกชั่วโมง  ไม่มีอะไรให้ทำแล้วคับ '' หมอติ๊บตอบหมอจะโอ๋เลี่ยงๆ

'' งั้นวันนี้ไปกินไอติมกับพี่ป่าว  กำลังจะ ไปหน้าม.ไปกินไอติมกันมั้ย ''  โห  ดูมันไม่เกรง ใจกันมั่งเลย ยืนคุมอยู่ทั้งคนนี่อะ

'' ขอบคุณคับ  แต่ติ๊บคงไม่ไหวแล้วอะพี่หมอ  กิน มาจากใต้ตึกคณะเรียบร้อยแล้วคับ ทานให้อร่อยนะคับ ''   ติ๊บปฏิเสธไอ้ หมอหน้าเข้มไปทำเอาผมดีใจสุดๆ

แล้วผมกับติ๊บก็เดินจากหมอจ๊ะโอ๋มาอยู่ที่แผนก  ติ๊บ นั่งเล่นคอมที่ห้องพักแพทย์ในขณะที่ผมก็ทำงานในช่วงบ่ายๆจนได้เวลาเลิกงาน เอาในตอนค่ำๆ
 
ผมเดินมาถอดหมวก ถอดถุงมือ  ถอดเสื้อกาวน์  และล้างไม้ล้างมือที่ห้องพักแพทย์ซึ่งตอนนี้ก็พบว่าติ๊บ กำลังคุยกับหมอกิ๊กอย่างออกรสออกชาติ  จะเม้าท์อะไร ผมลับหลังหรือเปล่าก็ไม่รู้

'' เม้าท์อะไรลับหลังรึเปล่านี่  สองคนนี้ ''  ผมเอ่ยแซวหมอกิ๊กกับหมอติ๊บ

'' เปล๊า... ''  หมอ กิ๊กปฏิเสธเสียงสูงปรี๊ดด

'' โห ท่าทางจะไม่ได้เม้าท์จริงๆด้วย  ปฏิเสธ ซะเสียงสูงเลย '' ผมตอบพร้อมกับขำอาการหมอกิ๊ก

'' ไม่มีอะไรหรอกหมอไม้  คิดมาก  เนอะน้องติ๊บเนอะ '' หมอกิ๊กหันไปขอคะแนนสนับสนุนจากหมอติ๊บ

'' คับ  ยังไม่ได้เม้าท์อะไรเลยพี่ไม้  อย่าร้อนตัวซิ ''  ติ๊บ ตอบขำๆ

'' แล้วเย็นนี้มีโปรแกรมไปไหนกันป่าวสองคนนี้อ่ะ '' หมอกิ๊กเอ่ยพร้อมกับเงยหน้ามาขอคำตอบจากผม

'' ก็ไม่มีโปรแกรมไปไหนนิ  เลิกงานแล้วก็ กลับห้อง  กิ๊กจะชวนไปไหนเหรอ ''

'' ก็วันนี้แบบว่าอยากกินหมูกะทะอ่ะ  เราไม่ ได้กินหมูกระทะกันตั้งนานไปกินหมูกระทะกันเหอะ '' ผมหันไปมองหน้าติ๊บเพื่อขอคำตอบ

'' ไปกับพี่กิ๊กก็ได้คับพี่ไม้  เราก็ไม่ได้ กินหมูกระทะกันมาตั้งนานแล้วด้วย ''

'' เอาดิ ไปก็ไป ว่าแต่ไปกินกันสามคนเหรอผมถามกิ๊ก ''

'' ก็ว่าจะชวนหมอจ๊ะโอ๋ไปด้วยอะ ''  หมอกิ๊กบอกก่อนเดินไปเก็บข้าวของลง กระเป๋า

แล้วเราสามคนก็ขับรถออกมาจากโรงพยาบาลหาวิทยาลัยมุ่งหน้าสู่ร้าน หมูกะทะที่อยู่ทางด้านข้างของมหาวิทยาลัยซึ่งแถวนี้มีร้านหมูกะทะอยู่หลาย ร้านให้เราเลือกกันทีเดียว

เรามาถึงร้านกันตอนทุ่มครึ่ง  นั่งได้ซัก พักรถเก๋งคันงามของหมอจ๊ะโอ๋ก็จอดหน้าร้านเรียบร้อย ผมเคยบอกแล้วว่าไอ้หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มนี่ดูเหมือนจะเป็นคนมีฐานะเอาพอสมควร เพราะตอนนี้มันก้าวลงมาจากบีเอ็ม ซีรี่ส์3 รุ่นล่าสุด ในตอนนั้นเลยทีเดียว  ป้ายแดงซะด้วยย
 
'' โทษทีคับรอกันนานมั้ยอะ ''  หมอ จ๊ะโอ๋เอ่ยทักทายพวกผมทั้งสามคนซึ่งนั่งกันอยู่ทางด้านหน้าๆของร้านหมูกระทะ

'' ก็ไม่นานหรอกเพิ่งมาถึงนี่แหละ  หิวป่าว ''  หมอกิ๊กเอ่ยถาม

'' ก็นิดนึง ''  หมอจ๊ะโอ๋ตอบก่อนลงนั่งตรงข้ามผมกับติ๊บ

แล้วคืนนี้ผมก็สังเกตเห็นความสนิทสนมกันระหว่าง หมอจ๊ะโอ๋กับหมอติ๊บซึ่งคอยพูดจาหยอกล้อเย้าแหย่กันบ่อยๆ  ตลอด จนการหมั่นยื่นอาหารให้กันบ่อยๆของทั้งสองคน อาจจะเป็นเพราะว่าทั้งสองคนมีโอกาสได้ทำงานที่เดียวกันได้คุยกันแทบทุกวัน จึงทำให้ตอนนี้ทั้งสองคนดูสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย

'' หมอติ๊บกินเยอะๆนะจะได้ตัวโตๆ ไว ''  หมอจ๊ะโอ๋บอกก่อนยื่นหมูที่ย่างจนสุก เรียบร้อยให้ติ๊บ

'' ขอบคุณคับ  แต่พี่ไม้ชอบล้อติ๊บว่าติ๊บ ไม่โตไปกว่านี้แล้วละ ''  ติ๊บ บอกพลางหหันมาจิกกัดผมหนึ่งที

'' ไม่โตขึ้นก็กินเยอะๆไงคีบพี่ว่าตื๊บตัวเล็กไปนิดนะ  '' 

'' กินเยอะๆเดี๋ยวพุงกางติ๊บก็ขายไม่ออกพอดี  ''

'' ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่รับเลี้ยงเอง  ฮ่าๆ ''  หมอจ๊ะโอ๋นี่มันแรงได้อีกแฮะ  ดูมันพูดจามิได้เกรงกลัวบุคคลผู้เป็นเจ้าของติ๊บที่นั่ง หัวโด่อยู่ตรงนี้เลย  มิหนำซ้ำไอ้ตัวเล็กก็พลอยสนุก สนานไปกับเค้าด้วยซะงั้น

เอ  หรือว่าการนิ่งเฉยแบบนี้จะทำให้ไอ้หมอ หน้าเข้มนี่ได้ใจกันหว่า 

หลังจากเราอิ่มหนำกันจนเรียบร้อยจากหมูกระทะรสเด็ดแล้ว  หนึ่งคุณหมอกะหนึ่งว่าที่คุณหมอเดินไปตักขนมหวานกับไอติมกันสองคนปล่อยให้ผมกับกิ๊กนั่งเฝ้าหมูกระทะซะงั้น

'' ไอ้หมอจ๊ะโอ๋นี่มันดูท่าจะชอบน้องติ๊บเขาจริงจังเนอะ  แกว่ามั้ย ''  หมอ กิ๊กเอ่ยถามผมหลังจากที่มองไปยังทั้งสองคน

'' ก็ประเจิดประเจ้อซะขนาดนั้น ''  ผมบอกห้วนๆอย่างอารมณ์เสียแล้วละ

'' ก็มันชอบของมัน ตั้งแต่คราวที่แกพามันไปกินเลี้ยงวันเกิดชั้นนั่นแล้ว ''

'' อืม  ก็พอจะดูออก ''  ผม บอกก่อนมองไปทั้งสองคนที่กำลังช่วยกันตักไอติมอย่างหมั่นไส้

'' แล้วแกคิดว่าไงวะ  ถ้าเค้าสองคนจะชอบกัน จริงๆ ''

'' จะว่าไงได้เรื่องแบบนี้ต้องให้เจ้าตัวเขาเป็นคนตัดสินใจเว้ยย  ''  ผม บอกก่อนตัดบทเดินออกมาจากหมอกิ๊กก่อนระงับความโกรธด้วยการไปหาผลไม้มากิน
 
ผมกลับมานั่งที่ โต๊ะแล้วทั้งสองคนก็กลับมาพร้อมไอติมสี่ถ้วยสำหรับสี่คน  ติ๊บ ยื่นไอติมมาให้ผมที่เริ่มทำหน้าปั้นปึงแบบคนไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก

'' หมอไม้จะรับอะไรเพิ่มอีกมั้ยคับ ''  หมอจ๊ะโอ๋เอ่ยถามขึ้นเมื่อบรรยากาศใน โต๊ะเริ่มเงียบเพราะแต่และคนเริ่มอิ่มกันเต็มที่แล้ว

'' อ่อ  ไม่ไหวละคับ  เชิญ หมอจ๊ะโอ๋ตามสบายเลยย ''

'' ไม่ไหวเหมือนกันละคับ  กิ๊กละเอาอะไรมั้ย ''

'' พอแล้วอิ่มแล้ว  เดี๋ยวอ้วน ''  กิ๊กบอกพอแต่มือยังตักไอติมเข้าปากไม่มี วี่แววว่าพอตามที่บอกแต่อย่างใด

'' งั้นผมเรียกเชคบิลล์เลยนะ '' หมอจ๊ะโอ๋บอกก่อนออกตัวเป็นเจ้ามือเลี้ยงหมูกระทะพวกผมในมือนี้

ก่อนเราทั้งสี่คนจะแยกย้ายกันกลับ  ทิ้ง แต่ความไม่พอใจให้ผมเก็บไปเป็นของฝากในคืนนั้นแต่เพียงผู้เดียว
 
'' พี่ไม้เป็นอะไรรึเปล่าคับวันนี้ดูทำหน้าบึ้งตั้งแตอนกินหมูกระทะแล้ว ''  หมอติ๊บเอ่ยถามขึ้นเมื่อเราสองคนมาถึง ห้องพัก

'' เปล่าซะหน่อย  แค่ไม่พอใจที่เห็นติ๊บกับ หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มนั่นสนิทสนมกันเกินไปแล้ว ''

'' อะที่แท้ก็หึงติ๊บนี่เอง ''  ติ๊บ เดินมาเกาคางผมยังกะเป็นแมวเหมียวซะงั้น  (Hackz เหมี๊ยว.. เหมี๊ยว...)

'' ก็รู้นี่ว่าหึงแล้วทำให้หึงทำไมอ่ะ ''  ผม ไม่วายปั้นหน้าดุต่อไป

'' คับแต่พี่ไม้ก็รู้อยู่แล้วนี่นาว่าระหว่างติ๊บกับพี่หมอจ๊ะโอ๋ไม่มีทางเป็น อะไรได้มากกว่าพี่น้องกัน ''

'' ติ๊บไม่คิดแต่ไอ้หมอนั่นคิดนี่นา ''  ผมตอบแบบไม่สบอารมณ์นัก

'' คับพี่หมอเค้าอาจจะคิดแต่ติ๊บก็เคยบอกพี่ไม้ไปแล้วนี่นา ว่าคนอื่นจะคิดกับติ๊บยังไงติ๊บไม่รู้ แต่ที่แน่ๆติ๊บรู้ใจตัวติ๊บเองดีว่าติ๊บรักใคร ชอบใคร ''  ติ๊บตอบผมก่อนเดินตึงๆไปเข้าห้องน้ำอาบ น้ำไปเรียบร้อยทิ้งความขุ่นข้องใจไว้ให้ผมคนเดียว  และ จากคืนนั้นก็ทำให้ผมกับติ๊บคุยกันน้อยลงอาจจะเพราะติ๊บคงยังโกรธผมอยู่แน่ๆ ที่หึงเจ้าตัวแบบไม่มีเหตุผลอีกแล้ว  ก็ใครจะไปทนได้ ละ แต่คงไม่ดีแน่ๆถ้าจะให้เจ้าตัวเล็กงอนผม  เดี๋ยว จะอด….หลายๆอย่าง  ง้อดีกว่า…

หลังจากเจ้าตัวเล็ก อาบน้ำอาบท่า และออกมาในชุดนอนเตรียมพร้อมจะอ่านหนังสืออยู่บนโต๊ะหนังสือเรียบร้อยแล้ว  ผมเดินอ้อมไปทางด้านหลังกอดรวบคอเจ้าตัวเล็กไม่ให้ดิ้น หนีหรือขัดขืน  ก่อนก้มลงไปหอมแก้มใสนั้นเบาๆหนึ่งที

'' โกรธ พี่หรือเปล่า ''  ผม ถามเบาๆข้างหูเจ้าตัวเล็ก

'' ไม่โกรธหรอกคับ  รู้ว่าพี่ไม้ไม่ชอบให้ ติ๊บใกล้ใครแบบนี้อยู่แล้ว ''  ติ๊บบอกโดยไม่สนใจผม

'' ก็พี่หวงติ๊บนี่นา  ไม่อยากให้ติ๊บใกล้ ใครนอกจากพี่คนเดียว ''

'' แต่ชีวิตจริงเราทำแบบนั้นไม่ได้นะคับพี่ไม้  ติ๊บ ยังต้องอยู่ร่วมกับคนอื่น  ยังต้องมีเพื่อน  ยังมีงานที่ต้องร่วมกันทำกับคนอื่นๆอีกนะ  ถ้าพี่ไม้คิดแต่จะกักขังติ๊บไว้ด้วยความหวง  ด้วย ความห่วงใยแบบนี้  ติ๊บว่ามันไม่ใช่อ่ะ  มันเป็นแค่ข้ออ้างของคนเห็นแก่ตัวหนึ่งคนเท่านั้นเอง '' (Hackz โดน)

'' อ่าว  ทำไมติ๊บพูดแบบนั้นละ ''

'' ก็พี่ไม้ลองคิดดูซิคับ  ติ๊บเองก็รู้สึก กับพี่ไม้ไม่ต่างจากพี่ไม้รู้สึกกับติ๊บ  แต่ติ๊บไม่ เคยหึงหวงไม่เคยงอน  เพราะติ๊บเชื่อใจและให้เกียรติ คนที่ติ๊บรักมากพอว่าจะไม่ทำให้ติ๊บผิดหวัง  ในขณะ ที่พี่ไม้ไม่เคยมีความเชื่อใจให้ติ๊บเลย ''  โห  อุตส่าว่าจะ ง้อแต่โดนใส่กลับมาเป็นชุด  ทำไงดีละคราวนี้  หมอไม้โดนอีกแล้ววววว

'' คับ  พี่ยอมรับผิดพี่ขอโทษ  ต่อไปมันจะไม่เกิดขึ้นอีก  พี่ผิดไปแล้ว  ดีกันนะ ''  ผมยื่นนิ้วก้อยไปง้องอน  แต่ เจ้าตัวนิ่งเฉย

'' ติ๊บคร้าบบ  พี่ขอโทษ  ขอ โทษที่พี่หวง  ขอโทษที่พี่ห่วง  ขอ โทษที่พี่หึงติ๊บ '' ผมบอกพลางตีบทเศร้าทำหน้าจ๋อย  และเจี๋ยมเจี้ยม

เจ้าตัวยังคงนิ่งและหยิบตำรามาอ่านทั้งๆที่วันนี้ เพิ่งเปิดเทอมวันแรกเอง  คงแกล้งอ่านซะมากกว่า  เมื่อผมรู้ทันก็ไม่รอให้เจ้าตัวได้แกล้งผมต่อไปอีกได้  ผมช้อนร่างบางขึ้นอุ้มและวางลงบนเตียงจัดการทันที  ฮึๆ  อยากงอนดีนัก  ต้องเจอ( บท ) รักซะให้เข็ด…
…> TBC

Writer: dr.mike
Verified: Hackz

ปล. พี่ไม้ช่วยบรรยายลักษณะรูปหน้าของพี่จ๊ะโอ๋ที.. เท่าๆ ที่อ่านมาแกคงจะน่ารักจัง ยิ่งบอกว่าหน้าเข้ม ยิ่งชอบ โอ้วววว... กราบขอบพระคุณ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 28-06-2010 14:39:51

อย่างว่าแหละแฟนออกจะน่ารัก รังสีหึงและหวงแผ่ปกคลุมทุกอาณาบริเวณ :เฮ้อ:
ถึงจะหวานยังไงก็ไม่เกี่ยงนะคะคำว่าเลี่ยนไม่ค่อยระคายแต่หากมีน้ำตาเนี่ย :serius2:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 28-06-2010 14:56:23

555+

ง้อแบบนี้บ่อย ๆ มีหวังระบมไปทั้งคืนแน่ ๆ อิอิ

ขอบคุณนะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 28-06-2010 15:24:07

ง่ะ ไงหละหมอไม้หึงจนหมอติ๊บงอนเลย
ดีนะรีบง้อซะก่อน อิอิ :really2:

ว่าแต่ display รูปใครคะเนี๊ย หมอติ๊บแนวตี๋ๆนี่นา ไม่เข้มแบบนี้อะ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 28-06-2010 15:31:10

หมอติ๊บงอนแล้วเจอหมอไม้ง้อแบบนี้ซะงั้น ^^
แต่ก็น่าหึงหมอจ๊ะโอ๋อยู่หรอกค่ะ ฮ่าๆ
หมอไม้ไม่ยอมประกาศตัวซักทีนี่นา  o18

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-06-2010 15:56:32

อีกแล้วนะหมอไม้

ไม่เคยจะเชื่อใจหมอติ๊บเลย

อยากให้หมอติ๊บงอนนานๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-06-2010 16:03:44

 :m25:  งะ  โดนว่าอีกละ  ก็ตอนนั้นมันก็หึงๆอะ 

มาทักทายตอนบ่ายบรรยากาศน่านอน ( อีกแว้ว )

มาเปลี่ยนรูปอวาตาร์ด้วยเพราะรูปเมื่อกี้มีเสียงคนบอกว่าหล่อเกินความเป็นจริงไปนิดนึง

พยายามจะอัพให้ไปล่วงหน้าหลายๆตอน

แต่เวปที่ผมทำบลอคช่วงนี้มันล่มบ่อย  ไงก็อย่าเพิ่งเสียอารฒณ์กันซะก่อนละ

ไว้จะมาอัพเดทความหวานเรื่อยๆคับ  แต่เท่าที่ดูจากสตอคต้นฉบับ  ความหวานมันยังไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลยยยย

แต่พอตอนท้ายๆเดี๋ยวได้เสียน่ำตากันเป็นวรรคเป็นเวรแน่ๆ  แต่ช่วงนี้ทนเลี่ยนไปก่อนน่ะคร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 28-06-2010 16:24:28

ไม่เคยเลี่ยนเลยนะครับ
ทำไมมีเสียน้ำตาด้วยล่ะ ไม่อยากปวดตับอ่ะ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-06-2010 16:26:06

^
^
ซิ่มว่านะ คนที่น้ำตาตกอ่ะ หมอไม้แน่ๆ  

อวาตาร์รูปนี้ดุจังเลย

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-06-2010 17:29:58

มาทักทายรอบเย็นก่อนเลิกงาน

เมื่อซักครู่มีโฮกาสได้ทำคนไข้หนึ่งคน 

เลื่อนนัดหมอมาตั้งหลายที  แถมวันนี้มาก็สายจากนัดตอนสองโมง   มาถึงนี่สามโมงเป๊ะๆ

หมอจัดฟันให้ก็บ่นว่าเจ็บ  ตึง  เมื่อไหร่จะเสร็จซะทีหลายปีแล้วยังไม่เสร็จ

(ในใจก็เถียงว่ามันจะบ่นทำไมก็ไม่มาตามนัดเองนี่หว่า )

ก่อนกลับยังมีคอมเพลนว่าผมเป็นหมอฟันที่มือหนักที่สุดในโลก

( แม้จะแอบคิดค้านในใจว่า  มันเคยไปหาหมอฟันคนอื่นด้วยเหรอวะ  )

และเท่านั้นยังไม่พอคับทุกท่านยังทำร้ายจิตใจผมด้วยคำพูดสุดท้าย
.
.
.
.
.
.

ทำฟันมือหนักซะขนาดนี้เย็นนี้เค้าคงทานข้าวไม่ได้ 

ปวดฟันทำกับข้าวไม่ไหว  ฝากท้องไว้กับนมเปรี้ยวอีกซักคืนแล้วกันot

ก่อนเดินเชิ่ดๆออกไปจากคลินิค  แล้วเชิ่ดค่ารักษาไปเรียบร้อย  จะจัดการกับคนไข้รายนี้ยังไงดีเนี่ยยยย

เพราะคนไข้ที่ว่า  เขาชื่อ..หมอติ๊บ..

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 28-06-2010 17:47:55

คงเป็นคนไข้คนแรกและคนเดียวที่หมอ(ไม้)ฟัน กลัวและเกร็งที่สุด  :m20:

ปล๊ : หมอติ๊บต้องให้ได้อย่างงี้สิ อย่างงี้สิ o13

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 28-06-2010 17:51:19

:laugh: หมอติ๊บได้อีกอะค่ะ
ตอนแรกหนูก็นึกว่าคนไข้รายนี้แอบแรงนะเนี่ยยยย พอเห็นเฉลย โอ๊ววว ^0^
ชอบจังที่หมอไม้บอกว่า เดินเชิ่ดๆแล้วยังเชิ่ดค่ารักษาด้วยเนี่ย 555

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-06-2010 18:00:19

อ้างจาก: hackz ที่ 28-06-2010 17:53:01  

หวัดดีจ๊ะ

เข้ามาดูคำตอบ แต่ก็ไม่มีคำตอบ

ใจร้ายอ่า พี่ไม้ ผมถามพี่ไม้ทำเป็นไม่สนใจนะ ใน ปล. ตอนที่ 67 น่ะ

พี่ก็ไม่รูจะบอกยังไงหว่าน้อง  รู้แต่ว่ามันหน้าเข้มๆไว้หนวดไว้เคราไม่เหมาะกับการเป็นหมอเอาซะเลย

และที่แน่ๆ  มันหล่อน้อยกว่าพี่วะ  อันนี้คอร์นเฟิร์ม

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 28-06-2010 19:08:11

ค่ารักษา จ่ายส่วนตัวที่บ้าน หุๆๆ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 28-06-2010 19:13:15

5555 คนไข้ขึ้นหิ้งบูชาแท้ๆ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 28-06-2010 19:25:31

พี่หมอไม้นี่แหละ หุงเขาดีนัก บอกรักเขาสักคำยังไม่เคย เชอะะะะะะะะะ >.<

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-06-2010 19:56:34

8 อาชีพที่ผู้ชายอยากทำ..ที่สุด (18++)

ก่อนอ่านให้แน่ใจว่าคุณอายุ 18+.....

 

1. นักปีนเขา เพราะความใฝ่ฝัน ของนักปีนเขา คือ จุดสุดยอด และเขามักไม่ไปคน เดียว

2. นักยิมนาสติก เพราะทุกท่าของเขาล้วนมีคะแนนเสมอออเขาอาจจบด้วยท่าตีลังกาหลังเหยียดตรงสองรอบ
แถมเกลียวอีกครึ่งรอบให้คุณหวาดเสียวเล่นและถ้าคุณเจอนักยิมนาสติก ลีลา ล่ะก็ ว๊าว...ว....ว.

3. นักกอล์ฟ  เพราะเขาสามารถตี ได้ถึง 18 หลุม ในวันเดียว

4.นักฟุตบอล เพราะคุณจะเลิกกังวลเรื่องเขาจะยิงเข้าทาง ประตูหลังไปได้เลย

5.นักเต้นรำ   เพราะเขาจะถาม คุณก่อนเสมอว่า "ชอบจังหวะไหนครับ" ถ้าคุณ ชอบแทงโก้ก็บอกได้หรือจะเอานุ่มนวลแบบ  วอลซ์ ก็ไม่เลว

6. นักรักบี้    ลีลาการปล้ำของเขาสะใจอย่าบอกใคร

7. นักว่ายน้ำ      มีให้เลือกหลายท่า ทั้งท่ากบ ท่าฟรีสไตล์ กรรเชียงหรือ ผีเสื้อ

8. หมอฟัน      เพราะหมอฟัน มักจะถาม คุณด้วยความห่วงใยเสมอว่า   "เสียวไหมครับ"



ชอบอาชีพไหนก็เลือกได้ตามใจชอบเลยนะจ๊ะ  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 28-06-2010 19:58:40

555 มาขำเฉยๆ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 28-06-2010 20:14:24

อื่ม สุดท้ายได้ commended ซะที
ได้อ่านทันชาวบ้าน ชาวช่องเข้าสักที....

หลังจากติดตามผ่าน 1 เวป แล้วก็มาติดตามต่อ อีก 1 เวป
สองวันทำให้ผมสายตาสั้นขึ้นอีก 50.....

ขอบคุณสำหรับบันทึกความทรงจำดี ๆ
อ่านไปก็ยิ้มไป
กลับมาอ่านตอนหลัง จากพาพ่อแม่ไปสู่ขอลูกชายชาวบ้านเขา ก็ตกใจ .......... เกิดไรขึ้น "เราเลิกกันเหอะ" ใจหายเลย
แต่ก็อ่านต่อไป....

แต่ก็นะ สองปีแห่งความสุข

เป็นกำลังใจให้ครับ .....เพราะชีวิตของทั้งสอง เหมือนกับชีวิตคู๋ของผม ที่ใช้ชีวิตร่วมกันมาตลอด 12 ปีแล้วครับ

คงเป็นหน้าที่ ที่ทุกครั้งที่ต่อ net ก็จะต้องเข้ามาดูความคืบหน้า......
เป็นกำลังใจให้อีกครั้งคร๊าบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 28-06-2010 20:15:18

เอ่อ = =" ข้อ 8 ขอผ่าน 555

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-06-2010 21:04:44

หึงได้ตลอด หวงอยู่คนเดียวนี่แหละ ^^

เด๋วไปเชียร์ อัศวินสีส้มก่อนน๊า

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 28-06-2010 21:09:36

อ่า  เคยเจอแล้วมุขนี้

เค้าว่า  8อาชีพของผู้ชายที่ผู้หญิงใฝ่ฝันอยากได้เป็นแฟน

ขอ หมอฟันได้ไหมค่ะ  ยิ่งหมอฟันที่ชื่อ  มอ-ไอ-ไม-ไม้โท-ไม้

 :laugh:  หมอติ๊บอนุญาติป่าวน้อ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 28-06-2010 21:28:12

ในที่สุดก็ตามอ่านทันซะที ^^
สามวันที่ตามอ่านเรื่องนี้สนุกมากค่ะ หวานมากมายเลย ซึ้งด้วยประทับใจมาก
แต่มาไม่ทันดูรูป ตอนนั้นหนูไปอยู่หลังเขาที่ไหนมา T^T
ตอนที่ 67 พี่ไม้ขี้หึงอีกแระ แต่วิธีง้อ .....  >//<

คนไข้พิเศษคนนี้ของพี่ไม้น่ารักจัง ฮ่าๆ

ส่วน 8 อาชีพที่ ผช อยากทำ ขอผ่านนะคะ เพราะหนูไม่ใช่ผช - -"
 
รอตอนต่อไปด้วยใจจดใจจ่อค่ะ อยากรู้ว่าที่หักมุมตอนโน้น ที่บอกว่า "เราเลิกกันเถอะ" คืออะไรค๊า???
ค้างคาใจมาก  :z3:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 28-06-2010 22:02:29

อ้างจาก: dr.mike ที่ 28-06-2010 13:19:52  

fanfic2010

เอาไอติมซักถ้วยมาบนหมอติ๊บให้เชียร์ทีมที่นายอยากให้แพ้

รับรอง  ได้แหงมๆ

ผมเจอมากับตัว  จนต้องซูฮกให้เขาจริงๆ

เชียร์ทีมไหน  แพ้ได้ทุกรอบจริงๆ

งั้นฝากถามหมอติ๊บหน่อยว่า คู่บอลคืนพรุ่งนี้ (29/06/10) ระหว่าง
1) บราซิล vs ชิลี
2) สเปน vs ปอร์ตุเกส

หมอติ๊บเชียร์ทีมไหน หุหุหุ จะได้ไปเชียร์ทีมตรงข้าม 5555
ถ้าได้เงินมาแล้ว จะซื้อไอติมสเวนเซ่นมาส่งให้ถึงที่ รพ. เลย
ตอนนี้ สเวนเซ่น ออกรสชอคโกแลตมาใหม่ด้วย สนมั้ย? หมอติ๊บ
อิอิอิ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 28-06-2010 22:40:01

ไงล่ะหมอไม้ หึงได้หึงดี  เอ่อว่าแต่ว่าวิธีง้อแบบประชิดตัวของหมอไม้น่ะ ขณะง้อใช้กลยุทธใดบ้าง และได้ผลอย่างไร ตอนหน้าขอรายละเอียดด้วยจ้า
บังเอิญมีนิสัยสอดรู้เรื่องคนอื่นจ้า

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 28-06-2010 22:49:33

ถ้าเป็นแฟนกัน...แต่ไม่เชื่อใจกัน แล้วจะเป็นแฟนกันไปทำไม

รักกัน....แต่ไม่มั่นใจในตัวคนรัก.....แล้วมันจะมีความสุขไหม???

คนเราควรตระหนักไว้ว่า.....

การมีคนรัก หรือมีใครให้เรารัก และรักนั้นทำให้เรามีความสุข นั่นแหละคือความรัก

.........ไม่ใช่ความเห็นแก่ตัว!!!!

อ้างจาก: dr.mike ที่ 28-06-2010 17:29:58  

เมื่อซักครู่มีโฮกาสได้ทำคนไข้หนึ่งคน 

เลื่อนนัดหมอมาตั้งหลายที  แถมวันนี้มาก็สายจากนัดตอนสองโมง   มาถึงนี่สามโมงเป๊ะๆ

หมอจัดฟันให้ก็บ่นว่าเจ็บ  ตึง  เมื่อไหร่จะเสร็จซะทีหลายปีแล้วยังไม่เสร็จ

(ในใจก็เถียงว่ามันจะบ่นทำไมก็ไม่มาตามนัดเองนี่หว่า )    >>>  ลองพูดออกมามีหวังนั่งๆอยู่แล้ววูบ...แน่ๆ อิๆๆๆ  :laugh:

ก่อนกลับยังมีคอมเพลนว่าผมเป็นหมอฟันที่มือหนักที่สุดในโลก

( แม้จะแอบคิดค้านในใจว่า  มันเคยไปหาหมอฟันคนอื่นด้วยเหรอวะ  ) >>>> 555555.... คิดเหมือนกัน  

และเท่านั้นยังไม่พอคับทุกท่านยังทำร้ายจิตใจผมด้วยคำพูดสุดท้าย
.
.
.


ทำฟันมือหนักซะขนาดนี้เย็นนี้เค้าคงทานข้าวไม่ได้ 

ปวดฟันทำกับข้าวไม่ไหว  ฝากท้องไว้กับนมเปรี้ยวอีกซักคืนแล้วกันot 

ก่อนเดินเชิ่ดๆออกไปจากคลินิค  แล้วเชิ่ดค่ารักษาไปเรียบร้อย  จะจัดการกับคนไข้รายนี้ยังไงดีเนี่ยยยย

เพราะคนไข้ที่ว่า  เขาชื่อ..หมอติ๊บ..

เพิ่งเคยเห็นตอนหมอติ๊บมี ART ประทับร่าง กร๊ากๆๆ
จะสงสารพี่ไม้ดีไหมเนี่ย เหอะๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-06-2010 22:51:24

 :laugh: o18

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 29-06-2010 02:22:36

 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-06-2010 11:14:40

hack  รู้แล้วละว่าชอบคนเข้มๆมีหนวดมีเครา  แต่เก็บอาการนิดนึงก็ได้แล้ว

พี่อัพให้ล่วงหน้าไปตั้งหลายตอนแล้วไมไม่มาอัพซะทีละ  แฟนคลับเขารอตั้งนานแล้ว

ขาดช่วงไปหลายวัน   พอมาอัพทีมีเท่าไหร่ก็อัพลงไปหมดทีเดียว  แบบนี้พี่ก็อัพให้ไม่ไหวหรอกนะน้อง

ทยอยๆอัพไปทีละหน่อยๆดีกว่ามั้ย

เพราะพี่อัพลงให้ไปล่วงหน้าหลายๆตอน  เวลาแฮคจะอัพก็เอาอัพตูมมมทั้งหมดทีเดียว

ไม่รู้อ่ะ  แต่พี่ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้  อยากค่อยๆทยอยอ่านทีละตอนๆแบบต่อเนื่อง

ฟังความคิดเห็นของแฟนคลับไปทะละตอนๆ  น่าจะโอเคกว่า

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 67 งอน... ง้อ... [อัพบ่าย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-06-2010 11:53:23

อะจ๊ากกกกก  ซิ่มหายใจมะออกทันที

หมอจ๊ะโอ๋มีหนวดมีเครา

ทำไมมันแตกต่างกับชื่อแบบนั้นแหละคะ

ชื่อออกจะน่ารักน่าทะนุถนอม

แล้วเพื่อนๆก็เรียกชื่อเต็มๆกันหรือคะ หมอไม้

หัวข้อ: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][-]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 29-06-2010 12:08:37

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 68
14:51 28/6/2010

สัปดาห์สำหรับการรับน้องใหม่และการเปิดเทอมใหม่ เป็นไปด้วยความอบอุ่นสนุกสนาน  พิธีการไหว้ครูสำหรับนิสิตใหม่ผ่านไป  เสียดายนะที่ผมไม่ใช่นิสิตของที่นี่เลยไม่มีโอกาสได้รับรู้ถึงความศักดิ์สิทธิ์ของพิธีการไหว้ครูของมหาวิทยาลัยแห่งนี้

ตอนนี้งานของผมก็ยังคงหนักหน่วงเหมือนเคย ออกจะหนักขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำเพราะมีหมอหลายคนลาไปเรียนต่อกันในขณะที่ผมยังคงรอต่อไปอย่างลางเลือน  หมอติ๊บช่วงนี้คงเริ่มเรียนหนักบ้างแล้วเพราะในรายวิชาหลายๆวิชาเริ่มเป็นวิชาพื้นฐานในทางการแพทย์แล้วเช่นวิช่ากายวิภาคศาสตร์  สรีระวิทยา และอีกหลายๆวิชาที่เทอมนี้คนที่เรียนทางสายการแพทย์จะรู้ดีว่าเป็นจุดหักเหของการเรียน  เพราะแต่ละคนจะได้รู้ว่าตัวเองชอบหรือไม่ชอบพร้อมหรือไม่พร้อม ที่จะเรียนในวิชาชีพแพทย์มาถึงตอนนี้ผมขอแอบหยิบยกบางตอนจากไดอารี่ของติ๊บมาให้ทุกคนได้อ่านกันนะคับ  หวังว่าคงจะเป็นที่ชื่นชอบ  กับงานเขียนของหมอติ๊บ

…..หนึ่งปีสำหรับเด็กตัวเล็กๆลูกกำพร้าพ่อแม่หนึ่งคนที่แบกความหวังของย่า ป้า  และตัวติ๊บเอง  จากบ้านป่ามาอยู่ในดินแดนที่แสนไกลแห่งนี้เพียงลำพัง  สำหรับการเรียนหนึ่งปีที่ผ่านมาติ๊บเหน็ดเหนื่อยและพยายามเต็มที่กับการแบกรับภาระหน้าที่และความรับผิดชอบ  ภายใต้คำว่า

เด็กทุน ที่คอยกดดันให้ติ๊บต้องเต็มที่กับการเรียนอยู่เสมอ

หลายต่อหลายครั้งที่ติ๊บต้องนอนเพียงวันละสี่ชั่วโมงเพื่อต้องตื่นมาต่อสู้กับภาระหน้าที่การเรียนที่หนักอึ้งจนหลายครั้งต้องฟุบหลับไปกับกองหนังสือกองโต

หลายต่อหลายครั้งที่ติ๊บอยากทำ  อยากมีโอกาสใช้ชีวิตวัยรุ่นเหมือนอย่างที่เพื่อนๆคนอื่นๆได้มีโอกาสได้ทำ  แต่ติ๊บไม่สามารถทำได้เพราะติดแค่เพียงว่าติ๊บไม่ได้มีความพร้อมเหมือนเด็กคนอื่นๆ

หลายต่อหลายครั้งที่ติ๊บนอนร้องไห้คิดถึงย่าและป้าเป็นที่สุด  ในวันที่ติ๊บอ่อนล้าและเหนื่อยอ่อนจากการต่อสู้และฝ่าฟันเพื่อที่จะไปยังจุดมุ่งหมายของความฝัน

หลายต่อหลายครั้งที่ติ๊บอ่อนล้าและคิดที่จะล้มเลิกกับความฝันที่มันดูไกลเกินกว่าที่ติ๊บจะไปถึง แต่ทว่าติ๊บแบกความหวังของทุกคนเอาไว้บนบ่าของติ๊บเรียบร้อยแล้ว  ความหวังของป้า  ย่า ตัวติ๊บเอง และคนอื่นๆที่เปิดโอกาสปูทางให้ติ๊บได้มาเล่าเรียนเพื่อที่วันหนึ่งติ๊บจะมีโอกาสได้กลับไปตอบแทนบุญคุณของคนที่ให้โอกาสกับติ๊บเสมอมา

ติ๊บฝ่าฟันทุกอย่างมาได้จนตอนนี้ติ๊บผ่านพ้นบันไดทดสอบขั้นแรกมาเรียบร้อยแล้ว หนึ่งปีที่ติ๊บเล่าเรียนและต่อสู้จนมันผ่านพ้นไปได้ ติ๊บจะยิ้มให้กับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตติ๊บเสมอที่ทำให้ติ๊บเข้มแข็งและต่อสู้มันมาได้  ช่วงเวลาอีกห้าปีที่เหลือติ๊บหวังเหลือเกินว่าติ๊บจะยังคงหยัดยืนต่อสู้อย่างเข้มแข็งต่อไปในภายภาคหน้าเหมือนที่ติ๊บสู้มาตลอดทั้งชีวิต

ขอบคุณย่า  ที่เป็นความหวัง เป็นกำลังใจ และเป็นหลักในการดำเนินชีวิตของติ๊บเสมอมา

ขอบคุณป้า  ที่เป็นแบบอย่างให้ติ๊บเข้มแข็งและไม่ยอมแพ้กับโชคชะตา

ขอบคุณตัวติ๊บเอง มีไม่ยอมแพ้ให้กับปัญหาต่างๆที่ถาโถมเข้ามาในชีวิต

ขอบคุณพี่ไม้ หนึ่งคนที่เป็นเสมือนหลักคอยประคับประคองติ๊บในวันที่เจอลมมรสุมมากมายถ่าโถมเข้ามา

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้ว  ย่อมงดงามเสมอ  ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกมองมันจากมุมไหน

นิสิตแพทย์ชั้นปีที่สอง

สำหรับการเรียนในเทอมนี้  เรียกว่าเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตได้เลยทีเดียว  รุ่นพี่และอาจารย์หลายๆคนบอกกับติ๊บว่า การเรียนในชั้นปีที่สองที่เราต้องเรียนกันหนักหนาสาหัสถึง 23 หน่วยกิต จะเป็นการวัดความพร้อม วัดความตั้งใจของคนที่จะก้าวไปเป็นแพทย์ในอนาคต

หลายคน รับไม่ไหวกับภาระการเรียนที่หนักอึ้ง มีเรียนตั้งแต่แปดโมงเช้าถึงหกโมงเย็นในทุกวัน

วันเสาร์ อาทิตย์ ก็ต้องอ่านหนังสือกันเอาเป็นเอาตาย เพราะในแต่ละสัปดาห์จะมีสอบอย่างน้อยสองถึงสามวัน ทำให้นิสิตแพทย์ต้องเตรียมพร้อมอยู่เสมอๆ  หลายคนแบกรับหน้าที่นี้ไม่ไหวเพราะสูญเสียเวลาที่ชีวิตในวัยรุ่นควรจะได้ใช้มันหมดไป  หรือแม้แต่การที่เราจะต้องเรียนกับเพื่อนที่เก่งๆมีพื้นฐานที่ดีอยู่แล้ว การเรียนอยู่ในกลุ่มคนเก่งๆทำให้เราต้องขยันและอดทนเพิ่มมากขึ้นไม่อย่างงั้นเราก็จะสู้คนอื่นไม่ได้  กลายเป็นฐานให้เขาเหยียบในการตัดคะแนน

ทำให้หลายๆคน  เริ่มหันกลับมาทบทวนตัวเองอีกครั้งว่าต้องการเป็นแพทย์จริงๆหรือไม่หากในตอนเริ่มยังสู้กับภาระพวกนี้ไม่ไหว  ในอนาคตก็ไม่ต้องคาดหวังว่าจะเป็นหมอที่ดีได้

หลายคน มาถอดใจเอาตอนที่ต้องเรียนในรายวิชากายวิภาคศาสตร์ เพราะการเรียนกับอาจารย์ใหญ่มีหลายคนที่ไม่ถนัดและไม่ชื่นชอบนัก  การที่ต้องเรียนในห้องที่เต็มไปด้วยร่างอาจารย์ใหญ่และกลิ่นฟอร์มาลีนที่ทำให้แสบตา แสบจมูกและผิวแห้งนั้นไม่ใช่เรื่องสนุกนักเพราะนอกจากความหวาดกลัวที่คิดไปเองแล้ว  ในการสอบที่จะต้องท่องจำแบบเอาเป็นเอาตาย

ต้องมาเจอวิธีการสอบที่เรียงว่า แลปกริ๊ง นั่นด้วย  ดูมันจะยากขึ้นไปอีกเป็นทวีคูณ

…มาถึงตอนนี้ผมหมอไม้ขออธิบายเรื่องแลปกริ๊งเพื่อให้ทุกคนเข้าใจกันนิดนึงน่ะครับ  การสอบแลปกริ๊งในวิชากายวิภาคศาสตร์ ก็จะมีข้อสอบตามจำนวนข้อที่อาจารย์จะกำหนดซึ่งส่วนใหญ่จะมากกว่าจำนวนนิสิตที่เรียนในรายวิชานั้นเพื่อให้สามารถหมุนเวียนกันดูแต่ละข้อได้

คำถามในแต่ละข้ออาจารย์ก็จะใช้เข็มหมุด ปักที่อวัยวะของอาจารย์ใหญ่ หรือชี้ไปที่เซลล์จากกล้องจุลทรรศน์และคำถามมักจะถามทำนองที่ว่า อวัยวะหรือชิ้นส่วนนั้นคืออะไร  มีชื่อว่าอะไร  ทำหน้าที่อะไร  หรือเซลล์พบในอวัยวะใด  เป็นต้น  นิสิตจะมีเวลาในการทำข้อสอบข้อนั้นหนึ่งนาที ก่อนจะมีเสียงกริ๊งงงงงงงงงงงง แสบแก้วหูและปวดใจเป็นที่สุดดังขึ้น

แสดงว่าหมดเวลาในการทำข้อนั้น นิสิตก็จะต้องเวียนไปทำข้อสอบข้ออื่น และหาคำตอบในแต่ละข้อให้ได้ภายในเวลาที่กำหนด  หากไปข้ออื่นแล้วยังมามัวกังวลกับข้อเก่าๆ ก็จะทำให้ไม่มีสมาธิในการทำข้อสอบก็จะส่งผลให้ทำข้อสอบไม่ได้เป็นโดมิโนส่งผลกันไป  เพราะฉะนั้นในการสอบแลปกริ๊งแต่ละครั้งนิสิตจะต้องอ่านหนังสืออย่างหนักหน่วงและท่องจำมาแบบเอาเป็นเอาตายแล้ว  อีกหนึ่งสิ่งสำคัญที่จะต้องมีอยู่ด้วย คือสติ เพราะจะต้องนึกคำตอบให้ได้ภายในหนึ่งนาทีแล้วเขียนคำตอบให้เสร็จ  ก่อนจะไปทำข้อสอบข้อต่อไปหากทำข้อนั้นไม่ได้ก็ให้ตัดใจทิ้งไปเสียแล้วไปตั้งต้นเริ่มกับข้อใหม่ทันที  ผมเคยโดนปราบมาแล้วเพราะพอจะนึกคำตอบออกก็มีเสียงกริ๊งงงง  ดังขึ้นมาทำให้ลืมคำตอบของข้อนั้นไปเลย…..

กลับมาสู่สภาพหมอไม้ตามเดิม  เป็นไงครับการการเรียนแพทย์

ไม่ใช่แค่ขยัน            แล้วจะเป็นแพทย์ได้

ไม่ใช่แค่เรียนเก่ง        แล้วจะเป็นแพทย์ได้

ไม่ใช่แค่อดทน          แล้วจะเป็นแพทย์ได้

ไม่ใช่แค่เสียสละ        แล้วจะเป็นแพทย์ได้

ไม่ใช่แค่ใจรัก           แล้วจะเป็นแพทย์ได้

การจะเป็นแพทย์ที่ดีซักคนคุณจะต้องทิ้งและสูญเสียโอกาสหลายๆอย่างในชีวิต  เพียงเพราะห้าตัวนี้ที่จะเข้ามาแทน  และมันจะเข้ามาแบบยกกำลังสอง คุณจึงจะกลายเป็นแพทย์ที่ดีได้

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-06-2010 14:43:14

แวะมาทักทายบ่ายๆวันทำงาน

ไมเงียบหายไปไหนกันหมดน้อ  หรือว่าแอบงีบกันไปหมดแล้วววว

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่&#
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 29-06-2010 14:52:14

หมอไม้ ถามหมอติ๊บหรือยังว่า วันนี้เชียร์ทีมไหน?
จะได้เชียร์ทีมตรงข้าม หุหุหุ  o18

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 29-06-2010 15:00:05

...อือ 6 ปีสำหรับมีได้แพทย์ 1 คน ดูสำหรับดูแลคนไข้นี่มัน..ต้องผ่านอะไรมาสาหัสเนอะต้องมีความอดทนสูงจริงๆ
...คนไข้เชิดค่ารักษา ตอนแรกที่อ่านพี่นึกว่าหมอไม้เจอคนไข้แบบนั้นจริงๆๆ
...ยังนึกอยู่ว่า..ช่างกล้า..ที่แท้อ่านจบ อ่อ อ้อ ...หวานใจหมอไม้นี่เอง ที่ทำแบบนี้ได้
...หมอติ๊บนี่เขียนบันทึกได้แบบ ..ยังไงดีวะ มันออกมาจากใจ และความรู้สึก ณ.ตอนนั้นๆนะ
...อ่านแล้วรู้สึก..เครียด ไปกับหมอติ๊บด้วยเลย..คำว่านักเรียนทุน นี่มันเป็นอะไรที่..กดดัน...ทำไม่ดีก็ไม่ได้
...แต่เพราะความกดดันในวันนั้นๆ มันเป็นแรงผลัก ให้หมอติ๊บ..ประสบความสำเร็จ ในทุกวันนี้
...แล้วเมื่อไหร่หมอหน้าเข้มจะรู้ซะทีล่ะ ว่า..หมอ และ ว่าที่หมอ คู่นี้ เป็น..แฟน กันนนนนนนนนนนนน :L2:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 29-06-2010 15:02:49

อ่านแล้วนับถือคุณหมอที่ทำหน้าที่รักษาคนเจ็บป่วยอย่างดีทุกคนเลยนะครับ
.
.
กราบรบกวนหมอไม้ช่วยโน้มน้าวหมอติ๊บให้เชียร์ปารากวัยทีซิครับ O_o

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-06-2010 15:07:08

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 29-06-2010 14:52:14  

หมอไม้ ถามหมอติ๊บหรือยังว่า วันนี้เชียร์ทีมไหน?
จะได้เชียร์ทีมตรงข้าม หุหุหุ  o18

วันนี้คงโน้มน้าวเชียร์ปารากวัยยากอะคับ  เพราะเจ้าตัวแฟนคลับเจแปน  วันนี้เชียร์เจแปนแน่ๆคอยดูกันไป

แต่เมื่อคืนผลหมอติ๊บ  เจ้าพ่อไทรโยก  ให้ผลคอร์นเฟิร์มเหมือนเดิมเมื่อเจ้าตัวไม่ชอบบราซิลจึงเชียร์ชิลี

ผลก็ออกไปตามคาด  แต่วันนี้ยืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะจะเชียร์ญี่ปุ่น   อืมมมม  รอดูกันไป

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 29-06-2010 15:07:32

สเปนด้วย ชอบ "โด้" อ่ะ
 :call:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 29-06-2010 15:11:01

แว้ปเข้ามาตอนนี้เจอน้องแฮคกับหมอไม้พอดี ดีใจจ้ะน้องแฮคที่มาอัพให้ได้อ่านต่อกัน นึกว่าหนีพากันไปเชียร์บอลกันหมดแล้ว
แต่ที่ไหนได้ขยันทั้งน้องแฮคและหมอไม้ น่ารักจริงๆ จะว่าอะไรไหมนี่ ถ้าจะขอหอมทั้งสองคนคนละสองฟอดอ่ะ (หมอไม้ก็ขออนุญาตน้องติ๊บ ส่วนน้องแฮคจะให้ขอใครจ๊ะ)

อ่านตอนนี้ก็ได้แต่ชื่นชมน้องติ๊บ และคนที่เรียนหมอทุกคน ว่าต้องมานะพากเพียรอดทนเพียงไร
ยิ่งภาวะที่น้องติ๊บเป็นผู้เผชิญยิ่งน่าเห็นใจ และที่น้องเค้าผ่านพ้นมาจนสำเร็จนั้นจึงเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจยิ่ง  
มิน่าล่ะน้ำเสียงหมอไม้เวลาพูดถึงน้องติ๊บนี่...... ขนาดคนอ่านแบบพี่แก้วยังอดอิจฉาน้องติ๊บไม่ได้เลย

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 29-06-2010 15:20:59

มาทักทายหมอไม้...ช่วงนี้งานยุ่งได้แต่แวบ ๆๆมา
บันทึกของหมอติ๊บ...สิ่งที่ถ่ายทอดออกมาคืออารมณ์และความรู้สึกนึกคิดในเวลานั้นจิง ๆๆ
คงจะไม่มีคำบรรยายใด ๆๆ จากความอดทน อดกลั้น ต่อสู้ เข้มแข็งได้อย่างดีเยี่ยมของหมอติ๊บ...
ซึ่งได้กลายเป็นหมอติ๊บที่รักของหลาย ๆๆ คนไปแล้ว...

ฝากหมอไม้ กอด :กอด1: หมอติ๊บแน่น ๆๆ (ห้ามทำเกินจากการฝากนะ อิอิ)

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 29-06-2010 16:31:24

555 หมอติ๊บเป็นแฟนคลับเจแปนเหมือนกันเลย แต่..แต่ว่า ถ้าอิทธิฤทธิ์เจ้าพ่อหมอติ๊บเป็นจริงแบบที่หมอไม้ว่าล่ะก็..นะ..
โฮ..ฮือ.. ซาโยนาระ ฮอนดะซัง T_T
.
.
หมอไม้ ถ้าใกล้ๆจะมีตอนเศร้าๆช่วย warning ด้วยนะค้าบ จะได้เตรียมใจทัน ขอบคุณค้าบ !

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-06-2010 16:49:56

จะพยายามเปลี่ยนใจหมอติ๊บไปเชียร์ปารากวัยแทนแล้วนะคับ

ไม่น่าเลยเจแปน  ต้องมาหมดอนาคตในคืนนี้เพราะหมอติ๊บเชียร์แท้ๆเลย  ฮ่าๆ

ขอตัวเลิกงานไปรับเจ้าตัวเล็กก่อนนะคับบอกให้รีบไปรับไวๆ

เพราะวันนี้มีนัดว่างั้น  ไม่รู้ไปนัดกะใครที่ไหน  ลุ้นๆอยู่เหมือนกัน

หวังว่าคงไม่ได้นัดกับซิ่มในบอร์ดนี้นะ  เห็นมาชวนกันไปช๊อปบ่อยเหลือเกินนนน

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 29-06-2010 17:03:09

แล้วคู่สเปน - โปรตุเกสหมอติ๊บเชียร์อะไรคะ? (สาธุ~ เชียร์โปรตุเกสเถอะนะเพราะหนูเชียร์สเปน 5555)

เห็นด้วยค่ะ อะไรก็ตามที่เป็นแลปกริ๊งนี่ปวดจิตจริงๆ มีเพื่อนเคยรนมากๆจนทำข้อสอบรันข้อทั้งแถบด้วย จะแก้ก็ไม่ทันละ T T

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-06-2010 18:03:36

กลับมาแล้วคับ  ระหว่างรอหมอติ๊บทำกับข้าว ( อุ่นใจจังว่าคืนนี้ไม่ต้องกินนมเปรี้ยวเป็นอาหารเย็น )

มาติดตามความเคลื่อนไหว  แล้วก็แว๊บไปอ่านนิยายของชาวบ้านในเล้ามา

เอออออ  เขามีการแคสรูปพระเอก นางเอก ของแต่ละเรื่องมาด้วยแฮะ

แต่เราไม่มี  ไม่เป็นไรแค่นี้ก็อาศัยจินตนาการของแต่ละแล้วกันนะคับ

รูปผมกับหมอติ๊บคงมีโอกาสได้เห็นผ่านๆบ้างแล้ว  แม้จะมีบางคนเข้าใจผิดก็ตาม

ไว้มีโอกาสจะขอถ่ายรูปหมอติ๊บชัดๆมาให้ดูแล้วกันนะคับ  ส่วนผมคงไม่ไหวไม่นิยมถ่ายรูปตัวเอง

หรือถ้าตั้งใจถ่ายมักจะถูกแซวกลับมาเสมอว่าหล่อเว่อร์กว่าตัวจริง   ก็คนมันหล่อเนาะ  ทำไงได้

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 29-06-2010 18:36:00

หมอไม้ลงรูปก็เหมือนโพสแล้วหล่ะ...
ยกมือสนับสนุนถ่ายรูปหมอติ๊บ ชัดๆๆ มาลง...
ความจิงหมอไม้น่าจัดปาร์ตี้แฟนคลับบ้างนะ...
แต่เราก็อยู่ ตจว. ไม่รู้จะมีโอกาสได้เจอกันหรือป่าว...

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 29-06-2010 18:45:41

 :เฮ้อ: คนเป็นหมอต้องเสียสละเวลาส่วนตัวมากๆ
แต่ก้อได้บุญน๊า ได้ช่วยเหลือผู้อื่น
ปล. หมอติ๊บเชียร์ปารากวัยเถอะนะ  :call:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 29-06-2010 19:22:15

การเป็นหมอนี่มันช่างลำบากลำบนซะจริง ๆ
ขอคาราวะคนเป็นหมอทุกคนในโลกค่ะ  :pig4:
คืนนี้เชียร์โปรตุเกส ๆ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 29-06-2010 19:48:39

ยกมืออยากดูรูปคู่ อิอิ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 29-06-2010 20:26:49

งอน....
.... พี่เข้าใจความรู้สึกหมอไม้นะว่าทำไมถึงอารมณ์เสีย ไม่ใช่เพราะไม่ไว้ใจหมอติ๊บ แต่....
     มันขัดหูขัดตาไง หงุดหงิด รำคาญ เวลามีคนมาเจ๊าะแจ๊ะน้องติ๊บน่ะ ที่อารมณ์บูดก็ไม่ใช่เพราะน้องติ๊บ  แต่ถือว่าอารมณ์เย็นนะ
     เพราะจากที่เก็บอาการได้นานพอสมควรเลย เอ๊ะ !! หรือเป็นแผนหมอไม้หาเรื่องง้อ  o18
ง้อ....
..... หึหึ ง้อ ทุกทีอ่ะ แบบนี้ทุกทีหมอไม้  :z1:

ตอนล่าุสุด....ไม่รู้จะพูดอะไรเลย รู้อย่างเดียวว่า "รักหมอติ๊บจัง"  :กอด1:
                ใครได้หมอติ๊บเป็นลูกเป็นหลานก็มีความสุข และภาคภูมิใจมากๆแล้ว
            .... อ้อ...ใครได้เป็นแฟนก็รักตายเลย คึคึคึ  :z2:


ปล. รูปใครในดิสอ่ะ เท่ห์เชียว
ปล.2 งานเยอะ ยุ่ง มึนมากๆ แอบอ่านตอนทำงานไม่ได้เลย  :seng2ped:
ปล. 3 จัดไป +1 ให้คนเขียน คนโพ้ส
ปล. 4 เชียร์ปารากวัย อิอิ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 29-06-2010 20:55:13

การที่จะต้องมาดูแลรักษาใครสักคนที่ไม่ใช่พ่อแม่ พี่น้อง เรานั้นถือว่ายาก
และยิ่งยากสุด เพราะเราต้องทุ่มเททั้งกายและใจ

ไม่ใช่สักแต่ว่า แค่ทำไปวันๆ พอหมดวันก็จบ.....


อยากขอบคุณหมอคนนั้น  ที่ทำให้เรามีชีวิตต่อ....จนถึงวันนี้

 :bye2:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 29-06-2010 21:10:32

รักมากก็หวงมากของธรรมดา

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-06-2010 21:21:02

งะ โดนพาดพุง

กลัวแค่ช็อปปิ้งเองหรอหมอไม้  ซิ่มว่าอย่างอื่นมากกว่าม้างงงงงงงงง

วันนี้เชียร์ญี่ปุ่นแบบไม่ปันใจ  แจแปนสู้ สู้

ปล.๑ เจ้าพ่อติ๊บ ขอเลขท้ายสามตัวด้วยนะคะ  

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 29-06-2010 22:52:08

กว่าจะเป็นหมอมันยากจริงๆ จริ๊ง  :เฮ้อ:  เป็นภรรยาหมอดีก่าท่าจะง่ายกว่าเยอะ ชิม่ะ  :z2:

อุตส่าห์ภาวนาอย่าให้หมอติ๊บเชียร์ japan เลย แต่ไม่รอด ของเค้าแรงจริงๆ  :pigha2:

หมอติ๊บมาไถ่โทษด้วย  ขอล่าง 2 ตัวล่ะกัน อิอิ
 
:กอด1:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-06-2010 23:52:27

ชีช้ำ  ญี่ปุ่นไม่ได้ไปต่อ
เลิกดูบอลละ
จะสนใจแต่ wimbledon ละนะ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 30-06-2010 00:14:32

 :laugh:
พอรู้ว่า หมอติ๊บเชียร์เจแปน เราเลยเล่นข้างปารากวัยเลย กร๊ากกก  :kikkik:
หมอติ๊บอยากกินไอติมรสอะไรคร้าบ จะเอาไปส่งให้ถึงที่เลย
 :laugh5:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 30-06-2010 00:21:40

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 30-06-2010 00:14:32  

:laugh:
พอรู้ว่า หมอติ๊บเชียร์เจแปน เราเลยเล่นข้างปารากวัยเลย กร๊ากกก  :kikkik:
หมอติ๊บอยากกินไอติมรสอะไรคร้าบ จะเอาไปส่งให้ถึงที่เลย
 :laugh5:

อ่า...คิดเหมือนกันเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ ว่าแต่หมอติ๊บเอาไอติมรสไรดี เดี๋ยวไปส่งให้ถึงที่(เหมือนกัน)
เอ....หรือที่จริงหมอติ๊บเชียร์ปารากวัย เลยแกล้งติ๊ต่างว่าเชียร์ญี่ปุ่นรึป่าว  :L1:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 30-06-2010 00:23:06

แล้วคู่ สเปน กะ ปอร์ตุเกส ล่ะ
หมอติ๊บเชียร์ทีมไหนอ่ะ จะได้เล่นถูก หุหุหุ  :yeb:
เชียร์ปอร์ กะเชียร์ "โด้" ใช่ป่ะ วะฮ่าฮ่า  :angellaugh2:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 30-06-2010 00:56:41

หมอติ๊บ เจ้าพ่อไทรโยก จริงๆด้วยครับ --"

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 30-06-2010 01:12:52

ยุ่นแพ้ไปล่ะ เอิ๊ก ๆ

มารออ่านนะครับ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 30-06-2010 04:19:36

ตอน67

'' แต่ชีวิตจริงเราทำแบบนั้นไม่ได้นะคับพี่ไม้  ติ๊บ ยังต้องอยู่ร่วมกับคนอื่น  ยังต้องมีเพื่อน  ยังมีงานที่ต้องร่วมกันทำกับคนอื่นๆอีกนะ  ถ้าพี่ไม้คิดแต่จะกักขังติ๊บไว้ด้วยความหวง  ด้วย ความห่วงใยแบบนี้  ติ๊บว่ามันไม่ใช่อ่ะ  มันเป็นแค่ข้ออ้างของคนเห็นแก่ตัวหนึ่งคนเท่านั้นเอง '' (Hackz โดน)

'' อ่าว  ทำไมติ๊บพูดแบบนั้นละ ''

'' ก็พี่ไม้ลองคิดดูซิคับ  ติ๊บเองก็รู้สึก กับพี่ไม้ไม่ต่างจากพี่ไม้รู้สึกกับติ๊บ  แต่ติ๊บไม่ เคยหึงหวงไม่เคยงอน  เพราะติ๊บเชื่อใจและให้เกียรติ คนที่ติ๊บรักมากพอว่าจะไม่ทำให้ติ๊บผิดหวัง  ในขณะ ที่พี่ไม้ไม่เคยมีความเชื่อใจให้ติ๊บเลย ''  โห  อุตส่าว่าจะ ง้อแต่โดนใส่กลับมาเป็นชุด  ทำไงดีละคราวนี้  หมอไม้โดนอีกแล้ววววว



 o13 โดนสุดๆ


ตอน68
อ่านแล้วยิ่งประทับใจในความคิดและการกระทำของคุณหมอติ๊บเข้าไปอีก


 :L2:

ปล. คุณหมอไม้ขี้หึงดีเนาะ :m18:
ปล.2 เริงร่ามาก สเปนกับเยอรมันผ่านเข้า8ทีมแล้ว  :a2:

หัวข้อ: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-06-2010 09:56:59

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 69
15:42 28/6/2010

เข้าสู่กลางเดือนมิถุนายน  ช่วงนี้ผมสังเกตว่าติ๊บขยันและเต็มที่กับการเรียนมากขึ้นเลยทีเดียวในตอนเช้าเจ้าตัวเล็กจะตื่นมาอ่านหนังสือในตอนตีห้า  ก่อนจะทำอาหารเช้าเตรียมไว้ให้ผมและอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยพร้อมะไปเรียนในตอนเจ็ดโมงเช้า  ก่อนที่ผมจะจัดการอาหารเช้าและแต่งเนื้อแต่งตัวเสริมหล่อไปทำงานกันในตอนเกือบๆแปดโมงของทุกวัน

พอตกกลางคืนหลังจากอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยกันในตอนสี่ทุ่มเจ้าตัวก็จะมาขลุกหน้าโต๊ะหนังสือจนเวลาล่วงไปตีหนึ่งจึงเข้านอนในแต่ละวัน  เมื่อผมถามก็บอกว่าเตรียมตัวให้พร้อมที่จะสอบเพราะว่าการเรียนในเทอมนี้มีสอบแทบจะทุกวันกันเลยทีเดียว  จนพักหลังๆผมเองก็รู้สึกว่าติ๊บจะเครียดเอาเสียมากในบางวัน

วันนี้เป็นวันศุกร์ผมทำงานเลิกในเวลาปกติและกลับมารับติ๊บที่คลินิคในเวลาสองทุ่มตามปกติเช่นกัน  แต่วันนี้ยังไม่เห็นวี่แววว่าเจ้าตัวเล็กจะอยู่ในร้านหรือออกมารอหน้าคลินิกเหมือนที่เคยเป็นมาทุกวัน  ผมกดมือถือหาชื่อเจ้าตัวเล็กก่อนกดโทรหาทันที

''คับ…พี่ไม้''  เสียงเจ้าตัวเจื้อยแจ้วมาจากปลายสาย

''ติ๊บอยู่ไหน  พี่มารอหน้าคลินิกซักพักแล้วนะ'' ผมถามกลับไป

''ติ๊บก็อยู่ในคลินิกนี่แหละคับพอดีพี่จ๊ะโอ๋เขาติวให้อยู่ พี่ไม้รอติ๊บแป๊บนึงนะเดี๋ยวออกไป'' ผมนั่งรอติ๊บอยู่ในรถจนเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง เจ้าตัวจึงเดินดุ่มๆออกมาจากคลินิก

''ขอโทษน่ะคับพี่ไม้ที่ให้รอนานพอดีพรุ่งนี้ติ๊บจะสอบแล้วเลยให้พี่จ๊ะโอ๋ช่วยติวให้นิดหน่อยเท่านั้นเอง''

''อืมมม  ไม่เป็นไรพี่รอได้  แล้วหิวรึยัง''  ผมถามก่อนยื่นมือไปขยี้หัวติ๊บเบาๆ

''ก็นิดหน่อย  พี่ไม้อ่ะ  หิวแล้วอ่ะดิ''  ติ๊บหันมายิ้มให้ผมพร้อมกับจ้องหาคำตอบ

''ก็หิวคร้าบบ  กินไรกันดีเย็นนี้  ไป Eat me กันมั้ย''  ผมเอ่ยถามติ๊บเพราะอยากพาเจ้าตัวไปหาไรกินอร่อยๆ เผื่อจะได้ลดความเครียดของเจ้าตัวเล็กลงไปบ้าง...

ไม่กี่นาทีเราสองคนก็มาถึงร้านเรียบร้อย ติ๊บเลือกนั่งโต๊ะด้านในเพราะวันนี้มีนักร้องมาเล่นดนตรีสดๆให้ฟังด้วย  หลังจากนั่งทานอาหารสองคนกันเสร็จเรียบร้อยเจ้าตัวก็กำลังเอร็ดอร่อยอยู่กับโอริโอ้ปั่นแก้วโต  ผมยิ้มกับภาพที่เห็นตรงหน้าไม่ได้ต่อให้ติ๊บจะเครียดและมีปัญหาแค่ไหนแต่เมื่อได้เจอไอติมหรืออะไรเย็นๆเจ้าตัวก็จะกลายเป็นเด็กน้อยเดียงสา ที่ชื่นชมและเอร็ดอร่อยแบบลืมโลกไปเลยกับของโปรดที่วางอยู่ตรงหน้าซะทุกครั้ง

ผมใช้นิ้วไป้งปาดคราบโอริโอสีดำปี๋ ที่ติดอยู่ที่มุมปากเจ้าตัวเล็ก

''กินแต่ไอติม กินแต่นมปั่น  เดี๋ยวก็ได้ฟันผุกันพอดี''  ผมแซวเล็ก

''ฟันผุก็ไม่เห็นเป็นไรเลย  พี่ไม้ก็อุดให้ติ๊บอยู่ดีแหละ''  ติ๊บตอบพลางยิ้มให้ผมหนึ่งที

''แล้วถ้าพี่ไม่สบายติ๊บจะดูแลพี่บ้างมั้ยละ''  ผมลองถามหยั่งเชิง

''แหม  ก็ดูแลซิคับ  แต่พี่ไม้แข็งแรงจะตายไม่เป็นไรง่ายๆหรอก'' ติ๊บบอกก่อนก้มลงจัดการโอริโอ้ปั่นแก้วโตต่อไป  ผมก้มลงดูนาฬิกาข้อมือที่เจ้าตัวเล็กซื้อให้เมื่อคราวก่อน นี่ก็ดึกมากแล้วคงได้เวลากลับไปอาบน้ำอาบท่าพักผ่อนแล้ว

หลังจากเจ้าตัวเล็กจัดการกับโอริโอ้แก้วโตนั่นเสร็จเรียบร้อย  ก็ได้เวลากลับไปพักผ่อนเอาแรงของเราสองคน  กลับมาถึงห้องกันตอนสี่ทุ่มกว่าๆ จัดการอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยกันทั้งสองคนผมก็มานั่งเคลียร์งานที่หน้าคอม ส่วนติ๊บก็ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือกองโตนั่นต่อไป

ตั้งแต่ตอนที่ผมซื้อโน๊ตบุ๊คให้เมื่อคราวก่อน  เจ้าตัวก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้ใช้มันเท่าไหร่เลยนอกจากจะเอาไปทำงานกับเพื่อนๆเวลาที่ต้องพรีเซนต์งานเท่านั้น...

ผมเงยหน้ามองดูนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังบอกเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว  ผมจัดการปิดคอมฯเมื่อทำงานเสร็จเรียบร้อยในขณะที่เจ้าตัวเล็กกำลังง่วนอยู่กับการอ่านหนังสือแบบเอาเป็นเอาตาย

ก็แหง ละ  เรียน 'อนาโตมี' ก็แบบนี้แหละ  ผมเคยท่องมาแล้วก็อยู่ในสภาพเดียวกันไม่ต่างจากติ๊บตอนนี้เท่าไหร่  แต่ที่น่าแปลกและผมเพิ่งสังเกตตอนนี้ก็คือ  ห่อผ้าสีขาวนั่นต่างหาก

ผมค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ติ๊บแล้วก็ต้องผงะหน้าเหวอ  แบบลืมเก๊กหล่อไปเลยทีเดียว  สะดุ้งโหยง ขนลุกเกรียวเมื่อพบว่าในห่อผ้าที่ติ๊บกำลังให้ความสนใจทั้งหมอนั้น  เป็นโครงกระดูกล้วนๆครับท่าน  จะพกกลับมาที่ห้องทำไมว่ะนั่นน่ะ  ผมเกิดอาการแข้งขาอ่อนแรง  มือไม้สั่น  ตัวสั่นเร่าๆราวกับจับไข้ก็ไม่ปาน  แถมเหงื่อแตกพลั่กๆทั้งที่ในห้องเปิดแอร์เย็นฉ่ำ

''ติ๊บเข้านอนเถอะ  ดึกแล้ว''  ผมบอกติ๊บก่อนเดิน( กระโดด )ขึ้นเตียงไปห่มผ้าเรียบร้อย

''อีกแป๊บนึงนะคับ  พอดีพรุ่งนี้ติ๊บจะสอบแล้ว''  ติ๊บบอกก่อนหันมาทางผมพร้อมกับยื่นหัวกะโหลกมาทางผมซะงั้น

ตอนนี้เจ้าตัวเล็กหยิบกระดูกชิ้นแล้วชิ้นเล่า ขึ้นมาท่องเอาเป็นเอาตาย แต่ทำไมต้องหันหน้ามาทางเตียงด้วยละนั่นน่ะ  พอจบกระดูกระยางค์   เจ้าตัวก็มาท่องในส่วนของกระโหลก  ผมหลับตาปี๋ไปตลอดการท่องของเจ้าตัวเล็ก  ก่อนจะลืมตาขึ้นมาเมื่อเสียงเจ้าตัวเล็กเงียบไปในตอนดึกๆ

''ที่นี่เขาให้เอาอาจารย์ใหญ่ออกมาได้ด้วยเหรอ''  ผมถามโดยพยายามปรับเสียงให้ราบเรียบที่สุดแต่มันก็ยังคงสั่นอยู่ดี

''เขาให้เอาออกมาได้คับ  แต่เฉพาะ bone เท่านั้นน่ะ แล้วอีกอย่างอันนี้ก็เป็นโมเดลครับไม่ได้เอามาจากอาจารย์ใหญ่จริงๆ''  เจ้าตัวตอบให้ผมคลายกังวล  แต่มันก็ไม่ช่วยไรอยู่ดีถึงจะเป็นโมเดลแต่ความน่ากลัวมันก็ไม่ได้ลดหายไปแต่อย่างใดเลยนะ...

หลังจากติ๊บอ่านหนังสือ  และท่องจำโมเดลนั้นเรียบร้อยเจ้าตัวก็เดินมาหาผมที่นอนอยู่บนเตียง

''พี่ไม้คับ  ติ๊บมีไรจะให้พี่ไม้ดูด้วยแหละ''   ติ๊บบอกก่อนดึงผ้าห่มผมลง

''มีไรเหรอ''   ผมถามงงๆพลางหวังเหลือเกินว่าจะไม่ให้ผมช่วยดูกระดูกนั่นหรอกน่ะ

เจ้าตัวยื่นกระดาษแผ่นนึงมาให้ผมดู  เป็นกระดาษที่ปริ้นท์เกรดของติ๊บเมื่อเทอมก่อนออกมาจากอินเตอร์เนต

''โห  เก่งนะเนี่ยเรา ไหนว่าทำไม่ได้'' ผมยื่นมือไปขยี้หัวฟูนั้นหนึ่งทีเมื่อเห็นเกรดที่ออกมาไม่ได้แตกต่างจากเทอมแรกที่ติ๊บเป็นกังวลเท่าไหร่นัก

''ก็ตอนแรกกะว่าจะไม่ได้ขนาดนี้เลยนะเนี่ยย''  เจ้าตัวบอกก่อนโน้มตัวลงมากอดผม

''อ้อนแบบนี้มีอะไรรึป่าว''   ผมถามด้วยความสงสัยเพราะจู่ๆเจ้าตัวก็มานอนกอดผมราวกับแมวเหมียวออดอ้อนเจ้าของมันซะอย่างงั้นแหละ

''เปล่าซะหน่อย  แค่มาจุ๊บขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ติ๊บให้ติ๊บเสมอมาไง''  ติ๊บตอบก่อนจุ๊บเบาๆที่คางผมหนึ่งที (Hackz อิจฉา..)

''งั้นพี่ขอเป็นของขวัญอย่างอื่นแทนจุ๊บนี่ได้มั้ยอะ''  ผมถามพร้อมกับพลิกตัวคร่อมเจ้าตัวเล็กที่มองหน้าผมด้วยใบหน้าแดงก่ำ  คงจะเขินแฮะ

''อยากได้ไรเป็นของขวัญเหรอคับ''  เจ้าตัวเล็กถามผมพลางยิ้มเขิน

แทนคำตอบผมช้อนหัวติ๊บขึ้นมารับรสรอยจูบที่อ่อนหวานนุ่มนวลของผม  ก่อนที่ปากผมจะพรมจูบไปทั่วใบหน้าขาวเนียนนั้น  ซอกคอ และตามลำตัวเรื่อยลงไปทั้งตัว จนตอนนี้เจ้าตัวเล็กตัวสั่นระรัวอยู่ในอ้อมกอดผม    ไม่ต้องบอกก็คงเดาถูกนะคับว่าจะเกิดไรขึ้นต่อไป  เขินนนนนนนน

อ้อ  อารมณ์นั้นลืมกลัวไปซะสนิท  เมื่ออารมณ์อีกอย่างมันมีมากกกว่าความหวาดกลัว  อิอิ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 68 ความหวัง กำลังใจ(Secret!) [อัพเที่ยง][+
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-06-2010 10:00:41

เป็นไงล่ะแฟนยุ่น  ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเหอๆ  ไม่อยากจะคุยยยยย

ตอนแรกที่เจ้าตัวยังไม่กลับมาผมก็ว่าญี่ปุ่นเล่นดีนะ  ฟอร์มการเล่นดีทีเดียว

พอช่วงต่อเวลาพิเศษเจ้าตัวมาถึงอาบน้ำอาบท่าจนหมดเวลามาดวลจุดโทษ

หมอติ๊บนั่งลงเชียร์เท่านั้นแหละ  ญี่ปุ่นพลาดเลยของเขาแรงจริงๆ

นี่บอกจะเชียร์โปรตุเกส  เพราะเยอรมันเก่งอยู่แล้วเชียร์ทีมรองดีกว่าว่างั้นคืนนี้

ด้วยความสงสารโปรตุเกสเลยลากไป วอดก้า วอดก้า ในห้อง ดีก่า.....หนุกหนานกว่าเชียร์บอลเป็นไหนๆ

 o18

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 30-06-2010 10:31:14

ฝากบอกหมอติ๊บด้วยนะคะหมอไม้

บราซิล มันเก่งแล้ว เคยเป็นแชมป์โลกด้วย อย่าไปเชียร์เลยนะ

เชียร์ทีมอื่นไปเลย เว้นบราซิล ไว้ซักทีมนะ ได้โปรดดดดด


ของเค้าแรงจริงๆ 555

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 30-06-2010 10:39:46

เหอะ ๆๆๆ หมอติ๊บ...ของเขาแรงจิง ๆๆ อ่ะ...
ไม่ได้ดูบอลเลยพลอยลุ้นไปด้วย...
ดีนะ เป็นแค่โมเดล...ถ้าเป็นของจิงหมอไม้คงฝ่อไปจิง ๆๆ แหละ...
ฝากหมอไม้ถามหมอติ๊บด้วย...สองตัวล่าง...พรุ่งนี้
 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 30-06-2010 10:40:35

หวานได้ทุกวันเลยนะคะหมอไม้&หมอติ๊บ

ปล๊ : หมอไม้่ค่ะฝากบอกหมอติ๊บด้วยนะคะ
วันที่ฮอลแลนด์แข่งหมอติ๊บอย่าดูอย่าเชียร์เลยนะคะ
อ่านหนังสือเถอะค่ะ ไม่ก็นอนหลับเร็วๆหน่อย  :m20:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 30-06-2010 10:55:57

เจ้าพ่อติ๊บ แรงดีไม่มีตก
ถ้าหมอไม้ใฝ่พนันซักหน่อย
สงสัยมีทุนจ่ายค่าไอติบไปอีกหลายปี

ซิ่มมักน้อยค่ะเจ้าพ่อติ๊บ ขอเลขท้ายสามตัวตรงๆเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-06-2010 11:11:25

อยู่กลางทะเลแล้ว

กลับมาเข้าฝั่งเถอะ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 30-06-2010 11:57:09

จริงๆ แล้วเกรดหมอติ๊บออกมาดีซะขนาดนั้น
คนให้รางวัลต้องเป็นหมอไม้สิเน๊าะ  :haun4:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 30-06-2010 12:03:37

อืม....รางวัล  :z1:
อืม....ง้อ       :m25:

อย่างงี้ทู๊กที  :laugh:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 30-06-2010 12:36:39

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 30-06-2010 12:03:37  

อืม....รางวัล  :z1:
อืม....ง้อ       :m25:

อย่างงี้ทู๊กที  :laugh:

เห็นด้วย หมอไม้หาเรื่องง้อ เพื่อให้รางวัลล่ะซี้
อิอิอิ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 30-06-2010 12:51:42

555 แค่หมอติ๊บเอ่ยว่าจะเชียร์ โปรตุเกตก็ไปซะแร้ววว
ว่าแต่ไอ่ วอดก้า วอดก้า นี่มันเป็นไงครับ อธิบายดีเทลหน่อยดิ่คับ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: Simply Blue ที่ 30-06-2010 13:10:00

น่ารักจังคู่นี้

หมอติ๊บเก่งจริง  ความพยายามสูงมากๆๆๆๆๆ  แล้วก็มีระเบียบวินัยในตัวเองดีจริงๆๆ
ทำให้ได้เห็นเลยว่าความสำเร็จต้องมาด้วยความพยายามอย่างสูงจริงๆๆ

ปล. หมอติ๊บ (เจ้าพ่อไทรโยก อิอิ) ขอความกรุณาอย่าเชียร์เยอรมันนะค่ะ  :call:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 30-06-2010 13:20:32

ส่ง ฮอนดะซัง กลับบ้านไปแลัว T T
.
.
555 หมอไม้กลัวผีหรอครับ 555 หมอติ๊บน่าจะจับแกล้งเลยนะ
หมอไม้ทำได้หลายท่า เอ๊ย หลายอย่างนะเนี่ย เดี๋ยวก็ ชะชะช่า คราวนี้มา วอดก้า วอดก้า 555

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 30-06-2010 14:01:32

...สรุปหมอไม้..ไม่กลัวผี...100% นั่น โมเดลนะมิใช่ของจริง
...กำไรอีกแล้วหมอไม้ ขอรางวัล ตลอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-06-2010 16:31:31

ตอนที่ 70 อยู่ไหนอีกล่ะ

ผมงง แล้วนะ

พี่ไม้ดูหน่อย

อยู่ๆ ก็เป็นตอน 71 เลย

หาจนทั่วแล้ว

ขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนนะ

พี่ไม้เห็นตอนที่ 70 ก็โพสต์ที่เล้าเลยครับ

เด๋ยวตอนที่ 71 ผมโพสต์ต่อเองก็ได้

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-06-2010 16:59:13

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 70
07:54 on 29/6/2010

ด้วยความเคารพ.....อาจารย์ใหญ่



เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นในตอนค่ำวันหนึ่ง หลังเลิกงาน

'' ดีคร้าบบบ  ว่าไงหมอติ๊บ '' 

เสียงผมเจื้อยแจ้วไปตามสายขณะกำลังถอดถุงมือออกล้างมือในห้องพักหลังจากได้เวลาเลิกงานแล้ว

'' พี่ไม้ วันนี้เดี๋ยวติ๊บเทรนด์แลปกับเพื่อนที่ห้องกลอสน่ะ จะกลับก่อนก็ได้เดี๋ยวติ๊บให้บอยไปส่ง ''

แหม  ช่างกล้าบอกเนอะติ๊บเนอะผมคิดในใจ  เจ้าตัวคงคิดคำนี้ไว้เพื่อไม่ให้ผมสามารถปฎิเสธได้แน่ๆ 

ก็ในเมื่อเจ้าตัวเล็กรู้อยู่ว่าผมเกรงกลัวห้องกลอสที่ว่ามากมายแค่ไหน 

แต่ก็ดันมาขู่ว่าจะให้ไอ้หมอบอยหน้าจืดเป็นคนไปส่ง  ผมก็เลยต้องตอบไปแบบไม่เกรงกลัวและไม่ได้คิดกลัวซะด้วย

'' อ๋อ  เดี๋ยวพี่ไปรอติ๊บที่ห้องกลอสแล้วกัน  จะได้กลับพร้อมกันไม่ต้องรบกวนบอยเค้า '' 

ผมตอบในอารมณ์พระเอกสุดๆ แต่ที่จริงแอบหวงอะดิและก็แอบกลัวนิดๆเมื่อรู้ว่าต้องไปรับที่ไหน

'' งั้นพี่ไม้ทำธุระอะไรให้เรียบร้อยก็ได้  เดี๋ยวค่อยมารับติ๊บก็ได้คับ ''

'' อ่อ พี่เสร็จเรียบร้อยหมดแล้วละ  เดี๋ยวพี่ไปหาที่ห้องกลอสแล้วกัน ''

ผมตอบติ๊บก่อนจัดการทำธุระในส่วนของผมจนเสร็จเรียบร้อยก็ขับรถออกจากโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยมุ่งหน้าสู่ตึกคณะ

แพทยศาสตร์  กดลิฟท์ไปชั้นห้า 

บรรยากาศที่ผมคุ้นเคยยังไม่เปลี่ยนแปลง 

ผมคิดค้านคณะบดีและเจ้าหน้าที่คณะนี้เหลือเกินทำไมไม่ติดไฟหรือเปิดไฟให้ทางเดินมันสว่างจ้าๆไปเลยซักกะที 

มาติดให้เป็นเงาสลัวๆตะคุ่มๆทำไมก็ไม่รู้  จะประหยัดอะไรกันหนา 

เมื่อประตูลิฟท์เปิดออกกลิ่นที่แสนจะรัญจวนใจให้ขนพองสยองเกล้าก็ปะทะเข้าจมูกผมเต็มๆ 

โอย.....ได้เจอบรรยากาศแบบนี้  กลิ่นแบบนี้  โรคเก่ากำเริบเลยคับ  ปอด….....

ขายาวๆของผมสั่นพั่บๆๆๆ  ไม่ต่างจากมือที่สั่นเทา  เหงื่อแตกพลั่กๆพานจะเป็นลมซะให้ได้

ทั้งๆที่ผมก็เคยผ่านการเรียนวิชานี้มาแล้ว  แต่ทำไมผมไม่มีทีท่าว่าโรคปอดที่เคยเป็นของผมมันจะหายไปแต่อย่างใดเลย

 



ผมก้าวออกจากลิฟท์  เดินฉับๆไปทางห้องกลอสที่ตอนนี้ใจชื้นขึ้นมาหน่อยเมื่อได้ยินเสียงเด็กๆเจื้อยแจ้วมาจากในห้อง

ผมค่อยๆเปิดประตูออกและแม้จะทำใจกับกลิ่นฟอร์มาลีนมาแล้ว

แต่พอมาเจอของจริงก็ทำเอาผมแสบตาแสบจมูกไปเลยเหมือนกัน  กลิ่นแรงมาก

ผมเดินเข้ามาและเลือกที่นั่งเป็นเก้าอี้เหล็กตัวติดพัดลม จะได้ไม่ต้องทนกับกลิ่นที่แสนทรมานใจ

 



ผมนั่งรอหมอติ๊บที่โต๊ะได้ซักพักเจ้าตัวเล็กในชุดเสื้อกาวน์ และแมสปิดจมูกก็เดินตรงมาทางผม 

แต่ที่ทำเอาผมใจแป้วนิดนึงก็คือ  มีดที่หมอติ๊บถือในมือและตอนนี้ทำท่าขู่จะเจี๋ยนน้องชายผมซะด้วยอ่ะดิ  น่ากลัวววว

 

'' วันนี้อาจารย์เปิดห้องให้เทรนด์กันก่อนสอบวันพรุ่งนี้ เพื่อนๆเขาเลยอยู่กันจะได้จำได้แม่นๆ ''

'' ตามสบายเหอะ  เดี๋ยวพี่นั่งรอตรงนี้ '' 

ผมบอกติ๊บก่อนปล่อยให้เจ้าตัวเดินดุ่มๆไปยังเตียงเหล็กที่ตอนนี้มีเด็กนิสิตแพทย์มุงกันอยู่เต็ม ส่วนผมก็นั่งดมยาดมต่อไป





ตอนนี้ในห้องกลอสคราวนี้แตกต่างไปจากคราวก่อนที่ผมเข้ามาแบบไม่ตั้งใจอยู่เล็กน้อย

อุปกรณ์ทุกอย่างในห้องยังเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง 

แต่ร่างอาจารย์ใหญ่ที่คราวก่อนมีแค่ร่างเดียวและผ่านการชำแหละไปเรียบร้อยนี่ซิ 

มาคราวนี้มีทุกเตียง ในห้องแม้จะมีบางเตียงที่ใช้ผ้าคลุมร่างอาจารย์ใหญ่ไว้แล้วก็เหอะ 

แต่ก็มิได้ช่วยให้ผมคลายความหวาดกลัวลงไปแต่อย่างใด 

เด็กๆเดินจากเตียงนั้นไปเตียงนี้เพื่อศึกษาอาจารย์ใหญ่ทีละร่างทีละระบบ

 

ผมพยายามจะไม่มองเด็กๆพวกนี้ที่ดึงอวัยวะส่วนนั้นส่วนนี้ขึ้นมา 

แต่ก็ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหนเพราะในนี้ก็มีแต่ร่างอาจารย์ใหญ่เต็มไปหมด  ครั้นจะออกไปนอกห้องก็มืดยังกะอะไรดี 

ไม่เอาดีกว่ารอตรงนี้แล้วกัน  ดมยาดม  ซักปื้ดสองปื้ด  หลับตาซักพักจะได้ไม่เห็นอะไรสยดสยอง



'' พี่ไม้คับ  หวัดดีคับ  ''  เสียงคุ้นๆผมค่อยลืมตาขึ้นมามองหลังจากหลับตาทำใจอยู่ซักครู่

'' อ้าว หมอบอย  เทรนด์กะเพื่อนเสร็จแล้วเหรอ '' ผมถามขึ้นเมื่อเห็นเจ้าตัวเดินมานั่งลงข้างๆเก้าอี้ข้างๆผมที่อยู่ริมห้อง

'' ยังไม่เสร็จหรอกคับแต่ผมไม่ไหวแล้ว  แสบตาแสบจมูกไปหมดแล้วคับ ''  ไอ้หมอบอยตอบ

'' อ่าวยังไม่ชินอีกเหรอ '' ผมถาม

'' ก็ยังหรอกคับมันก็ยังมีแสบตาแสบจมูกอยู่ทุกทีแหละ  ''

'' แล้วพี่ไม้มารอติ๊บเหรอคับ  '' ไอ้หมอบอยเอ่ยถามก่อนจะถอดหมวกถอดถุงมือออกล้างมือในซิงค์น้ำข้างๆผม

'' ครับ  พอดีพี่เลิกงานแล้วเจ้าตัวให้มารอที่นี่  พี่เลยมานั่งรอจะได้กลับพร้อมกัน ''

'' ที่จริงพี่ไม้กลับก่อนก็ได้นะคับ  เดี๋ยวผมไปส่งติ๊บเองก็ได้  เพราะดูท่าแล้วคืนนี้คงดึก ''

'' อ่อ ไม่เป็นไรคับพี่รอได้ '' ผมยืนยันหนักแน่นว่ายังไงก็จะรอกลับพร้อมติ๊บไม่ว่าจะดึกแค่ไหน

จะว่าไปไอ้เรื่องความกลัวมันก็มีส่วนแต่กลัวว่าหมอติ๊บจะต้องกลับพร้อมหมอบอยนี่ซิ มันมากกว่ากลัวอาจารย์ใหญ่เป็นไหนๆ

 

          ผมนั่งทนข่มความกลัวอยู่ในห้องนั้นร่วมสองชั่วโมง จนตอนนี้ได้เวลาที่ตึกจะปิดแล้วในเวลาสี่ทุ่ม 

เด็กๆจึงเริ่มแยกย้ายกันกลับไปบ้างแล้ว  ตอนนี้เจ้าตัวเล็กที่ยังอยู่เป็นกลุ่มสุดท้ายก็เดินปลีกตัวออกมาก่อนเพื่อนๆคนอื่นๆใน

กลุ่มจะทยอยกันออกมาเช่นกัน

เด็กพากันถอดเสื้อกาวน์  ล้างไม้ล้างมือกันหลายรอบเพราะต่างรู้ดีว่ากลิ่นฟอร์มาลีนนี่รุนแรงแค่ไหน  และติดตัวกลับห้องได้

เป็นอย่างดี  เพราะสมัยที่ผมเรียนเวลาเย็นๆหลังเลิกเรียนพวกผมมานั่งเม้าท์กันหลังเลิกเรียนใต้ตึก 

เวลาพวกเด็กแพทย์ที่เพิ่งเลิกเรียนกลอสเสร็จแล้วนี่เดินมาผมแทบอยากจะเดินไปทางอื่นเพราะมันแรงมากๆ
.
.
.
.
.
 

        แต่ก่อนที่ผมจะทันได้ทำอะไรก็ปรากฏว่าไฟในห้องกลอสตอนนี้ดับสนิท 

มืดไปหมดเพราะตอนนี้บริเวณรอบๆตึกเป็นเวลาที่เขาจะปิดตึกกัน   แล้วไฟในส่วนอื่นจึงปิดกันไปก่อนหน้าเหลือแต่ไฟจาก

ห้องแลปกลอสเท่านั้น  เมื่อไฟจากห้องกลอสดับลงก็เหลือแต่ความมืดสนิทแบบนี้นี่เอง

ทันทีที่ไฟดับเสียงกรี๊ดจากเด็กก็ดังตามมา  เฮ้ยพี่ก็กลัว  น้องจะกรี๊ดทำไมละคร้าบบบบ

หลังจากไฟมืดสนิท 

ตอนนี้ทุกคนมารวมกลุ่มกระจุกกันอยู่ตรงมุมห้องซึ่งเป็นที่เก็บของที่มีเก้าอี้วางอยู่เรียงรายและล๊อคเกอร์ที่เก็บสัมภาระของ

แต่ละคนก็อยู่ในมุมนี้ด้วย  เมื่อทุกคนมายืนรวมกันที่อยู่ที่มุมของห้อง

 

'' ที่ตึกนี้คงไฟตกอะ  เดี๋ยวก็คงมา ''  เสียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเพื่อขับไล่ความเงียบงัน

'' แล้วทำไมจะต้องมาไฟตกตอนที่เราจะกลับกันแล้วด้วยละ ''  เสียงผู้หญิงในกลุ่มทักท้วง

'' ว้าย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ''
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกรีดร้องขึ้นมาท่ามกลางความเงียบงันจนทุกคนแตกตื่นและ

ตอนนี้ทุกคนก็ถึงกับอ้าปากค้าง  บางคนก็กรี๊ดร้องลั่น 

เมื่ออีกมุมหนึ่งของห้องที่มือสนิท

ตอนนี้มีวัตุสีขาวล่องลอยผ่านพวกเราไปมาราวกับเป็นสิ่งมีชีวิต 

ไม่ต้องคิดอะไรมากแล้วคับหมอไม้หลับตาปี๋  ใจเต้นตูมตามราวกับจะหลุดออกมาจากทรวงอก

พ่อแก้ว แม่แก้ว   เกิดมาก็พึ่งได้พบได้เจอได้โดนผีหลอกก็คราวนี้  สาธุๆๆ

.

.

.

.

.

ยังไม่ทันที่ผมจะทันได้ตั้งสติหรือทำอะไรก็รู้สึกว่าไฟในห้องมันสว่างจ้าขึ้นมา 

'' เฮ้ย ชิบหายแล้ว  ''  เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งอุทานขึ้นเมื่อไฟในห้องสว่าง พร้อมกับรีบคว้าเสื้อกาวน์มาสวมใส่

'' ไอ้ท็อป '' 

ทุกคนร้องเป็นเสียงเดียวกันถึงสิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจกลัว 

เมื่อปรากฏว่ามีไอ้หมอคนหนึ่งไปแกล้งดับไฟแล้วลงทุนด้วยการถอดเสื้อผ้า  คนอื่นจะได้มองไม่เห็นการเคลื่อนไหวของเจ้า

ตัว  ก่อนเจ้าตัวจะถือเสื้อกาวน์เดินไปมา 

เมื่ออยู่ในความมืดก็จะเสมือนว่าเสื้อกาวน์ลอยได้

แต่โชคดีที่มีเพื่อนคนหนึ่งไปห้องน้ำเมื่อกลับมาเห็นไฟดับและได้ยินเสียงกรี๊ดจึงเปิดไฟ

เมื่อแผนการไม่ได้ตระเตรียมกะเพื่อน  นายท๊อปจึงยืนแก้ผ้าเกือบจะเป็นชีเปลือยต่อหน้าประชาชีเมื่อไฟสว่างขึ้น

 

ดูไอ้เด็กแพทย์มันแกล้งกันครับคุณผู้อ่านลงทุนมากๆ 

เพื่อนๆกรี๊ดกร๊าดกันถูกใจเมื่อไอ้เจ้าคนแกล้งคนอื่นถูกกรรมตามทันในชั่วพริบตาเพราะไม่ได้ตระเตรียมกับคนอื่นๆ 

เจ้าตัวจึงต้องอับอายแถมถูกเพื่อนๆสรรเสริญด้วยภาษาสุภาพเป็นการใหญ่

 

หลังจากผ่านพ้นเหตุการณ์ระทึกใจจากการแกล้งกันของเด็ก( ที่เล่นเอาผมเกือบฉี่แตก )ไปเรียบร้อยแล้ว 

ผมก็พาติ๊บลงไปยังที่จอดรถก่อนมุ่งหน้าออกไปหาอะไรกินกันก่อนเดินทางกลับหอเพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว 

จะได้เก็บแรงไว้ต่อสู้กับวันพรุ่งนี้   

 

ปล.และนับจากวันนั้นมาผมก็ไม่เคยมีความคิดว่าจะไปรับติ๊บที่ห้องกลอสอีกเลย :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-06-2010 17:11:02

 :z2:

โพสให้แล้วน่ะนายแฮค   อาจดูไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่

ยังไงก็จัดการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อนแล้วกันคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 30-06-2010 17:24:07

 :L2:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-06-2010 17:29:15

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 71

ทุ่มสุดตัว.....พ่อครัวมือใหม่




เวลาผ่านไปรวดเร็วเอาเสียเหลือเกิน  หรือผมจะงานยุ่งมากมายจนลืมนึกถึงเรื่องวันเวลาไปเลยก็ไม่รู้  

เพราะจากคราวก่อนที่เจอดีเมื่อคราวก่อนที่ห้องกลอสจนผมขยาดห้องกลอสมากขึ้นกว่าเดิม  

มาตอนนี้เจ้าตัวเล็กก็อ่านหนังสือเอาเป็นเอาตายอีกแล้วเพราะช่วงนี้มีสอบตลอด

แบบนี้แหละหนอชีวิตของคนที่จะเป็นแพทย์ ต้องเสียสละอะไรหลายๆอย่างในชีวิตไปจริงๆ



          วันนี้เย็นวันพฤหัสบดี หลังจากที่ผมเลิกงานเรียบร้อยก็ขับรถกลับมาถึงห้องในช่วงค่ำๆของวัน

เพราะเมื่อตอนบ่ายๆเจ้าตัวโทรมาบอกว่าจะติวแลปที่ห้องกลอส  

ผมเลยขอตัวกลับก่อนบอกว่ามีงานต้องทำเลยกลับมาทำงานที่ห้องนิดหน่อย  

และตอนนี้ผม หมอไม้  กำลังลงมือทำกับข้าว  

ไม่ต้องแคะหู ขยี้ตาครับ  ไม่ได้หูฝาดหรือตาลายอ่านผิดไปแต่อย่างใด  วันนี้เกิดคึกอะไรไม่รู้อยากทำกับข้าว





เริ่มต้นจากการหุงข้าวก่อนดีกว่า  

สเตปแรกเห็นเจ้าตัวเอาข้าวออกมาล้าง

เอ….แล้วหุงกี่ถ้วยกันละนี่  กะโดยประมาณละกัน  

ผมกินประมาณนี้  หมอติ๊บกินประมาณนี้ ใส่น้ำลงไปประมาณนี้ แล้วก็เสียบปลั๊กเป็นอันเสร็จเรียบร้อย



ผัดผักเริ่มต้นจากการหั่นแครอท  แตงกวา  มะเขือเทศ  บรอคเคอรี่  ฟักทอง  นำลงไปผัดในหม้อ  

เอ..... ว่าแต่ไอ้เตาไฟฟ้านี่มันใช้ไงหว่า





ไข่ตุ๋น  ไม่ต้องพูดถึงทำไม่เป็น  ไปซื้อสำเร็จรูปมาดีกว่าแล้วแอบอ้างจะเข้าท่ากว่ามั้ย  



แต่ช้าไปแล้วเจ้าตัวเล็กเปิดประตูเข้ามาในห้องเรียบร้อยก่อนทำตาโตตกใจ

'' พี่ไม้ทำอะไรเหรอคับนี่ ''  

เจ้าตัวทำหน้าตาเหรอหราเมื่อมองเห็นสภาพหลังห้องที่เราทำเป็นครัวเล็กๆ และโต๊ะอาหารสำหรับเราสองคนที่ตอนนี้รกไป

ด้วยเครื่องปรุงและผักต่างๆ

'' อ้อ  เปล่า  พอดีพี่ตั้งใจจะทำกับข้าวมื้อเย็นไงพอดีวันนี้พี่กลับมาไวก็เลย…..''

ผมตอบตะกุกตะกัก  ก่อนยิ้มแล้วยกมือมาเกาหัวแก้เขิน  จะบอกไงละเนี่ย

'' นี่ติ๊บหูฝาด ตาฟ่าฟาง สมองตีกลับป่าวเนี่ย  พี่ไม้ทำกับข้าวว ''

'' อ่ะ งั้นก็ทำต่อไปเดี๋ยววันนี้ติ๊บสละสิทธิ์เข้าครัวให้พี่ไม้ทำ  เดี๋ยววันนี้จะเป็นกำลังใจให้อะ ''

ติ๊บบอกก่อนเดินดุ่มๆมานั่งลงบนเก้าอี้จ้องผมตาปริบๆ

'' พี่หุงข้าวไว้แล้ว  ต่อไปก็จะผัดผักแล้วนะ ''

เจ้าตัวเล็กลุกมาเดินสำรวจรอบๆบริเวณครัว  ก่อนขำผมแบบไม่ไว้หน้ากันมั่งเลย

'' หุงข้าวไปทำบุญวัดไหนเหรอคับครึ่งหม้อขนาดนี้  '' ติ๊บถามหลังจากเปิดฝาหม้อหุงข้าวออกดู

'' พี่หุงเยอะไปเหรอ  ทุกทีพี่ก็เห็นติ๊บหุงไว้ครึ่งหม้อแบบนี้ทุกทีอะ ''

ผมถามติ๊บด้วยความสงสัยก่อนจะได้รับคำตอบกลับมาให้ผมอายหนักขึ้นไปกว่าเดิม

'' เวลาหุงข้าวนี่ติ๊บหุงแค่สองถ้วยตวงนี่ก็พอ  เดี๋ยวพอหุงแล้วข้าวมันก็ดึงน้ำเข้าไปอยู่ในตัว

ข้าวมันก็จะฟู  นี่พี่ไม้เล่นใส่ข้าวไปครึ่งหม้อแบบนี้รับรองฟูเต็มหม้อแน่ๆ ''

'' เฮ้ย  วันนี้พี่หิว  พี่จะกินเยอะ  พี่รู้อยู่แล้วว่าข้าวมันจะฟู ''  ผมเหรอจะยอมเสียหน้าง่ายๆ

'' อ้อ  หิวมากใช่มั้ยคับงั้นถ้าคืนนี้กินข้าวครึ่งหม้อที่หุงนี่ไม่หมดห้ามนอนนะ ''

'' โห  แค่นี้จิ๊บๆสบายๆ ''  ผมคุยโวต่อแบบไม่ยอมให้เสียหน้า  

'' โอเช  แล้วไงต่อคับ  เสร็จแล้วใช่มั้ยการหุงข้าว ''  ติ๊บถามพร้อมกับปิดฝาหม้อให้ผมเรียบร้อย

ก็แค่นี้เองหุงข้าวแค่นี้ไม่เห็นจะยาก   ผมเต๊ะท่าต่อ  เมื่อรู้ว่าไถไปแบบนี้ก็ฟังขึ้นเหมือนกัน

ติ๊บดึงมือผมมาที่หมอข้าว  ก่อนทำอะไรบางอย่างให้ผมอายม้วนต้วนเลยทีเดียว

'' เวลาหุงข้าวให้ใส่น้ำไปแค่ท่วมฝ่ามือ  ถ้าใส่น้ำขนาดนี้ก็จะกลายเป็นข้าวต้ม

เวลาหุงข้าวให้ใส่เกลือไปในข้าวนิดหน่อยข้าวจะนุ่มและหอมขึ้นอีกนิดหน่อย

แต่ที่สำคัญเวลาที่หุงข้าว   ……  ''   ติ๊บหยุดก่อนหันมามองหน้าผม

'' โอยก็อันนี้มันเป็นเทคนิคของติ๊บนี่นาพี่ไม่รู้ด้วยหรอก ''  พี่ก็มีเทคนิคของพี่ซิผมไม่วายเถียงต่อไป

'' อ้อคับเทคนิคที่ว่าคือหุงข้าว  แล้วไม่กดสวิตซ์เมื่อไหร่ข้าวจะสุก  เมื่อไหร่จะได้กินจ๊ะ ''

เจ้าตัวจ้องหน้าผม  ก่อนจะยิ้ม หัวเราะจนตัวโยน  ส่วนผมก็อายจนไม่รู้จะแถไถต่อไปยังไงได้อีก





'' อ่ะ  ถือซะว่าเมื่อกี้พี่ไม้แค่ลืมกดสวิตซ์หม้อหุงข้าว  คราวนี้จะผัดผักใช่มั้ย  อ่ะทำไงสอนติ๊บหน่อยซิคับ ''

 เจ้าตัวบอกก่อนเดินมาประชิดตัวผม

'' ก็หั่นผักไงแล้วก็เอาลงไปผัดๆง่ายแค่นี้เอง ''  ผมบอกก่อนนำผักแต่ละอย่างที่หั่นไว้แล้วใส่ลงไปในกระทะ  

แล้วพยายามจะเปิดเตาไฟฟ้า  แต่ผมไม่เคยใช้นี่นาจะให้ใช้เป็นได้ยังไง

เจ้าตัวเล็กเดินมาตีมือผมหนึ่งทีก่อนจัดการเปิดเตาไฟฟ้าให้  

'' อ่า อันนี้ถือว่าติ๊บไม่เคยสอนพี่ไม้ใช้เตาไฟฟ้า  เข้าสู่ขั้นตอนการผัดพี่ไม้ทำยังไงมั่งอะคับ ''

เอากะเขาซิครับมาจับผิดราวกับสมัยที่ผมเรียนแล้วมีอาจารย์คอยสอนคอยเทรนด์ตัวต่อตัวในการอุดฟัน ขูดหินปูนให้คนไข้

กันเลยทีเดียว





ผมหยิบซอสผัดมาจะราดลงบนผัก  ก่อนนำขึ้นไปผัด  ก่อนเจ้าตัวเล็กตีเข้าที่มือผมอีกทีก่อนดึงมือผมให้ออกมายืนดูอยู่ห่าง

'' จะผัดผักให้อร่อย  ให้น่ากิน  ให้เอาผักไปแช่ในน้ำเกลือก่อนน่ะ  ผักจะได้ไม่ดำ จากนั้นเปิดเตาใส่น้ำมันให้ร้อน  

ทุบกระเทียมสับลงไปเหลืองและส่งกลิ่นหอมใส่มะเขือเทศลงไปผัดพอให้น้ำมะเขือเทศที่มีรสเปรี้ยวออกมา  

เติมเครื่องปรุงและซอสปรุงให้เค็มนิดนึงก่อนใส่ผักลงไปผัด  เมื่อน้ำผักออกมาก็จะมีรสชาติเข้าที่พอดี ''

'' โห  ทำไมแค่ทำกับข้าวนี่ยุ่งยากจังเลยอ่ะติ๊บ  รู้งี้รอติ๊บกลับมาทำให้กินดีกว่า  ''

ผมบอกก่อนออดอ้อนไปกอดพ่อครัวตัวเล็กที่กำลังผัดผักส่งกลิ่นหอมฉุยในตอนนี้

'' งั้นพี่ไม้ลองทำไข่เจียวนะ  อาหารที่ง่ายที่สุดอะถ้าทำไม่เป็นอีกคราวนี้ก็นอนกินอย่างเดียวเลยละกัน ''

'' แค่ไข่เจียว  เรื่องหมูๆ ''  ผมบอกติ๊บก่อนนำไข่สองฟองมาตอกใส่ลงในถ้วยก่อนตีให้ฟูแล้วก็เตรียมจะลงไปทอดในกระทะ

ที่ตั้งน้มันไว้จนเดือดแล้ว  แต่ผมต้องหยุดชะงักเมื่อเจ้าตัวตีเข้าที่มือผมอีกหนึ่งที  โดนไปหลายทีแล้วนะวันนี้



ตอนนี้ผมสังเกตเห็นวิธีการทำไข่เจียวของหมอติ๊บที่แตกต่างจากที่ผมเคยทำไปโดยสิ้นเชิง  

เจ้าตัวเล็กหั่นผักชี ต้นหอม และมะเขือเทศใส่ลงไปในถ้วยไข่แล้วตีผสมให้เข้ากัน  ก่อนใส่เครื่องปรุงรสลงไปเล็กน้อยตาม

ด้วยน้ำมะนาวนิดหน่อย

'' เวลาทำไข่เจียว ให้ใส่น้ำมะนาวไปนิดนึง  จะทำให้ไข่มันฟูน่ากิน ส่วนต้นหอมนี่ก็จะทำให้ดับกลิ่นคาวของไข่ และเป็นการ

เพิ่มคุณค่าอาหารไปในตัว ''





ผมไม่เถียงเขาแล้วคับ  ยอมแพ้แล้วจริงๆ  

ทำไรไม่ได้มากไปกว่าเดินไปปล้นจูบปล้นหอมพ่อครัวตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังพลิกไข่เจียวสูตรที่ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย  

สีเหลืองนวลและขึ้นฟูอย่างที่ติ๊บบอกจริงๆ ก่อนเจ้าตัวจะจัดการใช้กระทะสะบัดแล้วไข่ก็ลอยขึ้นไปกลับตัวกลางอากาศ

โห………..เจอแบบนี้เข้าไปยอมแพ้แล้วคร้าบบบบบ



กับข้าวสองอย่างวางอยู่บนโต๊ะเรียบร้อย  

ข้าวสวยร้อนๆถูกตักออกมาวางบนโต๊ะพร้อมสำหรับมื้อเย็นของเราสองคนแล้วเช่นกัน  

ตอนนี้ติ๊บจ้องมองหน้าผมยิ้มๆ ในขณะที่ผมทำไรไม่ได้มากไปกว่ายิ้มเขินๆ  อายมาก  แต่ก็อาศัยว่าใจสู้  ยิ้มหยีๆตอบกลับไป







'' คราวหลังอยากกินอะไรก็บอก  เดี๋ยวทำให้กิน ''  ติ๊บบอกก่อนตักผัดผักลงในจานของผม

'' ก็พี่เห็นติ๊บเหนื่อย  ก็เลยอยากให้ติ๊บได้พักบ้างไงแล้วพี่ก็ไม่คิดแค่การทำกับข้าวมันจะยุ่งยากขนาดนี้ ''

ผมบอกติ๊บก่อนได้รับคำตอบเป็นการส่ายหัว แล้วหัวเราะสนุกสนานของเจ้าตัวเล็ก

'' ติ๊บไปเรียนมาเหนื่อย  ส่วนพี่ไม้เองก็ไปทำงานมาเหนื่อย  ไหนจะต้องมาดูแลติ๊บอีก

ติ๊บว่าพี่ไม้เหนื่อยกว่าติ๊บเยอะเลย  เพราะฉะนั้นให้ติ๊บดูแลพี่ไม้แหละดีแล้ว  ถือว่าเป็นอีกหนึ่งหน้าที่ที่

ติ๊บอยากจะทำแล้วกันน่ะคับ ''  

เจ้าตัวบอกก่อนลงมือจัดการอาหารฝีมือเราสองคนตรงหน้า





'' วันนี้ติ๊บยิ้มไม่หุบเลยแฮะ  ยิ้มดีใจที่พี่ลงมือทำกับข้าวให้กิน  หรือยิ้มหัวเราะเยาะพี่กันแน่เนี่ย ''

ผมถามหลังจากอาหารมื้อเย็นของเราสองคนผ่านพ้นไป

'' ก็ยิ้มดีใจ  มีคนทำกับข้าวให้กิน  ถ้าติ๊บมาช้ากว่านี้อีกนิด ก็จะได้กินข้าวดิบ  ผัดผักก็จะเป็นสลัดผัก  ท้องติ๊บคงอืดน่าดูเลย

เนอะ ''

'' แหม  เอาน่ามือใหม่  เดี๋ยวต่อไปจะตั้งใจดูติ๊บทำกับข้าวให้มากกว่านี้ ''

'' งั้นเดี๋ยวติ๊บจะค่อยๆสอนพี่ไม้ทำก็ได้คับ  วันหลังเผื่อติ๊บเหนื่อยหรือเป็นอะไรขึ้นมาจะได้ไม่ต้องอาการหนักกว่าเดิม  

เมื่อเจออาหารเป็นพิษเข้าไปอีก ''  เอากะเขาซิ  กัดดีจริงๆแฮะ

'' แต่พี่ก็ตั้งใจทำเต็มที่ที่สุดแล้วนะ  ขอโทษที่ไม่ประสบผลสำเร็จ ''  ผมแกล้งงอนทำหน้ามุ่ย

'' หือออ มีงอนด้วยอ่ะ  ก็ดีใจไงคับที่พี่ไม้ทำให้กิน ''  

เจ้าตัวเล็กลุกจากเก้าอี้มากระโดดขึ้นตักแล้วกอดรวบคอผมไว้  ก่อนซบหัวเหม่งๆลงบนไหล่กว้างของผม

'' นอกจากย่ากับป้าแล้วก็มีพี่ไม้นี่แหละที่ดูแลติ๊บได้ดีขนาดนี้ ''

ติ๊บบอกผมทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ก่อนเจ้าตัวออดอ้อนหนักขึ้นด้วยการซุกหัวลงถูไปมาออดอ้อนราวกับลูกนกตัวเล็ก

'' ไว้วันหลังทำกับข้าวให้ติ๊บกินอีกน่ะ  กับข้าววันนี้อร่อยที่สุดเลยคับ ''  

ติ๊บบอกก่อนเงยหน้าขึ้นมาแล้วจูบเข้าที่คางผมเบาๆหนึ่งที

'' ให้รางวัลสำหรับคนเก่งทำกับข้าวที่แสนอร่อยยยย ''  

ติ๊บบอกยิ้มๆเล่นเอาผมเขินเหมือนกันแฮะ   ด้วยลูกออดอ้อนแบบนี้แหละที่ทำให้ผมไม่เคยโกรธเจ้าตัวเล็กเลยซักกะที

'' แล้ววันนี้อิ่มยัง ''  ผมก้มหน้าลงมาถามเจ้าตัวเล็กที่ยังนั่งอยู่บนตักผม

'' กับข้าวอิ่มแล้วแต่จะดีกว่านี้ถ้ามีไอติมซักถ้วย ''  เจ้าตัวเล็กบอกก่อนผละมาจ้องหน้าผม

แทนคำตอบผมยิ่มใหจ้าตัวเล็กไปหนึ่งที  

ก่อนบุ้ยปากไปทางตู้เย็นบอกถึงสิ่งที่ติ๊บรอคอยนั้นรอติ๊บอยู่ในตู้เย็นแล้วเช่นกัน

'' พี่ไม้ใจดีที่สุดในโลกเลย  ''

ติ๊บบอกก่อนหอมแก้มผมฟอดใหญ่ก่อนวิ่งดี๊ด๊าเขาไปเปิดตู้เย็นในห้องก่อนกลับออกมาพร้อมไอติมหนึ่งถัง








'' ติ๊บ  พี่ถามอะไรจริงๆนะ  '' ผมเอ่ยขึ้นและจ้องหน้าติ๊บแบบจริงจัง

'' คับ  มีไรรึป่าว ''  เจ้าตัวถามผมแต่สายตาและความสนใจยังคงไม่ได้ถูกละไปจากถ้วยไอติมตรงหน้า

'' นี่ติ๊บไม่คิดจะแบ่งพี่กินเลยใช่มั้ย  หิวเหมือนกันน่ะเนี่ย ''
ผมตอบยิ้มๆถึงที่มาของคำถามก็เจ้าตัวเล่นกินไอติมหนึ่งถังนี้  แบบไม่สนใจผมที่นั่งดูพร้อมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ไปหลายทีแล้ว  

ก่อนเจ้าตัวหัวเราะเขินๆแบบคนสำนึกผิดและตักไอติมเข้าปากผมหนึ่งคำ

'' คำสุดท้ายแล้ว  หมดพอดีเลย ''  
เจ้าตัวบอกก่อนยื่นถังไอติมมาให้ผมดูเป็นหลักฐานว่าไอติมหนึ่งถังนี่  

ไม่เกินความสามารถของหมอติ๊บเลยจริงๆ  จะชอบมากไปมั้ยอ่ะนี่ เฮ้ออออออ









หลังจากกินไอติมเป็นขนมหวานหลังจากมื้อเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้ว  

ติ๊บจัดการอาบน้ำอาบท่าออกมาเตรียมตัวอ่านหนังสือหน้าโต๊ะอ่านหนังสือเรียบร้อย  

และหลังจากผมอาบน้ำออกมาเจ้าตัวก็กำลังคุยโทรศัพท์คุยกับป้ากับย่าหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนาน  

จนผมอดหัวเราะกับอาการหัวเราะงอหายของติ๊บนั้นไม่ได้  

ไม่ได้บ่อยครั้งนักที่ติ๊บจะหัวเราะจนตัวโยนแบบนี้ ถึงผมจะฟังไม่ค่อยรู้เรื่องกับภาษาของติ๊บ  

แต่ก็พอจะจับใจความได้อยู่บ้างว่าตอนนี้เจ้าตัวกำลังเม้าท์ เผาขน ถึงวีรกรรมที่ผมทำอาหารไปเมื่อตอนหัวค่ำ  









ตลกมากเลยเหรอคับนี่แค่คนทำกับข้าวไม่เป็น……

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 30-06-2010 17:33:16

^
^
เกือบไม่ได้กินข้าวนะหมอ

ผู้ชายที่ทำกับข้าวได้จะมีเสน่มากๆ

ผุ้ชายทำกับข้าวไม่เป็นไม่ตลกค่ะ

แต่มันตลกตรงที่ทำมัยต้องกลัวเสียฟอร์มด้วย

จะเก็กไปถึงหนายยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-06-2010 17:46:03

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 71 ภาคต่อ

ทุ่มสุดตัว.....พ่อครัวมือใหม่





เกือบเที่ยงคืนแล้วหมอติ๊บยังตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสืออย่างหนักหน่วงต่อไป 

ดีนะที่คราวนี้ไม่มีกะโหลกหรือโครงกระดูกมาร่วมแจมด้วย 

เพราะเคยมีประวัติบ่อยๆว่าในช่วงใกล้สอบพวกนิสิตแพทย์มักจะขโมยร่างอาจารย์ใหญ่กลับมาท่องที่ห้องด้วย 

เหมือนเพื่อนของผมสมัยที่เรียนที่ธรรมศาสตร์คนหนึ่งมันจะใช้กระเป๋าที่ใส่กีต้าร์ 

ขโมยส่วนขาอาจารย์ใหญ่ออกมาจากห้องกลอสมาท่องที่ห้องเพราะมันจำเรื่องชื่อหลอดเลือดที่ขาไม่ได้ 

เพราะมีเยอะมาก  ถ้าติ๊บเป็นแบบนั้นสงสัยคงต้องทางใครทางมันจนกว่าติ๊บจะสอบเสร็จเป็นแน่





ผมเปิดตู้เย็นหยิบนมหนึ่งกล่อง  ก่อนเจาะหลอดส่งให้เจ้าตัวเล็ก

'' อย่าเครียดมากหน้าแก่ไปเยอะแล้วนี่เรา ''   

ผมแซวติ๊บและดูท่ามันจะได้ผลเมื่อเจ้าตัวเงยหน้ามาจับหน้าผากตัวเอง  คงจะกลัวว่าจะมีรอยย่นละมั้ง

'' บ้าเหรอ  ถึงแก่ยังไงก็น่ารักอยู่ดีแหละ ''   เอากะเขาซิครับ  มั่นใจได้อีกติ๊บบบบ

'' ก็เห็นทำหน้านิ่วคิ้วขมวด  เดี๋ยวริ้วรอยก็จะถามหา  ผมก็จะร่วง หน้าก็จะเหี่ยว  คราวนี้แหละ หึๆ ''

'' ทำไมคราวนี้จะทำไม  ติ๊บบอกก่อนหันมามองผมดุๆ  ''  อูยๆ  กลัวแล้วค้าบบบบ

'' ป่าวคร้าบบบ  ยังไงก็ชอบเหมือนเดิมแหละค้าบบบ ''  ผมบอกก่อนทำหน้าจ๋อยเดินก้มหน้าไปนอนบนเตียง

'' เอาน่า  สัญญาว่าต่อให้ติ๊บแก่ยังไง ก็ไม่มีทางแก่แซงพี่ไม้ได้ทันหรอกนะ  สัญญา ''

เอาเข้าซิ  เจอมุกนี้เข้าไป  มันแซงกันได้ที่ไหนละวะเรื่องอายุเนี่ยยย

'' พรุ่งนี้ติ๊บเลิกเรียนกี่โมง ''  ผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเจ้าตัวยังไม่เริ่มอ่านหนังสือต่อ

'' ก็เลิกห้าโมงอ่ะคับ '' ติ๊บตอบก่อนหันกลับมามองผม

'' แล้วเสาร์ อาทิตย์นี้ไปไหนหรือเปล่า  ''

'' ก็มีอยู่คลินิกไงคับ ''  ติ๊บตอบพร้อมทำหน้างง

'' ติ๊บลาซักสองวันได้มั้ย ''

ติ๊บลุกจากเก้าอี้หน้าโต๊ะหนังสือเดินมาหาผมที่นั่งอยู่บนเตียง

'' ให้ติ๊บลางาน  จะพาไปไหนเหรอคับ ''

'' พอดีวันเสาร์นี้ที่บ้านพี่จะเลี้ยงพระ  พอดีจะทำบุญให้พ่อพี่อ่ะ  ครบ ห้ารอบพอดี ''

'' อ๋อ  คับงั้นเดี๋ยวติ๊บลางานกลับไปช่วยงานก็ได้คับ ''

'' แต่พี่จะเดินทางพรุ่งนี้ตอนเย็นนะ กลับไปค้างที่บ้าน ''

'' คับ  เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วพี่ไม้เลิกงานพอดีก็ไปรับติ๊บที่คณะเลยละกัน ''

'' คร้าบบบบ '' ผมตอบก่อนฉวยอากาศดึงร่างบางลงมากอด 

ก่อนได้รับผลจากการกระทำนั้นเป็นการหยิกเบาๆเข้าที่พุงน้อยๆของผม  ก่อนติ๊บจะเดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าแปรงฟันเข้านอน




คืนนี้เจ้าตัวคงเหนื่อยกับการเรียนแล้วไหนจะต้องมาทำกับข้าวให้ผมกินอีก 

ไม่กวนซักคืนแล้วกัน  จะได้หลับฝันดี   

แล้วผมก็ปล่อยให้เจ้าตัวได้นอนหลับพักผ่อนหลังจากเจ้าตัวเล็กทำหน้าที่ของการเป็นคนรักที่ดี

ด้วยการจูบเบาๆที่คางผมหนึ่งทีและกราบผมที่หน้าอกก่อนเข้านอนเหมือนเช่นทุกคืนไม่ได้หลงลืมหรือลืมหายไป

ไม่ว่าเจ้าตัวจะยุ่ง หรือเหน็ดเหนื่อยเพียงใดก็ตาม  อืมมม น่ารักจังงง



ปล.ขอโทษที่อัพให้ไม่หมดคร้าบบบ  มาต่ออย่าเพิ่งเซ็งนะ  มือใหม่หัดอัพ

น้องแฮคจบตอนนี้แล้วก็จัดการต่อไปที่ตอนที่ 72 ได้เลยพอดีที่เวปบลอคพี่มันเจ๊งๆยังไงไม่รู้

มันรวบแต่ละตอนเข้ามารวมกันหมดเลยยย  เลยแก้ปัญหาให้ได้เท่านี้แหละคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 30-06-2010 18:19:58

 :m20: กร๊ากกกก อยากเอาใจ แต่ทำไม่เป็น
อืม! เห็นด้วยว่า ผู้ชายที่ทำกับข้าวเป็นเนี่ย ดูเป็นคนที่มีเสน่ห์มาก ที่สำคัญ ไม่มีทางอดตายยยย 5555
ไอ้เสน่ห์ปลายจวัก ผัวรักจนตายนี่ ยังใช้ได้อยู่ทุกยุคทุกสมัยจริง ๆ  o14

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 30-06-2010 19:16:05

ขำทุกทีเวลาพี่หมอไม้ป๊อด ฮ่า ๆ
พี่หมอไม้มีความพยายามในการทำกับข้าวจัง น่าร๊ากกกกก แต่ให้หมอติ๊บทำดีที่สุดแล้วค่ะ >//<

เอ่อ.. ขโมยขาอาจารย์ใหญ่กลับมา น่ากลัวมากค่ะ !!!! หนูก็เป็นพวกป๊อดเหมือนกัน - -"
เมื่อคืน เชียร์ทั้งญี่ปุ่น โปรตุเกส ตกรอบทั้งคู่เลย เศร้า เอาโรนัลโด้ของหนูคืนมา  :sad4:
ต่อไปจะเชียร์สเปนเพราะแค้นมาก สเปนจะได้ตกรอบ 555555+
จะไม่เชียร์บราซิลแระ เพราะอยากให้เป็นแชมป์ ! หนูจะเล่นไสยศาสตร์ 55555

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 30-06-2010 19:43:09

พี่หมอไม้โพสเองเลย เก่งๆ จริงๆ อย่างว่าแหละเนอะ มันง่ายกว่าทำกับข้าว อืมๆๆ

บวกให้ avatar ด้วย โหยยย เห็นหน้าแล้วปวดฟันอยากไปหาหมอ ^^ อิอิ

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 30-06-2010 20:50:28

ความหวงเนี่ยเอาชนะความกลัวได้ด้วยหรอเนี่ย :laugh:
เจอเสื้อกาวน์ลอยได้เข้าไป  :z1:เลิกไปห้องกลอสกันเลย
มีมุมน่ารักๆ ด้วยนะ พ่อครัวมือใหม่เนี่ย :-[
แต่ข้าวดิบ กะ สลัดผัก มันคงไม่ไหวมั้งจ๊ะ >>> หมอไม้

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 30-06-2010 21:37:05

นักเรียนแพทย์นี่เข้าใจหาวิธีเล่นกันนะ...เล่นกันซะ...หมอไม้ไม่กล้าไปห้องกลอสเลย...5555

อืม...หมอไม้เทคนิคการหุงข้าวแล้วไม่กดสวิตซ์นี่...ฝึกมานานแล้วเหมือนกันเนอะ...

หมดติ๊บ น่ารักอีกแล้ว... :กอด1:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่&#
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 30-06-2010 23:31:03

5555+++++

จะน่ารักไปไหน???? พี่หมอติ๊บ
แค่นี้พี่ไม้ก็หวงจะแย่อยู่แล้วน๊า!!!!!!!

หัวข้อ: Re: อาแจ๊ค
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-07-2010 01:29:41

ตอนนี้ออนผ่านมือถือ
ตอนต่อไปคงโอกาสหน้า

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 01-07-2010 01:32:20

งานราษฎร์  งานหลวง หมอติ๊บทำได้อย่างดี ไม่ขาดตกบกพร่อง o13

อย่างนี้หมอไม้จะไปไหนเสีย   :m3:

บอกได้คำเดียว Perfect  คร้.............า

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 01-07-2010 03:44:54

น่ารักกันจังเลย   :-[ 

 :กอด1: หมอไม้ หมอติ๊บ และ hackz คุง

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 09:06:33

มาออนตอนเช้าเชคเรทติ้งที่อุตส่าลงมือโพสเองกับมือ

แต่ทำไมเห็นแล้วน่าใจหายเงียบกันจังเลยละคับ

หรือว่าต้องเอาหมอติ๊บมาเรียกเรทติ้งกันอีกเหมือนเมื่อคราวก่อน

แต่คงยากหน่อยพอดีเจ้าตัวเพิ่งออกจากโรงบาล  นอนทั้งวันทั้งคืนเลย




ปล.คอหวยเมื่อเช้าหมอติ๊บตื่นมาแต่เช้าก่อนบอกผมออกไปซื้อกับข้าวและลอตเตอรี่

โชคดีมีเฮกันตอนเย็นครับผมมม 1011

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 01-07-2010 09:14:13

ทักทายอย่างเดียวไม่พอหรือจ๊ะ
มีให้โชคให้ลาภ กันแต่เช้าเลย  :z1:
นึกว่าทายบอลแม่นอย่างเดียวนะนี่  :impress3:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 01-07-2010 09:20:50

แวะเข้ามาทักทายพี่หมอไม้
+1 ให้กับพี่หมอ กับ แฮค ด้วยนะ

พีเอส 1 ดิสของพี่หมอเข้มกระซวกตับมาก
พีเอส 2 ฝากบอกหมอติ๊บว่าอะไรก็ได้ที่ทำให้เยอรมันเป็นแชมป์อ่ะค่ะ  :laugh:

:กอด1:

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 01-07-2010 09:36:35

ซิ่มว่าที่ไม่ได้รับความนิยมคือยังไม่เปลี่ยนหัวเรื่องไง

มันยังเป็นตอนเก่าอยู่เลย  บางคนเค้าเห็นว่าตอนเก่าก็ไม่เข้ามาอ่าน


ช่วงนี้มีแต่คนเปื่อย  รักษาสุขภาพเยอะๆนะคะ

รอดูว่าเย็นนี้จะมีเฮหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 69 ว่าด้วยเรื่องของ 'อารมณ์' [อัพสาย][-]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-07-2010 09:52:26

รูปพี่ไม้หล่อ

หล่อ คอดๆ หล่อแบบเข้มๆๆ

เห็นแล้วละลาย

มิน่่าล่ะ แฟนหลง แฟนรัก

หัวข้อ: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-07-2010 10:09:47

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 72
16:01 30/6/2010

ห้าโมงเย็นวันศุกร์  วันนี้ผมรีบเคลียร์งานให้เสร็จเรียบร้อยโดยไว ก่อนออกจากที่ทำงานมารับหมอติ๊บที่หน้าตึกคณะแพทยศาสตร์ เจ้าตัวสวัสดีผมตามธรรมเนียมก่อนก้าวขึ้นมานั่งบนรถ

''มาตรงเวลาเลยแฮะ''  ติ๊บเอ่ยขึ้นหลังจากที่ผมขับรถออกจากหน้าตึก

'' เดี๋ยวเรากลับห้องเก็บเสื้อผ้าสำหรับสองวันนะ  เราจะกลับมาอีกทีวันอาทิตย์เย็นๆ '' ผมบอกติ๊บก่อนเจ้าตัวขึ้นไปเก็บข้าวของในเวลาไม่กี่นาที

ตอนนี้เราสองคนแวะมาไหว้สมเด็จพระนเรศวรเพื่อลากลับบ้าน และขอให้การเดินทางกลับบ้านของเราสองคนในครั้งนี้ปลอดภัย  ก่อนผมจะนำรถไปจอดเชคลมยางและเติมน้ำมันที่ปั๊มที่อยู่ไม่ไกลจากหน้ามหาวิทยาลัยใดนัก  ก่อนมุ่งหน้าสู่กรุงเทพ  บ้านเราต่อไป

เกือบๆเที่ยงคืน  มิสเตอร์แจ๊สสีแดงของผมก็ถึงที่จอดรถหลังบ้านเรียบร้อย พ่อแม่และนายม่อนมารออยู่ข้างล่างเรียบร้อย

'' หวัดดีคับพ่อ  หวัดดีคับแม่  หวัดดีนายม่อน ''  ผมเอ่ยทักทายทั้งสามคนก่อนเดินไปหอมแก้มพ่อกับแม่ฟอดใหญ่  อันที่จริงถ้าเป็นครอบครัวอื่นผมไม่รู้นะว่าการแสดงความรักกับแบบนี้จะอายไปทำไม  ผมหอมแก้มพ่อกับแม่จนเป็นปกติไปแล้ว  ยกเว้นก็แต่น้องชายนี่แหละที่ไม่เคยหอมมันเลยแต่ก็รักมันนะ  น้องชายสุดหล่อคนเดียวของผม  ติ๊บยกมือไหว้พ่อกับแม่ก่อนหันมายิ้มทักทายนายม่อน

'' ทานอะไรกันมาหรือยังลูก ''  แม่ผมเอ่ยถามหลังจากพวกเราเข้ามาในบ้านเรียบร้อย

'' ยังเลยคับผมเลิกงาน ติ๊บเลิกเรียนก็บึ่งรถกลับมาเลยคิดถึงพ่อกับแม่อยากเจอไวๆ ''

'' โห  ปากหวาน ''  แม่ผมตอบก่อนลูบหัวผมเบาๆก่อนเดินนำพวกเราไปยังห้องครัวซึ่งตอนนี้กับข้าวและอาหารทุกอย่างเตรียมพร้อมสำหรับครอบครัวเราเรียบร้อย ข้าวสวยร้อนๆ แกงเขียวหวานไก่ ห่อหมก และแกงจืดเต้าหู้ ของอร่อยฝีมือแม่ผม

'' ถ้าเป็นเมื่อก่อนแม่คงบอกว่ากินเยอะๆนะไม้ ''  แม่บอกก่อนหันมายิ้มสร้างความงุนงงให้ผม

'' อ้าว  แล้วตอนนี้เป็นไงเหรอแม่ทำไมบอกไม่ได้ ''

'' ก็คราวก่อนๆที่ไม้ไปอะ  มันผอมกลับมาแม่ก็อยากให้กินเยอะๆ ''  แม่ตอบยิ้มๆ

'' แล้วคราวนี้มันเป็นไงเหรอแม่ ''  ผมยังไม่วายสงสัย

'' ก็สงสัยว่ากับข้าวที่พิษณุโลกจะอร่อยกว่าที่แม่ทำแหละมั้ง  ดูอ้วนฉุกลับมาเลยคราวนี้ '' แม่บอกก่อนเฉลยให้ผมได้เข้าใจ

'' ก็แหงแหละแม่แทบไม่ได้กินกับข้าวข้างนอกเลย  ติ๊บทำให้กินตลอด ''  ผมบอก

'' งั้นคราวหลังก็ไม่ต้องทำให้พี่เขาบ่อยๆแล้วนะลูก ''  เอาเวลาไปอ่านหนังสือดีกว่าพ่อบอกก่อนหัวเราะขำๆ

แล้วคืนนั้นเราห้าคนก็ช่วยกันจัดบ้านสถานที่ซึ่งพ่อแม่และเจ้าม่อนได้จัดไว้บางส่วนก่อนที่พวกเราจะมาถึงเรียบร้อยแล้ว  เพราะพรุ่งนี้พ่อผมนิมนต์พระมาฉันท์มื้อเช้าและทำพิธีในตอนเช้า  เราทั้งห้าคนจึงต้องรีบเข้านอนกันเป็นพิเศษ

หลังจากเข้าห้องมาตอนนี้ติ๊บตลกขบขันอยู่กับการดูอัลบั้มรูปเก่าๆของผมตั้งแต่เด็กมาจนวัยมัธยม มหาวิทยาลัย จนตอนปัจจุบัน เดี๋ยวจะหาว่าผมถือหางตัวเองขออนุญาตจิ๊กข้อความบางตอนจากไดหมอติ๊บมาลงให้อ่านกันน่ะคับ   หมอติ๊บนะหมอติ๊บบบบบ

.

.

.

.

.

.

 

นี่คงเป็นครั้งที่สองในชีวิตที่ติ๊บมีโอกาสได้ก้าวเข้ามาในโลกของพี่ไม้  ติ๊บรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นของการใช้ชีวิตภายใต้คำว่าครอบครัวของพี่ไม้  แบบที่ติ๊บไม่เคยได้มีโอกาสสัมผัส
 
ห้องสีแดง               อาจจะดูน่ากลัวแต่เมื่ออยู่ในนี้แล้วมันกลับรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

เตียงนอนตัวใหญ่       ก็แหงละ เจ้าของห้องตัวใหญ่ซะขนาดนี้ก็นอนเตียงตัวใหญ่เป็นธรรมดา

วัยเด็กประถม            รูปเด็กชายที่มีหนังตาเป็นเส้นตรง   เม็ดก๋วยจี๊ที่ว่าเล็กใหญ่ไปเลยเมื่อเทียบกับตาพี่ไม้ตอนนั้นจะตี๋ไปไหนเนี่ยยย

วัยมัธยมต้น              หัวเกรียนๆ แต่ก็ยังมั่นใจจะแสกกลางราวกับว่าเป็นเต๋าสมชาย  ก่อนออกจากห้องในแต่ละวันนี่จิ้งจกตุ๊กแกมันจะทักบ้างมั้ยนี่

วัยมัธยมปลาย          โห แววหล่อเริ่มมาแล้วซิเมื่อตอนอยู่ ม.ปลาย แต่ทำไมถึงชอบใส่เสื้อผ้าตัวใหญ่ๆจังเลย  สงสัยจะเอาไว้ปิดพุงแหงๆ  ก็ออกจะจ้ำม่ำซะขนาดนั้น

วัยมหาวิทยาลัย         หล่อสุดๆไปเลยแฮะ  ดูสุภาพภูมิฐาน เมื่อตอนอยู่ในเสื้อกาวน์แบบนี้  แต่ทำไมพอถอดเสื้อกาวน์แล้วกลายร่างเป็นหมอหื่นๆในพริบตาเลยแฮะ

ไม่ได้แอบเม้าท์น่ะ  ติ๊บแอบเห็นรูปพี่ไม้แต่งสาวด้วย  งานบายเนียร์นั่นไง  สวยมั่กมากกกกกกก

แต่มีรูปนึงที่ติ๊บแอบจิ๊กมาใส่กระเป๋าสตางค์จนทุกวันนี้ คือรูปพี่ไม้ที่ใส่ชุดนักศึกษาธรรมดา  ดูเป็นคนติดดินธรรมดาและรอยยิ้มที่หนังตามารวมกองกันเป็นชั้นเดียวนั่นด้วย  ดูจริงใจดีออกหวังว่าเขาคงไม่แอบมาเจอนะว่าขโมยรูปเค้ามา   จุ๊ๆ

กลับสู่สภาพเดิมของหมอไม้กันต่อคับ

ตอนเช้าเราสองคนตื่นแต่เช้า วันนี้ติ๊บใส่เสื้อผ้าฝ้ายสีขาวดูสุภาพและสบายตา  เช่นเดียวกับทุกคนในบ้านที่แต่งตัวด้วยชุดสีขาว

พิธีในตอนเช้าเป็นการทำบุญตักบาตรพระที่พ่อผมไปนิมนต์พระผู้ใหญ่ที่พ่อนับถือมาเป็นประธานในพิธี  และเพื่อนฝูงของพ่ออีกหลายสิบคนจนตอนนี้บ้านของผมดูเล็กไปถนัดตา  หลังจากเสร็จพิธีสงฆ์ ก็เป็นการทำบุญที่พ่อแม่ผมทำเป็นประจำทุกปีคือการมอบทุนการศึกษาให้กับเด็กที่เรียนดีแต่ขาดแคลนทุนทรัพย์ราวสิบคน  ก่อนจะเป็นการที่เด็กๆพวกนั้นกล่าวขอบคุณพ่อกับแม่ผม  พ่อผมคงอิ่มใจมากมายกับการทำบุญในวันนี้

หลังจากนั้นก็เป็นการพบปะเพื่อนฝูงของพ่อกับแม่เสียมากกว่า  และเป็นการบรรเลงขิมจากเจ้าม่อนน้องชายผม

จริงซินะ ลืมอัพเดทความสำเร็จของน้องชายสุดหล่อของผม

จากคราวก่อนที่เป็นเด็กมัธยม  ตอนนี้กลายเป็นเด็กนักศึกษาคณะนิติศาสตร์ ธรรมศาสตร์ไปเรียบร้อยแล้ว  รุ่นน้องมหาลัยผมซะด้วยแต่ความถนัดคงจะต่างกันเพราะตอนเด็กๆ ผมชอบต่อเลโก้เล่นหุ่นยนต์อะไรที่เป็นวิทยาศาสตร์  ในขณะที่เจ้าม่อนจะชอบวาดรูปเล่นดนตรี  จนมันเป็นเซียนเรื่องดนตรีไทยของที่มหาวิทยาลัยไปแล้วไม่ว่าจะเป็นขลุ่ย  ขิม  จะเข้ ไอ้ม่อนเล่นเป็นหมด  และตอนนี้เห็นพ่อกับแม่เปรยๆว่า รับจ๊อบเล่นขิมให้กับโรงแรม ได้ตังค์วันละหลายบาทซะด้วย  ตอนนี้จึงมาเล่นขิมอวดความสามารถให้พ่อแม่และคนที่มาในงานได้ปรบมือชื่นชมกันเกรียวกราวรวมถึงผมและติ๊บด้วยเช่นกัน

ปล. หากมีตรงไหนผิดพลาด ต้องขออภัยด้วยนะครับ ตอนนี้ไม่ได้อ่านเลย แบบว่าไม่มีสมาธิเลยว่างั้น เพราะตอนบ่ายนี้ก็จะสอบแล้วอ่า ขอโทษนะครับ หนังสือก็ยังไม่อ่าน แง่มๆๆ ไปแล้วนะครับ หากสอบเสร็จ จะมาตามแก้ไขทีหลังให้ครับ แหะๆๆ หยวนๆ แล้วกันเน๊าะ Hackz

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 01-07-2010 10:29:46

ว่าว ๆๆ
หมอติ๊บทำหน้าที่ลูกสะใภ้ อิอิอิอิ

น่าร๊ากกกกกกกดีคร๊าบ

รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 01-07-2010 10:57:24

ไดหมอติ๊บเค้าเขียนน่ารักเน๊าะ บรรยายซะเห็นภาพเลย  :impress3:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 01-07-2010 11:12:32

เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากอะ

 :กอด1: :กอด1:

นายHack สู้ๆๆๆๆ

สอบได้คะแนนเยอะๆนะคับบบบ

 :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 01-07-2010 11:24:25

อิอิ...อยากเห็นรูปแต่งสาวหมอไม้จัง...
หมอติ๊บเขียนน่ารักนะ...ง่าย ๆๆ และเห็นภาพชัดเจน...
รับคำหมอไม้ได้เฮ...ช่วงบ่าย...55

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 11:36:12

อ้างจาก: hackz ที่ 01-07-2010 09:52:26  

รูปพี่ไม้หล่อ

หล่อ คอดๆ หล่อแบบเข้มๆๆ

เห็นแล้วละลาย

มิน่่าล่ะ แฟนหลง แฟนรัก

เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่บอกว่าพี่หล่อเข้ม   อยากยืมมาเป็นแฟนเชียว

เพราะคนที่เป็นแฟนเค้าบอกแต่ว่าผมหน้าตี๋  ตาเม็ดก๋วยจี๊   เอ....หรือเป็นเพราะหนวดเคราช่วยให้ดูเข้มขึ้นนนน

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 01-07-2010 11:54:47

พราะทั้งหมอไม้ ทั้งน้องติ๊บ ล้วนมาจากครอบครัวที่มีจิตใจดีนี่เอง จึงซึมซับเอาแต่สิ่งที่ดีๆมา
ทั้งสองคนเลยเป็นผู้มีจิตใจดี และจะเห็นได้ว่าสองคนนี้ อยู่กันด้วยความรักความเข้าใจกัน
และถ้อยทีถ้อยดูแลเอาใจใส่กันจริงๆ อาจจะมีงงมีงอนกันบ้าง
แต่ไม่เคยเห็นสองคนนี้บันดาลโทสะใส่กันเลยนะ
พี่แก้วล่ะชื่นใจกับคู่นี้จริงๆ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 01-07-2010 12:07:15

ทำไมหมอไม้ที่หมอติ๊บเขียนถึงกับลุงที่นั่งเก็กอยู่ในอวาตาร์มันแตกต่างกันอย่างนั้นละคะ

ตาเท่าเม็กก๋วยจี้ก็ยังดีกว่าโดนหญ้าคากรีดแหละ  โตกว่าตั้งเยอะ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 01-07-2010 13:06:23

 :impress3: หมอติ๊บเขียนไดอารี่น่ารักจังเลย อ่านแล้วเห็นภาพเคลิ้มตาม
แต่หมอไม้ก็ดูไม่ตี๋มากมายอะไร ยังพอมองเห็นลูกตา
เอ! หรือจะเป็นเพราะหนวดเคราหว่า เลยดูเข้มขึ้นมานิ้ดดนึง  :m28:
แต่ยังไงก็ดูหล่อที่สุดในสายตาหมอติ๊บก็พอเนอะ ชิมิ ชิมิ หมอไม้
 o3

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 13:11:16

อ้างจาก: sweetener ที่ 01-07-2010 12:07:15  

ทำไมหมอไม้ที่หมอติ๊บเขียนถึงกับลุงที่นั่งเก็กอยู่ในอวาตาร์มันแตกต่างกันอย่างนั้นละคะ

ตาเท่าเม็กก๋วยจี้ก็ยังดีกว่าโดนหญ้าคากรีดแหละ  โตกว่าตั้งเยอะ

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 01-07-2010 13:06:23  

:impress3: แต่หมอไม้ก็ดูไม่ตี๋มากมายอะไร ยังพอมองเห็นลูกตา
เอ! หรือจะเป็นเพราะหนวดเคราหว่า เลยดูเข้มขึ้นมานิ้ดดนึง  :m28:
 o3

ก็หมอติ๊บเคยชมว่าผมหล่อซะที่ไหนละคับ 

บางทีก็เรียกลุงๆ  เล่นเอาซะแก่เลย
บางทีก็เรียกโย่งๆ  หมดกันนน
บางทีก็เรียกแปะ  โดยเฉพาะตอนผมใส่เกงขาก๊วย
บางทีก็เรียกหมอหน้าหื่น  ดีนะที่ชื่อนี้เรียกเฉพาะตอนอยู่กันสองคน

มีสองโอกาสที่จะชมว่าผมหล่อ    ก็ตอนหิวไอติม  กับตอน......

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 01-07-2010 13:16:22

ย่องมาอ่านแล้วค่อยๆออกไปเงียบๆ  :laugh:

ปล. ฝากทั้งคุณหมอไม้และคุณhackzนิดนึงค่ะ
ถ้าเปลี่ยนสีตรงช่วงไดอารีคุณหมอติ๊บให้เป็นคนละสีกับที่คุณหมอไม้เล่า จะรบกวนไปมั้ย?
เราว่ามันอ่านแล้วแยกง่ายดี



 :L2:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 01-07-2010 13:41:06

เข้ามาเติมคำในช่องว่างค่ะ
ตอนให้หมอไม้ซื้อล๊อตตารี่ให้แล้วถูกรางวัลช่ายป่าว
ได้สองต่อ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 13:44:13

แหม  เดาถูกนะซิ่ม

แสนรู้จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 01-07-2010 14:11:31

...สงสัยจะไม่ทันอวยพรน้องแฮ๊คซะแล้ว อวยพรตามหลังไปละกัน...ขอให้ทำข้อสอบได้เยอะๆๆนะ
...หมอไม้ขับแจ๊สแดง ห้องนอนแดง โห ร้อนแรงว่ะ ชอบสีแดงแหงๆๆ
...ทำไมพี่ไม่เห็นว่าหมอไม้ตาเล็กเท่าเม็ดก๊วยจี้หว่า ความหล่อมันกลบ มันมองรวมๆๆแล้วหล่อไปหมด
...ว่างๆๆ เปลี่ยนรูป เอารูปแต่งหญิง ที่หมอติ๊บเล่าไว้ มาให้ดูบ้างเด้อ ขำเรื่องทำอาหารจัง
...ไม่ลองก็ไม่รู้ ไม่ทำก็ไม่เก่ง หุงข้าวไม่กดสวิตซ์ ก็ใช้ได้แล้ว   :laugh:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 01-07-2010 14:28:10

หมอไม้คะ ซิ่มถือเป็นคำชมนะคะ อิอิ

สักเด๋วก็รู้ วันนี้ใครจะรวยบ้างงงง

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 14:29:56

อ้างจาก: StillLoveThem ที่ 01-07-2010 14:11:31  

......ว่างๆๆ เปลี่ยนรูป เอารูปแต่งหญิง ที่หมอติ๊บเล่าไว้ มาให้ดูบ้างเด้อ ขำเรื่องทำอาหารจัง
...ไม่ลองก็ไม่รู้ ไม่ทำก็ไม่เก่ง หุงข้าวไม่กดสวิตซ์ ก็ใช้ได้แล้ว   :laugh:

ขอให้มันเป็นอดีตไปเหอะคับเรื่องแต่งสาวนี่ตั้งแต่งานบายเนียร์ก่อนจบแล้วววว

ตอนนี้เหลือแต่เค้าโคงความหล่อ  และเร่งใหซิคแพคกลับมาในเร็ววันนนนน

แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ไปฟิสเนส  เพราะฟิสเนสเมืองไทยน่ากลัวขึ้นไปทุกที  

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 01-07-2010 14:37:17

เห็นด้วยกะหมอไม้ เรื่องฟิตเนสเนี่ย
ไปเล่นทีไร เสียวสันหลังวาบ ๆ ทุกที
เข้าห้องน้ำที ยิ่งกว่าสาวพรหมจรรย์ซะอีก
ต้องมองซ้ายมองขวาดี ๆ ก่อนเข้า
เฮ้อ! เซ็ง  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 01-07-2010 15:34:01

ท่าทางสองรีบน มีประวัติฝังใจไม่อยากจำกับ ฟิตเนส ในเมืองไทยแน่ๆ เลยค่ะ 555

(น่ากลัวปานนั้นเลยเหรอ) ดีที่อีป้าแก่ๆ ไม่ชอบเข้าฟิตเนส

แต่ชอบเล่นกีฬากลางแจ้งมากว่า 555

คุณไม้ค่ะ กับข้าวถ้าขยันทำบ่อยๆ ก็จะเกิดความชำนาญค่ะ

แต่ว่า กินไ้ด้ไม่ได้นี่อีกเรื่อง 555  

ไอติมกินไม่เบื่อจริงๆ ใช่ไหม มากินกับอีป้าแก่ๆ ไหมค่ะ

พอดีนายซื้อไฮเก้นดาสมาฝาก ลาภปากดีแท้ๆ วันนี้ 555

แต่ พอกินหมด ย่องไปซื้อวอลลล์ คอนเนตโต้มาต่ออีก 2 กรวย

อีป้าแก่ๆ ว่า อร่อยกว่าไฮเก้นดาสซะอีกค่ะ หึๆๆ(เสียดายตังแทนนาย

แต่ทั้งหมดก็ไปอยู่ในพุงอีป้าแก่ๆ หมดแล้วค่ะ กร้าาาาาาาาาาาาก ไม่รู้จะเสียดายทำไม)

สรุปเย็นนี้งดมื้อเย็น กินนมเปรี้ยว เลียนแบบคนบางคนแถวๆ นี้ ดูค่ะ (แต่คงไม่ถึง 6 กล่องนะคะ)

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 01-07-2010 15:34:46

เอ่อ หมอไม้มี6แพคกะเค้าด้วยหรอคับ เท่าที่อ่านเห็นมีแต่โดนหยิก"พุงน้อยๆ" จนตอนนี้เป็นพุงใหญ่ๆแล้วป่าว หมอติ๊บช่วยคอนเฟิร์มด้วย 555

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 01-07-2010 15:37:23

เล่าซะเห็นภาพเชียวคะน่าร๊ากกกกกกกกกกก >//<
อยากเห็นตอนพี่หมอไม้แต่งหญิง 555555555+
ขยันอัพดีจัง หนูชอบ  :3123:
อยากบอกว่าพี่หมอไม้หล่อจังเลยค่ะ เข้มมาก  :o8:
รออ่านตอนหน้านะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 01-07-2010 15:40:12

หมอไม้คะ

ท่านั่งแบบนี้ เหมือนกำลังลุ้นไพ่เลยค่ะ เครียดเชียว อิอิ


แต่ก็หล่อเข้มใช้ได้ทีเดียว มิเสียแรงที่วันนี้เข้าเล้ามา
ไม่สบายไป2-3 วันเลยค่ะ เป็นหวัดอ่ะ
เดี๋ยวไปหาหมอติ๊บที่บำรุงราษฎร์ดีกว่า ได้มั้ยอ่ะ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 16:10:10

 :serius2:

ประกาศจาก ศอฉ ( ศูนย์อำนวยการเฉพาะคนหล่อ )



บุคคลที่สร้างความเสียหายแก่บุคคลอื่น

ไม่ว่าจะเป็นการโจมตีและให้ข้อมูลที่คลาดเคลื่อนว่าผมเป็นลุงแก่ๆ มีพุง หน้าย่น

ทาง ศอฉ ขออธิบายเพื่อความกระจ่างกับพ่อแม่พี่น้องดังนี้ครับว่า

ทางเราจำเป็นต้องกระชับพื้ฯที่กลุ่มบุคคลที่มีความเข้าใจคลาดเคลื่อนกับสถานการณ์ปัจจุบันของหมอไม้

โดยขอปฏิเสธข้อกล่าวหาจากหมอติ๊บทั้งหมด

ซึ่งเป็นบุคคลผู้ก่อให้เกิดความเข้าใจผิดไปในวงกว้าง  และขอให้พ่อแม่พี่น้องอย่าไปหลงเชื่อคำใส่ร้ายของบุคคลดังกล่าว

ผู้ใดฝ่าฝืนหรือไม่ปฎิบัติตาม  ทาง ศอฉ จะดำเนินการ(แช่ง)ให้ถึงที่สุด



(http://[url=http://postto.me/show.php?id=5707d6d62804689d496b4b99df76bdd0][img]http://postto.me/tx/96871pic14.jpg)[/url][/img]

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 01-07-2010 16:11:21

ก็หล่อดีนะ ตี๋ เอ้ย หมอไม้อ่ะ มองมุมไหนก็หล่อ  :m9:
ยังไม่ได้อ่านเลย ตั้งแต่ตอน 70 งานเย๊ออออมากกก  :z3:

ก็เลยเอาเวลาว่างน้อยนิดมาชมหมอไม้  :z1:

ปล.ใครนะว่าเราไม่มีงาน ชริ (งานเข้าเลยตรู)

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-07-2010 16:47:14

อ้างจาก: knightofbabilon ที่ 01-07-2010 13:16:22  

ย่องมาอ่านแล้วค่อยๆออกไปเงียบๆ  :laugh:

ปล. ฝากทั้งคุณหมอไม้และคุณhackzนิดนึงค่ะ
ถ้าเปลี่ยนสีตรงช่วงไดอารีคุณหมอติ๊บให้เป็นคนละสีกับที่คุณหมอไม้เล่า จะรบกวนไปมั้ย?
เราว่ามันอ่านแล้วแยกง่ายดี



 :L2:

ก็อย่างที่ผมบอกไว้ล่ะครับ ว่าตั้งแต่ตอนที่ 70 ถึง 72 ผมไม่ได้อ่านเลย โพสต์อย่างเดียว เพราะต้องรีบสอบ

แต่ตอนนี้สอบเสร็จแล้วครับ ได้เวลาพิศุขน์อักษรต่อไป

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 01-07-2010 16:50:05

 :z13: :z13: :z13: hackz ให้พรุนอีกรอบ 555

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-07-2010 16:58:01

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 01-07-2010 16:50:05  

:z13: :z13: :z13: hackz ให้พรุนอีกรอบ 555

มาจิ้มตรงกลางหัวใจผมม๊ะ

ปล. อวาตารพี่ไม้ เปลี่ยนอีกแล้ว เป็นหนุ่มโชว์ท่อนบ่น ใครอ่า พี่ติ๊บ ออร์ พี่ไม้ ทำไมเซ็กซ์ซี่แมนจังเลย กล้ามเป็นกล้าม Sixpack อ๊ากก อิจฉาว่ะ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 01-07-2010 17:04:15

 :jul3: ถึงกับประกาศสถานการณ์ " ฉุ - เฉิน " กันเลยทีเดียว 555
เด๋วหมอหมอติ๊บก็ประกาศเคอร์ฟิวข้าวเย็นหรอกครับ กินนมเปรี้ยวแทนแหงๆ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 01-07-2010 17:11:56

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 01-07-2010 14:37:17  

เห็นด้วยกะหมอไม้ เรื่องฟิตเนสเนี่ย
ไปเล่นทีไร เสียวสันหลังวาบ ๆ ทุกที
เข้าห้องน้ำที ยิ่งกว่าสาวพรหมจรรย์ซะอีก
ต้องมองซ้ายมองขวาดี ๆ ก่อนเข้า
เฮ้อ! เซ็ง  :เฮ้อ:

 :laugh: จริงอ่ะคุณ fanfic2010

เจาะไข่ให้ละกันน๊อ +1ให้จ้ะ

อ้างถึง

ประกาศจาก ศอฉ ( ศูนย์อำนวยการเฉพาะคนหล่อ )

...คนหล่อต้องขอประกาศเลย  :m26:

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 17:21:46

ประกาศจาก ศอฉ อีกรอบบบบ

เมื่อตอนบ่ายได้คุยกะซิ่ม บอกว่าโดนหมอติ๊บใช้งาน  ให้ไปซื้อลอตเตอรี่

หลังจากตื่นมาตอนเช้าแล้วบอกผมว่า  หวยตัวเก่าจะออกเพราะเจ้าตัวฝันแต่เห็นเพื่อนเก่า  ครูเก่า  โรงเรียนเก่า

เลยให้ผมไปซื้อหวยตัวเดิมเมื่อคราวก่อนคงจำกันได้  168   

เป็นไงละ  ของเขาแรงจริง  ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

ว่าแต่หมอไม้หมดไปสี่ร้อย  หมอติ๊บได้สองพันคิดยังไงก็ขาดทุนวุ้ยยยยย  วัยรุ่นเซ็ง

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 01-07-2010 17:23:08

วันนี้ยุ่งมากมาไม่ทันรูปหมอไม้เลยอะ
อยากเห็นชัดๆว่าหล่อสมคำล่ำลือรึปล่าว(หล่อตี๋รึหล่อเข้มอ่ะ)

แจ๊สสีแดง ห้องนอนสีแดง โอ๊วหมอไม้นี่ร้อนแรงน่าดู  :haun4:

ปล๊ : ขอให้ผลสอบออกมาเฮงๆ โชค A นะค่ะน้องแฮ็ค  o13

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 17:23:58

จริงๆนะ  ไม่ได้ล้อเล่นนะนี่  ไปถามซิ่ม Sweetener ดูดิ  

บอกให้ไปซื้อหวยตัวเก่าที่เคยบอก  แต่ซิ่มถูกป่าวไม่รู้

ซิ่มอยู่มั้ยรายงานตัวด่วย  ถ้าถูกพาไปเลี้ยงเจ๊ไข่  ด้วยคร้าบบบบบบ

หัวข้อ: [-]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 73 Innocent [อัพค่ำ][-]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-07-2010 17:27:34

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 73 Innocent
16:06 30/6/2010

หลังจากงานครบรอบหกสิบปีของพ่อผมผ่านไปด้วยความชื่นมื่นและความเปรมปรีดิ์ของทุกคนในงานไปเรียบ ร้อย  ช่วงบ่ายวันเสาร์ทุกคนก็เก็บบ้านเข้าสู่สภาวะเดิม

''พ่อคับ แม่คับ  เดี๋ยว ผมจะพาเด็กบ้านนอกแถวนี้เที่ยวกรุงเทพหน่อยนะคับ  พ่อ กับแม่จะไปด้วยกันมั้ยคับ''  ผม เอ่ยขออนุญาตพ่อกับแม่ในช่วงบ่ายแก่ๆของวัน

''ไปเถอะลูกพ่อกับแม่คงไม่ไปไหนแล้ว ขอพักผ่อนอยู่บ้านดีกว่า ลองไปชวนนายม่อนซิเห็นชวนพ่อกับแม่ออกไปตั้งหลายวันแล้ว''
 
และหลังจากได้รับคำตอบเป็นการตกลงจากนายม่อน  ผมก็พาติ๊บ และนายม่อนน้องชายสุดที่รักออกจากบ้านย่านสะพานควายมุ่งหน้าสู่อนุสาวรีย์ ด้วยรถไฟฟ้าบีทีเอส  จากสะพานควายถึงอนุสาวรีย์ภายในไม่กี่นาที

''รถไฟฟ้าในกรุงเทพนี่เร็วทันใจดีเนอะ  ไม่ ชักช้าเหมือนรถไฟฟ้าที่มน.แถมวันไหนฝน ตกมีไฟช๊อตด้วย''  ติ๊บ เอ่ยขึ้นมาขำๆ

'' ที่ มน.มีรถไฟฟ้าด้วยเหรอพี่   ทำไมที่มธ.มีแต่รถราง  '' ไอ้ม่อนเอ่ยถามขึ้นมา

'' มีซิ  ม่อนลองไปเที่ยวมน.ดูซิ รถไฟฟ้าออกจะไฮโซ ''  ติ๊บ ตอบและหันมามองหน้าผมที่ยิ้มให้ม่อนกับติ๊บขำๆ เมื่อนึกถึงความไฮโซของรถไฟฟ้าที่ติ๊บว่า
 
เราสามคนมาแวะกินก๋วยเตี๋ยวเรือกันที่อนุสาวรีย์ก่อนพาเจ้าตัว เล็กกับนายม่อนแชะรูปกันเป็นที่ระลึกเล็กน้อย เพราะช่วงนี้ยังเป็นช่วงเห่อกล้องอยู่  นายม่อนเองก็ ไม่แตกต่างจากผมเท่าไหร่นัก  เพราะเดินตามรอยผมด้วย การเป็นสมาชิกชมรมถ่ายภาพของมหาวิทยาลัยเช่นกัน
 
หลังจากอิ่มอร่อย จากก๋วยเตี๋ยวเรือในย่านอนุสาวรีย์แล้ว   ผมพา ติ๊บขึ้นรถเมล์มุ่งหน้าต่อไปยังสถานที่สำคัญของกรุงเทพมหานครที่ผมคิดว่า ติ๊บคงชอบ
ภูเขาทอง   ผัดไทยประตูผีที่ว่าเอร็ดอร่อย ขึ้นชื่อ   เสร็จผม  ติ๊บ  และนายม่อนไปเรียบร้อยอีกหนึ่งอย่าง  ก่อน จะพากันเดินขาลากขึ้นไปยังภูเขาทองซึ่งตอนนี้เจ้าตัวเล็กกระโดดขึ้นคอผมซะ งั้น  แค่เดินลำพังคนเดียวก็จะแย่ยังต้องแบกคนอีกแฮะ
 
หลังจากพาเจ้าม่อน ถ่ายรูปภูเขาทองและสอนมุมในการถ่ายภาพให้เจ้าม่อนบ้างแล้ว รวมถึงการใช้นายแบบร่วมกันของเราสองคน  ติ๊บออกจะชื่นชอบการถ่ายรูปกับนายม่อนซะมากกว่าผม   เพราะ เป็นการถ่ายรูปแบบที่เจ้าตัวได้โพสท่า  ได้เก๊กท่า เตรียมความพร้อม  ในขณะที่ผมมักจะถ่ายติ๊บจาก อิริยาบถที่เป็นธรรมชาติไม่ได้ตั้งตัวซะมากกว่า
 
เสร็จจากการเดิน เที่ยวชมมุมมองของกรุงเทพมหานคร จากภูเขาทองเรียบร้อยแล้ว เราสามคนก็ขึ้นรถเมล์มุ่งหน้ายังเป้าหมายถัดไป
 
ตอน นี้นายม่อนน้องชายของผมปล่อยมุกด้วยการเกาะแขนติ๊บแน่น  ผม มองงงๆ

'' อ้าวมอง  งงอะไรขึ้นรถเมล์ก็ต้องจับลาว ''

'' เอ้อแฮะพี่จับด้วย ''  ผม เอื้อมมือไปเกอะไหล่ติ๊บอีกคน

'' เขาให้จับราว  ไม่ใช่จับลาวเฟ้ยเดี๋ยวได้ โดนทั้งพี่ทั้งน้อง ''  ติ๊บบอกก่อนหันมาค้อนผมสองพี่น้องจนต้อง ดึงมือกลับแทบไม่ทัน  เรียกรอยยิ้มให้เราสองคนเป็นอย่างดี

เยาวราช   ย่านขึ้นชื่อลือชาว่าด้วยอาหาร การกิน  หูฉลาม กระเพาะปลาน้ำแดง  เกาลัด และตบท้ายด้วยการไหว้ศาลเจ้าที่เจ้าม่อนพาเราสองคนเดินเข้ามา
 
สะพานพุทธ ถนนคนเดินที่ผมชอบที่จะมาเดินเล่นเพราะมีของถูกๆเยอะมาก
 
'' นี่ก็ดึกมากแล้วได้เวลากลับกันแล้วละ ''  ผม เอ่ยชวนนายม่อนและหมอติ๊บ

'' ไปดิ พี่ติ๊บอยากไปเดินไหนอีกรึป่าว ''  ม่อนเอ่ยถามขึ้นขณะที่มองไปยังกล้องเพื่อ เชครูปถ่ายของตัวเอง

'' สนามหลวง  ''

'' เฮ้ยยย ''  ผม กับม่อนเอ่ยอุทานขึ้นแทบจะพร้อมกัน

'' จะไปทำไมสนามหลวง  ไม่ดีมั้งพี่ว่า  ''  ผม เอ่ยคัดค้านขึ้น

'' อ่าว  ทำไมไม่ดีเหรอคับก็ไปเดินดูวัง ตอนกลางคืนเขาว่ากันว่าสวยนักไม่ใช่เหรอคับ ''  ติ๊บตอบแบบซื่อ(บื้อ)

'' เอาไงดีม่อน ''   ผม หันไปถามความเห็นจากน้องชาย

'' งั้นไปก็ได้ยังไงเราก็ต้องผ่านทางนั้นอยู่แล้ว ''  ม่อนตอบก่อนเดินนำหน้าเราไปนั่งรถเมล์ต่อ ไปยังสนามหลวง
 
ขึ้นชื่อว่าสนามหลวงผู้คนพลุกพล่านกันได้ตลอดเวลาแม้ในช่วงดึก ดื่นค่ำคืนเช่นนี้  ผมกับม่อนพาติ๊บเดินชมวังและนายม่อนก็ถ่ายรูปจนหนำใจรอบกำแพงวัง ในมุมต่างๆเรียบร้อยแล้ว  เจ้าตัวเล็กก็ไม่วายออก อาการซื่อ(บื้อ)อีกรอบด้วยการชวนผมไปเดินรอบสนามหลวงดูข้าวของที่คนวางขาย กันในตอนนี้  และที่ผมอดขำจนหัวเราะงอหายกับนายม่อน 

ก็ตอนที่มีผู้คนขับรถมาจอดข้างถนนแล้วลดกระจกลงมามองดูหน้าพวกเรา สามคนก่อนยิ้มให้  ผมกับม่อนก็เฉยๆเพราะรู้จุด ประสงค์ของคนที่มาจอดรถแล้วดูหน้าแล้วยิ้มให้พวกเรากันอยู่แล้ว  จึงนิ่งเฉยในขณะที่หมอติ๊บยิ้มตอบกลับไปด้วยไมตรีอันดี  อืมมมม  จะเตือนยังไงวะนี่
 
'' พี่ติ๊บ  พี่ติ๊บไม่ต้องยิ้มให้ทุกคนที่ยิ้มให้พี่ก็ได้นะ ''  เจ้าม่อนคงอดที่จะเอ่ยขึ้นมาไม่ได้เมื่อ เราสามคนเดินดูของที่วางขายกะพื้นรอบสนามหลวงและบางครั้งเวลาที่เราเดินผ่าน ใครซักคนและมีแววตาแปลกๆมองมายังผมและม่อนก็จะทำหน้าเฉยในขณะที่เจ้าตัวเล็ก ก็ยิ้มลั้นลาตอบกลับไปให้เขาทุกครั้งไป

'' อ้าว  ก็คนเขายิ้มให้ก็ยิ้มกลับ  ไม่เห็นจะแปลก ''  ติ๊บตอบม่อนก่อนเดินดูของไปเรื่อย

'' เดี่ยวจะมีคนเดินมาถามราคาคอยดูเหอะ ''  ผมบอกติ๊บตามประสบการณ์ที่เคยพบเจอจาก สนามหลวง   พร้อมๆกับนายม่อนที่ขำติ๊บยังไม่หาย
 
เราเดินจนรอบสนาม หลวงพร้อมๆกับติ๊บที่ยิ้มไปให้ทุกคนที่มองมาและยิ้มให้  จน ผมกับเจ้าม่อนเริ่มจะหวั่นกลัวในความปลอดภัยในสวัสดิภาพความเป็นชายของเรา  จึงพาติ๊บขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน  และ มาถึงบ้านด้วยความเหนื่อยอ่อนและข้าวของหลายอย่างกันเลยทีเดียว
 
'' ทำไมพี่ไม้กับม่อนถึงไม่ชอบให้ติ๊บยิ้มให้คนที่เดินแถวสนามหลวงละคับ ''  เจ้าตัวเอ่ยขึ้นหลังจากนอนลงบนเตียง  ผมช้อนหัวเหม่งๆขึ้นมานอนบนแขนแข็งแกร่งของผม ก่อนหันไปหัวเราะกับเจ้าตัวเล็ก

'' ติ๊บเคยได้ยินคำว่าผีขนุน  ผีมะขาม แถวสนามหลวงมั้ย ''  ผม ถามยิ้มๆ

'' ไม่เคยคับ  ทำไมเหรอ  ที่ นั่นผีดุเหรอ ''  ติ๊บเงยหน้ามามองหน้าผมแบบต้องการคำตอบ

'' อืมมม  ก็ที่สนามหลวงเนี่ยยย  เขาเป็นที่หากินของผู้ชายขายน้ำ ผู้หญิงขายเซ๊กส์ เขาจะมายืนรอบๆบริเวณสนามหลวง  แขกก็จะวนรถไปรอบๆ จนเจอคนถูกใจก็จอดรถลงไปต่อรองราคา ''

'' โห  จริงเหรอ ''  เจ้าตัวทำหน้าตกใจ

'' แล้วการที่มีคนจอดรถ  ลดกระจกมาชะโงกหน้า มองเราสามคน  แล้วติ๊บไปยิ้มให้เขาแบบนั้นคิดว่ามัน จะหมายความว่าไง  ''  ผม อธิบายให้เจ้าตัวเข้าใจถึงเหตุผลที่ผมไม่อยากพาติ๊บไปเดินแถวนั้นเท่าไหร่ นัก

'' โห  แบบนี้เขาก็ต้องคิดว่าติ๊บเป็นพวกผี ขนุน ผีมะขามละซิ  '' เจ้าตัวอายหน้าแดงเมื่อโดนผมล้อด้วยสายตา

'' อืมมม  จะขายเท่าไหร่ละสองร้อยกับไก่น้อย สองตัวแบบที่ย่าเคยบอกพี่ดีมั้ย ''  ผม แซวติ๊บเล่น ก่อนเจ้าตัวหน้าแดงก่ำ  อายม้วนต้วนเข้า ซุกอกผมแน่นกว่าเดิม

ผมกอดกระชับเจ้าตัวเล็กในอ้อมกอดแน่นขึ้น  และหัวเราะร่ากับอาการไร้เดียงสาของคนตรงหน้าผมตอนนี้ 
 
ติ๊บยังต้องเจออะไรอีกเยอะบนโลกใบนี้  ติ๊บยังต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะเลยซินะ

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 01-07-2010 17:32:29

โอ๊วว อัพตั้งหลายตอนแหนะ ><
เด๋วตามไปอ่านก่อนนะคะ~

ปล. คุณ 8X << ไม่ทันเหมือนกันค่ะ 555

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 01-07-2010 17:39:02

ไม่ถูกกกกก

หมอติ๊บสุดยอดมากๆๆๆๆๆ

เพิ่งบ่นถึงเจ๊ไข่ในโน้นไว้  

งวดหน้า สัญญาเจ๊ไข่

หัวข้อ: Re: [+]เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 70-72 [อัพสาย][+]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 01-07-2010 17:45:30

หมอติ๊บนี่ของเค้าแรงจริงๆ แม่นยังกะจับวางงวดหน้าหมอไม้รีบมากระซิบบอกเลขนิดนึงนะค่ะ 

อ้างจาก: hackz ที่ 01-07-2010 17:27:34  

ตอน นี้นายม่อนน้องชายของผมปล่อยมุกด้วยการเกาะแขนติ๊บแน่น  ผม มองงงๆ

'' อ้าวมอง  งงอะไรขึ้นรถเมล์ก็ต้องจับลาว ''

'' เอ้อแฮะพี่จับด้วย ''  ผม เอื้อมมือไปเกอะไหล่ติ๊บอีกคน

'' เขาให้จับราว  ไม่ใช่จับลาวเฟ้ยเดี๋ยวได้ โดนทั้งพี่ทั้งน้อง ''  ติ๊บบอกก่อนหันมาค้อนผมสองพี่น้องจนต้อง ดึงมือกลับแทบไม่ทัน  เรียกรอยยิ้มให้เราสองคนเป็นอย่างดี

หุหุ มุกนี้ทั้งพี่ทั้งน้องเลย  :m20:  :m16:

อ้างจาก: pærəˈsɛtəmɒl ที่ 01-07-2010 17:32:29  

ปล. คุณ 8X << ไม่ทันเหมือนกันค่ะ 555

งั้นหมอไม้ต้องเอารูปมาลงใหม่แล้วหละค่ะ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 73 Innocent [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 17:47:33

ก็บอกแล้วซิ่มไม่เชื่ออออ

เจ้านี้เขาเฮงกะลอตเตอรี่  ซิ่มไปแทงแต่ใต้ดินก็โดนกินงี้แหละ

แต่คราวหน้าถ้าถูก  เจ๊ไข่  สัญญานะ

ผมก็ถูกนะ  ถูกมาหลายงวดแล้วด้วย  แล้วไมผมไม่เคยได้ตังค์เลยหว่าทั้งๆที่เป็นคนควักตังค์ซื้อแท้ๆ

สมัยนี้ลอตเตอรรี่เขาให้รางวัลกันแปลกๆ

คนซื้อ  ไม่ได้ตังค์....คนได้ตังค์  ไม่ได้ซื้อ  

 :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 73 Innocent [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 01-07-2010 18:05:13

อ้างจาก: hackz ที่ 01-07-2010 17:27:34  

ตอน นี้นายม่อนน้องชายของผมปล่อยมุกด้วยการเกาะแขนติ๊บแน่น  ผม มองงงๆ

'' อ้าวมอง  งงอะไรขึ้นรถเมล์ก็ต้องจับลาว ''

'' เอ้อแฮะพี่จับด้วย ''  ผม เอื้อมมือไปเกอะไหล่ติ๊บอีกคน

'' เขาให้จับราว  ไม่ใช่จับลาวเฟ้ยเดี๋ยวได้ โดนทั้งพี่ทั้งน้อง ''  ติ๊บบอกก่อนหันมาค้อนผมสองพี่น้องจนต้อง ดึงมือกลับแทบไม่ทัน  เรียกรอยยิ้มให้เราสองคนเป็นอย่างดี

หุหุ มุกนี้ทั้งพี่ทั้งน้องเลย  :m20:  :m16:

[/quote]

ขำเหมือนกันค่ะ
นายม่อนน่ารักดีน่ะค่ะ อิอิ
หล่อเหมือนพี่อ่าป่าว ??   :-[

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-07-2010 18:13:58

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์
16:20 30/6/2010

ผม ตื่นนอนมาในตอนสายๆของวันอาทิตย์ที่สดใสเพราะแดดเปรี้ยงเอาการเลยทีเดียว ก่อนเดินเข้าห้องน้ำธุระส่วนตัวและแต่งตัวสบายๆลงมายังชั้นล่างของบ้าน  พ่อและม่อนนั่งดูข่าวเช้าอยู่หน้าทีวี  แม่ และติ๊บง่วนอยู่กับการทำอาหารเช้าสำหรับครอบครัวของเรา  ผม เดินเข้าไปในครัวเผื่อจะมีอะไรให้ช่วยบ้าง

'' อ้าว  ตื่นแล้วเหรอลูก เอาอะไรรองท้องก่อนมั้ยลูก ''  แม่ ผมเอ่ยถามเมื่อผมเดินเข้ามาถึงในครัว

'' แล้วแม่ทำอะไรกันอยู่อ่ะคับ  กลิ่นหอม เชียว ''  ผมชะโงกหน้าไปดูในหม้อที่กำลังเดือด

'' พอดีติ๊บเขากำลังทำข้าวต้มกุ้ง  เป็น อาหารเช้าแม่เลยทำยำกุนเชียงไข่เค็มเพิ่มให้ ''

'' โห  ขยันเอาใจพ่อจริงๆนะ  เราเนี่ยยย '' ผมบอกก่อนเดินมาส่งตาหวานให้เจ้าตัวเล็กที่กำลังยกหม้อข้าวต้มร้อนๆออกจาก เตา
 
ติ๊บจัดการตักข้าวต้มกุ้งวางบนโต๊ะเรียบร้อย    ยำ กุนเชียงไข่เค็มของแม่ก็ยกมาวางบนโต๊ะเรียบร้อยแล้วเช่นกัน  ก่อนพ่อและม่อนจะเดินเข้ามาสมทบ

'' โห ข้าวต้มกุ้งของโปรดพ่อฝีมือแม่หรือฝีมือติ๊บกันเนี่ย  ''  พ่อผมเอ่ยถามขึ้นมา

'' ฝีมือติ๊บเองคับแต่ไม่รู้จะอร่อยสู้ที่แม่ทำได้หรือเปล่า ''  ติ๊บตอบยิ้มๆก่อนเดินไปยกแก้วชามมาให้พ่อ ของผม

'' วันนี้ติ๊บลองชงชาให้พ่อดื่มดูเพราะว่าหญ้าญี่ปุ่นนี่   มีผลในการลดระดับน้ำตาลและคลอเลสเตอรอลได้ด้วยนะคับ ''  ติ๊บบอกก่อนยกถ้วยชาร้อนๆออกมาให้พ่อผม ได้ลิ้มลอง

'' โห   ดีจังวุ้ยมีลูกชายเป็นหมอเพิ่มขึ้น อีกคนจะได้ดูแลพ่อสบายๆ ''  พ่อ ผมบอกอย่างอารมณ์ดี

'' แล้วติ๊บไปหาหญ้าญี่ปุ่นนี่มาจากไหนเหรอลูก ''  แม่ผมเอ่ยถามขึ้นมา

'' ก็พอดีเมื่อคืนพี่ไม้กับม่อนเขาพาไปเดินเยาวราชอะคับแม่  ติ๊บเลยซื้อติดมือกลับมาฝากพ่อ '' ติ๊บตอบก่อนยิ้มรับคำชมจนหน้าบาน

'' เร่งทำคะแนนใหญ่  เดี๋ยวผมกับม่อนก็ตก กระป๋องแล้วมั้งม่อนเรา ''  ผม หันไปยิ้มกับนายม่อน

'' ต่อไปพ่อก็งดพวกกาแฟในตอนบ่ายที่พ่อง่วงๆเป็นพวกชาเขียว  หรือหญ้าปักกิ่งที่ติ๊บซื้อมาไว้ให้แทนนะคับ  น้ำตาลจะได้ไม่พุ่ง ''

'' นี่ขนาดยังไม่จบหมอเลยน่ะนี่ยังดูแลพ่อได้ขนาดนี้ ''   พ่อผมเอ่ยชมติ๊บบ้าง

'' พอดีติ๊บเห็นย่าติ๊บแกแข็งแรงแต่แกไม่เคยกินยาหรืออาหารเสริมเลยนะคับ  เวลาติ๊บไม่สบายย่าก็จะให้กินแต่สมุนไพร  จำพวกแก่นไม้ เปลือกไม้  กินแล้วขมปี๋แต่มัน ก็หายไวดีนะคับ '' ติ๊บ ตอบก่อนมานั่งลงจัดการอาหารเช้าที่ได้รับคำชมจากทั้งพ่อ  แม่  ม่อน  และผมไปเต็ม ๆ พ่อกับแม่จึงได้เข้าใจสาเหตุที่ผมเริ่มไว้พุงน้อยๆแล้วในตอนนี้ นี่เอง
 
หลังจากอาหารมื้อเช้าผ่านพ้นไปผมกับติ๊บและนายม่อนเดินออกจากบ้าน มายังตลาดนัดจตุจักรที่เจ้าตัวเล็กบ่นว่าอยากจะมาเดินนานแล้ว  แต่ไม่มีโอกาสได้เดินซักที เดินเข้าร้านนั้นออกร้านนี้เป็นว่าเล่น  แต่ ก็ไม่เห็นเจ้าตัวเล็กได้อะไรออกมา

'' ก็ติ๊บมีเสื้อผ้าเยอะแล้ว  แถมซื้อไปก็ ไม่ค่อยได้ใส่  ใส่แต่ชุดนิสิตอยู่ดี ''  เจ้าตัวบอกเมื่อผมยุให้ซื้อเสื้อผ้า 
เราเดินกันจนทั่ว ชักจะเหนื่อยแล้วซิ  หันหลังกลับมาหาเจ้าตัวเล็ก  อ้าว  หายไปไหนแล้วหว่า  โดนฉุดเข้าร้านไหนอีกแล้วนี่   

เดินย้อนกลับมาทางเดิมนิดนึงก็เจอติ๊บยิ้มหน้าบานอยู่ๆข้างๆถังไอ ติม

ไอติมโบราณจตุจักร   ตอนนี้คงเป็นร้านแรก ในจตุจักร ที่ได้สตังค์จากเจ้าตัวเล็ก

ตอนนี้ติ๊บถือไอติมเสียบไม้แหลมๆอยู่ โดนเต๊ะท่าถ่ายรูปโดยตากล้องมือสมัครเล่นนามว่า นายม่อน  ดู ท่าว่าทั้งสองคนนี้จะเข้ากันได้ดีทีเดียว  อาจจะเป็น เพราะอายุอานามไล่เลี่ยกันก็เป็นได้ และตอนนี้ติ๊บก็กำลังยืนคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างออกรสออกชาติ  คงได้เจอใครซักคนที่รู้จักกันเป็นแน่เพราะดูสนิทสนมกัน เหลือเกิน
 
แต่ผมก็ต้องแปลกใจเมื่อตอนนี้ผมได้พบกับบุคคลปริศนาเข้าให้แล้ว หญิงสาวร่างสูง   หน้าตาสวยจัดจ้านชัดเจน  ผมยาวสีน้ำตาลดัดลอนแบบวัยรุ่นนิยมในชุดเสื้อยืดสีขาวเกงยีนส์ดูสบายตา  ที่ตอนนี้กำลังกอดกันกลมกับติ๊บ

'' พี่ไม้คับ   นี่ปุ๋มเพื่อนสนิทมากกกกกของ ติ๊บเรียนด้วยกัน '' ติ๊บเอ่ยแนะนำเพื่อนให้ผมรู้จัก

'' ปุ๋มนี่พี่ไม้  รูมเมทเรา ''  ติ๊บเอ่ยแนะนำให้ผมรู้จักกับเพื่อนสนิท ก่อนเธอเผยรอยยิ้มสวย ที่เก๋ด้วยเขี้ยวเสนห์มาให้ผม

'' แล้วม่อนไปไหนแล้ว เมื่อกี้ยังอยู่ตรงนี้อยู่เลย  '' ผมเอ่ยถามติ๊บ

'' พอดีบอกติ๊บว่าจะไปดูปลาดูต้นไม้แล้วเดี๋ยวจะเลยกลับเลย  เลยขอตัวแยกจากติ๊บเมื่อกี้แล้วคับ ''

'' พี่ชักจะหิวแล้วเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า แดดเริ่มร้อนแล้วด้วย  '' ผมเอ่ยชวนติ๊บที่กำลังจัดการกับไอติมโบราณ

'' พี่ไม้ไม่ต้องชวนกินข้าวหรอกคะ  เจอไอติมอาหารหลักของติ๊บเขาให้แล้วละ ''  น้อง ปุ๋มบอกผมก่อนส่ายหัวไปมากับอาการเพื่อนรักตรงหน้าตอนนี้  และผมก็เห็นด้วยกับเธอเป็นอย่างยิ่ง
 
แล้วผมก็พาเด็กทั้ง สองคนมานั่งในร้านส้มตำที่ตอนนี้ผู้คนยังไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่เพราะเป็นช่วง สายๆของวันเท่านั้นเอง   จากการนั่งคุยและทำความ รู้จักกับเพื่อนของติ๊บทำให้ผมทราบว่าเพื่อนของติ๊บคนนี้เป็นลูกสาวของคุณ ครูใหญ่ในโรงเรียน  เธอเป็นคนเรียนเก่งมาก ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะกับติ๊บมาตลอด เวลาเล่นอะไรก็เล่นด้วยกัน  จึงสนิทสนมกันมาก

'' โทษน่ะคับ  แล้ววันนี้น้องปุ๋มมาคนเดียว เหรอคับ ''

'' ค่ะ มาคนเดียวกะว่ามาเดินดูเสื้อผ้านิดหน่อย  พอ ดีปุ๋มเรียนที่ม.เกษตรนี่เอง ค่ะ ''

'' อ่อ  แล้วไปไงมาไงมาเจอกันได้ละคับนี่ ''  ผมเอ่ยถาม

'' ก็ไม่รู้อ่ะค่ะ ถ้าไปเจอกันที่อื่นก็คงจำกันไม่ได้หรอกค่ะเพราะติ๊บดูไฮโซกว่าเมื่อตอนอยู่ บ้านนอกเยอะเลย  ดีน่ะที่มันมายืนยิงฟันอยู่ข้างถัง ไอติม   เลยมั่นใจค่ะ  ใช่ แน่ๆ '' ปุ๋มบอกผมถึงปัจจัยหลักที่ทำให้จำติ๊บได้และได้ทักทายกันแบบนี้

'' เดี๋ยวเชิญเม้าท์เผาขนกันตามสบายก่อนน่ะ ติ๊บไปห้องน้ำแป๊บล้างมือก่อนเหนียวมากๆ  '' ติ๊บบอกก่อนเดินจากไปปล่อยให้ผมได้มีโอกาสคุยทำความรู้จักกับ เพื่อนของติ๊บมากขึ้น
 
'' น้องปุ๋มเรียนคณะอะไรที่เกษตรเหรอคับ  '' ผมเอ่ยถามหลังจากเราสองคนสั่งอาหารไปเรียบร้อยแล้ว

'' ปุ๋มเรียนสัตวแพทย์คะ ''

'' โห  ไม่น่าเชื่อเลยผู้หญิงสวยๆดูทันสมัย แบบนี้จะเรียนสัตวแพทย์ ''

'' ก็เป็นความชอบส่วนตัวค่ะ  พอดีที่บ้าน ปุ๋มนอกจากพ่อแม่เป็นครูแล้วพ่อยังทำฟาร์มเลี้ยงวัวด้วยอะคะ  ก็เลยชื่นชอบเป็นพิเศษ ''  เธออธิบาย

'' แล้วพี่ไม้ละคะ  เป็นหมอเฉพาะทางหรือว่า เรียนอยู่ค่ะ  '' 

'' อ๋อ  พี่เป็นทันตแพทย์คับ ''  ผมแนะนำตัวไป

'' เท่จังคะ ''  ปุ๋ม เอ่ยชมซึ่งๆหน้าแบบนี้ก็เขินอยู่นนะเนี่ยยย

'' แล้วเป็นเพื่อนกับติ๊บมานานแล้วซินะคับ ''  ผมเอ่ยถามขึ้น

'' โห  ตั้งแต่ป. 1 เลยค่ะ  เวลา เดินไปไหนมาไหนนี่จับมือกันตลอดจนเพื่อนสมัยประถมล้อว่าเป็นแฟนกัน  เวลาเรียนก็นั่งติดกัน  เวลาสอบก็ แข่งกันผลัดกันได้ที่หนึ่งที่สองตลอด ''

'' อ้อ  คับแบบนี้ก็ต้องเรียกว่าเก่งทั้งคู่ เลยซิ ''

'' ก็เก่งทั้งคู่แหละค่ะแต่ว่าความชอบเราสองคนต่างกันหนูอยากเป็นหมอหมา  ในขณะที่ติ๊บอยากเป็นหมอคน ''

'' แล้วว่าแต่พี่ไม้ไปรู้จักกับติ๊บได้ยังไงค่ะ ''  เอาละซิ  เจอคำถามนี้เข้าไปจะบอกยังไงดี หว่า

'' แล้วพี่ไม้นี่เป็นรูมเมท  หรือเป็นแฟน ติ๊บกันแน่ค่ะ  ''  โห  พูดตรงไปแล้ว น้องคนนี้

'' ก็พอดีมีเพื่อนแนะนำให้รู้จักกันอ่ะคับ  '' ผมตอบปุ๋มถึงที่มาของการรู้จักกับติ๊บ

'' แล้วก็เลยเป็นแฟนกันไปอยู่ด้วยกัน  ปุ๋ม เดาไม่ผิดใช่มั้ยค่ะ '' อืมดักคอกันแบบนี้เลยแฮะ

ก่อนที่ผมจะได้ ทันตอบคำถามอะไรไป  ติ๊บก็เดินกลับมายังโต๊ะพอดีผมก็ ทำได้แค่พยักหน้าเขินๆรับคำน้องปุ๋มไป  และเจ้าตัวก็ ยิ้มกลับมาเมื่อรู้ว่าผมกับเพื่อนรักของเธอคบกับในฐานะอะไร

และหลังจากนั้นภาพที่ผมเห็นก็ทำให้ผมคิดว่าผมตาฝาดไปหรือเปล่า  ขยี้หูขยี้ตาเต็มที่  แต่ภาพที่เห็นตรงหน้าก็ไม่ได้เปลี่ยนไป  ผมไม่ได้ตาฝาดไปจริงๆใช่มั้ย
 
หนึ่งว่าที่ สัตวแพทย์หญิง  สาววัยรุ่นหน้าตาสวยประจักษ์ 

หนึ่งว่าที่นายแพทย์ เด็กหนุ่มใสๆเทรนด์เกาหลีทันสมัย 

ทั้งสองสุมหัวเข้าจนหัวแทบจะชนกัน โซ้ยส้มตำปลาร้ากลิ่นเตะจมูกอย่างลืมภาพพจน์ 

ไก่ย่าง  ข้าวเหนียว  ขนม จีนตรงหน้า  เธอทั้งสองคนเล่นเอาผมนึกถึงภูมิหลังและ ภูมิลำเนาของทั้งสองคนออกกันเลยทีเดียว 
 
ผม ได้แต่มองแล้วหัวเราะเงียบๆ จนน้ำหูน้ำตาไหลกับภาพของสองเพื่อนรักที่สนิทสนมกันตรงหน้าผมไม่ได้  อะไรมันจะอร่อยจนลืมเก๊กท่าซะขนาดนั้น

เฮ้อ  แฟนใครกันน้อนี่…..ลาวได้ใจ จริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 01-07-2010 18:24:11

 :z13: :z13: :z13:

จริ้มก่อนแล้วค่อยอ้่น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-07-2010 18:27:41

อ้างจาก: lomekung ที่ 01-07-2010 18:24:11  

 :z13: :z13: :z13:

จริ้มก่อนแล้วค่อยอ้่น

ว้าวๆ ผมกด+ ได้แล้ว งั้นเจิมกับคุงนี้ดีกว่า


เจิม จิ้มบวก หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 01-07-2010 18:33:58

๋+1  คืนให้ครับบบบบ

พร้อมกะจริ้มนาย hack อีกรอบบบ

 :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2010 19:14:12

นายแฮค....ช่วงนี้พี่อัพให้ล่วงหน้าหลายตอนเลย

ค่อยทยอยเอามาลงแล้วกันน่ะคับ  พอดีพี่คงไม่ว่างอีกหลายวัน

เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าพาหมอติ๊บไปซ้อมรับปริญญาอีก  ตั้งศาลายาโน่นแน่น

ใกล้ถึงจุดพีคของเรื่องแล้วรับรองว่าได้สนุกสนานกันแน่นอน 

ยังไงขอคอมเม้นท์เป็นกำลังใจด้วยนะคับ

ปล.มีคนมาคอมเม้นท์ว่าเรื่องตอนหลังๆมันเริ่มอืด  หวานเกินไป 

ก็ไม่รู้จะแก้ตัวบทยังไงอะคับ  ก็อันนี้มันเป็นเรื่องจริงไม่อิงนิยายนี่คับจะได้มีบทเศร้า  บทหวาน  บทร้ายเรียกน้ำตาคนดู

คือมันเป็นชีวิตจริงเขียนก็เขียนมาจากชีวิตจริง  มันดำเนินมาเรื่อยๆแบบนี้ผมก็เลยไม่รู้จะไปตัดไปเจิมตรงไหน

เอาเป็นว่าอ่านๆไป  เรียนรู้การใช้ชีวิตของคนสองคนในโลกของความเป็นจริงแล้วกันนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 01-07-2010 19:33:31

^
^
จิ้มบวกพี่หมอไม้ และ แฮ็ค ด้วยจ้า

พี่หมอไม้ถ่ายรูปพี่หมอติ๊บในชุดครุยมาอวดมั่งน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 01-07-2010 19:34:56

ของเค้าแรงจริงๆ  o13
กำลังจะถึงจุดพีคแล้วหรอ
เด๋วขอเวลาเตรียมตัวเตรียมใจก่อนนะ
ชีวิตจริงมันคาดการณ์ กำหนด อะไรไม่ได้
มันแล้วแต่โชคชะตา บุญทำ กรรมกำหนด

ปล. เด๋วงวดหน้ามาบอกเลขใหม่ด้วยนะคะ  :call:

ยังบวกให้ใครไม่ได้เลยอ่ะ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 01-07-2010 20:13:31

ไม่เคยเลี่ยนนะ อ่านละอบอุ่นซึมซับกะคำว่ารักแท้มีอยู่จริงอ่านละซาบซึ้งกะคำว่าบุพเพสันนิวาส :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 01-07-2010 20:42:56

เข้าใจค่ะว่ามันเป็นเรื่องจริง
ถ้าไปปรับแต่งมันก็จะกลายเป็นเรื่องแต่ง

รู้แต่ว่าไม่เคยเลี่ยนกับพี่หมอทั้งสองคนเลย
มีแต่จะรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ  ทำให้เรามีความสุขอีก
เป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ   :กอด1:

ทำใจกะจุดพีค ๕๕๕   o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 01-07-2010 20:43:59

ถึงหมอไม้จะหวานจนเลี่ยน...แต่อ่านแล้วก็มีความสุข...
นึกซะว่าได้แบ่งปันความสุขให้ผู้อื่นด้วย...

ปล.ถนัดแต่ใต้ดิน ถ้าได้สองตัวล่างก็ โอเชนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 01-07-2010 21:42:06

congratulations ค่ะ หมอติ๊บ

ปีนี้มหิดลก่อนเพื่อนเลยหรือนี่

งั้นคงตบท้ายด้วยโรงเรียนซิ่ม


หูยตำปูปลาร้า  เนื้อย่างจิ้มน้ำปลา

น้ำลายไหลตอนใกล้เข้านอน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 01-07-2010 22:21:54

ขอแสดงความยินดีกับอีกก้าวนึงของหมอติ๊บด้วยนะคะ
CONGRATULATION ค่ะ  o13

น้องปุ๋มนี่สมกะเป็นเพื่อนสนิทหมอติ๊บซะจริงๆ เดาออกซะด้วยว่า
หมอไม้ต้องเป็นแฟนหมอติ๊บแน่ๆ อิอิ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 02-07-2010 00:08:42

CONGRATULATION  กับคุณหมอติ๊บคนเก่งของคุณหมอไม้ด้วยนะค่ะ o13 :L2:


ปอลอ. หมอไม้ค่ะ เมื่อเช้าบอกซื้อ 1011 งัยค่ะ แล้วทำไมมันมี 168 ด้วยอ่ะ โดนกินเลย :m16:

ส่วนเรื่องที่คิดว่าเขียนแล้วเรื่อยๆ อืดๆไป ก็เขียนไปเหอะค่ะ  เค้าชอบอ่านหวาน น่ารัก น่าหยิกน่าหยอกดีออก ใสๆ ค่ะ

ขอบคุณหมอไม้ที่ขยันเขียน กับ น้อง hackz ที่ขยันคอยมาอัพในเล้านะค่ะ  :pig4:

(คิดถึงหมอติ๊บไว้ว่างๆ มาเจอมิตรรักชาวเล้าบ้างนะค่ะ  :จุ๊บๆ:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 09:40:12

 :pighaun:
 :pighaun:
 :pighaun:
 :pighaun:
 :pighaun:

อุตส่าอัพไปตั้งหลายตอน  ไหงคอมเม้นท์กลับมาไม่กี่คอมเม้นท์เองหว่า

มันน่าน้อยใจน่ะนี่

ไม่มีกำลังใจจะอัพต่อละ  ขอกำลังใจให้คนเขียนบ้างนะคับ

จะได้คึกคักมีกกำลังใจมาต่อกันต่อไป

หรือต้องใช้หมอติ๊บมาเรียกเรทติ้งอีกหว่า

หรือว่าความหล่อของผมไม่เป็นที่ดึงดูดผู้คนเท่าความน่ารักของหมอติ๊บ

ไม่ยอมๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 02-07-2010 10:13:18

  :L2: Give the world the best you have, and the best will come to you!   Congratulations!  :mc3:

สำหรับหมอติ๊บค่ะ คนน่ารักอย่างนี้ คนกตัญญูอย่างนี้ จะได้รับสิ่งดีแน่นอน



โอ๋ ๆ ๆ ๆ ๆ อย่าใจน้อยน่าหมอไม้  :กอด1:
หัวก็ไม่ล้านสักหน่อย ขออ่านก่อนแล้วจะมาเม้นท์ให้เนาะ
(สรุปยังไม่ได้อ่านสักที ตอนที่ 74 แล้วด้วย ตั้งสี่ตอนแน่ะ)

 :pig4: น้องแฮ๊คซ์ที่ขยันอัพๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 10:20:45

อะ  ลงทุนเปลี่ยนโปรไฟล์เอาอวาตาร์หล่อๆมาเรียกเรทติ้ง

ให้มันรู้ไปความหล่อจะไม่ช่วยอะไรเลย

โอมม  จงเม้นท์ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 02-07-2010 10:30:16

เรียกกันแบบนี้เลยหระ  ^^
อ่ะ จัดไป 1 เม้นท์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 02-07-2010 10:32:09

 :3123:
ขอแสดงความยินดีกับ หมอติ๊บ ด้วยนะคับ ที่ฝ่าฟันอุปสรรคมาได้จนถึงจุดนี้
ขอบคุณหมอไม้ ที่ช่วยดูแลประคับประคองขวัญใจของพวกเรา (+หมอไม้)
จนประสบความสำเร็จได้แบบนี้  :mc2:

ขอบคุณน้องแฮ็ค ที่นำเรื่องราวดี ๆ แบบนี้มาโพสต์ให้พวกเราได้อ่านกัน  :กอด1:

ขอบคุณแฟนคลับทุกคนที่ติดตามอ่านอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ ทำให้หมอไม้มีกำลังใจ
เขียนเรื่องมาให้พวกเราอ่านกันอย่างสนุกสนานแบบนี้  :m5:

ป.ล. 1 หมอไม้อย่าเพิ่งน้อยใจเลย ที่แฟนคลับเม้นท์น้อยไปหน่อย คงเป็นเพราะยังอ่านไม่ทันน่ะ
ก็มันหวานซะจนเคลิ้ม แฟนคลับบางคนต้องใช้เวลาในการอ่านหน่อยนึง  :give2:

ป.ล. 2 คู่ระหว่าง บราซิล กะ ฮอลแลนด์ หมอติ๊บเชียร์ทีมไหนอ่ะ  o3

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 02-07-2010 10:33:17

รีบมาเมนท์ซะก่อน 555
วันนี้ฝนตกรถมันติดอะค่ะคุณหมอ นี่ก็เพิ่งมาถึงที่ทำงาน
อย่างแรกที่ต้องทำคือเข้ามาดูว่าอัพตอนใหม่รึยัง  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 10:51:55

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 02-07-2010 10:32:09  

:3123:

ป.ล. 2 คู่ระหว่าง บราซิล กะ ฮอลแลนด์ หมอติ๊บเชียร์ทีมไหนอ่ะ  o3

ไม่ต้องห่วงเลยคับ  หมอติ๊บไม่เชียร์บราซิลอยู่แล้ว

เพราะฉะนั้นคืนนี้ก็.....

ขอแสดงความเสียใจกับแฟนฮอลแลนด์ไว้ได้เลย

แต่ก็ไม่แน่น่ะ  เผื่อคืนนี้เจ้าตัวอาจจะกลับมาแล้วเหนื่อยไม่ทันได้เชียร์ก็เป็นได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 02-07-2010 10:55:32

^
^
Oh! no ไม่น๊าาา หมอติ๊บเว้นฮอลแลนด์ของพี่ซักทีมได้ม๊าย  อิอิ
ยังไม่เคยถึงฝั่งฝันซะที ตกรอบไม่ก็แพ้จุดโทษตลอดเลยอะ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 02-07-2010 11:02:46

ตามอ่านจนทันสักที - -"

ขอแสดงความยินดีกับหมอติ๊บด้วยนะฮะ...แล้ววันที่หายเหนื่อยก็มาถึง (หรืือจะเหนื่อยมากกว่าเดิมหว่า?? 555555555)

อาจจะไม่ได้เข้ามาเม้นท์บ่อย แต่ก็ติดตามเรื่องนี้อยู่เรื่อย ๆ นะฮะ...แบบว่าอ่านแล้วได้แง่คิดหลาย ๆ อย่างเลย

โดยเฉพาะชีวิตของหมอติ๊บ...นับถือในวิถีการใช้ชีวิตของหมอติ๊บมาก ๆ เวลาที่ท้ออ่านเรื่องนี้แล้วมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะเลย

แล้วถึงแม้ว่ามันจะหวานไปหน่อย แต่มันก็ไม่ได้รู้สึกเลี่ยน หรือเอียนเลยนะฮะ...กลับรู้สึกมีความสุขที่ได้อ่านมากกว่า

ที่สำคัญอ่านทีไร ยิ้มแก้มแทบปริไปกับความน่ารักของหมอติ๊บ และความหื่นของหมอไม้ทู้กที 5555555555555


จะรออ่านตอนต่อไป ๆ นะฮะ ^^~*

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 02-07-2010 11:06:52

แหมเอารูปหล่อเข้มมาล่อแบบนี้ ต้องเข้ามาเม้นท์โดยด่วย

ว่าไปนะ หมอไม้หน้าคล้าย บอย ปกรณ์ นะ มีเครานิดๆด้วย
มิน่า จำได้ว่าหมอไม้เคยไปแคสมาด้วยนิ แต่หันมาด้านหมอฟันแทน
เสียดาย ไม่งั้นเราอาจได้ยลโฉม ไม้ ศอออฉุ- เอ๊ย ไม้ ศอออฉอ 555

ขอแสดงความยินดีกับหมอติ๊บด้วยจ้า
แต่ว่า หมอของ มน. รับที่มหิดลเหรอคะ
คือว่า ห่างหายจากวงการการศึกษามานานมาก ไม่รู้ว่าเค้าจัดกันยังไงแล้ว

เวลาถ่ายรูปลืมตาด้วยสิหมอไม้...ฟิ้วววว หายตัวไปดีกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 02-07-2010 11:13:40

ขอแบบชัดๆได้มั้ยอ่ะ คนหล่อต้องกล้าๆโชว์หน่อยยยย

ปล. อ่า...บราซิล VS ฮอลล์แลนด์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 02-07-2010 11:24:22

น่าาาร๊ากกกกกกกกกกกกกจิง ๆๆๆ


อยากอ่านตอนที่บอกเลิกันไว ๆ จิง อิอิ


ขอบคุณนะคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 02-07-2010 11:34:40

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 01-07-2010 17:11:56  

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 01-07-2010 14:37:17  

เห็นด้วยกะหมอไม้ เรื่องฟิตเนสเนี่ย
ไปเล่นทีไร เสียวสันหลังวาบ ๆ ทุกที
เข้าห้องน้ำที ยิ่งกว่าสาวพรหมจรรย์ซะอีก
ต้องมองซ้ายมองขวาดี ๆ ก่อนเข้า
เฮ้อ! เซ็ง  :เฮ้อ:

 :laugh: จริงอ่ะคุณ fanfic2010

เจาะไข่ให้ละกันน๊อ +1ให้จ้ะ

ขอบคุณครับ ไว้ผมจิ้มบวกได้แล้ว จะจิ้มให้นะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 11:45:34

อ้างจาก: MaeMoo ที่ 02-07-2010 11:06:52  

ขอแสดงความยินดีกับหมอติ๊บด้วยจ้า
แต่ว่า หมอของ มน. รับที่มหิดลเหรอคะ

จบที่ มน รับที่ มน ไปเรียบร้อยแล้วคับผม 

ตอนนี้เจ้าตัวมาเรียนต่อวิทยาศาสตร์การแพทย์คลินิคที่มหิดล  จบไปอีกใบเรียบร้อยแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 02-07-2010 11:48:20

ถึงหมอไม้...

หมอไม้ทำร้ายจิตใจเค้ามาก ๆ เลยรู้ป่ะ...ตัดจบได้แบบค้างได้อีก

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก...แล้วนี่หมอไม้จะหายไปกี่วันค่ะ???

เค้าต้องอยู่ในอารมณ์นี้ไปอีกกี่วัน...หมอไม้กลับมาเคลียร์ก่อนไม่ได้เหรอ???

โอ๊ยยยยยยยยย...ปวดใจจริง ๆ ทำไมหมอไม้คิดเองเออเองแบบนั้นล่ะ

หมอไม้อ่ะ...หมอไมมมมมมมมมมมมมมมมม้...อย่าทิ้งไว้แบบนี้นะ กลับมาเคลียร์ก่อนสิ

(อ้างอิงจากในบล็อค)


พีเอส ,, หมอไม้จะหล่อมากกว่านี้อีกนะค่ะ...ถ้ากลับมาเคลียร์และต่อที่ค้างไว้หน่ะ...จริง ๆ นะ  >///////< 555555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 02-07-2010 12:07:09

อัพๆๆ รออ่านอยู่นะหมอไม้ คิดถึงหมอติ๊บอ่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 02-07-2010 12:13:32

เข้ามาแสดงความยินดีกับหมอติ๊บ เก่งจริง ๆ  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 12:23:10

 :-[  มีคนรอติดตามด้วยวุ้ยยย  ดีใจจัง

สำหรับการอัพผมจัดการอัพในบลอคให้ถึงตอนที่ 80 ไปเรียบร้อยแล้วคับ

เพราะคิดว่าช่วงสามสี่วันนี้คงต้องไม่ว่างเพราะต้องทำหน้าที่ ตากล้อง 

รับปริญญาทั้งทีต้องแสดงความดีใจกับเขาหน่อย

เพราะคราวก่อนที่รับที่ มน ผมไม่มีโอกาสได้มาแสดงความเป็นเจ้าของ   เอ้ยแสดงความยินดี

คราวนี้เลยต้องเต็มที่กะเขาหน่อยวันอาทิตย์ซ้อมใหญ่  วันจันทร์รับจริง 

มีการอ้อนขอดอกไม้ช่อใหญ่ๆ (ที่ใช้แบงค์พันพับ )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 02-07-2010 12:29:41

ดอกไม้ช่อหญ่ายๆ แบงค์พันพับด้วย
ขอไม่มากไม่มายเลย จัดไปเลยน้องหมอ

PS. อัศวินสีส้มของเจ๊!!! o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 02-07-2010 12:36:01

อ้างจาก: dr.mike ที่ 02-07-2010 12:23:10  

:-[  มีคนรอติดตามด้วยวุ้ยยย  ดีใจจัง

สำหรับการอัพผมจัดการอัพในบลอคให้ถึงตอนที่ 80 ไปเรียบร้อยแล้วคับ

เพราะคิดว่าช่วงสามสี่วันนี้คงต้องไม่ว่างเพราะต้องทำหน้าที่ ตากล้อง  

รับปริญญาทั้งทีต้องแสดงความดีใจกับเขาหน่อย

เพราะคราวก่อนที่รับที่ มน ผมไม่มีโอกาสได้มาแสดงความเป็นเจ้าของ   เอ้ยแสดงความยินดี

คราวนี้เลยต้องเต็มที่กะเขาหน่อยวันอาทิตย์ซ้อมใหญ่  วันจันทร์รับจริง  

มีการอ้อนขอดอกไม้ช่อใหญ่ๆ (ที่ใช้แบงค์พันพับ )

งั้นขอตอนที่ 81 ต่อเลยได้มั้ยค่ะ???...นี่ไม่ได้โลภนะ...แต่ค้างจริง ๆ T^T

และหมอไม้จะหล่อกว่านี้ ถ้าได้ตอนที่ 82 ด้วย 5555555555555


ส่วนเรื่องช่อดอกไม้...เค้าว่า ระดับป๋าไม้แล้ว แค่นี้จิ๊บ ๆ...ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก ใช่มั้ยค่ะ??? (ฮา)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 02-07-2010 12:40:21

ไม่ไปอยู่เป็นเพื่อนหมอติ๊บหรอหมอไม้

ช่อแบงค์พันให้กันเองเท้อะ ถ่ายรูปอย่างบ่งาม

ดอกไม้สีขาวหรือสีชมพูค่ะ สีอื่นดับ

ซิ่มว่านะตากล้องก็ได้เป็น แล้วก็ยังต้องถือของอีก

มานนนเป็นหน้าที่ของแฟนนน  แต่งหล่อไปก็เท่านั้น อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 13:06:45

ส่วนเรื่องช่อดอกไม้...เค้าว่า ระดับป๋าไม้แล้ว แค่นี้จิ๊บ ๆ...ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก ใช่มั้ยค่ะ??? (ฮา)


ความเป็นป๋าหมดไปนานแล้วคับ  ทุกวันนี้ได้ไปทำงานแค่วันจ๋องร้อยยยย

รวมกับที่ต้องพาไปกินไอติมทุกเย็นแล้วนะสองร้อยเนี่ยยย

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 02-07-2010 13:17:38

^
^
ป๋าเค้าไม่ได้ดูกันตรงพุงหรือคะ

 :กอด1: โอ๋ๆ รักหมอติ๊บดอกเลยหยอกเล่น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 13:38:28

เหวออ.....ถ้าคนเป็นป๋าต้องมีพุงนี่

ผมคงหมดสิทธิ์เป็นป๋าแล้วคับซิ่ม

มีแต่ซิคแพ็คแน่นปึ๊ก

เดี๋ยวถลกเสื้อโชว์ซะเลยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 02-07-2010 13:50:57

^
^

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย...หมอไม้จะโชว์หวิว...ง้านเค้าขอเวลาเตรียมตัวแปบ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ฟิ้ววววววววววววว...กลับมาแล่ะ...กล้องพร้อม ไฟพร้อม ผ้าซับเลือดพร้อม...เริ่มถลกเสื้อได้เลยค่ะหมอไม้ 5555555555555555


นี่ไม่ได้หื่นนะ...จริง ๆ นะ จริง ๆ <3~*

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 02-07-2010 13:52:04

แหม แหม ล้อเรื่องพุงแล้วหมอไม้ของขึ้นเนี่ย แสดงว่า พุงใหญ่จริงๆ ใช่ม๊ะคับหมอติ๊บบบ 55555
.
(ผมก็เป็น --")

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 02-07-2010 14:14:05

โอ้โฮ ปริญญาใบที่ 2 แล้วนะหมอติ๊บ
เก่งมากๆๆๆๆๆ เลยจ้า อย่างนี้ทั้งย่าทั้งป้า และป๋าไม้ ต้องภูมิใจในตัวหนูมากเลยนะ

ที่ มน.ไม่ได้ไป งานนี้ป๋าต้องใจถึงหน่อยนะจ๊ะ ชดเชยไง

ได้วันละสองร้อย แล้วอย่างนี้เอาเงินที่ไหนซื้อล็อตเตอรี่เนี่ย
แอบจิ๊กไว้ละซิ อิอิ

มารอดูรูปรับปริญญาด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 14:20:14

เอาละซิ  งานเข้า

จะโชว์รูปซิคแพคฉีกหน้าคนแถวนี้ซะหน่อย

แต่ไหงพอเปลี่ยนอวาตาร์เป็นรูปโชว์หน้าท้องแล้วรูปมันไม่ขึ้นอะ

สงสัยดูดีเกินไประบบเลยไม่ตอบรับ

โชว์หน้าหล่อๆไปก่อนแล้วกันวะ



MaeMoo ..........ถ้าจะนับปริญญาจริงๆนี่มันใบที่สี่ของหมอติ๊บแล้วคับ  ไม่รู้จะเรียนอะไรกันนักหนา

ใบแรกเป็น พบ.จาก มน
ใบที่ 2 เป็น นบ.จากราม
ใบที่ 3 เป็น วม.จากมหิดล
ใบที่ 4 เป็น วม.จากมสธ.
แต่อันดับจบไหนก่อนหลังผมก็เรียงไม่ถูกนะ  รู้แต่ว่าอันนี้เป็นตัวล่าสุด

พอถามว่าจะเรียนอะไรนักหนา  ก็ได้รับคำตอบว่าเรียนจนกว่าจะเรียนไม่ไหว

เพราะครั้งหนึ่งเคยร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายเพราะหมดโอกาสจะเรียนต่อ  ตอนนี้มีโอกาสจะไม่ปล่อยโอกาสทิ้งไปเฉยๆ

เรียนอะไรก็เรียนไปเหอะ  แต่ยกเว้นเรียน นิติพยาธิแพทย์  ไม่อยากได้แฟนเป็นหมอผ่าศพ

เค้าเกรงใจ  แค่นี้ก็ไม่ไหวแล้ววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 02-07-2010 14:21:45

 :L2: ขอแสดงความยินดีกับหมอติ๊บด้วย... :L2:

งานนี้หมอไม้คงได้เต็มที่...
...กับช่อดอกไม้ใหญ่ ๆๆ ที่มีแบงค์พันพับ..
...กับการถ่ายรูปให้หมอติ๊บ...
...กับการถือของ...
...กับการแสดงตน...
ขอให้หมอไม้สนุกกับงานนี้นะ...อิอิ...
อ้อ...ที่เรียกว่าซิคแพ็คแน่นปึ๊กของหมอไม้...
แขม่ว ๆๆ ไว้หน่อยก็คงจะดี...555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-07-2010 14:23:16

เหอะๆๆ มีคนไปตามอ่านที่บล๊อกพี่ไม้แล้ว

ไม่โพสต์ต่อดีกว่า...















อิอิ

ปล. พี่ไม้ หยุดเปลี่ยนรูปอวาตารซักทีเถอะ ยิ่งเห็น ยิ่งอิจฉา
โดนปาดหนังหน้ารอบสองแร๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 14:27:33

นายแฮค  มัวแต่ตะลึงความหล่อของพี่จนลืมอัพตอนต่อไปแล้วมั้ง

พี่อัพล่วสงหน้าไปให้ถึงตอนแปดสิบแล้วเว้ยยยย

จัดการด่วน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 02-07-2010 14:29:04

สวัสดีค่ะ
เพิ่งเข้ามาครั้งแรก
จะเริ่มทยอยอ่านนะคะ :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 14:30:32

อ้างจาก: tgs ที่ 02-07-2010 14:29:04  

สวัสดีค่ะ
เพิ่งเข้ามาครั้งแรก
จะเริ่มทยอยอ่านนะคะ :)

เอาใจช่วยอ่านตามให้ทันไวๆนะคับ  ก่อนตอนต่อไปจะมาในเร็วๆนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 02-07-2010 14:33:27

ตามอ่านทันล่ะ ...
อู้ยยยยหวานจนตาร้อนไปหมดแล้ว  :fire:
...น้องติ๊บน่ารักอ่า...น่ารักมากๆ...น่ารักจริงๆ...
เป็นคนช่างเอาใจโดยนิสัยไม่ได้แกล้งทำ ดูจากที่เค้าดูแลหมอไ้ม้เต็มที่จนหมอไม้ต้องประกาศ "ฉุ" เฉิน
อ่านๆไปเป็นพ่อครัวที่มีเทคนิคเยอะทีเดียว เป็นคนช่างใส่ใจ ช่างสังเกต สรุปแล้ว "น่ารัก"
..ส่วนหมอไม้ พี่ชอบการกระทำต่างๆที่แสดงออกกับพ่อและแม่ ดูแล้วสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นในครอบครัว
หมอไม้เป็นคนอบอุ่นจนคนที่อยู่ด้วยอบอุ่น มั่นใจไปด้วย ความสม่ำเสมอในการดูแลน้องติ๊บ
หรือแม้แต่การพยายามทำอาหาร ความมั่นใจเต็มร้อยจริงๆ ถึงเราจะทำไม่เป็นแต่ก็อยากแบ่งเบาภาระของอีกคน
...พื้นฐานของครอบครัวทั้งสองคร้วเป็นตัวบ่งบอกความเป็นตัวตนของแต่ละคนได้
ครอบครัวหมอไม้พร้อมหน้าความอบอุ่นล้นเหลือจนมีแบ่งให้น้องอีกคนที่รักมาก พร้อมทำให้ทุกอย่าง
ครอบครัวหมอติ๊บถึงจะขาดแต่สิ่งที่ย่าและป้าที่มีความรักให้มากมาย ตลอดจนพร่ำสอน ทำให้หมอติ๊บเป็นคนน่ารักอย่างทุกวันนี้
... ตั้งแต่วันแรกที่ได้อ่านเรื่องราวนี้จนถึงวันนี้ก็ยังคงประทับใจในตัวคุณหมอทั้งสองคนมากขึ้นเรื่อยๆค่ะ

ปล.ถึงจะตามอ่านช้าไปหน่อย แต่ก็ตามอ่านทุกครั้งที่ลงเลยล่ะ รออ่านตลอดแหละค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 02-07-2010 14:35:30

อะไรนะคะ ใบที่สี่เหรอ

โอ้วพ่อคุณ (อุทานเป็นยายแก่เลยชั้น) ขยันอะไรเช่นนี้

นี่ก็ต้องเตรียมใบที่ 5 ณ ดินแดนอันไกลโพ้น สินะคะ
.
...
.....

นึกถึงไอ้เด็กสมัยนี้บางคน อยากให้เรียนก็ไม่ยอมเรียน... :เฮ้อ:
ไม่เป็นไรค่ะ ขอชื่นชมหมอติ๊บร่วมกับหมอไม้ด้วยแล้วกันนะ

เอ่อ.... ว่าแต่ ใครเอารูปสมัยมิตร เพชรา มาโพสคะเนี่ย
เสื้อลายได้ใจจริงๆ ค่ะ


แต่ก็ยังหล่อได้ใจอยู่นา

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-07-2010 14:36:45

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 75
18:47 1/7/2010

เข้าสู่ช่วงปลายเดือนสิงหาคม  ฝนเริ่มมาแล้วแฮะ แต่ก็ดีเหมือนกันลดความร้อนของพิษณุโลกลงไปได้เยอะเลย  ฝนตกแทบจะทุกวัน ดีนะที่แถวข้างมหาวิทยาลัยเขาทำถนนใหม่กันแล้วไม่งั้นมีหวังน้ำท่วมเหมือนปีที่แล้วอีกแน่ๆ ลืมเล่าให้ฟังว่าหน้าฝนปีที่แล้วมีต้องพายเรือเพื่อออกจากหอพักไปขึ้นรถไฟฟ้ากันเลยทีเดียว

ช่วงนี้ผมก็ยังคงรับภาระหน้าที่อันหนักอึ้งเหมือนเดิม  ดีหน่อยที่มีน้องหมอฟันคนใหม่มา แต่ดูท่าจะแรงใช่ย่อยแฮะน้องคนนี้  ไว้มีโอกาสคงได้มาเล่าให้ฟังเพราะไอ้หมอฟันคนนี้ก็เข้ามาเกี่ยวข้องกับชีวิตผมและติ๊บพอสมควร

ส่วนเจ้าตัวเล็กตอนนี้สอบกลางภาค ผ่านพ้นไปแล้วแต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะอ่านหนังสือลดน้อยลงไปแต่อย่างใด   จนพักหลังๆผมเริ่มจะชาชินกับการอ่านหนังสือแบบเอาเป็นเอาตายของติ๊บไปซะเรียบร้อยแล้ว   จะมีก็แค่บางวันที่เจ้าตัวง่วงนอนมากๆนั่นแหละจึงเห็นเข้านอนแต่หัวค่ำไม่ได้อ่านหนังสือ  แต่ก็ยังเห็นตื่นมาอ่านตอนเช้าอีกอยู่ดี   จะขยันไปไหนน้ออออ

แต่ช่วงนี้เจ้าตัวเล็กชักจะดูท่าไม่ค่อยดีเท่าไหร่เพราะมักบ่นปวดหัวเอาเสียบ่อยๆ คงจะเครียดจากการอ่านหนังสือและการสอบที่มีเข้ามาแทบจะทุกวันนั้นเอง แต่บางวันก็อาการหนักเลือดกำเดาไหลบ่อยๆก็มี  พอถามก็บอกว่าเป็นแบบนี้บ่อยๆมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว  แต่หนึ่งปีที่อยู่ด้วยกันมา  ผมไม่เคยเห็นติ๊บเป็นเลยแฮะ และไปหาหมอแต่ละครั้งก็มีหมอจ๊ะโอ๋เป็นหมอประจำตัวไปแล้วซะงั้น  เฮ้ออออ ไม่หึง ไม่หวง ไม่มีไรเกิดขึ้นท่องไว้นายไม้

12 สิงหาคม 2547  วันนี้วันแม่แห่งชาติ  เมื่อตอนเช้าตรู่ได้โทรไปไหว้ขอพรแม่เรียบร้อย ทำให้มีความสุขและกำลังใจในการทำงานขึ้นอีกเยอะเลย

แม่ผม           เป็นแม่ที่ดีที่สุดในโลก

แม่ผม           เป็นหมอฟันที่เก่งที่สุดในโลก

แม่ผม           เป็นแม่ครัวที่ทำกับข้าวอร่อยที่สุดในโลก ( แม้ตอนหลังจะเริ่มมีคู่แข่งที่น่ากลัว )

แม่ผม           เป็นอาจารย์ที่สอนผมให้เข้าใจอะไรหลายๆอย่างได้ดีที่สุดในโลก

และที่สำคัญแม่ผม               เป็นผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดในโลกเลยยยยยยยย

เย็นวันนี้หลังจากเลิกงานผมก็แวะมารับติ๊บที่คลินิกผิวหนัง  ก่อนเจ้าตัวจะวิ่งตากฝนออกมาจากคลินิคขึ้นรถด้วยตัวเปียกมอมแมม  ผมยื่นผ้าขนหนูมาเช็ดหัวเจ้าตัวเล็กที่วิ่งฝ่าฝนออกมาก่อนเจ้าตัวเงยหน้ามายิ้มให้ผม  เปียกๆแบบนี้ก็น่ารักไปอีกแบบแฮะ ผมเช็ดผมให้เจ้าตัวเล็กหรือจะเรียกว่าขยี้หัวเหม่งๆนั้นซะมากกว่า  ก่อนจะสตาร์ทรถออกจากคลินิกกลับสู่หอพักเพราะฝนตกแบบนี้ไม่รู้จะไปหาอะไรกินที่ไหน  กลับไปกินบะหมี่ที่ห้องก็ได้

เมื่อมาถึงห้องเจ้าตัวเล็กรีบอาบน้ำอาบท่าเพราะกลัวจะไม่สบาย  ก่อนออกมาในชุดสบายๆและออกมาลุ้นกับการเอาบะหมี่มาเตรียมจัดการเป็นอาหารมื้อเย็น  ก็แหงละ  บะหมี่นี่แหละทำง่ายสุดแล้วสำหรับผมในตอนนั้น

เจ้าตัวเดินยิ้มๆมาก่อนแย่งซองบะหมี่ไปจากมือผม

'' อ้าว  ขโมยกันซึ่งๆหน้าเลยวุ้ยคนเรา ''  ผมพูดพร้อมกับส่งสายตาค้อนเจ้าตัวเล็กไปหนึ่งที

'' อ่ะให้เลือกว่าจะกินบะหมี่ฝีมือตัวเอง  หรือจะให้ติ๊บทำให้กิน '' ติ๊บบอกก่อนหันมายิ้มแบบคนถือแต้มต่อเหนือกว่าผม   แหม….ใครจะกล้าเถียงเรื่องอาหารการกินแบบนี้

'' งั้นพี่ไม้ก็เข้าไปอาบน้ำเหอะ   เดี๋ยวติ๊บจัดการให้ '' ติ๊บบอกผม  แต่พักหลังๆมานี่ชักจะเป็นแนวออกคำสั่งมากกว่าแฮะ

ผมหายเข้าไปอาบน้ำอาบท่าก่อนเดินโทงๆออกมาแต่งตัวหน้าตู้กระจกก่อนเจ้าตัวเล็กจะเปิดประตูเข้ามาจากหลังห้อง  วางยำมาม่าใส่หมูยอหน้าตาน่ากินไว้ที่โต๊ะ   กับสุกี้ร้อนๆ ลงบนโต๊ะ  

'' โห  ยังกะเนรมิตได้เลย ''

'' พี่ไม้กินยำมาม่านี่ไปแล้วกันน่ะ  เดี๋ยวติ๊บกินสุกี้เอง ''  ติ๊บบอกก่อนนั่งลงจัดการอาหารเย็นที่แสนเรียบง่ายแต่ก็อร่อยทีเดียวแหละ  นี่คืออีกหนึ่งเหตุผลที่ผมไม่ค่อยชอบออกไปกินร้านข้างนอกเท่าไหร่นัก

มีความสุขกับการได้ทานมื้อเย็นกับคนที่เรารักในห้องสองคน

มีความสุขกับการได้เห็นติ๊บแฮปปี้กับการทำอาหารและคอยลุ้น  ว่าผมจะชอบอาหารที่ติ๊บทำหรือเปล่า  แน่นอนถ้าผมบอกว่าไม่อร่อยก็หมายถึงว่าผมต้องอดไปอีกหลายวัน...

หลังจากมื้อเย็นที่แสนเรียบง่ายแต่ก็อร่อยไม่เบาของเราสองคนผ่านพ้นไป  ฝนเทกระหน่ำยังกับฟ้ารั่ว  เจ้าตัวกดโทรศัพท์โทรออกหาย่าเพราะนี่เป็นวันแม่  คุยกันด้วยภาษาที่ผมเองก็ฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง  แต่ก็คลายใจเมื่อผมเห็นเจ้าตัวยิ้มได้ เมื่อคุยกับย่าไม่ได้มีวี่แววของความเศร้าโศกเสียใจแต่อย่างใด  แล้วหลังจากที่ติ๊บวางสายจากผู้เป็นย่า ผมเดินไปกอดติ๊บเพื่อแสดงถึงการให้กำลังใจแม้ติ๊บจะไม่ได้อยู่กับแม่แต่ผมเชื่อว่า  ย่าและป้า  ทำหน้าที่ของการเป็นแม่ที่ดีของติ๊บได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง  ถึงตอนนี้ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่า…

สมัยเด็กๆที่ติ๊บเรียนอยู่ที่โรงเรียนประถมใกล้ๆบ้านนั้น  วันแม่ทุกปีเด็กก็จะตื่นเต้นกันยกใหญ่เพราะนานๆโรงเรียนจะมีการจัดกิจกรรมใหญ่ๆสักครั้งหนึ่ง  ช่วงต้นเดือนจะมีการประกวดวาดภาพระบายสี  การเขียนเรียงความ การแต่งกลอนและคำขวัญวันแม่

ทุกปีที่คุณครูจัดให้มีการประกวด  ติ๊บมักจะได้รับตำแหน่งชนะเลิศในการเขียนคำขวัญหรือการแต่งกลอนวันแม่เสมอๆ   ส่วนรางวัลวาดภาพนั้นส่วนใหญ่ น้องปุ๋ม เพื่อนสนิทที่เป็นลูกอาจารย์ใหญ่จะได้รางวัลไป  เพราะปุ๋มมีดินสอสีที่เวลาใช้ระบายภาพวาดแล้วมันสวยกว่าของติ๊บที่เป็นเพียงสีเทียนราคาถูก

ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อตอนที่ติ๊บเรียนอยู่ชั้น ป.4  ปีนั้นก็มีการจัดประกวดแข่งขันเหมือนเช่นทุกปี  เช้าตรู่ของวันแม่  แม่ของเด็กๆทุกคนในโรงเรียนก็จะมารวมกันที่ใต้ถุนตึกอาคารใหญ่ของโรงเรียน

วันนี้ติ๊บได้รางวัลชนะเลิศจากการเขียนคำขวัญวันแม่อีกแล้ว  และได้รางวัลที่สองจากการวาดภาพระบายสีด้วยในขณะที่ น้องปุ๋ม ลูกสาวอาจารย์ใหญ่ได้รับรางวัลชนะเลิศภาพวาดเช่นเคย  ในตอนไปรับรางวัลเด็กทุกคนในแต่ละชั้นตั้งแต่ชั้นป.1 – ป.3 ที่ได้รับรางวัลจะมีแม่มาเป็นคนมอบรางวัลให้กับนักเรียนที่ชนะเลิศทุกคน

จนมาถึงชั้น ป. 4 น้องปุ๋มซึ่งมีแม่เป็นครูในโรงเรียน ออกไปรับรางวัลจากการชนะเลิศวาดรูปจากแม่และกราบแม่บนเวทีเรียบร้อย   ถึงเวลาการมอบรางวัลชนะเลิศของคนที่เขียนคำกลอน ก็คือติ๊บนั่นเอง  

แม่เอ๋ยแม่จ๋า            คือมารดาของลูก

ต่างเฝ้าพันผูก          ลูกน้อยนานปี

ไม่ทิ้งลูกรัก             พร้อมพรักความดี

ฉะนั้นวันนี้               ขอกราบเท้าเอย


เป็นไงครับฝีมือเด็ก ป.4 ที่ได้รับรางวัลชนะเลิศของชั้นเรียน ( ขอบคุณจากไดอารี่หมอติ๊บ )

เมื่ออ่านมาถึงข้อความสุดท้าย….ขอกราบเท้าเอย….

แต่บนเวทีไม่มีวี่แววของคนที่จะมามอบรางวัลให้เจ้าตัวเล็ก  เด็กชายตัวน้อยสะกดเสียงสะอื้นและน้ำตาของตัวเอง  ตั้งแต่มีงานวันแม่ที่โรงเรียนหนูน้อยยังไม่เคยมีโอกาสได้กราบแม่เลยสักครั้งเดียว บางปีเก้าอี้สำหรับผู้ปกครองของติ๊บว่างเปล่าไร้เงาผู้เป็นแม่มานั่ง เหมือนที่นั่งของแม่คนอื่นๆ  บางปีมีย่าหรือป้ามาเป็นตัวแทนของแม่ให้ติ๊บได้กราบและมอบดอกมะลิไหว้แสดงความรัก  แต่ปีนี้ป้าต้องไปทำไร่ยาสูบตั้งแต่เช้า  ส่วนย่าก็แก่มากแล้วเดินมาโรงเรียนไม่ไหวแล้ว

หนูน้อยยืนสะอื้นน้ำตาไหลอาบแก้มบนเวทีมอบรางวัล ก่อนที่คุณครูประจำชั้นคือแม่ของปุ๋มจะขึ้นไปทำหน้าที่มอบรางวัลและโอบกอดลูกศิษย์ที่กำลังสะอื้นร้องไห้  

พิธีมอบรางวัลสำหรับแต่ละระดับชั้นผ่านพ้นไป  ตั้งแต่ป.1 – ป.6 เป็นที่เรียบร้อย  และช่วงสุดท้ายเป็นรางวัลใหญ่ รางวัลลูกดีเด่นแห่งปี  ที่จะมาประกาศผลกันในวันนี้

และครูใหญ่ก็ประกาศชื่อของติ๊บเป็นลูกดีเด่นประจำปี  เพราะหนูน้อยเป็นเด็กที่เรียนเก่งและไปสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนจากการแข่งขันในระดับอำเภอมาหลายรายการ   รางวัลนี้จึงตกเป็นของติ๊บและเมื่อมีการมอบรางวัล  เจ้าตัวเล็กก็ออกอาการซึมเศร้าเล็กน้อยเพราะคนที่จะมามอบรางวัลให้ตนเองก็ยังเป็นครูใหญ่อยู่ดีไม่ใช่แม่เหมือนเพื่อนคนอื่นที่ได้รับรางวัล

ถึงตอนนี้ครูใหญ่มอบรางวัลเป็นเกียรติบัตรให้กับติ๊บ  และขอให้ติ๊บพูดกับเพื่อนๆในโรงเรียนและความรู้สึกที่ได้รับรางวัลในวันนี้  หนูน้อยขออนุญาตคุณครูอ่านเรียงความที่เจ้าตัวเล็กส่งเข้าประกวด แต่คุณครูไม่ให้ได้รับรางวัลชนะเลิศ  เพราะติ๊บได้รับรางวัลชนะเลิศจากการเขียนคำกลอน  คำขวัญแล้ว  หนูน้อยจึงกางกระดาษที่ตนเองเขียนเรียงความออกให้ทุกคนได้อ่าน

มาลองฟังเรียงความของหนูน้อยวัยเก้าขวบกันน่ะครับ  เด็กชายกะติ๊บบบ

12 สิงหาคม วันแม่แห่งชาติ

12 สิงหาคม เป็นที่รู้กันดีว่าเป็นวันแม่แห่งชาติเป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ  แต่ในความรู้สึกของผมแล้วไม่ว่าจะวันนี้หรือวันไหนๆก็ยังเป็นวันที่ผมเฝ้ารอคอยว่าจะมีโอกาสได้กราบแม่อีกสักครั้งหนึ่ง

คุณครูสั่งให้ผมเขียนเรียงความเรื่องแม่  เพื่อส่งเข้าประกวดในวันแม่ที่จะมาถึงในไม่ช้านี้

ตอนแรกผมก็แอบน้อยใจเพราะผมไม่มีแม่เหมือนคนอื่นๆแล้วคุณครูจะให้ผมเขียนเรียงความถึงแม่ได้อย่างไร  ผมจะสู้คนอื่นๆที่เขามีแม่ให้กอด ให้บรรยายความรักได้อย่างไรกัน  ผมจึงไปถามย่าในวันหนึ่งว่าหนูจะเขียนเรียงความได้อย่างไรเมื่อหนูไม่มี  “ แม่ ”

ย่าบอกกับผมว่า  ไม่จำเป็นว่าผมจะต้องเขียนเรียงความให้เพราะที่สุดจนได้รางวัลมาครอบครอง

แต่สิ่งที่จำเป็นที่สุดคือการเขียนถึงความรู้สึกที่เรามีต่อแม่ของเรา  และอยากบอกอะไรกับแม่ของเราบ้างต่างหาก  เพียงเท่านี้แหละเรียงความของผมก็จะเป็นข้อความที่ไพเราะที่สุดแล้ว

ถ้าเป็นอย่างนั้น  ผมอยากบอกกับแม่ผมว่า  

ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าแม่ของผมอยู่ที่ไหน จะสุขสบายดีหรือไม่อย่างไร

แต่ผมรู้ว่าแม่รักผมมาก และแม่ก็คงคิดถึงผมอยู่เหมือนที่ผมคิดถึงแม่

วันนี้ผมอาจไม่มีมีแม่มาให้กราบ ไม่มีแม่มาให้กอด และไม่มีแม่มามอบรางวัลเหมือนคนอื่นๆ

แต่ผมไม่เสียใจเลยเพราะผมมีป้าและย่ารอคอยให้ผมกลับไปกอดและอวดรางวัลที่ผมได้รับในตอนเย็นอยู่แล้ว

ป้าทำงานในไร่ยาสูบตั้งแต่เช้าจนเย็น ผมรู้ว่าป้าเหนื่อยมากเพราะอยากหาเงินให้ผมได้เรียนต่อสูงๆ ป้าบอกว่าให้ผมตั้งใจเรียนและเป็นเด็กดีเชื่อฟังคุณครู

ย่าผมแก่มากแล้วย่าบอกว่าให้ผมทำตัวให้น่ารักคนอื่นๆจะได้ชื่นชมและเอ็นดู  ใครๆเห็นก็จะได้เมตตา  และขอให้ผมเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน

ถึงแม้ว่าป้าและย่าจะไม่ใช่แม่ที่ให้กำเนิดกับผม แต่ป้าและย่าคือแม่ที่ให้ชีวิตและให้ทุกอย่างกับผมและผมก็อยากบอกกับป้าและย่า  เหมือนที่ผมอยากบอกกับแม่ด้วย

ผมรักป้าและย่าที่สุดในโลกเลยครับ

( ขอบคุณข้อความจากไดอารี่หมอติ๊บอีกรอบ  ที่ยังเอากระดาษเก่าๆ ลายมือบรรจงคัดไทยแบบเด็กๆมาแปะไว้ให้ผมได้ก๊อปปี้ข้อความมาแบบถอดจากต้นฉบับจริงๆ )

ผมฟังเจ้าตัวเล่ามาถึงตอนนี้ก็ขยี้หัวฟู  โน้มหัวเหม่งๆมาจุ๊บหน้าผากเบาๆก่อนกอดซบลงบนไหล่กว้างของผม

'' ไม่เป็นไรนะ  ยังไงซะป้ากับย่าติ๊บก็ทำหน้าที่แม่ได้อย่างดีที่สุดแล้ว  แถมตอนนี้ก็มีแม่พี่ให้ติ๊บเรียกแม่เพิ่มอีกคน    เดี๋ยวซักวันติ๊บคงมีโอกาสได้พบแม่อีกสักครั้ง  พี่เชื่ออย่างนั้น '' ผมบอกให้กำลังใจก่อนจูบเบาๆที่เปลือกตาที่รื้นไปด้วยหยดน้ำตาบนแพขนตางอนๆนั้นหนึ่งที

'' ขอบคุณนะคับพี่ไม้ ''  ติ๊บบอกก่อนจูบเบาๆที่คางผมหนึ่งทีเช่นกัน

พี่รักติ๊บนะ……อยากบอกคำนี้เหลือเกิน  แต่มันติดอยู่ที่คอวะทุกที  ให้ตายซิ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 02-07-2010 14:57:27

ทำไมวันนี้ อีป้าแก่ๆ ต่อมน้ำตาแตกง่ายจัง เจอเวร์ชั่นแบบนี้หมดทุกเเรื่อง


เฮ้อ........... หนีไปซับน้ำตาก่อนดีกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 02-07-2010 15:10:14

อ่านแล้วเบื่อหมอไม้แล้วอ่ะ ไม่บอกรักหมอติ๊บซักที ทำม๊ายยย
.
.
ปล. ที่ลงอวาตาร์ 6 แพคไม่ได้เพราะระบบมันนับได้แค่ 1 แพครึป่าวครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 02-07-2010 15:12:31

อีกที อีกที ยินดีด้วยกับความสำเร็จของหมอติ๊บนะครับ แม้จะแค่รู้จักผ่านตัวหนังสือ แต่ก็อดจะดีใจและภูมิใจด้วยไม่ได้ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 15:20:09

คนคนนึง  ได้เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป.................เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น

โย่งรีบมารับติ๊บเลยน่ะ

ฝนก็ตก  ( ก็มันครึ้มมาตั้งแต่เช้า  อยู่ก็อยู่ในหอประชุมจะบ่นทำไมนิ )

รองเท้าก็กัด  ( สมนำหน้าอยากได้คู่ใหม่ส้นสูงๆ เป็นไงละ )

ไอติมก็ไม่มีให้กิน ( นี่ไปจตุจักรช๊อปปิ้งหรือไปซ้อมรับปริญญาวะจะได้มีไอติมกิน )

เพื่อนร่วมรุ่นก็มีแต่คนแก่ๆ ( อ้าว  ไม่ได้ไปสังสรรค์บอร์ดน่ะจะได้มีแต่วัยรุ่น(รึป่าว) )

รีบๆมารับด้วยแล้วกัน ( กำลังจะเถียง  อ้าปากค้างก่อนตอบด้วยอาการเริ่มมีอารมณ์ร่วม)

.
.
.
.
.
.
.
คร้าบบบ  เดี๋ยวไปเดี๋ยวนี้แหละคร้าบบบบขอปิดคอมก่อนแป๊บนึงเดี๋ยวไปรับคับบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 02-07-2010 15:23:15

น่าจะตอบว่า ครับผ๋ม ปฏิบัติ ตามคำสั่ง ผบ.สส.ทบ.(ผุ้บัญชาการสูงสุดที่บ้าน) 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 02-07-2010 15:25:58

จะซึ้งให้เจ๊น้ำตาซึมไปถึงไหน  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 02-07-2010 15:28:42

หมอติ๊บมีย่าและป้าที่ประเสริฐที่สุด

จะมีคนสักกี่คนกันที่ทำงานหลังขดหลังแข็ง

แต่ก็ยังมีเวลาดูแลหลาน พร่ำสั่งพร่ำสอน

 :กอด1: หมอติ๊บแน่ๆ

ปล. หมอไม้ รับผิดชอบเลย

อ่านไปน้ำตาไหลไป นักเรียนเข้ามาเจอ

เออ ... ซิ่มไปไม่เป็นเลย

ดีนะที่ไม่ได้ถามว่าอ่านอะไรอยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 02-07-2010 15:29:20

ตอนนี้...ทำให้เราซึ้งใจอีกแล้ว... :sad11:
คำว่า...แม่...มักกระตุ้นต่อมทุกทีเลย...
 :กอด1: หมอติ๊บ

5555 หมอไม้ บอกว่างานนี้เต็มที่ไม่ใช่หรือ...รับคำสั่งแต่อย่าเดียว... :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 02-07-2010 15:43:21

บ่น นะลุงไม้

บัณฑิตเหนื่อยที่สุด

เอาใจเยอะๆ

หมอติ๊บชอบไอติมก็หาไว้รอ

ไม่งั้นก็จะได้ยินเสียงบ่นไปจนเสร็จงาน

รองเท้ากัด อืมมมม คู่ใหม่เป็นกันทุกคน

หมอไม้ก็กัดรองเท้าให้ซะ จะได้ไม่กัดหมอติ๊บอีก

ทั้งหมอทั้งมวลอิลุงมันว่าไว้ ยกเว้นกัดรองเท้ามันให้กัดเอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 02-07-2010 15:46:12

 :m15:
..........
....................
........................เป็นแม่เหมือนกัน.....
ไม่รู้จะคอมเม้นท์อะไรกับตอนนี้ มันตื้อๆ
อยากให้ลูกชายได้สักครึ่งนึงของหมอติ๊บก็ยังดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 02-07-2010 16:58:14

มีหลานที่เรียกเราว่า ...แม่

และเราก็รักเค้าเหมือน...ลูก

หมอติ๊บคะ ความรักจากแม่ ไม่ว่าจะเป็นแม่คนไหนก็ตาม
ส่งผลให้หมอติ๊บประสบความสำเร็จอย่างในทุกวันนี้

ภูมิใจกับแม่ของหมอติ๊บด้วยค่ะ


ว่าแต่...จะสูงไปไหนอีกคะ รองเท้าก็กัดอีก ให้ตาโย่งอุ้มกลับบ้านเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 17:06:58

 :z3:

ชะตากรรมหมอไม้ผู้น่าสงสาร   

ไปถึงศาลายาทั้งที   แต่งชุดอย่างหล่อ  เซทผมอย่างเท่   หน้าตาไม่ต้องทำไร(หล่อเป็นทุนเดิม)

จอดรถเบนซ์คัยใหม่เดินเข้าไปรับหมอติ๊บที่หอประชุมสำนักอธิการ

จินตนาการดูนะคับว่าแฟนรับปริญญาทั้งที  แม้จะแค่วันซ้อมก็ขอหล่อนิดหนึ่ง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ขากลับออกมาจากหอประชุม  มือซ้ายถือเอกสาร มือขวาถือรองเท้า

ไหนจะช่อดอกไม้ ( ไม่รู้ใครจะรีบเอามาให้ล่วงหน้านานขนาดนี้ ) ไหนจะเสื้อสูทหมอติ๊บ 

ส่วนเจ้าตัวเดินเชิ่ดๆออกมายิ้มแย้มให้เพื่อนๆ อาจารย์ ก่อนเดินอย่างสง่างามเข้าไปในรถ

ส่วนผมคนใช้ คนขับรถ ตากล้อง  สารพัดหน้าที่  มีแฟนคนไหนทำได้ขนาดนี้มั่งนี่

อยากจะตะโกนดังๆ ทนไม่ไหวแล้วเว้ยยยยยย

แต่ได้แค่คิดในใจ  เฮ้ออออ  อะไรก็ยอมเธอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 02-07-2010 17:16:59

อ่ะ +1 ให้กับการเป็นทุกอย่างในชีวิตหมอติ๊บงายยยยยย
ทุกอย่างจริงๆ

แต่ว่า.........หน้าตาหล่อเป็นทุนเดิม  o22

ไปแระไปลั้ลลาพารากอน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 02-07-2010 18:12:28

อ่านพาร์ทนี้แล้วน้ำตาไหล แบบไม่ต้องบิ้วอารมณ์เลย

อยากจะบอกหมอติ๊บว่า...ไม่ว่าแม่ของหมอติ๊บจะอยู่ที่ไหน นาบีเชื่อว่า แม่ของหมอติ๊บ รักและคิดถึงหมอติ๊บเสมอนะค่ะ

อย่างน้อยตอนนี้หมอติ๊บก็ยังมีย่า และป้า ที่เป็นเหมือนแม่ของหมอติ๊บเช่นกัน คนเราเลือกชะตาชีวิตตัวเองไม่ได้

แต่เราเลือกที่จะทำมันได้นะค่ะ...ที่หมอติ๊บเป็นอย่างทุกวันนี้ นาบีเชื่อว่าถ้าแม่ของหมอติ๊บรู้ เค้าจะต้องภาคภูมิใจในตัวของหมอติ๊บ

เหมือนอย่างที่เราทุกคนภาคภูมิใจและชื่นชมในตัวหมอติ๊บอย่างแน่นอนค่ะ ^^~*


แอบสงสารหมอไม้นะค่ะ...แต่ก็นะ...ต้องท่องไว้ค่ะหมอไม้ ว่า "ไม้ทนได้" 555555555555555

+1 ให้หมอไม้สำหรับการเป็น "แฟนดีเด่นแห่งปี" อิอิ

+1 ให้ hackz ด้วยนะค่ะที่โพสต์ให้อ่าน XD

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 02-07-2010 18:36:05

อ่ะ อ่านแล้วน้ำตาไหลครับ คิดถึงแม่เหลือกิน


แต่หมอไม้ ทำไมไม่พูดออกมาซักทีนะ
ล้นจนปวดใจไปหมดแล้วอ่ะ...........


การบอกรักให้คนที่เรารัก และคนที่รักเราเป็นกำลังใจ ที่ดีที่สุดเลยนะหมอ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 02-07-2010 19:03:52

5555

ซิ่มเตือนแล้วหล่อไปก็เท่านั้น

เคยเชื่อกันมั้ย  อิลุงมันเจอมาก่อน

เป็นตากล้องแล้วอย่าลืมถ่ายรูปด้วยกันนะคะ

ส่วนใหญ่จะคิดได้เมื่อตอนถอดครุย หมดสภาพแล้ว

ตำแหน่ง ที่รักแห่งปี ต้องเป็นของหมอไม้แน่นอน

บ่นไปเถอะ  ซิ่มรู้หรอกไม่รักก็คงไม่ทำให้

ปล.ปวดหัวกับหัวถนนบ้านหมอไม้มากๆ

ไม่รู้ใครจะเข้าจะออก จนถึงใครได้ไฟ

วันนี้ทำให้รู้ว่าเดินไปทำงานดีที่สุดข้ามสะพานลอยก็ถึงละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 02-07-2010 19:04:08

น้ำตาซึมเลยอะ

แต่ก็ยอมรับหมอติ๊บนะที่ผ่านจุดนั้นมาได้

 :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 19:09:59

 :mc4:   ประกาศจาก ศอฉ  รอบค่ำ  :mc4:

วันนี้สองทุ่มเชิญพบกับว่าที่มหาบัณฑิต จะแวะมาทักทายพี่น้องชาวเล้า

และผมก็เตรียมตัวถูกเผาไว้เรียบร้อยแล้วด้วย

ยกให้เขาวันนึง  ไม่อยากขัดใจวันนี้  ( พูดเหมือนวันอื่นกล้าแฮะ )

แล้วไงสองทุ่มแวะมาคุยกับหมอติ๊บได้นะคับ

ส่วนผมวันนี้คงหมดหน้าที่(ใช้คอม)แต่เพียงเท่านี้

เจอกันคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 02-07-2010 19:42:55

กำลังจะมาอ่านค่ะ แต่เจอรีหมอไม้เลยได้แต่นั่งขำก่อน ฮ่าๆ
ชอบเม้นคุณป้าพีนัทจังเลย ผู้บัญชาการสูงสุดที่บ้าน อิอิ
บัณฑิตคงเหนื่อยอะค่ะ ดีออก ให้ความรู้สึกว่าพี่หมอไม้เป็นทุกๆอย่างของพี่หมอติ๊บเลย (ตั้งแต่เป็นคนรัก คนขับ คนรับคำสั่ง/คนถูกใช้ คริคริ)
รอคอยพี่หมอติ๊บๆๆๆ~

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 02-07-2010 19:56:55

…..อ่านแล้วซึ้งค่ะ .....ต่อมน้ำตาแตกซะงั้น เดือนหน้าก็จะวันแม่แล้วด้วย
หมอติ๊บเป็นคนที่สุดยอดมากค่ะ น่าเอาเยี่ยงอย่างมากเลย
ปริญญาสี่ใบ ทำได้ยังไง แบ่งความขยันให้แก้มบ้างสิคะ  
จะต่อโทยังขี้เกียจเลย เหอ ๆ ผลัดไปเรื่อย ๆ - -"
พี่หมอไม้เป็นสุดยอดแฟนดีเด่นแห่งปี หลาย ๆ ปี ฮ่าๆ
เล่าแต่ละอย่างเอาซะเห็นภาพเลยค่ะ

ขอแสดงความยินดีกับหมอติ๊บด้วยนะคะ เป็นคนที่เก่งมาก !!! ขอคาราวะเลย ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-07-2010 20:06:21

 :-[  มาแบบขวยเขินและเอียงอาย  :-[

หมอติ๊บนะคับ  มาตรงเวลาเลยนะสองทุ่มเป๊ะๆ

วันนี้ขอบคุณทุกคอมเม้น์สำหรับการแสดงความยินดีคับ  ดีใจจังมีคนชอบขนาดนี้

แต่ขอออกตัวนิดนึงว่าวันนี้ไม่ได้ใช้แรงงานใครเกินไปแต่อย่างใด

แหม  ก็หยวนๆกันมั่งแหละเนาะ  แค่วันเดียวบ่นซะละ

ทีแปดปีติ๊บเป็นตั้งแต่พ่อครัว  คนใช้  คนล้างรถ  คนทำความสะอาดบ้าน  คนซักเสื้อผ้า  แถมยังเป็นคู่นอนอีก

ยังไม่เห็นจะบ่นเลย  แบบนี้คนแก่ก็เริ่มจะบ่นเป็นธรรมดา

แต่วันนี้ก็สงสารอยู่นะ  แต่งตัวไปอย่างหล่อ  แต่ตอนออกจากหอประชุมนี่อย่างขำ   :laugh:

ก็บอกแล้วไว้รอหล่อวันซ้อมใหญ่ก็ไม่เชื่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 02-07-2010 20:09:51

แหมๆๆ อยากเห็นหมอไม้ตะโกนออกมาดังๆ ดั่งใจคิดจริงๆ
ก้อบอกว่าให้ยอมๆ หมอติ๊บคนเน่สักคน
คนที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของหมอไม้เชียวน๊า~

หวัดดีจ้ะ หมอติ๊บบบบบบบบบบบบบ เหนื่อยป่าว

ยินดีด้วยนะจ๊ะ  :L2:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 76 เมื่อคุณหมอต้องเข้า รพ. [อัพเย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-07-2010 20:13:07

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 76
18:50 1/7/2010

ในช่วงปลายเดือน สิงหาคม ฝนตกมาตั้งแต่เช้ายังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย   ผม ถอดเสื้อกาวน์ถอดหมวก  ก่อนเดินไปล้างมือหลังจากเลิก งานในเย็นวันหนึ่ง  เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นเจ้าตัว เล็กแน่ๆ  ผมคิดในใจก่อนหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋า เสื้อกาวน์ตัวใหญ่
อ้าว  ไม่ใช่นี่หว่า  เบอร์ ใครอะไม่คุ้นเลย  เบอร์สวยซะด้วยซิ

'' สวัสดีคับ ''  ผม ตอบรับหลังจากรับสายเบอร์สวยๆนั้น

'' หมอไม้เหรอคับ  ผมหมอจ๊ะโอ๋เอง ''  เสียงดังมาจากปลายสาย

'' อ่อ  มีไรเหรอคับหมอหน้า…หมอจ๊ะโอ๋ ''   เกือบ หลุดไปแล้วเรา

'' พอดีว่าตอนนี้ติ๊บไม่สบายคับ  ผมก็เลยจะ ให้นอนพักที่โรงพยาบาลเพื่อดูอาการซักหนึ่งคืนพอดีผมเห็นเจ้าตัวนอนหลับอยู่  เลยโทรมาบอกหมอไม้ก่อนเดี๋ยวจะเป็นห่วง  ''

'' แล้วตอนนี้ติ๊บอยู่ที่ไหนคับ ''  ผม ตกใจแต่ก็ยังตั้งสติอยู่จึงถามสถานที่พักของเจ้าตัวเล็กกับหมอจ๊ะโอ๋
ไม่เกินสิบนาทีผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งจากแผนกทันตกรรมมาอยู่ที่ห้อง พักผู้ป่วย  เนื่องจากที่นี่เป็นโรงพยาบาล มหาวิทยาลัย  จึงไม่มีห้องพิเศษติ๊บจึงได้นอนพัก เพื่อดูอาการรวมกับคนไข้คนอื่นๆ
 
ตอนนี้เจ้าตัวเล็กหน้าซีดเผือด แสดงอาการของคนป่วยให้เห็นได้อย่างชัดเจน นอนหลับใหลอยู่บนเตียงผู้ป่วยในห้องพักรวมซึ่งตอนนี้มีคนไข้อยู่ อีกสองสามคนนอนรอดูอาการอยู่เช่นกัน

'' คืนนี้ผมขอให้ติ๊บนอนค้างดูอาการที่โรงพยาบาลซักคืนน่ะครับ  ''  หมอจ๊ะโอ๋เอ่ยขึ้น

'' ครับผม  แล้วว่าแต่ติ๊บเป็นอะไรเหรอคับ ''  ผมเอ่ยถามขึ้น

'' ตอนนี้ยังระบุไม่ได้คับ  พอดีเมื่อตอน สายๆเห็นบ่นว่าปวดหัวมากก็เลยมาให้ผมเชคดู ''

'' คงจะอ่านหนังสือมากไปแล้วก็เครียดมากไปอะดิ ''  ผมบ่นพึมพำ

'' ก็ขอให้เป็นอย่างนั้นคับ  พอดีผมให้ยาไป แล้วเมื่อตอนบ่ายคิดว่าตื่นมาคงดีขึ้นแต่พอเจ้าตัวตื่นมาในตอนเย็นอาการปวด หัวก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ ผม เลยกักตัวไว้ดูอาการอีกคืนนึง ''  

'' คับผม  แล้วผมต้องนอนเฝ้ามั้ยคับ ''  ผมถามหมอจ๊ะโอ๋

'' ก็แล้วแต่หมอไม้อ่ะคับนอนเฝ้าก็ได้  แต่ คืนนี้เจ้าตัวคงไม่ตื่นแล้วละผมให้ยาแก้ปวดไปคงหลับยาวจนถึงเช้านั่นแหละ  ''  หมอจ๊ะโอ๋ตอบกลับมา

'' งั้นผมรบกวนหมอจ๊ะโอ๋นิดนึงนะคับ  ผมฝาก ติ๊บแป๊บนึงเดี๋ยวผมกลับไปอาบน้ำอาบท่าแล้วจะกลับมาเฝ้าติ๊บต่อเอง '' ผมบอกแกมขอร้องหมอจ๊ะโอ๋ไป

'' ไม่มีปัญหาครับหมอไม้เพราะยังไงคืนนี้ผมก็ต้องอยู่เวรดึกต่ออยู่ดี ''  หมอจ๊ะโอ๋รับคำ

ผมคุยกับหมอจ๊ะโอ๋อีกสองสามคำก็ขับรถบึ่งกลับหอพักอาบน้ำอาบท่า ข้าวปลาไม่สน  รีบกลับไปเฝ้าหมอติ๊บในตอนค่ำของคืน นั้น
 
ระหว่างนั่งเฝ้าหมอติ๊บที่นอนหลับใหลด้วยฤทธิ์ยา  ตอนนี้ผมลูบเบาๆไปตามไรผม หน้าใสๆที่ตอนนี้ซีดราวกับไม่มีเลือดบนใบหน้า
  
'' พักบ้างก็ได้ติ๊บ  เหนื่อยมาเยอะแล้ว ''  ผมบอกก่อนจูบเบาๆบนเปลือกตานั้นไปหนึ่งที  ก่อนนั่งเฝ้าดูอาการของติ๊บตลอดทั้งคืน

ใช่ซินะ  จะเกี่ยวกันหรือ เปล่าที่พักหลังๆมานี้เจ้าตัวเล็กบ่นปวดหัวจนต้องพึ่งยาแก้ปวดบ่อยๆ ไหนจะเลือดกำเดาไหลบ่อยๆอีกละ  

เป็นอะไรของเขานะ ….. ผมปล่อยความคิดล่องลอยไปจนเผลอหลับไปและมารู้สึกตัวเอาในตอนรุ่งเช้า  เมื่อเจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมาขยับตัวแล้วบ่นปวดหัว  จะลุกไปห้องน้ำ  จะลุกยังไงไหว เอานะ  แสดงความเป็นสุภาพบุรุษหน่อย  ตอนอยู่ห้องก็อุ้มเข้าห้องน้ำออกจะบ่อย อิอิ

ผมถอดถุงน้ำเกลือ ออกจากเสามาให้เจ้าตัวเล็กถือ  ก่อนช้อนเจ้าตัวเล็ก อุ้มขึ้นจากเตียงตรงไปยังห้องน้ำแบบไม่ได้สนสายตาชาวบ้านเตียงข้างๆแต่อย่าง ใด

ตอนเช้าตรู่ หมอจ๊ะโอ๋เดินมาราวด์อีกรอบก่อนออกเวร แล้วก็บอกให้ติ๊บกลับบ้านได้เมื่อเห็นว่าอาการเจ้าตัวเล็กดีขึ้น ผมพาติ๊บออกจากโรงพยาบาลในตอนสายๆก่อนยกหูโทรศัพท์ขึ้นไปลางาน หนึ่งวัน

หลังจากป้อนโจ๊ก ( ซื้อมาจากร้านค้านะไม่ได้ทำเอง ) และป้อนยาที่หมอจ๊ะโอ๋จ่ายมาให้เรียบร้อยแล้วเจ้าตัวเล็กก็นอนหลับใหลไป อีกรอบ  ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์ยาหรือเป็นเพราะคน ชอบนอนอยู่แล้วไม่รู้เลยทำให้ติ๊บหลับไหลไปจนตกเย็น  ผม จึงปลุกให้ลุกขึ้นมาเช็ดเนื้อเช็ดตัว  ทานข้าวแล้วก็ กินยาหลังอาหารมื้อเย็น

'' พี่บอกแล้วอย่าอ่านหนังสือเยอะ  ไมเกรน กินหัวเลยเห็นมั้ย  ''

'' พี่ไม้ก็นอนพักเหอะคับติ๊บไม่เป็นไรแล้ว  เมื่อ คืนก็นอนเฝ้าติ๊บทั้งคืนแล้วนี่ '' ผมดึงมือติ๊บขึ้นมากุมแนบอก

'' ก็พี่สัญญาแล้วไงว่าพี่จะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุด   หลับเถอะนะจะได้หายไวๆ '' ผมบอกพร้อมก้มลงไปจูบเบาๆบนเปลือกตาติ๊บ  ก่อน ต้องยกมือมากุมมือติ๊บที่กำลังจะยกมือไหว้ผมก่อนนอน  

'' วันนี้ขอวันนึงไม่ต้องกราบพี่ก็ได้   รู้ แล้วละว่ารักพี่ ''  ผม ก้มลงจูบหน้าผากเหม่งๆหนึ่งทีก่อนยื่นคางให้เจ้าตัวเล็กจูบแทนเบาๆก่อนนอน เหมือนทุกคืน
 
และหลังจากนั้นเป็นต้นมาผมก็ค้นพบอาการผิดปกติหลายๆอย่างที่ไม่ เคยได้พบเจอมาก่อน

บางครั้งติ๊บปวดหัวจนต้องลงไปดิ้นพร่านๆบนเตียงในตอนเช้าหลังจาก ตื่นนอน

บางครั้งติ๊บปวดหัวจนกินข้าวกินปลาไม่ได้  จน ต้องพึ่งยาแก้ปวดที่ไปรับมาจากโรงพยาบาล

บางครั้งติ๊บก็เหมือนจะอ๊วก และปวดหัวไปพร้อมๆกัน

บางครั้งเดินอยู่ดีๆก็ล้มพับไปซะเฉยๆ

ไมเกรน  อาการมันเป็นแบบนี้เหรอว่ะ…………………………….

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 02-07-2010 20:14:35

ยินดีกับหมอติ๊บอีกครั้งด้วยนะคะ เก่งจัง เหนื่อยมากมั้ยคะ?
งี้หมอติ๊บก็ต้องเป็นแฟนดีเด่นแห่งปีคู่กับพี่หมอไม้ด้วยสิคะ >//<
คืนนี้ไม่เชียร์บราซิลใช่มั้ยคะ ดีใจจัง 55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 02-07-2010 20:18:46

:-[
หวัดดีค่ะพี่หมอติ๊บ ยินดีด้วยนะค๊าา ^0^



เย้ยยยย~ คุณ hackz มาโพสพอดีเลยแวะอ่านตอนนี้ก่อน...
หมอติ๊บเป็นอารายอ่าาา T T

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 02-07-2010 20:21:27

เริ่มจะพาให้จิตตกแล้วคะ เฮ้อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 02-07-2010 20:25:31

หมอติ๊บแบกรับความเครียดเรื่องการเรียนไว้เยอะอ่ะดิ
ป่วยกันเลย แต่หมอจ๊ะโอ๋มายุ่งอาไรเนี่ย
เข้าใจว่าห่วงหมอติ๊บ แต่เจ๊ไม่ปลื้ม:m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 02-07-2010 20:34:06

เครียดจากตำรามากเท่านั้น...คงไม่มีอะไรที่รุนแรงนะ... :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 02-07-2010 20:42:26

สวัสดีค่ะ หมอติ๊บ

ยินดีด้วยนะคะ

แปดปีกับสี่ปริญญา เอาเวลาที่ไหนไปเรียนมากมายคะ

เอาเวลาไหนไปพักผ่อน ลุงไม้ก็กวนน้อยอยู่ซะเมื่อไหร่

เก่งมากๆๆๆ

:m26: ซิ่มก็เตือนละนะแต่งหล่อไปก็เท่านั้น หน้าที่มันอยู่ ลุงไม้ไม่เชื่ออ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 02-07-2010 20:52:35

ยินดีด้วยกะหมอติ๊บนะครับบ


คืนนี้หวังว่าหมอติ๊บคงไม่เชียร์บราซิลนะ

 o18 o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 02-07-2010 21:30:10

ง่า   :serius2:  หมอติ๊บเป็นอะไรหรอ ???
มาแล้วซินะจุดพีค

ปล. เรียกหมอติ๊บมาเรียกเรตติ้งแล้วหรอค่ะ  คริๆๆๆ  :m4:
ปลล. ดิสรูปนี้รู้สึกหมอไม้หน้าหื่นๆนะ  ๕๕๕   :laugh3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 02-07-2010 21:59:51

พี่หมอติ๊บ ซ้อมรับปริญญาเหนื่อยมั้ย (ไม่ถามพี่หมอไม้หรอก เพราะมันเป็นหน้าที่ ทำมาเป็นบ่น คริคริ)

แต๊งค์กิ๊วแฮ็คด้วยจ้า เรื่องมันฉายแววจะเรียกน้ำตาแล้วมั้ยอ่ะ

PS...อยากเห็นพี่หมอติ๊บในชุดครุยยยยยยยยอ่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 02-07-2010 22:33:57

 :m20: :m20:
ขำกับสภาพของหมอไม้ ตอนคุณชายไปงานของข้าเจ้า
ก็ต้องหอบพะรุงพะรังเหมือนกัน แต่งหล่อก็ไม่ช่วยให้หลุดภาระจำยอม
แต่ของมหาบัณฑิตอาจจะน้อยกว่าตอน ป.ตรีหน่อย

ท่าทางอาการหมอติ๊บเป็นเยอะนะเนี่ย ตกลงว่าไมเกรน แน่รึเปล่าคะ
แล้วตอนนี้ อาการหายดีรึยังคะ เรียนก็ยังหนักอยู่ตลอดด้วย
เป็นห่วงนะคะ



ขอระบายหน่อย :serius2: :serius2:
บราซิลเป็นอะไรไป ครึ่งแรกกับครึ่งหลังคนละทีมกันเหรอคะ
ตอนนี้เหลือ 10 คนอีก


เอ๊ะ หรือ หมอติ๊บ เปลี่ยนมาเชียร์บราซิล ไม่นะะะะะะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 02-07-2010 22:45:12

มาให้กำลังใจหมอไม้กับหมอติ๊บ

ขอแสดงความยินดีกับปริญญาใบที่เท่าไหร่หนอ ของหมอติ๊บด้วยนะคะ

ขยันอย่างมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 02-07-2010 23:13:18

ไมเกรนเค้าเป็นกันเยอะๆขนาดนี้เลยหรือคะ

เริ่มจิตตกละ

ปล.ฮอนแลนด์สุดยอดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 02-07-2010 23:23:55

เซงมากสำหรับบราซิลวันนี้

สงสัยหมอติ๊บจะเชียร์บราซิลอะ

 :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 03-07-2010 00:11:55

:m23: :m23: ไม่มีโอกาสได้เข้ามาอ่าน  3-4 วัน(นิสัยไม่ดีเลยถูกส่งไปอบรม :m29:) โผล่มาอีกทีเนื้อเรื่องไปเร็วมาก  :o ตามอ่านแทบแย่เลยกว่าจะถึงตอนสุดท้าย   :really2:เลยไม่รู้ว่าจะเม้นตอนไหนดี  :laugh: คนอ่านสับสนกับตัวเอง  เอาเป็นว่าเริ่มจาก

ห้องกลอส----> อันนี้อยากรู้ว่าระหว่างห้องกลอสกับห้องดับจิตนี่ พี่ไม้ อืม....เกรงห้องไหนมากว่ากัน :laugh3:
เรื่องทำอาหาร---> ตอนนี้ อยากบอกว่าติ๊บจ๋า...พี่ขอเคล็ดลับการทำอาหารบ้างสิ  เออ...ขอสูตรด้วยก็ดีนะ :m17:  อ่านจากที่พี่ไม้บรรยายแล้วรู้สึกว่า ติ๊บทำอาหารเก่ง และน่อร่อยทุกอย่างเลยอะ  :m3:   อ้อ...พี่ว่าถ้าทำหนังสือขายท่าจะดี เพราะมีพี่ไม้การัญตีอร่อยทุกอย่าง (ดูจากซิปแตก  :m18:) พี่ไม้คะนมเปรียวช่วยลดพุงได้ดีนะคะ  :pigha2:
เพื่อนสาวของติ๊บ---> น้องแกแรงส์ ดีจริงๆ ตรงเป้า ตรงประเด็น และตรงจุด  :m11:  

วันแม่---> อ่านเรียงความติ๊บแล้ว รู้สึกว่า ย่า และ ป้า ของเป็นคนที่มีทัศนคติดีมากๆ สอนให้ติ๊บรู้จักในอะไรหลายๆอย่าง และสอนให้รู้จักวิธีคิดที่ดีๆ ที่เดี๋ยวนี้เริ่มหายากจากสังคม (เครียดไปไหม  :m29:) สู้นะจ๊ะติ๊บ o13

ไมเกรน----> อันนี้พี่ที่เคยรู้จักเค้าเคยเล่าให้ฟังอาการก็ประมาณเดียวกันกับติ๊บเลย ปวดหัวมากถึงมากที่สุด บางทีต้องเข้าไปนอนในห้องอาบน้ำเพื่อให้หัวเย็นๆ มากๆเลย แต่อาการติ๊บคงไม่หนักขนาดนั้นหรอกใช่มั๊ยจ๊ะ แล้วตอนนี้อาการเป็นยังไงบ้างยังมาอาการอยู่ไหม รักษาตัวให้ดีๆนะจ๊ะ อย่าเครียดมาก  ความเครียดไม่ดีต่อสุขภาพนะจ๊ะคุณหมอ  :จุ๊บๆ:

ปล.1 ยินดีด้วยกับหมอติ๊บกับความสำเร็จ จากปริญญาใบที่ 4  :angellaugh2: :yeb: ไหนจะทุนเรียนต่ออีก  o13 :mc4: :mc4:
ปล.2 เหอะ ว่าจะพิมพ์ไรหว่านึกไม่ออก แต่ว่า จะม่คนอ่านไหมเนี่ย พอแระ เก็บตกจากที่หายไปนาน :laugh5:[/font]
ปล.3 เหมือนชื่อตอนไม่ได้เปลี่ยนนะจ๊ะ แฮคกี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 03-07-2010 10:00:16

มาทักกันตอนสาย  ขอแสดงความยินดีกับแฟนอัศวินสีส้มฮอลแลนด์ที่โชคเข้าข้าง

ที่บอกว่าโชคเข้าข้างเพราะพอดีเมื่อคืนพ่อแม่ผมเลี้ยงฉลองให้มหาบัณฑิต

ต้องออกไปกินข้าวบ้านใหญ่  เจ้าตัวเลยไม่ว่างได้เชียร์บอลคู่นี้

วันนี้ยังไม่ได้ออกไปไหนเดี๋ยวสายๆคงเข้ามาทักทายแฟนคลับนะคับ

ว่าแต่ตื่นกันหรือยังนี่ :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-07-2010 10:28:13

อ้างจาก: dr.mike ที่ 03-07-2010 10:00:16  

มาทักกันตอนสาย  ขอแสดงความยินดีกับแฟนอัศวินสีส้มฮอลแลนด์ที่โชคเข้าข้าง

ที่บอกว่าโชคเข้าข้างเพราะพอดีเมื่อคืนพ่อแม่ผมเลี้ยงฉลองให้มหาบัณฑิต

ต้องออกไปกินข้าวบ้านใหญ่  เจ้าตัวเลยไม่ว่างได้เชียร์บอลคู่นี้

วันนี้ยังไม่ได้ออกไปไหนเดี๋ยวสายๆคงเข้ามาทักทายแฟนคลับนะคับ

ว่าแต่ตื่นกันหรือยังนี่ :t3:

ตื่นแล้วค่ะ(แต่ง่วงมาก :t3:) มาทักทายตอนสายๆของวันหยุด แต่เราต้องมาทำงาน เฮ้อ

หุหุ โชคดีที่เมื่อคืนพ่อแม่หมอไม้เลี้ยงฉลองให้มหาบัณฑิต อัศวินสีส้มเลยรอดตัวไป  :pig4:  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 74 ลาวอินเตอร์ [อัพค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 03-07-2010 10:40:49

อ้างจาก: dr.mike ที่ 02-07-2010 09:40:12  

:pighaun:
 :pighaun:
 :pighaun:
 :pighaun:
 :pighaun:

อุตส่าอัพไปตั้งหลายตอน  ไหงคอมเม้นท์กลับมาไม่กี่คอมเม้นท์เองหว่า

มันน่าน้อยใจน่ะนี่

ไม่มีกำลังใจจะอัพต่อละ  ขอกำลังใจให้คนเขียนบ้างนะคับ

จะได้คึกคักมีกกำลังใจมาต่อกันต่อไป

หรือต้องใช้หมอติ๊บมาเรียกเรทติ้งอีกหว่า

หรือว่าความหล่อของผมไม่เป็นที่ดึงดูดผู้คนเท่าความน่ารักของหมอติ๊บ

ไม่ยอมๆ

เอ...พี่แก้วว่าหมอไม้นี่ไม่น่าจะหน้าผากกว้างนะ ไหงพูดเหมือนคนหน้าผากกว้างงั้นล่ะ
ถึงในช่วงนี้จะมีคนเม้นท์น้อย(โดยไม่ทราบสาเหตุ) แต่หมอไม้กับน้องหมอติ๊บก็อยู่ในใจผู้อ่านเสมอนา  
ก็น้องทั้งสองคนออกจะน่ารัก เรื่องราวก็อ่านไม่เคยเบื่อ นี่พี่แก้วยังนำคุณลักษณะดีๆของน้องหมอติ๊บไปเล่าให้หลานๆที่อยู่ในวัยเรียนฟังเลย
อยากให้เค้าเห็นตัวอย่างคนที่มีความมุ่งมั่น ขยันอดทน แล้วได้ผลตอบแทนที่น่าชื่นใจ น่าภาคภูมิใจน่ะจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 03-07-2010 11:01:31

มารายงานตัวว่าตื่นแล้ว หม่ำแล้ว แล้วก็กำลังจะนอนต่อ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 03-07-2010 11:08:16

หมอไม้ สงสัยจะแก่จิง หมอติ๊บ Congrat นะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 03-07-2010 11:19:10

 :z3: :z3:

นี่ไงสาเหตุที่แซมบ้า ต้องจากไปก่อนวัยอันควร

เศร้า....


ตื่นแล้วจ้า กินข้าวแล้ว เป็นยัยแจ๋วเสร็จแล้ว
และจะนอนต่อเหมือน sweetener จ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 03-07-2010 11:30:54

 :impress: :impress: :impress:

ดูดิ  หมอ ยัง ไม่สบายเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 03-07-2010 11:32:59

555 ที่แท้ หมอติ๊บ เจ้าพ่อไทรโยก ไม่ได้ดูบอลเมื่อคืนนี่เอง บราโว่ฮอลแลนด์ !

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 03-07-2010 12:04:23

อัศวินสีส้มทำได้แล้ว  :mc4:
หมอติ๊บไม่ได้เชียร์นี่เอง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 75 แม่ของฉัน [อัพบ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 03-07-2010 13:16:29

 :m15:  อย่างงี้นี่เอง
หมอติ๊บไม่อยู่เชียร์    บราซิลของเราเลย    :o12:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-07-2010 13:24:23

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 77
18:51 1/7/2010
 
สิ้นเดือนสิงหาคม
วันนี้เงินเดือนออกแล้วสินะ  พาเจ้าตัว เล็กไปฉลองที่ไหนดีหว่าหลังจากไม่ได้สวีทกันมานาน
วันนี้ผมเลิกงานเร็วเพราะต้องไปทำธุระที่แบงค์ก่อนแบงค์จะปิด 
หลังจากเสร็จธุระที่แบงค์ผมก็มุ่งหน้าไปยังซุปเปอร์มาเก็ต 
แน่นอนว่าต้องขับรถไปถึงในเมืองโน่น
คงจะเซอร์ไพรส์ดีนะถ้าวันนี้ผมจะลงมือทำกับข้าวให้เจ้าตัวเล็ก แปลกใจอีกรอบ 
จะไหวมั้ยนี่  ได้ยินเจ้าตัวเล็กบ่นอยาก กินต้มโคล้ง  เพราะอยากรู้ว่ารสชาติมันต่างจากต้มส้ม หรือต้มยำตรงไหน  เมนูนี้แล้วกัน ต้มโคล้งปลากรอบ
 
เมื่อมาถึงห้างผมลง ทุนตีสนิทพนักงานขายในห้างว่าเมนูนี้มีส่วนประกอบอะไรบ้าง  ก่อน จะเดินเลือกส่วนประกอบทั้งหมดลงในรถเข็น  ก่อนเลือก นมและเครื่องดื่มบำรุงกำลังมาไว้ให้เจ้าตัวเล็กเพราะเดี๋ยวนี้ดูผอมลงไปเยอะ เลย
 
ผมกลับมาถึงห้องในตอนเย็นๆ  เปิดอินเตอร์ เนตค้นหาสูตรต้มโคล้งปลากรอบ
 
 
สูตรอาหารไทย : ต้มโคล้งปลากรอบ
 
* ปลากรอบรมควันหั่นเป็นชิ้นพอดีคำ 250 กรัม (หรือเนื้อปลาสดก็ได้)
* น้ำมะขาม 2 ช้อนโต๊ะ
* พริกแห้งหั่น 3 เม็ด (ปรับเพิ่ม/ลด ตามความชอบ)
* น้ำปลา 3 ช้อนโต๊ะ
* หอมแดง 3-5 ลูก (นำไปเผาไฟและทุบพอแตก)
* ตะไคร้ 2 ต้น (หั่นยาวประมาณ 2 นิ้วและทุบ พอแตก)
* มะเขือเทศ หั่น 50 กรัม
* น้ำตาล 1 ช้อนชา
* ข่าหั่นเป็นแว่นๆ 8 ชิ้น
* ใบมะกรูด 5 ใบ
* ใบกะเพรา 1/2 ถ้วยตวง
* น้ำซุป 2 ถ้วยตวง (หรือน้ำเปล่า)
* ใบมะขามอ่อน (สำหรับแต่งหน้า) 
แต่ผมไม่ต้องแต่งหน้าตอนทำกับข้าวนี่หว่า  ไม่ ต้องใช้ก็ได้มั้ง  ใบมะขามอ่อน  แฮะๆ มันหายากตะหากคร้าบบบบ
วิธีทำทีละขั้นตอน
1. นำน้ำซุปใส่หม้อและไปตั้งบนไฟร้อนปานกลาง ใส่ข่า, ตะไคร้ และหอมแดง รอจนน้ำซุปเดือดจึงใส่ปลากรอบลงไป
2. ปรุงรสด้วย น้ำมะขาม, น้ำ ปลาและน้ำตาล แล้วจึงใส่พริกแห้ง, มะเขือเทศ, ใบกะเพราและ ใบมะกรูด (ฉีกก่อน แล้วค่อยใส่ลงไปในซุป) รอจนน้ำซุปเดือดอีกครั้ง ปิดไฟ
3. ตักใส่ถ้วย โรยหน้าด้วยใบมะขามอ่อน เสริฟทันทีพร้อมข้าวสวยร้อนๆ
(สำหรับ 2 ท่าน)
 
 
 
ดูเหมือนจะง่ายแฮะ  ผมเริ่มเปิดเตาไฟฟ้า หลังจากเตรียมเครื่องมือ  เครื่องปรุงตามที่สูตรบอก เรียบร้อยแล้ว  แต่เอ…ขั้นตอนแรกนำน้ำซุปใส่หม้อ  เอาละสิ  น้ำซุปทำไงละคราวนี้เฮ้อออออ
 
แต่ละขั้นตอนผ่านไป อย่างทุลักทุเล  ตอนนี้ครัวหลังห้องของผมเปลี่ยนสภาพ ไปจนแทบจำไม่ได้  เละได้อีกแฮะ 
 
รีบเก็บๆก่อนเจ้า ตัวเล็กจะเลิกงานตอนสองทุ่ม  อ้าว..ลืมหุงข้าวอีกแฮะ
 
หม้อหุงข้าว  อยู่ไหนละนี่  โอยยยวุ่นวายไปหมด  ใส่น้ำ  ใส่ ข้าว  เสียบปลั๊ก 
 
อ้อ อีกแล้วลืมกดสวิตซ์ลง  แค่นี้ก็เรียบร้อย
 
เจ้าตัวเล็กชอบกิน ไอติม  ใช่ไอติมต้องมี  เปิด ตู้เย็นไม่มีไอติมเหลือแล้วรีบวิ่งลงมามินิมาร์ทหน้าหอ  ซื้อ ไอติมชอคโกแลตกล่องใหญ่  แล้วก็ชอคโกแลตเอ็มแอนด์ เอ็มไปโรยหน้าจะได้น่ากินเหมือนที่ติ๊บเคยทำ
 
กลับมาถึงห้องกับ ข้าวต้มโคล้งปลากรอบเสร็จเรียบร้อย  ข้าวสุกเรียบ ร้อยดีนะที่ไม่แฉะ ไอติมตักใส่ถ้วยไอติมจัดอย่างสวยงาม แช่ไว้ในช่องฟรีสเรียบร้อย  กลับมาเจ้าตัวต้อง เซอร์ไพรส์แน่ๆ หมอไม้นี่มันก็เก่งเหมือนกันน่ะนี่  นอก จากหน้าตาจะดีแล้ว  อิอิ  แต่ ยัง…ยังขาดอะไร ไปน้า..

เปิดเพลงเพราะๆตอน ติ๊บมาถึงห้องดีกว่า  จุดเทียนหอมไว้รอด้วย  จะได้โรแมนติกนี่ก็สองทุ่มแล้วเดี๋ยวจะได้เวลาไปรับเจ้าตัวที่คลิ นิคแล้ว  พูดไม่ทันขาดคำ  เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น  เจ้าตัวเล็กจริงๆด้วย
 
'' พี่ไม้คับติ๊บเอง  จะโทรมาบอกว่าคืนนี้ ตัวเองหาไรกินเองแล้วกันนะ  เดี่ยวติ๊บจะไปทานข้าวกะ พี่หมอจ๊ะโอ๋เขา  พอดีเขาจะเลี้ยงติ๊บ ''

'' อ้าว ''  ผม นิ่งอึ้งเลย

'' แล้วก็ไม่ต้องมารับนะคับ  เดี๋ยวพี่จ๊ะ โอ๋เขาจะไปส่ง  คืนนี้ติ๊บกลับดึกหน่อยนะ '' พูดอะไรไม่ออกเลยคับตอนนี้  ผมนิ่งอึ้ง และเงียบก่อนจะกดวางสายติ๊บ

อุตส่าตั้งใจทำทั้งหมดนี่เพื่อจะให้ติ๊บดีใจ  ที่ ผมทำกับข้าวเป็นแล้ว  และคนแรกที่ผมอยากให้ได้ชิม ฝีมือผมก็คือ ติ๊บ 
 
แต่ตอนนี้เจ้าตัว กำลังจะไปทานข้าวกับไอ้หมอหน้าเข้มนั้น เท่ากับว่าที่ผมตั้งใจทำแทบตายสูญเปล่า
โกรธ
น้อยใจ
เสียใจ

ผมฉีกกระดาษสูตรทำต้มโคล้งปลากรอบที่ปริ้นท์มาจากอินเตอร์เน็ตที่ เอามาแปะไว้หน้าตู้เย็นจนละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย   ต้มโคล้ง ที่ผมตั้งหน้าตั้งตาทำมาตลอดทั้งวัน  เขาไม่มากิน แล้วมันคงอร่อยสู้อาหารหรูๆจากร้านแพงๆที่หมอจ๊ะโอ๋พาไปไม่ได้หรอก  ข้างหุงธรรมดาๆเกือบแฉะหม้อนี้เค้าคงกินไม่อร่อยหรอก  ผมค่อยเทมันลงในขยะ  ไอติมในช่อง ฟรีสนี้ก็เหมือนกันมันคงอร่อยสู้ไอติมจากร้านไอติมอร่อยๆไม่ได้หรอก ติ๊บอย่ากินมันเลย  ผมค่อยๆเทมันทิ้งลงในขยะด้วยความ รู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูก
 
เมื่อเราได้ตั้งใจจะทำอะไรบางอย่างเพื่อคนที่เรารัก  แต่ทว่าเขาไม่เห็นคุณค่าของมันความรู้สึกแรกที่ถาโถมเข้า มาคือความเสียใจจากการถูกมองข้าม  แต่ทว่าความรักที่ มีให้ก็ไม่ได้สูญหายไป  ผมยังคงรักติ๊บเหมือนเดิมและ มากขึ้นทุกวัน
 
จากเมื่อคราวก่อนที่ติ๊บไม่สบาย  และจาก การไปดูหนังเดอะเลทเตอร์ ทำให้ผมได้เรียนรู้ว่าในขณะที่เรามีคนรักมันเป็นสิ่งที่มีค่ายิ่งใหญ่มากมาย แค่ไหน  ผมทำทุกอย่างด้วยตัวเองเพียงเพื่อคนหนึ่งคน ในวันนี้   6 กันยายน สุขสันต์วันเกิดนะติ๊บ   ขอบคุณที่เกิดมาเพื่อพี่

'' พี่รักติ๊บนะ '' ผมพร่ำเพ้อเบาๆเพียงลำพังในห้องที่เงียบงันก่อนปิดเปลือกตาลงอย่างยากเย็นใน คืนที่ติ๊บคงมีความสุขกับคนที่รักติ๊บไม่น้อยไปกว่าผม

ผมทำในสิ่งที่ผมตั้งใจจะทำให้ติ๊บในวันเกิดทั้งกับข้าว  ไอติม  และการบอกรัก 
ผมทำหน้าที่ของการ เป็นคนรักอย่างเต็มที่และดีที่สุดแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 03-07-2010 13:36:46

ง้อ ง้อ ง้อ ด่วน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 03-07-2010 13:39:38

เอิ่ม ไม่ได้เข้ามาอ่านสักพักหลังจากตะลุยอ่านตั้งแต่ตอนแรกยันตอนที่ 66
แล้วนี่อาร๊ายยยย ตอนที่ 75 แล้วหรือเนี่ย อ่านไม่ทันเลยทีเดียว

เห็นคนบ่นเรื่องบราซิลแพ้อยู่ เมื่อคืนไม่ได้นั่งดูหรอกค่ะ แต่เช็คสกอร์เรื่อยๆ
มาดูคะแนนอีกทีอ้าวแพ้ซะงั้น เหอๆๆ ไม่ได้เชียร์ทีมนี้แต่อย่างใด แต่ไม่คิดว่าจะแพ้นะเนี่ย
เสื้อส้มมาแรงจริงๆ..... :z3:  อ่อ ฝากถึงหมอติ๊บ อย่าเชียร์สเปนนะคะ Please

อ่านตอนที่เล่าถึงอาการของหมอติ๊บแล้วใจไม่ดีอ่า  :a5:...แบบเหมือนคนเป็นพวกเนื้องอกในสมองไรเงี้ยเลย
(เอิ่ม ใช่เพราะเหตุการณ์นี้หรือเปล่าเอ่ย ที่ทำให้หมอไม้ได้พูดคำนั้นออกไปสักที???)
แต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าเป็นอะไร เดาไปเรื่อย ขอให้ไม่ได้ร้ายแรงเหมือนที่เดาเลยเนอะ แหะๆ
ตอนนี้หมอติ๊บไม่ได้เป็นไรแล้วใช่ป่ะคะ แบบหายสนิทแล้วใช่มั้ยเอ่ย

หมอติ๊บแบบเป็นคนขยันอ่ะบางทีขยันจนแอบอายเลยนะเนี่ย 5555 แต่ก็พักผ่อนบ้างนะคะ
แล้วก็ยินดีกับมหาบัณฑิตด้วยค่ะ 8 ปี 4 ใบ พระเจ้าทำได้ยังไงอ่ะ ขยันจริงๆค่ะ
คุณย่ากับคุณป้าของหมอติ๊บคงภูมิใจสุดๆไปเลยเนาะ ดีใจด้วยจริงๆค่ะ  o13
ตัวเองยังเรียนมาตั้งนานได้มา 2 ใบ เหอๆ ที่บ้านอยากให้เรียนต่ออีกใบแต่แบบ เอ่อ ขยันไม่พออ่ะค่ะ
เลยไม่อยากเสียเงินเสียทองเปล่าๆด้วย ไม่ไหวจริงๆ แฮะ


ขำหมอไม้อ่ะค่ะ บ่นๆทีไร ก็ยอมหมอติ๊บทุกทีเนาะ ก็เป็นแฟนกันนี่นา อิอิ  :m20:

รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ ฝนตกกระหน่ำติดกันมาหลายวันแล้ว แต่ตอนเช้าเนี่ยอากาศน่านอนจริงๆค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-07-2010 13:54:05

ขอบคุณนะค่ะน้องแฮ็ค ที่มาอัพให้อ่านกัน แต่มันค้างไปนิดนึงนะ  :z3:
โอ๊ว ไม่นะ หมอติ๊บต้องง้อเยอะๆ ด้วย อะนะก็คนเค้าตั้งใจ surprise  :3123:

ปล : อิอิ หมอติ๊บเกิดเดือนเดียวกับพี่เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 03-07-2010 13:58:40

มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะค่ะหมอไม้...มาบอกรักตอนที่เค้าไม่ได้อยู่ฟังหน่ะ

สงสารหมอไม้นะ...เป็นเค้า เค้าก็คงจะโกรธ เสียใจ และน้อยใจเหมือนกัน

แทนที่ว่าวันเกิดของแฟน เราจะได้ทำอะไรเพื่อเค้าบ้าง เค้ากลับไปทานข้าวกับอื่นแทนซะนี่

แต่หมอไม้อย่าคิดเองเออเองนะ...ต้องถามหมอติ๊บก่อนล่ะ ฟังความก่อนตัดสินใจ

ส่วนหมอติ๊บเองก็ต้องง้อเยอะ ๆ ด้วยอ่ะ...แต่หมอติ๊บจะรู้หรือเปล่าหว่า??? ว่าหมอไม้กะรอเซอร์ไพร์สหน่ะ - -"


พีเอส ,, เหมือนเลขตอนจะผิดนะค่ะคุณ hackz มันน่าจะเป็นตอนที่ 76 ไม่ใช่เหรอค่ะ???

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 03-07-2010 14:11:11

ขอบคุณน้อง Hackz จ้า...

แต่จากชื่อตอน น้องติ๊บคงไม่รู้ว่าหมอไม้เตรียมอะไรไว้ให้
ถ้ารู้....
คนอย่างหมอติ๊บ ต้องเห็นหมอไม้สำคัญที่สุดอยู่แล้วค่ะ แน่นอน...

นี่เราเกิดใกล้กันมากนะหมอติ๊บ พี่เกิดหลัง 1 วัน เท่านั้นเอง
แต่เกิดก่อนหลายยยยย ปี 555
อย่างว่าเนอะ เค้าว่าคนเกิดเดือนกันยายน มักหน้าตาดี ฮิ้ววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-07-2010 14:14:43

อ้างจาก: MaeMoo ที่ 03-07-2010 14:11:11  

อย่างว่าเนอะ เค้าว่าคนเกิดเดือนกันยายน มักหน้าตาดี ฮิ้ววววว

เข้ามาคอนเฟริมครับ ว่าคนเกิดเดือนกันยา หน้าตาดีกันทุกคน
เพื่อนผมคนหนึ่งเหมือนกัน เหอะๆๆ

อาจจะส่วนมากที่หน้าตาดี แต่ไม่ใช่ 100% ของความจริงทั้งหมด หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-07-2010 14:16:37

อ้างจาก: Nabee ที่ 03-07-2010 13:58:40  

มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะค่ะหมอไม้...มาบอกรักตอนที่เค้าไม่ได้อยู่ฟังหน่ะ

สงสารหมอไม้นะ...เป็นเค้า เค้าก็คงจะโกรธ เสียใจ และน้อยใจเหมือนกัน

แทนที่ว่าวันเกิดของแฟน เราจะได้ทำอะไรเพื่อเค้าบ้าง เค้ากลับไปทานข้าวกับอื่นแทนซะนี่

แต่หมอไม้อย่าคิดเองเออเองนะ...ต้องถามหมอติ๊บก่อนล่ะ ฟังความก่อนตัดสินใจ

ส่วนหมอติ๊บเองก็ต้องง้อเยอะ ๆ ด้วยอ่ะ...แต่หมอติ๊บจะรู้หรือเปล่าหว่า??? ว่าหมอไม้กะรอเซอร์ไพร์สหน่ะ - -"


พีเอส ,, เหมือนเลขตอนจะผิดนะค่ะคุณ hackz มันน่าจะเป็นตอนที่ 76 ไม่ใช่เหรอค่ะ???

หุห  ถูกตอนแล้วล่ะครับ ตอนที่ 76 มีอยู่ครับ ชื่อตอนว่า เมื่อคุณหมดต้องเข้า รพ. ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 03-07-2010 14:31:40

มาทักทายบ่ายๆของวันพักผ่อน

อากาศน่านอนมากๆ

hackz ............จะรบกวนไปมั้ยถ้าจะบอกว่าใส่ชื่อตอนให้ครบทุกตอนก็ดีนะ  จะได้จำได้เวลาไปเปิดสารบัญดูอะ

MaeMoo .........เป็นปกติของคนราศีกันย์ไงคับ  เค้าว่ากันว่าคนราศีกันย์คือสาวงามผู้เปี่ยมเสน่ห์น่าหลงใหล  จริงปะ

ยังไงมาจนถึงตอนหลังช่วงนี้สนุกสนานแน่นอนคับ  ไปเร่งให้นายแฮคมาอัพต่อไวๆแล้วกันนะคับ

ส่วนผมก็ลุ้นอยู่ว่าเมื่อไหร่น้องแฮคจะมาอัพให้  ลุ้นรอคอยคอมเม้นท์ รีพาย  ว่าแฟนคลับหมอติ๊บจะเป็นไง

ถ้าไม่เอาหมอติ๊บมาเปิดเผยตัวตั้งแต่อรกอาจจะอ่านแล้วลุ้นหนักมากกว่านี้อีกเยอะ

เฮ้อ...เมื่อเจ้าตัวอยากออกโรงก่อน  ใครจะกล้าขัดดด  จริงมั้ยคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-07-2010 14:36:26

อ้างจาก: dr.mike ที่ 03-07-2010 14:31:40  

มาทักทายบ่ายๆของวันพักผ่อน

อากาศน่านอนมากๆ

hackz ............จะรบกวนไปมั้ยถ้าจะบอกว่าใส่ชื่อตอนให้ครบทุกตอนก็ดีนะ  จะได้จำได้เวลาไปเปิดสารบัญดูอะ  /// อ้าว ยังมีคนสนใจเปิดดูสารบัญอยู่เหรอครับ นึกว่าไม่มีใครกดซะอีก เพราะไม่เห็นบอกเลยว่ายังกดอยู่(สงสัยคิดมาก)

MaeMoo .........เป็นปกติของคนราศีกันย์ไงคับ  เค้าว่ากันว่าคนราศีกันย์คือสาวงามผู้เปี่ยมเสน่ห์น่าหลงใหล  จริงปะ

ยังไงมาจนถึงตอนหลังช่วงนี้สนุกสนานแน่นอนคับ  ไปเร่งให้นายแฮคมาอัพต่อไวๆแล้วกันนะคับ /// มิกล้าอัพบ่อยๆ กลัวโดนเอ็ดอ่า

ส่วนผมก็ลุ้นอยู่ว่าเมื่อไหร่น้องแฮคจะมาอัพให้  ลุ้นรอคอยคอมเม้นท์ รีพาย  ว่าแฟนคลับหมอติ๊บจะเป็นไง

ถ้าไม่เอาหมอติ๊บมาเปิดเผยตัวตั้งแต่อรกอาจจะอ่านแล้วลุ้นหนักมากกว่านี้อีกเยอะ

เฮ้อ...เมื่อเจ้าตัวอยากออกโรงก่อน  ใครจะกล้าขัดดด  จริงมั้ยคับ

ปล. ตอน ๘๐ ใจจะขาดตายให้ได้

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. 14.40 น.]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-07-2010 14:43:07

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 78 กลัว
18:53 1/7/2010

ผมตื่นมาตอนเช้าก็ พบว่าตอนนี้ติ๊บกำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ  มีเพียง ขนมปังปิ้ง  กาแฟหอมกรุ่นที่เตะจมูกผมเหมือนในทุก เช้า  แต่วันนี้ผมคงกินอะไรไม่ลงแล้วละ

ของขวัญกล่องใหญ่อยู่บนหลังตู้เย็น  พร้อม ดอกไม้ช่อโตสีสวยวางคู่กัน  การ์ดใบเล็กบนช่อดอกไม้  ถูกเขียนด้วยข้อความ Happy birth day for you

ติ๊บเปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้ว  ก่อนเดิน ไปแต่งตัวพร้อมจะไปเรียน  ผมเดินเข้ามาในห้องน้ำก่อน จ้องหน้าผู้ชายหนึ่งคนที่ตอนนี้แววตาของความสดใสขี้เล่นหายไปจากใบหน้า

เหลือเพียงชายหนุ่มหน้าตาเคร่งขรึม  และ แววตาเต็มไปด้วยความหม่นหมองเข้ามาแทน  จู่ๆน้ำตาลูกผู้ชายมันก็รื้นจนขอบตาแดงก่ำเมื่อหันไปมองผ้าขนหนู ที่ถูกแขวนเตรียมไว้ให้ที่ผนัง  แปรงสีฟันที่บีบครีม จากยาสีฟันวางไว้ขอบอ่างล้างหน้า  และมีดโกนหนวด ถูกวางไว้ประจำที่เรียบร้อยเหมือนที่ผ่านมาทุกวัน   ผม เป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวมากไปหรือเปล่าที่ใช้งานติ๊บแบบนี้

ทุกวันนี้ที่ติ๊บอยู่กับผมเพราะความรัก   หรือ เพราะความผูกพันกันแน่  ผมปล่อยน้ำตาลูกผู้ชายที่มาความเสียใจไหลลงช้า ๆ ก่อนปาดน้ำตาอาบน้ำแล้วเดินออกมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ติ๊บแต่งตัวเสร็จ เรียบร้อยนั่งมองหน้าผมมาจากโต๊ะทานข้าวหลังห้อง

'' เมื่อวานวันที่หก  กันยายน  วันเกิดติ๊บพี่ไม้ลืมไปหรือเปล่า ''  ติ๊บถามผมหน้าตาเศร้าๆ

'' อ้าวเหรอ  เออโทษทีพี่มัวแต่ทำงานเพลิน เลย  '' ผมบอกก่อนเดินไปลูบหัวนั้นด้วยความรู้สึกเจ็บปวดหัวใจอย่างบอกไม่ถูก

'' อืมม  ไม่เป็นไรหรอกคับแค่วันวันหนึ่งที่ ผ่านไปแล้วเท่านั้นเอง '' ติ๊บบอกผมยิ้มๆแต่แววตานี่สิ

'' ยังไงก็แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะ ''

'' ขอบคุณคับพี่ไม้ ''  ติ๊บพูดจบก็เดินหอบหนังสือลงไปรอผมข้าง ล่างหอพัก ผมสะกดกั้นอารมณ์ตัวเองอยู่พักใหญ่ จึงตามลงมา

ตลอดเวลาที่ผมขับรถ มาส่งติ๊บที่หน้าตึกคณะ  เจ้าตัวเหม่อลอยออกไปนอก หน้าต่างรถตลอดเวลาโดยไม่หันมาสบตาหรือคุยกับผมซักคำ  รู้ว่าคงน้อยใจที่ผมลืมวันเกิด

แต่ผมกลับคิดว่าการที่ติ๊บไปทานข้าวฉลองวันเกิดกับหมอจ๊ะโอ๋คงมี ความสุขมากกว่า  ถึงเวลาที่ผมต้องให้ติ๊บตัดสินใจแล้วสินะ  ว่า ติ๊บต้องการอะไร  บางครั้งผมเองอาจจะผูกมัดติ๊บเกิน ที่ควรจะเป็นก็เป็นได้

ทำไมผมปวดใจจังนะ  เวลาที่คิดว่าติ๊บจะ ทิ้งผมไป  เจ็บจริงๆคับ

หมู่นี้ติ๊บคุยกับผมน้อยมาก   จนผมรู้สึก ได้ถึงความเปลี่ยนไปของติ๊บ

หรือบางทีติ๊บอาจจะค้นพบอะไรบางอย่างถึงความรู้สึกที่มีต่อผม  ผมกลัว  กลัวว่ามันจะเปลี่ยนไป จากเดิมที่เคยเป็นมา  และที่ผมกลัวที่สุด  ผมกลัวติ๊บจะเปลี่ยนใจไปจากผม

นั่นคือเหตุผลที่ทำให้ผมคุยกับติ๊บน้อยลงเพราะผมกลัวจะได้ฟังคำ พูดเหล่านี้

เพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน
จาก ไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน

จมอยู่กับตัวเอง ติดอยู่กับเวลา
ทำไม เธอไม่มา เธอหายไปนานเหลือเกิน
ยังมีคนที่คอยอยู่ วันและคืนเฝ้าหมองเหม่อ
ใคร ทำให้เธอห่างเหิน

ผ่านไปแต่ละวัน ก็ยังหวั่นในใจ
ว่า มันเกิดอะไร กับรักที่เธอให้มา
เธอยังรักฉันรึปล่าว เธอมีใครสำคัญกว่า
เพียงแค่คิดยังปวดร้าว

เพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน
ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน

จะต้องทำยังไง บอกกับเธอยังไง
ความ อึดอัดในใจ ที่ฉันทนมาตั้งนาน
คนดีๆที่เคยห่วง นานวันไปยิ่งไกลห่าง
เพียงคิดน้ำตาก็ไหล

 ...ใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน
ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 77 คนไม่รู้ ย่อมไม่ผิด(Becuase of you, only)
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 03-07-2010 14:49:32

เอ่อ....เพิ่งเม้นท์ไปด้านบน มาเห็นอัพตอนล่าสุดซะแล้ว

อืมมมมม ก็จริงอ่ะเนอะ คนไม่รู้ย่อมไม่ผิด
แต่ถ้าเป็นหมอไม้ ณ ตอนนั้นก็คงอาการเดียวกันแหงๆ

เอิ่มมมม ตอนล่าสุด เพราะไม่คุยกันให้รู้เรื่อง ต่างคนต่างคิดไปเองอีก
อ่านแล้วเครียด............กลัว เหมือนชื่อตอนเลย  :call:


Confirm ด้วยคนเรื่องชาวราศีกันย์ 555 ดูท่าแฟนๆเรื่องนี้จะเกิดราศีนี้เยอะนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 03-07-2010 14:57:16

 :monkeysad: ต่างคนต่างคิดไปเอง
น่าสงสารพี่หมอไม้อุตส่ามีความกล้าที่จะบอกรัก
แต่กลับไม่ได้บอก  เห้อ   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 03-07-2010 15:09:39

น่าเห็นใจ

เก็บไว้

บอกไปก็...



ไม่รู้จะเก็บเอาไว้ทำไมกับคำๆนั้น


คำง่ายๆ ที่เปล่งเสียงออกมาได้ยากลำบากเหลือเกิน เฮ้อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-07-2010 15:12:04

คนเรามักจะมีมุมที่
คิดไรไปเอง...บ้าง
คิดแทน...บ้าง
สรุปเอง...บ้าง
แต่ต้องรีบกลับตัว และหันหน้าคุยกันถึงจะเข้าใจกันนะคะ
คิดว่าหมอไม้และหมอติ๊บผ่านจุดนั้นมาแล้ว ก็ตัวเลขบ่งบอก 8 ปีแล้วนี่เนอะ

ปอล๊อ : confirm ว่าคนราศีกันย์น่าตาดีแทบทุกคนค่ะ
เอิ๊กๆ หมอติ๊บมาช่วยพี่ confirm ด้วยน๊า  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 03-07-2010 15:15:42

:monkeysad:
แอบเศร้าซึม สงสารหมอไม้เหมือนกันค่ะ...
สรุปหมอติ๊บก็ไม่รู้เลยว่าหมอไม้เตรียมเซอร์ไพรส์ไว้ให้...
อย่าปล่อยให้เข้าใจผิดไปใหญ่น้าา...บางอย่างมันพูดยาก...แต่ถ้าไม่บอกอีกคนก็ไม่มีทางรู้อะค่ะ
ลุ้นอะ TT ไม่อยากให้หมอติ๊บไปกะคนอื่นจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 03-07-2010 15:21:40

โอยยยย..บอกแล้วไงหมอไม้หวานไม่กลัวไม่เบื่อไม่เลี่ยน พี่อ่ะประเภทไม่เป็นมิตรกะแนวดราม่า :m15:
แต่อย่างว่าแหละเพราะชีวิตคือชีวิต :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 03-07-2010 15:55:44

อ้างจาก: dr.mike ที่ 03-07-2010 14:31:40  

MaeMoo .........เป็นปกติของคนราศีกันย์ไงคับ  เค้าว่ากันว่าคนราศีกันย์คือสาวงามผู้เปี่ยมเสน่ห์น่าหลงใหล  จริงปะ

จริงจ้า...

อ่านตอนนี้แล้ว ใจสั่น...

ต่างคนต่างคิด ต่างเข้าใจไปในสิ่งที่ยังกลัวในใจ
แสดงว่าหมอติ๊บ ก็ยังไม่มั่นใจในหมอไม้หมดทั้งใจ
อาจด้วยรอ คำ...คำนั้น อยู่ก็เป็นได้

ส่วนหมอไม้... ก็ยังไม่มั่นใจ ว่าหมอติ๊บจะเลือกคนอื่น

จะผ่านไปยังไงคะ ต้องน้ำตานองหน้าอีกแน่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 03-07-2010 16:07:09

หมอไม้จะเซอร์ไพร์สนะ...หมอติ๊บก็ไม่รู้นี่...:เฮ้อ:
มานั่งคิดมากให้น้อยใจตัวเองไปเปล่า ๆๆ...
กลายเป็นเรื่องใหญ่ที่ต่างคนต่างคิดกันไปเอง...
ต้องคุยกันให้เคลียร์ดีกว่านะ...
อีกบทเรียนหนึ่งของชีวิต...

หมอไม้เริ่มให้กินมาม่าแล้ว...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 03-07-2010 16:12:34

สั้นจู๊ดดดเดียวววว

มารออครับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 03-07-2010 16:58:09

….. พี่หมอไม้น่ารักอะ มีแอบเซอร์ไพร์สด้วย แต่หมอติ๊บไม่รู้ TT
พี่หมอไม้เป็นคนคิดมากจัง ขี้น้อยใจมากด้วย ปากแข็งเป็นที่หนึ่ง !!!! พูดไปสิคะ คำว่ารักอะ หนูลุ้นนะเนี่ย
ถ้าไม่บอกเค้าจะรู้มั้ยเนี่ยว่าเรารู้สึกยังไง  ใกล้ถึงจุดพีคแล้วใช่มั้ยคะ รอ ๆ ๆ อยู่ค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 03-07-2010 17:05:27

ต่างคนต่างคิด

ต่างคนต่างนอยด์

จิตตกอัพอีกหนึ่งเวล

ปล. confirm ค่ะว่าสาวราศีกันย์งานไม่เป็นสอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 78 กลัว [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 03-07-2010 17:11:35

หมอไม้ทำกับข้าววววววววววววววววววววววว  o22
แต่หมอติ๊บไมไปกับหมอจ๊ะโอ๋อ่ะ
มีไรเข้าใจกับผิดหรือเปล่า
มีไรแน่ๆ เลย

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-07-2010 20:34:15

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ
18:54 1/7/2010

'' พี่ไม้คับ  วันนี้ไม่ต้องมารับนะคับเดี๋ยวติ๊บจะให้พี่จ๊ะโอ๋ติวให้ หน่อยอ่ะใกล้สอบแล้ว '' เสียงติ๊บดังเจื้อยแจ้วมาตามสายในช่วงเย็นก่อนผมเลิกงานในวัน หนึ่ง   

ผมเป็นอันต้องพับแผนการณ์ชวนติ๊บทานข้าวไป อีกหนึ่งครั้งเพราะตั้งใจจะพาเจ้าตัวไปกินข้าวข้างนอกบ้างก่อนที่จะตั้งหน้า ตั้งตาอ่านหนังสือสอบแบบเอาเป็นเอาตายในช่วงสอบปลายภาคที่กำลังจะมาถึง
 
'' อื้อ  ทานข้าวให้อร่อยละกัน  อย่ากลับ ดึกมากน่ะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา ''  ผมบอกติ๊บก่อนกดวางสาย  แล้วสะกด กั้นความเจ็บปวดที่กำลังกัดกินหัวใจผมอยู่ตอนนี้  ทรมาน เหลือเกินนะความรัก
 
พักหลังมานี้ติ๊บ ทานข้าวเย็นและกลับบ้านมาพร้อมกับหมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้ม ในตอนสี่ทุ่มเกือบจะทุกวัน   ยิ่งใกล้สอบเจ้าตัวเล็ก ก็ยิ่งกลับดึกพอมาถึงห้องก็นอนหลับเป็นตาย
 
'' พี่ไม้ครับติ๊บสอบเสร็จแล้ว  เดี่ยววันพรุ่งนี้ติ๊บ ขอไปเที่ยวในเมืองกับพี่หมอจ๊ะโอ๋น่ะคับ ''   ติ๊บบอกผมก่อนล้มตัวลงกราบหน้าอกผมเหมือนเช่นทุกคืนและ ล้มตัวลงนอนในตอนดึกของคืนหนึ่งหลังจากเจ้าตัวเล็กผ่านช่วงมรสุมของการสอบไป เมื่อช่วงบ่าย
 
'' ก็ดีแล้วละจะได้พักผ่อนบ้าง ''  ผม บอกก่อนหันไปมองเจ้าตัวเล็กแต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อเจ้าตัวหลับสนิทไปเรียบร้อย อย่างง่ายดาย  แม้ผมจะจูบหน้าผากเหม่งๆนั้นไปก็ไม่มี ปฏิกิริยาใดๆโต้ตอบกลับมาเหมือนเช่นทุกคืน   คง เหนื่อยล้าจากการสอบเพราะอดนอนมาหลายคืน
 
ผมกลับมาจากที่ทำงานในตอนค่ำของอีกวัน  แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของเจ้า ตัวเล็กกลับมาแต่อย่างใด  หายไปไหนน่ะข้ามวันข้ามคืน ขนาดนี้

'' ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก   ตู๊ด ตู๊ด '' ผมกดวางสายอย่างถอดใจร้อยวันพันปีไม่เคยปิดเครื่อง  แล้ว ตอนนี้ไปทำอะไรที่ไหนน่ะ

คงจะกำลังมีความสุข กับหมอจ๊ะโอ๋อยู่จนลืมว่ามีใครที่เป็นห่วงและรอคอยการกลับมาของตัวเองไปสนิท แล้วมั้ง  หมอติ๊บ  ผมบ่น พึมพำก่อนถอนหายใจ  สะกดตัวเองให้หลับใหลไปในแต่ละ คืน
 
'' เป็นอะไรรึเปล่าหมอไม้  มานั่งใจลอยแบบนี้ '' เสียงหมอกิ๊กเพื่อนสนิทคนสวยของผมทักทายในตอนช่วงเที่ยงของวัน

'' อ้อ  เปล่าไม่ได้เป็นไร  แค่คิดไรนิดหน่อยอะ ''  ผม บอกก่อนลุกไปล้างมือ

'' เราว่าช่วงนี้ไม้ดูแปลกๆซึมๆไปนะ  ''  หมอ กิ๊กเอ่ยขึ้นในขณะที่เราเดินออกมาขึ้นรถไฟฟ้าเพื่อจะไปกินข้าวมื้อเที่ยง กันที่ใต้ถุนตึกคณะแพทย์

'' แปลกยังไงเหรอ '' ผมย้อนถาม

'' ก็ดูเหม่อลอย  ซึมๆยังไงชอบกล  ยังกะคนอกหักมา งั้นแหละ ''  กิ๊ก ตอบ

'' ก็เปล่าซะหน่อย  เรานี่เหรออกหัก บ้าเหรอกิ๊ก ''  ผม ย้อนกลับไป

'' ก็ไม่รู้ดิเห็นเหม่อลอยยังกะเป็นพระเอกมิวสิคงั้นแหละ ''  ผม ขำให้กับคำตอบหมอกิ๊กก่อนจะเปลี่ยนเป็นอึ้งและพูดไม่ออก  เมื่อ ผมหันไปเจอหมอติ๊บที่เดินตามหลังหมอจ๊ะโอ๋ต้อยๆเข้าไปยังห้องทำงานของหมอจ๊ะ โอ๋
 
'' ช่วงนี้เขาดูสนิทสนมกันน่ะ  ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด  สงสัยตกลงปลงใจเป็นแฟนกันแล้วมั้ง ''  หมอกิ๊กเอ่ยขึ้น  และนั่นมันทำให้ผมเข้าใจแล้วว่าช่วงหลังที่ติ๊บไม่ให้ผมไปรับไม่ทานข้าวกับผม  หรือแม้แต่ไม่คุยกับผมเลยนี่เพราะติ๊บคงมีคุณหมอคอยเทคแคร์ดูแลตลอดเวลานั่นเอง

'' แล้วน้องติ๊บเขาไม่ได้เล่าอะไรให้ไม้ฟังเลยเหรอ  ''  กิ๊ก เอ่ยถามผมขึ้นขณะที่เรายืนรอรถไฟฟ้า เขาจะมาเล่าให้เรา ฟังทำไมละกิ๊ก  มันเป็นเรื่องของเขาสองคนไม่เกี่ยว กับเราซักหน่อย

'' พูดเหมือนน้อยใจหรืองอนอะไรเลยนะนี่ ''  หมอกิ๊กตัดบทก่อนที่รถไฟฟ้าจะจอดรับเราสองคนไปลงหน้าตึก คณะแพทย์

'' หลังๆมานี้เห็นจ๊ะโอ๋มันมีชอคโกแลต  มีดอกไม้มาฝาก หมอติ๊บแทบทุกวันนี่  ไม้ไม่เห็นเหรออยู่ห้องเดียว กันแท้ๆ ''

'' ไม่รู้ซิเราไม่ได้สังเกตอ่ะ พักนี้ไม่ค่อยได้คุยกัน ''

'' แต่ที่เราไม่เข้าใจก็คือทำไมจ๊ะโอ๋มันต้องพาติ๊บไปในเมืองบ่อยๆ แล้วก็พาออกมาส่งในตอนดึกๆเกือบจะทุกวัน  ''  หมอ กิ๊กไม่วายสงสัยและนั่นทำให้ผมถึงกับกลืนข้าวไม่ลงเลยทีเดียว

'' ช่างเหอะกิ๊ก  เรื่องของเขา  ไม่เกี่ยวกับเรา เดี๋ยวถ้ามีอะไรเขาคงบอกเราเองแหละ '' ผมบอกก่อนรีบตัก ข้าวใส่ปากให้หมดไวจะได้รีบกลับไปทำงานไม่ฟุ้งซ่านกับเรื่องนี้อีก 

แต่ทว่าผมคงคิดผิด  เพราะตลอดบ่าย นี้ผมไม่เป็นอันทำงานไม่มีสมาธิไม่มีกะจิตกะใจจะทำงานเอาซะเลย  ทำไมนะ  ทำไมติ๊บมีอะไรถึงไม่บอก ผม…
 
'' เป็นไงบ้างติ๊บ  ช่วงนี้ทำไมเราไม่คุยกันเลย  '' ผมเอ่ยถามติ๊บขึ้นในเย็นวันหนึ่งก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะเข้านอน หลังจากที่หมอจ๊ะโอ๋มาส่งถึงหน้าบันไดหอพัก

'' ไม่ได้เป็นไรคับ  สบายดี  ที่เราไม่ค่อยได้คุยกัน คงเพราะติ๊บเหนื่อยจากการสอบแล้วก็เห็นพี่ไม้ทำงานหนักกลับมาทำหน้าเครียด อยู่ละมั้งคับ ''  เจ้า ตัวตอบกลับมา

'' ไม่มีเวลาคุยกับพี่  แต่มีเวลาไปกินข้าว  ดูหนัง  กับหมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มนั่น เกือบทุกวันนี่น่ะ ''

'' ติ๊บไปกินข้าวดูหนังกับหมอจ๊ะโอ๋   พี่ไม้ไปเอาข่าว พวกนี้มาจากไหนคับ ''  ติ๊บ เงยหน้ามามองผมอย่างเอาเรื่อง   คงจะแทงใจดำละซิ

'' ไม่สำคัญหรอกว่าพี่ไปเอาข่าวมาจากไหน  สำคัญที่ว่า มันจริงหรือเปล่า '' ผมตะคอกถามติ๊บด้วยอารมณ์โมโหควบคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้วคับตอนนี้  เป็นไงเป็นกัน

'' ถ้าพี่ไม้เชื่ออย่างนั้นก็ไม่จำเป็นที่ติ๊บต้องอธิบายอะไรอีก  ''  ติ๊บ ตอบพร้อมกับเชิดหน้ามามองหน้าผมอย่างท้าทายและน้ำเสียงราบเรียบ

'' เพราะอะไรเหรอติ๊บ  บอกพี่ได้มั้ย ''  ผมจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตคู่สวยเพื่อหาคำตอบ

'' ไว้วันนึงพี่ไม้จะรู้เองคับ ''  ติ๊บบอกก่อนพลิกตัวเตรียมจะนอนแต่ช้าไปแล้ว
 
ผมกระชากแขนติ๊บ ขึ้นมาแล้วกอดรวบร่างบางไว้แน่น

'' ไปทำอะไรกันมาอย่าคิดว่าพี่ไม่รู้น่ะ  ''  ผม จ้องหน้าติ๊บเขม็ง

'' มันคงจะถึงใจซินะถึงกับต้องหอบหิ้วกันไปทำถึงในเมือง  แล้วกลับ มาซะดึกดื่นทุกวัน ''

'' พี่ไม้..ติ๊บ ''  ติ๊บ อ้ำอึ้ง

'' พูดไม่ออกเลยละซิ ''

'' หรือลืมไปแล้วว่ามีพี่รออยู่ที่ห้อง ''  ผมกระชากติ๊บเข้ามาใกล้ก่อนปลุกปล้ำไปตามแก้ม ซอกคอในขณะที่ติ๊บ ก็ผลักหน้าผม ผลักตัวผมจนตอนนี้มือติ๊บขีดข่วนไปตามลำตัวผม 

แต่นั่นไม่ทำให้ผม รู้สึกเจ็บไปมากกว่าใจผม ตอนนี้ที่แค่คิดว่าติ๊บไปทำอะไรกับไอ้หมอจ๊ะโอ๋ก็ทำให้ผมเจ็บเจียนตาย

'' ทำไม  กับพี่มันเบื่อแล้วใช่มั้ย  มัน ไม่ถึงใจแล้วใช่มั้ยถึงต้องไป…….''  ผม เจ็บปวดเกินกว่าจะพูดมันออกมาได้

'' พี่ไม้จะดูถูกติ๊บมากเกินไปแล้วนะคับ ''

'' ดูถูกเหรอ  ใช่พี่ดูถูก  เพราะพี่เดาไม่ผิด ใช่มั้ยติ๊บ  ไอ้หมอนั่นมันดูแลติ๊บได้ดี  มันมีดอกไม้  มันมีชอคโกแลตมันมี ไอติม  มันมีเงินดูแลติ๊บได้อย่างสบายๆ ''  ผม ละล่ำละลักตะคอกใส่หน้า  ติ๊บอย่างคนหมดความอดทน
'' พี่อยากรู้นักว่าถ้ามันไม่มีเงิน  วันนี้ติ๊บจะยังจะ สนใจมันอยู่อีกมั้ย '' ผมพูดไม่ทันจบฝ่า มือของติ๊บก็ฟาดเข้าเต็มหน้าผมและนั่นทำให้อารมณ์โกรธเกรี้ยวที่มีอยู่เดิม ของผมเพิ่มขึ้นทวีคูณ

'' เพราะติ๊บดูแลตัวเองได้แล้ว  พี่หมดประโยชน์แล้วใช่ มั้ยติ๊บถึงได้ทิ้งพี่ไปเกาะไอ้หมอนั่น '' ตอนนี้ติ๊บก้มหน้า นิ่ง  สะกดอารมณ์ตัวเองอยู่ผมคงจะพูดแทงใจดำเข้าละซิ ถึงกลับตัวสั่นเชียว
 
'' พี่ไม้คับ  ติ๊บอาจจะเป็นแค่เศษฝุ่นเศษเล็กๆที่บังเอิญผ่านมาพบเจอคน หนึ่งคนอย่างพี่ไม้ เมื่อวานพี่ไม้มอง ว่าเศษฝุ่นเม็ดนี้มันสวยงาม พี่ไม้ก็เก็บมันไว้ในกระเป๋าเสื้อใกล้ๆหัวใจพี่ไม้   วันนี้ เมื่อพี่ไม้หมดรักและไม่เห็นความสวยงามของมันพี่ไม้จะปาทิ้งไปที่อื่นก็ได้ นะคับ  ''

'' เศษฝุ่นเหรอ  เข้าใจเปรียบเทียบตัวเองดีนี่ ''  ผม ประชดประชันกลับไป

'' ใช่ครับเศษฝุ่นไม่มีค่า  ไม่มีความหมายอะไรเลย  แต่พี่ไม่ระวังไว้อย่างนึงนะคับ  ระวัง อย่าให้เศษฝุ่นเม็ดนี้มันเข้าตาพี่ไม้เพราะมันอาจจะทำให้น้ำตาพี่ไม้ไหลได้ เหมือนกัน ''  ติ๊บ บอกก่อนเชิดหน้าปาดน้ำตาและมองผมอย่างท้าทาย

ดวงตากลมโตที่ผมเคย ชื่นชอบ ตอนนี้รื้นไปด้วยหยดน้ำตาที่ทำเอาผมเจ็บร้าวไปถึงหัวใจ ผมอยากดึงติ๊บเข้า มากอด  ดึงเข้ามาปลอบเหมือนทุกครั้งที่ผมมีโอกาสเห็น ติ๊บร้องไห้  แต่วันนี้คนที่ติ๊บ ต้องการคงไม่ใช่ผมคนนี้อีกต่อไป
 
ติ๊บปาดน้ำตาที่ไหล อาบแก้มก่อนเดินออกไปจากห้องพร้อมกระเป๋าถือที่เจ้าตัวใช้ใส่กระเป๋าตังค์ และโทรศัพท์ ตลอดจนเอกสารเล็กๆน้อยและเงียบหายไปจนดึกก็ไม่มีวี่แววว่าจะกลับมา 

ผมกดโทรออกหาหมอบอย และเพื่อนๆที่คิดว่าติ๊บจะไปหาแต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าติ๊บหายไปไหน

หมอจ๊ะโอ๋ใช่  เขาคงจะไปหากันแน่ๆ 

ผมกดโทรศัพท์หาหมอ จ๊ะโอ๋ในช่วงดึกของวันนั้นแต่ก็ไม่มีการรับสายจากหมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มแต่อย่าง ใด  คงจะหลับหรือป่านนี้อาจจะกำลังโอบกอดปลอบประโลม กันอยู่เป็นแน่   

เขาคงทำหน้าที่นั้นได้ดีกว่าผมซินะ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 03-07-2010 20:40:01

แงๆๆๆ :m15: เป็นคนแรกเปล่าเนี่ย? กระโจนสู่พายุอารมณ์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 03-07-2010 21:02:19

 :monkeysad:

เกิดอะไรขึ้นคะ

แต่ก็เข้าใจนะคะ เวลาผงเข้าตาเราเนี่ย
มันเจ็บ และยากที่จะมองเห็นสิ่งอื่นใด

น้อง hackz ขอบคุณพร้อมเช็ดน้ำตาไปพร้อมกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 03-07-2010 21:04:12

ตอนล่าสุดบีบคั้นจิตใจมากเลย Y_Y

เอาใจช่วยทั้งสองคนให้ประคองรักต่อไป


ขอบคุณคุณไม้กับคุณ hackz ที่เอามาลงให้อ่านคร้าบ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-07-2010 21:20:32

ตอนล่าสุดทำไมมันปวดตับงี้นะ เฮ้อ
คนรักกันมันก็เหมือนลิ้นกับฟันอะนะ ก็ต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้าง
เอาใจช่วยทั้งสองหมอเล๊ย ผ่านพ้นช่วงขมขื่นไปให้ได้ ฮุยเลฮุย  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 03-07-2010 21:49:33

ทำไมเป็นอย่างงี้ไปได้ล่ะค่ะ   :monkeysad:
หนูว่าพี่หมอติ๊บต้องทำอะไรที่ไม่อยากให้หมอไม้รู้แน่เลย

หมอติ๊บเปรียบตัวเองแรงมากอ่า SAD เลย   :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-07-2010 21:58:58

เอาอีกตอนไหมครับ

ให้เศร้าๆ ไปถึงตับกันเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 03-07-2010 22:01:09

 :sad4: เกิด อะ ไร ขึ้น เนี่ย
ทำไมทั้งคู่ถึงพูดกันได้บาดจิตบาดใจขนาดนี้ :monkeysad:

PS. ไม่เอาเศร้าๆ แบบนี้ได้ป่าว hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 03-07-2010 22:07:31

เอิ่มมม เดาเอาว่าตอนนั้นคงจะไปปรึกษากันเรื่องหมอติ๊บไม่สบาย
แต่จะว่าไปมันก็ไม่รู้จะโทษใครเลยเนอะ คือยังไงดีอ่ะมันขาดการสื่อสารที่ดีต่อกันน่ะ
อ่านๆแล้วมันก็เหมือนต่างคนต่างคิดไปเองเลย เพราะไม่คุยกันให้รู้เรื่อง
อย่างหมอไม้นี่ก็คิดมาก ขี้น้อยใจ แต่ก็เพราะหมอไม้รู้สึกว่าหมอติ๊บดูเหมือนเปลี่ยนไปด้วยมั้ง
แล้วก็เพราะอยากให้เชื่อใจ เลยแบบ.....ทำร้ายกันโดยไม่รู้ตัว หรือเปล่าเอ่ย

อ่านไปอ่านมาทำให้คิดได้อย่างว่าเวลาคนเราโกรธหรือน้อยใจเนี่ย
จะพูดอะไรแบบที่มันฝังลึกอยู่ในใจ (คือไม่ตั้งใจพูดแรง) แต่ปากไปแล้ว  :serius2:

ขอให้หลังจากตอน 80 ไป อย่าปวดตับ ปวดใจมากเลยนะคะ
อ่านแล้วได้แต่.....เฮ่้อออ

hackz คะ แบบว่ามันจะปวดตับอีกกี่ตอนคะเนี่ย อ่านแล้วเครียด

ป.ล ดูบอลต่อก่อน ไม่รู้จะเครียดกว่าเดิมหรือเปล่า 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 79 เศษฝุ่น... เศษเล็กๆ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-07-2010 22:14:45

เอาอีกน้องแฮ็ค เพราะนี่ก็ปวดตับจนนอนไม่หลับ
ไม่รู้ว่าอ่านอีกตอนจะปวดตับจนนอนไม่หลับรึหลับฝันหวานนะเนี๊ย
ลุ้น ลุ้น  :L1:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-07-2010 22:16:35

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ”
18:56 1/7/2010

สายๆ ของวัน  เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นผมรีบคว้ามารับสาย ทั้งๆที่ยังไม่ได้หลับนอน  ขอให้เป็นหมอติ๊บผมภาวนา ให้เป็นเช่นนั้น
 
'' อรุณสวัสดิ์ครับหมอไม้    นี่ผมเองหมอจ๊ะโอ๋ ''  เสียง ดังจากปลายสายเอ่ยทักทาย

'' ครับ  ขอโทษที่เมื่อคืนโทรไปรบกวนหมอตอนดึกๆ ผมแค่อยากถามว่า…..''

'' ครับ  น้องติ๊บอยู่กับผม ''  ไม่ต้องรอให้ผมเอ่ยถามหมอจ๊ะโอ๋ก็ชิงบอกขึ้นมาก่อนและ นั่นทำให้ผมแทบจะล้มทั้งยืน  เมื่อคำตอบนี้มันเหมือน เป็นการตอกย้ำสิ่งที่ผมกลัวมาตลอดหลายวัน

'' ติ๊บสบายดีใช่มั้ยคับ ''  ผมถามออกไปด้วยความเป็นห่วงสุดหัวใจ

'' ครับตอนนี้สบายดี  ผมจะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุด  หมอ ไม่ต้องเป็นห่วง  '' เสียงหมอจ๊ะโอ๋ดังก้องในสมองของผม 

'' ยังไงผมฝากดูแลติ๊บด้วยแล้วกันคับ ''  ผมบอกหมอจ๊ะโอ๋ไปอย่างงั้น แต่ตอนนี้ใจผมแทบจะสลายอยู่แล้ว

'' หมอไม้สะดวกมาเจอเราสองคนมั้ยคับ  คือ ผมคิดว่าบางทีหมอไม้กับติ๊บอาจจะต้องมีเรื่องที่จะคุยกัน ''

'' ตอนนี้คุณสองคนอยู่ที่ไหน ''
 
เมื่อหมอจ๊ะโอ๋บอกสถานที่เป็นรีสอร์ทที่ผมมารู้ เอาตอนหลังว่าเป็นของครอบครัวไอ้หมอจ๊ะโอ๋นั่นเอง  ตอน นี้บรรยากาศที่นี่เงียบสงบ เป็นรีสอร์ทที่จัดว่าค่อนข้างหรูทีเดียว และอยู่บนเชิงเขาที่สวยงามจับตา  ในจังหวัดเพชรบูรณ์
 
''หมอไม้เชิญทางนี้ ครับ  ''  หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มเดินนำผมไปยังศาลาไม้ที่ปลูกอยู่ข้างๆ ลำธาร

'' กาแฟซักแก้วมั้ยคับ  '' หมอจ๊ะโอ๋เอ่ยขึ้นเมื่อนำผมมานั่งในศาลาเรียบร้อย

'' ไม่เป็นไรคับผมเรียบร้อยมาแล้ว ''  ผม ตอบปฏิเสธ

'' คับงั้นก็เข้าเรื่องเลยแล้วกัน ''  หมอจ๊ะโอ๋เอ่ขึ้นแล้วมองหน้าผมจริงจัง

'' ผมคิดว่าบางทีคุณหมอไม้กับติ๊บคงมีเรื่องที่จะต้องคุยและตกลงกัน ''  ไอ้ หมอหน้าเข้มบอกอย่างจริงจังเพราะสายตามันเวลานี้  ดู เคร่งขรึมน่ากลัว

'' ครับ  ผมก็คิดว่าบางทีมันอาจถึงเวลาแล้วที่ผมกับติ๊บต้องคุยกัน จริงๆจังๆซักที ''

'' ใจเย็นๆนะครับคุณไม้  บางทีอาจไม่เป็นอย่างที่คุณคิด ก็ได้ '' 

'' หมอรู้ได้ยังไงคับว่าผมคิดอะไรอยู่  ''  ผม ถามแบบเหวี่ยงๆเพราะไอ้นี่ชักจะพูดมากไปแล้ว

'' หมอรู้จักหมอติ๊บมากี่ปีแล้วคับ ''  จู๋ๆมันก็ถามผมขึ้นมา

'' ก็ตั้งแต่ติ๊บมาอยู่ที่พิษณุโลกนี่แหละคับ  สองปี  ''  ผม ตอบสั้นๆ

'' หมอรู้จักกับติ๊บมาก่อนผม   แล้วหมอคิดว่าหมอรู้จัก หมอติ๊บดีแค่ไหนคับ ''  เอา กับมันซิถามไรวะนะ

'' ก็คงพอจะรู้จักนะคับ  แต่ตอนนี้ชักไม่มั่นใจแล้วว่า ติ๊บยังเป็นติ๊บคนเดิมที่ผมรู้จักอยู่รึเปล่า ''

'' แล้วถ้าติ๊บไม่ใช่ติ๊บคนเดิมที่หมอรู้จักแล้วละคับ ''

'' หมายความว่ายังไง ''

'' ถ้าวันหนึ่งติ๊บเดินออกมาจากชีวิตของหมอ   หมอไม้คิด ว่ายังไงคับ '' อ้อที่แท้ก็จะชวนผม มาพูดเรื่องนี้เองหรอกเหรอ

'' ไม่ว่ายังไงคับ  แต่ผมขอฟังคำตอบจากเจ้าตัวมากกว่า   ''

'' ใจเย็นๆคับวันนี้หมอได้เจอติ๊บแน่นอน  เพราะผมดูแล ติ๊บเป็นอย่างดี ''

'' ครับ  ผมเชื่อว่าหมอจะดูแลติ๊บได้เป็นอย่างดี ''   ผม ตอบหมอจ๊ะโอ๋ พร้อมสกัดกั้นความเจ็บปวดที่กำลังบีบรัดหัวใจผมในตอนนี้เอาเสีย เหลือเกิน

'' คับผม  สัญญาว่าผมจะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุด  เท่า ที่ผมจะทำได้ '' ได้ยินแบบนี้แล้วผม คงตีความเป็นอย่างอื่นไม่ได้แล้วละ   เมื่อมีคนอีก หนึ่งคนที่อาสาจะมาดูแลติ๊บและผมมั่นใจว่าติ๊บจะมีความสุขมาก   เพราะผมเชื่อว่าถึงแม้ผมจะไม่ชอบหน้าไอ้หมอหน้าเข้มคนนี้เท่าไหร่ นัก  แต่ทว่ามันจะดูแลติ๊บได้เป็นอย่างดี  ผมเชื่อเช่นนั้น
 
'' ผมไม่รู้นะคับว่าระหว่างหมอไม้กับหมอติ๊บ  เริ่มต้น และดำเนินเรื่องอย่างไร  แต่ถ้าวันนี้มันจะจบผมขอให้ จบด้วยดี  ''  หมอ จ๊ะโอ๋ตอบก่อนยื่นมือมา  ผมยื่นมือรับไมตรีนั้นกลับ ไป
 
'' ตอนนี้ติ๊บรอหมออยู่ที่ต้นลำธารทางโน้นแน่ะ ''   ทันทีที่หมอจ๊ะโอ๋พูดจบผมก็เดินไปหา ติ๊บทันที   ผมเดินตามทางเดินที่ปูด้วยหินดินดาน เป็นทางเดินลาดลงไปยังน้ำตก  มีสันดอนทรายเล็กๆ ยื่นลงไปในลำธารน้ำใส  ป่าใหญ่เขียวครึ้ม ใช่  สวย  ถ้าผมไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย อารมณ์นี้
 
ติ๊บในชุดนอนตัว เมื่อคืนที่ออกมาจากห้อง   ใบหน้าซีดขาวราวกับอดหลับ อดนอนมาทั้งคืน
 
'' ติ๊บสบายดีนะ ''  ผม เอ่ยทักทายติ๊บที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้

'' ครับพี่จ๊ะโอ๋เขาดูแลติ๊บเป็นอย่างดี  ''  ติ๊บ ตอบยิ้มๆ  แต่มันไม่ใช่ยิ้มที่มีความสุขนัก

'' ก็ดีแล้วมีคนที่ดูแลติ๊บได้พี่ก็จะได้สบายใจ ''  ผมบอกแล้วก็ฝืนยิ้มให้ติ๊บกลับไปเช่นกัน

'' ขอบคุณนะคับพี่ไม้ที่ดูแลติ๊บมาตลอดเกือบสองปี ''  ติ๊บบอกก่อนปลดสร้อยคอ  กำไล ข้อมือ ก่อนจับมือผมหงายขึ้นรับของที่ผมเคยให้กับติ๊บ เพื่อตีตราจองเอาไว้เมื่อคราวก่อน

ผมรับมันก่อนก้ม หน้าลงไปมองดูของทั้งสองสิ่ง

'' ติ๊บคงรับมันไว้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ''   ใช่สินะเพราะไอ้หมอจ๊ะโอ๋นั่นคงให้ติ๊บได้มากกว่าพี่ อยู่แล้ว

'' ส่วนอันนี้ที่พี่ไม้เคยช่วยเหลือติ๊บมาตลอด  ติ๊บยัง ไม่เคยได้เอามันออกมาใช้เลย  ติ๊บเคยคิดว่าจะเก็บมัน ไว้เผื่อว่าวันนึงพี่ไม้จำเป็นต้องใช้มัน  หรือวัน นึงในอนาคตมันจะเป็นส่วนหนึ่งในการทำคลินิคทำฟันที่พี่ไม้อยากทำให้มันใหญ่ โตขึ้น  และติ๊บเคยฝันว่าจะใช้มันสร้างความฝันของเรา สองคนด้วยกัน  ติ๊บรู้มาตั้งแต่แรกและไม่เคยใช้มัน เลย ''
 
ผมค่อยๆเปิดสมุด บัญชีธนาคาร 

มันระบุชื่อผมอยู่ ด้านหน้าและที่ผมตะลึงก็คือมียอดเงินเข้ามาเดือนละเจ็ดพันบาททุกเดือน 

นั่นหมายความว่า ติ๊บรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าผมเป็นคนให้ทุนนี้มา
 
'' ติ๊บคืนให้พี่ไม้เผื่อวันข้างหน้าที่ติ๊บอาจไม่ได้อยู่ดูความสำเร็จของพี่ ไม้  แต่ติ๊บอยากให้พี่ไม้รู้ว่าติ๊บยินดีและเอาใจ ช่วยพี่ไม้อยู่เสมอ  แม้ว่าวันนั้นจะไม่มีติ๊บยืน อยู่ด้วยแล้วก็ตาม ''
 
ผมปิดสมุดบัญชีเล่ม นั้นลง  สร้อยคอ และกำไลข้อมือ  ใส่ ลงในกระเป๋าถือสีเขียวที่ติ๊บใส่มันมา
ผมสะกดกั้นหยดน้ำตา แห่งความเสียใจไว้ข้างในไม่ให้ไหลรินออกมาให้ติ๊บได้เห็น
 
“  พี่มีเรื่องสำคัญอยากจะคุยกับติ๊บ  ” ผมบอกด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมกับจ้องหน้าขาวๆที่กำลังมองมาที่ผมด้วยแววตาคู่ เดิมที่ผมคุ้นเคยแต่ตอนนี้มันรื้นไปด้วยหยาดน้ำตา
 
“  ติ๊บก็มีเรื่องจะบอกพี่ไม้เหมือนกันคับ ”  ติ๊บพูดพลางเดินเข้ามาใกล้ๆผมและตอนนี้ เรากำลังมองหน้ากันด้วยความรู้สึกที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง
 
“ งั้นพี่ไม้บอกเรื่องสำคัญของพี่ไม้มาก่อนก็ได้คับ  ติ๊บค่อยบอกทีหลัง ”
ผม รวบรวมสติและความกล้าทั้งหมดในชีวิตของผม 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
 
 
“ เราเลิกกันน่ะ  ” 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
 
ผมบอกด้วยน้ำเสียง ที่แหบพร่า  และเก็บกั้นน้ำตาลูกผู้ชายเอาไว้
 
ติ๊บเงยหน้าขึ้นมา มองหน้าผมด้วยน้ำตารื้นคลอดวงตา  ก่อนปล่อยให้มันริน ไหลผ่านดวงตาคู่สวยและแก้มใสๆที่ผมเคยชื่นชอบนักหนา  สูดหายใจลึกและยาวก่อนเอ่นถ้อยคำที่แทบ จะฆ่าผมให้ตายทั้งเป็น
 
“ เลิกกันเหรอคับ   เราจะ เลิกกันได้ยังไงในเมื่อพี่ไม้ยังไม่เคยบอกรักเลย  เรา ยังไม่เคยเป็นแฟนกันด้วยซ้ำ ”
 
ติ๊บก้มหน้าปล่อยน้ำตารินไหล  ก่อนเงยหน้า ขึ้นมามองผมด้วยแววตาปวดร้าวและตอนนี้ผมเองก็รู้สึกไม่ต่างไปจากติ๊บเช่นกัน และคำตอบที่ติ๊บบอกมานั้น  ก็ทำร้ายหัวใจลูกผู้ชายคน นี้ได้อย่างแสนสาหัส  ตลอดเวลาคำว่า รัก  หนึ่งคำ  ผมไม่เคยมีโอกาสได้บอก ให้ติ๊บได้รับรู้เลย

ตัว ผมชาทั้งร่างกายชาจนแข็งทื่อ  หัวใจเจ็บปวดเจียนใจ สลายเมื่อคำพูดนี้ออกมาจากคนที่ผมรักมากที่สุดในชีวิตของผม
 
“ แล้วติ๊บมีเรื่องสำคัญอะไรจะบอกพี่เหรอ ”

“ อ้อ  ไม่มีอะไรแล้วคับ  ” ติ๊บบอกผมก่อนหันหลังแล้วเดินจากไปช้าๆ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มใสขาวเนียนนั้น

และผมก็หันหลังเดินจากติ๊บมาด้วยหัวใจที่ปวดร้าวแหลกสลายเจียนตาย เช่นกัน
 
แต่ไหนๆเมื่อเราต้องจากกันแล้วจริงๆ  ผมขอมองติ๊บจนสุดสายตาเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อที่ผมคนนี้จะมั่นใจ  ว่าคนที่ผมรักจนสุดหัวใจคน นี้  เดินไปพบทางที่สวยงามที่รออยู่ข้างหน้า
 
แล้วก็ต้องพบกับความแปลกใจเมื่อผมหันหลังกลับมาพบกับร่างบางที่ผม เคยกอดและปล้นหอมแก้มอยู่เสมอมาตลอดสองปีที่เราคบกัน  ตอน นี้นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นทรายที่ไม่ห่างจากจุดที่ผมบอกเลิกติ๊บไปเท่าไหร่นัก
.
.
.
.
.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 03-07-2010 22:22:31

เจอกันโอกาศหน้าครับ

ขอบคุณที่ติดตามกันตลอดนะครับ

ซำบายดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-07-2010 22:39:45

โอ๊ย โอ๊ย น้องแฮ็คปวดตับจนนอนไม่หลับจริงๆด้วย ฮือ ฮือ  :monkeysad:
มีอีกซักตอนมั้ย คงขอตลอดจนกว่าจะเลิกปวดตับ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 03-07-2010 22:49:31

ทำไมเป็นแบบนี้~ไม่นะ  :z3:
ทำไมหมอจ๊ะโอ๋ถึงพูดแบบนั้น :m16:
 :serius2:ทำไมหมอติ๊บถึงอยู่กะหมอจ๊ะโอ๋
ทำไมหมอไม้ถึงพูด "เราเลิกกันนะ" ออกไป :m31:
เจ็บปวดกับประโยคนี้แทนหมอติ๊บอ่ะ   :monkeysad:
“ เลิกกันเหรอคับ   เราจะ เลิกกันได้ยังไงในเมื่อพี่ไม้ยังไม่เคยบอกรักเลย  เรา ยังไม่เคยเป็นแฟนกันด้วยซ้ำ ”
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 03-07-2010 22:59:23

ปวดตับจริงๆด้วย
+ ให้ hackz จ่ะ อยากอ่านต่อแล้ว มันอึดอัด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 03-07-2010 23:02:17

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ดีใจได้อ่านตอนเลิกกันแล้ว 555+

มาต่อไว ๆ นะครับ อยากอ่านนนนนต่ออออออออด่วน ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 03-07-2010 23:04:12

ปวดใจเหลือเกิน...
แล้วคืนนี้จะนอนหลับมั้ยเนี่ย

สุดท้าย คำๆเดียว ก็ทำร้ายและทำลายทุกสิ่ง

น้อง hackz มาต่อเถอะนะ พรีสสสสส

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 03-07-2010 23:08:44

จิตตกมากกกกกกกกกกกกก

เพราะรู้แล้วนี่เองถึงไม่ใช้เงินก้อนนั้น

ทำหาพิเศษเอง  นับถือใจหมอติ๊บจริงๆ

"เลิกกันนะ" เจ็บปวดที่สุดด

น้องhackz มีต่ออีกมั้ยลูก

ซิ่มขอจนพ้นตอนจิตตกเลยได้มั้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 03-07-2010 23:19:25

:เฮ้อ:บานปลายไปกันใหญ่แล้ว...
อาการป่วยหมอติ๊บน่าจะใช้ได้นะ...
แต่คงไม่ยอมบอกหมอไม้...
ข้างหมอไม้ก็เหมือนคนบ้าไปได้นะ...
คิดจนเตลิดเปิดเปิงไปเลย...
แล้วไงหล่ะ...คำที่ติดอยู่ที่คอ...
มาจุกคอตัวเองจนเกือบตาย...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-07-2010 23:21:11

เอาให้แน่ใจดิ  อีกคนยุ่งเรื่องเรียนแล้วก็มือที่สามแล้วทำไม่จะให้หมอใม้เข้าใจผิดละก้อยู่ด้วยกันตลอดเป็นใครๆก็คิด  ว่าติ๊บมีใจให้คนอื่น  หมอไม้ก็ต้องคิดอยู่แล้วๆมันจะผิดก็ติ๊บไม่ได้บอกหมอไม้เองนิว่าไปทำอะไรมาบ้างปล่อยให้หมอเขาเองเออเองอยู่ได้  เรื่องมันก็เลยเป็นแบบนี้ที่หมอเขาบอกเลิกก็สมควรแล้วละเพราะมัวไปยุ่งอยู่กับคนอื่นตลอด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-07-2010 23:24:22

เอาให้แน่ใจดิ  อีกคนยุ่งเรื่องเรียนแล้วกก็มือที่สามแล้วทำไม่จะให้หมอใม้เข้าใจผิดละก้อยู่ด้วยกันตลอดเป็นใครๆก็คิด  ว่าติ๊บมีใจให้คนอื่น  หมอไม้ก็ต้องคิดอยู่แล้วๆมันจะผิดก็ติ๊บไม่ได้บอกหมอไม้เองนิว่าไปทำอะไรมาบ้างปล่อยให้หมอเขาเองเออเองอยู่ได้  เรื่องมันก็เลยเป็นแบบนี้ที่หมอเขาบอกเลิกก็สมควรแล้วละเพราะมัวไปยุ่งอยู่กับคนอื่นตลอด  แล้วเรื่องที่ไมได้บอกรักนะหมอติ๊บไม่ได้ดูที่การกระทำเหรอว่าหมอไม้เขาแสดงความรักว่ารักตัวหมอติ๊บมากแค่ไหน  ถามจริงไม่รู้หรือว่าแกล้งทำเป็นไม่รู้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: wowhaha ที่ 03-07-2010 23:25:54

ทำไมไม่คุยกันให้รู้เรื่องหล่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Natavishi ที่ 03-07-2010 23:35:56

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:

เป็น อะไร  แล้วววววววววววว

พี่ ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 03-07-2010 23:50:35

 :sad4: :sad4: :sad4:

ค้างอย่างแรง

Saddddddddddddddd

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 03-07-2010 23:55:37

 :sad11:
พูดมะออก มันตันในอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-07-2010 23:58:58

ป่านนี้หมอไม้หมอติ๊บคงหลับอุตุ พรุ่งนี้หมอติ๊บซ้อมใหญ่นิ
จะรู้ม๊ายว่าคนในบอร์ดเค้านอนไม่หลับ พรุ่งนี้ตาเป็นหมีแพนด้ากันหมดแน่  :m25:
ไม่ก็ต้องไป รพ. หาหมอเพราะปวดตับ  :laugh:

ปล : น้องแฮ็คหละหลับไปแล้วปะเนี๊ย รึรอดูพี่ๆนอนไม่หลับกัน  :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: originalprincessaae ที่ 04-07-2010 00:03:40

เ็ฮ้อออ 


สงสัยจะมีผุ้ร้าย พระเอกต้องช่วยนายเอก
 :z13:จิ้มให้พี่ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 04-07-2010 00:26:09

:เฮ้อ: อ่านแล้วทำไมอึดอัด ปวดใจ
อาการปวดหัวของหมอติ๊บน่ากลัวมาก....
...หมอไม้...พี่เข้าใจความรู้สึกหมอไม้ ความน้อยใจพอมันเกิดขึ้นมาก็ทำให้คิดมากไปหลายๆอย่าง
กลัวสารพัด ถ้าไม่รักคงไม่เป็นถึงขนาดนี้ ยิ่งรู้ว่าคนที่หมอติ๊บไปด้วยเป็นใครคงใจหายแว๊บเลยล่ะ
พอเราเสียใจแล้วก็จะมีปฏิกิริยาสะท้อนกลับ ยิ่งเวลาสะท้อนกลับแรงแค่ไหน "มันก็เจ็บทั้งคู่" ไม่มีใครชนะ มีแต่คนแพ้ มีแต่เสียใจ
แล้วเมื่อเราคิดเองเออเอง ไม่ถามไถ่ หรือพูดคุยให้เคลียร์ แต่กลายเป็นว่า ทำสิ่งที่ให้ยิ่งเจ็บหนักกันทั้งคู่

...หมอติ๊บ...คือหมอติ๊บอาจจะให้เวลากับคนอื่นมากไปนิดนึงนะตอนนั้น แล้วไม่ได้บอกเค้าว่าเราเป็นอะไร
แถมคนที่คอยดูแลก็เป็นคนที่หมอไม้ตะขิดตะขวงใจ หมอติ๊บบริสุทธิ์ใจก็จิรงใจ แต่หมอไม้เค้าไม่สบายใจ
ถึงแม้บางครั้งเราเห็นพี่เค้าทำงานหนัก เหนื่อยจนไม่อยากรับกวน หรือเกรงใจอะไรก็ตาม แต่.....
คนที่เค้าอยู่เคียงข้างเราเสมอเค้าอยากให้เราบอกเค้าทุกอย่าง ไม่ว่าจะสุข หรือทุกข์ เจ็บป่วย หรือ แข็งแรง
และบางครั้งการพูดกันน้อย การที่เกรงใจ หรือเหตุผลร้อยแปด ก็ยิ่งทำให้พี่เค้ายิ่งรู้สึกไม่เหมือนเดิม และคิดว่าคงมีคนมาแทนที่แล้ว
บางทีคำว่า"รัก"มันก็สำคัญ แต่การกระทำสำคัญด้วยเช่นกัน อารมณ์ตอนนั้นที่หมอติ๊บพูดแบบนั้นคงเป็นผลกระทบจากการบอกเลิก

...แต่ถึงอย่างไร จะบอกรัก หรือเด่นชัดในการกระทำ สำคัญที่สุดในชีวิตคู่ก็คงไม่พ้นการสื่อสาร
แปดปีที่อยู๋ด้วยกันมาก็คงปรับตัวกันได้หลายๆอย่าง ก็นำบทเรียนที่ผ่านๆมามาคอยปรับเปลี่ยนกันไปเรื่อยๆ

ปล.คอมเม้นท์ยาวไปก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ จากตอนที่ ๗๖ ถึง ๘๐ มันทำให้จิตตกเหลือเกิน  :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 04-07-2010 00:41:21

 :serius2: อ๊ากกกก ทำไมมันเป็นยังงี้ไปได้
นึกถึงตอนนี้แล้ว ต้องบอกว่า เป็นเพราะคำ ๆ เดียว
ถ้าหมอไม้กล้าพูดออกมาหน่อยนะ ก็จะไม่เป็นอย่างนี้
และถ้าหมอไม้กล้าเปิดเผยอารมณ์ ความรู้สึกของตัวเองอย่างตรงไปตรงมา
ชอบหรือไม่ชอบอะไร ก็พูดกันไปตรง ๆ  ก็คงไม่ต้องทำร้ายความรู้สึกทั้งของตัวเองและคนที่เรารักแบบนี้
เป็นใคร ก็ต้องการได้ยินชัด ๆ จากปากคนที่เรารักทั้งนั้นแหละ
เพื่อย้ำความมั่นใจว่า ไม่ได้คิดไปเองฝ่ายเดียว
โชคดีที่ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้
แต่ก็เข้าใจหมอไม้นะ คำ ๆ นี้ มันไม่ใช่คำที่จะพูดออกมาพล่อยๆ
เพราะไอ้คนข้างตัวเราก็เป็นอย่างนี้เหมือนกัน
อยู่กันมาสิบกว่าปีแล้ว ยังไม่เคยได้ยินคำบอกรักจากเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว
เคยถามเหมือนกัน เขาก็บอกว่า "ร้อยคำรักมิสู้หนึ่งการกระทำ"
"ถ้าทำอะไรๆ ให้ถึงขนาดนี้แล้ว ยังไม่รู้ว่ารักหรือเปล่า ก็....ไปตายซะ"
พูดแล้ว ก็สะบัดหน้าเดินหนีไปเลย  
เอ่อ! ตกลงนี่กรูต้องตามง้อมรึงอีกใช่มั้ยเนี่ย???  :เฮ้อ:

ป.ล. ขอโทษทีที่ออกนอกเรื่อง แบบว่ามันอินน่ะ
เวลาอ่านเรื่องของหมอไม้ทีไร แล้วนึกถึงของตัวเองทุกที
แล้วก็คิดว่า "ทำไมของเรามันไม่หวานอย่างนี้บ้างวะ??"
 :m17:

ป.ล. 2 ขอบคุณน้องแฮ็คมากที่ขยันอัพอย่างต่อเนื่อง ทั้งๆ ที่ต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบ  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 04-07-2010 00:44:09

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 04-07-2010 00:26:09  

:เฮ้อ: อ่านแล้วทำไมอึดอัด ปวดใจ
อาการปวดหัวของหมอติ๊บน่ากลัวมาก....
...หมอไม้...พี่เข้าใจความรู้สึกหมอไม้ ความน้อยใจพอมันเกิดขึ้นมาก็ทำให้คิดมากไปหลายๆอย่าง
กลัวสารพัด ถ้าไม่รักคงไม่เป็นถึงขนาดนี้ ยิ่งรู้ว่าคนที่หมอติ๊บไปด้วยเป็นใครคงใจหายแว๊บเลยล่ะ
พอเราเสียใจแล้วก็จะมีปฏิกิริยาสะท้อนกลับ ยิ่งเวลาสะท้อนกลับแรงแค่ไหน "มันก็เจ็บทั้งคู่" ไม่มีใครชนะ มีแต่คนแพ้ มีแต่เสียใจ
แล้วเมื่อเราคิดเองเออเอง ไม่ถามไถ่ หรือพูดคุยให้เคลียร์ แต่กลายเป็นว่า ทำสิ่งที่ให้ยิ่งเจ็บหนักกันทั้งคู่

...หมอติ๊บ...คือหมอติ๊บอาจจะให้เวลากับคนอื่นมากไปนิดนึงนะตอนนั้น แล้วไม่ได้บอกเค้าว่าเราเป็นอะไร
แถมคนที่คอยดูแลก็เป็นคนที่หมอไม้ตะขิดตะขวงใจ หมอติ๊บบริสุทธิ์ใจก็จิรงใจ แต่หมอไม้เค้าไม่สบายใจ
ถึงแม้บางครั้งเราเห็นพี่เค้าทำงานหนัก เหนื่อยจนไม่อยากรับกวน หรือเกรงใจอะไรก็ตาม แต่.....
คนที่เค้าอยู่เคียงข้างเราเสมอเค้าอยากให้เราบอกเค้าทุกอย่าง ไม่ว่าจะสุข หรือทุกข์ เจ็บป่วย หรือ แข็งแรง
และบางครั้งการพูดกันน้อย การที่เกรงใจ หรือเหตุผลร้อยแปด ก็ยิ่งทำให้พี่เค้ายิ่งรู้สึกไม่เหมือนเดิม และคิดว่าคงมีคนมาแทนที่แล้ว
บางทีคำว่า"รัก"มันก็สำคัญ แต่การกระทำสำคัญด้วยเช่นกัน อารมณ์ตอนนั้นที่หมอติ๊บพูดแบบนั้นคงเป็นผลกระทบจากการบอกเลิก

...แต่ถึงอย่างไร จะบอกรัก หรือเด่นชัดในการกระทำ สำคัญที่สุดในชีวิตคู่ก็คงไม่พ้นการสื่อสาร
แปดปีที่อยู๋ด้วยกันมาก็คงปรับตัวกันได้หลายๆอย่าง ก็นำบทเรียนที่ผ่านๆมามาคอยปรับเปลี่ยนกันไปเรื่อยๆ

ปล.คอมเม้นท์ยาวไปก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ จากตอนที่ ๗๖ ถึง ๘๐ มันทำให้จิตตกเหลือเกิน  :o12:

ประทับใจกับคำพูดของรีบน
ยังจิ้มบวกไม่ได้ ก็ขอ +1 ให้ตรงก่อนแล้วกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 04-07-2010 05:25:00

ขอโทษที่หายไปนานนนนนนนไม่ได้เมนท์เลยค๊า

มาอ่านถึงตอนนี้ เเอบปวดใจเลย

อ่านเเล้วค้างมากกกกกกกกกกกก

พี่หมอติ๊บคงจะรอฟังคำนั้นอยู่ รู้รึป่าว????

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 04-07-2010 06:05:17

ทำไมถึงเป็นยังงี้ได้อ่ะ :serius2:

อ่านแล้วปวดตับ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 04-07-2010 08:49:55

ม่ายยยน๊า..... :serius2: :monkeysad: :sad11:
หมอจ๊ะโอ๋ :fire:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 04-07-2010 10:37:19

มาแอบบบดูว่ามาต่ออะยังงงง

มารอนะครับ ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 04-07-2010 10:58:24

ยังอ่านคอมเม้นท์ของเพื่อนๆ ยังไม่หมดเลย

วันนี้ฟ้าววววววววววแฮง

อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 04-07-2010 11:17:28

รีบมาอัพเร็วๆ นะ

ปล.พักผ่อนเยอะๆ นะ hackz เจ๊รออ่านตอนต่อไปอยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 04-07-2010 11:31:34

มารอน้องแฮ็คอัพตอนใหม่ค่ะ  :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 04-07-2010 14:03:49

แหะๆ ไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้นิดเดียวเอง
อัพได้ไวหลายตอนมากๆ อ่านสะใจไปเลย

ก่อนอื่น ขอแสดงความยินดีย้อนหลังกับคุณหมอติ๊บด้วยนะคะ :L2:



อ่านไปอ่านมา ตอนหลังๆ
โว้ยยยยยยยยยย..อะไรวะเนี่ย?
อึดอัด อึมครึม แถมล่าสุดยังดราม่าอีกต่างหาก
ไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้เลย ถึงแม้จะแค่อ่านเจอก็เถอะ
อยากจะพ่นไฟ  :m31:


รอลุ้นให้สถานการณ์ดีขึ้นโดยไว  :m5:


 :L2:เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ปล. คุณhackz เรายังตามอ่านเรื่องนี้อยู่ในเล้านะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 04-07-2010 15:33:51

รู้ทั้งรู้ว่าหมอไม้มีภารกิจสำคัญ

แต่อยากอ่านต่อแล้ววววว

รอน้อง hackz อัพ

ปล.เมื่อคืนหมอติ๊บก็เชียร์เยอรมันช่ายม้ายยยย

เยอรมันสุดยอดดดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 04-07-2010 15:50:52

ไม่กล้าอ่านตอนล่าสุด 5555
เห็นอาการของแต่ละเม้นท์แล้ว เอิ่ม....
ขอไปชิลๆก่อน รอให้เรื่องมันพ้นๆไปแล้วจะมาอ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 04-07-2010 16:03:09

หมอติ๊บไม่สบาย  ป่วยรึป่าว 
เกี่ยวกับอาการปวดหัวของหมอติ๊บ  ที่ปวดรุนแรงขึ้นแน่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 04-07-2010 20:06:43

...สาเหตุทั้งหมดนี่ มันเกิดจาก...ระแวง...คำเดียวเลย
...ต่างคนต่างคิดตามใจตัวเอง ไม่มีการพูดคุยให้กระจ่าง
...มันก็เลยเก็บกด กัดกร่อนใจทั้งสองคน แล้วมันก็..ระเบิด
...มันก็เป็นเรื่องปกติของชีวิตคู่ ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์ในวันนั้นก็คงไม่..รักกันมากๆๆ ในวันนี้ละมั้ง :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 04-07-2010 21:11:18

อ้างจาก: RomeO_C_Leng ที่ 03-07-2010 23:02:17  

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ดีใจได้อ่านตอนเลิกกันแล้ว 555+

มาต่อไว ๆ นะครับ อยากอ่านนนนนต่ออออออออด่วน ๆๆๆๆ

ขำรีบน  ๕๕๕
กำลังมู้ดเศร้าเลย  พอมาเจออาการหาย   :m23:

แงๆๆ  :sad4:  ทำไมหมอไม้พูดประโยคนี้ออกไปอ่า
น่าจะให้หมอติ๊บพูดก่อน  อยากรู้  ว่า  หมอติ๊บจะพูดอะไร
ประโยคที่หมอติ๊บพูดออกมามันแทงใจแบบฉึกๆๆเลย   :a5:

มันเจ็บไปถึงทรวง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 04-07-2010 21:44:58

…..อ่านแล้วเจ็บปวดใจจังเลยค่ะ TT  แค่คำพูดเดียวเอง พี่หมอไม้ปากแข็งมาก !!!
ประโยคของหมอติ๊บเจ็บปวดจริง ๆนะคะ แต่ของพี่หมอไม้เจ็บกว่า "เราเลิกกันเถอะ"
ค้างอย่างแรงค่ะ แต่รอได้ค่า พรุ่งนี้หมอติ๊บรับปริญญาแล้วสินะคะ ยินดีด้วยอีกครั้งนะคะ ^_^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 04-07-2010 21:56:45

 :sad4: :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 04-07-2010 21:57:00

 :serius2: :serius2:

มาทำให้ค้างเเล้วก็จากไป

กี๊ดดดดดดดดดดดดด

คุณHackz มาต่อเป็นการด่วนเลยค๊า

please  please

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 04-07-2010 22:18:22

เข้ามาดูอีกรอบ
hackz ทำ link แต่ละตอนไว้ด้วย :pig4:
สงสัยต้องรอหมอติ๊บรับปริญญาเสร็จก่อนหล่ะมั้ง :laugh:
แต่มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง อย่างแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 05-07-2010 00:38:34

ไม่ได้เข้ามาสามสี่วันปาไป แปดตอน วันเอาแค่ถึงตอน 75 ก่อนแล้วกัน  อ่าจบแล้วน้ำตาซึมเลย

ซึ้งมากตอนที่เขียนเรียงความวันแม่   :sad4:

 :กอด1: hackz  สำหรับตอนใหม่ด้วย   :กอด1: หมอไม้หมอติ๊บสำหรับเรื่องราวต่างๆที่นำมาให้ได้อ่านกันคับ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 05-07-2010 07:16:00

เศร้าๆ...ต่อด่วนจ้า...รอ ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 05-07-2010 09:05:55

อ้าว มีคนกดลิงค์สารบัญด้วยเหรอครับ

นึกว่าไม่มีซะแล้ว

กำลังจะลบออกแล้วเชียว(เำพราะไม่มีคนแจ้งเลยว่ายังกด ก็เลยไม่รู้ว่าจะทำไว้ทำไม)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 05-07-2010 09:07:17

 :L2:
 :3123:
 :L1:
 :กอด1:
congratulations ja n'tipp

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 05-07-2010 10:11:20

แวบ มาดู ยังไม่ต่อ...
ป่านนี้ หมอติ๊บคงอยู่ในห้องประชุมแล้ว... :L2: ยินดีด้วยอีกครั้ง
หมอไม้...คงหลับรอ...
แฮ็ค...รออ่านอยู่นะ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 05-07-2010 10:43:28

อ่านตอนวันแม่ซึ้งๆ อยู่
มาเจอตอนล่าสุด โอ๊ยทำไมมันเศร้างี้อ่ะ :monkeysad: 
ต่างคนต่างคิดเลยไปกันใหญ่เลย

น้อง hackz อย่าทำร้ายจิตใจรีดเดอร์ มาอัพหน่อย อยากรู้หมอติ๊บเป็นอาราย  :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: question09 ที่ 05-07-2010 10:48:26

หมอติ๊บจะบอกไร :sad11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 05-07-2010 10:59:21

น้ำตาไหลเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 05-07-2010 11:30:21

มารออออครับผมมมม

...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 05-07-2010 11:54:40

โอ๊ย ปวดใจ อ่ะ
ขออนุญาตหยุดอ่านชั่วคราว จนกว่าจะกลับมาหวานนะ แล้วเด๋วค่อยอ่านย้อนหลังเอา จะได้ไม่เครียด --"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 05-07-2010 13:04:07

ไม่ไหว จะเครีย อ่ะ

อื่ม เกิดไรขึ้น แค่สองปีเองนะเนี้ย.......
หมอไม้ ... เอาแต่ใจตัวเอง คิดเอง เออเองไปหมด แบบนี้จะแย่นะ


เศร้าใจ แต่อยากติดตามตอนต่อไปอ่ะ...
สีสันของชีวิตร๊าก
หมอติ๊บใจเย็น ๆ นะคร๊าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 05-07-2010 14:35:32

มารอตอนต่อไปค่ะน้องแฮ็ค แต่คงต้องรอให้หมอไม้เสร็จธุระที่สำคัญซะก่อนใช่มั้ยค่ะ
ไม่เป็นไรค่ะ รอได้ค๊า :really2:

ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จอีกก้าวของหมอติ๊บในวันพิเศษวันนี้นะค่ะ
Congratulation  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 05-07-2010 15:12:56

อ้างจาก: question09 ที่ 05-07-2010 10:48:26  

หมอติ๊บจะบอกไร :sad11:

เจาะไข่ นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 05-07-2010 15:49:04

(http://widget.sanook.com/static_content/full/graphic/1cd7be79d4ec26940d43c48f7db1728f_1202904745.gif) (http://widget.sanook.com/view-widget/graphic/?widget=436) 

ยินดีด้วยนะคะคุณหมอ  :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 05-07-2010 17:21:44

อื่ม มาลุ้น นาย แฮคว่าจะมี up ตอนบ่าย ตอนเย็นอีกไหมอ่ะ

ใจร้อนว่าจะเกิดไรขึ้นกะพี่หมอไม้ กะหมอติ๊บอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 05-07-2010 17:47:57

 :m32:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 05-07-2010 17:57:29

คนโพสต์ก็ตับร้อนเหมือนกัน

อยากอ่าน ตับจะขาด

แต่ฝ่าย ไรท์เตอร์ ยังไม่ส่งต้นฉบับมา

ก็เลยไม่รู้ว่าจะอัพอะไรดี

ก็คงต้องรอ ไตป่อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 05-07-2010 18:15:50

พรุ่งนี้ว่าจะแวะไปหาหมอที่บำรุงราษฎร์ เพราะปวดตับมาหลายวัน คริคริ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 05-07-2010 18:25:15

…..เข้ามารอค่า อยากไปบำรุงราษฎร์ด้วยคนค่ะ 55555+
อยากเห็นรูปหมอติ๊บรับปริญญาจัง >//<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 05-07-2010 18:41:34

นั่นสิๆ
อยากเห็นรูปหมอติ๊บรับปริญญา
อย่าลืมเอามาโชว์ในบอร์ดด้วยนะค่ะ   อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Ginseng ที่ 05-07-2010 19:23:35

ป่านนี้มหาบัณฑิตจะเหนื่อยแค่ไหนน้อ...
แต่เอ๊ะ ตากล้องเหนื่อยกว่ามั้ยเนี่ย ได้ข่าวว่าทำหลายหน้าที่เหลือเกิน
อยากเห็นรูปเหมือนกันค่ะ


ถ้ายังมีแรงอย่าลืมมาอัพเรื่องต่อนะคะ แฟนคลับใจจะขาดแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 05-07-2010 19:31:01

อ้างจาก: hackz ที่ 04-07-2010 10:58:24  

ยังอ่านคอมเม้นท์ของเพื่อนๆ ยังไม่หมดเลย

วันนี้ฟ้าววววววววววแฮง

อิอิ

น้องแฮคเอ้ย ฟ่าวเฮ็ดเวียก แล้วก็ฟ่าวมาอัพให้พวกเฮาได้อ่านกันเด้อหล่า
คึดนำทั้งหมอไม้ ทั้งน้องติ๊บ ใจจะขาดแล้วเอ้ยยยยยยยยยยย ใจจะขาดแล้วเอย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 05-07-2010 20:03:27

ไรด์เตอร์หายไปไหนนนซะนานนสงสัยไปฉลองกะคุณหมอติ๊บอยู่ละมั้งงงง

ฉลองนานๆ แบบนี้สงสัยหมอติ๊บจะระบมแน่ ๆ เอิ๊ก ๆ

มารออ่านนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 05-07-2010 20:13:37

รอ ไรเตอร์ด้วยคนนะค้า

อยากอ่านต่อๆๆๆ

ถึงตอนบอกรักเลยได้มั้ยอ่า

คนรอมันปวดใจ  :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 05-07-2010 21:27:11

เย้ๆ ตามอ่านทันแล้ว 
รอตอนต่อไป  :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 05-07-2010 21:48:09

Congraduationnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn

 :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 05-07-2010 21:54:01

เข้ามารอ...หมอไม้ กะ หมอติ๊บ...
ป่านนี้คงฉลองกันอยู่...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 05-07-2010 23:05:39

สงสัยตอนนี้ ไรทเตอร์ของเรา กำลังรอดูเรทติ้ง เรื่องนี้อยู่ว่า มีการ Feedback กลับมาเท่าไหร่

เหอะๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 05-07-2010 23:19:10

 :serius2: :serius2: :serius2:
เกิดอะไรขึ้น
 :serius2:
 :serius2:
 :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 05-07-2010 23:21:31

:serius2:

คืนนี้อุตส่าห์ชิ่งมาเกาะติดสถานการณ์ความคืบหน้า
แต่ก็ยังไม่มา




 o9

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 05-07-2010 23:52:09

อ่านทันแล้ว !
อ่านตอน 77-80 ตอนตีสาม
นั่งร้องไห้ หายใจไม่ออก
ฝนตก บรรยากาศเป็นใจมาก

พี่ไม้รีบมาต่อเร็ว ๆ นะคะ
ก่อนที่หนูจะอึนไปมากกว่านี้
ปวดใจ ปวดตับ จนสะเทือนไปถึงไส้ติ่งแล้วค่า TT

ยินดีกับความสำเร็จอีกก้าวของพี่ติ๊บด้วยนะคะ >,<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 06-07-2010 00:14:55

เข้ามาเจาะไข่

แล้วก็ร้องเพลงรอ

หมอไม้ใจร้ายยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 06-07-2010 00:21:53

กะจะมาอ่านก่อนไปอ่านสือนะเนี๊ยยยคุณหมอออยังไม่มาอัพอีกหรอคร้าบบบบบบบ

มารออ่านนะคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-07-2010 06:36:44

แวะมาทักทายชาวเล้าคร้าบผม   เนื่องจากอยู่ในภาระหน้าที่แสนเหน็ดเหนื่อยมาหลายวัน

เป็นคนถือของ

เป็นตากล้อง

เป็นคนขับรถ

เป็นนายแบบ

เป็นบอดี้การ์ด

และอีกสารพัดหน้าที่

ตอนนี้ขอหลบหนีความวุ่นวายมายังเวียงจันทร์เรียบร้อยแล้ว


กลับบางกอกอีกทีวันศุกร์จะรีบนำตอนต่อไปมาอัพเดทให้นะคับ


สบายดีหลวงพระบาง  เวียงจันทร์........นครพนม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 06-07-2010 07:02:21

ทีแท้ก็กลับบ้านหมอติ๊บเองหรอ
เจอกันวันศุกร์ รอได้อยู่แล้ว
พักผ่อนเยอะๆ น๊าจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Ginseng ที่ 06-07-2010 09:25:36

นั่นแน่ กลับไปสวีทรับละอองฝนกันนี่เอง

ดีจังค่ะ หมอติ๊บจะได้ไปกราบญาติที่เคารพรักด้วย ให้ได้ชื่นชมกับความสำเร็จอีกขั้นหนึ่ง

เที่ยวให้สนุกนะคะ ทั้งเวียงจันทน์และหลวงพระบาง สวยงามมาก
ผู้คนก็น่ารัก พูดจาไพเราะ

อยากกลับไปอีกซักครั้ง

เดินทางปลอดภัยนะคะ ฝนตกถนนลื่น ต้องระวังมากๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 06-07-2010 09:35:42

อ่อเสร็จจากงานรับปริญญา ก็ไปพักผ่อนต่อนี่เอง
แวะไปที่นครพนมเอาความสำเร็จอีกขึ้นไปให้คนที่หมอติ๊บรักได้ชื่นชมด้วย
เที่ยวให้สนุกนะค่ะ พวกเรารอได้ค่ะ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 06-07-2010 09:43:50

พาหมอติ๊บไปเที่ยวบ้านนี่เองงง

เที่ยวให้สนุกนะคะ

สำบายดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 06-07-2010 09:52:59

เอ๊าะ อ๋อ พาหมอติ๊บไปเยี่ยมบ้านน่ะเอง เลยถือโอกาสเที่ยวต่างประเทศซะเลย
เที่ยวให้สนุก และมีความสุขกันนะคะคุณหมอทั้งสอง สำบายดีจ้า
จอรอต่อไปล่ะกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 06-07-2010 10:50:53

เหอๆๆ หมอไม้ทำหน้าที่แฟนที่ดีหลายอย่างจังครับ แต่ ไอ่หน้าที่ นายแบบ นี่ เอ่อ..คือ..--" (หมอติ๊บ อันนี้ผมรับแฟนหมอไม่ด๊ายยจิงจิ๊ง)
.
.
ฝากเที่ยวด้วยนะค้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 06-07-2010 10:57:24

กราบคุณย่าและคุณป้าหมอติ๊บด้วยคน... :กอด1:แอบกอดด้วย
เที่ยวให้สนุกนะ คุณหมอทั้งสองคน...
ฝากไหว้พระที่หลวงพระบางด้วย...
ปล.ของฝากขอเป็นรูปถ่ายสวย ๆๆ มาให้ดูด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 06-07-2010 10:59:09

รูปพี่ไม้ โคตรเท่ห์ เลย(ว่ะ) (ผมชอบคนโครงหน้าแบบพี่ไม้อ่ะ)

หน้าเหมือนกับ พระเอก(หรือพระรอง) หนังเรื่องอะไรหว่า มันเล่นช่อง 7 อ่า

ตอนประมาณ 11.00-12.00 วันเสาร์-อาทิตย์ โอ๊ยๆๆ จำไมไ่ด้

แต่หน้าคล้าย ๆมาก

ปล. พอล่ะ ไม่ชมพี่ไม้มากล่ะ เด๋ยวพี่แกได้ใจ

อ้างจาก: badcow ที่ 06-07-2010 10:50:53  

เหอๆๆ หมอไม้ทำหน้าที่แฟนที่ดีหลายอย่างจังครับ แต่ ไอ่หน้าที่ นายแบบ นี่ เอ่อ..คือ..--" (หมอติ๊บ อันนี้ผมรับแฟนหมอไม่ด๊ายยจิงจิ๊ง)
.
.
ฝากเที่ยวด้วยนะค้าบบ

ช่ายยยยยยย หน้าที่นายแบบ..... อะไร
อ๋อ นายแบบคู่กะหมอติ๊บนี่เอง

อ้างจาก: nonae ที่ 06-07-2010 10:57:24  

ปล.ของฝากขอเป็นรูปถ่ายสวย ๆๆ มาให้ดูด้วยนะ

ใช่ๆ รูปคู่นะ

ปล. โดนปาดหน้า 2 รอบแล้ว หวังว่ารอบทีี่ 3 คงไ่ม่มีนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 06-07-2010 11:00:21

ยินดีกับความสำเร็จนะคะน้องติ๊บ..และมีความสุขอย่างมากที่ได้รู้ว่าน้องติ๊บได้กลับบ้านแถมได้แอบชาร์ตแบตด้วย
 :n1:หมอไม้+น้องติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 06-07-2010 11:21:08

อ้างจาก: hackz ที่ 06-07-2010 10:59:09  

รูปพี่ไม้ โคตรเท่ห์ เลย(ว่ะ) (ผมชอบคนโครงหน้าแบบพี่ไม้อ่ะ)

หน้าเหมือนกับ พระเอก(หรือพระรอง) หนังเรื่องอะไรหว่า มันเล่นช่อง 7 อ่า

ตอนประมาณ 11.00-12.00 วันเสาร์-อาทิตย์ โอ๊ยๆๆ จำไมไ่ด้

แต่หน้าคล้าย ๆมาก

ปล. พอล่ะ ไม่ชมพี่ไม้มากล่ะ เด๋ยวพี่แกได้ใจ

ช่าย ๆ เห็นด้วยกะน้องแฮ็ค หน้าหมอไม้อินเทรนด์มากเลยอ่ะ เหมือนพระเอกเกาหลีเลย

ฝ่ากกราบสวัสดีป้ากะย่าหมอติ๊บด้วยนะคับ ขอให้ท่านทั้งสองมีสุขภาพแข็งแรง
อยู่เป็นกำลังใจให้หมอติ๊บไปอีกนานๆ

หมอไม้กะหมอติ๊บพักผ่อนให้เยอะๆ นะคับ จะได้มีแรงมาอัพต่อ
กลับมาคราวนี้ ขอทีเดียว 4 ตอนรวดเลยนะคับ (ไม่ค่อยมักน้อยเลยเรา 5555 :really2:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 06-07-2010 14:32:59

ไปฮันนี่มัน เอ้ยฮันนี่มูนไกล้ไกลเนาะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 06-07-2010 16:19:07

หมอไม้เอารูปใครมาลงอ๊ะป่าว? ดูเท่ห์เกิ๊น 5555 หมอติ๊บมาเฉลยด่วน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 06-07-2010 16:39:44

ที่แท้ก็ไปพักผ่อนกันนี่เอง

ยังไงๆ ก็อย่าลืมกลับมาต่อนะคะ

ปวดใจมากมาย

อ่านหนังสือสอบไม่ได้ เพราะเรื่องนี้นี่แหละ

 :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 06-07-2010 18:38:52

ที่แท้ก็ไปฮันนีมูนที่เวียงจันทน์นี่เอง เที่ยวให้สนุกนะคะ รอดูรูปรับปริญญาคู่ ๆ อยู่นะคะ >//<
รอตอนต่อไปด้วยค่ะ พี่ไม้ทำค้างมาก !  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: aeyja55 ที่ 06-07-2010 20:13:08

 :m15: :m15: :m15:ปัญหาเกิดจากการไม่พูดกันอย่างเดียวเอง เที่ยวให้สนุก แล้วมาต่อเร็วๆ นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 06-07-2010 23:07:06

เที่ยวให้สนุกนะคะ คุณหมอทั้งสอง เอกันอีกทีคงวันจันทร์  :sad2: :sad2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 06-07-2010 23:30:02

อิจฉาคนได้ไปเที่ยว
แต่แอบทิ้งระเบิดใส่คนอ่านยังงี้บาปกรรมนะพี่หมอทั้งสอง >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 07-07-2010 00:45:20

ถือซะว่าให้  2 คุณหมอหยุดไป (ฮันนีมูน)พักผ่อนเนอะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 07-07-2010 01:13:10

มาดักรอของฝาก

 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 07-07-2010 12:14:06

^
^
^
^

ของฝากขอเป็นยาว ๆๆๆๆๆๆ ใหญ่ ๆๆ (เห้ยไม่ใช่ล่ะ 55+)

ขอเป็นเรื่องยาว ๆ ( NC ลึกซึ้ง ๆ ก็ดี อิอิ ) ละกันนะครับ

เที่ยวให้สนุกนะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 07-07-2010 13:28:04

เข้ามานับถอยหลังรอของฝาก อ๊ะ!!! ไม่ใช่ นับถอยหลังรอวันศุกร์ วันสุข :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 07-07-2010 15:39:14

เที่ยวให้สนุกนะครับ  แล้วกลับมาต่อให้หลายๆตอนด้วยน้าาา   :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-07-2010 17:34:20

ขอโทษนะครับ คำว่า NC คืออะไรครับ มันย่อมาจากคำไหน

มันเกี่ยวกับ เรทเอ็กซ์เหรอ

โปรดบอกฉันที งงมากมาย คิกๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 07-07-2010 17:54:41

คุณหมอไม้ คุณหมอติ๊บเที่ยวให้สนุกนะคะ
รออ่านอยู่ ไม่เคลียร์อย่างแรงเลยล่ะ


คุณhackz แกล้งถามหรือเปล่าเนี่ย? ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 07-07-2010 17:56:23

อ้างจาก: hackz ที่ 07-07-2010 17:34:20  

ขอโทษนะครับ คำว่า NC คืออะไรครับ มันย่อมาจากคำไหน

มันเกี่ยวกับ เรทเอ็กซ์เหรอ

โปรดบอกฉันที งงมากมาย คิกๆ

NC ถ้าเราจำไม่ผิด มันย่อมาจาก No Children / Not suitable for Children อะจ้าา ^^
ถ้า NC-18 ก็ Not suitable for Children under 18 years old ..

ปล. เห็นด้วยกะรีบน คุณ hackz แกล้งถามแหงเลย มีหัวเราะ คิกๆ ต่อท้ายเนี่ย 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-07-2010 20:05:04

ป่าวน๊า

เค้าไม่ได้แกล้งถาม

คือไม่รู้คำย่อน่ะครับ ว่าย่อมาจากอะไร

แต่ความหมายพอจะเดาออกได้ครับ

กด +1 ให้ pærəˈsɛtəmɒl คร๊าบบ จุบุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 07-07-2010 21:07:09

 :z13:  จิ้มๆๆ แฮ็กกี้

คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บจัง
ไปเที่ยวให้สนุกนะ  พักผ่อนนอกรอบ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 08-07-2010 08:48:07

ซะ บาย ดี หมอไม้ หมอติ๊บ
มาทักทาย ดันๆ ไว้ hackz มาต่อ หมอไม้มาเม้นท์ จะได้หาง่ายๆๆ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 08-07-2010 13:46:43

 :z2: :z2: :z2:
ซิ่มงก เข้ามารอของฝาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 08-07-2010 13:58:04

เรามารอดูจุดไคลเม็กอ่ะ ว่าเป็นไร...

สุดท้ายเข้าตัวก็ไม่อยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 08-07-2010 14:02:48

 :o11: นับวันรอหมอไม้กะหมอติ๊บ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 08-07-2010 14:47:15

มาช่วยดัน




 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 08-07-2010 19:00:42

ง่า เพิ่งมาอ่าน (อ่านตอน76ถึงปัจจุบันเลย)
 :sad4: เศร้าง่า
อย่าเลิกกันเลย-..-

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 08-07-2010 21:05:10

ว่าจะไม่เข้ามาดูแล้วเชียว แต่อดใจไม่ไหว

ก็รู้ทั้งรู้ว่าเป็นเหตุการณ์อดีตกาลสมบูรณ์

แต่เจือกจิตตกซะงั้น เฮ้อ.... อารมณ์กับความรู้สึกนี่ห้ามกันยากมากมายจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 08-07-2010 21:11:16

ถ้าไม่พามาเปิดตัวสงสัยได้จิตตกกันยิ่งกว่านี้อ่ะค่ะป้าแก่

ดีมะดีนะ ซิ่มจะยุเลิกกันซะเลย

พวกคิดเองเออเองต้องถูกทำโทษให้เข็ด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 08-07-2010 22:14:01

ดี เดี๋ยวจะจับไม้เข้าฮาเล็มเค้าเลย 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 08-07-2010 22:19:13

งั้นน้องติ๊บซิ่มดูแลเองละกันนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 08-07-2010 22:21:05

คิดถึงจึงเวียนมาอิอิ :)

มารอนะครับคุณหมอออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-07-2010 22:48:10

คนโพสต์ก็รอเหมือนกัน

อ่านนิยายเรื่องอื่นๆ รอต่อไป

เค้าสุข เราก็สุข

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 08-07-2010 23:32:12

เข้ามารอของฝากด้วยคน

อิอิอิ  มารอพี่หมอไม้มาอัพ

เเล้วก้อรอคุณHackzอัพด้วยน่ะจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 08-07-2010 23:33:19

พรุ่งนี้แล้วซินะ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 09-07-2010 00:09:16

วันศุกร์แล้ว >,<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 09-07-2010 02:58:13

นับถอยหลังๆๆ   :call: :call: 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 09-07-2010 07:26:51

วันนี้วันศุกร์  :impress3:
รอคอยอย่างมีความสุข  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 09-07-2010 08:18:44

รอต่อไป      :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 09-07-2010 12:38:13

วันศุกร์แล้ว

มาดักรอ

 :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 09-07-2010 12:48:32

สงสัยมาพรุ่งนี้ วันเสาร์
กว่าจะกลับมาถึงกรุงเทพฯ หมอไม้คงหมดแรงพอดี
อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้วนี่
รออยู่นะคร้าบบบ หมอไม้   :call:

 :กอด1: กอดน้องแฮ็คซ์ทีที่เข้าใจหัวอกแฟนคลับ อัพเร็วทันใจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-07-2010 12:52:13

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 09-07-2010 12:48:32  

สงสัยมาพรุ่งนี้ วันเสาร์
กว่าจะกลับมาถึงกรุงเทพฯ หมอไม้คงหมดแรงพอดี
อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้วนี่
รออยู่นะคร้าบบบ หมอไม้   :call:

 :กอด1: กอดน้องแฮ็คซ์ทีที่เข้าใจหัวอกแฟนคลับ อัพเร็วทันใจ

คิกๆ อายุไม่ใช่น้อย คิกๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 09-07-2010 13:27:09

555+

อายุเยอะ ๆ นั่นแหล่ะแรงงดีนัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 09-07-2010 17:36:50

รอด้วยคน><

จริงหรอ
อายุเยอะแรง( :z1:) เยอะด้วย??

-..-

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 09-07-2010 17:46:52

 :o11:

มารอคนแก่กว่า....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-07-2010 17:58:31

มารอด้วยคน
มาลุ้นว่า คนอายุเยอะจะมีแรง  :oo1: มั้ย

หึ หึ............



ได้ข่าวว่าแถวนี้แก่ๆเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 09-07-2010 19:25:26

เข้ามารอพี่หมอทั้งสองกลับจาก honeymoon (รอบที่เท่าไหร่)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 09-07-2010 19:26:54

 มารอด้วยอีกคน



 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 09-07-2010 19:39:09

มารอคนแก่ด้วยคน  อิอิ   :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: soul ที่ 09-07-2010 20:10:52

รอด้วยคนคร้าบบบ


คนแก่จะมีแรง :oo1: :oo1: :oo1:เอ้ยเขียนป่าวเนี่ย

จะต้องส่งไวอาก้าไปช่วยม่ะ

จาได้มีแรง(........)เขียนต่อ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 09-07-2010 20:27:12

  :5555: มารอคู่หวานแหว๋ว...ที่น่าอิจฉา...อิอิ..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 09-07-2010 20:40:46

มา ลอยคอ ด้วยคนค่ะ  :pig2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 09-07-2010 23:51:18

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 09-07-2010 17:58:31  

หึ หึ............

ได้ข่าวว่าแถวนี้แก่ๆเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ถึงจะแก่ แต่ยังมีไฟอยู่นะคร้าบ  :z1:
แถมไม่ต้องพึ่งไวอากร้าด้วย
 :z2:
ว่าแต่ นิยามคำว่า "แก่"  ของคุณลอยลมนี่ ต้องอายุเท่าไหร่ขึ้นไปคับ??

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-07-2010 00:05:47

ไม่ไหวแล้ว มาพูดเรื่องแก่ อะไรกันค่ะ แสลงจิต มากมาย คนแก่ก็มีหัวใจนะค่ะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 10-07-2010 08:45:12

เฮ่อ  ยังโชคดีที่เกิดทีหลังหลายๆคน

อย่างน้อยๆก็ลุงหมอไม้คนนึงแหละ

เข้ามารอ bin

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 10-07-2010 09:34:12

หมอไม้รีบกลับมาแสดงพลังด่วนด้วย ดูทีรึ รีของน้องๆแต่ละคน มันน่าพิสูจน์พลังแก่มั้ยนี่
เป็นอะไรที่อ่านรีของแฟนคลับน้องไม้แล้วยอกแสลงใจที่สุด :monkeysad:
ฮึ ! ให้มันรู้ไปว่าจะไม่มีคนแก่ต่อไปในอนาคต  ไอ้เราก็ปฏิเสธไม่ได้ เพราะมันมีหลักฐานเชิงประจักษ์ปรากฏซะด้วย
น้องๆจ๋ารู้มั้ยกว่าจะแก่ได้ ต้องใช้เวลาหลายปีนะจ๊ะ

คนแก่แต่พลังเยอะอย่างหมอไม้ ต่อไปนี้คงอัพให้ได้อ่านตอนยาวๆหลายๆตอนเน้อ
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 10-07-2010 10:42:10

เข้ามาเต้นรอผู้สูงวัยด้วยคน

อิอิอิ

รีบๆๆๆมาอัพน่ะค่ะ

หัวข้อ: .
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 10-07-2010 11:31:51

ไม่ใช่ว่าพี่ไม้มาอ่านคอมเม้นแล้วมีแต่คนบอกว่ามารอคนแก่ พี่ไม้จะงอนแล้วไม่ยอมมาต่อนะคะ  555555.

พี่ไม้รีบมาแสดงตัวเลยค่ะ :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 10-07-2010 12:37:30

 :monkeysad: วันนี้วันเสาร์
ต้องพักผ่อนก่อนค่อยอัพใช่ปาว  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 10-07-2010 12:48:13

๕๕๕

สงสัยคนแก่ไม่มีแรงแล้วจิงๆๆ
คิดถึงทั้งสองคนจัง   :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 10-07-2010 13:23:45

โอ๋ โอ๋ โอ๋  :กอด1:

ขวัญเอ๊ยขวัญมา

ซิ่มไม่ว่าลุงหมอไม้แก่แล้ว

รอ รอ รอ

ไปเที่ยวสนุกมั้ยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-07-2010 13:39:53

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 09-07-2010 23:51:18  

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 09-07-2010 17:58:31  

หึ หึ............

ได้ข่าวว่าแถวนี้แก่ๆเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ถึงจะแก่ แต่ยังมีไฟอยู่นะคร้าบ  :z1:
แถมไม่ต้องพึ่งไวอากร้าด้วย
 :z2:
ว่าแต่ นิยามคำว่า "แก่"  ของคุณลอยลมนี่ ต้องอายุเท่าไหร่ขึ้นไปคับ??


ก็คงน้อยกว่าหมอไม้ซัก 2 เดือนก็พอม้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
หึ หึ
หรือว่ามากไปค้าบบบบบบบบ

  เรียกชื่อเราถูกด้วยแหล่ะ     :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 10-07-2010 13:45:18

มารอออด้วยคนครับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-07-2010 13:45:30

ท่านผู้ใหญ่ทั้งหลายคงจะลืมไปมั้งว่า เรายังมีหมอติ๊บอ่ะ
หมอติ๊บผู้ชำนาญเรื่อ Anti Aging นะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
คนที่กังวลเรื่องเวลาจะพาให้ร่วงโรยจะได้หมดห่วง
หมอติ๊บอยู่ใกล้แค่เนี๊ยะ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 10-07-2010 14:18:35

เห็นด้วยกะคุณลอยลม

เอ๊ะ!!!! เกือบลืมไปเลยน่ะเนี๊ยย

ฮ่าๆๆๆๆๆ สูงวัยเเต่ก้อยังมีไฟอยู่

อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 10-07-2010 14:53:09

 :m22: ยังไม่มา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 10-07-2010 15:01:11

2 หมอ หายไปไหนกันจ๊ะ

ลางานไปนาน กลับมาใช้หนี้ใช่มั้ยเนี่ย

กลัยมาเถอะ แฟนานุแฟนให้อภัยแล้วจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-07-2010 15:51:54

สวัสดีประเทศไทย

ขอโทษที่หายไปนาน  กลับมาตั้งแต่วันศุกร์แล้วคับ

วันเสาร์ไปเข้าสปานวดเคล็ดขัดยอกบั้นเอวใช้งานหนักไปหน่อย   

ไม่ต้องคิดลึก  ที่ใช้งานมากเพราะแบกเป้ตะลอนๆ  คุณหมอติ๊บเล่นเดินเชิดหน้าเด้งไปอย่างเดียวววว

เดี๋ยวมาอัพเดทข่าวคราวตอนเย็นๆอีกทีนะคับ   ขอนอนพักเอาแรงอีกนิดดดด

อ้อ...เรื่องแก่นี่ต่อให้แก่ยังไง  ก็สัญญาว่าจะไม่มีทางแก่แซงหน้าป้าๆหลายคนในบอร์ดเด็ดขาดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 10-07-2010 16:02:26

จริ้มหมอไม้ื ก่อนแระค่อยทัก

 :z13: :z13: :z13:

แอบมารอของฝากอะ

 :monkeysad: :monkeysad:

หัวข้อ: .
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 10-07-2010 16:19:17

การรอคอยที่นานแสนนาน
ได้สิ้นสุดลงแล้ว ':)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 10-07-2010 16:26:36

เข้ามารอของฝากจ้า

อยากไปลาว อยากใส่ผ้าถุง

อ่อๆ  ซิ่มไม่มีทางแก่เกินหมอไม้หรอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 10-07-2010 16:28:58

เย้ๆ กลับมาแล้ว><
ปล.ยังไงเค้าก็เด็กกว่า
ปล2. มาจากไหนเรา?? (;.__.)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 10-07-2010 16:38:45

555+


ป้า ๆ มีเยอะ ในบอร์ดเน้ อ่ะ


มารออ่านต่อนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 10-07-2010 17:11:21

ของฝากมาแล้วววววว...
กึ่ยยย...หมอไม้ทำเอาป้าๆๆ ในบอร์ดสะดุ้งกันเลย...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 10-07-2010 17:50:44

ป้าๆ เลยหรอ :z3:
อ่ะ ป้าก้อป้า แต่พักหายเหนื่อยแล้ว ก้อมาอัพด้วยน๊า  :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 10-07-2010 19:09:51

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เค้าก้อเด็กกว่าด้วยคนน่ะค่ะคุณLonelyนู๋โรนลี่

อิอิอิ  มารอ มารอค๊าๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 10-07-2010 19:39:35

 :haun4:


ยังไม่ได้ทำหน้าทีเหมือนเดิม ...


รอติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 10-07-2010 19:55:31

ปูเสื่อรอตอนต่อไป
อายุเป็นแค่เพียงตัวเลข o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 10-07-2010 20:43:22

 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 10-07-2010 21:16:12

เสียงคนแก่ที่ไหนเข้ามาบ่นเนี่ย

แก่แล้วก็เงี้ย เดินนิดเดินหน่อย ทำเป็นเอวเคล็ด

555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-07-2010 22:19:10

คิกๆๆ อะไร แก่หว่า

ดีนะที่เรายังมะแก่ อิอิ

แว๊บๆๆ ไปดูต้นฉบับ

โอ้วโนววววว

ยังไม่มาจ๊ะ

รอต่อไปนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 10-07-2010 23:31:25

นายแฮ๊กจัดการเลยแบบเน้

555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 11-07-2010 00:26:05

แว๊บมาดูอีกที ยังไม่มี  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 11-07-2010 00:55:10

^
^
^
^

อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-07-2010 10:35:13

ตอนที่แล้วหมอติ๊บล้มพับบนพื้นทราย
แล้วไงต่อละเนี่ยะ
มาบอกเร็วๆนะว่าอุ้มไปใหน ทำไรบ้าง
และที่สำคัญ ยังไม่บอกรักเค้าเลยน่ะจิ


หือ...เอวเคล็ดเลยเหรอ ใช้งานกี่อย่างเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Cheeze ที่ 11-07-2010 10:44:58

สวัสดีคะไรเตอร์ พึ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้วันแรก เพราะพี่ชายลิ้งค์มาให้
แต่ว่าติดไปเข้าค่ายเลยยังไม่ได้อ่าน อ่านตอนแรกแล้วแบบติดมาก
เพราะรู้ว่า นายเอกเป็นคนนครพนม ก็แบบ ดีใจ5555555555555
คนบ้านเดียวกันนี่เอง ฮี่ฮี่ อ่านตอนที่พี่ไม้ถามก็ตลกอ้ะ
เข้าใจำว่า แกว ดี  :laugh:

ขออ่านต่อก่อนนะคะไรท์เตอร์ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆะ : D

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Cheeze ที่ 11-07-2010 11:19:49

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน  ตอนที่ 6 จุดเริ่มต้นของจุดเปลี่ยน
อ่านถึงตอนนี้แล้วแบบ งอนพี่ไม้55555555 YY ทำกับหมอติ๊บตัวเล็กๆได้
ฝากไรท์เตอร์ไปบอกพี่ไม้ด้วยนะคะ ดูแลเด็กนครพนมนนี้ดีดีนะคะ อย่าให้มีแผลแีก : )


ชอบไรท์เตอร์เขียนมาก ไม่มีภาษาวิบัติเลย อ่านง่าย ลื่นไหล เข้าใจดี สนุก555555
ไปอ่านต่อก่อนคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 11-07-2010 11:20:22

 :t3: :t3: :t3: :t3:

สงสัยเอวคงจะเคล็ดมาก

เลยยังไม่มา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: artsitnarak ที่ 11-07-2010 11:46:26

สวัสดีคับพี่ไม้

 :o8:

ผมเพิ่งเข้ามาอ่านค๊าบ

สนุกดีค๊าบพี่ติ๊บน่ารัก

ผมก็เด็กธรรมศาสตร์นะพี่อยู่บัญชี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 11-07-2010 12:21:44

ปกติ หมอไม้เป็นหมอนวดให้หมอติ๊บ..
แล้วหมอไม้เอวเคล็ดนี่...หมอติ๊บนวดให้หมอไม้หรือป่าวหว่า...
แต่ไม่รู้ว่าจะหายเร็วหรือหนักกว่าเดิม.. :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 11-07-2010 13:54:19

เรียกป้านี่ ผมสะดุ้งเลย ขอเป็นป๋าแทนได้มั้ย 5555
ผมก็ขั้วเดียวกะหมอไม้ เราพวกเดียวกันนะคับ
 :z13: จิ้มกระตุ้นเลือดลม 1 ที ที่ทำผมค้างคา (อารมณ์)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 11-07-2010 14:03:19

แวะมาดูบ่าย ๆ วันอาทิตย์

สงสัยคุณหมอกำลังกำกิจกรรมกันอยู่ละมั่งงงงเนี๊ย *-*

มารออ่านนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 11-07-2010 14:32:46

 :z3: hackz ยังไม่ได้อัพหรอ
เด๋วเย็นๆ แวะมาใหม่น๊า :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 11-07-2010 15:20:17

 :z10:
กระดิ๊บมาหาก็ไม่มีทีท่าว่าจะมา  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 11-07-2010 15:50:06

ยังไม่มาอีกหรา=^= :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 11-07-2010 16:03:23

เข้ามากางเต๊นท์รอ

ยังไม่มาอีกอ่า

สงสัยเอวเคล็ดมากเเน่ๆ เฮ้อ!!อายุมากเเล้วปวดเเบบนี้ทุกคนเหรอ??

เป็นข้อสงสัยที่เราอาจโดน :z6:ได้

เเฮะๆๆๆๆๆ มารอจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 11-07-2010 17:24:09

 :m22:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 11-07-2010 18:04:48

หายนานไปแล้วพี่หมอทั้งสอง มาทักทายกันนิดนุงเถอะน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 11-07-2010 18:05:09

ป้า!!!!  o22

ใครหว่า มีด้วยเหรอทู้นี้มีคนที่แก่กว่าหมอไม้อีกเหรอ.....  :m14:

ว่าแต่หมอไม้แค่นี้ทำเป็นเอวเคล็ด  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-07-2010 18:40:38

เข้ามาทักทายก่อนออกไปหาไรทำ ในฐานะคนโสดและเย็นวันอาทิตย์
เผื่อจะได้ไม่โสดกะเค้าบ้าง

ใครเป็นเหมือนเรา ไปเจอกันหน่อยเป็นไร
สำหรับสถานที่เหรอ หุ หุ....
คนโสดและขาประจำเท่านั้นที่รู้  ฮี่ ฮี่....................

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 11-07-2010 19:19:45

แวะมาดักรอหมอติ๊บ หมอไม้ 3 เวลา  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 11-07-2010 20:27:08

คิกๆๆ Plus 1 ให้ evilheart ที่มารอ 3 เวลา(หลังอาหาร)

ต้นฉบับ ยังไม่มา

สร้างบ้านรอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 11-07-2010 20:40:37

^
^
จิ้มบวก hackz รอพี่หมอs

หัวข้อ: .
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 11-07-2010 20:41:10

^
^

ถ้าสร้างจริง ๆ
คงได้คอนโดแล้วค่ะ
555555555.

ค้างมาเป็นอาทิตย์แล้ว TT'

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 11-07-2010 21:19:49

มาลอยคอ รอต่อไป  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 11-07-2010 21:25:23

หมอไม้บ่น หรือฟ้องแฟนๆหมออ่ะ

มาต่อสักทีเถ้อออ

ใจจะขาดแระ

จากต้องรักษาตับจะต้องมารักษาหัวใจด้วย

ปล. หมอไม้ ข้าวห่อใบบัวหมอมันแปลงร่างไปแล้วนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: wowhaha ที่ 11-07-2010 21:49:01

ยังไม่ม่าอีกเหรอครับ รออยู่นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 11-07-2010 22:13:08

รอ รอต่อไป   :call: :call:   มาเร็วๆน้า   

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 12-07-2010 00:22:50

ด้วยความคิดถึง ..


และ


ด้วยความค้างคา ..




 :amen: :amen:






 :กอด1:
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 12-07-2010 07:00:33

 :sad4: รับไม่ด้ดุเหมือนหมอติ๊บคนน่ารักมีเรื่องจะพูดแต่ก็ไม่ได้พูด  :o12: :o12:

หมอไม้ไปไหนนนนนมาต่อทีค๊าฟ รอ รอ รอ รอ  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-07-2010 08:46:30

 :m17:

:m30:

ยังไม่มา ฮึ ฮึ

พ่นน้ำใส่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-07-2010 08:47:33

 :3123:

แวะเอาดอกไม้ช่อโตมาขอโทษแฟนคลับหมอติ๊บ

ขออภัยที่มาอัพให้ช้าไปนิดกำลังดำเนินการให้อยู่ครับผม

มีเคือง  มีคนมาบ่นอะไรแก่ๆแถวนี้  ไม่มี๊(ขึ้นเสียงสูงสุด)

ถ้าผมดูแก่ก็เสียชื่อมีแฟนเป็นหมอ anti-aging หมดอ่ะดิ

เขาดูแลแบบองค์รวมครบจริงไหนจะเรื่องการกิน  ไลฟ์สไตล์  อาหารเสริม การออกกำลังกาย

เป็นคอร์สีที่เวิร์คมาก  เพราะต้องแลกมาด้วยเงินเดือนของผมทั้งเดือน  ถ้าไม่ทำตามที่แพลนไว้ก็โดนหมอวีนซะอีกกก

แบบนี้ยังจะแก่อยู่ให้มันรู้ไป  

แต่ไหงเวลาพาหมอติ๊บออกงานมีแต่คนบอกผมกินหญ้าอ่อน   เพราะรายนี้ดูเด็กกว่าผมเยอะเลยยยยิ่งนานยิ่งเด็ก

แต่มีแฟนเด็กก็ดีไปอย่างน้า   น่ารัก  แบ๊วๆ  แต่อย่าให้มันกลายร่างเท่านั้นเองง  คิดแล้วสยองงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 12-07-2010 08:55:20

 :z13: จิ้มหมอไม้ทะลุถึงหมอติ๊บ...โทษฐานที่หายไปหลายวัน...
รอของฝากอยู่นะ อย่าลืม...

แต่ไหงเวลาพาหมอติ๊บออกงานมีแต่คนบอกผมกินหญ้าอ่อน---มัวแต่คอยกันคนอื่นเข้าใกล้หมอติ๊บอยู่อ่ะดิ เลยออกทางหน้าตา อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 12-07-2010 09:03:21

เย้ เย้ หมอไม้มาแล้ว จะได้อ่านตอนต่อไปแล้วแน่เลย  :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 12-07-2010 09:06:19

สงสัยไปเที่ยวมาหมอไม้เลยต้องเข้าคอร์สใหม่

เลยมาช้าหน่อย

จะรอ ร้อ รอ นะค้าาาาาาาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 12-07-2010 09:10:43

หมอไม้มาแล้ว :mc4:
เด๋วน้องhackz ก้อจะได้อัพให้อ่านแล้วหล่ะสิ :z1:
รอๆๆๆๆๆ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 12-07-2010 10:03:51

อื่ม

ขอบคุณครับ
อย่างน้อยก็มารายงานตัว.. :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-07-2010 10:39:50

อัพซะทีเถอะ ไรท์เตอร์

โพสตเตอร์ รอตรวจสอบ

รีดเดอร์ เขาจะรอนาน

คิคิ

Press button f5 for new updated...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-07-2010 10:42:18

 :m22:
จ๊ะเอ๋ 
มาหรือยังคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 12-07-2010 10:49:54

พี่หมอไม้เข้ามาเเล้ว

นึกว่าจะต้องให้สร้างเป็นหมู่บ้านซะก่อน ฮ่าๆๆๆๆ

มารอ มารอ คุณHackzน่ะจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-07-2010 11:07:47

รีเฟรช ต้นฉบับ 8 แสนรอบแล้ว

ยังมิมา

สร้างอณาจักร เซ็งเป็ดรอ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 12-07-2010 11:18:39

แว๊บเข้ามาอีกรอบ แอบ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-1-076.gif) ตาม hackz
ต้องทำยังไง hackz ถึงจะได้ต้นฉบับน๊า
เล่นของกันเลยดีไหม  o18
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/19.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/19.gif)  (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/19.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-07-2010 11:32:34

หมอไม้ครับ ขอโทษด้วยครับที่ ..รอ..
ทำอย่างอื่นไม่เป็นอ่ะ ทำได้แค่รออย่างเดียว

ต้องทุ่ม anti-aging มากเท่าไหร่นะถึงจะได้ครึ่งนึงของหมอไม้
แต่สำหรับหมอติ๊บ เด็กเกิ๊นนนนนนนนนนนนนนน มิกล้าเทียบ

หุ หุ หญ้าอ่อนมันดียังไงนะ มีแต่คนชอบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Milk ที่ 12-07-2010 11:35:12

หมอติ๊บก็น่าจะรู้นะว่าหมอไม้ รักแรงหึงโหด

แล้วมัวปล่อยให้คิดไปเองแบบนี้ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-07-2010 11:59:12

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 12-07-2010 11:32:34  

หุ หุ หญ้าอ่อนมันดียังไงนะ มีแต่คนชอบ

หุ หุ หุ

เด๋วถามอิลุงของซิ่มให้นะคะ  ห่างกันแค่ 14 ปีเอ้งงง น้อยนิดดด

หมอติ๊บจะเสียชื่อเจ้าพ่อ anti-aging ก็คราวนี้แหละ

ทำยังไงหมอไม้ก็ไม่เด็กกว่านี้แระ อิอิ

edit

อิลุงมันว่ามันต้องใช้เวลากว่าจะแก่  ถ้าเอาแบบแก่ๆเลยเดี๋ยวเดียวมันก็เหี่ยว (กวนมั้ยลุงของซิ่ม๗

แต่ลุงมันตบท้ายว่าพระเจ้าคงกำหนดมามั้ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 12-07-2010 14:17:06

แวบบบมาแอบบดูครับ ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 12-07-2010 15:56:21

อยากเห็นหมอติ๊บแปลงร่าง

.
.
.
.
.
เป็นหญ้าหน้าอ่อนๆ มีโคแก่ๆ อยู่ข้างๆ  :m20:

แต่ได้ข่าวว่าเราก็กินหญ้าอ่อนอยู่นะเนี่ย นิ้ดส์นึงเอง ครือกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 12-07-2010 16:26:56

อ้างจาก: MaeMoo ที่ 12-07-2010 15:56:21  

อยากเห็นหมอติ๊บแปลงร่าง

.
.
.
.
.
เป็นหญ้าหน้าอ่อนๆ มีโคแก่ๆ อยู่ข้างๆ  :m20:

แต่ได้ข่าวว่าเราก็กินหญ้าอ่อนอยู่นะเนี่ย นิ้ดส์นึงเอง ครือกัน

แต่ของป้าแบบว่ากลับกัน หญ้าอ่อน กินโคสาวแก่ 555 (13 ปีที่แตกต่าง)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 12-07-2010 16:29:17

5555  เราว่าแล้วเจอกันวันจันทร์จิงๆๆ ด้วย   :-[ :-[  ให้เวลาคู่รัก  :oo1: :oo1:

ว่าแต่ใบหน้าอันอ่อนเยาวแลกมด้วยเงินเดือนทุกเดือนด้วยรึเปล่าคะ
แต่ว่าหมอติ๊บก็มีของแถมเป็นพุง น้อยๆ ให้มะใช่เหรอ  :haun5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 12-07-2010 18:11:39

 :mc4:
มาแย้วๆๆ
อิอิ รออัพ

อ้างจาก: hackz ที่ 12-07-2010 11:07:47  

รีเฟรช ต้นฉบับ 8 แสนรอบแล้ว

ยังมิมา

สร้างอณาจักร เซ็งเป็ดรอ...

ถึงขึ้นสร้างอาณาจักร ><
 :z1: :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 12-07-2010 18:26:14

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:



จุดปะทัดเรียกครับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 12-07-2010 20:14:15

 :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:


 :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 12-07-2010 20:16:30

ยังไม่มา

เง้อๆๆๆๆ รอมาอัพอยู่น่ะคะ

 :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 12-07-2010 20:37:17

เม้นท์เจ้กระฉูดเกินร้อยเพราะหมอไม้หมอติ๊บเลยนะเนี่ย
จะลงแดงอยู่แล้วเนี่ย(ไม่เวอร์ๆ) รออยู่เน๊(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/dookdik_018_Tiger.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 12-07-2010 21:34:45

จ๊าก...
นั่งกดF5จนจะพังแหละ  :m31:

ตาบวมเพราะนั่งรอพี่หมอมา   :t3:
 :call: :call: :call: :call: :call:

รอต่อไป  เหอๆๆ   :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 12-07-2010 21:39:19

หญ้าอ่อนของพี่หมอไม้จะกลายร่างเป็นอาไรหรอ อยากรู้วววว อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 12-07-2010 21:42:01

 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:


จุดประทัดเรียกกกกครับบบบ   :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-07-2010 21:54:54

โอ้ววววววววววววววว แม่เจ้า เว็บต้นฉบับเน่าเสียแล้ว ไม่ยอมๆๆ จะอัพได้ไงนี่

อ้างถึง

การเชื่อมต่อถูกล้าง

การเชื่อมต่อสู่เซิร์ฟเวอร์ถูกตัด ขณะกำลังดึงข้อมูล
         
    * เว็บไซต์นี้อาจจะใช้การไม่ได้ชั่วคราวหรืออาจจะทำงานหนักมาก อีกสักพักค่อยลองใหม่อีกครั้ง
       
    * ถ้าคุณไม่สามารถโหลดหน้าเว็บใด ๆ ได้เลย โปรดตรวจสอบการเชื่อมต่อเครือข่ายของคอมพิวเตอร์ของคุณ
       
    * ถ้าคอมพิวเตอร์หรือเครือข่ายของคุณถูกปกป้องไว้ด้วย firewall หรือพร็อกซี่ ตรวจสอบให้แน่ใจว่า
       Firefox ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงเว็บได้

พี่ไม้ก็มิมีเสียงตอบรับ(จากหมายเลขที่ท่านเอิ้น...)

ฝากยุงไปหอมแก้มพี่ทั้งสองคนล่ะกัน

และก็สร้าง ราชรถ รอรับทั้งสองมาต่อให้

...

หัวข้อ: .
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 12-07-2010 21:59:09

^

เม้นไม่ถูกเลยทีเดียว TT'

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 12-07-2010 23:55:28

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 12-07-2010 16:26:56  

อ้างจาก: MaeMoo ที่ 12-07-2010 15:56:21  

อยากเห็นหมอติ๊บแปลงร่าง

.
.
.
.
.
เป็นหญ้าหน้าอ่อนๆ มีโคแก่ๆ อยู่ข้างๆ  :m20:

แต่ได้ข่าวว่าเราก็กินหญ้าอ่อนอยู่นะเนี่ย นิ้ดส์นึงเอง ครือกัน

แต่ของป้าแบบว่ากลับกัน หญ้าอ่อน กินโคสาวแก่ 555 (13 ปีที่แตกต่าง)

มิน่า ป้าเรากระชุ่มกระชวย ตลอดเวลา นะเคอะ
มียาดี...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 13-07-2010 08:10:30

แอบเข้ามาส่องอีกรอบ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-1-076.gif) hackz ก้อยังไม่ได้อัพ
หมอไม้ยังไม่ส่งต้นฉบับใช่ป่ะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/14-1.gif)
รอต่อไป (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/19.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/19.gif)

หรือเราต้องนัดรวมตัวกันเรียกหาหมอไม้ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 13-07-2010 08:28:14

อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ต่อให้เน่า เราก็จะรอ เดี๋ยวมันคงดีเอง
ทำไงได้...รอละกานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ตบยุงไปพลาง เคี้ยวโพดต้มไปพลาง ขาพาดเก้าอี้เอนหลัง และก็...............รอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 13-07-2010 09:30:49

เป็นกระทู้รอยคอยที่ยาวนานอ่ะ......


แต่ก็เข้ามาได้ทุกวัน 3 เวลาหลังอาหารเลยนะเนี้ย....


รอต่อไป

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-07-2010 09:55:44

สงสัยยังไม่หายเหนื่อย

รอต่อปายยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-07-2010 10:16:27

 :n1:

รอแป๊บนึงนะคร้าบบ  พอดีกลับมาทำงานเมื่อวานวันแรกคนไข้เยอะมากกกก

ประกอบกับเวปต้นฉบับบที่จะเอาลงบลอคมันแฮงค์  รอแป๊บนึงนะคับ

ถ้าเอาลงไม่ได้เดี๋ยวตอนบ่ายๆมาโพสลงในนี้ให้เลยคร้าบบบ

รักแล้ว  รอหน่อย  จุ๊บๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 13-07-2010 10:21:38

 :mc4: หมอไม้มาแว้ววววววว
รออยู่ทุกวัน 3 เวลาเลยอ่ะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-1-076.gif)
รอได้ๆๆๆๆๆๆๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/me4.gif) 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 13-07-2010 10:31:33

จิ้มผ่านรีบน ไปถึงโคแก่....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 13-07-2010 10:40:03

 :m32:
รอคอยมานานแสนนาน ทรมานอารมณ์หนักหนา
ระทมอยู่ในอุรา หมอไม้จ๋า ผมรอคุณผู้เดียว....... :monkeysad:

ป. ล. อันที่จริง ตอนนี้มันควรจะเศร้านะ แต่ไหงกลายเป็นกระทู้เรื่อง โคแก่ หญ้าอ่อน ไปได้เนี่ย.... :kikkik:

ป. ล. 2 แต่ละคน เม้นท์ซ้า......เดาอายุกันได้เลย 55555  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 13-07-2010 10:48:37

รอ... ฉันรอเทอร์อยู่

แต่ไม่รู้เทอร์จะมาเมื่อไหร่

เทอร์จะมาๆ เมื่อไร

เทอร์จะมาๆ เมื่อไร...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-07-2010 11:49:32

 :z2: :z2: :z2:
เต้นรออ
 :music: :3059: :3059:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 13-07-2010 12:20:04

 :L2:


คิดถึงเรื่องคุณหมอติ๊บ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 13-07-2010 12:39:39

พี่หมอไม้จะมาเล่าเรื่องต่อเมื่อไหร่คะ

รอ รอ รอ ........ :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 13-07-2010 13:42:18

ฝากพี่หมอไม้ไปจุ๊บๆ พี่หมอติ๊บด้วย
เที่ยวมามีความสุขเยอะแล้วก็ต้องทำงานหนักชดเชยนิดนึงไงจ๊ะพี่ ^^
แต่ที่สำคัญ รออ่านนนนนนนนนนนนนนนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกแล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-07-2010 14:31:37

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน    

ตอนที่ 81

เพราะว่าเธอนั้นคือดวงใจ....ของฉัน



แต่ไหนๆเมื่อเราต้องจากกันแล้วจริงๆ  ผมขอมองติ๊บจนสุดสายตาเป็นครั้งสุดท้าย เพื่อที่ผมคนนี้จะมั่นใจ  ว่าคนที่ผมรักจนสุดหัวใจคนนี้  เดินไปพบทางที่สวยงามที่รออยู่ข้างหน้า


แล้วก็ต้องพบกับความแปลกใจเมื่อผมหันหลังกลับมาพบกับร่างบางที่ผมเคยกอดและปล้นหอมแก้มอยู่เสมอมาตลอดสองปีที่เราคบกัน  ตอนนี้นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นทรายที่ไม่ห่างจากจุดที่ผมบอกเลิกติ๊บไปเท่าไหร่นัก
.
.
.
.
.

ตอนนี้ร่างบางนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นทรายริมลำธาร  เกิดอะไรขึ้นกับติ๊บ////////


ไวเท่าความคิดผมก้าวฉับๆไม่กี่ก้าว ก็มาถึงจุดที่ติ๊บนอนแน่นนิ่งอยู่ผมค่อยช้อนร่างบางขึ้นไว้แนบอก 

และก็ต้องพบกับความแปลกใจเมื่อตอนนี้แก้มใสขาวเนียนที่ผมชอบปล้นจูบปล้นหอมเป็นประจำนั้น 

ตอนนี้ซีดเผือดและอาบไปด้วยเลือดจากเลือดกำเดาของติ๊บ



ผมตะลึงและช็อคอยู่นานกับภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้าตอนนี้  และกว่าที่ผมจะเรียกสติตัวเองกลับมาได้ 

หมอจ๊ะโอ๋ก็เข้ามาทำหน้าที่ในการเป็นแพทย์อาจจะเป็นเพราะวิชาชีพจึงส่งผลให้หมอจ๊ะโอ๋ตั้งสติได้รวดเร็วและจัดการออกคำสั่งให้ผมพาตื๊บส่งโรงพยาบาลโดยด่วนที่สุด





หลังจากส่งตัวติ๊บเข้ารักษาที่โรงพยาบาลในจังหวัดเพชรบูรณ์เป็นเวลาสองวันกับอีกหนึ่งคืน 

หมอจ๊ะโอ๋จัดการทำเรื่องส่งตัวติ๊บกลับไปที่พิษณุโลกเพื่อทำการรักษาในโรงพยาบาลประจำจังหวัดและมีเครื่องไม้เครื่องมือพร้อมสำหรับการรักษาหมอติ๊บ

ตอนนี้ทุกอย่างดูเรียบร้อยและการรักษาเป็นได้ด้วยดี 

แต่เจ้าตัวเล็กของผมก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะตื่นจากการหลับใหลขึ้นมาแต่อย่างใด 

และผมก็ยังไม่มีโอกาสได้รับรู้เลยว่าอาการที่เจ้าตัวเล็กเป็นอยู่ตอนนี้ คืออาการจากโรคอะไร


'' หมอจ๊ะโอ๋คับ  ขอผมปรึกษาอะไรหน่อย ''  ผมเรียกตามหลังหมอจ๊ะโอ๋ที่กำลังก้าวฉับๆออกไปหลังจากแวะมาดูอาการติ๊บในตอนเช้าของวันหนึ่ง

'' มีอะไรเหรอคับ  ''  หมอจ๊ะโอ๋หันมามองทางผมก่อนถอดสเตท ออกจากหูเพื่อรับฟังผม

'' ผมมีปัญหาจะปรึกษาหมอเรื่องอาการของติ๊บ  ''

'' อ้อ คับงั้นเชิญทางนี้คับ ''  หมอจ๊ะโอ๋บอกก่อนเดินลิ่วๆพาผมไปนั่งยังซุ้มกาแฟสดด้านล่างของโรงพยาบาล

'' ทำไมติ๊บถึงสลบไสลไม่รู้ตัวขนาดนี้ละคับ  ''  ผมถามหมอจ๊ะโอ๋ด้วยความร้อนใจ

'' เดี่ยววันนี้สายๆก็คงตื่นแล้วละคับ  อาจจะเพราะพักผ่อนน้อยแล้วช่วงนี้ร่างกายหมอติ๊บก็อ่อนเพลียมาก  แต่ผมคิดว่าไม่น่าเกินสายๆวันนี้ก็คงจะรู้สึกตัวแล้วละคับ  ''

'' แล้วตกลงว่าติ๊บเป็นโรคอะไรครับ ''  ผมยังไม่หายสงสัย

'' ติ๊บไม่เคยบอกให้หมอรู้เลยเหรอคับ  ''  หมอจ๊ะโอ๋ย้อนถามผมกลับมา

'' ไม่ครับ  ไม่เคยบอกผมเลย ''

'' แล้วหมอไม้เคยเอ่ยถามติ๊บบ้างมั้ยครับ  ''

'' ไม่ครับ  ไม่เคยถาม  ''  ผมตอบหมอจ๊ะโอ๋ด้วยความรู้สึกผิดเต็มหัวใจ 

ทั้งๆที่ติ๊บก็มีอาการผิดปกติบ่อยๆแต่ผมก็ไม่มีโอกาสได้สอบถามถึงที่มาของอาการผิดปกติเหล่านั้นเลย 

เอาแต่คิดเองว่าติ๊บพักผ่อนน้อยแล้วก็เป็นอาการปกติของคนที่มีภาวะเครียดเนื่องจากที่ผ่านมาที่ติ๊บแสดงอาการเป็นช่วง

สอบของติ๊บพอดี  และติ๊บเองก็เป็นบ่อยๆจนผมชิน

แล้ววันนั้นหมอสองคนคุยอะไรกันเหรอคับ  ทำไมถึงได้จบแบบนั้น

มาถึงจุดนี้ผมคิดว่าคงไม่มีอะไรปิดบังหมอจ๊ะโอ๋อีกต่อไปแล้ว เพราะยังไงซะเขาก็คือคนที่ติ๊บเลือก  ผมคิดในใจแบบนั้น

'' แล้ววันนั้นหมอคุยอะไรกันไปเหรอคับ ''

'' ผมบอกเลิกติ๊บไปคับ  ''

'' ทำไมหมอถึงอยากจะบอกเลิกหมอติ๊บละคับ ''

'' เพราะผมคิดว่าผมอาจจะผูกมัดหมอติ๊บไว้มากเกินไป  และผมควรจะปล่อยให้เขามีอิสระในการตัดสินใจในการที่จะเลือกคบใคร  และผมคิดว่าหมอจ๊ะโอ๋เองคงเป็นตัวเลือกที่ติ๊บเลือก ''





ในตอนนี้ผมบอกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้หมอจ๊ะโอ๋ฟังอย่างละเอียด

ตลอดจนเหตุผลที่ผมตัดสินใจบอกเลิกติ๊บ  เพราะคิดว่าติ๊บคงมีหมอจ๊ะโอ๋ดูแล

ผมพูดยังไม่ทันจบ  หมอจ๊ะโอ๋ก็ชกเข้าที่หน้าผมเต็มๆหนึ่งที   ผมงงหนักขึ้นไปอีกกับสิ่งที่ไอ้หมอหน้าเข้มทำตอนนี้

ใบหน้าเข้มๆตอนนี้ดูเกรี้ยวกราดไปด้วยอารมณ์โกรธ   แดงก่ำไปด้วยฤทธิ์ของความโมโห

'' หมัดนี้  สำหรับความคิดบ้าๆที่มันครอบสมองหมออยู่ตอนนี้ ''

หมอจ๊ะโอ๋ทิ้งซองเอกสารสีน้ำตาลที่ภายในบรรจุฟิล์มเอ๊กซเรย์หนึ่งแผ่นให้ผมได้ดู

'' ตลอดเวลาหลายเดือนมานี้  มันค่อยโตๆขึ้นและส่งผลกับติ๊บมากขึ้นทุกวันๆ และผมก็กลัวเหลือเกินว่ามันจะเป็นตัวที่พรากติ๊บไปจากเราทั้งสองคน ''

ผมตกตะลึงกับฟิล์มเอ๊กซเรย์ที่หมอจ๊ะโอ๋ส่งมาให้ผมดู 

'' หมอหมายความว่าติ๊บ  ติ๊บเป็นเนื้องอกในสมองเหรอคับ ''

'' ใช่คับ  ผมขอให้ติ๊บรักษามันโดยการผ่าตัดมาตั้งนานแล้ว  แต่ติดที่อะไรหลายๆอย่างยังไม่ลงตัว   

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเวลาที่หมอติ๊บยังติดสอบอยู่  หรือแม้กระทั่งวิธีการรักษาที่เรายังต้องการทีมงานที่มากประสบการณ์ 

ตลอดจนเหตุผลเดียวที่หมอติ๊บให้ผมมาตลอดคือ ขอปรึกษากับหมอก่อน  แต่ผมไม่คิดว่าการปรึกษากับหมอจะทำให้ผล

ออกมาแบบนี้  ''


ผมชาไปทั้งร่าง 

คราวก่อนที่ติ๊บบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะบอกผมคงจะเป็นเรื่องนี้ซิน่ะ  แต่ทว่าติ๊บคงยังไม่มีโอกาสได้บอกเรื่องนี้กับผม

'' และหนึ่งหมัดที่ผมชกหมอไปเมื่อกี้สำหรับความโง่เง่าของหมอเอง   หมอไม่รู้หรอกเหรอคับว่าติ๊บเค้ารักหมอมากมายแค่ไหน  ผมจะดีใจมากถ้าติ๊บจะรักผมได้แค่หนึ่งในล้านที่เขารักหมอไม้   แค่นี้มันก็จะทำให้ผมดีใจที่สุดในชีวิตแล้ว  คุณนี่มันโง่ที่สุดเลยหมอไม้  ''

หมอจะโอ๋พูดจบก็เดินฉับๆออกไปพร้อมฟิล์มเอ๊กซเรย์ในมือ 

ปล่อยให้ผมได้คิดทบทวนลำดับเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับติ๊บ  ผมคงเป็นผู้ชายที่โง่ที่สุดในโลกเลยซินะ



ตอนนี้ผมเดินมาหยุดอยู่หน้าเตียง 

ร่างบางยังคงหลับใหลอยู่ใต้ผ้าห่มใบหน้าซีดเผือดนั้นบ่งบอกถึงความเหนื่อยล้าและอ่อนแรง  ผมเดินมาหยุดข้างๆเตียงลูบผมติ๊บเบาๆ

'' ติ๊บ  พี่อยู่ตรงนี้แล้วนะ  พี่เข้าใจหมดทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว '' 

ผมกระซิบบอกเบาๆข้างๆหูติ๊บ มือเกาะกุมมือน้อยนั้นไว้แนบแก้มที่รกไปด้วยเคราของผม

'' ติ๊บอยากฟังคำว่ารักจากพี่มั้ย   ตื่นมาฟังนะคนดี ''  ผมบอกติ๊บก่อนปล่อยน้ำตาลูกผู้ชายรินไหล

'' ติ๊บตื่นมาฟังนะ ''  ผมบอกติ๊บอีกครั้งก่อนก้มลงไปจูบเปลือกตาเจ้าตัวเล็กเบาๆ


'' ตอนนี้การรักษาทางเดียวที่ใช้เวลาน้อยและปลอดภัยสำหรับติ๊บมากที่สุด 

คือการผ่าตัดเพราะตำแหน่งที่เกิดอาการเนื้องอกอยู่ในจุดที่ยังสามารถใช้การผ่าตัดตัดเนื้องอกนั้นออกไปได้อยู่

และที่สำคัญตอนนี้เนื้องอกนั้นยังมีขนาดที่ไม่ใหญ่มากนัก  หากเรารีบจัดการซะตั้งแต่ตอนนี้ก็จะส่งผลต่อติ๊บน้อยมาก   

และไม่ควรปล่อยให้มันลุกลามไปมากกว่านี้ 

เดี่ยวรอติ๊บตื่นขึ้นมาแล้วผมจะแจ้งวิธีการรักษาให้ติ๊บรับทราบและจัดการผ่าตัดโดยด่วนที่สุด  ''

 หมอจ๊ะโอ๋บอกผมในช่วงสายๆของวัน  ก่อนเดินออกไปจากห้อง



เกือบเที่ยงแล้ว  มือผมยังเกาะกุมมือน้อยๆของติ๊บที่ตอนนี้ซีดเผือดราวกับคนไม่มีเลือด

อาจจะเพราะผลจากการป่วยในคราวนี้   รวมกับสีผิวเดิมที่แทบจะไม่มีเลือดอยู่แล้วนั่นด้วยแหละทำให้ตอนนี้มือน้อยๆ

ของติ๊บซีดหนักขึ้นไปอีก  ผมใช้มืออีกข้างลูบหัวเจ้าตัวเล็กเบาๆ ก่อนพบว่าเจ้าตัวเล็กค่อยๆปรือตาขึ้นมาอย่างลำบาก

'' พี่ไม้ ''  ติ๊บเอ่ยชื่อผมเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นผมอยู่ข้างๆ

'' ตอนนี้ติ๊บอยู่ที่ไหน  ''

'' ตอนนี้ติ๊บอยู่โรงบาล พอดีติ๊บไม่ค่อยสบาย  พี่เพิ่งรู้เรื่องทั้งหมดจากหมอจ๊ะโอ๋ทำไมติ๊บไม่บอกพี่ตั้งแต่ทีแรก  พี่เป็นห่วงติ๊บน่ะรู้มั้ย ''  ผมระร่ำระลักบอกกับเจ้าตัวก่อนยกหัวเจ้าตัวขึ้นเพื่อดื่มน้ำ

'' ตอนนี้ร่างกายติ๊บอ่อนแอมาก  เราต้องรีบรักษา  ติ๊บต้องผ่าตัดนะ ''

'' ครับพี่ไม้ติ๊บต้องผ่าตัดอยู่แล้ว  ติ๊บยังเป็นอะไรไปตอนนี้ไม่ได้ป้าและย่านังรอติ๊บอยู่แต่ติ๊บขออะไรอย่างนึงได้มั้ยคับ ''

'' ขออะไรเหรอ  พี่ยอมหมดเลยติ๊บอยากได้อะไรบอกพี่มาเลย ''

'' ติ๊บไม่ขออะไรมากหรอกคับ 

ขอแค่พี่ไม้อย่าเพิ่งบอกย่ากับป้าในตอนนี้ไม่ว่าผลการผ่าตัดจะออกมาเป็นยังไงติ๊บขอให้ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยก่อน 

ติ๊บไม่อยากให้ย่ากับป้าเป็นห่วง ''

'' ได้พี่สัญญา ''

'' แต่ติ๊บสัญญากับพี่นะว่าติ๊บจะสู้  ติ๊บจะเข้มแข็ง  และติ๊บจะตื่นขึ้นมาฟังคำว่า รัก  จากพี่ ''

'' คับติ๊บสัญญา ''

'' ติ๊บ  พี่….พี่ขอโทษสำหรับเรื่องราวในวันนั้น  ยกโทษให้พี่นะ   ผมบอกพร้อมกับเกาะกุมมือนั้นไว้แนบแก้มอีกครั้ง ''

'' ไม่เป็นไรหรอกคับพี่ไม้เพราะติ๊บไม่เคยโกรธพี่ไม้เลย  ''  ติ๊บบอกก่อนส่งยิ้มจางๆมาให้ผมได้เห็น

'' แต่ตอนนี้ติ๊บเหนื่อยแล้วพี่ว่าติ๊บพักผ่อนดีกว่านะ ''

ผมบอกติ๊บก่อนจัดท่าให้ติ๊บได้นอนพักผ่อนและผมก็รอฟังคำตอบเกี่ยวกับแผนการรักษาจากหมอจ๊ะโอ๋ต่อไป 

และตอนนี้สิ่งเดียวทีพวกเรารอและหวังคือรอให้ติ๊บแข็งแรงขึ้นกว่านี้อีกวันสองวันเราจะเริ่มการผ่าตัดใหญ่ทันที




วันที่สามสำหรับการนอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลของติ๊บ  หลังจากที่วันนี้ส่งติ๊บเข้าไปสแกนสมองเรียบร้อยแล้ว 

และทีมแพทย์ก็ตัดสินใจจะผ่าตัดรักษาติ๊บในช่วงเช้าของวันนี้ การผ่าตัดที่แสนจะยืดยาว 

ผ่านไปสองชั่วโมงแล้วสำหรับการดำเนินการรักษาให้กับติ๊บ  ผมนั่งนิ่งบนเก้าอี้อยู่ด้านนอกห้องผ่าตัด 

รอคอยอย่างทรมาน  ตอนนี้ในใจผมสับสนวุ่นวายไปหมด   ขอเพียงให้เจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมาเท่านั้น

ต่อให้ผมต้องแลกด้วยอะไรทั้งหมดที่ผมมีก็คงต้องยอม  เพราะตอนนี้ผมรับรู้แล้วว่าผมคงอยู่ไม่ได้แน่นอนหากผมไม่มีติ๊บ



'' อย่าเพิ่งเป็นอะไรไปนะติ๊บ  ''   เสียงสั่นเครือออกมาจากปากผมที่กำลังก้มหน้าลงกับฝ่ามือของตัวเอง

และปล่อยน้ำตาออกมาพร้อมเสียงสะอื้นจากความกดดันที่มีอยู่รอบตัวผมตอนนี้ 

หากติ๊บต้องเป็นอะไรไปผมคงไม่มีวันให้อภัยตัวเองเด็ดขาด   ตื่นขึ้นมาน่ะติ๊บ   พี่รักติ๊บ   พี่รักติ๊บบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 13-07-2010 14:39:47

แงงงงงงงงงงงงงง กลับมาต่อแล้วก็ยังทำให้ค้างคา

ถึงแม้จะรู้แล้วว่ามันเป็นยังไง

แต่ก็ยังลุ้นอยู่ดี

 :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: .
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 13-07-2010 14:57:25

ขอบคุณหมัดของพี่หมอจ๊ะโอ๋
ที่ช่วยเตือนสติพี่ไม้

พออ่านตอนที่พี่ติ๊บเป็นเนื้องอกใจหายวาบเลย เฮ้อ TT'

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 13-07-2010 14:59:05

คุณหมอไม้อย่าโกรธนะ ถ้าคนอ่านอยากจะบอกว่า
สมควรแล้ว ที่โดนหมอจะโอ๊ะชกเอาน่ะ

คิดว่าตอนนั้นทั้งคุณหมอไม้ทั้งคุณหมอติ๊บคงเจ็บปวดกันน่าดู
ขนาดคนอ่าน แค่อ่าน ผ่านตัวอักษร ยังรู้สึกหนึบๆ ตามได้เลย

เห็นด้วยกับคุณDa First Hand!! ที่ว่าถึงจะรู้แล้วว่าเป็นยังไง แต่ก็ยังลุ้นอยู่ดี


 :กอด1: พร้อม+1 ขอบคุณมากค่ะที่มาลงด้วยตัวเองเลย ^^


กลับมาแก้
ปล.ตัวใหญ่ๆ   แล้วจะรอตอนบอกรักกันค่ะ   (:กอด1:อีกที)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 13-07-2010 15:15:57

เกือบสายไปซะแล้วมั้ยล่ะหมอไม้ ><
หมอติ๊บหายไวๆน้าาา จะได้ฟังไอ้คำที่พูดย๊ากยากจากปากหมอไม้ซะที  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 13-07-2010 15:23:15

 :เฮ้อ: ทอดถอนใจ....

....คนนึง เจ็บแทบแย่ก็ไม่กล้าบอก พอจะบอกก็โดนสกัดดาวรุ่งด้วยคำบอกเลิก

....อีกคน คำว่ารักมันเอ่ยยากจริงหนอ แต่พอบอกเลิกก็เร็วดีจริงๆ

ดีที่เรื่องกระจ่างก่อนที่ต่างคนต่างไป แล้วก็จะมานั่งเสียใจ(เจียนตาย)ทีหลัง
แต่อย่างน้อยเหตุการณ์ที่ดูเหมือนเลวร้าย กลับยิ่งทำให้เกิดความเข้าใจกันมากยิ่งขึ้น...

ปล......... หมอจ๊ะโอ๋ ..แมนได้อี๊ก.. o13
ปล2....... คิดถึงหมอติ๊บ  :กอด1: +1ให้หมอติ๊บผ่านหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-07-2010 15:24:45

หมัดเดียวเองหรอหมอจ๊ะโอ๋ น่าจะหลายหมัดหน่อยนะ

เห็นด้วยกับรีบน ตอนรู้ว่าหมอติ๊บเป็นเนื้องอก ใจหายว๊าบบบ

ช่วงเวลานั้นคงเป็นเวลาที่ทรมานที่สุด

ลุ้นต่อไปว่าจะได้ยินคำว่ารักของหมอไม้ตอนไหน

บุญรักษานะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 13-07-2010 15:31:21

เป็นไรไหมค่ะ  ถ้าจะบอกว่าสะใจที่หมอจ๊ะโอ๋ชกหน้าหมอไม้  ๕๕๕
ถูกใจมากค่ะ    o13   แต่ก็สงสารหมอจ๊ะโอ๋เหมือนกัน   :เฮ้อ:


มาแล้วคำว่ารักจากปากหมอไม้ อิอิ  :-[  COMING SOON right?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 13-07-2010 15:32:35

เข้าใจหมอไม้ในตอนนั้นนะ รักมากก็หวงมาก
คิดเองเออเองอยู่คนเดียว เลยไม่กล้าถาม กลัวได้ยินคำตอบที่เจ็บปวดใจ
แต่หมัดนั้นของหมอจ๊ะโอ๋ ก็สมควรโดนแล้วล่ะครับ หมอไม้
(โอ๋ ๆ อย่าโกรธกันนะคับ ที่พูดความจริง)
โชคดีที่เรื่องผ่านมาด้วยดี ถือซะว่า เป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตที่ไม่ควรเกิดขึ้นอีก

ป.ล. สุดท้าย หมอไม้ก็ทำผมค้างคา (อารมณ์) อีกจนได้  o6

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 13-07-2010 15:46:26

อึ้งเลย เหตุผลที่หมอติ๊บคือนสร้อยเพราะเรื่องนี้หรอ
ไม่คิดว่าจะร้ายแรงถึงขั้นนี้เลย
หมอติ๊บคงไม่อยากให้คนที่รักเป็นห่วง เลยต้องทำแบบนี้ใช่ไหม
โดนไปหนึ่งมัด หมอไม้คงไม่เจ็บเท่าไหร่(ยังมีอารมณ์เล่น (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/906479168.gif))
หมอไม้อย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้กะหมอติ๊บนะ
ที่ว่าจะให้หมอติ๊บฟังคำว่า "รัก" อ่ะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/thmimio-27.gif)

ป.ล. ท่าทางหลังจากผ่าตัด คงจะบอกรักกันทุกวันแน่ๆเลย :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 13-07-2010 15:54:13

กว่าจะรู้ความรู้สึกตัวเอง ก็เกือบจะสายไปนะหมอไม้

แล้วถ้าอาการไม่แสดงออกมาตอนบอกเลิก จะเป็นยังไง
หมอติ๊บคงไม่มีแรงที่จะต่อสู้กับอาการเจ็บป่วยเนอะ

ทั้งคู่ผ่านเรื่องร้ายที่สุดมาอย่างนี้นี่เอง ถึงได้รักกันมากขนาดนี้
ดูแลหมอติ๊บดีๆ นะคะหมอไม้

หมอจ๊ะโอ๋ แมนได้อีกนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-07-2010 16:24:03

แวะมาทักทายรอบค่ำก่อนเลิกงาน

ขอโทษนายแฮคด้วยที่ทำเกินหน้าที่   พอดีเอาไปลงบลอคไม่ได้อ่ะเลยมาโพสในนี้ซะเลย

ไปพักเติมแรงมาหลายวัน  เดี๋ยวจะขยันมาอัพตอนต่อไปให้อ่านกันไวๆละกันนะคับ

พอดีถูกเกณฑ์ไปใช้แรงงานมาหลายวัน  เลยไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้

ค่าจ้างก็ไม่ได้ซักตังค์   น่าสงสารที่สุดเลย  หมอไม้น้อหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 13-07-2010 16:28:04

แรงงานหัวใจ ทำไปเถอะครับ
บ่นมาก เดี๋ยวมีงอน ไม่รู้ด้วย
ป.ล. รบกวนน้องแฮ็คส์ ช่วยแก้หัวเรื่องหน่อย เดี๋ยวแควน ๆ จะไม่รู้ว่า มาอัพแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 13-07-2010 16:29:48

อืม! เมื่อวันอาทิตย์ มีโอกาสได้ดูหนังเกาหลีตอนช่วงสาย ๆ
หน้าหมอไม้ มีส่วนคล้ายพระเอกเกาหลีในเรื่องนั้นจริง ๆ ด้วย
น้องแฮ็คส์ ผมคอนเฟิร์มคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-07-2010 16:44:26

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 13-07-2010 16:29:48  

อืม! เมื่อวันอาทิตย์ มีโอกาสได้ดูหนังเกาหลีตอนช่วงสาย ๆ
หน้าหมอไม้ มีส่วนคล้ายพระเอกเกาหลีในเรื่องนั้นจริง ๆ ด้วย
น้องแฮ็คส์ ผมคอนเฟิร์มคับ

มีคนคอร์นเฟิร์มขนาดนี้งั้นขอลาไปเล่นหนังเกาหลีมั่งดีกว่า   เผื่อจะขายออก

ว่าแต่พระเอกเกาหลีนี่เค้าไม่จำกัดอายุกันใช่มั้ยอ่าคับบบบ

จะไปเป็นพระเอก  พระเอก  พระเอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 13-07-2010 16:52:41

มีบทพ่อพระเอกนะหมอไม้ ที่เหลืออยู่อ่ะ

สนป่ะจ๊ะ

ถ้าสนเดี๋ยวติดต่อให้นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: todsope ที่ 13-07-2010 16:54:58

เรื่องช่วงนี้เข้มข้นจริงๆ ครับ อยากทราบว่า blog ที่พูดถึงบ่อยๆเข้าไปดูยังไงเหรอครับ จะได้ไปอ่านล่วงหน้ามั่ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 13-07-2010 16:59:49

อ่านแล้วอยากต่อยหมอไม้ด้วยนะครับ ฮึยยย!!
.
เอ่อ ..คือ เรื่องไปเป็นพระเอกเกาหลี นี่ ก็แหม อยากให้หมอติ๊บมาอ่านเจอจังเล๊ย มีเฮฮาแน่ๆ กร๊ากกกๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-07-2010 17:08:24

น่าจะไม่เกิน  20 ไม๊คะพี่หมอ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-07-2010 17:11:59

โดนหมัดเดียวน้อยไปนะ...นั่น...
ตอนนี้หมอติ๊บ คงหายดีแล้วใช่ไม๊...
หมอไม้ จะไปเป็นพระเอกหนังเกาหลี...
ดี ๆๆๆ หมอติ๊บจะได้ริบทรัพย์เพิ่มขึ้นอีก...อิอิ..
คิดถึงทั้งหมอไม้และหมอติ๊บ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-07-2010 17:13:50

อ้างจาก: RAKDEK_KA ที่ 13-07-2010 17:08:24  

น่าจะไม่เกิน  20 ไม๊คะพี่หมอ  :laugh: :laugh:

บทพระเอกนี่ไม่เกินยี่สิบเหรอคับ   อืมไม่เป็นไรหน้าตายังได้อยู่  อิอิ

เรื่องอายุพอหยวนๆกันได้

ว่าแต่จะไปเล่นเรื่องไรดีหว่า.....

.
.
.
.
.
.
.
.
.มีเสียงกระซิบมาจากคนข้างๆบอกว่า full house ( เต็มบ้าน  )  

อยู่คนเดียวก็เต็มบ้านแล้ว  ตัวใหญ่เกินว่างั้น

ดูเขาว่าผมซิคร้าบบบบบบ :m31: :m31: :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 13-07-2010 17:16:18

กร๊ากกก  พระเอก full house มุขหมอติ๊บ ฮาจริงๆด้วย 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 13-07-2010 18:04:04

กร้ากกก Full House ของจริง  :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-07-2010 18:06:25

 :pighaun:

แทนที่จะมาแก้ต่างให้หน่อย   มาสนับสนุนความเห็นหมอติ๊บซะงั้นคนเรา

จำไว้เรยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 13-07-2010 18:10:42

หลังจากที่ลอยคอ รอมานาน (แอบกัดหมอไม้ อิอิ)
อ่านตอนนี้แล้วจะว่าเศร้ารึโล่งใจก็ไม่เชิง
มันอึ้งๆไงไม่รู้อะค่ะ ประมาณว่าเกือบไปแล้วมั้ยหละ(หมอไม้ อิอิกัดอีกที)
เกือบจะสายเกินไป นี่แสดงว่าเป็นคู่แล้วไม่แคล้วกันแน่เชียว  :L1:
แต่ฟ้าหลังฝน ท้องฟ้าก็ย่อมสดใสเสมอค่ะ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 13-07-2010 18:17:14

เพื่อความสุขหมอติ๊บ หมอไม้ก็เป็นพระเอก Full House น่ะแหละ

 :pandalaugh:

ขอนอกเรื่องนิดนึง...โยเกิร์ต นมเปรี้ยวเนี่ย มันช่วย ต่อต้านอายุ(หน้า) ได้รึเปล่า
เห็นหมอไม้ดื่มคราวนั้นอย่างเยอะ จะเร่งหน้าอ่อนอ่ะสิ มันจะทันเร๊อ  :jul3:

555+ ล้อเล่นค่ะ แต่ถามจริงๆนะหมอติ๊บ เผื่อว่าจะเริ่มมั่ง (จะทันมั้ย)  :a1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-07-2010 18:32:46

มาแนะนำสูตรหน้าเด้ง เต่งตึ่ง   จำมาจากหมอติ๊บอีกที

บอกว่าให้ผมว่าก่อนนอนให้เลือกไข่เอาไข่ใบสวยๆไปต้ม

จากนั้นค่อยปอกเปลือกขั้นตอนนี้ใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษ

อย่าให้เปลือกไข่ไปบาดไข่ขาว  หรือระวังเปลือกไข่ติดกับไข่จะทำให้พลาดในขั้นตอนนี้

บอกผมให้ปอกเปลือกไข่ให้ระวังที่สุด   แล้วก็พักใส่กล่องไว้

ตื่นเช้ามาให้รีบไปปเดกล่องที่ปอกไข่เตรียมไว้ 

ขั้นตอนต่อไปวิ่งออกไปหน้าบ้านให้ไวที่สุด

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แล้วค่อยๆหย่อยไข่ที่ปลอกเมื่อคืน  ลงใส่บาตรหลวงพ่อ   

เกิดชาติหน้าฉันท์ใดจะได้ผิวเนียนขาวละเอียดเป็นไข่ปอก  ว่างั้น

ฟังจบผมก็จัดการเจ้าของสูตรด้วยความหมั่นไส้ทันที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 13-07-2010 18:41:31

โฮ๊ว หลอกกันได้นะหมอไม้ตั้งใจอ่านวิธีหน้าเด้งมากๆ
เหอะ เหอะ เอาสูตรจริงๆดิ มีมั้ยอะ 555

หัวข้อ: .
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 13-07-2010 18:46:14

ต้องวิ่งไปให้ไวที่สุดด้วย !

สูตรพี่ติ๊บนี่ดีจริง ๆ
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะทำตามค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 13-07-2010 19:06:13

555 เขาเรียกสูตรหน้าใสในชาติหน้า

อยากอ่านตอนต่อไป อยากให้พี่ติ๊บหายไวๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 13-07-2010 19:10:10

แง
สูตรหน้าเด้ง
ก็ตั้งใจอ่านซะ
=_=
สุดท้าย เจอ .... เข้าก็แอบสงสัย
เลื่อนมาอ่านอีกที
โอ้ หมอไม้หมอติ๊บอะT^T

 :angry2:



"ฟังจบผมก็จัดการเจ้าของสูตรด้วยความหมั่นไส้ทันที"

จัดการยังไงอะ  :z1: :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 13-07-2010 19:26:51

สูตรหน้าเด้ง = ให้ไปเกิดใหม่ 555

สรุป หน้าจะอ่อน จะแก่ จะตัวใหญ่เต็มบ้าน ก็มีคนเอาละว้า... หรือไม่จริง 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 13-07-2010 19:52:50

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

มากอดพี่หมอไม้กะพี่หมอติ๊บ

มาอัพเเล้ว จะไปเป็นพระเอกเกาหลีเหรอ

หล่อปะทะกะเรนเลยน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: artsitnarak ที่ 13-07-2010 20:22:03

น่ารักจังพี่ติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 80 “เราเลิกกันน่ะ” [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 13-07-2010 20:22:41

เฮ้อ คลาดกับพี่ไม้นิดเดียวเองเลย

เพิ่งมาอ่านก็ตอนนี้ล่ะ

พี่ไม้ ไม่เป็นไรนะ สู้ๆ

ดีนะ ที่จะได้บอกคำว่า รัก เสียที

ลุ้นผลการผ่าตัดครับ

---------------------

อ้างถึง

สูตรหน้าเด้ง = ให้ไปเกิดใหม่ 555

กลัวไม่ได้เกิดอ่า คริคริ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 13-07-2010 20:27:19

ตั้งใจอ่านสูตรหน้าเด้ง :-[
แต่.....ไหงมันจบลงที่บาตรหลวงพ่อได้หล่ะคุณหมอ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 13-07-2010 20:38:39

อยากเห็นรูปพี่ไม้ ตอนถือโทรศัพท์ ใส่เสื้อกล้ามสีดำครับ

ผมชอบรูปพี่ไม้ มุมนี้อ่า เอาลงอีกนะครับ

ปล. พี่ไม้ หน้าเหมือนพี่(ญาติห่างๆ) ของผมเลยครับ คล้ายๆ กันเลย(เพิ่งเห็นญาตผมเมื่อ 2 วันก่อนน่ะ แต่ก่อนไม่รู้แกไปไหน)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: bakanishi1 ที่ 13-07-2010 20:39:27

แง๊ ... เศร้าได้อีก

แต่ก็ยังดีนะนี่

ที่เข้าใจกันแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 13-07-2010 20:41:17

+1 ให้หมอไม้กะนาย hack

สำหรับการกลับมา

 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-07-2010 20:41:56

สูตรหน้าเด้งข้ามชาติของหมอติ๊บนี่...กว่าจะรู้ผลเหอะๆๆ นานจัง :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-07-2010 20:57:56

ไปทานข้าวกับอิลุงมา  เลยไม่ทันพระเอก full house

ปล. หมอติ๊บจ๋า  งวดนี้อะไรดีคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 13-07-2010 21:16:14

...หนุ่มๆบ้านนี้นี่น้า หยิกๆๆหยอกๆๆ กันให้ fc ได้ขำกันตลอด
...full House  กับ สูตรหน้าเด้ง ช่างคิด มันคงไม่ทันแล้ว ช้าไปเป็นชาติเลย
...ส่วนตอนที่ 81 เกือบสาย กับคำว่า...รัก บทเรียนราคาแพงแสนแพง
...จะทำอะไร จะบอกอะไรกับคนรัก ก็รีบๆบอก ซะไม่ต้องรอเวลา
...เกือบต้อง..เสียใจไปตลอดชีวิตแล้วไหมล่ะ...หมอไม้ ปากหนัก
...อยากอ่านต่ออีกนะ อยากรู้ว่าหมอติ๊บ ได้พูดถึงเรื่อง..ขอเลิก อีกหรือเปล่า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: kritsada.s ที่ 13-07-2010 21:22:33

ฮ่าๆๆๆๆๆ  :m20: ขอสูตรหน้าเด้ง เต่งตึ่งแบบเห็นทันทีทันใด ภายใน  3 วัน 7 วันไม่ได้เหรอครับ
ไม่ใช่ชาติหน้านานเกิน.............

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Panny ที่ 13-07-2010 21:29:34

เพิ่งมาตามอ่านอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก ชอบพี่หมอทั้งสองมากๆ เลยค่ะ
อยากเรียนหมอมั่งจัง แต่กลัวอาจารย์ใหญ่เหมือนพี่หมอไม้อ่ะค่ะ นู๋จะเรียนไหวมั้ยคะ ?!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 13-07-2010 21:32:17

 :m20:
ขอยืมมุขนี้ไปใช้หน่อยนะครับ หมอไม้ กร๊ากกกก  :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Milk ที่ 13-07-2010 21:41:11

แหม....ไอ้เราก็ตั้งใจอ่านไอ้สูตรหน้าเด้งนี่  ที่ไหนได้ :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 13-07-2010 21:51:40

เอ่อ เหมือนก่อนหน้านี้จะเดาอาการหมอติ๊บออกเลยอ่ะ
เข้าใจอารมณ์หมอไม้ตอนนั้นนะคะ ว่าแต่ว่าหมัดนั้นเจ็บมั้ยอ่ะคะ
หมอติ๊บฟื้นขึ้นมาไม่ว่าอะไรสักคำเลยอ่ะ ไม่ติดใจเรื่องบอกเลิกด้วย
คงเหมือนที่หมอจ๊ะโอ๋บอกแน่ๆ ว่าหมอติ๊บรักหมอไม้มากๆ (ซึ้งๆ)

อาการหมอติ๊บทุกวันนี้ไม่เป็นอะไรแล้วใช่ป่ะคะ แบบว่ามันไม่กลับมาแล้วใช่มั้ย
หมอติ๊บหายดีแล้วก็ดีใจ ^^ อย่าได้ป่วยเป็นอะไรหนักๆอีกเลยเนอะ


เอ่อ แล้วสูตรหน้าเด้งข้ามชาติเนี่ย คิดนานมั้ยอ่ะคะ 555 ฮามากมาย

อ่อ....รูปหมอไม้ก่อนหน้าที่จะเปลี่ยนเป็นรูปล่าสุดเนี่ย รูปที่ใส่เสื้อสีขาวแล้วเหมือนจะถือกล้อง (ใช่หมอไม้ใช่ป่ะคะ)
ถ้าใช่ ก็อยากจะบอกว่าแอบคิดเหมือนบางคนที่บอกว่าหมอไม้หน้าเหมือนดารา
แต่มองผ่านๆเนี่ย เหมือน Wang Lee Hom เลยนะ (อันนี้พูดจริงๆ ไม่ได้โม้ 555)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 13-07-2010 22:01:58

อ้างจาก: Rockstar ที่ 13-07-2010 21:51:40  

เอ่อ แล้วสูตรหน้าเด้งข้ามชาติเนี่ย คิดนานมั้ยอ่ะ 555 ฮามากมาย

ถ้าให้เดา ประมาณ 1 ปีแสง

หัวข้อ: .
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 13-07-2010 22:23:19

วันนี้ดูรายการนึง
เค้าเชิญชวนให้ไปเที่ยว
ท่าอุเทน อ.ที่พี่ติ๊บอยู่ด้วย
เกี่ยวกับเทศกาลดอกไม้
อะไรซักอย่าง จำไม่ได้

อยากไปมั้งงงงง!
ดูในทีวีอากาศคงดีมาก
แน่ ๆ อิจฉา  ':)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 13-07-2010 22:45:52

ขอบคุณครับ คุณหมอ

เป็ฯกำลังใจให้ครับ


อื่ม ติดตามต่อไป....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 13-07-2010 22:50:33

เข้ามาตอนนี้เป็นการเป็นงานนิดนึง ... อาการน้องติ๊บตอนนี้เป็นไงบ้างคะ หลังจากที่ผ่าตัดครั้งโน้น...
ผ่านมานานหลายปีแล้วเหมือนกันนะ นึกถึงก่อนหน้านั้นที่หมอติ๊บปวดจนสลบน่ะ คงสุดๆจริงๆ  :กอด1:
พอดีว่าจะถามตั้งแต่รีพลายแรกๆแล้ว แต่บังเอิญเจอมุขพระเอกเกาหลี Full House บ้าง
หน้าเด้งบ้าง เลยลืมไปเลย ... ต้องโทษหมอไม้ เล่นมุขเยอะจนพี่ลืมเลย  o18
ว่าแต่มุขหน้าเด้งแบบนี้ ก็สมแล้วที่หมอไม้จะจัดการซะ หมั่นเขี้ยวนะเนี่ยแต่ละมุข  :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 13-07-2010 22:52:54

เอ่อ....ใหนๆมันก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว ไม่ซ้ำเติมหมอไม้ละกานนนนนนนนนน
ผ่านไปแล้วด้วยดีก็ดีใจแล้ว ถึงตอนนี้หมอไม้คงไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว (คงไม่มีวันได้ทำ เน๊อะ)
ปัจจุบันนี้ดีที่สุดแล้ว ไม่อยากให้หมอไม้ตกเป็นจำเลยของอดีตในปัจจุบัน
มีคนทำแทนเราในตอนโน้นแล้ว ตอนนี้เหลือแต่ความรักและหวังดีให้ทั้งคู่อยู่อย่างมีความสุขตลอดไป


ฝากบอกคนที่อยากเห็นรูปหมอไม้ อยากบอกว่า หุ หุ
จ่ายตังส์มาเลยจะให้ดู มีเพียบ หล่อๆทั้งน้านนนนนนนนนนนนนนนนนนน
หมอติ๊บก็น่ารักโคตรๆ ใครไม่เคยเห็นมาช่วยเราหน่อยจิ
แบบว่า..........เอ่อ...อยากรวยอ่ะ เจ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พิมพ์ไปได้ไงฟะ ละเมอแน่ๆตะรู

หัวข้อ: .
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 13-07-2010 23:07:30

^
^

หนูอยากเห็น
แต่หนูไม่มีตังค์ ':(
5555555.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 13-07-2010 23:10:00

ตั้งใจอ่านมากมายอะคะ

เรื่องหน้าขาวใส

อื้ม มารู้ตอนท้ายๆ นี่เอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 13-07-2010 23:13:05

ซิ่มอยากเห็นหมอติ๊บคู่กับหมอไม้  คุณลอยลมมีมั้ย

ถ้ามีขอดูด้วยคน เก็บเงินที่พระเอก full house นะคะ

ปล. หมอไม้ วานแถลงหน่อยเถิดใช้เลนส์ตัวไหนติดกล้อง ดูหลังละลายนิด ๆ ชอบมากมาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 13-07-2010 23:35:54

ตอนใหม่มาแล้ว  ขอบคุณคับ   :pig4:

คุณลอยลมอยากเห็นด้วยคนอ่า  แต่ไม่มีตังเอาเป็น  :กอด1: แทนละกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-07-2010 01:11:44

อูย...มีแต่คนว่าหมอไม้ มีแต่คนบอกโดนชกทีเดียวน้อยไป อืม..เอาเป็นว่าก็สมควรโดนนะ
แต่มาคิดอีกทีก็เห็นใจหมอไม้เหมือนกัน ก็คนมันรักมาก เลยหึงมากจนตามืดนี่เนาะ
ก็เลยทำอะไร พูดอะไรแบบคิดว่าตัวเองมีเหตุผลที่สมควร (เหตุผลแบบหึงตามัวน่ะ)
โอ้ย..อยากจะบ้า สูตรหน้าเด้ง อารมณ์ขันเหมือนกันนะนี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 14-07-2010 07:40:07

อยากเห็นรูปคู่หมอไม้หมอติ๊บเหมือนกัน :-[
แต่...ขอสะสมทรัพย์ก่อนนะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 14-07-2010 07:49:51

ดีใจ ๆ พี่ไม้หมอมาต่อซะที  เรื่องที่หมอติ๊บจะบอกพี่หมอไม้คือไม่สบายแบบนี้เองหรอ แต่ไม่นึกว่าจะเป็น...
ดูน่ากลัวมากค่ะ สาเหตุเกิดจากอะไรคะเนี่ย....  พี่หมอไม้สมควรโดนหมอจ๊ะโอ๋ ต่อยแล้วละค่ะ ฮ่าๆ

วิธี ทำหน้าใส เอิ่ม... ตั้งใจอ่านมากกกกกกกก กะให้หน้าใสกันไปถึงชาติหน้าเลยทีเดียว  o22

ปล. อยากเห็นรูปคู่ด้วยค่ะ แต่ไม่มีเงิน !!!   เปิดบัญชีเลยมั้ยคะ คงรวยเละเลยเนี่ย มีคนอยากเห็นเพียบ :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-07-2010 09:08:29

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 13-07-2010 22:52:54  

เอ่อ....ใหนๆมันก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว ไม่ซ้ำเติมหมอไม้ละกานนนนนนนนนน
ผ่านไปแล้วด้วยดีก็ดีใจแล้ว ถึงตอนนี้หมอไม้คงไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว (คงไม่มีวันได้ทำ เน๊อะ)
ปัจจุบันนี้ดีที่สุดแล้ว ไม่อยากให้หมอไม้ตกเป็นจำเลยของอดีตในปัจจุบัน
มีคนทำแทนเราในตอนโน้นแล้ว ตอนนี้เหลือแต่ความรักและหวังดีให้ทั้งคู่อยู่อย่างมีความสุขตลอดไป


ฝากบอกคนที่อยากเห็นรูปหมอไม้ อยากบอกว่า หุ หุ
จ่ายตังส์มาเลยจะให้ดู มีเพียบ หล่อๆทั้งน้านนนนนนนนนนนนนนนนนนน
หมอติ๊บก็น่ารักโคตรๆ ใครไม่เคยเห็นมาช่วยเราหน่อยจิ
แบบว่า..........เอ่อ...อยากรวยอ่ะ เจ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พิมพ์ไปได้ไงฟะ ละเมอแน่ๆตะรู

หาเงินทางลัด คิคิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 14-07-2010 09:29:40

คู่นี่แหย่กันได้ตลอดเนอะ ขำดีๆ

แต่คนโดนแหย่ ส่วนมากจะแก้คืนด้วยกำลังอย่างเดียวเลยนะ

ชอบล่ะซิ..



ไอ้สูตรหน้าเด้งนี่ เปลี่ยนจากไข่ต้ม เป็น นมเปรี้ยว ดีมั้ยหมอไม้
กินก็ได้ (ชอบด้วยนี่) ทาหน้าก็เวิร์คนะ แถมสีสันก็นวลสวยทีเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 14-07-2010 09:44:54

^
^
นมเปรี้ยวยังลดความอ้วนได้ด้วย สูตรรับรองผลต้องดื่ม 6 ขวดในวันเดียว ! 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 81 คนโง่ของเธอ [Up. บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-07-2010 10:05:20

งะ  ไหนว่าจะไม่รื้อฟื้นความหลังกันแล้วไง

แล้วไหงมีนมเปรี้ยวตามมาหลอกหลอนอยู่ร่ำไป

อันที่จริงโทษผมคนเดียวก็ไม่ถูกนะ

นมเปรี้ยวดัชมิลค์  โลว์แฟท  กล่องสีฟ้าอ่ะไม่สังเกตจริงๆก็ดูไม่ออกน่ะว่านมเปรี้ยววว

คราวก่อนเลยซัดกระหน่ำเลย  แต่ตอนนั้นคงหิวจัดจนลืมสังเกตว่ารสชาติมันเปรี้ยวๆอะ

ก็คนมันหิวนินา  แต่ก็ลดน้ำหนักได้กิโลแฮะ  แถมใช้อ้อนแฟนได้ด้วย  ลองดูๆ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-07-2010 10:54:50

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ
10:06 14/7/2010

หกชั่วโมงที่แสนยาวนานสำหรับการผ่าตัดผ่านพ้นไป  หมอ  พยาบาล  และทีมแพทย์ทุกคนค่อยๆทยอยออกมาจากห้องผ่าตัด   สุดท้ายคือหมอจ๊ะโอ๋

'' ผลการผ่าตัดเป็นไงบ้างครับหมอ  ''  ผมถามเมื่อหมอจ๊ะโอ๋ก้าวออกมาจากห้องผ่าตัด

'' ผลการผ่าตัดก็เป็นที่น่าพอใจที่เหลือก็แค่รอลุ้นว่าคนไข้จะกลับมาเหมือนเดิมได้ร้อยเปอร์เซนต์หรือไม่เท่านั้นเอง ''

'' หมอหมายความว่ายังไงเหรอคับ ''

'' ผลการรักษาทุกอย่างไม่มีอะไรดีเหมือนเดิมได้ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกน่ะคับหมอไม้  ที่เราต้องรอตอนนี้คือรอลุ้นว่าหลังจากผ่าเอาก้อนเนื้อออกไปแล้วร่างกายของติ๊บจะกลับสู่สภาพเดิมได้ดีแค่ไหน  อาจตองใช้เวลาซักพักนึง  และคนที่ทำหน้าที่ในการดูแลหมอติ๊บได้ดีที่สุดก็คือตัวหมอเองนั่นแหละคับ ''  หมอจ๊ะโอ๋บอกพลางสบตาผมก่อนเดินนำไปนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ

'' อันที่จริงผมเองก็อยากเป็นคนที่ดูแลหมอติ๊บไปตลอดเหมือนกันน่ะคับ  แต่ติดอย่างเดียว... '' หมอจ๊ะโอ๋หยุดและถอนหายใจยาวเฮือก

'' ติดแค่ตรงที่หมอติ๊บไม่เคยคิดที่จะรักผม  เหมือนที่เค้ารักหมอ ''

'' หมอจ๊ะโอ๋รู้  '' ผมถามเพื่อความแน่ใจ

'' ผมรู้มาตลอดเวลาคับว่าคนเดียวที่ติ๊บรักก็คือหมอไม้  ไม่ว่าผมจะพยายามเอาชนะใจติ๊บแค่ไหน  แต่สิ่งเดียวที่ผมได้กลับมาตลอดเวลา คือ ความรักในแบบที่น้องชายคนหนึ่งมีให้ต่อพี่เท่านั้น  ซึ่งมันแตกต่างจากที่เขามีให้หมอโดยสิ้นเชิง ''

'' แล้วทำไมติ๊บถึงไม่บอกอะไรผมเลย ''   ผมเอ่ยถามหมอจ๊ะโอ๋ที่มองเข้าไปยังห้องผ่าตัด

'' ตอนแรกผมก็ยังไม่แน่ใจโรคที่ติ๊บเป็นนักหรอกคับจึงต้องพาติ๊บมาตรวจในเมืองบ่อยๆ ติ๊บเองก็ยังไม่แน่ใจในโรคที่ตัวเองเป็นจึงไม่ยอมบอกอะไรกับหมอ  จนเมื่อไม่นานมานี้ผมพาติ๊บไปทำซีที ( CT scan (http://th.wikipedia.org/wiki/การถ่ายภาพรังสีส่วนตัดอาศัยคอมพิวเตอร์) )  จึงได้รู้ผลว่าติ๊บมีก้อนเนื้ออยู่ในสมอง  แต่โชคยังเข้าข้างเรา  ที่มันไม่ใช่เนื้อร้ายและอยู่ในตำแหน่งที่สามารถผ่าตัดได้  ทุกอย่างพร้อมและรอคอยติ๊บมาซักระยะแล้วแต่เจ้าตัวอยากบอกคุณก่อน  เขาคงอยากได้กำลังใจจากคุณ ''

'' ผมคงเป็นคนรักที่โง่เง่าที่สุดเลยนะ ''  ผมก้มหน้าลงซบกับฝ่ามือตัวเองปล่อยน้ำตาแห่งความเสียใจพรั่งพรูออกมา หมอจ๊ะโอ๋ยื่นมือมาแตะไหล่ผมเบาๆ

'' บางครั้งความรักก็ไม่ได้หมายถึงการครอบครองเสมอไปหรอกน่ะหมอไม้   ''

'' ผมไม่รู้จริงๆ  ''

'' บางครั้งคุณหมออาจจะรักติ๊บมากเกินไป  จนลืมไปว่าบางครั้งแค่ความรักมันอาจไม่พอ คนรักของคุณบางครั้งต้องการการเอาใจใส่ดูแล  บางครั้งต้องการการทะนุถนอม และบางครั้งก็ต้องการการให้เกียรติบ้าง ''

'' ผมรู้ว่าหมอไม้เป็นคนรักที่ดีและดูแลหมอติ๊บได้   และผมหวังว่านับจากวันนี้ไปมันจะทำให้คุณรักโดยที่ไม่ขาดสติ  และจะใช้เวลาทุกวันที่คุณมีเขาอยู่อย่างมีความหมาย  ก่อนที่คุณจะไม่มีเขาอยู่ข้างๆให้บอกรักนะหมอไม้ ''  พูดจบหมอจ๊ะโอ๋ตบไหล่ผมเบาก่อนเดินจากไปปล่อยให้ผมร้องไห้เสียใจกับเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นและรอคอยการตื่นขึ้นมาของติ๊บสุดชีวิต...

'' ติ๊บ  ตื่นขึ้นมาได้แล้วคนดี  อย่าทรมานพี่ไปมากกว่านี้เลย  แค่นี้พี่ก็จะทนไม่ไหวอยู่แล้ว '' ผมกุมมือน้อยๆนั้นแนบแก้มที่ชื้นไปด้วยหยดน้ำตาลูกผู้ชาย

'' ติ๊บอยากไปเที่ยวไหนตื่นขึ้นมาไวๆซิ  ไว้ติ๊บหายแล้วพี่จะพาติ๊บไปเที่ยวเอง ''  ผมบอกก่อนลูบไล้ไปบนแก้มขาวเนียนนั้น  แต่เจ้าตัวก็ยังคงนอนสงบแน่นิ่งนี่ก็ปาเข้าไปวันที่สองหลังจากการผ่าตัด   ติ๊บก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นขึ้นมาแต่อย่างใด

'' หรือติ๊บอยากกินกับข้าวฝีมือพี่มั้ย   พี่จะทำให้ติ๊บกินเองนะ  ''

'' หรือติ๊บอยากกินไอติมป่าว  พี่สัญญาจะพาไปกินไอติมทุกวันเลยนะตื่นขึ้นมานะติ๊บ ตื่นขึ้นมา '' ผมสะอื้นหนักบนหลังมือน้อยๆของหมอติ๊บ  ก่อนจะตั้งสติและรับรู้ได้ว่าเจ้าตัวเริ่มกระดิกมือแล้วผมกดสัญญาณเรียกหมอทันทีเมื่อรู้ว่าติ๊บฟื้น  คงจะเพราะอยากกินไอติมทุกวันนั้นแน่ๆ

หลังจากที่หมอมาเช็คดูอาการและการตอบสนองของติ๊บผ่านไป ก็ไม่พบว่ามีอะไรให้ต้องเป็นห่วง  นอกจากอาการอ่อนเพลียของเจ้าตัวเล็กที่ยังต้องการการพักผ่อนอยู่อีกสักระยะ

ตอนนี้ผมนั่งจ้องหน้าเจ้าตัวเล็กที่นอนจ้องหน้าผมอยู่เช่นกัน

ผมค่อยๆเปิดกระเป๋าสีเขียว เอาสร้อยคอและสร้อยข้อมือที่ติ๊บเคยใส่ออกมาให้ติ๊บเช่นเดิม

'' ติ๊บไม่ต้องเอามาคืนให้พี่นะ  ไม่ว่าวันไหนพี่ก็จะไม่มีทางรับมันคืนเด็ดขาด มันเป็นของติ๊บคนเดียว… รวมถึงหัวใจดวงนี้ของพี่ด้วย  มันจะเป็นของติ๊บคนเดียว  พี่สัญญา '' ติ๊บไม่เอ่ยอะไรออกจากปากแม้แต่คำเดียว  มีเพียงน้ำตาที่รินไหลออกมาพร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก

'' ขอบคุณนะที่ติ๊บเกิดมาเพื่อพี่  แต่ติ๊บสัญญากับพี่อีกข้อได้มั้ย  ว่าติ๊บจะอยู่ต่อไปเพื่อพี่ด้วย อย่าทิ้งพี่ไปแบบนี้อีกนะ   พี่รักติ๊บนะคนดี    พี่รักติ๊บมากนะรู้มั้ย ''  ผมก้มลงไปจูบหน้าผากติ๊บเบาๆและตอนนี้เราสองคนต่างปล่อยน้ำตาแห่งความสุขรินไหล  หลังจากอะไรร้ายๆผ่านพ้นไปทุกอย่างคงสวยงามขึ้นน่ะ...

ปล. จ่ะ คนโพสต์ก็สัญญาว่าจะมาโพสต์เรื่อยๆ ไรท์เตอร์เช่นกัน มาอัพบ่อยๆ นะจ๊ะ(Hackz)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 14-07-2010 11:16:58

รักแท้มีอยู่จริง :n1: หมอไม้+น้องติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 14-07-2010 11:20:01

อ่านไปน้ำตาซึม เฮ้อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 14-07-2010 11:21:00

...ทำไมคนเรียนเก่งๆๆ ถึงได้ชอบเป็นโรคนี้จัง สงสัยสมองใช้งานหนัก แต่หมอติ๊บ โชคดีมากๆๆที่ผ่าตัดทัน
...หมอหน้าเข้มพูดถูก รักอย่างเดียวไม่ได้ ต้องดูแลกันด้วย แต่ไม่สงสารหมอหน้าเข้มหลอกนะ เพราะเค้ามันคู่กันน
...เหตุการณ์ถึงยังไม่สูญเสีย แต่ก็ทำให้จดจำไปตลอดชีวิตเลยเนอะหมอไม้ ยังไงซะถ้าจะจากกัน การจากเป็น น่าจะดีกว่า การจากตาย
...นี่รูปหมอไม๊ใช่ปล่าว หรือดาราจีนวะ เข้มเชียวนะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-07-2010 11:22:48

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 14-07-2010 11:20:01  

อ่านไปน้ำตาซึม เฮ้อ...

มีใครซับน้ำตาให้หรือยังครับ

อ้างจาก: StillLoveThem ที่ 14-07-2010 11:21:00  

...นี่รูปหมอไม๊ใช่ปล่าว หรือดาราจีนวะ เข้มเชียวนะ :L2:

ไหนๆๆ ดูด้วยคน(ทันไหมนิ ตรู)

เห็นล่ะ แหม ดั้งค๊ม.. คม เชียวนะ ใส่แว่นตาด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 14-07-2010 11:25:11

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-1-076.gif) ย่องเข้ามาดูเฉยๆ
เจอน้อง hackz อัพซะนี่
เหตุการณ์คราวนี้(จริงๆ ต้องเป็นคราวนั้น)
ทำให้รู้ได้เลยว่า
รักแท้มีอยู่จริง
แต่หมอไม้อย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้นะ
ไอติม ไปเที่ยว ทำกับข้าว ซักผ้า อ๊ะ อันหลังไม่เกี่ยว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920452198.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Milk ที่ 14-07-2010 11:31:33

 :monkeysad:เข้าใจกันได้ซักที   :เฮ้อ:เกือบไปแล้วไหมหล่ะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-07-2010 11:31:47

น้ำตาซึม

บุญรักษานะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-07-2010 11:36:23

ดูละครย้อนดูตัวเอง(อ่านนิยายย้อนดูตัวเอง)
รักอย่างมีสติ อย่างหึงอย่างหน้ามืดตามัว
รักอย่างเดียวไม่ได้ต้องดูแลกันด้วย
มีอะไรต้องปรึกษากันก่อน อย่าด่วนคิดหรือตัดสินใจคนเดียว อันอาจเป็ชนวนเหตุให้อีกฝ่ายคิดมากหรือเข้าใจผิด
เพราะบางครั้งอีกฝ่ายก็ไม่สามารถรู้ได้ว่า เรากำลังคิดอะไร หรือกำลังจะทำอะไร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 14-07-2010 11:45:05

สุขใจ...

ดีใจ...

เข้าใจ...

นี่สินะ ถึงทำให้ความรักยืนยาวมาถึง 8 ปี

รักกันนานๆ ตลอดไปนะคะ

อยากถามว่า แล้วตอนนี้ หมอติ๊บหายขาดจากโรคดังกล่าวรึยังคะ
ต้องกินยา หรือ รักษาอะไรอีกหรือเปล่า

ยังไงก็รักษาสุขภาพนะคะ ทั้งคู่เลย รวมน้อง hackz ด้วยนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 14-07-2010 12:03:42

 :เฮ้อ: เฮ้อ! ในที่สุด เรื่องราวก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
จบเรื่องดราม่าแล้ว ต่อไปก็เป็นเรื่องเฮฮาปาร์ตี้สินะ ชะเออ เอิงเอย  :z2:

จากเหตุการณ์คราวนั้น คงทำให้หมอไม้คิดอะไรได้หลายอย่าง
ทุกวันนี้ ถึงได้หวานซะ น้ำตาลเรียกพี่ขนาดนี้

อยากรู้ว่า ตอนนี้หมอติ๊บหายดีแล้วหรือยัง หรือยังไปตรวจเป็นระยะๆ ครับ
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 14-07-2010 12:47:18

พรหมลิขิต  :n1:


ว่าแต่ตอนนี้หมอติ๊บหายขาดแล้วใช่มั้ยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 14-07-2010 12:53:42

เป็นโรคที่น่ากลัวมากเลย ดีนะที่รู้ตัวแต่เนิ่น ๆ
การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ รักกันตลอดไปนะคะ  :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 14-07-2010 13:43:24

ซึ้ง....
.
ถามหมอไม้ว่า หมอจ๊ะโอ๋มีแฟนยัง 555 กล้าถามว่ะกรู --'

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 14-07-2010 15:13:14

:monkeysad: ซึ้ง...
หมอจ๊ะโอ๋...มีคนดามใจยังคะ? ฮ่าๆๆๆๆ



ปล. ขอแอบแซว...จริงๆที่หมอติ๊บรู้สึกตัวอาจจะไม่ใช่แค่อยากกินไอติมอยากเดียวนะคะ แต่เพราะอยากลุกขึ้นมาห้ามที่หมอไม้บอกว่าจะทำกับข้าวให้กินตะหาก  :laugh:
(ขำๆนะคะอย่าคิดมาก อิอิ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-07-2010 15:41:46

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน

ตอนที่83





หลังจากวันนั้นผ่านไปอีกประมาณหนึ่งอาทิตย์  อาการของติ๊บก็กลับมาปกติ ร่างกายก็ผอมซูบลงไปเล็กน้อย

แต่ที่หนักคงเป็นอาการเขินๆจากการที่ตอนนี้กลายเป็นคนหัวโล้น  เพราะโดนโกนผมออกไปจนเกลี้ยงหัวแล้วเท่านั้น 

ส่วนรอยแผลก็เล็กนิดเดียวในบริเวณท้ายทอยจนผมโล่งใจไปอีกขั้น   กลัวว่าจะมีแฟนเป็นไอ้หัวบากซะแล้ว



ตอนนี้สิ่งที่เราสองคนทำคือการตระเวรพาติ๊บไปทำบุญในวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ 

ดีน่ะที่ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมเจ้าตัวเลยไม่ต้องขาดเรียน  แต่หลังๆมานี้เริ่มบ่นคิดถึงป้าคิดถึงย่ามาบ้างแล้ว 

สงสัยอีกไม่นานนี้ผมคงต้องพากลับบ้านแหงๆ





เย็นวันศุกร์ช่วงกลางเดือนตุลาคม   

ผมทำงานเสร็จก็รีบกลับมาห้องหมู่นี้เลิกงานเสร็จผมก็รีบกลับห้องไวกว่าทุกวันเพราะต้องรีบกลับมาดูแลเจ้าตัวเล็ก 

ถึงแม้เจ้าตัวจะบอกกับผมว่าไม่เป็นไรแล้วแต่ผมก็ยังไม่วาย อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี 

วันนี้ติ๊บกำลังง่วนอยู่กับการทำกับข้าว  ผมจึงอาสาเป็นลูกมืออยู่ข้างๆ

'' โห หอมอ่ะ  ''  ผมเอ่ยชมพลางปล้นจูบปล้นหอมแก้มคนทำ

'' หอมอะไรยังไม่ทันเสร็จเลย ''  ติ๊บตอบพลางค้นแขวะผมหนึ่งที

'' ก็ไม่ได้หอมกับข้าว  หอมคนทำตะหาก ''  ผมบอกก่อนกระโดดถอยห่างออกมาก่อนที่จะโดนตีเข้าที่แขนเหมือนทุกทีที่ขโมยจูบ

'' อะไรหว่าคนจะช่วยก็มาทำร้ายกัน  คนเรา ''  ผมเดินหน้าบึ้งไปนั่งลงที่โต๊ะทานข้าว

'' ช่วยป่วนละซิไม่ว่า ''   ติ๊บบอกก่อนหันตะหลิวทำท่าจะเขกหัวผมซะให้ได้

'' ก็พี่อยากช่วยไง  นะนะ  ให้พี่ช่วย '' ผมไม่หยุดความพยายามออดอ้อนต่อไป

'' โอเค  งั้นช่วยหุงข้าวให้หน่อยซิ  ''

'' ได้คร้าบบบ ''  ผมรับคำก่อนเดินไปจัดการหุงข้าวในขณะที่เจ้าตัวเล็กกำลังทำกับข้าวหอมฉุย

'' วันนี้ทำอะไรกินเอ่ยยยย ''   ผมเดินมาป้วนเปี้ยนแถวหน้าเตาอีกครั้งหลังจากหุงข้าวเรียบร้อย

'' วันนี้ทำปลาทับทิมทอดน้ำปลา  กุ้งผัดสะตอ  แล้วก็แกงส้มกุ้ง  ''

'' โห  ของอร่อยทั้งนั้นเลย  ว่าแต่หายดีแล้วใช่มั้ยนี่  '' ผมถามพลางเดินไปลูบหัวเหม่งๆที่ตอนนี้ผมเริ่มขึ้นมาจนเป็นทรงสกินเฮดแล้ว

'' ก็หายดีแล้วละ  นี่กำลังว่าจะขอพี่ไม้กลับบ้านก่อนจะกลับมาเปิดเทอม ''

'' อืมมม  พี่ก็คิดไว้แล้วละว่าจะพาเรากลับบ้านซักอาทิตย์  ไหนๆป่วยหนักขนาดนี้ก็ไม่ได้บอกป้ากับย่าเดี๋ยวกลับไปโดนดุแน่เลยเรา  '' 

ผมบอกพลางลูบหัวเหม่งๆไปมา จนเจ้าตัวค้อนขวับ

กับข้าวแสนอร่อยฝีมือเจ้าตัวเล็กถูกจัดการไปเรียบร้อย  ช่วงนี้ผมต้องเร่งให้เจ้าตัวเล็กกินเยอะหน่อย 

โดยการหมั่นป้อน  หมั่นชวนกินนั่นกินนี่  เพราะตอนนี้เจ้าตัวเล็กก็ยังผอมกว่าช่วงก่อนที่จะไม่สบายพอสมควร 

หลังจากผ่าตัดมาก็บ่นไม่ค่อยหิว  ไม่ค่อยกินอะไรเท่าไหร่  ยกเว้นไอติมที่ยังไม่เคยมีท่าทีปฏิเสธแต่อย่างใด 

ยังคงกินได้ตามปกติทุกทีซิน่า





หลังจากอาหารมื้อเย็นผ่านพ้นไปด้วยความเอร็ดอร่อยของเราสองคน( แม้ผมจะอร่อยมากกว่าก็เหอะ )

ผมจัดการกำชับให้เจ้าตัวเล็กกินยาตามที่หมอจ๊ะโอ๋สั่งตรงเวลาเป๊ะๆทุกคาบ 

จนตอนนี้ผมก็สังเกตได้ถึงอาการที่ดีขึ้นของติ๊บบ้างแล้ว  อาการปวดหัวหนักๆ หรือเลือดกำเดาไหล 

ก็ไม่มีให้เห็นอีกเลยนับจากวันผ่าตัดไปคราวก่อน  ส่วนเรื่องสุขภาพติ๊บเองก็ดีขึ้นเรื่อยๆกินข้าวกินปลาได้มากขึ้น 

จนตอนนี้ผมเบาใจจากโรคที่ติ๊บเป็นได้มากพอสมควร

เมื่อเจ้าตัวเล็กทานยาที่ผมกำชับนักหนาเสร็จเรียบร้อยก็มานอนลงข้างๆผมที่กำลังนอนดูทีวีในตอนนี้ 

'' ติ๊บอยากกลับบ้านมั้ย  ''  ผมเอ่ยถามขึ้นหลังจากเจ้าตัวนอนลงข้างๆผม

'' อยากกลับซิ  คิดถึงป้าคิดถึงย่า  เดี่ยวเปิดเทอมแล้วก็ไม่ได้กลับพอดี ''

'' แล้วคิดว่าไหวมั้ยละ  เพิ่งผ่าตัดมาเองนะ ''  ผมเอ่ยทักท้วงด้วยความเป็นห่วง

'' ผ่าตัดมาตั้งอาทิตย์กว่าแล้ว  ไหวซิคับ  ไม่งั้นจะลุกมาทำกับข้าวแบบนี้เหรอ ''

'' โอเคถ้าบอกว่าไหว  งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าพี่พากลับบ้าน ''

'' จริงนะ  ใจดีจัง ''  เจ้าตัวเล็กพลิกตัวขึ้นมาจุ๊บเบาๆที่คางผมหนึ่งที  ก่อนกุลีกุจอไปเก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋า

'' พี่ตั้งใจจะพาติ๊บกลับบ้านนานแล้วแหละ  ตอนแรกกะว่าจะให้ไปพักฟื้นที่บ้านอยู่ที่นี่พี่ก็ไปทำงานดูแลติ๊บได้ไม่ดีเท่าไหร่  ถ้ากลับบ้านก็ยังมีป้ามีย่าดูแล  แต่พี่เห็นติ๊บยังไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่เลยยังไม่ได้พากลับ  ''

'' แต่ตอนนี้ติ๊บก็แข็งแรงขึ้นเยอะแล้วนะคับ  ''  ติ๊บบอกผมในขณะที่เจ้าตัวดึงเสื้อผ้าออกมาจากตู้ใส่ลงในกระเป๋า

'' แล้วพี่ไม้จะแค่ไปส่งติ๊บ   หรือติ๊บต้องกลับมาพร้อมพี่ไม้ด้วยอะคับ ''

'' อืมม  เหลือเวลาอีกอาทิตย์กว่าๆก็เปิดเทอมใหม่แล้ว  พี่ว่าพี่ให้ติ๊บกลับไปพักหนึ่งอาทิตย์พอดีกะที่พี่ลางานดีมั้ย  แล้วเราค่อยกลับพร้อมกัน ''

'' โอเคครับ  ว่าไงก็ว่าตามกัน ''

'' ว่าแต่แน่ใจนะว่าดีขึ้นเยอะแล้ว  เดินทางไหวแล้วอะฮึ  ''  ผมเดินไปรวบกอดเจ้าตัวเล็กจากทางด้านหลังซึ่งเจ้าตัวกำลังเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าสำหรับการกลับไปพักที่บ้านหนึ่งอาทิตย์





เจ้าตัวเล็กง่วนอยู่กับการเก็บเสื้อผ้าลงในกระเป๋า 

ส่วนผมก็ง่วงมากจึงเข้านอนก่อนมารู้สึกตัวอีกทีตอนที่เจ้าตัวเล็กออกมาจากห้องน้ำปิดไฟเข้านอน 

และก่อนเข้านอนเจ้าตัวเล็กก็ทำหน้าที่เดิมๆที่เคยทำ  คือการจูบเบาๆที่คางผมหนึ่งที  และกราบงามๆลงบนแผ่นอกของผม

และตอนนี้ผมก็มีอีกหนึ่งหน้าที่เพิ่มขึ้นมาก่อนนอน  คือการจูบเบาๆที่หน้าผากของเจ้าตัวเล็ก 

และบอกรักทุกคืนก่อนนอนมาจนทุกวันนี้เลยทีเดียว

'' ทำไมเดี๋ยวนี้ถึงมีบอกรักด้วยอ่า ''  ติ๊บเอ่ยถามขึ้นหลังจากโดนจูบหน้าผากเหม่งๆไปหนึ่งที

'' ก็บอกในตอนที่พี่มีติ๊บอยู่ให้บอกนี่ไง  เอ  หรือว่าไม่ชอบ ''  ผมแกล้งงอนทำหน้าบึ้ง

'' ชอบซิ  นึกว่าจะไม่มีโอกาสได้ฟังแล้วซะอีก ''  ติ๊บบ่นน้อยๆ

'' ก็พี่เข้าใจว่าติ๊บจะรู้และเข้าใจจากสิ่งที่พี่ทำแล้วซะอีก  ว่าพี่รักติ๊บแค่ไหน ''

'' แต่บางครั้งการได้ยินจากปากคนที่เรารักซักครั้งหนึ่ง  มันก็เป็นการตอกย้ำความมั่นใจให้เราน่ะพี่ไม้  แล้วอีกอย่าง แค่คำว่ารักหนึ่งคำ  มันก็เป็นกำลังใจให้เราได้อย่างดีทีเดียวแหละ ''

'' คร้าบบบ  ต่อไปพี่จะบอกรักติ๊บทุกวันเลย  ''

ผมกระซิบข้างๆหู  ก่อนแกล้งงับหูเจ้าตัวเล็กๆเข้าไปเบาๆหนึ่งที 

ก่อนรวบร่างบางมากอดและปล่อยให้หลับไหลเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางในวันพรุ่งนี้เช้า 

แม้ในใจจะไม่อยากจบแค่ฉากกอดก็เหอะ   แฮะๆ




วันนี้ติ๊บตื่นขึ้นมาแต่เช้าด้วยอาการตื่นเต้นดีใจที่จะได้กลับบ้าน   

จนผมอดยิ้มให้ไม่ได้ถึงการดีใจจนออกนอกหน้าในตอนนี้

 เจ้าตัวลุกมาเก็บข้าวของอาบน้ำอาบท่าและจัดเตรียมอาหารเช้าไว้ให้ผมเรียบร้อย 

แต่ผมก็สั่งให้เอาเข้าไปกินในรถดีกว่าจะได้ถึงบ้านไวๆเพราะเจ้าตัวดูจะอยากกลับไปหาย่าและป้าเอาเสียมากๆ

'' เก็บอาการไว้บ้างก็ได้ติ๊บ  ดูซิหน้าบานเป็นกระด้งไปแล้วเนี่ยยย '' 

ผมอดแซวไม่ได้เมื่อเจ้าตัวยิ้มหน้าบานเป็นกระด้งหลังจากที่ผมขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัย

'' ก็ติ๊บคิดถึงย่า  คิดถึงป้านี่นา  อีกอย่างตอนที่ติ๊บไม่สบายก็ไม่ได้บอกทั้งสองคนด้วยอะนี่ถ้าติ๊บเป็นอะไรไป  ป้ากับย่าคงเสียใจน่าดู ''

'' พูดอะไรอย่างงั้นละ   พี่ไม่ยอมให้ติ๊บเป็นอะไรไปตอนนี้หรอกน่า  แถมหมอจ๊ะโอ๋ด้วยอีกคนเค้าไม่ปล่อยให้ติ๊บเป็นไรไปหรอกน่า ''   ผมบอกพลางกระเซ้าติ๊บเล่น

'' อ้าว  แล้วเดี๋ยวนี้ไม่หึงหมอจ๊ะโอ๋แล้วเหรอ ''

'' ไม่หึงหรอก  เลิกหึงนานละ ''

'' ทำไมถึงไม่หึงแล้วละ ''  ติ๊บถามพลางหันมาจ้องหน้าผมอย่างคนต้องการคำตอบ

'' เพราะพี่รู้ว่าหมอจ๊ะโอ๋หล่อสู้พี่ไม่ได้  แล้วอีกอย่างติ๊บก็ไม่คิดจะรักหมอจ๊ะโอ๋นั่นอยู่แล้ว ''

ติ๊บเบ้ปากพลางหัวเราะร่ากับคำตอบ

'' ถูกต้องเลยพี่จ๊ะโอ๋หล่อสู้พี่ไม้ไม่ได้  เพราะพี่ไม้ตอนนี้หล่อทุกมุม ''   ติ๊บบอกก่อนยิ้มขำ

'' ไม่ต้องชมมากก็ได้ติ๊บ  พี่เขิน ''   ผมยิ้มเขินๆไปหนึ่งที

'' ก็จะไม่ให้บอกว่าหล่อทุกมุมได้ไง   เพราะวัตถุทรงกลมไม่ว่าจะมองจากด้านไหนมันก็เหมือนกันทุกมุมเลยยยยย  '' 

 ติ๊บบอกก่อนหัวเราะร่า

'' โห  นี่จะบอกว่าพี่ตัวกลมใช่มั้ย ''

'' เดี่ยวเหอะจะโดน ''  ผมออกคำขู่พลางกุมมือเจ้าตัวเล็กมากัดเบาๆหนึ่งที

'' โอ๋ๆ  ล้อเล่น  ยังไงก็ร้ากกกก  ให้แก่ขึ้นกว่านี้อีกแค่ไหนก็ร้ากกก ''  ติ๊บบอกก่อนออดอ้อนเอาหัวมาซบที่ไหล่ผม
แทนคำตอบผมดึงมือน้อยมาหอมเบาๆหนึ่งที

'' พี่ก็รักติ๊บ   รักมากด้วยรู้มั้ยยย  ''

ติ๊บหันมามองหน้าผมก่อนยิ้มบางๆให้หนึ่งที   เฮ้อออ  ในรถก็โรแมนติกได้เนอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-07-2010 15:45:41

 :z1:  แวะมาอัพเดทให้แล้วนะคับ  ขอโทษนายแฮคด้วยที่ทำเกินหน้าที่อีกแล้ว

พอดีพี่พยายามเอาลงบลอค หลายทีแล้วแต่มันอัพเดทไม่ได้  เลยต้องจัดการโพสลงในนี้ทีเดียวเลย

ไงที่เหลือช่วยจัดการต่อให้ด้วยละกันน่ะน้องรัก

วันนี้ดูท่าฝนจะตกหนักเป็นฟ้ารั่ว  เพราะได้ข่าวมาว่า  หมอติ๊บจะไปเที่ยวกลางคืนอีกแล้ววว

ใครไปตามเจอนำกลับมาส่งด้วยนะคับ

เพราะขอตามไปเจ้าตัวก็บอกให้เฝ้าบ้านนน  เดี๋ยวซื้อไก่(สับ) มาฝาก   เดี่ยวนี้ชักจะสับสนว่านี่มันหน้าที่แฟนหรือกระรอก

มีการสั่งให้เฝ้าบ้านอยู่บ่อยๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 14-07-2010 15:53:53

:z13: รีเฟรชมาเจออัพพอดีเยย~

'' ก็จะไม่ให้บอกว่าหล่อทุกมุมได้ไง   เพราะวัตถุทรงกลมไม่ว่าจะมองจากด้านไหนมันก็เหมือนกันทุกมุมเลยยยยย  '' <<  o22



ดีใจจัง พี่สองคนมีความสุข ^^
ชอบจัง คนรักกันๆ อิอิ

ปล. ฟ้ารั่วจริงค่ะ ฝนตกหนักมากมาย...
ปล.สอง. ดิสเพลย์รูปนี้น่ารักมากเลยยย~ หวีทวี้ดวิ้วว..รักกันๆ ><

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 14-07-2010 15:54:22

ก็ไม่ได้หอมกับข้าว  หอมคนทำตะหาก
ชอบประโยคนี้ที่สุดเลย  :impress2:

อ่านไป เขินไป ตีแขนเพื่อนไป แขนเพื่อนช้ำไป  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 14-07-2010 16:09:19

กลับมาหวานกันเหมือนเดิมเเร้วววว

 :sad4: :sad4:

อ่านไปกรี๊ดไป ฮ่าๆๆๆ

วัตถุทรงกลมหล่อทุกมุมมองงงง

น่าจะจริงเเฮะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 14-07-2010 16:17:05

น่ารักจังเลย
.
.
อืมม หมอไม้ๆ คิดว่ากระรอกไม่กินไก่(สับ)นะครับ กร๊ากก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 14-07-2010 16:32:09

ก๊ากๆ   :laugh:
หมอไม้เป็นวัตถุทรงกลม

อยากจะบอกว่าดิสรูปนี้น่ารักมากเลยค่ะ  ฮ่าๆๆ  เห็นแล้วเขิลอ่า   :o8:
รักกัน รักกัน ตลอดไปน่ะค่ะ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 14-07-2010 17:13:53

หมอไม้ ทะไม ต้องเอารูป จุ๊บกัน มาลง ด้วย เห็นแล้ว มัน........................... มัน.........อิจฉา :m31:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-07-2010 17:24:47

ชอบๆๆ วัตถุทรงกลม มองมุมไหนก็เหมือนกัน

เออ  ซิ่มว่ากระรองมันเป็นมังสวิรัตนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 14-07-2010 17:25:59

หวานน้ำตาลท่วมจอ  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 14-07-2010 17:28:45

แงแง
เห้นบอกมีรูป จุ๊บกันด้วย
ดูไม่ทันT^T

อิอิ ดีใจจัง หวานกันแล้ว
วัตถุทรงกลม มองยังไงก็หล่อทุกมุม(เพราะมีมุมเดียว)
ชอบจัง 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 14-07-2010 18:01:33

แว้กกกกกกกกกกกกกก..ก!
มีรูปจุ๊บกันด้วยเหรอ  พลาดแล้วตู
อยากเห็นบ้างอ่ะ?

 o9

คุณหมอไม้ เมตตาปราณีแฟนคลับเด็กน้อยนิดนึงได้มั้ยคะ?
อยากเห็นบ้าง
 :m13:  
พลีสสสสสสสสส..ส!
 :m5:




กลับมาแก้อีกที


และก่อนเข้านอนเจ้าตัวเล็กก็ทำหน้าที่เดิมๆที่เคยทำ  คือการจูบเบาๆที่คางผมหนึ่งที  และกราบงามๆลงบนแผ่นอกของผม
และตอนนี้ผมก็มีอีกหนึ่งหน้าที่เพิ่มขึ้นมาก่อนนอน  คือการจูบเบาๆที่หน้าผากของเจ้าตัวเล็ก 
และบอกรักทุกคืนก่อนนอนมาจนทุกวันนี้เลยทีเดียว
'' ทำไมเดี๋ยวนี้ถึงมีบอกรักด้วยอ่า ''  ติ๊บเอ่ยถามขึ้นหลังจากโดนจูบหน้าผากเหม่งๆไปหนึ่งที
'' ก็บอกในตอนที่พี่มีติ๊บอยู่ให้บอกนี่ไง  เอ  หรือว่าไม่ชอบ ''  ผมแกล้งงอนทำหน้าบึ้ง
'' ชอบซิ  นึกว่าจะไม่มีโอกาสได้ฟังแล้วซะอีก ''  ติ๊บบ่นน้อยๆ
'' ก็พี่เข้าใจว่าติ๊บจะรู้และเข้าใจจากสิ่งที่พี่ทำแล้วซะอีก  ว่าพี่รักติ๊บแค่ไหน ''
'' แต่บางครั้งการได้ยินจากปากคนที่เรารักซักครั้งหนึ่ง  มันก็เป็นการตอกย้ำความมั่นใจให้เราน่ะพี่ไม้  แล้วอีกอย่าง แค่คำว่ารักหนึ่งคำ  มันก็เป็นกำลังใจให้เราได้อย่างดีทีเดียวแหละ ''
'' คร้าบบบ  ต่อไปพี่จะบอกรักติ๊บทุกวันเลย  ''
ผมกระซิบข้างๆหู  ก่อนแกล้งงับหูเจ้าตัวเล็กๆเข้าไปเบาๆหนึ่งที 
ก่อนรวบร่างบางมากอดและปล่อยให้หลับไหลเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางในวันพรุ่งนี้เช้า 
แม้ในใจจะไม่อยากจบแค่ฉากกอดก็เหอะ   แฮะๆ


...


'' โอ๋ๆ  ล้อเล่น  ยังไงก็ร้ากกกก  ให้แก่ขึ้นกว่านี้อีกแค่ไหนก็ร้ากกก ''  ติ๊บบอกก่อนออดอ้อนเอาหัวมาซบที่ไหล่ผม
แทนคำตอบผมดึงมือน้อยมาหอมเบาๆหนึ่งที
'' พี่ก็รักติ๊บ   รักมากด้วยรู้มั้ยยย  ''
ติ๊บหันมามองหน้าผมก่อนยิ้มบางๆให้หนึ่งที   เฮ้อออ  ในรถก็โรแมนติกได้เนอะ


 o7 ในที่สุดก็บอกรักแล้ว

 :-[

เห็นด้วยกับที่หมอติ๊บพูดนะคะ (ตรงที่เน้นตัวหนาน่ะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-07-2010 18:31:06

จะให้ผมแก้ไขต่อยังไงล่ะพี่

ผมไม่มีสิทธิ์เพียงพอ ที่จะแก้ไขกระทู้หรือรีพายของคนอื่นคร๊าบบ

นอกจากเสียว่า พี่จะต้องแก้ไขรีพาย ของพี่เอง

คิคิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 82 ความรัก มันอาจไม่เพียงพอ [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 14-07-2010 18:40:21

นั่นดิจะให้ บักแฮกซ์ แก้ผ้าจะง่ายกว่าไหมคะ แต่ใครจะกล้าดูไหมก็เท่านั้น 555

แวะมาลาไปทำสิ่งที่ตัวเองค้างๆไว้ให้เสร็จก่อนจะมาอ่านใหม่สักสามสี่วัน

ถ้าปั่นเสร็จจะมาหาใหม่นะคะ เด็กๆ ด้วยรัก จากอีป้าแก่ๆค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-07-2010 18:48:07

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 14-07-2010 18:40:21  

นั่นดิจะให้ บักแฮกซ์ แก้ผ้าจะง่ายกว่าไหมคะ แต่ใครจะกล้าดูไหมก็เท่านั้น 555

แวะมาลาไปทำสิ่งที่ตัวเองค้างๆไว้ให้เสร็จก่อนจะมาอ่านใหม่สักสามสี่วัน

ถ้าปั่นเสร็จจะมาหาใหม่นะคะ เด็กๆ ด้วยรัก จากอีป้าแก่ๆค่ะ

คิคิ เรียกบักเลยรึ อือดีครับ เป็นกันเองดี

ส่วนมีใครจะกล้าดูหรือเปล่าน่ะ

เอ่อ.....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: bakanishi1 ที่ 14-07-2010 18:56:50

เฮ้อออออออออออออ

ในที่สุดก็ผ่านมาได้ด้วยดี

ชอบที่เค้าบอกรักกันอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 14-07-2010 19:16:34

คริคริ อยากเห็นความหล่อทุกมุมของพี่ไม้มั่ง

ว่าแต่พี่ชอบทานไก่(สับ)หรอ เหมือนนนนนนนนนนนนนนน...ที่บ้านเจเลย งืมมม กระรอก(มั้ย)อ่ะนะ เอิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 14-07-2010 19:48:49

แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง๊....เค้ามาไม่ทันรูปคู่อ่ะ T^T

หมอไม้ผู้หล่อไปซะทุกมุม(?) เค้าอยากดูรูปคู่อ่ะฮะ...พลีสสสสสสสสสส สสสส สส ส ส ส~!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


ในที่สุดหมอไม้ก็บอกรักหมอติ๊บแล้ว...เยยยยยยยยยยยยย้...แบบนี้ต้องจุดพลุฉลอง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

และแล้วเรื่องร้าย ๆ ก็ผ่านไปได้ด้วยดีนะฮะ...แล้วหลังจากนี้จะมีอะไรตามมาอีกมั้ยหว่า - -???

เป็นกำลังใจให้ทั้งหมอติ๊บและหมอไม้ด้วยนะฮะ *ยิ้มหวาน*

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-07-2010 20:12:06

ฟ้าหลังฝน :n1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 14-07-2010 20:13:09

 :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 14-07-2010 20:46:34

โอว...เค้าบอกรักกันทุกวัน (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/46de67a1cd348.gif)
จุ๊บหน้าผากกันทุกคืน(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/thmimio-27.gif)
ช่วยกันทำกับข้าวแต่ทุกเย็นป่าวไม่รู้  (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/007-1.gif)
รักแท้ใครว่าดูแลไม่ได้ หมอไม้พิสูจน์ให้หมอติ๊บเห็นแล้ว ใช่ไหมมมมมมมมมมมม(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/904387378.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 14-07-2010 20:52:17

ฟ้าหลังฝนซะทีนะ
วันนี้ ฝนตกยังกะฟ้ารั่ว สงสัยเป็นเพราะหมอติ๊บหนีไปเที่ยวคนเดียว
แมวไม่อยู่ กระรอกก็หนีเที่ยวบ้างดิ
(ยุให้คนเค้าทะเลาะกันอีกแล้ว)
 :oni1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 14-07-2010 21:29:27

น่าน โดนหมอติ๊บว่าเข้าให้ว่าหมอไม้เป็นวัตถุทรงกลม
น่ารักอ่ะ หลังจากผ่าตัดแล้ว สวีทกว่าเดิมอีก.........

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-07-2010 21:50:40

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 14-07-2010 20:52:17  

ฟ้าหลังฝนซะทีนะ
วันนี้ ฝนตกยังกะฟ้ารั่ว สงสัยเป็นเพราะหมอติ๊บหนีไปเที่ยวคนเดียว
แมวไม่อยู่ กระรอกก็หนีเที่ยวบ้างดิ
(ยุให้คนเค้าทะเลาะกันอีกแล้ว)
 :oni1:

แถวบ้านก็ฮึ่มๆ เหมือนกันแต่ไม่ยักกะตก

ไก่สับของหมอติ๊บนี่ใช่ร้านข้าวต้มแถวโรงเรียนซิ่มป่าวหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 14-07-2010 22:00:17

รู้ว่าเป็นเรื่องเล่าในสิ่งที่เกิดขึ้นมาแล้ว แต่ก็อดดีใจกับน้องติ๊บไม่ได้ ที่หายเคราะห์หายโศกหายโรคหายภัย
นี่แหละคือผลบุญจากการทำดี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การมีความกตัญญูกตเวทีต่อผู้มีพระคุณ ตอนนี้น้องติ๊บคงแข็งแรง
ไม่อะไรแล้วเนอะ  ตอนต่อๆไปคงจะมีแต่ความหวานและความหวานล่ะ  เดี๋ยวนี้มีเที่ยวกลางคืนนะน้องติ๊บ
แต่ก็เป็นธรรมดาเนอะเรายังไม่แก่นี่ ใครแก่ก็ให้เฝ้าบ้านไป 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 14-07-2010 22:19:49

...อ้าวๆๆหลังจากเอารูปดารา หล่อเข้มมาให้ดูแล้วเปลี่ยนเป็นรูป..สวีทกัน มาลงด้วยเหรอ
...ทำไมพี่ไม่เห็นวะ เมื่อกลางวันมิใช่รูปนี้ นี่หว่า มันชัดกว่านี้  ไม่ยอม เอารูป..จุ๊บกันมาให้ดูด้วย
...เห็นไม๊ เค้าหยิกๆๆหยอกๆๆ กันน่ารัก..วัตถุทรงกลม มาอีกแว้ววววววววว :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 14-07-2010 22:23:54

โรแมนส์มากกกกก

หมอไม้ทำดีแล้ว

บอกรักเยอะๆๆๆ

จะได้ไม่สายเกินไป

หมอติ๊บโชคดีมากๆๆที่ผ่านมาได้

คนดีคนน่ารักแบบนี้ละอายุยืน

คึคึ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-07-2010 00:59:59

ง่ะ มาไม่ทันรูปจุ๊บกัน คริคริ  :o8:
จะมาลงอีกวันไหนหมอไม้ช่วยส่งซิ๊กหน่อยน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 15-07-2010 01:19:42

ตอนนี้สวีทกันซมดขึ้นเลย  อิๆๆๆ  o13
เรามาไม่ทันดูรูปคู่อ่ะ  ขอใหม่หน่อยสิค้าบ   :serius2: 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 15-07-2010 08:03:30

น่ารักจังเลยตอนนี้ และแล้วก็บอกรักซะที  :o8:
avatar พี่ไม้หล่อจังค่ะ >//<
ปล. ไม่เคยมาทันรูปคู่เหมือนกันค่ะ T_T

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 11:08:28

เสื้อกาวน์เก่า.....กับเราสองคน

ตอนที่ 84

... ทุกสิ่ง ...






ช่วงพลบค่ำผมกับติ๊บก็เดินทางมาถึงบ้านสวนหลังงามที่ตอนนี้มีป้าและย่ายืนรออยู่หน้าบ้าน

ติ๊บวิ่งเข้าไปกอดย่าและป้าด้วยความคิดถึง  และทั้งป้าและย่าเองก็กอดรับขวัญหลานด้วยความยินดี 

ติ๊บนั่งลงบนแคร่หน้าบ้านก่อนเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ย่าและป้าฟัง  รวมถึงผมที่แม้จะอยู่ด้วยกันกับติ๊บแต่ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องราว

อะไรเท่าไหร่นักเพราะเจ้าตัวไม่ค่อยจะเปิดปากเล่าอะไรให้ผมฟังเท่าไหร่

เรื่องราวต่างๆก็ถูกถ่ายทอดมาจากหมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มนั่นซะมากกว่า



'' ติ๊บเขาเป็นแบบนี้ทุกทีแหละ  เวลาเป็นอะไรมักจะไม่บอกใครคิดแต่ว่าคนอื่นเค้าจะเป็นห่วง  แต่ลืมคิดไปว่าถ้าไม่บอกอะไรคนรอบตัวบางครั้งเราก็ไม่มีทางรู้  ''  ป้าบอกและผมก็เห็นด้วยกับป้าอย่างที่สุด

'' มาถึงเหนื่อยๆ  อาบน้ำอาบท่ากันก่อน  เดี๋ยวค่อยมากินข้าวกินปลากัน ''

ค่ำสั่งจากผู้เป็นย่าให้เราสองคนอาบน้ำอาบท่าก่อนออกมาทานข้าวเย็นกันในตอนค่ำของวัน



หลังจากผมและติ๊บอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยก็ออกมาจัดการอาหารเย็นที่สุดแสนจะอร่อยฝีมือย่าและป้าของติ๊บ 

และวันนี้ผมก็รู้สึกว่าติ๊บจะทานได้เยอะกว่าทุกวัน  อาจจะเป็นเพราะรสชาติทำกับข้าวฝีมือย่า 

หรือว่าจะเป็นอาหารมื้อเย็นนี้มีแต่ของโปรดติ๊บทั้งนั้นเพราะหลายเมนูมาจากฟักทองทั้งนั้นเลย 

แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลใดก็แล้วแต่ถ้ามันทำให้ติ๊บทานข้าวได้เยอะแบบนี้ 

มันก็ทำให้ผมอุ่นใจได้เลยว่าเจ้าตัวเล็กของผมคงจะกลับมาเป็นปกติในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน



สี่ทุ่มกว่าๆ เราออกมานั่งเล่นที่แคร่ใต้ต้นมะปรางหน้าบ้าน  แม้ตอนนี้จะไม่ใช่หน้าหนาวแบบที่ผมมาคราวก่อน

แต่ที่นี่ก็อากาศดีทีเดียวแม้จะไม่ใช่ฤดูหนาวแต่น้ำค้างตอนดึกก็ทำให้อากาศที่นี่เย็นสบายทีเดียว

ทุกสิ่งที่ใจฉันเคยใฝ่หา กับวันเวลาที่ผ่านพ้นมา เธอทำให้ฉันได้มีเวลาที่ดี

ยิ่งอยากให้รู้ในใจฉันมี มีเธอเอาไว้อยู่ตลอดทุกที่
(ในตอน/เวลา)ที่ฉันไม่เหลือใคร ก็ยังมีเธอปลอบโยนหัวใจ

(ก็เพราะ)ทุกอย่างที่เธอเคยได้ทำ นั้นเปลี่ยนใจที่เคยบอบช้ำ
ความอ่อนโยนทุกๆถ้อยคำ คอยเติมและทำให้ความหวังของฉัน(กลับมา)

ฉันอยากให้เธอได้รู้สักครั้ง ให้ใจของเธอได้ฟัง เธอทำให้ฉันได้มีเวลาแสนดี

ยิ่งอยากให้รู้ในใจฉันมี มีเธอเอาไว้อยู่ตลอดทุกที่
(ในตอน/เวลา)ที่ฉันไม่เหลือใคร ก็ยังมีเธอปลอบโยนหัวใจ

ก็เพราะทุกอย่างที่เธอเคยได้ทำ นั้นเปลี่ยนใจที่เคยบอบช้ำ
ความอ่อนโยนทุกๆถ้อยคำ คอยเติมและทำให้ความหวังของฉันกลับมา

แม้โลกจะเปลี่ยนไปสักเท่าไหร่ แม้ว่าความสดใสจะจางหาย
ถึงฉันจะต้องเจอแม้ความตาย และจากนี้ต่อจากนี้จากวันนี้

เพราะทุกอย่างที่เธอเคยได้ทำ นั้นเปลี่ยนใจที่เคยบอบช้ำ
ความอ่อนโยนทุกๆถ้อยคำ คอยเติมและทำให้ความหวังของฉันกลับมา


เพราะทุกอย่างที่เธอเคยได้ทำ นั้นเปลี่ยนใจที่เคยบอบช้ำ
ความอ่อนโยนทุกๆถ้อยคำ คอยเติมและทำให้ความหวังของฉันกลับมา

หนึ่งบทเพลงความหมายดีๆที่ผมชื่นชอบ   แล้วก็มอบมันให้ติ๊บในคืนนี้

ก่อนเจ้าตัวจะเผลอหลับใหลไปในอ้อมกอดผม  ภายใต้ดวงดาวที่ส่องแสงสกาวอยู่เต็มท้องฟ้าเวลานี้

ถึงเวลาผมรับบทหนักอีกแล้วซิน่า  ค่อยๆช้อนร่างบางขึ้นอุ้มเข้าไปในบ้านก่อนวางเจ้าตัวเล็กลงบนฟูกที่นอน

หน้าทีวีในมุมที่ผมคุ้นเคย

'' ถึงบ้านเราแล้วหลับให้สบายนะ  พี่รักติ๊บนะ ''  ผมบอกก่อนก้มลงไปจูบเบาๆที่เปลือกตาเจ้าตัวเล็กเป็นความหมายให้หลับฝันดี



เช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับเจ้าตัวเล็กที่นอนขดซุกเข้าหาอกอุ่นๆของผมหนักขึ้นไปอีก 

เพราะตอนนี้อากาศข้างนอกฝนตก  เป็นบรรยากาศที่น่านอนยิ่งนักและตอนนี้ผมก็เข้าใจความรู้สึกของบ้านในต่างจังหวัดที่

มุงด้วยหลังคาสังกะสีซะจริงๆ  พอฝนตกนี่มันเสียงดังมากเลยแฮะ 

ฝนตกหนักแต่ผมก็ได้ยินเสียงป้าตื่นขึ้นมาหุงหาอาหารในตอนเช้าตรู่ของวัน เช่นเดียวกับย่าที่ตื่นมาตำหมากแต่เช้าตรู่ 

ผมตื่นมาล้างหน้าแปรงฟันเรียบร้อยก่อนมานั่งดูย่าตำหมากด้วยความสนอกสนใจเพราะผมไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นซักเท่า

ไหร่  ก่อนคุยกับย่าเรื่อยเปื่อยจนสายแต่เจ้าตัวเล็กก็ไม่มีวี่แววว่าจะตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด

พอผมจะคลานเข้าไปปลุกเจ้าตัวเล็กในมุ้ง  ปรากฏว่าเจ้าตัวก็ไม่อยู่ซะแล้ว 

ผมจึงเดินไปหลังบ้านจึงพบว่าตอนนี้เจ้าตัวเล็กง่วนอยู่กับการช่วยป้าทำกับข้าวอยู่หลังบ้านนั่นเอง

'' วันนี้ฝนตกไม่ได้ไปไหน  เดี๋ยวย่าจะทำข้าวต้มมัดให้กิน ''   ย่าบอกก่อนสั่งให้ติ๊บไปแช่ข้าวเหนียว

ส่วนผมก็รับหน้าที่ไปเอากล้วยที่แขวนอยู่ที่หลังบ้านมาปอกแล้วก็เตรียมผ่าทำเป็นไส้ข้าวต้มมัด

หลังจากวัตถุดิบถูกเตรียมจนครบเรียบร้อยแล้ว  ย่าก็นำพับใบตองที่ให้ป้าเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวาน มาให้ผมกับติ๊บเช็ดและฉีก

เตรียมพร้อม  ก่อนผมจะทำหน้าที่เป็นผู้ชมที่ดี  เมื่อเข้าสู่ขั้นตอนสำคัญ  คือการห่อข้าวต้ม 

ผมนั่งดูย่าและติ๊บห่อข้าวต้มมัด   จนเสร็จเรียบร้อยจึงช่วยติ๊บขนห่อข้าวต้มมัดนั้นไปต้มในน้ำเดือดๆ  นานกว่าจะสุก 

ย่าบอกว่าอันนี้แหละที่เขาเรียกว่าข้าวต้มมัดจริงๆ  ที่ผมเคยกินนั้นเป็นข้าวต้มผัดมากกว่าที่จะมีการใส่กะทิลงไปในข้าวก่อน

นำไปนึ่ง  แต่ถ้าข้าวต้มมัดจริงๆจะไม่มีการใส่กะทิลงไปในข้าว  และไม่นิยมนำไปนึ่งจะใช้การต้มตามภูมิปัญญาแบบโบราณ

มากกว่า  ผมจึงเข้าใจที่ไปที่มาของข้าวต้มที่เหนี่ยวนุ่ม  และหอมใบตอง  แถมยังอร่อยๆแบบนี้คงหากินยากน่าดู

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 11:21:08

เอ๋...(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JFBQ00242071016A.gif)มีแค่นี้หรอ
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/puppy5.gif)หวานได้อีกนะหมอไม้ ความหวานไม่เคยลดลงเล้ยยยย
บอกรักทุกวันตามสัญญา 55+
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-2-025.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-07-2010 11:22:45

แวะมาทักทายก่อน เดี๋ยวว่างจะมาอ่าน 3 ตอนแน่ะ โอ้..  :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 15-07-2010 11:27:31

ไม่รู้จะพูดอะไร
รู้แต่บรรยากาศตอนที่คุณหมอไม้เล่ามา
กำลังมีความสุขกันน่าดูหลังจากผ่านเหตุการ์ณอึมครึมกันมา


 :กอด1:


ปล. เพิ่งรู้ว่าข้าวต้มมัดจริงๆไม่มีกะทิ ปกติ กินอย่างเดียวจริงๆ ถ้ามีคนซื้อให้กิน 55+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-07-2010 11:36:39

จะรบกวนหมอไม้เอารูป จู..จุ๊บ มาลงอีกทีจะมากไปป่าวอ่ะ
ไม่ทันจริงๆนะค๊าบบบบบบบบบบ

นอนกอดกันท่าจะอุ่นดีแฮะ  ฝนตกลงสังกะสี นึกถึงตอนเด็กๆนอนฟังเสียงฝน
และขดอยู่คนเดียวแต่ก็อุ่นดี เพราะรอบข้างอยู่กันครบทุกคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 15-07-2010 11:37:03

..โรแมนติก ดีจัง รับธรรมชาติไปเต็มๆๆ หาที่ไหนไม่ได้แล้วนอกจาก ตจว
..ข้าวต้มมัด พี่นึกไปถึงกระต่ายโบราณที่ขูดมะพร้าวเลยนะนั้น หมอไม้เคยเห็นปล่าว
..พออ่านไป อ้าวไม่ใส่มะพร้าวนี่หว่า แล้วเอาไปต้ม นึกอยู่ว่าน้ำมันไม่เข้าไปเหรอ แต่ย่าคงมีวิธีห่อ ที่ไม่ให้น้ำเข้าเนอะ
..นี่ถ้าไม่ได้เป็นแฟนหมอติ๊บ หมอไม้ไม่ได้เห็นอะไรบ้านๆภูมิปัญญาไทยแบบนี้หรอกนะ ประสบการณ์ชีวิตที่ดีเลยทีเดียว :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 15-07-2010 12:35:46

น่ารักอะ

 :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 15-07-2010 12:44:54

อ่านตอนนี้แล้ว น่ารักมากกกกกกก หวานได้อีก >//<
ให้ความรู้สึกสำนึกรักบ้านเกิดดีค่ะ ^^
รูปใหม่พี่หมอไม้อีกแล้วหล่อจัง  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 12:50:23

อ้างจาก: WinterLove ที่ 15-07-2010 12:44:54  

รูปใหม่พี่หมอไม้อีกแล้วหล่อจัง  

เถียงไม่ออกเลย   หลักฐานบนใบหน้ามันฟ้องอยู่ทนโท่

อิอิ   บอกแล้วหมอไม้  หล่อทุกมุมมองงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-07-2010 12:51:00

อืม....เหตุการณ์คลี่คลาย คำบอกรักของหมอไม้ก็ไหลลื่น ทั้งรักและผูกพัน ยิ่งจะยึดเราไว้ให้เหนียวแน่น
หมอจ๊ะโอ๋  o13
...พอมานั่งคิดอีกครั้ง ก็นึกได้ว่าตอนนั้นหมอติ๊บอายุ 19 อืม..ก็เลยเข้าใจในหลายๆอารมณ์ และความต้องการของน้องติ๊บมากขึ้น
คนเราต่อให้จะเป็นผู้ใหญ่เกินตัวแค่ไหน แต่ในส่วนมุมที่เราต้องการจากคนรักนั้นไม่ว่าอายุเท่าไหร่ก็คงไม่ต่างกัน (พี่ก็ยังเป็นอยู่)
...........
บางครั้ง....การอ่านเรื่องเล่า ซึ่งเป็นเรื่องจริงทุกอย่าง มันก็ยากที่จะคอมเม้นท์นะ
เพราะเราไม่รู้ว่า ความคิดเห็นของเราจะเป็นที่พึงใจหรือเปล่า
แต่ก็อดไม่ได้ที่จะใส่ความรู้สึกตัวเองไปด้วยในตอนที่เราโดนใจมากๆ
ถ้าตอนไหนที่ไม่เข้าตา ก็ต้องขอโทษไว้ก่อนนะคะ  o1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 13:14:55

Uonlii_I   ไม่เป็นไรครับไม่โกรธไม่ว่า  ( ผู้สูงอายุ ) 

เดี่ยวจะเป็นบาป เป็นกรรมซะเปล่า  อิอิ  ใส่คอมเม้นท์ได้เต็มที่คร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-07-2010 13:23:25

หมอติ๊บน่ารักเนาะ

คิดถึงบ้านนอกที่สุด

อยากกินข้าวต้มจิ้มน้ำตาล

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-07-2010 12:50:23  

อ้างจาก: WinterLove ที่ 15-07-2010 12:44:54  

รูปใหม่พี่หมอไม้อีกแล้วหล่อจัง  

เถียงไม่ออกเลย   หลักฐานบนใบหน้ามันฟ้องอยู่ทนโท่

อิอิ   บอกแล้วหมอไม้  หล่อทุกมุมมองงงง

เหอะๆ ทำเอาซิ่มอึ้งเลยนะหมอ ไปต่อไม่เป็นเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 13:33:08

เหอะๆ ทำเอาซิ่มอึ้งเลยนะหมอ ไปต่อไม่เป็นเลย
[/quote]

จะเถียงทำไมละซิ่ม   หล่อประจักษ์ซะขนาดนี้

ถ้าเคน ธีรเดชหล่อทะลุแป้งนะ

อย่างหมอไม้นี่  หล่อทะลุ แมส ( mask )มาเลยแหละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 15-07-2010 13:34:05

พี่ไม้รีเควสรูปคู่ :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-07-2010 13:36:49

เห็นควรด้วย ครับ  หมอไม้..........อิอิ

หล่อเกินห้ามใจ


เอ่อ...อ................อ......................อ
หมอไม้ครับ รูปเสื้อกล้ามดำ นั่งมองโทรฯมือถืออ่ะ ถ่ายที่ใหนครับ
แฟนคลับจะทนไม่ไหวแล้วน๊ะ
ทั้งหล่อ ทั้งเอ็กซ์ ฮือ ฮือ............ไปเปลี่ยนชื่อเป็นกะติ๊บมั่งดีกว่า  เผื่อได้เจอคล้ายๆแบบนี้ ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 15-07-2010 13:48:59

ไม่ค่อยอยากจะชมหมอไม้เท่าไหร่
เด๋วจะลอย  ๕๕๕
อ่ะๆ ลืมไปลอยขึ้นอ่าป่าว  ได้ข่าวว่าเป็นวัตถุทรงกลม  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 13:49:29

รูปใส่เสื้อกล้ามดำ  โดนแอบถ่ายที่ไหนไม่รู้เหมือนกันจำไม่ค่อยได้

แต่รูปนี้ที่ใส่ถุงมือดำจำได้แม่น

เพราะทอดปลาเมื่อคราวก่อน  น้ำมันกระเด็นใส่

ปล.เพราะปลามันยังไม่ตายย   :o8:  พูดแล้วก็อายยยได้อีก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-07-2010 13:52:37

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-07-2010 13:14:55  

Uonlii_I   ไม่เป็นไรครับไม่โกรธไม่ว่า  ( ผู้สูงอายุ )  

ประโยคแรกก็ดูดีนะ ถ้าจะไม่มี "วงเล็บ"  :m16:
ถ้างั้น...พี่ก็ว่าไปตามเนื้อผ้าละกันนะ  :L2:

เห็นภาพแล้วขอมาดิทหน่อยเหอะค่ะ

... โห้!!!!!! ทอดปลาต้องหล่อด้วยเหรอ หล่อทุกมุมจริงๆ  555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-07-2010 13:53:46

หมอไม้ครับ หมอติ๊บใบ้หวยยัง งวดนี้
แพลมๆหน่อยสิค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

เผื่อมีเฮ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 14:15:57

ท่าทอดปลากินขาดจริงๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_002_cactus.gif) แต่จะให้ดีใส่หมวกกันน็อคด้วยดีไหม
เด๋วน้ำมันกระเด็นโดนหน้าหล่อๆ สู้เคนไม่ได้เน้อ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/007-1.gif)
สงสารก้อแต่ปลาเนี่ยแหละ มันยังไม่ตายสนิท
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/14-1.gif)...แต่หมอไม้ทำให้มันตายด้วยอุบัติเหตุ "ตกกะทะ"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 14:31:45

ก่อนจะเข้าใจผิดกันไปใหญ่

อันนี้ถ่ายที่คลินิคคับไม่ใช่ในครัว

ผมหมายถึงว่าหลังจากทอดปลาแล้วน้ำมันมันกระเด็นใส่มือ   มือเลยได้แผลพุพอง

เลยเป็นอันต้องใส่ถุงมือสีดำนั่นแหละ  เพราะว่าอายคนเวลาต้องตอบคำถามว่าไปโดนไรมา

เพราะต้องเก๊กหน้าขรึมก่อนตอบไปว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
แฟนใช้ให้ทอดปลา  ผมทอดปลาไม่เป็นน้ำมันเลยกระเด็นใส่มือ  ได้แผลมา

อายชาวบ้านเค้าตายเลยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-07-2010 14:41:29

น่ารักดีออกค่ะ

ซิ่มเคยบอกป๊าว่าถ้าไม่ได้แฟนแบบป๊าจะไม่มีแฟน

แต่ก็เหมือนถ่มน้ำลายขึ้นฟ้าแล้วมันรดหน้าตัวเอง

เพราะอิลุง มันชายไทยสมัยโบราณ  ก้นถึงฟากปากถึงท้อง

ไม่มีความเป็นพ่อบ้านเอาซะเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 15-07-2010 14:46:01

นานๆมาเม้นท์ซะที

ขอรูปคู่แบบชัดๆได้ป่าวคะคุณหมอทั้งสอง

มารูปเดี่ยวตลอด :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 14:47:44

เพราะอิลุง มันชายไทยสมัยโบราณ  ก้นถึงฟากปากถึงท้อง


ไม่เกทสำนวนนี้อย่างแรง  อธิบายหน่อยได้มั้ยครับซิ่ม

ผมเกิดไม่ทันนนนน   ไม่เข้าใจอย่างแรง

อธิบายเป็นวิทยาทานหน่อยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 15-07-2010 14:58:14

หมอไม้ ใน 1 วัน หมอไม้เข้ากระทู้นี้ กีรอบ  ผมก็สงสัยเหมือนกัน ว่า ก้นถึงฟากปากถึงท้อง
 แปลว่า อะไร เหรอ ครับ  :เฮ้อ:
 ปล. ผมว่า ผู้ชาย กลัวแฟนเนี่ย น่ารัก :impress2: ดี เพราะมันแสดงให้เห็นว่ารักมาก ก็เลยยอม อิอิ :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-07-2010 15:00:44

อ้างจาก: sweetener ที่ 15-07-2010 14:41:29  

น่ารักดีออกค่ะ

ซิ่มเคยบอกป๊าว่าถ้าไม่ได้แฟนแบบป๊าจะไม่มีแฟน

แต่ก็เหมือนถ่มน้ำลายขึ้นฟ้าแล้วมันรดหน้าตัวเอง

เพราะอิลุง มันชายไทยสมัยโบราณ  ก้นถึงฟากปากถึงท้อง

ไม่มีความเป็นพ่อบ้านเอาซะเลย

น่าจะแปลว่า นั่งรอกินอย่างเดียวมั้งครับ ไม่ทำไรเลย

ฮึ  ผัวใครเนี่ยะ


ถ้าเดาผิดก้อขอพระอภัยมณี ศรีสุวรรณ  ด้วยเด้อออออออออออออออออออ



โอ๊ววววววววววววววววววววววววววววววววว..............................

รีล่างสเป็คมากครับ  ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หึ หึ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 15:04:25

อ้างจาก: konthai1978 ที่ 15-07-2010 14:58:14  

หมอไม้ ใน 1 วัน หมอไม้เข้ากระทู้นี้ กีรอบ   ปล. ผมว่า ผู้ชาย กลัวแฟนเนี่ย น่ารัก :impress2: ดี เพราะมันแสดงให้เห็นว่ารักมาก ก็เลยยอม อิอิ :o8:

ในหนึ่งวัน  เข้ากระทู้นี้ครั้งเดียวก็ออนทิ้งไว้ตลอด   รีเฟรชเมื่อว่าง

มีคนไข้มาทำฟันก็ทำงาน

เสร็จจากคนไข้ก็มานั่งอ่านไปเรื่อยอ่ะคับ   ตอบกระทู้บ้าง  อัพเดทบ้างง

 :z2:
 :z2:
 :z2:
 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 15-07-2010 15:10:31

ประเด็น"เกรงใจ"แฟนเนี่ย เข้าตัวตลอดอ่ะนะ หมอไม้
.
อะ เปลี่ยนรูปอีกแระ เอ๊ะ ในรูปนี่ใช่หมอไม้รึ หรือหมอติ๊บ งง
.
คิดถึงนาย hackz เหมือนกันแหะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 15:33:39

หัวเรือใหญ่  ผู้กุมชะตาชีวิตของคนในเรือ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เพราะในเรือมีผมนั่งอยู่คนเดียว   เค้าเลยเป็นคนกุมชะตาชีวิตผมแต่เพียงผู้เดียว :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 15:52:22

ให้หัวเรือใหญ่เค้าคุมชะตาชีวิตไว้เหอะหมอไม้(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/m3.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yenta4-emoticon-0001.gif)เพราะหมอติ๊บคือ "ทุกสิ่ง" ไม่ใช่หรอ
กลับบ้านดีกว่า หมอเวลางานแระ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yenta4-emoticon-0010.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 15-07-2010 16:05:49

หมอไม้คร้าบบ
แฟน ๆ เขาอยากเห็นรูปคู่อ่ะ หมอช่วยสงเคราะห์หน่อยนะครับ
เอามาลงตอนเย็นหลังเลิกงานก็ได้
เห็นแก่ลูกเป็ดตาดำ ๆ หลายตัวในนี้เท้อออ  :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 15-07-2010 16:11:55

ตลกหมอไม้อ่ะ :laugh: "กลัว"หมอติ๊บจนเพ้อไปแร้ววว :man1: หมอติ๊บมาให้ยาด่วนๆๆ :z13: 555
.
อยากอ่านต่อแล้วครับหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 15-07-2010 16:34:30

มาต่อแร้ววว ขอบคุณค้าบบ
แต่..เอ ตอนที่แล้วก็ตอนที่ 84 ไม่ใช่รึ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-07-2010 16:37:32

เพิ่งพลัดจากกรรมกรมานั่งหน้าคอมม

เฮ้อ  อย่างอิดดดด

เกิดไม่ทัน ช่างกล้าพูดเนาะหมออออ

แปะโป้งไว้ก่อน  ยังไม่ได้อ่าน

ตอนนี้ต้องเปลี่ยนจากกรรมกร ไปเป็นช่างเสริมสวยก่อน

หมอไม้ จัดฟันแปดปีนี่มันนานเกินไปมั้ยคะ มีใครนานกว่านี้มั้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 16:40:54

เสื้อกาวน์เก่าๆ.....กับเราสองคน

ตอนที่ 85

เพื่อนเก่า....เพื่อนเกลอ




เกือบจะเที่ยงฝนหยุดแล้ว   ข้าวต้มมัดฝีมือย่าก็ออกมาจากหม้อต้มร้อนๆให้ผมกับติ๊บได้ลิ้มลอง
 
ย่าบอกให้ติ๊บไปขูดมะพร้าวและน้ำตาลโรยจึงจะอร่อย  ก่อนผมจะทำหน้าที่ขูดมะพร้าวแบบทุลักทุเลเล่นเอาย่าหัวเราะ

จนน้ำตาไหลกันเลยทีเดียว   ในขณะที่เรากำลังกินข้าวต้มมัดกันอยู่ก็มีเสียงรถมอเตอร์ไซด์มาจอดหน้าบ้าน   

ติ๊บรีบวิ่งออกไปหน้าบ้าน  ก่อนร้องทักเพื่อนคนสนิทเสียงหลง

'' ปุ๋ม  ไปไงมาไงนี่แก  ''   เสียงติ๊บทักทายเพื่อนก่อนเดินนำเพื่อนมานั่งลงข้างๆผมกับย่า

'' ย่า หวัดดีค่ะ ''  ปุ๋มก้มลงกราบย่าของติ๊บด้วยความสนิทสนม

'' ไปไงมาไงละนี่   โห  โตเป็นสาวแล้วสวยจนย่าจำไม่ได้เลยแฮะ  ''  ย่าเอ่ยทักทายน้องปุ๋ม

'' พี่ไม้หวัดดีค่ะ  เจอกันอีกแล้วนะค่ะ ''  ปุ๋มหันมาทักทายและสวัสดีผมบ้าง

'' พอดีวันนี้ปุ๋มกลับมาถึงบ้านเมื่อเช้าค่ะ   พอดีพาแม่มาซื้อขนมจีนเห็นหน้าบ้านมีรถจอดอยู่เลยแวะมาดูซะหน่อย  ''

'' ไม่รู้เหมือนกันว่าแกจะกลับบ้าน  พอดีเค้าก็มาถึงเมื่อวานเหมือนกัน มาแบบไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยเลยไม่ได้บอก ''

'' ไม่เป็นไร  ว่าแต่อะนี่ซื้อขนมจีนมาฝากไม่รู้จะพอกันรึเปล่านะ  พอดีคิดว่าซื้อมาฝากย่ากับป้าเท่านั้นไม่คิดว่าแกกลับมาด้วย ''

'' ไม่เป็นไร  ว่าแต่นี่กินข้าวกินปลามายัง ''  ติ๊บเอ่ยถามเพื่อน

'' งั้นเที่ยงนี้ชั้นฝากท้องไว้บ้านแกด้วยน่ะ  ''

'' ได้เลยตามสบาย  กินส้มตำมั้ยละกำลังเปรี้ยวปากอยู่พอดี  '' ติ๊บวางแผนการ

'' ได้เลยแต่แกตำน่ะ  หรือว่าอยากเปลี่ยนใจกินฝีมือชั้นก็ได้นะ  ''

ติ๊บรีบส่ายหัวก่อนเดินนำถุงขนมจีนเข้าครัว

ตอนนี้ผมคุยกับย่าอยู่ที่หน้าบ้าน  ย่าก็เลยถือโอกาสเล่าเรื่องราวต่างๆเมื่อตอนที่ติ๊บเป็นเด็กให้ผมฟังหลายเรื่องเลยทีเดียว

เริ่มจากไอ้น้องปุ๋มคนนี้คงจำกันได้นะครับคราวก่อนที่บังเอิญไปเจอกันที่จตุจักร 

แล้วเล่นโซ้ยส้มตำกันแบบไม่กลัวเสียภาพพจน์ 

ตอนนี้กลับมาถึงบ้านเกิดทั้งทีคงไม่ต้องถามนะว่าทั้งสองคนจะยังรักษาภาพพจน์กันอยู่มั้ย



หมอติ๊บกับเพื่อนคนสนิทเดินลงไปยังสวนหลังบ้าน 

ก่อนตะโกนเรียกผมมาจากสวนเพราะเจ้าตัวเล็กและเพื่อนสอยมะละกอไม่ถึงนั่นเอง 

จึงเรียกให้ผมไปสอยมะละกอลูกที่กำลังพอดีได้ที่สำหรับการทำส้มตำเที่ยงนี้ 

นอกจากนั้นยังให้ผมค่อยสอยมะละกอลูกที่สุกอยู่ลงมาด้วย





ตอนนี้ผมทำหน้าที่ในการย่างปลาย่างที่กำลังส่งกลิ่นหอม 

ส่วนติ๊บก็กำลังจัดการตำส้มตำสูตรเด็ดที่ผมไม่เคยกินเพราะเล่นไส้เส้นขนมจีนลงไปในส้มตำนั่นด้วย   

ส่วนน้องปุ๋มก็กำลังขูดมะพร้าวเพื่อใช้โรยหน้าข้าวต้มมัดสูตรคุณย่าอยู่   

เสร็จเรียบร้อยเราจึงจัดการมื้อเที่ยงกันอย่างเอร็ดอร่อย  โดยที่ผมก็ยังคงต้องหัวเราะให้กับภาพสองว่าที่คุณหมอกับการโซ้ยข้าวเหนียวส้มตำอยู่เป็นระยะๆ

'' ติ๊บ  เขาทำกับข้าวอร่อยมาแต่ไหนแต่ไรแล้วละ  สมัยเรียนเวลาเที่ยงๆที่กินข้าวร่วมกันกับข้าวในปิ่นโตของติ๊บจะหมดไว
เสมอเพราะปุ๋มชอบกับข้าวที่ย่าทำให้ติ๊บ  บางวันถึงขั้นแลกปิ่นโตกันเลยก็มีเพราะติ๊บเขาจะชอบกินไก่ทอด  หมูทอด  ไข่พะโล้  ที่ปุ๋มซื้อมาจากตลาดมากกว่า   แล้ววันเสาร์  อาทิตย์ ว่างๆปุ๋มก็จะมุดรั้วข้ามมาบ้านติ๊บเพื่อหาผลไม้พวกนี้กินจนคุ้นเคยกับย่าและป้าไปโดยปริยาย ''

ปุ๋มเล่าเรื่องสมัยเด็กๆให้ผมฟังอีกหลายเรื่อง   

จึงทำให้ผมเข้าใจได้ไม่ยากว่าทำไมสองคนนี้จึงสนิทสนมกันมากมายขนาดนี้เพราะเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ ป.1 แล้วนี่เอง

'' แล้วนี่พี่ไม้จะมาอยู่ที่นี่กันกี่วันเหรอค่ะ ''   ปุ๋มเอ่ยถามหลังจากจัดการส้มตำจนเกลี้ยงแล้ว

'' ก็มาพักอาทิตย์นึงครับ  พอดีหมอติ๊บเขาเพิ่งหายป่วยพี่เลยพามาพักฟื้นที่บ้าน ''  ผมตอบ

'' แบบนี้ก็อยู่กันนานเลยซิ  ปุ๋มก็มาพักอาทิตย์นึงเหมือนกัน  พอดีแม่ตามให้กลับมาบ้านเพราะตั้งแต่ปีที่แล้วก็ยังไม่มีโอกาสได้กลับบ้านเลย  นี่มีขู่ว่าถ้าไม่กลับบ้านจะไม่โอนตังค์ไปให้แล้วเลยต้องกลับมานี่แหละค่ะ ''   

ปุ๋มตอบและบอกถึงสาเหตุหลักของการกลับบ้าน

'' แล้วพรุ่งนี้มีโปรแกรมไปไหนกันรึยังละนี่ ''   ปุ๋มเอ่ยถามติ๊บก่อนหันมาจัดการข้าวต้มมัดแก้เผ็ด

'' ยังเลย  ก็ไม่รู้จะไปไหนกลับมาพักผ่อนอยู่บ้านเฉยๆ  จะชวนไปไหนเหรอ ''  ติ๊บถามกลับ

'' ว่าจะชวนไปตลาดลาว ''  ปุ๋มตอบก่อนหันมามองหน้าผมที่ทำท่าสนใจ

'' อ่อพี่ไม้งง  ตลาดลาวนี่เขาจะมีสินค้าจากประเทศเพื่อนบ้านข้ามมาขายของด้วย  ก็เหมือนตลาดนัดทั่วไปแหละค่ะพี่ไม้  แต่ว่าสินค้าก็จะเป็นพวกอาหารพื้นเมือง  สินค้าพื้นเมืองอะไรประมาณนี้ ''

'' สมัยเรียนปุ๋มกับติ๊บแอบแวะไปเดินตลาดลาวนี่บ่อย  ก่อนจะไปโรงเรียน  บางทีไปสายก็มี ''

'' อื้อ  น่าสนแฮะ  ว่าแต่ไกลมั้ยอ่ะคับ ''

'' อ้อ  ไม่ไกลค่ะ  ก็อยู่ในตัวอำเภอนี่แหละ  พรุ่งนี้พี่ไม้สนใจไปป่าวละ ''

'' คับ  ไปดิ  ผมตอบ ''

'' อ้าว  ไม่ถามความคิดเห็นกันมั่งเลย ''  ติ๊บตอบจ๋อยๆ

'' แหม  ไม่ต้องเลยแกแต่ไหนแต่ไรเวลาชั้นชวนไปก็ไม่เคยเห็นแกจะปฏิเสธซักที ''  ปุ๋มหันมาแซวเพื่อนบ้าง

'' โอเค  ไปก็ไปเดี๋ยวพรุ่งนี้แกก็มุดลอดรั้วมาแต่เช้าแล้วกัน  จะได้ไปแต่เช้า ''

'' มุดมาทำไม   อ้อ  ลืมไปคุณเพื่อนมีรถแล้วนี่หว่าไม้ต้องโหนรถเมล์เข้าเมืองเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ''

ติ๊บกับปุ๋มนั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยเรียกเสียงหัวเราะเป็นระยะๆ 

จนตกบ่ายเจ้าตัวจึงถือถุงข้าวต้มมัดที่ย่าฝากไปให้แม่ของปุ๋มลอดรั้วกลับไป





รุ่งเช้าผมตื่นแต่เช้าตรู่อาบน้ำอาบท่าแต่งตัว 

ก่อนเดินลงมาใส่บาตรพระที่หน้าบ้านกับย่าก่อนเดินกลับเข้าไปในบ้านที่ตอนนี้มีปุ๋มและติ๊บนั่งรออยู่เรียบร้อยแล้ว 

เราสามคนจึงนั่งรถออกจากบ้านโดยมีผมรับหน้าที่เป็นพลขับเช่นเดิม

ผมขับรถออกมาตามถนนคอนกรีตของหมู่บ้าน 

ปุ๋มเล่าให้ผมฟังว่าจากตรงนี้ไปถึงปากทางที่รถเมล์วิ่งผ่านระยะทางก็ประมาณหนึ่งกิโลเมตรเห็นจะได้ 

สมัยที่เรียนประถมก็ไม่เท่าไหร่เพราะโรงเรียนอยู่หน้าบ้านปุ๋มพอดี  ส่วนติ๊บก็แค่เดินอ้อมสวนมาก็เจอโรงเรียนแล้ว 

แต่พอสมัยมัธยมนี่ซิปุ๋มเห็นแล้วก็อดสงสารเพื่อนไม่ได้ 

เพราะตอนเช้าปุ๋มจะมีพ่อขับรถมอเตอร์ไซด์มาส่งที่หน้าตลาดในทุกเช้า 

ส่วนติ๊บก็ต้องเดินออกมาจากบ้านกว่าจะถึงหน้าตลาดก็ใช้เวลาเดินเกือบครึ่งชั่วโมงเหมือนกัน 

วันไหนฝนตกนะ  เห็นสภาพติ๊บแล้วก็อดสงสารไม่ได้ 

ส่วนในตอนเย็นเลิกเรียนแล้วสองคนจะนั่งรถเมล์จากตัวเมืองมาลงที่ตลาดแล้วเดินกลับบ้านพร้อมกันทุกวัน

'' สมัยนั้นน่ะมีไอ้หนุ่มในหมู่บ้านมาจีบปุ๋มด้วยน่ะพี่  เขาจะขอไปส่งที่บ้านก็ไม่ได้ เพราะหนูเป็นห่วงคุณเพื่อนคนเดียวของหนูนี่แหละว่าจะต้องเดินกลับบ้านคนเดียว  เลยไม่เคยมีใครได้ไปส่งหนูซักกะที ''  ปุ๋มฟ้องผมก่อนหัวเราะคิกคัก

'' แหม  แกก็เว่อร์ ''   ติ๊บปรามเพื่อนแต่ดูท่าจะไม่เป็นผล

'' จะเว่อร์อะไรละถ้าตอนนั้นรู้แบบนี้นะชั้นจะกระโจนขึ้นมอร์ไซด์ผู้บ่าวไทบ้านไปเรียบร้อยละ  ''

'' ทำไมละ ''  ติ๊บถามด้วยหน้าตาสงสัย

'' จะไม่ให้คิดแบบนั้นได้ไงก็ตั้งแต่วันนั้นมาจนวันนี้ยังไม่มีใครมาขายขนมจีบชั้นเลยนะแก  ''

'' โอ๋ๆ  ไม่เป็นไรๆ  อยู่เป็นโสดแหละดีแล้วสบายใจดี  ''  ติ๊บปลอบเพื่อน

'' แกก็มาเป็นโสดแบบชั้นดูมั่งซิแล้วจะรู้ว่ามันไม่สนุกเลยน่ะ  ''  ปุ๋มตอบเพื่อนขำๆ

'' มาทำทีบอกให้ชั้นเป็นโสด  ดูแกซิ  เล่นพาแฟนมาเปิดตัวซะขนาดนี้ยังมีหน้ามาบอกว่าเป็นโสดสบายใจดี   ร้ายนะนี่คุณเพื่อนของชั้นนน ''  ปุ๋มกัดติ๊บเข้าหนึ่งดอก

'' ไม่ได้พามาเปิดตัว  แค่ให้ขับรถมาส่งเฉยๆ ''

'' อ้าวๆ  ไหงเปลี่ยนสถานะให้พี่ไวจัง  ''  ผมแกล้งทำเสียงน้อยใจ

'' ให้เชื่อมั้ยติ๊บดูหน้าแกซะก่อนดูไม่ออกเลยว่าชอบพี่ไม้   แถมสร้อยคอที่ชั้นเห็นตั้งแต่เมื่อวานละไม่ได้แสดงความเป็นเจ้าของกันเท่าไหร่เลย  ''  ปุ๋มบอกพลางส่ายหัวให้เพื่อนรัก  ก่อนจะชวนติ๊บคุยถึงเพื่อนคนอื่นๆเมื่อผมขับรถผ่านไปยังละแวกบ้านเพื่อนคนนั้นๆ

'' สมัยก่อนที่เรียนมัธยม  ติ๊บนี่เป็นดาวโรงเรียนเลยนะพี่ไม้   ''

'' โห  ขนาดนั้นเชียว  ''   ผมแอบหันไปมองติ๊บที่นั่งข้างๆคนขับอยู่ตอนนี้นิดนึง

'' ติ๊บเขาเป็นนักพูด  เป็นนักกิจกรรม  เป็นนักกีฬา   เป็นเชียร์  เป็นเด็กนักเรียนทุน  สารพัดอย่างติ๊บมันเป็นได้หมดแหละพี่ ''

'' แล้วน้องปุ๋มอะคับ  เป็นอะไรมั่งละสมัยเรียน ''

'' หนูเหรอพี่ทำได้ทุกอย่าง  แต่ไม่ดีซักกะอย่างเลยเป็นประเภทกองหลังคอยสนับสนุนชาวบ้านเค้ามากกว่า  ''

'' แต่มีครั้งนึงนะพี่วีรกรรมของหนูสองคน ''

'' ยังไงเหรอ ''  ผมถามต่อด้วยความสงสัย

'' ก็วันนั้นมิได้นัดหมายกันอ่ะค่ะปุ๋มก็บอกแม่ว่าไปนอนค้างบ้านไอ้ติ๊บ   ไอ้นี่ก็ดันบอกที่บ้านว่าไปนอนค้างบ้านหนู   พอดีคืนนั้นป้ามันใจดีเอาผลไม้มาให้แม่หนูที่บ้าน  ความลับเลยแตก  กลับมาบ้านอ่วมกันทั้งสองคน  ไปนั่งร้องไห้ขี้มูกโป่งจิ้มกับมะม่วงกันสองคนใต้ต้นมะม่วงนั่นแหละ  พอร้องไห้เสร็จตั้งสติได้ขี้แตกกันซะอีก   เลยโดนทั้งขึ้นทั้งล่อง  ''


ผมถึงกับหัวเราะก๊ากออกมา 

เพราะนึกภาพที่ปุ๋มเล่าให้ฟังแล้วก็อดขำไม่ได้เพราะสองเพื่อนซี้โดนที่บ้านทำโทษเลยมาพบกันครึ่งทางตรงใต้ต้นมะม่วงใน

สวน  แล้วก็กินมะม่วงกันไป ร้องไห้กันไป  พอทำใจได้ก็ท้องเสียอีกซะงั้น  โดนทำโทษแบบนี้จะน่าสงสารดีมั้ยนี่

.............................................

ก่อนที่จะทันได้เผาเพื่อนซี้ไปมากกว่านี้  รถผมก็มาจอดหน้าตลาดเรียบร้อยแล้วซึ่งตอนนี้ผู้คนเจอแจหนาตาเอาเสียมากๆ

ตลาดสดเช้าวันจันทร์

มีพ่อค้าแม่ค้าจากทั้งฝั่งไทยและฝั่งลาววางขายสินค้ากันเป็นทางยาวตลอดตามแนวถนนเลียบฝั่งแม่น้ำโขง 

เป็นภาพที่สวยงามจริงๆ  ของใช้ที่นี่ก็มีตั้งแต่เสื้อผ้าเหมือนตลาดนัดทั่วไป  แต่ก็มีอาการพื้นเมืองแปลกมาวางขายอยู่ด้วย

แม้กระทั่งเนื้อสัตว์แปลกๆที่ผมไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นบ่อยๆนักก็มีให้เห็นกันเช่น กระรอก  เก้ง  กวาง 

แต่เป็นเนื้อที่เขาชำแหละมาเรียบร้อยแล้วน่ะไม่มีโอกาสได้เห็นเป็นตัวๆ  ตลอดจนต้นไม้ดอกไม้หน้าตาแปลกๆก็มีมาวางขายในราคาไม่กี่บาท

'' พี่ไม้ลองนี่มั้ยเคยกินมั้ยค่ะ ''  ปุ๋มยื่นข้าวสีเขียวคลุกมะพร้าวน้ำตาลยี่นมาทางผม

'' อันนี้เค้าเรียกว่าข้าวเม่า   ไม่เคยกินละซิ ''   ติ๊บหันมาบอกผม  ก่อนที่ผมจะรับหน้าที่ผู้ชิมที่ดี

'' แล้วนี่คุณเพื่อนจะซื้ออะไรมั่งอะ ''  ปุ๋มหันไปถามทางเพื่อนของเธอ

'' ไม่รู้อะ  ก็แกเป็นคนชวนชั้นมา  ก็มาเดินๆดูของเท่านั้นไม่มีอะไรอยากได้เป็นพิเศษ ''

'' งั้นซื้ออะไรไปทำกับข้าวมื้อเที่ยงมื้อเย็นกันดีกว่า '' ปุ๋มแสดงความคิดเห็น

'' พี่ไม้กินไข่มดแดงเป็นมั้ย ''  ปุ๋มหันมาถามแนวร่วมอย่างผม

'' รายนั้นไม่ต้องถามไรเลยแก  เอาอะไรเข้าปากก็กินได้หมดแหละ ''

ติ๊บตอบให้เสร็จสรรพโดยไม่ต้องรอคำตอบจากผม

'' งั้นชั้นอยากกินไข่เจียวใส่ไข่มดแดง  แล้วก็แกงคั่วปูแดงเนี่ยยย  จำได้แกเคยทำให้กินอร่อยมากกก  ''

'' แล้วมันหน้าที่ชั้นต้องทำให้แกกินมั้ยนี่  ''  ติ๊บค้อนเพื่อนสาวคนสนิทก่อนหันไปเลือกซื้อของที่ต้องการ

หลังจากที่เราสามคนได้ของกินกันหลายถุงแล้ว 

ติ๊บก็เดินไปซื้อของให้ย่าก็จำพวกหมาก พลู ยาเส้น   ก่อนเลือกซื้อของใช้จำเป็นในบ้านอีกสองสามอย่าง 

เพราะที่นี่เป็นเพียงอำเภอเล็กๆจึงไม่มีซุปเปอร์มาร์เก๊ตให้เลือกซื้อ 

จึงอาศัยมาซื้อของในตลาดแบบนี้แทนแต่ผมว่ามันก็ได้รสชาติไปอีกแบบนึงเหมือนกันนะ



ผม  ติ๊บ  และปุ๋ม  กลับมาถึงบ้านในตอนสายๆของวัน  ก่อนผมจะทำหน้าที่หลานที่ดีวิ่งเอาหมากพลู ไปให้ย่าก่อนเลยยย

'' โห  ขอบใจมากลูกไม่ต้องซื้อมาเยอะแยะก็ได้  เดี๋ยวย่าเคี้ยวไม่ทันก็เสียทิ้งเปล่าๆ  ''

ผมหันมาพยักหน้าให้ติ๊บหนึ่งที  ก่อนเห็นติ๊บค้อนขวับเข้าให้เพราะติ๊บต่างหากที่เป็นคนซื้อมา 

เอาน่ะ  ขอเอาหน้านิดนึงแล้วกันน

ส่วนติ๊บกับปุ๋มก็จัดการขนของกินที่ซื้อกันมาเต็มหลังรถออกมา

'' ย่า  เดี่ยววันนี้ปุ๋มฝากท้องไว้อีกวันนึงน่ะค่ะ ''   ปุ๋มออกอาการออดอ้อนบ้าง

'' โอยย  ตามสบายเลยถ้าแม่เราเค้าไม่มาตามน่ะ  ''

'' ไม่มาตามหรอกค่ะ  บอกแม่ไว้แล้วว่าไอ้ติ๊บกลับมาแม่ยังบอกหนูเลยว่าจะนอนที่นี่ก็เชิญ ''

'' งั้นก็ตามสบายเลยจ้า  จัดการกันเองแล้วกันน่ะ ''  ย่าบอกก่อนถือสำรับหมากพลู  เดินออกไปนั่งที่แคร่ใต้ต้นมะปราง

'' ติ๊บเดี๋ยวชั้นกลับบ้านนิดนึงนะแก  เดี๋ยวมา  ''  ปุ๋มบอกก่อนเดินลิ่วๆลอดรั้วข้ามไป

'' ดูท่าติ๊บกับปุ๋มนี่สนิทกันมากเลยนะ   ''

'' มากจนไม่รู้จะบอกว่ามากยังไงแล้วละพี่ไม้  จะมาห่างกันก็ตอนเรียนมหาวิทยาลัยนี่แหละดีน่ะที่อยากเป็นหมอกันคนละอย่างเลยเรียนกันคนละที่  ไม่งั้นมีหวังอยู่ด้วยกันจนเหม็นขี้หน้ากันแน่ๆ  ''

'' แล้วปุ๋มเขาไม่มีแฟนเหรอ  ''

'' ทำไม  จะจีบเขาเหรอ  คงไม่มีหรอกมั้ง ''  ติ๊บตอบก่อนจัดการเอาผักที่ซื้อมาออกไปล้าง

'' เปล่า  จะให้พี่จีบเขาทำไมละ  ก็คนที่พี่รักอยู่ตรงหน้าพี่ตอนนี้แล้วนิ ''  ผมบอกก่อนจ้องหน้าติ๊บ  และก็รู้ด้วยว่าตอนนี้หน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึงเชียว

'' แล้วนี่จะทำไรให้พี่กินนี่  '' ผมถามติ๊บเพราะเห็นซื้อเครื่องมาเยอะเหลือเกิน

'' ติ๊บก็ทำไม่ค่อยเป็นต้องรอป้ามาทำอะ    แต่ไข่เจียวใส่ไข่มดแดงนี่เดี๋ยวไอ้ปุ๋มมันก็มาจัดการเองแหละ  ''

ผมก็เลยได้ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยติ๊บล้างผักจนเสร็จเรียบร้อย   ก่อนเดินลงไปช่วยติ๊บเก็บผักในสวนขึ้นมาเตรียมรอป้าทำกับข้าวในช่วงเที่ยงๆ



ครู่ใหญ่ๆปุ๋มก็มุดรั้วข้างสวนเข้ามาพร้อมตะกร้าผลไม้ในมือเยอะแยะไปหมดทั้งลำไย  ขนุน

และผลไม้อย่างอื่นอีกพอสมควร  สืบถามจนรู้ความว่าพ่อปุ๋มปลูกผลไม้ไว้ในสวนหลายอย่างเลยที่กลับไปก็เพราะเจ้าตัวลืม

เอาตะกร้าผลไม้ที่แม่บอกให้เอามาฝากย่าตั้งแต่เช้ามาด้วยนั่นแหละ  เลยต้องกลับไปเอาในตอนสายๆ   

และนี่คงเป็นเสน่ห์ของคนต่างจังหวัดที่ผมหลงใหลเอามากๆเสียทีเดียว  กับความมีน้ำใจพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน มันน่า

หลงใหลจริงๆนะ ผมคิดแบบนั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-07-2010 16:45:12

ขอแปะชื่อไว้ก่อนนะ

เด๋ยวมาเม้นท์อีกที

ปล. โทษทีวันนี้ไม่ได้มาอัพให้เลยจ่ะ เพราะไฟฟ้าที่ ร.ร.ดับ แถมทั้ง คัตเอาท์อีกห้องคอม 2 มันก็ตัดอัตโนมัติ ทำให้คอม 3(ที่ผมใช้เรียนวันนี้) ก็ไม่สามารถเปิดใช้งานคอมได้(ทั้งๆ ที่ไฟมาแล้ว แต่ไม่สามารถเข้าไปยกคัตเอาท์ขึ้นได้ เพราะอาจารย์แกไม่มาสอน)
ทำให้คอม 3 ผม ก็เลยไม่ได้เปิดคอม เวรเลย...(อารมณ์บ่จอย...)

แต่ตอนนี้ พี่ไม้สุดหล่อเรามาอัพให้แล้ว เด๋ยวเปลี่ยนชื่อเรื่องให้ทันที คริคริ

แปะๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 15-07-2010 16:55:02

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-07-2010 12:50:23  

อ้างจาก: WinterLove ที่ 15-07-2010 12:44:54  

รูปใหม่พี่หมอไม้อีกแล้วหล่อจัง  

เถียงไม่ออกเลย   หลักฐานบนใบหน้ามันฟ้องอยู่ทนโท่

อิอิ   บอกแล้วหมอไม้  หล่อทุกมุมมองงงง

หนูไม่น่าชมเลยอ่ะ  - -"

.
.
ตอนใหม่พาลทำให้อยากกินส้มตำ อยากกลับบ้านทันที
พี่หมอมีเวลาเล่าเรื่องตอนไหนคะเนี่ย เมื่อเช้าอัพตอน ตอนเย็นอัพอีก แต่หนูชอบนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 17:05:40

WinterLove

ก็ไม่ได้เขียนสดๆนี่คร้าบบบ  ผมเขียนเรื่องราวทั้งหมอไว้เรียบร้อยจนจบไปแล้วคร้าบบบ

แต่ที่เอามาลงไปจนถึงตอนนี้ยังไม่ได้ครึ่งนึงเลยอ่ะดิ  เพิ่งเข้าปีสองเอง

เบื่อกันหรือยังล่ะ 

ส่วนเรื่องความหล่อก็ต้องขอโทษด้วยที่มันไปเข้าตาใครต่อใคร

แต่ผมก็เจียมตนเสมอๆน่ะ  บอกตัวเองเสมอๆว่า...ผมหล่อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 15-07-2010 17:09:58

^
^
บระเจ้า นี่ขนาดเจียมตน นะเนี่ยหมอไม้
ไม่ไหวๆ หมั่นไส้มั่กๆ หมอติ๊บมาปราบด่วนๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 17:17:10

หมอติ๊บรึจะมาทำไรผมได้   

ไม่ได้ผลหรอกคับอย่าเอามาขู่ซะให้ยากเลยยยย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เพราะผมยอมตั้งแต่ได้ยินชื่อแล้วอ่า

เค้าทำไรได้มากกว่าที่ทุกคนคิด  เค้าจะริบเงินเดือนผม   เค้าจะให้ผมกินนมเปรี้ยวแทนข้าวเย็น  แล้วเค้าจะให้ผมนอนห้องรับแขก   ไม่ไหวๆ   ยอมแล้วววว :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-07-2010 17:18:53

อ้างจาก: badcow ที่ 15-07-2010 15:10:31  

ประเด็น"เกรงใจ"แฟนเนี่ย เข้าตัวตลอดอ่ะนะ หมอไม้
.
อะ เปลี่ยนรูปอีกแระ เอ๊ะ ในรูปนี่ใช่หมอไม้รึ หรือหมอติ๊บ งง
.
คิดถึงนาย hackz เหมือนกันแหะ

ขอบคุณนะครับ ที่ยังไม่ลืมโพสต์เตอร์ คนนี้ +1 ให้นะครับ สำหรับการทีสละเวลาในการคิดถึงโพสตเตอร์

อ้างถึง

และนี่คงเป็นเสน่ห์ของคนต่างจังหวัดที่ผมหลงใหลเอามากๆเสียทีเดียว  กับความมีน้ำใจพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน มันน่า

หลงใหลจริงๆนะ ผมคิดแบบนั้น

แน่นอนครับพี่ไม้ ตอนนี้ที่บ้านผมก็ยังก็น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่ากันอยู่ครับ

วันนี้ คุณแม่ผมก็จะเอาแตงโม จากที่ไปช่วยเก็บแตงโมที่สวนน้าคนหนึ่งเขาให้มา เอาไปให้พี่น้องผมข้างบ้านกันนะครับ

แถวๆ บ้านที่ผมอยู่เขามีน้ำใจกันมากมายเลยครับ มีอะไรกินก็แบ่งกันครับ บางวันก็เรียกบ้านผมหรือเพื่อนข้างบ้านก็เรียกผมไปทานข้าวเย็นด้วยกันเป็นบางครั้ง อบอุ่นดีมากๆ ครับ ยิ่งได้อ่าน สตอรี่ของบ้านพี่ติ๊บ ยังได้อารมณ์ในการอ่านมากมายครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 83 รัก รัก รัก พี่รักติ๊บ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 15-07-2010 17:26:04

อ้างจาก: hackz ที่ 15-07-2010 17:18:53  

อ้างจาก: badcow ที่ 15-07-2010 15:10:31  

ประเด็น"เกรงใจ"แฟนเนี่ย เข้าตัวตลอดอ่ะนะ หมอไม้
.
อะ เปลี่ยนรูปอีกแระ เอ๊ะ ในรูปนี่ใช่หมอไม้รึ หรือหมอติ๊บ งง
.
คิดถึงนาย hackz เหมือนกันแหะ

ขอบคุณนะครับ ที่ยังไม่ลืมโพสต์เตอร์ คนนี้ +1 ให้นะครับ สำหรับการทีสละเวลาในการคิดถึงโพสตเตอร์

อ้างถึง

และนี่คงเป็นเสน่ห์ของคนต่างจังหวัดที่ผมหลงใหลเอามากๆเสียทีเดียว  กับความมีน้ำใจพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน มันน่า

หลงใหลจริงๆนะ ผมคิดแบบนั้น

แน่นอนครับพี่ไม้ ตอนนี้ที่บ้านผมก็ยังก็น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่ากันอยู่ครับ

วันนี้ คุณแม่ผมก็จะเอาแตงโม จากที่ไปช่วยเก็บแตงโมที่สวนน้าคนหนึ่งเขาให้มา เอาไปให้พี่น้องผมข้างบ้านกันนะครับ

แถวๆ บ้านที่ผมอยู่เขามีน้ำใจกันมากมายเลยครับ มีอะไรกินก็แบ่งกันครับ บางวันก็เรียกบ้านผมหรือเพื่อนข้างบ้านก็เรียกผมไปทานข้าวเย็นด้วยกันเป็นบางครั้ง อบอุ่นดีมากๆ ครับ ยิ่งได้อ่าน สตอรี่ของบ้านพี่ติ๊บ ยังได้อารมณ์ในการอ่านมากมายครับ

ดีจัง ถ้าข้างบ้านเรา รู้จักคำว่าน้ำใจและเผื่อแผ่ เหมือนเพื่อนบ้านคุณhackzคงจะดีมิใช่น้อย
หึหึ ทีเวลาเอาเปรียบชาวบ้านเขาทำได้ ทีบ้านตูจอดรถท้ายยื่นเลยไปเขตหน้าบ้านหน่อยเดียว โวยวายอย่างกับตูเอาปืนไปจ่อหัวมัน
 :angry2:

(แอบบ่นนิดนึง อย่าได้ใส่ใจ)


ปล. ขนาดเพื่อนคุณหมอติ๊บยังดูออกเลยอ่ะ
คุณหมอสองคน คงจะสวีทกันมากแน่ๆเลย  :-[

ปล.2 คุณหมอไม้กลัวคุณหมอติ๊บเอามากๆเลยนะ ไม่ได้กลัวขั้นธรรมดา เลยขั้นสุดไปแล้ว  :laugh:





 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 17:38:07

 :pig4:  มาขอบคุณทุกรีพลาย  :pig4:

ได้เวลาเลิกงานแล้ว   ขอตัวกลับบ้านไปรับขวัญใจของคุณๆทั้งหลายก่อนน่ะคับ

วันนี้บอกว่าให้ไปรับแต่หัววันไม่รูจะเป็นอะไรรึป่าว

ไว้ตอนค่ำๆจะมาทักทายอีกรอบละกันนะคับบบบ

ถ้าอารมณ์ดีๆเดี๋ยวจะพาหมอติ๊บมานั่งจ้อกันสด  เรียกเรทติ้งไปด้วย

แต่อีกใจก็กลัวว่าตัวเองจะโดนเผา  รึป่าวก็ไม่รู้

ไงไว้เจอกันคืนนี้น่ะครับบ  ไปละ

 :bye2:
 :bye2:
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-07-2010 17:42:43

อ่าน 2 ตอนล่าสุด(ไปบ้านหมอติ๊บ)แล้วคิดถึงสมัยเด็กๆ ตอนที่ยังอยู่ ตจว เลยค่ะ
เพราะบางวันแม่จะทำกับข้าวเยอะแยะ แล้วเราก็มีหน้าที่
ขี่จักรยานเอาไปให้บ้านญาติๆ(ตายาย,ป้า,น้า)
เวลาญาติๆ(ตายาย,ป้า,น้า) ทำกับข้าวก็มีมาแบ่งให้บ้านเราเหมือนกัน
ทำแบบนี้เป็นกิจวัตรจนมาตอนนี้ก็ยังทำอยู่เลยค่ะ



ปล. ไม่เบื่อหรอกค่ะหมอไม้ยังได้อีก จัดมาเยอะๆ เลยค่ะ อ่านแล้วมีความสุขตามไปด้วยเลย  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 15-07-2010 17:48:13

กร๊ากกก มีริบเงินเดือนด้วย หมอติ๊บทำไงอ่ะค้าบ บอกวิธีริบหน่อยดิ่ จะเอาไปใช้บ้าง
ส่วนนมเปรี้ยวเนี่ย ไม่ใช่หมอไม้หยิบมากินเองหรอ หมอติ๊บไม่ผิดนะ 555
อย่าลืมมาอัพดึกอีกซักทีนะ
.
คิดถึงน้อง hackz ซิครับจริงๆชอบอ่านเวลา hackz เม้นท์ในเรื่องนะ เพราะก็เป็นเหมือนกัน = ='

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 17:50:31

 o13

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์  ทุกรีพลาย

งั้นเดี๋ยวค่ำมาอัพต่อให้ครับผม   

เตรียมผ้าเช็ดหน้า๙บน้ำตาไว้ได้เลย

ต่อมน้ำตาแตกอีกรอบแน่นอนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 18:04:13

กลับบ้านมาเปิดคอม หมอไม้อัพพาร์ทใหม่แระ o22
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/928249869.gif)'' ไม่ได้พามาเปิดตัว  แค่ให้ขับรถมาส่งเฉยๆ ''(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/928249869.gif)

ชอบประโยคนี้จังเลย แค่อ่านก้อรู้ว่าใครใหญ่ที่สุด(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-3.gif)

ต้องเตรียมผ้าเช็ดตัวกันเลยไหม(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yociexp49.gif)
แค่ตอนหมอไม้บอกเลิกหมอติ๊บก้อช็อคอารมณ์เจ้พอแล้ว
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/906479168-1.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/906479168-1.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/906479168-1.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 15-07-2010 18:11:21

ตอนนี้ยังสวีทอยู่เลย
จะบ่อน้ำแตกอีกแล้วหรอคะ



.
.
ไปซักผ้าเช็ดหน้ามารอซับ TT

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 15-07-2010 18:11:35

เข้ามารอหมอไม้กับหมอติ๊บ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 15-07-2010 18:50:29

หมอไม้อ่ะ สุขๆไม่ทันไรจะเอาน้ำตามาแจกอีกแล้วเหรอคะ
แต่มันดูไม่มีเค้าแววว่าจะมีตอนน้ำตามาให้อ่านเลยนะ
รอรอบดึกด้วยคนค่ะ

จะว่าไปสองสามตอนล่าสุด หมอไม้พูดคำว่ารักแทบจะสามเวลาหลังอาหารเลยทีเดียว
หวาน สวีท .......

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 15-07-2010 18:58:59

สุขจบ
ทุกข์มา??
 :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 19:05:16

เสื้อกาวน์เก่า....กับเราสองคน

ตอนที่ 86

การกลับมาของคนที่รอคอย



ใกล้เที่ยงป้าก็กลับเข้ามาจากการไปไร่ข้าวโพด พร้อมกับข้าวโพดหวานฝักใหญ่เต็มตะกร้า

ผมรีบไปช่วยป้าหิ้วตะกร้าข้าวโพดขึ้นบ้าน  

ก่อนขึ้นมาเจอกับติ๊บและน้องปุ๋มเพื่อนสนิทที่ตอนนี้กำลังรับบทหนักในการทำหน้าที่แม่ครัว



ตอนนี้ปุ๋มกำลังทำไข่เจียวใส่ไข่มดแดง  

จะกินได้มั้ยน้อผมคิดในใจเพราะดูจากท่าทางเก้กังของปุ๋มแล้วไม่ต่างจากผมตอนทำกับข้าวสักเท่าไหร่  

แต่ทว่าก็ผ่านไปเรียบร้อยหนึ่งจาน  กับข้าวตัวต่อมาติ๊บนำปูนาตัวแดงๆลงไปลวกในน้ำร้อนก่อนเอาลงมาจากเตา

ให้ผมและปุ๋มช่วยกันแกะลำตัวปูออกจากกระดองไปพักไว้  

จากนั้นผมเห็นติ๊บนำผักหลายอย่างลงไปโขลกในครกแล้วก็ใส่เนื้อปลาที่สับละเอียดลงไปโขลกจนเหนียวเป็นเนื้อเดียวกัน  

จึงตักขึ้นมาใส่อัดเข้าไปในกระดองปูนาอีกทีนึง  

ก่อนนำไปใส่หม้อแล้วก็ทำเหมือนแกงอ่อมทั่วไปและรสชาติก็ไม่ต่างไปจากแกงอ่อม  

แต่วิธีการทำนี่ซิ  โปรซะจริงๆ  แฟนใครหว่า  เก่งจังงงง




อาหารเที่ยงแสนอร่อยผ่านพ้นไปและแต่ละคนก็กินอย่างเอร็ดอร่อยโดยเฉพาะน้องปุ๋มที่จากบ้านไร่ไปซะนาน  

ดูท่าเธอจะชื่นชอบกับข้าวฝีมือเพื่อนรักคนนี้เป็นพิเศษเพราะนอกจากไข่เจียวใส่ไข่มดแดงที่เจ้าตัวลงมือทำแล้ว  

ยังมีแกงคั่วปูนาฝีมือติ๊บ   และมีขนมหวานเป็นสาคูข้าวโพดหวานจากฝีมือป้าอีกต่างหาก  

ถ้าอยู่นี่นานซักเดือนผมคงมีหวังได้มีพุงกลับไปแน่ๆ ถึงแม้ตอนนี้จะมีพุงน้อยๆแล้วก็เหอะ  

แต่ก็เป็นแค่พุงน้อยๆ นิดเดียวเองจริงๆนะ
....
....
....
....
....


ตกบ่ายมีรถเก๋งคันงามมาจอดหน้าบ้าน  

ผมมองไปยังรถคันงามที่มาจอดหน้าบ้านเวลานี้ด้วยความสงสัยเพราะในหมู่บ้านเล็กๆแบบนี้แทบจะหาบ้านไหนที่มีรถเก๋งแบบนี้ไม่ได้เลย  

อย่างดีก็เป็นรถกระบะไว้ขนพืชผลไปขายในเมืองก็เท่านั้นเอง  แต่ทว่าตอนนี้วอลโว่คันงามจอดหน้าบ้านเรียบร้อย  

ก่อนมีผู้หญิงวัยกลางคนแต่งตัวดีหน้าตาสะสวยทีเดียวก้าวลงมาจากรถและตรงเข้าไปหาผู้เป็นย่าที่นั่งตะบันหมากอยู่ใต้ต้นมะปราง  ก่อนก้มลงกราบย่าเป็นการทักทาย  ป้าเดินออกไปสมทบและทักทายกันราวกับคนคุ้นเคย
  
'' ไม้ไปเรียกติ๊บออกมาหน้าบ้านหน่อยซิลูก  ''

ป้าออกคำสั่งผมให้ไปตามติ๊บที่กำลังล้างจานกับปุ๋มอยู่หลังบ้านออกมา

ติ๊บทำหน้างง  ก่อนเดินออกมาหน้าบ้านและหยุดนิ่งอยู่ที่ประตูบ้าน





ตอนนี้ผมเห็นติ๊บยืนนิ่งอยู่ที่ประตูบ้าน  

น้ำตาติ๊บรินไหลลงอาบแก้มเนียนใสนั้น หนักขึ้นและหนักขึ้นจนติ๊บสะอื้นหอบฮั่กๆ  

ผมเห็นท่าไม่ดีจึงเดินเข้าไปปลอบเจ้าตัวเล็กโดยการตบบ่าเบาๆ

อาการติ๊บตอนนี้ไม่ต่างจากผู้หญิงวัยกลางคนคนนั้นเท่าไหร่นัก  เธอเดินตรงเข้ามายังติ๊บก่อนลูบหัวติ๊บเบาๆ

'' แม่ ''  ติ๊บเอ่ยขึ้นราวกับคนเพ้อก่อนสะอื้นโผเข้าหาอ้อมกอดของผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าที่ติ๊บเรียกว่าแม่

'' แม่กลับมาแล้วลูก   แม่กลับมาแล้ว  ''  เสียงผู้หญิงคนนั้นบอกกับติ๊บที่ก้มลงกราบเท้าแม่ก่อนโผเข้ากอดกันอีกครั้งด้วยความคิดถึง

'' แม่ขอโทษติ๊บ  แม่ขอโทษ ''  เธอพร่ำบอกลูกพลางระล่ำระลักสะอื้นกอดเด็กน้อยที่อยู่ตรงหน้าด้วยความคิดถึง

สองแม่ลูกกอดกันกลมด้วยความรัก  

ผมแม้จะไม่มีมีส่วนเกี่ยวข้องใดกับการกลับมาคราวนี้ของผู้เป็นแม่ติ๊บ  

แต่อย่างน้อยผมก็อดดีใจด้วยไม่ได้ที่อย่างน้อยตอนนี้ติ๊บก็ได้เจอหน้าแม่เสียที





ตอนนี้ติ๊บ  แม่  ป้า  และย่านั่งอยู่บนเตียง  

คงไม่เหมาะแน่ๆที่ผมจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวจึงเดินไปช่วยน้องปุ๋มล้างจานอยู่หลังบ้านดีกว่า  

'' ใครมาเหรอพี่  '' ปุ๋มเงยหน้าจากกะละมังล้างจานขึ้นมามองหน้าผม

'' เห็นติ๊บเรียกว่า แม่ ''   ผมตอบปุ๋มไปแบบไม่ค่อยชัวร์ในคำตอบ

'' แม่ติ๊บจริงๆเหรอพี่ ''   ปุ๋มวิ่งออกไปหน้าบ้านก่อนวิ่งกลับเข้ามาในครัว

'' ของจริงเลยย  ''  ปู่มบ่นพึมพำ

'' ปุ๋มเคยเห็นหน้าแม่ของติ๊บด้วยเหรอ ''  ผมถามขึ้นในขณะนำจานชามไปคว่ำเก็บ

'' เคยเห็นตอนเด็กๆโน่นแหละ  นานมากแล้ว แต่รู้แค่ว่าแม่ของติ๊บเป็นผู้หญิงที่สวยเอามากๆ ''

'' อืมนั่นซิ ''  ผมเห็นด้วยกับเธอ

'' นี่ถ้าติ๊บเป็นผู้หญิงเค้าก็คงสวยมากเหมือนกะแม่เค้านั่นแหละ ปุ๋มว่า ''
  
ไม่รู้จะตอบยังไงเลยผม

'' แต่แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง  แค่นี้คนแถวนี้ก็หลงใหลได้ปลิ้มจะแย่อยู่แล้ว '' จู่ๆปุ๋มก็เปลี่ยนแนวมาแซวผมซะงั้น

หลังจากจัดการกับถ้วยชามหลังบ้านเสร็จแล้ว  

เราสองคนก็ไม่อยากขัดจังหวะของคนในครอบครัวจึงเดินออกจากทางหลังบ้านมายังต้นขนุนหลังบ้านที่มีม้านั่งเล็กๆวางอยู่  

ปุ๋มเดินออกมาจากในบ้านพร้อมผลไม้ในจาน

'' พี่ไม้ไหนๆก็ไหนๆ  พี่ก็จะเป็นคนในครอบครัวนี้อยู่แล้ว   เดินไปฟังซะหน่อยดีมั้ยพี่ ''

'' อ้าวจะดีเหรอ ''  มันไม่ใช่เรื่องของพี่มั้งพี่ว่า

'' เอาน่า  ไหนๆก็ไหนๆแล้ว  หรือว่าพี่ไม่อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับติ๊บบ้าง ''

ปุ๋มออกอาการยุแหย่ให้ผมกลายเป็นคนสอดรู้สอดเห็นซะงั้น

'' เอาว่ะไหนๆ ก็ไหนๆ  ''  ผมบอกก่อนเดินนำปุ๋มย่องๆมาทางข้างบ้านก็พอจะได้ยินเค้าคุยกันพอจับใจความได้บ้างไม่ได้บ้าง



ตลอดระยะเวลาสิบกว่าปีที่แม่ของติ๊บหายไป  

เพราะแม่ของติ๊บไปทำงานหาเงินใช้หนี้ที่อยู่ในชื่อของตนเอง  

จากการกู้หนี้ยืมสินมาทำไร่ยาสูบแล้วไม่ประสบผลสำเร็จ  

แม่ของติ๊บไปอยู่ต่างประเทศตามการแนะนำของน้องสาว  

แต่ตลอดระยะเวลาที่หายไปก็ไม่ได้ติดต่อกลับมาหาติ๊บหรือคนในครอบครัวเลย  

แม้กระทั่งพ่อของติ๊บตั้งแต่แยกย้ายกันที่กรุงเทพเมื่อคราวก่อนแม่ของติ๊บก็ยังไม่รู้ข่าวคราวของพ่อของติ๊บอีกเลย

และตอนนี้แม่ของติ๊บก็มีครอบครัวใหม่อยู่ที่ต่างประทเศเรียบร้อย  

และที่มาวันนี้เพราะแม่ของติ๊บมีความมั่นคง และมีเงินมากพอที่จะส่งเสียติ๊บให้ได้เล่าเรียนมีอนาคตดีๆไม่แพ้คนอื่น

และต้องการจะรับติ๊บกลับไปเลี้ยงดูอยู่ด้วยกันที่ต่างประเทศ






ตอนนี้ติ๊บเงยหน้าขึ้นปาดน้ำตาแห่งความเสียจิ้งไป  ก่อนยิ้มตอบกลับแม่

'' สิบกว่าปีที่แม้จากไปไม่มีวันไหนที่ติ๊บไม่คิดถึงแม่  ไม่มีวันไหนที่ติ๊บไม่ร้องไห้หาแม่และทุกวันก็มีเพียงอ้อมกอดของย่าที่คอยปลอบประโลมติ๊บ  ป้าและย่าเลี้ยงติ๊บมาด้วยความยากลำบากเราอดด้วยกัน  เราอิ่มด้วยกัน  จนเวลาผ่านมาสิบสองปี  วันนี้ตอนนี้ติ๊บมีอนาคตและสามารถเลี้ยงดูป้าและย่าได้อย่างสบาย  แม้จะไม่ร่ำรวยเหมือนแม่ที่อยู่ต่างประเทศมีกิจการ มีบ้านหลังโต  แต่ทว่าติ๊บอยู่ในบ้านหลังนี้เติบโตมาพร้อมกับบ้านหลังนี้  เติบโตมาด้วยความรักจากย่าและป้า  ซึ่งนั่นมันก็มากพอที่จะทำให้ติ๊บมีแรงกำลังต่อสู้กับวันข้างหน้าได้  ''

'' ติ๊บคิดถึงแม่มาก  และติ๊บก็รักแม่มาก   แต่ถ้าหากว่าติ๊บจะต้องไปอยู่กับแม่หรือต้องจากป้าจากย่าไปที่อื่น   ติ๊บคงทำไม่ได้หรอกแม่ ''

'' ก่อนหน้าที่แม่จะมาที่นี่  แม่เคยใช้ชีวิตอย่างสุขสบายอย่างไรก็ขอให้แม่กลับไปใช้ชีวิตตามเดิมที่แม่เคยมีมา  ส่วนติ๊บกับย่าและป้า  ติ๊บขอยืนยันว่าติ๊บจะไม่ทิ้งย่าและป้าไปไหนและตอนนี้เราก็มีความสุขกันดีอยู่แล้ว  รอเวลาอีกแค่ไม่กี่ปีให้ติ๊บเรียนจบทุกอย่างก็จะดีขึ้นกว่านี้และติ๊บจะทำให้ย่าและป้าเป็นคนที่มีความสุขที่สุด ''

'' วันนี้แค่ที่แม่กลับมาหาติ๊บ  ติ๊บก็ดีใจมากแล้วที่อย่างน้อยก็ร็ว่าแม่ยังสบายดี  แม่กลับไปดูแลครอบครัวของแม่ให้มีความสุข  และใช้ชีวิตต่อไปอย่างสบายใจเถอะนะ  ส่วนติ๊บกับย่าและป้าเราอยู่กันได้  แต่ถ้าวันไหนที่แม่อยากกลับมาอยู่บ้านเรา  ติ๊บก็ยังต้อนรับแม่เสมอเพราะติ๊บก็ยังเป็นลูกของแม่คนเดิม ''

พูดถึงตอนนี้ผมเห็นติ๊บปล่อยน้ำตาไหลอาบแก้ม  

เช่นเดียวกับแม่ที่ก้มหน้าร้องไห้ด้วยความเสียใจที่ครั้งนึงเธอเคยทอดทิ้งลูกคนนี้ไปให้ต้องเผชิญกับความยากลำบาก  

ส่วนป้าและย่าก็ไม่ว่าอะไรนอกจากใช้สองมือเหี่ยวย่นที่ผ่านการกรำงานหนักลูบหัวหลานรักเบาๆ





ป้ายื่นมือมาลูบหลังหลานรักที่กำลังสะอื้นหอบฮั่กๆอยู่ในตอนนี้ก่อนเอ่ยขึ้น

'' ติ๊บ  ถ้าติ๊บจะไปอยู่กับแม่ที่เมืองนอกก็ได้นะลูก   ที่นั่นมีอนาคตดีๆรอติ๊บอยู่   ติ๊บอยู่กับป้าและย่าที่นี่ก็จะมีแต่ความเหน็ดเหนื่อยให้ต้องเผชิญ   ไปอยู่กับแม่ที่นั่นหลานเองก็จะได้ไม่ต้องทำงานหนักส่งเสียตัวเองส่งเสียป้ากับย่าแบบนี้  ส่วนทางนี้ป้ากับย่าอยู่กันได้สบายมาก  ติ๊บคิดถึงย่ากับป้าเมื่อไหร่ก็ค่อยกลับมาได้นะลูก ''

ติ๊บเงยหน้าขึ้นมามองหน้าป้า   ก่อนตอบกลับไป

'' ป้าไม่อยากให้ติ๊บอยู่ที่นี่แล้วเหรอคับ   เหนื่อยมั้ยกับการอดทนทำงานหนักเลี้ยงติ๊บมาสิบกว่าปี ''

'' มันไม่ใช่อย่างงั้นติ๊บ  แต่ป้าอยากให้หลานที่ป้ารักที่สุดมีอนาคตดีๆ หลานจะได้ไม่ต้องเหนื่อยแบบนี้ ''

'' ถ้างั้นป้าก็ตัดเรื่องนี้ไปได้เลย  ไม่ว่าจะเหน็ดเหนื่อยกว่านี้อีกแค่ไหนติ๊บก็จะอยู่กับย่ากับป้า  เราเหน็ดเหนื่อยกันมาตั้งสิบกว่าปีเรายังทนกันได้เลย  แล้วนี่เหลืออีกแค่ไม่กี่ปีติ๊บก็จะเรียนจบเป็นหมอมีอนาคตดีๆรออยู่ข้างหน้า  ทำไมเวลาแค่นี้เราจะอดทนกันต่อไปไม่ได้  ป้ารู้มั้ยว่าการมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อเห็นคนที่เรารักมีความสุขมันยากลำบากแค่ไหน   การมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะคับ ติ๊บทำทุกอย่างเพื่อให้เราสามคนได้อยู่กันอย่างมีความสุขที่สุดแล้วนะ ''

ถึงตอนนี้ติ๊บร่ำไห้โผกอดผู้เป็นย่าหนักขึ้นไปอีก  

และผมก็เข้าใจความรู้สึกของติ๊บดีว่าตอนนี้เจ้าตัวเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนทั้งจากการเรียน  การทำงาน  

และการต้องต่อสู้กับโรคร้ายที่ตัวเองเพิ่งจะผ่านพ้นมันมาได้  

และทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็เพียงเพื่อคนสองคนที่อยู่ตรงหน้าติ๊บตอนนี้คือป้าและย่าเท่านั้นเอง  

ผมยังจำคำบอกเล่าของติ๊บในคราวก่อนที่บอกผมได้ดี

ติ๊บบอกผมว่า ติ๊บยังเป็นอะไรไปในตอนนี้ไม่ได้   ติ๊บยังต้องอยู่เพื่อป้าและย่า

คราวนี้ผมจึงตัดสินใจเดินออกมาจากข้างบ้านและนั่งลงข้างๆแคร่ที่ทั้งสี่คนนั่งอยู่  

ยกมือขึ้นไหว้สวัสดีแม่ของติ๊บที่กำลังยกมือขึ้นปาดน้ำตาแห่งความเสียใจ





'' คุณน้าครับ  ผมพอจะรู้เรื่องราวทุกอย่างเกี่ยวกับคุณน้าและก็ติ๊บมาพอสมควรบ้างแล้ว  
และผมก็พอจะรู้แนวทางในการตัดสินใจของติ๊บบ้างแล้ว  ติ๊บรักคุณน้ามากนะคับ  
แต่ในขณะเดียวกันติ๊บก็รักป้า  รักย่า  ไม่แพ้กัน  และผมก็ทราบดีครับว่าคุณน้าเองก็รักติ๊บไปไม่น้อยกว่าที่ติ๊บรักคุณน้า  
แต่ผมว่าคุณน้าคงจะพอรู้ว่าอะไรคือความสุขของติ๊บ  ผมรู้คับว่าการที่ติ๊บ
อยู่ในบ้านสวนเล็กแคบๆแบบนี้อาจไม่สะดวกสบายเหมือนบ้านที่คุณน้าเตรียมไว้ต้อนรับติ๊บ  
แต่ผมก็เชื่อว่าการที่ติ๊บได้กินอยู่หลับนอน ในบ้านหลังนี้คือที่ที่ติ๊บอบอุ่นและมีความสุขที่สุดแล้ว  
ในตอนนี้ผมอยากบอกกับทุกคนว่า   ผมเองก็สัญญาว่าจะดูแลติ๊บอย่างดีและทำให้ติ๊บมีความสุขที่สุด ''

'' คุณย่าครับ   คราวก่อนที่ผมขอติ๊บกับคุณย่าผมไม่ได้ล้อเล่นน่ะครับ  เพราะผมรู้แล้วว่ามันเป็นการยากที่คุณย่าจะเข้าใจถึงการที่ผู้ชายสองคนจะคบกันและรักกัน   แต่ตอนนี้ผมเองก็บอกได้ว่าผมเองก็ห้ามใจตัวเองไม่อยู่แล้ว  ผมรู้ดีว่ามันยากที่จะยอมรับผมและยอมรับการคบกันของผมกับติ๊บ   แต่นี่คือความสุขของเราสองคน ผมหวังว่าคุณย่าคงรับรู้และเข้าใจได้น่ะคับ ''

'' คุณป้าครับ   ผมรู้ว่าคุณป้ารักและเป็นห่วงติ๊บมากแต่ผมก็อยากบอกป้าว่าผมเองก็รักและเป็นห่วงติ๊บไม่น้อยไปกว่าคุณป้าเช่นกัน  ตอนนี้อนาคตหลายๆอย่างของเราสองคนค่อยๆเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาบ้างแล้ว   ผมไม่รู้ว่าคุณป้าจะยอมรับผมหรือไม่  แต่ผมก็ยังยืนยันคำตอบเดิมว่าผมรักและชอบหลานของป้าจริงๆ   และผมจะทำให้ติ๊บเป็นคนที่มีความสุขที่สุด  ผมสัญญาครับ ''

'' คุณน้าครับ   ผมไม่รู้ว่าคุณน้าจะคิดอย่างไรถึงเรื่องราวระหว่างผมกับติ๊บ  แต่ผมอยากบอกคุณน้าว่าตอนนี้  ติ๊บสุขสบายกว่าเมื่อก่อนเยอะและดูแลตัวเองได้เป็นอย่างดี   และอีกไม่นานนี้ติ๊บก็จะเป็นคุณหมอคนใหม่ที่ดูแลป้าและย่าได้ดีเช่นกัน  ตอนนี้คุณน้าคงไม่ต้องเป็นห่วงอะไรในตัวของติ๊บอีกต่อไปแล้ว  ผมให้สัญญากับคุณน้าเช่นกันครับว่าผมจะดูแลและปกป้องติ๊บอย่างดีที่สุดแม้ว่ามันจะยากสำหรับการทำใจยอมรับผม   แต่ถ้าคุณน้าเห็นแก่ความสุขของติ๊บผมว่าคุณน้าก็ควรจะยอมรับในการตัดสินใจของติ๊บเช่นกันครับ ''

โห   พูดจบเป็นพระเอกเลยผม   เงยหน้าขึ้นมองหน้าย่า  และป้าที่ยิ้มส่งกำลังใจมาให้ผมส่วนแม่ก็คงทำไรไม่ได้นอกจากทำใจยอมรับ   ส่วนเจ้าตัวเล็กก็ได้แต่อึ้งกับคำพูดของผมและกอดซุกอกย่าแน่นขึ้นไปอีกราวกับเด็กๆ

'' ย่าเชื่อว่าไม้ดูแลติ๊บได้เป็นอย่างดีและย่าก็ยืนยันคำตอบเดิมเหมือนเมื่อคราวก่อนไม่เปลี่ยนแปลง ''
ย่าบอกก่อนยิ้มให้ผมหนึ่งที  

หลังจากตกลงเรื่องราวกันเรียบร้อยแม่ของติ๊บก็ขึ้นวอลโว่คันงามจากไป  

ทิ้งให้ย่าและป้าปลอบประโลมติ๊บเป็นการใหญ่  

และแน่นอนรวมถึงผมด้วยที่ชื่นชอบและชื่นชมในการเป็นคนกตัญญูและไม่เห็นแก่ความสบายส่วนตนจนลืมบุญคุณคนอย่าง

เช่นที่ติ๊บเป็นตอนนี้  

ผมเลือกคนไม่ผิดจริงๆแฮะ   พี่รักติ๊บจังงง   อยากจะบอกแต่ได้แค่คิดอีกแล้วว    :man1: :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 15-07-2010 19:13:36

แหน่ะ
เริ่มบอกรัก ผ่าน โทรจิต อีกและ
=w=
 :เฮ้อ:
เกือบไปแล้ว
ถ้าพี่ไม้ ไม่พระเอก
สู้ๆต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: bakanishi1 ที่ 15-07-2010 19:15:06

ชอบบรรยากาศภายในบ้านของติ๊บ

เป็นบ้านที่แท้จริง ... มีความรักให้แก่กัน

เข้าใจกันและกัน .. ให้กำลังใจต่อกัน

มีความสุขทางด้านจิตใจ

มากกว่าทางด้านวัตถุภายนอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-07-2010 19:18:38

ความดี  ความรัก ความสุข รวมเป็นหนึ่งเดียว น้องติ๊บพี่ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 15-07-2010 19:23:49

ตอนแรกที่เห็นชื่อตอนคิดว่าแฟนเก่าพี่ไม้จะกลับมาซะอีก



.
.
.
ตอนนี้เศร้าจริง ๆ เลยอะ
อ่านไป น้ำตาไหลไป
ยิ่งอ่านยิ่งรักพี่ติ๊บเลยคะ :)

ปล. พี่ไม้ไม่ใช่พระเอกหรอก
แต่เป็นโคตรพระเอกต่างหาก >,<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 19:30:53

 “ติ๊บยังเป็นอะไรไปในตอนนี้ไม่ได้   ติ๊บยังต้องอยู่เพื่อป้าและย่า” (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JFBQ00242071016A.gif)
 คำพูดของหมอติ๊บที่เคยพูดไว้ แสดงถึงความกตัญญูต่อบุพการี
หมอติ๊บเป็นคนดี คนดีทำดีย่อมได้ดีตอบแทน (ดราม่าไปไหนเนี่ย :monkeysad:)
แต่หมอไม้เนี่ย ขอลูกชายจากแม่ยายซะงั้น  แมนอ่ะ แมนมากๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/l20198.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 15-07-2010 19:44:43

ซึ้งจริงๆ  :monkeysad:  หมอติ๊บน่ารักที่สุด   :o8: หมอไม้ก็พระเอกที่สุด o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 84-85 เพือนเก่า เพื่อนเกลอ [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-07-2010 19:51:14

โพสต์เตอร์ ก็มารอเหมือนกันจ่ะ

ปล. อุ้ยลืม กด+1 ให้ badcow คิกๆๆ ยกโทษให้ผมน๊า คิคิ

อ้าว มาทันอ่านตอนต่อไปพอดีเลย

งั้นเม้นท์เลยนะ

เยี่ยมครับ แค่นี่ล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 15-07-2010 20:26:17

เรื่องซึ้งกินใจมากมายเลยอ่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-07-2010 21:08:25

เห็นบรรยากาศบ้านหมอติ๊บแล้วก็อยากกลับบ้านนอกทันทีทันใด

ที่บ้านนอกก็ไม่ได้ต่างจากบ้านหมอติ๊บเลย

แกงหม้อนึงก็ทำหม้อใหญ่แบ่งสามบ้านแปดบ้าน

หมอไม้เก่งจังทานไข่มดแดงได้ เห็นมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยแต่ไม่เคยกล้าเอาเข้าปาก

มันนุ่มๆ สยอง(ขออภัยคนที่ชอบอย่างแรงนะคะ)


ตอนล่าสุด หมอไม้แมนมากๆๆๆๆๆๆ o13

 :กอด1: 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 15-07-2010 21:09:10

กาซิกๆ น้ำตาท่วมมมม
ได้เห็นได้กราบคุณแม่ก็ดีแล้วเนอะ
บวกให้ทั้งพี่หมอและแฮคจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Milk ที่ 15-07-2010 21:15:27

 :o8:เท่ห์กว่าหมอไม้คงไม่มีอีกแล้ว

อ่านแล้วซึ้งมากๆตอนนี้   ทำเอาน้ำตาคลอ

วันนี้ขยันจัง อัพทีเดียว3ตอน

แต่ขอแบบนี้ทุกวันได้ไหมค่ะ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-07-2010 21:18:55

มารอเลขเด็ด เอ๊ยม่ายช่าย มารอหมอติ๊บค่ะ คิกคิก  :m20:

อ่านตอน 86 แล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 15-07-2010 21:22:26

หมอติ๊บเป็นคุณหมอที่เปี่ยมไปด้วยความน่ารักในทุกด้านจริงๆ
อ่านแล้ว อิจฉาคุณหมอไม้มาก คงทำบุญมาเยอะแน่เลย  เลยโชคดีขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 21:28:44

มาอ่านตอนนี้มีแต่คนชมแล้วก็อยากตอบตามประสาคนเจียมตัวอีกรอบเหลือเกินว่า

ก็ผมบอกแล้วไม่ได้มีดีแค่หน้าอย่างเดียวคร้าบบบบบ   :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 21:33:04

เฮ้ย.....รูปคู่อ่ะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/901528378.gif)
มีจุ๊บหน้าผากกันโต้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เสียงเรียกร้อง ขอรูปคู่เป็นผล (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933442692.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-07-2010 21:36:38

คิก คิก มาทันรูปคู่ น่ารักมากมาย  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 21:41:06

หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทายแฟนคลับหมอไม้ตอนค่ำ

ตอนจุ๊บหน้าผากติ๊บ  ชอบบอกว่าชอบจุ๊บหัวเหม่งๆ






ทีตอนที่ติ๊บจุ๊บแบบนี้เรียกว่าไรดี

จุ๊บหน้าผากเถิกๆ   ของพ่อง่ามเทโพดีมั้ยคับ  อิอิ  อีกซักสองปีจะพัฒนาจากง่ามเทโพ  ไปเป็นชะโดตีแปลง  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-07-2010 21:43:38

^
^
มานมะช่ายมุมกล้องละหมอ หมอติ๊บยืนยันซะขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Cn-Nt ที่ 15-07-2010 21:45:31

โอ๊ย....น่ารัก....ไม่ไหวแล้ว..


หลงรักคุณหมอทั้งสองคนแล้วนะเนี่ย... :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-07-2010 21:46:39

หวัดดีค่ะหมอติ๊บ เพิ่งมาทันหมอติ๊บครั้งแรก ก่อนๆ มาไม่ทันชวดตลอด
หุหุ เพิ่งเห็นรูปชัดๆ มิน่าหมอไม้หวงนักหวงนา หมอติ๊บน่ารักแบบนี้นี่เอง  :really2:

ปล: เพิ่มเติมอีกนิด เชื่อแระที่หมอติ๊บชอบพูดติดปากว่าไม่ได้มีดีแค่หน้าตา  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 15-07-2010 21:47:18

อ่านแล้วซึ้ง  :monkeysad:
อยากมีบ้านที่ต่างจังหวัดให้กลับไปเยี่ยมบ้างจัง  o8
บรรยากาศแบบนี้ หาไม่ได้ในเมืองอีกแล้ว

หมอติ๊บน่ารักจังเลยที่ไม่ยอมตัดช่องน้อยไปคนเดียว
ขอกอดหมอติ๊บทีนะคับ หมอไม้  :กอด1:

ป.ล. อ่านดราม่าต่อเนื่องกันมาหลายตอนแบบนี้ ตาผมบวม รอบดวงตาผมเริ่มมีริ้วรอยแล้วอ่ะ
ทำไงถึงจะหายคร้าบบบ ช่วยบอกที :m5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 15-07-2010 21:50:59

อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


น่ารักจัง


 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 21:54:49

ก็ชอบมาว่าติ๊บหัวเหม่งเนอะ

ไม่ได้หัวเหม่งซะหน่อย  ชอบมาว่ากันจริง

เค้าเรียกว่าโหงเฮ้งเปิดรับทรัพย์ตะหาก  เนอะ

แต่ดูท่าทรัพย์จะไม่พอใช้  ขออายัติของใครบางคนแถวนี้ก่อนละกันเนอะ

ไปลงทุนซื้อลอตเตอรี่พรุ่งนี้  อิอิ

แปลงสินทรัพท์(คนอื่น)เป็นทุน ( ให้ตัวเอง )  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-07-2010 21:59:02

งวดนี้ไม่มีเลขเด็ดหรอคะ งวดที่แล้วเกือบถูก งวดนี้เลยต้องพยายามใหม่ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-07-2010 21:59:54

อร๊ายยย หมอติ๊บงวดนี้สนใจเลขอะไรเป็นพิเศษค่ะ

ใช่แล้วค่ะหมอติ๊บทรัพย์ของแฟนก็คือทรัพย์ของเรา(ตลอดกาล)  :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 15-07-2010 22:00:56

หวัดดี หมอติ๊บด้วยคน   หมอติ๊บออกจะน่ารัก หัวไม่เหม่งซะหน่อย :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 15-07-2010 22:01:20

 :z3: อ๊ากกกส์ อิจฉาโว้ย!!  :z3:
ไมแฟนกรูไม่หวีดแบบนี้มั่งวะ

ป.ล. มดขึ้นจอหมดแล้วครับ
 :m1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 22:01:36

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yenta4-emoticon-0010.gif) ว่าแต่งวดนี้ได้เลขอะไรอ่ะหมอติ๊บ
จะไปรูปแต่ละมุม ก้อไม่ค่อยจะเหมือนสักเท่าไหร่
เข้าใจๆ ว่าหมอติ๊บอ่ะน่ารักหลายมุมมอง(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/l20198.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:04:20

คงจะมีคนเข้าใจผิดอยู่หลายรูปเลยน่ะคับ

อันนี้ที่เห็น  รูปถือกล้อง  รูปสีชมพูนั่งหัวเรือ   รูปนอนอ้าซ่า  ส่วนใหญ่จะเป็นรูปหมอติ๊บนะคับ

แยกกันไม่ยากหรอกถ้าหน้าหวานๆน่ารักๆแบบนี้ก็หน้าหมอติ๊บ

ถ้าหน้าหื่นๆ กามๆ ก็หน้าหมอไม้  เท่านั้นเองคับ  อย่าสับสนแยกกันไม่ยากหรอกคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 15-07-2010 22:05:21

เป็นตอนที่อ่านแล้วเรียกน้ำตาให้ซึมได้จริงๆแหละ แต่ที่อยู่ในใจสุดตอนนี้ก็คือ ความจริงใจของหมอไม้ที่มีกับติ๊บ
ชอบจังตอนที่พูดกับย่า ป้า แล้วก็แม่ของติ๊บน่ะ
จินตนาการตามแกงอ่อมปูนาของบ้านหมอติ๊บ คงอร่อยอีกแบบเนอะอยากกินจัง บ้านพี่แก้วมีเป็นอีกแบบเรียกว่า"อ๋อปู"
นี่ก็อร่อยสุดยอดเหมือนกัน แต่กรรมวิธีที่ทำดูเหมือนจะต่างกันกับอ่อมปูบ้านน้องติ๊บ สำหรับไข่มดแดง ใครที่กำลังลดหุ่น
เปลี่ยนจากเจียวใส่ไข่เป็นตุ๋นใส่ไข่ก็ได้เด้อ ปราศจากไขมัน ก็อร่อยอีกแบบจ้า ดีเนาะหมอไม้เป็นคนกรุงเทพ
แต่ทานอาหารพื้นเมืองจริงๆ ของคนอีสานได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:06:18

อ้างจาก: Rockstar ที่ 15-07-2010 21:29:44  

^
^
^

ป.ล. อยากจะบอกว่า หน้าหมอไม้แต่ละรูปไม่เหมือนกันเลย 555 รูปนั่งบนเรือ กับรูปที่ยืนถือกล้อง กับรูปนี้ เหมือนคนละคน
เคยเห็นรูปนั่งบนรถแว้บๆ อันนั้นหน้าเหมือนกับรูปนั่งเรือนะคะ หุ่นเหมือนด้วย แต่รูปถือกล้องเริ่มอวบขึ้นมานิดหรือเปล่า???
แต่ยังไงรูปจุ๊บๆๆๆ น่ารักมากๆค่ะ คนจุ๊บๆนี่หมอติ๊บป่ะคะ ตาโตมากอ่ะ คิ้วเข้มด้วย ขาวอีก เอ่อ มาครบสูตรคนหน้าตาดีเลยทีเดียว

เห็นมั้ยความไม่เข้าใจของแฟนคลับ   สุดท้ายก็มาลงที่ไอ้หมอไม้เหมือนเดิม  เฮ้อออ

หน้าหล่อๆแบบนี้มองยังไงเป็นหน้าหื่นซะได้หว่า

สงสัยต้องให้มองใหม่  มองให้ชัดๆ ไปให้แจ่มแจ้งซะทีดีมั้ย  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Cn-Nt ที่ 15-07-2010 22:09:08

อยากดูคนหน้าหื่น  กะหน้าหวานคู่กันอ่ะ .....หมอติ๊บ.......55555555555... :-[.

อ่านเรื่องราวที่ผ่านมาแล้ว.....ชอบและประทับใจมากๆๆๆๆๆ....
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ดี นะคร๊าบบบบบบ   :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 15-07-2010 22:10:33

อร๊ากกกเฝ้ามาตั้งนาน ไปอาบน้ามแป๊บเดียวพลาดรูปเด็ดได้ไงอ่า

พี่หมอขออีกรอบบบบบบบบบบบบบ ไม่งั้นนู๋นอนไม่หลับจริงๆ น๊า

ปล...ได้โพสที่ 2300 ด้วย อิอิ ปลื้ม o22

EDITTTTTTTTTTTT

กี๊ดดด ได้เห็นแล้ว นอนตาหลับแล้ว จู๊บๆ พี่หมอติ๊บด้วย น่าร๊ากกกกกกกกกก :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 22:11:56

หมอติ๊บหน้าเด้ง หน้าใส ครบสูตรเพราะ ....
ไข่ต้มปอกเปลือกอย่างดี ใช่ป่าวคะรูปนอนอ้าซ่า ออกจะน่ารัก
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/46de67a1cd348.gif)
PS.รูปคู่ตามรีเควสอีกรอบหรอเนี่ย :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 15-07-2010 22:12:40

หมอไม้..น้องติ๊บ :กอด1:
อัพเรื่อยๆนะไม่เบื่อเลยอ่านละเหมือนได้รับน้ำทิพย์ชะโลมใจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 15-07-2010 22:12:54

คนเป็นแฟนกัน ย่อมจะมีรูปหน้าคล้ายกัน
เลยทำให้แฟนคลับสับสนได้ง่าย
แต่ผมสงสัยอยู่รูปนึง รูปที่นั่งอยู่บนรถราง (มั้ง)
ไม่รู้ว่า เป็นรูปใคร ช่วยเฉลยทีครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Nabee ที่ 15-07-2010 22:13:43

แหมะ...วิธีการแยกระหว่างหมอไม้กะหมอติ๊บเนี่ย...ช่างแตกต่างกันเสียจริง 555555555555555

อ่านไปก็ขำไป...แต่มันก็จริงอ่ะนะ...ตามนั้นนั่นแหล่ะค่ะหมอติ๊บ...เค้าจะจำไว้นะ...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ตามอ่านสามสี่ตอนหลังจนทันสักที...เฮ้อออออออออ...จะพูดยังไงดีล่ะ กับการกลับมาของแม่หมอติ๊บ

แต่ก็ต้องขอชื่นชมความคิดของหมอติ๊บนะค่ะ...ที่ไม่คิดจะทิ้งย่ากับป้าไปอยู่กับแม่ เพราะถ้าเป็นคนอื่น

นาบีว่าเค้าคงจะเลือกแม่แน่ ๆ เลยอ่ะ...น้อยคนนะที่จะคิดได้แบบนี้...ชื่นชมจากใจจริงเลยค่ะ ^^~*

ส่วนหมอไม้...ออกมาทีเป็นพระเอกขี่ม้าขาวเลยนะ...แหมะ...บทจะเป็นพระเอกนี่ แทบจะยกรางวัลออสการ์ให้กันเลยทีเดียว

ขนาดคนอ่านอ่านไป ยังซาบซึ้งกับความคิดและคำพูดของหมอไม้เลยอ่ะ...แอบเคลิ้ม แอบเคลิ้ม...คริคริ


แล้วเรื่องบอกรักหน่ะ...อย่าบอกในใจให้มันบ่อยนักหน่ะค่ะหมอไม้...ก็รู้ ๆ อยู่แล้วว่าควรทำยังไง

อดีตเคยเป็นบทเรียนมาแล้ว...อย่าทำให้มันซ้ำรอยอีกล่ะ...คนอ่านขี้เกียจลุ้นจนหัวใจจะวาย

ถ้าสักวันคนอ่านเป็นโรคหัวใจขึ้นมาจากการลุ้นเรื่องของหมอไม้กะหมอติ๊บ...เด่วเค้าจะไปเก็บตังค์ค่ารักษาจากหมอไม้นะเออ...คริคริ



รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ...และกอดหมอติ๊บหนึ่งที...เพิ่งเคยเจอหมอติ๊บอ่ะ...ฮา~*

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-07-2010 22:16:50

หมอไม้ ซิ่มส่งอิลุงเข้าประกวด

จะสี่สิบห้าละ ผมยังไม่ล่วง ไม่มีหงอกสักกะเส้น

แต่หน้าตาเยี่ยงโจรพูโล ความหื่น คิดว่าคงไม่ต่างกัน

ชอบหมอติ๊บเสื้อดอกสีจมปู เกงขาวที่สุด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:17:28

fanfic2010   รูปที่นั่งบนรถรางเป็นรูปหมอติ๊บคร้าบบบ   ชัวร์ๆ

แอบซุ่ม ........ขนาดนั้นเชียวคงต้องมาอ้อนหมอไม้บ่อยๆนะครับ  เพราะว่างจัดเหลือเกินวันนึงๆว่างเยอะมากกก

evilheart.....อย่าเผลอทำตามเชียวนะ  เห็นผลช้า  มาที่บำรุงราษดีกว่า  ใสวิ๊งในสามชั่วโมงงงง

JJHJJH .......มีรูปคู่สุภาพๆอยู่รูปเดียวนี่แหละคับ  นอกนั้นเจ้าตัวมักจะโทษว่ามุมกล้องไม่สวย  หาโทษตัวเองไม่

รักพี่น้อง ......ไงก็ฝากเรื่องนี้ของหมอไม้ด้วยละกันคับ  เห็นตั้งใจเขียนมาหลายปีแล้วววว

yayee2.......พูดจาเหมือนเป็นคนบ้านเดียวกันเลยเนอะ  ยินดีต้อนรับนะค้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 15-07-2010 22:22:04

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:17:28  

JJHJJH .......มีรูปคู่สุภาพๆอยู่รูปเดียวนี่แหละคับ  นอกนั้นเจ้าตัวมักจะโทษว่ามุมกล้องไม่สวย  หาโทษตัวเองไม่

เอิ๊กๆๆ เข้าใจพี่หมอทั้งสองคะ แต่หาได้แคร์ เอาเป็นว่าพี่หมอติ๊บหล่อน่ารัก ส่วนพี่หมอไม้ดูดีก็ละกัน
(ต้องเอาใจพี่หมอไม้มั่ง เดี๋ยวไม่ได้อ่านต่อ คริคริ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:23:07

อ้างจาก: sweetener ที่ 15-07-2010 22:16:50  

ชอบหมอติ๊บเสื้อดอกสีจมปู เกงขาวที่สุด

จัดให้ตามคำขอคับ  แต่ติ๊บว่ารูปนี้ตากล้องหาเรื่องอ่ะคับ

ชอบมาถ่ายเวลานอนหลับ  เวลากินข้าว  เวลาอ่านหนังสือ

เอาแบบไม่ทันให้ตั้งตัวอยู่บ่อยๆ

แต่จะมาตอนไหนเวลาไหน  ไม่แคร์

เพราะติ๊บไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว  น่ารักทุกมุมมอง  ร้อนฉ่าทุกองศา  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 15-07-2010 22:25:49

แงแง
มาไม่ทันรูปอีกแล้ว
แงแง
ไม่มีวาสนาเลยเรา
T^T
 :m15: :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 15-07-2010 22:26:12

เข้ามารอว่าหมอติ๊บจะใบ้หวยตัวรัยงวดนี้

 :call: :call:

เห็นหมอไม้คอนเฟิร์มว่าของเค้าดีจิงๆๆ

 :pigha2: :pigha2: :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 22:28:49

ไข่ต้มเห็นผลช้า...เพราะมันจะเห็นผลชาติหน้าใช่ป่ะ
บำรุงราษฎร์ เห็นผลทันใจ ได้เจอหมอติ๊บด้วยใช่ม๊า(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/3ca8b998.gif)
เด๋วเจ้ซื้อหวยงวดนี้ก่อนนะ สะสมทรัพย์ไปทำหน้าเด้ง (ทันไหมไม่รู้(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_015_cactus-1.gif))

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:29:06

เรื่องหวยนี้ต้องรอคืนนี้ขอฝันก่อนน่ะ

ถ้าไม่ถูกรบกวนก็จะนอนหลับฝันดี

แต่มักจะมีหลายๆคืนที่มีคนบางคนชอบเอาเคราสากๆนี่มาถูกหน้าผากติ๊บ

จากที่จะได้หวยเลยชวดเลย

แต่คอยดูน่ะถ้าคืนนี้ไม่ได้หวย  จะเอาแป้งทาพ่อเจ้าประคุณให้ขาววอก

ก่อนถูหาหวย  ว่าแต่จะไปขูดไปถูส่วนไหนของพี่เค้าดีนิ  ช่วยคิดหน่อยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-07-2010 22:30:20

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:23:07  

เพราะติ๊บไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว  น่ารักทุกมุมมอง  ร้อนฉ่าทุกองศา  อิอิ

Oh! หมอไม้ช่วยมายืนยันประโยคที่หมอติ๊บบอกมาหน่อยจิ   :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 15-07-2010 22:30:53

ส่วนนั้นสิ
 :o8:
เอ้ย  แขน ขา สิ ไม่สิๆๆ อืม..แก้มก็น่าจะดี-*-
 :pigha2:


55+
ปล.เมื่อไหร่เราจะมีวาสนาได้ดูรูปหมอไม้กับหมอติ๊บง่าT^T
ไม่ทันทุกที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-07-2010 22:32:23

หน้าผากไง หน้าผาก(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920452198.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JFBQ00243071016B.gif)หมอไม้จะโกรธไหมเนี่ย หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:36:48

อ้างจาก: evilheart ที่ 15-07-2010 22:32:23  

หน้าผากไง หน้าผาก(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920452198.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JFBQ00243071016B.gif)หมอไม้จะโกรธไหมเนี่ย หมอติ๊บ

ไม่ทันละคับ  ถูบ่อนจนเป็นพ่อง่ามเทโพแบบที่เห็นนี่แหละ   อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 15-07-2010 22:37:12

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:29:06  

แต่มักจะมีหลายๆคืนที่มีคนบางคนชอบเอาเคราสากๆนี่มาถูกหน้าผากติ๊บ

จากที่จะได้หวยเลยชวดเลย

แล้วได้อะไรแทนมั้ยอ่าพี่ติ๊บ 555

เจขอแนะนำให้ถูพุงลูกนิมิตรของพี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-07-2010 22:37:22

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:23:07  

อ้างจาก: sweetener ที่ 15-07-2010 22:16:50  

ชอบหมอติ๊บเสื้อดอกสีจมปู เกงขาวที่สุด

จัดให้ตามคำขอคับ  แต่ติ๊บว่ารูปนี้ตากล้องหาเรื่องอ่ะคับ

ชอบมาถ่ายเวลานอนหลับ  เวลากินข้าว  เวลาอ่านหนังสือ

เอาแบบไม่ทันให้ตั้งตัวอยู่บ่อยๆ

แต่จะมาตอนไหนเวลาไหน  ไม่แคร์

เพราะติ๊บไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว  น่ารักทุกมุมมอง  ร้อนฉ่าทุกองศา  อิอิ

ไม่เหมือนใครบางคนเนาะหมอติ๊บ  โทษมุมกล้องตลอด

ดีนะไม่โทษว่ากล้องมันห่วย ซิ่มจะของรับมรดกทันทีเลย

ส่วนหาหวยตรงไหนนั้น ซิ่มว่าเอาที่รับแสงเยอะสุดดีมะ เลขคงขึ้นง่ายกว่าที่อื่น

โอ๋ๆๆ ขวัญเอ๋ยขวัญมานะหมอไม้ คือซิ่มอยากได้เลขเด็ดมากกว่าอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 15-07-2010 22:39:32

มารอหมอติ๊บใบ้หวย :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-07-2010 22:40:04

ถ้าพรุ่งนี้หัวพี่หมอแกมีเลือดออกซิบๆ  ก็มาโทษชาวบอร์ดละกันน่ะ

คืนนี้เข้านอนละนะคับ

ไว้วันหลังมาทักทายใหม่

ยังไงฝากผลงานเขียนเรื่องนี้ของพี่แกด้วยละกันคับ

เห็นตั้งหน้าตั้งตาเขียนมาหลายปีแล้ว  แต่ไม่มีทีท่าว่าจะจบซะที

ไว้เจอกันคร้าบบบ




รักแฟนคลับทุกคน  จุ๊บุๆ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 15-07-2010 22:44:41

ฝันดีค่ะหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-07-2010 22:45:28

บ๊ายบายค่ะหมอติ๊บฝันเห็นเลขนะคะ เอิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 15-07-2010 22:48:25

โอ้ววว..น้องติ๊บ กินอะไรมาเนี่ยความมั่นใจ...แบบทุกองศาบ้างร้อนฉ่าบ้างเนี่ย พี่ไปไม่เป็นอ่ะ :เฮ้อ:
อย่างว่าของเค้าดีจริง หยวนๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 15-07-2010 23:05:53

หุหุ ~~!!~  มาแก้ตัวว่าไม่ไ้ด้หื่นไม่ทันแล้วค่ะ  แค่อาชีพ ที่ระบุ ก็ อันตรายแล้ว
 
>>>> หมอ  "ฟัน"    เอิ๊ก~!!~   . . .. . (แว๊บบมาแซวคนแก่เล่น)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 15-07-2010 23:50:31

บาย ๆๆๆ หมอติ๊บหลับฝันดีนะ...
เนตใช้ไม่ได้สองวัน...โห...มาหลายตอนเลย...
กว่าจะตามอ่านทัน...
ยังไงพรุ่งนี้อย่าลืมบอกนะฝันอะไร...เผื่อเฮ...
กอดดด หมอติ๊บ หมอไม้ และแฮ็ค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 15-07-2010 23:54:38

เห้ออ ไม่ไหวจะเคลียร์ ทั้งหมอติ๊บ หมอไม้

ทั้งน่ารัก หล่อ หน้าตาดี ร้อนฉ่าทุกองศา เอ่อชมตัวเองท้างน้าน :เฮ้อ:
สมแล้วที่เป็นคู่กัน 555
.
ขอบคุณน้อง hackz ด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 16-07-2010 00:01:01

ว๊ากกกก  มาไม่ทันหมอติ๊บ
ไงก็คืนนี้หลับฝันดีน่ะค่ะ
ฝันถึงเลขถึงหวย แล้วมาฝากโชคให้ชาวเล้า
เหอๆๆ  หวังว่าคืนนี้จะถูถูกที่น่ะค่ะ ๕๕๕  :jul3:

กอดพี่หมอทั้งสองคน   :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 16-07-2010 00:08:59

ตอนนี้ซึ้งจิงเลย  อ่านแล้วก็อยากกินไข่เจียวใส่ไข่มดแดงอ่ะ  ไม่ได้กลับบ้านไปกินนานแล้ว  ว่าแล้วก็น้ำลายไหล
หมอไม้เปลี่ยนรูปดิสวันละกี่ครั้งเหรอ  สุดท้ายเราก็มาไม่ทันรูปคู่จนได้   :sad4:  
hackz ดูเหมือนหมอไม้แย่งหน้าที่ไปแล้วน้า  อิๆๆ  ล้อเล่นค้าบบบ    :กอด1: ให้กำลังใจน้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 16-07-2010 01:05:41

ง่ามเทโพ .. ชะโดตีแปลง ..   

 :confuse:

(ขอโทษค่ะ แต่งงจริงๆ ว่าหมายความว่าอะไร อยากเข้าใจบ้างว่าคุณหมอติ๊บแซวคุณหมอไม้ว่าอะไร? 55)






 o9
มาไม่ทันรูปคู่อีกแล้ววววววววววว   
เศร้าใจ โทษใครไม่ได้ด้วย  :o12:
แต่..ไม่เป็นไร แฟนคลับท่านอื่นบอกว่าน่ารัก..
คนอ่านคิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน    55+




ตอนล่าสุด อ่านแล้วซาบซึ้งจริงๆ
(แหะๆ พอดีเป็นคนร้องไห้ยากกว่าชาวบ้านเขานิดนึง)
เป็นอีกหนึ่งแง่มุมของเรื่องนี้ที่ทำให้คนอ่านประทับใจมาก
 o1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 16-07-2010 02:33:30

อ่านตอนล่าสุดแล้วคุณหมอไม้เน้พระเอ๊กกกกกกกพระเอกกกจิง ๆ

ขอบคุณนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 07:57:01

อ้างจาก: knightofbabilon ที่ 16-07-2010 01:05:41  

ง่ามเทโพ .. ชะโดตีแปลง ..   

 :confuse:

(ขอโทษค่ะ แต่งงจริงๆ ว่าหมายความว่าอะไร อยากเข้าใจบ้างว่าคุณหมอติ๊บแซวคุณหมอไม้ว่าอะไร? 55)

เป็นชื่อของคนหัวล้านหนึ่ง  ในเจ็ดประเภทคับ
ทุ่งหมาหลง
ดงช้างข้าม
ง่ามเทโพ
ชะโดตีแปรง
แร้งกระพือปีก
.
.
.
.
หมอติ๊บชอบมาล้อเลียนผมบ่อยๆว่าพ่อง่ามเทโพ   ทุกทีที่ผมเรียกเจ้าตัวว่า  ไอ้เหม่งงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-07-2010 07:59:42

หมอไม้ๆ เมื่อคืนหมอติ๊บฝันหรือเปล่าาาาาาา(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933044014.gif)
แล้ววันนี้ซื้อเลขอะไรดี  

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/7lth4.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 08:39:42

ขออภัยสำหรับแฟนหวยด้วยครับคราวนี้

พอดีเมื่อคืนมัวแต่ถูกันไปถูกันมา 

ถูผิดที่นิดหน่อย

เลยไม่ได้นอนกันทั้งคืนเลย 

อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 16-07-2010 08:51:56

โหย หมอไม้ ทะลึ่งวะครับ
.
งั้นตีว่างวดนี้ออก 69 ล่ะกัน 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 16-07-2010 09:02:16

พี่ไม้ติดเรทอะ :haun4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 09:05:36

ใจร้ายจัง

แล้วเมื่อไหร่ซิ่มจะได้ FF หละเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-07-2010 10:01:09

อ้างจาก: deadman ที่ 16-07-2010 00:08:59  

ตอนนี้ซึ้งจิงเลย  อ่านแล้วก็อยากกินไข่เจียวใส่ไข่มดแดงอ่ะ  ไม่ได้กลับบ้านไปกินนานแล้ว  ว่าแล้วก็น้ำลายไหล
หมอไม้เปลี่ยนรูปดิสวันละกี่ครั้งเหรอ  สุดท้ายเราก็มาไม่ทันรูปคู่จนได้   :sad4: 
hackz ดูเหมือนหมอไม้แย่งหน้าที่ไปแล้วน้า  อิๆๆ  ล้อเล่นค้าบบบ    :กอด1: ให้กำลังใจน้า

Thank you for ask to me, You have +1 from Poster, thank again...

Dear: writer, please update your story now...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-07-2010 10:41:06

ไม่ทันรูปคู่อีกแย้ววววววววววว
แต่ไม่เป็นไร หมอไม้ถ่ายไว้เยอะละกานนนนนนครับ
จะเข้ามาขอเรื่อยๆ ทันก็ได้ดู ไม่ทันก็ขอใหม่
ส่วนรูปอื่นๆมีเยอะแย้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว


เอ่อ....อ................อ........................อ
รูปหมอติ๊บใส่เส้อชมพู เกงขาวนอนโซฟาอ่ะ แน่ใจนะว่าปลอดภัย
อย่าไปนอนแบบว่าไม่เป็นที่นะค้าบ ห่วงนะ
ยิ่งน่า...บึ้ดจ้ำบึ้ด...แบบนี้    หุ หุ

เอ.....เลข  69  ก็สวยนะ
อย่าบอกนะว่าจะออกจริง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-07-2010 11:02:39

อ่านทันแล้ว...
มีรูปคู่ด้วย...ไม่ทันเห็นเลย...

อ้างจาก: badcow ที่ 16-07-2010 08:51:56  

โหย หมอไม้ ทะลึ่งวะครับ
.
งั้นตีว่างวดนี้ออก 69 ล่ะกัน 555

ถ้าออกจิง ไม่รู้ต้องปิดทองที่ใครกันแน่ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 16-07-2010 11:03:43

อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาไหลเลย

69 แน่นะจะได้แทง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 16-07-2010 11:27:39

ซาบซึ้งกับความกตัญูญูของหมอติ๊บ  o13

แล้วก็รู้สึกดีที่หมอไม้ให้คำสัญญากับ คุณย่า คุณป้าและคุณแม่ ที่จะรัก และดูแลหมอติ๊บอย่างดี (น่าร๊า......ก มั่กๆ ค่ะ  :m3:)

หมอติ๊บค่ะดีใจด้วยนะค่ะ ในที่สุดลูกไก่ก็อยู่ในกำมือแย้ว  อิอิ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 11:39:36

ถ้าหวยออก 69 จริง

คงได้เฮกันหลายคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 11:41:18

 :z1:  หมอติ๊บนะค้าบบบบ

แวะมาทักทายสายๆวันหยุด

อ้างจาก: icyblue ที่ 16-07-2010 11:27:39  

หมอติ๊บค่ะดีใจด้วยนะค่ะ ในที่สุดลูกไก่ก็อยู่ในกำมือแย้ว  อิอิ  :z2:

ไม่ใช่ลูกไก่ในกำมือน่ะคับ  นี่อ่ะนกอินทรีย์
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
นกอินทรีย์หัวล้าน  ชัดๆเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 11:45:29

กลายเป็นอินทรีย์ไร้ขนซะละ อิอิ

หลักฐานชัดเจนมากๆๆ

หมอติ๊บ บ้านหมอมีเห็ดเผาะมั้ยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 16-07-2010 11:47:27

อ่านตอนที่ 86 แล้วอินจัด :o12: ต้องชมป้า กับ ย่าของหมอติ๊บนะ ที่อบรมหมอติ๊บมาเป็นอย่างดี  ความกตัญญู ของหมอติ๊บ ทำให้หมอติ๊บ พบเจอแต่เรื่องดีๆ ที่แน่ๆ ก็มีคนรักที่ดี อย่างหมอไม้  :impress2:หล่อ รวย เก่ง หื่นด้วย 555

 ปล.หมอติ๊บอย่ารังแก กดขี่ ข่มเหง หมอไม้ มากนะครับ สงสารหมอไม้อ่ะ ถ้าหมอไม้ทำผิดอาไร งดการบ้านสัก 7 วัน ก็พอ อิอิ  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 16-07-2010 11:51:23

กร๊าก หมอติ๊บ มาแล้ววว  :laugh:
.
ตกลงหมอจะแทงเลขไร เมื่อเช้าหมอไม้มาใบ้ ผมตีเป็น 69 ไปแล้วล่ะนะฝากแทงแล้วด้วย 555
เด๋วซื้อของจาHKไปฝาก 555  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 16-07-2010 11:57:00

Buy 69 , 10 b.  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 16-07-2010 11:59:45

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-07-2010 17:05:40  

WinterLove

ก็ไม่ได้เขียนสดๆนี่คร้าบบบ  ผมเขียนเรื่องราวทั้งหมอไว้เรียบร้อยจนจบไปแล้วคร้าบบบ

แต่ที่เอามาลงไปจนถึงตอนนี้ยังไม่ได้ครึ่งนึงเลยอ่ะดิ  เพิ่งเข้าปีสองเอง

เบื่อกันหรือยังล่ะ  

ส่วนเรื่องความหล่อก็ต้องขอโทษด้วยที่มันไปเข้าตาใครต่อใคร

แต่ผมก็เจียมตนเสมอๆน่ะ  บอกตัวเองเสมอๆว่า...ผมหล่อ...

อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง ขยันจังเลยค่ะ ไม่เบื่อหรอกค่ะ ชอบซะอีก >//<
ถึงเรื่องจะเขียนจบไปแล้ว..แต่ความรักยังดำเนินต่อไป  ~  ฮิ้วววว

เรื่องความหล่อพี่ไม้ หนูไม่มีอะไรจะพูดแล้ว เป็นคนที่เจียมตัวมากกกก 5555+

..
.
.
อ่านตอนนี้แล้วซึ้งอะ เจอคุณแม่แล้ว TT
ซึ้งทั้งคำพูดหมอติ๊บ ความรักของ ย่าและป้า
ซึ้งทั้งคำพูดพี่ไม้ พระเอกมากกกกกกกกก


พีเอสซึ... ขำกับอินทรีย์หัวล้านของหมอติ๊บมากค่ะ 555555
ขอให้ถูกหวยนะคะ   

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 16-07-2010 12:10:45

กรรม เราซื้อ 96

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-07-2010 12:13:04

ซื้อ 96 กลับด้วยสิ เด๋วเกิดออกขึ้นมาจะไม่ถูกน๊า :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 12:15:56

โห  บ้าหวยกันไปใหญ่แล้ว

แต่งวดนี้ติ๊บไม่ได้ซื้อเลยนะคับ  เมื่อคืนไม่ทันได้ฝันเลย

รู้สึกตัวตื่นมาอีกทีก็เช้าซะแล้ววว

อีกอย่าง  ไม่มีตังค์ซื้อด้วยอ่ะ

เด็กเดินโพยแว๊บออกไปทำงานตั้งแต่เช้า  เลยไม่รู้จะฝากใครซื้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 16-07-2010 12:18:56

โหย งั้นงวดนี้ก้อดได้เลขเด็ดเลยซิคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 16-07-2010 12:34:45

แอบย่องมาดูว่าโพสหรือยัง


นาย Hack และหมอไม้ยังไม่โพสเลยอะ

งั้นจริ้มหมอติ๊บกอนแระกานนนน

 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 16-07-2010 12:41:19

สวัดดีตอนเที่ยงๆคับหมอติ๊บ  :mc4:  หมอไม้รู้ตัวเลยรีบออกไปหรือเปล่า  จะได้ไม่เสียเงินอ่ะ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 16-07-2010 12:54:05

เอิ้กๆ    :oni1: ตอนนี้หมอไม้กลายเป็น นกอินทรีย์หัวล้าน  ไปแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-07-2010 12:57:06

หมอติ๊บ...ไม่ใช่ว่าบ้าหวยกันไปใหญ่หรอก แต่เล่นกันอยู่แล้ว...
เพียงแต่เหมือนมาเข้าทีมกันเท่านั้นเอง แบบว่าร่วมด้วยช่วยกัน ถูกหวยไง 555
ถ้าออก 69 จิงทู้นี้จะได้มีเฮอีก...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 13:06:45

ถ้าถูกนี่ใครเป็นเจ้ามือเลี้ยงไอติมติ๊บด้วยนะคับ

แต่ถ้าไม่ถูกนี่ตัวใคร  ตัวมัน   อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 16-07-2010 13:18:28

นกอินทรี ไม่หัวล้านนะ ถ้าเป็นนกแล้ง หัวล้าน 55

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 13:25:30

อ้างจาก: konthai1978 ที่ 16-07-2010 13:18:28  

นกอินทรี ไม่หัวล้านนะ ถ้าเป็นนกแล้ง หัวล้าน 55

นกอินทรีย์หัวล้าน   ที่จัดเป็นสัญลักษณ์ของอเมริกาไงครับบบบ

มองข้างล่างขึ้นไปสง่างาม   มองข้างบนลงมาหัวล้านจริงๆนะ

เหมือนคนแก่บางคน  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 16-07-2010 13:27:31

พี่ไม้บอกว่าไม่ได้นอนทั้งคืน  :o8:
แต่ไหงพี่ติ๊บบอกว่าไม่ทันได้ฝัน ก็เช้า

สรุปว่านอน นอนน้อย หรือไม่ได้นอน
หนูงง !  55555.   :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 13:34:27

อย่าคาดหวังกะพี่ไม้มากคับ   ที่เจ้าตัวบอกไม่ได้นอนเพราะมัวดูบอลอยู่หน้าทีวี

ส่วนติ๊บก็นอนตั้งแต่ออกจากบอร์ดนั่นแหละคับ

ไม่ทันได้ฝันไรเลย

รู้สึกตัวมาอีกทีก็เช้าแล้วเรียบร้อยยย

สงสัยที่พี่แกบอกไม่ได้นอน  คงจะมัวแต่ฝันว่าติ๊บไปกวนละซิ   :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

คนแก่ก็งี้แหละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-07-2010 13:37:53

หุหุ ป่านนี้หมอไม้คงเกรียมไปหมดแระ
วันนี้ทางโล่งโปร่งสะดวก จัดมาเยอะๆเลยค่ะหมอติ๊บ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 16-07-2010 13:48:29

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 11:41:18  

:z1:  หมอติ๊บนะค้าบบบบ

แวะมาทักทายสายๆวันหยุด

อ้างจาก: icyblue ที่ 16-07-2010 11:27:39  

หมอติ๊บค่ะดีใจด้วยนะค่ะ ในที่สุดลูกไก่ก็อยู่ในกำมือแย้ว  อิอิ  :z2:

ไม่ใช่ลูกไก่ในกำมือน่ะคับ  นี่อ่ะนกอินทรีย์
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
นกอินทรีย์หัวล้าน  ชัดๆเลย

อ่านรีนี้แล้วพี่แก้วคิดถึงเพลงนี้จัง old turky buzzard แต่น้องติ๊บคงเกิดไม่ทันมั้ง ส่วนหมอไม้ไม่แน่ใจว่า....
อาจจะทัน 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 13:48:58

หมอไม้แกไม่ว่าไรหรอกคับบบ

แค่แหย่กันเล่นๆขำๆเนอะ

ได้แค่แวะมาทักทายเพราะติ๊บอัพเดทเรื่องราวให้ไม่เป็นหรอกน่ะคับ

ไม่รู้พี่แกเอาไปซ่อนไว้ไฟล์ไหน

แล้วอัพเดทยังไงก็ทำไม่เป็นเหมือนกัน

ไม่ยุ่งดีกว่า

เอาเป็นว่าแวะมาทักทายแฟนคลับแล้วกันน่ะคับ  นานๆจะได้หยุดกะชาวบ้านเค้าซักทีนึง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-07-2010 13:51:41

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.............
หมอติ๊บว่าหมอไม้หัวล้าน...
เค้าจะไม่เชื่อก็กระไรอยู่ เพราะเจ้าตัวอยู่กับหลักฐาน
ทำไงดี ขอไป ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ก่อนนะ
ฮือ...ฮือ....ยิงแต่ละดอก หมอไม้หงายเงิบเลยเชียวววววววววว


เจ้าตัว (หมอไม้)อยู่หนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
รถดับเพลิงมาจอดรอ 3 คันแล้วเนี่ยะ    :jul3: :m20: :laugh: :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-07-2010 13:55:18

ถ้าถูกก้อดีหน่ะสิ จะเลี้ยงไอติมไม่อั้น(มั้ง)(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/3ca8b998.gif)
แหม...(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/l20198.gif)หมอติ๊บมีหมอไม้เลี้ยงตลอดชีวิตแล้วนี่นา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-07-2010 13:59:24

ฝากถามพี่ติ๊บ

ตอนที่เห็นคุณแม่ครั้งแรก ตอนนั้น พี่รู้สึกอย่างไรครับ

คุณแม่เปลี่ยนไปมากไหม แล้วตอนนี้ยังติดต่อพูดคุยกับท่านอยู่ไหม

ฝากตอบคำถามด้วยนะครับ

ปล. ไปเรียนคาบ Home Room ก่อนนะครับ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 14:27:43

Loidelohm..........ติ๊บไม่ได้เผาน่ะ  แค่เล่าสู่กันฟังงง

evilheart ...........สเวนเซ่นวันละถ้วยนะจนกว่าจะสิ้นเดือนหวยออกงวดใหม่  สัญญา

hackz................อืมมม  อันนี้บอกไม่ถูก  รู้แต่ว่าแม่พี่  หน้าตาดีเหมือนพี่เลยอ่ะน้อง  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 14:29:13

ถ้าซิ่มถูกหวยนะ ไปเจ๊ไข่กัน

ส่วนไอติม เปลี่ยนจากสเวนเซ่น เป็นบาสกิ้นแทนได้ป่าว

เดี๋ยวหมอไม้จะร่ำรวยไปมากกว่านี้  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-07-2010 14:44:08

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 14:27:43  

Loidelohm..........ติ๊บไม่ได้เผาน่ะ  แค่เล่าสู่กันฟังงง

evilheart ...........สเวนเซ่นวันละถ้วยนะจนกว่าจะสิ้นเดือนหวยออกงวดใหม่  สัญญา

hackz................อืมมม  อันนี้บอกไม่ถูก  รู้แต่ว่าแม่พี่  หน้าตาดีเหมือนพี่เลยอ่ะน้อง  อิอิ

  ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
หมอติ๊บบบบบบบบบบบบบ

แกลลอนน้ำมัน กับไม้ขีดอ่ะ ยังไม่เก็บเลย
และยังมีผ้าปิดจมูกกันควันอีก เหอ เหอ...

ถ้าอยู่ใกล้นะ กอดขาดครึ่งเลยนะหมอติ๊บ ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-07-2010 14:45:35

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 14:27:43  

Loidelohm..........ติ๊บไม่ได้เผาน่ะ  แค่เล่าสู่กันฟังงง

evilheart ...........สเวนเซ่นวันละถ้วยนะจนกว่าจะสิ้นเดือนหวยออกงวดใหม่  สัญญา

hackz................อืมมม  อันนี้บอกไม่ถูก  รู้แต่ว่าแม่พี่  หน้าตาดีเหมือนพี่เลยอ่ะน้อง  อิอิ

ให้เจ้เลี้ยงสเวนเซ่นหรอ ถ้าถูกจะขับรถไปเลี้ยงนะ แต่ถ้าไม่ หมอไม้เจ้าเดิมหล่ะกัน(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-10.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 14:48:19

หูยยยย  ใครจะไปเผาพี่ไม้ได้ลงคอ

แฟนแก่ๆ...........ยานๆแบบนี้ไม่ได้หาได้ง่ายๆนะ

จะมีแฟนที่ไหนใจดีพาไปกินไอติมโดนไม่บ่นได้ทุกวัน

อิอิ  ไปว่าเค้า  เค้าก็มีมุมน่ารักของเขาอยู่น้า

ถึงแม้มุมที่ว่านั้นจะหายากและเป็นมุมอับก็เหอะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 14:50:16

แงๆ  งานเข้าๆ กูรูเรื่องคอมช่วยเหลือด่วน

ทำไมพอติ๊บจะเปลี่ยนดิสเพลย์เป็นรูปตาหมอไม้

ไมมันขึ้นมาว่าเออเร่ออ่ะ

สงสัยหน้าตาไม่ผ่านมาตรฐานของบอร์ดรึป่าว  เอ๊ะ   รึรูปไม่สุภาพอ่า

ช่วยบอกทีต้องทำไงคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 14:55:19

ลองลดขนาดรูปดูก่อนค่ะ

edit

รูปมาแล้ววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-07-2010 15:04:26

หมอติ๊บแก้ไขรูปได้รึยังทำไมพี่ยังไม่เห็นหละค่ะ อิอิ เอาใจช่วยน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 16-07-2010 15:11:50

กรี๊ดดดดดดดดด รูปพี่หมอไม้หรอคะ หมอติ๊บ ไม่เห็นจะอ้วนเลยอะ เซ็กซี่ 555555

edit: พี่ไม้มั่นใจเหอะค่ะ ไม่เห็นจะอ้วนนนนนน ออกจะหุ่นดี!! แต่ไปฟิตเนสก็ดีแล้วค่ะ จะได้แข็งแรงๆ  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 15:15:15

 :sad4:

แอบมาเม้าท์ลับหลัง

หลังจากที่มีคนในบอร์ดนี้(รึป่าว)มาล้อว่าติ๊บบอกว่าแกอ้วนเป็นวัตถุทรงกลม

หลังๆมานี้เจ้าตัวเลยขลุกอยู่แต่ฟิสเนสข้างล่างคอนโด  ข้าวเย็นก็ (เหมือนจะ ) กินน้อยลง

เมื่อคืนที่ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเพราะมัวแต่ถ่ายรูปตัวเองหน้ากระจก   ถ่ายเป็นร้อยกว่าจะได้มารูปเดียว

โทษมุมกล้อง  โทษแสง   แต่คงลืมโทษตัวเอง(ที่แขม่วพุงไม่มิด)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 15:16:53

หูยยยยย

v shape  

ใช้ nikon นี่เอง

มีคนบอกว่าคนใช้ nikon หน้าตาดี อิอิ

ปล. ซิ่มจะเลิกล้อหมอไม้เรื่องหน้าผากสูง+อุ้มแตงจนถึงวันพรุ่งนี้ สัญญา

edit

ถ้าแกโทษกล้องเมื่อไหร่บอกให้เอามาแลกกับ d40 ของซิ่มนะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-07-2010 15:25:53

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 15:15:15  

:sad4:

แอบมาเม้าท์ลับหลัง

หลังจากที่มีคนในบอร์ดนี้(รึป่าว)มาล้อว่าติ๊บบอกว่าแกอ้วนเป็นวัตถุทรงกลม

หลังๆมานี้เจ้าตัวเลยขลุกอยู่แต่ฟิสเนสข้างล่างคอนโด  ข้าวเย็นก็ (เหมือนจะ ) กินน้อยลง

เมื่อคืนที่ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเพราะมัวแต่ถ่ายรูปตัวเองหน้ากระจก   ถ่ายเป็นร้อยกว่าจะได้มารูปเดียว

โทษมุมกล้อง  โทษแสง   แต่คงลืมโทษตัวเอง(ที่แขม่วพุงไม่มิด)

แหม...ก้อหมอไม้เค้าหล่อทุกมุม (เค้าว่างั้นนะ)
ยอมๆ หน่อยเหอะ คนเค้าหล่อ :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 15:26:33

ก็ไปล้อเค้าว่าลงพุง   เป็นไงละกินนมเปรี้ยวเป็นอาหารเย็น

เข้าฟิสเนสจนมืดค่ำ

แล้วก็แขม่วสุดแรงเกิด  เลยออกมาแบบที่เห็น

ดูท่าว่าให้กินนมเปรี้ยวอย่างเดียวอีกซักวันสองวันน่าจะเซียะกว่านี้   ดีม่ะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 16-07-2010 15:35:01

เข้ามาทักทายพี่หมอติ๊บค๊าๆๆ

เมื่อคืนมาไม่ทัน เสียดายยยย

โหยยยยรูปพี่หมอไม้เเอบเซ็กซี่น่ะ

กรี๊ดกร๊าดดดดดดดดด

วันนี้วันหยุดเหมือนกันค๊า

หยุดเพราะไม่สบายยยยยยยย เเง๊ๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 16-07-2010 15:39:06

ดีเลยค่ะ กินทุกเย็นเลยยิ่งดี   นมเปรี้ยวสิ่งนี้ที่พี่หมอไม้คู่ควร !! ฮ่า ๆ  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 15:40:09

อิจฉาคนได้หยุดงานทุกคนนนนนนนนน

เค้าทำงานไม่ได้มีวันหยุดจะเป็นเดือนแล้วอ้ะ

เสาร์ทิดก็ต้องเคลียร์งานอีกกก

หมอติ๊บ อยากกินข้าวต้มจิ้มน้ำตาลลลลลลล  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-07-2010 15:44:52

วันนี้หมอติ๊บมาตอนไหนอ่า  :sad11:
เพิ่งได้เข้ามา ยังทันได้เห็นหมอไม้....  :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 15:51:51

Uonlii_I ..............มาตั้งแต่เช้าแล้วคับ  เผาหมอไม้ไปหลายดอกแล้วด้วยจนชาวบอร์ดชักจะรำคาญแล้วละ

sweetener ..........เอาน่างานคือเงิน  เงินคืองาน  บันดาลสุข

WinterLove..........ถ้าหมอไม้เค้าคิดแบบนั้นคงดีเนอะ  ติ๊บจะได้ไม่ต้องทำกับข้าวทุกเย็นๆ

puenfriend ..........หยุดเหมือนกันคร้าบบบ  ดีใจด้วยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-07-2010 15:55:39

โห..เด๋วไก่สับ เด๋วนมเปรี้ยว
ไม่สงสารหมอไม้มั้งหรอ
ท่าทางวันนี้หมอไม้ผิวสีแทนแน่ๆ โดนเผาไปหลายดอก(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920452198.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 16-07-2010 15:59:18

ฟ้าเริ่มครึ้มๆๆๆ ได้ยินเสียงฟ้าร้อง

เเง๊ๆๆ ฝนจะตกอีกเเล้วเเน่ๆเลย

ดูเเลสุขภาพกันด้วยน่ะค่ะทั้งพี่หมอไม้เเละพี่หมอติ๊บ

คุณHackzด้วยน่ะ

ปล. ไม่มีใครรำคาญพี่หมอติ๊บหรอกค๊าๆๆๆ

มีเเต่จะมาเรียกเรตติ้งงงให้กะกระทู้นี้มากกว่านะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-07-2010 16:01:12

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 15:51:51  

Uonlii_I ..............มาตั้งแต่เช้าแล้วคับ  เผาหมอไม้ไปหลายดอกแล้วด้วยจนชาวบอร์ดชักจะรำคาญแล้วละ

ไม่รำคาญหรอกค่ะ เวลาหยอกกันน่ารักดี แล้วก็นานน๊านนนนนจะเห็นหมอติ๊บเข้ามาสักทีก็จะแอบกอด  :กอด1:
จุ๊ๆ อย่าบอกหมอไม้นะ ......
ว่าแต่...จะมีมีตติ้งแฟนคลับมั้ยอ่ะ ที่สเวนเซ่นเลยนะ อยากกินๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 16-07-2010 16:01:40

วันนี้ หมอไม้คงจามเป็นร้อยรอบ ล่ะมั้ง โดนสุดที่รักเผาเนี่ย อิอิ หมอติ๊บอย่าล้อเขามาก เขาบอกว่าคนหัวล้านขี้ใจน้อย 55  :เฮ้อ:หมอไม้กลับมาโดนเอาคืน จะแย่ อิอิ  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 16:05:37

เกือบถูกหวย

ผิดไปหนึ่งตัว 

อย่างเซ็ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 16:07:58

อ้างจาก: sweetener ที่ 16-07-2010 16:05:37  

เกือบถูกหวย

ผิดไปหนึ่งตัว 

อย่างเซ็ง

งา.....แบบนี้ติ๊บก็อดกินสเวนเซ่นแล้วดิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 16:10:50

^
^
เซ็งยิ่งกว่า ที่ทำงานมีคนถูกด้วย ได้ตั้ง 10 บาท

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-07-2010 16:13:09

อ้างจาก: sweetener ที่ 16-07-2010 16:10:50  

^
^
เซ็งยิ่งกว่า ที่ทำงานมีคนถูกด้วย ได้ตั้ง 10 บาท

มันออกอาไรหรอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 16:15:53

วันนี้โชคไม่เข้าข้างติ๊บตั้งแต่เด็กเดินโพยรีบออกไปทำงานแต่เช้า    เลยไม่ได้ซื้อ  ไม่มีกะตังค์ซื้อ

ไว้คราวหน้าจะพยายามนอนแล้วฝัน  แล้วมาบอกละกัน

พอดีเมื่อคืนนอนสบายไปหน่อยไม่มีคนกวนเลยหลับสบายยันเช้า




ปล.แฟนคลับหมอไม้   ไม่รู้จริงรึป่าวเมื่อกี้โทรมาบอกติ๊บว่า

จะไปเดินแบบที่เอสพลานาด   

ไม่รู้จะเชื่อหรือไม่เชื่อดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 16:18:05

มะรู้เหมือนกัน

เปลี่ยนใจไปเซ็นลาดเป็นเพื่อนกันดีกว่านะคะ

ออก 387 ค่ะ

แล้วสองตัวซิ่มซื้อ 86

เหอะๆๆๆ

ถ้าถูกก็เลี้ยงไอติมหมอติ๊บได้สามเดือน

แต่นี่มะถูก  ให้หมอไม้ทำหน้าที่ต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-07-2010 16:23:37

 :z13: จิ้มน้องติ๊บ พี่ว่า....หมอไม้ก็น่าจะเดินได้อยู่นาหล่อทุกมุมขนาดนั้น โฮะๆ
         ท่าทางไม่เห็นเหมือนคนแก่ เอ้ย คนมีอายุเลย (555+ต่างกันตรงไหน)
         (ขอทำตัวเป็นแฟนคลับหมอไม้สักวัน เพราะวันอื่นให้หมอติ๊บหมด  :m23:)

ปล.ไว้พี่ขอสูตรปลากระบอกไม้ไผ่หน่อยได้มั้ยคะ ดูแล้วท่าทางน่าอร่อย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 16-07-2010 16:27:32

หมอติ๊บค่ะ
อยากรู้อ่าว่าหมอติ๊บชอบสั่งอะไรเวลาไปกินสเวนเซ่น
เพื่อจะได้เซ่นไหว้ถูก   :pandalaugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 16-07-2010 16:28:09

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 15:51:51  

WinterLove..........ถ้าหมอไม้เค้าคิดแบบนั้นคงดีเนอะ  ติ๊บจะได้ไม่ต้องทำกับข้าวทุกเย็นๆ

พี่หมอไม้คงจะคิดว่า ยอมอ้วนลงพุง เพราะฝีมือหมอติ๊บดีกว่าอะไรทั้งหมดก็ได้นี่คะ
อิจฉาคนได้หยุดจังค่ะ พรุ่งนี้ก็ต้องทำงานอีก เฮ้ออออออ
อีกอย่างไม่รำคาญหรอกค่ะ ^^

พี่หมอไม้จะไปเดินแบบที่ไหน เมื่อไหร่คะเนี่ย จะไปเชียร์ !! :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 16:29:30

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 16-07-2010 16:23:37  

ปล.ไว้พี่ขอสูตรปลากระบอกไม้ไผ่หน่อยได้มั้ยคะ ดูแล้วท่าทางน่าอร่อย

เอาหัวซิงไค และกะใส้หัวข่าตำตำตำ แล้วใส่รากผักชี ต้นหอม ใส่ปลาแดก ใส่น้ำตาล ใส่หมากพริก ตำๆให้เข้ากันเอาไปยัดใส่ท้องปลาแล้วก็ใส่กระบอกไม้ไผ่   เอาไปเผา  พอสุกก็ยกลงและกะซิมเบิ่งงงง


 o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 16-07-2010 16:31:36

หมอติ๊บ ถามหน่อย สิ ตั้งแต่คบกะหมอไม้ มีคนเข้ามาจีบหมอไม้ บ้างไหมอ่ะ หล่อขนาดนี้ ไม่มีคนเข้าหา ก็จะแปลกอยู่นะ o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 16:38:14

ก็น่าจะมีบ้างครับ   เคยแอบมีกิ๊กด้วยนะ

ร้ายนะเห็นหงิมๆแบบนี้

ลองติดตามอ่านไปเรื่อยๆซิ  ติ๊บเคยอ่านเจอพี่แกเขียนไว้อยู่

แล้วจะรู้ว่ายังร้ายอยู่  มิได้เป็นไก่ในกำมือแต่อย่างใด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-07-2010 16:39:57

แง...แง............
ซื้อ 374  แต่มันออก 34    ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เวรกรรม กะจะเลี้ยงหมอติ๊บซะหน่อย อดเรยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไว้ซื้อโคนละ 7 บาทที่แม็คละกันนะหมอติ๊บ เนื่องจากกระผมจนลงอีก 1 งวดแย้วววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 16-07-2010 16:40:47

 คาดว่าหมอไม้ จะตัดตอนมีกิ๊กออก 55 หมอไม้ นี่ร้ายจิงๆๆ :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 16:43:21

 :pigha2:

หัวเราะท้องคัดท้องแข็ง   เห็นบอกว่าจะไปเดินแบบ

เมื่อกี้ถามไปถามมาเจ้าตัวก็สารภาพออกมาว่า

ไปเดินแบบกะหมา  เพื่อนตาโย่งเค้าเป็นเจ้าของงานจัดประกวดหมากันว่างั้น

อืมมม  มิน่าเค้าถึงให้ไปเดินเป็นแบบ









เวลาหมาปวดฉี่จะวิ่งมาหาเสาไฟฟ้าได้ถูกที่  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-07-2010 16:44:26

สงสัยกลับมาหนังกำพร้าหลุดหมดแน่หมอไม้

หมอติ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
สิไปบ้านอีกมื้อได๋น้อ
อยากไปนำเด้

หุ หุ  กระสุนไฟยังมาเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
หมอติ๊บบบบบบบบ

กลัวได้นอนเดี่ยวจังเลยคืนนี้อ่ะ กลัวตาโย่งงอน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-07-2010 16:46:29

เท่าที่ดูสูตรเชพติ๊บ ... พี่สิหาปลาแดก กะ หมากพริกที่ไหนแน...
บ่ฮู้ว่ามันเป๋นอะหยังอ่ะ...แต่ว่าจะพยายามเพราะอยากกิน
อ๊ะ...ลืมน้ำจิ้มรสเด็ดล่ะคะ..
ได้สูตรแล้วเดี๋ยวสงซเวนเซ่นไปทาง EMS นะ รอรับด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 16:49:01

อ่าว ไม่ได้ออก 378 หรอคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 16-07-2010 16:51:48

พี่หมอไม้ร้ายอ่ะ แล้วหมอติ๊บ หึงมากมั้ยคะ   รออ่านตอนนี้อย่างใจจดใจจ่อกันเลยทีเดียว หึหึ  :z3:

เดินแบบ.......... ฮามากค่ะ 55555555555
เผาซะจุนแล้ววันนี้  

สูตรน้ำจิ้มเ หมือนที่แม่ทำให้ทานเลยค่ะ ให้ความรู้สึกนั้น ~ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 16:52:24

Uonlii_I............ถ้าไม่มีปลาร้าก็ใช้น้ำปลาแทนได้คับสำหรับคนไม่กินปลาร้า   หมากพริก  ก็คือพริกสดนี่แหละคับหรือ  จะไช้พริกแห้งแทนก็ได้แล้วแต่คนชอบ

ส่วนน้ำจิ้มสูตรเด็ดด็ไม่มีไรมาก
มะเขือเทศเผา   หอมเผา   พริกสดเผา  แล้วก็ตำสามอย่างให้เข้ากันเติมน้ำปลา  น้ำตาล   สุดท้ายซอยต้นหอมผักชีใส่ลงไปเป็นอันเรียบร้อย  ถ้าจะให้หอมก็เอาต้นหอมกับผักชีลงไปโขลกด้วยกันก็จะดีครับบบ


คืนนี้จะรอรับสเวนเซ่น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 16:54:54

อ้างจาก: WinterLove ที่ 16-07-2010 16:51:48  

เดินแบบ.......... ฮามากค่ะ 55555555555

ไม่ได้เผาน่ะคับอันนี้เรื่องจริง  เพราะเมื่อปีที่แล้วเจ้าตัวยังเคยไปเดินแบบ  คู่กับหมอพอลลีนหมอฟันคนสวยเลย

แต่ก็ต้องอุ้มหมาทั้งคู่   เพราะคลินิคที่ทำอยู่เจ้าของเป็นคนรักหมามากกกกกก

แต่งตัวอย่างหล่อ  อย่างสวย  แต่ตอนจูงหมาแล้วหมาไม่วิ่งต้องถูลู่ถูกังกันนี่ซิ

จำขำเสียงดังก็เดี๋ยวหาว่าเสียมารยาท   จึงได้แต่คิกคักอย่างสงบเสงี่ยมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: konthai1978 ที่ 16-07-2010 16:56:23

น้ำท่วมหลักสี่ บ้านหมอติ๊บ วัดเสมียนนารี น้ำท่วม เปล่า ถ้าไม่ท่วม แสดงว่า ฝนตก ไม่ทั่วฟ้า  :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 16-07-2010 16:58:16

แล้วปีนี้จะมีเหตุการณ์ ฮา ฮา อีกรึเปล่าเนี่ย

อยากเห็นรูปจัง


 :m25: :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-07-2010 17:08:42

ขอบคุณค้า จุ๊บๆ  :จุ๊บๆ:
(http://www.mypicx.com/07162010//)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 17:16:27

ถามกูรูบอร์ดอีกเรื่อง

มีใครจะใจดีสอนติ๊บหน่อยได้มั้ยคับว่าถ้าจะเอารูปลงตอนตอบรีพลายนี่

ต้องทำยังไงมั่งเอ่ย  พยายามทำตามขั้นตอนที่แอดมินบอกแล้วแต่ไม่ประสบผลสำเร็จ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-07-2010 17:19:34

(http://img337.imageshack.us/img337/25/swensens.jpg)

ส่งมาก่อนหนึ่งที่นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 17:24:07

ทำไงอ่ะ  ทำไมติ๊บทำแล้วมันไม่ได้อ่าเจ้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 16-07-2010 17:26:09

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 17:16:27  

ถามกูรูบอร์ดอีกเรื่อง

มีใครจะใจดีสอนติ๊บหน่อยได้มั้ยคับว่าถ้าจะเอารูปลงตอนตอบรีพลายนี่

ต้องทำยังไงมั่งเอ่ย  พยายามทำตามขั้นตอนที่แอดมินบอกแล้วแต่ไม่ประสบผลสำเร็จ

พี่ติ๊บต้องไปฝากรูปก่อนค่ะ จากเว็บเช่น http://img.ihere.org/, http://photobucket.com, http://upic.me/
แล้วก๊อปโค้ด bb code มา...มันจะขึ้นต้นโค้ดด้วย

โค๊ด: [เลือก]

[img].........................................[/img]

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-07-2010 17:31:50

อ่ะ กินติมพร้อมกับเค๊กไปด้วย
ทำได้ยัง พี่ส่งหลังไมค์ไปให้แล้วนะ ลองดู
...ไปกินส้มตำล่ะ บายนะคะ  :bye2:

Edit...
เอารูปออกค่ะ รูปใหญ่เกินกลัวเวปอืด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 17:37:29

เย้  ทำเป็นแล้ว

เข้าใจละๆ

พอดีว่าติ๊บไปฝากไว้กะเวปลิงค์อื่นแล้วมันไม่ได้

เลยจัดการตามที่เจ้สอนให้ละคับ   อิอิ

ไว้คราวหน้าจะได้เอารูปลงเผาถนัดหน่อย  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 16-07-2010 17:37:56

เย้ ในที่สุดก็ทำสำเร็จ

รูปหมอไม้ใช่ไหมคะเนี้ย หล่อมากกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 16-07-2010 17:40:16

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 17:37:29  

เย้  ทำเป็นแล้ว

เข้าใจละๆ

พอดีว่าติ๊บไปฝากไว้กะเวปลิงค์อื่นแล้วมันไม่ได้

เลยจัดการตามที่เจ้สอนให้ละคับ   อิอิ

ไว้คราวหน้าจะได้เอารูปลงเผาถนัดหน่อย  อิอิ

ทำได้แล้วววว เก่งๆ  :m4: วันหลังเผาเยอะๆ เจ้จะรอ  o18
แล้วนั่นใคร...หล่อเริ่ดดดด ...ไปจริงล่ะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 17:43:27

โอเค  ทำได้แล้ว  ขอบคุณมากมายครับที่ถ่ายทอดวรยุทธให้  อิอิ

ว่าแต่วันนี้พี่ไม้ไม่อยู่

แล้วแถวนี้มีใครถูกหวยพอจะเลี้ยงไอติมติ๊บได้มั้ยอ่ะนี่

ชักจะคิดถึงพี่ไม้ขึ้นมาก็ตอนนี้แหละ   :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-07-2010 17:46:58

มาไม่ทัน V SHAPE หมอไม้อะ สมคำล่ำลือปะนะ
ไหนๆก็ไหนแระ หมอติ๊บจัดมาอีกซักรอบสิค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 16-07-2010 17:51:09

หวัดดี หมอติ๊บตอนเย็นๆ  :m23:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 17:59:55

โทษทีคับ  มาตอบช้าหน่อยน้ากำลังลงมือทำกับข้าว

วันนี้ก๋วยเตี๋ยวลุยสวน  เดี๋ยวจะลองทำลองถ่ายรูปมาให้ดู

เป็นอีกสีสันของบอร์ดละกันเนอะ

เรียกเรทติ้งช่วยพี่ไม้เค้าละกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-07-2010 18:07:47

ชักอยากกินก๋วยเตี๋ยวลุยสวนบ้างไรบ้าง อิจฉาหมอไม้ซะแล้วสิ  :o8:

รูปหมอติ๊บรูปนี้ดูคล้ายๆไจ่ไจ๋เลยอะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 16-07-2010 18:08:58

ง่า
อยากกินจัง
=w=
เอารูปมาให้ดูหน่อยก็ดี
จะได้อิ่ม
(ดูรูปแล้วอิ่ม)-..-

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 18:15:42

รับสมัครลูกมือด่วนนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 16-07-2010 18:17:43

สมัครเป็นผู้ช่วยกิน  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 18:27:06

ก๋วยเตี๋ยวลุยสวน  เท่าที่สามารถ

(http://img689.imageshack.us/img689/215/luisuan.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 18:28:55

ตามมาด้วยจานที่สอง  ไวๆนี้

แฮะ ๆ  ไม่ได้มายั่วโมโหใครน่ะคับ

หน้าตาอาจไม่ค่อยน่ากินเท่าไหร่แค่อยากลองเอารูปลงเฉยๆ  ฝึกฝีมืออย่าว่ากันน่ะ

จานที่สองกำลังจะตามมา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Cn-Nt ที่ 16-07-2010 18:29:14

เป็นตะแซ่บแท้หมอติ๊บ......



....หิววววววว.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Cn-Nt ที่ 16-07-2010 18:57:47

หมอ....อืม...เซ็กซี่มากเลยค่ะ ....คุณป้าหวั่นไหวเลยยยย.... :haun4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 19:02:50

หมอไม้กลับมาแล้วคร้าบบบบบ

โอววว  แม่เจ้าอะไรกันนี่กลับมาอีกทีใครกันหนอปั่นกะทู้ไปร้อยกว่ารีพลาย

ใครกันหนอแอบมาเปลี่ยนอวาตาร์ผมซะสยิวเลย

ใครกันหนอแอบมาหัดเอารูปลง  ขนาดผมยังทำไม่เป็นเลย

ใครกันหนอทำกับข้าวแล้วเอามายั่วคนในบอร์ด

อืมมมม ใครกันหนอ....ใช้ผมลงไปซุปเปอร์มาเก๊ตอีกละ  ไปก่อนน่ะคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-07-2010 19:03:56

Oh! หมอไม้เซะซี่ก็เป็นวุ้ย มิน่าหมอติ๊บรักยังเล๊ย
แต่ก็แอบมีกิ๊กนะคนเรา หมอต้องเล่านะค่ะห้ามตัดตอน  :m16:

เพิ่มเติม : แอบขำผ้ากันเปื้อนลายการ์ตูนน่ารักเชียว
ว่าแต่ทำไมต้องใส่ผ้ากันเปื้อนสนับแขนด้วยค่ะหมอไม้  :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 19:19:15

อ้างจาก: 8X ที่ 16-07-2010 19:03:56  

เพิ่มเติม : แอบขำผ้ากันเปื้อนลายการ์ตูนน่ารักเชียว
ว่าแต่ทำไมต้องใส่ผ้ากันเปื้อนสนับแขนด้วยค่ะหมอไม้  :pigha2:

ตอบคำเดียวสั้นๆ

กลัว  คร้าบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-07-2010 19:20:05

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 17:43:27  

โอเค  ทำได้แล้ว  ขอบคุณมากมายครับที่ถ่ายทอดวรยุทธให้  อิอิ

ว่าแต่วันนี้พี่ไม้ไม่อยู่

แล้วแถวนี้มีใครถูกหวยพอจะเลี้ยงไอติมติ๊บได้มั้ยอ่ะนี่

ชักจะคิดถึงพี่ไม้ขึ้นมาก็ตอนนี้แหละ   :impress3:

เจ้ไม่ถูกหวย เลี้ยงหมอติ๊บไม่ได้อ่ะ
บอกใครแถวนี้ว่างวดนี้ 3 มา แต่ดันซื้อเฉียดบนเฉียดล่าง
แถม 3 มาบนมาล่างเลย :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 16-07-2010 19:21:09

หุหุหุ เอารูปของกินมาลงยั่วกันอย่างนี้

ท้องร้องขึ้นมาทันที

เอ๊ะ !!เมื่อกี้อ่านreplyพี่หมอติ๊บ

มีบอกด้วยว่าพี่หมอไม้เคยเเอบมีกิ๊กกกกก

 :serius2:

รูปอวตาร์น่ารัก ฮ่าๆๆๆลายการ์ตูน อุปกรณ์พร้อมสำหรับการป้องกันจริงๆๆน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 19:25:36

puenfriend .......หาเรื่องให้ผมอีกแล้วงานนี้  กิ๊ก  เก๊กอะไร  ไม่มี๊( ขึ้นเสียงสูงปรี๊ดดดดด)

ใครจะไปกล้า  แหม  พูดอะไรสงสารน้องชายผมมั่งซิ  เดี๋ยวได้ไปเป็นอาหารเป็ดกันพอดี

ยิ่งตอนนี้กำลังเข้าครัวถือมีดอยู่ด้วย  ไม่เหมาะแก่การพูดเรื่องกิ๊กด้วยประการทั้งปวงงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 16-07-2010 19:32:38

เสียงงงสูงอย่างนี้มีพิรุธ ฮ่าๆๆๆๆ

รู้สึกเสียวหลังเลยเหรอค่ะพี่หมอไม้ ฮ่าๆๆๆๆๆ

งั้นปิดประเด็นนี้ไป(ชั่วคราว)เพื่อ

ความปลอดภัยของน้องพี่หมอไม้ล่ะกันเนอะ

รอเเถลงการณ์เมื่อคิดว่าถึงเวลาที่ปลอดภัย

อิอิอิ มารอ มารอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 16-07-2010 19:55:26

รีพลายรันเร็วมากกกกก..ก
ดูเหมือนคุณหมอติ๊บจะมาคุยกับแฟนคลับเองด้วย ^^

(รีพลายไวกว่าเวลาลงเรื่องอีกเนอะ)


ปล.

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-07-2010 07:57:01  

อ้างจาก: knightofbabilon ที่ 16-07-2010 01:05:41  

ง่ามเทโพ .. ชะโดตีแปลง ..  

 :confuse:

(ขอโทษค่ะ แต่งงจริงๆ ว่าหมายความว่าอะไร อยากเข้าใจบ้างว่าคุณหมอติ๊บแซวคุณหมอไม้ว่าอะไร? 55)

เป็นชื่อของคนหัวล้านหนึ่ง  ในเจ็ดประเภทคับ
ทุ่งหมาหลง
ดงช้างข้าม
ง่ามเทโพ
ชะโดตีแปรง
แร้งกระพือปีก
.
.
.
.
หมอติ๊บชอบมาล้อเลียนผมบ่อยๆว่าพ่อง่ามเทโพ   ทุกทีที่ผมเรียกเจ้าตัวว่า  ไอ้เหม่งงงง

ขอบคุณค่ะที่อธิบาย แต่ ขอ :jul3: หน่อยนะ

 :jul3: :jul3:


แล้วรูปปัจจุบันนี่ รูปใครล่ะคะเนี่ย?
ชัดที่สุดตั้งแต่เคยเห็นมา (เดาว่าเป็นคุณหมอติ๊บ)


คุณหมอไม้ ห้ามข้ามเรื่องมีกิ๊กเด็ดขาดนะ
ไม่งั้น แฟนคลับจะอ่านแต่ไม่่บวกให้
วะฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่า!
 :laugh:


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-07-2010 20:02:24

สองทุ่มแล้วขอตัวจัดการอาหารมื้อเย็นก่อนน่ะคับ

เห็นหน้าตากันแล้วใช่มั้ยละว่าหน้าตาเป็นยังไง

แล้วแบบนี้จะให้ผมอดใจได้เหรอ  พุงน้อยๆก็คอยแต่จ้องจะโตขึ้นทุกวันๆ

ไว้มาทักทายตอนดึกๆนะคร้าบบบบบ

ไปละๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-07-2010 20:24:43

เดี๋ยวววววค่ะหมอไม้ อยากเห็นหมอติ๊บในชุดผ้ากันเปื้อนบ้างไรบ้างมีม๊าย
ไปทานข้าวเถอะค่ะ ดึกๆ ลงรูปให้ดูด้วยนะ ฮี่ๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 16-07-2010 20:34:31

อร๊ายยยยย นู๋มาไม่ทันพี่หมอติ๊บโพสรูปปปปปปปปปปปปปป
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เสียใจอ่า พี่หมอติ๊บ รีรันหน่อยค๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
พี่หมอไม้ก็โพสเรื่องต่อให้ด้วยค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 16-07-2010 20:46:36

มาไม่ทัน-__-

แต่เห็นอาหารที่หมอติ๊บทำ
แล้ว..
หิวอะ
หมอติ๊บทำได้สวยมากมาย
อยากกินๆๆ
 :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-07-2010 23:30:33

หูยยยยยยยยยยยยย

หน้าตาหน้าทาน 

ของซิ่มขอแบบไม่เห็ดไม่แครอทได้ป่าวคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-07-2010 00:05:05

ประจำเลยตรู มาดูรูปกะเขาไม่ทันซักที

การบ้านก็ไม่ยักกะเสร็จ เลยมิได้มาแจมด้วย

คิกๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 17-07-2010 00:52:13

ก๋วยเตี๋ยวลยสวน ทำไม สวนมันหายไปไหนอ่ะ...


อื่ม คงไม่ทันกับการดูรูปหมอเช่นเคย เพราวะ ..ไม่ได้ Alway online
Thank yo ครับ ไรท์เตอร์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 17-07-2010 03:13:32

แวะเข้ามาตอนดึกๆๆ

Display หมอติ๊บน่ารักมากอะ

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 17-07-2010 08:19:25

อรุณสวัสดิ์แบบเหงาๆ สงสัยยังเสด็จพระบรรทมอยู่
เดินผ่านมาเลยชะโงกหน้ามาแล ไม่มีใครเลย

วู้..ว............ว..................................ว.......................................................ว

หมอไม้...หมอติ๊บบบบบบบบบบบบบบ

ตื่นยางงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: I_ARMS ที่ 17-07-2010 08:34:23

อ่านทันแล้วคร้าบ
แต่มาไม่เคยทันดูรูปซักที  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 17-07-2010 09:20:49

เมื่อวานคอมค้าง TT อดดูรูปใหม่อีกเลย

หน้าตาก๋วยเตี๋ยวลุยสวนน่าทานมากกกกกกกกกกกค่ะ

ปล. ถ้าพี่หมอไม้เดินแบบคราวนี้ ถ่ายคลิปลงyoutube เลยนะคะ ฮ่าๆ   

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 17-07-2010 09:28:37

แวะเข้ามาตอนสายๆ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-9.gif)   .
.
.
.
ยังไม่มีแม้แต่เงาหมอไม้ หมอติ๊บ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/l20198.gif)
.
.
.
.
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_002_cactus.gif)สงสัยยังไม่ตื่น
.
.
.
.
หรือว่าไปทำงานแล้ว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-9.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 17-07-2010 09:31:56

กรรม....หวยก็ไม่ถูก รูปก็เข้ามาดูไม่ทัน

 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 17-07-2010 11:13:08

เนตมีปัญหา อดเข้ามาคุยด้วยเลย รูปก็ดูไม่ทัน  :z3:
ถูกหวยได้นิดหน่อย แต่ไม่พอเลี้ยงไอติมสเวนเซ่นหมอติ๊บ
ไป กทม. แล้วจะพาไปกิน เอาโคน 9 บาท ที่ kfc ก่อนแล้วกันนะ อิอิ
ก๋วยเตี๋ยวลุยสวนฝีมือหมอติ๊บน่ากิน...
.
.อยากเห็นหมอไม้เดินแบบ... :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 17-07-2010 11:24:19

สงสัยยังไม่กลับจากเดินแบบ

หิวววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 17-07-2010 11:29:12

เดินแบบ!!!!(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_012_cactus.gif)นานข้ามวันขนาดนี้เลยหรอ

เด๋วจะไปกินก๊วยเตี๋ยวป้าล้อม(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-9.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/3ca8b998.gif)เย็นๆ เข้ามาแอบดูใหม่น๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 17-07-2010 11:51:49

 :m22:
มายางงง
สงสัยเดินแบบยังไม่เสร็จ??
เสียดายไม่ได้เห็นรูปหมอติ๊บใส่ผ้ากันเปื้อน
ลงอีกทีได้มั้ยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 17-07-2010 13:44:50

...ก็ต่างคนก็ต่างทำหน้าที่ของตัวเองนะ แม่ก็ทำหน้าที่ของแม่แล้ว ผลจะเป็นยังไงแม่ก็ต้องยอมรับ
...หมอติ๊บ ก็ทำหน้าที่ของหมอติ๊บแล้ว และพี่ก็เห็นด้วยกับหมอติ๊บที่เลือกจะดูแล และอยู่กับป้าและย่า
...สองคนนี่ทำพี่งงเหมือนกันนะ ที่ถือกล้องไม่ใช่หมอไม้เหรอ ส่วนที่นอนใส่เสื้อดอก กางเกงขาวน่ะหมอติ๊บ
...ลงบ่อยๆๆแล้วกัน แล้วล่าสุดเนี่ย ไจ่ไจ๊ ใช่ปล่าว หรือว่าหมอคนใดคนหนึ่งอีก งงวุ้ย
...ที่บ้านทำก๋วยเตี๋ยวลุยสวนบ่อยแต่ไม่เคยห่อแบบนี้ซักที คงต้องลองใหม่แบบนี้น่ากินกว่า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: originalprincessaae ที่ 17-07-2010 13:46:40

น่ากินอะ


ถ้าพี่ไม้ทำคงจะ......


แต่มีพ่อครัวส่วนตัว อิจฉาๆๆๆ




ปล.เสียน้ำตาเยอะขอเสียเลือดซักตอน นะๆๆ  จะลงแดงแล้วT T

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 17-07-2010 14:12:21

แว๊ปมารอหมอไม้

 :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 17-07-2010 15:51:57

 :m22:
ชะแว่บมาดู
ยังไม่มีวี่แวว
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 17-07-2010 15:58:24

หุ หุ สงสัยเมื่อวานโดนเผาไหม้เกรียม พักรักษาอาการบาดเจ็บก่อน
เอ๊ะ........หรือไปเอาพลานาดหว่า
ไปเดินแบะ เอ๊ย เดินแบบ 

เสียดายนะ ไม่มาแถว จังซีลอน จะได้ไปดักขอลายเซ็นต์ทั้ง 2 หมอ

กึ๋ย.ย.........ย...................ย

หมอไม้ เดินแบบ แต่หมอติ๊บ รับค่าตัว ใช่ป่าวววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-07-2010 17:19:50

ฮู้สึกว่า.. ฮูปอ้ายติ๊บกับอ้ายไม้ สิเป็นตาฮอตแฮงแท้น้อ

ผู้ได๋เขาก็มีแต่เอิ้นหา ดังหลายอ้ายข้อย

มื้อนี้เข้าไปเบิ่งต้นฉบับ ยังบ่ทันล่ะมา

ท่าต่อไป...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 17-07-2010 17:39:02

น้องแฮ็คส์คร้าบ
ช่วยแปลหน่อย ผมไม่ค่อยเข้าใจ
เผื่อจะมีแฟนเป็นคนอีสานกะเค้าบ้าง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 17-07-2010 17:41:33

สงสัยมารอบดึก หรือไม่ก็ เหนื่อยเกินไป มารอบเช้าพรุ่งนี้
งั้นขอตัวไปเที่ยวก่อนนะคร้าบ
มีเพื่อนมาจากเยอรมัน ไม่ได้เจอกันมาตั้งนาน ขอไปฟื้นความหลังกันซักหน่อย
เดี๋ยวดึก ๆ จะแวะมาดูอีกที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 17-07-2010 18:30:00

โห...รีบน  มีของนอกซะด้วย...
ขอให้ไปถึงเยอรมันนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 17-07-2010 20:30:17

สเวนเซ่นมาส่งค่ะ หมอติ๊บไม่อยู่จะละลายไปน๊อ...

(http://img682.imageshack.us/img682/6505/swensens2.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-07-2010 20:41:10

รีบน

เค้าหิวอ่า...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 17-07-2010 20:49:58

หิวง่า
น่ากิน><
 :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 17-07-2010 21:33:25

^
^
^
อยากกินสเวนเซ่นเลยง่ะ

มายั่วกันซะได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 17-07-2010 22:16:21

หมอติ๊บ หมอไม้ยังไม่มาหรอ
hackz เค้ารออัพอยู่น๊า (ไม่ว่ากันนะ hackz :z2:)
เด๋วไปเชียร์น้องปอกะน้องบอสก่อนเน้อ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 17-07-2010 22:28:35

อยากกิน sticy chewy  ขอสักถ้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 17-07-2010 22:54:04

มาวิ่งเล่นรอ  :oni1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 17-07-2010 23:30:08

เห็นแล้วอยากกินเหมือนกัน  สเวนเซ้นไม่ได้ไปกินนานแล้ว  จนๆๆ จะมีใครมาเลี้ยงไอติมเหมือนหมอติ๊บบ้างไหมน้า   o22  ห้าๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 17-07-2010 23:35:26

หมอทั้ง 2 หายไปเกิน 24 ชม.หรือยังเนี่ย o22
แจ้งความไม๊ หมอไม้ หมอติ๊บหาย ทำให้ชาวเราเป็นห่วง :monkeysad:
 :-[  

ps. เอาติมมาฝากด้วยเหมือนกัน

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/ice05.jpg)

หัวข้อ: .
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 18-07-2010 00:04:26

พี่ติ๊บเกินแล้ว 24 ชม. แล้วคะ
ส่วนพี่ไม้คิดว่าน่าจะยัง :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 18-07-2010 00:06:37

หมอไม้ไปเดินแบบวันนี้หรือป่าว
ถ้าใช่สงสัยเจ้าตัวที่จูงไปคงคิดว่าลูกบอลแน่ ๆๆ (วัตถุทรงกลม)
คงจะเล่นสนุกเพลินจนเหนื่อย...
ลืมเข้าทู้เลยหล่ะซิ..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 18-07-2010 00:48:40

 :m32:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 18-07-2010 10:25:55

ขออภัยที่มาช้า  มัวแต่ไปดูซีรีส์เกาหลีช่องเจ็ดเช้าวันเสาร์  อาทิตย์

เห็นหมอติ๊บกรี๊ดกร๊าดชื่นชอบไอ่คนที่เล่นเป็นหมอ มีซอ นี่จังเลยยย

เกินหน้าเกินตาไปละ  ไม่เห็นจะหล่อตรงไหนเลย

เอ๊ะหรือแบบนี้ที่เขาเรียกว่าหล่อ

ไม่จริงนะ   แบบผมซิถึงจะเรียกว่าหล่อ

แบบนี้แค่พอดูได้ละมั้ง  ณูปที่ดิสเพลย์  อย่าเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผมซะละเพราะผมหล่อกว่านี้เยอะ

กำลังดำเนินการอัพให้น่ะคร้าบ   รอแบบบบเดี๋ยวตอนเที่ยงมาอัพลงเวปให้

ช่วงนี้ขออภัยน้องแฮคอย่างแรง

ทำเกินหน้าที่ไปหลายตอนแล้ว   เพราะพอเอาไปอัพลงบลอคทีไรมันไม่ขึ้นทุกทีเลยงะ   ไม่เข้าาใจ

(http://img38.imageshack.us/img38/5395/0df054a2272860full.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 18-07-2010 10:32:06

อ๊ะ...มาแล้ววววววววววววววววว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/3ca8b998.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920452198.gif)นึกว่าต้องไปแจ้งความที่ สน.สำราญราษฎร์ (ch.3) ซะแล้ว
เด๋วนั่งทำงานรอหมอไม้อัพไปพลางๆ  (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/69.gif)
PS.รูปที่ดิสหล่อสู้หมอไม้ไม่ได้ว่างั้น โอเค....เข้าใจว่าหมอไม้อ่ะหล่อทุกมุม  :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-07-2010 10:55:34

คิดว่าต้องไปแจ้งความแล้วซะอีก

ที่ไหนได้ ติดซีรีนี่เอง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 18-07-2010 11:02:53

(http://img341.imageshack.us/img341/2007/padpak.jpg)



(http://img694.imageshack.us/img694/5527/smgdtca2r6zcqcay8yz8mca.jpg)


(http://img228.imageshack.us/img228/6/porpia.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 18-07-2010 11:07:20

เอาอาหารเช้ามาล่อ   หลังจากให้หมอติ๊บสอนอัพรูปเรียบร้อย

เอามาล่อให้หลายคนหิวข้าว

แล้วดูกับข้าวฝีมือหมอติ๊บเขาสิ  น่ากินมั้ยละ

แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมมีพุงอย่างไรละ

ก็มันอดใจไม่ไหวนี่คร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 18-07-2010 11:08:15

หิวข้าวขึ้นมาทันทีอะ

หมอไม้เอาไรมาล่ออะ

 :m16: :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-07-2010 11:13:36

หิวววววววววววว

แต่ยังกัดมะได้

เพิ่งกลับมาจากทำฟัน

เจ็บค็อด ค็อด

ฟันสบกันทีสะท้านถึงหัว 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 18-07-2010 11:40:40

เพิ่งตื่นก็รีบมาดูว่าอัพรึยัง แต่พอเห็นอาหารก็ลืมไปเลย อิอิ
หิวขึ้นมาทันทีซะงั้นน่ากินมั๊กมากค่ะ อิจฉาหมอไม้ซะแล้วซิ
ได้กินอาหารอร่อย(ฝีมือหมอติ๊บ)ทุกวัน  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 18-07-2010 11:45:47

เหมือนที่ร้านอาหารเลยอะพี่ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 18-07-2010 11:47:35

คู่นี้อาหารการกินเค้าก็จานเดียวกันไม่แปลกหรอกที่เค้าจะมาแนวอย่างมั่นอ่ะ มีความสุขกะวันหยุดนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 18-07-2010 11:54:13

อ้างจาก: dr.mike ที่ 18-07-2010 11:07:20  

เอาอาหารเช้ามาล่อ   หลังจากให้หมอติ๊บสอนอัพรูปเรียบร้อย

เอามาล่อให้หลายคนหิวข้าว

แล้วดูกับข้าวฝีมือหมอติ๊บเขาสิ  น่ากินมั้ยละ

แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมมีพุงอย่างไรละ

ก็มันอดใจไม่ไหวนี่คร้าบบบบบ

มีพุง = ดูภูมิฐาน
มีพุง = ป๋า , เสี่ย
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_015_cactus-1.gif)
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 18-07-2010 11:59:49

ตอนเช้าเป็นอาหารเช้าในวันที่หมอติ๊บว่าง

ตอนเที่ยงมาอัพให้ดูอาหารในตอนที่หมอติ๊บไม่อยู่   น่าสงสารมั้ยอ่า

(http://img203.imageshack.us/img203/3741/98000pic3.jpg)

(http://img717.imageshack.us/img717/2696/98000pic4.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 18-07-2010 12:10:55

พี่หมอไม้กินไข่โด๊ปพลังหรอค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 18-07-2010 12:17:11

มันช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-3.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Cn-Nt ที่ 18-07-2010 12:27:21

คุณหมอคะ....ทำไมถึงต่างกันเช่นนั้น......

แลดูคุณหมอไม้น่าสงสารจริงล่ะค่ะ   :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 18-07-2010 12:36:09

ก็ดีกว่ากินนมเปรี้ยวอะเนอะพี่ไม้:m20:
ว่าแต่กินแค่นี้อิ่มหรอคะ ?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-07-2010 12:45:17

ดีอิดูแต้ว่า

แต่ก็ดีกว่านมเปรี้ยวหกกล่องนะหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 18-07-2010 12:45:39

เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน

ตอนที่ 86

สวัสดี....นครพนม


สายวันๆหนึ่งหลังจากที่ผมช่วยย่าตำหมากเป็นที่เรียบร้อย  ก็ออกมานั่งเล่นกันที่แคร่หน้าบ้านใต้ต้นมะปราง  
วันนี้อาหารว่างตอนสายๆของผมเป็นข้าวโพดต้มสดๆจากฝีมือป้าของติ๊บ  
ผมกับย่านั่งอยู่ใต้ต้นมะปรางส่วนติ๊บกำลังช่วยป้าจัดข้าวโพดต้มใส่ถุงเตรียมไปขายในตลาด

เสียงรถมอเตอร์ไซด์ที่มาหาติ๊บบ่อยมาจอดอยู่หน้าบ้านก่อนที่ปุ๋มเพื่อนสาวคนสนิทของติ๊บจะจอดมอเตอร์ไซด์ไว้ไม่ห่างจากผมและย่าเท่าใดนัก

'' ป้าขา  แวะมาซื้อข้าวโพดค่ะ  มีที่ยังไม่ต้มมั้ยค่ะแม่จะเอาไปทำบุญพรุ่งนี้ ''เสียงปุ๋มพูดกึ่งตะโกนดังไปจนถึงหลังบ้าน

'' มีเยอะเลย  ให้แม่มาเลือกเอาซิอยากได้เท่าไหร่ละ ''

'' แม่ไม่ว่างค่ะให้หนูมาซื้อเอง   เอาสองร้อยได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นน่ะป้าใส่ตะกร้าไว้ให้ด้วยตอนเย็นๆหนูลอดรั้วมาเอา ''  เสียงปุ๋มตะโกนกลับไป

'' ว่าแต่พี่ไม้ค่ะ  ไอ้ติ๊บมันไปไหนแล้วละ ''

'' ก็ช่วยป้าอยู่หลังบ้านนั่นแหละจ๊ะ   เดินไปหลังบ้านก็เจอ ''

ผมบอกก่อนเดินนำปุ๋มไปหลังบ้าน

'' ติ๊บๆ วันพรุ่งนี้ไปในเมืองกันมั้ย  ชั้นขอแม่แล้วแต่แม่บอกว่าให้มาชวนแกเพราะพ่อกับแม่ไม่ไปวะปีนี้ ''

'' ไปในเมืองทำไมเหรอ ''  ติ๊บเงยหน้าจากการบรรจุข้าวโพดลงถุงมามองหน้าเพื่อนคนสนิท

'' อ้าว ก็วันพรุ่งนี้สิบห้าค่ำเดือนสิบเอ็ด  เซื่อในสิ่งที่เฮ็ด  เฮ็ดในสิ่งที่เซื่อ ''

'' อ้อ  แกจะไปพ่นลูกไฟว่างั้น  ''

'' ไอ้บ้า  ชั้นมาชวนแกไปดูไหลเรือไฟต่างหากยะ ''

'' อีกอย่าง  มีเรื่องมารบกวนแกด้วยแหละ ''

'' รบกวนอะไรอ่ะว่ามา ''

'' พอดีว่าความสวยกระจ่างใสของเพื่อนเนี่ย  ไปเข้าตาพี่เลี้ยงนางงามเค้าจะส่งชั้นขึ้นประกวดคืนพรุ่งนี้   แกไปเป็นเพื่อนชั้นด้วยน่ะ ''

'' แล้วแกตกลงกะเค้าว่าอะไรยังไงละ ''

'' ก็เขาออกให้หมดทุกสิ่งอย่าง   พรุ่งนี้ไปแต่งที่ร้านเสริมสวย คุณแอ้  เที่ยงตรง ''

'' อืม  สะดวกมั้ยพี่ไม้ ''   ติ๊บเงยหน้าขึ้นมามองผมเป็นเชิงแสดงความคิดเห็น

'' ก็ได้นะเห็นเขาบอกว่ามานครพนมก็ต้องไปดูไหลเรือไฟ  ไปไหว้พระธาตุพนม เดี๋ยวเขาจะบอกว่ามาไม่ถึงเอา ''

'' ขอบคุณค่ะพี่ไม้น่ารักที่สุดเลย  ''  ปุ๋มหันมาขอบคุณผม

'' แล้วก็เรื่องรบกวนอีกเรื่อง  ''

'' มีอะไรอีกละเนี่ยยยย ''

'' อาจารย์สมเกียรติฝากมาบอกแกด้วยว่าพรุ่งนี้เตรียมไปรำบูชาพระธรตุพนมให้ด้วย   พอดีอาจารย์รู้ว่าแกกลับมาเลยอยากได้แกไปรำ ''

'' หา….ชั้นนี่นะ  ไม่ได้รำมาสองปีแล้วน่ะ  จะให้ไปรำเนี่ยน่ะ ''

'' ก็อาจารย์บอกว่าอย่างงั้น  พรุ่งนี้เช้านัดกับอาจารย์แล้วด้วย ''

'' แกนะแก  รับปากอาจารย์ไม่ปรึกษาชั้นเลยเชียว ''

'' โอเคตกลงตามนี้นะ  ตอนเย็นแวะมาใหม่ ''

ปุ๋มเอ่ยก่อนวิ่งกลับไปสตาร์ทรถมอเตอร์ไซด์  ออกไปจากหน้าบ้านเรียบร้อยแล้ว





มาถึงตอนนี้ติ๊บเล่าให้ผมฟังว่า  

เนื่องจากปุ๋มเป็นคนที่สูง  สวย  หุ่นดี  โพรไฟล์เริ่ดจึงเดินสายประกวดนางงามมาตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมแล้ว  

ช่วงที่ไปเรียนมหาวิทยาลัยก็เดินสายประกวดนางงามในกรุงเทพมาตลอด  

ผมก็เลยเข้าใจว่าน้องปุ๋มคนนี้ถ้าแต่งหน้าแต่งตาขึ้นมาคงไม่ธรรมดาแน่ๆ





วันพรุ่งนี้เป็นวันพระใหญ่ที่ชาวนครพนมถือเป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาอีกวันหนึ่ง  

ในตอนเช้าชาวบ้านจะทำอาหารไปถวยพระทำบุญตักบาตร
  
ช่วงสายๆก็ไปบูชาพระธาตุพนมมีการรำบูชาองค์พระธาตุพนมจากชาวพื้นเมืองเผ่าต่างๆ  

ก่อนตกเย็นจะเป็นการร่วมประเพณีไหลเรือไฟ  

ที่บ้านของติ๊บตอนนี้ก็เตรียมใบตอง  เตรียมข้าวโพด  น้ำตาลไว้ทำขนมไปทำบุญที่วัดในวันพรุ่งนี้เรียบร้อยแล้ว




เช้าวันรุ่งขึ้นผมกับติ๊บตื่นมาช่วยป้าทำกับข้าวแต่เช้า  ส่วนย่าก็จีบหมากพลูไปถวายพระเช่นกัน

ในตอนเช้าประชาชนอยู่เต็มวัดไปหมด

และผมก็เห็นภาพเดิมๆที่ทำให้ผมยิ้มได้ตลอดเวลาคือการที่ติ๊บไหว้ทักทายผู้คนที่มาที่วัดอย่างไม่ถือตัว  

และร่วมกินข้าวเช้ากับชาวบ้านสักพักจึงให้ผมขับรถพาไปยังโรงเรียนเก่าซึ่งตอนนี้อาจารย์

น้องๆ และคนที่ติ๊บรู้จักคนอื่นๆกำลังแต่งหน้าแต่งตัวกันเรียบร้อยก่อนจะขึ้นรถมุ่งหน้าสู่องค์พระธาตุพนมต่อไป  

แต่ติ๊บกับผมแยกไปต่างหากไม่ได้นั่งรถโรงเรียนไปกับเขาด้วย  

ติ๊บเลยชวนอาจารย์ที่เคยสอนติ๊บมานั่งรถไปกับตนเองด้วย

มาถึงตอนนี้อาจารย์เล่าให้ผมฟังว่าวมัยที่เรียนมัธยมติ๊บเป็นนักกิจกรรมของโรงเรียน และติ๊บเป็นคนที่รำสวยมาก  

จึงขอให้ติ๊บมาช่วยงานนี้อีกครั้งหนึ่ง  

ส่วนที่ว่าไม่ได้ซ้อมมาก่อนนั้นเพราะอาจารย์บอกว่ามันซึมอยู่ในสายเลือดของคนไทญ้อทุกคนอยู่เรียบร้อยแล้ว





สายๆผมก็นำรถเข้าจอดหน้าวัดพระธาตุพนมก่อนอาจารย์จะจัดการแต่งหน้าแต่งองค์ทรงเครื่องให้ลูกศิษย์บนรถของผมระหว่างที่รอรถโรงเรียนเดินทางมาถึงวัดพระธาตุพนม จนตอนนี้ติ๊บออกมาในชุดพื้นเมืองน่ารักทีเดียวเชียว  ก่อนเดินออกไปร่วมกับน้องๆและเพื่อนรำบูชาองค์พระธาตุพนมอย่างสวยงามในตอนเช้า  

'' เป็นไงพี่ไม้  อึ้งเลยซิเห็นติ๊บมันรำแล้วอะ '' น้องปุ๋มที่ตอนนี้แต่งตัวสวยพริ้งเอ่ยแซวผมขึ้นขณะก้าวเข้ามาในรถ

'' ก็น่ารักดีคับ  ผมตอบยิ้มๆ ''

'' แล้วนี่ปุ๋มต้องแต่งตัวใหม่หรือเปล่าหรือใช้ชุดนี้ประกวดเลย ''  ผมถามน้องปุ๋มที่นั่งอยู่ด้านหลัง

'' ต้องไปแต่งหน้าเลือกชุดที่ร้านในเมืองใหม่ค่ะ   ร้านประจำ ''

ปุ๋มเล่าให้ผมฟังว่าเธอแต่งหน้าขึ้นประกวดที่ร้านนี้ประจำและร้านเสริมสวยร้านนี้ก็เป็นที่ขึ้นชื่อในจังหวัดนครพนมทีเดียว  

ผมมาส่งปุ๋มในช่วงสายๆของวันก่อนปุ๋มจะแต่งตัวแต่งหน้าทำผมและบอกผมว่าจะเสร็จเรียบร้อยในตอนเย็นๆ

ระหว่างรอปุ๋มแต่งตัวผมเอ่ยถามติ๊บขึ้นมาว่า

'' แล้วเราจะไปรอปุ๋มกันที่ไหนกลับบ้านก่อนมั้ย  ''

ติ๊บหันมามองหน้าผมยิ้มๆ ก่อนชวนผม

'' เราไปดูปราสาทผึ้งเมืองสกลกันมั้ย  ไม่ไกลเท่าไหร่ ''





ผมยิ้มรับคำก่อนมุ่งหน้าสู่จังหวัดสกลนคร  ที่วันนี้มีการแห่ปราสาทผึ้งที่สวยงามมาก  

ดูเหมือนเป็นงานเทียนพรรษาของจังหวัดอุบลเลยแฮะ  

แต่มันเหมือนถูกย่อส่วนลงมาและเน้นไปที่การทำให้เป็นรูปปราสาท  

รูปวัดมากกว่าเทียนพรรษาของเมืองอุบลเท่านั้นเอง  

ผมตะเวรเที่ยวจนรอบเมืองสกลและถ่ายรูปปราสาทผึ้งเมืองสกลจนหนำใจ  



ตกบ่ายจึงมุ่งหน้ากลับสู่จังหวัดนครพนม

ผมมาถึงตัวเมืองในช่วงบ่ายๆติ๊บพาผมแวะเข้าร้านก๋วยจั๊บยวนแสนอร่อย  ยังติดใจผมมาจนถึงทุกวันนี้เลย  

ก่อนแวะไปดูน้องปุ๋มที่อยู่ที่ร้านเสริมสวย

ตอนนี้คุณหมอหน้าตาสดใสดูเป็นสาวมั่นคล่องแคล่ว  รูปร่างสูงโปร่งหน้าตาทันสมัยที่ผมเคยเห็นมาเมื่อหลายวันก่อน  

ตอนนี้เธออยู่ในชุดไทยสวยสง่า  ดูเรียบร้อยน่ารักเป็นคนละคนกับเมื่อเช้าเลยทีเดียว  จนผมแทบจะจำไม่ได้ถ้าเติ๊บไม่เดินเข้าไปทักซะก่อน

'' สวยแล้วเพื่อน  แล้วหิวอะไรป่าว  เดี๋ยวไปซื้อมาให้ ''

'' ไม่ต้องแล้วละกินมาเรียบร้อยแล้วพี่เขาจัดการให้หมดเลย ''

ตกตอนพลบค่ำผมและติ๊บมายืนอยู่ที่เขื่อนริมแม่น้ำโขงของจังหวัดนครพนม

ที่สวยงามไปจนสุดลูกหูลูกตาและฝั่งตรงข้ามเป็นประเทศเพื่อนบ้านที่เห็นภูเขาเป็นฉากหลัง

สวยงามจริงๆ ตอนนี้ผมมองไปยังใบหน้าของเจ้าตัวเล็กที่ดูมีเลือดมีเนื้อกว่าเมื่อคราวไม่สบายขึ้นเยอะ





พลบค่ำเรือไฟจากหน่วยงานต่างๆเริ่มค่อยๆทยอยปล่อยออกมาผ่านสายตาเราไปทีละลำๆ

เป็นภาพที่สวยงามจนผมไม่รู้จะบอกได้ยังไง  

ต่อให้เป็นภาพถ่ายก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกับภาพจริงเนื่องจากสีของไฟและประกายไฟระหว่างของจริงกับที่เราเห็นในภาพนี่เทียบกันไม่ได้เลยทีเดียว  

ต้องไปสัมผัสด้วยตัวเองสักครั้งนะครับแล้วจะรู้ว่าสวยขนาดไหน  
 
ก่อนที่เรือไฟจากอำเภอต่างๆจะเริ่มทยอยปล่อยออกมา  

บนเวทีกลางตอนนี้เป็นการรำพื้นเมืองจากเผ่าต่างๆของคนในจังหวัดนครพนม  และที่ผมชื่นชอบในความสวยงามนั้นคงหนี

ไม่พ้น การรำผู้ไท เป็นแน่อ่อนช้อย  งดงาม  และสนุกสนานจริงๆคับขอชมเชยก่อนจะตัดด้วยการประกวดนางงามอินโดจีนที่

น้องปุ๋มขึ้นประกวดด้วย  ผมกับติ๊บยืนปรบมือให้น้องปุ๋มที่นำนำตัวอย่างฉะฉานเสร็จสิ้นลงก่อนติ๊บจะเดินเอาน้ำไปให้กำลังใจ

เพื่อนรัก

'' งานนี้ต่อให้ฉันสวยกว่านี้อีกร้อยเท่า ก็ไม่มีทางได้ถ้วยติ๊บเขาล็อคตำแหน่งมาเรียบร้อยแล้ว''

ปุ๋มบอกเพื่อนรักอย่างหน้าเซ็งๆ

'' เอาน่าทำใจ  ไหนๆก็มาประกวดแล้วยิ้มสวยๆให้มันเสร็จไปซะ   ถือว่าแกเอาให้สวยค้านสายตาคนที่จะได้ตำแหน่งไปเลยดิ  ''  ติ๊บบอกเพื่อน


และดูท่าจะเป็นผล

เมื่อน้องปุ๋มขึ้นไปเดินหน้าสวยโดดเด่น  ตอบคำถามฉลาดฉะฉาน

ในขณะที่คนที่เป็นตัวเก็งที่ปุ๋มบอกว่าจะได้ตำแหน่งเป็นนางงามจาก อบจ.นครพนม

ซึ่งผลออกมาก็ค้านสายตาประชนจริงๆ  แต่ทำไงได้เรื่องเส้นสายไม่ว่าจะอยู่ในวงการไหนก็มีกันแทบทั้งสิ้น  ทำใจ

หลังจากประกวดเรียบร้อยเราสามคนก็เดินมาดูเรือไฟจากอำเภอต่างๆที่ส่งเข้าประกวดที่ไหลมาตามน้ำโขงอย่างสวยงาม
 
พระจันทร์เต็มดวงในวันขึ้นสิบห้าค่ำ  เดือนสิบเอ็ด สวยงดงามและเป็นประสบการณ์ที่ผมจะจำไม่ลืมเลยทีเดียว  

เพราะมันสวยเกินคำบรรยายจริงๆครับ

(http://img413.imageshack.us/img413/1228/thumbwed07october200921.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 18-07-2010 12:47:30

แลดูหมอไม้จะ ได้สารอาหารไม่ครบห้าหมู่นะ   :m28:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-07-2010 13:12:32

หูย  อ่านตอนนี้แล้วอยากไปเที่ยววววว

สวยอย่าได้แคร์สื่อค่ะน้องปุ๋ม 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 18-07-2010 13:20:08

นี่ถ้าหมอเป็นเปิดทริป "ตามรอยหมอไม้" นะ
รับรอง...ทริปนี้เต็มแน่นอน(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-9.gif)
บรรยายซะเห็นภาพเลยอ่ะ
หลายตอนที่หมอนำเที่ยวเนี่ย
ทำให้รู้ว่า...ยังไม่ได้ไปเที่ยวอีกหลายจังหวัดเลย
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/1192373331.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 18-07-2010 13:53:03

อยากไปบ้างจัง=w=

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 18-07-2010 13:56:52

(http://img38.imageshack.us/img38/5395/0df054a2272860full.jpg)
อ๊ากก ชอบรูปนี้

ปล. อ้าวพี่ ไมตอน 86 อ่า ตอน 87 มิใช่เหรอ

ส่วนทำเกินหน้าที่นั้น ไม่เป็นไรจ๊ะ ช่วยๆ กันทำงาน

ปล2. ที่แท้ติดซีรีย์นี่เอง ผมก็เพิ่งดูวันนี้นี่เอง ชอบอ่า คงต้องติดตามกันต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 18-07-2010 14:08:02

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวนครพนม :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 18-07-2010 14:10:00

โอ้ว มีการกล่าวถึงเมืองอุบลผมด้วย คิกๆๆ

โปรโมทเมืองอุบลให้ผมเยอะๆ ด้วยนะ มาเที่ยวด้วยก็ดี คริคริ

ส่วนสรรพนามที่พี่ติ๊บคุยกับเพื่อน ไม่ค่อยคุ้นหูเลย

ชั้น .. แก .. อิอิ ก็ว่ากันไป

ปล. แว๊บๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 18-07-2010 14:12:26

คุณหมอไม้ ถ้าไม่เป็นทันตแพทย์ เป็นไกด์ก็รุ่งนะคะ (ถ้ามีรูปสถานที่ประกอบมาด้วยนี่ ใช่เลย 55+)

และคุณหมอติ๊บ ถ้าไม่เป็นแพทย์ ก็เป็นเชฟได้สบายๆ เลยเหมือนกัน



อาหารน่ากินมากกกกกกกกกกก..ก ไม่แปลกใจทำไมคุณหมอไม้ถึงบอกว่า ลงพุง

 :laugh:





 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 18-07-2010 14:13:18

ขอสมัครเป็น FC ด้วยคน
เข้ามาอ่านได้ 2 วันเต็ม ๆ ตามทันแล้วจ้า
แต่อ่านตอนนี้ขอบอกเลยว่า หมอติ๊บจิตใจดีจัง
เพราะถ้าเป็นตัวเองแล้วรู้ว่าแม่เราเขาสุขสบายดีมีครอบครัวใหม่ โดยทิ้งให้เรากับย่าและป้าต้องอยู่แบบนี้
บอกตรงๆ อารมณ์ตอนนั้นคงจะไม่สามารถพูดดีกับแม่ได้แน่ ๆ แค่อ่านเรื่องของคนอื่นได้ยินแบบนั้นยังจี๊ดเลย
ขอซูฮก หมอติ๊บค่ะ เป็นคนที่มองโลกในแง่ดีและเป็นคนที่มีความกตัญญูมากจริงๆ
จะติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆ นะคะ    o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 18-07-2010 14:24:01

เทศกาลไหลเรือไฟ...ดูบั้งไฟพญานาค...เพื่อนชวนไปเที่ยวงานนี้พอดี...
อ่านตอนนี้ของหมอไม้ยิ่งทำให้อยากไปมากเลย..
อยากเห็นหมอติ๊บรำบูชาพระธาตุพนม...ปกติชอบดูการร่ายรำแต่รำแบบนี้ไม่ค่อยได้เห็นเท่าไหร่
คนไทญ้อ...หมอติ๊บมีเชื้อสายนี้ด้วยหรือป่าว
.
.หมอไม้....พระเอกซีรี่ส์เกาหลี... :a5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 18-07-2010 15:05:02

เมนท์ตอน 86 เสร็จ ก็ได้อ่านตอนล่าสุดเลย เหอ เหอ
ภาพที่นายรำนางรำที่โพสต์มานั่น หมอติ๊บด้วยป่ะ
เพิ่งเข้ามาอ่านไม่ะี่วันเองเลยไม่ได้มีโอกาสได้ยลโฉม ทั้งหมอไม้ และหมอติ๊บ
ได้แต่กลืนน้ำลายอาหารที่หมอติ๊บบรรจงปรุงกับข้าวไข่ต้มของหมอไม้ อ่ะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 18-07-2010 15:41:33

สวัสดีครับ หมอไม้ หมอติ๊บ สบายดีไหมเอ่ย
ชอบมากมายครับสำหรับเรื่องนี้เพราะว่าอ่านไปร้องไห้ :L3:
แต่ดีใจมากมายที่ได้เห้นความรักของคน 2 คนและ
แล้วเมื่อไหร่จะเจอคนดีแบบนี้อะครับ
บรรยายได้เก่งทุกตัวษรชอบมากมายเพราะความน่ารักของหมอไม้และหมอบติ๊บ
 :o8:ขอสมัครเป็นแฟนคลับครับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 18-07-2010 15:58:07

มา :z13: ไข่เป็ด ข้างบน  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 18-07-2010 17:09:12

พระเอกเกาหลีที่ดิสหล่อสู้พี่ไม้ไม่ได้จริงๆ
ลองพี่ไม้ใส่ชุดนี้เหมือนกันดิ
ชนะขาด 5555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 18-07-2010 17:46:48

บวกให้ทั้งพี่หมอและแฮคจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 18-07-2010 19:04:05

ก็นึกว่าใครตอนแรกก็นึกว่ารูปพี่ไม้

แต่แล้วทำไมหน้าตาเหมือนจางฮยอก

ปรากฏว่าจริงๆ แล้ว ก็เป็นจางฮยอกนี่เอง


555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 18-07-2010 19:20:21

สรุปว่าติดซีรี่ย์ทั้งคู่นี่เอง อืมม คนในรูปก็หล่อจริงๆอ่ะค่ะ 555
ชอบโครงหน้าเฉยๆ แต่ไม่เคยดูซีรี่ย์เกาหลีเกิน 5 เรื่องเลย

อาหารที่หมอติ๊บน่ากินมาก เก่งอ่ะ เป็นหมอแล้วยังทำอาหารเก่งอีก
ว่าแต่อาหารที่หมอไม้กิน เอ่อ ช่างแตกต่าง.....อิ่มมั้ยคะ???

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 18-07-2010 20:07:50

ขอบคุณหมอไม้มากครับ ที่มากระตุ้นต่อมอยากให้ชีพจรลงเท้าอีกแล้ว
เคยไปนครพนมครั้งสุดท้ายตอนอายุ 12 ไปไหว้พระธาตุพนมตามปีเกิด
แต่ไม่เคยมีโอกาสดูไหลเรือไฟเลย
ปีนี้ คงต้องหาโอกาสพาแฟนไปเที่ยวทางอีสานบ้างแล้ว จะโน้ต จ. นครพนมเอาไว้

ป.ล. อาหารของหมอติ๊บน่ากินมากกกกก เห็นแล้วหิวววว
มิน่าหมอไม้ถึงบ่นเรื่องลงพุง
เอาน่า หมอไม้ มีคนทำอาหารอร่อยให้ทาน ดีกว่าต้องจำใจทานอาหารไม่อร่อยน้า
อย่างน้อยก็ดีกว่าของผม แฟนผมทำไม่เป็น สั่งเป็นอย่างเดียว
ส่วนผมทำเป็น.....แต่ขี้เกียจ เลยต้องพึ่งอาหารถุงตาหลอดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 18-07-2010 20:17:49

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 17-07-2010 18:30:00  

โห...รีบน  มีของนอกซะด้วย...
ขอให้ไปถึงเยอรมันนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ

ก็อยากจะไปให้ถึงเหมือนกันคร้าบ
ติดที่ว่า เขาพาแฟนมาด้วยอ่ะดิ
ผมเลยถึงแค่สุวรรณภูมิ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 18-07-2010 20:33:34

วันนี้มีแค่ตอนเดียวใช่ไหมเอ่ย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/46de67b83fc62.gif)
.
.
.
Hello ... Hello ... Hello
.
.
หมอไม้...หมอติ๊บ...อยู่ป่าววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 18-07-2010 20:56:56

ยู๊ฮู ยู๊ฮู หมอไม้ค่ะหมอติ๊บค่ะ เย็นๆวันอาทิตย์ไม่แวะมาทักทายกันบ้างเหรอ
รึว่าออกไปสวีทกันข้างนอกบ้านรึปล่าวเอ่ย  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 19-07-2010 01:51:08

แวะมาดู โห เม้นท์เยอะมากอ่านไม่ทัน 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 19-07-2010 07:52:56

อ่านตอนนี้แล้วอยากไปเที่ยวมากค่ะ เป็นไกด์ได้เลยย
บ้านก็อยู่อีสาน แต่ยังไม่เคยเห็นพญานาคพ่นไฟเลย - -"
อาหารของหมอติ๊บน่าทานมากกกกกกกค่ะ  ช่างแตกต่างกับไข่ต้มไรเช่นนี้ 555+
ปล. รูปพระเอกเกาหลีคนนี้นี่เอง หนูว่าเค้าหน้าดุไปอ่ะ
พี่หมอไม้หล่อกว่านะ ฮ่าๆ   

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 08:46:24

เห็นอาหารกลางวันหมอไม้เทื่อวานแล้ว เอ่อ...กลับไปกินนมเปรี้ยวดีกว่ามั๊ย - -"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 19-07-2010 09:09:51

มอร์นิ่ง (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/19-1.gif)
เจ้าหน้าที่ hackz ยังไม่ขึ้นเวร
หมอไม้ หมอติ๊บ ยังไม่เข้าเหมือนกัน
งั้นเด๋วหลังอาหารกลางวันจะแวะมายื่นบัตรใหม่หล่ะกันน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 09:16:37

สวัสดีเช้าวันฝนตก

อยากนอน อยากนอน

ตอนเช้าวันนี้หมอติ๊บทำอะไรให้ทานคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-07-2010 09:20:48

อ้างจาก: dr.mike ที่ 18-07-2010 11:59:49  

ตอนเช้าเป็นอาหารเช้าในวันที่หมอติ๊บว่าง

ตอนเที่ยงมาอัพให้ดูอาหารในตอนที่หมอติ๊บไม่อยู่   น่าสงสารมั้ยอ่า

(http://img203.imageshack.us/img203/3741/98000pic3.jpg)

(http://img717.imageshack.us/img717/2696/98000pic4.jpg)
[/q]
ประทานโทษ   น่ากินม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หมอไม้ต้องเหยาะแม็กกี้ลงไป และบิบมะนาวหน่อยนึง
หั่นหอมสดลงไป ซอยพริกอีกนิดนึง
และคลุกๆๆๆๆๆๆ
แค่นี้ก็อร่อยขึ้นเยอะเลยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 10:33:29

เสื้อกาวน์เก่าๆ.........กับเราสองคน

ตอนที่ 88

กลับมาแล้วจ้า  พิษณุโลก





หลังจากเที่ยวนมัสการองค์พระธาตุพนม  เที่ยวชมงานไหลเรือไฟเอกลักษณ์ประจำจังหวัดนครพนม

ไปเที่ยวชมงานแห่ปราสาทผึ้งเมืองสกลเรียบร้อย  แต่เสียดายที่งานไหลเรือไฟกับงานบั้งไฟพญานาคมันอยู่ในคืนเดียวกัน 

ผมเลยตัดสินใจอยู่ดูงานไหลเรือไฟดีกว่าเพราะยังไงซะเรือไฟก็มีให้ชมและไม่ผิดหวังแน่นอน 

ส่วนบั้งไฟพญานาคต้องไปลุ้นอีกทีว่าปีนั้นจะขึ้นไม่ขึ้น  ถ้าฝนฟ้าไม่เป็นใจหรือโชคไม่เข้าข้างก็ไม่ได้ดูไม่ได้เห็น 

แต่อันนี้ซิชัวร์กว่า ยังไงก็ไม่ผิดหวัง   





ตอนนี้เราสองคนก็ได้เวลาเตรียมตัวเดินทางกลับเพราะติ๊บก็จะเปิดเทอมใหม่ในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้แล้ว   

ส่วนผมเองก็มีงานที่รออยู่หลังจากที่ผมลามาหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ
 
ช่วงสายๆของวันติ๊บกับป้าไปไร่ข้าวโพดของป้าที่อยู่ไม่ห่างจากบ้านเท่าใดนัก
 
ส่วนผมก็ทำหน้าที่จัดหาใบตองแล้วก็ช่วยย่าในการทำข้าวต้มมัด
 
ก่อนที่ติ๊บกับป้าจะกลับมาในช่วงเที่ยงของวันเพื่อเตรียมต้มข้าวโพดไปขายในตลาดในตอนเย็นของแต่ละวัน   

ซึ่งผมก็เคยถามป้าอยู่หลายทีแล้วว่าทำไมยังต้องทำงานหนักอีกในเมื่อตอนนี้ฐานะทางบ้าน 

ติ๊บก็สามารถส่งเสียป้าและย่าโดยไม่ลำบาก   ก่อนป้าจะให้เหตุผลกลับมาว่า

'' คนที่เคยทำงานแล้วให้มาอยู่ที่บ้านเฉยๆมันก็ไม่สบายใจ  ไม่สบายตัวเท่าใดนัก  แล้วอีกอย่างการทำไรข้าวโพดก็ไม่ใช่งานหนักอะไรเท่าไหร่เพราะปล้าทำเป็นแปลงเล็กไม่กี่แปลงเท่านั้นเอง  อย่างน้อยคนแก่จะได้มีอะไรทำมีรายได้วันละสิบวันละร้อยก็ยังดีกว่านั่งเฉยๆ ''
 
เมื่อได้ยินดังนั้นแล้วผมจึงไม่ทักทานว่าอย่างไรอีก   และนี่คงเป็นต้นแบบที่ถ่ายทอดความขยันมาให้ติ๊บซิน่ะ





คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่เราสองคนจะอยู่นอนค้างที่บ้านสวนแสนอบอุ่นหลังนี้  ก่อนจะออกเดินทางในพรุ่งนี้เช้า   

หลังจากอาหารเย็นผ่านพ้นไปผมก็ออกมานอนดูดาวหน้าบ้านพร้อมกับเจ้าตัวเล็กที่เดินออกมาจากบ้านพร้อมข้าวโพดย่างไฟร้อนๆหอมกรุ่นในมือ

'' เป็นไงบ้าง  มาอยู่บ้านอาทิตย์นึงแล้วหายคิดถึงบ้านหรือยัง ''  ผมเอ่ยถามติ๊บที่กำลังนั่งแทะข้าวโพดอย่างเอร็ดอร่อยอยู่ข้างๆผม

'' ก็ดีขึ้นมากแล้วละได้อยู่กับย่ากับป้า  กำลังใจเข้มแข็ง  แล้วร่างกายที่แข็งแรงก็ตามมา '' ติ๊บตอบผมถึงอาการของตัวเองในตอนนี้

'' ก็ดีแล้วได้ยินแบบนี้พี่ก็โล่งใจ  เห็นติ๊บมีความสุขพี่ก็มีความสุขไปด้วย  ''

'' ขอบคุณนะครับพี่ไม้  ที่ดูแลติ๊บมาตลอดอย่างดี ''  ติ๊บเอ่ยพร้อมหันมามองหน้าผมจริงจัง

'' ไม่ต้องขอบคุณหรอกพี่บอกแล้วไง  พี่จะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุด  พี่สัญญา  ''

แทนคำตอบติ๊บยิ้มหวานให้ผมหนึ่งทีก็ล้มตัวลงมานอนดูดาวข้างๆผม

'' ติ๊บเองก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้างในอนาคต   แต่ติ๊บจะทำหน้าที่คนรักอย่างดีที่สุด จนกว่าพี่ไม้จะไม่ต้องการตื๊บ ''  ติ๊บบอกพร้อมทำเสียงน้อยใจซะงั้น

'' ไม่เอาน่ะ  มันผ่านไปแล้วพี่ขอโทษแล้วไงแล้ว  ต่อไปพี่จะไม่ยอมให้เราจากกันไปไหนอีก ''

ผมเอื้อมมือไปจับมือติ๊บและกระชับสร้างความมั่นใจให้กับเจ้าตัว

'' ไม่รู้ละก็ขอโทษด้วยการบอกรักอยู่ทุกวันแล้วนี่ไง  ไม่ดีอีกเหรอ ''   ผมทำหน้าจ๋อยๆออดอ้อน

'' ก็ดีแล้วครับ   รักเหมือนกัน   ติ๊บหันมามองผมทำตาปริบๆ ''

'' จะเหมือนกันได้ไงอ่ะ  พี่อะรักติ๊บเยอะแยะมากมาย  แต่พอพี่ถามว่ารักพี่แค่ไหนก็ได้คำตอบกลับมาว่า  นิดนึง  ทุกทีเลยอะ  มันน่าน้อยใจ  ''

'' โอ๋ๆ  หัวก็ยังไม่ล้านแค่ เป็นง่ามเทโพ  หรือว่าจะเป็นเพราะแก่เลยขี้น้อยใจกันแน่เนี่ยยย ''
ติ๊บบอกพร้อมกับล้อเล่นเอื้อมมือมาเปิดหน้าผากดูตีนผม ของผมซะงั้น

โห  ของขึ้นเลยมาว่าผมแก่แบบนี้ 

ผมพลิกตัวขึ้นคร่อมเจ้าตัวเล็กกลางลานหญ้าหน้าบ้านที่ตอนนี้น้ำค้างเริ่มลงอากาศเริ่มเย็นแล้ว   

ผมใช้ครึ่งตัวบนทาบทับเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังอายม้วนต้วนอยู่ในอ้อมแขนผมเรียบร้อย 

ผมประกบปากลงชิมริมฝีปากบางๆที่ช่างต่อว่าผมเมื่อซักครู่ จนเจ้าตัวเผยอปาก ก่อนซุกไซ้ไปตามซอกคอ 

พรมจูบไล่ระเรื่อยไปจากต้นคอ  ขมับ  ซอกคอและใบหน้าขาวเนียนนั้น จนตอนนี้ติ๊บมีอาการแล้วซิ  อืมไวจริงๆ///////

เพราะอาการที่ว่าคือ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
   
ฮัดชิ่ววววว  ฮัดชิ่ววววว  ฮัดชิ่ววววว


เจ้าตัวเล็กจามหลายคราติดกันจนผมเห็นท่าไม่ดีเพราะตอนนี้น้ำค้างเริ่มลงมาแรงแล้ว
 
จึงจูงมือเจ้าตัวเล็กเข้าไปนอนในบ้านเพราะตอนนี้เจ้าตัวแข็งแรงขึ้นมากแล้วก็จริง
 
แต่ก็ยังอดเป็นห่วงไม่ได้เพราะยังไงซะก็เพิ่งผ่าตัดไม่ยังไม่ครบเดือนเลย





รุ่งเช้าเราสองคนเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นรถพร้อมกับของฝากเป็นข้าวต้มมัดรสชาติอร่อยฝีมือย่า

ก่อนเสริมสิริมงคลก่อนการเดินทางโดยการผูกข้อไม้ข้อมือจากย่าและป้าเป็นการอวยพรในการเดินทางกลับให้เราสองคนโชคดี  และดูแลกันดีๆ  เอ๊ะ ย่าจะผูกข้อมือให้เดินทางกลับหรือจะผูกข้อมืองานแต่งกันแน่นิ  มีการสั่งให้ดูแลกันดีๆด้วย






กลับมาถึงผมก็เริ่มงานที่คั่งค้างมาร่วมอาทิตย์ส่วนติ๊บยังมีเวลาพักผ่อนอีกสองสามวัน

ก่อนที่การเรียนเทอมใหม่จะเริ่มต้นขึ้นแต่ช่วงนี้ผมออกคำสั่งเด็ดขาดว่าให้เจ้าตัวนอนพักผ่อนอยู่กับห้อง 

ดูทีวีเล่นเนต  แทนที่การอ่านหนังสือหนักๆแบบเดิมที่เคยทำ   

และดูท่าจะได้รับการร่วมมือเป็นอย่างดีเมื่อผมกลับมาในแต่ละวันก็พบว่าเจ้าตัวเล็กมีความสุขกับการทำอาหารในแต่ละวัน

ส่วนหนังสือที่อ่านก็เป็นตำราทำกับข้าวซะมากกว่า จนหมู่นี้ผมมีโฮกาสได้ทานเมนูใหม่ๆ หน้าตาแปลกๆ

แต่ก็อร่อยใช้ได้ทีเดียวอยู่เสมอๆ

'' วันจันทร์นี้ก็เปิดเทอมแล้ว  มีอะไรขาดเหลือหรือเปล่า  '' ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็กที่กำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารเช้าในเช้าวันเสาร์ของปลายเดือนตุลาคม

'' ก็คงไม่มีอะไรหรอกมั้งพี่ไม้  มีครบหมดแล้ว ''  ทำไมเหรอคับติ๊บเงยหน้าจากกะทะมามองหน้าผม

'' ก็ไม่รู้ลองถามดูพี่จะได้จัดการให้ไง   ''

ตอนนี้ผมเดินอ้อมมาทางหลังกอดเอวเจ้าตัวเล็กที่กำลังผัดผักอยู่อย่างช่ำชอง   

ขโมยหอมแก้มไปหนึ่งทีก่อนกระโดดถอยออกมาเมื่อเจ้าตัวทำท่าจะตีเข้าที่แขนของผม

'' พี่ไม่ได้พาติ๊บไปเดินในเมืองนานแล้วไปเดินซื้อของกันมั้ย '' ติ๊บกันมามองหน้าผมงงๆ

'' ก็พี่อยากสวีทกะแฟนพี่มั่งไม่ได้เหรอ  ไม่ได้เดินควงนานละ  ขอเวลาให้พี่มั่งซิ ''

'' โอเคๆไปก็ได้  ทานข้าวอะไรให้เรียบร้อยก่อนไปถึงนั่นจะได้ไม่บ่นหิว  ''

'' จ้า  ก็ไม่อยากไปกินกับข้าวตามห้างนี่นา  อร่อยสู้แฟนพี่ทำก็ไม่ได้ ''

ผมออดอ้อนไปตามประสาก่อนช่วยติ๊บในการจัดมือเช้าโดยการไปตักข้าวใส่จานและเตรียมน้ำให้

'' เช้านี้มีแค่นี้เองนะ  พอไหวมั้ย ''   

ติ๊บเอ่ยถามผมกับอาหารบนโต๊ะตอนนี้เพราะมีผัดผักรวมมิตร  กับแกงจืดเต้าหู้หมูยอจากนครพนมที่ซื้อกลับมา

'' พอแล้ว  แค่นี้ก็อิ่มมากแล้วครับบบบ ''

ผมบอกก่อนยื่นช้อนส้อมให้ติ๊บจัดการอาหารตรงหน้า    แต่ดูไม่ค่อยเป็นท่าเท่าไหร่เมื่อเจ้าตัวขอบาย  ไปทำสลัดผักมากินแทน

สายๆของวันหลังจากที่เราทานมื้อเช้าเสร็จเรียบร้อยก็แต่งตัวออกจากห้อง

มุ่งหน้ายังห้างสรรพสินค้าในเมืองกันอย่างรวดเร็ว  เพราะถ้าไปช่วงกลางวันในวันหยุดแบบนี้คนคงเยอะแน่ๆ   

ผมกับติ๊บมาถึงห้างกันตอนสิบโมงพอดิบพอดี  ก่อนเจ้าตัวเล็กเดินเลือกซื้ออุปกณ์การเรียนจำพวกสมุด ปากกา  กระดาษเอสี่
แต่สินค้าหลักในรถเข็นเจ้าตัวเล็กตอนนี้ยังเป็นนม  ขนม  ของขบเคี้ยวซะมากกว่า

ตลอดจนวัตถุดิบในการทำอาหารไปไว้ติดตู้เย็นเป็นปกติของเราสองคน

ส่วนผมก็ไม่มีอะไรต้องการเป็นพิเศษแค่อยากมาเดินห้างกับเจ้าตัวเล็กบ้างเท่านั้นเอง   

และช่วงนี้ผมสังเกตดูตัวเองว่าผมคงเห่อคงหวงเจ้าตัวเล็กมากสิน่ะ 

ถึงได้กล้าเดินจูงมือเจ้าตัวเล็กในที่สาธารณะแบบนี้   

แต่ดูท่าจะไม่ได้รับความร่วมมือเท่าไหร่เมื่อเจ้าตัวเล็กดึงมือกลับก่อนให้ผมทำได้แค่เดินลากแขนเจ้าตัวเล็กไปเท่านั้น   

คงเมื่อมืออะผมคิดในใจเพราะความสูงมันต่างกันเยอะ 

อิอิ  ระดับมือผมเวลาวางแนบลำตัวก็อยู่ตรงแขนตรงข้อมือของเจ้าตัวเล็กพอดี  โหลดได้อีกแฟนผม  อิอิ





หลังจากได้ของที่ครบตามต้องการและจัดการเลี้ยงไอติมเจ้าตัวเล็กเรียบร้อยตามระเบียบแล้ว

ผมก็ขับรถออกจากห้างมุ่งหน้าสู่หอพักทันที   

แต่ระหว่างทางจู่ๆหมอติ๊บก็เอ่ยชวนผมไปไหว้หลวงพ่อใหญ่ขึ้นมากะทันหัน

'' คิดยังไงอยากไปไหว้พระนี่  ''  ผมหันหน้าไปมองเจ้าตัวเล็กที่ทำหน้าออดอ้อนอยู่ในตอนนี้

'' ก็ไม่คิดยังไง  แค่อยากไปไหว้พระเฉยๆตั้งแต่ติ๊บหายป่วยก็ยังไม่ได้ไปไหว้ท่านเลย  มัวแต่ไปวัดอื่นๆกันอยู่ ''

ติ๊บบอกผมก่อนที่ผมจะรับคำสั่งเลี้ยวรถไปถนนที่มุ่งหน่าสู่วัดใหญ่ในทันที

หลังจากไหว้พระขอพรเสร็จเรียบร้อย   เจ้าตัวเล็กก็ทำบุญต่อด้วยการปล่อยนกปล่อยปลา
 
ดูท่าวันนี้เจ้าตัวเล็กจะผ่อนคลายและดูไม่มีเรื่องใดให้วิตกกังวล รอยยิ้มจึงเป็นรอยยิ้มที่มีแต่ความสุขที่ผมสัมผัสได้จริงๆ

'' พี่ไม้คับ   พี่ไม้จำคนที่เคยดูดวงให้เราคราวก่อนที่แกเคยนั่งตรงนี้ได้มั้ย  ''

'' คราวก่อน ''   ติ๊กต๊อกๆๆๆๆ  ผมคิดอยู่นานสองนานก่อนจะคิดออกถึงคราวก่อนโน้นที่ผมเคยพาติ๊บมาไหว้พระหลวงพ่อใหญ่เป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่ติ๊บมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ

แล้วก็มีหมอดูแก่ๆคนหนึ่ง  ทำนายผมกับติ๊บว่ามีชะตาต้องกัน   และผมยังต้องตามใช้หนี้กรรมกับติ๊บเค้าไปอีกนาน   

ผมเพิ่งจะมาเอะใจว่าท่านดูแม่นซะจริงน่ะ 

ดูซิ  จนป่านนี้ผมยังใช้หนี้กรรมให้เจ้าตัวเล็กยังไม่หมดเลย  และดูท่าว่าจะอีกนานนนซะด้วย

ผมยิ้มให้ติ๊บหนึ่งทีเมื่อนึกถึงข้อความ ที่หมอดูแก่ๆคนนั้นเอ่ยทักท้วงเราเมื่อคราวก่อนและเรื่องราวต่าง   

ถ้าตอนนี้แกอยู่ที่นี่ผมก็จะให้แกดูให้อีกซะเลยว่าต่อไปข้างหน้าอะไรจะเกิดขึ้นกับเราสองคนอีกบ้าง 

(http://img842.imageshack.us/img842/1949/84994pic10.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-07-2010 10:48:20

Wowwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww

องค์พระและในวัดสวยมากเลย ไม่เคยไปไหว้
ไปถึงแค่เพชรบูรณ์และเดินป่า ไม่ได้เข้าวัดเลย
อยากไปเป็นคู่มั่งอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 19-07-2010 10:50:58

ไกด์พากลับมาพิ'โลกแล้ว  :laugh:
หมอติ๊บแอบมีน้อยใจ ตัดพ้อด้วยนะเนี่ย  :-[
แหมๆๆๆ จำเลยเค้าสำนึกผิดแล้ว เค้ารับประกันด้วยคำบอกรักทุกวัน
ให้อภัยหมอไม้เค้าเหอะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/904387378.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/46de67a1cd348.gif)ดูท่าทางย่าคงจะซ้อมไว้ผูกข้อมืองานแต่งแหงๆ


PS. (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JFBQ00234070821A.gif)หมอไม้...หมอติ๊บเค้าโหลด แล้วรักป่าวววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 11:22:14

ผู้ชายตัวสูงๆ มีงามเทโพ เวลาอ้อนก็น่ารักดีเนาะ

ช่างหวานไม่ได้แคร์ฝนฟ้าวันนี้เลย (เกี่ยวกันมั้ย)

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย

อยากจิมีแฟนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-07-2010 11:51:07

หมอไม้ต้องบอกว่ามีบุญจิ ที่ได้คู่กะหมอติ๊บ
ม่ายงั้นต้องได้กินไข่ต้มทุกวันแน่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 19-07-2010 13:05:35

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวน่ารักๆความรักที่ต่างวัยแต่ไม่ช่องว่างระหว่างวัยเลย

ความน่ารักของหมอติ๊บและการเทคแคร์ของหมอไม้ นั้นช่างทำให้ดูแล้ว

คนเราต้องฟันฝ่าอุปสรรคอย่างมากกว่าจะมาถึงวันนี้ คงต้องบอกว่าเรื่องนี้

เป็นเรื่องในดวงใจเลยก้อว่าได้ การรู้จักให้อภัยแก่คนที่เรารักและการเปิดใจให้โอกาสเขา

ความรัก คือสิ่งสวยงาม เหมืนที่หมอม้มอบความรักให้กะหมอติ๊บ แต่กล้วยคิดว่า

ใครหลายๆคนก้อกำลังต้องการความรักเหมือนคุ่นี้เหมือนกัน เอาเป็นว่าเข้ามาให้กำลังใจทั้งสองคน

และบอกว่า เขาเป้นคนนำเที่ยวได้อย่างดี ยิ่งตอนบรรยายบรรยากาศของนครพนม

ทำให้คิดถึงบ้านจังเลยยยยยยยยยยยยย

มาเล่าต่อนร้าครับ ขอบคุณทั้งคนเขียนและคนโพสต์ ขอให้รักนี้นิจนิรันดร์

จากใจ "โดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดาย" :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 19-07-2010 13:31:00

ไม่อยู่ 4 วัน ผ่านไปหลายหน้าเลยเนี่ย

กำลังตามอ่านอยู่นะคะ

.....


ที่สำคัญ ยังไม่เห็นรูปจูจุ๊บเลยนะหมอไม้
ตอนนี้ออนอยู่ใช่มะ เอามาให้ดูหน่อยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 13:34:13

แวะมาทักทายบ่ายๆวันฝนพรำ

มาอัพตอนใหม่ให้เรียบร้อยแล้วคับ

อัพรูปให้ใหม่ด้วย  ( เมื่อคุณหมอติ๊บไม่สบาย )

นอนห่มผ้ามาอ่านหนังสือหน้าทีวี  ยังไม่ทันถึงสองหน้า

หลับผลอยไปซะละ   สงสัยขาดไอติมในกระแสเลือด  อิอิ

ต้องฉีดยามั้ยนี่  อาการนี้  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 19-07-2010 13:56:31

ได้ข่าวว่าหมอไม้ เป็นหมอ "ฟัน"   :pighaun:
อ๊ะๆๆๆ ทันตแพทย์  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 13:57:37

ยาชามันช่วยได้หรอ  เพิ่งรู้นะเนี่ย

สักนิดสักหน่อยไม่มีปล่อยนะหมอ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 14:04:19

แหมซิ่มก็   หมอติ๊บของซิ่มเคยนอนท่าสุภาพที่ไหนละ

180 องศา ยังน้อยไปสำหรับหมอติ๊บบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 19-07-2010 14:04:51

...กำลังจะเดาเชียวว่าหมอติ๊บแน่ๆๆ หลับยังน่ารักเลยเนอะ ยุหมอไม้ฉีดยาดีกว่ามั้ง ฉีดเลยๆๆ อากาศเป็นใจชมั
...หมอดูก็พูดไว้ถูกเนอะ คู่นี้คงต้องผูกพันธ์กันไปอีกนาน ก็บอกแล้วว่าเค้าคู่กัน เอารูปชัดๆหมอติ๊บมาดูหน่อยจิ อยากเห็นนะนะ :pig4: ล่วงหน้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 87 สวัสดี... นครพนม [Up. เที่ยง]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 14:09:32

อ้างจาก: StillLoveThem ที่ 19-07-2010 14:04:51  

...กำลังจะเดาเชียวว่าหมอติ๊บแน่ๆๆ หลับยังน่ารักเลยเนอะ
 เอารูปชัดๆหมอติ๊บมาดูหน่อยจิ อยากเห็นนะนะ :pig4: ล่วงหน้า

ก็เอารูปหมอติ๊บมาให้ดูตั้งหลายทีแล้วนี่คับ

ว่าแต่ทำไมไม่มีโอกาสได้ดู  ชะแว่บไปเหล่ใครอยู่อ่ะดิ

โชว์ตั้งหลายรอบถึงยังไม่ได้ดู

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 19-07-2010 14:19:10

หมอติ๊บ รูปใหม่ .... นอนหลับก็ยังน่ารัก
หมอดูคนนี้แม่นเนอะ เป็นเนื้อคุ่กันมาแต่ชาติปางก่อน >//<
คู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกันหรอกค่ะ
อยากไปให้หมอดูคนนี้ดูให้จังว่าเมื่อไหร่หนูจะได้ลงจากคานมั่ง !! :z3:

ปล. รีเควสรูปจุ๊บเหม่งหน่อยสิคะ ยังไม่เคยเห็นเลย T^T

edit: รูปหมอติ๊บช่างนอนเปิดเผยอะไรเช่นนี้ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 14:21:50

555 แกล้งคนป่วยเนี่ยน๊า
เด๊ยวหมอติ๊บงอนก้ได้กินไข่ต้มกะนมเปรี้ยวหรอกครับ 555
.
ผมไม่เคยไปนครพนมเลยล่ะนะ แต่อ่านที่หมอไม้เล่าแล้วอยากไปมากๆ ..หมดฝนเนี่ยแหล่ะ ไปแน่ หมอติ๊บ หมอไม้มีที่แนะนำมั๊ย อยากไปนอนดูดาวบ้าง(หลอกล่อคนพาไปไว้แล้ว 555)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 19-07-2010 14:36:48

ภาพชัดมาก ขอบอก มองไม่เห็นเลยอ่ะหมอ ฮือๆๆๆ
แต่ลายดอกสวยดีอ่ะ เสื้อน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 14:53:35

กร๊ากกก หมอติ๊บใช่มั๊ยเนี่ย ทำไมนอนเยี่ยงนี่ล่ะค้าบบบ หมดกัน - -"
นี่ ในรูปนี้ หมอไม้ ใช้งานหนักล่ะซินะครับ ต้องใช่แน่ๆ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 14:56:07

อ้างจาก: hackz ที่ 19-07-2010 14:30:07  

สงสัยหน้าที่โพสต์คงยกให้พี่ไม้แล้วล่ะ คิกๆๆ(สบายตรู)

ต่อไปผมก็มีน่าที่ Reader อย่างเดียว

ส่วน Writer & Poster ก็คือพี่ไม้ คริคริ

ปล. ตอนนี้กำลังหาโหลดหนังเรื่อง เซ็งเป็ดอยู่อ่า ดูตัวอย่างแล้ว น่าดู(แต่ทำไม Feedback โหดจัง คิคิ) ไปล่ะ

อืม  เข้าใจแล้วว่าทำไมนายแฮคไม่ค่อยมาอัพเดท  ด้วยประการฉะนี้นี่เอง

ถ้าไม่สะดวกเดี๋ยวพี่จัดการอัพเองก็ได้คับ  รบกวนนายมานาน   ไม่ว่ากัน

ว่าแต่เปลี่ยนอัพเดทชื่อตอนยังไงหว่า.....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 19-07-2010 15:15:10

อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงบ้าน
เดี๋ยววันศุกร์ก็จะกลับพิษณุโลกมั่งละ
จะไปวัดใหญ่ ไปกินเซเวนเซ่นทั้งท๊อปแลนด์ ทั้งบิ๊กซีตามรอยพี่ติ๊บกับพี่ไม้ จะไปนั่งให้ครบทุกโต๊ะเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 15:24:19

^
^
ก๋วยเตี๋ยวไก่ชามใหญ่ อยู่ตรงไหนคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 15:25:05

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 14:04:19  

แหมซิ่มก็   หมอติ๊บของซิ่มเคยนอนท่าสุภาพที่ไหนละ

180 องศา ยังน้อยไปสำหรับหมอติ๊บบบบ

ยังไงซิ่มก็รักกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-07-2010 15:31:42

อื๋อ..........
ครายเรี่ยะ นุ่งผ้าเช็ดตัวขาว นมเป็นนม อกเป็นอกเลยยยยยยยยยยยยยยยยย
ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เห็งแย้วตบะแตก.....
ขาวซ้ามิมีเรยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

โอยน้ำลายหก เจ็ด แปดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เอ่อออออออออออออออออ
อย่าบอกนะว่ามันดุนผ้าเช็ดตัวอ่ะ  ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


ขอสอง ฮับ ขอสอง  ฮี่ ฮี่

 :m25: :z1:                  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 15:41:57

เปลี่ยนรูปดีก่า  เดี๋ยวคนแถวนี้ทำให้เป็นกระทู้ติดเรท  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 15:46:20

อยากเห็นรูปที่ใส่ผ้ากัดเปื้อนอ่ะหมอไม้ จัดให้ซิ่มหน่อยเถอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 19-07-2010 15:47:05

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 15:41:57  

เปลี่ยนรูปดีก่า  เดี๋ยวคนแถวนี้ทำให้เป็นกระทู้ติดเรท  อิอิ

เปลี่ยนเป็นรูปจุ๊บเหม่งได้มั้ยคะ อยากเห็น ได้โปรดดดดดด T_____T

+

ใส่ผ้ากันเปื้อนตามที่ซิ่มบอกด้วยยิ่งดี แบบว่าหนูโลภค่ะ   

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 15:53:17

เซ็กซี่กว่าผ้าเช็ดตัวผืนนั้นอีก

หมอติ๊บถ่ายรูปสวยอ้ะ  ชอบแสงแบบนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 15:58:10

จัดไป  จัดไป  ไม่อยากขัดใจคนสูงวัย

เดี๋ยวไม่พอใจขึ้นมาความดันวืดดดดด   เด็กนักเรียนช่วยไม่ทันพอดี

แต่ดูแล้วก็เดี๋ยวติดเรท  หัวใจวายอีกอะ

เฮ้อ   คราวหลังไม่ต้องรีบแก่น่ะซิ่ม   ค่อยๆแก่ไปทีละหน่อยก็ได้  อิอิ  ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 19-07-2010 15:59:36

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 15:58:10  

จัดไป  จัดไป  ไม่อยากขัดใจคนสูงวัย

เดี๋ยวไม่พอใจขึ้นมาความดันวืดดดดด   เด็กนักเรียนช่วยไม่ทันพอดี

แต่ดูแล้วก็เดี๋ยวติดเรท  หัวใจวายอีกอะ

เฮ้อ   คราวหลังไม่ต้องรีบแก่น่ะซิ่ม   ค่อยๆแก่ไปทีละหน่อยก็ได้  อิอิ  ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนี้

แถวนี้คนสูงวัยเยอะหรอ
แต่กล้ามเป็นกล้ามเชียวน๊า
ว่าแต่ ซิ่มเป็นครูหรอคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 19-07-2010 16:03:09

วันนี้แว้บเข้ามา อัพไปอีกสองตอน
มาไม่ทันรูปหมอติ๊บตอนนอน เฮ้อ

แต่มาทันเห็นรูปปัจจุบันใส่ผ้ากันเปื้อน...
เอ่อ มันเล็กไปมั้ยคะ ผ้ากันเปื้อนอ่ะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 19-07-2010 16:05:03

อ๊ายยยยยยยย อยากจะกรี๊ดแต่ต้องสงบเพราะอยู่ออฟฟิศ - -"
น่ารักทั้งรูปพี่หมอไม้ใส่ผ้ากันเปื้อนกับหมอติ๊บรูปจุ๊บเหม่งเลยค่ะ  :o8:
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ขอบคุณนะคะที่ให้ดู  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 16:05:30

อ้างจาก: Rockstar ที่ 19-07-2010 16:03:09  

แต่มาทันเห็นรูปปัจจุบันใส่ผ้ากันเปื้อน...
เอ่อ มันเล็กไปมั้ยคะ ผ้ากันเปื้อนอ่ะ 555

ก็ไซส์คนที่เป็นเจ้าของ  กับไซส์ผู้แอบสวมใส่   มันคนละไซส์กันอะคร้าบบ

ขอโทษทีที่เกิดมา..........ใหญ่   :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 16:18:26

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 15:58:10  

จัดไป  จัดไป  ไม่อยากขัดใจคนสูงวัย

เดี๋ยวไม่พอใจขึ้นมาความดันวืดดดดด   เด็กนักเรียนช่วยไม่ทันพอดี

แต่ดูแล้วก็เดี๋ยวติดเรท  หัวใจวายอีกอะ

เฮ้อ   คราวหลังไม่ต้องรีบแก่น่ะซิ่ม   ค่อยๆแก่ไปทีละหน่อยก็ได้  อิอิ  ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนี้

หมอไม้ เข้าใจอะไรผิดป่าว
ซิ่มเกิดหลังหมอไม้อย่างน้อยก็สองปีน้า  ไม่มีทางแก่เกินหมอไม้ไปได้หรอกจ้า
อย่าคิดว่ามีแฟนแก่แล้วซิ่มจะแก่ตามแควนดิ อิอิ

อ้างจาก: evilheart ที่ 19-07-2010 15:59:36  

แถวนี้คนสูงวัยเยอะหรอ
แต่กล้ามเป็นกล้ามเชียวน๊า
ว่าแต่ ซิ่มเป็นครูหรอคะ

ซิ่มมีอาชีพหลักประชุม อาชีพรองสอนหนังสือ
ส่วนอาชีพเสริม นั่งเฝ้ากระทู้หมอไม้จ้า ไม่รู้อันหลังมีค่าแรงให้หรือเปล่า

(แล้วข้าเจ้าเอาเวลาไหนไปเตรียมสอน  ใครรู้บอกด้วย อิอิ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-07-2010 16:22:21

มาทักทายกับวันที่อากาศน่ามุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มมากกก

เเหมมมม พี่หมอไม้เจอคนที่อายุมากกว่าก็เเซวเรื่องเเก่ทันทีเรยง่ะ

ดีน่ะที่หนูเกิดหลังพี่หลายปี ถึงสิบปีป่าวนี่ขอนับนิ้วก่อนน่ะค่ะ

 ฮ่าๆๆๆๆ อิอิ

 :z2: :z2: อายุเป็นเพียงเเค่ตัวเลขที่มีเเต่เพิ่ม ไม่มีลดเหมือนน้ำหนักน่ะคะ

อิอิอิอิ กิ้ว กิ้ว กิ้ว กิ้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 16:25:42

puenfriend  เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าไปแซว sweetener  เขาอย่างนั้นซิ

ยิ่งมีปมด้อยทั้งเรื่องอายุ  และน้ำหนัก   อะไรที่เกี่ยวกะตัวเล็กอย่าพูดขึ้นมาเชียว

ไม่ดี ไม่ดี   เดี๋ยวซิ่มมีเคืองงง   อิอิ

ถามด้วยความอยากรู้นะซิ่ม

ด้วยความเคารพด้วย

ระหว่างอายุ  กะรอบเอว  อันไหนมากกว่ากันนอ่าคร้าบบบบบ :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-07-2010 16:26:07

หมอไม้ถ้าเค้าผิดก็ขอโทษด้วยน้า ที่เห็นคนใส่ผ้าเช็ดตัวแล้วหื่นแตกอ่ะ
แต่เค้าก็ว่าตามจริง ตามเนื้อผ้าน๊า
มันขาวก็ว่าตามขาว เห็นนมก็ว่านม เห็นอกก็ว่าอกอ่ะ
และที่ตุงก็ว่าไปตามนั้น

เอ่อ....อ.........................อ.........................................อ
ที่เห็นมากกว่านี้มั้ยอ่ะ   ฮี้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 19-07-2010 16:29:31

อ้างจาก: sweetener ที่ 19-07-2010 15:24:19  

^
^
ก๋วยเตี๋ยวไก่ชามใหญ่ อยู่ตรงไหนคะ

นั่นสินะ มันอยู่ไหนอะคะพี่ไม้
แต่แค่กินไอติมให้ครบทุกโต๊ะทั้ง2สาขาก๊หมดไปเป็นวันละคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 16:30:56

Loidelohm

ฝากไปดูของนายแฮคก่อนดีมั้ย  เห็นว่าจะกิ๊กกั๊กกันอยู่พักหนึ่งงง

ถึงจะไม่ขาว  ถึงจะไม่หล่อ   แต่นายแฮคมันอาจจะอร่อยก็ได้นะ

ประมาณว่าเอามหูยอเมืองอุบลเป็นบรรทัดฐาน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 19-07-2010 16:33:40

อ้างจาก: sweetener ที่ 19-07-2010 16:18:26  

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 15:58:10  

จัดไป  จัดไป  ไม่อยากขัดใจคนสูงวัย

เดี๋ยวไม่พอใจขึ้นมาความดันวืดดดดด   เด็กนักเรียนช่วยไม่ทันพอดี

แต่ดูแล้วก็เดี๋ยวติดเรท  หัวใจวายอีกอะ

เฮ้อ   คราวหลังไม่ต้องรีบแก่น่ะซิ่ม   ค่อยๆแก่ไปทีละหน่อยก็ได้  อิอิ  ไม่ต้องรีบร้อนขนาดนี้

หมอไม้ เข้าใจอะไรผิดป่าว
ซิ่มเกิดหลังหมอไม้อย่างน้อยก็สองปีน้า  ไม่มีทางแก่เกินหมอไม้ไปได้หรอกจ้า
อย่าคิดว่ามีแฟนแก่แล้วซิ่มจะแก่ตามแควนดิ อิอิ

อ้างจาก: evilheart ที่ 19-07-2010 15:59:36  

แถวนี้คนสูงวัยเยอะหรอ
แต่กล้ามเป็นกล้ามเชียวน๊า
ว่าแต่ ซิ่มเป็นครูหรอคะ

ซิ่มมีอาชีพหลักประชุม อาชีพรองสอนหนังสือ
ส่วนอาชีพเสริม นั่งเฝ้ากระทู้หมอไม้จ้า ไม่รู้อันหลังมีค่าแรงให้หรือเปล่า

(แล้วข้าเจ้าเอาเวลาไหนไปเตรียมสอน  ใครรู้บอกด้วย อิอิ)

อาชีพหลักนู๋เหมือนอาชีพรองซิ่มเลย
แต่นู๋มีงานอดิเรกเฝ้าทู้หมอไม้เหมือนกัน ชิมิ ชิมิ
รร.เลิกแล้ว กลับบ้านดีกว่าาาาาาา  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-07-2010 16:34:39

หนูไม่ไดว่าซิ่มน่ะคะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดกันไปน่ะ

ซิ่มอย่าเคืองงงงงงหนูน่ะ :monkeysad:

ไปเคืองพี่หมอไม้เเทนน่ะคะ

เพราะผู้ใหญ่ทำอะไร เด็กอย่างหนูก้อเลยเลียนเเบบตาม ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ(อย่าซีเรียสน่ะ)

เเล้วคำถามที่ถามซิ่มนี่!!!  เอ่อ!คือ เอ่อ!

น่ากลัวเกินไปเเร้วววววววววววว (เเต่หนูก้ออยากรู้เหมือนกันน่ะค่ะ) อิอิอิ

งั้นหนูขอถามพี่หมอไม้ด้วยความเคารพเหมือนกัน

ขอเป็นคำถามเดียวกะที่พี่หมอไม้ถามซิ่มนั่นเเหละค่ะ อิอิอิ กิ้ววววววววกิ้วววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 19-07-2010 16:36:59

ตอนล่าสุดนี้รู้สึกว่าจะเห่อหมอติ๊บเอามากเลยน่ะค่ะ :o8:
๕๕๕  มีการบอกว่าเป็นแฟนพี่ด้วย  ไม่เห็นจะเคยพูด

ชอบตอนที่หมอติ๊บคุยกะเพื่อนอ่าค่ะ  'ชั้น กับ แก'  เหมือนที่หนูพูดกับเพื่อนเลย
อ่านแล้วคิดถึงเพื่อน  ไม่เจอกันนานแหละ   :sad4:

อ้างจาก: puenfriend ที่ 19-07-2010 16:34:39  

หนูไม่ไดว่าซิ่มน่ะคะ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดกันไปน่ะ

ซิ่มอย่าเคืองงงงงงหนูน่ะ :monkeysad:

ไปเคืองพี่หมอไม้เเทนน่ะคะ

เพราะผู้ใหญ่ทำอะไร เด็กอย่างหนูก้อเลยเลียนเเบบตาม ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ(อย่าซีเรียสน่ะ)

เเล้วคำถามที่ถามซิ่มนี่!!!  เอ่อ!คือ เอ่อ!

น่ากลัวเกินไปเเร้วววววววววววว (เเต่หนูก้ออยากรู้เหมือนกันน่ะค่ะ) อิอิอิ

งั้นหนูขอถามพี่หมอไม้ด้วยความเคารพเหมือนกัน

ขอเป็นคำถามเดียวกะที่พี่หมอไม้ถามซิ่มนั่นเเหละค่ะ อิอิอิ กิ้ววววววววกิ้วววว

ตามสำนวนที่ว่าเดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัดใช่ป่าวค่ะ  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 16:39:15

จะมาถามรอบเอวผมซะงั้น  ปะเดี๋ยวถอดเสื้อโชว์เลย

ไอ้เด็กพวกนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-07-2010 16:40:49

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 16:30:56  

Loidelohm

ฝากไปดูของนายแฮคก่อนดีมั้ย  เห็นว่าจะกิ๊กกั๊กกันอยู่พักหนึ่งงง

ถึงจะไม่ขาว  ถึงจะไม่หล่อ   แต่นายแฮคมันอาจจะอร่อยก็ได้นะ

ประมาณว่าเอามหูยอเมืองอุบลเป็นบรรทัดฐาน

 ขอบคุณคร้าบบบบบบบบบบบ
ตอนแรกก็ว่าจะจีบเหมือนกัน
แต่หลังจากพิจารณา Face Skin ของตัวเองแล้ว ปรากฎว่า
ไม่อาจจะอยู่ในสเป็คของใครได้เลย
จึงต้องเจียมตัวประมาณนี้ครับ
จะไปให้หมอติ๊บใช้วิทยาการนวัตกรรมช่วยก็คงจะไม่เหลืออะไรให้รับประทาน
จึงต้องเป็นได้แค่แฟนคลับหมอไม้ หมอติ๊บ ไปตามฉะนี้แล

ฝากถึงน้องแฮ็คส์
ถ้าน้องเป็นคนที่ไม่ตั้งสเป็ค มาซูนคีงพี่ดูบ้างแหน่เด้อออออออออออออออออออออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 19-07-2010 16:44:17

ผ้ากันเปื้อน ??? พลาด พลาดอีกแระ  :serius2:
ทำไมเวลาหมอไม้โชว์(รูป) ไม่เคยเห็นจะทันเลย  :o12:

เห็นว่าหลายคนอยากกินตะเวนเซ่น ก็เลยมาเอาเสริฟ ไม่รู้จะแย่งหมอติ๊บทันรึป่าวน่ะสิ

(http://img828.imageshack.us/img828/1767/sws1.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 16:49:04

อาเจ้นี่เอาไอติมมาล่อ

หมอติ๊บนอนไข้งัวเงียๆเลยพลันตื่นขึ้นมาในทันที

สักประเดี๋ยวคงมากระชับพื้นที่ หน้าคอม

ก่อนส่งกลับผม   ไปที่ซิงค์ล้างจานเพื่อสานงานต่อ( พูดง่ายๆยังไม่ได้ล้างจานเลย )

ไปละคร้าบบบ  ก่อนจะได้นมเปรี้ยวเป็นอาหารเย็น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-07-2010 16:49:42

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 14:56:07  

อ้างจาก: hackz ที่ 19-07-2010 14:30:07  

สงสัยหน้าที่โพสต์คงยกให้พี่ไม้แล้วล่ะ คิกๆๆ(สบายตรู)

ต่อไปผมก็มีน่าที่ Reader อย่างเดียว

ส่วน Writer & Poster ก็คือพี่ไม้ คริคริ

ปล. ตอนนี้กำลังหาโหลดหนังเรื่อง เซ็งเป็ดอยู่อ่า ดูตัวอย่างแล้ว น่าดู(แต่ทำไม Feedback โหดจัง คิคิ) ไปล่ะ

อืม  เข้าใจแล้วว่าทำไมนายแฮคไม่ค่อยมาอัพเดท  ด้วยประการฉะนี้นี่เอง

ถ้าไม่สะดวกเดี๋ยวพี่จัดการอัพเองก็ได้คับ  รบกวนนายมานาน   ไม่ว่ากัน

ว่าแต่เปลี่ยนอัพเดทชื่อตอนยังไงหว่า.....

ป่าวรบกวนเลยจ่ะ
แค่บอกว่า พี่ไม้โพสต์แล้ว เพราะผมจะโพสต์ทีไร พี่ไม้โพสต์ก่อนทุกที คริคริ
หากพี่ยังไม่โพสต์ตอนต่อไป ซึ่งในขณะที่พี่โพสต์ที่เว็บต้นฉบับ หากผมเห็นก็จะมาโพสต์ช่วยคร๊าบบ

ส่วนเรื่องเปลี่ยนชื่อกระทู้หรือชื่อตอนนั้น จขกท เท่านั้นครับ ถึงจะเปลี่ยนได้

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 16:30:56  

Loidelohm

ฝากไปดูของนายแฮคก่อนดีมั้ย  เห็นว่าจะกิ๊กกั๊กกันอยู่พักหนึ่งงง

ถึงจะไม่ขาว  ถึงจะไม่หล่อ   แต่นายแฮคมันอาจจะอร่อยก็ได้นะ

ประมาณว่าเอามหูยอเมืองอุบลเป็นบรรทัดฐาน

ไม่ลอง ไม่รู้น๊า หมูยอเมืองอุบล คริคริ


ปล. ไม่รบกวนแต่อย่างไรเลยจร้า ก็ตามที่ผมบอกตั้งแต่ทีแรกแล้วว่า ผมจะโพสต์เรื่องนี้จนมันจบน่ะครับ(จำได้ป่าว) และที่ผมว่าไม่ได้โพสต์ เพราะผมโพสต์ไม่ทันพี่ พี่ตัดหน้าผมตลอด คริคริ(ขำๆ จ่ะ) พี่ก็อัพเรื่องที่เว็บบล๊อกต้นฉบับตามปกติ ผมก็จะมาโพสต์ต่อให้(หากพี่ยังไม่มาโพสต์ที่นี่ก่อนนะ) โอเคนะจ่ะ  จุ๊บๆๆ กอดๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 16:50:35

อืมๆๆ อยากเห็นรูปผ้ากันเปื้อนด้วยอ่ะ นี่เราก้มีงานทำกะเค้าด้วยแหะ 555
แต่รูปจุ๊บหน้าผากเคยเห้นแล้วอ่ะ จากรูปนั้นครืออยากฝากบอกหมอติ๊บว่า อย่าไปล้อหมอไม้ว่าหัวล้านเลยครับ คือมันสูสีกันง่ะ 55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-07-2010 16:53:55

อ้าวววววววววววววววววววว จะมาถอดโชว์เรยเหรอค่ะ

ว้า!!! เดี๋ยวก้อทะกระทู้ติดเรทไม่รู้ตัวน่ะพี่หมอไม้ :pighaun:

เเต่ให้เดาจากที่เห็นในรูป หนูว่าน่าจะเท่ากันน่ะค่ะ

อายุสัมพันธ์กันกับรอบเอว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เพราะรอบเอวตอนนี้มารวมเป็นซิคเเพ็คก้อนเดียวไงค่ะ อิอิ

ปล...คุณPra2 (ถูกต้องเเล้วค่ะ) ก้อหนูเป็นเด็กดีนี่ค่ะ ผู้ใหญ่ว่ายังไง หนูก้อว่าตามล่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 16:54:30

 hackz   อี๋  อี๋   ไม่เอาไม่ให้กอด  ไม่ให้จุ๊บ  โน่นเลยยย  Loidelohm  รอแกอยู่เห็นมั้ยน่ะ

ปล.จะบอกว่าที่พี่ต้องเอามาโพสที่นี่เพราะเวปบลอคนั่นน่ะมันมักจะมีปัญหาตอนที่พี่จะอัพทุกทีมันจะขึ้นว่าเออเร่อ

พี่เลยต้องเอามาโพสลงในนี้ก่อน

แล้วเนตดีๆพี่ค่อยไปอัพลงที่บลอคจ้า

แต่ตอนนี้ก็อัพไปล่วงหน้าให้แล้วนิ  ไปเอามาโพสต่อได้เลย

มัวแต่ไปโหลดหนัง....อยู่นั่นแหละ

ประเดี๋ยวพี่จะเล่นเป็นบทพระเอกมั่งซะเลยดีมั้ง  ยอดโหลดจะถล่มทลาย

หรือจะไม่มีใครกล้าดู   อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 19-07-2010 16:54:50

^
^

ด้านบน หมอไม้อย่าได้ไปตอบเข้าทางอย่างน้านนนน
เดี๋ยวได้มีการรีเควสให้จัดหนัก บอกหมดทุกสัดส่วน 555

คำถามเริ่มน่ากลัวขึ้นแต่ละโพส เดี๋ยวอายุ เดี๋ยวสัดส่วน (จนป่านนี้ยังเดาอายุหมอไม้ไม่ออกเลยค่ะ 555)

รูปหมอติ๊บนอน น่ารักอ่ะ นี่คือท่านอนเรียบร้อยสุดแล้วป่ะคะ
แต่รูปหมอไม้กับผ้ากันเปื้อนนี่เล็กจริงอะไรจริงนะคะ
แล้วแบบจงใจไม่ใส่เสื้อนี่คือเพราะกลัวใส่ผ้ากันเปื้อนทับแล้วจะอึดอัดกว่าเดิมใช่มั้ยเอ่ย  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 19-07-2010 16:58:20

 :sad4: อดดูรูปผ้ากันเปื้อนอีกแล้ว งานยุ่งมากมาย
หมอไม้เอารูปมาให้ดูเรื่อย ๆๆ นะ
หมอติ๊บไม่สบายอีกแล้วหรือ????...หายไวไวนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:01:41

รูปหมอติ๊บนอน น่ารักอ่ะ นี่คือท่านอนเรียบร้อยสุดแล้วป่ะคะ

ถูกต้องละคร้าบบบ  นอนเรียบร้อยที่สุดก็ตอนมีไข้ไม่สบายที่เจ้าตัวจะหนาวก็เลนนอนขด

ถ้าไม่อย่างนั้นน่ะหึหึ 

หนักกว่ายิมนาสติกลีลาอีก  เผลอๆ ก้านคอผมก็ไม่เว้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-07-2010 17:02:45

เว็บบล๊อก ต้นฉบับเน่าอีกแล้ว

ไม่ยอมๆๆ จะอัพได้ไงล่ะนี่

พี่ไม้ เอามาโพสต์ลงที่นี่เลย

เข้าเว็บต้นฉบับไม่ได้ รออ่านนะจ๊ะ

ปล. โห่ พี่ไม้ใจร้ายกอดหน่อยก็ไม่ได้ พี่ติบไม่เห็นหรอก (ขำขำ จ่ะ)
ส่วนพี่ Loidelohm ที่รอให้ผมกอด ไม่อ่ะ กลัวคนข้างๆ พี่แกตบกระบาลผมทำไง คริคริ
ปล.2 อ้าวพี่ติ๊บไม่สเบยอีกแล้วเหรอจ่ะ หายไวๆ นะพี่ หายดีแล้ว มาเผาพี่ไม้กันต่อ(ถึงจะไม่ได้มาแจมด้วย แต่ก็แอบรออ่านอยู่นะ คริคริ ขำขำ จ่ะ)

อ้างถึง

หนักกว่ายิมนาสติกลีลาอีก  เผลอๆ ก้านคอผมก็ไม่เว้น

โอ้วแม่เจ้า....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 17:04:18

โอ๊ยยยย

ไปดูเด็กๆ เต้นหน่อยเดียว ถึงไหนกันแล้วเนี่ย

หมอไม้  อย่าสร้างกระแส

อายุซิ่มยังไม่เลขสามเลยยยย

ส่วนรอบเอว เอาของอิลุงแทนได้ปะคะ คริคริ


evilheart  ทำไมโรงเรียนเลิกเร็วจังคะ

วันนี้ซิ่มมีแลปมืด สองวันละ อย่างเซ็ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:05:33

จะไม่โพสตอนใหม่  

จนกว่าจะมีคนมาถอนคำพูดว่าหมอไม้ลงพุง  หมอไม้หัวเถิก

ไม่เป็นความจริงแต่ประการใด

ไม่ยอมๆๆๆๆ

 :z3:

โดยเริ่มจากซิ่มนี่แหละตัวดี  มาสร้างกระแสว่าผมมีวันแพค   สงสัยจะชินแต่กะพุงอิลุงของตัวเองงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 19-07-2010 17:08:44

แงแงแง
อดดูรูปอีกแล้ว
ไม่มีวาสนาอีกตามเคย :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-07-2010 17:09:14

อ๊ากก ไม่ยอมๆๆๆ

พี่ไม้ถ่ายรูปคู่กะใครอ่า ดูมะออก

ปล. พี่ไม้โกรธจริง หรือแค่ขำๆ ครับ เดามะออก อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-07-2010 17:11:30

หนวดๆนี้หมอไม้เหรอ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:12:27

(http://img832.imageshack.us/img832/5395/0df054a2272860full.jpg)

หวัดดีตอนเย็นๆ  หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทานแฟนคลับหมอไม้ตอนเย็นๆ

ขอบคุณสำหรับทุกความเป็นห่วงที่มีให้  แต่ไม่ได้เป็นไรมากน่ะคับแค่โดนฝนเมื่อวานเลยรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว

วันนี้เลยนอนพักทั้งวันเลย

แอบมาแย่งคอมคนแก่เล่น  จะบาปมั้ยนี่

เพิ่งอ่านรีพลายก่อนหน้า  มิน่ามีคนมาว่าหัวล้านหัวเถิก  ลงพุง

เลยเดินหน้าบูดหน้าบึ้งลงไปซุปเปอร์มาร์เก๊ตข้างล่าง

ก่อนไปยังหันมาถามติ๊บทำเอาติ๊บออกอาการงงๆว่า  ติ๊บว่าพี่หล่อมั้ยยย

ให้ตอบยังไงละนี่

ถ้าตอบว่าหล่อก็จะมีคนเดินไปซื้อของให้  ถ้าตอบว่าไม่ก็คงมีหวังลงไปนอนดิ้นกะแด่วๆกะพื้นห้อง

เลยตอบไปว่าหล่อออออออ  ทุมุมมอง  เหมือนเดิมเด๊ะก่อนจะเดินลงไปอย่างอารมณืดี  คงยังนึกไม่ทันอะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 19-07-2010 17:12:44

 :z13: หมอไม้
รูปคู่ ??? กะหมอติ๊บอ่ะ อยากเห็นนนน  o16

...อ้าวน้องติ๊บ หายเปื่อยยังคะ แล้วนี่หมอไม้สุดหล่อ(ทุกมุม) งอนไปแล้วเหรอ  :pigha2: น่ารักจริ๊ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:15:17

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 19-07-2010 17:12:44  

:z13: หมอไม้
รูปคู่ ??? กะหมอติ๊บอ่ะ อยากเห็นนนน  o16

รุ่นนี้ไม่นิยมถ่ายรูปคู่กันเท่าไหร่หรอกคับเจ้

เพราะเวลาถ่ายรูปพี่ไม้ทีไรสารพันปัญหาจากกล้องจะตามมา

แสงไม่สวย  มุมกล้องไม่ดี   โฟกัสไม่ได้ที่

ทั้งหมดทั้งมวลปัญหาถาโถมเข้ามา  แต่ปัญหาเดียวที่ไม่เคยมีคือ  หน้าตาพี่แกเอง  ไม่เคยโทษหน้าตาตัวเองเลยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-07-2010 17:15:47

หวาดดีคร๊าบบพี่ติ๊บ

ได้คุยสดๆ ซักที คริคริ

พี่ติ๊บเวลาคุยกับ ป้า ย่า คุยกันภาษาอะไรครับ ภาษากลางหรือเปล่า แล้วเวลาคุยกับพี่ไม้ล่ะ ฝากตอบด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 17:16:13

ไม่จริ้งงงง  อิลุงไม่มีนม ไม่มีพุงนะ  ก้นก็ไม่มี จะเก็บตังให้ไปเสริมอยู่นิ

แล้วใครกันหละคะ มาโอดครวญว่าที่รักทำกับข้าวอร่อยจนมีพุงกะทิน้อยๆ

มันก็คือกันแหละจ้า

ถอนคำพูดก็ด้ายยยยยยยยยยย

หมอไม้ไม่ได้อุ้มแตงแย้ววว   คุ้มค่ากับการดื่มนมเปรี้ยวหกกล่อง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-07-2010 17:16:20

หมอติ๊บแซวหมอไม้ ฮาดีค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-07-2010 17:19:13

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาทักทายพี่หมอติ๊บค่ะ หายเร็วๆน่ะคะ

เห็นด้วยค่ะหล่อทุกมุมมองงงง เเต่เหมือนจะลืมอารัยไปบ้างอย่าง

หนูก้อพอจะนึกออกกก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ

tik tok tik tok ????

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 19-07-2010 17:21:02

รูปนี่ถ่ายคู่กับครายอะ
หมอไม้หรือหมอติ๊บหว่า??

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 19-07-2010 17:22:57

๕๕๕  หมอติ๊บมาแล้ว
ขำพี่ไม้อ่ามีการหันมาถามหมอติ๊บว่า  พี่หล่อไหม
เป็นเอามากนะเนี่ย
ส่วนหมอติ๊บนี้ไม่ค่อยเลย  ตอบแบบเดิมเด๊ะๆ  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 19-07-2010 17:24:31

วันนี้หมอติ๊บมาอีกแล้ว

หมอติ๊บหายดีแล้วเหรอคะ ยังไงก็อย่าลืมกินยากันไปอีกทีเนอะ จะได้หายเร็วๆ
เพราะว่าดูท่าว่าคืนนี้ฝนจะมาอีกแล้ว....
 
ตอนท้ายๆ ถ้าหมอไม้ได้มาอ่าน .... ว่าหล่อทุกมุมมอง แบบยังนึกไม่ทัน
จะเคืองกันมั้ยนี่ อิอิอิ

ส่วนรูปเปรียบเทียบ 555 จะบอกว่าสงสัยสเปกหมอติ๊บจะคือๆกันนะเนี่ย
โครงหน้าเหมือนกันเด๊ะเลย (มีใครคิดเหมือนกันบ้างป่ะคะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-07-2010 17:25:42

ขอรูปเปรียบเทียบชัดๆ ทั้ง 2 คนค่ะหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 19-07-2010 17:26:30

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:15:17  

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 19-07-2010 17:12:44  

:z13: หมอไม้
รูปคู่ ??? กะหมอติ๊บอ่ะ อยากเห็นนนน  o16

รุ่นนี้ไม่นิยมถ่ายรูปคู่กันเท่าไหร่หรอกคับเจ้

เพราะเวลาถ่ายรูปพี่ไม้ทีไรสารพันปัญหาจากกล้องจะตามมา

แสงไม่สวย  มุมกล้องไม่ดี   โฟกัสไม่ได้ที่

ทั้งหมดทั้งมวลปัญหาถาโถมเข้ามา  แต่ปัญหาเดียวที่ไม่เคยมีคือ  หน้าตาพี่แกเอง  ไม่เคยโทษหน้าตาตัวเองเลยยยย

หน้าตาดีใช่มั้ยล่ะ คนหน้าตาดีก็เงี้ย ทำไรก็เลือกได้  :z1:

ปล.น้องติ๊บหายไวๆนะคะ พักผ่อนเยอะๆ หมอไม้เค้าทำไ้ด้อยู่แล้วเรื่องครัวเนี่ย จิ๊บๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 19-07-2010 17:27:32

เหมือนรูป2คนที่หมอติ๊บให้เปรียบเทียบหาย-_-

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 17:27:51

หมอติ๊บๆ มาแล้ว 555
หมอไม้แอบเอารูปหมอติ๊บนอนอ้าซ้ามาเผาให้ดูด้วย 5555
.
แต่ก็น่ารักนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 19-07-2010 17:30:10

" หมอ มีดอ "
ต้องหล่อกว่าสิ (ดูจากรูปแรกมันต้องมีแต่งภาพบ้างแหละนาเนอะๆ)
 :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:30:41

เห็นพี่แกมาบ่นให้ฟังบ่อยๆว่าคนในบอร์ดนี้บอกว่าหน้าแกเหมือนไอ้คนที่เล่นซีรีส์เกาหลีช่องเจ็ดตอนเช้า

ติ๊บเลยตะหงิดๆใจว่าคนในนี้บอกหรือพี่แกคิดไปเองงง

สงสัยติ๊บต้องจัดไอเบลนด์ให้แฟนหน่อยแล้วละ

เพราะดูท่าสายตาจะฟ่าฟาง ( เอามากๆ )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-07-2010 17:31:04

555 โหวต1 คุณหมอมีซออออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:31:49

อ้างจาก: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-07-2010 17:31:04  

555 โหวต1 คุณหมอมีซออออออ

เห็นด้วยกะเอฟซี คนนี้อย่างแรงงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 19-07-2010 17:35:45

๕๕๕  ตลกข้างบน
หมอติ๊บไม่ว่าไรนะ
หนูว่าโครงหน้าคล้ายกันเลยน่ะค่ะ
ไว้เคราเหมือนกันด้วย
ทรงผมตอนนี้ก็คล้ายๆกัน
จ๊ากกก   :really2:  แยกไม่ออกแหละ

สรุปขอโหวตเชียร์หมอไม้ค่ะ  เหอๆๆ   :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:36:08

โห  ลงไปซื้อรสดี  แป๊บเดียว

โดนเผาขนาดนี้เลย

มันน่า....นักคนเรา  

แสบจริงๆ  หมอติ๊บน่ะหมอติ๊บ

ขอตัวไปจัดการแป๊บ  เดี๋ยวมาๆ  แบบนี้ต้องเจอผมจัดการซะหน่อย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 19-07-2010 17:37:37

จัดการให้ได้นะหมอไม้
 :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-07-2010 17:37:50

Vote 1 คุณหมอมีซอค๊าๆๆๆๆๆๆๆ


ฮ่าๆๆๆๆอย่าเพิ่งงอนน่ะ เพราะช่วงนี้หนูก้อกรี๊ดคุณหมอมีซออยู่เหมือนกันค่ะ


ฝากพี่หมอติ๊บจัดวีต้าเบอร์รี่เพิ่มด้วยน่ะค่ะ

ดื่มวีต้า...เเล้วนอน อิอิ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-07-2010 17:37:58

อย่าลืมนับโหวตด้วยนะหมดติ๊บ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 19-07-2010 17:39:07

ดูเหมือนคุณหมอไม้จะดูดีกว่าพระเอกseriesเกาหลี นิดนึง นิดนึงจริงๆนะคุณหมอไม้  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 17:41:24

อ่อ  Mr.........  คนที่หมอไม้บอกอ่ะ จำได้ไหมย คือหมอไม้จิงหรอเนี่ย

โหวตเบอร์ 1 จ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 19-07-2010 17:44:22

โหวตให้หมอมีซอ แต่ดูคล้าย ๆๆ กัน
หมอไม้เป็นคู่แฝดหมอมีซอ ละกัน พระเอกคนละครึ่ง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:48:01

ลบๆ  โมโหอย่างแรง    เอาผมไปเปรียบเทียบกะดาราหน้าจืดแบบนี้

ทีรูปเราหล่อๆไม่ยักกะเอามาลง

งอนคนในเล้านี้ด้วย  จะโหวตตามความเป็นจริงหน่อยก็ไม่ได้

จะแกล้งให้ผมแพ้ละซิ  รู้ทัน   ไม่อัพเดทตอนต่อไปให้ละแบบนี้

ปล.  ที่บอกไปจัดการเมื่อกี้  เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

เดินดุ่มๆเข้าไปด้วยสีหน้าบึ้งตึงจัดการ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ล้างจานเสร็จแล้ว  วานเอาผักที่เหลือเข้าตู้ให้ด้วย

จ้า

จัดการให้เดี๋ยวนี้เลยจ้า

 :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 17:49:54

อยากจะโหวต 1 อ่ะ แต่กลัวแฟนหมอติ๊บจะน้อยใจงอลแฟนคลับ ยิ่งตอนนี้เป็น ง่ามเทโพ อยู่เด๋วadvanceเป็น แร้งกระพือปีก ไปแย่เลย หมอติ๊บโอ๋เยอะๆหน่อยดิ่ค้าบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:51:49

เป็นไงอัพเดทใหม่  หล่อประจักษ์เลยใช่มั้ย

คงไม่มีใครทักผิดเหมือนที่โรงบาลนะ

มีคนทักผมเป็นพระเอกสามหัวใจซะงั้น

นั่นเค้าเป็นเภสัชกรน่ะป้า   ไม่ใช่หมอฟันนนนนน

 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 19-07-2010 17:53:53

โอ๊ย หมอมีดอ  :try2: (เรียกตามหมอติ๊บ) หล่อกว่าเห็นๆครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 19-07-2010 17:54:33

คุณหมอไม้ งอนได้ ไม่เป็นไร

แต่..อัพเดทตอนต่อไปด้วยสิคะ    :m5:



คนอ่านโหวตคุณหมอไม้จริงๆนะ ไม่เชื่อย้อนกลับไปดูได้ ..   :laugh:


ปล. แต่ถ้าคุณหมอไม้กับบอย ปกรณ์ล่ะก็
บอย ปกรณ์หล่อกว่าเห็นๆ  :m18:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:55:39

งอนละ  ไปบองมาเช่ดีกว่า

เชิญแฟนคลับหมอติ๊บปอปั้นกันตามสบาย

งานนี้มีเคือง

เข้าข้างแต่หมอติ๊บว่าไอ้นั่นหล่อกว่าผม

เปลี่ยนรูปอวาตาร์ให้แล้ว

แฟนคลับหมอติ๊บจริงๆก็ช่วยกันตามหาลูกกะตามาคืนด้วย   ยิ้มทีไรหาลูกกะตาไม่เจอทุกที

งอนแล้ว  ไปละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 17:56:22

<< ส่งหนุ่มน้อยคนนี้เข้าประกวด

กินขาดแน่ๆ  หมอไม้ก็หมอไม้เถอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-07-2010 17:58:40

กรรม......

วันนี้คงไม่ได้อ่านตอนต่อไปแน่ๆ

แย่จัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-07-2010 18:00:14

โอ๋ๆ หมอไม้อย่าคิดมาก โหวต1 เหมือนเดิม555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-07-2010 18:00:44

ยังไงเค้าก้ออยู่ข้างหมอไม้นะ
บางทีฝั่งตรงข้ามก็หลอกให้เราทำโน่นทำนี่ด้วยคำพูดหวานๆที่เราไม่ได้คิดอะไร
ไม่ถือสาเพราะว่ารักดอกนะ ฮึ
โธ่ งานกล้วยๆแค่นี้ใครก็ทำได้เน๊าะ กะอีแค่ล้างจานกะเอาผักใส่ตู้เย็น
หน้าตาดีซะอย่าง ทำได้อยู่แล้นนนนนนนนนนนนน

จิงป่าวหมอไม้   ไม่อิดออดซะด้วย คนเก่งซะอย่าง


นี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มีอีกมั้ยผักอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-07-2010 18:01:21

อ้างจาก: sweetener ที่ 19-07-2010 17:56:22  

<< ส่งหนุ่มน้อยคนนี้เข้าประกวด

กินขาดแน่ๆ  หมอไม้ก็หมอไม้เถอะ

โอ๊ยยตัวเล็กน่ารัก จัง ส่งประกวดโดย sweetener อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-07-2010 18:07:45

งั้นไปดื่มวีต้าเบอร์รี่ดีกว่า

เผื่อจะได้เห็นความหล่อที่สูสีของพี่หมอไม้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อาจจะเป็นเพราะเล่นคอมนานไป สายตาเลยเริ่มล้าๆๆ(รึป่าว)

อย่าลืมน่ะค่ะ ไปบองมาเช่  ซื้อวีต้าเบอร์รี่มาบำรุงสายตา

ดื่มวีต้า.......เเล้วนอนนนนนนนน :t3: อิอิอิ ฮ่าๆๆๆๆๆ  คริ คริ

 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 19-07-2010 18:09:48

รูปหมอติ๊บยิ้มน่ารักจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 18:11:15

เสื้อกาวน์เก่าๆ...........กับเราสองคน

ตอนที่ 89

การมาเยือนของนายม่อน



ผ่านไปอีกสองเดือนอย่างรวดเร็ว   เผลอแป๊บเดียวจะสิ้นปีอีกแล้วเหรือนี่ ผมยังคงกรำงานหนักอย่างต่อเนื่อง  

แม้ว่าช่วงนี้จะมีน้องหมอฟันคนใหม่มาช่วยแบ่งเบาภาระหน้าที่ลงไปได้มากแล้วก็เหอะ  

แต่ตอนนี้แป็นช่วงที่แผนกทันตกรรมของที่นยี่ยังไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางเท่าไหร่  

ผมจึงยังต้องทำหน้าที่หนักเช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

ส่วนหมอติ๊บก็กำลังยุ่งอยู่กับการสอบกลางภาค  

พอสอบกลางภาคนี่เสร็จก็จะปิดปีใหม่ก่อนมาเริ่มสตาร์ทอีกหลังจากเทศกาลปีใหม่ผ่านพ้นไป
  
แต่จะว่าไปไม่ว่าจะเป็นช่วงกลางภาคหรือปลายภาคผมก็เห็นติ๊บอ่านหนังสือหนักหน่วงแบบนี้อยู่จนชินซะแล้ว  

แม้บางทีถึงขั้นจะต้องฉุดกระชากลากถูให้เข้านอนก็เหอะ  

แต่การเป็นนิสิตแพทย์ชั้นปีที่สองแบบนี้ก็ไม่ได้ผ่านไปอย่างง่ายดายเท่าใดนักทั้งการเรียน  

และภาระหน้าที่อื่นๆที่ติ๊บต้องรับผิดชอบก็ไม่ได้เบาบางลงไปกว่าเมื่อก่อนแต่อย่างใดเลย





เสียงโทรศัพ์ผมดังขึ้นในเย็นวันหนึ่ง

'' พี่ไม้วันพรุ่งนี้เช้าจะไปแข่งกีฬาที่ มน.แวะมารับที่สนามกีฬาด้วย ขอไปพักด้วยสองคืน ''
เสียงนายม่อนน้องชายสุดหล่อของผมเอ่ยมาจากปลายสาย

'' แล้วมาทำไรไม่บอกล่วงหน้าอ่ะน่ะ  ผมถามงงกลับไป ''

'' ก็นี่ไงบอกล่วงหน้าตั้งคืนนึงแล้วนี่ไง  จะบ่นทำไมเนี่ยยย  ''  ดูมันผมแค่ถามหาว่าผมบ่นซะงั้น

'' พอดีจะไปแข่งเบสบอลที่ มน. สามวันอ่ะถ้าตกรอบก็กลับเร็วกว่านั้น ''

'' อ้อ  แล้วจะมาถึงกี่โมงให้ไปรับกี่โมง ''

'' ไปถึงตอนเช้าตรู่เลย  ไปรับด้วยนะขอไปอาบน้ำอาบท่าค่อยออกมาแข่ง ''

'' ได้ๆ  เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าพี่ไปรับ ''

ผมบอกก่อนวางสาย   และหันมาบอกติ๊บถึงการมาเยือนของผู้เป็นน้องชายในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น




รุ่งเช้าผมกับติ๊บออกมาจากหอพักเพื่อมารับน้องชายตัวดีของผมที่ตอนนี้ลงจากรถมหาวิทยาลัยมาพร้อมกับเพื่อนๆหลายคนในทีม  

'' พี่ไม้หวัดดี   พี่ติ๊บหวัดดี ''   เจ้าม่อนยกมือไหว้ก่อนสะพายเป้ขึ้นหลังเปิดประตูหลังรถเข้ามา

'' เป็นไงมั่งม่อนไม่เจอกันนานเลย   สบายดีน่ะ ''  ติ๊บเอ่ยทักทาย

'' สบายดีคับ  พอดีวันนี้มาแข่งเบสบอลพี่ติ๊บว่างมาเชียร์ผมมั้ยอะ ''

'' พอดีวันนี้พี่มีเรียนทั้งเช้าเลยอ่ะ  เลิกงานก็ต้องไปทำงานที่คลินิกอีกคงไม่ได้มาเชียร์ม่อนแล้วละ ''

'' อ้อ  งั้นไม่เป็นไรคับ  แล้วพี่ติ๊บจะไปเรียนรึยังคับนี่  เสียเวลามารับผมหรือเปล่าพี่ไม้น่ะจะปลุกพี่ติ๊บขึ้นมาด้วยทำไมก็ไม่รู้   ขับรถมาคนเดียวไม่ได้หรือไงต้องให้เมียมาคุม  ''

'' อ้าว  ไอ้นี่ ''  ดูมันพูดเข้าซิครับ  กวน….มั้ยละ

'' อย่าไปว่าเขาเลยม่อนถ้าพี่ไม่ตื่นมาและใครที่ไหนจะปลุกเขาได้ละ ''  ติ๊บบอกก่อนหัวเราะขำผมร่วมกับเจ้าม่อน

'' พอดีพี่ตื่นเช้าเป็นประจำอยู่แล้วละ  ต้องอ่านหนังสือตอนเช้าจะได้มีสมาธิแล้วก็มาทำอาหารเช้าเตรียมรอม่อนด้วย ''   ติ๊บตอบ

'' โห  ได้กินของอร่อยอีกแล้ววุ้ย  '' เจ้าม่อนเอ่ยขึ้นก่อนใช้มือตีท้องเบาๆรอรับของอร่อย





'' เช้านี้พี่ทำข้าวต้มหมูไว้ให้  ม่อนอยากได้อะไรเพิ่มหรือเปล่า ''  
ติ๊บหันมาถามขณะยกข้าวต้มมาให้พวกผมสองพี่น้องก่อนเจ้าตัวหันไปจัดการกับสลัดผักซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าอร่อยตรงไหนทำไมติ๊บถึงได้ชอบกินสลัดซะเหลือเกิน

หลังจากอาหารมื้อเช้าผ่านไปและเจ้าม่อนอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อย

เราสามคนก็เดินออกจากห้องพักก่อนแวะส่งเจ้าม่อนที่สนามกีฬากลางของมหาวิทยาลัย  

ก่อนไปส่งติ๊บที่คณะแพทยศาสตร์ และผมก็ตรงเข้าโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเพื่อทำหน้าที่ของตัวเองจนเย็นจึงแวะไปดูน้องชายตัวดีของผมแข่งเบสบอลซึ่งตอนนี้ทั้งสาวแท้สาวเทียมก็กำลังกรี๊ดกร๊าดนายม่อนเป็นการใหญ่  ( แม้มันจะหล่อสู้พี่ของมันไม่ได้ก็เหอะ )

หลังจากแข่งขันเสร็จสิ้นลงในช่วงค่ำพร้อมชัยชนะของธรรมศาสตร์  
 
ผมกับเจ้าม่อนก็ขับรถไปรับเจ้าตัวเล็กที่คลินิก  

ก่อนแวะเข้าหอเพราะคิดว่าตอนนี้เจ้าน้องชายตัวดีของผมคงต้องการอาบน้ำมากกว่าอาหารเพราะตอนนี้กลิ่นเหงื่อมันคละคลุ้งไปทั่วรถผมหมดแล้ว

แต่เมื่อกลับถึงห้องปรากฏว่าสายฝนห่าใหญ่ก็เทกระหน่ำลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตา
  
แบบนี้คงออกไปไหนลำบากแน่ๆแม้เราจะมีรถกันก็เหอะ
 
แต่ฝนตกหนักๆแบบนี้ทีไรเป็นต้องมีเหตุการณ์น้ำท่วมถนนรอบๆมหาวิทยาลัยแน่ๆ  

คิดได้ดังนั้นเจ้าตัวเล็กของผมจึงลากวัตถุดิบออกมาจากตู้เย็น  

เดินออกไปยังหลังห้องก่อนสั่งให้ผมหุงข้าวไว้รอ(ชักจะติดใจฝีมือหุงข้าวของผมแล้วซิ )






ทันทีที่เจ้าม่อนอาบน้ำออกมาเสร็จเรียบร้อย  

โต๊ะอาหารหลังห้องของผมก็เตรียมพร้อมสำหรับน้องชายของผมวันนี้มีข้าวสวยร้อนๆ( ฝีมือผม)

มีไข่เจียวทรงเครื่องสูตรหมอติ๊บ   ต้มยำเห็ด และผัดคะน้าปลากระป๋อง  

เจ้าม่อนถึงกับตกตะลึงกับฝีมือทำกับข้าวที่รวดเร็วและน่ากินฝีมือหมอติ๊บเข้าแล้วซิ

'' เข้าใจแล้วว่าทำไมพี่ไม้ถึงได้ดูตันๆล่ำๆขึ้นเยอะเลย  '' ไอ้ม่อนเอ่ยแซวผมหลังจากตักอาหารชิมรสชาติ

'' ก็ปกติพี่สองคนก็ไม่ได้ออกไปทานข้างนอกกันเท่าไหร่ทำกินกันเองมากกว่า ''

'' แหม  ก็พี่ติ๊บทำอร่อยซะขนาดนี้  จะออกไปทานข้างนอกอีกทำไมละ ''

ผมถามสารทุกข์สุกดิบตลอดจนการแข่งขันของเจ้าม่อนในวันรุ่งขึ้น  

และอดหัวเราะให้น้องชายตัวดีของผมไม่ได้เมื่อตอนนี้มันเล่นกินแล้วแผ่พุงกางอยู่บนเก้าอี้  กลางโต๊ะกับข้าว

'' อ้าว  อิ่มแล้วเหรอม่อน  '' หมอติ๊บเอ่ยขึ้น

'' ไม่อิ่มได้ไงพี่ติ๊บผมเล่นซัดเข้าไปตั้งหลายจานเลยนะ  ''

'' เอาของหวานหน่อยมั้ย ''    ติ๊บเอ่ยถามก่อนเดินไปจัดการตักขนมหวานมาจากหม้อ

'' พอดีของในตู้เย็นเหลือไม่เยอะ  พี่เลยทำได้แค่ถั่วแดงเม็ดบัวต้มน้ำตาล ''   ม่อนลองชิมดูน่ะ

ติ๊บบอกก่อนยกมาเสิร์ฟบริการเจ้าม่อน  และผมถึงที่  

ก่อนจะจัดให้ตัวเองและนั่งลงมองดูอาการของผมและเจ้าม่อนที่กำลังเบ่งพุงแข่งกันในตอนนี้

'' ไม่ไหวละ  อิ่มมากๆ  '' เจ้าม่อนบอกก่อนเดินไปล้มตัวลงบนเตียงของผม





'' แล้วพี่ไม้จะให้ม่อนนอนตรงไหน ''  ติ๊บหันมาถามผมขณะล้างจานอยู่ที่หลังห้อง

'' ก็เดี๋ยวม่อนกับติ๊บนอนบนเตียงก็ได้  เดี๋ยวพี่นอนข้างล่างเอง ''

ผมบอกก่อนเปิดตู้ลากผ้าห่มผืนเก่าของติ๊บออกมาปู หมอน หมอนข้างพร้อมข้างๆเตียงของผมกับติ๊บ

'' ไม่เป็นไรพี่ผมนอนข้างล่างก็ได้พี่กับพี่ติ๊บนอนข้างบนแหละดีแล้ว  ''

'' เฮ้ยไม่เป็นไรเชื่อพี่ดิ   พี่เป็นพี่แกนะสั่งอะไรแกก็ทำตามนั้นเหอะ ''  

ผมออกคำสั่งก่อนโยนหมอนให้ไอ้น้องชายตัวดีเข้าไปนอนแทนที่ผม  ติ๊บนอนที่เดิมที่เคยนอน  ส่วนผมเลื่อนชั้นตัวเองลงมานอนกับพื้นอย่างผู้เสียสละ





เราสามคนนอนดูทีวีกันซักพัก  

เจ้าม่อนก็ส่งเสียงกรนเบาๆบ่งบอกการหลับใหลจากความเหนื่อยล้า   จากการแข่งขันเบสบอลมาทั้งวัน  

เหลือแต่ติ๊บกับผมที่นอนจ้องหน้ากันผมทะลึ่งล้อเล่นกับติ๊บด้วยการมองเจ้าตัวอย่างวาบหวาม  

ใช้ลิ้นเลียปากของตัวเองแสดงความหื่นกระหาย  

ก่อนจะโดนเจ้าตัวมองดุๆกลับมาพลางใช้นิ้วทำท่าเป็นกรรไกร  จะมาตัดน้องชายผมซะงั้น  น่ากลัวอ่า…..



ผมปิดไฟก่อนล้มตัวลงบนที่นอนที่ใช้ผ้าห่มปูกับพื้นห้องแบบนี้

ทั้งหนาว  ทั้งแข็งปวดหลังจะตายก่อนจะมองฝ่าความมืดไปยังเจ้าตัวเล็กที่ยิ้มเล็กๆให้ผม  

ผมพยุงตัวขึ้นมาก้มลงจูบเปลือกตาเจ้าเล็กเป็นเชิงให้หลับฝันดีเหมือนทุกวัน  

ก่อนจะผละออกมายังที่นอนของตัวเองแต่เจ้าตัวเล็กคงกลัวผมนอนไม่สบายจึงรั้งแขนผมไว้และเขยิบตัวให้ผมสอดแทรกเข้าไปได้นิดนึง  

เอาวะนอนกอดแฟนคงดีกว่าลงไปนอนพื้นห้องแข็งๆนั้นเป็นไหนๆแน่นอน

ผมหลับใหลไปยันเช้าตื่นมาก็ต้องพบกับความแปลกใจ
 
เมื่อหมอติ๊บสุดที่รักของผมที่นอนอยู่ตรงกลางระหว่างผมกับนายม่อน  หันไปนอนเกาะแขนนายม่อนอยู่ซะงั้น  

ผมสะกิดเจ้าตัวเล็กเบาๆ ก่อนเจ้าตัวลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าคนที่ตัวเองนอนกอดอยู่นั้นเป็นนายม่อนน้องชายผม  ไม่ใช่ผมแต่อย่างใด

'' อูยยย  เห็นหล่อกว่าเลยลืมตัว ''  หมอติ๊บเอ่ยก่อนยิ้มเขินๆเดินไปเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัว

'' เนียนเชียว  '' ผมบอกขำๆกับท่าทางเจ้าตัวเล็กก่อนลุกมาปลุกเจ้าน้องชายตัวดีให้เตรียมตัวออกไปแข่งขันกีฬาในช่วงเช้านี้

ผมถือโอกาสนี้ประหยัดเวลาเข้าไปอาบน้ำพร้อมหมอติ๊บ
  
แม้ใจจริงจะคิดมากกว่านั้นแต่ก็ไม่สามารถทำได้เมื่อขาดความร่วมมือที่ดีจากเจ้าตัวเล็ก
 
เจ้าม่อนส่ายหน้าหัวเราะก่อนเดินเข้าไปอาบน้ำต่อจากผมและหมอติ๊บ

อาหารเช้าสำหรับวันนี้เป็นซีซ่าส์สลัด ขนมปังปิ้ง กาแฟและโอวัลตินร้อนๆสำหรับเด็กทั้งสองคน

'' อาหารเช้าแบบนี้พอได้มั้ยม่อน   เอาอย่างอื่นเพิ่มหรือเปล่า ''  ติ๊บเอ่ยถามขึ้น

'' แค่นี้ก็หรูแล้วพี่  ปกติผมไม่ค่อยทานมื้อเช้าอ่ะ ''

'' ก็พี่เห็นว่าม่อนมีแข่งกีฬาต้องใช้พลังงานเยอะไง ''  ติ๊บบอกก่อนยกโอวัลตินร้อนๆขึ้นดื่ม

'' ถ้าต้องใช้พลังงานเยอะนี่คงต้องพี่ไม้โน่นแน่ะ  เห็นเมื่อคืนทำเป็นสุภาพบุรุษผู้เสียสละ

แต่ไหงตกดึกขึ้นไปนอนกอดเมียบนเตียงซะงั้นละ   แค่นั้นยังไม่พอยังฮึดมาต่อในห้องน้ำอีกคนเรา  ''
ไม่รอให้มันพูดจบผมก็ยัดขนมปังใส่ปากมันพอดี

'' โอ๋ๆ  อย่ามีอามรณ์  ล้อเล่นๆพี่ชาย ''
มันบอกก่อนเดินหยิบขนมปังปิ้งและโอวัลตินร้อนๆไปนั่งกินหน้าทีวีแทนการเผชิญหน้ากับผม

'' แล้วพี่ไม้อ่ะ   เอาอะไรอย่างอื่นเพิ่มอีกป่ะ ''

'' เพิ่มน้ำตาลหน่อยดีมั้ย  พอดีช่วงนี้ชีวิตขาดความหวานแฟนไม่ค่อยมีเวลาให้ ''  ผมหยอดไปหนึ่งดอก



'' อ๊วกกกกกก………  ''  เสียงดังเข้ามาจากในห้อง

'' พี่ติ๊บก็ทำขนมปังปิ้งอร่อย  แต่ทำไมผมเลี่ยนจังเลยอะคับ ''ไอ้ม่อนออกอาการกวนผมอีกที

'' ให้พี่ตบหลังให้มั้ยน้องชาย  ''  ผมเอ่ยถามนายม่อนก่อนยกขาไขว่ห้างแล้วหันฝ่าเท้าไปทางมัน

'' ไม่เอาละคร้าบบบบพี่ชาย  ขอบคุณคร้าบบบ   พี่ติ๊บดูดิเขาจะรังแกผมอ่า  ''
ไอ้ม่อนออกอาการออดอ้อนซะงั้น

'' ไม่เป็นไรหรอกม่อน   รายนี้ก็ดีแต่ขู่แหละเอาเข้าจริงๆก็ไม่กล้าทำอะไรหรอก  เชื่อพี่ ''ติ๊บบอกแล้วหัวเราะร่วนขำผมซะงั้น

'' กับติ๊บพี่อาจจะไม่กล้า   แต่กะเจ้าม่อน  ก็ไม่แน่ ''  ผมบอกก่อนเดินไปจับคอมันเขย่าๆ เป็นเชิงการล้อเล่นแบบผู้ชายๆในบ้านของเรา
  
เวลาผมเล่นกับเจ้าม่อนก็จะเล่นกันแรงๆแบบนี้ตามประสาบ้านที่มีแต่ลูกผู้ชาย
  
ติ๊บมองดูผมหยอกล้อเล่นกันจนสายจึงได้เวลาไปส่งเจ้าตัวเล็กไปเรียน
 
โดยมีน้องชายสุดที่รักของผมติดรถไปดูที่ทำงานของผมด้วยเพราะเจ้าตัวมีแข๋งในช่วงสายๆ และเย็นๆอีกรอบก็เป็นการเสร็จสิ้น


/////////////////////////////////////////////////////////////////////////


'' หมอไม้สุดที่รัก  อรุณสวัสดิ์จ๊ะ  ''  เสียงแปร๋นๆของหมอกิ๊กคนสวยดังมาแต่ไกล

'' อ้าวว่าไงคนสวย   โด๊ปกาแฟแต่เช้าเชียว  '' ผมเอ่ยแซวหมอกิ๊ก

'' พอดีเมื่อคืนดูซีรี่ส์เกาหลีหนักไปหน่อย ''   เลยได้นอนน้อยไปนิดต้องอาศัยกาแฟช่วยอะจ๊ะ
หมอกิ๊กอธิบายเหตุผลยาวเหยียดก่อนหันมาจ้องน้องชายผมแบบเอาเป็นเอาตาย

'' อ้อ  ลืมแนะนำ  นี่ม่อนน้องชายสุดที่รักของเราเองมาแข่งกีฬาอะเลยมาพักกะเรา ''

'' โห  ไม่ยักกะรู้ว่าหมอไม้มีน้องชายหล่อขนาดนี้  รู้แบบนี้เรียกพี่เขยมาตั้งนานละ ''
หมอกิ๊กกล่าวอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับน้องชายผมก็รับมุกไปกับเขาซะงั้น

'' แล้ววันนี้มีแข่งอีกป่าวคะ  พี่จะได้โดดงานไปเชียร์น้องม่อน  '' หมอกิ๊กเอ่ยถามขณะเดินเข้าสู่แผนก

'' มีอีกทีช่วงสิบเอ็ดโมงกับตอนสี่โมงเย็นครับ ''   ม่อนตอบขณะดูที่ทางสถานที่ทำงานของผม

'' น้องม่อนเรียนคณะอะไรเหรอคะ   '' หมอกิ๊กไม่วายรุกคืบ

'' เรียนนิติศาสตร์  ธรรมศาสตร์ครับ ''  ม่อนติบยิ้มๆขณะผมเปิดประตูห้องพักแพทย์เข้าไป

'' ว้าว  เรียนหมอความ   ส่วนพี่หมอฟัน  เข้ากันๆ  เราคงเป็นเนื้อคู่กันแน่เลยน้องเอ้ยยยย ''

'' มีคนส่งเรียนรึยังค่ะ ''   หมอกิ๊กเอ่ยแซวน้องผมอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินไปแกะเสื้อกาวน์จากซองออกมาใส่

'' แกพูดเล่นไปเรื่อยเปื่อย  เดี๋ยวไอ้ม่อนมันเอาจริงน่ะเว้ยกิ๊ก   ''

'' อ้าว  แล้วคิดว่าชั้นไม่จริงจังตรงไหนไม้  สวยๆอย่างชั้นเป็นน้องสะใภ้แกไม่ได้เหรอ ''

ผมส่ายหัวให้กับความจริงจังของหมอกิ๊กคนสวยคนนี้ซะจริงๆ

'' พี่ไม้ก็ไปว่าพี่เค้า   พี่กิ๊กเขาก็ออกจะสวยนะ ''

'' น้องม่อนจะมาเล่นมุกว่าวัตถุทรงกลมมองจากมุมไหนก็เหมือนกัน  สวยทุกมุม  เหมือนที่หมอไม้เคยเล่นกะพี่ใช่มั้ยละ ''

'' เปล่าคับ  ม่อนแค่จะบอกว่าพี่กิ๊กก็เป็นคนสวย  ถ้า……….. ''

ไอ้ม่อนหยุด  ก่อนเพื่อนสาวผมหันมารอคำตอบด้วยอาการจริงจัง

'' พี่กิ๊กก็สวยน่ะคับ   ถ้าพี่กิ๊กไม่ขี้เหร่ซะก่อน ''

'' กรี๊ดดดดดดดด  แรงงงงงงงงงง ''
 
กิ๊กออกอการกรี๊กร๊าดก่อนเดินตึงๆส่ายงวง  ส่ายสะโพกเข้าไปยังห้องทำงาน  

ทิ้งให้นายม่อนสำรวจดูห้องพักผมอีกซักพักจึงขอตัวออกมาและผมก็แนะนำให้ขึ้นรถไฟฟ้าไปจะได้สะดวก  

สมกับที่หมอติ๊บเขาโฆษณาไว้แน่ๆ....................

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 19-07-2010 18:12:50

ตอนใหม่มาแล้ว
ขอบคุณค่ะ :จุ๊บๆ:
แต่ตอน88ยังไม่ได้อ่านเลย แปะไว้ก่อนนะ เดี๋ยวปั่นการบ้านเสร็จจะมาอ่านค่ะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 19-07-2010 18:14:35

ใจดีอย่างนี้ นี่เองหมอไม้ ลงตอนใหม่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-07-2010 18:24:11

พี่ไม้ง่ะ กำลังจะกดโพสต์อ่า โพสต์ก่อนซะงั้น อุตสาห์พิสูจน์อีกษรให้ ไม่ยอมๆๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 88 กลับมาแล้วจ้า พิษณุโลก [Up. สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 19-07-2010 18:31:30

พี่ติ๊บ รูปดิสเหมือนวิกเอฟโฟเรื่อง wish to see you again เลยอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 18:35:56

อ้างจาก: tgs ที่ 19-07-2010 18:31:30  

พี่ติ๊บ รูปดิสเหมือนวิกเอฟโฟเรื่อง wish to see you again เลยอะ

รูปไหนเหรอคับ

อ้างจาก: hackz ที่ 19-07-2010 18:24:11  

พี่ไม้ง่ะ กำลังจะกดโพสต์อ่า โพสต์ก่อนซะงั้น อุตสาห์พิสูจน์อีกษรให้ ไม่ยอมๆๆ อิอิ

ก็เห็นบอกโพสไม่ได้ ให้พี่จัดการ  พี่ก็จัดการให้แล้วไงน้องงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 18:38:47

พอผมเปลี่ยนมาเป็นรูปนี้   ก็มีคนบอกหน้าเหมือนฟลุค เกริกพล  หมอติ๊บก็งอนตะแหง่วๆไป

ค้านหัวฟัดหัวเหวี่ยงบอกว่าตัวเองไม่เหมือนฟลุคเกริกพล

งั้นเอารูปคนหล่อโชว์เองละกัน

จะบอกเหมือนใครก็ยอมรับได้

แต่ยังไงก็ยืนยันว่าผมหล่อกว่าไอ้หมอมีซอนั่นหลายขุม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 19-07-2010 18:50:17

อื่ม ...

อิจฉาครอบครัวหมอไม้ที่ยอมรับได้อ่ะ ครับ....
อยากให้ที่บ้านยอมรับแบบนี้มร้างจางเลย....

สนุกดีติดตามตอนต่อไป
เด๋วนี้เป็นหน้าที่ พอเปิดเครื่องได้ ก็.... ต้องเปิดเรื่องนี้ก่อนเลยว่าเรื่องราวไปถึงไหนแล้ว ....


เป็นกำลังใจครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 18:52:23

555 หมอไม้ใจดีมาต่อให้แล้ว พุงยุบ ผมขึ้น หล่อกว่าเดิมขึ้นมาทันทีเลยคับ  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 86 การกลับมาของคนที่รอคอย [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 18:52:39

อ้างจาก: tgs ที่ 18-07-2010 11:45:47  

เหมือนที่ร้านอาหารเลยอะพี่ไม้

อ้างจาก: tgs ที่ 19-07-2010 18:31:30  

พี่ติ๊บ รูปดิสเหมือนวิกเอฟโฟเรื่อง wish to see you again เลยอะ

คือไม่ได้อะไรน่ะคับ   แต่ไม่เข้าใจว่าจะพยายามสื่ออะไร

คราวก่อนเอารูปกับข้าวมาให้ดูก็บอกเหมือนที่ร้าน

คราวนี้เอาหมอติ๊บลงก็บอกเหมือน...

ไม่เข้าใจจุดประสงต์ว่าจะพยายามสื่อถึงอะไรคับ   อยากรู้จริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 19-07-2010 18:55:59

 :sad4:ดีใจจังเลยอะครับ น่ารักที่สุดเลย เข้ามาอ่านและเข้ามาให้กำลังใจ

คนทั้งสองคน ค่ำแล้วสมาชิกแฟนคลับของหมอไม้และหมอติ๊บ อย่าลืมทานข้าวนร้าครับ

 :m15:รู้ปะคับว่า เรื่องราวของหมอติ๊บ ตั้งแต่อดีตรู้ปะว่าชอบมากมายเลยครับ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 19-07-2010 19:04:30

พี่ไม้ คือหนูไม่ได้อะไรนะคะ
หนูไม่รู้ว่าพี่ไม้คิดว่าหนูจับผิดอะไรรึป่าว
แต่ไม่ได้เจตาอย่างนั้นจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 19-07-2010 19:05:06

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 19-07-2010 19:05:17

อ่านตอน 89 เห็นหมอติ๊บทำอาหารแต่ละอย่าง เฮ้อ อายเลยเรา  :monkeysad:
ไม่มีฝีมือด้านการทำอาหารเอาซะเลย ไอ้ที่พอจะทำกินได้ก็สามารถกินได้คนเดียวอีก
เพราะมันอร่ิอยมั๊กมาก 555 อร่อยจนไม่กล้าให้คนอื่นกินเลยอะ  :laugh:

ปล : หมอติ๊บไม่สบายเหรอค่ะ ขอให้หายป่วยเร็วๆนะคะ fc เป็นห่วง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 19:08:00

อ้างจาก: tgs ที่ 19-07-2010 19:04:30  

พี่ไม้ คือหนูไม่ได้อะไรนะคะ
หนูไม่รู้ว่าพี่ไม้คิดว่าหนูจับผิดอะไรรึป่าว
แต่ไม่ได้เจตาอย่างนั้นจริงๆ

ก็ไม่ได้ว่าอะไรเช่นกัน  น้องพูดตามที่เห็น   พี่เองก็พูดตามที่พี่เห็นเช่นกันคับบบบ

แต่คงไม่คิดว่าผมจะก๊อบเรื่องนี้มาจากไหนอีกข้อหาละกันครับ   ไมงั้นครบสูตร  เริ่ดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 19:10:36

ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยคับ  แค่ถามดูเฉยๆ

อย่าร้อนตัวซิครับ  ในเมื่อน้องไม่ได้มีเจตนาไม่ใช่เหรอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 19:13:49

(http://img838.imageshack.us/img838/3415/78908pic1.jpg)

เอาบะจ่างจากบองมาเช่มาฝาก

อันนี้ยอมรับว่าจากร้านจริงๆ  เพราะหมอติ๊บไม่ทำเพราะเจ้าตัวไม่ชอบกิน  บอกว่ากินยังไงก็ไม่เห็นอร่อย

ขอตัวทานข้าวให้อารมณ์ดีก่อนน่ะคับ

เดี๋ยวดึกๆกลับมาทักทายใหม่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 19-07-2010 19:17:31

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:55:39  

งอนละ  ไปบองมาเช่ดีกว่า
.
.
.

งอนแล้ว  ไปละ

กลับมาถึงบ้าน.....เห็นว่าหมอไม้งอน !!!!!
ทำหน้าตาไงอ่ะ อยากเห็นคนเท่ห์ๆ(เหรอ) งอน  :laugh:

ปล. เจ้เป็นแฟนคลับหมอไม้นะ อย่างอนไปเลย แต่ช้าแต่ ....................
...
.....
......
........
..........นิดนึง  ที่เหลือ8/10 เป็นหมอติ๊บ  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 19-07-2010 19:22:39

บ๊ะจ่างน่ากินม๊ากกกกกกกกกกกกกก ไข่แดงเบ่อเร่อเลย

ทานกับนมเปรี้ยวอร่อยนะคะพี่ไม้ ลองดู อิอิ

บวกให้ค่า

ปล...อยากเห็นรูปพี่หมอไม้เป็นบุญตามั่งอ่า มาไม่เคยทันเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 19-07-2010 19:27:08

น่ากินจัง
หิวอีกแล้ว
บระจ่าง อร่อยจะตายยย
อยากกินๆๆ
 :m31:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 19:34:15

โหย หมอไม้ บะจ่างน่ากินว่ะครับ หิวว้อย :serius2: เด๋วรอพิซซ่ามาก่อนก่อนเถ๊อะ
.
ถามหมอว่าเวลากินบะจ่างกินกะซิอิ๊วหวานป่ะ ทำไมผมกินใส่ซิอิ๊วไอ่คนที่บ้านมันหาว่ากินไม่เป็น  :m16:
.
อิ่มอารมณ์ดีแล้วมาต่ออีกซัก 5 ตอนรวดเลยนะค้าบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 19-07-2010 19:39:27

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: daodome ที่ 19-07-2010 19:48:50

เห็นบะจ่าง แล้วหิวอ่ะ  มันเป็นของโปรดอันดับ1 ของเราอ่ะ ว่าแต่อะไรไหม จะได้ไปซื้อบ้าง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 19-07-2010 19:51:40

เป็นเหมือนกันค้าาาาาาาา

ที่กินบะจ่างแล้วไม่อร่อย

ไม่รู้เหมือนกันว่าอร่อยตรไหน

พอดีไม่ค่อยชอบกินพวกธัญพืช

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 19-07-2010 20:08:08

นายยม่อนนนนแร๊งงงงงงงงงงงงแรงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ก็สวยถ้าไม่ขี่เหร่ซะก่อน 555+


ขอบคุณนะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 19-07-2010 20:17:09

บะจ่างน่ากินมากอะ

นายม่อนนี้แรงใช้ได้เยอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 19-07-2010 20:19:49

บะจ่าง....ก่อนหน้านี้เพิ่งถึงช่วงไหว้ไป ที่บ้านทำไปร้อยกว่าลูกได้อ่ะค่ะ
เคยช่วยทำเหมือนกัน มันก็ยุ่งยากและมือจะมันและเหม็นบะจ่างไปทั้งวัน
แต่ข้อดีคือทำแล้วก็เพลินดีนะคะ ยัดนู่นยัดนี่ลงไปตามชอบเลย

แต่ของที่บองมาเช่ที่หมอไม้ซื้อมาแล้วเอารูปมาลงนี่ ไข่เป็ดแดงมากเลยค่ะ....เห็นแล้วก็หิวแฮะ

ว่าแล้วก็ตามไปอ่านตอนนายม่อนก่อน....เห็นคนว่ากันว่า แร๊งงงงง

Take Care Ka

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 19-07-2010 20:21:41

ม่อนมาพร้อมกับวาจา ที่พาหมอกิ๊กหงายได้เชียว 5555
                             o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 19-07-2010 20:36:02

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 14:09:32  

อ้างจาก: StillLoveThem ที่ 19-07-2010 14:04:51  

...กำลังจะเดาเชียวว่าหมอติ๊บแน่ๆๆ หลับยังน่ารักเลยเนอะ
 เอารูปชัดๆหมอติ๊บมาดูหน่อยจิ อยากเห็นนะนะ :pig4: ล่วงหน้า

ก็เอารูปหมอติ๊บมาให้ดูตั้งหลายทีแล้วนี่คับ

ว่าแต่ทำไมไม่มีโอกาสได้ดู  ชะแว่บไปเหล่ใครอยู่อ่ะดิ

โชว์ตั้งหลายรอบถึงยังไม่ได้ดู

...คุณน้องจ๊ะ พี่ก็แอบส่องหนุ่มบ้านนี้แหละ แต่ไม่ค่อยทัน
...ไอ้ที่ทันพี่ก็เคยเห็นอยู่อะนะรูปหมอติ๊บอะ แต่ๆๆๆๆ มันไกลร้อยลี้ไง
...เล็งแล้วเล็งอีกว่าหน้าตายังไงหว่า จนตาเจ๊จะเหล่แล้ว เห็นอย่างเดียวหน้าขาวมากๆๆ
...ส่วนรูปนี้ขอบคุณหลายๆๆ ที่อุตส่าห์โค๊สซะใกล้เลยแหม ชัดมากเห็นตาหมอติ๊บเป็นขีดเลยช่วยได้มากจริงๆๆ :z3:
...ตอนที่89 เออหมอติ๊บชอบกินสลัดตอนเช้าจริงๆเนอะ อีกอย่าชอบจัง แอบเผลอเกาะแขน
...น้องม่อนเพราะหล่อกว่า...ใครบางคน อิอิ หมอติ๊บคงพูดจากใจนะนั่น น้องม่อนก็น่ารักน่าหยิก แหมช่างว่า
...หมอกิ๊บ ขี้เหร่ ก่อนสวย ไม่โดนหมอกิ๊บ กระโดดบีบคอก็บุญแล้ว แต่เธอมั่นจริงๆหมอกิ๊บ
...บ๊ะจ่างที่นี่น่ากินวุ้ย ไปไม่กี่ครั้งเองที่นี่ลืมทางแล้ว :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 20:44:58

ซิ่มร้ากกกหมอกิ๊กกกกกกกกกกกกกกกก

อยากให้หมอกิ๊กมีแฟน  ถ้าปล่อยให้โสด เสียดายแย่

อ่านถึงช่วงน้ำท่วม นึกขึ้นได้โทรกลับบ้านนอกดีกว่า

ป๊าบอกว่าที่บ้านน้ำท่วมแล้ววววว

ไม่ทานบะจ่างเหมือนกันค่ะ  ข้าวมันเปียกๆ  ยังไม่กล้าชิมเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 19-07-2010 20:52:55

ไม่เคยทานเหมือนกันครับ ไม่รู้รสชาดจะเป็นไงอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 20:58:12

รสชาติก็พอกินได้คร้าบบบ  ในบองมาเช่เขาทำอร่อยดี

นานจะได้กินที

ในวันที่แฟนป่วย

แฟนขี้เกียจ

แฟนงอน

และวันที่แฟนใจร้ายเท่านั้นถึงจะได้กินนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 19-07-2010 21:01:34

^
^
ฟังดูเป็นความโชคดีบนความเศร้านะคะพี่หมอ อิอิ อัพต่อเหอะ อัพรูปก็ได้ อิอิ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 19-07-2010 21:03:11

บะจ่างน่ากินจังเลย  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 19-07-2010 21:08:36

กว่าจะได้เล่นเน็ท ...(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/uk7.gif)
กว่าฝนจะหยุดตก ...
กว่าจะได้อ่าน เสื้อกาวน์ฯ ...
ก่อนกลับจากทำงาน หน้า 86 พอฝนหยุดตก ปาไปหน้า 89
แต่... ก้อยังได้อ่าน  :laugh:
มาเม้นท์กันเลยดีกว่า

'' เพิ่มน้ำตาลหน่อยดีมั้ย  พอดีช่วงนี้ชีวิตขาดความหวานแฟนไม่ค่อยมีเวลาให้ ''

หยอดได้ตลอดนะหมอไม้ หยอดวันละนิด วันละหน่อย น่ารักอ่ะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-1.gif)
ไอ้เราก้อนึกว่าหมอจะยอมนอนที่พื้นจนเช้า...
ที่ไหนได้เผลอนิดเดียว ไปนอนกอดหมอติ๊บซะแล้ว

PS. ซิ่มคะซิ่ม อายุซิ่มยังไม่เกินเลขสามมมมม จริงป่าว
งั้นเจ้ก้อ...กว่าอ่ะดิ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif-1.gif)
แล้วที่กลับเร็ว เพราะเป็น รร.ประถม
ที่นั่งหน้าคอมได้ทั้งวัน เพราะสอน คอมฯ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/69.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 19-07-2010 21:09:17

นายม่อนน่ารักจังเลย
มาแบบแรงมาก แซงโค้งไปเลย ขนาดหมอติ๊บยังเกาะ ๕๕๕

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 20:58:12  

รสชาติก็พอกินได้คร้าบบบ  ในบองมาเช่เขาทำอร่อยดี

นานจะได้กินที

ในวันที่แฟนป่วย

แฟนขี้เกียจ

แฟนงอน

และวันที่แฟนใจร้ายเท่านั้นถึงจะได้กินนนนน

บะจ่างน่ากินมากสีสวย
แต่ว่าที่หมอไม้พูดเนี่ย พูดเหมือนจะดีใจหรือยังไง ฮ่าๆๆ  :pandalaugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 19-07-2010 21:18:34

พี่ม่อนคำพูดแอบแรงอะ
ทำกับพี่กิ๊กได้ !



ปล. พี่ไม้ส่งพีเอ็มไปนะคะ
ไม่รู้ว่าได้มั้ย ? มันไม่ขึ้นว่าส่งให้อะ ส่งไปตั้งสามรอบ
ถ้าได้ไม่ได้ยังไงบอกด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 21:20:24

อ้างจาก: tgs ที่ 19-07-2010 21:18:34  

พี่ม่อนคำพูดแอบแรงอะ
ทำกับพี่กิ๊กได้ !



ปล. พี่ไม้ส่งพีเอ็มไปนะคะ
ไม่รู้ว่าได้มั้ย ? มันไม่ขึ้นว่าส่งให้อะ ส่งไปตั้งสามรอบ
ถ้าได้ไม่ได้ยังไงบอกด้วยนะคะ

ได้รับครบทั้งสามข้อความคับบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 21:21:34

อ้างจาก: evilheart ที่ 19-07-2010 21:08:36  

PS. ซิ่มคะซิ่ม อายุซิ่มยังไม่เกินเลขสามมมมม จริงป่าว
งั้นเจ้ก้อ...กว่าอ่ะดิ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif-1.gif)
แล้วที่กลับเร็ว เพราะเป็น รร.ประถม
ที่นั่งหน้าคอมได้ทั้งวัน เพราะสอน คอมฯ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/69.gif)

อีกสี่สิบวันจะสามสิบจ้า  หมอไม้แหละชอบสร้างกระแส  ไม่ยอมรับว่าตัวเองอ่ะแก่อยู่คนเดียว อิอิ

ปล.ติ๊บคงชอบทานผักมากๆ เลย  ทานสลัดได้ตลอด  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 21:28:03

ชอบกินผักมันก็เป็นการดีน่ะซิ่ม 

เมื่อก่อนก็ไม่มีปัญหาอะไรเท่าไหร่

แต่ตอนนี้ดิยังชอบกินผักไม่เปลี่ยนแปลง  ก็เป็นการดี

ถ้าไม่ติดว่าหมอติ๊บจัดฟันอยู่

แล้วเวลาผักมันไปพันลวดซึ่งหมอติ๊บจัดฟันแบบจัดด้านใน

มันเอาออกยากน่ะเพราะมันแคะออกเองไม่ได้เหมือนจัดฟันด้านนอก

งานหนักเลยมาติดอยู่ที่หมอไม้ทุกทีเวลามีอะไรติดฟันเค้าอ่ะดิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 19-07-2010 21:33:08

อ่า.............. กระทู้นี้ใครแก่สุดหว่า ?????   :m29:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 19-07-2010 21:33:45

งืมมมมมม พี่หมอพูดชวนให้คิดนะเนี่ยยยย O.o

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 19-07-2010 21:35:15

อากาศน่านอน ไปนอนดีกว่า :bye2:
หมอติ๊บ หายไวๆ นะจ๊ะ  :-[
อ่ะ...เอาติมมาฝาก (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/ProductsImage_29NestleEskimo-460-30.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 19-07-2010 21:40:48

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 21:20:24  

อ้างจาก: tgs ที่ 19-07-2010 21:18:34  

พี่ม่อนคำพูดแอบแรงอะ
ทำกับพี่กิ๊กได้ !



ปล. พี่ไม้ส่งพีเอ็มไปนะคะ
ไม่รู้ว่าได้มั้ย ? มันไม่ขึ้นว่าส่งให้อะ ส่งไปตั้งสามรอบ
ถ้าได้ไม่ได้ยังไงบอกด้วยนะคะ

ได้รับครบทั้งสามข้อความคับบบ

พี่ไม้เข้าใจหนูแล้วนะคะ
จะได้ไปอ่านหนังสือสอบซะที :)
ฝากขอโทษพี่ติ๊บด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-07-2010 21:44:41

อ้าวววววววววววววววววว พี่หมอไม้ยังไม่นอนเหรอค่ะ

เค้าบอกว่าคนที่อายุเยอะเเล้วต้องนอนเร็วๆๆนี่ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 21:46:30

ยังไม่ได้นอนครับผม

รอหมอติ๊บอยู่   ไปธุระยังไม่เสร็จ

ต้องทำหน้าที่พลขับกะดึก

น่าสงสารมั้ยละ  เกิดเป็นหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 19-07-2010 21:47:58

น่าสงสารจังหมอไม้
รักษาสุขภาพด้วยเน้ออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 21:49:12

ซิ่มเลยไม่ทานผักไงหมอ  ยิ่งทานผักบุ้งนะ ได้ chain สีเขียวมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว

ปล. ถ้าหมอติ๊บขับรถไปเองเมื่อไหร่ หมอไม้แหละจะเศร้าจายยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 21:54:00

555 หมอไม้สุดยอด superfan เลยอ่ะ ขนาดแคะฟันยังแคะให้เลย
 o13.
ถ้าจะแกล้งหมอไม้ สงสัยต้องซื้อกุ้ยฉ่ายไปให้หมอติ๊บทาน 5555  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Cn-Nt ที่ 19-07-2010 21:57:09

หลงรัก....คุณหมอสองคนนี้แล้วซิเรา..

แอบ...เปิดขณะทำงานด้วยนะ..>>...น่ารักที่สุดเลย..5555555  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 21:58:05

ไม่ต้องถึงกุยช่ายทอดหรอกคับ

แค่เวลาเจ้าตัวจะแกล้งผมก็แกล้งเอาปากไปครอบ............ผม

แล้วเดี๋ยวเหล้กคมๆเป็นแง่งๆที่อยู่ในปาก

มันก็จะครูดกะ..............จนเจ็บจนแสบได้เลือดอยู่บ่อยๆ

อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-07-2010 21:59:35

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ค่ะไม่น่าสงสาร

ชีวิตออกจะhappyน่าอิจฉาออกเนอะ

ปล.รูปที่พี่หมอไม้ถ่ายรูปกับเพื่อน หนูว่าพี่คล้ายๆกะพี่บุรินทร์ GrooveRider

 บางมุมน่ะคะ ไม่ใช่ทุกมุมมองงงง ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 19-07-2010 22:00:59

^
^
อยากดูรูปบ้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ปล....พี่หมอไม้ติดเรทอ่าาาาาาาาาา *//*

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 22:04:34

นิ้วพังไปหรือยังคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 19-07-2010 22:05:25

555 หมอไม้ หมอไม้ ผมจะบอกว่ามันมีวิธีที่ไม่ให้เจ็บอ่ะแหล่ะ 555
.
เห้ยย หมอไม้เรทก่อนน๊า 5555
แล้วคืนนี้จะมีให้อ่านอีกซักกะตอนป่าว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 4life ที่ 19-07-2010 22:07:09

หมอไม้หน้าตาคล้ายๆ ตั๊ก นภัสกร พิธีการายถึงพริงถึงขิงเลยคับ
เเต่หมอดูเด็กกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 22:15:19

 :-[  งะเข้าใจสรรหาคนหน้าเหมือนมาให้ผมซะจริงๆ

ยังดีกว่าไอ้ตัวเล็กหน่อยนึงที่บอกว่าผมหน้าเหมือน รปภ ข้างล่าง

แต่มันก็หล่อจริงๆน่ะ 

เผื่อคนในเล้ามีใครชอบคนในเครื่องแบบ  บอกผม  ติดต่อให้

ขอตัวไปรับหมอติ๊บนะคับ

หลงแน่เลยไปหลังกระทรวงสาธารณสุขยิ่งซอกแซก  ซอกซอยเยอะอยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 19-07-2010 22:15:44

อูยยยย..คิดไปแล้วนะ55555+++ไม่เอาน่ะอย่าคิดมากกร๊ากกก :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 19-07-2010 22:16:47

Oop! หวังว่าคงไม่เหมือนในรายการตีสิบนะ อิอิ  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 22:17:30

อ่าว ไม่ได้ไปส่งด้วยหรอกหรือคะ

โชคดีค่ะหมอ เรื่องหลงเป็นเรื่องปกติ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 19-07-2010 22:21:49

 :m22:

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 21:58:05  

ไม่ต้องถึงกุยช่ายทอดหรอกคับ

แค่เวลาเจ้าตัวจะแกล้งผมก็แกล้งเอาปากไปครอบ............ผม

แล้วเดี๋ยวเหล้กคมๆเป็นแง่งๆที่อยู่ในปาก

มันก็จะครูดกะ..............จนเจ็บจนแสบได้เลือดอยู่บ่อยๆ

อิอิ

 :confuse:

อ้างจาก: 8X ที่ 19-07-2010 22:16:47  

Oop! หวังว่าคงไม่เหมือนในรายการตีสิบนะ อิอิ 

 :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-07-2010 22:26:54

 :haun4:

เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว  ที่ว่าถลอกปอกเปิกนี่คือนิ้วคร้าบบบบบ

เวลาป้อนอะไรให้เจ้าตัวเล็กนั่นน่ะ

มักจะงับนิ้วผมแล้วเหล็กขูดบ่อยๆ

จนหลัง ๆมาต้องเอาแว๊กแปะให้ทั่วในปากเลยทีเดียวเชียว

คืนนี้หลับฝันดีน่ะคับ

วันพรุ่งนี้สายๆมาอัพให้ใหม่คร้าบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 19-07-2010 22:31:11

ตอนนี้แถวบ้านฝนตกหนักมากเลยค่ะ
แถวบ้านหมอไม้ฝนตกรึปล่าว ขับรถไปรับหมอติ๊บดีๆนะคะ
เป็นห่วงค่ะ............................................ห่วงหมอติ๊บ  :laugh:
อ๊ะล้อเล่นห่วงทั้ง 2 คนค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 19-07-2010 22:31:51

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 22:26:54  

:haun4:

เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว  ที่ว่าถลอกปอกเปิกนี่คือนิ้วคร้าบบบบบ

เวลาป้อนอะไรให้เจ้าตัวเล็กนั่นน่ะ

มักจะงับนิ้วผมแล้วเหล็กขูดบ่อยๆ

จนหลัง ๆมาต้องเอาแว๊กแปะให้ทั่วในปากเลยทีเดียวเชียว

คืนนี้หลับฝันดีน่ะคับ

วันพรุ่งนี้สายๆมาอัพให้ใหม่คร้าบบบบบบ

เหรอออออออออออ     :m25:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 19-07-2010 22:32:05

นิ้วไง ไม่ได้เข้าใจผิดเลยนะ

รู้หรอกจ้า  มันคงไม่แตกต่างกันเท่าไหรม้างง  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-07-2010 22:33:27

ฝันดีค๊าๆๆๆๆๆ ทั้งพี่หมอไม้เเละพี่หมอติ๊บ

 :t3: :t3:

พรุ่งนี้จะมารอค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 19-07-2010 22:40:35

คุณหมอไม้ดูร้อนตัวเนอะ  :m12:
ทำไมต้องกลัวเข้าใจผิดล่ะคะ?
แฟนคลับยังไม่ได้บอกเลยนะว่าเข้าใจว่าอะไร  


แต่จะไม่ค่อยอยากเชื่อก็อิตรง  :haun4: นี่แหละ
:laugh:


แซวเล่นค่ะ

ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณหมอทั้งสอง


 :กอด1:


ปล.  :กอด1:คุณhackzด้วย 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 07:19:36

มอร์นิ่ง มอร์นิ่งค่ะ

ทักทายยามเช้า(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/112.gif)

ตื่นกันหรือยังเอ่ยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 20-07-2010 08:19:05

ก่อนจะทำงานก็แวบเข้ามาอ่านกระทู้นี้ ก่อนกลับบ้านก็ต้องมาส่องอีก
จนเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว - -"
แถมยังขึ้น status ในเฟซบุ๊ค ลากเพื่อนให้มาอ่านอีก
สรูปเป็นเอามาก ! 55555+

.

.
.
นายม่อนน่ารักอ่ะ ท่าทางจะหล่อมากกกก


รีบนของใครหลาย ๆ คนแอบติดเรทอะ  ...อีกอย่างกระทู้นี้ใครแก่ที่สุดคะเนี่ยยยย :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 20-07-2010 09:05:22

อ่าน ไดรี่ ก็สนุก

อ่านรี ก็มัน อื่ม ๆ ๆ ๆ ๆ  ๆ


แต่เห็นด้วยกะหมอติ๊บนะครับ.....บะจ่างอ่ะ ..
เหมือนทานนข้าวเหนียว ใส่พริกไทย .... กับกุนเชียงอ่ะ...
ไม่เค้ากันเลย


ติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-07-2010 09:27:20

ผมก็ติดทู้นี้เหมือนกัน
เพราะตั้งแต่ใหนแต่ไรแล้ว Image ของคนเป็นหมอสำหรับเรา
มันคือเรื่องไกลตัวที่เราจะได้เจอ ได้พูดคุยก็ตอนไม่สบายเท่านั้น และก็คุยนิดเดียว
แต่พอมารู้จัก 2 คุณหมอนี่ ( เอ...รู้จัก?) หมอเป็นกันเองมากครับ พูดคุยเฮฮาได้ตลอด
น่ารักมาก ไม่ถือตัวเลย มันรู้สึกอบอุ่นดีนะ เข้าใจว่าแฟนคลับทั้งหลายคงคิดไม่ต่างกันมากนัก
ก็เลย อยากขอบคุณหมอมากๆและอยากให้เป็นอย่างนี้ตลอดไป

แต่ก็แอบกังวลนะครับว่าบางทีเราเข้าใกล้เรื่องส่วนตัวของหมอมากไปหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 20-07-2010 09:47:36

มาทักทายยามสายยยย เฮ้อ!!อากาศน่านอนต่อมากกก

จะว่าไปกระทู้นี้หนูก้อติดเอามากกกกกก

It's my addiction.(เคยเป็นหัวข้อที่หนูต้องออกไปพูดหน้าห้อง)

ในความคิดของหนูคนที่เป็นหมอจะนิ่งๆ ดูสุขุม

เเต่พอเข้ามาอ่านในนี้ เเตกต่างจากที่หนูคิดมากจริงๆ

ขอบคุณที่มีเรื่องราวดีดีให้ติดตามน่ะค่ะ (ซึ้งงง :sad11:)

ปล.ชอบคำถามมของWinterLove ใครจะใกล้เคียงสนามหลวงที่สุดดด(ล้อเล่นน อย่าโกดหนูน่ะ)

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 20-07-2010 10:07:23

แอบย่องมาหาก่อน แล้วย่องออกไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 10:13:37

มีคนถามกระทู้นี้ใครแก่ที่สุด.....
^
^
^
^
^
^
ป้าแก่แกเลยมาแสดงตัวเป็นที่เรียบร้อย     หมดข้อครหากันน่ะคร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 20-07-2010 10:19:29

อ้างจาก: puenfriend ที่ 20-07-2010 09:47:36  

:)

ปล.ชอบคำถามมของWinterLove ใครจะใกล้เคียงสนามหลวงที่สุดดด(ล้อเล่นน อย่าโกดหนูน่ะ)

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

นั่นสิคะ ... เป็นอะไรที่อยากรุ้มากกกกกกกกก

อีกอย่างเห็นด้วยกับคุณ Loidelohm ค่ะทุกอย่างเลย^^
 คงไม่มีคู่ไหนในเล้าเปิดเผยมากเท่าคู่นี้อีกแล้วมั้งเนี่ย
รอ รอ ตอนใหม่อยู่นะคะพี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 10:22:50

แหม  WinterLove คร้าบบบ

ที่จริงก็จะไม่มีการเปิดเผยกันขึ้นหรอก

ถ้าชาวเล้าไม่ออกอาการดี๊ด๊าสนุกสนานเมื่อผมโดนหมอติ๊บเผา

เค้าเลยรู้ความลับผมกันหมดเลยยยย :z3:

หมอติ๊บนะหมอติ๊บ   เดี๋ยวกลับมาจะจัดการ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 20-07-2010 10:30:35

เฮ้ย! ใครจะยอมรับกันง่ายๆ ละค่ะ อยากจะว่าก็ว่ามาเถอะค่ะ

แต่คนแก่ก็มีหัวใจเน้อ หัวใจมีเลือดมีเนื้อ มันเจ็บเป็นนะค่ะ

สงสารคนแก่บ้างอะไรบ้างเถอะค่ะ









พูดไปงั้นแหละ แก่แล้วจะทำไม ใครจะไม่แก่บ้างค่ะ แต่แค่ทำความดี แค่นี้ก็ไม่เห็นว่าความแก่จะสำคัญ สำคัญที่ความดีไงคะ

ปล. 1.ถึงสังขารที่เสื่อมสภาพไปตามวัยจะเรียกว่าแก่ แต่จิตใจก็อย่าให้แก่หมดสภาพตามสังขารละค่ะ

      2.ตอนนี้คิดจะเริ่มนอกใจสามี หันมาซบพุงกลมๆ หนุมหล่อทุกองศาดูบ้างแต่คงต้องตามหาดูคนว่างๆไร้ภาระผูกพันธ์ในใจ

    เพราะคมมีเจ้าของมันบ่อแซปเด้อค่ะเด้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 10:33:10

อรุณสวัสดิ์ (สายมากๆ)ค่ะ ขอให้ความสุขวันทำงานอีกวันนึง
เป็นกิจวัตรไปแล้วว่า ถ้าว่างก็อยากเข้ามาทักทาย
 
ปล. เป็นแฟนคลับน้องม่อนค่ะ  :m1:

ปล. ขอลองโพ้สดู ชอบเพลงนี้มากๆความหมายดีจริง

http://www.youtube.com/v/UxgJiJcYMGI&amp;hl=en_US&amp;fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed >

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 10:34:47

(http://upic.me/i/ox/ndsbb.jpg)
เอาข้าวเช้ามาฝากหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 20-07-2010 10:37:02

ไม่เห็นข้าวเช้าเลยค่ะ จะเอามาฝากทั้งที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 10:44:06

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-1-076.gif) ย่องๆ มาดูว่าอัพหรือยัง
แต่ไม่ได้มารายงานตัวว่าแก่น๊า(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920452198.gif)
ถ้ารีบน 72 รีนี้ก้อ 75  แล้วกัน (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/me4.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 20-07-2010 10:45:28

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 10:22:50  

แหม  WinterLove คร้าบบบ

ที่จริงก็จะไม่มีการเปิดเผยกันขึ้นหรอก

ถ้าชาวเล้าไม่ออกอาการดี๊ด๊าสนุกสนานเมื่อผมโดนหมอติ๊บเผา

เค้าเลยรู้ความลับผมกันหมดเลยยยย :z3:

หมอติ๊บนะหมอติ๊บ   เดี๋ยวกลับมาจะจัดการ

จัดการอะไรคะ? เห็นยอมตลอดเลย 55555555

PEENAT1972 ....... สักวันพวกหนูก็ต้องแก่เหมือนกันค่ะ TT

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 10:48:12

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 90

ระแวง




ตกเย็นผมออกจากที่ทำงานตั้งใจแวะไปดูเจ้าม่อนน้องชายตัวดีของผมแข่งเบสบอลซะหน่อย

ว่าจะชนะสมกับที่มันโม้ไว้หรือไม่  

เมื่อผมไปถึงปรากฏว่าเจ้าม่อนกำลังแข่งรอบชิงชนะเลิศอยู่พอดี  แต่ไม่รู้ว่าอีกทีมคือทีมจากมหาวิทยาลัยใด
 
และในขณะเดียวกันผมก็อดแปลกใจเล็กน้อยไม่ได้เมื่อตอนนี้เจ้าตัวเล็กยืนอยู่ข้างๆสนามเชียร์เบสบอลกับเขาราวกับว่าตัวเองเล่นเป็น หรือรู้วิธีการเล่นของเขาซะอย่างนั้น  

ผมแปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นติ๊บเชียร์เบสบอลจนตัวโก่งแบบนี้  เขามาเชียร์ใครเป็นพิเศษรึเปล่าน่ะ   หรือว่าจะเป็น…..

ผมนั่งอยู่ในรถที่จอดแช่ริมถนนข้างสนามกีฬากลางมหาวิทยาลัย  
 
พอจะเดินลงออกมาจากรถก็ปรากฎว่าการแข่งขันได้จบลงแล้วพร้อมชัยชนะของธรรมศาสตร์  

ชายหนุ่มร่างสูงในชุดนักกีฬาเบสบอลที่ผมไม่คุ้นหน้าตาเอาซะเลย  
 
แต่ว่าอยู่ทีมเดียวกันกับนายม่อนแน่ๆ เดินตรงมายังเจ้าตัวเล็กหลังจากแข่งขันสิ้นสูดลง

ติ๊บยกแม่โป้งให้แสดงความชื่นชมกับชัยชนะ
  
ชายหนุ่มยืนยิ้มหน้าบานคุยกันราวกับสนิทสนมกันมานาน  
 
เขาเป็นใครกันน่ะ  ใครบอกผมที??????????????????????????????????????????????????

ผมยืนดูทั้งคู่ที่ยืนหันหลังให้ผมในเวลานี้อยู่เป็นนานสองนานก็ไม่มีท่าว่าทั้งสองคนจะแยกจากกัน  

จนเจ้าม่อนน้องชายของผมเดินมากระแทกไหล่ผมหนักๆไปหนึ่งที

'' มองไรอยู่  ใจลอยเชียว  ''  เจ้าม่อนเอ่ยถามผมขึ้นพร้อมกับมองไปยังเป้าหมายของผม

'' หึงเหรอ  เขาอาจจะเป็นเพื่อนกันก็ได้  เห็นมายืนดูตั้งแต่พวกผมแข่งได้ไม่กี่นาทีแล้ว ''

'' เขาเป็นใครเหรอม่อน  ''  ผมถามน้องชายตัวดีเพราะอยู่ทีมเดียวกันมันน่าจะรู้จักกันบ้าง

'' พี่คนนั้นเป็นรุ่นพี่คณะผมเอง แล้วก็เป็นรุ่นพี่ที่เล่นดนตรีไทยกันในโรงแรมด้วย  ''

ม่อนบอกรายละเอียดแต่ดูท่าจะไม่ช่วยให้ผมหายงงเลย

ผมทำหน้าบึ้งมองไปยังนายม่อนน้องชายตัวดี  ขอรายละเอียดเพิ่มเติม

'' ม่อนก็ไม่รู้ว่าเขาสนิทสนมกันขนาดไหนเท่าไหร่ ยังไง  รู้แต่ว่าตอนลงแข่งก็เห็นพี่ติ๊บมายืนดูเขาแล้วอะ  ''

'' แล้วนายคนนี้ชื่ออะไร  รู้อะไรเกี่ยวกะมันมั่งอะ ''

'' ก็รู้แต่ว่าพี่แกชื่อเพียว  เรียนนิติศาสตร์ปีสอง เป็นคนสระบุรี เก่งรอบด้านมากทั้งดนตรี  กีฬา การเรียน และที่สำคัญหล่อใสสไตล์เกาหลีมากๆคนกรี๊ดกร๊าดกันทั้งคณะ  และก็รอดูอยู่ว่าพี่แกเป็นเกย์หรือเปล่า   ยังไม่มีใครสามารถให้คำตอบได้เพราะยังไม่เห็นพี่แกคบใครหรือจีบใคร  รู้เท่านี้แหละคร้าบบบ ''  

นายม่อนตอบผมอย่างละเอียดก่อนแว๊บเข้าไปนั่งตากแอร์ในรถเรียบร้อย

ด้วยความหึงหวง  เอ้ย  ด้วยความสงสัยผมยืนอยู่ด้านหลังดูอากัปกิริยาที่สองคนคุยกัน

ดูกระหนุงกระหนิงราวกับคนเป็นแฟนกันซะอย่างงั้น  

ผมจะต้องรู้คำตอบถึงความสัมพันธ์ของทั้งสองคนนี้ให้ได้   ว่าแต่ผมจะเริ่มต้นด้วยวิธีการไหนดีละนี่

รู้แล้วว่าต้องทำไง
.
.
.
.
.
.
.
.

เดินกลับไปนั่งรอในรถแล้วค่อยถามติ๊บดีกว่า   เผื่อไม่เป็นแบบที่คิดไว้หึงไม่ดูตาม้าตาเรือ
 
เดี๋ยวจะโดนเจ้าตัวเล็กเล่นบทโหด  ไม่เอาดีกว่า  ด้วยความเกรงใจ ด้วยความเคารพ

'' อ้าว   ไมไม่เดินไปถามเขาให้รู้เรื่องเลยละ  ''  เจ้าม่อนเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อผมก้าวขึ้นมานั่งในรถ

'' ก็อยากถาม   แต่ไม่กล้าวะ  '' ผมตอบอายๆ

'' โอ  ที่แท้ก็กลัวเมียแต่กับน้องนี่ทำท่าเก่งซะ  ''  เจ้าม่อนกวนผมเข้าให้

'' ไม่ได้กลัวเว้ยย  แต่มันไม่กล้าถาม ''

'' เออ นั่นแหละที่บ้านเขาเรียกว่ากลัว ''

'' ก็มันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขาไม่อยากก้าวก่าย ''  ผมตอบเจ้าม่อนแบบไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก

รออยู่อีกพักใหญ่เจ้าตัวเล็กจึงโทรศัพท์หาผม
 
เพราะนี่เป็นเวลาที่ผมจะไปรับเจ้าตัวที่คลินิคแล้วอ่ะดิ   คงกลัวผมไปรอเก้อ  ก็ยังดีที่ยังนึกถึงผมอยู่บ้าง

'' ฮัลโหล พี่ไม้แวะรับติ๊บที่สนามกีฬากลางหน้าคณะมนุษย์ด้วยนะ ''  เสียงติ๊บเอ่ยมาตามสาย

'' แล้วไปทำอะไรเหรอที่นั่นอ่ะ  ''  ผมตอบไปแต่สายตาก็ยังมองติ๊บจากด้านหลังโดยที่เจ้าตัวยังไม่รู้ตัว

'' ก็แวะมาเชียร์ม่อนไง  ชนะเลิศไปแล้วแต่หายไปไหนละก็ไม่รู้ยังไม่เห็นม่อนเลย ''

'' แล้วตอนนี้ติ๊บอยู่ตรงไหน ''

'' ตอนนี้ติ๊บอยู่ที่สนามกีฬาฝั่งคณะมนุษย์อะคับ ''   ติ๊บตอบ

'' พี่จอดรถอยู่ริมถนนทางออกข้างม.เรียบร้อยแล้วเปิดไฟกระพริบรออยู่เนี่ย ''

'' อ้าว  มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ยักกะบอกติ๊บ  ''  
เจ้าตัวตอบมาตามสายก่อนกดวางสายแล้วเดินตัวลอยลิ่วๆมายังรถของผมโดยมีชายหนุ่มคนนั้นมองตามไม่คลาดสายตากันเลยทีเดียว



เขาสองคน….เป็นอะไรกันน่ะ  
อยากรู้…….แต่ไม่(กล้า)ถาม



'' พี่ติ๊บกับพี่เพียวเป็นไรกันอ่ะ  พอดีพี่ไม้เขาอยากรู้แต่เขาไม่กล้าถาม ''

ดูไอ้น้องชายสุดที่รักของผมมันจัดการ  น่าตบกะบาลซะจริง   ติ๊บหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มล้อเลียน ก่อนจะเอ่ยถาม

'' มาอารมณ์ไหนนี่คราวนี้  ''

'' ไม่ได้อารมณ์ไหนแค่อยากรู้เฉยๆเห็นคุยกันราวกับรู้จักกันมานานแล้วยังงั้นแหละ ''

ติ๊บหันไปมองหน้าเจ้าม่อน  ราวกับขอความคิดเห็น

'' ก็บอกเขาไปตรงๆก็หมดเรื่องพี่ไม้ก็บอกเขาไปดิว่าแอบดูเขาคุยกันตั้งนานแล้ว ''

'' อ้าว……….. ''  

ไอ้น้องชายผมไมมันเป็นคนตรงแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่อ่า   หรือว่าจะเป็นหมอความนี่ต้องพูดจาชัดเจน ฉะฉานตรงไปตรงมาแบบนี้เหรอ

'' อ้อ  แบบนี้นี่เอง  งั้นติ๊บบอกวันหลังแล้วกันไม่มีไรหรอก  เดี๋ยวพรุ่งนี้เพียวเขาก็กลับแล้วแข่งขันเสร็จเรียบร้อยแล้วนี่  ใช่มั้ยม่อน  ''

'' ครับ  รอปิดงานพรุ่งนี้เช้าแล้วก็ทำกิจกรรมร่วมกับทีมมหาลัยอื่นก็เสร็จเรียบร้อยกลับบ้านแล้ว
ไว้พี่สองคนคุยกันเองแล้วกันไม่ร็ไม่ชี้ด้วยแล้ว   หลับแล้วครอกฟี้  ''  

เจ้าม่อนบอกผมจบก็ทำท่านอนหลับกรนครอกฟี่ๆอยู่หลังรถ  โดยที่ทั้งสองคนยังทิ้งความสงสัยไว้ให้ผมตลอดทั้งคืน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 20-07-2010 10:50:34

เเหมมมพี่หมอไม้ค๊าๆๆๆๆ

พวกเราก็ไม่ได้ดี๊ด๊าอะไรกันมากกกน่ะคะ

เป็นเค่การGossip เล่าสู่กันฟังเล็กๆๆๆน้อยๆ ฮ่าๆๆ

ความลับที่ว่านี่เรื่องรอบเอวใช่มั้ยค่ะ

พี่หมอติ๊บก็มาบอกความจริงให้ทุกคนหายข้องใจกันก้อเท่านั้นเอง

ps. ป้าเเก่ค่ะ สู้ๆๆๆๆ o13 ชอบreplyป้าน่ะค่ะ (ไม่สวย ไม่เริ่ด พิมพ์ไม่ได้น่ะค่ะ)

ยกย่องให้เป็นบุคคลที่น่านับถือเลยค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: SuMoDevil ที่ 20-07-2010 10:53:36

ฟังแล้วชอบ  ก็เลยอยากมอบให้ นะครับ  เหมาะกับสองคุณหมอมากๆ อิอิ  o13

http://www.youtube.com/v/3fgnEw0ln7A&amp;hl=en_US&amp;fs=1?rel=0

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 20-07-2010 10:55:08

รักมากก็หวงห่วงมาก หึงมากอะไรทำนองนั้น แต่อาการปากแข็งกำเริบสะงั้น 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 20-07-2010 11:01:31

:L2: มอบดอกไม้ให้พี่ม่อน
ถ้าพี่ม่อนไม่ถามให้นี่พี่ไม้ระแวงกว่านี้แน่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 11:04:02

สงสัยแต่ไม่กล้าถาม ที่บ้านเรียกกลัวเมียนะหมอ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/Emoticon-125_panda.gif)
รักมาก ห่วงมาก หวงมาก ก้องี้แระนะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/46de67a1cd348.gif)
แต่คงไม่เท่ากับตอนหมอจ๊ะโอ๋หรอกใช่ป่าว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 11:04:43

อ้างจาก: tgs ที่ 20-07-2010 11:01:31  

:L2: มอบดอกไม้ให้พี่ม่อน
ถ้าพี่ม่อนไม่ถามให้นี่พี่ไม้ระแวงกว่านี้แน่ๆ

นายม่อนเพิ่งปรากกตัวไม่กี่ตอน   มีแฟนคลับซะแล้วววว

PEENAT1972 ............ผู้ชายปากแข็ง  เขาว่าน่ารักมีเสน่ห์ดีออกป้าแก่

SuMoDevil ...............ขอบคุณสำหรับเพลงเพราะๆคับ  ชอบเพลงนี้มากถึงมากที่สุด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 11:11:23

หมอไม้พี่ออกตัวก่อนนะว่าพี่เม้นท์ตามที่ได้อ่านว่ารู้สึกไง ห้ามนอยด์นา ไม่รักไม่เม้นท์นะเออ...
หมอไม้..... ขี้ระแวง ขี้หึง  ใจร้อน แล้วก็ไม่ตรงไปตรงมา ในเืมื่อตกลงกันแล้วว่าเป็นอะำไรของกันและกันก็ไม่น่าจะคิดมาก          
              ในเมื่อหมอติ๊บก็รักหมอไม้มากมายซะขนาดนั้น ยังจะไม่เชื่อใจอีกเหรอ
หมอติ๊บ....  คงต้องมีคำตอบให้ชัดเจน เพราะไม่น่ามีอะไรปิดบังกันแล้ว และพี่เชื่อว่าหมอติ๊บตอบได้เคลียร์ (มั้งนะ เหอๆๆ)
.... ขนาดว่าผ่านเหตุการณ์ร้ายๆมาแล้วก็ต้องให้ชัดเจนกันไป อย่าเก็บไปคิดคนเดียว มันจะกัดกร่อนเราเรื่อยๆ
ถ้าเป็นพี่ก็จะทำแบบม่อนเลย เดินเข้าไปหาไปยืนอยู่ข้างๆ และจะถามไปเลย พร้อมกับแสดงตัว และแสดงความบริสุทธิ์ใจด้วย
เมื่อเราไม่เชื่อใจกัน ระแวงกันบ่อยๆ เป็นพี่จะโกรธถ้าถูกระแวง และมันเป็นรากฐานความรักที่ไม่ค่อยจะดีนัก

ปล. +100 ให้น้องม่อนได้ที่ไหน ชัดเจนดีจริง  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 20-07-2010 11:26:26

เห็นด้วยกับหลาย ๆรีบนค่ะ พี่ไม้ปากแข็ง!!! ตั้งแต่เรื่องสารภาพรักแระ กว่าจะพูดได้เนี่ย รอไปเหอะ - -"
แถมกรณีนี้อีก อยากรู้แต่ไม่กล้าถาม .. ถึงถามหมอติ๊บก็คงไม่ว่าไรหรอกมั้งคะ ดีกว่าคิดไปเอง
 :3123:มอบให้นายม่อนเหมือนกัน ... ถ้าไม่ถามให้พี่ไม้ได้ระแวงกว่านี้อีกแน่ๆ พี่ไม้ขี้หึงมากกกกกกกก แต่รักมากก็หึงมากอย่างที่เค้าว่านั่นแหละ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 11:40:42

หมอติ๊บคงรู้ว่าหมอหึง หมอหวง

หมอติ๊บคงรอให้น้องม่อนกลับก่อนมั้ง  ค่อยเคลียร์ทีเดียว

เพราะไม่เห็นความจำเป็นอะไรที่ต้องยืดเวลานอกจากไม่ได้อยู่กันสองคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: MeepadA ที่ 20-07-2010 11:41:25

อ้าว แล้วไมหมอติ๊บไม่บอกไปเลยล่ะครับ  เด๋วหมอไม้ก้อไปคิดมากอีก ตามประสา... :m17:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 20-07-2010 11:45:11

จะเที่ยงแล้ว ไปกินข้าวกันค่ะ แถวสยามฝนไม่ตกนะค่ะมากันโล้ดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 11:59:06

ไปกินข้าวกันเต๊อะ

หนีความวุ่นวายของไปโรงเรียนไปบ็องดีกว่า อิอิ

ฝากซื้อบะจ่างมั้ยคะหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 12:03:13

ก่อนจะไปพักเที่ยง  กับหมอพอลลีนคนสวย

แวะมาบอกว่าตอนใหม่อัพล่วงหน้าไปให้เรียบร้อยแล้ว

น้องแฮคสุดเสน่หาของคุณพี่ ลอยลม

ฝากจัดการอัพตอนต่อไปให้ด้วยนะคร้าบบบบ

ผมทำเกินหน้าที่มาหลายตอนละ  เดี๋ยวนายแฮคมันจะสบายเกินไป

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-07-2010 12:12:23

หือ...............ได้จิ้มโดยไม่ตั้งใจ อิอิ


ข้าน้อยมีความสบายใจตรงที่ว่า แม้จะมีเหตุการณ์หวาดเสียว
ให้ลุ้นระทึก ให้เราใจหายใจคว่ำก็ตาม แต่ทุกวันนี้ ทั้งคู่ก็อยู่ด้วยกันสุขสบายดี
ฉะนั้นแปลว่า ในอดีต ไม่มีมนุษย์หน้าใหนมาแทรกได้เลย
เพราะปัจจุบันดีที่สุดแล้วครับ

ผมภูมิใจกระรอกน้อยของหมอติ๊บจัง เฝ้าบ้านได้ดั๊วะ
กินไข่ต้มกะข้าวเปล่าก็เป็น (แต่ที่เห็นนะ เหมือนข้าวยังเป็นเม็ดใครเม็ดมันอยู่เลย แน่ใจว่าสุก?)อิอิ
แถมตัวโตเท่าบ้าน แต่หลังคาโปร่งแสงไปหน่อยน๊า

หมอติ๊บต้องขุนอีกให้เยอะๆเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 20-07-2010 12:24:00

...หึงจนควันออกหู  เหอะๆๆ หมอติ๊บก็แกล้งยั่งให้อยาก...รู้..นะนั่นแต่ไม่...บอก :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 12:37:07

เสื้อกาวน์เก่าๆ..........กับเราสองคน

ตอนที่ 91

แค่เพื่อนเท่านั้น






เช้าตรู่วันเสาร์ติ๊บตื่นมาทำมื้อเช้าเพื่อส่งน้องชายสุดที่รักของผมที่ยังนอนไม่ทันตื่นนอน
  
ส่วนผมก็ตื่นมาดูทีวีแต่เช้าตรู่เช่นกัน  เพราะที่จริงแอบนอนไม่หลับทั้งคืนด้วยแหละ
 
และเจ้าตัวเล็กก็ดูจะรับรู้อาการดังกล่าวของผมเช่นกัน  เวลาที่หันมามองหน้าผมจึงได้แต่ส่งยิ้มหวานๆมาให้ทุกที

ผมก็เลยต้องเข้าใจว่าเรื่องบางเรื่องมันก็เหมาะจะคุยกันสองคนมากกว่า  

ไว้รอเจ้าม่อนกลับไปมีเรื่องต้องเคลียร์กันแน่ๆ  หมอติ๊บบบบบบ



ตอนนี้เจ้าตัวเล็กกำลังจัดอาหารมื้อเช้าสำหรับสองศรีพี่น้องคือผม  กับนายม่อน
  
ข้าวต้มสยามเรนโบว์( อันนี้ผมตั้งชื่อเองแหละ  เพราะเจ้าตัวเล็กเล่นใส่ผักครบเจ็ดสีไปในหม้อข้าวต้มเรียบร้อย พร้อมบอกข้อมูลทางโภชนาการให้ผมรับทราบทุกทีก่อนบริโภค)
หมูยอทอด  กุนเชียงทอด   ไข่เจียว  สลัดผัก โฮวัลตินร้อนๆและกาแฟหอมกรุ่นนนนน

เมนูง่ายๆแค่นี้ก็ปลุกเจ้าม่อนตื่นออกมาล้างหน้าล้างตาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยในเวลาอันรวดเร็ว

'' แล้ววันนี้พิธีปิดกี่โมงอ่ะนี่  ''  ผมเอ่ยถามน้องชายตัวดีขณะนั่งมองดูติ๊บตักข้าวต้ม

'' ก็พิธีปิดแปดโมงแล้วก็ทำกิจกรรมมอีกนิดหน่อย  สายๆก็กลับแล้ว '' เจ้าม่อนตอบก่อนหยิบกุนเชียงทอดเข้าปากอย่างรวดเร็ว

'' พี่คงไม่ได้ไปส่งม่อนน่ะ   เอาเป็นว่าพี่ส่งม่อนด้วยข้าวต้มมื้อเช้าตรงนี้เลยละกัน ''

'' โอยย  ไม่เป็นไรหรอกพี่ติ๊บอ่านหนังสือเหอะเห็นบอกใกล้สอบแล้วไม่ใช่เหรอ ''

'' อื้อ  ก็อีกไม่กี่วันก็สอบแล้วก็หยุดปีใหม่แล้ว  ม่อนละใกล้สอบยัง ''

'' ก็อีกไม่กี่วันเหมือนกันแหละพี่กลับไปคงต้องอ่านหนังสือเยอะหน่อย ''  เจ้าม่อนตอบก่อนรับถ้วยข้าวต้มไปจัดการ

'' เดี๋ยวพี่ไปส่งแกที่สนามกีฬาแล้วพี่ก็กลับเลยน่ะ ไม่รอส่งขึ้นรถน่ะเพราะไม่รู้เสร็จตอนไหน ''

'' ได้คร้าบพี่ชาย  จะรีบมาเคลียร์กะพี่ติ๊บก็บอกมาเหอะน่า  ''   ไอ้น้องคนนี้มันตรงซะจริงๆแฮะ



ก่อนแปดโมงผมขับรถออกมาส่งเจ้าม่อนน้องชายตัวดี หลังจากที่ล่ำลาติ๊บเป็นการเรียบร้อย  

และตอนนี้ที่สนามกีฬาก็มีการแข่งขันกีฬาสานความสามัคคีแต่ละมหาวิทยาลัยกันเล็กน้อย  

ผมส่งเจ้าม่อนด้านข้างสนามกีฬา  ก่อนจะต้องให้ค่าขนมมันเป็นธรรมเนียมของเราสองคน

'' พี่ไม้ม่อนกลับแล้วน่ะ  ไว้โอกาสหน้าเจอกัน ''
มันล่ำลาก่อนเข้ามากอดผม   และผมก็ลูบหัวของมันเป็นเชิงบอกให้โชคดี

'' ดูแลตัวเองดีๆแล้วกัน  มีไรก็โทรหาพี่  ดูแลพ่อกับแม่ดีๆด้วย ''   ผมบอกก่อนตบหัวมันเบาๆ

'' พี่ก็หมือนกันดูแลตัวเอง  ดูแลพี่ติ๊บดีๆนะพี่  มีไรก็คุยกัน  สงสัยอะไรก็ถามกันอย่าปล่อยให้มันคาราคาซัง   เพราะบางทีกว่าเราจะกล้ามันอาจสายเกินไปก็ได้นะพี่  ผมไม่อยากให้พี่ต้องมานั่งเสียใจเหมือนผม ''   เจ้าม่อนบอกก่อนยกมือไหว้แล้วเดินจากไปให้ผมได้ครุ่นคิด
  
นายม่อนคงยังไม่ลืมเรื่องราวร้ายๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของมันได้หมดจริงๆซิน่ะ  
 
แต่มันก็ดูเข้มแข็งกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย  คงไม่มีไรให้ต้องห่วงแล้วละ





ขณะที่ผมกำลังจะก้าวเข้าประตูรถ  

สายตาก็พลันเหลือบไปเห็นร่างสูงเด่นของชายหนุ่มคนเมื่อวานเดินผ่านหน้ารถผมไป   เร็วกว่าความคิดผมตะโกนเรียกทันที

'' น้องครับ   น้องครับ  ''  ชายหนุ่มหยุดและหันหน้ามามองทางผมด้วยความสงสัย

'' น้องเป็นเพื่อนกับกะติ๊บป่าวคับ ''   ผมเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจเผื่อจะทักผิดคน

'' อ๋อ  ใช่ครับ  แล้วพี่….''

'' พี่เป็นพี่ของติ๊บอ่ะคับ  ขอรบกวนเวลาน้องแป๊บนึงได้มั้ย   ต้องแข่งกีฬาอะไรรึป่าวคับ ''

'' อ๋อได้ครับ  ผมไม่มีแข่งอะไรแล้วครับรอปิดงานก็กลับแล้ว ''

เมื่อได้ยินคำตอบดังนั้นผมจึงเดินนำนายเพียวที่ม่อนบอกเมื่อวานไปยังด้านหน้าคณะวิทยาการจัดการที่มีซุ้มกาแฟเล็กตั้งอยู่   ก่อนสั่งกาแฟเย็นมาสองแก้วและส่งให้นายเพียวไปหนึ่งแก้ว

'' ขอบคุณครับ  ''  จะว่าไปเมื่อได้มองดูใกล้ไอ้ผู้ชายคนนี้ก็จัดว่าดูเป็นผู้รากมากดีเลยทีเดียว  

ผิวพรรณดูเป็นผู้ดี  การพูดจาการวางตัว  เป๊ะเอามากๆ ผมจะบรรยายแบบไม่ลำเอียงน่ะ

น้องคนนี้รูปร่างอาจไม่สูงโดดอย่างผมแต่ก็จัดได้ว่าเป็นผู้ชายหุ่นดี  

ผิวพรรณดี  หน้าตาดี พูดจาดี  วางตัวดี   มีเสน่ห์  

แค่นี้แหละพอมั้ย อ้อ  อีกอย่างเห็นนายม่อนบอกเมื่อวานว่าเรียนก็ดี กีฬาเก่ง  แถมยังเล่นดนตรีได้หลายอย่างด้วย  

ในโลกนี้ยังมีผู้ชายที่พร้อมกว่าผมอีกหรือนี่

แต่ก็อย่างว่า  พระรองตามหนังเกาหลีหล่อกว่าพระเอกเยอะแยะไป  

ไอ้หมอนี่ก็แค่ดูดีหน่อยเท่านั้นเองยังห่างชั้นจากหมอไม้เยอะ   ฮ่าฮ่าฮ่า

'' ผมชื่อเพียวคับ   เรียนนิติปีสอง ''   มันเอ่ยแนะนำตัวขึ้น

'' พี่ชื่อไม้คับ  เป็นพี่ชายของนายม่อนน้องคณะเราอ่ะ    พี่เรียบจบแล้วมาเป็นหมอฟันที่นี่ ''

'' อ้อครับ  มิน่า  หน้าตาก๊อปปี้กันมาเลย   ''

'' พอดีเมื่อวานพี่เห็นเรากับติ๊บคุยกันดูสนิทสนมกันดีเลยอยากรู้ว่าเป็นเพื่อนติ๊บเหรอ ''

ผมพูดจาแบบไม่เปิดเผยหมดจดไปซะทีเดียว   เกิดบอกว่าเป็นแฟนแล้วบังเอิญเขาเป็นญาติกันหรือพี่น้องกัน  

หน้าผมก็ได้แตกแบบหมอไม่รับเย็บเลยอะดิ

'' ผมกับติ๊บรู้จักกันมาตั้งแต่ตอนที่ผมเรียน ม.5 ที่สระบุรีคับ พอดีผมมีโอกาสได้ไปเข้าค่ายติวความพร้อมสำหรับคนที่อยากเป็นหมอ   แล้วก็เจอกับติ๊บที่ขอนแก่น ก็เลยมีโอกาสได้รู้จักกันเพราะพักหอพักห้องตรงข้ามกัน   ติ๊บเขาเป็นคนน่ารัก  ดูจริงใจดี  ติ๊บเป็นคนพูดเก่งในขณะที่ผมไม่ค่อยชอบพูดเลยทำให้เราเข้ากันได้ดีแม้จะต่างกันสุดขั้ว  จากนั้นมาเราก็เลยสนิทกันแล้วก็ติดต่อกันทางจดหมายมาตลอดจนติ๊บเรียนจบเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ''

'' แล้วโทษน่ะคับถ้าพี่จะถามว่าแล้วน้องสนิทกับติ๊บแค่ไหนเพื่อน   หรือว่ามากกว่านั้น…''

ผมอ้อมแอ้มถามไปโดยใจยังให้เกียรติน้องคนนี้อยู่

'' ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอกพี่แค่คิดว่าสนิทกันก็คุยกันเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ   แต่ที่ต่างจากเพื่อนคนอื่นๆคือบางทีผมก็คิดถึงติ๊บ  ทั้งที่ไม่เคยคิดถึงเพื่อนคนอื่น   แต่ตอนนั้นผมคงยังเด็กเกินกว่าที่จะรู้ใจตัวเอง ''

'' แล้วตั้งแต่เรียนจบมัธยมมาก็ไม่เคยคุยกันเลยเหรอ ''

'' ครับ  ตั้งแต่เรียนจบมัธยมผมก็เขียนจดหมายไปหาติ๊บนะ  แต่ไม่มีการตอบกลับจากนั้นมาผมก็เลยไม่ได้ติดต่อกับติ๊บอีกเลย   แล้วเมื่อวานพอดีมาเจอกันที่นี่แล้วคุ้นๆก็เลยลองถามดูปรากฏว่าใช่ติ๊บจริงๆด้วย   ก็เลยคุยกันนานอย่างที่พี่เห็นนั่นแหละครับ  ''

'' แล้วตอนนี้เราคิดยังไงกับติ๊บอะ  ''

'' ก็คงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเหมือนเดิมมั้งคับ  คงไม่มีทางเป็นอะไรได้มากกว่านั้นแล้วนอกจากจะเก็บติ๊บไว้ในความทรงจำ   เพราะเอาเข้าจริงๆผมก็ยังทำใจไม่ได้หรอกพี่ที่จะมีแฟนเป็นผู้ชาย  ''

โห  มาสเต็ปเดียวกันกับผมเมื่อสองปีก่อนเป๊ะๆ โดนไอ้หมอติ๊บปล่อยสารเคมีเปลี่ยนสารพันธุกรรมในตัวให้กลายร่าง  กลายสปีชีส์ไปอีกคนแล้ว

'' แล้วพี่ถามจริงๆนะว่านายรู้สึกยังไงกับติ๊บ ''

'' ถ้าพี่ถามผมเมื่อสองสามปีก่อนที่เราติดต่อกัน   ผมก็จะตอบว่ารู้สึกดีแต่มันเป็นความรู้สึกที่ผูกพันกันมากกว่าคือเคยคุยกัน  เคยปรึกษากัน   มันไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไรอ่ะ  แต่เป็นความรู้สึกดีๆผมก็รู้เท่านี้อ่ะคับ ''

'' แล้ววันนี้ที่นายเจอกับติ๊บละ  ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปมั้ย  '' ผมไม่วายถามจี้ต่อไปด้วยความอยากรู้

'' มันก็ยังรู้สึกดีให้กันเหมือนเดิมแหละพี่แต่มันผ่านการทำใจมาแล้วไง  เวลาทำให้ผมตัดใจไปแล้วไง  แล้วอีกอย่างติ๊บเขาก็มีแฟนอยู่แล้ว  ไม่แน่ใจว่า….ใช่พี่หรือเปล่า ''

ผมยิ้มให้น้องเขาไปหนึ่งทีเป็นการยอมรับเมื่อเขากล้าเปิดใจ  ผมก็ไม่มีอะไรต้องปิดบัง

'' ผมขอโทษน่ะครับที่อาจทำให้พี่ไม่สบายใจ    แต่พี่เชื่อใจติ๊บเหอะ แล้วผมกับติ๊บก็จะเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไป ''

'' ครับ  พี่เชื่อใจไงแต่พี่แค่อยากรู้เท่านั้นเอง ''  

ผมตอบก่อนยกกาแฟขึ้นจิบแต่คราวนี้รู้สึกว่ามันดื่มยากซะเหลือเกิน  โดนไอ้น้องคนนี้จ้องหน้าเข้าไป

'' งั้นพี่ไม่รบกวนเวลาแล้วนะครับ  น้องจะได้ไปแข่งกัฬากะเพื่อนๆ  ยินดีที่ได้รู้จักนะคับ ''

'' เช่นกันคับ ''

ผมยื่นมือไปจับแสดงไมตรีกับเจ้าน้องคนนั้นก่อนมันจะยื่นมือมารับไมตรีจากผม

'' โอกาสหน้าเราคงได้พบกันอีกน่ะครับ ''

'' ครับผม  ฝากดูแลติ๊บด้วยนะคับ ''

เจ้าน้องคนนั้นบอกผมก่อนเดินจากไป  

และตอนนี้ผมก็โล่งและสบายใจมากทีเดียวแม้จะยังรู้สึกหดหู่กับแววตาที่ฉายความเศร้าออกมาจากน้องคนนั้นก็ตามที





ผมฮำเพลงขับรถกลับไปยังหอพักด้วยอารมณ์ดี  

เช้าวันเสาร์แบบนี้ได้อยู่กับคนที่เรารักคงสวีทกันได้ไม่ยากหรอกน่า  

ผมจอดรถ  เดินขึ้นห้องเปิดประตูเข้าไป

'' พี่ไม้วันนี้ติ๊บจะเริ่มอ่านหนังสือแล้ว  ช่วยล้างจานที่แช่ไว้  แล้วก็เอาผ้าไปซักหรือถ้าขี้เกียจจะส่งร้านซักก็ได้  เสร็จแล้วก็ฝากเก็บห้องทำความสะอาดห้องให้ด้วยน่ะคร้าบบบบ  ''

ติ๊บบอกเสร็จก็ถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ    อืมมมมม  สวีทจริงๆแฟนผมมมมมม


                                    :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 20-07-2010 12:52:18

แวะมาทักตอนเที่ยงๆๆ

 :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 12:53:11

ว่าจะแว๊บมาดูบทสนทนาระหว่างกระทู้เฉยๆ นะเนี่ย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/Emoticon_012_cow.gif)
เจอ "ในโลกนี้ยังมีผู้ชายที่พร้อมกว่าผมอีกหรือนี่ แต่ก็อย่างว่า  พระรองตามหนังเกาหลีหล่อกว่าพระเอกเยอะแยะไป"
ประโยคนี้ของหมอไม้เข้าไป (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JFBQ00234070821A.gif)
ยอมรับเลย หมอไม้ยอมไม่ได้เรื่องหล่อมากกว่าเนี่ย
แถมมีหยอกว่าหมอติ๊บปล่อยสารเคมีเปลี่ยนสารพันธุกรรมในตัวให้กลายร่าง  กลายสปีชีส์
รักเค้าจริง หยอกเค้าจัง แต่ได้แค่คิดในใจเท่านั้น ใช่ไม๊หมอ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/m177039.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 20-07-2010 12:59:01

อ้างถึง

ในโลกนี้ยังมีผู้ชายที่พร้อมกว่าผมอีกหรือนี่ 

หนูไม่เชื่อออออออออออออออ 55555
ท่าทางเพียวหล่อมากเลยนะคะ

อ้างถึง

พี่ไม้วันนี้ติ๊บจะเริ่มอ่านหนังสือแล้ว  ช่วยล้างจานที่แช่ไว้  แล้วก็เอาผ้าไปซักหรือถ้าขี้เกียจจะส่งร้านซักก็ได้  เสร็จแล้วก็ฝากเก็บห้องทำความสะอาดห้องให้ด้วยน่ะคร้าบบบบ  ''

แต่แก้มเชื่อประโยคนี้มากค่ะ ฮ่าๆ
ทานข้าวเสร็จแล้วได้อ่านตอนนี้แบบเคลียร์ๆแล้วมีความสุข  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-07-2010 13:19:40

หมอติ๊บสั่งหมอไม้ ..แล้ว....แล้ว..........................
หมอไม้จะไปสั่งใครล่ะเนี่ยะ

เอางี้....ตอนกลางคืนน่าจะเป็นทีของหมอไม้นะ ผมว่า

หึ หึ    สั่งเลย อย่าใช้แค่ Body Language อย่างเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 20-07-2010 13:25:00

อืมม รักมากก็"เกรงใจ"มากนะครับ ว่าแต่มีตอนที่หมอติ๊บหึงบ้างป่ะครับ หึหึ
.
หมอไม้เป็นเพื่อนหมอพอลลีนหรอ น้องเค้าเป็นรุ่นน้องร.ร.ล่ะครับ แอบเฝ้ามองน้องคนสวยตั้งแต่สมัยนั้นแล้ว T T

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Da First Hand!!! ที่ 20-07-2010 13:32:17

ฮา ตอนสุดท้ายอะ

อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 13:40:47

อ้างจาก: badcow ที่ 20-07-2010 13:25:00  

.
หมอไม้เป็นเพื่อนหมอพอลลีนหรอ น้องเค้าเป็นรุ่นน้องร.ร.ล่ะครับ แอบเฝ้ามองน้องคนสวยตั้งแต่สมัยนั้นแล้ว T T

รับจ๊อบที่คลินิคที่เดียวกันครับผม   ใจก็อยากเป็นเพื่อนน่ะ  แต่หมอพอลลียเรียกผม  ลุง   ทุกทีเลยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 13:46:26

ว่าแต่วันนี้ทำไมในเล้ามันเงียบๆน้อ

คนแก่ๆหายไปไหนกันหมดแล้วอะนี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 20-07-2010 13:47:42

อ่ะ อ่ะ ไหนว่าจะเคลียร์กัน จะเก็บไว้เคลียร์รอบดึกรึหมอ อิอิ  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-07-2010 13:50:22

อยากจะเก็บภาพแบบนี้ไว้ในความทรงจำเยอะๆ


หึ หึ


มาอีกแระ ผ้าเช็ดตัวขาว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 13:51:45

อยากรู้ใจจะขาดอะดิ

รอเคลียร์หมอติ๊บไม่ไหว

ขอเคลียร์เองเลย

เข้ามาไม่ได้เพราะว่าแก่นะคะ  

เดี๋ยวก็เรียกตามหมอพอลลีนหรอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 89 การมาเยือนของนายม่อน [Up. เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 20-07-2010 13:58:39

555 น้องพอลลีนเรียกหมอไม้ว่าลุง นี่เรียกตามหน้าตา หรือ พฤติกรรม ล่ะ 555
.
หมอติ๊บหายป่วยยังครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 90 ระแวง [Up. สาย] P.91
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 20-07-2010 14:03:45

หมอไม้ไปกินข้าวถึงไหนค่ะ บ่าย2แล้วยังไม่มา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 90 ระแวง [Up. สาย] P.91
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 14:08:46

ï_Kiss_U♥ ............มาตั้งนานแล้วนะคับ   วันนี้ไม่ได้ออกไปข้างนอก  กินใกล้ๆคลินิคนี่เอง

badcow ...............เรียกตามเพื่อนของพอลลีนอีกคนอ่ะคับ   เป็นญาติห่างๆผมเอง

sweetener............ร้อนตัว  ร้อนตัว  ยังไม่ได้ว่าแก่เลยนิ  อิอิ

Loidelohm ...........อยากเห็นมากกว่านี้บอกให้ไปขอนายแฮค  ว่าแต่มันไปโหลดหนังที่ไหนเพลินไม่มาทำหน้าที่เลย

honeymic.............ก็เคลียร์ก็จัดการทุกเย็นอยู่แล้วคร้าบบ   ก็จัดการที่ว่านี่คือล้างถ้วยล้างจานให้เรียบร้อย แฮะแฮะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 90 ระแวง [Up. สาย] P.91
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 20-07-2010 14:13:28

เกือบไปอีกแล้วมั้ยละพี่ไม้ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 90 ระแวง [Up. สาย] P.91
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 14:18:22

(http://img827.imageshack.us/img827/9782/93873pic10.jpg)

รบกวนถามแฟนคลับซีรี่ส์เกาหลี

ในรูปนี้คือดาราจากเรื่องไหนเหรอคับ

พอดีกำลังงงว่าจู่ๆ ก็มีรูปชายหนุ่มคนนี้อยู่ในคอมผมซะงั้น

แต่ดูจากรูปร่างหน้าตาคิดว่าน่าจะมาจากซีรีส์เกาหลี

เพราะตอนนี้หมอติ๊บก็บ้าอยู่แค่สองเรื่อง   คือ ซอนต๊อก  กับขอบคุณ จากดวงใจ

แต่ช่วงหลังๆนี้ผมชักจะไม่อยากให้ดูซอนต๊อกแล้ว  เพราะหมอติ๊บเล่นยิ้มเย็นยะเยือกเลียนแบบมีซิล

มันน่ากลัวกว่าหมอติ๊บขี้โวยวายคนเดิมเยอะเลยนะผมหว่า    เค้าเกรงใจน้า...................................

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 14:24:04

^
^
^
^

ไอ้นี่บทจะโผล่มาก็ไม่ดูตาม้า  ตาไม้ เลย

พี่ก็ยังไม่รู้ว่ามันคือใคร

ดารา  หรือว่ากิ๊กใหม่หมอติ๊บหว่า......

มาแล้วก็ดีพี่อัพตอนใหม่ลงในบลอคให้แล้ว   ฝากจัดการด้วยแล้วกัน

ขอตัวไปรับหมอติ๊บก่อนน่ะครับ  เมื่อกี้โทรมาบอกว่าทำงานไม่ไหวจะกลับแล้วว่างั้น 

ท่าจะเป็นเอามาก

เพราะร้อยวันพันปีไม่เคยลางาน  ไม่เคยขายเวร   ( เพราะเสียดายตังค์ )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 20-07-2010 14:28:20

หน้าคล้าย ๆ คิมแรวอน โอป้าของหนู แต่ไม่ใช่ค่ะ (พูดเพื่อ? - -")
แต่เหมือนเคยเห็นเล่นละครมาเหมือนกัน คุ้นๆ หน้าอยู่นะเนี่ย
รอแฟนคลับซีรี่ส์เกาหลีมาเฉลยเหมือนกันค่ะ
หนูเป็นแค่แฟนคลับนักร้องเกาหลีเอง  :z3:
.
หมอติ๊บยังไม่หายป่วยอีกหรอคะ หายเร็ว ๆ นะคะ :n1:

edit:หน้าคล้ายจางฮุคด้วยอ่ะ แต่ไม่น่าจะใช่(หรือป่าว)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-07-2010 14:29:12

เออ

ก็ถามถูกแล้วไง

รูปอวาตาร์ ใส่เสื้อกันเปื้อนลายดอก

เป็นใคร ยืนอยู่หน้าเตาน่ะ(ตอนนั้นบอกไม่ทัน นึกว่าจะไม่เปลี่ยนเป็นรูปอื่นนิ)

จะบอกว่าไม่รู้ตาม้าตาเรืออะไรอีกนิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 20-07-2010 14:29:59

เค้าว่าดูดีนะ หมอไม้ อิิอิ
เอาละซิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 20-07-2010 14:36:53

หมอไม้ วันนี้แว้บเข้ามาพอดี แล้วเจอรูปที่หมอไม้ถาม
ตอนแรกจะบอกว่าหน้าเหมือนหมอฟันที่ชื่อหมอเกรียงศักดิ์เลยค่ะ

เค้าเป็นนักแสดงค่ะ ชื่อ Ju Sang Wook (ก็ลองหาให้จากชื่อซีรี่ย์เกาหลีที่หมอไม้บอกมา)
เพราะปกติไม่ค่อยได้ดูซีรี่ย์เกาหลีอยู่แล้ว... ค้นๆดูจากเรื่องชอนต๊อก แล้วเจอว่าคนนี้เล่นเป็น แม่ทัพวอลยา ค่ะ
ใครเคยดูอาจจะเคยเห็นหน้าค่าตามั้งคะ แต่เห็นว่าเรื่องนี้นักแสดงยาวเป็นหางว่าวทีเดียว

เอารูปอื่นมาลงให้ค่ะ ลองเทียบดูคนเดียวกันป่ะคะ

(http://img839.imageshack.us/img839/853/jusangwook.jpg)

ป.ล. อ๊ากก อิจฉาหมอไม้ได้ไปกินข้าวกับหมอพอลลีนคนสวยด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 14:44:58

(http://img840.imageshack.us/img840/2455/pedum.jpg)

เขาคือคนเดียวกันกับคนนี้ใช่มั้ยยย

ดูท่าหมอติ๊บชอบจนออกนอกหน้าไปละ


อ๊ากก อิจฉาหมอไม้ หมอพอลลีนสวยยยยยยยยยย ชอบอ่ะ

แหมมม  ถ้าไม่สวยเขาจะได้สินสอดเป็นร้อยล้านเหรอคับ

แถมแฟนยังจ้างให้ไม่ทำงาน  เน้น  จ้างไม่ให้ทำงาน

แต่ก็คงเหมือนหมอติ๊บอ่ะ  ด้วยความงก  เงินแฟนก็จะเอา  เงินเดือนก็จะเอา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-07-2010 14:47:15

ไม่ได้น้องม่อน หมอไม้คงได้คาใจอีก...ต้องยกให้เป็นฮีโร่เลยนะ น้องม่อนที่น่ารัก...(ตรงได้ใจ)
นายเพียวสุดเพอร์เฟค...ฝากบอกด้วยนะ...ยังมีอ้อมกอดอุ่น ๆๆ แถวนี้รออยู่เพียบ อิอิ
รูปหน้าจอคอม...ขอให้เป็นกิ๊กใหม่หมอติ๊บทีเหอะ...(อยากดูคนหึงงงงงง..........อะ ๆๆ ล้อเล่น)
หมอติ๊บ...ขยันจิง ๆๆ ยังไม่หายป่วยก็ไปทำงานซะแล้ว...พักผ่อนให้มากๆๆ นะ จะได้หายไวไว
:กอด1: คิดถึงทุก ๆๆ คน ที่ทู้นี้  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 20-07-2010 14:48:38

หมอไม้อย่าคิดมาก

2คนใช้กระเป๋าเดียวกันหลักเศรษฐกิจพอเพียงยังไงล่ะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 14:50:27

เป็นซิ่มก็เอาทุกเม็ดเหมือนกัน

สองร้อยก็คงเหลือสักร้อยห้าสิบ

ยึดบัตรแข็งด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-07-2010 14:50:37

หึ หึ ได้ข่าวว่าหมอไม้ก็ เอา ของหมอติ๊บ เหมือนกันอ่ะ 5555555555555555555+




ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กดรีพลาย 3 ครั้งไม่เข้า โอ๊ะ อะไรจะขไหนหนาด

หมอไม้ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งกว่าพระสังข์อีกนะ เรียกเนื้อเรียกปลามาเต็มเรยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 14:51:36

อ้างจาก: patee ที่ 20-07-2010 14:48:38  

หมอไม้อย่าคิดมาก

2คนใช้กระเป๋าเดียวกันหลักเศรษฐกิจพอเพียงยังไงล่ะจ๊ะ

สองคนใช้กระเป๋าเดียวพอยอมรับได้คับ   แต่นี่เล่นคนเดียวใช้สองกระเป๋านี่ดิ  เพราะยึดของผมไปหมดเลยยยยยยย


                                                   :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 14:56:57

เอ้อ!!! มันต้องอย่างงี้ ถามไปเล๊ย.......... (ชอบ +1ไปโลด)
ว่าแต่...ตอนแรกจะถามหมอติ๊บไม่ใช่เหรอ? หึหึหึ  :m12:

น้องม่อน เป็นคนที่ใช้ประสบการณ์ชีวิตเป็นบทเรียนที่ดีจริงๆ

ปล. หมอติ๊บยังไ่ม่หายดีเหรอ หายไวๆนะคะ
ปล.อ่า...ยัีงไม่แก่นะคะ  :กอด1:
(ขนาดเรื่องมันผ่านมาแล้วยังอินได้ขนาดนี้  o22 )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 20-07-2010 14:58:40

หมอติ๊บดีจัง ใช้ 2กระเป๋า แต่หมอไม้ มีกระเป๋าแต่ไม่ได้ใช้ 5555 :

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 20-07-2010 15:00:08

555 หมอไม้อย่าบ่นเรื่องเงินมาก เดี๋ยวโดนหมอติ๊บจัดการหรอกค่ะ (แต่จะว่าไปได้ใช้สองกระเป๋าแบบหมอติ๊บ เป็นใครไม่เอาบ้างเหรอคะ สบายแฮ)

เรื่องหมอพอลลีนเคยอ่านข่าวบ้างเหมือนกัน ก็นะ ภรรยาสวยอย่างนี้ สามีคงหวงน่าดูเนอะ

แล้วก็คนที่เล่นเป็นวอลยา ... เอา link youtube มาให้ดูค่ะ (จะได้เห็นจะๆไปเลยว่าใส่ชุดทหารแล้วคือใคร)

http://www.youtube.com/watch?v=pqJ5u1RK0tg&feature=related


เรื่องเล่าตอนหลังๆหมอไม้เริ่มหวงหมอติ๊บมากขึ้นๆเนอะ โฮะๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 15:00:20

จะบ่ายสามแล้วขออนุญาตไปรับหมอติ๊บก่อนน่ะคร้าบบบบบ

ไว้จะเอามาปั่นกระทู้เหมือนเมื่อวันก่อนมาสองชั่วโมงล่อไปเกือบสองร้อยรีพลาย

หรือจะมีใครผ่านแถวจตุจักรมั้ยเนี่ยยย  ฝากไปรับมาทีดิ

ตอนแรกก็นึกว่าไม่สบายจะกลับมานอนพัก

ถามเมื่อซักครู่บอกว่าที่บำรุงราษไม่มีไอติมกิน

จะกลับมากินไอติมที่บ้าน

ลงทุนมั้ย  แฟนใครเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 15:00:48

^
^

ลุงคนนี้หน้าตาดีจัง

หาแบบนี้ให้ซิ่มคนดิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 15:08:28

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 15:00:20  

จะบ่ายสามแล้วขออนุญาตไปรับหมอติ๊บก่อนน่ะคร้าบบบบบ

ไว้จะเอามาปั่นกระทู้เหมือนเมื่อวันก่อนมาสองชั่วโมงล่อไปเกือบสองร้อยรีพลาย

หรือจะมีใครผ่านแถวจตุจักรมั้ยเนี่ยยย  ฝากไปรับมาทีดิ

ตอนแรกก็นึกว่าไม่สบายจะกลับมานอนพัก

ถามเมื่อซักครู่บอกว่าที่บำรุงราษไม่มีไอติมกิน

จะกลับมากินไอติมที่บ้าน

ลงทุนมั้ย  แฟนใครเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ที่รักของซิ่มไง หมอไม้ไม่รุ้หรอกหรือคะ

หมอติ๊บ บ้านซิ่มไอติมเยอะแยะเลย  มากินบ้านซิ่มมั้ย

เมื่อคืนเพิ่งซื้อ sticky chewy, rock@heart, blueberry cobbler

แล้วก็ rum resin มายังไม่ได้แกะเลย 

เออออ  พิมพ์ไปตามความจริง ก็เพิ่งรู้ว่ามันน้องๆ swensen ละนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 15:35:42

โห! ไม่ได้เข้ามาดูวันเดียว กระทู้วิ่งไปเกือบสิบหน้า
อ่านไม่ทันเลย ขอไปอ่านนะคร้าบ

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 19-07-2010 21:33:08  

อ่า.............. กระทู้นี้ใครแก่สุดหว่า ?????   :m29:

สงสัยว่า อาจจะเป็นผมนะเนี่ย ถ้าแต่งงานหลังเรียนจบเลย ป่านนี้ก็มีลูกทันใช้แล้ว 5555  :laugh:

ป.ล. บะจ่างน่ากินมาก ผมชอบ ถ้าทำเป็น มันจะหอมนุ่มและร่วนมือ ไม่เหนียวเหยอะแหยะ
ถ้ามีไส้เผือกกวนด้วยนะ ยิ่งอร่อยใหญ่ ว่าแล้วต้องไปหาซื้อมากินบ้างแล้วเรา ไม่ได้กินนานแล้ว
คนข้างตัวผม มันไม่ชอบกิน ก็เลยไม่เคยซื้อมาให้เลย  :sad11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 15:39:07

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 15:35:42  

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 19-07-2010 21:33:08  

อ่า.............. กระทู้นี้ใครแก่สุดหว่า ?????   :m29:

สงสัยว่า อาจจะเป็นผมนะเนี่ย ถ้าแต่งงานหลังเรียนจบเลย ป่านนี้ก็มีลูกทันใช้แล้ว 5555  :laugh:

จริงอ่ะเหรอ คือว่าตอนนี้พี่(มั้ง)ก็มีลูกทันใช้แล้วนะ  :m26:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 15:44:14

คุยเรื่องไอติมกันหรอ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 15:48:45

อ้างจาก: evilheart ที่ 20-07-2010 15:44:14  

คุยเรื่องไอติมกันหรอ  :laugh:

 :laugh: ใช่แล้วค่ะเรื่องไอติมจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 20-07-2010 15:51:42

แล้วเพื่อนหมอติ๊บจะโทรบอกหมอติ๊บเปล่า หว่าโดนสัมภาษณ์อ่ะ.....


อื่ม ระวังเจอหมอติ๊บเล่นงานเน้อ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 15:51:52

 :impress2:   หมอติ๊บน่ะคร้าบบบ  แวะมาทักทายยย

หวายๆ ใครแอบมาเผาติ๊บเนี่ย   ไม่ได้เห็นแก่ไอติมขนาดนั้น

ที่รีบกลับนี่พอดีที่แผนกเขามาตรวจมาตรฐานอะไรไม่รู้   เลยชิ่งออกมาเลย

มาใส่ร้ายว่าบ้าไอติม   เดี๋ยวคงมีคนแถวนี้ได้กินนมเปรี้ยวเป็นอาหารเย็น


หวายๆรอบสอง  ใครเอารูปกิ๊กคนล่าสุดของติ๊บขึ้นละนี่

หวายๆรอบสาม  มีการเอาเรื่องเพียวมาเล่าด้วย   แต่ก็ต้องยอมรับนะว่าเพียวเขาเป๊ะกว่าจริงๆ แถมอายุน้อยกว่าด้วย  อิอิ

หวายๆรอบสี่    ขออนุญาตกระชับพื้นที่หน้าคอมอีกรอบยังไม่อยากกลับห้อง  คนในบอร์ดยังไม่เบื่อติ๊บกันใช่มั้ย

เดี๋ยวตอนเย็นค่อยกลับห้องพร้อมกันทีเดียว   จะได้ประหยัดค่าแอร์ที่คอนโด   อิอิ  มีน้ำมีหนมจากคลินิคให้กินด้วย  คุ้มมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-07-2010 16:03:44

จิ้ม ชวนชื่น


เบื่อไรหล่ะ หมอติ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
เค้าจะขยับมาตั้งวงเม้าท์ละสิไม่ว่า
โทษฐานที่หมอติ๊บเผาทีไร ฮากระจายยยยยยยยยยยยยยย


หึ หึ วันนี้เอาไม้ขีดกะน้ำมันมาป่ะ หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-07-2010 16:04:24

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 15:51:52  

เดี๋ยวตอนเย็นค่อยกลับห้องพร้อมกันทีเดียว   จะได้ประหยัดค่าแอร์ที่คอนโด   อิอิ  มีน้ำมีหนมจากคลินิคให้กินด้วย  คุ้มมม

หมอติ๊บสมเป็นแม่บ้านยุคประหยัดเลยทีเดียว 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 16:06:28

ไม่เบื่อหรอกค่ะ หมอติ๊บน่ารัก น่าเอ็นดู ช่างเย้าแหย่ ช่างคุย ช่างประหยัด ช่างเผาอ๊ะอันนี้ไ่ม่เกี่ยว  o18
หลงเสน่ห์ไปนานแล้ว ถ้าว่างมากๆก็จะเห็นว่าอยู่แถวนี้แหละค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 16:07:05

 :z1:

ก็นิดหนึ่ง  ป่าวหรอกคับที่จริงไม่อยากรบกวนเวลาหมอไม้เค้ามากกว่า

มานั่งรอในคลินิคนี่ก็ได้

แต่จะว่าไปก็ประหยัดจริงๆ

ไม่เสียค่าน้ำ   ค่าไฟ   ค่าแอร์   แถมมีหนมมีน้ำชา  กาแฟ ให้บริการอีกต่ะหาก

เริ่ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 16:10:05

เริ่ดดดดดดดดดดดมากจิงแหละจ้ะ
แต่จะให้ดีต้องมีไอติมด้วยจะ Good!!!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 20-07-2010 16:11:21

ขอ :กอด1:หมอติ๊บทีนึง  ... หมอติ๊บน่าร๊ากกก
ประหยัดขนาดนี้เอาเงินพี่หมอไม้เก็บไว้ที่ไหนคะ? 5555
วันนี้มีเรื่องจะเผามั้ยคะ รออยุ่ ๆ   :laugh:
ปล. หมอติ๊บ ชอบไจ่ไจ๋เหรอคะ? อวาต้าเป็นไจ่ไจ๋อีกแล้ว
เคยชอบตอน F4 ดัง ๆอ่ะ (บ่งบอกอายุมั้ยนี่ - -")

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 20-07-2010 16:11:57

สงสัยจะได้เห็นอีก 200 รีพลาย ต่อจากนี้
โปรดรอชม...

ไม่เบื่อหรอกจ๊ะ หมอติ๊บช่างเผา เราก็ช่างชอบซะด้วย

แล้วตอนนี้ เพียว เป็นไงบ้างจ๊ะ
แอบยุแยง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 16:12:17

มานั่งหน้าคอมด้วยอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงงงง

ออกมาจากโรงพยาบาลตอนบ่ายสามโมง

หอบกระเป๋าใบที่หมอไม้เกลียดที่สุด ขึ้นรถตู้โรงพยาบาลมาส่งที่รถไฟฟ้านานา

นั่งมาในรถไฟฟ้าแอร์เย็นฉ่ำ  กำลังง่วงสลึมสลือ

มีคนมาถ่ายรูปแบบเสียมารยาท

พอลืมตาขึ้นมาก็ถามคำถามที่น่าเกลียดที่สุดกับติ๊บว่า

น้องอชิลูกชายไม่มาด้วยเหรอคะ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด   หมอไม่ใช้ฟลุคเกริกพลน่ะ  

เดี๋ยวปั่ดชำแหละเลยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 20-07-2010 16:15:01

กร๊ากกก พี่ฟลุคคค 555 หมอติ๊บไม่สวมรอยเก็บค่าแอบถ่ายรูปเลยล่ะครับ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายรองเท้าแตะ ที่ 20-07-2010 16:16:34

555+ เดี๋ยวปั๊ดชำแหละเลย

นึกภาพพี่หมอติ๊บออกเลยอ่า 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 20-07-2010 16:18:00

^
^
ดูเป็นการเดินทางที่ทุลักทุเลมากกกกกกกกก - -"
ท่าทางจะเหมือนฟลุคมากกกก  แต่ก็ดูรูปแล้วก็ไม่เห็นเหมือนนี่คะ
หมอติ๊บออกจะน่ารักกกกกกกกกกมากกก
เจอคราวหน้าชำแหละไปเลยค่ะ 55555  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 20-07-2010 16:19:04

อ้าว ตกลงจะผิวหนัง หรือ ศัลยกรรม กันแน่เนี่ย

ลองชำแหละหมอไม้ก่อนก็ได้นะคะหมอติ๊บ
คงมีพื้นที่ให้ลองเยอะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 16:19:56

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 16:12:17  

น้องอชิลูกชายไม่มาด้วยเหรอคะ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด   หมอไม่ใช้ฟลุคเกริกพลน่ะ  

เดี๋ยวปั่ดชำแหละเลยยยย

 :jul3: หมอติ๊บโหดล่ะ ชำแหละเลยเหรอ ฮาซะ  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 20-07-2010 16:22:40

ว่าแต่ อยากเห็น"กระเป๋ที่หมอไม้เกลียด" มันเป็นไงครับ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 16:26:44

หมอติ๊บ ก้อคนที่แอบถ่ายไม่รู้ว่าหมอไม่ชอบหน้าเหมือน(พ่อ)น้องอชิ
อย่าไปถือสาเค้าเลย ก้อหมอติ๊บผิดที่หน้าตาดีเองอ่ะ
ได้เวลากลับบ้านแล้ว ไปแล้วนะจ๊ะ
เพื่อนมาตามให้กลับพร้อมกัน ไม่เปลืองน้ำมัน อิอิ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/1192373428.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 16:27:55

หมอไม้ยังไม่หายแค้นอีกหรอคะ  กระเป๋าใบนั้นอ่ะ

สงสัยอยากจะใช้บ้างมั้ง  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 20-07-2010 16:29:32

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 16:12:17  

มีคนมาถ่ายรูปแบบเสียมารยาท

พอลืมตาขึ้นมาก็ถามคำถามที่น่าเกลียดที่สุดกับติ๊บว่า

น้องอชิลูกชายไม่มาด้วยเหรอคะ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด   หมอไม่ใช้ฟลุคเกริกพลน่ะ  

เดี๋ยวปั่ดชำแหละเลยยยย

ก็คนหน้าตาดีอะเนอะ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 20-07-2010 16:30:05

ก็สวยรอยเลยสิจ๊ะ  :a5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-07-2010 16:30:31

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 16:12:17  

มานั่งหน้าคอมด้วยอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงงงง

ออกมาจากโรงพยาบาลตอนบ่ายสามโมง

หอบกระเป๋าใบที่หมอไม้เกลียดที่สุด ขึ้นรถตู้โรงพยาบาลมาส่งที่รถไฟฟ้านานา

นั่งมาในรถไฟฟ้าแอร์เย็นฉ่ำ  กำลังง่วงสลึมสลือ

มีคนมาถ่ายรูปแบบเสียมารยาท

พอลืมตาขึ้นมาก็ถามคำถามที่น่าเกลียดที่สุดกับติ๊บว่า

น้องอชิลูกชายไม่มาด้วยเหรอคะ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด   หมอไม่ใช้ฟลุคเกริกพลน่ะ  

เดี๋ยวปั่ดชำแหละเลยยยย

เค้าตาถึงหรือเค้าตาถั่วกันแน่เนี่ยะ
บอกไปเลยว่า น้องอชิอ่ะ หมอไม้ยังเก็บไว้อยู่
ตอนนี้อยากอยู่แค่ 2 คน ตากับตา เอ๊ะ....

ทานติมสิหมอติ๊บบบบบบบบบบบบบบบบ
จะได้เย็นขึ้น
และ...........เหอะ เหอ.....รอให้ลงมือเผานะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 16:42:07

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 14:24:04  

^
^
^
^

ไอ้นี่บทจะโผล่มาก็ไม่ดูตาม้า  ตาไม้ เลย

พี่ก็ยังไม่รู้ว่ามันคือใคร

ดารา  หรือว่ากิ๊กใหม่หมอติ๊บหว่า......

มาแล้วก็ดีพี่อัพตอนใหม่ลงในบลอคให้แล้ว   ฝากจัดการด้วยแล้วกัน

ขอตัวไปรับหมอติ๊บก่อนน่ะครับ  เมื่อกี้โทรมาบอกว่าทำงานไม่ไหวจะกลับแล้วว่างั้น  

ท่าจะเป็นเอามาก

เพราะร้อยวันพันปีไม่เคยลางาน  ไม่เคยขายเวร   ( เพราะเสียดายตังค์ )

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 20-07-2010 15:48:45  

อ้างจาก: evilheart ที่ 20-07-2010 15:44:14  

คุยเรื่องไอติมกันหรอ  :laugh:

 :laugh: ใช่แล้วค่ะเรื่องไอติมจริงๆ

ยืนยันอีกคนคับ ว่าเรื่องไอติมจริง ๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 16:50:07

 :m20:
5555 ถูกทักว่า หน้าเหมือนดารา ดีกว่าถูกทักว่า หน้าเหมือน รปภ. นะคร้าบ
ว่าแต่ หมอติ๊บได้กินไอติมหรือยังคับ?  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 16:53:05

ได้ไอติมไปหนึ่งถ้วยค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย

เดี่ยวคนในบอร์ดนี้มาว่าติ๊บเหมือนฟลุคเกริกพลอีกนะ

จะชำแหละพร้อมกับทำปากให้ใหม่เป็นรูปกาชาด สี่แฉกเลย

เอ้ะ   หรือถึงเวลาที่ติ๊บต้องมาพิจารณาตัวเอง



กดหนึ่งเหมือนฟลุค

กดสองไม่เหมือนเลยยย

ปิดรับผลโหวตตอนห้าโมงตรง

อะ  เหมือนไม่เหมือนว่ากันไปตรงๆ  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 16:54:09

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 16:50:07  

:m20:
5555 ถูกทักว่า หน้าเหมือนดารา ดีกว่าถูกทักว่า หน้าเหมือน รปภ. นะคร้าบ
ว่าแต่ หมอติ๊บได้กินไอติมหรือยังคับ?  o18

 :laugh:  :laugh: เ้ห็นด้วยอย่างยิ่ง


น้องติ๊บขอรูปชัดๆหน่อยจะได้กดถูก
แต่รูปนี้นะ........... กด 1 (คล้ายมาก)
แต่ว่า ปากเป็นกาชาดไม่เอาน๊า  :m29:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-07-2010 16:54:37

 5555 ยินดีกะสองหมอคนดังของทู้...
คนนึงคล้ายดาราเกาหลี...
คนนึงคล้ายดาราไทย...
โอ๊ย...ไม่ไหวจะเคลียร์แล้ว...5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 20-07-2010 16:58:31

กดสาม ....

เหมือน อู ภาณุ มากกว่านะพี่ว่า...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 16:59:45

คล้ายจริงเหรอ   สงสัยต้องไปทำหน้าตัวเองใหม่

เสริมจมูก  

ปลูกขนคิ้ว

บิ้วท์อินน์ดั้ง  

คางตัววี

หางตาชี้ให้อินเทรนด์

ตบโหนกแก้ม  

ฉีดหน้าผาก    

ปากกระจับ

กระชับคอ

พอมั้ยนี่  ให้ไม่เหมือนฟลุคเกริกพล  

แล้วเอาเข้าจริงๆคิดว่าฟลุคเกริกพลเขาหน้าตาดีมั้ยอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 20-07-2010 17:00:25

ไม่เหมือนฟลุคเลยอ่ะ หมอติ๊บก็ต้องน่ารักแบบหมอติ๊บ ล่ะเน๊อะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:01:21

สุดท้ายชอบอารมณ์น้องคนเมื่อวานมากกว่า

บอกว่าติ๊บเหมือนไจ่ไจ๋  เอฟโฟ  โอ้ยปลื้ม

ตาถึงมากเลยน้อง

เดี๋ยวทำหน้าใสให้เลยยยยย  ฟรี  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 20-07-2010 17:04:13

^
^
^
ไม่ไหวจะเคลียร์ ผลสุดท้าย ก็อยากหน้าเหมือน ดาราไต้หวัน ป๊าดโธ่ = ="

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 20-07-2010 17:09:46

กรรม ให้เวลา 7 นาที  ไม่ทันซะแระ
แต่พี่ว่าก็คล้ายๆนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 17:11:09

มองบางมุม ก็มีส่วนคล้ายฟลุคเหมือนกันนะครับ แต่แค่คล้ายนะ ไม่เหมือนซะทีเดียว
ส่วนบางมุม ก็มีส่วนคล้าย ไจ่ไจ๋ อ่ะ
สรุป หมอติ๊บเป็นตัวของตัวเองดีกว่าครับ แค่นี้ก็แทบทำให้ใครบางคนหึงหน้ามืดแล้ว
ขืนไปโมฯ หน้ามาใหม่ เดี๋ยวจะเหมือนซันนี่นะคร้าบ ดูไม่จืดเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 17:12:25

รีเฟอร์ถึงกระทู้น้องติ๊บ

ถ้าทำขนาดนั้นมันจะน่ากลัวไปมั้ยอ่ะ  :m22:
รูปหน้าน้องติ๊บชัดซะขนาดนั้น คิ้ว ตา จมูก แค่นี้ก็น่ารักแย่แร๊ววววว
ส่วนหมอไม้ เกาหลีมั่กๆ ดูแล้วเท่ดีนะ
ส่วนฟลุ๊ก พี่ชอบเวลาเค้ายิ้ม ดูสว่างดี ไม่นับรวมนิสัยส่วนตัวอ่ะนะ

ปล.โอ้พระเจ้าช่วย กดรีพลาย 4 ครั้งยังไม่ไปเลย หมอติ๊บฮอทจริง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:14:32

ถ้าไปทำแล้วเหมือนซันนี่  ไม่เอาดีกว่าครับงั้นอ่ะ

แต่ถ้าทำแล้วเหมือนมัม ลาโคนิค ละน่าสน

เห็นพี่ไม้แกชื่นชอบเป็นพิเศษ

ถ้าจะสเปคแก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 17:14:38

เอาใหม่หมอ

บอกไปเลยว่าคนพวกนั้นอ่ะหน้าเหมือนหมอ หมอไม่ได้หน้าเหมือนเค้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:19:08

ถ้าจะต้องไปทำอะไรกับหน้าตัวเอง

การเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าสิ่งเดียวที่ติ๊บจะทำ

ก็คือจัดฟันนี่แหละคร้าบ  ( เพราะไม่ต้องเสียตังค์ )

ส่วนถ้าถามเอาเข้าจริงจะทำมั้ย  ไม่ทำหรอกคับ

สู้ไปทำศัลยกรรมหน้าตาโย่งให้หล่ออย่างหมอมีซอไม่ดีกว่าเหรอ

ไม่ต้องเจ็บตัว  แถมยังได้แฟนหล่อกว่าเดิม(นิดเดียวจริง)  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 20-07-2010 17:19:18

ถ้าดูจากรูปหมอติ๊บรูปนี้กับที่เคยๆเห็นก็ไม่คิดว่าเหมือนตรงไหนเลยนะคะ
แต่...สักนิดละกัน คิดว่าเหมือนตรง ตา มากกว่า แบบ...ตากลมๆใสๆ

ซันนี่ รายนั้น น่าสงสารอ่ะ...ทำเยอะเกิน

อ่อ เห็นด้วยกับ sweetener นะค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 17:21:06

หมอไม้คงชอบน้ำเสียงเจ๊มัมมั้งครับ ผมก็ชอบ
แต่...บางครั้ง ความชอบกับความจริงมันมักจะสวนทางกันนะครับ
อย่างของผม ผมชอบคนตัวเล็ก ๆ น่ารัก
แต่ที่ได้ มันอย่างถึก แถมสูงกว่าผมอีก
แต่...อย่างที่เขาบอกกัน ความสูงไม่เป็นปัญหาในแนวราบคร้าบ....อิอิ
 :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 17:25:20

หมอมีซอเหรอ.... เจ้ว่าหมอไม้หล่อกว่าอีกนา จริงจริ๊งงงง  (เสียงสู๊งงง)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 17:25:55

เห็นด้วยกับ fanfic2010 อย่างแรง

ชอบแบบผู้ชายคนเน้ (ดิสหมอติ๊บ)

แต่ที่มีอย่างกับโจรพูโล  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:26:25

เจ้จะบอกติ๊บว่า

ชอบหมอมีดอนี่มากกว่างั้นจิ  

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-07-2010 17:28:44

เสื้อกาวน์เก่าๆ..... กับเราสองคน ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม...
11:46 20/7/2010
 
สายๆ วันเสาร์  ช่วงนี้เข้าสู่ฤดูหนาวของพิษณุโลกแล้ว อากาศใช้ได้ทีเดียว บางวันฝนตก  บางวันหนาว  บางวันแดดเปรี้ยง  มันฤดูไหนกัน แน่เนี่ยยยย

หลังจากเจ้าตัวอาบน้ำเสร็จก็ออกมานั่ง อ่านหนังสือเตรียมตัวสอบกลางภาคในอีกไม่กี่วัน   ส่วน ผมที่ตั้งใจจะมาสวีทวี๊ดวิ่ว  กลับต้องมายืนล้างจาน  เอาผ้าไปส่งซักรีด  กวาดห้องถู ห้อง  โอยอะไรกันนักหนาชีวิต   จะ ใจร้ายกันไปถึงไหนเนี่ยยยย แต่คิดไปคิดมาก็ต้องยอมเขาแหละครับเพราะนี่เขาก็ทำหน้าที่พวกนี้มาเกือบสอง ปีแล้วยังไม่ได้หยุดพักเลย  ตามใจสักวันแล้วกันน่ะ

เพล้ งงงงงงงงงง ///////////////////////////////////////

แฮะๆ มือใหม่หัดล้างจานนน   ไม่ต้องตกใจ  ผมยิ้มเขินๆไปยังติ๊บที่จ้องมองมาทางผมด้วยความตกใจเมื่อได้ยิน เสียงจานร่วงแตกกับพื้นเป็นที่เรียบร้อย

เพล้งงงงงงงงงง ///////////////////////////////////////

แฮะๆ เมื่อกี้จาน  ตอน นี้เป็นแก้วน้ำ  ไม่ได้ตั้งใจไม่คิดว่ามันจะลื่นขนาด นี้  ผมยิ้มเขินหนักเข้าไปอีกก่อนเจ้าตัวเล็กจะเดิน ส่ายหัวออกมา  แต่ก็ไม่ทันได้ช่วยอะไรเพราะที่ร่วง แตกไปเมื่อกี้เป็นแก้วใบสุดท้ายสำหรับการล้าง  เจ้า ตัวจึงกลับไปอ่านหนังสือต่อปล่อยให้ผมเก็บกวาดเศษแก้วต่อไป

พลักปั๊ก  ปึ๊กกก////////////////////////////////////////

เจ้าตัวเล็กวิ่งเข้ามาดูผมในห้องน้ำที่ นอนแอ้งแม้งอยู่กะพื้นห้องน้ำ  ก่อนขำจนหัวเราะงอหาย แฟนลื่นล้มในห้องน้ำมีความเสี่ยงต่อการเป็นคนพิการนี่มันน่าขำตรงไหนหว่า 

'' ใช้ล้างจานจานแตก  ใช้ ล้างห้องน้ำก็ลื่นล้มในห้องน้ำ ติ๊บควรจะใช้พี่ไม้ไปทำอะไรดีเนี่ยยย '' ผม ลุกจากห้องน้ำได้แต่ตอนนี้รู้สึกว่าเจ็บแขนเหลือเกิน  เจ้า ตัวเล็กดูท่าจะร้อนใจเมื่อเห็นผมทำสีหน้าไม่ค่อยดี  ก่อน มาจับๆบีบๆ……ของผม

'' ดีน่ะ  แขนไม่หัก  คงจะล้ม แล้วเอาแขนลง  มานี่ๆ ''  เจ้า ตัวบอกแล้วลากผมมานั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะอ่านหนังสือ  ก่อน เจ้าตัวเล็กจะไปเปิดตู้หยิบยานวดออกมานวดแขนผมอยู่เป็นนานสองนานจนรู้สึกดี ขึ้นก่อนใช้ผ้ายืดพันแขนผมไว้ให้เข้าที่และป้องการกระทบกระเทือน

'' ขอบคุณคับ  น่า รักจัง ''  ผม บอกติ๊บที่กำลังติดกริปบนผ้ายืดเป็นขึ้นตอนสุดท้าย

'' อื้อ  ไม่ต้องชม  ติ๊บรู้ตัว ว่าตัวเองน่ารัก ''   ติ๊บบอกผมหน้าตาเฉยก่อนเอาของไปเก็บในตู้ มั่นได้ใจจริงๆแฟนใครหว่า

'' เสร็จแล้วเหรอ ''   ผมถามติ๊บขึ้นมาเมื่อเจ้าตัวเอากล่องเครื่องมือไปเก็บ

'' คร้าบบบ  เรียบร้อยแล้วไม่มีแขนหักไม่มีกระดูกแตกแต่ อย่างใด  ''  ติ๊บ ตอบพลางหันมามองผมด้วยความหมั่นไส้

'' ทำไมยังรู้สึกเจ็บอยู่เลย  ''  ผมยกแขนขึ้นมาดู

'' ตรงไหนอ่ะ ''  ติ๊บปรี่เข้ามา ถามอาการเมื่อได้ยินผมบอกว่ายังมีอาการเจ็บอยู่

'' ตรงนี้  ''  ผมใช้มืออีกข้างชี้ไปที่หน้าอกซ้าย

'' เอาหน้าอกลงด้วยเหรอตอนล้ม ''  ติ๊บถามผมงงๆ แบบนี้ทุกทีเลยเจ้าตัวเล็กไม่เคยทันมุกเลย

'' เปล่า ''

'' อ้าว  แล้วทำไมเจ็บละ '' ติ๊บถามด้วยสีหน้างุนงงหนักขึ้นไปอีก

'' อกเดาะ  แฟนแอบมีกิ๊ก  ''   รวดเร็ว  กระชับ  ฉับ ไว  ผมรวบเจ้าตัวเล็กมาอยู่ในอ้อมกอดผมในบัดดล

'' ติ๊บนี่น่ะมีกิ๊ก ''   ติ๊บถามผมพร้อมทำท่าครุ่นคิด

'' คราวนี้ใครอีกละเนี่ย  หมอบอยหน้าจืด  หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้ม   หรือใครอีกละ  ''

'' อ้อ  รู้แล้วที่ม่อนบอกติ๊บเมื่อวานแน่ๆเลย   หมายถึงเพียวอะเหรอ ''

'' ใช่ๆ ''  ผมตอบก่อนจ้องหน้าติ๊บจริงจัง

'' แล้วทำไมถึงว่าเขาเป็นกิ๊กกับติ๊บซะละ ''   ติ๊บหันมาค้อนมองผม

'' ก็ไม่รู้อ่ะเห็นเมื่อวานคุยกันสนิทสนม ''

'' เพียวนี่น่ะ   เป็น เพื่อนที่ติ๊บรู้จักตอนเข้าค่ายที่ขอนแก่นตั้งนานแล้วละ   พอ ดีไปพักหอพักห้องตรงกันข้าม  แล้วดูเขาเป็นเด็กภาคกลางไงมาจากสระบุรี  เลยไม่มีเพื่อนคุยด้วยเพราะส่วน ใหญ่เด็กที่ไปติวที่ขอนแก่นจะเป็นพวกแกวนครพนม ภูไทสกล  ลาวอุดร ลาวกาฬสินธุ์  แล้วเพียวเขามาจากสระบุรีคนเดียว ไงไม่มีเพื่อนด้วย   ก็เลยคุยกันเวลาไปเรียนก็นั่ง ข้างๆกัน  แล้วจากนั้นมาก็ติดต่อกันทางจดหมายตลอดจน ติ๊บเรียนจบมัธยมก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย  '' ผมโล่งใจไปเปราะหนึ่งเมื่อข้อมูลตรงกับ ที่ได้มาเมื่อเช้าเป๊ะๆ

'' มันก็เหมือนปั๊บปี้เลิฟอะไรทำนองนั้นไง    แต่มันเป็นความรู้สึกดีๆระหว่างเพื่อนมากกว่า ตอนนั้นติ๊บก็ยังไม่ประสาไง   ถ้าเป็นตอนนี้ก็ไม่แน่  ''  ติ๊บตอบขำก่อน ใช้มือโอบรอบคอกระโดดขึ้นมานั่งตักผม

'' ติ๊บกับเพียวตอนนี้เราก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นี่ครับพี่ไม้  ถึงแม้เราสองคนจะไม่มีโอกาสได้ใช้คำว่าแฟน  แต่ก็ไม่เห็นมีความจำเป็นที่ติ๊บต้องเสียเพื่อนดีๆอย่างเพียวไปเลย นี่ ''

'' คับ  พี่เชื่อใจติ๊บ ''  ผมบอกก่อนหอมแก้มใสๆเบาๆหนึ่งที

'' คิดมาก  หัวยิ่งมีแววจะล้านอยู่  ''  ติ๊บ บอกก่อนเสยผมเปิดหน้าผากผมขึ้นไป

'' ปากดี  เดี๋ยวจะ โดน  ''  ผมบอกแค่นั้นก่อนอุ้มเจ้าตัวเล็กจนลืมไปว่าตอนนี้เจ็บ แขนอยู่ อุ้ม เจ้าตัวเล็กมาวางลงบนเตียงก่อนใช้ร่างกายท่อนบนของผมขึ้นคร่อม  แค่นี้ก็ไปไหนไม่รอดแล้ว

'' ไม่โดนไปหลายวันเพราะเจ้าม่อนมาอยู่ด้วยนี่ปากดีน่ะ   แบบ นี้ต้องสั่งสอนจัดการ '' ผมพูดแค่นั้นก็ประกบปากดูดดื่มความหวาน จากเจ้าตัวเล็กทันที   ก็คนมันอดมาหลายวันแล้วนี่เน อะ  อิอิ

เสียง เจ้าตัวหัวเราะคิกคักดังลั่นเมื่อผมแกล้งเอาเคราสากไปถูตามซอกคอ  ตามแก้ม  เป็นเชิงหยอกล้อกันซะ มากกว่า ติ๊บ พลิกตัวขึ้นมาคร่อมบนตัวผมก่อนจ้องหน้าผมจริงจัง

'' ไม่ต้องกลัวหรอกพี่ไม้ว่าติ๊บจะมีใคร   ที่ผ่านมาคน เราก็ต้องผ่านอะไรมาเป็นธรรมดาอย่างติ๊บก็ไม่ใช่คนรักคนแรกของพี่ไม้  ถูกมั้ย  ในขณะที่เพียวก็เป็นแค่ เพื่อนที่ดีคนนึงเท่านั้น จะว่าไปว่ามาพี่ไม้ก็ยังได้เป็นคนรักคนแรกของติ๊บซะอีก   แถม มีแววว่าจะเป็นคนสุดท้ายด้วย '' ติ๊บบอก่อนจูบที่คางสากๆของผมหนึ่งที

'' จริงนะ   ให้พี่เป็นคนสุดท้ายของติ๊บจริงน่ะ ''

'' จริงซิ   ให้ เป็นคนแรก  คนสุดท้าย  และคน เดียวในชีวิตจริงๆคับ '' โห  ได้ยินแบบนี้ แทบจะตัวลอย  รักตายเลยมีแฟนขี้อ้อน  ฉอเลาะแบบนี้

'' เอ  เป็นแฟนกัน ก็ต้องมีอะไรกันซิน่ะ   ติ๊บไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่แฟน ที่ดีหลายวันแล้วน่ะ '' ผมบอกก่อนรวบผ้าห่มคลุมโปงเราทั้งสองคน ไว้  ก่อนจัดการเจ้าตัวเล็กด้วยวิธีการเล่นผีผ้าห่ม

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Continue to be....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 20-07-2010 17:30:44

ชอบหมอมีดอนี่มากกว่างั้นจิ   ----->  อันนี้ตะแหม่งๆๆ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 17:34:11

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:26:25  

เจ้จะบอกติ๊บว่า

ชอบหมอมีซอนี่มากกว่างั้นจิ  

ม๊ายยยย ม่ายช่ายยย หมอไม้หล่อกว่า จริงจริ๊งงงงง (ตรูน้ำเสียงจริงใจสุดๆ  :laugh:)


ปล.น้ิองติ๊บแก้ชื่อหมอด่วน ติดเรท  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:34:53

อูยย  ตอนล่าสุดมาแล้ว

ว่าแต่ชื่อตอน  แรงได้อีกกกกกกก

 o13 o13 o13

ตอนล่าสุดน้องแฮคมีปัญหากับการแบ่งวรรคตอนเปล่าคับ  

ดูมันเบลอๆ  ลายตาไม่เหมือนทุกทีที่น้องโพสเลยยย

หรือติ๊บจ้องหน้าคอมนานเกินไปหว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:38:29

ว่าด้วยเรื่องของชื่อ

ติ๊บก็บอกว่าไอ้คนที่เล่นเป็นหมอมีซอ  ในเรื่องขอบคุณจากดวงใจตอนเช้าเสาร์อาทิตย์ช่องเจ็ด

หน้าตาเขาดูจืดๆแต่พอไว้หนวดแล้วเขาก็หล่อน่ะ

ฉีกภาพหมอที่คุ้นตาออกไปเลย

เขาก็หัวฟัดหัวเหวี่ยงบอกกับติ๊บว่า

ไม่ว่าจะมองมุมไหนเขาก็หล่อกว่าทุกมุม 

และที่สำคัญไอ้นี่  มีซอ   กับ มีดอ ( ชี้ไปที่หน้าตัวเอง )

ติ๊บจะเลือกใคร   อืมมมมมมมมมมหนักใจที่สุดเมื่อเจอคำถามนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 17:41:45

ออเซาะจังหมอไม้ :-[

ผีผ้าห่มเล่นยังไงหรอ

บอกหน่อยจิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 17:42:10

  :laugh:  น้องติ๊บจะฮาไปไหน ตกลงเลือกคนไหน กร้ากกกก

อ้างถึง

แกวนครพนม ภูไทสกล  ลาวอุดร ลาวกาฬสินธุ์

เจอประโยคนี้เข้า  :m20:
ช่างสรรหาคำจริงจริง
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-07-2010 17:46:03

อยากรู้หมอไม้เล่นผีผ้าห่มสนุกปะ  :m25:
แล้วหมอติ๊บจะเลือกคนไหน..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 20-07-2010 17:51:18

เหอ เหอ หมอติ๊บ อย่าตอบผิดนะ
เดี๋ยวจะโดนห้ามดูซีรีย์เกาหลีไปตลอดชีวิต อ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 20-07-2010 18:01:13

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:34:53  

อูยย  ตอนล่าสุดมาแล้ว

ว่าแต่ชื่อตอน  แรงได้อีกกกกกกก

 o13 o13 o13

ตอนล่าสุดน้องแฮคมีปัญหากับการแบ่งวรรคตอนเปล่าคับ   

ดูมันเบลอๆ  ลายตาไม่เหมือนทุกทีที่น้องโพสเลยยย

หรือติ๊บจ้องหน้าคอมนานเกินไปหว่า

เห็นด้วยค่ะ นาย Hackz เราเป็นอะไรหรือป่าว
รู้สึกว่าโพสไม่เหมือนเดิม  หรือว่าโดนหมอไม้แย่งงาน  ไม่ได้โพสนานแล้ว ลืมวิธีการเดิมๆ  ๕๕๕  :laugh:

แล้วหมอติ๊บได้ตอบไหมล่ะค่ะ  เลือกดีดีล่ะ  เด๋วอดกินไอติม คริๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 20-07-2010 18:06:54

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 20-07-2010 18:07:52

น้านนนนนนนนน


เสร็จไปหนึ่งราย......ผีผ้าห่มตอนกลางวัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 18:08:21

 :pighaun:
ก็ต้องหมอ "มีดอ" อยู่แล้น
เป็นคนอื่นได้ยังไงล่ะ เดี๋ยวไม่มีคนซื้อไอติมให้กิน
แต่....ก็อย่างที่บอก
ความจริงกับความฝัน มันมักสวนทางกัน 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-07-2010 18:12:23

แนะนำให้หมอติ๊บเลือก     มีดอ.....................
เหตุผลคือ...........หมอติ๊บชอบไอติม      ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 18:14:35

กลับถึงบ้านเรียบร้อยแล้วคับ

กำลังลุ้นว่าเย็นนี้หมอติ๊บจะทำไรให้กิน

เห็นเตรียมวัตถุดิบแล้ว

โล่งใจไปเฮือกใหญ่

อย่างน้อยคืนนี้ก็ไม่ต้องกินนมเปรี้ยวแทนข้าววว  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 20-07-2010 18:15:41

นับวันๆ
หมอไม้ต้องลุ้นทุกเย็น
ว่าเย็นนี้จะได้กินอะไร
=w=

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 20-07-2010 18:16:15

เข้ามาดู ผีผ้าห่ม  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-07-2010 18:16:59

สวัสดีคับเพื่อนๆ ผู้อ่านทุกคน…..

ผมไม่รู้เลยว่าผมจะ เริ่มต้นเรื่องราวของผมกับคนที่ผมรักได้ยังไง  แต่เมื่อลองได้อ่านของเพื่อนๆแล้วผมเลยอยากลองเอาเรื่องราวของผมมาเล่าดู บ้าง เหตุผลที่ผมอยากทำอ่ะเหรอ กล้าบอกเลยว่า เพราะผมอยากให้คนบางคนได้มีโอกาสได้อ่าน เพราะผมเคยได้เห็นคนที่ผมรักแอบเขียนไดอารี่อยู่บ่อยๆ

แต่ผมไม่มีโอกาส ได้เปิดอ่านเลยซักครั้งเดียว ถ้าเจ้าตัวไม่บอกผมคงไม่รู้หรอกว่าเค้าเขียนถึงผมเพราะพอเขียนเสร็จเจ้าตัว ก็รีบเอากุญแจล็อคไว้เรียบร้อยหมดโอกาสที่ผมจะได้อ่านมันทันที….

…นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมมาอยู่ที่นี่  

ตอนนี้แสงแดดตอนเช้าของเมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย กำลังดี


กลับไปอ่านใหม่ ก็ยังรู้สึกดีอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 18:19:20

อิจฉาหมอไม้อ่ะ มีคนทำกับข้าวให้กิน
เอามาโชว์ให้ดูนะคับ
เย็นนี้ ผมต้องกิน "บุฟเฟ่ห์" หากินเอง ถูกลอยแพ
เศร้า!  :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 18:22:08

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:38:29  

ว่าด้วยเรื่องของชื่อ

ติ๊บก็บอกว่าไอ้คนที่เล่นเป็นหมอมีซอ  ในเรื่องขอบคุณจากดวงใจตอนเช้าเสาร์อาทิตย์ช่องเจ็ด

หน้าตาเขาดูจืดๆแต่พอไว้หนวดแล้วเขาก็หล่อน่ะ

ฉีกภาพหมอที่คุ้นตาออกไปเลย

เขาก็หัวฟัดหัวเหวี่ยงบอกกับติ๊บว่า

ไม่ว่าจะมองมุมไหนเขาก็หล่อกว่าทุกมุม  

และที่สำคัญไอ้นี่  มีซอ   กับ มีดอ ( ชี้ไปที่หน้าตัวเอง )

ติ๊บจะเลือกใคร   อืมมมมมมมมมมหนักใจที่สุดเมื่อเจอคำถามนี้

 :laugh: เพิ่งทำความเข้าใจชื่อคุณหมออีกรอบ
ถ้างั้นเจ้ก็ต้องชอบหมอ "มีดอ" เหมือนหมอติ๊บแหละ  :pandalaugh:

ปล.รอหมอไม้ถ่ายรูปอาหารเย็นนี้ด้วย ไข่ต้มไม่เอานะ 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 20-07-2010 18:24:17

อดดู คุนหมอติ๊บเลยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-07-2010 18:26:55

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 20-07-2010 18:12:23  

แนะนำให้หมอติ๊บเลือก     มีดอ.....................
เหตุผลคือ...........หมอติ๊บชอบไอติม      ฮี่ ฮี่

อ่านแล้วมันแปลได้ 2 ความหมายนะ

คำกำกวมน่าดู

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 20-07-2010 18:16:59  

สวัสดีคับเพื่อนๆ ผู้อ่านทุกคน…..

ผมไม่รู้เลยว่าผมจะ เริ่มต้นเรื่องราวของผมกับคนที่ผมรักได้ยังไง  แต่เมื่อลองได้อ่านของเพื่อนๆแล้วผมเลยอยากลองเอาเรื่องราวของผมมาเล่าดู บ้าง เหตุผลที่ผมอยากทำอ่ะเหรอ กล้าบอกเลยว่า เพราะผมอยากให้คนบางคนได้มีโอกาสได้อ่าน เพราะผมเคยได้เห็นคนที่ผมรักแอบเขียนไดอารี่อยู่บ่อยๆ

แต่ผมไม่มีโอกาส ได้เปิดอ่านเลยซักครั้งเดียว ถ้าเจ้าตัวไม่บอกผมคงไม่รู้หรอกว่าเค้าเขียนถึงผมเพราะพอเขียนเสร็จเจ้าตัว ก็รีบเอากุญแจล็อคไว้เรียบร้อยหมดโอกาสที่ผมจะได้อ่านมันทันที….

…นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมมาอยู่ที่นี่  

ตอนนี้แสงแดดตอนเช้าของเมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย กำลังดี


กลับไปอ่านใหม่ ก็ยังรู้สึกดีอ่ะ

เขียนเลย รออ่านอยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 20-07-2010 18:29:51

อ้างถึง

'' จริงซิ   ให้ เป็นคนแรก  คนสุดท้าย  และคน เดียวในชีวิตจริงๆคับ ''

เจอประโยคนี้ของหมอติ๊บเข้าไป........   :-[


หมอไม้มีลุ้นทุกวันเรื่องมื้อเย็นจริงๆ อืมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 18:36:03

Rockstar ..............ไม่ได้ลุ้นหรอกคับ  ถ้าวันไหนเจ้าตัวเขาอยู่บ้านเขาก็ทำให้กินทุกที  ยังไม่มีขาดตกบกพร่อง

hackz...................ก็ฟังๆให้เป็นชื่อเกาหลีไป  อย่าคิดมากๆ นายแฮคนี่ก็จับผิดว่าที่แฟนซะจริงงง

Uonlii_I ...............เจ้นี่ใช้เวลานานกว่าจะคิดทัน  แก่อีกคนแล้วใช่มั้ยนิ

Loidelohm.............โห  ยังจำได้ด้วย

จำได้ว่าเขียนเรื่องนี้ทีแรกตอนไปอยู่เมลเบิร์นใหม่ๆ  แล้วหมอติ๊บส่งหนังเรื่อง เดอะเลทเตอร์ไปให้ดู

เป็นหนังเรื่องแรกที่ผมร้องไห้เสียน้ำตา  กับฉากที่แอน ทองประสมร้องไห้หน้าทีวี   ชีสุดยอดจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 20-07-2010 18:36:19

มาไม่ทันรูปหมอติ๊บอะ

ทำงานเลิกห้าโมงครึ่งอะ

วันหลังปิดโหวตซักหกโมงครึ่งได้มะ

ไม่ทันอะ(อดเลย)

วัยรุ่นเซงงงงงงงงงงง

 :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 20-07-2010 18:45:54

มากดโหวตให้ไม่ทันอ่ะค่ะ

 :sad11: :sad11:

ถ้าวันนี้มื้อเย็นเป็นนมเปรี้ยวววว

รอบเอวววก้อจะลดลงทันตาเห็นเเน่ๆเลย

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จริงมั้ยค่ะพี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 18:59:13

(http://img821.imageshack.us/img821/2711/233imgx12717373040.jpg)

อะไรเอ่ย  คนกินไม่ได้ทำ   คนทำไม่ได้กินนนนนนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 19:01:23

ผีผ้าห่มเล่น :laugh: ชื่อตอนชวนลุ้นนะ
แต่พออ่านไป เอาผ้าห่มคลุมซะงั้น  :m16:
จางฮยอก(หมอมีซอ) เข้มมากๆ เลยน๊า
แต่ส่วนสูงก้อสู้หมอไม้ไม่ได้
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/15271_002.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-07-2010 19:01:54

วันนี้ ไหน ๆๆ หมอติ๊บจะประหยัดแล้ว...
ทำกับข้าวแบบประหยัดให้หมอไม้ลุ้นด้วยเลย...
หมอติ๊บจะทำอะไรให้หมอไม้กินน้อ... :confuse:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:02:39

(http://img12.imageshack.us/img12/1966/89960pic4.jpg)

บ่นอยากกินพิซซ่า  ติ๊บจัดให้  เขาทำได้จริงๆนะแต่ต้องใช้หม้อของแอมเวย์เท่านั้น   ไม่เข้าใจสูตรเหมือนกันนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:05:20

เคยกินป่ะพิซซ่าสูตรนี้มีหมูสะเต๊ะเหลือในตู้เย็นก็โยนลงไป

มีกุ้งแห้งเหลือก็โยนลงไป

เหมือนโยนของลงถังขยะอะ   เพิ่งเข้าใจว่าอาหารขยะความหมายอีกนัยนึงเป็นแบบนี้นี่เอง

แต่ทำไมพอออกมาจากหม้อ  มันน่ากินเฉยเลยวุ้ยยยย

ชวนแล้วนะ  อย่าหาว่าไม่ชวนน่ะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 20-07-2010 19:09:49

เฮ้อ!!!มายั่วให้คนอื่นมีพุงอีกเเล้ว


หิว หิว หิว


น่ากิน น่ากิน

คนกินไม่ได้ทำ คนทำไม่ได้กินเหรอค่ะ???

ขอตอบว่า...พี่หมอไม้ (มั้งค่ะ)

คงเป็นเพราะนั่งรอ.....รอกินไงค่ะ ถูกอ่ะป่าววววว :confuse:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 19:10:17

อะโห้!!!! กำลังจะกลับบ้าน เห็นอาหารแล้วคาดว่าเย็นนี้แวะกินพิซซ่า แอนด์ สลัดดีกว่า
น้องติ๊บบบบ เริ่ดดดดดดดดด เห็นแล้วหิวเลย  :sad4:

ปล.หมอมี เอ้ยหมอไม้ก็นั่งทำงานพร้อมอู้อ่านด้วยไงเลยเข้าใจช้าไปนิ๊สสส แก่เก่อไร๊ ไม่มี๊  :z2:
ปล. สรุปพิซซ่าโฮมเมดของแท้ มีอะไรกินไม่หมดก็ใส่ไป ประหยัดไง 555+สุดยอดจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 19:10:50

มีแบบไม่กุ้งไม่หมูมั้ยคะ

ได้แต่มองงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 19:12:23

มันจะดีกว่านะหมอติ๊บ ... ถ้า (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif-1.gif)
ทุกสิ่งอย่างไม่ต้อง ... โยนลงไป (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920452198.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 20-07-2010 19:14:10

ทำไมคุณหมอติ๊บทำอาหารเก่งจัง
น่าอิจฉาคุณหมอไม้ อาหารน่าตาน่าทาน รสชาติต้องดีตามไปด้วยแน่เลย
 หันกลับไปดูข้าวที่บ้านแล้ว  :o12: (ยังไงก็คงต้องกิน)

เหลือแค่ตอน89ตอนเดียวที่ยังอ่านไม่จบ ที่เหลือ มาตามเก็บหมดแล้ว  :laugh:


ปล. รูปผ้ากันเื้ปื้อน? คุณหมอติ๊บหรือคุณหมอไม้คะ?



มาแก้เม้นท์ค่ะ (พูดรวมๆเลยแล้วกันนะคะ)

คุณหมอไม้ดูควบคุมตัวเองดีขึ้น(มาก)
ไม่น่าเชื่อว่าจะใจเย็นๆ รอถามคุณหมอติ๊บเฉยๆเรื่องเพื่อนคุณหมอที่ชื่อเพียวได้ด้วย
ส่วนน้องชายคุณหมอไม้  o13 อ่ะ เยี่ยมที่สุด (ชอบใจ)
ยิ่งตอนถามโพล่งออกไปเรื่อง เพียว คนอ่าน  :m20:
ตอนแรกนึกว่าคุณหมอไม้จะวีนแล้วซะอีก

ส่วนชื่อตอนล่าสุด..โพสท์หัวเรื่องให้รีบคลิก
แต่อ่านแล้ว..เห็นแต่ผ้าห่มอ่ะคุณหมอ  ไม่เห็นผีใต้ผ้าห่มเลย :laugh:
แซวเล่นค่ะ เรื่องเล่านี่เนอะ ไม่ใช่นิยาย แฟนคลับเข้าใจว่าต้องบรรยายตามความเหมาะสม

เห็นคุณหมอติ๊บแวะมาตอบเม้นท์ในบอร์ดด้วย ฝาก :กอด1:ทีนึงได้ป่ะคะ? มาไม่เคยจะทันเล้ยยย


 
เป็นกำลังใจให้ค่ะ     :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 20-07-2010 19:14:17

อิจฉาหมอไม้ซะจริงๆ เลยมีแฟนน่ารักขนาดนี้
กลางวันไปทำงาน ตกเย็นมาก็ทำอาหารอร่อยๆ ให้กินอีก
จะหาได้ที่ไหนอีกเนี๊ย เนอะหมอติ๊บเนอะ  o13

ปล: ว่าแต่ไม่มีรูปหมอติ๊บในชุดผ้ากันเปื้อนบ้างรึค่ะ อยากเห็นจัง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-07-2010 19:14:56

เห็นภาพอาหารแล้วหิว

อุ้ยยยยยยย

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/15271_002.jpg)
เข้ม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 19:15:04

ผ้ากันเปื้อนเล็กไปป่าวคุณหมอ เหมือนเสื้อผู้หญิงคนจีนโบราณเลย ที่เค้าใส่ข้างในอ่ะ   :teach:

ไปจริงแระ หิวมว๊ากกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 19:17:22

อ้างจาก: hackz ที่ 20-07-2010 19:14:56  

เห็นภาพอาหารแล้วหิว

อุ้ยยยยยยย

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/15271_002.jpg)
เข้ม

hackz มีเข้ม เถื่อนกว่านี้อีกนะ ถ้าจำไม่ผิด เป็นคุณพ่อแล้วด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-07-2010 19:18:59

 o13 หมอติ๊บ ประหยัดได้ สุดยอด
ทำไมไม่เห็นหล่ะ รูปผ้ากันเปื้อนอ่ะ พลาดทุกทีเลย  :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 19:21:00

ลงพุงก็อย่ามาบ่นละกัน หมอไม้
แต่หมอติ๊บทำน่ากินจริง ๆ ด้วย
ผมว่า ว่าง ๆ หมอติ๊บน่าจะลองคิดสูตรหรือจัดชุดอาหาร Anti-aging
ทั้ง 3 มื้อ เป็นวิทยาทานแก่แฟนคลับดูบ้างก็ดีนะครับ จะได้ชะลอความแก่(ของตัวเอง) ลงบ้าง
อือ! เห็นแล้วหิววววว ว่ะ ขอตัวไปกินข้าวบ้างล่ะคร้าบ
 :fox2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 19:24:17

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 20-07-2010 19:15:04  

ผ้ากันเปื้อนเล็กไปป่าวคุณหมอ เหมือนเสื้อผู้หญิงคนจีนโบราณเลย ที่เค้าใส่ข้างในอ่ะ   :teach:

ไปจริงแระ หิวมว๊ากกกก

กร๊ากกกก เห็นด้วยอย่างยิ่ง เหมือนเอี๊ยมของผู้หญิงจีนสมัยโบราณเลย
(ก่อนมียกทรงน่ะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:24:38

ก็ที่หมอติ๊บเขากินทุกวันนี่ก็ anti-aging นะ

แต่บางทีผมว่ามันดูสีสันเยอะมากกกกก

เดี่ยวจะลองให้เจ้าตัวทำแล้วแชะรูปสวยๆมาฝากกัน

ว่าแต่  ไม่ยักกะมีใครเรียกร้องจะกินอาหารฝีมือผมมั่งเหรอคับ   อร่อยไม่แพ้กันหรอกน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:26:24

ว่าด้วยเรื่องผ้ากันเปื้อนนี่มีคนล้อผมหลายทีแล้ว

ก็เจ้าของผ้ากันเปื้อนตัวยังไม่ได้ครึ่งนึงของผมเลย

อันนี้ยืมมาใส่ชั่วคราวเอง

แหมมม   ผมไม่ได้ตัวใหญ่นะโทษติ๊บโน่นตัวเล็กเกินไป

บอกแล้วแฟนผมโหลดได้อีกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 20-07-2010 19:28:13

คุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บสูงเท่าไหร่คะ? ทำไมคุณหมอไม้ถึงพูดว่าคุณหมอติ๊บโหลดล่ะ 55

ส่วนอาหาร คุณหมอไม้ทำแล้วลองโพสท์รูปลงมาสิคะ จะได้บอกได้ว่า น่ากินหรือเปล่า?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-07-2010 19:29:33

  เห็นแล้ว :pigha2: สงสารผ้ากันเปื้อนจัง...5555
  

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 19:21:00  

ผมว่า ว่าง ๆ หมอติ๊บน่าจะลองคิดสูตรหรือจัดชุดอาหาร Anti-aging
ทั้ง 3 มื้อ เป็นวิทยาทานแก่แฟนคลับดูบ้างก็ดีนะครับ จะได้ชะลอความแก่(ของตัวเอง) ลงบ้าง

เห็นด้วย ยกแขนสองข้างสนับสนุนเต็มที่   o11

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 19:30:51

hackz ไปไหน เจ้เอารูปมาฝาก


(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JH4.jpg)

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JH.jpg)

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JH1.jpg)

PS. สู้หมอไม้ขวัญใจหมอติ๊บไม่ได้
เจ้ก้อมีสลัด ไม่แย่งหมอไม้หรอก เด๋วหมอไม่อิ่ม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 20-07-2010 19:31:40

 :confuse: :confuse:

คือถ้าบอกความจริงอย่าโกรธน่ะค่ะพี่หมอไม้

ไม่ค่อยมั่นใจด้านความปลอดภัยอ่ะค่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอเวลาคิดสักอาทิตย์นึง (เป็นอย่างน้อยย)

อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-07-2010 19:32:56

อ้างจาก: evilheart ที่ 20-07-2010 19:17:22  

อ้างจาก: hackz ที่ 20-07-2010 19:14:56  

เห็นภาพอาหารแล้วหิว

อุ้ยยยยยยย

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/15271_002.jpg)
เข้ม

hackz มีเข้ม เถื่อนกว่านี้อีกนะ ถ้าจำไม่ผิด เป็นคุณพ่อแล้วด้วย

อ้าวเป็นคุณพ่อแล้วเหรอ งั้น จบ....

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:24:38  

ก็ที่หมอติ๊บเขากินทุกวันนี่ก็ anti-aging นะ

แต่บางทีผมว่ามันดูสีสันเยอะมากกกกก

เดี่ยวจะลองให้เจ้าตัวทำแล้วแชะรูปสวยๆมาฝากกัน

ว่าแต่  ไม่ยักกะมีใครเรียกร้องจะกินอาหารฝีมือผมมั่งเหรอคับ   อร่อยไม่แพ้กันหรอกน่ะ

งั้นอยากกินซกเล็ก ลาบขม ต้มแซ่บ วานทำให้กินหน่อยนะ พูดแล้วหิวได้อีกกกก

ปล. ทำไมช่วงนี้โดนตัดหน้าบ่อยจัง ... โพสต์ไม่ขึ้นสักที(ก็ว่ากันไป)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-07-2010 19:35:20

อ้างจาก: evilheart ที่ 20-07-2010 19:30:51  

hackz ไปไหน เจ้เอารูปมาฝาก


(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JH4.jpg)

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JH.jpg)

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JH1.jpg)

PS. สู้หมอไม้ขวัญใจหมอติ๊บไม่ได้
เจ้ก้อมีสลัด ไม่แย่งหมอไม้หรอก เด๋วหมอไม่อิ่ม

โอ้วแม่เจ้า

เข้ม ได้ตับจริงๆ

ปล. ขอตัว(และหัวใจ) ไปทานข้าวก่อนนะ
เปิดคอมมาตั้งแต่ เลิกเรียน ความร้อนฮาร์ดไดร์วของผม วัดได้ที่ 47 องศาเซลเซียส โอ้ววว

ไปแย้ว กลัวคอมละลาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:40:33

ไม่ต้องไปหวังไกลถึงหมอมีซอนั่นนเลยนายแฮค   

พี่loildlohm  รอแกอยู่ทั้งคนนนน

หาตัวช่วยมาช่วยจัดการพิซซ่าให้ที   

พิซซ่าไรไม่รู้มีกุ้งแห้งด้วย  แถมมีน้ำพริกให้เผ็ดนิดๆๆอีกต่างหาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:42:29

มีคนทักผ้ากันเปื้อนเล็กไป

ไม่ใส่ก็ได้ฟะ

ถูกใจมั้ยละนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:43:37

อย่ามาทักว่าผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ไปแล้วกันนะ................ :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 19:54:46

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:42:29  

มีคนทักผ้ากันเปื้อนเล็กไป

ไม่ใส่ก็ได้ฟะ

ถูกใจมั้ยละนะ

ไม่ใส่จริงๆ หรอ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 19:57:08

 :m25:
อ๊ากกกกซ์ จะเซ็กซี่ไปไหนคร้าบ หมอไม้
ไปกินข้าวหน่อยเดียว กลับมาเลือดลมกระฉูด เอิ้ก!
ผ้าเช็ดตัว ผืนไม่ใหญ่ไปหรอกครับ
แต่มันพันสูงไปหน่อยอ่ะ
น่าจะต่ำลงมาอีกสักคืบนึง
อืม! จะเหมือนนายแบบนู้ดมาเองเลย
 :m24:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 20-07-2010 19:58:23

งั้นทักว่าพุงยื่นออกมาเเล้วน่ะค่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-07-2010 19:59:24

 :m22: :sad5:
เรดได้อีกนะ หมอไม้.. :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 20-07-2010 20:03:27

พี่หมอจะแข่งกันขาวไปไหนน๊า >//<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 20-07-2010 20:10:26

ไม่เห็นมีวันแพ็คอย่างที่คุยเลยอ่ะหมอไม้  :serius2: ผิดหวังนะเนี่ย 55


แซวเล่นค่ะ อย่าโกรธนะ   :กอด1:




 :sad4: กดremoveผิดกระทู้ มือไวเกินไม่ทันดู พิมพ์อีกทีก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 20-07-2010 20:44:20

ผ้าเช็ดตัวผืนกำลังพอดีเลย  ว่าแต่ 6 แพคมันอยู่ไหนอ่ะหมอไม้ มองไม่เห็นเลย  :z1:

หิวววว สรุปไม่ได้กินอะไรเลย หิ้วท้องกล้บบ้านมารื้อตู้เย็นหาอะไรโยนใส่ท้องก่อน
อ่อ...อาหารสำหรับผู้สูงไว ไม่ใช่แระ สูงวัย อยากหน้าเด้ง หน้าใสเนี่ย ...น่าสนมาก อุอุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: originalprincessaae ที่ 20-07-2010 20:57:47

เข้ามาบอกว่า         พี่ไม้ เกลียมัว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Milk ที่ 20-07-2010 21:18:20

แอบมาส่องโชคดีมากได้เห็นรูปหมอไม้

ปกติไม่เคยทันคนอื่นเค๊า  เห็นหุ่นแล้วหมอติ๊บเลี้ยงดีเจงๆ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 20-07-2010 21:29:01

หุ่นหมอไม้ ยังพอได้อยู่ ห่างไกลจากคำว่าลงพุง
แต่....แขม่วพุงเมื่อยมั้ยครับ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 20-07-2010 21:44:06

เย้ๆๆ
ทันดูรูปหมอไม้แล้ว
ขาวกันจัง
1แพคก็ไม่มี อย่างที่คุยกันเลย
 

ปล.แต่6แพคก็ไม่มีเช่นกัน 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 20-07-2010 21:46:39

ช่วงนี้ขยันโชว์หุ่นยังเลยนะคะหมอไม้ เอ๊ะๆ ชักยังไง
รึว่าตอนนี้เป็นวัตถุทรงกลมอยู่รึปล่าว(คาดการณ์จากอาหารที่หมอติ๊บทำ อิอิ)
เลยต้องแก้เคล็ดโดยการเอารูปเก่าๆ มาโชว์ อ๊ะ อ๊ะ ล้อเล่นค๊าาา  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 20-07-2010 21:47:54

หุ่นดีจังหมอไม้  แล้ว 6 แพ็กอ่ะ    :z1:  แต่แค่นี้ก็   :pighaun: แล้ว  

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 20-07-2010 21:50:02

รู้สึกว่ารูปนี้น่าจะมีแขม่วนะ


 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 20-07-2010 21:50:21

หมอไม้ค่ะ เอาหุ่นหมอติ๊บมาอวดบ้างจิ โชว์ช่วงบนก็พอ ช่วงล่าง (เก็บไว้ให้หมอไม้ดูคนเดียวล่ะกัน  :o8:)

แต่ถ้าหวงก็ บ่เป็ยหยังดอก ดูหมอไม้คนเดียวก็ได้ค่ะ ตามคำบอกหมอติ๊บหล่อทุกมุมแบบวัตถุทรงกลม อิอิ

ดิสเพลย์นี่ แขม่วสุดฤทธิ์เลยรึป่าวค่ะ เนี่ย  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: •ผั๑`|nกุ้va’ด• ที่ 20-07-2010 21:51:52

ถ่ายรูปแบบนี้ มาโชว์ เป็น หมอติ๊บ ตีหัวแตกตาย!!!~!!!~ นะนี่
 
ของของเค้าเก็บไว้ดูคนเดียว  (แต่อยากบอกเลยว่า แซ่บมากๆ  o13 พี่หมอไม้อย่าเอี้ยวตัวหลบพุง สิ  :z1:)
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-07-2010 22:09:03

สงสัยวันนี้ไม่อัพแล้วมั้ง

ซิ่ม ซิ่ม เอารูปมาฝาก (ข้ามหน้าข้ามตาเจ้าของทู้ป่าวเนี่ย)

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/minmin.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-07-2010 22:11:31

ขอนอนกอดคืนนึงเอ๊าะ คนนั้นอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 20-07-2010 23:30:32

ประโยชน์ของ Photoshop

ทำให้พุงกระทิหมอไม้หายไป

ใช่ป่ะ...

เอ๊ะ หรือของจริง ชักไม่แน่ใจ

หมอติ๊บมายืนยันด่วนจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 07:31:32

อรุณสวัสดิ์....
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/l20198.gif)ทักทายยามเช้า...
ท่าทางจะเช้าไป  (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif-1.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 21-07-2010 08:01:25

^
^
รูปข้างบนน้องมินน่าร๊ากกกกกกกกก  :o8:

อรุณสวัสดิ์เหมือนกันค่ะ ^^
อ่านตอนนี้แล้วน่ารักจังเลย >//< ชอบประโยคที่หมอติ๊บพูด คนแรก คนสุดท้ายของชีวิต ....
ทำไมหมอติ๊บทำอาหารได้น่าทานขนาดนั้นคะ  รู้สึกอาย ณ บัดนาว เพราะทำไม่เก่ง  T_T
เราพลาดรูปไรไปอีกเนี่ยยยยยยย  ไม่ยอมมมมมม  :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 21-07-2010 08:45:11

อิจฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉา..ผีผ้าห่อเนอะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 08:46:05

เจ้าตัวไม่ใช่ใครที่ไหนเลย…

ภาพแรกที่ผมนึกถึงเจ้าของสูตรนี้คือ เด็กนักเรียนแพทย์ตัวเล็กๆ สูงซักประมาณ 168 ซ.ม. ได้ แต่น้ำหนักตอนนี้ผมชักจะไม่แน่ใจ เพราะพักหลังๆ มาเห็นบอกว่ากินเก่งเพราะต้องอยู่เวรดึกบ่อยๆ
แต่ก็เป็นคน ที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับผู้ชายวัยกลางคนอย่างผมที่สูง 187 ซ.ม. กับน้ำหนักตัวที่เกือบจะเป็นสองเท่าของคุณหมอตัวเล็กๆ ของผม

ผมหยิบ โทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วยิ้มให้กับรูปคนบนหน้าจอเล็กน้อย  จะใครซะอีกล่ะหมอน้อยของผม ที่ทำหน้าตาบ้องแบ๊วอยู่หน้าจอนี่ไงที่ผมถ่ายไว้นานเกือบสองปีเห็นจะได้ ผมยิ้มให้กับเจ้าของรูปก่อนเปิดโทรศัพท์โทรกลับมาเมืองไทย ที่ตอนนี้คงได้เวลาเลิกเรียนเรียบร้อยแล้ว

“ว่าไงโย่ง ติ๊บยังกลับไม่ถึงห้องเลย อาจารย์หมอให้แปลผลแลบส่งวันนี้ด้วย ยังทำไม่ได้เลย แล้วนี่เป็นไงบ้างตื่นรึยัง อากาศหนาวมั้ย แต่งตัวไปเรียนรึยัง เมื่อคืนนอนห่มผ้ารึเปล่า แล้วว่าแต่เมื่อคืนได้อาบน้ำก่อนนอนรึเปล่าเห็นบอกว่าเมื่อคืนกลับดึก”
----------------------------------

มีคนถามความต่างของ 2 หมอ หึ หึ ..............
นี่หมอไม้ตอบไว้เอง
ขออนุญาตนะครับคุณหมอ


ไม่ต่างกันเลยนะครับบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 08:48:52

อ้างจาก: darling ที่ 21-07-2010 08:45:11  

อิจฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉา..ผีผ้าห่อเนอะ :L2:

น่าจะเรียกว่า  ....ผีห่อผ้า.....ดีกว่านะ

แต่ว่าหมอติ๊บไม่กลัวเหรอ......ที่ผีมันจับ (ศีรษะ) ..... เอาน่ะ


ขอเป็นแฟนขับ เอ๊ย คลับ อันดับต้นๆหน่อยนะครับคุณ 2 หมอ ที่น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-07-2010 08:58:09

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 19:40:33  

ไม่ต้องไปหวังไกลถึงหมอมีซอนั่นนเลยนายแฮค   

พี่loildlohm  รอแกอยู่ทั้งคนนนน

หาตัวช่วยมาช่วยจัดการพิซซ่าให้ที   

พิซซ่าไรไม่รู้มีกุ้งแห้งด้วย  แถมมีน้ำพริกให้เผ็ดนิดๆๆอีกต่างหาก

ไม่รู้ว่าแกจะรอผมหรือเปล่า

ผมอุตสาห์รอ เม้นท์ Hi5 แกตอบกลับ คิกๆๆ(รอนะเนี๊ย)

ไปล่ะ ไปเรียนล่ะจ๊ะ

ส่วนรูปพี่ไม้ โชว์ท่อนบน แบบนี้ล่ะ อุ่นดี ไม่ต้องมี Six pack

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 21-07-2010 09:14:29

จริ้มนายแฮคก่อน

 :z13: :z13:

ค่อยรอตอนต่อไป

 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 09:51:04

อ้างถึง

ผมอุตสาห์รอ เม้นท์ Hi5 แกตอบกลับ คิกๆๆ(รอนะเนี๊ย)

 :confuse: น้องแฮ๊คซ์ตอนนี้เค้ายังเล่น Hi5 อีกเหรอ นึกว่า Facebook หมดแล้วซะอีก (แซวๆ อิ อิ)

เข้ามาอรุณสวัสดิ์ค่า  :m9:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 10:05:16

อยากบอกว่า มีหมดครับ
Hi5, Facebook, Twitter
msn
อะไรอีกหว่า   มีอ่ะ  แต่บางตัว สมัครไว้แต่ไม่ได้จด Password ไว้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 10:07:59

อ้างจาก: dr.mike ที่ 19-07-2010 17:12:27  

(http://img832.imageshack.us/img832/5395/0df054a2272860full.jpg)

หวัดดีตอนเย็นๆ  หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทานแฟนคลับหมอไม้ตอนเย็นๆ

ขอบคุณสำหรับทุกความเป็นห่วงที่มีให้  แต่ไม่ได้เป็นไรมากน่ะคับแค่โดนฝนเมื่อวานเลยรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว

วันนี้เลยนอนพักทั้งวันเลย

แอบมาแย่งคอมคนแก่เล่น  จะบาปมั้ยนี่

เพิ่งอ่านรีพลายก่อนหน้า  มิน่ามีคนมาว่าหัวล้านหัวเถิก  ลงพุง

เลยเดินหน้าบูดหน้าบึ้งลงไปซุปเปอร์มาร์เก๊ตข้างล่าง

ก่อนไปยังหันมาถามติ๊บทำเอาติ๊บออกอาการงงๆว่า  ติ๊บว่าพี่หล่อมั้ยยย

ให้ตอบยังไงละนี่

ถ้าตอบว่าหล่อก็จะมีคนเดินไปซื้อของให้  ถ้าตอบว่าไม่ก็คงมีหวังลงไปนอนดิ้นกะแด่วๆกะพื้นห้อง

เลยตอบไปว่าหล่อออออออ  ทุมุมมอง  เหมือนเดิมเด๊ะก่อนจะเดินลงไปอย่างอารมณืดี  คงยังนึกไม่ทันอะ  อิอิ

หุ หุ
ถามเมียได้ลงคอน้อ หมอไม้

มาถามแฟนคลับซีคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 10:17:58

แวะมาทักทายสายๆวันพุธ

แวะมาบอกนายแฮคว่าเดี๋ยวช่วงเที่ยงจะอัพตอนใหม่ลงให้รอหน่อยแล้วกันนะคร้าบบบบ

ลงตอนใหม่ให้ไม่มีคอมเม้นท์เกี่ยวกับเรื่องราว

แต่คอมเม้นท์กะพุงของผมอย่างเดียวเลย

ไม่ค่อยหื่นเลยแฮะชาวเล้านี้

ใครบอกไม่มีซิกแพค   เดี๋ยวมีคอยดูๆ  อย่าเลือดกำเดาสาดแล้วกันนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 10:22:00

รอนะหมอไม้ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/2.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 21-07-2010 10:28:33

เห็นรูปแล้วใจจะละลาย
ภาวนา ขอให้ผ้าหลุด อิอิอิอ

อื่ม ขอบคุณครับ รอติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 21-07-2010 10:30:08

หุหุ กลัวที่ไหน อยากเห็นมั๊กมาก six pack six pack 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 10:31:33

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 21-07-2010 10:05:16  

อยากบอกว่า มีหมดครับ
Hi5, Facebook, Twitter
msn
อะไรอีกหว่า   มีอ่ะ  แต่บางตัว สมัครไว้แต่ไม่ได้จด Password ไว้

อ่า FB มาๆแอดกันเถอะ ที่จริง ฮิ5 ก็มีแต่ว่าไม่ได้อัพน๊านนนน ส่วนทวิสเตอร์ไม่กล้าเ่ล่นสมัครไว้เหมือนกันแต่เพื่อนไม่เล่นด้วย  :เฮ้อ:
ว่าแต่ได้ข่าวว่าคุณลอยลม อยู่ภูเก็ตเหรอคะ พอจะให้คำแนะนำเกี่ยวกับ Rawi Rawin Resort & Spa ที่เกาะลันตานิดนึง
แล้วถ้าจากเกาะนั้นมาภูเก็ตจะใช้เวลานานมั้ยอ่ะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 21-07-2010 10:31:50

555 หมอไม้เตรียมรีทัชสร้างซิคแพคสุดฤทธิ์แน่ๆงานนี้ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 10:38:51

รอคุณหมอติ๊บ ค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 10:42:47

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 21-07-2010 10:31:33  

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 21-07-2010 10:05:16  

อยากบอกว่า มีหมดครับ
Hi5, Facebook, Twitter
msn
อะไรอีกหว่า   มีอ่ะ  แต่บางตัว สมัครไว้แต่ไม่ได้จด Password ไว้

อ่า FB มาๆแอดกันเถอะ ที่จริง ฮิ5 ก็มีแต่ว่าไม่ได้อัพน๊านนนน ส่วนทวิสเตอร์ไม่กล้าเ่ล่นสมัครไว้เหมือนกันแต่เพื่อนไม่เล่นด้วย  :เฮ้อ:
ว่าแต่ได้ข่าวว่าคุณลอยลม อยู่ภูเก็ตเหรอคะ พอจะให้คำแนะนำเกี่ยวกับ Rawi Rawin Resort & Spa ที่เกาะลันตานิดนึง
แล้วถ้าจากเกาะนั้นมาภูเก็ตจะใช้เวลานานมั้ยอ่ะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

FB ได้เลยครับผม
แต่เนื่องจากอนุรักษ์นิยมเลยข่ำชอง ฮิ5 กว่าอ่ะ แต่ไม่อยากให้เห็น ฮิ5 เลย เพราะว่าแล้งสุภาพสตรีมากๆ ขอบอก
ส่วนลันตามาภูเก็ตถ้าโดยเรือน่าจะประมาณ 2-3 ชั่วโมงนะ
แต่แน่ใจเหรอว่าจะนั่งเรือฤดูนี้อ่ะครับ คลื่นในทะเลน่าจะ 2-3 เมตร เป็นอย่างน้อย
ยกเว้นจะห้าว และซ่าส์สุดๆและไม่กล้วคลื่นนะ ถ้าอย่างนั้นก็ลุยโลด
ขอบคุณที่ถามนะครับ ข้าพเจ้าเองก็อยู่ กทม มาก่อนเกือบ 20 ปี เห็นจะได้
เอ....ถามเรื่องกรุงเทพฯก็ได้นะ ว่าไปบำรุงราษฎร์ไปยังไง จะตอบให้  5555555555555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 21-07-2010 10:45:21

อยากเห็นรูปสิบแพคจัง   :laugh: :laugh:
.
.
.
.
.
เอ๋......หรือซิปแตกอะคะ  :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 10:52:48

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 21-07-2010 10:42:47  

FB ได้เลยครับผม
แต่เนื่องจากอนุรักษ์นิยมเลยข่ำชอง ฮิ5 กว่าอ่ะ แต่ไม่อยากให้เห็น ฮิ5 เลย เพราะว่าแล้งสุภาพสตรีมากๆ ขอบอก
ส่วนลันตามาภูเก็ตถ้าโดยเรือน่าจะประมาณ 2-3 ชั่วโมงนะ
แต่แน่ใจเหรอว่าจะนั่งเรือฤดูนี้อ่ะครับ คลื่นในทะเลน่าจะ 2-3 เมตร เป็นอย่างน้อย
ยกเว้นจะห้าว และซ่าส์สุดๆและไม่กล้วคลื่นนะ ถ้าอย่างนั้นก็ลุยโลด
ขอบคุณที่ถามนะครับ ข้าพเจ้าเองก็อยู่ กทม มาก่อนเกือบ 20 ปี เห็นจะได้
เอ....ถามเรื่องกรุงเทพฯก็ได้นะ ว่าไปบำรุงราษฎร์ไปยังไง จะตอบให้  5555555555555+

แท้งกิ้วนะคะสำหรับคำตอบ ว่าแต่คลื่นสูงจริงดิ ทำไมแถวสมุยคลื่นจะสูงช่วงหน้าหนาวอ่ะ
ส่วน...บำรุงราษฎร์ไม่ต้องบอกหรอกฮ่ะ อิชั้นทำงานแถว BTS นานา  :laugh:
อ่า..เปลืองกระทู้หมอไม้นิดนึงอ่ะนะ ก็มาวนเวียนรอตอนใหม่ด้วยค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 10:56:21

 :laugh: มาขำแฟนคลับหมอติ๊บเล่นไฮไฟ   คร่ำครึมากกกกกกกกก

เอฟบีเหรอ  เชยระห่ำ

เอ็มเอสเอ็น  ออริจินัลมากกกกกกกก

แล้วถามว่าหมอไม้เล่นอะไร
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.แฮะ   แฮะ   ระดับนี้ต้องเล่นโปรแกรม   เพิร์ท    o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 10:58:36

หมอไม้ ไฮ-เทคโนโลยี มากๆค่ะ +1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 10:59:52

อ้างถึง

เอ....ถามเรื่องกรุงเทพฯก็ได้นะ ว่าไปบำรุงราษฎร์ไปยังไง จะตอบให้  5555555555555+

อยากถามเหมือนกัน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 21-07-2010 11:07:47

โปรแกรม เพิร์ท คืออะไรครับ หมอไม้ เกิดไม่ทันจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 21-07-2010 11:10:34

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 10:56:21  

.แฮะ   แฮะ   ระดับนี้ต้องเล่นโปรแกรม   เพิร์ท    o13

พี่หมอไม้เป็นรุ่นบุกเบิกหรือป่าวคะ?  :laugh:
เพิร์ท คือโปรแกรมแชทค่ะ เคยเล่นตอนอยู่ปี1 - -"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 11:12:24

อ้างจาก: badcow ที่ 21-07-2010 11:07:47  

โปรแกรม เพิร์ท คืออะไรครับ หมอไม้ เกิดไม่ทันจริงๆ

เป็น Chat สมัย ยุค 80 ค่ะ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 11:13:05

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 10:56:21  

.
.แฮะ   แฮะ   ระดับนี้ต้องเล่นโปรแกรม   เพิร์ท    o13

 :pandalaugh: รุ่นนี้ต้องสะสม Limited Edition

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 11:16:54

ถ้าบอกว่าผมโลว์เทคนี่ 

หมอติ๊บนี่เป็นเต่าเลยนะคับบบบบ

รายนั้นหนักกว่าผมอีก 

แต่งตัวก็เห่ยๆไม่ทันสมัยเอาซะเลยยยย

เทคโนโลยีก็ไม่ทันโลกเค้า

วันๆนอกจากงาน  ก็เอาแต่ทำกับข้าว  เชยมากกกกกกกก

แต่ร้ากกกกกกกกที่สุด  ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววว :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 11:18:59

หมอติ๊บมาแก้ข่าวด่วน มีคนใส่ร้ายอ่าาาาา
FC ไม่เชื่อๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 21-07-2010 11:25:39

นึกว่าเล่นแคมฟ๊อกจะได้ชวนเข้าห้อง 555+

ถึงโลเทคแต่ก็น่าาาารักกกกจิง ๆ

ขอบบคุณนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 21-07-2010 11:27:10

 :o8:อ๊ายอาย อะคร๊าบบบบบบ ผีผ้าห่มทันเวลาด้วย :-[

น่ารักจังเลยยยยยยยยยย :impress2: หมอติ๊บน่ารักแบบนี้อะดิ

หมอไม้เลยต้องหลงแบบนี้ อยากเป็นหมอติ๊บบบบบบบบบ

สวัสดีครับหมอไม้และหมอติ๊บ สบายดีนร้าครับ ขอให้ความรักของคนทั้งสอง

จงมั่นคงและตลอดไปครับ จากใจ "โดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดาย" :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-07-2010 11:28:08

เพิร์ท ว้าววววววววววววววววววว!!!

 :confuse:

รู้เลยน่ะเนี๊ยว่าอายุเราห่างกันเยอะจริงๆๆๆน่ะค่ะ

คุณลุง เอ้ย!!!!พี่หมอไม้

เดี๋ยวนี้เค้าต้องมาFollowกันนนนนน อิอิอิ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 11:30:30

มีคน พี เอ็ม  มาถามว่าอวาตาร์ที่เห็นรูปใคร

จะเป็นรูปใครได้ล่ะคับหล่อซะขนาดนี้

แค่จะบอกว่าเป็นเวอร์ชั่นที่ไม่มีหนวดไม่มีเครา

เมื่อไม่มีหนวดไม่มีเครา   ความเคร่งขรึมก็หายไป

เหลือแต่ไอ้ตี๋หน้าหล่อเข้ามาแทนที่   แต่ยืนยันน่ะว่ายังหล่อเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-07-2010 11:37:37

ผมทัน เพิร์ท98 กับ เพิร์ทเอ็กซ์พี อิดิชั่น

ส่วนรูปพี่ไม้ผมว่า ไม่มีซิกแพคอ่าดีแล้ว

ผมชอบ มันดูอบอุ่นดีอ่า(จริงๆ ครับ)

ใครอยากลองย้อนอดีตกลับไปใช้ Pirch98 กดโหลดได้ที่นี่จ่ะ

http://link.thzaa.com/Pirch98

ไฟล์แค่ 1.68 MB เอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 11:40:15

อ่าว เปลี่ยนดิสซะละ

ขอดูหนุ่มเสื้อดำตะกี้อีกทีเถอะจ้า

ปล. ง่าวเกินกว่าจะอัพรูปได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 11:52:05

อ้างจาก: sweetener ที่ 21-07-2010 11:40:15  

อ่าว เปลี่ยนดิสซะละ

ขอดูหนุ่มเสื้อดำตะกี้อีกทีเถอะจ้า

ไม่เอาดีกว่าเปลี่ยนละๆ  หมอติ๊บบอกว่าพอพี่ไม้โกนหนวดแล้วอะ

เหมือนสิงโตที่น่ากลัวเวลากระโจนลงน้ำขนมันหายไปไม่ต่างจากแมวขี้เรื้อน

เข้าใจเปรียบเทียบจริงน่ะ  หมอติ๊บ  ฮึ่มมมมมมมมมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 11:59:25

เปรียบเทียบซะเห็นภาพเลย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/906479168.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-07-2010 11:59:42

หนูก้อมาไม่ทันเหมือนกันนนน

เปลี่ยนให้ดูเถอะค่ะ

ซิ่มอยากเห็น หนูก้ออยากเห็น

pls! pls!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 12:02:40

pls คุณหมอ

นับหนึ่งถึงสอบเลยเอ๊าะ

ไม่รักหมอติ๊บแล้ว ถึงไม่ตามใจซิ่มอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 12:07:34

หมดเวลาแล้ว  ขอตัวไปกินข้าวเที่ยงก่อนน่ะคับ

ไปรับหมอติ๊บด้วย

เดี๋ยวตอนบ่ายคงได้มาเม้าท์เผาขนผมอีกแน่ๆเลย

ขอเวลาไปกินข้าวทำใจซักชั่วโมงเดี๋ยวกลับมาพร้อมตอนใหม่คร้าบบบบ



ปล.ซิ่มคนสวย  จะงอแง  ออดอ้อน   ดูอายุตัวเองนิดนึงน้าถ้าเด็กๆทำอะน่ารักกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 12:09:44

เอาอาหารกลางวันมาฝาก

ตั้งใจจะทานตอนเช้าแต่ไม่ได้ทาน  

ที่โรงเรียนรุงรังได้อีก

(http://upic.me/i/td/sh3bf.jpg)

ข้าวสวย ไข่เจียว แล้วก็น้ำพริกอ่อง

โอม เพี้ยงง รูปจงขึ้น

ปล.ช่ายรูปนี้หรอหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 12:11:10

เจ้ชอบหมอไม้แบบฟูลออปชั่น หมายความว่า พร้อมหนวดเครา เท่ห์ดี  o13
เวลาหน้าโล้นๆนี่ ตี๋จริงๆน่ะแหละ

...โบ้ยให้หมอติ๊บโลวเทคไปโน่น ตัวเองยัง เพิร์ท อยู่เลย  :pigha2:

... ถามๆ หมอไม้อายุเท่าไหร่ตอนสูง 181 และ สูงเต็มที่ตอนอายุเท่าไหร่ จะคำนวนเด็กที่บ้านหน่อยนึง

ซิ่ม...คนเหนือเหรอคะ?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 12:12:24

คนเมืองเจ้า  หน้าเหมือนแม้ว บ้านอยู่บนดอย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 12:14:21

ข้าวเที่ยงของซิ่มมาล่อแล้ว เห็นแล้วหิว ไปกินบ้างละ แง่มๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 12:15:09

 o13   ยกมือให้ในความน่ากินของอาหารฝีมือซิ่ม

แต่ว่าอย่ามาตบตาชาวเล้าหน่อยเลยยย

เพราะผมคนนึงที่ไม่เชื่อว่าปริมาณข้าวเพียงหนึ่งทัพพีนั้น

จะเพียงพอกับความต้องการทางร่างกาย  และจิตใจซิ่มได้ในหนึ่งมื้ออาหาร

 :z3:

สารภาพมาซะดีมันต้องมีอะไรมากกว่านี้อีกแน่นอน   คอนเฟิร์ม  ฟันธง  โชะเด๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 12:19:02

เท่านี้แหละ พอแล้ว

ไอติมขนมปังไผ่ทองมีชิ้นนึงเอ๊าะ

อายอ่ะ กับข้าวไม่มีผักเลย 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 12:19:31

อ้างจาก: sweetener ที่ 21-07-2010 12:12:24  

คนเมืองเจ้า  หน้าเหมือนแม้ว บ้านอยู่บนดอย

อ่อออ เจ้เป็นคนเมืองครึ่งนึงเป็นลูกครึ่ง555+ อยู่เจียงใหม่ตอนวัยซะรุ่นเจ้า
อยากกินน้ำพริกอ่อง ทำกินเองก็เยอะไปไม่มีคนช่วยกิน  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-07-2010 12:23:52

พูดเเล้วก้อหิวเหมือนกันนนน

ไข่เจียววว ฟูๆๆๆๆๆ

ข้าวสวยร้อนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ซิ่มค่ะ ทานเยอะๆๆๆน่ะคะ จะได้โตไวไว(เป็นห่วงน่ะค่ะ)

อิอิอิ เมนูของซิ่มมันยั่วหนูจริงๆๆน่ะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 12:25:01

เอาน้ำพริกอ่องมากินด้วยจริงๆ หรอเนี่ย
ข้าวน้อยไปเปล่าซิ่ม แอบเอาใส่ถุงมาด้วยป่าว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933442692.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 12:26:12

ใส่ freezer ไว้เลยค่ะ

ซิ่มทำทีก็กินหลายวัน รสชาติไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย อร่อยเหมือนเดิม

แต่ซิ่มขอบแบบแห้งๆ เลยใส่ไข่เยอะหน่อย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 21-07-2010 12:30:43

...หมอไม้แล้วรูปนี้ล่ะ รูปใครพี่ตามอ่านมาชาตินึงละยังไม่รู้ใครเป็นใครเลย
...นี่รูปไจ่ใจ๋ f4 ใช่ปล่าวหรือรูปหมอติ๊บ หมอไม้คงไม่เอารูปหมอติ๊บชัดๆ
....แบบนี้มาลงหรอกมั้ง เหอะๆๆหมอไม้จะเก็บไว้ดูคนเดียว วันก่อนก็เอามาโพสพี่ก็ดูว่าคล้ายไจ่ไจ๋ มากๆๆ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 12:58:33

รูปนี่ไจ๋ไจ๋ถูกแล้วหล่ะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/147abfb24c74a6rc0.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 21-07-2010 13:05:33

คุณพี่Loidelohm คะ เช็คพีเอ็มด้วยนะคะ แก้มจะแอด FB อ่ะ  :sad4:
เห็นปิ่นโตของซิ่มแล้วกินง่ายอยู่ง่ายจังค่ะ ^^
พี่หมอคะรอตอนต่อไปอยู่นะคะเนี่ยยยยยย
รอให้หมอติ๊บมาเผาอีกด้วย  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 21-07-2010 13:08:23

ชะแว๊บมาแอบดู ก่อนจะย่องออกไปแบบเงียบๆ

กินข้าวกันให้อร่อยนะค่ะ ทุกคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 13:15:02

(http://img19.imageshack.us/img19/51/89960pic1.jpg)

(http://img63.imageshack.us/img63/2771/89960pic2.jpg)

(http://img844.imageshack.us/img844/1863/89960pic3.jpg)

มาแว้ว  มาแว้วววววว

เอาอาหารเวียดนามจากร้านข้างๆบ้านมาฝากกกก

อิ่ม  อร่อย   เอิ๊กกกกกกกกกกกก   อูยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 13:15:31

ได้แต่มอง  กินด้วยมะด้ายยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 21-07-2010 13:20:50

เห็นแล้วอยากกินอ่ะ   o9   คงต้องรอกลับบ้านก่อน   อยู่นี้เงินก็ไม่มี   :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 21-07-2010 13:21:07

หมอนะหมอ เห็นแล้วอยากกินอาหารเวียดนามเลยอะ ชอบมาก  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 13:22:25

หิวววววววววววววววววววววว  :sad2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 21-07-2010 13:25:24

โอ๊ยยยย :serius2: อยากกินแหนมเนือง หมูลุกลัก ว่ะครับ
.
หมอติ๊บมาเผา(หมอไม้)ไวๆนะครับ :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 13:35:30

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 11:16:54  

ถ้าบอกว่าผมโลว์เทคนี่ 

หมอติ๊บนี่เป็นเต่าเลยนะคับบบบบ

รายนั้นหนักกว่าผมอีก 

แต่งตัวก็เห่ยๆไม่ทันสมัยเอาซะเลยยยย

เทคโนโลยีก็ไม่ทันโลกเค้า

วันๆนอกจากงาน  ก็เอาแต่ทำกับข้าว  เชยมากกกกกกกก

แต่ร้ากกกกกกกกที่สุด  ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววว :o8: :o8: :o8:

แบบนี้ต้องรายงาน รายงานชัวร์ สามีกล้าหืออ่ะหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 13:37:13

ได้แต่นั่งมอง(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yenta4-emoticon-0041.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 13:40:23

อ้างจาก: sweetener ที่ 21-07-2010 12:09:44  

เอาอาหารกลางวันมาฝาก

ตั้งใจจะทานตอนเช้าแต่ไม่ได้ทาน 

ที่โรงเรียนรุงรังได้อีก

(http://upic.me/i/td/sh3bf.jpg)

ข้าวสวย ไข่เจียว แล้วก็น้ำพริกอ่อง

โอม เพี้ยงง รูปจงขึ้น

ปล.ช่ายรูปนี้หรอหมอไม้

ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แค่ดมก็หมดแล้วเนี่ยะ
อย่าบอกนะว่าอิ่มอ่ะ เหอ เหอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 13:42:03

อิ่มจิ  อิ่มมากๆด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 13:43:37

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 21-07-2010 12:11:10  

... ถามๆ หมอไม้อายุเท่าไหร่ตอนสูง 181 และ สูงเต็มที่ตอนอายุเท่าไหร่ จะคำนวนเด็กที่บ้านหน่อยนึง

คุณหมอฟันขา ว่างแล้วตอบให้เจ้นิดนึงนะคะ ได้โปรด  o14

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 13:46:23

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 13:15:02  

(http://img19.imageshack.us/img19/51/89960pic1.jpg)

(http://img63.imageshack.us/img63/2771/89960pic2.jpg)

(http://img844.imageshack.us/img844/1863/89960pic3.jpg)

มาแว้ว  มาแว้วววววว

เอาอาหารเวียดนามจากร้านข้างๆบ้านมาฝากกกก

อิ่ม  อร่อย   เอิ๊กกกกกกกกกกกก   อูยยยยยยยยยยยยยยย

ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หมอไม้ หมอติ๊บบบบบ
คือเป็นตาแซ่บแท้หวา หูยยยยยยยย
น้ำยายย้อยแย้วววววววว
ร้านใหนอ่ะ เผื่อขึ้นไปจะไปหารับประทานตามรอยคู่รักคู่นั้นอ่ะ
บอกหน่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



มีคำถามอ่ะ
ว่า........................ตะเกียบของผู้ใด    ใครตอบได้   หึ หึ


























เก่ง...............................................

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 21-07-2010 13:53:13

น่าอร่อยมากอะ

แหนมเนือง มะได้กินตั้งนานแระ

น้ำลายไหล
 o18 o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 13:58:54

แวะมาทักทาย  สถานที่ร้านอาการเหรอคับ

อยู่เข้าไปในถนนตรงข้ามคอนโดผมอ่ะ  เทศบาลนิมิตรใต้(มั้ง)

แต่ไปกินอาหารเวียดนาม  อร่อยดี  ผักเยอะ  แต่ผมไม่ชอบ

ไม่ชอบก็ตรงที่เวลากินเสร็จผักมมันติดเหล็กจัดฟันหมอติ๊บ

ใครรับบทหนัก   ผมหมอไม้เต็มๆ





ส่วนคำตอบของเจ้ที่ถามเรื่องส่วนสูง

ก็ผมสูง 181 มาตั้งแต่อายุ 17-18 แล้วคับ

ถัดจากนั้นก็สูงขึ้นมาอีกนิดหน่อย  จนปัจจุบันกระดูกปิดแล้วได้ส่วนสูงสิริรวม 187 เซน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 14:01:12

ฮือ............หมอไม้ เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อีก 3 เซ็นต์เองค้าบบบบบ

ถ้าผมจำผิดอย่าว่านะครับหมอ ถนนตรงบ้านหมอเค้าเรียก เทศบาลนฤมิต หรือเปล่าครับ
ถ้าผิดต้องขออภัยอย่างแรงนะครับ
เด็ก ตจว อ่ะครับ แฮ่ แฮ่.....

ว่าแต่....เอ๋อ........พักเที่ยงจากโรงพยาบาลในเมืองแล้วต้องไปทานไกลขนาดนั้นเลยเหรอครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 14:08:11

โอ้แม่เจ้า  หกฟุตสาม

หัวโขกประตูบ้างหรือเปล่าคะหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 14:11:37

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 13:58:54  

ส่วนคำตอบของเจ้ที่ถามเรื่องส่วนสูง

ก็ผมสูง 181 มาตั้งแต่อายุ 17-18 แล้วคับ

ถัดจากนั้นก็สูงขึ้นมาอีกนิดหน่อย  จนปัจจุบันกระดูกปิดแล้วได้ส่วนสูงสิริรวม 187 เซน

อ่อ...ร้านอยู่แถวคจ.พลับพลานี่เอง อืมๆ
อืม...เรื่องส่วนสูง ถ้าเด็กอายุ 16 แล้วสูง 181 คาดว่าเค้าจะสูงเท่าหมอไม้ จะได้เตรียมใจไว้  :really2:
ขอบคุณค่ะ   :pig4:
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 14:12:21

เสื้อกาวน์เก่าๆ............กับเราสองคน

ตอนที่  93

ก่อนจะถึง........ปีใหม่





ช่วงปลายเดือนธันวาคม  ตอนนี้ที่พิษณุโลกมีลมหนาวพัดมาเยือนเป็นที่เรียบร้อย
  
อากาศดีเอาเสียมากๆตอนเช้าก็ไม่อยากตื่นออกไปทำงาน
  
ส่วนตอนเย็นก็อยากแต่จะรีบกลับมานอนกกนอนกอดกันสองคน  ฮิ้วววว……………….



ตอนนี้เจ้าตัวเล็กสอบกลางภาคเสร็จไปเรียบร้อยแม้จะผ่านการติวโดยหมอจ๊ะโอ๋

ผมก็ไม่มีความหึงหวงแต่อย่างใดเพราะผมรู้แล้วว่ายังไงซะหมอจ๊ะโอ๋ก็ต้องพ่ายแพ้ความหล่อของผมอยู่ดี อิอิ  

ไม่ใช่หรอกครับถึงผมจะหล่อกว่าหมอจ๊ะโอ๋มาก  

แต่ประเด็นสำคัญอยู่ที่ผมมั่นใจและให้เกียรติรวมไปถึงเชื่อใจติ๊บมากกว่าเมื่อก่อน  

เพราะผมมั่นใจว่าติ๊บรักผมคนเดียว  เข้าข้างตัวเองไปมั้ย





ผมมองดูตารางเวรรับผิดชอบของผมในปีนี้จะหมดลงในวันที่ 27 ธันวาคม

ผมมีเวลาหยุดทั้งหมด 7 วันก่อนกลับมาเริ่มงานในวันที่ 3 มกราคม ปีหน้า
  
ถ้าจะให้อยู่แต่ที่ห้องคงเสียดายโอกาสที่จะได้หยุดยาวแบบนี้  
 
พาเจ้าตัวเล็กออกไปเรียนรู้อะไรข้างนอกอีกทีดีกว่า  ว่าแต่จะไปไหนกันหว่าคราวนี้   ?????
.
.
.
.
.
.
.

'' กับข้าวร้อนๆพร้อมเสิร์ฟแล้วคร้าบบบบ ''  
หมอติ๊บเรียกตะโกนผมมาจากหลังห้องพร้อมกลิ่นหอมเตะจมูกของกับข้าวมื้อเย็นที่ส่งกลิ่นหอมยั่วยวนใจ

'' วันนี้ทำไมกับข้าวเยอะจังเลย  ฉลองสอบเสร็จใช่มั้ย ''  ผมเอ่ยถามขณะช่วยเจ้าตัวเล็กตักข้าว

'' ใช่แล้ว  ก็การทำกับข้าวมันทำให้ติ๊บมีความสุขเวลาเห็นใครกินกับข้าวฝีมือเรา  แถมยังคลายเครียดให้ติ๊บได้ด้วย ''

'' จ้า  คราวหลังก็อย่าเครียดบ่อยดิ  เดี๋ยวพี่เป็นหมูซะก่อน ''   ผมแซวติ๊บขำๆ

'' ไม่ต้องกลัวเป็นหมูหรอกพี่ไม้    ไม่ทันละตอนนี้เป็นช้างพลายไปแล้วยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ ''
ติ๊บบอกผมแต่เล่นเอาผมไม่ขำด้วยซะเลย  ช้างพัง  อืมมมม  กัดเจ็บจริงหมอติ๊บบบบ



'' สอบเสร็จแล้วเรามีโปรแกรมไปเที่ยวไหนหรือเปล่านี่  '' ผมเอ่ยถามขึ้นขณะกำลังทานมื้อเย็นอย่างเอร็ดอร่อย

'' ก็ไม่ได้ไปไหน  แต่ก็ไม่แน่เผื่อมีคนชวนก็อาจจะไป ''

'' แล้วใครจะชวนไปไหนอ่ะ   ''

'' ก็ไม่รู้ไง  ยังไม่มีคนชวน ''  ติ๊บตอบผมก่อนหันหน้ามายิ้มกรุ้มกริ่มอย่างมีเลศนัย
 
'' งั้นพี่ชวนดีกว่า   เดี๋ยวคนอื่นตัดหน้าพี่ซะก่อน ''  ผมบอกก่อนยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม

'' แล้วพี่ไม้จะชวนติ๊บไปไหนเหรอคับ  วางแผนไว้หรือยัง  ไม่ใช่ไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมายนะ ''

'' ก็ถึงถามติ๊บนี่ไงว่าอยากไปไหนอีกบ้าง  พี่จะได้พาไปไง ''

'' พี่ไม้พาไปไหนติ๊บก็ไปหมดแหละคับ  ขึ้นเขาลงห้วยที่ไหน  ถ้าพี่ไม้ไปด้วยติ๊บก็ไป ''
ติ๊บตอบราวกับว่าผมจะพาไปตกระกำลำบากซะอย่างงั้น

'' งั้นขอพี่คิดก่อนหนึ่งคืน  แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะให้คำตอบ ''





วันนี้เป็นวันสุดท้ายในการทำงานของผม  

อาจจะเป็นเพราะช่วงใกล้สิ้นปีเด็กเริ่มทยอยกลับบ้านกันบางส่วนจึงส่งผลให้วันนี้ผมแทบจะไม่ได้ทำฟันคนไข้เลย  

มีแต่นั่งเล่นคอมทั้งวัน

'' หมอไม้  ปีนี้ไปเค้าท์ดาวน์ปีใหม่ที่ไหนเหรอ  ''  เสียงหมอกิ๊กเอ่ยถามในตอนเย็นก่อนเลิกงาน

'' ยังไม่รู้เลยหยุดตั้งอาทิตย์หนึ่งอ่ะ  แล้วกิ๊กมีโปรแกรมไปไหน ''

'' สวย เริ่ด  เชิด แบบนี้  คงไปเดินเค้าท์ดาวน์แถวริมแม่น้ำน่านให้หนุ่มๆน้ำลายไหลเล่นอะ ''

'' อยู่กะที่บ้านอ่ะเหรอ ''  ผมถามแกมขำ

'' ก็ไม่มีพันธะกับใครนี่จ๊ะ   เอ้ะหรือว่าหมอไม้จะสนใจรับหนูไปเป็นน้องสะใภ้  พร้อมน่ะค่ะ ''

'' อ่ะนะ  ยังไม่รู้เลยว่าปีใหม่กลับไปนี่จะได้มีโอกาสเจอมันหรือเปล่า ''

'' อ้าวทำไมละ  ''  กิ๊กถามทำหน้างงๆ

'' ก็พ่อกับแม่บอกว่ามันนอนอยู่หอในมากกว่า  ไม่ค่อยกลับบ้านอะ '' ผมตอบเซ็งๆ

'' แหม  ทำยังกะตัวเองไม่เคยอยู่หอใน  ช่วงชีวิตวัยรุ่นช่วงนี้เขายังติดเพื่อนอยู่ไง ''

'' ก็หวังว่าจะเป็นยังงั้น  ไงก็เที่ยวปีใหม่ให้สนุกน่ะกิ๊ก แฮปปี้นิวเยียร์ล่วงหน้าขอให้เจอเนื้อคู่ไวนะหล่อ รวย  ….โตให้สมกับคนสวย เริ่ด เชิด อย่างกิ๊กแล้วกัน ''

'' เนื้อคู่อะเจอแล้ว  แต่พี่ชายของเนื้อคู่มันใจดำไม่ยอมรับคนสวยๆอย่างหนู  ''ผมถึงกับหัวเราะเมื่อเจอมุกนี้ของเธอเข้าไป

'' หมอไม้เองก็เที่ยวให้สนุกน่ะ  ฝากบอกน้องม่อนด้วยว่าเจ๊จะไปรอน้องม่อนที่ทางช้างเผือก ''

'' อ่ะคร้าบบบ  จะจัดการให้ ''  ผมรับคำหมอกิ๊กเสร็จก็ขับรถบึ่งกลับหอในทันที

............

เปิดประตูห้องเข้าไป   หอมเตะจมูกมากๆ  ทำไรกินหว่าวันนี้

พอเดินเข้าไปจึงได้รู้ว่าเจ้าตัวเล็กกำลังทำสปาเท้าอยู่นั่นเอง
 
อืมน้ำแช่เท้าอุ่น  หอมๆ  น่าอร่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
อะจ๊ากกกกกกก  มิใช่วุ้ยยย


เมื่อเห็นผมก้าวเข้ามาในห้องหมอติ๊บก็จัดการล้างเท้าเช็ดเท้าเรียบร้อยก่อนเดินไปยังหลังห้อง

เปิดฝาหม้อหุงข้าวหอมกรุ่นซึ่งภายในมีไข่ตุ๋นน่ากิน  เพิ่งรู้ว่าหม้อหุงข้าวทำไข่ตุ๋นได้ด้วย

เปิดฝาหม้อที่วางบนเตาไฟฟ้าออกมาก็พบกับกุ้งอบวุ้นเส้น  

โหวันนี้ไม่ธรรมดาแฮะน่ากินจริงๆ

'' เนื่องในโอกาสอะไรจ๊ะวันนี้  '' ผมถามก่อนเดินไปรวบกอดเจ้าตัวเล็กแล้วปล้นหอมแก้มไปหนึ่งที

'' ไม่ได้มีโอกาสอะไรครับ  แค่วันนี้ได้อยู่ห้องทั้งวันเลยลองทำกับข้าวอย่างอื่นบ้าง  กินแต่ผัดแต่ทอดเดี๋ยวพี่ไม้ก็จะเบื่อซะก่อน ''

'' อาหารอาจมีวันที่พี่เบื่อ  แต่พี่ไม่มีวันเบื่อติ๊บจ้า ''  
ฮิ้ววว  หยอดไปอีกหนึ่งดอกสำหรับความน่ารักของคนที่อยู่ในอ้อมกอดผมตรงนี้

'' งั้นพี่หาโอกาสให้ดีกว่า  เอาเป็นโอกาสที่เราจะอยู่ห้องนี้เป็นวันสุดท้ายของปีนี้ดีมั้ย ''

'' แล้วพรุ่งนี้เราจะไปอยู่ที่ไหนกันอ่ะคับ  ''  ติ๊บถามแบบที่ผมอยากเขกกะโหลกมากกก

'' พรุ่งนี้เราก็จะไปอยู่ที่กรุงเทพแล้วไง ''  ผมตอบก่อนหอมแก้มเจ้าตัวเล็กอีกหนึ่งทีก่อนปล่อยให้เจ้าตัวเป็นอิสระ  นั่งรับประทานมื้อเย็นที่แสนจะน่ากินของหมอติ๊บ  แต่ยังไม่หมดเท่านั้นเมื่อเจ้าตัวเดินไปเปิดไมโครเวฟแล้วยกต้มยำกุ้ง สีสันแสบซ่าออกมา

'' โห  ไมวันนี้ทำเยอะจัง  ''

'' ก็ติ๊บอยากลองทำเท่านั้นเอง  อันไหนไม่อร่อยบอกนะจะได้ปรับปรุงสูตร ''

'' อะไรที่ติ๊บทำก็อร่อยหมดแหละจ้า ''   ผมตอบก่อนจัดการอาหารเย็นฝีมือว่าที่คุณหมอ  

นี่ถ้าผมไม่รู้ว่าติ๊บเป็นนิสิตแพทย์
 
ผมคงคิดว่าติ๊บเป็นเด็กคหกรรม  ไม่ก็เป็นพวกฟู๊ดไซด์ ฟู๊ดเทคแน่ๆ

'' แล้วว่าแต่เราจะออกจากนี่กันวันไหนอ่ะคับ  ''  ติ๊บเอ่ยถามขึ้นมา

'' ก็พรุ่งนี้เช้าไงจ๊ะ  ไปเที่ยวกรุงเทพกัน ''  ผมบอกก่อนยื่นกุ้งที่แกะเรียบร้อยให้เจ้าตัวเล็ก

'' แล้วไปอยู่กรุงเทพกี่วันอ่ะคับ   แล้วจะไปไหนต่ออีกอะ ''  ติ๊บนี่ขี้สงสัยจริงๆแฟนใครหว่า

'' ก็ไปอยู่กรุงเทพก่อนไงแล้วค่อยไปตั้งต้นกันที่โน่นอีกที ''

'' อ๋อ ครับดีสิเผื่อจะชวนพ่อแม่แล้วก็ม่อนไปด้วยไง ''  ติ๊บตอบผมก่อนคิดไปไกล

มีรึ ผมจะชวนคนอื่นไปเป็น กขค ให้ผมอดสวีทวี๊ดวิ่วกันสองคน   ผมคิดในใจ





เที่ยงตรงของวันรุ่งขึ้นผมก็พามิสเตอร์แจส คันงามของผมฝ่าด่านรถติดในช่วงสิ้นปีวันหยุดยาวมาถึงบ้านเรียบร้อย

อาจจะเป็นเพราะผมสวนทางกับชาวบ้านเค้าแหละมั้งจึงไม่มีปัญหาเรื่องรถติดเท่าไหร่

'' พ่อแม่ หวัดดีครับ ''  ผมไหว้ทักทายพ่อแม่ก่อนเดินไปกอดทั้งสองคนให้ฉุ่มฉ่ำใจ เป็นกำลังใจที่ดีมากสำหรับผม
 
'' พ่อแม่ หวัดดีครับ ''  ติ๊บเอ่ยทักทายพ่อกับแม่และยกมือไหว้  ก่อนพ่อกับแม่จะสลัดผมทิ้งราวกับเห็บหมัดไปโผกอดรับขวัญติ๊บซะงั้น   อืมมม  ลูกชายพ่อแม่อยู่นี่น้า  ผมแอบคิดค้านในใจ

'' เป็นไงมั่งลูกนั่งรถมาเหนื่อยมั้ย '' อืมมมม ผมคิดว่าแม่น่าจะถามผม  พลขับมากกว่านะ

'' ก็ไม่เหนื่อยเท่าไหร่คับ  เพราะติ๊บหลับมาตลอดทางเลย ''  ติ๊บเอ่ยยิ้มก่อนเดินไปหลังรถหยิบของฝากที่แวะซื้อระหว่างทางมาฝากพ่อกับแม่เรียกคะแนนซะงั้น

'' หาของฝากมาให้พ่อเค้าน้ำตาลขึ้นอีกแล้ว ''   แม่เปรย

'' แต่คราวก่อนที่ติ๊บซื้อหญ้าอะไรนั่นมาให้พ่อเขาชงดื่มนั่นนะ  น้ำตาลลดไปเยอะเลยนะหมอที่โรงพยาบาลยังชมเลยว่าพ่อควบคุมน้ำตาลได้ดีมาก '' พ่อผมคุยโอ้อวดบ้าง

'' เข้าไปในบ้านก่อนลูกแม่ทำอาหารเที่ยงไว้เตรียมต้อนรับแล้ว  วันนี้ติ๊บคงอดแสดงฝีมือแน่ๆ ''แม่ผมบอกก่อนจูงมือติ๊บเข้าไปในครัวหลังบ้านที่เราใช้นั่งทานข้าวกัน  

ในขณะที่ผมก็เดินกอดเอวพ่อตามมาติดๆ

'' แล้วนี่เจ้าม่อนไปไหนเหรอคับ '' ผมเอ่ยถามถึงเจ้าน้องชายตัวดีเมื่อไม่เห็นลงมาร่วมโต๊ะกับเรา

'' เห็นวันนี้บอกว่าสอบวันสุดท้ายเดี๋ยวเย็นๆคงกลับมาแล้วละ '' แม่ผมตอบเมื่อผมถามถึงน้องชายสุดที่รักของผม

'' อ๋อ  ครับ  ''

'' แล้วสองคนนี่มีโปรแกรมจะไปไหนกันละ  ช่วงปีใหม่นี่  ''

'' ติ๊บยังไม่รู้เลยครับพ่อ  ต้องรอพี่ไม้ตัดสินใจก่อน  ไม่เคยมีการวางแผนเลยรุ่นนี้ ''

'' ไม้ก็เหมือนพ่อสมัยหนุ่มๆแหละอยากไปไหนก็ไปไม่เคยมีการวางแผนล่วงหน้า '' พ่อผมเอ่ย

'' ใช่  แล้วคนไปด้วยก็ต้องคอยลุ้นว่าเค้าจะเอาเราไปทิ้งไว้ไหน ''  แม่เอ่ยสมทบขึ้นมา

'' แล้วติ๊บไม่คิดจะกลับบ้านเหรอลูก  ไม่คิดถึงย่ากับป้าเหรอ  '' พ่อผมเอ่ยถามขึ้นบ้าง

'' ก็คิดถึงครับ  แต่ว่าติ๊บเพิ่งกลับไปช่วงเดือนตุลาที่เพิ่งผ่าตัดเสร็จก็ไปพักกับย่ากับป้ามาแล้วอันนี้หยุดปีใหม่ไม่กี่วันเลยขอป้ากับย่าเที่ยวบ้างอะคับ  ''  ติ๊บตอบ

'' แล้วพ่อกับแม่อยากไปเที่ยวไหนมั้ยคับปีใหม่  ''  ติ๊บเอ่ยถามพ่อกับแม่ผมบ้าง

'' โอยคนแก่ไม่อยากออกไปไหนหรอกลูก  คงทำบุญกันที่วัดใกล้บ้านนี่แหละ  ติ๊บกับไม้ลองไปชวนนายม่อนดูนะลูก  พาน้องไปเที่ยวด้วยช่วงนี้เห็นบ่นอ่านหนังสือหนักเหลือเกิน  ท่องตำรากฎหมายเป็นวรรคเป็นเวร ''  แม่ผมแนะนำ



เอาแล้วซิ  อุตส่าจะไปวี๊ดวิ่วกันสองคนแท้ๆเชียว  ต้องแบกน้องชายไปด้วยอีกละ

///////////////////  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 14:20:20

มาถึงตอนนี้ขอคอมเม้นท์เกี่ยวกับเรื่องราวของหมอไม้   กับหมอติ๊บบ้างนะ

ไม่เอาคอมเม้นท์เกี่ยวกะพุง

เกี่ยวกะเป้าผมแล้วนะ

ก็เห็นอยู่ด้วยกันมาตั้งนาน  ขอเป็นเรื่องเป็นราวนิดนึง

เพราะตอนต่อๆไปจะเอาจากไดอารี่หมอติ๊บมาแจมบ้าง

แต่ยอมรับว่าหมอติ๊บเขียนดีกว่าผมเยอะ  ภาษาสวยมาก 

แต่ที่เก็บไว้นานไม่เอาออกมาเผยแพร่

เพราะแทนที่ผมในจินตนาการเป็นคุณหมอสุดหล่อผู้ใจดี

แต่ถ้าได้อ่านจากของหมอติ๊บ  มันไม่ใช่อะ มันไม่ใช่  ผมรับไม่ได้

เลยไม่อยากเอามาเผยแพร่  อายยยยยยยยยยย

แต่อีกซักตอนสองตอนคงได้จิ๊กจากหมอติ๊บมาให้อ่านแน่นอนครับ  แล้วจะรู้ว่าหมอไม้ไม่ได้มีดีแค่หล่ออย่างเดียว  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 21-07-2010 14:22:05

จริ้มก่อน  ค่อยอ่าน

 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 21-07-2010 14:24:13

ว้าวๆ  ตอนใหม่   ห้าๆๆๆ  มีน้องไปด้วยอดสวีทกันเลยสิ  หรือไม่ต้องแคร์น้อง   o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 21-07-2010 14:24:23

จารออ่านของหมอติ๊บนะครับ

แต่เรื่องพุงอะ เค้าพูดกันตามที่เห็นอะ

 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 21-07-2010 14:25:01

55++

สงสัยงานนี้จะมีกขค. อิอิ

ขอบคุณนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 14:28:29

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 21-07-2010 14:01:12  

ถ้าผมจำผิดอย่าว่านะครับหมอ ถนนตรงบ้านหมอเค้าเรียก เทศบาลนฤมิต หรือเปล่าครับ
ถ้าผิดต้องขออภัยอย่างแรงนะครับ
เด็ก ตจว อ่ะครับ แฮ่ แฮ่.....

ว่าแต่....เอ๋อ........พักเที่ยงจากโรงพยาบาลในเมืองแล้วต้องไปทานไกลขนาดนั้นเลยเหรอครับ

ถนนนี้เขาเรียกว่าถนนเทศบาลสงเคราะห์ครับ  มีแยกสองฝั่งออกเป็นเทศบาลนิมิตรเหนือ  กะใต้
ฝั่งที่ผมอยู่คือเหนือ  ฝั่งร้านอาหารที่ไปกินคือใต้

ที่ถามว่าหมอติ๊บต้องมากินไกลขนาดนี้เหรอ   พอดีวันนี้หมอติ๊บมีนัดกะหมอฟัน

อีกซักครึ่งชั่วโมงคงมานอนอ้า

ให้หมอ(ทำ ) ฟัน

ก็อย่างที่บอกแหละครับ  คนไข้วีไอพี

จะมาหาหมอทีต้องพาออกไปกินข้าวกินไอติม

มาก็เลทเวลานัด

ทำนิดก็บ่นเจ็บ

ตังค์ก็ไม่จ่ายแถมเดินเชิ่ดเงินหมอไปอีกบ่อยๆ

จะจัดการยังไงกับคนไข้รายนี้ดี  คิดมาสองปียังหาคำตอบไม่ได้นอกจากคำว่า







 :z3:........ยอม......... :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 21-07-2010 14:34:30

ผมว่ามันเป็นสัจธรรมนะ

55555555++

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 14:38:43

ตามหมอไม้ไปเที่ยวด้วยคนค่ะ

แอบลุ้นเหมือนกันว่าจะไปเที่ยวกันที่ไหน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 14:41:03

มานั่งเฝ้าตอนต่อไป ว่าจะไปเที่ยวไหนกันต่อ
ว่าแต่พิ'โลกมันไม่เคยสัมผัสคำว่าหนาวเลยนะ (เท่าที่จำความได้ :laugh:)
รอดูดีกว่า ว่าไกด์ผู้ที่หล่อทุกมุม หุ่นดีที่สุด จะพาหมอติ๊บไปเที่ยที่ไหน(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-2-025.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 21-07-2010 14:47:56

อ่านเรื่องราวของหมอ แล้วยอมรับ และก็นึกถึงตัวเอง ว่า
ทำไงถึงจะเปิดเผย ตัวตนที่แท้จริงให้เขาได้รับทราบ โดยท่านไม่ผิดหวัง

ทุกวันนี้ท่านถามเพียงอย่างเดียว จะมีหลานเมื่อไหร่..........

ผะอึดผะอม เจร๋ง  ๆ ๆ ๆๆ  ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 14:48:13

อ้างถึง

แต่ประเด็นสำคัญอยู่ที่ผมมั่นใจและให้เกียรติรวมไปถึงเชื่อใจติ๊บมากกว่า เมื่อก่อน  

เพราะผมมั่นใจว่าติ๊บรักผมคนเดียว  เข้าข้างตัวเองไปมั้ย

...ไม่เข้่าข้างตัวเองหรอก น่าจะมั่นใจตั้งนานแล้วด้วยซ้ำนะ หมอติ๊บเค้ารักจะแย่ ถึงจะหล่อน้อยกว่าหมอจ๊ะโอ๋ก็เถอะ  o18

อ้างถึง

...ติ๊บเอ่ยทักทายพ่อกับแม่และยกมือไหว้  ก่อนพ่อกับแม่จะสลัดผมทิ้งราวกับเห็บหมัดไปโผกอดรับขวัญติ๊บซะงั้น
.... '' เป็นไงมั่งลูกนั่งรถมาเหนื่อยมั้ย '' อืมมมม ผมคิดว่าแม่น่าจะถามผม  พลขับมากกว่านะ  

^
^
... เห็นได้ชัดเจนว่าหมอไม้กำลังถูกลืม  :laugh:

หมอติ๊บน่ารักมาก ปกติช่างคุย ช่างเอาใจ แบบนี้ตลอดเลยรึเปล่าคะ อยากมีแบบนี้บ้าง (จะได้มีอาหารกินทุกวัน  :กอด1:)

...ที่จริงสำนวนการเขียนก็บ่งบอกตัวตนเราได้นะ หมอไม้ไม่เลวหรอกนะอ่านแล้วฮาเป็นพักๆ เข้าใจในแต่ละบทก็ไม่ยาก
ถ้าได้ลองเปรียบเทียบกับของหมอติ๊บอีกครั้งก็จะบอกได้ละเอียดกว่านี้ แน่นอน ^o^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 21-07-2010 14:48:20

เอ่อ คือจะโกรธป่าว อยากอ่านเรื่องน้องม่อนเยอะๆอ่ะครับ 555 ล้อเล่น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 21-07-2010 14:48:58

งานนี้จะได้ไปสวีทกัน 2 คน ตามที่วางแผนไว้ป่ะเนี๊ย
รึต้องหอบหิ้วน้องชายสุดที่รักไปด้วย มาตามรอผลค่ะหมอไม้  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 21-07-2010 14:50:34

ก็ไม่เห็นต้องทำอะไรนิคะ ยอมมาตั้งแต่ต้น ก็ต้องยอมต่อไปละค่ะ 555

ไม่เหมือนอีป้าแก่ๆ เอาแต่ใจตลอด ยิ่งช่วงนี้โสดค่ะ 2 อาทิตย์อิลุงมันอยู่กะดึก 555

ลั้นลาได้เต็มที่ กลับดึกก็ไม่ต้องกลัวจะโดนบ่น 555 เพลิดเพลินมีความสุข ช๊อปปิ้งทุกวันเพลิน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-07-2010 15:03:03

เเว๊บบบบบบบบบมาเเอบมอบดอกไม้

 :L2:

 :L2:

ให้พี่ม่อนค่ะ สมัครเป็นFCได้มั้ยคะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ อุอิอุอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 15:14:33

^
^
โสดด้วย อิลุงมันต้องคุมสอบแต่เช้า  

ไล่ให้นอนบ้านมันนู่น แRด ได้เต็มที่ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 15:28:53

 :L2:  หมอติ๊บน่ะคับ  แวะมาทักทายชาวบอร์ด

ทำฟันเพิ่งเสร็จ  เมื่อยปากมากกกกกกกกก

แต่ก็เสียวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อิอิ

 :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 21-07-2010 15:33:08

แวะมาอ่านแต่ไม่รู้จะพูดอะไร
รู้แต่อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุข
(ยิ้ม)


 :L2:






ปล. คุณหมอติ๊บสวัสดีค่ะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 15:33:28

 :-[  หมอฟันอะไรไม่รู้ ทะลึ่งๆ  :-[

เดี๋ยวก็ถามว่าเจ็บมั้ย

เดี๋ยวก็ถามว่าเสียวมั้ย

เดี่ยวก็บอกจะบอกจะดูดแล้วน่ะ

เดี๋ยวก็บอกจะปล่อยน้ำแล้วน่ะ

แต่ไม่ประทับใจเอาซะเลย

ทุกทีทำเป็นสองสามชั่วโมง

วันนี้ครึ่งชั่วโมงก็เสร็จแล้ว   ไม่ไหวๆ

 :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 15:38:09

อ่านข้อความรีบนแล้ว
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/901528378.gif) คิดไปถึงไหนเนี่ย (แต่คิดไปแล้ว)
PS. รูปนี้ที่รีเควสกันนี่นา เด๋วต้องมีคนมาดูไม่ทันแน่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 15:39:05

 :กอด1: น้องติ๊บ

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 15:33:28  

:-[  หมอฟันอะไรไม่รู้ ทะลึ่งๆ  :-[

เดี๋ยวก็ถามว่าเจ็บมั้ย

เดี๋ยวก็ถามว่าเสียวมั้ย

เดี่ยวก็บอกจะบอกจะดูดแล้วน่ะ

เดี๋ยวก็บอกจะปล่อยน้ำแล้วน่ะ

แต่ไม่ประทับใจเอาซะเลย

ทุกทีทำเป็นสองสามชั่วโมง

วันนี้ครึ่งชั่วโมงก็เสร็จแล้ว   ไม่ไหวๆ

 :o8:

ก็ต้องทำ(ฟัน)กับหมอคนนี้ไปตลอดแหละ จะเจ็บ จะเสียวก็ต้องทำ(ฟัน)  :give2:
สรุปหมอฟัน หรือ คนไข้ ที่ทะลึ่ง พอกันทั้งคู่  :laugh:
คนอ่านก็พลอยเป็นกะเค้าไปด้วย กร้ากกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-07-2010 15:41:04

กำลังคิดไปในเเง่บวกค่ะ

หุหุหุหุ

 :haun4: :haun4:

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 21-07-2010 15:43:57

หวัดดีค่ะหมอติ๊บ วีคหน้าจะไปทำงานใกล้ๆ นครพนมอะมีที่เที่ยวแนะนำมั้ยยยยค่ะ
อ่านที่หมอไม้เขียนตอน นครพนม แล้วอยากป๊ายอยากไปตามรอยหมอไม้และหมอติ๊บ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 15:56:18

อ้างจาก: 8X ที่ 21-07-2010 15:43:57  

หวัดดีค่ะหมอติ๊บ วีคหน้าจะไปทำงานใกล้ๆ นครพนมอะมีที่เที่ยวแนะนำมั้ยยยยค่ะ
อ่านที่หมอไม้เขียนตอน นครพนม แล้วอยากป๊ายอยากไปตามรอยหมอไม้และหมอติ๊บ อิอิ

เอารายละเอียดการเดินทางมาฝาก
http://www.nakhonphanom.go.th/index2.php

แล้วคลิกตรงไหว้พระธาตุประจำปีเกิดอะครับ 

จะบอกการเดินทางหมดเลย   เริ่ดดดดดดดด

บ้านใครไม่รู  รู้แต่ผู้คนแถวนี้  หน้าตาดีกันทุกคน  หมอติ๊บคอนเฟิร์มมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 21-07-2010 16:02:07

ดูแล้ว ช่วงนี้เป็นเวลาแห่งความสุขของหมอไม้กับหมอติ๊บ
ได้อยู่ด้วยกัน ใช้เวลาร่วมกัน พ่อแม่เข้าใจ
ไม่มีอะไรดีกว่านี้อีกแล้วนะคะเนี่ย


ชอบเวลาหมอไม้บรรยายเวลาไปเที่ยว
เหมือนได้ไปด้วยเลย แถมบางที่เคยไปมาแล้ว
ก็ได้นึกถึงอีกครั้ง...

เราถนัดซื้อเค้าทาน เพราะคุณชายไม่อยากให้เหนื่อย (หมั่นไส้เนอะ)
หรือกลัวตัวเองต้องเหนื่อยขึ้นไปอีก เพราะโดนเมียบ่น 555
แต่ก็ยังพุงพลุ้ยเหมือนกัน เฮ้อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 21-07-2010 16:06:08

ขอบคุณมากค่ะหมอติ๊บ เด๋วต้องศึกษาอย่างละเอียด
เชื่อค่ะว่าคนแถวนครพนมหน้าตาดีมากกกกกกก
จนทำให้คนแถว กทม บางคนทั้งรักทั้งหลงทั้งหึงซะ 555

ปล: โดยเฉพาะคนเกิด ก.ย. หน้าตาจะดีมากเป็นพิเศษค่ะหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 16:24:07

อ้างจาก: 8X ที่ 21-07-2010 16:06:08  

ขอบคุณมากค่ะหมอติ๊บ เด๋วต้องศึกษาอย่างละเอียด
เชื่อค่ะว่าคนแถวนครพนมหน้าตาดีมากกกกกกก
จนทำให้คนแถว กทม บางคนทั้งรักทั้งหลงทั้งหึงซะ 555

ปล: โดยเฉพาะคนเกิด ก.ย. หน้าตาจะดีมากเป็นพิเศษค่ะหมอติ๊บ

ไม่สวย ไม่เริ่ดจริง   พูดไม่ได้หรอกจ๊ะ  ประโยคนี้  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 16:42:59

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 14:28:29  

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 21-07-2010 14:01:12  

ถ้าผมจำผิดอย่าว่านะครับหมอ ถนนตรงบ้านหมอเค้าเรียก เทศบาลนฤมิต หรือเปล่าครับ
ถ้าผิดต้องขออภัยอย่างแรงนะครับ
เด็ก ตจว อ่ะครับ แฮ่ แฮ่.....

ว่าแต่....เอ๋อ........พักเที่ยงจากโรงพยาบาลในเมืองแล้วต้องไปทานไกลขนาดนั้นเลยเหรอครับ

ถนนนี้เขาเรียกว่าถนนเทศบาลสงเคราะห์ครับ  มีแยกสองฝั่งออกเป็นเทศบาลนิมิตรเหนือ  กะใต้
ฝั่งที่ผมอยู่คือเหนือ  ฝั่งร้านอาหารที่ไปกินคือใต้

ที่ถามว่าหมอติ๊บต้องมากินไกลขนาดนี้เหรอ   พอดีวันนี้หมอติ๊บมีนัดกะหมอฟัน

อีกซักครึ่งชั่วโมงคงมานอนอ้า

ให้หมอ(ทำ ) ฟัน

ก็อย่างที่บอกแหละครับ  คนไข้วีไอพี

จะมาหาหมอทีต้องพาออกไปกินข้าวกินไอติม

มาก็เลทเวลานัด

ทำนิดก็บ่นเจ็บ

ตังค์ก็ไม่จ่ายแถมเดินเชิ่ดเงินหมอไปอีกบ่อยๆ

จะจัดการยังไงกับคนไข้รายนี้ดี  คิดมาสองปียังหาคำตอบไม่ได้นอกจากคำว่า







 :z3:........ยอม......... :z3:

นึกว่าหมอไม้จะปราณีตกว่าปกติ
เห็นมั้ย...ความหมายนัยๆมันคือนกกระจอกอ่ะ หมอไม้ จะปล่อยน้ำ จะเสียวยังไง
หมอติ๊บคงจะยังไม่จุใจนัก
บอกแกไปเลย แก้ตัวคืนนี้ ฮี่ ฮี่


ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ขออภัยมณี ศรีสุวรรณ ข้าน้อยรีผิดอัน    :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 16:46:30

หมอติ๊บดูทำฟันบ่อยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 16:57:09

อ้างจาก: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 16:46:30  

หมอติ๊บดูทำฟันบ่อยนะค่ะ

ไม่บ่อยหรอกคับนัดหมอเดือนละครั้ง

แต่เอาเข้าจริงๆสองสามเดือนไปทีนึงเลยต้องอ้าปากค้างยาวววววว

ส่วนวันนี้ก็ไปให้หมอเขาดูเฉยๆพอดีรู้สึกว่าฟันจะบิ่น

มันเลยเสียวแปล๊บๆเวลากินไอติม   เป็นปัญหาต่อการดำเนินชีวิตของติ๊บที่สุด

ก็ไปนอนอ้า  ให้เขาจัดการมาเรียบร้อย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-07-2010 16:59:49

วันนี้มีเรื่องเล่ามั้ยค่ะพี่หมอติ๊บ

มารอเมาท์ เอ้ย!!!เล่าสู่กันฟังน่ะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 17:01:58

ู^______^ ไม่พลาดเรื่องไอติมนี้เลยจริงๆนะค่ะ หมอติ๊บ  :man1:
นอกจากไอติมยังชอบกินอะไรอีก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 17:06:34

อ้างจาก: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 17:01:58  

ูนอกจากไอติมยังชอบกินอะไรอีก

นอกจากไอติม ติ๊บก็ชอบกินอะไรก็ได้ครับ  ที่ตัวเองไม่ต้องควักตังค์จ่ายเอง   อิอิ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 17:08:08

กวนและฮาได้อีกค่ะหมอติ๊บทั้งคำตอบและตัว Emo ที่เต้นดุ๊กดิ๊ก 55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 17:14:33

ไม่ได้กวนน่ะคับ  ตอบเป็นจริงเป็นจังมาก

อะไรที่ต้องควักตังค์ตัวเองจ่ายนี่ต่อให้อร่อยหรืออยากกินแค่ไหนก็คิดแล้วคิดอีก

แต่ถ้าบอกมีเจ้ามือเท่านั้นแหละ

ต่อให้เป็นไข่เจียวข้างทางมันก็อร่อยกว่า สเต๊กซีสเลอร์อีกน่ะ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 17:15:44

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 17:06:34  

อ้างจาก: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 17:01:58  

ูนอกจากไอติมยังชอบกินอะไรอีก

นอกจากไอติม ติ๊บก็ชอบกินอะไรก็ได้ครับ  ที่ตัวเองไม่ต้องควักตังค์จ่ายเอง   อิอิ :z2:

ขอทานด้วยคนได้ป่าวหมอติ๊บบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 21-07-2010 17:16:34

ถูกต้องจ๊ะหมอติ๊บ อะไรที่ควักกะตังจ่ายนี่มันฝืดๆๆคอเนอะๆ 55

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 17:17:38

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 17:14:33  

แต่ถ้าบอกมีเจ้ามือเท่านั้นแหละ

ต่อให้เป็นไข่เจียวข้างทางมันก็อร่อยกว่า สเต๊กซีสเลอร์อีกน่ะ  

หวานเชียว ............ เอ๊ะ หรือประหยัด  :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 17:23:02

หิวข้าวแล้วอ่ะหมอติ๊บ

เย็นนี้มีอะไรนำเสนอมั้ยคะ  จะได้ลอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 17:24:11

เดี๋ยวเย็นนี้จะทำกับข้าว   สูตรแอนไทเอจจิ้ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 21-07-2010 17:24:39

http://www.youtube.com/v/bynFExKc78o&amp;hl=en_US&amp;fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed

เพลงนี้ให้หมอไม้ กับ หมอติ๊บ
แล้วก็เลยจะไปกินติมที่สยาม เจอกันค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 21-07-2010 17:27:25

ขอสูตรมั่งจิจ๊ะ เผื่อความเหี่ยวจะลดลง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 17:28:41

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 17:24:11  

เดี๋ยวเย็นนี้จะทำกับข้าว   สูตรแอนไทเอจจิ้ง

มันเป็นยังไงหรอคะ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 21-07-2010 17:31:05

อาหารสำหรับผู้มีอายุ(หมอไม้) อิอ แซวเล่นนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-07-2010 17:37:45

เข้ามาเปลี่ยนชื่อกระทู้ให้

แล้วก็แว๊บๆๆ ออกจากเล้า

ปล.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 21-07-2010 17:39:08

 :z3:โอ๊ยยยยยยยยยยยย อิจฉา  คนอะไรจาน่ารักขนาดนั้น

อยากได้ๆๆๆ :laugh:อยากได้แฟนแบบหมอไม้จังเลย :-[คนอะไรไม่รุ้ช่างเทห์จังเลย

5555555555 :impress3:

สวัสดีครับ ท่านเจ้าของเรื่อง และสวัสดีหมอติ๊บที่น่ารักของหมอไม้ อ่านนานมากๆ

อ่านจนตาแฉะเลยครับ อ่านตั้งหลายวัน ที่จริงกะว่าจะเม้นแบบน่ารักๆหรือว่าซึ้งๆก้อไม่ได้เม้นซักกะที

พอจะจำเรื่องราวของหมอติ๊บได้แล้วละครับ ว่าปี 46 นั้นเคยอ่านข่าวและรู้สึกตึ้นตันใจกับความลำบากที่หมอติ๊บ

เจอะเจอมาเหมือนกัน เชื่อว่าคนที่เคยลำบากอย่างลูกข้าวเหนียวอย่างเรานั้น มันช่างแสนสาหัสมากมาย

กว่าจะมายืนจุดตรงนี้ได้ช่างแสนทรมานและลำบากมากมาย กับการที่เราแบกความหวังของคนที่เรารักไว้นั้น

มันช่างลำบากจริงแต่มันก้อมีความสุขอย่างหนึ่งคือ เมื่เราสำเร็จแล้ว เราจะมองปัญหานั้นแบบเป็นเรื่องเล็กน้อย

เชื่อว่าหมอติ๊บคงเข้าใจดีว่า เด็กบ้านนอกคอกนาอย่างเรานั้น เติบโตมาอย่าอยากลำบาก ทุกๆอย่างที่

ย่าและป้าได้สอนมานั้นทำให้หมอติ๊บเป้นคนที่เข้มแข็งและอดทน และเป็นคนที่น่ารักสำหรับ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ

และที่สำคัญเป้นคนที่หมอไม้รักอย่างมากมาย จนทุกวันนี้ก้อรักแบบไม่มีวันกั๊กไว้เลย ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่

จะขอเป็นกำลังใจและขอให้รักทั้งสองคนนั้นจงหยัดยืนอยู่ด้วยความรักและความเข้าใจ หนักเบาก้อให้อภัยกัน

ขอให้มีความสุขและสมหวังกับสิ่งที่รอคอยเสมอนร้าครับหมอไม้หมอติ๊บ

"จากใจโดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดาย" :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-07-2010 17:43:09

อ้างจาก: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 21-07-2010 17:39:08  

:z3:โอ๊ยยยยยยยยยยยย อิจฉา  คนอะไรจาน่ารักขนาดนั้น

อยากได้ๆๆๆ :laugh:อยากได้แฟนแบบหมอไม้จังเลย :-[คนอะไรไม่รุ้ช่างเทห์จังเลย

5555555555 :impress3:

สวัสดีครับ ท่านเจ้าของเรื่อง และสวัสดีหมอติ๊บที่น่ารักของหมอไม้ อ่านนานมากๆ

อ่านจนตาแฉะเลยครับ อ่านตั้งหลายวัน ที่จริงกะว่าจะเม้นแบบน่ารักๆหรือว่าซึ้งๆก้อไม่ได้เม้นซักกะที

พอจะจำเรื่องราวของหมอติ๊บได้แล้วละครับ ว่าปี 46 นั้นเคยอ่านข่าวและรู้สึกตึ้นตันใจกับความลำบากที่หมอติ๊บ

เจอะเจอมาเหมือนกัน เชื่อว่าคนที่เคยลำบากอย่างลูกข้าวเหนียวอย่างเรานั้น มันช่างแสนสาหัสมากมาย

กว่าจะมายืนจุดตรงนี้ได้ช่างแสนทรมานและลำบากมากมาย กับการที่เราแบกความหวังของคนที่เรารักไว้นั้น

มันช่างลำบากจริงแต่มันก้อมีความสุขอย่างหนึ่งคือ เมื่เราสำเร็จแล้ว เราจะมองปัญหานั้นแบบเป็นเรื่องเล็กน้อย

เชื่อว่าหมอติ๊บคงเข้าใจดีว่า เด็กบ้านนอกคอกนาอย่างเรานั้น เติบโตมาอย่าอยากลำบาก ทุกๆอย่างที่

ย่าและป้าได้สอนมานั้นทำให้หมอติ๊บเป้นคนที่เข้มแข็งและอดทน และเป็นคนที่น่ารักสำหรับ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ

และที่สำคัญเป้นคนที่หมอไม้รักอย่างมากมาย จนทุกวันนี้ก้อรักแบบไม่มีวันกั๊กไว้เลย ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่

จะขอเป็นกำลังใจและขอให้รักทั้งสองคนนั้นจงหยัดยืนอยู่ด้วยความรักและความเข้าใจ หนักเบาก้อให้อภัยกัน

ขอให้มีความสุขและสมหวังกับสิ่งที่รอคอยเสมอนร้าครับหมอไม้หมอติ๊บ

"จากใจโดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดาย" :3123:

เข้าใจเช่นกันจ่ะ ลูกข้าวเหนียว สู้ๆ +1 ให้นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 18:09:43

(http://img690.imageshack.us/img690/2286/89960pic7.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 18:10:15

ทานข้าวเย็นด้วยกันมั้ยคร้าบบบบบบบบบบบบ

กำลังร้อนๆเลยน้า

หอมกรุ่นนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 21-07-2010 18:15:22

หมออ่ะ กะลังจะไป fitness แล้ว เอาอาหารมายั่วซะงั้น
 :z3:.
เด๋วคืนนี้กลับไปรอ่านต่อนะคร้าบบ  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 21-07-2010 18:33:19

น่ากินอะ

ต้องไปหาอะไรมาใส่ท้องซะแล้ว

หมอไม้เล่นเอสมาล่อซะอย่างนี้

 :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 21-07-2010 18:39:21

 :o8:น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก  ขอไห้รักกันานๆน้าๆๆๆๆๆๆๆๆ o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 21-07-2010 18:39:52

น่ากินจังเลย   แต่มันคือแกงอะไรอะ :m28:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-07-2010 18:44:46

หอมกรุ่น แต่หมออยู่ไกลอ่ะ
พี่กินหมี่หมูแดงแทนหล่ะกัน :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 18:54:25

(http://img231.imageshack.us/img231/5163/256619.jpg)

เมนูนี้หมอติ๊บไม่ได้ทำให้กินน่ะ  เอามาจากเนตคร้าบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-07-2010 18:56:32

^
^
^
^
^
ใครอยากกิยยกมือขึ้นนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: Cn-Nt ที่ 21-07-2010 19:07:46

เป็นตะแซ่บเนาะ :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 21-07-2010 19:14:45

อยากกินอ่ะ ทะเลที่ไหนหนอ มีหมูแดงด้วย อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-07-2010 19:19:24

 o13 o13 o13

อยากกินนนนน

หิวววววววววววเเร้ว

มายั่วให้อ้วนซะงั้นน่ะพี่หมอติ๊บ  :z3:

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 21-07-2010 20:15:37

หูยน่ากินมากเลยชามมะกี้
ควันขึ้น กำลังร้อนๆ
อยากกิน :m31:

อร่อยน่าดู

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-07-2010 20:16:55

โหย  ควันพุ่งเลย

ส่วนมือเย็นของซิ่ม ก็ถ้วยนี้ค่ะ

(http://upic.me/i/w4/dsc00305-1.jpg)

ปล. คุณหมอคะ ที่อยู่ในจานมันคืออะไรคะ  เล็งแล้วเล็งอีก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-07-2010 21:14:45

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 18:09:43  

(http://img690.imageshack.us/img690/2286/89960pic7.jpg)

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 18:10:15  

ทานข้าวเย็นด้วยกันมั้ยคร้าบบบบบบบบบบบบ

กำลังร้อนๆเลยน้า

หอมกรุ่นนน

ประทานโทษคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
น้ำลายแตกคาที่เลย สุดยอด แล้วผมจะหาทานได้ที่ใหนเนี่ยะ
หมอติ๊บอ่ะ ไม่กลัวบาปเลยนะ
มายั่วคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 21-07-2010 21:25:46

หมอไม้จะพาออนทัวอีกแล้ว  :oni1:
แล้วที่ว่ามีตอนที่มาจากไดหมอติ๊บด้วย
อยากอ่านจัง  อยากเห็นหมอไม้ในมุมมองของหมอติ๊บ  ๕๕๕

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-07-2010 21:31:35

ไค่แน กินข้าวแลงแล้ววั่งหั่น

เลยบ่ค่อยอยากท่อได๋

คิกๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 21-07-2010 23:14:24

แว๊ปมาดูตอนดึกๆอะ

สงสัยหมอไม้หลับแล้วอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: mayamay ที่ 22-07-2010 04:25:06

กำลังจ้องว่าเป็นมาม่าทรงเครื่องหรือราดหน้า(มาม่า)ทะเลค่ะ
หมอติ๊บเฉลยหน่อยนะคะ
จ้องจนน้ำลายหยดใส่คีย์บอร์ดแย้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 22-07-2010 09:01:23

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-1-076.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-1-076.gif)
แว๊บมาดูตอนสายๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 22-07-2010 11:22:56

เข้ามาดูว่ามีใครมารึยังงงงงงงงง


จิ้มๆๆๆๆ :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 22-07-2010 11:32:37

เที่ยงแล้ววว วันนี้ซิมทำไรมากินเอ่ยย
หมอติ๊บกะหมอไม้เที่ยงนี้จะกินไรดีค่ะ ^________^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-07-2010 11:45:17

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 94

ที่นี่.........เขาใหญ่





'' ไปเที่ยวปีใหม่เหรอ    ไปด้วยๆ  พ่อแม่ไปด้วยป่าวอ่ะ  ''
นายม่อนออกอาการดี๊ด๊าเกินเหตุบนโต๊ะอาหารมื้อเย็นของครอบครัวเรา

'' พ่อกับแม่ไม่ได้ไปไม่อยากนั่งรถช่วงนี้รถติดขี้เกียจ  ''  พ่อผมตอบเจ้าม่อน

'' แล้วไปกันสองคนหรือมีเพื่อนพี่ไม้  เพื่อนพี่ติ๊บไปด้วยป่าวละ '' เจ้าม่อนหันมาถามผมสองคน

'' ไม่มีอะมีแกคนเดียวอยากไปก็ไป '' ผมตอบห้วนๆ เพื่อให้ไอ้น้องชายคนเดียวเอะใจนิดนึงว่ามันจะไปเป็น กขค ให้ผมกับติ๊บ

'' งั้นขอชวนเพื่อนไปด้วยนะ  จะได้ไม่เป็น กขค พวกพี่สองคน  เวลาพี่สองคนชัดชัดช่ากัน  ผมจะได้มีเพื่อนเล่นเพื่อนคุย  ''  ดูมันตอบ

พ่อแม่ผมส่ายหน้ากับอาการก๋ากั่นของนายม่อนตอนนี้เชียว

'' ก็ชวนเพื่อนไปดิม่อน  ไปหลายๆคนอ่ะหนุกดี ''  อ้าว  หมอติ๊บตอบไปซะอย่างงั้น

'' แล้วจะไปพรุ่งนี้เลยป่าว   เขาใหญ่ใช่มั้ย  ม่อนพาเพื่อนไปคนนึงน่ะ ''
ม่อนบอกผมก่อนวิ่งขึ้นห้องไปจัดการโทรหาเพื่อนและเก็บข้าวของ  เพราะพรุ่งนี้เราคงออกแต่เช้าเพราะรถคงติดมากแน่ๆ

'' พี่ไม้  งั้นติ๊บขอพาเพื่อนไปด้วยได้ป่าว   อีกคนนึง ''  ติ๊บถามผมแบบเหงียมๆคงกลัวผมจะว่า

'' ก็ไปดิ  หลายคนสนุกดี  อื้อ  ''  ผมตอบไปแต่ในใจดิ  พังหมดแล้วแผนการของไอ้ไม้





คืนนั้นผมเข้านอนแต่หัวค่ำและตกลงกันว่าพรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกันตอนประมาณตีสาม  

แล้วเราจะไปถึงเขาใหญ่ในสอนเช้าตรู่  เผื่อจะได้มีอะไรสวยๆงามให้เราได้ดูกันบ้าง

และตอนนี้คนที่จะไปก็มีทั้งหมดห้าคน  

ผมตัดสินใจขอรถพ่อไปใช้เพราะรถพ่อเป็นรถขับเคลื่อนสี่ล้อ ส่วนมิสเตอร์แจสของผม คงขึ้นเขาใหญ่พร้อมเด็กๆและสัมภาระไม่ไหวแน่ๆ

ก่อนเข้านอนผมก็รู้แล้วว่าคนที่จะไปกับติ๊บด้วย  ก็คือน้องปุ๋มเพื่อนคนสนิท  

ที่ผมก็รู้จักเป็นอย่างดีด้วยเช่นกันเพราะมีโอกาสได้พบได้คุยกันหลายคราวแล้วนั่นเอง  

และเธอยังมีส่วนผลักดันให้ผมเป็นพระเอกจากการออกโรงเมื่อคราวก่อน    แต่เพื่อนเจ้าม่อนนี่ซิ  ใครกันหว่า





กลางดึก  เอ๊ะ รึเช้าตรู่หว่าเวลาตีสามเนี่ยยย

ผมถูกปลุกเจ้าตัวเล็กด้วยวิธีการเดิม  ดึงเส้นผมมาแหย่จมูกผม  แกล้งกันได้ตลอดจริงๆนะ

แบบนี้ต้องจัดการสั่งสอน   แทนที่จะได้ตื่นมาอาบน้ำอาบท่า  กลับต้องตื่นมาทำการบ้านนนน

หลังจากเสร็จสิ้นกามกิจเรียบร้อย   ผมและหมอติ๊บก็มานั่งรอนายม่อนที่กำลังโทรหาเพื่อนอยู่ในตอนนี้ก่อนได้รับคำตอบว่า

เพื่อนจะรออยู่ที่หน้ามหาวิทยาลัย  แล้วเราค่อยไปแวะรับก็ได้





ตีสามเศษๆผม  หมอติ๊บ  และนายม่อน  ขับรถออกจากบ้านย่านสะพานควาย แวะไปรับหมอปุ๋มที่หน้า ม.เกษตร  

'' หวัดดีค่ะพี่ไม้   โทษทีน่ะค่ะที่ให้เข้ามารับในหอพักเลย  พอดีดึกๆหนูไม่กล้าเดินออกมา ''

'' โอย  ไม่เป็นไรคับ  ถ้าให้เราออกมาดิพี่จะรู้สึกแย่เพราะโดนคนแถวนี้บ่นพี่พอดี ''

ตอนนี้ติ๊บแนะนำให้น้องปุ๋ม ว่าที่สัตวแพทย์คนสวยรู้จักกับนายม่อนน้องชายของผมว่าที่……

หลังจากวนรถมารับว่าที่สัตวแพทย์คนสวยเรียบร้อยแล้ว ผมก็มุ่งหน้าไปยังเส้นทางออกสู่สระบุรีและทางนี้ผมก็ต้องแวะเข้าไปรับเพื่อนนายม่อนด้วย

ด้วยความแรงของรถหรือด้วยความเร็วของผมไม่รู้ที่มาถึงหน้ามหาวิทยาลัยที่ผมคุ้นเคยในไม่กี่นาที  ก่อนแวะรับเพื่อนนายม่อน   เฮ้ยย  หน้าคุ้นๆ

'' หวัดดีคับพี่ไม้   หวัดดีหมอติ๊บ  หวัดดีนายม่อน ''  เพื่อนของนายม่อนเอ่ยทักทายขณะที่ผมอ้าปากตะลึงงึงงันและไม่คาดคิดว่าจะเจอกับนายคนนี้รวดเร็วเช่นนี้   เพราะเขาคนนั้นคือ นายเพียว

'' เพียว '' ติ๊บเอ่ยแบบอ้าปากค้างไม่ต่างจากผม

''ครับ  ขอแนะนำให้รู้จักพี่เพียวรุ่นพี่คณะของผม  เป็นชาวสระบุรีโดยแท้และวันนี้เขาจะทำหน้าที่ไกด์นำเราเที่ยว   และไม่ต้องแว๊บความคิดพิเรนว่าผมจะมาแนวไม้ป่าเดียวกัน  เพราะเราสองคนเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันเท่านั้น ''  ดูไอ้น้องชายผมพูดกวน….มั้ยละ

'' เพียวนี่จำปุ๋มได้มั้ย  ที่เป็นเพื่อนสนิทกับติ๊บคราวที่เราไปอยู่ที่ขอนแก่นด้วยกันไง ''

'' อ๋อ  จำได้ตอนแรกก็ว่าอยู่หน้าคุ้นๆ  ดูปุ๋มตัวเล็กลงไปเยอะเลยน่ะ  '' เพียวตอบกลับมา

'' ก็ช่วงนั้นมันวัยกำลังกินอ่ะดิ   ส่วนช่วงนี้วัยกำลังอด ''  ปุ๋มตอบขำ

ตกลงว่าทั้งสองคนนี้ก็รู้จักกันมาก่อน  อืมมมผมเพิ่งเข้าใจคำว่าโลกกลมนี่เอง





ตอนนี้ในรถเริ่มเสียงดังไปด้วยการคุยกันอย่างออกรถออกชาติของนายม่อนซะเป็นตัวหลัก  

และน้องปุ๋มก็ใช่ย่อยที่ไหน  ส่วนนายเพียวกับหมอติ๊บนี่ก็นานๆทีจะแจมกับเขาซักทีนึง  

บางช่วงก็ฟังอย่างตั้งใจอยากรู้ที่มาที่ไปของเด็กพวกนี้มากขึ้น  

บางทีก็ถึงกับต้องจอดรถหัวเราะท้องคัดท้องแข็งเมื่อน้องปุ๋มเอาเรื่องราวสมัยอดีตของเธอกับเพื่อนรักมาเผาอย่างออกรสชาติ  

จนไอ้ตัวเล็กของผมต้องหัวเราะไปด้วยปิดหน้าไปด้วยเพราะความเขินอายจากเรื่องเล่าต่างๆ ที่หมอปุ๋มเอามานำเสนอ

ตอนนี้เด็กทุกคนออกอาการตื่นเต้นเป็นการใหญ่เมื่อเข้าเขตอุทธยานแห่งชาติเขาใหญ่  

ตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังตรวจรถก่อนปล่อยให้เราขึ้นไปและกำชับพวกผมในเรื่องการส่งเสียงดัง  

และตอนนี้ผมต้องเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้นเมื่อทางขึ้นเขาเริ่มคดเคี้ยวและสูงชันอีกฝั่งของถนนเป็นเหมือนหน้าผาสูงตระเหง่าน แต่อีกฝั่งก็เป็นหุบเหว  มองลงไปแล้วก็เสียวไส้ดีเหมือนกัน  

ยังไม่ทันถึงจุดหมาย  นายเพียวก็ออกคำสั่งให้ผมชิดซ้ายบริเวณจุดชมวิวข้างทาง

พระอาทิตย์ขึ้นที่เขาใหญ่
  
อีกหนึ่งรสชาติของชีวิตที่สวยงามมากๆแม้จุดที่เรายืนอยู่นี้จะไม่ใช่จุดชมพระอาทิตย์ขึ้นที่สวยที่สุดในเขตเขาใหญ่  

แต่ด้วยอากาศที่เย็นสบายและการที่เราใช้ชีวิตอยู่แต่ในป่าคอนกรีต  

จึงทำให้ภาพธรรมดาๆที่คนอื่นเขาเห็นกันจนชิน  กลับเป็นภาพที่น่าประทับใจของพวกเราทั้งห้าคน

(http://img808.imageshack.us/img808/4940/19415738.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 22-07-2010 11:57:28

สวัสดีตอนเที่ยงวันจ้า

อูยยยยย  ไปเที่ยวเขาใหญ่กัน

ไปกลุ่มใหญ่ก็ได้ความสนุกอีกแบบนึงค่ะ

ไม่ได้ไปกันสองคน ได้นอนติดกันก็สวีทได้เนาะหมอ

น้องเพียงดูรู้ทีรู้ทางจังเลย  สงสัยไปบ่อย

ปล. วันนี้ซิ่มดื่มนมเป็นมื้อเช้าค่ะ เพราะมื้อคืนทานไอติมไปเจ็ดก้อนเป็นมื้อเย็น 

เลยไม่มีของเหลือมาเป็นอาหารเช้าวันนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 22-07-2010 12:20:14

มีการตัดกำลังก่อนเดินทางซะด้วย  :pighaun:
พลพรรคไปเยอะขนาดนั้น
อดเลยดิ แต่อย่างหมอไม้คงไม่ยอมหรอกใช่ป่ะ
ติดตามตอนต่อไป  :z1:
วันนี้ไม่มีสอนแล้ว...
หนีกลับบ้านดีกว่า  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 22-07-2010 12:27:48

เที่ยวปีใหม่คราวนี้หมอไม้มีทั้ง ก ข ค ครบเลยแฮะ
แต่หมอไม้ซะอย่างมีรึจะกลัว ต้องหาทางสวีทกันจนได้แน่ๆ  :-[(รึปล่าวค๊า :laugh:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 22-07-2010 12:32:48

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวอีกแล้วววว
อยากไปเขาใหญ่ ๆไปกับเพื่อนนี่คงสนุกน่าดูเลย แต่ตอนนี้งานสุมหัวมาก !  :z3:
อ่านตอนที่ม่อนมากับเพียว ก็นึกว่ากิ๊กกันอีกคู่ซะอีก ฮ่า ๆ

ซิ่มทานไอศครีมเจ็ดลูก ... กินหมดได้ไงคะเนี่ยยยยยย หนูก็ชอบทานไอติมนะ แต่เต็มที่สองลูกก็พอแล้ว กินบ่อยแต่น้อย(มั้ง)  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 22-07-2010 12:46:36

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวเลยอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: coolwar ที่ 22-07-2010 12:51:57

ตามอ่านมาพอสมควรก็ยังไม่ทันสักที แต่อ่านแล้วสิ่งที่รู้สึกได้อย่างนึงคือ หัวใจมันพองโตอ่ะค่ะ  อิ่มสุข~


"เรียลจริงอะไรจริง"  อยากตะโกนคำนี้  :impress2:



หัวใจคนเหงามานานมัน ชุ่มชื่น และแอบช้ำ....


สู้นะค่ะ พี่หมอติ๊บ พี่หมอไม้ และ hackz .....รักจัง  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 22-07-2010 13:08:05

 :pig4:เข้ามาอ่านและให้กำลังใจครับ เทีร่ยงแล้วคนโพสต์

อย่าลืมทานข้าวนร้าครับ คนบ้านเดียวกันนร้าครับ เอากำลังใจมาฝาก

หมอม้และหมอติ๊บครับ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 22-07-2010 13:29:01

อืมม อืมม นายเพียว กะ หมอปุ๋ม จะปิ๊งกันป่าว??? รออ่านต่อด้วยใจระทึก 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-07-2010 13:31:02

อ้างจาก: badcow ที่ 22-07-2010 13:29:01  

อืมม อืมม นายเพียว กะ หมอปุ๋ม จะปิ๊งกันป่าว??? รออ่านต่อด้วยใจระทึก 555

ตอนนั้นก็แอบลุ้นคู่นี่น่ะ   แต่จนป่านนี้ไม่มีวี่แวว

ไปๆมานายเพียวจะได้คู่กะนายม่อนนะซิ  แอบกลัวอยู่นะนี่  ฮ่าฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-07-2010 13:49:26

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 95

เขาใหญ่   ได้ใจจริงวุ้ยยย





เมื่อกลับมาถึงที่พักผมก็นอนพักอย่างคนหมดสภาพ  

จนมาตื่นนอนเอาตอนพลบค่ำเจ้าตัวเล็กบอกผมไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ายังห้องน้ำที่ทางอุทยานได้จัดไว้ให้  

ตกเย็นอากาศเริ่มเย็นมาบ้างแล้ว เด็กๆก็เริ่มทยอยขนข้าวของออกจากรถมาจัดการสำหรับมื้อเย็นของพวกเรา

ตอนนี้ผมมีโอกาสได้เห็นเด็กสนุกสนานตามประสา

ว่าที่คุณหมอทั้งสองกำลังช่วยกันเสียบบาร์บีคิว  เสียบลูกชิ้น  ไส้กรอก

ว่าที่หมอความทั้งสองก็กำลังขะมักเขม้นกับการก่อไฟ และขนข้าวโพดกับมันเทศที่เราแวะซื้อระหว่างทางลงมาเตรียมพร้อม



        พวกเราทั้งห้าคนตัดสินใจไม่มีใครออกไปส่องสัตว์กับทางอุทยาน

เพราะต่างเหนื่อยล้ากับการเดินทางหลายกิโลเมตรที่เพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่ชั่วโมง  

หลังจากที่ทุกคนพักผ่อนเอาแรงกันคนละเล็กละน้อย  และอาบน้ำอาบท่าเรียกความสดชื่นกลับมาแล้ว

ในช่วงหัวค่ำอากาศเย็นกำลังดี   เด็กๆกำลังช่วยกันปิ้งย่างอาหารมื้อเย็นของพวกเรา
 
ผมตัดสินใจเดินกลับไปที่รถเพราะสังเกตว่าเด็กๆ คงลืมเอาน้ำอัดลมลงมาด้วย
 
แต่จะไปคนเดียวมันก็เสียวสันหลังแม้ผู้คนจะพลุกพล่านแต่ว่ามันก็มืดน่ะ
  
ขนาดทางอุทยานยังไม่ทันได้ตัดไฟน่ะเนี่ย.............  



ผมเดินไปจูงข้อมือเจ้าตัวเล็กแล้วไม่พูดพร่ำทำเพลงลากแล้วเดินนำลิ่วๆไปยังรถ

เมื่อถึงรถเจ้าตัวคงเห็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยพูดจาล้อผมเล่นซะงั้น

'' ฮั่นแน่รู้ทันน่ะ  ที่เต๊ะท่าหน้าขรึมไปลากติ๊บมา  เพราะกลัวใช่มั้ยเลยไม่กล้ามาคนเดียว ''

'' เปล่าซะหน่อย   พี่แค่……….แค่………….'' ขอเวลานึกหาเหตุผลก่อนน่ะติ๊บ

'' พี่แค่จะมาเอาน้ำแต่พี่กลัวยกไปไม่หมดไง ''

'' ก็แล้วำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรก ''




ตอนนี้ติ๊บมาช่วยผมหอบผ้าห่มที่เราเตรียมมาจากบ้านลงไปด้วย  

เพราะนี่แค่ช่วงหัวค่ำอากาศยังเย็นขนาดนี้แล้วตกดึกคงมีหวังหนาวเหน็บไม่แพ้นครพนมเมื่อคราวก่อนเป็นแน่

ในขณะที่เจ้าตัวเล็กกำลังลากถูผ้าห่มที่ผมเตรียมมาสำหรับเราสองคนหนึ่งผืน
  
ก็ตั้งใจมานอนกอดแฟนอากาศเย็นก็นอนใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน  

ไม่คิดว่าแผนการจะพังครืนเพราะนายม่อนคนเดียว  จำไว้เลยนายม่อนน่ะนายม่อนนนนน  พี่จะบีบคอแก.....



ผมยกลังน้ำอัดลมที่อยู่ด้านหลังของรถออกมาพร้อมกับเจ้าตัวเล็กที่หอบผ้าห่มสองผืนลงมาเรียบร้อยแล้วเช่นกันก่อนเดินกลับไปยังพวกเด็กๆที่กำลังป้งย่างอาหารกันในตอนนี้

'' โห พี่ติ๊บฝีมือหมักบาร์บีคิวสุดยอด  ''
ไอ้ม่อนเอ่ยขึ้นเมื่อได้ลิ้มลองฝีมือการทำบาร์บีคิวของเจ้าตัวเล็กที่เพิ่งย่างไฟร้อนๆส่งกลิ่นหอมกรุ่นไปทั่ว

'' อืม  พี่เห็นด้วยม่อน  ว่าแต่แกไปหัดมาจากไหนเหรอติ๊บบาร์บีคิว ในเมื่อที่บ้านเราเคยแต่จี่หอย  อย่างหรูก็แค่ปลาเผา '' ปุ๋ม ออกอาการงงเมื่อได้ลิ้มลองความอร่อยของบาร์บีคิวแถมยังเล่นเผาหมอติ๊บซะเห็นภาพเลยทีเดียว

'' ก็ดูจากคู่มือทำกับข้าวไง หัดทำไปเดี๋ยวก็เก่งเองก็บอกแล้วติ๊บไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว''  ติ๊บตอบยิ้มๆก่อนยื่นมาให้ผมหนึ่งไม้

'' อืมม  รสชาติเขาดีจริงๆ  ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างที่บอกจริงๆด้วยแฮะ '' ผมเอ่ยสมทบขึ้น

'' แล้วเพียวละ  ไม่อร่อยเหรอ ''  ติ๊บหันไปถามทางด้านนายเพียว

'' อร่อย  อร่อยมากจนพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยอ่ะ  ''  ทุกคนเล่นหัวเราะให้กับคำตอบของนายเพียว

'' ติ๊บนี่ทำกับข้าวอร่อยน่ะ  เปิดร้านได้เลยน่ะเนี่ยย ''  ไอ้เพียวเอ่ยยกยอหมอติ๊บอีกที

'' ไม่หรอก  เป็นหมออ่ะดีแล้ว  อันนี้เป็นหน้าที่รองคือทำกับข้าว ''  ติ๊บตอบก่อนหันมาสบตาผมยิ้มเขินๆ

'' ก็เราเพิ่งเคยได้กินฝีมือติ๊บครั้งแรกเองไง ''

'' ไม่เป็นไรเดี๋ยวคราวหน้าถ้ามีโอกาสติ๊บทำให้กินใหม่ก็ได้ ''

อ้าว   จะใจดีเกินไปป่าวติ๊บแฟนนั่งหัวโด่อยู่ทั้งคนน่ะนี่   คิดน่ะคิดในใจ

แล้วเราก็เอร็ดอร่อยกับบาร์บีคิวฝีมือหมอติ๊บ   ลูกชิ้นปิ้งและไส้กรอก

ตลอดจนข้าวโพดและมันเผา  หลังจากนั้นก็คงเป็นการโชว์ฝีมือคนตรีของนายม่อนและนายเพียว

แต่เอ…เท่าที่ผมรู้มาไอ้สองคนนี่มันถนัดดนตรีไทย   มันคงไม่มาเป่าขลุ่ยกันหรอกน่ะ

//////////////////////////////////////////////////

ตอนนี้เราห้าคนนั่งรอบๆเตาอั้งไล่ที่ยังมีข้าวโพด

และมันเทศเหลือค้างอยู่บนตะแกรงพอสมควรเพราะทุกคนเริ่มจะอิ่มกันเรียบร้อยแล้วนั่นเอง  

เหลือแต่หมอติ๊บที่เที่ยวแจกชอคโกแลตให้ชาวบ้านเค้าไปทั่ว  เฮ้อ  ชีวิตไปขาดความหวานตอนไหนว่ะเนี่ยยย





นายเพียวมุดเข้าไปในเต็นท์ก่อนออกมาพร้อมกีต้าร์โปร่ง  

โอว์ ......มันเล่นกีต้าร์เป็นด้วย จะเพอร์เฟคไปไหนว่ะนี่คนเรา  

'' อ่ะวันนี้ถือเป็นวันที่พวกเราสนุกสนานกันและทำความรู้จักกันพอสมควรแล้ว   เราจะมาสนุกสนานด้วยกันน่ะครับ ''  เจ้าม่อนน้องชายผมเอ่ยเปิดฟลอร์

'' และวันนี้ม่อนจะแนะนำให้ทุกท่านรู้จักนักร้องสาวเสียงทรงพลัง   ตู่ นั่นทิดายังต้องชิดซ้าย ดาร์เอ็นโดรฟินยังต้องชิดขวา   บุคคลที่ว่าคือ  พี่หมอปุ๋มผ็หญิงคนเดียวของเราเชิญเปิดด้วยเพลงแรกคับ ''

'' เข้าทางมันเลย  ม่อนร็จักปุ๋มน้อยไปซะแล้ว ''  ไอ้ตัวเล็กหันมากระซิบกระซาบกับผม

'' พอดีพี่ร้องไม่ค่อยเก่งน่ะน้องม่อน   อย่าคาดหวังกะพี่มาก ''   ปุ๋มตอบเหนี่ยมๆอายๆ

ปุ๋มรับหนังสือเพลงที่มีเพลงให้เลือกจากนายเพียว  

ก่อนส่งสัญญาณบอกนายเพียวว่านี่แหละคือเพลงที่เธอเลือก  

จากที่บอกว่าร้องไม่เก่งแต่ผ่านไปเพลงแล้วเพลงเล่าเธอก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อยหรือหมดแรงแต่อย่างใด  

จนผมชักจะเห็นด้วยกับประโยคที่บอกว่านายม่อนรู้จักหมอปุ๋มคนนี้น้อยไปซะแล้ว





'' หลังจากให้เกียรติสุภาพสตรีหนึ่งเดียวในกลุ่มเรียบร้อยแล้ว  ต่อไปเราก็จะให้เกียรติกับผู้สูงอายุที่สุดในกลุ่มของเรา ''   เชิญท่านพบกับคุณหมอไม้คร้าบบบบ

'' อ้าวเฮ้ย  ไอ้นี่เดี๋ยวตบให้หายหล่อเลย  ''
 
ผมขู่เจ้าม่อนก่อนรับหนังสือเพลงมาเปิดดูก่อนเลือกเพลงไปหนึ่งเพลง

'' โห  ซึ้งมาก ''  นายเพียวรับหนังสือเพลงไปดูก่อนบ่นพึมพำ

อาจยังไม่เห็นว่ารักมากมาย
อาจยังสงสัยผู้ชายคนนี้
อาจยังไม่เห็นสายตาแห่งความหวังดี
แต่เธอก็คงเข้าใจมันสักวัน

อาจมีใครๆ ที่เขาดีกว่า
อาจจะมีคนที่เธอใฝ่ฝัน
แต่จะมีใครให้เธอหมดใจอย่างฉัน
และมันจะมีให้เธอเพียงคนเดียว

อยู่มาจนวันนี้เพื่อเจอเธอ
จะอยู่เพื่อเธอ ตลอดไป
จะเอาความรักที่มีเก็บไว้
เพื่อรอคอยวันที่เธอมองผ่านมา
อาจจะมีเวลาที่เธอต้องการ

อีกนานแค่ไหนรักนี้ยังอยู่
อยู่เป็นรักแท้เพื่อเธอเท่านั้น
ด้วยใจที่พร้อมให้เธอจากคนอย่างฉัน
และมันจะมีให้เธอเพียงคนเดียว

อยู่มาจนวันนี้เพื่อเจอเธอ
จะอยู่เพื่อเธอ ตลอดไป
จะเอาความรักที่มีเก็บไว้
เพื่อรอคอยวันที่เธอมองผ่านมา
อาจจะมีเวลาที่เธอต้องการ

อีกนานแค่ไหนรักนี้ยังอยู่
อยู่เป็นรักแท้เพื่อเธอเท่านั้น
ด้วยใจที่พร้อมให้เธอจากคนอย่างฉัน
กับวันเวลาที่ยาวนาน คงจะพอให้รอเธอ
และคงจะทำให้เธอได้รู้

หลังจากเพลงหวานๆและมีความหมายของผมส่งไปให้คนหนึ่งคนแถวนี้  สร้างความเลี่ยนให้กับน้องชายตัวดีผมเป็นที่สุด

ตอนนี้ก็มาถึงคราวนายเพียว

ใครๆว่าฟ้าให้คนได้รักกัน
ก็น่าให้ฉันกับเธอชิดใกล้
ทำไมล่ะใจที่ให้เธอไป
ไม่เคยถึงเธอซักที

ไม่โทษว่าฟ้าไม่ให้เรารักกัน
ไม่โทษอย่างนั้นเพราะว่ามันไม่ดี
คงเพราะว่าฟ้าไม่ค่อยจะมี
เวลาให้เราผูกพัน

แต่จะนานแค่ไหน
และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ

จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
เก็บคำว่ารักที่ฉันมี
ไม่ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง
วันไหนสักวันจะให้กับเธอ

ในความอดทน ไม่เคยลดไป
ในความตั้งใจ ไม่เคยสิ้นสุด
ในความห่วงใยไม่เคยจะหยุด
ในใจที่มีแต่รัก

แต่จะนานแค่ไหน
และเท่าไร ในหัวใจไม่ท้อ

จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน
เก็บคำว่ารักที่ฉันมี
ไม่ให้ใครตราบนานเท่านาน
ไม่เคยหยุดหวัง
วันไหนสักวันจะให้กับเธอ

จนกว่าฟ้าจะมีเวลา   เพลงจังหวะครึ่งๆพอให้โยกได้  แต่เอ….มันจะสื่อความหมายอะไรมั้ยนี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 22-07-2010 14:03:30

ไม่เข้ามาดูวันกว่า โห ไปตั้งหลายหน้าเลย..
มาทันตอนใหม่พอดี...ไปเที่ยวที่เขาใหญ่...ดีจัง
มากันพร้อมหน้าพร้อมตาเลย...น่าเสียดายไม่ไปส่องสัตว์ตอนกลางคืนไม่งั้นคงมีเรื่องอะไรสนุก ๆ อีกแน่ ๆ
อาทิตย์หน้ามีวันหยุดต่อเนื่องหลายวัน หมอทั้งสองมีโปรแกรมเที่ยวทีไหนกันบ้าง...แย้ม ๆๆ ได้ป่าว
พอดีเข้า กทม. เพื่อนชวนไปเที่ยวอัมพวา ดูหิ่งห้อย พักโฮมสเตย์ ถ้าไม่รู้จะไปไหนชวน ๆๆ ไปเที่ยวด้วยกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 22-07-2010 14:07:18

หลังจากให้เกียรติสุภาพสตรีหนึ่งเดียวในกลุ่มเรียบร้อยแล้ว  ต่อไปเราก็จะให้เกียรติกับผู้สูงอายุที่สุดในกลุ่มของเรา ''   เชิญท่านพบกับคุณหมอไม้คร้าบบบบ    :m11:


คุณหมอไม้ เพลงที่ร้องจะสวีทไปไหน  :-[
ไม่แปะเพลงด้วยล่ะคะ?

แหะๆ ขออนุญาตแปะให้เลยละกันนะคะ

http://www.youtube.com/v/7bFSD3JdEz4&amp;hl=en_US

เอาเวอร์ชันอินคาไปแล้วกันนะคะ จะได้สอดคล้องกับประโยคสีแดงด้านบนที่โคว้ทไว้ ^^

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-07-2010 14:08:42

เสื้อกาวน์เก่า.......กับเราสองคน

ตอนที่ 96

ยังไหว......ใช่ไหมม่อน





มาถึงคราวหมอติ๊บแล้วเอาเพลงอะไรดีครับคุณพี่
  
แล้วติ๊บก็คงเลือกเพลงที่ผมได้ฟังติ๊บร้องบ่อยๆนั่นแหละมั้ง  

แต่ผิดคาดแฮะนึกว่าจะร้องเพลงรักซะอีก ดันไปร้องเพลงที่ทำนองเพลงเป็นแนวคิดถึงบ้านซะงั้น





และมาถึงคราวของนายม่อนน้องชายสุดที่รักของผม  กับบทเพลงที่ผมว่ามันร้องเพราะและซึ้งเอามากๆ

ฮึม....

หลับเถอะนะ
แก้วตาจงนอนหลับไหล
จะอยู่ตรงนี้ ไม่จากไปไหน
หลับตาพักวางดวงใจ ไว้กับฉัน

เหนื่อยพอแล้ว เจ็บพอแล้ว
สิ่งเลวร้ายให้แล้วล่วงไปเป็นเพียงแค่ฝัน
จะกอดเธอไว้ จวบจนสิ้นแสงจันทร์
จากนี้เธอไม่มีวันเดียวดาย

จะเคียงข้างเธอทุกคืน
และจะคอยสบตาเมื่อตื่น
อย่าคิดอย่านึกกังวลกับสิ่งใด
จะคอยกล่อมให้ฝันดี
จะไม่ยอมให้เธอฝันร้าย
หลับตาพักให้สบายคนดี

ฮึม...
หลับเถอะนะ
แล้วฉันจะพาเธอข้ามคืนนี้
จะกอดเธอไว้ จะอยู่ที่ตรงนี้

กล่อมเธอให้นอนฝันดี
ตลอดคืน

จะเคียงข้างเธอทุกคืน
และจะคอยสบตาเมื่อตื่น
อย่าคิดอย่านึกกังวลกับสิ่งใด
จะคอยกล่อมให้ฝันดี
จะไม่ยอมให้เธอฝันร้าย
หลับตาพักให้สบายคนดี

กล่อมเธอให้นอนฝันดี
ตลอดคืน

หลังจากที่ผมสังเกตเห็นน้องชายของผมเล่นกีต้าร์อย่างตั้งอกตั้งใจ  

และมันซึ้งกินใจพวกเราทุกคนซะเหลือเกิน   ผมสังเกตเห็นอาการเศร้าของน้องชายตัวดีอย่างเห็นได้ชัด  

แววตาที่รื้นไปด้วยหยดน้ำตา  คงยังทำใจลืมเรื่องราวที่ผ่านมาได้ยังไม่สมบูรณ์เท่าไหร่นัก




 
ผมจึงแกล้งเรียกสติทุกคนกลับมาสนุกสนานอีกครั้งด้วยการแกล้งหลับแล้วกรน  คร้อกฟี้…….    

'' พี่ไม้ ''   ติ๊บหันมาตีเข้าที่แขนผมหนึ่งทีก่อนทุกคนจะหันมามอง

'' ก็หลับดิ   ก็เจ้าม่อนมันกล่อมพี่อะ ''

'' งั้นเรามาเปลี่ยนเป็นจังหวะเร็วๆขึ้นหน่อยมั้ยม่อนจะได้ไม่ง่วงกัน ''
 
จากนั้นพวกเราทั้งห้าคนก็ร้องเพลงกันอย่างสนุกสนานจนเวลาสี่ทุ่ม   ทางอุทยานจึงแจ้งว่าจะมีการดับไฟ  





ตอนนี้จึงมีเพียงแสงสว่างจากเตาไฟของนักท่องเที่ยวเป็นกระจุกๆ
 
อากาศเริ่มหนาว  น้ำค้างเริ่มแรง เจ้าตัวเล็กคงหนาวแล้วผมจึงดึงข้อมือให้มานั่งใกล้ๆผม

ก่อนซุกตัวเล็กๆเข้ามาใต้เสื้อคลุมตัวใหญ่ตัวเดียวกับผมและใช้หมวกจากเสื้อคลุมหัวกันน้ำค้างเอาไว้บ้างเดี๋ยวจะไม่สบายเอา  

ผมส่งผ่านความอบอุ่นจากร่างกายของผมไปยังเจ้าตัวเล็ก
  
น้องปุ๋มมองค้อนเพื่อนรักด้วยความหมั่นไส้  และผมเห็นติ๊บยิ้มเขินๆ  

ส่วนนายเพียวก็มองผมกับติ๊บแต่ก็คงไม่มีอะไรเพราะเขาเคยบอกผมแล้วว่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-07-2010 14:10:51

 :pighaun:  ได้ใจได้ใจ  knightofbabilon

ก็คิดจะทำอยู่เหมือนกันแต่ยังทำไม่เป็น

หมอติ๊บยังไม่ได้สอนเอาเพลงลง  เลยยังทำไม่เป็นคร้าบบบ

ถ้าว่างเอาลงให้หมดทุกเพลงเลยนคะ   ตอนนี้มีแต่เพลงที่แต่ละคนร้องมาสื่อความหมายกันดีๆทั้งนั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 22-07-2010 14:12:32

จัดให้ค่ะ 55+
รอซักครู่นะคะ ^^


จนกว่าฟ้าจะมีเวลา
http://www.youtube.com/v/qp3gXCgcr7E&amp;hl=en_US



กล่อม
http://www.youtube.com/v/tm7dFy_iVn0&amp;hl=en_US
(ไม่แน่ใจว่าถูกเพลงหรือเปล่านะคะ ไม่เคยฟังเลย ไม่รู้จัก แต่เนื้อเพลงมันก็ตรงกับที่คุณหมอไม้ลงนะ)


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 22-07-2010 14:19:16

อืม....ม...............ม...........................................ม
ดีทั้งบรรยากาศ ดีทั้งผู้คน
แต่ว่าเราแอบลุ้นในใจไว้ก่อน ว่าจะขึ้นภูกระดึงหรือเปล่า แต่ผิดคาดแฮะ
ไปเขาใหญ่ก็สนุกไปอีกแบบ


และขออีก 1 คำถามครับหมอไม้
ขอถามว่า....หมอไม้ได้ตังส์ไปทำงานวันละเท่าไหร่ครับ
ฮี่ ฮี่ ไม่ว่ากันนะ เพราะเท่าทีรู้มา พวกเกลียมัวมักจะได้แค่ 200 อ่ะ (ที่เคยเจอ เอ๊ย เคยได้ยินมานะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 22-07-2010 14:32:18

มาแปะโป้งก่อน

ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ

แต่แอบเห็นเนื้อเพลง

ไม่รู้ว่าเกิดไม่ทันหรือไฟฟ้ายังไม่เข้าหมู่บ้านก็ไม่รู้

สงสัยจะเกิดไม่ทันมากกว่าเนาะ หมอไม้เนาะ

จุ๊ จุ๊ อย่าเอ็ดไปนะ แอบหนีงานมานั่งหน้าคอม

ไปแระ  เด๋วจะโดนผู้อาวุโสกว่าเอ็ดเอา

edit:

บรรยากาศเป็นใจ  แต่สภาวะแวดล้อมไม่เอื้ออำนวย

อากาศเย็นๆ มันเผาร้อน ๆ ข้าวโพดปิ้งหอมๆ  ต่อมเที่ยวทำงานทันที

แต่ซิ่มกลับคิดว่าหมอไม้จะตามหมอกิ๊กมาเที่ยวบ้านซิ่มซะอีก

คุณลอยลม ถ้าหมอไม้ได้เดินป่า อาจจะพอรู้ว่าทำไมไม่ไปภูกระดึง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 22-07-2010 14:51:48

อ่านแล้ว กำลังอินกับเพลงที่มีคนปรารถนาดีมาแปะให้ เพราะดีค่ะ

แต่สงสัยว่า เพลงไม่แก่ไปหน่อยเหรอค่ะ หรือยังว่าจัดไว้เอาใจคนแก่ๆ แถวนี้ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 22-07-2010 14:58:02

แปะไว้ก่อน ยังอ่านไม่ได้ YoY

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-07-2010 15:00:57

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 97

ความอ่อนแอ ของนายเพียว




จนดึกสองว่าที่คุณหมอก็ขอตัวเข้าไปนอนก่อน  

และผมก็รู้สึกปวดเมื่อยกล้ามเนื้อไปหมดแล้วจึงขอตัวเข้านอนก่อนทิ้งให้สองหนุ่มได้เล่นกีต้าร์กันไปสองคน

ความรักกับรองเท้า

เคยได้ยินไหม
ที่ใครเคยบอกว่ารัก..
เป็นดั่งรองเท้าคู่หนึ่ง
ฉันได้ลองหา
เพื่อมีวันหนึ่งที่ฉัน..
ได้เจอรองเท้าที่ถูกใจ

บางทีก็ดูคับเกินไป
บางที่ไม่เหมาะสมกับฉัน..สักเท่าไหร่
จนได้มาพบได้เจอรองเท้าคู่หนึ่ง...
ที่ดูแล้วเข้ากับฉัน
มาถึงวันนี้... ก้าวเดินด้วยกันก็นาน...
และตัวฉันยังพอใจ
บางคนบอกไม่สวยเท่าไหร่
แต่นี่คือที่ฉันมั่นใจ

ว่าฉันไม่เคยจะเปลี่ยนใจ
จากรองเท้าที่ฉันใส่
อาจจะดูว่าเก่าเกินไป
แต่ฉันก็ผูกพัน
ตื่นเช้าขึ้นมา ก็ใส่เดินไป
ก้าวไปกับฉัน
ได้ออกไปเจอกับสิ่งดีดี
ที่มีด้วยกัน ..... ตลอดไป

แม้หนทางที่เดินไป
มันจะดูไม่ง่ายดาย
แต่ฉันก็ยังจะก้าวไป
กับรองเท้าคู่ใจของฉัน .... ต่อไป

บางทีก็ดูคับเกินไป
บางที่ไม่เหมาะสมกับฉัน
บางคนบอกไม่สวยเท่าไหร่
แต่นี่คือที่ฉันมั่นใจ

ว่าฉันไม่เคยจะเปลี่ยนใจ
จากรองเท้าที่ฉันใส่
อาจจะดูว่าเก่าเกินไป
แต่ฉันก็ผูกพัน
ตื่นเช้าขึ้นมา ก็ใส่เดินไป
ก้าวไปกับฉัน
ได้ออกไปเจอกับสิ่งดีดี
ที่มีด้วยกัน ..... ตลอดไป

เอาละซิ  หนึ่งบทเพลงผ่านพ้นไปที่ผมรู้สึกว่ามันทะแม่งๆ   มันแทงใจผมจี๊ดๆ

แต่ต้องยอมรับอยู่อย่างหนึ่งว่านายเพียวคนนี้ร้องเพลงและเล่นกีต้าร์เพราะเอามากๆทีเดียว  

นี่ถ้าไม่บอกผมคงคิดว่านักร้องมาร้องเองแล้วซะอีก
 
แต่เอ…..  ความหมายสื่อถึงการคิดถึงคนรักเก่า  

อะไรเก่าๆ  ที่เคยผูกพัน มันชักจะยังไงๆอยู่นะ และผมคงจะไม่คิดอะไรมาก  

ถ้าเพลงนี้ผมไม่ได้ยินหมอติ๊บเปิดจากคอมอยู่บ่อยๆเพลงเดียวซ้ำไปซ้ำมา







ตอนนี้ผมเปิดเต็นท์ออกมาและนั่งพิจารณานายเพียวที่กำลังหันหลังเล่นกีต้าร์ให้ผมอยู่ในตอนนี้  

รวมถึงนายม่อนที่สลับสับเปลี่ยนกันเป็นคนร้อง  อย่างถึงอารมณ์กันทั้งสองคนเลยทีเดียว
 
ผมอาจจะคิดมากไปก็ได้น่ะที่คิดว่านายเพียวจะร้องเพลงที่สื้อความหมายถึงอะไรเก่าๆ
 
การเลิกรา ลองกลับคิดในอีกแง่ว่าเพลงสมัยนี้ก็มีแต่เนื้อหาแบบนี้ทั้งนั้นอกหักรักคุดกันแทบจะทุกเพลงนั่นแหละ





แต่ผมต้องใจเต้นตุ๊บๆต่อมๆ เมื่อเจ้าตัวเล็กมุดออกมาจากเต็นท์ไปนั่งข้างๆนายเพียว

ในขณะเดียวกันที่นายม่อนขอตัวไปเข้าห้องน้ำ  

ส่วนผมก็นั่งอยู่ในเต็นท์ฟังสองคนคุยกันเพราะจากตรงที่ผมนั่งอยู่ก็ไม่ได้ไกลจากเตาไฟนั่นเท่าไหร่นัก  

หากแต่ความมืดช่วยบดบังและทั้งสองก็นั่งหันหลังให้กับเต็นท์นั่นเอง  

ติ๊บเองจ้องหน้านายเพียวเนิ่นนานก่อนเริ่มการสนทนา

'' ทำไมเพียวยังไม่นอนอีกละ  ไม่ง่วงเหรอจะเที่ยงคืนแล้วนะ  ทุกคนหลับกันหมดแล้ว ''

'' พอดีเพียวยังไม่ง่วงอ่ะ   มาเที่ยวทั้งทีก็อยากจะดูดซับบรยากาศซะหน่อย  ว่าแต่เสียงกีต้าร์เนี่ยรบกวนการนอนของติ๊บหรือเปล่า ''

'' อ๋อ ไม่เป็นไร  ปกติติ๊บก็นอนดึกอยู่แล้ว  เห็นเพียวนั่งร้องเพลงอยู่เลยลุกมานั่งเป็นเพื่อน  ว่าแต่เพียวไปหัดเล่นกีต้าร์มาตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ  ไม่เห็นบอกติ๊บมั่งเลย ''

'' ก็เราเล่นตั้งแต่มัธยมแล้ว  เป็นพวกจับปลาหลายมือ   อยากเล่นดนตรีหลายๆอย่างให้เป็น  แค่ติ๊บไม่มีโอกาสได้ฟังเพียวเล่นเท่านั้นเอง ''

'' อื้อ  นั่นซิน่ะเพราะนี่ก็คงสองปีกว่าแล้วที่เราไม่ได้ติดต่อกันเลย ''

'' ติ๊บ  เคยคิดถึงเรามั้ย  ''  จู่ๆนายเพียวก็เอ่ยขึ้น

แต่ติ๊บยังคงนิ่งเงียบ   เนิ่นนานเสียจนผมเริ่มอึดอัด

นายเพียวฮำเพลงนี้ขึ้นอย่างไพเราะ   และเป็นเพลงที่เศร้าและความหมายดีเพลงนึงเลยทีเดียว

หลับตาลงยังรู้สึก
ท่ามกลางความอ้างว้าง ในหัวใจ
ค่ำคืนยาวนาน กับความเดียวดาย
และลมหายใจที่ว่างเปล่า
 
อยากให้เธอได้สัมผัส
กับความห่วงใยที่มีให้เธอ
ได้ยินเสียงของพระจันทร์ กล่อมเธอฝันดี
ให้เธอได้รู้ตลอดไป

ว่าทุกเวลา …ที่เราห่างกันแสนไกล
ยังมีอีกคำในหัวใจ
ที่จะบอกเธอ
ให้เธอได้รู้และเข้าใจ

ว่าคิดถึงเธอ ….เมื่อเราห่างกันแสนไกล
มีคำหนึ่งคำจะพูดไป ให้เธอได้รู้
จะแทนความหมาย ความห่วงใย
ฉันคิดถึงเธอ
ฉันคิดถึงเธอ

ก็ฉันมีเพียงเธอ  

หลังจากนายเพียวร้องจนจบเพลง
    
'' เพียวคิดถึงติ๊บ   ติ๊บหายไปไหนมา  รู้มั้ยว่าเพียวคิดถึงติ๊บมากแค่ไหน  ''

พูดจบนายเพียวก็โผเข้าซบตรงไหล่ติ๊บ  

และตอนนี้ถ้าผมดูไม่ผิดมันคงสะอื้นไห้อยู่กับไหล่ของติ๊บ   เป็นนานสองนานจึงผละออกมาพร้อมเช็ดน้ำตาตัวเอง

'' เพียว   เป็นอะไรหรือเปล่า ''   ติ๊บถามเมื่อนายเพียวตั้งสติได้และผละออกไปนั่งที่เดิม

'' อ๋อ  ไม่เป็นไรขอโทษทีติ๊บ  เราฟุ้งซ่านไปหน่อย '' นายเพียวตอบ

'' เดี่ยวติ๊บปอกมันนี่ให้น่ะ  หวานดีน่ะ ''  ติ๊บบอกก่อนกุลีกุจอไปปอกมันเทศเผาร้อนๆก่อนส่งให้นายเพียว

'' ขอบคุณนะติ๊บ  ขอบคุณจริงๆ  '' เพียวตอบ

'' ไม่เป็นไรหรอกเพียวเราเป็นเพื่อนกันน่ะ   แค่นี้ไม่เห็นลำบากเลย ''  ติ๊บตอบ





'' ติ๊บอยากร้องเพลงนี้   เพียวเล่นให้ติ๊บหน่อยได้มั้ย ''

นายเพียวเกลากีต้าร์  อินโทรขึ้น
  
ทำให้หัวใจของผมพองโตหลังจากเหี่ยวฟีบไปกับการโผกอดของนายเพียวเมื่อสักครู่

เจ้าตัวเล็กเขาก็เข้าใจคิดเหมือนกันน่ะนี่    ผมคิดในใจ

อาจเพราะว่าเธอไม่เคยถาม อาจเพราะว่าฉันไม่เคยรู้
เราสองคนที่เป็นอยู่ ก็เพียงแค่เพื่อนกัน
อาจเพราะว่าเธอไม่เรียกร้อง ไม่เคยต้องการไม่เคยใส่ใจ
ฉันจึงคิดไป ว่าเธอไม่มีใจให้กัน

จนผ่านเวลามาเนิ่นนาน เธอกลับมาทำให้ไหวหวั่น
บอกกัน ว่ารักฉันหมดหัวใจ

ฉันเปลี่ยนไปแล้ว สายไป เธอควรเก็บใจไว้
ให้กับคนที่เขารอเธออยู่เสมอ
มันไม่ทันแล้วขอเธอ อย่าเสียเวลา กลับไป
กลับไปหาคนที่เขารอ

เมื่อเขารอเธออยู่ตรงนั้น และรักเพียงเธอตลอดมา
เลือกเขาจะดีกว่า อย่าเปลืองเวลากับฉันเลย
ให้เขาเป็นคนที่ได้รัก และเธอกับฉันก็เป็นอย่างเคย
ให้เราสองคน เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเรื่อยไป

จนผ่านเวลามาเนิ่นนาน เธอกลับมาทำให้ไหวหวั่น
บอกกัน ว่ารักฉันหมดหัวใจ

ฉันเปลี่ยนไปแล้ว สายไป เธอควรเก็บใจไว้
ให้กับคนที่เขารอเธออยู่เสมอ
มันไม่ทันแล้วขอเธอ อย่าเสียเวลา กลับไป
กลับไปหาคนที่เขารอ

หลังจากเพลงของหมอติ๊บผ่านพ้นไป  

คงสร้างความเข้าใจให้กับทั้งสองคนได้เป็นอย่างดีนายเพียวจึงกลับไปเล่นเพลงเดิมอีกครั้งและคราวนี้มีหมอติ๊บร่วมร้องไปด้วยกัน

จะเก็บใจไว้ เก็บเพื่อรอ
ขอรอ รอจนกว่า
จนกว่าที่ฟ้าจะมีเวลาให้เรารักกัน

ไม่มีทางซะหรอกเพราะผมนี่แหละจะอ้อนวอนฟ้าไม่ให้มีเวลาสองคนนี้รักกันเด็ดขาด    หมอไม้ไม่ยอมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 22-07-2010 15:04:58

บรรยากาศที่เขาใหญ่ ไปกี่ที ๆ ก็รู้สึกดีทุกที
เหมาะสำหรับครอบครัว หรือคู่รักไปกระชับสัมพันธ์กันจริง ๆ

ป. ล. ตอนนี้ ผมมาเที่ยวเชียงใหม่ จะซื้อน้ำพริกหนุ่มเจ๊หงมาให้นะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 22-07-2010 15:07:04

กดดันกีกันขัดขวางใช่ไหมทคุณชายไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 22-07-2010 15:07:52

ไม่มีทางซะหรอกเพราะผมนี่แหละจะอ้อนวอนฟ้าไม่ให้มีเวลาสองคนนี้รักกันเด็ดขาด    หมอไม้ไม่ยอมมมมมมมม
 :m20:

เหมือนคุณหมอติ๊บกับเพียวเค้าสื่อความหลังกันเลย
แต่คุณหมอไม้ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ
ความรู้สึกดีๆ ไม่จำเป็นต้องลืมหรือทำลายไปนี่นะ
เก็บไว้ก็ได้ เป็นความทรงจำที่ดี
มันอยู่ที่ปัจจุบันและอนาคต..ที่ยังไงคุณหมอติ๊บก็มีแต่คุณหมอไม้นั่นแหละนะ

(คนอ่านพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่อยากจะพูด)

ปล. วันนี้คุณหมอไม้ขยันจัง อัพเยอะ 55 กำไรของคนอ่าน

ขออนุญาตแปะเพลงอีกนะคะ ^^

ความรักกับรองเท้า
http://www.youtube.com/v/QVnN2KwgW4M&amp;hl=en_US

คิดถึง
http://www.youtube.com/v/9_DB9ZxY4Eg&amp;hl=en_US

ไม่เคยถาม
http://www.youtube.com/v/shzzaXv-vaM&amp;hl=en_US

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 22-07-2010 15:28:38

วันนี้หยุดงานได้อ่านหลายตอน หมอไม้จัดมาเยอะๆ เลยค่ะ ฮี่ๆ

เพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานาน พอเจอกันก็คงจะคิดถึงกันบ้างอะค่ะ
อ่านตอนนี้แล้วก็ทำให้คิดถึงเพื่อนสมัยเด็กๆ เหมือนกัน
ต่างแยกย้ายกันไปคนละที่ พอมาเจอกันก็เมาน์แตก คิดถึงวันเก่าๆไรงี้

แต่หมอไม้ซะอย่าง เนอะ ฝันไปเถอะนะนายเพียง กร๊ากกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 22-07-2010 15:30:38

ใจเย็นๆเถอะพ่อ อ่านไม่ทันแว๊ววววววว  :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 22-07-2010 15:36:15

อ้างจาก: dr.mike ที่ 22-07-2010 15:00:57  

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ไม่มีทางซะหรอกเพราะผมนี่แหละจะอ้อนวอนฟ้าไม่ให้มีเวลาสองคนนี้รักกันเด็ดขาด    หมอไม้ไม่ยอมมมมมมมม

ไอ่ประโยคสุดท้ายนี่ เห็นภาพมีไฟลุกโชนจากข้างหลังหมอไม้ขึ้นมาเลยอ่ะ :fire: บรรยายเหมือนเป็นตัวโกงเลยนะหมอ หมอเป็นพระเอกนะครับต้องแสนดี ปกป้องคนรักดิ่  :กอด1: 5555+ ล้อเล่นนา
.
ปล1 อยากเห็นหมอปุ๋มจังครับ  :impress2:
ปล2  วันนี้หมอไม้หล่อมาก ลงหลายตอนก้ยิ่งหล่อมากอ่ะนะ 5555+ o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 22-07-2010 15:53:35

หมอติ๊บแก้สถานการณ์ได้น่ารักจังเลย  บัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น

ตอนหน้าพระเอกจะกลายเป้นตัวร้ายหรือเปล่าหนอ

ติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 22-07-2010 15:59:18

อ้างจาก: sweetener ที่ 22-07-2010 15:53:35  

ตอนหน้าพระเอกจะกลายเป้นตัวร้ายหรือเปล่าหนอ

อิอิ ยิ่งถ้าหมอไม้ไว้หนวดไว้เคราด้วยละก็ เหมือนมั๊กมาก :fire:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-07-2010 16:00:39

อ้างจาก: 8X ที่ 22-07-2010 15:59:18  

อ้างจาก: sweetener ที่ 22-07-2010 15:53:35  

ตอนหน้าพระเอกจะกลายเป้นตัวร้ายหรือเปล่าหนอ

อิอิ ยิ่งถ้าหมอไม้ไว้หนวดไว้เคราด้วยละก็ เหมือนมั๊กมาก :fire:

ตอนนี้ก็ไว้อยู่ครับผม   เอาไว้ทำโทษเวลาเด็กแถวนี้งอแง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-07-2010 16:02:39

 :seng2ped:  ชอบมาว่าหมอไม้ไม่หล่อ   บอกแล้วหล่อทุกมุม   :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 22-07-2010 16:13:05

ชอบรูปนี้

ปากแดงๆ จะไว้ใจได้ก่า

หมอติ๊บฝากมาถามจ้า (โม้)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 22-07-2010 16:15:37

เพียวนี่ร้องเพลงได้เศร้าๆ หม่น ๆ ดีนะคะ รักแบบคนรักไมได้เพราะเค้ามีเจ้าของแล้วก็เป็นเพื่อนไปอย่างนี้แหละดีแล้วววเนอะ  

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 22-07-2010 15:30:38  

ใจเย็นๆเถอะพ่อ อ่านไม่ทันแว๊ววววววว  :o12:

เจ้... หนูอ่านทันอยู่ หนีนายมาหน้าคอม ฮ่าๆ  เป็นไทซะทีวันนี้เคลียร์งานหมดแล้ววววว
.
.
ปล. ถึงคุณป้า Peenat1972.... จำหนูได้มั้ยคะที่ทักไปใน FB เมื่อเช้านี้น่ะค่ะ 5555
ฝนตกแล้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะทุกคนนนนน ^^

Edit: รูปนี้ไม่เคยเห็นเลยพี่หมอไม้ ... หล่อจัง หล่อเกินไปหรือป่าวคะ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 22-07-2010 16:17:45

ประกาศจากโพสต์เตอร์

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมอาจจะไม่ได้เข้ามาต่อให้บ่อยๆ แล้วนะครับ

เป็นเพราะว่าช่วงนี้กำลังสอบ และผมยังไม่ได้เสนอหัวข้อโปรเจคท์ก่อนจบการศึกษาเลย

จึงได้มาแจ้งให้เพื่อนๆ ได้ทราบ

และวานให้พี่ไม้ ทำหน้าที่โพสต์เตอร์แทนผมด้วยนะครับ

ที่จริง อาจารย์สั่งงานต่างๆ ไว้ตั้งนานแล้ว แต่ผมมั่วเล่นอยู่

ซึ่งอีกไม่กี่วันก็จะหมดเขตส่งหัวข้อโปรเจคท์แล้ว

ผมจึงคิดว่า ถึงเวลาที่จะทำอะไรจริงๆ จังๆ เสียที

จากที่เล่นมานานพอควร(ถ้าไม่ใกล้ถึงเส้นตาย ผมก็คงจะไม่รีบทำ -- นิสัยไม่ดีเลย อย่าเลียนแบบเด็ดขาด เพราะจะซวยมิใช่น้อย)

จึงเรียนมาเพื่อทราบ

แฮคเกอร์
ปล. พี่ไม้คงไม่ว่ากันนะครับ น้องนุ่งไม่สะดวกในช่วงนี้ ยังไงพี่ก็ทำหน้าที่แทนผมด้วยนะครับ เสร็จเมื่อไหร่ แล้วผมจะมาทำหน้าที่เหมือนเดิม รักทุกคน
ปล2. โห่ พี่ไม้ ทำไมอัพเยอะจังเลย ไม่เป็นไร เด๋ยวตามไปเปลี่ยนชื่อกระทู้ให้และทำลิงค์สารบัญครับ
ปล3. ตอนนี้กำลังจะคิดหัวข้อโปรเจคท์อยู่ ไปแล้วนะครับ
ปล4. หากผมได้แว๊บๆ เข้ามาเมื่อไหร่(ยามว่าง) จะมาเปลี่ยนชื่อกระทู้ให้เรื่อยๆ นะครับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 22-07-2010 16:20:52

 :o12: แปะไว้ก่อนช่วงนี้ต้องอ่านหนังสือสอบ

 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 22-07-2010 16:21:30

ในที่สุดก็ได้อ่านสักที.. :a2:

**  หมอไม้ร้องเพลงซะซึ้งเลย บรรยากาศดีๆกับเพลงรักเน้นๆ ถึงจะเก่าแก่ไปหน่อย 555+

**  พอฟังเพลงน้องม่อน :monkeysad: เป็นเพลงที่อบอุ่นจริงๆ มันคงไม่ง่ายที่จะลืมหรอก
ความเป็นพี่น้องกันก็ทำให้หมอไม้สังเกตเห็นได้ชัด ถึงจะดูขัดอารมณ์เพลง แต่นั่นคือสิ่งที่ดีทีเดียว ถูกใจ +1เลย

** เพียว... ที่จริงเค้าน่าสงสารมากนะ พลาดแล้วก็มีแต่เสียดาย แต่ถ้าคิดในมุมกลับกันถ้าไม่พลาดหมอไม้ก็อดอ่ะสิ น่าเสียดายแย่เลย
แต่ที่ยอดเยี่ยมคือ.... ความมั่นคงของหมอติ๊บ ถึงแม้จะใจดี ค่อยเป็นห่วง แต่ขีดเส้นไว้แึค่คำว่าเพื่อน ซึ่งหมอติ๊บชัดเจนมาตลอดในเรื่องนี้

** น้องปุ๋มน่ารักจริง อยากเห็นซะละ

ปล.วันนี้เลยได้ฟังหลายเพลงเลย อินสุดต้องเพลงน้องม่อน แง๊ววว :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 93 ก่อนจะถึง... ปีใหม่ [Up. บ่าย] P.99
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 22-07-2010 16:33:27

อ่านอีกรอบแล้วอยากไปเที่ยวใหม่ ไปเขาใหญ่ก็ไปแต่เล่นเครื่องเล่นเสียวๆ แต่ไม่เคยดูพระอาทิตย์ขึ้นเลย

btw, รูปนี้หล่อนะครับหมอไม้ แต่อยากเห็นหน้าหมอติ๊บบ้างนะ หวงไม่เอารูปมาลงเลยนะ
.
ขอให้โปรเจกต์ผ่านฉลุยเลยนะครับน้อง hackz พี่เอาใจช่วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 22-07-2010 16:36:58

รูปนี้หล่อทุกมุมจริงๆ อะ หมอไม้

เอาใจช่วยนายแฮคนะครับ

สู้ๆๆ

 o13 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 22-07-2010 17:00:20

มุมแบบที่หมอติ๊บบอกรึป่าว อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 22-07-2010 17:39:55

 :call:ขอให้ความรักของคนทั้งสองจงยั่งยืน และตลอดไปครับ

ขอบคุณน้องแฮคเกอร์คนบ้านเดียวกัน ขอบคุณหมอไม้หมอติ๊บ

และตัวละครทุกคนที่เข้ามามีส่นเกี่ยวข้องกับการดำรงชีวิตของคนทั้งสอง

ขอบคุณย่าป้า ของหมอติ๊บที่สอนให้คนนี้เป้นคนดีและมองโลกในแง่ดี

ขอบคุณหมอไม้ที่มอบความรักที่บริสุทธิ์ให้กับหมอติ๊บแบบไม่หวังผลตอบแทน

อย่างน้องก้อขอเป็นกำลังใจให้คนทั้งสองสู้ต่อไปครับ

ปล.รอยยิ้มของคนอิสานนั้นคือความจริงใจแม้แต่น้องแฮคเกอร์นั้นก้อยัง

มอบความจริงใจให้กับทุกคน อุบลเมืองดอกบัว ดงลำดวนคือเมืองไหนเอ่ยน้องแฮคเกอร์

เอาใจช่วยขอให้สอบผ่านและเรียนจบเร้วนร้าครับ คนบ้านใก้ลเรือนเคียง

"จากใจโดดเดี่ยว แต่ไม่เดี่ยวดาย" :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 22-07-2010 17:44:04

 o18 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 22-07-2010 18:33:07

หึ หึ
ทำไมหมอไม้ต้องกลัวแฟนไปรักคนอื่น ขี้เหร่หรือไง
หุ่นก็ดี หน้าตาก็โอเอ profile ก็เลิศล้ำ หมอไม้ไม่ทำไรเลยก็ยังจะมีคนวิ่งมาอุ้มขึ้นราขรถฟักทองอ่ะ

อยากถามว่า กลัวทามม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
หือ.................

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 22-07-2010 19:17:57

ไปพิ'โลกแป๊บเดียว
กลับมาเจอ 3 ตอนรวด
แต่เป็น 3 ตอนที่ทำให้รู้ว่า
หมอติ๊บเป็นคนที่มั่นคงในความรู้สึกตัวเองมาก
รักษาน้ำใจเพื่อนสุดๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 22-07-2010 19:39:21

จิ้มบวกพี่หมอและแฮคด้วยจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 22-07-2010 20:26:02

...โอ้หลายตอนมาก เม้นไม่ถูกเลย แต่ก็นะมีหลายรสชาติดี บรรยากาศก็ดี เขาใหญ่เมื่อก่อนไม่เหมือนตอนนี้
...เค้าไปกันไม่มีคู่ มีคู่อยู่คู่เดียว แถมสวีท อวดซะอีก เพียวยังคงมีใจให้หมอติ๊บอยู่เนอะ
...เพลงเพราะๆๆทั้งนั้นเลย เข้ากับบรรยากาศดีจริงๆๆ บ้านนี้น่าจะอ้วนทั้งสองหมอ อาหารแต่ละอย่าง น่ากินนน :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: coolwar ที่ 22-07-2010 21:42:36

ไม่ได้สปอยนะค่ะ แต่พี่หมอไม้หน่าหล่อกว่า ลี มินวู กิ๊กหนูซะอีกนะเนี่ย กร๊า กกกกก กกก :-[





(http://upic.me/i/e0/minwoo_23062006_01.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 22-07-2010 21:51:15

เด๋วนี้มีแต่คนชมหมอไม้ เห็นแล้วหมั่นไส้อ่า ๕๕๕
แต่พี่ไม้หล่อจิง  :-[  แบบว่าสเป็คเลยอ่าค่ะ  ตอนไว้หนวดน่ะ

นายเพียวนี่น่ารักจัง  เพอเฟค แถมยังนิสัยดีด้วย  น่าเสียดาย   :monkeysad:
ส่วนนายม่อนก็น่ารัก แล้วตอนนี้นายม่อนมีคนดามใจยังค่ะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: mankey ที่ 22-07-2010 21:53:41

เย้้้  ในที่สุดก็ตามอ่านจนทันแล้ว

ช่วงนี้กำลังสอบพอดี เวลาขี้เกียจอ่านหนังสือ

นึกถึงเวลาพี่ติ๊บอ่านหนังสือแล้วฮึดตาม อยากขยันได้เท่าเสี้ยวหนึ่งของพี่ติ๊บจัง

ปล.กว่าจะตามอ่านทัน รูปพี่ติ๊บกับหมอไม้ก็ไม่อยู่ให้หนูดูแล้ว อยากเห็นหน้าหมอไม้อ่าาาา :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 23-07-2010 00:35:26

เป็นกำลังใจให้นายแฮคนะครับโปรเจคจบก็งี้ลำบากกกกกกกเหนื่อยยยยยอดนอนนนนนนน (ก็เพราะชอบมาเร่งเอาตอนใกล้ส่งเน้แหล่ะ 555+) ดีนะที่ผ่านมาแล้ว เอิ๊ก ๆ

สงสารนายเพียววจังเลยยยหมอติ๊บน่าจะปลอบบบให้มากก่านี้น่ะ 55+

ขอบคุณนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 23-07-2010 02:14:59

 :3123: :3123:

สู้ๆๆน่ะจ้ะ คุณHackz 

มาตามกี๊ดดดดดพี่ม่อนค่ะ อิอิ  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 23-07-2010 09:08:40

+1 เป็นกำลังใจไห้หมอไม้ รักหมอติ๊บ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 23-07-2010 09:32:36

เข้ามาเป็นกำลังใจให้ คุณHackz สู้ ๆ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 23-07-2010 10:16:31

สวัสดีครับ วันสุขแล้วขอให้ทุกคนมีความสุข
วันศุกร์อย่างนี้ รถติดมั้ยหว่า แต่ตาม ตจว. ฉลุยมาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 23-07-2010 10:37:18

อื่ม ....
บรรยากาศหนาว ๆ ฟังเพลงเพราะ ๆ ซื้ง ๆ ๆ แบบนี้กินใจที่สุดแล้ว

แบบนี้ถ้าหมอติ๊บเข้าเต้นมา ก็นะ....... จัดการโทษฐาน
ทำให้มีความรู้สึกรักคนของเรามากขึ้นอิอิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 23-07-2010 10:51:37

 :กอด1: นายแฮ็ค ตั้งใจทำงานให้เสร็จนะ...+ให้กำลังใจ

สงสารนายเพียวจัง...ตอนนี้มีคนมาดามใจเป็นตัวเป็นตนหรือยัง...
เวลามันผ่านมาแล้วถ้าการเจอหมอติ๊บในครั้งนี้ยังไม่มีหมอไม้ก็ไม่แน่เนอะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 23-07-2010 10:54:56

 :impress3:เข้ามานั่รอ นอนรอ นานแล้วนะครับ

เมื่อไหร่จะมาเล่าต่อละครับ รอนร้าครับหมอไม้หมอติ๊บ

 :L2:และนั่งรอน้องแฮคเกอร์ครับ :L3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 23-07-2010 11:00:10

สวัสดีคะ เพิ่งจะได้อ่านเรื่องนี้มาได้2วัน ติดงอมแงม งานการไม่ทำเลยทีเดียว
แต่ยังอ่านไม่จบเลย ประทับใจในความรักของพี่หมอไม้มากกกกก และก็ความสู้ชีวิตของหมอติ๊บ(น่าจะรุ่นเดียวกะเรา)
อ่านเรื่องราวหมอติ๊บผ่านข้อความที่พี่หมอไม้เขียนแล้ว ซึ้งงง น้ำตาไหลไปหลายรอบแระ เปนคนที่น่ายกย่องมากมาย
ทั้งเก่งและก็น่าร้ากกกกกเนาะ อิอิ

ประทับใจจิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เด๋วไปอ่านต่อให้ทัน แล้วจะมาเม้นท์ใหม่นะคะ

 :pig4:

ขอบคุณคนโพสต์ด้วยคร๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 11:40:15

สวัสดีตอนก่อนเที่ยงจ้า

น้อง hackz สู้ๆ

เอาข้าวกล่องตอนเช้ามาเสริฟก่อนเที่ยงจ้า
(http://upic.me/i/1m/dsc00313-1.jpg)
ข้าวผัดกับซุปไข่กึ่งสำเร็จรูป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 11:57:47

มาทักทายก่อนไปหาอะไรรองท้อง

ขออภัยแฟนคลับอย่างแรงพอดีวันนี้มาสัมนาต่างจังหวัด

เดี่ยวช่วงบ่ายเสร็จงานแล้วมาอัพให้คร้าบบ

 :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 23-07-2010 12:02:59

นึกว่าหมอไม้หายไปไหน
** ซิมข้าวเที่ยงละค๊า
วันนี้ไปกินข้าวที่จุฬา คณะบัญชีแล้วไปเดินตลาดนัดต่อดีกว่าาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 23-07-2010 12:07:13

ซิ่ม...ข้าวเที่ยงน่าทานมาก ทำเองหรือนั่น...
ความจิงยังไม่หิวข้าว เห็นแล้วหิวเลย...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: mankey ที่ 23-07-2010 12:07:47

มานั่งรอพี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 23-07-2010 12:14:49

มานั่งรอพี่หมอมไม้มาอัพต่อค่ะ

อิอิอิ

มื้อเที่ยงของซิ่มน่ารักน่าทานมากกก

เหมือนข้าวกล่องเเบบญี่ปุ่นเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 23-07-2010 12:32:55

ซิ่ม...ข้าวกล่องน่ากินจังเลย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/me19.gif)
ที่แท้คุณหมอติดสัมมนานี่เอง  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 23-07-2010 12:47:04

มาดักรอหมอไม้หลังกินข้าวเสร็จ

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 12:51:19

มาทักทายแฟนคลับหมอติ๊บก่อนเริ่มสัมนาช่วงบ่าย

ทำไมอ่านกันไวจังเลย

เมื่อวานลงไปให้ตั้งหลายตอน

แถมมีเพลงเพราะๆให้ฟังตั้งหลายเพลง

หายไปคืนเดียวมาตอนเช้าอ่านกันไปเรียบร้อยแล้ว

นับถือๆ  กำลังจัดการให้คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 13:21:17

หมอหายไปไม่ได้  เดี๋ยวตามแฟนคลับไม่ทันน้า

ข้าวกลางวันวันนี้อนาถมาก

ไปโรงอาหารไหนก็ไม่มีให้ทาน 

ควรจะเศร้าหรือดีใจที่จะได้ผอมดีหนออ

สัมมนาให้สนุกนะหมอ  อย่าแอบหลับนะ ไม่งั้นซิ่มฟ้องหมอติ๊บด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 23-07-2010 13:26:35

หมอคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ไม่เห็นข้าวเที่ยงอ่ะ วันนี้
สัมมนาก็ถ่ายมาดูได้นะครับหมอ อยากเห็น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 13:33:36

(http://img180.imageshack.us/img180/7503/m240591.jpg)

(http://img16.imageshack.us/img16/9170/m240593.jpg)

(http://img818.imageshack.us/img818/2339/m240594.jpg)

(http://img694.imageshack.us/img694/9848/m240598.jpg)

(http://img269.imageshack.us/img269/2504/m259264.jpg)

มีคนอยากเห็นข้าวเที่ยงหมอไม้   สัมนาวันนี้น่าเบื่อมากกก

ดูซิ  ให้กินอาหารอะไรก็ไม่รู้
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อร่อยทุกอย่างเลย  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 23-07-2010 13:41:33

 :z13: ด้วยความรักมากๆ ไอ้แบบนี้แหละลงพุงอ้วนมาก ไอ้พวกมีเปลือกมีกระดอง

คอเรสโตรอลสูงปรี๊ด 555 เดี๋ยวก้ได้กลิ้งแทนเดินนะค่ะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 23-07-2010 13:44:33

สัมนาจะมีอีกเมื่อไหร่??

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 13:45:25

หมอไม้  มารับซิ่มด้วยยย

ยังไม่ได้ทานมื้อกลางวันเลย

น้ำลายไหล

edit

อาหารบ่งบอกมากๆ ว่าอยู่แห่งหนใด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 23-07-2010 14:13:23

เห็นแล้วอยากกินข้าวกลางวันอีกสักรอบ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/008-1.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 23-07-2010 14:49:57

อ้างจาก: dr.mike ที่ 23-07-2010 13:33:36  

(http://img269.imageshack.us/img269/2504/m259264.jpg)

จานนี้ถ่ายมาได้น่ากินมากกกก สมแล้วที่อยู่ชมรมถ่ายภาพ  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 23-07-2010 15:04:46

 :a11: :a3:แอบย่องเข้ามาเผื่อว่า จะมีคนใจดีมาต่อให้อ่านแล้วนะเนี่ย

วันนี้เหงาๆคิดถึงหมอไม้และหมอติ๊บ มาเล่าต่อได้แล้วนร้าครับ

ช่วงนี้ว่างงานครับ รออ่านอย่างมีความหวัง :sad11:  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 23-07-2010 15:37:50

555 หมอไม้ มาชื่นชมอาหารสัมมนานอกบ้าน เด๋วหมอติ๊บงอนก็ได้กินแต่นมเปรี้ยวหรอกครับ
.....ต้องห่อกลับไปหลอกล่อด่วน ของฟรีหมอติ๊บอร่อยทุกอย่างใช่ป่าว 555 ล้อเล่นนะค้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 15:38:37

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 98

สองหมอหนีระเบิด  






คิดแล้วเคืองวุ้ย.....
  
ผมตัดสินใจเข้านอนแต่ยังไม่ทันหลับดี นายม่อนและนายเพียวก็มุดเข้ามานอนเพราะตอนนี้อากาศหนาวเย็นสุดขั้วเริ่มมาเยือนพวกเราแล้ว
 
ผมกับนายม่อนนอนเบียดกันกลมตามประสาพี่น้อง
  
ส่วนนายเพียวนั่นก็นอนในถุงนอนที่เตรียมมาหลับไปเรียบร้อย
 
ไอ้นี่มันเตรียมตัวดีเกินไปป่าวว่ะ  มาเที่ยวมันต้องมาลิ้มรสธรรมชาติมั่งดิ  นี่อะไรเตรียมมาซะพร้อมหมดเลย

เอาเข้าจริงก็อิจฉาที่มันไม่ต้องมานอนขดให้อากาศหนาวเกาะกินไปจนขั้วกระดูกแบบผมต่างหาก  

ผมได้แต่คิดเหน็บแนมมันอยู่ในใจก่อนหลับไหลไปกับการเห่กล่อมของผืนป่าใหญ่แห่งนี้   ขอบคุณนะ…เขาใหญ่

...............................

รุ่งเช้าเราเก็บเต็นท์ก่อนมานั่งสนทนากันหน้าเตาที่ตอนนี้ยังมีข้าวโพด  และมันเทศเหลืออยู่ไม่มากนักแต่ก็สร้างความเอร็ดอร่อยให้เด็กๆได้ดีที่เดียว
  
'' แล้ววันนี้เราจะไปไหนกันต่อ '' นายม่อนเริ่มสอบถามโปรแกรมของเราในวันนี้

'' ก็ไม่รู้อยากไปไหนกันต่อว่ามา  เดี๋ยวพาไป ''

'' งั้นเราก็ลงจากเขาใหญ่แล้วตระเวรเที่ยวน้ำตกกันดีมั้ยคับ   ก็ประมาณว่าขับรถกลับบ้านมีอะไรน่าเที่ยวตรงไหนก็แวะเที่ยวกัน ''

'' อืมมม  ก็น่าสนดีน่ะค่ะ '' น้องปุ๋มตอบ

'' งั้นเด็กๆก็เอาเต็นท์เอาเตาไปคืนแล้วก็ตามพี่ที่รถแล้วกัน  เดี๋ยวพี่ไปสตาร์ทรถรอไว้ก่อน ''

'' โอเคคับๆ ''  เด็กๆรับคำพร้อมกัน

ผมจึงลากแขนเจ้าตัวเล็กกับหอบผ้าห่มเมื่อคืนกลับไปเก็บยังท้ายรถ  

ระหว่างรอเด็กๆเอาของไปคืน  เจ้าตัวเล็กเดินมาหยุดจ้องหน้าผม แล้วก็ยิ้มแปลกๆ

'' พี่ไม้คับ  ติ๊บมีเรื่องจะขอ ''

'' ขออะไรอ่ะ ''  ผมจ้องหน้าติ๊บด้วยความงุนงง

เจ้าตัวเล็กโผเข้ามากอดผม  ก่อนเงยหน้ามาจูบคางผมเบาๆ  มองผมด้วยสายตายั่วยวน

'' เฮ้ย  มาไม้ไหนนี่เจ้าตัวเล็ก  ''

ติ๊บล้วงมือลูบหน้าท้องของผม  

ไล่มือไปตามขอบกางงเกง  

ไล้ต่ำเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของผม  

เฮ้ย  ตรงนี้  ตอนนี้เลยเหรอ  ไม่ดีมั้งติ๊บผมคิดในใจ  แต่ช้าเกินไปครับ  ไม่ทันแล้ว………….
.
.
.
.
.
.
.
.
.

'' ก็ติ๊บแค่จะขอตังค์ไปซื้อนมกะขนมปังที่ร้านค้า   แค่นี้เอง  คิดอะไรนี่ ''  เจ้าตัวบอกกวนๆพร้อมยกแบงค์ร้อยที่ล้วงไปจากกระเป๋ากางเกงของผมได้สำเร็จ  

อืมม  นึกว่าจะขออะไรซะอีกจะได้จัดการให้  แต่เช้าตรู่แบบนี้  บรรยากาศดีนักเชียว  เฮ้อ  ทะลึ่งไปใหญ่แล้วหมอไม้  ตื่นๆๆๆๆ





ตอนนี้เราเดินทางออกมาจากเขาใหญ่  

สวนทางกับผู้คนจำนวนมากที่กำลังมุ่งหน้าสู่จุดที่เราจากมา  

สาเหตุหนึ่งที่ผมพาพวกเด็กๆกลับแล้วเพราะรู้สึกว่านักท่องเที่ยวมาเยอะมากแล้ว  จนไม่ค่อยได้รับอรรถรสของการมาเที่ยวธรรมชาติมากเท่าที่ควร



ระหว่างทางนายเพียวบอกสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นน้ำตกให้พวกเราได้สนุกสนานกันและดูจะเป็นความสนุกของนายเพียว
นายม่อนและเจ้าตัวเล็กซะมากกว่า  ส่วนผมกับน้องปุ๋มนั่งดูอยู่ด้านบนเพราะน้ำที่นี่เย็นซะเหลือเกิน  

หลายต่อหลายน้ำตกที่เราแวะเที่ยวกันจนบ่ายแก่ๆผมจึงพาเด็กๆมุ่งหน้ากลับสู่กรุงเทพ  

( ขอโทษน่ะครับที่จำบรรยากาศมาเล่าไม่ได้เพราะตอนนั้นรู้แต่ว่าปวดขามากอยากกลับไปพักให้ไวที่สุด )





'' แล้วเพียวจะไปเค้าท์ดาวน์ที่ไหนอ่ะ  ''  หมอติ๊บเอ่ยถามขึ้นหลังจากผมขับรถใกล้ถึงหน้าธรรมศาสตร์

'' อ๋อ  ก็คงสยามอะไรประมาณนี้มั้ง   แล้วติ๊บกับพี่ไม้ละไปเค้าท์ดาวน์ที่ไหน ''

'' ยังไม่รู้เลย   ยังไม่มีแผนการณ์  ''

'' งั้นไว้เดี๋ยวชั้นมีที่ไปชั้นโทรหาแกน่ะติ๊บ  '' ปุ๋มเอ่ยสมทบขึ้นมา

'' ไงวันนี้ก็ขอบคุณมากน่ะคับพี่ไม้ที่พามาเที่ยวตั้งสองวันหนึ่งคืน ''   นายเพียวขอบคุณผมด้วยแฮะ

'' อ๋อไม่เป็นไรครับไว้คราวหน้ามีสถานที่ท่องเที่ยวไหนน่าไปก็ชวนพี่ได้น่ะ  ''  ผมตอบ

'' ปุ๋มก็ต้องขอบคุณพี่ไม้น่ะค่ะ   ที่พาปุ๋มเที่ยว  สนุกมากค่ะ   แต่จะสนุกกว่านี้ถ้าปุ๋มมีแฟนไปด้วยอย่างคนบางคน ''
อ้าว  น้องปุ๋มพูดทีเดียวกระทบสองคนเลยแฮะ   ผมคิดในใจ

'' แกก็รีบๆหาซะสิ   ไหนว่าสวยไหนว่าเริ่ด ''  ติ๊บหันไปกัดเพื่อนสนิท

'' ก็เพราสวยก็เพราะเริ่ดเกินไปนี่ซิ  คนถึงไม่กล้าเข้ามาจีบ  พี่ไม้ก็ช่วยแนะนำหมอฟันหล่อๆให้ปุ๋มทีน่ะค่ะ    ………ไม่เอาดีกว่าไม่อยากมีแฟนเป็นหมอเหมือนกันเดี๋ยวร็ตับไตไส้พึงกันหมด  รบกวนเพียวกะม่อนแล้วกันน่ะ  เผื่อจะมีเด็กนิติหล่อๆ  อิอิ  สเปคปุ๋มขอหน้าตาดี   รวย  แต่ไม่ต้องฉลาดมากเดี๋ยวมันรู้ทัน ''    ปุ๋มพูดจบก็เรียกเสีรยงฮากึ่งเสียงโห่จากทุกคนในรถ





ครู่เดียวผมก็นำรถจอดหน้าธรรมศาสตร์ส่งเจ้าเพียวเข้าหอพัก  

แต่เจ้าม่อนกระโจนลงรถไปด้วยอีกคนซะงั้น

'' ฝากบอกพ่อกับแม่ด้วยเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าม่อนค่อยกลับ  คืนนี้ขอไปเก็บของบางอย่างที่หอพักก่อน ''
เจ้าม่อนบอกก็ปิดประตูรถเดินตามนายเพียวเข้าไปมหาวิทยาลัย





เป้าหมายต่อไปของผมคือการไปส่งว่าที่คุณหมอคนสวยที่ ม.เกษตร

หลังจากส่งน้องปุ๋มคนสวยเรียบร้อยแล้วตอนนี้ก็พลบค่ำแล้ว

ผมจึงคิดว่าพาเจ้าตัวเล็กไปพักที่บ้านเอาแรงต่อก่อนดีกว่า
  
แล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกทีเผื่อพ่อกับแม่จะชวนไปทำบุญที่ไหน





ผมกลับเข้าถึงบ้านไหนตอนพลบค่ำก่อนบอกแม่ว่านายม่อนจะพักที่หอพักมหาวิทยาลัยและจะกลับมาทำบุญกับพ่อกับแม่ในวันพรุ่งนี้เช้า

เจ้าตัวเล็กขอตัวขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าก่อนลงมาทำหน้าที่ ลูกสะใภ้ เอ้ย ลูกมือ ของแม่ในการทำกับข้าวว้ำบุญในวันพรุ่งนี้เช้าซึ่งเป็นวันสิ้นปีพอดี

ตอนนี้ผมจึงมานั่งอ่านหนังสือพิมพ์กับพ่อในครัวและดูแม่กับติ๊บช่วยกันทำกับข้าวราวกับมืออาชีพก็ไม่ปาน

'' โอเค  เสร็จเรียบร้อยต่อไปก็ขนมหวาน ''  แม่ผมหันมาคุยกับติ๊บ

'' ติ๊บเหนื่อยมั้ยลูกเดินทางมาเหนื่อยขึ้นไปนอนพักก่อนก็ได้นะ บัวลอยง่ายๆแม่ทำแป๊บเดียว ''

'' อ๋อ  ไม่เป็นไรคับแม่  ติ๊บช่วยทำจะได้ขโมยสูตรแม่ไปทำมั่งไง ''  ติ๊บตอบยิ้มๆ

และตอนนี้แม่และติ๊บก็สั่งผมให้มาปั้นบัวลอยลูกเล็กๆช่วยกัน  จะได้ไปพักผ่อนเก็บแรงไว้สำหรับพรุ่งนี้กันเร็วๆ





หลังจากทำกับข้าวและขนมหวานไว้ถวายพระในวันพรุ่งนี้เสร็จเรียบร้อย
 
เราสองคนก็ขึ้นห้องนอนเตรียมพักผ่อนเอาแรง

'' ติ๊บ   พี่รักติ๊บจังเลย  ''  ผมรวบเจ้าตัวเล็กมากอดแน่น  จนเจ้าตัวเล็กก็คงอดสงสัยไม่ได้

'' อะไรนี่  มาไม้ไหนนี่วันนี้ ''  ติ๊บหันมามองหน้าผมงงๆ ก่อนถูกผมขโมยหอมแก้มไปหนึ่งที

'' พี่อยากกอดติ๊บแบบนี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วละ  แต่ไม่มีโอกาส  ''  ผมตอบติ๊บไป

'' พี่เพิ่งรู้ว่าคืนไหนที่พี่ไม่ได้นอนกอดติ๊บ  เหมือนพี่ขาดอะไรไปซักอย่างมันไม่อุ่นมันนอนไม่ค่อยหลับ  ติ๊บว่าพี่รักติ๊บมากเกินไปหรือเปล่า ''   ผมถามพร้อมกับจ้องหน้าเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้ยิ้มเขินใหญ่เลย

'' อ่ะ  อยากกอดก็กอดตามสบายเลยคืนนี้โอกาสมาถึงแล้ว ''  ติ๊บบอกก่อนจุ๊บคางผมเบาๆหนึ่งที

'' พี่จะบอกว่า  เมื่อคืนระหว่างเพียวกับติ๊บ   อยู่ในสายตาพี่ทุกฉากเลย ''

'' อ้าว  แสดงว่าพี่ไม้แอบดูอะดิ ''

'' ไม่ได้แอบดูนะ  แสดงตัวดูจะๆเลยแหละแต่ติ๊บกับเพียวหันหลังให้พี่เอง ''

แทนคำตอบติ๊บมองค้อนผมซะงั้น

'' เอ  แล้วถ้าคืนนี้จะร้องเพลงให้พี่ฟังบ้างติ๊บจะร้องเพลงอะไรให้พี่ดีละ  ''

'' ไม่มีอะ   เดี๋ยวนึกเพลงได้แล้วจะร้องให้ฟัง ''

'' พี่รักติ๊บนะ   รักมากด้วย  '' ผมบอกติ๊บก่อนจูบเบาๆที่เปลือกตาเป็นเชิงให้หลับฝันดี
 
เจ้าตัวเล็กยังคงธรรมเนียมเดิมทุกอย่างลุกขึ้นมากราบอกแล้วจุ๊บเบาๆที่คางหนึ่งที
  
'' ติ๊บก็รักพี่ไม้คับ  ''

'' เฮ้อ  ชื่นใจจัง ''  ผมรวบเจ้าตัวเล็กมานอนซุกอกอุ่นๆ  ก่อนหลับใหลไปในค่ำคืนนั้น

....................................

รุ่งเช้าพ่อกับแม่พาผมและติ๊บไปยังวัดเสมียนนารี  

เพราะพ่อศรัทธาในพระผู้ใหญ่ที่นี่และนอกจากนั้นที่นี่ยังเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วย

ส่วนนายม่อนน้องชายตัวดีบอกจะตามมาสมทบในภายหลัง


บริจาคสร้างหลังคาโบสถ์   บริจาคสร้างหลังคาอุโบสถ   บริจาคค่าน้ำ   บริจาคค่าไฟ  
บริจาคไถ่ชีวิตโค กระบือ    บริจาคค่าอาหารพระภิกษุสงฆ์   บริจาคสำหรับการเสี่ยงทาย
และบริจาคอื่นๆอีกหลายรายการ

ผมมาสังเกตุถึงความแตกต่างระหว่างวัดในกรุงเทพ  

และวัดที่ต่างจังหวัด   โดยเฉพาะบ้านของติ๊บที่จะมีเพียงเฉพาะต้นกัลปพฤกษ์ให้ชาวบ้านแขวนเงินและสิ่งของที่บริจาคไว้ในนั้นเพียงอย่างเดียว   และแม้จะเป็นวัดที่มีอุโบสถไม่สวยงามแต่ก็ไม่เห็นมีความจำเป็นจะต้องรับการบริจาคมากมายแล้วเอามาสร้างวัดให้เลิศหรูสวยงามจนดูเป็นพุทธพาณิชย์แบบในกรุงเทพนี้

เอาน่ะ  มาทำบุญอย่าคิดมากหมอไม้
  
ผมพาพ่อแม่และติ๊บเดินเข้าไปยังศาลาที่ตอนนี้ประชาชนหนาแน่นพอสมควรก่อนแม่จะนำปิ่นโตไปถวายพระ  และให้เรานั่งรับศีลรับพรก่อนที่นายม่อนจะตามเข้ามา

ผมพาพ่อแม่  น้องชาย และเจ้าตัวเล็กไหว้พระและพระบรมสารีริกธาตุในวัดเสมียนนารีจนหนำใจจึงพาพ่อกับแม่และเด็กสองคนกลับไปยังที่บ้าน

'' แล้ววันนี้ม่อนจะไปเที่ยวที่ไหนหรือเปล่าละลูก  '' แม่ผมเอ่ยถามนายม่อน

'' คงไปสยามอ่ะแม่  พ่อกับแม่จะไปด้วยมั้ยละแต่ก่อนไปแม่ต้องไปหาสายเดี่ยวมาใส่ก่อนน่ะ ''
แม่ผมถึงกับหัวเราะร่า  กับประโยคส่งท้ายของน้องชาย

'' แล้วไม้ละลูก  จะพาติ๊บไปไหนหรือเปล่า ''

'' ก็คงที่เดียวกับนายม่อนแหละแม่  แต่ถ้าแม่จะไปกับไม้ไม่ต้องใส่สั้นๆน่ะ ''ผมพูดหยอกแม่บ้าง

'' โห  บนสายเดี่ยว   ล่างสั้นจุ๊ดจู๋  ''  แล้วพ่อจะจำเมียตัวเองได้มั้ยนี่
พ่อผมเอ่ยขึ้นมาขำๆเรียกเสียงหัวเราะให้ทุกคนในรถ

'' แม่ไม่ไปหรอกพ่อไปดูพลุดูไฟมันสำหรับเด็กวัยรุ่นเค้า เรามันแก่แล้วเดี๋ยวหัวใจวายตายพอดี ''
แม่ผมบอกก่อนที่ผมจะนำรถเข้าจอดหลังบ้าน

          



เสร็จจากการไปทำบุญที่วัดแล้ว  

พวกเราก็นั่งเล่นนั่งคุยกันอยู่ในบ้านโดยที่เจ้าตัวเล็กขอออกไปเดินดูผู้คนแถวย่านสะพานควาย  

เพราะมาที่นี่หลายทีแต่เจ้าตัวยังไม่มีโฮกาสได้เดินในกรุงเทพเท่าไหร่นัก   จึงขอตัวออกไปเดินดูละแวกบ้านบ้าง

ไม่ถึงชั่วโมง  เจ้ตัวเล็กก็เดินเข้ามาในบ้านบอกว่าร้อนมากเดินไม่ไหวแล้ว

ก่อนกลับมานั่งคุกเข่าลงข้างๆพ่อกับแม่ที่นั่งอยู่บนโซฟาหน้าทีวี  พร้อมพวงมาลัยพวงสวย

เมื่อรู้ว่าเจ้าตัวเล็กจะทำอะไร  ผมจึงลงไปนั่งคุกเข่าข้างๆพ่อกับแม่ด้วยอีกคน

'' วันนี้วันสิ้นปีติ๊บกับพี่ไม้มาอวยพรปีใหม่ให้พ่อกับแม่ครับ   ขอให้พ่อกับแม่มีร่างกายแข็งแกร่ง
มีจิตใจที่แข็งแรง  และมีความสุขมากๆตลอดปีตลอดไปเลยน่ะครับ   อะไรที่ติ๊บกับพี่ไม้ทำให้พ่อกับแม่ไม่พอใจติ๊บขอโทษด้วยน่ะคับ ''   พูดจบติ๊บก็กราบบนตักพ่อกับแม่และยื่นมาลัยพวงสวยให้

'' พ่อกับแม่ก็ไม่มีอะไร  และไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าเห็นลูกทั้งสองคนมีความสุขไม้ก็ดูแลน้องเขาดีๆน่ะลูก  ส่วนติ๊บก็ทนๆหน่อยแล้วกันน่ะลูก ''   อ้าว ไมแม่ผมพูดงี้หว่า….

'' ส่วนพ่อก็ไม่มีอะไรเหมือนกัน   เหมือนที่แม่พูดไปเมื่อกี้ ''   อืมมม  ผมรู้แล้วครับพ่อว่าผมถอดแบบเกรงใจคนรักมาจากใคร  อิอิ

'' แล้วนี่ไม้จะไปสยามอะไรนั่นกี่ทุ่มเหรอลูก   นายม่อนไปด้วยหรือเปล่า ''   พ่อผมเอ่ยถาม

'' ก็ว่าจะไปดึกๆหน่อยครับพ่อไปตอนเค้าใกล้เค้าท์ดาวน์ดีกว่า  ขืนไปแต่หัวค่ำไม่มีที่นั่งที่ยืนแน่ๆ  ส่วนนายม่อนผมว่าเขาคงมีนัดกับเพื่อนแล้วละ  ''   ผมตอบพ่อไป

'' แล้วติ๊บละอยากไปหรือเปล่าลูก ''  พ่อผมหันมาถามติ๊บบ้าง

'' ก็อยากไปครับ  ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยไปเดินสยามแบบที่เค้าว่าซักทีมัวแต่เดินในไร่ในสวนมากกว่า ''   ติ๊บตอบพ่อยิ้มๆ

'' งั้นวันนี้ก็ให้พี่ไม้พาเที่ยวให้สนุกเลยน่ะลูกน่ะ  อยากไปที่ไหนก็บอกพี่เขา ''

'' ไม่เอาดีกว่าครับ   เดี๋ยวพี่ไม้เอาติ๊บไปปล่อยไว้กลับบ้านไม่ถูกกันพอดี  ''

ติ๊บพูดจบก็เรียกเสียงหัวเราะให้พ่อกับแม่เป็นอย่างดี  ขาดก็แต่ผมที่คิดแย้งในใจ  

รักมากมายขนาดนี้เอาไปปล่อยทิ้งก็โง่อะดิ.......





พลบค่ำนายม่อนก็ออกมาจากห้อง
 
วันนี้มันแต่งตัวหล่อซะจนผมอายสงสัยมีนัดสาวที่ไหนแน่ๆ

ส่วนผมกับติ๊บยังไม่ได้แต่งตัวกันหรอกเพราะกะจะไปตอนดึก  ไม่อยากไปเบียดเสียดผู้คน





ก๊อกๆๆ /////////////  

ไม่ทันไรเสียงประตูห้องผมก็ถูกเคาะ  เสียงถี่ๆรัวๆแบบนี้นายม่อนแน่ๆ

เปิดประตูออกไปก็จริงอย่างที่คิด
 
'' เปิดทีวีดูด่วนเลย   ถ้ายังคิดจะไปเค้าท์ดาวน์ '' นายม่อนสั่งผมเสร็จก็เปิดประตูเดินเข้าห้องตัวเองที่อยู่ตรงข้ามห้องผมไปทันที



เมื่อผมเปิดทีวีออกดูก็แทบจะช็อค  

เพราะไม่คิดว่าที่นี่คือประเทศไทย  และนั่นคืออนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ  ไม่ได้ไกลจากบ้านผมเลย

ตอนนี้ข่าวในทีวีกำลังรายงานเรื่องการวางระเบิดในถังขยะข้างป้ายรถเมล์  ตรงอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ  

ทำให้ตอนนี้อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิเงียบมากมีกลุ่มคนไม่กี่คนที่คงไม่รู้เรื่องแล้วมานั่งรอรถเมล์กันตามปกติ  

เหตุการณ์วันนี้ทำให้มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตด้วย  

และนั่นทำให้การจัดงานเค้าท์ดาวน์ปีใหม่ที่สยามและทั่วกรุงเทพต้องถูกยกเลิกไปด้วย




น่าสงสารคนตั้งใจจะไปเดินสยามซะจริง  แต่งหล่อซะขนาดนี้  

ผมคิดไปถึงนายม่อนแต่ทว่าเจ้าตัวเล็กของผมที่อยากไปเค้าท์ดาวน์สยามก็ต้องอดด้วยอ่ะดิ

'' ติ๊บ  แต่งตัว   เดี๋ยวพี่พาไปเค้าท์ดาวน์  '' ผมออกคำสั่ง

'' แล้วพี่ไม้จะพาติ๊บไปที่ไหนอ่ะคับ  ''  ติ๊บหันมามองผมด้วยสีหน้างุนงง

'' เอาน่า  เดี๋ยวพี่พาไป  ไม่พาไปอนุสาวรีย์หรอกน่าไม่ต้องกลัว ''  ผมตอบก่อนยื่นมือไปขยี้หัวเล่น

'' ติ๊บว่าเราไปชวนม่อนไปด้วยดีกว่ามั้ยคับ   สงสารน้องอ่ะอุตส่าตั้งใจแล้วเชียว ''

'' ติ๊บลองไปชวนดิ  เดี๋ยวพี่อาบน้ำแป๊บ ''





เมื่อผมอาบน้ำแต่งตัวออกมาจากห้องน้ำเรียบร้อย  ก็เห็นติ๊บนั่งรออยู่บนโซฟาในห้องผมเรียบร้อยแล้ว

'' ม่อนบอกว่าม่อนไม่ไปแล้ว   เสียความตั้งใจแล้ว  จะอยู่เค้าท์ดาวน์กับพ่อแม่ ''

'' อืมมม  งั้นเราก็ไปกันเลย ''

สองทุ่มเศษๆ ผมก็บึ่งรถออกจากบ้านมุ่งหน้าสู่เป้าหมายที่ผมอยากพาเจ้าตัวเล็กไป
 
เมื่อกรุงเทพจัดงานไม่ได้ก็ต้องหาที่จัดงานสนุกๆได้  แต่ไม่ไกลจากกรุงเทพ   ใช่แล้ว  พัทยา

ผมเปิดวิทยุฟังสถานการณ์ตลอดการขับรถของผม  

เผื่อว่ามาถึงที่นี่จะเกิดเหตุตามกรุงเทพไปด้วย  และก็เป็นดังคาดเมื่อผมมาถึงพัทยากลางห้างชื่อดังแถวนี้ก็ถูกวางระเบิดไปเรียบร้อย
 
แต่เนื่องจากที่นี่คือเมื่องท่องเที่ยว  เมืองที่ชาวต่างชาติอยู่กันคับคั่ง  จึงมีการปิดข่าวเป็นอย่างดี

เริ่ดจริงรัฐบาล   ถ้ามีคนตายไม่ดังไปกว่าข่าวถูกวางระเบิดเฉยๆเหรอ




เมื่ออยู่ที่พัทยากลางไม่ได้   ไปเป้าหมายต่อไปแล้วกันบาลีฮาย ( ไม่แน่ใจว่าเขียนถูกหรือเปล่านะครับ )
  
แต่เมื่อเรามาถึงก็ต้องพบกับสภาพไม่ต่างกันคือนักท่องเที่ยวกร่อยมากๆ  ดูท่าจะไม่สนุกเอาซะเลย  

ผมจึงวนรถพาเจ้าตัวเล็กขับรถเลียบชายหาดพัทยาไปเรื่อยจนมาอยู่ตรงกลางระหว่างพัทยาเหนือกับพัทยากลาง

เจ้าตัวเล็กก็บอกผมจอดตรงนี้แหละ   เราจะเค้าท์ดาวน์กันตรงนี้



ผมดูที่จอดรถและคิดว่าตรงนี้คงปลอดภัยใช้ได้เพราะไฟถนนก็มีตลอด
 
แถมชายหาดตอนนี้เขาเก็บเก้าอี้  เก็บร่มออกไปก็ดูสะอาดดูสงบดี  

เจ้าตัวเล็กเดินข้ามถนนเข้าไปในเซเว่นก่อนจะกลับออกมาแล้วเดินตามผมมายังชายหาดที่ตอนนี้มีนักท่องเที่ยวเล่นน้ำบ้างทั้งๆที่ใกล้จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว

'' ทำไมติ๊บถึงอยากอยู่ตรงนี้อ่ะ  ''  ผมถามด้วยความสงสัย

'' ก็ตรงนี้แหละปลอดภัยดีถ้าเขาจะวางระเบิดเขาก็จะวางระเบิดที่คนอยู่เยอะๆ   ตรงนี้มีแต่ทรายกับต้นสนใครเขาจะมาวางระเบิด  แล้วอีกอย่างเวลาเขาจุดพลุเราก็จะได้เห็นทั้งสองฝั่งเลยไงและที่สำคัญที่สุดติ๊บไม่ได้อยากอยู่กับคนอื่นนี่ครับ  ติ๊บอยากอยู่กับพี่ไม้มากกว่า ''

ได้เห็นคำตอบที่ค้านไม่ขึ้นแบบนี้  

ผมจะทำอะไรได้นอกจากรวบร่างบางมากอดน่ารักจริงๆแฟนผม  

นี่ถ้าผมจะจูบก็คงไม่ผิดอะไรใช่มั้ยเพราะคนก็ไม่ค่อยมี  แถมเป็นเมืองท่องเที่ยว  

อีกอย่างไม่ได้ไปจูบแฟนใครนี่หว่า  แฟนผมเองแท้ๆ  

แต่เป็นอันต้องล้มเลิกความตั้งใจ
.
.
.
.
.
.

เพราะคราบขาวๆ  จากไอศกรีมที่เจ้าตัวถืออยู่ในมือตอนนี้มันเลอะปากเจ้าตัวเล็กไปหมดแล้ว  

แถมชอคโกแลตอีกต่างหาก  

แทนที่จะก้มตัวลงไปจูบแบบที่ตั้งใจตอนแรก

ก็เป็นการก้มลงใช้มือเช็ดคราบไอศกรีมออกจากปากเจ้าตัวเล็กด้วยความเอ็นดูในความไร้เดียงสา ปนหมั่นไส้เล็กๆ  





ตอนนี้ลมทะเลกำลังพัดเข้าหาเราสองคนที่นั่งกอดกันกลมอยู่กับพื้นทราย
  
ภายใต้ต้นสนที่ปลูกเป็นแนวยาวเลียบชายหาดพัทยา  

นักท่องเที่ยวเดินผ่านไปมาเป็นระยะๆอาจจะเพราะบริเวณที่เราอยู่ตรงนี้ส่วนมากเป็นร้านอาหารมากกว่าสถานบันเทิงจึงมีผู้คนไม่มากนัก  

ไฟที่ประกับไปตลอดแนวยาวชองถนนบนชายหาดพัทยาก็ถูกจัดแต่งไว้งดงามไม่แพ้กรุงเทพเช่นกัน

เสียงพลุและดอกไม้ไฟดังขึ้น  และอวดความสวยงามให้เราได้เห็นเป็นระยะๆจากทั้งสองฟากของพัทยา



เจ้าตัวเล็กคงอยากสนุกจึงซื้อไฟเย็นกับไฟแชคจากพ่อค้าที่เดินผ่านไปมา
  
ส่วนผมก็อยากสนุกด้วยการปล่อยโคมลอย
  
ใกล้เที่ยงคืนเข้าไปเต็มที่ตอนนี้เราสองคนช่วยกันจุดโคมลอยก่อนปล่อยขึ้นสู่ท้องฟ้า
  
เจ้าตัวเล็กก็สนุกไปกับการเล่นไฟเย็นที่ทำให้ผมรอยยิ้มแบบสุดขั้วของติ๊บไปเลย  ยิ้มซะจนตาหยีมองไม่เห็นลูกกะตาอยู่แล้ว
  
นอกจากนั้นเจ้าตัวเล็กยังซื้อเค้กก้อนเล็กๆจากเซเว่นมาฉลองปีใหม่กับผมซะด้วย

10


9


8


7


6


5


4


3


ก่อนที่จะถึงปีใหม่ผมรวบเจ้าตัวเล็กมาจูบเนิ่นนานจนผ่านพ้นปีใหม่   จูบกันข้ามปีเลยทีเดียว

เจ้าตัวเล็กส่งเค้กก้อนเล็กเข้าปากผม  ก่อนหันไปสนุกกับไฟเย็นต่อ  

และตอนนี้พลุสวยๆก็มีให้เราได้ชมจากทั้งสองฟากของเราทั้งสองคน  

รวมไปถึงในทะเลนั่นด้วยคงเป็นพลุจากเกาะไหนซักเกาะเป็นแน่  สวยงามดีจริงๆ





ผมนั่งกอดเจ้าตัวเล็กบนผืนทรายดูพลุอยู่เป็นนานสองนานจนเริ่มเงียบ  เพราะเริ่มดึกมากแล้ว

'' เมื่อวานพี่รักติ๊บ   วันนี้พี่รักติ๊บ   พรุ่งนี้พี่ก็จะรักติ๊บ  จะรักติ๊บคนเดียวพี่สัญญา  ''  ผมกระซิบข้างๆหูคนที่อยู่ในอ้อมกอดตอนนี้

'' ขอบคุณคับพี่ไม้  ติ๊บก็รักพี่ไม้และจะรักพี่ไม้ตลอดไปติ๊บสัญญา ''

ชื่นใจจริงเมื่อได้ยินคำบอกรักจากคนที่เรารัก  

ผมจับคางเจ้าตัวเล็กเงยขึ้น

ก่อนก้มหน้าลงไปจูบดูดดื่มลิ้มรสความหวานของปากบางๆที่ช่างเจรจานั้น  

เนิ่นนาน  และนานเสียจนตอนนี้ผมปวด  และอึดอัดไปหมดแล้ว

ผมผละปากออกจากการดูดดื่มเจ้าตัวเล็ก  ก่อนใช้ปากพรมจูบไปทั่วหน้าเนียนใสนั้นแล้วหลังจากนั้นก็…….......

:-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 16:04:50

จากนั้นก็เตรียมตัวกลับบ้าน  ช่ายป่าวววววววว

เค้าดาวน์หวานฉ่ำ 

ไปเขาใหญ่คนเยอะ หนาวนี้มาบ้านซิ่มสิคะ

บรรยากาศดีนะคะ  แนะนำดอยเสมอดาว  แล้วจะรู้ว่าทำไมถึงต้องเสมอดาว

ในเมืองมีบัวลอยอร่อย อาจจะไม่อร่อยเท่าหมอติ๊บทำ

แต่ก็อร่อยนะ แถมลูกสาวสวยด้วย(มันจะมีประโยชน์กับหมอทั้งสองมั้นเนี่ย)

 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-07-2010 16:09:16

จ๊ากก  :serius2: น่าอิจฉา จูบข้ามปีเลย

เหอๆ รู้สึกว่าอาหารจะมีแต่ปลาหมึก กะ กุ้ง น่ะค่ะ  น่ากินอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 23-07-2010 16:13:19

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกก
หมอไม้ไม่ได้แอบดูอย่างเดียวเท่านั้นนะ...หมอไม้แอบฟังด้วย  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-07-2010 16:19:46

อิจฉาจังวุ้ย จูบกันข้ามปีเลยอะ อยากมีบ้างไรบ้าง อิอิ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 23-07-2010 16:23:56

ตอนนี้น่ารักจังค่ะ หมอติ๊บน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก :-[
เป็นคนดีเสมอต้นเสมอปลายตลอดเลย ใครอยู่ใกล้ก็มีแต่คนรัก
อีกอย่างสวีทนะคะเนี่ย  ไปไกลถึงพัทยา~~ หวานจริงจัง จูบข้ามปี โรแมนติกมากกกกกกกกก :n1:

การทำบุญในกรุงเทพ กับ ตจว. แตกต่างจริง ๆค่ะ อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะคะ
แบบใน กทม . กล่องรับบริจาคจะเยอะไปไหนคะ? บางวัดทำซะเป็นธุรกิจ วิจารณ์แบบนี้หนูจะบาปมั้ยนี่? TT
แต่ก็ทำอ่ะ ..ทำบ่อยด้วย เหอๆ แต่ถ้าเป็นบ้านหนูจะมีแค่กล่องรับช่วยค่าน้ำ ค่าไฟไว้ให้บริจาคแค่นั้น
ใกล้เข้าพรรษาแระ อยากกลับบ้านไปทำบุญจัง T_T อยากไปดูแห่เทียนที่อุบล บ้านน้องแฮ็คด้วยใช่ปะคะ เคยไปดูครั้งนึงนานแล้ว เทียนสวยมากกกก เดินจนปวดขาที่ทุ่งศรีเมืองอ่ะ  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 16:25:30

อ้างจาก: Pra2 ที่ 23-07-2010 16:09:16  

เหอๆ รู้สึกว่าอาหารจะมีแต่ปลาหมึก กะ กุ้ง น่ะค่ะ  น่ากินอ่ะ

พอดีว่าวิทยากรวันนี้เป็นคนแพ้หอย  กินทีไรก็ท้องเสียทุกที

ส่วนปู ท่านวิทยากรก็กินไม่ได้เพราะแกะไม่เป็นครับ

เลยสั่งให้มากินแต่เพียงเท่านี้

ตอนนี้ภารกิจเสร็จสิ้นในส่วนของผม  รอแต่ท่านวิทยากรพูดเรื่องการบริหารจัดการคลินิคอยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 23-07-2010 16:26:54

เก่งๆ อย่างหมอไม้ก็ต้อง....

ขึ้นรถกลับบ้าน แน่นอน...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 16:45:19

ดูหน้าตาอาหารแล้วมันน่ากินหลายๆนะ

แต่แบบว่า  หมอไม้เย็นนี้เจ๊ไข่ปะ อย่าเพิ่งเบื่ออาหารทะเลนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 16:55:52

ขออภัยล่วงหน้าเลยน่ะซิ่ม   

วันพรุ่งนี้ยังอยู่ที่นี่อีกหนึ่งวันคับ

สัมนาทั้งหมดสองวัน

เจ๊ไข่อร่อยก็จริง   แต่ที่นี่เขาได้เปรียบตรงที่ความสดด้วยน่ะเจ้

ปล.วิทยากรเรียกหาไอติม   เครียดเลยจะไปหาที่ไหนละเนี่ยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 23-07-2010 16:56:56

เข้ามาทักทายยยามเย็น

เห็นอาหารเเล้วววววววหิววววววววอีกเเล้ว

เข้ากระทู้นี้เเล้วเหมือนจะทำให้น้ำหนักตัวขึ้นโดยไม่รู้ตัวว :z3:

สงสัยหนูใกล้จะมีพุงเหมือนพี่หมอไม้เเล้วเเน่ๆๆเลย

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อุอิ อุอิ อุอิ อุอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 23-07-2010 17:02:00

หน่ำใจกะการได้อ่านจริง ๆ ครับ

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 17:20:46

ทำไมวันนี้เล้าเงียบๆ

หายไปไหนกันหมดเอ่ย

หรือว่าเลิกงานวันศุกร์  ไปลั้นลาที่ไหนกันแน่ๆเลย :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 23-07-2010 17:23:03

 :z2: :z2: :z2:

กำลังจะออกไปลัลลาค๊าๆๆๆๆๆ

ไว้ดึกๆๆๆจะกลับมาอ่านนนนนนนน่ะคะ

 :z13:กางเต๊นท์รอจองที่ไว้ก่อนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 23-07-2010 17:24:05

ลัลล้า ศุกร์ - เสาร์ ค่ะหมอไม้ อิิอิ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 17:29:14

ตอนแรกก็คิดว่าจะมาลั้นลาที่เสม็ดนี่แหละคร้าบบบบ

ติดก็แต่ว่า

วิทยากรที่ทางคลินิคผมจ้างมาในวันนี้

มันหน้าตาอากัปกิริยาเหมือนคนที่บ้านเป๊ะ

( เลี่ยงใช้คำว่า  เมียมาคุม )

เพราะเปลี่ยนสถานะจากหมอติ๊บใสๆซื่อๆ 

มาเป็นวิทยากรผู้มากความรู้ความสามารถ  แต่ก็ยังเห็นเรียกหาไอติมเหมือนเดิมไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: coolwar ที่ 23-07-2010 17:36:33

ไม่รู้เพราะอะไร แต่ เขิล >/////<    :o8:


เค้าว่าไปเสม็ด...เสร็จทุกรายจริงไหมค่ะ  (หนูใสซื่อ...บื่อ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' [Follow me!]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 17:39:51

ไม่มาเสม็ด

หมอติ๊บก็เสร็จผมอยู่ดีคร้าบบบบ    :o8: :o8: :o8:  แอบเขินหนักกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-07-2010 17:40:05

เข้ามาอัพเดตสารบัญให้จ่ะ

ช่วงนี้จังหวัดอุบล เทศกาล แห่เทียน

ใครว่างๆ มาเยี่ยม มาเที่ยวก็ดีนะครับ คิกๆ

ปล. อยากอ่านเรื่องต่ออ่า แต่กระดิกร่างกายไม่ได้ แง้ๆๆ ไปแล้วจ่ะ

อิดิต
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ ชื่นใจจัง
กอดๆ ทุกคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 17:45:16

 :L2:  อะ  อะ  เอาดอกไม้มาเป็นกำลังใจให้นายแฮค

งานหนักพักบ้างนะน้องนะ

กิ๋นข้าวแลงแล้วกา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 17:47:43

หูยยยย

ระวังข้างหลังนะหมอไม้

หมอติ๊บตีหน้ายักษ์อยู่ข้างหลังป่าวนิ อิอิ


 :กอด1:  สู้คับแฮค

ปล. เออ ซิ่มว่าน้องแฮคมันคนอุบลนะ มิช่ายคนเมือง หรือหมอร้องเพลง

ปล๒. ไปเสม็ดไม่เห็นจะเสร็จเหมือนคนอื่นเลย  สงสัยต้องไปซ่อม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 17:53:33

อ้างจาก: sweetener ที่ 23-07-2010 17:47:43  

หูยยยย



ปล๒. ไปเสม็ดไม่เห็นจะเสร็จเหมือนคนอื่นเลย  สงสัยต้องไปซ่อม

ก็ก่อนไปซิ่มก็ถอดอายุ  กะรอบเอวไว้ที่บ้านก่อนดิ

ไปคราวหน้ารับรองเกิดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-07-2010 17:58:02

นึกว่าพี่ไม้ จะไม่ทักน้องนุ่งเสียแล้ว กำลังเสียใจ อิอิ

ส่วนข้าวแลง กินแล้วก๊า

กินข้าวปุ้นซาวน้ำปลาร้า และส้มเนื้อ

พี่ไม้ ฝากงานด้วยนะครับ โพสต์ให้ด้วยน่ะครับ

ตอนนี้น้องก็มาเยี่ยมเรือยๆ แต่ออนได้ไม่นานเหมือนเก่า

หากพี่มาอัพเดตกระทู้ ผมก็จะมาอัพสารบัญให้เรื่อยๆ ครับ

ซำบายดี

ปล. เรื่องของพี่ตั้งแต่ตอนที่ 95 จนถึงบัดเด๋ยวนี้ ยังไม่ได้อ่านเลย(บ่ว่าให้กันเด้อ...)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 18:01:04

หือออ  คุณหมอคะ ว่าอิช้านนะคะ

ผ้ากันเปื้อนตัวเดียวนั่นเอวคุณหมอก็แอบหนานะคะ

ปล. อิลุงมันแก่แล้วหรอก  อยากจิใส่บิกินีอ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: coolwar ที่ 23-07-2010 18:02:13

มาเป็นกำลังใจให้ hackz   :กอด1:  จากที่ไกลๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ^^


สิงอยู่แถวนี้มาสองวันแล้วค่ะ ยังไม่ถึงไหนเลย....รู้สึกผูกพันกับเนื้อเรื่องซะแล้วสิ...^_^

อินมาก จนปวดแก้ม  :-[


^________________________^  ยิ้มกว้างๆให้ทุกๆคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 18:05:06

ก่อนจะออกไปดินเนอร์คืนนี้   รบกวนถามเป็นการเป็นงานน่ะ

ประมาณว่ารูๆกันอยู่ว่าเสม็ด  เก้ง  กวางแถวนี้เยอะมากกก

ดูแต่ละคนจะงาบหมอติ๊บไปแดกให้ได้ขนาดเดินกลับมาที่พักไม่กี่ร้อยเมตรเองนะ

จะทำยังไงดีอ่า

เมื่อคืนนี้ต้องออกไปกินข้าวข้างนอก   และถ้ามีคนมาเกาะแกะติ๊บจะทำยังไง

ไม่ได้หวงน่ะแต่ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้   หรือเข้าใกล้ใคร

แล้วรายนี้ก็ปฏิเสธชาวบ้านเขาเก่งซะด้วย

แต่คืนนี้หมอติ๊บจะออกเที่ยวกลางคืน

ภาวนาขอให้ฝนตกเหมือนทุกคราวที่ออกเที่ยว  สาธุๆ  ลูกจะได้เก็บรักษาหมอติ๊บใส่กะเป๋าแต่เพียงผู้เดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 23-07-2010 18:10:00

เย็นนี้เมนูอะไรพี่หมอไม้ กลับมาอย่างน้อยขึ้นสัก 1 โลนะเค้าว่า
หาไอติมให้หมอติ๊บได้หรือยังค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำแข็งใส ที่ 23-07-2010 18:18:29

ตามอ่านทันแล้วค่ะ  :mc4:

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกก หมอติ๊บน่ารัก ส่วนหมอไม้ก็ขี้หวงและก็หื่นได้ตลอดดดด

สรุปโดยรวม น่ารักมากๆๆๆๆ  o13

จะติดตามตลอดไปค่ะ ขอบคุณที่เล่าเรื่องราวดีๆให้ได้อ่านนะคะ
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 23-07-2010 18:18:57

ถ้าหมอติ๊บจะไปเที่ยวกลางคืน ระวังเรื่องแก้วน้ำไว้หน่อยก็ดี
เดี๋ยวจะมีผู้หวังดีดอดมาหยอดอะไรลงไป
ถ้าจะลุกไปไหน ถือติดมือไปด้วย จะดีมาก
ช่วงนี้หน้าเทศกาล วันหยุดยาว เกาะเสม็ดเนี่ย แหล่งรวมเก้งกวางแห่งหนึ่งเลยแหละ
ผมเคยโดนวางยาไปทีนึงแล้ว มันเล่นมากันเป็นทีมทั้งผู้หญิง ผู้ชาย
พยายามตีสนิทและจับแยกคู่เรา
ผมรู้ตัวทุกอย่างนะ แต่บังคับตัวเองไม่ได้
ดีแต่ว่าแฟนผมเขาระวังตัว ประกบติดไม่ห่าง เลยรอดมาได้
ผู้หญิงสมัยนี้บางคน ก็แปลกแฮะ ไม่รู้ว่าจะพยายามพิสูจน์ทฤษฏีอะไร
ว่า คนเป็นเกย์จะมีอะไรกับผู้หญิงได้มั้ย งงวุ้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 23-07-2010 18:30:16

ไม่ได้หวงเลยย....พี่ไม้  แค่ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้ และเข้าใกล้ใครเอง ใช่ป่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 23-07-2010 18:37:42

เข้ามาเจอของน่ากิน ยั่วน้ำลายตลอดเลย  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 23-07-2010 19:18:17

จะแวะมาบอกว่า จูบข้ามปีนี่หใฃวานปานจะหยดเลยค่ะ 555

อ้างจาก: sweetener ที่ 23-07-2010 18:01:04  

หือออ  คุณหมอคะ ว่าอิช้านนะคะ

ผ้ากันเปื้อนตัวเดียวนั่นเอวคุณหมอก็แอบหนานะคะ

ปล. อิลุงมันแก่แล้วหรอก  อยากจิใส่บิกินีอ้ะ

แต่อิลุงที่บ้าน ชอบให้อีป้าแก่ ๆ ใส่จีสตริงทำไงดีวุ้ย ต้องตามใจมัน มันบอกแท๊กซี่เอ้ยเซ็กซี่ดี



ปล.ภาวนาให้ฝนฟ้าตกฝนฟ้ารั่วเทกระหน่ำ ทั้งจะได้เย็นสดชื่น และคนบางคนอดได้เที่ยว 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 23-07-2010 19:24:04

เรื่องนี้ หวานตลอด ยิ่งช่วงเค้านท์ดาวน์นะ
 :-[ (วน10รอบ)


คุณหมอไม้ไม่ได้ทะลึ่งหรอก
คนอ่านว่า หื่น มากกว่า ทะลึ่ง :laugh:

แต่ว่า คู่คุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บน่ารักดีอ่ะ


นึกได้ลางๆ ปีที่มีวางระเบิดอนุสาวรีย์ชัยฯ  

แหะๆ ส่วนเรื่องวัด ไม่รู้สิ คิดเหมือนกับคุณหมอไม้เหมือนกันล่ะค่ะ
จะบาปมั้ยเนี่ย แต่หลายต่อหลายครั้งรู้สึกได้ว่า เหมือนเป็นธุรกิจมากกว่าทำบุญด้วยศรัทธา จริงๆนะ

วัดเสมียนนารี ใช่ที่มีเรื่องเล่าผู้หญิงโดนรถไฟทับขาดสองท่อน
แล้ววิญญาณยังวนเวียน จนถึงทุกวันนี้หรือเปล่า คุณหมอไม้?


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 19:30:45

(http://img706.imageshack.us/img706/9273/m256533.jpg)

มื้อเย็นแฟนจะไปเที่ยว   ออกอาการเป็นห่วง  กินข้าวไม่ลง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สปาเกตตี้แทนละกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 23-07-2010 19:32:38

ไม่ไปด้วยกันเลย่อะครับ

^
^
^
^
 
น่ากินจิง ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 19:37:53

(http://img525.imageshack.us/img525/4707/m240596.jpg)
ต่อด้วยกุ้งเผาอีกนิดดด

(http://img832.imageshack.us/img832/6236/m240597.jpg)
ลองชิมไข่เจียวหอยนางรมอีกอย่างละกัน

(http://img256.imageshack.us/img256/7807/m259252.jpg)
ห่อหมกนี่ก็น่าลอง


.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เฮ้อออออ  กินข้าวไม่ลง :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 23-07-2010 19:44:23

ทำไมชอบเอาอาหารหน้าตาน่ากินมายั่วกันแบบนี้ 
 :m31:


 :o12:


 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 19:48:18

คืนนี้  หมอไม้โสด    โสดเฉพาะคืนนี้

ใครอยู่เป็นโสดเหมือนกันแวะมาทักทายกันได้น่ะคับ

ไม่รู้จะทำอะไรนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ในห้องพัก

ไม่รู้ว่าหมอติ๊บจะกลับมากี่ทุ่ม

ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง :z3: :z3: :z3:

อยากไป  ก็อยากไป   แต่ถูกสั่งให้เฝ้าห้อง   อีกแล้วววววววววววบ่อยเกิ๊นช่วงนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-07-2010 20:02:22

แวะมาทักทายพี่ไม้อีกที

โดนแฟนสั่งให้เฝ้าห้อง มันน่าเศร้าจิตนะ

แว๊บๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 23-07-2010 20:05:40

แวะมาเป็นเพื่อนหมอไม้คร๊าบบบบบ

 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: daodome ที่ 23-07-2010 20:09:14

ไม่ใช่มีแต่หมอไม้หรอกที่จะเจริญอาหาร คนอ่านก็อาการหนัก เห็นรูปแล้วก็ไปสั่งมากินเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-07-2010 20:16:07

มาอยู่เป็นคนโฉด  :m20:เอ๊ยคนโสดเฉพาะคืนนี้ค๊า
งั้นก็ต่ออีกซักตอนเป็นไงค่ะหมอไม้ ฮี่ๆๆ :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 23-07-2010 20:20:33

อ้างจาก: 8X ที่ 23-07-2010 20:16:07  

มาอยู่เป็นคนโฉด  :m20:เอ๊ยคนโสดเฉพาะคืนนี้ค๊า
งั้นก็ต่ออีกซักตอนเป็นไงค่ะหมอไม้ ฮี่ๆๆ :really2:

ยกมือสนับสนุนค่ะ เอามาอีกซักสองสามตอน เป็นการรอคุณหมอติ๊บ  :laugh:


มาอยู่เป็นเพื่อนคุณหมอไม้ด้วยดีกว่า    :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 23-07-2010 20:47:13

มาอยู่ด้วยคน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 20:48:20

มาแล้วครับ  ทักทายๆกันตอนค่ำๆ

เมื่อกี้ออกไปเดินซื้อของนิดหน่อย   ผู้คนเยอะแยะ

โดนล้วง  ล่วงละเมิดไม้น้อยด้วย

แทนที่หมอติ๊บจะโกรธ   หัวเราะชอบใจใหญ่เลย

ทีเราจะห่วง  หวง  แทบตายแต่รายนี้ขำ :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-07-2010 20:55:16

อ้างจาก: dr.mike ที่ 23-07-2010 20:48:20  

โดนล้วง  ล่วงละเมิดไม้น้อยด้วย

แหมๆ หมอไม้ค่ะแอบยิ้มอยู่ในใจรึปล่าวว่าเรตติ้งยังใช้ได้  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 23-07-2010 20:56:49

พี่หมอไม้โดนล้วงพี่หมอติ๊บคงไม่โกรธหรอกค่ะ แต่ถ้าไปล้วงใครเขาเนี่ยสิ น่าจะโดนไม่น้อย หุหุ >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 20:58:55

หมอติ๊บแกขำ เพราะคนคนนั้นเสียรู้หมอหรือเปล่า

มันเป็น diversely proportional กับ... หรือเปล่าหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 23-07-2010 21:13:27

(แซวเล่น)
ถ้าคนอ่านมาช่วยคุณหมอติ๊บ :jul3: จะผิดมั้ย?

(พูดจริง)
เดี๋ยวนี้ไม่ว่าเพศไหนออกไปข้างนอก ก็ไม่ปลอดภัยเหมือนกันหมด
ทำได้แค่ระวังตัวให้มากขึ้น
 :seng2ped:

คุณหมอไม้่ คนอ่านยังจำประเด็นเรื่องคุณหมอไม้มีกิ๊กได้นะคะ  :laugh:
คุณหมอติ๊บไม่อยู่ เล่าเลยสิคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-07-2010 21:20:32

อ้างจาก: knightofbabilon ที่ 23-07-2010 21:13:27  

คุณหมอไม้่ คนอ่านยังจำประเด็นเรื่องคุณหมอไม้มีกิ๊กได้นะคะ  :laugh:
คุณหมอติ๊บไม่อยู่ เล่าเลยสิคะ ^^

ยกมือด้วยคนว่าอยากอ่านมั๊กมากๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 23-07-2010 21:23:00

 :laugh: แสดงว่าหมอไม้ยังเป็นที่สนใจอยู่...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 21:28:56

อยากอ่านเรื่องผมมีกิ๊กเหรอ   เคยมีที่ไหนล่ะ  ไม่มี๊

แต่ถ้าอยากอ่านจริงต้องติดตามไปเรื่อยๆคับ

อย่าลืมว่าเรื่องราวมันเป็นเรื่องจริงจึงลำดับตามเวลาของมัน

ใจร้อนราวกับเป็นวัยรุ่นเลยวุ้ยยยย

วันนี้ไม่ได้ไปกับหมอติ๊บเพราะเจ้าตัวไปกับเพื่อนๆบอกวันนี้ขอโสดสักวัน

ผมเลยไปซื้อเสื้อมาให้ใส่

เป็นเสื้อยืดสีขาวธรรมดา

แต่ซื้อให้ด้วยใจ   เพราะมันสกรีนด้านหลังตัวเบ้อเร่อออ

แฟนดุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 21:31:15

มาเม้นเรื่องกับข้าววว

เห็นไข่เจียว โอ๊ยยย  เกินบรรยาย

น่าทานที่สุด  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 23-07-2010 21:35:03

555 แล้วคนแฟนดุกล้าใส่มั้ยอ่าพี่หมอ

ความจริงด้านหน้าน่าจะสกรีนอีกคำว่า "ชอบดุแฟน" 555 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: coolwar ที่ 23-07-2010 21:35:44

 อยากได้เสื้อ แฟนดุ บ้าง


 ที่บ้านมีแต่   ขายด่วน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 21:39:09

มีแบบ อยากโดนเป็นเจ้าของ อะไรแบบนี้มั้ยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 23-07-2010 21:39:27

ก็คนอ่านยังวัยรุ่นอยู่นี่คะคุณหมอไม้
ย่อมใจร้อนเป็นธรรมดา
:laugh:

แล้วจะรออ่านค่ะ ^^


หรือรอถามคุณหมอติ๊บดีนะ?
 :m13:


ปล. ถึงตัวไม่ไป แต่ก็ส่งเสื้อไปคุมแทน แต่จะคุมได้หรือไม่ อีกเรื่องนึง?
 :laugh3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-07-2010 21:52:06

อ้างจาก: JJHJJH ที่ 23-07-2010 21:35:03  

555 แล้วคนแฟนดุกล้าใส่มั้ยอ่าพี่หมอ

ความจริงด้านหน้าน่าจะสกรีนอีกคำว่า "ชอบดุแฟน" 555 :laugh:

เห็นด้วยค่ะ  เหมาะสำหรับหมอติ๊บเลย คำว่า  "ชอบดุแฟน"  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 21:58:38

วันนี้จะได้อ่านอีกสักตอนมั้ยคะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 22:00:02

อืมมม  น่าจะป้องกันคนมาตอแยได้บ้างแหละน้า

อย่างน้อยไอ้หมอหน้าจืด( นายบอย )ที่ไปด้วยคงไม่ให้ใครมาเกาะแกะเท่าไหร่

ถ้าจะกลัวก็กลัวนายบอยนี่ซะมากกว่าอ่ะดิ :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 23-07-2010 22:01:38

555 จนปัจจุบันนี้พี่หมอไม้ยังไม่เลิกระแวงพี่หมอบอยอีกหรออออออออออออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 22:08:38

ขออภัยชาวเล้าด้วยน่ะครับ

วันนี้ไม่สามารถอัพตอนใหม่ให้ได้  เนื่องด้วยสภาวะจิตใจไม่พร้อม

อ่ะล้อเล่นนนน

พอดีตอนใหม่ที่จะลงผมเอาใส่ไว้ในเครื่องอีกเครื่องที่ห้องคับ

วันนี้ที่มีสำรองอยู่ก็เป็นตอนล่าสุดที่อัพไปนี่แหละ

เดี่ยวยังไงก็อดใจรอนิดนึงพรุ่งนี้เที่ยงๆกลับไปอัพให้อย่างเร็วที่สุดคร้าบบบบบ

เก็บไว้เสียน้ำตาวันหยุดบ้างก็ได้  อิอิ  SO SADDDD  NEXT CHAPTER

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-07-2010 22:12:29

อารายอะคุณหมอตอนหน้ามีเสียน้ำตาด้วยเหรอ
เกริ่นซะ...คนอ่านจะนอนไม่หลับเอานะเนี๊ย  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 23-07-2010 22:14:03

แง่ะ -"- วันหยุดยาวทั้งที เขาไปทำบุญกัน พี่หมอไม้มาลงตอนเศร้าทำไมเนี่ย ถือว่าบาปกับคนอ่านนะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 22:14:48

ตามนั้นเลยจ้า

พรุ่งนี้ไปลพบุรีกลับมาวันอาทิตย์

อืม  จะได้เตรียมใจเสียน้ำตา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-07-2010 22:19:13

โห  มีการบอกให้เตรียมเสียน้ำตาด้วย    :sad4:
อย่างนี้ไม่อยากจะนอนเลยน่ะค่ะ  ได้ยินแล้วใจมันแป่วๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 23-07-2010 22:21:36

คุณหมอไม้จะเข้าโหมดดราม่าอีกแล้วเหรอคะ  :serius2:

อ้างจาก: JJHJJH ที่ 23-07-2010 22:01:38  

555 จนปัจจุบันนี้พี่หมอไม้ยังไม่เลิกระแวงพี่หมอบอยอีกหรออออออออออออออ

นั่นสิคะ?
คุณหมอบอยเขายังไม่รู้อีกเหรอว่าคุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บเป็นแฟนกันน่ะ
นึกว่ารู้ตั้งแต่ตอนเรียนแล้วซะอีก

:m28:


แก้โพสท์เดิมนี่แหละ ..

ไหนบอกว่าให้รอพรุ่งนี้ไงคุณหมอไม้..เอามายั่วกันเห็นๆ  :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-07-2010 22:22:02

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 99

เข้มแข็งไว้น่ะติ๊บ





ถ้าแม่ฟังอยู่ ไม่ว่าแม่อยู่ไหน

ไม่ว่าแม่เป็นใครช่วยส่งรักกลับมา

ถ้าแม่ฟังอยู่คิดถึงหนูหน่อยหนา  หนูขอสัญญาว่า

หนูจะเป็นเด็กดี .......................................


ติ๊บ ปล่อยน้ำตารินไหลอาบแก้ม

ดึงเด็กหญิงตัวเล็กเข้ามากอดแนบอก   ร่ำให้ด้วยความสงสาร

และตอนนี้ผมจึงเข้าใจความเข้มแข็งที่ผมเห็นติ๊บแสดงออกมาในทุกเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน

ตอนนี้มันได้ถูกทำลายลง  และที่ผมเห็นอยู่ในตอนนี้คือติ๊บที่อ่อนแอและน่าสงสารจับขั้วหัวใจ




พบตอนต่อไป  พรุ่งนี้เที่ยงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 23-07-2010 22:26:59

 :laugh: :laugh: :laugh: "แฟนดุ"

ไม่ต้องมีคำแปล

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-07-2010 22:32:01

อ้างจาก: dr.mike ที่ 23-07-2010 22:22:02  

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 98

เข้มแข็งไว้น่ะติ๊บ





ถ้าแม่ฟังอยู่ ไม่ว่าแม่อยู่ไหน

ไม่ว่าแม่เป็นใครช่วยส่งรักกลับมา

ถ้าแม่ฟังอยู่คิดถึงหนูหน่อยหนา  หนูขอสัญญาว่า

หนูจะเป็นเด็กดี .......................................


ติ๊บ ปล่อยน้ำตารินไหลอาบแก้ม

ดึงเด็กหญิงตัวเล็กเข้ามากอดแนบอก   ร่ำให้ด้วยความสงสาร

และตอนนี้ผมจึงเข้าใจความเข้มแข็งที่ผมเห็นติ๊บแสดงออกมาในทุกเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน

ตอนนี้มันได้ถูกทำลายลง  และที่ผมเห็นอยู่ในตอนนี้คือติ๊บที่อ่อนแอและน่าสงสารจับขั้วหัวใจ




พบตอนต่อไป  พรุ่งนี้เที่ยงงงงงงงงง

จ๊ากกก   :o  อย่างงี้มันยั่วกันเห็นๆ  ไหนว่าพรุ่งนี้อ่า
หรอกให้อยากแล้วจากไป  ถ้าคืนนี้นอนไม่หลับโทษหมอไม้เลย  ชิๆ  o9

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-07-2010 22:34:40

โอ๊ยๆ นอนไม่หลับแน่เลยคืนนี้ หมอไม้นะหมอไม้  :angry2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 23-07-2010 22:35:45

เอาเพลงมาให้ฟังล่ะคุณหมอไม้
ไม่ได้เอามาตอกย้ำเหตุการณ์เก่าๆนะคะ
แต่เพิ่งเห็นเพื่อนโพสท์ขึ้นfacebookเลยไปเปิดเนื้อเพลงดู
เห็นว่ามันตรงกับเรื่องคุณหมอไม้่พอสมควร
เลยเอามาให้ฟัง  :laugh:


http://www.youtube.com/v/HGuySISp-5Q


 :oni1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-07-2010 22:44:39

อย่าว่าแต่หมอติ๊บเลยค่ะ

เพลงนี้ซิ่มฟังทีไรก็รู้สึกแน่นหน้าอก อยากร้องไห้ทุกทีเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 23-07-2010 22:47:35

เรื่องราว เกี่ยวกับแม่


แบบนี้คง ไม่พลาดที่จะ น้ำตาไหลตาม อ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 23-07-2010 22:56:52

ดีจัง
มีเรื่องแสนน่ารักให้อ่าน
มีเพลงแสนเพราะๆให้ฟัง~
ฮา~
 :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 24-07-2010 00:32:12

 :a5: :z3: :z3:

มาทำให้ข้างเเล้วจากไป

พุ่งนี้จะเตรียมน้ำเเข็งไว้รอประคบเลยค่ะ

เผื่อจะร้องไห้จนตาบวม   :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 24-07-2010 08:21:38

มาทักทายยามเช้าๆ  ลุกมานั่งดูการ์ตูนตอนเช้า  เสร็จแล้วก็นอนต่อ   o22   
 :กอด1: หมอไม้หมอติ๊บ และก็ hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 08:49:26

 :3123: มาทักทายตอนเช้าตรู่

วันนี้ภาระของผมที่เสม็ดไม่มีแล้ว

เหลือก็แต่ของหมอติ๊บในช่วงสายๆ

ตอนนี้ไม่มีไรทำเลยมานั่งรอดู หมอมีซอ อยู่

เดี๋ยวเที่ยงๆกลับไปแล้วจะรีบอัพให้ตามคำเรียกร้องเลยคร้าบบบ

อดใจรอกันนิดน่ะ    :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 24-07-2010 09:00:08

 :m15:... :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 24-07-2010 09:15:50

หึ หึ อีกไม่นานหรอกก็เที่ยงแล้ว
แต่หมอติ๊บคงสัปปะหงกบนเรือแน่ๆ เมื่อคืนน่าจะดึกและหนัก
หมอไม้ฝากหมอติ๊บด้วยนะคร้าบบบบบบ

ว่าแต่ว่า ปีนี้จะมีจูบข้ามปีมั้ยอ่ะ หรือมากกว่านั้น
ต่อหน้าแฟนคลับได้มั้ยอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 24-07-2010 09:24:27

สวัสดียามเช้า

ขอลาไปทำหน้าที่หลานที่ดีสักวันสองวันนะคะ

เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเกาะหน้าจอคอมใหม่

ทำไมหมอมีดอไม่ให้กำลังใจหมอติ๊บละคะ 

หรือว่าเป็นโรคติดซีรี่ซะแล้ว 

ซิ่มยังรักษาไม่หายเลยโรคนี้แต่น่าจะทุเลาลงละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 24-07-2010 10:34:16

ซิมไปแล้วเที่ยงนี้จะดูรูปอาหารจากใครรรร
คุณหมอไม้ เที่ยงมาลงใช่ไหมค่่ะ หมอติ๊บไม่มาออนแอร์เลยง่ะ คิดถึง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-07-2010 10:49:21

ตกลงคุณซิ้ม รอดูรูปอาหาร หรือรอหมอติ๊บกันแน่ หึๆๆ

แต่ที่แน่ๆ อีป้าแก่ๆ อยากรู้สถาณะการณ์เมื่อคืนเป็นเยี่ยงไร

คนนอนเฝ้าห้อง รอจนกี่ยามถึงจะได้นอนสนิดนิทรารมย์ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 24-07-2010 11:01:33

+1 เป็นกำลังใจให้หมอไม้+หมอติ๊บ
หวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนน จนเบาหวานขึ้นตับ  :-[ :o8: :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 24-07-2010 11:13:14

2 คุณหมอไปสัมมนานี่เอง นึกว่าไปหวานกันอีกรอบ หลังจากกลับจากนครพนมตอนรับปริญญาหมอติ๊บเมื่ออาทิตย์ก่อน

แหมเมนูอาหารทะเลน่ากินจริง ๆเลยค่ะ  กินเผื่อด้วยนะคะ เห็นกุ้ง ปลาหมึกสดๆแล้วอยากค่ะ

แต่ไก่สดๆ ไม่อยากนะค่ะ (เลิกแล้วค่ะ  อิอิ)

ตอนล่าสุดลงค้างมากอ่ะ  จะเสียน้ำตาแล้วเหรอเนี่ย :sad11: เดี๋ยวไปเตรียมผ้านวมก่อนนะค่ะ (ผืนใหญ่ไปป่ะค่ะ  :really2:)

คิดถึง 2 คุงหมอนะ และ น้อง Hackz ด้วย  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 24-07-2010 11:58:03

 :t3: :t3:

เข้ามานั่งรอเสียน้ำตา

ทิชชู่สองโหลจะพอไหมค๊าๆ เห่อๆๆๆ

 :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 24-07-2010 12:06:01

ไปสอบมา 3 วัน
ตามอ่านตาแชะเลย :)

แถมมาเจอตอนเศร้าอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 24-07-2010 12:11:03

เที่ยงแล้วครับ

มาปูเสือรออออ

อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 12:13:30

เสื้อกาวน์เก่า.......กับเราสองคน

ตอนที่ 99

เข้มแข็งไว้นะติ๊บ







'' ดึกแล้วเราไปหาที่นอนกันดีกว่า ''

ผมบอกเจ้าตัวเล็กก่อนลุกขึ้นฉุดดึงมือเจ้าตัวเล็กให้ลุกตามมา
  
แต่เจ้าตัวเล็กก็ฤทธิ์เดชใช่ย่อยกระโดดขึ้นหลังกอดคอผมเป็นที่เรียบร้อย
  
อืมนี่แฟนหรือลูกน้อยกันแน่น้อเนี่ยยยยยยยยยยย…………………………………………..



ผมพาติ๊บตระเวรขับรถไปเรื่อยๆ  ดูชาวบ้านเขาสนุกสนานรับงานปีใหม่
 
ดูไฟแสงสีที่ประดับประดาอยู่ทั่วทุกหาทุกแห่งอย่างไม่รู้สึกเบื่อ
  
จนมารู้สึกตัวอีกทีก็มาถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว  แต่การนอนพักที่บ้านอย่างน้อยผมก็รู้สึกปลอดภัยที่สุดแล้วละ  

สำหรับคืนปีใหม่ที่แสนโหดร้ายอย่างค่ำคืนนี้


/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////


เช้าตรู่ผมเห็นติ๊บออกมารอใส่บาตรกับแม่ของผมตั้งแต่เช้าตรู่ในขณะที่ผมได้แต่ชะโงกหน้าออกมามองผ่านหน้าต่างเท่านั้นเพราะตื่นไม่ทัน ( ไม่ได้สันหลังยาวนะ )
  
ผมลงมาจากบนบ้านเพื่อทานมื้อเช้าพร้อมกับพ่อและนายม่อนที่รออยู่ที่โต๊ะอาหารในครัวเรียบร้อย

'' หวัดดีปีใหม่ครับพ่อ   หวัดดีปีใหม่นายม่อน  '' ผมเดินไปหอมแก้มพ่อและสวมกอดน้องชาย

ในขณะที่ติ๊บและแม่เดินตามเข้ามาติดๆ

'' หวัดดีปีใหม่ครับแม่  ''  ผมเดินไปกอดและหอมแก้มแม่เหมือนที่ทำกับพ่อด้วย

ขณะที่เราสามคนพ่อ  ผม  และนายม่อน  นั่งอ่านหนังสือพิมพ์รออาหารมื้อเช้าอยู่นั้น  แม่กับติ๊บก็ง่วนอยู่กับการเตรียมอาหารเช้าให้พวกเราทั้งสามคน

กาแฟ  โอวัลติน  ขนมปังปิ้ง ไข่ดาว ไส้กรอก แฮม   ตามแต่ความถนัดของแต่ละคน

ยกเว้นก็แต่พ่อผมที่ไม่ว่าอาหารมื้อไหนจะต้องเป็นข้าวเท่านั้น   เช้ามื้อนี้พ่อเลยเรียกร้องหาข้าวต้มเพิ่ม





สายๆของวันปีใหม่พ่อกับแม่มีโปรแกรมออกไปข้างนอก
 
ส่วนนายม่อนก็มีโปรแกรมออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ที่บ้านจึงเหลือแต่ผมกับติ๊บเท่านั้น
  
'' พี่ไม้ครับ  วันนี้ช่วยพาติ๊บไปที่ที่นึงหน่อยได้มั้ย ''   ติ๊บที่ตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดผมเอ่ยถามขึ้น

'' อยากไปไหนเหรอ ''   ผมถามติ๊บกลับก่อนจะขยี้หัวฟูนั้นเล่น

แทนคำตอบติ๊บยื่นกระดาษเล็กๆแผ่นนึงให้ผม  และนั่นทำให้ผมยิ้มให้กับเจ้าตัวเล็กด้วยความรัก






ช่วงสายของวันเจ้าตัวเล็กให้ผมจอดแถวห้างสรรพสินค้าใกล้บ้าน
  
ติ๊บซื้อขนมขบเคี้ยว  นม  และของเล่นหลายอย่างจนเต็มรถไปหมด
 
แต่คราวนี้เจ้าตัวกลับเป็นคนจ่ายด้วยตนเองต่างจากทุกครั้งที่ผ่านมา
  
หลังจากซื้อของจนเต็มรถเข็นและตอนนี้มันเต็มท้ายรถผมเรียบร้อยแล้วผมก็ขับรถมุ่งหน้าสู่สถานที่ที่ติ๊บอยากจะไปนักหนา

ผมขับรถมาแถวติวานนท์ไม่นานนักก็มายังจุดหมายที่ติ๊บสั่งให้ผมพามาเรียบร้อย  

แต่ก่อนที่จะทันได้เข้าไปข้างในเจ้าตัวสั่งให้ผมจอดรถและวิ่งลงไปยังรถขายไอติมที่จอดอยู่ข้างถนน  

โห   มาถึงนี่ยังจะอยากกินไอติมอยู่น่ะคนเรา






สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า

ตอนแรกผมก็ไม่เข้าใจเท่าไหร่นัก เมื่อเจ้าตัวเล็กยื่นแผนที่ของสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่งในย่านติวานนท์ให้ผม  

แต่ผมเห็นว่ามันคงเป็นการทำบุญอีกรูปแบบหนึ่งที่ทำให้ผมและติ๊บสบายใจและมีความสุขก็ไม่เห็นมีความจำเป็นที่ผมต้องปฏิเสธเลย  เมื่อสิ่งที่คนรักของผมจะทำมันเป็นเรื่องที่ดี





ตอนนี้สถานที่แห่งนี้มีผู้คนจำนวนมากที่มาเลี้ยงฉลองปีใหม่ให้กับเด็กๆ

ติ๊บเดินเข้าไปสอบถามรายละเอียดกับทางเจ้าหน้าที่ก่อนเดินมาบอกผมช่วยขนของลงจากด้านหลังรถตรงไปยังศาลาที่ตอนนี้เด็กๆกำลังนั่งทำกิจกรรมกันอยู่กับพี่ๆใจดีที่มาร้องรำทำเพลงให้ฟัง

ได้เวลาอาหารเที่ยงเด็กๆก็เอร็ดอร่อยกับอาหารที่พี่ๆใจดีกลุ่มหนึ่งมาเลี้ยงอาหารเที่ยงที่แสนอร่อย  

และผมกับเจ้าตัวเล็กเองก็ร่วมรับประทานอาหารกับเด็กๆด้วย  

และหลังจากรับประทานอาหารเที่ยงกับเด็กๆเรียบร้อยแล้ว  

เจ้าตัวเล็กจึงได้นำนม  ขนมที่ไปซื้อมาแจกจ่ายให้กับเด็กๆทุกคน  ตลอดจนของเล่นที่สรรหาซื้อมา  

และตอนนี้สิ่งที่ผมเข้าใจติ๊บผิดไปเมื่อตอนสายๆคือรถไอติมที่ผมเห็นติ๊บลงไปซื้อมาชิมเมื่อตอนสายๆ  

ตอนนี้เขาเอาไอติมถังใหญ่มาส่งเรียบร้อยแล้วและเริ่มแจกจ่ายให้กับเด็กๆเพื่อเป็นการคลายร้อนในช่วงบ่ายของวัน





หลังจากให้ขนม  ของเล่น  และไอติมให้เด็กแล้ว  เจ้าตัวเล็กยังอาสาเล่านิทานให้เด็กได้ฟังด้วย  

ตอนนี้ผมยิ้มให้กับเจ้าตัวเล็กที่กำลังเล่านิทานให้เด็กๆฟังอย่างสนุกสนาน ผมรู้สึกดีกับติ๊บจังเลยตอนนี้

ผมเผลอหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้เมื่อมีคนเล่านิทานให้ฟัง

'' พี่คับๆ  ตื่นได้แล้ว   เขาจะไปแข่งกีฬากันแล้ว ''  
เด็กชายวัยประมาณเจ็ดแปดขวบมาสะกิดผมที่พิงเสาหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

'' อ๋อครับ  ไปสิ  ''  ผมรับคำชวนของเด็กชายก่อนจะโดนลากข้อมือตามเด็กตัวเล็กๆคนนั้นไป

นี่คงเป็นอีกหนึ่งบรรยากาศที่ผมสัมผัสได้ถึงความเป็นมิตรจากเด็กๆทุกคน   ที่หยิบยื่นมาให้ผมได้สัมผัส





แต่ก่อนที่ผมจะเดินไปถึงยังลานกีฬาตอนนี้ผมเห็นเจ้าตัวเล็กกำลังเดินตรงเข้าไปหาเด็กหญิงคนนึงที่นั่งเงียบอยู่บนโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นหูกวาง  ผมจึงบอกให้เด็กชายคนดังกล่าวเดินนำหน้าไปก่อนเดี๋ยวพี่จะตามไป

'' ทำไมหนูไม่ไปเล่นกับเพื่อนคนอื่นๆละจ๊ะ  ''
ติ๊บเอ่ยทักทายเด็กหญิงคนหนึ่งวัยไม่น่าเกินห้าขวบดี  ใบหน้ากลมบ๊อกหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู   และดูช่างพูดช่างคุย  แต่ตอนนี้มันไม่เป็นเช่นนั้นเลยเมื่อเจ้าตัวทำหน้าบุ้ยกำลังจะร้องไห้  แววตาหม่นเศร้า เหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัดเจน

'' หนูไม่อยากไปค่ะ '' เด็กหญิงตัวน้อยตอบพร้อมกับส่ายหัวไปมา

'' ทำไมถึงไม่อยากไปละจ๊ะ   ไปเล่นกีฬากับพี่ๆเค้าสนุกออก ''  
ติ๊บชวนเด็กคนนั้นคุยโดยไม่ได้สังเกตเลยว่าผมยืนอยู่ไม่ห่างจากเจ้าตัวเท่าไหร่นักจนสามารถเห็นอากัปกิริยาต่างๆได้ถนัดชัดเจน

'' หนูไม่อยากเล่นกีฬา   แต่หนูอยากรอพ่อตรงนี้ค่ะ  พ่อบอกว่าวันปีใหม่พ่อจะมารับหนู ''

'' แล้วพ่อหนูไปไหนซะล่ะจ๊ะ ''  ติ๊บเอ่ยถามเด็กหญิงที่ตอนนี้ให้ความสนใจกับติ๊บเป็นพิเศษ

'' พ่อบอกว่าพ่อจะไปทำงานคะแล้วก็จะตามหาแม่  ไม่นานพ่อเจอแม่แล้วจะมารับหนูไปอยู่ด้วยกัน '' เด็กหญิงเงยหน้าขึ้นมาตอบคำถามติ๊บด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้ว

'' เอ  ว่าแต่เราคุยกันมาตั้งนานแล้ว  หนูชื่ออะไรน๊า…ไม่เห็นแนนะนำตัวให้พี่รู้จักเลย ''

'' สวัสดีค่ะ  หนูชื่อเด็กหญิง  ปราง    นามสกุล………………….. ชื่อเล่นชื่อมะปรางค่ะเรียนอยู่ชั้นอนุบาลหนึ่งค่ะ  ''  
เด็กหญิงตอบด้วยอาการท่องจำราวกับนกแก้วนกขุนทองจนติ๊บหัวเราะในความน่ารักของเด็กคนนี้

'' แล้วพี่ชื่ออะไรเหรอค่ะเพิ่งมาอยู่ที่นี่เหรอ ''  เด็กหญิงเอ่ยถามด้วยใบหน้าสงสัย

'' อ๋อพี่ชื่อ  พี่ติ๊บ   ไม่ได้มาอยู่ที่นี่หรอกจ๊ะ  แต่วันนี้พี่ตั้งใจมาเยี่ยมหนู แล้วมะปรางยังไม่บอกพี่ติ๊บเลยว่าทำไมถึงมานั่งตรงนี้คนเดียว ''

'' ก็หนูจำได้พ่อบอกหนูว่าปีใหม่พ่อจะมารับหนู   วันนี้เป็นวันปีใหม่หนูเลยมารอพ่อค่ะ ''
ติ๊บถึงกับอึ้งไปกับคำตอบของเด็กน้อย   และตอนนี้ผมก็เห็นแล้วว่าติ๊บซึมลงไปไม่แพ้หนูน้อยคนนี้เมื่อตอนที่ผมเห็นตอนแรก

'' วันนี้พี่ติ๊บมีขนมมาแจกด้วยนะ  มะปรางได้กินขนมหรือยังจ๊ะ  ''  ติ๊บยื่นมือไปปาดเหงื่อออกจากหน้าผากหนูน้อย

'' วันนี้หนูกินแล้วค่ะส่วนที่อยู่ในถุงนี้  หนูเก็บเอาไว้กินวันอื่นๆ ''  หนูน้อยบอก่อนหยิบถุงพลาสติกที่ด้านในบรรจุขนมนมเนยอยู่หลายห่อเช่นกัน

'' แล้วตุ๊กตาละหนูได้ตุ๊กตาหรือยัง ''   ติ๊บเอ่ยถามก่อนจับมือเจ้าเด็กน้อยราวกับสนิทสนมกันมานานแรมปี

'' ตุ๊กตาของหนูมีแล้วค่ะพ่อซื้อให้หนูแล้ว   หนูยังนอนกอดอยู่ทุกคืนเลยแล้วหนูก็ไม่อยากได้ตัวอื่นแล้ว  เดี๋ยวจะน้อยใจว่าหนูรักคนอื่นมากกว่าเขา  เขามีชื่อด้วยน่ะ หนูตั้งชื่อให้เค้าว่ามู่หลาน ''

'' อ๋อจ๊ะ  แล้วันนี้พี่ติ๊บมีไอติมมาฝากด้วยน่ะ  หนูชอบกินไอติมมั้ย ''

พอติ๊บพูดจบเด็กหญิงก็มีท่าทีเปลี่ยนไปมือที่เกาะกุมมือติ๊บอยู่เมื่อกี้
 
สะบัดและเดินห่างจากติ๊บออกไป

'' หนูไม่อยากกินไอติมจากใครค่ะ  '' เด็กหญิงหันหลังบอกกับติ๊บก่อนจะร้องห่มร้องไห้จนตัวโยน

ตอนนี้ติ๊บโผเข้าไปจับแขนเด็กหญิงตัวเล็กๆพลางลูบหัวเป็นเชิงปลอบประโลมเบาๆ

'' หนูไม่อยากกินไอติม  เพราะหนูจำได้ว่าพ่อซื้อไอติมให้หนูกินแล้วก็ทิ้งหนูไป    ทุกคนที่มาที่นี่ซื้อไอติมให้หนูกินแล้วก็จากหนูไป   พี่ติ๊บก็คงจะเหมือนกันใช่มั้ยค่ะซื้อไอติมให้หนูกินแล้วก็จะจากหนูไปอีกคน ''

ติ๊บทำท่าเหมือนสะกดกลั้นอารมณ์  ก่อนสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด

'' มันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะจ๊ะ  บางทีที่พ่อหนูจากหนูไปพ่ออาจจะมีธุระอย่างอื่นก็ได้ ''

ตอนนี้ผมเห็นแล้วว่าไม่ได้มีเพียงเด็กหญิงตัวน้อยเท่านั้นที่ร้องไห้จนน้ำตาอาบแก้ม
  
เจ้าตัวเล็กเองก็เหมือนกันตอนนี้ผมเห็นใช้มือปาดน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้มเช่นกัน

'' หนูไม่รู้หรอกค่ะว่าพ่อมีธุระกับใครที่ไหน  แต่หนูรู้แต่ว่าพ่อไปตามหาแม่แล้วจะกลับมารับหนูในวันปีใหม่  พี่ว่าปีใหม่ปีนี้พ่อหนูจะมามั้ยค่ะ  ''

ติ๊บก้มหน้านิ่งเงียบและปล่อยน้ำตาไหล

'' หนูรอพ่อหนูอยู่ที่นี่นานหรือยังจ๊ะ ''  ติ๊บเงยหน้ามาเช็ดน้ำตาให้หนูน้อยที่หายจากการร้องไห้แล้ว

'' หนูมาอยู่ที่นี่ตอนที่เปิดเทอมแล้วหนูก็เข้าเรียนอนุบาลหนึ่งเลยค่ะ ''

'' น้องมะปรางยังโชคดีกว่าพี่ติ๊บตั้งเยอะเลยน่ะ  ''

ติ๊บบอกเด็กหญิงตัวน้อยก่อนอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยขึ้นนั่งบนหินอ่อนข้างๆติ๊บ

'' หนูโชคดียังไงเหรอค่ะ ''  ตอนนี้เด็กหญิงหันมาจ้องหน้าติ๊บจริงจัง

'' ก็พี่รอพ่อมานานกว่าน้องมะปรางอีก  รอปีแล้วปีเล่า  พ่อพี่ก็ยังไม่มาหาเลยรอตั้งแต่พี่ตัวเท่ามะปราง  จนตอนนี้พี่เป็นผู้ใหญ่แล้วพ่อพี่ก็ยังไม่มาหาพี่เลย ''

'' งั้นพ่อพี่ติ๊บคงไปทำงานที่เดียวกันกับพ่อหนูมั้งค่ะ    เดี๋ยวไม่นานพ่อของเราสองคนก็จะกลับมารับเรา ''  

เด็กหญิงตัวน้อยช่างพูดตอนนี้กลายเป็นคนปลอบติ๊บซะงั้น  

มือน้อยๆของเด็กหญิงตัวเล็กยื่นมาเช็ดน้ำตาให้ติ๊บอย่างอ่อนโยน

'' พี่ติ๊บรอหนูอยู่ตรงนี้แป๊บนึงน่ะค่ะ    เดี๋ยวหนูลงมาหา ''  เด็กหญิงตัวน้อยพูดจบก็วิ่งหายไปในอาคารพักที่ทางสถานรับเลี้ยงจัดไว้ให้  ก่อนวิ่งลงมาพร้อมตุ๊กตาบาร์บี้ตัวน้อย

'' พี่ติ๊บมีตุ๊กตาไหมค่ะ  ''   เด็กหญิงเอ่ยถามขึ้น

'' ตุ๊กตาแบบนี้เหรอพี่ติ๊บไม่มีหรอก  พี่ติ๊บมีแต่ตุ๊กตาหมี ''

'' แล้วพี่คุยกับหมีรู้เรื่องเหรอค่ะ ''  เด็กหญิงเอ่ยถามด้วยความใสซื่อ

'' ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก ''  หมอติ๊บตอบยิ้มๆ และดูท่าจะงงกับคำถามของเด็กหญิงขี้สงสัย

'' หนูชอบตุ๊กตาผู้หญิงเพราะเขาคุยกับหนูรู้เรื่อง  เวลาหนูคิดถึงพ่อหนูก็จะคุบกับมู่หลานนี่แหละคะ แต่หนูก็เคยอยากได้ตุ๊กตาหมีอยู่นะ  แล้วผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ใช่พ่อพี่ติ๊บเหรอค่ะ  '' เด็กหญิงพูดพลางชี้มาทางผม





ตอนนี้ผมเห็นติ๊บหันมาทางผมพร้อมกับหัวเราะทั้งน้ำตา

'' อ๋อ  อันนี้ไม่ใช่พ่อพี่หรอกจ๊ะ ''  อันนี้ตุ๊กตาหมีที่พี่ติ๊บบอกว่าพี่ติ๊บมีไง

'' โห  ตุ๊กตาหมีพี่ติ๊บตัวใหญ่จัง  '' เด็กหญิงตอบยิ้มๆก่อนเดินมาจูงมือผมไปยังโต๊ะหินอ่อน

'' แบบนี้ตุ๊กตาหมีของพี่ติ๊บก็คุยรู้เรื่องกว่ามู่หลานของหนูอีกซิค่ะ ''  

เด็กหญิงตัวน้อยคนนี้ช่างพูดช่างจาจริงๆ  

และตอนนี้ผมได้มาอยู่ใกล้ๆเธอ  ก็สามารถสัมผัสได้ถึงความขี้เล่นสนุกสนานในตัวเธอ  

แต่ทว่าแววตาที่ส่งผ่านมายังผมนั้นเต็มไปด้วยความหม่นเศร้าเหมือนนัยน์ตาติ๊บที่ผมได้เจอครั้งแรกๆไม่มีผิด

'' ตุ๊กตาหมีของพี่ตัวนี้ก็มีชื่อเหมือนกันน่ะ  ''

'' ชื่ออะไรเหรอค่ะ  '' เด็กหญิงหันมามองทางผมที่นั่งตรงข้ามกับเธอและหมอติ๊บ

'' ผมยิ้มให้แล้วตอบเธอไปว่า  ตุ๊กตาหมีตัวนี้ชื่อ  ไม้ครับ  พี่  ไม้  ไหนน้องมะปรางลองเรียกซิ ''

'' พี่ไม้ ''  เจ้าตัวชี้มาทางผม

'' พี่ติ๊บ '' เจ้าตัวชี้ไปยังหมอติ๊บ

'' ตุ๊กตาหมีของพี่ติ๊บนอกจากพูดเก่งแล้ว ยังกินเก่งด้วยนะ  แถมยังขี่หลังได้ด้วยน่ะ '' ติ๊บหันมาบอกเด็กหญิง

'' จริงเหรอค่ะ  งั้นหนูขอลองหน่อยนะ  ''  

เด็กหญิงพูดจบก็เดินดุ่มๆข้ามมาอีกฝั่งของโต๊ะหินอ่อนก่อนกระโจนขึ้นหลังและกอดรวบคอผม

จะทำไรได้ละครับตอนนี้ก็เขาสั่งให้เป็นตุ๊กตาก็ต้องเป็นตุ๊กตา  

เมื่อเด็กหญิงกอดคอผมแน่นผมจึงออกลุกขึ้นเดินไปรอบๆโต๊ะหินอ่อน  


และฉุดมือเจ้าตัวเล็กออกวิ่งเล่นไปด้วยกัน

ผมทำหน้าที่เป็นตัวขับเคลื่อนความสุขให้กับทั้งมะปราง  และกะติ๊บ  อยู่เป็นนานสองนานจนบ่ายเจ้าหน้าที่จึงมาแจ้งว่าได้เวลาไปกินนมและส่งเด็กๆเข้านอนกลางวันแล้ว

'' มะปรางจ๊ะ   วันนี้หมดเวลาสนุกแล้วน่ะ  หนูต้องเข้านอนแล้วละจ๊ะ  ''
ผมบอกเด็กหญิงตัวน้อยที่ยังไม่ยอมลงจากหลังผมเลย

'' หนูมีความสุขที่สุดเลยค่ะ   หนูอยากขี่หลังพ่อแบบนี้อีกจังเลย ''  เด็กหญิงบอกก่อนกระโดดลงจากหลังผมดื้อๆก่อนไปคว้าเอาตุ๊กตามู่หลานของตัวเองและถุงขนมที่ได้รับแจกไปเมื่อเช้า

'' แล้วเดี๋ยววันหลังพี่จะมาหาใหม่น่ะจ๊ะ  ''  ติ๊บเอ่ยก่อนปัดผมที่ลงมาระหน้าผากของเด็กหญิงตัวน้อย

'' ค่ะ พี่ติ๊บ  ใครๆก็บอกแบบนี้ทุกคนเลยเหมือนที่พ่อบอกหนูแล้วก็ไม่เคยมาหาหนูเลย
ถ้าพี่ไม้   กับพี่ติ๊บ   เจอพ่อของหนูหรือเจอพ่อของพี่ติ๊บ  หนูฝากไปบอกพ่อด้วยน่ะค่ะว่าให้พ่อของหนูมารับหนูไวๆน่ะค่ะ  หนูยังรอพ่ออยู่  หนูไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วบางทีหนูก็นอนไม่หลับ  บางทีหนูก็โดนเพื่อนๆแกล้ง  หนูอยากอยู่กับพ่อ  หนูคิดถึงพ่อ ''

เด็กหญิงตัวน้อยพูดจบก็ร้องไห้ฟูมฟายโผเข้ากอดติ๊บ  ที่ตอนนี้ต้องหลั่งน้ำตาลงมาอย่างหมดความอดกลั้น
  
ติ๊บ ปล่อยน้ำตารินไหลอาบแก้ม

ดึงเด็กหญิงตัวเล็กเข้ามากอดแนบอก   ร่ำให้ด้วยความสงสาร

และตอนนี้ผมจึงเข้าใจความเข้มแข็งที่ผมเห็นติ๊บแสดงออกมาในทุกเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน

ตอนนี้มันได้ถูกทำลายลง  และที่ผมเห็นอยู่ในตอนนี้คือติ๊บที่อ่อนแอและน่าสงสารจับขั้วหัวใจ

เด็กหญิงตัวน้อยจากไปพร้อมกับมู่หลานและขนมในถุง  

เดินดุ่มๆกลับไปยังเรือนนอนของสถานรับเลี้ยง  

ทิ้งให้ติ๊บที่ยังร้องไห้สะอื้นปล่อยน้ำตาแห่งความคิดถึงพ่อผู้ให้กำเนิดพรั่งพรูอย่างไร้แรงต้านทานจากสิ่งได  

สิ่งที่ผมทำได้คือเข้าสวมกอดเจ้าตัวเล็กให้ซุบหน้าลงกับอกของผม  

ถ่ายทอดความอบอุ่นผ่านการกอดและแบ่งรับเอาความเสียใจมาจากเจ้าตัวเล็กบ้างหากแต่เจ้าตัวก็ยิ่งสะอื้นหนักเข้าไปอีก  

'' ใจเย็นๆติ๊บ  ไม่มีอะไรแล้วคนดี  พี่อยู่นี่ทั้งคน ''  
ผมปลอบประโลมลูบหลังและลูบหัวเจ้าตัวเพื่อผ่อนคลายความสะเทือนใจที่ได้รับมา

'' ไม่มีอะไรแล้ว  ''   ผมผละออกก่อนยื่นมือไปปาดน้ำตาที่ไหลอาบเต็มแก้มเนียนใสนั้น

'' ขอบคุณครับพี่ไม้ ''   ติ๊บบอกก่อนใช้มือปาดน้ำตาตัวเองขับไล่ความเสียใจออกไป

'' วันนี้ติ๊บมาทำบุญมาให้โอกาสกับเด็กคนอื่นๆ   ติ๊บต้องมีความสุขซิ  ไม่ใช่มาร้องไห้เสียใจแบบนี้  ''  ผมบอกเจ้าตัวเล็ก

'' ครับพี่ไม้  ต่อไปนี้ทุกวันของติ๊บจะมีแต่ความสุข ''  ติ๊บบอกก่อนยิ้มทั้งน้ำตาให้ผม





และหลังจากนั้นเราสองคนก็มุ่งหน้ากลับไปตั้งหลักที่บ้าน

เพราะอย่างน้อยการที่ติ๊บได้อยู่กับพ่อแม่ของผม  ก็ทำให้ติ๊บได้รับรู้ถึงความอบอุ่นภายใต้คำว่าครอบครัวอย่างเต็มที่ที่สุด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 91 บทสัมภาษณ์พิเศษ(แค่เพื่อนเท่านั้น) [Up. เท
เริ่มหัวข้อโดย: tgs ที่ 24-07-2010 12:14:49

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-07-2010 17:01:21  

สุดท้ายชอบอารมณ์น้องคนเมื่อวานมากกว่า

บอกว่าติ๊บเหมือนไจ่ไจ๋  เอฟโฟ  โอ้ยปลื้ม

ตาถึงมากเลยน้อง

เดี๋ยวทำหน้าใสให้เลยยยยย  ฟรี  อิอิ

พี่ติ๊บ ฟรีจริงป๊ัะ ?
หนูไปจริงนะ  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 13:05:07

v-v

อ่าว

อุตส่าเอาตอนใหม่มาลงให้ตอนเที่ยงตรงตามสัญญา  ตามคำเรียกร้อง

แต่ไมหายเงียบไปไหนกันหมดหว่า

เงียบกริบเลย

แบบนี้ไม่กล้าโพสตอนต่อไปแล้วนะนี่

เพราะไม่รู้ว่ามีคนติดตามอยู่ซักกี่คนแน่อ่ะ 

เห็นแบบนี้แล้วใจมันแป้ว

ไงใครติดตามอยู่ขอคอมเม้นท์ให้กำลังใจ  หรือรีพลายให้รู้ว่ายังติดตามกันอยู่หน่อยน่ะ

คนเขียนจะได้มีกำลังใจเอาตอนต่อไปมาลงให้อ่านกันไปจนจบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 24-07-2010 13:05:35

นี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คุณหมอไม้สุดที่รักของหมอติ๊บคร้าบบบบบบบ
กระผมคนเดียวก็เกินพอแล้วนี่นา
คนอื่นเค้าอาจจะมีอะไรๆที่ยังทำไม่เสร็จ แต่ผมอ่ะพร้อมรบเสมอคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หมอติ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
อย่างน้อยหมอติ๊บก็ได้ ออล อิน วัน มาทดแทนอะไรทั้งหมดแล้วหนา
ไม่ต้องหาอะไรอีกแล้วนะครับ
ทั้งบิดา สามี คนขับรถ คนรับใช้ คนคู่ใจ คนรู้ใจ ติวเตอร์ บอดี้การ์ด โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย
สารพัดในคนๆเดียว หมอติ๊บได้หมดแล้วคร้าบบบบบบบบบบ
จากหมอไม้ตัวโตอ่ะ อีกทั้งยังเป็นหมอนข้างขนาดยักษ์ให้กอดได้ทุกคืนด้วย
หมดเวลาเศร้าแล้วหล่ะ เน๊อะหมอติ๊บเน๊อะ
มาสนุกต่อดีก่า แฟนคลับเตรียมน้ำมันก๊าดกะไม้ขีดไฟไว้ให้แล้วอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 24-07-2010 13:57:36

เป็นคนขาดความสุขในวัยเยาว์และพบเจอแต่ความโหดร้ายในชีวิตมาตลอด จนทุกวันนี้ก็ยังประสบแต่ปัญหาเข้ามาทดสอบความเข้มแข็ง อาจจะมีกุศลเก่าที่ได้สั่งสมมาบ้างถึงได้ค้นพบแก่นแท้ของพระพุทธศาสนาและวิธีปฏิบัติสมาธิภาวนาทำให้พอจะเห็นแสงสว่างและพอมีปัญญาประคับประคองตัวเองให้เห็นและยอมรับในความจริงของชีวิตในทุกๆด้าน
ยินดีกับน้องติ๊บสุดหัวใจคงเพราะน้องมีต้นทุนมากพอสมควรทั้งความกตัญญูรู้คุณความที่มีจิตใจดีงามสิ่งที่ดีๆจึงเข้ามาในชีวิต และรางวัลที่น่าชื่นใจและยิ่งใหญ่ไม่แพ้สิ่งอื่นใดก็คือการที่น้องติ๊บได้พบคู่แท้ที่เข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไป
 หมอไม้ :n1:น้องติ๊บ    (น้ำตาท่วมล่ะปมที่แอบมัดและซ่อนไว้เป็นความหลังความทรงจำสีจางๆมันแอบชัดเจน :m15:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: knightofbabylon ที่ 24-07-2010 13:59:47

ในที่สุดก็ต้องเข้ามา 55
มีอีกหนึ่งเสียงไม่ได้หายไปไหนนะ
สอบเสร็จเมื่อไหร่
จะกลับมาอ่าน
 :a1:




o19

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 24-07-2010 14:00:14

๕๕๕
มาแล้วค่ะ

ตอนนี้เข้าใจหัวอกพี่ติ๊บเลย  เรื่องของน้องมะปรางกะหมอติ๊บนี้คล้ายกันเลยน่ะค่ะ
ที่คุณพ่อของทั้งคู่ทิ้งลูกเพื่อที่จะไปตามหาแม่ แล้วบอกว่าจะกลับมารับ
พี่ติ๊บเลยเข้าใจความรู้สึกของน้องมะปรางดี เพราะเหมือนกับตัวเองสมัยเด็กๆ  :monkeysad:

ทำไมหมอติ๊บเป็นคนดีจัง  :give2:  อิอิ
แต่ว่าตอนนี้หมอติ๊บก็มีทุกอย่างอย่างที่คุณLoidelohmพูดแล้วน่ะค่ะ
พึ่งรู้ว่าเป็น ตุ๊กตาหมีตัวยักษ์ ด้วย ฮ่าๆๆ  :o9:

ปล. หมอไม้มาต่อเลยน่ะค่ะ อย่าได้น้อยใจไป รู้สึกว่าจะเป็นอินทรีย์หัวล้านอย่างที่หมอติ๊บบอกเข้าไปทุกที  เอิ้กๆ :laugh:
     สงสัยแฟนคลับคนอื่นๆคงไปเฮฮาวันหยุดกันอ่าค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 24-07-2010 15:22:18

แวะเข้ามาทัก ไรเตอร์

 :really2: :really2:

สงสุนวันเสาร์

แต่เซงที่วันนี้ทำงานอะ

 :m31: :m31:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 24-07-2010 16:10:55

มาส่งเสียงค่ะ
แอบไปดูเด็กเต้นมา น่ารักมากกกกก อิิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 17:11:05

อุตส่ารีบกลับมาจากเสม็ดอัพเดทตามคำเรียกร้อง

แต่ไหงกลับเงียบกริบแบบนี้หว่า

เอาไงต่อดีละเนี่ยยยย 

ชักท้อออ

 :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-07-2010 17:13:28

 :z13: :z13: :z13: Mr.wood


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


เห็นว่าเงียบเลยส่งเสียงให้ซะ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 17:16:11

กรี๊ดซะลืมห่วงสวยเลยป่าววว

ขอบคุณที่มาให้กำลังใจคนแรกคร้าบบบบ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 24-07-2010 17:16:53

หมอไม้ใจร้าย  :m15:
คนยิ่งไม่สบายอยู่ยังเอาดราม่ามาปล่อยให้เสียน้ำตา ถ้าไข้กลับล่ะก้อ
ต้องกลับไปนอนซมอยู่บนเตียงอีกวันแน่ ๆ เลย ฮือๆๆ เบื่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 24-07-2010 17:33:08

อ่านไปก็รู้สึกไปกับหมอติ๊บ และน้องปรางด้วย ชีวิตคนเราไม่ได้สมบูรณ์แบบทุกอย่าง
แต่ก็ยังมีย่า มีป้าที่คอยให้ความรักและห่วงใย ถึงจะไม่เหมือนกัน แต่ก็ช่วยประคับประคองให้หมอติ๊บสู้ มีแรงขึ้นมา
มีพ่อแม่หมอไม้ น้องม่อน และหมอไม้ หมีตัวใหญ่ที่คอยอยู่ข้างๆ
คอยเป็นทุกอย่างให้หมอติ๊บอยู่แล้ว มีความสุขกับชีวิตทุกๆวันที่มีกันและัีกันเคียงข้างเถอะนะคะ

ตอนก่อนหน้านี้้........  :give2: ขอบอกว่าเวลาหมอไม้หวานนะ
โอ้วแม่เจ้า โอ้!!!!!!!!!!!! ยอดเยี่ยมจริง อ่านแล้วเขินมว๊ากกก หมอติ๊บเขินตายไปเลยอ่ะดิ่  :impress2:
จากที่ไม่กล้าบอกรัก ก็กล้่าบอก จากที่แค่กล้าบอก ก็บอกทุกครั้งที่มีโอกาส หมอไม้มีพัฒนาการที่ดี  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 24-07-2010 17:40:27

อ้างจาก: Pra2 ที่ 24-07-2010 14:00:14  

๕๕๕
มาแล้วค่ะ

ตอนนี้เข้าใจหัวอกพี่ติ๊บเลย  เรื่องของน้องมะปรางกะหมอติ๊บนี้คล้ายกันเลยน่ะค่ะ
ที่คุณพ่อของทั้งคู่ทิ้งลูกเพื่อที่จะไปตามหาแม่ แล้วบอกว่าจะกลับมารับ
พี่ติ๊บเลยเข้าใจความรู้สึกของน้องมะปรางดี เพราะเหมือนกับตัวเองสมัยเด็กๆ  :monkeysad:

ทำไมหมอติ๊บเป็นคนดีจัง  :give2:  อิอิ
แต่ว่าตอนนี้หมอติ๊บก็มีทุกอย่างอย่างที่คุณLoidelohmพูดแล้วน่ะค่ะ
พึ่งรู้ว่าเป็น ตุ๊กตาหมีตัวยักษ์ ด้วย ฮ่าๆๆ  :o9:

ปล. หมอไม้มาต่อเลยน่ะค่ะ อย่าได้น้อยใจไป รู้สึกว่าจะเป็นอินทรีย์หัวล้านอย่างที่หมอติ๊บบอกเข้าไปทุกที  เอิ้กๆ :laugh:
     สงสัยแฟนคลับคนอื่นๆคงไปเฮฮาวันหยุดกันอ่าค่ะ

พูดถูกใจมากคร้าบบบบบบบบบ
ว่างๆจะพาไปเดินแถวถนนเทศบาลนิมิตรใต้กัน 2 คน ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: CYPINUS ที่ 24-07-2010 17:41:38

เรื่องของหมอไม้กับหมอติ๊บน่ารักมากครับ
ขอเป็นแฟนคลับ เรื่องนี้ด้วยคนนะครับ  :L2:  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 17:47:55

มีแฟนคลับเข้ามาทักทายแบบนี้ค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย

ไงทานข้าวเย็นกันด้วยนะคร้าบบบบบ

ว่าแต่วันนี้จะกินไรกันดี  อยู่กันสองคน

แต่ไม่เห็นหมอติ๊บจะทำกับข้าวเลย

ไปนั่งหน้าจอรอดูซอนต๊อกละ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 24-07-2010 18:05:43

มาม่าสิ้นเดือนดีไหม หมอไม๊ อิอิ เด่วเค้าเลี้ยงเอง
ได้แค่แอบกรี้ดในใจ ไม่กล้าออกเสียง กระชุ่มกระชวยดีแท้
** แก้ไขค่ะ ดูน้องๆเค้าเต้น Cover กันที่ จามจุรีแสควร์ เด่วจะนึกว่านุ่นไปแอบดูอะไร มีกระชุ่มกระชวยด้วย**

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: kenta ที่ 24-07-2010 19:19:27

อ่านมาตั้งนาน แต่ไม่เคยได้เมนท์เลย รู้สึกผิด หุหุ

งั้นก็ หวัดดี หมอไม้ หมอติ๊บ พี่ๆ น้องๆ ลุง ป้า น้า อา ทุกคนนะครับ



ปล.หมอไม้คับ ลงอีกซักสองสามตอนได้ป่ะ อิอิ :monkeysad:ผมแอบโดดเวร มาแว่บอ่าน ถ้าลงเวรเที่ยงคืนแล้วจะแวะมาใหม่คับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 24-07-2010 19:24:55

อยากขี่หลังตุ๊กตาหมีของพี่หมอติ๊บมั่ง หุหุ

เย็นนี้ดื่มนมเปรี้ยวรึยังคะพี่ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 24-07-2010 19:43:03

...เมื่อวานติดธุระ ไม่ได้เข้ามาหนึ่งวัน วันนีเลยได้อ่านสองตอน
...ปีใหม่ที่พัทยา โรแมนติคดีเนอะ อยู่กับคนรักไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็มีความสุข
...ตอนล่าสุด อ่านไปน้ำตาซึมกันเลยทีเดียว   คุณพ่อคุณแม่ทั้งหลาย มีเหตุผลอะไรถึงทำแบบนี้
...หมอไม้วันนี้คนกลับบ้านตจว กันเยอะแหม อย่านอยด์น่า คนอ่านท่วมท้น กระทู้นี้อะ สู้ๆๆๆ
...ส่งสัยวันนี้หมอติ๊บ ให้กินนมเปรี้ยว เป็นอาหารเย็นแหงๆๆทำไรผิดหรือเปล่า อิอิ   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 20:17:31

หมอติ๊บให้กินนมเปรี้ยวก็ไม่เท่าไหร่อ่ะคับ

แต่วันนี้หมอติ๊บไปอยู่เวรดึกไม่อยู่ให้กอดนี่ซิ

แล้วเค้าจะนอนกอดใครเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

แอบกลัวความมืด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-07-2010 20:42:24

กลัวผีก็บอกมาตรงๆเฮอะ 555
 
 
วันนี้แกงส้มกุ้งแม่น้ำ ชะอมชุบไข่ทอด
 เต้าหู้น้ำแดง ไก่อบส้ม
 
เพราะคุณสามีอยากกิน
 
เอาใจเค้าหน่อยเพราะ2อาทิตย์ที่ผ่านมาเค้าทำให้ป้ากินตลอดงานยุ่งมากๆกลับมืดค่ำทุกวัน555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 20:47:00

อ้าว   แบบนี้ป้าแก่ก็อดกินเด็กแล้วอะดิคับ  ฮิฮิ :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 24-07-2010 20:52:17

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 24-07-2010 17:40:27  

อ้างจาก: Pra2 ที่ 24-07-2010 14:00:14  

๕๕๕
มาแล้วค่ะ

ตอนนี้เข้าใจหัวอกพี่ติ๊บเลย  เรื่องของน้องมะปรางกะหมอติ๊บนี้คล้ายกันเลยน่ะค่ะ
ที่คุณพ่อของทั้งคู่ทิ้งลูกเพื่อที่จะไปตามหาแม่ แล้วบอกว่าจะกลับมารับ
พี่ติ๊บเลยเข้าใจความรู้สึกของน้องมะปรางดี เพราะเหมือนกับตัวเองสมัยเด็กๆ  :monkeysad:

ทำไมหมอติ๊บเป็นคนดีจัง  :give2:  อิอิ
แต่ว่าตอนนี้หมอติ๊บก็มีทุกอย่างอย่างที่คุณLoidelohmพูดแล้วน่ะค่ะ
พึ่งรู้ว่าเป็น ตุ๊กตาหมีตัวยักษ์ ด้วย ฮ่าๆๆ  :o9:

ปล. หมอไม้มาต่อเลยน่ะค่ะ อย่าได้น้อยใจไป รู้สึกว่าจะเป็นอินทรีย์หัวล้านอย่างที่หมอติ๊บบอกเข้าไปทุกที  เอิ้กๆ :laugh:
     สงสัยแฟนคลับคนอื่นๆคงไปเฮฮาวันหยุดกันอ่าค่ะ

พูดถูกใจมากคร้าบบบบบบบบบ
ว่างๆจะพาไปเดินแถวถนนเทศบาลนิมิตรใต้กัน 2 คน ฮี่ ฮี่

๕๕๕  เมื่อถึงเวลานั้นอย่ากลับคำน่ะค่ะ   o18

อ้างจาก: dr.mike ที่ 24-07-2010 20:17:31  

หมอติ๊บให้กินนมเปรี้ยวก็ไม่เท่าไหร่อ่ะคับ

แต่วันนี้หมอติ๊บไปอยู่เวรดึกไม่อยู่ให้กอดนี่ซิ

แล้วเค้าจะนอนกอดใครเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

แอบกลัวความมืด

หมอไม้แน่ใจหรอว่ากลัวความมืด  กลัวผีล่ะสิ  ตัวใหญ่ซะป่าวกลัวความมืด  :m26:

ปล.วันนี้บอร์ดเงียบเหงาน่ะค่ะ  พวกคนมีอายุหายไปไหนหมด  :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 20:55:28

สงสัยผู้สูงอายุในเล้า  จะกลับบ้านเก่า

เอ้ย  กลับบ้านเกิดไปทำบุญ

ในวันพระใหญ่แน่ๆเลย

ใครยังไม่กลับบ้านเก่า  เอ้ย กลับบ้านเกิด

ก็กลับมารายงานตัวซะดีๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-07-2010 20:58:44

ป้า38 สามี25
 
ถือเป็นผู้สูงวัย กับกินเด็กได้ไหมคะคุณไม้ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 21:08:25

โห  ร้ายได้อีกป้า

ว่าแต่มีของดีไรอ่ะ  ไปแอบทำรีแพร์มาใช่มั้ยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 24-07-2010 21:13:02

มารายงานตัวววค๊า

เพิ่งกลับมาจาก เจเจ

วันนี้ดูคนม่ายค่อยเยอะเท่าไหร่เลยอ่ะ

อาหารตาหายไปหมดเลย โอ๊ย!!SAD

ว๊ายยๆๆวันนี้นอนคนเดียว ระวังความมืดดีดีน่ะค่ะพี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-07-2010 21:20:09

รีแพร่ไม่ต้อง
ความรักความเข้าใจเชื่อใจไงคะ
 จะเข้าปีที่5แล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-07-2010 21:24:09

แล้วเมื่อไหร่เรื่อง before and after ของป้าแก่จะอัพเดทอ่า

รอติดตามอยู่นะคับบบ

ถามผิดที่ไปป่าวนี้  น่าจะไปสอบถามที่กระทู้ป้าแก่เนอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 24-07-2010 21:31:11

โหยยยยยยพี่หมอไม้ได้ทีว่าคุณป่าเเก่หย่ายเรยอ่ะ งุงิงุงิ

งั้นหนูขอถามอารัยบางอย่างได้มั้ยค่ะ ห้ามโกรธน่ะ

คือรูปที่เอามาให้ดูอยากรู้ว่ารูปไหนBefore รูปไหนafter

เเต่ที่เเน่ๆๆรู้ว่ารูปที่ใส่ผ้ากันเปื้อนนี่afterเเน่ๆๆๆ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใช่ป่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 24-07-2010 21:38:14

555 before and lover ต่างหากละคะคุณไม้ วันพรุ่งนี้เย็นๆคะ
อ้าวแล้วชั้นจะตอบที่นี่ผิดไหมคะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 24-07-2010 22:28:17

มารายงานตัวค๊า คืนนี้หมอติ๊บไม่อยู่หมอไม้ก็มีเวลาที่จะอัพอีกซักตอนสองตอนนะค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 24-07-2010 22:57:19

ว่าผู้สูงอายุมันบาปปะหมอไม้

 :pigha2: :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 25-07-2010 00:21:59

กรี๊ดดดดดดดดดดด ดีใจในที่สุดก็อ่านทันแว้ววววคร๊า
ขอเป็น FC พี่หมอไม้กะหมอติ๊บด้วยคนนน
หมอติ๊บบบน่าร้ากกกกกกกกกกก เนาะ :m1: มาช้าไปไม่ทันดูรูปเลยเรา
แต่แค่อ่านก็รุ้แระว่าน่าร้ากกกกกกกกกก

จะโดนพี่ไม้ :fcuk: มั้ยอ่า อย่างงี้แหละเนาะมีแฟนน่ารักนี่นา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 25-07-2010 00:23:39

ตามมาให้กำลังใจคุณหมอทั้งสองค่ะ

ขอให้ประคับประคองความรักให้หวานชื่นตลอดไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 25-07-2010 01:41:36

หมอบอกว่า ....
เงียบเหงา เลย

กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด............................

ให้กับหมอ เป็ฯกำลังใจอ่ะอย่าเพิ่งท้อ

กรีดให้กับประเทศไทย วันนี้เดินทางไปโคราช โอ่แม่เจ้า รถติตตั้งแต่ออกรังสิต ไปยันหมวกเหล็ก 5 hrs. หลังจากนั้นต้องทำเวลากันหน่อยหมวกเหล็ก ปากช่อง สีคิ้ว โคราช เอาไปแค่ ชม.ครึ่งพอ.....

กลับมาตอน สี่ท่ม ยังติดอยู่เลยอ่ะ .....เศร้าใจจริง ๆ ๆ ....

สวัสดีวันเข้าพรรษา ครับพี่น้อง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 25-07-2010 02:00:48

สงสัยช่วงนี้เด็ก ๆ กลับบ้านกันหมด อีกไม่นานก็เข้าช่วงสอบ... เครียดด

อ่านตอนล่าสุดแล้วน้ำตาซึมมมม...

ขอบคุณนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 25-07-2010 08:48:29

ตอนนี้เศร้าจังเลยค่ะ ชีวิตไม่มีใครสมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่างทำไงได้
หมอติ๊บ ยังมีป้าและย่า แต่น้องมะปรางไม่มีใครเลย  เศร้าแต่เช้าเลย  :o12:
วันนี้จะอัพมั้ยคะ รอนะคะ พรุ่งนี้ไปทำบุญที่ไหนหรือป่าวคะ? :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 25-07-2010 08:56:19

กลับมาแล้ววววววววววววว
เมื่อวานพาแม่ไปทำบุญที่ กทม.มา (รถเยอะมากกกก)
ถึงบ้านก้อดึก ไม่มีแรงเปิดคอม (แต่มีแรงดูน้องบอสสสสสสสสสสสสสส :o8:)
อ่านพาร์ทนี้แล้วรู้สึกได้ว่าหมอติ๊บ
คิดถึงพ่อ แต่พ่ออยู่ในใจหมอติ๊บเสมอ
อย่าเสียใจที่ไม่ได้เจอพ่อ อย่าท้อที่ไม่มีพ่ออยู่ข้างกาย
พี่เชื่อว่าพ่อหมอติ๊บก้อรักและคิดถึงหมอติ๊บเหมือนกัน     :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 25-07-2010 09:04:30

ตื่นแล้ว วะมาดูคนที่นอนซุกผ้านวมคนเดียว ว่าเมื่อคืนเจอ...ไหม 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-07-2010 09:42:34

(http://img835.imageshack.us/img835/6412/m270135.jpg)

อาหารเช้าของเรา..........ในวันที่เขานอนนนนนนน :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 25-07-2010 09:45:55

น่ากินเน๊าะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/915068477.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 25-07-2010 09:59:51

หือ.................อย่าบอกนะว่าทอดเองอ่ะ หมอไม้
ใหนล่ะข้าวเหนียว
อย่างนี้มันต้อง กัดหมูทอดคำ กัดข้าวเหนียวคำ อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ซี้ดดดดดดดดดดดด อร่อยเหาะ..


หมอไม้ จุ๊..จุ๊..  ถ้าเขายังนอนอยู่ หึ หึ   แกล้งเลยจิ
เอาคุตตั้นบัดแหย่จมูกเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 25-07-2010 10:08:34

...หวัดดีตอน สิบโมงเช้า วันนี้ต้องไปธุระทั้งวัน พรุ่งนี้ไปเที่ยวโรงเกลือ ว่างจะมาทักทายนะคุณหมอไม๊
...เหงาๆไปก่อน เดี๋ยวที่รักตื่นก็ไม่เหงาแล้วนิ หมูแดดเดียวน่ากินแต้ๆๆ หิวข้าวเหนียวเลยอิอิ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-07-2010 10:14:28

แหมไม่น่าถามหาข้าวเหนียวหมูทอดมันคู่กันอยู่แล้ว

แต่ไม่ได้ทำเองนะซื้อมาทั้งนั้น

ถ้าให้ทำเอง

รสชาติจะกินได้มั้ยละคับนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 25-07-2010 10:25:17

แล้ว...แล้ว....ทานเองต้องจัดหัวจานด้วยเหรอ หมอไม้
แต่การจัดจานนี่โปรฯจริงๆ ขอบอก
ทุกภาพของหมอไม้ถ่ายมาอ่ะสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ขอชมด้วยใจจริง ถ้ามีเวลาออกไปถ่ายวิวสวยๆแล้วทำเป็นโปสการ์ดขายได้เลยนะครับ
ฝีมือสุดยอดมั่กๆ
ขอคารวะ
และอีกนี้ดนึงครับ  เอ่อ...อ...................อ................................อ
ได้ถ่ายรูปวิทยากรที่เกาะเสม็ดมามั้ยครับ  อยากเห็นมากกกกกกกกกกกกกก
จึงเรียนมาเพื่อทราบ

ขอขอบคุณล่วงหน้ามา ณ โอกาสนี้ด้วย
ขอแสดงความนับถืออย่างสูง
Loidelohm
The Real Doctor Mike's Fan Club

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 25-07-2010 11:18:23

หมูทอด น่ากินแท้ เชียว
เข้ามาเช็ค ตอนต่อไป ก่อนจะไปออกกำลังกายกับ


รักษาสุขภาพทุกคนนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 25-07-2010 11:48:06

แล้ว . . . มื้อเที่ยงหล่ะจ๊ะ :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 25-07-2010 13:42:32

หมูท๊อดดดน่ากินนจังงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 25-07-2010 14:06:29

เป็นอีกหนึ่งวันที่เงียบเหงา  :a11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 25-07-2010 14:52:46

 :jul3:


เป็นวันที่เงียบเหงา ไม่มีครวามเคลื่อนไหว ใด ๆ ทั้งสิ้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 25-07-2010 15:06:40

เห็นหมูทอดแล้วอยากกิน  ขอข้าวเหนียวด่วนๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 25-07-2010 15:12:38

ทำไมมันเงียบแบบนี้อ่ะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/225.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-07-2010 15:30:38

 :เฮ้อ:

นั่นดิ  เงียบเหงากันไปหมด

สงสัยจะออกไปข้างนอกกันละมั้ง

แต่วันนี้ยังต้องทำงาน   อดไปข้างนอกอีกแล้วววว :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 25-07-2010 15:53:23

ไมได้เงียบนะคะ รอตอนต่อไปอยู่
แถมวันนี้ยังต้องทำงานอีกด้วย  :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 25-07-2010 16:07:37

ไปพิ'โลกพาเด็กที่บ้านไปตามนัดหมอก่อนน๊า
เด๋วค่ำๆ จะแว๊บมาใหม่ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-9.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-07-2010 16:09:11

เดี๋ยวตอนหน้าจะเอาของหมอติ๊บมาลงให้ได้อ่านกัน

บอกไม่ถูกว่าจะเป็นยังไง


 :sad4:
รู้แต่ว่าจะรักหมอติ๊บได้อีกเป็นกองงงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 25-07-2010 16:11:58

 :z13:

 :laugh5:  :laugh5:  :laugh5:

แวะมาแก้อาการเงียบเหงา กับแวะมาบอกว่าอัพแล้วค่ะ คุณไม้

 :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: kiyomine ที่ 25-07-2010 16:26:38

รอ รอ รอ ตอนของหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 25-07-2010 16:28:10

โห เป็นกองเลยหรอ  หมอติ๊บจะเอาหมดใจก็ให้ได้น่ะค่ะ  :-[
ไหนอ่าหมอไม้มาลงเร็วๆ
แถวนี้มีแต่วัยรุ่นใจร้อน  ผู้สูงอายุไม่อยู่  ๕๕๕   :m20:

อย่างงี้เค้าเรียกว่า  "วัยทองไม่อยู่ วัยรุ่นร่าเริง"  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 25-07-2010 16:52:09

สวัสดีค่ะพี่ไม้พี่ติ๊บ
เพิ่งมาอ่านครั้งแรก มีคนหน้าบอร์ดแนะนำเรื่องนี้มาเลยเข้ามาอ่าน
ตอนนี้เลยกลายเป็นติดไปเลย
อ่านถึงตอนที่พี่ไม้จะพาพี่ติ๊บกลับนครพนมตอนกลางคืน
แล้วพี่ติ๊บบอกว่าทางตรงด่านซ้ายมันอันตราย
เข้าใจอารมณ์เลยคะ ไม่ได้แค่ทาง เรื่องผี ๆ ก็น่ากลัวด้วย(จากประสบการณ์ตรง)  o21

ต้องไปทำธุระข้างนอก เดี๋ยวจะกลับมาอ่านต่อนะคะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-07-2010 17:07:31

มาทักทายแฟนคลับ  พร้อมมีเรื่องมาปรึกษาและขอความคิดเห็น

เมื่อเช้ามีพีเอ็มจากคนในบอร์ดแนะนำให้หมอไม้รวมเล่มนิยายเรื่องนี้

ก็ได้กำไรจากการสั่งจองและการทำหนังสือ

แต่คิดไปคิดมา

..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมไม่สามารถรวมเล่มงานเขียนของผมได้ครับ

ประการแรกเรื่องราวมันยังไม่จบและผมก็ไม่รู้มันจะจบอย่างไร  แฮะๆ

ประการที่สองถ้ารวมเล่มคนราวกับพระไตรปิฎก  เพราะนี่ล่อไปหกร้อยกว่าหน้าแล้ว  ผมยังไม่มีวี่แววว่าจะจบถ้าจะทำรวมเล่มมันควรจะเล่มละเท่าไหร่

ประการที่สามรวมเล่มก็ไม่รู้จะขายได้กำไรเท่าไหร่  แต่กำไรของผมอยู่ที่การที่ผมมีโอกาสได้เขียนและให้คนที่ผมรักได้มีโอกาสอ่านและเป็นอีกหนึ่งในเรื่องราวของการดำเนินชีวิตที่ผมว่ามันมีข้อคิด  มีสาระ  โดยเฉพาะในตัวหมอติ๊บ

ประการที่สี่มันคงไม่เหมาะกับการรวมเล่มด้วยประการทั้งปวงเพราะถ้าสิ่งที่ผมจะได้มามันคือกำไรไม่กี่ตังค์  ทำฟันคนไข้ไม่กี่วันก็พอเลี้ยงากเลี้ยงท้องตัวเองได้  ไม่อยากรับภาระหรือทำอะไรที่เหนื่อยเกินตัวละคับ  มีความสุขกับการได้เจอแฟนคลับบบ

และสุดท้ายที่ไม่คิดจะรวมเล่ม   เพราะเดี๋ยวผมจะกลายเป็นพระเอกแซงหน้าเวียร์แห่งช่องเจ็ด  เคนแห่งช่องสาม เดี่ญวเค้าจะตกงานกันเสียเปล่าๆ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 25-07-2010 17:49:27

แล้วพระเอกหมอไม้

จะออกช่องไหนอะ

ช่องนนทรีป่าว  :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 25-07-2010 17:54:57

พระเอกในช่องปากอย่างเดียว ก็เหนื่อยเกินไปละมั้งค่ะ 5555

แต่ กว่าจะจบนี่ เป็นพระไตรปิฎก 555 ถ้าจบมาก็ ต้องเรียกทิดไม้ อะซิ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 25-07-2010 17:57:24

อ้างจาก: PEENAT1972 ที่ 25-07-2010 17:54:57  

พระเอกในช่องปากอย่างเดียว ก็เหนื่อยเกินไปละมั้งค่ะ 5555

แต่ กว่าจะจบนี่ เป็นพระไตรปิฎก 555 ถ้าจบมาก็ ต้องเรียกทิดไม้ อะซิ 555

555  :laugh5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 25-07-2010 17:58:17

ตอนหน้าแล้วได้อ่านของหมอออติ๊บบบบ

แวะมาดูตอนเย็น ๆ ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 25-07-2010 18:01:29

กลัวเวียร์ตกงาน? อ้าวหมอไม่เล่นละครอยู่ช่อง3 ฟรอครับ?? 5555+
.
ชอบอ่านในบอร์ดนะ เพราะได้คุยกะหมอไม้ หมอติ๊บด้วยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 25-07-2010 19:29:39

ถ้ารวมเล่มมถึงขั้นเป็นพระไตรปิฎกเลยเหรอค่ะ

สุดยอดดด  o13 o13

เเหมมมมพี่เคนไม่มีทางตกงานหรอกค๊า

เเต่อย่าทำเเบร์รี่ :man1:ของงหนูตกงานก้อพอ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 25-07-2010 20:30:14

มารายงานตัวจ้า ไม่มีอะไรมาฝากกก

อ่านไม่จบตอนอ่ะหมอไม้ ไม่ว่ากันนะคะ  

ไม่สามารถอ่านต่อไปได้เลยจริงๆ

 :m15: :monkeysad: :sad11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 25-07-2010 20:32:55

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-07-2010 17:07:31  

และสุดท้ายที่ไม่คิดจะรวมเล่ม   เพราะเดี๋ยวผมจะกลายเป็นพระเอกแซงหน้าเวียร์แห่งช่องเจ็ด  เคนแห่งช่องสาม เดี่ญวเค้าจะตกงานกันเสียเปล่าๆ :z2:

เหตุผลสุดท้ายเนี่ย (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/008-1.gif). . . โดนใจเจ้มากๆ
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JFBQ00234070821A.gif)หล่อๆ แบบหมอไม้ ต้องรวมเล่ม photo book เท่านั้น
เพราะหมอไม้ . . . หล่อทุกมุม (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-10.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-07-2010 20:49:58

หวัดดีจ๊ะ

มาอัพเดตสารบัญให้จ่ะ

พี่ไม้ ตอนที่ 99 ไม่ใช่เหรอครับ(ดูที่สารบัญด้วยก็ดีนะครับ จะได้ไม่งง)

พี่ไม้ เรื่องทั้งหมดนี้ พี่พิมพ์ไว้ เก็บเป็นไฟล์ doc ใช่ไหมครับ

แล้วมีทั้งหมดกี่ตอนเหรอ แล้วตอนนี้เดินทางยังครึ่งค่อนหรือยังเอ่ย

แว๊บๆๆ

ปล. ซำบายดีกันทุกคนนะครับ โพสต์เตอร์เป็นห่วง ไรท์เตอร์เช่นกัน รักษาสุขภาพด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 25-07-2010 22:27:43

"สุดท้ายที่ไม่คิดจะรวมเล่ม   เพราะเดี๋ยวผมจะกลายเป็นพระเอกแซงหน้าเวียร์แห่งช่องเจ็ด  เคนแห่งช่องสาม เดี่ญวเค้าจะตกงานกันเสียเปล่าๆ "
อ่านมาถึงเหตุผลสุดท้าย    :a5:
แต่ก็เชื่อคะ เพราะพี่หมอไม้ หล่ออออออออ ทุกมุม จิงๆ o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-07-2010 22:50:10

อ้างจาก: Panda-Ba ที่ 25-07-2010 16:52:09  

สวัสดีค่ะพี่ไม้พี่ติ๊บ
เพิ่งมาอ่านครั้งแรก มีคนหน้าบอร์ดแนะนำเรื่องนี้มาเลยเข้ามาอ่าน
ตอนนี้เลยกลายเป็นติดไปเลย
อ่านถึงตอนที่พี่ไม้จะพาพี่ติ๊บกลับนครพนมตอนกลางคืน
แล้วพี่ติ๊บบอกว่าทางตรงด่านซ้ายมันอันตราย
เข้าใจอารมณ์เลยคะ ไม่ได้แค่ทาง เรื่องผี ๆ ก็น่ากลัวด้วย(จากประสบการณ์ตรง)  o21

ต้องไปทำธุระข้างนอก เดี๋ยวจะกลับมาอ่านต่อนะคะ  :bye2:

ยินดีต้อนรับนะครับ กด +1 ให้นะจ๊ะ
ติดตามต่อไปเรื่อยๆนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 25-07-2010 23:00:56

กลับมาแล้วครับ มารายงานตัวแล้ว
อยากจะบอกว่า ได้อ่านเรื่องของหมอไม้ทุกตอนที่ลงไปช่วงสัปดาห์นี้
แต่มิสามารถเม้นท์ได้ทุกตอน เพราะอ่านจากมือถือ
กว่าจะหาตัวสระ พยัญชนะได้ เล่นเอาเหนื่อย
เลยทำตัวเป็นโจรมุมตึก ซุ่มดูอย่างเดียว
อย่าเพิ่งน้อยใจไปน้า หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 25-07-2010 23:11:43

เหมือนกับรีบนเลยคะ บางทีก็เมื่อยนิ้วโป้งมากๆเลย 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-07-2010 09:14:24

 :เฮ้อ:  โทษทีคับวันนี้มารายงานตัวตอนสายๆ

พาหมอติ๊บไปทำบุญตักบาตรปล่อยนกปล่อยปลา

มีเรื่องแอบมาเผาหมอติ๊บกับเขาบ้าง

เมื่อเช้าไปทำบุญที่วัดแถวอ่อนนุช วัดกระทุ่มเสือปลา

มีพระพุทธรูปปางต่างๆสวยงามมากและบางปางก็เป็นพระที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน

มีการให้อาหารปลาด้วย

ปกติชาวบ้านเขาก็ใช้การโยนขนมปังให้อาหารปลา

แต่นี่หมอติ๊บเล่นเอาขนมปังกวาดน้ำไปมาราวกับเป็นลูกปลาบู่ทองเรียกแม่มากิน

สักพักปลามันมากันเยอะแย่งกันกระโดดพุ่งมางับขนมปังในมือ

และปลามันก็สบัดหางใส่ข้อมือหมอติ๊บหน้านิ่วคิ้วขมวด  บอกปลาพวกนี้ชอบความรุนแรงง

เฮ้อออ  จะโทษปลาทั้งทีดูวิธีการที่ชาวบ้านเค้าให้อาหารมันมั่งมั้ยนั่น ( คิดในใจโดยไม่แสดงออกเด็ดขาด )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 26-07-2010 09:16:20

จิ้มบอกพี่หมอ และ แฮคด้วย
โหะๆ ทำบุญค๊า ทำบุญ ยังไงก็ได้บุญนะ
พี่ไม้คิดแค่ในใจน่ะดีแล้ว ไม่งั้นพี่ติ๊บอาจจะได้ทำบาป อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: CYPINUS ที่ 26-07-2010 09:18:27

สวัสดีวันอาสาฬหบูชาครับ วันนี้ฤกษ์งานยามดี
รอหมอไม้กับหมอติ๊บเอาตอนใหม่มาลงนะครับ pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 26-07-2010 09:25:35

ไม่ว่าหมอติ๊บทำอะไรก็ดูน่ารักไปหมดดด จิงๆเน้อออ

วันนี้แม่โทรมาบอกว่า ดูข่าวช่อง3 เค้าบอกว่า เปนวันจันทร์ดับหรืออะไรซักอย่าง
ให้มองท้องฟ้าแล้วอธิษฐานได้ 8 อย่าง
อธิษฐานให้ตัวเองอย่างเดียวนะคะ
ลองทำดู เสริมความเป็นสิริมงคลให้ตัวเองหลังไปทำบุญมาเนาะ

รอตอนต่อไปคร๊า  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 26-07-2010 09:34:50

วันนี้วันอาสาฬหบูชา ใครไม่ได้หยุดงานเหมือนกันบ้างค่ะ
แอบนอย เนาะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 26-07-2010 09:38:43

หึ หึ รู้มะว่าทุกรูปของหมอไม้ ยิ่งขยายใหญ่ขึ้นยิ่งหล่อออออออออออออออออออออออออ
หมอติ๊บยิ่งน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เหมาะสมกันดีทั้งคู่เลยยยยยยยยย

หมอไม้คร้าบบบบบบบบบ
วิธีให้อาหารปลารู้สึกว่าไม่ได้มีวิธีเดียวเด้อ
การเอาหนมปังไปแกว่งกะน้ำใกล้ตัวปลาก็เป็นอีกวิธีเหมือนกันอ่ะ
หมอติ๊บช่างครีเอทและอยากใกล้ชิดปลาประมาณนั้น หมอไม้ต้องคอยดึงเอวเอาไว้จิ
เพราะเดี๋ยวปลาดึงเอาหมอติ๊บลงน้ำไปละแย่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 26-07-2010 09:40:02

ก็นี่นั่งทำงานอยู่ครับ นึกซะว่าเราอยู่ให้คนอื่นไปเที่ยวให้สนุก ไปทำบุญให้สดชื่น
รอบหน้าก็คงเป็นตาเราบ้าง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 26-07-2010 09:53:37

สวัสดีเช้าวันอาสาฬหบูชาจ้า

วัดหน้าบ้านก็คนเยอะมากมายเลยค่ะ

พี่วินบอกว่าพรุ่งนี้ก็จะคนเยอะอีกหนึ่งวัน

ภาวนาให้วันนี้งานเสร็จพรุ่งนี้จะได้ตอนตื่นสายๆ

มายกมือด้วยคนว่าทำงานอยู่ที่ทำงานอีกต่างหาก

เอาข้าวไข่เจียวไก่สับใส่หอมแดงเยอะๆ มาฝากค่ะ
(http://upic.me/i/xm/dsc00319.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 26-07-2010 10:01:17

555+ หมอติ๊บลูกแม่ปลาบู่ทอง หมอไม้เปรียบเทียบได้เห็นภาพมาก แต่มาเผาลงบอร์ด คาดว่าคราวหน้าหมอไม้จะกลายเป็นอาหารปลาซะเอง 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-07-2010 10:07:09

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 100

จดหมายถึงพระจันทร์  โดย  หมอติ๊บ








ฉลองครบ 100 ตอน   แต่ดูจากต้นฉบับแล้วยังไม่ครึ่งเรื่องเลยยยย

ยังไงมาเป็นกำลังใจให้นักเขียนตัวน้อยของผมด้วยน่ะคับ

พอดีขอตอนนี้มาจากไดอารี่หมอตื๊บ  

ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าเขียนได้น่ารักมากกก

มาติดตามกันเลยน่ะคับ   อย่าลืมให้กำลังใจหมอติ๊บเขาด้วยล่ะกันนนนน

จดหมายจากพระจันทร์

สวัสดีดวงตะวัน
คืนนี้มีดาวเต็มฟ้าทอประกาย
ภาระฉันจึงไม่มีมากมาย
พอมีเวลานั่งเขียนถึงเธอ

อยู่สบายไหมตะวัน
เราไม่ค่อยได้เจอะกันเลยใช่ไหม
ทั้งทั้งที่ฟ้าเดียวกันเหมือนใกล้
แต่เพราะภาระของเราต่างกัน

แม้จะไม่ได้พบเจอเธอ
ก็รู้เสมอว่าเธออยู่ตรงไหน
และฉันก็รู้ว่างานเธอหนักเพียงใด
เธอต้องดูแลใครใครมากมาย

อยากบอกเธอว่าคิดถึง
มีฉันซึ่งยังเป็นห่วงเสมอ
แม้ฉันไม่รู้เมื่อไหร่จะพบเธอ
แต่ฝันถึงเธอทุกคืน


รู้ไว้พระจันทร์ดวงนี้รอพบเจอ
และคิดถึงเธอเหลือเกิน

สมัยเด็กๆย่าเคยนั่งตะบันหมากอยู่ที่ชานบ้านในตอนค่ำหลังจากเสร็จสิ้นจากอาหารค่ำ

ป้ายังคงนั่งทำเครื่องจักสานเหมือนทุกคืน  ซึ่งติ๊บก็ยังไม่รู้ว่าเมื่อเสร็จสมบูรณ์แล้วมันจะเป็นอะไร

ติ๊บยังคงนอนใกล้ๆกับย่าและนอนนับเดือนนับดาวไปตามประสาเด็กบ้านนอกห่างไกลแสงสี

หรีดหริ่งเรไรที่ส่งเสียงระงมในตอนกลางคืน   ราวกับบทเห่กล่อมที่ขับขานจากธรรมชาติบ้านเรา



จำได้ว่า.......ย่าเคยบอกกับติ๊บว่าถ้าคิดถึงพ่อก็ขอให้มองดูดวงจันทร์  

เพราะบนดวงจันทร์มียายจันทร์ที่คอยตำข้าวอยู่ให้เห็นในทุกๆคืน  

คนที่อยู่บนดวงจันทร์ก็จะมีแต่คนขยันเพราะต้องมาตำข้าวในตอนค่ำมืดดึกดื่นอยู่ทุกคืนเลย  

พ่อแคนของกะติ๊บเป็นคนขยันเพราะฉะนั้นพ่อก็คงอยู่บนดวงจันทร์นั่นด้วยซินะ    

ว่าแต่ย่าจ๋า.........เมื่อไหร่หนอที่จะเป็นวันที่พ่อออกมาตำข้าวแทนยายจันทร์    ติ๊บจะได้เห็นพ่ออีกครั้งหนึ่งมั้ยนะ



นอกจากดวงจันทร์แห่งความขยันแล้ว  

ย่ายังบอกด้วยว่าถ้าคิดถึงแม่ก็ขอให้มองไปที่ดวงดาวเพราะดวงดาวมันสวย  ใครๆก็อยากสวยเหมือนดวงดาว

แม่มอญของกะติ๊บเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก  

แม่คงเป็นดาวดวงที่ส่องแสงสุกสกาวระยิบระยับดวงโตที่อยู่ทางทิศเหนือของบ้านเราเป็นแน่  

แล้วถ้าติ๊บตะโกนเรียกไปแม่จะได้ยินติ๊บไหมนะ  ติ๊บคิดถึงแม่จังเลย...........





พ่ออยู่บนดวงจันทร์  แม่อยู่บนดวงดาว

บางคืนหนูมองเห็นทั้งดวงจันทร์และดวงดาวอยู่บนฟากฟ้าในเวลาเดียวกัน

บางคืนหนูมองเห็นเพียงแค่ดวงจันทร์ที่ทอแสงสว่างไสวอยู่บนฟากฟ้าเพียงลำพัง

บางคืนหนูมองเห็นแสงระยิบระยับจากหมู่ดาวนับร้อยนับพันบนฟากฟ้าเหนือชายคาบ้านของเรา

และบางคืนที่หนูมองไม่เห็นทั้งดวงจันทร์ และดวงดาว มันมืดมิด วังเวงและทำให้หนูรู้สึกโดดเดี่ยวที่ไม่มีพ่อ  ไม่มีแม่  มองลงมาเพื่อคุ้มครองดูแลหนู



ถ้าเป็นอย่างนั้น  หนูคงจะเป็นดั่งดวงพระอาทิตย์ดวงกลมนั้น

ทอแสงอ่อนๆในตอนเช้า  ดูเป็นเด็กน่าทะนุถนอม อ่อนโยน

กร้าแกร่งและร้อนแรงในตอนกลางวัน  ก่อนจะหมดแรงล้าในตอนเย็นรอการพักผ่อน

แต่ในทุกวันที่ผ่านไป  หนูยังคงเฝ้ารอการมาเยือนของดวงจันทร์กับดวงดาวเสมอ

บางทีเราอาจจะไม่ได้อยู่ใกล้กัน แต่เพราะว่าเราก็ยังคงรับรู้การมีอยู่ของกันและกันเสมอ





และนอกจากนี้ย่าก็ยังสอนเอาไว้ว่า

ไม่ว่าในคืนที่มืดมิดเพียงใด  

พระจันทร์และดวงดาวจะยังคงหน้าที่เดิมเสมอๆ  หากแต่มีเพียงกลุ่มเมฆบดบังจึงทำให้หนูไม่สามารถมองเห็นได้  

เหมือนกับที่พ่อและแม่คอยเฝ้ามองและดูแลหนู  

หนูอาจจะไม่ได้เห็นพ่อแม่ในวันนี้ แต่ว่าพ่อแม่ก็ยังคงรักและเฝ้ามองลงมายังหนูเสมอๆ





พ่อแม่ไม่ได้จากหนูไปไหน   แต่พ่อแม่ยังอยู่กับกะติ๊บเสมอๆไม่ว่าเวลาใด

ย่าบอกว่าหนูมีคิ้วและดวงตาที่มีประกายเหมือนกับดวงดาวบนฟากฟ้าเช่นเดียวกับแม่ของหนู

ย่าบอกว่าหนูมีจมูกที่แหลมเชิดและปากกระจับแต่ก็ช่างพูดจาพาทีเหมือนพ่อตอนเด็กๆไม่มีผิด

เห็นไหมว่า  พ่อกับแม่ไม่ได้จากหนูไปไหนเลย  พ่อกับแม่ยังอยู่ข้างๆหนูเสมอ

ถ้าเป็นเช่นที่ย่าบอกจริงในตัวของหนูคงมีมากกว่าพ่อกับแม่แล้วละ

เพราะตอนนี้หนูรู้สึกว่าหนูมีเลือดนักสู้  เข้มแข็ง  อดทนและไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาเหมือนกับที่ป้าเป็นไม่ต่างกันเลย  

ในขณะเดียวกันหนูก็มีความจริงใจและโอบอ้อมอารีให้แก่คนรอบข้างเหมือนที่ย่าเป็นอยู่เปี๊ยบเลย
  
เพราะฉะนั้นไม่ว่าหนูจะอยู่ที่ใดในโลกใบนี้

หนูก็จะมีพ่อ แม่  ป้า  และย่า  อยู่เป็นส่วนหนึ่งและคอยคุ้มครองให้ความรักความเอ็นดูแก่หนูอยู่ทุกที่ใช่มั้ยจ๊ะ





วันนี้หนูเลือกเขียนจดหมายถึงดวงจันทร์

เพราะหนูอยากส่งจดหมายนี้ไปบอกกับพ่อว่า.....  

ไม่ว่าจะนานแค่ไหนที่หนูไม่มีโอกาสได้พบหน้าพ่อ  

แต่พ่อยังอยู่กับหนูเสมออยู่เป็นส่วนหนึ่งในร่างกายของหนู  อยู่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของหนู  ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม  

แต่สิ่งเดียวที่หนูอยากรู้ตอนนี้คือ พ่อสุขสบายดีหรือไม่อย่างไรเท่านั้นเอง

ตอนนี้ป้าทำงานหนักมาหลายปีแล้ว จนมีอาการปวดหลังปวดข้ออยู่บ่อยๆ

แต่ตอนนี้หนูให้ป้าเลิกทำไร่ยาสูบแล้วน่ะป้าจึงหันมาปลูกข้าวโพดกับผักต่างๆไว้ไปขายที่ตลาดแทน  

เป็นงานเล็กๆน้อยๆที่ป้าทำได้   และหนูก็ไม่อยากขัดใจแก





ส่วนย่าตอนนี้ก็แก่มากแล้ว  

แต่ย่ายังทำงานบ้านทุกอย่างเหมือนเดิม  บ่อยครั้งที่หนูโดนดุเพราะแอบไปนึ่งข้าวเหนียวแทนย่า  

แม้แต่หญ้าตรงหน้าบ้านย่าก็ยังไม่ให้มันมีโอกาสขึ้นมาแม้แต่ต้นเดียว

เพราะย่าบอกว่าเดี๋ยวพวกงู  พวกตะขาบจะมากัดหนูเอา  บางทีหนูก็รู้สึกว่าย่ายังไม่แก่เลย






ส่วนลูกของพ่อเองยังเข้มแข็งและพร้อมจะปกป้องดูแลป้ากับย่าและทำหน้าที่หลานที่ดีเสมอ

แม้บางครั้งจะเหนื่อยล้ากับปัญหาที่พร้อมจะถาโถมเข้ามาให้เราเหนื่อยล้าอยู่เสมอ

แม้บางครั้งจะต้องเจอกับความกดดันมากมาย  จากสิ่งต่างๆรอบตัว

แม้บางครั้งจะรอนท้อกับการเผชิญสิ่งต่างๆที่โหดร้ายบนโลกใบนี้เพียงลำพัง

แม้บางครั้งจะเหนื่อยจนคิดจะถอดใจ  เพราะคิดว่าก้าวต่อไปข้างหน้าไม่ไหวแล้ว




แต่กะติ๊บอยากบอกพ่อกับแม่ว่า
  
ลูกยังอยู่ไหว  ลูกยังอยู่ได้  ยังยิ้มได้ เพื่อรอสักวันที่เราทั้งสามคนจะมีโอกาสได้กลับมาพร้อมหน้ากันอีกครั้ง
  
แต่ไม่ว่าโอกาสนั้นมันจะเกิดขึ้นหรือไม่ก็ตาม  

แต่สิ่งเดียวที่อยากบอกพ่อกับแม่ตอนนี้คือ  

ไม่ว่าพ่อกับแม่จะอยู่ที่ใดบนโลกใบนี้

แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยจากติ๊บไปไหน  ยังอยู่กับติ๊บที่นี่เสมอ  ที่ตรงหัวใจ..................

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 26-07-2010 10:16:47

คิดในด้านดี ทำงานวันหยุดก็ดีเหมือนกัน รถไม่ติด 10 นาที ก็ถึงที่ทำงานแล้ววว อิอิ
ซิม ขอแบบนั้น 1 กล่องนะ ไข่เจียวไก่สับ+หอมแดงเยอะๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 26-07-2010 10:18:24

น่ารักมากๆเลยค่ะ  อ่อนโยนมากๆ

บุญรักษานะคะ

ปล.อ่านแล้วคิดถึงเพลงพ่อกล่อมลูก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 26-07-2010 10:30:25

อ่านแล้วน้ำตาไหลพรากกกกกกกกกกกกก ซาบซึ้ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: CYPINUS ที่ 26-07-2010 10:53:28

ฉลอง 100 ตอน  :mc4:  :mc4:  :mc4:
อ่านตอนนี้แล้วซึ้งมาก  :sad11:
หมอติ๊บเขียนได้ดีมากเลยครับ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 26-07-2010 11:07:37

 :monkeysad:
เขียนได้ซาบซึ้งกินใจมาก
อ่านแล้วคิดถึงพ่อกะแม่ขึ้นมาทันทีเลย
รู้สึกตัวเองแย่มากเลยที่ตอนรุ่น ๆ ทำเฮี้ยวไว้เยอะ
กว่าจะรู้สึกตัว ท่านก็อยู่กับเราไม่นาน
กอดหมอติ๊บทีครับ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 26-07-2010 11:31:56

ก่อนอื่น ฉลองตอนที่ 100 ก่อน (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-8.gif)
น้ำซึมเลยหล่ะ
น้องหมอติ๊บ . . . น่ารัก
รู้ได้เลยว่าย่า ป้า พ่อแม่
เป็นกำลังใจสำคัญยามที่ท้อ เหนื่อย
หมอติ๊บเป็นหลานที่ดี เป็นลูกที่ดี
หน้าที่ต่างๆ ที่หมอติ๊บเป็น ที่ได้ทำ
หมอติ๊บได้ทำมันอย่างสมบูรณ์ที่สุดแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 26-07-2010 11:44:36

 :sad11:

พี่พมอติ๊บเข้มเเข็งมากเลยค่ะ ที่สามารถผ่านอุปสรรคได้มากมายขนาดนี้

ทำหน้าที่ของตัวเองได้สุดที่สุด

อ่านเเล้วคิดถึงบ้านจัง

 :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 26-07-2010 11:59:09

เป็นคนที่อ่อนโยนและคิดบวกมากเลยนะครับ หมอติ๊บ

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 26-07-2010 12:10:49

 o13 ให้หมอติ๊บค่ะ

หัวข้อ: โพสเตอร์ทักทาย
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-07-2010 12:17:52

เมื่อกี้ช่อง5 ถ่ายทอดสดงานแห่เทียนเข้าพรรษาที่อ.พิบูลมังสาหาร จ.อุบลฯ(อยู่แถวๆบ้านผมเลย แต่น่าเสียดายผมไม่ได้ไป คนอุบลแท้ๆแต่ไม่ได้เข้าร่วม เสียชาติเกิดคนอุบลจิงๆ) ใครที่ดูข่าวช่อง5คงเห็นเนาะ
วันนี้เอาข่าวมาฝาก(เนี๊ยพิมพ์สดๆผ่านมือถือเลยนะ พยายามจริงๆ) ขอตัวงีบซักพัก แล้วไปลุยงานต่อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 26-07-2010 12:40:14

สู้ๆ คะ่น้องแฮ็ค เอาใจช่วยน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 26-07-2010 12:51:41

 :impress3:เข้ามาทักทายและสวัสดีหมอไม้หมอติ๊บ และน้องแฮคเกอร์

สบายดีนะครับ อยากไปเที่ยวเหมือนกันครับที่อุบล อยากไปงานแห้เทียนพรรษา

แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหรจะได้ไปเที่ยว สบายดีนะครับทั้งสามคน วันนี้ไปทำบุญกันหรือเปล่า

ขอให้มีความสุขมากมายและขอให้แฮคเกอร์คนที่ถ่ายทอดเรื่องนี้มีความสุข

และสมหวังกับทุกสิ่งคนรอบข้างและสมหวังกับการเรียน พี่เอาใจช่วยเสมอนะครับ

ปล.มาเล่าต่ออีกนร้าครับ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 26-07-2010 13:09:06

หึ หึ นั่งทำงาน
ทำงาน คร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ทำงานอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 26-07-2010 13:16:59

สู้ๆๆๆๆน่ะจ้ะ คุณHackz

คุณลอยลมด้วยน่ะค่ะ

วันหยุดยาวเเบบนี้

ยังต้องทำงานกันอีกเหรอค่ะ

มารอ มารอ พี่หมอไม้ มาอัพค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 26-07-2010 13:24:32

คุณลอยลมมม

ซิ่มทำงานเสร็จแล้ววว

จะกลับบ้านละนะ

ไม่อยู่เป็นเพื่อนละนะคะ

จะกลับไปนอนแล้ววว

เย็นนี้ใครไปเวียนเทียนระวังธูปคนข้างหลังด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 26-07-2010 13:31:18

น้องแฮ็คซ์ สู้ ๆ นะครับ
เหนื่อยนัก ก็พักซักหน่อย

คุณลอยลม จะขยันทำงานไปถึงหนาย
เย็นนี้ ไปเวียนเทียนด้วยกันมั้ยคร้าบ
5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 26-07-2010 14:40:21

ใครยังอยู่...มารับผมไปด้วยคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


ฮือ ...ฮือ    ทำงาน ครับ ทำงาน  ฮือ  ฮือ     

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 26-07-2010 15:12:03

แวะมาหา ด้วยความคิดถึงของวันนี้

แต่สารภาพ ยังไม่ได้อ่านของคุณกระติ๊บ

เดี๋ยวไปอ่านก่อนนะคะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 26-07-2010 15:44:34

เลิกงาน 6 โมงเย็น
ทรมาณ  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 26-07-2010 16:53:14

ตอนล่าสุดซึ้งจังเลยค่ะ
การที่หมอติ๊บเขียนได้ถึงเพียงนี้
เห็นได้ว่ามันมาจากใจล้วนๆ
นับถือจริงๆค่ะ  หมอติ๊บช่างเป็นคนที่เข้มแข็ง
ขอบคุณคุณป้ากับคุณย่าที่ช่วยกันประคับประครองหมอติ๊บ
และเสี้ยมสอนมาเป็นอย่างดี
ซึ้งพาลน้ำตาไหล แล้วก็รู้สึกละอายใจตัวเองจัง  :monkeysad:  ที่ไม่รู้ว่าจะได้สักครึ่งนึงของหมอติ๊บไหม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 26-07-2010 18:34:51

๑00 ตอนแล้ว
โอ้แม่เจ้า ยังไม่ถึงครึ่ง.....


ก็ติดตามต่อไป....ทำบุญวัดพระศรี คนโคตรเยอะเลยคร๊าบ

อื่ม ติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 26-07-2010 19:00:39

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกซาบซึ้ง อ่อนโยน ละมุนละไม จิตใจอ่อนโยน
ถ่ายทอดเรื่องราวได้ซาบซึ้งใจมากๆเลยค่ะ
คนที่ท้อแท้กับชีวิตตัวเองตอนนี้ควรจะเอาหมอติ๊บเป็นตัวอย่างจะดีมากๆเลย ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-07-2010 20:01:16

อ้างจาก: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 26-07-2010 12:51:41  

:impress3:เข้ามาทักทายและสวัสดีหมอไม้หมอติ๊บ และน้องแฮคเกอร์

สบายดีนะครับ อยากไปเที่ยวเหมือนกันครับที่อุบล อยากไปงานแห้เทียนพรรษา

แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหรจะได้ไปเที่ยว สบายดีนะครับทั้งสามคน วันนี้ไปทำบุญกันหรือเปล่า

ขอให้มีความสุขมากมายและขอให้แฮคเกอร์คนที่ถ่ายทอดเรื่องนี้มีความสุข

และสมหวังกับทุกสิ่งคนรอบข้างและสมหวังกับการเรียน พี่เอาใจช่วยเสมอนะครับ

ปล.มาเล่าต่ออีกนร้าครับ :L1:

เหมือนพี่ยังไม่ได้ตอบ PM ผมนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 26-07-2010 20:03:41

ไปเวียนเทียนที่วัดท่าหลวงมา
เอาบุญมาฝากชาวเราทุกคนน๊า~(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo18.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 26-07-2010 20:19:12

ซึ้งจริงๆ  :sad11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: firrytail ที่ 26-07-2010 22:38:12

ใกล้ตามทันแล้วค่ะ
เดี๋ยวอ่านทันแล้วจะมาเม้นนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 26-07-2010 23:58:17

แวะมาทักทายไปเที่ยวพิษณุโลกมา เหมือนตามรอยหมอไม้เลย...เหอะ ๆๆ
หนี่เที่ยวไปหลายวัน เลยไปหลายหน้ามากตามอ่านก่อน...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 27-07-2010 00:29:44

อ่านแล้วซึ้งจังเนี่ย
ไม่มีคำบรรยาย
ร้องไห้ไปหลายตอนเลย 55
อ่านแล้วคิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ
เพิ่งตามทัน ครับ
ว่าแล้วก้อาบน้ำนอนดีกว่า
พรุ่งนี้ จะทำกับข้าวไปทำบุญที่วัด
อุทิศไปให้พ่อซะหน่อย
เผื่อ พ่ออยากกินฝีมือผมมั่ง อิ อิ
เกิดเป็นคนอีสาน แต่ทำอาหารอีสานยากจังวุ้ย
ถึงจะอร่อยสู้ฝีมือหมอติ๊บไม่ได้ ก็ตาม :เฮ้อ:
ว่าแต่คุณหมอไปทำบุญกันที่ไหนเนี่ย
อนุโมทนา สาธุด้วยนะครับ
ขอให้รักกันชั่วฟ้าดินสลาย
ดีใจจังที่เห็นคนอื่นรักกันเนี่ย
เป๋นกำลังใจให้นะครับ
ทั้ง สองหมอ
และคนโพสต์ น้องแฮ็ค+1
สองหมอ+1
 :L2:
 :L3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 27-07-2010 00:36:28

อารมณ์อ่อนไหวมากมายต้องรีบๆอ่านก่อนเพราะมองจอไม่ค่อยเห็นน้ำตามันกลบหมด
รอจิตใจเข้มแข็งอยู่ในสภาวะที่เป็นปกติเดี๋ยวแว๊บมาอีกรอบ..น้องติ๊บละเอียดอ่อนเนอะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 08:03:36

morning jaaa

หมอไม้มาหรือยังจ๊ะ

ลืมตัว คิดว่าวันนี้ต้องไปทำงาน

จะไปนอนต่อละ อิอิ

ปล. หมอ  วันนี้ไปหาไรกินที่บ็องป่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 08:06:39

 :L2:  แวะมาทักทายแฟนคลับหมอไม้ตอนเช้าๆวันฟ้าครึ้ม  :L2:

หมอติ๊บมารายงานตัวแทนละนะคับ

ขอบคุณ  ขอบคุณมากๆ สำหรับการตอบรับผลงานจากไดอารี่ติ๊บ

อุตส่าตั้งใจไม่เคยให้พี่แกได้อ่านเลยน่ะ  แต่ว่าพี่แกมีของที่สมน้ำสมเนื้อมาแลกก็เลยยอมมม

ตอนนี้เลยมีโอกาสได้อ่านเรื่องราวจากไดอารี่ของติ๊บเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี่เอง


มารายงานความเคลื่อนไหวด้วยวว่าเมื่อวานไปทำบุญจำไม่ได้ว่ากี่วัด

เพราะเล่นเริ่มตั้งแต่ขับรถเข้าสุขุมวิท 77  เส้นอ่อนนุชก็ตระเวรทำทุกวัดเลย  ถนนเส้นนี้วัดเยอะมากกก

แต่จำได้ว่าได้ไปวัดมหาบุศ ( วัดแม่นาค ) และเมื่อคืนพี่ไม้ดูจะรักติ๊บมากเป็นพิเศษเพราะเกาะแขนไม่ยอมปล่อยยย

ไปเวียนเทียนที่วัดหลวงพ่อใหญ่   แล้วก็ไปให้อาหารปลา( มื้อดึก)ที่วัดกระทุ่มเสือปลา  

แต่ที่ไปมาจริงๆมันหลายวัดมากมีวัดติดๆกันตลอดถนนเลย  แต่ติ๊บก็จำชื่อวัดไม่ค่อยได้

ปล.แต่ทำไมแถวนี้ไม่มีร้านไอติมเลยละ    :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 08:08:56

อ้างจาก: sweetener ที่ 27-07-2010 08:03:36  

morning jaaa

หมอไม้มาหรือยังจ๊ะ

ปล. หมอ  วันนี้ไปหาไรกินที่บ็องป่ะ

หมอไม้ออกไปทำงานเมื่อกี้เองซิ่ม   วันนี้หมอติ๊บเป็นเจ้ามืออออ    อุ้ย//  เจ้าที่  อะ ไม่ใช่ๆ

เป็นเจ้าของห้องแต่เพียงผู้เดียว   

จะชวนไปบองกินอะไรดีวันนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 08:13:29

หูยมีเจ้ามือด้วย

อยากกินฝอยทองค่ะหมอ

อร่อยแต่แอบแพงเอ๊าะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 27-07-2010 08:21:11

อีป้าแก่ๆอยากกินติม แต่วันนี้ต้องไปทำงาน เฮ้อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 27-07-2010 08:32:18

สวัสดีตอนเช้าหมอติ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบ
วันนี้อยากกิน อู๋ปลาซิวอ้าว หมกฮวก อ๋อปูนา และตำบักหุ่ง
หมอติ๊บทำให้กินหน่อยน๊าคร้าบบบบ
หมอไม้ไม่อยู่ ตั้งวงกันเลยดีกว่า เหอ เหอ
หมอติ๊บกันผีได้ด้วยเหรอ แฮ่ แฮ่ ....ศักดิ์สิทธิ์นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 08:59:42

อ้างจาก: sweetener ที่ 27-07-2010 08:13:29  

หูยมีเจ้ามือด้วย

อยากกินฝอยทองค่ะหมอ

อร่อยแต่แอบแพงเอ๊าะ

ว่าจะเป็นเจ้ามือซะหน่อย   แต่ซิ่มบอกว่าแพงงงง

งั้นคงต้องขอตัว

ไว้ตอนเย็นมีเจ้ามือค่อยไปดีกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 09:04:17

อ้างจาก: dr.mike ที่ 27-07-2010 08:59:42  

อ้างจาก: sweetener ที่ 27-07-2010 08:13:29  

หูยมีเจ้ามือด้วย

อยากกินฝอยทองค่ะหมอ

อร่อยแต่แอบแพงเอ๊าะ

ว่าจะเป็นเจ้ามือซะหน่อย   แต่ซิ่มบอกว่าแพงงงง

งั้นคงต้องขอตัว

ไว้ตอนเย็นมีเจ้ามือค่อยไปดีกว่า

ใจร้ายจังงงง

หมอติ๊บ ปลาหมึกย่างหน้าบ้านหมอที่มันขายตอนเย็นยังมีอยู่มั้ยคะ  อยากกินเหลือหลายย

อิจฉาคนได้ไปทะเลอยากแรงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 27-07-2010 09:45:16

มอร์นิ่ง ตอนสายๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/l20198.gif)
ฝนตก..ฟ้าครึ้ม..อากาศเย็น
น่านอนมากๆ
ซิ่มกินข้าวหรือยัง
พี่จากินขนมจีนน้ำยา กินด้วยกันป่าว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/me19.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 09:48:32

โดนทิ้งให้อยู่ห้องคนเดียวนี่มันก็เหงาๆเนอะ

บรรยากาศอึมครึมๆ

ถูกทิ้งให้อยู่ห้องโดยลำพังอีกตั้งหลายวัน

ฝากมาบอกว่าคงไม่ได้อัพอีกหลายวัน

เพราะคนหล่อของบอร์ดเขาไปสิงคโปร์   อีกสองวันตะกลับมา

คงยังไม่เบื่อขี้หน้าติ๊บซะก่อนน่ะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 10:21:37

ไม่เบื่อหรอกจ้า

วันนี้เงียบเหงาเนาะ

สงสัยยังไม่กลับจากไปเที่ยวกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 27-07-2010 10:26:33

หมอไม้ไม่อยู่ หมอติ๊บยึดพื้นที่เลยค่ะ  เดี๋ยวเจ้าตัวกลับมาก็ไม่มีพท.ให้อยู่แล้ว  :laugh:

เพราะพลพรรคบอร์ดย้ายมาสังกัดคุณหมอติ๊บแฟนคลับกันหมดแย้ว  อิอิ (อยากปล่อยให้หมอติ๊บอยู่คนเดียวชิม่ะ หุหุ)


PS.หมอติ๊บค่ะ มีเรื่องอยากถามค่ะ  ตอนหมอติ๊บเจอหมอไม้ครั้งแรก ปิ๊งๆๆ วิ้งๆๆ เลยป่าวค่ะ  แล้วชอบหมอไม้ตรงไหนค่ะ :-[

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 10:29:53

 :o8: :o8: :o8:   icyblue  :o8: :o8: :o8:

มาถามแบบนี้ติ๊บก็เขินแย่   

ตอนที่เจอตอนแรกก็ไม่ได้ประทับใจอะไรมากเป็นพิเศษ

นอกจากการเอาใจใส่  เทคแคร์ดี   

ก็เล่นพาไปกินของฟรีตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน  สเปคเลย  อิอิ

ไม่หรอก...มันไม่ได้สปาร์คทันที  มันค่อยๆมาทีละนิดๆ 

เหมือนกับความหล่อของหมอไม้ที่ค่อยๆมาเหมือนกันนั่นแหละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 27-07-2010 10:53:39

หมอไม้แผนสูงเนอะ เอาของกิน ของฟรีมาล่อลวงเด็กใช่ป่ะ   :really2:
แล้วแอบใส่เสน่ห์ยาแฝดให้หมอติ๊บลุ่มหลง :oni3:

หรือว่าหมอติ๊บหลอกคนแก่ (คำนี้หยาบคายสำหรับหมอไม้ใช่มั้ยค่ะ)เอาเป็นหลอกคนเกิดก่อนค่ะ  อิอิ
หมอไม้เลยติดกับหมอติ๊บ   คายมาซะดีๆคะ หมอติ๊บใช้อะไร  เค้าจะไปทำมั้ง   :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 10:56:27

จำได้สมัยนั้นรากราคะ   ต่อมาเป็นน้ำมันต้นลำโพง

มาสมัยนี้ไม่ต้องงงงงง

เสน่ห์ล้วนๆ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 11:05:04

หมอออ  ซิ่มยังไม่ได้ทานข้าวเลย

มีอะไรให้ซิ่มทานบ้างคะวันนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 27-07-2010 11:05:34

หมอไม้ม่ะอยู่ 555+
เผาเลยๆๆๆ หมอติ๊บเผาหมอไม้เยอะๆนะครับ 555+
.
แบบว่า หมอไม้น่าจะมุขแพรวพราวใช่เล่นนะ จากที่อ่านมาเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 27-07-2010 11:09:18

โห คุณหมอติ๊บ ไม่ได้มีดีที่หน้าตาอย่างเดียว แต่เสน่ห์เหลือล้น  :จุ๊บๆ:

เดี๋ยวไปหาต้นเสน่ห์ก่อน  จะกินตั้งแต่ราก ถึง ใบเลย  เพราะเค้าเสน่ห์น้อยต้องกินเยอะๆ จะได้มีคนรักคนหลง(ผิด) มั่ง  :laugh5:
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 11:26:31

ว่าด้วยอาหารมื้อเที่ยง

อยู่คนเดียว  ไม่ต้องพิธีรีตองมาก

กำลังจัดการอยู่  มาทานด้วยกันมั้ยซิ่มมมมม

วันนี้ขาดลูกมือ   หรือตัวป่วนม่ะรู้

การทำอาหารเลยช้าลงไปนิดหน่อยยยยยยย

จะคิดถึงเค้าก็ตอนกินข้าวคนเดียวนี่แหละ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 27-07-2010 11:31:43

+1 เป็นกำลังใจให้หมอไม้ หมอติ๊บ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 11:44:39

ว่าด้วยอาหารเที่ยง  อยู่คนเดียว  กินง่าย   อยู่ง่าย    แค่บะหมี่วองเดียวก็อยู่ได้แล้วววว


(http://img687.imageshack.us/img687/5489/m256532.jpg)


แต่ชีวิตนี้คงอยู่ไม่ได้หากขาดสิ่งนี้ไป

(http://img148.imageshack.us/img148/5300/m211601.jpg)

จะเที่ยงแล้ว  อย่าลืมทานข้าวเที่ยงด้วยน่ะค้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 27-07-2010 12:00:39

หิว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 12:34:49

กินติมมมมมมมมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 12:39:04

วันนี้หน้าตาไอติมน่ากินสุดได้เท่านี้

เพราะท็อปปิ้งที่ใช้แต่งหน้าติ๊บกินเล่นหมดไปตั้งแต่เมื่อคืน

ปล.มีเรื่องจะฟ้อง

นมเปรี้ยวที่ติ๊บซื้อมาหกแพคเมื่อไม่กี่วัน

มันหายเกลี้ยงไปพร้อมกับการหายไปของตาโย่ง

เขาเอาไปไหนหมดหว่า

หนึ่ง   เอาไปกินจนหมดแล้ว  แต่ไม่กี่วันหกแพคนี่ไวไปมั้ย
สอง  เอาไปซ่อนนนนน  จับได้นะ  ฮึ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 12:44:27

ซิ่มว่าแกเอาไปบริจาคละ

เห็นไอติมหมอแล้วทนไม่ไหว ไปตักไอติมมากินบ้างดีกว่า

มีแต่ข้าวโพด เพราะอย่างอื่น หมดไปได้สักสัปดาห์ละ ยังไม่ได้ไปซื้อเลยค่ะ

เด๋วเอามาโชว์บ้าง อิอิ ขอตัวทานไอติมก่อนนะคะ กำลังละลายได้ที่เลย

ปล.บะหมี่ชามนั้นน่าทานมาก  เขี่ยหมูแดงออกให้ซิ่มหน่อยจิ อิอิ  หม่ำด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 27-07-2010 12:57:14

ขนาดบะหมี่ยังทำซะน่ากินเลย ..อยากกินไอติมด้วยค่ะ

อีกอย่างนมหกแพค ..หายอย่างไร้ร่องรอย   เอิ่ม... คงไปเอาบริจาคเหมือนที่ซิ่มบอก
ไม่งั้นก็คงเอาไปอาบแหละค่ะ  ฮ่า ๆ

อยากถามหมอติ๊บว่า รักพี่ไม้ตรงไหนคะ?  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 13:04:35

อ้างจาก: WinterLove ที่ 27-07-2010 12:57:14  

ขนาดบะหมี่ยังทำซะน่ากินเลย ..อยากกินไอติมด้วยค่ะ

อยากถามหมอติ๊บว่า รักพี่ไม้ตรงไหนคะ?  :o8:

บะหมี่นี่ขอออกตัวก่อนว่าที่ทำให้น่ากินได้คือต้องขอบคุณตากล้อง

วันนี้ก็ทำบะหมี่แบบนี้แหละคับ  แต่ว่าถ่ายรูปไม่เก่งอาจจะดูไม่น่ากินเลยเอารูปเก่าๆที่เคยถ่ายไว้ออกมาแทน

แต่ไอติมนี่รูปฝีมือติ๊บเองงง


ส่วนคำถามหลัง

รักพี่ไม้ตรงไหน  อืมมมมม เขินแฮะ

เอาเป็นว่ารักทุกอย่างที่เป็นพี่แกแหละคับ   โดยเฉพาะกะเป๋าตังค์ของแก  รักที่สุดเลยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 27-07-2010 13:09:25

หวัดดีหมอติ๊บ ขอสมัครเป็น FC หมอติ๊บอีกซักคนน๊า :o8:
วันนี้เปลี่ยนรูป avatar ไปแล้วกี่รูปหล่ะนี่ แล้วนี้รูปใครหยออ

อยากถามว่า หมอติ๊บชอบกินไอติมรสอะไรที่สุดอ่ะ(เผื่อจะได้ซื้อไปฝากกกก กร๊ากก)
 :oni1:เผ่นออกจากทู้กลัวหมอไม้มา กราทืบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 13:17:09

อ้างจาก: Mr.Frog ที่ 27-07-2010 13:09:25  

หวัดดีหมอติ๊บ ขอสมัครเป็น FC หมอติ๊บอีกซักคนน๊า :o8:
วันนี้เปลี่ยนรูป avatar ไปแล้วกี่รูปหล่ะนี่ แล้วนี้รูปใครหยออ

อยากถามว่า หมอติ๊บชอบกินไอติมรสอะไรที่สุดอ่ะ(เผื่อจะได้ซื้อไปฝากกกก กร๊ากก)
 :oni1:เผ่นออกจากทู้กลัวหมอไม้มา กราทืบบบบ

มามะ  มาขอจุ๊บหัวเหม่งๆทีนึง

วันนี้วันไหนถ้ามาหาพร้อมไอติม  ไม่ต้องกลัวตาโย่งนะ  เพราะติ๊บจะปกป้องพี่ด้วยชีวิต  อิอิ

แล้วยิ่งวันนี้ทางโล่ง

ตาโย่งไปสิงคโปร์อีกสองวันกลับคับผมมมม

ไอติมชอบไอติมชอคโกแลตนะ   แต่ถ้าเฮียจะเลี้ยง  รสอะไรก็ชอบหมดและคับบบ 

เอาจริงนะนี่  ไปเปิดห้องรอต้อนรับการมาเยือน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 27-07-2010 13:22:46

มาทักทายยามบ่ายค่ะ 

เห็นไอติมเเร้วน่ากินนนอ่ะค่ะ

เเต่ดันไม่สบายย เป็นหวัดซะได้

เลยโดนงดไปเลยยยยย อิจฉาง่ะ

พี่หมอติ๊บชอบทานไอติมมาก ต้องทานทุกวันเรยเหรอค่ะ

หุหุหุ น้ำหนักขึ้นบ้างมั้ยค่ะเนี๊ยยยยย  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 27-07-2010 13:26:10

อ้างจาก: dr.mike ที่ 27-07-2010 13:04:35  

อ้างจาก: WinterLove ที่ 27-07-2010 12:57:14  

ขนาดบะหมี่ยังทำซะน่ากินเลย ..อยากกินไอติมด้วยค่ะ

อยากถามหมอติ๊บว่า รักพี่ไม้ตรงไหนคะ?  :o8:

เอาเป็นว่ารักทุกอย่างที่เป็นพี่แกแหละคับ   โดยเฉพาะกะเป๋าตังค์ของแก  รักที่สุดเลยยยยยยยยยยยยย

55555555555555  นี่คือประเด็นสำคัญเลยใช่มั้ยคะ
หมอติ๊บ.. กินทุกวันเลยมั้ยคะเนี่ยไอติมอะ  เคยอดทนไม่กินเลยนานสุดกี่วัน?

มีเรื่องจะถามอีกแล้ว... คือว่า ชอบเป็นสิวแบบซ้ำ ๆ ที่เดิมตรงคางเม็ดนึง เดือนนึงเป็นหนนึงน่ะค่ะ
ต้องทำไงคะ .. เคยไปร้านรักษาแล้วก็หาย แต่ก็เป็นซ้ำอีก ทำไงถึงจะหายคะเนี่ยยยยยยยย T^T

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 27-07-2010 13:30:58

อ้างจาก: dr.mike ที่ 27-07-2010 13:17:09  

มามะ  มาขอจุ๊บหัวเหม่งๆทีนึง

วันนี้วันไหนถ้ามาหาพร้อมไอติม  ไม่ต้องกลัวตาโย่งนะ  เพราะติ๊บจะปกป้องพี่ด้วยชีวิต  อิอิ

แล้วยิ่งวันนี้ทางโล่ง

ตาโย่งไปสิงคโปร์อีกสองวันกลับคับผมมมม

ไอติมชอบไอติมชอคโกแลตนะ   แต่ถ้าเฮียจะเลี้ยง  รสอะไรก็ชอบหมดและคับบบ  

เอาจริงนะนี่  ไปเปิดห้องรอต้อนรับการมาเยือน

^
^
พูดจริงป่าวเนี่ยะ...เด๋วปั๊ดดดไปหาจิงเลยน๊า

อย่าทำให้อยากแล้วจากไป...  :-[
จะไปหาแบบ....เอ็นดูหน่ะนะ

หมอติ๊บอย่าเรียกว่า "เฮีย" พี่เปนสาววายคร๊า กร๊ากก แต่จิงๆพี่ก็ล่ำใช้ได้ ให้เรียกเฮียได้
อยากเห็นรูปหมอติ๊บอ่า มาไม่ทันเห็นเลย   :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 27-07-2010 13:31:18

เอากำลังใจมาฝากครับ สบายดีนะครับหมอไม้หมอติ๊บ

และน้องแฮคเกอร์ มาเล่าต่อได้แล้วนร้าครับ อยากอ่านมากมาย

ดูดินั่งอ่านแบบไม่ไปไหนเลยนะเนี่ย ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยๆ

ดูแลสุขภาพด้วยนะ :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 13:47:34

โดดเดี่ยวแต่ไม่ ............ตอนต่อไปคงต้องรอหมอไม้กลับมาอ่ะคับ  ติ๊บก็อัพไม่เป็นซะด้วย

Mr.Frog...................ก็บอกแล้วว่าถ้ามาพร้อมถังไอติม  ติ๊บก็ยินดีต้อนรับคับ

WinterLove..............ทำเลเซอร์ถอนรากถอนโคนมันไปเลยจ๊ะ   จะไม่หมดปัญหา

puenfriend..............กินทุกวันคร้าบบบ  ไม่กินก็เหมือนมันขาดอะไรไปซักอย่างงง  แต่ก็มีตัวช่วย  ไม่งั้นอ้วนแย่เลยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 13:51:43

อะ อะ  บ่ายแล้ว   เดี๋ยวท้องจะว่างงงงงงงง

ขนมเบื้องเจ้านี้อยู่หน้าตลาดประชานิเวศน์ 1 น่ากินมากมายยยยย

(http://img820.imageshack.us/img820/7291/270622.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 27-07-2010 13:57:21

หวัดดีพี่หมอติ๊บค่า
หนมเบื้องครีมเยอะน่ากินม๊ากกกกกกกกกกกกกกก
พี่หมอไม้ไม่อยู่เหรอเนี่ย คิดถึงงงงงฟิคแย่เลย 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 14:02:25

วันนี้หมอไม้ไม่อยู่ค้าบบบ  ไปสิงคโปร์สงสัยตอนนี้กำลังพ่นน้ำอยู่แน่เลย

หัวสิงโต   ตัวเป็นปลา (ไหล)

มีการแอบโม้ด้วยนะว่าที่ไปนี่ไปถ่ายแบบ 

ติ๊บคงจะเชื่อเขานะ 



ถ้าเมื่อวันก่อนไม่ได้คุยกะอาจารย์หมอเจ้าของคลินิคว่าให้พี่แกไปเอาเครื่องฟอกสีฟันตัวใหม่มา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 14:09:17

เข้ามารายงานตัวว่าไม่ได้ไปไหนจ้า

ทำขนมจีบอยู่ เดี๋ยวเสร็จแล้วจะเอามาอวดนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 27-07-2010 14:21:38

อ้างจาก: dr.mike ที่ 27-07-2010 13:47:34  

WinterLove..............ทำเลเซอร์ถอนรากถอนโคนมันไปเลยจ๊ะ   จะไม่หมดปัญหา

ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ... รำคาญสิวเม็ดนี้มานานแล้ว - -"
ขนมเบื้องน่าทานอีกแล้ว.. เมื่อคืนเพิ่งทานไป กินขนมของหวาน จนจะกลิ้งได้อยู่แล้ว T^T

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 14:26:57

อิอิ   :-[

แก๊สหมดพอดี  เอาหน้าตาก่อนนึงมาฝากจ้า

(http://upic.me/i/ns/dsc00325-1.jpg)

ครั้งแรกได้หน้าตาแบบนี้  พอให้อภัยได้เนาะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 14:34:57

ซิ่มจ๋า   ไมใส่ไส้เยอะจังเลย

ขออนุญาตแสดงความเห็นนิดนุงงงง

ถ้าห่อไม่มิดเวลาซิ่มเอาไปนึ่ง  ไส้มันกะพอง  แล้วก็จะมาหน้าแตกกระจายฟูเต็มไปหมดเลย

จนมองไม่เห็นแผ่นเกี๊ยวที่ซิ่มห้อเชียวแหละ

และจะเข้าขั้นโคม่าถ้าไส้ของแต่ละชิ้นมันฟูแล้วไปติดกับของชิ้นข้างๆ

คราวนี้แหละมันจะเป็นพรืดไปหมดจนซิ่มดูไม่ออกเชียวแหละว่าคือขนมจีบ

เหมือนคนอ้วนใส่เสื้อผ้าตัวเล็กเนอะ   ไม่ได้กระทบใครนะซิ่มมมม  ส่วนเรื่องรสชาติโนคอมเม้นท์  เอามาให้ชิมด้วยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 14:39:52

ยังไม่เจอปัญหาเรื่องฟูนะหมอติ๊บ หลังจากห่อแล้วลองนึ่งดูอ่ะค่ะ

หรือเพราะว่ามันเป็นไก่ เนื้อเลยหนัก

แต่มีปัญหาเรื่องแป้งมันแข็งมากกว่า  พรมน้ำแล้วนะคะ

หรือว่าต้องใช้ผ้าขาวบางปิดอีกที

edit

มันสายไปแล้วจ้าหมอติ๊บ  ครั้งหน้าเอาใหม่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 14:49:00

อ้อ  ลืมไปว่าซิ่มไม่กินหมู


ปัญหาแป้งแข็งซิ่มต้องใช้ผ้าขาวบางคลุมก่อนด้วยจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 27-07-2010 14:50:00

แค่นี้เองเหรอค่ะ ซิม ไม่พอมั้งค่ะ อิอิ
หมอไม้คงปาไป 20 ลูก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 14:52:47

ซิ่มทำมื้อไหนนี่  มื้อเที่ยง  หรือมื้อเย็น  หรือว่าของว่างอ่ะคับ

ติ๊บยังไม่ได้ทำอะไรเลย

ไม่มีลูกมือ

ไม่มีคนชิม

ไม่มีคนกวน

ไม่มีคนกิน

ที่สำคัญสุด....ไม่มีคนลงไปจ่ายตังค์ให้ถ้าจะไปซื้อของที่ซุปเปอร์

รอเค้ากลับมาก่อนดีกว่า  คิดถึงจัง   :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 14:56:36

แหะ แหะ

แค่อยากเล่นค่ะหมอ

ยังหาคนทานไม่ได้เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 27-07-2010 15:01:08

ดีจ้า หมอติ๊บ
หมอไม้ไม่อยู่ :z1:

หมอติ๊บเก่งเรื่องทำอาหารจัง=w=
ตอนแรกดูขนมจีบที่เขาทำ ไส้เยอะดีชอบ
ไม่ได้คิดว่ามันจะฟูด้วยแหะ=w=

ปล. เพิ่งกินข้าวมา พอเห็นอาหาร และไอติม หิวอีกแล้วววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 15:08:41

ในตู้เย็นติ๊บมีแต่ไข่  กะหมูสับนิดหน่อย   ซิ่มช่วยคิดเมนูหน่อยจิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 27-07-2010 15:19:08

วันนี้อากาศอึมครึมน่านอนนนมากก

ซิ่มเก่งจัง ทำขนมจีบน่ากินนน

ถ้าหนูทำเองคงไม่ได้อย่างนี้เเน่ๆๆเรย

วันนี้พี่หมอติ๊บไม่เเอบหนีไปเที่ยวที่ไหนเหรอค่ะ

ทางสะดวก เห่อๆๆ พี่หมอไม้ไม่อยู่ด้วยเนอะ

 :m32:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 15:19:22

หมูปั้น   ไข่ตุ๋นเนื้อเนียน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 15:32:03

อ้างจาก: puenfriend ที่ 27-07-2010 15:19:08  

วันนี้พี่หมอติ๊บไม่เเอบหนีไปเที่ยวที่ไหนเหรอค่ะ

ทางสะดวก เห่อๆๆ พี่หมอไม้ไม่อยู่ด้วยเนอะ

 :m32:

ทางสะดวกแต่ยังขับรถไม่เป็น   ไม่รูที่กินอีก   สงสัยต้องเป็นไข่ต้มกับข้าวเปล่าเหมือนคราวก่อนที่ทำไว้กะตาไม้แน่เลย

กรรมตามทัน  ไวจังวุ้ยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 27-07-2010 15:35:49

....คนหล่อไปสิงค์โปร คนน่ารัก ยึดพื้นที่ไว้เรียบร้อยแล้ว
....หมอติ๊บ เขียนได แบบอารมณ์เหงาๆเหมือนเด็ก แต่ความคิดผู้ใหญ่มากๆๆสำนวนดี มาตั้งแต่เด็กๆเลยนะ
....หมอติ๊บทำ ไข่ตุ๋นหมูสับ ใส่ผักที่หลงเหลือในตู้เย็น แครอท หอมใหญ่ ต้นหอม แค่นี้ก็อร่อยเหาะแล้ว หิวววว  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 15:39:39

ขอเวลานอกสำรวจวัตถุดิบแป๊บนึงนะคับ   เดี๋ยวจะจัดการมื้อเย็นละ

แล้วจะไปหาไอติมที่ไหนกินเนี่ยยย

ใครใจดี

ช่วยหนูทีเถิด   อยากกินไอติม ไม่ไหวแล้ววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 27-07-2010 15:40:24

ขนมจีบของซิ่มก็น่าทานนะคะ รสชาติเป็นยังไงบ้างคะ
ถ้าหนูทำเอง... เละแน่ ๆ 555555555
..
.
หมอติ๊บคะมีหมูกับไข่ก็ทำ ไข่ยัดไส้ ไข่เจียวหมูสับ อาหารพื้น ๆ ที่คิดออกและแก้มทำเป็น T^T
.
เมื่อกี๊คุณน้าแม่บ้านที่บริษัทฯ เรียกไปกินของหวานที่แกทำ อร่อยมาก ทำให้ง่วง ณ บัดนาว
กินของหวานบ่อย ๆ จะเป็นเบาหวานได้มั้ยคะเนี่ยยยยยยยย :z3:

edit: สเวนเซ่นสาขาไหนดีคะ เดี๋ยวพวกเราจะไปอยู่เป็นเพื่อนหมอติ๊บเองงงงงง >//<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 27-07-2010 15:49:39

55+ ทำไอติมปลอมกินเองซิครับหมอ
ผมทำบ่อยๆเวลาโคดขี้เกียจ+ไม่มีตังค์กินไอเบอรี่ ก็เอาน้ำหวานใส่แม่พิมพ์แท่งแช่ฟรีซไว้ ก็จะได้เป็นไอติมหวานเย็น อยากกินรสชอคโก ก็ชงไมโล รอให้เย็นใส่แม่พิมพ์แล้วแช่แข็งเช่นกัน รสอื่นๆ ก็แล้วแต่ของที่มี แต่ว่าต้องใส่แม่พิมพ์แท่งจะได้อารมณ์(?)มากกว่า เพียงเท่านี้ก็มีไอติมปลอมกินแล้ว 555+
.
ปล ถ้าหานมเปรี้ยวเจอ ลองทำหวานเย็นนมเปรี้ยวดู อร่อยใช้ได้เลยล่ะ 555+....หิวจังครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 27-07-2010 15:58:39

โห...........แล้วพี่แกจะไม่ไปหว่านเสน่ห์เหรอ หมอติ๊บ
พ่นคาถากำกับไปด้วยมั้ยอ่ะ หึ หึ

(ถ้ากล้าไปหว่านนี่แปลว่าแน่มาก ชิมิ ชิมิ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 27-07-2010 16:01:43

คิดถึงกระติ๊บจังเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 27-07-2010 16:02:45

หมอติ๊บคร้าบบบบบบบบบบ
ขอดูรูปหมอไม้ที่หมอติ๊บคิดว่าดูแล้วก๊ากแตกทันทีได้ป่ะครับ มีป่าว
อยากเห็น ตอนนี้รู้สึกทางโล่ง สะดวกดีนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 16:07:02

รูปหมอไม้ที่ดูแล้วก๊ากเลยเหรอ

ไม่น่าจะมีน่ะ  เพราะเวลาจะถ่ายรูปทีเขาจะเก๊กแล้วเก๊กอีก

แล้วก็เหลือไว้รูปที่ดูดีที่สุดจริงๆ  ประมาณว่าถ่ายร้อยรูปเหลือสิบรูป  และเอาโชว์รูปเดียว

แต่พอถ่ายให้ติ๊บทั้งนอนหลับ  ทั้งกิน  ทั้งหัวเราะ   อะไรอยู่ก็ถ่ายหมดไม่เคยบอกให้เตรียมตัว

ไม่เคยบอกให้เต๊ะท่า   แต่ละรูปที่ออกมาก็เลยอย่างที่เห็น

ถามหารูปก๊ากเลยมีแต่ติ๊บซะมากกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 16:07:19

เอาขนมจีบมาส่งคุณครูกระติ๊บค่ะ

(http://upic.me/i/a5/kanomjeep.jpg)

อาหร่อยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 16:18:00

 :z1:  อูยยน่ากิน  เก่งอะซิ่ม

แต่ขอเสียมารยาทเขี่ยต้นหอมทิ้งไปไกลๆ

พอดีทันตแพทย์ส่วนตัวไม่อยู่  ไม่มีใครเอาผักออกให้อ่ะ

หน้าตาใช้ได้  ผ่านนนน  แต่รสชาติอ่ะซิ่มประเมิณไงหว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 16:25:42

พี่เขยซิ่มให้ลูกละเจ็ดบาท 

คงกินได้อยู่แหละมั้ง อิอิ

ยืนยันว่ารำแต้รำว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 16:29:50

อยู่ในช่วงระดมวัตถุดิบและคิดเมนู

มีข้าวเก่าเหลือตั้งแต่เมื่อเช้า

มีไข่ในตู้

มีเนื้อหมูนิดหน่อย

มีผักเหลืออยู่ไม่กี่อย่าง

มันจะเป็นอะไรได้เดี๋ยวรอลุ้นของหมอติ๊บบ้างนะ  จะน่ากินเหมือนซิ่มป่าววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 27-07-2010 16:56:18

ถ้าจะได้กินข้าวผัดไข่นะเนี่ย
สวัสดีนะ ในที่สุดก็ตามทันจนได้
คนมีความรักนี่ดีเนอะ อ่านแล้วรู้สึกว่าทั้งหมอติ๊บ และหมอไม้โชคดีที่มีกันและกัน จริง ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 27-07-2010 17:15:22

ข้าวห่อไข่ญี่ปุ่น !

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 17:27:52

เอาไอติมตอนกลางวันมาฝากหมอติ๊บตอนเย็นจ้า

(http://upic.me/i/5w/dsc00323-1.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 17:31:22

 :z3:  กำลังทำกับข้าวมื้อเย็น

เจอไอติมซิ่มเข้าไป

สมาธิกระเจิงงงงง

ซิ่มอ่ะใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 27-07-2010 17:35:57

ผัดไทย ข้าว สวยไปเลยดีกว่าครับ
อร่อย ครับ

หากทำไม่เป็นเชิญที่ร้าน ผัดไทยซอารี ได้ครับ อยู่ข้างตึกพหลโยธินเพลส อ่ะ .....
ปิดร้าน 19.00 น.นะจ๊ะ

อารีที่กินอีกเพียบ ยกตัวอย่างไปก่อนนะ
ครัวแม่ยุ้ย...... ท้องทานเส้นจันทร์ผัดกุ้งใหญ่ สปาเก็ตตี้คาโบราน่า

ต่อไป
ภูริตัน อารีย์ซอย 5 ... อูด้งต้มยำ กะ ซีซ่า สลัดอร่อยสุด ๆ ๆ  อย่าลืมสั่งแค๊กทานด้วยนะ ร้านนี้แค๊กร่อย โคตร ๆ ๆ ๆๆ เลย

มีต่อที่
บ้าน"พึงชม" ใบเหลียงผัดไข่ ผัดสามเหม็น ปลาช่อนทอดสลัดลาว....ตามด้วยน้ำแดงโซดามะนาว

อื่มแค่นี้ก่อน ที่กินในซอยอารี.....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 17:41:04

ตอนกลางวันมีคนใจร้ายกว่า

กำลังอิ่มก๋วยเตี๋ยวมาเลย

เจอไอติมกับแพนเค้ก(มั้ง)เข้าไป

เลยได้ถ้วยนั้นมาเลย

หมอติ๊บ  อาหารเย็นซิ่มวันโน้นละ

เอามาฝากกก

(http://upic.me/i/jy/9itim.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 17:45:09

อยากินไอติมมมมมมม

ใครใจดีพาไปเลี้ยงไอติมนี่ยอมให้ควงเป็นแฟนหนึ่งวันเลยนะนี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-07-2010 18:05:57

อยู่คนเดียว   วัตถุดิบไม่มี   งบประมาณไม่มี

ตามมีตามเกิดแล้วกันน่ะ  หมอติ๊บบบ


(http://img203.imageshack.us/img203/9224/m220696.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 18:09:22

หูยยยยย

น่าทานอ่ะ อิ่มๆ อยู่นะเนี่ย

ไม่เป็นไรหมอ ซิ่มทานไอติมเป็นเพื่อนนะ

หมอจะได้ไม่เหงา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 27-07-2010 18:17:17

อยากกินข้าวห่อไข่ กับข้าวโพดในไอติมจังเลย
ลงไปดูกับข้าวข้างล่าง โฮฮฮฮ กระเพราไข่ดาวอีกแล้วหรอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 27-07-2010 18:21:50

ขนาดวัตถุดิบไม่ค่อยจะมี
ออกมายังเรียกน้ำย่อยได้ขนาดนี้
 :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 27-07-2010 18:28:30

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JFBQ00234070821A.gif)นึกว่าเข้าทู้ผิด
คิดว่าเจอ "ครัวคุณหรีด" เข้าซะแล้ว
ที่ไหนได้ กลายเป็น "ครัวหมอติ๊บ กะ ลูกศิษย์ซิ่ม" นี่เอง(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/008-1.gif)
เอามาโชว์มั้ง (แต่หาสาย USB ไม่เจอ เอารูปที่ชาวบ้านถ่ายไปก่อนน๊า~)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/1259206752.jpg)
ส่วนไอติม ฝากหมอกะติ๊บ (รูปชาวบ้านถ่ายเหมือนกัน :-[)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/1_original.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 27-07-2010 19:11:24

โห  น่ากินอย่างแรง  :serius2:  มีเอารูปอาหาร รูปไอติมมาทำให้อยากกันจิงๆ  สิ้นเดือนกระเป๋าตังมักจะแฟบ  ทำไงดีหว่า   :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 27-07-2010 19:42:05

เข้าทู้นี้ทีไร หิวทุกทีเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 27-07-2010 19:54:58

เหอๆๆ น่ากินทั้งของคาวของหวาน  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 27-07-2010 20:17:06

ไอติมข้างบนน่ากินจัง หากินได้ที่ไหนคะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 27-07-2010 20:20:38

โห หมอติ๊บ ขนาดไม่มีวัตถุดิบ
ยังจะน่ากินขนาดนี้  มาทำให้หิวตอนกลางคืนเลย

หมอติ๊บเหงาป่าว คืนนี้พี่ไม้ไม่อยู่แหนะ อิิอิ  :กอด1:

อยากให้อยู่ด้วยไหม เอิ้กๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 27-07-2010 20:41:11

อ้างจาก: dr.mike ที่ 27-07-2010 17:45:09  

อยากินไอติมมมมมมม

ใครใจดีพาไปเลี้ยงไอติมนี่ยอมให้ควงเป็นแฟนหนึ่งวันเลยนะนี่

หง่ะ เด๋วพี่พาไปกินไอติม ที่ไหนอย่างไรว่ามา
อยากควงหมอติ๊บเป็นแฟนซักวันนึง คิคิ   :o8:

หมอไม้ไม่อยู่ดูเหมือน FC หมอติ๊บจะได้ใจกันเนาะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-07-2010 22:09:50

มาอัพเดตชื่อกระทู้ให้ครับ

พี่ไม้ไม่อยู่ตั้ง 2 วันเลยเหรอ

งั้นพี่ติ๊บก็เขียนตอนพิเศษหรือตอนปัจจุบันให้อ่านกันมั่งสิครับ

จะได้ไม่เหงาอ่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: Jeeo ที่ 27-07-2010 22:34:14

คิดถึงหมอไม้จัง ไม่เข้ามาโพสต์เลย ฝากหมอติ๊บบอกด้วยน้าคร๊าบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 27-07-2010 22:41:59

เข้ามาราตรีสวัสดิ์หมอติ๊บครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 27-07-2010 22:51:51

เข้ามาบวกให้แฮค

เห็นด้วยว่าพี่ติ๊บเขียนตอนพิเศษแก้เหงา แก้คิดถึงพี่ไม้ให้หน่อยสิค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 27-07-2010 22:58:01

เข้ามาบอกว่า ฝันดีน่ะคะ

พี่หมอติ๊บบบ

มีเเต่คนอยากอ่านSpecial part

พี่หมอติ๊บจะเขียนให้อ่านรึป่าวค่ะ

จะตั้งตารอคอยน่ะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 27-07-2010 23:16:40

มาส่งหมอคิ๊บเข้านอนคับบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-07-2010 23:18:44

ฝันดีค่ะ

อย่าลืมห่มผ้าด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 27-07-2010 23:23:18

นอนหลับฝันดีนะคะ

ถึงหมอไม้ไม่อยู่ ยังมีพวกพี่ๆ อยู่นะคะ

ชอบที่หมอติ๊บเขียนไดอารี่นะคะ
ใช้ภาษาดีจัง
ที่สำคัญชอบสรรพนามที่หมอติ๊บใช้ "หนู"
น่ารักมากเลย สมตัวมากจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 27-07-2010 23:26:41

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920424645.gif) ง่วงเหมือนกันนะซิ่ม ฝันดี ฝันดี  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 27-07-2010 23:44:29

มาส่งหมอติ๊บเข้านอนนนนนนน
นอนคนเดียว อย่าร้องไห้คิดถีงใครน๊า :monkeysad:

ฝันดีคร๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 28-07-2010 00:05:58

ฝันดีนะหมอติ๊บ...หมอนข้างไม่มี...
อย่าแอบนอนร้องไห้ขี้มูกโป่งคิดถึงคนไปสิงค์โปร์นะ...เอออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-07-2010 07:54:55

อ้างจาก: nonae ที่ 28-07-2010 00:05:58  

ฝันดีนะหมอติ๊บ...หมอนข้างไม่มี...
อย่าแอบนอนร้องไห้ขี้มูกโป่งคิดถึงคนไปสิงค์โปร์นะ...เอออ

ไม่ทันแล้วคับ    คิดถึงไปแล้ว

ก็คนเค้ารักของเค้านิ

พี่ไม้ไม่อยู่ซักคน   จะเหลืออะไรในชีวิตได้อีกกกกกกกกกก

ไม่มีคนขับรถ

ไม่มีลูกมือทำกับข้าว

ไม่มีคนทำความสะอาดบ้าน

ไม่มีคนไปซื้อของให้

ไม่มีคนเกาหลัง

ไม่มีคนเลี้ยงไอติม

ไม่มีบอร์ดี้การ์

ที่สำคัญ   จะซื้ออะไรก็คิดถึงเขาทุกที   เพราะต้องควักตังค์ตัวเอง    เฮ้ออออออออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 28-07-2010 08:20:27

^
^
อรุณสวัสดิ์ค่ะหมอติ๊บ ^^ เหงามั้ยคะพี่ไม้ไม่อยู่ วันนี้ฝนตกซะด้วยสิ ได้บรรยากาศเหง๊าเหงา (จริงๆ คือยังอยากจะนอนต่อแต่ต้องทำงาน T_T)

พี่หมอไม้เป็นได้ทุกอย่างเลยนะคะที่พูดมาทั้งหมดน่ะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 28-07-2010 08:53:25

Good morning ka >3<
have a nice day na
miss miss na

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-07-2010 09:04:47

อ้างจาก: dr.mike ที่ 28-07-2010 07:54:55  

ที่สำคัญ   จะซื้ออะไรก็คิดถึงเขาทุกที   เพราะต้องควักตังค์ตัวเอง    เฮ้ออออออออออ

ประการหลังนี่ สำคัญจริงๆ ด้วย :z1:
มอร์นิ่งจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 28-07-2010 09:07:46

น้องหมอติ๊บจ๋า เมื่อกี้พี่เห็นแว๊บ แว๊บ หล่อซ้า ใครเอ๋ย นุ่งผ้า ถือกล้อง อ๊ายย ท่าทางวันนี้จะทำงานอย่างมีฟามสุขซะแล้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-07-2010 09:08:20

ยู้ฮู

สวัสดีตอนสายๆจ้า

ยังอยากนอนอยู่เลย

มื้อเช้าวันนี้ขนมจีบเมื่อวานค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-07-2010 09:13:03

ไปขึ้นเวรดึกมาเมื่อคืนง่วงมากกกกกกกกกก

กลับมาห้องตอนเจ็ดโมงหลับไปแป๊บเดียวโทรศัพท์ก็ดังงงง

คุยกันนิดนึงจะกลับไปนอนต่อก็ไม่หลับแล้วอะ

มาอยู่เป็นเพื่อนกันนนนนนน

แต่ไม่มีอะไรมายั่วน้ำลายนะซิ่มวันนี้   ประหยัดงบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-07-2010 09:23:40

มีข้าวกับแกงเนื้อใส่มะเขือ ถั่วลันเตาแล้วกข้าวโพด  หมอหม่ำได้หรือเปล่าคะ ยังอยู่ในปิ่นโตอยู่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 28-07-2010 09:25:25

อรุณสวัสดิ์ค่ะ หยุดไปหลายวัน พอเข้ากระทู้วันนี้ .... !!!!
โอ้ แม่ เจ้า~~~ ไม่ได้เข้าไม่กี่วันทำไมกระพุ่งกระฉูด
น้องติ๊บ?? ทำไมวันนี้อยู่บ้านอ่ะคะ?
อ๋อออออ....ขึ้นเวรดึก (ถามเองตอบเอง  :z3:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 28-07-2010 09:42:16

หมอติ๊บพักผ่อนเยอะๆนะครับ
เด๋วไม่มีแรง"ใช้"หมอไม้นะ 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-07-2010 09:47:40

ก็กะว่าจะลงเวรแล้วกลับมานอนอ่ะคับ

แต่ตาโย่งเล่นมาเล่าว่าอาหารเช้าติ่มซำที่สิงคโปร์น่ากินมากกกกกกกก

เม้าท์อะไรนักหนาก็ไม่รู้  จะกลับไปนอนอีกทีก็ไม่หลับแล้วววววววววววว

เลยมานั่งดูทีวี  นั่งทำงานนิดหน่อย

รอคนใจดีมาพาไปเลี้ยงไอติมมมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 28-07-2010 09:51:33

อ้างจาก: dr.mike ที่ 28-07-2010 09:47:40  

รอคนใจดีมาพาไปเลี้ยงไอติมมมมมม

 :impress2: ป่ะๆ วันนี้เจ้ใจดี
...
แต่ต้องมาเจอกันที่ บำรุงราษฎร์นะ   o18

อยู่คนเดียวเหงาล่ะสิ .....

ปล. ยังไม่ได้อ่านตอนน้องติ๊บเลย จะหาเจอมั้ยเนี่ยว่าอยู่หน้าไหน  :m23:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-07-2010 10:07:07

ซิ่มไปด้วยคนจิ  นะ  ชอบกินติมเหมือนกันค่ะ

หมอติ๊บๆ มื้อเย็นเมื่อวานของซิ่มเป็น topless5 ที่สเวนเซ่นแหละ  อย่างแซบบ

อาหารเช้าวันนี้  เลือกทานได้ตามอัธยาศัยค่ะ
(http://i29.tinypic.com/16gapas.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 28-07-2010 10:40:10

หมอติ๊บค่ะ อยากได้สูตรข้าวห่อไข่ของหมอติ๊บค่ะ
ว่างเขียนบอกสูตรป่ะค่ะ  (เห็นรูปแล้วน่ากินมาก ว่าจะไปทำกินมั่ง) :m18:

แต่ขนมจีบของซิ่มไม่กล้าทำ เพราะเคยห่อแล้วไม่งาม ซื้อ 7-11 กินแก้อยากไปก่อน

บอร์ดนี้มีแต่ของกินยั่วน้ำลายจริงๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-07-2010 11:08:13

สเวนเซ่นขายดิบขายดีเพราะ หมอติ๊บกะซิ่มนี่แหละ :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-07-2010 11:16:10

ที่จริงซิ่มชอบกิน baskin robbins มากกว่า แต่มันต้องไปห้างใหญ่อ่ะค่ะ ขี้เกียจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 28-07-2010 12:05:33

แวะมาทักทายก่อนไปกินข้าวเที่ยงคับ  วันนี้ใครจะเอารูปอาหารอะไรมาลงยั่วน้ำลายอีกเนี้ย   เห็นแล้วอยากกิน  :o7:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 28-07-2010 12:12:30

 :เฮ้อ:มานังรอนอนรอ ว่าเมื่อไหร่จะได้อ่านนร้า หายไปหลายวันแล้วนะครับคุณหมอ

มาเล่าต่อเหอะครับ เพื่อนเขามาให้กำลังใจและอยากทราบเรื่องราวน่ารักของคนทั้งสองไปด้วย

สวัสดีครับน้องแฮค สบายดีนะครับ เอากลำงใจมาฝาก เมื่อวานไปทำบุญที่ไหนมาป่าว

อนุโมธนาสาธุนะครับ :call:  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 28-07-2010 13:16:30

หวัดดียามบ่าย...ช่วงนี้ขอเป็นคน กทม. หน่อย
สงสัยหมอติ๊บ พักผ่อนอยู่แน่เลย...
น่าจะฝันดีไปเที่ยวสิงค์โปร์หาอะไรกินที่โน้นอยู่กะหมอไม้แน่ ๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 28-07-2010 13:25:58

มาทักทายยามบ่ายที่เเสนจะน่านอนนน

เห่อๆๆๆ พี่หมอติ๊บคงเพลียหลับไปเเล้ว

วันนี้มีเเต่ซิ่มเอาอาหารมายั่ว

เเต่ไม่เห็นของพี่หมอติ๊บเลยน่ะค่ะ

หรือว่ารอคนมาจ่ายค่ากับข้าวจากสิงคโปร์อยู่เเน่ๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-07-2010 13:26:54

สงสัยคนอยู่สิงคโปร์จะจามตลอดเวลา  

มีแต่คนพาดพิงถึง คริ คริ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 28-07-2010 13:53:25

หมอติ๊บ    :a12: แหงๆ

อยากนอนมั่งหยุดหลายวันขี้เกียจเกิ๊นนนน  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-07-2010 14:44:02

ตื่นมาทักทาย   ช่วงบ่ายๆของวัน

ตกใจตื่นเพราะได้ยินเสียงรถไอติมมาบีบแตรใต้ถุนคอนโด

น้ำลายสอเลย

แต่ถ้วยละสิบบาทแน่ะ

เก็บไว้รอซิ่มมาเลี้ยงดีกว่า

ส่วนเจ้ก็ไม่น่าอยู่ซะไกลเลยจะเป็นเจ้ามือทั้งที  วันนี้น้องไม่มีคนขับรถอ่า..........

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-07-2010 14:50:43

ซิ่มบอกแล้ว  เด็กดีเท่านั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 28-07-2010 14:57:32

สวัสดีหมอติ๊บ หมอไม้ค่ะ แล้วก้อซิ่มด้วย ^______^  :กอด1:
วันนี้ลาป่วยอยู่กับบ้าน ตื่นสายเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 28-07-2010 15:13:47

น้องติ๊บ...แล้วเมื่อไหร่จะได้กินติมอ่ะ :เฮ้อ: ในที่สุดก็ทันชุดผ้ากันเปื้อน ไอ้ที่พันแขนไว้แอบเก๋นะมั่กกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-07-2010 15:16:26

ก็รอคนใจดีหน้าตาดีมาเลี้ยงอยู่เนี่ยอ่ะคับ

หลายวันแล้วยังไม่มีไอติมตกถึงท้องเลย    ตั้งแต่เมื่อวานแนะ

 :z10:  รอต่อไป  จนกว่าจะมีคนใจดีมาเมตตาสงสาร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 28-07-2010 15:18:58

...โห ...วงแขนกล้ามเป็นมัดๆๆ แต่.. เหมือนจะมีพุงด้วย
...ทำไมมองรูปนี้แล้วดูเป็นเซ็กซี่ไปได้วะ
...คุณหมอน้องติ๊บจ๊ะ ที่รักไม่อยู่กินไรก็ไม่หร่อย ว่างั้นเหอะ
...ไอติมของชอบ ยังไม่ซื้อกินเลย ระวังปลวกจะขึ้นเงินหมดนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 28-07-2010 15:26:25

น้องติ๊บ ตกใจตื่นเพราะเสียงรถไอติม  :laugh: น่ารักซะไม่มีอ่ะ
วันไหน แท๊คทีมกะซิ่มเลี้ยงติมหมอน้องติ๊บสักทีดีมะ ซิ่มก็บาสกิ้น เจ้ก็(ชอบ) ไอติมกะวอฟเฟิล พูดแล้วอยาก  :m13:
..เนี่ยอยากเลี้ยงไอติมจะแย่ วันนี้อยากเลี้ยงสุดๆ จริงๆน๊าาา  :จุ๊บๆ:

(http://img691.imageshack.us/img691/845/icecreambigcone.jpg)

ปล.น้องติ๊บคงต้องวิ่งไปซุบเปอร์ใต้คอนโดอย่างเร็วรี่เลยมั้่งเนี่ย อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 28-07-2010 15:27:08

เดี๋ยวคนใจดีก้อจะกลับมาเเล้วว

อดทนรออีกนิดน่ะคะ พี่หมอติ๊บ

ถ้าทนไม่ไหวจริง จ่ายเองไปก่อน

เเล้วค่อยเรียกเก็บบิลย้อนหลังเนอะ ฮ่าๆๆ

 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-07-2010 15:43:05

ได้ๆๆ แท็กทีมได้เลยเจ้  รวมก๊วนคนชอบไอติม อิอิ

ถ้าเป็นซุปเปอร์นั้น ไม่รู้จะมีสเวเซ่นหรือเปล่านะคะเจ้ แถวบ้านซิ่มเค้าเอาออกไปแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-07-2010 15:46:05

พูดถึงไอติม อยากกินขึ้นมาเลยนะเนี่ย ซิ่ม
เอารูปไปก่อนหล่ะกัน (พี่บ้านไกล ไปจอยด้วยยากส์)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/image144dr0.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-07-2010 16:04:35

ชาวบอร์ดเป็นพยาน  สองสาวสวย

เจ้   แอนด์   ซิ่ม   ให้คำมั่นแล้วว่าจะเลี้ยงไอติมหมอติ๊บบบบบบบ

แต่ดันมาชวนตอนที่จะออกไปขึ้นเวรแล้วนี่ซิ   ไม่ทันแล้ววววววววว

ยกยอดไปวันหลังแล้วกันน่ะคับ   ไปทำงานละ

เดี๋ยวค่ำๆพี่ไม้กลับมาก็สืบสาวราวเรื่องกันต่อเรื่องอัพติ๊บทำไม่เป็นจริงงงงง





อีกอย่างไม่มีไอติมมากระตุ้นมันเหมือนแขนขาจะหมดซึ่งเรี่ยวแรงงงง

แสงสว่างสิ่งเดียวของชีวิตก็พลันดับมืดลงไป 

พร้อมกับรถไอติมที่วิ่งหายออกไปจากรั้วคอนโด :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 28-07-2010 16:06:28

แถวนั้นเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะซิ่ม วันก่อนกลับมีธุีระแถวบ้านซิ่ม ผ่านซุปเปอร์แถวนั้น
เปลี่ยนจริงๆแหละ แล้วถ้าไม่มีสเวนเซ่นแล้ว หมอติ๊บก็ติมรถเข็นไปก่อนนะ รอคนใจดีกลับมา  :กอด1:

น้องติ๊บถึงขั้นขอพยานเลยเชียว น่ากลัวจริงๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 28-07-2010 16:07:59

ขอสมัครเข้าเป็นพลพรรคคนรักหมออีกคนนะคะ
พี่เพิ่งเข้ามาอ่านได้สองวันเอง....
ประทับใจในตัวคุณหมอติ๊บมาก....เป็นเด็กน่ารัก
มีความกตัญญู...เป็นตัวอย่างให้กับน้อง ๆ ที่ประสบปัญหา
ชีวิตได้เป็นอย่างดี....สำหรับคุณหมอไม้ก็น่ารักและเป็นคนดี
จะติดตามเรื่องราวน่ารัก ๆ ของทั้งคู่ต่อไปนะคะ

ขอบคุณน้อง hackz ด้วยนะคะที่นำเรื่องดี ๆ มาให้อ่านกัน
กด + ให้กำลังใจค่ะ  :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-07-2010 16:11:28

หมอก้อไปกินที่รพ.ก่อนหล่ะกัน  :z1:
ซิ่มเค้ารอเลี้ยงหมออยู่ แต่หมออ่ะแหละที่ไม่ค่อยว่าง
อยากจะเลี้ยงใจจะขาด  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 28-07-2010 16:15:28

ตามอ่านทันแล้ว
ยิ่งอ่านก็ชอบพี่ติ๊บกับพี่ไม้
ขอบคุณที่เอาเรื่องราวดีๆมาเล่าให้ฟังนะคะ
เมื่อวันศุกร์ไปที่ขนส่งพิโลกเห็นเด็กมน.ใส่เสื้อคลุม
ของคณะสีเขียวแล้วคิดถึงพี่ติ๊บเลย

ขอบคุณพี่แฮ๊กที่เอาเรื่องดีๆมาลงให้อ่านด้วยนะคะ

มีคำถามจะถามพี่ติ๊บด้วย
ท็อปแลนด์ที่พี่ไม้พาพี่ติ๊บไปเนี่ย
เป็นพลาซ่าหรืออาเขตคะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-07-2010 16:19:08

 :m20:  ถ้าไม่มีคนทักเรื่องอาเขต กะ พลาซ่า เนี่ยลืมไปเลยนะเนี่ย
สเวนเซ่นอยู่ที่ไหน หมอไม้ก้อพาหมอติ๊บไปที่นั่น ใช่ป่าว :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: eiei ที่ 28-07-2010 16:20:25

หอมพี่ติ๊บ ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดดดใหญ่ๆ เพราะพี่ไม้ไม่อยู่ คึคึ  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-07-2010 16:36:33

อ้างจาก: dr.mike ที่ 28-07-2010 16:04:35  

ชาวบอร์ดเป็นพยาน  สองสาวสวย

เจ้   แอนด์   ซิ่ม   ให้คำมั่นแล้วว่าจะเลี้ยงไอติมหมอติ๊บบบบบบบ

สัญญา 

ก่อนหน้านั้นไปเจ๊ไข่ก่อนปะ  อยากกินเนื้อปูผัดผงกะหรี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 28-07-2010 16:46:13

อ้างจาก: dr.mike ที่ 28-07-2010 16:04:35  

ชาวบอร์ดเป็นพยาน  สองสาวสวย

เจ้   แอนด์   ซิ่ม   ให้คำมั่นแล้วว่าจะเลี้ยงไอติมหมอติ๊บบบบบบบ

สัญญาด้วย เกี่ยวก้อยละนะน้องติ๊บ  :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 28-07-2010 17:26:42

น่าสงสารจังเลย อดกินติม
ขากลับจากทำงานแวะซื้อสักถ้วย แล้วจดไว้สิว่าวันนี้กินไปกี่บาทค่อยมาเก็บเงินที่หมอไม้ วันหน้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 28-07-2010 17:46:26

ไม่ได้เข้าบอร์ดหลายวัน หมอไม้ไปซะแล้วหรอเนี๊ยยยยยย( ไปสิงคโปร์ อิอิ )


มาตามอ่านนะครับ เห็นหมอติ๊บ เฝ้าบอร์ดแทนหมอไม้นี้น่ารักจิง ๆ เลยยยยอิจฉา ๆ จิง ๆ


มาดูเมนูหลายๆ  เมนูของหมอติ๊บ และของคุณซิ่มม น่ากินนนทั้งน่านนนนเลยยยแวะมาทำให้รับประทานบ้างงนะครับอิอิ


ช่วงนี้สอบเด็ก ๆ หลายคนคงหายไปแน่ ๆ ผมอีกคน แต่ก็ยังมาติดตามนะครับบะบายยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 28-07-2010 18:46:12

มานั่งหน้าจอรอของฝากจากสิงคโปร์

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 28-07-2010 19:08:43

นั่งรอพี่หมอกลับจากต่างแดน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-07-2010 19:32:41

กินข้าวเรียบร้อย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-10.gif)
มานั่งปูเสื่อรอหมอไม้กลับจากแดนไกล ที่มีสิงโตพ่นน้ำได้ :z1:
กับข้าววันนี้คือ . . . น้ำพริกกะปิ ปลาทู (รูปที่จิ๊กชาวบ้านมา(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif-1.gif))

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/1248792414.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 28-07-2010 20:11:27

เซิบๆๆ หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด

ละผู้ยิ้งแล่นลัด ล่ะผู้ชายแล่นลัด

หมาแล่นเข้าวัด เลยบ่ได้ใส่เกิบ

เข้ามาดูความเรียบร้อยของกระทู้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 28-07-2010 21:15:59

ว๊า วันนี้มาไม่ทันหมอติ๊บเลย หนีไปเข้าเวรซะแร้ววววววว
คิดถึงพี่หมอไม้นะเนี่ยะ มารอรับและรับของฝากค้าบบบ

และก้อถือโอกาสมาอยู่เฝ้าทู้เปนเพื่อนน้องแฮคส์ด้วย

ว่าแต่ว่า รูปชายหนุ่มในผ้ากันเปื้อนเนี่ยะ คือ น้องหมอติ๊บหรอออ
อ๊ากกกกกกกกก น่าร้ากกกเน้ออออ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 28-07-2010 22:09:07

อ้างจาก: Mr.Frog ที่ 28-07-2010 21:15:59  

ว๊า วันนี้มาไม่ทันหมอติ๊บเลย หนีไปเข้าเวรซะแร้ววววววว
คิดถึงพี่หมอไม้นะเนี่ยะ มารอรับและรับของฝากค้าบบบ

และก้อถือโอกาสมาอยู่เฝ้าทู้เปนเพื่อนน้องแฮคส์ด้วย

ว่าแต่ว่า รูปชายหนุ่มในผ้ากันเปื้อนเนี่ยะ คือ น้องหมอติ๊บหรอออ
อ๊ากกกกกกกกก น่าร้ากกกเน้ออออ :-[

เข้าใจผิดแล้วค่ะ  ชายหนุ่มที่ใส่ผ้ากันเปื้อนนี้หมอไม้ค่ะ  ๕๕๕  ถ้าจำไม่ผิด


มานั่งรอของฝากจากพี่ไม้ด้วยคน อิิอิ   :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 28-07-2010 22:21:58

อ้างจาก: Pra2 ที่ 28-07-2010 22:09:07  

เข้าใจผิดแล้วค่ะ  ชายหนุ่มที่ใส่ผ้ากันเปื้อนนี้หมอไม้ค่ะ  ๕๕๕  ถ้าจำไม่ผิด

มานั่งรอของฝากจากพี่ไม้ด้วยคน อิิอิ   :กอด1: :กอด1: :กอด1:

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด จิงหรอ
อูยยยยยยยย อายยย :-[ แต่ไม่เคยเห็นรูปทั้งสองคนเลยอ่ะคะ
เลยไม่ทราบว่าใครเปนใคร 555 ก็เลยเดาๆเอาอ่ะคะ ขอบคุณค้าบบที่มาสร้างความกระจ่าง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 28-07-2010 23:00:02

หมอไม้ไม่อยู่ หมอติ๊บก็มาทำหน้าที่ดูแล fc แทน
ไม่ให้เหงากันเลยทีเดียว อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 29-07-2010 00:52:21

หมอไม้คงกลับมาแล้วนะ...
ถ้ามาแล้วเซอร์ไพร์สหมอติ๊บหน่อย(เตรียมไอติมไว้ให้ในตู้เย็น)
อดไอติมมาสองวันแล้วไม่มีคนเลี้ยง  อิอิ
อย่าลืมแจกของฝากให้ fc ด้วยนะ...รอรับอยู่  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 29-07-2010 06:46:57

 :mc4: :mc4:

มารอของฝาก มารอของฝาก

เเต่ไม่เอาลอดช่องสิงคโปร์น่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆ

อย่าลืมหาไอติมมาเซอร์ไพรซ์พี่หมอติ๊บด้วยน่ะค่ะ

ไม่ได้ทานตั้งสองวันเเน่ะ

เช้านี้บรรยากาศ :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 29-07-2010 07:24:49

สวัสดีตอนเช้า ก๊อก ก๊อก ก๊อก มีครายอยู่มั้ยคับ
ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดี ๆ ของทุกคนนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 29-07-2010 07:27:59

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/JFBQ00242071016A.gif) มอร์นิ่ง มอร์นิ่ง
ทักทายตอนเช้าๆ (มีคนเช้ากว่า)(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-1.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 29-07-2010 08:19:44

Morning ด้วยยยย

มารอ ร๊อ รอ หมอไม้ กะน้องหมอกะติ๊บ :m3:
อยากอ่านตอนใหม่จะแย่แล้วววววววว o9

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 29-07-2010 09:21:52

มานั่งปูเสื่อรอเหมือนกันนะ  แต่อาหารที่คุณ evilheart ลงให้ดู น่ากินมาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 29-07-2010 10:30:11

อ้างจาก: hackz ที่ 28-07-2010 20:11:27  

เซิบๆๆ หมาคาบเกิบเข้าป่าบักนัด

ละผู้ยิ้งแล่นลัด ล่ะผู้ชายแล่นลัด

หมาแล่นเข้าวัด เลยบ่ได้ใส่เกิบ

เพลงนี้คิดถึงตอนเป็นเด็กน้อยเลยจ้ะน้องแฮ็ค ^^
เจ้ กับ ซิ่มจะเลี้ยงติมหมอติ๊บเมื่อไหร่อย่าลืมชวนหนูไปด้วยนะคะ
จัดปาร์ตี้เหอะค่ะ สเวนเซ่น สาขาไหน ได้โปรดบอกมา ...
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ พี่ไม้กลับจากสิงคโปร์วันไหนคะ?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-07-2010 12:04:17

 :3123:  หมอไม้กลับมารายงานตัวคับผม  :3123:

ไม่เจอตั้งนานคิดถึงหัวเหม่งๆนี่จัง  มาให้หอมหน่อยจิ

ไม่เจอตั้งนานคิดถึงแก้มใสๆนี่จัง   มาให้หอมหน่อยจิ

ไม่เจอตั้งนานคิดถึงปากบางๆนี่จัง  มาให้จุ๊บหน่อยจิ

ไม่เจอตั้งนานคิดถึงตัวเล็กๆนี่จัง    มาให้อุ้มหน่อยจิ

ไม่เจอตั้งนานคิดถึงก้นงอนๆนี่จัง  มาให้.............ตีก้นซักทีดิ

อุตว่าคิดอยู่ตั้งนานว่าเจอกันที่ห้องจะพูดอะไรเป็นประโยคทักทายให้หวานที่สุด

คิดมาตั้งสามสี่ชั่วโมงบนเครื่องบิน  แต่ต้องกราบให้กับสำนวนที่เด็ดกว่าของหมอติ๊บ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไม่เจอตั้งนานคิดถึงกะเป๋าตังค์ใบนี้จังเลย  ขอตังค์กินไอติมหน่อยจิ

ว่าแล้วก็ควักเอากระเป๋าตังค์ของผมที่อยู่ในเสื้อสูท  วิ่งลงไปซุปเปอร์มาเก็ตอย่างรวดเร็ว  เรียบร้อย

อืมมมมม  ไม่ทันแล้ววววววว    มันร้ายจริงๆ

 :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 29-07-2010 12:09:47

5555 หมอติ๊บ น่ารักก วิ่งจู๊ดไปซื้อไอติมก่อน  :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 29-07-2010 12:14:44

เป็นการกล่าวคำทักทายที่(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b3.gif)ที่สุด
ไอติม ไอติม มันอยู่ในสายเลือดซะแล้ว
หวัดดีตอนเที่ยงกว่าๆ จ้า
เด๋วเอาไปเสื่อมาปูรอก่อนน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 29-07-2010 12:19:24

มาทักทายตอนเที่ยงคับ  เจอหน้าหมอไม้ขอเงินกินไอติมเลย  ห้าๆๆๆ
 :กอด1: หมอไม้หมอติ๊บ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 29-07-2010 12:41:37

แว๊ปมาทักหมอไม้ตอนเที่ยงๆๆ

 :pig2: :pig2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 29-07-2010 14:33:27

หมอไม้ต้องเห็นใจน้องหมอติ๊บหน่อย อยากกินมาหลายวันแล้ว 555 (หมอติ๊บน่ารักมากมาย)

k.eviheart กับ น้องหมอติ๊บ เย็นนี้มีไรน่าอร่อย ๆ เสนอบ้างคับ

ป.ล. แอบเจ้านายเล่นก็ลุ้นดีเนอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 29-07-2010 16:08:20

คิดถึงกระเป๋าตังค์

เหอะๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 29-07-2010 16:17:20

อืมมมมมมมมมมม
ไม่ได้เข้าหลายวัน มีคนไปเมืองนอกมาแล้วดั๊วะ
คนอยู่ก็อ้อนกินติม
โห.........ชาวบอร์ดน่ารักมากๆ จะอาสาให้หมอติ๊บใหญ่เลย
หึ หึ หมอไม้ต้องเป็นเสี่ยแน่ๆเลย เลี้ยงต้อยเด็กเนี่ยะ
เจอหน้าคว้าเป๋าตังส์ อุ อุ ...จำไว้มั่งดีก่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 29-07-2010 16:23:13

รักแท้....แพ้ไอติมเนอะ..หมอไม้ o3

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-07-2010 16:43:43

แวะมาทักทายชาวเล้าตอนบ่ายๆ

พอดีกลับมาถึงแล้วนอนพักเอาแรงนิดนึง

ก่อนตื่นขึ้นมาเพื่อไปส่งหมอติ๊บไปทำงาน

หน้าตาตอนที่มีไอติมอยู่ในกระแสเลือดนี่มันลั้นลา  ต่างจากตอนที่มาถึงทีแรกเลยแฮะ

มันน่า............นัก

ขอตั้งสติแป๊บ

เดี๋ยวมาอัพตอนต่อไปให้ได้อ่านกันคับ

ว่าแต่แล้วเย็นนี้หมอไม้จะกินไรหว่า   เค้ากินไอติมได้ตามที่หวังแล้วเค้าก็หนีเชิดไปทำงานเลยอ่า :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-07-2010 16:55:24

เพิ่งประชุมเสร็จ  ชีวิตแทบหาไม่

ไปฟังคนแก่ทะเลาะกัน  เอาอยู่นั่น

กว่าจะรู้ว่าต้องการอะไร อิชั้นหลุดโลกไปละ

หมอๆ เย็นนี้ไม่ต้องกิน  ลดความอ้วน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-07-2010 17:06:14

หมอติ๊บนี่ชักจะหนักข้อขึ้นทุกวันนนน

ไอ้เราก็อุตส่าซื้อชอคโกแลตมาฝากกกก 

ใส่ช่องฟรีสไว้ให้  กะว่าตอนเย็นกลับมาจากทำงานจะเซอร์ไพรส์ซะหน่อย

เขาเซอร์ไพรส์ผมหนักกว่าอีก

เมื่อมันหายไปจากตู้เย็นเรียบร้อยแล้ว

 :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-07-2010 17:08:50

 :m20: :m20:

ให้มันรู้ซะบ้างจิ  ไผเป็นไผ

ได้ข่าวว่าแกล้งเค้าไว้มะใช่หรอคะคุณหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 29-07-2010 17:16:10

555 หมอติ๊บไวกว่า
ปลงได้แล้วล่ะค่ะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 29-07-2010 17:32:24

หึ หึ  หมอไม้ครับคนเค้าพูดว่าหมอติ๊บเก่งนี่ครับ
ปริญญาตั้งไม่รู้กี่ใบ ไม่รู้ใครส่งเสีย ใครอุดหนุนเน๊อะ
เก่งขนาดนี้ คนที่เอาอยู่น่าจะเก่งกว่ามากๆเน้อ เอิ๊กๆ
แต่เดาว่าคนเก่งกว่าน่าจะอยู่แถวๆนี้แหล่ะ ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-07-2010 17:35:41

ใครก็ได้  ทำรายงานการประชุมของซิ่มวันนี้ให้หน่อยยย

สเวเซ่นหนึ่งอิ่ม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-07-2010 17:38:59

อาหารเย็นหลังจากสำรวจในตู้เย็นมีแต่ไข่

ทำไรดีหว่า

เดี๋ยวจะเสกให้ได้ไม่น้อยหน้าหมอติ๊บคอยดู

จะได้รูว่าหมอไม้ก็เป็นพ่อครัว  เลี้ยงปากท้องตัวเองเลี้ยงแฟนได้อยู่นะ

ฮึ่มมม


























(http://img293.imageshack.us/img293/7296/m163802.jpg)

เมนูแรก  น่ากินมั้ยละ

(http://img840.imageshack.us/img840/7076/m163801.jpg)

มีสองอย่างด้วย

ไม่อยากจะโม้โถ่  เมนูหมอติ๊บก็มีแค่ข้าวห่อไข่

ของผมมีตั้งสองอย่าง  เหนือกว่าเห็นๆ  ไม่ง้อหมอติ๊บแล้วคร้าบบบบบ  เป็นไทแล้ว :z2: :z2: :z2:




เอ........แล้วจะกินแบบนี้ได้กี่วันหว่า  ได้ข่าวว่ากระเป๋าตังค์ก็ตกอยู่ในอาณัติของเขาไปเรียบร้อยแล้ว

 :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-07-2010 17:47:30

หูยยย  ไข่ต้ม  เก่งจังต้มได้แบบนี้  อยากกินนนนน

เมื่อวานเพิ่งทานข้าวเหนียวจิ้มไข่ต้ม แซบหลายๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-07-2010 17:55:10

กว่าจะต้มได้แบบนี้ผมก็กินแต่ไข่ต้มจนหน้าจะกลมเป็นไข่หลายทีแล้ว

มากินด้วยกันมั้ยละซิ่ม

ติดคอดีนักเชียววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 29-07-2010 17:57:39

หุย
ไข่ต้ม
น่ากิน
ไข่ดาวมะตูมซะด้วย
อยากกินนน
 :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 29-07-2010 18:01:03

ต้มไข่เก่งนะเนี่ย เป็นยางมะตูมเชียว อย่างนี้ต้องมีซอสแม็กกี้ กับ พริกไทย

น่ากินเชียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-07-2010 18:02:33

ตอนเห็นมันก็น่ากินอยู่หรอก

แต่พอเอาเข้าจริงมันติดคอนะ  ไม่ไหวแล้ว

ไว้รอหมอติ๊บกลับมาค่อยออดอ้อนไปหาไรกินดีกว่า

ถึงจะเล่นละครตบตาไม่ค่อยเก่ง  แต่ก็อาศัยลูกอ้อนเดี๋ยวก็ใจอ่อนพาไป  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 29-07-2010 18:05:18

อ้างจาก: evilheart ที่ 28-07-2010 16:19:08  

:m20:  ถ้าไม่มีคนทักเรื่องอาเขต กะ พลาซ่า เนี่ยลืมไปเลยนะเนี่ย
สเวนเซ่นอยู่ที่ไหน หมอไม้ก้อพาหมอติ๊บไปที่นั่น ใช่ป่าว :-[

 
 
อย่างนี้ก็น่าจะเป็นท็อปแลนด์พล่าซ่าเน๊อะ

พี่ไม้ทอดไข่ดาวสวยอ่า :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 29-07-2010 18:11:32

เย้ หมอไม้่กลับมาแล้ว คิดถึงๆ(คิดถึงตอน 101 :m20:)
หมอติ๊บเจ๋งไปเลยอะคิดถึงกระเป๋าตังส์ วิ่งจู๊ดไปซื้อไอติมเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 29-07-2010 18:29:37

ใช้ไอติมแลกสิหมอไม้น่าจะได้ผลทันตาเห็นเลย  อยากกินไข่ต้มที่เป็นยางมะตูมอ่ะ  ทำเองไม่เคยได้เลย  o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 29-07-2010 18:36:15

ไข่ต้มยางมะตูม ไข่ดาวยางมะตูม น่ากิ๊นน่ากินค่ะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-07-2010 18:38:22

(http://img685.imageshack.us/img685/6355/84994pic1.jpg)


ว่าด้วยสถานที่ที่หลายคนถามไถ่  มาเฉลยคำตอบ

ใครจะไปสวิทกันที่อาเขตละคับ  ร้อนตายพอดี

สเวนเซ่นอยู่ที่ใด   หมอติ๊บก็จะปรากฎตัวที่นั่น

และไม่มีเก้าอี้ตัวใดในสเวนเซ่นนี้ที่ไม่ผ่านการประทับก้นจากหมอติ๊บบบบบ  เป็นไม่มี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 29-07-2010 19:23:43

มาทักทายในยามตะวันตกดิน

ว๊ายๆๆๆๆ โดนฉกช๊อคโกเเลตไปซะเเล้ว

ไม่ทันจะได้เซอร์ไพรซ์เลยเนอะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

หุหุ คนอายุเยอะก้องี้เเหละ

ไม่ทันคนอายุน้อยหรอก ฮ่าๆๆๆ (เเซวเล่นน่ะคะ)

อุอิ อุอิ :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 29-07-2010 19:24:04

รอหมอติ๊บอยู่จ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 29-07-2010 19:28:02

5555 สงสัยคนขายไอติม จะจำหน้าทั้ง 2 คนได้อย่างแน่นอน
เป็นลูกค้าประจำแบบนี้ คนตัก ตักให้ ลูกโต ๆ แบบพิเศษอ่ะป่าว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-07-2010 19:29:43

เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน

ตอนที่ 101

หอมกรุ่น....กลิ่นความรัก






เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว  

แบบนี้สินะที่เขาว่ากันว่า  เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ  

เหมือนอย่างผมในตอนนี้กำลังใช้ชีวิตแบบคนมีความรักกันสองคนอย่างเต็มที่ไม่ทันไรก็ต้องแยกจากกันซะแล้ว  

ก็ผมเพิ่งไปส่งหมอติ๊บกลับบ้านในช่วงปิดเทอมก่อนจะกลับมาเริ่มเรียนซัมเมอร์ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า  

ถือว่าให้เจ้าตัวกลับไปพักผ่อนเติมพลังชีวิตก่อนกลับมาเริ่มต้นกับภาระที่แสนหนักอึ้งนี้ต่อไป





การกลับบ้านในช่วงต้นเดือนมีนาคมคราวนี้  

ผมไม่ได้กลับบ้านไปพร้อมกับเจ้าตัวเล็กด้วยเพราะมีภาระหน้าที่หนักอึ้งรออยู่  

แต่ผมก็ให้คำมั่นสัญญาไปเรียบร้อยแล้วว่าจะไปรับเจ้าตัวเล็กกลับมาเรียนด้วยตัวของผมเอง  

หลังจากกลับไปถึงบ้านเรียบร้อยเจ้าตัวเล็กโทรมารายงานให้ผมฟังว่าช่วงนี้ที่บ้านฝนตกบ่อยๆ

ป้ากับย่าฝากความคิดถึงมาถึงผมด้วยและรอคอยให้ผมไปเยี่ยมที่บ้านในเร็ววัน  

ส่วนเจ้าตัวเล็กช่วงนี้ก็สนุกสนานกับการช่วยป้าปลูกผักในสวนหลังบ้านและมีความสุขกับการกลับไปพักผ่อนอย่างจริงจัง





หนึ่งสัปดาห์สำหรับการเร่งเคลียร์งานเคลียร์คนไข้ของผมก็ได้เวลาจะไปพักผ่อน  ชาร์ตพลังให้ตัวผมเองบ้างแล้ว  

ผมขับรถจากพิษณุโลกในเย็นวันศุกร์และมาถึงนครพนมเอาในตอนเช้าตรู่ของวันฟ้าครึ้มและดูท่าว่าฝนจะตกในไม่ช้านี้



ช่วงสายๆของวันฝนตกปรอยๆ  

บรรยากาศน่านอนฟังเสียงฝนเป็นที่สุด

แต่ไม่ใช่กับเจ้าตัวเล็กและป้าคนขยันที่ตอนนี้กำลังช่วยกันต้มข้าวโพดเตรียมไว้ไปขายที่ตลาดในช่วงบ่ายๆ

ติ๊บมาช่วยป้าจัดข้าวโพดใส่ถุง  

และผมก็เป็นลูกมือได้อย่างเดียวคือช่วยชิมว่ารสชาติเป็นไง  จะให้ตอบยังไงได้นอกจากคำว่า  อร่อย  คำเดียว  



หลังจากที่ช่วยป้าเตรียมข้าวโพดไปขายในตลาดเรียบร้อยแล้วติ๊บก็ทำของอร่อยให้ผมกินต่อทันที

เมื่อเจ้าตัวเล็กเอามันเทศและเผือกจากสวนผักข้างล่างมาปิ้งส่งกลิ่นหอมกรุ่น  

เจ้าตัวเล็กบอกกับผมว่าปิ้งไว้ให้ย่ากินเป็นของหวานหลังจากทานอาหารมื้อเย็นเสร็จ  

และคืนนั้นผมก็ได้เรียนรู้การกินของหวานแบบใหม่ของย่า  

เผือกหรือมันเทศหลังจากปอกเปลือกที่ไหม้เกรียมจากการย่างแล้ว  

ย่าจะเอาไปนวดรวมกับข้าวเหนี่ยวก่อนใช้เกลือโรยนิดหน่อย   แล้วก็กินมันซะอย่างงั้นผมก็เลยลองขอย่าชิมบ้าง  

เอ้อ  อร่อยไปอีกแบบเหมือนกันแฮะ  

รสชาติก็คล้ายกับมันทิพย์  เผือกทิพย์  แต่มันใช้ข้าวเหนียวปั้นกันสดๆก็ได้รสชาติอีกแบบนึง  

หรือนี่จะเป็นการกินอยู่ง่ายๆที่ทำให้อายุยืนสูตรของย่าก็ได้นะ





การมาเยือนบ้านสวนที่นครพนมคราวนี้ผมได้สังเกตถึงความเปลี่ยนแปลงของที่นี่หลายอย่าง
 
หลังคาสังกะสีในเวลาฝนตกจะเสียงดังสนั่นหวั่นไหวเมื่อคราวก่อน  

ตอนนี้มันถูกแทนที่ด้วยกระเบื้องมุงหลังคาอย่างดี  

บุเพดานด้านบนด้วยไม้อย่างดีซึ่งติ๊บบอกผมว่าเวลาฝนตกย่าจะเป็นคนกลัวเสียงฟ้าร้องและเสียงฝนตกดังๆบนหลังคา

ต้องมานอนมุดอยู่ใต้ผ้าห่มทุกครั้ง  ติ๊บจึงเปลี่ยนหลังคาให้ย่าใหม่ย่าจะได้ไม่ต้องคอยกังวลเรื่องฝนเรื่องฟ้าอีกต่อไป

นอกจากหลังคาบ้านแล้วก็ยังมีกำแพงรั้ว  

สวนครัวที่เป็นสัดส่วนมากขึ้น  หรือแม้กระทั่งรถเข็นอย่างดีให้ป้าไปขายของในตลาด  

ตอนนี้เรียกว่าสภาพบ้านของติ๊บเปลี่ยนไปจากเดิมที่ผมเคยได้เห็นจากรูปภาพเก่าๆไปโดยสิ้นเชิง  

ไม่น่าเชื่อว่าความเพียรพยายามของคนหนึ่งคนจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้มากขนาดนี้  

ทั้งๆที่ติ๊บยังเป็นแค่เด็กนิสิตแพทย์ปีสองเท่านั้นเอง

นอกจากสภาพของที่อยู่อาศัยที่ดูปลอดภัยและสวยงามตามอัตภาพของบ้านสวนแห่งนี้แล้ว  

สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน  คือความกังวลบนใบหน้าของป้าและย่า  

ในตอนนี้มันได้มลายไปหมดสิ้นแล้ว  

เหลือแต่รอยยิ้มและความภูมิใจในหลานชายตัวน้อยที่พิสูจน์ให้ป้าและย่าเห็นแล้วว่าติ๊บดูแลตัวเองและทุกคนได้เป็นอย่างดี



ตอนค่ำของวันป้าจะต้องออกไปช่วยงานศพของคนในหมู่บ้านจึงฝากให้ผมและเจ้าตัวเล็กอยู่บ้านและดูแลย่าด้วย  

ซึ่งนั่นก็ทำให้ผมเกิดข้อสงสัยขึ้นมาอีกหนึ่งข้อว่าคนในหมู่บ้านนี้เวลามีคนตาย  

ทำไมจึงตั้งศพที่บ้าน  ไม่ไปตั้งศพที่วัด  ///////////////

ย่าก็ได้ให้คำตอบกับผมว่าตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเวลามีคนตายก็จะตั้งศพไว้ที่บ้านและนิมนต์พระมาสวดที่บ้านแทน  

เพราะคนที่นี่ถือว่าการตายไม่ใช่เรื่องมงคลจึงไม่นิยมนำศพเข้าไปในวัด  

หรือแม้กระทั่งพิธีเผาก็จะเผากันในป่าช้าท้ายหมู่บ้านไม่ได้เผาในวัด  เพราะคนที่นี่เชื่อกันว่าถ้าเผาศพในเขตวัด  

ดวงวิญญาณก็จะถูกพันธนาการให้อยู่แต่ในเขตวัดเท่านั้น  

ออกไปไหนไม่ได้ชาวบ้านจึงนิยมไปเผาศพในป่าช้ากันมาตั้งแต่โบราณกาล  

อีกอย่างคนเป็นกุศโลบายในการรักษษผืนป่าท้ายหมู่บ้านไม่ให้คนเข้าไปบุกรุกแผ้วถางด้วยอีกทางนึง    

ผมจึงถึงบางอ้อ  ย่าของผม  เอ้ย ย่าของติ๊บนี่ข้อมูลแม่นเป๊ะจริงๆ





ช่วงค่ำติ๊บทำกับข้าวเป็นปลาช่อนนาเผาเกลือ  น้ำพริกแจ่ว  และผักต่างๆทั้งผักสดและผักต้ม

ผมเจริญอาหารอีกมือแล้วซิเนี่ย  

และตอนนี้ผมคงเป็นเขยที่นี่เต็มตัวแล้วมั้งเพราะผมปั้นข้าวเหนียวกินแทนข้าวสวยได้อย่างไม่มีปัญหา  

หลังจากอาหารคาวแล้วอาหารหวานก็เป็นแกงบวชเผือกกับมันเทศใส่ข้าวโพดไปด้วย   อร่อยจริงๆนะ



หลังจากเสร็จสิ้นอาหารเย็นไปเรียบร้อยแล้ว  

ย่าก็นั่งตะบันหมากเสมือนการแปรงฟันของเราหลังมื้ออาหาร  

ผมช่วยย่าในการตำหมากจนแหลกละเอียดย่าจึงส่งหมากคำนั้นเข้าปากไปเคี้ยวตุ้ยๆ

ก่อนจะเรียกติ๊บมานั่งด้วยกันที่หน้าทีวี  ย่าแกะห่อผ้าเล็กในมือออกก่อนส่งแหวนทองวงเล็กๆใส่นิ้วมือของติ๊บ  
 
'' แหวนวงนี้  เป็นแหวนที่ปู่ติ๊บใช้เป็นแหวนแต่งงานสำหรับปู่กับย่า   ย่ารู้ว่ามันถึงเวลาที่ติ๊บจะต้องดูแลรักษามันแล้ว  ย่าเองไม่รู้จะอยู่ได้ถึงวันไหนและย่าก็ไม่มีอะไรจะให้ติ๊บนอกจากของสิ่งนี้ ''

'' ย่ารักแหวนวงนี้มากไม่ใช่เหรอจ๊ะ  ทำไมย่าถึงเอามาให้ติ๊บ ''

'' ย่ารักแหวนวงนี้มาก   แต่ย่ารักหลานคนนี้มากกว่าแหวนวงนี้เสียอีก  ย่าอยากให้ติ๊บรับมันไว้และดูแลมันต่อไปแทนย่า  เผื่อวันข้างหน้าที่ย่าไม่อยู่แล้วถ้าติ๊บคิดถึงย่าก็จะมีแหวนวงนี้แหละให้ดูต่างหน้า ''

'' ไม่หรอกจ๊ะ   ย่าจะต้องอยู่กับหนูอีกนาน  รอดูความสำเร็จของหนูก่อน '' ติ๊บโผเข้ากอดย่าด้วยความรัก

'' โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอนหรอกติ๊บ  แต่ละคนก็ถือเอาอายุไขมาไม่เท่ากัน  ตอนนี้หลานของย่าโตเป็นผู้ใหญ่แล้วดูแลย่าดูแลป้าดูแลตัวเองได้แล้ว  ย่าก็หมดห่วงแล้วละ ''
ย่าบอกพลางลูบหัวกะติ๊บเบาๆ ก่อนผละออกจากการกอดกับติ๊บหันมามองทางผมก่อนเอาของสิ่งหนึ่งออกมาจากห่อผ้าห่อเดียวกัน

'' ส่วนไม้ย่าก็ไม่มีอะไรจะให้นะ  นอกจากของที่ติดตัวปู่ของติ๊บอยู่จนนาทีสุดท้าย  ตอนแรกย่าตั้งใจว่าจะให้พ่อของติ๊บเป็นคนเก็บรักษาดูแล   แต่ย่าก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอหน้าพ่อของติ๊บอีกหรือเปล่า   ย่าเชื่อว่าไม้ดูแลและปกป้องติ๊บได้เป็นอย่างดีไม่แพ้พ่อของติ๊บ   ย่าจึงเอาของสิ่งนี้ให้ไว้คอยปกปักรักษาไม้อีกทีนึง  ''  ย่าบอกก่อนจะคล้องสอนเงินที่แขวนพระเครื่องเลี่ยมเงินเข้ากันให้ผม

'' ขอบคุณครับย่าผมสัญญาจะดูแลหลานชายคนนี้ของย่าอย่างดีที่สุด '' ผมและติ๊บกราบบนตักหญ้าราวกับว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของเราก็ไม่ปาน   แอบเขินนะเนี่ยยยยย

'' ตอนนี้ย่าก็ทำหน้าที่ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว  ไม่มีอะไรติดค้างแล้วย่าสบายใจแล้วละถ้าย่าจะต้องจากเราไปย่าก็ไม่มีอะไรต้องห่วง  นอกจากป้าของเรา  ติ๊บสัญญากับย่านะลูกไม่ว่าหนูจะไปอยู่ที่ไหนก็เอาป้าไปอยู่ด้วย  อย่าทอดทิ้งป้านะลูกเขาเหนื่อยมากที่ต้องเลี้ยงดูเรามา  อย่าทำให้เขาผิดหวังน่ะลูก  ''  ตอนนี้เจ้าตัวเล็กยิ้มไปพร้อมกับน้ำตาที่รื้นขอบตาจนเห็นได้ชัดกอดย่าด้วยความรัก  ก่อนให้คำมั่นสัญญา

'' หนูสัญญากับย่าว่าหนูจะดูแลป้าอย่างดีที่สุดให้สมกับที่ป้าเหน็ดเหนื่อยเลี้ยงดูหนูมา   รวมถึงพ่อด้วยถ้าวันนึงที่พ่อกลับมาหนูก็สัญญาว่าจะดูแลพ่อเป็นอย่างดี  ย่าไม่ต้องห่วงน่ะจ๊ะ  แต่หนูไม่อยากให้ย่าพูดแบบนี้เลย เหมือนย่าไม่อยากอยู่กับหนูแล้วอย่างงั้นแหละ ''

'' อยากซิ  ย่ายังอยากยืนข้างๆติ๊บไปตลอดอยากดูความสำร็จของติ๊บในอนาคตแต่ชีวิตคนเรามันไม่แน่นอนหรอกลูก ''

'' ไม่เอาละ  ไม่รู้ด้วยละ  หนูรู้แต่ว่าหนูไม่ยอมให้ย่าเป็นอะไรตอนนี้  ย่าจะต้องอยู่กับหนูไปนานแสนนาน ''  

ติ๊บบอกก่อนโผเข้ากอดย่าอีกครั้งด้วยความน่าเอ็นดู  

ซึ่งตอนนี้ผมรู้และสัมผัสได้เลยว่าความรักที่ทั้งสองคนมีต่อกันมันมากมายขนาดไหน  

มันหอมมากมายจริงๆนะ  กรุ่นกลิ่นของความรักไม่ว่าจะเป็นรักในรูปแบบใดก็ตามมมมม


...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 29-07-2010 19:30:15

กดบวก ยินดีต้อนรับพี่หมอไม้กลับบ้านเฮาาาาาาาาาาาา ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 29-07-2010 19:49:57

อ้างจาก: dr.mike ที่ 29-07-2010 19:29:43  

'' ย่ารักแหวนวงนี้มากไม่ใช่เหรอจ๊ะ  ทำไมย่าถึงเอามาให้ติ๊บ ''

'' ย่ารักแหวนวงนี้มาก   แต่ย่ารักหลานคนนี้มากกว่าแหวนวงนี้เสียอีก  ย่าอยากให้ติ๊บรับมันไว้และดูแลมันต่อไปแทนย่า  เผื่อวันข้างหน้าที่ย่าไม่อยู่แล้วถ้าติ๊บคิดถึงย่าก็จะมีแหวนวงนี้แหละให้ดูต่างหน้า ''

ชอบประโยคนี้ที่คุณย่าพูดจังเลยค่ะ ซึ้งจริงๆ  o8

ปล.ไข่ต้ม กะ ไข่ดาว ของพี่ไม้นี้น่ากินจังเลย เป็นยางมะตูมกำลังดี เหอๆ ทำเก่งอย่างนี้แสดงว่าทำบ่อยล่ะสิ   :m12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 29-07-2010 19:58:26

...หมอติ๊บ นี่เค้าน่ารักดีเนอะ...คิดถึงกระเป๋าตังค์หมอไม้
...แล้วที่คิดมาบนเครื่อง 3 ชม. เนี่ยได้ทำบ้างซักข้อหรือยังหมอไม้
...ความมานะของหมอติ๊บ ทำให้ย่าและป้า ยิ้มได้ กำลังคิดอยู่เลยว่านี่เป็นแค่นิสิตเองนะ  เป็นแบบอย่างที่ดี
...หมอไม้ไข่ยางมะตูม ต้องกินกับ พริกชี้ฟ้าเผาแล้วปีบมะนาวใส่น้ำปลา มะนาว พริก กุ้งแห้ง มะม่วงสับ
...ถ้ามีไข่ปลาดุกนึ่งนะใส่ไปด้วย อร่อยเหาะอย่าบอกใคร ที่บ้านพี่กินบ่อย ต้มไข่ไม่เบื่อ เบื่อตรงปอกเปลือก
...ถ้าเจอไข่เป็ดใหม่ๆๆ แกะยากมากๆๆ ผิวจะไม่เรียบ เห็นแล้วอยากกิน :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 29-07-2010 20:35:03

หมอติ๊บเติบโตท่ามกลางความรักอันยิ่งใหญ่...
และหมอติ๊บก็มีความรักมากมายพร้อมมอบให้กับทุกคนที่เป็นที่รักต่อไป
อ่านแล้ว...มีความสุขตามไปด้วยค่ะ   :m1:

ไข่ต้มยางมะตูมสุดยอด....ของชอบ  ทำเองทีไรเป็นไข่ต้มแข็ง ๆทู๊กที  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 29-07-2010 20:44:53

ขอให้ทุกคน
มีความรัก แบบครอบครัว หมอ ทุกๆคนคับ
อ่านแล้ว จิตใจเบิกบาน :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-07-2010 20:48:17

อ่านตอนนี้แล้วยิ้ม มีความสุข

บ้านน้อยหลังนี้อบอวนไปด้วยความรักจริงๆ
 :กอด1:   :L1:


แก้คำผิดค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 29-07-2010 20:49:00

อิ่มเอมใจจริงๆ
หมอติ๊บน่ารักที่สุด o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 29-07-2010 21:01:45

เป็นคุณย่า และคุณป้า ให้ความรู้สึกอบอุ่น และปลอดภัย และมั่นคงเมื่ออยู่ใกล้ ๆ จริง ๆ
น่ารักจังเลย

ฝนตกแทบจะทุกวัน รักษาสุขภาพด้วยนะทุกคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: ~มือวางอันดับ1~ ที่ 29-07-2010 21:35:04

 o13เพิ่งเข้ามา น่ารัก ดี ชอบมากค่ะ  :sad4:แต่อ่านได้ 15ตอนเอง :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 29-07-2010 22:20:51

ไปนอนก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้เช้าาาาา
ฝันดีนะทุกคน :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 29-07-2010 23:50:14

ยิ้มอย่างมีความสุข

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 30-07-2010 07:22:24

สวัสดีตอนเช้าคับทุกคน ไม่มีใครอยู่เลยหรอ
ทำงาน + เรียน อย่างมีความสุขน้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 30-07-2010 08:04:05

อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขจริง ๆเลยค่ะ อบอุ่นมากเลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 30-07-2010 08:07:46

มอร์นิ่ง มอร์นิ่ง
'' ย่ารักแหวนวงนี้มาก   แต่ย่ารักหลานคนนี้มากกว่าแหวนวงนี้เสียอีก  ย่าอยากให้ติ๊บรับมันไว้และดูแลมันต่อไปแทนย่า  เผื่อวันข้างหน้าที่ย่าไม่อยู่แล้วถ้าติ๊บคิดถึงย่าก็จะมีแหวนวงนี้แหละให้ดูต่างหน้า ''
ชอบจังเลย ประโยคสุดซึ้งของพาร์ทนี้ คุณย่าน่ารักจังเลย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b1.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 30-07-2010 09:51:07

ขำหมอติ๊บ

เงินเราเป็นของเรา เงินเขาก็เป็นของเรา

แหม๋ สโลแกนเดียวกันเลยจ๊ะ ชอบมาก


คุณย่าขา ติ๊บโชคดีมากที่มีคุณย่าอย่างนี้
และที่ติ๊บมีทุกวันนี้ ก็มาจากคุณย่าและคุณป้านี่แหละค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 30-07-2010 09:59:09

ขอบคุณถึงความร๊าก ครับ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 30-07-2010 10:01:03

แวะมาทักทายหมอติ๊บ หมอไม้กะนายแฮ๊ค ตอนเช้า

 :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 30-07-2010 11:13:32

อ่านตอนนี้แล้วอบอุ่นจัง  :impress2:

อ้างจาก: dr.mike ที่ 29-07-2010 18:38:22  

ว่าด้วยสถานที่ที่หลายคนถามไถ่  มาเฉลยคำตอบ

ใครจะไปสวิทกันที่อาเขตละคับ  ร้อนตายพอดี

สเวนเซ่นอยู่ที่ใด   หมอติ๊บก็จะปรากฎตัวที่นั่น

และไม่มีเก้าอี้ตัวใดในสเวนเซ่นนี้ที่ไม่ผ่านการประทับก้นจากหมอติ๊บบบบบ  เป็นไม่มี

พี่ไม้ท๊อปแลนด์อาเขตเดี๋ยวนี้มันเปลี่ยนไปแล้วเห๊อะ
แอร์เย็นช่ำ ไฟนี่สว่างโล่ แต่คนก็ยังไม่มีเหมือนเดิม  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 100 จดหมายถึงพระจันทร์ โดย หมอติ๊บ [Up. สาย]P
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 30-07-2010 11:39:09

อ้างถึง

พี่ไม้ท๊อปแลนด์อาเขตเดี๋ยวนี้มันเปลี่ยนไปแล้วเห๊อะ
แอร์เย็นช่ำ ไฟนี่สว่างโล่ แต่คนก็ยังไม่มีเหมือนเดิม  :m20:

เปลี่ยนไปเยอะจริงๆ เหมือนศูนย์ IT ย่อมๆ
แต่...คนก้อยังไม่ค่อยมีเหมือนเดิมจริงๆ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif-1.gif)
ทำไมมันเงียบ เหงา อย่างนี้ล่ะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/69.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 30-07-2010 12:28:36

สวัสดีตอนเที่ยงของวันที่แสนวุ่นวาย

ขอตัวไปหม่ำส้มตำข้าวเหนียวไก่ย่างก่อนนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: ï_Kiss_U♥ ที่ 30-07-2010 13:56:57

โรงอาหารพระเกี๊ยวเปิดแล้วว ได้กินร้านอร่อยๆซะที ฮิ้ววว วว
คิดถึงหมอติ๊บนะค่ะ ^_______^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 30-07-2010 13:59:27

จะเงียบไปไหมเนี่ย. . . (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b2.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 30-07-2010 14:08:27

สวัสดีวันศุกร์หรรษา ขอให้คุณหมอทั้ง 2 ท่านมีความสุขมากๆ
และบรรดาแฟนคลับก็เช่นกัน
เห็นทุกคนยินดีไปด้วยกับทั้ง 2 ท่านแล้วมีความสุขจังเลย
เหมือนเราเป็นคนบ้านเดียวกันทุกคนเลย
นี่สินะเค้าเรียกว่า มิตรภาพ (แล้วต่อไปก็พหลโยธิน สุขุมวิท และเพชรเกษม ฮี่ ฮี่) ไร้พรมแดน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 30-07-2010 14:12:07

ทำไมบอร์ดมันเงียบเยี่งนี้อะ

 :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 30-07-2010 14:22:57

 :call: :call:

เงียบเนอะ 

 :z2: :z2:

มารอ มารอค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 30-07-2010 15:38:34

 :impress3:ดีใจที่สุดเลยครับได้อ่านตอนที่ 101 แล้ว มีความสุขจังเลย

การพลัดพรากการจากลา เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องเจอะเจอ ไม่ว่าวันใดก้อวันหนึ่ง

ต่อให้คนนั้นร่ำรวยมาหมาศาลมากมายขนาดไหน ก้อไม่มีใครสามารถที่จะหลีกเลี่ยงได้

วันเวลาเท่านั้นจะเยียวยาคนที่อยู่ข้างหลังได้เป้นอย่างดีครับ เอาใจช่วเยสมอนร้าครับ

หมอติ๊บหมอไม้ ขอให้มีความสุขและดำเนินชีวิตรักของคุณทั้งสองไปได้อย่างสวยงาม

ในมุมๆหนึ่งขอเป็นกำลังใจให้เสมอ สู้เพื่อวันข้างหน้านะครับ

ปล.สวัดสีครับน้องแอคสบายดีไหม สอบเสร็จหรือยังเอ่ย เอากำลังใจมาฝากคนโพสต์ด้วยครับ

ทักทายว่าห่วงใยเสมอนร้าครับ คนบ้านเดียวกัน แถวบ้านเราพี่ไปนานมากเลย สงสัยตอนนั้นเราคง

แก้ผ้าเล่นน้ำอยู่มั้งครับเนี่ย 55555555555 :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 30-07-2010 15:54:04

สวัสดีชาวบอร์ดที่น่ารักของหมอไม้

เข้ามารายงานตัวว่าซิ่มยังมีชีวิตอยู่

แต่วันนี้เป็นกรรมกรแบกหาม  เมื่อยมากกก

สงสัยจะแก่แล้วจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 30-07-2010 16:04:34

วันศุกร์แห่งชาติ...ฝนตั้งเค้าว่าจะตก...ทู้เงียบ...
น่าจะรีบเคลียร์งานเตรียมลี้กัน...
หมอทั้งสองน่าจะยุ่ง...(สวีทอ่ะดิ ไม่เจอกันหลายวัน อิอิ)...ไม่เห็นเลยวันนี้...
ซิ่ม..อย่าแบกหามมากนะ...ระวัง ๆๆ ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-07-2010 16:43:05

อ้างจาก: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 30-07-2010 15:38:34  

:impress3:ดีใจที่สุดเลยครับได้อ่านตอนที่ 101 แล้ว มีความสุขจังเลย

การพลัดพรากการจากลา เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องเจอะเจอ ไม่ว่าวันใดก้อวันหนึ่ง

ต่อให้คนนั้นร่ำรวยมาหมาศาลมากมายขนาดไหน ก้อไม่มีใครสามารถที่จะหลีกเลี่ยงได้

วันเวลาเท่านั้นจะเยียวยาคนที่อยู่ข้างหลังได้เป้นอย่างดีครับ เอาใจช่วเยสมอนร้าครับ

หมอติ๊บหมอไม้ ขอให้มีความสุขและดำเนินชีวิตรักของคุณทั้งสองไปได้อย่างสวยงาม

ในมุมๆหนึ่งขอเป็นกำลังใจให้เสมอ สู้เพื่อวันข้างหน้านะครับ

ปล.สวัดสีครับน้องแอคสบายดีไหม สอบเสร็จหรือยังเอ่ย เอากำลังใจมาฝากคนโพสต์ด้วยครับ

ทักทายว่าห่วงใยเสมอนร้าครับ คนบ้านเดียวกัน แถวบ้านเราพี่ไปนานมากเลย สงสัยตอนนั้นเราคง

แก้ผ้าเล่นน้ำอยู่มั้งครับเนี่ย 55555555555 :m20: :m20:

ฮ่าๆ แก้ผ่าเล่นน้ำ คงประมาณนั้นมั้งเนาะ

ส่วนเรื่องสอบ ผมสอบเสร็จวันนี้เองครับ เฮ้อโล่งตับครับ

วันจันทร์เตรียมตัวฝึกงานที่ ....(หลังไมค์).... แถวๆ บ้านผมอยู่อ่าครับ

ตื่นเต้นจังเลย

คิดฮอดพี่นะครับ คิกๆๆ(หยอดวันล่ะนิด ตับชื่นบาน)

แว๊บๆ ไปดูเว็บต้นฉบับ เน่าอีกแล้ว เฮ้อ...

+1 ให้พี่ก่อนแล้วกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-07-2010 16:54:47

แวะมาทักทายก่อนเลิกงาน

ขอโทษที่วันนี้เงียบไปเลย   

เป็นวันศุกร์แรกในรอบหลายเดือนที่คนไข้เยอะขนาดนี้

และวันนี้ดูท่าจะเป็นวันที่โชคดีที่สุดของผม   เมื่อผมชวนไปกินแต่หมอติ๊บปฏิเสธ

บอกว่าจะเลี้ยงข้าวผมแถวร้านบ้านไอซ์  ใกล้ๆคอนโด   ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเหมือนกัน

ฝนตกห่าใหญ่แน่เลยคืนนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-07-2010 17:12:01

สั่งให้เต็มที่

กินให้เต็มที่

เพราะไม่ใช่เป๋าตังค์เรา

ฉะนั้น ใช้โอกาศนี้ ให้คุ้มค่าที่สุด...

โอ้วววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 30-07-2010 17:21:28

 :3123:มามอบดอกไม้ให้น้องแฮคครับ เย้ๆๆดีใจจังสอบเสร็จแล้ว

เอารางวัลไปเลยครับ :impress3: ให้เลย 1 ดอก แต่มีความหมายมากกว่าสิ่งใดๆๆ (เน่าอีกแล้วตรู)

รู้ปะครับ ว่าเวลาที่น้องแฮคมาเม้นนั้นพี่ช่างมีความสุขบอกไม่ถูกเหมือนคนรู้จักที่รอมานาน :-[

กำลังหาเจอ :o8: 55555555

ล้อเล่นนร้าครับแฮค เอากำลังใจและความห่วงใยมาฝากครับ ค่ำแล้วอย่ากินข้าวและ

ดูแลสุขภาพด้วยนร้าครับ ไม่ใช่วันเมานร้าครับวันี้ :z2: :z2:อย่าให้รู้นะครับว่าไปแดนซ์

แถวๆโรบินสัน จะได้ตามไปคร๊าบบบบบบ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 30-07-2010 17:26:05

ว้าวๆ  หมอติ๊บใจดีเลี้ยงข้าวหมอไม้  แบบนี้ต้องเต็มที่เลยหมอไม้   :laugh3:
ระวังหมอติ๊บมีแผนอะไรหรืเปล่า  ฮิๆ  ล้อเล่นค้าบ :m18:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-07-2010 17:26:55

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 102

คืนที่ดาวเต็มฟ้า







เวลาช่วงหัวค่ำเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น  

แต่ที่นี่ไม่ใช่กรุงเทพมหานครหรือเมืองใหญ่ๆ บรรยากาศตอนนี้จึงเงียบสงัดจากยานพาหนะที่สัญจรบนท้องถนน  

เหลือเพียงเสียงนกกลางคืนและจิ้งหรีดเท่านั้นที่ส่งเสียงร้องดังมาเป็นระยะๆ  

ผมมองดูนาฬิกาข้างฝาผนังบอกเวลาสี่ทุ่มเศษๆแต่ย่าหลับไปนานแล้ว  

เจ้าตัวเล็กกำลังหัวเราะให้กับรายการตลกหน้าทีวีพร้อมแทะข้าวโพดต้มอย่างเอร็ดอร่อยไม่ได้สนใจที่นอนทำหน้าออดออ้อนอยู่บนฟูกนอนหน้าทีวีแต่อย่างใด

'' คราวหน้าพี่มาติ๊บก็ทำห้องนอนของตัวเองไว้มั่งซิ  ''  
ผมเสนอความคิดเห็นเพราะตอนนี้ทุกอย่างในบ้านก็ดูเป็นสัดเป็นส่วนเรียบร้อยดีทั้งห้องนอนห้องใหญ่ของป้ากับย่าที่ถูกกั้นด้วยผนังปูนทึบฉาบสีเดียวกับตัวบ้านเรียบร้อยต่างจากคราวก่อนๆที่มีเพียงตู้เสื้อผ้ากั้น

'' แล้วจะให้ติ๊บไปต่อตรงไหนอีกอะนี่มันเต็มบ้านแล้วนะ '' ติ๊บหันมาตอบผมทั้งที่ข้าวโพดต้มยังเต็มปาก
  
'' ก็ตรงนี้ไงทำเป็นห้องนอนได้อีกห้องเลยนะติดกับห้องนอนป้ากับย่าด้วย  ''
 
'' อ้าวแล้วจะไปดูทีวีตรงไหนละ ''

'' ติ๊บก็เอาทีวีไปตั้งตรงส่วนกลางของบ้านนู่นดิ  ไม่เห็นต้องเอามาซุกหลบมุมแบบนี้เลย ''

'' ไม่รู้เหมือนกันป้าบอกว่าติ๊บนอนไม่สุภาพ กลิ้งไปกลิ้งมาเดี๋ยวก็นอนอ้าซ่าให้ชาวบ้านที่ผ่านไปมาเขาได้เห็นหรอก  เลยต้องเอาทีวีมาหลบอยู่มุมนี้เวลาติ๊บนอนดูทีวีแล้วเผลอหลับชาวบ้านก็ไม่เห็นภาพอุจาดตา  ป้าบอกไว้แบบนั้น  ''  

ผมถึงกับหัวเราะกับเหตุผลข้างป้าและเห็นด้วยเป็นอย่างที่สุดเพราะเจ้าตัวเล็กไม่เคยนอนระวังท่าทางเลย

'' ก็นั่นแหละเดี่ยวพรุ่งนี้ย้ายทีวีจัดบ้านใหม่ก็สวยแล้ว ''  ผมโอ่ไปนิดหน่อย

'' แล้วว่าแต่ทำไมพี่ไม้อยากให้ติ๊บทำห้องนอนอะเพราะปกติติ๊บก็นอนกับย่าอยู่แล้ว  มีพี่ไม้มานี่แหละเลยต้องออกมานอนข้างนอกเป็นเพื่อน ''  ติ๊บตอบผมพร้อมกับส่งสายตามองค้อนอย่างรู้ทัน

'' เอานะ  ก็เผื่อพี่จะมีธุระที่ต้องจัดการติ๊บมั่งไง  จะได้ไม่อายป้ากับย่าเขา ''  ผมตอบก่อนคลานไปใกล้เจ้าตัวเล็ก

'' ทะลึ่งละ '' เจ้าตัวบอกก่อนตีเบาๆเข้าที่แขนของผมที่โอบกอดรอบเอวเจ้าตัวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าทีวี

'' นะ  นะ ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ป๋าจ่ายเอง ''  ผมเสนอความคิดเห็นก่อนรวบและรั้งเจ้าตัวเล็กลงมานอนบนฟูกหน้าทีวีด้วยกัน





ผมกอดเจ้าตัวเล็กและนอนดูทีวีอยู่เป็นนานสองนานจึงได้ผละออกจากกันเมื่อได้ยินเสียงป้าเปิดประตูรั้วเข้ามาในบ้าน  

ติ๊บวิ่งไปเปิดประตูบ้านให้ป้าก่อนหิ้วถุงขนมเทียน  ข้าวต้มผัด เดินเข้ามา

ที่นี่เขาทำกับเป็นธรรมเนียมแล้วละ  

เวลาที่เราไปงานศพก็จะไปช่วยเขาห่อขนมเทียน  ห่อข้าวต้มไว้ใส่บาตรพระที่มาเทศในตอนเช้า  

บางส่วนก็จะแบ่งแจกจ่ายให้คนที่มาช่วยงานศพเป็นการแสดงความขอบคุณที่มาช่วยงานอีกทีนึง  

ผมเพิ่งรู้ว่ามีธรรมเนียมแบบนี้ด้วยแฮะน่ารักดี




และดูท่าคงที่ชื่นชอบกับธรรมเนียมนี้คงเป็นเจ้าตัวเล็กต่างหาก

ป้าเล่าให้ผมฟังว่าเวลาป้าไปงานศพทีไร  

ติ๊บจะรอป้ากับมาเสมอจะไม่ยอมนอนก่อนตอนแรกก็เข้าใจว่าเป็นห่วงป้า  

แต่มารู้เอาทีหลังว่ารอกกินขนมก่อนค่อยนอน  

ขนมเทียนที่เจ้าภาพเขาทำจะแล้วแต่งานบางงานก็จะทำไส้หวานคือไส้มะพร้าวและติ๊บจะชื่นชอบเป็นพิเศษ  

แต่ถ้าเป็นไส้เค็มเจ้าตัวเล็กจะไม่แตตะต้องเลยเพราะไม่ชอบกลิ่นพริกไทย  

ส่วนข้าวต้มมัดข้าวต้มผัดนี่ไส้อะไรติ๊บก็ไม่เคยปฏิเสธ  

ด้วยเหตุนี้ผมเลยได้เห็นเจ้าตัวกำลังเคี้ยวขนมเทียนไส้มะพร้าวอยู่ตุ้ยๆนี่แหละ  ฮึ่มมม  น่ารักได้อีก  แฟนผมมมมมมมมมมม


...


หลังจากกินขนมหวานของฝากจากงานศพไปเรียบร้อยแล้ว
  
ผมเดินออกมาดูดาวที่หน้าบ้าน   หมอติ๊บเดินตามมาติดๆหลังจากแปรงฟันเรียบร้อย

'' อิ่มหรือยัง  วันนี้เห็นกินทั้งวันแล้วนะเนี่ยยยย ''   ผมแซวเจ้าตัวเล็กที่นั่งลงบนเสื่อข้างๆผม

'' อิ่มแล้วแต่ก็กินได้อีก  ที่อิ่มนี่เพราะมันไม่มีอะไรให้กินแล้ว ''  ติ๊บตอบขำๆ

'' โห  กินเก่งขนาดนี้จะเลี้ยงไหวมั้ยนี่  ''

'' แต่ได้ข่าวว่าพี่ไม้ก็ไม่ได้กินน้อยกว่าติ๊บเท่าไหร่เลยนะ  '' ติ๊บย้อนกลับมาทำเอาผมจุกเชียว

'' ก็ติ๊บทำกับข้าวอร่อยย ''  ผมออดอ้อนก่อนรวบเอวบางๆให้ติ๊บลงมานอนหนุนแขนดูดาว

'' อาจจะเป็นเพราะยาบำรุงก็ได้นะ ช่วงนี้ติ๊บน้ำหนักหายไปหลายกิโลแล้วเลยซื้อยาบำรุงมากิน ''

'' อื้อ  ไม่เป็นไรกินเข้าไปเหอะแฟนคนเดียวพี่เลี้ยงไหว  ดีออกมีแฟนตัวกลมๆน่ารักดี ''




ตอนนี้เข้าสู่ช่วงฤดูร้อนแต่อากาศที่นี่ยังเย็นสบายอาจจะเป็นเพราะนี่เป็นบ้านสวนที่มีต้นไม้อยู่รอบบ้านเต็มไปหมดจึงทำให้บ้านสวนหลังนี้ไม่รู้สึกร้อนเลยแม้แต่น้อย  

เราสองคนนอนบนเสื่อตรงลานหน้าบ้าน  เรานอนดูดาวที่ส่องแสงงามระยิบอยู่บนท้องฟ้าและวันนี้เราสองคนมีโอกาสได้เห็นดาวตกด้วย

'' อธิษฐานว่าไรอะ ''   ผมสะกิดถามเจ้าตัวที่หลับตาพริ้มมม

'' เขาไม่ให้บอกกัน  บอกไปก็เดี๋ยวจะไม่ได้แบบที่ขอ  '' ติ๊บตอบผมแต่ทำไมต้องยิ้มเขินๆด้วยนะ

'' ขออะไรเกี่ยวกับพี่แน่ๆเลย  ถ้าจะขอให้พี่รักติ๊บไปนานๆอะนะ  ไม่ต้องแล้วแค่นี้ก็ไม่รู้จะเอาไปเก็บไว้ไหนแล้ว ''   ผมหยอดไปหนึ่งทีก่อนหันไปจ้องหน้าติ๊บ

'' เปล่า  ติ๊บแค่ขอให้ติ๊บมีแฟนหล่อๆ   อูยยย…..  ลืมไปว่าเขาไม่ให้บอกกันเห็นมั้ยคำอธิษฐานเลยไม่เป็นผลเลย ''  อืมมม  เล่นอย่างงี้เลยใช่มั้ยติ๊บ

ด้วยความเอ็นดูแกมความหมั่นไส้  

ผมพลิกตัวขึ้นคร่อมเจ้าตัวเล็กที่ปากดีนักปล้นจูบปล้นหอมจนเจ้าตัวเล็กหัวเราะคิกคักเพราะความจั๊กจี๋ของหนวดเคราสากๆที่แกล้งถูไถไปตามใบหน้าและลำคอของเจ้าตัวเล็ก  จนเหนื่อยหอบกันทั้งคู่ผมจึงปล่อยให้ติ๊บได้เป็นอิสระ

'' พี่ไม้อะชอบแกล้งติ๊บ  ไหนรับปากย่าว่าจะดูแลติ๊บดีๆไง  นี่อะไรก็ไม่รู้ไม่รักแล้วยังมาทำร้ายอีก ''

'' พี่นี่น่ะไม่รักติ๊บ  แล้วพี่ทำร้ายติ๊บตรงไหน ''  ผมแกล้งถามกลับไป

'' ก็ดูดิคอติ๊บแดงเป็นพรืดดดดแน่เลย  รับผิดชอบด้วย '' ติ๊บบอกก่อนโชว์คอให้ผมดูท่ามกลางความมืด  คงเห็นอะนะติ๊บ

'' คร้าบบ   ขอโทษคร้าบบบให้รับผิดชอบยังไงบอกมาเลย  แต่ขอเถียงข้อที่บอกว่าพี่ไม่รักน่ะ ''

ผมหันไปกอดติ๊บใหม่  ก่อนจูบเบาๆที่หน้าผากเหม่งๆ

'' พี่รักติ๊บนะรู้มั้ย  รักมาก ''  ผมกระซิบข้างๆหูเจ้าตัวเล็ก

'' คับ  ติ๊บก็รักพี่ไม้  รักมากเหมือนกัน ''  

แทนคำขอบคุณผมประกบปากให้รางวัลเจ้าตัวเล็กทันที  เนิ่นนาน  นุ่มนวล  และ……….แนบแน่น  อะจึ๋ยส์ๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 30-07-2010 17:28:32

เห็นมั้ย หมอติ๊บมีน้ำใจ

ที่หมอไม้พูดถึงด้วยความรักเรื่องโดนยึดกระเป๋าตังค์อ่ะ ใส่ร้ายหมอติ๊บแน่ๆเลย

ช่ายม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 30-07-2010 17:34:40

ฮั่นแน่ รู้และว่าทำไมหมอไม้ถึงเป็นกระเป๋าตังค์
ไม่ต้องมาโอดเลย 555 บอกเองนี่หน่าว่า (อื้อ  ไม่เป็นไรกินเข้าไปเหอะแฟนคนเดียวพี่เลี้ยงไหว  ดีออกมีแฟนตัวกลมๆน่ารักดี)
น้องหมอติ๊บทำตามที่หมอไม้บอกเลยนะเนี่ย 555

หวัดดีตอนเย็น ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 30-07-2010 17:39:18

 :-[อ๊ายอาย หมอไม้แอบหื่นๆๆ รุ้นะว่าคิดไรเนี่ย 5555

สวัสดีครับหมอไม้และหมอติ๊บ สบายดีนร้าครับ เข้ามาทักทายและให้กำลังใจครับ

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 30-07-2010 17:40:03

จี๋ยๆๆ

หมอไม้  รู้นะ คิดอะไรอยู่อ่ะ  ฝาห้องมันติดกันนะคะ อิอิ

หมอติ๊บตรงข้ามกับซิ่มเลย ซิ่มกินแต่ไส้เค็ม

ไส้มะพร้าวกินไม่ได้ แถวบ้านซิ่มใส่งาขี้ม้อนแล้วก็เอาไปอบเทียน เหม็นโพดดดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอนที่ 101 หอมกรุ่น... กลิ่นความรัก [Up. ค่ำ] P.116
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 30-07-2010 17:45:19

อืมม ว่าเเล้วทำไมวันนี้ถึงครึ้มๆๆๆ

 :confuse: :confuse:

มีปรากฎการณ์เเปลกๆๆเกิดขึ้นนี่เองง

ดีใจด้วยค๊าๆๆๆ วันนี้ที่พี่หมอติ๊บเป็นเจ้ามือเลี้ยง

เเต่ค่าไอติม หนูว่าพี่หมอไม้คงต้องเป็นคนจ่ายเหมือนเดิม

ฮ่าๆๆๆๆ   อิอิอิอิ  :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 30-07-2010 18:02:30

วันนี้หมอติ๊บเลี้ยงหมอไม้...เต็มที่เลยนะ...
แต่เอ...ตังค์เนี่ยหยิบจากกระเป๋าตังค์มะวานใช่ปะ ที่ออกไปซื้อไอติม อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 30-07-2010 18:04:10

กรี๊ด .. หวานเรียกพี่เลยนะ   ชอบมากเลยที่บรรยายบรรยากาศแบบนี้ซึ่งหายากมาก  นอนดูดาวกันงี้  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 30-07-2010 18:28:41

อ้างจาก: dr.mike ที่ 30-07-2010 17:26:55  

'' อธิษฐานว่าไรอะ ''   ผมสะกิดถามเจ้าตัวที่หลับตาพริ้มมม

'' เขาไม่ให้บอกกัน  บอกไปก็เดี๋ยวจะไม่ได้แบบที่ขอ  '' ติ๊บตอบผมแต่ทำไมต้องยิ้มเขินๆด้วยนะ

'' ขออะไรเกี่ยวกับพี่แน่ๆเลย  ถ้าจะขอให้พี่รักติ๊บไปนานๆอะนะ  ไม่ต้องแล้วแค่นี้ก็ไม่รู้จะเอาไปเก็บไว้ไหนแล้ว ''   ผมหยอดไปหนึ่งทีก่อนหันไปจ้องหน้าติ๊บ

'' เปล่า  ติ๊บแค่ขอให้ติ๊บมีแฟนหล่อๆ   อูยยย…..  ลืมไปว่าเขาไม่ให้บอกกันเห็นมั้ยคำอธิษฐานเลยไม่เป็นผลเลย ''  อืมมม  เล่นอย่างงี้เลยใช่มั้ยติ๊บ

ด้วยความเอ็นดูแกมความหมั่นไส้ 

 :m20:  หมอติ๊บกวนอ่า
วันนี้มีปรากฏการณ์ใหม่ หมอติ๊บเลี้ยงหมอไม้หรอค่ะ  สงสัยจะเลี้ยงจริง แต่กระเป๋าใบไหนไม่รู้ อิอิ  ได้ข่าวว่ามีหลายใบ   :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-07-2010 18:37:52

มาร่ำลาชาวเล้าก่อนออกไปกินข้าวเย็นที่หมอติ๊บเป็นเจ้ามือ

มันมีอะไรแน่ๆ แต่รู้ไม่ทันเขา

ยิ้มๆตาแบ๊วๆแบบนี้พาลนึกไปถึง  มีซิลในซอลต๊อก

มันยิ้มหวานมาแบบนี้ต้องมีอะไรที่คาดไม่ถึงแน่นอน

โอยยย  จะไปกินข้าวกะแฟน   ไมมันเครียดแบบนี้หว่า :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 30-07-2010 19:00:15

ห้าๆๆ  :laugh:  ไม่เป็นไรหรอกหมอไม้  ถ้ากินเสร็จแล้วมีอะไรเกิดขึ้นหมอไม้ก็ค่อยมาทำโทษหมอติ๊บที่ห้องก็ได้  :z1: 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 30-07-2010 19:10:18

 :m20: :m20: พูดยังกะโดนมิชิลพาไปประหาร เห็นด้วยกะข้างบนมีอะไรเกิดขึ้น ค่อยจับทำโทษที่บ้านเลย  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 30-07-2010 19:20:18

รอพี่ไม้กลับมาเล่า หุหุ
จิ้มบวก hackz ... คนในรูปดิสเพลย์คือใครอ่า น่าร๊ากกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-07-2010 19:30:34

อ้างจาก: dr.mike ที่ 30-07-2010 18:37:52  

มาร่ำลาชาวเล้าก่อนออกไปกินข้าวเย็นที่หมอติ๊บเป็นเจ้ามือ

มันมีอะไรแน่ๆ แต่รู้ไม่ทันเขา

ยิ้มๆตาแบ๊วๆแบบนี้พาลนึกไปถึง  มีซิลในซอลต๊อก

มันยิ้มหวานมาแบบนี้ต้องมีอะไรที่คาดไม่ถึงแน่นอน

โอยยย  จะไปกินข้าวกะแฟน   ไมมันเครียดแบบนี้หว่า :z3:

หูยพี่ ตกใจหมดเลย นึกว่าจะร่ำลาแบบว่า ไม่ได้มาอีก

ตับหายหมดเลย เฮ้อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: SuMoDevil ที่ 31-07-2010 00:41:48

^
^
ใจหาย   นะ  ว่าจะไม่แก้ละ  แต่กลัวแฮคจะแป้ก  555

พี่ติ๊บนี่กินสเวนเซ่นอย่างเดียวเลยรึป่าว  กินยี่ห้ออื่นบ้างมะ

ผมนะ ตั้งแต่ไปลองเจลาโตนี  ก็ไม่เคยกินไอติมอันอื่นอีกเลย 

แฟนผมรู้ทันทุกที เวลาชวนลุงแกไปเอสพลานาด  5555  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 31-07-2010 08:33:29

อ่านตอนที่หมอไม้พาน้องติ๊บกลับบ้านทีไร อบอุ่นมากๆเรียบง่ายแต่อบอวลไปด้วยความรักเนอะ :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 31-07-2010 08:50:18

...บรรยากาศดีๆๆ จู๋จี๋กันได้ตลอด หมอไม้อะเป็นคนคิดกาลไกล ที่บอกให้กั้นห้องอะ
...เมื่อคืนสงสัยฉลองหนัก วันนี้วันหยุดเลยตื่นสายยยยยยย อย่าลืมมาเล่าล่ะอยากรู้หมอติ๊บเซอร์ไพส์อะไร :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 31-07-2010 08:56:26

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b9.gif)  กั้นห้อง . . .
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-07-2010 09:15:24

 :z3:   อยากจะบ้าตายยยยย  :z3:

มีซิลในซอนต๊อกมันยังร้ายกาจน้อยกว่าหมอติ๊บของพวกคุณอีก

บอกว่าพาผมไปทานข้าวในวันใกล้สิ้นเดือนเพราะเงินเดือนออกแล้ว

ขอเป็นเจ้ามือ   ใจดีมากๆ

เลี้ยงข้าวผมหนึ่งมื้อ

แต่เงินเดือนผมทั้งเดือน   ไปแล้วครับบบบบบบ   ไปอยู่กับเขาเรียบร้อยแล้ววววว  :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 31-07-2010 09:23:15

.. :laugh: :laugh:นั่นแหละหมอติ๊บ...ตัวจริงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 31-07-2010 09:30:22

หวัดดีตอนเช้า ๆ นะ
น้องหมอติ๊บ เจ้าแผนการยิ่งกว่าขงเบ้งอีก 555
คุณหมอไม้ อยากรู้จังน้องหมอติ๊บให้เงินไปทำงานวันละกี่บาท (น้อยกว่าตอนเรียนป่าว) 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 31-07-2010 09:31:54

หมอไม้ ยังไม่ชินหรอจ๊ะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933442692.gif)
หมอติ๊บนี่ไม่ธรรมดา น่ากลัวๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/147abfb24c74a6rc0.gif)
แล้วเจ้ควรจะเห็นใจหมอไม้ หรือ เอ็นดูหมอติ๊บ ล่ะเนี่ย อิอิ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/m3.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 31-07-2010 09:45:58

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าหนูตัวเล็กมีอำนาจเหนือราชสีห์เสมอ

เละน้อยกว่าที่คิดไว้นึดนึง


บอร์ดนี้มีแต่คนแก่วุ้ย  เด็กๆอย่างเราไปก่อนดีกว่า

เพิ่มเติม อิอิ

บอร์ดเงี๊ยบบบบบเงียบ

สงสัยจะงานยุ่งกัน มีซิ่มเวิ่นอยู่คนเดียว

ตัดบรรทัดนั้นออกก็ได้ คิคิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 31-07-2010 11:22:56

ตอนนี้น่ารักจังเลยค่ะ  หว๊านหวาน นอนดูดาว บอกรักกัน :o8:
น่าร๊ากกกกกกกกกกกกก กั้นห้องเนี่ยรู้นะพี่ไม้คิดอะไรอยู่
หมอติ๊บเลี้ยงข้าว ! อย่างน้อยก็เลี้ยงตั้งหนึ่งมื้อนะคะพี่หมอไม้ 5555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 31-07-2010 11:31:11

ชอบคำว่า "หมอติ๊บของพวกคุณ" จัง :impress2:

ว่าแต่หมอไม้ยังไม่ชินอีกหรอคะก็เห็นโดนริบอยู่ทุกเดือน :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 31-07-2010 11:42:18

เงียบอย่างที่ซิ่มว่าจริงๆ นั่นแหละ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yenta4-emoticon-0041.gif)
สงสัยจะพักผ่อน นอนหลับ
หรือไม่ก็นั่งนับเงินในเป๋าตังค์ (ว่าหมอติ๊บทิ้งไว้ให้เท่าไหร่(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/m3.gif))
อากาศก็น่านอนเหลือเกิน
ว่าแล้ว เจ้หนีไปนอนดีกว่า(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yenta4-emoticon-0010.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 31-07-2010 12:09:15

กะอยู่แล้ว มื้อเย็น ต้องแลกมาด้วยน้ำตา..

วิธีนี้คลาสสิคมากจ้าหมอติ๊บ



นี่แหละ สาเหตุรถติดเมื่อวาน ...รู้ล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 31-07-2010 12:45:40

หนึ่งมื้อ แลกกะ เงินเดือนทั้งเดือน คุ้มไหมค่ะหมอติ๊บ อิิอิ
เจ้าแผนการจริงๆ  o13

หมอไม้อย่าได้เศร้าไป มันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วหรือยัง ??  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 31-07-2010 12:49:07

อย่างนี้หมอไม้ต้องลงโทษหมอติ๊บทุกวันสิคับ  :interest:  เพราะโดนริบเงินเดือนไปแล้ว   :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 31-07-2010 13:20:09

 :z3: นึกว่าจามาต่อตอนต่อไปนะเนี่ยคร๊าบบบบ

บ่ายแล้วคนน่ารักทั้งสามคน ทานข้าวหรือยังเอ่ย

เอากำลังใจมาฝากนร้าครับ ขอให้มีความสุขในช่วงวันหยุด

และสนุกกะคนที่เรารักครับ

ปล.มีความสุขหลายๆเด้อน้องหล่า :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 31-07-2010 13:40:14

 :jul3: :jul3: กะแล้วว่ามันทะแม่งๆ หมอติ๊บเลี้ยงข้าวพี่หมอ   .......  ก็นะ ตามคาด  :laugh: :laugh:

ทำใจเถอะนะหมอ สัญญาว่าจะเลี้ยงเค้าแล้วนิ  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-07-2010 13:46:42

มาทักทายตอนบ่าย

พอดีพาหมอติ๊บไปทานข้าวบ้านใหญ่กะพ่อกะแม่มา

แม่บอกว่าผมเป็นผู้ใหญ่กว่า  ต้องเข้มแข็งและดูแลติ๊บเป็นอย่างดีให้สมกับที่เป็น   ..ช้างเท้าหน้า..

ส่วนติ๊บแม่บอกว่าให้สุภาพ  อ่อนโยน  และบางทีก็เด็ดเดี่ยว

สมกับตำแหน่ง





ควาญช้าง

อืมมมม  ขอบคุณครับแม่  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 31-07-2010 13:52:54

ถูกใจคำสอนของคุณแม่หมอไม้ค่ะ
เต็ม 10 ให้ 11 เลยเพราะโดนสอนมาแบบนี้เหมียนกัล
และค่อนข้างได้ผลเกินร้อยเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-07-2010 13:56:10

เพิ่งสังเกตว่าอวาตาร์ของผมเปลี่ยนไปเป็น ชุนชู  ตั้งแต่เมื่อไหร่

รู้แต่ว่าเย็นนี้มีซอนต๊อกอีกแล้ว

ไม่อยากให้หมอติ๊บดูเลยอ่ะ

ยิ้มๆแต่ร้ายกาจ  น่ากลัวกว่าหมอติ๊บขี้วีนคนเดิมอีกกกกก

ยกตัวอย่างเมื่อคืนเป็นต้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 31-07-2010 14:40:35

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/008-1.gif)พ่อกับแม่หมอไม้
ตอบได้โดนใจมากๆ
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/6.gif)Position ที่แท้จริง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 31-07-2010 14:45:11

แม่หมอไม้น่ารักดีน่ะค่ะ
ที่สอนแบบนี้เพราะว่าเป็นทั้งครอบครัวอ่าป่าว ??  :m20: :m20:
พี่ไม้เกรงใจหมอติ๊บเหมือนคุณพ่อหมอไม้ที่เกรงใจคุณแม่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-07-2010 15:26:00

เสื้อกาวน์เก่า........กับเราสองคน

ตอนที่ 103

การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่







เช้าวันใหม่...อากาศเย็นยะเยือกจากฝนที่ตกปรอยๆตั้งแต่เมื่อคืน  

ผมลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางเสียงฝนและอากาศเย็นๆน่านอนเป็นที่สุด  

เสียงป้าและติ๊บทำกับข้าวหุงหาอาหารดังมาจากครัวหลังบ้าน

นี่คือเสน่ห์ของชีวิตต่างจังหวัดที่ผมได้มีโอกาสตื่นแต่เช้ามาสัมผัสวิถีชีวิตของชาวชนบท  

ถือเป็นความโชคดีของผมใช่มั้ยที่มีแฟนเป็นเด็กชนบท   ฮ่าฮ่าๆ





ตอนนี้ผมอาบน้ำแปรงฟันเรียบร้อยมานั่งเตรียมพร้อมรอใส่บาตรที่หน้าบ้าน  

ป้าบอกว่าวันนี้ฝนตกไม่รู้หลวงพ่อท่านจะออกมาบิณฑบาตรหรือเปล่า  

แต่สิ่งที่ผมรู้สึกว่าผิดปกติในวันนี้คือเสียงตะบันหมากของย่าที่เป็นตัวปลุกผมในตอนเช้าอยู่ทุกวัน  

แต่ทว่าวันนี้กลับเงียบหายไป หรืออาจะเป็นเพราะเสียงฝนตกจนทำให้ผมไม่ได้ยินเสียงของย่าตะบันหมากกระมัง  

แต่ผมก็ยังไม่เห็นย่ามานั่งที่หน้าประตูบ้านเหมือนทุกวันอยู่ดี   ย่าหายไปไหนแต่เช้ากันน้ออออออ





'' วันนี้ย่าไปไหนเหรอติ๊บ ''  ผมถามติ๊บเมื่อไม่เห็นย่ามานั่งตะบันหมากเหมือนเช่นทุกวัน

'' ยังไม่ตื่นเลย  หรือจะไม่สบายก็ไม่รู้ปกติย่าไม่เคยตื่นสายยกเว้นตอนไม่สบายเท่านั้น ''

'' เข้าไปดูย่าไป  '' ป้าเป็นคนออกคำสั่งให้ติ๊บไปดูย่าเพราะฝนตกแบบนี้คนแก่ที่ร่างกายอ่อนแอก็มักจะไม่สบายเอาเสียง่ายๆ

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

'' ย่า  ย่า '' เสียงติ๊บตะโกนเรียกย่าจนเสียงดังผิดปกติดังมาจากในห้อง

ผมและป้าวิ่งไปดูพร้อมกันอย่างคนตกใจเพราะติ๊บตะโกนเรียกย่าดังขึ้นทุกที

ตอนนี้สิ่งที่ผมเห็นคือติ๊บเขย่าร่างของย่าเพื่อปลุกย่า  แต่ไม่มีการตอบสนองจากผู้เป็นย่าแต่อย่างใด



หรือว่า…..




ก่อนที่ผมจะตั้งสติได้  

กลับกลายเป็นติ๊บที่เป็นคนจับชีพจร  ฟังเสียงหายใจและพบว่าย่ายังไม่ได้จากไป  





เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง  

นางพยาบาลมาจอดรสสีขาวรุ่นเดียวกับของผมอยู่ที่หน้าบ้าน

ก่อนจะทำการตรวจวัดชีพจร  วัดไข้  วัดน้ำตาล  

ก่อนรายงานผลให้ติ๊บทราบราวกับเป็นหมอใหญ่ซะอย่างงั้น  

พยาบาลที่มาถึงคนนี้ผมเพิ่งรู้ว่าเป็นลูกสาวของเพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ๆนี่เอง  

เธอมีเครื่องมือทางการแพทย์ติดตัวอยู่บ้างติ๊บจึงโทรไปขอความช่วยเหลือ  

ก่อนจัดการสั่งพยาบาลคนนั้นให้ให้น้ำเกลือกับย่าโดยเร็วที่สุด  พร้อมทั้งฉีดยาบำรุงตามคำสั่งของติ๊บโดยเร็ว





จนพลบค่ำฝนจึงหยุดและตอนนี้ผมได้เห็นน้ำใจของชาวชนบทแถวนี้  

ในละแวกบ้านใกล้เรือนเคียงมารวมตัวกันที่บ้านของติ๊บจนแน่นบ้านไปหมด  

ทั้งนี้เพราะย่าเป็นที่เคารพนับถือของคนในหมู่บ้าน  





หมดน้ำเกลือไปสองถุงย่าเริ่มลืมตาและพูดจาได้บ้างเล็กน้อย

ติ๊บทำหน้าที่ป้อนอาหารเหลวให้ย่าและผมก็รับรู้ถึงความหวาดกลัวที่อยู่ในใจของติ๊บตอนนี้ได้เป็นอย่างดี

หลังจากป้อนอาหารให้ย่าเสร็จเรียบร้อย  

ติ๊บก็ทำการเช็ดตัวเปลี่ยนผ้าถุงและทำความสะอาดให้ย่าโดยไม่มีทีท่ารังเกียจแต่อย่างใด  

ไม่ว่าย่าจะฉี่ จะขับถ่ายตอนไหนติ๊บก็ทำความสะอาดให้ตลอดเวลา

ตอนนี้ผมนั่งอยู่ข้างๆติ๊บที่บีบนวดให้ย่าเหมือนเช่นทุกคืนก่อนที่ย่าจะเข้านอน

'' พอแล้วติ๊บ  '' เสียงแหบพร่าจากปากหญิงชราบอกหลานรักก่อนพยายามเอื้อมมือมาลูบหัวหลานชายตัวน้อยเบาๆ

'' ย่าอยากได้อะไรหรือเปล่าจ๊ะ  ปวดฉี่เหรอ ''  ติ๊บถามย่าด้วยเสียงเป็นปกติแต่น้ำตานั้นไหลพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย

'' ติ๊บไม่ต้องร้องไห้ลูก  ไม่มีใครทำอะไรย่า ''  ย่าบอกในขณะที่ยังหลับตาแต่รับรู้ได้ว่าหลานชายกำลังร้องไห้

'' ทำไมย่าไม่ตื่นมาทานข้าว  ไม่ตื่นมากินหมากละจ๊ะ  ตื่นมาเล่นกับติ๊บก่อนก็ได้ ''  เจ้าตัวเล็กยังคงออดอ้อนย่าทั้งน้ำตา

'' เวลาของย่ามาถึงแล้วลูก   ย่าฝากดูแลป้าด้วยนะ ''



'' ติ๊บยังไม่ให้ย่าเป็นอะไรตอนนี้  

เราลำบากกันมามากแล้วตอนนี้เราเริ่มจะสบายแล้ว  

ย่าต้องอยู่ดูความสำเร็จของหนูก่อนซิจ๊ะ  

อีกไม่กี่ปีหนูก็จะเรียนจบ  

หนูจะเป็นหมอแล้ว  หนูจะได้มารักษาย่าไงจ๊ะ

ย่าเคยบอกว่าจะให้ติ๊บเป็นหมอคนแรกที่รักษาย่าไม่ใช่เหรอจ๊ะ ย่ารอติ๊บก่อนนะ ''  

ตอนนี้ติ๊บร้องไห้ออกมาอย่างที่คนที่มองอยู่รอบๆต้องเสียน้ำตาไปตามๆกัน

ไม่มีคำตอบจากย่า  

มีเพียงการรวบรวมพละกำลังทั้งหมดที่หญิงชราวัยใกล้ร้อยมีอยู่  ขึ้นลูบหัวหลานรักด้วยความรักเต็มเปี่ยม

'' ย่าจ๋า  

เราลำบากมาด้วยกัน  เราอดมาด้วยกัน  เราอิ่มมาด้วยกัน

หนูรู้ว่าย่ากับป้าลำบากเลี้ยงดูหนูมาตั้งแต่เล็กๆ

วันนี้หนูพอจะดูแลย่าดูแลป้าได้แล้ว  

ถึงจะยังไม่สมบูรณ์แบบนักแต่เราก็อยู่กันได้อย่างสบาย



และอีกไม่กี่ปีเองความฝันของหนูที่จะดูแลย่าดูแลป้าก็จะเป็นความจริงแล้ว  

ย่าไม่อยู่รอชื่นชมความสำเร็จของหนูก่อนเหรอจ๊ะ  

ย่าจะทิ้งหนูไปตอนนี้ทำไม  

แล้วใครจะเป็นที่พึ่งให้หนูใครจะคลอยปลอบหนูตอนที่หนูร้องไห้  

ย่าอย่าเพิ่งหนีหนูไปตอนนี้นะย่าจ๋า  

อยู่กับหนูก่อนน่ะ  อยู่กับหนูก่อนนน ''  

ตอนนี้ติ๊บระล่ำระลักกอดกุมมือย่าแนบแก้ม  ก่อนซบอกร้องไห้ลงกับอกผู้เป็นย่า





'' ติ๊บพอแล้วลูก  เดี๋ยวย่าจะเป็นห่วงปล่อยให้ย่าไปดีนะลูกน่ะหนูทำหน้าที่หลานที่ดีอย่างเต็มที่แล้วลูก ''  เสียงป้าบอกก่อนพยายามแยกติ๊บห่างออกจากย่า

ย่าหลับตานิ่งไม่มีการเคลื่อนไหวร่างกายอีกแล้ว  

ก่อนที่ลมหายใจของย่าจะรวยรินแผ่วเบาลงไปทุกวินาที และหายไปไปในที่สุด  ย่าจากไปอย่างสงบจริงๆ





ติ๊บปาดน้ำตาแล้วก้มกราบเท้าย่าสุดที่รัดเป็นครั้งสุดท้ายรวมทั้งผมด้วยที่อดเสียน้ำตาไปกับติ๊บด้วยไม่ได้

'' ย่าจ๋า  ย่านอนพักเถอะนะ  ย่าเหนื่อยนักหนามาทั้งชีวิตแล้ว

ต่อไปติ๊บจะดูแลป้าต่อให้เอง  

ย่าหลับให้สบายไม่ต้องห่วงนะ  หลับให้สบาย

หนูรักย่าที่สุดเลยน่ะ  รักมาก  รักมากกว่าชีวิตของหนูอีก  

ถ้าชาติหน้ามีจริงไม่ว่าชาติไหน  หนูขอเกิดเป็นหลานย่าทุกภพทุกชาติเลยนะ ''

พูดจบติ๊บก้มกราบเท้าย่าเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เพื่อนบ้านจะพาย่าไปทำพิธีตามความเชื่อและศาสนาต่อไป





ตั้งแต่วันที่ย่าเสียจนวันสุดท้ายที่ส่งศพย่าขึ้นเตาเผา  

ในป่าช้าท้ายหมู่บ้านผมก็ไม่ได้เห็นน้ำตาของติ๊บอีกเลย  

เพราะเจ้าตัวเล็กคงเป็นผู้ใหญ่กว่าที่ผมคิดไว้เมื่อทุกอย่างในงานศพของย่าเจ้าตัวเล็กเป็นคนจัดการทุกสิ่งอย่างอย่างไม่ขาดตกบกพร่องรวมถึงการช่วยเหลือของเพื่อนบ้านและคนในหมู่บ้านที่ผมประทับใจเป็นอย่างดี  





จนงานเผาย่าเสร็จสิ้นไปเรียบร้อยติ๊บจึงมานั่งอยู่ที่แคร่หน้าบ้านที่ย่าชอบมานั่งตำหมากอยู่บ่อย

ผมรู้ว่าเจ้าตัวเล็กยังคงเสียใจและยากจะยอมรับกับการจากไปของย่าแบบรวดเร็วอย่างที่ไม่ทันได้ให้ลูกหลานได้ตั้งตัวและเตรียมใจ   ผมโน้มหัวติ๊บลงมาซบที่ไหล่เบาก่อนลูบหัวปลอบโยน

ตอนนี้เจ้าตัวเล็กร้องไห้อย่างคนหมดความอดทนในอ้อมอกของผม

'' ร้องไห้เถอะติ๊บ   ร้องออกมาไห้หมด  ร้องไห้พอนะคนดี  แล้วพรุ่งนี้ติ๊บจะต้องเข้มแข็งและยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ ''
ไม่มีคำพูดใดจากเจ้าตัวเล็กนอกจากกอดผมแน่นขึ้น  และร่ำไห้จนตัวโยน

'' ติ๊บไม่มีอะไรให้ต้องเสียใจน่ะ  ติ๊บทำหน้าที่ของหลานที่ดีอย่างเต็มที่แล้วตอนนี้เราต้องมาคิดแล้วละว่าจะทำยังไงกันต่อ ''
ป้าเดินออกมาจากในบ้านก่อนยิ้มให้ผมกับติ๊บ  ก่อนยื่นมือมาลูบหัวหลานรักปลอบใจ

'' ทำใจให้สบายนะติ๊บย่าเขาไปสบายแล้วเหลือแต่เราที่ยังต้องอยู่ต่อสู้กันต่อไป  อย่างที่ย่าเคยบอกติ๊บนั่นแหละว่าย่าก็จะคอยดูแลเราไม่ได้จากเราไปไหน ''

'' แล้วต่อไปป้าจะอยู่คนเดียวได้เหรอ  '' ติ๊บหันมาถามป้าบ้าง

'' ติ๊บกลับไปเรียนเถอะลูก  ป้าอยู่ทางนี้คนเดียวอยู่ได้สบายมาก  ตอนนี้บ้านเราก็ปลอดภัยไม่มีประตูหน้าต่างที่ใช้กระสอบปุ๋ยแปะแทนหน้าต่างให้ต้องกังวลอีกแล้ว  อีกอย่างเพื่อนบ้านก็ญาติเราๆทั้งนั้น  ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอกลูก ''

'' ป้าลำบากอีกนิดนะ  เหลืออีกไม่กี่ปีติ๊บก็จะเรียนจบแล้วติ๊บจะมารับป้าไปอยู่ด้วยกัน ''

'' ไม่เป็นไรลูก  ป้าอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เกิดจะให้ไปอยู่ที่อื่นก็คงอยู่ได้ไม่นาน  ติ๊บกลับไปตั้งใจเรียนให้จบไวๆนะลูก  แล้วถึงวันนั้นเราค่อยว่ากันอีกที ''

ติ๊บผละออกจากอกผมไปซบลงบนตักป้าก่อนหลับตาตั้งสติ  จนหยุดร้องไห้

ก่อนเข้าไปเก็บข้าวเก็บของเตรียมเดินทางกลับพิษณุโลกในตอนเช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น





'' ไม้  ตอนนี้นอกจากป้าแล้วติ๊บเขาก็ไม่เหลือใครแล้ว ป้าเองก็ไม่มีใครแล้วเช่นกัน  ป้าฝากดวงใจดวงเดียวของป้าดวงนี้ให้ไม้ดูแลต่อด้วยนะลูก  น้องอาจจะยังเด็กเอาแต่ใจบ้าง  เถียงคำบ้าง  แต่ป้าเชื่อว่าป้าเลี้ยงหลานของป้าเป็นอย่างดี  และหลานป้าเป็นเด็กดี  ฝากไม้ดูแลน้องด้วยนะลูก ''

'' ครับป้า  ดวงใจของป้า  ตอนนี้ก็คือดวงใจของผม    ผมจะดูแลดวงใจดวงนี้ให้ดีที่สุดเหมือนอย่างที่ป้าดูแลครับ ''    ผมตอบรับคำ  ก่อนเห็นป้าปล่อยน้ำตาไหลรินให้ผมได้เห็นเป็นคราวแรก คงจะเป็นห่วงติ๊บจริงๆ





พี่สัญญา….พี่จะดูแลติ๊บอย่างดีที่สุด  พี่สัญญา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 31-07-2010 15:28:03

หึ หึ ยังไงหมอติ๊บก็มีข้อด้อยอีกเยอะนาหมอไม้
ขับรถไม่เป็น หาร้านอาหารอร่อยไม่ถูก ขี้เกียจไปซุปเปอร์อีกหล่ะ
ที่สุดของที่สุดคือ เวลาหมอไม้ไม่อยู่แกคิดถึงหมอไม้จะตายไป
เห็นมะ หมอไม้ได้เปรียบอีกตั้งหลายประตู เอิ๊ก เอิ๊ก
หมอติ๊บอย่ามาเหยียบเค้าน๊า.....กัวอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-07-2010 15:29:12

พออ่านตอนนี้จบ   คงจะพอเข้าใจหมอไม้บ้างแล้วนะครับ

ว่าทำไมผมถึงต้องยอมเขา

จริงๆแล้วก็ไม่ได้ยอมซะทุกเรื่องหรอก

ก็คุยกันด้วยเหตุด้วยผล  ยอมตามเหตุผลสมควร

ที่เจ้าตัวริบเงินเดือนผมไปทุกเดือนๆก็ไม่ได้หายไปไหน  

เตรียมสร้างศูนย์การแพทย์ที่เป็นของเราสองคน








แต่ดูท่าเขาจะเก็บโหดไปหน่อย  เพราะเหลือให้ผมใช้วันละสองร้อยเอง

รวมกับที่ต้องเลี้ยงสเวนเซ่นทุกเย็นแล้วด้วยนะ  งบประมาณ ณ จุดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 31-07-2010 15:44:32

และแล้วก็มาถึงตอนที่กลัวที่สุด
ก่อนหน้านี้ ยังเคยจะถามว่า ตอนนี้คุณย่าเป็นอย่างไรบ้าง
แต่คิดว่า ไว้รอหมอไม้เล่าไปเรื่อยๆ ดีกว่า
....
หมอติ๊บคะ คุณย่าภูมิใจในหลานรักคนนี้มาก
และพี่คิดว่า ณ ขณะนี้ คุณย่าก็ยังคงมองและดูแลหมอติ๊บอยู่ตลอดนะจ๊ะ
หมอไม้ต้องดูแล ดวงใจของย่าและของป้าคนนี้ดีๆนะคะ

ชื่นใจกับเป้าหมายในอนาคตของสองหมอจังเลย
ศูนย์การแพทย์นี้ ต้องสร้างประโยชน์เป็นอย่างมากเลย
...
..
.
.
งั้น สู้สู้นะหมอไม้ หมอติ๊บ

ทั้งช้างและควาญช้าง...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 31-07-2010 15:50:40

ตอนนี้น่าจะเศร้าที่สุดตั้งแต่อ่านมา
พี่ติ๊บ ตอนนี้คุณย่าคงจะมองพี่ติ๊บอยู่แหละค่ะ
คุณย่าพี่ติ๊บต้องมีความสุขมากที่เห็นพี่ติ๊บมีความสุขและประสบความสำเร็จอย่างนี้





.
.
.
พี่ไม้ได้มากกว่าพ่อหนูอีกอะ
พ่อหนูได้วันละ 50 บาทเองแต่ไม่ต้ิองเอาไปเลี้ยงไอติมแม่นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 31-07-2010 15:57:28

อ่านแล้วน้ำตาซึม  แอบตะหงิดๆมาจากตอนที่แล้ว

หมอติ๊บเป็นหลานที่คุณย่าภูมิใจที่สุด


ศูนย์แพทย์ของหมอรับดูแลคนแก่มั้ยคะ  ซิ่มจะได้ขอลงชื่อไว้ก่อน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 31-07-2010 17:47:27

อ้างจาก: sweetener ที่ 30-07-2010 17:40:03  

จี๋ยๆๆ

หมอไม้  รู้นะ คิดอะไรอยู่อ่ะ  ฝาห้องมันติดกันนะคะ อิอิ

หมอติ๊บตรงข้ามกับซิ่มเลย ซิ่มกินแต่ไส้เค็ม

ไส้มะพร้าวกินไม่ได้ แถวบ้านซิ่มใส่งาขี้ม้อนแล้วก็เอาไปอบเทียน เหม็นโพดดดดดดด

5555 ขำสำนวนซิ่ม ว่าแต่ "งาขี้ม้อน" มันคืออะไรคับ เพิ่งเคยได้ยิน
ผมก็ชอบไส้เค็มเหมือนกัน
ตอนแม่ผมอยู่ เวลาทำขนมเทียนเห็นท่านใส่หมูสามชั้นสับกะกุ้งสับผสมไปด้วย
พอท่านเสีย เลยอดกินเลย ไปซื้อที่ไหน ก็ไม่เหมือนแม่ทำ
คิดแล้วเศร้า!  :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: BABY_CHICK ที่ 31-07-2010 20:24:57

คิดถึงคุณย่า
อ่านแล้ว บ่อน้ำตาแตกอีกแล้ว
ศูนย์การแพทย์เสร็จเมื่อไหร่
จะไปขูดหินปูนด้วยคับ 55
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 31-07-2010 20:41:43

ขอให้ศูนย์การแพทย์ของพี่หมอทั้งสองเป็นความจริงไวๆ นะค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 31-07-2010 21:07:22

กลิ่นอายชนบท...ห่างความศิวิไลแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยน้ำใจ
อ่านตอนล่าสุด...พลอยน้ำตาซึมไปด้วย...แต่ท่านยังอยู่ในใจ
ของเราเสมอนะคะหมอติ๊บ...เมื่อคิดถึงท่านเราก็จะมีแต่ความสุข :L2:

ชอบคุณแม่หมอไม้จังค่ะ...คำสอนช่างเป็นสัจธรรมจริง ๆ  o13
ศูนย์การแพทย์....อนาคตของหมอต้องสำเร็จแน่นอน...ชัวร์ !

กด + ให้หมอ ๆ กับเรื่องน่ารัก ๆ  :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 31-07-2010 21:38:42

....บางครั้งเคยอยากถามว่าแล้วทุกวันนี้ย่าเป็นยังไงบ้าง
....อือ อ่านตอนนี้แล้วรู้แล้วว่าย่าไปสบายแล้ว แต่ก็ยังห่วงป้าอยู่อะนะเพราะอยู่คนเดียว
....คิดเหมือนกันว่าเค้าสองคนต้องมี..ฝันที่จะทำให้มันเป็นจริงร่วมกัน..หมอติ๊บถึงได้ประหยัดขนาดนี้
....ดีแล้วละ คงได้เห็นศูนย์การแพทย์ ของทั้งสองคนเป็นรูปเป็นร่างในอีกไม่กี่ปีข้างหน้านะ   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 31-07-2010 22:27:37

คุณย่าไปซะแล้ว  เหมือนย่าเค้าจะรู้ตัวว่าจะต้องไปในเร็วๆนี้เลยเมื่อตอนที่แล้ว  :monkeysad:
ที่เค้าว่าคนเราจะรู้ตัวว่าจะไปตอนไหนนี้ท่าจะจริงน่ะค่ะ

ปล. ว่าแล้วทำไมหมอติ๊บเขียมกับหมอไม้จัง
     ที่แท้อนาคตของศูนย์การแพทย์ของทั้งสองคนอยู่ในโอวาทของหมอติ๊บนั่นเอง  o13
     :กอด1: ขอให้ ศูนย์การแพทย์นี้ เป็นจริงเร็วๆน่ะค่ะ with the best wish =)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 31-07-2010 23:28:33

คุณย่าต้องภูมิใจในตัวหลานๆ ทั้ง 2 คนมาก ๆ เลยเนอะ

แล้วศูนย์การแพทย์ที่จะตั้งจะใช้ชื่อใครเป็นเจ้าของดีเอ๋ย

ที่จริงหมอไม้ได้ 200 ก็เยอะแล้วนะ (ล้อเล่น แต่นี่รวมค่าน้ำมันยังอ่ะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 01-08-2010 00:04:27

แวะมาดูรอบดึกๆ
ก่อนจะไปนอน(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920424645.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-08-2010 08:05:10

วันนี้แวะมาทักทายรอบเช้าตรู่  ก่อนไปดูหนังเกาหลีกันสองคนนน

บรรยากาศก็แสนจะเป็นใจกอดกันไป  ดูหนังไป   อิอิ  ไม่อยากจะคิด

มีแต่คนฝากมาถามว่าศูนย์การแพทย์เสร็จเมื่อไหร่

คงอีกนานครับเพราะผมยังไม่จบด๊อกเตอร์  หมอติ๊บยังต้องไปเรียนต่ออีกหลายปี

ไว้เปิดเมื่อไหร่จะให้ซิ่มกับเจ้  เป็นคนตัดริบบิ้นเลยอ่ะ

ผู้อาวุโสสูงสุดในบอร์ด   ในศูนย์การแพทย์ของผมด้วยย    o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: sammy ที่ 01-08-2010 11:11:31

อ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบเลยนะครับนี่ น่ารักครับ ความรักนี่มันดีอย่างนี้นี่เอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 01-08-2010 11:14:10

หมอไม้ หนังเกาหลีรอบเช้าจบแล้ว
ปูเสื่อรอตอนต่อไปเลยนะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b8.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 01-08-2010 11:54:56

ตื่นมาดูคุณหมอกีซอตั้งเเต่เช้า :t3: :t3:

เข้ามานั่งรอพี่หมอไม้อัพต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 01-08-2010 12:23:13

อ่านตอนนี้แล้วเศร้าอ่า  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 01-08-2010 19:19:23

เงียบเหงาทุกวันอาทิตย์เลยน่ะค่ะ   :freeze:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-08-2010 19:20:37

กำลังแต่งหล่อจะออกไปทานมื้อเย็นกับหมอติ๊บครับบบบ

วันนี้เป็นเจ้ามืออีกแล้ว

จะใจดีมากเกินไปรึป่าวไม่รู้    แต่วันนี้จะมาไม้ไหนหนอ

ตามเขาไม่ทันจริงๆ

เครียดอีกแล้วววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 01-08-2010 21:06:40

 :L1:ไม่ได้เข้ามาทักทายซะหลายวัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Na_RimKLonG ที่ 01-08-2010 21:17:32

หลังจากสุ่มอ่านมานานมากกก  55+

ก็ขอเม้นสักที

น่ารักกันจิงๆ


กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-08-2010 21:37:36

Welcome to all new reader...

Thank for read and commentor

Have to a reading our story.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 01-08-2010 22:22:23

ไม่มา 2 วัน ผ่านไปหลายหน้า
อ่านก่อนคะเดี๋ยวเมนท์ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 02-08-2010 08:07:55

ฮือออ  อ่านตอนนี้แล้วร้องไห้เลยอ่ะ T_T
เศร้าและซึ้งมาก ๆ ด้วยค่ะ ทำให้นึกถึงยายของตัวเอง T^T
คุณย่า..คงไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วละค่ะ พี่ไม้ดูแลหมอติ๊บดีซะขนาดนี้ ^^
ขอให้ศูนย์การแพทย์เรียบร้อยไว ๆ นะคะ ถึงแม้ว่าอีกหลายปีก็ตามที  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-08-2010 14:17:48

 :m15:  หมอติ๊บนะคับ  แวะมาทักทายชาวบอร์ดตอนบ่ายของวันฝนตกฟ้าครึ้ม

ขอแจ้งให้แฟนคลับหมอไม้ทราบว่า  ขณะนี้หมอไม้ไม่สามารถมาปฏิบัติหน้าที่ในการอัพได้

พอดีโดนไข้หวัดใหญ่เล่นงานหลังจากกลับมาจากสิงคโปร์

ตอนนี้นอนอยู่โรงพยาบาลเป็นวันที่สองละ

เมื่อคืนฉีดยาให้สองเข็มร้องโอดโอยลั่นโรงบาล

ใครไม่เคยเห็นช้างล้ม   เอ้ยยักษ์ล้มมาดูได้

หมอถือเข็มฉีดยามาฉีดให้ตอนเช้านี้ร้องงอแงยังกะเด็กๆ   ฉีดเสร็จก็ต้องมีให้รางวัล

เลยเป็นที่สงสัยให้ติ๊บจริงๆว่าไม่สบายนี่แกล้งหรือป่าว  แต่ไม่รู้ละฉีดยาให้จริงๆไปละ

ปล.ลืมบอก  ตัวใหญ่  เป็นหมอ  กลัวผี  แล้วก็ลืมบอกอีกข้อกลัวเข็มมากด้วยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำแข็งใส ที่ 02-08-2010 14:34:45

เข้ามาเจอหมอติ๊บ  :impress2:

ขอให้หมอไม้หายไวไว นะคะ แต่ก็คงไม่น่าเป็นห่วงมากเพราะมีหมอประจำตัวดูแลอย่างดี  :L2:

น่าเป็นห่วงหมอที่ดูแลมากกว่า  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 02-08-2010 14:40:07

...อ้าวหมอไม้ ล้มซะแล้ว ยังไงก็หายไวๆๆนะ
...นั่นนะสิโดนฉีดยาแล้ว ขอรางวัลนี่ชักสงสัย ป่วย หรือ อ้อน
...เวลา..ฉีดยา..คนอื่นละชอบใจ เวลาโดนฉีดเองบ้างละร้องลั่นเลยเหอะๆๆ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 02-08-2010 14:53:43

อ้าว...หมอไม้ป่วยซะแล้ว
หายไวๆ นะจ๊ะ
ว่าแต่...หมอไม้กลัวทุกอย่าง(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b2.gif) กลัวแบบมีแผน
อยากได้รางวัลปลอบใจจากหมอติ๊บรึป่าววววววว :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 02-08-2010 15:14:09

...หมอไม้ เค้าอยากอ้อนมั่งไงน้องติ๊บ แบบว่าตัวใหญ่ใครๆก็มองว่าเท่ห์ เก่ง ไปซะทุกเรื่อง
ส่วนเรื่องจริงน้องติ๊บก็คงเห็นคนเดียวละนะ
... อ้อนได้อีกน๊อคนเรา
... ว่าแต่อาการเป็นไงบ้างคะ อินเตอร์น่าดูไปติดถึงสิงคโปร์เชียว อุอุ
... คาดว่าคงหายเร็ว เพราะมีหมอดีอยู่ข้างกาย  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 02-08-2010 17:12:32

พี่หมอไม้หายไวๆ น๊า ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 02-08-2010 17:38:28

ง่า เมื่อวานรู้สึกหมอไม้จะมาบอกว่า กำลังแต่งหล่อไปกินข้าวกะหมอติ๊บไงค่ะ
ไหงวันนี้มานอนป่วยซะแล้ว

งั้นขอให้หายป่วยไวๆน่ะค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 02-08-2010 17:43:47

อ้าว เห็นยังดีๆ อยู่เลย ไม่สบายซะแล้ว

หายไวไวนะคะ

อย่างนี้เค้าเรียก หวัดสิงคโปร์ เนอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: wowhaha ที่ 02-08-2010 19:15:59

เศร้าอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 02-08-2010 20:16:42

หมอไม้หายป่วยเร็วๆนะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: mankey ที่ 02-08-2010 20:40:27

หายไวไวนะคะพี่หมอไม้ แต่ได้คนดูแลดีนิเนาะ เดี๋ยวก็คงหายแล้วใช่ไหมค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 02-08-2010 20:55:06

พี่ไม้หายเร็ว ๆ นะคะ


พี่แฮ็กนั่งหน้าคอมดีกว่า
โดนไปยืนหน้าเครื่องถ่ายเอกสารทั้งวันนะคะ  สู้ ๆ คะ :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 02-08-2010 21:12:22

หมอไม้ป่วยเหรอคะ ขอให้หายไวๆนะคะ ^^
แต่มีหมอติ๊บดูแลอยู่ทั้งคน น่าจะหายป่วยเร็วอยู่แล้วเนอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 02-08-2010 21:13:59

หายไวไวนะคุณหมอ แต่มีหมอคอยดูแลดีแบบหมอติ๊บเดี๋ยวก็ฟื้นนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 02-08-2010 22:44:24

 :L2: :L2:

เอาดอกไม้มาเยี่ยมมคนป่วยค๊าๆๆ

รีบๆๆๆหาย มาอัพเร็วๆๆน่ะค่ะพี่หมอไม้

ฮ่าๆๆๆๆ กลัวเข็มเหรอเนี๊ยยย ว๊ายยย ว๊ายยยย

 :z2: :z2: :z2:

ได้โอกาสอ้อนพี่หมอติ๊บ  อย่างงี้หายไวเเน่นอน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 03-08-2010 00:12:38

มาเยี่ยมหมอไม้ครับบบบบ

 :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 03-08-2010 07:53:00

+1 เป็นกำลังใจให้หมอติ๊บกับหมอไม้จะ :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 03-08-2010 08:24:18

มาเเวะทักทายยามเช้าค๊าๆๆ

อากาศน่านอนต่อมากกกก

มาเเวบดูว่าอาการพี่หมอไม้เป็นไงบ้างค่ะ

วันนี้ฝนตกพรำๆ รักษาสุขภาพกันด้วยน่ะจ้ะ

อย่าลืมพกร่มน่ะค่ะทุกคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 03-08-2010 08:37:56

 :pig4: หมอติ๊บะคับแวะมาออกแถลงการณ์ฉบับที่ 2  :pig4:

ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงติ๊บ  รวมไปถึงที่แวะมาเยี่ยมเยียนหมอไม้ด้วย

ตอนแรกก็ค่อนข้างตกใจเพราะผลแลปออกมาเป็น H1N1

แต่เจ้าตัวยังยิ้มร่าได้อีกบอกเป็นโรคเดียวกะโตโน่  แล้วก็ริทเดอะสตาร์

แสดงว่าโรคนี้กำลังอินเทรนด์ไม่ตกยุค

อื้อ  ได้ยินแบบนี้แล้วคำถามแรกที่ว่าหมอบีบคอคนไข้จะผิดมั้ยนี่  

ก่อนที่ พรบ คุ้มครองเรื่องการรักษาจะออก  เล่นก่อนเลยย

เพราะจะเช็ดตัวก็ไม่ให้พยาบาลเช็ด  จะให้หมอติ๊บเช็ด

จะกินข้าว   ก็ต้องหมอติ๊บป้อน

จะฉีดยา    ก็ต้องหมอติ๊บฉีด

จะเปลี่ยนน้ำเกลือ  จะให้ยา  ก็ต้องหมอติ๊บเป็นคนให้เป็นคนป้อนยา

พยาบาลคนไหนก็ไม่เอา  จะเอาแต่หมอติ๊บคนเดียว

เดี๋ยวคอยดูเหอะ   เป็นแบบนี้บ่อยๆจะเจอหมอติ๊บแปลงร่าง

เล่นบทหมอใจดีจนได้ใจ   เจอบทหมอติ๊บโหดบ้างเดี๋ยวจะรู้  จะวีนให้หน้าจ๋อยเลยยย




ปล.ฝากเป็นกำลังใจให้น้องแฮคด้วยสำหรับการฝึกงานไม่มีไรมากหรอกน้อง

ไม่ต้องทำไรมากมาย   แค่ทำตัวให้น่ารัก   ก็พอ   เชื่อพี่

สู้ๆ :3123: เป็นกำลังใจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 03-08-2010 10:26:47

หมอไม้ทันสมัยนะคะเนี่ย อยู่กับหมอไม่ห่วงคนไข้แล้ว

แต่ห่วงคนเฝ้าไข้แทน  ดูๆคนไข้งอแงเหลือหลาย

คนป่วยยังมีอารมณ์ขันคงไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว(มั้ง)

 :L2: หายไวๆ นะคะ

 :กอด1: รักษาสุขภาพด้วยนะคะหมอติ๊บ คนไข้งอแงมากๆ ก็องค์ลงสักที ก็คงจะดีขึ้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 03-08-2010 14:25:09

พี่ไม้ป่วยหายไว ๆ นะคะ มีทั้งหมอติ๊บและพยาบาลติ๊บ ดูแลดีขนาดนี้หายไวแน่ ๆ
คนป่วยมักชอบขี้อ้อนมากกว่าปกติก็งี้แหละค่ะ  :L2:
น้องแฮ็คซ์ ฝึกงานให้สนุกนะจ้ะ สู้ ๆจ้ะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 03-08-2010 14:56:57

เงียบหายไปสี่วัน ขึ้นมาเกือบ 10 หน้า..........

อ่านเรื่องราวความสูญเสีย แล้วรู้สึกกลัวอ่ะ......
แต่ดีใจกับหมอติ๊บที่มีหมอไม้ดู แลอ่ะ...สุ้ๆ เพื่อศูนย์การแพทย์ของเราสอง อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 03-08-2010 16:16:08

เป็นกำลังใจให้พี่หมอไม้หายเร็วๆนะคร๊า :L2:

คนเฝ้าไข้ก็ดูแลตัวเองดีๆด้วยน๊า เด๋วป่วยไปอีกคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 03-08-2010 16:18:03

ขอให้พี่หมอหายไวๆนะคะ จุ๊ บุ ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 03-08-2010 17:57:54

หมอไม้ป่วย แต่ทำหมอติ๊บงานเข้า
เหนื่อยหน่อยนะคะ แต่ก็ยังดีที่หมอไม้ยังร่าเริงได้อยู่
หายเร็วๆนะคะ หมอติ๊บก็สู้ๆ ดูแลคนป่วยก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: mankey ที่ 03-08-2010 20:43:46

คนไข้งอแงขนาดนี้จับฉีดยาเลยดีไหมค่ะ หมอติ๊บ  :z13: :z13:

ให้ดูแลเยอะแบบนี้คิดค่ารักษษแพงๆเลยนะคะ เอาให้หมอไม้หมดตัวไปเลย  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 03-08-2010 21:39:45

โห หมอไม้เอา H1N1 ข้ามประเทศมาเลย
ถึงคราวหมอติ๊บต้องเป็นทุกอย่างของหมอไม้  :m20:
อย่ามัวแต่ดูแลหมอไม้จนลืมดูแลตัวเองน่ะค่ะ หมอติ๊บ :กอด1: ดูแลตัวเองด้วย
หมอไม้หายไวๆล่ะ  อย่าทำให้คนในนี้ต้องคิดถึง  :laugh: ๕๕๕

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 03-08-2010 23:46:03

หลังจากนั่งอ่านเรื่องนี้มาสองวัน ในที่สุดเราก็ตามทันแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ
ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์ให้ได้เรียนรู้กันนะคะ
เห็นพี่หมอติ๊บขยันเรียนซะขนาดนี้ พอกลับมามองตัวเอง เอิ่ม ทำไมชั้นขี้เกียจแบบนี้เนี่ยยยย
ต่อไปจะพยายามขยันให้ได้ซักเสี้ยวนึงของพี่หมอติ๊บก็ยังดี ^^
จะบอกว่าปัจจุบันเค้าก็เป็นศิษย์ร่วมสถาบันพี่หมอติ๊บหล่ะ อิอิ
ชีวิตวันๆนึงก็วนเวียนอยู่แถวๆตึกแพทย์ กินข้าวก็กินที่นั่น
เหมือนได้เดินตามรอยพี่ๆเลยอ่ะ รู้สึกดีจริงๆนะเนี่ย
และสักวันถ้ามีโอกาสก็จะตามรอยไปเที่ยวสถานที่ที่พี่ๆเคยไปมั่ง
เพราะยังไม่เคยไปซักกะที่เลย นอกจากวัดใหญ่ 5555

เห็นพี่ไม้ป่วยเป็น 2009 แล้วเลยรู้สึกว่าเหมือนโรคนี้มันจะกลับมาฮิตอีกครั้งเลยนะ
เป็นกำลังใจให้พี่ๆทั้งสองคนนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: birdy ที่ 04-08-2010 00:05:00

เป็นนักอ่านเงา ตั้งแต่เริ่มเรื่อง แต่วันนี้มาอ่าน ได้ข่าวหมอไม่ไม้ ไม่สบาย เลยเข้ามาให้กำลังใจค่ะ หายเร็ว เร็ว นะ และขอเป็นกำลังใจให้หมอติ๊บ ที่เป็นทั้งหมอและพยาบาลด้วย  :L2: แล้วก้อขอบคุณน้องแฮค และคุณหมอทั้งสองด้วยที่มีเรื่องน่ารัก น่ารัก อ้อมีข้อคิดด้วยมาให้อ่าน :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 04-08-2010 09:57:34

มาเยี่ยมหมอไม้ค่ะ มารออัพเดทอาการป่วย
หายไวๆนะคะ ส่วนหมอติ๊บก็ดูแลตัวเองด้วยค่ะ
เอากระเช้ามาเยี่ยม
(http://img836.imageshack.us/img836/6758/b853000b.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 04-08-2010 10:23:38

เข้ามาเยี่ยมไข้หมอไม้อีกหนจ๊ะ
 :L2:

หมอติ๊บก็ต้องดูแลตัวเองนะจ๊ะ

รายงานตัวจาก...
งานสัมมนาจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 04-08-2010 11:25:27

 :monkeysad: การจากลาเป็นสัจธรรมของโลก โชคดีที่หมอไม้เป็นกำลังใจให้หมอติ๊บ

มาตลอดและเคียงข้งกันต่อไป คนที่อยู่ข้างหลังต้องสู้ต่อไปเพื่ออนาคตของตัวเอง

เกิดก้อเป็นทุกข์ แก่ก้อเป็นทุกข์ ตายก็เป็นทุกข์ นี่แหละคือสัจธรรมที่เป็นจริงครับ

ให้กำลังใจทั้งสองคนเสมอนะครับ

ปล.น้องแฮคสบายดีไหมครับ ดูแลสุขภาพด้วยนะ :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 04-08-2010 15:24:44

 หมอไม้ป่วยเนี่ย มันช่างเงียบจริงๆ
 เจ้ Uonlii_I  เอากระเช้ามาเยี่ยมหมอไม้
 งั้นเราก้อเอาไอติมมาให้คนเฝ้าไข้ ชื่อ หมอติ๊บหล่ะกัน
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/ic2.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-08-2010 15:38:41

หมอติ๊บนะคับ  แวะมาทักทายรอบค่ำ

ตอนนี้หมอติ๊บอาการร่อแร่   ส่วนหมอไม้อาการหนัก

ดูท่าเชื้อ h1n1 จะเป็นสายพันธุ์ใหม่

เป็นแล้ว  แขนจะขยับไม่ได้ต้องป้อน   ต้องหยิบให้  ต้องประคองตลอด

เป็นแล้ว  ขาจะใช้งานไม่ได้ต้องพยุงตลอด  เผลอเมื่อไหร่ก็โดนรวบไปกอด

เป็นแล้วจะส่งผลต่อระบบสายตา   หวานฉ่ำออดอ้อนตลอด

และที่สำคัญเป็นแล้วส่งผลต่อระบบสมอง    เพราะตอนนี้อายุสมองหมอไม้เหลือเท่าเด็กห้าขวบเรียบร้อยแล้ววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 04-08-2010 16:02:51

พอดีกันเลยอ่ะ โรคนี้หว่าจะหาย สงสัยอีกหลายเดือนอ่ะ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 04-08-2010 16:36:12

สงสัยหมอไม้ไม่อยากหายแน่เลย
เอาใจช่วยหมอติ๊บดีกว่า เอาเด็กห้าขวบให้อยู่น่ะค่ะ  :yeb:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: warin ที่ 04-08-2010 17:36:48

 :L2: :3123: :L1:
ส่งดอกไม้มาเยี่ยมหมอไม้จ้า
หายเร็วๆ นะคะ  เดี๋ยวหมอติ๊บจะแปลงร่างซะก่อน
หมอติ๊บใจร่มๆ เนอะ  หมอไม้อาการหนักขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 05-08-2010 09:31:16

เพิ่งแวะมา  อ้าวหมอไม้เป็นโรคเหมือนน้องริท ซะแหละ อินเทรนด์จังค่ะคุณหมอ  :z2:

ยังงี้หมอติ๊บต้องใช้  :L1: รักษาเยอะๆ นะค่ะ จะได้หายวันหายคืน   :o8:

 :กอด1: หมอติ๊บ & หมอไม้ & น้อง HackZ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 05-08-2010 12:32:42

แวะเข้ามาทักทายตอนเที่ยงค่ะ วันนี้เงียบจังเลย
ขอให้หมอไม้หายป่วยเร็วๆนะคะ
หมอติ๊บดูแลคนป่วยแล้วอย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-08-2010 13:03:46

 :pig4: หมอไม้นะคับ  มาทักทายแบบโทรมๆแต่ก็หล่อไปอีกแบบน่ะ  :pig4:

ขอบคุณทั้งแฟนคลับและคนอ่านทุกคนที่เป็นกำลังใจให้คับ

ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว  พอดีมีคนดูแลดีมากกก  ไม่เคยเห็นติ๊บเขาเครียดขนาดนี้มาก่อนเลย



















ไม่เครียดได้ไง  ถ้าให้ผมอยู่ รพ กรุงเทพ  ผมเป็นพนักงานเบิกได้ร้อยเปอร์เซนต์

แต่หมอติ๊บมาเฝ้าไข้ผมไม่ได้ค่าเวร  เพราะไม่ได้ทำงานที่นี่

กับเครียดอีกอย่างคือถ้าเอาผมไปบำรุงราษ   ผมจ่ายค่ารักษาเต็มๆ  แต่หมอติ๊บได้ค่าเวรแถมโอทีเพียบบบ

มันก็น่าเครียดอยู่หรอก  เรื่องเงินๆทองๆ  นึกว่าจะห่วงเราซะอีกกกก

พอดีเห็นโตโน่กะริทเป็นแล้วแฟนคลับเขามาเยอะไง  เลยลองเป็นบ้าง

แต่ไหงมีคนเฝ้าไข้คนเดียว  แถมดุ๊ดุ  อ้อนหน่อยก็บีบคอคนไข้ หมอใจร้ายยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-08-2010 13:08:09

อ้อ  ลืมแจ้งอีกเรื่อง

จะออกจากโรงพยาบาลวันอาทิตย์นี้แล้วครับบบ

ถ้ายังไงวันจันทร์คงได้มาโพสให้ถ้ามีแรงนะ  เพื่อแฟนคลับ ที่หน้าหัก  อูยยยย  น่ารัก

ไม่ได้เข้ามาเจอหลายวันคิดถึงกันมั่งมั้ยนี่

ดูแลตัวเองทุกคนน่ะคับ   เดี่ยวจะเหมือนผมเข้า   

แต่ดีนะที่ไม่ส่งผลกระทบต่อความหล่อเท่าไหร่   

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 05-08-2010 13:34:48

หายก็ดีแล้ววว  ก่อนหมอติ๊บจะแปลงร่าง
ได้ข่าวมาว่าคนไข้งอแงเหลือเกิน

รูปนี้ เฮอะๆๆ  คนไข้โดนคุณหมอบีบคออยู่หรือเปล่าคะ


ซิ่มมาส่งใบลาไปทำงานต่างจังหวัดนะเจ้าคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 05-08-2010 13:43:58

ก่อนอื่นของโฮกกะรูปก่อนนะ แต่ไม่รู้รูปใคร
หมอไม้ชอบสับขาหลอก(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b3.gif) เอารูปดาราเกาหลีมาเปลี่ยนบ่อยเกิ๊นนนนนนนน
มันเป็นกลยุทธ์ทางการตลาดของหมอติ๊บแน่ๆ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b9.gif)
ได้ดูแลด้วย ได้เข้าเวรด้วย ได้โอทีด้วย รับ 3 เด้งกันเลย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/929021376.gif)
หมอติ๊บเค้าเป็นห่วง เค้าเลยจับมาดูแลใกล้ๆ ซะเลย
เรื่องความหล่อเนี่ย ไข้หวัดคงทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว ใช่ป่าว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/010-1.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 05-08-2010 14:20:34

จากรูป กลัวคุณหมอจะติดหวัดจัง :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 05-08-2010 14:51:06

หมอไม้ไม่อยู่กระทู้เงียบเหงามากๆ ไม่รู้ว่าจะไปแซวใครเลย
แล้วสรุปว่าต้องนอนรพ.นานเลยนะนั่น อืม....แล้วหมอติ๊บเลือกรพ.ไหนกัน???  
..หายไวๆนะคะ   :L2:




ปล.ตอนนี้ที่บริัษัทกำลัง demonstrate เครื่องมือที่รพ.กรุงเทพ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 05-08-2010 15:00:54

555+ หมอไม้มาแล้ว อ้อนใหญ่เลยอ่ะดิ่  :laugh:
แต่ผมเข้าใจหมอติ๊บเลยนะ หึ  :m16: ไอ่คนป่่วยขี้อ้อน เอานุ่นเอาเอานี่เนี่ย มันน่านัก คนดูแลก็ทั้งเป็นห่วง เหนื่อย สารพัด แถมมาอ้อนให้โมโหอีก  :angry2: ....แต่ก็ทำให้ทู้กอย่าง  :เฮ้อ:  555+
.
หมอไม้มาเล่าด้วยดิ่ครับ ว่าอ้อนหมอติ๊บไงบ้าง 555  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 05-08-2010 15:35:39

เงียบเหงาประหนึ่ง จากกันไปเป็นแรมปี


หายไวๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 05-08-2010 19:21:08

หายวัน หายคืน คับบบบบ

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: mini ที่ 05-08-2010 19:21:32

กาดื๊บ...กะดึ๊บ  :z10: เข้ารายงานตัวว่าเป็นแฟนคลับหลังม่านอีกคนนึงของคุณหมอทั้ง 2 คับ

จะไม่เข้ามาเยี่ยม :L2: หมอไม้เลย ก็รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่  เลยมาแสดงตัวคับ

ขอให้หมอไม้หายไว ๆ นะคับ  เพราะผมสงสารหมอติ๊บน่ะคับ  ได้ข่าวว่าหมอไม้ทำตาหวานฉ่ำ

ออดอ้อนใส่ตลอด  กลัวมดขึ้นคุณหมอติ๊บน่ะคับ เลยเป็นห่วง  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 05-08-2010 19:46:31

อ่า หมอไม้จะได้ออกจาก รพ. วันอาทิตย์นี้แล้ว
แปลว่าอาการดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง ยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆนะคะ
ทั้งหมอไม้และหมอติ๊บ ช่วงนี้ฝนเริ่มตกบ่อยและหนักอีกแล้ว เฮ้อ
ว่าแต่ว่า.......ครั้งนี้มาไม่ทันรูปคู่ซะงั้น......

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 05-08-2010 20:46:27

เย้ๆๆ หมอไม้อาการดีขึ้นแล้ว :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 06-08-2010 09:23:17

หวัดดี ตอนสายๆๆ...
ไม่น่าแปลกนะ แฮ็ค เรื่องน่ารัก ๆๆ แบบนี้ใคร ๆๆ ก็ชอบอ่าน
บางคนอ่านแล้วบอกต่อๆๆ กันด้วย...
แสดงว่าตอนนี้เรตติ้งหมอไม้กะหมอติ๊บพุ่งขึ้นสูง... :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 06-08-2010 16:17:30

 :L2:มาเล่าต่อนะครับ กำลังใจเสมอนะครับ :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-08-2010 21:00:22

หมอติ๊บนะคับ  แวะมาทักทายช่วงค่ำวันศุกร์

ใครที่ไปชะเง้อคอยที่บำรุงราษคงเก้อน่ะคับ  เพราะพี่ไม้เป็นพนักงานโรงบาลกรุงเทพ

ก็ต้องรักษษที่กรุงเทพ  จะได้เบิกได้เต็มๆร้อยเปอร์เซนต์  ไม่กระทบเนื้อติ๊บ  อิอ

แต่ก็ส่งผลบ้างตอนที่ต้องไปเฝ้าเค้าแล้วไม่ได้ค่าเวรนี่แหละ

แต่ก็ดีที่มีอาหารหูอาหารตาเยอะ  โรงบาลกรุงเทพหมอหนุ่มๆเยอะจัง   ไมที่บำรุงราษมีแต่ระดับปรมาจารย์

แต่ก็แอบงงเล็กน้อย  ว่าคุณหมอนักร้องจากแกรมมี่  เขาอยู่แผนกแอนไทเอจจิ้ง

หมอไม้อยู่ทันตกรรม   แล้วไปรู้จักมักจี่กันตอนไหนหว่า     คิดในทางดีก็แค่คนทำงานตึกเดียวกันน

แต่เอาเหอะมีความสุขกันเล็กๆน้อยก็แอบนะคนเรา

วันนี้กลัวโดนฟ้องเรื่องจรรยาบรรณวิชาชีพจังเลย

เครียดจังเลย   ขอสารภาพผิดแต่ทั้งหมดเป็นความพยายามปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มที่ของหมอที่สุดแล้ว

ข้อ 1  ป้อนโจ๊กคนไข้แล้วเผลอทำโจ๊กร้อนๆหกรดเป้า    จะได้ไม่ไปเจ้าชู้ที่ไหนอีกซะเลยยย

ข้อ 2  ทำสายน้ำเกลือรัดคอคนไข้ด้วยความหมั่นไส้ที่มองหมอนักร้องแบบหันตามคอแทบหัก

ข้อ 3  แอบริบทรัพย์คนไข้โดยมิได้รับอนุญาต   แหม  ก็โรงพยาบาลกรุงเทพ  โอ  บอง  แปง  หอมกรุ่นถูกใจ

เท่าที่นึกออกก็แค่นี้นะ   อ้อมีอีกข้อเผลอตัวฉีดยาจนมิดเข็มโดยลืมสาระสำคัญไปว่าคนไข้กลัวเข็ม  สะใจที่สุดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 06-08-2010 21:20:19

 :m16:หมอไม้  ยังไงๆพี่ก็เกาะขอบเตียงเป็นพวกน้องติ๊บ ชิงเล่นก่อนเลยแต่เอ๊ะ....ยี่ห้อติ๊บร้อนฉ่าทุกองศานี่
สู้เค้าๆๆๆๆๆๆ :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 06-08-2010 21:28:03

หึ หึ หมอติ๊บใช้เข็มเล็กๆเอาคืนมันไม่ค่อยสะใจแฟนคลับเท่าไหร่เน้ออออออออ
เดี๋ยวก็โดนเอาคืนหลายๆเท่า ธ่อ  มันไม่ใจเห็นๆ
แต่ที่ว่าริบตังส์หมดเนี่ยะ ขอซูฮก...ฮ่า ฮ่า..เทพจริงๆ
อย่างอื่น ไม่ต้องพูดถึง
อิอิ เหมือนเดิม โอโจ้ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 06-08-2010 21:39:08

1. ถ้าเจ้าชู้นักพี่ว่าโจ๊กยังเบาไปเนอะ
2. ถ้ามองตามหมอนักร้องจนคอหัน น้องหมอติ๊บน่าจะหักคอให้กลับมาที่เดิมนะ
3. แอบริบทรัพย์ในกระเป๋าเนี่ยปกติ หมอไม้น่าจะชินแล้ว
แต่ถ้าแอบริบทรัพย์ที่หมอไม้ซ่อนไว้นี่ก็อีกเรื่อง 55 (หมอไม้มีแอบบ้างป่าว)

แล้วที่ว่าฉีดยาจนมิดเข็มเนี่ย เปลี่ยนเป็นเข็มเจาะเลือดเลยอ่ะป่าว

แข็งแรงเร็ว ๆ นะ แล้วคนเฝ้าไข้ก็รักษาสุขภาพด้วยล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 06-08-2010 22:11:05

โห! หมอติ๊บ โหดอ่ะ
ผมชักเสียวแทนหมอไม้แล้วนะเนี่ย
1) หมอติ๊บ ระวัง ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัวนะครับ ถ้าของมันชำรุดเสียหาย ใช้การไม่ได้เนี่ย คนที่ต้องเสียใจคือ หมอติ๊บนะคร้าบ
2) หมอไม้นอนนาน ๆ ไม่ค่อยได้เคลื่อนไหว เพราะมีหมอติ๊บคอยดูแลเฝ้าไข้ไม่ห่าง
มันก็ต้องมีปวดเนื้อ ปวดคอบ้างเป็นธรรมดา ตอนที่หมอนักร้องมาเยี่ยม หมอไม้คงแค่ถือโอกาสออกกายบริหารคอมั้งครับ 555
3) อันนี้ ผมว่า หมอติ๊บทำเป็นปกติอยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ ไม่งั้นหมอไม้คงไม่มาบ่นหรอกว่า ได้ค่าเบี้ยเลี้ยงวันละ 200 น่ะ อิอิ

ป.ล. หมอไม้คร้าบ ผมพยายามช่วยแก้ต่างให้แล้วนะครับ ถ้าเจ็บสีข้างมาก ก็ให้หมอติ๊บช่วยนวดให้ก็แล้วกันนะคร้าบ 5555
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 06-08-2010 22:15:02

โห...(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b3.gif)น่ากลัวทั้งนั้นเลยนะ...หมอติ๊บ
แอบหวั่นใจแทนหมอไม้จริงๆ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b10.gif)
หมอติ๊บเวอร์ชั่น(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/015-1.gif)แปลงร่างแล้วใช่ไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 06-08-2010 22:39:59

หมอไม้คงลืมไปว่าหมอติ๊บอยู่ตรงนั้นด้วยใช่ม๊าย...ถึงได้เผลอมองซะขนาดน้าน...อิอิ
หมอติ๊บทำถูกแล้วทุกข้อเลย 555 โดนซะบ้าง...
แต่ระวังหมอไม้หายเมื่อไหร่ จะทำโทษเอาคืนนะ ..อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 07-08-2010 14:05:06

เรียน สมาชิกทุกท่าน ทราบ

ตามที่ได้มีการแจ้งเตือนยังโมดุฯ ห้องนิยาย ให้ทราบว่าอาจมีการกระทำผิดกฏเล้าฯ ขึ้นให้ทู้นิยายเรื่องนี้

และทางโมดุฯ ได้พิจารณาแล้วว่าเป็นจริงตามที่มีการแจ้งเตือนมา

ดังนั้นเพื่อความเป็นปกติสุขเรียบร้อย  ทางโมดุฯ จึงขอใช้และสงวนสิทธิ์ในการแก้ไข-ลบเม้นต์บางเม้นต์ โดนไม่แจ้งให้ทราบ

พร้อมกันนี้  ยังถือโอกาสใคร่ขอความร่วมมือจากสมาชิกทุกท่านในการปฏิบัติการกฏของเล้าฯ อย่างเคร่งครัด  เพื่อความสงบเรียบร้อยในการอยุ่ร่วมกันของคนหมู่มาก

และเพื่อการนี้  ขอความกรุณางดคุยในประเด็นต่างๆ ที่นอกเหนือไปจากเนื้อความที่เกี่ยวข้องกับนิยาย  และไต่ถามสารทุกข์สุขดิบกันแต่เพียงเล็กน้อยด้วยมิตรภาพ

หากนอกเหนือจากนี้แล้ว  ใคร่รบกวนให้สมาชิกทุกท่านเชิญตั้งกระทู้ใหม่ได้ที่ห้องพูดคุย

จึงแจ้งมาเพื่อทราบและถือปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด

เจ้สอง โมดุฯ ห้องนิยาย




ปล.  ใครที่โดนลบแต้มขอให้ทราบไว้ว่า เจ้สองเป็นคนกดลบเอง 

ถ้าต้องการต่อว่าและกดลบคืน  จะได้กระทำได้ถูกคน

ตามนั้นเนอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 07-08-2010 14:11:04

 :3123:มาให้กำลังใจหมอไม้และหมอติ๊บครับ

และให้กำลังใจน้องแฮคครับ :L2: สบายดีไหมเอ่ย

อย่าลืมมาเล่าเรื่องต่อนะครับ ตั้งหน้าตั้งตารออ่านอย่างมีความหวัง

ปล.ช่วงนี้ฝนตกบ่อย ขับรถระวังถนนรื่นนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 08-08-2010 22:38:31

ขอบคุณมากนะ เจ๊สอง...
ป่านนี้หมอไม้คงออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ...
อย่าลืม...จ่ายค่าเฝ้าไข้หมอติ๊บด้วยเน้อ...(น่าจะได้หลายบาทอยู่ อิอิ)
 :กอด1:แฮค ให้กำลังใจนะ สู้ ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-08-2010 07:50:07

 :z2: หมอไม้นะคับ  แวะมาทักทายกับการทำงานวันแรก  :z2:

เมื่อวานออกจากโรงพยาบาลแล้ว   วันนี้ก็ให้นอนพักที่บ้านดูอาการไปก่อน

ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมากคับหายเกือบเป็นปกติแล้ว ( แต่การแสดงออกยังเป็นเอามากอยู่  เอาไว้ออดอ้อน )

ขอบคุณสำหรับแฟนคลับหมอติ๊บที่เป็นกำลังใจให้อย่างดี

วันนี้อยู่ห้องคนเดียว  เพราะหมอติ๊บลางานหลายวันแล้ววันนี้เลยต้องไปทำงาน

สงสารเขาเหมือนกันน่ะอาทิตย์กว่าแล้วยังไม่ได้หยุดซักวันเลย

เดี๋ยวยังไงช่วงบ่ายๆมาอัพตอนต่อไปให้แล้วกันนะคับ

ใครมาทำงานแล้วรายงานตัวด้วย

คนโสด(เฉพาะเช้านี้)เหงาอ่า...................

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 09-08-2010 07:58:34

สวัสดีตอนเช้า ๆ ค่ะ
ดีใจจังที่หมอไม้ใกล้หายเป็นปกติแล้ว (แต่ทำไมโรคอ้อนนี่คงไม่มีวันหายเนอะ) เดี๋ยวบ่ายจะแว๊บเข้ามาอ่านอีก
หรือว่าจะแว๊บเข้ามาทุกชั่วโมงดี เผื่อเจอรูปดี ๆ
พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ

ป.ล.ขอขอบคุณเจ๊สอง ม๊ากมากกกค่ะ

คนโสด(ทุกวัน) แต่ไม่เหงาเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 09-08-2010 10:41:22

ดีใจที่หายแล้วนะค่ะหมอไม้

คราวนี้หมอไม้ก็ต้องพาหมอติ๊บไปเลี้ยงไอติมย้อนหลังนะค่ะ

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 09-08-2010 11:03:08

หวัดดีจ้าหมอไม้

ดีใจด้วยที่ได้ออกจาก รพ. นะคะ
พักผ่อนมากๆ จะได้หายไวไว

จะรอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 09-08-2010 11:23:58

หายไว ๆ นะครับหมอไม้

แต่คิดว่าคงต้องจ่ายค่าเฝ้าไข้ ตามชม.เวรที่หมอติ๊บจะได้รับจาก BNH นะครับ
สงสัยหลายบาทอยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 09-08-2010 15:13:38

^
^
^
จ่ายอานแน่ๆ หมอไม้ อันนี้ไม่รวมกะที่หมอติ๊บริบประจำเดือนใช่ม่ะ 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-08-2010 17:28:45

ในที่สุด กระทู้ก็โดนปลดล็อค

และมาพร้อมยอดคนอ่าน ทะลุเป้า อ่าน 115557 ครั้ง

แรงมากๆๆ

คนโพสต์ดีใจจังเลย

คิคิ ต่อไปก็พูดคุยเน้นๆ ในเรื่องของนิยายนะครับ

หากออกทะเลไปแล้ว ก้ให้อีกคนช่วยเป็นสายลม พัดกลับเข้าฝั่งช่วยกันนะครับ

นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 09-08-2010 17:52:37

 :mc4: มีเรื่องดีๆตั้งสองอย่าง  พี่หมอออกจากรพ.แล้ว  กับ  กระทู้โดนปลดล็อค
เหอๆๆ  ต่อไปนี้จะระวังตัวด้วยค่ะ  ทุกคนก็ช่วยๆกันนะ

พี่หมอไม้มาทักตอนเช้าเชียว ไหนว่าจะมาอัพบ่ายๆ นี่ก็เลยบ่ายมานานแล้ว
สงสัยกำลังพักผ่อนแน่เลย พักผ่อนเยอะๆน่ะค่ะ  :L2:  จะได้หายไวๆ

ปล.อย่าลืมให้รางวัลคนที่เหนื่อยที่สุดด้วยน่ะค่ะ อิอิ  :-[ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 09-08-2010 18:04:08

ร่วมด้วยช่วยกันค่ะ
คุณหมอไม้ นี่ก็รอร้อรอ จนถึงเย็นแล้ว อย่านอนเพลินสิคะ มาต่อได้แล้วจะลงแดงและนะ แหะแหะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 09-08-2010 19:10:08

ไม่มีการเปลี่ยนแปลง
หมอไม้คงพักผ่อน ....

คนอ่านกลับบ้านดีกว่า..เจอกันพรุ่งนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 09-08-2010 19:15:27

บวกพี่หมอและแฮค

ดีใจที่ตอบได้แล้ว เย่ๆ

อยากอ่านต่อ แต่พี่ไม้หายดีก่อนก็ได้จ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 09-08-2010 20:57:03

กลับมาแล้วจ้า
ดำๆขาวๆยังกับทางม้าลาย

ออกโรงบาลแล้วก็พักผ่อนเยอะๆนะคะ 
คุณหมอเจ้าขา  ระวังหมอติ๊บแปลงร่างนะคะ

ปล. ไม่อยู่สี่วันเพิ่งรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
มาสารภาพด้วยคนว่าพาออกทะเลบ่อยพอควร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 09-08-2010 21:31:04

เหนื่อยมาหลายวันหมอติ๊บพักผ่อนให้มากๆๆๆ นะ
ระวังติดเชื้อจากหมอไม้ เด๋วจะเป็นไข้ไปอีกคน... :กอด1:
แต่ถ้าเป็นทั้งสองคนบอก จะลางานไปดูแลเอง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 09-08-2010 21:37:52

...ต้อนรับหมอไม้กลับเล้า พักผ่อนให้ร่างกาย และจิตใจสบายก่อนค่อยมาเล่าต่อก็ได้
...เรื่องเล่าดีๆ คนแต่ง คนโพสดีๆ ไม่ต้องห่วง นานแค่ไหนก็รอได้ รักษาสุขภาพนะ หมอติ๊บ รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-08-2010 21:43:12

เฮ้ยยอดอ่านทำไมพุ่งเร็วขนาดนี้
เมื่อ: 09 สิงหาคม, 2010, 05:28:45 PM ยอดอ่าน 115,557 ครั้ง

และมาตอนนี้
เมื่อ: 09 สิงหาคม, 2010, 09:31:04 PM ยอดอ่าน 117,896 ครั้ง

ภายใน 4 ชั่วโมงยอดคนอ่าน 2,339 คน โอ้วแม่เจ้า แรงมาก

หรือเฉลี่ยออกเป็นรายชัวโมงก็ตก 584 คนต่อ 1 ชั่วโมง

ป๊าดดด

คนอ่านเยอะ แต่ทำไม เม้นท์น้อยจัง

ไม่ยอมๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 09-08-2010 22:26:47

อ่า หมอไม้ออกจากโรงพยาบาลแล้วก็ดูแลตัวเองดีๆนะคะ
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยอีกแล้ว เฮ้ออออออ
เอาไว้หายดีจริงๆค่อยมาต่อเรื่องก็ได้ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 09-08-2010 22:27:27

 :3123: เอาดอกไม้มาให้พี่แฮคที่จัดการเรื่องปลดล็อคกระทู้นะคะ , แอบเป็นแฟนคลับพี่แฮคด้วย :o8:

.
.
พี่ไม้ช่วงนี้อากาศเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายดูแลตัวเองแล้วก็พี่ติ๊บด้วยนะ
แล้วอย่าลืมมาเล่าต่อไว้ๆนะคะ
อยากอ่านแล้ววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-08-2010 22:43:15

อ้างจาก: Panda-Ba ที่ 09-08-2010 22:27:27  

:3123: เอาดอกไม้มาให้พี่แฮคที่จัดการเรื่องปลดล็อคกระทู้นะคะ , แอบเป็นแฟนคลับพี่แฮคด้วย :o8:

.
.
พี่ไม้ช่วงนี้อากาศเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายดูแลตัวเองแล้วก็พี่ติ๊บด้วยนะ
แล้วอย่าลืมมาเล่าต่อไว้ๆนะคะ
อยากอ่านแล้ววว

ฮ่วย พูดถูกใจ +1 ไปเลย(บ้ายอ -- พูดเล่น)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 10-08-2010 00:56:45

เฮ้ยยอดอ่านทำไมพุ่งเร็วขนาดนี้
เมื่อ: 09 สิงหาคม, 2010, 05:28:45 PM ยอดอ่าน 115,557 ครั้ง

และมาตอนนี้
เมื่อ: 09 สิงหาคม, 2010, 09:31:04 PM ยอดอ่าน 117,896 ครั้ง

ภายใน 4 ชั่วโมงยอดคนอ่าน 2,339 คน โอ้วแม่เจ้า แรงมาก

หรือเฉลี่ยออกเป็นรายชัวโมงก็ตก 584 คนต่อ 1 ชั่วโมง

ป๊าดดด

คนอ่านเยอะ แต่ทำไม เม้นท์น้อยจัง

เอ่อ น้อง Hackz เค้าคงยังระแวงกันอยู่จะเม้นท์มากเดี๋ยวออกทะเลกันอีก โดนล็อคอีกก็แย่นะสิ  o22

คิดว่าถ้ามาอัพตอนใหม่คงจะมาเม้นท์กันเยอะขึ้น ช่วงนี้ต้องระมัดระวังกันหน่อย อยู่ในระหว่าง ศอฉ.โมดุฯ เฝ้าติดตามอยู่

เดี๋ยวประกาศตามมาจะลำบากเน้อ  ช่วยกันกระชับพื้นที่ (ตามกฏบอร์ด)

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dipole ที่ 10-08-2010 09:33:57

first comment  for you
เพื่อนสาวส่งเรื่องนี้มาให้อ่าน
เพิ่งอ่านได้ยี่สิบสี่ห้า
เห็นความน่ารักของหมอติ๊บมากมาย

หายเร็วๆนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-08-2010 17:02:24

อ้างจาก: dipole ที่ 10-08-2010 09:33:57  

first comment  for you
เพื่อนสาวส่งเรื่องนี้มาให้อ่าน
เพิ่งอ่านได้ยี่สิบสี่ห้า
เห็นความน่ารักของหมอติ๊บมากมาย

หายเร็วๆนะคะ  :L2:

เย้ๆ มีคอมเม้นท์เตอร์มาเม้นท์ให้แล้ว

ยินดีต้อนรับครับ

+1 จัดไป...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 10-08-2010 17:36:29

ผ่านไปอีกบ่าย ให้คนมีอายุรอคอยฝันค้าง บาปนะเนี่ย (ล้อเล่น)

เราจะร้องเพลงรอต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 10-08-2010 18:20:06

หมอไม้หายไปหนายยยยยย
อย่ามัวแต่ปั๊มเงินเพลิน
แฟนคลับคิดถึง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 10-08-2010 19:12:08

หมอไม้หายไปไหนคร๊าบบบบบบบ

 :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 10-08-2010 19:47:48

อื่ม ๆ ๆ  หาย ๆ ๆ ๆ ๆ จากไข้ หายจากบอร์ดไปเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-08-2010 09:04:53

เข้ามาขอบคุณโมฯ ที่กรุณา และเข้ามาเพื่อแสดงตัวว่า รักเราเหนียวแน่น
รอนิยายบทต่อไปครับ
คิดถึง 2 หมอ คิดถึงทุกคน
เข้ามาให้เหมือนเดิม แต่สงบเสงี่ยมลงนิสสสสสสสสสนุงคร้าบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 11-08-2010 09:12:40

เข้ามารอหมอไม้ด้วยคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 11-08-2010 09:16:36

เข้ามารอด้วยคนคิดถึงเรื่องราวน่ารักๆของหมอไม้กะน้องติ๊บอยู่น๊า :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-08-2010 09:32:22

เข้ามาทักทายตอนสายวันทำงาน

โทษทีคับเมื่อวานนอนยาวววววว  พอดียังไม่หายดีเท่าไหร่

วันนี้เดี๋ยวรอคุณหมอป้อนข้าว  ป้อนยา   แล้วเดี๋ยวจะมาอัพให้ตอนเที่ยงตรงนะคับ

ขอเวลาอ้อนต่ออีกแป๊บบบ  วันนี้ท่าจะอารมณ์ดีให้ออดอ้อนอยู่  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-08-2010 10:53:02

เสื้อกาวน์เก่า.......กับเราสองคน

ตอนที่ 104

กลับมาตั้งหลักกกกก







หลังจากจัดการเรื่องงานศพของย่าให้ผ่านไปด้วยความเรียบร้อย 

จากความทุ่มเทของติ๊บและจากความร่วมมือร่วมใจของชาวบ้านที่มาช่วยงานกันเป็นอย่างดี

เพราะย่าของติ๊บเป็นที่เคารพนับถือของคนในหมู่บ้านอยู่แล้ว

งานศพของย่าจึงผ่านไปด้วยความเรียบร้อยตามธรรมเนียมประเพณีของคนที่นี่อย่างสมบูรณ์ 

ติ๊บอยู่เป็นเพื่อนป้าอีกวันสองวันจึงล่ำลากลับมาเรียนหนังสือต่อ

เพราะตอนนี้ก็ใกล้จะเปิดเทอมใหม่ในช่วงซัมเมอร์เต็มทีแล้ว   

และอีกไม่กี่วันนี้ติ๊บก็คงเป็นนิสิตแพทย์ปีสามแล้วซินะ   ไวจังเลย....





การเปิดเทอมวันแรกในช่วงซัมเมอร์สำหรับว่าที่คุณหมอดูจะไม่มีอะไรให้น่าตื่นเต้นเอาซะแล้ว 

อาจจะเพราะความเคยชินแล้วมั้งเพราะไม่ว่าจะเป็นสถานที่  อาจารย์ 

หรือแม้กระทั่งเพื่อนก็คุ้นเคยกันเป็นอย่างดีเพราะมีโอกาสกลับบ้านไปพักผ่อนไม่เห็นหน้าเพื่อนฝูงแค่ไม่กี่วันเท่านั้นเอง





ตอนเย็นเจ้าตัวเดินออกมาจากหน้าคลินิกที่ทำงานพิเศษเป็นประจำด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

เข้ามานั่งในรถได้ ก็ฉวยโอกาสจุ๊บแก้มผมเข้าให้แบบไม่ทันได้ตั้งตัว   เขินน่ะเนี่ยยยย

'' เป็นอะไรรึเปล่าวันนี้  ยิ้มหน้าบานมาจากในคลินิกเชียว '' ผมแซวพร้อมกับหันมาจ้องหน้าเจ้าตัวเล็กอย่างคนต้องการคำตอบ

'' ติ๊บได้ทุนจากทางคณะด้วยแหละ  พรุ่งนี้ไปร่วมพิธีแล้วก็รับทุนตอนเก้าโมงเช้าที่ศูนย์คอม ''

'' อ๋อ  ดีใจด้วยแบบนี้ก็เลี้ยงข้าวพี่ได้แล้วซิ ''  ผมหันไปยิ้มขอคำตอบ

'' คับ  อยากไปกินที่ไหนก็ไปได้เลยวันนี้ติ๊บเลี้ยงเองก็ได้ ''  ติ๊บตอบอย่างอารมณ์ดี

'' โห  ใจดีจัง ''  ผมเอ่ยชมก่อนสตาร์ทรถออกไปยังร้านข้าวเจ้าประจำ

'' ก็บอกแล้วว่าไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว  ใจก็ดีด้วย '' 
ติ๊บตอบก่อนจะหันมาพยักเพยิดเป็นคนมั่นใจในตัวเองอย่างไม่รู้สึกผิดแต่อย่างใด  มั่นได้อีกแฟนใครเนี่ยยยยย

ทันทีที่อาหารเย็นของเราสองคนผ่านพ้นไป  ผมก็ขับรถกลับเข้าหอพักทันที 

เมื่อถึงห้องพักเจ้าตัวเล็กก็ยื่นซองสีขาวให้ผมเปิดออกดูซึ่งเป็นจดหมายจากทางคณะที่มีคำสั่งให้เจ้าตัวไปรับทุนการศึกษา

ในวันรุ่งขึ้นผมโอบกอดเจ้าตัวเล็กเป็นการให้กำลังใจและชื่นชมในความมุ่งมั่นตั้งใจเรียนของเจ้าตัวเล็ก

ตลอดระยะเวลาเกือบสามปีที่ผ่านมา 

แต่เจ้าตัวเล็กก็ยังไม่หยุดอยู่เพียงเท่านั้น

เดินไปหยิบกระเป๋าใส่หนังสือเรียนของตัวเองออกมาพร้อมหยิบกระดาษที่เจ้าตัวปริ้นท์ผลการเรียนในภาคเรียนที่ผ่านมา

ให้ผมได้ชมเชย 

สองปีผ่านไปเจ้าตัวเล็กยังเรียนไม่เคยตกไปเลยแม้ว่าจะเรียนหนักแค่ไหน 

งานพิเศษจะยุ่งยาก  หรือมีอะไรมารุมเร้ารบกวนแค่ไหน 

แต่เจ้าตัวก็ยังทำหน้าที่ของการเป็นนักเรียนที่ดีได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่องแต่อย่างใด 

แบบนี้เกียรตินิยมรออยู่ข้างหน้าแน่ๆ 

คิดไปแล้วก็อดที่จะอับอายไม่ได้  ทำไมทรานสคริปผมไม่ออกมาสวยแบบของเจ้าตัวเล็กบ้างหว่า 

แบบนี้ก็โล่งใจไปได้อีกยกนึง

ว่าเจ้าตัวเล็กสามารถจัดการดูแลเรื่องการเรียนของตัวเองได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่องแต่อย่างใด

รวมไปถึงเรื่องการเงินไม่ว่าจะเป็นเรื่องของทุนการศึกษาที่มีเข้ามาอย่างต่อเนื่อง 

ตลอดจนการทำงานพิเศษในช่วงหลังเลิกเรียนก็ทำให้ผมมั่นใจขึ้นได้อีกมากมายว่าเจ้าตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้าผมตอนนี้สามารถจัดการดูแลตัวเองได้อย่างไม่มีอะไรให้ต้องเป็นห่วงกังวลเลยซักนิดเดียว 

แบบนี้คงดูแลตัวเองได้จริงๆแล้วซินะ





ตอนนี้ผมกำลังเชคตารางงานในรอบเดือนนี้ของผม 

ในขณะที่เจ้าตัวเล็กง่วนกับการทำรายงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ 

นานๆทีผมจึงจะได้เห็นติ๊บใช้คอมพิวเตอร์และผมเพิ่งจะสอนเล่นเอ็มเอสเอ็นไปเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี่เอง 

ไม่รู้คิดถูกหรือคิดผิดที่ไปสอนเจ้าตัวเล็กเล่นจะแอบมีกิ๊กทางเนตหรือเปล่าก็ไม่รู้แฮะ 

หลังจากทำรายงานเสร็จไปเรียบร้อยเราสองคนจึงมานอนดูทีวีอยู่บนเตียงพร้อมกัน

'' ติ๊บพี่ขอถามอะไรหน่อยซิ ''  ผมเอ่ยขึ้นพร้อมหันหน้ามาหาเจ้าตัวเล็กเพื่อขอคำตอบ

'' ถามอะไรเหรอคับ ''  เจ้าตัวเล็กหันมามองผมที่จ้องหน้าอยู่ไม่ห่างเท่าไหร่นัก

'' สมมุตินะสมมุติ  ถ้าพี่ไปเรียนต่อ  ติ๊บจะดูแลตัวเองได้มั้ย ''

เจ้าตัวทำสีหน้าแปลกใจเล็กน้อยๆก่อนรวบรวมคำตอบมาให้ผม

'' ติ๊บอาจจะยังไม่โตเท่าไหร่ในสายตาของพี่ไม้  แต่ติ๊บก็อยากให้พี่ไม้มั่นใจว่าติ๊บดูแลตัวเองได้คับ  ติ๊บสามารถรรับผิดชอบเรื่องเรียน  เรื่องงาน  และเรื่องเงิน  ตลอดเรื่องต่างๆในชีวิตได้เป็นอย่างดี ตลอดเวลาที่ผ่านมาเพราะติ๊บมีพี่ไม้อยู่  พี่ไม้จึงไม่เห็นติ๊บแสดงความสามารถในการดูแลตัวเองให้เห็น  แต่ติ๊บอยากให้พี่ไม้มั่นใจและสบายใจได้เลยว่าติ๊บดูแลตัวเองได้เป็นอย่างดี  และติ๊บก็โตกว่าที่พี่ไม้คิด ''   
ติ๊บให้คำตอบผมจริงจังและหนักแน่นและสร้างความร็สึกมั่นใจในตัวจิ๊บให้ผมไม่น้อย

'' พี่ก็เชื่อว่าติ๊บดูแลตัวเองได้เป็นอย่างดี  แต่พี่แค่อยากขอคำตอบให้มั่นใจเผื่อวันนึงที่เราต้องห่างไกลกันจริงๆ  พี่จะได้มั่นใจว่าติ๊บดูแลตัวเอง  และดูแลหัวใจของพี่ได้ด้วย ''

'' อ้าว  ทำไมติ๊บต้องดูแลหัวใจของพี่ไม้ด้วยละ  '' เจ้าตัวเล็กทำหน้างงแบบรับมุกไม่ทันอีกแล้ว

'' ก็ติ๊บไม่รู้เหรอ  ติ๊บเป็นดวงใจของย่า  ของป้า  และเป็นดวงใจของพี่ด้วย ''
ผมตอบหวานๆก่อนรวบเจ้าตัวเล็กเข้ามากอด  ยิ่งนับวันผมยิ่งรู้สึกว่าผมรักเจ้าตัวเล็กมากขึ้นทุกทีๆ และถ้าวันนั้นที่ผมต้องห่างไกลเจ้าตัวเล็กไปจริงๆ  มันคงเหมือนขาดสิ่งสำคัญในชีวิตไปเลยทีเดียว

'' แล้วว่าแต่ถามติ๊บแบบนี้  ขอทุนไปเรียนต่อได้แล้วเหรอคับ ''

'' ยังเลยแค่ลองถามดูเฉยๆไง  ยังไม่มีทุนไหนตอบรับมาเลย '' ผมตอบพร้อมทำหน้าจ๋อยๆ

'' สงสัยชาตินี้ติ๊บคงได้แฟนเป็นแค่หมอฟันธรรมดาๆแน่เลย  ไม่มีวาสนาพอจะได้แฟนเป็นด๊อกเตอร์แน่เลย ''

'' ก็ไม่เป็นไรไง  ติ๊บพอใจที่พี่ไม้เป็นแบบนี้  แค่นี้ก็ดีพอแล้วไว้ค่อยเก็บเงินไปเรียนต่อเองก็ได้นี่ไว้ติ๊บเรียนจบจะรีบขอทุนเรียนต่อแล้วเราค่อยไปต่อพร้อมกันก็ได้ ''  ติ๊บให้กำลังใจผมด้วยกุมมือเบาๆ

'' อืม  น่ารักจัง ''

'' ทำไงได้ก็รักไปแล้ว  ถอนตัวตอนนี้ก็ไม่ทันละ  ''  ติ๊บตอบเขินก่อนพลิกตัวตะแคงหันหลังให้ผม

'' เมื่อกี้ว่าอะไรนะ ''  ผมรีบประกบข้างหลังติ๊บเพื่อขอความมั่นใจอีกที

'' เปล่า  '' เจ้าตัวปฏิเสธก่อนหลับตาปี๋

'' เมื่อกี้พี่ได้ยินว่าใครบอกรักพี่ไม่รู้นะ ''  ผมไม่หยุดแค่นั้นแกล้งถามต่อไปอีก

'' เหรอ  ติ๊บไม่เห็นได้ยินเลย  นอนละ ''  เจ้าตัวบอกก่อนแกล้งหลับตาต่อไป

'' งั้นเดี๋ยวพี่จะทำให้ติ๊บบอกรักพี่อีกที  คอยดู  '' พูดจบผมก็ดึงผ้าห่มขึ้นคลุมเราสองคนและจัดการเค้นคำรักจากเจ้าตัวเล็กให้ได้   ไม่ต้องเดาหรอกนะ  ว่าผมจะใช้วิธีการใด  เมื่ออยู่ใต้ผ้าห่มด้วยกันในห้องของเราสองคนแบบนี้  ฮ่า ฮ่า

'' พี่รักติ๊บนะ   รักมากด้วย ''  ผมพูดเบาๆใกล้หูเจ้าตัวเล็กที่นอนเหนื่อยหอบอยู่ในอ้อมกอดของผม

'' ติ๊บก็รักพี่ไม้คับ ''  ติ๊บตอบเขินๆ

'' อะไรนะ  พี่ไม่ได้ยินเลย ''  ผมแกล้งเจ้าตัวเล็กต่อ

'' ติ๊บบอกว่าติ๊บก็รักพี่ไม้คับ ''  เจ้าตัวเล็กพูดดังขึ้นมาอีกนิดแต่ผมก็ยังไม่วายแกล้งต่อ

'' อะไรนะ  ได้ยินไม่ถนัด  อีกทีดิ ''  ผมแกล้งถามต่อพร้อมเอียงหูเข้าไปใกล้เจ้าเล็กขึ้นอีกนิด

แทนคำตอบผมถึงกับร้องจ๊าก เมื่อเจ้าตัวเล็กเล่นงาบเข้าที่ใบหูผมแรงๆหนึ่งที

'' อะจ๊ากกก   นี่แฟนพี่เป็นไมค์ ไทสัน ไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยยย ''

'' ก็อยากแกล้งดีนักก็ต้องเจอแบบนี้แหละ ''  เจ้าตัวเล็กตอบกลับมา

'' อืม  พี่แกล้งไปเราเลยแกล้งกลับใช่มั้ย  ก็ดีเจอแบบนี้ก็ดีงั้นติ๊บแกล้งงับหูพี่  งั้นพี่แกล้งกลับอีกทีดีกว่า  จะได้ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนกันไปเลยยยยย '' 

และแล้วก็เป็นอีกคราวที่ผ้าห่มถูกใช้คลุมกายของเราทั้งสองคนไว้  และบทรักของคนสองคนก็ดำเนินต่อไป  อูยยย  เขินอะเล่ามาถึงฉากแบบนี้อีกละ  อายๆ................. :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 11-08-2010 11:34:19

คงใกล้เวลาหมอไม้ไปเรียนต่อแล้วใช่มั้ย
แอบใจหายแทน
หมอไม้ก็ยัง....เหมือนเคย

พักผ่อนเยอะๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 11-08-2010 11:44:00

หมอติ๊บเข้มแข็งมากจ๊ะ และเป็นผู้ใหญ่เกินตัว

ตอนจากกัน คงเศร้าน่าดู

แต่จากก็เพื่อพบกันนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 11-08-2010 11:50:21

และเป็นดวงใจของพี่ด้วย
เขินประโยคนี้ที่สุดเลย :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 11-08-2010 11:58:34

หมอติ๊บเข้มแข็งจริง ๆ ค่ะ เก่งรอบด้านเลย ^^
น่ารักอ่ะ "เป็นดวงใจของพี่" >,<
พาร์ทนี้มาแบบหวานปนเหงานะคะ ใกล้จะไปเรียนต่อแล้วสินะคะ
ฝนตกทุกวันเลยดูแลสุขภาพด้วยนะคะ  :กอด1:  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 11-08-2010 12:17:08

 :o8:อูยยยยย..หมอไม้นี่เองเป็นตัวการทำน้ำตาลขาดตลาดเล่นสต็อคไว้ทำหวานกะน้องติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-08-2010 13:17:36

 :t3:  บรรยากาศน่านอน  :t3:

เอาตอนใหม่มาอัพเดทให้แล้วนะคับ

แต่ทำไมเงียบหายไปหมดเลยหว่า  เกิดอะไรขึ้นกับแฟนคลับหมอติ๊บ

เพิ่งมีเวลาว่างมาอ่านคอมเม้นท์

เห็นด้วยกะนายแฮคว่าก่อนหน้านี้คนอ่าน สามหมื่น  คอมเม้นท์มาสามพัน  พอรับได้

หายไปหนึ่งอาทิตย์กลับมาคนอื่นเป็นแสนกว่าเลยแฮะ  แต่คอมเม้นท์เท่าเดิม

เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าน้ออออ

คนหล่อ...งง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 11-08-2010 14:04:22

....คนหล่อ update ที่ชื่อเรื่องด้วยสิจ๊ะ คนอ่านไม่รู้ว่าคนหล่อ มาup เรื่องแล้ว
...คนอ่านก็ทำงาน เตรียมตัวกลับบ้านตจว กันมั้ง หยุดยาวนี่ คนหล่อพาคนน่ารักไปเที่ยวไหนเปล่า
...คนหล่อเล่นผีผ้าห่มเก่งนะ น้องติ๊บภูมิคุ้มกันสูง เพราะไม่ได้อยู่กับพ่อและแม่
...ต้องทำอะไรด้วยตัวเองมาตั้งแต่เด็กๆๆ ความเข็มแข็งเพิ่มขึ้น เพราะจัดระเบียบชีวิตด้วยตนเองมาตลอด :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 11-08-2010 14:17:19

พี่ติ๊บเป็นคนที่เข้มเเข็งมากเลยน่ะค่ะ

จะมาอายทำไมค่ะเมื่อถึงฉากนี้

ก้อเล่ามาหลายตอนเเล้วนี่เนอะ อิอิเเต่ก้อยัง :o8:

มามอบได้ดอกไม้เป็นกำลังใจให้คนป่วยค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: mankey ที่ 11-08-2010 14:24:32

หมอไม้มาแล้ว เย้

ใกล้เวลาที่พี่หมอไม้จะไปเรียกต่อแล้วหรือเปล่าเ่อ่ย??

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 11-08-2010 14:27:05

คนหล่อไม่ต้อง งง ไปหรอก(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b7.gif)
อากาศมันน่านอน (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920424645.gif)คนเค้าก้อหนีไปนอนกันหมด อิอิ
ใกล้จะฝากหัวใจ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/014-1.gif) แล้วไปเรียนต่างแดนแล้วใช่ไหมเนี่ย
หมอติ๊บดูแลหัวใจได้แน่นอน  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-08-2010 14:42:16

การอัพเดทที่ชื่อเรื่องคงต้องให้เป็นหน้าที่ของนายแฮคอ่ะคับ

ฝากนายแฮคจัดการต่อด้วยแล้วกัน

ผมยังอาการไม่ปกติ  ยิ่งใกล้เวลาหมอติ๊บกลับบ้าน

แขนขาอ่อนแรงเดินเองไม่ไหว  ต้องการคนพยุง

มือไม้อ่อนแรงตักข้าวเองไม่ไหวต้องการคนป้อน

กำลังใจห่อเหี่ยวต้องการคนเอาอกเอาใจ

อาการไข้ก็มาบ่อยๆต้องการคนมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้บ่อยๆ 

เผลอๆอาการหนักหายใจไม่ทันต้องผายปอดกํนเลยก็มี



แต่ทำไมภาษาการแพทย์หมอติ๊บเขาเรียกอาการนี้ว่า   สำออย ละ

ก็ในเมื่อไม่ได้แกล้งเป็นซะหน่อย  หรือเขาดูออกหว่า...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 11-08-2010 14:51:25

หมอไม้สุดหล่อ

อ่านตอนนี้แล้วใจหาย ต้องอยู่ห่างกัน ถึงจะไกลแต่ตัวกะเถอะนะ
หมอติ๊บน่ารักมากๆ เข้มเข็งจริงๆ เก่งมากอีกด้วย
ทุกอย่างที่หมอไม้ทำให้หมอติ๊บมันตื้นตันนะนี่ เป็นคนหล่อไม่พอ แถมยังใจดีด้วย  :L2:

+1 จัดไปให้คนเพิ่งหายป่วย

ปล. ว่าแต่คุณหมอคนข้างบนนี่ อาการหนักเอาการเลย เป็นไข้หวัดลงอวัยวะทุกส่วน ทำให้อ่อนแรง ไร้กำลังจะทำอะไร  :pandalaugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 11-08-2010 15:04:03

อ่านตอนล่าสุดแล้วแปลว่าก็ใกล้ๆที่ถึงตอนที่หมอไม้จะต้องไปเรียนต่อแล้วล่ะสิ
แต่หมอติ๊บก็เข้มแข็งในแบบของหมอติ๊บอยู่แล้ว ถึงอยู่ห่างกันก็ดูแลตัวเองได้แน่นอน
ระยะทางคงไม่ใช่อุปสรรคถ้ามั่นคงต่อกัน ใช่ป่ะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-08-2010 15:43:15

แหะ..แห..หมอไม้หรือโจรป่าเนี้ยะ หนวดเฟิ้ม คิ้วดกดำ หล่อจนแฟนคลับตายหมดแล้วอ่ะ
หมอติ๊บน่ารักมากเลย....ติ๊บดูแลตัวเองและเข้มแข็งกว่าที่พี่ไม้คิด ชะ..เหมือนตะรูเลย

มีแอบปวยแต่ตั้งกล้องดั๊วะ
หล่อสุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 11-08-2010 16:25:49

หมอไม้  ทำไมต้องผีผ้าห่มด้วยอ่ะ
เอาผ้าห่มออกไปไม่ได้หรอ

 :L2:
มาเยี่ยมไข้  ตอนเย็นๆ
คนที่หมอติ๊บบอกว่าเป็นโรคสำออยค่ะ
หายป่วยสักทีจิหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-08-2010 16:41:51

เสื้อกาวน์เก่าๆ........กับเราสองคน

ตอนที่ 105

การอำลา....ของไอ้หมอหน้าเข้มมมม







'' พี่ไม้คับ  เย็นนี้ไม่ต้องมารับที่คลินิกนะ  พอดีจะไปกินหมูกระทะกับพี่หมอจ๊ะโอ๋ถ้าพี่ไม้ว่างก็ตามไปที่ร้านหมูกระทะข้าง ม.ได้เลยนะพี่หมอจ๊ะโอ๋ฝากมาชวนแล้ว ''

เสียงเจ้าตัวเล็กเจื้อยแจ้วมาตามสายหลังจากที่ได้เวลาที่ผมเลิกงานและจะออกไปรอที่คลินิก

แต่เมื่อรู้ว่าเจ้าตัวเล็กไปกินหมูกระทะกับหมอจ๊ะโอ๋แล้ว 

อันที่จริงก็ไม่ได้มีอาการหึงหวงแล้วแต่คงไม่ดีแน่ๆถ้าปล่อยให้แฟนตัวเองไปแสดงอาการน่ารักให้คนที่เขาปลาบปลื้มกันเป็นทุนเดิมอยู่แล้วให้ได้เห็นอีกแบบนี้  ไม่ดีแน่ๆ

ผมขับรถออกจากที่ทำงานมาถึงร้านหมูกระทะในเวลาไม่กี่นาที
 
ก่อนเข้ามาสมทบกับหมอจ๊ะโอ๋และเจ้าตัวเล็ก

และนอกจากนี้ผมยังพบว่ามีหมอกิ๊กร่วมแจมอยู่ในโต๊ะและหมอปุ้มหมอฟันคนใหม่ที่มาทำงานที่เดียวกับผมที่เคยเกริ่นถึงเมื่อคราวก่อนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว

'' หมอไม้  ไม่เจอกันนานเลยสบายดีนะคับ ''  หมอจ๊ะโอ๋เอ่ยทักทายพร้อมกับลุกยืนต้อนรับผม

'' โทษทีคับที่ให้รอ  พอดีหมอติ๊บไม่ได้บอกล่วงหน้า ''  ผมเอ่ยขอโทษทุกคนในโต๊ะ

'' ไม่เป็นไรหรอกหมอไม้พวกเราก็เพิ่งมาถึงนี่เอง ''  หมอกิ๊กเอ่ยขึ้นก่อนจัดการย่างหมูต่อไป

'' แล้วนี่เลี้ยงฉลองกันในโอกาสอะไรเหรอคับ ''  ผมเอ่ยปากถามขึ้นด้วยความสงสัย

'' พอดีว่าผมจะไม่ได้มีโอกาสไปทำงานที่เดิมกับน้องติ๊บแล้วอะคับ  เลยหาโอกาสเลี้ยงหมูกระทะหน่อยเห็นบ่นว่าอยากกินนานแล้ว  ผมก็ไม่มีโอกาสได้เลี้ยงซะที ''  วันนี้ว่างๆเลยพามาเลี้ยง

'' แล้วหมอจ๊ะโอ๋จะไปทำงานที่ไหนเหรอคับ ''  ผมถามต่อ

'' พอดีจะไปเรียนต่อแล้วละคับ   พักมาหลายปีเดี่ยวลืมไปเสียหมด '' หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มตอบ

'' งั้นก็ยินดีด้วยนะคับ ''  ผมบอกก่อนยกแก้วน้ำอัดลมขึ้นชนแสดงความยินดี

'' แล้วเมื่อไหร่หมอไม้จะไปเรียนต่ออะคับ  เห็นบอกมีแผนการเรียนต่ออยู่แล้วไม่ใช่เหรอคับ ''

'' ก็คงอีกสักพักอะคับ  รออะไรเข้าที่เข้าทางกว่านี้  '' ผมตอบหมอจ๊ะโอ๋ไป

'' รออะไรเข้าที่หรือว่ายังเป็นห่วงใครอยู่รึเปล่าครับ  '' หมอจ๊ะโอ๋แอบกัดผมเข้ากลางวงหนึ่งที

'' ก็ไม่มีใครให้ต้องห่วงแล้วครับ รออย่างเดียวว่าเมื่อไหร่มีเงินไปเรียนต่อก็ไปเมื่อนั้นแหละครับ ''
ผมตอบยิ้มๆโดยๆที่เจ้าตัวเล็กก็ยิ้มให้กับคำตอบของผมด้วย

'' เดี๋ยวกินกันไปก่อนน่ะคะ  พอดีคนสวยเห็นผู้ชายจ้องหน้าแบบจ้องเอาๆ  เขินอะ  ขอไปเข้าห้องน้ำเชคความสวยนิดนึง ''  กิ๊กเอ่ยขึ้นมากลางวงทำเอาหมูกระทะร้อนๆในปากผมเกือบออกมาทางเดิมซะแล้ว

'' งั้นเดียวปุ้มไปเป็นเพื่อนน่ะคับพี่กิ๊ก  '' หมอฟันอีกคนเอ่ยสมทบขึ้นมา

สองคนจากไปตอนนี้จึงเหลือแค่ผม  เจ้าตัวเล็ก  และหมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มนั่งกินหมูกระทะกันอย่างเอร็ดอร่อย





'' จากกันคราวนี้คงไม่ได้เจอกันนานเลยนะคับ  ''  จู่ๆหมอจ๊ะโอ๋ก็เอ่ยขึ้นมาซะงั้น

'' แหม  ไม่กี่ปีเดี๋ยวก็กลับมาเจอกันอีกอยู่ดีแหละคับ ''  เจ้าตัวเล็กตอบขำๆ

'' ติ๊บก็ดูแลตัวเองดีๆนะ  อย่าเครียด  อย่าหักโหมมาก  พี่ชายคนนี้ยังเป็นห่วงติ๊บเสมอนะ '' จู่ๆก็เอ่ยขึ้นมาล่ำลากันกลางวงซะงั้น

'' ส่วนหมอไม้ผมฝากดูแลน้องชายคนนี้ของผมดีๆนะครับ   ''

'' ครับ  ผมจะดูแลน้องชายของหมออย่างดีที่สุด  ผมสัญญา '' ผมตอบและยิ้มให้ความมั่นใจกับไอ้หมอหน้าเข้มไป

'' วันข้างหน้าผมไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับพวกคุณสองคนบ้าง   แต่ผมรู้ว่าพวกคุณสองคนรักกันมาก  ถ้าวันข้างหน้าเกิดอะไรขึ้นผมอยากให้คุณสองคนมองย้อนกลับไปยังวันเก่าๆที่พวกคุณผ่านเรื่องราวต่างๆมาด้วยกัน  ก่อนจะตัดสินใจทำอะไรลงไป  ผมเชื่อว่าความรักจะพาพวกคุณสองคนไปสู่ปลายทางที่งดงามข้างหน้า  วันนั้นผมจะยินดีด้วยเสมอคับ ''

หมอจ๊ะโอ๋พูดจบก็ชวนเราสองคนชนแก้ว  อย่างน้อยตอนนี้ผมก็รู้ว่าไอ้หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มคนนี้เป็นเพื่อนที่ดีคนนึง 

และเขาคงรอโอกาสที่จะพูดแบบนี้นานแล้วเมื่อสบโอกาสที่กิ๊กและปุ้มไปเข้าห้องน้ำจึ่งเอ่ยล่ำลาเราทั้งสองคนเป็นที่เรียบร้อย

'' เราสองคนต้องขอบคุณหมอจ๊ะโอ๋มากนะคับสำหรับทุกเรื่องที่ผ่านมา  แล้วก็ขอโทษด้วยที่ครั้งนึงผมเคยเข้าใจหมอผิดไป   แต่จากนี้ไปผมสัญญาหมอจะเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงของผมครับ ''
ผมพูดจบก่อนยื่นมือไปแสดงความขอบคุณและให้คำมั่นสัญญาในการเป็นเพื่อนกันของเราตลอดไป






'' ได้ยินพี่หมอจ๊ะโอ๋พูดแบบนี้แล้วสบายใจขึ้นบ้างหรือยัง ''  ติ๊บเอ่ยถามผมขึ้นในขณะที่เราขับรถกลับหอพัก

'' พี่สบายใจเรื่องหมอจ๊ะโอ๋มาตั้งนานแล้วละ  เพราะพี่รู้ว่าเขาหล่อสู้พี่ไม่ได้ ''  ผมตอบแบบทะนงตัว

'' โห  มั่นใจมากเลยนะนี่  '' ติ๊บหันมาค้อนผมหนึ่งที

'' ก็มั่นใจตั้งแต่คราวที่หมอจ๊ะโอ๋บอกพี่ว่าเขาจะดีใจมากถ้าติ๊บรักเขาได้แค่เศษเสี้ยวหนึ่งในล้านที่ติ๊บรักพี่ ''   ผมตอบก่อนหันไปจ้องหน้าแซวเจ้าตัวเล็กที่พอฟังผมพูดจบก็เบะปากกลบเกลื่อนอาการเขินทันที

'' ก็จริงๆแล้วติ๊บก็ไม่เคยมองพี่จ๊ะโอ๋เป็นอะไรได้มากกว่าพี่ชายตั้งแต่ตอนแรกที่แกมาจีบติ๊บก็บอกพี่แกไปแล้วครับว่าติ๊บคงคิดกับพี่เขาเป็นอย่างอื่นไม่ได้แล้ว  เพราะติ๊บมีพี่ไม้แล้วทั้งคน ''

'' โห  ซื่อสัตย์มั่นคง  เป็นแฟนดีเด่นประจำปีจริงๆ แฟนพี่ ''

'' แต่คิดไปคิดมาก็เสียดายแกเหมือนกันแฮะ  รูปหล่อ  พ่อรวย  ฐานะดี  การศึกษาโอ  โพรไฟล์เริ่ดดด  ''  ติ๊บพูดพร้อมกับทำท่าครุ่นคิดเป็นจริงเป็นจัง

'' แล้วถ้าวันนึงที่พี่ไม่ได้อยู่กับติ๊บแล้วติ๊บเจอคนที่ใช่มากกว่าพี่   ติ๊บจะยังมั่นคงอยู่กับพี่อีกมั่ย ''
ผมถามพร้อมแอบใจหายเล็กน้อยเมื่อคิดว่าวันนึงที่ผมต้องจากติ๊บไปจริงๆ

'' ยังจะมีวันนั้นอยู่อีกเหรอคับพี่ไม้  '' ติ๊บถามผมหนักแน่น

'' อ้าวมีซิ  เผื่อพี่มีเงินไปเรียนต่อไง  '' ผมตอบแบบจริงจัง

'' ติ๊บหมายถึงวันที่ติ๊บจะมองคนอื่นและไม่มั่นคงกับพี่ไม้  คงไม่มีแล้วละคับ '' ติ๊บหันมาตอบและยิ้มให้ความมั่นใจกับผมขึ้นอีกเยอะ

'' พี่รักติ๊บนะ  รักมากด้วย แต่ถ้าวันนึงที่เราต้องไกลกันแล้วติ๊บเจอคนที่ใช่มากกว่าพี่  พี่ก็ไม่อยากผูกมัดติ๊บไว้  พี่จะยินดีและมีความสุขมากถ้าได้เห็นคนที่พี่รักมีความสุขไม่ว่าวันนั้นคนที่ยืนข้างติ๊บจะเป็นพี่ไม้คนนี้หรือไม่ก็ตาม ''

'' พี่ไม้คับ  พี่ไม้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตติ๊บ  เป็นทุกอย่างในชีวิตติ๊บ  เป็นมากกว่าความรักของติ๊บ  ต่อให้เราต้องไกลกันแค่ไหน  นานแค่ไหน  หรือมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน  ติ๊บก็ยังเป็นติ๊บคนเดิมของพี่ไม้เสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามพี่ไม้จะยังคงงดงามในความรู้สึกของติ๊บเสมอคับ   เว้นแต่วันนั้นพี่ไม้จะมีคนที่ใช่มากกว่าติ๊บมาแทนที่ติ๊บแล้วเท่านั้นเอง  แต่ความร็สึกที่ติ๊บมีต่อพี่ไม้ก็จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง  '' 

ติ๊บหันมาตอบและซบหัวลงกับไหล่ของผมที่ขับรถอยู่

วันพรุ่งนี้ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น 

แต่ตอนนี้ผมมั่นใจในคนที่อยู่ข้างๆผมตอนนี้เสียเหลือเกิน

อะไรนะที่ทำให้ผมรักติ๊บได้มากมายขนาดนี้   อยากรู้จริงๆ





กลับมาถึงห้องเนื่องจากวันนี้เป็นวันศุกร์ 

และประกอบกับที่เราสองคนยังอิ่มอยู่มากผมจึงนอนบนเตียงพักผ่อนซักครู่ส่วนเจ้าตัวเล็กก็มาเปิดทีวีก่อนบังคับให้ผมดูหนังเป็นเพื่อนเพราะเจ้าตัวยืมหนังแผ่นจากเพื่อนมาดู 

แต่จำได้ว่าเป็นหนังที่เจ้าตัวเล็กเคยพาผมไปดูแล้วครั้งหนึ่งและมันก็ยังประทับใจผมอยู่มาก 

the letters จดหมายรัก 

ภาพยนตร์ความหมายดีเรื่องหนึ่งและนักแสดงสุดยอดมากเรื่องนี้ ผมยอมเธอจริงๆ แอน  ทองประสม

จำได้ว่าตอนที่ไปดูในโรงหนังกำลังซึ้งและแทบจะเสียน้ำตาผู้ชายไปเลยทีเดียว

ถ้าไม่เผลอหัวเราะกับเสียงสูดน้ำมูกของคนที่นั่งแถวหน้าๆซะก่อน   เล่นเอาหมดอารมณ์ซึ้งไปในบัดดล

และหลังจากที่มาดูหนังแผ่นคราวนี้ในเวลาที่เราจะต้องจากคนที่รัก 

มันทำให้ผมดูหนังเรื่องนี้ได้ซึ้งกว่าในคราวที่ผ่านมา 

โดยเฉพาะฉากที่พระเอกล้างเท้าให้นางเอก 

แล้วนางเอกดึงพระเอกขึ้นมาถามว่าว่า  คุณไปอยู่ไหนมา  ทำไมเราเพิ่งมาเจอกัน   

ตอนนี้ทำให้ผมซึ้งเอามากๆทีเดียวและก็รู้สึกเสียดายอยู่ในใจนิดว่าทำไม   ผมกับติ๊บเราเพิ่งมาเจอกัน   

แต่ก็อย่างว่าแหละน่ะถ้าเจอกันก่อนหน้านี้มีหวังผมโดนข้อหาพรากผู้เยาว์เป็นแน่เพราะตอนเจอกันก็เพิ่งจะสิบแปดหยกๆ

และผมก็มาเข้าใจและได้ข้อคิดดีๆจากหนังก็ตอนที่ดูจบแผ่นแล้วนี่แหละว่าในขณะที่เรายังมีเวลามีโอกาส 

ขอให้ทำในสิ่งที่เราอยากทำดีกว่าปล่อยให้มันผ่านไปจนวันที่เรา 

หรือเขาไม่อยู่แล้ว  จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจ  เฮ้อออ  ความคิดชนะเลิศ  พระเอกมากๆ  หมอไม้ความคิดดีเหมาะสมกับหน้าตาจริงๆ





ปล.เห็นบอร์ดเงียบเหงา   เลยเอามาลงให้สองตอนติด

รบกวนนายแฮคอัพเดทหัวเรื่องให้พี่ด้วยนะคับ

ยังไงขอคอมเม้ท์เป็นกำลังใจให้กันบ้างนะ  จะได้รู้ว่ายังติดตามกันอยู่  ไม่ทิ้งกันไปไหน    คนหล่อ...ขอร้องงงง :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: mini ที่ 11-08-2010 16:45:14

 :m32:เข้ามา :eiei1: คนสำออย

ขาแขนอ่อนเวลา หมอติ๊บจะกลับบ้าน 555++


ใกล้จะได้ไปเรียนต่อแล้วใช่ไหมคับ  อยากรู้ความรู้สึกจัง

ว่าตอนนั้นใจมันโหวงเหวงบ้างไหม  แบบว่ากลัวความห่างไกลอะไรเงี๊ยคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 11-08-2010 17:00:29

ดีใจจังเลย ได้อ่าน 2 ตอนรวด ค่อยหายคิดถึงหน่อย หึหึหึ
หายดี(แต่ยังแอบเนียนอยู่ใช่ป่าว)แล้วใช่มั้ย เย้ เย้ น้องหมอติ๊บจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก (ล้อเล่น)

หมอไม้ไปเรียนต่อนานป่าวเนี่ย สงสารน้องหมอติ๊บต้องอยู่คนเดียว เหงาแย่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 11-08-2010 17:23:52

เเว๊บเข้ามาอีกที เเอบเห็นมาต่ออีกตอนเเล้วววว

มาเเว้ว  มาเเว้ววววว มาตามคนเเก่ เอ้ย!! คนป่วย ไม่ใช่สิ! คนหล่อขอร้อง ฮ่าๆๆๆ

หนังกำลังซึ้ง ไปหัวเราะคนข้างหน้าซะงั้น  :z3:

กำลังซึ้งกับตอนที่หมอจะโอ๋กำลังลาไปเรียนต่อ

เเต่พี่หมอไม้ดันมาหักมุมซะได้  "เพราะพี่รู้ว่าเค้าหล่อสู้พี่ไม่ได้"

เเอร๊ยยยยยยยย :เฮ้อ: ก้อน่ะคนหล่อพูดอารัยคงไม่ผิดหรอกมั้งค่ะ ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 11-08-2010 17:39:21

555 ในที่สุดคนหล่อก็โผล่ออกมาจนได้
หมดเรี่ยวแรงมาหลายวันเนื่องจากโรคที่หมอติ๊บวินิจฉัยแล้่ว
มีผลมาจาก อยากจะอ้อน หรือว่า ไวรัสมันยังฝักตัวอยู่ค่ะ ????  o3

หมอไม้มาลงให้ตั้งสองตอนแหนะ น่ารักจิงๆเลย :-[
คิดถึงหมอจ๊ะโอ๋เหมือนกันน่ะค่ะ ไม่ได้โผล่มานานแหละ
ช่างเป็นพี่ชายที่น่ารักจัง  แล้วตอนนี้หมอจ๊ะโอ๋เป็นไงบ้างค่ะ
ยังคงติดต่อกันอยู่อ่าป่าว

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 11-08-2010 19:15:20

อ่านที่หมอติ๊บให้คำมั่นสัญญากับหมอไม้แล้วชื่นใจแทนเลยค่ะหมอไม้
คนอะไร๊ช่างโชคดีจังเลยน้อ มีคนรักที่ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา  :z1:

ณ ตอนนั้นที่หมอจ๊ะโอ๋ไปเรียนต่อแล้ว ปัจจุบันมีโอกาสได้เจอกันอีกบ้างรึปล่าวค่ะ
อ่อ รวมถึงหมอกิ๊กด้วย ได้เจอกันบ้างมั้ย (แอบคิดถึงหมอกิ๊กผู้มากมายอารมณ์ขัน)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 11-08-2010 20:00:42

จริงหมอไม้กับหมอติ๊บก็เหมือนกันอยู่อย่างนะคะคือชอบชมตัวเอง 555
แต่อ่านตอนนี้แล้วยิ้มๆ รักกันขนาดนี้ ไม่ต้องขอคำมั่นสัญญาอะไรก็คงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอกเนอะ
หมอไม้รักหมอติ๊บ หมอติ๊บก็รักหมอไม้ อิจฉาจริงๆ คนมีความสุข

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 11-08-2010 20:05:38

ยิ้มอ่ะครับป๋ม ......


อื่ม น่ารักจังอ่ะ......
แต่ก็อย่างว่า อาการมือ ไม้ อ่อนแรง เวลาแฟนกำลังจะกลับนี่ ที่บ้านผมก็เรียกเหมือนหมอติ๊บเป๊ะเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 11-08-2010 20:56:08

ยังตามอ่านอยู่คร๊า เช้าถึงเย็นถึง ไม่ได้หายไปไหนคะ คุณหมอสุดหล่อ

อ่านตอนนี้แล้ว หมอติ๊บยิ่งน่ารักเนาะ  :m3:

ขอบคุณหมอไม้นะคะ  :pig4:ขยันลงจิงๆ พักบ้างอะไรบ้างนะคะ เด่วไม่หายป่วยน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 11-08-2010 21:11:13

ซึ้งมากมาย...ทำไงดีละนี่ทิ้งระเบิดให้คนไม่มีแฟนแอบอิจฉา :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 11-08-2010 21:51:18

คิดถึง หมอไม้ดีขึ้นแล้วซิ ถึงได้ลงสองตอน
หมอไม้คงเชื่อใจหมอติ๊บแล้วซิ...
แต่หมอติ๊บคงคิดมากกว่า..ไม่รู้ว่าหมอไม้ไปแอบมีกิ๊กที่ไหนหรือป่าว อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 11-08-2010 22:57:05

พี่หมอจ๊ะโอ๋บอกลาได้พระเอกม๊ากกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 12-08-2010 00:26:52

หมอติ๊บโชคดี ที่มีพี่ชายที่น่ารักเพิ่มมาอีกคน

นอกเหนือ คนหล่อสำออย ที่อยู่ข้างๆ อิอิ

พักผ่อนเยอะๆ นะคะ หมอไม้
น้องที่ป่วยด้วยโรคนี้เหมือนหมอไม้ ต้องกลับเข้า รพ.รอบสอง
เห็นบอกหายใจไม่ออก เฮ้อ น่าเป็นห่วงจัง

รักษาสุขภาพนะคะทุกคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 12-08-2010 08:12:36

โห แว็บๆ อัพไปเฉยเลยสองตอน
ว่าแต่สองตอนนี้ดูเป็นการ warning ไงก็ไม่รู้อ่ะ
จะถึงเวลาต้องห่างกันแล้วเหรอ

ปล. โรคสำออยเนี๊ยต้องรักษายังไงคะหมอติ๊บ เหอ เหอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-08-2010 08:33:30

พี่หมอไม้กับน้องหมอติ๊บมัดกันเองทุกวันด้วยสายใยแห่งความผูกพัน
ไปใหนกันไม่รอดหรอก บอกรักกันอย่างนี้ทุกวัน ดีจัง และ อิอิ หน้าตาดี สมองดี ทั้งคู่เลยเชียว
แฟนคลับภูมิใจที่สุด ฮี้วววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: ~~GigaBYTE~~ ที่ 12-08-2010 09:03:15

มาส่งกำลังใจให้ poster คนขยัน  :L2:
และส่งกำลังใจให้ writer + กำลังใจของ writer อีกคน  :L1: หายเร็วๆนะคร้าบ

เพิ่งเริ่มอ่านได้ 2 วัน แต่ได้ข้อคิดดีๆเพียบเลย
หนทางยังอีกยาวไกล สู้ๆ (อันนี้บอกตัวเองหง่ะ)

ขอบคุณคร้าบบ  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 12-08-2010 09:52:31

กลับมาแร้...วคร้า กราบสวัสดีวันแม่

คุณหมอไม้หายไป ใจพวกเฮาก็ถวิลอยู่นะจร้า อยากเม้นท์เหมือนเดิมก็ยังกลัวอยู่  o22 55++

คิดถึงหมอติ๊บด้วย  หมอติ๊บคร่ะ มาเยี่ยมๆ มองๆ มั่งนะค่ะ  :man1:

เห็นตรง Topic ยังไม่เปลี่ยนชื่อตอนลองเสี่ยงเข้ามาดู โอ้ 2 ตอนรวดค่ะ  ขอบคุณหมอไม้ค่ะ ค่อยหายคิดฮอตหน่อย อิอิ

เห็นช่วงนี้หมอไม้บอกยังไม่หายดี (เหรอ ??) หุหุ  งัยหมอติ๊บก็ยอมๆ ให้คนตัวโตอ้อนหน่อยเนอะ นานๆแกจะล้มหมอนนอน(บน)ตักกับเค้าสักที (มั้ง) :-[ 

ว่าด้วยเรื่อง2ตอน ที่ลง สงสัยหมอไม้ใกล้ไปเรืยนต่อแหง๋ๆ เลยชิม่ะค่ะ เห็นพูดถึงบ่อยๆ   โอ้ถึงคราวพระเอกใกล้ห่างนายเอกแล้วเหรอเนี่ย  :sad11: 

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: mankey ที่ 12-08-2010 12:28:02

ถึงวันแม่แล้ว คิดถึงเรียงความหมอติ๊บจังค่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึม

ปล. ดีใจแทนหมอไม้จังเลย ได้แฟนมั่นคงแล้วยังน่าตาดีอีก ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 12-08-2010 12:57:30

แวะมาทักทายวันแม่คับบบบ

คิดถึงแม่จัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 12-08-2010 13:00:57

หวัดดีจ๊า สุขสันต์วันแม่ สงสัยวันนี้คุณหมอทั้ง 2 ไม่มาแน่เลย
ยังไงก็จะแว๊บมาเรื่อย ๆ รอตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 103 การสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ [Up. บ่าย] P.119
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-08-2010 13:44:21

ฝากถามหมอไม้ ตอนนี้หมอจ๊ะโอ๋ อยู่แถบใหนครับ เอ่อ...อ.............อ...........................อ
ผมตั้งใจจะไปป่วยใกล้ๆหมอจ๊ะโอ๋อ่ะครับ อิอิ
เผื่อโดนฉีดยา  ฮี้วววววววววววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-08-2010 15:37:12

พี่ติ๊บ เข้มแข็งจัง

ตอนนั้น พี่ติ๊บคงอายุประมาณ 20 กว่าๆ ป่าวเอ่ย

คงจะโตเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้วนะ

แต่ความคิด ความอ่านของพี่ติ๊บ ตั้งแต่เริ่มเรื่อง ก็ดูเหมือนผู้ใหญ่แล้ว

ยิ่งมาอ่านตอนนี้ อืม พี่ไม้คงไม่ต้องห่วงพี่ติ๊บหรอกนะ

ปล. หวังว่า คงไม่มีปัญหาเกิดขึ้นกับกระทู้นี้อีกหรอกนะ แหม ยอดคนอ่าน มันเยอะจริงๆ แห่กันมาแต่ไหนหว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 12-08-2010 15:49:00

น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-08-2010 17:30:57

แวะมาทักทายรอบเย็น

ไม่ได้หายไปไหนน้า วันนี้แค่เนตเน่าเฉยๆเลยไม่ได้มาทักทาย

พอดีมาทานข้าวเย็นบ้านใหญ่กะคุณแม่คร้าบ

วันแม่ทั้งทีเลยแวะมาขอตังค์  เอ้ย  แวะมากราบแม่นิดนึง

เดี๋ยวกลับไปเนตใช้งานได้อัพตอนต่อไปให้ครับผม

แต่ตั้งแต่ตอนหน้าคงต้องคืนตำแหน่งโพสเตอร์ให้นายแฮคแบบเป็นทางการจริงๆจัง

เพราะตั้งแต่อาทิตย์หน้าจะทำเรื่องจบด๊อกเตอร์แล้ว  คงจะยุ่งหน้าดู

ยังไงฝากดูแลเรื่องนี้  ฝากดูแลหมอติ๊บด้วยนะคับเห็นลาพักการทำหน้าที่แฟนหนึ่งอาทิตย์ว่างั้น

พอดีอาทิตย์หน้าเจ้าตัวอยู่เวรบ่ายเวรดึกตลอด  ส่วนผมก็จะโกอินเตอร์ไปต่างประเทศ

อาจจะห่างหาย  แต่ก็รักทุกคนเหมือนเดิมคร้าบบบ


ปล.คนแก่ในบอร์ดไม่ต้องชวนหมอติ๊บไปกินไอติม  ชอปปิ้งที่ไหนแล้วนะ   โดยเฉพาะเจ้แอน  กับซิ่ม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 12-08-2010 17:36:01

^
^
^

จิ้ม พี่ไม้ก่อน


อ่านตอนล่าสุดแล้วรักพี่ติ๊บเลย
ตอนนี้หนูก็อายุเท่า ๆ กับพี่ติ๊บตอนนั้นเลย
แต่หนูยังคิดแบบเด็กประถมอยู่เลยอ่ะ :serius2:

พี่หมอจ๊ะโอ๋มาอำลาซะเท่ห์เลย!

:L2: เป็นกำลังใจให้พี่ไม้ทำเรื่องจบด็อกเตอร์ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-08-2010 17:52:23

ทำไม เว็บบล็อกต้นฉบับถึงเน่าอีกแล้วล่ะ

จะลงตอนต่อไปได้ไงล่ะนี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 12-08-2010 18:44:42

ผมไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ หมอไม้
เพียงแต่ไม่เห็นเปลี่ยนหัวเรื่อง นึกว่า ยังไม่หายดี
และยังไม่ได้มาอัพต่อ
อีกอย่าง ตอนนี้ไม่ได้อยู่เมืองไทย
เลยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อย ๆ
แต่ยังคงเหนียวแน่น เป็นแฟนคลับอยู่เหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 12-08-2010 20:15:44

หายไปหลายวันแล้วก็มาต่อ 2 ตอนติด

ทำให้หายคิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 12-08-2010 21:00:54

รู้สึกได้ถึงความรักและความผูกพันที่เหนียวแน่น ......
คิดว่าระยะทางที่ห่างไกลไม่ใช่อุปสรรคความรักของทั้งสองเลย....
ประทับใจมากค่ะ.... :o8:

กด + ให้หมอหล่อ(มั๊ง) กะ หมอน่ารักของแท้
+ ให้น้อง hackz ด้วยนะคะ  :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 12-08-2010 21:54:05

สวัสดีวันแม่ (ตอนค่ำๆ)
ถ้าได้ทุนหมอไม้กะจะปล่อยมือจากหมอติ๊บจริงๆ หรอ
แต่หมอติ๊บเค้ามั่นคง หนักแน่นซะขนาดนั้น
นับถือน้ำใจหมอติ๊บจริงๆ
วันนี้มีฝนดาวตก กะ ดาวล้อมเดือน
ถ้าบ้านไหนฟ้าเปิด อย่าลืมไปนอนดูกันน้า~

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 12-08-2010 21:59:09

ดีใจด้วยกับว่าที่ดอกเตอร์คนใหม่
เอแล้วอย่างนี้ถ้าน้องหมอติ๊บไปเรียนต่อหมอไม้ไปด้วยรึป่าวเนี่ย (อยากให้ไปด้วยกันจังเลยกลัวน้องเหงา)
หมอไม้โกอินเตอร์นานเปล่า
น้องหมอติ๊บไว้ว่าง ๆไปกินติมกัน พอดีไม่อยู่ใน ป.ล.ของหมอไม้ เพราะยังไม่ค่อยแก่เท่าไหร่ 555

รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ มาเร็ว ๆ นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 12-08-2010 23:42:16

อ่านตอนล่าสุดแล้ว หมอไม้พระเอกมว๊ากกกก หล่อขึ้นมาทันตาด้วยคำพูดคำจาที่ยอดเยี่ยม พระเอกมั่กๆ
หมอติ๊บก็น่ารัก มั่นคงไม่เคยเปลี่ยน ตั้งแต่วันแรกเป็นอย่างไรก็ยังรักมั่นคงอย่างนั้น
แล้ว...อืมตอนนั้นน้องติ๊บอายุ่ 18 คงกำลังน่ารักน่าชัง  :impress2:
หมอจะโอ๋พูดประโยคที่โดนใจมาก เป็นคนดีจริงๆ  ..พระรองเกาหลีเค้าเป็นแบบนี้เองละน๊อออ

อืม....หมอไม้ไม่อยู่เดี๋ยวเจ้ดูแลเลี้ยงไอติมหมอติ๊บห๊ายยไม่ต้องห่วง ทำเรื่องจบด๊อกเตอร์ให้สบายใจเลยค่ะ  :m13:
แล้วเป็นด๊อกเตอร์เรียบร้อยแล้วก็อย่าลืมมาเลื้ยงฉลองกันในกระทู้นี่ล่ะ  :L2:

ปล.พักผ่อนเยอะๆนะคะหมอไม้เดี๋ยวต้องโหมงานอีกเยอะอีก หมอติ๊บก็รักษาสุขภาพนะคะ เข้าเวรดึกด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 13-08-2010 00:36:13

บรรยากาศมันดูเหงาๆมากเลยค่า
ขนาดยังไม่ได้ห่างกันนะเนี่ย
ถ้าพี่หมอไม้ไปเรียนต่อแล้วมีหวังได้เหงานตายกันทั้งคู่
ที่สำคัญคนอ่านก็จะพลอยเหงาไปด้วยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 13-08-2010 08:05:41

+1 เป็นกำลังใจให้หมอไม้กับหมอติ๊บน๊ะจ๊ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 13-08-2010 08:09:50

พาร์ทนี้เหงาปนหวานอีกแล้ว .. แต่ซึ้งกับคำพูดทุกคำเลยค่ะ ประทับใจจัง  :กอด1:
ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่หมอไม้ต้องไปต่างประเทศอีกแล้ว
หมอติ๊บด้วยค่ะ เข้าเวรดึก ๆ อีกตะหาก
.
.
เป็นกำลังใจให้น้องแฮ็คเอาเรื่องมาลงที่นี่อย่างราบรื่นด้วยนะจ้ะ สู้ ๆ
ปล. คิดถึงพี่แอนนะคะ  :กอด1:  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 13-08-2010 08:12:32

เราจะขออาสาเฝ้าบอร์ดรอด๊อกเตอร์ไม้กลับมา
ส่วนหมอติ๊บ ใบปริญญารกบ้านเต็มไปหมด จะหาเพิ่มมั้ยน๊า.....

เรื่องไอติม อุ อุ  คิดว่าเค้าคงไม่เลิกผลิตในวันสองวันนี้หรอก ไว้ถูกรางวัลที่ 3 ก่อน
จะปิดบำรุงราษฎร์เลี้ยงหมอติ๊บ  ฮี่ ฮี่....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 13-08-2010 11:17:54

อ้างจาก: dr.mike ที่ 12-08-2010 17:30:57  

แวะมาทักทายรอบเย็น

ไม่ได้หายไปไหนน้า วันนี้แค่เนตเน่าเฉยๆเลยไม่ได้มาทักทาย

พอดีมาทานข้าวเย็นบ้านใหญ่กะคุณแม่คร้าบ

วันแม่ทั้งทีเลยแวะมาขอตังค์  เอ้ย  แวะมากราบแม่นิดนึง

เดี๋ยวกลับไปเนตใช้งานได้อัพตอนต่อไปให้ครับผม

แต่ตั้งแต่ตอนหน้าคงต้องคืนตำแหน่งโพสเตอร์ให้นายแฮคแบบเป็นทางการจริงๆจัง

เพราะตั้งแต่อาทิตย์หน้าจะทำเรื่องจบด๊อกเตอร์แล้ว  คงจะยุ่งหน้าดู

ยังไงฝากดูแลเรื่องนี้  ฝากดูแลหมอติ๊บด้วยนะคับเห็นลาพักการทำหน้าที่แฟนหนึ่งอาทิตย์ว่างั้น

พอดีอาทิตย์หน้าเจ้าตัวอยู่เวรบ่ายเวรดึกตลอด  ส่วนผมก็จะโกอินเตอร์ไปต่างประเทศ

อาจจะห่างหาย  แต่ก็รักทุกคนเหมือนเดิมคร้าบบบ


ปล.คนแก่ในบอร์ดไม่ต้องชวนหมอติ๊บไปกินไอติม  ชอปปิ้งที่ไหนแล้วนะ   โดยเฉพาะเจ้แอน  กับซิ่ม

อยากบอกว่ามีคนรอแสดงความยินดีกะหมอไม้และหมอติ๊บอีกเพียบเลย
สู้ๆนะคร้าบบบบบบบบ
คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงคนหล่อที่มีเมียเก่งและตัวเองก็เก่งด้วยนะครับ
ขอให้ประสปความสำเร็จในเร็ววัน
เตรียมคารวะในบอร์ดนี้แล้วครับบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 13-08-2010 21:06:14

ยินดีกับว่าพี่ Dr. ด้วยค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 13-08-2010 21:06:28

 :m11:  พี่หมอไม้จะเป็นด๊อกเตอร์แล้ว  ดีใจด้วยค่ะ
พี่หมอไม้ไม่อยู่อย่างงี้บอร์ดคงจะเงียบน่าดู  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: mankey ที่ 13-08-2010 22:01:22

วันนี้ไปทำบุญเก้าวัดมา เอาบุญมาฝาก พี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ แล้วก็พี่แฮ็คกับเพื่อนๆพี่ๆในเล้าด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 13-08-2010 23:28:27

ขอแสดงความยินดีล่วงหน้ากับว่าที่ด๊อกเตอร์ไม้ นะคะ

ไม่ต้องห่วงนะคะ จะดูแลหมอติ๊บให้ดีเลย

ยุงไม่ให้ไต่ มีแต่แฟนคลับตอมมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 13-08-2010 23:40:15

อ่าหมอไม้จะโกอินเตอร์อีกแล้ว ยังไงก็ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ เพิ่งหายป่วยด้วย
ยังไงหมอไม้ไม่อยู่ก็มีแต่คนเต็มใจช่วยดูแลหมอติ๊บให้อยู่แล้วแหละค่ะ
หุ หุ เข้าเล้าบ่อยๆรับรองหมอติ๊บไม่มีวันเหงาแน่นอน สบายใจหายห่วงได้เลย
แล้วจะรออ่านตอนต่อๆไปจากฝีมือการโพสของน้อง hackz นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 14-08-2010 09:34:06

หมอไม้ไม่ต้องเป็นห่วงหมอติ๊บนะ ไปให้สบายใจได้เลย
ทางนี้พวกเราจะช่วยดูแลให้เอง เอาด๊อกเตอร์กลับมาฝากก็พอ  o13
ไข้หายดีแล้วหรือ รักษาสุขภาพด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 14-08-2010 10:27:33

...ยินดีก่อนเลย ยินดีที่หมอติ๊บจะได้แฟนเป็นด๊อกเตอร์ เอ๊ย ยินดีที่หมอไม้จะได้เป็นด๊อกเตอร์ เก่งจัง เดินทางปลอดภัยนะ
...ชอบแนวการเล่าเรื่องของหมอไม้นะ มันได้เห็นความรัก ความผูกพันธ์ของทั้งสองที่มีให้กัน แล้วก็ลำดับเหตุกันได้แบบต่อเนื่อง
...ตอนนี้คนที่เกี่ยวข้องก็เริ่ม จากไปตามหาความฝันกันแล้วนะ แต่ความรักของทั้งสองคงก็ยังคงเหนียวแน่นมากขึ้นเรื่อยๆเหมือนกาลเวลา :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 14-08-2010 10:52:51

 :L1:ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆของหมอน่ารักทั้งสองคน

มาให้กำลังใจและติดตามข่าวเสมอ ขอให้มีความสุขเสมอ

ปล.สบายดีไหมน้องแฮคพี่กล้วยเอากำลังใจมาฝากครับ :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-08-2010 11:12:57

แวะมาทักทายชาวเล้าตอนสายๆวันหยุดครับ

วันนี้ไปให้หมอเชคอาการอีกรอบเรียบร้อยแล้ว 

หมอบอกว่าหายแล้วหมดสิทธิ์อ้อนแล้วววว

เดี่ยวบ่ายๆไปรับหมอติ๊บกลับห้องแล้วเดี๋ยวไงแวะมาอัพตอนต่อไปให้นะคับ

ออดอ้อนอยากกินไอติมใหญ่แล้ว  ว่าเขาไม่ได้นะ

ไม่ได้กินไอติมหลายวันที่ไปเฝ้าผมน้ำตาลในเลือดตกจนเป็นลมหน้ามืดเอาวะงั้น

เอออออ  ไอติมอยู่ในกระแสเลือดแล้วจริงๆแอะ  ว่าไม่ได้....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 14-08-2010 12:16:05

หมดโปรโมชั่นแล้วสินะคะหมอไม้

คราวนี้ก็ให้หมอติ๊บอ้อนได้เหมือนเดิม

ต้องทดแทน ....ไอติม 5 ถัง พอป่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 14-08-2010 12:45:45

หมอไม้หาลูกไม้อื่นได้นะครับ ผู้ชายอ่ะ 800 เล่มเกวียนแน่ะ
ผมไม่กล้าแนะนำนะครับ หมอไม้น่าจะโปรฯที่สุด หึ หึ
ว่าแต่ว่า หมอติ๊บอ่ะ ฉลาดนะครับ....หุ หุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 14-08-2010 13:08:29

วันนี้หมอติ๊บคงได้เต็มที่กะไอติมของโปรด
โดยมีหมอไม้เป็นเจ้ามืออย่างเลี่ยงไม่ได้แล้ว
ดีใจด้วยที่หายเป็นปกติแล้ว ...
 :z2: มารอต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-08-2010 15:47:19

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 106

การมาเยือนของบุคคลที่สาม








หลังจากร่ำลาหมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มในคราวก่อนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว 

และตอนนี้ไอ้หมอหน้าเข้มก็เหินฟ้าบินไปเรียนต่อล่วงหน้าผมเรียนร้อยแล้ว 

นานๆจึงจะเห็นหมอติ๊บพูดถึงหมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มให้ฟังซักที

แต่ก็ยังดีที่คราวก่อนได้รู้แล้วว่าทั้งสองคนไม่มีทางเป็นอะไรกันมากกว่าพี่ชายและน้องชายเท่านั้น.....

หากแต่ทว่าความโล่งใจก็เกิดขึ้นกับผมเพียงไม่นานเท่านั้น

เมื่อหมดหมอหน้าเข้ม 

ก็อย่าลืมว่ายังมีหมอหน้าจืดเหลืออยู่อีกทั้งคน 

แม้จะรู้และเข้าใจดีว่าไอ้หมอหน้าจืดนี่หรือจะสู้หรือทัดทานความหล่อของผมคงเป็นไปได้ยาก   

แต่ว่าด้วยความสนิทสนมและการที่ได้อยู่ร่วมกันกับติ๊บตลอดทำให้ผมอดหวั่นไหวไม่ได้เหมือนกันแฮะ

//////////////////////////////////////////////////////

'' พี่ไม้คับวันนี้ไม่ต้องมารับติ๊บที่คลินิกนะ  พอดีวันนี้วันเกิดบอยเดี่ยวไปทานข้าวกับเพื่อนแล้วไปร้องคาราโอเกะต่อ   ถ้าจะมาหาก็โทรมาแล้วกันบอยฝากชวนพี่ไม้มาด้วย '' 
เสียงเจ้าตัวเล็กเจื้อยแจ้วมาตามสายในตอนเย็ฯของวันก่อนที่ผมจะออกรถจากที่ทำงานไปรีบที่คลินิคเหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา



ช่วงนี้ใกล้สอบช่วงซัมเมอร์แล้ว 

เจ้าตัวเล็กก็อ่านหนังสือหนักเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง

คงจะเป็นการดีถ้าจะปล่อยให้สนุกสนานตามประสาเพื่อนๆบ้างเพราะผมก็ไม่ได้เห็นเขาไปทานข้าวกับเพื่อนๆหรือสังสรรค์ปาร์ตี้กันที่ไหนเลย 

และตอนนี้ผมก็เชื่อใจคนที่ผมรักมากด้วย

สี่ทุ่มผ่านไปเจ้าตัวเล็กโทรมารายงานว่าออกจากร้านสเต๊กเรียบร้อยแล้วกำลังจะไปร้องเพลงต่อกับเพื่อนๆ  และจะกลับราวๆเที่ยงคืน  เพราะวันนี้เป็นวันศุกร์พรุ่งนี้ไม่มีเรียนผมเลยอนุญาต

เที่ยงคืนผ่านไปไม่นานเจ้าตัวเล็กก็โทรเข้ามือถือผมอีกรอบบอกกำลังจะกลับแล้ว 

และคนที่จะกลับด้วยก็คือเจ้าของวันเกิด

เพราะหอพักของไอ้หมอหน้าจืดอยู่เลยหอพักผมไปไม่เท่าไหร่เอง

และเพียงไม่กี่นาทีเจ้าหมอหน้าจืดก็มาส่งหมอติ๊บถึงหน้าหอพักเรียบร้อยผมดูจากประตูหลังห้องเห็นทั้งสองร่ำลากันซักพักเจ้าตัวเล็กก็เดินลิ่วๆขึ้นห้องทันที

'' เป็นไงบ้าง งานวันเกิดสนุกหรือเปล่า ''  ผมเอ่ยถามเมื่อเจ้าตัวกลับเข้ามาถึงห้องพร้อมกับวางกระเป๋าลงบนโต๊ะอ่านหนังสือ

'' ก็สนุกดีคับเพื่อนไปกันหลายคนเลย  นานๆจะได้สนุกสนานกันซักทีนึง '' เจ้าตัวเล็กตอบมา

'' ก็ดีแล้วผ่อนคลายบ้างแต่อย่าให้เกินขอบเขตแล้วกัน ''  ผมปราม

'' เกินขอบเขตนี่หมายถึงยังไงอะ ''  ติ๊บหันมาถามผมด้วยสีหน้างุนงง

'' ก็อย่าสนุกให้เกินขอบเขตกินเหล้าหินยาอะไรงี้ไง  บอกไว้ก่อนนะถ้ามีแบบนี้คราวหลังพี่ไม่ให้ไป ''

'' อ๋อ  เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอก  รู้หน้าที่ตัวเองดีครับ  นึกว่าห้ามสนุกเกินขอบเขตประมาณห้ามเต้น  ห้ามร้องเพลงสนุกเกินขอบเขต  อันนี้ห้ามไม่ทันแล้ว  เต้นหลุดโลกไปหลายเพลงแล้ว ''  ติ๊บหันมาตอบผมอย่างอารมณ์ดี

'' คนอื่นอะ  พี่เชื่อ  แต่ถ้าหมอติ๊บเต้นนี่พี่ว่าเมาน้ำส้มหรือเปล่า ''  ผมกัดเล็กๆไปหนึ่งที

'' อ้าว  รู้จักติ๊บน้อยไปซะละเดี๋ยวเหอะ  เจอติ๊บเต้นเข้าแล้วจะเหวอออ ''  เจ้าตัวเล็กออกคำขู่ก่อนเดินไปหลังห้องดึงผ้าเช็ดตัวเตรียมเข้าไปอาบน้ำ  ซึ่งผมรอจังหวะนี้มาทั้งคืนแล้ว

'' ไหนๆเต้นให้พี่ดูหน่อยดิ  อยากเห็น  ''  ผมเอ่ยก่อนเดินดุ่มๆไปรวบเจ้าตัวเล็กเข้าไปอาบน้ำก่อนจัดการให้เต้นให้ดูในห้องน้ำเรียบร้อย

ผมหัวเราะร่วนจนตัวงอ  ก่อนเอ่ยถามกระเซ้าเย้าแหย่เจ้าตัวเล่น

'' นี่เหรอท่าเต้น   เห็นแต่ดิ้นซะมากกว่า ''

'' ก็มันคนละอารมณ์กันนี่จะให้เหมือนกันได้ไง   เดี๋ยวเหอะล้อมากๆ  เดี๋ยว  เดี๋ยว….. ''

เจ้าตัวเล็กพอโดนล้อเข้าไปหน่อยก็ออกอาการเฉไฉ แกล้งทำหน้าดุจะตัดเจ้าน้องชายผมซะงั้น

'' โอ๋  ไม่ล้อละ  หมอติ๊บเรียนเก่ง  เต้นเก่ง  เก่งทุกอย่างเลยยยย  '' ผมต้องมาแกล้งปลอบซะงั้น

'' อืมมม  พูดจาแบบนี้ค่อยน่าคบหน่อย ''  เจ้าตัวหันมาค้อนผมงอนๆพอน่ารักหนึ่งที

'' พี่ไม้พรุ่งนี้วันเสาร์ทำงานหรือเปล่า   หรือมีนัดที่ไหนเปล่า '' เจ้าตัวเล็กเอ่ยถามผมขึ้นขณะเช็ดผมเปียกๆอยู่หน้าตู้กระจก

'' ไม่ได้ไปไหน  จะชวนไปไหนเหรอ '' ผมหันมาจ้องหน้าเจ้าตัวเล็กแบบขอคำตอบ

'' ว่าจะชวนไปซื้อของหน่อยอะ  ของในตู้เย็นหมดแล้ว  อีกอย่างติ๊บก็อยากได้ของใช้นิดหน่อย ''

'' คับ  เดี่ยวพรุ่งนี้พี่พาไป  คืนนี้ก็นอนพักเหอะ  ดึกมากแล้ว  ''

'' พี่ไม้ง่วงก็นอนก่อนเหอะ  ติ๊บยังไม่ได้อ่านหนังสือเลยเดี่ญวขออ่านซักพักก็เข้านอนแล้วรอผมแห้งแป๊บนึง '' 

เจ้าตัวเล็กตอบก่อนเดินมาหอมแก้มและจูบคางผมเบาๆหนึ่งทีให้เข้านอนและหลับฝันดี





ตีสองกว่าๆผมลืมตาขึ้นมาท่ามกลางแสงไฟสลัวจากโคมไฟอ่านหนังสือที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ

และเห็นเจ้าตัวเล็กอยู่ในอาการเดิมเหมือนช่วงใกล้สอบทุกทีคือการฟุบหลับไปกับหนังสือกองโต

นี่คือสิ่งเดียวที่ผมออกจะเป็นห่วงมนวันข้างหน้าที่ผมต้องไปอยู่ไกล 

คือผมกลัวว่าเจ้าตัวเล็กของผมจะไม่ดูแลตัวเองเท่าที่ควร 

เพราะในตอนนี้ผมยังต้องกำชับให้กินนม  กินอาหารเสริม 

ถ้าผมไม่บอกเจ้าตัวก็แกล้งลืมไปโดยปริยาย   

แต่คิดในแง่ดี  อาจจะแลก้งลืมให้แฟนเอาใจใส่ก็ได้นะ  เหมือนที่ผมเป็นบ่อยๆไง  อิอิ





ตื่นขึ้นมาในตอนสายๆ พร้อมกับกลิ่นกาแฟหอมกรุ่นที่ปลุกให้ผมลุกขึ้นจากเตียง 

ขนมปังปิ้งร้อนๆ ทำให้ผมไม่สารมารถทนทานนอนห่อตัวในผ้าห่มอยู่ต่อไปได้อีก

'' เช้านี้อย่าลืมว่าต้องพาติ๊บไปในเมืองน่ะจ๊ะ ''  เจ้าตัวออกคำสั่งกำชับก่อนยื่นผ้าเช็ดตัวให้ผมจัดการอาบน้ำอาบท่าในเวลาอันรวดเร็วก่อนออกมาจัดการอาหารเช้าที่เจ้าตัวเล็กจัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อย

ตลอดระยะเวลาเกือบสามปีแล้วซิน่ะที่ติ๊บทำหน้าที่แบบนี้ไม่เคยขาดตกบกพร่องไปแต่อย่างใด 

ไม่ว่าในช่วงใกล้สอบที่เจ้าตัวเล็กเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากภาระรับผิดชอบต่อทั้งการเรียน  การทำงาน 

แต่ภาระรับผิดชอบของคำว่า แฟน  ไม่เคยขาดหายไป 

ผมยังมีอาหารเช้าหอมกรุ่นไว้รอผมในทุกเช้าและออกจะเป็นอาหารเช้าสุดพิเศษในวันหยุด 

การดูแลเอาใจใส่เมื่อผมไม่สบาย  และการขอบคุณผมด้วยการกราบแผ่นอกก่อนเข้านอนในทุกวัน 

เป็นสิ่งที่ผมได้รับอยู่เป็นประจำจากเจ้าตัวเล็กไม่เคยขาดหาย 

แล้วถ้าวันนึงี่เราอยู่ไกลกัน  ผมคงใจหายไม่น้อยเลยซินะ





ช่วงสายๆของวันผมพาเจ้าตัวเล็กมาซื้ออุปกรณ์การเรียนเล็กน้อย 

แล้วก็ซื้ออาหารไปตุนในตู้เย็นเป็นปกติของเราสองคน

ก่อนจะแวะเติมความหวานให้เราสองคนเหมือนทุกคราวที่ผ่านมานั่นคือ การนั่งสบตากันในร้านไอติม 

มันยังทำให้หัวใจผมพองโตได้ทุกครั้งที่ได้เห็นใบหน้าเปื้อนยิ้มในร้านไอติมแบบนี้อยู่ทุกทีที่มีโอกาส

'' ทำไมวันนี้พี่ไม้มองหน้าติ๊บแปลกๆ  ''  เจ้าตัวเล็กเอ่ยถามผมขึ้นด้วยใบหน้างุนงงสงสัย

'' ก็เปล่าเห็นวันนี้ติ๊บมีความสุขดี  แตกต่างจากวันแรกที่พี่เห็นหน้าติ๊บไปโดยสิ้นเชิง ''  ผมตอบยิ้มๆ

'' อ้าว  แสดงว่าวันแรกที่เจอกันนี่ดูไม่ได้เลยใช่มั้ย  '' เจ้าตัวเล็กออกอาการงอนซะงั้น

'' เปล่าหรอก  แค่ภาพแรกที่เจอติ๊บมันเป็นความหม่นเศร้าของเด็กบ้านนอกคอกนาคนนึง  แต่ดูติ๊บที่อยู่ตรงหน้าของพี่ตอนนี้ซิ   ไม่เหลือวี่แววความเศร้าหมองแม่แต่นิดเดียว ''  ผมตอบจริงจัง

'' ช่วงเวลาร้ายๆที่ผ่านมา  ติ๊บผ่านมันมาแล้ว จะเก็บมันมาใส่ใจทำไมละคับ  สิ่งเดียวที่ติ๊บทำได้คือเก็บมันไว้เป็นประสบการณ์และบทเรียนดีๆในชีวิต  ให้ติ๊บมีแรงผลักดันสู้ต่อไปข้างหน้า   แต่ติ๊บจะไม่เก็บเอามันมาอยู่กับติ๊บตลอดเวลาหรอกคับ ''  เจ้าตัวเล็กตอบกลับมาจริงจังไม่แพ้กัน


'' ติ๊บร้องไห้มาเยอะแล้ว  และต่อไปติ๊บก็จะยิ้มให้กับทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาในชีวิต  ย่าเคยสอนติ๊บเสมอๆว่าอะไรหลายๆอย่างในชีวิตของคนเราที่เกิดขึ้นแล้ว  มันจะสวยงามเสมอ  ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองมันจากมุมไหนมากกว่า ''

'' อืม  ดีมาก  เข้มแข็งดีจังงั้นต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพี่ขอให้ติ๊บเลือกมองแต่มุมที่ดีๆแล้วกันนะ ''
ผมเอ่ยก่อนเอื้มอมือไปขยี้หัวเจ้าตัวเล็กที่กำลังตักไอติมชอคโกแลตที่แสนโปรดปรานเข้าปากไปเรียบร้อย

'' แน่นอนซิ  ก็เหมือนที่ติ๊บมองพี่ไม้นี่แหละหล่อทุกมุม  ''   อืมม  อันนี้พี่ไม่เถียง  ผมรู้ตัวอยู่แล้วละว่าผมหล่อทุกมุม

'' พี่ก็ว่างั้นแหละ   แต่มุกวัตถุทรงกลมนี่ใช้กับพี่ไม่ได้แล้วนะ  ดูนี่มีกล้ามมีซิคแพคของจริง ''
ผมเอ่ยคำขู่  ก่อนเปิดหน้าท้องโชว์เจ้าตัวเล็กให้พอหน้าแดง





แล้วไอติมที่แสนอร่อยในวันหยุดพักผ่อนของเราสองคนก็ผ่านพ้นไป 

ก่อนพาเจ้าตัวเล็กเดินดูเสื้อผ้าที่ชั้นล่างของบิ๊กซี 

และทุกครั้งที่ผมพาเจ้าตัวเล็กไปช๊อปปิ้งเสื้อผ้า   คนที่ได้สวมใส่มักจะเป็นผมเสมอๆ

เพราะเจ้าตัวเล็กเวลาไปช๊อปก็บอกไม่รู้จะซื้อมาทำไม เสื้อผ้าตัวเองในตู้มีเยอะแล้ว   

แต่เห็นผมใส่แต่เสื้อตัวเดิมๆเลยซื้อมาให้ผมแทนซะงั้น 

จนผมออกจะค้านอยู่ในใจว่าเสื้อผ้าผมที่ใส่อยู่แค่ตัวเก่าๆที่ว่า  ก็มันไม่รู้จะใส่อะไร

เวลาไปทำงานผมก็ใส่เสื้อกาวน์สั้นกับกางเกงแสลค 

ส่วนวันเสาร์อาทิตย์ไม่ได้ออกไปไหนผมก็ใส่กางเกงขาสั้นเสื้อยืดอยู่ห้อง 

ส่วนชุดเที่ยวผมก็มีอยู่เต็มตู้แค่ไม่มีโอกาสได้เที่ยวเลยไม่ได้ใส่ชุดอื่นให้เจ้าตัวเล็กเห็นบ้างก็เท่านั้นเอง.....

แต่เจ้าตัวเล็กของผมตอนนี้ซิ   

ถ้าย้อนกลับไปเมื่อสามปีก่อนกับภาพเด็กชายตัวน้อยๆ หน้าตาหม่นเศร้า  แต่งตัวเรียบง่ายไม่บ้าแฟชั่นแบบที่วัยรุ่นในยุคนั้นเป็นกัน 
 
แต่เจ้าตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเมื่อก่อนเท่าใดนัก 

เสื้อผ้ายังคงเป็นชุดเรียบง่ายใส่สบายถูกกาลเทศะมากกว่าจะนิยมไปตามกระแสทั่วไป 

แต่ที่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัดเจนจากเมื่อก่อนคือใบหน้าที่มีแววตาหม่นเศร้าตอนนี้ถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มสดใส 

และผิวพรรณที่ผุดผ่องดูมีสง่าราศีกว่าเมื่อก่อนอย่างผิดหูผิดตา 

แม้ติ๊บจะไม่ได้ขาวไปกว่าเมื่อก่อนแบบผิดหูผิดตา  แต่ความมีชีวิตชีวาและความมีสง่าราศีนี่มันต่างกันโดยสิ้นเชิงจริงๆ

แบบนี้จะไม่ให้หวงได้ไงตัวขาวๆ  หน้าใสๆ  แถมไม่ดี๊ด๊าซะจนน่าเกลียดเหมือนคนอื่นๆ นี่ซินะที่มัดใจผมซะอยู่หมัด 

รวมไปถึงความโก๊ะแบบรั่วๆ ที่ทำให้ผมหัวเราะออกมาได้อยู่บ่อยๆนี่อีกอย่างที่ทำให้ผมอารมณ์ดีได้เสมอๆ

'' พี่ติ๊บคะ  '' เสียงเรียกให้ผมและเจ้าตัวเล็กหันหลังกลับในขณะที่ผมรอจ่ายเงินอยู่ที่หน้าเค้าท์เตอร์เสวนเซ่น หลังจากเราอร่อย และอารมณ์ดีผ่านไปเรียบร้อยแล้ว

'' อ้าวน้อง….. มาช๊อปปิ้งเหรอคับ ''  เจ้าตัวเล็กเอ่ยถามเด็กผู้หญิงรุ่นน้องคนหนึ่ง

'' พอดีเพื่อนๆมาดูหนังกันค่ะ  ใกล้สอบแล้ว ''

'' แล้วนี่มากันกี่คนเหรอจ๊ะ  '' เจ้าตัวเล็กเอ่ยถามไป

'' อ๋อ  มากันกลุ่มใหญ่เลยคะ    พี่ติ๊บคะพอดีมีคนฝากมาขอเบอร์พี่ติ๊บคะ  ''ติ๊บหันมาสบตากับผมแบบงุนงง

'' ใครเหรอ  ไม่มาขอพี่เองพี่ก็ไม่กล้าให้นะ บอกเขาแสดงตัวมาแล้วกันพี่จะได้กล้าให้เบอร์ ''เจ้าตัวเล็กนี่ก็ลูกล่อลูกชนไม่เบาแฮะ

'' โน่นคะ  ยืนอยู่ตรงโน้น ''  ผมกับเจ้าตัวเล็กมองไปยังกลุ่มเด็กวัยรุ่นคาดว่าน่าจะเป็นเด็กปีหนึ่งเพราะเห็นยังยกมือไหว้กันทุกคน

'' คนที่เก๊กหล่อที่สุดในกลุ่มนั่นอะคะ  '' ฝากมาขอ

'' อ๋อ  น้องเบส  ทำไมไม่มาขอเบอร์พี่เองละคับ   ฝากเพื่อนมาขอแบบนี้ไม่แมนเลย   ฝากไปบอกด้วยแล้วกันถ้ากล้ามาขอเองแล้วพี่จะให้ ''   ติ๊บบอกก่อนเดินนำผมลิ่วๆไปยังอาคารจอดรถทิ้งให้ผมงุนงงกับอารมณ์เจ้าตัวเล็กตอนนี้เป็นที่สุด





ไอ้เด็กคนนี้ก็ช่างปะไรหน้าตาก็ออกจะดูดี  ไมชอบมายุ่งกะแฟนชาวบ้านหว่า  มันน่า…..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 14-08-2010 16:00:52

ตอนใหม่มาแล้ว ๆ

อ้างถึง

อ้าว  รู้จักติ๊บน้อยไปซะละเดี๋ยวเหอะ  เจอติ๊บเต้นเข้าแล้วจะเหวอออ

อยากเห็นพี่ติ๊บเต้น นนน  :ped149:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 14-08-2010 17:06:55

ตอนนี้ใกล้จะไปนอกเมืองแล้วใช่ป่ะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/010-1.gif)
แอบใจหายเล็กๆ นะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/012-1.gif)เวลาที่ต้องห่างไกลจากหัวใจตัวเองเนี่ย (ไม่เลี่ยนใช่ป่ะ คริคริ)
แถมยังมีน้องเบสที่กล้ามาแหย่หนวดเสืออีก ช่างกล้า... (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_013_cactus.gif)
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 14-08-2010 18:36:22

เดี๋ยวเราคงได้อ่าน หมอไม้ ออกงิ้ว อีกแน่ๆ

เล่นมาขอเบอร์ต่อหน้าแบบนี้ มีเฮ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 104-105 Say good bye หมอหน้าเข้ม [Up. บ่าย] P.12
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-08-2010 21:39:43

โอ้ว น้องเบส ได้ยินชื่อ ก็คงหล่อไม่เบา กร๊ากก

อยากเห็นพี่ติ๊บเต้นจัง

จะเป็นท่าไรน๊า ท่ากิ๊งก่าตอดเงา หรือท่าส่ายหัว (ขำขำ)

ตอนท้ายๆ บทนี้ เหมือนพี่ติ๊บเรา จะแรงงงงงง ไม่เบาเลยนะ

ฮ่าๆ

ปล. คนอ่านรอลุ้นอ่า ทำไมชอบทำให้ค้างคา อยากรู้ๆๆ เบสคือผู้ใด๋
ปล2. รูปพี่ไม้ ท่านอน สุดยอดมากครับ คิ้วเข้ม มีหนวดเล็กๆ อ๊ากกก ชอบมาก เพราะพี่แถวๆ บ้านผม ก็ลักษณะหน้าตาคล้ายๆ แบบพี่ไม้เลยอ่า ชอบโครงหน้าพี่ไม้แบบนี้อ่า ชอบๆๆๆ(พอล่ะ เด๋ยวพี่ไม้เหลิง อิอิ)
ปล3. ไปนอนก่อนเน้อ ซำบายดี เจอกันเมื่อเว็บบล๊อกต้นฉบับเข้าได้ เอ้อพี่ไม้ เว็บต้นฉบับผมเข้าไม่ได้ แย่จัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 14-08-2010 21:50:28

เบสคือใคร อย่ามายุ่งวุ่นวายกับน้องหมอติ๊บนะ ไม่งั้นจะจับเจี๋ยนซะเลย
เข้าข้างหมอไม้สุดยิด 555
ป.ล. เห็นด้วยกับน้อง HACKZ ทั้ง ป.ล. 1 และ 2

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 14-08-2010 21:52:52

มาแล้วบุคคลที่ 3

ทำงี้ได้ไงอะ

ประกาศตัวไปเลยติ๊บ

ว่าติ๊บมีแฟนแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 14-08-2010 21:54:14

บุคคลที่สามนี่ คงไม่แรงเท่าหมอจ๊ะโอ๋นา

^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 14-08-2010 23:15:33

น้องเบสแอบแรงนะเนี่ย จะปีนเกลียวซะแล้ว
แต่จะจีบใครก็อย่าลืมดูข้างๆก่อนนะว่าเค้ามากะแฟนอ่ะ
เข้าใจป่าว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 14-08-2010 23:28:20

ว๊ายยยยบุคคลที่สามมาเเบบข้ามรุ่นเลยน่ะค่ะ

มาขอเบอร์พี่หมอติ๊บด้วย

เเล้วจะเป็นยังไงต่อล่ะเนี๊ยย

มาวางระเบิดให้อยากรู้ เเล้วจากไป  :serius2:

ลป. ลป. ยินดีด้วยน่ะค่ะว่าที่ดอกเตอร์  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 14-08-2010 23:39:15

๕๕๕  :m20: หมอจ๊ะโอ๋ไปมีคนใหม่เข้ามาให้พี่ไม้วุ่นวายใจ
สงสัยมีหมอบอยคนเดียวคงจะไม่สนุก  เลยมีน้องเบสมาวุ่นอีกคน
หมอติ๊บนี้เสน่ห์แรงตลอดกาล   o13

ถ้าน้องเค้ากล้ามาขอนี่ หมอไม้จะทำไงเนี่ย

'' อ๋อ  น้องเบส  ทำไมไม่มาขอเบอร์พี่เองละคับ   ฝากเพื่อนมาขอแบบนี้ไม่แมนเลย   ฝากไปบอกด้วยแล้วกันถ้ากล้ามาขอเองแล้วพี่จะให้ ''   ติ๊บบอกก่อนเดินนำผมลิ่วๆไปยังอาคารจอดรถทิ้งให้ผมงุนงงกับอารมณ์เจ้าตัว เล็กตอนนี้เป็นที่สุด

หมอติ๊บเป็นอะไร แปลกมากๆ ต้องมีอะไรแน่ๆเลย  :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 15-08-2010 00:15:43

หมอติ๊บสงสัยออร่าจะส่องประกาย  วิ้งๆ  แป๊บๆ มีเด็กมาหลงอีกแย้ว  :m1:

แต่น้องเบสให้เพื่อนมาขอเบอร์โดยไม่กลัวหมอไม้ที่อยู่ใกล้ๆ เนี่ย หรือเค้าคิดว่าหมอไม้เป็นลุง เป็นอา หมอติ๊บรึป่าว   กร๊า...ก :m20: (อ่ะ ล้อเล่น นะหมอไม้ )

คนนี้หมอไม้ต้องดูแลดีเป็นพิเศษนะเนี่ย ต้องคอยเติมรักบ่อยๆ หมอติ๊บจะได้หลงหมอไม้คนเดียว  หุหุ  :o8:



ช่วงนี้หมอไม้หมดโปรฯ อ้อนแล้ว ถึงทีหมอติ๊บขอทวงคืน จัดไอติมชุดใหญ่ให้หมอติ๊บชดเชยเหงื่อที่เสียไป
อิอิ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 15-08-2010 01:04:08

น้องเบสช่างกล้า เจ้าของเขายืนอยู่ตรงนั้น

ยังส่งหน่วยกล้าตายมาขอเบอร์

สงสัยหมอติ๊บจะน่ารักมาก จนน้องเบสลืมกลัวโดนคนข้างๆ หมอติ๊บกระทืบเอา (ฮิๆๆๆ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-08-2010 10:55:05

อะไรกันเนี๊ยว่าหมอจ๊ะโอ๋หนีไปเรียนต่อแล้วเหลือแต่หมอบอย
ที่หมอไม้ต้องคอยระแวดระวังอยู่ห่างๆ ไหง๋มีน้องเบสมาอีกหละเนี๊ย
เชื่อแล้วว่าหมอติ๊บเสน่ห์แรงของจริง  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-08-2010 11:34:56

หึ หึ แรงขนาดใหนก็ก้าวไม่ข้ามร๊อก.........ขอบอก
ทั้งหล่อ ทั้งแรง ทั้งรัก ทั้งหลง ทั้ง....อืมมมมมมมมมมม ทุกอย่าง เฝ้าอยู่ทั้งคน
สบายใจคนอ่านที่สุดดดดดดดดด
เพราะ..มันก็แค่น้ำจิ้มถวช้วยเล็กๆอ่ะ ฮ่า ฮ่า...แม่นบ่อ พี่ไม้ของน้องติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-08-2010 12:07:19

ก่อนอื่นขออนุญาตอกตัวก่อนว่าตั้งแต่วันพรุ่งนี้คงไม่มีโอกาสได้มาโพสแล้ว

คงต้องปล่อยให้นายแฮคกลับมารับผิดชอบหน้าที่ที่ทำมาแต่ต้นด้วยดีต่อไปอย่างเป็นทางการอีกรอบ

พี่จะอัพลงบลอคให้บ่อยๆ หมั่นไปเชคแล้วกัน 

จะหมั่นมาทักทายชาวเล้าถ้ามีโอกาสนะคับ

ตอนนี้ก็มาต่อกันเลย   อัพให้เพราะนายแฮคเข้าเวปต้นฉบับไม่ได้

ในโอกาสต่อๆไปคงจะเป็นหมอติ๊บเข้ามาทักทาย   เอ๊ะหรือจะเผาผมซะมากกว่าละเนี่ย   เกรียมแน่เลยยยยย










เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 107

ร้ายนะเนี่ยยย   เจ้าตัวเล็ก



'' เบส ไงเดี๋ยวพี่ขอตัวกลับห้องก่อนน่ะ   พอดีแฟนพี่รอนานแล้ว '' 

เจ้าตัวเล็กพูดจบก็เดินจูงมือผมออกไปจากห้องสมุดพร้อมกับทิ้งความงุนงงให้ไอ้เด็กเบสที่ทำหน้าตาตกตะลึง

เมื่อได้ยินหมอติ๊บบอกเช่นนั้น พร้อมกับจูงมือผมออกมาจากห้องสมุด 

อย่าว่าแต่ไอ้เด็กเบสนั่นเลยผมเองก็งงครับบบ 

แต่ชอบมากกกกกกกกกกก  :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 15-08-2010 12:16:28

ก๊ากก .....  ไมมาแค่นี้อ่าค่ะ  :laugh:
พี่ติ๊บแอบแรง  แต่หมอไม้แอบชอบ โหะๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-08-2010 13:15:17

ตอนใหม่หมอติ๊บได้ใจมากเลยอะ อิอิ
ว่าแต่หมอไม้แอบปลื้มน่าดูหละสิ :-[

ปล : ทำไมตอนมันสั้นกระจิ๊ดริดอะค่ะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-08-2010 13:25:44

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 107

ร้ายนะเนี่ยยย   เจ้าตัวเล็ก







หลังจากเจ้าตัวเล็กสอบเสร็จในช่วงซัมเมอร์

ตอนนี้ก็เข้าสู่ฤดูกาลพักของนักศึกษาแพทย์ที่มีเวลาพักไม่เกินสองอาทิตย์ก็ต้องเปิดเทอมใหญ่ 

และเตรียมตัวขึ้นเป็นรุ่นพี่ปีสามในไม่ช้านี้แล้ว

วันนี้ผมพาเจ้าตัวเล็กเข้ามาห้างสรรพสินค้าแห่งเดียวในจังหวัดอีกครั้งนึงเพื่อเลือกซื้อเสื้อผ้าและเตรียมอุปกรณ์การเรียนให้พร้อม 

ตลอดจนซื้อของไปตุนในตู้เย็นที่อนนี้เจ้าตัวเล็กยังคงสนุกสนานกับการลองทำอาหารเมนูใหม่ๆให้ผมได้ลิ้มลองอยู่เสมอๆ



หลังจากได้เสื้อผ้าชุดใหม่และอุปกรณ์การเรียนเรียบร้อยแล้วเราสองคนก็ตรงดิ่งเข้าร้านพิซซ่าตามที่ตกลงกัน 

เพราะเจ้าตัวเล็กอยากกินพิซซ่ามานานแล้ว  แต่ติดที่ผมยังไม่มีเวลาว่างพาเข้ามากินพิซซ่าในเมืองเท่านั่นเอง   

วันนี้จึงดูอาการเจ้าตัวเล็กออกอาการดี๊ด๊าเป็นพิเศษ 

แต่ทว่าไม่เห็นจะกินอย่างที่ตั้งหน้าตั้งตามาซักเท่าไหร่   

เพราะพิซซ่าถาดกลางเจ้าตัวเล็กก็เล่นกินไปชิ้นเดียว และแบกภาระที่เหลือไว้ที่ผมแต่เพียงผู้เดียว   

เฮ้ออ  ไม่อ้วนได้ไงเนี่ยยยย

ภาระแสนหนักอึ้งคือพิซซ่าผ่านพ้นไปก็ไปจบที่ร้านไอติม   

ที่เจ้าตัวเล็กยังคงออกอาการชื่นชอบและไม่มีท่าทีเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนที่เดินเข้าร้านไอติมไปแต่อย่างใด

ยังคงสนุกสนานมีความสุขและยิ้มได้กับร้านไอติมเสมอๆ .................





กลับมาถึงห้องด้วยท้องที่หนักอึ้งและรอยยิ้มของเจ้าตัวเล็ก 

ผมถึงกับนอนเพราะแน่นท้องเอาเสียมากๆ ในขณะที่เจ้าตัวเล็กออกอาการหัวเราะร่าราวกับเป็นเรื่องสนุกสนานซะงั้น

'' วันนี้พี่ไม้ก็นอนพักเหอะ  ไม่ไหวแล้วมั้งนะ ขึ้นอืดแล้วเนี่ยยย  '' เจ้าตัวแซวผมอย่างอารมณ์ดี

'' ก็จะไม่ให้อืดได้ไงก็คนอยากกินเล่นกินไปชิ้นเดียวที่เหลือพี่รับบทหนักเต็มๆ '' ผมค้อนเข้าให้

'' อ้าว  เขาก็มีบริการห่อกลับบ้านได้นี่  ทำไมไม่สั่งให้เขาห่อที่เหลือให้ละ '' ติ๊บยอกย้อนมา

'' ก็ตอนนั้นมันยังกินได้อยู่ไง  แป้งมันยังไม่ขยายตัวในท้องไงเลยยังพอเดินได้แต่ตอนนี้อึดอัดที่สุด   ขอยาลดกรดให้พี่ซองดิ  ไม่ไหวแล้ว ''  ผมออกอาการออดอ้อนเจ้าตัวเล็กเมื่อยังเห็นเจ้าตัวขำไม่หายเมื่อเห็นอาการผมตอนนี้

'' คราวหลังก็กินแต่พออิ่มนะ ''  เจ้าตัวบอกขำๆพร้อมกับยื่นยาลดกรดฟองฟู่ในแก้วมาให้

'' คราวหลังถ้าบ่นอยากกินๆแต่ไปแล้วกินแค่นี้พี่ไม่พาไปด้วยแล้วนะ ''  ผมตอบงอนๆเล่นตัวซะหน่อย

'' อ้าว  ติ๊บก็กินแล้วไงแต่ชิ้นเดียวมันอิ่มก็เลยหยุด  ก็ไปกินไก่กินอย่างอื่นแทนจะดันทุรังกินต่อทำไมละเดี่ยวได้ท้องแตกตายพอดี  เป็นคนธรรมดาดีอยู่แล้วยังอยากจะเป็นชูชกอีกแฮะคนเรา ''
เจ้าตัวเล็กพูดจบก็เดินมาลูบท้องผมซะงั้น   มาว่าผมเป็นชูชกแล้วยังมาหัวเราะเยาะกันอีกนะคนเรา

'' วันนี้พี่ไม้ไปส่งติ๊บที่คณะไหวมั้ย ''  เจ้าตัวเล็กออดอ้อนมาบ้าง

'' อ้าว  จะไปที่คณะทำไมเหรอ ''  ผมถามด้วยอาการงุนงงเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์และอีกอย่างช่วงนี้ก็อยู่ในช่วงปิดเทอมด้วย

'' พอดีติ๊บลืมเอาหนังสือไปคืนห้องสมุดคณะ  เสียค่าปรับบานแน่เลยยืมมาตั้งแต่ก่อนสอบแล้วอะ ''

'' งั้นเดี๋ยวพี่ขอพักแป๊บเดี๋ยวพาไปตอนเย็นๆแล้วกัน '' ผมรับคำก่อนนอนพักส่วนเจ้าตัวเล็กก็จัดข้างของที่ซื้อมาเข้าตู้เย็น




จนบ่ายคล้อยผมตื่นขึ้นมาล้างหน้าล้างตาและอาการแน่นท้องดีขึ้น

จึงเห็นได้ว่าตอนนี้เจ้าตัวเล็กขลุกอยู่กับการเล่นอินเตอร์เนตอย่างออกรสออกชาติ 

แต่ทว่าผมกลับไม่ห่วงเรื่องการใช้อินเตอร์เนตของเจ้าตัวเล็กเลยเพราะโปรแกรมแชทที่ผมสอนไปเจ้าตัวก็ไม่ได้สนใจจะเล่นซักเท่าไหร่

นอกจากใช้อินเตอร์เนตในการทำรายงานและเวปไซด์ที่ผมเห็นเจ้าตัวเล็กตั้งค่าเป็นเวปเพจก็เป็นเวปไซด์การทำอาการ 

มิน่าหลังๆมานี้ผมถึงมีโอกาสได้ลิ้มรสอาหารแปลกๆใหม่ๆอยู่เสมอ 

ข้อดีของการซื้อโน๊ตบุ๊คของผมเริ่มให้ผลตอบแทนมาแล้ววุ้ย 

และไม่คิดว่ามันจะให้ผลยิงยาวมาจนถึงทุกวันนี้ด้วยเช่นกัน





ตกบ่ายผมมาส่งเจ้าตัวเล็กที่หน้าตึกคณะแพทย์ก่อนเดินตามหลังเจ้าตัวเล็กที่ขาสั้นแต่ไมเดินไวซะจริง 

เข้าไปทางด้านหน้าตึกคณะเรียบร้อยแล้ว 

เฮ้ย  ผมเพิ่งนึกขึ้นมาได้เดินตามให้ทันเจ้าตัวเล็กดีกว่า 

เพราะเดี๋ยวจะต้องผ่านห้องแลปกลอสด้วยนิ  ยังเสียวไม่หายยย

ผมและเจ้าตัวเล็กเดินเข้าลิฟท์มาพร้อมกัน  แต่ผมก็แอบงงว่าเจ้าตัวเล็กจะยิ้มมุมปากให้ผมทำไม

'' กลัวเหรอคับ  พี่ไม้ ''  ติ๊บหันมาถามและยิ้มให้ผมในลิฟท์หนึ่งที

'' ปะ  เปล่าซะหน่อย  กลัวอะไร  ไม่มี๊ ''  ผมปฏิเสธเสียงสูงปรี๊ด

'' ไม่กลัวแต่ทำไมจับมือติ๊บแน่น เหงื่อแตกพลั่ก พลัก  แถมรู้สึกว่าขาจะสั่นด้วยนะถ้าติ๊บตาไม่ฝาด ''
ผมยิ้มเก้อๆเขินๆแทนคำตอบเพราะไม่รู้จะเถียงเขาต่อไปอีกทำไม   ยอมจำนนต่อหลักฐาน

ตอนนี้ถ้าให้บรรยายภาพคงเป็นภาพที่สวีทที่สุดของเราสองคน

ว่าที่คุณหมอตัวเล็กหน้าตาน่ารักเดินจูงข้อมือหมอฟันตัวใหญ่ 

ฝ่าฟันอุปสรรคอันแสนน่ากลัวคือการเดินผ่านห้องแลปกลอสไปยังห้องสมุดคณะแพทย์   

นี่ถ้ามาในช่วงเปิดเทอมปกติก็คงดีจะได้ขึ้นลิฟท์ตัวที่อยู่กลางตึกได้เลยไม่ต้องเดินอ้อมตึกและต้องผ่านห้องแลปกลอสแบบนี้





เจ้าตัวเล็กถามผมว่าจะรออยู่ข้างนอกหรือจะเข้าไปในห้องสมุดด้วยกัน  คิดว่าผมจะตอบแบบไหนละคับ…..

ผมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์รอเจ้าตัวเล็กดำเนินการคืนหนังสือ  และจ่ายค่าปรับล่วงเวลาตามระเบียบของทางหอสมุดมหาวิทยาลัย

'' พี่ติ๊บคับ  หวัดดีคับ  ''  เสียงดังมาจากทางด้านหลังผมที่นั่งอ่านหนังสือพิม์อยู่บนโซฟาและหันหลังให้กับเค้าท์เตอร์ที่เจ้าตัวเล็กกำลังคืนหนังสืออยู่

'' อ้าว  น้องเบส  ปิดเทอมไม่ได้กลับบ้านเหรอ '' ติ๊บเอ่ยถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเมื่อผมหันกลับไปมอง

'' ไม่ได้กลับคับพอดีผมลงเรียนพิเศษภาษาอังกฤษไว้เลยไม่ได้กลับ  พี่ติ๊บละคับกลับบ้านหรือเปล่า ''  ไอ้คนที่ชื่อว่า เบส ถามตอบกลับมา

'' อ๋อ  ไม่ได้กลับคับเทอมนี้พี่มีซัมเมอร์แล้วก็ไม่กี่วันก็เปิดเทอมใหญ่แล้ว  ''

'' คราวนี้ผมขอเบอร์พี่ติ๊บได้หรือยังคับ ''   อ้าว  ไอ้เด็กนั่นชักจะมากไปแล้วแฮะ  ปีนเกลียวนี่หว่า

'' พี่ให้ก็ได้แต่ถ้าโทรไปคุยแล้วพี่ไม่ว่างคุยก็อย่าว่ากันน่ะ '' ติ๊บตอบก่อนกดเบอร์ลงมือถือไอ้เด็กนั่น

'' ไม่ว่าหรอกคับ  แค่ได้เบอร์พี่ติ๊บก็ดีใจแล้วเผื่อจะได้โทรไปปรึกษาเรื่องเรียนไง  เห็นรุ่นพี่เค้าว่ากันว่าพี่ติ๊บเป็นคนเก่ง  และเก่งกว่าคนอื่นตรงที่ถ่ายทอดให้คนอื่นเป็นด้วยนี่แหละ  ก็เลยเผื่อมีปัญหาจะโทรไปหาบ้างคงไม่ว่ากันนะคับ ''

'' อ๋อ  ไม่ว่าหรอกถ้าพี่ตอบได้นะ  แต่พี่คิดค่าตอบเป็นไอติมข้อละถ้วยนะ  เลี้ยงไหวปะ ''
ติ๊บตอบยิ้มๆก่อนเดินตรงมายังผม

'' ป่ะ  กลับกันเถอะติ๊บหิวแล้ว ''   เจ้าตัวเล็กชวนผมกลับแล้ว

'' เบส ไงเดี๋ยวพี่ขอตัวกลับห้องก่อนน่ะ   พอดีแฟนพี่รอนานแล้ว ''  เจ้าตัวเล็กพูดจบก็เดินจูงมือผมออกไปจากห้องสมุด

พร้อมกับทิ้งความงุนงงให้ไอ้เด็กเบสที่ทำหน้าตาตกตะลึงเมื่อได้ยินหมอติ๊บบอกเช่นนั้นพร้อมกับจูงมือผมออกมาจากห้องสมุด 

อย่าว่าแต่ไอ้เด็กเบสนั่นเลยผมเองก็งงครับบบ 

แต่ชอบมากกกกกกกกกกก   :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 15-08-2010 13:47:45

หมอติ๊บช่างกล้า....น่ารักมากกกก....
ไม่แคร์สื่อแบบนี้....หมอไม้อย่ายอมแพ้น้า...
เอามั่งดิ....น้องหมอติ๊บรออยู่นะ  :o8:

ขอแสดงความยินดีกับว่าที่ Dr.คนใหม่ด้วยนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 15-08-2010 14:12:11

บวกให้พี่หมอและแฮ็คส์ค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 15-08-2010 14:20:53

..หมอไม้คงหน้าบานเนอะ ที่หมอติ๊บกล้าบอกใครๆว่าเป็น..แฟน
..ไม่แปลกถ้าหมอไม้จะดูอวบขึ้น พิซซาถาดกลางขาดไปชิ้นเดียว กินคนเดียว ถึงกับแผ่พุงกันเลย
..ยังไงก็จะติดตามตลอดไปนะ ทำภาระกิจให้สำเร็จ แล้วเข้ามาทักทายกันบ้าง  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 15-08-2010 14:26:49

หมอไม้นี่นอกจากกลัวเข็ม ก็ยังกลัวปี๋อีกอย่าง แล้วมีกลัวไรเพิ่มอีกมั๊ยคะ

หมอไม้ แวะมาบ่อย ๆ นะ เดินทางปลอดภัยนะ

รอน้อง hackz มาต่อตอนต่อไป (ไม่กดดันนะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 15-08-2010 14:30:04

ให้รู้ซะบ้าง...หมอติ๊บมั่นเมื่อไหร่...หมอไม้ได้แต่อึ้งปนงง... :laugh:
หมอไม้จะไม่ค่อยว่างแล้ว คงเงียบเหงากันเลยทีเดียว...
หมอติ๊บคงไม่อยากเผาหมอไม้หรอก...เพราะเกรียมอยู่แล้วนี่ อิอิ
เอาใจช่วยแฮ็ค...ให้เข้าเวปต้นฉบับให้ได้...จะได้อ่านตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 15-08-2010 16:42:42

สุดๆเลยหมอติ๊บ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 15-08-2010 17:50:22

เป็นไงล่ะ หมอติ๊บ ของช้านนนน

55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 15-08-2010 18:37:22

 :o8:น่ารักมากมายเลยครับ มาเล่าตอ่นร้าครับหมอไม้และหมอติ๊บ สุ้ๆๆครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 15-08-2010 19:01:22

โห้!!!!! หมอติ๊บยอดเยี่ยม  o13

เป็นไงล่ะ งงกันเป็นแถวโดยเฉพาะน้องเบส

ส่วนหมอไม้คงหน้าบาน  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 106 การมาเยือนของบุคคลที่สาม [Up. เย็น] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-08-2010 19:22:57

โอ้วแม่เจ้า พี่ติ๊บของเรา แรงงงง อย่างที่ผมเกริ่นไว้จริงๆ

ชอบจัง จูงมือกัน หวานและเขินแทนจริงๆ เชียว

ดีนะ ที่กล้าเปิดเผยกันแบบนี้ เพราะยังไง พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายของพี่ไม้และพี่ติ๊บ ก็ไฟเขียวกันแล้ว

คงไม่ต้องแคร์สื่ออะไรให้มากมาย ซึ่งไม่เหมือนกับคนที่ยังแอบๆ ซุ่มๆ อยู่(พูดเข้าตัวเองหมด กรรม)

ส่วนเรื่องให้ผมลงต่อนั้น ผมขอบอกว่า....





โอเคครับ รับแซ่บ

พอดีช่วงนี้ ไม่อัพนิยายเรื่องนี้ด้วยตนเองนานแล้ว

เกิดอาการ ร้อนวิชา(พิสูจน์อักษร)อย่างแรง

ปล. แอบสงสารมิสเตอร์เบสจัง สงสัยหน้าตาตอนที่พี่ติ๊บบอกพี่ไม้ว่าเป็นแฟนนั้น มิสเตอร์เบสคงน่าจ๋อยไปเชียว น่าสงสารเป็นที่ซู๊ดดด กอดๆ มิสเตอร์เบส คิกๆ
ปล2. ทักทายนักอ่านหน้าใหม่ และหน้าเก่ากันทุกคนนะครับ ฝนตกแบบนี้ หวังว่าคงซำบายดีกันนะครับ ส่วนตัวผม สบายบรื๋อออ...
ปล3. ทักทายมิสเตอร์ก๊วยด้วยนะครับ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ รีเทิรน์ นะครับ มีความสุข สมหวังในทุกๆ สิ่งครับ คิดสิ่งใด ให้ได้สิ่งนั้นตามปราถนา อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอน อย่าเอามายึดติดให้ตัวเองปวดหัวป่าวๆ นะครับ(เหมือนผม -- แป่ววว...)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 15-08-2010 19:23:54

เปิดตัวแล้ว ... ร้ายไม่ใช่เล่นนะหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 15-08-2010 19:32:09

เป็นไงหล่ะน้องเบส(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_013_cactus.gif) อึ้งเลย
ว่าที่คุณหมอตอบซะได้ใจกันทั้งบางเลย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/012-1.gif)
ส่วนหมอไม้ผู้หล่อทุกมุม  (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b9.gif) คงแทบจะลอยกลับห้องกันเลย  

PS. คิดถึงน้อง hackz + 1 ไปเลย  (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b8.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: meadthat ที่ 15-08-2010 20:00:50

อ่านแล้วรุ้สึกว่าหมอติ๊บน่ารักมากเลยอะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 15-08-2010 20:01:09

โอ้!!!~ ว้าวววววว หมอติ๊บ เเอบจัดการเเบบเบาๆๆๆ

เเต่ดูท่าทางเบสจะสะอึก อึ้งกันทีเดียว โฮะๆๆๆ

 o13 o13ต้องอย่างงี้สิค่ะ พี่หมอติ๊บ

เริ่ด เชิด มั่น สุดๆๆๆไปเลยค่ะ

ปลปล.  เป็นไงบ้างคุณhackz เเองเงียบหายไปนานเรย คิดถึงน่ะเนี๊ย :o8:มากอด มากอด :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 15-08-2010 20:10:01

ชอบเรื่องนี้จัง ติ๊บมั่นมาก ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-08-2010 20:44:42

@evilheart and puenfriend
+1 และกอดๆ ให้เหมือนกันครับ

ดีใจจังเลย ที่ยังมีคนจำเราได้อยู่

นึกว่าจะลืมกันเสียแล้ว กระซิกๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-08-2010 21:06:12

แวะมาทักทายชาวเล้าตอนค่ำๆ

หายเงียบไปไหนกันหมดน้อ

หรือว่าเป็นวันหยุด  ฝนตกบรรยากาศเป็นใจ

เฮ้อออ  น่าอิจฉา :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 15-08-2010 21:39:36

 o18หมอติ๊บได้ใจจจจจจจจอะๆๆๆๆๆๆ o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: mankey ที่ 15-08-2010 22:08:04

สุดยอดไปเลยหมอติ๊บ   o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-08-2010 22:20:06

หมอติ๊บชัดเจนขนาดนี้ หมอไม้คงยิ้มไม่หุบไปหลายวันเลยปะเนี๊ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: kenkenkung ที่ 15-08-2010 22:44:12

หวัดดีค้าบบบ.  มาสมัครเป็นแฟนคลับ พี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ ด้วยคน.
หลังจากใช้เวลา4วันในการอ่าน เนื้อเรื่อง 107ตอน 126หน้า กะอีก3764เม้น. ป๊าดดด. อ่านไปได้ไงเรา

ยอมรับเลยว่าน่ารักน่าอิจฉามากๆๆ.  ขอให้รักกันตลอดไปนะครับ
เม้นแค่นี้ก่อนละกันตาลายมากมาย.

ปล.อ่านตอนคุณย่าเสีย น้ำตาไหลแทบหมดตัวคิดถึงยายตัวเอง. T-T

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 15-08-2010 23:12:28

แร๊งงง.ได้ใจอ่ะน้องติ๊บ งานนี้หมอไม้พระเอกแบบไม่มีแสตนด์อิน :n1:
ยังตามอ่านแบบติดๆนะคะไม่ได้หายไปใหนเนื่องด้วยรักน้องติ๊บและหมอไม้และอยากอ่านเรื่องราวที่น่ารัก
แสนประทับใจของสองหมอจึงเม้นท์แบบอยู่ในขอบเขตตามกติกาของบอร์ด :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 15-08-2010 23:37:29

ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายยยยวันเนื่องจากการสอบบบ

แวะมาทักทายนะครร้าบบบบเด๋วจะอ่านนนนต่อล่ะครับ


ขอบคุณนะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 16-08-2010 00:18:07

หมอติ๊บนี่ บทจะแรง ก็แรงใช่เล่นนะเนี่ย
แบบไม่แคร์สื่อด้วย

ส่วนหมอไม้ ตอนนี้ คงเหินฟ้าไปแล้วมั้งครับ
ไม่ต้องเป็นห่วงเน้อ แฟนคลับจะช่วยดูแลให้
แต่ถ้ากลับมาแล้ว หมอติ๊บเปลี๊ยนไป๋
ก็อย่ามาว่ากันเน้อ

กอดน้องแฮ็คซ์ที ดีใจที่ได้กลับมาทำหน้าที่โพสอีกครั้งครับ
คราวนี้ ขอสามตอนรวดเลยนะครับ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 16-08-2010 01:08:00

ถ้าเดินผ่านกระจกคงจะได้เห็นผู้ชายตัวโตๆ ยิ้มเพ้อหน้าบาน อยู่คนเดียวเป็นแน่แท้ 55555
เจอแบบนี้เข้าไปถ้าไอ้น้องเบสยังกล้าอยู่ก็ให้มันรู้ไปสิเนาะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-08-2010 09:47:27

เพิ่งกลับมาจากบ้านนอก(ปราศจากอินเตอร์เนต)อ่านไปสามสี่ตอนรวด  จุใจจ

ก่อนอื่น ขอแสดงความยินดีกับหมอไม้ ว่าที่ Ph.D คนใหม่ 

หมอติ๊บเจ๋งอ่ะ  ไม่ให้โอกาสเด็กมันเลยย

หมอไม้ซิ่มยินดีบริการหมอติ๊บทั้งไปเป็นเพื่อนช็อปปิ้งและกินไอติม
หมอติ๊บว่างเมื่อไหร่  ฮอตไลน์สายด่วนซิ่มได้ตลอดนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 16-08-2010 11:50:06

อื่ม เป็นหมอไม้ นะ แอบยิ้มจนหน้าบานเลยแหระ
แฟนให้เกียรติ ขนาดนี้...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-08-2010 12:29:21

หมอติ๊บนะคับ   แวะมาทักทายช่วงเที่ยงวันทำงาน

หายไปนานเลย  คิดถึงชาวบอร์ดเหมือนกันน่ะนี่

เห็นอ่านดูจากรีพลายเห็นมีปัญหาเยอะแยะเลยช่วงที่ติ๊บไม่อยู่

พอดีจะอัพต่อก็ไม่รู้ต้นฉบับอยู่ตรงไหนรอพี่ไม้กับน้องแฮค   เขาจัดการไปแล้วกัน

ติ๊บก็แค่มานั่ง....ทำตัวน่ารักไปวันๆ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 16-08-2010 12:35:44

จิ้มพี่ติ๊บ  :z13:

ตอนนี้พี่ติ๊บน่ารักอะ
ที่พี่ติ๊บพูดออกไป คงจะถูกใจพี่ไม้มากกกกกก


ปล. เมื่อวันแม่กลับไปพิโลกแล้วไปกินพิซซ่าที่ท็อปแลนด์พอดี
ทำให้เพิ่มอรรถรสในการอ่านมาก ๆ  :m4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 16-08-2010 13:15:28

รักหมอติ๊บหง่ะ น่ารักซะไม่มี  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 16-08-2010 14:18:16

ตอนนี้น่ารักมากเลย หมอติ๊บน่ารักไม่แคร์สื่อจริง ๆ ค่ะ ฮ่า ๆ
เบสคงอึ้งมาก แต่พี่หมอไม้คงอึ้งมากกว่า  :o8:
รักษาสุขภาพด้วยนะคะคุณหมอทั้งสอง :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 16-08-2010 16:00:11

เข้ามารอตอนใหม่พร้อมกับบอกหมอติ๊บว่าถ้าจะกินไอติมช่วงนี้ขอหลังพระอาทิตย์ตกดินแล้วนะคะ

แก้คำผิดจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-08-2010 16:00:58

มาอยู่เป็นเพื่อนหมอติ๊บ ตอนตาโย่งไม่อยู่ ฮี่ ฮี่
น่ารักตลอดเวลาอย่างนี้ ตาโย่งก้อไปใหนไม่รอดอ่ะจิ หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: mankey ที่ 16-08-2010 17:17:33

 :กอด1: หมอติ๊บหนึ่งที คิดถึงหมอติ๊บทีุ่สุดเลยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 16-08-2010 18:00:50

คิดถึงน้องหมอติ๊บ จัง แค่มานั่ง ๆ นอน ๆ ในบอร์ดก็ดีใจแล้ว

ถ้ายังไงอย่าลืมทวงบทต่อไปกับหมอไม้ด้วยนะ ถ้าได้จะพาไปกินติม 555

น้อง hackz ด้วยอีกคน ถ้าได้จะพาไปกินติมนะ

หมอไม้เดินทางปลอดภัยนะ

น้องติ๊บไม่เหงาเนอะ มีเพื่อนในบอร์ดเยอะแยะไปหมดเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 16-08-2010 18:20:26

หมอติ๊บคนเก่ง+ฉลาด ทำอะไรก็ฉลาดอ่ะ มีวิธีบอกปัดน้องเบส แบบบัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น น่ารักมากจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 16-08-2010 18:53:34

แว๊บๆๆ แวะมาทักทาย
ช่วงนี้ที่บ้านคมเสีย เลยต้องมาอาศัยใช้ที่ทำงาน
ช่วงหยุดยาวเลยไม่ได้ มาแลความคืบหน้าเลยช่วงนี้ อิอิ

คิดถึงหมอติ๊บกะหมอไม้นะคะ  น้องแฮคด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 16-08-2010 19:16:37

มาให้กำลังใจทั้งสองคนครับ ขอให้หมอไม้และหมอติ๊บมีความสุขมากมายครับ

และให้กำลังใจน้องแฮคที่ตอบเม้นพี่ แต่ยังไงก้อดูแลสุขภาพด้วย

คงอีกนานกว่าจะได้เข้ามาอ่าน เพราะว่าคงยุ่งไปจนถึงเดือนหน้า แล้วจะมารออ่านตอนต่อไปครับ

ขอให้มีความสุข "จากใจโดดเดี่ยวและเดียวดาย"

ปล.วันเวลาคือเครื่องพิสูจน์ ขอให้ทุกอย่างจงเปลี่ยนและหมุนเวียนไปตามนั้นแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-08-2010 19:45:05

 :o8:  อูยยยย  เขินนนนน :o8:

มีแต่คนชมติ๊บว่าน่ารัก  อันที่จริงไม่ต้องชมมากก็ได้คับ

ติ๊บเป็นคนเจียมตัว  รู้ตัวอยู่เสมอว่าตัวเองน่ารักกกกกก

หมอไม้ไปสิงคโปร์

ติ๊บบอกว่าถ้าไม่ได้ลอดช่องสิงคโปร์น้ำกะทิ  ไม่ต้องกลับมา      ผิดมั้ยอ่าคับบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-08-2010 19:54:12

ต้องการแค่ลอดช่องสิงคโปร์น้ำกะทิเท่านั้นหรอหมอติ๊บ :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 16-08-2010 20:45:24

หวัดดีตอนค่ำ ๆ
น้อง hackz ดีแล้วที่ไม่ไปเถียงพี่คนนั้น ถ้าเถียงเรื่องยาวแน่นอน (แบบว่าเคยเจอสุดท้ายตูก็แพ้) ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ คิดซะว่าอยู่อีกไม่นานเราก้ไปและ ไว้ตอนเซ็นฝึกงานเสร็จค่อยว่ากันอีกที(ล้อเล่น)
น้องหมอติ๊บ เอ่อ ถ้าจะกินลอดช่องสิงค์โปร พี่ไปซื้อแถว ๆ แยกเจริญกรุงร้านเก่าแก่ให้ก็ได้ ไม่ต้องรอของหมอไม้ 555 ของพี่อร่อยกว่า
ท้ายที่สุดยังไงน้องทั้ง 2 คนก็อย่าลืมทวงตอนต่อไปด้วยนะ นั่งรออยู่จ้า

กอดคนน่ารักส่งเข้านอน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 16-08-2010 20:52:48

Hackz สู้ๆๆน่ะ  นิ่งไว้เป็นดีที่สุดจ้า เพราะไม่งั้นเค้าอาจะรุ้สึกเขม่นหน้าเราได้

ถ้าหากว่าเราพูดอารัยออกไป คิดในทางที่ดีว่าเค้าก้อคงตักเตือนเราล่ะมั้ง

ใจเย็นๆๆน่ะ ยังไงเค้าก้อเป็นผู้ใหญ่กว่า เราก้อคงทำอะไรไม่ได้หรอก

สู้ๆๆๆๆน่ะจ้ะ  อ้อ!!มานั่งรออ่านนิยายยจนหลับไปตื่นนึงเเล้ว ฮ่าๆๆๆ :t3:

ลปปลลป. ฝากเอาลอดช่องมาจากสิงคโปร์เหรอค่ะพี่หมอติ๊บ ฮ่าๆๆ

           ถ้าพี่หมอไม้เอามาจริงๆเเล้วมันยังจะกินได้อยู่อีกเหรอ :m28: ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-08-2010 20:53:14

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-08-2010 19:45:05  

ติ๊บเป็นคนเจียมตัว  รู้ตัวอยู่เสมอว่าตัวเองน่ารักกกกกก

โห่...ฮิ้ววววว หมอติ๊บไม่ค่อยเลยนะ 55555
หมอไม้ไม่อยู่คงจะเหงาหล่ะซิเนี่ย...
เข้ามาคุยบ่อยๆๆ ก็แล้วกันนะ จะได้ไม่เหงา

 :กอด1: นายแฮ็ค ดีแล้ว นิ่งไว้ซะ และอย่าไม่พอใจไปเลย สู้ ๆๆ อดทนนะ
 + ให้กำลังใจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-08-2010 21:00:28

นิ่งสงบ สยบความเคลื่อนไหว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 16-08-2010 21:08:52

รอน้อง hackz มาอัพ
.
หมอติ๊บครับ คือ ว่าความจริงสิงคโปร์มันไม่มีลอดช่องเลยอ่ะ  555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 16-08-2010 21:51:26

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-08-2010 12:29:21  

พอดีจะอัพต่อก็ไม่รู้ต้นฉบับอยู่ตรงไหนรอพี่ไม้กับน้องแฮค   เขาจัดการไปแล้วกัน

ติ๊บก็แค่มานั่ง....ทำตัวน่ารักไปวันๆ....

หมอติ๊บพูดได้น่ารักมากเลยค่ะ  o13  มาทำตัวน่ารักไปวันๆ  :m20:
แค่นี้คนรักคนหลงกันหลายคนแล้ว  :o8:

รอ hackz มาอัพ อิอิ หลังจากที่ hackz ไม่ได้อัพมานาน
กอดเป็นกำลังใจให้ :กอด1:กับการฝึกงานน่ะค่ะ สู้ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 16-08-2010 21:56:44

หมอติ๊บคร้าบ
อันที่จริง ลอดช่องสิงคโปร์ มันมีต้นกำเนิดมาจาก ร้านขายหน้าโรงหนังสิงคโปร์บ้านเราไม่ใช่เหรอ
ไปขอให้หมอไม้ซื้อมาฝากจากที่นู่นนน แล้วมันจะได้มั้ยอ่ะครับ
ผมเพิ่งกลับมาจากที่นู่น เห็นมีแต่ ถั่ว ถั่ว ถั่ว และก็ ถั่ว

น้องแฮ็คซ์คร้าบ
ผมเข้ามาเป็นกำลังใจในการฝึกงานนะครับ ขอต้อนรับน้องใหม่ที่กำลังเข้าสู่โลกแห่งความจริง 55555

น้องแฮ็คซ์ทำถูกแล้วล่ะ ที่ไม่ได้ไปต่อล้อต่อเถียงกับเขา การที่เขาเตือนอาจเป็นเพราะความหวังดีก็ได้
อย่าเพิ่งไปมองในแง่ร้าย
ในฐานะที่น้องแฮ็คซ์มาฝึกงานอยู่ในความดูแลของเขา เมื่อเห็นอะไรที่ไม่ถูกไม่ควร เขาก็มีสิทธิ์จะบอกกล่าวได้
เพื่อที่เราจะได้แก้ไขให้ถูกต้องต่อไป การที่เราไปใช้คอมของบริษัท แม้ว่าเจ้าของเครื่องเขาจะอนุญาตแล้ว
แต่การจะใช้เครื่องแต่ละครั้ง ก็ควรบอกกล่าวขออนุญาตก่อนทุกครั้งครับ เพราะเราก็ไม่รู้ว่า เขาเก็บข้อมูล
อะไรที่สำคัญหรือเป็นความลับไว้หรือเปล่า ยิ่งถ้าเราขอใช้เครื่องเพื่อวัตถุประสงค์ส่วนตัว ยิ่งต้องเกรงใจมากขึ้น
เพราะการเล่นเน็ตในเวลางาน เท่ากับ เรากำลังเบียดบังเวลาทำงานของบริษัท ซึ่งบางแห่งเขาถือว่า
เป็นความผิดทางวินัย เหมือนกับเราอู้งานน่ะครับ ยิ่งถ้าเขาจ่ายเบี้ยเลี้ยงฝึกงานให้ เขายิ่งถือเสมือนว่า
เราเป็นพนักงานคนหนึ่งของบริษัทเหมือนกัน ในเมื่อไปฝึกงานที่บริษัทเขา ก็ต้องทำตามกฎของบริษัทเขาน่ะครับ
"เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม"

ในฐานะรุ่นพี่ที่ทำงานมาหลายปีแล้ว อยากบอกว่า ในโลกของการทำงานจริง กาละเทศะเป็นเรื่องสำคัญมาก
ที่จะทำให้คน "รุ่ง" หรือ "ร่วง" ได้นะครับ มีคนเก่งหลายคนที่ไปไม่ถึงฝั่งฝัน ติดกับดักความเก่งของตัวเอง
ก็เพราะเรื่องนี้แหละครับ เข้าทำนอง "ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด"
เพราะเก่งแต่วิชาการ แต่เรื่องทางสังคมกลับไม่รู้เท่าที่ควร ก็ทำให้เป็นได้แค่ลูกน้องเขาไปตลอดแหละครับ

การเป็นนักศึกษาฝึกงาน มีข้อดีอยู่อย่าง คือ ถ้าเราทำผิดพลาด เขายังยอมรับและอภัยให้ได้
แต่ถ้าจบออกไป แล้วไปทำงานจริง ถ้าเราทำผิดพลาด ใช่ว่าบางแห่งจะยอมรับได้นะครับ
ขอให้มีความสุขและสนุกกับการฝึกงานนะครับ
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-08-2010 22:33:39

อ้างจาก: fanfic2010 ที่ 16-08-2010 21:56:44  

หมอติ๊บคร้าบ
อันที่จริง ลอดช่องสิงคโปร์ มันมีต้นกำเนิดมาจาก ร้านขายหน้าโรงหนังสิงคโปร์บ้านเราไม่ใช่เหรอ
ไปขอให้หมอไม้ซื้อมาฝากจากที่นู่นนน แล้วมันจะได้มั้ยอ่ะครับ
ผมเพิ่งกลับมาจากที่นู่น เห็นมีแต่ ถั่ว ถั่ว ถั่ว และก็ ถั่ว

น้องแฮ็คซ์คร้าบ
ผมเข้ามาเป็นกำลังใจในการฝึกงานนะครับ ขอต้อนรับน้องใหม่ที่กำลังเข้าสู่โลกแห่งความจริง 55555

น้องแฮ็คซ์ทำถูกแล้วล่ะ ที่ไม่ได้ไปต่อล้อต่อเถียงกับเขา การที่เขาเตือนอาจเป็นเพราะความหวังดีก็ได้
อย่าเพิ่งไปมองในแง่ร้าย
ในฐานะที่น้องแฮ็คซ์มาฝึกงานอยู่ในความดูแลของเขา เมื่อเห็นอะไรที่ไม่ถูกไม่ควร เขาก็มีสิทธิ์จะบอกกล่าวได้
เพื่อที่เราจะได้แก้ไขให้ถูกต้องต่อไป การที่เราไปใช้คอมของบริษัท แม้ว่าเจ้าของเครื่องเขาจะอนุญาตแล้ว
แต่การจะใช้เครื่องแต่ละครั้ง ก็ควรบอกกล่าวขออนุญาตก่อนทุกครั้งครับ เพราะเราก็ไม่รู้ว่า เขาเก็บข้อมูล
อะไรที่สำคัญหรือเป็นความลับไว้หรือเปล่า ยิ่งถ้าเราขอใช้เครื่องเพื่อวัตถุประสงค์ส่วนตัว ยิ่งต้องเกรงใจมากขึ้น
เพราะการเล่นเน็ตในเวลางาน เท่ากับ เรากำลังเบียดบังเวลาทำงานของบริษัท ซึ่งบางแห่งเขาถือว่า
เป็นความผิดทางวินัย เหมือนกับเราอู้งานน่ะครับ ยิ่งถ้าเขาจ่ายเบี้ยเลี้ยงฝึกงานให้ เขายิ่งถือเสมือนว่า
เราเป็นพนักงานคนหนึ่งของบริษัทเหมือนกัน ในเมื่อไปฝึกงานที่บริษัทเขา ก็ต้องทำตามกฎของบริษัทเขาน่ะครับ
"เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม"

ในฐานะรุ่นพี่ที่ทำงานมาหลายปีแล้ว อยากบอกว่า ในโลกของการทำงานจริง กาละเทศะเป็นเรื่องสำคัญมาก
ที่จะทำให้คน "รุ่ง" หรือ "ร่วง" ได้นะครับ มีคนเก่งหลายคนที่ไปไม่ถึงฝั่งฝัน ติดกับดักความเก่งของตัวเอง
ก็เพราะเรื่องนี้แหละครับ เข้าทำนอง "ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด"
เพราะเก่งแต่วิชาการ แต่เรื่องทางสังคมกลับไม่รู้เท่าที่ควร ก็ทำให้เป็นได้แค่ลูกน้องเขาไปตลอดแหละครับ

การเป็นนักศึกษาฝึกงาน มีข้อดีอยู่อย่าง คือ ถ้าเราทำผิดพลาด เขายังยอมรับและอภัยให้ได้
แต่ถ้าจบออกไป แล้วไปทำงานจริง ถ้าเราทำผิดพลาด ใช่ว่าบางแห่งจะยอมรับได้นะครับ
ขอให้มีความสุขและสนุกกับการฝึกงานนะครับ
 :bye2:

คงจะจริงอย่างที่พี่ว่าเน๊าะ

เจอเม้นท์แบบนี้ ไปไม่เป็นเลย อิอิ

+1 ให้ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 16-08-2010 22:40:07

น้อง hacks ถ้าไปใหนไม่เป็นมาทางนี้จิ.....หึ หึ
จะแนะทางให้ รับรองรุ่ง และเต็มไปด้วยประสปการณ์ อุ อุ
ทะเลมั้ยหว่า....เห็นหาดอยู่ลิบๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-08-2010 08:13:40

น้องแฮคจ๋า

อย่ามัวเล่นเฟสบุคชื่นชมในความหล่อขอพี่หมอไม้ซะจนลืมอัพละ

เห็นพี่แกบอกพี่ว่าอัพให้น้องไว้ที่บลอคของพี่แกเรียบร้อยแล้ว

( บลอคไหนอีกละนี่   ตามไม่ทัน )

ใครใจร้อนก็ไปเร่งเอากะน้องแฮคนะ

ติ๊บไม่รู้   ติ๊บไม่เกี่ยว   ติ๊บน่ารักเป็นอย่างเดียว   อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 17-08-2010 08:20:28

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933442692.gif)คนน่ารักอย่างเดียวบอกให้ตามที่ hackz
คงต้องรออย่างเดียวใช่ป่าว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/m3.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 17-08-2010 08:58:30

คนน่ารัก บอกให้ตามที่น้อง hackz นะ อย่าลืมมาลงนะ
แต่ยังไงคนน่ารัก อย่าลืมทวงกับ คนน่าหล่อ ให้น้อง hackz ละกันนะ 55+
เอ้า รอน้องต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 17-08-2010 08:58:47

to N' Hackz
ใจเย็นๆน้อง  หาหนังสือไปอ่านด้วย จะได้ไม่รู้สึกว่างเกินไป

สบายใจแล้วก็อย่าลืมอัพเรื่องให้ซิ่มอ่าน

คุงหมอติ๊บ....
เอิ้กกกกกก  หล่อจิงๆ อ่ะ บางรูปหน้าแบ๊วได้อีกนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 17-08-2010 09:21:09

ไอ้ที่เป็นอยู่อย่างเดียวอ่ะเป็นคุณสมบัติที่พี่เสาะหามาตลอดชีพ :เฮ้อ: ที่แท้น้องติ๊บแฮ๊บมาไว้คนเดียว
รอตอนต่อไปอย่างแน่วแน่ :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-08-2010 09:58:01

แอบยืมประโยคจากคนข้างตัวมาใช้คับ

ก็เห็นทำไรไม่เป็นซักอย่าง ช่วยทำกับข้าวก็มีแต่ช่วยกวนซะมากกว่า

พอถามว่าทำไรเป็นมั่งนิ

ก็ได้คำตอบกลับมาว่า

ทำไรไม่เป็นนอกจากนั่งทำหน้าหล่อไปวันๆ 

อืมมมมม  เลยไม่รู้จะว่าไรเขาได้อีกกก :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 17-08-2010 10:23:54

อย่าไปว่าไรเขาเลย หล่อ....ซะ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-08-2010 15:41:26

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่  108

งานเข้า








 '' ติ๊บบอกพี่หน่อยได้มั้ยว่าเด็กคนนั้นเป็นใครทำไมถึงมาชอบติ๊บ '' 
ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็กในขณะที่ช่วยล้างผักสำหรับทำกับข้าวในตอนเย็นของวันหยุดแบบนี้

'' ติ๊บก็ไม่รู้จักอะไรกับเขาเท่าไหร่หรอก  รู้แต่ว่าเป็นน้องโรงเรียนของเพื่อนที่มาจากโรงเรียนนครสวรรค์  แล้วก็ไปรู้จักกันตอนที่ติ๊บมีโอกาสได้ติวให้น้องๆช่วงก่อนสอบปิดเทอมใหญ่เมื่อกี้ ''

'' แล้วเขาเป็นคนที่ไหนเหรอ ''   ผมถามด้วยความสงสัยต่อไป

'' นครสวรรค์ ''  ติ๊บตอบก่อนหันมารับผักจากผมไปหั่นฉับๆ

'' อยากจะบ้าตาย  นี่พี่ไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้ที่นครสวรรค์เนี่ย  ''  ผมพูดลอยๆขึ้นมา

'' ทำไมเหรอคับ   นครสวรรค์แล้วยังไงเหรอ ''

'' อ้าวหมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มเป็นคนที่ไหนละ    แล้วยังมีไอ้หมอบอยหน้าจืดนั่นอีก  ยังไม่พอยังมีไอ้เด็กเปรต  เอ้ยไอ้เด็กเบสนี่เขามาอีก ''  ผมตอบไปพร้อมกับส่ายหัว

'' ขอโทษที่ทำตัวน่ารักเกินไป  นี่ติ๊บพยายามทำตัวให้ดร็อปลงไปเยอะแล้วนะ '' เจ้าตัวเล็กตอบขำๆอย่างเริ่ดๆก่อนเอนหัวมาซบไหล่ผม เอากับเขาซิ

'' ไม่งั้นน่ะออร่าความน่ารักของติ๊บได้เข้าตาผู้คนมากมายกว่านี้แน่ๆ  แต่พอดีสงสารคนแก่แถวนี้ต้องนั่งปั้นหน้ายักษ์ขมูขีทุกทีเวลาติ๊บคุยกะคนอื่น   แต่จะให้ติ๊บเที่ยวบอกทุกคนว่าติ๊บมีแฟนแล้ว ชื่อพี่ไม้แบบคราวก่อนก็คงไม่ไหวแล้วนะ ''

'' อืมมม  ไม่เป็นไรหรอกแสดงว่าแฟนพี่น่ารักคนถึงรุมชอบกันไง ''  ผมตอบก่อนเอี้ยวตัวไปขโมยกอดเจ้าตัวเล็กที่กำลังทำท่าจะชิมสุกี้ หน้าตาน่ากินที่กำลังร้อนๆ

'' อะไรก็ไม่สำคัญเท่าความเชื่อใจที่มีให้ติ๊บหรอกคับ  ''  ติ๊บตอบก่อนหันมามองหน้าผม  แต่ช้าไปซะแล้วผมเอียงแก้มรอไว้แล้วเมื่อเจ้าตัวเล็กหันมาจึงกลายเป็นหอมแก้มผมเต็มๆ 

ฮ่าๆ  ชื่นใจจัง

 

'' แต่ติ๊บก็ได้ข่าวว่าหมอฟันหนุ่มรูปหล่อจากแผนกทันตกรรมก็เสน่ห์แรงใช่ย่อยนะ ''  เจ้าตัวเล็กเอ่ยขึ้นพร้อมส่งสุกี้ร้อนมาให้ผมชิม  และไม่มีซักครั้งที่ผมจะบอกให้เจ้าตัวเติมนั่นเติมนี่อีกหน่อย  เพราะมันอร่อยทุกทีเลยจริงๆนะ

'' ไปได้ข่าวมาจากไหน  ถ้าพี่จะมีข่าวก็คงมีข่าวกับหมอกิ๊กนั่นแหละมั้ง '' ผมตอบขำๆไป

'' ก็พี่กิ๊กแหละเป็นคนบอกติ๊บเองว่า  หมอไม้  กับหมอปุ้มแอบกิ๊กกัน ''  ติ๊บตอบผมดุๆ แต่ผมก็ไม่ได้กลัวเท่าไหร่ ( ณ ตอนนั้น )

'' กิ๊กเขาก็พูดเรื่อยเปื่อยไปงั้นแหละเชื่ออะไรเขามากมาย   ไม่เอาๆมากินข้าวดีกว่า ''  ผมยุติปัญหาด้วยการดึงเอวเจ้าตัวเล็กลงมานั่งเก้าอี้ตัวข้างก่อนจัดการ  คีบลูกชิ้นในสุกี้ของถ้วยผมส่งไปให้เจ้าตัวเล็กเป็นการเรียกรอยยิ้มให้อารมณ์ดี   และเจ้าตัวก็ไม่ได้โกรธหรืออะไรผมจริงจังหรอกเพราะยังแอบมาคีบลูกชิ้นในถ้วยผมไปอีกตั้งหลายที

 

'' แล้วไอ้น้องเบสนี่มีทีท่าชอบติ๊บหรือจะจีบติ๊บมานานหรือยังละ  ''

'' ก็ไม่รู้นะ  รู้แต่ว่าเขามองติ๊บมานานแล้วแต่ไม่ได้เข้ามาคุยหรืออะไรมากกว่าการทักทายธรรมดา ''

'' ไม่มีอะไรมากหรอกคับ  เด็กมันก็แค่หลงใหลได้ปลื้มเท่านั้นแหละ  ฮั่นแน่  แอบหึงละซี่ ''

ติ๊บแหย่ผมจนเขินเลยวุ้ยย

'' ก็นิดหน่อย  ไม่ได้อะไรมากแค่อยากรู้ว่ามีที่มาที่ไปยังไง  เผื่อติ๊บไปให้ท่าเขาก่อนละ ''

ผมตั้งใจจะพูดกระเซ้าแหย่เล่น  แต่ตอนนี้คนที่นั่งข้างผมหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวนอกจากก้มหน้าลงนิ่ง  บีบเม้มปากราวกับมีเรื่องอะไรกระทบกระเทือนใจ  เอาแล้ว  งานเข้าอีกแน่เลย....

'' ถ้าติ๊บทำตัวหรือวางตัวให้พี่ไม้คิดแบบนั้น  ติ๊บก็คงไม่มีอะไรจะแก้ตัวหรอกคับ ''  ติ๊บพูดจบก็รวบช้อนเก็บถ้วยอาหารตรงหน้าไปเก็บก่อนไปนั่งหน้ามุ่ยอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือ





ผมลุกขึ้นเดินไปกอดเจ้าตัวเล็กจากทางด้านหลัง  ก่อนขโมยหอมแก้มไปหนึ่งทีอย่างรวดเร็ว

'' พี่ขอโทษ  พี่ไม่ได้ตั้งใจทำให้ติ๊บโกรธนะ  พี่แค่พูดไปอย่างงั้นเอง ''  ผมบอกพร้อมทำหน้าออดอ้อนสุดชีวิต

'' พี่ไม้ก็ไม่เคยไว้ใจติ๊บเลยซักครั้งอยู่ดี ''   เจ้าตัวหันมามองหน้าผมอย่างเอาเรื่อง  เริ่มจะน่าเกรงกลัวแล้วแฮะ

'' ก็พี่รักมากไง  เลยหวงมาก  ไม่อยากให้ติ๊บใกล้ใคร  '' ผมตอบไปพร้อมทำท่าออดอ้อนหนักขึ้น

'' อย่าคิดไรมากติ๊บพี่รักติ๊บก็แค่พูดแซวเล่นขำๆ  อย่าเอามาคิดมากซิเดี่ยวจะไม่สบายใจกันทั้งสองคนเปล่าๆ  มาทานข้าวกันต่อเร็ว  สุกี้กำลังร้อนๆ พี่อุตส่าลงทุนเป็นลูกมือช่วยหั่นผักอย่าให้พี่เสียความตั้งใจเลยนะ ''  พูดจบผมก็ดึงข้อมือเจ้าตัวเล็กเดินไปยังโต๊ะอาหารนอกระเบียงห้องก่อนทำหน้าตาออดอ้อนป้อนอาหารให้เจ้าตัวหายงอน 

'' ถ้ายังไม่หายเคือง  งั้นเอานี่มั้ยเผื่อจะอารมณ์ดีบ้าง ''  ผมเดินไปเปิดตู้เย็นก่อนออกมาพร้อมไอศกรีมชอคโกแลตกล่องใหญ่ที่ซื้อมาตั้งแต่เมื่อกลางวันออกมาล่อเจ้าตัวเล็ก

และดูท่ามันจะได้ผล  เมื่อเจ้าตัวเล็กเดินมาเขย่งแย่งไอติมจากมือผมสุดฤทธิ์  เขย่งก็แล้ว  กระโดดก็แล้ว  แต่ก็ยังไม่ถึงไอติมซักที  ฮา  ฮา  แกล้งแฟนตัวเองนี่สนุกดีแฮะ

'' บอกพี่ก่อนดิ  ว่าหายโกรธพี่แล้ว ''

'' คับ  ติ๊บไม่โกรธพี่ไม้แล้ว  หายโกรธแล้ว  นะนะขอกินไอติมหน่อยน้า ''

'' ไม่พอ  บอกก่อนด้วยว่ารักพี่ป่าวว ''

ติ๊บพยายามกระโดดยื้อแย่งไอติมที่อยู่ในมือของผมที่ชูจนสุดแขนในตอนนี้จนดูท่าจะไม่เป็นผลเจ้าตัวจึงละความพยายามหันมาออดอ้อนผมต่อ

'' รักคับ  พี่ไม้หล่อที่สุดในโลกเลย  ติ๊บรักพี่ไม้ที่สุดในโลกเลย ''

'' ดีมาก ''  เมื่อได้ในสิ่งที่ผมต้องการก็ยอมลดมือที่ถือไอศกรีมอยู่ลงมาให้เจ้าตัวเล็กได้เปิดออกลิ้มลองจัดการ  เฮ้ออออ  กว่าจะยิ้มออกเล่นเอาเหงื่อตกเหมือนกันนะนี่

 

เช้าวันอาทิตย์ที่แดดร้อนอย่างไม่ปราณีใครของเมืองพิษณุโลก  ผมตื่นขึ้นมาก็พบว่าเจ้าตัวเล็กกำลังจัดการตากผ้าอยู่หลังห้อง  แต่เปิดเพลงจากวิทยุฟังอย่างอารมณ์ดี  .. จนกว่าฟ้าจะมีเวลา

เพลงนี้คงทำให้คิดถึงนายเพียวแน่ๆเลย  แต่ไม่เอาดีกว่าไม่กล้าแซว  เดี่ยวจะเหมือนเมื่อคืนกว่าจะง้อสำเร็จก็ต้องเอาไอติมมาล่อน

 

ผมตื่นมาอาบน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ออกมาทำหน้าที่แฟนที่ดีด้วยการช่วยเจ้าตัวเล็กตากผ้าจนเสร็จเรียบร้อย

'' วันนี้อยากไปไหนหรือเปล่า  ''  ผมถามเจ้าตัวเล็กที่กำลังทำอาหารเช้าง่ายๆในวันหยุดให้ผม

'' ไม่ไปอะ  แดดร้อน  กลัวดำ  ''  เอากับเขาซิ

'' โดนแดดหน่อยก็ดีมั้งพี่ว่าติ๊บจะเหลืองซีดเกินไปละ ''  ผมบอกก่อนจิบกาแฟ

'' ไม่เอาดีกว่าวันนี้คลินิกก็ไม่ได้เปิด  ขออยู่ห้องแบบเต็มวันซักทีนึงเหอะ '' เจ้าตัวตอบก่อนคลุกๆสลัดผัก เบคอนกรอบมาให้ผมลิ้มลองและก็อร่อยเข้าท่าดีเหมือนกันแฮะยังกะไปกินซิสเลอร์เลย

'' อันนี้ให้กินรองท้องก่อน  เดี๋ยวเที่ยงค่อยออกไปหาไรกินกันนะ ''  ติ๊บบอกผมก่อนหันไปทำสลัดของตัวเองบ้าง  แล้วก็กินอย่างเอร็ดอร่อยซึ่งผิดกับผมที่เป็นสลัดทีไรก็ไม่เคยจะกินแบบเอาจริงเอาจัง  มีแต่ชิมๆแล้วก็ผ่านไปเท่านั้นเอง

 

หลังจากเราทำธุระเก็บกวาดทำความสะอาดห้องกันจนเรียบร้อยและเหนื่อยหอบแล้ว  เจ้าตัวเล็กก็ออกคำสั่งให้ผมไปอาบน้ำอาบท่า

'' ดูเหงื่อไหลไคลย้อยขนาดนี้   ไปอาบน้ำเลยไป ''  เจ้าตัวเล็กออกคำสั่งพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดตัวให้ผม

'' เอ  แต่พี่ว่าพี่ทำน้อยกว่าติ๊บนะ  ตัวพี่ก็ต้องเหม็นน้อยกว่าติ๊บซิ  '' ผมตอบทะเล้นๆแต่เจ้าตัวก็ไม่รับมุกอีกแล้ว  ทำหน้างงใส่ผมซะงั้น

'' แล้วทำไมเหรอคับ  ก็เดี๋ยวติ๊บก็อาบเหมือนกันไงให้พี่ไม้อาบก่อน ''  เจ้าตัวตอบยิ้มๆเมื่อเริ่มจะนึกออกบ้างว่าผมจะสื่อถึงอะไร

'' ก็พี่ไม้ตัวเหม็นกว่าก็อาบก่อน   ติ๊บเนื้อหอมอยู่นะ  '' เจ้าตัวเล็กตอบเขินๆเมื่อผมเดินเข้าไปใกล้และจ้องหน้าใสๆนั้น

'' จริงเหรอ  พี่ไม่เชื่อหรอกว่าเนื้อหอมขอพิสูจน์หน่อยแล้วกันนะ  ''  ผมปล้นจูบปล้นหอมเล่นกับเจ้าตัวเล็กจนเหนื่อยหอบก่อนจะยอมเข้ามาอาบน้ำให้ผมด้วยดี 

และถูกผมสั่งสอนว่าอย่าดื้อกับผมเป็นที่เรียบร้อย 


ฮ่า  ฮ่า เสร็จเรียบร้อยโรงเรียนหมอไม้.... :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-08-2010 15:43:49

 :z2: เย้ๆ  ในที่สุดติ๊บก็โพสเป็นแล้ว  :z2:

ขอบคุณทุกคนที่มีส่วนร่วมช่วยสอนให้โพสนะคับ

พยายามเต็มที่เลยนะนี่

บอกแล้วหมอติ๊บไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว  อิอิ

ไงก็มาเม้นท์เป็นกำลังใจให้คนโพสจำเป็นด้วยนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 17-08-2010 15:58:49

..เดี๋ยวมาเม้นนะ..คนเก่งที่ไม่ได้มีดีแค่น่าตา ไปข้างนอกก่อน ไปท่ามกลางสายฝนนี่แหละ  : :เฮ้อ:
...คุณกิ๊ก เพื่อนเลิฟ เกือบสร้างความร้าวฉานให้เค้าซะแล้ว แหม..เนื้อหอมทั้งคู่เชียวนะ
...คู่นี้ ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันดีเนอะ แต่หมอติ๊บนี่...มั่นคงต่อความรู้สึกของตัวเองมากๆ
...หมอไม้พูดไม่เข้าหูนิดเดียวเหมือนมา..ดูถูกความไว้วางใจ ความมั่นคง ที่หมอติ๊บมี..งอลซะเลย
...แต่โกรธง่ายหายเร็ววุ้ย ง้อด้วยไอติม อิอิ+1 ให้นักโพสคนใหม่ก่อน :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 17-08-2010 16:02:30

หึงไม่เข้าเรื่อง พูดอะไรไม่คิด จ๋มน้ำหน้า

ข้ออ้างของหมอไม้นี่ ไม่เท่าไหร่เลยเนาะ

ตะหล็อดดดดด อ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 17-08-2010 16:51:33

 :mc4:  และแล้วพี่ติ๊บก็โพสเป็นจนได้
ไม่ได้มีดีแต่หน้าตาจิงๆ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ   :กอด1:

 :m20: ตอนนี้ตลกพี่ติ๊บเขย่งจะเอาไอติม นึกถึงหมาเลยเวลาจะเอาขนมเลย เอิ้กๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 17-08-2010 16:57:33

เกือบมีงานแล้วมั้ยละหมอไม้ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 107 ร้ายนะเนี่ยยย เจ้าตัวเล็ก [Up. เที่ยง] P.125
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-08-2010 17:00:35

ไอติม & พี่ติ๊บ (เพราะเราคู่กัน)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 17-08-2010 17:04:51

น้องติ๊บบอกหมอไม้เพลาๆความหวานหน่อยน๊าสงสารคนไม่มีแฟนบ้าง :เฮ้อ:
แต่ก็ดีนะอ่านเรื่องนี้ล่ะรักแท้มีอยู่จริงอิ่มใจมากมาย :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 17-08-2010 17:34:00

หุๆ หมอติ๊บเนื้อหอม  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 17-08-2010 18:18:04

ดีใจด้วย แหมเก่งจริง ๆ เหมือนที่บอกไว้ ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว

ไอติมนี่มีติดตู้เย็นเยอะมั้ยค่ะเนี่ย เห็นกินแทบทุกตอนเลย

ประโยคนี้'' ก็พี่กิ๊กแหละเป็นคนบอกติ๊บเองว่า  หมอไม้  กับหมอปุ้มแอบกิ๊กกัน ''  ติ๊บตอบผมดุๆ แต่ผมก็ไม่ได้กลัวเท่าไหร่ ( ณ ตอนนั้น )
หมายความว่า ตอนนี้กลัวใช่ปะ

แล้วน้องหมอติ๊บผู้น่ารัก หรือน้องแฮค มาต่อตอนหน้าด้วยนะ เป็นกำลังใจให้คนอยู่บ้านคนเดียวชั่วคราว กับคนกำลังฝึกงานจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-08-2010 18:21:52

ตอนหน้ามาแน่นอนจร้า

เพราะมันอยู่กับมือผมแล้ว

แล้วเจอกับผลงานนักพิสูจน์อักษรในตอนต่อไปนะครับ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 17-08-2010 18:42:15

เฮ้อ ... หมอไม้อาการหนักนะ

ชอบระแวงหมอติ๊บตลอดเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 17-08-2010 18:56:48

พี่ติ๊บแล้วพี่ไม้กิ๊กกับพี่ปุ้มจริงมั้ยอ่า ?
ที่พี่ติ๊บหายโกรธเนี่ยเพราะใจอ่อนให้กับไอติมไม่ใช่ใจอ่อนกับพี่ไม้แน่เลยอะ 55555



ปล. เป็นกำลังใจให้คนโพสหน้าใหม่แต่น่ารักอย่างพี่ติ๊บและคนโพสหน้าเก่า(แต่ก็รัก :o8:)พ่วงตำแหน่งพิสูจน์อักษรอย่างพี่แฮคด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-08-2010 19:23:37

 :o8:  เขินจังมีคนชมน่ารักอีกแล้ว  :o8:

ขอบคุณนะคับแต่ติ๊บรู้ตัวว่าตัสเองน่ารัก  เป็นคนเจียมตัวดี  อิอิ ( อีกรอบ )

รอให้กำลังใจน้องแฮคมาอัพตอนต่อไป

วันนี้ขออนุญาตหนีตามชายชู้  ไปเข้าโรงแรมก่อนนะคับ

เจอกันวันพรุ่งนี้   ฝันดีทุกคนคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: polar-fearn ที่ 17-08-2010 19:59:07

ไชโยยยยยยยยยยยยยยย!

ในที่สุดเฟินก็ตามไล่อ่านมาจนจบ
ใช้เวลากว่าครึ่งเดือน โฮก
แต่ก็ดีใจ อ่านจนทันซะที ฮิ้วๆๆๆ

อยากบอกว่า พี่หมอไม้ เล่าเรื่องสนุกดีนะคะ
นั่งน้ำตาซึมหลายตอนเลย
ทั้งตอนที่พี่หมอไม้บอกเลิกพี่หมอติ๊บ ตอนนั้นนี่แบบ โอ่ยย ปวดตับเลย
'เราจะเลิกกันได้ไง พี่ไม้ยังไม่ได้บอกคบติ๊บเลยด้วยซ้ำ' ประโยคนี้ (จำประโยคจริงๆไม่ได้แล้ว แต่ก็ประมาณนี้แหล่ะนะ) น้ำตาไหลเลยพี่น้องครับบบ!
แล้วก็ตอนที่เล่าเกี่ยวกับคุณย่าของพี่หมอติ๊บเสีย เฟินก็นั่งน้ำตาซึมเลย (หม่าม๊าแอบมีถามว่า เป็นอะไร นั่งร้องไห้หน้าคอม - -')
แล้วก็ประทับใจกับความพยายามของพี่หมอติ๊บด้วย อ่านหนังสือยันตีสอง ทำได้ไงเนี่ย เมพขิง!

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วประทับใจที่สุดในบอร์ดนี้สำหรับเฟินเลย (เพราะเฟินอ่านแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว แฮ่!)

ชอบอ่ะ หมอฟัน กับ แพทย์ <3

เฟินเอาไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็ชอบกันใหญ่เลย บอกว่าอ่านแล้วมาเล่าต่อนะ 55555555

ขอบคุณนะคะ ที่เอาเรื่องราวน่าประทับใจ น่าชื่นชมแบบนี้มาให้อ่าน ^^

ปล. พี่แฮ็คส์ไม่ต้องกังวล หรือเอาสารบัญออกนะ เพราะที่เฟินไล่อ่านจนถึงจุดๆนี้ ก็เพราะสารบัญหน้าแรกนี่แหล่ะ ไม่งั้น อีกสามชาติเศษก็ยังอ่านไม่หมด 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 17-08-2010 20:16:27

อ่า...............
นอนตั้งแต่ 13.00 น. เพิ่งตื่นมาทันหมอติ๊บลาไปเข้าโรงแรม หึ หึ
หมอติ๊บจะทำไรด้ายยยยยยยยยยย ในโรงแรม
นอกจากไปเป็นวิทยากร ให้ความรู้ อุ อุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 17-08-2010 21:07:11

หมอติ๊บหน่ะ น่าจะให้หมอไม้ง้อนานๆๆๆ หน่อย...ไม่น่าเลย...ไอติม...
หุ หุ หมอติ๊บ ออกไปตอนค่ำ... มิน่าฝนตกใหญ่เลย...
ยังไง เดินทางระมัดระวังด้วยเน้อ เด๋วคนที่อยู่สิงค์โปร์จะเป็นห่วง หลับฝันดีนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 17-08-2010 21:12:05

บวกพี่หมอติ๊บและแฮคส์ด้วย ใครโพสก็ได้น๊า ขอแค่ได้อ่าน ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 17-08-2010 22:52:11

มีแฟนเป็นว่าที่คุณหมอที่น่ารักที่สุด (ในสายตาหมอไม้(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b1.gif))
ก้อต้องมีหึงกันบ้างเนาะหมอไม้

ป.ล. นึกออกแล้วว่าชายชู้เป็นครายยยยยยยยยยยย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b8.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 18-08-2010 08:55:42

อื๋อ.........นุึกออก?       ใครอ่ะ
แต่  กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
มาอีกแล้วรูปนี้  สยิวกิ๊วววววววว
แลกลิ้น..กัน  เหอ เหอ    ขอทำใจก่อนนะ มัน โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ประมาณว่าพี่ไม่ต้อง น้องทำเอง...............

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: Milk ที่ 18-08-2010 11:19:58

อยากถามว่า หมอไม้กะไอติม
หมอติ๊บชอบอะไรมากกว่ากัน :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 18-08-2010 12:25:21

เอ่อ น้องหมอติ๊บจ๋า  เอ่อ รูปอาวาตาร์อ่ะ นมเป็นนม แพค เป็นแพค เลยอ่ะ เลือดกำเดาจะไหลมั้ยเนี่ย
เพื่อนที่ทำงานคงตกใจ เลือดกำเดาพุ่ง เซะซี่เจง ๆ

รอน้องแฮค มาต่อตอนใหม่นะ

รอน้องหมอติ๊บ เอารูปก่อนหน้ามาลงอีกที ดูไม่ทันอีกแล้ววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 18-08-2010 12:44:19

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

จะหวานน้ำตาลหกกันไปถึงไหน สงสารคนอ่านหน่อยเถอะน๊ะ :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 18-08-2010 15:14:32

มาเป็นกำลังใจให้น้องแฮค  สำหรับการอัพตอนต่อไป

ว่าแต่เงียบหายไปนานเลยแฮะ

หายไปไหนของเขาหว่า.....

แวะมาทักทายชาวบอร์ดด้วยนะคับ  หมอไม้ไม่อยู่  เงียบเหงาจังเลยแฮะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 18-08-2010 16:38:02

หมอไม้หึงอีกแล้ว เกือบไปแล้วมั้ยหละถ้าหมอติ๊บโกรธนานกว่านี้ทำไงเนี๊ย
ดีนะมีไอติมเป็นตัวช่วย แต่อยากรู้จังมีอารมณ์ที่หมอติ๊บหึงหมอไม้บ้างมั้ยนิ :m16:
จะน่ากลัวม๊ายยน๊า

ปล. อุ๊ยรูปอะแอบสวีทกันจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 18-08-2010 16:46:19

หมอไม้ก็นะ หึงตล๊อดดดดดดดด หล่อก็หล่อยังจะมากลัวอี๊ก
ดีแล้วที่หมอติ๊บเค้าไ่ม่ได้มีดีแค่น่ารักอย่างเดียว ใจเย็นด้วยเหอะ
ว่าแต่...หมอปุ้มหน้าตาเป็นไงเนี่ย
แล้ว....น้องเบส หน้าตาเป็นไงล่ะ

หมอไม้ไม่อยู่ กอดหมอติ๊บ  :กอด1:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 18-08-2010 18:43:06

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 109 เล่นลิ้น
by Dr.Mike on 17 สิงหาคม 2010 เวลา 14:52 น.

หลังจากเสร็จสิ้นกามกิจของผมแล้ว ช่วงเที่ยงของวันเจ้าตัวเล็กก็รบเร้าให้ผมพาออกไปกินข้าวเที่ยงกับไอติมเย็นๆที่ ร้านหน้ามหาวิทยาลัย  เพราะอากาศร้อนอบอ้าวเหลือเกิน

อันที่จริงผมก็ไม่ได้อยากออกไปไหน แต่ทว่านานๆทีที่เจ้าตัวเล็กจะรบเร้าให้ผมพาออกไปกินข้าวข้างนอก  เลยไม่สามารถทัดทานได้ 

ผม ขับรถออกจากหอพักในตอนเที่ยงเศษๆของวัน และมาถึงร้านเป้าหมายในไม่กี่นาทีซึ่งตอนนี้คนแน่นร้านแล้ว  เพราะเป็นวันหยุดด้วย และอีกอย่างคือร้านอาหารที่เป็นร้านติดแอร์ก็มีเพียงไม่กี่ร้านในสมัยนั้น ( เหมือนนานมาก) ผู้คนเลยแน่นขนัดร้านแล้วผมมาสองคนจะมีที่นั่งกันมั้ยนี่

ทันทีที่เปิดประตูร้านเข้าไปก็พบว่าร้านไม่มีที่ว่างเลยเพราะคนแน่นเต็มทุกโต๊ะ  เจ้าตัวเล็กเลยเดินดุ่มๆเข้าร้านกิฟท์ชอปตรงข้ามแทน

ผมเดินตามเข้าไปเห็นเจ้าตัวเล็กเดินเลือกดูนั่นนี่หลายอย่างจนมาหยุดอยู่ที่กระเป๋าสะตังค์ใบเก๋ แล้วเขาจะซื้อไปให้ใครหว่า เพราะผมดูจากรูปแบบกระเป๋าแล้วไม่มีทางที่ติ๊บจะซื้อเอาไว้ใช้เองแน่นอน

      “พี่ไม้คับ  พี่ไม้ว่ากระเป๋าตังค์ใบนี้สวยมั้ย” ติ๊บหันมาขอความคิดเห็น

      “ก็เท่ดีนะ  ว่าแต่จะซื้อให้ใครละแมนเชียว” ผมหันไปค่อนขอดนิดนึงพอเป็นพิธีแต่ไม่ได้รับคำตอบใดนอกจากรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม

      “พี่ครับงั้นเอาใบนี้นะคับ” ติ๊บสั่งพนักงานในร้านก่อนยืดบัตรให้พนักงานในร้านรูดปื้ดๆ

      “โห  เดี๋ยวนี้มีบัตรเครดิตแล้วเหรอ” ผมถามด้วยความตื่นเต้น

      “เปล่า”

      “อ้าวแล้วที่พี่เห็นทำไมมันรูดได้ละ”

      “โอยย  อันนี้มันบัตรเอทีเอ็มนี่แหละลุง แต่เป็นบัตรเดบิตด้วย คือบัตรที่ต้องมีเงินในบัญชีถึงจะรูดซื้อนั่นนี่ได้ ถ้าไม่มีก็รูดไม่ได้  ไม่เหมือนบัตรเครดิตไม่มีเงินในบัญชีก็รูดได้”

      “อ้าว  ไม่เคยรู้เลยแฮะ” ผมเลยกลายเป็นลุงไปโดยปริยาย (Hackz  เพิ่งรู้เหมือนกัน)

หลังจากซื้อของในร้านเสร็จแล้วเราก็เดินเข้าไปร้านอาหารร้านเดิมอีกรอบและโชคดีคราวนี้มีที่ว่างพอให้เราสองคนได้นั่ง
 
เจ้าตัวเล็กรับเมนูจากพนักงานในร้าน ก่อนสั่งเมนูที่เจ้าตัวมาร้านนี้ต้องสั่งทุก ครั้งคือ ข้าวอบหม้อดิน  ส่วนผมเจ้าตัวเล็กก็จัดการให้เรียบร้อยด้วยการสั่งก๋วยเตี๋ยวหลอดมาให้ผม แล้วเช่นกัน

      “ทำไมวันนี้ถึงอยากออกมากินข้าวนอกบ้านอะ” ผมถามเจ้าตัวเล็กเมื่อจัดการสั่งอาหารไปแล้ว

      “ก็อยากกินข้าวอบหม้อดิน เดี๋ยวกินอิ่มแล้วพาไปกินไอติมร้านข้างๆ ด้วยนะ”

      “อ้าว  ทำไมไม่กินไอติมที่นี่ก็มีไม่ใช่เหรอ” ผมถามเพราะเห็นว่าที่ร้านนี้ก็มีไอติมให้กิน

      “แต่ร้านข้างๆ ทำโอริโอ้ปั่นอร่อยมาก แถมมีเบเกอรี่ ขนมอีกตั้งหลายอย่าง  เขาเพิ่งมาเปิดร้านใหม่ติ๊บก็เพิ่งได้ลองเมื่อไม่กี่วันนี่เอง   เลยพาพี่ไม้มาลองดู” ติ๊บตอบยิ้มๆ

      “พี่ติ๊บหวัดดีคับ” เด็กหนุ่มตัวสูงใหญ่ไม่แพ้ผมเท่าไหร่ยืนยกมือไหว้ทักทายเจ้าตัวเล็กอยู่หัวโต๊ะ

ถูกต้องแล้วคับ ไอ้เด็กเปรต  เอ้ย  ไอ้น้องเบสอีกแล้วครับท่าน

      “ผมขอนั่งด้วยคนได้มั้ยคับ  พอดีไม่มีโต๊ะไหนว่างเลย” นายเบสตอบด้วยท่าทางเหงียม เกรงๆ

จะว่าไปไอ้นายเบสคนนี้ก็จัดว่ารูปร่างหน้าตาใช้ได้แบบเด็กวัยรุ่น พิมพ์นิยมในสมัยนั้น คือ สูง ขาว  ตี๋  เหล็กจัดฟันครบเซต  ดูดีทีเดียวเชียวแหละถึงเข้าขั้นหล่อเลย (แต่ยังห่างชั้นจากผมอีกเยอะ) (Hackz คอนเฟิร์มอีกคน)

      “อ๋อ  นั่งได้  พี่มากันสองคนเอง   ว่าแต่เบสมาคนเดียวเหรอ” ติ๊บเงยหน้าขึ้นถามก่อนยกกระเป๋าสัมภาระจากเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆ มาไว้บนตักตัวเองแทน

      “อ๋อ ไม่ได้มาคนเดียวหรอกคับ มากับพี่โรงเรียน  เพื่อนพี่ติ๊บแหละ” นายเบสตอบก่อนนั่งลงฝั่งเดียวกับหมอติ๊บและซักพักก็มีหมอบอยหน้าจืดตามเข้ามาในร้าน

      “พี่บอยทางนี้คับ” นายเบสยกไม้ยกมือเรียกไอ้หมอหน้าจืดที่เปิดประตูร้านมองผ่านลูกตาหญ้าคาบาดของมันมองหารุ่นน้องในร้าน

      “อ้าวพี่ไม้หวัดดีคับ ติ๊บหวัดดี” ไอ้หมอบอยหน้าจืดเอ่ยทักทาย

      “ไปไงมาไง ถึงมาด้วยกันได้ละนี่” ติ๊บเอ่ยถามเพื่อนซี้ก่อนส่งเมนูให้สั่งอาหาร

      “ก็พอดีเราไปเตรียมตัวรับน้องจังหวัดกันมา แต่ติ๊บคงไม่มีละซิ” เจ้าหมอหน้าจืดตอบ
 
ว่าด้วยเรื่องน้องจังหวัดขออธิบายคร่าวๆ เวลาน้องใหม่ปีหนึ่งเข้ามาในมหาวิทยาลัย ก็จะมีรุ่นพี่ของแต่ละจังหวัดมารับน้องด้วย  เหมือนกับเป็นชมรมอะไรซักอย่าง แต่ส่วนใหญ่จะมีเฉพาะจังหวัดที่มีคนมาเรียนที่นี่มากๆเท่านั้น  เช่น พิษณุโลก  นครสวรรค์ อุทัยธานี พิจิตร เพชรบูรณ์ เป็นต้น  เพราะว่าเป็นนักเรียนในพื้นที่อยู่แล้ว  ก็ถือว่าเป็นการรับน้องเพื่อเตรียมความพร้อมอีกทีนึงนั่นแหละ
 
      “จะมีน้องจังหวัดก็คงปีละไม่เกิน 20 คนหรอกมั้งติ๊บอะ ส่วนใหญ่เขาเลือก ขอนแก่น  สารคาม อุบลฯ แถมเดี๋ยวนี้มี ม.เกษตรวิทยาเขตสกลอีก คนเลือกมาเรียนที่นี่น้อยมาก” ติ๊บตอบ
 
       “ช่วงบ่ายเราว่าจะเข้าเมืองอะ ติ๊บไปด้วยกันมั้ย” ไอ้หมอบอยหน้าจืดเอ่ยชวน

       “อ๋อ  ติ๊บเพิ่งไปมาเมื่อวานเองซื้อของเตรียมเปิดเทอมเรียบร้อยแล้วจ๊ะ” ติ๊บตอบยิ้มๆอีกที

       “โห ไปไม่ชวนเลยแฮะจะได้ไปด้วย” เจ้าหมอหน้าจืดเอ่ยแบบงอนๆ นั่นมันเกินหน้าที่เพื่อนป่าววะเนี่ย

       “ขอโทษที  พอดีเราก็ไปแบบไม่ได้ตั้งตัวเหมือนกัน” ติ๊บตอบขำๆ

       “ไม่เป็นไรหรอก ไม่ได้โกรธหรอกคับพูดไปงั้นแหละ” หมอบอยยิ้มตอบกลับมาพร้อมๆ กับที่พนักงานในร้านเอาอาหารเที่ยงมาเสิร์ฟที่ โต๊ะพอดี

       “พี่ติ๊บชอบกินข้าวอบหม้อดินเหมือนกันเหรอคับ” นายเบสเอ่ยถามขึ้นมาบ้างและผมก็สังเกตว่าตอนนี้ทั้งนายเบสและเจ้าตัวเล็ก สั่งเมนูเดียวกัน

       “ก็อร่อยดี พี่มาที่นี่ก็สั่งอยู่อย่างเดียวนี่แหละ” ติ๊บตอบก่อนหันไปยิ้มให้นายเบส

       “ถ้าไม่มีเจ้ามือก็สั่งอย่างเดียว ถ้ามีคนเลี้ยงติ๊บก็จะสั่งอย่างอื่นเพิ่มใช่มั้ย” เจ้าหมอหน้าจืดเอ่ยเสริมขึ้นมาและหัวเราะร่าเริงอย่างอารมณ์ดี

       “พี่ติ๊บกับพี่บอยนี่ดูสนิทกันจังเลยนะคับ” นายเบสเอ่ยขึ้นมาทำเอาไอ้หมอบอยหน้าจืดทำหน้าไม่ถูกเลยทีเดียว  ส่วนผมก็ยิ้มขำๆ เพราะพอจะรู้ว่านายบอยคิดยังไงกับติ๊บตั้งนานแล้ว

       “ก็พี่กับติ๊บรหัสนิสิตใกล้กัน เวลาทำงานเลยมักได้อยู่กลุ่มเดียวกันเลยสนิทกัน อีกอย่างติ๊บเขาเป็นคนเก่ง น่ารัก นิสัยดี ใครๆ ก็อยากอยู่ใกล้เขาทั้งนั้นแหละ จริงมั้ยคับพี่ไม้”

       “ใช่คับ  น่ารัก” อูยยยย ตอบอย่างลืมตัวโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดแม้แต่วินาทีเดียว

นาย เบสเห็นผมสนับสนุนนายบอยก็เลยหันมายิ้มกริ่มเพราะคราวที่แล้วหมอติ๊บเปิดตัว ผมที่ห้องสมุดไปแล้วว่าผมเป็นแฟนติ๊บ  ส่วนนายบอยถึงแม้จะแสดงออกว่าเราคบกัน แต่ก็ไม่ได้เคยพูดให้ต้องหน้าหงายขนาดนั้น  อาจจะเป็นเพราะความเป็นเพื่อนที่มีก็ได้

       “ตอนแรกๆอะ เพื่อนผมยังเม้าท์กันเลยว่าพี่ติ๊บกับพี่บอยเป็นแฟนกัน” นายเบสเอ่ยขึ้นแบบไม่ได้เกรงใจผมที่นั่งหล่ออยู่ตรงข้ามเลย

       “บ้าเหรอ  เราแค่กิ๊กกันใช่มั้ยบอย” ติ๊บหันไปพูดกะนายบอยอย่างอารมณ์ดี

       “ไม่เอาด้วยดีกว่า  เราไม่กิ๊กกับติ๊บดีกว่าปลอดภัยกว่าเยอะใช่มั้ยคับพี่ไม้” ไอ้หมอหน้าจืดโยนมาทางผมซะงั้น

       “ถูกต้องที่สุด” ผมตอบแบบคนที่เป็นต่อพร้อมกับยิ้มที่มุมปากข่มขวัญนายเบสนั่นไปหนึ่งที

       “แต่ผมชอบพี่ติ๊บมากเลยนะ ตั้งแต่ตอนที่พี่เป็นสตาฟรับน้องตอนผมเข้าปีหนึ่งใหม่ๆอะ” ไม่ทันที่นายเบสจะพูดจบผมเกือบสำลักเอาข้าวออกมาในทันที

ติ๊บหันไปมองทำหน้าเหรอหรา  ก่อนถามด้วยสีหน้างุนงง

       “ทำไมคิดงั้นอะ”

       “ผมชอบตอนพี่เต้นไก่ย่างอะ น่ารักดี” นายเบสพูดจบผมกับนายบอยก็หัวเราะขึ้นพร้อมกันเมื่อนึกไปถึงภาพที่หมอติ๊บเต้นไก่ย่าง

       “อ๋อ  ไม่ต้องชมพี่หรอกเบส  พี่รู้ตัวดี  ว่าพี่น่ารัก” ติ๊บตอบอย่างเจียมตัว ( อีกแล้วครับท่าน )

       “โห นี่เจียมตัวแล้วใช่มั้ยคับ” นายเบสหันมาจ้องหน้าติ๊บแบบที่ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เลยย

       “ทำใจเหอะเบส  ติ๊บเขาเป็นคนเจียมตัวแบบนี้เสมอแหละ” นายบอยออกความคิดเห็นและผมก็เห็นด้วยอย่างที่สุด

       “แต่พี่ติ๊บก็น่ารักจริงแหละ ผมชอบ” ผมแทบจะพุ่งเอาก๋วยเตี๋ยวหลอดออกมาเป็นรางวัลให้กับความกล้าบ้าบิ่นของนายเบสนี่จริงๆ

       “โห  นี่ถ้าติ๊บไม่มีแฟนเราคิดว่าเบสจีบติ๊บไปแล้วนะนี่” หมอบอยหน้าจืดแซวเพื่อนขำๆ

       “ไม่เป็นไรคับมีแฟนแล้วผมก็จะจีบ เผื่อพี่ติ๊บจะหันมามองผมบ้าง” ดูมันทำหน้าออดอ้อนสุดฤทธิ์ คนตัวใหญ่ๆทำหน้าออดอ้อน  มันเข้ากันที่ไหนวะเนี่ย  ผมคิดในใจ ( แต่ลืมผมก็ทำบ่อย )
 
ก่อนที่ผมจะเก็บอาการไว้ไม่อยู่จึงตัดบททั้งสองหนุ่มแต่เพียงเท่านี้

       “บอยจะไปในเมืองไม่ใช่เหรอ เดี่ยวพี่กับติ๊บต้องขอตัวแล้วละพอดีมีธุระต่อ” ผมเอ่ยขึ้นหลังจากทุกคนจัดการกับอาหารเสร็จเรียบร้อย

       “พี่ติ๊บอยากได้อะไรมั้ยคับ เดี๋ยวผมเอามาฝาก” นายเบสเอ่ยถามขึ้นในขณะที่พวกเราออกจากร้าน

       “อ๋อ ไม่แล้วละคับพี่ไปซื้อมาเรียบร้อยแล้ว” ติ๊บตอบยิ้มๆ

       “งั้นไม่รับอะไรเพิ่ม ก็ช่วยรับความรักผมหน่อยนะคับ” มันพูดไม่อายปากเลยวุ้ยไอ้นี่บ้าดีเดือดจริงๆ จนผมกับบอย มองกันแล้วก็ส่าย หัวกับมุกเสี่ยวๆ ของมัน

       “อ๋อ  ไว้พี่จะเก็บไว้แล้วกันนะ แต่ตอนนี้พี่ยังไม่นิยมกินเด็ก พี่ยังชอบคนแก่อยู่ เนื้อเหนี่ยวนุ่มเคียวนาน กระดูกผุๆ เคี้ยวกรุบๆ กำลังดี” โห ดูไอ้ตัวเล็กมันตอบนายเบสกระทบผมเต็มๆ จะดีใจดีมั้ยนี่คราวนี้

       “แต่เด็กๆ ก็อร่อยไม่แพ้กันน่ะพี่ เรี่ยวแรงกำลังดีไม่ลองก็ไม่รู้” นายเบสออกท่ากรุ้มกริ่มเกินไปละ และดูท่าจะเป็นเอามากแฮะ จนถึงขั้นหมอติ๊บส่ายหน้าให้กับลูกตื๊อลูกล่อของมัน

หลังจากสองหนุ่มซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์กันเข้าไปต่อรถเมล์ในมหาวิทยาลัย ผมกับติ๊บก็เดินมาร้านไอติมเปิดใหม่ที่จัดร้านได้น่ารักลงตัว
 
ภาย ในร้านตกแต่งด้วยลวดลายขาวดำเหมือนแม่วัว ชุดโต๊ะก้าวอี้สีขาวสะอาดตา เปิดแอร์เย็นฉ่ำเนื่องจากเป็นร้านที่เพิ่งเปิดใหม่จึงมีลูกค้ายังไม่เยอะนัก  และตอนนี้เหมือนเป็นวันของเราสองคนจริงๆ เมื่อในร้านมีผมกับติ๊บอยู่แค่สองคนเท่านั้น นี่แหละที่ผมต้องการ  อิอิ
 
       “ขอชอคโกแลตซันเดย์ที่นึง วานิลลาสตรอเบอร์รี่ทึนึง โอริโอ้ปั่นแก้วนึงและก็โค้กแก้วนึงคับ” เจ้าตัวเล็กสั่งกับพนักงานในร้านและเป็นเจ้าของร้านในคราวเดียวกัน หญิงสาวหน้าตายิ้มแย้มที่คาดว่าคงแก่กว่าผมไม่กี่ปี
 
       “เป็นไงมั่งพี่ไม้ว่าร้านเขาน่ารักมั้ย”  เจ้าตัวเล็กหันมาถามผม

       “ก็ดูสะอาดตาน่านั่งดีออก” ผมตอบพร้อมสำรวจไปรอบๆ ร้านที่ถูกจัดอย่างลงตัว

       “มีโอกาสติ๊บอยากมีร้านแบบนี้บ้าง พี่ไม้จะสนับสนุนมั้ย”

       “พี่ว่าอย่าเลย  เจ๊ง”  ผมตอบพร้อมกับขยี้หัวเจ้าตัวเล็กเล่น

       “อ้าว  ทำไมปากคอเราะร้ายจังเลยวันนี้” เจ้าตัวเล็กหันมามองผมที่ยิ้มล้อเลียนอยู่ตรงข้าม

       “ก็จะไม่เจ๊งได้ไง  ดูอย่างไอติมในตู้เย็นดิ มีเท่าไหร่ติ๊บก็กินจนหมดไม่เคยมีซักครั้งที่พี่ ซื้อมาแล้วติ๊บจะกินนิดหน่อยแล้วเหลือเก็บไว้กินวันอื่น พี่เห็นติ๊บเล่นกินจนหมดทุกที ไม่ว่าจะกล่องหรือถังใหญ่ขนาดไหนก็ตาม” ผมตอบขำๆ
 
       “แหม  ถ้าเป็นร้านของเรา เราก็ต้องอยากทำให้มีกำไรซิ แล้วกว่าที่พี่เขาจะได้เปิดร้านแบบนี้คิดว่าเขาจะกินไอติมมาแล้วกี่ถัง” ติ๊บตอบอย่างอารมณ์ดีขึ้นมาบ้างเมื่อได้ฟังเหตุผลที่ผมให้ไปและเจ้าตัว ไม่อาจเถียงได้

       “อะคับ  เชื่อคับ” ผมตอบก่อนรับโค้กเย็นๆ ที่ถูกนำมาเสิร์ฟอย่างรวดเร็ว
 
       “พี่ไม้คับ” ติ๊บชะโงกหน้ามากระซิบผมเบาๆ

       “ว่าไงคับ” ผมก้มหน้าลงไปจนจมูกจะชนกับจมูกหมอติ๊บอยู่แล้ว (ถ้าไม่แบนแบบนี้คงชนแล้ว)

       “ติ๊บขอยืมมือหน่อยดิ” เจ้าตัวเล็กบอกก่อนดึงแขนผมขึ้นไปวางบนโต๊ะแล้วก็วางมือผมลงกับโต๊ะก่อนยื่นกระเป๋าตังค์ที่ซื้อเมื่อเช้ามาให้ผม

       “วันนี้ครบรอบวันแรกที่เราพบกัน วันนี้ครบรอบสองปีที่พี่ไม้ไปรับติ๊บในเมืองกับพี่วิทย์ ติ๊บขอบคุณที่พี่ไม้ดูแลติ๊บมาตลอดจนถึงวันนี้ อันนี้เป็นของขวัญแทนคำขอบคุณคับ” ผมเอื้อมมือไปรับกระเป๋าสตังค์ ที่เจ้าตัวเพิ่งซื้อมาให้ผมเป็นของขวัญวันแรกที่เราพบกัน

อันที่จริงผมก็ไม่ได้ลืมนะ แต่กะว่าจะเซอไพรส์เจ้าตัวเล็กในตอนเย็นในเวลาที่ เราเจอกันครั้งแรกจริงๆต่างหาก  แต่เจ้าตัวมาเล่นเซอไพรส์ผมก่อนซะงั้น

       “สร้อยคอก็มีแล้ว สร้อยข้อมือก็มีแล้ว แหวนก็มีแล้ว  เอาไรอีกดีหว่า” ผมถามเจ้าตัวเล็กที่จ้องหน้าผมแบ๊วๆอยู่ในตอนนี้

       “ไม่เอาไรหรอก  ขอมีแฟนเพิ่มอีกคนนึง” เจ้าตัวเล็กตอบก่อนหัวเราะร่าอารมณ์ดี

       “ให้พี่ตายก่อนแล้วกัน” ผมตอบแบบงอนๆ

       “โอ๋ๆ  แก่แล้วอย่าใจน้อยดิจะยิ่งแก่นะ ไม่ได้ยินเหรอเมื่อกี้ก็บอกแล้วว่าชอบคนแก่มากกว่า” ติ๊บตอบก่อนยื่นมือเล็กมาเกาคางผมเล่นซะงั้น โกรธไม่ลงเลย  จะน่ารักไปไหนเนี่ยยย

       “พี่ก็รักติ๊บ  และขอบคุณที่เราได้พบกัน แต่พี่ไม่รู้หรอกนะว่าเราเจอกันมาสองปีวันนี้พอดี เพราะสำหรับพี่มันเหมือนผูกพันกับติ๊บมาแต่ชาติไหนๆแล้ว” ผมลุกขุ้นจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามติ๊บก่อนก้มไปจูบหน้าผากเหม่งๆของ เจ้าตัวเล็กแทนคำขอบคุณ

       “เอ  แล้วซื้อกระเป๋าตังค์ให้พี่เนี่ยจะสื่อความหมายอะไรหรือเปล่าเนี่ย” ผมถามพร้อมกับที่จ้องหน้าเนียนใสหาคำตอบ

       “ป่าวน่ะ  ติ๊บแค่เห็นกระเป๋าตังค์พี่ไม้มันเก่าแล้วเลยซื้อให้ใหม่ และที่สำคัญลด 40 เปอร์เซ็นต์” ติ๊บตอบแบบจริงจังทีเดียวและนี่คงเป็นประเด็นหลักสินะที่ซื้อกระเป๋าเนี่ยยย

       “ขอโทษค่ะ ไอติมที่สั่งได้แล้วคะ พี่ไม่ได้มาขัดจังหวะใช่มั้ยคะน้อง” พี่ผู้หญิงเจ้าของร้านออกคำแซวเข้าให้

       “ไม่คับ  น่ารักมั้ยคับ  แฟนผม”  อายจนไม่รู้จะอายไงแล้วนี่  แถไปเลยละกัน

       “ค่ะ น้องเขาน่ารักอยู่แล้วเพราะมาร้านพี่บ่อยๆ เจอกันบ่อยแล้วคะ”

       “งั้นถ้าคราวหน้าถ้ามากับใครที่ไม่ใช่ผม พี่วีนเลยนะพี่” ผมพูดเล่นกับเจ้าของร้านบ้าง
 
ตอนนี้ท่ามกลางอากาศที่ร้อนระอุ ของเมืองพิษณุโลก  ผมกลับรู้สึกเย็นโล่งสบายใจและมีความสุขกับภาพการกินไอติมและโอริโอ้ปั่น อย่างอารมณ์ดีของเจ้าตัวเล็กที่นั่งอยู่ตรงหน้า

แม้ผมจะอิ่มจากก๋วยเตี๋ยวหลอดเมื่อซักครู่มาเรียบร้อย หรือจะไม่ได้โปรดปรานไอติมเท่าไหร่นักแต่การที่เห็นคนที่เรารักมีความสุข  มันก็เพียงพอแล้ว

เพราะฉะนั้นผมจึงต้องกินไอติมไปพร้อมกับเจ้าตัวเล็กในทุกครั้งที่มีโอกาส ความสุขของเจ้าตัวเล็กคือการได้กินไอติม  ในขณะที่ความสุขของผมคือการได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข นั่นคือการได้เห็นเจ้าตัวเล็กอร่อยและสนุกสนานไปกับการกินไอติม ถึงอ้วนก็คงต้องยอม เฮ้ออออออรักไปแล้วทำไงได้

เขียนโดย Dr.Mike
พิสูจน์อักษรโดย Hack

ปล. ในที่สุด ก็ได้ทำหน้าที่นักโพสต์ที่ดีเสียที หลังจากหายไปจากวงการพิสูจน์อักษรตั้งนาน กลับมาเหมือนเดิมแล้วนะ หากแต่ว่าจะไม่โดนแย่งหน้าที่ก่อน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 108 งานเข้า [Up. เย็น] P.127
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 18-08-2010 18:50:45

อ้างจาก: polar-fearn ที่ 17-08-2010 19:59:07  

ไชโยยยยยยยยยยยยยยย!

ในที่สุดเฟินก็ตามไล่อ่านมาจนจบ
ใช้เวลากว่าครึ่งเดือน โฮก
แต่ก็ดีใจ อ่านจนทันซะที ฮิ้วๆๆๆ

อยากบอกว่า พี่หมอไม้ เล่าเรื่องสนุกดีนะคะ
นั่งน้ำตาซึมหลายตอนเลย
ทั้งตอนที่พี่หมอไม้บอกเลิกพี่หมอติ๊บ ตอนนั้นนี่แบบ โอ่ยย ปวดตับเลย
'เราจะเลิกกันได้ไง พี่ไม้ยังไม่ได้บอกคบติ๊บเลยด้วยซ้ำ' ประโยคนี้ (จำประโยคจริงๆไม่ได้แล้ว แต่ก็ประมาณนี้แหล่ะนะ) น้ำตาไหลเลยพี่น้องครับบบ!
แล้วก็ตอนที่เล่าเกี่ยวกับคุณย่าของพี่หมอติ๊บเสีย เฟินก็นั่งน้ำตาซึมเลย (หม่าม๊าแอบมีถามว่า เป็นอะไร นั่งร้องไห้หน้าคอม - -')
แล้วก็ประทับใจกับความพยายามของพี่หมอติ๊บด้วย อ่านหนังสือยันตีสอง ทำได้ไงเนี่ย เมพขิง!

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วประทับใจที่สุดในบอร์ดนี้สำหรับเฟินเลย (เพราะเฟินอ่านแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว แฮ่!)

ชอบอ่ะ หมอฟัน กับ แพทย์ <3

เฟินเอาไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็ชอบกันใหญ่เลย บอกว่าอ่านแล้วมาเล่าต่อนะ 55555555

ขอบคุณนะคะ ที่เอาเรื่องราวน่าประทับใจ น่าชื่นชมแบบนี้มาให้อ่าน ^^

ปล. พี่แฮ็คส์ไม่ต้องกังวล หรือเอาสารบัญออกนะ เพราะที่เฟินไล่อ่านจนถึงจุดๆนี้ ก็เพราะสารบัญหน้าแรกนี่แหล่ะ ไม่งั้น อีกสามชาติเศษก็ยังอ่านไม่หมด 555

โห่ ใจร้าย อ่านเป็นเกือบเดือน แต่ไม่มาเม้นท์ให้กำลังใจกันมั้งเลย งอนๆๆๆ (อิอิ)

ขอบคุณนะครับ ที่ยังกดลิงค์สารบัญอยู่ อิอิ

+1 ให้นะครับ แถม กอด ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 18-08-2010 19:52:20

ไอ่น้องเบสนี่ละนะ

ด้านได้อีกนะนี่

แต่ยังไงติ๊บก็ไม่นิยมกินเด็ก พี่ยังชอบคนแก่อยู่ เนื้อเหนี่ยวนุ่มเคียวนาน กระดูกผุๆ เคี้ยวกรุบๆ กำลังดี

ไม่ได้ชอบเด็ก

สะใจอย่างแรง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 18-08-2010 19:59:05

ยินดีต้อนรับของการกลับมาทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่อีกครั้ง 555

น้องแฮคทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยม อ่านไม่เจอคำผิดเลย เก่งมากน้อง

น้องหมอติ๊บ (ผู้น่ารัก) อ่านตอนนี้แล้วคงรักหมอไม้ขึ้นจมเลยเนอะ
ขนาดคนอ่านเวลาอ่านแล้วรู้สึกถึงน้ำตาลในกระแสเลือดดมากกก
แล้วที่ซื้อกระเป๋าตังค์ให้นี่คิดการณ์ไกลดีมากก กระเป๋าตังค์ใช้ตังค์เราซื้อ เงินในกระเป๋าก็ต้องเป็นของเรา 555

อ๊ายยย อิจฉา  รักกันเยอะ ๆ นะ เราช๊อบชอบ

รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ นะน้องแฮค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 18-08-2010 20:24:34

น้องติ๊บเวลาอยู่กะหมอไม้แอบแก่นเซี้ยวเหมือนกันนะเนี่ย อาจจบแต่ละตอนเดือดร้อนพี่ต้องออกไปจับรถไฟฟ้ามาหาช้านที
หุหุ..งึมงัมในลำคอแบบแบบมีปัญหากะชีวิตตต :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 18-08-2010 20:32:06

น้องเบสนี่หยอดหมอติ๊บตลอดๆ  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 18-08-2010 21:02:50

หมอไม้เจอเด็ก(เบส)แรงงงง....ของจริงซะแล้ว
แต่ไม่สำคัญหรอก....เพราะตั้งแต่อ่านมา...
หมอติ๊บไม่เคยหยุดหวาน....หยุดน่ารักกับหมอไม้เลยสักครั้ง
อิจฉาจริง ๆ นะเนี่ยยย.....หมอไม้ทำบุญด้วยอะไรอ่ะบอกหน่อย... :m12:

  :L1:  หมอติ๊บคนน่ารักแบบเจียมตัว กะ หมอไม้สุดหล่อ  และ
 :pig4: น้อง hackz นักโพสผู้ยิ่งใหญ่ด้วยจ๊ะ   :L2:
กด + ให้กำลังทั้งคนแต่ง กะ คนโพสนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 18-08-2010 21:21:35

น้องเบสยังออกตัวแรงดีไม่มีตก ๕๕๕ :m20: หยอดตลอดขนาดต่อหน้าหมอไม้

 “โอ๋ๆ  แก่แล้วอย่าใจน้อยดิจะยิ่งแก่นะ ไม่ได้ยินเหรอเมื่อกี้ก็บอกแล้วว่าชอบคนแก่มากกว่า” ติ๊บตอบก่อนยื่นมือเล็กมาเกาคางผมเล่นซะงั้น โกรธไม่ลงเลย  จะน่ารักไปไหนเนี่ยยย


ได้ยินอย่างงี้หมอไม้ดีใจไหมเนี่ย แต่โดนเกาคางอย่างงี้ คงจะเชื่องน่าดู หุหุ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 18-08-2010 21:27:30

หวานกันอีกระ

คิดถึงพี่หมอไม้เหมือนกันนะเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 18-08-2010 21:36:05

เอ้า มากดบวกให้น้อง hackz ก่อนแว้บไปอ่านเรื่องราวของสองหมอ
ที่สงสัยจะหวานจนมดขึ้นอีกแน่ๆ อิจฉาจริงจริ๊ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 18-08-2010 21:42:00

เฮ้อ!!! :เฮ้อ: เบสนี้คงเป็นประเภทด้านได้อายอดจิงๆ

มุกพี่เเกเสี่ยวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ผู้ชายคนนี้เเรงจิงๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ด้านจริงทำไม่ได้น่ะค่ะเเบบนี้ โฮะๆๆๆๆ :laugh:

ต้องทำใจอ่ะเนอะพี่หมอติ๊บ ก้อคนมันน่ารัก

อ่านตอนนี้+เห็นภาพอวตาร์ด้วยเเล้ว หนูคิดว่าจะต้องไปโรงพยาบาลเเล้วล่ะ

เพราะตอนนี้น้ำตาลในเลือดมันวิ่งขึ้นสูงมากกกกกกกกก :o8:

ปล.มากอดhackz :กอด1: ตอนรับการกลับมาทำหน้าที่จ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: polar-fearn ที่ 18-08-2010 21:54:12

อ้างจาก: hackz ที่ 18-08-2010 18:50:45  

อ้างจาก: polar-fearn ที่ 17-08-2010 19:59:07  

ไชโยยยยยยยยยยยยยยย!

ในที่สุดเฟินก็ตามไล่อ่านมาจนจบ
ใช้เวลากว่าครึ่งเดือน โฮก
แต่ก็ดีใจ อ่านจนทันซะที ฮิ้วๆๆๆ

อยากบอกว่า พี่หมอไม้ เล่าเรื่องสนุกดีนะคะ
นั่งน้ำตาซึมหลายตอนเลย
ทั้งตอนที่พี่หมอไม้บอกเลิกพี่หมอติ๊บ ตอนนั้นนี่แบบ โอ่ยย ปวดตับเลย
'เราจะเลิกกันได้ไง พี่ไม้ยังไม่ได้บอกคบติ๊บเลยด้วยซ้ำ' ประโยคนี้ (จำประโยคจริงๆไม่ได้แล้ว แต่ก็ประมาณนี้แหล่ะนะ) น้ำตาไหลเลยพี่น้องครับบบ!
แล้วก็ตอนที่เล่าเกี่ยวกับคุณย่าของพี่หมอติ๊บเสีย เฟินก็นั่งน้ำตาซึมเลย (หม่าม๊าแอบมีถามว่า เป็นอะไร นั่งร้องไห้หน้าคอม - -')
แล้วก็ประทับใจกับความพยายามของพี่หมอติ๊บด้วย อ่านหนังสือยันตีสอง ทำได้ไงเนี่ย เมพขิง!

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วประทับใจที่สุดในบอร์ดนี้สำหรับเฟินเลย (เพราะเฟินอ่านแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว แฮ่!)

ชอบอ่ะ หมอฟัน กับ แพทย์ <3

เฟินเอาไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็ชอบกันใหญ่เลย บอกว่าอ่านแล้วมาเล่าต่อนะ 55555555

ขอบคุณนะคะ ที่เอาเรื่องราวน่าประทับใจ น่าชื่นชมแบบนี้มาให้อ่าน ^^

ปล. พี่แฮ็คส์ไม่ต้องกังวล หรือเอาสารบัญออกนะ เพราะที่เฟินไล่อ่านจนถึงจุดๆนี้ ก็เพราะสารบัญหน้าแรกนี่แหล่ะ ไม่งั้น อีกสามชาติเศษก็ยังอ่านไม่หมด 555

โห่ ใจร้าย อ่านเป็นเกือบเดือน แต่ไม่มาเม้นท์ให้กำลังใจกันมั้งเลย งอนๆๆๆ (อิอิ)

ขอบคุณนะครับ ที่ยังกดลิงค์สารบัญอยู่ อิอิ

+1 ให้นะครับ แถม กอด ด้วย

โอ่ๆๆ อย่างอนๆๆ

เราเพิ่งสมัครบอร์ดตอนไล่อ่านจบนี่เองจ้า

กะว่าจะมาเม้นรวบยอดเลยทีเดียว :3

ตั้งใจพิสูจน์อักษรนะจ๊ะ พี่แฮ็คส์ อัพบ่อยๆด้วยก็ดี ฮิ!

อ้อ ไม่รู้ว่าถามได้รึป่าว ว่าตอนนี้พี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บทำงานกันที่ไหนอ่ะคะ? ในกรุงเทพหรือว่าที่พิษณุโลก เผื่อว่าในกรุงเทพจะได้ตามไปรักษาด้วย อิอิ
(ถ้าถามไม่ได้ก็วานบอกเฟินทีนะคะ เพราะไม่รู้ว่าเข้าข่ายเรื่องส่วนตัวรึป่าว แหะๆ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 18-08-2010 22:04:58

...น้องเบส นี่มั่นจริงๆๆช่างกล้า คงคิดว่าตัวเท่าๆกับหมอไม้มั้งเลยคิดเทียบรู่น ตัวเท่าๆกันแต่อย่างอื่นไม่เท่านะวุ้ย
...หมอติ๊บ ใจเย็นดีนะ ตั้งรับน้องเบสได้ทันเหมือนกัน แหมจำวันที่เจอกันได้ด้วยจะ..ใส่ใจ กันดีจริงๆ แล้วหมอไม้ให้อะไรหมอติ๊บล่ะอยากรู้
...รูปอวาตาร์รูปนี้ใช่มะ ที่หลายๆคนอยากเห็น รวมทั้งพี่ด้วย..น่ารักเนอะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-08-2010 22:34:20

น้องเบสนี่ไม่มีถอยจริงๆ

ซิ่มกับหมอติ๊บเปิดร้านไอติม เบอร์เกอรี่มะได้หรอก

กินมันก่อนที่จะขาย 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 18-08-2010 23:14:55

เบสนี่กะเดินหน้าท้าชนอย่างเดียวเลยใช่ไหมเนี่ย :m16:
ว่าแต่ ไปกินไอติมร้านไหนหรอ จะไปตามรอยซะหน่อย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 19-08-2010 00:01:30

หมอบอย หมอจ๊ะโอ๋ ว่าดูเหมือนจะแน่ ยังต้องแพ้น้องเบสเลย มาแร็.....งส์  จริงๆ o13

ขนาดเจ้าของนั่งกำกับอยู่ทั้งคน   น้องเบสยังกล้าแหย่หนวดหมอฟัน   :m16:

หมอไม้คงต้องเหนื่อยปราบเจ้าเด็กซ่านี้ซะหล่ะ  :เฮ้อ:   

คนเสน่ห์แรง มีแต่คนมะรุมมะตุ้มรักเนอะ ก็คนมันน่ารักแบบเจียมเนื้อเจียมตัวช่ายมั้ยค่ะหมอติ๊บ :z2: คริคริ

ช่วงนี้หมอติ๊บจะเหงาคิดถึงสุดที่รักป่าวเนี่ย เพราะสุดที่รักคงกำลังเดินหาลอดช่องสิงคโปร์จนเหนื่อย  :z10:  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 19-08-2010 00:46:27

> หมอจ๊ะโอ๋        หมอรุ่นพี่
> หมอบอย        หมอรุ่นเพื่อน
> หมอเบส         หมอรุ่นน้อง

โห! กว่าจะมาลงตัวกันอย่างนี้ได้ หมอไม้ต้องฟันฝ่าคู่แข่งมากี่คนกันเนี่ย
อย่างว่าเนาะ คนมันไม่ได้มีดีแค่หน้าตา อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-08-2010 08:33:15

แต่สุดท้ายได้ประสานกาย 2 คนรวมเป็นคนเดียวก็หมอไม้ หมอติ๊บ เท่านั้นแหล่ะ
หึ หึ จนทุกวันนี้
รอข่าวดีเรื่องศูนย์การแพทย์ครับ ขอให้เป็นจริงในเร็ววัน
สงสัยมากครับว่า.......เงินเก็บในบัญชีคงทับหมอติ๊บตายเร็วๆนี้แน่เลย
ไม่เป็นไรนะครับ ผมจะไปช่วยคุ้ยให้ ฮ่า ฮ่า........

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 19-08-2010 08:43:11

+1 เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์

โอ้ยยยยยยยยยยยยยย...ปวดตับ อิจฉาความหวาน + ความน่ารักของหมอติ๊บจังเลย :-[ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 19-08-2010 10:50:25

อื่ม น่าร๊ากดีอ่ะคร๊าบ

กล้าด้วยที่สำคัญ

หมอเบส : ก็ต้องเข้าใจเค้านะ เพราะเค้าเป็นเด็กรุ่นใหม่ กล้าคิด กล้าทำ และกล้าแสดงออก...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: mini ที่ 19-08-2010 10:51:45

 :z1: ชอบรูปอวาตาร์รูปนี้จัง  เลย + 1 ให้คับ

มีอีกไหมคับ  รูปน่ารักๆ แบบนี้ ชอบบบบบ

และรอน้อง hackz มาต่อตอนใหม่ด้วยคับ  

จะรอดูความน่ารักของ 2 หมอต่อไป  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 19-08-2010 11:10:38

ไม่ได้เข้ากระทู้สองวันอัพแล้วสองตอน ^^ แถมหมอติ๊บอัพเป็นแล้วอีกตะหาก
น้องเบส นี่ออกตัวแรงไม่แคร์สื่อจริง ๆ ขนาดพี่ไม้นั่งอยู่ทนโท่ - -"
หมอติ๊บน่ารักเนอะมีแต่คนหลงรัก น่ารักแบบเจียมเนื้อเจียมตัว ฮ่า ๆ  :กอด1:
รักษาสุขภาพด้วยนะคะคุณหมอทั้งสอง น้องแฮ็ค และทุก  ๆคนด้วยค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-08-2010 16:58:37

คิกๆๆ

อ่านไปยิ้มไป

คนเม้นท์ให้ น่ารักกันทุกคน

ขอหอมและกอดคนเม้นท์ทุกคนนะ

จ๊วฟๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-08-2010 17:02:11

รับจูบจากน้องแฮ็คซ์เกอร์
อา...ชื่นใจจัง
อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-08-2010 17:06:44

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 19-08-2010 17:02:11  

รับจูบจากน้องแฮ็คซ์เกอร์
อา...ชื่นใจจัง
อิอิ

ระวังคนข้างๆ พี่ด้วยนะครับ

มองซ้าย มองขวาก่อนหรือยัง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 19-08-2010 17:50:48

ยื่นแก้มให้หอม อ้าแขนรับกอดจากน้องแฮคนะ

กอดตอบแล้วกระซิบเบา ๆ ว่าขอตอนต่อไปด้วยจ๊ะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 19-08-2010 18:21:45

น่ารักดี :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 20-08-2010 07:43:29

ความสุขของหมอไม้คือการที่เห็นน้องติ๊บเอ็นจอยในการกิน ส่วนน้องติ๊บก็วิบวับเวลากินติม
และแล้วความทุกข์จะมาเยือนเพราะรู้ตัวอีกทีอาจมีห่วงยางส่วนตัวคนละหนึ่งอัน :m20: ขำๆๆน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-08-2010 10:10:14

หมอติ๊บนะคับ   แวะมาทักทายสายๆวันทำงาน

ยังเบิกบานดีอยู่มั้ยเอ่ยยยย

มาขอบคุณทุกคอมเม้นท์ที่ให้กำลังใจทั้งกับหมอติ๊บ  และหมอไม้( ที่ตอนนี้คงตามหาลอดช่องสิงคโปร์ )

มาให้กำลังใจน้องให้สำหรับการอัพเดทตอนต่อไปด้วย

รักกันไปนานๆอย่าเบื่อซะก่อนละ

วันนี้ขออนุญาตไปลั้นลา  กะละอ่อน  ที่หน้าตาหล่อเหลาไม่แพ้หมอไม้แถมยังเด็กกว่าซะด้วยยยย

 :z2:  :z2:  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-08-2010 11:08:42

ตามหาตัวแทบแย่ มาอยู่นี่เอง(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-1-076.gif)
แล้วรีบมาอัพเร็วๆ นะจ๊ะ (อันนี้ต้องบอก hackz ใช่ไหม(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/me4.gif))

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 20-08-2010 11:30:51

หมอติ๊บคร้าบ ข้อเสียของการกิ๊กเด็ก คือ เราดูแก่นะ 555+
.
รอน้องhackzนะค้าบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: kenkenkung ที่ 20-08-2010 12:39:50

เข้ามาตามอ่านความน่ารักของหมอติ๊บ. เจออวาตา ปู้ชายใส่ผ้าขนหนู. กำเดาจิพุ่ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 20-08-2010 13:31:21

น้องแฮค พี่กอดนิดเดียว อย่าวิ่งหนีหายไปไหนสิจ๊ะ กลับมาต่อก่อน
(หรือว่าต้องรอหมดไม้ส่งการบ้านมาให้ตรวจก่อนหว่า -- ถ้าใช่หมอไม้ อย่าชอปปิ้งเพลินนะมาต่อด้วย)

น้องหมอติ๊บ (ผู้น่ารัก) เนื้อเด็กกินไม่อร่อยหรอก มันนิ่มเกินไป เดี๋ยวจะไม่ได้ออกแรงเคี้ยวนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-08-2010 14:24:56

มาทักทายรอบบ่าย   ฝนครึ้มๆ

แวะมาบอกนายแฮคว่าอัพเดทตอนต่อไปให้ในเฟสบุคเรียบร้อยแล้วนะ ถึงตอน 111

ไงมาช่วยกันเป็นกำลังใจให้นายแฮคมาโพสตอนต่อไปไวๆนะคับ  หวานๆ เขินล่วงหน้า.... :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-08-2010 14:27:55

มีพุงด้วยยยย

รอน้องแฮคคคคคคคคค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 20-08-2010 15:36:27

ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักหมอติ๊บค่ะ

น่ารักน่าหยิกเหลือเกิน

หมอไม้จะทนอยู่ห่างหมอติ๊บจนเรียนจบไหวไหมเนี่ย

คิดถึงหมอติ๊บแย่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: a_tapha ที่ 20-08-2010 15:50:01

ตามอ่านอยู่นะค่ะ   ยังไม่ถึงไหนเลยอ่ะ    :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 109 เล่นลิ้น [Up. เย็น] P.128
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 20-08-2010 16:45:28

ดูเป็นวันสุข ที่เงียบเหงาจริง ๆ เลยครับ ......

เงียบไปหมด ทั้งหมอ ทั้ง คน post เป็นกำลังใจให้ครับ :mc4:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up. ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 20-08-2010 21:20:32

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม)
by Dr.Mike on 20 สิงหาคม 2010 เวลา 12:05 น.

หลังจากหวานกันที่ร้านไอศกรีมไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมกับเจ้าตัวเล็กก็ขับรถไปยังตลาดนัดเล็กๆ ที่อยู่ด้านหลังมหาวิทยาลัย  ก่อนเจ้าตัวเล็กเดินลิ่วๆ ลงไปซื้อผักผลไม้และแน่นอนคนที่ทำหน้าที่หอบของหนักๆพะรุงพะรังพวกนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจากผมคนเดียว

หลังจากทำหน้าที่เป็นแจ๋วคอยหิ้วของเดินตามหลังเจ้าตัวเล็กในตลาดเสร็จแล้ว  ผมก็กลับมาทำหน้าที่พลขับพาเจ้าตัวเล็กกลับห้องต่อไป
 
ตอนนี้ผักผลไม้ ถูกเจ้าตัวเล็กล้างให้สะอาดก่อนนำไปเก็บในตู้เย็นและมันจะเป็นอาหารของเราไปตลอดทั้งอาทิตย์เลยทีเดียว  แต่ผมก็ชื่นชมเจ้าตัวเล็กตรงที่รู้จักพลิกแพลงเมนูใหม่ๆ ไม่ซ้ำหน้ากันให้ผมได้กินในแต่ละวัน  แม้จะมีอุปกรณ์ทำครัวไม่ครบถ้วนเหมือนอยู่บ้าน ก็ดูจะไม่เป็นปัญหาสำหรับคนที่มีจิตใจชื่นชอบการทำอาหารแต่อย่างใด
 
ผมนั่งทำงานอยู่หน้าคอมซักพัก ก่อนพักสายตาหันกลับมาด้านหลังก็พบว่าเจ้าตัวเล็กนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงไปเรียบร้อยไม่รู้ว่าเพราะเหนื่อยหรือว่าเพราะอิ่มกันแน่นะเนี่ย ตอนนอนหลับยังน่ารักเลยนะนี่คนเรา เลยถูกผมจัดการ...ขโมยหอมแก้มไปหนึ่งที
 
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นในช่วงบ่ายแก่ๆ ของวัน ผมเดินออกมารับโทรศัพท์ที่หลังระเบียงห้องเพราะกลัวว่าจะทำให้เจ้าตัวเล็กที่กำลังหลับไหลอย่างมีความสุขจะตื่นขึ้นมา

“หวัดดีคะ หมอไม้” เสียงหมอกิ๊กคนสวยดังมาจากปลายสาย

“หวัดดีคับคนสวย ว่าไงเอ่ย” ผมตอบรับกลับไป

“วันนี้หมอไม้ออกไปไหนหรือเปล่า เย็นนี้มีโปรแกรมหรือยัง” หมอกิ๊กถามมา

“ไม่ได้ไปไหนครับผม จะชวนไปไหนเหรอ”

“ก็พอดีว่าวันนี้ น้องปุ้มเขาจะเลี้ยงวันเกิดเลยฝากมาชวนหมอไม้ พอดีน้องเขาไม่มีเบอร์ไม้อ่ะเพื่อนๆ ในแผนกก็ไปกันหลายคน ชวนน้องติ๊บไปด้วยก็ได้นะ”

“เดี๋ยวเราจะลองชวนน้องเขาไปแล้วกัน แต่ถ้าน้องไม่ไปเดี๋ยวเราไปคนเดียวนะ” ผมตอบไปแบบรักษามารยาทเพราะงานวันเกิด  อย่างน้อยก็แสดงความมีน้ำใจ เพราะผมกับหมอปุ้มเองอย่างน้อยก็ทำงานที่เดียวกัน สนิทกันในระดับนึงแล้ว แต่ติดที่ผมไม่มีเบอร์โทรของเขาแล้วเขาก็ไม่มีเบอร์โทรของผมเท่านั้นเอง
 
เมื่อผมตอบตกลงจะไปร่วมงานวันเกิดพร้อมกับสอบถามสถานที่กันเรียบร้อยแล้ว เดินกลับเข้ามาในห้องก็พบว่าเจ้าตัวเล็กตื่นนอนเรียบร้อยและกำลังเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำอยู่ก่อนแล้ว

หลังจากที่เจ้าตัวออกมาจากห้องน้ำ ผมจึงเอ่ยชวนไปร่วมงานวันเกิดคืนนี้ด้วยกันเพราะไม่อยากให้เจ้าตัวอยู่ห้องคนเดียว ( อันนี้ข้ออ้างของคนไม่อยากห่างกันหรือเปล่าหว่า )
 
ตกเย็นผมกับเจ้าตัวเล็กแต่งตัวออกมาจากห้องเรียบร้อย ก่อนไปแวะร้านกิฟท์ช๊อปซื้อของขวัญวันเกิดให้หมอปุ้มและเจ้าตัวเล็กก็เลือกของขวัญวันเกิดให้หมอปุ้มน่ารักเชียว เป็นกรอบรูปน่ารักคงจะถูกใจหมอปุ้มแน่ เพราะดูเป็นผู้ชาย(หวาน) กว่าหมอติ๊บซะอีก หลังจากได้ของขวัญวันเกิดและให้ทางร้านจัดการห่อให้เรียบร้อยแล้วผมกับหมอติ๊บก็เดินทางไปยังจุดนัดพบของพวกเราในคืนนี้ทันที
 
ร้านที่เรานัดกันวันนี้อยู่ห่างออกไปจากตัวมหาวิทยาลัยพอสมควร แต่อาศัยว่าทุกคนมีรถยนต์กันอยู่แล้วจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับการเดินทางเท่าไหร่นัก ถ้าจำไม่ผิดน่าจะส้มตำเรือนแก้วประมาณนี้ ผมเองก็จำชื่อร้านไม่ได้ รู้แต่ว่าที่นี่มีส้มตำทอดนี้อร่อยมาก

ผมมาถึงหน้าร้านในเวลาที่เรานัดหมายกันพอดีคือ ตอนหนึ่งทุ่มก่อนโทรหาหมอกิ๊กคนสวยและเดินเข้าไปยังสถานที่ที่ทุกคนรอเราอยู่ ร้านนี้เป็นร้านอาหารทั่วไป แต่ทำเก๋ด้วยการสร้างเรือนไม้เล็กๆ เป็นซุ้มๆ ให้กับแขกแต่ละโต๊ะ แต่วันนี้เนื่องจากเป็นงานวันเกิดที่คนเยอะพอสมควร พวกเราจึงได้ซุ้มที่มีขนาดใหญ่สำหรับงานจัดเลี้ยง เวลาจะสั่งอาหารหรือเรียกพนักงานทีก็ต้องตีเกราะเคาะไม้ ดูเก๋ไปอีกแบบ
 
“พี่ไม้ น้องติ๊บตามสบายนะครับ อยากได้อะไรวันนี้สั่งได้เลยเต็มที่” เสียงหมอปุ้มเอ่ยต้อนรับผม

“สุขสันต์วันเกิดนะคับ” ผมตอบก่อนยื่นกล่องของขวัญที่ห่อมาอย่างสวยงามให้หมอปุ้มไป

“ขอบคุณมากครับ ที่จริงแค่พี่ไม้มาผมก็ดีใจแล้วครับ ไม่ต้องของขวัญก็ได้” หมอปุ้มตอบยิ้มๆ

“ไม่เป็นไรหรอกคับ แค่นี้ไม่ลำบากอะไร หมอติ๊บอุตส่าเลือกให้เองกับมือเลยนะเนี่ย”

“ขอบคุณมากนะครับน้องติ๊บ” หมอปุ้มหันไปพูด ก่อนได้รับรอยยิ้มแสนหวานกลับมาจากหมอติ๊บ

ในงานวันเกิดวันนี้มีพี่ๆ เจ้าหน้าที่ในแผนกมากันหลายคนทีเดียว ตลอดจนหมอฟันในแผนกก็มากันจนแทบจะครบกัน อาจจะเป็นเพราะหมอปุ้มเป็นคนพูดเก่ง ยิ้มเก่ง จึงเป็นที่รักของทุกคนในแผนกได้เป็นอย่างดี งานเลี้ยงฉลองวันเกิดวันนี้จึงเต็มไปด้วยความสนุกสนานและเป็นกันเองอย่างที่สุด เจ้าตัวเล็กแม้จะไม่ค่อยรู้จักกับคนอื่นๆ มากเท่าไหร่นัก แต่เจ้าตัวก็ถูกเทคแคร์เป็นอย่างดีจากหมอกิ๊กที่สนิทสนมกัน จึงเห็นเจ้าตัวเล็กหัวเราะกับหมอกิ๊กเป็นระยะ คงไม่ได้แอบเม้าท์เผาขนผมหรอกน่ะ สนุกสนานขนาดนั้น...
 
อาหารชุดแล้วชุดเล่า  เครื่องดื่มชุดแล้วชุดเหล้า  ผ่านไปจนหลายๆคนเริ่มมึนได้ที่กันแล้ว เว้นก็แต่เจ้าตัวเล็กที่ยังคุยกับหมอกิ๊กสนุกสนาน  ส่วนผมก็คุยกะพี่ๆ ในแผนกตลอดจนเจ้าของงานวันเกิดที่เริ่มจะมึนได้ที่แล้วละ ผมว่าเพราะพูดไม่หยุดเลยเหมือนกันแฮะ  หมดมาดหมอไปเลยทีเดียว
 
“พี่หมอไม้รู้จักกับหมอติ๊บมานานหรือยังอะคับ” จู่ๆหมอปุ้มที่อยู่ในอาการมึนๆก็เอ่ยถามผมขึ้นมา

“ก็สองปีพอดีคับ หมอปุ้มถามพี่ทำไมเหรอคับ”
'
“อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกคับ  เห็นพี่สองคนน่ารักกันดี เลยอยากรู้เรื่องส่วนตัวบ้างเสียมารยาทมั้ยอะคับ”

“อ๋อไม่เป็นไรคับอะไรที่พี่ตอบได้ก็ตอบให้ ถ้าส่วนตัวมากก็ตอบไม่ได้ก็ไม่ว่ากันนะคับ” ผมตอบยิ้มๆก่อนที่หมอปุ้มจะเอ่ยชวนให้ผมชนแก้วอีกรอบ

“แล้วพี่ไม้ชอบอะไรในตัวหมอติ๊บเหรอคับ” หมอปุ้มเอ่ยถามผมขึ้นพร้อมกับมองไปยังหมอติ๊บแต่เจ้าตัวเล็กคงไม่รู้หรอกว่า ผมคุยอะไรกันเพราะตอนนี้เสียงเพลงจากคาราโอเกะของพี่ๆ ดังมากจนผมต้องตะโกนใส่หูกันอยู่แล้ว

“พี่ก็ไม่รู้หรอกคับว่าพี่ชอบอะไรในตัวหมอติ๊บบ้าง พี่รู้แต่ว่าหมอติ๊บคือคนที่ใช่สำหรับพี่ทุกอย่างแล้ว” ผมตอบหมอปุ้มไปแต่ก็อดเขินเองไม่ได้เหมือนกันแฮะ

“ดีจัง  มีแต่คนรุมรักรุมชอบหมอติ๊บ น่าอิจฉาหมอติ๊บจังเลยนะคับใครๆ ก็หลง  ใครๆ ก็รัก” ตอนนี้ผมว่าหมอปุ้มชักจะเริ่มเปลี่ยนสถานะจากมึน  เป็นเมาแล้วแฮะ

“แล้วพี่ไม้ชอบอะไรในตัวหมอติ๊บที่สุดคับ”

“ที่พี่ชอบในตัวหมอติ๊บที่สุดเหรอ อืมมม...คือการที่หมอติ๊บเป็นหมอติ๊บนี่แหละคับ ที่ทำให้พี่ชอบเพราะถ้ามีอะไรที่มันไม่ใช่หมอติ๊บ พี่ก็คงไม่ชอบ” ผมตอบไปตามความรู้สึกพร้อมกับมองไปยังเจ้าตัวเล็กที่ยิ้มร่าอย่างอารมณ์ดี กับหมอกิ๊ก ก่อนหันกลับมามองหมอปุ้มที่ทำหน้างงกับคำตอบของผมอยู่ในตอนนี้

“พี่ไม้อ่ะใจร้ายที่สุดเลย” หมอปุ้มพูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำปล่อยให้ผมงงกับประโยคสุดท้ายของ หมอปุ้มเอาเสียมากๆ ว่าผมไปใจร้ายกับใครตอนไหน

หลังจากสนุกสนานกับงานวันเกิดของหมอปุ้มจนดึกดื่นแล้ว เราสองคนก็ขับรถกลับหอพักเอาในเวลาเกือบๆ ห้าทุ่ม ผมขับรถมาจอดแวะที่เซเว่นที่อยู่ด้านข้างมหาวิทยาลัยซึ่งเป็นทางผ่านกลับหอพักของเราและบอกเจ้าตัวเล็กว่าจะไปซื้อของนิดหน่อยและเจ้าตัวเล็ก็ตัดสินใจนั่งรอผมในรถ
 
หลังจากได้ของที่ต้องการแล้ว ผมก็พาเจ้าตัวเล็กที่เผลอหลับไปแล้ว กลับไปยังหอพักซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เราแวะซื้อของกันเท่าไหร่นัก ผมนำรถจอดที่โรงจอดรถของหอพักเป็นที่เรียบร้อยแต่เจ้าตัวเล็กก็ยังไม่มีที่ท่าว่าจะตื่น  ผมคงต้องทำหน้าที่นี้อีกแล้วซิน่ะ เดินอ้อมไปเปิดประตูรถอีกฝั่งก่อนดึงเจ้าตัวเล็กขึ้นหลังพร้อมหิ้วของพะรุง พะรังกลับห้องแม้จะอยู่แค่ชั้นสอง แต่ก็เล่นเอาเหงื่อแตกเหมือนกันน่ะเนี่ยย
 
แต่ทันทีที่ผมวางเจ้าตัวเล็กลงบนเตียง เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นข้างๆ หูผมทันที

“ขอบคุณนะคับพี่ไม้ ที่ยังเป็นพี่ไม้ที่น่ารักคนเดิมของติ๊บเสมอ” เสียงเจ้าตัวเล็กนั่นเอง

“อ้าว  นึกว่าหลับจริง แกล้งกันนี่หว่า” ผมหันกลับไปมองเจ้าตัวเล็กที่เพิ่งปล่อยลงจากหลังเมื่อกี้แต่ตอนนี้ทำตาแป๋วใส่ผมเชียว

ผมก้มลงไปปล้นจูบ ปล้นหอมบนใบหน้าและลำคอขาวเนียนจนเจ้าตัวเล็กทั้งดิ้นทั้งขำ กับการทำโทษของผม

“ยอมแล้วๆ คราวหลังไม่แกล้งแล้ว” เจ้าตัวบอกขณะพยายามดันใบหน้าที่มีตอหนวดแข็งๆของผมออกจากการซุกไซร้ลำคอที่เจ้าตัวบอกจั๊กจี๋และดิ้นพราดๆ อยู่ตลอดเวลาที่ผมแกล้งเอาหนวดเคราสากๆ ถูไถๆ ไปตามลำคอ  จนเหนื่อยหอบกันทั้งคู่ผมจึงหยุดและดึงเจ้าตัวเล็กขึ้นมา พร้อมกับเดินไปหยิบของที่ผมซื้อมาจากการจอดรถเมื่อตะกี้  เป็นเค้กชอคโกแลตหน้าตาน่ากินขนาดพอเหมาะสำหรับเราสองคน ผมกับเจ้าตัวเล็กช่วยกันปักเทียนลงไปสองเล่ม แทนจำนวนปีที่เราพบกัน ก่อนที่ผมจะหยุดมองหน้าเจ้าตัวเล็กผ่านเปลงเทียนจากเค้ก

“ครบรอบสองปีที่เราเจอกัน เวลานี้พอดีเลยที่ตอนนั้นพี่ไปเจอติ๊บที่ขนส่งในเมือง”

“โห  จำเวลาได้ด้วยเก่งจัง” ติ๊บบอกพร้อมกับยิ้มชื่นชมผม

“ขอบคุณที่เป็นคนรักที่น่ารักที่สุดของพี่มาสองปีเต็ม และพี่หวังว่าเราจะมีโอกาสเป่าเค้กกันแบบนี้ทุกปีจนกว่าเราสองคนจะไม่มีแรงเป่า”

“ติ๊บก็ขอบคุณพี่ไม้เหมือนกันที่เป็นทุกอย่างให้ติ๊บมาตลอด ติ๊บสัญญาว่าจะทำหน้าที่ของคนรักอย่างดีที่สุดคับ” ติ๊บ พูดจบเราสองคนก็เป่าเค้กพร้อมกันก่อนเจ้าตัวเล็กจะตักเค้กให้ผมลิ้มรสความอร่อย แม้นานๆ ทีจะตักป้อนผมก็เหอะ แต่ผมก็มีความสุขกับค่ำคืนนี้ของเรานะ แม้เพิ่งจะมารู้เอาในตอนหลังๆ มานี้เองว่าทำไมเขาซื้อกระเป๋าสตางค์ให้ผม เพราะทันทีที่ผมใช้กระเป๋าตังค์ใบใหม่เงินในกระเป๋านั้น รวมทั้งบัตรสารพัดบัตรก็เป็นของเขาไปในบัดดล  ไม่น่าเลยหมอไม้...

เขียนโดย Dr.Mike
พิสูจน์อักษรโดย Hackz

ปล. คริคริ สัมภาษณ์ลับโดยหมอปุ้ม สรุปแล้วก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่า มิสเตอร์หมอปุ้ม โกรธอะไร?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) Coming soon!
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 20-08-2010 21:24:08

พี่หมอไม้น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก (ชมมั่งนานๆ จะชมที)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 20-08-2010 21:59:14

สงสัยแอบชอบหมอไม้ละมั้ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: polar-fearn ที่ 20-08-2010 22:49:13

หมอปุ้มนี่คิดไรกะหมอไม้ป่าวหว่า?
หน้าตาดีก็งี้อ่ะเนอะ (พูดเหมือนเคยเห็น - -)
เห็นที หมอติ๊บจะต้องหึงบ้างแล้วล่ะม๊างงงงงงงง อิอิ
พี่แฮ็คส์มาต่อเร๊วววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 20-08-2010 23:06:50

หมอปุ้มชักจะแปลกๆ คิดอะไรกับหมอไม้หรือป่าว o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 20-08-2010 23:50:56

...นึกว่าหมอปุ้ม เป็นชะนี ซะอีกที่แท้เป็นผู้ชายหวานกว่าหมอติ๊บอีกเหรอ
...มิต้องสงสัย หมอปุ้ม แอบชอบหมอไม้แหงๆๆ มีการทิ้งท้ายด้วยคำพูดไว้ให้หมอไม้ งงง เล่นอีก
...แต่พี่ชอบหมอติ๊บกับหมอไม้นะ กล้าที่จะบอกกับใครๆว่าเป็นแฟนกัน ซื่อสัตย์กับตัวเองและคนรักดี
...ความจริงใจ นี่ละมั้งถึงได้อยู่กันยืดยาวจนถึงทุกวันนี้ และตลอดไป :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 20-08-2010 23:53:01

งง..ด้วยคนแต่เก็ทล่ะ แอบชอบคนหล่อแหงแหละ o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 20-08-2010 23:56:37

คุณไม้ใจร้ายทำร้ายจิตใจปุ้ม 555
ยังไม่รู้ตัวจริงๆ หรือเปล่าคะ คนใจร้าย555
 
แต่ป้าว่าก็ดีแล้วละคะ ปัญหาจะได้ไม่เกิด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 21-08-2010 09:45:18

สงสัยหมอปุ้มคิดอะไรกับหมอไม้แหง๋ๆ ไม่งั้นไม่พูดแบบนี้หรอก

ดีแล้วล่ะค่ะที่ตอนนั้นหมอไม้งงๆ   แล้วเรื่องก็จบไปแบบงงๆ (จะได้ไม่ต้องมาคิดให้กังวลใจ)  :z2: อิอิ

แต่ความหวานของหมอติ๊บ กับ หมอไม้ ยังน่ารักเหมือนเดิม  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 21-08-2010 09:53:00

เเอลกฮอล์ทำให้คนเรามักพูดความจริงเสมอ

ฮ่าๆๆๆๆ หมอปุ้มก้อคงเป็นอย่างนั้น

คงต้องเเอบชอบพี่หมอไม้เเน่ๆๆเลย

ตอนเเรกคิดว่าหมอปุ้มเป็นผู้ญซะอีก

ทำใจเถอะค่ะ ก็คนมันหน้าตาดี จิงป่าววว?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 21-08-2010 10:08:49

โฮะ โฮะ โฮะ เราทายถูกซะด้วย ในที่สุดอำนาจทางการเงิน ก็ตกไปอยู่ในมือน้องหมอติ๊บ โฮะ โฮะ โฮะ
ตกลงหมอไม้ ได้บอกน้องหมอติ๊บหรือเปล่า ว่าคุยอะไรกับหมอปุ้มบ้าง
เฮ้อ หมั่นไส้คนหล่อ ช่างมีเสน่ห์ซะเหลือเกิน
แต่ยังไงเราก็ว่าน้องหมอติ๊บ น่ารักที่สุดอยู่ดี
รอตอนต่อไปนะจ๊ะ น้องแฮค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 21-08-2010 10:29:30

คิดเหมือน คุณStillLoveThem เลยค่ะ
คิดว่าหมอปุ้มเป็นผู้หญิงซะอีก

สงสัยพี่ติ๊บจะต้องออกโรงหึงหวงพี่ไม้มั้งซะแล้ว  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-08-2010 11:02:31

เหอะ เหอะ.....แอบรักผัวชาวบ้านเขา เปลืองใจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-08-2010 14:06:44

หวัดดีชาวไทย

หมอไม้นะคับ  แวะมาทักทายช่วงบ่ายๆวันหยุด

ทำไมเงียบหายไปไหนกันหมดเลยหว่า   

คนหล่อแวะมาทักทายชาวบบอร์ดยังไงอย่าเงียบไปกันหมดนะคับ

ทักทายกันบ้าง  คนเขียนจะได้มีแรงใจเอามาลงให้บ่อยๆ

ตอนนี้ยังตามหาลอดช่องสิงคโปร์ไม่เจอ   จะได้กลับบ้านมั้ยนี่ผมมม   คิดถึงแล้วนะเฟ้ยยยยยยย :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 21-08-2010 15:49:20

หมอติ๊บกับหมอไม้เค้าเสมอต้นเสมอปลายกันตลอด

ยินดี ๆ ๆ กับความรักของหมอทั้ง 2 คนนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 21-08-2010 15:52:56

...หวัดดีคนหล่อในสิงคโปร์ นั่นสินะจะหาเจอไหม เคยเห็นแต่ลอดช่องสิงคโปร์ที่ประเทศไทย
...อยู่ทางโน้น สบายดีไห เมื่อไหร่กลับล่ะเนี่ย คิดถึงเหมือนกันนะ พอแล้วเดี๋ยวกระทู้กลายพันธ์  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-08-2010 15:59:38

โอ๊ววววววววววววววววววววววววววววว
แฟนหมอติ๊บ...(อ๊ะ มากกว่าแฟนแล้วนี่นา) ส่งเสียงมาจากสิงคโปร์
หมอไม้ได้ไปดู โอลิมปิคเยาวชนมั่งป่าวคร้าบบบบบบบบ
กลับวันใหน สงสารหมอติ๊บบบบบ นอนหนาวหลายคืนแล้วววววววววววววววววววววววว



เอ่อ...อ..............................อ...................................อ
ขอโต้ดเหมือนกัน         ลืมตัว    แฮ่  ...แฮ่
ขออภัยโมฯดุแต่น่ารัก นะคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 21-08-2010 16:22:56

ไม่ไหวจะเคลียร์...คุณหมอทั้งสอง มีแต่คนมารุมชอบ...อิอิ  น่ารัก
หมอปุ้ม คงชอบมานาน อาศัยงานนี้แอบถาม...คนหล่อเลย..
อีกหลายวันปะเนี่ย คนหล่อถึงจะได้กลับมา คิดถึงแล้วนะ
แต่คงน้อยกว่าคนชื่อ หมอติ๊บ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 110 สัมภาษณ์สด(HBD หมอปุ้ม) [Up.ดึก] P.129
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 21-08-2010 19:29:09

๕๕๕ คือว่าคิดเหมือนหลายๆคนอ่าค่ะ นึกว่าหมอปุ้มเป็นผู้หญิง
อาจจะเพราะชื่อด้วย แต่กลับเป็นผู้ชายแล้วก็หวานกว่าพี่หมอติ๊บอีก  เหอๆๆ

หมอไม้รีบกลับมานะค่ะ อย่าทิ้งให้หมอติ๊บนอนเหงาอยู่ อิอิ :กอด1:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-08-2010 19:31:26

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 111 เด็กน้อยของเธอ
by Dr.Mike on 20 สิงหาคม 2010 เวลา 14:12 น.

          เข้าสู่การเปิดภาคเรียนใหม่ของมหาวิทยาลัย ตอนนี้บรรยากาศภายในมหาวิทยาลัยแห่งนี้คึกคักไปด้วยบรรดานิสิตน้องใหม่ปีหนึ่งที่เดินกันให้เป็นสีสันของมหาวิทยาลัย เพราะน้องใหม่จะต้องร่วมงานรับน้องจากทางมหาวิทยาลัย ที่มีป้ายชื่อแขวนคอกันน่ารักสดใสสมวัยทีเดียว ช่อเสลาช่อใหม่ของที่นี่เลยซินะเนี่ย เหมือนกับความงามของมหาวิทยาลัยในตอนนี้ที่ต้นเสลาที่ปลูกไปตามแนวถนนของมหาวิทยาลัยกำลังเบ่งบานชูช่อสีม่วงอมเทา งดงามอร่ามทั่วทั้งมหาวิทยาลัย
 
          ส่วนตัวของติ๊บเองตอนนี้ก็เป็นรุ่นพี่ปีสามแล้ว เป็นปีสุดท้ายที่ติ๊บจะเรียนที่ตึกคณะแพทยศาสตร์ในมหาวิทยาลัยแล้ว  เพราะปีหน้าที่ติ๊บขึ้นปีสี่ก็ต้องไปเรียนรู้การทำงานในโรงพยาบาลของจริง นั่นคือการไปเรียนที่โรงพยาบาลพุทธชินราช และเปลี่ยนสภาพจากเด็กนักเรียนแพทย์ในชุดนิสิตธรรมดาเป็นเสื้อกาวน์สั้น กาวน์ยาว บ่งบอกถึงสถานภาพและความพร้อมที่จะก้าวไปเป็นคุณหมอแบบเต็มตัวในอนาคตอันใกล้นี้แล้วซินะเนี่ยยย…
 
          ในช่วงการเรียนของการเปิดเทอมใหม่ ดูเจ้าตัวยังไม่ได้เคร่งเครียดหรือวิตกกังวลล่วงหน้าแต่อย่างใด แม้กระทั่งการทำงานในคลินิกผิวหนัง เจ้าตัวก็บอกผมว่าจะทำงานไปเรื่อยๆ เพราะได้ทั้งเงิน ได้ทั้งประสบการณ์ จนกว่าเจ้าตัวจะย้ายเข้าไปเรียนในโรงบาลพุทธนั่นแหละ อาจจะเลิกทำงานนี้จริงๆ ก็ได้

          แต่ตราบใดที่การเรียนของหมอติ๊บไม่ได้ลดลงจนน่าใจหาย ผมก็ไม่มีสิทธิ์คัดค้านหรือทักท้วงได้ เพราะเกรดเฉลี่ยของหมอติ๊บในแต่ละเทอมก็ยังทำให้ผมตาโตได้อยู่ทุกครั้งที่เจ้าตัวเอามาให้ผมดูในฐานะผู้ปกครองและผู้อุปการคุณ ถ้ามีเด็กในปกครองแบบนี้เท่าไหร่ก็คุ้มที่จะส่งเสียจริงมั้ยคับ (Hackz จริงที่สุด)
 
          “พี่ไม้คับวันนี้มารับติ๊บที่หน้าตึกคณะแทนนะ พอดีวันนี้เขามีงานพี่น้องรหัสพบกับติ๊บ เลยต้องอยู่เจอแล้วก็เทคแคร์น้อง เอ้ย ไม่ใช่ซิ ต้องเป็นหลานรหัส” เสียงเจ้าตัวเล็กดังมาตามสายโทรศัพท์ในเวลาเลิกงานของผม ก่อนที่จะมีหน้าที่แวะรับเจ้าตัวเล็กที่คลินิคกลับบ้านในทุกเย็น
 
          “แล้วกินอะไรหรือยัง” ผมถามกลับไปด้วยความเป็นห่วงเพราะช่วงนี้เจ้าตัวเล็กผอมลงไปเยอะเลย

          “ยังไม่ได้กินเลยคับ พี่ไม้มารับติ๊บแล้วค่อยออกไปหาอะไรกินกันแล้วกัน”

          “คร้าบ จัดให้คับ” ผมรับคำก่อนวางสายเจ้าตัวเล็กเพื่อจัดการล้างไม้ล้างมือออกจากที่ทำงาน
 
          ตอนนี้เด็กๆ จากคณะแพทย์ยืนจอแจกันอยู่เต็มที่โถงด้านหน้าตึกคณะแพทยศาสตร์ ซึ่งเป็นช่วงกิจกรรมหลังจากรับน้องในห้องแล้วก็พาน้องๆ ออกมายังโถงคณะเพื่อแนะนำให้น้องใหม่ได้รู้จักสายรหัสเดียวกัน ผมเห็นหมอบอยเทคแคร์น้องรหัสอยู่หน้าสุด เลยตรงเข้าไปถามหาเจ้าตัวเล็ก ก่อนบอยจะชี้ไปยังด้านข้างที่ตอนนี้เจ้าตัวเล็กกำลังคุยกับน้องรหัสผู้หญิงหนึ่งคนและหลานรหัสคนใหม่เป็นผู้หญิงอีกหนึ่งคน เอานะอย่างน้อยก็ไม่มีผู้ชายมาตอแย ผมคิดขำๆ ในใจ
 
          วันนี้เจ้าตัวเล็กรับขวัญน้องรหัสด้วยเอกสารการเรียนเก่าๆ ที่เจ้าตัวเรียนมาตลอดหนึ่งปีเต็ม เป็นของขวัญที่มีค่ามากสำหรับเด็กคณะแพทย์จะได้เตรียมตัวอ่านล่วงหน้าจากชีทก่อนเข้าเรียนในแต่ละรายวิชา ส่วนหลานรหัสอีกคน ติ๊บรับขวัญด้วยอุปกรณ์การเรียนเหมือนปีที่ผ่านมาที่ให้กับน้องรหัส และนอกจากนั้นยังมีขนมนมเนยอีกกล่องใหญ่ (Hackz อยากเป็นน้องรหัสพี่ติ๊บจัง)
 
          “งั้นวันนี้เลิกกิจกรรมแล้วเดี๋ยวพี่พาไปเลี้ยงนมปั่นแล้วกัน” ติ๊บบอกกับน้องและหลานรหัส

          “ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ติ๊บ พวกหนูอยู่หอในเดี๋ยวก็ไปหาอะไรกินหลังม.”

          “ไม่ได้หรอก รุ่นพี่รหัสพี่จ่ายตังค์มาแล้ว แถมยังกำชับว่าพาน้องไปเลี้ยงให้ได้ ติดแค่วันนี้พวกพี่ๆ เขาขึ้นเวรกันเลยมารับน้องด้วยตัวเองไม่ได้” ติ๊บอธิบายกับน้องๆ ก่อนหันมารบเร้าผม

          “พี่ไม้คับวันนี้รบกวนอาศัยรถพี่ไม้พาน้องไปเลี้ยงข้าวเลี้ยงนมหน่อยนะ” ติ๊บหันมาเกาะต้นแขนพลางยิ้มหวานให้ผมหนึ่งที  มีหรือที่ผมจะปฎิเสธได้อีก

          “ได้ครับบบ น้องรหัสสองคนเองนั่งได้สบายอยู่แล้ว” ผมตอบก่อนช่วยน้องๆ เก็บข้าวของเดินตรงไปยังรถ
 
          “วันนี้พี่เลี้ยงเองน้อง อยากกินอะไรสั่งได้เลยนะ กินข้าวกันก่อน แล้วเดี๋ยวกินไอติมกับพี่อีกรอบ”

          “เป็นสายรหัสเดียวกับพี่ติ๊บทำใจหน่อยนะ น้องพาไปเลี้ยงทีไรก็จะตบท้ายด้วยไอติมทุกมื้อ” น้องรหัสของติ๊บเอ่ยแซวขึ้นและผมก็เห็นด้วยกับน้องเสียเหลือเกิน

          “ถ้าเรื่องการเรียนเวลามีปัญหาหรือไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามพี่ได้นะ มีปัญหาอะไรก็ปรึกษากับพี่รหัสได้ตลอดเวลา เป็นพี่เป็นน้องกันไม่ต้องเกรงใจนะน้อง” ติ๊บเอ่ยกับหลานรหัสคนใหม่อย่างคนใจดี

          “น้องไม่ต้องกลัวนะคะพี่ติ๊บนี่เป็นพี่รหัสที่ดีเลิศ เพราะพี่แกตอบคำถามพี่ได้ทุกอย่าง พี่แกเก่งถึงขั้นว่าที่เกียรตินิยมเลยนะคะ  ที่คณะเราใครๆ ก็รู้จักพี่ติ๊บในนามนักล่าทุน เพราะไม่ว่ามีทุนอะไรมาที่คณะ พี่รหัสเราจะต้องไปแย่งชิงกับชาวบ้านมาจนได้” น้องรหัสของติ๊บพูดจบก็หัวเราะขำๆ อย่างอารมณ์ดี ก่อนที่เด็กจะกินไอติมและพูดคุยกันจนสนิทสนมกลมเกลียว

          แล้วก็ได้เวลาที่ผมจะต้องไปส่งน้องทั้งสองคนที่หอหญิงเพราะหอหญิงในมหาวิทยาลัยนี้จะปิดตอนเที่ยงคืนเป๊ะๆ หลังจากส่งน้องๆ กลับหอพักเรียบร้อยแล้ว ผมกับเจ้าตัวเล็กก็มุ่งหน้ากลับหอพักของเราทันทีเพราะนี่ก็ใกล้เที่ยงคืนแล้ว

          “เหนื่อยมั้ยคับ วันนี้” เจ้าตัวเล็กหันมาถามก่อนยิ้มหวานให้ผมหนึ่งที

          “เห็นหน้าเราพี่ก็หายเหนื่อยแล้ว” ผมตอบยิ้มๆ

          “นี่ขนาดเห็นหน้านะนี่  ถ้าเห็นอย่างอื่นนี่กำลังวังชาจะกลับมาในทันที” เจ้าตัวออกอาการคุยโม้ทะลึ่งใส่ผมซะงั้น (Hackz พูดอะไรอ่า...เขิน)

           “ก็ได้งั้นเดี๋ยวกลับถึงห้องขอดูอย่างอื่นที่มากกว่าหน้าเลยละกัน” ผมหันไปทำสายตากรุ้มกริ่มใส่เจ้าตัวเล็กก่อนโดนตีเข้าที่ต้นขาไปหนึ่งที

           หลังจากกลับมาถึงห้องขณะที่กำลังอาบน้ำและสระผมให้เจ้าตัวเล็กหัวฟูอยู่นั้น ผมก็เอ่ยถามขึ้นมา

           “เป็นไงบ้างวันนี้มีหลานรหัสแล้ว รู้สึกว่าเราแก่ขึ้นมาบ้างหรือยัง”

          “ไม่เห็นจะแก่เลยติ๊บยังเด็กอยู่” เจ้าตัวเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี

          “นั่นซินะ ยังต้องให้พี่อาบน้ำให้ สระผมให้อยู่เลย แล้วเมื่อไหร่จะโตน้อ” ผมตอบก่อนเปลี่ยนไปกอดเจ้าตัวเล็กจากทางด้านหลังอย่างหมั่นเขี้ยว

          “เปล่าหรอก พี่แค่อยากบอกว่าวันนี้ติ๊บก็โตขึ้นอีกปีแล้วนะ เป็นรุ่นพี่ปีสามแล้ว ต้องทำตัวเป็นแบบอย่างให้รุ่นน้องด้วยนะ เดี๋ยวก็จะเป็นคุณหมอแล้ว” ผมกอดกระชับเจ้าตัวเล็กท่ามกลางสายน้ำจากฝักบัว

          “ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนติ๊บอาจเป็นผู้ใหญ่ขึ้นและเป็นคุณหมอที่เคร่งขรึมและยึดมั่นในจรรยาบรรณวิชาชีพแค่ไหน แต่สิ่งเดียวที่ติ๊บจะไม่เปลี่ยนคือติ๊บจะเป็นเด็กน้อยคนเดิมคนนี้ของพี่ไม้ไปตลอด” โหบทจะหวานเขาก็ไม่ปรึกษาใครเลยแฮะ แทนคำขอบคุณผมจึงแกล้งทวงถามบางอย่าง

          “ไหนว่ามีอะไรให้พี่ดูที่มากกว่าให้ดูหน้าแล้วพี่จะมีเรี่ยวแรงกลับมาเลยไง” ผมกระซิบข้างๆ หู เจ้าตัวเล็กพลิกตัวกลับมาหันหน้าสบตาผมภายใต้สายน้ำแน่นิ่ง

          “แล้วมีอะไรที่พี่ไม้อยากเห็นจากติ๊บมากกว่าใบหน้ามั้ยละคับ” เจ้าตัวเล็กตอบผมด้วยสายตาวาบหวาม เอาละซิยั่วกันแบบนี้มีเฮแน่ๆ
 
          แทนคำตอบผมก้มลงไปดูดดื่มหาความนุ่มละมุนจากปากเล็กๆ ช่างเจรจานั้นทันที ลิ้นประสานกับลิ้นสัมผัสความนุ่มละมุนและอ่อนหวานจากริมฝีปากเจ้าตัวเล็ก ก่อนจะจัดการดูในส่วนอื่นที่ไม่ใช่ใบหน้า และมันก็ทำให้ผมมีเรี่ยวแรงปึ๋งปั๋งได้อย่างที่เขาบอกจริงๆแฮะ อิอิ... จบด้วยฉากนี้อีกแล้ววุ้ยยย  เขินน่ะเนี่ยยยย…
 
          หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจของการทำหน้าที่คนรักอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว ผมก็ปล่อยให้เจ้าตัวเล็กได้นอนพักผ่อนเพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว ก่อนส่งเจ้าตัวเล็กเข้านอนให้หลับฝันดีด้วยการจูบเบาๆ ที่เปลือกตาคู่งามนั้นหนึ่งที และเจ้าตัวเล็ก็ยังคงทำหน้าที่คนรักได้ดีอย่างไม่เปลี่ยนแปลงคือการจูบที่คางผมเบาๆ หนึ่งทีและกราบที่หน้าอกผมเหมือนทุกคืนไม่เปลี่ยนแปลง  เฮ้อออมีความสุขจังเนาะเวลาที่เราได้อยู่กับคนที่เรารัก ก็อยากจะหยุดวันเวลานั้นเอาไว้นานๆ เลยทีเดียว…

เขียนโดย Dr.Mike
พิสูจน์อักษรโดย Hackz

ปล. ชอบสำนวนพี่ติ๊บนะ เด็กน้อยของเธอตลอดไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 21-08-2010 20:43:18

 :L1:น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 21-08-2010 21:05:25

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด

อยากมีแฟนแบบหมอติ๊บกับหมอไม้จังเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-08-2010 21:10:13

เม้นท์แบบเบิ้ล 2 หล่ะกัน :-[
หมอปุ้มแอบชอบหมอไม้หรือเปล่าอ่ะ
หมอติ๊บเค้าเป็นเด็กเฉพาะเวลาที่อยู่กับหมอไม้เท่านั้น
น่ารักจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 21-08-2010 21:41:03

อ่านเรื่องนี้....เม้นท์ได้สองคำ
หวานนนนน....กับ.....น่ารักกกก....  :m1:

 :L1: กด + ให้หมอ ๆ กะ น้อง hackz  :L1:
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 21-08-2010 21:55:53

แหม ปีสามเอง หมอไม้เนี่ย...
พยายามยัดเยียดความแก่ให้หมอติ๊บเลยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 21-08-2010 22:00:46

"ติ๊บจะเป็นเด็กน้อยคนเดิมคนนี้ของพี่ไม้ไปตลอด"
โอยยยยย  น่ารักเกินไปแล้ว  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 21-08-2010 22:18:46

หวัดดีคนหล่อ อย่าลืมของฝากจากสิงค์โปรด้วยนะ
แล้วตกลงเรื่องหมอปุ้มเป็นยังไงต่อ อยากรู้จริง ๆ และทุกวันนี้ยังอาบน้ำสระผมให้น้องหมอติ๊บอีกป่าว

น่ารักจริง ๆ คู่นี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 21-08-2010 22:40:31

หวานอ่าาาาาาาาาาาา
อยากกินลอดช่องสิงคโปร์มั่ง 55

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 21-08-2010 22:45:21

 :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 22-08-2010 02:13:13

โอ๊ย เบาหวานขึ้นอีกรอบค่ะ  :-[

คู่คุณหมอนี่อย่าไปทะเลนะค่ะ จากทะเลเค็มๆ จะกลายเป็นทะเลหวานเอาได้นะค่ะ   :z2:

อ้อ หรือจะมาแถวบ้านรีดเดอร์ก็ได้ค่ะ 
เพราะน้ำตาลช่วงนี้เดี๋ยวขาดตลาด เดี๋ยวแพง จะรีบกอบรีบโกยความหวานเอาไว้ อิอิ

เป็นกำลังใจให้หมอไม้ ตามหาลอดช่องสิงคโปร์ให้เจอไวๆ นะ  สู้ๆ  :a2:  หมอติ๊บรออยู่

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: Killua ที่ 22-08-2010 08:40:51

หวานซะมดขึ้นเล้า  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-08-2010 20:14:04

หายไปไหนกันหมดนี่

กลับมาเจอเห็นรกร้างว่างเปล่าเลยแฮะ

หรือว่าลั้นลากันวันหยุด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 22-08-2010 20:27:45

เพิ่งกลับมาจากฟิลด์  แปะโป้งก่อนนะคะ เด๋วมาอ่าน

edit

ยังหวานกันเหมือนเดิม

เห็นด้วยว่าสมบัติที่มีค่าคือชีทกับข้อสอบเก่าๆ

แต่จะอ่านทันได้ทำโจทย์มากแค่ไหน นั่นอีกเรื่อง แต่เอามาครอบครองก่อน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 22-08-2010 22:47:55

หายไปสี่ ห้าวัน  โอ้ววว  กระทู้ขึ้นไปตั้งหลายหน้า   o22  ต้องตามอ่านยาวเลย

 :กอด1: หมอไม้หมอติ๊บ กับ hackz กลับมาทำหน้าที่เดิมแล้วเหรอเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 22-08-2010 23:02:02

พึ่งตามอ่านทัน ขอสมัคร ตามอ่านเรื่องนี้ด้วยคนนะคับ


เมนต์แรกไม่มีจะบอกนอกจาก


หมอติ๊บ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คำนี้บอกทุกอย่างที่เป็นหมอติ๊บจริงๆ
(ก็คนมันไม่ได้มีดีแค่หน้าตา ใช่ป่าวคับ  :laugh:)


หมอไม้ก็ พระเอกโคดดดดดดดดดดดดดดด
(เหมาะสมกันด้วยประการทั้งปวงจริงๆ )


รอตอนต่อไปครับ


 :กอด1: 2 หมอเลย (แต่กอดหมอติ๊บนานหน่อย  :jul3:)


ปล.ให้กำลังใจคนโพสด้วยครับ o13

 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 23-08-2010 01:14:55

คำเดียวที่อยากบอก

หวานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :o8:

เเต่ยังเเอบค้างเรื่องหมอปุ้มนิดหน่อยอ่ะค่ะ ว่าจะอะไรยังไง

ลุ้นๆๆๆๆๆ

ปลปล. เป็นยังไงบ้างค่ะภารกิจตามหาลอดช่องจากสิงคโปร์ ฮ่าๆๆเจอมั้ย :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-08-2010 12:48:43

กลับมาทักทายชาวเล้า   และแวะมาบอกนายแฮคว่าอัพเดทตอนต่อไปให้แล้วนะจ๊ะ

ตอนต่อไปมาดูกันว่าความร้ายกาจของหมอปุ้ม  มากมายขนาดไหน

แต่ความร้ายกาจของเจ้าตัวเล็กภายใต้รอยยิ้มหวานๆเป็นไง

ตอนหน้ามาติดตามชมกันน่ะคับ   

แล้วใครที่บอกว่าหมอติ๊บน่ารัก   อาจจะมีมุมมองใหม่ๆภายใต้คำว่าน่ารักอยู่ก็ได้  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 23-08-2010 13:09:57

^
^
^
^

อยากจะจิ้มหนักๆ ให้ผ้าเช็ดตัวหลุดซักที หึ หึ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 23-08-2010 14:01:49

ให้กำลังใจ 2 หมอ ให้ชีวิตมีแต่ความหวานนนนนนนนนนนนนนน :impress2:

ส่วน k. Hackz ..+ 1 เป็นกำลังใจให้สำหรับเรื่องดีๆที่เอามาฝาก  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 23-08-2010 15:21:56

แจ้งข่าว...(ส่วนตัว) หนูกัดสายไฟที่ต่อคอมไฟลุกไหม้เล๊กน้อยเครื่องเสียหาย
พึ่งจะใช้คอมเน่าเก่าแก่ฝืนใจปลุกปล้ำจนสำเร็จ คริๆๆ
ไม่ได้หายไปใหน ติดตามความน่ารักของน้องติ๊บและความรักที่น่าอภิรมย์ของหมอไม้เสมอค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 23-08-2010 15:52:02

ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวันอ่านทีเดียวสองตอนรวดเลย น่ารักอ่ะ >,<
หมอปุ้ม นี่ตอนแรกนึกว่าผู้หญิงซะอีก แต่เป็นผู้ชายหน้าหวาน ต้องแอบชอบพี่หมอไม้แน่ๆ เลย~
ตอนล่สุดอีกจะหวานไปไหนคะ น่ารักมากกก พี่ไม้ไม่สบายหายป่วยไว ๆ นะคะ  :L2:
ให้กำลังใจคนดูแลด้วยจ้า :L1:หมอติ๊บบบ

 :pig4:น้องแฮ็คด้วยจ้า ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 23-08-2010 17:08:54

สำหรับเรายังไงน้องหมอติ๊บก็น่ารักที่ 1 แถมยังไม่ได้มีดีที่หน้าตาอย่างเดียวอีกต่างหาก

น่ารักจริงนะ หมอตัวน้อย 555

น้องแฮคจ๋า ขอตอนต่อไปด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 111 เด็กน้อยของเธอ [Up.เย็น] P.130
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 23-08-2010 17:10:17

อื่ม คอยดูคร๊าบ
หมอติ๊บจัดการให้สิ้นซาก

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-08-2010 18:00:20

เสื้อกาวน์เก่า.......กับเราสองคนตอนที่ 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 23 สิงหาคม 2010 เวลา 14:09 น.

          หลังจากที่ช่วงต้องรับเสลาช่อใหม่ผ่านพ้นไปด้วยดี สิ่งที่ผมเห็นจนคุ้นตาคือการอ่านหนังสือที่หนักหน่วงขึ้นเป็นทวีคุณของเจ้าตัวเล็ก  ตอนนี้เจ้าตัวเล็กอยู่ปีสามแล้ว วิชาที่เรียนก็เป็นพื้นฐานทางการแพทย์มากขึ้น บ่อยครั้งที่เจ้าตัวอ่านหนังสือจนดึกดื่นเพื่อเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการสอบที่มีอยู่เสมอๆ แทบจะทุกวัน

           “พี่ไม้คับ วันนี้ช่วยมารับติ๊บที่ใต้ถุนตึกนะ” เสียงเจ้าตัวเล็กดังมาจากปลายสายโทรศัพท์ในตอนเย็นหลังเลิกงานของผม

           “ได้คับ ว่าแต่วันนี้มีสอบอีกแล้วเหรอ” ผมถามเจ้าตัวเล็กไปเพราะช่วงหลังๆ เวลาสอบของเจ้าตัวเล็กมักเป็นช่วงเย็นๆ แบบนี้

           “คับผมแต่ตอนนี้สอบเสร็จแล้วละ แต่ติ๊บไม่ได้ไปทำงานที่คลินิกนี่ นั่งคุยกะเพื่อนๆ อยู่ที่ใต้ตึกพี่ไม้เลิก งานแล้วก็วนรถมารับติ๊บด้วยแล้วกัน”

           “คับ  เดี๋ยวพี่ไปหา  ขอเก็บของก่อน”

          หลังจากวางสายจากเจ้าตัวเล็กผมก็จัดการล้างไม้ล้างมือ ก่อนแต่งตัวออกไปยังลานจอดรถ

           “พี่ไม้คับ  พี่ไม้” เสียงคุ้นหูดังมาจากทางด้านหลังทางเดินไปยังลานจอดรถ

           “อ้าว หมอปุ้ม” ทันทีที่ผมหันกลับไปก็พบเจอคุณหมอร่างเล็กวิ่งตามผมมาติดๆ

           “พี่ไม้จะไปไหนเหรอคับ เลิกงานแล้วมีนัดที่ไหนหรือเปล่า” เสียงหมอปุ้มเอ่ยถามผมพร้อมกับรอยยิ้มโชว์เขี้ยวเสน่ห์

           “อ๋อ ไม่มีแล้วคับกำลังจะออกไปรับหมอติ๊บกลับห้อง”

           “พี่ไม้ทานข้าวหรือยังคับ ไปทานข้าวกันมั้ย” หมอปุ้มเอ่ยขณะเดินตามหลังผมมาติดๆ

           “ก็ดีคับที่ร้านไหนละ” ผมหันไปถามหมอปุ้มอย่างขัดไม่ได้

           “ก็ไปกิน ‘อีทมี’ ก็ได้คับ ร้านนั้นนมปั่นอร่อย” หมอปุ้มเอ่ยความคิดเห็นและตอนนี้ผมคงปฏิเสธคำเชิญชวนไม่ได้แล้ว

           “ก็ได้คับ งั้นเดี๋ยวพี่ขอวนรถไปรับหมอติ๊บก่อนแล้วกัน พอดีเจ้าตัวรออยู่ที่ใต้ตึกแพทย์แล้ว” ผมตอบก่อนรีบขึ้นรถเพราะกลัวเจ้าตัวเล็กจะรอนานเพราะตอนค่ำๆแบบนี้ใต้ตึกแพทย์ ยุงชุมนักเชียว
          แต่ก่อนที่ผมจะทันได้คิดอะไรออกมากกว่านั้นหมอปุ้มก็ก้าวขึ้นมานั่งบนรถข้างๆ ผมที่ทำหน้าที่พลขับเรียบร้อย  อ้าว ผมนึกในใจ นั่นมันที่เจ้าตัวเล็กนี่หว่า

           “ผมขอติดรถพี่ไม้ไปด้วยนะคับ พอดีวันนี้ผมไม่ได้เอารถมา” หมอปุ้มเอ่ยขอก่อนหันมายิ้มแป้นแล้นให้ผมและคาดเข็มขัดเรียบร้อย ผมทำไรได้อีกมั้ยนี่

          ไม่เกินสิบนาที แจ๊สสีแดงคู่ใจของผมก็มาจอดหน้าตึกคณะแพทยเป็นที่เรียบร้อยและตอนนี้เจ้าตัวเล็กที่ยืนรออยู่ที่หน้าตึกก็วิ่งมาเปิดประตูรถ แต่ต้องตกใจเมื่อเปิดประตูเข้ามาแล้วพบว่ามีหมอปุ้มนั่งเชิ่ดหน้าอยู่ในรถเรียบร้อยแล้ว

           “อ้าว  พี่หมอปุ้ม  หวัดดีคับ” หมอติ๊บยกมือไหว้

           “หวัดดีคับ พอดีเย็นนี้พี่จะไปทานข้าวกับหมอไม้” หมอติ๊บไปด้วยกันมั้ยคับ

           “อ๋อ  ขอบคุณคับ” เจ้าตัวเล็กตอบก่อนก้าวไปเปิดประตูหลังรถเข้ามานั่งเรียบร้อย

           “น้องติ๊บชอบทานอาหารประเภทไหนเหรอคับ ทานอาหารอีสานกันมั้ย  ลาภ  น้ำตก  ซกเล็ก” หมอปุ้มเอ่ยชวนแต่ผมสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงเหน็บแนม (Hackz ของชอบของโพสต์เตอร์เลย อิอิ)

           “อ๋อ  ติ๊บง่ายๆ อะไรก็ได้คับ ทานได้หมดอยู่แล้ว” เจ้าตัวเล็กตอบอย่างราบเรียบและผมรับรู้ว่าตอนนี้เจ้าตัวเล็กเองก็คงงง และตั้งตัวไม่ติดกับอาการหมอปุ้มอยู่ไม่น้อย

           “แล้วถ้าพี่ชวนไปกินร้านสเต๊ก หรืออาหารอิตาเลี่ยน น้องติ๊บจะทานได้มั้ยคับ” หมอปุ้มเอ่ยเยาะๆ พร้อมกับยิ้มมุมปาก  และไม่มีเสียงตอบรับจากเจ้าตัวเล็กจนผิดปกติหมอปุ้มจึงเอ่ยพร้อมกับหัวเราะร่าออกมา

           “ไม่มีอะไรหรอกคับ พี่แค่อยากรู้ว่าน้องติ๊บชอบอาหารประเภทไหนจะได้พาไปถูกร้านไง” หมอติ๊บนิ่งเงียบ  ก่อนตอบมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง

           “ติ๊บก็ทานได้ทุกอย่างแหละคับพี่ปุ้ม อาหารไทย อาหารอิสาน อาหารอะไรก็ทานได้หมดแหละคับ”

           “งั้นพี่ไม้เราไปทานสเต๊กตรงหลังม.กันน่ะคับ  เพิ่งมาเปิดใหม่  แต่รสชาติใช้ได้ทีเดียว ไม่ไปอีทมีละ”

           “ได้คับ เดี๋ยวพี่พาไป” ผมพาทั้งสองคนมาจอดรถที่ด้านหลังร้านซึ่งอยู่บริเวณด้านหลังมหาวิทยาลัยก่อนจะเดินตามหมอปุ้มและเจ้าตัวเล็กเข้าไป
          ตอนนี้ผมอยากคุยกับเจ้าตัวเล็กเหลือเกินแต่เจ้าตัวเล็กไม่พูดไรนอกจากหันมามองและยิ้มให้ผมอย่างปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

          พอก้าวเข้ามานั่งในร้านผมเลือกนั่งโต๊ะตัวที่อยู่ในสุดหน้าเค้าท์เตอร์ของร้าน เลื่อนเก้าอี้ตัวที่อยู่ข้างๆ กะว่าจะให้เจ้าตัวเล็กนั่งแต่หมอปุ้มก็ชิงนั่งไปก่อนเรียบร้อย และก็ไม่ทันที่ผมจะเบียดตัวออกไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเจ้าตัวเล็กได้เพราะถูกหมอปุ้มขังด้วยเก้าอี้ไปเรียบร้อย

          เจ้าตัวเล็กยิ้มให้ผม ก่อนนั่งตรงข้ามกับผมที่นั่งยิ้มแหยๆ เพราะรอยยิ้มแบบนี้ของเจ้าตัวเล็กมันมักแฝงอะไรไว้ลึกๆ เสมอๆ

           “ผมขอสเต๊กไก่เทอริยากิ แล้วก็สปาเก๊ตตี้กุ้งโรเช่” หมอปุ้มสั่งอย่างคล่องปาก

           “หมอติ๊บกินอะไรเหรอคับ พี่ไม้สั่งไรดีคับให้ปุ้มแนะนำมั้ย” หมอปุ้มหันมายิ้มให้ผมและเทคแคร์ด้วยสายตาเสมอๆ ไม่ได้คิดไปเองนะ รู้สึกแบบนั้นจริงๆ

           “ผมขอสเต๊กหมูพริกไทยดำที่นึงคับ เครื่องเคียงขอรับเป็นเฟรนซ์ฟราย” ผมหันไปสั่งกับพนักงาน

           “หมอติ๊บถ้าเรียกไม่ถูกจะชี้เอาก็ได้นะคับ พนักงานในร้านเขาจำเมนูได้อยู่แล้ว” หมอปุ้มเอ่ยและตอนนี้ผมเห็นเจ้าตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาและยิ้มให้กับเราทั้งสองคน  แต่ให้ตายเหอะ รอยยิ้มแบบนี้น่ากลัวที่สุดเลย

          ติ๊บหันหน้าขึ้นมามองพนักงานในร้านก่อนชี้ไปที่เมนูอาหาร และตอนนี้ผมก็เห็นหมอปุ้มหัวเราะขำๆ อย่างไม่มีการรักษามารยาทเอาซะเลย

           “อ้อ น้องคับเครื่องดื่มของพี่เป็นฟรุ๊ตพั้นซ์ พี่ไม้รับไรดีคับ หมอติ๊บรับไรดีชามะนาวหรือน้ำเปล่า” หมอปุ้มยังคงเยาะเย้ยราวกับคนเป็นต่อ และตอนนี้ผมรู้สึกว่าหมอปุ้มไม่น่ารักเอาซะเลย

           “ของติ๊บกับพี่ไม้ขอน้ำเปล่าแล้วกันคับ” ติ๊บตอบยิ้มๆ

           “พี่ไม่น่าพาน้องหมอติ๊บมากินร้านแบบนี้เลยเนาะ ดูท่าน้องจะไม่ค่อยชอบอาหารแบบนี้เท่าไหร่ เคยกินหรือเปล่าคับ” หมอปุ้มเอ่ยพร้อมกับจ้องหน้าหมอติ๊บ

           “อ๋อ  อาหารแบบนี้ติ๊บกับพี่ไม้ไม่ค่อยทานหรอกคับเพราะนอกจากจะแพงแล้ว คุณค่าทางอาหารก็ไม่ค่อยมีอะไรมากมายมากไปกว่าไขมันและคลอเลสเตอรอล ประมาณว่าเป็นอาหารสิ้นคิดอะคับ วันไหนติ๊บขี้เกียจทำกับข้าวที่ห้องถึงจะชวนพี่ไม้มากินแบบนี้ทีนึงอ้อน้องคับ...” ติ๊บหันไปเรียกพนักงานในร้าน (Hackz สะใจว่ะ)

           “เมนูที่พี่สั่งไปเมื่อกี้ขอเปลี่ยนจากมอสซาเรลล่าชีส ไปเป็นคอร์นชีสแทนนะคับ แล้วก็ขอแบบมีเดียม   ส่วนซีซ่าส์สลัดที่พี่สั่งไป ขอเปลี่ยนน้ำสลัดเป็นโอลีฟออยล์อย่างเดียวก็พอ แล้วก็ไม่ต้องใส่ออริกาโน่นะคับพี่ผู้ชายคนนี้ไม่ชอบ” (Hackz กรี๊ดดด สะใจที่สุด – ขออภัยโพสต์เตอร์เก็บอาการไม่อยู่ โทษที อิอิ)

          ติ๊บสั่งพนักงานเสร็จก็ยิ้มขอบคุณพนักงานไปหนึ่งที และหันมายิ้มให้ผมกับหมอปุ้มที่ทำหน้ายังกะโดนใครตีแสกเข้ากลางหน้าก็ไม่ปาน บอกแล้วรอยยิ้มแบบนี้จากหมอติ๊บมันน่ากลัวเป็นที่สุด

          แค่อาหารร้านสเต๊กแค่นี้อาจจะดูหรูหรากับหมอปุ้มนะ และถือว่าเป็นร้านหรูในบริเวณมหาวิทยาลัยนี้เลยก็เป็นได้  แต่ทว่ามันไม่ได้เป็นเมนูหรูหราสำหรับหมอติ๊บแต่อย่างใดเพราะเรื่องอาหารเจ้าตัวเล็กไม่เคยแพ้ใครเขารู้ไปกระทั่งส่วนประกอบ เครื่องปรุงและวิธีการทำไปหมดแล้ว ร้านสเต๊กเล็กๆ แค่นี้มีเหรอจะเกินสมองของหมอติ๊บ และไม่นับรวมกับที่หมอจ๊ะโอ๋พาไปกินแต่มื้อหรูๆ ในโรงแรมในเมืองโน่นอีกบ่อยๆ แค่นี้หมอติ๊บ  จิ๊บๆ

          ผมแอบขำอยู่ในใจ  และขอตัวทั้งสองคนเข้าห้องน้ำที่อยู่หลังเค้าท์เตอร์แต่ใจจริงผมตั้งใจจะออกไปจากมุมนี้เวลากลับมาจะได้นั่งข้างๆ หมอติ๊บนั่นต่างหาก

          ผมมายืนอยู่หน้าอ่างล้างมือในห้องน้ำ และยิ้มให้กับความร้ายกาจของเจ้าตัวเล็ก ที่เล่นตอกกลับซะหมอปุ้มหน้าหงาย ภายใต้รอยยิ้มที่ผมเองแม้จะรู้จักหมอติ๊บมานาน
          แต่บางครั้งรอยยิ้มของเจ้าตัวเล็กก็ยากที่ผมจะคาดเดาว่ามันเป็นรอยยิ้มที่สื่อถึงสิ่งที่กำลังจะตามมาว่าเป็นประมาณไหนเพราะมันลึกลับซับซ้อนเสียเหลือเกิน จะเดาออกก็แค่ว่าเวลาที่เจ้าตัวยิ้มมาจากข้างในมันดูสดใสแต่ถ้ายิ้มแบบนี้เมื่อไหร่น่ากลัวเอามากๆ

          ผมเดินมาหยุดอยู่ด้านหลัง เค้าท์เตอร์  สังเกตอาการของทั้งสองคนก่อนพบว่าเจ้าตัวเล็กยังคงยิ้มให้หมอปุ้มเหมือนเดิม และตอนนี้ก็หันมายิ้มให้ผมซะด้วย กลัวแล้วจ้า...

          หลังจากที่ผมทานมื้อเย็นแบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแล้วผมก็พาทั้งสองคนออกจากร้านอาหาร มุ่งหน้าไปส่งหมอปุ้มยังหอพักที่อยู่ด้านข้างมหาวิทยาลัยทางเดียวกับผมและเจ้าตัวเล็กแต่เลยไปไกลอีกหน่อย

           “พี่ไม้แวะที่คลินิกแป๊บนึงนะคับ พอดีเจลล้างหน้าหมด ขอติ๊บแวะเข้าไปเอาแป๊บนึง” เจ้าตัวเล็กเอ่ยขึ้นก่อนที่ผมจะขับรถผ่านคลินิกที่เจ้าตัวเล็กทำงานประจำ

“วันอื่นก็ค่อยมาเอาก็ไม่ได้เนอะ รู้ๆ ก็รู้ว่าพี่ไม้ต้องรีบไปส่งปุ้มจะถ่วงเวลาทำไมก็ไม่รู้” หมอปุ้มเอ่ยขึ้นแบบไม่สบอารมณ์นักหลังจากเจ้าตัวเล็กก้าวลงจากรถวิ่งเข้าไปในคลินิค

           “ก็พอดีเจลล้างหน้าที่ห้องหมดแล้วอะคับ อีกอย่างนี่มันก็เป็นทางผ่านอยู่แล้วคงไม่เสียเวลาเท่าไหร่หรอกมั้ง” ผมตอบแบบพยายามไม่คิดอะไรมาก
          ไม่เกินนาทีเจ้าตัวเล็กก็วิ่งออกมาจากคลินิก

           “ไม่คิดจะปล่อยให้หน้าเป็นสิวซักวันเลยใช่มั้ยจ๊ะน้องติ๊บ”

           “คับ ทำไมเหรอคับ” ติ๊บตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบก่อนผมสตาร์ทรถออกจากหน้าคลินิก

           “เปล่า ก็ไม่มีอะไร ไม่กลัวว่าใครจะเรียกว่าน้องติ๊บเป็นหน้าไข่ปอกมั่งเหรอคับ ขาวๆ กลมๆ” หมอปุ้มตอบแล้วก็หัวเราะขำๆ แบบไม่รักษามารยาทอีกแล้ว ไม่น่ารักเอาซะเลยในสายตาผมตอนนั้น

          ติ๊บโน้มตัวเข้ามาใกล้ผมและหมอปุ้มที่นั่งอยู่ทางเบาะหน้าของรถ ก่อนยิ้มอำมหิตจะถูกส่งมาให้ผมและหมอปุ้ม

           “ถ้าหน้ากลมใส  แล้วจะถูกเรียกว่าหน้าไข่ปอก ติ๊บก็คงยอมรับได้เพราะมันคงให้ความรู้สึกดีกว่าที่มีคนเรียกติ๊บว่า ‘ไข่เยี่ยวม้า’ ละมั้งคับ”

           “ไข่เยี่ยวม้า ยังไงเหรอคับ” หมอปุ้มเอ่ยถามขึ้นพลางหันไปจ้องหน้าหมอติ๊บพร้อมกับรอยยิ้มเยาะเย้ยที่ยังไม่หายไป

           “อ้าว พี่ปุ้มไม่รู้เหรอคับ ว่าไข่เยี่ยวม้าเนี่ย เปลือกนอกก็เป็นสีชมพู แต่ข้างในดำปี๋ ติ๊บว่าถ้ามีคนเรียกติ๊บแบบนี้มันน่าอายกว่าเรียกไอ้หน้าไข่ปอกเป็นไหนๆ”
          มาถึงตอนนี้ผมถึงกับเม้มปากเก็บอาการหัวเราะกับวาทะคมๆ ของเจ้าตัวเล็กที่แอบกัดหมอปุ้มเพราะวันนี้หมอปุ้มอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีชมพูหวาน ส่วนผิวหมอปุ้มก็ออกจะคล้ำๆ ถึงขั้นเรียกว่าเข้ม แต่ผมก็ยังงงกับคำว่าข้างใน สีดำนี่มันหมายถึงสีผิว หรือใจดำๆ ของหมอปุ้มกันแน่ๆ
          แต่ไม่ว่าจะหมายถึงอะไรก็ทำเอาหมอปุ้มหน้าถอดสีไปเลยทีเดียวคงจะโกรธมาก ส่วนหมอติ๊บเมื่อพูดจบก็เปลี่ยนจากการชะโงกหน้ามาพูดใกล้ๆ หูผมสองคนไปเป็นเอนหลังพิงเบาะ และส่งยิ้มให้ผมผ่านกระจกเป็นระยะ  และทำเอาหมอปุ้มเงียบไปจนถึงหอพักเลยทีเดียว

          เมื่อส่งหมอปุ้มกลับหอพักเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมกับเจ้าตัวเล็กก็ขับรถย้อนกลับหอพักอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อย  ก่อนมานั่งดูทีวีด้วยกันเหมือนเช่นทุกวัน

           “วันนี้ทำไมเจ้าตัวเล็กคนเดิมของพี่ทำตัวร้ายกาจจังเลย” ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็กที่นั่งอยู๋ในอ้อมกอดผมหน้าทีวี

           “อะไรกัน  ติ๊บไม่ได้ร้ายกาจซักหน่อย ก็ยังเป็นเด็กที่น่ารักของพี่ไม้เหมือนเดิม” เจ้าตัวตอบก่อนมุดหน้าลงกับแผ่นอกของผม

           “พี่ไม่อยากให้ติ๊บไปต่อความยาวสาวความยืดกับหมอปุ้มนั่นเลย”

           “ติ๊บก็ไม่เคยคิดจะร้ายกับใครหรอกนะพี่ไม้ ถ้าดีมาติ๊บก็ดีตอบ แต่ถ้าร้ายมาก็อย่าหาว่าติ๊บร้ายกว่าเท่านั้นเอง  บางครั้งการเล่นบทคนดีมันก็ไม่ได้ทำให้เรามีความสุขไปตลอดหรอกนะ” ติ๊บตอบก่อนหันเงยหน้าขึ้นมามองผมยิ้มๆ

           “เดี๋ยวนี้พี่รู้สึกว่ารอยยิ้มของติ๊บน่ากลัวขึ้นทุกวัน” ผมตอบเมื่อเจ้าตัวเล็กแกล้งยิ้มอำมหิตใส่ผม

           “ไม่หรอก  ติ๊บก็เป็นติ๊บของพี่ไม้เหมือนเดิมนั่นแหละแต่บางทีเราก็ต้องรู้จักที่ป้องกันตัว”

           “ติ๊บไปได้แนวความคิดแบบนี้มาจากไหน” ผมเอ่ยถามด้วยความสงสัย

           “ไม่มีใครบอก ไม่มีใครสอน แต่ติ๊บก็สามารถเรียนรู้ได้เอง พี่ไม้ลองคิดดูนะถ้าติ๊บยอมให้พี่ปุ้มเขาจิก เขากัด  เขาแขวะ แบบไม่ให้เกียรติติ๊บแบบนี้เสมอๆ นานวันมันก็จะยิ่งหนักขึ้นๆ ถ้าติ๊บไม่ตอบโต้อะไรเลยเขาก็จะยิ่งได้ใจ  และติ๊บก็คิดว่าที่ติ๊บตอบโต้ไปมันก็ไม่ได้รุนแรงไม่ใช่เหรอคับ”

           “จ้า ไม่รุนแรง ไปว่าเขาเป็นไข่เยี่ยวม้าเนี่ยนะ คิดได้ยัง” ผมถามเจ้าตัวเล็กก่อนเชยคางขึ้นมาสบตาหาคำตอบ

           “พอดีติ๊บจำมาจากเพื่อนที่มันล้อกันเล่นอะ”

           “แล้วที่ว่าข้างในดำปี๋นี่หมายถึงตัวเขาดำ หรือใจเขาดำกันแน่”

           “ตอนแรกติ๊บก็กะจะหมายถึงว่าแกใจดำ แต่พอดีมันกระทบถึงผิวด้วย ก็เลยแล้วแต่จะตีความเอาเอง”

           “อ่อ  แล้วไป แต่ปากคอเราะร้ายเหมือนกันน่ะนี่เรา ต้องถูกทำโทษหน่อยละ” ผมเอ่ยขู่ไปก่อนโน้มตัวใหญ่หนาลงทาบทับร่างบางของเจ้าตัวเล็กและจัดการสั่งสอนไปจนหมดเรี่ยวแรงของเราสองคน 
          อิอิ เขินอีกแล้ววุ้ย จบด้วยฉากเดิมๆ ทุกทีเลย...

เขียนโดย มิสเตอร์ไม้
พิสูจน์อักษร มิสเตอร์แฮกค์

ปล. ตอนนี้ยอมรับว่า เป็นตอนที่ผมถูกใจมากที่สุด สะใจมากที่สุดเท่าที่อ่านมาของเรื่องนี้ เวรกรรมหมอปุ้มเน๊าะ โดนแหก(หนัง)หน้ากันเห็นๆ เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับมิสเตอร์ติ๊บของเรา เจอสำบัดสำนวนและวาทีของมิสเตอร์ติ๊บไป เธอคนนั้นถึงกับกลืนไม่เข้า คลายไม่ออกเลยทีเดียว ชอบจริงๆ ตอนนี้ ให้ +10 มิสเตอร์ติ๊บไปเลย แต่แอบสงสารหมอปุ้มนิสนึง ที่ไม่มีใครอยู่ช่วย อิอิ
ปล2. เป็นไงบ้างครับตอนนี้ ผมจัดหน้าและทำย่อหน้าให้ใหม่ อ่านง่ายกันไหมครับ รบกวน Feedback ด้วยก็ดีครับ จะได้ไปปรับปรุงในตอนหน้าต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 23-08-2010 18:38:35

ชอบตอนนี้เหมือนกันเลยคะ
หมอปุ้มร้ายกว่านางร้ายในละครอีกในละครเค้ายังมีแอบหัวเราะแต่อะร๊ายยยย
สมควรแล้ว ไข่เยี่ยวม้า 5555

ปล. พี่แฮกค์จัดแบบนี้ก็ดีคะ อ่านง่ายดีคะ
ปลล. มอบเพลงนี้ให้พี่ปุ้ม
"ตอนที่เธอคิดจะร้ายใส่ใครดูให้ดีก่อนนน"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 23-08-2010 18:39:34

น้องหมอติ๊บเก่งจริง ๆ เอาซะหน้าหงายเลย เก่งจริงๆ น้อง
หมอไม้ ตอนจบ น่ะ จบแต่ฉากเดิม ๆ ที่จริงต่ออีกสักนิ๊ดก็ดีนะ 55+
น้องแฮค เก่งมาก ไม่มีผิดเลยสักคำ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 23-08-2010 19:05:46

สงสารกิีกหมอไม้ (ถ้ามีนะ 55+) จะต้องโดนหมอติ๊บเชือดอย่างแผ่วเบา แต่ตายคาที่ แน่ๆ 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 23-08-2010 20:05:48

...เหมาะสมกับชื่อตอนที่สุด ไม่คิดว่าหมอปุ้มจะร้ายลึกขนาดนี้นะเนี่ย ดูถูกคนด้วย..เฮ้อ..พ่อไข่เยี่ยวม้า
...นานไหมที่หมอปุ้มมาวุ่นวายกับหมอไม้ แล้วพ่อหน้าไข่ปอก จัดการยังไง ซักอยากรู้แล้วสิ   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 23-08-2010 20:15:51

สระใจจริง ๆ หมอปุ้นโดนตอกซะหน้าหงายไปเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 23-08-2010 20:26:38

อิอิ..เขิลเหมือนนะเนี่ย :-[ชอบจบแบบอีโรติกจังอ่ะ ชักสงสัยคนหล่อละนะคิดอารายยยย
อย่างว่าน้องติ๊บเค้าน่ารักกกก หมอปุ้มอ่ะสมุนนันทวดีในกุหลาบไร้หนาม...หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 23-08-2010 20:28:48

 :m20:สุดๆไปเลยน้องติ๊บถูกใจมากๆๆๆๆ เอาให้มันรู้ซะมั่งว่าใครเป็นใคร แล้วก็ของๆใคร :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 23-08-2010 20:44:18

สงสัยว่าหมอปุ้มจะดูละครหลังข่าวมากเกินไป หมอติ๊บโต้กลับได้สะใจมาก o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-08-2010 20:55:09

แวะมาเม้ทน์ให้โพสเตอร์

การตรวจเชคคำผิดถูกดีมากแล้วน้อง

แต่พี่ว่าเรื่องย่อหน้าให้จัดชิดขอบเหมือนเดิมดีกว่า

เนื่องจากว่าพี่ได้ทอนคำพูดและกระชับบทสนทนาให้มันพอดีกับหนึ่งบรรทัดโดยประมาณอยู่แล้ว

การที่แฮคเคาะย่อหน้าในบทสนทนาแต่ละบรรทัดจึงทำให้ประโยคมันมีเกินมายังบรรทัดถัดไปทำให้แทนที่จะเป็นหนึ่ง
บรรทัดพอดี   มันก็เลยเกินมาแบบขาดๆเกินๆ

เพราะฉะนั้นพี่ว่ากลับไปชิดขอบเหมือนเดิมดีกว่า   จะได้ไม่เสียอรรถรสนะคับ

นอกนั้นโอเคแล้วละ   สำหรับการกลับมาทำหน้าที่

แต่เมื่อแมวเหมียวกลายร่างเป็นแม่เสือ   มันน่ากลัวได้กว่านี้อีกนะ  ตอนต่อไปเจอหนักกว่านี้อีกแฮะ

ไม่ได้ขู่  แต่ผมเจอมาแล้วกับตัว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-08-2010 21:05:13

555 หมอติ๊บร้ายกาจ ตอนยิ้มเนี่ย ขนาดนึกภาพตามยังรู้สึกเสียวสันหลังแทนเลย  :m20:
สะใจ ตอนที่ไปว่าหมอปุ้มเป็น ไข่เยี่ยวม้าจัง  :laugh: พี่แกดันใส่เสื้อสีชมพูประกอบกับสีผิว ช่างเหมาะสมจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 23-08-2010 21:44:53

สะใจมากกกกกกกกกกกกก

สะใจที่หมอปุ้มโดนตอกกลับบ้าง

เชอะนึกว่าแน่เจอหมดติ๊บหน่อยเป็นไง

ไม่ชอบเลยเหมือจจะดูถูกหมอติ๊บที่น่ารักได้ยังไง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 23-08-2010 21:52:03

แมวน้อย หรือเสือน้อยก็น่ารักอยู่ดี
อิอิ พี่ติ๊บสู้คนอ่ะ ดีแล้ววววววววว
บวกให้ทั้งคนแต่งและคนโพสค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: daodome ที่ 23-08-2010 22:10:06

ชอบจัง ที่หมอติ๊บอ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ  มันต้องอย่างนี้สิ..... :fire: :beat:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 23-08-2010 22:21:33

คนแบบหมอติ๊บ ถ้าสุดจะทนจริงๆ แล้วละก็   o18 o22


แต่ ผมว่าหมอติ๊บจะเป็นแมวหรือเสือ


ก็ยังน่ารักกกกกกกกกกกกเหมือนเดิม


 :impress2:


ปล.หมอไม้ จบหื่นประจำเลย แต่ก็เข้าใจ หมอติ๊บน่ารักน่าฟัดนี่เนอะ  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 23-08-2010 22:30:57

 :a2: อิอิ สุดยอดไปเรยยยยค๊าๆๆ o13

ตอบกลับเเบบเบาๆ ทำหมอปุ้มอึ้งไปเลย โฮะๆๆๆ

 :ped149: พี่หมอติ๊บสู้ๆๆๆ

ไม่ชอบเลยคนที่มีนิสัยเเบบหมอปุ้ม สงสัยคงจะเกลียดไข่เยี่ยวม้าไปเเล้วล่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆ จบด้วยฉากเเบบนี้ จะทำอะไรได้ นอกจาก :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-08-2010 22:50:11

อ้างจาก: puenfriend ที่ 23-08-2010 22:30:57  

ฮ่าๆๆๆๆๆ จบด้วยฉากเเบบนี้ จะทำอะไรได้ นอกจาก :o8:

นอกจากเซ็ง ลูกเดียว อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: netion ที่ 23-08-2010 23:22:42

อิอิ // เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ทักทายก่อนน น ชอบจังเรื่อง

ให้แนวคิดอะไรหลายอย่างง ง ง พูดถึงหมอติ๊บมากก จนเพื่อนที่โรงเรียนหาว่าบ้าแล้วว

ขอบคุณนะค่ะ ที่ให้แนวคิดดีๆต้องเยอะ

>_< ตอนนี้อยากบอกว่าแรงมากก ก หมอติ๊บสุโค่ยย ย ยย  ปรบมือ  :jul3:  :mc4: ยอดเยี่ยม

ซะใจมากกก ก ก 55++ ขาวไข่ปอก ดีกว่าไข่เยี่ยวม้าา า

อีกอย่างอันนี้ห้ามลืมมม   คุงพี่ hackz สู้ๆคร้าาาา า า

V
V
V
V
V

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 23-08-2010 23:54:40

สงสารหมอปุ้มอ่ะ ไม่น่าวอนหาเรื่องเล้ย
ไม่รู้จักหมอติ๊บซะแล้ว ให้มันรู้ซะบ้าง
เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสีย...ให้ใคร
หมอติ๊บโหมดโหดนี่ น่ากลัวนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 24-08-2010 07:48:54

ซาหวัดดีตอนเช้า ๆ
หมอไม้ทำเควสลอดช่องสำเร็จแล้วหรอ เควสต่อไปคือไรค่ะ 55+
มารอดูว่าแมวน้อยจะกลายร่างเป็นเสือได้ยังไง  ยังไงก็รอน้องแฮคมาต่อนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 24-08-2010 09:16:33

 :mc4:
สะใจโคตร  ๆ ๆ ๆ ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 24-08-2010 09:25:57

หึ หึ ขอไปเรียนวิชานี้กับหมอติ๊บได้มั้ยอ่ะ
วิชาตอกไข่เยี่ยวม้า...หน้าดำ หงายเก๋งเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อู๊ววววววววววววว.....สุดยอด
ตายล่ะ..หมอติ๊บ รู้แล้วว่าไม่ได้ดีที่หน้าตาอย่างเดียว อิอิ
จัดคอร์สด่วนได้มั้ยครับ หมอติ๊บ อยากเรียนเลยอ่ะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 24-08-2010 09:50:50

หมอปุ้มมารยาทไม่ดีเลย ดูถูกคน ไม่ชอบอย่างแรง
หมอปุ้มสมควรโดน!!! สะใจมากกกกกกกกกกกกค่ะ ฮ่า ๆ :laugh:
ชอบหมอติ๊บโหมดนี้จังเลย~  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 24-08-2010 09:54:26

ชอบ ๆๆ  ไม่ต้องเป็นนางเอกหนังไทย

จัดหน้าอ่านง่ายดีค่ะ แต่ถ้าไม่มีวงเล็บในตอนจะยิ่งเพิ่มอรรถรสในการอ่าน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 24-08-2010 10:30:07

เฮ้อ หมอปุ้มอายุมากกว่าหมอติ๊บมีศักดิ์เป็นพี่อะนะแต่ทำไมทำแบบนี้อะ :m16:
ยิ่งเหน็บแนมหมอติ๊บตั้งหลายครั้ง เป็นใครก็คงทนไม่ได้หรอกได้สวนกลับกันบ้างแน่ๆ

ปล.จัดหน้าใหม่อ่านง่ายดีค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 24-08-2010 10:41:07

กวางน้อยแปลงร่างเป็นแม่เสือสาว

สมแล้วที่หมอปุ้มโดน  :beat: :z6: :a5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 24-08-2010 11:20:42

ต้องอย่างนี้ซิ..หมอติ๊บ

 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 24-08-2010 11:26:12

ไม่ได้มีแค่หน้าตาน่ารักอย่างเดียวซะแล้ว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b3.gif)
ตอนนี้ +1 ให้เลยนะ hackz & หมอไม้ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/010-1.gif)
ชอบมากกกกกกกกกก   o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: Lonelyนู๋โรนลี่ ที่ 24-08-2010 12:30:26

หุหุ
ถูกใจมากเลยอะ

แรง

คิดไม่ถึงเลยว่า ไข่เยี่ยวม้า จะแรงถึงขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 24-08-2010 14:12:01

เหอ เหอ นายร้ายมิได้มีแต่ในนิยายชีวิตจริงก็เยอะแยะไป
หมอติ๊บ เยี่ยมสุดๆ สะใจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 24-08-2010 15:30:23

คนอย่างหมอปุ้ม...เวลารักษาคนไข้....
จะนึกถึงเงินเป็นอันดับแรกไหม....ดูถูกคนอย่างแรงงงง
หมอติ๊บน่ารัก....เจ๋งมากกกกก....เชือดนิ่ม ๆ ...
ดูดีมีสกุลตลอดดดด..... o13

 :L1: คุณหมอ ๆ กะ น้อง hackz :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 24-08-2010 18:44:51

สะใจ อยากหาเรื่องเองนะ หมอปุ้ม...
คงคิดว่าหมอไม้จะช่วยซิ... :laugh:
หมอติ๊บ...คนเราเนอะ ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา o13
ทำให้หมอไม้ไม่กล้าเลย...ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-08-2010 19:19:17

วอหนึ่ง เรียกวอสอง

หมอปุ้มโดนถล่ม

ใครก็ได้รับ วอ นี้

โปรดตอบกลับด่วน คิคิ

ปล. ร้อยละ 99 หมอปุ้มโดนประชาทัณฑ์ อิอิ(รักดอก จึงหยอกเล่น)


มาแก้คำผิด อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-08-2010 19:41:52

ตอนต่อไปมาติดตามความร้ายกาจของหมอปุ้มกันต่อนะคับ

และแน่นอนติดตามความร้ายกว่า   ของหมอติ๊บด้วยเช่นกัน

ตอนหน้ารู้สึกเหมือนเป็นอีกหนึ่งตอนที่ท้าทายความสามารถของผมดีจัง

เคยแต่เขียนไดด้วยบทหวานๆ อ้อนๆ 

มาคราวหน้าหมอติ๊บเปลี่ยนไป๊/////////

เป็นกำลังใจให้นายแฮคคคคค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: mini ที่ 24-08-2010 20:33:11

หมอปุ้มเค้าแรงนะคับ กะฉีกหน้าหมอติ๊บสุดแสนน่ารัก

เลยโดนหมอติ๊บ เฉือด o18 นิ่ม ๆ กลับไปหน้าหงายสะใจไงไม่รู้คับ  :jul3:

รออ่านตอนต่อไปคับ  ว่าหมอปุ้มจะกระอักในรูปแบบไหนอีก 555+++

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-08-2010 20:38:24

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 24 สิงหาคม 2010 เวลา 18:43 น.

      หลังจากเหตุการณ์ชวนหวาดเสียวผ่านพ้นไปเมื่อคราวก่อน ไม่น่าเชื่อว่าเวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็วเช่นนี้ ตอนนี้เข้าสู่ปลายเดือนกรกฎาคมแล้ว เด็กๆ ส่วนใหญ่ เริ่มเตรียมสอบกลางถาคกันแล้ว แบบนี้แหละหนาชีวิตเด็กมหาวิทยาลัยไม่มีอะไรมากไปกว่าเรียนและอ่านหนังสือสอบ

ก็ดูตัวอย่างของเจ้าตัวเล็กซิครับ

05.00  อ่านหนังสือเตรียมที่จะไปเรียนในวันนั้นๆล่วงหน้า
07.00  อาบน้ำ เตรียมอาหารเช้า
08.00  เข้าเรียน
12.00  พักเที่ยง
17.00  เลิกเรียน
17.00  เข้าทำงานที่คลินิกผิวหนัง
20.00  เลิกงาน
20.30  ทานอาหารเย็น  พักผ่อน ดูทีวี  อาบน้ำ
22.00  อ่านหนังสือทบทวนที่เรียนในแต่ละวัน
24.00  เข้านอน

ขออนุญาตคัดลอกตารางเวลาหมอติ๊บมาลง เผื่อจะเป็นแนวทางการอ่านหนังสือให้เด็กวัยมหาวิทยาลัย

      ส่วนในวันเสาร์-อาทิตย์ก็ไปทำงานคลินิกจากเช้ายันค่ำ แล้วก็มาอ่านหนังสือเข้านอนในเวลาเดิมทุกวัน แม้ผมจะเป็นห่วงเอาเสียมาก แต่ก็เชื่อว่าเจ้าตัวเล็กคงเลือกที่จะทำในสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง แล้วและผมคิดว่าเขาคงดูแลตัวเองได้เป็นอย่างดี แต่ก็มีเตือนให้กินนั่นนี่บำรุงร่างกายอยู่เสมอๆ

      ด้วยความขี้เกียจของผมเวลาผ่านพ้นไปสองสัปดาห์ รอยยิ้มสดใสของเจ้าตัวเล็กปรากฏขึ้นอีกครั้ง หลังจากผ่านพ้นฤดูสอบกลางภาคผ่านไป และเมื่อคืนผมก็ปล่อยให้ไปร้องคาราโอเกะสนุกสนานกับเพื่อนได้เต็มที่ และเล่นกลับเข้าห้องเอาตอนเที่ยงคืน ดูท่าจะสนุกสนานมากไปหน่อย เล่นเอาเช้านี้เสียงเจ้าตัวเล็กหายไปเลย

      ผมตื่นขึ้นมาในเช้าวันเสาร์ ที่วันนี้เจ้าตัวไม่ต้องไปขึ้นคลินิก เพราะเป็นวันหยุดช่วงเข้าพรรษาและอาสาฬหบูชา ผมจึงชวนเจ้าตัวเล็กไปทำบุญตักบาตร

      เช้านี้เจ้าตัวเล็กอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวสบายตา ช่วยผมหิ้วชุดสังฆทานลงมาจากหลังรถ เดินเข้าไปยังอุโบสถของวัดที่มีชาวบ้านร่วมทำบุญตักบาตรกันอยู่ เราสองคนจึงร่วมทำบุญตักบาตรกับชาวบ้าน ก่อนจะถวายสังฆทานและปล่อยนกปล่อยปลา ทำบุญให้จิตใจสงบร่มเย็น

      หลังจากทำบุญเสร็จเรียบร้อยแล้ว เจ้าตัวเล็กก็ให้ผมพาเข้าไปในเมืองบอกว่าอยากไปดูหนัง กินไอติมในเมืองว่างั้น ผมก็ทำไรไม่ได้มากไปกว่าการตามใจ เพราะรัก เอ้ย! เพราะเห็นเจ้าตัวเล็กคร่ำเคร่งกับการอ่านหนังสือแบบเอาเป็นเอาตายมานานหลายอาทิตย์แล้ว บางทีถ้าพาไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาบ้างท่าจะเป็นการดี

      หลังจากพาเจ้าตัวเล็กดูหนังแล้ว จุดประสงค์หลักอีกอย่างคงหนีไม่พ้นการกินไอติม เพราะฉะนั้นตอนนี้ผมจึงนั่งอยู่ในร้านไอติมเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับเจ้าตัวเล็กที่กำลังดูร่าเริงมีความสุขกับการลิ้มรสไอศครีมชอคโกแลตที่เจ้าตัวโปรดปราน ก่อนส่งยิ้มจนตาหยีให้ผม

      ''พี่ติ๊บหวัดดีคับ พี่ไม้หวัดดีคับ'' เสียงคุ้นหู  แต่ผมไม่ค่อยชอบเสียงนี้ซักเท่าไหร่ ดังมาจากทางด้านหลังของผมก่อนหันไปตามเสียง ก็พบนายเบสยืนตัวสูงลิ่วเก๊กหน้าหล่อใส่หมอติ๊บซะงั้น

      ''อ้าว  เบส  หวัดดีคับ มากับพี่บอยเหรอ'' ติ๊บเอ่ยทักทายไป

      ''ครับผม พอดีพี่บอยชวนมาซื้อของ ก็เลยตามมาด้วย ว่าแต่พี่ติ๊บมาทำไรเหรอคับ''

      ''ก็มาดูหนัง มาซื้อของ แต่นี่เสร็จเรียบร้อยแล้วก็เลยแวะเข้ามากินไอติมกันก่อน แล้วบอยไปไหนซะละ''

      ''ไปเข้าห้องน้ำคับ เดี๋ยวคงตามมา'' พูดไม่ทันจบเจ้าหมอหน้าจืดก็พาหน้าเห่ยๆ ของตัวเองเข้ามาในร้าน

      ''พี่ไม้หวัดดีคับ  ติ๊บหวัดดี มานานยังเนี่ย''  เสียงเจ้าหมอหน้าจืดเอ่ยทักทาย

      ''มาซักพักแล้วละ นี่ก็จะกลับแล้ว บอยละมาทำไร''  ติ๊บเอ่ยถามกลับไป

      ''พอดีมาซื้อของใช้นิดหน่อยอ่ะ แล้วก็เลยแวะมาหาไอติมอร่อยๆ กินนี่แหละ'' ไอ้หมอหน้าจืดตอบยิ้มๆ

      ''อ๋อ  พอดีพวกพี่ก็กินไอติมกันเสร็จแล้วละ จะกลับแล้วเหมือนกัน งั้นบอยกับเบสตามสบายละกันน่ะ'' ผมตอบก่อนตัดบท ด้วยการจูงข้อมือเจ้าตัวเล็กออกมาคิดเงินหน้าเค้าท์เตอร์ แล้วเดินออกมาทันทีก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะถูกนายเบสแทะโลมด้วยวาจาและสายตาไปมากกว่านี้ ไอ้เด็กคนนี้มันร้ายนักเชียว

      เมื่อผมกลับมาถึงหอพัก ตอนนี้เจ้าตัวเล็กก็จัดการนำของกินใส่ตู้เย็น ส่วนผมก็นั่งทำงานอยู่หน้าคอมสบายๆในวันหยุดพักผ่อนของเราทั้งสองคน

      ''พี่ไม้คับ เย็นนี้อยากกินอะไรดีอ่ะ'' เจ้าตัวเล็กเอ่ยถามผมมาจากหลังห้อง

      ''เย็นนี้อยากกินอะไรรสจัดๆ หน่อยอ่ะ'' ผมตอบไปโดยไม่ได้ละสายตาจากหน้าคอม

      ชั่วอึดใจเดียวแกงส้มชะอมไข่ ยำวุ้นเส้นและผัดผักก็มาอยู่บนโต๊ะอาหารของผมเรียบร้อยแล้ว โดยที่ผมลงแรงอย่างเดียวคือ ช่วยเจ้าตัวเล็กตักข้าวใส่จานเท่านั้นเอง บอกแล้วว่าเรื่องอาหารนี่แฟนผมไม่เป็นรองใครจริงๆ  อิอิ

      หลังจากจัดการอาหารมื้อเย็นเสร็จไปเรียบร้อย และช่วยเจ้าตัวเล็กล้างถ้วยจานอยู่จู่ๆ เจ้าตัวก็เอ่ยขึ้นมา

      ''พี่ไม้คับ พรุ่งนี้พี่ไม้ไปส่งติ๊บที่ศูนย์หนังสือจุฬาด้วยนะ''

      ''จะไปทำอะไรที่นั่นเหรอ'' ผมถามเจ้าตัวเล็กที่กำลังล้างจานด้วยความสงสัย เพราะวันพรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์  คิดว่าเจ้าตัวจะอยู่ห้องเสียอีก

      ''พอดีติ๊บอยากไปหาซื้อหนังสือไว้อ่านเล่นซักเล่มนึงอะ อีกอย่างว่าจะไปหาซื้อเครื่องเขียนด้วย''

      ''โอเค  แต่ว่าสายๆ หน่อยละกัน วันหยุดทั้งทีขอตื่นสายหน่อยนะ'' ผมหันไปต่อรองนิดหน่อย

      ''ครับ  ก็ไปตอนสายๆ ก็ได้เพราะศูนย์หนังสือเขาเปิดตั้งเก้าโมงแน่ะ''

      ''แล้วหลังจากนั้นมีโปรแกรมไปไหนต่อหรือเปล่า ให้พี่ไปส่งแล้วทิ้งไว้นั่น หรือไปส่งแล้วรอรับกลับด้วยละ''

      ''ก็แล้วแต่พี่ไม้คับ ถ้าจะอยู่เป็นเพื่อนติ๊บที่ศูนย์หนังสือก็ได้ หรือถ้าเบื่อจะกลับมาที่ห้องก่อนก็ได้เดี๋ยวติ๊บหาทางกลับเอง''

      ''โห! พี่ไม่ใจร้าย ขนาดไปทิ้งติ๊บไว้ที่ศูนย์หนังสือแล้วให้หาทางกลับเองหรอกน่า''

      ''อ้าวใครจะไปรู้ เกิดเบื่อติ๊บขึ้นมาแล้วก็ไปทิ้งไว้ที่ศูนย์หนังสือซะเลย''

      ''โห!  พูดแบบนี้ของขึ้นเลย''  ผมเดินไปโอบกอดเจ้าตัวเล็กที่กำลังล้างจานจากทางด้านหลัง

      ''คราวหลังติ๊บห้ามพูดแบบนี้อีกนะพี่ไม่ชอบ พี่จะเบื่อติ๊บได้ยังไง ติ๊บเป็นแฟนพี่นะแล้ว ติ๊บก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตพี่ พี่จะเบื่อติ๊บได้ยังไง'' พูดจบผมก็กอดเจ้าตัวเล็กแน่นขึ้น ก่อนได้รับรางวัลจากการพูดประโยคเมื่อกี้เป็นการหอมเบาๆ ที่แก้มสากๆ ของผม ชื่นใจจริงวุ้ยยยย

      สายๆ ของวันอาทิตย์ หลังจากที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยและจัดการอาหารมื้อเช้าที่เจ้าตัวเล็กจัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาพาเจ้าตัวเล็กไปซื้อหนังสือและเครื่องเขียนที่ศูนย์หนังสือจุฬา ที่อยู่ชั้นล่างของสำนักหอสมุดของมหาวิทยาลัย ดีหน่อยที่ไม่ต้องเดินผ่านห้องแลปกลอสเหมือนห้องสมุดคณะแพทย์

      ผมเดินตามหลังเจ้าตัวเล็กเดินเข้าศูนย์หนังสือจุฬาไปติด ก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะเดินเข้าไปที่แผนกเครื่องเขียน ส่วนผมก็ปลีกตัวออกมาหาหนังสือที่เกี่ยวกับวิชาชีพของตัวเองใส่หัวซักหน่อย
      จำได้ว่าวันนั้นผมได้หนังสือไม่กี่เล่ม แต่เงินในกระเป๋าหมดไปหลายพันเพราะหนังสือวิชาการทางการแพทย์ราคาสูงๆ ทั้งนั้น เพราะฉะนั้นเวลามาทำคนไข้แล้วค่าบริการมันแพงก็อย่าว่างั้นงี้เลยคับ เพราะบรรดาหมอๆ ทั้งหลาย ลงทุนมาด้วยต้นทุนสูงๆ กันทุกคน

      หลังจากปล่อยให้เจ้าตัวเล็กเลือกเครื่องเขียนและได้หนังสือติดไม้ติดมือมาสองสามเล่ม ในขณะที่ผมได้ตำราเรียนมาสองสามเล่มหนาๆ ราคาแพงลิบลิ่ว จนต้องคิดแล้วคิดอีกกว่าจะควักตังค์ซื้อ
      ผมกับเจ้าตัวเล็กก็ตัดสินใจกันว่าจะทานข้าวมื้อเที่ยงที่ใต้ถุนอาคารหอสมุดซะเลยเพราะไม่อยากให้เจ้าตัวเล็กลำบากวุ่นวายกับการทำอาหารมื้อเที่ยงอีก และอีกอย่างก็เป็นที่ขึ้นชื่อกันอยู่แล้วว่า ‘ก๋วยเตี๋ยวน่องไก่’ ที่ใต้ถุนหอสมุดนี่ รสชาติยอดเยี่ยมขนาดไหน

      ครู่เดียว เจ้าตัวเล็กกับผมก็ได้ก๋วยเตี๋ยวน่องไก่มาวางรอให้จัดการอยู่บนโต๊ะเรียบร้อย เจ้าตัวเล็กเดินไปซื้อนำแข็งกับน้ำเปล่าที่ซุ้มขายน้ำ แต่ตอนนี้กำลังเลือกขนมหวานมาเป็นกอบเป็นกำซะเต็มมือ ถือไม่ไหวกันเลยทีเดียว ผมถึงกับส่ายหน้าให้กับความเดียงสากับภาพตรงหน้าที่ได้เห็น นี่ซินะที่เจ้าตัวเล็กเคยบอกว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนเขาจะยังเป็นเด็กน้อยที่น่ารักของผมเสมอ เชื่อสนิทใจเลยละตอนนี้

      เจ้าตัวเล็กเดินมาถึงโต๊ะก็วางน้ำวางขนมลงบนโต๊ะ ก่อนยิ้มให้ผมเขินๆ

      ''พอดีติ๊บเห็นมันน่าอร่อยอะ เลยลองซื้อมากินดู เยอะไปมั้ยอะ''  เจ้าตัวเล็กถามด้วยอาการเขินอาย

      ''ไม่เยอะหรอกติ๊บ ถ้าแขนยาวกว่านี้อีกนิดก็จะเพิ่มได้อีกห่อสองห่อ หอบมาซะเต็มโต๊ะแบบนี้''

      ''เอาน่า  อย่าบ่นถ้ายังไม่แก่'' เอาละซิเจอคำขาดคำนี้เข้าไปผมจะทำไรได้มากไปกว่าก้มหน้าก้มตากินก๋วยเตี๋ยวไก่ตรงหน้า  ก็ในเมื่อผมยังไม่แก่ก็ต้องไม่สานต่อ เห็นมั้ยเจ้าตัวเล็กมันร้ายจริงๆ

      ผมลิ้มรองรสชาติก๋วยเตี๋ยวน่องไก่ใต้หอสมุด แล้วก็รู้สึกว่าสมคำร่ำลือจริงๆ วันหลังๆ ผมตั้งใจไปกินก็ไม่เหลือให้กินแล้ว ป้าแกบอกว่าขายตอนเช้าถึงประมาณเที่ยงๆ ก็หมดแล้ว ถ้าจะกินก็ต้องไปช่วงเช้า

      เจ้าตัวเล็กเองก็ดูจะเอร็ดอร่อยกับก๋วยเตี๋ยวตรงหน้า แต่ทว่าคงอร่อยสู้ ‘ตะโก้เผือก’ นั่นไม่ได้ เมื่อเจ้าตัวกินไปยิ้มไป  และตะโก้หลายสิบชิ้นในกระทงใบเตยเล็กๆ นั้นก็ถูกส่งเข้าปากให้ผมได้ลิ้มลอง ความหวานอยู่แค่สองชิ้นเท่านั้นเอง

พรึ่บบบบบบบบ ว้ายยยยยยยยยย ////////////////////////////

      ผมเงยหน้าขึ้นมาก็พบว่าตอนนี้มีหมอปุ้มยืนอยู่ และเจ้าตัวเล็กก็นั่งอยู่เก้าอี้ตรงข้ามผมที่เดิมไม่ได้เคลื่อนตัวไปไหน  แต่ทว่าตอนนี้มีน้ำหดราดเจ้าตัวเล็กจนแขนขาเปียกโชกกันเลยทีเดียว

     ''อ้าว น้องติ๊บพี่ขอโทษ พี่นี่ซุ่มซ่ามจริงๆ เลย เดี่ยวพี่เช็ดให้นะ'' หมอปุ้มเอ่ยระร่ำระลักก่อนดึงทิชชู่บนโต๊ะมาซับน้ำตามเสื้อและแขนเจ้าตัวเล็ก

      ผมดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างตกตะลึง แต่ก็พอตั้งสติได้จึงลุกขึ้นไปกันหมอปุ้มให้ห่างออกจากเจ้าตัวเล็กด้วยการเบียดร่างใหญ่ๆ ของผมเข้าไปบังแทน แม้จะไม่ช่วยอะไรแล้วแต่อย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่าหมอปุ้มจะไม่ทำอะไรเจ้าตัวเล็กมากไปกว่านี้ พร้อมกับที่ดึงผ้าเช็ดหน้าออกจากกระเป๋ากางเกง มาเช็ดตามเสื้อตามแขนที่เปียก โชกและตอนนี้ที่ผมเพิ่งสังเกตว่ามันเป็นน้ำอัดลมซะด้วยซิ เหนียวไปหมดเลย

      ''พี่ขอโทษน่ะน้องติ๊บ พี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่ไม้คับปุ้มไม่ได้ตั้งใจนะ'' ผมได้ยินหมอปุ้มเอ่ย แต่สายตาผมไม่ได้ละไปจากเจ้าตัวเล็กเลย ‘มึงไม่ได้ทำแล้วจะร้อนตัวทำไมวะ’ ผมคิดในใจ

      ตอนนี้เจ้าตัวเล็กหลับตาอย่างคนระงับความโกรธก่อนยืนขึ้น แล้วหันไปมองทางหมอปุ้ม  แล้วก็ยิ้มพิฆาตส่งให้อีกทีนึง เอาละซิ หมอติ๊บหันไปมองถ้วยก๋วยเตี๋ยวไก่ที่ยังมีน้ำแกงร้อนๆ อยู่ครึ่งชาม  แล้วหันมายิ้มพิฆาตใส่หมอปุ้ม  หมอปุ้มโดนลวกด้วยน้ำก๋วยเตี๋ยวแน่ๆ ผมคิดในใจ

      ''อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกคับพี่ปุ้มแค่นี้เองอุบัติเหตุมันเกิดกันได้ เดี่ยวติ๊บขอไปล้างตัวก่อนน่ะคับ'' เจ้าตัวเล็กเอ่ยจบคำก็เดินก้มหน้างุดๆ ไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกล

      ''เดี๋ยวปุ้มไปช่วยน้องล้างตัวก่อนนะคับ รู้สึกผิดยังไงไม่รู้'' หมอปุ้มตอบก่อนเดินตามไปไม่ห่าง

      ผมแม้จะหล่อระดับพระเอก แต่ก็ไม่ได้เป็นพระเอกโง่เง่าอย่างในละคร เพราะผมพอจะเดาเรื่องต่างๆ ได้ว่าสองคนจะต้องปะทะคารมกันในห้องน้ำแน่นอน
      ด้วยความเป็นห่วงหมอปุ้ม ย้ำว่าเป็นห่วงหมอปุ้ม ( กลัวจะตายคาตีนเจ้าตัวเล็กเหมือนเวลาที่เล่นมวยปล้ำกับผมที่ห้องนะซิ ) เลยเดินตามไปรอหน้าห้องน้ำ และก็ไม่ได้เสียมารยาทนะ แต่ห้องน้ำมันเป็นแค่ห้องน้ำที่ไม่ได้เก็บเสียงอะไรมากมายอยู่แล้ว และประตูก็ถูกเปิดไว้อ้าซ่า มีเพียงมู่ลี่กั้นไม่ให้มองเข้าไปเห็นบุคคลภายในอยู่เท่านั้น

      ''พี่ขอโทษนะน้องติ๊บ พี่ไม่ได้ตั้งใจ'' หมอปุ้มเอ่ยระล่ำระลัก

      ''อ๋อไม่เป็นไรหรอกคับแค่นี้เอง ล้างนิดเดียวก็ออกแล้ว'' เสียงเจ้าตัวเล็กดังมาจากอ่างล้างมือหน้ากระจก

      ''ที่พี่บอกไม่ได้ตั้งใจนี่ ไม่ได้ตั้งใจจะให้น้ำในแก้วหกต่างหาก แต่พี่ตั้งใจจะให้น้ำซุปในถ้วยนั่นหกต่างหาก พี่ไม้ไม่น่ามาบังไว้เลย''

      ''งั้นติ๊บก็แสดงความเสียใจกับพี่ปุ้มด้วยนะคับ ที่ทำไม่สำเร็จ''

      ''อย่าคิดว่าจะโชคดีแบบนี้ไปทุกครั้งได้นะติ๊บ''

     ''ติ๊บก็ไม่คิดว่าพี่ปุ้มจะทำอะไรสิ้นคิดได้ขนาดนี้เหมือนกันคับ นี่ไม่บอกไม่รู้นะคับว่าเป็นหมอฟันนึกว่าเป็นพวกเมทที่คอยทำความสะอาด แล้วดูละครหลังข่าวหนักมากไปซะอีก''

     ''อย่ามาปากดีหน่อยเลย แกก็ไม่ได้ดีมาจากไหนหรอก ไอ้เด็กกำพร้าบ้านนอกคอกนาไม่ใช่เหรอ''

     ''ก็ถ้าเป็นลูกผู้รากมากดี แต่ทำอะไรไม่ใช่สมองคิดแบบนี้ ติ๊บก็คงยินดีจะเป็นเด็กกำพร้าบ้านนอกคอกนาคับ'' เอาละซิ วาจาเชือดเฉือนกันดังมาจากห้องน้ำ แต่ผมก็ไม่ได้เข้าไปแสดงตัวแต่อย่างใด
     รู้แต่ว่าความร้ายกาจของเจ้าหมอปุ้มนี่มันร้ายกาจขึ้นไปทุกที ทำอะไรสิ้นคิดเหมือนที่เจ้าตัวเล็กว่าจริง แต่เจ้าตัวเล็กของผมก็ใช่ย่อยปากคอเราะร้ายสู้คนเป็นตั้งแต่ตอนไหนกันเนี่ย

     ''อันที่จริงติ๊บก็ไม่ได้รู้จักพี่ปุ้มเป็นการส่วนตัว แล้วทำไมพี่ต้องคอยหาเรื่องติ๊บตลอดเหรอคับ'' ผมเงี่ยหูฟังและตอนนี้น้ำเสียงเจ้าตัวเล็กก็ดูราบเรียบจนเป็นปกติ นิ่งมากทีเดียว

     ''อันที่จริงพี่ก็ไม่ได้อยากจะจงเกลียดจงชังแกหรอกน่ะติ๊บ ถ้าแกไม่เข้ามาแย่งคนที่พี่รักไป'' เอาละซิ เจอประโยคนี้เข้าไปผมถึงกับหน้าชาเลยทีเดียว

     ''ตอนแรกพี่คบอยู่กับหมอจ๊ะโอ๋ พอแกเข้ามาหมอจ๊ะโอ๋ก็เปลี่ยนไปพี่ต้องเสียหมอจ๊ะโอ๋ให้แกไป พอพี่หันมาชอบอีกคน คือหมอไม้ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างนอกนั่น แกก็จะมาแย่งของพี่ไปอีก แกตั้งใจจะแย่งทุกคนที่ชั้นรักไปแบบนี้แล้วยังจะให้ชั้นชื่นชมยินดีกับแกด้วยมั้ย ตอบชั้นมาซิ''

     ''พี่ปุ้มลองย้อนกลับมามองตัวเองบ้างมั้ยคับ ว่าอะไรที่ทำให้คนเหล่านั้นหนีห่างไปจากพี่''

     ''เพราะพี่ไม่น่ารักอย่างแกไงติ๊บ พี่ออดอ้อนออเซาะไม่เก่งเหมือนแก พี่ตอแหลไม่เก่งแบบแก ชั้นไม่มีอะไรสู้แกได้ซักอย่าง''

     ''ถ้าพี่ปุ้มคิดได้แค่นี้ ติ๊บก็คงไม่ต้องอธิบายอะไรแล้วละคับ ไว้พี่ปุ้มรู้จักใช่สมองคิดแทนอารมณ์เมื่อไหร่เราค่อยมาคุยกัน ขอตัวคับ''

     ''นี่แกหาว่าชั้นไม่มีสมองเหรอ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน''

$#d_/>,<c/2*+

@*##!"$#*+

@*##!"

     เสียงการต่อสู้ดังขึ้นภายในห้องน้ำตะลุ๊บปุ๊บปุ๊บ ไอ้ตัวเล็กแย่แล้วตัวเท่านี้จะไปสู้ใครเขาได้ว่ะนะ
     เร็วเท่าความคิดผมเดินแหวกมู่ลี่เข้ามาในห้องน้ำด้วยความเป็นห่วงเจ้าตัวเล็ก แต่ภาพที่ผมเห็นนี่ซิมันน่ากลัวชะมัด

     หมอปุ้มที่ตัวใหญ่กว่าดูแข็งแรงกว่า มือขวาถูกหมอติ๊บจับไพล่หลัง อีกมือวางอยู่บนขอบอ่างล้างหน้า ลำตัวก้มลงไปจนหน้าแนบกับพื้นหินอ่อนหน้ากระจกเพราะหมอติ๊บใช้อีกมือกดหัว หมอปุ้มซะเงยหน้าพูดไม่ได้เลย

     เหนือความคาดหมาย เหนือคำบรรยาย ‘พี่ช่วยอะไรแกไม่ทันแล้วใช่มั้ยปุ้ม’ ผมคิดในใจ

     ความลับข้อหนึ่งที่ผมไม่เคยบอกใคร หมอติ๊บมันชอบเล่นมวยปล้ำเป็นชีวิตจิตใจ เวลาเจ้าตัวเล็กมันใส่เฮดล็อคผมทีไรจะตายเอาซะให้ได้ แล้วนี่ยังไม่รวมกับสารพัดท่าที่เจ้าตัวเล็กมันชอบดูในช่องกีฬาที่ทางหอพักผมติดตั้งไว้ให้และคู่ฝึกซ้อมที่โดนเล่นงานจนอ่วมก็คือผม
     แต่ไม่เคยเอาเรื่องนี้มาเปิดเผยเพราะจะเสียภาพพจน์ของผมอะซิ โดนเมียซ้อม มันน่าอายไม่น้อยยยย

     เจ้าตัวเล็กหันมาส่งยิ้มพิฆาตให้ผมหนึ่งที หันไปยิ้มให้เจ้าปุ้มที่ถูกกดซะหน้าตาเหยเกกับพื้นหินอ่อนหน้ากระจก

     ''พี่ปุ้มจำติ๊บไว้อย่างนึงนะคับ ถ้าพี่ดีมาติ๊บก็ดีตอบ แต่ถ้าพี่ร้ายมาก็อย่าหาว่าติ๊บร้ายกว่า''

     ''และที่สำคัญอย่าไปเที่ยวระรานใครแบบที่ทำกับติ๊บอีก เพราะคนคนนั้นอาจไม่ใจดีแบบที่ติ๊บเป็น'' พูดจบเจ้าตัวเล็กก็เดินแหวกมู่ลี่ออกไป ส่วนผมก็หันมาดูไอ้หมอปุ้มที่คงจะปวดหน้าปวดกรามที่โดนกดไว้ซะนาน

     ''พี่ไม้ดูซิคับว่าไอ้เด็กคนนี้มันร้ายกาจขนาดไหน'' หมอปุ้มยังไม่หยุดโวยวาย

     ''ไม่ต้องพูดอะไรแล้วปุ้ม พี่ได้ยินหมดแล้วและพี่จะบอกอะไรปุ้มให้นะ พี่กับติ๊บคบกันมาตั้งแต่ติ๊บมาอยู่ที่นี่และติ๊บกับหมอจ๊ะโอ๋ก็ไม่เคยคิดไรเกินเลยกันด้วย ถ้าจะโทษใครซักคนคงต้องโทษปุ้มเองนั่นแหละที่ทำตัวไม่น่ารักเอาซะเลย''  ผมพูดจบก็เดินเก๊กหน้าหล่อออกมาจากห้องน้ำเดินตามเจ้าตัวเล็กไปยังรถที่จอดอยู่ด้านหน้าศูนย์หนังสือจุฬาฯ

     เมื่อเข้ามานั่งในรถได้  ผมก็ยังตั้งตัวไม่ได้เลยว่าเจ้าตัวเล็กยังอยู่ในอารมณ์โกรธหรือโมโหหรือเปล่า แต่ผมคิดผิดไปถนัดเลย เมื่อเจ้าตัวเล็กหันมาส่งยิ้มให้ผมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

     ''พี่ไม้พาติ๊บกลับห้องเถอะคับ จะได้ไปอาบน้ำล้างตัวเหนียวไปหมดแล้ว''

     ผมขับรถออกจากหน้าศูนย์หนังสือจุฬา อ้อมไปทางตึกวิศวะ ก่อนออกทางประตูหลังมหาวิทยาลัยไปแวะซื้อไอศกรีมให้เจ้าตัวเล็ก เผื่อกินแล้วจะอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง ก่อนขับรถกลับยังหอพักของเราสองคนที่อยู่ด้านข้างของมหาวิทยาลัย
     แต่ดูเหมือนโลกจะกลมแฮะ เมื่อถึงประตูด้านข้างมหาวิทยาลัยผมก็เห็นหมอปุ้มขับรถมอเตอร์ไซด์คู่ใจสีน้ำเงินออกมาปาดหน้าผมอย่างไม่สบอารมณ์ในทันที ผมจึงหันไปยิ้มกับเจ้าตัวเล็กถึงอาการของหมอปุ้มตอนนี้

     แต่เมื่อมาถึงหน้าคลินิกที่ทำงานของเจ้าตัวเล็กซึ่งเป็นทางโค้ง เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด

โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ภาพที่ผมเห็นตรงหน้าของผมเกินจะช่วยอะไรหมอปุ้มได้

     เมื่อตอนที่ถึงทางโค้งที่หมอปุ้มขับมอเตอร์ไซด์มาตามเลนส์ของตัวเอง แต่ตรงหน้าหมอปุ้มก็มีรถมอเตอร์ไซด์อีกคันแซงเก๋งคันงามเอาตรงทางโค้งแต่ทว่าแซงไม่พ้น จึงชนโครมเข้ากับรถหมอปุ้มในทันที

     ผมกับหมอติ๊บชิดรถเข้าข้างทาง ก่อนวิ่งลงมาดูเหตุการณ์เผื่อหมอปุ้มจะต้องการความช่วยเหลือและตอนนี้ผมก็เห็นหมอปุ้มนั่งนิ่งอยู่กับพื้นถนน ในขณะที่เด็กช่างกลเจ้าของรถอีกคันที่อยู่ในอาการมึนเมาจะตรงเข้ามาเล่นงานหมอปุ้มที่ตวาดด่าเด็กช่างกลอย่างควบคุมสติไม่ได้เช่นกัน

     ''หยุดเดี๋ยวนี้นะ'' เสียงเจ้าตัวเล็กเอ่ยขึ้นก่อนที่เด็กช่างกลจะถึงร่างของหมอปุ้มที่นั่งอยู๋บนพื้น

     ''มันขับรถกวนตีน ยังจะมาด่ากูอีก''

     ''ขับรถกวนตีนยังไง พี่เขาก็ขับรถมาถูกเลนส์แล้ว คุณนั่นแหละขับรถประสาอะไรแซงทางโค้ง พอแซงไม่พ้นก็มาชนรถชาวบ้านเขา ไม่ขอโทษแล้วยังจะทำร้ายเขาอีก'' เสียงเจ้าตัวเล็กเถียงอย่างเอาเรื่อง และไม่ยอมแพ้ใครเช่นกัน

     ''มึงอยากได้เรื่องใช่มั้ย ได้เดี๋ยวกูจัดให้'' ไอ้นักเรียนช่างกลตรงเข้าไปยังเจ้าตัวเล็กที่ยืนกันท่าอยู่ไม่ให้เจ้านักเลงช่างกลเข้าไปทำร้ายหมอปุ้ม

     ผมด้วยความรักและเป็นห่วงหมอติ๊บ กำลังจะเดินเข้าไปช่วยดึงเจ้านักเลงช่างกลออกมาก่อนที่มันจะทำร้ายหมอติ๊บและหมอปุ้ม
     แต่ผมช้าไปซะแล้วครับ ช้าไปนิดเดียวจริงๆ...

     ภาพที่ผมเห็นเล่นเอาผมอึ้งทึ่งเสียวเลยทีเดียว เมื่อเจ้านักเลงช่างกลขี้เมาเดินตรงปี่เข้าไปหาหมอติ๊บและตั้งใจจะชกเข้าที่หน้าเจ้าตัวเล็ก แต่คนเมากับคนมีสติการควบคุมอารมณ์และแก้ไขสถานการณ์มันต่างกัน
     หมอติ๊บถอยฉากออกมานิดเดียวก็หลบมันไม่ได้แล้ว ปลายเท้าเล็กๆ ของหมอติ๊บก็เตะเสยเข้าที่ปลายคางของเจ้านักเลงช่างกลลงไปนอนดิ้นพร่านๆ อยู่กลางพื้นถนน

     ''มึงเตะกู'' ไอ้นักเลงช่างกลยังไม่หยุด

     ''ถ้าคิดว่าจะเอาเรื่องก็ไปตกลงกับพี่ชายผมแล้วกันเขาเป็นตำรวจคงคุยกับคุณง่ายกว่าผม'' เจ้าตัวเล็กตะโกนบอกเจ้านักเลงช่างกลที่ยังนอนหมอบอยู่กับพื้นถนน แล้วหันมาทางผม

     อ้าวคราวนี้ต้องเก๊กเป็นตำรวจแล้วซิเนี่ย อย่างน้อยร่างสูงใหญ่ของผมก็พอจะทำให้มันเกรงกลัวได้บ้างอะ และคงได้ผลเจ้านักเลงช่างกลรีบกลับไปที่มอเตอร์ไซด์ของตัวเอง ก่อนสตาร์ทหนีหายไปในที่สุด

     และตอนนี้ผมก็ได้บทเรียนอะไรบางอย่างในสังคมไทย ผู้คนรายร้อมมุงดูเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย แต่ไม่มีใครเสนอตัวเข้ามาช่วยเจ้าตัวเล็กเลยนอกจากยืนดูราวกับดูหนังดูละคร

     น้ำใจผู้คนสมัยนี้หาได้ยากยิ่งจริงๆ เอาเป็นว่าอะไรที่ไม่ใช่เรื่องของเรา ก็ไม่อยากยุ่ง คิดอยู่แค่นั้น สังคมไทยถึงได้เป็นแบบนี้

     ส่วนเจ้าตัวเล็กตอนนี้ไปประคองหมอปุ้มก่อนสำรวจอาการบาดเจ็บของเจ้าหมอปุ้ม

     ''พี่ไม้เข้าไปในรถแล้วเอากระเป๋าพยาบาลหลังรถมาให้ที'' เจ้าตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาสั่งและผมก็รีบเดินไปเปิดประตูหลังรถทันที เจ้าตัวเล็กหยิบยาดมก่อนส่งให้หมอปุ้มเป็นอันดับแรก

     ''พี่ปุ้มใจเย็นๆ นะคับ ไม่มีอะไรแล้ว ตั้งสติ หายใจลึกๆ ถ้าเจ็บตรงไหนบอกติ๊บนะคับ'' เจ้าตัวเล็กค่อยๆ ดึงขาของหมอปุ้มเหยียดออก

     ''พี่ปุ้มเจ็บตรงไหนมั้ยคับ''  เสียงเจ้าตัวเล็กเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง

     ''ข้อเท้า  ข้อเท้า'' หมอปุ้มตอบพร้อมกับร้องห่มร้องไห้ ท่าจะเจ็บมาก

     ''พี่ไม้คับ ช่วยพาพี่ปุ้มไปส่งโรงพยาบาล ติ๊บไม่แน่ใจว่าจะมีกระดูกตรงไหนแตกร้าวรึป่าว'' เจ้าตัวเล็กออกคำสั่งก่อนที่ผมจะวิ่งไปสตาร์ทรถ

     ในขณะที่เจ้าตัวเล็กเอาหนังสือมาทำเป็นเฝือกชั่วคราวใส่ตรงข้อเท้าหมอปุ้ม เพื่อไม่ให้มีการเคลื่อนไหวของหน้าแข้งและข้อเท้า ก่อนใช้ผ้าก๊อตขันชะเนาะแล้วพยุงเจ้าหมอปุ้มขึ้นรถ
     จนผมอดชื่นชมในความมีสติ ตั้งสติกับเหตุการณ์น่าหวาดเสียวพร้อมกันถึงสองเหตุการณ์และดูท่าเจ้าตัวเล็กจะลืมไปเลยว่า คนที่เจ้าตัวเล็กช่วยอยู่ตอนนี้คือคนคนเดียวกับที่ตั้งใจทำร้ายเจ้าตัว เล็กเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี่เอง

     ตอนนี้ผมก็เล่าได้ไม่ถนัดปากเพราะไม่ถนัดกับฉากบู๊ๆ แบบนี้เท่าไหร่ แต่จำภาพที่เจ้าตัวเล็กเตะปลายคางเจ้านักเลงช่างกลนั่นได้เต็มๆ ตา แล้ววันไหนแจ๊คพอตจะมาลงที่ผมมั้ยนี่น่ากลัวววอ่า...

เขียนโดย มิสเตอร์ไม้
พิสูจน์อักษรโดย มิสเตอร์แฮกค์

ปล. พี่ติ๊บมีสปิริตของความเป็นหมออยู่พอตัวเลยทีเดียว คนเจ็บป่วยสำคัญกว่าเรื่องฉะไหน ลืมไปเลยว่าเคยมีคราบ เอ้ย! ลืมไปเลยว่าแต่ก่อนหน้านี้เป็นอย่างไร นับถือพี่ติ๊บจริงๆ ฮีโร่ของผม ถ้าเป็นผมที่อยู่ในเหตุการณ์นั้นคงจะยืนเซอร์ก็ไม่ปาน ส่วนพี่ไม้ก็เป็นนักเชียร์เกาะขอบสนามให้กำลังใจพี่ติ๊บเรา คาดว่าตอนต่อไปหมอปุ้มคง...
ปล2. ทุกคอมเม้นท์สำคัญมาก โปรดช่วยกันเม้นท์นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 112 ดีมาเราดีไป ร้ายมาเราร้ายตอบ [Up.ค่ำ] P.131
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 24-08-2010 20:49:10

พี่หมอติ๊บน่ารักที่สุดในสามโลกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 24-08-2010 21:21:25

โหน้องหมอติ๊บมีความสามารถรอบตัวจริง ๆ เข้ากับสโลแกนจริง ๆ นะเนี่ย

ไม่ต้องอายหรอกหมอไม้ เขาว่ากันว่าผู้ชายกลัวคุณภรรยาแล้วจะเจริญ รุ่งเรืองในชีวิตนะ

สงสัยประโยคนี้นิดหน่อย  "เพราะฉะนั้นเวลามาทำคนไข้แล้วค่าบริการมันแพง..." มันน่าจะเป็น "เพราะฉะนั้นเวลาคนไข้มารักษาแล้วค่าบริการมันแพง..." ใช่หรือเปล่าคะ

รอตอนต่อไปจากคุณหมอไม้สุดหล่อ น้องหมอติ๊บผู้น่ารัก และก็น้องแฮคนักพิสูจน์ตัวอักษรคนเก่ง นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 24-08-2010 21:24:02

สะใจจริง ๆ กับหมอปุ้ม

แต่กับหมอติ๊บได้ใจอย่างเต็ม ๆ เลยแหละ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 24-08-2010 21:54:44

หมอติ๊บ  o13


สุโก่ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 100/100 เต็ม


ให้มันได้อย่างนี้ดิ ถูกใจ :laugh:


หมอไม้ก็ระวังๆด้วยละครับ โดนมวยปล้ำหมอติ๊บ คางเหลืองชัวร์






(หรือว่าจะปล้ำนักมวย)  :jul3:






ปล.ดิสเพลย์หมอ สีสันทะลุจอออกมาเลย 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 24-08-2010 21:56:19

หวังว่าหมอปุ้มคงจะสำนึกอะไรได้บ้าง  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: dipole ที่ 24-08-2010 22:23:39

และแล้วก็ตามทันสักที  
หมอติ๊บน่ารักมากกก  หมอไม้ก็ดูดี
รักกันตลอดไปนะคะ

ถึงคุณ hackz  กรุณาอย่าคอมเม้นลงในนิยายได้มั้ยคะ
ทำให้เสียอรรถรสในการอ่านเป็นอย่างมาก
อีกอย่างก็เป็นการให้เกียรติเจ้าของเรื่องด้วยนะคะ
ด้วยความเคารพค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 24-08-2010 22:41:45

หมอติ๊บเจ๋งทุกอย่างจริงๆเลย   o13
พี่ไม้แอบงุบงิบมานานว่าหมอติ๊บชอบมวยปล้ำ ๕๕๕
โดนบ่อยอ่าป่าว  :z1:  หรือว่าชอบปล้ำกลับซะเอง  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 24-08-2010 22:51:47

เข้ามาบอกว่าหมอติ๊บสุดยอดค่ะ

ไม่ลืมจรรยาบรรณแพทย์เลยสักนิด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 24-08-2010 23:03:52

อ่านแล้วอยากฉึกฉึกพี่ปุ้ม o18

ตอนนี้ยกให้พี่ติ๊บเป็นพระเอกไปเลย
คนอะไรทั้งน่ารัก ทั้งใจดีแถมเท่ห์อีกตั้งหาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 24-08-2010 23:06:46

หมอติ๊บโหดดดดดดดดดดด

แต่ก็น่ารักและรักเหมือนเดิมมมมมม

ไอ้พี่หมอปุ้มแร๊งจริงๆๆๆ

สมโดนทิ้ง

ชิชิชิ*

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-08-2010 08:12:29

หมอไม้คับผม  แวะมาทักทายชาวเล้า

อ้างจาก: aim ที่ 24-08-2010 21:21:25  

สงสัยประโยคนี้นิดหน่อย  "เพราะฉะนั้นเวลามาทำคนไข้แล้วค่าบริการมันแพง..." มันน่าจะเป็น "เพราะฉะนั้นเวลาคนไข้มารักษาแล้วค่าบริการมันแพง..." ใช่หรือเปล่าคะ

ไม่ต้องสงสัยหรอกคับเวลารักษาคนไข้  ภาษาหมอฟันเขาก็จะพูดง่ายๆว่า  ทำคนไข้   ทีนี้พอทำคนไข้เสร็จก็ถึงตอนเขียนชาร์ทค่ารักษา  คนไข้กจะบ่นกันว่าทำฟันไปนิดเดียว  ทำไมแพงจัง




แวะมาไขข้อข้องใจเรื่องหมอติ๊บ  กับมวยปล้ำ

เขาเป็นแฟนพันธุ์แท้มวยปล้ำจริงๆนะ  จำได้ว่าช่วงนั้นช่องห้าเอามาออกอากาศตอนดึก

และก็ในช่องทรูสปอร์ทของหอพักก็มีให้ดูยี่สิบสี่ชั่วโมง

ท่าไหน  ท่าไหน  หมอติ๊บมันทำได้หมด  เช่นเดียวกันผมเองก็โดนมาหมด :z6:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 25-08-2010 09:18:39

 :m20:
สรุป...น้องหมอติ๊บแมนน....
สามารถปกป้องพี่หมอไม้ได้...ใช่ไหมคะ???
ชีวิตพี่หมอไม้ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วววว....
เดี๋ยว...น้องติ๊บจัดการให้..... :a9:
จะน่ารักไปไหนเนี่ยยย....น้องหมอติ๊บ :m1:

กด + ให้  หมอ ๆ กะ น้อง hackz จ๊ะ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 25-08-2010 10:31:34

หมอติ๊บ...เยี่ยมได้โล่เลย... o13
ด้วยสปิริทและไม่ได้มีอะไรในใจกะหมอปุ้มเลยจิงๆๆ
โต้ตอบแต่การกระทำที่ไม่ดีของหมอปุ้มที่เกิดจากการเข้าใจผิด
สมกับที่เอาหลักของพระพุทธศาสนาเข้ามาใช้ในชีวิตประจำวันของตนเองได้เป็นอย่างดี
คิดดี ทำดี เลยมีแต่สิ่งดีๆๆ เข้ามาหาอยู่เสมอ ๆๆๆ  :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 25-08-2010 11:00:14

พ่อพระอ่ะ หมอติ๊บ

ถ้าเป็นผม คงยืนดูอย่างเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 25-08-2010 11:09:44

หมอติ๊บยังน่ารักเหมือนเดิมเลยอ่ะ

ถึงหมอปุ้มจะร้ายกาจ แต่ด้วยจิตวิญญาณความเป็นหมอและคนดีของหมอติ๊บ

ก็ยังช่วยเหลือเค้า แจ่มค่ะ  o13

แต่ชอบหมอติ๊บโหมดนี้อ่ะ น่ารัก(แรงๆ) อย่างนี้หมอไม้คงต้องทำตัวดีๆ นะค่ะ

เดี๋ยวจะโดนหมอติ๊บจับปล้ำ (เอ่อหมายถึงทำมวยปล้ำ) แล้วจะหนาว เห็นว่าหมอติ๊บทำได้ทุกท่า

หมอไม้จะเอาท่าไหนมาสู้หมอติ๊บได้ป่ะเนี่ย  :-[

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 25-08-2010 12:17:46

....อ่านตอนนี้แล้วได้คติอะไรเยอะนะ ในการดำเนินชีวิตของคน
...เพิ่งรู้นอกจากหมอติ๊บจะมีแฟนเป็นด๊อกเตอร์ แล้วหมอติ๊บยังมีแฟนเป็นตำรวจด้วย
...หมอปุ้มนะหมอปุ้ม ถ้าตัวเองดี และ ใช่ สำหรับเค้าแล้วใครที่ไหนเค้าจะปฎิเสธ
...หมอติ๊บมีความสามัญสำนึก และจรรยาบรรณ ในการเป็นแพทย์สูง แฟนใครว้าน่ารักจริงๆๆ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 25-08-2010 12:26:32

ติ๊บ น่ารัก โหด ดุ กว่าที่เจ้คิดนะเนี่ย
ป.ล. เห็นด้วยกับ คุณdipole นะ
ถ้า hackz ต้องการแสดงความเห็น
น่าจะมาเม้นท์ข้างล่างอ่ะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/emoticon_013_cactus.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 25-08-2010 13:03:18

พี่หมอติ๊บเเอบโหดอ่ะ น่ากลัวนิดๆๆ เเต่ก้อน่ารักมากกว่า

ฮ่าๆๆ ไม่เเปลกที่พี่หมอไม้จะกลัว  :laugh:

ขนาดหมอปุ้มร้ายกับพี่หมอติ๊บขนาดนั้น เเต่ก้อยังช่วยเค้า

ขนาดคนอื่นยังได้เเต่ยืนมองเฉยๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: mini ที่ 25-08-2010 14:10:49

 :kikkik: หมอติ๊บเตะปลายคาง :laugh5:

จิ้นตามแล้ว  รู้สึกสยองคับ  ไม่ได้มีดีแต่หน้าตาจริง ๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 25-08-2010 14:35:45

ตั้งใจอ่านอย่างทั้งระทึก ลุ้น ทั้งคันไม้คันมืออย่างกะดูละคร มาหลงธีมแอบฮากะซีนที่หมอไม้บรรยายคุณสมบัติตัวเองอ่ะ
"ถึงจะหล่อระดับพระเอกแต่ไม่โง่เหมือนพระเอก." ขำกร๊าก ไปกันเถอะเรา ช่อง 3 นะพี่สมัครFC ..หมายเลข 1..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 25-08-2010 16:02:04

หูยยยยย  หมอติ๊บ ได้ใจซิ่มมากๆๆๆๆ
ร้ายมาก็ร้ายตอบ  อย่าได้สนใจอะไร
วิชาพวกนี้ฝึกกับหมอไม้บ่อยๆหรอคะ
ถึงว่าไม่มีติดไม่มีขัดเลย

ปล.เห็นด้วยกับคุณ dipole อ่านๆไปแล้วมันสะดุด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 25-08-2010 17:17:51

ขอบคุณมากมากเลยจ้า สำหรับการไขข้อข้องใจ
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ หมอไม้เขียนเร็ว ๆ นะ

ขอบคุณคร๊าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-08-2010 17:18:50

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-08-2010 08:12:29  

หมอไม้คับผม  แวะมาทักทายชาวเล้า

อ้างจาก: aim ที่ 24-08-2010 21:21:25  

สงสัยประโยคนี้นิดหน่อย  "เพราะฉะนั้นเวลามาทำคนไข้แล้วค่าบริการมันแพง..." มันน่าจะเป็น "เพราะฉะนั้นเวลาคนไข้มารักษาแล้วค่าบริการมันแพง..." ใช่หรือเปล่าคะ

ไม่ต้องสงสัยหรอกคับเวลารักษาคนไข้  ภาษาหมอฟันเขาก็จะพูดง่ายๆว่า  ทำคนไข้   ทีนี้พอทำคนไข้เสร็จก็ถึงตอนเขียนชาร์ทค่ารักษา  คนไข้กจะบ่นกันว่าทำฟันไปนิดเดียว  ทำไมแพงจัง

โอเค แสดงว่า ผมพิสูจน์อักษรถูกต้องตามต้นฉบับเดิมเน๊าะ

ปล. Facebook เข้าไม่ได้ตอนนี้ จริงป่าว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 25-08-2010 19:11:13

ดูชื่อตอนแล้วไม่อยากอ่าน  แต่พออ่านแล้วรู้สึกดีมากๆเลยครับ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 25-08-2010 22:19:16

อ่าน 3 ตอนหลังนี่ยอมรับเลยหมอติ๊บสุดยอดมาก (เข้ามาแก้ ก.ไก่หายไป)

- หมอติ๊บแยกแยะได้ว่าควรมีอารมณ์ใส่ใคร ไม่พาลไปทั่ว หมอไม้ก็ส่วนหนึ่ง แยกส่วนกับหมอปุ้ม
- หมอติ๊บ เป็นคนพูดคุยได้น่ารัก ใครๆก็อยากเข้าใกล้เป็นธรรมดา แต่หมอติ๊บชัดเจนในการคบหา
- หมอติ๊บใจเย๊นเย็น ทนอยู่ได้อย่างไร แต่ผลที่ออกมาก็คุ้มที่ใจเย็น ไม่มีนิสัยแบบที่หมอปุ้มทำอยู่
- หมอติ๊บน่ากลัวมาก ทำไมถึงได้มีศิลปะการต่อสู้ขนาดนี้ หมอไม้ไม่กลัวเหรอ ? (จะเหลือ)
- หมอติ๊บ มีสติ ย้อนไปดูข้อแรก เป็นคนที่ไม่จดจำสิ่งไม่ดีของคนอื่น เดินหน้่าต่อไปด้วยความน่ารัีกของตัวเอง
- หมอติ๊บ ไม่ไ้ด้มีดีแค่หน้าตา เจ้คอนเฟิร์ม  :impress2:

-หมอไม้  ไม่กลัวจริงๆน่ะเหรอ อ๋อลืมไปไม่กลัวเพราะโดนซ้อมบ่อยๆ 555+ บ่นก็ไม่ได้เพราะยังไม่แก่
ขืนบ่นปุ๊บแก่ทันที  หมอไม้ไม่สามารถทนต่อการอ้อนของหมอติ๊บได้เลย อ้อนทีไรหมอไม้จัดการทันที ....
...
....
.....ไม่ว่าจะสั่งให้ทำอะไรก็จะจัดการให้เรียบร้อยเสมอ เชื่อฟังแฟนเป็นที่สุด (ถือเป็นข้อดี หึหึ)

- คู่นี้ตั้งแต่ผ่านเรื่องราวร้ายๆมาทำให้มีความชัดเจนมากขึ้น ทั้งการกระทำ และคำพูด

ปล.ถูกใจหมอติ๊บเตะปลายคาง 555+  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 26-08-2010 13:03:13

ยังคงเงียบเหงา เหมือนเดิม .... หายไปไหนกันหมด วุ้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: WinterLove ที่ 26-08-2010 13:51:32

ย้ำอีกที..หลังจากย้ำในเฟซแระ ฮ่า ๆแก้มชอบหมอติ๊บโหมดนี้ที่สุดดดดดดด ><
เสยปลายคาง ท่าคงสวยมาก จา พนม ชิดซ้าย ฮ่า ๆ
หมอปุ้มสมควรโดนนนนน  :z6:

เจ้.. เม้นมีสาระมากค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: mini ที่ 26-08-2010 13:54:28

 :m7: เข้ามาดู

หมอติ๊บไม่มา  หมอไม้ไม่อยู่

สงสัยจะยุ่งกันหมด

รอตอนต่อไปนะคับ น้อง hackz  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 26-08-2010 14:22:13

มารอตอนใหม่ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 26-08-2010 14:26:04

สวัสดีค่า หมอไม้ หมอติ๊บ นายhackz

เพิ่งตามอ่านเรื่องนี้ค่ะ เพื่อนแนะนำมา ตอนนี้อ่านไปได้เกือบทันแล้ว เลยมาเผยตัว ฮี่ๆ
จะติดตามอ่านต่อไปนะค้า ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: u-only-one ที่ 26-08-2010 15:11:31

รอจนแก่เลยนะซิ่ม อิอิ

หมอไม้ต่อเต๊อ อยากอ่านแล้ววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 26-08-2010 15:58:08

มาดันทู้ด้วยคน ตอนใหม่
รีบตื่นมาโพสต์ด่วน :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-08-2010 17:03:53

ขออภัยแฟนคลับ  ตอนใหม่กำลังดำเนินการอัพให้ไม่นานเกินรอ

แต่วันนี้ขอพาหมอติ๊บไปฉีดยาก่อนละ

ลมพิษขึ้นตัวแดงพรืด  พอทายาก็กลายเป็นหนอนใบกล้วย

จะขำ หรือจะสงสารดีไม่รู้

ถ้าสงสารก็จะถูกออดอ้อนให้พาไปกินไอติม

ถ้าขำ  โดนใส่เฮคลอคแน่เลย

เอาไงดีคนหล่อลำบากใจ  ขอพาเขาไปฉีดยาก่อนแล้วกันคับ  ค่ำมาอัพให้คร้าบผมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-08-2010 17:26:02

พี่ไม้ครับ วันนี้พี่จัดการโพสต์เรื่องลงต่อเองเลยนะครับ

ผมไม่สบายครับ ตัวร้อน เหมือนจะเป็นไข้

ยังไง รบกวนด้วยนะครับ

ซำบาย(บ่)ดี

แฮค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-08-2010 17:28:10

อ้างจาก: pukpra ที่ 26-08-2010 14:26:04  

สวัสดีค่า หมอไม้ หมอติ๊บ นายhackz

เพิ่งตามอ่านเรื่องนี้ค่ะ เพื่อนแนะนำมา ตอนนี้อ่านไปได้เกือบทันแล้ว เลยมาเผยตัว ฮี่ๆ
จะติดตามอ่านต่อไปนะค้า ^^

ยินดีต้อนรับนะครับ

+1 ให้นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 26-08-2010 17:43:26

สิ่งที่หมอปุ้มทำลงไปเนี๊ยคิดว่ามีแต่ในละครซะอีก
คนอ่านอย่างเรายังอึ้ง หมอติ๊บที่โดนกับตัวเองคงอึ้งยิ่งกว่า
สงสัยหมอปุ้มชอบดูละครหลังข่าวแน่ๆเลียนแบบจากละครมาเชียว เฮ้อ(ทำไปได้นะคนเรา)
หมอติ๊บมีสัญชาตญาณความเป็นหมอสูงมากๆเลยอะค่ะ
เพิ่งโดนหมอปุ้มรังแกมาแท้ๆ รีบลงรถไปช่วยพยาบาลเลยอะ o13
เพราะถ้าเป็นตัวเองไม่รู้จะทำแบบหมอติ๊บได้รึปล่าว :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: OumRak ที่ 26-08-2010 17:46:36

 :a5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 26-08-2010 17:54:28

พักผ่อนเยอะ ๆ จะได้หายไว ๆ นะน้องแฮค กะ น้องหมอติ๊บ
ตอนต่อไปรอได้จ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 26-08-2010 18:37:43

ดีจ้านายhackz พักผ่อนเยอะๆ นะจ๊ะ

หมอไม้คะ ฝากเยี่ยมไข้หมอติ๊บด้วยค่า ขอให้หายไวๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 26-08-2010 18:59:05

ไม่ได้เล่นเนตเป็นอาทิตย์เรื่องไปถึงไหนแล้วเนี่ย
ต้องตามอ่านให้ทันซะแล้ว และก็มาเห็นข้อความของหมอไม้
เรื่องหมอติ๊บเป็นผื่น ยังไงก็ขอให้หมอติ๊บหายไวๆด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: Piimazingyo ที่ 26-08-2010 20:32:32

หายไวๆ นะคะ หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 26-08-2010 20:56:00

 :L2:ฝากเยี่ยมน้องติ๊บค่ะ หายไวๆน๊า เทคแคร์หน่อยนะคะพระเอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 27-08-2010 00:25:53

หมอติ๊บไปทำอะไรมาค่ะ ผื่นขึ้นเลย งัยหมอติ๊บรักษาตัวดีๆนะ

ที่สำคัญหมอไม้ต้องเอาใจหมอติ๊บเยอะๆ นะค่ะ หมอน่ารักจะได้หายไวๆ  :z2:

ส่วนน้อง hackz ก็รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ขอให้หายไวๆ เหมือนกันนะค่ะ

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 27-08-2010 00:27:32

สุดยอดดดดดดดด จ้าหมอติ๊บ
แรงได้ใจพี่จริงๆ
ร้ายมา ก็ต้องร้ายกว่า ตอบกลับไป
ถูกต้องแล้วววว

อย่าลืมซ้อมกับหมอไม้ไว้เรื่อยๆ นะ
เดี๋ยวจะฝีมือตกอ่ะ

หายไวไวนะจ๊ะ แพ้อะไรเนี่ยถึงลมพิษขึ้นทั้งตัวได้จ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 27-08-2010 10:53:44

ช่วงนี้หมอไม้ ไปไหนหน่า............

แล้วหมอติ๊บก็หายตัว........

ลูกเล้า ก็เงียบกริ๊บ...........

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 27-08-2010 11:43:19

เจี๊ยบๆๆๆๆ
จิ๊บๆๆๆๆๆๆ
ก๊าบๆๆๆๆๆ

โฮ่งๆๆๆๆๆ     ยังอยู่น่อ.....หึ หึ หมอก็ป่วยเป็นเน๊าะ...ทั้งหมอฟัน หมอผิว ป่วยหมด
แล้วเราจะเหลือเร้อออออออออออออออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-08-2010 12:11:13

หมอไม้คับ

แวะมาทักทายช่วงเที่ยงวันกำลังจะอัพเดทตอนต่อไปมาให้ได้อ่านกัน

ขอกำลังใจด่วน   

ตอนหน้าพระเอกเรียกผมพี่จริงๆนะ  ฮ่าๆ   

ไม่ได้มีดีแค่หล่อไปวันๆ

หัวข้อ: โพสเตอร์ทักทาย
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-08-2010 12:36:04

หวัดดีคับ ฝืนสังขารมาทักทายเพื่อนๆ อาการผมดีขึ้นมากแล้ว ขอบใจสำหรับกำลังใจที่มอบให้และถามไถ่ถึงกันนะคับ ส่วนพี่ไม้อัพไว้ที่ FB พี่ก็ได้ เด๋ยวผมตามไปอัพให้ครับ
แฮกค์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 113 หมอติ๊บเปลี่ยนไป [Up.ดึก] P.132
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 27-08-2010 15:02:52

พี่แฮ็ก พักผ่อนเยอะๆนะค่ะ   :L2:
ส่วนพี่ไม้ เป็นพระเอกของเรื่องอยู่แล้วไม่ใช่หรอค่ะ อิอิ  :m12:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-08-2010 16:12:49

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 27 สิงหาคม 2010 เวลา 12:58 น.

      หลังจากเหตุการณ์เลวร้ายที่แสนระทึกขวัญคราวก่อนผ่านพ้นไป  ผมคิดว่ามันคงจะทำให้หมอปุ้มเลิกทำตัวร้ายๆ ใส่หมอติ๊บลงไปได้บ้างและหมอปุ้มคงจะคิดอะไรได้บ้างไม่มากก็น้อย เพราะหมอปุ้มเองก็เป็นหมอแล้วน่าจะโตพอที่จะคิดอะไรได้บ้างแล้ว

      แต่ทว่าผมคิดผิด… เปล่าเลยหมอปุ้มไม่ได้มีท่าทีอ่อนลงหรือดูเป็นมิตรกับหมอติ๊บแต่อย่างใด ยังคงเหวี่ยงและจิกกัดเจ้าตัวเล็กในทุกคราวที่มีโอกาส แม้แต่ผมตอนนี้เจ้าตัวก็ไม่ได้ให้ความเคารพยำเกรงในฐานะที่ผมเป็นรุ่นพี่แต่อย่างใด

      ผมจึงไม่แปลกใจเลยที่เขาจะไม่มีใครรักเหมือนอย่างที่หมอติ๊บเป็น เพราะรายนี้ดูท่าจะมีคนมารุมรักมากเกินความจำเป็นไปหน่อยแล้ว เมื่อเช้าไปเดินลั้นลากับไอ้หมอหน้าจืดทั้งเช้า

ตกเที่ยงมากินข้าวเที่ยงกับผม

พอบ่ายคล้อยก็ไปยิ้มหวานใส่ไอ้นายเบสที่ใต้ถุนตึก

ตกค่ำก็มิวายไปทักทายหมอจ๊ะโอ๋ที่กลับมาเยี่ยมคลินิก

กลับมาห้องก็ยังมาโทรศัพท์คุยกันหัวเราะคิกคักกับนายเพียว 

โอยจะบ้าตาย….  ไม่อยากถือสาแต่ว่ามันรู้สึกกกก จะอะไรกันนักกันหนาวะ ทำไมขวากหนามมันเยอะแยะมากมายอย่างนี้

      ''ชักจะเอาใหญ่แล้วนะเดี๋ยวนี้'' ผมแซวเจ้าตัวเล็กในขณะที่เจ้าตัวนอนดูทีวีอยู่ข้างๆผม

      ''พูดอะไรอะไม่เข้าใจ คนแก่นี่ชอบบ่นอะไรพึมพำๆ'' ขึ้นเลยๆ เจอประโยคเด็ดเจ้าตัวเล็กเข้าไป

      ''ก็วันนี้ดูซิ ติ๊บไปสวีทหวานกับผู้ชายกี่คน พี่หวงนะ'' ผมตอบพร้อมทำหน้าออดอ้อนสุดฤทธิ์

      ''โห ไม่สำคัญหรอกว่าติ๊บไปกับใคร สำคัญอยู่ที่ว่าติ๊บรักใครต่างหาก'' เอากับเขาซิ เจอหมอติ๊บหยอดมุขนี้เข้าไป ผู้ชายตัวใหญ่ก็อ่อนระทวยได้เหมือนกัน

      ''ยังไงซะ ติ๊บก็เป็นติ๊บคนเดิมที่มีสเปคเป็นคนแก่ขี้หึงไม่เข้าท่าอยู่ดี'' ติ๊บบอกก่อนยื่นมือมาเกาคางสากๆ ของผมราวกับผมเป็นแมวน้อยซะงั้น
      แบบนี้ค่อยดูเป็นหมอติ๊บน่ารักขี้อ้อนคนเดิมกลับมาหน่อย ต่างจากเมื่อคราวที่แล้วเยอะแยะเลย แต่น่ารักไปก็ใช่ว่าจะดีนะ เสี่ยงต่อการโดนปล้ำอยู่ไม่น้อย ว่าแล้วก็จัดการซะเลย อิอิ…

      ย่างเข้าสู่ปลายเดือนสิงหาคมอย่างรวดเร็ว  เพิ่งจะผ่านพ้นการสอบกลางภาคมาไม่กี่วัน แต่เจ้าตัวเล็กตอนนี้ท่าจะแบกภาระหนักเชียวแฮะ เพราะเดี่ยวนี้อ่านหนังสือแบบเก็บตะวันยันเช้ากันเลยทีเดียว พอถามก็ได้คำตอบว่ามันอ่านแล้วเพลิน เพราะมันเป็นวิชาที่ให้คิดวิเคราะห์แบบต่อเนื่อง

      เกิดมาผมก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ คนบ้าอะไรอ่านเพลินยันเช้า นั่นตำราเรียนน่ะไม่ใช่นิยาย แค่เปิดเห็นตัวหนังสือนั่นผมก็ออกอาการง่วงซึมในทันใด แบบนี้เหรอคนจะได้เกียรตินิยมกับพวกเกรดนิยมอย่างผม มันต่างกันตรงนี้นี่เอง

      คืนที่ผ่านมาเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมเห็นเจ้าตัวเล็กอ่านหนังสือตั้งแต่ยังไม่เที่ยงคืน จนผมตื่นมาตอนเช้าก็ยังเห็นว่าเจ้าตัวเล็กยังตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสืออยู่ ยังไม่ได้ละสายตาไปจากหนังสือเล่มเดิมแต่อย่างใด จนเกือบจะเจ็ดโมงเช้าเจ้าตัวเล็กจึงคลานขึ้นเตียงมาด้วยอาการเหนื่อยอ่อนและหลับใหลไปในที่สุด

      จนมาตื่นเอาในตอนสายๆ ของวันเพื่อทำหน้าที่ที่เจ้าตัวเล็กเคยทำในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์คือการทำความสะอาดห้อง ซักผ้าและทำอาหารเช้าให้ผม ก่อนให้ผมไปส่งที่คลินิคผิวหนัง ดูท่าวันนี้คงเหนื่อยน่าดูแฮะ

      ''ทำงานไหวเปล่าเนี่ย นอนน้อยแบบนี้เดี๋ยวก็เป็นลมเป็นแล้งขึ้นมา'' ผมเอ่ยถามก่อนยื่นมือไปขยี้หัวเจ้าตัวเล็กที่หลับตาพริ้มอยู่ในรถ แม้ผมจะจอดรถอยู่ตรงหน้าคลินิคแล้ว

      ''ไหวอยู่แล้วละ แค่นี้เอง'' เจ้าตัวเล็กตอบรับ ก่อนยื่นหน้ามาหอมแก้มผมเบาๆ ก่อนลงไปทำงานเหมือนเช่นทุกวัน

      หลังจากส่งเจ้าตัวเล็กเข้าทำงานผมก็ขับรถไปยังที่ทำงานของผม พอดีเสาร์-อาทิตย์นี้มีงานค้างอยู่เยอะพอสมควร

      ''ว่าไงค่ะคุณหมอไม้ วันนี้มาทำงานด้วยไม่หยุดอยู่ห้องนอนดูซีรี่ส์เกาหลีเป็นเพื่อนน้องติ๊บละ'' เสียงหมอกิ๊กคนสวยเอ่ยทักทาย เมื่อผมเดินเข้ามาในห้องพักและเตรียมเสื้อกาวน์สำหรับการทำงาน

      ''รายนั้นเขาก็ไม่เคยหยุดเสาร์-อาทิตย์อยู่แล้วละกิ๊ก ทำงานที่คลินิกเดียวกันกับที่หมอจ๊ะโอ๋เคยทำอยู่ตั้งนานแล้ว กิ๊กไม่รู้เหรอ'' ผมเอ่ยถามเพื่อนร่วมงานคนสวยเพราะคิดว่าเธอสนิทกับติ๊บจนพอจะรู้อะไรคร่าวๆ เกี่ยวกับติ๊บบ้างซะอีก

      ''ก็พอรู้อ่ะค่ะ แต่ไม่คิดว่าน้องจะทำวันเสาร์-อาทิตย์ด้วย มันเวลาทองของการพักผ่อนเลยนะ''

      ''หมอติ๊บเขาก็ไม่เคยมีเสาร์-อาทิตย์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ยกเว้นว่าคลินิกจะปิดในวันหยุดสำคัญๆ หรือวันที่หมอเจ้าของคลินิกไม่ว่างจริงๆ'' ผมอธิบายหมอกิ๊กไป

      ''หมอไม้นั่งลงๆ มีเรื่องจะสอบถามซักหน่อย'' หมอกิ๊กพูดจบก็วิ่งมาดึงแขนผมนั่งลงบนเก้าอี้

      ''มีอะไรน่าตื่นเต้นขนาดนั้นเลยหรือกิ๊ก''  ผมถามพร้อมกับมองหน้าหมอกิ๊กด้วยความสงสัย

      ''ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นหรอก แต่พอดีว่ามันสงสัยใคร่รู้อ่ะคะ''

      ''อะ มีอะไรสงสัยว่ามา ก่อนจะไปทำงาน''

      ''พอดีเมื่อวานเราเพิ่งได้คุยกับหมอปุ้ม เรื่องของไม้กับหมอติ๊บ คือกิ๊กเห็นว่าเราสองคนเป็นเพื่อนกันคุยกันได้ทุกเรื่องใช่มั้ยหมอไม้ กิ๊กเลยอยากถามว่า... เอ่ออ...''

      ''มีอะไรก็ถามมาเหอะกิ๊ก อะไรที่เราตอบได้เราจะตอบ เพราะเราก็ไม่เคยมีอะไรปิดบังกิ๊กมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว'' ผมตอบกิ๊กไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ก็จริงจังอยู่ในที

      ''จริงป่าวที่หมอปุ้มบอกเราว่า... ว่าไม้เป็นแฟนกับหมอติ๊บแล้วอะ'' ผมขำพร้อมกับส่ายหน้ากับคำถามของกิ๊ก ก่อนย้อนกลับไปถามเพื่อนสาวคนสวยของผม

      ''แล้วกิ๊กคิดว่าไงอะ''

      ''เราจะว่าอะไรได้เราไม่เคยรังเกียจหรอกถ้าไม้จะเป็น… เป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายด้วยกัน เพราะเราสองคนก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้เหมือนเดิม'' แทนคำตอบผมยิ้มบางๆ ให้กิ๊ก ก่อนย้อนถามกลับไปอีกรอบ

      ''แล้วอะไรจะเกิดขึ้นเหรอ ถ้าเราจะเป็นแฟนกันกับหมอติ๊บจริงๆ''

      ''เอาเข้าจริงๆ มันก็ไม่เกิดอะไรขึ้นหรอกไม้ แต่เราอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่'' กิ๊กถามผมด้วยสีหน้าจริงจังขึ้นไปอีก

      ''แล้วกิ๊กไปได้ยินอะไรจากหมอปุ้มมันมาบ้างละ มันเล่าอะไรให้กิ๊กฟังบ้าง'' ผมย้อนถามกิ๊กต่อไปอีก

      ''ก็เขาบอกมาแค่ว่าหมอไม้เป็นแฟนกับน้องหมอติ๊บ แล้วน้องหมอติ๊บเป็นคนแย่งแกไปจากเค้า ตอนแรกกะจะถามว่าไม้ไปคบกับปุ้มมันตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วละ''

      ''อืม ก็นั่นซิ เราเคยไปคบกับหมอปุ้มตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงมาบอกว่าติ๊บมาแย่งเราไปจากเค้า''

      ''อ่ะทีนี้ไม้ตอบเรามาเลยว่าไม้ไปคบกับน้องติ๊บตั้งแต่เมื่อไหร่'' กิ๊กถามจบก็หันมาจ้องหน้าผมนิ่งแววตาจริงจังทีเดียว

      ''นานแล้วละ นานพอๆ กับที่เรารู้จักกิ๊กนั่นแหละ''

      ''หมายความว่า…'' กิ๊กกลืนน้ำลายลงคอ พร้อมกับที่ยังจ้องหน้าผม

      ''ก็เรารู้จักติ๊บพร้อมๆ กับที่รู้จักกิ๊ก แล้วก็คบกันมาตั้งแต่ตอนนั้น แค่ไม่ได้เปิดเผยให้ใครรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน เพราะไม่มีความจำเป็นอะไรที่เราต้องบอกให้คนอื่นรู้ ส่วนที่ว่าหมอติ๊บมาแย่งเราไปจากหมอปุ้มนี่คงผิดแล้วละ เพราะเราไม่เคยรู้สึกอะไรกับหมอปุ้มมากไปกว่าเพื่อนร่วมงานเลย แล้วอีกอย่างกิ๊กน่าจะรู้ว่าระหว่างหมอติ๊บกับหมอปุ้มใครมาก่อนมาหลัง แล้วที่สำคัญเราคิดว่ากิ๊กพอจะเดาออกถ้ากิ๊กเป็นเรา กิ๊กจะเลือกใคร'' ผมพูดจบก็เดินไปหยิบหมวก หยิบแมส และถุงมือเดินไปยังห้องทำงานของผมทันที ทิ้งหมอกิ๊กไว้กับความงุนงงสงสัย ที่ยังไม่กระจ่างเต็มทีอยู่เบื้องหลัง

      หลังจากยุ่งวุ่นวายกับการทำงานที่คั่งค้างมาทั้งวัน ก็ได้เวลาเลิกงานของผมแล้วและที่ขาดเสียไม่ได้คือการไปรับเจ้าตัวเล็กที่คลินิก ป่านนี้คงง่วงนอนแย่แล้วเพราะเมื่อคืน เอ้ย ไม่ใช่ซิ เมื่อเช้าก็นอนไม่กี่ชั่วโมงก่อนออกมาทำงาน

      เมื่อผมจอดรถหน้าคลินิครอซักพักก็ยังไม่เห็นวี่แววของเจ้าตัวเล็กเดินออกมาจากคลินิคเหมือนเช่นทุกวัน จึงยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแต่ทว่าไม่มีการรับสาย เอาละซิ  ไม่สบายรึเปล่านะ ผมลงจากรถชะโงกหน้าเข้าไปในคลินิกพบพยาบาลนั่งอยู่หน้าเค้าท์เตอร์

      ''เอ่อ โทษนะคับหมอติ๊บกลับหรือยัง'' ผมเอ่ยถามพยาบาลที่ยิ้มหวานส่งมาให้

      ''อ๋อ ยังค่ะพอดีติดเคสคนไข้อีกแป๊บนึงมานั่งรอในร้านก่อนมั้ยค่ะ''

      ''ขอบคุณคับ'' ผมเอ่ยขอบคุณ ก่อนเดินเข้ามานั่งตรงชุดรับแขกรอเจ้าตัวเล็กเลิกงานอยู่เป็นนานสองนาน ก่อนหมอติ๊บจะเดินออกมาแบบคนหมดสภาพ คงจะเหนื่อยน่าดู

      ''เหนื่อยละซิ งั้นวันนี้หาอะไรทานจากข้างนอกละกันนะ'' ผมตอบก่อนยื่นมือไปขยี้หัวฟูนั่นเล่นอย่างคุ้นเคย แต่ทว่าเจ้าตัวเล็กโน้มศรีษะลงมาซบกับไหล่ผมที่กำลังขับรถตระเวรหาร้านอาหารอยู่  เนิ่นนานโดยไม่ได้เอื้อนเอ่ยคำใดออกมา

      ''ติ๊บเหนื่อยจังพี่ไม้'' ติ๊บพูดพร้อมกับสะอื้นฮักๆ เข้ากับต้นแขนด้านซ้ายของผม
      ผมรีบจอดรถเข้าชิดข้างทางก่อนเปิดสัญญาณไฟ และหันมาปลอบเจ้าตัวเล็กที่อยู่ในอาการที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน

      ''ใจเย็นๆ ติ๊บ ไม่มีอะไรนะ ไม่ต้องร้องพี่อยู่ตรงนี้ทั้งคน วันนี้เหนื่อยก็กลับห้องเรา กลับไปพักที่ห้องเรานะคนดี ไม่เป็นไร ไม่ร้อง'' ผมพูดอะไรผิดไปหรือเปล่านี่
      เมื่อผมยิ่งปลอบเจ้าตัวเล็กก็ยิ่งสะอื้นหนักเข้าไปทุกที นานสองนานจนเจ้าตัวเล็กตั้งสติได้ เงยหน้าปาดน้ำตาแล้วหันมายิ้มให้ผมทั้งที่น้ำตายังอาบแก้ม

      ''พี่ว่าติ๊บต้องเข้าใจนะ ว่าการที่เราจะเป็นหมอรักษาคนไข้ดีๆ ซักคนมันไม่ใช่เรื่องง่ายนะติ๊บ''

      ''ติ๊บจะต้องเรียนรู้ที่จะเสียสละในหลายๆเรื่อง ติ๊บต้องเสียสละความเป็นส่วนตัว ติ๊บต้องเสียสละเวลา ติ๊บต้องเสียสละแรงกายแรงใจทุ่มเทไปกับหน้าที่ สิ่งที่ติ๊บต้องเตรียมตัวคือติ๊บต้องเป็นคนที่เข้มแข็ง และอดทนเข้าใจมั้ย'' ผมเบี่ยงตัวไปกอดปลอบประโลมเจ้าตัวเล็กอยู่ซักพัก ก่อนขับรถไปยังร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากหอพัก  ให้เจ้าตัวเล็กทานข้าวให้มีแรงและเติมความสดใสกลับคืนมาด้วยไอศครีมที่แสนจะชื่นชอบ 
      จนเจ้าตัวเล็กยิ้มออกมาได้ก่อนที่ผมจะพากลับห้องอาบน้ำตัดขน เอ้ย อาบน้ำสระผมให้เป็นที่เรียบร้อย จึงส่งเจ้าตัวเล็กเข้านอนพร้อมลุกขึ้นมาสู้ กับงานที่คลินิคในวันรุ่งขึ้นต่อไป

      เช้าวันอาทิตย์ผมตื่นขึ้นมาในตอนสายๆ ก็ไม่พบว่าเจ้าตัวเล็กอยู่ในห้องแล้ว มีเพียงอาหารที่ถูกจัดวางเตรียมไว้บนโต๊ะอาหารนอกระเบียงเหมือนเช่นทุกเช้า คงเดินไปทำงานอีกแล้วซินะเนี่ย จะว่าไปอันที่จริงจากหอพักไม่ถึงคลินิกก็ไม่ไกลมากเท่าไหร่หรอก ไม่น่าเกินสามสี่ร้อยเมตร แต่เพราะผมไม่อยากให้เจ้าตัวเล็กเหนื่อยจึงทำ หน้าที่ไปส่งทุกวัน
      แต่เมื่อคืนผมคงทำงานดึกไปหน่อยตื่นเอาตอนเก้าโมงครึ่งแบบนี้ เขาคงออกไปทำงานได้เกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว วันนี้คงต้องเป็นผมที่ต้องทำหน้าที่เอาเสื้อผ้าลงไปฝากร้านซักรีด และทำความสะอาดห้องตลอดจนหุงหาอาหาร  ว่าแต่อย่างหลังนี่จะดีเหรอว่ะ เอาน่ะอย่างน้อยตอนเย็นที่เจ้าตัวเล็กกลับมาห้องก็จะได้ยิ้มออกกับอาหารฝีมือผม

      หลังจากเอาผ้าลงไปส่งร้านซักรีดแล้ว ผมก็กลับเข้ามาเก็บกวาดทำความสะอาดห้องให้เรียบร้อย อันที่จริงก็ไม่ต้องทำความสะอาดอะไรเท่าไหร่หรอก เพราะเจ้าตัวเล็ก ทำทุกวันอยู่แล้ว อย่างมากก็แค่จัดหนังสือที่กองมหึมาบนโต๊ะของเจ้าตัวเล็กเข้าที่เข้าทางเท่านั้น ส่วนกองหนังสือของผมอะเหรอ หนังสือการ์ตูนล้วนๆ กองใหญ่ไม่แพ้ของหมอติ๊บเขาหรอก

      หลังจากเก็บห้องจนสะอาดเข้าที่เข้าทางแล้ว ผมเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์ ค้นหาสูตรทำอาหารสำหรับเจ้าตัวเล็กในตอนเย็นนี้ และเมนูที่ผมเลือกก็ดูจากความชื่นชอบของเจ้าตัวเล็กเป็นหลักและเมนูแรกที่ผมเลือกสำหรับเจ้าตัวเล็กคือ 'ข้าวผัดอเมริกัน' อย่างที่สองคือ 'ข้าวผัดเปรี้ยวหวาน' และ 'ขนมหวานเป็นไอศกรีม' ละกันจะได้ง่ายหน่อย

      หลังจากได้ส่วนประกอบ วิธีการทำจากอินเตอร์เนตแล้ว ผมก็จัดการปริ๊นท์รายละเอียดออกมาแปะไว้หน้าตู้เย็น ก่อนสำรวจวัตถุดิบในตู้เย็นว่ามีเพียงพอต่อการคิดการณ์ใหญ่ในคราวนี้ของผมหรือไม่ แต่ทว่ามันคงไม่พอ ผมจึงต้องขับรถเข้าไปในศูนย์การค้าที่อยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยไม่มากนัก เพื่อซื้อวัตถุดิบที่ขาดหาย
      ก่อนจะมานึกเอาได้ ทำไมกูไม่รอรถผลไม้มาขายหน้าหอทุกวันตอนเที่ยงวะ กะอีแค่สับปะรดไม่กี่ชิ้น อืมมม เอาน่ะสบปะรดในแมคโครอาจจะอร่อยกว่าสับปะรดรถเข็นก็ได้ ผมคิดบวกให้กับความโง่เง่าของของตัวเอง

      หลังจากได้สับปะรดที่คิดว่าจะทำให้ผัดเปรี้ยวหวานของผมอร่อยกว่าสับปะรดตามรสเข็นแล้ว ผมก็ขนเหล่าวัตถุดิบขึ้นห้องเอาในตอนบ่ายๆ ของวัน

      เริ่มจากการหุงข้าวก่อน เจ้าตัวเล็กเคยสอนไว้ว่าล้างข้าวแล้วเติมน้ำให้ท่วมฝ่ามือ แค่นี้ก็เรียบร้อย อ้อ ลืมกดสวิตซ์ ระหว่างรอข้าวสุก ผมก็มาทำผัดเปรี้ยวหวาน   ตามสูตรที่ปริ้นท์มาจากอินเตอร์เนตเป๊ะๆ รสชาติใช้ได้แฮะ

      จากนั้นข้าวผัดอเมริกัน เอาละซิ งานเข้าเพราะในนี้บอกสูตร แต่คงเป็นความโง่เง่าของผมเองที่ไม่รู้ว่าส่วนประกอบที่ซื้อมาแต่ละอย่างอันไหนเรียกว่าอะไร กับข้าวสามอย่างแต่กว่าจะเสร็จก็ล่อซะผมเหงื่อตก

      หลังจากลองชิมรสชาติก็ใช้ได้นะนี่ เก่งเหมือนกันน่ะนี่หมอไม้  ไม่ได้ทำตัวหล่อไปวันๆ จริงๆ แฮะวันนี้ เมื่อพูดถึงเรื่องหล่อ ผมก็ขอตัวเข้าอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวหล่อๆ ออกมานั่งรอหมอติ๊บเลิกงานกลับมาดีกว่า

      สองทุ่มเศษๆ ผมอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็ขับรถไปรับหมอติ๊บที่คลินิก  แล้วก็พาเจ้าตัวเล็กกลับขึ้นห้อง

      ''ทำไมวันนี้ไม่กินข้าวข้างนอกอะคับ ติ๊บทำกับข้าวไม่ไหวหรอกนะเหนื่อยยย''  เจ้าตัวเล็กบ่นในขณะที่ผมเดินจูงมือขึ้นห้องพักที่อยู่ชั้นสองของหอพัก

      ''เอาน่ะ ถึงห้องก่อนค่อยว่ากัน'' ผมตอบก่อนรีบจูงเจ้าตัวเล็กให้ถึงห้องไวๆ
      เมื่อเปิดประตูเข้าไป  เจ้าตัวเล็กถึงกับตกใจกันเลยทีเดียว

      ''โห ไปจ้างร้านไหนทำให้เนี่ย'' เจ้าตัวเล็กหันมาเอ่ยถามผมด้วยความสงสัย

      ''ร้านไหนละ ดูนี่ซิ ทำเองกับมือไม่อยากจะโม้'' ผมตอบไปและจัดที่ทางให้เจ้าตัวเล็กนั่งลง และจัดการชิมอาหารแต่ละอย่างด้วยความตื่นเต้น

      ''อร่อยเหมือนกันน่ะเนี่ย วันหลังต้องให้พี่ไม้ทำให้กินมั่งแล้วละ'' เจ้าตัวเล็กเอ่ยชมก่อนหันไปจัดการอาหารที่ผมตั้งใจและใส่ความเอาใจใส่ลงไปเต็มที่

      ''แล้ววันนี้คิดไร ลุกขึ้นมาทำกับข้าวนี่อ่ะฮะ'' ติ๊บหันมาจ้องผมตาโต

      ''ก็เห็นว่าติ๊บเหนื่อยเลยอยากทำไรให้ติ๊บสบายใจบ้าง''

      ''ขอบคุณคับ แค่นี้ก็หายเหนื่อยแล้ว''  ติ๊บตอบผมยิ้มๆ
      หลังจากอาหารคาวผ่านพ้นไป ก็ถึงคราวอาหารหวานซึ่งก็คือไอติมที่เจ้าตัวเล็กชื่นชอบ

      ''โห วันนี้ครบสูตรเลยอ่ะใจดีจัง ขอบคุณนะคับพี่ไม้'' เจ้าตัวเล็กเอ่ยขอบคุณ ก่อนก้มลงมาหอมแก้มผมทีนึงและแอบหวานด้วยการนั่งตัก ผมกินไอติมและนานๆ ที  ย้ำว่านานๆที  ถึงจะส่งไอติมเข้าปากผมทีนึง

      แค่นี้เองสินะ สิ่งที่ชีวิตของคนเราต้องการ การอยู่ด้วยกันกับคนที่เรารัก ในช่วงเวลาที่เป็นของเรา มีความสุขกับเรื่องง่ายๆ ขอแค่มีเธออยู่ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนถ้าเธอยิ้มได้... นั่นแหละคือความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้แล้ว ยิ้มๆ

เขียนโดย มิสเตอร์ไม้
พิสูจน์อักษรโดย แฮกค์

ปล. คาดผิดแห๊ะ ว่าหมอปุ้มจะเลิกต่อกันเสียแล้ว เอาใจช่วยทั้งสองคนแล้วกัน
ปล2. ฝืนสังขารมาพิสูจน์อักษรให้ FC พี่ไม้และพี่ติ๊บโดยเฉพาะเลย และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้และถามไถ่ถึงอาการของผมครับ ชื่นใจจัง
ปล3. พี่ติ๊บอาการดีขึ้นไวไวนะครับ โพสต์เตอร์เป็นห่วงนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 27-08-2010 16:49:09

หวานอีกแล้ว อิอิิ  :-[
แค่พี่ไม้เล่าเรื่องน่ารักๆอย่างงี้ต่อไปเรื่อยๆ  ก็เป็นความสุขที่สุึดของคนอ่านแล้วค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Piimazingyo ที่ 27-08-2010 16:54:31

ยังไงก็เอาใจช่วยคุณแฮค ให้หายไวๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 27-08-2010 17:08:28

หมอปุ้มนี่ร้ายเอาเรื่องนะ :m16:

ป.ล. ขอให้ hackz หายเร็วๆ นะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 27-08-2010 17:27:09

เป็นคุณหมอที่ดี เป็นคุณแฟนที่ดี เป็นพ่อบ้านที่ดี ทั้งหมดนี้รวมกันอยู่ในหมอไม้ กับน้องหมอติ๊บจริง ๆ
ไม่เสียทีที่บอกว่า ไม่ได้มีดีที่หน้าตาอย่างเดียว
ส่วนหมอปุ้ม  :z6: ขอสักทีไม่ว่ากันนะ หมั่นไส้เหลือรับ

หายเร็ว ๆ นะ น้องแฮค และน้องหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 27-08-2010 17:39:32

ทำไม . . . . ทำไม

ดู ๆ ไปแล้วหมอติ๊บกับหมอไม้

สองคนนี้มีความสุขที่สุด ๆ ๆ ไปเลย

หวานกันซะ ... จะบอกว่าเค้าตาร้อนไปหมดแล้ว

ปล. ไอ่หมอปุ้มนี้ยังไม่สำนึกอีกนะ

แหม้ไปตู่ว่าหมอติ๊บแย่งหมอไม้

ส่วนตัวหมอปุ้มเองนะ  ไปที่ไหนวงก็แตก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 27-08-2010 17:47:49

อื่ม กลับมาเล่าเรื่องหมอปุ๋ม กะ ความคิดเห็นของหมอกิ๊ก เด๋วนี้คร๊าบป๋ม .....
อ๊ะ... ช่วยแนะนำหมอผ่าตัดฟันคุตแบบเอามือเบา ๆ ผ่าตัดเช้า บ่ายออกกำลังกายได้เลยอ่ะ มีเปล่าครับ..

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำแข็งใส ที่ 27-08-2010 18:01:57

 :L2: เอาดอกไม้มาเยี่ยมโพสเตอร์ และหมอติ๊บ หายไวๆ นะคะทั้งสองคน
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: honeymic ที่ 27-08-2010 19:12:44

เหอ เหอ หมอปุ้มนี่ตรงอย่างที่เขาว่ากันไว้เลยนะค่ะ
"สันดอนขุดได้ แต่สันดานมันขุดไม่ได้" (ใช่ไม๊อ่า?)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 27-08-2010 19:14:41

เป็นหมอประเภทใหนเหรอหมอปุ้มไร้ความคิดสิ้นดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 27-08-2010 19:28:32

หมอปุ้มน่าหมันไส้มากกกกกกกกกกก

ขนาดหมอติ๊บช่วยชีวิตไว้นะ

ดูทำเขาสิ

หมอไม้ไปพูดเองกะหมดปุ้มตรงๆๆเรยดีไหมเนี่ยยยยยยยยย

แต่น่ารักจังตอนนี้

หมอติ๊บสู้ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 27-08-2010 23:01:51

หมอปุ้มร้ายยิ่งกว่านางร้ายในละครจริงๆๆ

ทั้งที่หมอติ๊บช่วยไว้เเท้ๆ  นิสัยไม่ดีเลย :beat: ยังมีไปกุเรื่องด้วยง่ะ

ว่าโดนพี่หมอติ๊บเเย่งพี่หมอไม้ คนเเบบนี้จะต้องจัดการขั้นเด็ดขาดจริงๆ :m16:

กรี๊ดดดดดดดดด ฮิ้ววววววว :a2: WoW  WoW!!! :a2:

ในที่สุดก้อทำอาหารได้สำเร็จ ดีใจด้วยจริงๆ โฮะๆๆๆ

เเถมรสชาติก้อผ่านนนน  o13

ปลปล. มากอด hackzหายไวไวน่ะ ขนาดไม่สบายยังทำหน้าที่ไม่เคยขาด

          พักผ่อนเยอะๆๆน่ะจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 27-08-2010 23:39:49

....หมอติ๊บโชคดีนะ ที่พอเหนื่อยท้อแท้ ก็ยังมีที่พึ่งทางกายและทางใจ
....มีคำพูดดี มีไหล่ให้พักพิง มีแขนเสื้อให้เช็ดน้ำตา เนอะหมอไม้เนอะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 28-08-2010 00:05:12

ซึ้งจริงๆ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 28-08-2010 00:44:04

เจอแฟนหล่อช่างเอาใจอย่างนี้ หมอติ๊บก็หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งแล้ว ชิมิค่ะ  :-[

2 คุณหมอยังคงความหวาน  ความน่ารัก ได้ตลอดเลย  :man1:

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 28-08-2010 07:27:00

 :กอด1: หมอไม้มากะรถไฟฟ้าขบวนใหนอ่ะ แล้วมันยังจะมาอีกมั้ยจะชวนชาวเล้าไปดัก..อิอิ...
น้องแฮ็ค..หายไวๆนะครับ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 28-08-2010 08:03:35

อิจฉาคนหล่อจังเลย...ให้มีความสุขยืนยงต่อไปอีกนานเท่านานนะ
ไม่ได้เข้ามาสามสี่วัน ป่วยกันเลย
หมอติ๊บกะแฮ็ค หายไวไวนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 28-08-2010 09:20:55

ชีวิตคู่ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย แค่รักและเข้าใจก็เพียงพอแล้ว

ลุ้นแทบตายว่าหมอติ๊บจะได้กินไอติมหรือเปล่า

หมอไม้ก็คิดซะว่ากินน้อยอ้วนน้อยนะคะ จะได้ไม่แอบบ่นเวลานานๆหมอติ๊บป้อนที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 28-08-2010 10:40:23

หวานจริงเล้ยยยยยยยยยยยย

ไม่สงสารคนอ่านบ้างเลยน๊ะ คุณหมอทั้ง 2 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 28-08-2010 15:01:43

จริ้ม..................นาย Hack


 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 28-08-2010 23:49:08

ขอให้น้อง hackz หายป่วย และแข็งแรงไวไวนะคะ

...................

สิ่งเล็กน้อยที่มอบให้กัน มันทำให้ชีวิตคู่ฝ่าฟันเรื่องราวต่างๆ ไปได้เป็นอย่างดีนะคะ หมอไม้หมอติ๊บ

ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: dipole ที่ 29-08-2010 09:34:12

คิดว่าหมอกิ๊กรู้แล้วแต่ไม่พูดซะอีก
เวลาเหนื่อยมีคนอยู่ข้างๆ ก็หายเหนื่อยได้ง่ายๆเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 29-08-2010 10:10:54

อ้างจาก: dipole ที่ 29-08-2010 09:34:12  

คิดว่าหมอกิ๊กรู้แล้วแต่ไม่พูดซะอีก
เวลาเหนื่อยมีคนอยู่ข้างๆ ก็หายเหนื่อยได้ง่ายๆเหมือนกัน

ใช่ครับ

ทีแรกผมนึกว่า หมอกิ๊กรู้เรื่องแล้วซะอีก

ที่ไหนได้ ยังตกข่าวอยู่ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-08-2010 20:59:37

วันหยุดคุณหมอหนีเที่ยวหรอคะ
รู้มัยคะว่ามีคนคิดถึง

 :call: อยากอ่านต่อแล้ววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: bongbong ที่ 29-08-2010 22:04:27

อ่านมาได้สองสามตอนละ
สนุกมากเลยค่ะ
น่ารักมากๆ
พี่หมอไม้เล่าเรื่องได้น่าอ่านมากๆ
หมอติ๊บก็น่ารักจริงจัง
><
จะรออ่านจนจบเลบนะคะ o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 29-08-2010 23:20:40

ยิ่งอ่านยิ่งเห็นถึงความผูกพันของคุณหมอทั้งสอง

อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 29-08-2010 23:37:50

อ้างจาก: bongbong ที่ 29-08-2010 22:04:27  

อ่านมาได้สองสามตอนละ
สนุกมากเลยค่ะ
น่ารักมากๆ
พี่หมอไม้เล่าเรื่องได้น่าอ่านมากๆ
หมอติ๊บก็น่ารักจริงจัง
><
จะรออ่านจนจบเลบนะคะ o13

ยินดีต้อนรับ นักอ่านหน้าใหม่ นะครับ

+1 จัดไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 29-08-2010 23:51:05

พี่หมอไม้


ตอนนี้ ผมต้องยกให้จริงๆ


 o13 o13 o13 o13 o13


เท่ห์มากกกก แมนโคดดดดด


ปล.พี่หมอติ๊บหายยังคับ คนอ่านเค้าเป็นห่วงกันเน้อ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 30-08-2010 09:02:28

 :pig2: :pig2: :pig2:

เข้ามารายงานตัวว่า

เพิ่งเข้ามาอ่านแต่ก็รักทั้งหมอไม้และหมอติ๊บมากๆเลย

ปล.หมอติ๊บเป็นอะไรอะ หายไวไวนะคะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 30-08-2010 09:20:50

หมอกิ๊กน่ารักอ่ะ....
ติดตามดูว่าเรื่องราว ระหว่าง หมอไม้ หมอปุ้ม หมอกิ๊ก จะเป็นเช่นไร

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: ~ DesireL ~ ที่ 30-08-2010 15:35:12

อ้างจาก: Uonlii_I ที่ 30-08-2010 11:22:08  

เจ็บหัวจัง เหมือนจะเขางอก...

อูยยย..

สงสัยเราจะพันธุ์เดียวกันค่ะพี่ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: darajoy ที่ 30-08-2010 15:48:45

โดนยุให้ตามมมาอ่านเรื่องนี้

แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่ได้อ่าน

หลงรักหมอติ๊บกับหมอไม้เข้าไปเต็มๆ อีกคนแล้วนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-08-2010 16:50:40

พี่ไม้ หมอติ๊บ หายไปนะอ่า

ไม่ได้อ่านหลายวัน เริ่มหงุดหงิด อิอิ

ส่งซิกกันบ้างนะ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง

ให้หายคิดถึงซักนิสสส นึงก็ยังดี


@darajoy   -- จริงอ่า ใครเหรอเป็นคนยุ บอกมั้งจิ จะตามไปขอบคุณ
@Uonlii_I  -- ฮ่วย ไงพูดแบบนั้นล่ะนิ หุหุ
@Kfc_Pizza  --  เอ่อยูเซอร์มันแปลกป๊ะ อิอิ เคเอฟซี พิซซ่า หุหุ ยินดีต้อนรับนะครับ
@Giserzzz  --  ใช่ครับ Superman ได้ใจจริงๆ

ปล. เจ็บคอจังเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 30-08-2010 17:35:50

พระเอก..หาย รอต่อไป :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 30-08-2010 17:38:28

คอมเสียมั้ง เลยอัพไม่ได้   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 30-08-2010 17:42:23

การรอคอย ที่ไม่มีจุดหมาย
มันเป็นความ ทรมาน
วันวันหนึ่ง มันช่างดู เนิ่นนาน
กว่าวันแต่ละวัน จะเลยไป
ดูมันนาน มันเหนื่อย จนไม่เข้าใจ
มันลังเล และหมดหวัง
ไม่รู้ต้องรออีกนาน แค่ไหน
ไม่รู้เมื่อไหร่ ที่เราจะพบกัน

เมื่อไหร่จะมาเนี่ย ส่งแค่ข่าวมาก็ยังดี ว่าน้องหมอติ๊บหายหรือยัง
คิดถึงน้องหมอติ๊บม๊าก มาก หมอไม้(สุดหล่อ)มาต่อเร็ว ๆ นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 30-08-2010 19:35:14

พี่ไม้หายไปนานแล้ว
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ


.
.
พี่แฮคกินน้ำ(อุ่น)เยอะ ๆ นะคะจะได้หายไว ๆ
มีแรงมาพิสูจน์อักษรตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 30-08-2010 19:45:44

สามเวลาหลังอาหารครบป๋ม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 31-08-2010 01:21:36

 :call:  2 คุณหมอ

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 31-08-2010 08:35:43

คิดถึงหมอ  คิดถึงเสื้อกาวน์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 31-08-2010 09:01:11

เข้านั่งรอ นอนรอด้วยคน

 :mc4: :mc4: :mc4:


 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 31-08-2010 09:31:51

มาทักทายยามสาย

ขอเเอบมาทวงงตอนต่อไปหน่อยจ้า

หายไปไหนกันน  :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 31-08-2010 10:17:49

มาหรือยังเนี่ย :serius2:
 :เฮ้อ:คอมป่วย หรือ คนป่วย
ยังไงก้อรอนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 31-08-2010 10:39:23

หรือว่าอินเตอร์เนตป่วย...

แต่อย่าป่วยนานนะคะ

คิดถึง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 31-08-2010 14:25:25

 :-[ คนอะไรไม่รู้ช่างน่ารักและน่าถนอมกันอย่างนี้ อยากมีแฟนที่น่ารักเหมือนหมอไม้และเทคแคร์เหมือนหมอติ๊บ

สบายดีนะครับทั้งสองคน ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมากมาย เอากำลังใจมาฝากครับ ขอให้มีความสุขนะ

ปล.น้องแฮค สบายดีหรือเปล่า อาการดีขึ้นไหม เป็นห่วงเสมอนะครับ  :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 31-08-2010 21:16:14

อ้างจาก: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 31-08-2010 14:25:25  

:-[ คนอะไรไม่รู้ช่างน่ารักและน่าถนอมกันอย่างนี้ อยากมีแฟนที่น่ารักเหมือนหมอไม้และเทคแคร์เหมือนหมอติ๊บ

สบายดีนะครับทั้งสองคน ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมากมาย เอากำลังใจมาฝากครับ ขอให้มีความสุขนะ

ปล.น้องแฮค สบายดีหรือเปล่า อาการดีขึ้นไหม เป็นห่วงเสมอนะครับ  :3123:

ซำบายดีหลวงพระบางครับ

แต่เจ็บคอนิดๆ ครับ

@Panda-Ba  -- ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ เด๋ยวลองไปทำดีกว่า แต่แย่ยังไม่มีใครทำให้ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 31-08-2010 21:30:02

มารอ  :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 31-08-2010 22:02:59

ไม่ได้เข้ามาหลายวัน เนตใช้ไม่ได้เลย...
สองหมอก็หายกันไปด้วย ส่งข่าวกันบ้างเน้อ
เงียบจัง หายกันไปหลายคนเนอะ คงจะยุ่งกัน
แฮ็คพักผ่อนให้มากๆๆๆ กินน้ำอุ่นหรือน้ำผึ้งก็ได้นะ จะดีขึ้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 01-09-2010 09:53:00

ทักทายครับ

เงียบไปเลยอ่ะ ....
กลับมาไว ๆ ๆนะคร๊าบ :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 01-09-2010 12:46:16

 :really2:เอากำลังใจมาฝาก หมอไม้และหมอติ๊บคู่รักแห่งปีครับ

สบายดีไหมเอ่ย ทำงานหนักไหมช่วงนี้ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

ปล.คนโพสต์สบายดีนะครับ เอากำลังใจมาฝากเที่ยงแล้วอย่ลืมทานข้าวนะ :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 01-09-2010 15:56:48

ส่งข่าวสักนิดนะคะ 

แฟนคลับเสื้อกาวน์รอกันอยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 01-09-2010 17:05:04

หายไปใหนกันเนี่ย....รอติดตามความหวานอยู่น๊า :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-09-2010 17:53:10

หายที่ไร้ร่องรอย

อยู่ไหนหนอ ไรท์เตอร์ของเรา...

คิ๊ดดดถึ๊งงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 01-09-2010 18:12:33

ยังไม่มาอีกหรอ คิดถึงจะแย่แล้ว นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 01-09-2010 18:33:27

หมอไม้หายไปไหนอะ


 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 01-09-2010 18:36:45

หายไปเจร่งงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 01-09-2010 21:26:01

ป่วยหรือว่าคอมเจ๊ง
แจ้งด่วนนะติ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: mini ที่ 02-09-2010 07:32:03

หมอติ๊บ  หมอไม้  หายไปหลายวัน

เหงาจังคับ  ไม่ได้อ่านเรื่องน่ารัก ๆ ซะหลายวัน

ถ้าป่วย  :L2: ก็ขอให้หายไวไวนะคับ  แต่ถ้างานยุ่งก็

แว้บมาหน่อยแล้วกันเนาะ  เพราะมีแต่คนคิดถึงหมอ ๆ อ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 02-09-2010 11:10:33

หมอไม้กับหมอติ๊บหายไปเลย เงียบเหงาๆ
ตอนล่าสุดอ่านแล้วมันได้ใจจริงๆค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 02-09-2010 11:24:39

สบายดีนะ เอากำลังใจมาฝากครับ ขอให้มีความสุขมากมายนะครับ

ทั้งคนแต่งและคนโพสต์ สุขสนุกมากมายนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 02-09-2010 13:36:13

คุณหมอครับ ผมนอนไม่ค่อยจะหลับ
กระส่ายกระสับ นอนไม่หลับมาหลายคืน
ตีสองตีสาม ลุกขึ้นมาห้ามหัวใจสะอื้น
เดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่งเดี๋ยวยืน สุดจะฝืนข่มตาหลับไหว

เพราะโรคมันคอยแต่คิดถึงหมออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 02-09-2010 15:24:00

คุณหมอเรื่องนี้ก็หายอะ  หมอๆๆเค้าหายไปไหนกันหมดหว่า
รึว่าใกล้สิ้นปีงบประมาณเหมือนเรา หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 02-09-2010 17:29:56

คุณหมอ คุณหมอ จ๋า หายไปไหน คนไข้คิดถึง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-09-2010 18:12:08

เดี๋ยวกลับมาต่อเติมความหวานให้ครับผม

รอแป๊บนึง

พอดีคอมพิวเตอร์มีปัญหานิดหน่อยยยยย

เดี่ญวอดใจรอแป๊บเดี๋ยวกลับมาหวานฉ่ำเหมือนเดิมแน่นอนครับผมมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 02-09-2010 19:05:47

 :z13: จิ้มพี่ไม้

หลังจากที่รอพี่ไม้กับพี่ติ๊บมานาน

อ้างจาก: dr.mike ที่ 02-09-2010 18:12:08  

เดี๋ยวกลับมาต่อเติมความหวานให้ครับผม

จะเขินล่วงหน้ารอตอนต่อไปนะคะ  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 02-09-2010 20:23:03

จะหวานหรือจะขมเราจะชมเราจะชื่น
จะหลับหรือจะตื่นเราจะชื่นเราจะชม
จะอยู่ดูข้างข้างไม่หายห่างอย่างสุขสม
เพราะผองเราคือชมรมคนรักหมออออออออออออออออออออออออออออออออ เอิ๊ก...เอิ๊ก....




แล้วหมอรักเราป่าวววววววววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-09-2010 20:28:18

จะหวานอม หรือขมกลืน ก็รีบมานะ หุหุ

อ้างจาก: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 01-09-2010 12:46:16  

:really2:เอากำลังใจมาฝาก หมอไม้และหมอติ๊บคู่รักแห่งปีครับ

สบายดีไหมเอ่ย ทำงานหนักไหมช่วงนี้ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

ปล.คนโพสต์สบายดีนะครับ เอากำลังใจมาฝากเที่ยงแล้วอย่ลืมทานข้าวนะ :bye2:

เอ่อ มิค่อยซำบายดีครับ ยังไอ(มิสยู) กร๊ากกก ป่าวหรอก ไอ จริงๆ ครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 02-09-2010 22:57:30

เย้ ดีใจหมอไม้ส่งเสียงมาแว๊ววว  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 02-09-2010 22:59:25

 :z2: รอหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 03-09-2010 12:14:51

เข้ามาทักทายตอนเที่ยงๆคับ   :L2:  มานั่งรออ่านตอนต่อไป   :amen:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 03-09-2010 17:32:36

 :z13:

รอ
ต่อ
ไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 03-09-2010 17:35:27

กลับมาแล้วหรอคะ ดีใจจัง
รอการกลับมาเปิดตัวอีกครั้งอย่างยิ่งใหญ่ อลังการ หวานจนน้ำตาลเรียกพี่ เลยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 03-09-2010 17:57:34

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 03-09-2010 20:25:16

จะรอน้า~
ช่วงนี้น้ำตาลในเลือดต่ำ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: teukkie ที่ 03-09-2010 20:37:26

เพิ่งตามอ่านมาได้สอง สามตอน

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อิอิ

พี่ไม้น่ารัก ดูอบอุ่นดีจังค่ะ 

พี่กระติ๊บก้น่ารัก  เป็นคุณหมอที่น่ารักจิงๆๆ

ยิ่งได้อ่านชีวิตตอนเด็ก ยิ่งแบบเรามีโอกาสที่จะได้เรียนทำไมไม่เรียนให้ดีกว่านี้ TT

เด๋วจะเอาตารางการอ่านสือพี่ติ๊บไปใช้มั้ง คิคิ  :L2:


*ขอบคุณพี่แฮ็ค (ใช่ไหมคะ)  สำหรับเสียสละเวลามาโพสให้่อ่านกัล ^^


ปล,อยากได้ Facebook พี่หมอไม้ พี่กระติ๊บ  พี่แฮ็คด้วยอ่ะ  ถ้าจะกรุณานู๋น่ะ อิอิ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 04-09-2010 00:42:39

รายงานตัวคร่า  เพิ่งเริ่มอ่านตอนแรก

เค้าก็อยู่ เทาแสด แดดและยุงเหมือนกันอ่ะ

แต่เป้นรุ่นน้องหมอติ๊บนะ (แต่เรียนวิดวะอ่ะ)

ติดตามค่ะ ติดตาม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 04-09-2010 06:07:09

นานๆจะได้มาทักทายตอนเช้าๆ    :mc4:  ความจิงนอนไม่หลับ  เลยนั่งเล่นคอมไปเรื่อย  
 :L2: ให้ดอกไม้รอตอนต่อไปละกัน  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน By 'dr.mike' ตอนที่ 92 ผี...ผ้า...ห่ม... [Up. ค่ำ] P.94
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 04-09-2010 07:18:20

อ้างจาก: WinterLove ที่ 21-07-2010 11:10:34  

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-07-2010 10:56:21  

.แฮะ   แฮะ   ระดับนี้ต้องเล่นโปรแกรม   เพิร์ท    o13

พี่หมอไม้เป็นรุ่นบุกเบิกหรือป่าวคะ?  :laugh:
เพิร์ท คือโปรแกรมแชทค่ะ เคยเล่นตอนอยู่ปี1 - -"

อ่านนี้แล้วแบบ ไม่เม้นไม่ไหวอ่ะค่ะ

โห...อายุ ถ้า เพิร์ท นี่จำไม่ผิดเค้าเล่นตอนป.5-6 ยังจำUserได้อยู่เรยเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 04-09-2010 11:58:49

^
^
คิมฮี สวยเนอะ

คอมยังไม่หายป่วยอีกหรอคะ
ซื้อใหม่เถอะ นำเหนอ fujitsu

รอเติมความหวานอยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 05-09-2010 11:55:41

มาทักทายในวันหยุดค่ะ

สบายดีมั้ยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 05-09-2010 12:40:35

สบายดีครับผม

แต่ทำไมทั้งสองหมอ เงียบหายไปเลย

ที่ FB ก็ไม่มีความเคลื่อนไหว

ฮ่วย

คิดถึงนะเนี๊ย รู้ตัวกันป่าวหว่า.....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 05-09-2010 14:06:04

หอบ :L2: มาให้ หมอไม้ หมอติ๊บ และนายhackz  นะจ๊ะ

คิดถึงจังเลยค่า แทบอดใจรออ่านตอนต่อไปไม่ไหวแล้ววววว  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 05-09-2010 21:28:13

หมอไม้กะหมอติ๊บหายไปไหนอะคับบบบบบ




 :impress3: :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 05-09-2010 21:53:31

อ้างจาก: teukkie ที่ 03-09-2010 20:37:26  

*ขอบคุณพี่แฮ็ค (ใช่ไหมคะ)  สำหรับเสียสละเวลามาโพสให้่อ่านกัล ^^


ปล,อยากได้ Facebook พี่หมอไม้ พี่กระติ๊บ  พี่แฮ็คด้วยอ่ะ  ถ้าจะกรุณานู๋น่ะ อิอิ  :L1:

อย่าเลยครับ หุหุ

ด้วยความเป็นห่วงสภาพจิตใจ คริคริ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 05-09-2010 22:49:32

อาจจะด้วยเหตุผลหลายอย่างที่ยังไม่สะดวกมาลง อาจจะคอมป่วย งานยุ่งหรีออะไรก็ตาม
แต่พี่และแฟนคลับของสองหมอก็เข้าใจและรอได้เสมอ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่น่ารักมุมมองและทัศนะ
ที่สอดแทรกมากะเนื้อเรื่องอ่านแล้วมีความสุข ส่งกำลังใจให้สองหมอนะคะ :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 05-09-2010 22:59:49

หมอไม้ หายไปนานมากกกกก


โพสเตอร์ติดต่อ หมอไม้ได้มั่งมั้ยครับ


ปล.คนอ่าน คิดถึงงง  :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 06-09-2010 00:28:00

 :HBD2:

wish you all th best

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-09-2010 07:53:49

 :pig4: happy birth day for my love  :pig4:

ขอบคุณซิ่มคนสวยที่มาแฮปี้เบิร์ธเดย์แต่เช้าเลย

ขอโทษชาวเล้าที่หายไปนาน

พอดีหมอติ๊บไม่ค่อยสบายอาการหนักเอาการอยู่

ประกอบกับแอบหนีไปฉลองเบิร์ธเดย์กันสองคนเลยทำให้ต้องรอนาน

วันนี้กลับมาแล้วเดี่ยวจัดการอัพตอนต่อไปให้เลยละกันนะคับ

ให้โพสเตอร์จัดการต่อไปได้เลย

ส่วนวันนี้ขอตัวไปหวานวี๊ดวิ้วกันสองคน  สองคนเท่านั้นนนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 06-09-2010 08:20:33

HAPPY BIRTHDAY P'TIB
:HBD2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 06-09-2010 09:37:45

Happy Birth Day ค่ะพี่หมอติ๊บ
ขอให้น่ารักวันน่ารักคืน  :กอด1:
:HBD3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 06-09-2010 09:42:00

HBD. หมอติ๊บค่ะ  :b:

ขอให้มีความสุขมั่กๆ

สุขภาพแข็งแรงทั้ง กาย - ใจ

สุดที่รักทั้งรัก และ หลงตลอดไปเลย :z9:

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 06-09-2010 10:01:05

HBD นะกะติ๊บ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/l20198.gif)
ไปฉลองกันสองคนได้ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/008-1.gif)แสดงว่าดีขึ้นแล้ว
รีบๆ ให้หมอไม้มาอัพต่อด่วน
เจ้จะรอ...(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/147abfb24c74a6rc0.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำแข็งใส ที่ 06-09-2010 10:08:10

Happy Birth Day นะคะ  :L2:

สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 06-09-2010 11:27:07

 :z2:มาเต้นรอ หมดไม้และหมอติ๊บครับ +แถมนั่งรอน้องแฮคอย่างมีหวัง :เฮ้อ:

มาต่อได้แล้วนะครับ อยากอ่านมากมายเลย อยากรุ้เรื่องราวและความเคลื่อนไหว

ของทั้งสอง ว่าตอนนี้ความรักก้าวหน้าไปถึงไหนแล้ว สนับสนุนให้คนรักกันครับ :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 06-09-2010 11:49:30

HAPPY BIRTHDAY TO หมอติ๊บ ขอให้หมอติ๊บมีความสุขมากๆ นะคะ
แฟนรักแฟนหลง อำนาจอยู่ในกำมือแต่เพียงผู้เดียว (ฮี่ๆ แน่นอนอยู่แล้วเนอะ) :z1:

อ่อ คอนเฟิร์มว่าคนเกิดเดือน ก.ย. หน้าตาดี๊ดีกันทุกคนค่ะ ฮี่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 06-09-2010 12:13:54

HBD..น้องติ๊บที่น่ารัก
สุขภาพแข็งแรงนะคะ หายเจ็บหายไข้ มีความสุขสมปรารถนาในทุกสิ่งที่คิดหวัง
ขอคุณพระศรีรัตนตรัยปกป้องให้มีแต่ความเจริญรุ่งเรือง ส่วนของขวัญที่ดีที่สุดอีกอย่างในชีวิตของน้อง
ก็ขอให้สิ่งนี้ประคับประคองและนำพาก้าวเดินต่อไปด้วยความอบอุ่นและมั่นคงนะคะ
  :n1: หมอไม้ น้องติ๊บ..

รี 8x..อวยพรออกแนวบ้าอำนาจอ่ะ 555 ใครเป็นแฟนหนาวววว :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-09-2010 12:17:41

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 115

Happy  Birth  Day  My  Love ..........







6 กันยายน

Happy  Birth  Day  To  You  ………

ผมกระซิบเบาๆข้างหูเจ้าตัวเล็กในตอนเช้าของวันก่อนที่เจ้าตัวจะลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะการปลุกจากหนวดเคราสากๆของผมที่ถูไถอยู่ที่แก้มเนียนๆนั้น  ผมกับเจ้าตัวเล็กตื่นพร้อมกันแต่เช้าก่อนจัดการอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวเตรียมพร้อมออกไปทำบุญที่วัด ซึ่งตั้งอยู่ในหมู่บ้านซึ่งก็ไม่ห่างจากมหาวิทยาลัยเท่าใดนัก

เราทำบุญด้วยการตักบาตรและถวายภัตตาหารแด่พระภิกษุสงฆ์พร้อมๆกับชาวบ้านในละแวกนั้น  
ก่อนถวายสังฆทานและปล่อยนกปล่อยปลา  
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ผมเห็นเจ้าตัวเล็กยิ่มอย่างไม่มีกังวล  และเป็นยิ้มแห่งความสบายใจจริงๆ

'' เป็นไงมั่ง   ทำบุญวันเกิดวันนี้  '' ผมถามเจ้าตัวเล็กหลังจากเรากราบลาพระประธานในอุโบสถ

'' ก็ดีนะ  สบายใจดี ''  เจ้าตัวเล็กหันมาสบตายิ้มๆ

'' แล้วขอพรอะไรไปบ้างอะ  บอกพี่มั่งได้ป่าว ''  ผมกระเซ้าแหย่เล่นๆ

'' ก็ไม่ได้ขออะไรเป็นพิเศษหรอก  แค่ขอให้พบเจอแต่คนดีๆ ให้มีแต่คนดีๆเข้ามาในชีวิต ''

'' มันจะเป็นไปได้ยังไงละติ๊บเราอยู่ในสังคมมันก็ต้องมีทั้งคนดีและคนเลวปะปนกันไป  แม้กระทั่งในตัวคนคนเดียวกันก็ยังมีทั้งด้านดีและด้านไม่ดี  แล้วติ๊บจะได้เจอแต่คนดีๆมันจะเป็นไปได้ยังไง ''

'' อ้าว  เป็นไปได้หรือไม่ได้ไม่รู้  ถึงได้เรียกว่าขอพรไงอย่างน้อยก็ทำให้เราสบายใจแหละน่า ''

'' อ่ะจ้า '' ผมรับคำยิ้มๆก่อนขยี้หัวฟูนั้นเล่นและพากันเดินตรงไปยังรถเพื่อมุ่งหน้ากลับสู่หอพักของเราในตอนสายๆของวัน

'' แล้ววันนี้อยากไปไหนต่ออีกหรือเปล่า  ''  ผมถามขณะขับรถออกจากวัด

'' ไปกินไอติม ''  ยังไม่ทันที่คำถามของผมจะสิ้นสุดลงคำตอบก็สวนขึ้นมาอย่างไม่ต้องรอการคิด

'' กินไอติมฉลองวันเกิด  อืมเข้าท่าแฮะ  ว่าแต่จะไปกินที่ไหนกันดี '' ผมแกล้งทำท่าเอ่ยถามแม้จะพอเดาคำตอบได้บ้างเพราะสถานที่ที่เจ้าตัวเล็กชอบไปกินไอติมก็มีอยู่ไม่กี่ที่เท่านั้น

'' สเวนเซ่น  ท๊อปแลนด์ นะนะๆลุงพาไปหน่อย ''

'' อ้าวเฮ้ย  จะอ้อนทั้งทีไมเรียกแฟนเป็นลุงเลยวะเนี่ย ''  ผมหันไปค้อนเล็กๆ

'' ก็ลุงใจดีพาไปหน่อยนะ อยากกินไอติม  เป็นเจ้ามือด้วยนะ  ขอไอติมถ้วยใหญ่ๆเลย ''
ผมส่ายหัวกับลูกอ้อนราวกับเด็กน้อยออดอ้อน  ก่อนตบปากรับคำพาไปเลี้ยงไอติมยังห้างในเมือง

'' แล้วจะกินไอติมเลยเหรอ  ไม่หาอะไรกินรองท้องก่อนเหรอ''  ผมเอ่ยถามเพราะตอนนี้ใกล้เที่ยงแล้วแต่ยังไม่ทันมีไรตกถึงท้องน้อยๆของผมเลย

'' งั้นพี่ไม้อยากกินไรเป็นมื้อกลางวันอะ  เดี๋ยวติ๊บเลี้ยงเอง ''  โอว  พระเจ้าผมไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ยนี่




แทนคำตอบผมลากเจ้าตัวเล็กเข้าไปยังร้านพิซซ่าซึ่งตั้งอยู่ชั้นบนของห้าง
 
อันที่จริงผมก็ไม่ได้อยากกินพิซซ่าซักเท่าไหร่  

เพราะกลัวว่าจะต้องรับผิดชอบพิซซ่าแต่เพียงลำพังเหมือนคราวก่อน  

แต่เพราะผมรู้สึกว่าในร้านพิซซ่ามันมีที่นั่งกั้นเป็นสัดเป็นส่วนมากกว่าร้านอื่นๆในห้างนี้เท่านั้นเอง

หลังจากสั่งอาหารที่เราอยากกินกับพนักงานแล้ว  ผมก็หันมาถามเจ้าตัวเล็ก

'' วันนี้อยากได้อะไรเป็นของขวัญหรือเปล่า ''

'' อืมมม  เอาไรดี ''  เจ้าตัวเล็กทำท่าครุ่นคิดนิดหน่อย

'' ไม่เอาไรแล้วคับพี่ไม้ก็หาให้ติ๊บจนครบหมดแล้วไม่รู้จะอยากได้ไรแล้วอะ แค่ขอให้พี่ไม้เป็นพี่ไม้คนเดิมคนนี้ตลอดไปก็พอ ''  พูดจบเจ้าตัวเล็กก็ยื่นมือมาเกาคางผมราวกับเป็นลูกแมวซะงั้น

'' คับ  สัญญาจะเป็นพี่ไม้คนเดิมของติ๊บตลอดไป ''

'' พี่ไม้คนนี้ก็เป็นพี่ไม้คนเดิมของติ๊บตลอดไปอยู่แล้วละ  ขอแค่ติ๊บอย่าหนีพี่ไปไหนก่อนก็แล้วกัน ''
ผมตอบพลางจ้องหน้าด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

เราหยุดความหวานกันหันมาจัดการอาหารที่เราสองคนสั่งมาจนเต็มโต๊ะในเวลานี้ทั้งไก่

สปาเก๊ตตี้ พิซซ่า แต่คราวนี้ดีหน่อยที่บทหนักไม่ได้ตกอยู่ที่ผมแต่เพียงผู้เดียว  

เพราะเจ้าตัวเล็กก็ดูจะเอร็ดอร่อยไปกับอาหารมื้อเช้าและเที่ยงในคราวเดียวกันแบบนี้พอสมควร

แน่นอนว่าหลังจากเสร็จจากอาหารมื้อหนักอย่างพิซซ่าแล้ว  

อาหารอีกหนึ่งอย่างที่เราตั้งใจมากินกันถึงในเมืองนั่นก็คือไอติม  

เป็นอาหารหวานที่ดูท่าเจ้าตัวเล็กจะไม่มีทีท่าว่าจะเบื่อเอาซะเลยตลอดชีวิต

เพราะผมยังเห็นความสุขยังเห็นรอยยิ้มอยู่ทุกครั้งที่เจ้าตัวเล็กได้ลิ้มลองไอศครีมรสชาติหอมหวานที่เจ้าตัวชื่นชอบอยู่ทุกครั้ง





หลังจากเสร็จสิ้นจากไอศกรีมที่แสนโปรดปรานแล้ว

เราสองคนก็เดินย่อยอาหารโดยการเดินตระเวรซื้อของลดราคาในห้างอยู่กันพักใหญ่จนช่วงบ่ายจึงตัดสินใจกลับห้องเพราะเริ่มจะมีอาการง่วงเข้ามาครอบงำแล้วทั้งสองคน

เมื่อถึงห้องในตอนบ่ายๆผมก็หลับเป็นตายเพราะเหนื่อยจากการขับรถและอาหารที่รับเข้าไปเสียจนแน่นท้องไปหมด  

ตอนนี้ได้ส่งผลให้ผมหลับอยู่เป็นนานสองนานจนพลบค่ำจึงตื่นมาด้วยการปลุกของเจ้าตัวเล็ก

'' พี่ไม้คับ  ตื่นได้แล้วนี่จะค่ำอยู่แล้ว ''  เจ้าตัวเล็กปลุกพลางเขย่าผมแรงขึ้นๆ

'' อืมม นั่นซิจะค่ำแล้ว  ก็เข้านอนได้แล้วไง  มาที่รักมานอน ''  ผมอู้อี้ตอบก่อนรวบร่างเจ้าตัวเล็กมานอนด้วยกันซะเลย

'' ไม่นอนด้วยหรอก  เดี๋ยวเย็นนี้เพื่อนๆนัดไปเบิร์ทเดย์ปาร์ตี้  พี่ไม้ก็นอนไปคนเดียวแล้วกันนะ ''

'' ได้ยินว่าเพื่อนๆนัด  ผมก็ถึงกับหูผึ่งทันที ''  เพราะนานทีปีหนเจ้าตัวเล็กจึงจะมีนัดกับเพื่อนๆซักทีนึง

'' แล้ววันนี้ใครนัดเลี้ยงให้ๆอะ  '' ผมถามด้วยอาการตื่นเต้นนิดๆหลังจากสะดุ้งตื่น

'' ก็เพื่อนๆในกลุ่มแหละคับ  นัดทานข้าวร้องเพลงกันธรรมดาไม่ได้ไปทำไรเสียหาย ''

'' โอเค งั้นพี่ไปด้วย  '' ผมบังคับ ตกลงเสร็จสรรพก็เข้าไปอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวให้หล่อเข้าไว้เพราะวันนี้เจ้าตัวเล็กจะไปเจอเพื่อนที่ร้านอาหารที่เจ้าตัวเล็กกะเพื่อนนัดเจอกันประจำ  Eat me



เมื่อผมขับรถมาถึงและจอดข้างร้านเรียบร้อยก็เดินมาหาเพื่อนของเจ้าตัวเล็กซึ่งตอนนี้อยู่กันกลุ่มใหญ่เลยทีเดียวประมาณ 8-10 คนเห็นจะได้

หลังจากสั่งอาหารเครื่องดื่มกันเรียบร้อยแล้ว  เด็กๆก็พูดจาสนทนากันตามประสาจนบางทีผมก็อดขำไม่ได้กับภาพที่อยู่ตรงหน้า  แทบไม่น่าเชื่อว่านี่เหรอคือบรรดาเด็กแพทย์

'' แฮปปี้เบิร์ทเดย์นะติ๊บ ''   เพื่อนๆหลายคนส่งกล่องของขวัญให้เจ้าตัวเล็กซึ่งส่วนใหญ่ผมจะคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่แล้วเพราะเจ้าตัวเล็กมีเพื่อนสนิทๆในกลุ่มอยู่ไม่กี่คนเท่านั้น  แต่วันนี้ดูเหมือนจะขาดใครไปคนนึงแฮะ….

ยังไม่ทันที่ผมจะทันได้คาดเดาหรือเอ่ยถามอะไร  บุคคลที่ผมนึกถึงก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ทีเดียว

'' สุขสันต์วันเกิด  มีความสุขมากๆนะติ๊บ ''  ถูกต้องแล้วคับคนที่ว่าคือไอ้หมอหน้าจืดที่ติ๊บสนิทสนมนั่นเองตอนแรกก็ไม่เห็นมันนั่งอยู่ในกลุ่มผมจึงออกอาการกรุ้มกริ่มเล็กน้อย  แต่ตอนนี้มันปรากฎตัวพร้อมกับตุ๊กตาหมีตัวใหญ่  แย่งซีนกันเห็นๆ

ติ๊บเอ่ยขอบคุณเพื่อนๆที่เลี้ยงฉลองวันเกิดให้  

แต่ยังไม่สิ้นสุดเท่านั้นเมื่อหนุ่มน้อยแต่ร่างใหญ่ไม่แพ้ผมเดินเข้ามาพร้อมร้องเพลงแฮปี้เบิร์ทเดย์ให้เจ้าตัวเล็ก  

แย่งซีนผมหนักกว่าไอ้หมอหน้าจืดซะอีก   นายเบสนั่นเอง/////////////

'' ผมรู้มาว่าพี่ติ๊บชอบช็อคโกแลตเค้กเลยจัดการมาให้ครับ  สุขสันต์วันเกิดนะคับ ''  นายเบสเอ่ยพร้อมยื่นเค้กก้อนโตให้หมอติ๊บเป่าฉลองวันเกิดซะอย่างงั้น

'' ขอบคุณทุกคนมากนะ  ขอบคุณทุกคนจริงๆ ''  ติ๊บตอบก่อนเป่าเค้กและทุกคนก็ร่วมยินดีไปกับเจ้าตัวเล็กที่ยิ้มไม่หุบเลยสำหรับคืนนี้





หลังจากอาหารและเค้กผ่านพ้นไป  

ตอนนี้เด็กๆก็ชักชวนผมไปร่วมวงกับความสนุกสนานในร้านคาราโฮเกะหน้ามหาวิทยาลัย  

ผมเห็นว่ายังไม่ดึกมากและคงไม่เป็นการเสียหายถ้าจะปล่อยให้เจ้าตัวเล็กได้สนุกสนานกับเพื่อนๆจึงยอมพาเจ้าตัวเล็กไปร้องคาราโอเกะกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน  

และตอนนี้นี่เองที่ผมสังเกตเห็นอาการของบรรดาเพื่อนๆของติ๊บเริ่มมีอาการมึนเมาจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์บ้างแล้ว  

โดยเฉพาะนายเบสที่เริ่มจะแสดงอาการก่อนชาวบ้านชาวช่องเค้าเลยทีเดียว  

ดีนะที่เจ้าตัวเล็กอยู่ในสายตาผมตลอดจึงไม่ได้ออกอาการเมามายให้เห็นแต่อย่างใด

เพลงแล้วเพลงเล่าผ่านไป  

และตอนนี้ผมก็แทบจะไม่อยากเชื่อว่าบรรดาเด็กๆที่เต้นกันลืมตายในเวลานี้เป็นว่าที่คุณหมอทั้งหลาย  

ไม่น่าเชื่อว่าจะสนุกสนานกันได้ขนาดนี้คงจะเก็บกดจากการเรียนมามาก  

เมื่อถึงเวลาปลดปล่อยจึงปล่อยอารมณ์เต็มที่ทั้งผู้หญิงและผู้ชายดูสนุกสุดเหวี่ยงกันทีเดียว

ตอนนี้เพื่อนๆผู้ชายหลายคนของติ๊บเริ่มออกอาการมึนเมาอย่างเห็นได้ชัดแต่ก็ยังครองสติได้

ผมมองว่าเด็กพวกนี้คงมีความรับผิดชอบพอตัว  

มึนเมาได้แต่อยู่ในขอบเขตส่วนเพื่อนผู้หญิงก็สนุกสนานไปตามเรื่องราวทั้งสนุกจากการร้องเล่นเต้นรำ  

ไปตลอดจนการกรี๊ดกร๊าดนั่นด้วย  

ส่วนหมอบอยหน้าจืดตอนนี้ก็สนุกกับเพื่อนและเผยรอยยิ้มหัวเราะร่าที่ผมไม่ค่อยได้เห็นมันยิ้มเท่าไหร่นักในชีวิตปกติ  

ตลอดจนเจ้าตัวเล็กก็หัวเราะร่าสนุกสนานไปกับเพื่อนๆ ด้วยเช่นกัน

และคนที่อาการหนักที่สุดตอนนี้ออกไปนั่งอยู่หน้าร้านคาราโอเกะเรียบร้อยแล้ว  นายเบสนั่นเอง

'' อ้าว  พี่ไม้ไม่เข้าไปสนุกกับพี่ๆเค้าข้างในต่อเหรอคับ ''  นายเบสเอ่ยถามผมที่เดินออกมาจากในห้องคาราโอเกะมานั่งมาหินอ่อนหน้าร้านตรงข้ามกะนายเบส

'' พอดีพี่หายใจไม่ค่อยออก  เลยมาสูดอากาศข้างนอกดีกว่าให้ติ๊บเขาสนุกสนานกับเพื่อนๆเต็มที่ ''

'' พี่ไม้ก็เหมือนผมเลยเนอะ  ไม่มีเพื่อนในงานนี้เลยแต่เพราะเป็นวันเกิดพี่ติ๊บผมเลยยอมมาทั้งที่ไม่รู้จักใครเลย ''

'' ก็ไม่เป็นไรหรอกก็ไปสนุกสนานกับพี่ๆเขาก็ได้นิ  อย่างน้อยก็รุ่นพี่คณะเดียวกันกับเราไม่ใช่เหรอ ''

'' ครับผม  คณะเดียวกันแล้วว่าแต่ทำไมพี่ไม้ไม่ไปสนุกกับพวกเขาละ ''  นายเบสเอ่ยถามต่อ

'' ก็พี่อยู่ข้างในแล้วหายใจไม่ออก  เลยออกมาสูดอากาศข้างนอกอะ  ว่าแต่นายดื่มไปเยอะไหวมั้ยนี่เบส ''  ผมเอ่ยถามเพราะตอนนี้ขนาดอยู่ใต้ไฟสลัวผมยังเห็นนายเบสหน้าแดงก่ำ  ตาปรือออออ

'' ไหวคับแค่นี้เอง  ผมดื่มกับเพื่อนผมหนักกว่านี้อีก  นี่มากับเด็กเรียนเลยมีกั๊ก ''  นายเบสตอบพร้อมกับปรือตาเงยหน้าขึ้นมามองผม

'' พี่ไม้นี่แม่งหล่อวะ ''  ผมออกอาการตกใจเล็กน้อยเมื่อจู่ๆนายเบสก็เอ่ยชมผมขึ้นมาซะงั้นแม้ผมจะรู้ตัวมานานแล้วว่าผมหล่อ  แต่เจอเข้าจังๆแบบนี้ก็ตกใจได้เหมือนกัน

'' แต่พี่ว่าเราก็หล่อไม่น้อยไปกว่าพี่หรอกเบส ''  ผมไม่รู้จะตอบไรจึงให้กำลังใจมันไปอย่างงั้นแม้ภายในใจจะอยากพูดต่อไปเหลือเกิน  ....หล่อแต่ก็ยังห่างชั้นจากผมอีกเยอะ...  ฮ่าๆ

'' พี่ไม้ผมถามอะไรพี่หน่อยซิ  ''  นายเบสพูดจบก็กระดกขวดไวน์ดีกรีต่ำขึ้นดื่ม

'' มีไรจะถามพี่ก็ว่ามา  แต่พี่ว่าเราเบาๆหน่อยดีมั้ยเดี่ยวเมามายไปมากกว่านี้ ''

'' พี่ก็หล่อนะ  ทำไมพี่เป็นเกย์ละ ''  โอ……  เจอคำถามนี้เข้าไปถึงกับหน้าชากันเลยทีเดียว

'' พี่ไม่ได้เป็นเกย์เว้ย  แค่แฟนพี่เป็นผู้ชาย '' ผมตอบแต่ก็แอบขำในคำตอบของตัวเองเสียไม่ได้

'' เออเนอะ  พี่ก็เหมือนกันกับผมเลยแค่ผมไม่มีแฟนเป็นผู้ชายแต่ก็แอบรักผู้ชาย ''  นายเบสตอบเสียงสั่นๆ
เอาละซิ  แอลกอฮอล์เริ่มแผลงฤทธิ์แล้วมั้ยละนะ

'' ทำไมพี่ติ๊บไม่ชอบผมนะ  หรือเพราะผมมาช้าไปใช่มั้ยพี่ ''  ถามจบก็ยกขวดไวน์ขึ้นกระดกเอื้อกๆ

'' ไอ้เรื่องชอบไม่ชอบนี่มันแล้วแต่คนน้อง พี่ก็ตอบไรแทนเขาไม่ได้หรอก  ''

'' พี่นี่แม่งโคตรโชคดีเลยวะ  ผมโคตรอิจฉาพี่เลยอ่ะ ''  เอาละซิ  ภาษาวัยรุ่นของมันเหรอนี่

'' พี่ทำยังไงถึงให้พี่ติ๊บมาหยุดที่พี่ได้นี่  บอกผมทีซิ ''   นายเบสยังไม่หยุดความเมามายของตัวเองเมื่อยังรัวยิงคำถามใส่ผมเป็นชุด


' เพราะพี่หล่อ '  อยากจะตอบแบบนี้เหลือเกิน


'' อะไรที่มันเป็นของเรายังไงมันก็เป็นของเราเบส  อย่าคิดมากเดี๋ยววันนึงนายก็เจอคนที่ใช่เองแหละ ''  ผมพูดจบก็ตบบ่านายเบส

'' เข้าไปสนุกกับพี่ๆเขาต่อกันเหอะ  ออกมานานๆเดี๋ยวทุกคนเขาเป็นห่วง ''




ตอนนี้ผมกับนายเบสกลับเข้ามาในห้อง  

แต่ดนตรีก็เสียงดังมากและผมก็ไม่ชอบอยู่ในห้องแคบๆแบบนี้ซะด้วยจึงออกไปเข้าห้องน้ำ  

เมื่อกลับออกมาก็พบว่าตำแหน่งที่ผมนั่งอยู่เมื่อซักครู่กับนายเบสตอนนี้ถูกแทนที่ด้วยร่างบางคุ้นตา  

เจ้าตัวเล็ก  กับไอ้หมอบอยหน้าจืด  

เอาละซิผมตัวแข็งทื่อกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า  เจ้าตัวเล็กกุมมือไอ้หมอบอยหน้าจืดที่ก้มหน้านิ่ง

คงไม่เสียมารยาทนักหรอกมั้งถ้าผมจะแอบฟัง  เอ้ย แอบดู  ไม่ใช่ซิ  เขาเรียกว่าสังเกตการณ์อยู่ใกล้ๆด้วยความเป็นห่วง

'' ไม่เป็นไรน่ะบอย  อย่างน้อยเราก็ยังเป็นเพื่อนกันบอยจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของติ๊บเสมอ ''

'' เราขอโทษติ๊บ  เราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลยเรากลัวกลัวว่าติ๊บจะรังเกียจแล้ววันนึงติ๊บจะทิ้งเราไป ''

'' ไม่หรอกบอยเราเป็นเพื่อนกันนะ  เพื่อนไม่ทิ้งเพื่อนอยู่แล้ว  เรายังต้องอยู่ด้วยกันเห็นหน้ากันไปอีกนานเราไม่มีทางทิ้งบอยไปไหนหรอก ''  ติ๊บตอบก่อนจับมือนายบอยแน่นนี่เขาสองคนกำลังคุยอะไรกันหว่า  คนเราเวลาเมานี่เก็บความลับไม่อยู่จริงๆแฮะ

'' เราว่าเราสองคนเข้าไปข้างในเหอะ  ออกมานานๆแบบนี้เดี๋ยวเพื่อนๆถามหา ''  พูดจบเจ้าตัวเล็กก็เดินจูงมือไอ้หมอหน้าจืดเข้าไปในห้องคาราโอเกะทิ้งผมเอาไว้กับความงุนงง จนดึกเด็กๆร้องเพลงจนเหนื่อยและเริ่มหมดแรงจึงตกลงกันแยกย้ายเอาในตอนดึกๆ

หลังจากแยกย้ายจากพวกเด็กๆแล้ว  

ผมก็พาเจ้าตัวเล็กขับรถกลับหอพักแต่ผมก็ขับเลยหอพักออกมายังถนนใหญ่ขับไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย  

รู้แต่ว่าตอนนี้ผมอยากอยู่กันสองคนจนเจ้าตัวเล็กเอ่ยถามผมขึ้นมา

'' นี่พี่ไม้จะพาติ๊บไปที่ไหนเหรอคับ ''  เจ้าตัวเล็กหันมาถามผมเมื่อเห็นผมขับรถมาไกลมากแล้ว

'' พี่ก็ยังไม่รู้เลยรู้แต่ว่าพี่อยากอยู่กับติ๊บสองคนบ้าง  '' ผมตอบก่อนชิดรถเข้าข้างทางตรงจุดพักรถของทางหลวงก่อนดึงเจ้าตัวเล็กออกนอกรถ

'' คืนนี้วันเกิดของติ๊บอยากออกมาดูดาวกับพี่มั้ย ''  ผมดึงเจ้าตัวเล็กออกมาพิงกระโปรงรถดูดาวด้วยกัน  ตอนนี้ถนนไม่มีรถผ่านสัญจรไปมาจึงไม่รบกวนการดูดาวของเราสองคนแต่อย่างใด

'' วันเกิดติ๊บปีนี้  พี่ขอให้ติ๊บมีความสุขมากๆนะเป็นติ๊บที่น่ารักของพี่ไม้คนนี้ตลอดปี  ตลอดไป ''

ผมเอ่ยคำอวยพรก่อนก้มลงไปมอบของขวัญวันเกิดที่แสนหวานด้วยการจูบลิ้มรสละมุนจากปากเจ้าตัวเล็ก  

ก่อนล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเอานาฬิกาที่ผมแอบซื้อล่วงหน้ามาหลายวันเพื่อเตรียมเป็นของขวัญให้กับเจ้าตัวเล็ก

'' พี่ไม่รู้จะซื้ออะไรเป็นของขวัญให้ติ๊บดี  เห็นว่าข้อมือติ๊บยังว่างเลยซื้อนาฬิกาให้ ''

'' จะบอกเป็นความหมายว่าให้ติ๊บตรงต่อเวลาหรือเปล่าเนี่ย ''  เจ้าตัวเล็กมองผมที่ใส่นาฬิกาข้อมือให้ตัวเองอยู่แบบค้อนๆ

'' เปล่าหรอก  แต่พี่อยากให้ติ๊บเป็นเหมือนนาฬิกาที่มันมั่นคง และพร้อมจะเดินไปข้างหน้าเสมอจนกว่ามันจะตาย  พี่อยากให้ติ๊บลืมเรื่องราวร้ายๆแล้วมองไปข้างหน้าอย่างเด็ดเดี่ยวและก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงเหมือนกับนาฬิกา ''

เป็นไงละสำนวนที่จำมาจากละครของผม  จบลงก็ได้รับของขวัญกลับมาเป็นรอยจูบแสนหวานจากเจ้าตัวเล็ก

'' ติ๊บสัญญาจะเป็นติ๊บที่น่ารักของพี่ไม้แบบนี้ตลอดไปคับ '' เจ้าตัวเล็กตอบก่อนมุดตัวเข้ามาในอ้อมกอดของผมก่อนจะสวีทหวานท่ามกลางหมู่ดาวนับล้านของชานเมืองพิษณุโลก


...


ผมเองก็ไม่รู้ว่าเวลาที่ผมจะมีความสุขกับเจ้าตัวเล็กแบบนี้จะมีอยู่ต่อไปอีกนานแค่ไหน  

ผมไม่รู้ว่าวันข้างหน้าอะไรจะเกิดขึ้นบ้างระหว่างเราสองคน

ผมไม่รู้ว่าเราสองคนจะอยู่ด้วยกันไปอีกนานแค่ไหน  หรือมีวันใดที่เราต้องไกลห่างกัน

แต่วันนี้  ตอนนี้  เวลานี้ ผมรู้และมั่นใจเหลือเกินว่า  .....

ผมรักคนที่อยู่ในอ้อมกอดของผมตอนนี้อย่างหมดหัวใจ     รักเหลือเกิน  ไอ้ตัวเล็กของผม ( แต่ทำไมมันใหญ่กว่าผมวะ )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 06-09-2010 12:56:30

บอย สารภาพ แล้วเหรอ?

อืมตัดใจซะนะ.....อย่าอยู่เป็นก้างพี่หมอไม้มากไปกว่านี้เรย

ปล.สงสารเหมือนกันนะนี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 06-09-2010 13:01:00

 :L2:happy happy birth day na happy lucky healthy na ja

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 06-09-2010 13:13:56

บอยกะเบสอกหักตามระเบียบ หมอ มน.  :-[
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b8.gif) คำนิยามของนาฬิกาที่หมอไม้ให้ติ๊บ มันซึ้งอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: ~~GigaBYTE~~ ที่ 06-09-2010 13:17:57

 :L1: Happy Birthday หมอติ๊บคร้าบบ

มีความสุข สุขภาพแข็งแรงน๊า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 06-09-2010 13:45:26

เข้ามาอวยพรอีกหนึ่งรอบ
มีความสุขมากๆนะคะ

เม้น เม้น เม้น
 :z3:  เพราะพี่หล่อออ 
ดีนะเนี่ยที่ไม่พูด  ไม่งั้นน้องมันอาจจะเลิกเศร้าก็ได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 06-09-2010 14:02:53

สุขสันต์วันเกิดนะคะหมอติ๊บ

ขอให้สุขภาพแข็งแรง ไปเรียนต่อแล้วจบมาไวไวนะคะ

และให้มีคนรักอยู่ข้างกายข้างใจเสมอ...


 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 06-09-2010 14:48:50

อ่านตอนที่เบสพูดกับพี่ไม้แล้วจะสงสารก็สงสาร จะขำก็ขำ
ตอนนี้เหมือนจะไม่มีอะไรมากแต่ อ่านแล้วอบอุ่นใจจัง  :impress3:

แฮปปี้เบิร์ดเดย์พี่ติ๊บอีกรอบนะคะ
มีความสุขมาก ๆ แข็งแรง ๆ
แล้วก็คอยให้กำลังพี่ไม้และรักพี่ไม้อย่างนี้ตลอดไปด้วยนะคะ(อันนี้เหมือนจะอวยพรพี่ไม้มากกว่า 55.) >,<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 114 ความสุขที่สุดของผู้ชายคนนี้ [Up.เย็น] P.134
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 06-09-2010 18:12:15

โหยๆๆ ที่แท้มาโพสต์ตอนเที่ยงนิเอง

วันนี้นั่งหน้าคอมทั้งวัน พี่เลี้ยงไม่อยู่ไปอบรม

แต่ไม่กล้าเค้ามาดู กลัว...

แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยูครับ

วันเกิดวันนี้เหรอครับ ว่าแล้วก็อยากกินเค้ก

เลี้ยงซักก้อนนะครับ เอาฝีมือพี่ติ๊บนะครับ

....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 06-09-2010 19:33:56

 :HBD5: :a: หมอน่ารัก ของ หมอหล่ออออออออตลอดกาล
...หมอหน้าจืดนี่ เล่นบทโศรกตลอดนะ โดยเฉพาะวันสำคัญๆๆของหมอน่ารัก
...พอเหล้าเข้าปาก ความในใจก็เก็บไม่อยู่ น่าจะจับคู่กับน้องเบสซะ คนแอบรักมาเจอคนแอบรัก
...หมอหล่อ เอาวันเกิดปีนี้มาเล่าสู่กันฟังบ้างสิ เป็นตอนพิเศษก็ได้ คงจะหวานไม่แพ้ปีอื่นๆแน่ๆเลย :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 06-09-2010 19:34:39

HAPPY BIRTH DAY หมอติ๊บ :a13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 06-09-2010 19:37:37

 :L1:มาแล้วๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: Mr.Frog ที่ 06-09-2010 19:38:08

 :HBD1: น๊า หมอติ๊บ
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ หมอติ๊บก็ได้ของขวัญชิ้นพิเศษอยู่ข้างกายอยู่แล้ว
ก็ขอให้รักกันไปนานๆนะคะ ดูแลกันดีๆน๊า
หายป่วยเร็วๆค้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 06-09-2010 19:48:17

สุขสันต์วันเกิดนะคะหมอติ๊บ
ขอให้หมอติ๊บมีความสุขมากๆ ค่า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 06-09-2010 21:08:18

HBD  :L2: พี่ติ๊บผู้น่ารักกกกกกกกกกก

มีความสุขมากๆนะค่ะพี่

สุขภาพร่างกายแข็งแรง  คิดสิ่งใดขอให้ได้ดังปรารถนาทุกสิ่งอย่างนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-09-2010 12:58:24

หมอไม้รายงานตัวครับ

แวะมาอัพเดทและทักทายชาวเล้า

ตอนต่อไปอัพเดทไว้ล่วงหน้าเยอะแล้ว  รบกวนนายแฮคทำหน้าที่โพสเตอร์ต่อไปแล้วกัน

ช่วงนี้งานยุ่งมากมาย  อาจห่างหายไปบ้าง

แต่คิดถึงทุกคนเหมือนเดิม  อย่าลืมแวะมาให้กำลังใจกันเหมือนเดิมนะครับ

จะได้มีกำลังใจนำเสนอตอนหวานๆต่อไปให้ได้น้ำตาลพุ่งกันอีก 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 07-09-2010 13:39:55

 :3123: Happy birthday Katib na ka  :3123:

ขอให้หมอไม้รักหมอติ๊บอย่างนี้ตลอดกาลนานเลยนะ

 :call:

สาธุ สาธุ สาธุ


 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 07-09-2010 13:40:56

สวัสดีค่าหมอไม้ งานยุ่งเหรอคะ สู้ๆ ค่า อย่าลืมรักษาสุขภาพนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-09-2010 14:38:17

อ้างจาก: Kfc_Pizza ที่ 07-09-2010 13:39:55  

ขอให้หมอไม้รักหมอติ๊บอย่างนี้ตลอดกาลนานเลยนะ

ถ้าเปลี่ยนใจตอนนี้ก็คอขาดสิคร้าบบบ  โดนใส่เฮดล็อคเป็นแน่แท้ :beat:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 07-09-2010 16:16:29

สุขสันต์วันเกิดค่ะน้องติ๊บ  :mc4:

มีความสุขมากๆ ขอให้มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตหอมไม้กะน้องติ๊บตลอดเวลา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 07-09-2010 17:29:46

ทำงานหนักอย่าลืมพักผ่อนด้วยนะคะ แล้วอาการน้องหมอติ๊บเป็นไงบ้าง หายดีแล้วใช่มั้ยคะ
ถึงงานจะเยอะยังไงก็อย่าลืมส่งข่าวมาบ้างนะคะ ไม่ง้าน FC คิดถึงกันแย่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 115 Happy Birth Day My Love[Up.เที่ยง] P.137
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-09-2010 18:05:12

ตอนต่อไปกำลังตรวจสอบอยู่นะครับ

จะได้อ่านกันรื่นๆ ตา

รอซักครู่เล็กๆ และใหญ่ๆ นะครับ

ปล. พี่ติ๊บกลับวันไหนเอ่ยพี่ไม้ บอกหน่อย

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-09-2010 19:10:28

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 116 ทางเลือก
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 6 กันยายน 2010 เวลา 14:57 น.

เข้าสู่ช่วงปลายเดือนกันยายน ทำไมนะช่วงนี้งานของผมหนักหนาซะเหลือเกินมันยุ่งวุ่นวายได้ทั้งวัน ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะการประเมิณคุณภาพที่ใกล้เข้ามาเต็มทีทำให้ผมและทุกคนในแผนกต่างต้องเริ่งทำหน่วยงานให้ดูมีคุณภาพกับเขาบ้าง แต่จะว่าไปแผนกนี้ในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแบบนี้ก็จัดว่าคุณภาพไม่ต่างจากโรง พยาบาลใหญ่ๆ ที่ผมเคยมีโอกาสไปสัมผัสมาเท่าไหร่นัก แต่จะติดก็แค่เรื่องของชื่อเสียงเพราะที่นี่ยังจัดว่าเป็นโรงพยาบาลน้องใหม่ ของประเทศไทยเท่านั้นเอง

แต่ผมเชื่อเหลือเกินว่าไม่นานนี้โรงพยาบาลมหาวิยาลัยนเรศวรคงเป็นโรงพยาบาล ที่มีชื่อเสียงในภูมิภาคนี้ได้เป็นอย่างดี  เพราะดูอย่างมหาวิทยาลัยที่โตแบบก้าวกระโดดนั่นซิ หลายคณะถูกจัดสร้างขึ้นและเติบโตอย่างรวดเร็วในไม่กี่ปี

และอีกเหตุผล หนึ่งที่ผมรู้สึกว่างานผมยุ่งเอาเสียมากคือช่วงนี้ผมไม่กล้าที่จะฝากงานหรือแลกเวรกับหมอปุ้มอย่างสบายใจเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว บางครั้งผมก็ได้แง่คิดจากหมอปุ้มขึ้นมาบ้างว่า บางครั้งการที่เราจะเปลี่ยนความคิดของคนหนึ่งคนมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ  และบางครั้งการเอาชนะใจคนด้วยความดีนั้นมันอาจใช้ไม่ได้กับคนทุกคนเสมอไปดูอย่างหมอปุ้มเป็นต้นซิ

ส่วนเจ้าตัวเล็กตอนนี้ก็ทุ่มเทแรงกาย แรงใจทั้งหมดไปกับการอ่านหนังสือสอบปลายภาคในช่วงนี้อย่างเต็มที่  แม้จะเป็นห่วงแต่ผมก็ทำไรไม่ได้มากไปกว่าการให้กำลังใจและคอยปรามให้เข้านอนตามเวลาสมควร เมื่อช่วงนี้เจ้าตัวเล็กติดนิสัยการลุกขึ้นมาอ่านหนังสือตอนหัวค่ำไปจนเช้าตรู่จึงงัวเงียขึ้นเตียงเข้าไปนอน

เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นในช่วงเที่ยงของวันกลางสัปดาห์  เมื่อกดรับสายของคุณแม่สุดที่รักของผมก็เอ่ยขึ้น

''ไม้เหรอลูก เป็นไงบ้างสบายดีมั้ย'' เสียงแม่ของผมที่ส่งผ่านมาเต็มไปด้วยห่วงใยและอ่อนโยนอย่างคุ้นหู

''สบายดีครับแม่แต่งานยุ่งมากเลยช่วงนี้''  ผมตอบแม่ไปพร้อมกับยัดข้าวเข้าปากอย่างรวดเร็วเพราะต้องรีบกลับไปเคลียร์งานที่คั่งค้างอยู่ให้เสร็จสิ้นภายในวันนี้

''วันเสาร์-อาทิตย์นี้ว่างมั้ยลูก'' แม่ผมเอ่ยถามมาตามสาย

''เสาร์-อาทิตย์ จะว่าว่างก็ว่างจะว่ายุ่งก็ยุ่งอ่ะแม่  มีไรหรือเปล่าคับ''

''พอดีแม่จะให้ไม้กลับบ้านหน่อยอ่ะลูก เสาร์-อาทิตย์นี้พ่อกับแม่มีเรื่องจะคุยกับไม้''

''งั้นเดี๋ยวผมจะรีบเคลียร์งานกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่แล้วกันน่ะคับ แต่ไม่มีเรื่องด่วนเรื่องร้ายอะไรใช่มั้ยคับ'' ผมถามแม่ด้วยควงามกังวลเล็กน้อย

''ไม่มีอะไรหรอกลูก ถ้าเสาร์-อาทิตย์นี้ไม่ว่างก็เป็นเสาร์-อาทิตย์หน้าก็ได้ลูก พ่อกับแม่แค่อยากเห็นหน้าไม้เท่านั้นเอง  ไม่เจอกันนานมันคิดถึง''

หลังจากวางสายจากแม่ผมก็จัดการเคลีย์งานภายในรอบสัปดาห์ที่ยังคั่งค้างอยู่ให้เสร็จเรียบร้อย แต่ดูท่าสวรรค์จะไม่เป็นใจผมเท่าไหร่นัก เมื่อหัวหน้าแผนกออกคำสั่งให้ผมอยู่รอรับการประเมินในวันเสาร์-อาทิตย์ที่ กำลังจะมาถึงนี้  ทำให้ผมต้องขอเลื่อนนัดหมายกับพ่อและแม่ออกไปเป็นวันเสาร์อาทิตย์สิ้นเดือน

เมื่อถึงกำหนดนัดหมายพ่อกับแม่ในช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ปลายเดือน ดูจะเป็นช่วงจังหวะที่ลงตัวเสียเหลือเกินเมื่อผมเคลียร์งานจากการเข้ารับการประเมิณคุณภาพเป็นที่เรียบร้อย ประกอบกับเจ้าตัวเล็กที่สอบปลายภาคเสร็จเป็นที่เรียบร้อยไปก่อนหน้านี้แล้ว และไม่มีแพลนที่จะไปไหน  ผมจึงถือโอกาสนี้หิ้วเจ้าตัวเล็กเข้ากรุงเทพไปดูแสงสีด้วยกันทันที  เหตุผลฟังดูขึ้นมั้ยคับ  อันที่จริงไม่อยากให้เค้าอยู่คนเดียวต่างหากเพราะเป็นห่วง

''หวัดดีคับพ่อ หวัดดีคับแม่''  ผมก้มตัวลงไปไหว้และโอบกอดบุคคลผู้ให้ชีวิตแก่ผมด้วยความรักและความคิดถึง  นานแล้วซิน่ะที่ผมไม่ได้รับความอบอุ่นจากการกอดพ่อและแม่แบบนี้เลย

''หวัดดีนายม่อน สอบเสร็จแล้วเหรอมาอยู่บ้านได้เนี่ย''

''เสร็จตั้งหลายวันแล้ว เหอะมาเป็นลูกของพ่อกับแม่หลายวันแล้ว''  นายม่อนตอบอย่างพยักเพยิดแสดงชั้นเชิงที่เหนือกว่าผมที่ไม่ได้มาอยู่กับพ่อแม่

''พ่อแม่  หวัดดีครับ''  ติ๊บยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม ก่อนหันไปทักทายนายม่อน

''หวัดดีม่อน  เป็นไงมั่งสอบเสร็จแล้วทำได้มั้ย''

''โห  มือชั้นนี้แล้วพี่ติ๊บ'' นายม่อนตอบอย่างมั่นใจก่อนที่พวกเราจะพากันเดินเข้าบ้านในตอนช่วงใกล้เที่ยงของวัน

''เดี๋ยววันนี้แม่จะทำยำส้มโอให้ทานกันน่ะ หรือใครอยากกินอะไรก็สั่งมาเดี๋ยวแม่จัดการให้''

''งั้นเดี๋ยวติ๊บช่วยเป็นลูกมือแม่อีกแรงแล้วกันครับ''  เจ้าตัวเล็กเอ่ยก่อนเดินตามก้นแม่เข้าครัวไปติดๆ มื้อเที่ยงมื้อนี้อร่อยแน่ๆ ผมคิดในใจ

ตอนนี้พ่อผม และนายม่อนก็นั่งอยู่ที่ห้องทีวีปล่อยให้แม่และติ๊บจัดการกับอาหารมื้อเที่ยง

''ไม้  พ่อขอคุยกับเราหน่อยนะ''  พ่อปิดทีวีแล้วหันหน้ามามองผมอย่างเป็นจริงเป็นจัง

''ครับพ่อมีไรเหรอคับ''  ผมหันไปมองหน้าพ่อที่กำลังมองผมอยู่ตอนนี้

''ปีนี้ไม้ก็อายุอานามไม่น้อยแล้ว  เรียบจบมาก็สองสามปีแล้วพ่อคิดว่าคงถึงเวลาแล้ว…''

''พ่อจะให้ผมแต่งการแต่งงานซักทีใช่มั้ยคับ ผมรักพ่อที่สุดในโลกเลยครับ'' ไม่รอให้พ่อพูดจบผมก็ชิงพูดเล่นมุกขึ้นไปซะก่อน

''เฮ้ย  ยัง'' พ่อผมรีบอุทานเสียงดังในขณะที่นายม่อนหัวเราะร่ากับท่าทีของพ่อ

''พ่อกับแม่ตกลงคุยกันแล้ว ว่าถ้ารอให้ไม้ได้ทุนไปเรียนต่อ มีหวังพ่อกับแม่แก่ตายก่อนแน่ๆ'' เอ๊ะ พ่อกำลังด่าผมทางอ้อมอยู่นะ  ความรู้สึกในเวลานั้นบอกผมแบบนี้

''โห พ่ออ่ะ ก็รอนิดนึงเดี๋ยวก็ได้เองแหละ''  ผมออดอ้อนก่อนเขย่าแขนพ่อแบบที่เคยทำ

''พ่อกับแม่จะส่งไม้ไปเรียนต่อเองลูก ไม้คิดว่าตัวเองพร้อมมั้ย'' พ่อลดแว่นตาก่อนหันมาจ้องดูหน้าผมจริงจัง

''ทำไมพ่อถึงตัดสินใจปุบปั๊บแบบนี้ละคับ''  ผมถามพ่อด้วยความสงสัยกลับไป

''ไม่ได้ปุบปั๊บนะ แต่พ่อกับแม่คุยกันมาตั้งนานแล้วและนี่พ่อก็มีเวลาให้ไม้เตรียมตัวอีกตั้งหลายเดือน แต่ปัญหาของพ่อกับแม่คือกลัวว่าติ๊บกับไม้จะ…'' พ่อเว้นช่วงแทนที่จะพูดให้จบและนั่นก็ทำให้ผมเข้าใจเหตุผลของพ่อและแม่ที่เรียกผมมาคุยในคราวนี้ได้เป็นอย่างดี

''พ่อกลัวว่าผมกับติ๊บจะไม่ยอมห่างกันไปไหน''  ผมเอ่ยคำถามยื่นไปให้พ่อ

''อืม  พ่อก็ไม่คิดว่าติ๊บกับไม้จะคิดแบบนั้นหรอกแต่เพื่อความแน่ใจสบายใจของทั้งพ่อและแม่'' แทนคำตอบผมยื่นมือไปกอดแขนพ่อแน่นขึ้นและให้คำตอบอย่างเด็ดเดี่ยวและหนักแน่น

''ผมจะไปเรียนตามที่พ่อกับแม่ต้องการครับส่วนเรื่องติ๊บพ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นห่วงน่ะคับ เด็กคนนี้มีความคิดความอ่าน มองการณ์ไกลกว่าที่เราคิดเยอะคับ และผมคิดว่าเด็กคนนี้เข้าใจอะไรๆ ได้ง่ายกว่าที่เราคิดครับพ่อ''

''ถ้าเป็นอย่างนั้นได้ก็ดีพ่อกับแม่จะได้เบาใจ สบายใจ  ไม้เคยพูดเรื่องนี้กับเขาไปบ้างหรือยัง''

''ผมเคยพูดกับติ๊บเรื่องนี้แล้วครับพ่อ เจ้าตัวยังสนับสนุนให้ผมไปเรียนต่อไวๆ เลย''

''แล้วไม้คิดจะจริงจังกับเด็กคนนี้จริงๆ เหรอลูก'' พ่อผมเอ่ยถามพลางยกมือลูบหัวผม

''ผมมั่นใจในเด็กคนนี้มากครับพ่อ ตอนนี้ผมรู้ครับว่าผมอาจจะทำตัวไม่ได้ดั่งใจที่พ่อแม่ตั้งเป้าหมายกับลูกชาย คนนี้ไว้ แต่ถ้าผมจะบอกพ่อว่านี่คือสิ่งที่ผมเลือกและนี่คือสิ่งที่ทำให้ผมมีความสุขที่สุดในชีวิตรองลงมาจากการได้เกิดเป็นลูกของพ่อกับแม่ๆ จะว่าอะไรมั้ยคับ'' ผมตอบพ่อจริงจังก่อนย้อนถามพ่อกลับไปด้วยอาการจริงจังไม่แพ้กัน

''พ่อบอกกับลูกแล้วไงว่าอะไรที่ลูกของพ่อทำแล้วมีความสุขพ่อกับแม่ก็มีความสุขด้วย และเด็กคนนี้ก็ทำให้พ่อกับแม่มีความสุขได้ไม่น้อยไปกว่าที่เขาทำให้ไม้มีความสุขหรอกลูก'' พ่อผมตอบยิ้มๆ ก่อนรวบผมเข้าไปกอดและกระชับแน่นสร้างความมั่นใจให้กับการตัดสินใจของผม ในขณะที่นายม่อนน้องชายของผมก็ยิ้มให้กับการตัดสินใจของผมและพ่อในคราวนี้

ก่อนที่เราจะทันได้พูดจาอะไรมากไปกว่านั้นแม่และติ๊บก็ออกมาเรียกเราเข้าไปยังโต๊ะอาหารที่ตอนนี้อาหารเที่ยงสำหรับครอบครัวของเราได้เตรียมพร้อมรอสามหนุ่มอย่างพวกเราเรียบร้อยแล้ว

''ติ๊บ พ่อกับแม่มีเรื่องจะถามลูกหน่อย ขอให้ลูกตอบคำถามตามที่ใจลูกคิดเลยนะไม่ต้องตอบคำถามเอาใจใคร''

''มีอะไรกันเหรอคับ'' ติ๊บหันหน้าขึ้นมามองพ่อกับแม่และผมอย่างคนที่เต็มไปด้วยความสงสัยใคร่รู้

''ติ๊บคิดยังไงถ้าวันนึงพี่ไม้ของเราต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ'' แม่ผมยื่นคำถามให้เจ้าตัวเล็ก

''ติ๊บก็ไม่มีความคิดเห็นอื่นนอกจากเห็นด้วยอย่างที่สุดครับพ่อแม่''

''แล้วเราไม่กลัวว่าต้องห่างจากพี่ไม้เขาเหรอ'' แม่ผมเอ่ยถามต่อ

''ไม่กลัวครับ ถ้าอะไรที่เป็นของเรายังไงก็เป็นของเราอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคับ แต่ถ้ามันไม่ใช่ต่อให้อยู่ใกล้แค่ไหนเราก็ครอบครองไม่ได้อยู่ดี''  เป็นคำตอบที่ฉลาดคิดมากๆ หมอติ๊บ

''แล้วอีกอย่างนะครับติ๊บจะกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวและงี่เง่าอย่างที่สุด ที่จะรั้งพี่ไม้เอาไว้ไม่ให้ไปพบกับความก้าวหน้าในชีวิต ด้วยเหตุผลน่าขำที่ว่าไม่อยากห่างกัน''

''อืม  ได้ยินติ๊บพูดแบบนี้แล้วพ่อกับแม่ก็สบายใจ กลัวว่าติ๊บจะคิดว่าพ่อกับแม่พยายามแยกเราสองคนออกจากกัน''

''ไม่หรอกคับ ยังไงติ๊บก็ต้องเคารพในการตัดสินใจของพ่อกับแม่อยู่แล้วเพราะติ๊บเชื่อว่า พ่อกับแม่คือคนที่หวังดีกับพี่ไม้ที่สุดแล้วครับ''   ติ๊บตอบพร้อมกับยิ้มให้ความมั่นใจแก่พวกเรา

''พ่อกับแม่ก็เอาแต่ถามพี่ติ๊บไม่ถามคนของเราบ้างล่ะว่าจะยอมห่างพี่เขาหรือเปล่า''  นายม่อนจู่ๆ ก็เอ่ยขึ้นมากัดผมเข้าให้ซะงั้น

''เออ  นั่นซิน่ะพ่อกับแม่ก็คิดถึงแต่ติ๊บลืมคิดถึงนายไม้ไป ว่าไงเราจะยอมห่างน้องเขามั้ยละ''

''ก็ต้องยอมแหละคับพ่อแม่จัดการให้เรียบร้อยขนาดนี้อีกอย่าง ก็ไปเพื่อความก้าวหน้าของผมไม่มีเหตุผลอะไรที่ผมจะปฏิเสธนี่คับ  อีกอย่างก็เหลือเวลาให้ผมเตรียมตัวเตรียมใจกันตั้งหลายเดือน''  ผมตอบแม่ก่อนหันไปยิ้มให้กับเจ้าตัวเล็กที่กำลังยิ้มให้ผมและทุกๆ คน

''ถ้าเป็นอย่างงั้นก็ตกลงกันตามนี้นะ  พ่อจะให้ไม้ไปเรียนต่อในปีหน้านี้เลยจะได้รีบจบรีบกลับมาก่อนที่พ่อกับแม่จะแก่ไปมากกว่านี้''

''ครับผมพ่อกับแม่ก็เตรียมตัวเสียตังค์ได้เลยครับ'' ผมย้อนพ่อกับแม่ก่อนได้รับคำตอบเป็นการส่ายหัวยิ้มๆ

''แล้วติ๊บละลูกมีแผนการจะไปเรียนต่อที่ไหนหรือเปล่า''  แม่ผมเอ่ยถามขึ้น

''ตอนนี้ติ๊บเพิ่งอยู่ปีสามเองครับ  คงต้องเอาไว้ใกล้ๆ จบค่อยว่ากันอีกทีเพราะไม่รู้ว่าจะจบด้วยเกรดสวยๆ แบบตอนเริ่มต้นหรือเปล่า'' เจ้าตัวเล็กตอบแบบบแบ่งรับแบ่งสู้

''โห  เกรดขนาดพี่ติ๊บน่ะนอนมาอยู่แล้ว''  นายม่อนเอ่ยเสริมขึ้นก่อนก้มหน้าก้มตาจัดการอาหารเที่ยง

''แต่พ่อเชื่อว่าติ๊บต้องได้ไปเรียนต่อ ลูกติ๊บไม่หยุดแค่นี้แน่ มีอะไรบางอย่างในตัวติ๊บบอกพ่อแบบนั้น'' พ่อผมเล่นบทเป็นหมอฟันธงเอาซะอย่างงั้น

''พ่อกับแม่สบายใจได้เลยนะคับ พี่ไม้ด้วย ไม่ต้องห่วงติ๊บๆ ดูแลตัวเองได้และเข้าใจเหตุผลของการเดินทางไปครั้งนี้ดี  ติ๊บเห็นด้วยอย่างไม่มีข้อกังขาเลยครับ''

''ขอบใจมากลูกที่เข้าใจพ่อกับแม่''  แม่ผมเอ่ยก่อนที่พวกเราจะจัดการอาหารมื้อเที่ยงอย่างเอร็ดอร่อยอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากันทันที...

ปล. อนาคตกำหนดไม่ได้ ทำวันนี้ให้ดีแล้วกันเน๊าะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 07-09-2010 19:31:16

พี่ติ๊บน่ารักและมีความคิดที่ดีมาก ๆ
นาน ๆ พี่ม่อนจะมาทีแต่เวลาพูดอะไรก็ถูกใจตลอดดด

ขอบคุณพี่ไม้กับพี่แฮคสำหรับตอนนี้ด้วยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 07-09-2010 19:39:29

น้องติ๊บน่ารักเสมอ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 07-09-2010 19:42:01

...ความคิดดีๆ ของเด็กดีๆคนนึง พ่อแม่หมอหล่อคงภูมิใจเนอะ ได้ลูกชายที่น่ารักเพิ่มมาอีกคน
...ยังมาช่วยส่งเสริมความเจริญก้าวหน้าของลูกชาย ไม่ได้มาฉุดรั้งให้ลูกชายถอยหลัง
...ทางเลือกนี้เป็นทางเลือกที่ทุกคน..มีความสุข ใกล้ถึงตอนที่หมอหล่อจะไป ตปท แล้วสิ   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 07-09-2010 19:42:39

รักแท้ชนะทุกสิ่งจริง ๆเลย สำหรับ 2 คนนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 07-09-2010 20:32:15

 o13 ...สมกับเป็นหมอติ๊บจริง ๆ ....
....อะไรที่เป็นของเราก็ต้องเป็นของเราอยู่ดี... ชอบบบโดนใจค่ะ

ขอ :HBD2: ย้อนหลังด้วยค่ะ ขอให้พบแต่ความสุขนะคะ หมอติ๊บ

กด + ให้คุณหมอ กะ น้อง hackz นะคะ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 07-09-2010 20:43:43

คิดได้โตเกินตัวจริงๆ นะ หมอติ๊บ เด็กดีของหมอไม้ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 07-09-2010 20:55:53

 o13  สุดยอดเลยหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 07-09-2010 22:24:34

บวกให้จ้า คิดถึงพี่หมอทั้งสองมากกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 07-09-2010 22:29:19

แฟนน่ารักอย่างนี้หาได้ที่ไหนอีกค่ะเนี่ย  :m1:

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 07-09-2010 23:04:34

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 07-09-2010 23:10:58

Happy Birthday หมอติ๊บ ย้อนหลังคับ
ช่วงนี้ ผมค่อนข้างยุ่ง เลยไม่ค่อยได้เข้ามาอ่าน
แต่ยังติดตามอยู่เสมอครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 07-09-2010 23:23:40

แอบขำพี่หมอไม้ตอนบอกคุณพ่อว่าถึงเวลาที่จะต้องแต่งงานแล้ว ๕๕๕  :m20:
และแล้วพี่หมอไม้ก็จะไปเรียนต่อซะที

พี่หมอติ๊บนี้พูดทีไรมีประโยคเด็ดๆสมกะที่เป็นตัวพี่ทุกครั้งเลย  o13
ยังคงความน่ารักเสมอ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 08-09-2010 06:30:14

Happy Birthday ย้อนหลังด้วยคนคับ  :a13:


ขอให้พี่หมอติ๊บ มีความสุขมากๆ
หายป่วยไวๆ สุขภาพแข็งแรงๆคับ
ขอให้มีไอติมกินฟรีตลอดชาติ
ขอให้เป็นพี่หมอติ๊บ ที่น่ารัก
เป็นที่รักของทุกคน
เป็นที่รักของพี่หมอไม้ตลอดไปคับ


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 08-09-2010 08:01:16

+1 เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนจ๊ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 08-09-2010 08:15:50

น้องติ๊บ o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 08-09-2010 10:48:40

ชื่นชมในความคิดของหมอติ๊บมากๆ ค่ะ

ดีใจกับหมอไม้ ที่มีคู่ชีวิตที่น่ารักแบบนี้

ดูแลกันให้ดีๆ ไปนานแสนนานเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: dipole ที่ 08-09-2010 11:07:14

แหล่มมากหมอติ๊บ   o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 08-09-2010 12:22:12

 :pig4:

ไปอ่านก่อนเดี่ยวมาเม้นท์


 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 08-09-2010 12:58:16

น้องติ๊บคิดดีมากเลย

ของอะไรที่เป็นของเรามันก็เป็นของอยู่วันยังค่ำไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกล

พี่ไม้ไม่ต้องห่วงน้องติ๊บหรอกมีคนอยากดูแลน้องติ๊บเยอะ 555

ล้อเล่นคะ น้องติ๊บเขารักจริงพี่ไม้เชื่อใจได้

มาต่ออีกนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 08-09-2010 13:27:56

ช่วงวันเกิดหมอติ๊บ เราไม่ได้อยู่ ขอย้อนหลังนะคร้าบบบบบบบบบบบ
Happy Birthday ครับ หมอติ๊บ ขอให้เป็นคนดีของพี่ไม้ตลอดไ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: darajoy ที่ 08-09-2010 15:07:04

ร่วมอวยพรวันเกิดหมอติ๊บย้อนหลัง

ขอขวัญให้เป็นหมอไม้ผูกโบว์ได้ไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 08-09-2010 16:51:49

เพื่ออนาคตที่สดใสเนาะ

แล้วตอนนั้นใจหายมั้ยคะหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-09-2010 17:01:11

หน้าที่ 139 เมื่อไหร่

เจอกันตอนที่ 117 เลยจร้า....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 08-09-2010 17:03:11

ลองดู 139 มั้ยอ่ะ รีนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 08-09-2010 17:21:45

๑๓๙

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 08-09-2010 17:24:50

จะผ่านไปอีกหน้าหรือเปล่านะ จะได้อ่านตอนใหม่ ขอให้ใช่ทีเถอะ สาธุ 55+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำแข็งใส ที่ 08-09-2010 17:29:32

เข้ามารอลุ้นอีกคน  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: dipole ที่ 08-09-2010 17:50:29

 :m32:
มาหรือยังคะ  ตอนต่อไปปป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 08-09-2010 18:05:56

ในที่สุดก็ถึงเวลาที่หมอไม้ต้องไปเรียนต่อแล้ว ณ ที่อันไกลโพ้น  :z1:
ตอนนั้นหมอติ๊บอยู่ปี 3 แล้วใช่มั้ยค่ะ อะน่ะ คู่นี้เค้ารักแท้ไม่แพ้ระยะทาง  o13
กาลเวลาพิสูจน์มาจวบจน 7-8 ปี แล้ว  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 08-09-2010 19:07:28

หน้า139แล้ว พี่แฮ็ค
กรุณามาต่อใหม่ด้วยค่ะ ๕๕๕ กำลังรออ่าน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 08-09-2010 19:41:26

ใบ้หวยปะนาย Hack

 :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: mini ที่ 08-09-2010 19:44:13

 :z13: hackz

เข้ามารอความน่ารักของ 2 หมอ คับ

ต้องขอชมว่าหมอติ๊บมีความคิดเป็นผู้ใหญ่เกินอายุจริง ๆ

เป็นคนอื่น  อาจจะโยเยไม่อยากให้หมอไม้ไปไกลตัวก็ได้

 o13 ให้หมอติ๊บคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 08-09-2010 19:48:13

หมอติ๊บ กับหมอไม้ มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากๆ ห่างกันเพื่อความก้าวหน้าของแต่ละคน อย่างนี้ซิถึงจะเรียกว่า รักอย่างมีสติ  ^^ o13

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-09-2010 21:42:23

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 117 คนเคยรัก
โดย Dr.mike ณ วันที่ 6 กันยายน 2010 เวลา 18:12 น.

หลังจากอาหารเที่ยงที่สุดแสนอร่อยจากฝีมือแม่ผมและเจ้าตัวเล็กผ่านพ้นไปเรียบร้อยแล้ว ผม เจ้าตัวเล็กและนายม่อนก็ออกมาเดินยังศูนย์การค้าใกล้บ้านเพื่อจับจ่ายซื้อของสำหรับอาหารมื้อเย็นในบ้านของเราและตอนนี้หน้าที่ในการจับจ่ายซื้อของก็เป็นของเจ้าตัวเล็กโดยมีผมและนายม่อนเดินตามติดๆ แบบไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวเท่าไหร่ซะมากกว่า

แต่จู่ๆ ขณะที่เดินๆ อยู่นั้นเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นและเมื่อผมดูที่หน้าจอแล้วก็ถึงกับตกใจด้วยความไม่คาดคิดว่าเจ้าของ เบอร์นี้จะโทรมาหาผมอีกครั้ง

''เป็นไงบ้างไม้  สบายดีมั้ย  ไม่ได้คุยกันซะนาน''  เสียงที่เคยคุ้นหูเอ่ยเจื้อยแจ้วทักทายมาตามสาย

''อ๋อ เราสบายดี  แล้วเจนละเป็นไงบ้าง'' ผมเอ่ยถามกลับไป

''ก็สบายดีพอดีว่าเราโทรไปทำฟันที่บ้านไม้มาเมื่อกี้เห็นแม่บอกว่าไม้กลับมาบ้านเลยลองโทรหาไม้ดู เย็นนี่ว่างหรือเปล่า''

''เย็นนี้เหรอ…'' ผมคิดทบทวนดูตารางแผนการผมเย็นนี้

''เย็นนี้ว่างไม่ได้ไปไหน  มีไรเหรอ'' ผมตอบเจนที่รอคำตอบอยู่ปลายสายกลับไป

''พอดีเราว่าจะโทรมาชวนไม้ทานข้าวฟังเพลงกันหน่อยอ่ะ พอดีเราจะไปเรียนต่อแล้วเลยนัดเพื่อนๆ เลี้ยงฉลองกัน  ไม้ไปด้วยกันนะ''  เอาละซิ เธอเล่นยื่นข้อเสนอมาอย่างงี้เลยแฮะ

''โอเค เจอกันที่ไหนกี่ทุ่ม''  ผมถามรายละเอียดจากเจนถึงสถานที่นัดหมายเลี้ยงฉลองให้เธอคนนี้ คนที่ผม ‘เคยรัก เคยผูกพัน’  วันนี้เธอกำลังจะมีอนาคตที่ดี  อย่างน้อยเพื่อนเก่าอย่างผมก็ควรไปแสดงความยินดีด้วยไม่ใช่เหรอ ถึงผมจะเลิกรากันไปแต่อย่างน้อยความเป็นเพื่อนของเราก็ยังคงหลงเหลืออยู่ ไม่ได้ลาจากเราสองคนไปไหน

หลังจากนั้นเราสามคนก็หิ้วของกลับบ้านไปให้แม่ทำกับข้าว

''แม่ครับเย็นนี้ไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อไม้กับติ๊บนะคับ เดี๋ยวเราสองคนออกไปทานข้างนอก''

''อ้าว  ทำไมไม่อยู่ทานข้าวเย็นกับพ่อแม่ละ นานๆ จะได้ทานข้าวกันซักทีนึง''

''พอดีเจนอ่ะคับแม่จะไปเรียนต่อเมืองนอกแล้ว เลยชวนเพื่อนในรุ่นไปเลี้ยงฉลองกันผมเลยกะจะพาติ๊บไปด้วย''

''อ๋อ หนูเจนวันนี้ก็มาให้แม่ทำฟันให้นะ พอดีครอบฟันเขาหลุด''

''ครับผมพอดีเพื่อนเก่าๆ ก็จะมารวมตัวกันเยอะแยะ ผมเลยว่าจะไปเจอหน้าเพื่อนๆ ซะหน่อย''

''ไปเหอะลูก  อย่ากลับดึกมากแล้วกันอย่าเมามากละ ติ๊บแม่ฝากดูแลพี่เขาด้วยนะลูก'' แม่ผมกำชับราวกับผมเป็นเด็กในปกครองของติ๊บซะงั้นแหละ

''ครับผม''  เจ้าตัวเล็กรับคำก่อนเดินเข้าไปช่วยแม่เตรียมอาหารมื้อเย็นในครัวจนเสร็จเรียบร้อย จึงขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวตามคำสั่งของผม

จะว่าไปอันที่จริงงานนี้ถ้าผมไปคนเดียวก็ไม่ได้เสียหายอะไร เพราะงานนี้ก็มีแต่เพื่อนๆ ร่วมรุ่นกันอยู่แล้ว แต่ก็อยากพาเจ้าตัวเล็กไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อยู่แต่กับตำราจนตามโลกภายนอกเขาไม่ทันอยู่แล้ว

''พี่ไม้ครับ  ติ๊บว่างานเลี้ยงที่มีแต่เพื่อนๆ แบบนี้  พี่ไม้ไปคนเดียวดูจะเหมาะกว่ามั้ยคับ''  จู่ๆ เจ้าตัวเล็กก็เอ่ยขึ้นหลังจากอาบน้ำเสร็จ

''ทำไมละ ไม่อยากไปเหรอ''  ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็กที่ทำหน้าพะว้าพะวงอยู่หน้าตู้กระจก

''ก็งานนี้มีแต่เพื่อนพี่ไม้  ติ๊บไม่รู้จักใครก็ไม่รู้จะไปทำไมวางตัวไม่ถูกอะ'' เจ้าตัวเล็กตอบด้วยสีหน้าเป็นกังวล

''ที่พี่อยากให้ติ๊บไปเพราะพี่อยากให้ติ๊บไปเปิดหูเปิดตาบ้าง ดูบ้างว่าโลกภายนอกเขาเป็นยังไง ไม่ใช่เอาแต่อยู่แต่ในตำรา  แล้วอีกอย่างพี่อยากให้ติ๊บไปเจอคนคนนึง''  ผมตอบจริงจัง…

และแล้วราวเกือบชั่วโมงผมกับติ๊บก็มาอยู่ร้านที่ผมและเพื่อนๆ นัดผมกันประจำแถวๆ เอกมัย ร้านอาหารกึ่งผับซึ่งตอนนี้ก็เป็นเวลาสองทุ่มกำลังดีสำหรับการพบปะสังสรรค์

เจน ผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งผมเคยคิดว่าผมรักเธอและเธอคือคำตอบสำหรับการค้นหาของผม แต่จะโทษระยะทาง ความห่างไกล หรือบางทีอาจจะเป็นใจของเราสองคนเองที่ไม่มั่นคงและไหวเอนไปตามสิ่งรอบข้าง ทำให้วันนี้สถานะและบทบาทจากคนสำคัญของกันและกันของเราสองคนยุติและสิ้นสุด ลงเพียงคำว่าเพื่อนที่แสนดีเท่านั้น

ผมยังจำภาพแรกของเจนกับผมได้ดี หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าสวยเก๋และไม่ได้ถูกบดบังจากกรอบแว่นตาหนาเตอะเหมือนเพื่อนๆ คนอื่น  เธอเป็นคนมีอัธยาศัยดีจนเป็นที่รักใคร่ของเพื่อนในคณะ ตลอดระยะเวลาที่เรียนด้วยกัน เธอมักเป็นที่พึ่งของเพื่อนๆ ในคณะเดียวกัน จนผมต้องขอให้เธอช่วยในหลายๆ เรื่อง จากความสัมพันธ์แบบเพื่อน พัฒนาจนเป็นคนรู้ใจ

หญิงสาวใบหน้าสวยเก๋ ดูทันสมัยและมีความมั่นใจในตัวเองที่ ผมคุ้นเคยตอนนี้เธอก็มิได้มีอะไร เปลี่ยนแปลงไปแต่อย่างใด เธอยังคงเอ่ยทักทายและยิ้มแย้มให้กับเพื่อนฝูงตลอดจนแฟนๆ และเพื่อนสนิทคนรู้ใจของบรรดาเพื่อนๆ แต่ละคนที่เข้ามาทักทาย

''ไม้ '' เธอยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าผมจ้องหน้าผมนิ่งราวกับจะให้ผมอ่านข้อความอะไรภายในใจของเธอ

''ดีใจด้วยนะเจน ในที่สุดก็ได้ทุนไปเรียนต่อซักทีไม่เหมือนเราที่ยังไม่มีที่ไปเลย''  ผมเอ่ยยิ้มๆ ก่อนยื่นกล่องของขวัญที่บรรจงเลือกมาให้เธอเป็นของขวัญก่อนการเดินทาง

''ไม่หรอก เราเชื่อว่าไม้มีอนาคตที่ดีแน่ๆ แค่รอหน่อยเท่านั้นเอง''  เจนเอ่ยยิ้มๆ ให้ผมก่อนเอื้อมมือมารับกล่องของขวัญ

''อ๋อ ลืมแนะนำนี่น้องติ๊บ รูมเมทเราที่พิษณุโลกพอดีมาเที่ยวกรุงเทพเลยพามาด้วย''

''ติ๊บนี่พี่เจน  หมอฟันคนสวยเพื่อนพี่เอง''  ผมเอ่ยแนะนำให้สองคนได้รู้จักกัน และตอนนี้ผมสังเกตดูท่าทีที่ไม่มั่นใจจน ออกอาการประหม่าของเจ้าตัวเล็กอย่างนึกขำอยู่ในใจ เสียงเพลงไฟสลัว ผู้คนที่ไม่คุ้นเคย คงจะทำให้เจ้าตัวอึดอัดได้ไม่น้อยทำให้ผมต้องหันมาเทคแคร์อยู่บ่อยๆ

แต่แปลกนะผมมองคนสองคนที่นั่งข้างๆ กันในตอนนี้  หมอเจน  หมอติ๊บ สองคนแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง  ผมไม่สามารถเปรียบเทียบได้ว่าสองคนนี้ใครดีกว่ากันอย่างไร แต่ที่ผมรู้คือบางครั้งการที่ผมสบตาหมอติ๊บเราไม่ต้องมีคำพูดใดๆ ร้อยพันออกจากปากพร่ำพรรณาแต่เราก็สื่อสารและรับรู้ความต้องการของกันและกันได้ และดูท่าผมจะขาดไม่ได้ซะด้วยซิแววตาแบบนั้น

ตอนนี้เพื่อนๆ แต่ละคนสนุกสนานไปกับการพูดคุยสนทนาที่เราไม่มีโอกาสได้พูดคุยกันเลยตั้งแต่เมื่อครั้งที่แยกย้ายกันในวันจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายไปเป็นหมอใช้ทุนตามชนบทบ้าง ไปเรียนต่อบ้าง  ตามทางชีวิตของแต่ละคน

ตอนนี้เพื่อนๆ หลายคนเริ่มลุกขึ้นโยกตามจังหวะเพลงและแสงสี ตลอดจนถึงฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่เริ่มถูกดูดซึมเข้าสู่กระแสเลือดมากขึ้น

เก้าอี้ที่เรานั่งทานอาหารเมื่อซักครู่ถูกทยอยยกออกไปทีละน้อยๆ จนเหลือเพียงโต๊ะไว้วางแก้ว จังหวะดนตรีเริ่มเร็วขึ้นจนกลายเป็นจังหวะแห่งการออกลวดลายลีลาแทนการนั่งฟังเพลงแบบสบายๆ เมื่อซักครู่  ผมเองก็เช่นกันแอลกอฮอล์คงเริ่มเข้าสู่กระแสเลือดมากขึ้น จากการระดมชนแก้วจากเพื่อนๆ ในรุ่นคนแล้วคนเล่าจนตอนนี้เริ่มจะมึนๆ แล้วแฮะ

''เอ้าไม้  ชนแก้วกันหน่อยเว้ ''  เพื่อนชายของผมคนหนึ่งเอ่ยทักทายพร้อมหันมาชนแก้วเหล้าในมือกับผมที่ยืน อยู่ข้างๆ หมอติ๊บที่ยืนแข็งทื่ออยู่ข้างๆ ผม

''อ่ะน้องครับ  ชนแก้ว''  เพื่อนผมเอ่ยชวนเจ้าตัวเล็กและเจ้าตัวเล็กก็ตอบรับไมตรีด้วยการชนแก้วไปซะด้วยแฮะ

ตอนนี้กลุ่มของผมซึ่งอยู่ด้านหน้าเวทีเริ่มโดนบังเบียดจากวัยรุ่นกลุ่มอื่นๆ ที่มาสนุกสนานกับการแสดงคอนเสิร์ตบนเวทีมากแล้ว

''น้องคับ  ชนแก้วกันหน่อยคับ''  ชายหนุ่มวัยรุ่นแต่ไม่ใช่เพื่อนผมแน่ๆ หันมาเอ่ยชวนเจ้าตัวเล็กที่ยืนเบียดอยู่ในอกอุ่นๆ ของผมเอ่ยชวน เจ้าตัวเล็กก็ชนแก้วไปกับเขาซะงั้น

''ไปรู้จักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่'' ผมเอ่ยกระซิบข้างหูเจ้าตัวเล็กพร้อมออกอาการหึงหวงเล็กน้อย

''อ้าว  นึกว่าเพื่อนพี่ไม้ซะอีกเห็นหล่อดี ลืมตัว''  เจ้าตัวเล็กแลบลิ้นตอบแบบเล่นมุกขำๆ ซะงั้น

ผมหันไปจ้องหน้าชายวัยรุ่นหน้าตาคมคายที่ยืนจ้องเจ้าตัวเล็กไม่ละสายตาอยู่เวลานี้ แม้ไฟจะสลัวจนถึงขั้นมืด  แต่ไฟที่กระพริบเป็นระยะๆ ก็ทำให้ผมอ่านจุดประสงค์ของชายหนุ่มคนนี้ได้ดี ผมรั้งเจ้าตัวเล็กเข้ามาแนบชิดลำตัวกับผมมากขึ้น ยิ่งดึกคนยิ่งเยอะเบียดกันนิดชิดกันหน่อยก็คงไม่เป็นที่สงสัยเท่าไหร่หรอกมั้ง

แต่ครั้งแล้วครั้งเล่าทั้งรอยยิ้มและคำเอ่ยทักทายที่ไอ้หมอนั่น ก้มมากระซิบจนเกือบจะหอมแก้มไอ้ตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมอกผมตอนนี้ จนผมชักจะไม่ชอบขี้หน้ามันเท่าไหร่แล้วซิ

เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของผม รั้งเจ้าตัวเล็กให้มาแนบชิดผมเข้าไปอีก จนตอนนี้เจ้าตัวเล็กหน้าแดงก่ำแม้จะอยู่ภายใต้ไฟสลัวแต่ผมก็สังเกตอาการเขินได้อย่างชัดเจน มือสองมือของผมล้วงเข้าไปในเสื้อเจ้าตัวเล็กก่อนผ่านขอบเกงเกงยีนส์เอวต่ำลง ไปสัมผัสกับแก้มก้น ในขณะที่ผมทำหน้าตาเฉยราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เจ้าตัวเล็กดันหน้าอกผมให้ห่างอกกจากตัวเองมากขึ้นแต่แรงแค่นี้รึจะสู้แรงผม ผมลวนลามแฟนตัวเองในผับมันก็ตื่นเต้นดีเนอะผมขำในใจ เมื่อเจ้าตัวยกมือขึ้นผลักหน้าอกผมมันส่งผลให้ร่างกายของผมและเจ้าตัวเล็ก มันแนบชิดกันมากขึ้นอีก

และตอนนี้ไอ้หนุ่มวัยรุ่นหน้าหล่อนั่นก็จ้องมองผมกับเจ้าตัวเล็กอยู่ไม่ห่างและนานๆ จึงจะสะกิดเจ้าตัวเล็กไปคุยทีแต่ดูท่าจะไม่เป็นผลเมื่อผมไม่ปล่อยให้เจ้าตัวเล็กเป็นอิสระโดยการมีพื้นที่ให้ร่างกายตัวเองมากนัก

แค่จะหันตัวไปคุยกับไอ้หมอนั่นยังยากเลย และเมื่อไฟสลัวและมืดลงในบางจังหวะผมก็ฉวยโอกาสไปจูบเจ้าตัวเล็กโชว์ไอ้หนุ่มหน้าหล่อนั่นซะเลย สะใจเป็นที่สุด ฮ่าๆ… ( --* )

ตอนนี้ร่างสองร่างของผมกับเจ้าตัวเล็กเบียดเสียดกันภายใต้แสงไฟสลัวและเสียงเพลงเร้าใจ จะว่าไปเพื่อนๆ ผมคนอื่นๆ ก็อยู่ในลักษณะเดียวกันเพราะคนแน่นมาก จนไม่เป็นที่ผิดสังเกตของคนอื่นๆ นอกจากชายหนุ่มหน้าหล่อที่ก้อล้อก้อติดเจ้าตัวเล็กเมื่อซักครู่ที่จ้องดู อากัปกิริยาผมสองคนอย่างไม่ละสายตา และเมื่อเจอบทที่ผมแสดงความเป็นเจ้าของเจ้าตัวเล็กก็ถึงกับทำหน้าเหวอไปทีเดียว ให้รู้ซะมั่งใครเป็นใคร… ยังห่างชั้นกันอีกเยอะน้อง

หลังจากสนุกสนานกับคอนเสิร์ตกันทั้งคืนจนดึกดื่นแล้ว เราสองคนก็ได้เวลาล่ำลาเพื่อนฝูงของผมกลับบ้านและคนอื่นๆก็แยกย้ายกันไป

''โชคดีกับการเดินทางนะเจน''  ผมยิ้มให้กับเจ้าของงานนี้

''ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างน่ะไม้'' พูดจบเจนก็โผเข้ากอดผมด้วยอาการมึนเมาไม่แพ้กัน แต่นี่มันไม่ได้มาจากความมึนเมาของเจนเลยผมพอจะเดาออก ผมกอดผู้หญิงครั้งนึงที่ผมเคยรักมากเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนยิ้มให้และจากกันด้วยดี

''ฝากน้องดูแลผู้ชายเพื่อนพี่คนนี้ดีๆ ด้วยนะคะ''  เจนหันมาบอกหมอติ๊บ

''เจน... '' ผมอึ้งและหาคำอธิบายไม่ถูก ( \\*-*// )

''ไม่เป็นไรหรอกไม้  เราเห็นและเข้าใจทุกอย่างแล้ว  เราดีใจด้วยซะอีกที่เพื่อนของเรามีทางเดินที่ดี'' แทนคำตอบผมกอดเจนแน่นและเนิ่นนานเป็นการล่ำลาครั้งสุดท้ายของเราสองคน

ขอบคุณเจนเช่นกันที่ทำให้ผมเข้าใจความรักมากขึ้น และขอบคุณที่ครั้งนึงเราเคยรักกัน...

ปล. ขอให้เดินทางโดยสวัสดีภาพครับ พี่เจน เพื่อนกันตลอดไปเน๊าะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 116 ทางเลือก [Up.เย็น] P.138
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 08-09-2010 21:45:22

พี่เจนจบไปอย่างสงบแล้ว อิอิ
แต่พี่ไม้นี่ขี้หึงคงเส้นคงวาม๊ากกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 08-09-2010 22:02:48

พี่เจน  ดีจังค่ะ  ไม่เป็นชะนีนางมาร

อย่างนี้น้องๆอย่างหนูก็โล่งใจ  ว่าแต่ :angry2: พี่หมอไม้ กลางผับเรยเหรอ

ชอบจัง อิอิ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 08-09-2010 22:05:03

ไม่คิดว่าจะได้เห็นหมอไม้ver.นี้เลยนะ :m25:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 08-09-2010 22:09:50

ยังขี้หึงไม่เปลี่ยนแปลง แล้วตอนนี้ยังเป็นอยู่หรือเปล่า มากหรือน้อยกว่าเดิมจ๊ะ
แต่แหมคนน่ารัก ๆ และไม่ได้มีดีที่หน้าตาอย่างเดียวนี่หายากนี่เนอะ
หวังว่าน้องติ๊บจะหายสนิทแล้วนะ รักษาสุขภาพด้วยนะ ทั้ง 2 หมอ และน้องแฮค
รอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 08-09-2010 22:22:26

หมอไม้หวงหมอติ๊บจัง :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 08-09-2010 22:25:06

นับถือน้ำใจของหมอเจนจัง น่ารักมากๆ
ส่วนหมอติ๊บ ฮอตจริงๆ ไปไหนมีแต่คนสนใจนะเนี่ยะ^^
หมอไม้ค้า สวีทซะคนอ่านหน้าแดงไปแล้ววว
ขอบคุณแฮคมากมายนะค้า ต่อเรื่องเร็วมาก ชอบค่า^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 08-09-2010 22:56:37

 :pighaun: พี่หมอไม้เล่นคนอ่านเมาตามไปเลย ๕๕๕
เขิลแทนคนที่เห็น  :-[

พี่เจนน่ารักดีน่ะค่ะ มีการฝากพี่หมอไม้ให้พี่หมอติ๊บด้่วย  :กอด1:

ขอบคุณคนโพสที่ไม่ผิดคำ ๕๕๕  :laugh: หน้า139จริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 08-09-2010 23:05:06

หมอไม้.. :o8:เจ้าข้าวเจ้าของซะชัดเชียวน๊า มีล้วงมีจูบ ..คริคริ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 08-09-2010 23:11:38

พี่หมอไม้  o13


ประทับตราความเป็นเจ้าของได้ใจจริงๆ 555+


ดูแลตัวเองกันด้วยน้า พี่หมอไม้ดูแลหมอติ๊บเยอะๆนะคับ
คนอ่านเป็นห่วง


ปล.ขอบคุณ โพสเตอร์ คนขยันด้วย พักผ่อนเยอะๆคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 08-09-2010 23:49:34

ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-09-2010 23:50:24

อ้างจาก: Giserzzz ที่ 08-09-2010 23:11:38  

ปล.ขอบคุณ โพสเตอร์ คนขยันด้วย พักผ่อนเยอะๆคับ

อ่าห์ คืนนี้คงนอนฝันหวานแน่ๆ มีคนอวยพรให้

ปล. เผอิญบ้ายอ ...
ปล2. +1 ให้ทุกคนที่เอ่ยถึงผม ก็บอกแล้วไงว่าบ้ายอ กร๊ากกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 09-09-2010 08:43:44

ขอบคุณสำหรับตอนใหม่คร้าฟฟ  น้ำตาลในเลือดเพิ่มขึ้นอีกแล้ว  :z1:
 :กอด1: หมอทั้งสองคน  แล้วก็ hackz ด้วยคร้าฟ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 09-09-2010 09:05:06

 :pig4:

hackz นะคะ

ที่มาต่อให้

เดี่ยวไปอ่านก่อนนะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 09-09-2010 09:26:17

พี่ไม้หึงแบบแสดงออกแล้วน่ารักดีจัง >,<


ขอบคุณพี่ไม้กับพี่แฮคด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 09-09-2010 11:15:14

มาให้กำลังใจหมอไม้และหมอติ๊บครับ

ขอให้มีความสุขและสมหวังกับสิ่งที่รอคอยนะ

ช่วงนี้ฝนตกบ่อยๆอากาศเปลี่ยนแปลง ดูแลสุขภาพด้วยครับน้องแฮค :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 09-09-2010 11:30:34

แม้กระทั่งในผับก็ไม่เว้นนะคะ

ชอบพี่เจน จบก็คือจบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 09-09-2010 12:51:35

หมอไม้เจ๋งอะ เนียมแบบไม่หน้าเกลียดด้วย

จบลงด้วยดีกับเจน ดีจัง

แล้วมาต่อใหม่นะ (ไม่ได้เร่งแต่ไวไวก็ดี 555)

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-09-2010 13:34:20

ตอนแรกก็กลั้นใจ กลัวจะเจอตอนหมอติ๊บร้องไห้
แต่อ่านไปก็รู้สึกดีจัง
2 หมอนี่มั่นคง แน่นปึ๊ก....ดีจริงๆ
หมอไม้ได้ใจดีจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 09-09-2010 15:11:42

...จริงๆๆเจน ยังมีเยื่อใยกับหมอหล่ออยู่นะ อาจอยากสานสัมพันธ์ต่อก็ได้
...แต่ดันมาเห็นอะไรเข้าเต็มตาละสิ ..ถอยดีกว่า ก็เค้ารักกันนี่เนอะ
...จำไม่ได้เค้าเลิกกันเพราะอะไร ว่างๆจะกลับไปอ่านอีกรอบ
...หมอน่ารัก เค้าก็มีแมลงหวี่ ผีเสื้อมาดอมดมเรื่อยนะ หมอไม้เลยต้องไว้หนวด อ้าวลืมไปไม่ใช่มี..ลูกสาว นี่หว่า :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 09-09-2010 17:22:58

หน้า 140 เมื่อไหร่

จุดธูปเรียกผมทันทีนะครับ

@โดดเดี่ยวแต่ไม่ -- แน่นอนอยู่แล้วครับ ไม่งั้น ป่วยอีก
@StillLoveThem  -- เลิกกันเพราะความห่างไกลกันไงครับ
@Loidelohm  -- ว่าแล้วก็ตาร้อนเป็นเพื่อนกัน
@Kfc_Pizza -- แน่นอนครับ 140 เมื่อไหร่ จุดธูปเรียกผมทันที
@sweetener -- เป็นเพื่อนกันอ่าดีแล้ว คบกันได้นานๆ
@Panda-Ba  -- ทั้งน่ารัก ทั้งหมั่นเขี้ยวด้วย คิคิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 09-09-2010 17:29:58

:call:

หน้า 140 จงมา ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 09-09-2010 18:25:22

ดีที่คนบางคนเข้าใจอะไรๆง่ายๆ ไม่เรื่องมากทำให้คนอื่นเขาลำบากใจ หมอเจน :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 09-09-2010 18:30:50

ยังดีนะน้องแฮคเอาแค่ 140 ถ้า 141 เนี่ยพี่ปั่นกระทู้จะโดนดุมั้ยนะ 55+

มาปูเสื่อรอน้องแฮคมาต่อนะ

คุณหมอทั้ง 2 มาทักทายบ้างนะ คิดถึงมากกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 09-09-2010 19:34:52

ทำไม่ต้อง140 มีอะไรกันเหรอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 09-09-2010 19:45:46

เย้ๆ หน้าต่อไป 140 แล้ว  :mc4:

โอม จงมา จงมา  :call: :call: :call:
จัดธูปให้สามดอกเลย ๕๕๕

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 09-09-2010 20:54:31

หมอไม้จัดแบบเบาะๆเยอะเย้ยไอ้หนุ่มหน้าหล่อไปหนึ่งยก
ฮ่าๆๆ ขำอ่ะ แต่หมอติ๊บน่ารักเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 09-09-2010 23:36:41

hackz หน้า 140 แล้ว (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/915068477.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/19.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/19.gif) (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/19.gif) มาเร็วๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 10-09-2010 00:31:49

 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 10-09-2010 02:09:53

มาทักทายทั้งพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ เเล้วก้อHackz

เเฮะๆๆๆ หายไปซะนาน

 :o8:พี่หมอไม้จัดการซะอยู่หมัด ฮ่าๆๆ รู้ซะบ้างอ่ะเนอะว่าคัยเป็นคัย

หมอเจนนิสัยน่ารักจังง ขนาดเลิกกันเเล้ว ยังสามารถเป็นเพื่อนกันได้

ปลปล.Hackzทามอารัยอยุ่ อย่าอู้ อย่าอู้ หน้า140เเล้วน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: bellity ที่ 10-09-2010 03:35:24

*0* บรรยายการรับน้องของมอนอซ่ะเห็นภาพเลยครับพี่ไม้(ขออนุญาตเรียกพี่เพราะทำงานแล้ว พี่หมอติ๊บคงเป็นรุ่นพี่เบลล์สินะ เบลล์ปี 3 อ่ะ)

พอได้มาอ่านแล้วแบบ อ๊าก55+ ขำมากตอนน้ำท่วม ปีนี้ก็ท่วมน่ะ แต่ไม่หนัีกเท่าปีที่ลงข่าวแต่เพื่อนเบลล์ออกจากหอไม่ได้เลยอ่ะเพราะมันท่วมจนถึงประตูเข้าหอ เดินลุยออกมาไม่ได้

อ่านถึงมหาลัียที่ตัวเองเรียนในมุมมองเด็กมออื่นก็รู้สึกดีแฮะ แปลกๆ อืม แต่ก็อยู่ในเกณฑ์ดีนะ ส่วนเรื่องรถไฟฟ้าอ่านไปขำไป เบลล์กับเพื่อนเรียกกันว่าตู้อบสีฟ้าอ่ะ เพราะเวลานั่งทีไรถ้าแดดออกแล้วนิสิตขึ้นเยอะ

มันจะเหมือนตู้อบสีฟ้าดีๆ นี่เองแถมยังขัดข้องบ่อยมากกก โดนลอยแพบ่อยๆ เวลาไปเรียนทำให้เข้าสาย แถมเคยมีครั้งนึงจำได้จำนาน ตอนปี 1 ที่ยังไม่ได้เอารถมอเตอร์ไซค์มาใช้ ขากลับจากเรียน QS(อาคารเรียนรวม)

ก็นั่งรถไฟฟ้าเป็นปกติเพื่อกลับหอใน(ตอนนี้เค้าเปลี่ยนเป็น 5 ทุ่มแล้วน่ะครับไม่ใช่เที่ยงคืน) รถคันแรกเสีย พอรอขึ้นคันที่สอง(รู้สึกจะแถวหน้าโรงบาล) คันนี้ก็เสียอีก ก็ต้องรอต่อไป

พอคันที่ 3 แบตเตอร์รี่รถหมด ฮามากนั่งรอกับเพื่อนเพื่อขึ้นรถกลับหอใน(หอใหม่ไม่ใช่หอเดิม หอเดิมเปลียนเป็นหอสำหรับเจ้าหน้าที่ในมอไปแล้ว)  2 ชม โชคดีว่าคันที่สองไปเสียที่หน้าวิศวะพอดี

เราเลยตัดสินใจเดินกลับกัน เพราะมัน หลายชม.ละที่จะเจอรถไม่เต็มจนเบียดไม่ได้แต่เสียแทน

ไม่เกี่ยวกับนิยายเท่าไรแต่อยากเล่าประสบการณ์ของตู้อบสีฟ้า 55+ ชอบเรื่องพี่หมอติ๊บจัง ขยันมากถ้าผมขยันได้ซักครึ่งนึงของพี่เกียรตินิยมคงนอนมากอ่ะ เห็นอ่านหนังสือแล้วยอมแพ้เลยขนาดผมอ่านเยอะแล้วน่ะยังสู้ไม่ได้

ชื่นชมพี่หมอกระติ๊บเนอะ ทั้งขยัน อดทน และกตัญญู คนแบบนี้อ่ะไปที่ไหนก็ได้ดีครับ รักกันนานๆ นะครับ สู้ๆ ต่อไปเป็นกำลังใจให้ครับ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 10-09-2010 12:35:43

โหย..พี่ไม้ กล้าอะ กลางร้านเลย ขนาดพี่เจนยังเห็นคนอื่นจะเหลือเหรอ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 10-09-2010 12:55:08

หายยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-09-2010 13:02:09

รู้สึกจะ 140 มาหลายชั่วโมงแล้วนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 10-09-2010 13:21:43

หมอไม้เนี๊ยเข้าตำรา แฟนข้าใครอย่าแตะ  :m16:
ซึ่งก็ได้ผลทันตาเห็น  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 10-09-2010 16:03:25

แฮคจ๋า หน้า 140 แล้วน้า มารอจ้า อยากอ่านต่อแล้ว >//<
ช่วงนี้ เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว ระวังป่วยกันนะคะ นายแฮค หมอติ๊บ หมอไม้
ว่าแต่ หมอติ๊บกลับมายังเ่อ่ย หิ้วปลาส้มมามั้ยเนี่ยะ ^^

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-09-2010 19:07:51

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 118 ใจหาย
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 7 กันยายน 2010 เวลา 12:19 น.

เสร็จจากความสนุกสนานรื่นเริงจากงานเลี้ยงให้กับความสำเร็จของเจนแล้ว ผมกับเจ้าตัวเล็กก็บึ่งรถกลับบ้านกันในตอนดึก ก่อนจะมาแวะกินมื้อดึกที่หน้าบ้านผม ในย่านสะพานควาย ขึ้นชื่อลือชาเรื่องของกินยามดึกอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นก๋วยเตี๋ยวต้มยำรส เด็ด หอยทอดสูตรโบราณ และของกินอีกหลายอย่างที่อร่อยเด็ดทั้งนั้น  เพราะแถวนี้สถานบันเทิงก็มีไม่น้อยเหมือนกัน แม้พักหลังๆ มานี้จะซบเซาลงไป เยอะแล้วก็ตาม  แต่จะเป็นแนวเฉพาะกลุ่มกันซะมากกว่า

ตอนนี้ผมเลือกร้านข้าวต้มปลาที่อยู่ริมฟุตบาท เจ้านี้จัดเป็นเจ้าดังของย่านนี้เลยทีเดียว ส่วนเจ้าตัวเล็กก็เลี่ยงที่จะกินมื้อดึกเป็นของหนักแต่เลือกไปอร่อยกับขนมปังสังขยาซะงั้น  อืมมมม….  มันเบากว่าข้าวต้มปลาตรงไหนวะนะ

ผม ก้มหน้าก้มตาจัดการกับข้าวต้มปลาร้อนๆ หอมกรุ่นและรสชาติเยี่ยม  ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาเพราะเสียงทุ้มของชายหนุ่มที่ผมไม่คุ้นหู และไม่คุ้นหน้าซะด้วยซิ

“น้องครับ  เท่าไหร่ครับ”  เมื่อได้ยินแบบนี้ผมถึงกับหูผึ่งทันที เพราะเข้าใจได้เลยว่าการถามราคากับคนที่ไม่ใช่พ่อค้าในร้านแบบนี้  มันหมายถึงการถามราคาค่าตัวในเชิงขายบริการ และก่อนที่ผมจะกลืนข้าวต้มปลาเงยหน้าขึ้นมาตอบชายดังกล่าว

“50 บาทครับ” เสียงเจ้าตัวเล็กเจื้อยแจ้วตอบกลับไป เล่นเอาผมทั้งโมโหทั้งขำ จนข้าวต้มปลาแทบจะพุ่งผ่านปากผ่านจมูกผมออกไป

“โทษนะคับพี่  คนนี้แฟนผมผมดูแลได้ครับ  ขอบคุณคับ”  ผมตอบชายหนุ่มที่ดูมีอายุกว่าเจ้าตัวเล็กหลายช่วงตัว ที่ยืนจ้องหน้าเจ้าตัว เล็กและยิ้มอย่างสื่อความหมายในตอนนี้

“งั้นพี่ขอเบอร์น้องหน่อยได้มั้ยคับ”  อ้าว /// ไอ้นี่บอกว่าแฟนผมๆ ยังจะมาขอเบอร์อะไรอีกวะ

“ไม่ดีกว่าคับพอดีผมมากับแฟน มีแฟนแล้ว  ขี้หึงมากซะด้วยแถมโมโหร้ายอีกต่างหาก” ได้ ยินเจ้าตัวเล็กตอบแบบนี้ค่อยยังชั่วอย่างน้อยก็กันไอ้ผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ ได้ระยะหนึ่งจนบางทีอาจจะล่าถอยกลับไปก็ได้  แต่ทว่าผมคงคิดผิดเพราะมันคงใช้ไม่ได้กับคนเจนจัดอย่างชายหนุ่มคนนี้

“พี่ไม่ได้ขอเบอร์แฟนน้องครับ  พี่ขอเบอร์น้องต่างหาก”  ชายหนุ่มคนนั้นยังไม่ละท่าทีคะยั้นคะยอจะเอาเบอร์เจ้าตัวเล็กซะให้ได้  ผมจึงแสดงบทบาทแฟนหน่อยแล้วลุกขึ้นยืนแล้วผมดูจะตัวใหญ่กว่าชายหนุ่มแปลก หน้าคนนั้นอยู่มาก  พร้อมกับปั้นสีหน้าไม่พอใจก่อนที่ชายหนุ่มแปลกหน้าคนนั้นจะเดินจากไป

“ต้องให้ขู่”  ผมรำพึงรำพันไปงั้นแหละแต่ที่จริงไม่ได้คิดอะไรหรอกก่อนจะหันไปมองหน้าเจ้าตัวเล็กที่ตอนนนี้ยิ้มเขินๆ ให้ผม

“เขาถามว่าเท่าไหร่นี่ก็ไปตอบเขา  ขายซะถูกเลย 50 บาท”  ผมแซวเจ้าตัวเล็กขณะเดินข้ามสะพานลอยกลับเข้าบ้าน

“อ้าว  ก็ใครจะไปรู้ว่าแถวนี้เขาขายกันโจ่งแจ้งขนาดนี้ อีกอย่างติ๊บก็เข้าใจว่าเขามาถามราคาข้าวต้มซะอีก ก็กำลังงงอยู่ว่าหน้าติ๊บเหมือนเฮียขายข้าวต้มปล่านั่นตรงไหน”  เจ้าตัวเล็กอธิบาย

“ก็ดีถ้าขายห้าสิบบาทงั้นคืนนี้พี่ขอออฟทั้งคืนเลยนะน้อง”  ผมแซวต่อไปอีกก่อนได้รับการหยิกหมับเข้าที่พุงผมซะงั้น  ยอมแล้วคร้าบบบบบ

“นี่แหละที่พี่อยากให้ติ๊บออกมาเปิดหูเปิดตาดูโลกข้างนอกบ้าง บางทีประสบการณ์แบบนี้ในตำราเขาก็ไม่ได้เขียนบอกเรา เราต้องออกมาเรียนรู้เอง”  ผมตอบก่อนขยี้หัวเจ้าตัวเล็กเล่นขณะเดินเข้าบ้าน…

กลับมาถึงบ้านเราสองคนก็อาบน้ำอาบท่า ช่วยลดอาการมึนเมาของผมลงไปได้พอสมควรทีเดียว

“รู้มั้ย  ทำไมพี่ถึงอยากให้ติ๊บไปงานเลี้ยงวันนี้กับพี่”  ผมเอ่ยถามขณะรวบร่างบางมานั่งบนตักก่อนแย่งผ้าเช็ดตัวมาขยี้หัวเปียกๆ นั้น ให้แห้ง

“ก็พี่ไม้บอกติ๊บเองไม่ใช่เหรอคับว่าอยากให้ติ๊บรู้อะไรที่ไม่ใช่แค่ในตำราบ้าง”  ติ๊บตอบพลางมองหน้าผมทำตาปริบๆ

“ก็ใช่  แต่พี่มีอะไรมากกว่านั้น   อืมม  ติ๊บคิดว่าพี่เจนเป็นยังไงมั่ง”  ผมเอ่ยถามพร้อมกับจ้องเข้าไปในตาเจ้าตัวเล็กอย่างหาคำตอบ

“พี่เจนเจ้าของงานเลี้ยงวันนี้อ่ะเหรอ” แทนคำตอบผมพยักหน้าหงึกๆ

“ก็ดูพี่เขาคล่องดีนะ  ไม่บอกคงไม่เชื่อว่าเป็นหมอฟันเหมือนพี่ไม้ ดูแกอัธยาศัยดีออกและที่ติ๊บรู้คนนี้ใช่มั้ยคือ แฟน ของพี่ไม้” ผมหยุดชะงักจากการเช็ดหัวให้เจ้าตัวเล็กชั่วครู่  มองจ้องเข้าไปในตา

“เขาเรียกว่า แฟนเก่า  เคยคบกันมาตั้งหลายปีแต่ก็ไปกันไม่รอดเพราะความที่เราอยู่ห่างกันไม่เหมือน ตอนเรียนมหาลัย  ความรู้สึกมันเลยห่างเหิน”

“ทำไมคนเรามักจะโทษที่ความห่างไกล โทษระยะทาง”  ติ๊บเงยหน้ามามองผมจริงจังบ้าง

“อ้าว  ก็พอห่างกันก็ทำให้คุยกันน้อยลง  พอคุยกันน้อยลงก็เข้าใจกันน้อยลง”  ผมตอบตามที่รู้สึก

“ไม่จริงหรอก  ติ๊บว่าคนเราถ้าเข้าใจกันแล้วมันก็จะมั่นใจในกันและกัน ถ้าเรามั่นใจและเชื่อใจกันอยู่ไกลแค่ไหนมันก็ไม่ใช่ปัญหา”  เจ้าตัวเล็กค้านขึ้นมาบ้าง

“อืมมม  แล้วถ้าพี่ไปอยู่ไกลๆ แล้วเราห่างกัน  มันจะทำให้ติ๊บเชื่อใจและเข้าใจพี่ลดลงมั้ย”

“ก็อย่างที่ติ๊บบอกพ่อกับแม่นั่นแหละคับ  อะไรที่เป็นของเรายังไงมันก็เป็นของเรา  แต่ถ้ามันไม่ใช่อยู่ใกล้กันแค่ไหนเราก็ครอบครองไม่ได้อยู่ดี”  อืม คมคายทีเดียวแฮะเจ้าตัวเล็ก

“แล้วติ๊บมั่นใจ  เชื่อใจพี่มั้ยอ่ะ”  ผมทำหน้าออดอ้อนถามย้อนกลับไป

“ที่สุด”  ติ๊บตอบยิ้มๆ

“เพราะติ๊บมั่นใจว่าหาคนน่ารักกว่าติ๊บไม่มีแล้วละ”  พูดจบก็ยิ้มเขินๆไปเช็ดผมอยู่หน้าโต๊ะแป้ง (Hackz - -*)

“อืมนั่นซิ  น่ารักขนาดนี้พี่จะมีคนอื่นอีกได้ไง ยังไงก็ต้องกลับมาหาติ๊บอยู่ดี” ผมเดินไปโอบเอวเจ้าตัวเล็กจากทางด้านหลังก่อนจ้องตากันในกระจกด้วยสายตาหื่นกาม( เล็กน้อยเท่านั้น )

“ว่าแต่คืนนี้ป๋าขอออฟนะน้อง ห้าสิบบาทนี่คิดเป็นชั่วโมงหรือค้างคืนแล้วอะ”  ผมยังไม่หยุดแซวต่อ เจ้าตัวเล็กหันหลังกลับมา หวังจะคว้าหมับเข้าที่พุงผมละซิ

แต่ช้ากว่าที่ผมจะรวบร่างบางนั้นขึ้นอุ้มและวางลงบนเตียงก่อนจัดการออฟเด็กในสังกัด  ด้วยค่าตัวแสนแพงเพราะจากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ผมยังจ่ายค่าตัวไม่หมดซักที… เฮ้อออ…

รุ่งเช้าผมตื่นมาใส่บาตรพร้อมกับพ่อและแม่  ก่อนมาจัดการอาหารเช้าที่เจ้าตัวเล็กลงทุนโชว์ฝีมือเป็นข้าวต้มหมูสับร้อนๆ หอมกรุ่น  กับผัดผักสีสวยน่ากิน  จนได้รับคำชมจากพ่อและแม่ผมไม่ขาดปากเลยทีเดียว  แม้กระทั่งนายม่อนที่ชื่นชอบฝีมือทำอาหารของเจ้าตัวเล็กตั้งแต่คราวก่อนที่ไปเยี่ยมผมที่พิษณุโลก  วันนี้ก็ดูจะเจริญอาหารไม่แพ้พ่อกับแม่เลยทีเดียว

เสร็จจากอาหารเช้าที่ถูกปากทุกคนในบ้านแล้ว  ผมก็ล่ำลาพ่อแม่และนายม่อนกลับพิษณุโลกทันที เพราะวันนี้ดูครึ้มๆ เหมือนกับว่าฝนจะตกซะอย่างงั้น จึงลาพ่อแม่กลับตั้งแต่ช่วงสายๆ ของวันทั้งๆ ที่ใจจริงอยากจะอยู่ต่อนานๆ  แต่ไม่เป็นไรไว้โอกาสหน้าก็กลับมาเยี่ยมใหม่ได้อีกแค่นี้เองขับรถไม่กี่ ชั่วโมง

ผมกับเจ้าตัวเล็กออกจากบ้านย่านสะพานควายในช่วงสายๆ ของวัน และพอเราออกมาพ้นเขตกรุงเทพเท่านั้น ฝนฟ้าที่ตั้งเค้าตั้งแต่ตอนเช้าก็เทกระหน่ำใส่เราแบบไม่ลืมหูลืมตา จนผมกับเจ้าตัวเล็กต้องค่อยๆ ประคองขับรถมาแบบเต่าคลาน

“เบื่อหรือเปล่า  ขับรถมาตั้งนานแล้วยังไปไม่ถึงไหนเลย”  เจ้าตัวเล็กหันมาเอ่ยถามผมซึ่งตอนนี้เริ่มมีอารมณ์กับฝนฟ้าที่ไม่เป็นใจ แล้ว

“ก็นิดหน่อย  ตกหนักมากเลยนะนี่กว่าจะถึงห้อง” ผมบ่นไปเรื่อย

“งั้นไปพักดื่มกาแฟในปั๊มก่อนมั้ยเผื่อจะอารมณ์ดีขึ้น ให้ฝนซาแล้วค่อยไปก็ได้ ยังไงวันนี้เราก็ไม่ต้องรีบไปไหนไม่ใช่เหรอคับ”  เจ้าตัวเล็กยื่นข้อเสนอและผมก็เห็นด้วยอย่างที่สุด

ผมขับรถเข้ามาจอดในปั๊มเจ็ทก่อนจัดการสั่งกาแฟมาดื่มแก้ง่วงและให้อารมณ์ดี ในขณะที่เจ้าตัวเล็กก็อารมณ์ดีไม่ยากแค่มีไอติมในมือก็เรียกรอยยิ้มได้แล้ว

บางครั้ง.. คนเราก็ต้องเลือกที่จะกำจัดความเครียดออกไปจากหัวสมอง ซึ่งแต่ละคนก็จะมีวิธีที่แตกต่างกัน  แต่กับเจ้าตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ผมรู้สึกว่าไอศครีมจะมีบทบาทสำคัญต่อชีวิตของเขาซะเหลือเกินไม่ว่าจะอารมณ์ดี  หรือจะเซ็งกับปัญหาต่างๆมากมาย  เครียดกับภาระที่แสนหนักอึ้งมาแค่ไหน  แต่เจ้าตัวเล็กก็ยิ้มได้ทุกครั้งเมื่อมีไอศกรีมวางอยู่ตรงหน้าหรือถืออยู่ในมือ นี่คงเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งที่ทำให้ผมอดยิ้มไปกับความสดใสร่าเริงตรง หน้าไม่ได้

การเลือกที่จะมองปัญหาทุกอย่างที่เข้ามาในแง่บวก  มันก็ทำให้คนเราฝ่าฟันปัญหานั้นๆ ไปได้ง่ายขึ้นซิน่ะ นี่คงเป็นอีกหนึ่งบทเรียน  หนึ่งข้อคิดที่ผมได้อะไรจากเจ้าตัวเล็ก  อืมมม…  อารมณ์ดีขึ้นมาในบัดดลเพราะรอยยิ้มจนตาหยีแบบนี้ทุกทีซิน่า……

กลับมาถึงห้องกันในตอนบ่ายแก่ๆ เพราะไปติดฝนอยู่ในปั๊มนานหลายชั่วโมงเหมือนกัน ประกอบกับขากลับก็ขับเร็วไม่ได้เพราะฝนยังตกถนนลื่น  เพื่อความปลอดภัยและเจ้าตัวเล็กที่ชวนผมคุยจนหัวเราะอยู่บ่อยๆ ทำให้อารมณ์ที่หงุดหงิดขุ่นมัวของผมดีขึ้นมาได้

เมื่อกลับมาถึงห้องเจ้าตัวเล็กก็จัดการเอาผ้าลงไปส่งร้านซัก ก่อนกลับมาเก็บกวาดห้องทำความสะอาดและจัดการกับอาหารมื้อเย็น

ผม ซึ่งไม่มีอะไรทำจึงได้แต่มาป้วนเปี้ยนอยู่ข้างๆ ครัวจะช่วยเป็นลูกมือก็ทำไร ไม่ได้มากไปกว่าล้างผัก และเจ้าตัวเล็กก็สั่งให้ผมช่วยหุงข้าวให้เท่านั้นเอง

“เย็นนี้จะทำไรกินจ๊ะ” ผมชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ก่อนถามข้างๆหูให้เจ้าตัวเล็กสะดุ้งเล่น

“อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าละ  เดี๋ยวติ๊บทำให้”  เจ้าตัวหันมาถามผมพร้อมส่งคำถามให้

“ทำอะไรให้กินพี่ก็กินได้หมดแหละ”  ผมตอบพร้อมทำสีหน้าออดอ้อนกลับไป

“งั้นเดี๋ยวติ๊บจะทำปลาทอดพริกเกลือ  แล้วก็ยำไข่ดาวให้แล้วกันนะ”  เจ้าตัวหันมาขอความคิดเห็น

“ได้ครับ” ผมตอบก่อนลดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ช่วยเจ้าตัวเล็กเช็ดจานชาม

“ถ้าเราต้องห่างกัน  แล้วใครจะทำกับข้าวให้พี่กิน”  ผมเอ่ยถามขึ้นมาในขณะที่เจ้าตัวเล็กกำลังทอดปลา

“ก็แบบนี้ไงติ๊บถึงให้พี่ไม้ช่วยหุงข้าวช่วยทำอาหาร ไปอยู่ที่ไหนก็จะได้ทำเป็นไม่ลำบาก อีกอย่างติ๊บก็ช่วยฝึกให้พี่ไม้กินง่ายๆ อยู่ง่ายๆ จะได้สบายตัวเอง”  เจ้าตัวเล็กหันมายิ้มให้ผมหนึ่งทีก่อนหันไปสนใจปลาทอดในกระทะ

“อืม  ก็จริงของติ๊บจากเดิมที่พี่กินยากมาตอนนี้ก็กินได้ทุกอย่างขนาดปลาร้ายังกินได้เลย” ผมเอ่ยขึ้นมาขำๆ

“ย่าเคยสอนติ๊บว่าให้เป็นคนง่ายๆ อยู่ง่ายๆ กินง่ายๆ ไปอยู่ที่ไหนจะได้ไม่ลำบากเพราะเราจะปรับตัวได้ง่าย”

“ก็คงจะจริงอย่างที่ย่าบอกอะนะ พี่ถึงเห็นติ๊บอยู่ได้ทุกที่เลย จับไปวางตรงไหนก็ดูเข้าทีไปหมด อยู่ที่ไหนพี่ก็เห็นติ๊บอยู่ได้กะทุกคน ทุกสถานที่”

“อ้าว  ก็บอกแล้วไง  ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว  ไม่รู้เหรอ” เอากับเขาซิครับเจอมุกนี้เข้าไปแบบงงๆ ว่ามันมาเข้าอีหรอบนี้ได้ไง (Hackz T-T*)

จากนั้นเราสองคนก็จัดการอาหารมื้อเย็นท่ามกลางสายฝนที่ยังเทกระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย อาหารที่ผมคุ้นเคย รสชาติที่คุ้นปาก  และผู้ร่วมโต๊ะที่ผมสุดรัก อีกไม่นานผมก็ต้องจากไปแล้วเหรอนี่  คิดมาถึงตอนนี้ก็ใจหายเหมือนกันแฮะ เพราะ ตลอดสองปีกว่าๆ ที่ผ่านมานี้มีแค่ช่วงเจ้าตัวเล็กกลับบ้านหรือไปสังสรรค์กับ เพื่อนๆ เท่านั้นเองที่ผมต้องฝากท้องไว้กับร้านค้าและกินข้าวเพียงลำพัง  ถ้าวันนึงที่เราห่างกันผมคงคิดถึงเค้าน่าดูเลยเนอะ...

มิสเตอร์ไม้ เขียน
แฮกค์ พิสูจน์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 117 คนเคยรัก [Up.ดึก] P.139
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 10-09-2010 19:15:02

@evilheart -- มาแล้วจร้า มาร่วมหายใจ เอ้ยใจหายพร้อมกัน
@puenfriend -- ฮะฮะ เค้าไม่ได้อู้น๊า มาต่อให้แย้วววววว และก็ทักทายเช่นกันคร๊าบบบบ
@bellity  -- ดีใจแทนสองหมอเราจริงๆ มีเด็กในสังกัด เอ้ย เด็กในรั้ว มน. เดียวกัน หากผมได้เรียนที่นั้น ผมก็คงจะรู้สึกแบบท่านล่ะครับ หุหุ ส่วนให้สองคนรักกันนานๆ น่ะ มันแน่นอนอยู่แล้ว คิคิ
@Loidelohm -- เหรอ ประมาณเท่าไหร่อ่าครับ กี่ชม. ดี
@pukpra -- คิคิ ระวังอยู่แว้วววววว เหนื่อยมากตอนไม่สบาย แต่ก็แอบสบายๆ นิด ไม่ต้องทำไร มีคนเช็ดตัวให้ กร๊ากกกก ก็ว่ากันไปเนาะ

ยูเซอร์ที่กล่าวมา รับไป +1 จ่ะ ขอให้สนุกในการอ่านนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 10-09-2010 19:39:55

เอาน่าพี่หมอไม้เดินทางไปเพื่ออนาคต

หมอติ๊บรอได้อยู่แล้ว

ขอให้มั่นคงต่อกันตลอดไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 10-09-2010 20:11:40

               ขอบฟ้าแม้จะคนละฟาก       ห่างไกลกันมากแต่ก็ฟ้าเดียวกัน
                  รักข้ามขอบฟ้าข้ามมาผูกพัน ผูกใจรักมั่นสองดวงให้เป็นดวงเดียว
                                           :n1:
                           หมอไม้+น้องติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 10-09-2010 20:20:55

ใจหายด้วย!!!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 10-09-2010 20:40:40

หมอติ๊บคิดได้ดีมากๆ   o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 10-09-2010 20:50:12

...น้องติ๊บ นี่มีเรื่องให้ขำเรื่อยเลยนะ ค่าตัวถู๊ก ถูก 50 บาท ก็ถามมา ก็ตอบไป
...แค่คิดคนละเรื่องเนอะ ไอ้หมอนั่นก็ตื้อจัง น่าโดนซักหมัด :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 10-09-2010 20:59:47

hackz พี่ยังไม่อยากใจหายอ่ะ
ขออีกสักตอนสองตอนค่อยใจหายได้ป่ะ
ตอนนี้หมอไม้เค้าก้อใกล้จะไปออสแล้ว
เด็กในสังกัด คงใจหายกว่าเยอะๆๆๆๆ
+1 ทำโทษที่มาช้า แต่ยังทันหน้า 140 :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 10-09-2010 21:44:14

จากกันแค่กาย แต่หัวใจเรายังผูกพัน ใช่หรือเปล่าฮับ
ความรัก ความเข้าใจกันและกัน นี่มันดีจริง ๆเลยเนอะ
ฝนตกอีกแล้ว คุณหมอทั้งสอง และน้องแฮคผู้รักษาสุขภาพด้วย
+ 1 ให้น้องแฮคผู้ทำหน้าที่ดีเยี่ยม แล้วมาต่อตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 11-09-2010 00:26:16

ไม่ได้เล่นเนตเกือบอาทิตย์ โห นายแฮ็คลงมาหลายตอนเลยทีเดียว...
ย้อนหลังวันเกิดหมอติ๊บด้วยนะ คงไม่ช้าจนเกินไป
สุขสันต์วันเกิดโชคดีมีความสุขตลอดไปนะ  :HBD1: หมอติ๊บ
แต่ละตอนที่ผ่านมา หมอติ๊บก็ยังเป็นหมอติ๊บคนเดิม มั่นอีกแล้ว
อย่างที่หมอไม้บอกความรู้นอกจากในตำราแล้ว ยังต้องออกไปหาประสบการณ์ข้างนอกด้วย
บางอย่างในตำราไม่ได้บอกเอาไว้ ต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง
ดีนะ หมอไม้อยู่ด้วย ไม่งั้น เหอะ ๆๆ 50 บาท
ย่านนั้นเป็นแบบที่หมอไม้บอกไว้จิงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 11-09-2010 01:26:29

น่ากลัวเนอะ คนเรา
มากับแฟนแท้ ๆ ยังถูกมองเข้าใจผิดไปได้
เอ! หรือที่จริง ตั้งใจหาเรื่องมาขอเบอร์หว่า??

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 11-09-2010 02:11:21

อ่านตอนนี้แล้วก็กลัว

อุปสรรคชิ้นต่อไปกำลังจะเข้ามาซินะค่ะ

ความห่างไกล...มักจะมาพร้อมกับความอ่อนไหว ในหลายๆด้าน :เฮ้อ:












แต่ในเมื่อปัจจุบันพวกพี่ยังLove กันอยู่พวกหนูก็อ่านกันต่อได้โดยไม่ต้องกลัวว่ามันจะ SAD ตอนจบ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: Rockstar ที่ 11-09-2010 03:26:07

จะฮาก็ฮานะ แต่ว่ามันก็น่ากลัวเหมือนกันนะเนี่ยถามซะโจ่งแจ้งว่าเท่าไหร่
ชื่อตอนทำเหมือนจะเศร้าๆแต่จริงๆตอนนี้ก็มีความน่ารักแฝงอยู่เหมือนกันนะคะ
มีเพื่อนคนนึงเค้าก็คิดคล้ายๆหมอไม้เหมือนกัน เค้ากลัวเรื่องระยะทางเลยยังไม่ปักใจกลับไปคบแฟนเก่า(คนนี้สักที)
ทั้งๆที่ก็ยังรู้สึกดีต่อกัน แต่หมอไม้อย่าได้กลัวเนอะ หมอติ๊บรักหมอไม้ขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 11-09-2010 06:43:28

น้องติ๊บน่ารักได้ตลอดเลยนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 11-09-2010 07:54:43

 :z1: 50 บาท แร๊งงงง

สวัสดีคนโพสและเจ้าของเรื่องด้วยครับพอดีเพิ่งได้เข้ามาอ่าน ตอนนี้อ่านถึงตอนล่าสุดเรียบร้อยแล้ว

 :mc4:

เนื้อเรื่องในชีวิตเขียนเล่าออกมาให้เห็นภาพดีครับ อิจฉาความรักแบบนี้จังเกิดมายังไม่มีเลย จิ้นตลอดกาล  :z3:

ยังไงจะติดตามทุกวันเลยครับ

 :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-09-2010 10:24:20

ขอโทษที่จะบอกว่า  ผมอยู่กับปัจจุบัน ได้อ่านเรื่องในอดีต
เลยไม่ใจหาย เพราะทุกวันนี้ เค้ากอดกันอยู่ทุกคืนอ่ะ 2 หมอนั้นหน่ะ
เลยไม่ใจหาย....
เลยไม่ใจหาย....
เลยไม่ใจหาย....   เลยไม่หายใจ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 11-09-2010 10:26:33

หมอติ๊บตอบได้ซื่อ น่ารักอ่ะ  50 บาท

แต่ไอตานั้นนี่ก็กวน  จริงๆ เจ้าของเขาประกาศตัวอยู่ตรงนั้น มันยังกล้า ต้อง :beat:


หมอติ๊บมองการณ์ไกลเนอะ สอนหมอไม้ทำอาหารด้วย อ๊าย   :m11: จะน่ารักไปถึงดาวอังคารเลยเหรอเนี่ย  :man1:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 11-09-2010 12:06:57

@kittyfun -- ทั้งมั่นคงและมั่นใจในความรัก ฟอร์เอฟเวอร์
@zandwizz -- อย่าลืมหายใจด้วยนะ เผื่อตืนเต้น คิคิ
@taroni -- คิดดี ทำดี สิ่งดีๆ ย่อมเข้ามา
@StillLoveThem -- อินโนเซ้นต์ได้น่ารักมากๆ พี่ติ๊บของเรา
@evilheart -- มุขเดิมครับพี่ 141 เจอกันตอนหน้า
@aim  -- ไม่ต้องห่วงเลยครับ ฝนตก นอนอย่างเดียว สบายจัง aim เช่นกันนะครับ รักษาสุขภาพภายและใจด้วยนะจ๊ะ
@nonae -- มิน่า ไม่ค่อยศรีษะ nonae เลย อิอิ ถ้าอ่านไม่ทันก็ตามสารบัญเลยครับ กดๆๆ เลย
@fanfic2010 -- หรือเรียกง่ายๆ หน้าด้า-น นั้นล่ะครับ แต่ขอเบอร์ด้วยก็มีส่วน
@DraCo_SLa13 -- อย่าเพิ่งวางตับไปครับ อ่านไปเรื่อยๆ ครับ คิคิ(คนโพสต์ก็ลุ้นด้วย ว่าจะเป็นยังไงต่อไป)
@Rockstar -- ผมว่ามันตั้งใจมาขอเบอร์นั้นล่ะ เหอะๆๆ แต่ไอ้คนนั้นคงด้านได้อีก คิคิ
@roseen -- คนอ่านก็น่ารักเหมือนกันครับ อ่านและเม้นท์ๆ กันนะจ๊ะ
@gtower -- ได้กดสารบัญที่ผมทำไว้ไหมครับ หรือว่าอ่านๆๆ ไปทีละหน้าๆ เอาครับ บอกหน่อย หุหุ
@Loidelohm -- ไม่หายใจ ให้คนข้างๆ ฝายปอดให้ด้วยล่ะ (ขำขำ)
@icyblue -- เตรียมการไว้ให้พร้อม เผื่อออกศึกรบครั้งนี้ โอ้ววว


รักคนอ่านทุกท่านเลย จุ๊บๆ

อ่านไปยิ้มไป

ชอบจัง

ตอนต่อไป เหมือนเดิมครับ 141 หรือไม่ก็ 142

คิคิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 11-09-2010 12:27:35

คนรักกัน ต้องห่างกัน
มันต้องอาศัยความเข้มแข็งมากน่าดู

เป็นเรา คงทำ  ไม่ได้

เป็นกำลังใจให้คนรักที่ต้องห่างกัน
แต่สุดท้าย ก็ได้กลับมาอยู่ร่วมกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 11-09-2010 13:49:35

สองสามปีจิ๊บๆ
แต่ใจหายยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 11-09-2010 13:51:56

อ้างจาก: hackz ที่ 11-09-2010 12:06:57  

@gtower -- ได้กดสารบัญที่ผมทำไว้ไหมครับ หรือว่าอ่านๆๆ ไปทีละหน้าๆ เอาครับ บอกหน่อย หุหุ



รักคนอ่านทุกท่านเลย จุ๊บๆ

อ่านไปยิ้มไป

ชอบจัง

ตอนต่อไป เหมือนเดิมครับ 141 หรือไม่ก็ 142

คิคิ

แรกๆกดครัีบ หลังๆไม่กดละผมเห็นมีการพูดคุยโต้ตอบกันสนุกดีอ่านเพลินๆเลยนั่งอ่านคอมเม้นด้วยน่ะครับ

แต่สารบัญมีประโยชน์มากๆครับบางคนอ่านแต่เนื้อเรื่องก็มีประโยชน์

บางทีลืมบุ้คมาร์คไว้ก็ช่วยได้เยอะเลยครับผม

 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 11-09-2010 22:05:51

ความเคยชินที่มี....คือความผูกพันที่เหนียวแน่น....
สมควรแล้วที่น้องหมอติ๊บ...จะเชื่อใจหมอไม้......
ระยะทางกับเวลาไม่ใช่อุปสรรคจริง ๆ..สำหรับคู่นี้...
 เป็นปลื้มมมมม....ค่ะขอบอก...:m1:

 :L2: คุณหมอ ๆ กะ น้อง hackz  :pig4:
กด + ให้กำลังใจนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 12-09-2010 11:13:14

สบายดีไหมครับ เข้ามาทักทายในช่วงสายๆขแงวันหยุดครับ

เอากำลังใจมาฝากและบอกว่าห่วงใยเสมอ ดูแลตัวเองดีๆด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 12-09-2010 11:16:35

คิดถึงจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 12-09-2010 11:40:51

หมอไม้ก็บอกว่า แฟนผมๆ ยังตื๊อขอเบอร์หมอติ๊บอยู่ได้
ชายคนนี้เนี๊ยหน้าไม่ธรรมดาจริงๆ หน้า....มาก  :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 12-09-2010 12:33:59

น้องแฮคจ๋า เอา 142 เลยหรอ งั้นจัดไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 12-09-2010 16:04:42

สงสัยจะมาตอน 142 ซะละ -0- ถ้าเกินนี่จับ  :กอด1: ละก็  :oo1: เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 12-09-2010 19:56:35

เฮ่อ ทำใจหน่อยนะหมอไม้ มีแฟนน่ารักอย่างหมอติ๊บ สงสัยต้องไว้หนวดให้ดูเข้มๆ ซะละมั้ง 55

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: mimilove ที่ 13-09-2010 03:01:16

ตามอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนหมดแล้ววววววววววววววววววววววว
สนุกมาก ตาแฉะเลยอ่ะ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ตื๊บเป็นคนนครหรอ เราก็คนนครเหมือนกันนะ ๕๕๕๕
พี่ไม้ สู้ ๆ คนอัพก็สู้ ๆ นะ ฮ่าๆๆ ชอบๆๆ
เข้มแข็งเข้าไว้นะทั้งสองคน ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 13-09-2010 05:57:03

เคยไปแถวสะพานควายนะ

ว่าแต่ คงขายกันเยอะจริงละครับ

นึกไปพี่หมอไม้ คงเจอจนชิน เป็นเรื่องปกติ

แต่หมอติ๊บอาจจะพึ่งเคยเจอ
 
สนนราคา 50 บาท เอง  :jul3:

ปล.พี่หมอๆหายกันไปไหนหมดคับ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 13-09-2010 09:55:21

+1 เพื่ออนาคตของหมอไม้ กะ หมอติ๊บ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 13-09-2010 09:58:04

อ่านมาหลายวันแล้ว
แต่เม้นไม่ติดสักที  :m15:

ถึงเวลาที่พี่ไม้จะต้องไปแล้ว ใจหายสมชื่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 13-09-2010 11:40:12

ได้อ่านแล้วก็ปลื่ม ครับ
ขอบคุณครับ

อยากน้อยก็เป็นเรื่องราว ที่ทำให้คนอ่านได้เก็บไว้จินตนาการว่า อนาคต อยากให้มีแฟนที่เข้าใจเรา และรักเราแบบนี้
ขอบคุณ....ที่ทำให้เราได้ยิ้ม เมื่อกำลังอ่านในบท สวีท
แต่อาจจะเศร้า บ้างในบทน้ำตา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 13-09-2010 13:09:53

 :z2:มาเต้นรอพี่ไม้และน้องติ๊บ เผื่อจะมาลงให้อ่านตอนต่อไป ถ้าครบ 120 ตอน

เมื่อไหร่ วันนั้นจะมีความสุขมากมาย ความทรงจำจากใครคนหนึ่งที่มีให้กันนั้นคือสิ่งดีงาม

ความรักของทั้งสองนี้คงเป็นตัวอย่างที่ดี สำหรับใครหลายๆคน รักคือการให้อภัยและมอบสิ่งดีงาม

ให้กันเสมอ เหมือนหมอไม้ที่จะต้องรักชายคนนี้ไปตลอด ตราบนานเท่านาน และน้องติ๊บก้อคง

ปฎิเสธไม่ได้ ว่า คงไม่สามารถหาใครมาแทนที่หมอไม้ได้อีกแล้วครับ ใก้ลเรียนจบหรือยังครับ

หมอไม้ ยังไงก้อดูแลสุขภาพด้วยนะครับ น้อติ๊บ สบายดีไหมเอ่ย ช่วงนี้ฝนตกหนักบ่อยมากๆ

ออกจากบ้านก้ออย่าลืมพกร่มไปด้วยละ

ปล.น้องแฮค สบายดีไหมเอ่ย เอากำลังใจมาฝากและบอกว่าห่วงใยเสมอครับ  :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: pikkiz ที่ 13-09-2010 15:27:22

โอ้ว!!!!!! พระเจ้า.......ใช้เวลาอ่านเกือบ เดือนครึ่ง.........ยาวไปมั้ยคร้าบบบบพี่น้องงง


กะว่าอ่านให้ทันก่อนแล้วค่อยเม้นท์.......แต่รู้สึกว่า  ทุกอย่างที่ดำเนินเรื่องมา เป็นคำตอบสำหรับทุกๆคนที่อยากรู้

แต่แบบว่า สุดยอดอ่ะ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก.......สำหรับหมอติ๊บ (คิดว่ารุ่นเดียวกันนะครับ) o13
หล่อโฮกกกกกกกกกกกกกกก..........แต่โค-ต-ร หลงตัวเองเลยอ่ะ  ........ สำหรับพี่หมอไม้ o18
น่ารักเหมือนกันนนนนนนนนนนนนนนน.......สำหรับนาย แฮ็กซ์....... :impress2:


ยังติดตาม ติดหนึบ  :z10:  ต่อไปนะคร้าบบบบบ


ps. นายแฮ็กซ์ ถ้าไม่มีใครสนใจ..........หัวใจ..........เดี๋ยวผมยินดี รับดูแลเอง   :haun4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 13-09-2010 16:52:58

อ้างจาก: pikkiz ที่ 13-09-2010 15:27:22  

โอ้ว!!!!!! พระเจ้า.......ใช้เวลาอ่านเกือบ เดือนครึ่ง.........ยาวไปมั้ยคร้าบบบบพี่น้องงง


กะว่าอ่านให้ทันก่อนแล้วค่อยเม้นท์.......แต่รู้สึกว่า  ทุกอย่างที่ดำเนินเรื่องมา เป็นคำตอบสำหรับทุกๆคนที่อยากรู้

แต่แบบว่า สุดยอดอ่ะ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก.......สำหรับหมอติ๊บ (คิดว่ารุ่นเดียวกันนะครับ) o13
หล่อโฮกกกกกกกกกกกกกกก..........แต่โค-ต-ร หลงตัวเองเลยอ่ะ  ........ สำหรับพี่หมอไม้ o18   // เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง(พูดเบาๆนะ)
น่ารักเหมือนกันนนนนนนนนนนนนนนน.......สำหรับนาย แฮ็กซ์....... :impress2: // บ้า...


ยังติดตาม ติดหนึบ  :z10:  ต่อไปนะคร้าบบบบบ


ps. นายแฮ็กซ์ ถ้าไม่มีใครสนใจ..........หัวใจ..........เดี๋ยวผมยินดี รับดูแลเอง   :haun4:

+1 ให้ทันควัน เลยครับ ยินดีต้อนรับ นักอ่านหน้าใหม่นะครับ

อ้างจาก: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 13-09-2010 13:09:53  

:z2:มาเต้นรอพี่ไม้และน้องติ๊บ เผื่อจะมาลงให้อ่านตอนต่อไป ถ้าครบ 120 ตอน

เมื่อไหร่ วันนั้นจะมีความสุขมากมาย ความทรงจำจากใครคนหนึ่งที่มีให้กันนั้นคือสิ่งดีงาม

ความรักของทั้งสองนี้คงเป็นตัวอย่างที่ดี สำหรับใครหลายๆคน รักคือการให้อภัยและมอบสิ่งดีงาม

ให้กันเสมอ เหมือนหมอไม้ที่จะต้องรักชายคนนี้ไปตลอด ตราบนานเท่านาน และน้องติ๊บก้อคง

ปฎิเสธไม่ได้ ว่า คงไม่สามารถหาใครมาแทนที่หมอไม้ได้อีกแล้วครับ ใก้ลเรียนจบหรือยังครับ

หมอไม้ ยังไงก้อดูแลสุขภาพด้วยนะครับ น้อติ๊บ สบายดีไหมเอ่ย ช่วงนี้ฝนตกหนักบ่อยมากๆ

ออกจากบ้านก้ออย่าลืมพกร่มไปด้วยละ

ปล.น้องแฮค สบายดีไหมเอ่ย เอากำลังใจมาฝากและบอกว่าห่วงใยเสมอครับ  :L1: :pig4:

+1 ให้นะ

ผมสบายดีครับ แต่เพลียนิดหน่อยครับ นอนดึกทุกวัน เฝ้าหน้าจอคอมทุกวัน จนติดเป็นนิสัย

@myxname  -- ได้แต่ตาร้อนเป็นเพื่อนกันต่อไป
@Panda-Ba  -- โอ่... ไม่ร้องนะคนดี แฮกค์อยู่ทั้งคน บรื๋ออออ...
@mimilove -- คนอ่านก็สู้ๆ ครับ ตามให้ทันนะ

+1 จัดไปทุกคน

ปล. มาแก้ตอบเม้นท์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 118 ใจหาย [Up.เย็น] P.140
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-09-2010 16:58:52

ได้เวลาเลิกงานแล้วหนอออ  หมอไม้หน้าหล่อก็เข้ามารายงานตัว

ขอโทษทีที่หายเงียบไปนานพอดีมีงานต้องสะสางเยอะแยะมากมายยย

แต่อัพเดทตอนต่อไปไว้ให้นายแฮคหลายตอนแล้ว

ไงเป็นกำลังใจให้คนเขียน  และคนโพสต่อไปด้วยแล้วกันน่ะคับ

pikkiz ......ไม่แปลกหรอกคับที่น้องจะใช้เวลาอ่านเดือนครึ่ง   เพราะพี่เองก็ใช้เวลาเขียนหลายปีเหมือนกัน

               จนตอนนี้ยังเขียนไม่จบเลย  และไม่รู้จะจบยังไงด้วย   คงต้องติดตามกันต่อไปนะคับ  อย่าเบื่อกันซะก่อน

ปล.แฟนคลับหมอติ๊บช่วงนี้คงคิดถึงกันน่าดู  เพราะเจ้าตัวเล่นหายเงียบไปเลย  ใครพบเจอตัวที่สเวนเซ่นสาขาไหนนำตัวกลับมาส่งด่วนนนนนนน

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 13-09-2010 17:24:26

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 119 ซ้อมเป็นโสด
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 7 กันยายน 2010 เวลา 15:49 น.

หลังจากกลับบ้านไปเติมพลังรักจากพ่อแม่และน้องชายของผมแล้ว คราวนี้ก็ถึงคราวที่เจ้าตัวเล็กจะกลับไปเติมพลังรักจากป้าบ้างหลังจากที่ไม่ได้ กลับบ้านมาเสียนาน จึงมาขออนุญาตผมกลับบ้านในช่วงที่ยังไม่มีการเรียนการสอน

คืนนี้ผมขับรถออกจากหอพักในช่วงค่ำๆเพราะรถที่เจ้าตัวเล็กจะเดินทางกลับนครพนม นั้นจะเข้ามาเทียบท่ารถเอาในตอนห้าทุ่ม  ผมจัดการพาเจ้าตัวเล็กซื้อของฝากไปฝากป้าเป็นจำพวกขนมพื้นเมืองอย่างเช่น กล้วยตาก กล้วยม้วน ซึ่งเป็นขนมขึ้นชื่อของพิษณุโลกทั้งนั้น

“กลับบ้านไปคราวนี้พี่คงคิดถึงติ๊บแย่เลยเนอะ” ผมเอ่ยขึ้นในขณะนั่งรอรถในบริเวณขนส่งจังหวัด

“ติ๊บกลับบ้านแค่ไม่กี่วันเอง  เดี๋ยวก็กลับมาแล้วครับ” เจ้าตัวเล็กตอบยิ้มๆ

“ทุกทีพี่รู้ว่าติ๊บกลับบ้านไม่นานก็จะกลับมาหาพี่เหมือนเดิม  แต่คราวนี้มันทำให้พี่ได้คิดว่าถ้าเราต้องห่างกันนานๆจริง  มันจะเป็นยังไง”

“ก็ถือโอกาสนี้ซ้อมใช้ชีวิตอยู่คนเดียวไง  เมื่อตอนไปเรียนต่อเมืองนอกจะได้คุ้นเคย”

“ก็คงจะเป็นแบบนั้น  แต่พี่คงคิดถึงเราน่าดูเลยเนอะ” ผมลดมือลงไปกุมมือเจ้าตัวเล็กไว้แน่น

“แต่พี่ไม้ก็มั่นใจได้อยู่แล้วนี่ครับว่าวันนึงติ๊บก็ต้องกลับมาเหมือนที่ ติ๊บรู้ว่าวันนึงข้างหน้าพี่ไม้ก็จะกลับมาหาติ๊บเหมือนกัน” เจ้าตัวกุมมือผมแน่นและหันมายิ้มหวานให้ผมหนึ่งที

“กลับบ้านแล้วก็โทรหาพี่มั่งนะ  เพราะพี่คงคิดถึงเราน่าดู  ดูแลตัวเองมากๆรู้มั้ย” ผมสั่งกำชับพร้อมขยี้หัวฟูนั้นเบาๆ

“ครับ  แล้วติ๊บจะรีบกลับมาอย่าเถลไถลที่ไหนละ” เจ้าตัวสั่งกำชับผมบ้างพร้อมกับหันมาทำหน้าดุๆที่มันดูแล้วน่าขำซะมากกว่า

“ยังคิดว่าพี่จะไปเถลไถลที่ไหนได้อีกเหรอติ๊บ  ไม่รู้เหรอว่าทุกวันนี้พี่รักเรามากแค่ไหน”    ผมตอบแบบลืมไว้ท่าเลยแฮะ

“ไม่รู้ครับ  เพราะพี่ไม้ไม่เคยบอกติ๊บว่ารักติ๊บแค่ไหน” เจ้าตัวหันมาทำหน้าล้อเลียนใส่ผมซะงั้น

“เออ บอกก็ได้  รัก  รักมาก  รักมากที่สุด  รักมากที่สุดในโลก  พอใจยัง” ผมตอบไปแบบไม่เหลือท่าให้เต๊ะอีกต่อไปในขณะที่อีกคนยิ้มหน้าบานแฉ่งกับคำ สารภาพของผม

“เพราะฉะนั้นติ๊บต้องดูแลตัวเองให้ดีน่ะรู้มั้ย  เพราะติ๊บไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว  แต่ติ๊บเป็นดวงใจเป็นอีกครึ่งของชีวิตพี่ด้วยเข้าใจมั้ย” ผมกำชับไปอีกหนึ่งที

“ครับ ติ๊บจะดูแลตัวเองให้ดีที่สุดให้สมกับที่พี่ไม้รัก  ให้สมกับที่พี่ไม้เป็นห่วง” ติ๊บพูดจบรถเชียงราย- นครพนมก็เข้ามาเทียบท่ารถพอดี
ผมช่วยเจ้าตัวเล็กหิ้วกระเป๋าของฝากขึ้นไปหา ที่นั่งได้ก็ล่ำลากันอีกนิดหน่อย ก่อนลงมาโบกไม้โบกมือให้เจ้าตัวเล็กข้างล่างรถเพราะได้เวลารถออกเดินทางมุ่งหน้าสู่นครพนม  และหายลับไปจากสายตาผมในที่สุด…

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในตอนเช้าของวัน ขณะที่ผมดูตารางงานในวันนี้ของตัวเองทำไมมันยุ่งเหยิงวุ่นวายขนาดนี้ละเนี่ย

“อรุณสวัสดิ์คร้าบบ  ตื่นไปทำงานยังเนี่ย” เสียงคุ้นหูจากเจ้าตัวเล็กดังมาตามสาย

“ตื่นแล้วอยู่ที่ทำงานแล้ว  ทำงานได้ซักพักแล้ว  แต่คิดถึงตัวเองนานแล้ว” ฮิ้ววว  ผมหยอดไปตามสาย

“อะน่ะ จะบอกว่ามาถึงบ้านโดยปลอดภัยเรียบร้อยแล้วคับ”

“ถึงบ้านปลอดภัยก็ดีแล้ว  ฝากไหว้ป้าด้วยละ” ผมตอบไปตามสาย

“คร้าบบบ  งั้นเดี๋ยวติ๊บขอทานข้าวก่อนน่ะ  เดี่ยวว่างๆโทรไปหาใหม่คิดถึงเหมือนกันบะบาย” เจ้าตัวเล็กหวานมาตามสายและทำให้ผมมีแรงใจทำงานในตอนเช้าขึ้นอีกเยอะเลย

หลังจากเติมพลังให้ตัวเองด้วยเสียงทักทายจากคนที่ผมอยากได้ยินแล้ว เสียงที่ผมคุ้นหูเหมือนกัน แต่บางทีอยากได้ยินบ้างไม่อยากได้ยินบ้างก็ดังขึ้นเบื้องหลัง

“สวัสดีค่ะหมอไม้  ยิ้มหน้าบานแต่เช้าแบบนี้อารมณ์ดีมาจากไหนค่ะ” เสียงหมอกิ๊กเพื่อนรวมงานคนสวยของผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อเธอก้าวเข้ามาในห้องทำ งานผม

“ไม่ได้อารมณ์ดีมาจากไหนก็ตอนแรกคิดว่ากิ๊กไม่มาทำงานไง เลยคิดว่าจะหูจะไม่ต้องทำงานหนักเลยอารมณ์ดี  แต่พอกิ๊กเข้ามาอารมณ์ดีหายไปหมดละ” ผมตอบขำๆ

“หน้าตาก็ดี  ปากคอเราะร้าย แล้วอย่ามาง้อขอฟังเสียงเพราะๆ หน้าสวยๆ ของชั้นแล้วกัน”

“อะ  มีอะไรว่ามาเลย  ไม่งั้นคงไม่มาส่งเสียงแปร๋นๆแบบนี้แต่เช้า” ผมถามถึงสาเหตุที่หมอกิ๊กเข้ามาเอ่ยทักทายผมในตอนเช้า

“ได้ข่าวว่าช่วงนี้เป็นโสดเหรอยะ”  หมอกิ๊กตอบเอ๊ะ  หรือมันถามวะ

“ไม่ได้โสดเว้ย  น้องเขาแค่กลับบ้านไม่กี่วัน”  ผมตอบเพื่อนสาวคนสวยไป

“นั่นแหละแฟนไม่อยู่ก็ถือว่าโสด  เย็นนี้ไปหาไรกินกันน่ะและแกก็ห้ามปฏิเสธด้วยไม่งั้นคนสวยมีเคือง” เอากับเธอซิ  พูดจบก็เดินสะบัดงวงสะบัดงากลับไปห้องทำงานของตัวเองปล่อยให้ผมกลับไปง่วน กับการจัดตารางเวรของตัวเองในวันนี้ต่อไป  ก่อนจะได้ลงมือทำคนไข้ก็เริ่มในตอนสายๆของวัน

ช่วงเที่ยงของ วันเดียวกัน  ในขณะที่ผมกำลังเอร็ดอร่อยและเร่งรีบกับอาหารเที่ยงก่อนกลับไปทำคนไข้ที่ยัง รอคิวยาวเหยียดอยู่ที่หน้าประตู  เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง  ทำไมวันนี้ขายดีจังวะ  นายไม้

“เออ ไอ้ไม้กูเอง  เย็นนี้ว่างมั้ยมึง” เสียงเข้มๆ คุ้นหูและพูดจาภาษาพ่อขุนแบบนี้มีเพื่อนผมอยู่ไม่กี่คนหรอกคับ  นายวิทย์นั่นเอง

“เย็นนี้มีนัดกับเพื่อนๆแล้ววะแกจะชวนไปไหน” ผมตอบและถามกลับไปยังนายวิทย์เพื่อนตัวดี

“ก็ไม่มีไรว่าจะชวนมึงไปหาไรกินกันซักหน่อยพอดีกูมีข่าวดีจะบอกมึง”

“แล้วมึงนัดกับใครไปมั่งยังนี่” ผมเอ่ยถามถึงแผนการณ์ของมันในตอนเย็นนี้

“ยังไม่มีวะ  ก็เพื่อนกูที่นี่ก็มีแต่มึงกับเพื่อนที่คณะเลยไม่ได้ชวนใครชวนมึงคนแรกเลย”

“งั้นเอางี้เย็นนี้มึงมาแจมกะกูพอดีกูจะไปกินข้าวกะเพื่อนที่ทำงานนี่แหละแต่ ไม่มีพิธีรีตองไรแค่กินข้าวกันเฉยๆ” ผมชวนไอ่วิทย์เปลี่ยนแผนการณ์

“งั้นเดี๋ยวตอนเย็นมึงโทรหากูอีกทีนะ  เผื่อเพื่อนมึงไปกันหลายคนกูฟังภาษาหมอไม่รู้เรื่องวะ” เจ้าวิทย์ตอบมาขำปลายสายก่อนวางสายไป ให้ผมได้กลับไปทำงานต่อในช่วงบ่ายที่แสนวุ่นวายของผม

ช่วงบ่ายที่แสนวุ่นวายจบลงเมื่อคนไข้คนสุดท้ายถูกผมถอนฟันคุตให้ไปเป็นที่เรียบร้อย  เล่นเอาเหงื่อตกกันเลยทีเดียวเพราะเด็กๆสมัยนี้คงกินนมกินแคลเซียมกันเยอะนะ  ฟันถึงได้แข็งแรงและรากฟันลงลึกซะขนาดนี้กว่าจะถอนได้ผ่าแล้วผ่าอีก  ดึงแล้วดึงอีก  กลับไปคงระบมน่าดู (Hackz T-T’)

หลังจากทำคนไข้คนสุดท้าย ผ่านไปในช่วงค่ำของวัน  ผมเดินมาถอดเสื้อกาวน์ ถอดหมวก และล้างมือตามธรรมเนียมปฏิบัติพร้อมๆกับที่หมอกิ๊กเดินตามมาติดๆเช่นกัน

“หมอไม้คนไข้แกเยอะขนาดนั้นทำไมไม่ส่งต่อน้องปุ้มมันมั่งวะ  เห็นนั่งอ่านการ์ตูนทั้งวัน” เสียงหมอกิ๊กเอ่ยขึ้นด้วยความเวทนาผมละมั้ง

“ไม่เป็นไรหรอกกิ๊ก  แค่นี้เองยังไหว  รายนั้นน่ะอย่าไปรบกวนเขาเลยให้เขาอยู่ของเขาแหละดีแล้ว” ผมตอบพลางส่งยิ้มเจื่อนๆ ด้วยความอ่อนล้าให้เพื่อนสาวคนสวย

“แล้ววันนี้จะไปหาไรกินกับชั้นไหวมั้ยอ่ะนี่” หมอกิ๊กเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับเดินมาจ้องหน้าผมอย่างเอาจริงเอาจัง

“ไปซิ  ว่าแต่จะชวนไปไหน  ไปกันกี่คนอ่ะเมื่อเช้าไม่เห็นบอกรายละเอียดอะไรเลย” ผมตอบยิ้มๆ กลับไปให้เพื่อนสาวพอยิ้มออก

“ก็ไปกันสองคนนี่แหละ  แค่อยากไปหาไรกิน  ไปนั่งร้านอาหารที่อยู่ตรงข้ามมหาลัยก็ได้” หมอกิ๊กเสนอแผนการร้านอาหารที่อยู่ตรงข้ามกับหน้ามหาลัยนี่เป็นร้านอาหารที่ใหญ่และเป็นร้านนั่งกินนั่งดื่มแบบผู้ใหญ่หน่อย

“งั้นเราขอเอาเพื่อนไปด้วยคนนึงแล้วกันนะ” ผมขออนุญาตหมอกิ๊ก

“เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชายละ”  กิ๊กถามอย่างคนต้องการคำตอบเอาเรื่องทีเดียวแฮะแม่สาวคนนี้

“ผู้ชาย พอใจยัง” ผมตอบห้วนๆ

“บ้า แกก็รู้ใจชั้นไปหมดทุกสิ่งอย่าง งานนี้มีเคืองถ้าแกชวนผู้หญิงไปเพราะความงามจะบังเบียดกัน  แต่ถ้าเป็นเพื่อนผู้ชายนี่ถึงไหนถึงกัน  เดี๋ยวมอมเหล้าพาเข้าห้องเลย” กิ๊กตอบอย่างอารมณ์ดีตามประสาของเธอที่ดูลั้นลาทะลึ่งตึงตัง  แต่ก็ไม่ได้อะไรมากมายอย่างที่พูด

ผมยกมือถือกดหานายวิทย์ ก่อนบอกนัดหมายเวลาและสถานที่ก่อนที่ผมกับหมอกิ๊กจะขับรถไปยังร้านอาหารหน้า มหาวิทยาลัยทันทีโดยมีความหิวของหมอกิ๊กเป็นตัวเร่ง

อาหารหลายอย่าง แต่เน้นไปที่เป็นกับข้าวและกับแกล้มในตัวเสียมากกว่า   เบียร์เย็นๆก็ช่วยให้ผมหายเหนื่อยไปได้ระดับนึง  ไม่นานเกินรอนายวิทย์เพื่อนสนิทของผมก็จอดมอเตอร์ไซด์หน้าร้านเดินตรงดิ่ง เข้ามายังผมกับหมอกิ๊กที่นั่งอยู่ตรงด้านหน้าของร้านพอดีจึงมองหาไม่ยากนัก

เนื่อง จากหมอกิ๊กกับเจ้าวิทย์เคยรู้จักกันมาก่อนหน้านี้แล้วผมจึงไม่จำเป็นต้องแนะนำให้ทั้งสองคนรู้จักกันแต่อย่างใด   ตอนนี้จึงคุยกันสามคนอย่างออกรสออกชาติไม่แพ้อาหารที่จัดจ้านในแต่ละจานแต่อย่างใด  และแน่นอนมีเบียร์เย็นๆ เป็นตัวเร่งให้ความสนุกสนานจากการสนทนามันเกิดขึ้น อย่างรวดเร็วเช่นกัน

“อ้าว ไอ้วิทย์ว่าไงวะที่บอกว่ามีข่าวดีมาบอก  มีไรบอกมาได้ยัง” ผมเอ่ยถามถึงข่าวดีที่มันคุยโวไว้เมื่อตอนเที่ยงที่คุยกันทางโทรศัพท์

“ไม้  กู….เอ่อออ” ไอ้วิทย์อ้ำอึ้ง

“กิ๊กอยู่ขัดจังหวะประสาผู้ชายป่าวคับ บอกกันได้นะ” กิ๊กเอ่ยขึ้นมาราวกับตัวเองเป็นส่วนเกิน  แต่ไหงกลับชะโงกหน้าเข้ามารอฟังคำตอบจากไอ้วิทย์มากกว่าผมซะอีก (Hackz - -*)

“กู จะไปเป็นสจ๊วตวะ” ไอ้วิทย์พูดจบก็เล่นเอาผมนิ่งอึ้งทันที

“แกสอบได้แล้วเหรอวะ” ผมย้อนถามกลับไป

“สอบเสร็จแล้วผ่านหมดทุกอย่างแล้วเว้ย” ไอ้วิทย์ตอบแต่ทีท่ามันยังเขินไม่น้อย

“แล้วมึงจะมาเขินทำซากไรวะ ได้ก็ต้องฉลองดิ” ผมตอบไปก่อนยกแก้วขึ้นชนกันทั้งสามคน

“ว่าแต่คุณวิทย์เรียนจบปริญญาโท  ทางด้านการแพทย์มาไม่ใช่เหรอค่ะ  แล้วไงไปเป็นสจ๊วตได้อะ”

“มันเป็นความฝันแต่เด็กแล้วละหมอกิ๊ก  แต่ที่มาเรียนต่อนี่ก็เพราะจบตรีไปแล้วยังไม่อยากทำงานเลยเรียนต่อโทมันซะเลย”

“อ๋อ  เข้าใจแล้วคะ  ดีใจซะทีจะมีแฟนเป็นสจ๊วต” หมอกิ๊กได้ทีเอ่ยติดตลก

“เอ่อ  ยินดีด้วยวะ  จะมีเพื่อนเป็นสจ๊วต  ไว้เมื่อไหร่ขาดแอร์ก็มาติดต่อหมอกิ๊กไปเป็นให้แล้วกัน” ผมเอ่ยติดตลกไปบ้าง  แต่ยังแพ้ให้กับความมั่นของหมอกิ๊กอยู่ดี

“ใช่ค่ะ  สวยๆ อย่างกิ๊กนี่ สายการบินคงแย่งกันตรึมเลยนะคะ หน้าสวย  หุ่นดี  ภาษาเริ่ด  อ้อที่สำคัญเอาใจลูกค้าผู้ชายได้มากเป็นพิเศษค่ะ” กิ๊กพูดจบก็เรียกเสียงหัวเราะจากผมและเจ้าวิทย์ได้มากโข  เย็นนั้นเราสามคนจึงคุยกันอย่างออกรสออกชาติและสบายใจกันเป็นที่สุด…

ราวสี่ทุ่มเศษหลังจากที่ผมกลับมาถึงห้องอาบน้ำอาบท่าเตรียมพร้อมเข้านอนเพราะ มึนจากฤทธิ์ของเบียร์เมื่อตอนหัวค่ำ แล้วก็ยกมือถือขึ้นมา กดโทรหาเจ้าตัวเล็ก พร้อมเล่าเรื่องราวระหว่างวันตลอดจนสารทุกข์สุกดิบให้ฟัง ทั้งที่เขาก็ไม่เคยเรียกร้องให้ผมเล่าให้ฟังเพราะบอกว่าเป็นเรื่องส่วนตัว  แต่ผมก็มีความสุขที่จะเล่าเพราะผมรู้ว่ามันทำให้อีกฝ่ายสบายใจมากกว่า...

มิสเตอร์ไม้ เขียน
แฮกค์ พิสูจน์

ปล. พี่ไม้ก็แซวเพื่อนพี่ซะเสียพิกเจอร์หมดเลย หุหุ แต่ก็ชอบพี่กิ๊กนะครับ เท่าที่อ่านๆ มาแกก็ตลกไม่ใช่น้อย ยิง-รับมุขกันได้ดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 13-09-2010 17:30:56

 :pig4:

 :z2:

ดีใจจังคนแรกเลย

แต่ไปอ่านก่อนนะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 13-09-2010 17:35:46

หมอกิ๊ก เป็นเพื่อนที่น่ารักจริง ๆ
หมอไม้ คำว่ารัก บอกไปเถอะใครก้อยากฟังบ่อย ๆ

หมอไม้ พาน้องหมอติ๊บมาด้วยคนแถวนี้คิดถึงกันแย่แล้ว
ส่วนน้องแฮคขอบใจนะที่มาต่อให้ แบบไม่ต้องรอหน้า 142 ทนไม่ไหวใช่ม๊า มันไม่ถึงสักกะที
+1 ให้หมอไม้ กับน้องแฮค หวังว่าคงมาบ่อย ๆ นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 13-09-2010 17:47:03

 :L2:

“เพราะฉะนั้นติ๊บต้องดูแลตัวเองให้ดีน่ะรู้มั้ย  เพราะติ๊บไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว  แต่ติ๊บเป็นดวงใจเป็นอีกครึ่งของชีวิตพี่ด้วยเข้าใจมั้ย”

อยากให้มีคนมาพูดอย่างนี้บ้างจัง

ชอบหมอกิ๊กอะตลกดี

หมอไม้กับหมอติ๊บยังหวานและน่ารักเหมือนเดิมเลย

ปล.ขอบคุณแฮกค์ที่เอามาลงให้อ่าน

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 13-09-2010 18:50:10

พี่กิ๊กน่ารัจังค่ะ  พี่หมอไม้

พี่กิ๊กเค้ายังอยู่ที่ รพ. มอ หรือเปล่าอ่ะค่ะ  :-[อยากรู้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 13-09-2010 19:17:52

น่ารักจังเลยนะครับพี่หมอ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 13-09-2010 19:21:27

พี่กิ๊กดูร่าเริงจังเลย คุยด้วยคงมีความสุขเนอะ มีเพื่อนดีชีวิตดีก็เงี้ยะครับ อิจฉาๆ

 :กอด1: กอดพี่หมอไม้ กะ  :oo1: พี่แฮค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 13-09-2010 19:30:10

อิจฉาตาร้อน...เป็นโสดแบบไม่ต้องซ้อม เครียดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 13-09-2010 20:37:33

เข้ามาอ่านตอนใหม่  ขอบคุณคับ 
 :L2:    :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 13-09-2010 21:08:17

'รัก  รักมาก  รักมากที่สุด  รักมากที่สุดในโลก'

  :-[ ชอบประโยคนี้มากอ่่าค่ะ เหมือนกับในหนังสือเรื่องโปรดของหนูเลย
เป็นตอนที่พระเอกพูดในตอนจบ เพียงแต่ไม่มีคำว่า "รักมากที่สุดในโลก" อ๊ายยยๆ เขิลแทน ๕๕๕

หรือว่าพี่หมอไม้เป็นพระเอกปลอมตัวมาจริงๆ อิอิ   :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: taroni ที่ 13-09-2010 21:16:14

ชอบหมอกิ๊กอะ เฮฮาดี o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 13-09-2010 22:13:33

หมอกิ๊กน่ารักจังเลย เป็นผู้หญิงอารมณ์ดีน่ารักมากๆ ปัจจุบันมีแฟนไปรึยังน้า
หมอไม้ หมอติ๊บไม่อยู่ไม่นอกลู่ นอกทางเลย น่ารักมากๆๆๆๆๆ
ขอบคุณแฮคมากค่าที่มาลงเรืองให้อ่าน ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยรักษาสุขภาพนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 13-09-2010 22:20:54

อ้างจาก: Pra2 ที่ 13-09-2010 21:08:17  

'รัก  รักมาก  รักมากที่สุด  รักมากที่สุดในโลก'

  :-[ ชอบประโยคนี้มากอ่่าค่ะ เหมือนกับในหนังสือเรื่องโปรดของหนูเลย
เป็นตอนที่พระเอกพูดในตอนจบ เพียงแต่ไม่มีคำว่า "รักมากที่สุดในโลก" อ๊ายยยๆ เขิลแทน ๕๕๕

หรือว่าพี่หมอไม้เป็นพระเอกปลอมตัวมาจริงๆ อิอิ   :o8:

อย่าพูดเสียงดังไปครับ

เด๋ยวพี่ไม้แกมาอ่านเข้า แกจะได้ใจ

เด๋ยวแกเหลิงมาทำไง ฮ่าๆๆๆ(ขำขำ)

แว๊บๆ ฝากยุงหอมแก้มเพื่อนทู๊กกกก คนนนน

หลับฝันดีนะครับ นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 13-09-2010 22:23:26

ฮ่าๆๆๆๆ ขำพี่หมอกิ๊ก เป็นคนที่อารมณ์ดีจัง

อุอิ มีซ้อมเป็นโสดด้วย ขนาดห่างกันเเค่เเป้บเดียว

ยังหวานขนาดนี้เลย  :o8: อ๊ายยยยย  เขิลลลล

Hackzไม่ค่อยสบายเหรอ มากอด มากอด :กอด1:

จะได้หายไวไวน่ะ จะได้รีบมาต่อไวไวด้วย อิอิ

ช่วงนี้คงงานยุ่ง พี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ เเละHackz ดูเเลสุขภาพกันด้วยน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 14-09-2010 02:46:41

'รัก  รักมาก  รักมากที่สุด  รักมากที่สุดในโลก'

 
:-[


ขอเขินแทนคนฟัง 5 นาที


อ่านแล้วเคลิ้ม 555+


เล่นบอกรักกันงี้ คงไม่มีคำว่า "ซ้อมเป็นโสด" แล้วครับ

 
ปล.อย่าโหมงานกันหนักมากนะครับ ดูแลตัวเองกันดีๆ คนอ่านเป็นห่วงครับ  :กอด1:


ปล2.คนโพส ก็ด้วย ซ้อมสละโสด หรือยังครับ 555+
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 14-09-2010 08:24:24

ซ้อมเป็นโสด แต่แค่ไม่กี่วันเอง :z1:
หมอกิ๊กน่ารักอ่ะ ดูเป็นคนร่าเริงตลอดเวลา  :laugh:
v
v
v
ติ๊บหายไปไหนหรอออออ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yoyo-emoticon-1-076.gif) ถึงต้องตามหาแถวสเวนเซ่น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 14-09-2010 12:53:21

ผ่านไปหนึ่งวัน.....งานยุ่งจนลืมไปเลยใช่ไหมคะหมอไม้
แล้วพอกลับห้อง....... :freeze: ....อาการออกแน่ ๆ

 :L2: คุณหมอ ๆ กะ น้อง hackz  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 14-09-2010 13:10:02

 :z2:ลั้นลาๆๆๆ สนุกมากมายเลยอะครับ น่ารักดีเนาะว่าปะ

ขอบคุณมากๆนะครับที่มาเล่าเรื่องราวน่ารักๆแบบนี้ต่อครับ

บ่ายโมงแล้วนะ งานยุ่งไหมเอ่ยน้องแฮค อย่าลืมทานข้าวละครับ

ขอให้มีความสุขมากมายนะ :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 14-09-2010 15:23:29

ชอบหมอกิ๊ก  สวยอย่าได้แคร์สื่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: darajoy ที่ 14-09-2010 15:59:32

หุๆๆ อ่านตอนนี้แล้วอยากบอกว่า ชอบหมอกิ๊ก เป็นเพื่อนที่น่ารักจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 14-09-2010 16:31:00

พี่วิทย์ผู้ให้กำเนิดความรักของพี่ติ๊บกับพี่ไม้จะไปเป็นสจ๊วตซะแล้ว :)
พี่ติ๊บไปไม่กี่วันถึงกับต้องซ้อมโสดเลยหรอคะ ๕๕๕.


ปล. พี่แฮคตอบคอมเม้นซะหนูเขินเลย >,<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-09-2010 18:11:05

อ้างจาก: aim ที่ 13-09-2010 17:35:46  

ส่วนน้องแฮคขอบใจนะที่มาต่อให้ แบบไม่ต้องรอหน้า 142 ทนไม่ไหวใช่ม๊า มันไม่ถึงสักกะที
+1 ให้หมอไม้ กับน้องแฮค หวังว่าคงมาบ่อย ๆ นะ

เพราะใจมันเรียกร้องครับ...

+1 ให้น๊า

@Kfc_Pizza -- ด้วยความยินดียิ่งครับ
@puenfriend  -- ถ้าจะกอดเค้า ระวังคนข้างๆ ด้วยน๊าครับ เค้าไม่อยากโดนตบกระบาลอ่า
@Giserzzz -- ยังไม่ได้ซ้อมครับ เพราะโสดดดดด มาแต่ไหนแต่ไรแย๊วววว
@kanda53 -- ใช่ๆ ทิ้งกันได้ไง ใจร้ายที่สุด
@โดดเดี่ยวแต่ไม่ -- ทานอิ่มแล้วคร๊าบบบ พี่ก็เช่นกัน กินเยอะๆ นะ ฮะฮะฮะ
@darajoy,darajoy -- พี่กิ๊กแกมีเสน่ห์น่ะ
@Panda-Ba -- จะว่าไปก็เพิ่งเห็นบทพี่วิทย์ก็ตอนนี้ล่ะ แอบดีใจ เขินจริงอ่ะ ไหนขอดูหน้าหน่อยสิ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 14-09-2010 19:30:56

วันนี้น้องแฮคจะมาต่อตอน 120 หรือเปล่าจ๊ะ
พี่ไม่อยากให้หมอไม้ซ้อมเป็นโสดนานเกินไป ไม่โสดไม่ซิงเหมือนเดิมดีกว่านะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 14-09-2010 20:07:47

อื่ม ที่เขิน เพราะว่า ... อาชีพสจ๊วต 90% จะเป็นแบบผู้ชาย แต่มีแฟนเป็นผู้ชายอ่ะดิ๊

เอิ๊ก.........
ชอบหมอกิ๊ก อยู่ใกล้แล้วสบายใจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 14-09-2010 20:29:24

อุอุ เจ้าตัวเล็กน่ารัก *-*

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 14-09-2010 20:33:42

โอ๊ยยจะลงแดงแล้ว แฮคใจร้ายยยย  :กอด1: เพิ่มหน่อยน้าา อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-09-2010 20:57:47

อ้างจาก: myxname ที่ 14-09-2010 20:07:47  

อื่ม ที่เขิน เพราะว่า ... อาชีพสจ๊วต 90% จะเป็นแบบผู้ชาย แต่มีแฟนเป็นผู้ชายอ่ะดิ๊

เอิ๊ก.........
ชอบหมอกิ๊ก อยู่ใกล้แล้วสบายใจ

ไม่เคลียร์ครับ รบกวนขอข้อมูลเพิ่มเติมครับ(จริงจังนะ อิอิ)

ยังไงอ่าที่ว่าได้แฟนเป็นผู้ชาย ไม่เข้าใจ

และอาชีพสจ๊วต มันเป็นงานบนเครืองบินเหรอ?(อ่อย เขิน แอบปล่อยไก่ แต่เค้าไม่รู้จริงๆ)

หรือเป็นมุข หรือเรื่องจริง อ๊ากกก อยากรู้

+1 จองตัวไว้เลย

อ้างจาก: gtower ที่ 14-09-2010 20:33:42  

โอ๊ยยจะลงแดงแล้ว แฮคใจร้ายยยย  :กอด1: เพิ่มหน่อยน้าา อิอิ

จะโกรธเค้าไหม ถ้าจะบอกว่า หมดสต๊อกแล้วอ่าครับ

รอตอนซิงๆ จากมิสเตอร์ไม้ดีกว่าเน๊าะ

คนอ่าน คนโพสต์รอลุ้นนำกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 14-09-2010 22:44:48

อาชีพสจ๊วต มันเป็นงานบริการบนเครื่องบิน เหมือนแอร์นั่นแหละ
แต่ไอ้ที่ 90% เนี่ยไม่คอนเฟิร์ม แต่พี่ที่รู้จัก เป็นผู้ชาย มีแฟนเป็นผู้ชาย  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 15-09-2010 09:27:20

+1 เป็นกำลังใจให้ แฮกค์ จ้ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 15-09-2010 10:08:36

ถ้าเข้าใจไม่ผิด สจ๊วต คือพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน ไม่ได้หมายถึงสจ๊วตตามร้านอาหารอ่ะนะครับ
ยืนยันได้เลยว่า 90% เป็นผู้ชายแต่มักมีแฟนเป็นผู้ชาย เพราะจะมี
ผู้ชายน้อยคนมากที่ชอบทำงานบริการ

ที่รู้จักเพื่อน ๆ กลุ่มนี้มา 20 คน พวกมานนนนน มีแฟนผู้ชายกันหมด แถมยังอยู่เป็นครอบครัวอีก (หมายถึงใช้ชีวิตร่วมกันเหมือนหมออ่ะ) .... อื่มจะอิจฉาดีไหมเนี้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-09-2010 17:03:43

อ้างจาก: evilheart ที่ 14-09-2010 22:44:48  

อาชีพสจ๊วต มันเป็นงานบริการบนเครื่องบิน เหมือนแอร์นั่นแหละ
แต่ไอ้ที่ 90% เนี่ยไม่คอนเฟิร์ม แต่พี่ที่รู้จัก เป็นผู้ชาย มีแฟนเป็นผู้ชาย  :o8:

และ

อ้างจาก: myxname ที่ 15-09-2010 10:08:36  

ถ้าเข้าใจไม่ผิด สจ๊วต คือพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน ไม่ได้หมายถึงสจ๊วตตามร้านอาหารอ่ะนะครับ
ยืนยันได้เลยว่า 90% เป็นผู้ชายแต่มักมีแฟนเป็นผู้ชาย เพราะจะมี
ผู้ชายน้อยคนมากที่ชอบทำงานบริการ

ที่รู้จักเพื่อน ๆ กลุ่มนี้มา 20 คน พวกมานนนนน มีแฟนผู้ชายกันหมด แถมยังอยู่เป็นครอบครัวอีก (หมายถึงใช้ชีวิตร่วมกันเหมือนหมออ่ะ) .... อื่มจะอิจฉาดีไหมเนี้ย

Get ทันใด

เอา +1 แรงๆ เลย

กระจ่างทันใด

ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็แอบเขินแทนพี่วิทย์ด้วยล่ะสิ หุหุ สู้ตายพี่วิทย์(เน๊าะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 15-09-2010 17:54:42

 :z1: เรามาสจ๊วดกันมะคุณแฮค อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-09-2010 20:54:41

อ้างจาก: gtower ที่ 15-09-2010 17:54:42  

:z1: เรามาสจ๊วดกันมะคุณแฮค อิอิ

จัดไป.. (http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)(http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)(http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 16-09-2010 05:34:06

อ้างจาก: hackz ที่ 15-09-2010 20:54:41  

อ้างจาก: gtower ที่ 15-09-2010 17:54:42  

:z1: เรามาสจ๊วดกันมะคุณแฮค อิอิ

จัดไป.. (http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)(http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)(http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)

(http://images.torrentmove.com/if/0004701.gif) (http://images.torrentmove.com/show.php?id=3a4015e9cf625ac27a22d03c9ab933b7)

อึ๊บๆๆๆๆ

ฮ่าๆๆ สมหวังดังหมาย

// ยกกาแฟมาจิบแล้วนั่งรอตอนต่อไป  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-09-2010 08:24:30

 (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/147abfb24c74a6rc0.gif) น้อง hackz สจ๊วตกะ gtower 
ติดเรทนะเนี่ย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yenta4-emoticon-0001.gif)
อัพตอนต่อไปหรือยังอ่ะ
รออยู่นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-09-2010 17:15:27

อ้างจาก: gtower ที่ 16-09-2010 05:34:06  

อ้างจาก: hackz ที่ 15-09-2010 20:54:41  

อ้างจาก: gtower ที่ 15-09-2010 17:54:42  

:z1: เรามาสจ๊วดกันมะคุณแฮค อิอิ

จัดไป.. (http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)(http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)(http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)

(http://images.torrentmove.com/if/0004701.gif) (http://images.torrentmove.com/show.php?id=3a4015e9cf625ac27a22d03c9ab933b7)

อึ๊บๆๆๆๆ

ฮ่าๆๆ สมหวังดังหมาย

// ยกกาแฟมาจิบแล้วนั่งรอตอนต่อไป  o18

กี๊ดดดดดดดดดดดดด

ไม่ยอมๆ

ติดเรท คอดๆ เลยอ่า

บ้า ทำไรก็ไม่รู้ ฮ่วย....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: pikkiz ที่ 17-09-2010 11:15:29

อ้างจาก: hackz ที่ 16-09-2010 17:15:27  

อ้างจาก: gtower ที่ 16-09-2010 05:34:06  

อ้างจาก: hackz ที่ 15-09-2010 20:54:41  

อ้างจาก: gtower ที่ 15-09-2010 17:54:42  

:z1: เรามาสจ๊วดกันมะคุณแฮค อิอิ

จัดไป.. (http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)(http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)(http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)

(http://images.torrentmove.com/if/0004701.gif) (http://images.torrentmove.com/show.php?id=3a4015e9cf625ac27a22d03c9ab933b7)

อึ๊บๆๆๆๆ

ฮ่าๆๆ สมหวังดังหมาย

// ยกกาแฟมาจิบแล้วนั่งรอตอนต่อไป  o18

กี๊ดดดดดดดดดดดดด

ไม่ยอมๆ

ติดเรท คอดๆ เลยอ่า

บ้า ทำไรก็ไม่รู้ ฮ่วย....

ทำตัวซุ่ม.........ดู   :m32:

เหะๆๆๆ   ประเจิด ประเจ้อ!!!!!   :haun4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 17-09-2010 12:01:57

คนละความหมายเดียวกันเลย

ว่าแต่ว่า เด๋วนี้ดูอึด ๆ ๆนะครับ
หมายถึง Story นะไม่ใช่ตัวบุคคล

รอต่อไป .. กลับจากต่างพื้นที่มา ก็ยังเหมือนเดิม เห้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-09-2010 13:14:48

ช่วงนี้เนื้อเรื่องอาจจะอืดครับ  ยอมรับจริง

แต่ไม่อยากตัดบางตอนบางช่วงออกไป  จะได้ซึมซับกันเต็มที่หน่อย

ติดตามด้วยความอดทนไปอีกนิด  เดี๋ยวก็ ฉึก ฉึก ละ   

ปล. อัพตอนต่อไปให้แล้วนะครับนายแฮค  จัดการต่อได้เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 17-09-2010 14:32:59

อะไรฉึก ฉึก เหรอคะหมอไม้ งานยุ่งป่าวคะ


มารอตอนต่อไปจ้านายแฮค^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 17-09-2010 15:14:48

อัพแล้ว รอ hackz ว่าง :a5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-09-2010 16:38:07

 :n1:  มาทักทายแฟนคลับหมอติ๊บที่ช่วงนี้หายเงียบกันไปหมดเลย  :n1:

ยังไงรายตัวกันนิดนึงนะคับ

ให้คนเขียนได้ใจชื้นขึ้นมานิดนึงว่ายังมีคนติดตามกันอยู่

หายเงียบกันไปแบบนี้ใจคอไม่ดีเลย  กลัวว่าจะไม่มีคนอ่านแล้วอ่ะ

ช่วงนี้ยอมรับว่าเนื้อเรื่องๆมันยืดๆนิดนึง  แต่ก็ต้องออกตัวก่อนว่ามันคือไดอารี่ หรือบันทึกเรื่องราวเก่าๆที่เกิดขึ้นมา

อะไรมันเกิดขึ้นตอนไหนผมก็ลำดับตามเวลา  ไม่รู้จะตัดจะทอนตรงไหน  หยิบตรงไหนมาขึ้นก่อนขึ้นหลัง

เลยอ่านไปเรื่อยๆ เฉื่อยๆ  แบบตามลำดับเวลา

ยังไงก็ขอกำลังใจให้ผู้ชายหน้าตาดีอย่างผมด้วยละกันน่ะคับ

สัญญาว่าจะพาหมอติ๊บมาทักทายก็ได้อ่ะ   นะนะ  เม้นท์หน่อยน้า  คนหล่อขอร้องงงงงงงงงง    :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 17-09-2010 17:33:52

ดีใจจัง วันนี้ได้เจอหมอไม้
ยังไม่เบื่อคะ จะตามอ่านไปเรื่อย ๆ ยังไงก้ลงตอนต่อไปให้ด้วยนะ ไม่ต้องตัดอะไรออกหรอก ที่ผ่านมาก็ดีมากกกกอยู่แล้วล่ะ
แล้วพาน้องหมอติ๊บมาด้วยนะ
น้องแฮค หายไปไหนเอ่ย อย่าลืมมาตามงานด้วยนะ 555 พี่รออ่านอยู่
+1 ให้หมอไม้ กับน้องแฮค เป็นแรงบันดาลใจให้มาลงให้ไว ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 17-09-2010 17:42:48

แบบว่าก็อยากอยู่รอหมอติ๊บอะนะ  แต่ว่า คอมที่บ้านเยอ่ะ  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำแข็งใส ที่ 17-09-2010 18:05:26

 เข้ามาตามอ่านเรื่องราวน่ารัก น่ารักเรื่องนี้เสมอค่ะ  o13

แต่อาจจะนาน นานทีถึงเม้นท์  :o8: อายๆๆๆ

ยังไงก็ติดตามตลอดนะคะ  :bye2:
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 119 ซ้อมเป็นโสด [Up.ค่ำ] P.141
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 17-09-2010 18:29:46

ไม่หายไปไหนกันหรอก หมอไม้ ตามติดกันอยู่
หมอไม้ นั่นแหละ เงียบไป...คงจะยุ่งงงงง

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-09-2010 18:29:46

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ววว
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 16 กันยายน 2010 เวลา 20:35 น.

กลางเดือนตุลาคม  หัวใจผมเต้นตูมตามและพองโตด้วยความดีใจ เมื่อ ได้ยินเสียงเจ้าตัวเล็กออดอ้อนมาตามสายว่าจะเดินทางกลับมาเย็นนี้และพูดจา ด้วยน้ำเสียงออดอ้อนให้ผมไปรับที่ขนส่งในตัวจังหวัดเอาในตอนเกือบๆเที่ยง คืน 

วันนี้ผมจึงทำงานด้วยความตื่นเต้นและเฝ้ารอเวลาให้ถึงเวลานัดกันอย่างเร็วที่สุด การรอคอยจะได้สิ้นสุดลงเสียทีเพราะผมเฝ้ารอการกลับมาของเจ้าตัวเล็กร่วมสอง อาทิตย์แล้ว  แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าอีกไม่นานเขาก็จะกลับมาแต่ความคิดถึงมันท่วมท้นเอาเสีย เหลือเกิน พาลให้วิตกจริตไปเลยทีเดียวเมื่อนึกถึงคราวที่เราจะต้องห่างกันแสนไกลในอนาคตอันใกล้ ผมจะอยู่ได้อย่างไรกันหนอนี่

''เป็นอะไรหมอไม้ยิ้มทังวัน” เสียงหมอกิ๊กเอ่ยขึ้นหลังจากที่ได้เวลาพักวางมือจากการทำงานไปรับประทานอาหารในช่วงเที่ยงวัน

“เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร” ผมตอบหมอกิ๊กแต่ก็ยังไม่ไม่หยุดเผยรอยยิ้มกว้างๆให้หมอกิ๊กได้งุนงง

“หรือว่า  เย็นนี้มีข่าวดีอะไรหรือเปล่าบอกมานะ”

“ไม่มี๊” ผมตอบเสียงสูงปรี๊ด

“ฮั่นแน่  แฟนจะกลับมาละซิ  ยิ้มหน้าบานแบบนี้” หมอกิ๊กเดินมากระแซะข้างๆตัวผม  เขินแฮะ

“อืมม  ไปกินข้าวกันเหอะเที่ยงละ  อย่ามัวแซวกันอยู่เลย” ผมตัดบทก่อนเดินลากหมอกิ๊กไปยังโรงอาหารด้านหลังโรงพยาบาล

เมื่อ ได้ที่นั่งและได้อาหารเที่ยงตามชอบของแต่ละคนแล้วผมกับหมอกิ๊กก็จัดการอาหาร เที่ยงกันอย่างเอร็ดอร่อย  ก่อนตบท้ายด้วยไอติมสำหรับเราสองคน

“หมอไม้  ถามอะไรหน่อยซิ”  กิ๊กหันมาถามผมหน้าตาจริงจัง

“อืม  มีอะไรเหรอ”  ผมรับคำก่อนหันไปตักไอติมเข้าปากพร้อมด้วยความคิดถึงเจ้าตัวเล็กที่ชื่นชอบไอติมเสียเหลือเกิน

“หมอไม้  คบกับน้องติ๊บนี่คบกันจริงจังป่าวอะ  หรือว่าเล่นๆ ตามกระแสแฟชั่น” กิ๊กพูดจบก็ทำเอาผมหยุดชะงักกับคำถามของเธอทันที

“ก็ไม่รู้อะ  ดูๆกันไปใช่ก็คบกันต่อ แต่ถ้าไม่ใช่ก็ต้องยอมรับอะ”  ผมตอบกิ๊กไปแบบนั้นแต่ในใจนี่สิ  มันกลับคิดสวนทางกับคำตอบที่ให้หมอกิ๊กไปเล็กน้อย  คบมาจะสามปีขนาดนี้  คิดถึงขนาดนี้  รักมากขนาดนี้ยังจะให้ตอบว่าไม่จริงจังได้อีกเหรอ

“งั้นเราขอถามกิ๊กมั่งดิ”  ผมชะโงกหน้าเข้าไปใกล้เพื่อนสาวคนสวยที่นั่งอยู่ตรงข้าม

“เมื่อไหร่กิ๊กจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาสักทีล่ะ” ผมถามจริงจังมากๆ

“แหม  หมอไม้จะไปรู้อะไร บางทีเราอาจจะมีคนที่คบๆ อยู่แล้วก็ได้แต่ปิดข่าวไม่ให้ไม้ได้รู้”

“โห  ใครวะ” ผมถามจริงจังหนักขึ้นไปอีก

“ไม่รู้ว่ะ พูดเผื่อๆไว้แต่ตอนนี้มันยังไม่มีเท่านั้นเอง   แต่หมอไม้ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ  สวยๆอย่างชั้นนี่ใครๆก็หมายปอง  ขึ้นอยู่ที่ว่าชั้นจะเลือกใครมากกว่า”  เอากับเธอซิ  พอได้รับคำตอบของหมอกิ๊กเข้าไปผมถึงกับส่ายหัวในความมั่นใจในความสวยของเธอเลยทีเดียว  สวยจริงๆเพื่อนผมคนนี้

และ หลังจากทานไอติมเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ได้เวลาที่เราสองคนจะต้องกลับไปทำงาน กันต่อในช่วงบ่าย ซึ่งผมเองก็มีงานรออยู่อีกไม่น้อยในช่วงบ่ายของวัน…

แต่ เมื่อกลับมาทำงานผมก็ต้องพบกับความแปลกใจไม่น้อยเมื่อพบว่ามีหนึ่งบุคคลที่ ผมไม่ค่อยอยากพบอยากเจอมันซักเท่าไหร่นั่งรออยู่หน้าเค้าท์เตอร์  และผมเองก็เลี่ยงไม่ได้เสียด้วยที่จะต้องสนทนากับบุคคลดังกล่าว

“อ้าวพี่ไม้หวัดดีครับ”  ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมคายลุกขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้ทักทายผม

“หวัดดีครับ  มาทำไรอ่ะเราวันนี้”

“พอดีผมว่าจะมาให้พี่ไม้ฟัน  เอ้ย  ขอฟันพี่ไม้  เอ้ยให้พี่ไม้ตรวจฟันให้หน่อยอ่ะคับ”  ดูท่าทางเหมือนมันจะมาเล่นซิทคอมมากกว่ามาให้ผมตรวจฟันให้นะนี่

“งั้นเบสนั่งรอแป๊บนึงนะ  เดี๋ยวพี่ขอทำคนไข้อีกคนนึงพอดีเขามารอแต่เช้าแล้ว”

จะว่าโชคดีก็เป็นโชคดีของนายเบส ที่คนไข้รายก่อนหน้านั้นแค่มาถอนฟัน  ผมจึงใช้เวลาไม่นานในการทำคนไข้คนก่อนหน้า  แต่ก็คงเป็นโชคร้ายของนายเบสที่ดันมาเจอหมออย่างผม  ผมเลยแกล้งทำงานอื่นที่คั่งค้างไว้ก่อนหน้านี้จนเสร็จเรียบร้อยจึงเรียกนาย เบสหน้าหล่อนั่นเข้าไปทำฟัน

“พอดีพี่บอยแนะนำมาอะคับ  ว่าให้มาทำกับพี่ไม้เพราะพี่ไม้ทำฟันเก่งมาก”  ไม่ทันได้ทำไรนายเบสที่นั่งลงบนยูนิตทำฟันก็จ้อขึ้นมาทันที

“พี่ว่าแล้วเชียว  คราวก่อนพี่ทำให้นายบอยไปหลายชั่วโมงไม่เมื่อยเหรอวะมาบอกว่าพี่ทำดีอีก”

“ไม่รู้เหมือนกันคับพี่ เขาบอกให้มาผมก็มา  พี่ไม้อย่าแกล้งทำนานแล้วกันนะ ผมขี้เมื่อย”    อ้าว  ไอ้นี่ออกคำสั่งหมอซะงั้น  เดี๋ยวได้โยนเครื่องมือให้ทำเองเลยดีมั้ยนี่

ก่อนที่นายเบสจะพูดพล่าม ไปมากกว่านี้ผมปรับยูนิตทำฟันลงให้อยู่ในแนวถนัดและให้คนไข้ได้นอนสบายๆบน ยูนิตนุ่มๆ  แต่ความสูงของมันก็เป็นปัญหาสำหรับผมไม่น้อยเพราะมันออกจะเกินระยะถนัดของผม อยู่ไม่น้อย  ผมสั่งให้นายเบสถอยตัวลงนิดหน่อยก่อนจัดการคลุมหน้าหล่อของมันด้วยผ้าสีม่วง และเว้นช่องไว้ให้เฉพาะช่วงปากเท่านั้น

เมื่อผมตรวจฟันของนายเบสเป็น ที่เรียบร้อยแล้วก็ไม่พบว่ามีปัญหาใดๆ นอกจากอาการเสียวฟันที่เจ้าตัวบ่นว่ามีเมื่อดื่มน้ำเย็นๆหรือไอศกรีม ดีแล้วปล่อยให้มันเสียวต่อไป จะได้ไม่กล้าชวนหมอติ๊บไปกินไอติม   ความคิดชั่วร้ายแว๊บเข้ามาในสมอง

แต่ไม่ดีกว่า  แกเป็นหมอนะไม้รักษาจรรยาบรรณหน่อย   ความคิดด้านดีในสมองค้านขึ้นมา และสุดท้ายก็จบลงด้วยการทายาแก้เสียวให้ไปก่อน  หากมีอาการอีกคราวหน้าคงต้องเอ๊กซเรย์ดูเผื่อมีฟันที่ผุซ่อนอยู่ด้านใน

“เดี๋ยววันนี้พี่ทายาแก้เสียวให้ไปก่อนเพราะดูแล้วไม่มีฟันผุ  ไม่มีหินปูนพี่เลยไม่ได้ทำไรให้แต่อาจมีปัญหาจากเหงือกร่นนิดหน่อย  อย่าแปรงฟันแรงมากแล้วกัน”  ผมสั่งกำชับก่อนเก็บผ้าและอุปกรณ์ทำฟันส่งให้ผู้ช่วย

“พอดีผมชอบทำแรงๆอะคับพี่  จะได้เสียวๆ”  เอากับมันซิไอ้เด็กคนนี้พูดจาพร้อมกับทำหน้าทะเล้นมาทางผมซะงั้น

“งั้นถ้าเสียวมาคราวหน้าพี่ก็ไม่ทายาให้แล้วนะ  ถ้าชอบเสียวๆ”   ผมตอบห้วนๆกลับไป

“เสียวอย่างอื่นพอว่าครับ  แต่เสียวฟันนี่ไม่ไหว  ทรมาน” นายเบสบอกพลางกุมหน้าหล่อๆของมันไว้ คงจะเมื่อยน่าดูเพราะผมเล่นทายาแก้เสียวให้แบบพิถีพิถันเป็นพิเศษ จะได้อ้าปากนานๆ

“ทะลึ่งใหญ่ละ  เรียบร้อยแล้วกลับไปเรียนต่อได้แล้วเดี๋ยวพี่มีคนไข้คนอื่นต่อ”  ผมเริ่มจะออกเสียงดุดันกับไอ้เด็กที่ผมเดาใจมันไม่ถูกว่าจะมาแนวไหน

“แล้วว่าแต่พี่ติ๊บกลับบ้าน จะกลับมาวันไหนเหรอพี่” ไอ้เบสยังไม่วายยื่นคำถามก่อนลุกออกจากยูนิตทำฟัน

“ไม่รู้เหมือนกัน  พี่ไม่ได้คุยกันหลายวันแล้ว” ผมแกล้งตอบทั้งที่ใจจริงคุยกันทุกคืนแต่ก็ไม่เห็นความจำเป็นว่าผมจะ ต้องบอกรายละเอียดให้มันมาเกาะแกะเจ้าตัวเล็กเลยนี่

“ไม่ได้คุยกันแสดงว่าใกล้เลิกกันแล้วใช่มั้ยพี่  เลิกกันเมื่อไหร่บอกนะผมรอเสียบ” ไอ้ เบสสื่อความหมายสองแง่สามง่ามก่อนรีบวิ่งผลุนผลันออกไปก่อนที่ขายาวๆ ของผมจะ ฟาดลงที่ร่างกายมันซักแห่งแน่ๆถ้าอยู่นานกว่านี้  กวนประสาทผมต่อไปอีกนิดได้โดนดีเป็นแน่…

หลังจากเสร็จคนไข้คนสุดท้ายในช่วงเย็นของวันแล้วผมก็รีบกลับห้องอาบน้ำแต่งตัวเสียตั้งแต่หัว ค่ำ  จนออกมาหล่อลากกกกกกก  ไม่รู้จะตื่นเต้นอะไรแค่จะไปรับเจ้าตัวเล็กที่ขนส่งในช่วงเที่ยงคืนแต่นี่ หัวค่ำอยู่เลยผมก็แต่งตัวมาทำหน้าหล่ออยู่หน้ากระจกเรียบร้อยแล้ว  ยังกะเป็นวัยรุ่นนัดเดทคราวแรกเลยวุ้ยยย

สองทุ่มผ่านไป   กับการแต่งหล่ออยู่หน้ากระจกแม้ความหล่อจะมีมากเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็เหอะ

สามทุ่มผ่านไป   กับการจัดห้องรอคอยการมาถึงห้องของใครบางคน

สี่ทุ่มผ่านไป      กับการเหงื่อแตกเพราะจัดห้องเลยต้องอาบน้ำใหม่  แล้วผมจะแต่งหล่อไปตั้งแต่หัวค่ำทำไมว่ะเนี่ยยย….

ห้าทุ่มผ่านไป    กับการนั่งรอการมาถึงของคนหนึ่งคนท่ารถขนส่งในเมืองพิษณุโลก

เที่ยงคืนผ่านไป กับการคิดถึงวันวานครั้งแรกเมื่อเจอกับเจ้าตัวเล็กที่นี่เมื่อสองสามปีก่อน

ทำไมอารมณ์ตอนนี้มันตื่นเต้น ใจเต้นโครมครามกว่าเมื่อคราวก่อนเยอะเลยละ

เที่ยงคืนเศษๆ รถปรับอากาศนครพนม – เชียงรายก็เข้าเทียบท่ารถพร้อมกับพาดวงใจของผมกลับมาด้วย

เจ้า ตัวเล็กเดินลงมาจากรถด้วยชุดสบายๆ แต่ตาปรือๆไม่บอกก็รู้ว่าคงหลับในรถมานานพอสมควร  ผมเดินไปรับกระเป๋าจากเจ้าตัวเล็กที่เดินก้าวลงมาจากรถอย่างสลึมสลือ  ขยี้หูขยี้ตาเป็นการใหญ่ ผมหัวเราะให้กับภาพที่ได้เห็นก่อนเดินลากแขนเจ้าตัวเล็กมานั่งยังที่พักผู้ โดยสารก่อนเดินไปซื้อผ้าเย็นให้เช็ดหน้าเช็ดตาจะได้หายจากอาการง่วงเหงาหาว นอนขึ้นมาบ้าง

“ทำไมลงรถมาสภาพอย่างงี้ละ” ผมเอ่ยถามพร้อมกับใช้ผ้าเย็นเช็ดไปตามใบหน้าและลำคอให้เจ้าตัวรู้สึกสดชื่นขึ้นมา

“ไม่รู้เหมือนกันตั้งแต่รถออกมาจากเมืองเลยแล้วติ๊บก็หลับมาแบบไม่รู้เรื่อง นี่แหละ  ดีนะที่ไม่หลับจนเลยขนส่งไปถึงเชียงราย” เจ้าตัวเล็กตอบก่อนหาวกว้างๆออกมาให้เห็นถึงความง่วง

“งั้นก็กลับกันเถอะจะได้รีบกลับไปนอน” ผมลากเจ้าตัวเล็กไปยังรถที่จอดอยู่ด้านข้างขนส่งทันที

เมื่อ เข้ามานั่งในรถหลังจากใช้ผ้าเย็นเช็ดหน้าเช็ดตาแล้ว  ก็ยังมีตัวช่วยเป็นคาเฟอีนจากชาเขียวเย็นเจี๊ยบในมือเจ้าตัวเล็กนั่นแหละที่ ทำให้สดชื่นขึ้นมาได้บ้าง

ผมหัวเราะพลางส่ายหน้ากับภาพที่ได้เห็นไม่คิดว่าคนเราจะหมดสภาพเพราะความง่วงได้ขนาดนี้

“ไปอดหลับอดนอนจากไหนมาเนี่ย”  ผมเอ่ยแซวขำๆหลังจากที่เจ้าตัวเล็กดูสดชื่นขึ้นมาบ้าง

“ก็ไม่ได้อดหลับอดนอนที่ไหนน่ะ  ก็คนมันง่วงก็คือง่วง” เจ้าตัวเล็กตอบค้อนๆ

“กลับบ้านไปสองอาทิตย์  คิดถึงพี่มั่งป่าว”  ผมแอบกระแซะถามแหย่เจ้าตัวเล็กเล่นๆหลังจากขับรถออกมาจากขนส่ง

“นิดนึง” เจ้าตัวตอบกลับมาเขินๆ ผมจึงบีบมือเจ้าตัวเล็กที่ผมชอบเกาะกุมมันตลอดเวลาที่ขับรถ

“แต่พี่คิดถึงติ๊บจังเลย” ผมหยอดไปหนึ่งดอกพร้อมกับหันมาจ้องหน้าเจ้าตัวเล็กให้ได้แสดงอาการเขินเล็กน้อย

“ไม่อยากคิดถึงมากเดี๋ยวคิดถึงมากก็จะเป็นห่วงมาก  กังวลมาก  คิดถึงน้อยๆวันละนิดวันละหน่อยก็พอ”  ติ๊บตอบกลับมายิ้มๆ

“อ่ะ  ก็ยังดีที่ยังคิดถึงกันอยู่บ้าง  คนเรา”  ผมเอ่ยขึ้นพลางทำสีหน้าผิดหวังสุดฤทธิ์

“ว่าแต่ช่วงที่ติ๊บไม่อยู่ไปเถลไถลที่ไหนมาบ้างหรือเปล่า”  เอาละซิ  เจ้าตัวเล็กหันหน้ามาจ้องผมแบบต้องการคำตอบอย่างจริงจัง  แอบน่ากลัวแฮะ

“ไม่ได้ไปไหนเลยทำงานตลอด  ไปไหนก็โทรบอกตลอดเลยนี่นา” ผมตอบกลับไป

“อย่าให้รู้นะ”  เจ้าตัวเล็กไม่หยุดแค่จ้องแต่ยังทำหน้าดุใส่ผมอีกด้วย

“ทำไมเหรอ “  ผมถามด้วยความอยากรู้  แต่คำตอบที่ได้กลับมานี่ซิ

“จะจับเจี๋ยนซะให้หมดปัญหาไปเลย”  เจ้าตัวเล็กให้คำตอบพร้อมกับยกมือขึ้นมาทำท่าเป็นกรรไกรตัดฉับๆเข้าที่น้อง ชายผม  อูยยยย  น่ากลัวได้อีก

“อย่าใจร้ายซิ  พี่ไม่มีใครหรอกสาบานได้  จริงๆนะ”  ผมระล่ำระลักบอกด้วยอาการกลัว

“งั้นก็รอดตัวไป  แต่ว่าดูท่าทางพี่ไม้แล้ว  ติ๊บคงไม่ใจร้ายพอจะจับพี่ไม้เจี๋ยนหรอก”

“อืมมม  พี่ก็ว่างั้นแหละ  หมอติ๊บใจดีจะตายไม่ทำร้ายคนไข้หน้าหล่อๆแบบพี่ได้หรอก “

“เปล่า  ไม่ได้ใจดี  แต่ติ๊บว่าอย่างเคสของพี่ไม้ตัดไม่ตัดก็มีค่าเท่ากัน  เพราะมันคงไม่สั้นไปกว่านี้แล้วละ”   เจ้าตัวพูดจบก็หัวเราะร่ากับมุกที่ปล่อยออกมา  แต่ผู้ชายอย่างผมซิ  ลมขึ้นหูเลยครับถือเป็นการสบประมาทอย่างแรงเลยเนี่ยยย  เดี๋ยวกลับไปต้องให้ทบทวนหน่อยแล้วว่าหมอไม้อ่ะไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่าง เดียวเหมือนกันนะเฟ้ยยยยย
มิสเตอร์ไม้ เขียน
แฮกค์ พิสูจน์

ปล.

อ้างถึง

“เปล่า  ไม่ได้ใจดี  แต่ติ๊บว่าอย่างเคสของพี่ไม้ตัดไม่ตัดก็มีค่าเท่ากัน  เพราะมันคงไม่สั้นไปกว่านี้แล้วละ” 

อะจึ๊ย... (http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif) (http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 17-09-2010 18:42:56

ติ๊บเตรียมตัวอ่วมได้เลย

หมอไม้เค้าจะพิสูจน์นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 17-09-2010 19:24:30

 :m20: :m20: :m20:หมอไม้สงสัยสั้นจริงๆอ่ะดิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: teukkie ที่ 17-09-2010 19:41:23

ห๊าาาาาาาาา

พี่หมอไม้มาลบคำสบประมาทด่วนๆๆๆเลยคร่าาาา อิอิ

หมอติ๊บนี้ พูดความจริงออกมาได้ไงเนี่ย

คิคิ   :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 17-09-2010 20:25:35

กะจะเข้ามาดู ก่อนไปอ่านหนังสือสอบ
แล้วก็ได้อ่านตอนใหม่สมใจ

หมอเบสนี่เค้าไม่เลิกลาจริง ๆ
กลับไปถึงห้องพี่ติ๊บจะเป็นปลาหมอตายเพราะปากมั้ยคะเนี่ย ?

ขอบคุณพี่ไม้กับพี่แฮคด้วยคะ
ไปอ่านหนังสือแล้ว TT.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 17-09-2010 21:52:44

พึ่งรู้...หมอไม้สั้นนนน...
หมอติ๊บรับศึกหนักแน่...ไม่อยู่หลายวัน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 17-09-2010 22:43:26

นายเบสนี่ช่างกล้าตลอด มาขอเสียบถึงที่เลย ๕๕๕

มาสะดุดกับประโยคสุดท้ายหนิ  :haun5: พี่หมอติ๊บสบประมาทพี่หมอไม้เต็มๆเลย  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 18-09-2010 09:11:54

ที่มาของการจับ ไม้สั้น (ไม้ไม่ยาว) อ่ะ...ล้อเล่นนนน

มาตามอ่านตลอดนะคะ ไม่เบื่อหรอกค่ะ
ชีวิตคนเรา มีหลายช่วง หลายจังหวะ
การที่เรียบๆ เรื่อยๆ ก็ยังบอกได้ว่า มีความสุขอยู่นี่นา ใช่มั้ยคะ

ขอบคุณน้อง hackz ด้วยจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 18-09-2010 09:42:48

หมอไม้สั้นจริงเหรอค่ะหมอติ๊บ  :m20:

อย่างนี้หมอไม้ต้องออกปฏิบัติการบ่อยๆ หมอติ๊บจะได้พิสูจน์เอาไม้เมตรมาวัดเลย หรือจะวัดด้วยตัวเองคร่า :-[


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 18-09-2010 12:42:47

หมอไม้ เกลียมัว แต่แรกเลยหรอ โหอำนาจเบ็ดเสร็จอยู่ที่น้องซะแล้ว 55
ไหนหมอไม้โชว์ให้ดูหน่อยสิ ว่าไม่ได้มีดีที่หน้าตาอย่างเดียวเนี่ย มีอะไรอย่างอื่นที่ดีมั่งเอ่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 18-09-2010 13:40:11

อ๊าววววววววววว...พี่หมอไม้

สั้นก็ไม่บอกนะพี่ :laugh:

ส่วนแก คุณเบส  เป็นไรมากป่ะ :angry2:

ปล. พี่หมอ Avatar พี่หมอไม้  รูปใครเหรอค่ะ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 18-09-2010 14:23:23

เชื่อละ ว่าทั้งหมอไม้ กับหมอติ๊บ ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา 555

ห่างหายกันไป 2 อาทิตย์ ต้องชดเชยให้สมกับที่คิดใช่มะหมอไม้ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 18-09-2010 14:27:55

น่ารักอ่ะหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 18-09-2010 18:14:11

น่ากลัวแฮะ

 o22 o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 18-09-2010 18:55:47

มาดิทเม้นท์ให้แล้ว
เบสเนี่ยไม่เบาเลยนะ
มาหาข้อมูลแล้วทิ้งท้ายไว้แบบนี้
มันน่าจับเจี๋ยนแทนหมอไม้จิงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 18-09-2010 19:14:14

ครับๆ รอครับผม
นานเท่าไหร่ก็จะรอ....

ขออย่างเดียว...ว...................ว.........................................ว



อย่าสั้น  เหมือน........เหมือน.......................เหมือนคนนั้นอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: aehJTS ที่ 18-09-2010 20:37:00

โอ้ยยยย...ขอหายใจก่อนคะ วิ่งสี่คูณร้อยตามเรื่องราวของหมอไม้ และหมอติ๊บ มาวันกว่า ๆ
อื่มมมม...แต่ยังไม่ทันเจ้าคะแบบว่าเพิ่งได้ 13 หน้าเองคะ :m17: แต่อยากมาแสดงตัวก่อน
แบบว่าอึดอัดอะอยากบอกว่ามันหน้ารักเกินไปแล้วนะความรักของคุณหมอทั้ง 2 ทำให้อิจฉา...มากกกก...
มาเหมือนตัวอิจฉาเลยเรา ยังไงจะพยายามอ่านตามให้ทันแล้วกันนะคะ (แม้มันจะอีกยาวนานมาก ๆ) และจะขอตามติดชีวิตของทั้งคู่ต่อไปคะ

มาขอ :กอด1: น้อง hackz แน่ ๆ ซักทีคะ และขอบคุณที่เอาเรื่องราวดี ๆ ของคนทั้งคู่มาให้อ่านกันคะ

 :pig4: คะ

ปล.ตามทันแล้วจะเม้นตอนปัจจุบันนะคะ แต่ถ้ายังไม่ทันขอเข้ามาเพ้อเจ่อย้อนหลังไปเลื่อย ๆ แล้วกันคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 18-09-2010 21:34:49

น่ารักเนอะไม่มีตอนไหนที่ไม่สวีตหวานกันเลยจิงๆๆๆ

หมอติ๊บเข้มแข็งที่สุดเลย

ใกล้แล้วจิที่หมอไม่้จะไปอ่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-09-2010 22:09:40

เบสนี่ยังไม่เลิกอีก มีช่องหน่อยเป็นจะเสียบทุกที

คิดสภาพตอนลงรถได้เลยอ่ะ  เพราะเป็นแบบนี้ประจำ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 18-09-2010 23:24:23

อยากจะ  :beat: เบสจิงงง

นึกว่าจะหยุดเเล้วซะอีก มันน่านัก

อารัยสั้นๆๆ เอ๊ะ!!อารัยยังไง

 :confuse: ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 19-09-2010 07:28:09

ว้าา ... หมอไม้อ่ะสั้นจัง

 :m16:





 :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 19-09-2010 11:21:23

 :haun4:หมอไม้เนี่ยร้ายไม่เบานะเนี่ย55555+

ท่าทางงานนี้หมอติ๊บเจอสึกหนักแน่นอน เอากำลัใจมาฝากครับ

สวัสดีครับน้องแฮค สบายดีนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยละ

ห่วงใยเสมอนร้าครับ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 19-09-2010 12:18:25

โอม 144 จงมา จงมา จงมา
ไปและ ฝนตกรักษาสุขภาพกันทุกคนนะ

รอคอยตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 19-09-2010 18:13:06

 :z13: จิ้มให้ 144 ขึ้นมาฮึบๆ


แอร๊ยยย เปิดซิง 144

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 19-09-2010 18:33:18

หมอไม้ค้าบ ลูกผู้ชายฆ่าได้ หยามไม่ได้
จัดไปให้หนักเลยค้าบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 120 หมอติ๊บกลับมาแล้ว [Up.เย็น] P.143
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 19-09-2010 19:46:43

น้องหมอติ๊บ....ขี้ลืมน้า...แบบนี้พี่หมอไม้ต้อง
ทบทวนบ่อย ๆ หน่อยเนอะ.... :z1:

 :pig4: คุณหมอ ๆ กะ น้อง hackz :pig4:
กด + ให้กำลังใจค่ะ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-09-2010 20:21:45

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 16 กันยายน 2010 เวลา 22:50 น.

“พี่ไม้ครับ  ติ๊บมีเรื่องจะขออนุญาตพี่ไม้หน่อย” เจ้าตัวเล็กเอ่ยขึ้นมาขณะที่เราสองคนนั่งทานอาหารกันอยู่หลังห้อง  พร้อมด้วยกับข้าวแสนอร่อยจากเจ้าตัวเล็ก

“มีอะไรเหรอ” ผมทำหน้างงเพราะนานๆเจ้าตัวเล็กจะเอ่ยปากขออนุญาตผมไปทำโน่นนี่นั่นซักที

“พอดีวันเสาร์นี้ทางชมรมทุนการศึกษา เขาจะมีไปออกค่ายที่ ‘ภูขัด’ ไปมอบทุนการศึกษาอุปกรณ์การเรียนให้น้องๆ ติ๊บก็เป็นเด็กในชมรมถ้าไม่ไปช่วยงานอะไรเขาบ้างมันก็จะดูน่าเกลียดเพราะ ติ๊บก็ได้ทุนมาหลายทุนจากชมรมนี้เหมือนกัน”

“อืม  ก็ดีนะ  ว่าแต่ภูขัดนี่มันอยู่ที่ไหนอ่ะพี่ไม่รู้จัก ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”

“เห็นพี่หัวหน้าชมรมแกบอกว่าอยู่ที่ ‘นครไท’  แต่อยู่ส่วนไหนของนครไทติ๊บก็ไม่รู้เหมือนกัน” เจ้าตัวเล็กให้คำตอบแต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ผมเข้าใจอะไรมากขึ้นนัก

“แล้วมีเพื่อนในคณะไปด้วยหรือเปล่า  หรือมีแต่คนในชมรมเท่านั้น”

“พี่เขาบอกว่าเป็นคณะอื่นๆ ไปด้วยกันเดี๋ยวก็รู้จักกันเองนั่นแหละ  พี่ไม้จะไปด้วยก็ได้นะเพราะพี่เขาไม่ได้จำกัดว่าต้องเป็นคนในชมรมเท่านั้น ซื้อขนมหรืออุปกรณ์การเรียนไปแจกเด็กๆด้วยก็ได้ พี่ไม้ก็ไม่มีโปรแกรมไปไหนอยู่แล้วนี่คับวันเสาร์นี้อะ”

“วันเสาร์นี้ใช่มั้ย “  ผมถามเพื่อความแน่ใจ

“ครับ  วันเสาร์นี้”  ติ๊บตอบกลับมาให้ผมได้มั่นใจและตอบตกลงจะไปร่วมกิจกรรมดีๆครั้งนี้ด้วย…

เช้าตรู่วันเสาร์ของปลายเดือนตุลาคม  ผมขับรถคู่ใจมาจอดยังลานจอดรถของมหาวิทยาลัยก่อนเดินตามเจ้าตัวเล็กที่หอบ ขนมพะรุงพะรังพร้อมกับอุปกรณ์การเรียนเดินตรงไปยังกลุ่มคนที่นั่งกันอยู่ที่ หน้าโรงอาหาร พร้อมกับมีรถขนหมู ( ขอเรียกว่ารถขนหมู เพราะเป็นรถหกล้อหน้าตัดคันใหญ่ที่ใช้ในการขนหมู  ตามที่ผมเคยเห็นมา  แต่ปรับให้ด้านข้างมีที่นั่งสำหรับการขนคนอาสาในครั้งนี้เรียบร้อย )

ส่วนผม หมอฟัน ฮ่าฮ่า  เดินถือกล่องแปรงสีฟันที่เหลือจากที่แผนกที่มีสปอนเซอร์หลักให้มาเพื่อไว้ ใช้แจกคนไข้หลายโหลจึงขอแบ่งจากพี่ๆที่แผนกมาและได้รับความร่วมมือเป็นอย่าง ดี

หมอติ๊บยกมือไหว้หญิงวัยกลางคนก่อนแนะนำให้ผมรู้จักว่า เป็นเจ้าหน้าที่หน่วยทุนการศึกษาของทางมหาวิทยาลัย  และหลายๆคนที่ติ๊บเริ่มคุ้นเคยเพราะรู้จักกันที่ชมรมบ่อยๆและเล่าให้ผมฟัง ว่าหลายๆทุนก็ต้องแก่งแย่งกันเองในบรรดาเพื่อนๆในชมรม จนรู้จักและคุ้นเคยกันโดยปริยายและผมก็เพิ่งรู้จากเด็กๆพวกนี้เองว่า ติ๊บเองก็มีฉายาจากเพื่อนๆในชมรมว่า เจ้าตัวเขมือบทุน ชื่อฟังดูน่ากลัวดีเหมือนกันแฮะ

เจ็ดโมงตรง  บรรดาเด็กๆและเจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยรวมทั้งผมด้วยก็ออกเดินทางด้วยรถขน หมูมุ่งหน้าสู่เป้าหมายที่ได้แจ้งให้ทราบกับนนรถนั่นก็คือที่ ภูขัด เป็นภูเขาที่เคยมีการสู้รบกันในสมัยที่ประเทศไทยยังมีกองกำลังที่อยู่ตามป่า เขา  และยากแก่การจัดการของเจ้าหน้าที่รัฐและเหตุการณ์ดังกล่าวก็เพิ่งจะมาสงบเอา ในยุคหลัง

ในระหว่างที่เรากำลังเดินทาง  เด็กๆก็สนุกสนานไปกับการแนะนำตัวและร้องรำทำเพลงจนทำให้ทุกคนสนุกสนานและ สนิทกันมากขึ้นจากการแนะนำตัวและพูดจาทักทายกัน

ช่วงสายของวันรถก็มา ถึงยังอำเภอนครไท  ก่อนรถมุ่งหน้าขึ้นภูขัด เมื่อมาถึงตีนเขาพวกเราต้องเปลี่ยนรถจากรถขนหมูเป็นรถขับเคลื่อนสี่ล้อ เนื่องจากเป็นพื้นที่เขาสูงชัน  ขนาดเป็นรถยนต์แบบขับเคลื่อนสี่ล้อแต่ผมยังเห็นจากหน้าที่ของที่นี่ยังต้อง ใช้โซ่พันเข้ากับล้อรถยนต์คงไม่ธรรมดาแน่ๆ 

และก็เป็นจริงดังคาดเพราะทางที่เราขึ้นสู้โรงเรียนที่ตั้งอยู่บนยอดเขานั้น เส้นทางสูงชันและคดเคี้ยวเอาเสียมากๆ บางทีก็เป็นธารน้ำ  บางช่วงเป็นโคลน ทุลักทุเลกันพอสมควรแต่ทิวทัศน์ข้างทางก็สวยมากทีเดียวเป็นป่าใหญ่เขียวชะ อุ่ม ผ่านน้ำตกบ้าง  ผ่านยอดเขาให้มองลงมาเห็นยอดไม้ให้ได้เสียวไส้กันเล่นๆ  กว่าจะมาถึงยังโรงเรียนภูขัดกันในตอนสายๆของวันอย่างสะบักสบอมกันเลยทีเดียว…

ตอนสายๆ ของวันแดดออกแล้ว แต่ทว่าอากาศบนดอยสูงแห่งนี้ยังคงเต็มไปด้วยความเย็นจากสายลมแรงที่ปะทะเรา เป็นระยะ  พี่ๆอาสาทุกคนเข้าแถวแนะนำตัวกับน้องๆที่ผมสังเกตเห็นว่าบางคนก็มีชุดนักเรียนเก่ารุ่งริง  มอมแมมมาเข้าแถว  บางคนก็เป็นชุดเสื้อผ้าธรรมดามอมแมมเก่าๆ  หรือที่หนักไปกว่านั้นเด็กๆบางคนแก้ผ้ามาโรงเรียนก็มี  นี่ประเทศไทยยังมีที่แบบนี้อยู่อีกเหรอเนี่ย  คือแก้ผ้านี่เข้าใจว่าเป็นเด็กนะแต่บางคนวัยขนาดนี้แล้วก็ไม่น่าจะมีการแก้ ผ้าออกนอกบ้านแล้วนะในความคิดของผม  แต่ก็อย่างว่าแหละคนเราเกิดมาในวิถีที่แตกต่างกันจะเอากฎเกณฑ์ของสังคมหนึ่ง สังคมใดมาเป็นตัววัดไม่ได้

เด็กๆพาพวกเราเดินดูบรรยากาศรอบ โรงเรียนที่ตั้งอยู่บนยอดดอยสูง  ด้านหลังโรงเรียนสามารถมองลงไปเห็นเบื้องล่างได้เป็นอย่างดีแสดงว่าภูขัดนี้ ต้องตั้งอยู่บนยอดเขาที่สูงที่สุดของละแวกนี้เป็นแน่  โรงเรียนเป็นอาคารคอนกรีตหนึ่งหลัง  อาคารไม้ชั้นเดียวอีกหนึ่งหลังที่ใช้เป็นทั้งห้องเรียนและโรงอาหารด้วย   ด้านข้างเป็นแปลงพืชผักสวนครัวที่เด็กๆช่วยกันปลูกและมีบ้านพักครูหนึ่ง หลัง  เด็กๆต้องเดินเท้าขึ้นมาจากด้านล่างตีนเขาเพื่อขึ้นมายังโรงเรียนในแต่ละ วัน  และต้องมาฝากท้องไว้กับอาหารมื้อกลางวสันที่โรงเรียนเพราะพ่อแม่มีฐานะยากจน

การมาออกค่ายแบบนี้ก็ทำให้ผมเรียนรู้อะไรได้มากมายเหมือนกันนะนี่ พวกพี่อาสาแบ่งออกเป็นฐานๆให้เด็กเวียนกันไปเรียนรู้ในแต่ละฐาน  ส่วนผมก็ติดสอยห้อยตามไปกับเจ้าตัวเล็กด้วย  โดยที่ฐานนี้เนื่องจากมีว่าที่คุณหมอและหมอฟันจึงตกลงกันว่าจะสอนเด็กดูแล ความสะอาดของร่างกาย  ส่วนผมก็สอนการแปรงฟันและแจกแปรงสีฟันยาสีฟันให้เด็กๆกลับไปใช้ที่บ้าน ด้วย   ดูมันเป็นสิ่งมีค่าที่เด็กๆได้รับเอาเสียเหลือเกิน

ตอน นี้ผมแอบมานั่งฟังว่าที่คุณหมอสอนเด็กๆดูแลความสะอาดของร่างกายอยู่หลังห้อง ร่วมกับพวกเด็กๆ จนเสร็จสิ้นการสอนของว่าที่คุณหมอจึงได้รับเสียงปรมือจากเด็กๆ

“พี่หมอขา  จะเป็นหมอต้องทำยังไงบ้างคะ” เสียงเด็กหญิงรุ่นพี่ของเด็กๆในกลุ่มยกมือเอ่ยถาม

“จะเป็นหมอก็ต้องขยัน  อดทน  และอดทนจ๊ะ” ติ๊บตอบยิ้มๆ

“ทำไมต้องอดทนด้วยค่ะ”

“ก็อดทนอ่านหนังสือ   อดทนขยัน   อดทนกับแรงกดดัน  อดทนกับคนไข้ก็มีนะ” ติ๊บตอบยิ้มๆ

“แล้วหนูจะมีโอกาสเป็นหมอแบบพี่หมอได้มั้ยค่ะ”

“ได้คับถ้าน้องมีความขยันและอดทนมากพอ  พี่เชื่อว่าน้องทุกคนเป็นหมอได้” หมอติ๊บพูดจบก็ได้รับเสียงปรบมือเกรียวกราวก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะได้ใจเด็กๆ มากขึ้นไปอีกด้วยการแจกขนมที่ให้ผมไปกว้านซื้อมาให้เมื่อวันก่อน

“หมอติ๊บ  ช่วยด้วยค่ะ  มีเรื่องด่วนที่ซุ้มข้างนอกโน่น”  เสียงหญิงสาวที่มาเป็นพี่อาสาวิ่งมาหยุดที่หน้าประตูก่อนพูดจาด้วยน้ำเสียง เหนื่อยหอบเพราะต้องวิ่งขึ้นเนินมาไกลพอสมควร

ไม่ต้องรอให้เธอพูดจบหมอ ติ๊บก็วิ่งพรวดออกไปนอกห้องเรียนวิ่งลงไปยังซุ้มด้านล่างทันทีพร้อมกับเด็กๆ ที่วิ่งกรูตามกันออกไปรวมถึงผมที่วิ่งตามก้นเด็กๆไปติดด้วย

ภาพที่ เห็นทำเอาผมจะเป็นลม   เด็กชายตัวน้อยลื่นล้มบนพื้นลูกรังเลือดไหลโชกไปทั้งข้อศอกและหัวเข่า  ความจริงก็คงเป็นแผลถลอกธรรมดาแต่คงโดนหินบาดเข้าไปด้วยเลือดเลยไหลโชกเสีย จนน่ากลัว  แต่ก็อย่างว่าแหละเนาะคนเขาจะเป็นหมอเขาก็ตั้งสติได้ก่อนคนอื่นๆเสมอ (http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)

เจ้า ตัวเล็กให้ผมอุ้มเด็กชายตัวน้อยเข้าไปยังอาคารไม้ที่ใช้เป็นโรงอาหารก่อน เอ่ยถามคุณครูถึงเครื่องมือปฐมพยาบาลเบื้องต้น  และขอให้เด็กๆไปเอาน้ำสะอาดใส่กะละมังมา

ตอนนี้ผมถอยออกมายืนอยู่ห่าง เพราะเห็นเลือดไหลขนาดนั้นก็ไม่ไหวเหมือนกันพาลทำเอาผมมือไม้อ่อนปวกเปียก แข้งขาสั่น  ผมจึงเลี้ยงออกมานั่งดูอยู่ห่างๆพร้อมกับเด็กและพี่อาสาคนอื่นๆที่ลุ้นและ เอาใจช่วยว่าที่คุณหมออย่างใจจดใจจ่อ

“น้องชื่ออะไรครับ”  หมอติ๊บเอ่ยถามเด็กชายที่ทำหน้าตาเหยเกด้วยความเจ็บปวด

“ผมชื่อ อาจู คับ”  เด็กชายตอบพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองหน้าหมอติ๊บ

“งั้นเดี๋ยวพี่หมอติ๊บจะล้างแผลให้อาจูก่อนน่ะ  อาจจะแสบหน่อยน่ะแต่เดี๋ยวพี่จะเอาเชื้อโรคออกถ้าอาจูเจ็บอาจูบอกพี่ติ๊บนะ”

“คับผม” เด็กชายตัวน้อยยิ้มรับกับว่าที่คุณหมอที่กำลังใช้น้ำอาดล้างแผลตรงหัวเขาที่เลือดไหลโชก

“อาจูกลัวเลือดมั้ย”  หมอติ๊บเอ่ยถามยิ้มๆ

“กลัวครับ”  เด็กชายตัวน้อยตอบแต่ก็ไม่ละสายตาไปจากเข่าตัวเองที่มีเลือดไหลโชก หมอติ๊บล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าถือของตัวเองก่อนยื่นยาดมให้เด็กชายอาจู

“งั้นอาจู  ดมยาดมนี่น่ะ  แล้วถ้ากลัวก็หลับตาเดี๋ยวพี่หมอติ๊บขอดูแผลหน่อยนะคับ”

เด็ก ชายตัวน้อยรับยาดมไปดม  ก่อนหลับตาปี๋ด้วยความแสบหรือความเจ็บไม่รู้ได้เมื่อหมอติ๊บใช้น้ำสะอาดล้าง แผลที่ถูกปกคลุมด้วยเลือด  และใช้คีมคีบเอาเศษหินเศษดินที่ติดค้างอยู่บนรอบถลอกนั้นออกจนสะอาดเกลี้ยง ก่อนจะพบว่าที่เลือดไหลออกมานั้นน่าจะเป็นแผลจากการถูกหินหรือเศษแก้วบาด เป็นแน่   แต่ดีที่แผลไม่ใหญ่มาก (http://www.thaiseoboard.com/Smileys/default/wanwan009.gif)

“สงสัยต้องเย็บแผล”  ติ๊บทำท่าครุ่นคิดครู่ใหญ่ก่อนหันไปถามคุณครูที่ทั้งโรงเรียนมีเพียงสองคน

“จากนี่ไปโรงพยาบาลหรืออนามัยที่ใกล้ที่สุดนี่ต้องใช้เวลานานแค่ไหนครับ”

“ก็ลงไปยังจุดที่ไปรับคุณหมอเมื่อกี้อะค่ะ  แล้วก็ต่อรถไปยังอนามัยตำบลห่างออกไปประมาณแปดถึงเก้ากิโลเห็นจะได้”

“แล้วที่นี่มี อสม. หมู่บ้านมั้ยครับ”

“มีค่ะพี่ให้คนไปตามให้แล้วเดี๋ยวคงขึ้นมา”  ครูสาวตอบด้วยอาการตื่นเต้น

ตอน นี้หมอติ๊บใช้ผ้าก๊อตปิดปากแผลที่โดนบาดบริเวณหัวเข่าของเด็กชาย  แต่เพียงไม่นานผ้าก๊อตก็ชุ่มไปด้วยเลือด  ในขณะที่ติ๊บล้างแผลและทำแผลบริเวณข้อศอกให้เด็กชายเป็นที่เรียบร้อยเหลือ จุดที่น่าเป็นห่วงอยู่จุดเดียวนั้น  ตอนนี้คนที่เป็น อสม ของหมู่บ้านก็เดินเข้ามาพร้อมอุปกรณ์การแพทย์พื้นฐานครบชุด

“งั้นเราคงไม่มีเวลามากเพราะน้องก็เจ็บมากแล้ว”  เจ้าตัวเล็กพูดเมื่อนำเครื่องมือแพทย์ออกมาจัดวาง

“พี่ไม้  ช่วยติ๊บหน่อยได้มั้ย” เอาละซิ  งานเข้าผมอีกจนได้

ผมเดินลงมาหยุดข้างๆเจ้าตัวเล็ก  ก่อนก้มลงไปดูแผลเด็กชายที่แผลไม่ใหญ่มากนักแต่ทว่าเลือดก็ไหลไม่หยุด  เพราะปากแผลเปิดอยู่นั่นเอง

“ติ๊บยังเย็บแผลไม่เก่ง   พี่ไม้ช่วยหน่อยนะ”  ติ๊บตอบก่อนยื่นเข็มและไหมเย็บมาให้ผมแบบไม่ทันให้ผมได้ตั้งตัว  และไม่ทันที่ผมจะตอบรับหรือปฏิเสธอุปกรณ์ก็วางอยู่ตรงหน้าผมเรียบร้อย  จะว่าไปเรื่องการเย็บแผลก็ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับผมเท่าไหร่หรอกเพราะบางทีใน วิชาชีพของผมก็ต้องเย็บแผลในช่องปากให้คนไข้อยู่บ้าง  แต่ไม่คิดว่าจะต้องมาเย็บแผลนอกช่องปากนี่ซิ

หมอติ๊บจัดการใช้น้ำยา ล้างแผลเช็ดรอบขอบแผลก่อนที่ผมจะจัดการเย็บสด  และตอนนี้ผมยอมรับในตัวเด็กชายอาจูคนนี้เหลือเกินว่าใจเด็ดมากๆ  ไม่มีร้องซักคำ  นอกจากยิ้มให้กับหมอติ๊บที่ยิ้มให้คนไข้ตัวน้อยเป็นระยะ  จำได้ว่าวันนั้นผมเย็บไปทั้งหมดหกเข็มถ้าเป็นหมอที่ไม่ใช่หมอฟันเขาคงไม่ เย็บหลายเข็มขนาดนี้แต่เพราะผมชินกับการเย็บแผลในช่องปากที่ต้องเย็บถี่ๆ เผื่อให้แผลหายไว  ผลจึงออกมาดังกล่าวแต่ก็สร้างความพอใจให้หมอติ๊บที่ดูอยู่ห่างๆไม่น้อย   

ผลการรักษาผ่านไปด้วยดีเลือดหยุดไหล  แผลถลอกถูกล้างแผลและทำความสะอาดปิดแผลเรียบร้อย  ส่วนผมเมื่อเย็บแผลเสร็จก็ออกมาดมยาดมพงาบๆ  ทำให้เพื่อนอาสาที่มาด้วยถึงกับออกปากแซวกันเลยทีเดียว   ตอนนี้เจ้าตัวเล็กก็ให้เด็กชายอาจูกินยาแก้ปวดก่อนให้นอนพักและรอผู้ปกครอง มารับกลับบ้านในที่สุด… (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/sang.gif)

หลังจากกิจกรรมอันน่าตื่นเต้นผ่านพ้น ไป  ก็ได้เวลาพักทานอาหารเที่ยงร่วมกันระหว่างๆพี่อาสา  กับน้องๆที่ทำกับข้าวไว้ต้อนรับพวกเรา  พร้อมกับการแสดงน่ารักๆของเด็กตัวน้อย  ก่อนที่เราจะย่อยอาหารด้วยการทำกิจกรรมร่วมกับเด็กๆก่อนจะมีการมอบทุนการ ศึกษาและอุปกรณ์การเรียนให้กับทางโรงเรียน  และล่ำลาเด็กๆกันในตอนบ่ายๆ  เพราะกว่าพวกเราจะกลับไปถึงมหาวิทยาลัยก็คงค่ำมืดกันพอดี

ถือเป็นประสบการณ์การออกค่ายที่ผมไม่เคยได้รับมาก่อนซิน่ะเนี่ย  ทั้งตื่นเต้น  ทั้งอิ่มใจ  สุดๆไปเลยครับงานนี้แต่ที่ได้รับคำชมไม่ขาดปากคงเป็น ว่าที่คุณหมอหนึ่งเดียวของคนอาสาชุดนี้นั่นแหละมั้ง  รับคำชมไม่ขาดปากกันเลยทีเดียว

“วันนี้ติ๊บว่าคนที่เก่งกว่าติ๊บอีกก็คือพี่ไม้นี่แหละ  ถ้าไม่ได้พี่ไม้คงต้องเดินทางไปเย็บแผลอีกหลายกิโลเป็นแน่” ติ๊บเอ่ยขึ้นขณะที่เราเดินทางกลับมาถึงหอพัก

“แต่คราวหลังไม่เอาแล้วนะ  ไม่ทันได้เตรียมตัวแบบนี้มือไม้สั่นไปหมด”  ผมตอบแบบเข็ดๆ

“อ้าว  เวลามีคนไข้ใครจะไปรู้ว่าคนไข้จะมาตอนไหน  รูปแบบไหน”  เจ้าตัวเล็กค้านขึ้นมา

“ไม่รู้ละพี่เป็นหมอฟัน  นัดคนไข้เป็นเวลาแน่นอนว่าจะมาตอนนี้ชั่วโมงนี้  ทำโน่น นี่ นั่น รู้ก่อนล่วงหน้าว่าจะทำอะไรกับคนไข้บ้าง  ไม่ใช่มานั่งลุ้นเอาแบบหมอ”

“เอานะ  อย่างน้อยพี่ไม้ก็เป็นซุปเปอร์ฮีโร่ของเด็กๆไปแล้วละสำหรับคืนนี้” เจ้าตัวเล็กเดินมากอดรอบคอผมก่อนให้รางวัลผมด้วยการหอมแก้มไปหนึ่งที 

ดีนะที่วันนี้เหนื่อยล้ากันมาทั้งวันไม่เช่นนั้นคงได้มีการให้รางวัลว่าที่คุณหมอกลับไปเป็นแน่  อิอิ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/embarrassed.gif)

มิสเตอร์ไม้ ขีดๆ เขียนๆ
แฮกค์ เกลาๆ ขัดๆ

ปล. จะว่าผมมีความสุขมากนะครับ ที่ได้ไปเข้าค่ายอาสาแบบนี้ ไปมอบของ ไปร่วมกิจกรรมกับเด็กน้อยต่างถิ่นที่ห่างความเจริญแบบนี้ มันเป็นประสบการณ์ที่ดีมากครับ ว่าแล้วก็แอบคิดถึงช่วงเวลานั้นจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 19-09-2010 20:38:03

^
^
จิ้มบวกระยะเผาขน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 19-09-2010 20:52:43

คนดีๆที่รู้หน้าที่ของตน  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 19-09-2010 21:18:53

สุดยอดเลย หมอไม้ อิอิ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-09-2010 21:23:24

 :sad4: หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทายรอบค่ำๆ  :sad4:

แอบอ่านตอนนี้แล้วยังประทับใจไม่หาย  เห็นด้วยกับนายแฮคที่เวลาไปออกค่ายเรามักจะอิ่มเอมใจเสมอๆ

แต่เอ.....พี่ไม้จ๋า  ไมถึงเล่าไม่หมดละว่าแอบเป็นลมดมยาดมไปหลายปื้ดดดด

ก่อนที่จะตั้งสติมาช่วยติ๊บเย็บแผลได้นั่นน่ะ  แหมม  เล่าซะเป็นพระเอกในนิยายเลยน้า....

แต่ที่ติ๊บเห็นตอนนั้นก็เป็นพระเอกนะ  พระเอกในซิคอมประมาณนั้นเลย  ดมยาดมไป  เย็บแผลไป  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 19-09-2010 22:13:27

 อ้าว...ติ๊บไหงมาเผาไม้เองซะงั้น
แต่ไปออกค่ายนครไทยเนี่ย
ไกลใช้ได้เลยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: pikkiz ที่ 19-09-2010 22:31:39

^
^
^
^
^

พี่ไม้นี่......นอกจากกลัวผี แล้วยังกลัวเลือดอีกอ่ะ ....... o18

สมกับเป็นคุณหมอจริงๆๆ



แต่ไอ้ที่กลัวอีกอย่างนี่มันเป็นหนึ่งในจรรยาบรรณ ของคุณหมอด้วยหรือเปล่าคับ ที่ว่า  กลัว เมียอ่ะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 19-09-2010 23:10:02

ดีจังค่ะ ได้มีโอกาสไปออกค่ายด้วยกัน แถมหมอไม้ได้เป็นฮีโร่ซะด้วย เท่สุดๆ ไปเลย(ถึงแม้จะดมยาหน่อยก็เถอะ 555)

เอาบุญมาฝาก หมอไม้ หมอติ๊บ นายแฮคและทุกคนนะคะ วันนี้ไปบริจาคโลหิตมาค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 19-09-2010 23:15:15

     น้องติ๊บ..
       มาแอบเผาพระเอกได้งัยอ่ะ ออกจะเท่ห์เชียว :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 20-09-2010 00:46:05

หมอติ๊บแอบมาแฉแฟนตัวเองเหรอจ๊ะ    o22

แต่งัยหมอไม้ก็เป็นฮีโร่สุดหล่อของหมอติ๊บอยู่แล้วชิมะ :o8:


 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 20-09-2010 09:27:47

หวัดดีคะ

เปิดมามีให้อ่านตั้ง 2 ตอนนะ

ขอบคุณมากๆนะคะ

ไปอ่านก่อนนะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 20-09-2010 09:38:17

 :z1:  ว้าา ไม่มีอะไรให้เลือดเดินเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 20-09-2010 11:27:08

น่ารักมากมายอะครับ ขอบคุณครับ

สบายดีนะครับน้องแฮค ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ

พอดีว่าเพิ่งกลับจากการเจริญกรรมฐานมาครับ :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 20-09-2010 11:43:09

...หมอไม้เป็นพระเอกวุ้ยงานนี้ ถึงแม้จะไม่ค่อยเต็มใจก็เถอะ
...ข้อดีของการมี ..แฟน..เป็น..หมอ..ตามไปด้วย อิ่มใจไหมล่ะหมอไม้ที่ได้ช่วย
...เด็กน้อยตาดำๆๆนะ หมอติ๊บก็ดีนะอะไรที่ไม่มั่นใจก็ไม่ทำ สุดยอดทั้งคู่เลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 20-09-2010 13:27:29

โหนครไทยเลยเหรอค่ะ   สำหรับหนู

หนูว่ามันไกลอ่ะ  เคยจะไปทำบุญ แต่ไปไม่ไหว  เมารถ :oak:  สงสัยจะทำบุญไม่ขึ้น

ไม่เหมือนพี่หมอติ๊บ กับพี่หมอไม้ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 20-09-2010 14:41:32

ยินดีด้วยนะครับ ....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 20-09-2010 15:01:11

กลัว....ผี
   กลัว.....เลือด
       และ กลัว.....เมีย
หมอไม้ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาจริง ๆ.... :m19:

น้องหมอติ๊บ....ออกมาไม่กี่บรรทัด...เรตติ้งกระฉูดแระ o13
 :pig4: น้อง hackz นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 20-09-2010 15:52:14

หมอออออออออออออออออ

ยังไม่ชินอีกหรอคะ

ถอนฟันก็มีเลือด ผ่าฟันก็เย็บแผล

กลัวหมอติ๊บไม่มีเรื่องล้อหรอคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 20-09-2010 16:40:13

hackz นั่งหน้าคอมทั้งวัน
แล้วไม่มีตอนใหม่ให้อัพหรอ
รออยู่นะ hackz นะ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 20-09-2010 17:30:48

สุดหล่อที่ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียวกลัวเลือดกับเขาด้วยหรอเนี่ย ผิดคาดเลยนะ
ทริปนี้เป็นการทำบุญที่ดีมาก ๆ เลยนะ อิ่มบุญ หน้าใสกันทั่วหน้า แถมยังได้เป็นพระเอกอีกต่างหาก

น้องแฮค มีคำผิดอยู่นิดเดียว "อาหารมื้อกลางวสันที่โรงเรียน"
รอตอนต่อไปจากหมอไม้ และน้องแฮคนะ 
+1 แทนคำขอบคุณสำหรับตอนใหม่จ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 20-09-2010 18:49:28

 :call:เข้ามาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่น้องแฮค ยังแก้ผ้าเล่นน้ำหน้าบ้านเลยมั้งครับเนี่ย 5555


เข้ามารออ่านก่อนกลับบ้าน เนี่ยก้อค่ำแล้ว ยังไม่เห็นลงมาให้อ่านเลยครับ  ยังไงๆก้อจะรออ่าน

เรื่องน่ารักของคนสองคนนี้เสมอนะครับ

ปล.พี่กล้วยทำสม่ำเสมอครับ :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 20-09-2010 19:44:08

มาลงคืนนี้หรือเปล่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 20-09-2010 22:11:33

555 พี่หมอไม้เป็นพระเอกอีกแล้วงานนี้
ก็เป็นพระเอกของเรื่องหนิ อิิอิ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-09-2010 23:41:36

แหม....เค้าดมยาให้หายใจคล่องขึ้นต่างหากหล่ะ
อยู่สุูงขนาดนั้นอ๊อกซิเจนมีน้อย ต้องช่วยครับ
หมอไม้รู้หลักดีมากต่างหากเล่า ( เอ่อ...อ................อ.....................................อ
แต่ข่าวแว่วมาว่า เพิ่งดมตอนเห็นเลือดนะ อิอิ)
เสียดายหมอติ๊บ ถ้ามีร่วมยาไปด้วยจะกลายเป็นฮีโร่มากกว่านี้อีกนะ
ขอย้อนไปเรื่องที่ว่า " มันสั้น" อ่ะ ไม่เห็นออกมาแก้ข่าวเลย
อย่าบอกนะว่าสั้นจริง เหอ เหอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 21-09-2010 00:27:21

ประสบการณ์ที่ ภูขัด นี่เป็นอะไรที่รู้สึกว่าตื่นเต้น เร้าใจ และเสียวๆๆ สยิวๆๆ มากมาอ่ะ
แต่สงสัยว่าพี่ไม้จะสยอง มากกว่าละมั้ง หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 21-09-2010 08:24:06

+1 เป็นกำลังใจให้กับความน่ารักของหมอไม้กับหมอติ๊บ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 21-09-2010 09:20:17

 :L2:

ขอมอบดอกไม้ให้หมอไม้เลย เท่ห์มากเลย

ถึงจะแอบกลัวเลือด 555

ปล.Hackz มาเม้นท์แล้วนะ มาลงอีกนะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 121 ประสบการณ์ ณ ภูขัด [Up.ค่ำ] P.144
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 21-09-2010 09:59:36

อยากเห็นหน้าหมอไม้ตอนเย็บแผลให้เด็กจัง
ว่าจะขาวซีดแค่ไหนนะ  :z1:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 21-09-2010 10:40:54

เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน ตอนที่ 122 ใครคือคนนั้น
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 20 กันยายน 2010 เวลา 13:00 น.

ปลายเดือนธันวาคม คืนนี้อากาศหนาวเย็นเพราะเข้าสู่ช่วงฤดูหนาวมาหลายเดือนแล้ว แม้ในช่วงกลางวันอากาศจะร้อนแค่ไหน แต่พอตกกลางคืนก็เริ่มมีน้ำค้างและอากาศ เย็นๆให้ได้สัมผัสกันบ้าง และโดยเฉพาะในค่ำคืนที่ฝนตกแบบนี้ก็ยิ่งส่งให้อากาศเย็นยะเยือกมากขึ้นไปอีก

ตอนนี้ว่าที่คุณหมอตัวเล็กของผม  เสร็จสิ้นจากการสอบกลางภาคไปเรียบร้อยและรู้สึกว่าตัวของติ๊บเองจะไม่ค่อย เครียดกับการสอบคราวนี้เท่าใดนัก  เพราะเจ้าตัวบอกกับผมว่ามีสอบอยู่ทุกวันจนชินแล้ว  คะแนนสอบกลางภาคก็ไม่เยอะเท่าไหร่เพราะมีคะแนนเก็บจากการสอบอยู่ทุกวันนั่น เอง  ทำให้ผมไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องความเครียดจากการอ่านหนังสือสอบยันเช้าของเจ้า ตัวเล็กเหมือนในเทอมอื่นๆที่ผ่านมา
 
ส่วนผมตอนนี้งานก็ยังคงยุ่งเหมือนเมื่อก่อนไม่มีเปลี่ยนแปลงเลย  แม้ตั้งใจว่าจะยื่นเรื่องลาออกในไม่กี่เดือนข้างหน้าเพื่อไปเรียนต่อก็เหอะ แต่ภาระหน้าที่ก็ยังไม่ได้ลดลงไปแต่อย่างใด แต่ทว่าไม่ว่าภาระหน้าที่ของเราสองคนจะหนักหนาเพียงใดก็ตาม แต่ การทำหน้าที่ของการเป็นคนรักของกันและกันแล้วผมเชื่อว่าทั้งผมและติ๊บเองไม่เคยทำหน้าที่นั้นบกพร่องเลยแม้แต่น้อย

ก็ดูอย่างคืนนี้ซิ…  ฝนตกมาตั้งแต่หัวค่ำแล้วจนนี่ปาเข้าไปสองทุ่มกว่าแล้วยังไม่หยุดเลย  เจ้าตัวเล็กจึงตัดสินใจทำกับข้าวกินเองไม่ง้อร้านข้าวข้างนอกแต่อย่างใด

“พี่ไม้คับ พี่ไม้ช่วยติ๊บหุงข้าวหน่อยซิเดี๋ยวติ๊บทำกับข้าวให้กิน” เจ้าตัวเล็กเอ่ยขอความช่วยเหลือมาจากหลังห้อง  

ผมจึงรับคำโดยการไปช่วยหุงข้าวให้ซึ่งตอนนี้ผมเริ่มหุงข้าวเก่งแล้วนะเพราะ ทำมาหลายทีแล้ว  ไม่แฉะ  ไม่ไหม้  ไม่มีการลืมกดสวิตซ์หม้อหุงข้าวเหมือนเมื่อก่อนที่เคยเป็นอีกแล้ว  :-[

“แล้ววันนี้ติ๊บจะทำอะไรให้พี่กินอะคับ” ผมเอ่ยถามขึ้นขณะที่จัดการหุงข้าวเสร็จแล้วก็มาช่วยเจ้าตัวเล็กล้างผัก

“ก็พอดีในตู้เย็นเหลืออะไรไม่มาก  ก็ทำเท่าที่มีของเหลือละกันน่ะคับ” เจ้าตัวเล็กหันมาตอบยิ้มๆ พลางเลือกผักเลือกวัตถุดิบต่างๆออกมาจากตู้เย็น

“ไอ้ว่าแต่เท่าที่เหลือนี่มีอะไรเหลือมั่งเอ่ย” ผมยังอยากรู้อยู่ดีว่าวันนี้จะได้กินอะไร

“เป็นข้าวผัดกุนเชียง  กับผัดฟักทองใส่ไข่ แล้วก็แกงจืดกะหล่ำปลีหมูยอ  แค่นี้น่าจะพอประทังความหิวไปได้หนึ่งคืนนะ” เจ้าตัวเล็กหันมาตอบก่อนยื่นกุนเชียงมาให้ผมช่วยหั่น

“โห  แค่นี้ก็หรูแล้ว  แฟนใครนี่เก่งจริงนะ” ผมยื่นมือไปรับกุนเชียงมาหั่นตามคำสั่งพร้อมกับยื่นคำชมให้เจ้าตัวเล็กได้ ยิ้มแก้มปริไปหนึ่งที
 
ถ้าผมจำไม่ผิดเกือบสามปีแล้วที่ผมให้เจ้าตัวเล็กมารับหน้าที่ในการเป็นพ่อครัวให้ผม และ เท่าที่ผมจำได้คงมีเมนูเป็นร้อยๆ เมนูที่เจ้าตัวเล็กหัดทำจากตำราทำกับข้าวให้ผมได้ลิ้มลองรสชาติใหม่ๆอยู่เสมอๆ  หรือบางทีก็เป็นเมนูง่ายๆที่เอาอะไรที่เหลือในตู้เย็นมารวมๆกัน :impress2:

แต่ มันก็กลายเป็นกับข้าวที่มีรสชาติอร่อยได้ไม่ยาก  ของแบบนี้นอกจากใจรักที่จะเรียนรู้แล้วคงต้องอาศัยพรสรรค์ในการคิดสร้าง สรรค์เมนูด้วยซินะถึงจะทำได้แบบนี้
 
ผมแอบยิ้มปราบปลื้มกับความโชคดีของตัวเอง ที่เจอเด็กคนนึงแต่ทว่ามีความคิดความอ่านและความสามารถไม่ได้ด้อยไปกว่าคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าอย่างผมเลย   ผมโชคดีจริงๆนะ ว่ามั้ย…
 
หลังจากเจ้าตัวเล็กโชว์ฝีมือเหนือชั้นในการทำอาหารเย็นเป็นเมนูง่ายๆแต่ก็อร่อย มากในความคิดผม  และที่สำคัญทันใจด้วยซิเพราะใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีกับข้าวร้อนๆ หอมกรุ่นก็ถูกนำมาวางให้ผมจัดการบนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว  

เราสองคนทานข้าวกันหลังระเบียงห้องท่ามกลางสายฝนปรอยๆ แม้จะเป็นภาพเดิมๆ ที่คุ้นเคย  แต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้  แถมมีสายฝนมาสร้างบรรยากาศอีก  อยากกินข้าวเย็นมื้อนี้ให้มันยันเช้าไปเลย  ฮ่าฮ่า  เว่อร์ไปมั้ยนี่
 
เสร็จเรียบร้อยจากการกินอาหารฝีมือ เจ้าตัวเล็กแล้ว  ก็ตบท้ายด้วยสิ่งที่ขาดไม่ได้ในชีวิตประจำวันของเจ้าตัวเล็กเลย  นั่นก็คือไอศกรีม  ที่นอกจากจะเป็นอาหารหวานแล้วมันยังเป็นอาหารตาให้ผมได้ด้วยนะ  เพราะผมสามารถเห็นภาพคนที่ผมรักยิ้ม และมีความสุขกับการได้ทานไอศครีมในแต่ละครั้งอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่ายกัน เลยทีเดียว  :really2:

“ติ๊บน่ารักมากเลยรู้มั้ย” จู่ๆผมก็อดไม่ไหวที่จะเอ่ยคำนี้เมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับ การแย่งไอศครีมผมไปใส่ในถ้วยไอศครีมของตัวเองอย่างเอร็ดอร่อย

“บ้าพี่ไม้ก็…” เจ้าตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาจากถ้วยไอศกรีมมามองผมก่อนยิ้มเขินๆให้  :-[

“ไม่ต้องชมติ๊บบ่อยก็ได้  ติ๊บเป็นคนเจียมตัว  รู้ตัวมาตั้งนานอยู่แล้วว่าตัวเองน่ารัก”  อืมมม  เอากับเขาซิ  มั่นได้อีกแฮะ

“ตอนนี้ติ๊บก็สอบเสร็จแล้ว  ใกล้ปีใหม่แล้วด้วย  อยากไปเค้าท์ดาวน์ที่ไหนหรือเปล่าปีนี้”

“ไม่รู้เลยคับ  แต่ไม่อยากไปไหนไม่อยากไปวิ่งหลบระเบิดอีกแล้ว  ตื่นเต้นน่ะแต่ถ้าเสี่ยงชีวิตไปขนาดนั้นก็ไม่ไหวอะคับ” เจ้าตัวเล็กตอบติดตลกกลับมาคงจะยังเข็ดขยาดจากเมื่อปีที่แล้วไม่หายละซิท่า  o22

“อีกไม่กี่วันก็จะปีใหม่แล้ว  ติ๊บสอบเสร็จแล้วพี่ก็ว่างงานช่วงวันหยุดถ้าอยากไปไหนก็บอกนะ” ผมเปรยขึ้นมาก่อนยื่นมือข้ามโต๊ะไปขยี้หัวฟูเล่นด้วยความเอ็นดู

“พี่ไม้แน่ใจนะว่าถ้าติ๊บอยากไปไหนพี่ไม้จะให้ไป หรือพาไป” ติ๊บทำท่าเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ก่อนหันมาขอคำยืนยันจากผม

“แน่นอน  ถ้าติ๊บอยากให้พี่ไปด้วยนะ” ผมยืนยันกลับไปและตอนนี้เจ้าตัวเล็กก็เล่นบทที่ผมไม่อาจปฏิเสธคำขอร้องได้อีกครั้ง   :impress2:

เมื่อเจ้าตัวเล็กวางช้อนไอติมเดินข้ามฝั่งโต๊ะอาหารมาหาผมก่อนนั่งลงบนตักผม เบาๆ พลางรวบมือกอดรอบคอผมไว้  และนั่นทำให้ผมยิ้มได้กับภาพที่เห็นตรงหน้า เมื่อไอศกรีมแสนอร่อยทิ้งร่องรอยไว้บนริมฝีปากเสียขาวโพลนเลยทีเดียว  ผมใช้มือเช็ดคราบไอศกรีมที่เลอะขอบปากเจ้าตัวเล็กออกด้วยความหมั่นเขี้ยวแกม หมั่นไส้  

“มาแบบนี้มีไรจะออดอ้อนว่ามาเลยดีกว่า” ผมพูดขึ้นมาอย่างรู้ทันก่อนเจ้าตัวเล็กยิ้มอายๆเอาแก้มมาแนบแก้มผมพร้อมหัวเราะคิกๆ  o18

“ก็พี่ไม้บอกว่าจะให้ติ๊บไปหรือพาติ๊บไปทุกที่ พอดีนึกขึ้นได้ว่ามีคนชวนไปเที่ยวปีใหม่อยู่คนนึงแต่ไม่รู้พี่ไม้จะให้ติ๊บ ไปกับเขาหรือเปล่าเท่านั้นเอง” ในที่สุดเมื่อจนมุมเพราะผมรู้ทันเจ้าตัวเล็กก็แบไต๋ออกมา

“ใครเหรอมาชวนไป  แล้วชวนไปเที่ยวไหนละ” ผมถามต่อเพราะยังนึกไม่ออก

“ก็เพื่อนในคณะแหละคับ  เขาจะไปเที่ยวปีใหม่กัน  ไปหลายคนด้วย  ติ๊บว่าจะขอพี่ไม้หลายวันแล้วละแต่ก็ยังไม่สบโอกาสเพราะมัวแต่อ่านหนังสือ สอบอยู่” เจ้าตัวเล็กบอกรายละเอียดผมมา

“เพื่อนในคณะแล้วพี่รู้จักหรือเปล่า  แล้วจะไปที่ไหนกันละ” ผมยังขอรายละเอียดต่อไปเมื่อยังไม่รู้รายละเอียดทั้งหมด

“เพื่อนในคณะคนนี้พี่ไม้รู้จักดี  แล้วก็ไปไม่ไกลหรอกคับแค่นครสวรรค์นี่เอง”

“พี่ก็ไม่เคยไปน่าสนใจดีแล้วว่าแต่ไปบ้านใครเหรอ” พอได้ยินว่านครสวรรค์ผมก็ชักไม่ไว้ใจแล้วซิ  เพราะเท่าที่จำได้  หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้ม  หมอบอยหน้าจืด  รวมไปจนถึงหมอเบสหน้าหล่อทั้งสามคนมีที่มาจากแหล่งเดียวกัน  คือ นครสวรรค์

มาตอนนี้ผมก็อดขำในความบังเอิญของเรื่องนี้ทั้งสามคนที่มาจีบเจ้าตัวเล็กมีที่ มาจากแหล่งเดียวกัน  สายพันธุ์เดียวกัน  สปีชีส์เดียวกันเลยแฮะ  ชอบแบบเดียวกันซะด้วย :man1:

“ก็เพื่อนคนนครสวรรค์ในกลุ่มมีตั้งหลายคน  แต่ตัวหลักที่เป็นตัวตั้งตัวตีในการเที่ยวคราวนี้ก็คงเป็นหมอบอยอะคับ” เจ้าตัวเล็กให้คำตอบ

“แล้วจะไปกันกี่คนละ  จะให้พี่ไปด้วยหรือเปล่า” ผมถามเพื่อความแน่ใจเพราะแม้ผมจะเป็นแฟนกับเจ้าตัวเล็กก็จริงแต่บางทีก็ควร เว้นว่างให้มีพื้นที่ส่วนตัวบ้าง  เผื่อเจ้าตัวเล็กอยากทำอะไรสนุกๆกับเพื่อนๆแบบไม่ต้องมาคอยกังวลกับผม

“ก็ถ้าพี่ไม้ว่างจะไปด้วยกันก็ได้ครับ  บอยฝากมาชวนพี่ไม้ด้วยเหมือนกัน” เจ้าตัวเล็กตอบพร้อมทำตาปริบๆ

“แล้วจะไปเมื่อไหร่ละ”

“วันเสาร์ที่จะถึงนี้ตอนเช้า  แต่ติ๊บก็ยังไม่รู้รายละเอียดอะไรมากอะคับว่าจะไปยังไงไปที่ไหน”

“อืม  งั้นเราลองไปถามเพื่อนๆดูอีกีแล้วกันว่าถ้าพี่ไปแล้วจะสะดวกจะสนุกกันหรือเปล่าไม่ใช่พี่ไปแล้วกร่อยกัน” ผมตอบก่อนขยี้หัวฟูเล่นเบาๆ  พร้อมขโมยหอมแก้มที่ยิ้มปรินั้นไปหนึ่งที ก่อนเจ้าตัวเล็กจะหยิกหมับเข้าที่พุงน้อยๆของผมไปหนึ่งทีก่อนให้ผมช่วยล้างถ้วยล้างจาน

และตอนล้างถ้วยล้างจานนี่แหละที่ผมถือเป็นฉากโรแมนติกที่สุดของผมในแต่ละวัน เพราะผมชอบมายืนโอบเจ้าตัวเล็กให้อยู่ในอ้อมกอดของผม  ก่อนจะแต๊ะอั๋งจับไม้จับมือช่วยล้างจาน

ดูเหมือนจะเว่อร์ไปนะ  แต่ผมก็ชอบทำแบบนี้ทุกวัน  ฮ่าฮ่า  เผลอๆบางทีก็แกล้งๆถูๆไถๆแก้มก้นเจ้าตัวเล็กเล่นก็มีบ่อยครั้ง   อิอิ  ติดเรทอีกละวุ้ยยย  :haun4:
 
สี่ทุ่มเศษๆ หลังจากล้างถ้วยจานเสร็จเรียบ ร้อย  ผมก็มานั่งดูตารางเวรในอีกไม่กี่วันที่ผมต้องรับผิดชอบก่อนก้าวเข้าสู่วัน หยุดยาวของช่วงปีใหม่ในปีนี้  และดูจากตารางเวรแล้วถือว่าผมยังโชคดีอยู่มากที่วันเสาร์-อาทิตย์นี้ผมยังพอมีเวลาว่างไปเที่ยวกับเจ้าตัวเล็กและเพื่อนๆได้บ้างหากว่าผมไม่ไปเป็นตัวฉุด ความสนุกของการท่องเที่ยวคราวนี้ซะก่อนนะ

เจ้าตัวเล็กอาบน้ำเสร็จเดิน ออกมาจากห้องน้ำในชุดนอน  ก่อนมายืนเช็ดผมอยู่หน้ากระจกและไม่นานก็มีเสียงโทรศัพท์ของเจ้าตัวเล็กเข้ามา  และเจ้าตัวเล็กคงเกรงใจผมที่นั่งทำงานอยู่จึงเลี่ยงเดินออกไปรับสายที่หลัง ห้องพร้อมเลื่อนประตูกระจกปิดเพื่อไม่ให้เสียงของตัวเองเข้ามารบกวนผมที่ทำงานอยู่ภายในห้องเรียบร้อย   กะว่าจะแอบฟังซะหน่อย  อดเลยยยย  :z3:

ว่าแต่ใครกันน้อ…  โทรมาหาเจ้าตัวเล็กดึกดื่นและคุยกันยาวนานเกือบชั่วโมงขนาดนี้เพราะ ปกติเจ้าตัวเล็กจะคุยโทรศัพท์กับเพื่อนหรือใครๆไม่เกินห้านาทีแม้กระทุ่งกับ ผมหรือกับป้าที่นครพนมทรมาก็คุยกันไม่นานเหมือนกับวันนี้  เอ๊ะ  ชักยังไงซะแล้วซิเนี่ยยยย…  o12

มิสเตอร์ไม้ ขีดๆ เขียนๆ
แฮกค์ พิสูจน์

ปล. วันนี้มาอัพให้ที่ฝึกงาน พี่เลี้ยงไปอบรม ก็เลยว่างจัด แถมใส่อีโมลงไปด้วย เพื่อเพิ่ม Feel ในการอ่าน(หรือเปล่า)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 21-09-2010 11:17:03

 :L1:ใครว่ะ แอบตีท้ายครัวพี่ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 21-09-2010 11:24:03

คอนหวัน บ้านเบสใช่ป่าว
แล้วรับโทรศัพท์ใครอ่ะ
คนเค้ายิ่งหวงๆ อยู่ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 21-09-2010 12:34:25

เปิดประตูไป  :z13: ตูดหมอติ๊บซะเลย คุยนาน  :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 21-09-2010 12:46:02

 :z2:น่ารักมากมายครับ ขอบคุณครับที่มาเล่าต่อนะครับ

น้องแฮค ทานข้าวเที่ยงแล้วหรือยังครับ อย่าแอบอู้นะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 21-09-2010 12:58:31

พี่หมอไม้ สงสัยอะไรคิดมาก

พี่ติ๊บผู้น่ารักไม่มีทางนอกใจหรอกน่า

ปล. ลำเอียงกันเห็นๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-09-2010 15:22:10

เค้าอ่ะ ไว้ใจหมอติ๊บนะ ไม่มีทาง
ไม่มีทางโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 21-09-2010 15:58:26

ตอนใหม่มาแล้ว

อ้างถึง

ข้าวผัดกุนเชียง  กับผัดฟักทองใส่ไข่ แล้วก็แกงจืดกะหล่ำปลีหมูยอ  
แค่นี้น่าจะพอประทังความหิวไปได้หนึ่งคืนนะ

แถวบ้านหนูเรียกโคตรของโตรเยอะ

ขอบคุณสำหรับตอนนี้ด้วยนะคะ  :L2:

ปล. ได้กำลังใจจากพี่แฮคอ่านหนังสือไม่รู้เดือนไม่รู้ตะวันเลย
ถ้าได้ A นี่ยกความดีให้พี่แฮคเลยนะคะเนี่ย
ไปอ่านหนังสือต่อแล้วค่า  :oni1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 21-09-2010 18:23:35

หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้ม  หมอบอยหน้าจืด  รวมไปจนถึงหมอเบสหน้าหล่อทั้งสามคนมีที่มาจากแหล่งเดียวกัน  คือ นครสวรรค์  :m20:

พูดถึงหมอจ๊ะโอ๋แล้วคิดถึงน่ะค่ะเนี่ย ไม่โผล่มานาน อิอิ  :กอด1:

ปล.พี่แฮคอู้งานหรอ ทำบ่อยไม่ดีน่ะค่ะ ระวังหลังดีดีล่ะ หุหุ  o3

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 21-09-2010 19:05:05

กันใครกันนะโทรมาหาหมอติ๊บ

อยากรู้ ๆ ๆ ๆ ๆ

ถ้าไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อน ๆ

อยากให้หมอไม้ไปกับหมอติ๊บด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 21-09-2010 21:21:27

อ่านเสร็จ..เข้าครัวทุบกระปุกน้ำตาลทำลายสารที่ให้ความหวานทุกอย่าง....อูยยยอิจฉาตาร้อนผ่าว :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 21-09-2010 23:40:20

ใครโทรมาน้อ....

แหมๆๆๆ ขนาดล้างจานยังแอบมีฉากหวานน้าหมอไม้ หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: kokikung ที่ 22-09-2010 00:28:26

แอบฮาตอนหมอไม้ช่วยเด็กน้อยนะ

หมอฟันนี่เนอะ ไม่ใช่หมอทั่วไปคงกลัวเลือด :pigha2:

แต่อยากเข้าค่ายอาสาแอบบนี้บ้างตั้งแต่เรียนมหาลัยมาไม่เคยได้ไปแบบนี้สะที

แต่หมอไม้เริ่มหึงหมอติ๊บอีกแล้ววว

ฮ่าๆๆๆๆ

ใครหนอ คนๆๆนั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 22-09-2010 09:07:37

อ่าวว.........

ทิ้งไว้ แล้วก็จากไปซะงั้น.....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 22-09-2010 09:11:09

โทรนานขนาดนั้น....คนสำคัญ?????
 :confuse: ด้วยคนค่ะ

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 22-09-2010 10:23:09

หนุ่มนครสวรรค์เป็นแหล่งรวมหนุ่มหล่อเหรอเนี่ย อิอิ  :z1:

เขาเป็นใคร หมอติ๊บถึงเม้าท์แตกได้ล่ะจ๊ะ  :z2:

 :กอด1: :L2: น้อง hackz กับ 2 หมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 22-09-2010 11:22:54

 :pig4:ขอบคุณครับน้องแฮค ที่เอาเรื่องราวน่ารักๆของหมอทั้งสอง

มาเล่าสู่กันฟังเรื่อยมา ยังไงก้อดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: pikkiz ที่ 22-09-2010 16:25:43

แนะนำหมอไม้ครับ

หากหมอติ๊บไม่บอกว่าใครโทรมา หรือแอบแกล้งไม่บอกหมอไม้ อนุญาต ให้จับกด!!!! ครับพ้ม!!! :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 22-09-2010 18:26:52

เมื่อกี้ย้อนกลับไปดูหน้า 144
เลยเพิ่งรู้ตัวว่ายังไม่ได้อ่านตอนที่ 121 ,
ข้ามมาอ่าน 122 เลยซะงั้น
เกือบพลาดด สงสัยอ่านหนังสือจนเบลอ

หนูก็เป็นคนนครไทยนะ
แต่ไม่เคยได้ยินชื่อภูนี้เลยอะ
(สงสัยเข้ากรุงมานานเลยลืม5555)
น้องอาจูคงตะลึงในความน่ารักของพี่ติ๊บจนลืมความเจ็บไป >,<

ปล. อำเภอนครไทยต้องมี ย.ยักษ์ ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 22-09-2010 19:58:09

คุยกับใครกันล่ะเนี่ย ทิ้งให้คนอ่านค้างเลยนะคะคุณหมอ
น้องแฮคจัดการเลย ลงตอนต่อไปให้ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 23-09-2010 01:21:20

มาลงชื่อว่าอ่านแล้ว + ขอโทษที่ไม่ค่อยได้เมนต์ให้เลย (เสียมารยาท อันนี้ ยอมรับแต่โดยดีคับ)


แต่ก็อย่าน้อยใจหนีหายไปก่อนนะพี่หมอ 555+


เป็นกำลังใจนักเขียนคับ ช่วงนี้รักษาตัวเองกันด้วย


ไข้ 2009 ระบาดอีกแล้ว พี่หมอติ๊บยิ่งป่วยง่ายอยู่


ดูแลตัวเองกันเยอะๆ ทั้งพี่หมอไม้+พี่หมอติ๊บ + คนโพสด้วย คับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 23-09-2010 07:38:06

ช่วงนี้อากาศปลวกๆ เป็นไข้ไปวันนึง วันต่อมาเจ็บคอ ตอนนี้น้ำมูกเรื้อรังละ ต้องรอหมอไม้มาตรวจ  :haun4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 23-09-2010 09:15:51

อยากรู้ด้วยเหมือนกันใครโทรมา

พี่หมอไม้จะมีคนมาตีท้ายครัวหรือเปล่านะ

มาต่อด้วยนะ (*_*)

 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 23-09-2010 10:30:38

น่านะ เดี๋ยวหมอติ๊บก็เล่าให้ฟังนะหมอไม้ อย่าเพิ่งกังวลไป

มารอตามเที่ยวนครสวรรค์ดีกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 23-09-2010 14:03:58

ต่อมหึงเริ่มทำงานแล้วนะหมอไม้
ไม่มีอะไรในกอไผ่หรอกน่า
เตรียมตัวไปเที่ยวนครสวรรค์ดีกว่า
อย่าลืมเอาโมจิมาฝากด้วยนะค้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: kittyfun ที่ 23-09-2010 17:19:07

หุๆๆ หมอติ๊บเสน่ห์แรงเหลือเกิน

ไม่รู้ว่าหมอไม้จะเครียดจนไมเกรนขึ้นไหมเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 24-09-2010 17:23:22

หายไปไหนกันหมดคะเนี่ย
คิดถึงพี่แฮค พี่ไม้ พี่ติ๊บ :sad12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 24-09-2010 18:09:25

ก๊อก ก๊อก ก๊อก มีใครอยู่บ้างมั้ยคะเนี่ย หายไปไหนกันหมด ทั้งคุณหมอ ทั้งน้องแฮค
กลับมาได้แล้วนะ คนอ่านคิดถึง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 24-09-2010 21:25:53

 :m7: หายไปไหนกันหมด  :undecided:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 25-09-2010 07:45:05

 :serius2: หายไปหมดเลย แงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 25-09-2010 12:04:02

มาทักทายและให้กำลังใจ ในช่วงวันหยุดครับ สบายดีนะครับคุณหมอ

และน้องแฮค สบายดีหรือเปล่า ขอให้มีความสุขนะ  :3123: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 25-09-2010 12:34:47

ไม่ไ้ด้เข้ามาอ่านซะนานนนนน

สงสัยต้องไล่อ่านอีกหลายวัน -*-

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 25-09-2010 17:33:24

ตามอ่านสองตอนรวด...
ชีวิตนักศึกษาตอนออกค่ายช่วงนี้นี่แหละสนุกและมีความสุขที่สุดเลยหล่ะ
อิอิ เจ้าตัวเขมือบทุน ชื่อนี้น่ารักดีนะ 5555
หมอไม้ ขนาดทำงานอยู่นะ ต่อมหึ่ง ยังได้ทำงานด้วยอีกนะ
แล้วถ้าไปนครสวรรค์ด้วยนี่ คงต้องระงับต่อมนี้สุดๆๆเลยอ่ะดิ อิอิ
คิดถึง หมอไม้ หมอติ๊บ และนายแฮ็ค  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 25-09-2010 23:19:21

น้องhackz  นอนกลางวันนี้เอง ถึงว่าสิ บอร์ดเงียบ สงบมากๆๆ หายไปไหนกันหมดน้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 26-09-2010 21:51:07

หมอไม้ หมอติ๊บ หายไปไหนกันหมด

คนอ่านเรียกหาคับบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 27-09-2010 09:10:32

คิดถึงหมอไม้ หมอติ๊บ น้องแฮ็ค หายไปไหนกันค๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 27-09-2010 09:17:55

เงียบไปเลยอ่ะ


ไม่อ่านสามวัน ก็ยังไม่ไปถึงไหนเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 27-09-2010 11:43:46

 :3125:มานั่งรอ นอนรอ จนเสื่อหมอนขาดไปหลายใบแล้วว :laugh:

เมื่อไหร่นะ คุณหมอที่น่ารักจะมาเล่าต่ออะครับ งั้นขอเต้นรอไปก่อนดีกว่าเนาะ :z2:

ปล.สบายดีนะครับคนโพสต์ :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 28-09-2010 09:12:16

หวัดดี แฮกค์

หมอไม้+หมอติ๊บเป็นอย่างงัยบ้าง

หายไปใหนกันหมด

 :m32:

มาต่อไวไวนะคิดถึง

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 28-09-2010 12:16:24

 :impress3:เที่ยงแล้วครับ มารออ่าน คาดว่าน่าจะนานอะครับ

สบายดีเน้อน้องหล่า พี่เอากำลังใจมาฝากครับ ทานข้าวเที่ยงด้วยกันครับ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-09-2010 13:56:49

กำลังดำเนินการให้คร้าบ   

แต่รอหน่อยพอดีงบประมาณในการดำเนินการซ่อมคอมถูกจ่ายเป็นค่าไอติมแล้ว

อยากอัพตอนต่อไปให้แทบแย่  แต่คอมต้นฉบับไม่เป็นใจ

รอแป๊บนึงนะคร้าบ  รอหมอติ๊บอนุมัติงบซ่อมคอมก่อน

มาเป็นกำลังใจอ้อนหมอติ๊บให้ผมด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-09-2010 14:14:39

จัดไปเลย
ติ๊บ คอมมันเน่า มันไม่ดี
ก้อเจียดค่าไอติมมานึดนึง
มันค้างที่ 122 หลายเพลาแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 28-09-2010 16:26:05

หมอ ไม้ ไม่ต้องซ่อมหลอก
ซื้อ computer ใหม่ดีกว่านะ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 28-09-2010 19:00:06

หมอติ๊บค้า ใจอ่อน อนุมัติซ่อมคอมให้หมอไม้หน่อยนะค้า คนอ่านอยากอ่านเรื่องต่อใจจะขาดแย้ว >//<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 28-09-2010 19:25:44

                หมอไม้อ่ะ...รุ่นนี้ต้องให้ติวอีกหรือ ?แฮ๊บบ้างอะไรบ้าง :เฮ้อ:  อิอิยุแยงให้แข็งข้อ
                    น้องติ๊บพี่แปรพักตร์แป๊บนึง :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 28-09-2010 20:21:16

หมอไม้ ซื้อคอมใหม่ง่ายกว่านะ
โอม โอม หมอติ๊บ จงใจอ่อน จงใจอ่อน
เดี๋ยวช่วยสมทบทุน ติ๊ดนึงนะ 55+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: SPSJ ที่ 28-09-2010 22:09:33

อยากรู้เหมือนกัน ว่าใครคือคนนั้น...55

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 29-09-2010 19:41:07

หายไปนานเพราะอย่างนี้นี่เอง
ค้างตอนนี้ตั้งแต่เริ่มสอบจนเหลืออีกวันเดียวแล้ว
ยังไงพี่ติ๊บช่วยอนุมัติงบนี้ด้วยนะคะ
จะลงแดงแล้ว :(

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 29-09-2010 20:54:44

หายกันไปหลายวันแล้วนะ

คิดถึงมากอยากรู้ว่าเป็นใครมาก ๆ ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-09-2010 11:36:31

 :3123:  หมอไม้รายงานตัวครับผม  :3123:

กลับมาด้วยความคิดถึงหลังจากไปจัดการเรื่องงานมาอาทิตย์เศษๆ

ขอโทษอย่างแรงที่หายไปโดยมิได้ร่ำลา 

ตอนใหม่อัพให้เรียบร้อยแล้วนะครับ  มาติดตามกันว่าคนๆนั้นคือใคร

ฝากนายแฮค  โพสเตอร์  มือโปรจัดการต่อให้ทีแล้วกัน

แล้วไงเดี๋ยวจะอัพลงให้บ่อยๆนะคับ 

ช่วงนี้ว่างๆแวะมาทักทายกันได้น่ะครับ   ตามประสาคนโสด...  จริงๆนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 30-09-2010 11:55:42

สาธุ :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 122 ใครคือคนนั้น [Up.สาย] P.145
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 30-09-2010 12:55:06

 :jul1:

ติดตามครับ.....
หายไปนานเลย คิดถึงจะแย่ (คิดถึง dialy อ่ะ)

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 123 เพื่อน [Up.บ่าย]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-09-2010 13:17:12

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 123 เพื่อน
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 30 กันยายน 2010 เวลา 11:25 น.

“ใครโทรมาหาเหรอคุยกันยาวเลย” ผมเอ่ยถามขึ้นหลังจากเจ้าตัวเล็กเปิดประตูกระจกหลังห้องเข้ามา

“พอดีปุ๋มโทรมาหาอ่ะ  มีเรื่องนิดหน่อย” เจ้าตัวเล็กตอบแบบสีหน้าไม่สู้ดีคงจะอยู่ในอารมณ์เป็นห่วงเพื่อน

“พอจะบอกพี่ได้เปล่า  ว่าปุ๋มเขามีปัญหาอะไร”

“ก็ก่อนหน้านี้มีคนมาจีบมาชอบ  มันก็เล่นตัว   พอตอนนี้เขาตีจากมันก็เสียใจร้องไห้ฟูมฟาย” ผมเลยไม่รู้จะเครียด  หรือจะยิ้มให้กับปัญหาของน้องปุ๋มคนสวยดี  นี่แหละน้าเล่นตัวมากๆ ก็เลยแห้ว

“ก็ไม่รู้กะเค้าเหมือนกันนะ  ตอนแรกปุ๋มเค้าอาจจะยังไม่ชอบก็ได้นา  แล้วมันค่อยมาทีละนิดจนรู้ตัวว่าชอบคนคนนั้น  แต่คนที่รอก็รอจนหมดความอดทนไปซะก่อน” ติ๊บพูดปลงๆซะงั้น

“อื้อ  ดีนะ  ที่ติ๊บไม่เล่นตัวเหมือนน้องปุ๋มไม่งั้นพี่คงรอจนกร่อยแน่เลย”

“อ้าว  ไมพูดงี้  ติ๊บง่ายเกินไปใช่มั้ยนิ” เจ้าตัวเล็กค้อนกลับมามองผมหนึ่งทีก่อนทำหน้างอนๆให้ผมได้ขำกับความช่างคิดของเขาซะไม่ได้

“ไม่ได้หมายความว่างั้น  พี่หมายความว่าดีน่ะที่เราไม่มีปัญหากันแบบนั้นเพราะเรารักกันมากแล้วเราก็เข้าใจกันมากไง”  ผมตอบก่อนรวบร่างบางมานั่งบนตัก

“พี่ไม้ครับ  จะว่าอะไรมั้ยถ้าติ๊บจะให้ปุ๋มมาเที่ยวหาที่นี่ซักวันสองวันก่อนเปิดเทอมนี้”

“ได้ซิ  น้องปุ๋มก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล  พี่ก็รู้จักดีนี่” ผมตอบก่อนซุกหน้าเข้าไปคลอเคลียแก้มเนียนที่ตอนนี้เริ่มแดงจากสายตาวาบหวามและหนวดเคราสากๆของผม

“งั้นติ๊บโทรไปบอกปุ๋มก่อนน่ะ” เจ้าตัวเล็กตัดบทก่อนลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์หาเพื่อนรักในทันที
 
อีกหนึ่งชั่วโมงผ่านไปกับการคุยโทรศัพท์อันยาวนานของเจ้าตัวเล็กและเพื่อนสนิท  จนได้ผลออกมาว่าปุ๋มจะเดินทางมาหาเพื่อนรักในคืนนี้เลย  และจะมาพักด้วยวันสองวัน ทำไมมันรวดเร็วอย่างนี้วะ...

เช้ามืดของวันรุ่งขึ้นเจ้าตัวเล็กตื่นมารับโทรศัพท์  ก่อนพูดคุยกับปลายสายเป็นเวลาสั้นๆก่อนเดินเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาออกมาบอกผมลุกขึ้น แล้วพาไปรับเพื่อนสนิทของเจ้าตัวเล็กที่รออยู่หน้ามหาวิทยาลัยเรียบร้อยแล้ว

“พี่ไม้หวัดดีค่ะ  ติ๊บหวัดดี” ปุ๋มยกมือขึ้นไหว้ผมก่อนเดินโผเข้าไปกอดเพื่อนรักแล้วปล่อยโฮเฮือกใหญ่ออกมาแบบคนเก็บกลั้นน้ำตาแห่งความเสียใจนั้นมานานแสนนาน

“ใจเย็นๆแก ยังไม่ต้องบอกไม่ต้องเล่าอะไรกับชั้นทั้งนั้น  ตอนนี้แกอยู่กะชั้นแล้วปุ๋ม  ไม่มีอะไรแล้วแก  ชั้นยังยืนอยู่เป็นเพื่อนแกทั้งคน” เจ้าตัวเล็กพูดจบก็ยกมือขึ้นปาดน้ำตาให้เพื่อนสนิท

ทำเอาผมยิ้มให้กับความรักที่คนทั้งสองคนมีต่อกันมานานหลายปี  นี่ซิน่ะที่เขาเรียกว่า ‘เพื่อน’
 
“แกเดินทางมาเหนื่อยๆ เดี๋ยวกลับห้องพักกันก่อน  เดี๋ยวชั้นทำอาหารเช้าให้แกกิน”  ติ๊บบอกก่อนรับกระเป๋าของเพื่อนโยนมาทางผม  ก่อนที่ผมจะรับหน้าที่พลขับพาน้องปุ๋ม และเจ้าตัวเล็กกลับห้อง

“ปุ๋มขอรบกวนพี่ไม้ซักวันสองวันน่ะค่ะ  ไว้สภาพจิตใจดีขึ้นจะกลับไปเรียนต่อเลย”

“โอ๊ย  ไม่เป็นไรครับปุ๋ม  ไม่ต้องเกรงใจเราคนกันเองแต่ห้องของพี่มันเล็กหน่อยนะ”

“ไม่เป็นไรหรอกคะ  ยังไงปุ๋มก็อยู่ได้ถ้าไม่เป็นการรบกวนพี่ไม้นะค่ะ”

“รบกงรบกวนอะไรกัน คิดมาก”  เจ้าตัวเล็กตักบทขึ้นมาก่อนหันไปแนะนำสถานที่ต่างๆในมหาวิทยาลัยที่เราขับรถผ่านไปบอกเพื่อนซี้  ให้ปุ๋มสนใจเรื่องอื่นๆบ้างจะได้ไม่จับจดอยู่กับเรื่องที่เสียใจ  ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดนะ

“มหาวิทยาลัยของแกนี่ก็สวยเหมือนกันนะติ๊บ  ไม่คิดว่ามหาวิทยาลัยที่ไม่ค่อยได้ยินชื่อเสียงเท่าไหร่จะโตเร็วขนาดนี้  รู้งี้ชั้นมาเรียนกับแกก็คงดี” ปุ๋มเอ่ยชมมหาวิทยาลัยในขณะที่สายตาก็มองออกไปตามคณะต่างๆที่ผมพาขับรถรอบมหาวิทยาลัยให้แขกผู้มาเยือนได้ดูบรรยากาศยามเช้ามืดของมหาวิทยาลัยไกลปืนเที่ยงแห่งนี้

“ไม่มีทางหรอกที่แกจะมาเรียนที่เดียวกับชั้นได้  เพราะที่นี่ไม่มีคณะสัตวแพทย์จ้ะ” เจ้าตัวเล็กบอกเพื่อนสนิทไป

“เออ นั่นซิ คงไม่ได้อยู่ดีเพราะชั้นชอบเป็นหมอวัว หมอควาย มากกว่าเป็นหมอคน”

“แล้วนี่แกเปิดเทอมวันไหนเหรอ” เจ้าตัวเล็กเอ่ยถามเพื่อนสนิทขึ้นมาหลังจากที่ผมขับรถออกมาจากรั้วมหาวิทยาลัยเพื่อมุ่งหน้าสู่หอพัก

“เปิดวันจันทร์ที่จะถึงนี้แหละ”  ปุ๋มตอบ

“อ้าว  พร้อมกันเลย  แล้วเป็นไงมั่งเกรดดีมั้ยแก”

“เพียบ”  ปุ๋มตอบสั้นๆและทิ้งความงุนงงไว้กะผมสองคน

“อะไรของแก  เพียบ” เจ้าตัวเล็กเอ่ยถามด้วยสีหน้างงงัน

“ก็แกถามว่าเกรดดีมั้ย  ชั้นก็ตอบว่าเพียบ  เพราะในทรานสคริปชั้นมีแต่ดี ด๊อก ซี แคท นานๆ จะมีเอ แอ๊นท์ผ่านมาซักตัว  ไม่เหมือนแกหรอก” หมอปุ๋มตอบมาถึงตอนนี้ผมถึงกับยิ้มให้กับคำตอบของเธอไม่ได้เพราะคงเป็นคอเดียวกันกับผมละมั้ง  นานๆจะได้พบเจอ เกรด เอ กับเขาซักตัว
 
ไม่นานผมก็พาเด็กทั้งสองเข้ามาจอดที่ที่จอดรถในหอพักเป็นที่เรียบร้อย  ก่อนจะเดินขึ้นหอพัก

“ห้องเล็กหน่อยนะแก” เจ้าตัวเล็กบอกเพื่อนสนิทก่อนเปิดประตูห้องเข้าไป

“โห  ไม่เล็กหรอกแกห้องขนาดนี้อยู่ได้สบาย  กว้างกว่าหอพักในม.เกษตร ที่ชั้นอยู่ตั้งเยอะ”

“แกมาเหนื่อยๆ  อาบน้ำอาบท่าให้หายเหนื่อยก่อนแล้วกัน  เดี๋ยวชั้นจะทำอะไรร้อนๆให้กิน” เจ้าตัวเล็กพูดจบก็เดินไปเปิดตู้  ส่งผ้าเช็ดตัวให้เพื่อนสนิทก่อนที่น้องปุ๋มจะเดินเข้าไปจัดการอาบน้ำอาบท่า

เจ้าตัวเล็กหันมายิ้มให้ผมหนึ่งทีเพื่อเป็นการขอบคุณที่ผมต้อนรับเพื่อนสนิทของเจ้าตัวเล็กอย่างดี  ผมเดินดุ่มเข้ามาใกล้เจ้าตัวเล็กก่อนก้มลงไปจูบหน้าผากเหม่งๆหนึ่งที  เพื่อเป็นการให้กำลังใจและผมก็สนับสนุนการกระทำครั้งนี้ของเจ้าตัวเล็กอย่างเต็มที่
 
ครู่เดียว  หมอปุ๋มก็เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดลำลองสบายๆ ก่อนเดินไปช่วยเจ้าตัวเล็กจัดการทำอาหารเช้าที่หลังห้อง

“โห  แกนานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ชั้นไม่เคยได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นแบบนี้” จู่ๆหมอปุ๋มก็เอ่ยขึ้นเมื่อหันไปเห็นพระอาทิตย์ที่โผล่พ้นยอดไม้จากท้องทุ่งขึ้นมาทอแสงในตอนเช้าตรู่

“อืม  ที่นี่มันไม่มีตึกสูงระฟ้าคอยบดบัง  เลยทำให้มีโอกาสได้เห็น  แต่ถ้าอยู่ในกรุงเทพก็หมดสิทธิ์” หมอติ๊บตอบเพื่อนสนิทไป

“ดีเนอะ  นานๆจะได้ดูอะไรสวยๆแบบนี้ซักที  จะได้รู้ว่าชีวิตเราเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน” หมอปุ๋มเอ่ยขึ้นแบบคนปลงๆซะอย่างงั้น

“ก็ถูกแล้วแหละแก  ชีวิตของคนเรามันก็พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน ไม่ว่าเมื่อวานจะฟ้าครึ้ม  ฝนตก  พายุเข้ากระหน่ำแรงแค่ไหน แต่เมื่อถึงเวลาที่พระอาทิตย์ต้องขึ้นมันก็จะขึ้นมาใหม่ได้ทุกวันโดยไม่สนใจว่าเมื่อวานผ่านอะไรมาบ้าง  และชั้นก็เชื่อด้วยว่าเพื่อนของชั้นพร้อมจะเริ่มต้นใหม่อย่างแข็งแกร่งไม่แพ้ดวงอาทิตย์ดวงโตนั่นแหละ”  เจ้าตัวเล็กให้กำลังใจก่อนเดินไปตบไหล่เพื่อนเบาๆหนึ่งที

ผมเดินมายังหลังห้องที่ทั้งสองคนยืนคุยกันอยู่  เผื่อจะมีอะไรให้ช่วย

“พี่ไม้ไปนอนดูทีวีเหอะค่ะ  เดี๋ยวปุ๋มกับติ๊บจัดการกันเอง” น้องปุ๋มหันมาห้ามผมที่เสนอตัวช่วยก่อนถูกเจ้าตัวเล็กไล่ให้ไปอาบน้ำเตรียมพร้อมไปทำงาน
 
เจ็ดโมงเช้าเศษๆ อาหารเช้าเป็นข้าวต้มหมูสับ  และยำไข่เค็มก็ถูกวางบนโต๊ะให้เราสามคนจัดการ  และตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าเจ้าตัวเล็กคุยอะไรกับหมอปุ๋มบ้าง  แต่ดูสีหน้าท่าทางของปุ๋มแล้วดูดีขึ้นเยอะทีเดียว

“เดี๋ยวพี่ออกไปทำงานแล้วเราสองคนจะไปไหนกันหรือเปล่า” ผมเอ่ยถามขึ้นหลังจากจัดการอาหารเสร็จเรียบร้อย

“คงไม่ออกไปไหนหรอกค่ะ  คงนั่งนอนคุยกันตามประสาเพื่อนซี้ที่คิดถึงกันนั่นแหละค่ะ” หมอปุ๋มตอบยิ้มๆ

“งั้นตอนเย็นไม่ต้องทำกับข้าวนะ  เดี๋ยวพี่พาออกไปทานข้าวข้างนอกกันทั้งสองคน”

“ค่ะ  ขอบคุณค่ะพี่ไม้  ติ๊บแกลงไปส่งพี่ไม้ที่รถซิ” หมอปุ๋มออกคำสั่งคงจะต้องการให้ผมสองคนมีเวลาส่วนตัวบ้าง

เจ้าตัวเล็กเดินตามลงมาส่งผมที่รถ  ก่อนจะถามผมขึ้นมาเบาๆ

“พี่ไม้สะดวกหรือเปล่าที่ให้ปุ๋มพักกับเราที่นี่  หรือเราจะไปเปิดโรงแรมให้ปุ๋มดี”

“พี่สะดวกนะติ๊บ  ถ้าเราไปเปิดโรงแรมให้เขาอาจจะคิดว่าเราอะ  ไม่สะดวกไม่สบายใจที่จะต้อนรับเขาก็ได้ ยังไงซะติ๊บก็คุยกะเพื่อนให้กำลังใจเพื่อนดีๆแล้วกัน  เพื่อนเขากำลังมีปัญหาเดี๋ยวถ้ามีอะไรก็โทรไปหาพี่นะ  เผื่อช่วงบ่ายจะอยากออกไปไหนพี่จะได้กลับเข้ามารับ”

“ขอบคุณนะคับพี่ไม้ที่เข้าใจติ๊บทุกอย่างเลย” ติ๊บบอกผมยิ้มๆ

“ก็พี่รักติ๊บไง”  ผมแกล้งก้มเข้าไปพูดกระซิบใกล้ๆหู

พอพูดจบก็แกล้งขโมยหอมแก้มแบบไม่ทันให้เจ้าตัวเล็กตั้งตัวก่อนกระโดดโหยงเข้าไปนั่งในรถก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะเอื้อมมือมาหยิกหมับเข้าที่พุงผมเหมือนทุกที

ผมสตาร์ทรถออกมาจากหอไปทำงานอย่างอารมณ์ดี   และคิดว่าเรื่องแค่นี้คงไม่เกินความสามารถของว่าที่คุณหมอ  อย่างเจ้าตัวเล็กไปได้…
 
เมื่อมาถึงที่ทำงานผมก็เตรียมพร้อมสำหรับการทำงานในเช้าวันใหม่อย่างเต็มที่ แต่ก็ต้องแปลกใจไม่น้อยเมื่อในตารางเวรนัดคนไข้ของผมวันนี้ปรากฏว่าในช่วงเช้ามีคนไข้มานั่งรอผมอยู่แล้วถึงสองคน  และเป็นคนไข้ที่ผมไม่ค่อยชอบขี้หน้ามันเท่าไหร่ซะด้วยซิ

ไม่ต้องเสียเวลาเดาให้ยากหรอกครับนายเบสหน้าหล่อ  กับไอ้หมอบอยหน้าจืด  สองศรีพี่น้องที่ผมไม่ค่อยอยากเจอะเจอซักเท่าไหร่เพราะขึ้นชื่อว่าเป็นศัตรูหัวใจตัวฉกาจเลยทีเดียว

คนแรกคือนายเบส  ที่มานั่งทำหน้าทะเล้นกวนใจผมแต่เช้าทั้งที่คราวก่อนก็ตรวจฟันให้แล้วก็ไม่เห็นว่ามีปัญหาอะไรนอกจากเสียวฟัน

คนที่สองคือหมอบอยหน้าจืด  อันนี้ยังพอทนฟังขึ้นเพราะวัสดุที่อุดไปคราวก่อนหลุดจึงมาให้ผมอุดฟันให้ใหม่ แต่เมื่อผมจัดการลงมือทำการรักษาสองคนไข้ตัวดีเสร็จเรียบร้อยแล้ว  หมอบอยก็เอ่ยถามขึ้นมาว่า

“พี่ไม้ครับผมขอถามอะไรหน่อย  ตกลงว่าวันเสาร์-อาทิตย์นี้  พี่ไม้จะให้ติ๊บไปเที่ยวกับพวกผมมั้ยคับ”

“พี่ก็ยังไม่รู้เลยนะบอย  พี่ก็ตอบติ๊บไปแล้วนะว่ายังไงก็แล้วแต่เขาแต่พอดีพี่เห็นเพื่อนเขามาหาจากกรุงเทพแนะ  ไม่รู้ว่าจะสะดวกไปอยู่หรือเปล่า ติ๊บเองก็ยังไม่ได้บอกอะไรพี่เหมือนกันไง บอยลองโทรไปถามคำตอบกับติ๊บเองแล้วกัน”

“แล้วถ้าพี่ติ๊บตกลงไปนี่พี่ไม้จะไปกับพี่ติ๊บด้วยมั้ยคับ” นายเบสเอ่ยถามขึ้นมาบ้าง

“อันนี้พี่ก็ต้องแล้วแต่เจ้าตัวเขาอะครับ ถ้าให้พี่ไปด้วยก็ไป ถ้าไม่ให้ไปพี่ก็จะไปว่าอะไรเขาได้” ผมตอบอย่างคนไปต่อในชั่วโมงนี้

“ยังไงเดี๋ยวผมจะลองโทรไปหาติ๊บอีกทีแล้วกันคับว่าจะไปไม่ไปยังไงผมจะได้เตรียมเรื่องรถเรื่องที่พักไว้ให้  ส่วนพี่ไม้จะไปด้วยก็ได้ครับไปหลายๆคนจะได้สนุกดี” นายบอยเอ่ยชวนผมเป็นการส่งท้ายก่อนที่ทั้งสองหนุ่มจะล่ำลาผมกลับไป

ถ้าผมเดาไม่ผิด การไปเที่ยวนครสวรรค์ของเด็กกลุ่มนี้คราวนี้นอกจากนายบอย ต้นขั้วใหญ่แล้วนายเบสผู้ติดตามก็คงจะร่วมอยู่ในกิจกรรมคราวนี้ด้วย  แบบนี้ถ้าให้เจ้าตัวเล็กไปเที่ยวกับเพื่อนๆโดยไม่มีผมติดตามไปด้วย  คงไม่เหมาะสมแน่ๆ  แฮ่ๆ  คิดมากไปป่าวหว่าเรา
 
ตกเย็นผมขับรถกลับห้องเพื่อตั้งใจพาเด็กทั้งสองคนที่รอผมอยู่ที่ห้องไปเลี้ยงข้าวเย็นซักหน่อย เมื่อผมนำรถเข้าจอดที่หน้าหอพักเด็กทั้งสองคนก็ยืนรออยู่ที่หน้าหอพักเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่แปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นหมอปุ๋ม  ถือกระเป๋าใบเขื่องที่เธอหิ้วมาเมื่อเช้ามืดออกมากับเธอด้วย

“พอดีปุ๋มมีงานด่วนที่มหาวิทยาลัยอะคะ  เพื่อนโทรมาตามให้กลับไปได้แล้ว  อีกอย่างวันนี้คุยกับติ๊บทั้งวันก็สบายใจขึ้นมากแล้ว  คืนนี้เลยว่าจะกลับเข้ากรุงเทพเลย” หมอปุ๋มอธิบายให้ผมฟังเมื่อเห็นผมทำสีหน้าแปลกใจในขณะที่ทั้งสองว่าที่คุณหมอก้าวเข้ามาในรถเรียบร้อย

“งั้นพี่เลี้ยงฉลองให้กับวันใหม่ที่จะเกิดแต่สิ่งดีๆให้ปุ๋มละกัน” ผมบอกเธอไป และทำให้เรียกรอยยิ้มจากว่าที่คุณหมอทั้งสองได้อย่างดี

“แล้ววันนี้เราจะกินอะไรกันดีอะ” ติ๊บชะโงกหน้าจากเบาะหลังมาถามผม

“แล้วแต่ติ๊บกับปุ๋มละกัน  อยากกินอะไรบอกมาได้เลย  เดี๋ยวป๋าเลี้ยงเอง” ผมตอบขำๆ

“งั้นไปหานมปั่นกินแล้วกันเนอะ  อยากกินนมปั่นนานละ ไม่ได้กินนานแล้วอะ” ติ๊บหันไปถามความคิดเห็นของเพื่อนสนิท

“ก็แล้วแต่เจ้ามือแล้วกันคะ  ปุ๋มกินได้หมดแหละพี่”

“ปุ๋มไม่ต้องเชื่อเพื่อนเราทุกเรื่องก็ได้นะ  ที่ว่าไม่ได้กินนมปั่นนานนะ นานกี่วันกันเชียว”  ผมแอบแซวคนไม่ได้กินนมปั่นมานานนนน... ไปหนึ่งที

“อีกอย่างติ๊บอย่าลืมซิว่าคืนนี้ปุ๋มต้องนั่งรถกลับเข้ากรุงเทพ  ไปกินนมปั่นเดี๋ยวก็เทียวฉี่บนรถคนอื่นเค้าไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันพอดี”

“อืมม  ก็จริงแฮะ  งั้นก็แล้วแต่เจ้ามือตามที่ปุ๋มว่าแล้วกัน” ติ๊บตอบกลับมาหน้าจ๋อยเมื่อผมไม่สนับสนุนไปกินนมปั่น ไอติมตามที่ตนเองได้เสนอมา

ผมจึงตัดสินใจพาทั้งสองว่าที่คุณหมอเข้าไปยังร้านอาหารหน้ามหาวิทยาลัยที่มีทั้งอาหารตามสั่งไอติม  น้ำผลไม้และอื่นๆครบตามที่แต่ละคนอยากกิน  ในขณะเดียวกันก็เดินไปรอรถที่จะเข้า กรุงเทพได้อีกด้วย
 
“เสียดายที่คราวนี้ปุ๋มรีบไปรีบกลับ  พี่เลยยังไม่มีโอกาสพาเที่ยวไหนเลย” ผมชวนทั้งสองว่าที่คุณหมอคุยในขณะที่เรานั่งรอรถโดยสารปรับอากาศชั้นหนึ่งเข้ากรุงเทพที่ด้านหน้ามหาวิทยาลัย หลังจากจัดการอาหารมื้อเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้วเดินมาซื้อตั๋วที่ร้านไม่ไกลกับที่เราทานข้าวเมื่อซักครู่เท่าไหร่นัก

“ไม่เป็นไรหรอกพี่ไม้แค่นี้ก็ขอบคุณมากแล้วค่ะ  ไว้มีโอกาสปุ๋มจะมาเยี่ยมใหม่หรือถ้าว่างๆพี่ไม้กับติ๊บจะไปเที่ยวกรุงเทพก็บอกปุ๋มน่ะ  เดี๋ยวพาเที่ยวเอง”

“โห  จริงนะแก  ไว้ไปกรุงเทพฯเมื่อไหร่แกพาชั้นเที่ยวให้ทั่วเลยนะ RCA  รัชดา สีลม อตก. เอาให้ทั่วเลยนะแก” ติ๊บบอกอย่างตื่นเต้นเชียวแฮะ

“เอ่อ  พอละๆ ไอ้ที่แกว่ามาทั้งหมดนี่  ถ้าชั้นพาไปจริงๆแกจะไปมั้ย ที่เอ่ยมาแต่ละที่นั่นน่ะมันร้านเหล้านะจ๊ะ ไม่ใช่ร้านไอติม” ปุ๋มตอบได้ถูกใจผมที่สุดเลยแฮะ ตอนนี้

“อูยยยย  แสดงว่าชั้นเข้าใจผิดมาตลอดเหรอนี่  ว้า…แย่จัง” ติ๊บเอ่ยขึ้นพร้อมทำท่าคิขุให้ผมกับปุ๋มหัวเราะร่วน  :laugh:

“ดูแลเอาเองนะพี่ไม้  แฟนใครหนูไม่รู้ด้วย  บ้านนอกมากกกกกกกก”

“อ้าว  ถ้าชั้นบ้านนอกแล้วแกละไม่บ้านนอกกะชั้นด้วยหรือไง  ได้ข่าวว่าบ้านแกกะบ้านชั้นรั้วเดียวกันอยู่นะ” หมอติ๊บหันมากัดเพื่อนเล่นบ้าง

“ว้ายยย ชั้นเป็นสาวกรุงเทพแล้วย่ะ” หมอปุ๋มตอบกลับพร้อมกับยกขาขึ้นไขว่ห้างวางตัวเป็นสาวกรุงเทพ

“เอ่อ  ก่อนจะบอกว่าเป็นสาวกรุงเทพนี่พิจารณาดั้ง และโหนกแก้มที่บ่งบอกความเป็นที่ราบสูงก่อนดีมั้ยจ๊ะ  แม่สาวกรุงเทพ”  ติ๊บพูดจบก็หัวเราะร่าตาหยีที่ได้จิกกัดเพื่อนอย่างแสบสัน  :jul3:

“พี่ไม้ดูซิ  ปากคอมันเราะร้ายนะเดี๋ยวนี้” หมอปุ๋มฟ้องผมพร้อมกับยกมือขึ้นกุมโหนกแก้มตัวเองอย่างอายๆ  :-[
 
และก่อนที่ทั้งสองจะได้จิกกัดกันไปมากกว่านี้  พนักงานขายตั๋วก็บอกให้เรารู้ว่าขณะนี้รถทัวร์กำลังจะมาถึงแล้วให้เราไปยืนรอขึ้นรถได้เลย

ทั้งสองว่าที่คุณหมอลุกขึ้นยืนและจับมือกันราวกับวินาทีนี้ผมจะเป็นผู้ประกาศผลมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์สก็ไม่ปาน

“ไม่ได้อยู่ใกล้กัน  ดูแลตัวเองดีๆนะแก  มีไรก็โทรมาหรือจะมาหาชั้นที่นี่ก็ได้ยินดีต้อนรับแกเสมอ” เจ้าตัวเล็กบอกเพื่อนสนิทที่จ้องหน้ากันและกันอย่างซาบซึ้ง  :m15:

“ขอบคุณมากติ๊บ  แกยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของชั้นเสมอ  ขอบใจแกจริงๆนะ” ปุ๋มตอบพร้อมโผเข้ากอดเพื่อนสนิทและปล่อยน้ำตาแห่งความปลาบปลื้มใจออกมาอีกรอบ  :กอด1:

“พี่ไม้คะ ฝากดูแลเพื่อนที่ดีที่สุดของปุ๋มคนนี้ด้วยนะค่ะ” ปุ๋มหันมายิ้มให้ผมและจับมือผมให้ไปจับมือเจ้าตัวเล็ก  เขินเหมือนกันนะนี่  :sad11:

“ชั้นไปนะแก  ไงเดี๋ยวโทรหาอีกที” ปุ๋มพูดขึ้นก่อนที่จะเดินหิ้วกระเป๋าเดินไปยังรถที่มาจอดเทียบรอแล้วก่อนจะโบกมือลาเราทั้งสองคน  :bye2:

“เดินทางปลอดภัยนะคับ” ผมล่ำลาปุ๋มก่อนหันมาสบตาเจ้าตัวเล็กที่ดูเศร้าสร้อยด้วยความเป็นห่วงเพื่อนก่อนขยี้หัวฟูเป็นการให้กำลังใจ
 
รถโดยสารปรับอากาศชั้นหนึ่งกรุงเทพ – พิษณุโลก ลับหายไปจากปลายสายตาของเราทั้งคู่ผมกับติ๊บจึงเดินไปยังรถเพื่อกลับหอพักของเรา

“ดีนะ  ที่ปุ๋มยังมีเพื่อนที่สนิทและเข้าใจแบบติ๊บไว้คอยปรึกษาเวลามีปัญหา” ผมเอ่ยขึ้นในขณะขับรถกลับหอพักและกุมมือเจ้าตัวเล็กไปตลอดทาง

“ก็แบบนี้แหละเวลาคนเราอ่อนแอ  มักจะต้องการใครซักคนที่เข้าใจอยู่เคียงข้างเสมอแต่ติ๊บโชคดีกว่าปุ๋มนิดเดียวตรงที่ติ๊บมีพี่ไม้เป็นพี่  เป็นเพื่อน  เป็นพ่อ  เป็นทุกๆ อย่างคอยให้คำปรึกษาในทุกเรื่องเวลาที่ติ๊บมีปัญหาไม่ว่าปัญหานั้นจะเล็กน้อยหรือยิ่งใหญ่แค่ไหนก็ตาม พี่ไม้จะยังคงยืนอยู่เคียงข้างติ๊บเสมอ”

“เฮ้อ ฟังแบบนี้แล้วชื่นใจจัง  งั้นพี่ขออะไรติ๊บอย่างนึงซิ” ผมยิ้มแก้มแทบปริเมื่อได้ยินเจ้าตัวเล็กพูดเมื่อครู่และตอนนี้ก็ได้เวลาที่ผมจะออดอ้อนบ้างแล้ว  :impress2:

“ขออะไรเหรอคับ” ติ๊บหันมาทำหน้าสงสัย

“ขอรางวัลให้พี่ชื่นใจมีกำลังใจหน่อยซิ” ผมตอบพร้อมเอียงแก้มซ้ายให้เจ้าตัวเล็กเพื่อบอกให้รู้ว่ารางวัลที่ผมต้องการคืออะไร

“ไม่เอา  กลับถึงห้องก่อนดิ” เจ้าตัวเล็กตอบเขินๆ  :-[

“ไม่ได้  กลับถึงห้องเดี๋ยวมันไม่ได้อารมณ์ซาบซึ้งแบบนี้  เอารางวัลตอนนี้เลยเร็วๆ” ผมออดอ้อนต่อไปและนั่นก็ทำให้ผมดีใจสุดชีวิตเมื่อเจ้าตัวเล็กหันมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่
 
ฮ่า  ฮ่า  ชื่นใจจังวุ้ย  แค่นี้ก็คุ้มค่าแล้วใช่มั้ยคับที่ผมทุ่มเททุกอย่างในการเป็นทุกอย่างให้กับคนหนึ่งคนที่รักผม  และผมก็รักเขามากเช่นกัน  อยากหยุดเวลาไว้แค่ตรงนี้จัง…

มิสเตอร์ไม้ เขียน
แฮกค์ พิสูจน์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 123 เพื่อน [Up.บ่าย] P.147
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 30-09-2010 13:34:50

เพิ่งสอบวิชาสุดท้ายเสร็จ กลับถึงบ้านก็มีตอนใหม่มาลงพอดี
เป็นของขวัญรับวันปิดเทอมที่ดีที่สุดเลย 5555.
ไปอ่านก่อนนะคะ  :oni1:

...........................
อีดิท
ใครคนนั้นคือพี่ปุ๋มนี่เอง
ชอบตอนพี่ติ๊บพูดถึงเรื่องพระอาทิตย์อะค่ะ
ถ้าทุกคนคิดแบบนี้ คงจะมีแต่ความสุขไม่มีความทุกข์เน๊อะ >,<

ปล. ตามประสาคนโสด จริงๆนะนี่มันยังกันคะพี่ไม้ ??

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 123 เพื่อน [Up.บ่าย] P.147
เริ่มหัวข้อโดย: mapi ที่ 30-09-2010 15:02:46

ว้าวๆๆ.......กับมาต่อแล้ว
ดีใจจัง..... :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 123 เพื่อน [Up.บ่าย] P.147
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 30-09-2010 17:15:55

....อยากรู้จังว่าคุณน้องเบส และน้องบอย อยากให้หมอไม้ไปเที่ยวด้วยหรือเปล่า
....น้องปุ้ม และ หมอติ๊บ โชคดีนะที่มี..เพื่อน ...ที่ดีคอยดูแลยามที่ทุกข์ใจ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 123 เพื่อน [Up.บ่าย] P.147
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 30-09-2010 17:39:15

ดีใจจังมาซะที คิดถึงมากมาย ขอบคุณนะค้าที่มาต่อให้ทั้งน้องแฮค และก็หมอไม้ด้วย
แหม หมอไม้ นาน ๆ จะโสดที(หรือเปล่า)ใช้เวลาให้คุ้มนะ
ตอนหน้าคงได้ไปเที่ยวนครสวรรค์แล้ว เตรียมบุ๊คตั๋วรถรอแล้วนะคะ อย่าให้รอเก้อนะเออ
+1 เป็นกำลังใจ ทั้งสองคนเลย รักษาสุขภาพนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 123 เพื่อน [Up.บ่าย] P.147
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 30-09-2010 17:40:35

ในที่สุดก็มาลงซักที

โชคดีที่ปุ้มมีเพื่อนที่ดีแบบหมอติ๊บ

เข้าใจกันและกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 123 เพื่อน [Up.บ่าย] P.147
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-09-2010 17:45:26

แวะมาขอบคุณแฟนคลับหมอติ๊บที่ยังติดตามและให้กำลังใจกันด้วยดีเสมอมา

แค่นี้ก็เป็นกำลังใจให้มีแรงฮึดเอาตอนต่อๆไปมาลงให้อ่านกันต่ออีก

หวังว่าจะเป็นกำลังใจที่ดีให้กันแบบนี้ตลอดนะคับ

ตอนหน้า  คงต้องมีใครเกลียดหมอไม้แน่เลย  ไม่อยากลงตอนต่อไปเลยอ่ะ  รับบทผู้ร้ายยยย

จะมีใครเอาเปลือกทุเรียนมาให้เป็นรางวัลมั้ยนิ  กลัวววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 123 เพื่อน [Up.บ่าย] P.147
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 30-09-2010 17:50:41

สองหมอคนนครสวรรค์คิดอะไรกันอยู่อ่ะ
ทำไมต้องคาดคั้นซะขนาดนั้นด้วย
หมอไม้ พาหมอติ๊บไปเที่ยวที่อื่นเลยป๊ะ
ให้ทริปนี้ของสองหมอล่มไปเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 123 เพื่อน [Up.บ่าย] P.147
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 30-09-2010 17:54:06

 :L1:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 30-09-2010 21:19:13

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง
โดย Dr.Mike ณ วันที่ 30 กันยายน 2010 เวลา 17:27 น.

เย็นวันศุกร์หลังจากผมเลิกงาน และแวะมารับเจ้าตัวเล็กที่คลินิกที่เจ้าตัวทำงานอยู่ทุกวันจนถึงสองทุ่มแล้ว  ผมก็พาเจ้าตัวเล็กไปทานข้าวที่ร้านอีทมี  ที่เจ้าตัวบ่นอยากกินโอริโอ้ปั่นเย็นๆเป็นนักหนามาหลายวันแล้ว

“พี่ไม้คับ  ตกลงพรุ่งนี้พี่ไม้จะให้ติ๊บไปเที่ยวกับเพื่อนๆหรือเปล่าอ่ะ  เขาจะไปกันพรุ่งนี้แล้วติ๊บยังไม่ได้ให้คำตอบเขาเลย” จู่ๆเจ้าตัวเล็กก็เอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมา นั่นซิ  ผมลืมไปเลยนะเนี่ย

“แล้วเราอยากไปหรือเปล่าล่ะ ถ้าอยากไปก็ไปกับเพื่อนๆได้พี่ไม่ว่าอะไรหรอก” ผมตอบยิ้มๆ

“แล้วพี่ไม้จะไปกับติ๊บด้วยมั้ยอ่ะ” เจ้าตัวเล็กถามผมพร้อมกับจ้องหน้าผมอย่างคนต้องการคำตอบ

“พี่ว่าให้ติ๊บไปเที่ยวกับเพื่อนๆให้สนุกเหอะ  เดี๋ยวพี่ไปด้วยก็จะกร่อยซะเปล่าๆ” ผมตอบพร้อมกับยื่นมือไปขยี้หัวฟู

“งั้นติ๊บถือว่าพี่ไม้อนุญาตแล้วนะ  จะได้โทรให้คำตอบเพื่อนเขาจะได้ไปจัดการเรื่องรถเรื่องที่พักเผื่อติ๊บด้วย” เจ้าตัวเล็กยิ้มแก้มแทบปริเมื่อรู้ว่าผมอนุญาต

“ก็เที่ยวให้สนุกแล้วกัน  ดูแลตัวเองให้ได้ละ” ผมกำชับไป

“พูดยังกะนครสวรรค์มีป่ามีอะไรให้ผจญภัยงั้นแหละ  ติ๊บเห็นมีแต่ศาลเจ้าเต็มไปหมด”

“อ้าว  ก็เรายังไม่เคยไปก็ลองไปดูซิ เผื่ออาจจะมีมุมมองใหม่ๆที่เราไม่เคยเห็นก็ได้นี่”

“คับผม  แล้วจะโทรมาเล่าให้ฟังนะเผื่อจะอยากตามไป”

“คร้าบบบ  ทานข้าวเหอะจะได้กลับไปเตรียมตัวเดินทางพรุ่งนี้” ผมกำชับเจ้าตัวเล็กให้รีบทานข้าวจะได้รีบกลับเตรียมข้าวของเดินทางสำหรับพรุ่งนี้…

เมื่อ กลับมาถึงห้องเจ้าตัวเล็กก็จัดการโทรไปคอนเฟิร์มเรื่องการเดินทางพรุ่งนี้ กับเพื่อนที่เป็นคนจัดการเรื่องการเดินทางและที่พัก  และผมก็เดาไม่ผิดตั้งแต่แรกซะด้วยว่าคือหมอบอย 

หลังจากโทรนัดหมาย เพื่อนเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว  เจ้าตัวเล็กก็จัดการเตรียมเสื้อผ้าเครื่องใช้ใส่กระเป๋าเป้เรียบร้อย  เตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางท่องเที่ยวในวันเสาร์ อาทิตย์ก่อนที่จะกลับมาเริ่มต้นการเรียนในเช้าวันจันทร์

“โอเคทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว” เจ้าตัวเล็กเปรยขึ้นมาพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมาจากการเก็บสัมภาระ

“แล้วพรุ่งนี้เดินทางยังไง” ผมเงยหน้าละสายตาจากคอมพิวเตอร์หันไปถามเจ้าตัวเล็ก

“พรุ่งนี้หกโมงเช้าบอยมารับที่หน้าหอ  ไปขึ้นรถที่หน้ามหาวิทยาลัย”

“แล้วไปรถอะไรกันอะ”

“เห็นบอยบอกว่าไปรถตู้  แล้วก็ที่พักเป็นรีสอร์ทเที่ยวกันสองวันหนึ่งคืนบ่ายๆวันอาทิตย์ก็กลับละคับ”

“อืมก็ดีแล้วจะได้ไม่เหนื่อยมาก  แล้วเพื่อนไปกันกี่คนอะ”

“เห็นบอยบอกว่ามีทั้งหมด 12 คน  มีแต่เพื่อนๆกลุ่มเดียวกันทั้งนั้นแหละ”

“ก็ดีแล้วเราไปเที่ยวกับเพื่อนพี่ไม่ได้ไปด้วยจะได้สนุกกันเต็มที่  แต่อย่าลืมดูแลตัวเองดีๆละรู้มั้ย”

“คร้าบบ  รู้แล้วคร้าบบสั่งจริง  ยังกะคนแก่แน่ะ” เจ้าตัวเล็กเอ่ยติดตลกก่อนเดินไปหยิบนมในตู้เย็นมาดื่มก่อนนอน

“อ้าว  ก็พี่รักพี่หวงของพี่นี่  ไม่ห่วงแฟนแล้วจะให้พี่ไปห่วงใครละ” ผมแกล้งทำหน้างอนและส่งสายตาแสดงความน้อยใจสุดฤทธิ์  และมันก็ได้ผลดีซะด้วย

“โอ๋ๆ อย่าน้อยใจซิลุง  หัวล้านป่าวเนี่ย” พูดจบเจ้าตัวเล็กก็กระโดดขึ้นนั่งตัก  และใช้มือมาเปิดเส้นผมที่ปิดหน้าผากออกดูราวกับว่าผมปิดซ่อนอาการหัวล้านไว้ ซะงั้นแหละ

“หัวก็ยังไม่ล้านแค่เถิกๆทำน้อยใจไปได้” เจ้าตัวเล็กเอ่ยติดตลกก่อนยกนมขึ้นดื่มอีกที

“อ้าว  ว่าพี่หัวเถิก  ไหนดูหัวตัวเองมั่งดิ” พูดจบผมก็ได้ทีใช้มือปาดเส้นผมหน้าม้าที่ปิดบังหน้าผากเหม่งๆเอาไว้ออกดู

“เอ  หัวตัวเองก็เหม่งอยู่น้า  แถมงอนเก่งกว่าพี่อีกนะนี่  ฮ่าๆ” ผมพูดพลางหัวเราะในท่าทีเมื่อเจ้าตัวเล็กรีบเอามือมาปิดหน้าผากเหม่งๆของ ตัวเองทันทีที่ผมเปิดหน้าผาก

“รู้มั้ย  ทำไมคราวนี้พี่ไม่ไปด้วย” ผมรวบเจ้าตัวเล็กที่นั่งบนตักให้นั่งถนัดขึ้น

“ไม่รู้ซิ ทำไมเหรอคับ” เจ้าตัวเล็กทำหน้าสงสัยอยู่ในที

“ก็พี่อยากให้ติ๊บได้ใช้เวลากับเพื่อนๆบ้าง  เวลาที่ติ๊บจะอยู่กับเพื่อนๆใช้ชีวิตอย่างเด็กมหาวิทยาลัยนี่น้อยลงไปทุกที  เดี๋ยวเทอมหน้าก็ต้องเข้าไปอยู่โรงพยาบาลพุทธิฝึกงานเป็นว่าที่คุณหมอกัน แล้ว ภาระรับผิดชอบก็จะหนักมากขึ้น  โอกาสจะได้ไปเที่ยวด้วยกันกับเพื่อนๆก็จะเหลือไม่มากแล้ว  อีกอย่างเพื่อนติ๊บบางคนก็ต้องไปอยู่ที่อื่นนอกจากโรงพยาบาลพุทธด้วยไม่ใช่ เหรอ”

“อืมม ครับก็ถูกของพี่ไม้นะ  นานๆทีเราถึงจะได้เที่ยวกัน จะมีโอกาสก็นานๆครั้งแต่ก็แค่ไปร้องคาราโอเกะกันเท่านั้นเอง” เจ้าตัวเล็กยิ้มให้กับคำตอบของผม

“นั่นแหละที่พี่อยากให้ติ๊บไปเที่ยวกับเพื่อนๆ  เพราะเวลาที่ติ๊บจะอยู่กับพี่นะมีอีกนานนน...” ผมแกล้งลากเสียงยาว  พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้หน้าเจ้าตัวเล็กก่อนจะถูกบีบจมูกเอาไว้ด้วยมือน้อยๆ

“นานแค่ไหนกันนะ  อยากรู้จัง” เจ้าตัวเล็กเอียงคอสงสัย

“นั่นซิ  ก็จนกว่าติ๊บจะเบื่อพี่แหละมั้ง” ผมตอบพร้อมทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยมสุดฤทธิ์

“ไม่เบื่อหรอก  ออกจะรักขนาดนี้ไม่เบื่อพี่ไม้หรอก  ให้แก่กว่านี้อีกสิบเท่าก็รัก” เจ้าตัวติดตลกแต่ก็แทงใจดำผมซะ

“รักเหรอ  งั้นแสดงให้พี่เห็นหน่อยซิว่ารักกันต้องทำไง” พูดจบผมก็ได้ทีอุ้มคนที่อยู่บนตักไปวางบนเตียง ก่อนจัดการล่ำลากันชุดใหญ่เพราะจะไม่ได้เจอกันอีกตั้งสองวัน  แฮะ แฮะ จะได้ไม่ลืมกัน…

เช้า ตรู่เจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมาอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวเรียบร้อย  จัดหาอาหารเช้าให้ตัวเองและผมเสร็จสรรพ จนได้เวลานัดหมายนายบอยก็โทรเข้ามาว่ารอเจ้าตัวเล็กอยู่ที่หน้าหอพักเรียบ ร้อยแล้ว ผมรับหน้าที่เดินหิ้วกระเป๋าเป้สัมภาระที่หนักไปทางขนมขบเคี้ยวซะมากกว่าลง มาส่งยังหน้าหอพัก  ก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะซ้อนท้ายไอ้หมอบอยหน้าจืดขับออกไปจากหอเป็นที่เรียบ ร้อย

สายๆของวัน เจ้าตัวเล็กก็โทรเข้ามาบอกความคืบหน้าของการเดินทางว่าเดินทางมาถึง นครสวรรค์เรียบร้อยแล้ว และกำลังแวะทานข้าวกันที่บ้านของหมอบอยหน้าจืดกันอย่างเอร็ดอร่อย

ผม อดยิ้มให้กับน้ำเสียงที่ร่าเริงและสนุกสนานนั้นไม่ได้  นี่คงเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ผมให้ติ๊บได้ในการคบหากันของคนสองคนบางครั้งก็ต้อง เว้นที่ว่างให้เขาได้มีพื้นที่ส่วนตัวบ้าง

แต่ผมก็ต้องหยุดความคิดลงไปในชั่วพริบตา เมื่อร่างอันมหึมาของหญิงสาวที่มั่นใจในความงามของตนปรากฏขึ้นในห้องทำงานของผม

“ขออนุญาตเข้ามาเลยนะคะ  เพราะเคาะประตูหลายทีหมอก็ไม่ได้ยิน” เสียงหมอกิ๊กคนสวยทักทายมาจากหน้าประตูก่อนจะพาร่างประดุจช้างพังของตนสอด แทรกเข้ามาในประตูบานน้อย

“อ้าว  มีอะไรคับคนสวยมาแต่เช้าเลยวันนี้วันเสาร์ไม่ได้มีคนไข้ที่ไหนไม่ใช่เหรอ”

“ก็ไม่มีค่ะ พอดีแวะมาเอางานนิดหน่อยเห็นว่าวันนี้หมอไม้เข้ามาทำงานเลยแวะมาทักทาย”

“อะ  มีไรว่ามาจะได้เคลียร์งานต่อ” ผมเร่งหมอกิ๊กให้เข้าประเด็นโดยเร็วเพราะงานที่รออยู่มากมายกองตรงหน้า

“พอดีเย็นนี้ว่าจะชวนแกไปเที่ยวด้วยกัน” หมอกิ๊กตอบยิ้มๆ

“ไปเที่ยวไหนละ” ผมเลิกคิ้วสูงถามหมอกิ๊กด้วยความสงสัย

“ก็ไป ตึ๊ง  ตึง  ตึง  ตึง อะ แบบว่าไม่ได้ส่ายเอวส่ายสะโพกมานานละ  เสียดายความเซ๊กส์ซี่ของตัวเองอะค่ะหมอไม้  ไม่ได้บริหารความสวยเซ๊กส์ซี่มานานละ  เก็บไว้นานเฉาหมด”

“อ่อ ที่แท้ก็อยากดิ้นแล้วก็ไม่บอก  ว่าแต่เนื่องในโอกาสไรเนี่ย”  ผมยังคงสงสัยต่อไป

“ก็ไม่มีโอกาสไรหรอกค่ะ  แค่อยากไปโยกย้ายให้ผู้ชายเสียดายเล่นๆ”

“หืออออออ” ผมถึงกับตะลึงในคำตอบที่แสนจะมั่นใจของเธอ

“แน่ใจน่ะว่าเขาเสียดาย”  ผมถามเมื่อไม่แน่ใจในสิ่งที่ตนเองได้ยินเมื่อสักครู่

“อ้าว  ทำไมจะไม่เสียดายออกจะสวยเอ๊กซ์ เซ๊กส์ซี่ ขยี้ใจชายขนาดนี้  แถมยังโสดให้มันเสียดายเล่นที่ไม่ยอมมมาจีบฉันไง  หมอไม้ก็ไม่รู้ละเอาเป็นว่าเลิกงานกี่โมงเจอกันตอนนั้นโทรมาบอกด้วย  ไปละคุยกะแกทีไรอารมณ์เสีย” หมอกิ๊กพูดจบก็เดินส่ายตูด ฟาดงวงฟาดงาร้องแปร๋นๆออกไป  ทิ้งผมไว้กับความงุนงงในอารมณ์แปรปรวนของเธอ…

ช่วง เที่ยงของวันโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น  เจ้าตัวเล็กโทรเข้ามาอีกแล้ว เมื่อกดรับสายจึงได้รู้ว่าตอนนี้กำลังตระเวรเที่ยวรอบเมืองนครสวรรค์  แวะไหว้ศาลเจ้าและวัดกันเป็นว่าเล่นก่อนจะไปพักที่รีสอร์ทในตอนเย็นๆ ก่อนจะวางสายผมไปด้วยน้ำเสียงร่าเริงสนุกสนาน…

ช่วงค่ำของวัน หลังจากที่ผมทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ขับรถกลับห้องพักเพื่อพักผ่อนเอาแรงก่อนที่อารมณ์ขยันจะเข้าสิงสู่ตัวผม  ก็คิดดูซิร้อยวันพันปีผมไม่เคยเก็บกวาดห้อง ซักเสื้อผ้า  ทำความสะอาดห้องจัดข้าวของเองเลยนับแต่วันที่ร่างของหมอติ๊บก้าวเข้ามาเป็น ส่วนหนึ่งของห้องนี้  หน้าที่นี้ตกไปเป็นของเจ้าตัวเล็กโดยปริยาย

จะว่าไปผมคงเป็นคนรักที่เห็นแก่ตัวเอาการอยู่เหมือนกันซิน่ะที่ให้เจ้าตัว เล็กรับผิดชอบงานจุกจิกแบบนี้เพียงลำพังคนเดียว  ทั้งๆที่ต้องรับภาระในการเรียนไหนจะงานพิเศษที่ทำแล้วยังต้องมาทำงานจุกจิก แบบนี้ที่ห้องอีกโดยไม่ปริปากบ่นเลย  ทั้งๆที่งานต่างๆก็ไม่ได้น้อยไปกว่าผมเลย  มาคิดได้เอาตอนที่เขาไม่อยู่แล้วนี่น่ะ

ในวันนึงข้างหน้าที่เราต้อง จากกันจริงๆ ผมคงคิดถึงเจ้าตัวเล็กน่าดู  เพราะตอนนี้ในชีวิตของผมหลายๆอย่างมีเจ้าตัวเล็กเข้ามามีส่วนร่วมอยู่ด้วย เสมอๆ จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมไปเสียแล้ว

ก่อนที่จะ ปล่อยอารมณ์ให้ล่องลอยไปกับความคิดถึง  โทรศัพท์จากเจ้าตัวเล็กก็ดังขึ้นมาอีกรอบรายงานความเคลื่อนไหวว่าตอนนี้ กำลังเตรียมอาหารเย็นกับเพื่อนที่รีสอร์ทและคืนนี้จะมีแคมป์ปิ้งกันด้วย   ก่อนจะวางสายไปพร้อมบอกให้ผมดูแลตัวเองดีๆ ดีใจจังมีคนเป็นห่วงเราด้วยวุ้ยยย

วางสายจากเจ้าตัวเล็กไม่ทันไร  เจ้าตัวใหญ่(มากกกกกก)ก็โทรเข้ามาทันที

“หมอไม้แต่งหล่อเสร็จหรือยัง  นี่ชั้นสวยพร้อมตั้งแต่เมื่อเที่ยงแล้วนะ” หมอกิ๊กเร่งเร้ามาตามสาย

“ก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว  แล้วจะให้ไปเจอที่ไหนละ” ผมถามรายละเอียดถึงสถานที่นัดหมายก่อนที่หมอกิ๊กจะอารมณ์พุ่งพรวดพราดไป มากกว่านี้

“เดี๋ยวมาถึงแกก็มองหาชั้นเอาเองแล้วกันนะ   เดี๋ยวจะยืนสวยรออยู่แถวหน้าร้านนั่นแหละ”

“จ้า  หาไม่ยากหรอกใหญ่  เอ้ย สวยซะขนาดนั้น  โอเคเดี๋ยวไม่เกินสิบนาทีเจอกัน” ผมเหลือบขึ้นมองนาฬิกาบอกเวลาสองทุ่มเศษๆ

ก่อน จัดแจงแต่งหล่อให้ตัวเอง( ไม่มากเท่าไหร่ เพราะต้นทุนเดิมมีเยอะ )ก่อนคว้ากุญแจห้องกุญแจรถเดินลงไปยังลานจอดรถและมุ่งหน้าสู่เป้าหมายในเวลา อันรวดเร็ว

เมื่อถึงที่หมายและจอดรถเป็นที่เรียบร้อยแล้ว  ผมก็ต้องแปลกใจไม่น้อยเมื่อเจอหมอกิ๊ก หมอปุ้ม  หมอจ๊ะโอ๋ รวมไปถึงพี่ๆที่แผนกอีกส่วนหนึ่ง

“เป็นไงความสามารถในการระดมพลของชั้น  อึ้งเลยอะดิ” หมอกิ๊กเอ่ยขึ้น

“ทำไมคนมาเยอะจัง  เนื่องในโอกาสไรว่ะเนี่ย” ผมถามด้วยความงุนงงต่อไป

“ก็ไม่มีไรก็บอกแล้วว่าอยากดิ้นเลยใช้ความสวยที่มีอยู่ล่อผู้ชายพวกนี้ให้มาติดกับก็เท่านั้นเอง”

“อืมม จ้าแม่คนสวย” ผมหยอกล้อหมอกิ๊กก่อนที่ทุกคนจะพากันเข้าไปนั่งในร้านและตอนนี้ผมก็สังเกต ถึงสายตาบางคู่ที่จับจ้องมองมายังผมอย่างไม่ลดละ  หมอปุ้มนั่นเองจะมาไม้ไหนกันอีกละเนี่ยวันนี้

เนื่องจากวันนี้เป็นวันเสาร์ คนเลยแน่นร้านเป็นพิเศษเพราะมีดนตรีเล่นกันสดๆเรียกลูกค้าอีกด้วยแหละเลยทำ ให้ในร้านเล็กๆแบบนี้ยิ่งดึกยิ่งแน่นขนัดไปด้วยผู้คน 

และคนที่ยืนเบียดผมจนแทบทุกส่วนในร่างกายจะแนบชิดเป็นชิ้นเดียวกันอยู่แล้ว ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน  หมอปุ้มนั่นเอง

แม้ผมจะรู้ดีว่าหมอปุ้มอาจจะมี อะไรอยากพูดอยากคุยกับผม  แต่ผมก็ไม่เปิดโอกาสคุยกับหมอปุ้มก่อนอยู่ดี  เพราะก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ผมจะเริ่มเปิดการสนทนากับหมอปุ้มอยู่ดี  เพราะเป็นคนยังไงก็รู้ๆกันอยู่แล้ว   แต่ว่าแล้วผมจะเลี่ยงจากหมอปุ้มไปยังไงละเนี่ย  ตามติดผมแจซะขนาดนี้

ใครก็ได้ช่วยคนหล่อด้วยยยยยยยยยยย...

//Poster เวรกรรมคนหล่อ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 30-09-2010 21:33:02

 :m20: :m20:
 จะเอาตัวรอดยังไงละหมอไม้ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: ohm ที่ 30-09-2010 21:35:31

น่าติดตามมาก


หมอไม้จะเสร็จรึเปล่า ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: indy❣zaka ที่ 30-09-2010 21:37:43

แอบฮา P.147.5
มีแถม .5 มาด้วยอ่ะ อิอิ   :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 30-09-2010 21:43:00

วันนี้มา 2 ตอนเลยวุ้ย
ตอนแรกคิดว่าพี่ไม้จะไปนครสวรรค์ด้วยซะอีก
หมอปุ้มนี่เค้าไม่เลิกลาจริงๆ
เอาใจช่วยพี่ไม้ค่ะ


:L1: , ให้พี่ไม้ พี่ติ๊บ พี่แฮค

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 30-09-2010 21:46:46

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 30-09-2010 22:17:36

เอาใจช่วยค่ะหมอไม้ หมอปุ้มคงอยากพูดอะไรกับหมอไม้แน่ๆ เลย
ลุ้นๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: mapi ที่ 30-09-2010 22:42:09

โห....ได้อ่าน2ตอนติดกัน...ฟ้าจะผ่าป่ะเนี่ย
หมอไม้สู้ๆๆ....จับหมอปุ้มยัดโถส้วมไปเลย..........5555
 :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 30-09-2010 22:44:51

จะไปบอกหมอติ๊บว่าหมอไม้หนีเที่ยว

 :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Akamei ที่ 30-09-2010 22:51:27

ระวังหมอติ๊บงอนนะค่ะ

๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 30-09-2010 22:57:56

อ๊า...ค หมอไม้จะเสร็จหมอปุ้มมั้ยเนี่ย  o22

หมอติ๊บส่งกระแสจิตมาช่วยด่วนๆๆ  :call:


 :กอด1: :L2: 2 คุณหมอ กับ น้อง hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 30-09-2010 23:18:10

หมอไม้จะทำไงล่ะเนี้ย อย่าหลงเสน่ห์ หมอปุ้มล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 01-10-2010 07:39:17

น้องติ๊บ..น่ารักน่าเอ็นดู  :กอด1:   หมอไม้หล่อแบบไม่ปรึกษาใครอ่ะ ระวังให้ดีเหอะเจ้าหมอปุ้มเนี่ย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 01-10-2010 08:40:13

ระวังโดนหมอปุ้มทะลวงน๊า เอ๊ะหรือโดนแล้ว  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 01-10-2010 08:40:26

...แหมเข้าตำราเป๊ะ..แมวไม่อยู่หนูร่าเริง
...แต่หนูจะโดนกับดัก ไหมเนี่ย
...แล้วถ้าแมวกลับมา แล้วรู้เรื่องหนูจะโดนยาเบื่อไหมหนอ
...การดำเนินชีวิตคู่ของหมอไม้ เป็นแบบเอาใจเขามาใส่ใจเราถ้อยทีถ้อยอาศัย
...ม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงอยู่ด้วยกัน ยาวนานจนถึงปัจจุบัน   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 01-10-2010 09:26:38

 :z2:

มีให้อ่านตั้ง 2 ตอน

ไปอ่านก่อนนะ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 01-10-2010 10:44:22

ชอบใจ หมอกิ๊ก สวยได้มั่นใจมากกกกก
อย่าไปว่าหมอปุ้มเลย เมื่อมีโอกาสก็ต้องฉวยเอาไว้ก่อน คงหาไม่ได้อีกง่าย ๆๆ
หมอไม้ เวลานั้นคงได้แต่เรียกหมอกิ๊กคนสวยมาช่วยเท่านั้นแหละ  :laugh:
 :กอด1: คิดถึง หมอทั้งสองเงียบไปนานเลย เหมือนหมอติ๊บไม่อยู่หรือ หมอไม้
 :z13: นายแฮคให้ทะลุ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 01-10-2010 11:03:55

ไอ้เราก้อนึกว่าจะเป็นคนที่ไปนครสวรรค์ได้เรื่อง :m20:
ที่ไหนได้ กลับเป็นคนที่อยู่พิ'โลก ได้เรื่องแทน o18  

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-10-2010 12:55:03

 :L1:  พันตรีประจักษ์  มห..  อูยยยยยยยย  ลืมตัวเพราะความหล่อระดับเดียวกัน  หมอไม้คับ  :L1:

เข้ามาทักทายชาวเล้าตอนเที่ยง  พร้อมกับบะหมี่เกี๊ยวชามโต

มาถึงตอนนี้เป็นตอนเรื่องเล่าตลอกๆขำ  แต่จะเอาตัวรอดได้ไม่ได้ยังไง

อย่าลืมมาติดตามให้กำลังใจต่อไปนะคับ

ส่วนแฟนคลับหมอติ๊บช่วงนี้ไม่ได้เจอะเจอเพราะหนีตามผู้ชายไปแล้ววววว  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 01-10-2010 14:44:02

หมอติ๊บหนีไปแล้ว งั้นหมอไม้ก็โสดอ่ะดิ หึ หึ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-10-2010 15:05:59

เช็คชื่อ
mamacub, ohm, ZakuPz, Panda-Ba, roseen, pukpra, mapi, patee, Akamei, icyblue, qq_oo, แอบซุ่ม, ๐หน้ากากทักซิโด, StillLoveThem, Kfc_Pizza, nonae, evilheart, Loidelohm

+1 ทุกรายชื่อที่กล่าวมา แทนคำขอบคุณสำหรับการเข้ามาอ่าน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 01-10-2010 18:15:59

รอๆๆๆๆ อะ

 :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 01-10-2010 18:55:59

หวัดดีหมอทั้งสอง และน้อง hackz ด้วยจ้า

หายไปหลายวัน กลับมามีคนหนีเที่ยวด้วยล่ะ

เข้ามารอดูเรื่องที่หมอไม้จะเจอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-10-2010 19:54:49

มาทักทายชาวเล้ารอบค่ำคับผม   

เดี๋ยวดึกๆอัพตอนต่อไปให้คร้าบบบ

ฝนตกอากาศดีแบบนี้มีความสุขกะการนอนทุกคนน่ะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 01-10-2010 22:17:43

555 สมน้ำหน้าอยากหนีเที่ยวดีนัก


ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมาก 555


นาน........จน ตัวเองลืมไปแล้วว่าครั้งสุดท้านเมื่อไหร่

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ หวังว่าคงสะบายดีใช่ไหม

รักนะ

จากอีป้าแก่ ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 01-10-2010 22:38:01

"หนีเืี่ที่ยวจนได้เรื่อง" จาโสนะน่าหมอไม้ดีมั้ยน๊า  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: fanfic2010 ที่ 01-10-2010 22:46:47

5555 ช่วงนี้งานยุ่งมากมาย เพิ่งจะมีเวลามาอ่านเรื่องของหมอไม้ที่ค้างไว้ตั้งหลายตอน
อ่านทีไร ก็อดชื่นชมในความรักของหมอทั้งสองคนไม่ได้
ที่อดทนฟันฝ่ากันมาได้จนถึงตอนนี้
แล้วก็ขำกับสำนวนและลีลาการเขียนของหมอไม้ทุกที

ป.ล. ช่วงนี้สงสัยหมอไม้คงงานยุ่งมากหรือไม่ก็กำลังยุ่งกับการเตรียมจบ ป. เอกแน่เลย
ถึงได้ทิ้งช่วงหายไปนาน จนแฟน ๆ รอกันเงก
ทำวิทยานิพนธ์ ป. เอกแล้ว อย่าลืมมาทำ วิทยานิพนธ์ความรักในนี้ด้วยนะครับ
อุตส่าห์เขียนไว้ตั้งหลายปี ผมยกให้มันเป็นวิทยานิพนธ์เลยนะเออ
 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 01-10-2010 23:23:19

มารอหมอไม้ หมอติ๊บ และนายแฮ็คจ้า
รออ่านอย่างใจจดใจจ่อ ฮี่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 02-10-2010 14:11:24

หมอไม้....ลองแม่ไม้มวยไทยดูสักตั้ง....
เสน่ห์หมอไม้อาจจะลดลงก็ได้นะ.... :laugh:
ชิ   หมั่นไส้ ...

 :L2: คุณหมอ ๆ กะ น้อง hackz :pig4:
กด + ให้กำลังใจน้า....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 02-10-2010 22:32:37

หมอกิ๊กได้อ่านเรื่องนี้บ้างมั้ยเนี่ย ชมเธอบ่อยจริง ๆ เลยตอนนี้ 55+
อย่าเที่ยวเพลิน จนลืมมาเขียนเรื่องต่อนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะทุกคนเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Giserzzz ที่ 04-10-2010 00:36:56

หายไปซะนานเลยเรา

กลับมาอ่านอีกที เขยื้อนไปได้นิดนึงเอง

สงสัยหมอไม้ ท่าจะไม่ค่อยว่าง

ฝากบอกหมอติ๊บว่า คิดถึง มาเยี่ยมกันบ้างนะคับ

ทั้งคู่ ก็รักษาสุขภาพกันด้วยคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 04-10-2010 09:14:32

อูยย ไอดอลของซิ่มมาแล้วววว
สวยไม่แคร์สื่อ .. ถูกใจอย่างแรง

ตอนแรกห่วงคนไปเที่ยวที่ไหนได้คนอยู่งานเข้าซะเอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 04-10-2010 15:46:48

กรรม

หมอปุ้มจะมาไม้ไหนเนี้ย ไม่เลิกลา
หมอกิ๊กช่วยด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 04-10-2010 18:10:42

แล้วมันจาเปงงัยบ้างเนี่ย น่าลุ้นดีนะครับ

เอาใจช่วยเสมอ เที่ยวให้เต็มที่นะหมอไม้

ปล.สบายดีนะครับน้องแฮค :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 04-10-2010 21:36:13

มารอลุ้นว่า..

หมอไม้จะเอาตัวรอดยังไง  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 05-10-2010 09:09:57

หมอไม้คนเก่งอยู่แล้ว

คงเอาตัวรอดได้

มารออ่านว่าหมอไม้จะทำอย่างไร 555

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 05-10-2010 15:39:17

 :m15:เสียใจเรื่องไรเหรอครับแฮค เอาใจช่วยเสมอนะ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 05-10-2010 19:40:54

โอ๋ โอ๋ แต่ช้าแต่ ไม่ร้องนะเด็ก ๆ ข้างบน เดี๋ยวพี่กด บวกให้เอง แล้วมาต่อตอนใหม่ให้ด้วยนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 06-10-2010 12:01:04

 :pighaun:ตายแน่หมอไม้ งานเข้าแล้ววววววววววววว :3125:

หมอปุ้มเนี่ยสุดยอด ไหนๆ ขอดูหน่อยซิว่าหมอปุ้มจะหล่อขนาดไหนเชียว :m16:

มาให้กำลังใจและรออ่านอย่างมีความหวังครับ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 06-10-2010 13:42:17

อยากกดบวกให้น้อง hackz ด้วย แต่เล่นกะมือถือกดไม่ได้อ่ะครับ อย่าน้อยใจเลยนะ พี่ยังรอน้องมาอัพให้อยู่
แล้ว คอม หมอไม้ นี่ซื้อใหม่รึยังเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 06-10-2010 14:28:00

ไหนพี่หมอไม้บอกว่าจะร้ายไงอ่ะ  เค้าก็รออยู่

อ่ะโด่ หลอกให้อยากแล้วจากไป

ปล.เคืองหมอปุ้มเข้าตับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: darajoy ที่ 06-10-2010 15:53:31

แม่เจ้าหมอปุ้มทำพิษอีกแล้ว

คราวก่อนยังไม่เข็ดอีก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 06-10-2010 22:56:11

วันนี้นั่งตามอ่านมาห้าหกชั่วโมง เพิ่งไปได้สามสิบกว่าตอน

พอดีวันนี้โดนขังอยู่ที่บ้าน  ออกจากบ้านไม่ได้

ไอ้ตัวเล็กมันออกไปสอบตั้งแต่หกโมงเช้า (รุ่นน้องลุงไม้ รังสิตโคตรไกลเหอะ 55+)

กะว่าสาย ๆ จะออกไปส่งงาน

กำลังจะออกจากบ้าน อ้าวพี่ชายมันล็อคบ้านซะงั้น เข้าใจผิดว่าผมออกไปกับไอ้ตัวเล็กมัน

โดนขังถึงตอนเย็น ข้าวก็ไม่ได้กิน

ไม่รู็จะทำไร เปิดเล้า เลือกกดมาอ่านสามสี่เรื่อง เลือกที่จะอ่านเนื่องนี้ โคตรโชคดีเลยครับที่เลือกอ่านเรื่องนี้

ที่จริงก็เล็งไว้นานละ กะว่าสอบเสดก่อน

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีนะครับ

พี่หมอติ๊บตัวเล็กพอๆกับไอ้ตัวเล็กผมเลย แต่!นิสัยคนละเรื่อง :z3:

ขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับเรื่องราวดีดี o13
 
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 07-10-2010 08:46:50

 :z13:

 :z13:

 :z13:

 :z13:

 :angellaugh2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 07-10-2010 22:30:29

เมื่อไหร่จะมาอัพพพพ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 08-10-2010 09:38:08

อ้างจาก: TARO ที่ 06-10-2010 22:56:11  

วันนี้นั่งตามอ่านมาห้าหกชั่วโมง เพิ่งไปได้สามสิบกว่าตอน

พอดีวันนี้โดนขังอยู่ที่บ้าน  ออกจากบ้านไม่ได้

ไอ้ตัวเล็กมันออกไปสอบตั้งแต่หกโมงเช้า (รุ่นน้องลุงไม้ รังสิตโคตรไกลเหอะ 55+)

กะว่าสาย ๆ จะออกไปส่งงาน

กำลังจะออกจากบ้าน อ้าวพี่ชายมันล็อคบ้านซะงั้น เข้าใจผิดว่าผมออกไปกับไอ้ตัวเล็กมัน

โดนขังถึงตอนเย็น ข้าวก็ไม่ได้กิน

ไม่รู็จะทำไร เปิดเล้า เลือกกดมาอ่านสามสี่เรื่อง เลือกที่จะอ่านเนื่องนี้ โคตรโชคดีเลยครับที่เลือกอ่านเรื่องนี้

ที่จริงก็เล็งไว้นานละ กะว่าสอบเสดก่อน

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีนะครับ

พี่หมอติ๊บตัวเล็กพอๆกับไอ้ตัวเล็กผมเลย แต่!นิสัยคนละเรื่อง :z3:

ขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับเรื่องราวดีดี o13
 
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

อ่านแล้วแอบอิจฉาจัง คนที่มีไอ้ตัวเล็ก คงน่ารักไม่เบา

ขอบคุณนะที่เลือกมาอ่านเรื่องนี้ และทำให้ประทับใจ

ดีใจแทนเฮียไม้่

ตอนนี้ก็ติดตามเรื่องนี้อยู่ แต่ไม่มีวี่แววว่าจะอัพเลยครับ

ทนๆ รอหน่อยนะครับ ซักวันแกคงมาอัพให้เราได้อ่านกันล่ะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 08-10-2010 09:47:55

มาตอนไหนก็รอไหว เพราะว่าที่มีอยู่ยังตามอ่านไม่ทันคับ :m13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 08-10-2010 14:13:44

 :jul1:มารอจนเลือดท่วมจอแล้วครับ :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 08-10-2010 17:31:00

รอแล้ว รอเล่า เฝ้าแต่รอ เมื่อไหร่จะมาเนี่ย แต่ยังไงก้ยังคงรออยู่
มาเร็ว ๆนะ หรือไม่ก็ส่งข่าวมาบ้างก็ยังดี คิดถึงนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-10-2010 12:05:07

หึ หึ ก็ถ้าไม่มาซักที เราก็คงได้แต่รอแบบนี้แหล่ะ
แฟนเก็บก็เงี๊ยะ....กึ๋ย กึ๋ย
ว่างจากตัวจริงมาหาเราบ้างน๊า....
แฟนคลับจาเหงาตายอยู่แล้วอ่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 09-10-2010 17:20:20

 :L1:หายไปไหนกันเหรอครับ ทุกคน สบายดีไหมหมอไม้หมอติ๊บ

ไปกินไอติมที่ร้านที่ไรนึกถึงเรื่องนี้ทุกที เจ้าของเรื่องหายไปไหนเหรอครับ

งานยุ่งหรือเปล่า แล้วคนโพสต์ละครับ ช่วงนี้ปิดเทอมแล้ว น่าจะมาเล่าต่อได้แล้วนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 09-10-2010 18:29:00

เข้ามานอนรอกับพี่แฮค  :m1:
พี่ไม้หายไปนานเกินแล้ววววววววว วว !

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 09-10-2010 20:10:49

คนอ่านก็หายไปทำงานเสียนาน พอว่างแอบเข้ามากลายเป็นหมอไม้แอบหายนานกว่าเราด้วย..
รออยู่น๊า... :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 10-10-2010 00:59:30

คุณหมอไปไหนอ่ะ ปล่อยให้น้อง hackz ว่างงานเลย  :z10:

ส่วนพวกเรา ก็ได้แต่ร้อ รอ  นอนรอ กินรอ ดูหนัง ดูละคร รอ  ดูสิคร้าเหงาแค่ไหน  :o11:

 :กอด1: :L2: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-10-2010 07:58:34

ขอโทษที่หายไปนานคับผม  พอดีมีปัญหากะคอมต้นฉบับ
ตอนนี้จัดการเรียบร้อยแล้ว
อีกวันสองวันมาจัดการให้คร้าบผมมม  พอดีงานเยอะด้วยแหละช่วงนี้
คนหล่อขอโทษ

ขีดเส้นใต้  คนหล่อขอโทษษษษ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: JJHJJH ที่ 10-10-2010 08:00:26

^
^
จิ้มบวกพี่หมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-10-2010 10:32:21

หือ..............ได้ยินแว่วๆว่าคนหล่อขอโทษ
(หันซ้าย หันขวา)  เอ....มีแต่เรานี่หว่า
แต่เราไม่ได้พูดนะ เพราะเราไม่หล่อ อิอิ

แล้วใครหล่อฟ๊ะ....มาขอท้งขอโทษ..หึ หึ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 10-10-2010 13:46:51

 :3123:มามอบกำลังใจและความคิดถึงคุณหมอที่น่ารักทั้งสอง

และน้องแฮคคนน่ารัก  :110011:เพื่อนๆรออ่านกันนะครับ ช่วงนี้เข้าฤดูของการเปลี่ยนอากาศ

บางพื้นที่ฝนตกและหนาว บางพื้นที่ร้อน ยังไงก้อดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

ปล.มาขีดเส้นใตคำว่า "รออ่านครับ" :music:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: ryukani ที่ 10-10-2010 14:23:03

สวัสดีค่าพี่หมอไม้ อ่านมาน้านนาน
เพิ่งมีโอกาสได้เม้น ทุกที อ่านในโทรศัพท์
วันนี้เล่นคอม เลยขอเม้นสักหน่อย อิอิ
ชอบอ่านมากเลยค่ะ อ่านแล้วซึ้งสุดๆค่ะ กะความรักของทั้งสอง

เอ่อม มะวานไปทำฟันมาคือ เพิ่งเคยทำเปนครั้งแรกในชีวิต 5555 ตั้งแต่เกิดมายี่สิบเอ็ดปี==
ตื่นเต้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกก มีฟันผุด้วยหนึ่งซี่ หมอบอก
ตอนที่ทำก็คิดถึงพี่หมอไม้ด้วยแล่ะ นึกถึงตอนพี่หมอไม้ทำให้พี่หมอติ๊บอ่ะค่ะ
อิอิๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 10-10-2010 14:34:57

เพราะเห็นว่าหล่อเลยยกโทษให้นะเนี่ย
บอกแล้วให้ซื้อคอมใหม่
อ้าว นี่น้องแฮคก็หายไปด้วยนี่หน่า กลับมากันเร็วๆ นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 10-10-2010 14:46:47

รู้สึกว่าช่วงนี้คุณหมอนิ่งๆๆ ไปนานเลยอะ ท่างานยุ่งแฮะ   :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
คิดถึงอะ  :เฮ้อ:
v
v
v
ปล. ให้อภัยคนหล่อ(หมอติ๊บนะ..อิอิ) ซื้อคอมใหม่เหอะคะ ท่าจะแก่แล้วเหมือน......

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 10-10-2010 16:08:41

อ้างจาก: dr.mike ที่ 10-10-2010 07:58:34  

คนหล่อขอโทษ
ขีดเส้นใต้  คนหล่อขอโทษษษษ

พี่ไม้เป็นแฟนคลับเจ๊มดแดงหรอค่ะ  5555.
รอค๊าาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 10-10-2010 22:33:39

ไหน ๆ ก็มาปูเสื่อรอกันแล้ว มามะ มาก๊งกันดีกว่า 555
(http://img708.imageshack.us/img708/3717/josecuervoplatino.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 11-10-2010 09:37:02

 :really2:

เงียบ เหงาเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 11-10-2010 09:47:22

เช็คชื่อประจำวันที่ 10/10/2010
icyblue, JJHJJH, Loidelohm, โดดเดี่ยวแต่ไม่, ryukani, aim, RAKDEK_KA, Panda-Ba, PEENAT1972 และ myxname

เมื่อวานเป็นวันที่เลขสวยมาก 10/10/10 หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-10-2010 10:33:26

อ้างจาก: hackz ที่ 11-10-2010 09:47:22  

เช็คชื่อประจำวันที่ 10/10/2010
icyblue, JJHJJH, Loidelohm, โดดเดี่ยวแต่ไม่, ryukani, aim, RAKDEK_KA, Panda-Ba, PEENAT1972 และ myxname

เมื่อวานเป็นวันที่เลขสวยมาก 10/10/10 หุหุ

มี 1 ชื่อที่โดนมากๆ โขโบก กึ๋ย..กึ๋ย...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 11-10-2010 13:32:19

มาให้กำลังใจเสมอนะครับ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 11-10-2010 16:57:51

 o13
ขอบคุณหมอไม้ที่เล่าเรื่องราวความรัก ที่แสนจะจ่าอิจฉา!!! ให้ฟัง...เหอๆ
ขอบคุณน้อง hackz ที่ช่วยเป็นธุระในการเอาเรื่องนี้มาลง...

อ่านแล้วเคลิ้มม มากกกก อ่านอยู่นานมากกว่าจะตามทัน 555
ยังไงก้อขอบคุณมากนะจ๊ะ...

ติดตามต่อไปเรื่อยๆๆๆๆๆ จ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 11-10-2010 18:55:07

ยังจะให้บอกเป็นลายลักษณ์อักษรอีกเหรอน้องแหกเก้อ เอ๊ย แฮกเกอร์
ด้วยสายตาอย่างเดียวก็คงพอแล้วมั้งครับ
เดี๋ยวประชาชนจะแตกตื่นเอานะ   เดี๋ยวพี่ทำตัวไม่ถูกอ่ะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 11-10-2010 19:33:38

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 11-10-2010 18:55:07  

ยังจะให้บอกเป็นลายลักษณ์อักษรอีกเหรอน้องแหกเก้อ เอ๊ย แฮกเกอร์
ด้วยสายตาอย่างเดียวก็คงพอแล้วมั้งครับ
เดี๋ยวประชาชนจะแตกตื่นเอานะ   เดี๋ยวพี่ทำตัวไม่ถูกอ่ะครับ

บอกมาเตอะ ข้าเจ้าใคร่ฮู้นะเจ้า (คนแก่ไม่เก็ทว่ะ 555)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 12-10-2010 05:14:16

อ้างถึง

(http://img413.imageshack.us/img413/1228/thumbwed07october200921.jpg)

อยากบอกพี่หมอติ๊บว่า

.

.

.

.

.

แขนล่ำได้อีก  :jul3:



อ่านมาเกือบอาทิตย์ ยังตามไม่ทันเลยอ่า เยอะจริงๆ

แง่คิด มุมมองของพี่หมอติ๊บเป็นยิ่งกว่าคำแนะนำแนวคิดที่ดีสำหรับผมเลยครับ

ผมมีกำลังใจที่จะทำอะไรอีกเยอะเลย มีแรงใจที่จะไม่ท้อเวลาเหนื่อยๆ โดยเฉพาะเรื่องเรียน

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีนะครับ  o13 o13
 
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ปล. เอ่อ อยากถามพี่ไม้น่ะครับว่า พี่ทำยังไงเรื่องการยอมรับของคนรอบข้าง เพราะผมคบกับแฟนมาเกือบสามปีแล้ว นอกจากที่บ้านของแฟนผมแล้ว ยังไม่มีใครรู้เลย เพื่อนผมยังคิดว่าแฟนผมเป็นผู้หญิงอยู่เลย อยากบอกมันใจจะขาดว่าแฟนกูน่ะ "ผู้ชายโว้ยยย"  แต่ทำไม่ได้อ่ะ อีกอย่างที่ไม่กล้าบอกที่บ้านเพราะว่า ด้วยความที่เป็นลูกคนเดียว แล้วยังเป็นผู้ชายอีก เหนื่อยใจครับ รบกวนตอบด้วยนะครับ(FC พี่ทั้งสองด้วยนะครับ)  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 12-10-2010 11:36:32

 :impress:มารออ่านเรื่องราวตอนต่อไปครับ

สวัสดีครับคุณหมอที่น่ารัก สบายดีไหมเอ่ย มาเล่าต่อได้แล้วนะครับ

สวัสดีครับน้องแฮค สบายดีไหมเอ่ย มาเล่าต่อได้แล้วนร้าครับ :o11:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 12-10-2010 11:40:33

ยังจัดการคอมกะต้นฉบับไม่เสร็จหล่ะมั้งเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 12-10-2010 12:55:16

อ้างถึง

TARO ::: ทำยังไงเรื่องการยอมรับของคนรอบข้าง เพราะผมคบกับแฟนมาเกือบสามปีแล้ว นอกจากที่บ้านของแฟนผมแล้ว ยังไม่มีใครรู้เลย เพื่อนผมยังคิดว่าแฟนผมเป็นผู้หญิงอยู่เลย อยากบอกมันใจจะขาดว่าแฟนกูน่ะ "ผู้ชายโว้ยยย"  แต่ทำไม่ได้อ่ะ อีกอย่างที่ไม่กล้าบอกที่บ้านเพราะว่า ด้วยความที่เป็นลูกคนเดียว แล้วยังเป็นผู้ชายอีก เหนื่อยใจครับ

อันนี้น่าอิจฉานายไม้ ที่คนรอบข้างยอมรับ

แต่จะบอกนาย TARO  ว่าอย่าคิดไรมากครับ ปล่อยมันไปตามสถานการณ์ของมัน ผมกะแฟนอยู่ด้วยกันมา 11 ปีคนที่บ้านทั้งสองฝั่งยังไม่รู้เลย ทุกวันนี้ก็ถามกันใหญ่เมื่อไหร่จะแต่งงาน แบบนี้ไม่เครียดยิ่งกว่าหรือ

แต่ความรู้สึกลึก ๆ คนเป็นแม่ เป็นพ่อ ก็คงรู้แหระว่าเราเป็นไง .... ส่วนเพื่อนผมก็ไม่ได้ปิดกั้นอาราย กลุ่มหนึ่งก็รู้ว่าเรามีแฟนเป็นผุ้ชาย อีกกลุ่มหนึ่งก็ยังไม่รู้

ดูแลตัวเอง อย่าลืมดูแลคนรอบข้างด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 12-10-2010 14:05:17

อยากให้พวงมาลัยรีบนซักหลายๆพวงจัง อิอิ


ถามนิดจิ.....ยังหวีดหวานมั้ยอ่ะ      หรือ เรื่อยๆมาเรียงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 12-10-2010 14:33:34

 หมอไม้ หมอติ๊บ เงียบเลย นายแฮ็คอย่าหายไปอีกคนนะ
 :กอด1: ทุก ๆๆ คน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: pikkiz ที่ 12-10-2010 16:08:22

มาแชร์ประสบการณ์ระหว่างรอ นะครับ
ของผมอยู่กันมา 5 ปี ตั้งแต่ 21 --> 26 ปี ทางบ้านผมไม่รู้เหมือนกัน เพียงแต่เราต้องเป็นคนดี เลี้ยงดูตัวเอง และครอบครัวของเราได้ ผมว่า เท่านี้ที่พ่อแม่ต้องการนะครับ

เป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนครับ :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 12-10-2010 16:24:34

สงสัยต้องรอให้หมดเจก่อนมั้ง

อยากตอบคำถามคุณลอยลม ซิ่มคบกับลุงมาห้าปี
โปรโมชั่นหมดไปตั้งแต่สามเดือนแรกแล้วค่ะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 12-10-2010 19:18:14

หายไปไหนน๊า.....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-10-2010 20:15:41

อ้างจาก: TARO ที่ 12-10-2010 05:14:16  

อ้างถึง

(http://img413.imageshack.us/img413/1228/thumbwed07october200921.jpg)

อยากบอกพี่หมอติ๊บว่า

.

.

.


แขนล่ำได้อีก  :jul3:

รูปที่น้องได้เห็นหาใช่พี่ติ๊บของน้องไม่  เป็นรูปการรำบูชาพระธาตุพนม  พี่เห็นสวยดีเลยเอามาฝาก

พี่ติ๊บของน้องอะเหรอจะแขนล่ำ   ก็ดีซิถ้าล่ำขึ้นมาจริงๆ

แต่ในความเป็นจริงนี่แขนเล็กจะเท่า.........ผมอยู่ละ  เอ๊ะหรือ.....ของผมเท่าแขนหมอติ๊บกันแน่หว่า  อิอิ



ส่วนเรื่องที่ถามถึงการยอมรับจากคนในครอบครัวนี่คงต้องเป็นเรื่องละเอียดนิดหน่อย

แต่ผมใช้การคุยตรงๆ  มีไรก็พูดก็คุย  ถึงแม้จะเป็นความลับแต่ครอบครัวก็ควรจะรู้เรื่องความลับของด้วยเสมอ

อย่างน้อยคนในครอบครัวก็คือคนที่รักเรา  และแน่นอนเขาย่อมรัก  เมื่อคุยกันด้วยความรักจะผ่านไปได้ด้วยดี

สุดท้ายแล้วบางทีอาจเป็นเราที่คิดไปล่วงหน้าแล้วก็คาดหวังไปเอง  เอาเข้าจริงๆบางอย่างอาจไม่เป็นปัญหาเลยก็ได้ครับ

ถ้าเราเป็นคนดี ไม่ว่าจะเป็นอะไร  พ่อกับแม่เราก็คือคนที่รักเราที่สุดและยอมรับในสิ่งที่เราเป็นได้โดยไม่มีเงื่อนไขอยู่แล้วครับ

เอาใจช่วยทุกคนครับผม


ปล...  ฝากถึงบางคนที่แฟนหมดโปรโมชั่นตั้งแต่สามเดือนแรก  บางทีระยะเวลาของโปรโมชั่นมันก็จะแปรผันตรงกับความสวยนะคับ  ฮ่าๆ แต่ก็นะ  สวยทุกมุมอยู่แล้ว  อย่าได้แคร์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-10-2010 20:31:13

อ่อ  มัวแต่เม้าท์เรื่องการยอมรับของครอบครัว

มาแอบเเย๊บๆว่า  พรุ่งนี้สายๆตื่นแล้วจะมาอัพตอนต่อไปให้คร้าบ  พอดีได้หยุดแล้ว

และคอมต้นฉบับที่เก็บเรื่องนี้ไว้ก็กลับมาใช้งานได้เหมือนเดิมเรียบร้อยแล้ว

ต่อไปคงได้มาอัพให้เรื่อยๆเหมือนเดิมละคับ

แต่เรื่องราวยังไม่จบง่ายๆเลยนะดูท่าแล้วจะอีกยาว  เพราะไม่รูจะให้จบยังไงดี  ( อย่าตอบเชียวนะว่าพระเอกตาย )

แต่บรรยากาศความเศร้าก็เริ่มมาเยือนแล้วละ เตรียมน้ำตาคลอไว้นิดๆ อิอิ

ส่วนวันนี้ผมพันตรีประจักษ์   อูยย  ลืมตัว  ความหล่อระดับเดียวกันนน

ขอตัวไปดูละครตอนจบก่อนน่ะคร้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 12-10-2010 20:35:42

เฮ้อ กว่าพระเอกจะมาเคลียร์คิดได้นานมากกกกก หุหุหุ ต่อจากวนิดามีเรื่องไรอีกคะ (ล้อเล่น)
ส่วนเรื่องราว ไม่ต้องมีตอนจบก็ได้ค่ะ จะตามอ่านต่อไปเรื่อย ๆ ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 12-10-2010 20:39:24

ไม่ต้องจบหรอกค่ะ แต่งต่อไปเรื่อย ๆ เลย
รอพรุ่งนี้นะคะ

ปล. มาจริง ๆ หล่ะพี่ไม้ อย่าให้รอเก้อนะ  :angry2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 13-10-2010 01:03:06

เย้ๆ หมอไม้มาแว๊ววว รอ รอ รอ ได้ค๊า  :really2:
อ่อ ไม่ต้องมีตอนจบก็ได้นะค่ะ อยากอ่านไปเรื่อยๆนะคะ
ไม่ังั้นคงคิดถึงหมอไม้ หมอติ๊บ น้องแฮ็ค แน่เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-10-2010 10:43:40

อ้อ พันตรีประจักษ์..เอ๊ย..หมอไม้ ติด(ถ่าย)ละครนี่เอง
ต้องรอให้จบก่อนถึงจะมีเวลามาอัพให้
รีบมานะ คิดถึงมากแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 13-10-2010 14:19:25

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 13-10-2010 16:47:46

ทรมานตาไม้แย่เลย

ต่อว่าต่อขานกันจัง

ก็ไม่ว่างจะมาอัพ

คอมเสีย

ไปต่างจังหวัด

ไปต่างประเทศ

เออๆๆๆๆ

แล้วไง

มีอะไรจะบอกอีกไหม



5555555555555555555555555555555






ตามใจเหอะ จะมาเมื่อไหร่ ก็เมื่อนั้น แค่


ว่างเมื่อไหร่ก็มาอีกน่ะ ว่าางเมื่อไหร่มาหากันหน่อย

ดึกยังไงชั้นนี้จะคอย  และจะคอยแต่เธอเท่านั้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 13-10-2010 19:19:55

อื่ม มาเต้า ข่าวอีกแหล้วอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 13-10-2010 21:17:54

 :z2: :z2: หายไปนาน คนเขียนก็หาย เหอๆๆ  เห็นแต่คนโพสลอยไปลอยมา :laugh:

คิดถึงพี่หมอทั้งสองคนจัง   :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 13-10-2010 23:41:51

งั้นก็ขอลอยไป ลอยมา อยู่ในนี้อีกคนละกัน หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: ryukani ที่ 14-10-2010 02:20:51

คุณhackz  ที่avatar เรื่องอะไรหรอคะ น่าดูจังเลยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 14-10-2010 09:06:03

ยังไม่จบซิดีจะได้มีอะไรดีๆให้อ่าน

ต่อๆไปมีแบบดราม่าด้วยเหรอ

ไม่ต้องมากนักนะ เอาอ่านแล้วแบบน้ำตาซึมพอนะ

ไม่เอาแบบไหลเป็นทางน้ำแหละ 555

รออ่านตอนต่อไปอยู่นะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 14-10-2010 10:21:34

อ้างจาก: ryukani ที่ 14-10-2010 02:20:51  

คุณhackz  ที่avatar เรื่องอะไรหรอคะ น่าดูจังเลยยย

บอกมาเลย ค้า ป้าจะไปเซาะแสวงหามาดูบ้าง อริ ๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 14-10-2010 12:10:24

หึ หึ มาลอยมั่ง
รู้ชิมิ ว่าลอยไร อุอุ   (แสนรู้นะเทอออออออออออออออออออ)

ป้ารีบนน่าขยำดีนิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 14-10-2010 12:57:19

^
^
^

คิดจะทำอะไรมิดีมิร้ายเค้าชิมิ ตะเองก็ กร๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 14-10-2010 16:09:22

อ้างจาก: dr.mike ที่ 12-10-2010 20:15:41  

อ้างจาก: TARO ที่ 12-10-2010 05:14:16  

อ้างถึง

(http://img413.imageshack.us/img413/1228/thumbwed07october200921.jpg)

อยากบอกพี่หมอติ๊บว่า

.

.

.


แขนล่ำได้อีก  :jul3:

รูปที่น้องได้เห็นหาใช่พี่ติ๊บของน้องไม่  เป็นรูปการรำบูชาพระธาตุพนม  พี่เห็นสวยดีเลยเอามาฝาก

พี่ติ๊บของน้องอะเหรอจะแขนล่ำ   ก็ดีซิถ้าล่ำขึ้นมาจริงๆ

แต่ในความเป็นจริงนี่แขนเล็กจะเท่า.........ผมอยู่ละ  เอ๊ะหรือ.....ของผมเท่าแขนหมอติ๊บกันแน่หว่า  อิอิ



ส่วนเรื่องที่ถามถึงการยอมรับจากคนในครอบครัวนี่คงต้องเป็นเรื่องละเอียดนิดหน่อย

แต่ผมใช้การคุยตรงๆ  มีไรก็พูดก็คุย  ถึงแม้จะเป็นความลับแต่ครอบครัวก็ควรจะรู้เรื่องความลับของด้วยเสมอ

อย่างน้อยคนในครอบครัวก็คือคนที่รักเรา  และแน่นอนเขาย่อมรัก  เมื่อคุยกันด้วยความรักจะผ่านไปได้ด้วยดี

สุดท้ายแล้วบางทีอาจเป็นเราที่คิดไปล่วงหน้าแล้วก็คาดหวังไปเอง  เอาเข้าจริงๆบางอย่างอาจไม่เป็นปัญหาเลยก็ได้ครับ

ถ้าเราเป็นคนดี ไม่ว่าจะเป็นอะไร  พ่อกับแม่เราก็คือคนที่รักเราที่สุดและยอมรับในสิ่งที่เราเป็นได้โดยไม่มีเงื่อนไขอยู่แล้วครับ

เอาใจช่วยทุกคนครับผม


ปล...  ฝากถึงบางคนที่แฟนหมดโปรโมชั่นตั้งแต่สามเดือนแรก  บางทีระยะเวลาของโปรโมชั่นมันก็จะแปรผันตรงกับความสวยนะคับ  ฮ่าๆ แต่ก็นะ  สวยทุกมุมอยู่แล้ว  อย่าได้แคร์

หน้าแตก เพล้ง!!! :freeze: :freeze:

อุตส่าห์เก็บข้อมูลคิว่าจะใช่ เพราะบอกว่าตอนนั้นพี่หมอติ๊บเพิ่งผ่าตัด ผมกำลัง ขึ้น เห็นในรูปก็เกรียนใช้ได้อยู่

และบอกรำงานไหว้พระธาตุ คิดว่าจะใช่ซะอีก

พลาดอย่างแรง

ปล.ขอบคุณสำหรับคำถาม เอ๊ย! คำตอบนะครับ (ลืมตัวนึกว่าเป็นนางงาม) 55+ :m13:

พยายามไม่คิดเหมือนกันครับ เพราะอย่างที่พี่หมอไม่บอก บางที่ปัญหาอาจจะไม่เกิดอย่างที่เราคิด แต่พอคิดแบบนี้มันก็จะมีอีกมุมนึงแย้งว่า ถ้าไม่คิดแล้วมันเกิดละ? จะทำยังไง แต่ก็นั่นละครับ ทุกสิ่งมันเป็นเรื่องของอนาคต ทำตอนนี้ให้ดีก็น่าจะเพียงพอแล้ว
 นับถือคุณพี่ myxname อึดโคตรๆ 11 ปี  o13 o13 o13 o13
ขอบคุณอีกครั้งครับ


 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 14-10-2010 23:29:39

หมอไม้ไหนว่าคอมฯ ok. แล้ว ทำไมยัง บ่อัพ อ่ะ

หรือว่าไป ฮันนีมูนกับที่รักอยู่เอ่ย  :m1:

 :call:  :กอด1: :L2: 2 คุณหมอ กับ น้อง hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 16-10-2010 17:45:06

หลังจากนั่งจ่มมาสามวันกับหมอไม้กับหมอติ๊บ = ='''
โฮกฮาก ไม่ไหวๆ ตาลาย ๕๕๕๕๕
จ้องตัวหนังสือตาไม่กระพริบเลยค่ะ

อ่านแล้วนึกย้อนตัวเองมากๆ เลย
หมอติ๊บนี่ทางบ้านยากจนกว่าบ้านยายน.ซะอีก
แต่ก็ขยันเรียนแล้วก็ไม่ย่อท้อ
ไม่่เหมือนคนแถวนี้ เรียนมากี่ปีๆ เกรด 4 ไม่เคยลอยมาให้ยล TT;;;
ได้มากสุดก็จุดแปดกว่าก็ดีใจแล้ว
แต่หมอติ๊บนี่ เลขสวยหลายๆ !!!
ไอ้เราบ้านก็พอส่งเสียได้
แต่หนังสือไม่เคยอ่าน วันๆ จ่มอยู่กับคอมฯ - -
ต่างจากหมอติ๊บเหมือนฟ้ากับเหวว ว
อยากขยันได้ซักครึ่ง TT;;;
หนังสือเรียนไม่แตะ แตะแต่การ์ตูนจริงๆ วันๆ
๕๕

ช๊อบชอบหมอติ๊บกับ Hackz ซะจริง
ส่วนหมอไม้........................ หล่ออิหลีติ๊อ้าย?
๕๕๕๕

อ่านตอนที่ย่าของหมอติ๊บเสีย
ร้องค่ะ คิดถึงตัวเอง
ก่อนยายเสียยอมรับเลยว่าไม่เคยดูแลท่าน
ไม่เคยใส่ใจ
ตอนท่านเสียไปเมื่อกลางๆ ปีนี่เองค่ะ
ร้องไห้ฟูมฟาย รู้สึกผิดเอามาๆ

แง่มๆ มารอหมอไม้กับ hackz

 :z2: :z2: :z2: :z2:

ps.เวิ่นเยอะมาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-10-2010 20:51:27

เงียบได้อีก หายไปไหนโหมดดดดด
หมอไม้ หมอติ๊บ นายแฮ็ค ส่งเสียงหน่อยยยย

ปล. TARO ไม่เจอกันนานเลยนะ แอบทักทาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 16-10-2010 22:51:09

หายไปไหนกันหมด เลยไม่รู้ บอกว่า กำลังจะมาอัพ แล้วก็หายไป หลอกให้คนแก่รอ

เค้าเรียกว่าแหย่ให้อยากแล้วจากไปใช่ไหม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 17-10-2010 11:59:40

 :m5:ขอร้องละครับ ไม่มาต่อแล้วเหรอครับ

สาธุมาต่อด้วย :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 17-10-2010 12:26:54

 :z13: จิ้มๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 18-10-2010 13:59:00

รอ
รอ
รอ
รอต่อปายยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 18-10-2010 18:19:15

เขาหายไปไหนกันโม้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

FC รอกันหน่อยนะคะ

เผื่อว่าเขาอาจจะกำลังยุ่งๆ อยู่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: vasuki ที่ 18-10-2010 20:29:05

พี่หมอไม้ กับพี่หมอติ๊บ หายไปไหนอ่ะ สงสัยไปสวีทกันที่ไหนแน่ๆ เลย รอนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: puenfriend ที่ 19-10-2010 10:23:23

มาเเวะเวียนเยี่ยมเยียมพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ เเลวก้อHackzด้วยน่ะจ้ะ

กำลังรอผู้สูงวัยมาต่ออยู่น่ะค่ะ หลังจากที่ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมากก

ได้ข่าวว่าช่วงนี้พี่หมอไม้ภารกิจเยอะ อากาศเริ่มเย็นเเล้ว

ดูเเลตัวเองกันด้วยน่ะจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 19-10-2010 11:14:00

ปล่อยดวงใจ
ลอยหายเข้าไปในเพลง
ที่ยังบรรเลง ล่องลอยมา
ให้ใจพะนอ
หยอกล้อ เสียงเพลงดีกว่า
ไม่ใฝ่ไม่หา อะไรสักวัน
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร
เหนื่อยเกินไป
ดวงใจที่มันเป็นอยู่
ไม่อยากรับรู้ เรื่องราวใด
ใครที่ทำ ให้ใจนี้เคยร้องไห้
ก็ไม่จำไว้ให้ทรมาน
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร
ดนตรี 21 ห้อง..19...
20...21 ปล่อยดวงใจ
ลอยหายเข้าไปในเพลง
ที่ยังบรรเลง ล่องลอยมา
ให้ใจพะนอ
หยอกล้อ เสียงเพลงดีกว่า
ไม่ใฝ่ไม่หา อะไรสักวัน
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร
ปล่อยใจฝันสักครั้ง
เสียงเพลงดัง จะดังเท่าไหร่
หากมันคอยชโลมดวงใจ
ปล่อยมันไปสักวัน
สู่สวรรค์น้อยน้อย
ปล่อยให้ลอย ไปสู่วิมาน
ทิ้งอารมณ์ในใจ เมื่อวาน
ไม่ต้องคิดถึงใคร


http://www.youtube.com/v/CzgM4vZBGnw?fs=1&amp;hl=en_US&amp;color1=0x402061&amp;color2=0x9461ca

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 19-10-2010 12:13:35

คนแต่งหาย คนโพสต์ก้อตามกันไปครับ งานนี้จะเป็นไงต่อเรามาลุ้นและเป็นกำลังใจให้เสมอ

ขอให้มีความสุขและรักษาสุขภาพด้วยนะครับ :เฮ้อ:รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 19-10-2010 12:21:12

อ่านจะทันอยู่แล้ว ค่อยๆ อ่าน กลัวมันหมด ตอนใหม่รีบมาทีเถอะ  :z10:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 19-10-2010 16:01:57

ชะแว๊บ..แอบมาส่อง หนีเที่ยวนานนะเนี่ยเดี๋ยวปรับให้ไม่หล่อซะเลย :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 19-10-2010 17:25:59

ตามอ่านยังไม่จบเลย แต่อยากเม้นก่อน

สนุกดีคับเรื่องนี้ หมอติ๊บนี่เปนคนดีจิงๆเลยอ่า

ดีใจจังที่ได้มาอ่าน ^^

จะติดตามต่อไปนะคับ

ปล.ผมเรียนที่เดียวกะที่หมอไม้จบมาเลยอ่ะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 19-10-2010 18:17:39

ฮือ เมื่อไหร่จะมาสักที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 19-10-2010 22:49:23

ฮือๆๆๆ พี่หมอหาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 20-10-2010 09:55:28

เกิดไรขึ้น ฤาครับ


หายไปเลย
ยังคงสุขสบายดีนะครั บ
หรือว่าแอบไปเที่ยว

ช่วงนี้ไม่เข้าใจ ทำไมหมอ ๆ ถึงได้ทุนไปดูงานกันบ่อยเหลือเกิน....

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 20-10-2010 14:15:47

หมอไม้กับหมอติ๊บหาย  :monkeysad:








นอนรอ  :z10: :z10:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-10-2010 21:59:53

 :z3: ไปไหนกาน ส่งเสียงหน่อยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 20-10-2010 23:31:02

มีเรื่องรบกวนถามคุณหมอไม้หน่อยครับ ผมว่ายน้ำบ่อยเลยทำให้เสียวฟัน ไป search ข้อมูลมาเขาบอกให้ไปพบทันตแพทย์ให้ทำ mouthguard อยากถามว่าค่าทำจะสักเท่าไรได้ครับ

และมาแวะตามไล่อ่านครับผม ขอบคุณนะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 20-10-2010 23:42:27

แวะเข้ามาทักทายนะคะ หายไปไหนเอ่ย ทั้งนายแฮ็ค หมอไม้ หมอติ๊บ สบายดีหรือเปล่าค่ะ
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะจ๊ะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-10-2010 11:35:44

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 125   ตาลาย   ลายตา 







ดึกดื่นค่ำคืนของวันเป็นโสด  ไฟแสงสีชวนตาลายตัดกับความมืดมิดของค่ำคืน 

เสียงเพลงจังหวะปลุกเร้าให้เพลิดเพลินไปกับจังหวะของท่วงทำนองแห่งดนตรี 

มันคงจะดีถ้าไม่มีตัวเร่งปฎิกิริยาเป็นแอลกอฮอล์จากแก้วในมือของผม 

และในค่ำคืนนี้ไม่เพียงแต่ผมเท่านั้นที่ออกอาการมึนเมาและปลดปล่อยอารมณ์ให้เคลิบเคลิ้มไปกับไฟแสงสี 

มันคงไม่มีอะไรน่ากลัวและน่าเป็นห่วงเพราะอย่างน้อยผมก็เป็นชายหนุ่มที่ผ่านโลกมาบ้างพอสมควร 

ถ้าหากว่าปราศจากร่างบางของไอ้คนที่ผมไม่ชอบขี้หน้าเท่าไหร่ที่ยังคงตามตื๊อและเบียดเสียดอยู่ไม่ห่างไปจากหน้าขาของผมเท่าไหร่นัก 

แน่นอนครับหมอปุ้มนั่นเอง  .....

เป็นหมอที่สอนให้ผมเข้าใจข้อเสียของความหล่อที่ผมมีก็ตอนนี้แหละ  ไม่อยากเป็นคนหล่อก็ตอนนี้แหละ



เอาไงดีหว่า 

จะดึงหมอกิ๊กคนสวยเข้ามาเป็นตัวกั้น 

กำแพงหนาที่กางกั้นให้ผมห่างออกมาจากหมอปุ้มแต่มันคงเป็นการยากเกินไปหากผมจะให้เดินเบียดเสียดผู้คนเพื่อที่จะพาร่างราชินีช้างของเธอมายังจุดที่ผมยืนอยู่ 

จะพึ่งใครในกลุ่มก็ไม่ค่อยสนิทกันซะเท่าไหร่นี่ซิ  เดินหนีไปดื้อๆก็เกรงจะเป็นการเสียมารยาท

ไม่ทันที่ผมจะพาหัวสมองมึนๆเมาๆคิดอะไรไปได้มากกว่านั้น 

จู่ๆร่างกายสูงใหญ่  แกร่งกำยำไม่น้อยกว่าผมก็เซถลาเข้ามาแทรกระหว่างผมกับหมอปุ้มด้วยความมึนเมาของชายหนุ่มคนนั้น  หรือด้วยแรงอธิษฐานของผมไม่รู้ได้ 

แต่ที่แน่ๆ  ผมอยากกระโดดกอดคอขอบคุณพ่อหนุ่มคนนี้ซะจริงๆ 

แต่ทันทีที่ชายหนุ่มคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาก็ทำให้ผมถึงกับตะลึงในทันที

นายเบสนี่หว่า  เมา  เบลอ  ตาลายไปแล้วแน่ๆนายไม้  ก็นายเบสมันไปนครสวรรค์กะนายบอยนี่หว่า 

หรือว่าใครกันน้อมาหน้าคล้ายนายเบสได้ยังกะฝาแฝดขนาดนี้   เมาไปแล้วแน่เลยเรา

ก่อนที่ผมจะงุนงงไปมากกว่านี้
'' ชนแก้วหน่อยซิพี่ไม้รูปหล่อ  ''  นายเบสพูดพร้อมยกแก้วขึ้นมาชนด้วยอาการเริ่มจะทรงตัวไม่ค่อยอยู่ซะแล้ว   

ไอ้เด็กคนนี้อายุเท่าไหร่กันวะทำไมเข้ามาในสถานที่แบบนี้ได้หว่า

อ้อ  ลืมไปมันคงเกินสิบแปดแล้วละ  ตัวจะเท่าผมอยู่แล้วววว

'' มานานรึยังนี่เรา ''  ผมเอ่ยเริ่มต้นการสนทนากับนายเบสที่ตอนนี้ท่ามกลางไฟสลัวๆแบบนี้ผมว่ามันหล่อไม่เบาเลยแฮะ  ถึงจะมึนๆแต่สายตาผมยังใช้การได้ดีอยู่นะ

'' มาตั้งแต่หัวค่ำแล้วคับ  ว่าแต่พี่ไม้ไม่ได้ไปเที่ยวนครสวรรค์กะหวานใจเหรอคับไมมาเป็นโสดที่นี่ได้อะคืนนี้  ''  ดูมันแค่คำถามแรกก็เริ่มกวนซะละ

'' ไม่ได้ไปให้เค้าไปเที่ยวกะเพื่อนๆบ้าง   พี่ก็เที่ยวกะเพื่อนๆบ้าง  ห่างกันบ้างซิเดี๋ยวเบื่อขี้หน้ากันซะก่อน ''  ผมตอบกลับไปแข่งกับเสีรยงจากดนตรีจังหวะเร้าใจสุดๆจนแทบจะเป็นการตะโกนคุยกันดีๆนี่เอง

ถึงผมจะไม่ค่อยชอบหน้านายเบสนี่เท่าไหร่  เนื่องด้วยเหตุผลกลใดก็พอจะรู้กันอยู่
 
แต่ ณ ตอนนี้เวลานี้ผมกลับชอบที่มันมายืนกั้นผมจากหมอปุ้มซะมิด 

และผมก็สบายใจที่จะคุยกับนายเบสนี่มากกว่าหมอปุ้มซะด้วยซิ   

ผมใช้เวลาคุยกับนายเบสอยู่เป็นนานสองนานด้วยความเมาของผมทั้งสองคน

และด้วยความที่ผมไม่อยากให้นายเบสไปจากตรงที่มันยืนอยู่ตอนนี้จึงแกล้งชวนคุยชวนเต้นไปตามประสาคนรู้จักกัน 

ยิ่งดึกไอ้เด็กบ้านี่ก็ยิ่งห่ามทั้งมึนทั้งเมาจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่แล้วละ

จึงได้ทิ้งน้ำหนักตัวลงมาพิงผมซะเต็มเหนี่ยวขนาดนั้นแถมยังบดเบียดร่างกายหนาๆของมันเข้ามาเบียดเสียดร่างกายของผมซะจนหมอปุ้มค้อนขวับๆ อยู่หลายที

เอาละซิงานนี้อัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยผมเมื่อตะกี้  ไมมาตกม้าตายซะเองละทีนี้



เวลาใกล้เข้าไปตีสองเต็มที่แล้วตอนนี้เสียงเพลงจังหวะเร้าใจสนุกสนานในผับเปลี่ยนเป็นจังหวะเนิบๆให้ได้พักผ่อนจากการดิ้นของเหล่านักท่อราตรี 

แสงไฟจากภายในร้านค่อยๆสว่างขึ้นทีละน้อยจนสามารถมองเห็นผู้คนภายในร้านที่เริ่มทยอยกันออกจากร้านอย่างชัดเจน 

คนไหนสวยหล่อในความมืดก็จะได้เผยหน้าตาเนื้อหนังกันจะๆเมื่อแสงไฟสาดเข้าไปปะทะกับใบหน้าในตอนผับใกล้ปิดนี่แหละนะ 

ส่วนผมเหรอไม่ว่าจะมืดหรือจะสว่างจ้าแค่ไหนความหล่อเหลาไม่เคยจางหายไปกับสิ่งใดๆที่มากระทบ 

ฮ่าๆๆๆ  ไม่ได้เมานะ  เอิ๊กกกก  อืมมม

จนกระทั่งกลุ่มของผมที่ค่อยๆเดินออกมาจากในผับเป็นกลุ่มเกือบสุดท้าย 

แต่ทว่าร่างกายสูงใหญ่ของนายเบสก็ยังไม่ทีท่าว่าจะฟื้นจากอาการเมามาย  ยังคงนั่งฟุบอยู่ที่เก้าอี้หน้าร้านหลังจากที่ผมช่วยพยุงออกมาด้วยหวังว่าเพื่อนๆที่มาด้วยกันในกลุ่มของนายเบสจะยังพอนึกถึงเพื่อนคนนี้และมารับตัวมันกลับไปเสียทีเพราะผมก็ไม่รู้จะไปส่งมันที่ไหน  รู้แต่ว่าอยู่หอเดียวกะนายบอยแต่หอไหนอะเหรอ  ไม่เคยได้ล่วงรู้หรอกคับเพราะไม่เคยสนใจ


ตีสองแล้ว  แต่นายเบสยังนั่งฟุบหลับอยู่ที่เดิม 

ตอนนี้เพื่อนๆในกลุ่มของผมที่มาด้วยกันก็ทยอยแยกย้ายกันกลับไปจนหมดแล้ว

แม้กระทั่งหมอปุ้มก็ยังส่งสายตาค้อนและเคืองแค้นมาให้ผมแทนคำร่ำลา 

รอดตัวไปอีกคืนนะไม้  ผมคิดในใจ 

ก่อนจะกลับมาตั้งสติกับบุคคลที่กำลังก่อให้เกิดปัญหากับผมขึ้นมาแทน  เอาไงละวะเนี่ย 

ผมยกมือถือขึ้นมากดหาเจ้าตัวเล็กเพื่อที่จะถามนายบอยว่าหอพักมันอยู่ตรงไหนแล้วไอ้เบสนี่อยู่ห้องไหนกันแน่จะได้เอานายเบสไปส่งจะได้เข้านอนเพราะผมก็มีอาการไม่ต่างจากนายเบสเท่าไหร่นักจะดีกว่าหน่อยก็ตรงที่ยังควบคุมสติและการทรงตัวของตัวเองได้บ้าง  เท่านั้นเอง

แต่ทว่าผมรอการรับสายครั้งแล้วครั้งเล่าจากเจ้าตัวเล็กก็ไม่มีทีท่าว่าจะรับสาย 

จนผมถอดใจในที่สุดก็แหงละเวลาตีสองแบบนี้ 

ถ้าตื่นมารับก็ไม่ใช่หมอติ๊บแล้วละเพราะรายนี้ถ้าได้หลับไปแล้วอย่าหวังว่าจะมีการตื่นขึ้นมาระหว่างการหลับไหลได้เลย

เอาวะ  อย่างน้อยก็แสดงความมีน้ำใจดีกว่าปล่อยให้ไอ้เด็กนี่นอนฟุบหลับอยู่หน้าร้านยันเช้า

ผมค่อยๆพยุงร่างที่ไม่ได้มีบอบบางไปกว่าผมเท่าไหร่เลยขึ้นรถ 

ก่อนพยายามปลุกและถามข้อมูลจากนายเบสครั้งแล้วครั้งเล่าแต่คำตอบที่ได้รับกลับมาไม่มีไรมากไปกว่าเสียงครางอู้อี้

และบ่นพึมพำจนฟังไม่ได้ศัพท์นั่น  ผมจึงตัดสินใจวนรถกลับเข้ามาในหอพักของผมเองก่อนพยุงร่างนายเบสลงมาจากรถ 

อย่างน้อยให้มันล้างหน้าล้างตาเผื่อจะสดชื่นขึ้นมาบ้างผมพยุงร่างหนาขึ้นห้องอย่างทุลักทุเลด้วยอาการมึนเมาไม่แพ้กัน





ทันทีที่ถึงห้องผมทิ้งร่างหนานั้นลงบนเตียงก่อนหาผ้าขนหนูชุบน้ำเช็ดหน้าเช็ดตาให้ไอ้เด็กขี้เมาคนนี้ 

ก่อนตัวผมเองจะกลับเข้าไปในห้องน้ำอาบน้ำอาบท่าให้พอสดชื่นฟื้นคืนสติกลับมาบ้าง 

แต่เมื่อผมอกมาจากห้องน้ำก็ต้องพบกับสภาพของคนเมาที่ไม่คิดว่าจะมากมายจนคุมสติไม่ได้ขนาดนี้ 

ตอนนี้ร่างกายนายเบสนอนแผ่หลาอยู่บนพื้นกระเบื้องภายในห้องนอนของผม 

เสื้อผ้าหลุดลุ่ยกองอยู่ด้านข้างเหลือเพียงท่อนบนเปลือยเปล่า 

เผยให้เห็นแผ่นอกกำยำของคนที่กำลังแตกเนื้อหนุ่มเต็มที่ 

ท่อนล่างยังดีที่มันยังเหลือกางเกงยีนส์เอวต่ำพร้อมกับบ๊อกเซอร์เอวสูงปรี๊ด 

คงเป็นที่นิยมของคนสมัยนั้นอะนะ  และยังเป็นที่นิยมมาจนทุกวันนี้

ร่างหนากำยำนอนพลิกกายเปะปะไปมาจนทั่วห้อง  บ้างก็ครางกึ่งละเมอเป็นระยะ 

คงจะไม่ดีแน่ถ้าผมปล่อยให้มันนอกะพื้นแบบนั้นผมเดินมาใช้ผ้าขนหนูผืนเดิมชุบน้ำและเช็ดไปตามเนื้อตัวด้วยหวังว่านายเบสจะฟื้นจากอาการเมามายและประคองสติตัวเองได้บ้าง 

นานจนผมเริ่มง่วงและเหนื่อยอ่อนกับการดูแลนายเบสจึงค่อยๆปรือตาขึ้น 

และยิ้มให้ผมด้วยสายตาหวานฉ่ำด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่เข้าสู่ร่างกายไปด้วยปริมาณไม่น้อย 

มือหนาๆของมันเกาะกุมที่มือของผมที่กำลังเช็ดหน้าเช็ดตาให้มันอยู่จนผมดึงมือออกแทบไม่ทัน 

ตอนนี้ยอมรับว่ามึนเมาและก็เผลอตัวเผลอใจไปกับนายเบสซะแล้วซิ





แต่เอ๊ะ  ปากแบบนี้    ตาแบบนี้   ใบหน้าแบบนี้  ………………….





ผมขยี้ตาและตบหน้าตัวเองเบาๆ  นี่ผมคงเมาหนักไปแล้วแน่ๆ 

เมื่อตะกี้ผมลากนายเบสเข้ามาในห้องเช็ดหน้าเช็ดตาให้มันสร่างเมา 

แต่ทำไมตอนนี้หน้านายเบสมันค่อยๆเปลี่ยนสภาพไปเป็นหน้าตาของคนที่ผมคุ้นเคยและคิดถึงที่สุดในตอนนี้   หมอติ๊บบบบ

ผมต้องเมาหรือประสาทกลับไปแล้วแน่ๆที่เห็นหน้านายเบสนี่เป็นหน้าหมอติ๊บไปซะได้   

ไม่เอาๆตั้งสติไม้  ตื่นๆ  อย่าเผลอใจ  อย่าปล่อยอารมณ์ไปตามกระแสเรียกร้องของฤทธิ์จากแอลกอฮอล์ 

นี่มันนายเบสที่นายไม่ชอบขี้หน้าไม่ใช่หมอติ๊บนายกำลังตาฝาดดด 

ร้อยพันเหตุผลที่ผมเอื้อนเอ่ยและพึมพำออกมาบอกกับตัวเอง   ก่อนจะเรียกสติกลับคืนมา 

และพยุงร่างนายเบสขึ้นนอนบนเตียงและผมก็เดินไปเปิดตู้เย็นหาเครื่องดื่มเย็นๆให้ตัวเองสร่างจากฤทธิ์ของเหล้าโดยฉับไวและก้าวขึ้นไปนอนอีกฝั่งของเตียงด้วยใจที่เต้นโครมคราม  และหัวเราะให้กับอาการมึนเมาของตัวเองในครั้งนี้ 

เป็นเอามากน่ะนี่นายไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 21-10-2010 11:48:04

คิดว่าคืนเดียวจากหมอติ๊บเป็นอื่นซะละ
ผู้ชายสูงใหญ่มองยังไงให้เป็นตัวเล็กบอบบาง
ร่างกายคงจะหลายดีกรีเนาะหมอไม้

หายไปนานน  คิดถึงนะรู้มั้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 21-10-2010 12:43:22

มาซะทีอ่ะ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 21-10-2010 13:53:01

เผลอใจไม่ว่า เผลอตัวนี่ มีเฮ เอ๊ะ หรือ ฮือๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 21-10-2010 14:05:49

หมอไม้มาแว๊ววว พร้อมตอนใหม่แต่ยังค้างอยู่เลยอะค่ะคุณหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 21-10-2010 14:57:59

โฉงเฉงๆๆๆๆๆ

งานนี้ฟันดาบชัวร์ ฟันธง :mc2:

ปล.avatar ใครเอ่ยครับ ใช่รึเปล่า?  o8

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Dr.Mike เขียน ตอน 124 หนีเที่ยวจนได้เรื่อง [Up.ดึก] P.147.5
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 21-10-2010 15:43:26

เย้ๆๆๆ หมอไม้กลับมาแล้ว งานยุ่งหรือเปล่าคะ
โห..เข้าใจเนอะ แฟนไม่อยู่ก็ต้องคิดถึงเป็นธรรมดา หมอติ๊บกลับมาไวๆ นะจ๊ะ หมอไม้คิดถึง >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 21-10-2010 19:19:41

หมอไม้กลับมาแล้ว
แต่ค้างอ่ะ มาต่อเร็วๆน่า :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 21-10-2010 19:59:03

ค้างอ่ะค่ะหมอไม้  :a5: :a5:

เกือบแล้ว
เกือบจากนารี (หมอติ๊บ) เป็นอื่น (นายเบส) ซะแล้ว  :z3:


หมอไม้คงงานยุ่งมากนะคะ
หายไปหลายวันเลย แฮ่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 21-10-2010 20:03:06

มาสักที กว่าจะมาได้เกือบลืมแล้วนะเนี่ย
บวก บวก ขอบคุณที่มา ให้หมอไม้
บวก บวก น้องแฮคที่(คงจะ)ไปตามมาให้(มั้ง)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 21-10-2010 21:07:14

จะเมามากเมาน้อย ตาลายรึลายตาแต่ก็ไม่ลืมคอนเซ็บหล่อตลอด :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 21-10-2010 21:16:39

กรรมมันติดจรวดดีจริง ๆ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: panpan ที่ 21-10-2010 21:17:46

อ่านไปลุ้นไป กลัวหมอไม้ตาลายจริงๆ :m16:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 21-10-2010 21:47:31

เกือบไปแหน่ะ หมอไม้เนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 22-10-2010 00:09:31

ไหงตาลายขนาดอ่ะ  มองศัตรูเป็นหน้าที่รักได้งัย :angry2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 22-10-2010 00:26:50

นึกว่าน้องเบสจะ.......ซะแล้วสิ ฮุ้ย  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 22-10-2010 08:50:54

...แล้วทำไมเบส ไม่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนหว่า คงเป็นความบังเอิญนะ
...คงไม่ได้มีใครวางแผนไว้ ดูเหมือนทุกอย่างมันเหมือนจงใจทำทั้งนั้นเลย
...ไม่ว่าการมาเที่ยวที่เดียวกัน การเมาแล้วเซมาอยู่ตรงกลางคนสองคน
...คงต้องรอหมอไม้มาเล่าต่อละมั้ง ยากแก่การ..เดา :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 22-10-2010 09:01:30

Hey มาต่อแล้ว

ไปอ่านก่อนนะ

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 22-10-2010 10:31:13

เมาจนตาลายซะแล้วหมอไม้เรา

นอนก็นอนเฉยๆ นะ อย่าตาลายรอบสองนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-10-2010 10:36:01

มีเสียงกระซิบอันน่าสะพรึงกลัวจากคนข้างกาย

ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก

ตาลาย

ลายตา

ลาตาย

เตรียมตัวไว้ได้เลย   อูยยยย  ได้ยินแล้วขนลุกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 22-10-2010 10:38:34

555+ จัดหนัก จัดหนัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 22-10-2010 11:21:39

รออ่านด้วงยใจที่จดจ่อ อย่างมีความหวัง ว่าเรื่องราวจาเปนไงต่อไปครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 22-10-2010 14:22:20

อ่านแล้วก็แอบ ตาลายเหมือนกัน(เพราะรีบ)

แต่ที่ดี ยังคุมสติไว้ทัน...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 22-10-2010 20:22:36

อ้างจาก: dr.mike ที่ 22-10-2010 10:36:01  

มีเสียงกระซิบอันน่าสะพรึงกลัวจากคนข้างกาย

ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก

ตาลาย

ลายตา

ลาตาย

เตรียมตัวไว้ได้เลย   อูยยยย  ได้ยินแล้วขนลุกกกก

หมอไม้ "กลัวเมีย"   :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 22-10-2010 20:47:42

ถ้ามีเผลอ ตาลาย เบลอ สงสัยมีเฮแน่ๆ o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 23-10-2010 02:36:34

 :pig2: :pig2: :pig2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-10-2010 15:31:33

กำลังจะอัพตอนต่อไปให้คร้าบผม   

แวะมาถามกูรูในเล้าเป็ด

ว่าไอ้เครื่องหมาย ( ! ) ที่มันอยู่หน้าชื่อเรื่องของเรื่องนี้  มันหมายความว่ายังไงอะคับ

คนหล่องง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 23-10-2010 15:32:27

ถึงจะเคยบอกว่าอยู่กับปัจจุบันแล้ว
แต่มันน่าลุ้นนี่นา ....ว่า..................ใครจะเป็นรายต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เหอ เหอ...
ว่าแล้วก็...ทำใจว่าอีกประมาณ 1 อาทิตย์ ถึงจะได้อ่านอีก ธ่อ..เรา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-10-2010 16:23:12

แวะมาบอกนายแฮค  คนหล่อ

อัพตอนต่อไปให้แล้วคร้าบบบบบ

ฝากจัดการต่อให้ที  จะได้ทันใจวัยรุ่นแถวนี้

เอามาลงให้แล้วไม่กดบวกให้กันละ  มีเคืองงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 23-10-2010 17:20:30

เย้ ตามอ่านจนทัน

ห้าวันกว่าๆ เลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 23-10-2010 18:01:32

 :L2: :3123: :L1:ให้กำลังใจเสมอนะครับ :pig4:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-10-2010 21:30:23

ตอนที่ 126 น้ำครึ่งแก้ว

ผมค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการมึนและรู้สึกว่าหัวของผมเช้านี้มันช่างหนักซะเหลือเกิน  กว่าจะชะโงกคอให้พ้นผ้าห่มขึ้นมาชำเลืองดูนาฬิกาข้างฝาบอกเวลาสิบเอ็ดโมงกว่าเข้าไปแล้ว 
ผมมองไปรอบห้องที่ยังพอนึกออกว่าเมื่อคืนได้พานายเบสมาพักค้างที่ห้องด้วย  แต่ตอนนี้ผมไม่ปรากฏร่างนายเบสอยู่ที่ห้องแต่อย่างใด  มันกลับไปตอนไหนวะเนี่ยยย
ผมเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำอาบท่าขจัดอาการเมาค้างออกไปจากร่างกายด้วยน้ำผลไม้ ในตู้เย็นและความสดชื่อนจากการอาบน้ำ  จึงพอเรียกสติกลับมาเป็นนายไม้ปกติคนเดิมได้

ผมเดินไปเปิดตู้ เย็นหาอาหารแช่แข็งสำเร็จรูปไปเข้าไมโครเวฟ  เพื่อหาอะไรรองท้องซักหน่อยเพราะวันนี้คงไม่ออกไปไหนแล้ว   ก่อนเดินไปหยิบมือถือบนหัวเตียงขึ้นมาดู 

อ้าว  ซวยแล้วงานนี้สายเรียกเข้าจากเจ้าตัวเล็กเกือบจะสิบสาย

ผมยกโทรศัพท์กดออกเบอร์โทรล่าสุดทันที

“หายไปไหนมาอะ โทรไปตั้งแต่เช้าก็ไม่รับวันหยุดไม่ใช่เหรอวันนี้”  เสียงเจ้าตัวเล็กเอ่ยถามมาตามสายทันทีที่กดรับ

“พอดีมึนๆอะ  เมื่อคืนไปเที่ยวกะเพื่อนๆมา”

“อ้าว  หนีเที่ยวหรอกเหรอ   แอบหิ้วใครกลับมาห้องป่าวเนี่ยยย” เจ้าตัวเล็กถามกระเซ้าแหย่กลับมา

“หิ้วมาด้วยหนึ่งคน  แต่พอตื่นมาก็หนีหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้”
ผมตอบไปตามตรง

“จริงเหรอ  หิ้วใครมาด้วยจริงเหรอ”
ติ๊บถามเหมือนคนไม่แน่ใจในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน  นั่นแหละผมจึงขำน้อยๆก่อนตอบไปตามเรื่องจริงที่เกิดขึ้นให้ฟังเมื่อวาน

“อ๋อ น้องเบสก็แล้วไป ไม่มีไรเกินเลยก็ดีแล้ว  ที่น้องเขาไม่ได้มาที่นี่ด้วยเพราะพวกติ๊บมากันแค่เพื่อนๆ เขาคงจะเห็นว่ามาก็ไม่รู้จักใครนอกจากติ๊บกับบอยแหละมั้งเลยไม่ได้มาด้วย”

“แล้วเป็นไงบ้างเที่ยวสนุกมั้ยวันนี้อยู่ที่ไหนแล้วเนี่ย” ผมถามไปด้วยความเป็นห่วง

“ตอนนี้เที่ยวกันเรียบร้อย  ครบตามโปรแกรมที่วางแผนกันเรียบร้อยหมดแล้วกำลังแวะเข้ามาที่บ้านบอยพอดีแม่ บอยทำขนมจีนไว้เลี้ยงอะ  แถมมีขนมถ้วยอร่อยๆ อีกอะ  ไม่อยากกลับเลยเชียวละ”

“โห  กลับมาเหอะพี่คิดถึงแย่แล้ว” ผมหยอดคำหวานไปตามสาย

“ติ๊บก็คิดถึงพี่ไม้เหมือนกัน  แต่ติ๊บคิดถึงขนมถ้วยฝีมือแม่บอยมากกว่าอ่ะตอนนี้อร่อยมาก ไปกินก่อนน่ะเดี๋ยวเพื่อนๆแย่งติ๊บกินหมดเดี๋ยวกินไม่ทันคนอื่น” ติ๊บบอกก่อนตัดบทวางสายไปโดยไม่ทันให้ผมได้ล่ำลา  หรือหยอดคำหวานเพิ่มไปจากเดิม 

เฮ้อออ เห็นคนของกินสำคัญกว่าผมทุกทีทีซิน่า

พลบ ค่ำเสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นอีกครั้งจากการโทรเข้ามาของเจ้าตัวเล็ก  แน่นอนว่าคงเดินทางกลับกันมาเรียบร้อยแล้วและที่โทรมาคงโทรตามให้ผมไปรับที่ หน้ามหาวิทยาลัยแน่นอน

ไม่กี่นาทีหลังจากวางสาย  ผมพารถคู่ใจมาจอดหน้ามหาวิทยาลัยในขณะที่พวกเด็กยืนรอและบางส่วนก็เริ่มทอยกันกลับที่พักเพื่อพักผ่อนในช่วงเย็นของวันเพื่อเอาแรงในการเรียนที่กำลัง จะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้เป็นวันแรก

เจ้าตัวเล็กเดินหิ้วกระเป๋าเป้เดิน ตรงมาที่รถทันทีที่ส่งเพื่อนๆคนอื่นขับมอเตอร์ไซด์กลับหอพักเรียบร้อยแล้ว  ก่อนเปิดประตูรถเข้ามายิ้มหน้าบานให้ผมเห็น

“เป็นไงบ้างสนุกมั้ย” ผมเอ่ยถามขึ้นพร้อมยื่นมือไปขยี้หัวฟูรับขวัญการกลับมาของเจ้าตัวเล็ก

“สนุกดีถ้าไม่ติดว่าเป็นหน้าฝนน่ะ  เลยสนุกแบบเฉอะแฉะนิดหน่อย” เจ้าตัวเล็กตอบยิ้มๆ

“แล้วคิดถึงพี่ป่าวอะ” ผมหันไปจ้องหน้าเจ้าตัวเล็กจริงจังก่อนส่งสายตาโลมเลียหน้าขาวๆนั้น

“อะไรไม่เจอกันแค่วันสองวันเอง” เจ้าตัวเล็กหันมาทำหน้าเหรอหราตาโต

“ก็พี่คิดถึงนี่นา  อยากรู้ว่าติ๊บจะคิดถึงพี่หรือเปล่า” ผมตอบพร้อมเอื้อมมือไปจับมือเล็กเข้าเกียร์รถออกไปหาอะไรกินในช่วงค่ำของวัน

“อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าวันนี้” ผมหันมาถามเจ้าตัวเล็กที่นั่งเงียบมาตลอดทาง

“กินอะไรง่ายๆดีกว่า  พอดีติ๊บยังอิ่มขนมจีนกะขนมถ้วยเมื่อกลางวันอยู่เลย  แล้วตัวเองหิวอะไรหรือเปล่า  วันนี้ได้กินอะไรไปหรือยัง” ติ๊บถามผมกลับมาและน้ำเสียงนั้นถ่ายทอดความรู้สึกเป็นห่วงเป็นใยได้เป็นอย่างดีจนผมรู้สึกได้ 

แทนคำขอบคุณผมดึงมือบางๆที่ผมเกาะกุมอยู่ที่กระปุกเกียร์ขึ้นมาหอมเบาๆหนึ่งที  ก่อนพาเจ้าตัวเล็กเลี้ยวรถเข้าไปจอดยังร้านอาหารที่มีไอศกรีมและเครื่อง ดื่มๆเย็นไว้บริการด้วยซึ่งอยู่ตรงข้ามหอพักของผมนี่เอง

วันนี้เจ้าตัวเล็กทานข้าวได้ไม่เยอะ  เพราะคงยังอิ่มจากมื้อเที่ยงที่เล่นตุนอาหารไว้เยอะ ส่วนผมก็เอร็ดอร่อยไปตามประสาเพราะมื้อกลางวันก็ไม่ได้กินไรมากไปกว่าอาหาร สำเร็จรูปจากตู้เย็น

ในขณะที่ทำหน้าที่เป็นผู้ฟังที่ดี  ฟังเจ้าตัวเล็กเล่าเรื่องราวการท่องเที่ยวอย่างสนุกสนานออกรสออกชาติ  จนผมต้องมองค้อนขวับๆเพราะรู้สึกว่าเจ้าตัวเล็กจะเล่าเสียงดังขึ้นทุกทีๆจน โต๊ะข้างๆหันมามองบ่อยๆ 

นี่ถ้าหน้าตาไม่ดีจริงคงถูกโต๊ะข้างๆเขม่นไปแล้วนะเนี่ย

หลังจากที่เราจัดการอาหารมื้อเย็นเสร็จเรียบร้อยและฟังเจ้าตัวเล็กบอกเล่าเรื่องราวการท่องเที่ยวอย่างสนุกสนานและออกรสชาติเต็มที่แล้ว  ผมก็พาเจ้าตัวเล็กกลับหอพักเพื่อเก็บเรี่ยวแรงไว้ในการทำงานของผม และการเริ่มเรียนในเทอมใหม่ของเจ้าตัวเล็กที่กำลังจะมาถึงในเช้าวันรุ่งขึ้น

“วันพรุ่งนี้เปิดเทอมแล้วเตรียมตัวพร้อมหรือยังเนี่ย  มีไรขาดเหลือหรือเปล่า” ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็กหลังจากเราสองคนเดินกลับมาถึงห้องและเจ้าตัวเล็กจัดการ กับกระเป๋าสะพายที่ใส่เสื้อผ้าไปเที่ยวในช่วงสองวันนี้

“ก็ไม่มีไรแล้วละคับ   แค่ทำหน้าตาดีๆไปเรียนก็ไปแล้ว” เจ้าตัวเล็กตอบติดตลกกลับมาก่อนหันหน้าพยักเพยิดให้เห็นความน่ารักของตัว เอง

“เทอมนี้ก็เป็นเทอมสุดท้ายแล้วซิที่ติ๊บจะได้เรียนที่นี่”

“ใช่แล้ว  เปิดเทอมหน้าก็เข้าไปอยู่โรงบาลพุทธแล้วใส่เสื้อกาวน์  เดินว่อนในโรงบาลแล้ว” ติ๊บตอบกลับมา

ขออธิบายเรื่องการเรียนของนิสิตแพทย์ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้กันซักนิดหน่อย เท่าที่ผมรู้คร่าวๆ แล้วกัน ช่วงปีหนึ่งถึงปีสามเด็กแพทย์จะเรียนร่วมกับคณะอื่นๆ ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ซึ่งตั้งอยู่ในเขตนอกตัวเมือง  พอขึ้นชั้นปีที่สี่  นิสิตแพทย์ก็จะถูกย้ายไปเรียนยังโรงพยาบาลพุทธชินราช ซึ่งเป็นโรงพยาบาลขนาดใหญ่ในเขตภาคเหนือตอนล่าง  และก็มีนิสิตแพทย์บางส่วนที่ไปอยู่โรงพยาบาลที่เป็นเขตรับผิดชอบร่วมกับ ทางมหาวิทยาลัยเช่นเดียวกับโรงพยาบาลพุทธชินราชแต่อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่ามี โรงพยาบาลไหนบ้าง ก็อย่างเช่นอุตรดิตถ์  พิจิตร  เป็นต้น

ส่วนหมอติ๊บ เนื่องจากไม่ได้เป็นเด็กในภูมิภาคจึงไม่ต้องกลับไปฝึกยังจังหวัดที่เป็นต้นสังกัดของตนเอง  จึงต้องฝึกอยู่ที่โรงพยาบาลพุทธชินราชในชั้นปีที่ 4 – 6

“ยิ่งคิดก็ยิ่งใจหาย  แบบนี้เวลาที่เราจะได้อยู่ด้วยกันก็ใกล้หมดลงแล้วอะดิ”
ผมแกล้งทำหน้าจ๋อยๆเดินไปโอบเอวบางจากด้านหลัง

“ก็อย่าคิดอย่างงั้นซิ  พี่ไม้ชอบคิดในแง่ที่ทำให้รู้สึกว่าติดลบ” เจ้าตัวมองค้อนกลับมา

“คิดติดลบยังไงเหรอ”
ผมถามด้วยอาการงงๆ

“ก็พี่ไม้ชอบคิดว่าการที่เราจะจากกันในเดือนกุมภาที่จะถึงนี้  มันใกล้เข้ามาทำให้เวลาที่เราจะอยู่ด้วยกันสั้นลงทุกที  มันก็รู้สึกว่าติดลบ  แต่ถ้าคนที่คิดบวกก็จะได้คิดว่าเรามีเวลาอยู่ด้วยกันอีกตั้งนานจนถึงเดือนกุมภาโน่นแน่ะ  ยังมีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะแยะจะได้ทำสิ่งดีๆให้กันมากๆ

รู้คุณค่าของวันเวลา  และที่สำคัญเราจากกันเร็วก็หมายถึงว่าเราจะได้กลับมาพบกันเร็วๆด้วย

พี่ไม้ไปเร็วก็จบเร็ว  กลับมาเร็ว  ก็จะได้มาใช้ชีวิตด้วยกันเร็วๆไง” ติ๊บตอบยิ้มก่อนหันมาสบตาผมและนั่นทำให้ผมยิ้มได้กับการมองโลกในแง่ดีของ ติ๊บมาเสมอ

“ติ๊บจำได้ว่าเคยอ่านหนังสือมาเล่มนึง   เขาบอกว่า ถ้าเรามีน้ำหนึ่งแก้วแล้วดื่มน้ำในแก้วไปแล้วครึ่งนึง  เราก็จะคิดได้สองแบบ”

“คนประเภทแรก  จะบอกว่าน้ำเหลือแค่ครึ่งแก้ว  ใกล้จะหมดแล้ว  คือคนประเภทนี้จะมองถึงสิ่งที่มีอยู่และหวาดกลัวในสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น คือกลัวว่าน้ำจะหมดแก้ว  คิดแล้วทำให้ใจวุ่นวายไม่มีความสุข

คนประเภทที่สอง จะบอกว่ามีน้ำเหลืออีกตั้งครึ่งแก้ว  ยังโชคดีที่น้ำไม่ได้หมดไปยังมีน้ำเหลือให้ใช้ประโยชน์อีกตั้งครึ่งแก้ว  เมื่อคิดว่ายังมีน้ำเหลืออีกตั้งครึ่งแก้วก็จะไม่คาดการณ์ไปล่วงหน้าว่าน้ำ จะหมดแก้วแล้ว  จิตใจก็จะไม่วุ่นวายเพราะเขาเลือกที่จะมองในแง่ของความคิดบวก”

“อืมมม คร้าบบบบ”
ผมรับคำก่อนหอมแก้มฟอดใหญ่ไปหนึ่งที  กะว่าจะคิดบัญชีที่หายไปสองวันแต่พอเจอปรัชญาเข้าไปเลยพาเจ้าตัวเล็กเข้านอน ดีกว่า  คงเหนื่อยมาทั้งวันละ

เป็นไงครับความคิดความอ่านของแฟนผม  เกินตัวไปมั้ย

แต่ ผมก็ชอบนะเพราะผมไม่เคยเห็นติ๊บวิตกกังวลกับหลายๆปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ว่า ปัญหาจะยิ่งใหญ่มากน้อยแค่ไหนก็ตาม  เพราะผมมักจะได้ยินติ๊บบอกและปลอบใจผมเสมอๆเวลาที่เจอปัญหา  ด้วยเหตุผลและถ้อยคำเดิมๆว่า

“ก็ยังดีที่………………….”

และจบท้ายด้วยประโยคเดิมๆ 

“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้วมันย่อมงดงามเสมอ  อยู่ที่เราจะเลือกมองมุนจากมุมไหนเท่านั้นเอง”

มิสเตอร์ไม้ เขียน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 23-10-2010 21:37:33

ตอนนี้ น่ารักจริงๆ คิดบวกๆๆ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 125 ตาลาย ลายตา [Up.เที่ยง] P.150
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-10-2010 21:51:11

ไม่ได้ยินคนหล่อชมตัวเองนานแล้ว อิอิ

ชอบตอนนี้อ่า Optimistic Thinking ทำให้มุมมองเราดีขึ้นจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 23-10-2010 23:26:26

พี่หมอติ๊บนี่มีมุมมองในการมองโลกที่ดีจัง o13

พี่ไม้นี่เก่งเนาะ เล่าเรื่องได้ลื่นดี

พี่ไม้มาต่ออีกนะครับ

สวัสดีคุณ hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 24-10-2010 00:43:04

หมอติ๊บมีมุมมองความคิดที่ดีตลอดอ่ะ น่ารักที่ซู้...........ด  :man1:

หมอไม้ก็ระวังคำเตือนหมอติ๊บนะค่ะ ตาลาย ลายตา ลาตาย หมอติ๊บโหมดนี้สยองอ่ะ :z4:


 :กอด1: :L2: น้อง hackz , 2 คุณหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 24-10-2010 00:55:19

 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 24-10-2010 01:30:23

พี่หมอ  อยากลอง

ตาลายอีกรอบไม๊อ่ะ 

 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 24-10-2010 11:20:43

พลังบวกครับ *-*

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 24-10-2010 11:43:44

น่ารักจริง ๆ เลยน้องหมอติ๊บ
นั่นสิเนอะ คิดอะไรก็ได้ที่ทำให้เรามีความสุข
หมอไม้นี่ได้คู่ชีวิตที่แสนดีจริง ๆ
กดบวกให้ทั้งน้องแฮค ที่เอามาลงให้อย่างรวดเร็ว
และหมอไม้ หวังว่าตอนต่อไปคงไม่มาเร็ว ๆ นี้นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 24-10-2010 11:52:42

หมอติ๊บน่ารักจริงๆ....อ่านแล้วรู้สึกว่าทำไมึงเป็นคนที่น่ารักได้ขนาดนี้...กรี๊ดๆๆ

หมอไม้ รักษาไว้ดีๆ นะจ๊ะ รักกัน รักกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-10-2010 12:13:56

ตอนต่อไปกำลังจจะดำเนินการให้ภายในบ่ายนี้คับ 

ตอนนี้ขอพาเจ้าตัวเล็ก  แต่ทำไมผมรู้สึกว่าเค้าใหญ่กว่าผมทุกทีเลยยยย

บอกว่าเที่ยงนี้อยากกินสปาเกตตี้เฮ้าส์   ทั้งที่งานกำลังยุ่ง

แต่ก็ต้องพาไป  เพราะทำให้โกรธคาดโทษผมไว้หลายวันแล้ว

ความหล่อก็ช่วยอะไรผมไม่ได้เลย   ยอมได้อย่างเดียว  เฮ้อออออออออออออออออออออ :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 24-10-2010 12:43:21

คนน่ารักคิดแง่บวก
เด๋ว บวก 1 ให้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 24-10-2010 13:23:18

หมอไม้ อย่าให้เจอเหตุการณ์ที่ต้องใช้คำว่า ลาตาย อีกก็แล้วกัน
หมอติ๊บ ยังคงคอนเซป น่ารักเสมอนะ
 :กอด1: หมอติ๊บ หมอไม้ นายแฮ็ค อย่าหายกันไปอีกนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 24-10-2010 14:07:58

หมอติ๊บนี่เป็นคนคิดบวกมากๆ
ซึ่งสมัยนี้หาย๊ากยาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 24-10-2010 15:27:05

 :3123: :L1: :L2: :pig4:ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 24-10-2010 21:01:01

น้องติ๊บ...ชนะเลิศ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 25-10-2010 00:47:19

“ทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้วมันย่อมงดงามเสมอ 
          อยู่ที่เราจะเลือกมองมุนจากมุมไหนเท่านั้นเอง” o13
v
v
v
อืม....หมอติ๊บนี่น่ารักอะ   :กอด1:
        มองโลกในแง่บวกมากๆ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไม ถึงมีสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตมากมาย
เช่น พี่หมอไม้ไงคะ อิอิ ขอให้รักกันยืนยาว หุหุ :z1:


ปล. ตัวเรานี่น้ำเน่าเนอะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 25-10-2010 11:30:14

อ่านทันซะที มาอัพบ่อยๆนะคับ แฟนคลับคนใหม่ล่าสุดรออยุ่ ค๊าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 126 น้ำครึ่งแก้ว [Up.ดึก]] P.151
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-10-2010 14:38:25

มาลงตอนต่อไปให้เรียบร้อยแล้วคับ

เดี๋ยวซักพักนายแฮคคงดำเนินการอัพต่อไป

ฝนตกอีกแว้ว   บรรยากาศน่าโรแมนติก

นอนออดอ้อนแฟนนน

แต่ทำไมผมโดนทิ้งให้เฝ้าห้องเหมือนเดิมเลยยยยย

รอตอนเย็นหมอติ๊บจะซื้อ  ไก่สับมาฝาก   เอ๊ะคุ้นๆ เหมือนกระต่ายเลยแฮะเลี้ยงไว้เฝ้าบ้านนน

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.[บ่าย] P.152
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-10-2010 14:40:41

ตอนที่ 127 เผลอลืมตัว

เช้าตรู่วันจันทร์เจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ก่อนจัดการรีดเสื้อผ้าสำหรับ วันทำงานของผมและวันเริ่มต้นการเรียนของตัวเอง เนื่องจากเมื่อคืนคงจะเพลียจัดเลยหลับไปตั้งแต่หัวค่ำเรียบร้อย

หลังจากนั้นก็จัดการทำอาหารเช้าไว้ให้ผมเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะอาบน้ำแต่งตัวออก มาในชุดนิสิตเรียบร้อยไม่ต่างไปจากตอนที่เข้าปีหนึ่งใสตอนแรกๆที่ได้เจอกัน แต่อย่างใด

อาหารเช้าวันนี้เป็นโจ๊กสำเร็จรูปที่ทำกินง่าย
เพื่อความสะดวกรวดเร็วซะมากกว่าผมเลยอดชิมอาหารเช้าฝีมือเจ้าตัวเล็กในวันทำ งานเลยแฮะ  แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก  ก็ถือซะว่าจะได้ไม่เหนื่อยคิดมุมบวกแบบเขามั่งดีกว่า

หลังจากจัดการอาหารเช้าเสร็จกันเรียบร้อยแล้วผมก็ไปส่งเจ้าตัวเล็กที่หน้าตึกคณะแพทยศาสตร์ ที่ตอนนี้เหล่าบรรดานิสิตจากคณะต่างๆและนิสิตจากคณะแพทย์เองก็เริ่มเดินทาง มายังตึกคณะแพทย์ที่จะใช้เรียนในรายวิชาทางด้านพื้นฐานการแพทย์ของเหล่านิสิตสาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพของทางมหาวิทยาลัย  ทำให้ตอนนี้ผู้คนเนืองแน่นและส่งเสียจอแจเป็นปกติของการเปิดเรียนวันแรก

เจ้าตัวเล็กหันมาไหว้ขอบคุณผมหนึ่งที
จนเป็นกิจวัตรที่ผมคุ้นเคยที่จะต้องรับ ไหว้เจ้าตัวเล็กทุกทีก่อนที่เขาจะก้าวลงมาจากรถในตอนเช้า  และก้าวเข้ามาในรถในตอนเย็นของทุกวัน  ก่อนที่เจ้าตัวเล็กก้าวลงจากรถและเดินหายลับไปในบรรดาเหล่านิสิตที่ทยอยเข้า สู่อาคารเรียนในเช้าของวันเปิดเทอม

หลังจากนั้นผมก็ขับรถวนกลับไปที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเพื่อทำงานตามปกติ และตอนนี้ที่ผมเดินเข้ามาในห้องพักแพทย์

ก็พบว่าหมอกิ๊กนั่งตัวอืดตัวพองรออยู่แล้ว
พร้อมกับอาหารเช้าของเธอที่ผมกะดูปริมาณจากสายตาแล้วผมกินได้ทั้งวันเลยที เดียว

“ทานมื้อเช้ามาหรือยังคะหมอไม้” เสียงเพื่อนสาวคนสวยถามทั้งที่ในปากเธอยังเต็มไปด้วยอาหารเช้าของเธอคือข้าวเหนียวหมูปิ้ง

“อ๋อ เราเรียบร้อยมาแล้วละ  ตามสบายเลยคนสวย” ผมตอบยิ้มๆกลับไปก่อนเดินไปหยิบเสื้อกาวน์มาใส่เพื่อเตรียมตัวเริ่มงานใน เช้าวันจันทร์แบบนี้ที่มักมีคนไข้รออยู่ก่อนแล้ว

“ปากหวานแต่เช้าเชียวแฮะ  ไปกินไรมาอารมณ์ดีแต่เช้าเชียว”

“ก็กินข้าวต้ม  กินโจ๊กเป็นปกติแหละ  มื้อเช้าใครจะกินเยอะเหมือนกิ๊ก”
ผมตอบแกมจิกกัดกลับไป

“โห  เล่นกินข้าวต้มกันแต่เช้าเลยเหรอ  หักโหมเกินไปหรือเปล่าค่ะคุณเพื่อน” หมอกิ๊กไม่วายกัดผมกลับมาบ้าง

“อ้าวจะมื้อดึก  มื้อเช้า มื้อสาย  มื้อไหนก็กินข้าวต้มได้ ทำไมละก็คนมีแฟนนิ ไม่ใช่คนโสดตัวคนเดียว” ผมตอบแบบเป็นต่อก่อนหัวเราะแกมเยาะเย้ยเพื่อนคนสวยนิดๆ

“จ้า  อย่าให้หนูกิ๊กมีคู่บ้างแล้วกัน  จะเอามาเยาะเย้ยให้หมั่นไส้เล่นๆคอยดู”

“จ้า  จะรอดู” ผมทำหน้าทะเล้นใส่เธอหนึ่งทีก่อนเดินไปยังห้องทำงานที่ตอนนี้มีคนไข้รออยู่หน้าห้องแล้ว

หลังจากทำคนไข้ไปจนสายแล้วและตอนนี้ก็ไม่มีคนไข้นั่งรอหน้าห้องแล้วผมจึงเดินออก มาด้านหน้าโรงพยาบาลที่มีร้านสะดวกซื้อตั้งอยู่เพื่อซื้อกาแฟ ไปปลุกอารมณ์การทำงานให้กระปรี้กระเปร่าขึ้นมาบ้าง  และผมก็ต้องทำหน้าแปลกใจเมื่อมีเสียงคุ้นหูดังมาจากทางด้านหลังในขณะที่ผม รอจ่ายตังค์อยู่หน้าเค้าท์เตอร์

“มาทำไรอะ  กินกาแฟแต่เช้ามิน่า  หน้าแก่เอา แก่เอา”
นี่เป็นคำทักทายที่ทำให้ผมปวดร้าวที่สุด  แต่ก็มิกล้าต่อว่าหรือตอบแบบจิกกัดกลับไป  เมื่อคนที่ทักผมตอนนี้คือเจ้าตัวเล็กที่เดินยิ้มแฉ่งมาพร้อมกับนมกล่องในมือ

“อ้าวมาทำไรนี่อะ” ผมถามด้วยความสงสัยเพราะนี่เป็นเวลาที่ยังไม่ถึงเวลาพักเที่ยงแต่ตอนนี้เจ้าตัวเล็กมาเดินอยู่ที่นี่ได้ไง

“มาตรวจฟันอะ  พอดีวันนี้เป็นคาบแรกอาจารย์ยังไม่เข้ามาสอนเลยแยกย้ายกันออกมาเตรียมไปพักเที่ยงติ๊บเลยแวะมาให้พี่ไม้ตรวจฟันให้หน่อย”

“อ้าว  ไปทำไรกับฟันมาอะ  ไม่เห็นบอกพี่ก่อนหน้านี้ละจะได้จัดคิวให้”

“อ้อเรื่องคิวไม่เป็นไรหรอกติ๊บนั่งรอข้างนอกก็ได้  ว่าแต่มีคนไข้หรือเปล่าละหรือจะให้ติ๊บมาวันหลังก็ได้นะ” เจ้าตัวเล็กตอบขณะเดินตามผมต้อยๆมายังห้องทำงาน

“เดี๋ยวพี่ดูคิวคนไข้ก่อนแป๊บนึงนะ  ถ้าไม่มีคนไข้ช่วงเช้านี้เดี๋ยวพี่ดูให้เลยจะได้ไม่ต้องมาวันหลังให้เสียเวลาบ่อยๆ”

หลัง จากผมดูตารางคนไข้ในช่วงเช้าวันนี้แล้วก็ไม่มีคนไข้แล้ว  ผมจึงให้เจ้าตัวเล็กเข้ามาตรวจเป็นคนไข้คนต่อไปในช่วงเช้าวันนี้ก่อนที่ผมจะ พาไปกินข้าวเที่ยงเพราะนานแล้วเหมือนกันที่ผมไม่มีโอกาสได้ทานมื้อเที่ยงพร้อมกับเจ้าตัวเล็ก

ตอนนี้หมอติ๊บก็มานอนอ้า (ปาก) ให้ผม (ตรวจ) ฟันอยู่บนยูนิตทำฟันเรียบร้อยแล้ว  …..

“ไหนบอกหมอมาซิว่าไปกินอะไรแข็งๆมาหรือเปล่า”
ผมถามโดยมิได้ส่อเจตนาทะลึ่งแต่อย่างใดเพราะเห็นว่าเคลือบหลุมร่องฟันที่ ผมทำไว้ให้ในคราวก่อนหลุดลุ่ยไปเรียบร้อยแล้วในส่วนของฟันกราม

“ไม่ได้มีไรแข็งๆเข้าปากเลยน่ะ  มันหลุดตั้งแต่เมื่อเช้าติ๊บเอาลิ้นไปดุนๆมันก็กระเทาะออกมาเอง”

“อื้อ  งั้นเดียวพี่ทำเคลือบหลุมร่องฟันให้ใหม่แล้วกันดีนะที่ไม่มีฟันผุ  ทั้งๆที่กินแต่หนมหวานกินแต่ไอติม”

“ก็กินแล้วก็แปรงฟันรักษาความสะอาดอยู่นะไม่ได้กินแล้วนอนเหมือนคนบางคนที่ ชอบอ้างว่าเหนื่อยแล้วก็นอนทั้งที่ไม่ค่อยแปรงฟัน”
อ้าว หมอฟันโดนต่อว่า อายนะเนี่ยยยย

“แล้วอีกอย่างติ๊บก็ไม่ได้ไปกินอะไรแข็งๆเลย มีแต่กินของอ่อนๆนิ่มๆ” เจ้าตัวเล็กเอ่ยขึ้นก่อนยิ้มกระหยิ่มยิ้มย่องแบบมีเลศนัย  ผมแกล้งบีบจมูกนั้นไปหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้

ก่อนจะทำการรักษาให้คนไข้ที่ช่างกระแนะกระแหนหมอเป็นพักๆ จนผู้ช่วยที่อยู่ในห้องถึงกับออกปากชมว่ายังกะคนเป็นพี่น้องกัน  ดูสนิทสนมกับคนไข้เป็นอย่างดี  อืมมมม 

หลังจากที่ผมทำการรักษาเจ้าตัวเล็กในส่วนของการเคลือบหลุมร่องฟันให้ใหม่ แทนที่อันเก่าที่หลุดออกไปเป็นที่เรียบร้อยในเวลาไม่นานแล้ว 

เจ้าตัวก็บอกอีกหนึ่งอาการที่มาหาผมในวันนี้นั่นคือรู้สึกปวดเหงือกเวลาเคี้ยวอาหารในด้านหลังฟันกราม   แน่ละผมดูก็พอรู้ว่าตอนนี้ฟันคุตของเจ้าตัวเล็กโผล่ขึ้นมาให้เห็นแล้วพร้อม กันทั้งด้านบนและล่างซ้ายและขวาขึ้นพร้อมกันทั้งหมดทั้งมวลสี่ซี่ 

ผมจึงทำการส่งตัวไปเอ๊กซเรย์เพื่อดูแนวการขึ้นของฟันมามีซี่ไหนที่มันทิ่ม เหงือกหรือทำให้เกิดอาการเจ็บได้หรือเปล่า   และผลก็ออกมาเป็นที่น่าพอใจคือไม่มีฟันคุตซี่ไหนล้มหรือไปเบียดฟันซี่ด้าน หน้าเลย  แต่อาการเจ็บคงจะเป็นการที่ฟันกำลังจะพ้นแนวเหงือกขึ้นมาเวลาเคี้ยวหรือกด จึงเกิดการเจ็บบ้างเท่านั้น  ผมจึงตัดสินใจไม่ผ่าให้ในตอนนี้เพราะจะต้องมีการผ่าตัดเปิดเหงือกไปให้ถึง ตัวฟันคุตซึ่งจะทำให้เจ็บมาก  จึงตัดสินใจปล่อยทิ้งไว้รอให้ฟันโผล่ขึ้นมาแล้วจึงถอนจะเจ็บน้อยกว่า  และสามารถทำได้ง่ายกว่ามาก

หลังจากทำการรักษาคนไข้ที่ช่าง เจรจาและสร้างรอยยิ้มให้ผมและผู้ช่วยได้เป็นระยะๆแล้ว  ผมก็ยังต้องรับหน้าที่ในการพาคนไข้คนนี้ไปทานมื้อเที่ยงและวันนี้คนไข้ราย นี้ก็ตัดสินใจจะไปกินข้าวเที่ยงใต้ตึกคณะแพทย์ เพราะไม่ได้กินอาหารใต้ตึกมานานแล้วนับตั้งแต่ปิดเทอม จะมีหมอคนไหนทุ่มทุนสร้างแบบผมอีกมั้ยละครับเนี่ยรักษาและยังต้องพาไปเลี้ยง ข้าวอีก

“มื้อเที่ยงนี้จะกินไรอะ” ผมถามเจ้าตัวเล็กหลังจากเดินลงมาจากรถไฟฟ้าที่รับส่งเหล่านิสิตและบุคลากรรอบมหาวิทยาลัย

“ติ๊บอยากกินข้าวราดแกง  พี่ไม้อะอยากกินอะไร” เจ้าตัวเล็กตอบและหันกลับมาถามทางผมที่เดินตามหลังมาติดๆ

“พี่อยากกินก๋วยเตี๋ยวร้านป้าอะ  เดี๋ยวนี้ที่นี่ยังมีอยู่ป่าว” ผมถามเจ้าตัวเล็กที่เป็นเจ้าของสถานที่เพราะผมเองก็ไม่ได้มากินที่นี่นานมาก แล้วเหมือนกัน

“ก็ยังมีอยู่เหมือนเดิมทุกร้านนะแต่ว่าวันนี้คนเยอะแน่เลยเพราะนี่ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว”

ตอน นี้ผมเดินเคียงคู่มากับเจ้าตัวเล็ก  แต่ที่ทำเอาผมเขินจนร้อนผ่าวไปทั้งตัวก็คือสายตาของเหล่าเพื่อนผองและรุ่น น้องของติ๊บตลอดจนเด็กๆจากคณะอื่นๆที่ตอนนี้จ้องมองผมกับเจ้าตัวเล็กราวกับ เป็นตัวประหลาดหรืออะไรซะอย่างงั้น

ผมซื้อข้าวแกงและก๋วยเตี๋ยวมาให้ผมเรียบร้อยในขณะที่เจ้าตัวเล็กก็ไปซื้อน้ำมาเตรียมสำหรับ เราสองคนเรียบร้อย  แต่โต๊ะตอนนี้มีจำกัดเพราะวันนี้คนเยอะมากติ๊บเลยต้องมานั่งรวมกลุ่มกับ เพื่อนๆคนอื่นๆ ที่ตอนนี้ก็กำลังจัดการอาหารเที่ยงอย่างเอร็ดอร่อยไม่ต่างจากเราทั้งสองคน

“ติ๊บรู้สึกมั้ยว่ามีคนมองติ๊บกับพี่ไม้เยอะแยะเลย”
เสียงจากเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มของเจ้าตัวเล็กเอ่ยขึ้น

“อื้อ  นั่นซิ บางคนก็จ้องติ๊บยังกะไม่เคยเห็นติ๊บมาก่อนงั้นแหละ  วันนี้ติ๊บมีอะไรแปลกๆหรือเปล่า” เจ้าตัวเล็กตอบเพื่อนกลับไปและผมก็รู้สึกไม่ต่างจากเจ้าตัวเล็กเท่าไหร่นัก

“ก็อาจจะเป็นเพราะติ๊บเดินมากับหนุ่มหล่อยังกะพาใครมาเปิดตัวงั้นแหละ”
 เพื่อนหญิงคนเดิมตอบกลับมาและจ้องมาทางผม  นั่นทำให้ผมชักจะเขินๆเหมือนกันวุ้ย

“เปล่าซะหน่อย  ไม่ได้เปิดตัวอะไร  แค่ไปทำฟันมาพี่ไม้เลยมากินข้าวเที่ยงด้วยแค่นั้นเอง”

“จ๊ะ  ไม่ได้เปิดตัวก็ไม่ได้เปิดตัว  แต่ไม่ได้เถียงใช่มั้ยว่าไม่ใช่แฟนกัน  จริงมั้ยค่ะพี่ไม้”
เสียงเธอแซวผมมาเล็กๆ และนั่นทำให้ผมทำอะไรไม่ได้มากไปกว่ายิ้มเขินๆไม่ตอบรับหรือปฏิเสธเพราะหลัก ฐานมันก็ทนโท่อยู่แล้ว

และตอนนี้ผมก็เริ่มรับรู้และสังเกตตัวเองแล้วเหมือนกันว่าจากเมื่อก่อนที่ผมจะปกปิดและไม่แสดงออกอะไรประเจิด ประเจ้อเพราะยังรับไม่ได้กับสิ่งที่ตัวเองเป็นเมื่อวันวาน 

ตอน นี้มันไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้วเพราะผมเองก็ไม่รู้ว่าอาการคอยดูแลเอาใจใส่เป็น ห่วงเป็นใยและตามเทคแคร์เอาใจใส่เจ้าตัวเล็กแบบตอนนี้มันเริ่มจากตอนไหน 
บางทีถ้าเผลอลืมตัวก็มีจับไม้จับมือและเช็ดหน้าเช็ดตา ปาดเหงื่อ ขยี้หัวเจ้าตัวเล็ก  อาการที่แสดงออกถึงคำว่า คนรัก  อาการต่างๆ แบบนี้มันเริ่มและก่อตัวขึ้นเมื่อไหร่  มารู้สึกตัวอีกทีผมก็แสดงอาการเหล่านี้จนกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปซะแล้วไม่ ได้รู้สึกเคอะเขินเหมือนเมื่อก่อนแต่อย่างใด

ก็รักไปหมดใจซะขนาดนี้แล้วไม่แสดงออกมันก็จุกอกตายพอดีซิเนอะ 
อิอิ  เป็นเอามากอีกแล้วแฮะนายไม้

Dr.Mike เขียน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 25-10-2010 14:56:47

มาอีกตอนแล้ว ยังน่ารักเหมือนเดิม :-[
 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 25-10-2010 15:10:59

...พี่ชอบคู่ของหมอติ๊บกับหมอไม้นะ ไม่แคร์คนรอบข้าง มากกว่าคนที่ตัวเองรัก
...แต่พี่ก็อยากรู้นะว่า ตั้งแต่คบกันมามีคนรอบข้างทำให้ไม่สบายใจบ้างหรือเปล่า
...เหมือนอย่างที่คู่อื่นๆโดน เช่นซุบซิบ นินทา ไม่เห็นด้วยอะไรแบบนี้
...คงมีอยู่เนอะ แต่เพราะ..มั่นคง ด้วยกันทั้งคู่เลยผ่านมันมาได้ถึงทุกวันนี้ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 25-10-2010 15:23:29

อิจฉา ขีดเส้นใต้ คำว่าอิจฉา อยากมีบ้างอะ อ่านไปยิ้มไป

เมื่อไหร่จะมีหนอ เรา  :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 25-10-2010 19:11:41

5555+++ เอิ๊กกกก ชอบ ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 25-10-2010 22:18:19

 :เฮ้อ:  นึกว่าอะไร

เห็นชื่อตอนแล้วใจหายแว๊บบบบบบบบบบบบบบ

ปล.ขอกอดพี่หมอติ๊บทีนึงน่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ขึ้นทุกวัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 26-10-2010 00:54:26

หมอกิ๊กมุกเยอะ แล้วก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิม  :man1:


ส่วนหมอติ๊บพาหมอไม้เปิดตัว  :-[  (แบบไม่ตั้งใจ) แต่ก็ดีจะได้รู้ว่าหมอติ๊บมีเจ้าของแล้ว

 

:กอด1: :L2: ทั้ง 2 หมอ น้อง hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 26-10-2010 06:38:00

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 26-10-2010 08:29:58

น่ารักมากมาย ชอบหมอกิ๊ก อะ อารมณ์ดีตลอด คนอยู่ใกล้คงมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

อ่านไปยิ้มไป ได้แต่ท่องไว้และจำบทสวีท เผื่อจะได้นำมาใช้กับตัวเองมั่ง แต่ยังไม่เจอนะดิ

เก็บเกี่ยวไว้ก่อน มดเอ็กซ์ ......... :L1: :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 26-10-2010 13:33:35

เวลา...ช่วยทำให้ความรู้สึกชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ นะคะ

ดีใจที่ทั้งคู่มีความสุข...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 26-10-2010 15:44:54

อ่านแล้วมีความสุขไปกับหมอ ๆ ด้วยค่ะ :o8:

 :pig4: &  :pig4:
น้อง hackz กะ คุณหมอ ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 26-10-2010 21:42:09

เขินจนหุบยิ้มไม่ได้แล้ว อิิอิ  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 26-10-2010 22:15:53

อย่างนี้เค้าไม่เรียกว่า "เผลอ ลืมตัว" หรอกคะ น่าจะเป็นว่า
"ด้วยรัก และสมัครใจ" มากกว่า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 27-10-2010 06:26:55

เข้ามารออ่าน ความรัก ความน่ารัก อยู่ค๊าบบบ   :call: :call: :call: :call: :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 27-10-2010 13:11:04

แล้วหมอปุ้มไปไหนอ่ะ ... เหอะ ๆ หายไปก็ดีแล้วครับ...


ขอบคุณครับ
ติดตามตอนต่อไปนะ..

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 27-10-2010 17:10:39

โอ๊ยย ยอิจฉาคนมีแฟน 555  :haun4: :haun4:

ชอบหมอกิ๊กอ่ะ
ดูดีทุกมุมมองจริงๆ 55



หมอไม้นี่ท่าทางจะชอบไก่สับนะคะ
เห็นหมอติ๊บบอกจะซื้อมาฝากประจำ
 o18 o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-10-2010 19:10:38

 :serius2:  แวะมาทักทายรายงานความคืบหน้าชาวเล้าคับผม

วันนี้ไม่มีการอัพตอนต่อไปนะคับ  พอดีติดภารกิจหลัก( ตามตื๊อหมอติ๊บ )

ตั้งแต่เมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมาจนป่านนี้ยังไม่มีทีท่าว่าอาการงอนจะดีขึ้น

จะโกรธอะไรกันหนักกันหนา

แค่เผลอลืมเอาเสื้อตัวโปรดของเจ้าตัว   ไปทำผ้าเช็ดครัวแค่นี้เอง

เดี๋ยวซื้อตัวใหม่ให้ก็ได้   หรือผมต้องทำไงดีหว่า  เอาไอติมเข้าล่อจะเวิร์คมั้ยอะ :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 27-10-2010 19:23:32

ร้ายแรงนะกะความผิดอ่ะ...ว่าแต่มันจะแทนกันได้ไงไอ้ผ้าเช็ดมือกะเสื้อ :serius2:
ต้องง้อต่อไป :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 27-10-2010 20:39:57

เรื่องความรักน่ารัก ๆๆ ของหมอไม้มีมาให้ตลอดเลยนะ  :L1:
เสื้อตัวโปรด ต่อให้เก่า เก๊า เก่า ยังไง ก็ต้องหวงเป็นธรรมดา
อีกอย่างน่าจะใส่บ่อยด้วย แล้วหมอไม้หยิบไปทำไม...
สมควรที่จะโดนแล้วหล่ะ อันนี้ก็ช่วยไม่ได้แล้วหล่ะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 27-10-2010 22:18:37

หมอติ๊บจ๋าใจอ่อนหน่อยน้า ให้หมอไม้ซื้อเสื้อตัวใหม่ซัก 10 ตัวดีมั้ย เอาให้ขนหน้าแข้งร่วงไปเล้ย 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 28-10-2010 11:04:21

ยังคงติดตามสถานการณ์ หมือนทุกวันที่ผ่านมาครับ :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 28-10-2010 16:50:47

รออยู่ ค๊าบบบบ  :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 28-10-2010 21:57:50

การกระทำมันสื่ออะไรได้หลายอย่าง :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 29-10-2010 09:07:48

น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกก
การแสดงออกก็เอาแต่พองาน ถ้ามันเยอะเกินไป คนอื่นเค้าก็อิจฉา

ชอบหมอกิ๊กอ่ะ สวยไม่แคร์สื่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 29-10-2010 12:23:27

มาให้กำลังใจหมอไม้หมอติ๊บ และขอให้น้องแฮคมีความสุขนะครับ

สบายดีหรือเปล่า ทานข้าวหันหรือยัง ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยๆ

ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ห่วงใยเสมอ จากใจแฟนคลับเสื้อกวาน์ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 29-10-2010 13:58:09

มาให้กำลังใจคับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลง ดูแลตัวเองนะคับ

เดี๋ยวไม่มีเรื่องราวดีๆ ให้อ่าน (ไม่ได้เห็นแก่การอ่านนะคับ)

มาต่อเร็วๆนะคับ ติดตามอย่างใจจดใจจ่อ

ถามได้ปะคับ ตอนนี้ป้าของหมอติ๊บ อยู่ที่นครพนมหรือว่ามาอยู่กรุงเทพด้วยกันคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: giftzy ที่ 30-10-2010 05:52:18

ไม่รู้ว่าจะเชียร์ให้ง้อสำเร็จดีมั๊ยเน้อ อิอิ
ล้อเล่นค่ะ ง้อๆอ้อนๆค่ะ
สู้ๆ
ขอกอดพี่ติ๊บหนึ่งที น่ารักมากมาย :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 30-10-2010 16:40:21

ง้อบนเตียง  :oo1:

สูตรสำเร็จการง้อ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 30-10-2010 20:23:30

แง่มๆ คิดถึงสองหมอนะคับ

นายแฮคส์โพสเตอร์ด้วย

มาต่อไวๆนะค้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 31-10-2010 19:11:11

วิ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดวิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววว

เย่ๆในที่สุดก็ตามอ่านทันจนได้ ขอบคุณหมอไม้ ขอบคุณหมอติ๊บ และขอบคุณนายแฮคส์ด้วยคับที่เอามาให้ได้อ่าน อิอิ


มือใหม่คนนี้จะติดตามอ่าน ถึงจะมีภารกิจหลักของชีวิตในการสอบแอดมิชชั่น อิอิ  :m3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 31-10-2010 19:57:28

ขอบคุณคับผม ขอให้ตัวเองได้เข้ามหาลัยที่ต้องการ ฮ่าๆ  :impress:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 01-11-2010 15:15:45

 :L3:รอคอยกันต่อไปครับ ห่วงใยเสมอนะครับคุณหมอทั้งสอง

และคนโพสต์ที่น่ารัก ช่วงนี้เข้าหน้าหนาวแล้วดูแลสุขภาพด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 01-11-2010 23:56:55

หมอไม้ง้อสำมะเหร็ดมั้ยเนี่ย  เอาติมมาง้อเยอะๆสิ

  :call: ถ้าต่อไวๆ ขอให้หมอติ๊บหายงอนเร็วๆ


น้อง hackz แอบไปกินของอร่อยคนเดียว เลยโดนปลาหมึกลงโทษเลย  o22

ทีหลังต้องชวนพวกพี่ไปกินด้วยนะจ๊ะ  ^ ^ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-11-2010 09:52:08

 :z1:  แวะมาทักทายชาวเล้าตอนสาย

ช่วงนี้อากาศหนาวแล้วตื่นตอนเช้าไม่อยากลุกจากอ้อมกอด  เอ้ย  ไม่อยากลุกจากผ้าห่มไปไหนเลย

อยากจะนอนกลิ้งบนเตียงนุ่มๆทั้งวัน

แต่ก็ต้องทำงานเดี๋ญวไม่มีตังค์เลี้ยงไอติมบางคน

วันนี้แวะมาบอกนายแฮคว่าอัพตอนต่อไปไว้ให้เรียบร้อยละคับ

จัดการเอามาลงต่อไปได้เลยยย  ฝากชาวเล้ารักษาสุขภาพด้วยนะคับ

หนาวละ  หาคนมากอดได้ละ   อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 02-11-2010 10:01:47

หนาวล่ะ...อิจฉาหมอไม้อ่ะ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 02-11-2010 14:03:08

 :3123: :L1: :L2:มาให้กำลังใจเสมอครับ :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 02-11-2010 14:37:01

ปีนี้อากาศเย็นแบบเฉียบพลัน 55+
รอนาน hackz มาโพสต์  :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 127 เผลอลืมตัว [Up.บ่าย] P.152 [25/10/10]
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 02-11-2010 19:18:15

รอ ร๊อ รอ อิอิ

พี่หมอก็รักษาสุขภาพด้วยนะคับ^^

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-11-2010 20:16:32

ตอนที่ 128 เธอคือคนที่ใช่

เช้าตรู่ของวันเสาร์ในช่วงกลางเดือนพฤศจิกายน  ตอนนี้สายลมหนาวเริ่มปกคลุมภาคเหนือของประเทศไทยรวมทั้งที่นี่ด้วย 

พิษณุโลก

นานเท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่ผมไม่มีโอกาสได้สัมผัสสายลมหนาวที่เข้าปะทะร่างกาย

ในตอนเช้าของวันที่ผมมักมาสูดอากาศตอนเช้าตรู่ที่หลังระเบียงห้องพร้อมกับสังเกตละอองหมอกที่ปกคลุมไปทั่วสารทิศจนผมไม่สามารถมองเห็นหอพักที่อยู่ถัดจากผมไปไม่กี่สิบเมตรที่เคยเห็นจนชินตาได้เลย

เจ้าตัวเล็ก เดินตามผมออกมายังหลังห้องพร้อมกับโอวิลตินแก้วใหญ่ของตัวเอง และแน่นอนการทำหน้าที่ของเจ้าตัวเล็กไม่เคยบกพร่องเพราะกาแฟร้อนๆส่งกลิ่น หอมกรุ่นละมุนละไมนั้นถูกวางบนโต๊ะอาหารหลังห้องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“อากาศเช้านี้ดีจังแฮะคงเข้าหน้าหนาวแล้วละ เดี๋ยวพี่ต้องไปหาซื้อเสื้อหนาวให้ติ๊บแล้วมั้ง” ผมเปรยๆก่อนเดินอ้อมหลังเจ้าตัวเล็กไปสวมกอดขอบคุณสำหรับกาแฟและการเริ่มต้นเช้าดีๆแบบวันนี้

“ตื่นเต้นเกินไปหรือเปล่ามันจะหนาวได้แค่ไหนกันเชียว  เสื้อกันหนาวที่พี่ไม้ซื้อให้ปีก่อนๆติ๊บก็มีโอกาสได้ใส่อยู่ไม่กี่วันเอง”  ติ๊บตอบกลับมายิ้มๆก่อนยกแก้วเครื่องดื่มรสอร่อยขึ้นดื่ม

“ก็โอกาสใส่อะมีเยอะแยะ  ไปนั่งเรียนในห้องแอร์อากาศเย็นๆก็ใส่เสื้อกันหนาวที่พี่ซื้อให้ไปก็ได้ แต่ติ๊บคงไม่ชอบเท่าโค้ทของคณะตัวใหญ่สีเขียวปี๋นั่นอะดิ  เห็นใส่บ่อยจะตาย”  ผมตอบแบบเคืองตามที่เห็นเพราะส่วนใหญ่เจ้าตัวเล็กไม่หนาวก็จริงแต่ที่นี่แดด แรงมากเวลาจะออกไปข้างนอกเด็กมหาวิทยาลัยส่วนใหญ่จึงสวมเสื้อโค้ทที่เป็น สัญลักษณ์ของแต่ละคณะที่ผมเกริ่นในตอนต้นเรื่อง  ออกไปกันแดด  เมื่อเข้าเรียนในห้องแอร์เย็นๆก็ใส่กันหนาวจนเป็นภาพที่ชินตาไปเสียแล้ว

“ก็ไม่เชิงชอบเท่าไหร่หรอกน่ะสีเขียวนี่น่ะ  พี่ไม้ก็รู้ติ๊บไม่เคยซื้อไม่เคยใส่เสื้อผ้าสีเขียวเลยยกเว้นเสื้อโค้ทคณะ นี่แหละ  ก็เดี๋ยวถ้าไม่ใส่หรือใส่เสื้อกันหนาวไปเองมันก็จะไม่เหมือนเพื่อนเค้าอะดิ  ไม่อยากเป็นจุดเด่นนะ  แค่หน้าตาดีอย่างเดียวนี่ก็เด่นมากละ”  เจ้าตัวเล็กตอบเขินๆคงจะอายปากขึ้นมาละมั้ง  แต่ก็ทำให้ผมยิ้มกว้างก่อนวางแก้วกาแฟแล้วขยี้หัวฟูและหอมหน้าผากเหม่งๆนั้น เบาๆหนึ่งที (Hackz  - -* )

“ไม่ชอบเสื้อไม่ว่าไรหรอก  แค่ชอบคนซื้อให้ก็พอละ” 
ผมหยอดคำหวานไปหนึ่งทีก่อนก้มลงไปปล้นจูบจากแก้มเนียนที่ผมชื่นชอบและผมเอง รู้สึกว่าบรรยากาศของเช้าวันหยุดแบบนี้  มันโรแมนติกเสียจริงๆ ตอนนี้โลกทั้งโลกเหมือนมีแค่ผมกับติ๊บแค่สองคน  เฮ้อ ความสุขจ๋าอย่าเพิ่งหนีผมไปไหนน่ะ   อยากมีความสุขแบบนี้ไปอีกนานนาน

ก่อน ที่ผมจะหยุดใจไม่ไหวรุกล้ำแก้มเนียนนั้นไปมากกว่านี้ 
เสียงเครื่องปิ้งขนมปังที่ตั้งอยู่ไม่ไกลก็ดีดดังขึ้นมาทันที 

หมดเวลาความสุขซะแล้ว  สั้นจังวุ้ยยย

เจ้าตัวเล็กคีบขนมปังร้อนๆวางใส่จานก่อนบรรจงปาดแยมผลไม้ใส่ลงไป  ก่อนยื่นมาให้ผมได้ลิ้มลองเป็นอาหารเช้าแสนง่ายในวันหยุดสบายๆของเรา

“พี่ไม้คับ  ติ๊บมีเรื่องจะขออนุญาตพี่ไม้หน่อย”  เจ้าตัวเล็กเอ่ยขึ้นก่อนหันมาส่งสายตาอ้อนวอน

“มีอะไรจะขอว่ามาเลยไม่ต้องทำทีมาขออนุญาต  ติ๊บก็รู้ว่าพี่ไม่เคยขัดใจอะไรเราอยู่แล้วถ้าขอในสิ่งที่ถูกที่ควร”

“คือติ๊บแค่จะขอ….  ขอลาออกจากงานที่คลินิกได้มั้ยคับติ๊บคิดว่าทุกอย่างมันอยู่ตัวลงตัวแล้ว”
ติ๊บตอบในขณะที่ทำหน้าเหมือนคนไม่ค่อยมั่นใจ  ราวกับกลัวผมจะว่าอย่างงั้นแหละ

“โห นี่นะกลัวพี่จะไม่อนุญาตถ้าพี่จำไม่ผิดพี่ขอให้ติ๊บลาออกมาตั้งหน้าตั้งตา เรียนตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ  สองปีได้แล้วมั้งที่พี่ขอให้เราลาออกเนี่ยยยยย”  ผมตอบพลางยักคิ้วเข้มๆกลับไปหนึ่งที

“พอดีว่าเจ้าของคลินิกเขาจะไปเรียนต่อแล้วเขาจะเปลี่ยนเจ้าของใหม่  ติ๊บก็เลยถือโอกาสลาออกซะเลยเทอมนี้อยากตั้งหน้าตั้งตาเรียนจริงๆจังๆซัก เทอม  อีกอย่างเทอมนี้เป็นเทอมสุดท้ายที่ติ๊บจะเรียนจากตำราจริงๆจังๆแล้วเลยอยาก ลองตั้งใจแบบสุดๆดูซักเทอมนึง” ติ๊บอธิบายรายละเอียดและเหตุผลของการอยากลาออกจากงานให้ผมฟังและผมก็ไม่ขัดข้องซะด้วย

“ก็ดีแล้วแหละพี่ว่าติ๊บเองก็ได้ประสบการณ์จากการทำงานในคลินิกตรงนี้ไปเยอะพอสมควรแล้ว ที่เหลือควรเอาเวลามาเตรียมตัวไปเป็นนิสิตแพทย์ที่ต้องเดินราวน์วอร์ดอยู่ในโรงพยาบาลได้แล้วละ”  ผมตอบก่อนยื่นมือไปขยี้หัวฟูๆเล่น

“พี่ไม้เลี้ยงติ๊บไหวแน่น่ะ”  ติ๊บหันหน้ามาทำหน้าตาออดอ้อนอยู่ใกล้ๆหน้าผม

“จะกินแค่ไหนกันเชียว ตัวแค่นี้เอง” ผมถือโอกาสรวบเอวบางๆมานั่งบนตักของผมก่อนปล้นจูบปล้นหอมให้เจ้าตัวเล็กจั๊ก กะจี๋เล่นกับหนวดเคราสากๆของผมที่ฝังลงไปตามแก้มนวลและซอกคอขาวๆนั้นจนเริ่ม มีอาการแดงเป็นปื้นๆ

“พอแล้วๆ”
ติ๊บปรามแต่ก็ยังหัวเราะอย่างจั๊กกะจี้  มือก็พยายามผลักหน้าหล่อๆ ของผมออกให้ห่างจากหน้าและคอของตัวเอง

“พอก็ได้เดี๋ยวหัวเราะกรามค้างตายพอดี”  ผมบอกก่อนจะหยุดการแกล้งคน  แต่ก็ไม่ปล่อยร่างบางนั้นออกไปจากอ้อมกอดแต่อย่างใด

“แล้วติ๊บจะหยุดงานเมื่อไหร่ละ” ผมถามเจ้าตัวเล็กก่อนยกกาแฟขึ้นมาจิบต่อ

“ก็หยุดวันนี้เลย  เพราะหมอเขาจะปิดปรับปรุงคลินิกอีกนิดหน่อยอะ” เจ้าตัวเล็กตอบพร้อมส่งสายตาแบ๊วๆมาให้ผมหนึ่งที

“งั้นวันนี้ติ๊บก็ว่างแล้วอะดิ” ผมหันไปถามเจ้าตัวเล็กที่กำลังอร่อยกับขนมปังปิ้งทาแยมผลไม้ที่เจ้าตัวเล็กโปรดปรานในทุกเช้า

“ก็ว่างแล้วละ  เลยกะว่าจะชวนพี่ไม้ไปเลี้ยงฉลองซะหน่อย  ถือว่าฉลองที่ติ๊บเสร็จจากการฝึกงานละกานนน”

“โห พี่หูฝาดหรือเปล่าเนี่ย  ติ๊บจะเลี้ยงพี่เหรอ”  ผมขอคำยืนยันจากเจ้าตัวเล็ก

“จริงๆจะเลี้ยงจริงๆคับ  ไม่ได้ล้อเล่นนะอยากกินอะไรละ”

“อะไรก็ได้ถ้าติ๊บเลี้ยง  แค่นึกก็อร่อยแล้ววว”

“ปะ งั้นไปอาบน้ำแต่งตัวกันไปเที่ยวในเมืองดูหนังหาไรกิน  ให้สมกับที่เป็นวันหยุดของติ๊บจริงๆซะทีนะ”

“อาบไม่ไหวละ  ไหนๆติ๊บก็หยุด ไหนๆติ๊บก็จะเลี้ยงข้าว  ไหนๆก็ไหน  งั้นอาบน้ำให้พี่ด้วยละกันน่ะ” ไม่ รอคำตอบจากเจ้าตัวเล็กผมรวบร่างบางขึ้นอุ้มในอ้อมแขนแข็งแรงก่อนพาเดินดุ่มๆ ลากลงไปกินในน้ำ  เอ้ย  ไม่ใช่ซิ  ลากไปจัดการในห้องน้ำ  แฮะๆ (Hackz *[]* )

สายๆของวันผมลงมาเช็ดรถในขณะที่เจ้าตัวเล็กยังอาบน้ำแต่งตัวไม่เสร็จเลย

ผม ลงมาเชคความเรียบร้อยของมิสเตอร์แจ๊สคู่ใจจนเสร็จเรียบร้อย เจ้าตัวเล็กก็เดินลงมาในชุดเสื้อสีชมพูหวานแหววดูแปลกตาเพราะปกติผมจะเห็น และคุ้นตากับติ๊บในชุดนิสิต  หรือไม่ก็เสื้อสีขาวหรือดำเท่านั้นแต่วันนี้ใส่เสื้อสีชมพูหวานซะจนผมอดแซว ไม่ได้

“ไมวันนี้ใส่เสื้อสีชมพูได้อ่ะ  หวานซะ” 
ผมแซวไปนิดๆก่อนเดินไปเปิดประตูให้เจ้าตัวเล็ก

“ก็ซื้อมานานแล้วหาโอกาสใส่ไม่ได้ซักที  วันนี้เลยลองหยิบมาใส่ดูมันเอ๋อเหรอ”

“ไม่เอ๋อหรอก  แค่ไม่คุ้นเท่านั้นเอง  แต่อยากใส่ไรก็ใส่ไปเหอะ  ยังไงก็ร้ากกกก”  ผมแกล้งลากเสียงยาวๆเข้าไปใกล้ๆหูเจ้าตัวเล็กก่อนปล้นหอมแก้มด้วยความ หมั่นไส้ในความน่ารักไปหนึ่งที

“แล้ววันนี้จะเลี้ยงไรพี่อะ”  ผมถามขณะที่ขับรถและมือยังกุมมือเล็กๆของเจ้าตัวเล็กไปตลอดทาง

“เลี้ยงไอติมไง  ฮ่า ฮ่า” 
เจ้าตัวเล็กตอบกลับมาก่อนหัวเราะร่าดีใจ

“โห ไม่คิดจะกินอะไรก่อนค่อยไปกินไอติมหน่อยเหรอ นี่ล่อไอติมเป็นเมนูแรกเลย”

“อ้าว  พี่ไม้อยากกินไรละ” เจ้าตัวเล็กหันมาถามทำตาปริบๆ

“งั้นพี่พาไปไหนก็แล้วแต่พี่นะ  ห้ามปฏิเสธ”  ผมตอบก่อนเร่งความเร็วรถมุ่งหน้าไปยังจุดหมายที่ผมอยากจะไป

ขับรถมาซักพักผมก็พาติ๊บมาจอดรถอยู่ที่หน้าร้านอาหารที่ผมเคยเจ้าตัวเล็กมาแล้วครั้งหนึ่ง

ร้านไก่ถังวังทอง  ที่ผมชื่นชอบและอาหารก็จัดว่ารสชาติใช้ได้

“ทำไมถึงอยากพาติ๊บมากินไกลถึงนี่อะ “  เจ้าตัวเล็กหันมาถามผมหลังจากเข้ามานั่งในร้านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“ก็วันพักผ่อนอยากพามากินอะไรอร่อยๆ  แล้วก็เที่ยวให้สนุกๆไง”

“แล้วก็ไม่บอกให้มีเวลาตั้งตัวมั่งเลยนะ”  ติ๊บหันมาค้อนผมเข้าหนึ่งที

“อ้าวก็บอกว่าตามใจพี่แล้วไงพี่ก็แค่อยากพาติ๊บมารำลึกบรรยากาศเก่าๆที่เราเคยมีเท่านั้นเอง”

“อ่ะคับผม  หรือว่าตัวเองอยากกินไก่เองกันแน่”

“อะนะ  นิดนึง  ไหนๆก็มาละตามใจปากตามใจตัวเองซักวันแล้วกันน่ะ  เดี๋ยวพี่พาไปเที่ยวต่อ”

หลัง จากจัดการกับอาหารมื้อกลางวันเป็นไก่ถังวังทองเรียบร้อยแล้วผมและเจ้าตัว เล็กก็พากันหิ้วพุงกางๆของตัวเองขึ้นสู่วัดพระแม่กวนอิมหยกขาวที่ผมเคยพา ติ๊บไปเมื่อตอนที่เรารู้จักกันใหม่ๆและเคยหลอกให้ติ๊บแกล้งอธิษฐานด้วยเสียง ดังๆมาแล้วทีนึงนั่นไง

เมื่อขึ้นมาถึงวัดและจัดการไหว้พระแม่ กวนอิมไหว้พระเสร็จเรียบร้อยแล้ว  ผมและติ๊บก็มายืนอยู่บนระเบียงด้านข้างเจดีย์ที่อยู่บนยอดเขาที่สามารถมองลง ไปดูทิวทัศน์เบื้องล่างได้อย่างสวยงาม  ผมจับมือเจ้าตัวเล็กที่กำลังทอดสายตาไปเบื้องหน้าเพื่อชื่นชมความสวยงามของ ทิวทัศน์เบื้องล่าง

“นี่จะสามปีแล้วเนอะที่เรามาที่นี่เหมือนทุกอย่างเพิ่งผ่านไปไม่นานมานี้เอง” ติ๊บบอกกับผมที่กำลังกุมมืออยู่ใกล้ๆ

“นั่นซิ  พี่เพิ่งรู้สึกว่าพี่รู้จักกับติ๊บไม่นานมานี้เอง  มาวันนี้ก็รักติ๊บจนหมดใจซะละ ถอนตัวไม่ขึ้นแล้วเนี่ย”

“จริงเหรอ”  ติ๊บหันมายิ้มเขินๆแต่ก็ถามผมกวนๆ

แทนคำตอบผมดึงหน้าผากเหม่งๆนั้นเข้ามาหอมหนึ่งที

“พี่ไม่รู้หรอกว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นยังไง  ต่อจากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเราสองคนบ้าง  แต่ที่พี่รู้ในวันนี้  ตอนนี้ติ๊บคือคนที่ใช่ที่สุดสำหรับพี่และพี่จะรักติ๊บให้ดีที่สุด  พี่สัญญา”
ผมจูบหน้าผากเหม่งๆนั้นไปหนึ่งทีด้วยความรักที่ท่วมท้นหัวใจและตอนนี้ผมมั่นใจเหลือเกิน ว่า คนที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้คือคนที่ใช่และพร้อมจะเป็นคนรักที่ดีที่สุดสำหรับ ผมไม่ว่าเมื่อวาน  วันนี้  หรือวันพรุ่งนี้  ผมมั่นใจจริงๆ

Dr.mike เขียน
Hackz พิสูจน์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 02-11-2010 20:33:54

อ่านแล้ว อยากฟังเพลงนี้จัง   โปรดส่งใครมารักฉันที น่ารักมากมาย  :o8: :o8: :o8: :pig4: :pig4:

ขอบคุณนะครับ สำหรับเรื่องราว ดีๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 02-11-2010 20:51:10

อ่า สวีท สุดๆ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 02-11-2010 22:05:45

หวานกันจริงๆ พี่สองคน น่าอิจฉา  :-[

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 02-11-2010 22:47:15

หวานซะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 02-11-2010 23:35:07

มดขึ้นเต็มไปหมดแล้วเนี่ย คุณหมอสุดหล่อ  :m1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: giftzy ที่ 03-11-2010 00:51:39

 :m1: :m1: อิจฉาจัง อยากมีมั้งอะ อิอิ
หนาวๆอย่างนี้ขอยอมหมอติ๊บมากอดได้มั๊ยค่ะหมอไม้ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 03-11-2010 01:14:44

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-11-2010 08:12:55

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 03-11-2010 08:27:14

น้ำตาลกำลังแพง
ใครอยากได้น้ำตาล
มาโกยไปจากเรื่องนี้ได้เลยนะ
จะหวานไปเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 03-11-2010 08:31:42

เลียนแบบรีก่อนๆ โปรดส่งใครมารักฉันที..อิจฉาตาร้อนผ่าว :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: DraCo_SLa13 ที่ 03-11-2010 12:35:06

หวานซะ อิอิ

ปีนี้พิษโลกหนาวค่ะอยู่มา 4ปีปีนี้หนาวที่สุด

ปีอื่นหนาวอยู่2-3วันอย่างที่หมอติ๊บบอกจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 03-11-2010 16:36:12

อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...............
ใครก็ได้ช่วยทีคร้าบบบบบบบบบ...............
เบาหวานขึ้น..ผมจะรอดมั้ยเนี่ยะ
ต้องทำไงอ่ะ ยังไม่อยากโดนมดหามนะ...ฮือ ฮือ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 03-11-2010 19:44:27

หวานรับลมหนาวกันเลยทีเดียว

รักกันนานนานนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 03-11-2010 20:42:53

...3 ปีผ่านไป ทั้งคู่ก็ยัง หวาน ปกติ หรือหวานกว่าเดิมหว่า
...แล้วนี่ง้อ หมอติ๊บเรียบร้อยหรือยังเนี่ย เดี๋ยวไม่ได้..กอด ต้านลมหนาวนะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 03-11-2010 22:47:48

//ผมจูบหน้าผากเหม่งๆนั้นไปหนึ่งทีด้วยความรักที่ท่วมท้นหัวใจและตอนนี้ผมมั่นใจเหลือเกิน ว่า คนที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้คือคนที่ใช่และพร้อมจะเป็นคนรักที่ดีที่สุดสำหรับ ผมไม่ว่าเมื่อวาน  วันนี้  หรือวันพรุ่งนี้  ผมมั่นใจจริงๆ//

โอยยยย หวานหยดย้อยมาก >//<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 03-11-2010 23:22:52

แปะโป้งไว้ก่อน 
ง่วงมากๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 04-11-2010 17:34:27

หวานไม่แคร์สื่อ

ในวัดนะนั่น  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 05-11-2010 11:29:42

หวานมากกกกกกกกกกกกกก  แบ่งซิ่มบ้างจิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: annis204 ที่ 05-11-2010 12:24:36

อ่านแล้วอิจฉา ชิส์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: kanda53 ที่ 05-11-2010 15:08:01

ปล่อยความหวานมาเป็นระยะ ๆ ....ให้คนอ่านน้ำตาลขึ้น..
ถ้าเป็นเบาหวาน....จะโทษสองหมอได้ไหมเนี่ย.... :give2:

 :L2:  &   :pig4:  &   :pig4:
คุณหมอ ๆ กะ น้อง hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 06-11-2010 12:27:20

 :o8:น่ารักเสมอนะครับ สำหรับเรื่องราวของคนสองคน

มาให้กำลังใจและขอบคุณทมี่เอาสิ่งดีๆมาฝากครับ

ขอบคุณน้องแฮคครับ สบายดีไหม ดูแลสุขภาพด้วยละ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 06-11-2010 21:15:44

:z13:หมอไม้ หมอติ๊บ แฮ็ค
:เฮ้อ: จะหาแบบนี้บ้าง ได้ที่ไหนเนี่ย  :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 06-11-2010 22:46:36

 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 07-11-2010 18:36:32

หวานเกินไม่ไหวแล้ว อิอิ

ขีดเส้นใต้ ไฮไลท์ ตัวเอียง เน้นหนาว่า "อิจฉา" ^^  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 09-11-2010 19:56:18

หวานไม่บันยะบันยังเล๊ย  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: jimmyFG ที่ 09-11-2010 20:00:35

 :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 10-11-2010 09:47:51

โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หวานโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อิจฉาหมอติ๊บจังเลย

 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 10-11-2010 20:03:17

หนาวแล้วน๊า...อิจฉาน้องติ๊บจังเลยมีผ้าห่มส่านตัว คริคริ.. :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 11-11-2010 14:10:19

 :n1:  :mc4: :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 11-11-2010 19:28:28

ไม่ได้เข้ามาดูตั้งหลายวัน มาถึงได้กินน้ำตาลเลยวุ้ยเรา
แต่ยังหวานไม่สะใจเลย ขอของหวานอีกนะคะ
รอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: lovelucifer ที่ 14-11-2010 20:25:45

และแล้วก็ตามอ่านทันจนได้ เหนื่อยจังแต่หนุกดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-11-2010 17:38:13

คุณหมอหายไปไหนอะค่ะ น้องแฮ๊กด้วยคิดถึงๆ  :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 18-11-2010 01:46:21

คิดถึงคุณหมอคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [Up.ดึก] P.152 [02/11/10]
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 18-11-2010 15:16:35

ข่าวประชาสัมพันธ์

อ้างถึง

Dr.Mike  ขอเวลาตั้งหลักซักพักหนึ่งงงงงงงง
วันอังคารที่ 16 พ.ย. 53 เวลา 13:05 น. · ถูกใจ · แสดงความคิดเห็น

จึงเรียนมาเพื่อทราบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 18-11-2010 17:03:09

พี่หมอแกหมายความว่าไงอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 18-11-2010 21:11:30

งง..งง..แต่ก็รอต่อไป เอาใจช่วยนะคะฝากความคิดถึงและ :กอด1:ไปให้น้องติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 18-11-2010 22:51:48

ไม่รู้ว่าหมอไม้เป็นอะไรนะจ๊ะ แต่เป็นกำลังใจให้ทั้งหมอไม้ หมอติ๊บ นะจ๊ะ เป็นห่วงจ้า คิดถึงๆ

ขอบคุณนายแฮคมากมายค่าที่แจ้งข่าว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 19-11-2010 17:56:14

คิดถึงทุกคนจังเลย เป็นไรไปหรือเปล่า เป็นห่วงนะ
เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คนเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 19-11-2010 21:24:59

คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง :z12: :z12: :z12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 20-11-2010 00:06:29

คิดถึงคุณหมอจัง มาไวนะคะ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 22-11-2010 09:52:23

ไปใหนกันหมดอะ
คิดถึงจัง

 :m32:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-11-2010 12:17:21

ขอโทษแฟนคลับหมอติ๊บอย่างแรงที่หายไปนานมากกกกกก

แต่ตอนนี้มาต่อตอนต่อไปให้สองตอนรวดกันเลยทีเดียว

ไงรอน้องแฮคมาจัดการให้อีกทีละกันนะคับ

ขอโทษมากมายเพราะงานเยอะมากกกก  เยอะมากจริงๆในช่วงที่ผ่านมา

แต่ก็ผ่านเรียบร้อยไปได้ด้วยดี   

กว่าจะได้เป็นด๊อกเตอร์จริงๆ  มันเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจน้อยสีชมพู ที่ 22-11-2010 16:16:49

เย้  (ดีใจอาราย)
รอตอนใหม่อ่ะค่ะ  คุงพี่หมอไม้ กะคุงหมอติ๊บ เมื่อไหร่จามา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 22-11-2010 17:41:13

เย้ ดีใจด้วยค่า กับดอกเตอร์คนใหม่
กด + เป็นรางวัลให้คนเก่ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 22-11-2010 18:00:06

ดีใจจังมาต่อแล้ว   :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 22-11-2010 19:56:12

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีใจเหมือนถูกหวย อิอิ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129 ลอย ลอยกระทง
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 22-11-2010 19:57:28

ตอนที่ 129.1 ลอย ลอยกระทง

กลางเดือนพฤศจิกายน  อากาศหนาวเย็นครอบคลุมไปทั่วพื้นที่เมืองพิษณุโลก

ผม ตื่นเช้าขึ้นมาสัมผัสอากาศหนาวเย็นเป็นครั้งแรกในรอบปีที่รู้สึกว่าก้าวเข้า สู่ฤดูหนาวแล้วจริงๆ เพราะนอกจากอากาศหนาวเย็นแล้ว ยังมีหมอกหนาที่ปกคลุมไปทั่วพื้นที่  และเริ่มมีลมหนาวปะทะผิวกายให้ได้สะดุ้งเป็นระยะๆ

ผมออกมายืดเส้นยืด สายรับลมหนาวอยู่ที่ระเบียงหลังห้อง  ก่อนจะยกดัมเบลเป็นการออกกำลังกายในทุกๆเช้าของผม  ส่วนอีกคนก็งัวเงียตัวขดตัวงอออกมาจากผ้าห่มแม้ว่าผมจะปิดแอร์ไปนานแล้วก็ ตามแต่ตอนนี้อากาศหนาวคงไปต้องผิวกายเจ้าตัวเล็กบ้างแหละ  เลยเดินตัวงอออกมาจากในห้องมายืนทำหน้ามุ่ยๆใส่ผมหนึ่งทีก่อนเดินเข้าไปล้าง หน้าล้างตาในห้องน้ำและออกมาจัดการทำอาหารเช้าสำหรับผม

ครู่เดียวโจ๊กร้อนๆ กับเต้าหู้ทอดร้อนๆหอมกรุ่นก็ถูกวางลงบนโต๊ะให้ผมได้จัดการ

“วันนี้ไม่ได้ไปไหนเหรอ” ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็ก

“ไม่ได้ไปไหนหรอกคับ  ไม่มีงานทำก็น่าเบื่อเหมือนกันเนอะ” ติ๊บเปรยเบาๆก่อนยกโอวัลตินร้อนๆขึ้นดื่ม

“วันนี้ลอยกระทงไม่ใช่เหรอ  ที่คณะไม่ได้มีงานอะไรเหรอ”

“ก็มีช่วงเย็นๆ โน่นแหละ  โห  รู้ด้วยว่าวันนี้วันลอยกระทงนัดเด็กที่ไหนไว้หรือเปล่า” เจ้าตัวเล็กทำเอียงคอหยอกล้อผมก่อนเดินมาเกาคางเบาๆ

“จะไปนัดเด็กที่ไหนละ  ก็มีอยู่คนเดียวเนี่ย   เย็นนี้ไปลอยกระทงกันมั้ย”

“ติ๊บไม่เคยลอยกระทงเลยนะ  แต่อยากไปเดินดูงานมากกว่าเห็นบอกว่าที่คณะวิทย์มีตลาดนัดขายของมีของกินเยอะแยะด้วย ''

“อ๋อ  ที่อยากไปนี่ไปเดินดูของกินไม่ได้อยากไปดูลอยกระทงว่างั้น”

“ก็นิดนึงของกินมันล่อให้ไปได้มากกว่าไปลอยกระทงอะ”

“โอเคๆ  งั้นเดี๋ยววันนี้พี่ขอทำงานแป๊บนึงเดี๋ยวพี่พาไปเดินเย็นๆ”

“ก็ต้องไปตอนเย็นๆอยู่แล้วละ  ตอนนี้แดดร้อนจะตาย  อีกอย่างไปเดินตอนเย็นจะได้มีงานมีอะไรให้ดูไปตอนนี้ไปตั้งแผงช่วยเขาหรือไงละ”

“ปากคอเราะร้ายจริงๆไอ้เด็กคนนี้  จัดการซักทีดีมั้ย” ผมลุกขึ้นทำท่าจะขู่ซะหน่อยแต่โดนไอ้เด็กใจร้ายงัดท่าไม้เด็ดออกมาขู่ซะก่อน

เมื่อ เจ้าตัวเล็กชูสองนิ้วขึ้นทำท่ากรรไกรตัดฉับๆอยู่ไม่ห่างน้องชายผมไม่เท่า ไหร่  เสียววาบบบบ  ไม่กล้าทำไรหรอกค้าบ แค่ขู่ไปงั้นแหละผมเดินหน้าจ๋อยมาเปิดคอมทำงานต่อไป  จนสายจึงเห็นเจ้าตัวเล็กอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวออกมาในชุดสบายๆ  ก่อนจะเดินมาออดอ้อนโดยการโอบรอบคอผมพลางกระซิบที่หูเบาๆ

“พี่ไม้คับ  พี่ไม้ที่หล่อที่สุดในโลกกก  ช่วยอะไรติ๊บหน่อยซิ” โห เล่นชมกันซะขนาดนี้เลยแฮะ

“มีอะไรคับว่ามา” ผมเงยหน้าจากคอมขึ้นมาหอมแก้มเนียนที่คลอเคลียอยู่ไม่ห่างตอนนี้

“พอดีว่านี่ก็สายแล้ว  แต่ติ๊บไม่มีไรกินเลยหิวแล้ว พี่ไม้พาติ๊บออกไปหาไรกินหน่อยได้มั้ยคับ”

“ในที่สุดก็เผยไต๋ออกมาจนได้ว่าที่ออดอ้อนผมอยู่ตอนนี้นี่เพราะหิว” ผมเอื้อมมือไปขยี้หัวฟูๆนั้นหนึ่งที

“งั้นขอพี่อาบน้ำแต่งตัวก่อนนะเดี๋ยวพาไป” ผมรีบเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัวพาเจ้าตัวเล็กออกไปหาอะไรกินเพราะถ้าไม่หิว มากๆ นี่คงไม่ออกปากชวนผมขนาดนี้เพราะรู้ดีว่าเวลาที่ผมทำงานเจ้าตัวเล็กจะ ไม่ยุ่งหรือก่อกวนผมเลย  คราวนี้คงหิวเอามากๆแน่ๆ

หลังจากอาบ น้ำอาบท่าแต่งตัวหล่อสะอาดหมดจดเรียบร้อยแล้ว  ผมก็พาเจ้าตัวเล็กมาเดินดูงานลอยกระทงในมหาวิทยาลัยที่ตอนนี้เริ่มคึกคักกัน แล้วสำหรับการตั้งร้านขายของกินของใช้จากซุ้มร้านค้า และซุ้มของน้องๆคณะต่างๆ  ซึ่งผิดกับความคาดหมายที่เรากะไว้ว่าเขาจะมีงานในช่วงเย็นๆค่ำๆ เสียอีก ผมและเจ้าตัวเล็กจึงจอดรถแล้วเดินเข้าไปดูงาน

ตอน นี้ในมือเจ้าตัวเล็กถือถุงกระเป๋าหิ้วใบใหม่  ในราคาเฉียดๆห้าร้อยสีขาวผ้าฟอกไม่มีลวดลายใดๆ  และผมก็ยังคงไม่เข้าใจว่ามันสวยตรงไหนมาจนทุกวันนี้เพราะเห็นเจ้าตัวเล็กชอบ หิ้วมันไปไหนมาไหนอยู่เป็นประจำ

นอกจากกระเป๋าแล้วตอนนี้ในมือเจ้าตัวเล็กยังมีข้าวหลาม  ขนมจาก  ข้าวโพดคลุกเนย และ ขนมหวานอีกสามสี่อย่างที่หากินค่อนข้างยากอยู่ในมือ  โดยที่ผมจะรับมาช่วยถือเจ้าตัวก็บอกถือเองดีกว่าจะได้กินไปด้วยเดินไปด้วย  เอออออ  ยังไหวอีกมั้ยนั่น

“ไม่คิดจะแบ่งพี่กินมั่งเหรอติ๊บ” ผมเดินต้อยๆตามเจ้าตัวเล็กที่เดินลิ่วๆดูของกินไปเรื่อยๆจนรอบตึกคณะวิทย์แล้วตอนนี้

“อ้าว  ขอโทษทีคับไม่คิดว่าพี่ไม้จะอยากกินเหมือนติ๊บ คิดว่ายังไม่เจอของที่อยากกินซะอีก”

“ไม่เจอของที่อยากกินอะไรละ  กลืนน้ำลายตามจนกรดพี่จะทะลักมาถึงคอหอยพี่แล้วนี่”

“โอ๋ๆ  ขอโทษ  อะเดี๋ยวซื้อให้ใหม่  เอาไรดีไก่สับมั้ย”

“ก็ดีเดี๋ยวลากเอาไปกินใกล้ๆน้ำโน่นด้วย    ไอ้เด็กบ้า…..” ผมรับมุกราวกับเล่นซิทคอมกันเลยทีเดียว

“พี่อยากกินไส้กรอกนั่นน่ะ” ผมออกอาการออดอ้อนก่อนตามด้วยการแย่งถุงของกินพะรุงพะรังมาถือไว้ในมือ

“ตอนนี้พี่ไม่มีมือว่างแล้ว  ติ๊บช่วยป้อนพี่หน่อยได้ปะ” ผมออกอาการออดอ้อนไปในขณะเดินตามเจ้าตัวเล็กเบียดผู้คนที่หนาแน่นขึ้นไป ทุกทีเมื่อได้เวลาเที่ยงวันแบบนี้

“กินเองได้ป่ะ  ติ๊บเองก็ไม่มีมือว่างเหมือนกัน”

เจ้า ตัวเล็กตอบก่อนหันมาให้ผมเห็นหน้าและผมก็ต้องตกใจเมื่อตอนนี้สองมือเจ้าตัว เล็กถือแก้วน้ำในมือซ้าย  ส่วนมือขวาก็ยังมีขนมไทยสองสามอย่างในกล่อง  ส่วนในปากก็ไม่มีที่ว่างเพราะยังเคี้ยวขนมอยู่ตุ้ยๆ จึงทำให้ผมอดขำและยื่นมือไปขยี้หัวฟูนั้นอย่างอดขำไม่ได้ก่อนจะลากข้อมือ เจ้าตัวเล็กไปนั่งที่โต๊ะที่อยู่ใต้ถุนตึกคณะวิทย์เพื่อตั้งหลักและนั่งกิน อาหารและขนมให้เป็นเรื่องเป็นราวก่อนที่ขนมพวกนี้จะติดคอเจ้าตัวเล็กตายไป เสียก่อน

“พี่ว่าติ๊บซื้อน้อยไปมั้ยนี่” ผมถามไปกวนๆเพราะเห็นเจ้าตัวเล็กยังเลือกของกินเข้าปากอยู่ไม่หยุดปาก

“นั่นซิ  ติ๊บว่ากินนี่หมดแล้วจะไปซื้อเพิ่มกลับไปกินที่ห้องด้วยนะเนี่ย” เจ้าตัวเล็กตอบหน้าตาเฉย

“เฮ้ย  นี่แฟนพี่ปอบลงเปล่าเนี่ยไม่กินเก่งอย่างนี้อะ”

“ไม่ได้ปอบลงหรืออะไรน่ะ  แค่ขนมหวานพวกนี้มันหากินยากไง  พอได้กินก็เลยกินซะหายอยากเลย”

“อ่อ  แต่พี่ว่ากินทีละอย่างก็ได้นะติ๊บ   นี่ติ๊บเล่นซื้อมาทุกอย่างแล้วกินอย่างละนิดอย่างละหน่อยที่เหลือจะทำไงละเนี่ย”

“พี่ไม้ก็รับผิดชอบต่อไงคับ   ที่ซื้อมานี่อยากให้พี่ไม้ได้กินนะเนี่ย  เป็นห่วงล้วนๆเลยกลัวพี่ไม้ผอม  แล้วก็คิดถึงอดีตตอนเป็นเด็กๆเลยหาของกินพวกนี้มาให้กินไง  ไม่ดีเหรอ”

“อืมมม  ดูเป็นแฟนที่เป็นห่วงเป็นใยกันดีจังเนอะวันนี้”

“แฮะๆ” เจ้าตัวเล็กยิ้มเขินๆเรียกความหมั่นไส้ให้ผมได้ซะจริงในตอนนี้  จึงยื่นมือข้ามโต๊ะไปขยี้หัวฟูนั้น จนมาเขินเอาตอนที่เพิ่งรู้ตัวว่าตอนนี้อยู่ท่ามกลางสายตาประชาชนที่นั่งอยู่ ใต้ถุนตึก  คณะวิทย์อยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว  อิอิ

หลังจากอิ่ม จากอาหารและขนมหลายอย่างที่เจ้าตัวเล็กจับจ่ายมาจนหมดเรียบร้อยแล้วผมก็ต้อง ทำหน้าที่หิ้วกระเป๋าเดินตามเจ้าตัวเล็กซื้อของกินอีกหลายอย่างซึ่งบางอย่าง ก็เป็นขนมที่ผมไม่คุ้นหน้าคุ้นตาเอาเสียเลย   จนแดดเริ่มร้อนแล้วตอนนี้ผู้คนที่เริ่มทยอยเข้างานมาก็เยอะมากแล้วเราสองคน เลยปลีกตัวด้วยการขับรถออกมาจากงานเสียก่อนที่คนจะเยอะ  และแดดแรงไปมากกว่านี้...

TBC

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 22-11-2010 20:59:11

ลงแบบนี้ เอามีดมาแทงผมเรยดีกว่า

 :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 128 เธอคือคนที่ใช่ [02/11/10] [แจ้งข่าว P.153]
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 22-11-2010 21:26:36

อ้าว..ไหงทิ้งค้างคายังงี้  แต่ก็ดีใจมากๆที่หมอไม้กลับมาแล้ววว :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.1 ลอย ลอยกระทง [22/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 23-11-2010 10:34:12

วันลอยกระทงน่าจะเปลี่ยนเป็นวันขนมหวานนะเนี่ย

หมอติ๊บโซ้ยแทนข้าวได้เลยเนี่ย  :z2: 

กินเสร็จแล้วไปทำอารายกันต่อเนี่ย  :z1:


ปอลอ ยินดีกับคุณหมอนะค่ะ ได้เป็นว่าที่ดอกเตอร์แย้ว :mc3: :เหอะ1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.1 ลอย ลอยกระทง [22/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 23-11-2010 11:25:42

ให้กำลังใจเสมอนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.1 ลอย ลอยกระทง [22/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-11-2010 11:57:05

ไม่ได้เข้าบอร์ดมานาน คิดถึงพี่หมอทั้งสองคน กับ คนโพส อิอิ  :กอด1:

มาต่อไวไวนะค่ะ พี่Hackz  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่ū
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-11-2010 12:20:07

หมอไม้มาแว๊วววว ดีใจกับ ดร. คนใหม่ด้วยนะค่ะ
แต่ไหง๋ค้างแบบนี้อ่ะ อ่านเพลินจนหิวไปด้วยเลยอ่ะ  :really2:

ขอบคุณน้องแฮ็คสำหรับตอนใหม่นี้ด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.1 ลอย ลอยกระทง [22/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 23-11-2010 13:44:32

ขอแสดงความยินดีกับดอกเตอร์คนใหม่ด้วยนะคะ

ขอให้มีความสุขกับหมอติ๊บไปนานๆ (เอ๊ะเกี่ยวกันมั้ยเนี่ย)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.1 ลอย ลอยกระทง [22/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-11-2010 15:05:03

ไม่ได้ตั้งใจให้ค้างนะคับ   แต่กลัวหลายคนโรคกระเพาะกำเริบซะก่อน

ไว้ตอนหน้ามาดูหมอติ๊บกินอร่อยกว่าเดิมอีกกกกกกก

แฮะๆ  เม้นท์ๆเป็นกำลังใจให้กันต่อไปเหมือนเดิมน่ะคร้าบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.1 ลอย ลอยกระทง [22/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 23-11-2010 15:47:27

..ตอนนี้เข้ากับบรรยากาศลอยกระทงพอดี แต่หมอติ๊บ..กินอย่างเดียว
..เดี๋ยวนี้ด็อกเตอร์ เก่งนะ มีแกล้งfc ให้ค้างงงงงงงงงงงงงง ด้วย :serius2:

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 23-11-2010 17:03:29

ตอนที่ 129.2 ลอย ลอยกระทง
หลัง จากที่ผมพาเจ้าตัวเล็กตระเวรซื้อของใช้ และของกินจนผมซึ่งทำหน้าที่คนใช้หิ้วของพะรุงพะรังออกอาการเหนื่อยหอบจากแดด เปรี้ยงๆตอนเที่ยงวันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

เจ้าตัวเล็กก็ใจดีพาผมเดินออกมาจากงานที่คนเริ่มเยอะและแดดเริ่มแรงขึ้นไปทุกที 

ผม จึงขับรถออกจากคณะวิทยาศาสตร์พาเจ้าตัวเล็กขับอ้อมไปทางคณะวิศวะ  และวนมายังสระกลางของมหาวิทยาลัยที่ใช้เป็นที่ประกวดกระทงในคืนนี้ของคณะ ต่างๆในมหาวิทยาลัยที่ตอนนี้เริ่มมีเด็กๆจากคณะต่างๆและเจ้าหน้าที่ของ ทางมหาวิทยาลัยมาเตรียมงานสำหรับคืนนี้บ้างแล้ว

“เย็นนี้ติ๊บมีโปรแกรมอะไรกับเพื่อนหรือเปล่า” ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็กเมื่อพากันขับรถวนรอบมหาวิทยาลัยดูบรรยากาศต่างๆแล้ว

“ไม่มีอะไรหรอกคับ  ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเพื่อนๆเค้าเลย” เจ้าตัวเล็กตอบในขณะที่ยังก้มหน้าก้มตากินขนมถังแตกในมือไปตลอดทาง

“แล้วเย็นนี้จะออกมาลอยกระทงกับพี่เปล่า” ผมถามด้วยน้ำเสียงออดอ้อนกลับไป

“ออกมาซิคับก็งานเขามีตอนเย็นออกมาเดินดูนั่นดูนี่บ้างก็ดีเหมือนกัน” เจ้าตัวเล็กตอบแต่ก็ไม่มีการเงยหน้าขึ้นมาจากของกินแต่อย่างใด

“ดูท่าจะชอบมากเลยนะขนมถังแตกเนี่ย” ผมอดถามไม่ได้เมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กก้มหน้าก้มตากินขนมถังแตกอย่างเอร็ด อร่อยโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตาผมเลยแต่อย่างใด

“ก็ชอบนะ  ชอบมากด้วย”

“อร่อยเหรอ  มีแต่แป้ง  มะพร้าว  น้ำตาล”

“ก็ไม่ได้อร่อยจับจิตจับใจหรอกครับ  แต่ตอนเด็กๆติ๊บจำได้ว่าเวลาที่จะได้กินขนมถังแตกแต่ละทีคือเวลาเทศกาลไหล เรือไฟ  ถ้าปีไหนป้ามีเงินพาไปเที่ยวดูงานไหลเรือไฟในตัวจังหวัดก็จะมีขนมถังแตกกลับ มาฝากย่า  แต่ถ้าปีไหนป้าไม่มีเงินพาไปเที่ยวงานไหลเรือไฟ  ติ๊บก็จะอดกินขนมถังแตกไปอีกหนึ่งปี”

“โห  แค่ขนมถังแตกต้องรอกินเป็นปีเลยเหรอ” ผมอดประหลาดใจกับเจ้าตัวเล็กไม่ได้จึงอุทานขึ้นมาอย่างไม่ทันห้าม

“ก็เขามีขายเฉพาะในงานไหลเรือไฟนี่คับไม่ได้มีขายตามตลาดหรือร้านค้าทั่วไปเหมือนแถวนี้”

“อีกอย่างการที่จะไปเที่ยวงานไหลเรือไฟในตัวจังหวัดแต่ละปีก็ต้องใช้เงินตั้ง หลายร้อย  ป้าบอกว่าเก็บเงินไว้ให้ติ๊บไปโรงเรียนได้ตั้งหลายวัน   หลังๆมาแกก็เลยไม่ค่อยได้พาติ๊บไปเที่ยวไหลเรือไฟหรือไหว้พระธาตุพนมเท่า ไหร่”

“อ๋อ  งั้นตอนนี้มีโอกาสก็กินไปเหอะ  กินให้อร่อย  ไม่ต้องกลัวว่าจะอดอะไรแล้วพี่รับปากป้ากับย่าไว้แล้วว่าจะดูแลติ๊บให้ดีที่ สุด  เพราะฉะนั้นตอนนี้ที่พี่ยังอยู่ดูแลติ๊บอยากกินอยากได้อะไรขอให้บอกพี่  พี่จะทำให้ติ๊บมีความสุขที่สุด  พี่สัญญา”

ผมบอกรักไปก่อนดึงมือ เลอะน้ำตาลจากขนมถังแตกขึ้นมาหอมเบาๆ นั่นแหละเจ้าตัวเล็กจึงเงยหน้าจากขนมขึ้นมายิ้มให้ผมเบาๆไปตลอดทางที่ขับรถ กลับหอพักของเรา..

เมื่อกลับไปถึงห้องผมก็นอนพักเอาแรงอีกเล็ก น้อยเพราะหนังท้องตึงแล้วนี่  หนังตาก็หย่อนตามาเป็นปกติ  ส่วนเจ้าตัวเล็กก็จัดข้าวของขนมที่ซื้อมาเข้าตู้เย็นเป็นที่เรียบร้อย ก่อนที่ผมจะมาตื่นเอาช่วงเย็นๆของวันจากเสียงมือถือของเจ้าตัวเล็กที่มีสาย เรียกเข้ามา

“ใครโทรมาเหรอ” ผมงัวเงียขึ้นมาจากที่นอนเมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กคุยหัวเราะคิกคักอยู่เป็นนานสองนานที่หลังห้อง

“เพียวโทรมา  ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบไปเรื่อย  เลยคุยกันเรื่องงานลอยกระทง”

“อ่อ  มิน่าหัวเราะคิกคักเสียงดังใหญ่เลย”

“ฮั่นแน่  หึงละซิ” เจ้าตัวเล็กกระโดดขึ้นเตียงมานั่งทับตัวผมทำหน้าตาล้อเลี้ยนหัวเราะคิกคัก

“หึงมั้ยเหรอ  เดี๋ยวก็รู้” แทนคำตอบผมพลิกตัวพรวดเดียวเจ้าตัวเล็กที่นั่งคร่อมผมเมื่อตะกี้ก็ถูกตัว ใหญ่ๆหนาๆของผมทาบทับปล้นจูบปล้นหอมซุกไซร้ไปทั่ว  ก่อนที่จะถูกผมจัดการให้คำตอบไปเรียบร้อย  ฮ่าๆ…

ตกค่ำผมพาเจ้าตัวเล็กขับรถออกมาจากหอพักเพื่อพาเจ้าตัวเล็กเปิดหูเปิดตาจากตำราเรียนบ้าง

เจ้า ตัวเล็กสนุกสนานไปกับการนั่งชิงช้าสวรรค์  กินข้าวโพดคั่ว ลูกชิ้นปิ้ง  ปาลูกโป่ง  และกิจกรรมย้อนยุคอื่นๆที่ปีนี้ทางมหาวิทยาลัยจัดงานลอยกระทงแบบย้อนยุค ขึ้น  ก่อนเราจะเข้าไปดูการประกวดนางนพมาศจากคณะต่างๆของมหาวิทยาลัยและปีนี้มีวง ดนตรีจากโรงเรียนจ่านกร้อง  แชมป์วงดนตรีลูกทุ่งจากรายการชิงช้าสวรรค์ด้วยนะ  เป็นงานที่ยิ่งใหญ่เอาเสียมากๆเลยทีเดียว

หลังจากตระเวรดูงานจนทั่วแล้วจนดึกผมกับเจ้าตัวเล็กก็ได้เวลามาลอยกระทงกับเขาเสียที

“สาธุ  รักกูหลงกู  รักกูหลงกู  รักกูหลงกู”

“อธิษฐานอะไรอะพี่ไม้  รักกูหลงกู  เขามีแต่ขอขมาลาโทษแม่คงคา ไม่ใช่คุณไสย”

“อ้าวเหรอ  โทษทีพี่ลืมตัว  มัวแต่อยากจะให้ติ๊บรักพี่หลงพี่  แฮะๆ”

“พอได้แล้ว  ยังไงก็รักยังไงก็หลงอยู่แล้วละถ้ายังเป็นพี่ไม้คนเดิมของติ๊บแบบนี้ไปตลอด”

“จ้า” ผมแกล้งเขยิบตัวเข้ามาใกล้ทำทีจะมาช่วยเจ้าตัวเล็กถือกระทง แต่ความจริงหาจังหวะฉวยโอกาสแอบจุ๊บหน้าผากเหม่งๆ แบบเนียนๆไม่ให้เป็นที่สังเกตของสายตาประชาชนซะมากกว่า

“อ่ะพี่ยอมให้ติ๊บวางมือไว้ข้างบนมือพี่” ผมบอกไปตามความเชื่อที่ได้ยินมาว่าใครวางมือไว้ข้างบนก็จะเป็นคนจัดการและให้อีกคนต้องยอมตาม

“นี่ลอยกระทง  ไม่ได้ตัดเค้กแต่งงานนะคับพี่ไม้” เจ้าตัวเล็กค้อนขวับมาหนึ่งที

“อ้าวเหรอ  พี่ลืมตัวอีกละ  ไม่รู้ละยังไงพี่ก็ยอมติ๊บตลอดอยู่แล้วละ”

“อ่ะนะ  ก็ลองไม่ยอมดูซิ”

“จ้า  กลัวแล้วจ้า” ผมตอบออดอ้อนไปสุดฤทธิ์ก่อนร่วมกันลอยกระทงและส่งกระทงออกไปจากฝั่งและคราว นี้ทำให้ผมกับเจ้าตัวเล็กมีความสุขมากๆ เพราะอย่างน้อยกระทงของเราสองคนก็ไม่ล่ม  ฮ่าฮ่าๆๆ

หลัง จากลอยกระทงเสร็จแล้วก็ได้เวลามาปล่อยโคมลอยที่เจ้าตัวถึงกับออดอ้อนผมว่า อยากลองปล่อยเหมือนคนอื่นๆเขาบ้าง  ผมเลยจัดการไปซื้อโคมลอยมาให้เจ้าตัวเล็กได้ปล่อยสมใจ

“ชอบดูปล่อยโคมแบบนี้ต้องไปเชียงใหม่  ที่เชียงใหม่เขามีโคมยี่เป็งสวยมากเป็นแสนๆโคมเลยนะ  สวยมากเลยละ”

“อื้อ  ติ๊บก็เคยดูในหนังสือในทีวีมาเหมือนกัน   แต่คราวนี้ไปไม่ได้ก็ปล่อยอยู่ที่นี่แหละดีแล้วจะได้ดูโคมของเราไปให้สุดลูก หูลูกตาจะได้ไม่ไปปะปนกะของชาวบ้านเขาไง”

“อะครับบบ   พี่ดีใจนะที่เห็นติ๊บยิ้มแบบนี้”

“อ้าว  ปกติก็ยิ้มน่ารักมาแบบนี้ตั้งนานแล้วพี่ไม้ไม่เคยสังเกตเหรอ” - -*

“อืมมม  น่ารักอะน่ารักแต่ติ๊บไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ไง”

“ไม่ใช่คนบ้านี่นาจะได้ยิ้มพร่ำเพรื่อยิ้มได้ทั้งวัน”

“อ้าว  ไม่รู้ละพี่อยากให้ติ๊บยิ้มให้พี่ทั้งวัน” ผมตอบก่อนลากแขนเจ้าตัวเล็กเดินออกมาจากบริเวณงานไปลุ้นผลการประกวดนางนพมาศจนเสร็จเรียบร้อยในเวลาเที่ยงคืน  ผมจึงพาเจ้าตัวเล็กกลับไปพักผ่อนเพื่อเก็บแรงไว้ในวันรุ่งขึ้น 

รุ่ง เช้าวันเสาร์ผมตื่นมาตอนเช้าท่ามกลางอากาศหนาวเย็นจากบรรยากาศของหน้าหนาว วันนี้ผมตื่นมาแต่เช้าตรู่ก่อนเจ้าตัวเล็กเสียอีก  ผมจัดการชงกาแฟของผมและโอวัลตินสำหรับเจ้าตัวเล็ก  ก่อนหันไปทำขนมปังทาแยมเตรียมพร้อมรับการตื่นมาด้วยความประหลาดใจของเจ้าตัว เล็กเพราะปกติผมไม่ค่อยมีโอกาสแสดงฝีมือแบบนี้เท่าไหร่นัก

หก โมงเช้าเจ้าตัวเล็กตื่นงัวเงียขึ้นมาหลังจากที่ผมจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบ ร้อยไปไม่นานเท่าไหร่เพราะกะเวลาที่เจ้าตัวเล็กตื่นนอนเอาไว้แล้วไม่ว่าจะ เป็นวันหยุดหรือวันปกติ  เจ้าตัวเล็กไม่เคยเปลี่ยนเวลาตื่นเลย  เวลาผมยื้อให้นอนกอดกันต่อในตอนเช้าของวันหยุด  เหตุผลเดิมๆที่ผมได้ยินทุกครั้งจากเจ้าตัวเล็กคือ

“ย่าบอกว่าอย่านอนนานกว่าเดิมที่เคยนอน  เราก็จะกลายร่างเป็นงูเพราะสันหลังยาวขึ้น ยาวขึ้นทุกทีๆ นั่นเอง”

ผมฟังแล้วก็อดขำไปกับนิทานที่ติ๊บเล่าให้ผมฟังที่ได้ฟังจากย่ามาอีกทอดนึงเสียไม่ได้ นี่คงเป็นอีกเหตุผลนึงที่ทำให้ติ๊บเป็นคนขยัน  และเป็นเด็กที่น่ารักในสายตาของผมเสมอๆ

“โห  นี่วันอะไรเหรอคับนี่  ทำไมจู่ๆพี่ไม้ตื่นเช้า  ทำไมพี่ไม้ทำอาหารเช้า  ทำไม….''

ผม ไม่รอให้เจ้าตัวเล็กเอ่ยคำถามมากมายพรุ่งพรูออกมาจากปาก  และปิดปากเล็กๆนั้นด้วยริมฝีปากของผม  ก่อนจะห้ามใจไม่ไหวและเกินเลยไปมากกว่านี้จึงปล่อยให้เจ้าตัวเล็กเข้าไปอาบ น้ำแต่งตัวออกมาจัดการอาหารเช้าฝีมือผม

“เก่งเหมือนกันน่ะนี่แฟนใครหว่า” เจ้าตัวเล็กเอ่ยชมหลังจากจิบโอวัลตินและขนมปังฝีมือผม

“ก็ไม่รู้หรอกว่าพี่เป็นแฟนใครรู้แต่ว่าพี่ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว”  ฮ่าๆ  ผมตอบพลางหัวเราะร่าอย่างอารมณ์ดีด้วยมุกเสี่ยวๆเดิมๆของเจ้าตัวเล็กนั่น แหละ

“วันนี้พี่แค่อยากตื่นมาทำไรให้ติ๊บบ้างเท่านั้นเอง  เห็นติ๊บทำให้พี่มาตลอด  กลัวติ๊บจะเหนื่อยกลัวติ๊บจะเบื่อ”

“ไม่เหนื่อยหรอกคับ  การที่ติ๊บทำอาหารทำกับข้าวมันเป็นช่วงเวลาแห่งการคลายเครียดของติ๊บเลยนะ  ติ๊บมีความสุขทุกครั้งที่ได้ลงมือทำกับข้าวให้พี่ไม้และมีความสุขมากขึ้นไป อีกเมื่อพี่ไม้ชิมและชื่นชอบอาหารทุกเมนูที่ติ๊บทำ” เจ้าตัวตอบกลับมายิ้มๆ

“นั่นไง  พี่เลยอยากลองรู้สึกแบบนั้นบ้าง  ยังดีนะที่เป็นขนมปังสดทาแยมไม่ต้องปิ้ง  ไม่งั้นพี่คงคิดหนักน่าดูกลัวจะทำขนมปังไหม้ไปซะก่อน”

“ว่าแล้วเชียว  ทำไมขนมปังไม่ได้ปิ้ง” เจ้าตัวตอบก่อนค้อนขวับมาให้ผมเสียหนึ่งที

เป็นตอนเช้าง่ายๆแต่ก็โรแมนติกได้ด้วยความรักของคนสองคน  และรอยยิ้มของกันและกันนนนนนนนนน

TBC…

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.1 ลอย ลอยกระทง [22/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 23-11-2010 17:05:38

 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 23-11-2010 18:19:16

 :z13: :z13: :z13:  จิ้มๆ กดไลค์เบาๆ อิจฉา ; " D

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 23-11-2010 18:53:29

หวานๆๆ  :-[ :-[
ยิ่งอ่านยิ่งซึมซาบได้ถึงความหวานของหมอไม้กับหมอติ๊บ
อิจฉาๆ 555
หน้าหนาวไม่มีใครกอดบ้าง  :o12:
กอดน้องหมาไปพลางๆ ละกัน 5555

อิจฉาหมอติ๊บที่มีคนรักแบบหมอไม้
แล้วก็อิจฉาหมอไม้ที่มีคนรักแบบหมอติ๊บ
ตกลงคืออิจฉาทั้งคู่ (เขียนไมยาวนัก  :laugh:)



555
ปีนี้ลอยไหนคะเนี่ยหมอทั้งาอง?

ปล.ยินดีกับดีด๊อกเตอร์คนใหม่ด้วยนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 23-11-2010 19:49:09

หวานซ๊า....อิจฉานะเนี่ย :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 23-11-2010 20:52:10

...น้องติ๊บ กินขนมแทนข้าวเลยนะ มิน่าเล่าแก้มยุ้ยๆๆ
...คำพูดแต่ละคำของหมอไม้นี่...ฟังแล้วอบอุ่นดีจัง..
...เป็นความโชคดีของทั้งคู่ ที่ได้มาเจอกัน รักกัน ดูแลกัน :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-11-2010 21:47:23

ตอนนี้มิมีอะไรจะเอ่ย หวานหยดจนมดขึ้นตาเลยวุ้ยยคุณหมอ  :-[

ปล.หมอดูที่วัดใหญ่ช่างแม่นอะไรเช่นนี้น้อ อยากไปดูมั่งแล้วสิ
ว่าแต่หมอไม้และหมอติ๊บจำหน้าลุงแกได้มั้ยค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-11-2010 22:04:40

มุข "ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา" นี้ ใช้ได้ตลอดเวลาเลยนะค่ะ แถมสลับกันใช้อีกต่างหาก ๕๕๕  :m20:

ปล. ปีนี้ใครได้ลอยกระทงมั่ง ?? หนูไปนะแต่เหมือนไปสนามรบมากกว่าลอยกระทง เจอแต่ประทัดกับลูกปิงปอง ทำไมปีนี้เค้าขายประทัดกันเยอะจัง  :o10:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 23-11-2010 22:31:37

หุหุ  น่าอิจฉาจังเลยคู่นี้ :o8: :o8:

แล้วปีนี้ไปลอยกันที่ไหนละคะ  :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 23-11-2010 22:36:39

น่ารักทั้งคู่เลย

ขนมหวานกับหมอไม้ หมอติ๊บจะเลือกอะไรน้าา อยากรู้จิงๆ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 23-11-2010 22:55:18

หมอไม้ หมอติ๊บ กลับมาแล้วววว คิดถึงๆ ค่า

หมอติ๊บคะ อ่านแล้วคิดถึงตอนเด็กๆ ขนมถังแตกเลย กว่าจะได้กินแต่ละครั้งเนอะ แต่ตอนนี้ แถวออฟฟิซเค้ามีขนมถังแตกแต่เรียกเป็นถังทอง เนื้อแป้งนุ่มมาก หอมๆ มีใส้หลายแบบ ทั้ง สังขยา เผือกกวน แบบดั้งเดิม หรือแบบครีมใส่ฝอยทอง อร่อยมากๆ เลย กินทีไรคิดถึงตอนเด็กๆ ว่าแต่ปีใหม่นี้หมอติ๊บพาหมอไม้กลับบ้านรึเปล่าเอ่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 23-11-2010 23:13:24

 o13

เบาๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 24-11-2010 00:08:57

หวานตลอดศกพี่สองคน ว่าแต่ อวาตา ใช่หมอติ๊บหรือป่าวครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 24-11-2010 09:26:23

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 24-11-2010 21:31:48

ไม่ว่าจะวันไหนๆ คู่นี้ก็ยังหวานอยู่ดีเนาะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 24-11-2010 22:15:24

หวานจังเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-11-2010 12:15:16

 :z1:  หวานไปมั้ยอะคับนี่  :z1:

แต่เหตุการณ์ช่วงนั้นเป็นแบบนี้อะคับ  ไม่มีอะไรตื่นเต้นยอยู่ในช่วงเข้ากันได้ดีทุกอย่าง

ตอนนี้อัพให้ล่วงหน้าไปอีกสองตอนละ

ไงเป็นกำลังใจให้นายแฮค มือโพสต์ของเราด้วยแล้วกันนะคับ

ว่าแต่คงยังไม่เบื่อเรื่องราวของสองหมอกันใช่มั้ยคับ

ยังไงขอคอมเม้นท์เป็นกำลังใจด้วยนะคับ  จะได้รู้ว่าอารมณ์คนอ่านเป็นประมาณไหนแล้วจะได้เข้าใจกันนนน

ตอนต่อไป  หวานได้อีกน้า............ :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 129.2 ลอย ลอยกระทง [23/11/10] P.154
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 25-11-2010 14:06:37

 :m31:โปรดส่งใครมารักฉันที...จัดมาจะหวานให้น้ำตาลจืดก็จัดมา..อิอิอิ

หัวข้อ: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-11-2010 15:10:10

ตอนที่ 130 ซึ้ง

หลังจากสวีทหวานกันจนจุใจ  แดดอ่อนๆ ตอนสายๆในท่ามกลางฤดูหนาวก็เริ่มทอแสงออกมาให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายได้คลายความเหน็บหนาวลงไปบ้าง

"พี่ไม้คร้าบบบบ  วันนี้ติ๊บขออะไรได้ป่าว" เจ้าตัวเล็กเดินอ้อมมาด้านหลังเก้าอี้ที่ผมนั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ก่อนเอื้อมมือมาโอบรอบคอผมไว้แล้วกระซิบข้างๆหู

"ขออะไรอีกอะ  อ้อนมาแบบนี้ทุกทีแล้วพี่จะขัดใจเราได้ไงนี่ฮึ" ผมตอบพลางหันไปหอมแก้มใสๆที่อยู่ติดกับแก้มผมในตอนนี้

"พาติ๊บไปซื้อของใช้ในเมืองหน่อยได้ป่าวคับ  พอดีของใช้ในห้องเราหมดไปหลายอย่างแล้วอีกอย่างของกินในตู้เย็นก็หมดแล้วด้วย  และที่สำคัญไปกว่านั้นติ๊บก็ไม่มีไอติมตกถึงท้องมาหลายวันแล้วนะคับ" ในที่สุดเจ้าตัวเล็กก็เผยไต๋ให้ผมได้ขำจนได้

"ตกลงว่าสาระสำคัญคืออยากกินไอติมว่างั้น" ผมหันไปย้อนถามแบบแอบกัดนิดๆไม่ได้

"ก็นิดนึงอะ  นิดเดียวไม่ได้หิวอะไรมากหรอก  นิดเดียวจริงๆนะ"

"จ้า  นิดเดียวก็นิดเดียวดูอาการฟ้องยังกะคนติดยาขนาดนี้" ผมหันไปหัวเราะส่ายหน้าให้กับเจ้าตัวเล็กที่ยังคงทำหน้าออดอ้อนมองตาผมปริบๆอย่างน่าสงสาร

"โอเคๆ  เดี๋ยวพี่ขอทำงานเสร็จก่อนสายๆพาไป  เช้าแบบนี้ห้างยังไม่เปิดหรอกมั้งไปก็ต้องไปนั่งรออยู่ดีดูการ์ตูนดูหนังเกาหลีไปก่อนแล้วกันเดี๋ยวพี่ทำงานเสร็จอาบน้ำแล้วพี่พาไปกินไอติม"

ผมนั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เป็นนานสองนานจนเสร็จเอาในช่วงสายๆของวันก่อนหันหลังกลับมาก็พบว่าเจ้าตัวเล็กนอนหลับอยู่บนเตียงไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ไอ้เราก็คิดว่าดูทีวีอยู่ซะอีก  ที่ไหนได้กลายเป็นว่าทีวีดูคนซะอย่างนั้น

ผมเดินไปหอมแก้มเนียนนั้นหนึ่งทีก่อนเดินเข้าไปอาบน้ำอาบท่าเพื่อให้ร่างกายสดชื่นและแต่งหล่ออีกเล็กๆน้อยๆ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเดินเคียงข้างกับว่าที่คุณหมอน่ารักๆ ในห้างที่นานๆทีจะได้มีโอกาสไปเดินด้วยกันแบบไม่รีบร้อนซักทีนึง 

หลังจากผมแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็เป็นหน้าที่ของเจ้าตัวเล็กที่เดินไปอาบน้ำแต่งตัวเล็กน้อยแล้ว เดินออกมาพร้อมเสื้อสีแดงแปลกตาที่ปกติผมไม่เคยเห็นเจ้าตัวเล็กใส่เสื้อสีสันจัดจ้านแบบนี้เท่าไหร่นัก

"วันนี้คิดอะไรใส่เสื้อสีแดง" ผมถามด้วยสีหน้างงๆขณะที่เจ้าตัวเล็กกำลังแต่งตัวอยู่หน้ากระจก

"ก็ไม่ได้คิดอะไรแค่อยากให้ชีวิตมีสีสันบ้างเท่านั้นเอง  เสื้อตัวนี้ไม่ได้ใส่มาตั้งนานแล้วไม่ใช่ เสื้อใหม่อะไรหรอก"

"อือ ก็ไม่ได้ว่าอะไรก็ดูมีชีวิตชีวาดีถ้าคนใส่ยิ้มสดใสร่าเริงขึ้นอีกนิ้ดดดดด" แทนคำตอบเจ้าตัวเล็กยิ้มมุมปากเบาๆผ่านกระจกให้ผมหนึ่งที

"แต่พี่ว่าเปลี่ยนกางเกงหน่อยดีมั้ย"   ผมออกคำแนะนำเมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กหยิบกางเกงขาสั้นมาใส่

"ทำไมเหรอคับใส่ขาสั้นแล้วทำไมเหรอ  หรือว่าขาติ๊บใหญ่  ก็ไม่ใหญ่นะ  ไม่ได้โก่ง  ไม่ได้ลาย ทำไมให้ติ๊บใส่กางเกงขาสั้นไม่ได้อะคับ"

"ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับขาหรอกนะ  แต่พี่ไม่ชอบให้ติ๊บใส่ขาสั้นแบบนี้อะพี่ว่ามันสั้นไป"

"พูดซะอย่างกะมั้นสั้นติดโคนขา  นี่มันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับกางเกงนักเรียนเลยนะ"  ติ๊บหันมาค้าน

"ก็อย่าลืมว่าเดี๋ยวนี้อากาศมันเย็น  อีกอย่างไปเดินในห้างอากาศเย็นจะตาย"

"อ่ะๆ  เปลี่ยนก็ได้" เจ้าตัวเล็กค้อนผมหนึ่งทีก่อนเดินไปหยิบกางเกงตัวใหม่มาใส่ที่ทำให้ผมยิ้มขึ้นมาได้หน่อย  อย่างน้อยมันก็ไม่สั้นมากไป  เอ๊ะ  ผมกำลังหวงติ๊บมากเกินไปหรือเปล่าเนี่ยย

หลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยเจ้าตัวเล็กก็พร้อมสำหรับการไปเดินชอปปิ้งและผ่อนคลายความเครียดจากการเรียนอันหนักหนาสาหัสไปเที่ยวในห้างสรรพสินค้ากับผมแล้วในตอนนี้

ผมขับรถออกจากมหาวิทยาลัยและวันนี้ผมก็อดคิดย้อนหลังกลับไปเมื่อตอนที่ผมมาอยู่ที่นี่เมื่อสามปีก่อนไม่ได้  ตอนนั้นหอพักเอกชนยังไม่ได้ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดแบบนี้ตอนนี้รอบมหาวิทยาลัยเต็มไปด้วยหอพักเอกชนและร้านค้าต่างๆมากมาย 

เมื่อขับรถผ่านด้านข้างมหาวิทยาลัยตอนนี้ก็ได้มีคณะมนุษยศาสตร์  สังคมศาสตร์  วิทยาการจัดการ แยกออกจากกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วในขณะที่ตอนที่ผมเข้ามายังมีเพียงคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์รวมกันอยู่เลย  ตลอดจนอาคารศูนย์วิจัยของมหาวิทยาลัยที่เด่นตระงานใหญ่โตในตอนนี้ที่

กลายสภาพมาเป็นโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเรียบร้อย  ผมว่าตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของสภาพมหาวิทยาลัย  การจัดการมหาวิทยาลัย  ผมว่าตอนนี้มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของเมืองไทยคงไม่ได้ผูกขาดไว้ที่จุฬางกรณ์มหาวิทยาลัย  หรือมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์  มหาวิทยาลัยมหิดลเพียงเท่านั้นแน่ๆ เพราะตอนนี้ผมเชื่อว่ามหาวิทยาลัยต่างๆในเมืองไทยคงเจริญเติบโตแบบก้าวกระโดดไม่แพ้กันนี้  และเมื่อถึงเวลาที่การศึกษาในเมืองไทยเป็นที่ยอมรับของคนทั่วโลกแล้วอย่างน้อยสิ่งหนึ่งที่ผมหวังเหลือเกินคือคนไทยไม่จำเป็นต้องไปศึกษาต่อยังต่างประเทศ

และต้องลาจากสิ่งอันเป็นที่รักแบบผมในอนาคตอันใกล้แบบนี้ด้วย   

แฮะๆ  พูดมาเป็นวิชาการเสียดิบดีที่แท้ไม่อยากจากเจ้าตัวเล็กไปไหนนี่เอง   เค้ากลัววววววว

"คิดอะไรอยู่หรือเปล่าพี่ไม้" เจ้าตัวเล็กหันมาถามเมื่อเห็นผมนิ่งอึ้งคิดอะไรเพลินๆอยู่ตั้งแต่ออกมาจากที่หอแล้ว

"ก็กำลังคิดว่าเดี๋ยวอีกไม่นานติ๊บก็ต้องย้ายเข้าไปอยู่ในเมืองแล้วซินะ"

ผมกำลังพูดถึงเรื่องที่พักของเจ้าตัวเล็กที่กำลังจะก้าวเข้าสู่การเรียนในคณะแพทย์ในชั้นปีที่สี่  ที่เจ้าตัวเล็กต้องเข้ามาเรียนและพักอาศัยอยู่ที่หอพักแพทย์ในโรงพยาบาลพุทธชินราช ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองพิษณุโลกมากกว่าตอนนี้

"ก็ไม่ใช่เร็วๆนี้ซักหน่อย  อย่างน้อยก็ช้ากว่าที่พี่ไม้ไปเรียนต่อ"

"แล้วติ๊บจะลืมห้องของเรามั้ยอะ" ผมเอ่ยถามเบาๆอย่างใจหาย

"ถ้าติ๊บลืมห้องของเราก็หมายความว่าติ๊บลืมเรื่องของเราด้วย  พี่ไม้ดีกับติ๊บขนาดนี้ เป็นทุกอย่างให้ติ๊บขนาดนี้แล้วติ๊บจะลืมพี่ไม้  ลืมเรื่องของเราได้ยังไงละคับ" เจ้าตัวเล็กตอบมาให้ผมชื่นใจซะจริงๆ  ผมดึงมือที่กอบกุมมือเจ้าตัวเล็กตลอดเวลาที่ขับรถขึ้นมาจูบเบาๆหนึ่งที

"ติ๊บเคยคิดมั้ยว่าอะไรที่ทำให้เราได้พบกัน…" ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็กในขณะที่ขับรถผ่านถนนที่ขนาบข้างไปด้วยหมู่บ้านใหญ่น้อย  และเขียวครึ้มไปด้วยต้นไม้สลับกับท้องทุ่งนาที่เหลืองอร่ามรอการเก็บเกี่ยวสมกับเป็นทุ่งสีทองของเมืองพิษณุโลกซะจริงๆ

"อะไรที่ทำให้เราพบกันความโชคดีของติ๊บ   หรือไม่ก็คงเป็นความโชคร้ายของพี่ไม้ละมั้งคับที่ทำให้เราได้พบกัน  ทำไมถึงถามแบบนั้นละคับ"

"ก็ไม่รู้ซิ  พี่แค่อยากรู้ความคิดของติ๊บบ้างเท่านั้นเอง  แต่พี่กลับคิดตรงข้ามกับติ๊บตรงที่พี่คิดว่าพี่เป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกต่างหากที่ได้พบ  ได้เจอ  ได้รู้จัก  และได้รักติ๊บ ติ๊บรู้มั้ยว่าติ๊บเป็นคนน่ารักนะ  ใครๆอยู่ใกล้ติ๊บก็ต้องหลงรักติ๊บแบบพี่นี่แหละ"

"รู้ครับ  รู้ตัวเอง   เจียมตัวมาตั้งนานแล้วคับว่าติ๊บเป็นน่ารัก"  บทกำลังซึ้งเป็นอันจบลงเพราะการเจียมตัวของเจ้าตัวเล็กนี่แหละ

"แล้วพี่ไม้คิดว่าพี่ไม้ชอบติ๊บตรงไหน  อะไรที่ทำให้พี่ไม้อยากจะปกป้องดูแลติ๊บแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้อะคับ"

"พี่ก็ไม่รู้อะติ๊บ  ไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้พี่รักติ๊บ  ไม่รู้ด้วยว่ามันเริ่มตอนไหน  ไม่รู้ว่ามันเริ่มต้นยังไง แต่ที่พี่ตอบได้คือ  อะไรที่ทำให้พี่ชอบติ๊บ  พี่คงตอบได้ว่าทุกอย่างที่มันรวมกันเป็นตัวติ๊บนั่นแหละ  พี่ชอบเวลาเห็นติ๊บนอนหลับตัวงอ  ชอบเวลาเห็นติ๊บทำกับข้าวอย่างมีความสุข ชอบเวลาเห็นติ๊บกินไอติมอย่างอารมณ์ดี  ชอบเวลาเห็นติ๊บยิ้มหัวเราะจนตาหยี  ชอบเวลาที่ติ๊บมา ออดอ้อนขอพี่ทำโน่น นี่ นั่น  แม้กระทั่งตอนร้องไห้งอแงพี่ก็ยังชอบ  สรุปว่าพี่ชอบทุกอย่างที่เป็นติ๊บ"

"แล้วติ๊บอะชอบพี่ตรงไหน" ผมหันกลับมาถามเจ้าตัวเล็กและจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตคู่สวยนั้นแบบเจ้าเล่ห์นิดๆก่อนหันไปมองถนนและขับรถต่อไปมุ่งหน้ายังห้างสรรพสินค้าในเมือง

"ชอบพี่ไม้ตรงที่พี่ไม้เป็นเจ้ามือเลี้ยงไอติมได้ทุกวันนี่แหละ แถมพาไปกินได้ตลอดเวลาด้วย" เจ้าตัวตอบขำจนตาหยีก่อนที่ผมจะเขกหัวเหม่งนั้นหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้  คนอะไรไม่โรแมนติกซะบ้างเลย

"ไม่ได้ล้อเล่นน่ะพี่ไม้  ตอบจริงๆ" เจ้าตัวเล็กเอียงข้างหันหน้ามาจ้องผมจริงจัง

"อ้าว  แบบนี้แสดงว่าถ้าพี่ไม่ได้อยู่กับติ๊บเป็นเจ้ามือหรือพาไปเลี้ยงไอติมไม่ได้แล้วติ๊บก็ไม่ชอบพี่แล้วอะดิ" ผมตอบพร้อมเก๊กฟอร์มทำหน้าตาบึ้งตึงสุดฤทธิ์

"เปล่าซะหน่อย  ติ๊บแค่คิดว่าคงไม่มีวันไหนที่ติ๊บจะเลิกกินไอติมได้อย่างถาวร  ตราบใดที่ติ๊บยังกินไอติมได้  ติ๊บก็จะยังคงรัก  คงชอบพี่ไม้ไปตลอดๆนานพอกันกับที่ติ๊บยังกินไอติมได้นั่นแหละคับ"

"โห  เข้าใจเปรียบเทียบวะคนเรา  ดูหนังเกาหลีมากไปป่าวเนี่ยเรา" ผมถามพร้อมขยี้หัวฟูเมื่อได้รับคำตอบจากเจ้าตัวเล็กแล้วทำให้ผมยิ้มแก้มปริเลยทีเดียว

"พี่สัญญาจะรักติ๊บทุกวันและจากนี้ไปจะใช้ทุกวันทุกเวลาให้คุ้มค่าและมีความหมายที่สุด"

"ขอบคุณคับพี่ไม้  ติ๊บคงให้สัญญาอะไรกับพี่ไม้ไม่ได้เพราะไม่รู้ว่าวันข้างหน้าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง  แต่ติ๊บรู้แค่ว่าติ๊บจะทำหน้าที่ของคนรัก  ตอบแทนความรักที่พี่ไม้มีให้มาอย่างดีที่สุดครับ"

"ติ๊บรักพี่ไม้นะ" เจ้าตัวเล็กบอกเขินๆก่อนยื่นหน้ามาหอมแก้มผมทีนึง

โอว  พระเจ้าวันนี้วันอะไรหว่าทำไมโลกมันเป็นสีชมพูไปหมดเลยยย  ทำไมมันหอมอบอวลไอด้วยกลิ่นความรักขนาดนี้

ผมฝันไปหรือเปล่าเนี่ยยยย  หมอติ๊บบอกรักผมอีกแล้วววววว  ไชโย……..

ผมอยากจะขับรถไปให้ถึงสุไหงโกลกเลยทีเดียว  ทำไมวันนี้ผมมีความสุขกับการขับรถจังเลย เสียดายที่ขับเข้ามาแค่ในเมืองเลยได้ฟังคนบอกรักแค่รอบเดียว  เฮ้อออออ

เมื่อหาที่จอดรถได้เจ้าตัวเล็กก็เดินนำผมเข้าไปยังห้างสรรพสินค้า

"พี่ไม้หิวอะไรหรือยังคับ  เราจะซื้อของก่อนหรือเดินหาไรกินก่อนดีอะคับ"

"พี่ยังไม่หิวเลยพี่ว่าเราหาซื้อของกันก่อนเหอะติ๊บอยากได้อะไรก็ซื้อ  เดี๋ยวเหนื่อยจากการซื้อของจะได้ไปหาไรกินกันทีเดียว"

"โอเคคับงั้นเราหาซื้อของกินของใช้กันก่อนแล้วกัน" เจ้าตัวเล็กตอบก่อนเดินเลี้ยวเข้าไปในห้างโดยไม่ลืมกำชับผมไปลากรถเข็นมาด้วย  แบบนี้ทุกทีซิน่า

ผมเดินเข็นรถเข็นเดินตามเจ้าตัวเล็กซื้อของใช้จนครบตามลิสต์รายการที่เจ้าตัวเล็กจดมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว   ก่อนเดินไปหาซื้อของกินมาตุนใส่ตู้เย็นไว้เป็นปกติของเจ้าตัวเล็กที่มักจะซื้อของกินไปตุนไว้ในตู้เย็นเพื่อการทำอาหาร และเผื่อบางวันที่ผมหิวรอบดึก เจ้าตัวเล็กก็ไม่เคยทำให้ผมผิดหวังเรื่องอาหารการกินแต่อย่างใด

หลังจากที่เราสองคนเลือกซื้อของกินของใช้จนครบตามรายการของเจ้าตัวเล็กแต่เพียงผู้เดียวแล้ว  เจ้าตัวเล็กก็เดินนำผมมาหยุดอยู่ที่หน้าร้านหนังสือก่อนหยิบหนังสือมาได้สองเล่มซึ่งแน่นอนว่านั่นคือ  คู่มือทำอาหารเล่มใหม่ของเดือนนี้   ผมจะเป็นยักษ์ก็เพราะต้องเป็นหนูทดลองให้กับข้าวเมนูใหม่ๆพวกนี้แหละคับ  แต่หมอติ๊บชอบเรียกผมว่า..หมูทดลอง..ตลอดเลย

จากนั้นก็มาหยุดเดินกันที่หน้าร้านไอศกรีมที่เจ้าตัวเล็กโปรดปรานก่อนหันมามองหน้าผมทำตาออดอ้อนปริบๆ

"ทานข้าวก่อนแล้วค่อยมาทานไอติม  เค้ายังไม่ปิดร้านหรอกติ๊บ" ผมส่ายหัวกับการบ้าคลั่งไอติมของเจ้าตัวเล็กไม่ได้คงจะอยากกินมากเพราะสองสามวันมานี้กินแต่ขนมจากงานลอยกระทงเท่านั้น  ยังไม่ได้กินไอศครีมเลย  น่าสงสารจริงๆ  ขาดไอศกรีมในกระแสเลือด

หลังจากอาหารเช้าและอาหารเที่ยงรวมกันเป็นมื้อเดียวกันเรียบร้อยแล้ว

และผ่านพ้นไปได้ด้วยไก่ทอดจากร้านฟาสฟู๊ดแล้ว   ก็ได้เวลามานั่งดูเจ้าตัวเล็กยิ้มและเผยรัศมีแห่งความสุขออกมาให้ผมได้มีความสุขไปด้วย  เมื่อเจ้าตัวเล็กกินไอศครีมไปอย่างอารมณ์ดีและยิ้มอย่างมีความสุขในทุกคำที่ได้ลิ้มลองรสไอศครีมรสชาติใหม่ที่สมัยนั้นเพิ่งมีวางจำหน่าย  ช็อคโกแลตฟองดู  ผมก็ไม่ได้เห็นว่ามันจะอร่อยไปกว่าไอศครีมรสชอคโกแลตเท่าไหร่หรอก 

แต่วิธีการกินมันแปลกแตกต่างไปจากที่เคยกินเท่านั้นเอง   แต่จะอร่อยกว่าแบบเดิมก็ตรงที่ได้เห็นรอยยิ้มของคนที่เรารักแค่นี้ผมก็รู้สึกว่ามันคุ้มค่าแล้วละ

หลังจากอิ่มอร่อยแบบแฮปปี้กับไอศกรีมของโปรดแล้ว  ก็ได้เวลากลับไปพักผ่อนสายตาที่ห้องของเราสองคนและก่อนกลับเจ้าตัวเล็กยังไม่วายตบท้ายด้วยไอติมกะทิจากรถขายไอติมข้างถนนอีกแนะ  จะชอบมากเกินไปหรือเปล่าน้อ  แต่เห็นแบบนี้ก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อคิดได้ว่าเจ้าตัวเล็กจะรักผมนานๆพอกับที่เจ้าตัวเล็กชอบที่จะทานไอติมนั่นแหละ 

เฮ้อออ  ดีใจจังไม่เสียทีที่เกิดมาหล่อ   อิอิอิ  ยังโชคดีที่หาแฟน( น่ารัก ) กับเขาได้บ้าง  o22

TBC...

// เบิกชิวด์ท็อก 1 โหล ด่วนๆ ทริปเปิ้ลหวานเชียว  :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 25-11-2010 16:21:26

วันนี้แวะห้าง ซื้อ ไอศครีมกลับไปกินกับคนที่บ้านบ้างดีกว่า จะว่าไปก็ไม่ได้กินมานานมากแล้ว 555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 25-11-2010 18:03:32

อิจฉา ตาแดงหมดแล้วเนี่ย อ๊ายยยยย อิจฉา อิจฉา
ขอเบิกยาทาแก้มดกัดกับหมอไม้ด้วยจ๊า

รอตอนต่อไปนะค๊า
+1 ให้น้องแฮค มือโพสอันดับ 1 กับหมอไม้ มือเขียนอันดับ 1

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 25-11-2010 18:39:38

...คนมันมั่นคงนะ กี่ปีกี่ปี ใจมันก็มั่นคง
...อุปสรรค์ใดๆ มันก็ไม่สามารถมาแยกเค้าสองคนออกจากกันได้
...คนอ่านก็จะได้อ่าน แต่หวานๆๆ ชอบอยู่นะ อ่านแล้วสบายใจดี ไม่เครียด :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 25-11-2010 20:28:06

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เบาหวานขึ้น อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 25-11-2010 21:09:17

หวานเจี๊ยบ  :L1:
 :pig4:
รักกันมากๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 25-11-2010 22:43:43

หวานกันซะไอติมยังอายเลยนะเนี่ย >.<
อ่านตอนนี้แล้วอยากกินไอติมขึ้นมาทันที
แต่ก็คงต้องซื้อกินเองล่ะนะ
ไม่ได้มีเจ้ามื้อมาเลี้ยงตลอดชีพอย่างพี่หมอติ๊บนี่นา เฮ้อออออ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 25-11-2010 23:12:22

หมูทดลอง น่ารักจังเลยค่ะ  :-[

หวานได้ตลอดซกเลยน่ะค่ะ พี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 26-11-2010 00:30:37

ยกให้เป็นคู่หวานแหววอีกคู่ของเล้าได้เลยค่ะ คุณหมอขา  :o8:


ส่วนคุณหมอติ๊บนี่ถ้าตั้งฉายาให้ เรียกคุณหมอไอติม จะได้มั้ยค่ะ   :z2:


 :กอด1: :L2:  2 คุณหมอ และ น้อง hackz (จอมขยัน)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-11-2010 09:53:28

แวะมาทักทายแฟนคลับตั้งแต่ช่วงเช้าวันว่างๆ

เดี๋ยวตอนต่อไปตามมาแล้วละ

อดใจรอกันแป๊บนึงนะคับ

เม้นท์ให้กำลังใจกันต่อละกัน  ใกล้ถึงช่วงหมดเวลาหวานละ 

จากน้ำตาลจะเปลี่ยนเป็นน้ำตาละนะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 26-11-2010 09:55:05

ง่าาา

หมอไม้จะหนีหมอติ๊บไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วล่ะสิ T^T

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 26-11-2010 16:12:59

 :-[น่ารักมากมายนะครับ :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 130 ซึ้ง [25/11/10] P.155
เริ่มหัวข้อโดย: lifestypeman ที่ 26-11-2010 16:22:40

ขอบคุณนะครับ อ่านไปยิ้มไป  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 131 หึง...
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-11-2010 18:49:40

ตอนที่ 131 หึงงงงงงงงงง

ต้น เดือนธันวาคม อากาศหนาวหวนกลับมาเล่นงานพิษณุโลกอีกรอบ หลังจากที่ว่างเว้นช่วงกลับไปเข้าสู่ฤดูร้อนเสียนาน

เช้านี้ผมขับรถออกมาส่งเจ้าตัวเล็กที่หน้าตึกคณะแพทย์ท่ามกลางหมอกที่หนาจัด จนต้องเปิดไฟส่องสว่างตลอดเวลาอากาศแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเนอะ  อย่างน้อยในกรุงเทพที่ผมเกิดและเติบโต   ก็ไม่มีอากาศแบบนี้ให้ได้สัมผัสเท่าไหร่นัก นอกจากความร้อนและควันพิษเท่า นั้นเอง 

เจ้าตัวเล็กเดินตัวงอ กระชับเสื้อโค้ทสีเขียวตัวใหญ่ของคณะแพทย์เดินหายเข้าไปในตึกคณะเป็นที่ เรียบร้อยก่อนที่ผมจะกลับรถไปทำงานที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเหมือนเช่นทุกวัน ที่ผ่านมา

“สวัสดีตอนเช้าของฤดูหนาวค่ะหมอไม้” เสียงสวยใสทักทายผมมาจากอาคารจอดรถของบุคลากร  และไม่ต้องเดาว่าเลยว่าเจ้าของเสียงสวยๆที่เข้ากับหน้าตานี้เป็นใคร

“สวัสดีตอนเช้าคับคนสวย   โห  แต่งตัวยังกะจะไปปารีสแฟชั่นวีค  นี่มันหนาวถึงขั้นต้องเอาผ้าคลุมเตียง  เอ้ยโทษทีใส่โค้ทขนมิ้งค์เลยเหรอเนี่ยย” ผมแอบกัดเธอไปเล็กน้อย

“อ้าว  หมอไม้ก็ไก่งามเพราะขน  คนงามเพราะแต่ง  ผิดตรงไหนที่ชั้นจะเป็นผู้นำเทรนด์ออทั่มวินเทอร์คอลเลคชั่นนี้”

“อื้อจ้า  วินเทอร์คอลเลคชั่นนี่เดินเข้าไปคนไข้จะกระเจิงมั้ยละนั้น  ใส่โค้ทขนมิ้งค์ ถือกระเป๋าหลุยส์  แต่รองเท้าแตะเนี่ยนะ  แมทช์กันมั้ยละนะ”

“อ้าวอย่าเพิ่งรีบตัดสินซิจ๊ะนี่รองเท้าบูทส์อยู่หลังรถอย่าสบประมาทคนสวยอย่างชั้นเด็ดขาด”

เอากับเธอซิคับทุกคน  เสื้อผ้าหน้าผม  และความมั่นใจเธอคนนี้ไม่เคยพร่องจริงๆ ถ้าไม่ติดว่ามันขัดกับหุ่นหลักกิโลของเธอเนี่ยนะ

ผม ขำน้อยๆพอไม่ให้เสียมารยาทก่อนเดินตามหมอกิ๊ก ( ห่างๆ ) เข้าไปทำงานที่แผนกตามปกติด้วยความที่ไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาหรือเกรงว่าจะ แย่งเธอเกิดจึงได้เห็นเธอเดินเข้าแผนก

ราวกับอยู่บนรันเวย์แคทวอล์คก็ ไม่ปาน  ตั้งแต่หมอใหญ่ ไปยันคนไข้ที่มารอใช้บริการคงคิดว่าเธอบ้าไปแล้วแน่ๆ  หรือไม่ก็เป็นประเภทมั่นใจเกินงาม  เฮ้อ  มั่นได้อีกครับเพื่อนผมมมม

ผมนั่งทำงานและคอยหวาดผวาทุกทีเมื่อหมอกิ๊กเดินเข้าออกที่ห้องพักแพทย์บ่อยๆ

แต่ เธอก็หันมา ( แสยะ ) ยิ้มสวยๆให้ผมทุกครั้งที่เดินเข้าออกเช่นกัน  จนตกเที่ยงความหวาดผวาของผมรุนแรงมากขึ้นเมื่อหมอกิ๊กคนสวยเปิดประตูเข้ามา

“หมอไม้ไปทานข้าวกันเหอะ  เที่ยงแล้ว” หมอกิ๊กเอ่ยชวนผมขึ้นมา

“ไปทานที่ไหนอะหลังตึก หรือไปแถวไหนดี”  ผมเงยหน้าจากงานขึ้นมาเอ่ยถามหมอกิ๊กคนสวย

“วันนี้อยากไปกินใต้ตึกแพทย์อะ  อากาศเย็นๆแบบนี้ได้ก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ คงจะทำให้หายหนาวได้บ้างอะ  ว่ามั้ย”

“นี่ใส่ชุดขนมิ้งค์ขนาดนี้ยังหนาวอยู่อีกเหรอกิ๊ก  ไหนจะชั้นไขมันมันไม่ช่วยให้อบอุ่นขึ้นมาหน่อยเหรอ” ผมถามแกมกัดเล็กน้อย

“ผู้ชายอะไรหน้าตาก็ดีปากคอเราะร้าย  ให้ชั้นเล่นบทนางเอกดีๆไม่ชอบ  เดี๋ยวโดนคนสวยวีนแล้วจะหนาว”

“ไปด้วยก็ได้แต่ขอเหอะวะแกถอดโค้มจาก ออทั่ม วินเทอร์คอลเลคชั่นแกก่อนได้ป่าว”

“ทำไมละ  ไม่สวยเหรอ  แกไม่เคยเห็นนางแบบเขาเดินแบบเหรอเสื้อผ้าไม่สวยได้ไม้แขวนสวยๆมันก็ดูมี สไตล์เองแหละ   พูดมากจะไปไม่ไป  ถ้าไม่ไปเดี๋ยวชั้นไปกินคนเดียวก็ได้ มี หนุ่มๆรอชั้นไปกินด้วยเยอะแยะ  โอยคุยกะคนมีแฟนนี่ปวดหัว   แถมยังมองไม่เห็นความสวยของชั้นที่เปล่งออร่าออกมาอีก  ตาไม่ถึงจริงๆเลยแก  ไปชอบอะไรกับขาวๆ  ใสๆ  เนียนๆ ผอมๆ จืดๆ  นั่นนะเหรอที่แกชอบสู้แบบชั้นก็ไม่ได้  เฮ้อ  พูดกะแกแล้วเซ็งไปดีกว่า  จะไปด้วยก็ตามมาให้ทันไปรอหน้าโรงบาลนะ”

พูดจบแบบไม่ให้ผมได้ทัด ทานอะไรเธอก็เดินแปร๋นๆฟาดงวงฟาดงาออกไปแบบไม่สบอารมณ์นักผมคงทำอะไรไม่ได้ มากกว่ายอมรับในความสวยที่เพื่อนมี ถอดเสื้อกาวน์ล้างมือแล้วเดินตามหลังเธอไปอย่างน้อยก็เผื่อจะโชคดีได้เจอ เจ้าตัวเล็กที่ใต้ถุนตึกคณะแพทย์

เราสองคนมายืนรอรถไฟฟ้าอยู่ ที่ฝั่งตรงข้ามหน้าโรงพยาบาลเพื่อนั่งรถไฟฟ้าไปทานก๋วยเตี๋ยวร้อนๆแบบที่หมอ กิ๊กคนสวยเรียกร้องที่ใต้ถุนตึกคณะแพทยศาสตร์  และนั่นแหละผมจึงเห็นหมอกิ๊กเธออารมณ์ดียิ้มให้ผมบ้างเมื่อผมไม่ได้ปล่อยให้ เธอไปคนเดียวจากการเกรงใจชุดขนมิ้งค์ของเธอ

“ไม้จะกินอะไรอะเที่ยงนี้” หมอกิ๊กหันมาถามผมเมื่อเดินเข้าสู่ซุ้มขายอาหารใต้ตึกแพทย์

“ก็คงกินก๋วยเตี๋ยวร้อนๆแบบที่กิ๊กว่าแหละอากาศเย็นๆแบบนี้” ผมตอบหมอกิ๊กไปแต่สายตาก็ชำเลืองดูเด็กที่นั่งกันจนเต็มใต้ถุนเรียบร้อยแล้ว

ในช่วงเวลาเที่ยงวันแบบนี้ยังดีที่พักหลังๆมานี้มีการแยกโต๊ะของอาจารย์เจ้า หน้าที่และบุคลากรแยกออกมาต่างหากจึงยังพอมีที่ว่างให้ผมและหมอกิ๊กได้นั่ง ทานก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋นร้อนๆ ในบรรยากาศเย็นๆแบบนี้อย่างเอร็ดอร่อย  แต่ผมก็ไม่วายเงยหน้าขึ้นมาสอดส่ายตาหาคนคุ้นตาบางคนอยู่เป็นระยะๆ

จน เกือบจะเที่ยงครึ่งการสอดส่ายสายตาของผมจึงเป็นผลเมื่อบรรดาเด็กแพทย์ชั้นปี สามเดินทยอยลงจากบันได เดินตรงมายังโต๊ะเพื่อจับจองที่ทางทานอาหารและไปยืนต่อคิวซื้ออาหารเที่ยง ก่อนจะมานั่งคุยกันแล้วทานข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย

ผมยิ้มให้กับความน่ารักสดใสของว่าที่คุณหมอหนึ่งคนที่รอยยิ้มปนเศร้าในวัน ก่อนๆหายไปจนไม่เหลือภาพของเด็กนัยน์ตาเศร้าคนเดิมที่ผมคุ้นเคย  ตอนนี้มีเพียงเด็กที่น่ารักสดใสสมวัย  ยิ้มร่าเริงให้กับเพื่อนๆและดูท่าเค้าจะเป็นที่รักของบรรดาเพื่อนๆเสียด้วย ซิ  ตอนแรกผมกะว่าจะเดินเข้าไปทักทาย  แต่ตอนนี้ผมมีความสุขที่จะแอบมองไกลๆแบบนี้เสียมากกว่า

“ไม้เอาไรอีกปะ” หมอกิ๊กเงยหน้าจากกระบะ  เอ้ยจากชามก๋วยเตี๋ยวขึ้นมาเอ่ยถาม

“ไม่เอาแล้วละอิ่มละ  กิ๊กจะทานไรต่อก็ทานได้ตามสบายเลยนะเราไม่รีบ” ผมตอบหมอกิ๊กในขณะที่สายตายังไม่ละไปจากเด็กแพทย์กลุ่มนั้น

“งั้นกินส้มตำต่อนะ” ผมได้ยินหมอกิ๊กบอกแบบนั้นและประโยคต่อมาผมก็ไม่ได้สนใจฟังเธอต่อเลยเมื่อ เห็นเจ้าตัวเล็กที่กำลังทานข้าวอยู่ยังไม่ทันเรียบร้อยก็หันไปดูตำราเล่มหนา กับเพื่อนแบบไม่พักสมองกันเลยทีเดียว

ตอนนี้เจ้าตัวเล็กมองดู ตำราเล่มหนากับเพื่อน แล้วก็อธิบายจากหนังสือและชีทประกอบกันให้เพื่อนคนที่นั่งข้างได้เข้าใจ  ชนิดที่ว่าเอาใจใส่กันมากถ้ามีเพื่อนแบบติ๊บคงดีเนอะเอาใจใส่เพื่อนขนาด นั้น  ผมเริ่มออกอาการหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อการอธิบายนั้นดูจะสนิทชิดเชื้อกันจน เกินงาม

หัวชนหัว  จนแก้มจะชนแก้มอยู่แล้ว  ประกอบกับรอยยิ้มและแววตาที่ถูกส่งทอดมาให้ติ๊บมันทำให้ผมอดคิดและกังวลใจ เอาเสียไม่ได้  ถ้าเพื่อนคนนั้นไม่ได้ชื่อ  นายบอยหน้าจืด

ติ๊บ เองก็ดูเอาใจใส่เพื่อนคนนี้เหลือเกิน  อธิบายไปยิ้มไป  ข้าวปลาตรงหน้าก็ไม่สนแถมมีส่งสายตาให้กันเป็นระยะๆ  แถมตอนที่ดูหนังสือดูชีทประกอบ  เอาหัวมาชนกันจนแก้มแทบจะแนบแก้มอยู่แล้ว

ตอน นี้อากาศที่ว่าหนาวไมผมรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาฉับพลัน  โดยเฉพาะใบหน้าที่ร้อนจัดเอาขึ้นมาดื้อๆ ใจเย็นหมอไม้ใจเย็นๆ  ผมสะกดกั้นอารมณ์โกรธและแรงหึงหวงเอาไว้ก่อนตัดใจเดินไปสั่งไอติมกะทิมานั่ง กินเพื่อจะช่วยให้อารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง

ไอติมกะทิผ่านไปแต่มันก็ไม่ทำให้ผมเย็นลงได้  และผมก็ตัดสินใจทำในสิ่งที่ใจอยากจะทำไม่ว่ามันจะถูกหรือผิดก็ตาม

เอาวะ  เป็นไงเป็นกัน   อดทนไม่ไหวแล้วเว้ยยยยยย

TBC…

// อุ้ย! ค้างเติ่งเลย คนโพสต์แอบมึนเป็นแถบๆ รีบกลับไปดูต้นฉบับว่าก๊อปมาหมดไหม ปรากฏว่า ..ไม่มี... ก็ก๊อปมาหมดนิ แสดงว่า นักเขียนแอบทำให้ค้าง - -*

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: PEENAT1972 ที่ 26-11-2010 18:59:56

555 ค้างคะค้าง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 26-11-2010 19:01:40

ใจเย็นไว้หมอไม้...อย่าพึ่งทะลุองศาเดือดเดี๋ยวไม่หล่อ..หุหุ
ตอนต่อไปน้ำตาเหรอ...โอวววม่ายน๊า :m15:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 26-11-2010 20:11:13

ค้างอย่างแรงง ง
หมอไม้ อย่าแกล้งคนอ่านแบบนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :serius2:

หมอขี้หึงได้อีกอ่ะ
แต่ก็นะ หมอติ๊บน่ารักซะขนาดนั้นเป็นใครๆ ก็หึง จริงมะ  :m12:
แต่หมอไม้ก้น่าจะใจเย็นๆ ก่อนนะ (ทำเหมือนรู้ว่าหมอจะทำอะไร :m29:)
คนรักกันต้องเชื่อใจกันสิๆ


ปล.น้องหมีน่ารักค่ะ อยากได้ๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 26-11-2010 20:40:36

จูบโชว์ แสดงความเป็นเจ้าของเรยยยยย

 :mc4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 26-11-2010 21:53:02

ค้างอ่ะ ค้างมากมาย หมอไม้ ทำกันได้นะเนี่ย รีบมาต่อไวไวนะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: Killua ที่ 26-11-2010 22:06:30

ค้างตามซะงั้น

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 26-11-2010 22:38:06

หมอไม้จะวีนแล้วววว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 26-11-2010 22:39:21

หุๆๆๆๆๆๆๆๆๆพี่ไม้บ้าแล้วหนีเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆ :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 26-11-2010 22:40:37

...ก็เคยบอกแล้วว่า หมอไม้มีวิทยายุทธ แก่กล้าขึ้นในการทำให้ fc ....ค้าง
...นึกอยู่ว่า..หึง..ใครหึงใคร ที่แท้ เจ้าเก่าเจ้าเดิม...หมอไม้คนขึ้หึง :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 26-11-2010 22:47:45

โห พี่หมอไม้เล่นงี้เลยหรอ

ค้างกันเป็นแถวเลย  :sad4:

ยังไม่ชินกับความสนิทของหมอบอยกับหมอติ๊บอีกหรอค่ะ หึหึ  :m26: คู่กรณีเดิมเลย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 26-11-2010 23:12:19

หุหุหุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 27-11-2010 00:37:21

โอ๊ยหมอไม้ค้างสุดๆเลยอะ อารมณ์(คนอ่าน)กำลังลุ้นๆ เลยนะเนี๊ย

โอ๊ะโอ หมอไม้ๆๆๆ ลืมตัววาดลวดลายอารมณ์หึงอีกแล้ว(รึปล่าวค๊า)

หมอติ๊บจะว่าไงเนี๊ย? หมอไม้จะงานเข้ามั้ย? ง่ะ  :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 27-11-2010 01:28:35

พี่ไม้ทำให้คางทำไมอะค๊ะ 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: giftzy ที่ 27-11-2010 11:03:22

 :serius2: :serius2:พี่ไม้ มาต่อโดยด่วนคนอ่านใจจะขาดแล้วแว้วววว
เด๋วก็ยึดพี่ติ๊บเปนตัวประกันเลย อิอิ :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: keekeekub ที่ 27-11-2010 16:00:46

 :o8: :o8: พี่หมอไม้คับ กี้อยากรู้เรื่องของนายม่อน น้องพี่ไม้อะคับว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง พี่หมอไม้ไม่เห็นเล่าเรื่องของหมอติบปัจจุบันให้ฟังบ้างเลยอ่า อิอิอิ :impress2: :impress2: :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 27-11-2010 18:58:59

ดีมากพี่ไม้ คนของเรา จะไปทนอยู่ทำไม แบบนี้มันต้องวีนนนนนน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 27-11-2010 23:46:30

ต่อมหึงเริ่มออกปฏิบัติการอีกแล้วเหรอนี่ o22


 :กอด1: :L2: 2 คุณหมอ & น้อง hackz

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 28-11-2010 10:25:39

ค้างครับค้างอย่างแรง

 :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: Momoro ที่ 28-11-2010 21:24:15

ค้างอย่างแรงพี่ไม้มาต่อด่วนเลยน๊า
พี่ไม้ขี้หึงอ่ะ อย่างงี้งานเข้าหมอบอยแหง๋ๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 28-11-2010 22:31:13

มาแล้วหรือหมอไม้ ขอแสดงความยินดีกับดอกเตอร์ด้วยนะ  :L2:
คิดถึงมากมายยยย หมอไม้ หมอติ๊บ และนายแฮ็ค กว่าจะมากันได้ 
เด๋ว นี้มีการค้างให้คาเลยนะ หมอ อิอิ
หวังว่าคงจะไม่หายไปนานแบบนี้อีกนะ เกือบลืมไปแล้ว
กอดคุณหมอทั้งสองและนายแฮ็ค (ฝึกงานเสร็จหรือยัง)  :กอด1:

ปล.หมอไม้ไก่ที่ปล่อยไปช่วยเลี้ยงไว้ด้วยนะ  :laugh3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 29-11-2010 18:40:39

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ค้างเติ่ง  :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 29-11-2010 22:06:05

มีแฟนน่ารักก็ต้องหวงเป็นธรรมดาอ่ะเนอะ เข้าใจ ๆ อิ๊ อิ๊

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 30-11-2010 12:11:11

 :m20:สนุกมากมายนะครับ :m16:หึงๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 01-12-2010 11:31:40

 :pig4: :pig4: :pig4:
เห็นชื่อตอนแล้วน่าอ่านมาเลย
 :angellaugh2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 01-12-2010 13:35:12

ติดตามตอนต่อไป
แล้วตอนต่อไปเมื่อไหร่จะมาคะ
มันค้างมากมายย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 02-12-2010 10:42:06

สวัสดีค่ะ
สมาชิกเพิ่งเข้ามาใหม่
ติดตามอ่านมาตลอด
ใช้เวลา 1เดือน ตอนนี้อ่านทันแล้ว
ขอสมัครแป็น FC หมอไม้และหมอติ๊บด้วยคนนะค่ะ
อ่านเรื่องนี้มีทุกอารมณ์เลย
ทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ ทั้งเขิน ทั้งร้องไห้
ชอบมากๆค่ะ ได้อะไรหลายอย่างมาให้คิดด้วย
และจะติดตามเรื่องราวต่อๆไป ของหมอไม้และหมอติ๊บนะค่ะ

ปล.เสียดายมาก เข้ามาช้าเลยไม่ได้ดูรูปหมอไม้กับหมอติ๊บเลย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 06-12-2010 20:52:01

ผ่านมาก็หลายวันแล้ว ค้างมาก็หลายคืนแล้ว
คุณหมอคนดี๊ คนดี มาต่ออีกสักบท สิค่ะ มานะ มานะ
คนแถวนี้เขาคิดถึงกันแล้ว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: FanyFany ที่ 08-12-2010 00:25:41

(http://uppic.net/full/373739b5dacc3719c2da5ec6992a4f59) (http://uppic.net/show/373739b5dacc3719c2da5ec6992a4f59)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 08-12-2010 20:41:41

คุณหมอออ หายไปเลย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: lunarypop ที่ 09-12-2010 12:27:17

อ่านทันแล้วค่ะ

กางเต้นท์รอคุณหมอที่ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาทั้งสอง
กับคนโพสต์+พิสูจน์อักษรคนเก่ง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 09-12-2010 14:45:55

ให้กำลังใจเสมอนะครับคุณหมอ :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-12-2010 11:46:59

เดี๋ยวมาต่อตอนต่อไปให้คร้าบบบ

รอแป๊บนึง

ค้างนานไปไหมอ่ะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 14-12-2010 12:52:28

ค้างมากกกกกกกก พี่ไม้  :call:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 14-12-2010 14:40:20

แวะมาดันๆๆ  +  ไล่อ่านของเก่า 
พึ่งอ่านไปถึง P.90 มั่ง  = =''    :serius2:
ให้ :L2:  กับคุณหมอทั้งสอง  และก็ hackz คุง 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-12-2010 14:52:09

อัพตอนต่อไปให้เรียบร้อยละคับ

ฝากนายแฮคสุดหล่อจัดการต่ออีกทีละกันนนน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 14-12-2010 15:21:47

^
^
^
^
 ผ้ากันเปื้อนอันนี้ ยังอยู่มั้ยอนะ อยากได้เป็นที่ระทึก(ขวัญ..สั่นประสาท)



ขอบอกว่า.........ค้างข้ามจังหวัดเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 14-12-2010 15:37:53

คิดถึงเสมอ....มาเติมน้ำตาลให้หน่อยน๊า :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 1๓1 หึง... [26/๑๑/10] P.๑๕๕
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-12-2010 15:53:35

^
^
^
^
อยากบอกว่าไม่อยู่แล้วครับ

เพราะเปลี่ยนสถานะจากพ่อครัว 

เป็นเด็กล้างจาน 

แบบที่เห็นเรียบร้อยแล้ววววววววว

 :serius2:

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า )
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-12-2010 16:29:56

ตอนที่ 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า )

เอาวะ  เป็นไงเป็นกัน   อดทนไม่ไหวแล้วเว้ยยยยยย  ///////////////////////////////

เมื่อ ความอดทนของคนหนึ่งคนสิ้นสุดลง  หมดแล้วซึ่งการยับยั้งชั่งใจจากผมเมื่อภาพที่ได้เห็นตรงหน้ามันช่างทำร้าย จิตใจคนหล่ออย่างผมได้มากมายเสียเหลือเกิน

“เอาไอศกรีมซักถ้วยมั้ยติ๊บ” ผมเอ่ยถามขึ้นในขณะที่เด็กๆ ในกลุ่มต่างทำหน้างุนงง สงสัยตกใจกับการตัดสินใจของผม ก็มันทนไม่ไหวที่จะไม่เดินเข้ามาคุยให้แก้มหมอติ๊บกับหมอบอยห่างออกจากกันบ้างก็เท่านั้น

แต่มันก็ไม่กล้าพอจะทำอะไรรุนแรง  แอบกลัวนิดๆว่าเจ้าตัวเล็กจะโกรธเอา

จึงได้แต่เดินเข้าไปถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้มว่าจะเลี้ยงไอติม

นั่นแหละสองหมอจึงเปลี่ยนความสนใจจากตำราเรียนขึ้นมามองหน้าผมแทน

“อ้าวพี่ไม้  มาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะคับ” เจ้าตัวเล็กเอ่ยถาม

“ก็มาซักพักแล้วทานข้าวอิ่มแล้วจะกลับกันพอดี พอดีมองมาเจอติ๊บก็เลยถามว่าจะกินไอติมมั้ย พอดีพี่กับพี่กิ๊กกำลังจะกินไอติมกันพอดี”

“อ๋อ  ดีคับ  ติ๊บเพิ่งทานข้าวเสร็จนี่เอง  เลี้ยงไอติมหน่อยซิ” เจ้าตัวเล็กพูดจบก็ดีดตัวผึงขึ้นมาเกาะแขนผมลากไปยังร้านขายไอติมอย่างรวดเร็ว  แบบนี้แหละที่ต้องการและไอติมมันก็ใช้จัดการหมอติ๊บได้ดีทุกครั้งเสียด้วยซิ

และ แล้วแผนการแยกเจ้าตัวเล็กออกจากไอ้หมอบอยหน้าจืดก็ผ่านพ้นและสำเร็จไปได้ ด้วยดี  เมื่อตอนนี้เจ้าตัวเล็กยืนเกาะแขนผมอยู่หน้าตู้ขายไอติมใต้ถุนตึกคณะแพทย์ และกำลังเลือกรสชาติไอติมสำหรับตัวเองและเผื่อผมเป็นที่เรียบร้อย  ก่อนที่ผมจะทำหน้าที่เจ้ามือตามที่เสนอตัวไปในตอนแรกก่อนเดินตามเจ้าตัวเล็กไปติดๆ

“ติ๊บๆ เดี๋ยวก่อน  พี่มีไรคุยด้วยหน่อย”

เจ้าตัวเล็กเอ่ยถามขึ้นมาก่อนหยุดแล้วหมุนตัวมานั่งกับผมที่โต๊ะผมแต่ตอนนี้หมอกิ๊กหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้

“ไม่ต้องใกล้กันมากก็ได้ พี่หึง” ผมกระซิบบอกเบาๆ

“อะไรนะ” เจ้าตัวเล็กท่าเป็นไม่ได้ยิน

“ไม่ต้องใกล้กับหมอบอยมากก็ได้ พี่หึง”

เจ้า ตัวเล็กทำตาแวววาวล้อเลียนก่อนเดินกลับไปที่โต๊ะเข้ากลุ่มกับเพื่อนๆ และนานๆก็เงยหน้าจากตำราส่งสายตาล้อเลียนมายังผม  จนผมกับหมอกิ๊กเดินออกมาจากใต้ถึนตึกคณะแพทย์นั่นแหละจึงทำให้อารมณ์ของผม เย็นลงได้บ้าง

 

ตกเย็นผมยกมือถือขึ้นมากดหาเจ้าตัวเล็ก  เพราะวันนี้ออกจะเป็นห่วงและคิดถึงเอาเสียมากๆ เกิดอะไรขึ้นกับผมหรือเปล่าเนี่ย  ท่าจะเป็นเอามากแล้วมั้งนายไม้  ผมคิดกับตัวเอง

“อยู่ไหนคับ” ผมเอ่ยถามไปเมื่อเจ้าตัวเล็กกดรับสาย

“เดินตลาดนัดใน ม.นี่แหละคับกับเพื่อนๆอ่ะ  พี่ไม้ละอยู่ที่ไหนแล้วตอนนี้”

ผม นึกขึ้นมาได้ว่าที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้  ในช่วงเวลานั้นจะมีตลาดนัดเปิดท้ายขายของกันในทุกเย็นวันอังคาร  เต็มไปด้วยร้านเสื้อผ้าและของกินมากมายเต็มไปหมด  แต่คนเดินกันเยอะมากทำให้นานๆผมจึงจะมีโอกาสได้ไปเดินกับเจ้าตัวเล็กซักที

“แล้วนี่พี่ไม้อยู่ที่ไหนอะคับ  จะมาหาอะไรกินที่ตลาดนัดก่อนมั้ยค่อยกลับห้อง”

“งั้นพี่ฝากติ๊บซื้ออะไรกลับมาให้พี่กินด้วยแล้วกัน  คนเยอะอะพี่ไม่อยากไปเดินเบียดกับชาวบ้านเขาว่าแต่นี่มาเดินนานหรือยังให้ พี่ไปรับเลยมั้ย”

“ก็เดินมาซักพักแล้วละ  เดี๋ยวก็กลับแล้วคับนี่ก็รอเพื่อนๆเขาเลือกของกินอยู่”

“โอเค งั้นเดี๋ยวพี่ไปรอรับแถวๆ เซเว่นแล้วกัน  เสร็จแล้วก็โทรหาพี่ละกัน”

 

ชั่วพริบตาเดียวผมก็ขับมิสเตอร์แจ๊สคู่ใจมาจอดหน้าเซเว่นหอหญิง  รอเจ้าตัวเล็กเรียบร้อยและไม่ผิดจากที่ผมคาดคิดไปเท่าไหร่เมื่อเจ้าตัวเล็ก เดินปรี่มาที่รถพร้อมข้าวของพะรุงพะรังหลายถุงเสียทีเดียว และที่แน่นอนที่สุดมากกว่าครึ่งในบรรดาถุงเหล่านั้นเป็นขนมไทย  ขนมหวานที่ไม่สามารถหากินได้ง่ายนักแน่นอน

“หิ้วอะไรมาตั้งเยอะแยะ” ผมเอ่ยถามเมื่อเจ้าตัวเล็กก้าวเข้ามานั่งในรถและยิ้มหวานให้ผมเป็นที่เรียบร้อย

“หลายอย่าง  อย่าเพิ่งถามรีบกลับห้องให้เร็วที่สุดเลยนะพี่ไม้ปวดท้องอ่ะ” ผมถึงกับหัวเราะเมื่อเจอคำสั่งนี้เข้าไป

“ไปกินอะไรมาละนะ  ถึงขั้นปวดท้องจนต้องรีบแจ้นกลับวะขนาดนี้”

“ก็เมื่อกลางวันหลังจากพี่เลี้ยงไอติมแล้วอะ  เพื่อนๆก็ชวนกินส้มตำอีกอะ  เลยรู้สึกปวดท้อง”

ไม่กี่อึดใจเช่นกัน  เจ้าตัวเล็กวิ่งขึ้นห้องก่อนที่ผมจะหิ้วของตามมาจากรถติดๆ

“ซื้ออะไรมามั่งเนี่ย” ผมเอ่ยถามหลังจากเจ้าตัวเล็กเดินกุมท้องออกมาจากห้องน้ำเป็นที่เรียบร้อย

“ก็มีของกินให้เป็นอาหารมื้อเย็นของพี่ไม้  แล้วก็มีขนมหวาน  เดี๋ยวติ๊บจัดการให้  หิวหรือยัง”

“ไม่เป็นไรติ๊บนั่งพักเหอะ  พี่จัดการเองได้”

“คับผม” เจ้าตัวเล็กรับคำก่อนไปนั่งลงหน้าทีวีพลางชำเลืองมาทางผมเป็นระยะๆ

ผม จัดการเทของกินมื้อค่ำที่เจ้าตัวเล็กเลือกซื้อมาจากตลาดนัดในมหาวิทยาลัยใส่ลงในถ้วยแกงและจัดเตรียมโต๊ะสำหรับมื้อเย็นเป็นที่เรียบร้อย  ส่วนที่เหลืออีกกว่าครึ่งนั่นเป็นถุงขนมหวานล้วน ประกอบไปด้วยบัวลอยเผือกสี ม่วงน่ากิน  ตะโก้เผือกในกระทงใบตอง  ข้าวเหนียวปิ้งกลิ่นหอมฉุยและกำลังอุ่นๆ  กล้วยปิ้งพิษณุโลกที่มาพร้อมน้ำราดหอมหวานเป็นที่สุด

ผมนั่งลง จัดการอาหารค่ำอย่างเอร็ดอร่อย  ในขณะที่เจ้าตัวเล็กก็จัดการชิมขนมหวานที่ตัวเองซื้อมาอย่างละนิดอย่างละหน่อย  ก่อนจะยิ้มเจื่อนๆ แล้วก็เลื่อนขนมแต่ละถุงมาให้ผมจัดการประหนึ่งว่าตัวเอง เป็นพระหรือเจ้าอาวาส  เมื่อฉันท์เสร็จแล้วก็เลือนมาให้เด็กวัดจัดการซะอย่างงั้น

“อ้าว  อิ่มแล้วเหรอ” ผมเงยหน้าจากจานข้าวขึ้นมาถามเจ้าตัวเล็กที่เลื่อนถุงขนมมาทางผม

“อิ่มแล้ว  ชิมทุกอย่างอย่างละเล็กอย่างละหน่อย  เดี๋ยวอ้วนนน”

“ให้มันอ้วนขึ้นมามั่งเหอะ นี่แห้งจะเหลือแต่หัวอยู่แล้วนะนั่น”

“เหลือแต่หัวอะไรกันนี่ เดี๋ยวนี้ใส่กางเกงมันเริ่มคับๆ ตึงๆ ไปหมดทุกตัวแล้วนะ”

แล้ว เจ้าตัวก็พรรณนาต่อถึงความอ้วนของตัวเองที่เมื่อก่อนรอบเอว 27-28 มาตอนนี้รอบเอวเกือบๆจะ 30 เข้าไปแล้ว   อืมมม  คิดไปคิดมามันก็เข้าใกล้ขนาดรอบต้นขาผมพอดี  เหอะๆ มันจะกลัวอ้วนไปไหนวะเนี่ยยย

 

และก่อนที่อาหารค่ำหลากหลายเมนูจะเสร็จสิ้นลง  เจ้าตัวเล็กก็คว้าถุงสิ่งของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าที่เจ้าตัวเล็กชอบหิ้วติดตัวไปไหนมาไหนตลอดเวลา ก่อนดึงถุงพลาสติกที่บรรจุสิ่งของบางอย่างออกมาให้ผม

“พรุ่งนี้ก็วันพ่อแล้ว  ติ๊บเห็นว่าอากาศที่นี่เริ่มเย็นแล้วแล้วพี่ไม้ก็ไม่ค่อยมีเสื้อกันหนาวใส่เลย  ติ๊บเลยซื้อเสื้อกั๊กไหมพรมตัวนี้มาให้จะได้ใส่กันหนาว มันอุ่นดีนะ”

“ขอบคุณคับ” ผมรับเสื้อตัวสวยและอุ่นมาถือไว้ก่อนสังเกตเห็นสีหน้าที่ดูเศร้าๆและเจื่อนลงไปเมื่อคิดถึงวันพ่อขึ้นมา

 

ผมไม่ชอบภาพตรงหน้านี่เลยให้ตายซิ 

ไม่อยากเห็นเจ้าตัวเล็กในอารมณ์แบบนี้เลยมันสะเทือนใจทุกทีที่ได้พบเห็นเลยทีเดียว

ผมรวบร่างบางมานั่งลงบนตักกว้าง  ก่อนหอมหน้าผากเหม่งๆ ให้กำลังใจไปหนึ่งที

“พี่รู้น่ะว่าติ๊บคิดถึงพ่อ  แต่พี่ว่าบางทีเราก็ต้องยอมรับความจริงให้ได้นะติ๊บ”

แทนคำตอบเจ้าตัวเล็กยิ้มจางๆให้ผมเบาๆ

“พี่ว่าถ้าพ่อของติ๊บมองเห็นและรับรู้คงไม่อยากเห็นติ๊บในภาพที่เศร้าๆ ไม่สดใสแบบนี้หรอก พี่ว่าติ๊บควรจะยิ้มและทำทุกวันให้มีความสุขดีกว่าเผื่อว่าพ่อมองมา  จะได้เห็นรอยยิ้มของลูก”

ไม่มีคำตอบ  ไม่มีคำพูดใด  นอกจากการโอบกอดรอบคอผมแน่นขึ้นและสะอื้นจนตัวสั่นตัวโยนอยู่ในอ้อมกอดของผม  และผมก็รับรู้ถึงความปวดร้าวในตอนนี้ของเจ้าตัวเล็กที่ถูกถ่ายทอดมายังผมได้ เป็นอย่างดี

“พอแล้วไม่ต้องร้องแล้วติ๊บ  พี่สัญญาว่าพี่จะดูแลติ๊บ  จะปกป้องติ๊บแทนพ่อของติ๊บเอง แต่ติ๊บต้องสัญญาว่าจะไม่ร้องและต้องเป็นเด็กดีของพี่ด้วย  สัญญานะ”

ผมเอ่ยปากปลอบประโลมพลางลูบหัวฟูๆ ของเจ้าตัวเล็กเป็นการปลอบโยนและเช็ดน้ำตาที่รื้นขอบตาในตอนนี้จนแดงก่ำ

นั่นแหละผมจึงได้เห็นรอบยิ้มเจือความเศร้าบนใบหน้าเจ้าตัวเล็ก

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำบุญกันมั้ย  เผื่อจะได้สบายใจขึ้น” ผมเอ่ยชวนเจ้าตัวเล็กที่ก้มหน้างุดอยู่กับไหล่กว้างของผมในตอนนี้ นั่นแหละจึงได้หมดอาการสะอื้นฮั่ก ราวกับเด็กร้องห่มร้องไห้โดนใครรังแกมาก็ไม่ปาน  นี่ผมกำลังปลอบแฟนหรือกำลังปลอบลูกน้อยกันแน่นี่

แบบนี้ซินะหมอติ๊บถึงขอบบอกว่าผมเป็นมากกว่าแฟน  ก็ตอนนี้เล่นบทพ่อลูกกันแล้วซะงั้นนนน

// ยิ้มสู้ต่อไปนะท่านพี่ติ๊บ นักโพสต์เอาใจช่วย /  นึกว่าจะโหดขึ้นหน้าหนึ่งไทยรัฐ ที่ไหนได้ --*

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 14-12-2010 16:38:30

 :pig4: :pig4: :pig4:

คนแรกเลย

 :angellaugh2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: MiTo™ ที่ 14-12-2010 16:54:11

โหย ๆๆ นึกว่าโหด นะเนี้ย

 :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-12-2010 16:55:54

ก็เคยหึงโหดเมื่อคราวก่อนแล้วเป็นไงละ

มาคราวนี้จะให้โหดอีกแล้ว

ไม่เอา

เค้ากลัวหมอติ๊บบบบบบบบบบบบ :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-12-2010 19:01:53

 :L1:กลัวเมีย :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 14-12-2010 19:32:11

เอาไอติมเข้าล่อ แบบนี้เค้าเรียกโหดแล้วเนาะ 555+

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 14-12-2010 19:53:13

เห็นด้วย..โหดตรงใหนเนี้ย..คริคริ :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 14-12-2010 20:14:33

หมอติ๊บได้พี่ไม้มากกว่าแฟน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: yun ที่ 14-12-2010 20:24:06

หมอติ๊บเคยหึงพี่ไม้บ้างไหม

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 14-12-2010 20:33:45

โหดมากอะ

น่ากลัวเป็นที่สุด

 :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 14-12-2010 21:16:43

โหดมากมาย  :a5:  ตรงไหนค่ะ ที่ว่าโหด  :serius2:

สรุปพี่ไม้ก็ยังคงเป็นทุกอย่างสำหรับหมอติ๊บ  อิิอิ :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 14-12-2010 22:07:17

โหดไม่จริงนี่นา

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 14-12-2010 22:54:31

หึงโหดแบบนี้  หมอติ๊บก็อร่อยสิ  อิอิ


หมอไม้กลัวหมอติ๊บบบบบบบบบบ เหรอจ๊ะ o22


ดีแล้วค่ะ อยู่ในอุ้งมือที่รัก รับรองเจริญสุดๆ อ่ะ  :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 14-12-2010 22:57:28

นึกว่าหมอไม้จะโหดกว่านี้ ฮ่าๆๆ

Welcome back คับ เด็กล้างจาน อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 14-12-2010 23:08:13

โหดมากมายอ่ะ =*=

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 15-12-2010 00:24:45

หึงหด เหมาะกว่า

เกลียมัวนะครับพี่หมอฟัน คนฟันหมอ
 
:z2: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 15-12-2010 08:38:27

โหดเหลือเกิน ...

แหม๊ โหดแบบนี้ หมอติ๊บก็เปรมสินะคะ...

ปล.หมอไม้ดูแลหมอติ๊บได้ดีที่สุดเลยจ้า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 15-12-2010 10:04:48

หายไปนานเลย กลับมาต่อแล้ว ดีใจจัง

หมอไม้หึงได้โหดมากๆ น่ากลัวที่สุด

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-12-2010 10:40:57

 :o8:  มีแต่คนมาชื่นชมบทหึงโหดของผม

ทำไงได้ละ 

ที่ทำไปทั้งหมดทั้งมวล

เหตุผลข้อเดียวล้วนๆ

กลัววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 15-12-2010 11:05:11

นานจนลืมเลยนะครับเนี่ย เอาใจช่วยเสมอนะครับคุณหมอที่น่ารักทั้งสอง :3123:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 15-12-2010 14:35:33

โหดบ่อย ๆนะ หมอไม้ แบบนี้หมอติ๊บชอบบบบ
เริ่มว่างแล้วใช่มะ มาต่อบ่อย ๆ นะ คิดถึงจะแย่แล้ว
 :กอด1: หมอไม้ หมอตื๊บ และนายแฮ็ค

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-12-2010 21:34:04

ตอนที่ 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย

5 ธันวา มหาราช

วันนี้เป็นวันพ่อ  วันที่ความหมายกับลูกๆทุกคนและแน่นอนสำหรับคนที่เป็นพ่อด้วยเช่นกัน

ผม จัดการโทรไปขอพร  และอวยพรกับพ่อตั้งแต่เช้าตรู่ก่อนจัดการแต่งตัวออกมาจากห้องด้วยเสื้อกั๊ก ไหมพรมตัวใหม่ที่ได้เป็นของขวัญจากเจ้าตัวเล็กเมื่อเย็นวาน มาใส่รับลมหนาวแบบไม่ทันได้ซักทำความสะอาดกันเลยทีเดียว  เอานะอย่างน้อยมันก็เป็นเสื้อผ้ามือหนึ่ง  ผมคิดเข้าข้างตัวเองในใจคนเดียวก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะเดินตามลงมาด้วยเสื้อสีเหลืองให้เข้ากับโอกาสวันพ่อที่ประชาชนแต่งตัวด้วยเสื้อสีเหลือง

แต่สีเหลืองที่เจ้าตัวเล็กใส่นี่ซิ  มันเหลืองสดไปมั้ยอะติ๊บ มันเหลืองแปร๋นไปหรือเปล่าหว่า…

เราสองคนตกลงเลือกวัดคุ้งวารี ที่ใกล้กลับมหาวิทยาลัยมากที่สุด พาเจ้าตัวเล็กทำบุญตักบาตร ถวายสังฆทานพอให้ใจเย็นขึ้น  สบายใจขึ้นต่อด้วยการให้อาหารปลา  จึงทำให้คลายบรรยากาศความเศร้าสร้อยลงไปได้บ้าง

“พอจะยิ้มออกได้แล้วซินะ” ผมถามเจ้าตัวเล็กที่นั่งกรวดน้ำอยู่ใต้ต้นไทร

“คับ ได้มาทำบุญแบบนี้ก็สบายใจขึ้นแล้วละไม่ว่าตอนนี้พ่อจะอยู่ที่ไหน  จะคิดถึงติ๊บเหมือนที่ติ๊บคิดถึงพ่อหรือเปล่า  แต่ติ๊บขอให้พ่อมีความสุขที่สุดในวันพ่อวันนี้”

ติ๊บตอบผมก่อนเทน้ำและยกมืออธิษฐาน ก่อนลุกขึ้นเดินนำผมไปยังรถที่จอดอยู่ไม่ไกล

“สบายใจแล้วละ  แล้วพี่ไม้จะพาติ๊บไปไหนต่ออีกหรือเปล่าอะคับ” เจ้าตัวเล็กหันมาถามผมที่เดินตามมาติดๆ

“ก็ติ๊บอยากไปไหนก็บอกพี่  พาไปได้หมดแหละ” ผมตอบตามน้ำไปงั้นแหละในตอนนั้น

“ติ๊บอยากไปในเมืองอะคับ  พี่ไม้พาติ๊บไปหน่อยได้มั้ยคับ”

“ไปทำอะไรในเมืองอะ นัดใครไว้เหรอ” ผมถามด้วยความงุนงงก่อนจะมาได้คำตอบเอาในตอนพลบค่ำ เมื่อผมพาเจ้าตัวเล็กมายังท๊อปแลนด์พลาซ่า  ก่อนเดินเข้าร้านพิซซ่าในห้างและพบคำตอบที่ต้องการ

ไอ้หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้มที่ห่างหายไปจากชีวิตผมเนิ่นนาน ตอนนี้ปรากฏกายอยู่ต่อหน้าเราสองคนเรียบร้อยแล้ว  ความหล่อคมเข้มของหมอจ๊ะโอ๋ยังไม่ได้หายไปแต่อย่างใด แต่ความเป็นผู้ใหญ่และการวางตัวทำให้มันดูน่าเกรงขามขึ้นมากกว่าเมื่อก่อนมาก

“ไอ้เราก็นึกว่านัดใครไว้ที่ไหน” ผมเอ่ยขึ้นหลังจากทักทายกับหมอจ๊ะโอ๋เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“พอดีกลับมาเยี่ยมพ่อแม่อ่ะคับหมอไม้  เลยถือโอกาสชวนหมอติ๊บออกมาทานอะไรด้วยกันซะเลยไม่ได้เจอกันตั้งนานมีแต่คุย อีเมล์กันมากกว่า”

“แล้วนี่หมอจ๊ะโอ๋กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะคับ” ผมเอ่ยถามขึ้น

“ก็กลับมาได้สี่ห้าวันละคับ  เดี๋ยววันจันทร์ที่จะถึงนี้ก็กลับแล้วเลยถือโอกาสชวนหมอติ๊บมาหาอะไรกินกัน  ฝากชวนหมอไม้มาด้วยไม่ทราบว่าอันนี้หมอติ๊บบอกไปหรือยัง”

“ไม่ได้บอกอะไรผมเลยครับ  จู่ๆก็ชวนมากินพิซซ่าในเมือง  แถมยังออกตัวว่าจะเป็นเจ้ามือเลี้ยงผมซะด้วยนะ  เนียนซะ” ผมหันไปเอ่ยแซวเจ้าตัวเล็กขำๆ

“งั้นเดี๋ยวหมอไม้กับหมอติ๊บสั่งอะไรรอไปก่อนน่ะคับ  เดี๋ยวผมขอตัวเดินออกไปรับบุคคลสำคัญก่อน” หมอจ๊ะโอ๋เอ่ยขอตัวก่อนเดินเลี่ยงออกไป

“จะมีใครมาเซอร์ไพรส์พี่อีกมั้ยอ่ะติ๊บ” ผมหันมากระแซะหยอกเจ้าตัวเล็กที่กำลังสั่งอาหารกับบริกรในตอนนี้

“ก็คงเป็นแขกของพี่แกแหละมั้งคับ  แต่ติ๊บไม่อยากเสียมารยาทปฏิเสธพี่เขาไงเลยชวนพี่ไม้มาด้วย  อย่าลืมนะว่าอย่างน้อยครั้งนึงเขาก็เคยช่วยชีวิตติ๊บไว้  แค่มาทานข้าวขอบคุณเค้าแค่นี้คงไม่มีไรหรอกมั้ง” ติ๊บหันมาทำหน้าดุๆ ใส่ผมซะงั้น

“ก็ไม่ได้ว่าอะไร พี่ก็แค่อยากรู้ว่าจะมีใครมาเพิ่มอีกหรือเปล่าแค่นั้นเอง”

“ก็ติ๊บก็ไมรู้เหมือนกันอ่ะคับ” ยังไม่ทันที่เราสองคนจะทันได้เถียงกันจบแขกรับเชิญก็ปรากฏความสวยสะพรั่ง ของเธอให้เราได้เห็น  นึกว่าใครที่ไหน  หมอกิ๊กคนสวยนั่นเอง // Hackz - -*

“อ้าว  ไปไงมาไงละเนี่ยย” ผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อหมอกิ๊กพาร่างสวยๆ ของเธอสอดแทรกโต๊ะเก้าอี้ที่จัดอย่างเป็นระเบียบเข้ามายังในสุดที่พวกเรานั่งอยู่กันได้

“พอดีหมอจ๊ะโอ๋โทรไปชวน  ไอ้ชั้นก็ไม่ค่อยชอบอาหารฟาสฟู้ดส์พวกนี้เท่าไหร่หรอกแก แต่ไม่อยากขัดใจเพื่อนเดี๋ยวกลัวจะเสียน้ำใจ  เลยต้องมาแบบขัดไม่ได้”

สิ้นคำว่ามาอย่างขัดไม่ได้ผมกับเจ้าตัวเล็กถึงกับหัวเราะคิกคักกันอย่างเก็บอาการไม่อยู่

“ก็ตอนแรกนึกว่าหมอจ๊ะโอ๋มันจะพาผู้ชายที่ไหนมาดูตัวซะอีก  รู้ว่าเป็นคนมีเจ้าของแบบหมอไม้นี่ชั้นก็ไม่มาหรอกค่ะ” หมอกิ๊กตอบแบบจิกกัดผมอยู่ในที

“อ้าว  มีคู่แล้วก็ผิดซะงั้น” ผมหันไปหัวเราะกับหมอจ๊ะโอ๋ ก่อนจะคุยกันไปตามประสาคนไม่ได้เจอกันนานโดยเฉพาะเจ้าตัวเล็กที่ออกอาการใคร่รู้ ถึงการไปใช้ชีวิตเรียนต่อในต่างแดนของหมอจ๊ะโอ๋แบบคนสงสัยใคร่รู้ เต็มประดา  จนได้เวลาเราสองคนก็ลาหมอจ๊ะโอ๋และหมอกิ๊กออกมาจากร้านอาหารในเมืองเป็นที่ เรียบร้อย…

 

“ติ๊บคิดว่าหมอจ๊ะโอ๋เขาดูเปลี่ยนไปมั้ย” ผมเอ่ยถามขึ้นในขณะขับรถกลับหอพักของเรา

“ก็ดูแกสุขุมเยือกเย็นเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลยเนอะ” เจ้าตัวเล็กตอบแบบชื่นชมยินดีอยู่ในที

“อื้อ พี่ก็ว่างั้นแหละ  แต่พี่ว่ามีอยู่ที่หมอจ๊ะโอ๋ไม่เคยเปลี่ยนเลย”

“อะไรเหรอคับ” ติ๊บหันหน้ามาทำหน้าตางงๆ ให้ผมขำ

“ก็แววตาที่เขามองมายังติ๊บไง  มันไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลย”

“ยังไงเหรอคับ”

“ก็พี่ยังดูออกว่าหมอจ๊ะโอ๋เขายังชอบติ๊บอยู่นะพี่ว่า…”

“อื้อ  งั้นพี่ไม้ก็ต้องดูติ๊บออกด้วยอะดิ  ว่าติ๊บก็รู้สึกเหมือนที่เคยรู้สึกกับพี่เค้าเมื่อก่อนไม่ผิดเพี้ยนไปเลยเหมือนกัน”

“นั่นซิ  พี่ถึงได้สบายใจที่จะให้ติ๊บได้พบหรือพูดคุยกับหมอจ๊ะโอ๋ไงถึงจะยังรู้สึกอยู่นิดๆ ก็เหอะ”

“นี่ขนาดอยู่ด้วยกันทุกวันน่ะเนี่ย  คนเรา” เจ้าตัวเล็กออกเสียงตัดพ้อก่อนหันออกไปมองนอกหน้าต่าง

“ก็พี่ก็ยังหวงอยู่นะติ๊บ แม้จะรู้ว่าติ๊บไม่มีทางนอกใจพี่ แต่พี่ก็อดรู้สึกแบบนั้นไม่ได้พี่ห้ามใจตัวเองไม่ให้หวงติ๊บไม่ได้” ผมตอบพร้อมกับแกล้งทำหน้าจ๋อยๆ

“ก็ไม่ได้ว่าอะไรคับหวงก็ดีแล้ว  ดีกว่าไม่หวงเลยถ้าไม่หวงเลยนั่นซิ  น่ากลัวกว่า”

เจ้า ตัวเล็กตอบก่อนหันมาทำหน้าหัวเราะคิกคักใส่ผม  ผิดกับที่ทำหน้างอนตุ๊บป่องเมื่อตะกี้อย่างสิ้นเชิง  ไมอารมณ์มันเปลี่ยนง่ายจังวะ  แฟนเรา

“ว่าแต่สบายใจที่จะให้ติ๊บพูดคุยกับหมอจ๊ะโอ๋ แล้วทำไมไม่สบายใจเวลาติ๊บจะพูดคุยกับบอยบ้างอะคับทำไมต้องหึงบอยตลอดเลยละ”

“เออ  นั่นซินะ  พี่ก็ไม่รู้อ่ะ อาจจะเป็นเพราะหมอจ๊ะโอ๋เขาแสดงออกให้รู้ว่ายอมแพ้แล้วก็ได้มั้ง  แต่หมอบอยมันแสดงออกอีกอย่างนึง”

“บอยแสดงออกว่าไงเหรอ” ติ๊บหันมาทำหน้าตาเหรอหราต่อ

“ตื๊อเท่านั้น  ที่ครองโลก”

“โห  ว่าซะเพื่อนติ๊บเสียเลย  เขาไม่ได้ตื๊อไม่ได้ง้อไม่ได้วอแวอะไรกับติ๊บเลย พี่ไม้อะคิดมาก”

“นั่นซิ  พี่ก็ไม่ได้อยากคิดมากหรอกนะติ๊บ  แต่ว่าพี่ก็อดไม่ได้ รักมาก  ก็หวงมากเป็นธรรมดา”

“อะคับ  หวงก็หวงอะ  ยอมให้คนเดียวนะ”

แทน คำตอบผมเอื้อมมือไปขยี้หัวฟูนั่นเล่นอย่างหมั่นเขี้ยวกับรอยยิ้มจนตาหยีที่ แสดงถึงความสุขที่มันมีจนล้นปรี่ออกมาให้ผมได้ซึมซับและเก็บเอารอยยิ้มแบบ นี้ไว้ในความทรงจำดีๆในวันที่ผมและเจ้าตัวเล็กต้องอยู่ห่างไกลกัน...

TBC…

// Hackz - P’หมอจ๊ะโอ๋ คงจะสุขุมกว่าเก่าแหละ
// เวลาที่อ่านบทP’หมอจ๊ะ ผมจิ้นหน้าตาเหมือนกับดาราที่ชื่อ บอย ช่อง 3 อ่ะ ผมจิ้นP’หมอจ๊ะโอ๋เป็นหน้าแบบนั้นนะ เพราะมีหนวด มีเคราขึ้นตามที่เฮียไม้บรรยายมา มีใครจิ้นเหมือนผมบ้าง *-*

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 132 หึงโหด ( ตรงไหนหว่า ) [14/12/10] P.157
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 15-12-2010 21:50:31

 :L2: :L2: :L2: :3123: :3123: :3123: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย [15/12/10] P.157.5
เริ่มหัวข้อโดย: TARO ที่ 15-12-2010 22:18:31

อยากจีบหมอกิ๊ก  :jul3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย [15/12/10] P.157.5
เริ่มหัวข้อโดย: PeeYaR ที่ 15-12-2010 23:40:18

หมอบอยอยู่ใกล้ตัวมากกว่า
ก็ยิ่งต้องหวงมากเป็นธรรมดาล่ะเนาะ
^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย [15/12/10] P.157.5
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 16-12-2010 00:17:56

“ก็ไม่ได้ว่าอะไรคับหวงก็ดีแล้ว  ดีกว่าไม่หวงเลยถ้าไม่หวงเลยนั่นซิ  น่ากลัวกว่า”

อ๊าค หมอติ๊บ น่ารักได้อีก  :-[


หมอไม้ค่ะ ยังงัยหมอติ๊บก็ร๊า.......ก รัก หมอไม้คนเดียวเท่านั้น ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ คงไม่มีใครมาแหยม

แค่เห็นแขนล่ำๆของคุณหมอ  ก็แบบว่า  :a5:  ถ้าโดนเข้าไปนี่คงหยอดน้ำข้าวต้มแน่

 :กอด1: :L2: 2 คุณหมอ และ น้อง hackz

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย [15/12/10] P.157.5
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-12-2010 17:34:25

นี่เฮียไม้ รูปส่วนตัวน่ะ

กล้ามจะใหญ่ไปถึงไหน(วะ)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย [15/12/10] P.157.5
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 16-12-2010 20:13:33

น่ารักจังเลย ทั้งหมอติ๊บ หมอไม้ หมอกิ๊ก หมอจ๊ะโอ๋ และก็น้องแฮค เอ้า กด + ให้แทนคำขอบคุณ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย [15/12/10] P.157.5
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-12-2010 22:27:26

555 หมอกิ๊ก แรงได้ใจอีกแล้ว คิดถึง หมอจ๊ะโอ๋เลย
หมอไม้นะ เป็นทุกอย่างให้หมอติ๊บจริง ๆ เลย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย [15/12/10] P.157.5
เริ่มหัวข้อโดย: mumumama55 ที่ 16-12-2010 23:00:03

 :-[ ยังรักกันเหมือนเดิม  :-[

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 133 การกลับมาของคนคุ้นเคย [15/12/10] P.157.5
เริ่มหัวข้อโดย: bestza_123 ที่ 17-12-2010 02:26:40

 :really2:[หวัดดีคับผมน้องใหม่คับเพิ่งเข้ามาอ่าน] :call:



ผมอ่านถึงตอนที่54 เองคับตอนนี้  ผมก็ไม่รุ้ว่าทำมัยผมต้องอ่าน เนื้อเรื่องพร้อมกับต้อง อ่านคอมเม้น

ไป   ด้วยควบคู่กันไป มันทำให้ผมอ่านเนื้อเรื่อง ช้า มากกกก เพราะวันนุงผมมีเวลาอ่านไม่กี่ตอนเองงับ

และผมไม่รุ้เมื่อรัยจะอ่าน ทันปัจจุบัน สะที เฮ้อ อีกนาน :L3:

ยังงัยก็แอบมาคอมเม้นให้ก่อน อิอิ อ่านมาหลายวันล่ะยังไม่ทักทายเจ้าของเรื่อง ก็ยังงัยอยุ่ เนอะ

เอาเปงว่า แค่นี้ก่อนล่ะกันนะงับ ยาวไปเด๋วจะขี้เกียด อ่านเปล่าๆ


ปล     ท้าข้อความที่ผมเม้นยาวไป    ขอโทดทีทามให้รกบอด นะงับ 

ฝากตัวด้วยฮับ    เด็กเมือง โอ่ง..... :call:

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ ( ของขวัญจากใจ )
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-12-2010 18:32:15

ตอนที่ 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ ( ของขวัญจากใจ )

เช้า ตรู่วันหยุดในช่วงปลายปีที่อากาศหนาวเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น พิษณุโลกเองก็เช่นเดียวกันเป็นปีแรกที่ผมสัมผัสได้ถึงอากาศหนาวในช่วงฤดู หนาวอย่างแท้จริง  และมันก็หนาวเอามากๆ เสียด้วยซิ

 

หมู่นี้เจ้าตัวเล็กใกล้สอบกลางภาค แต่มีกิจกรรมที่ผมไม่ค่อยชอบใจนัก เพราะเจ้าตัวมักจะกลับเข้าห้องพักหลังเลิก เรียน แล้วก็ออกไปอ่านหนังสือที่ใต้ถุนหอสมุด ไม่รู้มีอะไรดีนักหนาถึงต้องไปอ่านที่ใต้ถุนหอสมุดกันแทบทุกคืนจนดึกดื่น  อ้างแต่ว่ามันเงียบและทำให้มีสมาธิและที่สำคัญเวลามีปัญหาก็ปรึกษาเพื่อนคน อื่นๆ ที่เข้าใจเนื้อหาในรายวิชานั้นได้ด้วย  ทั้งๆ ที่ผมก็สังเกตว่าภายในหอพักของผมก็ไม่ได้มีเสียงดังรบกวนอะไรมากมายไป กว่าเสียงของคีย์บอร์ดที่ผมใช้ทำงานในแต่ละคืน ซึ่งก็ไม่ได้เสียงดังอะไรมากมาย พอที่จะทำให้เจ้าตัวเล็กอ่านหนังสือไม่ได้เลยนี่นา…?

แต่ละคืนผ่านไป กว่าเจ้าตัวเล็กจะกลับก็เป็นเวลาดึกๆ บางทีอ่านหนังสือกับเพื่อนยันเช้าก็มี  ก่อนที่เพื่อนจะมาส่งที่หอพักเอาในตอนเช้าตรู่ของวัน  ขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้คงไม่ดีแล้วละ เพราะทำให้ติ๊บเสียนิสัยการนอน  การพักผ่อนไปเลยทีเดียว  ผมจึงออกปากเตือนเจ้าตัวเล็กในค่ำวันนึง

“ติ๊บ  ทำไมต้องออกไปอ่านหนังสือดึกๆ ดื่นๆ ด้วยละ  มันดีกว่าที่อ่านที่ห้องตรงไหนเหรอ”

“ก็ไม่ได้ดีกว่าที่ห้องเท่าไหร่หรอกคับ  แต่ติ๊บกลัวพี่ไม้นอนไม่หลับต่างหาก อีกอย่างเวลาไปอ่านข้างนอกกับเพื่อนเวลา มีปัญหาติ๊บก็ถามเพื่อนๆ ได้ด้วยไง  อย่างที่บอกว่าเทอมนี้เทอมสุดท้ายของติ๊บแล้วนะ ในการเรียนจากตำราแบบนี้ติ๊บอยากทุ่มเทอ่านหนังสือทำเกรดให้เต็มที่ซักเทอม อยากรู้ว่าตัวเองจะเต็มที่กับการเรียนได้มากขนาดไหน เพราะที่ผ่านมาติ๊บเรียนและทำงานด้วยมาตลอด  แต่พี่ไม้ไม่ต้องห่วงนะครับ  เดี๋ยวอีกไม่กี่วันสอบกลางภาคเสร็จติ๊บก็จะพักสมองแล้ว”

“พักสมองยังไงเหรอ”

“ก็พักผ่อนไม่อ่านหนังสือไม่แตะต้องหนังสือแล้วไง  ช่วงปีใหม่อาจจะกลับบ้าน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นยังไม่ชัวร์ ขอดูก่อน”

“ให้จริงเหอะ” ผมกัดแกมประชดประชันกลับไป

“งั้นเดี๋ยวคืนนี้พี่ออกไปอ่านหนังสือด้วยได้มั้ย  อยากรู้ว่าทำไมแค่จะอ่านหนังสือนี่ต้องออกไปอ่านที่ใต้ถุนหอสมุดให้ยุงกัดด้วย ไม่เข้าใจ” ผมยังไม่หายจากอาการสงสัย จึงเสนอตัวติดตามเจ้าตัวเล็กออกไปข้างนอกด้วย

 

เมื่อพลบค่ำผมกับเจ้าตัวเล็กก็ทานอาหารค่ำกันที่ร้านอาหารเล็กข้างๆ มหาวิทยาลัย

ก่อนที่จะพาเจ้าตัวเล็กจอดแวะร้านเซเว่นตามคำสั่งของเจ้าตัวเล็กเพื่อจัดเตรียม น้ำ  อาหาร  ขนมขบเคี้ยวตลอดจนโลชั่นกันยุง  แค่เห็นการเตรียมตัวที่ลำบากขนาดนี้ผมก็ไม่เข้าใจมากขึ้นไปอีกว่าจะออกมา อ่านหนังสือทั้งทีลำบากขนาดนี้เลยเหรอ  นี่ยังไม่รวมกับการต้องเผชิญอากาศหนาวเหน็บจนต้องใส่โค้ทมากันหนาวอีกน่ะ นั่น

หลังจากซื้อของกิน น้ำ ขนมเรียบร้อยแล้ว ผมก็พาเจ้าตัวเล็กตรงดิ่งไปยังใต้ถุนหอสมุดซึ่งตอนหัวค่ำก็ มีเด็กๆ จากหลากหลายคณะนั่งอ่านหนังสือกันอยู่เป็นกลุ่มย่อยๆ หลายกลุ่มเรียบร้อยแล้ว

เจ้าตัวเล็กเดินฝ่ากลุ่มคนเข้าไปยังด้านในก็พบเพื่อนๆ นั่งอยู่สองสามคนเรียบร้อยแล้ว จึงเดินตรงเข้าไปจับจองที่นั่งแล้วก็งัดเอา อุปกรณ์การเรียนและเอกสารประกอบการเรียน ตลอดจนตำราเล่มหนาออกมาวางตรงหน้า แล้วจัดการก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือแบบไม่มีใครสนใจใคร นานๆ ทีจึงมีเสียงพูดจากันดังขึ้นมาจากโต๊ะข้างๆ บ้าง หรือเด็กเอ่ยกระซิบกระซาบถามกันเองในกลุ่มบ้าง

จนตอนดึกยุงและแมลงเริ่มเยอะ  อากาศเริ่มหนาวขึ้นทุกที เด็กๆ ก็กระชับเสื้อโค้ทแน่นขึ้น ทาโลชั่นกันยุง  บางคนก็โด๊ปเครื่องดื่มชูกำลังไปจนถึงกาแฟบ้าง  นมบ้าง  เป็นการอ่านหนังสือแบบที่ผมไม่เคยเห็นซักเท่าไหร่ตลอดการเรียนที่ธรรมศาสตร์ของผม  แต่เด็กๆ กลุ่มนี้อ่านกันเอาเป็นเอาตายจริงๆ  ยอมรับเลยจริงๆ ว่ากว่าจะเป็นหมอแต่ละคนมันไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ นะ // Hackz 0^0

 

เวลา เดินไปแบบช้าๆ เด็กพากันนั่งอ่านหนังสือแบบเคร่งเครียดๆ นานจะเงยหน้ามาดื่มนม  กาแฟ  ขนม หรือสอบถามกันเองภายในกลุ่มเมื่อเกิดข้อสงสัยในบทเรียนของตัวเอง

 

ตอนนี้น้ำค้างเริ่มลงหนักแล้วอากาศเย็นขึ้นทุกทีๆ ยุงก็เริ่มกัดผมครั้งแล้วครั้งเล่า เด็กจากกลุ่มอื่นๆ เริ่มทยอยกันกลับแล้วจนเหลืออยู่แค่ไม่กี่กลุ่ม

“ติ๊บพาพี่ไม้กลับก่อนก็ได้นะ ดูท่าพี่แกจะง่วงแล้วละ”

“เดี๋ยวอ่านจบเรื่องนี้ก่อนแล้วกันนะพี่ไม้  กลับกันซักตีสองละกันขอเวลาอีกแป๊บ” เจ้าตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาพูดแค่นั้นก็ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อไปโดยไม่ ได้สนใจอาการง่วงหงาวหาวนอนของผมแต่อย่างใด   

จนเจ้าตัวเล็กอ่านหนังสือจบนั่นแหละ จึงเก็บข้าวของกลับห้องก่อนที่จะล่ำลาเพื่อนๆ และเดินนำลิ่วๆ ตรงไปยังรถ และระหว่างที่เดินฝ่ากลุ่มคนที่นั่งอ่านหนังสือกันหลายกลุ่มออกมา ผมก็รับรู้ได้ถึงท่าทีกระซิบกระซาบ  ตลอดจนแววตาของหลายๆ คนที่มองตรงมายังผมกับเจ้าตัวเล็ก อาจจะเป็นเพราะเราเดินมาทำให้ทำลายสมาธิและความเงียบของการอ่านหนังสือมากระมัง เลยทำให้ตกเป็นเป้าสายตา  หรืออาจจะเป็นเพราะความหน้าตาดีของผมเองก็ได้  ฮ่าๆ // Hackz T-T

 
เสื้อกาวน์เก่าๆ ... กับเราสองคน
 

ไม่กี่วันผ่านไปการสอบกลางภาคของเจ้าตัวเล็กก็เสร็จสิ้นลงพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าที่ปรากฎให้ผมได้เห็นอีกคราหนึ่งพร้อม กับการทำงานวันสุดท้ายในรอบปีของผมก็เสร็จสิ้นลงเช่นกัน

ผ่านไปอีกปีกับประสบการณ์และการเรียนรู้อีกมากมายที่ไม่ได้มีสอนไว้ในตำราเรียนเล่มใด

 

เย็น นี้หลังจากเลิกงานเสร็จผมก็รีบบึ่งรถกลับห้องมาเจอรอยยิ้มเบิกกว้างเฉลิมฉลองการสอบเสร็จของเจ้าตัวเล็กด้วยการลงมือทำกับข้าวอย่างมีความสุขที่ครัว หลังห้องอย่างอารมณ์ดี

นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมไม่เคยได้ยินเสียงเพลง จากเครื่องเสียงของผม  แต่วันนี้มันถูกเปิดขึ้นพร้อมกับการฮำเพลงอย่างอารมณ์ดีของพ่อครัวตัวน้อย

 

ผม ก้าวมาหยุดอยู่ที่ระเบียงหลังห้องที่เจ้าตัวเล็กกำลังง่วนอยู่กับการทำกับข้าว ซึ่งวันนี้มีเมนูอร่อยเป็นปลาราดพริก หนึ่งในเมนูโปรดของผม

“พี่ไม้ช่วยหุงข้าวให้หน่อยได้มั้ยคับ  จะได้เสร็จไวๆ  หิวหรือยัง”

“ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เลย  ว่าแต่คิดอะไรนี่วันนี้ทำกับข้าวให้พี่กินได้ฉลองสอบเสร็จเหรอ” ผมถามด้วยท่าทีประหลาดใจแต่ก็เดินตรงไปเปิดถังข้าวสารใบเขื่องที่มุมครัว  ก่อนจัดการหุงข้ามตามสูตรที่เจ้าตัวเล็กเคยสอนผมไว้เป๊ะๆ

และไม่นานเกินรอข้าวสวยร้อนๆ ก็ส่งควันร้อนๆ พร้อมกลิ่นหอมเรียกน้ำย่อยกันเลยทีเดียว  ในขณะที่ปลาราดพริกของเจ้าตัวเล็กก็ถูกนำมาวางที่โต๊ะเรียบร้อยเช่นกัน  ตามมาติดด้วยผัดผักรวมมิตร  และแกงจืดวุ้นเส้นหมูสับมาตามลำดับ

“โห  วันนี้ลาภปากเลยวุ้ย  กินของอร่อยๆ ยังกะพระราชาแน่ะ” ผมเอ่ยขึ้นหลังจากทุกเมนูวางบนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว

“ให้เป็นของขวัญที่ดูแลติ๊บเป็นอย่างดีมาทั้งปี แล้วก็เป็นแฟนที่น่ารักมาทั้งปีด้วยเช่นกัน”

เจ้า ตัวเล็กเอ่ยยิ้มๆ ก่อนตักอาหารทีละอย่างๆ ใส่ลงในจานให้ผมได้ลิ้มลองฝีมือ  และแน่นอนเป็นสิ่งที่ผมปฎิเสธไม่ได้อยู่แล้วเพราะรสชาติฝีมือในการทำอาหาร ทำกับข้าวของเจ้าตัวเล็กมีมากมายแค่ไหนก็รู้อยู่  และนั่นแหละที่ทำให้ผมอิ่มหนำสำราญเสียจนพุงกางเลยทีเดียว

ก่อนที่ เจ้าตัวเล็กจะเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบไอติมถังเล็กๆ ออกมาจากตู้เย็นก่อนตักให้ผมได้ลิ้มลองพอเป็นพิธีเล็กน้อย ส่วนที่เหลือก็ยึดอำนาจครอบครองไว้เสร็จสรรพแต่เพียงผู้เดียวและเป็นสิ่งที่ ผมไม่กล้าเรียกร้องเอากลับคืนมาเสียด้วยซิ

 

ครู่ใหญ่ ไอติมที่แสนอร่อยก็ผ่านพ้นไปโดยที่ผมมีส่วนร่วมเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ก่อน จะจัดการทำหน้าที่ใหม่ที่ผมได้รับการแต่งตั้งมาเมื่อไม่นานนี้เอง  คนล้างจาน  ฟังดูดีขึ้นมั้ยนี่จากพระราชาเมื่อครู่  กลายร่างมาเป็นคนล้างจานเพียงชั่วอึดใจเดียว

มันไม่ยุติธรรมกับคนหล่อแบบผมเลย

แต่ได้แค่โวยวายเสียงดัง (ในใจ) เท่านั้นเอง ฮื้อ  ฮือออออออออออ…

TBC…

// Hackz - เนื้อเรื่องก็ยังคงดำเนินการไปเรื่อยๆ เน๊าะ การใช้ชีวิตของสองคนดำเนินไปในทิศทางที่อาจจะตอบได้ว่า “ดี” เลยทีเดียว เข้าใจซึ่งกันและกัน ตาร้อนกับคู่นี้จริงๆ เชียว ให้ตายสิ!
// Hackz - ฮู เลๆ ๆ ฮ่าๆ ... ฮูลาๆๆ เฮ่ๆ // วันนี้ที่ ร.ร. ผมมีการแข่งขันกีฬาสี ซึ่งผ่านพ้นไปด้วยดี มีทั้งแพ้และชนะ เป็นเรื่องธรรมดาเน๊าะ //ว่าแต่ว่าสีเขียว สีผมไม่ธรรมดานะสิ เพราะแพ้เยอะเหลือเกิน T-T

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 17-12-2010 19:30:55

จิ้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เจ็บป่ะ... อิอิ *-*

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 17-12-2010 19:33:28

หมอไม้&หมอติ๊บช่างหวานกันซะ คนอ่านก็อมยิ้มตามไปด้วยเลย
เฮ้อ อิจฉานะเนี๊ย  :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 17-12-2010 20:13:09

อยากบอกว่า.....จะติดตามไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ
สงสัยกว่าจะเป็นปัจจุบัน คงชราภาพคาบอร์ดกันทุกผู้ทุกนาม แต่ชอบอ่ะ
ว่าแต่ว่า...เสื้อกล้ามเหลืองอ่ะ ตอนแรกนึกว่ายืนทำไร แต่พอขยายภาพดู
โอ๊ว...ว.............ว.................
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด....ไม่นึกว่าจะได้เห็นของจริง ไม่มีสลิง ไม่มีตัวแทน ไม่มีเซฟใดๆทั้งสิ้น
เดี่ยวๆด้วยความสามารถล้วนๆ หึ หึ หมอไม้ล้างจาน 555555555555+


แต่ว่า....หน้าเด็กไปหน่อยนะครับหมอไม้   นึกว่าน้องมัธยมซะอีก
อยากเห็นหมอติ๊บใสๆบ้างอ่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 17-12-2010 23:31:24

 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 17-12-2010 23:37:36

Hackz ได้แข่งกีฬาอะไรหรือเปล่าจ๊ะ

คู่นี้เค้าหวานๆ เอาใจใส่กันจริงๆ น่าร๊ากกกก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 18-12-2010 00:05:36

คู่นี้เขาหวานกันได้ตลอดปีจริงๆ สิเนี่ย
๕๕๕
จากพระราชาหมอไม้ก็หลายเป็นเด็กล้างจาน!
เปลี่ยนไวแท้

กว่าจะเป็นหมอได้ทำไมมันยากเย็นเช่นนี้  :o12:
หมอติ๊บเรียนจบมาได้นี่เก่งแท้ๆ
นับถือค่ะๆ
แค่เรียนทุกวันนี้ก็จะตายแล้ว  :m31:



หนาวแล้ว
ดูแลตัวเองดีๆ นะคะทั้งหมอไม้ หมอติ๊บ แล้วก็นาย hackz
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 18-12-2010 00:26:53

 :myeye: :m3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 18-12-2010 23:59:21

แวะมาดัน

 :z10: :z10:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: ranaways ที่ 19-12-2010 00:47:45

คิดถึงแฟนจัง เพราะ มน.นี่แหละ ทำให้เราต้องเลิกกัน เฮ้ออออออออ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 19-12-2010 12:31:17

จะมีโอกาสได้ชิมอาหารฝีมือหมอติ๊บบ้างหรือป่าวเนี่ย
ไม่ต้องเป็นพระราชาก็ได้ ให้ล้างจานอย่างเดียวก็เอา  :m17:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 20-12-2010 20:19:51

 :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 21-12-2010 14:30:00

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 22-12-2010 19:07:23

มาให้กำลังใจหมอไม้และหมอติ๊บที่น่ารักทั้งสองคน
และให้กำลังใจคนโพสต์ด้วยครับ ขอให้มีความสุข
และสมหวังมากมาย อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยๆดู
แลสุขภาพด้วยนะครับ เทคแคร์เสมอ :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-12-2010 11:39:43

ขอบคุณทุกกำลังใจที่ยังไม่ลืมกันน่ะคับ

เดี๋ยววันนี้เลิกงานแล้วเดี๋ยวมาอัพตอนต่อไปให้นะคับผม

ขอผมทำงาน ( ล้างจาน ) เสร็จก่อน  :z3:  :z3:  :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 23-12-2010 18:48:31

ปูเสื่อรอหมอไม้ (ล้างจาน)




 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 23-12-2010 21:08:12

พี่ไม้ น้องติ๊บ

merry x'mas จ้า  :L2:

มารอพี่ไม้ล้างจานด้วยคน

มาเร็วๆเด้อค่ะ ตาจะปิดแล้วง่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-12-2010 21:29:18

มารอด้วยคน ล้างจานเสร็จรึยังอะค่ะหมอไม้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 24-12-2010 12:53:01

ขอบคุณที่เล่าเรื่องราวดี ๆ ให้ฟังอ่ะ
คืนนี้ผมจะพาแฟนไปทำความรู้จักกับคุณแม่ คุณพ่อ ต้องลุ้นดูว่าจะเกิดไรขึ้นอ่ะ

อื่ม ๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 24-12-2010 13:28:54

หมอไม้ หมอติ๊บ และนายแฮ็ค merry x'mas

รอตอนต่อไป ด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 24-12-2010 15:20:53

+1 ให้ไรเตอร์ สำหรับความน่ารักของน้องติ๊บ :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-12-2010 19:17:04

อ้างจาก: myxname ที่ 24-12-2010 12:53:01  

ขอบคุณที่เล่าเรื่องราวดี ๆ ให้ฟังอ่ะ
คืนนี้ผมจะพาแฟนไปทำความรู้จักกับคุณแม่ คุณพ่อ ต้องลุ้นดูว่าจะเกิดไรขึ้นอ่ะ

อื่ม ๆๆ

อุ้ย เขินแทน และแอบตื่นเต้นตามเงียบๆ

ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะ

ว่าแต่ว่า เล่าเหตุการณ์ตอนไปทำความรู้จักกับท่าน ให้ฟังบ้างเด้อ

+1 ให้กำลังใจ

อ้างจาก: Bee_YJ ที่ 24-12-2010 13:28:54  

หมอไม้ หมอติ๊บ และนายแฮ็ค merry x'mas

รอตอนต่อไป ด้วยนะค่ะ

มีทู เช่นกัน

เฮียไม้ ตั๋วะกันนิ บ่เห็นสิมาต่อเลย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 24-12-2010 20:56:55

แสดงตัวเป็นครั้งแรกสำหรับเรื่องนี้

เข้าเล้ามาก็ตั้งสองปีแล้ว แต่อิชั้นไปอยู่ไหนมาเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ถึงได้พลาดอ่านเรื่องนี้ไปได้  :monkeysad:

อ่านมา 3-4 วันถึงตอนที่ 52 เองอ่ะ หมอติ๊บกะหมอไม้ไมน่าร๊ากกกกกกกเยี่ยงนี่

พลาดได้ดูรูปหมอติ๊บไปเลยอ่ะ เอามาให้ดูใหม่ได้ไหม๊อ่ะค่ะ  แล้วรูปในอวาตาร์มันรูปหมอไม้เหรอค่ะ

เฮ้ออออ รับไปอ่านให้ทันคนอื่นดีก่า สวัสดีทุกๆคนค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 26-12-2010 22:19:43

กลับมาอ่านก็ยังหวานเหมือนเดิม สนใจรับคนไปทำงานบ้านไหม  :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 27-12-2010 10:41:16

อยากอ่านต่อแล้วค้าบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: haute_COUTURE ที่ 27-12-2010 14:04:57

หวัดดีคับหมอไม้ ตามอ่านมาเกือบอาทิตย์ล่ะยังไม่ถึงไหนเลย ทีแรกกะจะรอให้อ่านทันก่อนค่อยมาเม้น แต่มันอดไม่ไหวล่ะ หุหุหุ

เป็นคนนครพนมเหมือนหมอติ๊บเลย แต่ทำไมไม่น่ารักเหมือนหมอติ๊บแฮะ

แล้วก็


ขอบคุณคับ ที่ทำให้ผมรู้ว่า ความรักมีจริงอีกครั้ง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 29-12-2010 21:58:43

รอพี่หมอไม้กับหมอติ๊บครับ อยากอ่านต่อแล้ว :call: 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 29-12-2010 22:11:14

ยังหวานไม่เปลี่ยน
และกลัวติ๊บเหมือนเดิม 55+ :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 01-01-2011 10:39:17

Happy new year พี่ไม้ น้องติ๊บ น้องแฮ็คนะคะ  :mc4: :pig3:
วัหยุดยาวไปเที่ยวไหนกันรึเปล่าเอ่ย เที่ยวเผื่อด้วยน้า :sad12:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 04-01-2011 14:39:04

สวัสดีปีใหม่หมอไม้&หมอติ๊บ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
หายไปไหนเอ่ยยย fc คิดถึงกันถ้วนหน้าแย้ววววว

อ่อสวัสดีปีใหม่น้องแฮ็คด้วยนะค๊าาา

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 134 สอบเสร็จแล้วค้าบบ [17/12/10] P.158
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-01-2011 12:41:26

HAPPY NEW YEAR 2011

มีความสุขสำหรับปีใหม่  สุข สดใส และมีสติกันทุกคนน่ะคร้าบบบ

ขอโทษทีที่หายไปซักพักพอดีโดนคำสั่งให้ทำหน้าที่พลขับพาหมอติ๊บของทุกคนไปเค้าท์ดาวน์ที่นครพนม

นั่งกินข้าวจี่ ข้าวหลาม สัมผัสอากาศหนาวมาจนตัวบวมก็กลับมาทำหน้าที่ตามเดิมแล้วคับ

ยังไงคงยังไม่ลืมกันติดตามตอนต่อไปได้เร็วๆนี้คับ

แวะมาให้กำลังใจนายแฮคสุดหล่อของเราด้วยนะคับ   

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 05-01-2011 18:27:46

ตอนที่ 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ

28 ธันวาคม 2548

วันนี้ ผมขับรถออกจากห้องพักในช่วงค่ำของวันเพราะวันนี้ที่แผนกมีงานเลี้ยงสังสรรค์ ฉลองวันคริสต์มาสและวันปีใหม่ในคราวเดียวกัน นอกจากงานเลี้ยงฉลองเล็กๆน้อยๆที่สนุกสนานกันในแผนกแล้ว พวกเราก็ยังอิ่มหนำสำราญกับบรรดาอาหาร เครื่องดื่มและขนมมากมายจากการจัดงานของทางโรงพยาบาล

วันนี้มีทั้งทีมทันตแพทย์ ผู้ช่วย และเจ้าหน้าที่ของทางโรงพยาบาลมาร่วมสนุกสนานกันอย่างเต็มที่แม้ว่าเราจะ เป็นแค่แผนกเล็กๆในโรงพยาบาล  แต่ผมกลับรู้สึกว่าแผนกเล็กๆแบบนี้ความสัมพันธ์ในองค์กรมีมากมายเหลือเกิน ตลอดจนการบริหารจัดการองค์กรก็ทำได้สะดวกรวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากกว่า  ตกดึกมีการจับสลากแลกเปลี่ยนของขวัญและนั่งคุยกันคลายเครียดและแลกเปลี่ยน มุมมองกันตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา

 

แต่ดูท่าว่าการแลกเปลี่ยนของ ขวัญหรือการจับสลากเสี่ยงโชคเสี่ยงดวงอะไรพวกนี้  จะไม่ค่อยเหมาะกับผมซักเท่าไหร่ จำได้ไม่เคยลืมว่าตอนประถมที่โรงเรียนจัดงานวันเด็กแลกเปลี่ยนของขวัญปีละครั้งผมก็เคยจับได้ของขวัญของตัวเองไปถึงสองปี  เลยไม่กล้าคิดหวังจะเอารางวัลใหญ่ๆกับใครเขาเลย  จนมาตอนนี้เข้าสู่วัยทำงานทำงานก็ยังมีโอกาสได้จับสลากแลกเปลี่ยนของขวัญ

 

เมื่อ เช้าผมออกไปร้านกิ๊ฟท์ช็อปหน้ามหาวิทยาลัยพร้อมหมอกิ๊กเพื่อเลือกซื้อของขวัญและนำมาจับสลากกับเพื่อนๆพี่ๆในแผนก  ผมกับหมอกิ๊กรู้อยู่แล้วละว่าเราสองคนซื้อนาฬิกาแขวนผนังเหมือนกัน แต่แตกต่างกันที่รูปแบบเท่านั้นเอง   แต่ผมก็โชคไม่เข้าข้างมาจับได้ของหมอกิ๊กแบบหมดลุ้นกันเลยทีเดียว  เฮ้อ  ก็ไม่ต้องแกะมันก็รู้อยู่แล้วว่าข้างในมันเป็นอะไร

 

ตกดึกผม ขับรถกลับห้องพร้อมหมวกซานต้าบนหัวที่ตั้งใจกะไปเล่นขำๆกับเจ้าตัวเล็ก เพราะนานๆผมจึงจะมีโอกาสใส่หมวกซักทีนึง  วันนี้เสื้อแดงพร้อม  หนวดเคราพร้อม  หมวกพร้อม  ที่สำคัญพุงพลุ้ยๆเริ่มมีมามากขึ้นลักษณะรูปพรรณสัณฐานของผมคงใกล้เคียงกับ ซานต้าครอสเข้าไปทุกทีแล้วซินะเนี่ย

ผมเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกล่อง ของขวัญที่ได้จากการจับสลากส่งให้เจ้าตัวเล็ก  และเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังจนเจ้าตัวเล็กได้แต่ขำผมจนตัวโยน

“แล้ววันนี้คิดไงใส่หมวกเป็นซานตาครอสเลย” เจ้าตัวเล็กเอ่ยถามผมหลังจากผมนั่งลงข้างๆกัน

“ก็พี่ที่ทำงานเขาแจกหมวกซานต้าคนละใบให้ใส่ทุกคนพี่เห็นว่ามันน่ารักดีเลยใส่มาให้ติ๊บดู”

“เสื้อแดง  หมวกแดง นี่ไว้หนวดอีกนิดก็เป็นซานต้าแล้วนะเนี่ย  อ้อแต่พุงไม่ต้องไว้ให้เหมือนก็ได้นะนี่จะเหมือนซานต้ามากเกินไปละ  เดี๋ยวติ๊บจำไม่ได้”

“โห ติ๊บอะ ก็เห็นบอกชอบไม่ใช่เหรอ  คนแก่ใจดีอะไรประมาณนี้สเปคติ๊บเลยไม่ใช่เหรอ”

“ก็ชอบอะแต่กินเยอะๆจนพุงกางก็ไม่ไหวนะ  เท่านี้แหละกำลังดี” เจ้าตัวเล็กตอบขำพลางหันมาจับพุงน้อยๆของผมสั่นซะราวกับเป็นของเล่นซะอย่าง งั้น

“แล้วว่าแต่วันนี้เราทานอะไรหรือยัง” ผมหันไปรอบห้องก่อนถามเจ้าตัวเล็ก

“อ๋อ ทำแกงกะหรี่ไก่กินไปเรียบร้อยแล้ว  แล้วก็ตบท้ายด้วยไอติมชอคโกแลตเรียบร้อยแล้วด้วย”

“โอเค  พี่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงกลัวติ๊บจะรอพี่ทานข้าวอยู่ซะอีก”

“ก็รู้ว่าไปงานติ๊บไม่รอหรอกครับ  อยากทานไรก็ทำกินเองได้ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า”

“ว่าแต่นี่สอบเสร็จแล้วไม่กลับบ้านเหรอปีใหม่นี้”

“กำลังรอขออนุญาตพี่ไม้อยู่นี่ไง  พี่ไม้จะให้ติ๊บกลับป่าวหรือจะให้ติ๊บอยู่ที่นี่เป็นเพื่อน”

“พี่กำลังคิดว่าจะพาติ๊บกลับนครพนมอีกซักรอบ”

“จะกลับไปกับติ๊บด้วยเหรอคับ”

“ใช่แล้ว  ก็พี่ก็หยุดแล้วนี่ทำงานอีกทีก็วันที่ 4 ปีหน้าโน่น ติ๊บอยากให้พี่พากลับบ้านมั้ยละ”

 

แทนคำตอบเจ้าตัวเล็กกระโจนขึ้นตักและกอดรอบคอผมพร้อมหอมแก้มฟอดใหญ่เป็นที่เรียบร้อย

 

“นี่แหละคือสิ่งที่ติ๊บอยากฟังจากปากพี่ไม้ที่สุดเลย”

 

เอาละซิเล่นขอบคุณกันซะขนาดนี้  นั่งบนตักกันซะขนาดนี้   แถมผมก็ดื่มมานิดๆแบบนี้

แซนต้าครอสขอให้ของขวัญหน่อยละกันน่ะ  ฮ่าๆๆๆๆ

TBC…

// Hackz - เย้ๆ ตอนใหม่มาซักทีนะเธอว์ หายไปเกือบเดือนเชียว แต่พอรู้สาเหตุที่มาช้า เพราะติดลมกินข้าวหลามที่นครพนม ยิ่งโกรธ เพราะว่าไปกินกันแค่ฉองคน ไม่ชวนกันมั้ง (จะไปเป็นก้างน่ะนะ - ก็แซวเล่นกันไปขำๆ)
// Hackz - Happy New Year 2011 ปีเถาะทุกๆ คนด้วยนะจ๊ะ (พิเศษฝากมอบให้พี่ติ๊บ เฮียไม้ คุณป้าและคุณยายของพี่ติ๊บด้วยนะ ขอให้ท่านแข็งแรง อายุยืน อยู่กับลูกๆ หลานๆ ของท่านนานๆ นะ) การงาน สิ่งใดที่คิดไว้ สิ่งใดที่คาดไว้ หมายปองไว้ ก็ขอให้สำเร็จ และผ่านพ้นไปด้วยดี ปีใหม่ คิดใหม่ ทำใหม่ เพื่อสังคมและรอบข้างของเราเองนะ สุขสันต์วันปีใหม่ 54 อีกครั้ง

(http://i.kapook.com/glitter/2010/en/12/E021210_04PP.gif)

(http://i.kapook.com/glitter/2010/th/04/T190410_02CC.gif)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 05-01-2011 18:41:46

+1 ให้นาย Hack กะหมอไม้รับปีใหม่

 :z13: :z13:

คนแรกของปีเลย

 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 05-01-2011 18:53:40

 :L1:หายไปนาน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 05-01-2011 20:27:59

หายไปนานมากเลยหมอไม้้ๆๆ
สงสัยข้าวจี่ที่นครพนมอร่อยจนไม่อยากกลับแน่ๆ  :-[
ว่าไปหน้าหนาวแบบนี้ จี่ข้าวจี่
ผิงไฟกันเป็นบ้านๆ โอ๊ยย ย สุดๆ ค่ะ

Nappy New Year 2011! ย้อนหลังนะคะหมอไม้ หมอติ๊บ นายhackz  :L1:






อยากกด +1 ใจจะขาด แต่ can't do     :m15:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 05-01-2011 20:49:32

+1

 :z13: :z13: :z13:

สนุกดีคับ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 05-01-2011 20:56:11

สวัสดีปีใหม่ครับ พี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ มีความสุขมากๆ นะครับ
:o8: :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 05-01-2011 21:31:45

สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องติ๊บและหมอไม้..มีความสุขตลอดปีกระต่ายน๊า
งานท่วมหัวแต่ก็แว๊บมาอ่านเสมอเม้นท์บ้างไม่เม้นท์อย่าว่านะคะ
ขอบคุณน้องแฮ็คมากมายที่โพสให้ได้อ่านโชคดีมีความสุขนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 05-01-2011 22:54:20

ซานต้าไม่ให้ของขวัญยังไง  :serius2:

สุดท้ายก็ให้อยู่ดี อิอิ พี่หมอไม้ห่างหายไปนาน คิดถึงพี่หมอทั้งสองคน :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 05-01-2011 23:17:25

กลับจากนครพนมหรือยัง
Happy New Year เช่นกันจ้ะ :L2:
ซานต้าเสนอตัวพากลับบ้านเลยนะ
รีบคว้าโอกาสด่วน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 06-01-2011 00:01:28

สวัสดีปีใหม่ ทั้งนายแฮ็ค หมอติ๊บ หมอไม้และทุกคนด้วยนะคะ ปีใหม่ที่ผ่านมาก็กลับไปเยี่ยมบ้านมาเหมือนกันค่า
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะค้า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 06-01-2011 00:48:05

นึกว่าหายไปไหนกัน ที่แท้ไปสวีทกันที่นครพนม :-[

ว่างๆ หมอไม้ เรียกหมอติ๊บมาทักทายกันบ้างนะค่ะ


happy new year 2011    2 คุณหมอ กับ น้อง hackz ด้วยค่ะ

มีความสุข ไร้ทุกข์ แข็งแรงๆ กันนะค่ะ

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 06-01-2011 15:00:37

+1 ให้กับความน่ารักของหมอติ๊บ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 06-01-2011 15:12:44

เพิ่งเคยเห็นซานต้าขอของขวัญจากเด็กน้อย

สวัสดีปีใหม่ทุกๆคนนะคะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 06-01-2011 15:33:10

สวัสดีปีใหม่ หมอไม้ หมอติ๊บ และแฮ็ค นะค่ะ
ขอให้ลุขภาพแข็งแรงๆ มีความสุขกันนะค่ะ

หายไปนานที่แท้ก็ไปฉลองกันที่นครพนมนี่เอง
รอตอนต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 06-01-2011 15:34:16

เหวอเรื่องของคุณหมอมอ เสลาเทาแสด

เพิ่งเข้ามาอ่านคงไม่ว่ากันนะครับ

ป่านนี้ก็เป็นคุณหมอเต็มตัวกันไปหมดแล้วสิเนี๊ยะ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: JuiJuis ที่ 06-01-2011 17:38:14

หวัดดีพี่หมอไม้(ผู้ที่เป็นหน้าเป็นตาให้กับวงการทันตแพทย์เรา5555+ )กับพี่หมอติ๊บผู้น่ารัก (คนอีสานเหมือนกานเด้อ )นะคร้าบ อ่านเรื่องของพวกพี่ๆแล้วชอบอ่ะ ฟินเลย  :L2: :o8: :-[  ว่างๆแวะมาที่คณะอย่าลืมทักเค้าด้วยนะ เดี๋ยวเค้าจะพาหมอติ๊บไปเลี้ยง Hagen daz `^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 06-01-2011 17:40:23

อยากเห็นซานต้าจริง ๆ นะ ถ้าว่างหมอไม้แต่งมาให้ดูหน่อยสิ
เฮ้อ อิจฉาคนมีความรักซะจริง ๆ แล้ว 2 คนนี้จะน่ารักไปถึงไหนเนี่ย
กดบวกให้แล้วนะจ๊ะ ทั้งคนน้องแฮค กะ หมอไม้ด้วย แล้วอย่าลืมมาต่อตอนใหม่นะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 06-01-2011 20:22:48

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก น่ารักที่สุดคู่นี้  :L2: :L2:  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-01-2011 16:11:18

แวะมาทักทายชาวเล้า ( หลังจากทำหน้าที่คนล้างจานเสร็จเรียบร้อย )

ตอนต่ออัพเดทให้เรียบร้อยแล้ว รอเป็นกำลังใจให้ดำเนินการต่อแล้วกันนะคับ

ตอนหน้าจะเกิดไรขึ้นบ้างเมื่อหมอติ๊บพาผมไปเที่ยวงานวัด จะนึกภาพบรรยากาศเก่าๆต่างจังหวัดกันออกอยู่มั้ย

ไงแวะมาติดตามตอนต่อไปกันได้เลยนะคับ   แล้วจะพบว่าคนหล่อๆ ก็กลัว.....เป็น  แฮะ แฮะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 135 ซานต้าไม้ให้ของขวัญ [05/01/11] P.159
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 07-01-2011 18:09:21

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก รออ่านๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน (Dr.Mike) ตอน 136 เที่ยวงานวัด
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-01-2011 18:36:53

ตอนที่ 136 เที่ยวงานวัด

เช้า มืดของวันหยุดผมพาเจ้าตัวเล็กขับรถออกจากหอพักของเรา พร้อมกระเป๋าเป้ใบเขื่องของเราสองคนและนอกจากนั้นสิ่งที่เจ้าตัวเล็กไม่เคย หลงลืมเลยจากการเดินทางไกลๆ ทุกครั้ง คือของกินขนมนมเนยให้ผมได้แวะกินระหว่างขับรถและกาแฟหอมกรุ่นเพื่อเติมความ สดชื่นให้ผมตลอดเส้นทางการเดินทาง

เราสองคนขับรถลัดเลาะมาตามแนวเขา ที่เขียวชอุ่มไปด้วยต้นไม้ใหญ่น้อย  อากาศเย็นยะเยือกของสองข้างทางถูกส่งผ่านมายังเราสองคนผ่านทางสายตาโดยไอ หมอกที่ปกคลุมตลอดสองข้างทาง  แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าเริ่มให้ความอบอุ่นแก่สรรพชีวิตตลอดสองข้างทางที่เราขับรถผ่านมากขึ้น  ผมพาเจ้าตัวเล็กแวะข้างทางชมแปลงดอกไม้ของชาวบ้านในอำเภอภูเรือ จังหวัดเลย โดยเฉพาะต้นคริสมาสต์สีแดงสดที่เกษตรกรปลูกไว้รับช่วงเทศกาลปีใหม่ยาวสุดลูก หูลูกตา และมวลดอกไม้นานาพรรณอีกมากมายที่สร้างความประทับใจและตื่นตามตื่นใจให้กับ นักท่องเที่ยงสองคนในตอนเช้าตรู่ไม่น้อย

 

ออกจากอำเภอภูเรือ เราสองคนก็ขับรถตระเวรเที่ยวกับไปเรื่อยๆ แบบไม่เร่งรีบ  ประมาณว่ามีอะไรน่าแวะเจ้าตัวเล็กก็ไม่ปล่อยโอกาสดีๆ เหล่านั้นหลุดลอยไป ทั้งของฝาก  ของกิน หรือของใช้ประจำท้องถิ่น เจ้าตัวเล็กเห็นอะไรน่ากินน่าใช้ก็ซื้อไปฝากป้าเสียทั้งหมดจนผมที่ทำหน้าที่ ช่วยถือของขึ้นรถเริ่มจะออกอาการปวดต้นแขนขึ้นมาเป็นระยะ

 

จนเกือบจะพลบค่ำรถผมก็มาถึงหน้าโรงเรียนประจำอำเภอเล็กแห่งๆ หนึ่ง ที่เคยเป็นโรงเรียนเก่าของเจ้าตัวเล็กในช่วงชั้นมัธยมปลาย  เจ้าตัวเล็กบอกผมชะลอรถเล็กน้อย ก่อนเปิดประตูรถลงไปยืนข้างๆถนนหน้าโรงเรียนก่อนหันไปไหว้พระพุทธรูปที่ ประดิษฐานอยู่หน้าเสาธง ถ้าผมเดาไม่ผิดในตอนเช้าที่เคารพธงชาติเด็กๆในโรงเรียนแห่งนี้คงเข้าแถวหน้า เสาธงเคารพธงชาติ และไหว้พระสวดมนต์กันที่ลานคอนกรีตแห่งนี้เป็นแน่

 

จากนั้นเราก็ขับรถผ่านตัวอำเภอ และจอดแวะซื้อของเพื่อนำกลับไปทานมื้อเย็นกันในตลาดสดในอำเภอ

“กะติ๊บ” เสียงผู้หญิงวัยเดียวกันกับติ๊บถือของพะรุงพะรัง และร้องทักเจ้าตัวเล็กมาจากทางด้านหลังก่อนที่ผมจะหันไปและพบว่าพวกเธอมากัน หลายคนทีเดียวก่อนที่จะโผเข้าทักทายกันด้วยภาษาท้องถิ่นที่ผมก็ฟังออกบ้าง ไม่ออกบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็ได้แต่ยืนยิ้มงงงวยให้เพื่อนๆ ของเจ้าตัวเล็กที่นานๆ จะหันมาให้ความสนใจผมซักทีนึง

 

“แล้วนี่เพิ่งกลับมาถึงเหรอติ๊บ” เสียงน้องผู้หญิงในกลุ่มเอ่ยถามขึ้นดีหน่อยที่เธอพูดภาษากลางทำให้แขกต่าง ถิ่นอย่างผมพอจะรับรู้เรื่องราวที่พูดคุยกันได้บ้าง

“ใช่แล้วนี่ยังไม่ได้เข้าบ้านเลยแวะมาซื้อของกินกันก่อน แล้วค่อยขับรถกลับเข้าบ้าน”

“พอดีว่าสิ้นปีนี้เพื่อนเขาจะกลับมาบ้านกัน ติ๊บว่างๆ ก็เข้ามานอนบ้านเรานะ  เรียนจบก็แยกย้ายกันไปหลายปีแล้วยังไม่มีโอกาสได้เจอหน้าเพื่อนๆกันแบบพร้อม หน้าพร้อมตากันเลยทีเดียว”

“ได้ซิ  เดี๋ยวจะเข้าไปเยี่ยมแม่พอดี  ไม่ได้เจอกันมาตั้งนาน” ผมมารู้เอาตอนหลังว่า แม่ ที่ว่าคือแม่ของเพื่อนผู้หญิงที่รักและเอ็นดูติ๊บเหมือนลูกคนนึง  ซึ่งมักจะให้ที่อยู่ที่นอนเวลาที่ติ๊บพลาดจากรถเที่ยวสุดท้ายไม่มีรถกลับบ้านก็จะอาศัยบ้านเพื่อนคนนี้นอนจนเช้าก็ไปโรงเรียนตามปกติ หรือเวลาที่มีงานมีกิจกรรมอะไรเด็กๆ ในกลุ่มก็จะมารวมตัวกันที่บ้านเพื่อนคนนี้จนบ่อยๆเข้าติ๊บก็ชิน ที่จะนอนค้างอ้างแรมที่บ้านหลังนี้ไปโดยปริยาย  แต่นั่นก็แลกมาด้วยการช่วยแม่ของเพื่อนคนนี้ขายก๋วยเตี๋ยวอย่างสนุกสนานและ เหน็ดเหนื่อยไปด้วยนั่นเอง

 

“นี่ไงติ๊บก็ไปลากไอ้ปุ๋มมาเป็นเพื่อนด้วยดิ เห็นมันบอกว่าจะกลับมาช่วงปีใหม่เหมือนกันลองถามมันดูดิ  ปีใหม่ปีนี้เพื่อนเรากลับมารวมตัวกันอีกครั้งจะได้รำลึกอดีตไงแก  คราวก่อนโน้นติ๊บก็ไม่ได้มาร่วมงานกะพวกเราทีนึงแล้วพลาดโอกาสไปแล้วทีนึง คราวนี้ห้ามพลาดน่ะจ๊ะ”

 

หลังจากพูดคุยกันพอหอมปากหอมคอเจ้า ตัวเล็กก็ตระเวรซื้อกับข้าวหลายอย่างก่อนจะให้ผมขับรถกลับมาถึงบ้านเอาในตอนพลบค่ำซึ่งแน่นอนว่าป้าโทรศัพท์ตามหลายทีแล้วกว่าที่พวกผมจะพากันเข้า บ้านได้

 

ทันที่ที่รถจอดเทียบหน้าบ้านที่ตอนนี้สภาพไม่ได้ เปลี่ยนแปลงไปจากที่ผมกลับมาเมื่อปีกลายเท่าใดนัก ทุกอย่างยังคงสภาพเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นตัวบ้าน ต้นไม่ใหญ่น้อยในบ้านตลอดจนแปลงผักสวนครัวหลังบ้านทุกอย่างก็ยังอยู่ในสภาพ เดิม  

เจ้าตัวเล็กโผลงจากรถวิ่งเข้าไปกราบและกอดป้าด้วยความคิดถึง ก่อนที่จะมาช่วยผมขนของลงจากรถซึ่งพอขนลงมาจากรถเรียบร้อยแล้วนั่นแหละเรา จึงพบว่าของที่เราซื้อกลับมาวันนี้ไม่ได้น้อยเลย

 

จากนั้นเจ้า ตัวเล็กจึงพาผมไปจุดธูปเทียนไหว้ย่า  และไหว้ศาลพระภูมิเจ้าที่ บอกถึงการกลับมาเยือนบ้านของเราสองคนเป็นที่เรียบร้อยจึงอาบน้ำอาท่ากลับมา กินข้าวมื้อเย็นด้วยอาหารพื้นเมืองหลายอย่างเป็นที่เอร็ดอร่อยถูกปากนัก ชิมอย่างผมนักเชียว

 

“วันนี้ที่วัดมีงานวัดด้วยนะ  มีผ้าป่ามาลง อยากจะพากันไปเดินงานวัดมั้ยละ” ป้าเอ่ยปากบอกผมและเจ้าตัวเล็กหลังจากเก็บจานชามเข้าไปหลังครัวเรียบร้อย

“พี่ไม้อยากไปมั้ยขับรถมาเหนื่อยแล้ว  เดินงานวัดไหวมั้ย”

“ใช่งานวัดแบบในรายการชิงช้าสวรรค์มั้ยติ๊บ” ผมถามให้เจ้าตัวเล็กเห็นภาพได้ง่ายขึ้นเพราะเด็กกรุงเทพอย่างผม ภาพงานวัดที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดก็มีแค่ภาพงานวัดจากรายการทีวีต่างๆนั่นเอง

“อื้อ แบบนั้นแหละแต่ไม่แน่ใจว่าจะมีอะไรมาเพิ่มหรือเปล่า”

“โอเคงั้นพี่ไหว  เดี๋ยวคืนนี้ติ๊บพาพี่ไปเดินงานวัดหน่อยนะพี่อยากเห็นงานวัดของจริง”

“คับ  เดี๋ยวพาไป  รอให้คนบ้านเหนือโน่นเดินผ่านมาแล้วเราค่อยเดินไปกับพวกชาวบ้านก็ได้”

เจ้า ตัวเล็กเอ่ยกำชับก่อนจะหันไปชวนป้า  ก่อนจะได้รับคำปฏิเสธเพราะป้าเป็นห่วงบ้านและอีกอย่างแกก็ติดนิสัยนอนแต่หัววัน เลยให้ผมกับเจ้าตัวเล็กไปเดินกันตามประสาเด็กๆ

 

ราวๆ ทุ่ม ครึ่ง ชาวบ้านก็เริ่มทยอยเดินผ่านหน้าบ้านเรามาเป็นกลุ่มๆ และมีบางคนที่คุ้นเคยกับป้าเอ่ยร้องตะโกนข้ามรั่วหน้าบ้านเข้ามาชวนป้าไปงาน วัดด้วยกัน  ก่อนที่เราสองคนจะเดินลงไปสมทบกับชาวบ้านเดินมุ่งหน้าสู่เสียงที่ดังมาตาม ลำโพง ซึ่งมีจุดหมายปลายทางอยู่ที่ลานวัดนั่นเอง

 

ก่อนที่เรา สองคนจะเดินผ่านประตูรั้วเข้าไป ก็มีสาวๆแรกรุ่นมาติดเข็มกลัดดอกไม้ให้เราสองคนพร้อมกับที่เจ้าตัวเล็กจะ ยื่นเงินทำบุญให้ไปตามกำลังศรัทธา  ก่อนจะได้รับคำอธิบายจากเจ้าตัวเล็กว่าทุกคนที่จะเดินผ่านเข้าไปในวัดได้ก็จะต้องถูกติดดอกไม้แบบนี้แหละ  แล้วก็ทำบุญเข้าวัดตามกำลังศรัทธา จากนั้นเจ้าตัวเล็กก็พาผมเข้าไปไหว้พระประธานในอุโบสถ ไหว้พระและพูดจากทักทายกับบรรดาผู้เฒ่าผู้แก่ที่มาถือศีลในวัด  ที่นุ่งขาวห่มขาว และนอนในพระอุโบสถวัด เป็นอีกพิธีกรรมหนึ่งที่ผมเพิ่งเคยมีโอกาสได้เห็นก็คราวนี้แหละ

ติ๊บ เล่าให้ผมฟังว่าตอนเด็กๆ ย่ามักจะมาจำศีลที่วัดในช่วงของวันพระใหญ่ และจะมีผู้เฒ่าผู้แก่ทั้งหญิงและชายมาจำศีลที่วัด โดยการนุ่งขาวห่มขาว รักษาศีลและปฏิบัติธรรม ไว้พระสวดมนต์และเดินจงกรมเจริญภาวนากันตลอดทั้งคืนในคืนวันพระเพื่อเป็นการกำหนดศีลของตนเองและเป็นการตั้งสติของผู้ที่มา  ตอนเด็กๆ ติ๊บก็ต้องมาปฏิบัติพิธีกรรมแบบนี้กับย่าเสมอๆ โดยจุดประสงค์หลักไม่ได้อยู่ที่การรักษาศีลหรือปฏิบัติธรรมแต่อย่างใด  แต่เป้าหมายอยู่ที่ขนมที่ชาวบ้านนำมาใส่บาตรพระในตอนเช้าแล้วพระก็จะนำมาแจก จ่ายให้เด็กๆ หลังจากที่พระฉันท์เสร็จแล้วนั่นเอง

 

หลังจากไหว้ พระประธานในอุโบสถแล้ว  เจ้าตัวเล็กก็พาผมลงมาตักบาตรสวรรค์ต่ออายุให้กับตนเอง  ก่อนจะไปช่วยทำบุญเข้าวัดด้วยการสอยดาวเสี่ยงโชค ครั้งแล้วครั้งเล่าผมก็สอยได้แต่ดินสอกับยางลบ ผิดกับเจ้าตัวเล็กที่ครั้งแรกที่สอยก็ประเดิมไปด้วยตุ๊กตาเป็ดตัวใหญ่เบ้อเริ่ม  จนชาวบ้านที่ทำหน้าที่แจกจ่ายรางวัลสอยดาวถึงกับหัวเราะให้กับดวงของผมครั้งแล้วครั้งเล่า

 

เสี่ยงโชคด้วยสอยดาวยังไม่พอผมยังมาพบกับการเสียงโชคแนวใหม่ที่เกิดมาก็เพิ่งเคยได้พบเห็นนั่นคือ “หนูนาพาโชค”  โดยการนำหนูนาตัวเล็กมาใส่ในกรงแล้วตั้งไว้ตงกลางของวงกลมที่ทำขอบสูงขึ้นมา ก่อนนำกระบอกไม้ไผ่ที่เปิดปากด้านหนึ่งแล้วปิดปากกระบอกอีกด้านหนึ่ง  เขียนเป็นชื่อจังหวัดทั้ง 76 จังหวัด เมื่อเปิดกรงที่อยู่ตรงกลาง แล้วหนูนาวิ่งไปเข้ากระบอกไม้ไผ่ที่เขียนป้ายชื่อจังหวัดใด  ผู้ที่ซื้อป้ายจังหวัดตรงกับที่หนูนาวิ่งเข้าไปก็จะได้รับรางวัลในรอบนั้นๆ ทันที  มันแปลกดีนะ

 

ถัดจากเล่นเกมหนูนาพาโชคไปหลายตาแต่ก็ไม่ เฉียดใกล้รางวัลแต่อย่างใด  เจ้าตัวเล็กก็พาผมเดินออกมาเล่นเกมการละเล่นประจำงานวัดที่ผมคุ้นเคยนั่นคือ การยิงเป้าและปาลูกโป่ง และคราวนี้ผมก็ทำถูกใจเจ้าตัวเล็กเมื่อสามารถยิงปืนเข้าเป้าไปจนทำให้เจ้า ลิงตีฉาบป๊าบๆอยู่นั่นน่ะ และเรียกรางวัลเป็นตุ๊กตาให้เจ้าตัวเล็กไปหลายตัวก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะนำตุ๊กตาพวกนั้นไปฝากเพื่อนบ้านซึ่งตั้งซุ้มขายของอยู่ละแวกนั้นก่อนพาผมตระเวรเดินดูงานวัดที่วันนี้เรียกว่าเหนือความคาดหมายของผมจริงเพราะตรงลานหน้าวัดก็มีหนังกลางแปลงจอใหญ่ฉายอยู่และมีผู้คนนั่งดูหนังกันประปาย  

ส่วนตรงด้านข้างของวัดก็ไม่น้อยหน้ากันมีเวทีมวยไทย ที่ชกกันอย่างดุเด็ดเผ็ดมันทั้งรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ ส่วนอีกข้างของวัดที่ผมรู้สึกว่าคนแน่นเป็นพิเศษเพราะมีหมอลำวงใหญ่เล่นอยู่ และมีชาวบ้านออกมาร่ายรำตามจังหวะกันอย่างสนุกสนาน  

ถัดเข้ามาอีกหน่อยมีเวทีรำวงชาวบ้านที่เหมากันเป็นรอบทำบุญเข้าวัดกันไปตาม ประสาชาวบ้านก็เรียกความสนุกสนานให้ผู้ที่มาพบเห็นได้ไม่เบา  และที่ทำให้ผมตื่นเต้นจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่ เมื่อเจ้าตัวเล็กคิดสนุกอยากจะขึ้นชิงช้าสวรรค์ขึ้นมา  อันที่จริงมันก็ไม่ได้แปลกอะไรถ้าคนมางานวัดแล้วอยากขึ้นชิงช้าสวรรค์  แต่เมื่อได้มาพบได้เห็นของจริงทำไมชิงช้ามันอันเล็กนิดเดียวเองละ คนตัวใหญ่ๆ อย่างผมก้าวเข้าไปก็แทบจะไม่มีที่ให้เก็บขายาวๆ ของผมแล้วและเจ้าตัวเล็กยังก้าวเข้ามาอีกคนแน่ะ มันโรแมนติกแบบบ้านๆ ดีเนอะ  แต่ผมอะเหงื่อแตกพลั๊กๆ เมื่อผมมาอยู่บนยอดสุดของชิงช้าสวรรค์ตัวจิ๋วห้อยโตงเตงๆ และเจ้าตัวเล็กก็ แกล้งผมสนุกขึ้นด้วยการเขยิบตัวไปมาให้ชิงช้ามันแกว่งไปมาซะอีกแน่ะ ในขณะที่ผมเกร็งซะฉี่จะแตก  กว่าจะหมดรอบก็เล่นเอาผมเสียเหงื่อไปจนเสื้อเปียกโชกไปทั้งตัว

“เป็นอะไรหรือเปล่าคับพี่ไม้ เหงื่อแตกพลั่กๆ แถมหน้าซีดเป็นไก่ต้มเลย” เจ้าตัวเล็กหันมาถามผมยิ้มๆ อย่างสนุกสนาน

“ก็ชิงช้าสวรรค์พี่คิดว่ามันจะใหญ่กว่านี้และรู้สึกปลอดภัยกว่านี้อะดิ  นี่อะไรก็ไม่รู้โคตรเสียว”

แทน คำตอบเจ้าตัวเล็กเดินหัวเราะร่านำผมตรงไปยังลานขายของที่เต็มไปด้วยของขาย งานวัดจริงๆ ทั้งถั่วต้ม มันต้ม ลูกชิ้นปิ้งไข่ปิ้ง  และที่เจ้าตัวเล็กไม่ยอมพลาดก็เป็นกล้วยปิ้งที่เจ้าตัวชื่นชอบกับขนมถังแตก ที่เคยเล่าให้ผมฟังนั่นแหละมั้ง

 

หลังจากเดินในงานจนทั่วแล้ว เจ้าตัวเล็กก็พาผมเข้าไปกราบลาพระประธานในวัดก่อนที่เราจะเดินฝ่าความมืดมา ทางด้านหลังวัด  มิน่าตอนที่เรามาป้าถึงบอกว่าให้รอเดินสมทบไปกับเพื่อนบ้านเพราะว่าทางที่ ผ่านจากบ้านของเจ้าตัวเล็กมายังวัดนี้เป็นทางด้านหลังวัดซึ่งคนไม่ค่อยใช้ เส้นทางนี้ในตอนกลางคืนเท่าใดนักเนื่องจากไม่มีบ้านผู้คน  และไม่มีไฟฟ้าส่องสว่างให้กับผู้ที่เดินทางสัญจรไปมา จึงได้แต่อาศัยแสงสว่างจากระจันทร์คืนเพ็ญเท่านั้นเป็นตัวให้แสงสว่างและผม ก็เพิ่งเรียนรู้ในคราวนี้แหละครับว่าพระจันทร์คืนเพ็ญในต่างจังหวัดแบบนี้ สุกสว่างและสวยงามเพียงใด ถ้าผมอยู่แต่ในกรุงเทพคงไม่มีโอกาสได้รับรู้อีกหนึ่งความสวยงามแบบนี้แน่นอน

 

แต่ที่ผมจะไม่ชอบเอาเสียเลยคือนอกจากความมืดในคืนนี้ แล้ว  ความเงียบและหนาวเหน็บก็ทำให้ผมขนลุกได้ไม่ยาก ยิ่งตอนเดินเข้าใกล้หัวโค้งที่มีต้นยางใหญ่ถูกพันรอบด้วยผ้าเจ็ดสีเจ็ดศอก หลายชิ้นตลอดจนศาลพระภูมิที่ตั้งอยู่เรียงราย  ทำให้ขนผมลุกชันไปทั้งตัว  ตอนนี้ผมรู้สึกรักเจ้าตัวเล็กขึ้นมาอย่างสุดหัวใจมือผมกระชับมือเจ้าตัวเล็ก แน่น  แน่นอนว่าแน่นพอที่จะทำให้เจ้าตัวเล็กไม่สามารถสะบัดและออกวิ่งไปโดยลำพัง โดยไม่มีผม  เมื่อผมเดินหลุดหัวโค้งที่มีต้นยางใหญ่นั้นมาได้สายตาผมก็ปะทะเข้ากับแสงไฟ จากบ้านหลังแรกที่ให้แสงสว่างแก่คนเดินทางให้หัวใจชื้นขึ้นมา  ถ้าเจ้าตัวเล็กไม่บอกอะไรบางอย่างกับผมซะก่อน

 

บ้านหลังแรกที่ เราเห็นเป็นบ้านของคุณตาคนนึงที่แกมีหลานสาวอยู่หลายคน  และติ๊บมักจะมาเล่นกับหลานสาวของแกเสมอๆ เพราะเป็นรุ่นราวคราวเดียวกันจนแกรักและเอ็นดูติ๊บเหมือนเป็นหลานของแกอีกคนไปเลยทีเดียว   และแกก็เพิ่งจะเสียไปเมื่อไม่กี่วันก่อนนี้เองเพิ่งเผาเสร็จไปหมาดๆ เห็นมั้ยว่ามีด้าย สายสิญจน์พันอยู่รอบบ้านแกเต็มไปหมด  เอาละซิเมื่อติ๊บเล่ามาถึงตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมขนลุกไปทุกจุดขายาวๆ ของผมก็รู้สึกหนักอึ้งขึ้นไปทุกทีก้าวขาแทบจะไม่ออก  อากาศหนาวเหน็บเกาะกินไปทุกส่วนในร่างกายผมแต่ทำไมเหงื่อผมออกจนมือที่จับ เจ้าตัวเล็กชุ่มไปด้วยเหงื่อ  ผ่านบ้านหลังใหญ่นี้ไปอีกสองสามหลังอาการดังกล่าวจึงหมดสิ้นไปเมื่อเห็นไป ส่องสว่างมาจากบ้านสวนที่คุ้นตา   รอดแล้วเว้ยไม้  แกรอดแล้วววว

TBC…

// ยินดีต้อนรับน้องใหม่ นักอ่าน และสมาชิกใหม่ที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ด้วยนะ เห็นมีสมาชิกที่สมัครใหม่หลายคนเลย เป็นปลื้ม :mc4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 07-01-2011 19:46:59

ไม่น่าเชื่อสุดหล่อก็กลัวเป็นเหมือนกัน
กดจิ้ม ให้สองหนุ่มแล้วนะ
ปอลอ . ไม่เห็นน้องติ๊บมาเดินเล่นแถวนี้บ้างเลย คิดถึงนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 07-01-2011 22:23:46

 :laugh: ไม่นึกว่าชิงช้าสวรรค์มันจะยัดพี่หมอไม้ได้ เพราะชิงช้างานวัดไม่ใช่ว่าจะใหญ่เลย

แต่รูปพี่หมอไม้นี่ หน้าเด็กจังเลย  :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 07-01-2011 23:30:45

สวัสดีปีใหม่นะคะ ทั้งหมอไม้ หมอติ๊บ และน้อง hackz ด้วยนะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ

ยังคงความหวานอย่างต่อเนื่อง
และตามอย่างต่อเนื่องเช่นกันค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: keekeekub ที่ 08-01-2011 01:24:42

พี่หมอไม้คับ อยากรู้เรื่องนายม่อนอะคับ :man1: :man1: :man1: :L2: :L2: :impress3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 08-01-2011 09:44:24

พี่ไม้ตลกอ่ะ คือพี่จะกลัวไปซะทุกสิ่งอย่างชิมิคะ  :jul3:

เหนด้วยกะแฮ็คพี่ไม้หน้าใสกิ๊กจริงรัยจริง o13

เค้าชมตัวเองแล้วมาต่อเร็วๆด้วยเลย

ขอบคุณพี่ไม้ ขอบคุณน้องแฮ็ค คิดถึงน้องติ๊บด้วย

เปนกำลังใจให้และจะติดตามต่อไปเรื่อยๆค่า
 :bye2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 08-01-2011 10:20:15

ชิงช้าพาเสียวเหรอค่ะ หมอไม้  :laugh5:


หมอไม้จะขาวไปไหนค่ะนั่น (โอโม่มั่กๆ) :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 08-01-2011 12:51:10

มาแก้ตัว  เอ้ยมารายงานตัวค้าบบบ

มีคนบอกว่าผมกลัวความสูง

ไม่เคยเป็นนะปรากฎการณ์นี้  นี่ในรูปยังไปเล่นกีฬาปีนหน้าผาอยู่เลย  ยืนยันไม่เคยกลัวความสูง

แต่ที่กลัวคราวนั้นคือกลัวว่าชิงช้าสวรรค์มันจะพาร่วงอะดิ  เพราะผมคนเดียวก็เต็มแล้วอะ  นี่หมอติ๊บยังเบียดเข้ามาอีกคน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 08-01-2011 13:24:37

อยากเห็นรูปหมอติ๊บบ้างอ่ะ ยังไม่เคยเห็นเลย

 :เฮ้อ: อ่านถึงตอนปัจจุบันซะที

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 08-01-2011 16:01:50

สวัสดีปีใหม่นะ คุณหมอทั้งสองและนายแฮ็คด้วย ขอให้มีความสุขทั้งกายและใจเลยนะ
เอิ่ม..หมอไม้ นึกไม่ออกเลยว่าอัดกันไปได้ยังไง
สงสารชิงช้าอันนั้นจังเลย อิอิ
ความกลัวนี่ อยู่คู่กะหมอไม้ซะจริง ๆ เลยนะ ยังไม่ชินอีกหรือ 5555
แบบนี้ ต้องให้หมอติ๊บ แกล้งซะให้เข็ด อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 08-01-2011 20:12:06

 :z13: :z13: :z13: :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 09-01-2011 14:59:31

ตอนขาไปงานวัดก็ดูสนุกดีเนอะหมอไม้ แต่พอขึ้นชิงช้าสวรรค์ หมดกัน มาดหมอหล่อ 555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจน้อยสีชมพู ที่ 09-01-2011 17:00:07

แอบซุ่มอ่านเงียบๆ  วันนี้เข้ามาฮาพี่หมอไม้  :m20:
คร่า  เชื่อแล้วค่า ว่าไม่กลัวความสูง  มีมาแก้ตัว เอ๊ย แก้ข่าวด้วย   555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-01-2011 15:22:14

 :z1: กลัวความสูง  กลัวผี  แต่ยังไงก็ไม่เคยกลัวจนหมดหล่อเลยนะ   ฮ่า ฮ่า

แวะมาอัพตอนต่อไปให้ตามประสาคนว่างงาน

ช่วงนี้หวานๆไปเรื่อยๆก่อน  ไงเป็นกำลังใจให้กันอยู่เหมือนเดิมก็เม้นท์ทักทายกันบ้างนะคร้าบบบ

จะได้มีกำลังใจต่อสู้ชีวิต

หลังจากโดนเด็กใจร้ายปล้นวันเด็ก  หมดกำลังใจเรย  ท้อแท้ :m15:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 10-01-2011 15:28:39

อ้าว นอกจากกลัวอาจารย์ใหญ่ ยังกลัวความสูงอีกหรอเนี่ย(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/Emoticon_013_cow.gif)
เด็กใจร้ายเนี่ย ใช่คนที่ต้องกินไอติมตลอดหรือเปล่า(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/02-1.gif)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 10-01-2011 15:37:04

อยากเห็นรูปหมอไม้ตอนกำลังกลัว.....จริงๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-01-2011 17:48:25

ล้างจานเสร็จแล้ว  เลยแวะมาทักทาย

ว่าแต่น้องแฮคหายไปไหนนี่

ผู้ใดพบเห็น  พามาอัพตอนต่อไปได้เลยคับ

พี่อัพให้ใหม่ไปสี่ห้าตอนละ

เอาใจช่วย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 10-01-2011 22:11:02

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 10-01-2011 22:58:44

จากล้านจานแล้ว หมอไม้อัพเกรดตัวเองไปทำไข่เจียวมั่งก็ได้นะครับ
หรือทำไข่ต้มก็ดีนะ แต่ว่าผมอยากกินไข่ลูกเขยฝีมือหมอไม้จัง
ฝากความไปหาหมอติ๊บด้วยนะครับ หนาวแล้วดูแลตัวเองด้วย พยายามอย่านอนเดี่ยวๆ
นะครับ ใช้หมอไม้ให้เป็นประโยชน์ทุกคืนด้วยนะครับ (ทำเผื่อคนโสดด้วยจะดีมากเลยครับ) อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-01-2011 08:56:51

เสื้อกาวน์เก่าๆ .......กับเราสองคน

ตอนที่ 137  คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการใต้ร่มผ้าเธอ อิอิ







หลังจากกลับถึงบ้านเรียบร้อยโดยปลอดภัยไม่ต้องเห็นสิ่งที่ไม่อยากจะเห็นและไม่ปรารถนาจะพบเห็นในตอนเกือบเที่ยงคืน

และพบว่าตอนนี้ป้าของเจ้าตัวเล็กก็นอนหลับอยู่หน้าทีวี  รอพวกเรากลับมาก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะปลุกป้าเข้าไปนอนหลับพัก

ผ่อนในห้องของป้า  เจ้าตัวจะเดินไปปิดประตูหน้าต่างบ้านให้เรียบร้อยปล่อยให้ผมอาบน้ำอาบท่า

ท่ามกลางอากาศหยาวเย็นยะเยือกไปจนเข้ากระดูก 

เสียงขากรรไกรของผมกระทบกันรัวราวกับปืนกลยังไงยังงั้น

รีบอาบน้ำให้เสร็จไปอย่างรวดเร็ววิ่งมุดเข้าผ้าห่มภายใต้ห้องนอน




ตอนนี้ห้องนอนถูกสร้างกั้นเป็นสัดส่วนจากส่วนอื่นๆของบ้านเป็นที่เรียบร้อย

และที่ผมอดประหลาดใจไม่ได้ คือภายในห้องนอนของเจ้าตัวเล็ก

ตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างจะคล้ายๆกับห้องนอนที่หอพักของเราสองคนที่พิษณุโลกเลยทีเดียว 

เตียงตัวใหญ่ถูกปูด้วยผ้าปูสีขาวเช่นเดียวกับผ้าห่ม ปลอกหมอน และหมอนข้างที่เป็นสีขาวสะอาดตา

แถมมีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่หนึ่งตัวอยู่บนเตียงเหมือนกันเด๊ะ 

รูปที่ตั้งบนโต๊ะเล็กๆบนหัวเตียงก็เป็นรูปของเจ้าตัวเล็กรูปเดียวกันกับที่หอพัก

ตลอดจนโคมไฟหัวเตียงและเฟอร์นิเจอร์ทุกอย่าง

 


ผมเก็บคำถามไว้ถามเจ้าตัวเล็กไม่นานเจ้าตัวก็เดินดุ่มๆมาเปิดตู้ก่อนเดินหายเงียบไปและส่งสัญญาณมาเป็นเสียงน้ำจากฝัก

บัวดังมาแผ่วๆ ไม่นานเจ้าตัวเล็กก็เดินเข้าห้องมาอย่างไม่มีอาการขากรรไกรสั่นหรือสะทกสะท้านแต่อย่างใด 

อาจจะเป็นเพราะความเคยชินที่เจ้าตัวเล็กชอบที่จะอาบน้ำเย็นมากกว่าผมแหละมั้งที่เวลาอาบน้ำมักใช้ตัวช่วยเป็นเครื่องทำ

น้ำอุ่นเสมอๆ  ในขณะที่เจ้าตัวเล็กไม่เคยใช้เลย ความทนทานต่อความเย็นของเราสองคนจึ่งต่างกัน

ประกอบกับที่นี่คือนครพนมบ้านเกิดของเจ้าตัวเล็กเอง

จึงทำให้เขามีความคุ้นเคยกับอากาศที่นี่มากกว่าผมซึ่งเป็นคนต่างถิ่นเข้าไปอีกประการหนึ่ง 

และผมก็เพิ่งเรียนรู้อีกหนึ่งสิ่งขึ้นมานี่เองว่านครพนม  เป็นดินแดนแถบอิสานเหนือที่มีลักษณะอากาศแทบจะไม่ต่างจากภาคเหนือ

ก่อนหน้านี้ผมเข้าใจผิดมาตลอดว่าจังหวัดที่หนาวที่สุดในแถบภาคอิสานคือเมืองเลย  เพราะมียอดภูอยู่หลายแห่ง 

ก่อนจะมารับข้อมูลจากเจ้าตัวเล็กวันนี้ว่าที่นครพนมเป็นเมืองที่ราบสูงไม่มียอดภูยอดดอยเหมือนเมืองเลยหรือจังหวัดในแถบภาคเหนือๆ 

ถ้าไม่วัดอุณหภูมิกันบนยอดดอยที่อากาศต้องหนาวเย็นกว่าบนพื้นราบอยู่แล้ว 

ถ้าวัดตัวจังหวัดต่อตัวจังหวัดหรือเอาอุณหภูมิเฉลี่ยทั้งจังหวัดมาวัดกันแล้ว

อุณหภูมิที่นครพนมจะหนาวกว่าจังหวัดใดๆในแถบภาคอิสานเลยทีเดียว 

อย่างวันนี้ที่ข่าวพยากรณ์อากาศบอกอุณหภูมิของนครพนม 14 – 32 องศาเซลเซียส

ในขณะที่จังหวดเลยอยู่ที่ 18 - 32องศาเซลเซียส 

แต่ตอนนี้เทอร์โมมิเตอร์ข้างฝาบอกอุณหภูมิที่ 9 องศาเซลเซียสในตอนเกือบเที่ยงคืน

 


ผมเดินดุ่มๆมาพร้อมผ้าห่มผืนเล็กเมือพบว่าเจ้าตัวเล็กเดินออกมานอกห้องนอนแล้วก็เงียบไปสักพักนึงแล้ว

'' มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ฮึ อากาศหนาว น้ำค้างลงแรงเดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอก  ผมเอ่ยทักขึ้นจากทางด้านหลังก่อนใช้ผ้าห่มผืนเล็กคลุมร่างบางที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โยกตรงลานข้างบ้าน

'' ก็มานั่งดูดาว  ที่ไหนๆก็ดูดาวไม่สวยเหมือนที่นี่  นานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่ติ๊บเอาแต่ก้มหน้าอ่านหนังสือ  ไม่มีโอกาสได้แหงนหน้ามองดาวเลย ''

'' อืมม  ก็ใช่เนอะบ้านติ๊บอะมันไม่มีแสงอื่นมาบดบังไม่มีแสงสปอตไลท์ แสงไฟนีออนมาฉายแสงแข่งกันเลยทำให้มองดาวได้ชัด  งั้นเดี๋ยวพี่นั่งมองดาวเป็นเพื่อนน่ะ ''  ผมแกล้งขอไปงั้นแหละเพราะรู้ว่าเจ้าตัวเล็กไม่ขัดข้องหรอกแต่ผมก็หนักข้อขึ้นเมื่อแกล้งเบียดร่างใหญ่ๆของผมเองลงบนเก้าอี้โยกตัวเดียวกับเจ้าตัวเล็ก

'' อ้าว  แล้วจะมาแย่งติ๊บนั่งทำไมละคับเนี่ย ''  เจ้าตัวเล็กหันมามองหน้าผมค้อนๆก่อนใช้มือผลักผมออกจากเก้าอี้โยกแต่มีหรือจะต้านทานแรงตื๊อและพละกำลังของผมไหว ไม่นานเจ้าตัวเล็กก็อยู่ภายในอ้อมกอดผมเรียบร้อยบนเก้าอี้โยกตัวเดิมและภายใต้ไออุ่นจากผ้าห่มผืนเดียวกัน

'' อย่าผลักไสพี่ไปไหนเลย  พี่มีเวลาอยู่กับคนรักของพี่น้อยลงเต็มที่แล้วติ๊บ
พี่อยากเก็บเวลาที่เราได้อยู่กัยสองคนไปนานๆ พี่อยากใช้ทุกเวลาทุกนาทีไปกับคนที่พี่รักให้มากที่สุดและมีค่ามากที่สุด
เผื่อว่าเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันเราจะไม่ได้เสียดายว่าทำไมตอนนั้นเราไม่ทำอย่างนั้น  เราไม่ทำอย่างนี้ 
พี่อยากทำทุกอย่างที่ใจพี่อยากทำดีกว่ามาคร่ำครวญเอาในตอนเวลาที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน   ติ๊บคิดเหมือนพี่มั้ย ''   
ผมเอ่ยกระซิบเบาๆข้างหูเจ้าตัวเล็กที่กำลังแหงนหน้ามองดาว

 
'' คับ ติ๊บก็อยากใช้ทุกเวลาอยู่กับพี่ไม้ให้นาน และมีคุณค่าที่สุดเหมือนกันคับ '' 
เจ้าตัวเล็กตอบก่อนหันหน้ามาสบตาผมแว๊บๆก่อนจะก้มหน้างุดไปด้วยความเขินอายเมื่อพบสายตาวาบหวามของผมแต่มีหรือที่ผมจะปล่อยโอกาสโรแมนติกกันสองคนแบบนี้หลุดลอยไป





ผมใช้มือช้อนคางเจ้าเล็กให้เงยหน้าขึ้นมาสบตาผมท่ามกลางแสงสลัวจากแสงจันทร์และหมู่ดาวในคืนอันหนาวเหน็บ

ก่อนก้มหน้าลงไปจูบปากบางๆที่ช่างเจรจาและผมก็หลงใหลปากบางนี้นักหนา 

หนักหน่วง แนบแน่น และเนิ่นนาน จึงปล่อยเจ้าตัวเล็กเป็นอิสระจากการจูบอันดูดดื่มและอ่อนหวาน



'' เกือบสามปีแล้วที่เรารู้จักกันติ๊บรู้มั้ยว่าติ๊บเข้ามาเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตของพี่ไปบ้าง ''

ผมเอ่ยกระซิบถามข้างๆหูเจ้าตัวเล็กอีกครั้ง

'' ไม่รู้อะครับว่าติ๊บเข้ามาเปลี่ยนแปลงพี่ไม้ยังไง  แต่ที่ติ๊บรู้พี่ไม้ก็มาเปลี่ยนแปลงชีวิตของติ๊บไปมากเลยนะ ''

'' จริงเหรอ  แล้วตอนนี้ติ๊บคิดยังไงกับพี่อะ ''  ผมแกล้งเอ่ยถามเข้าไปใกล้อีกจนปากผมชนกับแก้มที่ตอนนี้ถ้ามีไฟคงได้เห็นว่ามันแดงระเรื่อไปแล้วแน่ๆ

'' จะถามเมื่อวาน  วันนี้  หรือวันไหนพี่ไม้ก็จะได้คำตอบเดิมจากติ๊บตลอดแหละคับ ''

เจ้าตัวเล็กเลี่ยงที่จะตอบแต่มีเหรอที่ผมจะยอม

'' คำตอบเดิมคือคำตอบไหนอะ  ช่วยย้ำให้พี่มั่นใจหน่อยซิ ''

'' ติ๊บก็ยังเป็นติ๊บที่เกิดมาเพื่อพี่ไม้  เป็นของพี่ไม้ และรักพี่ไม้ไปตลอดไงคับ  ''




โห  สุดยอดมากครับคำตอบนี้ ทำเอาผมตัวลอยละลิ่วท่ามกลางอากาศหนาวเย็น

แต่ผมรู้สึกอบอุ่นเพราะคำตอบนี้ของเจ้าตัวเล็กขึ้นมาอย่างประหลาดก่อนก้มหน้าลงไปจูบดูดดื่มอีกครั้งด้วยความรักท่วมท้นหัวใจไม่แพ้กัน

'' ติ๊บรู้อะไรมั้ยว่าติ๊บทำให้พี่รักติ๊บได้อย่างหมดหัวใจโดยไม่มีข้อแม้
พี่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคนหนึ่งคน  จะรักใครได้มากมายขนาดไหน 
จนพี่ได้มาเจอและได้รักกับติ๊บพี่ถึงเพิ่งจะรู้และเข้าใจว่าคนหนึ่งคนสามารถรักใครได้มากมายขนาดไหน 
รักโดยไม่มีข้อแม้เงื่อนไข และรักได้มากกว่ารักตัวเอง  ติ๊บรู้มั้ยว่าติ๊บมีคุณค่ากับพี่แค่ไหน ''

'' แค่ไหนเหรอคับ '' เจ้าตัวเล็กยิ้มน้อยๆในขณะที่รอคำตอจากผม

'' ในวันนึงที่พี่ไม่ได้อยู่กับติ๊บหรือมีเหตุอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้เราไม่ได้อยู่ด้วยกันหรือเลิกลากันไป 
พี่อาจจะยังมีลมหายใจต่อสู้และดำเนินชีวิตต่อไปในวันข้างหน้า 
แต่วันนั้นพี่คงอยู่โดยไม่มีหัวใจแล้วละ  พี่รักติ๊บนะ  รักมาก  รักมากที่สุดเหมือนที่พี่เคยบอกติ๊บ ''




แทนคำตอบผมได้รับคำขอบคุณเป็นการจุ๊บเบาๆที่คางของผมจากเจ้าตัวเล็ก

และผมก็กระชับร่างบางนั้นมาอยู่ในอ้อมกอดของผมแนบแน่นขึ้นไปอีก

ไออุ่นจากร่างกายของเราสองคนภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันถูกถ่ายทอดส่งผ่านซึ่งกันและกัน

ตอนนี้ผมรับรู้ได้ถึงจังหวะหัวใจที่เต้นเร็วและรัวของเจ้าตัวเล็กเมื่อริมฝีปากของผมกดลงไปดูดดื่มอยู่กับปากบางๆ

มือที่สั่นและหนาวเย็นล่วงล้ำเข้าไปภายใต้เสื้อผ้าหนาและอบอุ่นไปทั่วแผ่นหลัง

โอบกอดและส่งผ่านความอบอุ่นให้แก่ร่างบางเนิ่นนานจากความเหน็บหนาว เป็นอบอุ่น และตอนนี้ผมว่ามันเริ่มเร่าร้อนแล้ว

ก่อนที่ผมจะอดใจตัวเองไม่ไหวจึงได้แต่ช้อนร่างบางขึ้นหลังเดินเข้าบ้านไปเพราะน้ำค้างเริ่มแรงและอากาศหนาวเย็นจนเราสองคนเริ่มสั่น 




ไปส่งผ่านไออุ่นให้กันในห้องของเราดีกว่า…….









ปล.ขออนุญาตอัพเดทตอนต่อไปด้วยตนเอง   เพราะวันนี้นักโพสของไปทำตัวเนียน   เอ้ย  ไปเที่ยวที่ประเทศเพื่อนบ้านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว   ไว้ทางการส่งกลับนายแฮคเมื่อไหร่  คงได้เห็นมาทำหน้าที่โพสกันต่อไปนะคร้าบ  แอบแซว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 11-01-2011 09:50:23

หมอไม้ หมอติ๊บ สวีท หวานแหวว เหมือนข้าวใหม่ปลามันตลอดเลย อ่ะ :m1:


โรแมนติคซะ   โอย ไปกินน้ำแก้เขินดีก่า  :o8: (ได้ข่าวเค้าไม่ได้บอกรักเองนะ เกี่ยวไรด้วยเนี่ย)



 :กอด1: :L2: 2 คุณหมอ & น้อง hackz ( หนีเที่ยวไปเหล่หนุ่มเพื่อนบ้านเหรอเนี่ย  :z2:) 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 11-01-2011 11:56:33

+1 อิจฉาความหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 11-01-2011 13:59:49

 :-[  หวานตลอดเลยน่ะค่ะ
อยากจะบอกว่า อิจฉาาาาาาา มากมาย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 11-01-2011 14:06:35

หวานตลอดเลยนะ
น้ำตาลเต็มบอร์ดไปหมดแล้ว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 11-01-2011 14:47:11

...งานวัดที่เล่ามาเคยเห็นหมด ไม่เคยเห็นก็เกมหนู นี่แหละ แปลกๆดี
...คำพูดแต่ละคำ ที่พูดออกมานี่ มัดทั้งตัวและหัวใจ ของกันและกันเลยนะ..คุณหมอ :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-01-2011 14:52:53

 :z1:  ก็ตอนนั้นบรรยากาศมันเป็นใจอะคับ

หนาวบ้าง  กอดกันบ้าง  ฉึกๆบ้าง

ก็ตอนนั้นมันหวาน

แต่ตอนนี้มีเล่นบทโหดบ้าง 

ผมก็เลยต้องกลัวบ้าง  หงอยบ้าง  อะไรบ้าง ตามประมา  ไม้เกียมัวร์

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 11-01-2011 15:58:54

หวานท่ามกลางบรรยากาศหนาวๆ
แบบนี้ก็คงอบอุ่นขึ้นมากมาย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 11-01-2011 17:47:32

เข้ามาฮาาาา แล้วก็เดินออกกระทู้ไป

แซวได้แซวไป อย่าให้ถึงทีเราบ้างนะ(ขำขำ)

เพิ่งกลับมาจากลาวครับ คิดถึงบ้านเกิดแทบแย่(พูดเล่น)

ตอนต่อไปยังไม่ได้อ่าน แต่ท่านพี่แกอัพไวจัง อัพแบบไม่ทันตั้งตัว

ไปเที่ยวลาวได้อะไรกับมาเยอะแยะครับ

อยากบอกว่าคนลาวน่ารักมาก อัธยาศัยดีคอดๆ เป็นกันเอง

แต่น่าเสืยดายค่าเงินของเขาต่ำมาก 1บาท=250กีบ

เด๋ยวเอาเงินลาวมาฝาก ตอนนี้มีเงินลาว1000กีบ

ตอนต่อไป เจอกันที่หน้า 161 เน๊าะะ(ขอตัวไปอ่านตอนต่อไปดีกว่า คิคิ)

ปล. กลับมาจากลาวพร้อมความเหนื่อย แต่ก็ไม่สู้เท่ากับที่ว่ามานั่งหน้าคอมก่อนเป้นอันดับแรก นั่งหัวเราะอยู่คนเดียว แล้วก็ออกจากกระทู้เงียบๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 เที่ยวงานวัด ╰07/01/11╯ P.159.5
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-01-2011 17:56:21

  :3123:   หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทาย   :3123:

หวังว่าคงยังไม่ลืมกันไปหลังจากห่างหายกันไปซะนาน

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ทุกรีพลาย ที่ทำให้อ่านแล้วรู้สึกว่าชีวิตติ๊บมีคุณค่า

มันเหมือนเป็นกำลังใจดีๆตอบแทนที่เราเป็นเด็กดีมาตลอด

วันนี้ทำงานแล้ว  เป็นหมอที่ดีของคนไข้แล้วคับ  แต่เดี๋ยวอีกไม่นานก็จะโกอินเตอร์แล้ว



แวะมาทักทายน้องแฮคที่โกอินเตอร์ไปก่อนหน้าติ๊บเรียบร้อย

แต่ประสบการณ์ต่างกันเล็กน้อยคือตอนที่ติ๊บไปเที่ยวเมืองลาวนั้น   

พี่ไม่ต้องแลกเปลี่ยนเงินเลยนะ  เพราะถ้าเราไม่เข้าไปในส่วนลึกๆห่างจากชายแดนไทยมากๆ

ชาวลาวเขาก็ยังใช้เงินไทยนะ  และยินดีมากกว่าที่จะรับเงินลาวด้วยซ้ำไป

ว่าแต่ไปเมืองลาวทั้งที  มีไรติดไม้ติดมือมาฝากแฟนคลับหรือเปล่า

ปล.มีโอกาสจะไปเที่ยวลาวอย่าลืมแวะเที่ยวนครพนมน่ะ  วัฒนธรรมสองฝั่งโขงงดงามไม่แพ้กันน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 11-01-2011 18:24:38

อิจฉาๆ หวานเชื่อมเลยนะหมอไม้ อิอิ

จิ้มๆ หมอติ๊บหายไปนานเลยนะค่ะ
คิดถึง คิดถึง

เพิ่มเติมข้อความค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-01-2011 18:27:02

 :o8: คิดถึงเช่นกันค้าบบบบ  :o8:

สุขสันต์ปีใหม่  วันเด็ก  วันครู  พร้อมกันทีเดียวเลยนะคับ   อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: veeva ที่ 11-01-2011 18:33:26

 :z13: ดีค่ะหมอติ๊บ แวะมาทักทายแอบซุ่มอ่านมาทั้งวัน แจ็คพอร์ตมากเลย ขอให้หมอติ๊บกะพี่หมอไม้มีความสุข สุขสันต์ทุกๆวันเลยนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวเป็นFC ด้วยคน   :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 11-01-2011 18:41:48

อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แบบนี้ฆ่ากันเลยดีกว่า อิอิ


หวัดดีคับหมอติ๊บ แอนด์ หมอไม้ ^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 11-01-2011 18:43:58

สวัสดีปีใหม่(อีกซักครั้ง) วันเด็ก(เด็กของหมอไม้ อิอิ) วันครู(ที่จะถึงเร็วๆนี้) เช่นกันค่ะ
วันเด็กที่ผ่านมาหมอไม้ให้ของขวัญอะไรหละค่ะ หุหุ

ปล. แวะมาบ่อยๆนะคะ มาเผาเอ๊ยเล่าเรื่องหมอไม้ให้ฟังบ้างไรบ้าง กร๊ากกกก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-01-2011 19:02:31

 :L2:  พอดีตอนนี้ลุง  เอ้ยพี่แกงอนติ๊บอยู่อะคับ  :L2:

ไม่รู้ว่างอนเรื่องไรน่ะเอาแต่กินๆ 

อุตส่าพาไปกินปลานึ่งซีอิ๊วมาหันมาแว๊บเดียวปลาหมดไปเรียบร้อยหมอไม้จัดการแต่เพียงผู้เดียว

แล้วก็ทำหน้างอน( พร้อมหัวเถิก ๆ) ว่าติ๊บเอาแต่คุยกะเพื่อนที่บังเอิญเจอกัน

พี่แกงอนเลยกินประชดซะพุงกางเลย

อืมมม  เหตุผลฟังขึ้นนะลุง  งุงิๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 11-01-2011 19:05:55

ขอหนุ่มลาวแบบตี๋หน่อยมีมะ  :o8:

อุ๊ยข้างบนหมอติ๊บบบบบบบบบบบบบ

ปล.ระวังหมอไม้บวมไปกว่าเดิมนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 11-01-2011 19:16:37

ยังคงน่ารักอย่างสม่ำเสมอ....รักและดูแลกันตลอดไปและรักกันเบาๆนะค่ะ :n1:(แอบซิงกูล่าร์เล็กๆ   :-[)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 11-01-2011 19:26:35

 :เหอะ1: :เหอะ1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-01-2011 19:52:30

แวะมาทักทายรอบค่ำหลังจากทำอาหารงอนง้อลุงเสร็จไปเรียบร้อยแล้ว

ดีใจนะคับที่ยังมีคนติดตามและให้กำลังใจติ๊บอยู่

ไงมีความสุขกับมื้อเย็นทุกคนละกันคับ

ปล.รักกันเบาๆไม่ไหวแล้วละ  ลุงแกทำสถิติน้ำหนักเพิ่มพรวดเอาๆทุกวันๆ

 :pigha2: ตอนนี้ผมเลยเรียกลุงแกว่า คิงคอง ไปเรียบร้อยละ  :pigha2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: zandwizz ที่ 11-01-2011 19:59:15

ขอจิ้มซะหน่อยนิ หุหุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 11-01-2011 20:03:43

 :laugh:

...ก็เล่นทำอาหาร ง้องอน กันเรื่อยๆ น้ำหนักก็เลยพุ่งพรวดเลยสิ
...โถๆๆ น่าเห็นใจหมอไม้ จะปฎิเสธก็ไม่ได้ ทีหลังอย่างอนบ่อยสิ
...ยังติดตามให้กำลังใจน้องหมอติ๊บ น้องหมอไม้ อยู่เสมอๆจ้า :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 11-01-2011 21:03:40

เฮียไม้ อนุมัติฉายา "คิงคอง" ที่พี่ติ๊บเรียกหรือยัง

ระวังนะหากเฮียแกไม่รับ อะไรจะเกิดขึ้น..(อะไรล่ะ?)

พรุ่งนี้เจอกันตอน 138 ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า

อิเห็ด(อิดิต)
วันนี้(11/1/2010)คนเม้นท์เยอะดีจริงๆ กด +1 ให้ทุกคนจ้าาาา  :mc4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 136 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 11-01-2011 21:12:45

+1 ให้ Hackz ล่วงหน้ากับตอนที่ 138(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-10.gif)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 137 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 11-01-2011 21:36:57

 :o8: :impress2: :impress2: :impress2:


น่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 137 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 11-01-2011 22:29:33

อูยยยย หวานกลบดวงดาวบนท้องฟ้ากันเลยอ่ะ

น่ารักกันจัง  :man1: :กอด1:

กด + ให้ทั้งหมอไม้กะน้อง hackz พร้อมรออ่านตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 137 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 11-01-2011 22:36:54

หวัดดีพี่ไม้ น้องติ๊บ และ แฮ็กกี้สุดหล่อ

ยังคงความหวามสม่ำเสมอเนาะพี่ไม้

อ๊ากกกกกกก มาไม่ทันน้องติ๊บอ่ะ  :monkeysad:
ตัวเองนอนยังงงงงง

พี่ถามได้มั้ยว่าน้องติ๊บจะไปเรียนเมื่อไหร่/ที่ไหนเอ่ย

เปนกำลังใจให้เสมอจ้า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 137 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 12-01-2011 01:20:29

หมอติ๊บจะโกอินเตอร์แล้วเหรอ..แวะมา Sydney บ้างนะค่ะ เดี๋ยวพาไปกินไอติมเจ้าอร่อย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 137 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 12-01-2011 08:12:26

+1 ให้หมอไม้กับน้องติ๊บ  :o8: :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 137 คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการ... ╰11/1/11╯
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 12-01-2011 09:58:26

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 138 ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 12-01-2011 16:10:00

ตอนที่ 138 ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า

รุ่งเช้าผมตื่นมาตอนเช้าด้วยการปลุกของเจ้าตัวเล็กท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บจนผมต้องเดินออกมาจากห้องนอนพร้อมผ้าห่มผืนเล็ก

“ตื่นมาอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวได้แล้วเดี๋ยวจะให้พาไปวัดหน่อย  อยากไปทำบุญให้ย่าอะ”

ไม่รู้ว่าผมจะถือว่านี่เป็นประโยคบอกเล่า   คำขอร้องอ้อนวอน  หรือมันคือคำสั่งดี

เพราะผมไม่มีโอกาสปฏิเสธได้เลย   แม้ใจอยากจะเดินกลับเข้าไปนอนห่มผ้าคลุมโปงเสียมากกว่า

 

เช้า นั้นผมก็เลยต้องอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดสุภาพ  เดินถือขับใบใหญ่พร้อมหิ้วปิ่นโตอาหารเดินตามเจ้าตัวเล็กและป้ามาพร้อมกับชาว บ้านคนอื่นๆ ด้วยเหตุผลว่าการเดินไปวัดจะทำให้เราได้มีโอกาสพบปะพูดคุยกับเพื่อนบ้าง มากกว่าที่เราขับรถไปที่วัด  และการที่เราเอารถไปวัดเวลากลับออกมาก็จะมีดินมีทรายจากวัดติดล้อรถเรามา มากกว่าการเดินไปที่วัด เป็นการขโมยโดยมิได้เจตนาอีกด้วย  เวลาถึงงานสงกรานต์ทีไรเลยต้องมีการขนทรายเข้าวัดนั่นไง

 

ได้ รับคำอธิบายแบบไม่ต้องมีการร้องขอแบบนี้แล้วจะทำไงได้อีกละครับนอกจากเดิน หอบขันน้ำและปิ่นโตเดินตามต้อยๆ และระหว่างทางผมก็ได้พบอีกหนึ่งความน่ารักน่าเอ็นดูของเจ้าตัวเล็กเมื่อเจ้า ตัวเล็กยังไม่มีการหลงลืมสิ่งที่ตัวเองเคยเป็นมาเมื่อครั้งก่อน  ผมยังเห็นเจ้าตัวเล็กยกมือไหว้ทักทายกับผู้คนที่ผ่านไปพบเจออยู่ทุกคน  จนถึงวัดเจ้าตัวเล็กก็ไปช่วยป้าและชาวบ้านในการจัดแจงภัตตาหารพระ และไหว้ทักทายผู้คนที่มาวัดอย่างคนสนิทสนมชิดเชื้อกันแทบทุกคนแม้ว่าคนที่มา วัดวันนี้บางคนจะแต่งตัวดูมีฐานะหรือมาในชุดพร้อมจะออกไปไร่ไปสวนแต่เจ้าตัว เล็กก็ไม่มีอาการมือไม้แข็งกระด้างแต่ประการใด   แต่กลับไหว้ทักทายทุกคนอย่างคนโอนอ่อน นอบน้อม  และนี่ทำให้ผมได้ยินกับสำเนียงคุ้นหูที่ได้ยินคนพูดถึงเจ้าตัวเล็กบ่อยๆเวลา ที่กลับมาบ้านทุกครั้ง….

“เป็นตาแพงเนาะ” ……

 

สายๆของวันสุดท้ายของปี 2548

ผม มีโอกาสได้พักผ่อนและช่วยเจ้าตัวเล็กทำความสะอาดบ้านเล็กๆน้อยๆในวันหยุดพัก ผ่อนของเราก่อนที่ผมจะนอนดูทีวีภายในบ้านที่อากาศหนาวเย็น  ป้าออกไปสวนแตงกวาที่อยู่หลังบ้าน

“ติ๊บ  อยู่บ้านหรือเปล่า” เสียงเจื้อยแจ้วดังมาจากรั้วข้างบ้านผมและเจ้าตัวเล็กที่กำลังนอนดูทีวี ด้วยกันลุกพรวดพราดมายังหน้าบ้าน

“อ้าวพี่ไม้ หวัดดีคะ  ติ๊บหวัดดี” เสียงคนคุ้นหน้าคุ้นตากันเป็นอย่างดี  น้องปุ๋มนั่นเองนึกว่าใคร

“อ้าวไปไงมาไงอะแก  จู่ๆก็มุดรั้วมาเนี่ยอะ” เสียงเจ้าตัวเล็กเอ่ยตอบกลับไป

“ก็ไม่ไงหรอกพอดีฉันเพิ่งกลับมาถึงบ้านลงรถทัวร์หน้าตลาดเมื่อเช้าเอง  พอดีเห็นแม่บอกว่าแกกลับมาชั้นก็เลยแวะมาทักทาย  อะนี่ผลไม้จากสวนบ้านชั้น” ปุ๋มยื่นตะกร้าผลไม้หลายอย่างที่ผลอาจดูไม่สวยหรือใหญ่เป้งแบบที่วางขายใน ตลาดเพราะปลูกแบบตามมีตามเกิด

แต่สิ่งที่งดงามกว่าคือน้ำใจของคำว่าเพื่อนที่ผมมองว่ามันงดงามเสมอจริงๆ

“ว่าแต่นี่ชั้นมาขัดจังหวะแกทำอะไรหรือเปล่าวะ” น้องปุ๋มพูดพลางใช้ภาษามือสื่อถึงการปฏิบัติภารกิจรักซะอย่างงั้นเล่นเอาผม เขินและเจ้าตัวเล็กก็หัวเราะร่าไปเลยทีเดียว

“ไอ้บ้า  นอนดูทีวีกันอยู่จ๊ะ ไม่ได้ทำไรเลย” เจ้าตัวเล็กตอบเขินๆ

“อ้าว ก็ไม่รู้เนาะ เห็นเดินออกมาหัวฟูกันทั้งคู่เลยก็เลยนึกว่า…” น้องปุ๋มแซวและล้อเล่นกับเพื่อนรักอย่างสนิทสนมและมันก็ทำให้ผมอดหัวเราะไป ด้วยไม่ได้

“แล้วนี่กลับมากันตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ” น้องปุ๋มเอ่ยถามต่อ

“ก็กลับมาถึงเย็นวันก่อนอะ  เมื่อวานก็ได้ไปวัดทำบุญแล้วก็นอนพักวันนึงละ  วันนี้ก็ไม่มีไรทำเลยพากันนอนดูทีวีอยู่นี่แหละไม่ได้ไปไหน”

“วันนี้แกว่างใช่มั้ย  พี่ไม้ว่างมั้ยค่ะ” ปุ๋มหันมาถามผมพร้อมทำตาบ้องแบ๊วตาโต

“ว่างดิ  ทำไมเหรอ  จะชวนไปไหน”

“ไปท่าอุเทน เพื่อนเขากลับมาหลายคนเลย  คืนนี้มีนัดเค้าท์ดาวน์กันริมโขงแกไปเป็นเพื่อนชั้นนะ  ไปรถชั้นก็ได้  นะนะนะนะ  ห้ามปฏิเสธ”

เจ้าตัวเล็กหันมามองผมชั่วครู่เดียวสันชาตญาณก็บอกผมแล้วว่าการหันมามองสบตาผมครั้งนี้คือคำสั่ง  จะทำไรได้นอกจากยอม  เฮ้ออออออออออออ

 

วันนี้ เป็นวันสิ้นปี เพื่อนๆของเจ้าตัวเล็กที่ส่วนใหญ่จะอยู่ในตัวอำเภอที่เรียกว่า อำเภอท่าอุเทน เพราะเจ้าตัวเล็กมาเรียนในโรงเรียนประจำอำเภอที่อยู่ไกลบ้านถึง 16 กิโลเมตรโดยการโหนรถเมล์ไปเช้าเย็นกลับสามปีในชั้นมัธยมปลาย จึงทำให้ชีวิตช่วงวัยรุ่นของเจ้าตัวเล็กมีเพื่อนๆที่บ้านอาศัยอยู่ในเมือง เสียมากกว่า  ถ้าไม่นับรวมน้องปุ๋มคนสวยที่บ้านรั้วติดกันนั่นนะ

 

สายๆ ของวันหยุดช่วงสิ้นปีเจ้าตัวเล็กและน้องปุ๋มพาผมมายืนดูตลาดสดที่มีทั้งคน ไทยและคนจากฝั่งลาวเพื่อนบ้านของเรามาขายของสดๆกันในตอนเช้าจนแน่นถนนเลียบ ฝั่งโขงของตัวอำเภอนี้ไปสุดลูกหูลูกตาเพราะมีตั้งแต่เสื้อผ้า  ข้าวของเครื่องใช้ กระเป๋ารองเท้า  ผักผลไม้เนื้อสัตว์ ไปจนถึงสมุนไพรแปลกๆ  ต้นไม้ดอกไม้จากปาที่สวยงามแปลกตาและบางชนิดก็เป็นต้นไม้ที่ผมไม่คิดว่าจะ สามารถนำข้ามฝั่งมาขายได้ แต่ที่นี่ก็มีให้เห็นและโอนอ่อนผ่อนปรนกันแบบบ้านพี่เมืองน้อง

 

นอก จากนี้ทัศนียภาพที่ผมมองเห็นแม่น้ำโขงช่วงที่กว้างที่สุดตลอดเส้นทางที่ผ่าน ประเทศไทยก็คงเป็นที่นครพนมนี่แหละเพราะมันกว้างกว่าแถบจังหวัดอื่นๆที่ผมไป ดูมาแล้วแทบทั้งสิ้น  ตอนนี้ยังไม่เข้าหน้าแล้ง  แต่สันดอนทรายกลางลำน้ำโขงเริ่มปรากฏให้เห็นแล้วทำให้เรือจากฝั่งลาวต้องขับ เรืออ้อมสันดอนทรายไปไกลทีเดียวกว่าจะวกกลับลงมาจอดยังท่าเทียบเรือที่เป็น ตลาดฝั่งไทยได้  ทำให้ผมตื่นเต้นและแปลกตากับภาพที่เห็นไม่น้อย  นอกจากนี้ผมยังเรียนรู้อีกอย่างว่าภาษาวัฒนธรรม  จารีตประเพณีของคนทั้งสองฝั่งโขงนี้ไม่ได้แตกต่างกันเลยแม้แต่น้อย  เพราะผมยังเห็นเจ้าตัวเล็กและน้องปุ๋มพูดจาต่อรองซื้อข้าวของจากฝั่งลาวกัน อย่างคล่องแคล่วกันเลยทีเดียว 

 

เจ้าตัวเล็กและน้องปุ๋มบอกกับผมว่ามาเดินตลาดลาวแห่งนี้ ( ชาวบ้านเขาเรียกว่าตลาดลาว )

เพื่อตั้งใจจะซื้อของไปฝากแม่เพื่อนซึ่งเป็นเจ้าของบ้านที่จะใช้จัดงานของเด็กๆวันนี้

และ เป็นแม่ที่เด็กๆในรุ่นนับถือเพราะทุกคนสามารถมาฝากท้องและนอนหลับที่บ้าน หลังนี้ได้อย่างสะดวกสบายและแม่จะดูแลเด็กๆอย่างดีในช่วงที่มีกิจกรรมต่างๆ  โดยเฉพาะเจ้าตัวเล็ก

 

น้องปุ๋มเล่าให้ผมฟังว่า แม่ของเพื่อนคนนี้จะเอ็นดูเจ้าตัวเล็กเป็นพิเศษเพราะว่าติ๊บ เป็นเด็กเรียบร้อยอ่อนน้อมถ่อมตน พูดจาไพเราะ  แต่ในขณะเดียวกันก็ตลกขบขันและออดอ้อนแม่เป็นระยะๆ แม่ของเพื่อนคนนี้จึงเอ็นดูติ๊บมากกว่าเพื่อนคนอื่นๆ และนอกจากนี้เจ้าตัวเล็กยังมาช่วยแม่ขายก๋วยเตี๋ยวและเป็นลูกแม่ค้าที่เป็น นางกวักของร้านได้เป็นอย่างดีเพราะติ๊บจะพูดจาเรียกลูกค้าเก่งมากกกก
 

หลัง จากได้ของที่ต้องการแล้วเราก็เดินกลับรถเพื่อที่จะขับไปบ้านเพื่อนที่อยู่ ถัดจากตลาดลาวแห่งนี้ไม่ไกลนัก  แต่ยังไม่ทันจะถึงรถเจ้าตัวเล็กกับน้องปุ๋มก็เจอเข้ากับคนรู้จักอีกแล้ว

เฮ้อ  รู้จักคนเยอะจริงๆสองเพื่อนซี้คู่นี้

 

แม่ค้าขายลูกชิ้นปิ้ง   ที่ผมดูท่าทียังไงก็ไม่น่าจะสนิทสนมกับสองว่าที่คุณหมอนี้ได้จนมากระจ่างเอาเมื่อน้องปุ๋มเล่าให้ผมฟังอีกว่า

“ตอนที่เรียนมัธยมปลาย  พวกหนูจะเลิกเรียนกันตอนสี่โมงเย็น แต่ จะกลับบ้านในรถเมล์เที่ยวสุดท้ายคือตอนประมาณห้าโมงครึ่ง(รถเที่ยวสุดท้าย หมดไวมากเพราะที่นี่รถเมล์มีชั่วโมงละคัน) และระหว่างที่รอรถเมล์ชั่วโมงครึ่งนี้  พวกเพื่อนๆคนอื่นๆก็จะนั่งกินขนม กินลูกชิ้นปิ้ง กินน้ำอัดลมจากร้านป้าคนนี้เป็นประจำ  แต่เจ้าตัวเล็กมีเงินมาโรงเรียนเพียงพอแค่สำหรับค่าข้าว และค่ารถในแต่ละวันเท่านั้นจึงไม่ค่อยมีโอกาสมานั่งร่วมวงกับเพื่อนๆคนอื่น เท่าไหร่นัก  จึงไปช่วยแม่ค้าคนนี้ขายน้ำขายขนม  เพราะความสนิทคุ้นเคยที่ต้องเจอกันทุกเย็น  จนนานวันเข้าติ๊บก็กลายป็นลูกรักของเจ๊ขายลูกชิ้นปิ้งอีกคนเพราะความมีน้ำใจ และความขยัน ในตอนเย็นที่เด็กออกมาจากโรงเรียนหมดแล้วเจ๊ร้านขาย ลูกชิ้นปิ้งจะให้เงินเป็นค่าจ้างติ๊บอยู่บ่อยครั้ง  แต่เจ้าตัวก็ไม่เคยรับค่าตอบแทนนั้นเลย  เจ๊ร้านขายลูกชิ้นจึงให้ติ๊บกินลูกชิ้น ขนมและน้ำอัดลมฟรีๆ หลังจากที่ขายเสร็จในแต่ละวัน”

 

เมื่อน้องปุ๋มเล่าจบ ผมที่รักเจ้าตัวเล็กอยู่ท่วมท้นหัวใจแล้ว  กลับยิ่งเอ็นดูเจ้าตัวเล็กมากขึ้นไปอีกเมื่อได้รับรู้เรื่องราวต่างๆของเจ้า ตัวเล็กผ่านปากของเพื่อนสนิทอย่างน้องปุ๋ม และแน่นอนคืนนี้ผมมีโอกาสได้เจอเพื่อนเก่าๆของเจ้าตัวเล็กอาจจะได้รับรู้ ข้อมูลเพิ่มเติมอีกเยอะเลยทีเดียว
 

ชั่วไม่กี่อึดใจผมก็นำรถมาจอดในลานวัดที่มีพระธาตุหินอ่อน

รูป ร่างลักษณะคล้ายองค์พระธาตุพนมแต่ขนาดเล็กกว่ามาก  เจ้าตัวเล็กและน้องปุ๋มพาผมเข้าไปไหว้พระประธานในวัดครู่เดียวก็พาผมเดิน ทะลุออกมาทางด้านข้างวัด  พบกับบ้านไม้สองชั้นแบบโบราณที่หน้าบ้านมีร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ และขายขนมครก ตั้งอยู่หน้าบ้าน

และตอนนี้มีลูกค้านั่งอยู่แน่นร้านเพราะเป็นวันที่มีตลาดนัดผู้คนเยอะแยะ

 

เจ้าของร้านเป็นหญิงหน้าตาใจดีวัยกลางคน กำลังทำก๋วยเตี๋ยวอย่างขะมักเขม้นพร้อมกับลูกสาวที่ช่วยเป็นลูกมืออยู่ไม่ไกล

“รับสมัครคนงานช่วยมั้ยคับ” เจ้าตัวเล็กออกอาการออดอ้อนไปตั้งแต่ยังไม่ทันจะเดินเข้าไปในร้านดี

“ต๊ายยย  ลูกชายชั้นมา” หญิงวัยกลางคนอุทาน ก่อนวางมือจากตะแกรงลวกก๋วยเตี๋ยวออกมากอดรับขวัญพอเป็นพิธี  ติ๊บและปุ๋มสองเพื่อนซี้ไหว้ทักทายแม่ก่อนแนะนำผมให้แม่และเพื่อนๆที่นั่ง อยู่ในบ้านได้รู้จักก่อนจะสวัสดีปีใหม่แม่ด้วยผลไม้ที่ไปตระเวรซื้อกันใน ตลาดลาวเมื่อครู่

 

ตอนนี้ในบ้านมีเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันนั่ง อยู่ราวสี่ห้าคน และบอกว่าเพื่อนๆคนอื่นๆก็ออกไปเดินช๊อปปิ้งในตลาดลาวเหมือนกับพวกเราสามคน  และตอนนี้ผมก็ได้เรียนรู้ว่าเด็กๆที่จบจากโรงเรียนในตัวอำเภอรุ่นราวคราว เดียวกับติ๊บนี้ เป็นเด็กที่มีโอกาสได้เรียนต่อในสถาบันที่มีชื่อเสียงกันแทบทุกคน  อาจจะเป็นเพราะว่าเด็กกลุ่มนี้คือเด็กห้องคิงส์

( สมัยผมเรียกเด็กห้องคิงส์ หมายถึง ห้องของเด็กเก่งที่มีหัวกะทิอยู่กันทั้งห้อง จะเป็นพวกเรียนดี เกรดดีๆกันจะอยู่ห้องที่ลงท้ายด้วย /1 เช่น ม.4/1  ม.5/1 ม.6/1 เป็นต้น )

 

อย่าง เช่นเจ้าตัวเล็กตอนที่เรียนม.ปลาย ก็ไม่ได้เป็นคนที่เรียนเก่งที่สุดในห้อง  เพราะน้องคนที่เรียนเก่งที่สุดในห้องก็ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกับเจ้า ตัวเล็กแต่เป็นสาขากายภาพบำบัด ส่วนคนอื่นๆก็มีเรียน เภสัช บัญชี วิศวะ กันตามความถนัดของแต่ละคนและที่ผมอดแปลกใจไม่ได้คือทุกคนมักจะเป็นเด็กทุน โดยเฉพาะเพื่อนสนิทของติ๊บที่เป็นนักพูดเหมือนกันเมื่อตอนเรียนมัธยมก็เป็น เด็กทุนและจะกลับมาเป็นครูที่โรงเรียนเดิมที่ตัวเองจบไปในไม่ช้า

 

มา ถึงตอนนี้ผมก็เริ่มสนิทสนมและกล้าพูดกล้าคุยกับพวกเด็กๆบ้างแล้ว เพราะบางคนก็เริ่มจะหนักข้อขึ้นด้วยการเริ่มแซวผมกับเจ้าตัวเล็กจนหน้า แดงอยู่บ่อยๆ

“พี่ไม้ค่ะ ถ้าวันนี้พี่ไม้เจอคนคนนึงพี่ไม้จะหึงจะหวงมั้ยค่ะ ถ้าหนูจะพาแฟนเก่าติ๊บมาร่วมงานนี้ด้วย”

“หือ  ติ๊บมีแฟนเก่าด้วยเหรอ” ผมถามด้วยความอยากรู้พลางหันไปทางน้องปุ๋มก่อนปุ๋มจะผงกหัวรับและหัวเราะหึๆ

ชั่วครู่เดียวเด็กๆก็ปรบมือกันเกรียวกราวต้อนรับคนที่บอกว่าเป็นแฟนเก่า หมอติ๊บ

ผมตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กเองก็ยิ้มเขินจนตาหยี และคนผู้มาใหม่ก็จัดว่าหน้าตาหล่อเหลาคมคายใช้ได้เลยทีเดียว

ก่อนที่ลมหึงตะตีหน้าผมก็ได้รับคำเฉลยว่า ตอนเรียนนั้นเพื่อนของติ๊บคนนี้ชอบล้อ แกล้ง บอกคนอื่นๆว่าเป็นแฟนกับติ๊บ  จนเพื่อนๆล้อเล่นกันเป็นเรื่องปกติไปซะเลยและเพื่อนของติ๊บคนนั้นก็บอกว่า เลิกกับติ๊บเป็นที่เรียบร้อยแล้ว  เพราะการกลับมาบ้านของตนคราวนี้คือพาแฟนมาเปิดตัวกับพ่อแม่และคืนนี้จะพาแฟน มาร่วมเค้าท์ดาวน์กับเพื่อนๆด้วย

 

ท่ามกลางเพื่อนฝูงที่อยู่ ร่วมกันคงทำให้เจ้าตัวเล็กหวนคิดถึงอดีตและร่วมวงสนทนากับเพื่อนๆอย่างออกรส ออกชาติ  ผมจึงเดินเลี่ยงมาดื่มโอเลี้ยงอยู่นอกบ้านที่เป็นร้านก๋วยเตี๋ยว ก่อนจะได้พบปะพูดคุยกับเพื่อนสนิทของติ๊บคนหนึ่ง ที่ผมเพิ่งจะมีโอกาสได้รู้จักและพูดคุยกันในตอนนี้

 

เพื่อนของ ติ๊บคนนี้สูงโปร่งออกจะผอม ผิวคล้ำ และดูมีอายุไปกว่าติ๊บเยอะแล้วอาจจะเพราะเคร่งเครียดกับการเรียนมาก เลยกระมัง  น้องคนนี้เล่าให้ผมฟังว่า

 

“เมื่อตอนที่เรียนมัธยมปลาย ติ๊บมาเป็นเพื่อนใหม่สมาชิกใหม่ของห้องเพราะย้ายมาจากโรงเรียนประจำตำบล  แต่ที่ทำให้ผมขำออกมาคือ  น้องคนนี้เล่าว่าวันที่สอบเข้าโรงเรียนแห่งนี้เพื่อทำการวัดพื้นฐานของเด็ก แต่ละคน  เพื่อทำการจัดเรียงลำดับเด็กตามพื้นฐานและความรู้ความสามารถว่าใครจะอยู่ ห้องไหน  พวกตนซึ่งไม่มีใครอ่านหนังสือเตรียมตัวมาสอบกันเลยและเจอข้อสอบที่เรียกว่า ยากเอาเสียมากๆ ขนาดตนเองซึ่งเคยได้ 4.00 มาแล้วเมื่อตอนอยู่ ม.ต้น ก็ไม่สามารถทำข้อสอบได้  แต่ปุ๋มบอกว่าเพื่อนของตนคนนี้เก่งมาก  ปุ๋มจึงลอกข้อสอบไปจากติ๊บ  และไปกระจายให้เพื่อนๆในกลุ่มเดียวกัน   ผลออกมาสุดท้ายเพื่อนๆที่อยู่ในกลุ่มนี้ได้อยู่ห้องคิงส์กันหมดเลยเพราะลอก ข้อสอบจากเจ้าตัวเล็กแท้ๆ”

 

“ส่วนตอนที่เรียนด้วยกันน้องคนนี้ก็บอกว่าไม่เคยพบเคยเจอคนที่มีความสามารถ รอบด้านแบบติ๊บมาก่อน  อย่างตนชอบคณิตศาสตร์ก็จะเรียนได้ดีแค่เฉพาะวิชานี้  กิจกรรมอย่างอื่นก็จะไม่ทำแล้ว  แต่พี่ไม้เชื่อมั้ยเวลาที่มีการสอบแข่งขันระดับจังหวัดอาจารย์ทุกวิชาจะวิ่ง ตรงมายังติ๊บกันทุกคน ไม่เพียงแค่วิชาการเท่านั้น  กีฬาติ๊บเองก็สามารถเล่นได้และเล่นได้ดีทุกอย่าง”

“พี่ไม้เคยเห็นนักกีฬาคนไหนใส่ชุดเชียร์หลีดเดอร์ ลงแข่งกีฬามั้ย” น้องคนนั้นเอ่ยถามผมติดตลก

“ไม่เคยคับ ชุดเชียร์หลีดเดอร์มันใช้ลงแข่งอะไรได้ด้วยเหรอ”

“เพื่อนผมคนนี้เคยทำมาแล้วจำได้ว่าวันนั้นเป็นงานกีฬาสี  ทุกคนประหลาดใจมาก เมื่อติ๊บตกลงปลงใจเป็นเชียร์หลีดเดอร์ให้กับคณะสีของตน  เมื่อโชว์เสร็จเจ้าตัวก็วิ่งไปแข่งปิงปองต่อโดยที่ยังใส่ชุดเชียร์หลีดเดอร์ ไม่ทันได้เปลี่ยน  และมันก็เก่งมากจนถึงขั้นเอาชนะพี่ที่เป็นนักกีฬาเขตได้  มันยังบ้าดีเดือดได้อีกนะพี่พอแข่งปิงปองเสร็จยังดีที่มันเปลี่ยนชุดมาแข่ง บาสเกตบอล  วอลเลย์บอล  เปตอง และอีกหลายกีฬา  แข่งเสร็จก็มาแต่งตัวโชว์หลีดรอบตัดสินในช่วงบ่าย ตอนนั้นพวกผมทุกคนงงกันหมดเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับติ๊บ   แต่พอวันถัดมาที่เสร็จสิ้นการแข่งขันเสร็จสิ้นกิจกรรมมันก็กลับมาเรียบร้อย สู่สถานะเดิม”

 

“แต่ผมนับถือน้ำใจติ๊บเขานะ  ผมว่าผมจนแล้วนะพี่แต่ผมยังพอมีเงินไปเที่ยวไปเรียนพิเศษบ้าง แต่ กับติ๊บนี่ไม่เคยเลยใครจะเชื่อว่าวันนึงคนที่ไม่เคยไปเรียนพิเศษ  หรือแม้กระทั่งมาติวกับอาจารย์ในช่วงเสาร์ อาทิตย์ วันดีคืนดีจะสอบติดแพทย์ได้แบบเหนือความคาดหมายของทุกคนแต่ผมก็ต้องขอบคุณติ๊บเขานะ”

 

“พี่รู้อะไรมั้ยที่ผมสอบทุน สควค. (ทุนส่งเสริมครูผู้มีความรู้ความสามารถพิเศษ ) และกำลังจะกลับมาเป็นครูที่โรงเรียนเดิมใกล้ๆบ้านของผมแบบนี้ได้  ต้องขอบคุณที่ครั้งนึงติ๊บมันสละสิทธิ์ทุนนี้ผมที่เป็นตัวสำรองก็เลยได้ทุน นี้ไป  เลยทำให้ผมรักและชื่นชมเพื่อนคนนี้มากขึ้นไปอีก”

 

“อะไรที่ทำให้น้องคิดว่าติ๊บคนนี้เป็นที่รักของเพื่อนๆได้แบบนี้” ผมตัดสินใจถามเพื่อนสนิทของติ๊บราวกับสัมภาษณ์ออกรายการโทรทัศน์  แต่ก็นะถ้าเรารักใครซักคนเราก็ต้องอยากรู้เรื่องของเขาให้มากที่สุดจริงมั้ย ครับ

“ถ้าให้ผมตอบคือผมคิดว่าติ๊บเป็นคนยิ้มง่ายเข้ากับคนอื่นง่าย  มีน้ำใจ  และที่ให้คำจำกัดความของติ๊บได้เข้าที่ที่สุดไม่ว่าจะในฐานะไหนก็คือ  ผมว่าติ๊บเป็นคนน่ารัก   มันน่ารักโดยสันดานอะพี่”

เออ  เอากับน้องเขาซิ  นี่คือชมเพื่อนแล้วใช่มั้ยนิ ประโยคนี้

 

“พี่อย่าตกใจนะ  คือมันน่ารักโดยที่ไม่ต้องปรุงแต่งหรือปรับอะไรเลยพี่ดูเวลามันอยู่กับแม่ ที่ขายก๋วยเตี๋ยวซิ  มันก็อยู่บนบทบาทของลูกที่น่ารัก  ช่วยงานเขาแบบนี้ใครจะไม่รัก  หรือพี่ดูตอนที่มันอยู่กับเพื่อนๆซิ  มันก็เป็นเพื่อนที่น่ารัก  แต่ที่ผมชอบติ๊บคือผมไม่เคยได้ยินคำหยาบหรือไม่สุภาพออกจากปากมันเลย  มันไม่เคยขึ้นมึง  กู หรือด่าเพื่อนคนอื่นเลย  คำหยาบที่สุดที่ผมเคยได้ยินจากปากมันคือคำว่า  ไอ้บ้า” เออ อันนี้ผมเห็นด้วยแฮะเท่าที่อยู่ด้วยกันมาสามปีนี่แหละคำหยาบที่สุดที่ผมเคย ได้ยินจากปากเจ้าตัวเล็กจริงๆ

 

“และพี่อย่าหาว่าผมยุ่งเรื่องส่วนตัวนะ  เวลามันอยู่กับพี่ผมก็เชื่อว่ามันเป็นแฟนที่น่ารักของพี่ด้วยจริงมั้ย” เออ  อันนี้จริงไม่เถียงเลยซักคำ

 

“ผมรักและสนิทกับติ๊บมันมาก  มาวันนี้ภาพติ๊บคนเก่าที่หมองๆซึมถูกลบหายไปหมดวันนี้ติ๊บมันดูสดใส มีสง่าราศี และมีความสุขกว่าเมื่อก่อนเยอะผมฝากพี่ดูแลเพื่อนผมคนนี้ให้ดีที่สุดเลยนะ”

 

หลังจากเรียนรู้เจ้าตัวเล็กผ่านปากของเพื่อนสนิทเจ้าตัวเล็กแล้ว  ก็ทำให้ผมมั่นใจมากว่าผมเลือกคนไม่ผิดแล้วจริงๆ

 

พลบ ค่ำหลังจากที่ช่วยแม่ที่เป็นเจ้าของบ้านเก็บร้านก๋วยเตี๋ยว  และร้านขนมครกของแกเรียบร้อยแล้ว  เด็กๆก็เริ่มทยอยกันมามากขึ้นบางส่วนก็เรี่ยไรเงินออกไปซื้อของมาเตรียม สำหรับงานปาร์ตี้คืนนี้ที่ตลาด  ผู้ชายส่วนใหญ่ก็เก็บและจัดเตรียมสถานที่

 

ราวๆ สองทุ่มเด็กๆก็มาพร้อมหน้ากันราวยี่สิบคนไม่เกินนี้  ตอนนี้ทุกคนเริ่มอร่อยกับอาหารที่ช่วยกันลงมือทำ จนได้ที่จึงมีบางส่วนเริ่มด้วยการดื่ม บางแล้ว เด็กๆที่ไม่ได้เจอกันนานจึงเริ่มคุยจอแจกันแล้วเป็นที่สนุกสนานเฮฮา แต่นั่นก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกว่าเป็นส่วนเกินเท่าไหร่นักเพราะทั้งเจ้าตัวเล็ก และน้องปุ๋มตลอดจนเพื่อนคนอื่นๆหันมาหยอกล้อและแซวผมกับเจ้าตัวเล็กเป็น ระยะๆ

 

เที่ยงคืนและเริ่มการนับถอยหลัง

5

4

3

2

1

 

สวัสดีปีใหม่ 2549

 

ผม นั่งมองเจ้าตัวเล็กที่สนุกสนานร่าเริงไปกับเพื่อนๆ  ความสุขในวัยเยาว์ได้หวนมาอีกครั้งเมื่อเพื่อนฝูงกลับมารวมตัวกัน  และตอนนี้ผมก็ไม่ได้เมาหรือเข้าข้างตัวเองแต่อย่างใดผมรู้สึกว่า ติ๊บ ดูเด็กที่สุดในบรรดาเพื่อนฝูงของตัวเองแล้ว อาจจะเป็นเพราะการใช้สมองอยู่บ่อยๆนั่นแหละมั้งจึงทำให้ดูเด็กอยู่เสมอๆ

 

ผมมีความสุขจาการเห็นคนที่ผมรักมีความสุข  มันสุขสุดๆแล้วตอนนี้  เวลานี้

TBC…

// น่าจะตั้งตอนนี้เป็นชื่อว่า “เมียเทวดา” จะเหมาะดีกว่าไหม คนอาร๊ายยย เพอร์เฟ็คแมน(เมีย)ขนาดนี้ :-[ อ่านแล้วขนลุกไปตามๆ กัน อิจฉาอย่างแรงเลยนะ บุญของเฮียไม้จริงๆ ที่ได้พี่ติ๊บมาเป็นแฟน ตาร้อนวุ้ย... และชอบคำนี้อ่ะ “มันน่ารักโดยสันดานอะพี่” ใช่พี่ติ๊บน่ารักเป็นสันดาน แต่สันดานในที่นี้หมายถึงสันดานที่ดี คิดดี ทำดี ประพฤติดีต่างหาก (ได้เวลาแซวคืนตามระเบียบ :laugh:)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 12-01-2011 16:41:56

 :-[ :-[ :-[ อ่านแล้วเขิลแทนเลยวุ่ยยยยย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 12-01-2011 17:47:14

+1 อิจฉาหมอไม้  :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 12-01-2011 18:02:47

ต่อมอิจฉาแตกแล้วเรา ทำไมน่ารักอย่างนี้นะ
กด + ให้แล้วนะจ๊ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะทุกคน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 12-01-2011 18:05:13

ซึ้งๆๆๆ  :กอด1:

น่ารักๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 12-01-2011 20:17:17

"เมียเทวดา" เข้าท่าดีเหมือนกันนะ hackz :jul3:
คนเค้าน่ารัก เพราะมันอยู่ในสายเลือดอ่ะป่าว  

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 12-01-2011 20:31:08

555..เข้ามาขำกะคำว่าเมียเทวดา ดื่มน้ำอยู่ถึงกะพุ่งเชียว คือมันทั้งจั๊กจี้ทั้งขำทั้งมึนบอกไม่ถูก :a5:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 12-01-2011 21:07:15

...เห็นด้วยอย่างยิ่ง คนจะดี ดีโดยสันดาน ไม่ต้องเสแสร้ง
...โชคดีจริงๆๆหมอไม้ งานนี้หมอไม้ไปเพื่อสืบความลับ ความน่ารัก ของหมอติ๊บโดยเฉพาะเลยมั้ง :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 12-01-2011 21:27:43

ดีใจจังที่มีโอกาสได้มารู้จักคนดีๆ น่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างแก่เด็กรุ่นใหม่ๆ อย่างหมอติ๊บ

อ่านแล้วมีความสุข เหมาะสมแล้วที่หมอติ๊บได้สิ่งดีๆในชีวิตตอบแทนกลับมา (อย่างเช่นหมอไม้ เป็นต้น ใช่มะ)

หมดติ๊บน่ารักมั๊กม๊ากกกกกกก

จะบอกอีกอย่าง ชอบจังเลยเวลาอ่านตอนที่หมอติ๊บกลับบ้าน วิธีชิวิตต่างจังหวัดช่างเป็นเสน่ห์และอบอวลไปด้วยความสุขอ่ะ

อ่านแล้วรักหมอติ๊บและรักเมืองไทยจัง อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 12-01-2011 22:55:43

ชอบคำนี้เหมือนกันเลยค่ะ "น่ารักโดยสันดาน" เหมาะกับพี่ติ๊บจริงๆ  o13

เพราะการที่พี่ติ๊บทำตัวน่ารักอย่างงี้มาตลอด

ก็เลยทำให้พี่ติ๊บพบเจอแต่สิ่งดีๆในชีวิต

พี่ติ๊บนี่ช่างเป็นที่รักของทุกคนเลยจริงๆ  น่านับถือมากเลยค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 13-01-2011 00:00:18

หมอติ๊บ นี่เรียกได้ว่า " เหนือมนุษย์ " แล้วนั่น  โอ้ คนอะไรทำได้หลายอย่างในเวลาเดียวกัน  o13

ถ้าเป็นจอมยุทธ์นี่ เก่งทั้ง บู๊และบุ๋น เลยนะ  o13

อยากเห็นหมอติ๊บใส่ชุดลีดเดอร์ ไปตีปิงปองจริงๆ คงน่ารักน่าดู  :o8:

ขนาดเป็นแฟนคลับอ่านแล้วยังปลื้มหมอติ๊บมั่กๆเลย 

แล้วงี้หมอไม้จะระดับไหนล่ะนั่น  (งานนี้ทั้งรัก ทั้งหลง หมดใจเลยชิมิค๊า) :z2:


 :กอด1: :L2: 2คุณหมอ & น้อง hackz

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 13-01-2011 01:59:36

พี่ติ๊บน่ารักจัง จะขยันให้ได้ซักครึ่งของพี่ติ๊บนะฮะ พี่ไม้ค่อดดดดโชคดี ได้แฟนดีอิหลี อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยพี่ติ๊บพี่ไม้รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ผมไอมา2อาทิตย์แล้วยังไม่หายเลย ร๊ากกพี่ติ๊บนะ :กอด1: พี่ไม้ไม่สนใจหรอก อิจฉาคนได้แฟนน่ารัก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 13-01-2011 12:55:35

อ่านตอนนี้แล้วยิ้มไม่หุบเลย มีความสุขไปด้วย

หมอติ๊บน่ารักมากๆ เพื่อนๆหมอติ๊บก็น่ารัก

หมอไม้โชคดีที่ได้เจอและรักหมอติ๊บ

และหมอติ๊บก็โชคดีที่ได้เจอและรักหมอไม้

อยากเห็นรูปหมอติ๊บบ้างนะค่ะ เพราะเข้ามาไม่ทัน

ขอหน่อยนะค่ะ เห็นแก่แฟนคลับหมอไม้ หมอติ๊บและนายแฮ็ค ตาดำๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-01-2011 17:56:43

มัวแต่ยุ่ง ๆ เข้ามาดู อ้าว ลงสองตอนแล้ว
ธรรมชาติที่สวยงาม ความสดใสและไมตรีจิตของคนในพื้นที่
มีเสน่ห์มาก อ่านแล้วทำให้มีความสุขไปด้วยเลย
อ่านตอนล่าสุด ทำให้นึกถึงคำพูดหมอติ๊บเลย  ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว
เข้าใจแล้ว  ก็ เล่นเหมาซะขนาดน้าน :laugh:
เราก็โชคดีด้วยเหมือนกัน ที่ได้มาเรื่องราวดี ๆ แบบนี้ ที่นับวันจะหาไม่ค่อยเจอแล้ว
 :กอด1: หมอติ๊บ หมอไม้และนายแฮ็ค ด้วยความคิดถึง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-01-2011 14:03:44

 :L1:หมอไม้สุดหล่อมาละคับ    :L1:

แวะมาทักทายชาวเล้าในวันหยุดเพราะไม่ค่อยสบาย  ไอทั้งวันเลย

เลยลงตอนต่อไปล่วงหน้าให้นายแฮคในเฟสบุคหลายตอนไปแล้วนะ

ยังไงเป็นกำลังใจให้นักโสของเราด้วยนะคับ

สู้ๆ  เผื่อจะมีคนแถวนี้เห็นใจ  เอิ๊กสืๆ :a5:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน138ปีใหม่กับความทรงจำครั้งเก่า【12/1/11】P.161
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 14-01-2011 14:43:46

...ป่วยเหรอหมอไม้ เดี๋ยวก็หาย มีพยาบาลดี ทำอาหารเลิศรส ให้รับประทาน จนตอนนี้ได้ฉายาว่า..คิงคอง แล้วนี่ :laugh:

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ ตอน 139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-01-2011 18:00:13

ตอนที่ 139 ทำบุญ ( แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย )

ปีใหม่ผ่านพ้นจนดึกดื่นเด็กๆจึงเริ่มล่ำลาและแยกย้ายกันกลับไปพักผ่อน

ผม เจ้าตัวเล็ก และน้องปุ๋มคนสวยขับรถอกมาจากตัวอำเภอมุ่งหน้าสู่หมู่บ้านของเรากันในตอน ดึก  แวะส่งน้องปุ๋มเข้าบ้านก่อนจะวนรถไปจอดหน้าบ้านของเรา

ฟังดูดีแฮะประโยคนี้ บ้านของเรา

 

ดึก แล้วป่านนี้ป้าคงนอนหลับไปนานแล้ว  แต่ยังเปิดไฟส่องสว่างคงกลัวว่าคนที่ไม่คุ้นที่จะเดินชนนั่นชนนี่   ตอนนี้เพื่อนบ้านก็นั่งสังสรรค์ฉลองปีใหม่รอบกองไฟอยู่แทบจะเกือบทุกบ้าน เพราะนี่ก็เป็นเวลาที่หลายๆคนตื่นเช้ามานึ่งข้าวเหนียวหุงหาอาหารกันแล้ว

 

ผม กับเจ้าตัวเล็กเข้าไปนอนได้ซักพักผมก็ต้องสะดุ้งตื่นในตอนเช้าตรู่หลังจาก ได้พักสายตาไปไม่กี่ชั่วโมง   เสียงโขลกทำกับข้าวดังมาจากครัวหลังบ้านปลุกให้ผมได้ตื่นจากความหลับไหล เอื้อมมือไปสวมกอดคนรักหากแต่เจอเพียงกองผ้าห่ม  เจ้าตัวเล็กคงออกไปช่วยป้าทำกับข้าวแล้วเป็นแน่  เราเป็นเขย จะตื่นสายให้เขาว่าเอาไม่ได้  ( คิดไปขนาดนั้นเชียวแฮะเรา )

 

หลัง จากเสียงระฆังดังเหง่งหง่างมาจากวัด  ป้าและเจ้าตัวเล็กจัดการเตรียมอาหารถวายพระ ข้าวต้มผัดไส้กล้วยสำหรับตักบาตร ไปจนสำรับหมากพลู เรียบร้อยแล้ว

ป้าเดินเข้าห้องแต่งตัวออกมาด้วยชุดไหมสีน้ำเงินที่ติ๊บซื้อมาฝากเมื่อคราวก่อน

อันที่จริงผมว่าป้าของติ๊บเป็นคนสวยทีเดียวแหละ ผิวพรรณแกก็จัดว่าดีขนาดทำงานหนัก

อยู่แต่ในไร่ในสวนจนไม่มีเวลาได้แต่งเนื้อแต่งตัวแบบนี้เท่าไหร่  เมื่อแกอยู่ในชุดไหมแบบนี้จึงดูดีแปลกตาไปมาก

เจ้าตัวเล็กออกมาจากห้องด้วยเสื้อไหมแขนสั้นสีขาวงาช้างพอดีตัว  น่ารักยังกะละอ่อนเหนือ

ส่วน ผมก็อยู่ในชุดสุภาพทำหน้าที่พลขับ พาป้าและติ๊บไปส่งยังวัดเพราะวันนี้เจ้าตัวเล็กตั้งใจจะถวายสังฆทานด้วยจึง ให้ป้าจัดเตรียมของไว้ตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้ของจึงเยอะมากจึงใช้รถขนของไปสะดวกกว่าที่เราสามคนจะหอบพะรุงพะรัง

 

ตอน นั้นผมยังขับมิสเตอร์แจ๊ส สีแดงเป็นเพื่อนคู่ใจ  ไม่ได้หรูหราหรือโก้เสียมากมายเมื่ออยู่ในชุมชนเมือง แต่ในสังคมชนบทแบบนี้มีรถผมเพียงคันเดียวที่เข้ามาจอดในวัดและขนของถวาย สังฆทานมาเต็มหลังรถ  ตลอดจนอาหารคาวหวาน และข้าวของสำหรับงานบุญวันนี้อีกหลายอย่างจึงเป็นที่แตกตื่นและสนใจสำหรับ ชาวบ้านละแวกนี้

 

ที่นี่ทำให้ผมเรียนรู้และศรัทธาพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง 

เพราะมันไม่ใช่พุทธพาณิชย์แบบที่ผมเห็นจนชินตาในกรุงเทพ

พิธีกรรมต่างๆถูกตัดออกไปจนเหลือไว้แค่คำว่าสะดวก  ตู้บริจาคที่ดูรกหูรกตาจนไม่รู้จะทำบุญบริจาคเริ่มจากตรงไหน 

 

แต่ที่นี่ไม่ได้เป็นอย่างนั้น

เมื่อ ชาวบ้านมาถึงวัดก็จำนำภัตตาหารหรือปิ่นโต  มาจัดเป็นสำรับหนึ่ง  แม้ว่าหนึ่งครอบครัวมีกับข้าวมาเป็นไข่เจียวอย่างเดียว   แต่เวลานี้มีพระสงฆ์ในวัดสี่รูป  ไข่เจียวจานนั้นก็จะถูกแบ่งออกเป็นสี่ส่วนเท่าๆกัน  แม้ว่าจะมีเพื่อนบ้านคนอื่นนำไข่เจียวมาถวายพระเหมือนกันก็ตาม

 

ผม แอบกระซิบถามเจ้าตัวเล็กถึงเหตุผลว่าทำไมเราไม่เอาไข่เจียวของคนนี้ใส่ ภัตตาหารในส่วนของพระรูปนี้  แล้วเอาไข่เจียวของบ้านอื่นใส่ให้พระรูปอื่นก็ได้ ก็ได้รับคำตอบกลับมาว่า  เพื่อให้ผู้ที่นำไข่เจียวมาถวายได้ทำบุญกับพระแต่ละรูปโดยเท่าเทียมกัน   และพระทุกรูปก็ได้ฉันท์อาหารเหมือนกันไม่มีของอร่อยให้เจ้าอาวาส  และของเหลือบาตรให้เณร

ไม่ว่าเจ้าอาวาสหรือเณรก็ได้ฉันท์ทุกอย่างเท่ากัน  เหมือนกันทุกอย่าง ทุกจาน

หลังจากได้รับคำตอบให้กระจ่างความสงสัยแล้ว   ป้าก็สั่งให้เจ้าตัวเล็กทำบุญด้วยข้าวพันก้อน

ข้าวพันก้อน  คือการนำขนมหรือข้าวต้ม หรือข้าวเหนียวทำเป็นคำเล็กๆ อุทิศบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรนายเวร  วิญญาณเร่ร่อน สัมพเวสี

 

จากนั้นเมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วพระก็เริ่มสวดมนต์ไปซักระยะ

ชาวบ้านจึงเดินออกไปตั้งแถวเป็นวงกลมรอบศาลาวัดเพื่อเตรียมการตักบาตรด้วยขนม หรือข้าวต้ม  ขนมเทียน ตามแต่ที่แต่ละครอบครัวสะดวก

 

จาก นั้นก็เข้ามาในศาลาสวดอุทิศบุญส่วนกุศลแก่บุพการี และผู้มีพระคุณ ตลอดจนตัวเองก่อนจะกรวดน้ำ  และพระฉันท์อาหาร ในระหว่างพระฉันท์อาหารก็มีผู้เฒ่าผู้แก่ที่มาจำศีลนุ่งขาวห่มขาวที่วัดสวด มนต์อย่างต่อเนื่อง  จนพระฉันท์เสร็จเรียบร้อยก็สวดมนต์ให้พร  ญาติโยมรับศีลรับพรเสร็จพระสงฆ์จึงเดินออกมาแจกจ่ายขนมที่ได้รับจากการบิณฑบาตเมื่อเช้าออกแจกจ่ายญาติโยม  ส่วนข้าวปลาอาหารที่เหลือก็ให้ชาวบ้านนั่งล้อมวงแลกเปลี่ยนเรื่องราวพูดคุย กันระหว่างสนทนาและกินข้าวก้นบาตรที่เชื่อว่าจะได้บุญและทำให้มีร่างกายแข็งแรง

 

ผมไม่ได้อคติกับวัดในกรุงเทพนะ

แต่บรรยากาศการทำบุญแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกอิ่มบุญมากกว่าเดินถือเงินเข้าวัดในกรุงเทพที่มีตู้รับบริจาค

เมื่อจะถวายถวายสังฆทานก็หยอดเหรียญและรับพรจากพระผ่านเทปหรือแผ่นซีดีที่จะดังขึ้นเมื่อเราหยอดเหรียญถวายสังฆทาน

เมื่อ จะถวายอาหารเช้าหรือเพลก็เดินถือเงินเข้าวัดไปจ่ายเงินกับทางวัดแล้วชุดโต๊ะ จีนพระก็จะถูกจัดออกมาตามกำลังการบริจาคของเรา   รายรอบวัดมีตู้รับบริจาคมากกว่าร้อยตู้ไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องใช้เงิน  ผิดกับที่นี่ที่มันเรียกกำลังจากศรัทธาได้อย่างลิบลับ คุณคิดอย่างผมมั้ย

 

หลัง จากชาวบ้านทานอาหารเช้าข้าวก้นบาตรกันเรียบร้อยแล้ว  ก็จะมีการเรี่ยไรเงินบริจาคโดยใส่ลงในบาตรพระตามกำลังศรัทธา  ห้าบาทสิบบาท  ไม่มีจำกัดเหมือนตู้บางวัด( รับเฉพาะเหรียญสิบเท่านั้น   แล้วเงินเหรียญห้าเหรียญบาทของชาวบ้านไม่มีคุณค่าพอจะทำบุญหรืออย่างไร )

พร้อม กับที่พระก็เริ่มประพรมน้ำมนต์เพื่อความเป็นสิริมงคลแบบชาวบ้าน  ( อันนี้ก็ไม่ต้องหยอดเหรียญรับน้ำมนต์เหมือนใน กทม ) หลังจากเสร็จจากพิธีสรงตรงนี้แล้วชาวบ้านก็จะร่วมกันพัฒนาวัดทั้งขุดลอกท่อ ระบายน้ำ  ตัดแต่งกิ่งไม้รอบวัด   จนช่วงสายๆก็แยกย้ายกันกลับตามความสะดวกของแต่ละคน

 

ผมเห็น เจ้าตัวเล็กนั่งสนทนาอยู่กับผู้เฒ่าในหมู่บ้านอย่างนอบน้อมก่อนจะรับพร   โดยการผูกข้อไม้ข้อมือเป็นศิริมงคลในช่วงปีใหม่ ก่อนจะลากลับออกมาพร้อมกับป้าที่ยิ้มแย้มให้กับผู้คนที่ผ่านมาทักทาย  ถ้าให้ผมเดาผมคิดว่าฐานะของป้าตอนนี้ก็คงพอมีอยู่มีกินจากความสำเร็จระยะ แรกๆของเจ้าตัวเล็กแม้จะไม่ร่ำรวยอย่างคนอื่นๆในหมู่บ้าน แต่ก็คงไม่ขัดสนเหมือนก่อน

 

เพราะป้าเองก็มีสีหน้าอิ่มเอิบต่างจากเมื่อคราวที่ผมมาที่นี่ครั้งแรกอยู่มากทีเดียว 

แม้ตอนนี้ครอบครัวนี้จะยังไม่ร่ำรวยจนเป็นที่นับหน้าถือตาของคนในหมู่บ้าน

แต่ไม่นานหรอกความกตัญญูของเด็กหนึ่งคนจะเปลี่ยนแปลงฐานะและความเป็นอยู่ของป้าและติ๊บได้อีกมากมายเลยทีเดียว  ผมเชื่อแบบนั้นจริงๆ

TBC…

// ผู้เป็นแม่หรือผู้ที่เป็นอุปการคุณของท่านพี่ติ๊บ สิ่งแรกที่ผมจะบอกได้ในตอนนี้คือ อิ่มเอม ที่ไม่ใช่จากการอิ่มอาหาร แต่เป็นการอิ่มเอมออกมาจากหัวจิตหัวใจ ไปทางไหน ที่ใด ทำอะไร ทุกคนย่อมมีการให้สรรเสริญและยกย่อง เพราะผลมาจากการที่เราทำของตัวเราเอง เราทำดีก็ได้ดีไป ทำไม่ดีต้องโดนตำหนิ ติฉินนินทากันไป อย่างพี่ติ๊บนี้ชาตินี้ทำบุญและทำความดีไว้เท่าไหร่ ชาติหน้าย่อมส่งผลมากกว่าชาตินี้เป็นแน่แท้ ผมเชื่ออย่างนั้น ผมภูมิใจและดีใจแทนเฮียไม้และคุณป้าของพี่ติ๊บจริงๆ โชคดีและมีบุญวาสนามาก ที่ได้มีพี่ติ๊บเป็นลูก(เมีย)คนนี้ yes!

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-01-2011 18:13:41

 :o8: หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทายอีกรอบ  :o8:

ขวยเขินกับคำชมของน้องแฮค  แต่อย่าลืมว่าคนเราไม่ได้มีแค่มุมเดียว

อย่าตัดสินพี่หรือคนอื่นจากมุมมองที่แฮคได้เรียนรู้  ได้ฟัง  หรือได้พบเห็น

แต่แฮคต้องเรียนรู้ที่จะมองคนในทุกด้านมนทุกแง่ ในทุกมม

เหมือนตัวอย่างง่ายๆพี่อาจเป็นคนดีในบทนิยายของพี่ไม้

แต่ในขณะเดียวกันพี่อาจเป็นตัวร้ายที่น่ากลัวได้เหมือนกัน  ( จริงม่ะโย่ง )

แต่ยังไงก็ขอบคุณที่ทุกคนยังรัก  ยังชื่นชม  และยังเอ็นดูในตัวหมอบ้านนอกคนนี้นะคับ

รักทุกคนเช่นกัน



แอบฝากประชาสัมพันธ์เล็กน้อย

คืนนี้ใครอยู่อ่อนนุชเจอกับหมอติ๊บ  และหมอไม้ได้  ที่ข้างวัดยางอ่อนนุช

งานคอนเสิร์ตเสียงอิสาน

( พอดีป้ามาเยี่ยมจากนครพนมแล้วเห็นแกอยากดูมากเลยจะพาป้าไปดู  เผลอตาไม้อาจไปหน้าเวทีกะเขาแหงม ๆ)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-01-2011 18:25:05

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำคับพี่ติ๊บ ใช่เน๊าะ คนเราต้องมองหลายๆ มุม

มุมที่เราเห็นอาจจะยังไม่ใช่ทั้งหมดของคนๆ นั้น เราต้องมองให้เห็นของทุกมุมของคนนั้น

ก็คงจะจริง พี่ติ๊บคงร้าย(กาจ) กับเฮียไม้อย่างแน่(ชิมิ)

-----

อ้ายติ๊บ สิไปมั่วหน้าฮ้านซำบ้ออ้าย หมอลำเสียงอีสานเหรอ อยากเห็นแม่ใหญ่จื้น ยายแหลม ยายปอยฝ้าย 555+

โหย เสียดาย ผมไม่ได้อยู่บางกอก

ยังไงถ้าไป ก็ถ่ายรูปอัพขึ้นเฟสบุคให้ดูหน่อยเด้อ

ก็ว่ากันไป

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-01-2011 18:31:57

 :z2: เดี๋ยวจะแอบถ่ายตาไม้ตอนลุงแกเต้นหน้าฮ้าน( หน้าเวที ) มาฝาก :z2:

แต่พี่ก็กลัวเหมือนกันน่ะนายแฮค

กลัวจะห้ามใจตัวเองไม่อยู่เหมือนกัน

ทั้งเสียงแคน  ทั้งเสียงโปงลาง  มันยิ่งอยู่ในสายเลือดพี่อยู่ 

อะ กรู.................



ยังไม่ทันไรเริ่มคึกละนะนี่ :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 14-01-2011 18:42:41

 :laugh:  ไปดูคอนเสิร์ตกันเหรอเนี่ย...แถวเมืองกรุงมีตะลุมบอนกันเหมือนบ้านเรามั้ย  เสียงอิสานมาทีไร ตะลุมบอนกันตลอด ระวังหลังกันด้วยนะ  :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 14-01-2011 19:00:53

คนน่ารักนิสัยดีใครๆก็รัก :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 14-01-2011 20:38:09

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/b1.gif)ทำบุญเนี่ย มันอยู่ที่ใจ
ถ้าใจเราตั้งมั่น ตั้งใจ เราก้อได้บุญ
ทำอะไรไม่ให้ใครเดือดร้อน เราก้อได้บุญแล้ว
ป.ล. ติ๊บอย่าเซิ้งมากนักนะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/02-1.gif) เด๋วจะเหนื่อย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 14-01-2011 22:56:55

ได้อ่านแล้วคิดฮอดบ้าน

 :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 15-01-2011 01:10:57

+1


เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะครับ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 15-01-2011 01:34:38

เฮ้ย!พี่ไม้ ผมสงสัย วัดในกรุงเทพฯเป็นอย่างนั้นจริงๆหรอครับ ไม่อยากจะเชื่อ ปล.อยากไปดูเสียงอิสานด้วยจัง หุหุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 15-01-2011 01:49:31

ตอนนี้เรียกได้ว่า อิ่มบุญกันจริงๆ

อยากบอกเดี๋ยวนี้หลายวัด โดยเฉพาะวัดดังๆ ตู้บริจาคเยอะมั่กๆ วางได้ทุกจุด

ขนาดน้ำมนต์ยังต้องหยอดเหรียญ แล้วน้ำจะพุ่งออกมา ถ้าจัดมุมไม่ดี ก็โดนหน้าเต็มๆ (นี่แหละวัดของชาวพุทธ  :เฮ้อ:)


แว่วเสียงแคน แดนอีสาน มาเซิ้งกันพี่น้อง  ฮิ้.......ว 

อยากเห็น 2 คุณหมอ เซิ้ง อิอิ :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 15-01-2011 09:04:58

+1 อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หมอติ๊บกะหมอไม้อยู่อ่อนนุชเหมือนเราเลย เห็นคอนเสิร์ตเสียงอิสานเหมือนกัน เซิ้งงงงงงงง :impress3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 15-01-2011 20:52:53

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-01-2011 14:08:22

 :mc4:  แวะมาทักทายชาวเล้าวันหยุด  :mc4:

มีความสุขกับการพักผ่อน  และนอนกอดใครซักคนที่เรากลัว  เอ้ย ที่เรารัก

มีมื้อเที่ยงเป็นส้มตำไก่ย่าง

และตบท้ายด้วยไอติมกะทิ

จนเดี๋ยวนี้ท้องรับได้แต่อาหารอิสานเรียบร้อยแล้ว



รู้แบบนี้คิดให้ดีนะคับถ้าจะมีแฟนอิสาน  เหอๆๆ  เผลอๆโดนสากตีหัวเอา

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 16-01-2011 15:07:23

คนอิสานออกจะน่ารัก ใจดี นะคะพี่หมอ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-01-2011 15:30:46

ใจดี  น่ารัก  น่าเอ็นดูไม่เถียงคับ

แต่ถ้าตอนขัดใจนี่ซิ  กระโดดขึ้นคอผม  ยอมศิโรราบแทบไม่ทันนนน

มันมีความน่ากลัวในความน่ารัก   :z6:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 16-01-2011 16:06:32

อิอิอิอิอิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 16-01-2011 16:28:47

...อยากเห็น หมอไม้ เชิ้งอยู่หน้าเวทีจัง
...ส่วนเรื่องการทำบูญในกทม พี่ก็เห็นด้วย เป็นบางวัดแต่ส่วนใหญ่จะเป็นแบบนั้น
...แต่ที่เจอมาสดๆๆร้อนๆที่ตจว เป็นสวนปฎิบัติธรรม กับคำพูดที่ว่า..เอาอะไรมาถวายก็รีบๆเอามา.. ทำเอาเซ็งกันเลยทีเดียว
...แทบจะกระโดดลงมาจากเขากันเลย นรกจะกินหัวหรือเปล่าหว่า แต่ขอบ่นหน่อยเถอะมันสุดทน
...หมอไม้ ดุอย่างเดียว แต่อย่างอื่น สมบูรณ์แบบ พี่ว่าหมอไม้โชคดีที่สุดในโลกแล้วนะ :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 16-01-2011 20:45:10

555 เขยอีสานก็แบบนี้แหละ
ต่อไปอาจจะสามมื้อเลยก็ได้นะ 555

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน 140 ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-01-2011 22:57:19

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน ตอนที่ 140 ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์

บ่ายแก่ๆของวัน   เจ้าตัวเล็กนั่งคุยกันอย่างออกรสออกชาติกับน้องปุ๋ม

และถ้าผมเดาไม่ผิดอาการซี๊ดซ๊าดแบบนั้น  อาหารในจานคงหนีไม่พ้นส้มตำรสเด็ดของชอบของสองเพื่อนซี้คู่นี้เป็นแน่

ผมที่งัวเงียๆ จากการนอนกลางวันตื่นมานั่งร่วมวงก่อนจะอำลาความง่วงแบบฉับพลันด้วยส้มตำรสเด็ดของสองเพื่อนซี๊

 

เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นมาจากในบ้านรีบวิ่งไปรับแทบไม่ทัน

“ขอสายพี่ติ๊บหน่อยคร้าบบบบบ” ใครวะ  จะโทรหาพี่ติ๊บแล้วดันมาโทรเข้าเครื่องผม

ดูเบอร์ก็เป็นรหัสทางไกล  ไม่คุ้นตาเท่าไหร่

“เอ่อ  ไม่ทราบว่าใครเหรอคับ”

“โห ลุงจำเสียงน้องชายตัวเองก็ไม่ได้หรอกเหรอ  เร็วๆไปตามพี่ติ๊บมารับสายหน่อยก่อนจะถูกตัดสาย”

ผมกดสปีคเกอร์โฟน  เพราะก็อยากรู้ว่านายม่อนมีเรื่องอะไรของมัน

“พี่ติ๊บคร๊าบบ  ผมมีเรื่องให้พี่ติ๊บช่วยด่วน” เสียงเจ้าม่อนดังมาจากปลายสายแต่ก็ไม่ยอมบอกว่าเรื่องอะไร

“พอดีผมมาเที่ยวหลวงพระบางแบบแบกเป้โบกรถไปตามประสา  ตอนนี้เที่ยวเสร็จแล้วอยู่ที่ในตัวจังหวัดหนองคาย  ผมจะไปหาพี่ติ๊บได้ยังไงคับ”

“อ๋อ  งั้นม่อนไปหาท่ารถที่ไปนครพนมน่ะเอาสายที่ผ่านหนองคาย  ผ่านอ.ท่าอุเทน แล้วม่อนก็บอกกระเป๋ารถว่ามาลงที่……” เจ้าตัวเล็กบอกที่ตั้งของหมู่บ้านไปก่อนจะทันได้ถามอะไรมากมายเจ้าม่อนก็ ถูกตัดสายไปเรียบร้อย

 

เจ้าตัวเล็กวางสายลงพร้อมกับความงุนงง ของตัวเอง  ที่ไม่ต่างจากผมว่านายม่อนมันมาเที่ยวอะไรตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่บอกผมซักคำ แล้วจู่ๆก็มาจู่โจมผมสองคนถึงที่นครพนมเรียบร้อย

“แกแน่ใจเหรอติ๊บว่ายังจะมีรถเมล์อยู่อะ  บอกน้องเค้าไปเรื่อย”

“อ้าวก็รถเมล์เที่ยวสุดท้ายมันผ่านตลาดในหมู่บ้านตอนสี่โมงครึ่งนี่หว่า  น่าจะทันนะ”

“แล้วแกเคยนั่งจากหนองคายมานี่เหรอแกรู้เหรอว่านั่งรถกี่ชั่วโมง รู้เหรือว่ารถคันสุดท้ายออกจากหนองคายกี่โมง  ชั้นว่าคืนนี้นะแกกับพี่ไม้ได้ขับรถไปรับนายม่อนแน่ๆอย่างน้อยก็ที่ บ้านแพงอะ”

 

ผมรอนายม่อนจนเย็นแล้วก็ยังไม่มีเสียงโทรศัพท์ติดต่อมา

โทรเข้าเครื่องมือถือก็ไม่มีการเปิดเครื่องคงจะแบตหมด

ผมชักจะเป็นห่วงน้องชายคนนี้ซะแล้วซิ

แม้มันจะลุยๆแต่ถ้ามีเรื่องอะไรขึ้นมายังไงนายม่อนก็ยังเป็นเด็กในสายตาผมเสมอ

ผมรอด้วยความกระวนกระวายจนมืดค่ำ  เกือบๆสองทุ่มก็มีรถสามล้อตุ๊กๆมาจอดหน้าบ้านพอดี

 

ชาย หนุ่มรูปร่างสูงโปร่งกำยำไม่แพ้ผม เพราะตอนนี้นายม่อนเป็นนักกีฬาเบสบอลของมหาวิทยาลัยเต็มตัวแล้ว   แต่ใบหน้าที่เริ่มรกไปด้วยหนวดเคราออกแนวเข้มๆนี่ซิที่ผมไม่แน่ใจว่ามันยัง เป็นน้องชายของผมอยู่หรือเปล่า  สอบถามจึงได้ความว่าออกผจญภัยด้วยการโบกรถสะพายเป้ สะพายกล้องไปเยือนหลวงพระบางด้วยตัวคนเดียวหลายวันแล้ว   เที่ยวหลวงพระบางจนหนำใจครบกำหนดสามวันตามที่ได้รับอนุญาตจาก ตม.  จึงเดินทางกลับมาฝั่งไทยและรู้ข่าวจากที่บ้านว่าผมมานครพนม  จึงจะตามมาสมทบแต่ว่ารถที่ผ่านไปถึงตัวเมืองนครพนมไม่มีแล้ว  จึงมาถึงแค่ที่รถหมดระยะแล้วก็อาศัยการโบกรถมายังหน้าหมู่บ้าน  ผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าคนที่รับมันมาด้วยนี่คงเพี้ยนแน่ๆ เพราะดูมันแต่งตัวซิเสื้อผ้าซอมซ่อ แถมไว้หนวดเคราครึ้มซะขนาดนั้น  ผมคนนึงแหละที่ไม่กล้าจอดรับ

 

คืนวันที่ 1 ของเดือนมกราคม ประเพณีของชาวบ้านแถวนี้ที่แสนจะอบอุ่นและเรียบง่าย

และ ทำให้ผมติดใจมากก็ได้เริ่มต้นขึ้น   หลายบ้านเริ่มร่วมด้วยช่วยกันเตรียมไม้ไผ่เพื่อที่จะทำข้าวหลามโดยใช้ข้าว ใหม่ที่เพิ่งเสร็จจากการเก็บเกี่ยวมาทำข้าวหลาม นอกจากนั้นก็ยังมีข้าวจี่ให้ได้ลิ้มรสกันผมมีโอกาสได้รับรู้บรรยากาศนี้บ้าง แล้วเลยไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่  ผิดกับนายม่อนที่ออกอาการตื่นเต้นและอยากมีส่วนร่วมกับการเผาข้าวหลามเสีย เต็มที่  วันนี้น้องปุ๋มลอดรั้วมาเผาข้าวหลามทำข้าวจี่กับเราด้วย  พร้อมเอ่ยปากข้อโทษขอโพยผมเพราะคืนนี้จะขอนอนค้างกับเจ้าตัวเล็กเสียเลยที เดียว  

 

ส่วนผมก็ถูกเนรเทศมานอนกับน้องชายตัวดีที่ผมไม่อยาก จะนอนใกล้มันไหร่เพราะทั้งหมัดทั้งแข้ง ศอก และจระเข้ฟาดหางมักจะถูกโยนมาจากน้องชายตัวดีของผมเป็นระยะๆตลอดทั้งคืนที่ นอนกับมัน

 

ด้วยเหตุนี้ผมเลยนอนแยกห้องนอนกับนายม่อนมาตั้งแต่ตอนเป็นเด็กแล้วเพราะนายม่อนน้องชายตัวดีของผม คือสุดยอดของการนอนดิ้นแล้วนั่นเอง

 

วันนี้ป้าบอกกับเราว่าเป็นข้าวหลามใส่เผือกกวนที่ติ๊บชอบให้ด้วยพอดีเผือกในสวนหลังบ้านกำลังหัวโตๆกันทั้งนั้นเลย

 

เจ้า ตัวเล็กก็ทำเมนูใหนให้ผมได้ลิ้มลองด้วยการนำข้าวต้มผัดที่เหลือจากที่ป้าทำ ไปใส่บาตรเมื่อเช้าออกมาปิ้ง  กลายเป็นข้าวต้มปิ้งและรสชาติมันก็เหมือนขนมปิ้งที่วางขายคู่ไข่ปิ้งกล้วย ปิ้งไม่ผิดเพี้ยน

 

น้องปุ๋มที่นั่งอยู่ไม่ห่างเพื่อนซี้ กำลังขมักเม้นกับการนำกล้วย  ข้าวโพด เผือก มันเทศ  ออกมาปิ้งแต่เผือกกับมันน้องเค้าใช้ขี้เถ้ากลบแทน  บอกว่าให้ความร้อนมันระอุจะได้สุกจะใช้การปิ้งเหมือนกล้วยเหมือนข้าวโพดไม่ ได้  อืมภูมิปัญญาชาวบ้านจริงๆ

 

ส่วนผมรับหน้าที่ในการทำข้าวจี่พลิกไปพลิกมา ได้ที่ก็เอาออกมาทาไข่

จน ตอนนี้เริ่มมีสาวๆในหมู่บ้านที่เติบโตและเป็นวัยไล่เลี่ยและคุ้นเคยกับเจ้า ตัวเล็กเริ่มมาสนุกสนานกับพวกเราบ้างแล้วเมื่อนายม่อนเห็นดังนั้นจึงขอตัวไป อาบน้ำ  ชั่วพริบตาเดียวไม่รู้ว่าด้วยความรีบหรือด้วยความหนาว ครู่เดียวนายม่อนก็หล่อเฟี้ยวเกินหน้าเกินตาผมออกมาเป็นที่เรียบร้อย  หนวดเคราที่ขึ้นรำไรเมื่อตะกี้หายไปกลายเป็นหนุ่มใสสไตล์เกาหลีในชั่วพริบ ตา  เอากับมันซิ

 

ตอนนี้นายม่อนกลายเป็นหนุ่มเนื้อหอมท่ามกลาง สาวๆที่รายล้อมเพราะผมรับรู้ข้อมูลเพิ่มเติมจากน้องปุ๋มว่า  เพราะติ๊บเป็นลูกคนเดียวไม่มีเพื่อนเล่นจึงต้องไปหาเพื่อนเล่นนอกบ้านและ สาวๆพวกนี้ก็คือหลานสาวของคุณตาที่เพิ่งสียไปไม่นานนี่เอง  ที่ติ๊บชอบไปเล่นด้วยเสมอๆแต่ปุ๋มไม่ค่อยสนิทกับน้องๆพวกนี้เท่าไหร่เพราะ ตอนเด็กๆปุ๋มยังไม่ได้ย้ายมาอยู่ที่นี่  ยังอยู่หลังตลาดโน่นอยู่เลย

 

ตอน นี้จากวงข้าวหลามข้าวจี่เล็กๆ ของเราสี่คนกลายเป็นวงหมูกระทะกับสี่สาวเข้ามาแจม  น้องๆนำถ่านและหม้อย่างหมูกระทะมาย่างกันซะข้างเตาไฟอย่างเอร็ดอร่อยเลยที เดียว

 

ความสนุกไม่เท่านั้นน่ะซิ  พี่ชายของน้องปุ๋มคนสวยเดินลอดรั้วมาจากข้างบ้านพร้อมไหที่ตอนแรกผมเข้าใจ ว่าเป็นไหปลาร้า  เพราะลักษณะเหมือนกันเด๊ะ  แต่มันไม่มีกลิ่นเหม็นเลยแฮะ

 

“ขอแลกเหล้าโท กับข้าวหลามจักกระบอกได้บ่อ อ้ายอยากกินโดนแล้วข้าวมหลามฮ้อนๆ”

ป้าหัวเราะกับท่าทีของพี่ชายน้องปุ๋มก่อนรับเหล้าโทที่ว่ามา ก่อนจะยื่นข้าวหลามให้สองสามกระบอกพร้อมข้าวจี่ร้อนๆ
 

“ขอบคุณหลายๆคับ” พี่ชายน้องปุ๋มตอบสั้นๆ ก่อนมุดรั้วกลับไปก่อนจะได้รับคำอธิบายว่าที่บ้านของน้องปุ๋มคืนนี้ก็มีเฮฮา ปาร์ตี้ในหมู่ญาติๆตัวเองเหมือนกัน ตนร่วมงานพักนึงก็เดินออกมาหาติ๊บเพราะไม่ชอบเสียงดัง

 

ตอนนี้ทุกคนกำลังอิ่มอร่อยกันเต็มที่  ก่อนเจ้าตัวเล็กจะยกไหที่เรียกว่า ไหเหล้าโท ออกมาก่อนสบสายตาวิ๊งค์ๆกับเพื่อนซี้อย่างมีเลศนัย

 

 

 

เหล้าโท  เป็นเหล้าที่ชาวบ้านหมักด้วยวิธีแบบบ้านใช้ข้าวเหนียวหมักกับหัวเชื้อ  หมักแล้วก็ต้มอีกนิดหน่อยก็จะได้เหล้าโทน้ำแรกออกมา  จะให้รสชาติหวานละมุนแต่มีกลิ่นเหล้าหอมนิดแต่เจ้าตัวคงลืมบอกผมว่าปริมาณ แอลกอฮอล์ในเหล้าโท รสชาติหวานละมุนลิ้นไหนี้มันไม่ได้น้อยไปกว่าบรั่นดีหรือวิสกี้เลยนะ

 

น้อง ปุ๋มบอกผมเพิ่มว่าเหล้าชนิดนี้จะหากินได้เมื่อมีงานสำคัญๆหรือเทศกาลสำคัญ เท่านั้นน่ะ  ไม่ค่อยมีใครทำกันเพราะมันผิดกฎหมายแต่จะได้รับการยกเว้นในช่วงทำบุญ ประเพณี  เหมือนกับการเล่นไพ่ในงานศพของชาวบ้านแถวนี้นั่นเอง

 

เหล้า รสชาติหวานละมุนในไห  ข้าวหลามรสหวาน และข้าวจี่หอมกรุ่น ถูกนายเพียวและผมจัดการไปจนตอนนี้ผมเริ่มอาการมึนๆและดูท่ามันจะหนักขึ้น ทุกทีจนลืมตาแทบจะไม่ขึ้น

แต่ยังพอตั้งสติได้และเห็นเจ้าตัวเล็กและ น้องปุ๋มและเด็กๆสาวรุ่นพวกนี้หัวเราะกันคิกคักราวกับส่งสัญญาณรู้กันว่าภาพ ที่เห็นตอนนี้คือ ตลกฉากใหญ่

TBC…

// ฮ่วย.. เหล้าโท ทำเหมือนแบบที่บ้านผมเลย แต่ผมชอบกินแบบที่มันยังเป็นข้าวอยู่นะ(คือหลังจากการหมักได้ประมาณ 3 วันก็เอามากินเลย) มันได้รสชาติที่อร่อยกว่า แบบว่าหวานเชียว แต่ระวังนะกินเยอะ มันยิ่งเมาหนักกว่าเหล้าแบบอื่นๆ ด้วย  o22

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน139 ทำบุญ(แต่ผมจะได้บุญมั้ยเนี่ยยย)【14/1/11】P.161.
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 16-01-2011 23:03:49

รู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ
ทำบุญวัดบ้านนอกรู้สึกอิ่มบุญกว่าวัดในเมืองเยอะเลย
แม่หนูเค้าชอบพามาทำบุญวัดในป่าในเขา ๕๕๕ ก็เลยรู้สึกถึงความแตกต่าง
ถึงแม้ว่า การทำบุญมันอยู่ที่ใจ ทำที่ไหนก็เหมือนกัน แต่วัดในเมืองทำให้ไม่รู้สึกถึงบุญเลยจริงๆ
ปล.ความเห็นส่วนตัวเด็กเคยอยู่ในเมืองคนหนึ่ง อิิอิ
ปล2. ตอนนี้ย้ายบ้านมาอยู่บ้านนอกเลยได้อิ่มบุญบ่อยขึ้น บ้านห่างจากวัด 200 เมตรเอง  :กอด1:

ตอนล่าสุดนี้ เหมือนนายม่อนจะหายไปนาน
ได้กลับมาแย่งเรตติ้งพี่หมอไม้หน่อยนึง  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 16-01-2011 23:29:22

 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 16-01-2011 23:33:15

อ่านแล้วทำให้นึกถึงที่บ้าน

ปีใหม่นี้ก็ไม่ได้กลับ คิดถึงแม่จังเลย :m15:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 16-01-2011 23:34:19

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 16-01-2011 23:57:51

อยากปาตี้ท่ามกลางอากาศเย็นๆ กับหมู่เพื่อนๆมั่งจัง ท่าจะสนุกดี อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 17-01-2011 00:09:51

อยากกินบ้างจัง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 17-01-2011 02:52:23

คุณหมอไม้เสร็จเหล้าสาโทนครพนมซะแล้ว  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 17-01-2011 10:07:46

มารอชม หมอไม้รั่ว...

คงฮาพิลึกล่ะนะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
นี่ก็ไม่สบายมาครบอาทิตย์แล้วยังไม่หายเลย
เฮ้อ ...

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 17-01-2011 10:31:05

อ่านซีนกลับ ต.จ.ว ทีไร..อบอุ่นนะซึมซับได้เท่าไหร่ก็เงียบเหงาและอ้างว้างเท่านั้น นี่แหละอกคนไร้ญาติขาดมิตรแถมพลัดพรากบ้านเกิดเมืองนอน :เฮ้อ:( แอบส่วนตัวเล็กๆ)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 17-01-2011 12:50:37

+1 อิจฉา :3123:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 17-01-2011 15:18:57

อ่านตอนล่าสุดแล้วคิดถึงสมัยยังละอ่อนที่ ตจว เลยค่ะ
ถึงจะคนละภาคกะหมอติ๊บแต่ก็คือกั๋นเด้อค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 17-01-2011 15:49:42

...หมอไม้ โดนหมอติ๊บแอนด์เดอะแกงค์ มอมด้วยสาโท แหงๆๆ
...นายม่อน หาย นายเพียว มาแทน น่าจะพิมพ์ผิดใช่ปล่าว :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 17-01-2011 16:00:02

อ้างจาก: StillLoveThem ที่ 17-01-2011 15:49:42  

...หมอไม้ โดนหมอติ๊บแอนด์เดอะแกงค์ มอมด้วยสาโท แหงๆๆ
...นายม่อน หาย นายเพียว มาแทน น่าจะพิมพ์ผิดใช่ปล่าว :L2:

ผมก็สะดุดคำนี้เหมือนกันครับ แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นนายเพียวหรือนายม่อน รอให้เฮียไม้มาชี้แจงอีกที

ปล. คงจะหมายถึงนายม่อนล่ะมั้ง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 17-01-2011 19:39:30

ไม่มีเลยสักตอนที่อ่านแล้วไม่ยิ้ม ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่ส่งมาให้นะ
กดบวก บวก ให้แล้ว และมาต่อไว ๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 17-01-2011 20:05:50

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 17-01-2011 20:07:14

อ่านตอนนี้ อยากไปแจมสาโทด้วย แฮะ...

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 18-01-2011 14:16:51

อยากรู้ว่า หมอไม้ เว้าลาว ได้หรือยังนิ
ได้เมียคนอิสานมาหลายปีแล้ว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-01-2011 09:36:02

หายไปตั้งหลายวัน  กลับมาด้วยความคิดถึง

ว่าแต่นายแฮคหายไปไหนอีกละเนี่ย

เห็นอัพตั้งแต่เมื่อหลายวันก่อนละ

ยังไงแวะมาเป็นกำลังใจให้กันต่อๆไปอย่าเพิ่งเบื่อกันซะก่อนน่ะคับ



ปล.น้องแฮคพี่อัพในเฟสบุคไปล่วงหน้าหลายตอนละคับ  เอามาลงต่อได้เลยไม่ต้องกั๊กกกก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-01-2011 09:47:54

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 141

ความทรงจำครั้งเก่าที่บ้านริมน้ำ







วันใหม่ที่นครพนม

ผมและนายม่อนตื่นมาในตอนสายๆของวัน และตอนนี้ผมรู้สึกว่าโลกทั้งใบมันหมุนติ้วๆ

และหัวของผมหนักราวกับมีใครเอาหัวโขนหนักเป็นสิบๆกิโลมาครอบหัวผมเอาไว้ซะอย่างนั้น   

ยังดีที่เจ้าของบ้านไม่ใจจืดใจดำกับผมมากนัก

เมื่อเจ้าตัวเล็กเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดไปตามหน้าตาและลำคอของผมให้พอรู้สึกดีขึ้นมาบ้างก่อนจะปลุกผมมากินข้าวต้มร้อนๆ

นั่นแหละจึงพอเงยหัวขึ้นมาจากที่นอนได้บ้าง

 

ป้าบอกกับผมว่าเหล้าโท  นี่ฤทธิ์มันร้ายอย่าบอกใครเชียว

เป็นเหล้าที่หวาน  หอม  รสชาติไม่เหมือนเหล้า และวิธีการทำยุ่งยากซับซ้อน

และเอาไว้ใช้ต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองในงานพิธีหรือวันสำคัญๆเท่านั้น

แต่ไม่มีใครกินกันจนเมามายเพราะมันหวาน  แต่ทว่าเมานานและจะเมาหนักขึ้นเรื่อยๆ

อาการเมาค้างก็เมาอยู่นานหลายวันเลยทีเดียวต้องหาอะไรกินเข้าไปเยอะให้เจือจางฤทธิ์ของเหล้าจะได้ไม่เมาค้างอยู่หลายๆวัน

 

เข็ดแล้วคับ  พี่น้อง  ผมนึกอยู่ในใจก่อนหันไปดูอาการน้องชายที่ดูท่าจะอาการหนักกว่าผมเพราะโดนแม่สาวแรกรุ่นกลุ่มนั้นเชียร์ให้ดื่มด้วยซะเป็นเรื่องเป็นราว

กว่าจะมารู้เอาตอนท้ายว่ากลายเป็นเรื่องตลกของเด็กๆกลุ่มนี้ไปทั้งคืนนนนน

 

'' เมื่อคืนพี่เมามากมั้ยติ๊บ  '' ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็กที่กำลังเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ผมอีกรอบ

'' ก็คงจะเมาพอสมควรแหละ  แต่ดีนะที่พี่ไม้เป็นประเภทเมาแล้วหลับ  ไม่เมาแล้วโวยวายชวนทะเลาะแบบลุงบ้านข้างๆ '' เจ้าตัวเล็กให้คำตบอกลับมา

'' ก็คงจะเมามากเอาการอยู่ เพราะพี่ไม่รู้ตัวเลยว่ามานอนอยู่ในมุ้งนี้กับนายม่อนได้ยังไง  ''

'' ก็ติ๊บนี่แหละเป็นคนพาเข้ามา  กับไอ้ปุ๋มทุลักทุเลเอาการเลยแหละตัวก็ไม่ใช่เล็กๆ ''

'' แล้วน้องปุ๋มไปไหนแล้วละเนี่ย ''

'' มุดรั้วกลับบ้านไปตั้งแต่เช้าแล้ว  บอกว่าวันนี้จะพาแม่ไปในตัวอำเภอพอดี ''

'' อ้อ  เลยเหลือกันอยู่เท่านี้ ''

 

ผมพูดจากับเจ้าตัวเล็กไม่เท่าไหร่ป้าก็ถือตะกร้าพร้อมอยู่ในชุดชาวสวนบอกจะไปเก็บข้าวโพดที่สวน  ที่อยู่ห่างจากบ้านไม่มากนักแกไปปลูกไว้พร้อมกับเพื่อนบ้านคนอื่นๆ หลังจากเสร็จสิ้นการทำนา

แต่ที่ผมคาดคิดไม่ถึงคือนายม่อนที่นอนหลับไม่รู้ไม่รู้ราว

จู่ๆ ก็ตื่นลุกพรวดพราดขึ้นมาเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำอาบท่าก่อนจะออกมานั่งบนโซฟาจ้องหน้าผมเขม็งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

'' อ้าว  ไมม่อนสร่างเมาไวจังวะ  พี่ยังมึนๆอยู่เลย ''

'' ก็มันยังมึนๆอยู่บ้างแต่ถ้ายิ่งนอนก็จะยิ่งหนักหัว  ลุกมาอาบน้ำอาบท่าหาไรกิน  ออกกำลังกายนิดๆหน่อยเดี๋ยวก็สร่างเมาแล้ว  รู้จักที่จะเมาก็ต้องรู้จักที่จะทำให้หายเมาด้วยซิ ''

เอาละซิคับไอ้น้องชายบังเกิดเกล้าสั่งสอนผมซะงั้น

ผมจึงต้องลุกเดินดุ่มๆ จากที่นอนไปอาบน้ำอาบท่า  ก่อนจะมานั่งเล่นกับเจ้าตัวเล็กใต้ต้นมะปรางหน้าบ้าน

 

'' เอาละนายม่อน  ไหนลองเล่าให้พี่ฟังหน่อยซิว่าไปไงมาไงถึงมาหาพวกพี่ที่นี่ได้อะ ''         ผมได้ทีเอ่ยถามกับน้องชายตัวดีของผมทันที

 

'' ก็แพลนไว้ตั้งนานแล้วว่าอยากไปเที่ยวเมืองลาว  พอดีว่างๆช่วงปีใหม่คิดว่าคนคงออกจาก กทม. เยอะแน่เลยลองทำในสิ่งที่อยากทำมานาน แบกเป้ สะพายกล้อง แล้วลองโบกรถมาจนถึงหนองคาย  ก่อนจะข้ามไปเที่ยวเมืองลาวครบกำหนดก็กลับมา  แต่พอดีว่ามันเป็นช่วงเย็นไม่มีรถกลับเข้า กทม.แล้วไง เต็มหมดแล้วแน่ๆ  ก็เลยโทรหาพ่อแม่และรู้ข่าวว่าทั้งสองคนกลับมาพรอดรักกันที่นครพนม  เลยตามมานี่ไง ''

 

'' อืม  แล้วจะกลับเข้ากรุงเทพวันไหนเปิดเรียนวันไหน ''  ผมเอ่ยถามน้องชายตัวดีต่อ

 

'' นั่นซิม่อน  จะกลับเข้ากรุงเทพช่วงปีใหม่แบบนี้หายากหน่อยน่ะ  เพราะเป็นช่วงที่ชาวบ้านเขาก็ทยอยกลับกันด้วยอะ  ตั๋วรถต้องจองล่วงหน้าเป็นเดือนๆ  '' เจ้าตัวเล็กออกโรงแนะนำนายม่อน

 

'' ก็กะว่าจะกลับเย็นนี้ หรืออย่างช้าที่สุดก็เย็นพรุ่งนี้เพราะเปิดเรียนวันที่ 4 วันนี้ก็วันที่ 2 แล้ว ''

นายม่อนแถลงการณ์ถึงแผนการของตนในการเดินทางกลับ

 

'' งั้นเอางี้มั้ย  พี่ว่าม่อนลองไปจองตั๋วรถทัวร์ปรับอากาศที่หน้าตลาดนี่ดูก่อน  เผื่อจะยังมีที่ว่างบ้าง ''

 

'' แล้วถ้าไม่มีที่ว่างอะพี่  ''  เจ้าม่อนถามพร้อมทำหน้าตาเซ็งๆ

 

'' ถ้าในตลาดไม่มีรถว่างแล้ว  ม่อนก็ต้องนั่งรถเข้าในเมืองไปลุ้นที่ในเมืองต่อว่าจะยังพอมีรถที่มีที่ว่างอยู่มั้ย ''

 

'' โห  ไม่ค่อยคิดถึงน้องนุ่งเลยแฮะคนเราตัวเองนั่งรถจี๋จ๋า  อี๋อ๋อ ไปกับแฟนอย่างมีความสุขทิ้งน้องชายตกรถทัวร์เข้ากรุงเทพ  ว่าแต่ที่นครพนมนี่มีรถไฟมั้ยพี่ติ๊บ ''

 

ติ๊บทำหน้าเหรอหราใส่นายม่อนแทนคำตอบก่อนจะอธิบาย

'' นครพนมไม่มีรถไฟหรอกม่อน  จังหวัดในภาคอิสานแถบนี้ก็มีเพียงไม่กี่จังหวัดหรอกที่มีรถไฟไปถึง แต่พี่ว่าม่อนกลับรถทัวร์นี่แหละดีแล้ว  ราคาแพงกว่าหน่อย  แต่ถึงไวแล้วก็นั่งสบายกว่ากันเยอะ   หรือม่อนจะโบกรถกลับเหมือนตอนมาก็ได้นะเจ้าตัวเล็กแนะนำก่อนยิ้มน้อยๆให้นายม่อน ''

 

ครู่ใหญ่ๆต่อมาผมก็ทำหน้าที่ในการเป็นพลขับอีกครั้ง

ไม่ใช่ซิต้องเรียกว่าพลถีบ  เมื่อเจ้าตัวเล็กนำจักรยานคันใหญ่ของป้าออกมาจากหลังบ้านก่อนให้ผมพาปั่นจักรยานไปตลาด  รถก็มีขับสบายๆก็ไม่ให้ผมพาขับมา  คนยิ่งเมาๆอยู่เดี๋ยวก็ได้พากันลงคลองพอดี

 

ผมปั่นจักรยานโดยมีเจ้าตัวเล็กซ้อนท้ายมาตามถนนเล็กๆของหมู่บ้านแบบโวซัดโวเซ

ผ่านทุ่งนาของชาวบ้านที่ตอนนี้เหลือเพียงตอซังข้าวเหลืองอร่ามที่หลงเหลือจากการเก็บเกี่ยว  มีวัว ควาย ของชาวบ้านกินฟางและตอซังข้าวอยู่เป็นระยะ

 

ผ่านทุ่งนามาก็เป็นชุมชนเล็กๆมีบ้านคนเรียงราย

ก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะบอกทางให้ผมปั่นตรงเข้าไปในถนนที่ตัดผ่านวัด

ถนนคอนกรีตเล็กๆ ตัดเลียบไปกับริมแม่น้ำสีครามใส ที่มีชื่อว่า แม่น้ำสงคราม

มีกระชังปลาของชาวบ้านประปายและเรือประมงวิ่งผ่านไปมาเป็นระยะๆ

ตอนนี้หน้าวัดทำเป็นแนวเขื่อนคอนกรีตกันตลิ่งพังเรียบร้อยแล้ว

 

เจ้าตัวเล็กยังเล่าติดตลกให้ผมฟังว่า

'' เมื่อตอนเด็กๆ บ้านของตากับยายของตนก็ปลูกอยู่บนที่ดินที่ติดกับวัดนี้แหละ

ตาเป็นผู้ใหญ่บ้านจึงเป็นที่นับหน้าถือตาของคนในหมู่บ้าน  และเป็นคนเรียกว่ามีฐานะดีคนนึงในหมู่บ้านมีลูกสาวๆสวยๆอยู่สี่คนโดยมีแม่ของติ๊บเป็นลูกสาวคนโต  ที่หมายหมั้นปั้นมือจะให้แต่งงานกับคนมีหน้ามีตา  แต่แม่ของติ๊บกลับมาแต่งงานและรักกับชายชาวบ้านผู้มีฐานะยากจน  จึงทำให้ตาของติ๊บพาลไม่ชอบหน้าพ่อของติ๊บรวมไปถึงตัวติ๊บเองด้วย ''

 

'' สมัยเด็กๆเวลาที่ติ๊บเดินทางจากบ้านที่อยู่กับป้าและย่าเข้ามาในตลาดเพื่อขายผัก

หรือพืชผลจากสวนที่ป้าทำ  หรือบางทีก็มาซื้อหมูซื้อปลากลับไปให้ป้าทำกับข้าว

เวลาที่เดินผ่านบ้านของตากับยายซึ่งกำลังนั่งทานข้าวเย็นกันอยู่  เจ้าตัวเล็กก็ไม่เคยเห็นตากับยายเรียกตนเข้าไปกินข้าวเหมือนตายายคนอื่นๆ เลยแม้แต่น้อย  ''

 

'' จากเด็กจนโตที่ไปเรียนในโรงเรียนในอำเภอ   เวลาลงรถเมล์หน้าตลาดผ่านบ้านตากับยายที่ทานข้าวเย็นกันอยู่แทบทุกวัน ก็ไม่เคยมีน้ำเสียงเจื้อยแจ้วเอ่ยทักทายปราศัย  ราวกับคนที่ไม่รู้จักกันเลยแม่แต่น้อย จะมีโอกาสดีก็นานๆทีที่ตาไม่อยู่  เมื่อติ๊บเดินผ่านบ้านที่มียายอยู่บ้านคนเดียวยายก็จะโยนถุงขนมไปให้ตน  พอรู้สึกดีใจได้บ้าง ''

 

'' วันดีคืนดีเมื่อถึงคราวน้ำหลากซัดตลิ่งหลังบ้านของตากับยายหายไปวันละเล็กวันละหน่อย

จนในที่สุดบ้านทั้งหลังก็อันตรธานหายไป  ตาและยายกลับกลายเป็นคนไม่มีแม้ที่จะอยู่อาศัย

ตาเครียดมากจนถึงขั้นเส้นเลือดในสมองแตก  กลายเป็นอัมพฤกษ์ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ในที่สุด จากคนที่เป็นนับหน้าถือตาของชาวบ้านเมื่อหมดวาระการเป็นผู้ใหญ่บ้านและช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้ว  ภาระการหาเงินเข้าบ้านจึงตกไปอยู่ที่ยายที่ต้องทำกับข้าวไปขายตลาดตอนนี้การเป็นอยู่ของสองตายายเริ่มลำบาก  ลูกสาวก็แยกย้ายกันไปมีครอบครัวและลูกหลานกันหมดแล้วเหลือเพียงแต่สองตายายอยู่กันตามประสา  แต่ยังดีที่มีเงินส่งมาทุกสิ้นเดือนจากลูกสาวแต่ละคนบ้างเป็นระยะๆ ''

 

'' จากที่เป็นตาที่ถือทิฐิไม่เคยเรียกหลายชายมาร่วมวงกินข้าว  หรือหยิบยื่นเศษเงินให้เป็นทุนการศึกษาแล้ว   ช่วงที่ตาเป็นอัมพฤกษ์กลับกลายเป็นหลานนอกไส้ที่ตาไม่เคยแยแสนั่นเอง

ที่หลังจากเลิกเรียนและเดินผ่านบ้านตากับยายแล้วจะมาช่วยยายป้อนข้าวป้อนน้ำ  เช็ดเนื้อเช็ดตัว  เปลี่ยนเสื้อผ้าจัดที่หลับที่นอนให้ตาที่รังเกียจตนนักหนา   บีบนวด  หรือแม้กระทั่งเดินเข้าไปขอไม้เท้าที่ประชาสงเคราะห์จังหวัดเพื่อห้าของตนได้ช่วยเหลือตัวเองได้บ้างได้เดินไปไหนมาไหนด้วยไม้เท้าได้บ้างเป็นบางครั้งก็ยังดีกว่าไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลย ''

 

ติ๊บบอกผมจอดรถจักรยานริมตลิ่งที่ตอนนี้เป็นทำนบเขื่อนป้องกันการพังทลายของดินริมตลิ่งครั้งหนึ่งที่นี่เคยเป็นบ้านของตากับยายและความทรงจำต่างๆของตัวเองเมื่อวัยเด็ก

เจ้าตัวเล็กหลับตานิ่งสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะยิ้มเหมือนจะยิ้มให้กับตัวเองและปล่อยน้ำตารื้นไปกับแพขนตางอนงามนั้น

 

ก่อนจะให้ผมทำหน้าที่ปุ่นจักรยานมุ่งหน้าสู่ตลาดที่อยู่ไม่ไกลจากจุดนี้แล้ว

พร้อมกับเล่าให้ผมฟังว่าหลังจากตาเป็นอัมพฤกษ์และอาการทรุดหนักลงเรื่อยๆ

น้าสาวคนรองซึ่งแต่งงานมีครอบครัวอยู่อีกหมู่บ้านหนึงก็มารับตากับยายไปอยู่ด้วย

ช่วงหลังตนจึงไม่ได้มีโอกาสไปเยี่ยมตากับยายจนเมื่อตาเสียจึงได้ทำหน้าที่หลานเป็นครั้งสุดท้ายด้วยการบวชหน้าไปอโหสิกรรมให้แก่กันและกัน

 

 

ติ๊บเล่าจบก็พอดีกับที่ผมมาถึงร้านขายของชำร้านใหญ่ในหมู่บ้าน  ซึ่งเป็นที่จองตั๋วรถทัวร์ปรับอากาศเข้ากรุงเทพ

ยังถือว่านายม่อนโชคดีที่รถทัวร์ออกจากหมู่บ้านนี้เข้า กทม วันละสองเที่ยวคือตอนสามโมง และสี่โมงเย็น

แต่ช่วงเทศกาลแบบนี้ก็มีการจัดรถเสริมอีกหลายคันจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับการเดินทางกลับเข้ากรุงเทพของน้องชายตัวดีของผมแต่อย่างใด

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 20-01-2011 10:47:34

หมอติ๊บน่ารักที่สุดเลย เป็นเด็กกตัญญูมากๆ (ถึงตายายไม่สนใจ แต่สุดท้ายก็ได้หมอติ๊บดูแล)  :man1:

ความดี ความกตัญญู นี่แหละ ทำให้ได้เจอหมอไม้ (เกี่ยวกันม่ะ? ) แล้วก็เป็นคนที่มีความเจริญก้าวหน้า ได้เจอสิ่งดีๆ คนดีๆ

(ใช่มั้ยค่ะหมอไม้  :o8:) มีแต่คนรัก  (เค้าก็รักและชื่นชมหมอติ๊บ  :กอด1: )


ปล. น้องแฮคหายตัวไป....... ไหนจ๊ะ

 :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 20-01-2011 11:01:16

ตอนแรกๆ ก็งงว่าแม่ของหมอติ๊บเป็นคนต่างหมู่บ้านรึปล่าวความจริงก็มากระจ่างในตอน 141 นี้
ตั้งแต่เด็กหมอติ๊บเจอไรมาเยอะเหมือนกันนะคะแต่หมอติ๊บก็ผ่านมันมาได้ น่านับถือจริงๆ
ต้องยกย่องและชมเชยย่ากับป้าที่เลี้ยงดูมายังไงน๊าถึงได้เป็นหมอติ๊บที่น่ารักในวันนี้
แต่ท้ายที่สุดก็เป็นด้วยตัวหมอติ๊บเองด้วยที่รักดีใฝ่ดี เป็นบุคคลที่นับว่าหายากมาก 555
ว่าแล้วก็อยากเจอตัวเป็นๆ ของหมอซะแล้วซิ  o13

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-01-2011 13:49:28

จะไปเจอตัวเป็นๆหมอติ๊บเมื่อไหร่ ขอเค้าไปด้วยนะ อยากเจอเหมือนกันอ่ะ
ป่านนี้คงหน้าใสปิ๊งๆ และมีความสุขที่สุดแล้วนะครับ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 20-01-2011 15:13:32

ติ๊บ..เป็นคนดีจริงๆ อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยเรื่องของติ๊บและตายาย

 o13

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-01-2011 16:05:55

หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทายแฟนคลับหมอไม้

เพิ่งได้อ่านรีพลายๆก่อนหน้า

ไมหมอไม้เขาชอบหาว่าติ๊บโหดร้ายกะเขาอยู่เรื่อยเลย   เดี๋ยว :z6: ซะเลย

ไม่ได้โหดร้ายซะขนาดนั้น  พูดซะเสียเลยยย





ปล.หมอติ๊บขอเม้าท์   ตอนก่อนหน้านี้ผู้เขียนแอบเล่าข้ามชอต

เมาอ๊วกแตกอ๊วกแตน   ไม่ได้เมาแล้วหลับอย่างที่เล่ามาแต่อย่างใดจ้า 

กว่าจะหลับได้  หมอต้องคอยเช็ดหน้าเช็ดตาให้ทั้งคืนนนน

ไปละ  ได้เวลาเลิกงานละเม้าท์เค้ามากๆเดี๋ยวงอนไม่มารับติ๊บละแย่เลย   ขาดพลขับไม่ได้อยู่ด้วยช่วงนี้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 20-01-2011 17:20:29

แอบจิ้มหมอติ๊บอีกแล้ว หมอไม้เล่าไม่หมดเหรอเนี๊ย
ต่อไปหมอติ๊บต้องแอบมาพิสูจน์ตัวอักษรในแต่ละตอนแล้วหละ 555

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 20-01-2011 13:49:28  

จะไปเจอตัวเป็นๆหมอติ๊บเมื่อไหร่ ขอเค้าไปด้วยนะ อยากเจอเหมือนกันอ่ะ
ป่านนี้คงหน้าใสปิ๊งๆ และมีความสุขที่สุดแล้วนะครับ

คุณ Loidelohm เราแอบไปยกกระชับหน้าที่...กันเถอะค่ะ
จะได้ใสเด้งเหมือนหมอติ๊บกัน  :really2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-01-2011 18:48:37

 :a5:  อะจ๊ากกกกกกกก  :a5:

เลิกงานขับรถไปรับตามคำสั่งแป๊บเดียว

กลับมาเข้าบอร์ด  โดนเผาซะหมดหล่อไปเรียบร้อยยยยย

เอานะ  เหตุการณ์มันผ่านมาหลายปีมันก็มีหลงๆลืมกันบ้างแหละ

มีหล่นหายไปบ้าง  มีตัดแต่งต่อเติมบ้าง  ให้เรื่องราวดูน่าสนใจไง  เนอะ.....

ไม่งั้นอายชาวเล้าตายเลยรับบทพระเอกแต่เมาเหล้าโท อ๊วกแตก อ๊วกแตน  เขาก็เขินน่ะ........... :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 20-01-2011 23:10:07

คนอะไรคิดบวกได้ใจมาก  น่ารักที่สุด ^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน【Dr.Mike】✔ตอน140ฉลองปีใหม่กันซักยก เอิ๊กส์【16/01/11】P.162
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 21-01-2011 05:14:48

ทำไมหมอติ๊บน่ารักอย่างนี้ ทำให้ซึ้งตลอด   :กอด1: :กอด1::กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 21-01-2011 14:08:46

 :3123: :3123: :3123:


สู้ๆๆนะคับบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-01-2011 15:00:23

 :angry2:  มันติดโปรเจค  หรือไปติดเด็กที่ไหนกันแน่วะนายแฮค  :angry2:

เห็นในเฟสอัพเดทรูปเด็กเต็มประดา  สารภาพมาซะดีๆ

แต่น่ะไหนๆก็สู้แต่งมาซะขนาดนี้แล้ว

เดี๋ยวจะลองทำหน้าที่นักโพสต์แทนนายแฮคไปก่อนละกัน

จนกว่าจะโปรเจคกินเด็กจะเสร็จสิ้น

แต่ถ้าผมมาอัพเดทตอนต่อไปไม่ได้  ก็ต้องขออภัยมาล่วงหน้าด้วยสาเหตุเพียงสองประการ

1.หมอติ๊บใช้งานอินเตอร์เนต

2.หมอติ๊บไม่ให้ผมใช้อินเตอร์เนต  อาจมีที่มาจากหลายสาเหต  เช่น  ล้างจาน ถูบ้าน ทำงานค้าง จ้างลงไปซุปเปอร์

และเธอกำลังจะวีน   เป็นต้นนน  แฮะๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-01-2011 15:09:09

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 142

ของขวัญปีใหม่จากผู้ชายหน้าตาดี ฮาฮา





หลังจากได้ตั๋วรถปรับอากาศชั้นหนึ่งเข้ากรุงเทพให้นายม่อนในราคา 571 บาท ( สมัยนั้น )

เจ้าตัวเล็กก็เดินข้ามฟากถนนไปยังตลาดที่ขายของกินและของสดมากมาย

ก่อนที่ผมจะรับบทหนักอีกรอบด้วยการหิ้วของ  เดินตามเจ้าตัวต้อยๆ ราวกับคนรับใช้ยังไงยังงั้น 

แต่ผู้อ่านจะเชื่อมั้ยครับว่าของที่เจ้าตัวเล็กถือมานี้มาจากการซื้อหานิดหน่อย

ส่วนใหญ่มาจากการเข้าไปไหว้ทักทายแม่ค้าในตลาดแล้วเขาก็มีน้ำใจหยิบยื่นของที่ตัวเองขายให้แบบฟรีๆเสียมากกว่า
เช่น กล้วยปิ้ง  ข้าวต้มมัด

ถ้าเป็นสมัยนี้เจ้าตัวเล็กของผมคงประหนึ่งอาหมวยรถเมล์ หรือไม่ก็เจ๊หนูแหม่ม  จากตลาดสดสนามเป้าเป็นแน่   ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลมันก็มาจากความเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนไม่หลงตัวจนลืมผู้มีพระคุณ  และความเอ็นดูของแม่ค้าในตลาดที่มีให้เจ้าตัวเล็กนั่นเอง

 

จากนั้นเจ้าตัวเล็กก็เดินมาซื้อของฝากขึ้นชื่อของคนแถวนี้  ส้มปลาโด  ไชยบุรี( เป็นชื่อตำบล )

เจ้าตัวเล็กเล่าให้ผมฟังว่าส้มปลาโดของไชยบุรีนี่  ขึ้นชื่อลือชามานานนักแล้ว  ใครได้กินก็ติดใจ

ทั้งส้มปลาโดที่อยู่ในห่อใบตองเขียวเหมือนข้าวต้มมัดยังไงยังงั้น  นอกนั้นยังมีปลาส้มเป็นตัวๆที่เจ้าตัวเคยทอดให้ผมกินเมื่อคราวก่อนอร่อยนักหนา  มาคราวนี้พบอีกอย่างคือส้มไข่ปลา  คือลักษณะการทำเหมือนปลาส้มทุกอย่าง  แต่จะใช้เฉพาะไข่ปลาเท่านั้นและมีกินในช่วงฤดูนี้เท่านั้น  ราคาก็เล่นเอากิโลละหลายร้อยกันเลยทีเดียว

 

หลังจากได้ของฝากแล้วเจ้าตัวก็เฉลยกับผมว่าจะฝากนายม่อนไปให้พ่อกับแม่ผมที่กรุงเทพด้วย ดูซิ  เป็นลูกสะใภ้ที่น่ารักจริงๆ  เอิ๊กกส์

 

จากนั้นเจ้าตัวก็เดินมาซื้อขนมจีนเส้นสดที่กลับบ้านทีไรเป็นต้องมาซื้อไปกินทุกที

และขนมจีนที่นี่ก็จะบีบกันสดๆ มีทั้งน้ำแจ่ว( น้ำยาปลาป่นแบบชาวบ้าน ) น้ำยากะทิ  น้ำปลาร้า  ตลอดจนน้ำกะปิ ให้ผู้ที่ชื่นชอบได้จัดการตามความชอบแต่ละคน  เจ้าตัวเล็กซื้อใส่ถุงกลับไปฝากป้าและนายม่อนที่คงนอนเป็นลิงอยู่ใต้ต้นมะปรางในเวลานี้

 

แต่เมื่อผมกลับมาถึงบ้านก็พบสิ่งเหนือความคาดหมายครั้งยิ่งใหญ่เมื่อน้องชายคนดี

ตอนนี้กลายร่างเป็นชาวสวนไปช่วยป้าขุดแปลงผักเตรียมดิน เพื่อที่จะปลูกผักสวนครัวรอบใหม่อยู่ในแปลงผักหลังบ้านเป็นที่เรียบร้อย

 

'' เฮ้ย ม่อนไปทำอะไรกวนป้าเขาหรือเปล่านะ  ''  ผมเอ่ยถามเมื่อเห็นน้องชายตัวดีขุดแปลงผักอย่างขยันขันแข็ง

'' กวนบ้าอะไรละ  เขาเรียกว่าช่วยป้าต่างหากไม่เคยได้ยินเหรอภาษิตที่ว่า อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย  เป็นวัวเป็นควายช่วยท่านทำนา ''  นายม่อนตอบติดตลกก่อนได้รับรางวัลเป็นก้อนดินที่ถูกปาไปจากมือผมเฉียดหน้าหล่อๆของมันไปไม่ไกล

 

'' พักมากินขนมจีนกับส้มตำกันก่อน  ตอนเย็นค่อยลงไปทำมาทำอะไรตอนสายๆแดดร้อนเปรี้ยงแบบนี้ละ  ''  เจ้าตัวเล็กเอ่ยแกมบังคับ ก่อนที่ป้าจะยิ้มและส่ายหัวทำตามคำสั่งอย่างง่ายดาย

( เห็นมั้ยละขนาดป้าเขายังยอมหลานเลย  แล้วทุกวันนี้ผมเป็นใครจะไปกล้าขัดคำสั่งเค้า  )

 

เราสี่คนกำลังเอร็ดอร่อยอยู่กับขนมจีน  ส้มตำ  และของกินอีกหลายอย่างที่เจ้าตัวเล็กไปซื้อหามาจากในตลาด  ก่อนเจ้าตัวเล็กจะยื่นตั๋วรถเที่ยวเย็นนี้ตอนห้าโมงให้นายม่อน  แต่ไม่รู้ไปไงมาไง นายม่อนกลับบอกมาคิดตังค์ที่ผมซะงั้น 

เฮ้อ  ไอ้น้องชายคนนี้มันน่าตื้บให้จมดินซะจริง

 

หลังจากอาหารเที่ยงสุดแซ่บผ่านพ้นไปนายม่อนก็เข้าไปจัดการเก็บเสื้อผ้ากระเป๋าข้าวของของตัวเองอยู่ในบ้าน   
ส่วนผมกับเจ้าตัวเล็กก็นั่งกินกล้วยปิ้งของโปรดของเจ้าตัวเล็กกันต่อ

'' แล้วเราสองคนจะกลับวันไหน  '' ป้าเอ่ยถามขึ้นมาพร้อมกับนั่งลงในเปลญวนข้างๆแคร่

 

'' โหย  เพิ่งได้พักไม่กี่วันจะไล่กลับซะแล้ว ''  เจ้าตัวเล็กตอบทำหน้าบึ้งๆเหมือนจะงอนป้าซะงั้น

 

'' ไม่ทำการทำงานกันหรอกเหรอ ''  ป้าถามต่อ

 

'' ทำ  ติ๊บว่าจะกลับพรุ่งนี้เช้าไปถึงที่มหาวิทยาลัยตอนค่ำๆได้พักหนึ่งคืน  ตื่นเช้ามาก็ไปเรียนไปทำงานกันเลย ''  เจ้าตัวเล็กให้คำตอบ

 

'' ตอนแรกก็กะว่ากลับวันนี้  จะได้พักซักวันหลังจากขับรถไกลๆ   แต่เห็นคนขับรถยังเมาค้างอยู่เลยยังไม่กลับดีกว่าให้มั่นใจก่อนค่อยกลับ ''  เจ้าตัวเล็กตอบป้าไปแต่ไม่วายหันมาแว้งกัดผมซะอย่างงั้น

 

'' จะเอากลับไปกินอีกซักไหมั้ยละ  เดี๋ยวป้าไปขอเขาให้คงยังพอมีหลงเหลือบ้าง ''

ผมรีบปฏิเสธแทบไม่ทัน   และไม่คิดจะเอากลับไปด้วยอย่างเด็ดขาดเท่านี้ก็พอละคับ

ผมคิดในใจก่อนจะเดินเข้าบ้านไปดูน้องชายเก็บกระเป๋า

 

 

ตกบ่ายแก่ๆใกล้เวลารถออกจากตลาดผมขับรถออกมาส่งนายม่อนขึ้นรถ

'' อ้าว  พี่ไม้  ติ๊บ  ม่อน  มาส่งใครกลับเหรอค่ะ ''

เสียงเจื้อยแจ้วดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของที่พักผู้โดยสาร  ที่เป็นม้านั่งเล็กๆหน้าร้านขายของชำที่เป็นที่ขายตั๋ว   หมอปุ๋มนั่นเอง

 

'' มาส่งม่อนกลับ  นี่แกกลับเที่ยวไหน ''

 

'' ก็เที่ยวห้าโมงนี่แหละ  ดีนะที่พ่อกับแม่จองตั๋วล่วงหน้าให้ชั้นเรียบร้อยไม่งั้นคงหาตั๋วยากน่าดู ''

 

'' ไม่ยากนะเมื่อเช้าชั้นออกมาซื้อให้ม่อนยังได้เลย  '' เจ้าตัวเล็กค้านเพื่อนสนิท

 

'' แล้วทำไมไม่กลับด้วยกันละ  '' ปุ๋มหันมามองม่อนและพวกผมด้วยความสงสัย

 

'' กลับด้วยกันได้ไงละแก  คนละทางกันชั้นจะไปพิษณุโลกม่อนจะเข้ากรุงเทพ  ไกลสุดที่ไปส่งได้คือสกลนครแค่นั้นนอกนั้นก็ใช้เส้นทางคนละเส้นแล้ว ''  เจ้าตัวเล็กตอบแบบติดตลก

 

'' แล้วพี่ปุ๋มได้ที่นั่งตรงไหนอะคับ ''  นายม่อนถามพร้อมหยิบตั๋วโดยสารของตัวเองขึ้นมาดู

ก่อนได้รับคำตอบว่าไม่ได้ใกล้เคียงกับว่าที่คุณหมอคนสวยเลย  เพราะน้องเขาจองตั๋วล่วงหน้าจึงได้นั่งด้านหน้าๆของรถ  ในขณะที่เจ้าม่อนที่มาจองตั๋วเอาแบบปุบปับเมื่อเช้าได้ที่นั่งเกือบหลังสุดเลยทีเดียว

 

'' ม่อนหิวอะไรมั้ยเอาขนม หรือเอาไรหรือเปล่า  เดี๋ยวพี่ข้ามถนนไปซื้อในตลาดให้ ''

 

'' ไม่เอาอะคับขึ้นรถผมก็หลับเป็นตายแล้ว ''  นายม่อนตอบยิ้มๆก่อนขอบคุณเจ้าตัวเล็ก

 

'' แกล่ะเอาไรหรือเปล่า ''  เจ้าตัวเล็กหันมาถามเพื่อนสาวคนสวย

 

'' ไม่เอาของฟงของฝากก็ไม่ต้องเพราะมาคราวนี้พี่ชาย  พี่สาวชั้นกลับมาพร้อมกันหมด

แต่พวกเขายังไม่กลับกันชั้นเลยต้องนั่งรถทัวร์กลับ  ส่วนของฝากก็ไม่เอาไปฝากใครเพราะพี่น้องก็กลับมาเหมือนกันอยากกินอะไรก็ซื้อกลับไปกินเอง  ''

 

'' ไม่หิวระหว่างทางแน่นะแก ''  ติ๊บถามเพื่อนต่อ

 

'' นี่ติ๊บแกจะไฮโซไปหน่อยมั้ย  ทำยังกะไม่เคยนั่งรถทัวร์เข้ากรุงเทพ  พอขึ้นรถเดี๋ยวเขาก็มีน้ำ

มีขนมให้กล่องใหญ่  ไปถึงอุดรก็แวะพักกินข้าวย่ะ  ไม่ต้องห่อข้าวพกเนื้อทอดไปกินบนรถทัวร์หรอกยะ ''

เป็นไงละครับ  คำตอบของว่าที่สัตวแพทย์คนสวย เจ็บแสบมิใช่น้อย

 

ไม่นานนักรถก็เข้ามาจอดเทียบและเชคสัมภาระของผู้โดยสารก่อนที่ผมจะส่งเจ้าน้องชายตัวดีและว่าที่สัตวแพทย์คนสวยขึ้นรถออกไปเมื่อถึงเวลาเดินทางและผมสังเกตว่าผู้โดยสารเต็มทุกที่นั่งตั้งแต่ต้นทางกันเลยทีเดียว  เดินทางปลอดภัยแล้วกันนะไอ้น้องชายตัวดีของพี่

 

หลังจากที่ส่งเจ้าน้องชายตัวดีและว่าที่คุณหมอเดินทางกลับแล้ว

เราสองคนก็ขับรถกลับเข้าบ้านในช่วงเย็นของวัน และพบว่าป้าเตรียมกับข้าวมื้อเย็นไว้รอเราเป็นที่เรียบร้อยแล้ว








วันนี้ป้าเตรียมของโปรดของเจ้าตัวเล็กไว้หลายอย่างเลย  และแน่นอนมันเป็นของโปรดของผมไปด้วย  เพราะมันอร่อยทุกอย่างจริงๆ

 

ต้มส้มปลาช่อน  ใส่ยอดมะขามอ่อนและไข่มดแดง  กินกับน้ำจิ้มแจ่วรสเด็ดของปลาข้าวเหนียวร้อนๆ  ซดน้ำต้มร้อนๆอร่อยอย่าบอกใครเชียว  ครบรสชาติทั้งเปรี้ยว  ทั้งเผ็ด แถมน้ำแกงร้อนๆให้ซดลื่นคอดีนักเชียว

 

 

ส้มไข่ปลาทอด  อาหารท้องถิ่นของที่นี่ที่ผมกับเจ้าตัวเล็กซื้อมาคราวก่อนป้าบอกว่ามันยังไม่ค่อยเปรี้ยวดีให้ทิ้งไว้อีกซักคืนสองคืน  จะออกรสเปรี้ยวๆเค็มๆ กำลังดี  และตอนนี้มันถูกทอดพร้อมกับกระเทียมเจียว  หอมเจียว  พริกแห้ง  อร่อยได้ใจคนต่างถิ่นอย่างผมไปเต็มๆ

 

และเมนูสุดท้ายที่ป้าเตรียมไว้ให้เจ้าตัวเล็กวันนี้เป็น

แกงไก่บ้านใส่ฟักทอง  ที่เจ้าตัวเล็กชื่นชอบเหลือเกินไม่ว่าจะกลับมาบ้านหรือเดินที่ตลาดในมหาลัยถ้ามีเมนูฟักทอง  เจ้าตัวเล็กจะต้องซื้อกลับมาด้วยเสมอๆ

 

ส่วนเมนูของหวานวันนี้ไม่มีอะไรมากยังคงเป็นข้าวหลามที่เราทำเมื่อคืนก่อน

ยังเหลืออยู่อีกหลายกระบอกทีเดียว   เล่นเอาผมอิ่มแปร้ไปกับเมนูบ้านทุ่งที่ตอนนี้มัดใจผมไปเต็มๆจากที่ไม่ค่อยนิยมข้าวเหนียว  นอกจากนานๆจะกินกับหมูปิ้งทีนึง

แต่ตอนนี้ผมสามารถกินข้าวเหนียวกับเมนูอาหารทุกอย่างได้อย่างไม่มีปัญหา

เหตุผลต้นตอก็มาจากความรัก

ถ้าเรารักใครซักคนก็ต้องการการยอมรับจากเขา   และแน่นอนเราก็ต้องยอมรับในสิ่งที่คนที่เรารักเป็นด้วย  จริงมั้ยคับ

 

 

 

พรุ่งนี้เรามีแพลนกันว่าจะกลับตอนสายๆหน่อยอาจจะถึงมหาวิทยาลัยค่ำหน่อย

แต่ผมก็ต้องทำความเร็วในการขับรถมากมายเหมือนกัน

เพราะพรุ่งนี้เช้าป้าบอกว่าอยากพาผมและเจ้าตัวเล็กไปสูตรรดน้ำ

( พิธีกรรมและความเชื่อของคนในท้องถิ่น คงเหมือนๆกับการสะเดาะเคราะห์และต่อชะตา  ประมาณนี้ )

 

วันนี้คงต้องพักผ่อนกันแต่หัววัน  เก็บแรงเอาไว้ในวันพรุ่งนี้ที่คงต้องใช้พลังงานอีกเยอะเลยเรา

 

ในขณะที่ป้าตระเตรียมพวกของกินของฝากให้เจ้าตัวเล็กกลับไปกินที่มหาวิทยาลัย

ส่วนเจ้าตัวเล็กเองก็เก็บข้าวของใส่กระเป๋าเตรียมตัวเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น 

ผมซึ่งอิ่มจากอาหารเย็นแสนอร่อยเอามากๆ ก็ขอตัวอาบน้ำเข้านอนเก็บแรงไว้ในวันรุ่งขึ้น

 

เช้าตรู่เราออกไปวัดทำบุญตักบาตร

ก่อนทำพิธีสูตรรดน้ำที่เป็นความเชื่อของป้าและติ๊บเองเพื่อเป็นการเสริมสิริมงคลให้ตัวเองในช่วงปีใหม่ 

ใช้เวลาในการนั่งพนมมือและให้พระท่านทำพิธีร่วมชั่วโมง

เราสองคนก็ได้เวลาเดินทางกลับโดยใช้เส้นทางเดิมที่เราเดินทางมาแต่คราวนี้เราตัดสินใจจะไม่แวะเที่ยวที่ไหนแล้วเพราะต้องทำเวลาหน่อยจะได้กลับไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ทั้งผมและเจ้าตัวเล็กเองก็ต้องเริ่มใช้ชิวิตปกติกันแล้ว

 

เราเดินทางกลับมาถึงห้องในตอนพลบค่ำพอดีก่อนจะขนข้าวของลงมาจากรถอาบน้ำอาบท่าให้หายจากความเหนื่อยล้า  ก่อนจะตกลงกันว่าเราคงไม่ทานมื้อเย็นกันแล้วเพราะเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางกันทั้งคู่

 

พิษณุโลกหลังปีใหม่อากาศยังคงเย็นสบายในตอนค่ำคืน

ร่างบอบบางของเจ้าตัวเล็กตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดผมบนเตียงนอนเรียบร้อยแล้ว

ผมโอบกอดเจ้าตัวเล็กจากทางด้านหลัง 

ส่งผ่านความรักความอบอุ่นที่มีท่วมท้นหัวใจไปให้อีกฝ่ายรับรู้และสัมผัสได้ถึงความรู้สึกทุกอย่างที่ผมมี

 

'' ปีใหม่ปีนี้  ติ๊บอยากได้อะไรเป็นของขวัญปีใหม่มั้ย ''  ผมกระซิบข้างหูเบาๆ

 

'' ก็เหมือนเดิมที่บอกพี่ไม้ทุกปีนั่นแหละคับ  ขอให้พี่ไม้เป็นพี่ไม้คนเดิมแบบนี้ตลอดไปก็พอ ''

 

'' ขอบคุณนะติ๊บ ที่เป็นของขวัญปีใหม่ที่พิเศษที่สุดของพี่มาตลอดสามปีนี้ ''  ผมหยอดคำหวานไปข้างหูเจ้าตัวเล็กอีกหนึ่งที

 

'' ปีที่ผ่านมาถ้าติ๊บทำอะไรให้พี่ไม้เคือง หรือขุ่นข้องใจอะไร  ติ๊บขอโทษนะครับและติ๊บสัญญาปีนี้จะทำหน้าที่คนรักของตัวเองให้ดีที่สุด  ดีกว่าปีที่ผ่านมา  ติ๊บสัญญาคับ ''

 

'' พี่ไม่ได้หวังจะให้ติ๊บเป็นคนรักที่ดีที่สุดนะ  แต่พี่ขอแค่ให้ติ๊บเป็นคนที่ใช่ที่สุดสำหรับพี่แบบนี้ไปตลอดก็พอ ''

 

'' ทำไมเหรอคับ  ทำไมไม่อยากได้แฟนที่ดีที่สุดเหรอ ''  เจ้าตัวเล็กหันแก้มมาหาผมเล็กน้อยเพื่อรอฟังคำตอบ

 

'' ติ๊บเคยได้ยินคำกล่าวนี้มั้ยที่เขาบอกว่า  บางครั้งอะไรที่ดีที่สุดอาจไม่ได้เหมาะสมกับเราที่สุดเสมอไป  ''

 

'' อืมม  อาจจะจริงเนาะเหมือนเพลง ความรักกับรองเท้าที่เพียวเคยร้องให้ติ๊บฟังไง ''  เจ้าตัวเล็กตอบพลางหลับตาพริ้ม  ยิ้มน้อยๆอย่างคนมีความสุข

 

'' ไม่เอาวันนี้มีแต่เราสองคนไม่พูดถึงคนอื่น  คิดถึงคนอื่นก็ไม่ได้  ติ๊บต้องมีพี่และเป็นของพี่คนเดียว ''  อารมณ์ขุ่นเคืองและหึงหวงเข้ามาครอบงำผมเล็กน้อย  แต่ก็ไม่มากพอที่จะทำให้ผมขาดสติได้

 

ผมพลิกตัวขึ้นทับร่างบางของเจ้าตัวเล็กที่จ้องผมเขม็งด้วยความกลัว

คงกลัวว่าผมจะหึงหวงรุนแรง

ผมแกล้งยิ้มให้เจ้าตัวเล็กเบาๆ ก่อนก้มลงไปจูบดูดดื่มอย่างนุ่มนวล  แผ่วเบา และทะนุถนอมเพื่อเป็นการบอกว่าผมไม่ได้โกรธหรือหึงหวงเจ้าตัวเล็กขนาดนั้น

 

'' สัญญานะติ๊บจะเป็นของพี่คนเดียว ''  ผมละปากออกจากปากบางนั้นก่อนสบตาเจ้าตัวเล็กเพื่อรอคำตอบ

'' สัญญาคับติ๊บจะเป็นของพี่ไม้คนเดียวตลอดไป  ติ๊บสัญญา '' แทนคำขอบคุณมากมายผมเลยแสดงความเป็นเจ้าของเจ้าตัวเล็ก  และมอบของขวัญปีใหม่ไปในตัวซะเลย  ฮ่าฮ่าฮ่า…………


 :3123:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 21-01-2011 15:20:44

ุ^
^
:sad4: :mc4: กรี๊ดดดดดดดดดด หวัดดีค๊า พี่ไม้ ของน้องติ๊บ.....
เพิ่งได้เข้ามาอ่านนะค่ะ อ่านไปได้นิ๊ดหนึ่งคะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ชอบน้องติ๊บบบบบบบบบบบบบบบบ มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น่าัรักมากๆๆ(ขอเป็นแฟนไ้ด้เปล่า...555 ).....พี่ไม้ก็น่ารักค่ะ แต่น้อยกว่าน้องติ๊บ อิๆๆๆ
เดียวแวะมาเรื่อย ๆๆ นะค่ะ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก

ปล. ๆๆ ใครไปตามน้องหมอติ๊บ แจ้งด้วยยยยยยยย ขอไปด้วยค๊า อยากเจอคนดี ๆๆๆๆๆๆๆๆน่ารัก ๆๆๆ มากๆๆๆๆๆๆๆพี่ไม้ของน้องติ๊บด้วยค่ะ

หวัดดี น้องแฮ๊ค นักโพสด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: myxname ที่ 21-01-2011 17:56:06

สวัสดีปีใหม่ครับ


ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ที่เป็นแบบอย่าง
คงต้องกลับไปที่บ้าน แล้วจะดูแลคนพิเศษที่บ้านแบบนี้บ้างครับ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 21-01-2011 19:32:41

อ้างจาก: 8X ที่ 20-01-2011 17:20:29  

แอบจิ้มหมอติ๊บอีกแล้ว หมอไม้เล่าไม่หมดเหรอเนี๊ย
ต่อไปหมอติ๊บต้องแอบมาพิสูจน์ตัวอักษรในแต่ละตอนแล้วหละ 555

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 20-01-2011 13:49:28  

จะไปเจอตัวเป็นๆหมอติ๊บเมื่อไหร่ ขอเค้าไปด้วยนะ อยากเจอเหมือนกันอ่ะ
ป่านนี้คงหน้าใสปิ๊งๆ และมีความสุขที่สุดแล้วนะครับ

คุณ Loidelohm เราแอบไปยกกระชับหน้าที่...กันเถอะค่ะ
จะได้ใสเด้งเหมือนหมอติ๊บกัน  :really2:

ตายล่ะ เราต้องเสียเงินทั้งทำหน้าและทำฟันด้วยใช่มั้ยเนี่ยะ
ไม่ได้แระ ไม่ได้แระ ต้องรีบคบค้ากับคนใบ้หวยก่อนแล้วตอนนี้ ต้องรีบสะสมเงิน
เรามีที่รักทั้ง 2 หมอนี่นา ทำกะใครคนใดคนหนึ่งก็กลัวอีกฝ่ายเสียใจ
ต้องซื้อหวยเก็บเงินแล้วหล่ะ ฮี่ ฮี่
หมอติ๊บกะหมอไม้น่ารักทั้งคู่เลย
หมอติ๊บมีซะมีตั้งแต่ก่อนจบอีกแน่ะ อิอิ โชคดีจัง
มี....เป็นของตัวเองด้วย เอิ๊ก เอิ๊ก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 21-01-2011 19:58:43

มีความสุขทุกครั้งกับเรื่องราวของคุณหมอ  อบอุ่นหัวใจ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 21-01-2011 20:03:09

ขนาดราคาตั๋วรถทัวร์ ยังจำได้เลย แล้วทำไมจำว่าตัวเองเมาแล้วอ๊อกไม่ได้น้อ
ขอตอนหวาน ๆ อีกนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 21-01-2011 21:28:47

 :man1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 21-01-2011 21:29:44

...หมอติ๊บ นี่มีอดีตที่ขมขื่น และน่าชื่นชมเยอะเนอะ
...ทำหน้าที่ ศรีภรรยา พี่สะใภ้ และ ลูกสะใภ้ ได้ดีเสมอต้นเสมอปลาย หมอไม้จะไปไหนได้
...คุณน้องแฮ็ค มิต้องเป็นห่วงเรื่องโพส เอาเรื่องเรียนไว้ก่อน ยังไงก็ยังมีมือสำรองอยู่
...แต่ถ้ามือสำรอง ไม่ว่างเพราะคอมไม่ว่างหรือ ไปทำหน้าที่เป็น..แจ๋ว อยู่ พี่รอได้จ้า :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 22-01-2011 10:19:24

อ่านกี่ตอนๆ ก็ประทับใจ ทั้งพี่ติ๊บ พี่ไม้  :o8: :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-01-2011 11:48:34

มาเพิ่มให้วันละตอน  จะได้ไม่ลืมกัน

ว่าช่วงนี้แฟนคลับหมอติ๊บหายไปไหนกันหมดนี่

แสดงตัวตนหน่อยก็ดีนะคับ  จะได้มีกำลังใจว่ามีคนติดตามอยู่

คนเขียนก็จะได้มีกำลังใจเอาตอนต่อๆไปมาอัพโหลดให้อย่างต่อเนื่อง



แวะมาทักทายหมอติ๊บกันก็ได้นะคับ

วันนี้ป่วยไม่ได้ออกไปทำงาน

เห็นเมื่อคืนไอทั้งคืนเลย    สงสัยจะโดนอากาศหนาวเล่นงานเข้าแล้ว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 22-01-2011 12:09:02

ยังติดตามอยู่ค่ะ

เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยเลย

ฝากเยี่ยมไข้หมอติ๊บ :L2:

หายเร็วๆนะคะ

หมอไม้ก็รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจน้อยสีชมพู ที่ 22-01-2011 12:09:47

มาแว๊วววว ค่า FC พี่หมอไม้กะพี่หมอติ๊บบบ
คุณหมอป่วยเหรอค๊า ไม่กล้าแนะนำอ่ะค่ะ 5555
งัยก็รักษาสุขภาพนะคะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 22-01-2011 15:12:50

+1 ให้หมอไม้กับหมอติ๊บ  :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 22-01-2011 16:31:23

 :z9:
:music:...มาแล้วค๊า มาแสดงตัวค๊าFC น้องหมอติ๊บน่ารักที่สุด กะ พี่ไม้...ด้วยคน :L1: :music:

หายป่วยเร็ว ๆๆ นะค่ะ ให้กำลังใจ ....
อ่านถึงตอนที่ไปเลี้ยงเด็กกำพร้าค๊า อ่านไป น้ำตาไหลพรากๆๆๆๆๆๆ...ทั้งเรื่องที่คุณย่าเสียด้วยค่ะสุดๆๆ
น้องติ๊บเป็นคนดีจริง ๆๆ กตัญญู..สุด ๆๆ นับถือน้ำใจ สุดยอด พี่ไ้ม้ก็เป็นทุกอย่างให้น้องติ๊บ
อ่านไป อิจฉาพี่ไ้ม้ไป กี่ชาติเนี่ย ถึงจะได้เจอคนอย่างน้องหมอติ๊บ เกิดมาทำบุญด้วยไรเนี่ยพีึ่ไม้. :z3:. ไม..มีแฟนน่ารัก
และแสนดี ทั้งกายและใจ ....เยี่ยงนี้ .... :กอด1:
เราต้องทำไงบ้างเนี่ย ถึงจะได้แฟนแบบนี้ หายากกกกกกกมากๆๆๆๆๆๆนะ :เฮ้อ:
สมัยนี้ ขอให้ความรักทวีคูณขึ้นทุกวันนะค่ะ..มีความสุขทุกวันนะค่ะ  จะติดตามต่อไปเรื่ื่อยๆๆๆ ค๊า ทักทาย นักโพส ด้วยค๊ะ

:onion_asleep: :impress:
ปล. อ่านตอนเจอหมอปุ้ม 5555555 สุด ๆๆ ทุกอาชีพเนาะ มีคนทุกประเภทปะปนกันไป
น้องหมอติ๊บ แก้ไขสถานการณ์ได้ดีเป็นที่สุด มีสติดีมาก...( ถ้าโดนสาดโค้กขนาดนี้นะเรามีตบสวน 5555....)
ขำพี่ไม้กลัวอาจารย์ใหญ่ด้วยค่ะ อย่างฮา 55555...น้องติ๊บเป็นคนมีสติดีมาก ทั้งเรื่องช่วยหมอปุ้มเตะเสยค้างคนเมา 55มันนนนส์.......และก็ที่ช่วยเด็กที่ไปบริจาคด้วยคะ พี่ไม้ยังช้ากว่าน้องติ๊บ หุๆๆๆ.....
พูดได้อย่างเดียว น้องหมอติ๊บบบบบบบบน่ารั๊กกกกกกกกมากๆๆๆๆๆๆๆๆ...อิ ๆๆ พี่ไม้ด้วยจ้า..เป็นกำลังให้กันตลอดไปนะค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-01-2011 16:41:27

หวงอีกนะพี่ไม้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-01-2011 18:28:12

แวะมาทักทายแฟนคลับหมอติ๊บตอนค่ำๆ

หลังจากทำงานบ้านเสร็จเรียบร้อย    วันนี้ทำหน้าที่พ่อบ้านด้วย

ทำหน้าที่หมอไปด้วยเพราะคนป่วยดูท่าจะอาการหนัก

ไอทั้งวัน   แต่ก็อ้อนอยากจะกินไอติมทั้งวัน   หมอแบบนี้มันน่า................นัก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: giftzy ที่ 22-01-2011 18:34:34

 :z13: จิ้มพี่ไม้ อิอิ

ขอให้พี่ติ๊บหายไวๆนะค๊ะ

ปล. :กอด1: :กอด1: พี่ไม้&พี่ติ๊บ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-01-2011 19:00:32

 :z13:  จิ้มกลับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจคับ

กำลังอยู่ในช่วงตัดสินใจ

พาไปกินไอติม  คืนนี้ผมต้องนอนฟังคนไอทั้งคืนแน่นอน 

แต่ถ้าไม่พาไป   ผมตายแน่เลย

ทำไงดีอ่ะ  เค้ากลัววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจน้อยสีชมพู ที่ 22-01-2011 19:31:02

  :z13:   จิ้มพี่ไม้  5555
บางทีก็ถูกกันนะคะ นู๋ก็เคยอ่ะค่ะ เวลาป่วยแล้วอยากกินของเย็นๆ
หมอ งง ล่ะเซ่  555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 22-01-2011 19:37:51

เอาไงดีหล่ะงานนี้..กินติมละจะหายเหรอน้องติ๊บ  ชักเครียดแทนพ่อบ้านล่ะ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-01-2011 20:36:11

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 143

พรุ่งนี้









กลับมาทำงานในเช้าวันจันทร์ ด้วยความสดใสร่าเริงหลังเทศกาลแห่งความสุขสดใส ผ่านพ้นไป

และวันนี้ก็คงเป็นวันที่ผมลำบากใจและใจหายอยู่ไม่น้อย 

เมื่อต้องกรอกใบลาออกส่งกับหัวหน้าแผนก เพราะกฎของที่นี่ถ้าใครจะลาออกต้องแจ้งล่วงหน้าอย่างน้อยหนึ่งเดือน

 

ตลอดสามปีที่ผ่านมาการเป็นหมอฟันใช้ทุน

ที่นี่ทำให้ผมเรียนรู้อะไรต่างๆมากมายที่ในตำราแพทย์เล่มใดก็ไม่มีสอน

ที่นี่สอนผมให้เรียนรู้คำว่าชีวิตมากขึ้น

ที่นี่สอนผมให้เรียนรู้คำว่าคน และเรียนรู้ผู้คนที่มีความแตกต่างกันไปในหลายๆเรื่อง

ที่นี่สอนให้ผมได้รู้จักการให้  และมิตรภาพที่งดงาม

และที่สำคัญที่สุดที่นี่ทำให้ผมค้นพบว่า ชีวิตนี้ผมเกิดมาเพื่ออะไร และจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร

 

'' หมอเชื่อเหลือเกินว่าหมอเก่งๆอย่างหมอไม้ไม่หยุดอยู่ที่เดิมตรงนี้ที่ยืนอยู่แน่นอน

หมอต้องมีอนาคตที่สดใสและสมบูรณ์แบบแน่นอน  ทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริง

แล้วถ้าวันนึงที่หมอจะกลับมาพวกเราทุกคนที่นี่ยังยินดีต้อนรับหมอเสมอ ''

ถ้อยคำจากหัวหน้าแผนกหลังจากที่ผมเข้าไปพบในเช้าวันทำงานและมอบของขวัญปีใหม่พร้อมกับยื่นซองขาวในคราวเดียวกัน

 

'' เหลือเวลาอีกเดินเดียวแล้วเหรอแก  ไวจังเนาะเพิ่งเจอกันหน้าลิฟท์นั่นไม่เท่าไหร่ผ่านไปสามปีละ  ฉันยินดีที่มีแกเป็นเพื่อนและเป็นเพื่อนที่ดีมาตลอดสามปีเต็ม  ขอบคุณนะไม้  ''

ถ้อยคำสละสลวยและกินใจจากหมอกิ๊กคนสวย  ที่เข้ามาร่ำลาเมื่อได้ข่าวจากหัวหน้าว่าผมยื่นซองขาวไปเมื่อเช้าเรียบร้อยแล้ว

 

 

 

ตอนนี้เหมือนภาระหน้าที่ทุกอย่างของผมได้ถูกสะสางและเตรียมพร้อมสำหรับการก้าวเดินออกไปในวันข้างหน้า 
ผมจัดการเคลียร์คนไข้และส่งต่อคนไข้แต่ละเคสเหมือนที่แม่เคยสอนเพราะคนไข้แต่ละเคสต้องการการส่งต่อไปหาหมอที่มีความเชี่ยวชาญในแต่ละสาขาต่างกัน

ถ้าเราไม่ทำการส่งต่อไว้แต่เนิ่นๆ เมื่อคนไข้มาหาในตอนที่เราไม่อยู่เจ้าหน้าที่ที่ไม่มีความรู้

ความชำนาญในวิชาชีพนี้ อาจจะส่งต่อให้หมอไม่ถูกกับความชำนาญของหมอแต่ละท่าน

อาจทำให้คนไข้ต้องเสียเวลาในการส่งต่อไปอีกหลายๆทอด

 

ขอให้มีฟันขาว สะอาดและแข็งแรงไปตลอดนะ  คนไข้ของผม

 

 

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเกินจนผมเองแทบจะเดินตามเวลาไม่ทัน

เข้าสู้ต้นเดือนกุมภาพันธ์

ตอนนี้งานของผมทุกอย่างลุล่วงไปได้ด้วยดีแล้ว  เริ่มต้นและจบลงอย่างสวยงาม

แต่หนึ่งหน้าที่ของผมที่ยังไม่จบลง  และไม่มีวันจะจบลงไปได้ คือหน้าที่ของการเป็นคนรัก

 

ผมเคยคุยกับเจ้าตัวเล็กว่าผมมีแพลนการเดินทางในช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์นี้

เพราะว่าโชคดีที่ผมมีเพื่อนที่ไปเรียนที่นั่นจัดการเรื่องการหาหอพัก

เรื่องการลงทะเบียนไว้เรียบร้อยจึงไม่ต้องรีบเดินทางเพื่อไปวุ่นวายกับเรื่องพวกนี้เท่าใดนัก

 

ในขณะที่เจ้าตัวเล็กเองปลายเดือนกุมภาพันธ์นี้ก็จะสอบปลายภาค และจบสิ้นการเป็นนิสิตแพทย์ชั้นปีสามที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้แล้ว  เพราะเจ้าตัวต้องเดินทางเข้าไปเรียนเป็นนิสิตแพทย์ฝึกหัดที่โรงพยาบาลพุทธชินราชที่อยู่ในตัวเมืองแล้วนั่นเอง

 

'' ถ้าพี่ไม่อยู่แล้วติ๊บจะดำเนินชีวิตตัวเองต่อไปลำพังได้มั้ย ''  ผมเอ่ยถามเจ้าตัวเล็กขึ้นในเย็นวันหนึ่งหลังจากที่ช่วยกันทำอาหารมื้อเย็นเสร็จเรียบร้อย และจัดการมื้อเย็นผ่านพ้นไปด้วยความสุขเหมือนทุกวันที่ผ่านมาตลอดสามปี

 

'' พี่ไม้ไม่อยู่ติ๊บก็ต้องอยู่ได้คับ  ติ๊บเข้มแข็งกว่าที่พี่ไม้คิดไว้เยอะไม่ต้องเป็นห่วงติ๊บนะติ๊บอยากให้พี่ไม้ไปแบบสบายใจ  ไปแบบไม่ต้องมีห่วง ''   เจ้าตัวเล็กตอบขำๆเป็นเรื่องตลกซะงั้น

 

'' เฮ้ย  พี่แค่ไปเรียนติ๊บ  ไม่ได้ไปตาย ''   ผมตอบและรับมุกราวกับเล่นซิทคอมกันสองคน

 

'' ก็นั่นแหละติ๊บอยากให้พี่ไม้มั่นใจว่าติ๊บอยู่ได้

พี่ไม้แค่ไปอยู่ไกลจากที่เดิมที่เคยอยู่กับติ๊บเท่านั้นเอง

ไม่ได้หมายความติ๊บไม่มีพี่ไม้อยู่ด้วยซะแล้วพี่ไม้ยังอยู่ข้างๆติ๊บเสมอ  อยู่ในใจติ๊บเสมอ ''

 

'' แล้วถ้าเกิดมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นละเราจะดูแลตัวเองได้มั้ย '' ผมถามเจ้าตัวเล็กด้วยความเป็นห่วง

 

'' พี่ไม้คับติ๊บผ่านเรื่องร้ายๆ มาพอสมควร  จนวันนี้ติ๊บเข้มแข็งและแข็งแกร่งพอที่จะหยัดยืนได้แล้ว  บางทีการพบเจออะไรร้ายๆมาเยอะๆ มันก็เป็นผลดีที่ทำให้เรารู้จักเตรียมพร้อม  รู้จักตั้งสติเผชิญกับปัญหา  และเรียนรู้ที่จะเอาชนะปัญหาที่เข้ามาได้   พี่ไม้ไม่ต้องห่วงครับ ''

 

'' ได้ยินแบบนั้นพี่ก็ดีใจ  แต่ถ้าติ๊บมีอะไรติ๊บต้องรีบบอกพี่นะเข้าใจมั้ย ''

 

'' ครับผมถ้ามีปัญหาอะไรจะบอกพี่ไม้คนแรกเลย ''  เจ้าตัวเล็กตอบยิ้มๆให้ผมสบายใจ

 

'' แล้วเราจะต้องทำอะไรต่อไปยังไงบ้าง ลองเล่าให้พี่ฟังบ้างซิ  พี่ยังไม่รู้เลยว่าติ๊บจะดำเนินชีวิตต่อไปยังไง ''

 

'' ก็ปลายเดือนนี้ติ๊บสอบเสร็จ ก็จบปีสามแล้ว เห็นทางอาจารย์บอกว่าต่อไปก็เป็นการเทรนด์แลปเรื่องการใช้เครื่องมือ  เรื่องการติวเข้มพื้นฐานที่เรียนมาตลอดสามปี  แล้วก็เตรียมความพร้อมการไปเป็นนิสิตแพทย์ที่เรียนและฝึกงานในโรงพยาบาลแบบเต็มตัว  แต่ติ๊บไม่แน่ใจว่าเขาจะให้เราฝึกที่คณะหรือว่าไปฝึกในโรงพยาบาลเลย  ''

 

'' พอเสร็จจากตรงนี้ก็เข้าพักในหอพักแพทย์ที่ทางโรงพยาบาลพุทธเขาจัดไว้ให้

แต่เราคงต้องไปปรับเรื่องการใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นนิดหน่อย  เพราะเขาจะให้พักห้องนึงสามถึงสี่คน  แล้วก็มีรุ่นพี่ปีห้า ปีหก หรือแพทย์ใช้ทุน แพทย์ประจำบ้านพักด้วยบ้างเป็นบางห้อง

ก็คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร  ติ๊บอยู่ที่นี่อีกสองสามปีเพราะไม่แน่ว่าจะมีโอกาสได้ไปเทิร์นที่ไหนตอนขึ้นปี 6 ''

 

'' แต่คิดว่าคงจบไล่เลี่ยกับที่พี่ไม้เป็นมหาบัณฑิตกลับมานั่นแหละครับ สัญญาว่าดูแลตัวเองเป็นอย่างดีรอพี่ไม้กลับมาแสดงความยินดีตอนที่ติ๊บเป็นบัณฑิตเกียรตินิยมในอีกสามปีข้างหน้า

แล้วพี่ไม้ละครับแพลนอนาคตไว้ไงบ้าง  ''  เจ้าตัวเล็กหันมาถามผมยิ้มๆละมุนเหมือนเคย

 

'' พี่จะไปเรียนให้จบให้ไวที่สุด  พี่สัญญาว่าไม่เกินสองปีครึ่งพี่จะเป็นเฉพาะทางกลับมาหาติ๊บให้ได้  เก็บตัวเก็บใจไว้รอพี่นะ ''  ผมจับมือเจ้าตัวเล็กมากุมไว้อย่างคนขอความเชื่อมั่น

 

'' ครับติ๊บจะรอพี่ไม้กลับมา  แต่ไม่สัญญานะว่าหลังจากพี่ไม้กลับมาแล้วอาจจะถึงเวลาที่ติ๊บต้องไปบ้างก็ได้ ''  ติ๊บตอบมาให้ผมได้คิดตามนิดนึงก่อนจะรวบรวมคำตอบให้ติ๊บได้

 

'' พี่ไม่สนหรอกว่าอนาคตจะเป็นยังไง  ขอแค่วันนี้  ตอนนี้  พี่ไม้คนนี้มีติ๊บอยู่ใกล้ๆ

ทำหน้าที่ของคนรักให้ติ๊บมีความสุขที่สุด  พี่ก็ไม่ต้องหาวงหรือกังวลอะไรแล้ว

พี่ขอเวลาอีกไม่เกินห้าปี  แล้วชีวิตที่เหลือของพี่จะมีติ๊บอยู่ด้วยกันไปทุกวันเราจะไม่พรากจากกันไปไหนอีก  แล้ววันนั้นติ๊บยังจะอยากใช้ชีวิตร่วมกันกับพี่หรือเปล่าแล้วเราค่อยมาว่ากันอีกทีพี่จะยังไม่เร่งเอาคำตอบตอนนี้  แล้วอีกห้าปีเมื่อพี่ตามฝันของตัวเองสำเร็จพี่จะทวงถามคำตอบ  ''

 

'' โห แบบนี้ก็ไม่แฟร์กับติ๊บดิ  ห้าปีพี่ไม้ก็เป็นด๊อกเตอร์แล้วในขณะที่อีกห้าปีติ๊บยังไม่แน่เลยว่าจะได้ไปอยู่ที่ไหน  เรียนจบแล้วจะไปเป็นหมอที่ชายแดนใต้  ชายแดนเขมร หรือชายแดนลาวแถวบ้านก็ยังไม่รู้เลย ''

 

'' แต่พี่เชื่อไม่ว่าติ๊บจะอยู่ที่ไหน  มันจะไม่เป็นปัญหาสำหรับเรา พี่เชื่ออย่างนั้น ''

 

'' คับ  ให้เวลาทำหน้าที่ของมัน  เราสองคนมีหน้าที่แค่รักกันในวันนี้ให้ดีที่สุด

เผื่อพรุ่งนี้ต้องแยกจากกัน  หรือไม่มีกันอยู่แล้ว  ก็ไม่เสียใจเลย  เพราะเราต่างคนต่างทำหน้าที่ของการเป็นคนรักได้อย่างดีที่สุดแล้ว  พี่ไม้คิดเหมือนติ๊บมั้ย ''

เจ้าตัวเล็กตอบอย่างตรงใจผมที่สุดก่อนจะเดินอ้อมโต๊ะอาการมาจุ๊บปากผมเบาๆหนึ่งทีก่อนเก็บจานชามไปล้างตามหน้าที่ที่เคยทำ  ส่วนผมก็มีหน้าที่เดิมคือเดินไปกอดคนล้างจานจากทางด้านหลัง ช่วยล้างมั่ง  ช่วยกวนมั่ง  ปล้นจูบ ปล้นหอมไปตามประสา

ก็ทำไงได้มีแฟนน่ารักอ่า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: scubii ที่ 22-01-2011 20:49:34

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 22-01-2011 21:05:16

:mc4: :mc4:เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.....!!! อ่านทันแล้ว จิ้มพี่ไม้ของน้องติ๊บ...
^
^จิ้ม ๆๆ พี่ไม้ หวัดดีค่ะ น้องหมอติ๊บ และ น้องแฮ๊ค มือโพสค่ะ

พี่ไม้เล่าตอนเคาดาวท์ปีใหม่ที่ นครพนมแล้วเห็นภาพตามเลยค่ะ ....
คงหนาวน่าดู อิจฉาคนมีคู่ให้กอด  :กอด1:...อยากกินข้าวโพดเผามันเผาขึ้นมา ณ บัดดล
บวกกับ คุณหมอไอติม น่ารักที่สู้ดดดดดดดดดด....
และแล้ว ก็เล่าถึงตอนพี่ไม้จะไปเรียนแล้ว อู้ยยยยยยยย อยากอ่านมีน้ำตาท่วมสนามบินมั้ยค่ะ อิๆๆ
รอ ๆๆ ติดตาม ...อ่านแล้วทำให้่ได้ทราบว่า อาชีพของคุณหมอ คือ อาชีพที่เสียสละ สุดๆๆ
เห็นแล้ว เหนื่อยแทนจริง ๆๆ เรียนหนัก ๆ ทำงานหนัก อยากจะถามคุณหมอไม้+น้องหมอติ๊บค่ะว่า :-[

1. มีเวลาเซอร์ไพร้กันแบบหวานมากๆๆ ให้กันบ่อย ๆ มั้ยค่ะ ...
2. มีเวลาไป สปาผ่อนคลาย . :o8:.ให้สบายตัวบ้างมั้ย เข้าร้านทำผม ดูแลตัวเองบ้างมั้ย
 (เท่าที่อ่านมาเห็นเรียนกะเรียนและทำงาน..เป็นห่วงค๊า กลัวคุณหมอโย่งจะกลายเป็นคุณคิงคอง เหมือนน้องติ๊บบอก อิๆๆ)
3. เล่าให้ฟังบ้างนะค่ะ มุมเที่ยวที่สบาย ๆ ๆบ้างที่ไม่ Adventure บ้าง ไร บ้างนะค่ะ เห็นคุณหมอเหนื่อยๆ กัน
4. คุณหมอไม้กลับจากเรียนที่นอก นานหรือยังเอ่ย
( เสียดายจัง มาไม่ทันเห็นรูปคุณหมอ ทั้ง 2 เล่ย ...เพิ่งมาอ่านประมาณอาทิตย์หนึ่งทันแล้วคะ อ่านเท่ามี่เวลาอำนวย..ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..........อยากทานอาหารฝีมือคุณหมอติ๊บจังอิๆๆ..)

ปล. ตอนที่ 80 เลิกกัน และ ตอนที่คุณหมอติ๊บผ่าตัด บีบคั้นอารมณ์มากมากค๊าน้ำตาไหล พรากๆๆ อ่านเสร็จตาบวมเล่นตอนนี้นะ
สุดท้ายยยย คุณหมอติ๊บ หายไว ๆ นะค่ะ มีพี่ไม้ดูแลดีขนาดนี้หายเร็วแน่ เอาใจช่วยค๊า รักกันตลอดไปนะค่ะ :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 22-01-2011 21:16:53

...เนื้อคู่ หนังคู่ กระดูกคู่ กันเลยนะคู่นี้
...ปีนี้ก็คบ กันคบ 8ปีแล้วสิ หมอไม้ หมอไม้ได้เป็น doctorไม้  แล้วนี่
...ถ้าพาคนป่วยไปกินไอติม เดี๋ยวก็ต้องกลับมา..ฉีดยา อีกนะ หรือหมอไม้..ชอบฉีดยา คนไข้หว่า  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 22-01-2011 21:32:21

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif.gif)มาแสดงตัวช้านิดช้าหน่อย
มีเสียงตามสายเรียกตัวแฟนคลับซะด้วยนะคนเรา(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/anigif-1.gif)
หมอไม้เค้าขี้หึงเป็นนิจอยู่แล้ว (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933442692.gif) คนน่ารักก้อเงี้ย ใช่ป่ะติ๊บ
ขอนิดนึงนะหมอไม้ นี่เป็นหมอหรือเป็นโจร ปล้นจริง ปล้นจัง ไอ้หอม ไอ้จูบเนี่ย อาวุธในการปล้นทำไมมันไม่น่ากลัวเลย  :m25:
ป.ล. ขอให้เสียงหายไวๆ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/m3.gif) หยุดไอทั้งวันได้แล้วนะจ๊ะ คุณหมอ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 22-01-2011 21:35:51

เม้นเสร็จเพิ่งเห็นคุณหมอ มาต่ออีกครั้ง ...สวัสดีค่ะ คุณหมอไม้และคุณน้องหมอติ๊บ
น้องติ๊บมองโลกด้านบวกเสมอ ดีไม่มีตกเลยค่ะ คุณหมอคนเก่งเนี่ย

 :laugh:คุณหมอน้องติ๊บไม่สบาย แต่อยากกินไอติมเนี่ย...ไข้จะกลับมามั้ยค่ะัเนี่ย ... : :กอด1:
คุณหมอไม้ทำไงดีค่ะเนี่ย 5555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonushin ที่ 22-01-2011 22:23:04

สวัสดี พี่หมอไม้ และพี่หมอติ๊บค่ะ

นั่งอ่านตลอดสองวันเต็มจิงๆค่ะ แร้วก็อ่านเพลินจนมาถึงหน้านี้แร้ว


ประทับใจพี่หมอทั้งสองมากค่ะ อยากบอกว่าประทับใจในความรักที่พวกพี่มีให้กันมากๆ

พู่ขอฝาก  :กอด1: พี่หมอไม้ ทะลุไปถึงพี่หมอติ๊บ เรยนะคะ




ขอบคุณพี่แฮกคนโพสด้วยค่ะ ^__^  

ปล.พี่หมอไม้ไม่ค่อยหื่นเท่าไหร่เรยเนอะ เอาอิกๆ ก๊ากกกก  :haun4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 22-01-2011 23:10:37

หมอติ๊บไม่สบายอย่างนี้กินไอติมแล้วจะยิ่งไม่สบายรึป่าว

แถมคนดูแลก็ไม่กล้าขัดใจอีกต่างหาก อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 22-01-2011 23:32:55

ใกล้จากกันแล้วอ่ะ   แต่ก็นะจากเพื่อพบกันใหม่  :z2:



ขอเสนอให้หมอไม้กินไอติมแล้วป้อนแบบ เม้าท์ทูเม้าท์   รับรอง ไข้ติดหมอไม้ด้วย 55++

มิใช่แระ  ก็ให้กินน้อยๆ ล่ะกัน เอาใจคนไข้นิดนึงค่ะ

ขอให้หมอติ๊บ หายไวๆ นะค่ะ 

 :กอด1: :L2: หมอไม้ หมอติ๊บ & น้องแฮค

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 23-01-2011 08:42:35

 :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-01-2011 10:12:26

แวะมาทักทายสายๆวันหยุด   ตื่นกันหรือยังนี่

จะได้อัพตอนต่อไปให้ซะเลย

นายแฮคมือโพสของทุกคนไม่รูว่าจะเสร็จสิ้นภารกิจติดเด็กหรือยัง

วันนี้เดี๋ยวเที่ยงๆหลังล้างจานเสร็จมาอัพตอนต่อไปให้ได้อ่านกันแน่นอนคับผมมม  แฮะๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 23-01-2011 11:22:01

หวัดดีจ้าหมอไม้ หมอติ๊บ นายแฮค เพิ่งกลับจากหนีเที่ยวเชียงใหม่ อากาศเย็นสบายเลย

อ่านตอนนี้จบแล้วอิ่มเอมจริงๆ หมอติ๊บ หมอไม้มีความรักที่มั่นคงจริงๆ ปลื้ม ^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-01-2011 11:53:34

ตื่นแล้วๆ หวัดดีค่ะหมอไม้ มารอๆ ตอนต่อไปค่ะ

ในที่สุดก็มาถึงตอนที่หมอไม้ต้องไปเรียนแล้ว
ถึงตัวต้องอยู่ห่างไกลแต่หัวใจหมอไม้&หมอติ๊บอยู่ใกล้กันตาล๊อดๆ อยู่แล้วเนอะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 23-01-2011 12:01:57

อ๊าาา สองหมอจะต้องห่างกันแล้ว

>//<

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 23-01-2011 12:03:26

หวัดดีค่ะ

เข้ามารอตอนต่อไปแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 23-01-2011 12:45:26

ยิ่งอ่านยิ่งสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนน่ารักของหมอติ๊บ...

มิเห็นจะมีวี่แวของความ...โหด...ตรงไหนเลยนี่คะหมอไม้  :laugh:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 23-01-2011 14:41:02

...รอด้วยคนนนนนน แม่บ้าน เอ๊ย พ่อบ้านจริงๆ ล้างจากอีกแล้ว :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 23-01-2011 15:33:43

หายไวๆ นะครับพี่หมอติ๊บ รอพี่หมอไม้ต่อไป มาไวๆ นะครับ :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonushin ที่ 23-01-2011 16:23:52

แอร๊ย~พี่หมอไม้ >///<

ล้างจานนานจังคะ ไหนบอกหลังเที่ยงไง หรือว่าไปถูบ้านต่อหว่า? ก๊ากกกก  :laugh:


นี่พู่เพิ่งเลิกงานพิเศษกลับมาถึงบ้าน

เข้ามาเจอพี่หมอไม้กับรูปโปรไฟล์ที่เปลี่ยนใหม่ อืมม ม~ แขนล่ำจิงๆด้วยแห๊ะ 

เชื่อแล้วว่าแขนใหญ่กว่าขาพี่หมอติ๊บจิงๆ  :o8:


รีบมาต่อนะคะ ทุกคนรออยู่เน๊~

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-01-2011 20:04:36

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 144

คำสอนของพ่อ








หลังจากจัดการเรื่องงานและตกลงกับเจ้าตัวเล็กจนหมดห่วงแล้ว

ผมตัดสินใจกลับมาที่บ้านเพื่อเตรียมเอกสาร 

เตรียมความพร้อมและอยู่กับครอบครัวบ้างในช่วงเวลาที่เหลือก่อนการเดินทางที่จะมาถึงในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้

 

'' เก็บของมาหมดทุกอย่างแล้วเหรอลูก  ทำไมมันมีแค่นี้ ''  พ่อผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อผมเปิดประตูท้ายขนกระเป๋าเพียงใบเดียวที่ติกายผมไปในวันที่พ่อและแม่ไปส่งผมที่พิษณุโลก  และมีกล่องเอกสารและเครื่องมืออีกไม่กี่ชิ้น

 

'' ก็เอากลับมาแค่เสื้อผ้ากับเอกสารของผมอ่ะครับพ่อ  ส่วนอะไรที่เหลือก็ทิ้งไว้ที่โน่นก่อนเผื่อน้องเขายังจำเป็นต้องใช้เพราะว่ายังไม่ได้ย้ายออกน้องเขายังต้องอยู่ที่นั่นจนถึงสิ้นเดือนนี้หรือเดือนหน้าอะคับ ''

 

'' ไม่เป็นไรหรอกก็ให้น้องเขาเอาไว้ใช้เถอะ  เอากลับมาบ้านเราก็ใช่ว่าจะมีที่เก็บข้าวของเครื่องใช้บ้านเราก็มีเยอะแยะ ''  แม่ผมออกโรงสนับสนุนการกระทำของผมในครั้งนี้

 

'' ไม่เอาอะไรมาอะไม่เป็นไร   แล้วลืมหัวใจไว้ที่โน่นด้วยหรือเปล่า ''

พ่อผมถามให้ผมได้อึ้งและนิ่งคิดกับสิ่งที่พ่อถาม   ก่อนพ่อจะถือกล่องเครื่องมือที่มีน้ำหนักไม่มากเดินดุ่มๆเข้าบ้านไป

 

เนื่องจากผมกลับมาถึงบ้านเอาในตอนเย็นๆ  เราสามคนพ่อแม่ลูกจึงได้มีอกาสนั่งทานอาหารกันและพูดคุยเรื่องราวต่างๆมากมาย ทั้งในอดีตที่ผ่านมาประสบการณ์ที่ผมได้รับ  และในอนาคตกับสิ่งที่ผมต้องเผชิญ  พ่อและแม่ยังคงเป็นพ่อแม่คนเดิมที่ยังห่วงใยผมเสมอไม่ว่าผมจะโตแค่ไหน  ก็ยังเป็นลูกชายตัวเล็กๆในสายตาของพ่อและแม่เหมือนเดิม

 

'' ไม้ พ่อขอถามอะไรจริงจังซักอย่างได้มั้ยลูก ''  พ่อผมเอ่ยถามขึ้นมาหลังจากจิบชาสมุนไพรลดระดับน้ำตาลหลังอาหารที่เจ้าตัวเล็กเคยแนะนำพ่อเมื่อคราวก่อน  นั่งคงเป็นการยอมรับเจ้าตัวเล็กอีกรูปแบบนึงของพ่อซิน่ะ  ผมแอบคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปหรือเปล่าเนี่ย

 

'' ตอนนี้ไม้ยังยืนยันหนักแน่นเหมือนเดิม  ว่ารู้สึกเหมือนเดิมกับเด็กคนนั้นได้อยู่มั้ยลูก ''

 

'' พ่อครับ  พ่ออาจจะคิดว่าเป็นอารมณ์เผลอใจ หลงใหลแค่ชั่ววูบเท่านั้นที่ผมบ้าไปรักคนที่เป็นผู้ชายเหมือนกันกับผม  ผมขอโทษที่ทำให้พ่อแม่เสียใจในจุดนี้ แต่ผมยังยืนยันกับพ่อเหมือนเดิม  และมันหนักแน่นกว่าเดิมมากมายนักครับพ่อ
ติ๊บเป็นเด็กดี  น่าสงสาร  และน่ารัก   ตั้งแต่ที่ผมรู้จักเขาเหมือนชีวิตของผมถูกเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไป  ''

 

'' อะไรทำให้ลูกมั่นใจเด็กคนนั้นได้ขนาดนี้เหรอลูก ''  แม่ผมเอ่ยถามขึ้นมาบ้าง

 

'' ผมเชื่อว่าพ่อกับแม่มีความสุขที่จะได้ดูแลกันและกันไปตลอดชีวิต

มีความสุขที่จะฝ่าฟันปัญหาต่างๆไปด้วยกัน  ขอแค่มีคนที่เรารักกุมมืออยู่ไม่ห่างต่อให้ปัญหาต่างๆเข้ามามากมายและปัญหานั้นจะใหญ่แค่ไหน  พ่อกับแม่ก็พร้อมจะยอมรับมัน

วันนี้ลูกของพ่อมีความสุขแบบนั้นแล้วครับ  เพราะเด็กหนึ่งคนที่พ่อแม่ก็คงรับรู้และสัมผัสได้ไม่ต่างจากผมว่าเขาคือคนที่พร้อมจะก้าวไปเคียงข้างและดูแลผมได้ตลอดเวลา ''

 

'' หนึ่งคนที่ทำให้ผมยิ้มได้ตลอดเวลาเมื่อคิดถึง

หนึ่งคนที่คอยให้กำลังใจผมในวันที่ผมเหน็ดเหนื่อย

หนึ่งคนที่โอบกอดและปลอบโยนเมื่อผมท้อแท้

หนึ่งคนที่ดูแลผมทั้งเรื่องการกิน  การอยู่  หรือแม้แต่วันที่ผมไม่สบายเขาก็ทำหน้าที่นั้นได้ดีไม่แพ้ไมแพ้แม่เลยแม้แต่น้อย

หนึ่งคนที่ทำให้ผมมีความสุข  จาการเป็นผู้ให้และมีความสุขเมื่อเห็นเขามีความสุข

และเพียงแค่หนึ่งคนที่ผมรัก  และรักผม ไปจนช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตก็คือคนนี้ที่ผมมั่นใจ ''

 

'' พ่อกับแม่จะยังยอมรับในตัวผมได้อยู่มั้ยครับ  ถ้าผมจะบอกว่าผมรักติ๊บและคงไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างอื่นได้อีก ''

 

ผมเรียบเรียงคำพูดที่สละสลวยที่สุดเล่าให้พ่อกับแม่ฟัง  พร้อมกับน้ำตาลูกชายของพ่อกับแม่ที่มันเอ่อท้นออกมาด้วยความสุข  ด้วยความยินดีที่ได้เปิดใจคุยกับพ่อแม่แบบไม่มีอะไรปิดบังหรือต้องกังวล

 

'' พ่อก็ยังยืนยันคำเดิมลูก  ไม่ว่าจะเป็นยังไงไม้ก็ยังเป็นลูกที่ดีของพ่อกับแม่เสมอและไม้ก็ไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียใจ  เพราะฉะนั้นอะไรที่ทำลงไปแล้วทำให้ลูกมีความสุขพ่อกับแม่ก็มีความสุขด้วย  แต่ไม้ต้องเผื่อใจไว้บ้างนะลูก  เวลาอาจจะเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างในโลกนี้  แม้กระทั่ง  ใจของคนเรา ''  พ่อผมตอบก่อนเดินมาลูบหัวผมเบาๆก่อนเดินขึ้นห้องไปอาบน้ำอาบท่าในตอนเย็น  ทิ้งให้ผมกับแม่ได้อยู่กันสองคนแต่ไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากแม่เลย  นาน นิ่ง จนผมรู้สึกอึดอัด

 

'' แม่ครับ ''

ผมเรียกแม่และแสดงท่าทีเตรียมจะพูดกับแม่เพื่อขับไล่ความเงียบนั้นไป  แม่โกรธผมรึเปล่านะ

 

'' ไม่ต้องพูดอะไรหรอกไม้  แม่เลี้ยงลูกมากับมาแม่รู้ว่าลูกของแม่เป็นยังไง  แม่เชื่อมั่นและเคารพในการตัดสินใจของไม้เหมือนที่พ่อบอก  เพราะฉะนั้นอะไรที่เป็นความสุขของลูกทำไปเถอะลูก อีกไม่นานพ่อแม่ก็ต้องจากเราไปตามวิถีมนุษย์ แต่สิ่งเดียวที่แม่อยากเห็นคือแม่อยากเห็นลูกของแม่มีความสุขและอยู่บนโลกใบนี้ในวันที่พ่อแม่ไม่อยู่แล้ว อย่างมีความสุขต่อไป

และตอนนี้ไม้ก็ทำให้แม่เห็นแล้วว่าไม้มีความสุขและเลือกทำในสิ่งที่ตัวเองมีความสุข 

แม่เข้าใจลูกไม่ต้องพูดอะไรแล้ว  ''

ผมโผกอดเข้ากับเอวแม่ก่อนปล่อยน้ำตาลูกผู้ชายตัวโตๆที่ตอนนี้ราวกับเด็กอนุบาลร้องไห้ฟูมฟายกับแม่

 

'' ขอบคุณคับแม่   ขอบคุณจริงๆ  ''

ผมบอกแม่ก่อนแม่จะลูบหัวปลอบประโลมผมจนสงบนิ่งจึงเดินตามพ่อขึ้นห้องไปในเวลาไม่ห่างกัน





ขอโทษแฟนคลับที่มาอัพซะดึกพอดีพอคนไข้ที่อาการไอหนักมาก  ไปฉีดยามาคร้าบบบบ

มาอัพให้ตามที่สัญญาแล้วนะ   แต่คืนนี้คงอยู่ตอบรีพลายแฟนคลับไม่ได้ขอตัวดูแลคุณหมอซักคืนนะคับ

ไว้จะมาแจ้งอาการให้ทราบต่อไป :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonushin ที่ 23-01-2011 20:16:55

^
^
^
^

จิ้มตรูดพี่หมอไม้ เด๋วขอไปอ่านก่อนนะคะ ^_^



. . . คุณดิท . . .

ไม่อยากจะบอกว่าอ่านแร้วร้องไห้อ่ะ

แบบร้องออกมาฮือๆเรย

ชอบคำพูดที่หมอไม้พูดถึงหมอติ๊บจริงจัง

ซึ้งอ่ะ ซึ้งมาก .. .เมื่อไหร่พู่จะเจอคนๆนั้นของพู่ซักทีก็ไม่รู้เนอะ





สุดท้ายนี้ ขอให้พี่หมอติ๊บหายเร็วๆนะคะ รักพี่หมอทั้งสองคนเรย   :กอด1:

ปล.ตอนนี้ยังหยุดร้องไม่ได้เรย ทำไงดี T^T

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 23-01-2011 20:21:54

ขอให้หมอติ๊บหายไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-01-2011 20:23:24

ขอบคุณคร้าบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 23-01-2011 21:21:08

ขออนุญาต จิ้มตรูดหมอไม้  :z13: อิอิ

ยังอ่านไปได้ครึ่งเดียวเองค่ะ จะพยายามอ่านให้ทัน

เห็นว่าหมอติ๊บป่วยก็ขอให้หายไวๆนะคะ  กอดๆ หมอติ๊บ :กอด1:

ปล.กะว่าจะจิ้มชิดๆซะหน่อยดันมาตกอีกหน้า..ซะงั้น

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-01-2011 21:33:27

ไม่ได้เข้ามาไม่กี่วันทำไมลงเยอะจังเลยพี่หมอไม้  :a5:
ตอนล่าสุด  :กอด1: พี่หมอไม้พูดถึงหมอติ๊บซะซึ้งเลย
มีไม่กี่คนหรอกค่ะที่จะเจออย่างนี้  o13 พี่หมอไม้โชคดีจริงๆเลยน่ะค่ะ
มาแต่ละตอนนี้น่าอิจฉาทั้งนั้นเลย หวานตลอด

พี่หมอติ๊บไม่สบาย  ขอให้หายไวไวน่ะค่ะ  :L2:
เป็นกำลังใจให้คนโพสจำเป็นด้วย  อิอิ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 23-01-2011 21:49:14

คนไข้เป็นไงบ้างน้อ หายไวๆ นะจ๊ะ คนเฝ้าไข้ก็อย่าไปกวน เอ้ย อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยเหมือนกันน้า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 23-01-2011 22:04:42

...ผู้ชายคนนี้..โชคดีจัง มีพ่อแม่ ที่มีจิตใจเมตตา และรักลูก มากกว่าสิ่งอื่นใด
...ขอให้หมอติ๊บ หายดีในไม่ช้านะจ๊ะ    :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 23-01-2011 23:25:57

 :n1:...เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ว่า เป็น ผช. ที่โชคดีจัง ทั้งครอบครัวทั้งคนรัก...ดีใจด้วยจริง ๆๆ ค่ะ

อ่าน ...ตอน คำสอนของพ่อ...แล้ว ซึ้งมากกกกกกกก เลยคะ...
เป็นลูกกตัญญูทุกคนแบบนี้ สิ่งดี ๆ ๆจะตามมาเองเนาะ สังเกตได้จาก ทั้งคู่เลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

ดีจัง จะไปเรียนแล้ว ไปกี่ปีค่ะเนี่ย ...ชักอยากทราบแล้วซิว่า ตอนที่อยู่ห่างกันทั้งคู่แล้ว
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ รอๆ ๆๆ ค่ะ

ขอให้คุณหมอติ๊บหาย ไว ๆๆ นะค่ะ มีคุณหมอไม้นอนกอดดูแลทั้งคืน .. :กอด1: หายไว ๆๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 23-01-2011 23:46:42

หายไวๆๆ นะคะ หมอติ๊บ มีคุณหมอมาพยาบาลนี่แบบนี้ ต้องสู้ๆๆ นะคะ

ปล.เสื้อเหลืองอะหมอไม้รึเปล่าอะคะ นึกว่านักเพาะกาย อุอุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 24-01-2011 01:02:04

อ๊ะ อะ คุณหมอ เปลี่ย อวตาร แล้วเหรอค่ะ ....

อิ ๆๆ ใช่มั้ยเอ่ย ถ้าใช่คุณหมอ เท่มากๆๆๆๆๆๆๆค่ะ (หมอไม้ของน้องหมอติ๊บ น่ารักค๊าะ... :กอด1:)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-01-2011 01:50:41

โหย อะไรนิ

เราไม่ได้เข้ามา 2 วันเอง ทำไมกระทู้เดินไวขนาดนี้อ่ะ

สงสัยนักอ่านคงชอบฝีมือการโพสต์ของเฮียไม้และพี่ติ๊บแน่ๆ

ได้ใหม่แล้วลืมเก่าล่ะซิ ใช่ซิ๊ // เวอร์ๆ

ขอบคุณสำหรับการติดตามของเรื่องนี้ และยินดีต้อนรับนักอ่านหน้าใหม่ด้วยนะครับ

แว๊บๆ ขอตัวไปนอน เพิ่งจะได้นอนก็ตอนนี้ล่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-01-2011 08:13:03

 :z13:  นักโพส   :z13:

ถ้ากินเด็ก  เอ้ยย โปรเจคเสร็จแล้วก็มาทำหน้าที่ตัวเองต่อเลยนะน้องชาย

ช่วงนี้หมอติ๊บไม่สบาย  ภาระพี่เยอะมากน้องงง

 

ช่วงนี้เลยจะลาออกจากการเป็นหมอมาสมัครเป็นพ่อบ้านละนี่

ทำทุกอย่างเองหมดเลยช่วงนี้  เสียภาพพจน์หล่อๆของผมม้ดดดด

แต่หมอติ๊บก็สอนผมให้มองโลกในแง่บวกอีกว่า


การล้างจาน           เป็นการเสริมสร้างกล้ามเนื้อไบเซป ไตรเซฟให้แข็งแรงขึ้น

การดูดฝุ่น  ถูบ้าน    เป็นการเพิ่มซิกแพค

การวิ่งลงไปซื้อของในซุปเปอร์   เป็นการออกกำลังกายกล้ามเนื้อโดยรวม

และการที่ผมทำอาหาร    เป็นการทำให้ผมลดน้ำหนักและไดเอทไปในตัว  ( เพราะมันกินไม่ได้ซักอย่าง )


 :z3:

เฮ้อ  คนหล่อเซ็งงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 24-01-2011 08:23:43

(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/a-10.gif)สู้ๆ
มีแฟนน่ารักต้องอดทน (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/920452198.gif)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 24-01-2011 08:51:18

อ้างจาก: dr.mike ที่ 24-01-2011 08:13:03  

และการที่ผมทำอาหาร    เป็นการทำให้ผมลดน้ำหนักและไดเอทไปในตัว  ( เพราะมันกินไม่ได้ซักอย่าง )

 :z3:

เฮ้อ  คนหล่อเซ็งงงงงงงงงงงงงงง

ูู^
^..........555555555555 ชอบข้อข้างบนอย่างแรงงงงงงงงงงงงงงง ค์ กร๊ากๆๆๆๆๆๆ....
ึคุณหมอไม้ค่ะ ก็ต้มไข่ อย่างเดียวแล้วกันค่ะ หวังว่าคงทานได้ 5555555555 สลัดก็ได้ค่ะง่าย ๆๆ
5555555 แล้วคุณหมอน้องติ๊บจะหายป่วยมั้ยค่ะนั้น ทานอาหารฝีมือคุณหมอไม้ไม่ได้ 555....(ไม่เป็นไรเนาะ ยังไงแฟนทำให้ทานก็ ก็ทานได้อยู่แล้ว..อิ ๆ ) ส่วนข้ออื่น ๆๆ ก็อืม คุณหมอช่างเข้าใจเปรียบเทียบให้คนทำไม่ขี้เกียจ กร๊ากๆๆๆๆๆ ....หายไว ๆ นะค่ะ คุณหมอติ๊บ คุณหมอไม้ สู้ๆๆ ค่ะเพี่อคนที่เรารักอิๆๆ .....
สวัสดีตอนเช้า ทำงานวันแรกที่รถติดสุด ๆๆ ค๊า
หวัดดีน้องมือโพสท์ด้วยค้า สู้ ๆๆค่ะ
ุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 24-01-2011 09:12:17

อ้างจาก: dr.mike ที่ 24-01-2011 08:13:03  

การล้างจาน           เป็นการเสริมสร้างกล้ามเนื้อไบเซป ไตรเซฟให้แข็งแรงขึ้น

การดูดฝุ่น  ถูบ้าน    เป็นการเพิ่มซิกแพค

การวิ่งลงไปซื้อของในซุปเปอร์   เป็นการออกกำลังกายกล้ามเนื้อโดยรวม

และการที่ผมทำอาหาร    เป็นการทำให้ผมลดน้ำหนักและไดเอทไปในตัว  ( เพราะมันกินไม่ได้ซักอย่าง )


 :z3:

เฮ้อ  คนหล่อเซ็งงงงงงงงงงงงงงง

รู้สึกว่าพี่หมอไม้จะโดนใช้งานล้างจานบ่อยน่ะค่ะ กล้ามเป็นมัดๆเลย ๕๕๕  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 24-01-2011 09:54:30

อ้างจาก: dr.mike ที่ 24-01-2011 08:13:03  

:z13:  นักโพส   :z13:

ถ้ากินเด็ก  เอ้ยย โปรเจคเสร็จแล้วก็มาทำหน้าที่ตัวเองต่อเลยนะน้องชาย

ช่วงนี้หมอติ๊บไม่สบาย  ภาระพี่เยอะมากน้องงง

 

ช่วงนี้เลยจะลาออกจากการเป็นหมอมาสมัครเป็นพ่อบ้านละนี่

ทำทุกอย่างเองหมดเลยช่วงนี้  เสียภาพพจน์หล่อๆของผมม้ดดดด

แต่หมอติ๊บก็สอนผมให้มองโลกในแง่บวกอีกว่า


การล้างจาน           เป็นการเสริมสร้างกล้ามเนื้อไบเซป ไตรเซฟให้แข็งแรงขึ้น

การดูดฝุ่น  ถูบ้าน    เป็นการเพิ่มซิกแพค

การวิ่งลงไปซื้อของในซุปเปอร์   เป็นการออกกำลังกายกล้ามเนื้อโดยรวม

และการที่ผมทำอาหาร    เป็นการทำให้ผมลดน้ำหนักและไดเอทไปในตัว  ( เพราะมันกินไม่ได้ซักอย่าง )


 :z3:

เฮ้อ  คนหล่อเซ็งงงงงงงงงงงงงงง

เห็นด้วยกับหมอติ๊บ  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 24-01-2011 10:16:03

หมอไม้ค่ะ เชื่อสุดที่รักเถอะค่ะ

เพราะพูดถูกต้องทุกอย่างเลย  o13


หมอติ๊บใกล้หายยังเอ่ย  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonushin ที่ 24-01-2011 10:55:42

อ้างจาก: Pra2 ที่ 24-01-2011 09:12:17  

อ้างจาก: dr.mike ที่ 24-01-2011 08:13:03  

การล้างจาน           เป็นการเสริมสร้างกล้ามเนื้อไบเซป ไตรเซฟให้แข็งแรงขึ้น

การดูดฝุ่น  ถูบ้าน    เป็นการเพิ่มซิกแพค

การวิ่งลงไปซื้อของในซุปเปอร์   เป็นการออกกำลังกายกล้ามเนื้อโดยรวม

และการที่ผมทำอาหาร    เป็นการทำให้ผมลดน้ำหนักและไดเอทไปในตัว  ( เพราะมันกินไม่ได้ซักอย่าง )


 :z3:

เฮ้อ  คนหล่อเซ็งงงงงงงงงงงงงงง

รู้สึกว่าพี่หมอไม้จะโดนใช้งานล้างจานบ่อยน่ะค่ะ กล้ามเป็นมัดๆเลย ๕๕๕  :laugh:

กดไลค์ให้รีนี้อย่างแรง~!!!  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 24-01-2011 11:13:58

ฉีดยาหมอติีบรึยังคับ 555+

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 24-01-2011 11:55:39

หายป่วยไวไวนะคะหมอติ๊บ
ส่วนตัวเองก็ไอมา 2 อาทิตย์แล้ว
เซ็งมากกกกกกกก เบื่อมากกกกกก
หายยากหายเย็นเหลือเกิน  :เฮ้อ:

เพิ่มขัดห้องน้ำ เพื่ออบผิว (อบเหงื่อ) อีกอันนะคะหมอไม้ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-01-2011 19:56:28

เฮียไม้ เฮียทำหน้าที่ได้ถูกต้องแล้วล่ะ ภรรเมียไม่สบาย สามีต้องแบ่งเบาภาระ
แต่การคิดบวกของพี่ติ๊บเนียะ มันยังไงๆ อยู่นะ เหมือนเป็นการปลอบใจ พลางๆ แอบใช้งานนะเนียะ อิอิ
ขอบคุณและขอบคุณนะครับ สำหรับการติดตามทั้งนักอ่านหน้าเก่า หน้าใหม่ ยินดีต้อนรับจ๊ะ

ปล. ว่าแต่ว่า ป้าเราหายไปไหนนะ ทำไมไม่เห็นมาเม้นท์เลย
ปล2. ส่วนเรื่องการโพสต์นั้น หากเฮียไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรจ๊ะ เรื่องสุขภาพต้องมาก่อน เพื่อนๆ เขารอได้(ใช่ไหม?) ขอให้หายไวๆ มาม่า ยำยำ ควิก นะจ๊ะ เอาใจช่วยอีกแรง(ส่งแรงใจไปให้เฮียไม้ ทำงานบ้านผ่านไปลุล่วง // ได้เวลาแซวคืนแล้วเรา)
ปล3. แอบไปทำรูปเล่มโปรเจคต์เงียบๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 24-01-2011 20:20:06

นึกว่า hackz หายไปไหน ที่แท้มีโปรเจคทำเวปนี่เอง(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/147abfb24c74a6rc0.gif)
(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/014-1.gif)แล้วอย่าลืมมาอัพเรื่องราวต่อไปนะจ๊ะ
ตอนนี้เจ้าของเรื่องอัพเองซะแล้ว(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/933442692.gif)
ป.ล.hackz พี่มีเวปแนะนำสำหรับพวก icon ทำเวปนะจ๊ะ (http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/yenta4-emoticon-0010.gif)แล้วพื้นหลังสีมันออกจะเรียบไปนิดนึง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 24-01-2011 21:37:21

หายไวๆ นะคับหมอติ๊บ

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Nichdia ที่ 24-01-2011 23:01:20

ขอให้หายป่วยไวๆนะครับ
ช่วงนี้อากาศเด๋วร้อนเด๋วหนาว
รักษาสุขภาพกันด้วยนะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-01-2011 00:06:27

 :impress2:...มาช่วยดัน ก่อนนอนค๊า แฟน ๆ อ่านกันเยอะนะค่ะ วิ่งเร็วมาก
ตอนนี้ อยู่ที่  260,587แล้ว ตัวเลขเข้ามาขึ้นเร็วมาก บ้านนี้

มารอตอนต่อไปค๊า.ห่างไปเรียนครั้งแรกนาน ๆ ใช่มั้ยค่ะ
อยากอ่านแล้ว ..น้ำตาท่วมหนามบินป่าว อิๆๆ
...คุณหมอไม้ค่ะ น้องหมอติ๊บหายยังเอ่ย ...
ตอนนี้มีข่าวหวัดนกอยู่อะ ระวังสุขภาพกันนะค่ะ  :bye2: :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-01-2011 08:19:41

เห็นนายแฮคมา  นึกว่าจะมาอัพตอนต่อไปให้

แต่แค่มาโปรโมทเวปตัวเองแล้วก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลย

มันน่า :z6:

อัพเองก็ได้  ไม่ง้อวุ้ยยยย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-01-2011 08:23:23

ุู^^
:3123: :call:....หวัดดีค๊ะ คุณหมอไมค์ มีชาวประชา เข้ามาเช็คบ้านคุณหมอเยอะมากๆๆๆๆๆๆ 555
แต่ไม่ค่อยเม้นท์อะ .....มาเช็คก่อนเริ่มทำงานค่ะ โชคดีจัง เจอคุณหมอพอดี สุดที่รัก หายหรือยังค่ะ คุณหมอ
 :กอด1:....ฝากกอดกดแน่น ๆๆ นะค่ะ จะได้หายเร็ว ๆๆ ฝากความคิดถึงด้วยค๊า.... :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-01-2011 08:33:07

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 145

ของขวัญวันลา








ตอนนี้คงเหลือแต่ผมแล้วซิที่ต้องอยู่กับตัวเองคนเดียว 

ในเวลานี้ที่พ่อกับแม่ไม่อยู่กับผมคนแรกและคนเดียวที่ผมคิดถึงคือเจ้าเล็ก 

คงจะดีถ้าวันนี้มีเจ้าตัวเล็กพูดจาให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง

คนมันเป็นเนื้อคู่กันคงจะมีอะไรสื่อถึงกัน  เมื่อตอนนี้โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงผมทั้งร้องทั้งสั่น

ยกมือถือขึ้นมาดูก็เห็นรูปหน้าเจ้าตัวเล็กทำหน้าตาแบ๊วๆอยู่บนโต๊ะไอติมร้านโปรด  เป็นสายเรียกเข้ามา

 

'' หวัดดีค้าบบ  คิดถึงพี่แต่หัวค่ำเชียวนะวันนี้ ''  ผมเอ่ยทักทายไปตามประสา

 

'' ก็คิดถึงทานข้าวคนเดียว  กับข้าวเหลือเยอะแยะเลยไม่มีใครคอยกินก้างกินกระดูกให้ ''

เจ้าตัวเล็กตอบกลับมาทำให้ผมรู้ว่า  ผมเป็นกระต่ายน้อยคอยเก็บกินก้างกินกระดูก

 

'' คนนะ  ไม่ใช่กระต่าย  เดี๋ยวอยู่ใกล้ๆจะโดน ''  ผมขู่ไปตามสาย

 

'' เปล่าหรอกแค่โทรมาถามว่าถึงปลอดภัย  ทานอะไรหรือยัง  เป็นห่วง ''

 

'' คร้าบบบ  ถึงเรียบร้อยแล้วคับทานข้าวเย็นเรียบร้อยแล้ว นี่ก็กำลังเดินขึ้นห้องจะอาบน้ำอาบท่านอนแล้วละ ''

 

'' แน่ใจนะว่าไม่ได้ออกไปปาร์ตี้ที่ไหน  ไม่ใช่ว่ามาถึงกรุงเทพก็ลั้นลาเลยนะ ''  เจ้าตัวเล็กถามติดตลกกลับมา

 

'' จะไปลั้น ลา ที่ไหนได้ขับรถมาเหนื่อยไม่มีแรงไปทำไรที่ไหนแล้วจ๊ะ  เก็บแรงไว้คิดถึงเด็กหัวเหม่งแถวนี้ก็พอละ ''

 

'' โห งั้นวางสายละมาหาว่าเราหัวเหม่ง  บอกกี่ทีแล้วว่าให้หัดรู้จักมองโลกในแง่บวกซะบ้างบอกไม่จำ  มีแฟนหัวเหม่งนะมันเป็นการคิดในเชิงลบ   คราวหลังให้เปลี่ยนมาคิดบวกบ้างว่ามีแฟนแบบนี้เขาเรียกว่าโหงวเฮ้งดี  หน้าผากรับทรัพย์  เข้าใจใหม่ด้วยไม่งั้นคราวหน้ามีงอน  ''

เจ้าตัวตอบพร้อมอธิบายมาด้วยเสียงเคืองๆเล่นเอาผมใจแป้วไปเลยทีเดียว

 

'' โอ๋ๆ  ล้อเล่นๆ จะเป็นยังไงก็รักคร้าบบบบ ''  ผมออดอ้อนงอนง้อไปตามสายเพราะกลัวเจ้าตัวเล็กจะเคืองเพราะผมชอบล้อเล่นบ่อยๆถ้าอยู่ใกล้กันงอนยังจะง้อได้  แต่ถ้าไกลกันมันอาจจะเป็นปัญหาได้นะ

 

'' ดีมากขนาดติ๊บมีแฟนตัวใหญ่ๆแถมเดี๋ยวนี้ซิคแพคที่เคยมีก็กลายสภาพเป็นวันแพคพุงพลุ้ยๆ ติ๊บยังคิดในแง่บวกเลยว่าแฟนเรามีอันจะกิน  บำรุงบำเรอเราไม่ให้อดอยากได้  แถมไขมันเยอะๆเวลาหนาวจะได้กอดติ๊บอุ่นๆได้  นี่เขาถึงเรียกว่าคิดบวกแล้วชีวิตจะมีความสุข  ไม่งั้นก็ต้องมานั่งซีเรียสว่ามีแฟนไม่มีซิคแพค  ไล่ให้ไปฟิทเนสแทนที่จะเอาเวลาไปทำอย่างอื่นด้วยกัน   หรือมานั่งอายผู้คนว่ามีแฟนไม่มีกล้ามท้อง  ไปๆมาทะเลาะๆกันอีก  เข้าใจมั้ยยยยยยยย ''

 

'' โห ได้ฟังบทสวดก่อนนอน  คืนนี้ฝันดีแน่เลย ''  ผมแซวไปตามสาย

 

'' งั้นเข้านอนเลยก็ได้เดี๋ยวติ๊บก็อาบน้ำอาบท่าอ่านหนังสือนอนแล้วเหมือนกัน ''

 

'' คับ ''  ผมตอบรับ

 

'' ติ๊บจ๋า ''  ผมเรียกเสียงออดอ้อนไปตามสาย

 

'' หือ  เรียกซะหวานเลยมีอะไรหรือเปล่าคับ ''  เจ้าตัวทำเสียงงุนงงสงสัยกลับมา

 

'' พี่รักติ๊บนะ  รักมาก  รักมากที่สุด ''  ผมตอบก่อนยิ้มให้กับตัวเองในความกล้าที่จะมาโรแมนติกตอนนี้

 

'' คับติ๊บก็รักพี่ไม้เหมือนกัน   ฝากดูในช่องซิปของกระเป๋าใบใหญ่ด้วยนะเหมือนติ๊บจะลืมตุ๊กแกตัวใหญ่ไว้ในนั้น ''   
เจ้าตัวเล็กพูดจบให้ผมขนลุกกราว ก็กดวางสายไปทันที

 

ผมรีบวิ่งไปถือไม้กวาดที่มุมห้องก่อนใช้ไม้กวาดค่อยๆดันซิปของกระเป๋าใบใหญ่ที่ผมใส่เสื้อผ้ากลับมาให้มันเลื่อไปยังตำแหน่งที่เป็นการเปิดกระเป๋าช่องซิปช่องนั้นที่เจ้าตัวเล็กบอก   

แต่ไม่ยักกะเจอตุ๊กแกตัวใหญ่อย่างที่ว่า   ไอ้ตัวเล็กนี่มันร้านจริงๆ หรือเราป๊อดเองหว่า

 

ไดอารี่สีฟ้าครามที่ผมเคยเห็นเจ้าตัวเล็กเอาออกมาเขียนก่อนนอนแทบจะทุกคืน

แล้วก็ล็อคกุญแจแล้วใส่ลิ้นชักไว้ที่ผมสงสัยมานานนักหนาว่ามันคือบันทึกอะไร

จากหน้าปกสีฟ้าครามที่เจ้าตัวเล็กตัดรูปหน้าของผมตอนทำหน้าดุๆที่เจ้าตัวถ่ายเองกับมือ

มาแปะเข้ากับร่างกายตัวการ์ตูนในชุดเสื้อกาวน์ตัวใหญ่ที่เจ้าตัววาดเอง 

ข้างๆกันมีรูปหมอหน้าตาบ้องแบ๊วกินไอติมและยิ้มอย่างอารมณ์ดีในชุดเสื้อกาวน์เหมือนกัน 

ผมขำและยิ้มให้กับความช่างคิดช่างประดิษฐ์ของเจ้าตัวเล็ก 

หน้ารองเป็นกระดาษดิบสีน้ำตาล  แต่มีลายมือสวยๆของเจ้าตัวเล็ก

 

999 วัน  จากวันแรก  ถึงวันลา 

( เพิ่งมารู้ตอนหลังว่าชื่อเรื่องมีแนวคิดมาจากนิยาย และนำมาทำละครเวทีในภายหลัง )

 

เป็นเพียงเรือล้ำน้อยในทะเลกว้าง

ที่ไม่รู้สายลมอ้างว้างจะพัดพาไปไหน

มองขอบฟ้าก็เห็นแค่รำไร

โดยไม่รู้เมื่อไหร่จะลอยไป…ถึงแผ่นดิน

 

แต่คุณลอยรักมากลางทะเลกว้าง

ทำให้การเดินทางอ่อนล้าได้จบสิ้น

รักจากคุณเหมือนประภาคารบนแผ่นดิน

ส่องไฟแก่เรือพลัดถิ่นพเนจร

 

จึงเต็มใจทุ่มเทความรัก

ด้วยความรู้สึกแน่นหนักไม่มีวันถ่ายถอน

รักที่มีให้  จะไม่มีวันไหนสั่นคลอน

เพราะติ๊บจะรักพี่ไม้ด้วยศรัทธา  ด้วยอาทร  ด้วยหัวใจ

 

 

 

 

ผมอ่านหน้าแรกด้วยบทกลอนที่ต้องเรียกว่าเป็นกลอนแนววัยรุ่นเสียมากกว่า

แต่มันก็ความหมายดีนะ  ทำให้ผมยิ้มกรุ้มกริ่มและเขินอายอยู่คนเดียว

 

( ดีนะที่ยังเปรียบผมเป็นประภาคารบนแผ่นดิน  ไม่เปรียบผมเป็นขอนไม้  เหมือนเพลงลูกทุ่งที่กำลังได้รับความนิยมในตอนที่เขียนอยู่นี้   ฮาฮา )

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-01-2011 08:54:16

 :กอด1: หวานนนนนนนนนน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากมาย เลยค่ะ สุดที่รักของหมอไม้เนี่ย กลอนเพราะมากๆๆๆๆ
ซึ้ง จนอยากกอด อิๆๆ...น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ หวานอะ
มาแอบฮา ที่คุณหมอตัวใหญ่ ชอบป๊อดดดดดดดดด 55555555555 .....คุณหมอรู้จักเพลงนี้ด้วย 55
ทันสมัยดีจัง อิๆๆ

มาอีก ๆๆ นะค่ะ รอคะ ขอบคุณมากค๊า :mc4: :call:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonushin ที่ 25-01-2011 10:06:00

โอ้วววว ว. .. .... .

น้ำตาลจืดไปเรยในบัดดลเมื่อเจอสองคนนี้  :o8:



ฝากความคิดถึง และฝาก  :กอด1: พี่หมอติ๊บด้วยคร๊า~

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 25-01-2011 10:54:26

หมอติ๊บ  มีโหงวเฮ้งรับทรัพย์เป็นของตัวเองด้วย  :man1:

ส่วนหมอไม้ก็มี 1 แพค ให้กอด ให้ความอบอุ่นหมอติ๊บ  :z2:

หมอติ๊บคิดบวกได้น่ารักจริงๆ เลยค่ะ

 :กอด1: :L2:  2 คุณหมอ & น้องhackz                           

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 25-01-2011 11:00:24

จ๊ากกก หวานทุกเช้าเลย  :-[
คราวนี้มาเป็นกลอนเชียว  น่ารักดีค่ะ

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-01-2011 08:33:07  

เจ้าตัวเล็กตอบกลับมาทำให้ผมรู้ว่า  ผมเป็นกระต่ายน้อยคอยเก็บกินก้างกินกระดูก

พี่หมอไม้เข้าใจไรผิดไปป่าว  :confuse: กระต่ายกินก้างกะกระดูกซะที่ไหน ๕๕๕  :laugh:
หนูไม่เคยไม่เคยเห็นเลยนะ  กระต่ายแทะก้างแทะกระดูก หุหุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 25-01-2011 11:29:28

น้ำตาลขึ้นแ่ต่เช้าเลย อิอิ หวานกันจริงน้า อิจฉาาาาาา

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 25-01-2011 11:30:44

อะไรอ่ะค่ะคุณหมอ...อ่านอย่างเพลิดเพลิน หมดโดยมิรู้ตัว

ยังอบอุ่น และทำให้ยิ้มตามตลอดดดดดดด

 :impress2: :-[ :impress2: :-[ :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 25-01-2011 11:57:40

...คู่นี้มีมุมน่ารักเยอะดี อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ
...หมอไม้ อยากเห็นรูปในได อะ เอาให้ดูหน่อยเซ่
...อยากเห็นหมอไม้ เป็นการ์ตูนนนนนนนน หมอติ๊บช่างคิดเนอะ กลอนก็เพราะกินใจดีแต้ๆๆๆ :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-01-2011 13:28:09

อ้างจาก: Pra2 ที่ 25-01-2011 11:00:24  

จ๊ากกก หวานทุกเช้าเลย  :-[
คราวนี้มาเป็นกลอนเชียว  น่ารักดีค่ะ

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-01-2011 08:33:07  

เจ้าตัวเล็กตอบกลับมาทำให้ผมรู้ว่า  ผมเป็นกระต่ายน้อยคอยเก็บกินก้างกินกระดูก

พี่หมอไม้เข้าใจไรผิดไปป่าว   :confuse: กระต่ายกินก้างกะกระดูกซะที่ไหน ๕๕๕   :laugh:
หนูไม่เคยไม่เคยเห็นเลยนะ  กระต่ายแทะก้างแทะกระดูก หุหุ

^
^ เข้ามาฮา เมนท์นะค่ะ ตอนแรกไม่ค่อยคิด เพราะเจอ กลอนเพราะ ๆๆ มาึคิดอีกที อิๆๆ
กระต่ายเค้ากินแต่ผักผลไม้นิ ถ้าอย่างนั้นเป็นอะไรน๊า ...อิ ๆๆ หุ ๆๆๆ... :m20:
***คุณหมอค่ะ เข้ามาต่ออีกเร็ววว ๆๆๆๆ หวานยังไม่พอ ชอบคะ เดียวนี้คุณหมอกล้าบอกรักด้วยคำหวาน ดีจังค่ะ :m25:น่ารักมากมายย อยากเห็นรูปไดฯ เหมือนกันเลยค่ะ คงน่ารักมาก ๆๆ เนาะ สมบัติล้ำค่า ของคุณหมอ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-01-2011 14:12:56

แวะมาทักทายชาวเล้าตอนบ่ายๆ

ง่วง เหงา หนาว นอนกันเป็นแถบๆ  รวมถึงผมด้วย

กะว่าจะเดินลงไปกินคาปูชิโนอร่อยๆซักแก้ว

ที่ไหนได้กะเป๋าตังค์หายไปแล้ว   โทรถามอีกทีอยู่ร้านไอติมใต้ถุนคอนโดเรียบร้อยละค้าบบบบ

มันน่า
.
.
.
.
.
.
.
น่ากราบเช้า  กราบเย็นซะจริงๆ มีแฟนแบบนี้  :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 25-01-2011 14:16:39

แวบมาดู มาหลายตอนเลยทีเดียว
อบอุ่นและน่ารักตามเคยเลยนะ หมอไม้ หมอติ๊บ
หมอติ๊บน่าจะเอาตุ๊กแกปลอมใส่ไว้ด้วย คู่กับไดอารี่เลย หมอไม้จะได้ดีใจจนน้ำตาไหลพราก อิอิ
แล้วนี่หมอติ๊บหายไอหรือยัง ปกติถ้าไอเจ็บคอด้วย จะกินน้ำผึ้งแท้ผสมมะนาว จะหายเร็วขึ้นนะ ลองดูก็ได้
จะว่าไป หมอติ๊บไม่สบายบ่อยเหมือนกันนะ หมอไม้ต้องทำงานแม่บ้านให้คล่อง ๆ กว่านี้แล้วหล่ะ
 :กอด1: หมอติ๊บ หมอไม้ ด้วยความคิดถึง รวมถึงนักโพส นายแฮ็คของเราด้วย
หมอไม้ปาดดดด

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-01-2011 14:21:32

 :o8:คุณหมอไม้ค่ะ แสดงว่า น้องหมอติ๊บหายแล้วแน่เลย อยู่ร้านไอติมแบบนี้เนี่ย :laugh:
ข้อถาม 1 ข้อค่ะ แน่ใจนะค่ะ ว่านอน อย่างเดียวนะค่ะ ถามทั้งคู่เลยค่ะ 555 o13
เอาน๊า มีแฟนดีน่ารักและแสนดีขนาดนี้ กราบไปเลยค๊า 555 แล้วจะรุ่งเรืองเจริญทุกคน ถ้า เกียมัวร์   :really2:แบบนี้ 555555

ดิท ๆๆ คุณหมอค๊า ชุดกันเปื้อนทำครัวเหรอค่ะนั้น..ตัวเล็กไปมั้ยอิๆๆ หมีน้อยซะด้วยอิๆ (ล้อเล่นนะค่ะ..น่ารักมาก)
ไมเซ็กซี่เยี่ยงนี้ น้องหมอติ๊บรอทานข้าวคงไม่ทานข้าวแล้วมั่งเนี่ย
ทานอย่างอื่นแทน อิ๊กๆๆๆๆๆๆคิ๊กๆๆๆๆๆ.. :m20:... ซิกฯ ใหม่นะค่ะ 5555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-01-2011 17:25:03

นักโพสต์แอบเข้ามาดูกระทู้ตัวเอง

ฮ่วย ทำไมมันเดินไวอีกแล้วล่ะเนีย

เฮียมาทีไร แฟนคลับแหกันมาเม้นท์ทันที

ไม่เหมือนกับเรา เรามาโพสต์ทีไรเงียบกริบ

สงสัยคงต้องเขียนรายงานพิจารณาตัวเองแล้วไหมเนีย

ก็ว่ากันไป

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 25-01-2011 22:10:36

 :m20: อ้าวกำ คุณแฮคแอบงอลแล้ว

 :กอด1: ยังไงก็มีผมคนนึงที่รักนะครับ อิอิ

รักคนโพสทุกคนไม่วา่ใครก็รัก

 :mc4: :mc4:

หมอไม้นี่ใช้กระเป๋าเดียวกันกับหมอติ๊บหรอ หรือว่าเป็นการประหยัดเงินกระเป๋าของหมอติ๊บ อิอิ  :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 25-01-2011 22:17:55

คุณ hackz  ไม่ได้อัพพร้อมลงวันที่แล้วเหรอ

แบบตามดูแล้วไม่ได้ลงวันทีเลยไม่รู้เลยว่ามาอัพแล้วยัง

ปล. ชอบกลอนที่ติ๊บเขียนในไดอารี่นะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-01-2011 23:49:55

อ้างจาก: b27072010 ที่ 25-01-2011 22:17:55  

คุณ hackz  ไม่ได้อัพพร้อมลงวันที่แล้วเหรอ

แบบตามดูแล้วไม่ได้ลงวันทีเลยไม่รู้เลยว่ามาอัพแล้วยัง

ปล. ชอบกลอนที่ติ๊บเขียนในไดอารี่นะ

ก็อย่างที่บอกล่ะจ๊ะ

ตอนนี้ยังไม่มีเวลาว่างเท่าไหร่ เลยไม่ได้มาแก้หัวกระทู้ให้น่ะนะ

เพราะมาแต่ละที ก็แว๊บๆ มาอ่ะจ่ะ แล้วก็ออกไป

เลยไม่สะดวกในช่วงนี้

กด + ให้ทุกคน แล้วก็ไปนอนก่อนนะนักอ่าน ที่น่ารักทุกท่าน เจอกันเมื่อมีโอกาศ

@หน้ากากทักซิโด
อ่านทีแรกกำลังจะซึ้งแล้วเชียว มาตกม้าตายบรรทัดสุดท้าย บอกว่ารักทุกคน เซ็งเลย..

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 26-01-2011 06:58:02

มีผู้ใหญ่เคยบอกว่า เวลาไม่สบายห้ามกินไอติม...สงสัยไม่ใช่แหละ...

ขนาดคุณหมอเอง...ไอซะขนาดนั้น...ยังกินเลย...หมายความว่ามิเป็นไร...

เชื่อคุณหมอดีกว่า.....

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 26-01-2011 07:24:49

ู^
^ เชื่อด้วยค๊ะ ...อยากกินด้วย ไอติมนะ หุ ๆๆ :serius2:...มาทักทายตอนเช้าค่ะ รอตอนต่อไป อิๆๆ

สวัสดีค่ะ คุณหมอที่น่ารักทั้งสอง นะค่ะ นักโพสด้วยค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-01-2011 09:21:51

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 146

คิดถึง คิดถึง และคิดถึง








ผมค่อยๆเปิดอ่านไดอารี่สีฟ้าครามนั้นทีละหน้าๆ

ทุกหน้าเขียนเป็นกลอนและบทความดีๆให้ผมได้อ่าน  ได้ยิ้ม  และได้คิดถึง

ป่านนี้คงนอนอุตุ หลับใหลน่าเอ็นดูใต้ผ้าห่มหนานั่นแล้ว

หน้าแล้วหน้าเล่า  กลอนบทแล้วบทเล่า  หรือบางหน้ามีการวาดรูปตลกๆให้ผมได้ยิ้มได้ขำ

ถ้าจะอ่านเสียหมดทีเดียวก็คงจะไม่น่าประทับใจ  เก็บไว้เป็นแรงใจวันหลังๆบ้างแล้วกันนะ

เดี๋ยวจะทยอยเอามาให้ผู้อ่านดูภาษาสลวยสวยงามของอดีตนักแต่งกลอน

ที่ชื่อว่า หมอติ๊บ กันบ้างในโอกาสต่อไป

 

กุมภาพันธ์  เดือนแห่งความรัก

ผมเห็นผู้คนมากมายเดินจูงมือเกี่ยวก้อยกันเดินตามศูนย์การค้า  รถไฟฟ้า หรือแม้แต่ตามท้องถนน 

ทุกปีเจ้าตัวเล็กมักมีเซอร์ไพรส์ให้ผมเสมอๆ

แต่ปีนี้ผมกลับรู้สึกเหงาโดดเดี่ยวท่ามกลางผู้คนมากมายที่เดินสวนกันไปมา

 

อยากมีมือเล็กๆสั้น นั้นไว้กุม เพื่อส่งผ่านความรู้สึกว่าผมจะอยู่ข้างๆเขา

 

อยากมีแขนเล็กๆ สั้นไม่ต่างกันไว้คอยจูง  เพื่อส่งผ่านความรู้สึกว่าผมจะพาเขาก้าวเดินไปสู่จุดหมายข้างหน้าอย่างปลอดภัย

 

อยากมีหัวเหม่งๆฟูๆ ไว้คอยขยี้เล่นเมื่อหมั่นไส้ เมื่อคราวที่เจ้าตัวทำท่าโก๊ะๆเปิ่นๆตลอดเวลา

 

อยากมีคนตัวเล็กๆคนนั้นไว้คอยกระโดดขึ้นตัก  กระโดดขึ้นคอให้ผมแบกเข้าไปนอน

 

อยากมีเขาอยู่ร่วมกับผมในทุกกิจกรรมให้ผ่านพ้นไปในแต่ละวัน

 

สรุป..พี่จะมีชีวิตอยู่โดยลำพังโดยไม่มีติ๊บได้ยังไงนะ

 

คิดถึง  คิดถึง  และคิดถึงจัง








21 กุมภาพันธ์ 2549

วันนี้ผมตื่นมาช่วยแม่เปิดคลินิกและทำฟันแต่เช้า    ก่อนจะเริ่มลงมือทำคนไข้เพื่อให้คลายความคิดถึงจากเจ้าตัวเล็กลงไปได้บ้าง  ตัวผมจากมาอยู่ที่นี่แต่หัวใจผมคงฝากไว้ที่นั่นเป็นการ

ถาวรเหมือนที่พ่อเอ่ยถามเมื่อคราวก่อนแล้วนั่นแหละ

ทุกคืนที่ผมจากมานี่แม้ผมจะได้คุยโทรศัพท์กับเจ้าตัวเล็กแต่ไม่มีคืนไหนเลยที่ผมหลับตานอนได้อย่างหลับสนิทโดยไม่คิดถึงอีกคนที่อยู่ไกลตา  ผมเรียนรู้และเข้าใจผ่านที่เจ้าตัวเล็กสั่งสอน  ไม่ใช่ซิเขาบอกว่าเขาเล่าเรื่องราวให้ฟังไม่ใช่สั่งสอน
 

'' ระยะทาง  บางทีก็เป็นตัววัดความเชื่อมั่นของคนหนึ่งคน

  เวลา        บางทีก็ทำหน้าที่เป็นครูสอนให้เราเรียนรู้และอดทน

  แต่ความคิดของคนมันทำหน้าที่ได้ไม่แพ้ทั้งระยะทาง  และเวลา  ว่าคนหนึ่งคนจะเชื่อมั่น และเรียนรู้ที่จะอดทนกับการรอได้มากแค่ไหน ''

 
'' ในเมื่อเรารู้ว่าความคิดของคนมันเอาชนะได้ทั้งสองอย่าง  ในเมื่อเราเปลี่ยนแปลงระยะทางที่ห่างกันไม่ได้  เปลี่ยนแปลงวันเวลาที่ต้องจากกันไม่ได้  พี่ไม้ก็ต้องเปลี่ยนความคิดของพี่ไม้เองนั่นแหละ  ว่าเรียนรู้ที่จะมองสิ่งเหล่านี้ไปในเชิงบวกให้ตัวเองมีความสุขได้ยังไง ''

 

 

 

'' อย่างน้อยลองมองในมุมของติ๊บว่าการที่เราห่างกันนานๆ  มันทำให้เรามีโอกาสอยู่กับตัวเองทำอะไรเพื่อตัวเอง  และสนุกที่จะใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง เรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเอง  ''

 

'' และที่สำคัญที่สุดการรอทำให้เราเรียนรู้ว่า  คนหนึ่งคนมีค่ากับเรามากแค่ไหนเมื่อวันที่เขากลับมายืนอยู่ตรงหน้าเราอีกครั้ง ''

 

'' ขอให้พี่ไม้มีความสุขกับการรอ  เหมือนที่ติ๊บมีความสุขกับการรอพี่ไม้กลับมาเช่นกัน ''

 

ผมวางสายจากเจ้าตัวเล็กในคืนนั้นและหลับตาลงอย่างเป็นสุข

เพราะสิ่งที่เจ้าตัวเล็กสั่งสอน  เอ้ย  เล่าให้ผมฟังมานั้นมันมีคุณค่าและเป็นหลักแนวคิดให้ผมอย่างดี  นี่คือข้อดีของเจ้าตัวเล็กที่ผมชื่นชอบและไม่สามารถจะเอาอย่างเขาได้

คือมองทุกอย่างให้เป็นแง่บวกไปได้เสียทั้งหมดแม้กระทั่งในยามที่ไกลห่างกันแสนจะทรมานใจแบบนี้  เขายังมองและเรียนรู้ที่จะมีความสุขได้อีก

 

เก่งจริงๆแฟนใครนะ  ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียวจริงๆ  ผมชักจะยอมรับข้อนี้ได้จริงๆซะแล้วซิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 26-01-2011 09:42:53

อ้างจาก: dr.mike ที่ 26-01-2011 09:21:51  

'' และที่สำคัญที่สุดการรอทำให้เราเรียนรู้ว่า  คนหนึ่งคนมีค่ากับเรามากแค่ไหนเมื่อวันที่เขากลับมายืนอยู่ตรงหน้าเราอีกครั้ง ''

ชื่นชมประโยคนี้จริงๆ  :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 26-01-2011 10:05:05

 :call:...ขอซูฮก เลยค่ะ คุณน้องหมอติ๊บ....
มันคือสัจธรรมใช่มั้ย สอนพี่ได้สบาย ๆๆ เลยอะ น่ารักที่สู้ดดดดดดดดด

มาต่ออีกได้นะค่ะ มันสั้นนะ อยากอ่านต่อค่ะ ...อยากให้ถึงตอนไปส่งกันจังเลย อยากรู้อะ คงซึ้งน่าดู :กอด1:

ขอบคุณค่ะ... :3123:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-01-2011 12:14:24

 :L2:  หมอติ๊บนะคับ  :L2:

แวะมาทักทายแฟนคลับช่วงเที่ยงวันหยุด ( ของติ๊บ )

เลยลองเข้ามาในบอร์ดอ่านเรื่องเล่าเก่าๆของคิงคองตัวใหญ่ ที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเขียนได้ดีขนาดนี้ ( ถูกจ้างมา 200 )

มีความสุขกับการทานมื้อเที่ยงกันทุกคนแล้วกันน่ะคับ  สุขสันต์วันทำงาน



ปล.อวาตาร์ Kiss Koki   น่ากินมาก   จะอดใจไม่ไหว แล้วติ๊บจะหายไอมั้ยเนี่ยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 26-01-2011 12:24:34

สวัสดีค่ะหมอติ๊บ ยังไม่หายอีกเหรอค่ะ...อย่าทานไอติมเยอะซิค่ะ

วันหยุดหมอเหมือนกันหรือค่ะเนี่ย...ที่นี่ก็หยุดเหมือนกัน เมืองไทยหนาว แต่ทำไมที่นี่ร้อนจริง วันนี้ 38 องศา

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-01-2011 12:35:35

ก็อาการไอดีขึ้นบ้างละคับ   แต่ยังไม่หายขาดซักทีเดียว

มีไอบ้างเป็นระยะ

แต่ ไอ ว๊อนท์ อะ ลอท ออฟ ไอศครีมนี่  ไม่มีวี่แววว่าจะหายไปเลยยยยยยย   :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 26-01-2011 12:40:46

หวัดดีหมอติ๊บกับพี่ไม้
หมอติ๊บยังไม่หายไออีกเหรอ
ไอติมอย่าเพิ่งไปกินมันเลย
เดี่ยวโดดพี่ไม้ดุหลอก
ไม่ได้เข้ามาอ่านนานเข้ามาอีกทีมีให้อ่านเยอะเลย
น่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะคู่นี้
แอบอิดเล็กๆ แต่อ่านแล้วทำให้มีความสุขและยิ้มได้ตลอด
แล้วเข้ามาต่อไวไวนะพี่ไม้
 :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 26-01-2011 13:25:15

 :กอด1:กรี๊ดดดดดดดดดดดด น้องหมอติ๊บขวัญใจพี่ อิๆๆ น่ารักมากมายค่ะ...เราทันน้องมั้ยเนี่ยโหเสียดาย :m15:
เข้ามาบ่อย ๆ น๊า หาย ไว ๆ ๆค๊า เอากำลังใจไป โอม.... :mc4:...เพี้ยง อิๆๆ หาย ไว ๆๆ ค่ะ :call:

ไอติมอะ ถ้ามีคนเลี้ยงกินไปเลยคะ 555 ให้สุดที่รักป้อนให้ก็ได้ค่ะ จะได้หายไว ๆๆ 555

น้องหมอติ๊บ ชอบทำขนมด้วยป่าวค่ะ ย้อนกลับไปดูที่เคยลงอาหารที่ทำ น่าทานมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
เพิ่งไปทานข้าวมาค๊า วันนี้กิน กินยำวุ้นเส้นมา อร่อยดี
แหม สุดที่รัก ไม่คิงคองหรอกค่ะ หุ่นดีออก อุ้มน้องติ๊บได้สบายเลย กล้ามใหญ่ซะขนาดนั้น
แถมท่าจะ กอดอุ่นอีกด้วยนะนั่นนะ ตัวใหญ่อะ อิๆๆ เอ๊ ๆๆ หรือว่า ใหญแต่ตัว 555 :z2:

เข้ามาทักทายบ่อย ๆ นะค่ะ ดีจังเลย มีำกำลังใจในการทำงานต่อไปวันนี้ อิๆๆ น่ารักชอบคะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonushin ที่ 26-01-2011 18:21:39

พี่หมอติ๊บ . ...อิ๊บ .. .อิ๊บ... . อิ๊บ (มีแอคโค่ด้วย 555+)

ค่อยยังชั่วแร้วใช่มั้ยคะ เมื่อวานกิน Swensen มา โคตรคิดถึงพี่อ่ะค่ะ ^__^


อย่ากินไอติมเยอะน๊า~ อดทนไว้นะคะพี่ชาย

เด๋วหายแร้วค่อย(ให้พี่หมอไม้เลี้ยง)กินจนฉ่ำตับไปเรย  :laugh:


ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 26-01-2011 19:00:29

...คารม เป็นต่อ รูปหล่อก็ไม่รองใคร เลยนะหมอติ๊บ
...มิน่าเล่า มีด๊อกเตอร์ มาเป็นพ่อบ้านล้างถ้วยล้างชามให้ :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 26-01-2011 20:11:55

มาไม่ทันน้องติ๊บขวัญใจพี่อีกแล้วอ่ะ  :monkeysad:
มาสารภาพว่าเรื่องหลังจากไปงานวัดยังไม่ได้อ่านเลยอ่ะพี่ไม้  :o11:
มัวแต่ตามอ่านคอมเม้นอยู่ล่ะเหอๆๆ  :laugh:


@sabaijai อยู่ausป่ะคะ เค้าเคยอยู่sydน้าแต่ตอนเน้ย้ายมาอยู่wollongongละ แต่ว่าวันนี้ร้อนจริงๆแหละ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-01-2011 23:33:42

555+

ไปนอนล่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 27-01-2011 00:23:45

โฮกกกก เพิ่งอ่านภาคแรกจบไป :z10:
แล้วทำไมเราพลาดเรื่องนี้ไปได้น่ะ :z3:
ขอสารภาพ เรื่องนี้เซพเป็น เฟฟเวอร์ริส ไว้ตั้งนาน เพิ่งได้อ่าน  :m23:
ยกโทษให้ข้าน้อยด้วยเถิด :m29:
เพิ่งได้มาอ่าน แต่อ่านทีเดียวหลายชั่วโมงติดต่อกันเลย ตอนนี้ตาเริ่มแดงเหมือนที่หมอติ๊บอ่านหนังสือแล๊ว
ก็มันสนุกนี่อ่ะ หยุดไม่ได้เลย (น่าให้ความสงสารไหมเนี่ยกรุ) :m15: แต่เดี๋ยวจะตะลุยอ่านภาคสองต่อ

เรื่องคอมเมนท์เรื่องที่เขียนขออ่านจบไปจนถึงตอนล่าสุดแล้วคอมเมนท์รวบยอดเลยน่ะครับ :m29:

อาจจะอ่านช้าไปบ้างเพราะแอบอ่านเมนท์ของคุหมอไม้และคนอื่นไปเรื่อยๆด้วย มันสนุกดีอ่ะ เหมือนนิยายอีกเรื่องเลย

ปล.เข้ามาอ่านช้าแล้วพลาดไปหลายอย่าง ขอถามหน่อยได้ไหม ดิสเพล์ DR.Mike ที่ขึ้นอยู่เป็นรูปใครอ่า (ใช่หมอไม้ป่าวอ่า)
    ผู้ใจดีช่วยหน่อย :m5:
ปล.สองขอมสมัครเป็น เอฟซี เลย ฮ่า(ใจง่ายจังอ่านภาคเดียวติดใจเป็นเอฟซีเลย)
ปล.สาม ยังไม่เคยเห็นรูปหมอติ๊บด้วย  :m15:
ปล.สี่ มาช้าแล้วยังเยอะอีกกรุ :o12:
 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 27-01-2011 02:07:02

อ๊ากก :m31:
ผ่านไปสองชั่วมอง เพิ่งอ่านภาคสองต่อไปสี่ตอน :m15:
มัวไปอ่านเม้นท์อยู๋ :z3:
แต่วันนี้พอก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อใหม่ :L2:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 27-01-2011 07:44:18

อ้างจาก: toffee245 ที่ 27-01-2011 00:23:45  

ปล.เข้ามาอ่านช้าแล้วพลาดไปหลายอย่าง ขอถามหน่อยได้ไหม ดิสเพล์ DR.Mike ที่ขึ้นอยู่เป็นรูปใครอ่า (ใช่หมอไม้ป่าวอ่า)
    ผู้ใจดีช่วยหน่อย :m5:
ปล.สองขอมสมัครเป็น เอฟซี เลย ฮ่า(ใจง่ายจังอ่านภาคเดียวติดใจเป็นเอฟซีเลย)
ปล.สาม ยังไม่เคยเห็นรูปหมอติ๊บด้วย  :m15:

ุ^
^...คิดว่าเป็นคุณหมอไม้ค่ะ ย้อนกลับไปอ่านเม้น เพราะเราอ่านแบบนั้นเหมือนกัน ตรงสารบัญค่อยย้อนกลับไปอ่านเม้นน่ารักมากๆๆ.....เฟิร์มมากเลยค่ะคุณหมอ ฟิตไว้อุ้มสุดที่รัก กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นึกภาพตามน่ารักอะ :laugh:
หมอติ๊บน่ารักที่สุด + คุณหมอไม้มีบางช่วงที่น่า จุด ๆๆ... 555   :angry2:
อีก ปล. ยังไม่เคยเห็นคุณหมอติ๊บ เหมือนกันค่ะ
 " :3123: ตอนนี้รอเวลาและโอกาส ถ้าใจดี แว๊ป ๆ ให้เราดู..ถือว่าเป็นบุญตา :call:"....คุณหมอไม้ใจดีลงรูปสุดที่รักให้ดูเป็นขวัญตาด้วยค๊า อ้อนวอนสุดฤทธิ์ เพิ่งเป็น FC คุณหมอน้องติ๊บ+คุณหมอไม้เหมือนกันค่ะ น่ารักมากๆๆ
มาเฝ้าเรื่อย ๆๆ เท่าที่เวลาอำนวย แอบแว๊ปช่วงทำงานด้วย5555
วันนี้มารอตอนใหม่คะ อยากอ่านไดฯ น้องหมอติ๊บมากๆๆ แค่เห็นคุณหมอไม้อ่านไปอมยิ้มไป อยากอ่านด้วยอะ
มา รอค่ะ รอ รอ จ้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 27-01-2011 10:16:40

อยากบอกว่า มีรุปหมอไม้ หมอติ๊บเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่ไม่สามารถส่งต่อให้ใครได้ ด้วยติดที่ความรักความชื่นชมต่อ 2 หมอเป็นการส่วนตัว ต้องขออภัย
เลยเก็บไว้ดูคนเดียว โดยเฉพาะรุปหมอไม้ที่ที่ใส่เสื้อกล้ามสีดำนั่งดูมือถือ เท่ห์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รูปหมอติ๊บใส่เสื้อสีขาวกำลังจะยกฮู้ดขึ้นปิดหัวก็น่ารักมากกกกกกกกกก
อิอิ.....อย่าว่าเค้าน้า......

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 27-01-2011 10:27:45

 :serius2:^___^ :z3:เย้ยยยยยยยยยยย เราจะว่า ขอหน่อยน๊า หลังไมค์ก็ได้
ไม่เผยแพร่ต่อที่สาธารณะคะ...จะเก็บไ้ว้ดู อยากเห็น ถ้าไม่ได้เห็น เดียวจะหาที่ รพ. เล่ย 5555 :sad4:
ใครจะไปบ้างยกมือขึ้น 55555 :กอด1:
คุณLoidelohm .....มาแหย่ให้อยากแล้วจากไป เป็นปาบน๊า ขอบอก~~~~~~
มาสปอยล์แบบนี้ ต่อมความอยากทำงานหนักนะ ขอบอก
สรุป : ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ เข้าใจคะ...เดียวจะอ้อนวอนคุณหมอที่น่ารักดู..อิ ๆ มาแว๊ป ๆ ก็ได้ค่ะ แล้วก็เปลี่ยนกลับเป็นคุณหมอสุดหล่อซ้า :3123: :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 27-01-2011 11:02:05

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 147

ซอร์ไพรส์







วันผ่านวันไปทุกวัน  ความคิดถึงทวีคูณเพิ่มขึ้นไปตามเวลาที่ห่างกัน

วันนี้ผมตัดสินใจบึ่งมิสเตอร์แจ๊สสีแดงคู่ใจกลับไปที่พิษณุโลกอีกครั้งหนึ่ง 

โดยไม่ได้บอกใครล่วงหน้านอกจากตัวเอง 

เพราะอีกวันสองวันจะต้องเดินทางแล้วอย่างน้อยได้เห็นหน้าคนที่เรารักได้อยู่ด้วยกันอีกซักชั่วโมงก็ยังดี

 

ผมขับรถออกจากบ้านในช่วงเช้าที่รถยังไม่ค่อยติดมาก 

ประกอบกับเป็นเส้นทางที่ออกจากตัวเมืองสวนกับชาวบ้านที่เข้าไปทำงานในตัวเมือง 

ผมจึงไม่รีบร้อนเพราะปัญหารถติดเท่าใดนัก

ที่ผมตัดสินใจขับรถไปหาเจ้าตัวเล็กวันนี้ 

เพราะเมื่อคืนแอบแย๊บถามเป็นการหยั่งเชิงแล้วว่าพรุ่งนี้มีสอบอยู่วิชาเดียวในช่วงเช้า 

สอบเสร็จแล้วก็จะกลับไปอ่านหนังสือต่อที่ห้อง

 

เมื่อผมคำนวณเวลาเป็นที่เรียบร้อยแล้วว่าผมจะถึงมหาวิทยาลัยในตอนก่อนเที่ยงเล็กน้อยจึงตัดสินใจจะไปรับเจ้าตัวเล็กออกไปหาอะไรกินด้วยกันเสียเลยทีเดียว

ไม่กี่ชั่วโมงถัดมาผมก็ขับรถเลี้ยวเข้ามหาวิทยาลัยก่อนแกล้งโทรหาเจ้าตัวเล็ก

 

'' หวัดดีค้าบบบ '' เสียงเจ้าตัวเล็กตอบรับสายกลับมาแต่ดูจากเสียงแล้วคงกำลังนอนอยู่แน่ๆ มีสอบตอนเช้าแบบนี้ไม่เดาก็พอรู้ว่าเจ้าตัวเล็กของผมคงอ่านหนังสือแบบเก็บตะวันยันเช้าแล้วไปสอบเลยก่อนกลับมานอนเอาตอนกลางวันแน่นอน

 

'' สอบเสร็จหรือยังจ๊ะ ''   ผมแอบกระเซ้าไปตามสายเผื่อจะช่วยให้เจ้าตัวตื่นขึ้นมาคุยกับผมบ้าง

 

'' เสร็จแล้วครับนี่กลับมาถึงห้องแล้ว  นอนพักอยู่ที่ห้องนี่ยังไม่ได้กินข้าวกินปลาเลยง่วงมาก ''

 

'' โอเคๆ งั้นนอนพักไปก่อนตื่นแล้วโทรหาพี่ด้วยนะ ''  ผมตอบก่อนกดวางสาย

 

ผมจอดรถชิดข้างทางด้านข้างมหาวิทยาลัย ซื้ออาหารกล่องในร้านสะดวกซื้อสองสามอย่าง และแน่นอนที่ขาดไม่ได้เลย  ไอศกรีมชอคโกแลต

 

ผมขับรถมาจอดหน้าหอพัก

เชคสภาพความหล่อที่ไม่เคยจางหายไปของตนเองกับกระจกในรถก่อนเดินหิ้วของที่ซื้อมาเดินขึ้นห้องไปด้วยหัวใจที่เต้นตูมตาม

ผมค่อยๆใช้กุญแจดอกของผมเปิดประตูห้องอย่างแผ่วเบาที่สุด 

แต่ผมคงอยากเซอร์ไพรส์จนลืมไปว่ามันมีสายโซ่คล้องจากด้านใน 

ถึงผมมีกุญจเปิดก็เปิดได้แค่แง้มๆถ้าคนที่อยู่ในห้องไม่มาปลดสายโซ่ให้ ก็เข้าไม่ได้อยู่ดี

ผมตัดสินใจเคาะประตูเบาๆ 

ก่อนเดินเลี่ยงออกมาจากช่องตาแมวเดี๋ยวเจ้าตัวเล็กมองลอดตาแมวออกมาก็รู้ว่าเป็นผมอดเซอร์ไพรส์พอดี

เคาะเบาๆแล้ว  ไม่มีวี่แววตอบกลับ  ไม่ค่อยขี้เซาเลยแฮะ  คงจะเหนื่อยมาก

บอกตั้งกี่ทีกี่หนแล้วก็เคยเชื่อกันบ้างเลยว่าอย่าอ่านหนังสือจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนขนาดนี้ 

ร่างกายของตัวเองก็ใช่ว่าจะแข็งแรงเหมือนชาวบ้าน ชาวช่องเขาอยู่ด้วย

จนผมเคาะเสียงดังขึ้นและคราวนี้คิดว่าเจ้าตัวเล็กคงจะตื่น

ผมแกล้งเอาถังไอศครีมมาโชว์ที่ช่องตาแมวเพื่อที่จะยั่ว

แต่ก็ไม่มีสัญญาณจากเจ้าตัวเล็กกลับมาเลย

 

ผมชักใจไม่ดีเพราะปกติติ๊บไม่ใช่คนขี้เซาแบบนี้นะ

ผมกดมือถือเข้าไปที่เครื่องเจ้าตัวเล็กอีกรอบ

เสียงโทรศัพท์ก็ยังดังมาจากในห้อง  แล้วคนทำไมไม่ตื่นมารับโทรศัพท์  ……

 

ผมชักใจคอไม่ดีกดโทรศัพท์โทรออกหาเจ้าตัวเล็กโดยไม่ยอมวางสาย

มือก็เคาะห้องเป็นระวิงด้วยหัวใจที่ไม่เป็นห่วงคนที่อยู่ในห้องแบบสุดหัวใจ

ภายในไม่กี่อึดใจแต่ผมรู้สึกว่านานหลายชั่วโมงสิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นมาจนได้

 

เจ้าตัวเล็ก   เจ้าตัวเล็กของผม………………….





 

 

 

 

 

 

'' จะมาทำไมไม่โทรมาบอกก่อนละครับ ''  อ้าว  เสียงเจ้าตัวเล็กของผมดังมาจากทางด้านหลังของผมพร้อมยืนถือตะกร้าผ้า  บอกให้ผมรู้ว่าที่ติ๊บเงียบไม่เปิดประตูและไม่รับโทรศัพท์ผมนั้นเพราะคงเอาผ้าลงไปส่งซักนั่นเอง  ไอ้เราก็คิดเป็นห่วงไปซะไกล

 

แทนที่ผมจะเซอร์ไพรส์เจ้าตัวเล็กกลายเป็นว่าตอนนี้ผมเซอร์ไพรส์แทนซะมากกว่า

เลยได้แต่ยิ้มเขินๆแบบหล่อๆเกาหัวแกรกๆ แก้เขินไปเท่านั้น  เมื่อเจ้าตัวเล็กจ้องหน้าผมแล้วก็ยิ้มมุมปากอย่างน่ารักและคงอดแซวผมในใจไม่ได้แน่นอน

ผมเลยได้แต่รวบเจ้าตัวเล็กมากอดแก้เขินซะเลย  อิอิ

 

เมื่อก้าวเข้ามาในห้องผมก็จัดการแกะข้าวกล่องใส่จานและเตรียมอาหารมื้อเที่ยงให้เจ้าตัวเล็ก ในขณะที่เจ้าตัวเล็กเข้าไปจัดการอาบน้ำอาบท่าไม่ช้าก็ออกมาในชุดสบายๆเรียบร้อยก่อนออกมาจัดการกับอาหารมื้อเที่ยงและไอศครีมถังโตอย่างเอร็ดอร่อยก่อนคลานขึ้นเตียงไปนอนยิ้มแฉ่งส่งสัญญาณให้ผมรู้ว่าหน้าที่ล้างจานในวันนี้ตกเป็นของผมเป็นที่เรียบร้อยแน่นอน

 

เจ้าตัวเล็กหลับปุ๋ยไปแล้วคงจะเหนื่อยจากการอ่านหนังสือและสอบมาเมื่อเช้า  ผมค่อยๆเดินมานั่งลงบนเตียง  มองใบหน้าที่ผมหลงรักและจำได้ทุกหลับตื่นลืมตา เด็กน้อยหลับตาปิดตัวเองจากโลกวุ่นวายภายนอกอย่างเหนื่อยล้า  ผมค่อยปาดเส้นผมที่มันระหน้าผากเหม่งๆนั้นออกเผยให้เห็นใบหน้าเนียนใสของเจ้าตัวเล็กได้ชัดเจนขึ้น  ก่อนก้มลงไปจูบเบาๆที่หน้าผากเหม่งๆนั้นหนึ่งทีก่อนล้มตัวลงนอนประคองกอดและหลับไหลไปทั้งคู่ในที่สุด

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 27-01-2011 11:07:13

ไม่เผยแพร่ต่อที่สาธารณะคะ...จะเก็บไ้ว้ดู อยากเห็น ถ้าไม่ได้เห็น เดียวจะหาที่ รพ. เล่ย 5555 :sad4:
ใครจะไปบ้างยกมือขึ้น 55555 :กอด1:
คุณLoidelohm .....มาแหย่ให้อยากแล้วจากไป เป็นปาบน๊า ขอบอก~~~~~~มาสปอยล์แบบนี้ ต่อมความอยากทำงานหนักนะ ขอบอก
สรุป : ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ เข้าใจคะ...เดียวจะอ้อนวอนคุณหมอที่น่ารักดู..อิ ๆ มาแว๊ป ๆ ก็ได้ค่ะ แล้วก็เปลี่ยนกลับเป็นคุณหมอสุดหล่อซ้า :3123: :L1:


[/quote]

เห็นด้วยๆ :sad4:

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 27-01-2011 11:09:58

อ๊ากกก โชคดี เจอเซอร์ไพร์ พอดี :z2:

อ่านเซอร์ไพร์ก่อน

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 27-01-2011 11:48:36

 :m3:...คุณหมอไม้ มาโพสเองเลยช่วงนี้ มาเซอร์ไพร้ ก่อนอาหารเที่ยง เรียกน้ำย่อยได้ดีเลยทีเดียว :a9:

 :-[แน่ใจเหรอค่ะ ว่านอนกันอย่างเดียวนะ หุๆ ๆๆ ... :o8:...มาต่ออีกได้มั้ยเอ่ย ซักตอน อิๆๆ
น่ารักค๊า ความคิดถึงไม่เข้าใครออกใคร เข้าใจค่ะ คนมีคู่ มั่นช่างน่าอิชชี่ เป็นที่สู้ดดดดด...!!!หุๆๆ...ระยะทางไม่เป็นปัญหาของหัวใจ ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววว :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 27-01-2011 14:12:58

ทุกทีซิน่า ถ้าหมอไม้จะเซอร์ไพร์สทีไร เจอหมอติ๊บเซอร์ไพร์สกลับทุกที
แบบนี้ก็รู้แล้วว่าใครนำใคร อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจน้อยสีชมพู ที่ 27-01-2011 16:38:23

เซอร์ไพร์สคนอ่านด้วยค่ะ  อัพบ่อยดีจังค่ะ 555   ชอบๆ
 อยากเห็นรูปพี่หมอติ๊บมั่งอ่า อิจฉาคนเคยเห็น ฮือๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 27-01-2011 17:08:28

ใกล้จากกันเต็มทีแล้วซินะคะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 27-01-2011 18:15:16

ใกล้จะถึงตอนเศร้าแล้วหรือเนี่ย
ห่างไกลกัน แต่ใจยังผูกพัน ใช่มั๊ยคะคุณหมอรูปหล่อ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 27-01-2011 20:12:17

 :a5: :a5:...เข้ามารอคุณหมอสุดหล่อกะคุณหมอที่น่ารักที่สุดค๊า..น้องหมอติ๊บไปทำงานได้ยังค่ะ...หวังว่าคงหายแล้วนะค่ะ  :กอด1:.

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 27-01-2011 20:43:28

อูยยย  มันจะสำเร็จสักครั้งไหมเนี่ย
แถวบ้านเรียกแพ้ทางอ่ะหมอไม้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 27-01-2011 23:24:53

ขอยกให้หมอไม้เป็นตัวพ่อเลยค่ะ   "เจ้าพ่อแห่งความโรแมนติก"  หวานไม่บันยะบันยัง :o8:

น้ำผึ้งเรียกพ่อ น้ำตาลเรียกแม่  ได้เลย  อิอิ  :man1:

ส่วนหมอติ๊บก็น่ารักที่ซู้.................ด  luv u so much very much  มากมาย :กอด1: :กอด1:


ส่วนชาว fc ที่เพิ่งมาใหม่ ที่ยังไม่เคยเห็นหน้าหมอน่ารัก (หมอติ๊บ) อยากบอกนานๆ เฮียหมอไม้แกจะปล่อยที

ใครได้เห็นแบบว่าต้องไวอ่ะ  ถ้าได้อ่านเมนต์กันบ้างอ่ะนะ มีคนเคยทักหมอติ๊บเพราะคิดว่าเป็นฟลุค(เกริกพล)อ่ะจ๊ะ

อันนี้หมอติ๊บเล่าเองนะค่ะ (แต่เราเห็นบางรูปก็คล้ายแหละ)


 :กอด1: :L2:  2 คุณหมอ & น้อง hackz (คนนี้ติดภาระกิจอันยิ่งใหญ่อยู่ )

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-01-2011 23:30:31

ขอบคุณ icyblue   และสมาชิกทุกท่านที่ยังถามหาถึงผมอยู่

แอบดีใจเงียบๆ คนเดียวนะเนียะ ไม่ให้ใครรู้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 28-01-2011 07:47:27

 :กอด1:...สวัสดีค่ะ คุณหมอไ้ม้สุดหล่อ+น้องหมอติ๊บที่น่ารัก และก็ มือโพสน้องhackz คะ
และ ชาวประชา FC :3123:
สุขสันต์้เช้าวันศุกร์ค่ะ....
มารอ หมอสุดหล่อ อิ ๆ อยากให้ถึงตอนไปเรียน เร็ว ๆๆ จังอยากรู้คุณหมอห่างจากคนรักครั้งแรกๆๆ
หลายปีขนาดนี้ ความรู้สึกไปไงบ้าง  :L1:

 :laugh:ไปเดินงาน เกษตรแฟร์ กันมั้ยค่ะ เริ่มแล้ว ไปมะ...มีของกินเยอะนะค่ะคุณหมอติ๊บ อิๆๆ มีไอติม :impress2:แปลกๆด้วยแหละ
ของ นิสิต ทำเอง อร่อยดี

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 28-01-2011 14:05:02

...พี่อ่านตอนที่แล้ว ยังนึกอยู่ว่าทำไม หมอไม้รีบกลับกรุงเทพ จัง
...ทำไมไม่อยู่ต่ออีก จนถึงวันใกล้ๆๆ เดินทางเพื่อกอบโกยความสุข ให้เยอะๆก่อน อ๋อ ต้องการเซอร์ไพส์ นี่เอง :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 28-01-2011 21:07:52

เข้ามาบอกว่า โปรเจคต์ทำเสร็จแล้วล่ะจ๊ะ

ทั้งตัวรูปเล่ม และตัวเว็บ

คาดว่าตอนนี้ขอให้นักโพสต์อ่านตอนที่แล้วก่อนนะ ค้างเยอะมาก

แล้วจะมาโพสต์ตอนต่อไปให้ //แอบเลว นะนั่น

และวันเสาร์เป็นต้นไปถึงวันพุธเลย ผมหยุดนะ

คาดว่า ตอนต่อไปคง คัมมิ่งสูน...

รักคนอ่านทุกคน

ปล. เฮียไม้แกหวานได้ทุกตอนนั้นล่ะ ไม่มีวันไหนที่เฮียแกจะไม่โรแมน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [28/1/54] P.167, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Panda-Ba ที่ 28-01-2011 22:02:25

ยินดีต้อนรับพี่แฮกกลับกระทู้  :กอด1:
ขอตามไปอ่านย้อนก่อนนะค่ะ ;DD

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [28/1/54] P.167, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 28-01-2011 22:12:07

...ขอบคุณนะจ๊ะ คุณน้องแฮ๊ค ที่เอาตอนเก่ามาโพสให้อ่านใหม่ ชิ +1 ไปโทษฐานทำหน้าที่ได้ดีเกินนนนนนนนน :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 28-01-2011 23:35:19

ุ^
^..หวัดดีค๊า น้องแฮ๊คมือโพสท์ ให้ไวคะคุณน้อง ตอนต่อไป รออยู่ด่วนนนนน..!!! ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ :z2:
ยินดีด้วยกะโปรเจคค่ะ... :mc4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 29-01-2011 06:23:14

ต้อนรับกลับมานะจ๊ะน้องนักโพส

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 29-01-2011 12:32:31

+1 ให้ความหวาน :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-01-2011 13:48:56

แวะมาทักทายชาวเล้า  บ่ายๆวันเสาร์  อันเร่าร้อนนนน

เมื่อเช้าแวะพาคนป่วยที่เพิ่งหายไอออกไปเดินงานเกษตรแฟร์

พร้อมกับทำหน้าที่คนถือของไปโดยไม่มีข้อขัดแย้ง

หมอติ๊บเพิ่งหายไข้  หายไอ

แต่ทำไมของที่ซื้อมามีลำใย  มะขามหวาน  ข้าวหลาม  ขนมหวาน

ไม่นับรวมไอติมโบราณ  ไอติมรสชาติแปลกของเด็กๆม.เกษตร

อืมมม  แล้วจะหายไอมั้ยนั่น  โวยวายยยยยยยยยยยย  ( ในใจเบาๆ )

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจน้อยสีชมพู ที่ 29-01-2011 15:14:33

 :z13: จิ้มพี่หมอม๊ายยยยยย
โห รู้งี้ไปมั่งก๊ะดี เผื่อเจอ  5555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: FanyFany ที่ 29-01-2011 15:20:11

อ้าว งานเกษตรแฟร์ ใมไม่บอกก่อนอ่ะครับ วันนี้ก็ไป

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 29-01-2011 18:50:08

หวัดดีคะ คุณหมอสุดหล่อ วันนี้ร้อนนะ แต่ลมแรงดี โห..~~!!ไปเดินงานเกษตรแฟร์ไม่บอก จะได้ไปดักรอ อิๆๆ ล้อเล่นค๊า

โวยวาย ๆ ดัง ๆๆ ข้างนอกก็ได้ค๊า..แล้วคุณหมอจะหายมั้ยค่ะนั้น ซื้อหลายอย่างมากๆๆๆๆๆ :z2:

แต่ไอติมเค้าแปลก ๆๆ ดีนะค่ะงานนี้

ทักทายคุณน้องหมอติ๊บด้วยคะ มาทักทายกันบ้างนะค่ะ  :m1:
ทักทายน้องแฮ๊คมือโพสท์ด้วยค่ะ ...รอต่อไปนะค่ะ จะมาต่อมั้ยน๊า ต่อเยอะ ๆๆ ดิ อ่านจะได้จุใจ
ขอบคุณล่วงหน้าอีกครั้งจ้า.... :interest:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 29-01-2011 21:18:49

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้
ยังสงสัยตัวเองอยู่ว่าพลาดเรื่องนี้ไปได้ไง
ช่างเป็นคู่รักที่น่ารักจริงๆ  :o8:
ว่าแต่ว่า วันนี้คุณหมอสุดหล่อไปงานเกษตรด้วยหรอค่ะ
แล้วน้องหมอติ๊บจะหายไอไหมล่ะนั่นน่ะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 30-01-2011 17:17:31

สวัสดีค่ะ พี่หมอไม้ กับน้องหมอติ๊บ (เท่าที่อ่านคาดเดาว่าอายุน่าจะเรียกตามนี้..แต่ความหล่อใส และน่ารักคงสู้ไม่ไหวยกให้ทั้งหมอไม้กับหมอติ๊บชนะขาด อิอิ)
ตอนนี้เร่งมืออ่านถึงตอนที่ 75 ว่าจะอ่านรวดเดียวก่อนแล้วมาเม้นท์แต่ไม่ไหวจริงๆ ตอนนี้อ่านแล้วทำเอาน้ำตาไหล...เพื่อนงงเลย ว่าอ่านขำๆ ทำหน้ายิ้มๆแล้วไหงน้ำตาไหลลงมาซะได้ แบบว่าทั้งซึ้งแล้วก็ประทับใจกับกลอนและเรียงความถึงคุณแม่ของหมอติ๊บมากๆ

ไปซับน้ำตาก่อน แล้วจะรีบตามอ่านให้ทันตอนปัจจุบันจ้า...

ปล...ยิ่งอ่านยิ่งประทับใจกับคู่รักคู่นี้มากๆ  :กอด1:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 30-01-2011 22:50:22

 :กอด1:เข้ามารอค๊า เย้ยยยยยยยยย ตอนใหม่ มาวันไหนน๊า รอต่อไป  :z3:

วันเสาร์ที่ 5 นี้จะมีงานประเพณีฟุตบอล จุฬาฯ+ธรรมศาสตร์
คุณหมอไ้ม้สุดหล่อของหมอติ๊บ+กะน้องหมอติ๊บที่น่ารัก ..ไปเชียร์รุ่นน้องมั้ยเอ่ย :laugh:

หวัดดีน้องแฮ๊คมือโพสท์ จ้า...
 :L1:ย้อนกลับไปอ่านอีกรอบ อิๆๆ ฮาคุณหมอไม้ที่ กินนมเปรี้ยวจนได้เรื่อง ตลกดี..
ชอบน้องติ๊บที่ ให้สมญานาม แฟนหล่อของตัวเองว่า " วัตถุทรงกลม...กลมทุกมุมมอง" น่ารักดีค่ะ
คู่นี้เค้า อำกันแหย่กันน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ อ่านไปอมยิ้มไปอีกรอบ... :กอด1:..ดูแลกันดีจังเลยค่ะ
ทั้งตอนไม่สบาย หรือว่า มีความสุข ...ที่คุณหมอทั้งสองเข้ามาเม้นท์น่ารักมากมาย มีงานที่ไหนไปด้วยกัน
เอาใจกันดีจัง อยากได้เคล็ดลับในการครองคู่จัง :impress2:...มีเล่นกัน น่ารักที่สุด ชอบมากมาย ชอบมากขึ้นทุกวันค่ะ
อยากเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ไปเรื่อย ๆ ไปแบบนี้ค่ะ ..."วันนี้คุณกินไอติม. : :laugh:กอด1:..หรือยัง"อิๆๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 31-01-2011 01:16:35

นักโพสต์ก็มานั่งรอตอนต่อไปเหมือนกัน

ต้นฉบับยังไม่ได้ส่งมา

รอต่อไปล่ะกัน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 31-01-2011 06:52:21

The poster is coming back but the owner has been hiding.....

....keep waiting for getting good memories...

  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-01-2011 10:37:07

หวัดดีช่วงเช้าของวันทำงาน  ท่ามกลางบรรยากาศที่น่านอน

ก่อนอื่นต้องขอโทษแฟนคลับหมอติ๊บด้วยนะคับ  ที่ช่วงนี้ยังไม่มีตอนต่อไปมาให้ติดตาม

ก็หมอติ๊บเค้าเล่นลากผมไปเดินงานเกษตรแฟร์ทุกวัน  บอกว่าตระเวรหาของกินยังไม่ครบ

แล้วอีกไม่กี่วันก็จะลากผมไปเดินเยาวราชตระเวรหาของกินและไหว้เจ้า ( คิดอยู่ในใจเค้ามีเชื้อจีนตั้งแต่เมื่อไหร่ )

คาดว่าตอนต่อไปคงตามมาหลังจากผมพาตระเวรเที่ยว ตระเวรกินเรียบร้อยแล้วววว

ยังไงก็อย่าเพิ่งเสียอารมณืกับการรอไปซะก่อนน่ะคับ  แต่ยังไม่มีเวลาอัพเดทตอนต่อไปเพราะตะลอนไปทุกวัน

 :เฮ้อ: 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 31-01-2011 11:06:23

รอได้เจ้าค่ะ

ให้คุณหมอไม้ตามใจคุณหมอติ๊บ (คนเพิ่งหายป่วย ???) เยอะๆ 


งานนี้คงได้มีพุงหลามๆมาอวดกันแหง๋ๆๆ  55++  :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 31-01-2011 11:23:23

สวัสดีตอนสายๆ ค่ะ
ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงก็รอได้
คุณหมอตระเวนกินขนาดนี้ ระวังพุงน้อยๆ น่ะ
 :เฮ้อ: ทำยังไงถึงจะอ้วนกะเขามั่งนี่ นับวันมีแต่ผอมลงๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 31-01-2011 12:01:40

ไม่เป็นไรค่ะ ถ้างั้นรอได้ ไปเดินอย่างมีความสุขนะค่ะ อิๆๆ  :กอด1:

อ้างจาก: dr.mike ที่ 31-01-2011 10:37:07  

แล้วอีกไม่กี่วันก็จะลากผมไปเดินเยาวราชตระเวรหาของกินและไหว้เจ้า ( คิดอยู่ในใจเค้ามีเชื้อจีนตั้งแต่เมื่อไหร่ )
คาดว่าตอนต่อไปคงตามมาหลังจากผมพาตระเวรเที่ยว ตระเวรกินเรียบร้อยแล้วววว
 :เฮ้อ:  

ูู^
^
ระวังน้ำหนักด้วยนะค่ะ 555 เทศกาล ของอร่อย ๆๆ ทั้งนั้น...เทศกาลไหนก็เนียนได้ค่ะ ตลอด..ๆ  55555 น่าีีรักค๊า
คุณหมอไม้ก็ ขอแต๊ะเอียหมอติ๊บซิค่ะ 555  จัดให้หนักไปเล่ย 555 ...จัดหนัก จัดหนัก อิ๊กๆๆ คิ๊กๆๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 31-01-2011 12:13:04

รอได้ค่ะ ขอให้ตะลอนทัวร์อย่างสนุกสนานนะคะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonushin ที่ 31-01-2011 21:08:10

ไปเยาวราชเมื่อไหร่คะพี่หมอไม้
เดี๋ยวจะไปคอยรอชิงตัวพี่หมอติ๊บ ดักตีหัว แร้วลากกลับบ้านเรย  :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-02-2011 00:49:33

สนันสนุนความคิดเห็นนี้ จัดไป...
(http://forum.discuzthai.com/static/image/smiley/THZAA_TSB_EMO/THZAA_TSB_35.gif)

อ้างจาก: chompoonushin ที่ 31-01-2011 21:08:10  

ไปเยาวราชเมื่อไหร่คะพี่หมอไม้
เดี๋ยวจะไปคอยรอชิงตัวพี่หมอติ๊บ ดักตีหัว แร้วลากกลับบ้านเรย  :z1:

(http://forum.discuzthai.com/static/image/smiley/THZAA_TSB_EMO/THZAA_TSB_18.gif)(http://forum.discuzthai.com/static/image/smiley/THZAA_TSB_EMO/THZAA_TSB_18.gif)(http://forum.discuzthai.com/static/image/smiley/THZAA_TSB_EMO/THZAA_TSB_18.gif)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 01-02-2011 08:16:13

อ้างจาก: hackz ที่ 01-02-2011 00:49:33  

สนันสนุนความคิดเห็นนี้ จัดไป...
(http://forum.discuzthai.com/static/image/smiley/THZAA_TSB_EMO/THZAA_TSB_35.gif)

อ้างจาก: chompoonushin ที่ 31-01-2011 21:08:10  

ไปเยาวราชเมื่อไหร่คะพี่หมอไม้
เดี๋ยวจะไปคอยรอชิงตัวพี่หมอติ๊บ ดักตีหัว แร้วลากกลับบ้านเรย  :z1:

(http://forum.discuzthai.com/static/image/smiley/THZAA_TSB_EMO/THZAA_TSB_18.gif)(http://forum.discuzthai.com/static/image/smiley/THZAA_TSB_EMO/THZAA_TSB_18.gif)(http://forum.discuzthai.com/static/image/smiley/THZAA_TSB_EMO/THZAA_TSB_18.gif)

เดี๋ยวผมเป็นผู้เสียสละ รับหมอไม้ไว้ให้เขาดูแลผมเอง  :z1:

ปล.กว่าจะหมดเทศกาล ระวังพุงยุ้ยถึงพื้นนะครับ 5555+

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 01-02-2011 09:21:56

 :fire:ุููู^
^ :mc4:....555 รี่ข้างบน เกิดศึกแย่งชิงคุณหมอ ใคร ๆๆ ก็รักๆๆ :กอด1:..คุณหมอไม้รีบมาแจ้งเร็ว อิๆๆ...
ระวังไว้น๊า คุณหมอไม้ อิๆๆ...เวลาเดินกรุณาจูงมือ หรือจับมือไว้ให้แน่น ไม่งั้นมีหลุด 555 :n1:
เราขอจ้อง.. น้องหมอติ๊บด้วยคน อิๆๆ ก็หมอติ๊บน่ารักอะ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 01-02-2011 17:23:01

 :mc4: ดีใจจังในที่สุดก็อ่านตามทันแล้ว  o13
น้องหมอติ๊บน่ารักมาก เป็นคนที่คิดบวกในทุกๆ เรื่องจริงๆ
ส่วนคุณหมอไม้ก็โรแมนติกมากกกก หวานแบบไม่เกรงใจคนโสดเลย
แต่เชื่อแล้วค่ะว่าคนกลัวเมียเนี่ยเจริญทุกคน  :-[
:L2: ขอบคุณน้องแฮคส์สำหรับการนำเรื่องราวดีๆ แบบนี้มาให้อ่านนะค่ะ

แต่สงสัยว่า หลังจากที่ตระเวนหาของกินกันคราวนี้
คุณหมอไม้มีแววว่าจะเป็น "คิงคอง" อย่างที่น้องหมอติ๊บบอกล่ะมั้ง
เวลาเดินก็จับมือกันไว้ให้แน่นๆ นะค่ะ
ระวังคนดักฉุดน้องหมอติ๊บน่ะ รู้สึกว่าจะมีหลายคนเลยอ่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: keekeekub ที่ 01-02-2011 18:13:21

ขอฉุดพี่หมอติ๊บอีกคน  อิอิอิ  พี่หมอติ๊บน่ารักมาก    :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 02-02-2011 01:50:54

จะขอดักตีคนที่จะฉุดหมอติ๊บจะได้มั้ยเนี่ยะ หึ หึ
สร้างความร้าวฉานจะเป็นงานของเธอ ชิมิ ชิมิ (อิอิ ย้อเย่นเน้อออออออออ)
ถ้าเธออยากอ้วนตายก็เอาหมอติ๊บไปซะสิ ส่วนหมอไม้ อิอิ
ใครอยากได้จะสับชั่งกิโลให้ คนละชิ้นๆ เอามะ เอามะ 555555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-02-2011 09:09:59

แง แง  ไม่ยอม แฟนคลับอะไรหว่า  กลายร่างเป็นแมวขโมยไวเหลือเกินนนน

แต่ดูท่าจะยากเนอะ  เพราะเวลาไปเดินเยาวราชมานี่หมอติ๊บเนียนเป็นคนจีนได้เนียนมากกกก

ส่วนผมก็ตี๋พอได้  กลืนไปกับคนจีนในเยาวราชเรียบร้อยหาไม่เจอหรอก

อีกอย่างร่างเล็กๆแบบนี้  เหน็บใส่จั๊กแร้ไปได้สบายมากกกกเผลอจะยัดใส่กระเป๋ากางเกงเดินละถ้าผอมไปมากกว่านี้

แต่ก็เอาเหอะ ใครจะฉุดหมอติ๊บไปก็ไม่เป็นไร

เพราะหมอติ๊บอยู่กับผมที่นี่เสมอ   




ที่หัวใจ




ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 02-02-2011 09:39:48

[quote author=dr.mike แต่ก็เอาเหอะ ใครจะฉุดหมอติ๊บไปก็ไม่เป็นไร

เพราะหมอติ๊บอยู่กับผมที่นี่เสมอ   




ที่หัวใจ




ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
[/quote]

หึๆ....ถ้าไม่...แน่จริง...ไม่กล้านะเนี่ย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-02-2011 10:29:01

 :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 02-02-2011 11:01:02

อ้างจาก: dr.mike ที่ 02-02-2011 09:09:59  

แต่ก็เอาเหอะ ใครจะฉุดหมอติ๊บไปก็ไม่เป็นไร

เพราะหมอติ๊บอยู่กับผมที่นี่เสมอ   




ที่หัวใจ




ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

เหอะๆ แสดงว่าหมอติ๊บโดนฉุดไปก็ไม่เป็นไรใช่ป่ะ
เพราะหมอไม้ได้แค่หัวใจหมอติ๊บก็พอแล้ว
ถ้างั้น fc ฉุดหมอติ๊บได้เลยค่ะ  o13

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 02-02-2011 11:30:01

อ้างจาก: dr.mike ที่ 02-02-2011 09:09:59  

แง แง  ไม่ยอม แฟนคลับอะไรหว่า  กลายร่างเป็นแมวขโมยไวเหลือเกินนนน

แต่ดูท่าจะยากเนอะ  เพราะเวลาไปเดินเยาวราชมานี่หมอติ๊บเนียนเป็นคนจีนได้เนียนมากกกก

ส่วนผมก็ตี๋พอได้  กลืนไปกับคนจีนในเยาวราชเรียบร้อยหาไม่เจอหรอก

อีกอย่างร่างเล็กๆแบบนี้  เหน็บใส่จั๊กแร้ไปได้สบายมากกกกเผลอจะยัดใส่กระเป๋ากางเกงเดินละถ้าผอมไปมากกว่านี้

แต่ก็เอาเหอะ ใครจะฉุดหมอติ๊บไปก็ไม่เป็นไร

เพราะหมอติ๊บอยู่กับผมที่นี่เสมอ   




ที่หัวใจ




ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

   
หึ หึ

อยากเห็นตอนพระยาน้อยชมเยาวราชและมีองครักษ์ยักษ์ใหญ่เดินตามต้อยๆจัง
เข้าซอยโน้น ออกซอยนี้ จับจ่ายอย่างมันมือ
แต่...ไม่ได้ถือเลย เพราะมีองครักษ์ยักษ์คอยถือ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เกลียวมัว แล้วตัวเจริญสุข อิอิ
(หมอไม้ครับ ผมอยู่ข้างหมอไม้ตลอดมา ขอให้นำพาความเจริญมาใส่ตัวให้มากเป็นร้อยเท่าทวีคูณ นะคร้าบบบบ ฮี่ ฮี่)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-02-2011 11:38:53

คนตัวใหญ่  หน้าหล่อ  แบบผมก็ไม่แปลกหรอกคับที่จะเดินเข้าร้านนั้น  ออกร้านนี้

แล้วหิ้วบรรดาของกินอร่อยๆจากเยาวราชกลับบ้าน  ตามหลังคุณหมอติ๊บของที่คน

แต่นี่พ่อเจ้าประคุณเล่นเดินเข้าร้านทอง  ผมละเหงื่อแตกซิก

เอากับเขาซิมาเดินหลายวัน   เธอก็ได้ไปหลายบาท  บอกเป็นของศิริมงคล

เอ่อ  อยากบอกเหลือเกินว่านั่นน่ะ  มันบัตรผมมมมมม  รูดอยู่ได้  ไอ้คนใจร้ายยยย

แต่มองโลกในแง่ดีตามฉบับหมอติ๊บบอกว่าราคาทองตกรีบซื้อ  แล้วอีกไม่กี่วันมันดีขึ้นราคาขึ้นก็เอามาเทขาย

เออ  เข้าท่าแฮะได้กำไร



แต่ทว่า  ทั้งต้นทุน  ทั้งกำไร  เข้ากระเหมอติ๊บคนเดียว

แฟร์ที่สุดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 02-02-2011 11:47:03

ยังเดินเข้าร้านทองได้อีกหลายวันเพราะเทศกาลยังไม่จบ ถ้าไงหมอไม้ต้องเตรียมเครดิตการ์ดเอาไว้หลายใบหน่อย
เก็บทองเพื่อความมั่นคงในอนาคต
 :jul3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 02-02-2011 12:07:44

คิดซะว่าให้อั่งเปาหมอติ๊บในเทศกาลตรุษจีนละกันนะคะหมอไม้  :really2:

หมอติ๊บมากระซิบหน่อยซิค่ะได้ไปกี่บาทอะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 02-02-2011 13:22:30

^
^ :laugh:ขอเข้ามา...ฮิ้ววววววววว~~~~~~~~~~ ด้วยคนค๊า 5555

เห็นด้วยค่ะ ถ้าไม่แน่จริง ไม่กล้าพูดนะเนี่ย 555
v
v
เพราะหมอติ๊บอยู่กับผมที่นี่เสมอ   
.
.
.
.
ที่หัวใจ :กอด1:
คุณหมอไม้ดูแลหมอติ๊บดี ๆละ 555....การซื้อทองก็เป็นการดีนะ แต่มันแพงนะดิ อิๆๆ แต่ทองไม่ค่อยมีลด
มีแต่ขึ้นราคาอย่างเดียว ก็เป็นการดีค่ะ อิๆๆ คุณหมอไม้จะได้สบายตัวไง ...ตัว เบา ๆๆ 555  :m20:

เราบอกแล้วว่า ให้ขอแต๊ะเอียอังเปาคุณหมอติ๊บอิๆๆ จัดหนัก จัดหนัก อิๆ.. :impress2:อั่งเปาตั่วตั่วไก๊ อิ๊กๆๆ :impress3:
สุขสันต์วันไหว้่ก่อนตรุษจีน นะค่ะ :mc4: คุณหมอไม้+น้องหมอติ๊บ...และ น้องแฮ๊คมือโพสท์ค๊า เพื่อน ๆๆ ทุกคนด้วยค่ะ
(กล้ามใหญ่ เหมือนพี่คิงคองของหมอติ๊บ จริง ๆเล้ยค๊า 555 แสดงว่า น้องติ๊บพูดจริง อะไรจริง 55555... :fire:)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 02-02-2011 14:26:26

เอ่อ....อ................อ...................................อ
เรากลับแอบคิดไปว่า แห่ะ แห่ะ  หมอติ๊บตุนทองไว้แถมให้หมอไม้ตอนกลางคืนอ๊ะป่าว...
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อย่าถีบเค้าน๊า....
อิอิ 5555555555555555+

(ถ้าไม่สุภาพ ละล้าบละล้วงขออภัยด้วยนะคร้าบบบบบบ
ทั้งหมอทั้งแฟนคลับผู้น่าฟัดทั้งหลาย อิอิ)

หมอไม้จะหล่อล่ำ หำ เอ๊ย แขนใหญ่ไปใหนครับ
อย่าบอกนะว่าเอาไว้ชดเชยความหวาดกลัว อิอิ ใช้ไม่ได้แผล เอ๊ย ผลหรอกน่า

แต่ว่า อยู่กับเล็กพริกขี้หนู สู้ สู้ นะครับ

หมอติ๊บไม่เคยจะน่าเป็นห่วงซักนี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 02-02-2011 15:06:31

หมอติ๊บ ไหว้ด้วย งั้นได้แต๊ะเอียจากหมอไม้กี่บาทหล่ะ (ทองนะ)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 02-02-2011 19:43:46

 o15...เรานึกได้อีกอย่างหนึ่งแล้วแหละ ที่คุณหมอไม้ เอารูป..อวาตาร กล้ามใหญ่มาลง อิๆๆ

เอามาขู่ ชิมิ..ชิมิ อิๆๆ :m14:....ใครคิดจะจ้องดัก น้องหมอติ๊บที่ เยาวราช โปรดดูสุดที่รักของเค้าซะก่อน
แค่เห็นก็กลัวแย้ววววววววววววววว เย้ยยยยย ของเค้าใหญ่จริง อะไรจริง มิมีโม้   :m1: 5555....!!!
คุณหมอค่ะ ได้ อังเปา จากน้องหมอติ๊บกี่ยก อย่าลืมแอบมาบอกFC ด้วยนะ จุ๊กกรู: :m10: :m10: ๆๆ~~~~~ จิ๊กกี๊ อิ๊กๆๆ คิ๊กๆๆ
...เอ่อ หมายถึงการชั่งทองแท่ง อิๆๆ ฮิ้วววววววววววว~~~~ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 03-02-2011 17:09:37

 :mc4:...สวัสดีค่ะวันตรุษจีนค่ะ  :mc4: คุณหมอไม้+น้องหมอติ๊บ ...และ น้องแฮ๊คมือโพสค่ะ..
"ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้...อั่งเป๋าตั๊วตั๊วไก๊ " ...ไม่เจ็บไม่ไข้ ไม่จน รวยๆๆๆๆๆๆๆ เฮง ๆๆ แข็ง ๆๆ กันทุกคนนะค่ะ
วันนี้ใครไปเที่ยวเยาราช อย่าลืมซื้อของมาฝากด้วยนะ อิๆๆ ของกินอร่อย ๆ เพียบ...
V
V
V...มาขุดขึ้นจากหน้า 2 ให้ค๊า อิๆๆ :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 03-02-2011 21:40:58

เข้ามามอบดอกใม้เป็นกำลังใจให้พร้อม+1 :3123:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-02-2011 08:33:37

มาทักทายแฟนคลับตอนเช้าตรู่  พร้อมกับพุงน้อยๆจากการตระเวรกินเมื่อคืน

โดนหมอติ๊บจิกกัดเล็กน้อยว่าวันสองวันนี้ดูมีอันจะกินมากขึ้น  บวมเลย  ระวังใครเขาเอาเข็มทิ่มแล้วจะแตก

คนโว้ยย  ไม่ใช่ลูกโป่งงงงงงง  :fire:

ขออนุญาตพักการอัพเดทตอนต่อไปอีกหนึ่งวัน  พอดีมันนั่งไม่ค่อยสะดวก  ท้องมันค้ำหน้าอก

โดนจิกกัดเป็นดอกที่สองว่ามีชื่อเกาหลีกับเค้าแล้ว   พุงนำนม  ว่างั้น

แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาอัพเดทตอนต่อไปให้ได้ติดตามกันน่ะคร้าบบ

ขอพักไปว่ายน้ำ เข้าฟิสเสให้กลับสู่สภาวะเดิมก่อนนนน  เดี๋ยวจะกลับมาหล่อแล้วทำหน้าที่เหมือนเดิมคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 04-02-2011 09:11:48

ชื่อเกาหลีชือนี่ฮิตจริง...มีคนใช้เยอะ
แม้แต่คนหมอก็ยังได้ใช้ชื่อนี่หรือนี่
...กลัวตกเทรนด์หรือค่ะ... :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 04-02-2011 09:24:24

แหมๆ หมอไม้ค่ะหมอติ๊บพูดอะไรนี่ไม่กล้าฮื๋ออือเลยซิท่า
เลยแอบมาฮื๋ออือในบอร์ดตัวเองเนี๊ย 555
ระวังหมอติ๊บแอบมาเช็กความเคลื่อนไหวนะ โดนจัดหนักแน่
(ล้างจาน ซักผ้า กวาดบ้านถูบ้าน เป็นคนขับรถส่วนตัว)  :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-02-2011 09:32:35

 :m25:

ใครบอกว่าผมไม่กล้าหือกับหมอติ๊บ

คนหล่ออย่างหมอไม้ไม่เคยกลัวใคร  ไม่ถูกใจก็โวยวายไปเลย

บอกแล้วว่าเวลาจะคุยกับผมหมอติ๊บยังต้องคลานเข่าเข้ามา

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เพราะผมหลบเข้าไปอยู่ใต้เตียงเรียบร้อยแร้วววววววววววว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 04-02-2011 09:38:45

 :laugh:กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เข้ามากรี๊ด หนุ่มเสื้อดำค๊า ...
( เอ๊..อะ ๆๆ ลืมตัวขอโทษค๊าน้องหมอติ๊บที่น่ารักของพี่อิๆๆ :กอด1:..)........หนุุ่มเสื้อดำวันนี้ดูดีมากๆๆ 555...ถ้าชุดนี้ คอนเฟริ์มค่ะว่า เท่ 555 :z3:
เข้ามาฮาด้วย  เจอคำว่า " พุงนำนม"...น้องหมอติ๊บเนี่ยมุกเหลือรับประทานจริง ๆ
ยอมด้วยคนที่ว่า "หมอติ๊บมิใช่มีดีแค่หน้าตา"555 เก่งทุกอย่าง อย่างฮา อยู่ด้วยกันแบบนี้คงมีความสุขมากนะค่ะ....ไม่มีเบื่อ น่ารักดี ชอบ มีมุกอีกแชร์กันบ้างนะค่ะ เล่นเอาเรานั่งทำงานอยู่ หัวเราะ อารมณ์ดี เล่ยเนี่ย ไปไม่เป็น 5555 :call:
รอได้ค๊า รอพรุ้งนี้ ขอบคุณค่ะ :impress2:

ดิท ๆๆ..อิๆๆ มุกคลานเข่าเนี่ย น่ารักดี อย่างคุณหมอไม้จะมุดใต้เตียงได้เหรอค๊า ไม่ติดอะไรเหรอค่ะ 5555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 04-02-2011 10:06:09

อย่าได้ใช้คำว่า...กลัว....

เพราะ.....รัก....

....เราก็เลยต้อง....

.....เกรงใจ....เท่านั้นเอง....เนอะคุณหมอเนอะ  

เพราะเราไม่อยากทำคนที่เรารัก...เสียใจ...

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 04-02-2011 10:22:24

หมอไม้ไม่ได้กลัวเนอะ แค่เกรงใจเองอ่ะ ใช่ม่ะ
ว่าแต่เออออออ...
หมอไม้แ่น่ใจหรอค่ะว่าตอนนี้ยังมุดใต้เตียงได้อยู่อ่ะ
ไม่น่าเชื่อ แต่สงสัยเตียงที่ใช้อยู่คงจะสูงเนอะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-02-2011 15:55:09

ถูกต้องละคร้าบ  ไม่มีคำว่า  กลัว  ในพจนานุกรมฉบับหมอไม้

มีแต่คำว่าเกรงใจ  ให้เกียรติ  และเคารพบูชาเธอเสมอ

ยิ่งตอนที่ถือมีดผ่าตัดยิ่งเคารพบูชามากกกก

ถ้าไม่ทำแบบนี้ก็เดี๋ยวจะหาว่าผู้ใหญ่รังแกเด็กอีก

ปล.วันเที่ยววันสุดท้ายตระเวรเที่ยวกรุงเทพซะให้หนำใจ

ก่อนที่เจ้าตัวเล็กจะโกอินเตอร์ 26 กพ.นี้  หลังจากเลื่อนเพราะน้ำท่วมออสเตรเลียมานาน

ช่วงนี้ก็เลยต้องยอมตามใจเค้ามากๆหน่อย 

แค่นั้นเอง  หาได้กลัว  อย่างที่ทุกคนเข้าใจแต่อย่างใด   :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: teukkie ที่ 04-02-2011 16:05:31

แวบๆๆมาดู เห็นพี่หมอไม้พอดี

เปลี่ยนavatar  พี่หมอดิ๊บใชไหมค่ะ อิอิ

จะบอกว่า   พี่ติ๊บน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกมากกกกกกกกกกกกก   :impress2: :L2:

อิอิ มิน่าพี่หมอไม้ถึงห่วงยิ่งกว่าจงอางหวงไข่!! อีก คิคิ :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-02-2011 16:40:21

 :mc4:  สุขสันต์ ตรุษจีนอีกหนึ่งวัน  :mc4:

หมอติ๊บนะค้าบบบ  แวะมาทักทายชาวบอร์ดในวันศุกร์เฮ็งๆ แบบนี้

ขอบคุณหลายๆคนที่เป็นห่วงอาการบวมของหมอไม้ที่ใกล้ปริเต็มที

ขอบคุณหลายๆคนที่จะมาคอยดักฉุด  รอคนมาฉุดนานละ  แต่ฉุดไปแล้วต้องเลี้ยงด้วยไอติมน่ะไหวป่าวววว

สุดท้ายเห็นมีคนแอบเอารูปเรามาขึ้น  ดีนะที่เปลี่ยนทัน

ระหว่างนี้เห็นหมอไม้เอารูปหล่อๆของตัวเองมาขึ้นซะหลายรูป

ขอแกล้งคนเล่นด้วยการอัพเดทอวตาร์ใหม่ให้ด้วยความหวังดี



และขอตั้งชื่อภาพอวาตาร์ตัวใหม่นี้ว่า


เมื่อคิงคอง  ขึ้นอืดดดดดดดดด

ปล.อย่าบอกใครนะว่าติ๊บแอบมาเปลี่ยนอวาตาร์

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: teukkie ที่ 04-02-2011 16:44:56

ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ขึ้นอืดจิงๆๆด้วยพี่ติ๊บ อิอิ

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก

ฮาจิงๆๆๆๆ 

กำลังจะมาแซวพอดี เพราะแอบเห็น วันแพ็ค หุหุ

แต่คงไม่ต้องแซวแระ  มีคนแซวแทน ฮิฮิ  :m20: :jul3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-02-2011 16:48:19

เดี๋ยวมีเวลาว่างจะเอาตอนคิงคอง  แก้ผ้ามาลง 

ถ้าไม่ติดเรทและไม่โดนแบนซะก่อนน่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: teukkie ที่ 04-02-2011 16:52:23

อ้างจาก: dr.mike ที่ 04-02-2011 16:48:19  

เดี๋ยวมีเวลาว่างจะเอาตอนคิงคอง  แก้ผ้ามาลง 

ถ้าไม่ติดเรทและไม่โดนแบนซะก่อนน่ะ

ลงเลยๆๆพี่ติ๊บ นู๋รอดูอยู่และเชื่อว่าีกหลายๆคนก็อยากดูมากกกกกกกกกก

5555555555555555  :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 04-02-2011 17:27:17

 มาแอบซุ่มดู...."คิงคองไร้อาภรณ์"....
 :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 04-02-2011 19:19:37

 :serius2:โหไรเนี่ย..กระซิก ๆ ฮือๆๆ เรามาไม่เคยทันน้องหมอติ๊บซักกะที..ไมเราติดงานช่วงนั้นเนี่ย
  :sad4:กระซิกๆๆ ไม่ได้เห็นรูปเลย คลาดกันตลอด ..อืมเนาะ คิดในแง่บวก ของดีต้องอดทนรอ หุๆๆ
นั้นแน่ มาแอบเปลี่ยน รูป หล่อ ๆ ของสุดที่รักเป็น "คิงคองขึ้นอืด" สมกะที่ชื่อน้องตั้งจริง ๆๆ 555
ใครถ่ายเนี่ย แอบถ่ายละซิเนี่ย จาก ซิกแพค.. เหลือ.. วันแพค เราต้องซุ่มตลอดชิมิ ช่วงนี้ 555
รอดู ...ไม่ติดเรทหรอกค๊า ขนาดไหนเรีียกว่าติด... ลงเลยคะคุณน้องหมอ...ว่าแต่ว่า รูปที่ลงคิงคองเนี่ย หวงแฟนละซิ อิๆๆ
จากเฟริ์ม เอารูปนี้มาลง 555555555หมอไม้เรทติ้งตก น้องหมอติ๊บเก็บไว้ดูเองอิๆ ชิมิ .. ฮาอย่างแรงงงงงงงงงง :m20:

ดิท ๆ ค่ะ....
จะโกอินเตอร์แล้วเหรอค่ะเนี่ย ไปกี่ปีคะเนี่ย โห อย่างนี้ก็คิดถึงแย่ดิ (คุณหมอไม้นะึคะ) FC ด้วยค่ะ
ยังดีเนาะ ได้ฉลอง วาเลนไทน์ ด้วยกัน  :กอด1:คุณหมอไม้เตรียมเซอร์ไพร้น้องไว้ยังเอ่ย หุๆๆ ... :n1:
ว่าด้วยเรื่องไอติม เลี้ยงได้ค่ะ 555 จะกินซักเท่าไหร่เชียว ได้ข่าวว่าตัวเล็ก :impress2: อิๆๆ สบายมาก...ขอกอดอีกที :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 04-02-2011 22:13:29

คุณพี่ขอถามนิดนึงค่ะว่าคุณน้องติ๊บจะมาเปนญาตพี่น้องกะคุณพี่เหรอคะ

ทำไมคุณน้องไม่มาอยู่ซิดนี่ย์อ่ะคะ แบบว่าเผื่อเราจะได้เจอกันแถวไทยทาวน์อ่ะ

กรี๊ดดดดดดีใจๆ ได้อยู่บนผืนแผ่นดินเดียวกะคุณน้อง

ว่าแต่น้องติ๊บจะไปอยู่บริสเบนเหรอ อยู่แถบนั้นทำใจนิดนึง

อากาศไม่ค่อยหนาว พายุกะไฟป่านี่มีตลอด แต่อาหารการกินมีพร้อม ปลาร้ามีแน่นอน ครกสากมีขายพร้อมไม่ต้องพกมาเด้อ5555555


แอร็ยยยยยยยย ลืมกราบสวัสดีคุณพี่คิงคองด้วยค่ะ น้องแฮ็คด้วยน้า

พี่ไม้จะมาส่งน้องติ๊บถึงที่ป่าวคะ แอบอยากรู้ แหะๆๆ  :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonushin ที่ 04-02-2011 22:39:12

อดเห็นรูปพี่หมอติ๊บอิกแระ แอบเซง = =

เห็นแต่คิงคองเนี่ย ชริๆ เค้าอยากเห็นพี่ติ๊บอ๊า~ แงๆๆๆๆๆ  :sad4:


วันที่พี่ติ๊บจะไปเรียนต่อ พู่อยากไปส่งที่สนามบินด้วยจังอ่ะ

รวมตัว fc ไปส่งพี่หมอติ๊บกันดีมั้ยนะ  :impress2:

คัยเห็นด้วยส่งเสียงหน่อยยยย ย~

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-02-2011 14:54:35

แวะมาทักทายชาวเล้าตอนบ่ายๆที่น่านอนเหลือเกิน

และเพิ่งจะตกใจกับอวาตาร์ที่ความหล่อของผมดูดรอปลงไปเล็กน้อย

แต่ก็ยังมั่นใจว่าหล่ออยู่  ดูดีทุกมุมมอง  ฮ่าๆ

เดี๋ยวเผลอเมื่อไหร่จะเอารูปหมอติ๊บตอนเผลอมาลงบ้าง  ( ถ้าผมกล้าพอนะ )

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 05-02-2011 15:53:08

555 มารอดู เผื่อเอารูปหมอติ๊บมาลง มาไม่ทันสักที คิดถึง
ยุให้หมอไม้กล้า ๆ หน่อย แล้ววันนี้คุณหมอทั้งสองไม่ไปเที่ยวไหนกันหรือ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 05-02-2011 16:05:50

 :m20:เชื่อคะ่ว่า หมอไม้ ไม่กล้าลง รูปหมอติ๊บ หุๆๆ (เกรงใจชิมิ...หวงอะดิ 55) เราจะต่อไป 555 ลงแว๊ป ๆ ก็ได้ค๊า่ คุณหมอสุดหล่อ อิ๊กๆๆ.
ถ้าน้องหมอติ๊บอนุญาติ อิๆ ๆ .... :impress2: รอต่อไป รออ่านไดฯ น้องหมอติ๊บด้วยค๊า แล้วแต่ คุณหมอไม้จะเมตตา FC  :call:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 05-02-2011 17:49:20

หมอไม้อย่าลืมซิว่า...กลัว...ไม่มีอยู่ในพจนานุกรม
...กลัวไม่มา...กล้าก็จะเกิด...เมื่อความเผลอ (ของหมอติ๊บ)...ทำงาน

หึ หึ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 05-02-2011 22:09:03

พี่ไม้เปลี่ยนรูปเลยๆๆ
อยากเหน้องติ๊บบบบบบบบบ
กล้าๆหน่อยยยยยยยย  :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: mumu2pm ที่ 06-02-2011 01:48:07

สวัสดีครับ พึ่งสมัครเป็นสมาชิก ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 06-02-2011 02:10:24

 :a2: :a2:

ในที่สุดก็อ่านทันแล้วววววว.......
ยิ่งอ่านยิ่งหลงรักน้องหมอติ๊บ...เอ้ยๆๆ รักทั้งทั้งสองคนมากขึ้นเรื่อยๆ
เรื่องความเป็นเด็กดี ความอดทน ขยันขันแข็งของหมอติ๊บ หรือความรักที่ทั้งสองมีให้กันเนี่ย มันเห็นกันชัดๆอยู่แล้วตั้งแต่อ่านมา..
ตอนที่อ่านๆไปก็เห็นว่าระหว่างหมอติ๊บกับหมอไม้มีอะไรเหมือนหรือต่างกันบ้าง
                                  
หมอไม้                                                                              หมอติ๊บ  
หมอฟันสุดหล่อ                                                                              หมอผิวหนังหน้าใส
หล่อตลอด  (เจ้าตัวยืนยันบ่อยมากกกก)                                                   น่ารักสุดๆ
เด็กล้างจาน+เด็กวิ่งซื้อของหน้าตาดี                                                        เชฟมือทอง
เอร่อ...เป็นกระต่ายน้อยคอยเก็บกวาดของหลังจากน้องติ๊บชิมครบ...อิอิ                     นักชิมตัวยง
ตัวโต - คิงคอง (เห็นน้องติ๊บเรียกอย่างนั้น  :laugh: )                                     ตัวบางน่าฟัด
ป๋าใจดี(คอยจ่าย) + บอดี้การ์ด (คอยถือของ)                                               เจ้าประคุณนักช็อป (ของกิน)  
ชอบกินไก่สับ....เอ้ย..อาหารฝีมือหมอติ๊บ !!                                                ชอบกินไอติม(มากๆๆๆ) + ขนมหวาน
ชอบเล่นซ่อนหา ใต้เตียง (เห็นว่าหมอติ๊บต้องคลานเข่าเข้าไปคุยด้วยบ่อยๆ) :laugh:    ชอบเล่นมวยปล้ำ    

                                
สุดท้าย.....หลังจากอ่านข้อดีมาทั้งหมดโดยส่วนตัวคิดว่า

หมอไม้  คือ                                                                                     หมอติ๊บ  คือ
ช้างหนุ่มที่แข็งแกร่ง องอาจ คอยปกป้องสุดที่รักด้วย                             "ควาญช้าง" สั้นๆได้ใจความ  :m20:
พละกำลังทั้งหมดที่มีด้วยความรักและชีวิต
ทั้งหมดทั้งมวล เพราะรักหรอกจึงหยอกเล่น อย่าโกรธเค้านะตะเอง..อิอิ  มาเป็นแฟนคลับด้วยอีกคน

จะบอกว่าทุกตอนที่ได้อ่าน อ่านแล้วมีความสุขมากๆ เป็นมุมของความรักที่สวยงาม เห็นถึงการให้เกียรติ ใส่ใจดูแล และเชื่อใจกันของทั้งสอง (ถึงพี่หมอไม้จะขี้หึงบ้างอะไรบ้างอิอิ)แต่เชื่อว่าใครก็ตามที่ได้อ่านต้องมีความสุข ยิ้มได้และมองโลก+มากขึ้น แบบที่หมอติ๊บบอกไง


แล้วก็ขอบคุณหมอติ๊บมากๆๆที่ย้ำให้รู้ว่า คนที่มีความอดทน พยายาม ไม่ย่อท้อ ไม่ว่าอุปสรรคจะหนักหนาแค่ไหน ก็ไม่ยากเกินความสามารถที่จะก้าวไปสู่ความสำเร็จ o13


รอติดตามความหวานของทั้งคู่ต่อไป.. :m1:

ขอบคุณน้องแฮคซ์ นักโพสท์คนเก่งด้วยจ้า.. :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 06-02-2011 07:46:52

 :laugh:^
^... :z3:กดไลค์ให้คุณbbyuqin  อย่างแรงค๊า สรุปมาได้ถูกใจ อิๆๆ..เห็นด้วยอย่างแรง อิๆๆ

เห็นมะ คุณหมอไม้สุดหล่อ+คุณน้องหมอติ๊บที่น่ารักที่สุด มี FC เพิ่มขึ้นทุกวัน

จะได้อ่านต่อไปแล้ว อิๆๆ .. (มิได้กดดันแต่อย่างใด คิ๊กๆๆ...) หวัดดีน้องแฮ๊ค มือโพสด้วยค่ะ..

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 06-02-2011 14:01:21

555 ต้องบอกว่า  bbyuqin สรุปได้ดี o13

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-02-2011 21:16:18

 :z10:  กระดึ๊บๆมาด้วยความเหนื่อยออ่นนนน

วันอาทิตย์วันหยุดที่เรารอคอย 

แต่มิเป็นเช่นนั้นเมื่อได้ข่าวว่าเซ็นทรัลลาดพร้าวลด 90% ถึงวันที่ 14 นี้เท่านั้น

วันนี้ผมก็เลยต้องทำหน้าที่อีกละ  หิ้วของพะรุงพะรังไม่พอ  เสียตังค์อีกต่างหาก

เฮ้อ   ( อยาก )  โวยวายยยยยย

 :z3:   :z3:   :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจน้อยสีชมพู ที่ 06-02-2011 21:22:21

โวยเลยค่า   ยุ    5555
กล้าอะป่าว   ว่าแต่  มาต่อได้แล้วค่าพี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 06-02-2011 21:28:48

หมอไม้พี่ไม่ได้ยุนะ
แต่กล้าๆหน่อย 5555
อยากเห็นกับเขามั้ง
 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 06-02-2011 21:30:46

ไม่กล้าโวยวายต่อหน้าหมอติ๊บใช่มั้ยหละคุณหมอไม้ 555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 06-02-2011 22:00:09

คุณหมอไม้...ที่ว่าอยากโวยวายเนี่ย...
อยากโวยวายว่ารักรึเปล่า....หุหุ  :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-02-2011 22:06:07

จะโวยวายอยู่แล้วแต่ก็ไม่อยากจะขัดใจเค้า  เดี๋ยวะได้อยู่ด้วยกันไม่กี่วันเองงง

ไม่กล้าคร้าบบบบ  เดี๋ยวจะหาว่าผมใจร้าย  งอนผมอีกกก

ไม่อยากนอนหน้าทีวีอีกอ่า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: mumu2pm ที่ 06-02-2011 22:21:16

จิ้ม หมอไม้ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 06-02-2011 22:36:02

เก็บไว้ให้ลึกสุดใจเป็นดีที่สุด :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 06-02-2011 23:06:12

55555555 กลัวได้ทุกสถานการณ์...ถ้าขึ้นชื่อว่าน้องหมอติ๊บ อิ๊กๆๆ  :sad4:
เอาน่า....น้องไปเรียนแล้ว คุณหมอพี่ไม้ก็เยี่ยมเยือนกันได้นี่คะ อิๆๆ บินไปทุกอาทิตย์เล่ยดิ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 06-02-2011 23:25:25

เดี๋ยวหมอติ๊บไปเรียนแล้ว หมอไม้นี่แหล่ะ จะโวยวายยิ่งกว่าเก่า ไม่มีใครอ้อน ไม่มีใครให้กอด หุหุ...

กอดหมอติ๊บแน่นๆๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 07-02-2011 11:51:12

หมอไม้ที่รัก( ของหมอติ๊บ) เพิ่งเข้ามาอ่านค่า...ได้แค่ครึ่งเดียวเอง(แต่หลงรักหมอติ๊บไปเรียบร้อยละ)
ตอนแรกกะว่าจะอ่านให้จบก่อนค่อยโพสคุยด้วยแต่ได้ข่าวว่าหมอติ๊บจะไปเรียนต่อเสียแล้ว
เลยมาคุยก่อนเพื่อจะได้คุยกับหมอติ๊บก่อนไป (หมอติ๊บจะมาคุยอะเปล่าก็ไม่รุ)
เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกที่นี่ได้ไม่นานปกติก็อ่านเรื่องแต่งทั่วๆไปเพิ่งอ่านเรื่องเล่าก็เรื่องของหมอทั้ง2นี่แหละ
อ่านไปก็ยิ้มไป...หมอทั้งสองรักกันได้น่ารักจริงๆเลย คงจะแวะเวียนมาที่นี่เรื่อยๆ
ไหนๆก็ไหนๆเลยจะขอสมัครเป็นแฟนคลับ(แก่ๆ)ของหมอไม้คนหล่อกับหมอติ๊บคนน่ารักซะเลย
ขอฝากเนื้อฝากตัวกับคุณหมอทั้ง2น้องแฮคและสมาชิกเก่าๆด้วยนะคะ

ปล.หมอไม้หล่อนะคะพี่ขอยืนยัน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-02-2011 18:33:05

อ้างจาก: noomasoi3 ที่ 07-02-2011 11:51:12  

หมอไม้ที่รัก( ของหมอติ๊บ) เพิ่งเข้ามาอ่านค่า...ได้แค่ครึ่งเดียวเอง(แต่หลงรักหมอติ๊บไปเรียบร้อยละ)
ตอนแรกกะว่าจะอ่านให้จบก่อนค่อยโพสคุยด้วยแต่ได้ข่าวว่าหมอติ๊บจะไปเรียนต่อเสียแล้ว
เลยมาคุยก่อนเพื่อจะได้คุยกับหมอติ๊บก่อนไป (หมอติ๊บจะมาคุยอะเปล่าก็ไม่รุ)
เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกที่นี่ได้ไม่นานปกติก็อ่านเรื่องแต่งทั่วๆไปเพิ่งอ่านเรื่องเล่าก็เรื่องของหมอทั้ง2นี่แหละ
อ่านไปก็ยิ้มไป...หมอทั้งสองรักกันได้น่ารักจริงๆเลย คงจะแวะเวียนมาที่นี่เรื่อยๆ
ไหนๆก็ไหนๆเลยจะขอสมัครเป็นแฟนคลับ(แก่ๆ)ของหมอไม้คนหล่อกับหมอติ๊บคนน่ารักซะเลย
ขอฝากเนื้อฝากตัวกับคุณหมอทั้ง2น้องแฮคและสมาชิกเก่าๆด้วยนะคะ

ปล.หมอไม้หล่อนะคะพี่ขอยืนยัน

ขอข้อมูลอ้างอิง ว่า เฮียไม้หล่อด้วยครับ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 07-02-2011 18:45:20

 :z13: :z13: :z13:
จิ้ม จิ้ม Hackz ไม่เจอตัวนาน ห้าๆ

ขอนอนยันอีกคนว่า เฮียไม้หล่อ อิอิ  :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 07-02-2011 20:30:51

 o22...+1 ให้อีก 1 เสียงค๊า พี่หมอไม้ ของน้องหมอติ๊บ หล่อจริงหล่อจังค๊า
หล่อตลอดกาล หล่อมิบันยะบันยัง 555555 ....พูดจริงไม่ได้เอาใจค๊า  :impress2:
( มาต่อตอนต่อไปเถอะค๊าคุณหมอคนหล่อ อิๆๆ...ไม่ได้เอาใจเลยจริง ๆๆ คิ๊กๆๆ... :m20:)

ดิท ๆ...หวัดดีน้องแฮ๊ค มือโพสท์ หล่อเล็กตามเฮียไม้ค๊า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 07-02-2011 20:41:31

อ้างจาก: hackz ที่ 07-02-2011 18:33:05  

ขอข้อมูลอ้างอิง ว่า เฮียไม้หล่อด้วยครับ อิอิ

แหมๆ น้องแฮ็คก็อวาตาร์ที่หมอไม้เค้าขยันเปลี่ยนอยู่บ่อยๆนั่นไง...แพ้พี่เคนอยู่นิดนึงเอ๊ง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 07-02-2011 20:47:21

รูปอวาตาร์วันนี้เซ็กซี่สุดๆ....เอา 6 packs มาอวดชาวเล้า... :impress2:

ปล...หมอติ๊บ..หวงมั้ย อิอิ??

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 07-02-2011 21:08:28

หมอไม้รูปก็หล่อ กล้ามก็ใหญ่ (พุงก็ใหญ่)ถูกใจหลาย ๆ คน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 08-02-2011 00:15:34

โหยย avatar วันนี้มาแบบเซ๊กซี่เลยนะเนียะะะเฮียไม้  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 08-02-2011 19:40:17

มาดันคนหล่อ และ คนน่ารักค๊า จงมา ๆๆๆ ...จงมาต่อ.. :o8:
^
^

ไปอยู่ข้างบนเนาะ อากาศดีกว่าเยอะ อิๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 08-02-2011 20:21:25

อ้างจาก: Kiss Koki ที่ 08-02-2011 19:40:17  

มาดันคนหล่อ และ คนน่ารักค๊า จงมา ๆๆๆ ...จงมาต่อ.. :o8:
^
^

ไปอยู่ข้างบนเนาะ อากาศดีกว่าเยอะ อิๆๆ

มาร่วมด้วยช่วยกัน :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: vivienva ที่ 08-02-2011 20:34:51

อ้างจาก: Sabaijai ที่ 08-02-2011 20:21:25  

อ้างจาก: Kiss Koki ที่ 08-02-2011 19:40:17  

มาดันคนหล่อ และ คนน่ารักค๊า จงมา ๆๆๆ ...จงมาต่อ.. :o8:
^
^

ไปอยู่ข้างบนเนาะ อากาศดีกว่าเยอะ อิๆๆ

มาร่วมด้วยช่วยกัน :z1:

ขอดันเบาๆๆ ด้วยคน :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 09-02-2011 10:25:08

อ่านผ่านๆเห็นว่าหมอติ๊บจะเอารูปคิงคองใส่ชุดวันเกิดมาให้ดู
ม่ายนะ หมอติ๊บ...เค้าไม่เคยอยากดูเล้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่อยากดูจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ


แต่ว่า...............55555555555555555+



อย่าช้านะหมอติ๊บ  ฮี่ ฮี่

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: sweetener ที่ 09-02-2011 10:41:26

คุณหมอทั้งหลาย หายไปพร้อมกับมะขามเกษตรแฟร์หรือเปล่าเนี่ย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 09-02-2011 11:00:04

มาสนับสนุนรีบนของซิ่ม
ท่าทางจะตามไปเก็บมะขามถึงสวนแล้วหล่ะ(http://i273.photobucket.com/albums/jj225/tangtang_jar/02-1.gif)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 09-02-2011 11:29:02

มาตามถึงไหนกันแล้ว  :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 09-02-2011 16:25:14

 :L2:สงสัยคุณหมอสุดหล่อกะน้องหมอน่ารักที่สุด...ไปช้อปปิ้งจนเมื่อยแน่อิๆๆ
นวด ๆๆ ค๊า :กอด1:
... :n1:ใกล้วานเลนไทน์ แล้ว ใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้มากที่สุดนะค่ะ คุณหมอขา~~~~~ :กอด1:
รอได้ค๊า อิๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 10-02-2011 05:34:15

....นับเวลาถอยหลัง หมอติ๊บ ผละจากอ้อมอกหมอไม้ โกอินเตอร์...

....หมอไม้มาส่งหรือเปล่าค่ะ...


...แอบไปดักรอที่สนามบินดีกว่า....

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: FanyFany ที่ 10-02-2011 23:33:06

 :z3: คุณหมอทั้งสอง เมื่อไรจะลงอีกครับ หมอคนนี้ใจจะขาดแล้ว ตอนนี้ผมเริ่มขาดVital sign แล้ว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 11-02-2011 07:41:18

 :L1:รอได้ค๊า ถ้ายุ่งกันอยู่หลัง..."วานเลนไทน์" อย่าลืมมาลงนะค่ะ
ไปเซอร์ไพร้ ที่ไหนกัน เล่าแจ้งความหวานให้ฟังบ้างนะค่ะ คุณหมอสุดหล่อ+น้องหมอสุดน่ารักมากๆๆ
FC รออยู่ค๊า  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 11-02-2011 19:58:12

 :กอด1: เข้ามาดัน 2 คุณหมอ
หมอติ๊บใกล้จะไปเรียนต่อแล้วหรอค่ะ
งั้นก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้เต็มที่ก่อนล่ะกัน
แล้วค่อยมาต่อตอนต่อไป ... ยังไงก็รอได้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: keekeekub ที่ 11-02-2011 19:59:10

แอบมาดูหมอติ๊บ กับหมอไม้  อย่างไร้วี่แวว   :sad11: :sad11: :monkeysad: :m15: :m15: :m15:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 12-02-2011 15:22:10

 :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 13-02-2011 17:46:09

หมอไม้เงียบหายไปหลายวันแล้วนา
ไปย่องเตรียมสะไภ้หมอติ๊บในวาเลนไทน์อ๊ะป่าวนิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 14-02-2011 07:43:23

 :L1: Happy valentine's day :L1:...
ka พี่หมอไม้สุดหล่อและน้องหมอติ๊บที่น่ารักที่สู้ดดดดดดดดดดด...เอาดอก "รัก" มากฝากค๊า
v
v :กอด1: (http://i930.photobucket.com/albums/ad145/otokogumi/Rak2-1-1.gif)  :กอด1:

ขอให้มีความสุขมากๆๆ ทุก ๆ วันนะค่ะ เพิ่มขึ้น ๆๆ เรื่อย ๆๆ และตลอดไปค๊า...รักมากมายค๊า :n1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 14-02-2011 08:59:18

Love is such a great power to make us alive

happy valentine's day naka

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 14-02-2011 09:12:43

Happy Valentine's day naka
ไปซีวีดกันที่ไหนรายงานด้วย
หรือกลับไปเยี่ยมป้าที่นครพนม
Happy happy na ka
 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 14-02-2011 23:57:58

Happy Valentine's Day :L2:

วันแห่งความรัก ลด ละ เลิก อิอิ  :impress2:
ขอให้มีความสุขนะครับ
 
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-02-2011 08:00:01

มาอัพเดทความเคลื่อนไหวครับผม

วาเลนไทน์ที่ผ่านมาพอดีพาหมอติ๊บกลับไปเยี่ยมบ้านมา

เที่ยวงานนมัสการพระธาตุพนมมาด้วย

แล้วต่อด้วยการไปไหว้สพหลวงตามหาบัว

เพิ่งกลับเข้าถึงกรุงเทพกันเช้านี้ครับผม



ปล.แอบไปยกหินเสี่ยงทายที่วัดพระธาตุพนมมา  ที่หมอติ๊บบอกแม่นนักหนา

พออธิษฐานแล้วก็ยก  หินก้อนนิดเดียวยกเท่าไหร่ก็ยกไม่ขึ้น

ก็ดันไปถามว่าชาตินี้จะมีกิ๊กกับเขามั้ย  สงสัยหมดสิทธิ์  :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 15-02-2011 08:11:32

ุ^
^จิ้มหมอไม้สุดหล่อค๊า ขอกรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก่อนนะค่ะ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาแย้ว ดีจังเลย :o8: :sad4:

แหมไปถามคำถามแบบนี้ มิน่าละ อิๆๆ
V
V
ก็ดันไปถามว่าชาตินี้จะมีกิ๊กกับเขามั้ย  สงสัยหมดสิทธิ์   :beat:....
ดีจังเลยคะ วานเลนไทน์ทำบุญ...มีความสุขมากๆๆ นะค่ะ
อิๆๆ อย่าลืมมาลงต่อนะค่ะ รออยู่ ขอหลาย ๆ ตอน อิๆๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 15-02-2011 13:04:48

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-02-2011 08:00:01  

ก็ดันไปถามว่าชาตินี้จะมีกิ๊กกับเขามั้ย  สงสัยหมดสิทธิ์  :z3:

ถามแบบนี้สมควร.....ตาย :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 15-02-2011 17:41:25

ท่าทางที่บอกว่า...กลัวที่ไหน...ท่าจะจริงแฮะ..
ไม่มีกลัวเลยยังแอบหวังจะมีกิ๊กอีกเหรอค่ะเนี่ย...หึๆ :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 15-02-2011 17:42:57

ขอแสดงความเสียใจที่หมอไม้จะไม่มีโอกาสได้มีกิ๊กเป็นของตัวเอง แต่มีหมอกิ๊กแทนกันได้มั๊ยค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 15-02-2011 19:56:01

อ้างจาก: dr.mike ที่ 15-02-2011 08:00:01  

ปล.แอบไปยกหินเสี่ยงทายที่วัดพระธาตุพนมมา  ที่หมอติ๊บบอกแม่นนักหนา

พออธิษฐานแล้วก็ยก  หินก้อนนิดเดียวยกเท่าไหร่ก็ยกไม่ขึ้น

ก็ดันไปถามว่าชาตินี้จะมีกิ๊กกับเขามั้ย  สงสัยหมดสิทธิ์  :z3:

 :m20: พี่หมอไม้รู้จักถามน่ะค่ะ ถ้ายกขึ้นคงหมดสิทธิ์อยู่ดี
เพราะจะโดนพี่หมอติ๊บเล่นงานจนเอาตัวไม่รอดในชาตินี้ไงค่ะ  ๕๕๕

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 15-02-2011 22:38:34

หมอไม้กล้ามากอะ

 o13 o13

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-02-2011 12:56:13

ตอนต่อไปใจเย็นนิดนึงนะคับ   ขอตั้งหลักซักวันสองวันเดี๋ยวอัพเดทตอนต่อไปลงให้

พอดีมีปัญหากับคอมอีกนิดหน่อยแต่คราวนี้ดูท่าจะไม่นิดเหมือนคราวก่อน  อาการหนักน่าดู

มีปัญหากับคอมไม่เท่าไหร่   แต่มีปัญหากับเจ้าของคอมนี่ซิ ละเหี่ยใจ



 :z3:  :z3:   :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 16-02-2011 13:25:13

ุุููุ^555555555 หวัดดีค๊าพี่หมอไม้สุดหล่อ อิๆๆ+ น้องหมอติ๊บที่น่ารัก ขอกอดน้องหนึ่งที อิๆๆ :กอด1:

สะกดคำนี้ไว้เลยค๊า "ยอม..... :call: ยอมแล้วจ้่าที่รัก" อิๆๆ บอกน้องหมอติ๊บไป 555 o18

รอได้ค๊า แต่ว่า เล่าวันวาเลนไทน์ให้ฟังมั่งนะค่ะ อยากรู้อะ คืนนั้นนะ จะหวานขนาดไหนอิๆๆ


หวัดดีน้องแฮ๊คมือโพสท์ด้วยค๊า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: evilheart ที่ 16-02-2011 22:00:35

รอได้อยู่แล้ว
แต่ยอมๆ เค้าไปเถอะ เจ้าของคอมเค้าคนจริง :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 16-02-2011 22:29:20

หวัดดีหมอไม้กับหมอติ๊บนะคะ
หมอไม้ช่างกล้าคิดคำอธิฐานในการเสี่ยงทายนะ
ทำเป็น ถ้าคำอธิฐานเป็นจริง
คิดว่าชาตินี้ก็คงไม่ได้ทำ 5555
 :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 17-02-2011 05:26:09

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-02-2011 12:56:13  

มีปัญหากับคอมไม่เท่าไหร่   แต่มีปัญหากับเจ้าของคอมนี่ซิ ละเหี่ยใจ



 :z3:  :z3:   :z3:

ท่าทางหมอติ๊บ คงจะรู้คำอธิษฐานแล้วล่ะงานนี้ ....ท่าจะรอดยาก   :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 17-02-2011 16:38:43

อธิษฐานแบบนั้น สุดท้ายหมอติ๊บรู้เข้าได้แต่หัวเราะอยู่ในใจ หึหึ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-02-2011 20:31:24

แวะมาทักทายชาวเล้ารอบค่ำ  หลังจากอิ่มหนำจากฝีมือหมอติ๊บ

พุงน้อยๆก้เริ่มกลับมาหาผมอีกคราวหนึ่ง

วันนี้แอบเซอไพรส์วาเลนไทน์ย้อนหลังเพราะช่วงวาเลนไทน์กลับมาจากบ้านหมอติ๊บก็ขึ้นเวรดึกต่อเลยย

วันนี้เลยหวานกันนิดหน่อย  แต่รออีกชั่วอึดใจเดียวยิ้มชะล่าใจไปเหอะหมอติ๊บ

ไว้ให้อาหารย่อยเสร็จเมื่อไหร่  ได้อีกดอกแน่ๆ  ฮ่าๆๆๆๆ



ปล.เป็นกำลังใจให้ผมจัดการหมอติ๊บได้ด้วยนะ :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 17-02-2011 20:36:02

ขอให้สำเร็จนะครับ แต่ระวังจะโดนหมอติ๊บเอาคืนนะครับ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 17-02-2011 20:55:59

อ๊ากกก เอาใจช่วย :o8:

หมอติ๊บ :sad4: ส่งใจไปช่วย

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 17-02-2011 21:06:47

ระวังหมอกะติ๊บจะกะตื๊บเอานะคะ  :z1:  :m20:

คงไม่หรอกเนอะ เพราะหมอไม้จะแสดงความร๊ากกกกกนี่

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 17-02-2011 21:30:39

 :laugh:เอาใจช่วยนะค่ะ คุณหมอไม้ อิๆๆ ระวังหลับก่อนนะค่ะ   :eiei1:หุๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 18-02-2011 00:04:55

เหอะๆๆ o18 o18

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 18-02-2011 01:19:25

อ้างจาก: dr.mike ที่ 17-02-2011 20:31:24  

วันนี้เลยหวานกันนิดหน่อย  แต่รออีกชั่วอึดใจเดียวยิ้มชะล่าใจไปเหอะหมอติ๊บ

ไว้ให้อาหารย่อยเสร็จเมื่อไหร่  ได้อีกดอกแน่ๆ  ฮ่าๆๆๆๆ



ปล.เป็นกำลังใจให้ผมจัดการหมอติ๊บได้ด้วยนะ :z1:

เอาเข้าจริงๆ ไม่รู้ใครน่ากลัวกว่ากัน....

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 18-02-2011 12:30:22

อ้างจาก: dr.mike ที่ 17-02-2011 20:31:24  

วันนี้เลยหวานกันนิดหน่อย  แต่รออีกชั่วอึดใจเดียวยิ้มชะล่าใจไปเหอะหมอติ๊บ

ไว้ให้อาหารย่อยเสร็จเมื่อไหร่  ได้อีกดอกแน่ๆ  ฮ่าๆๆๆๆ



ปล.เป็นกำลังใจให้ผมจัดการหมอติ๊บได้ด้วยนะ :z1:

หมอไม้จ้ะวาเลนไทน์ทั้งที จัดให้แค่ดอกเดียวหมอติ้บเสียใจแย่....น่าจัดเป็นชุด...เอ๊ย เป็นช่อนะจ้ะ หุ หุ หุ :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 18-02-2011 14:10:43

ตกลงหมอไม้ได้อีกดอกหรือเปล่าคะ หรือว่าน่วมซะก่อน รายงานผลด้วยนะจ๊ะ เอาใจช่วยหมอไม้ตลอดเวลา 555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 18-02-2011 21:48:29

มารอติดตามผล...5555


แต่ขำอ่ะ...ไปอธิษฐานแบบนั้นได้..ถึงยกช้างขึ้นแต่คาดว่าไม่รอดมีดหมอติ๊บแน่ๆ..อิอิ  จับได้ว่ามีกิ๊ก...ได็โดนตัดให้เป็ดกินแน่  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 19-02-2011 17:18:00

หมอไม้ นะ  o3

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 20-02-2011 13:09:16

แวะไปกินข้าวตลาดบองมาร์เช่มา แอบชะเง้อมองหา
ว่าหมอไม้และหมอติ๊บมาเดินซื้อของกินบ้างป่าว
แต่ก็มิได้นำพา 555

อ่อ วันมาฆะบูชาที่ผ่านมาได้ไปวัดทำบุญวันพระใหญ่(คนเยอะมากๆ)
ยังคิดถึงเลยว่าสองหมอได้มีโอกาสไปเข้าวัดทำบุญที่ไหนบ้างรึปล่าวเน้อ
หายเงียบไปเลยอะ หมอไม้มาต่อได้แย๊วววม๊ายยย  :really2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 20-02-2011 19:10:57

:call:ได้โปรดฯ มาต่อเถอะค๊า~~~~~~ :call:

ไปทำบุญมาคนเยอะะะะะะะะะมากกกกกกกก ๆๆ เหมือนกันค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 20-02-2011 21:43:16

คุณหมอไม่มาอยู่ร่วมเหตุการณ์เซิร์ฟเวอร์ล่มเมื่อคืนวาน
มีคนพูดเรื่องคุณหมอตรึมเลย

ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ถัาใครต้องการความหวาน
แล้วพลาดเรื่องคุณหมอ จะต้องเสียดายทีีสุด

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 21-02-2011 09:53:08

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 22-02-2011 12:36:24

อ้างจาก: Sabaijai ที่ 20-02-2011 21:43:16  

คุณหมอไม่มาอยู่ร่วมเหตุการณ์เซิร์ฟเวอร์ล่มเมื่อคืนวาน
มีคนพูดเรื่องคุณหมอตรึมเลย

ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ถัาใครต้องการความหวาน
แล้วพลาดเรื่องคุณหมอ จะต้องเสียดายทีีสุด

 :กอด1:

จริงเหรอครับ

หรือว่าพูดเล่น

แล้วเมื่อคืนวานก่อน เว็บล่มเหรอ

ไม่ได้เข้ามานานนนน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike ตอน 147 เซอร์ไพรส์ [27/1/54] P.166, Indexed
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 22-02-2011 12:42:11

อ้างจาก: hackz ที่ 22-02-2011 12:36:24  

อ้างจาก: Sabaijai ที่ 20-02-2011 21:43:16  

คุณหมอไม่มาอยู่ร่วมเหตุการณ์เซิร์ฟเวอร์ล่มเมื่อคืนวาน
มีคนพูดเรื่องคุณหมอตรึมเลย

ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ถัาใครต้องการความหวาน
แล้วพลาดเรื่องคุณหมอ จะต้องเสียดายทีีสุด

 :กอด1:

จริงเหรอครับ

หรือว่าพูดเล่น

แล้วเมื่อคืนวานก่อน เว็บล่มเหรอ

ไม่ได้เข้ามานานนนน

จริงแท้แน่นอนจ้าน้อง hackz สองคืนหนึ่งวันกันเลยทีเดียว
เห็นบอกพี่ admin ไม่ได้หลับได้นอนกันเลย เพราะว่าเดี๋ยวเข้าได้ แป๊บเดียวก็เป็นอีก
เรียกได้ว่าเป็นวันรวมพลชาว ลูกเป็ดกันเลยล่ะจ้า

chat กันสนั่นเมืองมากวันนั้นอ่ะ มากันทั่วมุมโลกเลย
สนุกได้อีกแบบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 23-02-2011 01:07:31

ดีใจมากเลยที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องราวความรักของหมอไม้กับหมอติ๊บ  น่ารักมากๆ เลยค่ะ
จะตามอ่านให้ทันถึงตอนปัจจุบัน สู้ๆ
ขอบคุณน้อง hackz ด้วยค๊าที่มาโพสต์เรื่องนี้ :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 23-02-2011 16:13:38

 :L2:สวัสดีคะ คุณหมอไม้สุดหล่อ+น้องหมอติ๊บที่น่ารักที่สุด :impress2:
และ น้องแฮ๊ค มือโพสค่ะ  มาทักทายคะ
คุณหมอหายไปไหน หลายวันแล้ว
นับถอยหลัง นับวันที่สุดที่รักของหมอไม้ :กอด1: :n1: จะห่างกันแย้ว..!!
เร็วจัง... :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-02-2011 10:58:40

เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน

ตอนพิเศษ

เมื่อวันนี้มาถึง





" พี่ไม้ไม่เห็นยิ้มให้ติ๊บเหมือนทุกวันเลย  ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันดีของติ๊บนะ "
เจ้าตัวเล็กบอกในขณะที่เงยหน้ามายิ้มมองผมและเกาคางน้อยๆของผมเล่นเหมือนที่เคยทำบ่อย

ผมอยากยิ้ม  อยากอารมณ์ดีเหมือนเช่นทุกวัน  ถ้าวันนี้ผมไม่ได้ยืนอยู่ตรงหน้าเคาท์เตอร์เชคอินน์  ที่สุวรรณภูมิ

" จะให้พี่ยิ้มได้ยังไง  ในเมื่อติ๊บกำลังจะจากพี่ไปพี่พยายามทำใจยอมรับนะ  แต่มันก็อดรู้สึกใจหายไม่ได้
ไปอยู่ที่โน่นดูแลตัวเองให้สมกับที่พี่เป็นห่วงน่ะ  แล้ววันนึงเราจะได้เจอกันอีก "

" ครับเราจะได้เจอกันอีกติ๊บไปคราวนี้ไปแต่ตัวเพราะหัวใจติ๊บยังอยู่ที่นี่  ที่เดิมเสมอและตลอดไป  ที่หัวใจของพี่ไม้ตรงนี้ "

ผมรวบเจ้าตัวเล็กมากอดก่อนจูบหน้าผากร่ำลากันเป็นครั้งสุดท้าย  ก่อนปล่อยมือเล็กๆหลุดลอยและเดินลับหายไปจากสายตาในที่สุด

โชคดีนะติ๊บ

จนกว่าฟ้าจะมีเวลาให้เราพบกันอีกที   พี่รักติ๊บ  รักติ๊บ  และรักติ๊บบบบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 24-02-2011 11:10:43

ขออนุญาตเศร้าด้วยคนนะคะหมอไม้
 
ไหนบอกวันที่ 26 ค่ะ



......(ในที่สุดหมอติ๊บก็มายืนบนผืนแผ่นดินเดียวกับเราแล้ว....แอบดีใจนิดๆ)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 24-02-2011 12:21:21

ใช่ค่่ะ ไหนว่าวันที่26ไง... ไปเร็วจัง :sad11:

แต่หมอไม้คะถ้าหมอติ้บไปแล้ว1วัน

ก็แปลว่าวันกลับของหมอติ้บก็ใกล้เข้ามา1วันนะคะ

เป็นคนหล่อต้องคิดบวกน้า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 24-02-2011 12:23:07

...ขออวยพรให้หมอติ๊บเดินทางปลอดภัย และเรียนจบไวๆๆ ตัวกับหัวใจจะได้อยู่ด้วยกันไงจ๊ะ
...หมอไม้ หมอกับน้อง ยังไงก็ยังอยู่ในโลกใบเดียวกันนะ  เค้าเล้าบ่อยๆๆจะได้ไม่เหงา สู้ๆๆนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 24-02-2011 13:23:30

 :sad11:อ้าวไปแล้วเหรอคะ เร็วจัง ยังไงซะเดียวก็ได้กลับมาเจอกันนะค่ะ
ว่างเมื่อไหร่คุณหมอไม้ก็บินไปหาน๊าคะ  :n1:
ขอให้หมอติ๊บเดินทางปลอดภัยโชคดีตลอดไปค๊า รอวันเจอกันนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้คะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: vivienva ที่ 24-02-2011 15:28:08

 :monkeysad:
 ซึ้งสุดๆๆอ่ะ บอกเลย!!!
 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 24-02-2011 17:27:01

ไปก่อนสองวันแหนะ  :monkeysad:

ขอให้พี่หมอติ๊บเรียนจบไวไว จะได้มาอยู่ด้วยกันเร็วๆ  :กอด1:

เทคโนโลยีสมัยนี้คงจะทำให้ได้ติดต่อกันบ่อยอยู่แล้วใช่ไหมค่ะ พอจะได้หายคิดถึงบ้าง เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 24-02-2011 17:32:47

อ่านแล้วเศร้าแทน ตั้งใจเรียนให้จบแล้วกลับมาเร็ว ๆนะคะหมอติ๊บ
หมอไม้ ตามน้องไปด้วยสิคะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-02-2011 18:06:01

ขอเวลาฉลองโสด  :z2:  :z2:  :z2:

เอ้ย  เวลาทำใจก่อนนะคับ  กำลังคิดถึงหมอติ๊บอย่างแรง

ไว้เข้มแข็งจะมาต่อตอนต่อไปอีกวันสองวันนี้นะคับบ



ปล.แล้วเย็นนี้ผมจะกินไรอ่ะ  จะอยู่ไม่ได้ก็ตรงนี้แหละ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: keekeekub ที่ 24-02-2011 19:44:52

เป็นกำลังใจให้พี่หมอไม้คับ  สู้ๆ

เดี๋ยวพี่หมอติ๊บก็กลับมาคับ

พี่หมอติ๊บไปแล้ว  ฮือๆๆ :monkeysad:

คิดถึงพี่หมอติ๊บจัง :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 24-02-2011 21:33:59

โถๆๆสงสารพี่ไม้อ่ะ  :monkeysad:
แต่เค้าเตอร์ที่สุวรรณภูมิมันสะเทือนอารมณ์จริงๆแหละ :o12:
ขนาดเรามาอยู่นี่หลายปีแล้วเวลาเดินทางก้อยังรู้สึกทุกครั้ง  :sad11:
เอนนี่เวย์ สู้ๆๆนะพี่ไม้  :กอด1:
เปนกำลังใจให้น้องติ๊บด้วยน้า :L2:
 :pig2: นะจ้ะ
ถ้าน้องเรียนเครียดพี่แนะนำดรีมเวิร์ดเลยค่ะหายแน่นอน  :really2:
หวัดดีน้องแฮกด้วยจ้า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 24-02-2011 21:55:09

 :monkeysad:
หมอติ๊บไปแล้ว
เลยไม่ได้ลาหมอติ๊บ(แอบหวังว่าหมอติ๊บจะเข้ามาทักทายก่อนไป)
หมอไม้ไม่เป็นไรนะ
ก็อยู่กับหัวใจหมอติ๊บไปก่อนเดี่ยวตัวก็กลับมา
ทำใจได้แล้วก็มาต่อนะจะได้มีเรื่องอ่าน
ให้ไม่ต้องคิดถึงหมอติ๊บมากไง
 :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-02-2011 22:02:15

ห๊ะ .... พี่ติ๊บไปแล้วว

ฮะฮะ....

เสียใจด้วยนะเฮียที่ไม่มีใครทำกับข้าวให้  :o12:

สงสัยเฮียคงได้กินมาม่า หรือไม่ก็ไข่เจียวหมูสับทุกวันแน่ๆ // รึหลายอย่างกว่านั้น...

พี่ติ๊บไปคราวนี้ คนบางคนคงทั้งเหงาและทั้งโสด....

ระวังอย่านอกใจให้พี่ติ๊บรู้ล่ะ ไม่งั้นล่ะก้อ.....

ปล. พรุ่งนี้วันปัจฉิมนิเทศที่ร.ร.ผม เฮ้อ... ทำไมมันเศร้าอะไรอย่างนี้ นี่เราจะได้จากเพื่อนอันเป็นที่รักของเราแล้วเหรอ คงคิดถึงเพื่อนมากแน่ๆ ......

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 24-02-2011 23:29:19

ยังคิดว่า พรุ่งนี้จะเข้ามาอวยพรหมอติ๊บ
อ้าว ไม่ทันซะละ

ก็ขอให้หมอติ๊บประสบความสำเร็จในสิ่งที่หวังและตั้งใจนะคะ
รีบกลับมาดูแลหัวใจที่ฝากไว้กับหมอไม้นะจ๊ะ

เข้มแข็งนะหมอไม้รูปหล่อ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 25-02-2011 00:32:47

หมอติ๊บไปแล้วเหรอค่ะ  อ๊า....ค หมอน่ารักของเค้า(และทุกคน)รีบจบเร็วๆนะค่ะ

เดี๋ยวคุณหมอก้ามโตจะเหงาหงอย แบบว่าฉงฉานต้องนอนกอดหมอนข้างเดียวดาย  :m15:

ยังงัยหมอไม้ก็เอาเรื่องมาลงเล้าไปเรื่อยๆนะคะ จะได้หายคิดถึงหมอติ๊บ  :impress3:


นึกว่าหมอไม้จะไปส่งที่รักที่ออสฯซะอีก  o18

น้อง hackz ก็พลอยมีอารมณ์เศร้าอีกคนจะจากลาเพื่อนเหมือนกัน ม่ะมา  :กอด1: 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 25-02-2011 01:40:43

ขอให้หมอติ๊บเดินทางปลอดภัย


ส่วนหมอไม้ก็ดูแลตัวเองดีๆเน้อเดี๋ยวหมอติ๊บจะไม่เป็นอันเรียนเพราะเป็นห่วง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-02-2011 07:20:03

 :onion_asleep:เมื่อคืนเป็นยังไงบ้างคะ คุณหมอไม้...นอนกอดหมอนข้าง หนาวมั้ยอะ :sad4:

เป็นกำลังใจให้น๊า เดียวนี้การสื่อสารง่าย เห็นหน้ากันได้ทุกวัน อิๆๆ...ตัวไกลใจยังอยู่เก็บรักษาไว้นะค่ะ
ว่าแต่ว่า เมื่อคืนทานไรคะ อิๆๆ ..............
เข้ามาลงเรื่อง บ่อย ๆ ซิคะ จะได้ไม่เหงา
อยากอ่าน "ตอนพิเศษ" อีกอะ มาลงหน่อยนะค่ะ  น๊า~~~~~~
สู้ ๆๆ ค๊า :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 25-02-2011 20:53:23

หมอติ๊บ เดินทางปลอดภัยนะ  :L2:
หมอไม้ ก็อย่าฉลองโสด เอ๊ย...ทำใจนานเกินไป
สองวันจริง ๆ นะ fc มาตอนรอตอนต่อไปกันแล้ว
โชคดีนะ ที่หมอติ๊บสอนให้หุงข้าวได้แล้ว 555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-02-2011 16:18:32

หมอติ๊บไปเรียนเผลอแป๊บเดียวก็กลับแล้ว หมอไม้อย่าเผลอฉลองโสดนานไปนิดล่ะ  fc เป็นห่วง
หมอไม้กะหมอติ๊บ ไฟต์ติ้งๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-02-2011 18:16:19

เมื่อวานงานปัจฉิมนิเทศที่ ร.ร.

เขินมากๆ

เพราะผมได้เอาฝ้ายผูกแขนให้น้องคนที่ผมแอบปลื้ม

"น้องๆ เด๋ยวพี่ผูกแขนให้ครับ" น้องมันก็ยื่นแขนให้ผมผูกแขนให้

"น้องเรียนต่อที่ไหนครับ หากเรียนก็ขอให้เรียนจบ เรียนสูงๆ นะ วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เราเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ ขอให้น้องประสบความสำเร็จนะ" ผมอวยพรให้พร้อมผูกแขนด้วยฝ้ายไปด้วย พูดไปก็เขินนิดๆ

"ขอบคุณครับพี่ ขอให้พี่ประสบผลสำเร็จเช่นกันครับ" สาธุขอให้จริงเถิ๊ด

แล้วผมก็เดินออกไปอย่างเงียบๆ แกมเขินเล็กน้อย

ไอ้น้องบ้าเอ้ย ทำไมตรูได้ใจกล้าขนาดนี้นะ อิอิ

อ๊ากกก เขินๆๆ เป็นบ้า

แบบว่าเดินเข้าไปอย่างใจกล้า

หากมองในแง่ของคนอื่น เขาก็จะมองว่าผมเอาฝ้ายผูกแขนให้รุ่นน้องคนนี้ในฐานะ รุ่นพี่~รุ่นน้อง

แต่ผมไม่คิดแบบนั้น ผมคิดมากกว่านั้น (หื่น)

ปล. แค่ความรู้สึกดีๆ เล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ก็พอใจแล้วล่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 26-02-2011 18:22:05

อ้างจาก: hackz ที่ 26-02-2011 18:16:19  

เมื่อวานงานปัจฉิมนิเทศที่ ร.ร.

เขินมากๆ

เพราะผมได้เอาฝ้ายผูกแขนให้น้องคนที่ผมแอบปลื้ม

"น้องๆ เด๋ยวพี่ผูกแขนให้ครับ" น้องมันก็ยื่นแขนให้ผมผูกแขนให้

"น้องเรียนต่อที่ไหนครับ หากเรียนก็ขอให้เรียนจบ เรียนสูงๆ นะ วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เราเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ ขอให้น้องประสบความสำเร็จนะ" ผมอวยพรให้พร้อมผูกแขนด้วยฝ้ายไปด้วย พูดไปก็เขินนิดๆ

"ขอบคุณครับพี่ ขอให้พี่ประสบผลสำเร็จเช่นกันครับ" สาธุขอให้จริงเถิ๊ด

แล้วผมก็เดินออกไปอย่างเงียบๆ แกมเขินเล็กน้อย

ไอ้น้องบ้าเอ้ย ทำไมตรูได้ใจกล้าขนาดนี้นะ อิอิ

อ๊ากกก เขินๆๆ เป็นบ้า

แบบว่าเดินเข้าไปอย่างใจกล้า

หากมองในแง่ของคนอื่น เขาก็จะมองว่าผมเอาฝ้ายผูกแขนให้รุ่นน้องคนนี้ในฐานะ รุ่นพี่~รุ่นน้อง

แต่ผมไม่คิดแบบนั้น ผมคิดมากกว่านั้น (หื่น)

ปล. แค่ความรู้สึกดีๆ เล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ก็พอใจแล้วล่ะ

รู้สึกเขินด้วย  :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 27-02-2011 15:31:37

อ้างจาก: hackz ที่ 26-02-2011 18:16:19  

เมื่อวานงานปัจฉิมนิเทศที่ ร.ร.

เขินมากๆ

เพราะผมได้เอาฝ้ายผูกแขนให้น้องคนที่ผมแอบปลื้ม

"น้องๆ เด๋ยวพี่ผูกแขนให้ครับ" น้องมันก็ยื่นแขนให้ผมผูกแขนให้

"น้องเรียนต่อที่ไหนครับ หากเรียนก็ขอให้เรียนจบ เรียนสูงๆ นะ วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เราเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ ขอให้น้องประสบความสำเร็จนะ" ผมอวยพรให้พร้อมผูกแขนด้วยฝ้ายไปด้วย พูดไปก็เขินนิดๆ

"ขอบคุณครับพี่ ขอให้พี่ประสบผลสำเร็จเช่นกันครับ" สาธุขอให้จริงเถิ๊ด

แล้วผมก็เดินออกไปอย่างเงียบๆ แกมเขินเล็กน้อย

ไอ้น้องบ้าเอ้ย ทำไมตรูได้ใจกล้าขนาดนี้นะ อิอิ

อ๊ากกก เขินๆๆ เป็นบ้า

แบบว่าเดินเข้าไปอย่างใจกล้า

หากมองในแง่ของคนอื่น เขาก็จะมองว่าผมเอาฝ้ายผูกแขนให้รุ่นน้องคนนี้ในฐานะ รุ่นพี่~รุ่นน้อง

แต่ผมไม่คิดแบบนั้น ผมคิดมากกว่านั้น (หื่น)

ปล. แค่ความรู้สึกดีๆ เล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ก็พอใจแล้วล่ะ

คุณน้องแฮ็ค แล้วเรื่องเล่าของน้องคนนี้ล่ะ เมื่อไหร่จะเขียนต่อ มัวแต่เขิน อยู่นั่นแหละ มคปด พอดี
ใจหายนี่ไม่ใช่จากเพื่อนละมั้ง ต้องจากน้องที่แอบ...ร๊าก ด้วย :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 27-02-2011 19:10:47

เฮ้อ!หมอติ๊บบินไปเรียนต่อแล้วเหรอเนี๊ย ใจหายจัง
ถ้าเรีื่องเรียนลงตัวแล้วหมอติ๊บแวะมาทักทาย FC บ้างนะคะ รออยู่ๆ...
หมอไม้หละคะเป็นไงบ้าง คงจะเหงาน่าดูหละสิ  :sad11:
หมอติ๊บก็บินไปหลายวันแล้วคาดว่าหมอไม้น้ำหนักคงลดลงแน่ๆ
เพราะไม่มีคนทำกับข้าวให้กินแต่ก็ยังดีว่าหุงข้าวเป็นแล้วเนอะ 555
ช่วงแรกๆ ก็ ไข่ต้ม ไข่เจียว ไข่ดาว ไข่ตุ๋น ไปก่อนละกันนะคะหมอไม้ อิอิ

ปล.น้องแฮ็คค่ะตอนใจกล้าเข้าไปทักและผูกแขนให้รุ่นน้อง(ที่แอบปลื้ม)
ใจเต้นตึ๊กตั๊กๆ ไม่อยู่กะเนื้อกะตัวเลยใช่ปะค่ะ พี่รู้นะ 555
 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 27-02-2011 19:54:49

การที่เรารู้สึกดีกับคนอื่นเป็นเรื่องที่ดีนะ ไม่ต้องเขินหรอก อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: gogo_jk ที่ 27-02-2011 20:12:05

 :o8:  มัวแต่ไปไหนมาไม่รู้ เพิ่งจะได้อ่านเรื่องนี้..

พออ่านแล้วติดงอมแงม...ใช้เวลาหลายวันอยู่จนมาถึงหน้านี้

ขอร่วมเป็น FC ของสองคุณหมอและก็น้องแฮ็คด้วยคนจ้า ,  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ตอนพิเศษ P.171 ณ 24 ก.พ. 54
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-03-2011 12:12:39

ผม = ผิดพลาดไป ทั้งกายจิต
ขอ = มวลมิตร ได้โปรด ยกโทษให้
ลา = สู่เพศ พรหมจรรย์ อันพึงใจ
บวช = เพื่อให้จิตสว่าง ล้างมลทิน

...เจอกันเมื่อชาติต้องการ
ด้วยรักและ(เกือบ)ศรัทธาโลกไซเบอร์
Hackz

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 02-03-2011 12:22:53

น้อง  hackzจะบวชเหรอ

ยินดีอโหสิกรรมกับทุกการกระทำที่มีต่อกันนะ

และขออนุโมทนาในการบวชครั้งนี้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 02-03-2011 16:30:37

แฮ็คจะบวชหรือจ้ะ...งั้นป้าขออนุโมทนาบุญด้วยนะจ้ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 02-03-2011 16:56:54

ใครรู้บ้างหมอติ๊บไปไหน งงงงงงงงงงงงงงงง  :really2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 02-03-2011 20:06:00

ตอบทู้บน หมอติ๊บไปเรียนต่อค่ะ
ขออนุโมทนาบุญในการบวชครั้งนี้ของน้อง hackz ด้วยนะค่ะ
ปล. น้อง hackz มือโพสต์ลาไปบวช หมอไม้จะต้องโพสต์เองแล้วมั้งค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: gtower ที่ 03-03-2011 15:59:47

ผมทำกับข้าวเป็นนะพี่หมอไม้  :กอด1: มามะ เดี๋ยวสำรองที่นั่งให้ก่อน ไม่คิดเงิน  :haun4: จ่ายเป้นอย่างอื่น

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 03-03-2011 21:21:14

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนพิเศษ ภาคสอง







คิดไปคิดมาเก็บไว้เล่าในเรื่องดีกว่า   เดี๋ยวปีนี้ไม่จบกันพอดี

ขอโทษชาวเล้าที่หายไปนานพอสมควรด้วยเหตุผลตามที่แจ้งให้ทราบล่วงหน้า

ประกอบกับตามไปเซอไพรส์เจ้าตัวเล็กที่เมลเบิร์นมา 

กลับมาถึงก็ว่าจะต่อตอนที่ยังค้างคาอยู่ให้จบภาคสอง

แต่ไม่รู้ว่าเกิดเหตุอันใดไม่ทราบได้ผมเข้าเวปไม่ได้ก็เลยไม่ได้อัพเดทเสียนาน

ยังไงพรุ่งนี้เย็นๆมาอัพให้จบภาคสองละกันคับ

แล้วพบกันในเสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคนในภาคสาม เร็วๆนี้

คงยังเป็นกำลังใจให้กันเหมือนเดิมนะคับ   หมอไม้หน้าหล่อคนเดิมมม

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-03-2011 21:29:20

^
^
กรี๊ดส์ๆ หมอไม้มาแว๊ว  :really2:
อิชชี่มั๊กมาก มีการแอบไปเซอร์ไพส์หมอติ๊บซะด้วย อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 03-03-2011 22:02:52

อ่ะจึ๊ย มีเซอไพร์สถึงออสเชีัยวหรอค่ะ
น่าอิจฉาาาาา อิอิ  :-[  แอบเขินเอง
เป็นกำลังใจให้อยู่แล้วค่ะ  :กอด1: เอาไปเลยให้หมดทั้งใจ ๕๕๕  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 03-03-2011 22:04:57

เรื่องนีต้องขยายเลยพี่ไม้

มาเซอไพร้ส์น้องถึงนี่เลยเป็นงัยบ้าง

อ๊ากกกกน้องอยู่เมลเบิร์น เมืองสวยๆเหมาะกับคนน่ารักจริงๆเล้ยยย  :impress2:

 :pig2: to australia นะจ้ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 04-03-2011 01:09:42

อ้ายยยยย...คุณหมอไม้ทนคิดถึงหมอติ๊บไม่ไหว ใช่ไหมค่ะเนี่ย

เซอร์ไพส์ๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 04-03-2011 08:33:13

ุุ^ :serius2:ขอมากรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยคนค๊า
แหม..คุณหมอไม้ แผนเซอร์ไพร้ซ์ ล้ำเลิศนะค่ะ
ทนความคิดถึงไม่ไหว :z2: 555 มาเล่า ตอน พิเ้ศษ 2 เร็ว ๆ นะค่ะ รออยู่
ไปหาน้องฯ กี่วันคะเนี่ย น่าอิชชี่ ที่สุด
มาเล่าความหวานเร็ว ๆๆ น๊า อยู่ เขิลแทน 555555 :impress2:

น้องแฮ๊ค ขออนุโมทนา ด้วยค๊า... :call:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 04-03-2011 09:13:42

 :-[wow!!!!!
แอบมีเซอร์ไพรสด้วย

เข้ามานั่งรอนอนรอแล้ว
มาต่อไวไวนะ
 :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 04-03-2011 13:05:36

แฮ็ค บวชหรือ ขออนุโมทนาบุญด้วยนะ
หมอไม้ ถึงว่าเงียบไปหลายวัน เล้ายิ่งล่มบ่อยอยู่
เมลเบิร์น เมืองสวยน่าอยู่เหมือนไปพักผ่อนกันเลยนะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-03-2011 17:14:39

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนพิเศษภาคต่อ


ตอนเช้าของวันอาทิตย์ 

หลังจากลงจากรถหนุ่มเกาหลีเพื่อนเก่าของผมที่ยังเรียนด๊อกเตอร์อยู่ที่นี่เป็นสารถีไปรับผมในตอนเช้า 

ผมก้าวลงจากรถหลังจากสำรวจความหล่อของตนเองที่ไม่ได้ลดน้อยถอยลงไปแต่อย่างใด

ผมเดินสำรวจดูรอบบ้านที่ครั้งหนึ่งผมเคยมาเรียนและพักอาศัยอยู่ที่นี่ร่วมกับเพื่อนๆชาวเอเชียอีกหลายคน

ค่าเช่าห้องก็คิดเป็นรายสัปดาห์ตกเป็นสัปดาห์ก็ราวๆเกือบๆสี่พันบาท 

แต่เมื่อเทียบกับความสะดวกสบายความปลอดภัยที่จะได้รับก็ถือว่าคุ้มค่ากับที่จ่ายไปทีเดียว 

รวมไปถึงการได้ใช้ชีวิตร่วมกับเพื่อนๆคนอื่นๆในบ้านหลังใหญ่ก็ทำให้ผมเรียนรู้การร่วมอยู่กับคนอื่นได้เป็นอย่างดี 

นั่นคือสิ่งหนึ่งที่ผมอยากให้เจ้าตัวเล็กเรียนรู้บ้างเพราะหลังจากออกมาจากอ้อมอกย่าแล้ว  ก็โผเข้าสู่อ้อมอกของผมแต่เพียงผู้เดียวโดยไม่ได้เคยเรียนรู้กับการใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นเท่าใดนัก 

แต่ผมเชื่อว่าการที่จะอยู่กับคนอื่นนั้นไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเจ้าตัวเล็กแน่นอน 

เพราะดูท่าแล้วก็ไม่น่าจะปรับตัวยากเพราะโดยพื้นฐานเจ้าตัวเล็กของผมอ่อนน้อมถ่อมตนและเป็นคนน่ารักอยู่แล้ว 

ผมจึงหมดห่วงในส่วนนี้ไปได้มากพอสมควร



ห้องที่เจ้าตัวเล็กอยู่ 

จะถือว่าเป็นความโชคดีราวกับนิยายหรือเปล่าไม่รู้ถ้าผมจะบอกว่ามันคือห้องขนาดกลางแต่อยู่ด้านหลังสุดของบ้านจึงมีระเบียงทางด้านหลังห้องและพื้นที่ห้องมากกว่าห้องอื่นๆอีกเล็กน้อย  ผมเคยใช้พื้นที่ระเบียงนอนจิบกาแฟแล้วก็คุยกับเจ้าตัวเล็กในทุกเช้าๆ 

แน่นอนมันคือห้องห้องเดียวกับที่ผมเคยมาอาศัยอยู่เมื่อหลายปีก่อน 

โดยห้องตรงข้ามยังเป็นคนคนเดิมพ่อหนุ่มเกาหลีที่มีรอยยิ้มเป็นอาวุธ ที่เคยเรียนร่วมชั้นกับผมเมื่อหลายปีก่อนและตอนนี้ก็กลับมาเรียนต่อด๊อกเตอร์เป็นที่เรียบร้อยและเช้านี้ก็ยังคงทำหน้าที่เป็นเพื่อนที่ดีโดยการตื่นมาต้อนรับขับสู้แขกจากเมืองไทยอย่างผมเป็นอย่างดี





ก๊อก ๆๆๆ 

ผมเคาะประตูห้องเบาๆ ก่อนเดินเลี่ยงตาแมวจากประตูมายืนด้านข้างประตูแทน

ภาพที่ผมเห็นคือเด็กน้อยที่คุ้นหน้า เผยยิ้มออกมาให้เพื่อนหนุ่มเกาหลีของผมก่อนจะเอ่ยทักทายในตอนเช้าก่อนชักชวนเข้าไปดื่มกาแฟ

ผมค่อยๆชะเง้อหน้าออกมาจากมุมประตูทักทายเจ้าตัวเล็ก และครั้งนี้เป๋นการเซอร์ไพรส์เพียงไม่กี่ครั้งที่ทำให้เจ้าตัวเล็กประหลาดใจได้

ผมรวบร่างบางเข้ามาแนบอกด้วยความคิดถึงแม้จะเป็นเวลาเพียงแค่ชั่วข้ามคืนที่ไม่ได้เจอกัน

" พี่ไม้มาได้ยังไงคับ " เจ้าตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาให้ผมจุมพิตหน้าผากเหม่งๆให้ชื่นใจ

" ก็พี่อดเป็นห่วงไม่ได้ก็เลยตามมาติดๆ โดยการช่วยเหลือของคิม เพื่อนพี่เอง " ผมตอบก่อนหันมายิ้มให้คิม
พ่อหนุ่มเกาหลีที่มองผมกอดกันตาปริบๆด้วยความประหลาดใจ  เพราะผมบอกคิมในตอนแรกว่าฝากดูแลน้องชายของผมด้วยน้องชายจะมาเรียนต่อที่นี่  แต่คิมคงอดแปลกใจกับท่าทีที่แสดงออกของพี่น้องคู่นี้พิลึก

หลังจากขนของเข้าห้องและจัดการที่อยู่ที่นอนเรียบร้อยแล้วผมก็เดินจูงมือเจ้าตัวเล็กออกมาจากหอพักไปยังตลาดซึ่งเป็นที่ฝากท้องของผมมาตลอดการเรียน  ที่นี่มีนักศึกษาจากทั่วทุกมุมโลก  เดินไปไม่ถึงสิบก้าวต้องเจอคนไทยหนึ่งคนแน่นอน บางคราวยังได้ยินเสียงคนไทยคุยกันเป็นระยะๆ ตลอดจนร้านอาหารไทยก็มีให้เห็นดาษดื่น 

' ดีจัง  ร้านไอติมแถวนี้เยอะแยะเลย  ไว้ติ๊บจะตระเวรชิมให้ทั่วเลย " เจ้าตัวเล็กพูดอย่างคนกระดี๊กระด๊าเป็นพิเศษเมื่อเห็นร้านกาแฟ  และร้านไอศครีมอยู่ทั้งสองข้างของถนน

ผมต้องแสดงความเป็นเจ้าของของเจ้าตัวเล็กสุดชีวิต  เมื่อสายตาหลายคู่ที่มองมายังเจ้าตัวเล็กอย่างกรุ้มกริ่มจนผมสังเกตได้และเป้าหมายอย่างหมอติ๊บ  ก็ไม่เคยเชิดใส่ใคร  ใครยิ้มมาให้ก็ยิ้มตอบเขาไปเสียทุกราย

ผมกระชับมือกับข้อมือของเจ้าตัวเล็กแน่นก่อนพาเดินจนทั่วแถบละแวกนั้นก่อนจะแนะนำกับเจ้าของร้านที่ผมคุ้นเคยและรู้จักเมื่อครั้งมาเรียนที่นี่อยู่หลายคน  อย่างน้อยก็ทำให้ผมมั่นใจว่าเจ้าตัวเล็กจะอยู่ที่นี่อย่างสะดวกสบายและปลอดภัยจริงๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 04-03-2011 18:40:27

รู้สึกดีจังเวลาที่เราสัมผัสได้ว่า ไม่ว่าจะยังไง คนๆ หนึ่งที่เรารักและรักเรา จะอยู่ข้างเราเสมอๆ



นึกถึงตอนตัวเองมาใช้ชีวิตต่างบ้านต่างเมืองแรกๆ มองไปทางไหนก็ให้ งงๆ ทำตัวไม่ถูก

งาน mardi gras 2011 พาเหล่าสาวสวยทิฟฟานี่บุกซิดนีย์ ให้ตะลึง ผู้ชายอะไรสวยจริงๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 04-03-2011 19:05:01

นึกว่าหมอไม้กำลังอยู่ในโหมดเหงา เศร้า คิดถึง ซะอีก ที่ไหนได้ ตามหัวใจไปติด ๆ เลย น่ารักจริง ๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 04-03-2011 20:22:03

น่ารักอะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-03-2011 20:23:06

ก็ยังอยู่ในโหมด เงียบ เหงา เศร้า  เหมือนเดิมแหละคับ

พอได้อยู่คนเดียวแล้วมันไม่คุ้น  ไม่ได้กลัวผีนะ ยืนยันหนักแน่น

มันก็มีอารมณ์คิดถึงคนเคยอยู่ด้วยกัน

ยิ่งตอนหัวค่ำที่ท้องร้องจ๊อก จ้อก  น้อยๆ  ยิ่งทำให้คิดถึง

ยิ่งทำให้ผมมั่นใจ ว่าผมอยู่คนเดียวไม่ได้จริงๆ

รักนะ  ไอ้หมอหัวเหม่งงงงงง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 04-03-2011 20:35:38

อิอิ น่ารักนะ คำนี้
รักนะ  ไอ้หมอหัวเหม่งงงงงง
อยากให้หมอติ๊บมาเห็น
หมอไม้ ถึงจะอยู่คนเดียวไม่ได้ แต่ก็ต้องทน จนกว่าหมอติ๊บ จะมา
หรือไม่ค่อยแอบไปเซอร์ไพร์สหมอติ๊บก็ได้
แต่ว่านะกว่าจะชินอยู่คนเดียว อีกนานเลยหล่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 04-03-2011 21:35:15

รักนะ ไอ้หมอหัวเหม่งงงงง
ชอบอ่ะ ขอรูปยืนยันด้วยเลยพี่ไม้ว่าน้องเหม่งจริง เอิ้กกก

ง่ะ ห้องน้องแอบแพง วีคละร้อยกว่าเลยเนาะ
ถามพี่ไม้นิดส์ ที่เมลเบิร์นร้านไทยร้านไหนอร่อยอ่ะ
เคยไปกินร้านนึง ร้านเขียวๆแถวๆไชน่าทาวอ่ะ
ม่ายด้ายเรื่องเล้ยยยย ไม่อร่อยสุดๆ เหมือนสต๊าฟจะเปนอินโดไม่ก้อมาเลย์ทำนองนั้น
แต่ขายดีโคตรๆๆ ไม่ไหว

ว่างๆแวะมาเที่ยวซิดนี่ย์นะน้องติ๊บ
อาหารไทยที่นี่อร่อยมากกกกกกก เด๋วเน้เค้าพัฒนาแร้วววว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 04-03-2011 21:42:19

 :o8:น่ารักมากอะ คุณหมอไม้ ชอบค๊า..
หน้าตาตอนน้องฯ เจอไปเซอร์ไพร้ ตกใจมากมั้ยอะ อิๆๆ อยากรู้อะ
ดีจัง ได้ห้องเดิมของแฟนที่เคยอยู่ โชคดีจัง ...
มีตลาดใกล้ ๆ แบบนี้ก็เสร็จ น้องหมอติ๊บซิเนี่ย
น่ารักดีค่ะ กับคำนี้ "รักนะ  ไอ้หมอหัวเหม่งงงงงง " น่ารักอะ อิๆๆ

ถ้าตอนนี้ยังเหงาอยู่ ก็มาลงเรื่อง ๆ เยอะ ๆ เรื่อย ๆ บ่อยๆ ซิค๊า จะได้หายเหงา
 :กอด1:...กอดกันผ่านเครื่องมือสื่อสารก็ได้ค๊า คุณหมอขา~~~~
มาลงตอนพิเศษอีกเร็ว ๆๆ น๊า

หุๆๆ "สายตาหลายคู่ที่มองมายังเจ้าตัวเล็กอย่างกรุ้มกริ่ม :impress2:" ก็คนมันน่ารักเนาะั ใคร ๆ ก็อยากมอง ฮิ้ววววววววว  

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 04-03-2011 21:53:47

อ้างจาก: dr.mike ที่ 04-03-2011 20:23:06  

พอได้อยู่คนเดียวแล้วมันไม่คุ้น  ไม่ได้กลัวผีนะ ยืนยันหนักแน่น
 

ดูร้อนตัวจังน่ะค่ะพี่หมอไม้กับประโยคนี้

"หลังจากออกมาจากอ้อมอกย่าแล้ว  ก็โผเข้าสู่อ้อมอกของผมแต่เพียงผู้เดียว"

และแอบชอบประโยคนี้  :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 04-03-2011 22:19:21

 :o8:
น่ารักจังคู่นี้
หมอไม้ก็แอบไปเซอร์ไพรบ่อยซิ
จะได้หายคิดถึงแต่คงโดยหมอติ๊บโวยแน่นอน555
 :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 04-03-2011 22:41:36

น่าสงสารหมอไม้ต้องนอนเหงาเศร้าอยู่คนเดียวเพราะคิดถึงหมอติ๊บ..
แต่เท่าที่อ่านดู ดูวาหมอติ๊บคงจะปรับตัวได้ไม่ยากจริงๆ แถมร้านไอติมเยอะขนาดนั้น หุหุ ได้เป็นขาประจำตระเวนทั่วแน่นนอน

คิดถึงก็หาเวลาว่าง บินไปหาบ่อยๆสิจ๊ะ  o13

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-03-2011 10:09:06

โอ๊ยยยย มีบินตามไปเซอร์ไพส์หมอติ๊บถึงออสซี่  น่ารักจังค่ะหมอไม้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 05-03-2011 17:19:57

อ้างจาก: dr.mike ที่ 04-03-2011 20:23:06  

ยิ่งตอนหัวค่ำที่ท้องร้องจ๊อก จ้อก  น้อยๆ  ยิ่งทำให้คิดถึง

ยิ่งทำให้ผมมั่นใจ ว่าผมอยู่คนเดียวไม่ได้จริงๆ

รักนะ  ไอ้หมอหัวเหม่งงงงงง

ไข่เจียว ไข่ต้ม ช่วยได้ค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 05-03-2011 18:00:03

...โอสุดยอด ตามไป แสดงความเป็นเจ้าของถึงที่โน่นเลย เอากับพ่อสิ
...แต่พี่ว่าช่วงเวลาที่หมอติ๊บ ไม่อยู่ก็เป็นช่วงเวลาดีๆของหมอไม้นะ ที่ๆๆๆๆๆๆๆๆ.............จะลดความอ้วน
...น้องกลับมา จะได้ไม่เห็นหมอไม้เป็น..คิงคอง...อีกแล้ว :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 06-03-2011 09:20:17

อยากรู้จังหมอติ๊บไปเรียนกี่ปี ?
อยากรู้จังหมอไม้จะไปเซอร์ไพส์กี่หน?

 :L1:รักคุณหมอทั้งสองนะจ๊ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-03-2011 19:23:50

เรียนแฟนคลับหมอติ๊บที่เคารพรักยิ่ง

ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นผมอัพเดทตอนที่ 148 ให้ทีไรมันก็อัพไม่ได้ซะทุกทีเลย

เดี๋ยวจะพยายามต่ออีกแป๊บ

ถ้าไม่ได้ขอมาอัพให้อีกทีเป็นช่วงดึกๆ หลังโทรไปออดอ้อนคนบางคนเสร็จเรียบร้อยยยยนะคับบบ

จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกันในหมู่คนหน้าตาดี  อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 06-03-2011 20:21:12

ุ^
^=ชอบประโยคนี้มาก 555"จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกันในหมู่คนหน้าตาดี  อิอิ"

ตอนนี้ทางบอร์ดเค้าแจ้งมาว่าอย่างนี้คะ ตา่มข้างล่างเลยคะคุณหมอไม้สุดหล่อ
ซึ่งความหล่อไม่ได้จางหายจากไปไหน 5555 เต็มที่เลยคะ ตอนทำอาหารทานเองก็
โทรไปถามซิคะ 555 อ้อนให้เต็มที่เลยค๊า อย่าลืมมาเล่านะคะ
V
V
Vตามนี้เลยค๊า ทางบอร์ดแจ้งมาคะ
....."เนื่องจากยังพบปัญหาบอร์ด อยู่ จึงได้ทำการลงบอร์ด smf ใหม่
โดยยังไม่ติด mod หรือ ออฟชั่นเพิ่มเติมใดๆ เพื่อหาสาเหตุก่อนนะครับ
ช่วงนี้ก็งดโพสนิยายก่อนนะครับ
แต่ถ้าจะโพส ก็ให้สำรองไว้ด้วย เผื่อมีเหตุการณ์ต้องย้อนเวลากลับนะครับ
ปล.
สำหรับโฆษณา ขอเราตรวจสอบหาสาเหตุที่เล้าพบ error ก่อนนะครับ
แล้วจะชดเชยวันหมดอายุให้อีกทีนะครับ"

ถ้าคุณหมอไม้มีต้นฉบับไว้แล้ว ก็โพสเลยค๊า อิๆๆ ถ้าไม่โพสคนอ่าน อาจลงแดง เล้ากำล้งเปลี่ยนเซิพเวอร์ตัวใหม่ค๊า
หลุด ๆๆ หาย ๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-03-2011 20:24:28

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 148

ลาก่อน สุดที่รัก









ปลายเดือนกุมภาพันธ์ หลังจากที่ผมเดินทางกลับจากพิษณุโลกเป็นที่เรียบร้อย

วันนี้อากาศร้อนอบอ้าวสำหรับคนที่อาศัยอยู่ในเมืองหลวง ที่คราคร่ำไปด้วยตำรามบ้านช่อง

มีเพียงน้อยนิดที่ได้เห็นสีเขียวยังความสดชื่นให้ชีวิตจากต้นไม้จากแถวสวนจตุจักรที่อยู่ไม่ไกลบ้านผมเท่าใดนัก

แต่นั่นก็มิได้ช่วยบรรเทาความร้อนของอากาศลงไปเท่าใด  และยิ่งเวลานี้แม้ผมจะอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ตาม

เพราะจิตใจรุ่มร้อนและเร่งเร้ารอคอยการโทรมาหาผมของเจ้าตัวเล็ก  

แน่นอนคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่ผมจะได้อยู่ประเทศไทย และไม่รู้ว่าอีกนานเท่าใดจึงจะมีโอกาสได้กลับมาอีกครา

แม้ว่าจะมีโอกาสได้ใช้ชีวิตด้วยกันในสองวันสุดท้ายอย่างเต็มที่แล้วหากแต่ก็ไม่มีคำว่าพอสำหรับการได้อยู่ใกล้ๆกับคนที่ผมรอคอยได้ยินเสียงอยู่ในตอนนี้

พรุ่งนี้เช้าผมจะเดินทาง ซึ่งเจ้าตัวเล็กยังมาส่งผมไม่ได้เพราะยังติดสอบอีกหลายวิชา

จึงร่ำลาและใช้ชีวิตและร่างกายไม่ห่างกันในสองวันก่อนหน้านี้อย่างเต็มที่ที่สุด

และคืนนี้ผมก็รอจะร่ำลาและฟังเสียงเจ้าตัวเล็กอีกครั้งหนึ่งและอยากจะฟังให้มากที่สุดด้วย

ตอนนี้ถึงเวลาที่ต้องจากกันจริงๆก็ทำให้ผมย้อนกลับมามองตัวเองและตอบคำถามที่อยู่ในใจของตัวเองไม่ได้เลย





ทำไมผมต้องคิดถึง  เป็นห่วง คิดถึง  และรักคนหนึ่งคนได้มากขนาดนี้อย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อน

ทำไมผมต้องอยากได้ยินเสียง อยากอยู่ใกล้ อยากใช้ชีวิตทุกเวลาทุกนาทีอยู่ด้วยกันไปตลอด

ทำไมผมรูสึกว่าติ๊บ  ว่าที่คุณหมอตัวเล็กมีอิทธิพลกับชีวิตผมมากขนาดนี้

และทำไมผมรู้สึกใจหายเมื่อจะต้องจากลากันจริงๆ แม้ก่อนหน้านี้ผมจะทำเวลาทุกนาทีให้มีคุณค่ามากเพียงใดก็ตาม



เวลาล่วงไปสี่ทุ่มเศษๆ โทรศัพท์ผมดังขึ้นและแน่นอนผมไม่ต้องลุกจากเตียงนอนหรือขยับร่างกายไปหยิบโทรศัพท์เลย

เพราะผมมันวางไว้แนบอกตลอดเวลาพร้อมกับการภาวนาให้เจ้าตัวเล็กกลับถึงห้องและโทรมาหาผมโดยเร็ว

" คับผม  สอบเสร็จกลับมาห้องแล้วคร้าบบบ "  เจ้าตัวเล็กลากเสียงยาวมาตามสาย

" ทำไมวันนี้กลับค่ำจังเลยพี่ไม่อยู่นี่ไปเถลไถลที่ไหนหรือเปล่า "  ผมแกล้งถามเสียงเข้มๆไป

" อ๋อ พี่ไม้ไม่อยู่ติ๊บก็ไปฉลองที่จะได้เป็นโสดซะทีไง  "  เอาละซิ เจ้าตัวเล็กเล่นมุกนี้กลับมาไม่รู้ว่าจริงหรือไม่อย่างไร  
แต่ที่แน่ๆทำเอาผมใจหายลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่มเรียบร้อยแล้ว

" อะ เงียบเลย  ตกใจละซิไม่ได้ฉลองโสดหรอกคับ ติ๊บล้อเล่น พอดีสอบเสร็จแล้วก็เอาหนังสือไปคืนหอสมุดแล้วก็ไปทานข้าวกับเพื่อน กลับมาเหนื่อยๆก็เลยอาบน้ำก่อนเสร็จเรียบร้อยแล้วก็โทรหาพี่ไม้นี่แหละ "

" แล้วไป  อย่าให้พี่รูนะ  จะบินกลับมาฉีกอกให้ดู แล้วเป็นไงทำข้อสอบได้มั้ย  พักผ่อนบ้างนะอย่าอ่านอย่าหักโหมมากพี่ไม่อยู่แล้วไม่มีคนคอยเตือนอะเดี๋ยวก็อ่านจนไม่ได้พักผ่อน  ไปสอบแบบเบลอๆ เดี๋ยวทำข้อสอบไม่ได้เอานะ "

" คร้าบ รู้แล้วคับ แล้วนี่ทำไรอยู่อะทำไมต้องทำเสียงดุๆด้วย  เป็นอะไรหรือเปล่า "เจ้าตัวเล็กถามแกมกระเซ้า

" ก็ไม่ได้เป็นไรซะหน่อยก็มีแต่เป็นห่วงเรานั่นแหละ  ก็ไม่ได้ดุด้วยเขาเรียกว่ากำชับ  " ผมตอบไปแบบข้างๆคูๆ

" อะนะ  ติ๊บรู้ครับว่าพี่ไม้เป็นห่วง ติ๊บจะดูแลตัวเองให้ดีให้เหมือนกับที่พี่ไม้ดูแลติ๊บมาตลอดแล้วก็สัญญาว่าจะไม่มีใครแทนที่พี่ไม้ด้วย  ไม่ต้องห่วงน่ะ  แฟนแก่ๆ พุงห้อยๆ  เหนียงย่นๆ หำยานๆแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆ  " เจ้าตัวเล็กกระเซ้ามาอีกรอบแต่คราวนี้ทำผมหัวเราะออกมากับเสียงร่าเริงของเจ้าตัวเล็กที่ผมก็รับรู้ว่าเจ้าตัวคงอยากให้ผมอารมณ์ดีแม้จะไม่ค่อยถูกใจกับมุกนี้ของเจ้าตัวเล็กก็ตามที

" พี่จะเดินทางพรุ่งนี้แล้วน่ะ  มีอะไรที่ติ๊บยังไม่ได้บอกหรือที่อยากบอกพี่อีกมั้ย "  ผมแกล้งทำเสียงออดอ้อนไปตามสายสุดชีวิตด้วยหวังว่าจะได้ฟังถ้อยคำซึ้งๆหวานจากเจ้าตัวเล็กพอให้ยิ้มได้ นอนหลับฝันดีในคืนนี้

" พี่ไม้อยากได้ยินได้ฟังติ๊บพูดอะไรก็บอกมาดีกว่า  มาทำทีพูดแบบนี้รู้ทันน่ะ "

" อ้าว รู้ทันแล้วจะแกล้งย้อนถามพี่อีกทำไมละ  ก็บอกให้พี่ชื่นใจหน่อยซิ "

" งั้นติ๊บก็จะบอกพี่ไม้เป็นรอบสุดท้ายของคืนนี้แล้วว่า  พี่ไม้ไปเรียนต่อให้สบายใจไม่ต้องเป็นห่วงติ๊บ
ติ๊บอยู่ที่นี่จะตั้งใจเรียน ดูแลตัวเองให้สมกับที่พี่ไม้เป็นห่วง และสัญญาจะเป็นติ๊บคนเดิมคนนี้ของพี่ไม้ไปตลอดไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน ติ๊บอยากให้พี่ไม้มั่นใจในตัวติ๊บเหมือนที่ติ๊บมั่นใจและเชื่อมั่นในตัวพี่ไม้  
และสุดท้ายติ๊บก็อยากบอกพี่ไม้เหมือนเดิมนั่นแหละคับ  ติ๊บรักพี่ไม้  และจะทำหน้าที่ของคนรักอย่างดีที่สุด  ติ๊บสัญญา "

โห  ตัวลอยเลยผมได้ยินเจ้าตัวเล็กบอกรักแบบนี้

" ขอบคุณมากติ๊บ พี่ไม้คนนี้ก็สัญญาน่ะพี่ไม้จะเป็นพี่ไม้คนเดิมของติ๊บไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนเช่นกัน
พี่จะเป็นคนรักคนเดิมของติ๊บไปตลอด  ไม่ว่าวันที่พี่กลับมาจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหนก็ตาม
พี่รักติ๊บมากนะ  ติ๊บเป็นทุกอย่างในชีวิตของพี่พี่ขอเวลาไปตามหาความฝันของตัวเองแล้วพี่จะกลับมาอยู่กับติ๊บให้เร็วที่สุด และชดเชยช่วงเวลาที่ห่างหายไปด้วยการอยู่กับติ๊บไปให้นานที่สุดเท่าที่พี่ยังหายใจ  พี่สัญญา "

ผมวางสายจากเจ้าตัวเล็กเอาในตอนเกือบเที่ยงคืนเพราะมัวแต่ร่ำลา และสั่งเสีย  เอ้ย กำชับเจ้าตัวเล็กอยู่เป็นนานสองนาน

และคืนนี้ผมหลับไหลไปด้วยใจที่อิ่มเอม เบาหวิวจากการถูกบอกรัก และแน่นอนเบาหวิวเมื่ออีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะได้เวลาที่ผมจะได้ไกลจากเจ้าตัวเล็กจริงๆ แต่ก็มีกำลังใจเต็มเปี่ยมเมื่อผมหยิบไดอารี่เจ้าตัวเล็กมาอ่านอีกรอบก่อนนอนหลับไป




ไม่กล้าบอกว่ารักพี่ไม้เท่าฟ้า

เพราะติ๊บไม่รูว่าท้องฟ้ากว้างใหญ่เพียงไหน

ไม่กล้าบอกว่ารักพี่ไม้เท่าผืนทราย

เพราะติ๊บไม่รู้จำนวนมากมายของเม็ดทรายที่มี

และติ๊บเองก็ไม่เคยนับดาวได้หมดฟ้า

จึงไม่กล้าเปรียบเทียบกับดาวอย่างนั้นอย่างนี้

จึงขอรักพี่ไม้เท่ากำปั้นเล็กๆที่ติ๊บมี

คือรักพี่ไม้เต็มที่ได้เท่านี้   เท่าหัวใจ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 06-03-2011 20:48:07

ประทับใจกลอนมากกกกกก...อ่านกันทั้งบ้าน

ทุกคนลงความเห็นว่า...จะขอมากไปไหม...

ถ้าจะขอแบบนี้สักคนในชีวิต... :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 06-03-2011 21:05:46

ไม่กล้าบอกว่ารักพี่ไม้เท่าฟ้า

เพราะติ๊บไม่รูว่าท้องฟ้ากว้างใหญ่เพียงไหน

ไม่กล้าบอกว่ารักพี่ไม้เท่าผืนทราย

เพราะติ๊บไม่รู้จำนวนมากมายของเม็ดทรายที่มี

และติ๊บเองก็ไม่เคยนับดาวได้หมดฟ้า

จึงไม่กล้าเปรียบเทียบกับดาวอย่างนั้นอย่างนี้

จึงขอรักพี่ไม้เท่ากำปั้นเล็กๆที่ติ๊บมี

คือรักพี่ไม้เต็มที่ได้เท่านี้   เท่าหัวใจ


อ่านกลอนที่หมอติ๊บให้พี่ไม้แล้วแบบ ซึ้งอ่ะ...ชอบมากๆด้วย รู้สึกถึงความเชื่อมั่นในกันและกันของทั้งสองคนมากๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 06-03-2011 21:11:41

อ้างจาก: dr.mike ที่ 06-03-2011 20:24:28  

" อะนะ  ติ๊บรู้ครับว่าพี่ไม้เป็นห่วง ติ๊บจะดูแลตัวเองให้ดีให้เหมือนกับที่พี่ไม้ดูแลติ๊บมาตลอดแล้วก็สัญญาว่าจะไม่มีใครแทนที่พี่ไม้ด้วย  ไม่ต้องห่วงน่ะ  แฟนแก่ๆ พุงห้อยๆ  เหนียงย่นๆ หำยานๆแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆ  "

-----------------------------
^
ฮามากมาย กะ แฟนแก่ ๆ ฯลฯ 555555555555 เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ น้องหมอติ๊บอารมณ์ดีสุดๆๆ 555 :laugh:
และก็ ประทับใจกะเจ้าของ กลอนไดอะรี่มากมายค่ะั
ยังนึกถึงกลอนที่น้องหมอฯ เขียนถึงคุณแม่อยู่เลย
ชอบมากเลยค่ะ
ขอบคุณคุณหมอไม้ที่นำความประทับใจมาเล่าสู่กันฟัง ขอบคุณน้องหมอติ๊บเจ้าของบทกลอนที่ประทับใจ ขอบคุณมากคะ :กอด1:
***ดิท ๆๆ ขอแบบเจ้าตัวเล็กซักคนได้มั้ยอะในชีวิตนี้นะ :impress3:..... ใครจะมีบุญและวาสนา เหมือนคุณหมอไ้ม้บ้างเนี่ย ทำบุญด้วยไรค๊าคุณหมอไม้ ช่วยแจงแถลงด้วย อิๆๆ :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 06-03-2011 21:17:53

ถือว่าช่วงนี้เป็นช่วงลดน้ำหนักละกันนะคะ น้องเรียนจบกลับมาจะได้ปลื้มว่าแฟนเราพุงหายไปละ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 06-03-2011 22:15:37

ชอบกลอนหมอติ๊บจัง
หมอไม้อ่านแล้วคงยิ้มหน้าบานเลย
 :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-03-2011 22:19:33

จะเป็นช่วงลดน้ำหนักได้อย่างไรละคับ

ฝากท้องไว้กับเอ็มเค  โออิชิ  เคเอฟซี  พิซซ่าฮัท  และสปาเกตตี้เฮ้าส์หลายมื้อแล้ว

จะขาดก็แต่ไอติม  จะผอมมั้ยนี่ผมมมม

ครั้นจะรับสมัครพ่อครัว  ก็กลัวว่าจะคอขาดซะก่อนนน

เฮ้อ  คิดถึงไอ้หมอหัวเหม่งอีกละคืนนี้ :t3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 06-03-2011 22:30:28

ชอบกลอนจังเลย  :-[ เป็นกลอนบอกรักเฉพาะพี่หมอทั้งสองคนอ่า เขินๆๆ ๕๕๕
ฝันดีน่ะค่ะ คืนนี้ก็นอนกอดหมอนข้างไปอีกคืน  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 06-03-2011 22:53:23

ชอบกลอนน้องที่ให้พี่ไม้จัง น่ารักได้อีก
น้องเข้าใจเปรียบเทียบเนาะ  :กอด1:
เหนด้วยกะทุกคนค่ะ น่าร้ากแบบน้องติ๊บหาได้ที่ไหน?

ยังงัยเนี่ย - -" น้องไม่อยู่พี่ไม้จัดหนักทุกมื้อ55555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: sodium_lows ที่ 07-03-2011 00:56:26

สวัสดีครับ หมอไม้ ผมอ่านเรื่องนี้ทีไร อดนั่งอมยิ้มกับความรักที่มีให้กันของหมอไม้กับหมอติ๊บไม่ได้ทุกที
จนแม่นั่งแซวว่า นั่งยิ้มอยู่หน้าคอมคนเดียว ขอบคุณมากนะคับ ^_^
หมอติ๊บไม่อยู่ เรื่องอาหารการกินก็ลำบากขึ้น ผมคิดว่า ให้แฟนคลับช่วยกันแนะนำร้านอาหารให้หมอไม้ทานกันดีป่ะคับ
จะได้มีแต่ร้านอร่อยๆให้ทาน ( แต่คงแพ้ผีมือหวานใจหมออยู่ดีคับ ) เพราะที่ผมอ่านดูอาหารแต่ละอย่างที่หมอไม้ทาน
ถ้าหมอติ๊บอยู่ด้วยคงบ่นเรื่องสารอาหารที่ได้รับแน่นอนคับ

จากความคิดเห็นของเชฟเล็กๆคนหนึ่งคับ.

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 07-03-2011 01:05:56

หมอไม้ก็นะ ช่างห่วง ช่างหวง ช่างออดอ้อนหมอติ๊บสุดๆ เลยอ่ะ :o8:

ถ้าคิดถึงก็มาต่อเรื่องเรื่อยๆนะค่ะ มีเหล่าแฟนคลับอยู่เป็นเพื่อน แก้ขัด ช่วยคลายเหงาบ้าง (มั้งค่ะ)อิอิ

เผลอแป๊บเดียว เดี๋ยวหมอติ๊บสุดที่รักก็เรียนจบแล้วค่ะ  เพราะแฟนคลับก็รอหมอติ๊บคนน่ารักเหมือนกัน :man1:


 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 07-03-2011 01:29:32

กลอนของหมอติ๊บโดนใจมากกกกค่ะ หวานจัง :-[
แต่ซักจะเริ่มห่วงเอวน้อยๆ ของหมอไม้แล้วล่ะ เพราะอาหารที่ฝากท้องเล็กๆ เอาไว้เนี๊ย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 07-03-2011 18:08:51

...หมอติ๊บน่ารักดีเนอะ สมแล้วที่ รักกันยืนยงคงกะพัน
...ฮ่า.. กินแก้เหงา นี่หว่า อาหารของหมอไม้ที่กิน สงสัยจะเป็นคิงคองยักษ์แน่ๆๆเลย :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 07-03-2011 19:30:20

อาหารหมอไม้แต่ล่ะอย่าง แหม ไม่อยากบอกเลยว่า น่ากินจัง อยากกินด้วย แค่ร่ายลายชื่อน้ำลายก็ไหลแล้ว  5555
แต่เพื่อความประหยัด เก็บตังค์ไว้ซื้อตั๋วเครื่องบินไปหาน้องเนี่ยจะแนะนำว่า ไปลงคอร์สเรียนอาหารดีกว่านะ
คราวนี้น้องจะได้เซอร์ไพรส์ของแท้แน่นอน พี่หมอไม้เปลี่ยนไป

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-03-2011 20:13:32

วันนี้กะว่าจะไดเอทเลยมาหาอะไรทำทานที่ห้องง่ายๆคนเดียว

เคยเห็นตอนหมอติ๊บอยู่วัตถุดิบในตู้เย็นมีไม่กี่อย่างเขาก็สามารถเนรมิตเป็นอาหารที่แสนจะน่ากินได้

ตอนนี้วัตถุดิบก็มีไม่ต่างจากตอนที่หมอติ๊บอยู่ด้วยกัน

แต่ไหนไปๆมาๆพยายามเต็มที่แล้ว

ผมก็หนีไม่พ้นไข่ต้ม ไข่เจียว ผัดมาม่า เหมือนเดิมเลยยย

เฮ้อ  จะคิดถึงไอ้ตัวเล็กจนจะขาดใจตายก็ด้วยเหตุนี้แหละ 

ยิ่งตอนดึกๆ จะสะกิดใครก็ไม่ได้ 

นอกจากหมีตัวใหญ่ที่เอามากอดแก้เหงา  และลดอาการกลัวผี เอ้ย ลดอาการนอนดิ้นของผม

 :z3:  :z3:  :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 07-03-2011 20:24:21

 :เฮ้อ: น่าสงสารจัง :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 07-03-2011 21:49:07

เฮ้อ! หมอไม้อาการ(คิดถึงหมอติ๊บ)หนักเข้าขั้นนะเนี๊ย 555
ว่าแต่อยากตะโกนดังๆ เหมือนกันว่า FC ก็คิดถึงหมอติ๊บเหมือนกันนะค๊า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 07-03-2011 22:04:13

 :เฮ้อ:

เค้าว่าพี่ไม้ลางานยาวทำวีซ่าติดตามมาอยู่กะน้องที่นี่เลยจะง่ายกว่ามั้ย

ไม่งั้นนึกสภาพ 4 ปีพี่ไม้คงหมดค่าข้าวบานเลยอ่ะ  :jul3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 07-03-2011 22:13:59

 ...555555 เห็นด้วยค๊า ทำทานเองนั้นแหละค๊ะคุณหมอฯ จะได้ไม่เป็นคิงคอง 555
เพราะ ทานไม่ได้เยอะ 555 ก็ เปิดตำราทำเลยค๊า ...เติิมนิดเติมหน่อย ก็อร่อยไปเองนั้นแหละ 55
แต่สะกิดใครก็ไม่ได้นี่ ช่วยไม่ได้จริง ๆ คะ อิๆๆ นอนไม่หลับก็โทรหาน้องหมอติ๊บ เลยค๊า อิๆๆ

ว่าแต่ ขอกลอนน้องหมอติ๊บอีกได้มั้ยเอ่ย อิๆๆ จะได้คลายความคิดถึงไงคะ คุณหมอขา~~~~~ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 08-03-2011 00:04:27

เชื่อแล้วค่ะ ว่าหมอไม้ไม่กลั๊ว ไม่กลัว ผีเลยอ่ะจ๊ะ แค่มีน้องหมีไว้กอดกันดิ้นเฉยๆ  :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 08-03-2011 00:33:23

โถ..หมอไม้อดทนนอนกอดน้องหมีไปก่อนเน้อ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 08-03-2011 00:40:13

น่าสงสารที่สู้ด  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 08-03-2011 12:59:08

เสื้อกาวน์เก่าๆ........กับเราสองคน

ตอนที่ 149

Hello Melbourn









ผมต้องจากบ้านจากเมือง  จากคนรักมาไกลถึงที่นี่เพื่อตามหาความฝันและคงวามสำเร็จให้กับชีวิต

ดินแดนที่ผมไม่รู้จักใคร ไม่มีเพื่อน  ไม่มีที่พัก  ไม่มีที่กิน ทุกอย่างถูกแลกมาด้วยเงินทั้งสิ้น

ผมคิดถึงพ่อแม่ คิดถึงบ้าน คิดถึงคนรักแบบไม่เคยเป็นมาก่อน

นั่นเป็นเพราะว่าผมไม่รู้ว่าต้องเจอกับอะไรที่นี่บ้าง  กลัวกับการเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะก้าวเข้ามาในชีวิตอย่างปฏิเสธไม่ได้




ผมก้าวลงจากแท๊กซี่ด้วยหัวใจที่ประหวั่นพรั่นพรึงเล็กน้อย

ช่วงนี้อาจจะยังไม่ใช่ช่วงที่ร้อนจัดของออสเตรเลีย แต่ทว่าผมก็รับรู้ได้ถึงความแสบร้อนของแสงแดดที่แผดเผาได้

นั่นเป็นเพราะว่าที่เมลเบิร์นนี้ เป็นช่วงของโลกที่อยู่ตรงช่องโหว่ของชั้นโอโซนของบรรยากาศโลก

แน่นอนนั่นทำให้ที่นี่แม้จะไม่ร้อนมากแต่ก็ทำให้เราแสบร้อนได้มากกว่าเมืองไทยถึง 6-7 เท่า

ผมศึกษาประวัติของที่นี่มาดีพอสมควรก่อนการเดินทาง 

แต่ทว่าผมก็อดตื่นเต้น  ตื่นตา  ตื่นใจ กับประสบการณ์ใหม่ๆที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้นที่นี่ไม่ได้



ผมกางแผนที่ที่พักที่ถูกแนะนำจากคนรู้จักที่เคยมาอยู่ก่อนหน้าผมออกเพื่อศึกษาเส้นทางการเดินทางจากหน้ามหาวิทยาลัย

เดินลัดไปพอสมควรกว่าจะมาโผล่ทางด้านหลังของมหาวิทยาลัย

ที่นี่ไม่ใช่เมืองหนาว  หากแต่ทางเดินไปยังบ้านพักของผมกลับเต็มไปด้วยต้นสนสูงลิบลิ่วไปตลอดทาง

บรรยากาศเงียบตรงกันข้ามกับด้านหน้ามหาวิทยาลัยที่ผมลงจากแท๊กซี่เมื่อกี้โดยสิ้นเชิง

บ้านพักสามชั้นถูกแบ่งออกเป็นห้องพักส่วนตัวและห้องน้ำในตัว  เจ้าของบ้านพักเป็นลุงแก่ๆหน้าตาใจดีแบบฝรั่ง

บอกกับผมถึงรายละเอียดการใช้ชีวิตที่นี่ ค่าเช่า  กฎกติกาสำหรับผู้มาพักอาศัยตลอดจนสถานที่ต่างๆในละแวกนี้

ก่อนที่ลุงจะมาเปิดประตูห้องให้ผม





ผมก้าวเข้ามาในห้องขนาดกว้างราว 32 ตารางเมตร ห้องน้ำอยู่ทางฝั่งขวา มีระเบียงเล็กๆสำหรับเก้าอี้โยกอยู่ทางด้านหลัง

ผมจัดการนำเสื้อผ้าที่ติดตัวมาด้วยเก็บเข้าตู้อย่างเป็นระเบียบ

นี่คือข้อคิดเล็กที่แว๊บขึ้นมาในหัวผม  ผมกลายเป็นผู้ชายเจ้าระเบียบไปตั้งแต่เมื่อไหร่

จากเดิมที่ผมเป็นผู้ชายง่ายๆสบายๆ ไม่เรื่องมากกับพวกข้าวของเครื่องใช้  ห้องรกรุงรังก็เป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชาย

แต่ดูตอนนี้ซิห้องผมถูกผมจัดจนเข้าที่เข้าทาง  ทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยดูสะอาดตา

ไม่น่าเชื่อว่าเด็กใสซื่อตัวเล็กๆหนึ่งคนจะเข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตผมได้มากมายขนาดนี้

สิ่งเล็กๆน้อยจากหมอติ๊บ  ถูกถ่ายทอดและซึมซับเข้าสู่ตัวผมทีละเล็กทีละน้อยจนกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผม

สุดท้ายของการจัดห้อง

ผมหยิบรูปเจ้าตัวเล็กที่ยิ้มจนตาหยีในเสื้อกาวน์สีขาวตัวใหญ่  ภายใต้กรอบรูปไม้สนสีสบายตา

ยิ้มให้กับรูปและกอดกรอบรูปนั้นเบาๆด้วยความรักความคิดถึง

ก่อนวางมันเบาๆบนโต๊ะหัวเตียง ใต้โคมไฟ

ป่านนี้เจ้าตัวเล็กจะเป็นอย่างไรบ้างนะ  คงง่วนอยู่กับการอ่านหนังสือสอบแน่ๆหลังจากจัดการเรื่องห้องเสร็จแล้ว

ผมเดินลงมายังชั้นล่างของบ้านเพื่อสำรวจสาธารณูปโภคพื้นฐานต่างๆ

โชคดีเหลือเกินที่ผู้พักอาศัยในบ้านพักเดียวกันกับผมนี้มีคนเอเชียเสียเป็นส่วนใหญ่  และนอกจากนั้นก็มีน้องคนไทยอยู่ด้วย

ผมรู้สึกอุ่นใจที่อย่างน้อยก็มีคนบ้านเดียวกันอยู่บ้าง  อย่างน้อยก็ไม่ได้รู้สึกว่าผมเป็นคนเดียวที่ต้องจากบ้านจากเมืองมา

สำรวจทุกซอกทุกมุมของบ้านพักเรียบร้อยแล้ว

ผมเดินเข้าไปหาลุงเจ้าของบ้านก่อนสอบถามเรื่องการติดตั้งอินเตอร์เนตและโทรศัพท์

แต่ผมนี่คงเป็นพวกล้าหลังเอาเสียมากๆ

เพราะลุงบอกผมว่าที่นี่สามารถใช้อินเตอร์เนตได้ทุกที่ตลอดเวลาเพราะเป็นไวไฟร์ มาหลายปีแล้ว

ส่วนมือถือก็ไปติดต่อที่ร้านไอที ที่อยู่ในแหล่งชุมชนด้านหน้ามหาวิทยาลัยได้เลย

ไม่น่าเชื่อผมจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยภายในหนึ่งวัน ตลอดจนการตุนอาหารไว้ในห้องด้วย




ดึกแล้ว อากาศที่นี่เริ่มเย็น

เงียบสงัด นานๆจึงจะมีเสียงคนเดินขึ้นมาเปิดห้องพักเสียทีนึง

ตอนนี้หน้าที่ผมมีเพิ่มขึ้นมาอีกอย่างหนึ่งแล้ว  คือส่งเมลล์หาเจ้าตัวเล็กก่อนนอนทุกคืน  เล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟัง

และนานๆจะมีโอกาสคุยเอ็มกันเสียทีหนึ่ง   แต่ผมชอบเล่นแคมฟรอกมากกว่าได้เห็นเจ้าตัวเล็กกันแบบสองคนไม่ต้องกลัวเจ้เตวเล็กจะแอบแชทกับคนอื่นขณะที่คุยกับผมด้วย

วันนี้ส่งเมลล์ไปหาเจ้าตัวเล็กสั้นๆ

คิดถึง

คิดถึง

และคิดถึง

ก่อนจะได้รับอีเมลล์ตอบกลับมาในชั่วอึดใจ



ติ๊บนอนหลับตา  บนความห่วงใย

ติ๊บนอนหลับใจ  บนความคิดถึง





แค่นี้เองบทความตอบกลับ  แต่ทำให้ผมฝันดีกับมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองแบบนี้ได้อย่างไม่หวั่นเกรงสิ่งใด

เพราะจริงๆแล้วไม่ใช่ผมกลัวการเปลี่ยนแปลงที่มาอยู่ที่นี่

แต่จริงๆแล้วผมกลัวกับการเปลี่ยนแปลงของคนบางคน  จากการที่ผมมาอยู่ที่นี่ต่างหาก 



ฝันดี...พี่น้องชาวไทย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 08-03-2011 14:05:20

ทันได้  :z13: หมอไม้พอดี

ติ๊บนอนหลับตา  บนความห่วงใย

ติ๊บนอนหลับใจ  บนความคิดถึง

ง่าย ๆ สั้น ๆแต่เป็นสุข  o13
หมอไม้ทำกับข้าวกินเองเถอะ จะได้ลดพุงน้อย ๆ ด้วย
ระยะทางที่ห่างไกลกันมักทำให้คนหวั่นไหว แต่ว่าไม่ใช่หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกา$
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 08-03-2011 14:30:48

อ่านแล้วฝันหวานๆ ตอนกลางวันเลยอะหมอไม้ 
แบบว่าหนังท้องตึงหนังตาก็หย่อน(ยาน 555):t3:

จะว่าไปก็ช่างประจวบเหมาะ รึหมอไม้ตั้งใจป่าวนา
เรื่องเล่าของหมอไม้ก็ดำเนินมาถึงช่วงที่ไปเรียนต่อที่เมลเบิร์น
พอดีกับที่หมอติ๊บไปเรียนต่อที่เมลเบิร์นพอดีเลยอะ (ได้อารมณ์สุดๆ ไปเลย)


หวานๆ ได้อีกนะ...พี่น้องชาวไทย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 08-03-2011 15:08:37

ตอนนี้ความรู้สึกของทั้งคู่ก็คงเหงาเหมือนกัน ยังไงก็อย่าลืมดูแลหัวใจของกันและกันนะ
ปอลิง จากรูปที่เห็นผอมอีกนิดก็เป็นนายแบบได้แล้ว อย่าลืมไดเอตนะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 08-03-2011 16:48:00

เปลี่ยนวาระกันเสียแล้วตอนนี้ อยากรู้จังว่าหมอติ๊บรู้สึกยังไงบ้าง

ตอนหมอไม้จากไป และตอนหมอติ๊บเหยียบแผ่นดินออสเตรเลีย

รู้สึกเหงาๆ แฮะ...อินล่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 08-03-2011 20:10:41

หมอไม้รูปนี้ตอนปัจจุบันหรือเปล่าจ๊ะ
ถ้าใช่ ใก้ลจะ OK แล้ว :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 08-03-2011 20:32:08

อ่านแล้วได้อารมณ์ ความคิดถึงเลยคะ เป็นช่วงเวลาที่สลับกันไป
ตอนนี้คุณน้องหมอติ๊บเป็นยังไงบ้างน๊า......แค่ตอบกลับเมลล์คำพูดไม่กี่คำ ความหมายซึ้งมากเลยค๊า  :L1:
ตอนนี้คุณหมอไม้ก็เข้าฟินเนส ไปก่อนนะ อิๆๆ
เอ๊ ๆๆ วันหยุดเดือนหน้าหลายวันสงกรานต์ จะบินไป เมลเบริ์นอีกมั้ยเนี่ย  :กอด1:ท่าจะไปอิๆๆ

มาต่ออีกเยอะ ๆๆ นะค่ะ ตอนนั้นคุณหมอไม้ไปอยู่ 3 ปีใช่มั้ยค่ะ แล้วตอนนี้น้องหมอติ๊บไปกี่ปีคะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 08-03-2011 20:40:37

มาคอมเม้นอวาต้าพี่ไม้ หล่อนะเนี่ย อิอิ
ถ้าพี่ไม้จะกรุณาแฟนๆตาดำๆ
อยากเหนรูปน้องบ้างเพื่อเปนประโยชน์ในการจินตนาการต่อไปอ่ะค่ะ  :impress2:

เรื่องความร้อนของที่นี่เค้าก้อรู้มาแบบพี่ไม้อ่ะ
คิดว่ารูโหว่คงโหว่มาถึงซิดนี่ย์ด้วย เพราะมันร้อนมว๊ากกกกกกก  :m31:
แห้งๆแสบๆด้วยอ่ะ ปีนี้ร้อนจนถึงขั้นต้องวิ่งลงทะเลกันเลยทีเดียว 

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 08-03-2011 21:40:44

น่าสงสารหมอไม้เนอะ
โถถถถถถถ ต้องทำกับข้าวกินเอง555
ดีหมอจะได้ลดพุง
แต่ถ้ากินอย่างที่บอกข้างบนคงได้เพิ่มพุงแน่นอน555
 :z2:
ปล.คิดถึงหมอติ๊บเนอะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aunkung37 ที่ 08-03-2011 22:08:47

 :mc4:ดีๆๆๆๆ  คราฟฟฟฟ  อิอิ (เด๊กไหม่) :mc4:



55555+  หวัดดีพี่ๆๆๆทุกคนครั๊บๆๆๆๆๆๆ  555+ (ขำเยอะไปปะ)


หวัดดีพี่หมอ ติ๊บเเละพี่หมอไม้ด้วยนะคราฟฟฟฟฟ


อ่านมาหลายหวันเเละ  อิอิ  สนุกก๊ะๆๆๆๆๆ



ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ    น่ารักดี


 :3123:มาต่อไหม่เร็วๆๆๆนะฮะ  5555+ :3123:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 08-03-2011 23:14:44

อารมณ์และความรู้สึกเดียวกัน เพียงแต่ต่างเวลา  แต่ดูแล้วหมอไม้จะอาการหนักกว่า คิดถึงหมอนดิ้นได้ คิ คิ คิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 08-03-2011 23:33:28

วันนี้ส่งเมลล์ไปหาเจ้าตัวเล็กสั้นๆ

คิดถึง

คิดถึง

และคิดถึง

ก่อนจะได้รับอีเมลล์ตอบกลับมาในชั่วอึดใจ


ติ๊บนอนหลับตา  บนความห่วงใย

ติ๊บนอนหลับใจ  บนความคิดถึง


ปล.  ไม่อัพวันที่กับตอนลงนี้  ถ้าไม่เข้ามาดูจะไม่รู้เลยว่าอัพแล้ว 5 5 5 5 5 5   

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 09-03-2011 16:57:06

 :impress3:..กระดิ๊บๆๆ.. :กอด1:
คุณหมอขา มาต่อเร็ว.. :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 09-03-2011 19:07:54

ประทับใจเรื่องของพี่ทั้งสองมากเลย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 09-03-2011 20:10:17

ตอนนั้นกับตอนนี้ก็เหมือนกัน แต่ต่างกันที่คนที่อยู่ไกลเป็นคนละคน แต่ความคิดถึงกันมันเหมือนเดิมเลย ^^

ปล.อัพเดทล่าสุดหมอติ๊บเป็นไงบ้างคะ?

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 09-03-2011 21:27:22

ติ๊บนอนหลับตา  บนความห่วงใย

ติ๊บนอนหลับใจ  บนความคิดถึง

ประโยคสั้นๆ แต่ความหมายลึกซี้ง  :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 09-03-2011 21:34:40

 :L2:คิดถึงหมอติ๊บ:L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 09-03-2011 21:54:51

หมอไม้น่าจะเรียนทำอาหารนะ
จะได้ทำอาหารทานเองและได้กินอาหารมีประโยนช์ต่อสุขภาพ

หมอไม้สู้ สู้

ปล.ขอความกรุณาจากหมอไม้ถ้าตอนมาเล่าเรื่องก็ช่วยอัพเดทข่าวหมอติ๊บด้วยนะคะ
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-03-2011 12:13:10

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 150

ผมจะไม่นอนตื่นสายอีกแล้วคราบบบบบ







เช้าตรู่ของวันหยุดพักผ่อนของเดือนเมษายน ผมนั่งจิบกาแฟร้อนๆหอมกรุ่นอยู่บนระเบียงห้องในเช้าที่อากาศสดใส

แค่นี้ก็สร้างบรรยากาศให้ผมอารมณ์ดีไปตลอดทั้งวันได้อย่างสบายๆ

อย่างที่หมอติ๊บเคยบอกเอาไว้ว่าถ้าเราเริ่มต้นวันด้วยความรู้สึกดีๆ วันนั้นเราก็จะพบเจอแต่สิ่งดีๆไปทั้งวัน

จากเมื่อก่อนที่ผมเป็นคนนอนตื่นสายในวันหยุดด้วยความขี้เกียจ ยอมรับว่าตื่นในเวลาที่เคยตื่นไปทำงานนั่นแหละ

แต่มันขี้เกียจก็เลยไม่ยอมลุกขึ้นจากที่นอน นอนกลิ้งไปกลิ้งมาทั้งที่ความจริงก็หลับต่อไม่ได้อีกอยู่ดี




ผมยิ้มให้กับตัวเองและยิ้มข้ามซีกโลกส่งไปให้ใครหนึ่งคนที่เมืองไทย 

เมื่อคิดถึงเรื่องราวเล็กๆน้อยแบบนี้จากคนตัวเล็กๆหนึ่งคนที่เข้ามามีบทบาทและมีอิทธิพลกับชีวิตผม ( มากขึ้นทุกที ) ขนาดนี้

“ พี่ไม้รู้มั้ยคับว่าหนึ่งวัน 24 ชั่วโมงเรานอนหลับไปหกชั่วโมง ในช่วงชีวิตหนึ่งเรานอนไปมากกว่าสองแสนชั่วโมง

พี่ไม้ว่ามันน่าเสียดายมั้ยกับเวลาสองแสนกว่าชั่วโมงที่เรานอนหลับไป

เวลาสองแสนกว่าชั่วโมงที่เรานอนหลับไปนั้นเราสามารถทำอะไรได้เยอะแยะเพื่อตัวเอง เพื่อคนที่เรารักได้อีกมากมาย 

แล้วถ้าเรานอนเกินหกชั่วโมงไปเรื่อยๆพี่ไม้ลองคิดดูซิคับว่าเราสูญเสียโอกาสในการทำอะไรๆเพิ่มไปอีกเท่าไหร่

คิดง่ายๆอย่างเมื่อคืนนี้พี่ไม้นอนตามปกติตอนเที่ยงคืนพร้อมกับติ๊บ 

ในขณะที่ติ๊บตื่นนอนตอนหกโมงเช้า พี่ไม้ตื่นนอนตอนเที่ยง

ในเวลาหกชั่วโมงที่พี่ไม้นอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงไม่ว่าจะด้วยสาเหตุของการเหนื่อย จากความเคยชิน หรือจากความขี้เกียจก็แล้วแต่ แต่ติ๊บขอเหมาว่ามันมามาจากสาเหตุสุดท้ายเพราะติ๊บเห็นพี่ไม้ตื่นมาพร้อมกับติ๊บแต่พี่ไม้ไม่ยอมลุกจากเตียงเท่านั้นเอง เพราะปกติคนเรามันก็มีนาฬิกาปลุกอยู่ในตัวเองกันทุกคนอยู่แล้ว เมื่อถึงเวลาที่เราเคยตื่นมันก็จะตื่นในเวลานั้นเป็นปกติ

ในเวลาหกชั่วโมงที่พี่ไม้นอนขึ้นอืดอยู่บนเตียง( อูยยย ประโยคนี้เจ็บแสบ ) โดยไม่ได้ประโยชน์อะไรมากกว่าให้ร่างกายได้พักผ่อน

ทั้งที่ก็ไม่ได้เหนื่อยมากมายเพิ่มขึ้นถ้าจะต้องตื่นมาในเวลาเดิม หกชั่วโมงที่เสียไปพี่ไม้ลองเปรียบเทียบดูนะ

ข้อที่หนึ่ง   ติ๊บตื่นตอนหกโมงเช้ามีโอกาสได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นแบบรำไร ได้สูดหายใจเอาอากาศยามเช้าเข้าปอดให้ร่างกายสดชื่น แค่นี้ก็สร้างความรู้สึกดีให้กับตัวเองได้ง่ายๆ

ข้อที่สอง   ติ๊บตื่นตอนหกโมงเช้ามีโอกาสลงไปซื้อปาท่องโก๋ ติ๊บมีโอกาสได้ออกไปเรียนรู้ชีวิตผู้คนที่ตื่นตอนเช้า ได้ไปทักทายพ่อค้าปลาท่องโก๋ ได้เรียนรู้ชีวิตเขา นั่นก็หมายถึงติ๊บมีโอกาสเรียนรู้อะไรในชีวิตเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่าง

ข้อที่สาม   หลังจากซื้อปลาท่องโก๋ติ๊บได้ไปเดินตลาดชาวบ้านแถวนี้มีโอกาสเลือกผักผลไม้ในตอนเช้าได้มากกว่าคนที่ไปตลาดตอนสายๆ เห็นมั้ยข้อดีของการตื่นเช้าแบบชัดเจน ( รู้ตั้งแต่ข้อแรกแล้ววุ้ย ) และนอกจากนี้ติ๊บยังมีโอกาสได้เห็นชีวิตแบบชาวบ้านแถวนี้ในตอนเช้า ว่าเขากินอะไร ประเพณีหรือความเชื่อสิ่งต่างๆของคนแถวนี้เป็นยังไง

ข้อที่สี่      ในขณะที่เดินตลาดเช้าติ๊บมีโอกาสได้ใส่บาตรพระสงฆ์ สร้างบุญสร้างกุศลให้แก่ตัวเองและอุทิศส่วนกุศลให้ย่าและคนอื่นๆรวมถึงพี่ไม้ได้ด้วย ( มิน่าใส่บาตรให้พี่แล้ว  พี่ถึงต้องมาพนมมือรับพรอยู่นี่เอง )

ข้อที่ห้า     หลังจากเดินตลาดกลับมาติ๊บมาเปิดดูทีวี ได้รับรู้ข้อมูลข่าวสารการเปลี่ยนแปลงของบ้านเมือง หรือถ้าจะให้เห็นภาพชัดเจนคือติ๊บตื่นเช้ามาดูทีวีติ๊บรู้ว่าวันนี้ฝนจะตกจากการดูข่าวพยากรณ์ ในขณะที่คนตื่นสายก็ไม่มีโอกาสรับรู้พอออกไปข้างนอกไม่ติดร่มออกไปด้วย กลับมาตัวเปียกก็โทษฝนโทษฟ้าว่าไม่เป็นใจ ทั้งที่ถ้าตื่นมาดูข่าวสารซักหน่อยก็จะไม่เปียกเป็นกระต่ายตกน้ำมาอย่างหลายๆที ( ขอบคุณมากที่รักที่ใช้คำว่ากระต่ายตกน้ำ ดูน่ารักขึ้นเยอะเลย )

ข้อที่ห้า    ในขณะที่ติ๊บดูทีวีติ๊บก็ได้กวาดห้อง ถูห้อง ทำความสะอาดห้อง ทำให้ห้องสะอาดดูน่าอยู่ขึ้นเสมอๆ แค่นั้นไม่พอติ๊บยังมีโอกาสได้ทำในสิ่งที่ติ๊บชอบ คือมีความสุขกับการทำอาหารเช้า คิดเมนูแปลกๆใหม่ เป็นการพัฒนาฝีมือตัวเองไปในตัวโดยที่ติ๊บไม่ต้องลงทุนอะไรมากไปกว่าการตื่นนอนในเวลาที่เคยตื่นเท่านั้นเอง และการทำอาหารอย่างมีความสุขในตอนเช้าให้คนที่เรารักทานมันก็มีความสุขกว่าการนอนเยอะแยะเลยสำหรับติ๊บ ( จ้า น่ารักจริงๆ )

ข้อสุดท้าย เมื่อติ๊บตื่นนอนเช้าในเวลาเดิม ก็มีโอกาสได้เรียนรู้ว่าคนที่ตื่นนอนสายก็ไม่สามารถทำประโยชน์อะไรให้กับตัวเองหรือคนอื่นๆมากไปกว่าการนอนกลิ้งไปกลิ้งมาเท่านั้นเอง (เจ็บแสบบบบบ )





นี่แค่หกข้อเล่นๆเบาๆนะพี่ไม้

ลองคิดดูว่าแค่พี่ไม้ตื่นมาในเวลาเดิมพี่ไม้มีโอกาสทำอะไร หรือเสียโอกาสที่จะทำอะไรไปบ้าง

อย่างน้อยก็ไม่ต้องมาโทษว่าไม่มีเวลาทำโน่น นี่ นั่น หรือบ่นว่าอยากให้วันหนึ่งมีมากกว่ายี่สิบสี่ชั่วโมง

เวลาหนึ่งปี  มีค่ามากมายสำหรับเด็กที่เอ็นทรานซ์ไม่ติด สอบไม่ติดแล้วต้องรอในปีต่อไป

เวลาหนึ่งเดือน มีค่ามากมายสำหรับสำหรับผู้ป่วยมะเร็ง หรือโรคอื่นๆในระยะสุดท้าย หรือพนักงานออฟฟิสที่กินเงินเดือนจากบริษัท

เวลาสิบห้าวัน มีค่ามากมายสำหรับคนไข้ที่ต้องฟอกไตทุกสองสัปดาห์ คนทำงานหนังสือรายปักษ์ ตลอดจนคอหวยทั้งหลาย

เวลาหนึ่งสัปดาห์ มีค่ามากมายสำหรับคนไข้ที่เป็นโรคสิวหรือโรคอื่นๆที่ต้องพบหมอทุกอาทิตย์มีค่าสำหรับคอละครที่ต้องนั่งรอเวลาติดตามเรื่องโปรดของตัวเอง

เวลาหนึ่งวัน มีค่ามากมายสำหรับคนไข้ที่ไส้ติ่งอักเสบและไส้ติ่งแตกที่ต้องผ่าตัดใน 24 ชั่วโมง หรือนักเดินทางที่พลาดจากรถ เรือ เครื่องบิน ที่พลาดเที่ยวสุดท้ายของวัน

เวลาหนึ่งชั่วโมง มีค่ามากมายสำหรับคนไข้เส้นเลือดหัวใจตีบตันที่ต้องผ่าตัดรักษาภายในหนึ่งชั่วโมงก่อนหัวจะวาย หรือคนที่ทำงานแลกเงินเป็นรายชั่วโมงๆ

เวลาหนึ่งนาที มีค่ามากมายสำหรับคนไข้ที่จมน้ำ ขาดอากาศหายใจ และต้องการออกซิเจนจากการขาดอากาศหายใจ หรือนักเรียนที่ทำข้อสอบข้อสุดท้ายในการสอบไม่ทัน โดยเฉพาะแลปกริ๊งงง ( เออ อันนี้ชัดเจนว่ะ )

เวลาเสี้ยววินาที มีค่ามากมายสำหรับคนไข้เส้นเลือดในสมองตีบตัน หรือคนที่ได้ที่สองจากการวิ่งร้อยเมตรชิงแชมป์โลก  ตลอดจนคนใกล้ตายที่ยังไม่ได้สั่งเสียหรือล่ำลาบุคคลอันเป็นที่รัก

เห็นมั้ยครับว่าเวลามีค่ามากแค่ไหน 

อย่างน้อยการนอนตื่นเช้าในเวลาเดิมที่เราเคยตื่นมันไม่ได้ทำให้เราเหนื่อยหนักหนาไปกว่าที่เคย

นอกจากนี้เรายังสามารถใช้เวลาที่เรานอนอยู่บนเตียงทำอะไรได้อีกมากมายให้กับตนเองและคนอื่นๆ

อย่างน้อยเราก็จะได้ไม่ต้องเสียใจถ้าเราพลาดโอกาสหรือช่วงจังหวะที่สำคัญนั้นไป 

เราไม่มีทางรู้หรอกว่าเราจะมีโอกาสอยู่บนโลกใบนี้ได้นานแค่ไหน

เพราะถ้าคุณหมดโอกาสนั้นไปแล้วคุณก็จะได้นอนหลับไปอีกนานเท่านาน

เพราะฉะนั้นจะรีบนอนหลับโดยเสียโอกาสแบบนั้นไปทำไม เมื่อเวลานอนยังมีอีกมากมายนัก ”





สาธุ .........................

ได้แฟนสุดที่รักเทศนาและจิกกัดแบบนี้แต่เช้า นอกจากสารประโยชน์ที่ได้จากว่าที่คุณหมอแล้ว ผมยังรู้สึกหน้าชาๆยังไงไม่รู้แฮะ ถ้าขืนยังแกล้งนอนหลับต่อไปแบบนี้ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วละครับ





ผมยิ้มให้กับตัวเอง และขอบคุณติ๊บมากมายที่ให้แง่คิดกับผม

ตั้งแต่วันนั้นมาถ้าไม่เหนื่อยจริงๆผมก็ไม่เคยลุกหรือตื่นสายอีกเลย

เพราะมาคิดทบทวนมันก็เป็นจริงอย่างที่เจ้าตัวเล็กว่ามาทุกสิ่งอย่าง และเป็นหนึ่งในสี่ที่จะพาเราไปสู่ความเจริญก้าวหน้าอีกด้วยนะ

อย่านอนตื่นสาย
อย่าอายทำกิน
อย่าหมิ่นเงินน้อย
อย่าคอยวาสนา

นี่ถ้าผมผิดตั้งแต่ข้อแรกแล้วแบบนี้ ผมจะมีโอกาสก้าวหน้าในชีวิตได้อย่างไรกันละเนาะ





ผมยกกาแฟขึ้นจิบพลางคิดถึงเจ้าตัวเล็กอย่างอารมณ์ดี

ไดอารี่เล่มโปรดที่ผมชอบอ่านผมหยิบมันมาเปิดอ่านอย่างอารมณ์ดี แม้ครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเปิดอ่านมันก็ตามที

แต่เชื่อมั้ยว่าไม่มีครั้งไหนเลยที่ผมเปิดอ่านแล้วรู้สึกเบื่ออยากจะวางมันลง

ผมยังมีความสุขและยิ้มให้กับไดอารี่เล่มนั้นอยู่ทุกครั้งที่ได้เปิดมันขึ้นมาดูรูปเจ้าตัวเล็ก  รูปผม  รูปวาดสวยๆ( ฝืนใจนิดนึงกับประโยคนี้ ) ตลอดจนบทกลอนเพราะ บทความดีๆจากเจ้าตัวเล็ก ที่ขีดเขียนเรื่องราวความรู้สึกทั้งหมดลงในไดอารี่เล่มนี้  แค่นี้ก็ทำให้ผมอุ่นใจได้ตลอดเวลาที่หยิบมันขึ้นมาอ่านทุกที





ป่านนี้คงเป็นนักศึกษาแพทย์ฝึกหัด เข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลพุทธชินราชเป็นที่เรียบร้อยแล้วซินะ

วันก่อนคุยกันใน MSN ยังบ่นกับผมอยู่เลยว่าเสื้อกาวน์ที่ทางโรงพยาบาลเตรียมไว้ให้หมอที่มาขึ้นเวรใส่ไม่ได้มาตรฐานเลย เพราะเจ้าตัวหยิบมาใส่ทีไรเสื้อกาวน์มันก็คลุมไปถึงตาตุ่มแทนที่จะอยู่แค่ใต้เข่าก็พอ ( เอออ อันนี้พี่ว่าโทษที่ตัวเองโหลดต่ำเกินไปหรือเปล่า ดีกว่ามั้ย )

ถ้าผมเป็นคนไข้ของหมอติ๊บไม่ใช่ในฐานะแฟน

ผมก็คงจะเป็นคนไข้ที่รู้สึกเจ็บปวดจากโรคที่เป็นได้น้อยกว่าคนไข้ที่เป็นโรคเดียวกันมากมายนัก

อย่างแรกคงเป็นเพราะมีความสุขทุกครั้งเวลาที่หมอมาตรวจเพราะคุณหมอหน้าตาน่ารัก  และยิ้มแย้มให้กับคนไข้เสมอๆ
 
อย่างน้อยแค่หมอยิ้มก็ทำให้คนไข้อุ่นใจขึ้นได้เยอะเลยจริงมั้ย ดีกว่าไปตั้งหน้าตั้งตาตรวจเสร็จแล้วก็เดินจากไป
 
หมอติ๊บที่ผมรู้จักนอกจากจะตรวจคนไข้ตามปกติแล้ว หมอยังยิ้มแย้ม ทักทายสารทุกข์สุกดิบคนไข้ทุกครั้ง จับมือให้กำลังใจโดยไม่รังเกียจหรือหวาดกลัวการติดเชื้อจากคนไข้

หมอติ๊บเป็นคนพูดจาไพเราะรู้จักใช้คำพูดจากการเป็นนักพูดของโรงเรียนมาก่อน จึงทำให้น้ำเสียงที่เอ่ยออกมามันดูไพเราะเพราะเขามีพื้นฐานในการพูด การใช้ภาษาที่ดูสละสลวยมาก่อน

และหลังจากการตรวจเสร็จเรียบร้อยแล้วก่อนจะเดินจากคนไข้ไปตรวจเตียงอื่น หมอติ๊บมักจะมีถ้อยคำให้กำลังใจที่ประทับใจคนไข้อยู่ทุกครั้ง อย่างน้อยก็เช่น หายไวๆนะครับ พร้อมยิ้มสวยๆในขณะที่หมอคนอื่นตรวจเสร็จแล้วก็จะเดินจากไป




ขอบคุณที่มา และบรรณานุกรม จากหมอบอย   ทั้งที่ผมก็ไม่เคยเป็นคนไข้หมอติ๊บหรอก แต่ได้ฟังที่หมอบอยและคนที่ผมรู้จักคนหนึ่งซึ่งมีโอกาสได้เป็นคนไข้ของหมอติ๊บเล่ามาอีกทีนึง มีแหล่งอ้างอิงนะ เดี๋ยวจะหาว่าผมอวยแฟนตัวเองมากไป

ด้วยเหตุประการฉะนี้  จึงไม่แปลกใช่มั้ยที่ผมจะแกล้งเอาดายเป่าผม ปรับระดับให้ร้อนสุด มาเป่าที่หน้าตัวเองให้มันร้อนๆ แล้วแกล้งนอนซมเพราะไข้  ให้คุณหมอมาเอาใจใส่ดูแลบ่อยๆ ฮาๆ
( แต่ตอนนี้ใช้แผนนี้ไม่ได้แล้ว เพราะหมอติ๊บเดี๋ยวนี้ไม่ใช้ดรายเป่าผม แต่เปลี่ยนเป็นที่หนีบผมแทน จะเอามาทาบหน้าผากตัวเองก็จะกระไรอยู่ สงสัยเขารู้ทันแน่ๆเลย ใช้บ่อยเกินไป ) :z3:





ขอบคุณแฟนคลับทุกคนที่ยังคิดถึงหมอติ๊บ และหมอไม้คนนี้นะคับ

ช่วงนี้เนื่องจากน้องแฮคได้ลาไปทำหน้าที่ทดแทนบุญคุณพ่อแม่ ลาบวชไปซักช่วงหนึ่งผมเลยมาทำหน้าที่ในการโพสแทนชั่วคราว  ต้องขอโทษที่ไม่สามารถอัพเดทขึ้นตอนใหม่ในสารบัญได้เพราะทำไม่เป็น แต่ผมว่าคนที่จะทำสารบัญด้วยต้องเป็นคนโพสด้เวยนิใช่มั้ย   เพราะฉะนั้นช่วงนี้ก็ขอโทษแฟนคลับนิดนึงนะคับยังไงรบกวนติดตามจากรีพลายแทนสารบัญซักช่วงนึง
ถ้าน้องแฮคกลับมาคิดว่าทุกอย่างจะเข้าสู่สถานการณ์เดิมครับ  แต่ระหว่างนี้คิดว่าจะยังคงติดตามเรื่องราวเสื้อกาวน์เก่าๆนี้กันต่อไป หวังว่าจะยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงนะคับสำหรับหมอติ๊บ

ส่วนเรื่องจะให้อัพเดทข่าวคราวหมอติ๊บนั้น  เดี๋ยวจะมาอัพเดทเป็นระยะๆให้คับ

จากการคุยกันเมื่อคืนเห็นบอกว่าไปโดนแดดเผาหน้าแดงเป็นตูดลิงเลย   บ่นใหญ่เลยว่าฝ้าจะขึ้นหน้า

สงสารเหมือนกันแต่ก็อดขำไม่ได้  ขนาดสิวขึ้นเม็ดสองเม็ดยังกังวลขนาดนั้นถ้าเป็นฝ้านี่มีหวังนอกจากต้องไปเข้าหาหมอผิวหนังแล้วคงต้องไปพบจิตแพทย์กันด้วยเลยทีเดียวว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: prikphed ที่ 10-03-2011 12:38:39

เห็นด้วยกับหมอติ๊บ เพราะหนูเป้นคนนอนตื่นเช้าเช่นกัน

และน้องที่บ้านก็เป็นหมอไม้ (คนเดิมตื่นเที่ยง  :z1:) เข้าใจอารมณ์หมอติ๊บเลย

 o18

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 10-03-2011 12:58:00

ได้ข้อคิดจากแนวคิดการตื่นนอนของหมอติ๊บเยอะเลยนะเนี๊ย
ปกติเป็นคนนอนตื่นสาย ยิ่งวันหยุดละก็...(อย่าให้บอกเล๊ย 555)
ไม่ได้การแระ ต้องปรับปรุงตัวซะใหม่

อย่างวันหยุดก็เคยตื่นเช้ารีบมาซักผ้าให้ทันแดดตอนสายๆ
เก็บกวาดบ้าน ทำนั่นนี่ ไม่ถึงเที่ยงทุกอย่างก็เรียบร้อย
ในขณะปกติวันหยุดตื่นซะ 10.00 - 11.00 น.
เที่ยงก็แล้วแต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย ความต่างเห็นได้ชัดเจน
ต่อไปต้องตื่นเช้าๆ แล้วหละ สู้ว๊อยยยย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 10-03-2011 12:59:10

 :laugh:มาต่อแล้วดีจังเลย ............
5555555555 ฮากะการเทศของน้องหมอติ๊บ เอ้ยไม่ใช่ การบอกกล่าว ถึงข้อดีของการตื่นเช้า
ให้...แฟนคิงคองฟัง 5555 คุณหมอไม้คะ ได้แฟนเป็นนักเทศนา หรือว่า เป็นคุณหมอคะ .อะ ๆ ล้อเล่นค๊า..555น่ารักดี.......อิๆๆ...เจ็บจี๊ดดดดดดดดมั้ยจะ สำหรับคนตื่นสาย 555...แต่เห็นด้วยกะน้องหมอติ๊บนะคะ เรื่องตื่นเช้าเพราะ
อากาศตอนเช้าจะดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ถ้าออกเที่ยวแถว ตจว. นะ อิๆๆ เมืองกรุงก็สวยอยู่..คมคายมั้ยละงานนี้
ได้มุมมองในการใช้ชีวิตเยอะเล่ย ขอบคุณคะ :n1:

มุขไดร์เป่าผม หมดไป ฮา ถ้าที่หนีบผมนาบหน้าคุณหมอมีหวังได้เปลี่ยนแฟนใหม่555 :a5:

ค๊ารับทราบคะ คุณหมอไม้ เป็น FC เช็ครีพลายได้ค่ะ ว่ามาต่อใหม่แล้ว
ติดตามต่อไปค๊า มาลงเรื่อย ๆนะค่ะ คุณหมอ รออ่านอยู่ค๊า แล้วเรื่องน้องฯ ที่อยู่แดนไกลด้วยค่ะ
คิดถึงหมอติ๊บบบบบบบบบบบบบ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-03-2011 15:58:16

 :3123:

เอาดอกไม้มาขอบคุณแฟนคลับหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 10-03-2011 16:08:17

....หมอไม้ก็คิดซะว่า ก็เป็นช่วงเวลาดีๆๆที่ได้อยู่ด้วยกันทำอะไรด้วยกัน สร้างความสุขร่วมกัน ยังไงมันก็ดีกว่า...นอน เป็นบังอรก็แล้วกัน :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 10-03-2011 19:09:39

เป็นเราโดนแฟนน่ารักๆ อย่างหมอติ๊บตั้งกัณฑ์เทศน์แบบชุดย้อมๆ เราก็ยอมตื่นเช้าเหมือนกันล่ะค่ะหมอไม้
ฝากความคิดถึงให้หมอติ๊บด้วยค๊า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 10-03-2011 20:19:37

โด๊นนนนนนนนนนน

น้องติ๊บจัดเต็ม
สาธุ  :call:
เค้าเปนคนตื่นสายง่ะ  :t3:
น้องจัดมาขนาดนี้ไม่ได้ละ จะพยายามน้า  :z3:

น้องติ๊บคงต้องไปหาจิตแพทย์กะหมอสิวตามที่พี่ไม้ว่าแล้วล่ะ  :laugh:
เพราะว่ามาอยู่ที่นี่หลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอนกับสิวฝ้ากระ จัดเต็มค่ะ!!  :serius2:
ส่วนหนึ่งคิดว่าเป็นเพราะระบบการจัดการน้ำของที่นี่ด้วย
มะก่อนเราอยู่sydneyไม่เคยมีปัญหากับผิวพรรณหน้าตา
ตอนนี้ย้ายออกมาอยู่ wollongong ปรากฏว่าเดือนแรกที่มาใหม่ๆ
สิวมาพร้อมกัน4เม็ดซึ่งปกติไม่เคยมีปัญหาเรื่องสิวเลย
และตอนนี้ก้อยังเป็นอยู่เรื่อยๆแต่ไม่รุนแรงเท่าตอนมาอยู่ใหม่ๆ
อีกปัญหาที่ตามมาคือผมร่วงค่ะ คิดว่าเป็นเพราะน้ำร้อน
อ่อ!!น้ำร้อนทำให้ขนขึ้นเร็วมาก ขอบอก  :m31:
ที่เมลเบิร์นจะเป็นแบบนี้มั้ยอะพี่ไม้  :seng2ped:
อ้อ!! น้องอย่าลืมพกแว่นกันแดดด้วยน้า   :teach: แดดแจ๋เว่อร์อ่ะระวังตาเสีย
ฝ้าและกระอย่าได้แคร์   :interest: โบกไปเลยค่ะ SPF50 PA+++

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-03-2011 20:29:24

อัพเดทความเคลื่อนไหวของหมอติ๊บ  สำหรับแฟนคลับหมอติ๊บ

" พี่ไม้คับติ๊บมีเรื่องปรึกษา " เจ้าตัวเล็กเอ่ยมาอย่างรีบร้อนผิดจากปกติที่เป็นคนใจเย็น

" มีอะไรเหรอ น้ำเสียงติ๊บดูเร่งรีบ  ฟังดูไม่ค่อยดีเลย " ผมเอ่ยถามกลับไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใย

" คือติ๊บไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับชีวิตดี  ติ๊บไม่รู้จะเลือกทางไหนดี " เจ้าตัวเล็กตอบกลับมาน้ำเสียงเหนื่อยล้าเศร้าสร้อย

" ติ๊บตั้งสติแล้วใจเย็นน่ะ ค่อยๆคิด ค่อยๆตัดสินใจ  พี่ว่าปกติตัวติ๊บเองมีทางเลือกให้กับชีวิตอยู่แล้วละ แต่ติ๊บแค่ต้องการความมั่นใจเลยถามพี่เท่านั้นเอง  ใช่มั้ยละจะได้มั่นใจมากขึ้นแค่นั้น "

" มันก็ใช่อ่ะคับพี่ไม้ติ๊บก็แค่อยากถามคนที่เคยมีประสบการณ์มาก่อน  เพราะเรื่องแบบนี้มันสำคัญกับชีวิตติ๊บมากเลย "
 
" อะติ๊บลองคิดพิจารณาดู เพราะพี่เชื่อว่าติ๊บมีคำตอบให้ตัวเองอยู่สำหรับทุกปัญหา และติ๊บก็ตัดสินใจทำทุกอย่างแบบมีสติและมีเหตุผลอยู่แล้ว  พี่เชื่อมั่นในตัวแฟนพี่ไม่ว่าติ๊บจะตัดสินใจยังพี่ก็เคารพและเชื่อมั่นในตัวของคนที่พี่รักเสมอ "

" ขอบคุณนะครับพี่ไม้ที่เชื่อมั่นในตัวติ๊บ   แต่คราวนี้ติ๊บยังไม่เชื่อมั่นในตัวเองเลยว่าสิ่งที่ติ๊บจะทำมันจะถูกต้องหรือดีที่สุดสำหรับติ๊บเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาหรือเปล่า  ติ๊บกังวลจริงๆ " เสียงเจ้าตัวเล็กที่ตอบกลับมาเย็นขึ้นแต่ก็ดูน่าสลดอยู่ในที

" แล้วตกลงว่าติ๊บมีปัญหาอะไรเหรอ  ที่ว่ามันสำคัญและยิ่งใหญ่กับชีวิตติ๊บมากนั่นน่ะ "

" คือว่าติ๊บไม่รู้จะบอกพี่ไม้ยังไงดี  ตอนนี้ติ๊บชักไม่แน่ใจระหว่าง...." ได้ยินเท่านี้เจ้าตัวก็หยุดหายใจเข้าเฮือกใหญ่และมันก็ทำให้ผมหัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม  ติ๊บไม่แน่ใจระหว่างเรางั้นเหรอ  ขออย่าเป็นแบบนั้นเลยผมภาวนาในใจ

" ติ๊บไม่รู้ว่าจะเดินเข้าร้านไอติมร้านที่เป็นไอศครีมบราวนี่  หรือไอติมเกล็ดหิมะที่อยู่ติดกันตรงถนนหัวมุมข้างมหาวิทยาลัยดี
พี่ไม้ว่าติ๊บควรจะกินร้านไหนดีครับ  ร้านไหนอร่อยกว่ากัน " :z2:


เราก็นึกว่าปัญหาใหญ่หลวงมากมาย  เจอลูกเล่นแบบนี้มันเข้าไป  คนหล่อหัวใจจะวาย มันน่าเตะมั้ยนี่  แฟนใครนะ

 :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 10-03-2011 20:41:08

หมอติ๊บมีปัญหากับร้านไอศครีม  เพราะไอศครีมเป็นปัจจัยที่ 5 ของหมอติ๊บ


                                 :m20:


หมอติ๊บไม่อยู่หมอไม้ขยันเปลี่ยนรูปจังเลย  มาโชว์หล่อเหรอจ๊ะ


 :L1:คิดถึงหมอติ๊บ :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 10-03-2011 20:43:15

ก็ติ๊บเค้าบอกว่าเรื่องใหญ่อ่ะก็ต้องคิดตามสิค่ะคุณแฟนว่าเรื่องมันใหญ่มากๆๆๆ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 10-03-2011 21:07:40

กร๊ากกกกกกกกก  :jul3:
ฮาพี่ไม้ ใจร่วงไปอยู่ที่ตาตุ่มกันเลยทีเดียว  :m20:

คุณพี่ว่าคุณน้องไปซื้อจากcolesหรือwooliesเลยดีกว่ามั้ย  :m12:

ราคาเท่าหนึ่งสกูปแต่คุณน้องได้ปริมาณเพิ่มขึ้นเป็นหนึ่งลิตรเชียวนะ  :a1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 10-03-2011 21:19:15

อ่านข้อคิดของน้องหมอติ๊บแล้วมันเจ็บจี๊ดดดดด กันเลยทีเดียว
อายมากมายจะพยายามไม่ตื่นสายในวันหยุด (ถ้าทำได้)555
อย่าลืมดูแลหัวใจของกันและกันนะ รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 10-03-2011 21:24:51

หมอติ๊บกลายเป็นหมอติ๊บชวนชื่นไปแล้วฮามากเลย
 :m20:
หมอไม้โชคดีเนอะได้แฟนที่เป็นทั้งนักเทศน,ตลก,พ่อครัวมือหนึ่งและอะไรอีกหลายอย่างในคนคนเดียวกัน
หมอไม้ทำบุญอะไรมาบอกบ้างซิ
อยากได้แบบนี้บ้าง
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 10-03-2011 21:26:02

ห้าๆๆ  :m20: มาขำพี่หมอติ๊บ
ไอติมนี่ เป็นเรื่องใหญ่ของพี่หมอติ๊บจริงๆเลย พี่หมอไม้ควรจะชินแล้วน่ะค่ะ อิอิ

เรื่องการตื่นนอนตอนเช้าๆนี่ รู้ดีว่ามันดีกว่าตื่นสาย
แต่มันทำไม่ค่อยจะได้เลย ไม่มีแรงบันดาลใจให้ตื่นเร็ว ๕๕๕  :laugh:
แต่ยังไงความเป็นจริงที่ว่าทุกนาทีมีค่า มันคือความจริงที่ตอกย้ำอยู่เสมอว่า เวลาไม่เคยรอท่าใคร
คนเราไม่รู้จะไปเมื่อไหร่ รู้แค่ว่าทำตอนนี้ให้ดีที่สุด
แล้วจะพยายามตื่นเช้าๆน่ะค่ะ
ขอบคุณคำเทศนาพี่หมอติ๊บที่ได้พูดให้พี่หมอไม้ฟังแล้วลามมาถึงแฟนคลับตาดำๆอีกหลายคน เหอๆ  :a5:
ช่างเป็นคำพูดที่แทงใจคนฟังยิ่งนัก อิอิ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 10-03-2011 22:59:02

5555555 เรื่องไอติม คือเรื่องใหญ่ ในชีวิตน้องหมอติ๊บ 5555
น่ารัก :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 10-03-2011 23:22:35

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ นะคะ ชอบมากๆ เลย

ส่วนเรื่องกลุ้มใจของหมอติ๊บนี่ มันน่านัก น่ากอดจริงๆ ใช่มั้ยหมอไม้ 55

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aunkung37 ที่ 10-03-2011 23:29:27

 :z13:




 :L2:คิดถึงหมอติ๊บจัง :L2:   555555 :กอด1:




หมอไม้ก้เหมือนกัน  555+ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: vivienva ที่ 11-03-2011 00:45:03

อ่านด้วยอารมณ์ลุ้น แต่จบด้วยอารมณ์ฮามากคับ  :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 11-03-2011 01:27:05

กร้ากกกกกกกกก.....ชีวตนี้ขาดเธอ (ไอติม) ไม่ได้

หมอติ๊บจ๊ะ...กินของทั้งสองร้านนั่นแหละจ๊ะ...สิบปากว่าไม่เท่าชิมเองนะจ๊ะ  :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonushin ที่ 11-03-2011 11:40:52

ไม่รู้ทำไม

แต่พู่คิดอยู่แล้วว่าปัญหาที่อ่านมาตั้งแต่แรก ต้องเกี่ยวกับไอติม ไม่ทางใด ก็ทางหนึ่ง

แร้วพออ่านๆ ไป มันใช่จริงๆ .. .นี่ถึงกับฮาก๊ากกกก เรยอ่ะพี่ไม้  :laugh: :laugh: :laugh:


พู่นึกอยู่แล้ว


 พี่ติ๊บเนี่ยน๊า~ น่ารักจริงๆเลยวุ้ย !!   

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-03-2011 12:37:36

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 151

ดอกหญ้า...อย่ายึดติด








การใช้ชีวิตอยู่ต่างบ้านต่างเมืองแบบนี้ ตอนแรกก็ทำให้ผมเครียดกับการที่ต้องปรับตัวในหลายๆเรื่อง

ไม่ว่าจะเป็นการปรับตัวทางด้านร่างกายหรือจิตใจที่ผมจะต้องปรับตัวและใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติสุขให้ได้โดยเร็วที่สุด

“ พี่ไม้เคยสังเกตดอกหญ้ามั้ยคับ ”

ไม่ว่ามันจะอยู่ที่ไหนในทุ่งหญ้า ในลานกว้าง ข้างบ้าน หรือแม้แม้แต่ตามซอกตึก มันก็จะเติบโต เบ่งบาน และออกดอกได้

ไม่ว่ามันจะอยู่ในฤดูไหน สภาพอากาศเช่นไรไม่ว่าจะเหน็บหนาว แดดร้อน เจอพายุฝนหนักหนาแค่ไหนมันก็จะยืนหยัดและอดทนเพื่อรอวันผลิดอกของมัน

และไม่ว่ามันจะโดนเหยียบย่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่มันก็จะอดทนเพื่อที่จะมีชีวิตต่อและปรับตัวต่อทุกสถานการณ์

เหตุที่ทำให้มันปรับตัวได้ไม่ว่าจะต้องพบเจออะไรก็ตามนั่นก็คือ ความอดทนและยืนหยัด

ในข้อนี้ติ๊บเชื่อว่าเคนเราทุกคนก็มีมันอยู่ในตัวแต่เพียงแต่ว่าแต่ละคนมีไม่เท่ากันเท่านั้นเอง

แต่สำหรับพี่ไม้ของติ๊บแล้ว ติ๊บเชื่อว่าพี่ไม้มีความอดทนและยืนหยัดมุ่งมั่นเอาชนะทุกอย่างได้ 

แต่นอกเหนือจากความมุ่งมั่นและอดทนแล้ว 

พี่ไม้รู้มั้ยว่าที่ดอกหญ้ายืนหยัดและอดทนได้ดีกว่าลิลลี่  ทิวลิป หรือกุหลาบราคาแพงๆ
.
.
.
.
.
.
.
.

นั่นก็คือดอกหญ้ามันไม่ยึดติด

มันไม่ยึดติดกับอากาศเหมือนทิวลิปที่ต้องขึ้นในที่หนาวเย็น

มันไม่บอบบางและต้องการทะนุถนอมเหมือนลินลี่

มันไม่ต้องการปุ๋ยหรือดินชั้นเลิศอย่างกุหลาบ 

เพราะฉะนั้นเมื่อมันไม่ยึดติดว่าจะต้องได้รับสิ่งที่ดีที่สุด เลิศที่สุด

มันจึงเติบโตอยู่ได้ในทุกที่ที่เมล็ดพันธุ์ของมันไปถึงเติบโตและรอวันเบ่งบานอย่างงดงามแม้มันจะอยู่ในซอกอิฐบนตึกเก่าๆเล็กๆโทรมๆแค่ไหนก็ตาม

มาถึงตอนนี้แล้วติ๊บแค่อยากบอกว่าถ้าพี่ไม้ไม่ยึดติดกับสิ่งที่พี่ไม้เคยอยู่เคยเป็น

พี่ไม้ก็จะปรับตัวง่ายขึ้น คนเราถ้ากินง่าย  อยู่ง่าย  ใช้ชีวิตแบบง่ายๆไม่ยึดติดอะไรพี่ไม้ก็จะอยู่ได้ทุกที่อย่างมีความสุข





อีเมลล์ที่ยาวที่สุดเท่าที่ผมเคยได้รับจากเจ้าตัวเล็ก

เมื่อผมเล่าเรื่องราวของการต้องปรับตัวอะไรหลายๆอย่างที่มันรู้สึกว่ายังไม่เข้าที่เข้าทางเสียที 

อาจจะจริงของเจ้าตัวเล็กถ้าผมไม่ยึดติดว่าผมต้องกินอาหารอร่อยๆเหมือนที่เจ้าตัวเล็กเคยทำให้ผมกินผมก็จะไม่ต้องลำบากเดินทางไปกินถึงร้านที่อยู่ไกลออกไปก็จะมีเวลาพักผ่อนหรือทำอะไรๆมากขึ้น 

ถ้าผมไม่ยึดติดกับเตียงนุ่มๆนอนกับที่นอนแข็งๆบ้าง นอกกับพื้นบ้างก็จะทำให้ผมนอนหรืออยู่ที่นี่ได้อย่างสบายมากขึ้น

ถ้าผมไม่ยึดติดว่าผมจะต้องอยู่กับสิ่งที่เลิศที่สุด  ดีที่สุด  ชีวิตผมก็จะมีความสุขมากขึ้นจริงๆ

นี่คืออีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมรักและรู้สึกดีกับเจ้าตัวเล็กมากขึ้นไปทุกที 

เด็กน้อยตัวเล็กๆหน้าตาแบบเด็กๆทั่วไป 

แต่ความคิดและมุมมองการใช้ชีวิตของเจ้าตัวเล็กบางครั้งมันมีคุณค่าได้มากกว่าคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าอย่างผมเยอะแยะมากมายเลย 

แม้บางครั้งเขาจะอ่อนแอ 

หรืออ่อนล้ากับปัญหาสารพันที่รายล้อมเข้ามาแต่ด้วยความมีสติและมุมมองทำให้เจ้าตัวเล็กผ่านทุกอย่างมาได้

และยืนหยัดอยู่อย่างทุกวันนี้ 

นอกจากการอบรมเลี้ยงดูจากย่าและป้าแล้วคงต้องยอมรับว่าส่วนหนึ่งมันก็มาจากเจ้าตัวเองด้วยนั่นแหละ

ผมเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองช่างโชคดีแค่ไหนที่มีคนที่ผมรักและรักผม 

เข้าใจและยอมรับในการเป็นตัวผม

และแน่นอนเขาพร้อมจะอยู่เคียงข้างและให้กำลังใจแก่ผมเสมอในทุกๆช่วงเวลาของชีวิต

แค่นี้ชีวิตผมก็ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้จากเจ้าตัวเล็กแล้วละ









ผ่านไปไม่นานเมื่อผมปล่อยวางไม่ยึดติดอย่างที่เจ้าตัวเล็กบอก

ผมก็รู้สึกว่าทุกอย่างที่นี่ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร

ผมกินอาหารที่มีขายตามข้างถนนได้อย่างเอร็ดอร่อยแม้จะยังอายอยู่บ้างที่ต้องนั่งกินข้างถนน

ผมนอนได้อย่างสบายบนพื้นห้องหน้าทีวีหรือบนเตียงที่แม้จะไม่นุ่มอย่างเตียงที่เคยนอนแต่ก็ทำให้ผมหลับสบายได้ทั้ง

ผมมีเพื่อนมากขึ้นทั้งชาวต่างชาติและคนไทย

ตลอดจนเพื่อนๆในบ้านพักเดียวกันเราก็สนิทสนมกันมากขึ้นโดยเฉพาะห้องตรงข้ามเป็นหนุ่มเกาหลีหน้าตาน่ารักที่มักจะมาเคาะห้องขอยืมโน่นนี่นั่นจากผมอยู่เป็นประจำ 

นานวันเข้าก็ทำให้เราสนิทสนมกันเพราะเป็นผู้ชายที่คุยกันได้ง่ายๆเหมือนกัน 

แต่เขาจะรู้มั้ยนะว่าเพื่อนผู้ชายคนนี้ของเขา มีคนรักเป็นผู้ชายด้วยนะ  อิอิ





คืนหนึ่งผมไปงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคิม

หลังจากปาร์ตี้สนุกสนานกันแล้วเนื่องจากอยู่ห้องตรงข้ามกันเราเลยเดินกลับห้องพร้อมกัน

ระหว่างทางเราแวะนั่งในร้านเล็กๆสั่งเครื่องดื่มมาดื่มกันต่อหลังจากสนุกสนานจากงานปาร์ตี้เสร็จสิ้น

“ ไมค์ คุณมีคนรักหรือยัง ” อันนี้แปลจากภาษาอังกฤษมาเรียบร้อยแล้วนะ  และผมจากนายไม้ก็กลายเป็นมิสเตอร์ไมค์ในทันที

“ ผมมีคนรักอยู่ที่เมืองไทยแล้วครับ ” ผมตอบคิมไปตามความจริง

“ มิน่าผมเห็นหลายคนในผับเมื่อกี้มีท่าทีสนใจนายแต่ไม่ยักกะเห็นนายสนใจใครเลย ” คิมกล่าว

“ ผมมีคนรักแล้ว แล้วผมก็รักเข้ามาก จนผมไม่คิดว่าจะมีใครมาแทนที่เขาได้ผมจึงไม่มีความจำเป็นต้องมีใครอื่นอีก นอกจากความเป็นเพื่อนที่มีให้ทุกคนที่เข้ามาในชีวิตได้เท่านั้น ”

“ แล้วคุณละคิม คุณมีคนรักหรือยัง ” ผมถามคิมกลับไปบ้าง

“ ผมเคยมีคนรักเป็นคนญี่ปุ่น แต่ว่าคนญี่ปุ่นมักจะมีทัศนคติที่ไม่ดีนักกับคนเกาหลี สุดท้ายเราสองคนก็ต้องห่างเหินกันไปแม้จะยังรักกันมากก็ตาม แต่ผมเพิ่งมารู้ไม่นานนี้ว่าเธอเสียชีวิตไปแล้ว ” คิมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ผมฟัง  และผมชักจะรู้สึกว่ามันเศร้าตามสเต็ปซีรี่ส์เกาหลีเอาเสียมากๆ คนเกาหลีจะมีใครสมหวังในความรักแบบราบรื่นมั่งมั้ยนี่ ผมคิดไปตามประสาคนเมา
คิมเล่าทุกอย่างจบลงก็ยกเครื่องดื่มในมือขึ้นดื่ม แต่ก็ไม่มีทีท่าเศร้าสร้อยเสียใจไปด้วยแต่อย่างใด อาจจะเพราะเขาทำใจได้หรือไม่คิมก็คงเป็นผู้ชายที่เข้มแข็งเอาเสียมากๆ

แล้วเราก็เดินกลับห้องไปพร้อมกับความสนิทสนมกันที่มีมากขึ้นกว่าเดิมจากการคุยกันวันนี้

ผมส่งไฟล์รูปคิมกับผม พร้อมเล่าเรื่องราวที่น่าหดหู่ให้เจ้าตัวเล็กฟังแต่ผลที่ตอบกลับมานึกว่าเจ้าตัวเล็กจะเศร้าสร้อยหดหู่  แต่ที่ไหนได้ฝากผมมาขออีเมลล์เบอร์โทรคิมซะงั้น  บอกว่าเทรนด์เกาหลีกำลังอินน์ที่เมืองไทย  แถมผู้ชายที่ยึดมั่นในความรักแถมดูอบอุ่นแบบนี้ ติ๊บชอบบบ

เออ เอาเข้าไป 

แต่การคุยกับหนุ่มคิมวันนี้ก็ดีตรงที่ทำให้ผมเห็นคุณค่าของความรักและแน่นอนเห็นคุณค่าของคนที่ผมรักมากขึ้นตามไปด้วย

รักเจ้าตัวเล็กจังเลย  หลับฝันดีนะที่รักของผมมม

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 11-03-2011 12:46:07

 :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 11-03-2011 13:35:25

แน่ใจนะค่ะ คุณหมอไม้ ที่ว่าไม่ต้องการอะไรจากเจ้าตัวเล็กอีกอะ
เรื่องอย่างว่าด้วยป่าว :z2: 55555555 อ๊ายยยยยย ล้อเล่นค๊า..

คุณน้องหมอติ๊บ น่าจะเป็นวิทยากรน๊า เราว่า ไปบรรยายให้ผู้คนฟังคงจะดี อิๆๆ
ถ้ามีเมื่อไหร่แจ้งด้วย จะไปนั่งเฝ้า เอ้ย..นั่งฟัง555 :call:  ด้วยคน อิๆๆ
น่ารักดีคะ :กอด1:ชอบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 11-03-2011 13:37:11

อิจฉาหมอไม้  :3123:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 11-03-2011 17:27:52

ไม่เคยเลยที่จะอ่านข้อความของคุณหมอทั้ง 2 แล้วจะไม่ได้ข้อคิดดี ๆ กลับมาให้นั่งคิด
ขอบคุณสำหรับ ความคิดด้านบวกที่จะทำให้เราดำรงชีวิตได้อย่างมีความสุขมากขึ้น

ปอลิง 1.น้องหมอติ๊บสรุปว่าไอติมร้านไหนอร่อยกว่ากันจ๊ะ
ปอลิง 2.หวังว่าวันนี้หมอไม้คงไม่ได้กินมาม่านะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: prikphed ที่ 11-03-2011 17:42:36

 :o8: :o8: :o8:

วันนี้ออสเตรเลียถูกเตือนให้เฝ้าระวังหางเลขจากซึนามิ...หวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 11-03-2011 18:01:58

....ส่วนนึงที่ทำให้หมอติ๊บ อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ ก็คงเป็นเพราะได้อยู่กับธรรมชาติ และไม่ต้องแข่งขันกับคนอื่น
....หมอติ๊บแข่งขันกับตัวเอง เลยมองอะไรได้ทะลุปรุโปร่ง เลยเป็นผลดีกับตัวเอง และส่งผ่านมาถึงหนุ่มผู้โชคดีคนนั้นด้วย..ใครหว่า
....ส่วนเรื่อง..เลือกร้านไอศรีม ไม่ถูก ทีหลังก็บอกว่า เข้ามันทั้งสองร้านแหละ กินร้านแรกก่อน แล้วก็ค่อยเข้าร้านที่สอง
....แทนที่ พอเจอกันอีกครั้ง หมอไม้จะกลายเป็นคิงคองยักษ์  ทีนี้แหละหมอติ๊บได้กลายร่างเป็นคิงคองน้อย แทน :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 11-03-2011 21:05:32

กร๊ากกกกก  :jul3:
ขำน้องติ๊บอยากรู้จักคุณคิมซะงั้น  :-[
คุณพี่ว่าน้องติ๊บอยู่กับผชไทยหน้าตาเกาหลีแบบพี่ไม้อ่ะดีละ   o13

เหนด้วยกับน้องติ๊บทุกประการในการปรับสภาพตัวเอง
พยายามอยู่ง่าย ทานง่าย ใช้ชีวิตเรียบง่ายเข้าไว้
จะคิดพูดหรือทำอะไรก็ตามต้องคิดให้ดีและมีสติตลอดเวลา
เพราะสังคมคนไทยในต่างประเทศมันเล็ก
และคนไทยนี่แหละที่ทำร้ายคนไทยด้วยกันเอง  :m31:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 11-03-2011 22:40:21

หมอไม้ ลงมาหลายตอน อ่านเพลินเลย
ฝากความคิดถึง หมอติ๊บด้วยนะ ฝากกอดไม่ได้แล้วซิ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 12-03-2011 10:27:20

มาอ่าน 2 ตอน พร้อม update ปัจจุบันหมอติ๊บ

เรื่องเวลา กับการนอนตื่นสาย อะจ๊าก คุณหมอติ๊บค่ะ กระเทือนมากค่ะ  แบบว่าเค้าก็เป็นคนประเภทนั้นเหมือนกัน  o22

หมอไม้ o13 จำเหตุผลมาได้ตั้ง 6 ข้อ แล้วก็ปฏิบัติแต่โดยดี อย่างงี้ไม่ให้หมอติ๊บรักยังงัยไหวล่ะค่ะนั้น  :man1:

แล้วก็เรื่องดอกหญ้า อีก  คุณหมอติ๊บช่างมีคติ ปรัชญา มาเปรียบเทียบได้ลึกซึ้งจริงๆค่ะ นับถือๆ  o1


ส่วนเรื่องหญ่า.....ย  ไอติมเจ้าปัญหา ที่ทำเอาหมอติ๊บเลือกบ่ถูก ช่างน่าเห็นใจจริงๆ ค่ะ

โถๆ คุณหมอติ๊บถ้าลำบากก็เข้ามันทั้ง 2 ร้านเลยค่ะ จะได้แฟร์ๆ กันไปเลย 

มาเล่นมุกปรึกษาที่รักแบบนี้เดี๋ยวก็หัวใจวายกันพอดี  (ทำเอาหมอไม้คิดไกลว่าหมอติ๊บจะปันใจซะแย้ว หุหุ)


 :กอด1: :L2: หมอไม้ & หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 12-03-2011 10:56:51

หมอติ๊บข๊ะเดินเข้ามันทั้งสองร้านนี่หล่ะ ชิมทั้งสองอย่างเลย  o13

ชอบจังกับข้อคิดเรื่องการตื่นสายกับเรื่องที่ไม่ควรยึดติดกับสิ่งใดๆ ได้ข้อคิดมาเยอะเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 12-03-2011 18:56:08

พี่หมอติ๊บมีความคิดดีๆให้คิดตามอีกแล้ว
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 13-03-2011 15:02:49

hackz....เรียกว่าไรอ่ะ...ทิดหรือเปล่า???...

งั้น...ทิด hackz ซินะ...

เริ่มต้นด้วย "เจริญพร" พี่ก็นึกว่า แอบมาเข้าเล้าซะอีก...ที่แท้ก็ลาสิกขาแล้ว

อนุโมทนาบุญอีกครั้งนะจ๊ะ
ยินดีด้วยสำหรับความสำเร็จอีกก้าว กับการจบการศึกษานะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 13-03-2011 15:07:47

เห็นด้วยกะน้อง hackz.. คู่ของคุณหมอเค้า คงเป็นคู่กันแล้วนะ ถึงได้มาอยู่ด้วยกัน
ร้อยพ่อพันแม่ แต่ยังหากันจนเจอ . :กอด1:..( อิชชี่ คนที่มีคู่แท้ที่สู้ดดดดดด แสดงว่าทำบุญมาเยอะนะเนี่ย ถึงได้เจอรักแท้)...
อยากมีอย่างเค้าบ้าง ไรบ้าง... :z3:

v
v

http://www.youtube.com/watch?v=i93BgZLLLr0 (http://www.youtube.com/watch?v=i93BgZLLLr0)


น้องคะ พี่ว่าเรียนต่อดีที่สุดคะ อีกแค่ 2 ปีเอง มีที่ต่อเยอะแยะ ลงเรียนเลยคะ...สู้ๆๆ  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 14-03-2011 09:39:24

หมอติ๊บอยากอินเทรนแบบเกาหลี  :m20:
 :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 14-03-2011 10:35:36

ขอตอนรับกลับเล้าเป็ดนะจ้ะน้อง...เอ๊ยทิดแฮ็ค:pig2:

ปล.คิดถึงหมอติ๊บกับหมอไม้...แต่เป็นห่วงหมอติ๊บมากกว่านิดนึง อิ อิ :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-03-2011 14:13:05

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 152

ชีวิตต่างแดน ไม่ขาดแคลนรัก









เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเสียเหลือเกิน นี่ผมมาอยู่ที่เมลเบิร์นไม่เท่าไหร่

ตั้งหน้าตั้งตาเรียนอย่างเต็มที่

คงจะเป็นเพราะผมมีเป้าหมายอยากเรียนให้จบภายในสองปีนี้จึงพยายามลงเรียนวิชาพื้นฐานต่างๆให้มากที่สุดภายในเทอมแรกนี้   

ผมจึงรับผิดชอบการเรียนราวกับเด็กเตรียมเอ็นทรานซ์ที่ต้องตื่นแต่เช้าไปโรงเรียน 

เลิกเรียนก็ไปกวดวิชากว่าจะได้กลับบ้านก็สามสี่ทุ่มของแต่ละวัน 




กิจวัตรประจำวันของผมที่นี่คือการตื่นนอนในตอนหกโมงเช้าก่อนจะวิ่งรอบๆบ้านพัก

และใช้ห้องออกกำลังกายที่อยู่ชั้นล่างของบ้านพักในแต่ละวันเรียกเหงื่อและลดไขมันที่อยู่ที่พุงน้อยๆของผมในตอนนั้น

เพราะเจ้าตัวเล็กบอกให้ผมเรียนรู้การกินอยู่แบบเรียบง่ายประกอบกับผมต้องเร่งรีบแข่งกับเวลา 

ดังนั้นอาหารของผมจึงเป็นพวกฟาสฟู๊ดส์เสียเป็นส่วนใหญ่นอกจากง่ายแล้ว

ยังสะดวกรวดเร็วและราคาถูกอีกด้วย

แต่ก็ต้องแลกกับการมาวิ่งและออกกำลังกายเพื่อลดปริมาณแคลอรี่ที่สะสมอยู่ตามร่างกาย 

เวลากลับไปหาเจ้าตัวเล็กจะได้หล่อแมนแอนด์แฮนซั่ม จะได้ไม่ถูกไอ้ตัวเล็กเรียกคิงคองเหมือนเดิม 

หลังจากวิ่งออกกำลังกายในแต่ละวันแล้วผมก็จะเดินออกจากห้องแต่เช้าเพื่อเป็นการเดินออกกำลังกายอีกทางหนึ่งไปยังคณะที่ผมมาเรียนพร้อมๆกับนายคิมและฟางเพื่อนผู้หญิงชาวเวียดนาม ( เธอมีชื่อจริงว่า เหงียนทีฟาง แต่ผมจะเรียกเธอสั้นๆว่าฟางกันมากกว่า ) ที่อยู่ในบ้านพักหลังเดียวกันและเรียนคณะเดียวกัน 

เนื่องจากเราเป็นชาวเอเชียเหมือนกันจึงคุยกันง่ายสนิทกันง่ายเพราะลักษณะพื้นฐานประเพณีและวัฒนธรรมไม่แตกต่างกันมาก

เราจึงสนิทสนมกันอย่างรวดเร็วและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและเล่าเรื่องราวๆต่างสู่กันฟังเสมอๆ

เมื่อผมพักเที่ยงก็มีคิมและฟางเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะ

ส่วนมื้อเย็นก็กลับไปทานเอาตรงหน้าหอพักหรือบางทีถ้าเป็นเย็นวันศุกร์หรือวันว่างๆเราก็จะตระเวรกินอาหารกันตามห้องของแต่ละคน

เช่นถ้าวันไหนเราอยากกินอาหารเกาหลีก็จะรวมพลกันที่ห้องคิม

วันไหนอยากกินอาหารเวียดนามก็รวมพลที่ห้องฟาง

ส่วนวันไหนอยากกินอาหารไทย……  แฮะๆ เพื่อนๆมันจะไม่มารวมพลที่ห้องผมหรอก

พวกเขาเคยมากันทีเดียวเจอข้าวไข่เจียวไหม้ๆของผมเข้าไปมันก็เผ่นแนบกันเสียไม่ทัน

และจากนั้นเป็นต้นมาพวกเขาก็ไม่เคยย่างกรายมาฝากท้องไว้กับอาหารไทยของผมอีกเลย

เมื่อพวกเขาอยากทานอาหารไทยจึงไปรวมพลกันที่ร้านอาหารไทยที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านพักกันเสียมากกว่า 

พูดแล้วก็อายแฟนออกจะเทรนด์มาดีแต่พอเอาเข้าจริงก็นะ  ก็คนมันไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นพ่อครัวนี่หว่า




ช่วงนี้เข้าสู่ช่วงการสอบของผมแล้วจึงตั้งหน้าตั้งตาเรียนเป็นพิเศษ

ตลอดจนอ่านหนังสือมากเป็นพิเศษ ( เมื่อเทียบกับปกติของผมเองนะ  อย่าเอาไปเทียบกับคนอื่นเชียวโดยเฉพาะเจ้าตัวเล็ก ไม่งั้นเวลาการอ่านหนังสือของผมไม่ถึงเสี้ยวหนึ่งที่เจ้าตัวเล็กใช้อ่านหนังสือเป็นแน่ )

โดยเฉพาะการเรียนที่นี่ต้องใช้พื้นฐานทางภาษาที่ดีเสียด้วย

ไอ้ผมก็เป็นพวกเก่งภาษาอังกฤษมาตั้งแต่ต้นเสียด้วยซิ

เลยต้องมานั่งแกะเทปอาจารย์ฟังรอบแล้วรอบเล่า

ทอล์คกิ้งดิคก็เปิดบ่อยเสียจนตัวหนังสือบนแป้นพิมพ์ลางเลือนไปในเวลาอันรวดเร็ว

แต่ถึงผมจะเรียนหนักแค่ไหนก็ตาม แต่หน้าที่ที่ผมไม่เคยหลงลืมไปคือการเปิดคอมพิวเตอร์หลังจากกลับมาถึงห้อง

แล้วก็ออนไลน์เอ็มเอสเอ็นทิ้งไว้

ก่อนเข้าไปอาบน้ำอาบท่าในแต่ละวันก่อนเปิดเชคอีเมลล์จากคนหนึ่งคนที่ผมตั้งหน้าตั้งตาเฝ้านับวันเวลาจะกลับไปพบเจอ 

และก็ไม่มีวันใดที่จะไม่มีเมลล์เข้ามาหาผมเลยเว้นเสียแต่ว่าเจ้าตัวจะขึ้นเวรดึก

หรือเนตมีปัญหาก็จะขาดช่วงการติดต่อไปบ้าง ผมก็ใช้การโทรศัพท์ไปแทนอย่างน้อยไม่ได้อ่านเมลล์ ได้ยินเสียงบ้างเป็นบางครั้งคราวก็ยังดี


วันนี้เป็นวันที่เจ้าตัวเล็กขึ้นราววอร์ดเด็ก 

เขียนอีเมลล์มาเล่าให้ผมฟังเสียยืดยาวอย่างสนุกสนานถึงประสบการณ์การเรียนในแต่ละวันเหมือนเช่นทุกคราวที่ผ่านมา

การเรียนในส่วนนี้เจ้าตัวเล็กเล่าให้ผมฟังว่ามันแบ่งออกเป็นสามส่วน คือเด็กแรกเกิด เด็กเล็ก และเด็กโต

ในส่วนของเกแรกเกิดเมื่อช่วยอาจารย์ทำคลอดบ้างแล้ว

เจ้าตัวเล็กก็เล่าติดตลกให้ผมฟังว่าหลังจากที่เด็กเกิดมาแล้ว  เจ้าตัวเล็กนอกจากศึกษาดูการทำคลอดของอาจารย์หมอที่สอนให้จากประสบการณ์จริงแล้ว

เจ้าตัวเล็กยังต้องฝืนใจทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบเลยนั่นคือการตีเด็ก ( เมื่อเด็กเกิดมาหลังจากดูดน้ำคร่ำในจมูกและหลอดคอแล้ว ยังต้องจับเด็กห้อยหัวตีก้นเพื่อให้ร้องไห้กระตุ้นการหายใจ )

เมื่อต้องตีเด็กเจ้าตัวเล็กก็จะบอกกับน้องว่า

พี่ขอโทษนะจ๊ะ อย่าโกรธเลยน่ะที่ต้องตีก้นทำให้หนูเจ็บ พี่รักหนูน่ะจ๊ะ หนูร้องดังโตมาจะได้เป็นนักร้องเสียงดีๆไง

ผมอ่านอีเมลล์มาถึงตอนนี้ก็นึกหัวเราะอยู่ในที 

มันคงดูตลกพิลึกเมื่อนึกภาพของว่าที่คุณหมอภายใต้หมวกเขียว แมส และเสื้อกาวน์ตัวโคร่ง

คุณหมอตัวเล็กๆหน้าตาก็บ้องแบ๊วอยู่แล้วยังทำตัวบ้าบอแบบนั้นเข้าไปอีก 

แล้วแบบนี้คนไข้จะแอบหวั่นใจไหมนี่ว่าหมอเด็กๆแบบนี้จะรักษาเขาได้จริงเหรอ



ในส่วนของเด็กเล็ก   ว่าที่คุณหมอก็เล่าให้ผมฟังว่าต้องทำตัวเป็นพี่เลี้ยงเด็กใจดีหมั่นกล่อม หมั่นร้องเพลง  และคอยเล่นกับเด็ก

แต่เจ้าตัวดูจะไม่ชอบเอาเสียเลยเมื่อเด็กอ่อนเด็กเล็กจะไม่ค่อยรู้เรื่องสื่อสารกันไม่ได้ 

โดยเฉพาะช่วงที่เด็กร้องเจ้าตัวก็ไม่รู้ว่าเด็กต้องการอะไร

บางทีคงเหนื่อยมากบอกผมว่าแทบอยากจะเด็ดหัวเด็กจิ้มน้ำพริกกินเลยเสียก็มี  ( เริ่มน่ากลัวละแฟนผม )




ในส่วนของเด็กโตเจ้าตัวเล็กบอกว่าดีขึ้นมาหน่อย ตรงที่เขาเริ่มพูดได้สื่อสารกันรู้เรื่อง

เด็กอยากได้อะไรก็สื่อสารกันมากขึ้นการรักษาก็เหมือนการรักษาผู้ใหญ่ทั่วไปในวอร์ดอายุรกรรมมากกว่าก็เลยดูจะไม่ค่อยมีปัญหา

แต่บางทีเจ้าตัวก็ต้องเป็นนักแสดงเล่นกับเด็กๆเป็นนักร้องบ้าง (สงสารเด็กคนนั้นจังเลยต้องฟังหมอติ๊บร้องเพลง )

เป็นหางเครื่องบ้าง

เออ อันนี้นึกภาพไม่ออกเพราะตั้งแต่คนกันมาเคยเห็นหมอติ๊บเต้นอยู่สองครั้ง คือตอนเป็นเชียร์ลีดเดอร์เมื่อตอนปีหนึ่ง

กับตอนซ้อมรับน้องที่ต้องเต้นไก่ย่างส่ายก้นด๊อกแด๊กๆนั่นแหละ ที่ทำเอาผมหัวเราะงอหายทุกทีเมื่อเอ่ยแซวเจ้าตัวเล็กเรื่องเต้น 

บางทีเจ้าตัวก็ต้องรับบทเป็นพี่เลี้ยงเด็กเล่านิทานให้ฟังบ้าง ( คงไม่ใช่ไปเทศน์ให้เด็กฟังเหมือนที่เคยทำกับผมน่ะ )

ผมฟังเจ้าตัวเล็กเล่าแบบนี้แล้วก็อดคิดย้อนกลับไปไม่ได้ว่า 

มีหมอซักกี่คนที่ทำแบบนี้ มีหมอซักกี่คนไปร้องเพลง ไปเต้น ไปเล่านิทานกับเด็ก นี่ติ๊บเป็นหมอหรือพี่เลี้ยงเด็กกันแน่นิ 

แต่ทั้งหมดทั้งมวลคงเป็นเหตุมาจากที่เจ้าตัวเป็นลูกคนเดียว  อยู่คนเดียวโตมาคนเดียวแบบไม่ค่อยมีเพื่อนเล่น

เมื่อเจอเด็กเจ้าตัวจึงรักเอ็นดูและเข้ากับเด็กหลายคนได้ง่ายๆ





นี่คงเป็นอีกหนึ่งข้อที่ผมคิดว่าติ๊บจะเป็นหมอที่ดีได้ไม่ยากในอนาคต  รักนะไอ้หมอหัวเหม่ง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 14-03-2011 14:32:20

แอร๊ยยยยยยยยยยยย
ยังไม่ได้อ่าน
แต่ตามมาเม้นอวาต้า
ใช่รูปหมอหัวเหม่งป่ะคะ
กอดดดดดดดดดน้องติ๊บแน่นๆ  :กอด1: :กอด1:

khun dittt------

ไม่ไหวจะเคลียร์กะพี่ไม้
เสียชื่อคนไทยโหม้ดดดดดดดดดดด  o6

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 14-03-2011 17:03:46

คุณหมอไม้ขา เอารูปใครมาลงคะนั้น ช่วยแจ้งด้วย อิๆๆ :กอด1:
.........ไข่เจียวไหม้ เสียชื่อคนเทรนด์หมดเล่ย o18 อดโชว์ เสน่ห์อาหารไทยเลย เสียดาย 555

อยากเป็นเด็กให้น้องหมอติ๊บเลี้ยงอะ 5555555555 น่ารัก :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 14-03-2011 17:23:31

เจ้าตัวเค้าไม่อยู่แอบเอารูปมาแสดงตนอีกแล้ว ระวังมีงอนข้ามแปซิฟิคนะคะ

 :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 14-03-2011 17:45:24

นั่นสินะ น้องหมอติ๊บสุดท้ายก็เป็นคุณหมอที่ดีของคนไข้จริง ๆ ด้วย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 14-03-2011 17:59:07

เรื่องการทำอาหารมันก็เป็นเรื่องของพรสวรรค์อย่างหนึ่ง เราทำไม่เป็นก็อ้อนคนรักทำให้กินดีกว่าเนอะ คิคิคิ
น้องหมอติ๊บมีมุมน่ารักๆ เยอะจังเลย อิจฉาหมอไม้อ่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 14-03-2011 18:37:10

...หมอไม้ก็แก้ตัวใหม่สิเรื่องทำกับข้าวตอนนี้แม่ครัวใหญ่ไปอยู่ที่โน่นแล้ว หาโอกาสแก้ตัวซักครั้งทำให้คิมกินก็ยังดี
...เรียนป.โท ยังต้องกวดวิชากันอีกเหรอ นึกว่าจะมีแต่ม.ต้น ม.ปลาย เรียนเยอะกันจริงๆๆเนอะ :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.151, P.175, 13-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 14-03-2011 18:44:06

เฮียไม้ ไปทำเสียชื่ออาหารไทยหมด

อย่างนี้ต้องโดนทำโทษ....

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 14-03-2011 20:24:24

 :L2:  ไม่ว่าจะตอนไหน เวลาไหน หมอติ๊บน่ารักตลอด  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 14-03-2011 21:52:33

อิจฉาคุณหมอติ๊บของหมอไม้จังง
อยากไปเมลเบิร์นบ้างค่ะ เมืองในฝันเลย

อยากเห็นหมอติ๊บเต้น 555
อยากเป็นเด็กที่นั่นบ้าง
หมอไม้นีี่น้อ
คุณหมอหัวเหม่งไม่อยู่ เอารูปมาอวดเลย =.,=

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 14-03-2011 22:59:01

 :impress2: แวะมาดูอีกที รูปแฟนใครอะ ไม่แสดงตัว..ฉกเล่ยนะ555
ใครไม่รู้ หน้าตาน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ...ยิ้มน่ารักอะ น่า (:กอด1:) เป็นที่สุด อิๆๆ
เจ้าตัวไม่อยู่ เอาออกมาโชว์ เตรียมตัวเตรียมใจแล้วใช่มั้ยค่ะเนี่ย คุณหมอไม้อิๆๆ ขอบคุณคะ :L1:
คุณหมอไม้ มาลงต่อหลายตอนได้ค๊า อิๆๆ อ่านทัน อิๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 14-03-2011 23:44:55

หมอติ๊บเหมาะมากกกกก
รักเด็ก
รักธรรมชาติ
เป็นแม่บ้านการเรือน
มีมนุษย์สัมพันธ์ดีกับทุกคน
น่าตาไม่ต้องพูดถึงผ่าน(นึกเอาเอง)

และแล้วหมอติ๊บก็ได้มงกุฏไปครอบครองด้วยปาการฉะนี้
 :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 15-03-2011 00:09:47

หมอติ๊บยิ้มน่ารักมากๆๆๆๆๆ  :o8:


คุณหมอน่ารักใจดีแบบนี้คนไข้เด็กๆไม่กลัวแถมจะติดคุณหมอซะด้วยสิ o13

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 15-03-2011 11:32:23

น่าสงสารคิมกะฟางจังเลยน่ะค่ะ
ที่มาเจออาหารไทยแบบพี่หมอไม้ ยังดีที่มีร้านอาหารไทย
ไม่งั้นอาหารไทยหมดชื่อแน่ๆ ๕๕๕  :laugh:
ล้อเล่นน่ะค่ะ แอบขำตอนตีก้นเด็กจัง อิอิ นึกไม่ออกจริงๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 15-03-2011 11:36:49

อ้าว....แวะมาเปลี่ยนรูปเฉยๆ เหรอค่ะเนี่ย...

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 15-03-2011 15:05:12

เสียชื่อหมด ไข่เจียวยังไหม้  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 15-03-2011 21:30:59

 :pig4:  :pig4: :pig4:
ที่ได้เห็นกับเขาเสียที
ปล.หมอไม้ขออนุญาติแล้วยังเดียวได้งอนข้ามทวีปหรอก
 :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 16-03-2011 00:01:10

หมอติ๊บรักเด็ก แต่ถึงยังงัยก็รักคนแก่มากกว่าช่ายมิค่ะ หมอไม้ 55++

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 16-03-2011 10:42:31

เห็นรูปหมอติ๊บแล้ว รู้เลยว่าทำไมหมอไม้หวงหมอติ๊บจัง


น่ารักขนาดนี้นะ เป็นใครก็ต้องหวงเนอะ :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 16-03-2011 11:27:04

อ้างจาก: icyblue ที่ 16-03-2011 00:01:10  

หมอติ๊บรักเด็ก แต่ถึงยังงัยก็รักคนแก่มากกว่าช่ายมิค่ะ หมอไม้ 55++

ุ^
^
เห็นด้วยอย่างยิ่งค๊า อิๆๆ แฟนคิงคอง :m20:ดีที่สุด คิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 16-03-2011 21:09:30

 :z13: :z13: :z13:
จงมา จงมา จงมา
 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-03-2011 15:29:25

กำลังจะมาในเร็วๆนี้คับ

ตอนนี้ขอนอนขดใต้ผ้าห่มด้วยความขี้เกียจ   เอ้ยด้วยความหนาวเย็น

อยากมีใครซักคนให้ถอดดดดดดดด   เอ้ยกอดดดดดดดด :man1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 17-03-2011 15:39:18

รอตอนใหม่จากหมอไม้อยู่น๊า
ปล. คนน่าสงสารหมอนข้างอยู่ไกลลลลลลล

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 17-03-2011 15:56:29

เห็นด้วยค่ะอากาศอย่างนี้น่าจะมีคนมาให้นอนกอด หนาวจังเลยกลับบ้านไปกอดหม่าม๊าดีกว่า
นอนรอตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 17-03-2011 16:54:08

ขอรอด้วยความหนาวเป็นเพื่อนคะ 55555555  :กอด1:

เป็นไงละ คุณหมอไม้คะ คนให้กอดอยู่ไกล จะไปให้กอดก็ต้องรอ อิๆๆ
น่าเห็นใจเนาะ ....แต่หนาวจริง ๆน่านอนสุด ๆ วันนี้
มาตอนไหนคะเนี่ย คืนนี้เลยมะ จะได้ห่มผ้ามารออ่าน อิๆๆ
มีข่าวจากน้องแดนไกลด้วยมั้ยเอ่ย ขอซักนิ๊ดด นะคะ  :z1:..
อวาตาร์ จะน่ารักไปไหนเนี่ย...ไม่ีมีเป็นแพคคู่เหรอคะ อิๆๆ  :impress3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 17-03-2011 21:09:37

อากาศแบบนี้ได้หมอนข้างอุ่นๆสักหน่อยก็ดี
 :เฮ้อ:
นอนหนาวต่อไป
 :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 18-03-2011 07:42:13

รักหมอหัวเหม่งด้วยคนจ้ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 21-03-2011 07:02:14

 :เฮ้อ:คุณหมอไม้สุดที่รักของหมอติ๊บค๊า....ไปติดอะไรที่ไหน ..ไหน...ๆ ค๊าเนี่ย :z3:

ไม่มาต่อเล้ย....ถ้ามาต่อเล่าให้คุ้มการรอคอยด้วยนะ รออยู่ค๊า...เรื่องเจ้าตัวเล็กของหมอด้วยน๊า
จัดมา.... :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 21-03-2011 08:53:22

หมอไม้จัดตามที่ข้างบน
 :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 21-03-2011 19:08:26

อ้างจาก: noomasoi3 ที่ 16-03-2011 10:42:31  

เห็นรูปหมอติ๊บแล้ว รู้เลยว่าทำไมหมอไม้หวงหมอติ๊บจัง


น่ารักขนาดนี้นะ เป็นใครก็ต้องหวงเนอะ :L2:

เห็นด้วย :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: TON1974 ที่ 22-03-2011 13:12:32

" หมอติ๊บน่าร๊ากกกกก.....มาก หมอไม้ ก็โครต....เท่เลย "

เหมาะสมกันมาก     " อิจฉา "

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 23-03-2011 09:38:16

 :3123:
 :3123:
 :3123:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Cheeze ที่ 23-03-2011 14:12:02

อยากรู้จังคะ ว่าในดิสนี่เป็นหมอติ๊บหรือหมอไม้คะ ?
อยากเห็นหน้าหมอติ๊บมากๆ ><

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 23-03-2011 14:59:07

หมอติ๊บ น่าร๊ากกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 23-03-2011 23:28:08

ยู้ฮู.........

คุณหมอไม้ หายไปไหนเอ่ย แอบไปหาคุณหมอติ๊บ หรือเปล่าน้า หรือว่างานยุ่ง มีคนรออยู่นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 24-03-2011 16:24:15

คุณหมอไม้ขา...~~~{หายตัวไปหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ} :a5: :o12:ได้โปรด :call:กลับมาFC :serius2:แถวนี้คิดถึง...เริ่มขาดความหวานแล้ว :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-03-2011 18:02:59

ไม่ได้หายไปไหนนะ  ยืนยันว่าไม่ได้หายไปไหน

หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมางานก็ไม่ได้เยอะมากมายอะไรอะคับ 

แค่บรรยากาศเป็นใจเหมาะแก่การนอนขึ้นอืดมากกกกก  ก็เลยยยย นอนซะลืมตื่นนน

แต่อุปสรรคสำคัญที่ทำให้มาอัพตอนต่อไปไม่ได้เลยนี่คือผมเข้าเวปไม่ได้มาหลายวันแล้ว

ไม่ทราบว่าด้วยเหตผลกลใด  เพิ่งมาเข้าเวปได้วันนี้เอง

แต่ปัญหายังไม่หมดตรงที่เปลี่ยนดิสเพลย์ไม่ได้อีก  ไม่รู้ทำไงสงสัยต้องทนดูหน้าหมอติ๊บไปพลางๆ

วันนี้เข้าเนตได้แล้วเดี๋ยวจะมาอัพตอนต่อไปเร็วๆนี้ละกันคับ 


ว่าแต่น้องแฮคกลับมาทำหน้าที่ต่อได้ยัง  รายงานตัวด้วยยยย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: pukpra ที่ 24-03-2011 18:38:22

หวัดดีจ้าหมอไม้ มารออ่านเรื่องราวต่อไปนะคะ หมอติ๊บสบายดีมั้ยเอ่ย ^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 24-03-2011 21:01:30

กรี๊ดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาแล้ว.(มาเติมความหวานแล้ว เย้..!!! ดีใจจัง :impress3:)..ทำไมปล่อยตัวปล่อยใจให้อืดคะเนี่ย เดียวไปหาเจ้าตัวเล็กอีกที...จำแฟนตัวเองไม่ได้หรอกอิๆๆๆ...(แล้วจะทำไงละทีนี้ 5555..)

บอกแล้วว่า ของเค้าแรงงงงงงงงงงค์ ควรคู่บูชา :call: :call: อิๆๆ.. คุณหมอไม้ขา ...ไงละเอารูปน้องหมอติ๊บสุดที่รักขึ้นดีสเพลย์...เปลี่ยนไม่ได้ 55555
เล้าฯ คงมีปัญหามั่งคะ เพราะมองดีสเพลย์คนอื่นก็ไม่เห็นอะ  ...เอารูปเซ็กซี่ ของคุณหมอไม้ขึ้นแทนแล้วกันนะคะ...555
ิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-03-2011 23:17:15

โหยยยยยยยยยยยย พี่ไม้


น้องมานั่งรอ นอนรอจนเหงือกแห้งตั้งนานแล้วครับ

พี่ไม่ยักกะจะอัพเดตตอนต่อไปที่ FB เลย

ผมนึกว่าพี่จะทำหน้าที่นักโพสต์และนักเขียนเสียแล้ว กำลังจะชิ่งพอดี(พูดเล่น)

ผมก็มาแว๊บๆ วับๆ ที่นี่ประจำล่ะครับ มาดูว่าเหมือนไหร่ตอนต่อไปจะกระดึ๊บๆ ซักที อิอิ

ตอนต่อไปอัพที่ FB ก็ได้นะครับ

รู้สึกว่าช่วงนี้ไม่ค่อยได้ทำหน้าที่นักโพสต์เลย อิอิ

ส่วนรูปพี่ติ๊บ เอาค้างไว้นั้นล่ะ น่ารักดี ดูแล้วสบายตา ^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 25-03-2011 09:14:29

 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-03-2011 13:58:16

งั้นนายแฮคกลับมาแล้ว   ก็ให้กลับสู่ฐานะเดิม   ( ยังกะแดจังกึม )

พอดีผมเข้าเวปนี้ได้มั่ง  ไม่ได้มั่ง  ก็เลยขาดช่วงเข้าได้บ้างไม่ได้บ้าง

งั้นอัพไว้ในเฟสบุคให้นายแฮคจัดการตอนต่อไปเลยละกันน่ะครับ

นึกว่ามัวแต่ไปหากินไก่วัดจนไม่กลับมาซะแล้วน้องชายเรา

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 25-03-2011 15:35:30

มารอความหวานจากหมอไม้กะหมอติ๊บแล้วนะจ๊าน้องแฮ็คซ์

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 25-03-2011 22:07:43

หมอไม้ :z13:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 26-03-2011 00:14:32

ย้ากกกกกกกกกก

ดีใจที่สุดอยากจะร้องไห้  :o12: :o12: :o12:

ในที่สุดก้ออ่านทันแล้ววว

สวัสดีนะคะพี่หมอไม้ ขอคิดถึงพี่หมอติ๊บด้วยจินะนะ อิอิ :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 31-03-2011 21:51:38

พอลมหนาวมา
ทำเอาคนแถวนี้
หาไปกันหมดเลย
 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 02-04-2011 06:51:04

 :mc4:... :HBD4:...
 :L2:"สุขสันต์วันเกิดค๊าคุณหมอไม้สุดหล่อสุดเท่ห์ของแฟนคนน่ารัก" :L2:
ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ค๊า.......
v
v...v
(http://i930.photobucket.com/albums/ad145/otokogumi/HBDM12-1.gif)

*
*
*ปล. คุณหมอขา~~~ น้ำตาลหมดตัวแล้วคะ....กรุณากลับมาเิติมด่วนคะ
เอ๊...หรือบินไปฉลองกะเจ้าตัวเล็กเนี่ย อัพเดท ความเคลื่อนไหวด้วยค๊า
"โปรดทราบ. :impress2:..คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆ"

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 02-04-2011 07:22:09

อ้าว... หายหน้าหายตาไปหลายเดือน
กลับมาอีกที หมอติ๊บไปเรียนต่อซะแล้ว  :m15:
ยังไงก็  :L2: สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ คุณหมอไม้
ขอให้มีความสุขมากๆ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 02-04-2011 08:25:51

Happy Birth Day  :L2:

All wishes come true  :mc4:
 
Healthy Wealthy  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 02-04-2011 08:46:00

 :L1: :z3: :z3:
Happy Birthday na ka
ขอให้มีความสุข รวยๆ เฮงๆ
 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 02-04-2011 10:48:37

Happy Birthday นะค่ะพี่หมอไม้  :กอด1:
 :a13:  ขอให้หล่ออย่างงี้ไม่เปลี่ยนแปลง หึหึ
เป็นที่รักของพี่หมอติ๊บและคนอื่นๆตลอดไป  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 02-04-2011 12:03:54

สุขสันต์วันเกิดนะค่ะหมอไม้ แก่ขึ้นอีกปีแล้วน๊า แต่ก็ขอให้หมอติ๊บรักหมอไม้เพิ่มขึ้นทุกๆ ปีนะค่ะ
ปล.หายไปฉลองวันเกิดที่ไหนรึเปล่าค๊า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 02-04-2011 22:24:53

 :a:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 03-04-2011 01:28:17

ฮั่นแน่ๆ วันเกิดพี่หมอไม้อย่างนี้

ที่หายไปนาน แอบไปเซอร์ไพรส์พี่หมอติ๊บหรือป่าวเนี่ย

คริๆ  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 03-04-2011 11:59:47

Happy BirthDay na kab Dr.Mike 
 :L2: :L2: :L2:
Lucky in game
and very very very lucky in love!!!!!!!

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 05-04-2011 01:17:55

มาแฮปปี้เบิร์ดเดย์ย้อนหลังด้วยคนค่ะ  :HBD3:

ขอให้คุณหมอไม้ของคุณหมอติ๊บมีความสุข ที่รักเรียนจบไวๆ จะได้มาอยู่อ้อมอกอ้อมใจหมอไม้เร็วๆนะค่ะ  :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-04-2011 13:25:15

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 153

แฮปปี้เบิร์ทเดย์ ทู ยู







แอบมาโพสไว้ให้ตื่นเต้น

ยังไงรบกวนนายแฮคด้วยละกันนะ 

พี่อัพลงเฟสบุคให้เรียบร้อยแล้ว

ช่วงนี้เนตไม่ค่อยดี  ไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่นักโพสต์ได้  รบกวนหน่อยนะทิด :z10:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 05-04-2011 13:48:14

อ้าวววว...มาให้อยาก...แล้วจากไป อย่างแนบเนียน  :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-04-2011 14:04:46

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 153

แฮปปี้เบิร์ทเดย์ ทู ยู






ผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกับเรื่องเล่าของเราสองคน

แต่อันที่จริงคงมาจากความขี้เกียจของผมเองที่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ว่างมาเขียนเรื่องราวของเจ้าตัวเล็กสักเท่าไหร่ 

เพราะช่วงนี้ก็เข้าสู่ช่วงสอบของผมอีกแล้วทำไมมีแต่สอบกับสอบนะ 

ชีวิตนี้ทำไมเราต้องเอาชีวิตและความเป็นคนของเราไปเทียบกับมาตรฐานค่าวัดต่างๆเสมอๆ  ไม่เข้าใจจริงๆ




6 กันยายน
หนึ่งในวันสำคัญในรอบปีเพียงไม่กี่วันที่ผมจำได้นอกจากวันปีใหม่ กับวันสิ้นปี  วันเกิดใครๆ

หรือแม้กระทั่งตัวผมเองบางทีกังหลงลืมไปก็มี

แต่วันเกิดคนหนึ่งคนที่ผมจำได้ขึ้นใจและไม่มีวันหลงลืมไปได้เลยก็คือ
 
วันเกิดของเจ้าตัวเล็กนี่แหละ 

ไม่รู้เหมือนกันทำไมผมไม่หลงลืมเหมือนวันเกิดของคนอื่นๆ ทั้งๆที่ผมจะต้องเสียเงินจ่ายเป็นค่าของขวัญคราวละหลายตังค์อยู่เหมือนกันแต่มันกลับรู้สึกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูกแฮะ
 
อาจจะเพราะรู้โทษทัณฑ์ของการหลงลืมวันเกิดเจ้าตัวเล็กไปแล้วละมั้ง  ฮ่าฮ่า


ผมตื่นมาแต่เช้าตรู่เพราะรู้ว่าป่านนี้เจ้าตัวเล็กคงตื่นไปเข้าวัดทำบุญเป็นที่เรียบร้อยตั้งแต่เช้าแล้วเป็นแน่ 

ก่อนที่จะกดโทรออกไปอวยพรวันเกิด วันสำคัญแบบนี้ผมคงต้องรีบทำคะแนนกันหน่อยแล้ว แม้จะรู้ว่าไม่มีคู่แข่งก็ตาม

“แฮปปี้เบิร์ทเดย์คนหน้าตาดี คร้าบบบ”  ทันทีที่เจ้าตัวเล็กกดรับสายผมก็รีบหยอดไปหนึ่งดอกทันที

“ขอบคุณคับ  นี่ก็กำลังกรวดน้ำอยู่พอดี”  เจ้าตัวเล็กตอบกลับมาทำเอาผมตกใจเฮือกเลยเชียว

“อ้าว  มากรวดน้ำให้พี่ทำไมละไม่ได้เป็นวิญญาณเร่ร่อนะหน่อย  ประะเดี๋ยวเข้าสิงเลยนี่”

“ไม่ได้กรวดน้ำให้พี่ไม้ แต่ตอบไว้ก่อนเพราะเดี๋ยวพี่ไม้ก็จะถามติ๊บอยู่ดีแหละว่านี่ทำอะไรอยู่”

“ออ แต่มาตอบว่ากรวดน้ำพี่เลยนึกว่าแฟนพี่เป็นพวกปากคอเราะร้ายซะแล้ว” ผมตอบ

“บ้าเหรอ ไม่ใช่พวกปากคอเราะร้ายน้า  พูดก็เพราะ หน้าตาก็ดีซะขนาดนี้ หาได้ที่ไหนอีกแบบนี้”
อืมม ไม่ได้ปากคอเราะร้ายแต่ปากแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรอะ ทำไมแก้ไม่หายซะทีเลยหว่า
ผมได้แต่คิดอยู่ในใจไม่กล้าปริปากออกมาแต่อย่างใด เพราะรู้ว่าถ้าค้านเรื่องนี้มีหวังโดนเอ็ดแต่เช้าเป็นแน่

“ แล้ววันเกิดปีนี้อยากได้อะไรเป็นของขวัญหรือเปล่า ” ผมถามไปเหมือนทุกปีที่ผ่านมาทั้งๆที่รู้ว่าเจ้าตัวเล็กไม่เคยเรียกร้องของขวัญอะไรเลยไม่ว่าจะอายุครบกี่ปีก็ตาม

“ อยากได้อาตี๋หล่อๆใส่ห่อแยกน้ำให้ด้วย   อ่อ ส่งอีเอ็มเอสมาที่ห้องเลยนะ หรือจะส่งมาแบบพัสดุเก็บเงินปลายทางเลยก็ได้ ”
โห ไม่น่าถามเลยเรา ปีนี้มาแนวฮาเหนือคาดแฮะแฟนเรา

“ อ่อ ก็พอมีนะ พี่ก็ตี๋ได้อยู่แถมหล่อก็เข้าขั้น   แต่ไปพร้อมน้ำเลยได้ป่าวอะ อาตี๋รุ่นนี้แยกน้ำไม่ได้ซะด้วยมีแต่แบบขลุกขลิก หรือไม่ก็แบบท่วมท้นไปเลย ”
 ผมหยอกเจ้าตัวเล็กไปตามสายก่อนได้รับเป็นเสียงหัวเราะคิกคักเคอะเขินมาจากปลายสาย

“ เอาเป็นว่าวันเกิดปีนี้พี่ขอให้ติ๊บเป็นติ๊บที่มีความสุข สดใส และเป็นที่รักของคนไข้ ของคุณหมอด้วยกันแล้วก็เป็นติ๊บที่น่ารักของพี่แบบนี้ไปตลอดด้วยนะ รักพี่ไปแบบนี้นานๆด้วย ” ผมอ้อล้อไปตามสาย

“ คับ กี่ปีผ่านไปติ๊บก็น่ารักแบบนี้อยู่แล้วละ ความน่ารักมันแทรกตัวอยู่ในลำดับเบสในดีเอ็นเอเรียบร้อยแล้ว  แต่จะรักพี่ไม้ไปนานๆนี่ไม่สัญญานะ แต่พูดได้เหมือนเดิมว่าจะรักให้ดีที่สุดนั่นแหละ ” 
เจ้าตัวเล็กตอบกลับมาทำเอาผมจุกอีกรอบเลยทีเดียว


หลังจากออดอ้อนขอคะแนน ขอความรักกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วผมก็วางสายให้เจ้าตัวเล็กไปเข้าวัดไปทำบุญต่อ

แต่ก็ยังดีที่เจ้าตัวเปรยๆขึ้นมาว่าไม่มีผมอยู่แล้วคิดถึงผมมากเพราะไม่มีคนพาไปเข้าวัดทำบุญหลายๆวัด เหมือนตอนที่ผมพาไปตระเวรทำบุญ

และที่สำคัญไม่มีคนเลี้ยงเค้กไอศครีมในวันเกิดเหมือนทุกปีที่ผ่านมานั่นซิคือประเด็นหลัก

เฮ้อออ ยังไงผมก็ไม่มีวันสำคัญเท่าไอติมอีกแล้วซิน่า


วันนี้ผมได้รับอีเมลล์พร้อมไฟล์รูปจากเมืองไทยในตอนดึกๆของวันก่อนที่ผมจะเข้านอนเหมือนเช่นทุกคืนที่ผ่านมา

รูปคุณหมอในเสื้อกาวน์หน้าตาบ้องแบ๊วกับไอศกรีมถ้วยเบ้อเร่อร้านประจำและความสนุกสนานที่ฉายแววรอยยิ้มสดใสออกมาได้อย่างชัดเจน

นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ผมไม่มีโอกาสได้เห็นรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุขสดใสที่เป็นไปตามอารมณ์สนุกสนานและเป็นไปตามวัยที่สดใสร่าเริงแบบนี้ 

นี่คงเป็นความสุขอีกรูปแบบหนึ่งที่เจ้าตัวเล็กพึงจะมี

ผมเพิ่งมานึกได้ว่าตลอดการคบกันสามปีของเรา ผมช่างเป็นคนรักที่เห็นแก่ตัวเอาเสียเหลือเกินเพราะนานทีปีหนผมจึงจะปล่อยให้ติ๊บได้มีความสุขสนุกสนานไปกับเพื่อนและก็มีความสุขในขณะที่ผมติดสอยห้อยตามไปเป็นผู้ปกครองเสียด้วยซิ  บางทีโอกาสแบบนี้อาจจะเป็นความสุขที่ติ๊อยากจะมีบ้างก็ได้ 

เพราะบางทีคนเราก็ต้องการระยะห่างระหว่างกันเอาไว้บ้าง

ผมคิดในแง่บวกแบบที่เจ้าตัวเล็กสอนแล้วนะแต่ทำไมผมถึงไม่ค่อยจะแฮปปี้เอาเสียเลย

เมื่อคิดว่าเจ้าตัวเล็กมีความสุขตามประสาวัยรุ่นกับเพื่อนๆบ้าง 

แต่ผมก็อดที่จะเป็นห่วงกลัวว่าใครจะเข้ามาแทนที่ผมไม่ได้นะซิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 05-04-2011 15:19:10

^
^เค้าหยอกกันน่ารักดีเนาะ อิๆๆ :z2:
หล่อเข้าขั้น ขั้นเทพเลยอะ ..... o22
คิดบวก รักษาระยะห่างจะไ้ด้คิดถึงกันให้มากๆๆ ดีค๊า

คุณหมออะ มานิดเดียว มาอีกเร็วๆๆ รอคะ "รอเธอ...มานานแสนนาน... :z3:)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 05-04-2011 18:08:40

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่ะ มาล่าไปซะหลายวัน ก็ขอให้หมอไม้มีความสุข เป็นที่รักของน้องหมอติ๊บมาก ๆ ขึ้นไปอีกนะคะ
แต่จะให้ดี รบกวนส่งข่าวน้องหมอติ๊บมาบ้างก็ดีนะ คนแถวนี้คิดถึง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 05-04-2011 18:18:56

นึกว่าจะมาเรื่องวันเกิดหมอไม้ซะอีก วันไหนๆ ก็ยังคิดถึงแต่คนนั้นน้อ

รักกันๆ  :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.152, P.176, 14-03-11
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-04-2011 19:04:14

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 154

หน้าม้า  น่ารักกกกก







ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นลงมากแล้ว

ผมมีโอกาสได้ใส่สเวทเตอร์สวยๆ รองเท้าบูธหนาๆก็คราวนี้แหละ

ที่นี่อาจไม่ถึงขั้นนหนาวเย็นจนมีหิมะตก แต่ที่นี่ก็สวยงามและโรแมนติกได้ไม่ยากเมื่อผมมองเห็นคู่รักหลายๆคู่เดินโอบกอดและจับมือกันไปตลอดทาง  อิจฉาตาร้อนนนน

หมู่นี้คิมเริ่มจะแซวผมบ่อยๆเมื่อผมมีอาการเหม่อลอยและเริ่มมีอาการของคนคิดถึงบ้านขึ้นมาเป็นระยะถี่ๆ

ปกติผู้คนทั่วไปมักจะเป็นโรคคิดถึงบ้านเมื่อมาถึงที่นี่ในตอนแรกๆและปรับตัวไม่ได้กับสิ่งต่างๆรอบตัว

แต่สำหรับผมมันไม่ใช่อาการของคนคิดถึงบ้าน หรือปรับตัวไม่ได้กับสิ่งแวดล้อมต่างๆรอบตัวแต่อย่างใด

แต่เป็นโรคคิดถึงหมอมากกว่า .....

ร่วมสัปดาห์แล้วนะที่หายจ้อยไปไม่มีการติดต่อกลับมาเลย

ตอนที่ผมโทรไปก็ไม่มีคนรับสาย

ในขณะที่อีเมลล์หรือเอ็มเอสเอ็นก็ไม่มีการฝากอีเมลล์หรือส่งสัญญาณการติดต่อกลับมาแต่ประการใด

เรียนหนัก งานเยอะ หรือเนตล่มกันหนอคราวนี้ 

ผมพยายามคิดเข้าข้างตัวเองไปเรื่อยๆและพยายามคิดในแง่บวกแบบที่เจ้าตัวเล็กสอนมาเลยนะ 

แต่ผมก็อดที่จะวิตกกังวลไม่ได้อะดิ  ระยะทางอาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้มากมาย  รวมถึงใจคนเราด้วย
.
.
.
.
.
.
.

 
เที่ยงคืนเศษๆของวันศุกร์

ผมก็เผยรอยยิ้มออกมาได้เมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กว่าที่คุณหมอเข้ามาในระบบเอ็มเอสเอ็น

ก่อนจะเปิดกล้องให้ผมเห็นหน้าและเผยรอยยิ้มที่ผมอยากเห็นมันมานานแสนนานออกมา 

วันนี้เจ้าตัวแอบยิ้มเขินๆให้กับผมผ่านโปรแกรมเวปแคม

เพราะอะไรนะเหรอ .........

ผมมารู้เอาตอนที่เจ้าตัวถอยห่างจากกล้องออกไปนิดหน่อยและโชว์ผมม้าเต่อให้ผมแอบยิ้มและหัวเราะกับท่าทีเขินๆของเจ้าตัวเล็กนั่นซิ 

อันที่จริงผมม้ามันไม่ใช่เรื่องใหม่ของเจ้าตัวเล็กหรอกเพราะปกติมันก็เป็นหน้าม้าประมาณนี้มาแต่ไหนแต่ไหรแล้วแต่มันแค่ถูกปัดไปด้านข้างดูเป็นเด็กเรียบร้อยแก่เรียนไปนิดนึง 

เมื่อวันนี้มันถูกจัดให้เป็นม้าเต่อๆ ก็ดูเป็นเด็กน่ารักไปอีกแบบ

และที่ผมหัวเราะไม่ได้เพราะผมหน้าม้า  แต่หัวเราะเพราะท่าทีเก้ๆกังๆและขวยเขินขาดความมั่นใจจากเจ้าของนั่นต่างหาก



“ อย่ามาหัวเราะนะ ติ๊บรู้น่ะว่ามันน่ารักและดูดี  อย่ามาหัวเราะให้ติ๊บเป๋หน่อยเลย  เชอะ ”
เจ้าตัวเล็กพิมข้อความมาทางหน้าจอ และในกล้องก็ทำท่ากอดอกแสดงความมั่นใจในหน้าตาตัวเองเสียเต็มประดาแบบที่เคยเป็น

“ หายไปไหนมาตั้งหลายวันติดต่อไม่ได้เลย ” ผมถามไปด้วยความห่วงใยผ่านทางหน้าจอคอมพิวเตอร์

“ ไม่ได้หายไปไหนพอดีที่หอพักเขามาทำสายแลนด์ให้เล่นเนตได้เร็วขึ้นแล้วติ๊บก็ไปซื้อกล้องเวปแคมนี่มา  รอตั้งนานกว่าจะใช้ได้  นี่ให้พี่ไม้ดูเป็นคนแรกเลยนะนี่ ”

“ เห็นแล้ว น่ารักเหมือนเดิมเลยนะเรานี่ ” ผมพิมโต้ตอบเจ้าตัวเล็กไปและก็เอ่ยชมแบบที่ชอบชมเสมอๆ

“ ติ๊บก็รู้ตัวเองอยู่แล้วคับไม่ต้องชมบ่อยๆก็ได้  ติ๊บรู้จักเจียมตัวรู้จักประมาณตัวเองดีพอว่าตัวเองน่ะหน้าตาไม่ได้เหมือนชาวบ้านร้านตลาดทั่วไป  เพราะเรามี หน้าตาดี   ”
อืมมม  เอากับเขาซิ ได้รับข้อความนี้ผมถึงกับสำลักทุกทีที่ได้ฟังกันเลยทีเดียว

“ แต่พี่ว่าวันนี้ดูหัวเหม่งกว่าก่อนหน้าพี่มาเยอะเลยนะ  ”
ผมแกล้งแหย่กลับไปหน้าพยักเพยิดในความน่ารักเมื่อตะกี้ถูกเปลี่ยนเป็นทำท่าหน้าบึ้งก่อนจ้องผมเขม็งและทำท่าเป็นกรรไกรตัดฉับๆ

อูยยย ทำซะหดเลยยย

“ ว่าแต่ติ๊บหัวเหม่ง  ตัวเองก็เหอะหน้าตาจากอาตี๋หล่อๆ ใกล้แป๊ะยิ้มเข้าไปทุกวันแล้วนะนั่น กลมบ๊อกเป็นซาลาเปาเชียว  แล้วยังกล้ามายิ้มให้อีก ยิ้มทีลูกกะตาหายไปเป็นแป๊ะยิ้มแบบนี้  นี่ไม่รวมถึงการมาถอดเสื้อโชว์พุงเผละๆของตัวเองให้เราดูอีกนะนั่น  อุตส่าห์จะไม่วิจารณ์ใครแล้วเชียวนะ ”
อูยย  โดนเข้าไปอีกดอก  แสบสันจำไว้เลยเจ้าตัวเล็กกลับไปเมื่อไหร่จะเอาคืนให้หนักเลยเชียว

หลังจากโต้ตอบกันผ่านการสนทนาผ่านทางโปรแกรมเอ็มเอสเอ็นแล้ว

เราก็คุยกันสัพเพเหระอีกค่อนคืน 

แต่คราวนี้ผมได้เห็นหน้าเจ้าตัวเล็กผ่านกล้อง

นี่คงเป็นข้อดีของการสื่อสารในยุคไอทีแบบนี้ซินะ  จะได้มั่นใจว่าไม่ได้แอบซุกกิ๊กเป็นไอ้หนุ่มที่ไหน

แต่ก็อดใจไม่ได้เมื่อรูมเมทที่มักเดินผ่านกล้องไปมา เป็นหมอตี๋หนุ่มหน้าตาดีทีเดียว

ติ๊บเคยบอกผมหลายทีแล้วละว่าเป็นรุ่นพี่ปีหกแต่ก็ไม่ค่อยสนิทสนมกันเท่าไหร่นักเพราะมักจะขึ้นเวรลงเวรไม่ตรงกัน นานๆจึงจะได้คุยกันเสียมากกว่า

ในขณะที่แบคกราวนด์ของผมเป็นผนังห้องโล่งๆ

เจ้าตัวก็มักจะแหย่ผมเล่นเสมอๆว่ามีใครมายืนทักทายอยู่ด้านหลัง

เล่นเอาผมหดหนักขึ้นไปอีกกว่าตอนทำท่ากรรไกรนั่นเสียอีก

ไม่ได้กลัวผีนะ  แค่ไม่ชอบให้ล้อเล่นแบบนี้  ……..บรื๋ออออ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 05-04-2011 20:19:48

 :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 05-04-2011 20:32:58

อยากเห็นม้าเต่อของติ๊บจังเลย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 05-04-2011 21:48:09

 :L1: โอ้ 2 ตอน  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-04-2011 21:57:30

ขอบคุณค๊าหมอไม้ :pig4: อยากเห็นเหมือน หน้าม้าของหมอติ๊บ ต้องน่ารักแน่เนอะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 05-04-2011 22:05:42

มอติ๊บ FC มาเคาะประตูขอดูรูปหมอติ๊บกับผมหน้าม้าเพียบเลย..หมอไม้มาขึ้นดิสให้ดูบ้างเน้อ...
แล้วตอนนี้หมอติ๊บชิมไอติมที่นู่นไปกี่ร้านแล้วคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 05-04-2011 22:42:04

มา2ตอน ให้สำลักความสุขกับความน่ารักของพี่หมอติ๊บ
และ มาทำให้อิจฉาไปหลายดอกเชียว  อิอิ :กอด1:
อยากจะเห็นหน้าม้าของพี่หมอติ๊บด้วยจัง  :o8:

แต่ผมก็อดที่จะเป็นห่วงกลัวว่าใครจะเข้ามาแทนที่ผมไม่ได้นะซิ  <<< ประโยคนี้ไม่ค่อยเข้าข้างตัวเองเลยนะพี่หมอไม้ หึหึ  :m12:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 05-04-2011 22:49:59

ุึุุหน้าม้า คงน่ารักมากเนาะ อยากเห็นเหมือนกัน  :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 06-04-2011 09:51:42

...อ่านกี่ครั้งก็ทำให้ยิ้มได้นะ เรื่องนี้ ชอบจัง รักและซื่อสัตย์ต่อกันดีจริงๆๆ
...หมอติ๊บ แสดงให้เห็นความจริงใจ กับหมอไม้อย่างเต็มเปี่ยมเลยขนาดติดกล้องให้เห็นกันจะๆเลย คนไกลจะได้สบายใจ
...ม้าเต่อ คงน่ารักดี ก็คนมันหน้าตาดี ทำแบบไหนก็คงน่ารักตลอด เหมือนอย่างที่เจ้าตัวเค้า...เจียมเนื้อเจียมตัวเนอะ
...การกระทำในอดีต มันก็มาเกิดเป็นผล คือ ความสุข ในปัจจุบัน ที่ได้อยู่ร่วมกันตลอดไป :n1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-04-2011 13:11:32

ขออภัยที่ไม่สามารถชว์หน้าม้าหมอติ๊บได้

ผมก็สุดความสามารถแล้วคับมันเปลี่ยนรูปที่ดิสเพลย์เป็นรูปอะไรก็ไม่ได้เลย

ตั้งแต่เอารูปหมอติ๊บมาลงมันก็เปลี่ยนเป็นรูปอื่นก็ไม่ได้  กลายเป็นว่าที่ดิสเพลย์ผมโชว์รูปไม่ได้เลย

หรือแม้กระทั่งมองดิสเพลย์คนอื่นก็ไม่เห็นมีใครขึ้นรูปซักคน  มีใครเป็นเหมือนผมหรือป่าวอะคับ

หรือว่าหน้าตาหมอติ๊บเขาเป็นสแตนดาร์ต  เปลี่ยนเป็นรูปอื่นไม่ได้เลยถ้าเอารูปหน้าหมอติ๊บมาลง

ของเขาแรงจริงอะไรจริง 


ปล.ทางออกเดียวเจอกันที่เฟสบุคคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 06-04-2011 15:14:43

ไว้ผมม้ากับเขาด้วยหมอติ๊บ
น่ารักเนอะหมอไม้ :-[
ปล.หมอไม้มาสองตอนรวดเจ๋งมาก
 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 06-04-2011 16:59:39

อดเล่ย คุณหมอค๊ะ ตอนนี้ต้อง ทำตามเล้าฯ แจ้งนะค่ะ ตามข้างล่างเลยคะ
v
v
พบปัญหาว่ารูป avatar ทำให้เกิด error บ่อย
จึงขอให้อัพใหม่กันนะครับ
ขนาดไม่เกิน
กว้าง 130 pixel สูง 200 pixel
และจะไม่มีการย่อรูปให้เหมือนเมื่อก่อนนะครับ
ดังนั้นต้องไปใช้ photoshop ย่อรูปมาให้พอดีครับ
ลองทดลองใช้ดูนะครับ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=65.new#new

รอบค่ำ ๆ มาอีกมั้ยคะเนี่ย... :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 06-04-2011 22:51:04

ไหนเฟสบุ๊คพี่ไม้อ่ะ จะตามไปแอดดดดด  :call:


มาอีกรอบ

เค้าแอดเมลนั้นไปอ่ะพี่ไม้แต่แบว่าเหมือนจะเปนเฟสฯน้องติ๊บอ่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 06-04-2011 23:07:38

หมอไม้มาแว้ววววววว



 :pig2: :pig2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 07-04-2011 02:28:09

ผมหน้าม้า กับ คนหน้าตาดี

 :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 07-04-2011 11:52:01

ฮ่าๆๆ ชอบจังๆๆ

น่ารักกันอีกแล้วว หวานได้อีก  :-[ :-[

พี่หมอไม้คร่าหายไปนานนึกว่าจะไม่มาต่อวพแล้ว คิดถึงนะเนี่ย อิอิ

อยากจะบอกว่าพี่เอ็มไปให้พี่หมอไม้น่ะ ช่วยเปิดอ่านทีนะคะ

ปล. อยากเหนรุปพี่หมอติ๊บจังเลยยยย

ถ้าจะเปลี่ยนดิสเพลต้องไปปรับรุปให้มันมีขนาดเล็กก่อนนะคะ มันถึงจะโชว์ ขนาดภาพอวาตาร์น่ะค่ะ

ถ้ามันใหย่ส่งให้นู๋ปรับได้นะคะ ฟรีๆ ไม่คิดค่าใดๆทั้งสิ้นเจ้าคร่าาาา คริๆ  :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-04-2011 16:02:42

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 155

การกลับมาของคนหล่อ








วันผ่านวัน  คืนผ่านคืนไปทุกคืน

ผมนั่งเครื่องกลับบ้านด้วยความตื่นเต้นดีใจเหมือนเด็กน้อยที่กำลังหัวใจพองโตโลดแล่นที่หมดเวลาเลิกเรียนและเดินทางกลับไปหาพ่อแม่ที่บ้านซะอย่างนั้น

เกือบแปดชั่วโมงบนเครื่องแต่ผมรู้สึกว่ามันช่างเนิ่นนานและแน่นนิ่งเสียจนอึดอัด

มือผมยังคงเกาะกุมไดอารี่สีฟ้าครามเล่มสวยและเปิดอ่านทีละหน้าอย่างเข้าใจความหมายและความรู้สึกของผู้เป็นเจ้าของทุกบททุกตอน



ในวันข้างหน้าที่เราได้พบกัน

พี่ไม้จะเข้าใจในคุณค่า ความหมาย และความงดงามของคำว่า คิดถึง

อาจจะจริงของเขาเพราะตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่าตลอดระยะเวลาเกือบๆหนึ่งปีมานี้                     

ผมรู้คุณค่า ความหมาย และความงดงามของคำว่าคิดถึงได้เป็นอย่างดี วันนี้ผมนั่งคิดถึงและยิ้มให้กับรูปถ่ายเจ้าของไดอารี่มาตลอดทาง

อาจจะเป็นเพราะสองข้างทางไม่ได้มีป่าเขา ทุ่งนาให้ผมได้ดูเหมือนตอนขับรถ หรือเป็นเพราะคู่สนทนาที่ผมไม่รู้จักมักคุ้นเหมือนเจ้าตัวเล็ก           

จึงทำให้ความสนใจของผมทั้งหมดมุ่งไปอยู่ที่รูปหน้าแบ๊วๆของเจ้าของไดอารี่อยู่ตลอดเวลา





ผมลงเครื่องที่ดอนเมือง

แต่ทำไมผมรู้สึกว่าบ้านที่อยู่สะพานควาย มันช่างไกลจากดอนเมืองเสียจริงๆ

พ่อยังดูแข็งแรงไม่แตกต่างไปจากก่อนที่ผมจะไปเรียนเท่าใดนัก

แม่เองก็เช่นกันยังขยันอยู่กับการทำคนไข้อยู่ที่คลินิกเช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

แต่ที่ต่างไปคือในวันนี้นายม่อนน้องชายตัวดีของผมที่เมื่อก่อนยังเป็นหนุ่มติส มาดเซอร์เป็นแนววัยรุ่นทั่วไป

แต่ทว่าตอนนี้นายม่อนกลับดูหล่อสะอาดเกลี้ยงเกลาไม่ต่างจากผมแต่อย่างใด หากแต่ทว่าความหล่อยังห่างไกลกันอีกหลายขุม....

วันนี้ทุกคนยังทำหน้าที่ของตัวเองไปตามปกติ  เช่นเดียวกับคนหนึ่งคนที่ผมคิดถึงท่วมท้นหัวใจ

“ คิดถึงมากก็ไปหาน้องเขาซิลูก อีกไม่นานก็ปีใหม่แล้วน้องเขาคงได้หยุดพักจากการเรียนมั่งแหละ ”  พ่อผมเอ่ยปากออกมาในที่สุด  เมื่อพ่อคงออดทนดูอาการกระวนกระวายใจของผมที่นั่งไม่ติดที่ตั้งแต่ ตอนที่กลับมาแล้ว

“ ป่านนี้พี่ติ๊บเขาคงขึ้นเวรลงเวรอยู่มั้งพ่อ พ่ออย่าลืมว่าเขาเป็นนิสิตแพทย์นะ  มีเวลาว่างมีเวลาหยุดเรียนเหมือนผมที่ไหนละ ” นายม่อนออกโรงค้านพ่อ

“ แล้วว่าแต่ที่มานี่ได้บอกน้องเขาก่อนหรือยังหรือนัดแนะอะไรกันยังไง ” แม่ผมเอ่ยถามขึ้นมาบ้าง

“ ไม่ได้นัด  ไม่ได้บอก  ไม่ได้วางแผนอะไรล่วงหน้าเลยครับแม่ อยากกลับก็บินกลับมาเลย ” ผมก้มหน้าตอบแม่ด้วยอาการอายๆ แต่ผมก็ไม่ได้บอกเจ้าตัวเล็กเลยนะว่าผมจะกลับมาเพราะทั้งหมดทั้งมวลแค่อยากให้เจ้าตัวเล็กตื่นเต้นตกใจ เซอร์ไพรส์เท่านั้นเอง แต่ไม่รู้จะเป็นไปได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง

 


ในที่สุดเมื่อผมอดรนทนต่อไม่ไหวเมื่อหัวใจวัยรุ่น( หน้าตาดี )มันเรียกร้อง

ผมก้าวขึ้นนั่งบนมิสเตอร์แจสคู่ใจคันเดิมที่ไม่ได้เจอกันซะนาน

ทะยานไปสู่เป้าหมายในไม่กี่ชั่วโมง อีกไม่นานเจอกันนะที่รัก

ผมนั่งขับรถไปด้วยความเพลิดเพลินพร้อมกับนึกถึงเรื่องราวเก่าๆ โดยเฉพาะเวลาขับรถตอนฝนตกมืดๆค่ำๆแบบนี้

เจ้าตัวเล็กมักมีเรื่องเล่าตลกขบขันมาให้ผมหัวเราะแก้ง่วงเสมอๆ ตลอดจนการชวนคุยเรื่องราวสัพเพเหระ โจ๊กบ้าง ตลกฝืดบ้าง หรือแม้แต่มุกแป้กๆก็มีให้เห็นบ่อยๆ

แต่ผมก็หัวเราะไปกับเขาตลอดเวลาไม่ใช่หัวเราะจากการหยอดมุกแต่อย่างใด

แต่หัวเราะในความพยายามและยิ้มให้กับความรักที่ผมสัมผัสได้จากใครคนหนึ่งที่นั่งเคียงข้างผมไปตลอดทุกเป้าหมายทุกเส้นทาง

 

 

ผมขับรถมาถึงหน้ามหาวิทยาลัยในตอนเกือบๆสี่ทุ่ม

เพราะเร่งความเร็วรถมากก็ไม่ได้เพราะทั้งมืดทั้งฝนตก

ตลอดจนห่างหายจากการขับรถไปนานจึงขับเรื่อยๆมาตลอดเส้นทาง

ประกอบกับความไม่แน่ใจว่าเจ้าตัวเล็กจะลงเวรตอนช่วงไหน

ผมชะลอรถที่ขับผ่านหน้ามหาวิทยาลัยเล็กน้อย

มองเข้าไปยังไม่พบความเปลี่ยนแปลงของมหาวิทยาลัยแต่อย่างใดเว้นก็แต่หอพักเอกชนที่เริ่มก่อสร้างจากทางด้านหน้ามหาวิทยาลัยมากขึ้น



แต่เป้าหมายของผมไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว

เพราะตอนนี้ว่าที่คุณหมอของผมไปเรียนและฝึกงานที่โรงพยาบาลพุทธชินราช ซึ่งตั้งอยู่ในตัวเมืองที่ตั้งอยู่ห่างไปอีกราวสิบหกกิโลเมตร

ผมจอดรถข้างๆถนนที่อยู่ระหว่างตัวหอพักแพทย์กับตึกใหญ่ของโรงพยาบาล

ก่อนนั่งตัดสินใจอยู่ชั่วครู่ว่าเจ้าตัวเล็กจะลงเวรหรือไม่อย่างไร ถ้าคืนนี้เจ้าตัวเล็กขึ้นเวรดึกมีหวังแผนการที่ผมวางไว้ตลอดการขับรถมาถึงที่นี่ก็จะหมดลงไปทันที

ผมก้าวลงจากรถก่อนเดินตรงไปยังตู้โทรศัพท์หยอดเหรียญกะว่าจะแพลนโทรไปถามโดยไม่ให้เจ้าตัวเล็กรู้ว่าผมกลับมาแล้วจากการโชว์เบอร์ของผม  หยอดเหรียญไปน่าจะเซอไพรส์กว่า

แต่นับว่าโชคเข้าข้างผมเมื่อผมเดินก้าวลงไปหยุดยืนตรงหน้าตู้โทรศัพท์แล้วก็ปรากฏมีเสียงเทพบุตรที่ไหนไม่รู้คุ้นหูเสียจริง

" พี่ไม้  พี่ไม้หรือเปล่าครับ " เสียงทุ้มคุ้นหูเรียกผมมาจากทางด้านหลังก่อนจะหันกลับมาพบว่าเป็นหมอบอยเพื่อนหนุ่มคนสนิทของเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้อยู่ภายใต้เสื้อกาวน์ ดูสุขุมนุ่มลึกเป็นผู้ใหญ่กว่าเมื่อก่อนจนผมเองแทบจำไม่ได้

" อ้าว หมอบอย เป็นไงบ้างไม่เจอกันนานสบายดีน่ะ "

" สบายดีครับว่าแต่พี่ไม้กลับมาเมื่อไหร่ครับไม่เห็นบอกกันบ้างเลย " หมอบอยเอ่ยถาม

อ้าวจะให้บอกได้ไงหว่าขนาดแฟนผมผมยังไม่ได้บอกแล้วแกเป็นใครวะ  ผมคิดในใจเบาๆ

" สงสัยจะแอบมาเซอไพรส์หมอติ๊บใช่มั้ย " หมอบอยเอ่ยถามอย่างรู้ทัน  ดูมันฉลาดขึ้นก็ตอนนี้แหละ

" หมอติ๊บขึ้นเวรเหรอคับ "  ผมเอ่ยถามหมอบอยด้วยหัวใจตุ้มๆต่อมๆกลัวแผนการจะพังครืนหากได้รับคำตอบว่าหมอติ๊บขึ้นเวรดึก

" อ๋อ หมอติ๊บนอนอยู่บนห้องอะครับวันนี้หมอติ๊บขึ้นเวรเช้า ขึ้นห้องไปตั้งแต่หัวค่ำแล้วผมก็กะว่ากำลังจะเดินไปชวนทานข้าวอยู่พอดี พี่ไม้มาแบบนี้ผมคงไม่กล้าไปชวนแล้วละ "

" แล้วพี่จะเจอหมอติ๊บได้ยังไง  โดยที่พี่ไม่ต้องโทรไปตามเขาอะ  หมอบอยพอจะช่วยพี่เซอไพรส์หน่อยได้ป่าว " ผมขอความร่วมมือจากหมอบอยในทันทีก่อนที่เจ้าตัวจะยิ้มกริ่มและผายมือให้ผมเดินนำหน้าไปยังหอพักแพทย์





ตอนนั้นผมตื่นเต้นและใจเต้นโครมคราม จำไม่ได้ว่าหมอบอยกดลิฟท์ให้ผมมาที่ชั้นไหน

รู้แต่ว่าตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าหอพักแพทย์ หมอบอยเคาะประตูครู่เดียวก็เดินเลี่ยงออกไป

ทันทีที่ประตูห้องเปิดออกเผยให้เห็นถึงความมืดภายในห้อง 

หนึ่งคนที่ผมรอคอยมานานแสนนานเปิดประตูห้องออกมาด้วยความงุนงง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคงหลับไปแล้ว

เพื่อความแน่ใจเจ้าตัวกดเปิดสวิตซ์ไฟฟ้าตรงข้างประตูเพื่อมองหน้าผมชัดขึ้น

เจ้าตัวเล็กขยี้ตาตัวเองราวกับฝัน ก่อนจะเผยให้เห็นขอบตารื้นด้วยหยดน้ำใสๆ

ความคิดถึงท่วมท้นหัวใจผมรวบเจ้าตัวเล็กมากอดแนบแน่น  เนิ่นนาน จนหัวใจสองดวงแทบจะรวมกันเป็นหนึ่ง

ก่อนจะผละเจ้าตัวเล็กออกมามองหน้าให้ชัดและจูบหน้าผากเหม่งๆนั้นหนึ่งที

" พี่คิดถึงติ๊บ  ติ๊บคิดถึงพี่มั้ย " ผมเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือแม้จะพยายามควบคุมแค่ไหนก็ตาม

เจ้าตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาให้ผมเห็นน้ำใสๆรื้นขอบตา  ผมใช้มือที่เกาะกุมแก้มปาดหยาดน้ำตาใสๆนั้นออกไปเผยให้เห็นถึงใบหน้าแดงก่ำ ก่อนจะเผยยิ้มให้ผมเห็นให้ชื่นใจ

" ติ๊บก็คิดถึงพี่ไม้คับ   คิดถึงที่สุดเลย " เจ้าตัวเล็กพูดจบก็ก้มหน้างุดเข้าซอกอกอุ่นๆของผมอีกรอบด้วยความคิดถึงหรือด้วยความเขินอายไม่รู้ เพราะตอนนี้ซุกหน้าแน่นเชียว

ก่อนที่ความคิดถึงจะท่วมท้น ความดีใจจะท่วมหัวเราสองคนเจ้าตัวเล็กก็เปิดประตูห้องให้ผมเข้ามาเผยให้เห็นถึงเตียงนอนเล็กๆที่มีถึงสี่เตียงภายในห้องเดียวกันแต่ดีตรงที่เจ้าตัวเล็กบอกผมว่าพี่ๆเขาไม่ค่อยขึ้นเวรลงเวรกับติ๊บเท่าไหร่จึงไม่ค่อยได้พบเจอหน้ากัน  นานๆจะอยู่กันพร้อมหน้า

ตอนนี้ผมจึงพบเพียงหนังสือการ์ตูนกองโตอยู่ที่เตียงที่อยู่ติดประตู และดูจากสภาพภายในห้องแล้วเชื่อได้เต็มที่เลยว่าไม่ได้ถูกใช้ไปเพื่อการอื่นมากกว่านอนเพียงอย่างเดียวจริงๆ เพราะเครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆภายในห้องแทบจะไม่มีร่องรอยการใช้งานมาในเวลาไม่นานนี้ให้ผมได้เห็นเลย และส่วนใหญ่จะไปกองตรงใต้เตียงของเจ้าตัวเล็กเสียมากกว่า

" ห้องนี้ส่วนใหญ่จะมีข้าวของของติ๊บมากกว่าอะครับ  แต่พี่ๆเขาอยากใช้อะไรก็ให้เขาใช้ได้ตามสบายแต่ส่วนใหญ่เขาก็จะแค่มานอนหายเหนื่อยก็ไปกินข้าวขึ้นเวรต่อเท่านั้นแหละ " เจ้าตัวเล็กอธิบายในขณะที่บอกให้ผมนั่งรอเจ้าตัวแต่งตัวเล็กน้อย

ผมไม่ได้ละสายตาไปจากร่างบางของเจ้าตัวเล็กที่อยู่หน้าตู้เสื้อผ้า ที่เจ้าตัวก็ไม่ได้แต่งตัวอะไรมากไปกว่าเมื่อตอนที่เราอยู่ด้วยกันเท่าใดนัก

เจ้าตัวเล็กก้าวมาหยุดยืนตรงหน้าผมในชุดเสื้อยืดสีขาวและกางเกงตัวโปรดที่ผมคุ้นตา

ใบหน้าเกลี้ยงเกลาแดงระเรื่อไปตามธรรมชาติหรือด้วยความเขินอายไม่รู้

รู้แต่ว่าตอนนี้เจ้าตัวเล็กจ้องหน้าผมและยิ้มให้ผม จนทำให้ใจผมเต้นตูมตามราวกับเด็กหนุ่มที่มีรักแรกเมื่อตอนสิบสี่อีกครั้ง

ผมรวบร่างบางมากอดและนั่งบนตักใหญ่ๆของผมอีกครั้ง

" พี่รักติ๊บนะ เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง " ผมกระซิบข้างหูก่อนจะกระชับสวมกอดแนบแน่นขึ้นไปอีก

" ติ๊บก็รักพี่ไม้คับ  แต่มันไม่เหมือนเดิม  ……" ใจผมร่วงลงไปอยู่ปลายตาตุ่มเรียบร้อยแล้ว

" เพราะมันมากขึ้น มากขึ้น และมากขึ้นในทุกนาทีที่ผ่านไป "  ได้ยินแบบนี้ผมจะทำไรได้มากไปกว่าเผยยิ้มหล่อๆ และกอดเจ้าตัวเล็กแน่นขึ้นไปอีก ก่อนประกบปากลงบนปากบางๆช่างเจรจานั้นและดูดดื่มหาความหวานว่ามันมาจากที่ใด

เนิ่นนานจนเจ้าตัวผละออกจากอกผม

เราจึงตั้งสติก่อนจะเตลิดกันไปมากกว่านี้ผมจูงมือเจ้าตัวเล็กออกมาจากห้อง  เดินตรงไปยังรถคู่ใจที่จอดอยู่ด้านข้างหอพัก เดินผ่านสายตาที่มองมายังเราสองคนหลายคู่  แต่ผมชักจะเริ่มชาชินกับสายตาจ้องมองและปากซูบซิบๆตลอดการเดินผ่านสายตาประชาชนที่จ้องมองเราตลอดเวลาที่เดินผ่านสายตาเหล่านั้นมา

" นี่พี่ไม้จะพาติ๊บไปไหนเหรอคับ "  เจ้าตัวเอ่ยถามงงๆทันทีที่ก้าวเข้ามาในรถและนั่งในตำแหน่งเดิมที่คุ้นเคย

" นั่นซิ พี่จะพาติ๊บไปไหนดีเชื่อมั้ยพี่ไม่ได้มีแพลน แผนการอะไรไว้ล่วงหน้าเลยคิดแต่ว่าจะมาให้เห็นหน้าติ๊บเท่านั้นเอง  ติ๊บอยากไปไหนหรือเปล่า  "

" อ้าว นึกว่ามีแผนการจะพาติ๊บไปไหนซะอีก งั้นพี่ไม้พาติ๊บไปไหนติ๊บก็ไปกับพี่ไม้ได้หมดแหละครับ "

" แล้วนี่ติ๊บหยุดวันไหน  ใกล้ปีใหม่แล้วได้หยุดหรือยัง  "

" อ๋อ มีขึ้นเวรเช้าพรุ่งนี้อีกวันนึงครับแล้วก็หยุดสี่วัน " เจ้าตัวเล็กเผยถึงภารกิจที่ต้องรับผิดชอบ

" งั้นคืนนี้พี่ก็นอนพิษณุโลกคืนนึง แล้วพรุ่งนี้ติ๊บทำงานเสร็จแล้วพี่จะพาไปเที่ยวดีมั้ย "

" ครับผม  แต่ว่าติ๊บคงพาพี่ไม้ไปนอนที่หอพักไม่ได้หรอกน่ะ ถึงเขาจะมีบางคนที่พาคนนอกมานอนภายในหอพักด้วยแต่ติ๊บว่ามันไม่เหมาะ อย่างน้อยก็เป็นการให้เกียรติรูมเมทของเรา การจะพาใครเข้ามาในห้องติ๊บว่ามันดูไม่ค่อยดี "

" คร้าบบบบ  ผมไม่นอนหอพักของคุณหมอก็ได้ครับ  แต่คุณหมอต้องมานอนกับผมนะ "

ผมแกล้งลากเสียงยาวและออดอ้อนเจ้าตัวเล็กที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆก่อนพาเจ้าตัวเล็กขับรถรอบเมืองพิษณุโลกพูดจาให้หายคิดถึง ก่อนมาหยุดรถที่ข้างๆโรงพยาบาลเป็นร้านบะหมี่เกี๊ยวเล็กๆ

" พรุ่งนี้ติ๊บต้องทำงานแต่เช้า  พี่ก็หาที่พักในเมืองนี่แล้วกันตอนเช้าจะได้ส่งติ๊บทำงานได้ทัน "


หลังจากเติมพลังด้วยบะหมี่เกี๊ยวกันแล้ว

ผมก็เข้าเชคอินน์ในโรงแรมที่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลพุทธชินราชเท่าใดนัก 

แน่นอนมันคือท๊อปแลนด์ โรงแรมที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองและเป็นศูนย์การค้าแห่งเดียวในพิษณุโลก ณ เวลานั้น 





และคงไม่ต้องบอกนะครับว่าผมให้หมอติ๊บทำงานชดใช้ช่วงเวลาที่ห่างหายไปมากน้อยแค่ไหน 







รู้แต่เพียงว่าทำไมมันเช้าเร็วจัง........... :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.154, P.178, 2011-04-05
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 07-04-2011 17:09:25

อ่านไปแอบเขินแทนพี่หมอติ๊บไป
แต่ทำไมตอนสุดท้ายมันทำให้คิดไปไกล  :m25:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-04-2011 19:28:54

หมดสะต็อกใน FB ซะงั้น ไม่ได้ทำหน้าที่ตัวเองอีกแล้ว

แย่จัง

ปล. ติดภาระกิจเยอะมากครับช่วงนี้ เรียนจบ หางานทำ รองานทำ อ่านหนังสือเตรียมสอบทำงาน หาที่เรียนต่อ เกณฑ์ทหาร เฮ้อ ชีวิตลูกผู้ชายช่วง 20 ปีนี้ ทำไมมันโหดและภาระเยอะจังนิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-04-2011 19:40:58

อ้าว  หนุ่มแฮค

พี่ลงในเฟสบุคให้ตั้งนานแล้ว  เห็นเราเงียบไป

คิดว่าแอบไปหาเด็กที่ไหน

ก็เลยอัพให้ซะเรยยย  ด้วยความที่ว่างจัดเมื่อวานน

เอานะ  ตอนต่อๆไปนายทำหน้าที่ต่อละกันนน

เดี๋ยวพี่จะทยอยอัพให้ไปเรื่อยๆละกันนน

เดี๋ยวเอาลงหมดทีเดียวเขาไปอ่านในเฟสบุคพี่หมด

นี่แฟนคลับหมอติ๊บก็หายเงียบไปเยอะแล้ว   ไงคอมเม้นท์ให้กำลังใจกันเหมือนเดิมด้วยนะคับ

เห็นเงียบๆเหงาๆนี่มันกลัวว่าคนอ่านจะเบื่อหรือเลี่ยนหมอสองคนกันไปหมดแล้วว :m15:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: prikphed ที่ 07-04-2011 19:49:42

ไม่มีคำว่าเลี่ยนค่ะ  :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 07-04-2011 19:50:38

อ่านเรื่องหมอไม้กับหมอติ๊บทีไรก็ทำให้ยิ้มได้ทุกทีเลยยยย  
 :กอด1:
555 ไม่เคยเบื่อความเลี่ยนของหมอติ๊บกับหมอไม้หรอกกก
(มีแค่อิจฉาบ้างไรบ้างนิดๆ หน่อยๆ อิอิ)  :-[
ส่วนหนุ่มแฮคก็สู้ๆ เเล้วนะคับบบบ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 07-04-2011 19:52:34

 :L1: ยังรักและเป็นกำลังใจให้คุณหมอทั้งสองเหมือนเดิมน้า  :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Isuru ที่ 07-04-2011 20:02:51

อ่านรวดเดียวจนถึงหน้าปัจจุบัน
อยากจะบอกว่า ซึ้งในความรักของทั้งคู่มากๆ
ยินดีด้วยนะคะ ที่ทั้งคู่ได้รับการยอมรับจากครอบครัวทั้งสองฝ่าย
ชอบคำสอนของย่าหมอติ๊บ ชอบความกตัญญูของหมอติ๊บมากๆเลยค่ะ
และก็ชอบความหลงตัวเองของหมอไม้ อ่ะล้อเล่น ขำๆนะคะ
ตอนนี้หมอติ๊บไปเรียนต่อ ส่วนหมอไม้ก็รอหมอติ๊บกลับมา
การรอคอยคนที่เรารักก็เป็นบททดสอบอย่างนึง
รักแท้..ไม่แพ้ระยะทางเสมอไปหรอกนะคะ ถ้าเราเชื่อใจในกันและกัน
และการที่เราอยู่ห่างไกลกันก็จะทำให้รู้ว่า เราคิดถึงและรักเค้ามากแค่ไหน

รออ่านตอนต่อไปค่ะ  รอหมอติ๊บกลับมาด้วย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 07-04-2011 20:25:08

ไม่เลี่ยนค๊า...ลงได้เรื่อยๆ ชอบบบบบบบบ ชอบคนรักกัน ชอบคนดีกัน ชอบคนคิดถึงกัน
เป็นห่วงเป็นใยกันค๊า.....ถ้าคุณหมอว่างก็ทอยเล้ยคะ อ่านทัน  :laugh:

ชอบที่ทำแบบนี้จัง คุณหมอเขียนแล้วเห็นภาพตลอด "ผมรวบร่างบางมากอดและนั่งบนตักใหญ่ๆของผมอีกครั้ง"...น่ารักอะ.....อิชชี่ที่สู้ดดดดดดด :z3:
ว่าแต่ตอนต่อไปต้อง สนุกแน่ หยุดตั้ง 4 วัน ไปหวานกันที่ไหนช่วงนั้นเล่ามาให้หมด อิๆๆ
รอค๊า~~~~~~~~~ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 07-04-2011 20:25:42

...แหม คุณหมอสุดหล่อ มีความรักตั้งแต่อายุ14 เลยนะไม่ค่อยเจ้าชู้เท่าไหร่
...พี่ก็ไม่เลื่ยน หรอกความรักของหมอนะ กลับมาอยู่กับพ่อแม่ กี่วันนี่ คุณพ่อคุณแม่ก็ช่างรู้ใจคุณลูก  
...เขียนมาเถอะอยากอ่านต่อ อาจจะเม้นบ้างไม่เม้นบ้างแต่ก็อ่านตลอด  เป็นกำลังใจให้นะ :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 07-04-2011 20:32:19

คิดถึงเหมือนเดิมจ๊ะ น้องหมอติ๊บเป็นไงบ้างค่ะ หมอไม้ส่งข่าวด้วยนะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 07-04-2011 22:14:24

หวัดดีหมอไม้
ไม่เบื่อหรอกเพราะความเลี่ยนของหมอไม้กับหมอติ๊บ
ทำให้เรามีความสุขและยิ้มได้
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกก
จัดมาขอแรงกว่านี้ก็ได้นะ555
ปล.น้องแฮคสู้ สู้นะ เดี่ยวก็ได้งานทำแล้วเชื่อเถอะ :call:
 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-04-2011 22:41:28

อ้างจาก: dr.mike ที่ 07-04-2011 19:40:58  

อ้าว  หนุ่มแฮค

พี่ลงในเฟสบุคให้ตั้งนานแล้ว  เห็นเราเงียบไป

คิดว่าแอบไปหาเด็กที่ไหน

ก็เลยอัพให้ซะเรยยย  ด้วยความที่ว่างจัดเมื่อวานน

เอานะ  ตอนต่อๆไปนายทำหน้าที่ต่อละกันนน

เดี๋ยวพี่จะทยอยอัพให้ไปเรื่อยๆละกันนน

เดี๋ยวเอาลงหมดทีเดียวเขาไปอ่านในเฟสบุคพี่หมด

นี่แฟนคลับหมอติ๊บก็หายเงียบไปเยอะแล้ว   ไงคอมเม้นท์ให้กำลังใจกันเหมือนเดิมด้วยนะคับ

เห็นเงียบๆเหงาๆนี่มันกลัวว่าคนอ่านจะเบื่อหรือเลี่ยนหมอสองคนกันไปหมดแล้วว :m15:

โหยยย มาโหมดอ้อนขนาดนี้ ใครไม่เม้นท์ให้ก็ใจร้ายไปแล้วล่ะ

+1 ทุกคนจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 07-04-2011 23:46:52

 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 08-04-2011 10:14:45

ความหวานของหมอไม้กะหมอติ๊บใครจะเบื่อ ไม่มี๊  ชอบมากตังหากละค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 08-04-2011 12:24:28

อ่านได้ไม่เบื่อเลย

แฟนคลับพี่หมอติ๊บก้อยังอยุ่น้าาา ไม่หายไปใหนหรอกคร่าาาา

ยังคิดถึงเหมือนเดิม คริๆ :impress2: :give2: :give2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 08-04-2011 14:07:11

ไม่มีเลี่ยนหรอกค้า ชอบๆ

และที่สำคัญ....เพราะคุณหมอก็บอกตลอดนี่เนาะว่า...ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา...

ก็เลยต้องมาติดตามค้นหากันต่อไป... :z1:

 :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 08-04-2011 21:04:05

ไม่ต้องบอกว่าทำยังไงให้สมกับความคิดถึง

ในที่สุดก็ได้เจอกันแล้ว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 08-04-2011 22:23:31

จัดมาเลยพี่ไม้+น้องแฮ็ค  :angry2:

เม้นบ้างไม่เม้นบ้างแต่ตามอ่านตลอดนะเออ

อัพเดทความเคลื่อนไหวน้องมั่งจิพี่ไม้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 09-04-2011 00:02:16

น่ารักกันได้ตลอดเลย มีเซอร์ไพรส์กันด้วย

มาบ่อยๆ นะครับพี่ไม้

 :L2:  :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 09-04-2011 10:07:33

หมอไม้นี้เจ้าพ่อจอม surprise นะค่ะเนี่ย เดี๋ยวแวบไปหาหมอติ๊บตลอดๆ

ทั้งตอนก่อนหมอไม้ไปเรียน  ตอนกลับมา  แล้วยังตอนไปหาหมอติ๊บที่ออสฯอีก น่ารักมั่กๆเลยค่ะ :o8:

 :กอด1: :L2:  2 คุณหมอ & น้อง hackz (มือโพส)

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: hipolymer ที่ 10-04-2011 00:52:37

โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆโอ๊ยยยย :z3: :z3: ทำไมมันหวานยังงีล่ะะะะะะะะ :-[ :-[ :-[ มันทำให้อิจฉานะพี่ไมมมมมมมมมมม้ พี่ไม้ พี่ติ๊บน่ารักง่ะ  รักพี่ๆจัง  :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Jploiiz ที่ 10-04-2011 21:12:07

โอ๊ย ยยย
อ่านแล้วคิดถึงหมอติ๊บ!

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 11-04-2011 12:59:03

^
^ ขอคิดถึงด้วยคนค๊า ...คิดถึงคนน่ารักที่สู้ดดดดดดด
อิๆๆ คุณหมอจะมาลงตอนสงกรานต์มั้ยน๊า ปีนั้นที่กลับมาไปเที่ยวไหนกัน
หวานขนาดนั้น รอต่อไป คุณหมอขา~~~ มาลงเถอะ ให้กำลังใจการโพสท์  :L1:
น้องแฮ๊ค มือโพสด้วยค๊า :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-04-2011 17:18:59

กราบขออภัยแฟนคลับหมอติ๊บมา ณ โอกาสนี้

พอดีช่วงที่ผ่านมาใกล้วันหยุดสงกรานต์ก็เลยมีคนไข้เยอะเลย

ผมก็เร่งเคลียร์งานเต็มที่  กลับถึงห้องก็หมดแรงเลยขาดการอัพตอนต่อไป

สัญญาด้วยหน้าหล่อๆของผมว่า

วันหยุดนี้จะมาตอนต่อไปให้ครับ  เป็นของขวัญปีใหม่ไทยให้แฟนคลับทุกคน

ได้เติมความหวานให้ชีวิตแน่นอน

เพราะตอนหน้า

หมอติ๊บน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 12-04-2011 17:25:06

สุขสันต์วันสงกรานต์นะหมอไม้ มีความสุขกับวันหยุดยาว ๆ นะ
อ้อ ไม่ว่าตอนไหนน้องหมอติ๊บก็น่ารักอยู่แล้วววว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 12-04-2011 21:02:41

โอ้โห พี่หมอไม้ขยันจังง่ะ

วันหยุดทั้งทีไม่ไปเที่ยวพักผ่อนที่ใหนบ้างหรอเนี่ยย

แต่อย่าหายไปนานนนะคะ แฟนคลับคิดถึง  :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 12-04-2011 21:03:29

ยังน่ารักเหมือนเดิมนะคู่นี้

หมอไม้ + หมอติ๊บ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 12-04-2011 21:43:06

รอคนหน้าหล่อด้วยคนคะ
รอความหวาน และ ความน่ารักด้วยค๊า
สุขสันต์วันปีใหม่ไทย สงกรานต์ สาดความสุขนะค่ะ + :กอด1: น่ารักทั้งคู่ค๊า+ :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 12-04-2011 21:46:08

สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่ะ  :L2:
อย่าทำงานหักโหมมากเกินไปน่ะค่ะ แอบเป็นห่วง อิอิ
อยากบอกพี่หมอไม้ว่า พี่หมอติ๊บก็น่ารักทุกตอนนั่นแหละค่ะ =D

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 12-04-2011 22:07:48

สุขสัีนต์วันสงกรานต์ค่ะ
อยากรู้จังว่า คุณหมอไม้จะไปเที่ยวไหน
จะบินไปหาหมอติ๊บรึเปล่าน่ะ  :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Ember ที่ 12-04-2011 22:32:15

พึ่งเม้นท์เรื่องนี้เป็นครั้งแรก เพราะพึ่งได้แอบอ่าน อิอิ :)
ใช้เวลาอ่านนานมาก
ติดเรื่องนี้มากๆ ตื่นมาก็อ่าน ว่างก็อ่าน ไม่ทำอะไรเลย 5555
บางตอนอ่านซ้ำไปซ้ำมา
พี่ติ๊บเป็นคนที่สุดยอดมากๆ ทั้งความคิด ความขยัน เห็นแล้วอิจฉาพี่ไม้ 5555+

ชอบจัง แล้วก็อิจฉาความรักของพี่สองคนมากๆ
เป็นอะไรที่ดูแล้วมีความสุขดีจัง ^^

เป็นกำลังใจให้นะคับ ขอให้รักตลอดไปเลย :))

ปล.รูป AVATAR ปัจจุบันนี้รูปใครหรอคับ ?
ไม่เคยเห็นรูปพี่ทั้งสอง เลยไม่รู้ว่ารูปนี้ใคร 55555+

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 12-04-2011 23:28:42

สุขสันต์วันปีใหม่ไทยนะคะหอมไม้ หมอติ๊บ แล้วก็นายแฮคด้วย
 :mc4: :mc4: :mc4:
ช่วงก่อนสงกรานต์คนไข้เยอะจริง เข้าใจอารมณ์ เพราะวันนั้นไปทำฟันมาคิวยาวมากกกกกกกกกกกกกก
ยังไงก็ สู้ๆ นะคะหมอไม้ วันหยุดก็พักให้เต็มที่ ค่าาาา
คิดถึงหมอติ๊บมากมายยยยยยยย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 13-04-2011 21:10:38

 :L1: :L1:  สุขสันต์วันปีใหม่ไทย จ้า  :L1: :L1:   

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-04-2011 22:26:06

สวัสดีปีใหม่ไทยนะ หมอไม้ หมอติ๊บ และนายแฮ็ค
งานยุ่งวุ่นวานมาก กว่าจะตามอ่านทัน
หมอติ๊บ เป็นยังไงบ้างไปอยู่ที่โนน
หมอไม้ กะนายแฮ็ค ไปเล่นน้ำสงกรานต์กันที่ไหน มาเล่าให้ฟังกันบ้างนะ พานอกเรื่องไปป่าวเนี่ย 555
คิดถึง หมอไม้ หมอติ๊บ และนายแฮ็ค

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 15-04-2011 15:54:59

ขอสมัครเป็นแฟนคลับ หมอไม้ หมอติ๊บ รวมทั้งนายแฮ็ค ด้วยคนนะค๊า :L2:

เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่านเรื่องเล่าน่ารักน่ารักของหมอทั้งสอง เมื่อวานนี้่เอง

แม้ตอนนี้จะอ่านแค่หน้า 98 แต่อยากเข้ามาเม้นก่อนเพื่อให้หมอไม้ กับหมอติ๊บรู้ว่า

มีอีกคนนึงที่ชื่นชอบคุณหมอทั้งสองมากกก

ชอบทั้งการดำเนินชีวิต การเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน รวมถึงชอบความคิดความอ่านของหมอติ๊บ

ที่จะมีซักกี่คนที่ผ่านความยากลำบากมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็ประสบความสำเร็จมาถึงขนาดนี้ได้ น่านับถือจริงๆค่ะ o13

ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวทุกคนในเล้าที่น่ารักด้วยนะคะ

แล้วจะพยายามอ่านต่อให้ทัน แล้วจะเข้ามาเม้นเป็นกำลังใจให้เรื่อยๆค่ะ

ปล. ขอถามเหมือนคุณ Ember ว่ารูป AVATAR ปัจจุบันนี้รูปใครเหรอค่ะ

เพราะไม่เคยเห็นรูปทั้งสองคน เลยไม่รู้ว่ารูปนี้ใครเหมือนกันค่ะ

ปล.อีกอย่าง จะเป็นการรบกวนไหมค่ะ ถ้าอยากเห็นรูปคุณหมอทั้งสองบ้าง

เพราะแอบเสียดายที่เข้ามาอ่านช้า เลยทำให้ไม่ได้เห็นรูปคุณหมอทั้งสองเลย

อยากเห็น อยากเห็น ความน่ารักของหมอไม้ กับหมอติ๊บ อย่างที่ทุกคนบอกจัง  :call:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 15-04-2011 16:49:00

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 15-04-2011 22:00:21

หมอไม้ครับ ความฝันเรื่องศูนย์การแพทย์ ไปถึงใหนแล้วครับ
แฟนคลับคนนี้ยังติดตามมาเรื่อยๆนะครับ อยากให้เป็นจริงตามที่ตั้งใจ
ส่วนหมอติ๊บ ป่านนี้คงหัวฟูเพราะเรียนหนัก และแก้มแดงมากขึ้น เพราะอยู่ในส่วน
ที่อากาศดี กลับมาคงอ่อนเยาว์ลงอีก 10 ปี
หมอไม้ทำงานเยอะๆหนักๆนะครับ จะได้ไม่มีเวลาว่าง เดี๋ยวถ้าว่างเยอะ มันจะไม่ดี
อย่ารับประทาน ฟาสท์ฟู้ด มากนะครับ เดี๋ยวหมอติ๊บกลับมาโอบไม่รอบ จะทำไง
และอีกอย่างอย่าเผลอไปปีนตึกสูงนะครับ เดี๋ยวเค้าจะเอาเฮลิคอปเตอร์มาไล่ยิงเอา อิอิ (คงรู้นะครับ)
รักหมอติ๊บและหมอไม้มากครับ รอวันที่ทั้งคู่กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม ห่างกันขนาดนี้ สู้ๆนะครับ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 16-04-2011 01:00:14

เข้ามาเม้นเป็นกำลังใจให้คุณหมอไม้กับหมอติ๊บ รวมทั้งนายแฮคจ๊า :3123:
ตอนนี้อ่านถึงตอนที่119ล่ะ ใกล้จะทันล่ะ
ติดคุณหมอทั้งสองจนไม่สนใจเล่นน้ำสงกรานต์เลยทีเดียว :o8:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีแบบนี้นะคะ :pig4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 16-04-2011 01:06:51

สงกรานต์สามวัน ตัวไม่เคยว่างซักที

โดนลากไปสาดน้ำทุกวันเลย

ทุกคนสบายดีนะครับ

คิดถึงทุกคนเช่นกัน

ทั้ง afternoon, nonae และ winniethepooh รับไป +1

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: bSilky ที่ 16-04-2011 01:20:55

รักหมอติ๊บ หมอไม้ครับ ดีใจที่ได้อ่านครับ มันทำให้ผมได้หลักในการใช้ชีวิตขึ้นมาบ้าง ^ ^
รักกันนานๆนะครับ
ปล.อิจฉานิสัยหมอติ๊บ อยากนิสัยดีอย่างงั้นมั่ง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 16-04-2011 17:37:07

แง่มๆๆๆๆๆๆๆๆ ปีใหม่ไทย  :mc4:ผ่านไป คุณหมอก็ยังไม่มา หุๆๆ ไปหลงสงกรานต์อยู่แถวไหนค่ะเนี่ย อิิๆๆ
อย่าบอกนะว่าแถวสีลม :impress2: อิๆๆ
รอความหวานสงกรานต์ปีที่คุณหมอกลับมาหาน้องฯ อยู่ค๊า รอ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :call: แต่เธอ  :call:รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 17-04-2011 02:57:02

เย้ เย้ และแล้วเราก็อ่านทันแล้ว :mc4:
ช่วงสงกรานต์เขาเล่นน้ำกันสนุกสนาน
แต่เรานั่งอ่านความน่ารักของหมอไม้กับหมอติ๊บตลอดเลย
อ่านไปก็ยิ้มไป แถมได้ข้อคิดดีดีจากหมอติ๊บเยอะเลย เป็นคนคิดบวกเจงเจง
อยากบอกว่า ไม่เสียแรงที่ตั้งหน้าตั้งตาอ่านจนทันเลย
เป็นกำลังใจให้หมอไม้กับนายแฮคมาอัพไวไวน่า :3123:
แล้วก็ส่งความคิดถึงไปหาหมอติ๊บด้วย อยากให้รู้ว่า
มีคนขอสมัครเป็นแฟนคลับคนรักหมอติ๊บหมอไม้อีกคนนะค๊า(นายแฮคด้วย คนนี้ก็สำคัญ อิอิ) :-[

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 17-04-2011 18:35:45

เป็นอีกคนที่ยังไม่หายไปไหนหรอกค๊า ติดตามเรื่องราวซีรี่ย์ความรักของหมอไม้และหมอติ๊บตาล๊อดๆ
ติดตามมาจนน้องแฮ็คเรียนจบและกำลังจะทำงานแล้วเนอะ ขอให้ได้งานทำที่ถูกใจนะค่ะน้องแฮ็ค

เพิ่งได้เข้าบอร์ดเพราะไปเที่ยงสงกรานต์ ตจว มาอะค่ะ หมอไม้หละค่ะไปเที่ยงสงกรานต์ที่ไหนเอ่ย
ไปไกลถึงออสซี่ป่าวน๊าาา ไหนว่าจะมาต่อตอนต่อไปแล้วไง มาได้แย๊ววว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 17-04-2011 19:26:30

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะทั้งหมอไม้ หมอติ๊บ แล้วก็น้องแฮ๊คซ์ด้วยน๊า
ปล.มาต่อความหวานเร็วๆ นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 17-04-2011 22:33:17

เมื่อไรน้อออ ที่หมอไม้จะกลับมาาาา

คิดถึง คิดถึง ว่าแต่พี่หมอไม้ได้ไปสาดน้ำที่ใหนมารึเปล่าคะ

เค้าอยากอ่านตอนต่อไปจะแย่แล้ว แล้วยังมาบอกว่าตอนต่อไปหมอติีบน่ารักก

แหมะ รอมาขนาดนี้ รอต่อไปอีกซักหน่อยก้อคงคุ้มกับความน่ารักหมอติ๊บบบ อิอิ :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 18-04-2011 21:04:23

เพิ่งเข้ามาอ่าน เลิฟๆพี่หมอติ๊บสุดๆ 555+ ตอนนี้เพิ่งอ่านถึงหน้า 48 เอง เหลืออีกยาวไกล ขอตัวไปอ่านต่อก่อนนะค้า^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 18-04-2011 21:14:52

มาดักรอหมอไม้ กะนาย Hack

 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 18-04-2011 23:40:05

อ้างจาก: Ember ที่ 12-04-2011 22:32:15  

ปล.รูป AVATAR ปัจจุบันนี้รูปใครหรอคับ ?
ไม่เคยเห็นรูปพี่ทั้งสอง เลยไม่รู้ว่ารูปนี้ใคร 55555+

อ้างจาก: winniethepooh ที่ 15-04-2011 15:54:59  

แม้ตอนนี้จะอ่านแค่หน้า 98 แต่อยากเข้ามาเม้นก่อนเพื่อให้หมอไม้ กับหมอติ๊บรู้ว่า

มีอีกคนนึงที่ชื่นชอบคุณหมอทั้งสองมากกก

ชอบทั้งการดำเนินชีวิต การเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน รวมถึงชอบความคิดความอ่านของหมอติ๊บ

ที่จะมีซักกี่คนที่ผ่านความยากลำบากมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็ประสบความสำเร็จมาถึงขนาดนี้ได้ น่านับถือจริงๆค่ะ o13

ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวทุกคนในเล้าที่น่ารักด้วยนะคะ

แล้วจะพยายามอ่านต่อให้ทัน แล้วจะเข้ามาเม้นเป็นกำลังใจให้เรื่อยๆค่ะ

ปล. ขอถามเหมือนคุณ Ember ว่ารูป AVATAR ปัจจุบันนี้รูปใครเหรอค่ะ

เพราะไม่เคยเห็นรูปทั้งสองคน เลยไม่รู้ว่ารูปนี้ใครเหมือนกันค่ะ

ปล.อีกอย่าง จะเป็นการรบกวนไหมค่ะ ถ้าอยากเห็นรูปคุณหมอทั้งสองบ้าง

เพราะแอบเสียดายที่เข้ามาอ่านช้า เลยทำให้ไม่ได้เห็นรูปคุณหมอทั้งสองเลย

อยากเห็น อยากเห็น ความน่ารักของหมอไม้ กับหมอติ๊บ อย่างที่ทุกคนบอกจัง  :call:

รูป Avartar คือคุณหมอติ๊บผู้น่ารักจ๊ะ  ถ้าหมอไม้จะตัวล่ำๆ อย่างที่หมอติ๊บเรียก คิงคอง

ก็รอดูรูปหมอไม้เพราะหมอชอบมาเปลี่ยนรูปเป็นตัวเองบ่อยเหมือนกัน เพราะหมอไม้เค้าหล่อ (เห็นหมอเค้าชมตัวเองบ่อยๆ) :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 19-04-2011 02:11:22

ตอนนี้อ่านถีงตอนที่ 80 อารมณ์กำลังซึนได้ที่ กินมาม่าอร่อยเลยเชียว ฮือๆๆๆ ไปนอนแล้ว พรุ่งนี้จะมาซึนใหม่ TT^TT

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 19-04-2011 09:35:55

ขอบคุณ คุณicyblue นะคะที่เข้ามาบอกว่าเป็นรูปใคร แหม น่ารักสมคำล่ำลืิอเจงเจง อิอิ :o8:
แล้วก็เข้ามารอหมอไม้กับนายแฮคมาอัพตอนใหม่ด้วยคนนะคะ
ช่วงนี้ร่างกายขาดน้ำตาลอย่างรุนแรง จามาขอความหวานจากหมอไม้กับหมอติ๊บซะหน่อย  :-[
 :call: :call:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 19-04-2011 17:14:23

[/quote]

รูป Avartar คือคุณหมอติ๊บผู้น่ารักจ๊ะ  ถ้าหมอไม้จะตัวล่ำๆ อย่างที่หมอติ๊บเรียก คิงคอง

ก็รอดูรูปหมอไม้เพราะหมอชอบมาเปลี่ยนรูปเป็นตัวเองบ่อยเหมือนกัน เพราะหมอไม้เค้าหล่อ (เห็นหมอเค้าชมตัวเองบ่อยๆ) :z2:


[/quote]

คุณหมอไม้หล่อจริงๆนะคะ...ดูจากอวาร์ตาร์เก่าๆ 555555
ส่วนคุณหมอติ๊บน่ารักตลอดกาลอยู่แล้ว(ข้อนี้หมอไม้เค้าคงรับรองได้...ใช่ไหมคะหมอ)

 :L2: :L2: :L2: :L2:
ปล. สงกรานต์ปีนี้ไปเปียกเลย ทั้งๆที่ออกจากบ้านนะ  สงสัยจะเพราะแก่แล้ว 555555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 19-04-2011 19:33:18

อ้างจาก: winniethepooh ที่ 19-04-2011 09:35:55  

ขอบคุณ คุณicyblue นะคะที่เข้ามาบอกว่าเป็นรูปใคร แหม น่ารักสมคำล่ำลืิอเจงเจง อิอิ :o8:
แล้วก็เข้ามารอหมอไม้กับนายแฮคมาอัพตอนใหม่ด้วยคนนะคะ
ช่วงนี้ร่างกายขาดน้ำตาลอย่างรุนแรง จามาขอความหวานจากหมอไม้กับหมอติ๊บซะหน่อย  :-[
 :call: :call:

ไม่ต้องรอเค้าเลยนะ อิอิ

รอเฮียไม้คนเดียวแหละ

ไม่ยอมส่งต้นฉบับให้ซักที

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 19-04-2011 22:17:51

วานแฮ็คจุดธูปเรียกพี่ไม้ที  :call:

มาให้ไวเลยค่ะพี่  :m16:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 20-04-2011 04:04:33

เย้ๆๆ ถึงตอนที่ 127 แล้ว อีกนิดเดียวๆ แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วจะสลบ คร๊อกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 21-04-2011 09:34:13

 :z13:
 :z13:
 :z13:
 :z13:
 :z13:
ปล.หมอไม้สุดหล่อมาต่อได้แล้ว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 21-04-2011 11:52:57

ุ^
ุ^...คนหล่อหาย :laugh:ตัว อิๆๆ ท่าจะงานยุ่ง รอได้ค๊า ถ้าว่างก็มาหน่อยน๊า  :serius2:
สู้ๆๆ ค๊า คนหล่อที่สู้ดดดดดดดดดดดดดดดดด สู้ๆๆ o22

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 21-04-2011 20:21:56

เย๊!!ตามทันแล้ววว อยากจะดิ้นๆๆ 55+ ตอนแรกนึกว่าเป็นนิยาย อ่านไปอ่านมา อ้าว!เรื่องจริงหรอกเหรอ เอิ๊กๆ

ไม่รู้แหละ ตอนนี้รู้แต่ว่าอ่านไป ยิ้มไป ขำหมอไม้น้ำตาเล็ดไปก็พอ 555+ แต่รู้สึกจะพลาดอะไปเยอะเลย โดยเฉพาะบรรดารูปทั้งหลาย^^

นั่งรอคนหล่อมาต่อค่า ^_^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 22-04-2011 22:31:08

เป็นสมาชิกคนใหม่คะที่เข้ามาเสน่ห์และคำหวานของ หมอไม้และหมอติ๊บ :-[

ช่วงนี้อยากกินไอติมทุกวัน นั่นก็เป็นเพราะหมอติ๊บคนเดียว มาทำให้เค้ารัก ให้เค้าหลง จนต้องไปหาไอติมมากินทุก   :man1:

แต่ว่ายังอ่านตามไม่ทันนะ อยุ่หน้าที่ ร้อยกว่า มั้ง จะพยายามรีบอ่านให้ทันนะ
 :z10:

หมอไม้ เค้ามีปัญหาเรื่องฟันแบบว่าปวดจนมันลามไปปวดหัวทั้งซีกเลย จนแบบว่าไม่รู้ว่ามันปวดอะไรก่อนกันแน่ จะปวดฟันก่อน หรือปวดหัวก่อนปวดแบบทรมานอ่ะคะ


มันจะเป็นอันตรายไหมอ่ะคะ ชีวิตของสาวน้อยตกอยู่ในอันตราย กระซิก กระซิก  :monkeysad:




รักหมอไม้และหมอติ๊บนะ รีบมาไวๆล่ะ รู้สึกว่าจะหายไปนานแล้วนะ สาวน้อยรออยู่ กระซิก กระซิก  :m15:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-04-2011 13:32:34

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 156

ปลวก







ค่ำคืนอันแสนหวานผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ผมขับรถมาส่งเจ้าตัวเล็กขึ้นเวรเป็นวันสุดท้ายในรอบปีส่วนผมก็ตระเวรคิดถึงคืนวันเก่าๆของผมที่นี่ไปเรื่อย

มาจบเอาที่ที่ทำงานเก่าของผมโดยการเข้าไปแวะทักทายผู้คนที่เคยรู้จัก 

โดยเฉพาะเพื่อนรักคนสวยของผม หมอกิ๊ก

บ่ายแก่ๆผมได้รับโทรศัพท์จากเจ้าตัวเล็กว่ากำลังจะลงเวรแล้วให้ไปรอรับเจ้าตัวเก็บเสื้อผ้าและของใช้อีกนิดหน่อยก็ออกเดินทางกันได้เลยทีเดียว

ผมบึ่งรถจากมหาวิทยาลัยเข้าไปในเมืองในไม่กี่นาทีก่อนไปนั่งรอเจ้าตัวเล็กที่ใต้ถุนตึกของหอพักแพทย์

บางคนก็นั่งอ่านหนังสือกันอยู่ที่ห้องสมุดด้านล่าง ในขณะที่บางคนก็เล่นบาสหรือเล่นปิงปองไปตามประสา

ไม่ต่างไปจากเด็กตามหอพักที่เรียนคณะอื่นๆเท่าใดนัก 

อาจจะเป็นเพราะเด็กพวกนี้มีเวลาน้อยกว่าเด็กที่เรียนคณะอื่นๆทั่วไปเท่านั้นเอง

เจ้าตัวเล็กเดินหิ้วกระเป๋าใบเล็กที่ผมเกือบจะเรียกมันว่าย่ามซะมากกว่า

เดินลงมาแล้วเดินตรงมายังผมพร้อมกับเพื่อนๆในกลชุ่มที่ผมคุ้นหน้าเป็นอย่างดี

ก่อนจะยิ้มแซวกันเล็กน้อยก่อนที่เพื่อนๆจะเดินปลีกตัวออกไปปล่อยให้ผมกับเจ้าตัวเล็กได้พูดจากันอย่างเป็นอิสระ




ตอนนี้ผมจ้องหน้าเจ้าตัวเล็กที่มีแววเขินอายเล็กน้อยเมื่อได้มองหน้าผมอย่างเต็มตา อาการเขินอายเป็นเด็กเดียงสาแบบนี้  มันชื่นใจคนแก่อย่างผมจริงๆนะ ฮาๆ

" แล้วว่าแต่พี่ไม้จะพาติ๊บไปไหนเหรอคับ "  เจ้าตัวเล็กเอ่ยหลังจากเดินตามผมไปยังรถที่จอดอยู่ที่ตำแหน่งเดิมของเมื่อคืน

" พี่กลับมามีเวลาพักไม่มาก ติ๊บเองก็พักไม่กี่วันเลยอยากอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัวพ่อแม่พี่ก็บ่นคิดถึงติ๊บเลยกะว่าจะพาติ๊บไปไหว้พ่อกบแม่แล้วก็เที่ยวปีใหม่ในกรุงเทพนั่นแหละ "

" ก็ดีเหมือนกันนะคับ จะได้ลองฉลองปีใหม่ในกรุงเทพบ้าง จะได้เห็นแสงสีกับเขาซะที "

" อะจ้า อยากไปไหนก็บอกแล้วกัน จะได้พาไปให้ถูกที่ " ผมตอบก่อนก้าวขึ้นไปทำหน้าที่พลขับพาเจ้าตัวเล็กสู่เป้าหมายคือกรุงเทพมหานคร




ตลอดการเดินทางผมขับรถอย่างไม่เร่งรีบ

เราจอดรถซื้อขนมของฝากตลอดจนจอดรถกินจอดรถเที่ยวกันไปตามประสาทำให้ขับรถมาถึงกรุงเทพกันในเวลาปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืนพอดี

พ่อ แม่ และเจ้าม่อน ยังคงรอการเดินทางมาของเรา

" พ่อ แม่ สวัสดีครับ " เจ้าตัวเล็กออกโรงมัดใจพ่อกับแม่ผมด้วยการยื่นกล้วยตากของฝากจากพิษณุโลกสองแควให้ได้อร่อยกันทั้งบ้าน

" คราวหลังไม่ต้องหิ้วอะไรมานะลูก แค่ลูกมาเยี่ยมพ่อแม่ก็ดีใจแล้ว " พ่อแม่ผมบอกก่อนเดินจูงลูกรักเข้าบ้านในขณะที่ผมต้องไปทำหน้าที่ปิดประตูบ้านเอง เฮ้ออออ



หลังจากรับขวัญลูกสะใภ้แล้วพ่อกับแม่ผมก็ปลีกตัวขึ้นไปนอนพักเพราะปกติบ้านผมจะไม่มีใครนอนดึกกันเท่าไหร่นัก

จะมีก็แต่นายม่อนที่จะมานอนดูหนังหรือเล่นเกมส์ยันเช้าในนานๆทีเท่านั้นเอง

" ไม่เจอกันเกือบปี คิดถึงพี่บ้างมั้ย " ผมออกแรงออดอ้อนเมื่อตอนที่เจ้าตัวเล็กถูกกอดกุมอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งเป็นที่เรียบร้อย

" ก็คิดถึงนะ แต่ก็อยู่ได้ ไม่เคยมีคิดถึงจนแทบบ้าหรือคิดถึงจนทนไม่ไหวเหมือนคนบางคน " เจ้าตัวเล็กออกหมัดใส่ผมเลยหนึ่งดอก

" อ้าว ก็พี่คิดถึงนี่หว่าบางวันคิดถึงมากมันจะทนไม่ไหวก็ต้องโทรหากลางดึกก็มี ติ๊บไม่คิดถึงพี่ไม่รักพี่แบบที่พี่รักติ๊บบ้างก็แล้วไป  ปล่อยให้พี่คิดถึงท่วมหัวตายไปเลย " ผมบอกก่อนทำหน้าตาบึ้งตึงและทำท่าน้อยใจเสียเต็มประดาเพราะผมรู้ว่าเล่นมุกนี้ทีไร  ได้ผลทุกที

แทนคำปลอบโดนเจ้าตัวเล็กสวมกอดผมแน่นขึ้น ปากบางๆจุมพิตอยู่ที่คางสากๆเคราของผม

เท่านั้นแหละมันก็เป็นถ้อยคำปลอบโยนชั้นเลิศสำหรับผมแล้ว และมันคือเป้าหมายหลักที่ทำให้ผมต้องแกล้งทำน้อยใจออดอ้อน แม้จะเลยวัยที่จะน้อยใจไปแล้วก็ตาม

" แล้วพี่ไม้จะอยู่ต่อที่นั่นอีกนานเท่าไหร่ครับ  ต่อด๊อกเตอร์เลยซิ ไหนๆก็ไปแล้วก็ไปทีเดียวให้มันสำเร็จเรียบร้อยไปเลย "

" โอย พี่ไม่เก่งกาจขนาดนั้นหรอกติ๊บ ติ๊บก็รู้ว่าพี่เป็นคนขี้เกียจไม่ได้เก่งกาจเหมือนคนอื่นๆเขาอีกอย่างพี่ก็ไม่อยากห่างติ๊บไปนานๆ "  ผมตอบอ่อนอ้อมแอ้มถือโอกาสกอดรัดร่างบางแน่นเข้าไปอีก

" ก็ไหนๆก็ห่างติ๊บเพิ่มอีกไม่กี่ปีเองนะ ก็เรียบซะให้จบทีเดียวดีกว่ากลับมาหาติ๊บอีกปีสองปีก็ต้องกลับมาเรียนต่อใหม่ก็จะห่างกันอีกแล้วนะ "  เจ้าตัวเล็กออกโรงค้านบ้าง

" มันก็ทำได้นะถ้าให้ห่างติ๊บทีเดียวยาวๆแล้วเรียนให้จบด๊อกเตอร์กลับไปอยู่ด้วยกันแบบถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรไปเลย  ดีมั้ยจะได้ไม่ต้องห่างหายกันไปไหนอีก "

" ก็ดีครับถ้าพี่ไม้ทำได้ แต่พี่ไม้ก็ชอบคิดว่าตัวเองทำไม่ได้ตลอดแหละทั้งๆที่ยังไม่ได้พยายามหรือลองทำอะไรเลย " เจ้าตัวเล็กจับหน้าผมให้หันหน้ามาสบตาเจ้าตัวเล็กชัดเจนขึ้นก่อนจะเริ่มต้นการเทศนาให้ผมฟังเป็นการต่อไป

" พี่ไม้ลองคิดดูนะครับว่าศักยภาพทางด้านร่างกาย  ทางด้านความคิด หรือทางด้านอื่นๆของพี่ไม้มีน้อยกว่าคนอื่นๆที่เขาประสบความสำเร็จตรงไหน พี่ไม้มีองค์ประกอบทางด้านร่างกายครบถ้วนไม่ต่างจากคนอื่นมีครบสามสิบสอง ด้านสมองแม้จะฝ่อไปหน่อยแต่ก็เรียนได้ไม่เป็นปัญหา ฐานะทางการเงินก็ส่งพี่ไม้เรียนด๊อกเตอร์ได้อย่างสบายๆ แล้วพี่ไม้มีปัญหาอะไรอีกเหรอครับที่จะบอกว่าตัวเองทำไม่ได้ "

"…………………."
ผมกำลังจะอ้าปากอธิบายถึงเหตุผลร้อยแปดพันเก้าที่ยังไม่พร้อมจะต่อด๊อกเตอร์ แต่ทว่ามันถูกปิดไปด้วยข้อหักล้างของหมอติ๊บหมดแล้วครับท่าน

" พี่ไม้ครับ  พี่ไม้ก็เหมือนปลวกนั่นแหละ……. "  อ้าว  ดูเจ้าตัวเล็กเปรียบเปรยซะหน้าชาเลยเปรียบคนหล่อๆแบบผมเป็นปลวกซะงั้น  มันยังไงกันวะนะ

" ปลวกแต่ละตัวมีหน้าตาเหมือนกันองค์ประกอบทางด้านร่างกายไม่ได้ต่างกันเลยทุกตัวเหมือนกันหมด  วันดีคืนดีมันไปทำรังบนบ้านของคน คนเราก็จะหาทุกทางมากำจัดมาทำลายปลวกพวกนั้นทั้งใช้สเปรย์ ทั้งเผา ทำทุกวิถีทางเพื่อทำลายรังปลวก  จะมีซักกี่คนยอมให้ปลวกทำรังบนบ้านตนเองโดยไม่คิดทำลาย "

" แต่ถ้าวันหนึ่งปลวกตัวเดียวกันทำรังเหมือนกันแต่คราวนี้รังหรือจอมปลวกที่สร้างขึ้นมาดันไปมีรูปร่างคล้ายพระพุทธรูป หรือพญานาค แทนที่ผู้คนจะหาหนทางทำลายจอมปลวกนั้นกลับพากันแห่มากราบไหว้เคารพบูชา  ทั้งๆที่มันก็มีที่มาจากปลวกตัวเดียวกันสถานที่เดียวกัน  แต่รูปแบบการคิดของมันต่างกันเท่านั้นเอง "

" ถ้าเป็นแบบนี้แล้วพี่ไม้คิดว่าตัวเองมีข้อด้อยหรือแตกต่างจากคนที่เรียนด๊อกเตอร์จนจบตรงไหนเหรอคับ  ตอนนี้พี่ไม้คิดว่าพี่ไม้ต่างจากพวกเขาตรงไหน  ถ้าเป็นปลวกพี่ไม้เลือกจะเป็นปลวกแบบไหน  คิดได้แล้วตอบติ๊บพรุ่งนี้น่ะคุณปลวก " 





พูดจบก็นอนหันหลังให้ผมหลับไหลไปอย่างง่ายดาย 

นั่นซิเราไม่เห็นจะด้อยกว่าคนอื่นตรงไหนเลย ออกจะได้เปรียบด้วยซ้ำ

มีองค์ประกอบทางร่างกายเหมือนกันกับคนอื่นๆ ออกจะหล่อกว่าด้วยซ้ำ

แถมบางทีก็มีอะไรเยอะกว่าชาวบ้านทั่วไปด้วยซ้ำ  อิอิ  เห็นหรือยังแกไม่แพ้ใครหรอกไม้ 

ไอ้ปลวก 

เอ นี่ติ๊บมันหลอกด่าผมเปล่าวะเนี่ย  เมื่อกี้เค้าเรียกว่าผมว่า คุณปลวก  มันดีหรือไม่ดีหว่า  คาใจๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 23-04-2011 14:04:32

 :pig2: คุณหมอหายไปนาน นึกว่าบินไปเซอร์ไพส์หมอติ๊บในช่วงหยุดยาวออสเตรเลียซะอีก

หมอติ๊บพูดได้โดนใจมาก

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 23-04-2011 14:57:46

หมอปลวก เอ๊ย...หมอไม้ ติดหมอติ๊บมาเลย อิอิ
หมอติ๊บ เป็นไงบ้าง ส่งข่าวด้วยซิ คิดถึง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-04-2011 15:44:06

บอกแล้วว่าตอนนี้  หมอติ๊บน่ารักกกกก

มีแฟนเป็นหนุ่มรูปงามดีๆไม่ชอบ  มาให้เป็นปลวกละซะงั้น

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 23-04-2011 15:50:59

เอาน่า ถึงเป็นปลวกหมอติ๊บก็รักนะคะ 5555

ป.ล.ลมที่บ้านแร๊งแรง ถึงไม่ใช่เบาหวิว แต่ก็ปลิวลมได้ นะเว้ยเฮ้ย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 23-04-2011 16:26:36

ทึ่งในความคิดของหมอติ๊บจริงๆ o13
อยากบอกว่าได้ข้อคิดดีดีจากหมอติ๊บไปเยอะเลย
ถ้าคนส่วนใหญ่คิดบวกอย่างที่หมอติ๊บเป็น บ้านเมืองเราคง จะดีกวานี้แน่
ปล.คิดถึงหมอไม้ หมอติ๊บมากกกก อย่าหายไปนานอีกน๊าาาา
เป็นกำลังใจให้เสมอค๊า :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Natsu283 ที่ 23-04-2011 17:05:07

สวัสดีค่าาาา
เพิ่งได้มาอ่านเรื่องของหมอไม้กับหมอติ๊บ
ในที่สุดก็ตามอ่านจนทัน เย้ๆๆๆๆ
ชื่นชมแนวคิดและนิสัยหมอติ๊บมากๆเลยค่ะ
น่ารักมากกกก เป็นคนที่มองโลกในแง่ดี และให้กำลังใจคนได้ดีมากๆเลยค่ะ
แถมนิสัยก็น่ารักสุดๆเลย อิจฉาหมอไม้จัง อิอิ
แต่หมอไม้ก็น่ารักนะคะ อย่าน้อยใจไป คิดว่าเป็นคนรักที่ดีมากๆ
คอยตามใจ ดูแล เอาใจใส่
หูยยยย สรุป น่ารักทั้งคู่ เหมาะกั๊นนน เหมาะกัน ^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 23-04-2011 17:46:54

มาชื่อตอนแปลกๆ นึกว่าใครหน้าปลวก ๕๕๕  :m20:
ทีแท้ก็อย่างงี้นี้เอง แต่ฟังแล้วเหมือนหลอกด่าจริงๆค่ะ อิอิ
พี่หมอไม้หายไปนาน นานมากมาย  :กอด1:
ฝากความคิดถึงถึงคุณหมอทั้งสองเลย ทั้งพี่หมอไม้ และ พี่หมอติ๊บ
ps.: และอีกคนนึง พี่Hackz คนนี้ก็หายหน้าหายตา ไม่ได้ทำหน้าที่คนโพสเลย พี่หมอไม้ตัดหน้าประจำ ห้าๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-04-2011 18:24:38

ไม่ได้ทำหน้าที่ตัดหน้าหนุ่มแฮคประการใด

แต่เข้าใจว่าช่วงนี้น้องชายผมขายดิบขายดี อยู่ระหว่างรองาน

คงจะตัดสินใจอยู่ว่าจะร่วมงานที่ไหนดี ( อารมณ์เดียวกับหล่อเลือกได้ )

ก็เลยมาทำหน้าที่ไปพรางๆครับผม

ไว้นายแฮคคิวว่างเมื่อไหร่คงกลับมาทำหน้าที่ตามปกติ ( ถ้าไม่ไปติดเด็กที่ไหนอีกซะก่อน )

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Ember ที่ 23-04-2011 18:57:21

ห้าห้า หมอติ๊บสุดยอดมากๆ
เอาซะหมอไม้ จ๋อยเลย 55555555+

ปล.รูป AVATAR นี้รูปใครคับ
หมอไม้หรอคับ ?
แต่ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะในรูปดูหน้าเด็ก... ;O
5555555555555555555+

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 23-04-2011 19:00:24

....คนหล่อกลับมาแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ หุๆๆ แต่มาพร้อม ปลวกเนี่ย ยังไงอยู่น๊า 555

คนน่ารักและมองโลกในแง่บวก ยังไงก็น่ารักอยู่วันยังค่ำอะน๊า.....

คุณปลวก 5555 ไม่แน่ใจ ในสมัยนี้แปลว่าไร ...... :m20:

มุมมองดีมากค๊า น่ารักที่สู้ดดดดดดดดดดดด รอความหวานตอนต่อไป อิๆๆ อยู่กัน 4 วันคงพอหายคิดถึงได้เนาะ
 :m3:


ดิทๆๆ........อวาตาร์ น่ารักกกกกกกกกกกกกก  รักนะ จุ๊ฟๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-04-2011 19:10:56

โห ตกลงไม่มีใครมองเราแง่ดีเลยวุ้ยยย

ยอมรับก็ได้

น่าเด็กก็หน้าเด็กวะ  ก็เขาเป็นว่าที่คุณหมอสาขา Anti-aging จะมาปล่อยตัวให้แก่ทำไมละ

แต่อย่าว่าไปนะ  มีแฟนเด็กก็ทำให้คนเราดูหนุ่มขึ้นได้นะคร้าบบบ ฮาๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.155, P.179, 2011-04-07
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 23-04-2011 19:23:13

^
^อยากมีแฟนเด็กด้วยอะ ทำไง ต้องไปทำบุญที่ไหน หรือใช้เสน่ห์ อะไร บอกเคล็ดลับด้วยค่ะ อิๆๆๆ
มีแฟนเด็กแล้วหน้าจะเด็กชิมิ ...อยากหน้าเด็กอะ อิจฉา หมอไม้ที่สุด  :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 23-04-2011 19:41:32

ปลวกๆ 555+


น่ารักดีนะเข้าใจเปรียบเปรย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: Ember ที่ 23-04-2011 19:42:53

สรุปในรูปเป็นหมอติ๊บหรอคับ ?
น่ารักจัง 555555+  :z1:  :-[

อยากได้ FB หมอติ๊บอ้ะ
ขอหน่อยดิ พี่ไม้ ;))  :impress3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 23-04-2011 19:58:52

^
^
^
ยกมืออยากได้ด้วยคนได้ป่ะคะ 5555 แต่ก็นะ หมอไม้หน้าแก่ไม่ใช่เหรอ คนในรูปหน้าเด๊ก เด็ก ชักไม่แน่ใจซะแล้วสิ คิกๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 23-04-2011 20:13:43

โหยยยย

เปลี่ยนรุปแล้วอ่า พี่หมอติ๊บหล่อ+น่ารักนะคะเนี่ย อิอิ

พี่หมอติ๊บมีข้อคิดดีๆอีกแล้ววว  o13

ห่างหายไปนาน คิดถึงนะคะเนี่ย แต่ว่ามันสั้นไปมั้ยอ่าาาาา :monkeysad:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 23-04-2011 21:05:07

หวัดดีค่า หมอไม้ หมอติ๊บ
แอบมาเป็นแฟนคลับด้วยคนนะ ^^
ปล.เห็นรูปหมอไม้กะหมอติ๊บละ แอบอยากเห็นหมอกิ๊กบ้างอ่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 23-04-2011 21:47:01

55555
หมอติ๊บอาจจะอยากมีแฟนเป็นปลวกนะหมอไม้  o18
แต่ไม่ว่าจะเป็นปลวกหรืออะไรก้เเล้วเเต่เพื่อหมอติ๊บหมอไม้ก็ยอมใช่ม้าาาา  :L1:
นายแฮคก็สู้ๆ นะฮับ รอคอยงานกันต่อไป สักวันต้องเป็นของเรา  :a1:
 :กอด1: กอดทั้งสามคนเลยค่าาาาาา

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-04-2011 21:52:34

ระหว่างรอนายแฮคกินไก่   เอ้ยรอนายแฮคมาอัพตอนต่อไปก็คุยกับหมอไม้พลางๆก่อนก็ได้คับ

คุยกันวันอากาศร้อนๆ

มันก็เหงาได้นะนี่อากาศแบบนี้  :z3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 23-04-2011 21:56:24

เหงาก็โทรไปหาดวงใจสิคะะะะหมอไม้ อิอิ  :o8:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 23-04-2011 22:00:45

แต่ที่บ้านหนูฝนตกอะจิหมอไม้ แต่ตอนกลางวันก็ร้อนบรรลัยเหมือนกัน ขนาดจังหวัดติดทะเลนะหนิ เหอะๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-04-2011 22:10:56

นอนดูเดอะสตาร์   ฆ่าความเหงา

คิดถึงอย่างแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 23-04-2011 22:17:29

ดูอยู่เหมือนกันฮับหมอไม้
อยากตามความคิดถึงอยู่ล่ะสิ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 23-04-2011 22:25:15

ดูท่าหมอไม้จะเป็นโรคกระติ๊บลิซึ่ม ห่างแล้วจิตใจไม่สงบ 55555

ดูอยู่เหมือนกันเดอะสตาร์ ไม่เชียร์ทั้งหมด แต่รักนทนะคะ^^ ดูแล้วจะแก้เหงาได้เร้อหมอไม้ หุหุหุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 23-04-2011 22:25:47

คิดถึงคนอ่านใช่มะ :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-04-2011 22:32:53

โดนดุเรื่องอวาตาร์อีกแล้ว   แอบเอารูปมาลงโดยมิได้ขอเจ้าของรูป

ผมผิดไปแล้วคราบบบ  แก้ไขเดี๋ยวนี้ละคราบบบ :z10:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: Ember ที่ 23-04-2011 22:44:58

ห้าห้า พี่ติ๊บออกจะน่ารัก
พี่ไม้ต้องอวดสิ มีแฟนน่ารัก ;)
พี่ติ๊บต้องภูมิใจน๊าา มีแต่คนชมว่าพี่ติ๊บน่ารักๆ ^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 24-04-2011 06:31:59

อ้างจาก: dr.mike ที่ 23-04-2011 22:32:53  

โดนดุเรื่องอวาตาร์อีกแล้ว   แอบเอารูปมาลงโดยมิได้ขอเจ้าของรูป

ผมผิดไปแล้วคราบบบ  แก้ไขเดี๋ยวนี้ละคราบบบ :z10:

ดูไปดูมา ก็ยังดูเหมือนว่าจะเป็นหมอติ๊บเหมือนเดิมนะคะเนี่ย  :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 24-04-2011 10:13:53

และแล้วตอนนี้ก็ได้ข้อคิดจะหมอติ๊บอีกเรื่องแล้ว ว่าคุณหมอไม้ โดนเรียกว่า คุณปลวก (เทรนนะค่ะ เห็นคนชอบเอาไปว่า
Eปลวก ตกลงมันมีความหมายแบบที่หมอติ๊บ เรียกหมอไม้รึป่าวเนี่ย  :m28: :m28:  :z2:)


รูปนี้หมอติ๊บทรงผมแนวอ่ะ ดูอย่างกับเด็กมัธยมฯ น่ารักจริงๆค่ะ :man1:


 :กอด1: :L2: 2คุณหมอ & น้อง hackz

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-04-2011 11:44:37

ข้อคิดดีๆจากหมอติ๊บ  มีมาเสมอคับ

ยังไงขอกำลังใจจากแฟนคลับหมอติ๊บกันหน่อยละกันน่ะคับ

ห่างหายจากเล้าไปคราวนี้เงียบหายกันไปหมดเลย

เม้นท์ให้กำลังใจหมอหล่อๆคนนี้หน่อยน่ะคร้าบบบบบ

จะได้มีแรงโพสตอนต่อไปอีกเรื่อยๆ  ใกล้ถึงจุดเปลี่ยนแล้วน้า..............

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 24-04-2011 11:52:18

เปลี่ยนไปในทางที่ดีหรือแย่ลงคะพี่ปลวกกกกกกกกก

 :jul3: :m20: :laugh: :pigha2: :jul3: :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 24-04-2011 13:59:44

กำลังใจมีให้เต็มร้อย :m1:
แต่ความคิดถึงหมอติ๊บกับหมอไม้ เวลาหายไปนานๆ เกินร้อย อีกนะค๊าาา
แล้วมาต่ออีกน๊าา อยากรู้แล้วอ่ะ ว่าจุดเปลี่ยนนั้นคืออะไร  :call:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 24-04-2011 16:43:10

หมอไม้มาแว๊ว หายไปนานเลยง่ะ ว่าแต่จุดเปลี่ยนอะไรเนี๊ย
มาสปอยให้ตื่นเต้นนะเนี๊ย น้องแฮ็ครีบมาต่อตอนต่อไปเร็วๆ เน้ออยากรู้แย่ละ

จะว่าไป อวาตาร์หมอติ๊บก็คล้ายฟลุ๊คจริงๆ ด้วยอะ มิน่ามีคนทักผิด หุหุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 24-04-2011 17:09:13

มีข้อคิดดีๆ จากหมอติ๊บอีกแล้ว ชอบมากๆ เลยค่ะ
แต่คำว่า "ปลวก" นี้ เอ้อตกลงว่า มันดี หรือ ไม่ดีว๊า คาใจเหมือนหมอไม้อ่ะ หรือเราแก่แล้วเลยคิดไม่ออก 555

จุดเปลี่ยนอะไรค่ะหมอไม้ มาต่อไวๆ นะค่ะ ตัดหน้าน้องแฮ๊คซ์มาลงก็ได้น๊า ข้องจิตเป็นหนักหนา

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.156 ปลวก, P.180, 2011-04-23
เริ่มหัวข้อโดย: Ember ที่ 24-04-2011 18:39:19

อะไร คือ จุดเปลี่ยนอ้ะ ?
กลัวจังเลย.. กลัวใครมาแทรกกลางให้เกิดปัญหา ><

หัวข้อ: ▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 24-04-2011 20:58:33

เสื้อกาวน์เก่าๆ........กับเราสองคน ตอนที่ 157 พลังใจ
โดย Dr.Mike เมื่อ 23 เมษายน 2011 เวลา 19:09 น.

หลังจากกลับมาเติมความหวานในช่วงคริสมาสต์เรียบร้อยแล้ว ผมก็เดินทางกลับในช่วงต้นปีพร้อมกับเป้าหมายหลักที่เปลี่ยนไปและสูงกว่าเมื่อตอนที่ผมตั้งใจเดินทางมาที่นี่ในคราวก่อนมากมายนัก  เพราะคำพูดสั้นๆให้ผมฉุกคิดจากหมอติ๊บ ตลอดจนการเป็นกำลังใจที่ดีที่ทำให้ผมเห็นถึงศักยภาพที่มีของตัวเอง

ถูกต้องนะคร้าบบบ  ผมตัดสินใจจะศึกษาต่อในระดับปริญญาเอกทันทีที่ได้พูดคุยกับหมอติ๊บ 

วันก่อนผมได้พูดคุยกับพ่อแม่ในเรื่องนี้และพ่อกับแม่เองก็ดูจะเห็นด้วยกับหมอติ๊บและสนับสนุนผมเป็นอย่างดี

สำหรับการตัดสินใจเพื่ออนาคตในคราวนี้  แต่นั่นก็ทำให้ผมต้องคิดแล้วคิดอีกหลายรอบทีเดียว เมื่อต้องแลกกับการที่ผมต้องห่างบ้าน ห่างคนที่รักจากกำหนดเดิมที่กะจะมาแค่สองสามปี แต่ตอนนี้ต้องขยายระยะเวลาออกไปเป็นห้าปีกว่า

แต่อีกคำพูดหนึ่งนอกจากเรื่องปลวก(ที่ผมพยายามจะไม่พูดถึงแล้ว ) ก็คือความเชื่อมั่นในคนที่เรารักที่หมอติ๊บพูดถึง       

บางทีการอยู่ด้วยกันตลอดเวลาก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะรักเขาไปตลอดเวลา                 

การที่เราอยู่ใกล้กันก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะรักคนที่เราอยู่ด้วยไปตลอด

ทั้งหมดมันอยู่ที่ใจให้ระยะเวลาห้าปีที่เราห่างกันนับจากนี้เป็นระยะเวลาของการไขว่คว้าหาความฝันของแต่ละคน

ห้าปีที่ผมจะคว้าปริญญาเอกมากอดให้พ่อกับแม่ชื่นใจและให้ตัวเองมีหลักประกันในอนาคต

ส่วนหมอติ๊บก็คงเป็นเรื่องของการไขว่คว้าเกียรตินิยมตอบแทนผู้มีอุปการคุณที่ส่งเสียตัวเองเรียนมาจนบัดนี้

ตลอดจนคว้าความสำเร็จไปให้ป้าได้ชื่นใจแม้ในวันนี้ย่าจะไม่ได้อยู่ดูความสำเร็จของตนก็ตามที

ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เขียนอะไรถึงหมอติ๊บเลย เพราะยุ่งอยู่กับการเรียนที่หนักขึ้นเป็นอย่างยิ่งประกอบกับความรับผิดชอบของผมในส่วนนี้อาจจะไม่มากพอ  พอเรียนหนักทำงานเหนื่อยกลับมาถึงห้องก็หลับเป็นตาย ไม่ได้มาเขียนบันทึกเรื่องราวของเราสองคนเพิ่มเติมเท่าไหร่นัก

แต่สิ่งหนึ่งที่ผมไม่เคยลืมหรือละเว้นมันไปนั่นคือแต่ละคืนก่อนที่ผมจะเข้านอนคือการเช็คข้อความในกล่องอีเมล์ของผมดูข่าวคราวของเจ้าตัวเล็กจากเมืองไทย

แต่ถึงจะยุ่งอยู่แค่ไหน กำลังใจก็ไม่เคยเหือดหายไป เมื่อเจ้าตัวเล็กยังมีส่งมาให้ผมเสมอๆ ผ่านทางอีเมล์บ้าง ผ่านทางการคุยกันในโปรแกรมเอ็มเอสเอ็นบ้าง นั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกมั่นใจในตัวคนรักของผมไม่เคยเปลี่ยนแปลง

ตอนนี้เจ้าตัวเล็กกำลังจะขึ้นเป็นนิสิตแพทย์ชั้นปีที่ห้าแล้ว ซึ่งถือเป็นการเรียนปีสุดท้ายในการเรียนวิชาชีพแพทย์ ก่อนที่ปีหน้าจะออกฝึกงานในโรงพยาบาลแบบเต็มตัว หรือที่เรียกกันว่าแพทย์เอ๊กซ์เทิร์น

ผมเอารูปเจ้าตัวเล็กเมื่อตอนที่เรารู้จักกันในตอนที่เจ้าตัวมาเรียนปีหนึ่งในตอนแรกๆ มาเปรียบเทียบกับรูปถ่ายล่าสุดที่เจ้าตัวไปเที่ยวเขาค้อกับเพื่อนๆมาให้ผมได้ดู

เด็กน้อยแววตาหม่นเศร้าอยู่ตลอดเวลาเมื่อหลายปีก่อน เก้ๆ กังๆ ตามประสาเด็กบ้านนอกคอกนา วันนี้ถูกแทนที่ด้วยว่าที่คุณหมอผิวพรรณเกลี้ยงเกลา ดูมีสง่าราศี และสดใสไปตามวัยที่ควรจะเป็น นั่นอาจจะเป็นเพราะความห่วง ความกังวลทั้งหลายแหล่หมดไป และถูกอบรมบ่มเพาะจากการเรียนการศึกษาทำให้ตอนนี้ดูเป็นว่าที่คุณหมอที่น่าเกรงขาม และนอกจากนี้คงต้องขอบคุณคลินิกความงามที่เจ้าตัวเคยไปทำเป็นงานพิเศษที่ส่งผลให้ผิวพรรณเจ้าตัวเล็กดูดีขึ้นมาเยอะทีเดียว 

วันผ่านวัน  คืนผ่านคืนไปทุกคืน

เจ้าตัวเล็กกลายมาเป็นนิสิตแพทย์ปีห้าในชุดเสื้อกาวน์สั้นๆ พอดีตัว  ความสดใสน่ารักไม่ได้หายไปไหนในสายตาของผม แต่ในความน่ารัดสดใสมันมีบางอย่างเพิ่มขึ้นมานั่นคือความสง่างามภายใต้เสื้อกาวน์สีขาวที่บ่งบอกวิชาชีพ ตอนนี้บอกตรงๆ ว่ามันดูมีสง่าราศีขึ้นจริงๆ

ส่วนผมยังคงหมกมุ่นกับการเรียนอย่างเต็มที่ เพราะเร่งวันเร่งคืนจะได้กลับไปหาเจ้าตัวเล็กอีกคราหนึ่ง ผมขังตัวเองอยู่ที่โรงพยาบาลของมหาวิทยาลัยเกือบทั้งวันเพื่อเร่งทำงานวิจัยให้เสร็จสิ้นผมจะได้จบเสียที

วันนี้เป็นวันหยุดด้วยความเหนื่อยล้าและเหนื่อยอ่อนมาตลอดทั้งสัปดาห์ ผมหย่อนก้นลงนั่งบนเก้าอี้ยาวตรงหลังระเบียงห้องพร้อมกาแฟหอมกรุ่นพลางคิดถึงคนหนึ่งคนที่เมืองไทย ในเวลาที่ผมเหนื่อยล้าหมดแรงแบบนี้เจ้าตัวเล็กมักจะมานวดหัว นวดต้นคอให้ผมเสมอๆ ลดอาการเหนื่อยล้า  ชวนคุยให้ผ่อนคลายหายเครียดและรับฟังปัญหาของผมในทุกเรื่อง หรือแม้กระทั่งบางทีมีจุดสปาเทียนหอมสร้างบรรยากาศผ่อนคลาย หรือแม้แต่การนำกะละมังมาล้างเท้านวดเท้าให้ผมผ่อนคลายเจ้าตัวก็ไม่เคยรังเกียจแม้ผมจะพยายามห้ามก็ไม่เป็นผล  นั่นมันยิ่งทำให้ผมรักและหลงใหลในความรักที่เจ้าตัวมีให้ผมมากยิ่งขึ้นไปอีก

“วันไหนที่พี่ไม้เหนื่อยก็แค่หลับตาลงบนเตียงแล้วคิดถึงเรื่องราวต่างๆ โดยเฉพาะเป้าหมาย ติ๊บอยากให้พี่ไม้คิดว่ายิ่งพี่ไม้เหนื่อยมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งเข้าใกล้เป้าหมายที่เราวาดหวังไว้เข้าไปทุกที เหมือนที่ติ๊บไม่เคยเหนื่อยและไม่เคยท้อที่จะหยุดหวัง เพราะครั้งหนึ่งติ๊บเคยร้องไห้จากการอยากที่จะไปยังจุดที่หวัง  วันนี้ติ๊บกำลังเดินทางไปยังจุดที่หวังต่อให้เหนื่อยและท้อแค่ไหนก็ยังดีกว่าที่ติ๊บยืนร้องไห้อยู่ที่เดิม พี่ไม้ว่าจริงมั้ย

วันนี้ติ๊บมีโอกาสกลับบ้านที่นครพนม  ติ๊บเดินทางไปยังตัวเมืองไปยังชมรมคนตาบอดที่เปิดชั้นล่างของตึกแถวเป็นร้านนวด ชั่วโมงละหนึ่งร้อยบาท จากสมาชิกในชมรมซึ่งเป็นคนตาบอด ติ๊บไปขอบคุณที่ครั้งหนึ่งเขาเคยช่วยติ๊บมาด้วยเงินสดของคนในชมรมรวมกันเป็นเงินห้าร้อยบาท

วันนี้ติ๊บไม่ได้แบกความหวังของแค่ตัวติ๊บคนเดียว  แต่ติ๊บยังแบกความหวังของคนที่อยากให้ติ๊บประสบความสำเร็จไว้ด้วย  และสิ่งที่ติ๊บได้รับในวันนี้ไม่ใช่แค่โอกาสจากเงินห้าร้อยบาทที่เขาให้ติ๊บเมื่อคราวก่อน  แต่เขาให้ติ๊บมองเห็นความโชคดีที่ตัวติ๊บยังได้รับมาบ้าง

อาจจะใช่ที่ติ๊บไม่มีพ่อไม่มีแม่

แต่ติ๊บยังมีร่างกายที่สมบูรณ์ครบถ้วนติ๊บยังโชคดีที่ยังมองเห็นและทำอะไรหลายๆ อย่างได้ด้วยตัวเอง

ยังโชคดีที่มองเห็นอะไรสวยงามบนโลกใบนี้อีกเยอะ

ยังโชคดีที่ได้เห็นหน้าตาของคนที่ติ๊บรักทุกคน

ในขณะที่คนอีกไม่น้อยไม่มีโอกาสนั้นเลย แต่ทว่าคนเหล่านี้กลับเป็นผู้จุดแสงสว่างแห่งความหวังขึ้นภายในใจของติ๊บ วันนี้ติ๊บจึงมองไม่เห็นประโยชน์ของการเหน็ดเหนื่อยจนท้อถอย เพราะติ๊บยังเรียนรู้ที่จะสร้างกำลังใจให้ตัวเองได้เสมอ”  

ผมอ่านอีเมล์ยาวเหยียดด้วยความสุข ชื่นชม นับถือ และศรัทธาในตัวคนรักของผมอย่างที่สุด

ความกตัญญู คือสิ่งที่ทำให้ติ๊บดูงดงามมากขึ้นไปอีกในความรู้สึกของผม ติ๊บไม่จำเป็นต้องขาว ตี๋ ดูดี แต่ถ้าติ๊บมีความกตัญญูแบบนี้ต่างหากที่ทำให้ผมรักและเคารพ  เอ้ยรักและบูชา  อ่ะ ไม่ใช่ เรียกว่ารักและศรัทธาในตัวคนรักของผมอย่างที่สุด เพราะเขาทำให้เห็นแล้วว่าเขามีมากกว่าความน่ารักจริงๆ และผมเองก็มากกว่ารักในตัวเด็กคนนี้เช่นกัน

หลับฝันดี ที่รักของผม

TBC…

PS: ได้ทำหน้าที่นักโพสต์และนักพิสูจน์อักษรเสียที หลังจากห่างหายจากภารกิจนี้มานานแสนนาน --*
PSS: ความหวัง กำลังใจ พลังใจจะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อผู้นั้นพึงกระทำ และทำได้เต็มที่สุด ความหวังจะช่วยให้เรามีแรง ส่งเสริมให้เป็นกำลังใจที่ดีเพื่อจะได้ดำเนินชีวิตของตนเองได้อย่างมีสุข จนเกิดเป็นพลังใจ พลังกาย พลังความสามารถ แสดงออกให้เห็นซึ่งศักยภาพของแต่ละบุคคล by Hackz

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 24-04-2011 21:47:56

ตอนนี้ยิ่งนับถือหมอติ๊บอะ อ่านเรื่องนี้แล้วมีกำลังใจ ได้ข้อคิดอะไรดีๆเยอะเลย^^

หมอติ๊บ หมอไม้ แล้วนักโพสต์มือดีนายแฮ็คส์ เลิฟยูที่สุด ^_^

ป.ล.เพิ่งสังเกตเห็นว่าจิ้มเป็นคนแรก 555+

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 24-04-2011 21:58:15

 o13  สุดยอดจริงๆหมอติ๊บ

ขอชื่นชมจากใจ :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 24-04-2011 22:08:45

หมอติ๊บ คิดดี สร้างกำลังใจให้ตนเองและผู้อื่นด้วย โดยเฉพาะให้กับหมอไม้ของเรา   :กอด1:
ถือว่าโชคดีที่หมอไม้ มาถ่ายทอดให้ได้เห็นมุมมองความคิดที่เป็นบวกและการสร้างกำลังใจให้ตนเอง  :pig4:
นายแฮ็ค คิดถึง กลับมาโพสซะทีนะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 24-04-2011 22:32:10

อ่านเเล้วซึ้ง หมอติ๊บสุดยอดมากๆ  o13
วันนี้นอกจากหมอติ๊บจะเป็นกำลังใจให้หมอไม้เเล้ว หมอติ๊บยังเป็นกำลังใจให้นุ่นเเละผู้อ่านอีกหลายๆคนด้วยคับบ
ขอบคุณหมอติ๊บ หมอไม้ เเละนายแฮคด้วย  :กอด1:

ปล.ยินดีกับนายแอคด้วยที่ได้กลับมาทำหน้าที่เเล้ววว

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 24-04-2011 23:55:27

มีแฟนดี...เป็นศรีแก่ตัว  :impress2: อิๆๆ ก็อย่างเนี่ยน๊า คนเค้ามีที่รักเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง
ให้คำแนะนำมีแต่เรื่อง บวก ประเสริฐสุดยอดแล้วเนี่ย แฟนใครเนี่ย เจ๋งจริงๆๆ :L1:

หวัดดีน้องแฮ๊คมือโพสท์คะ สู้ต่อไปน้อง  :3123:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 25-04-2011 00:01:34

 o13 หมอติ๊บน่ารักมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 25-04-2011 07:54:50

อ่านที่ไรก็ซึ้งเหมือนเดิมทุกที  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 25-04-2011 09:30:27

 :pig4: :pig4: :pig4:
หมอติ๊บช่างเป็นคนดีกระไรเยี่ยงนี้
ดีใจกับหมอไม้จังได้เจอกับคนดีๆ
ได้ใช้ชีวิตคู่กับหมอติ๊บ
ปล.อ่านแล้วได้แนวคิดดีๆจากหมอติ๊บกับหมอไม้เสมอ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 25-04-2011 11:02:20

ว้าวว

อ่านแล้วได้อะไรมากมายอีกตามเคยยย

คิดถึงพี่หมอติ๊บ คิดถึงพี่แฮคด้วยเน้อออ กลับมาแล้วว เย้ๆๆ  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-04-2011 12:21:02

เข้ามาดัน  คิดถึงหมอติ๊บด้วยคนนนนนนน   :really2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 25-04-2011 14:02:15

...คุณปลวก อ่านแล้วขำ หมอติ๊บช่างคิด ช่างเปรียบเทียบเนอะ ก็จริงอยู่พอรูปร่างปลวกเปลี่ยนไปก็ดันกราบไหว้ ลืมไปละสิว่ายังไงก็ ปลวกกกกกก
...แปลกนะคนเรา ถ้าอยู่คนเดียวก็ทำอะไรได้ด้วย ตัวเรา แต่พอมีคนข้างๆๆเข้าหน่อย ต้องขอพลังใจ ให้กระตุ้นตลอด :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-04-2011 14:07:25

แหม  ก็อ้อนบ้าง  อะไรบ้าง  พอให้มีแรง  เอ๊ะ  แต่พออ้อนทีไรหมดแรงทุกที  งงตัวเองเหมือนกันนนนน

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-04-2011 14:32:18

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-04-2011 14:07:25  

แหม  ก็อ้อนบ้าง  อะไรบ้าง  พอให้มีแรง  เอ๊ะ  แต่พออ้อนทีไรหมดแรงทุกที  งงตัวเองเหมือนกันนนนน

คุณปลวกสุดหล่อคะ อ้อนทีไรหมดแรงทุกทีเนี่ย ต้องขยาย นะคะ  55555 :laugh:...ถ้าหมอติ๊บอ้อนคงน่ารักมากๆๆ
คนตัวโต ๆ อ้อนนี่ จะขำอีมั้ยนะ เอ๊ แต่เค้าก็ ดูดีของเค้านะคะ คุณปลวกสุดหล่อ  :m20:5555

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-04-2011 14:56:46

น้องแฮคสุดหล่อของพี่

รีบกลับมาเหอะน้อง  ทำหน้าตอนต่อไปโดยเร็วที่สุด

ก่อนที่คนทั้งเล้าจะพากันเรียกพี่คุณปลวก 

บอกแล้วว่าคราวหน้าจะมีจุดเปลี่ยน

เป็นคุณหิ่งห้อยแล้วน่ะ  คราวนี้  อย่ามาเรียกคุณปลวกอีกละกานนนนน  ไม่รู้นะว่าดีหรือไม่ดี  แต่ฟังแล้วมันบาดจิตบาดใจ

ขัดกับหน้าตาหล่อๆของผมยังไงไม่รู้

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 25-04-2011 16:25:50

เหอๆๆ

จุดเปลี่ยนอะไรน้ออ จะเปลี่ยนจากคุณปลวกมาเป็นหิงห้อยหรอเนี่ย

โตขึ้นมานิสนึง 55+ กลับมาแล้วหรอคะคุณหมอไม้ หายไปนานเรย อ่าา

แฟนคลับพี่หมอติ๊บคนนี้คิดถึงค้าฟฟฟ :impress2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 25-04-2011 16:34:19

๕๕๕ ขำคนในบอร์ดเรียกพี่หมอไม้ว่า คุณปลวกกันหมดแล้ว  :m20:
เรียกไปเรียกมาเด๋วยิ่งเข้าใจคำว่า ปลวก ผิดๆกันไป อิอิ
พี่หมอติ๊บ เอากำลังใจ มาอีกแล้ว ตอนนั้นส่งถึงพี่หมอไม้คนเดียว
ณ ตอนนี้ พี่หมอไม้มาแบ่งปันอีก กลายเป็น กำลังใจที่ส่งต่อมาถึงคนอ่าน กำลังใจท่วมท้นเลย
อ่านแล้วรู้สึกดีน่ะค่ะ สำหรับเด็กน้อยคนนี้ที่กำลังเรียนอยู่ มีกำลังใจที่จะไปให้ถึงจุดหมายเร็วๆ  :กอด1:
แม่หนูบอกเสมอ ความกตัญญูมันทำให้คนก้าวหน้า หนูเชื่อตรงนี้จริงๆน่ะค่ะ
พี่หมอติ๊บ นึกถึงทุกคนที่มีบุณคุณเสมอ เลยทำให้ชีวิตมีแต่ความก้าวหน้า
แถมยังได้แฟนหล่อๆอย่างพี่หมอไม้อีก ห้าๆ (อย่าเพิ่งลอยนะพี่หมอไม้) อ่ะลืมไปลอยไม่ขึ้นอยู่แล้ว  :laugh: ล้อเล่นนะค่ะ อิอิ
คราวหน้าจุดเปลี่ยนอะไรพี่หมอไม้ มาสปอยคนอ่านเล่นหรอ เหอๆ
จะรอพี่Hackzมาต่อนะค่ะ  :L2: พี่Hackz สู้ๆ มาต่อเด๋วนี้เลยนะ หุหุ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 25-04-2011 21:12:25

ทำไมหมอติ๊บน่ารักขนาดนี้ค่ะหมอไม้ ข้อคิดแต่ละข้อเป็นแรงใจให้หลายๆ คนได้ดีมากเลย  o13
มีแฟนดีเป็นศรีแก่ตัวจริงๆ

คุณปลวกจะได้เป็นคุณหิ่งห้อยเหรอ มีอะไรดีๆ จากหมอติ๊บอีกน๊า

หัวข้อ: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158 กระบองเพชร VS กล้วยไม้
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 25-04-2011 22:31:10

เสื้อกาวน์เก่าๆ........กับเราสองคน ตอนที่ 158 กระบองเพชร VS กล้วยไม้
โดย Dr.Mike เมื่อ 25 เมษายน 2011 เวลา 14:39 น.

กลางเดือนมิถุนายน

หลังจากที่ผมทุ่มเทแรงกายแรงใจทั้งหมดจากการเรียนในช่วงปีครึ่งที่ผ่านมาในภาคทฤษฎีเสร็จสรรพเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ภาระรับผิดชอบของผมจึงเบาบางลงอย่างเห็นได้ชัด สังเกตจากเมื่อก่อนที่ผมต้องตื่นไปเรียนในตอนหกโมงเช้า เลิกเรียนก็ทุ่มสองทุ่ม กว่าจะกลับห้องพักในแต่ละวันก็แทบจะคลานเข้าห้อง แต่ตอนนี้ผมไม่ต้องไปนั่งเรียนเลกเชอร์เหมือนเมื่อก่อนอีก

เปลี่ยนมาเป็นการทำคนไข้ในคลินิกและทำเรื่องวิจัยในหัวข้อที่ผมรับผิดชอบส่งที่ปรึกษาและเข้าไปพบพูดจาและเสนอความก้าวหน้าของการเรียนรู้ในแต่ละสัปดาห์ของผมเท่านั้น

ตกกลางเดือนผมและเพื่อนๆ หลายคนเริ่มมีเวลาว่างมากขึ้น

บ้างก็ชวนกันไปสังสรรค์บ้างหลังจากที่โหมเรียนมาหนักจนบางคนอยากจะผ่อนคลาย บางคนก็ชวนเราออกไปเที่ยวเมืองอื่นๆของออสเตรเลีย บางคนก็ชวนกันไปตั้งแค้มป์กันสนุกสนานก็มี

ยกเว้นสองหนุ่มหล่ออย่างผมและหนุ่มคิมที่ไม่ยอมตกปากรับคำคำชวนของเพื่อนๆกลุ่มใดเลย อ้อ! ลืมนับแม่สาวฟางอีกคนเช่นกัน ตอนนี้เธอขะมักเขม้นกับการเรียนทำอาหารไทยแบบง่ายๆน่าดู  โดยมีผมเป็นเทรนเนอร์ทำอาหารไทย  หลับตาแล้วลองนึกภาพดูนะคับว่าสภาพที่ออกมาจะดูน่ากินขนาดไหน

แต่ทว่าวันนี้ผิดคาดแฮะ

ถ้าเป็นวันอื่นๆฟางจะมาเคาะห้องคิมและห้องผมเรียกเราสองคนไปทานกับข้าวฝีมือฟางที่ห้องหรือตรงโถงส่วนกลาง

แต่วันนี้ฟางมาเคาะห้องผมพร้อมกับคิมและบอกขอใช้ห้องผมแทนเพราะพอดีคอมพิวเตอร์ของฟางเสีย

อยากจะขอยืมของผมใช้งานซักคืนซึ่งผมก็ไม่ถือว่าเป็นการรบกวนมากมายจึงเปิดประตูรับแขกผู้มาเยือน เพื่อนผู้มาทักทาย

วันนี้คิมมาห้องผมพร้อมอาหารเวียดนามเป็นปอเปียะทอดน่ากินเอาการ  แต่ที่เด็ดมากคือน้ำจิ้มสูตรเวียดนามแท้ๆ

รสชาติอย่าบอกใครเชียว ผมกับคิมแย่งกันจนชิ้นสุดท้ายก่อนจะหัวเราะร่วนกันตามประสาเพื่อนฝูง

ส่วนอาหารเกาหลีวันนี้ก็เป็นสุกี้ชาบู แต่อย่าให้พรรณนาถึงน้ำจิ้มสูตรหนุ่มคิมเลย

ไม่แตกต่างจากอาหารไทยฝีมือผมเท่าไหร่นัก  น่ากินพอกัน  แหะๆ

หลังจากเราทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อย ผมและคิมก็สนุกสนานกันเต็มที่กับเกมส์เพลย์อย่างสนุกสนานตามประสาผู้ชาย เกมส์แล้วเกมส์เล่าผ่านไปนานๆจึงจะหันไปยิ้มสวยๆให้ฟางทีนึงที่สนุกอยู่กับการเล่นอินเตอร์เนต จนมาสะดุดเอาตอนที่เธอบอกว่ามีคนทักมาในเอ็มเอสเอ็นนั่นแหละ

เมื่อทุกคนเห็นว่าผมมีเรื่องราวต้องคุยกับคนในเอ็มทั้งคิมและฟางจึงขอตัวกลับห้องในเวลาไม่นานนัก  ผมจึงมานั่งจ้อกับเจ้าตัวเล็กผ่านโปรแกรมเอ็มเอสเอ็นกันต่อตามประสาคู่รัก  อิอิ

วันนี้ติ๊บเรียนรู้จากดอกไม้สองชนิดที่หลังหอพัก

ชนิดแรกกล้วยไม้   มีกลอนบทนึงที่ติ๊บท่องเป็นวรรคเป็นเวรตอนเป็นเด็กประถม ท่องอย่างนกแก้วนกขุนทองโดยที่ไม่มีรู้ความหมายไม่เข้าใจอะไรซักกะอย่าง  จนวันนี้ที่ติ๊บเห็นพี่รูมเมทแกทะนุถนอมกล้วยไม้หลังห้อง  จนวันนี้ที่มันออกดอกให้ติ๊บได้ดูได้เห็น  ได้เข้าใจและคิดอะไรได้

กล้วยไม้ออกดอกช้า     ฉันท์ใด
การศึกษาเป็นไป          เช่นนั้น
แต่ออกดอกคราใด       งามเด่น
งานสั่งสอนปลูกปั้น      เสร็จแล้ว  แสนงาม

กลอนหนึ่งบทที่ติ๊บท่องเมื่อตอนอยู่ประถมจนจำขึ้นใจ  วันนี้ติ๊บเข้าใจแล้วว่าบางอย่างต้องการการบ่มเพาะ  ต้องการเวลา เพื่อที่วันหนึ่งจะได้อวดหน้าตาของมันให้ผู้คนได้พบเห็นเมื่อมันพร้อมที่จะอวดความสวยและเป็นความสวยที่คงทนและคุ้มค่ากับการรอคอย

เหมือนกับตอนนี้ที่ติ๊บรอเวลาในการเรียน  รอการสะสมประสบการณ์  รอการเรียนรู้สิ่งใหม่ เพื่อที่วันนึงติ๊บจะเป็นหมอที่ดีมีความรู้ และพร้อมจะเริ่มต้นกับการเป็นหมอที่ดีได้อย่างเต็มภาคภูมิ

ชนิดที่สองเป็นต้นไม้ ของคนที่เคยอยู่ห้องนี้มาก่อนแต่ตอนขนของออกไปเขาคงเอากระบองเพชรต้นใหญ่นี่ออกไปด้วยไม่ได้ก็เลยตั้งตระหง่านไว้ที่หลังห้องอย่างนั้น  จนตอนนี้มันสูงลิ่วกว่าติ๊บเสียอีก  (แหม ก็เล่นเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานแบบนี้ อะไรก็เกินหัวคุณหมอหมดแหละคร้าบบ  อุ๊บส์)

กระบองเพชรที่นานหลายปีกว่าจะออกดอกมาให้เห็นสักหนึ่งครั้ง และการบานแต่ละครั้งของมันจะบานเต็มที่เพียงหนึ่งวันก็แห้งเหี่ยวเฉาและหลุดลอยจากต้นไปในที่สุด มีคนเคยเล่าให้ติ๊บฟังว่าเวลาจะรับรักใครหรือดูใจใครซักคน ก็ให้ซื้อต้นกระบองเพชรนี่แหละไปให้เขาเลี้ยง  แล้วบอกกับคนที่เราอยากจะศึกษาดูใจไปว่า  เมื่อคราวที่ต้นกระบองเพชรออกดอกวันใด ฉันจะรับรักคุณ ดูโรแมนติกไปอีกแบบเหมือนกันน่ะ  กว่ากระบองเพชรจะออกดอกทีนึงคงใช้เวลาหลายปี เป็นการให้เวลาทำหน้าที่ของมันว่าคนหนึ่งคนจะมั่นคงกับเราได้แค่ไหน  เห็นทีติ๊บต้องเอากระบองเพชรมาให้พี่ไม้เลี้ยงซักต้นแล้วมั้ง  ถ้ามันบานให้ดอกเมื่อไหร่ ติ๊บจะ….จะอะไรดีละก็ยอมพี่ไม้ไปหมดแล้วนี่เนอะ

ต้นไม้ทั้งสองอาจไม่ใช่พืชตระกูลเดียวกัน

แต่มันอยู่ที่หลังห้องพักติ๊บเหมือนกันและที่มันทำให้ติ๊บเรียนรู้ได้เหมือนกันคือ แต่ละอย่างมันต้องการเวลาที่เหมาะสมสำหรับตัวมันเอง กล้วยไม้ออกดอกนานนับเดือนเบ่งบานนานนับเดือน  ในขณะที่กระบองเพชรออกดอกเบ่งบานแค่วันเดียว 

เวลาในการเบ่งบานของดอกไม้ทั้งสองชนิดมันต่างกันมาก  แต่มันก็เบ่งบานพร้อมกันได้ในช่วงระยะเวลาเดียวกัน

ก็คงเหมือนกับคนเราที่ต้องการเวลาในการเพาะบ่มชีวิตของตัวเองเหมือนกับพี่ไม้ที่ต้องการเวลาเพาะบ่มตัวเองจนเป็นด๊อกเตอร์ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

ส่วนติ๊บยังอีกยาวไกลไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เป็นด๊อกเตอร์อย่างที่วาดหวังเอาไว้

แต่ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่

ติ๊บเชื่อมันว่ามันจะมีสักวันที่เป็นวันของติ๊บ และมีสักวันที่เป็นวันของเรา วันที่เราทั้งคู่จะใช้ชีวิตไปพร้อมกันเมื่อตอนที่เราพร้อม

เช่นเดียวกับกล้วยไม้และกระบองเพชรที่กำลังอวดความงามไปพร้อมกันในเวลานี้

หลับฝันดีน่ะ พ่อกระบองเพชร ของชั้น

ปล.ไม่ต้องทำหน้างง วันนี้เป็นพ่อกระบองเพชรเพราะทั้งตัวมีแต่ขนเหมือนกันนนนน

TBC…

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.157 พลังใจ, P.182, 2011-04-24
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 25-04-2011 22:42:57

หมอติ๊บมีข้อคิดดีๆ เสมอเลยน่ะ
มิน่าล่ะ ... หมอไม้ถึงรักและศรัทธา
คนอะไรน่ารักจริงๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 25-04-2011 23:39:48

 o13 เยี่ยมจริงๆ
รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องเล่าจากหมอไม้
รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อ่านข้อคิดดีดีจากหมอติ๊บ
และรู้สึกดีทุกครั้งเมื่อเปิดเข้ามาแล้วเจอนายแฮคอัพตอนใหม่ให้อ่านกัน
ขอบคุณทั้งสามคนจริงๆนะคะ :pig4: จะเป็นกำลังใจ และเข้ามาอ่านตลอดๆคะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 26-04-2011 00:46:19

อื้อหือออ ได้รับข้อคิดจากพี่หมอติ๊บอีกตามเคย อิอิ

พี่หมอติ๊บน่ารักอ่ะ

เห็นทีติ๊บต้องเอากระบองเพชรมาให้พี่ไม้เลี้ยงซักต้นแล้วมั้ง  ถ้ามันบานให้ดอกเมื่อไหร่ ติ๊บจะ….จะอะไรดีละก็ยอมพี่ไม้ไปหมดแล้วนี่เนอะ

ชอบตรงนี้จัง  :m20:

คิดถึงพี่หมอติ๊บ คุณหมอไม้ และพี่แฮคด้วยเน้อออ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 26-04-2011 01:19:55

วันนี้เปลี่ยนจากหมอไม้/หมอปลวก ไปเป็นหมอกระบองเพชรแทนนะหมอไม้
55555555  :laugh:
ทุกอย่างจะดีที่สุดในเวลาที่ดีที่สุด เนอะๆ หมอติ๊บ  :o8:
ข้อคิดดีๆ จากหมอติ๊บก่อนนอน ทำให้นอนหลับฝันดีค่าาา

ฝันดีนะคะหมอติ๊บ หมอไม้และนายแฮคค  :a12:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 26-04-2011 09:08:38

คุณปลวกสุดหล่อ เปลี่่ยนเป็นต้นไม้ละ อิๆๆ :o8: ตะบองเพชร เค้าหมายถึงให้ทนชิมิ ทนได้ทุกสถานการณ์
ไม้ทนได้ น่ารักซ้า :L1:

แล้ว จุดเปลี่ยนไปไหนอ๊า.....มาสปอยล์ หิ้งห้อย แล้วจากไป  อิๆๆ :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-04-2011 09:22:40

ก็เปลี่ยนจากปลวก   มาเป็นหิ่งห้อย  สุดท้ายมาเป็นตะบองเพชรนี่ไง   ต่อไปจะเป็นอีกไรนี่ ชีวิตนี้

แต่เอาเหอะ  ให้เป็นไรก็ยอมหมดแหละคับ  ทำไงได้

รักไปแล้ว






แล้วก็กลัวด้วย  :z1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-04-2011 09:29:45

 :L2: หมอติ๊บน่ะคร้าบบบ  แวะมาทักทาย  :L2:

เพิ่งมีโอกาสได้กลับมาเป็นครั้งแรกหลังจากไปอยู่ต่างที่ต่างทาง 

คิดถึงชาวบอร์ดเหมือนกันน่ะนี่

คงแฮปปี้กันทุกคนน่ะคับ

พอดีกลับมาแล้วนอนบนเครื่องมาเยอะแล้วเลยแวะแอบมาใช้คอมม

มีการแอบเอารูปมาลงโดยมิได้รับอนุญาติ  ฝ่าฝืนแบบนี้โทษสถานใดดีน้ออออ



แต่ก็เพิ่งสังเกตนะว่าน้องแฮคเอาเรื่องนี้มาลงจะครบปีแล้ว  ยังไม่ดำเนินเรื่องไปถึงไหนเลย

เอาเป็นว่าตอนต่อไป  พระเอกตาย  จบ  ดีมั้ยหว่า

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 26-04-2011 09:38:00

 :กอด1:หวัดดีค๊า น้องหมอติ๊บ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราได้คุยกันแล้ว กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อีกที
กลับมาวันหยุด หรือไรคะ เนี่ย เย้ๆ ๆมิน่าละ หมอไม้เล่นคอมได้ตอนเช้า ท่าจะหยุดอยู่กะแฟนละซิงานนี้
อยู่กี่วันคะเนี่ย สบายดีนะค่ะ
เป็นไงบ้างค่ะ คุณปลวก อวบขึ้นมามะ ไม่ได้เจอกัน เกือบ 2เดือน อิๆๆ คิดถึงละซิ๊ :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 26-04-2011 09:43:03

 :L2: :L2: :L2:
ยินดีต้อนรับการกลับมาเมืองไทย
เป็นอย่างงัยบ้าง
มหาลัยปิดเหรอ
กลับมานานหรือเปล่า
คิดถึงนะ
ปล.อากาศเมืองไทยช่วงนี้เปลี่ยนแปลงบ่อยคุณหมาติ๊บระวังนะ
ดีใจกับหมอไม้ด้วยนะตัวกับหัวใจกลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว
 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 26-04-2011 09:44:04

...หวัดดีหมอติ๊บ แหม...มาถึงก็จะให้ตัดจบ พระเอกตายเลยเหรอ กลัวคนใกล้ตัวเค้าจะร้องไห้คนแรกละสิ อิอิ
...น้องติ๊บคงสบายดีเนอะ หมอปลวก เอ๊ย หมอไม้ คงหน้าบานละสิ ที่รักกลับมาหาเนี่ย ยังไงก็เก็บเกี่ยวความสุขให้เต็มที่นะก่อนกลับ
...ส่วนรูปที่อวาต้าร์ ถ้าไม่แคร์อะไร ก็ให้มันอยู่อย่างนั้นแหละ พี่คนนึงละที่ชอบมอง น่ารักดี ดูแล้วสดชื่น จริงๆๆนะ
...อย่าไปว่าหมอหล่อเค้าเลยเค้าก็คงคิดถึง ที่รักของเค้ามากๆด้วยแหละเลยเอามาใส่ไว้กะว่าเข้าบอร์ดเมื่อไหร่ก็ได้ชื่นใจเมื่อนั้น :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-04-2011 10:02:32

ดีใจจัง  ยังมีคนจำได้และทักทายกลับมา

นึกว่าจะลืมติ๊บกันไปหมดแล้วนะนี่



ส่วนรูปที่อวาตาร์  เป้นรูปติ๊บเพราะเอารูปอื่นมาลงแล้วมันไม่ได้ต่างหากไฟล์ใหญ่เกินก็เลยได้แต่รูปที่ไฟล์เล็กๆแบบนี้คับ

อย่าชมหมอไม้ให้มากนักเลย

ตัวพองเป็นบอลลูนเลยแหละ  แต่ดูไปดูมาใกล้เคียงปลาปักเป้าเข้าไปทุกที

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 26-04-2011 10:07:19

หมอติ๊บมากลับมาเยี่ยมหมอไม้เหรอค่ะ

กลัวหมอไม้เฉาก่อนชิมิค่ะ  อิอิ

งัยหมอติ๊บรีบเรียนจบไวๆนะค่ะ  สงสารหมอไม้บ่นเหงาตลอดๆ

แต่เรื่องชมความหล่อตัวเองนี่เค้าขาดไม่ได้จริงๆค๊า  :z2:

อยากบอกหมอติ๊บนะค่ะ ว่าข้อคิดหลายเรื่องที่มีให้หมอไม้ และหมอไม้ส่งผ่านมาเป็นเรื่องเล่านั้น ให้ประโยชน์กับชาวเล้า

มากเลยค่ะ   :pig4:  สำหรับ FC ของ 2 คุณหมออย่างเค้าได้นำไปคิด และเป็นกำลังใจได้ดีเลยค่ะ o13

ขอให้หมอติ๊บสำเร็จในสิ่งที่มุ่งหวังเร็วๆนะค่ะ  

ปล. ลุ้นต่อไปหมอไม้จะเป็นอะไรต่อไปอีก  อิอิ

 :กอด1: :L2:  2 คุณหมอ & น้อง hackz

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 26-04-2011 10:32:13

 :impress2:น้องหมอติ๊บคะ ย่อรูปเล่ย Save เป็นรูปเล็กเลยค๊า รอ ๆๆ

ไม่ลืมคะ ลืมได้ไงอะ คนดีและคนน่ารักที่สู้ดดดดดดดดดดด ขนาดนี้นะ ลืมไม่ลงค๊า :กอด1:
รักนะ จุ๊ฟฟ :กอด1: แอบกอดแฟนบอลลูน จะโดนไรมั้ยเนี่ย 555

ปลาปักเป้าเหรอค่ะ ณ ตอนนี้ ถ้างั้น ปลาปักเป้า เค้าตาโตชิมิ แต่นี่ หน้าเหมือนปักเป้า แต่ตาตี่ เงี่ย
จะจินตนาการเป็นอะไรน๊า555555555555 ฮาอย่างแรงงงงงงงงง :m20:
แฟนหมอนะค่ะ เค้าชมความหล่อตัวเองเข้าสายเลือดแล้วค่ะ ไม่มีใครชม เค้าก็ชมตัวเอง ฮา... o22 :really2:
ไม่มีทางแก้แล้วอะคะ 55555 :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 26-04-2011 18:00:32

พ่อกระบองเพชรของ ชั้น  :-[ น่ารักจังเลยค่ะ
เรื่องให้กระบองเพชรคนที่มาจีบนี่ โรแมนติกจัง
ถ้ามีโอกาสจะลองทำมั่ง อยากรู้จังว่าต้องรอนานแค่ไหน อิอิ  :L2:

เห็นพี่หมอติ๊บมาเม้นด้วย  :กอด1:
เป็นไงบ้างค่ะ มาเมืองไทยกี่วันอ่ะพี่หมอติ๊บ
แอบโหดร้ายตอนท้ายคอมเม้น ทำอย่างงั้นเรื่องก็ไม่ Happy Ending สิค่ะพี่หมอ อิอิ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 26-04-2011 19:38:34

 :m20: :m20: :m20:
หมอติ๊บรูปตอนไหนเนี้ย
น่ารักดี
ดูซื่อๆดี
แล้วเปลี่ยนอีกนะ
อยากเห็นเวอร์ชั่นอื่นบ้าง
ปล.หมอไม้ช่วงนี้ให้สวีตกับหมอติ๊เต็มที่
แต่พอหมอติ๊บกลับต้องมาต่อด่วนเลยนะ
 :mc4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 26-04-2011 20:16:13

 :impress2:หนุ่มน้อย อาวตาร์ แบ๊ว น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่รักใครอะ น่ารักที่สู้ดดดดดด :กอด1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 27-04-2011 22:48:58

อ่านที่หมติ๊บว่ามาแล้วก็ ..........ตกลงพี่หมอไม้ นี่...เหมือนอะไรกันแน่อะคะ หรือว่าเอาหลายๆอย่างมารวมกัน เหอะๆๆ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 28-04-2011 03:55:57

หวัดดีจ้าหมอติ๊บ หายไปนานคิดถึงจังเลย :L2:
วันนี้ก็ได้แง่คิดดี ๆ จากหมอติ๊บอีกแล้ว
อิจฉาหมอไม้จัง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 28-04-2011 12:22:36

หมอติ๊บ กอดดด เป็นไงบ้าง แวบมาบ่อย ๆ ให้หายคิดถึงเด้อ
อ้าว หมอไม้กลายเป็นปลาปักเป้าแล้ว
ชอบแบบหล่ะที่นี้ เป็นหลายอย่างแล้วนี่ บอกด้วยนะ อิอิ
แฮ็ค ยุ่งมากเลยหรือ ไม่มาคุยบ้าง

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-04-2011 14:26:37

นั่นซิ  ผู้ใดพบเห็นนายแฮคตามกลับมาทำหน้าที่ด่วน

เดี๋ยวเราโพสเองจะหาว่าปาดหน้าอีกน่ะน้องงง

ตอนต่อไปอัพให้ตั้งนานแล้วนา

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 28-04-2011 14:35:57

+1 ให้หมอติ๊บ และ หมอกระบองเพชร :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-04-2011 14:40:52

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน 

ตอนที่ 159

หิ่งห้อย





อากาศเริ่มอุ่นครึ่งท่ามกลางฤดูใบไม้ผลิ
นี่คงเป็นฤดูใบไม้ผลิปีแรกในชีวิตของผมเพราะตั้งแต่เกิดมาจากท้องแม่ผมก็เรียนรู้และอยู่กับฤดูร้อนเป็นส่วนใหญ่
มีฤดูฝนบ้างบางคราว ส่วนฤดูหนาวเป็นอย่างไรก็ได้มาเรียนรู้ตอนที่คบเป็นแฟนกับหมอติ๊บและกลับไปเยี่ยมนครพนมที่หนาวจนขากรรไกรค้างนั่นแหละ 
ก็แบบนี้แหละนะเด็ก กทม. ถ้าจะมีฤดูหนาวก็คงเป็นหนาวจากเครื่องปรับอากาศซะละมากกว่า

วันนี้ผมจิบชาอุ่นๆจากเกาหลีที่หนุ่มคิมเป็นคนเอามาฝากในตอนที่เพื่อนรักของผมมีโอกาสได้กลับบ้านเมื่อไม่นานมานี้
ปกติจะเคยชินกับชาจีน ชาญี่ปุ่น แต่วันนี้มีโอกาสรับรสจากชาเกาหลีก็มีรสชาติแตกต่างไปอีกแบบเหมือนกันน่ะ
แม้รสจะจืดกว่าชาจีนแต่ก็หอมไม่แพ้กัน

หลังจากจิบชาอุ่นๆในวันหยุดที่อากาศเป็นใจให้พักผ่อนแล้ว
ผมก็ตัดสินใจไปตระเวรรอบมหาวิทยาลัยอีกคราวหลังจากที่ห่างหายไปนาน

วันนี้ผมมานั่งอยู่ที่ร้านไอศกรีมของคู่รักคู่หนึ่งที่น่ารักมาก
ทั้งสองเคยเรียนด้วยกันที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ในคณะเดียวกันซึ่งผมก็ไม่กล้าถามอะไรมากมายว่าเป็นคณะไหน
รู้แต่ว่าผู้ชายเป็นคนออสเตรเลียแต่อยู่คนละรัฐกับมหาวิทยาลัย  เขาเดินทางมาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้
จนได้มาพบเจอกับหญิงสาวชาวฟิลิปปินส์ที่มาเรียนต่อที่นี่เช่นกัน ทั้งคู่มาพบรักกันที่ร้านไอติมแห่งนี้
จนวันนี้เวลาผ่านไปแล้วเกือบสิบปี
จากสองชีวิตตอนนี้มีลูกตัวเล็กฝาแฝดหน้าตาน่าเอ็นดูวิ่งเล่นกันอยู่ในร้านดูน่ารักน่าชังดีทีเดียว
ทั้งสองเล่าให้ผมฟังว่าในตอนที่คบกันจะถูกกีดกันเรื่องของการใช้ชีวิตเพราะอย่างที่ทราบกันว่าชาวเอเชียอย่างเราๆมักจะมีจารีตประเพณีพิธีรีตองอะไรต่างๆมากมายในการใช้ชีวิต
ในขณะที่พวกฝรั่งแทบจะไม่มีรูปแบบตายตัวหรือกฎเกณฑ์อะไรมากมายนัก รักก็คือรัก เท่านั้นเอง

ผมนั่งคุยกับเจ้าของร้านที่เป็นผู้หญิงฟิลิปปินส์ด้วยความที่เราเป็นชาวเอเชียเหมือนกันและเป็นประเทศบ้านใกล้เรือนเคียง
เธอบอกับผมว่าไปที่ประเทศไทยบ่อยๆเพราะชอบไปทานไอศครีมรสชาติแปลกๆที่เมืองไทย
ชอบในความคิดสร้างสรรค์ของคนไทย
ก็อาจจะจริงของเธอนะเพราะไอศครีมทั่วโลกส่วนใหญ่ที่เจอก็จะมีแต่รสชาติเดิมๆเช่นวานิลลา ชอคโกแลต สตรอเบอรรี่ ประมาณนี้เป็นหลัก

แต่พอผมกลับไปเมืองไทยเอาง่ายๆแค่ไอติมโบราณที่ขายกันบนสถานีรถไฟฟ้าบ้านผมยังมีทั้งรสทุเรียน มะม่วง ข้าวเหนียวถั่วดำและอื่นๆอีกจิปาถะ นี่ไม่นับรวมไอศครีมตามร้านที่เค้าเป็นไอศครีมโฮมเมทนะ อย่างที่เจ้าตัวเล็กเคยพาผมไปกินทั้งรสมะยม รสมะปรางหวาน หรือแม้กระทั่งไอศกรีมใบหม่อน ไอศกรีมรสมะม่วงน้ำปลาหวานยังมี เอาเข้าไปซิคนไทยถ้าตั้งใจทำอะไร ไม่แพ้ชาติใดในโลกจริงๆ

และนี่แค่คนไทยนะ ยังไม่เจอคนไทยพวกแฟนพันธุ์แท้ไอศกรีมอย่างว่าที่คุณหมอของผม
ซึ่งพอพูดถึงเรื่องไอศกรีมผมว่าเขาไม่แพ้ใครจริงๆ ยังเคยเปรยเล่นๆจะลองทำไอศกรีมกลิ่นชะอมมาให้ผมลองทานอยู่บ่อยๆ (เพราะเจ้าตัวรู้ว่าผมเกลียดกลิ่นชะอมเป็นที่สุด ต่อให้เจียวใส่ไข่มาขนาดไหนหรือเป็นแกงส้มตำรับไหนถ้าลองว่าได้ใส่ชะอมมาด้วย ผมเป็นต้องขอบายเป็นอันดับแรกเลยเชียว ) เป็นไงละแฟนผม เป็นมากกว่าคนรักมั้ยละ

ผมนั่งกินไอศกรีมรสชาติอร่อยในวันสบายๆ พร้อมกับบราวนี่นุ่มลิ้นที่ผมค่อนข้างชอบเลยแหละแต่นอกเหนือจากรสชาติของสินค้าแล้วที่ผมติดใจร้านนี้เป็นพิเศษคือการตกแต่งร้านที่ดูอบอุ่นแต่ก็สบายๆ รู้สึกว่าน่านั่งและเป็นกันเองกับทุกคนเสมอ ถ้าเจ้าตัวเล็กได้มาอยู่ที่นี่ คงจะรู้สึกชอบมากกว่าผมขึ้นไปอีกหลายเท่าตัวทีเดียว เจ้าตัวมักจะเปรยๆกับผมเสมอๆว่าถ้าไม่ได้เป็นหมอป่านนี้ก็คงเป็นพนักงานร้านไอศครีมแล้วมั้ง  เอ่ออ  อันนี้พี่ก็พอจะรู้นะติ๊บ   ไม่ต้องบอกก็พอรู้

ผมอิ่มอร่อยไปกับไอศกรีมและบราวนี่รสชาติเยี่ยม พลางนึกถึงเด็กหนึ่งคนที่กินไอศกรีมพร้อมกับน้ำตารื้นขอบตาเมื่อคราวที่เล่าให้ผมฟังว่าทำไมถึงชอบกินไอศกรีม ความคิดถึงอบอวลไปทั้งร้าน ยิ่งอยู่ในร้านนี้ก็ยิ่งคิดถึงเจ้าตัวเล็กขึ้นมา ผมจึงเดินออกมาจากร้านเดินดูผู้คนในส่วนอื่นๆบ้าง ก่อนจะมาหยุดอยู่ร้านรับวาดภาพเหมือน ผมตัดสินใจส่งรูปใบเล็กในกระเป๋าให้ช่างวาดก่อนบอกจะมารับในเช้าวันรุ่งขึ้น  และรูปวาดใบนั้นมันยังอยู่ที่ผนังห้องผมมาจนทุกวันนี้อย่างงดงาม

 

ตกค่ำผมและคิมทานอาหารกันหน้าหอพัก เรียบง่ายแต่ไม่เร่งรีบก่อนแยกย้ายกันเข้าห้องพักของแต่ละคน สี่ทุ่มได้เวลาที่ผมจะเปิดอีเมลล์อ่านในแต่ละวันๆ

วันนี้ผมได้แง่คิดจากเจ้าตัวเล็กอีกแล้ว

อีเมลล์มาพร้อมกับรูปหิ่งห้อยแสงริบหรี่บนต้นไม้ยามค่ำคืนที่มืดมิด

พี่ไม้เคยรู้หรือเปล่า

ว่าหิ่งห้อยที่เราเห็นอยู่นี้  มีชีวิตอยู่บนโลกให้เราได้เห็นเพียงแค่หนึ่งวัน

ใช่แล้วครับหิ่งห้อยมีเวลาเพียงหนึ่งวัน

อาจสั้นเมื่อเทียบกับชีวิตคนหนึ่งคน

หรืออาจยาวเมื่อเทียบกับแมลงชนิดอื่นที่มีช่วงเวลาของชีวิตไม่กี่นาที

หิ่งห้อยเกิดมาและส่องแสงได้เพียงหนึ่งคืน

อาจสั้นเพียงหลับฝันแล้วตื่นขึ้นมา

หรืออาจมีหลายล้านวินาทีมาก จนมันคิดว่ายาวนานเกินไป

เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเวลายาวนานหรือสั้นเกินไปสำหรับใคร

เวลาสั้นๆสำหรับเรา อาจยาวนานสำหรับอีกคน

สั้นสำหรับคนกำลังจะมา

แต่อาจยาวนานสำหรับคนที่รอ

สั้นสำหรับคนที่มีความสุข

และยาวนานสำหรับคนที่มีความสุข

แต่ติ๊บอยากให้รู้ว่าตอนนี้ ติ๊บมีความสุขกับการรอที่ยาวนานนี้น่ะ  คุณหิ่งห้อย

 

เฮ้อ  เอากับเขาซิ คราวก่อนเรียกผมคุณปลวก  มาคราวนี้ผมกลายเป็นหิ่งห้อย  คราวหน้าผมจะเป็นตัวอะไรอีกวะเนี่ยยย  ช่างคิดจริงๆแฟนใครเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 28-04-2011 16:32:01

ความรักของหมอไม้กะหมอติ๊บหวานกว่าไอสกรีมอีกนะเนี่ย :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 28-04-2011 16:54:04

ว่าจะเข้ามาสะกิดๆหมอไม้

กลายเป็นว่า..อ้าว!อัพแล้วนี่นา 55+

คราวที่แล้วปลวก คราวนี้หิ่งห้อย คราวต่อไปคงไม่แคล้วจะเป็นเหาฉลามมั้งเนี่ย

กร๊ากกกกกกกก

อะล้อเล่น ขำๆ นะคะ^^

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 28-04-2011 19:51:20

คราวนี้หมอไม้กลายร่างเป็นหิ่งห้อยย  o18
พร้อมกับข้อคิดดีๆ จากหมอติ๊บเช่นเคย
กอดๆๆๆ หมอติ๊บแรงๆ  :กอด1: :กอด1:
คิดถึงมากมาย ค่าาาาา  :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Isuru ที่ 28-04-2011 20:01:34

คุณปลวก คุณหิ่งห้อย ชอบข้อคิดดีดีของคุณหมอติ๊บมากๆ
อ่านแล้วมีความสุขค่ะ อบอุ่นใจ อยากมีรักแท้บ้างจัง
>////<

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 28-04-2011 21:06:56

...รูปหมอติ๊บแต่ละรูปน่ารักทั้งนั้นเลย น่าตาดีเนอะมิน่าเล่า หมอหิ่งห้อยถึงทั้งรักทั้งหลง
...นี่เป็นข้อดีที่เป็นเด็กตจว และเรียนที่ตจว หรือเปล่าที่ทำให้หมอติ๊บมีแนวคิดดีๆโดยใช้ธรรมชาติ และสิ่งมีชีวิตในธรรมชาติเป็นตัวเชื่อมในการดำเนินชีวิต
...คนหล่อหายไปไหนหว่า อ๋อรู้และ ฮันนีมูนซิ ที่รักกลับมาหานี่ ไม่ว่ากันเนอะ :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 28-04-2011 21:27:18

.... :impress3:หิ้งห้อย น่ารัก.....ยังมีนิคเนมน่ารัก ๆ อีกเยอะนะค่ะ คุณหิ้งห้อย  :m20:

การรอคอยที่ยาวนาน จนกว่าจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป ....ฮิ้ววววววว :กอด1:
ตอนนี้ก็ห่างกันอีกแล้ว เน้อออออ~~~~....


ูุ^
^...น้องแฮ๊กซ์ สู้ๆๆๆ :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 28-04-2011 22:00:27

หมอไม้เก่งเนอะเป็นได้ตั้งหลายอย่างแน่
ทั้งปลวก หิ่งห้อย
ต่อไปขอทายว่าเป็นมด
 :mc4:
ปล.ถ้าทายถูกโปรดมีรางวัลให้ด้วย
น้องแฮคสู้สู้นะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 28-04-2011 23:08:07

หิ้งห้อย น่ารักกว่า ปลวก เยอะเลยค่ะ
แต่สู้ ปลาปักเป้า และ คิงคอง ไม่ได้ ๕๕๕  :m20:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.158, P.182, 2011-04-25
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-04-2011 11:50:03

ปลวก  หิ่งห้อย  ปลาปักเป้า   คิงคอง  คราวหน้าคงเป็นแมงกุ๊ดจี่ละมั้งผม

 :sad4:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 29-04-2011 13:35:33

หวัดดีค่าหมอติ๊บ ดีใจที่กลับมาเยี่ยมบ้านค่ะ...คนอ่านหน้าใหม่ค่า  ฝากตัวด้วยนะค้า
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 29-04-2011 19:26:48

รับทราบนายแฮกซ์ คับบบบบ
สู้ๆ น้านายแฮกซ์!!  :กอด1:

ปล.คราวหน้าเป็นแมงกุ๊ดจี่หรอเนี่ยหมอไม้ อิอิ  :laugh:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 30-04-2011 01:18:30

รูปหมอติ๊บน่ารักอีกแล้ว  :-[

หมอไม้กลายเป็นหมอหิ่งห้อยแล้วเหรอเนี่ย   :z2: (หมอติ๊บช่างเปรียบแบบมีข้อคิดด้วย  o13)


น้อง hackz (นักโพส) แอบไปหลีหนุ่มๆ เหรอจ๊ะ เลยวางมือโพสเรื่องแระ   o18


 :กอด1: :L2: 2 คุณหมอ & น้อง hackz

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 30-04-2011 10:43:53

+1ให้คุณหิ่งห้อย และ หมอติ๊บ :L1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 30-04-2011 13:02:42

เราหายไปแค่อาทิตย์เดียว หมอไม้เป็นทั้งคุณกระบองเพชร เป็นทั้งคุณหิ่งห้อย หมอติ๊บค๊าหมอไม้มีฉายาอะไรอีกบ้างค่ะ อยากรู้จริงจังน๊า555

ปล. อวาตาร์ของแฟนหมอฟันหล่อๆ คนนั้นน่ะน่ารักมากเลย

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 02-05-2011 00:39:45

 :z13: :z13:

จริ้มนายแฮค

ข้อหาให้รอนาน

 :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-05-2011 14:01:06

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนจบ

บทสรุปของความรัก








สองสามวันมานี้ผมได้รับอีเมลล์ทักทายจากคนหนึ่งคน 

หญิงสาวที่ครั้งหนึ่งผมเคยรักเธอและเธอเองก็รักผม ความห่างไกล ทำให้ความรู้สึกของเราสองคนเปลี่ยนแปลงไป





ผมออกจากระบบอีเมลล์ ก่อนปิดคอมพิวเตอร์โน้ตบุคตัวเก่งของผมลงอย่างช้าๆพลางนึกไปถึงตอนที่เราสองคนรักกัน

ตอนนั้นกับตอนนี้ผมอยู่ในสถานะเดียวกัน 

คือต้องจากคนที่ผมรักมาเพื่อตามหาความฝันและทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริง

เพื่อตัวผมเอง  เพื่ออีกคน และเพื่อครอบครัว





ตอนนั้นผมรักเธอ  และเธอก็รักผม

ตอนนี้ผมรับติ๊บ     และติ๊บก็รักผม

สมการทุกอย่างเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงยกเว้น คนของความรัก

แต่อาจมีบางสิ่งที่ไม่ได้จัดอยู่ในสมการรัก แต่ก็มีความสำคัญและส่งผลได้เช่นกันนั่นคือ เวลา ประสบการณ์  และมุมมอง





ในตอนที่ผมรักกับเธอความห่างไกลทำให้ความคิดและความเชื่อใจของเธอลดลง  จนในที่สุดเธอก็เป็นฝ่ายบอกลาผม เพราะเราไม่เข้าใจกันเลย

ในตอนนี้ผมคิดแล้วก็ยิ้มกับตัวเองว่าระยะทางที่ผมจากมานี้ไกลกว่าที่ผมไปเป็นหมอฟันใช้ทุนที่พิษณุโลกเสียอีก แต่ทำไมผมกับหมอติ๊บยังเข้าใจกันได้ดี

ผมไม่รู้ว่าอะไรมีอิทธิพลเกี่ยวกับความรักและชีวิตของผมในสองช่วงเวลานี้บ้าง

นอกเหนือไปจากโชคชะตาและพรหมลิขิตที่ทำให้ผมรู้ว่าผมเจอคนที่ใช่สำหรับผมแล้ว         

ผมคงต้องยกความดีนี้ให้กับความเข้าใจ  ที่มันมีมาพร้อมกับความรักด้วยเสมอ ที่หมอติ๊บส่งมาให้ผม





ในตอนรักครั้งแรกผมอาจจะรักกับเจน  แต่เรามีเพียงแค่ความรัก ปราศจากซึ่งความเข้าใจ

ในขณะที่ตอนนี้นอกจากความรักแล้ว ผมยังได้ความเข้าใจจากเจ้าตัวเล็กเสมอๆ

บางทีเราอาจไม่ต้องพูดหรือสื่อสารกันมากมายเลย 

แต่เรารับรู้และเข้าใจความหมายที่อีกฝ่ายส่งมาให้โดยไม่ยากเย็น

ผมไม่กล้าเปรียบเทียบว่าความรักครั้งก่อน  กับครั้งนี้ดีหรือร้ายแตกต่างกันมากมายอย่างไร   

แต่ผมรู้สึกแค่ว่า ถูกต้องเหลือเกินที่หมอติ๊บบอกกับผมเสมอๆว่า





อะไรที่เป็นของของเรา ยังไงมันก็เป็นของของเรา

และบางครั้งสิ่งที่เหมาะสมกับเรามากที่สุด ไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเสมอไป

เป็นไงละ  คมมั้ย คิดกันหลายตลบเชียวนะกว่าจะตามคำพูดแต่ละประโยคของหมอติ๊บได้เนี่ย 

บางทีก็เล่นเอาเหนื่อยเลยละ  คิดไม่ทันเขา  เพราะฉะนั้นทางเดียวที่ทำได้  ก็เชื่อเขาไปเหอะ 

เขาพูดอะไรก็เชื่อไว้ก่อนแล้วค่อยไปคิดตามทีหลัง 

นานวันเข้าจากที่เชื่อไว้ก่อน  มันเลยกลายเป็นยอมศิโรราบ  และเกรงกลัวในที่สุดเพราะไม่รู้จะหาเหตุผลใดมาหักล้าง

ผมไม่เคยหักล้างเขาได้สำเร็จเลย  เฮ้อออออ

 

ก็คงจะสรุปไปเลยแล้วกันชีวิตนี้

อะไรที่ดีที่สุด  และเหมาะสมกับผมที่สุด  ก็คงต้องเป็นคนนี้คนเดียวแล้วละ ยอมมมมมม





THE END

SAWASDEE

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 02-05-2011 14:22:15

จิ้มหมอไม้คะ
ดิเอ็นแล้วเหรอคะเนี่ย
ไม่จริงใช่มะ
เนอะๆ

ปวดฟันอ่ะ

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 02-05-2011 14:25:43

อ๊ะ หมอไม้จบแบบนี้ได้ไง

ยังอยากอ่านชีวิตรักหมอไม้กะหมอติ๊บอีกเยอะ ๆ น๊าาาาาาาาาาา

หนูไม่ย๊อมมมมมมมมม :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-05-2011 16:28:57

เอาตอนต่ไปจริงเหรอ

หาแนวร่วมมาสนับสนุนก่อน

เผื่อจะใจอ่อนให้ภาคสามมาไวไว 




อุ๊บส์ :really2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 02-05-2011 16:31:09

THE END  รับไม่ได้อ่ะ ไม่จริงใช่ไหม อยากอ่านต่ออ่ะ  :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 02-05-2011 18:33:47

มาเป็นแนวร่วม 555555 :laugh:
ไม่ย๊อมมมมมมมมม :serius2:
เอาภาคสามมาน้าาา หมอไม้สุดหล่อออออ นี่คือการปล้น!!!!!

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 02-05-2011 19:35:23

...โอ๊ย โกรธนะเนี่ย ถ้าจบอะ พี่อีกคนที่ยังอยากอ่านเรื่องราวของทั้งสองคนอยู่เรื่อยๆจนถึงปัจจุบัน
...น้อยคู่นักที่จะกล้า แบบน้องทั้งสองคน กล้าที่จะรัก กล้าที่จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงให้คนรอบข้าง และไม่รอบข้างได้รับรู้เรื่องราว
...พี่นับถือน้องสองคนจริงๆๆนะ ทั้งๆที่ตำแหน่งหน้าที่การงานก็เป็นที่นับน่าถือตาของคนในสังคม แต่น้องๆๆก็ให้ความสำคัญกับคนที่ตัวเองรักมากกว่าคนอื่น
...สังเกตุ มาตั้งแต่เล่าเรื่องตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่เคยพูดถืงว่ากลัวคนนั้นว่าอย่างนั้นกลัวคนนี้ว่าอย่างนี้ ที่ผู้ชายสองคนจะรักกัน
...น้องสองคนเลือกที่จะแคร์ คนที่ตัวเองรัก พ่อแม่พี่น้อง คนรัก มากกว่าแคร์สังคม หรือคนรอบข้าง พี่ชอบมากๆๆ เล่าต่อไปเถอะอย่างพึ่่งจบเลย
...พี่รู้ว่ายังมีเรื่องดีๆๆ อีกมากมาย ที่ทั้งสองคนร่วมกันสร้าง หรือจะเอาเรื่องไม่ดีที่เกิดขึ้นมาเล่าบ้างก็ได้นะ ไว้เป็นบทเรียนดีๆๆให้น้องรุ่นต่อไปได้รับรู้
...ยังไงก็จะติดตามต่อไปจ้า :n1:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 02-05-2011 20:11:25

มาขอเป็นแนวร่วมด้วยคนค๊า  :-[
คงเหมือนขาดอะไรไปถ้าไม่ได้อ่านเรื่องราวของคุณหมอทั้งสองอีก
แล้วมาต่อภาคสามเร็วๆนะค๊า คุณหมอไม้รูปหล่อ อิอิ :bye2:

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: Isuru ที่ 02-05-2011 20:28:01

จบแล้วหรอคะ  อ๊ากกกกกกกกก
ชอบคำพูดของหมอติ๊บ
"อะไรที่เป็นของของเรา ยังไงมันก็เป็นของของเรา"
ด้ายแดงแห่งรัก อิอิ  อย่าเพิ่งจบค่ะ  รอภาคสามมมม

หัวข้อ: Re: ┣▇▇▇═─ เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, CT.159, P.183, 2011-04-28
เริ่มหัวข้อโดย: แอบซุ่ม ที่ 02-05-2011 20:43:10

ได้ยังไงเนี่ย :m31: แอบหัวฟูกะงานพอแว๊บเข้ามามี..the end..
ภาค.3 รีบตามมาซะดีๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 02-05-2011 20:51:14

มาต่อตอนพิเศษบ่อย ๆ นะ หรือถ้ามีเป็นไตรภาคยิ่งดีใหญ่เลย
จะคิดถึงหมอไม้ กะน้องหมอติ๊บบ่อย ๆ นะ
อย่าลืมกันล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 02-05-2011 20:58:36

อยากให้มีภาค 3 และต่อๆไปอ่ะค่ะ  :กอด1:

นี่ก็เพิ่งกลับไปอ่านตอนแรกๆมา ตอนนี้หมอไม้เอาไดร์เป่าผมมาเป่าหน้าผากแกล้งทำเป็นไม่สบายอ่ะ นึกแล้วก็ขำดี มันเป็นจุดเปลี่ยนจริงๆนะนั่น อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 02-05-2011 21:55:09

มาเป็นแนวร่วมให้อีกหนึ่งคน
เราไม่ยอมเราจะเอาภาค3อีก
นะคะหมอไม้
 :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 02-05-2011 22:05:48

ม่ายยยยยยยยยยยยยย.....อย่าเพิ่งจบเลยนะคะหมอไม้จ๋า
เรือ่งหมอไม้กะหมอติ๊บยังมีให้เล่าตลอดชีวิตนะจ้ะ :call:
มานั่งรอนอนรอภาค3นะจ้ะคุณหมอฟันสุดหล่อ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 02-05-2011 23:10:22

จบจริงอ่ะ คุณหมอสุดหล่อ
อย่าเพิ่งเลยน่ะ
รออ่านภาค 3 อยู่น่ะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 02-05-2011 23:43:39

 :fire: :fire:

จาจบอย่างนี้จริงเหรอ

ไม่ยอมอะ

 :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 03-05-2011 00:16:07

เย้ย จบแล้วจริงเหรอ เค้าอยากอ่านภาคต่อ T^T

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 03-05-2011 00:32:56

ทุกวันนี้พี่ไม้กับน้องติ๊บเปนส่วนหนึ่งในชีวิตเราเลยนะ   :กอด1:

รอภาค3ค้าบบบบบบบ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: deadman ที่ 03-05-2011 00:42:54

เย้ย  ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนาน  เข้ามาเจออีกทีจบซะแล้วเหรอ   o22
งั้นขอลงเสียงขอภาคต่อแล้วกันครับ  :L2:   :กอด1: 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: RomeO_C_Leng ที่ 03-05-2011 00:53:22

ชอบบบหมออติ๊บบบบบ


ขอบคุณนะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 03-05-2011 01:06:20

ไหง๋ The End อ่ะ :serius2: ไม่ยอมค่ะ คุณหมอห้าม end

มาต่อด่วนๆ  เดี๋ยว โมฯ ย้ายไปห้องจบนะค่ะ 

หมอติ๊บค่ะช่วยแซะหมอไม้มาต่อเรื่องด้วยนะค่ะ 

ถ้ามาต่อเรื่องได้ขอให้หมอติ๊บหน้าเด็กขึ้นอีก 10 ปีเลยค่ะ  :z2: 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 03-05-2011 06:50:45

เพิ่งมีโอกาสเข้ามาเป็นครั้งแรกนะคะ (มาสายเกินไปหรือเปล่าคะคุณหมอ) ยังไม่อยากให้จบเลยคะอ่านเรื่องราว
ของคุณหมอสองคนแล้วรู้สึกได้ข้อคิด กำลังใจ แบบอย่างการดำเนินชีวิตดีๆ มากมาย ทำให้ ยิ้ม หัวเราะ
ร้องไห้ ไปด้วยตามสถานะการณ์ และรู้สึกผูกพันกับเรื่องราวนี้มากๆ ได้ติดตามอ่านเรื่องราวของคุณหมอสองคน
ตั้งแต่เริ่มลงเรื่องแล้วละตอนนั้นไม่เข้าใจคำว่าเล้าเป็ดที่ลูกน้องที่ทำงานพูดกัน ก็เลยลองเข้ามาโดย Google
และก็ได้เจอเรื่องที่คุณหมอลงไว้ เลยได้ติดตามอ่านตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา แต่ว่าตอนนั้นยังไม่สามารถเข้ามาโพสต์ได้ เนื่องจากสมัครไม่เป็น (โลเทคนิดนึง) แต่ก็ติดตามอ่านตลอดเลยนะและเข้ามาอ่านทุกวันเลย และก็พยายามมาตลอดว่าจะเข้ามาโพสต์ให้ได้ และก็เพิ่งจะสมัครเข้าเป็นสมาชิกสำเร็จ(ใช้เวลาเป็นปีเลยนะ) แต่พอเจอข้อความคุณหมอไม้บอกว่าจบแล้ว (เสียใจจัง เหมือนใครเอาอะไรมาทุบหัวเลยทีเดียว) อยากบอกความรู้สึกนะคะ ว่ารู้สึกประทับใจมากๆที่ได้อ่าน
และขอบอกคุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บจากใจจริงว่ารักนะคะ และอยากอ่านเรื่องราวต่อยังไม่อยากให้จบเลย
ยังไงคุณหมอไม้มาเล่าต่อเถอะนะคะ เรื่องราวของคุณหมอเป็นประโยชน์กับใครๆ หลายคน เพราะจะมีข้อคิดดีๆ แฝงไว้เสมอ
ในการดำเนินชีวิตของคุณหมอติ๊บ และเด็กที่ได้เข้ามาอ่านก็จะได้ข้อคิดดีๆ ***มาต่อภาค 3 เร็วๆ นะคะ
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 03-05-2011 07:33:30

มาเป็นแนวร่วมรอภาคสาม  :call: มาไวๆ นะครับพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ

 :pig4: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 03-05-2011 07:57:54

 :L2: :กอด1:...DOUBLE DESTINY... :กอด1: :L2:

ซึ้งมากมาย ....ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ ให้ข้อคิดแง่คิด ในทางบวกทุกเรื่อง
เรื่องราวของคุณหมอทั้งสอง กว่าจะก้าวผ่านพ้นจนเข้าใจกัน...เป็นเรื่องความรักที่สวยงาม
แฝงข้อคิดตลอด...
ขอขอบคุณมากมายค่ะ ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง....

เราขอมาเป็นแนวร่วมด้วยคนน๊า....จะออกตอนพิเศษไปเรื่อยๆ ก็ได้ค่ะ ถ้ามีอะไรสนุกมาเล่า
จะรอนะค่ะ เข้ามาอ่านเรื่อยๆ เสมอค่ะ เหมือนต้องเข้าทุกวัน...แอบซุ่มดูว่าคุณหมอจะลงเมื่อไหร่.... :m20:
เรายังอยากอ่านต่อนะค๊า เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่เสมอค๊า...เค้ารักทั้งสองน๊า~~~ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 03-05-2011 08:22:41

ไม่ยอม  :serius2: จบอะไรแบบนี้มันสั้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

พูดได้คำเดียว ไม่ยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม :angry2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 03-05-2011 13:04:03

 o13 โห แฟนคลับหมอติ๊บเยอะแยะมากมายอ่ะ  o13

ขอแนวร่วมอีกนิดนะ  จะได้มีกำลังใจโพสต่อ

ก็อาจจะเป็นแบบที่หลายคนบอกว่าเรื่องจริงเรื่องนี้ยังเกิดขึ้นและดำเนินต่อไปอยู่ทุกวัน

ไม่รู้จะจบวันไหน  และจบลงอย่างไร

แต่เอาเป็นว่ามีกำลังใจแรงใจโพสเมื่อไหร่  จะพยายามเอาตอนต่อไปมาลงให้นะคับ

ส่วนช่วงนี้   หมอติ๊บกลับมาทั้งที  ขอออดอ้อน  กอดรัด ฟันเหวี่ยงให้หนำใจก่อนน่ะ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 03-05-2011 13:22:01

จิ้มหมอไม้ ^^ แน่ะๆ ช่วงโปรโมชั่นนะช่วงนี้ หยอกกันดีๆนาเดี๋ยวหมอติ๊บหมดแรง อิอิ

รออย่างใจจดใจจ่อ ^_^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 03-05-2011 20:18:18

 ยินดีกับคุณหมอไม้ด้วยนะคะ ที่คุณหมอติ๊บกลับมาเยี่ยม (แต่แอบอิจฉาด้วยละ)
 คุณหมอติ๊บไปเรียนเป็นอย่างไรบ้างคะเหนื่อยไหม ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอ สู้ สู้ นะคะ
 จะรออ่านเรื่องราวของหมอไม้กับหมอติ๊บนะ มาต่อเร็วๆ นะคะ คิดถึงจัง
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 03-05-2011 21:44:07

หมอไม้ช่วงก็ตามสะดวกแล้วกัน
แต่ถ้าหมอติ๊บกลับต้องมาต่อนะ
รักหมอติ๊บนะรักหมอไม้ด้วย
 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 04-05-2011 04:54:28

 
 เข้ามาเป็นแนวร่วมรอด้วยคนคะ
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: bbyuqin ที่ 04-05-2011 09:51:00

รอตามอ่านต่อไปค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 04-05-2011 10:08:13

อ้างจาก: dr.mike ที่ 03-05-2011 13:04:03  

ส่วนช่วงนี้   หมอติ๊บกลับมาทั้งที  ขอออดอ้อน  กอดรัด ฟันเหวี่ยงให้หนำใจก่อนน่ะ  อิอิ

ุุ^
^.....คุณหมอไม้คะ.....เบาบ้าง ฟัดเบาๆๆนะคะ ฉึก ๆๆ  :กอด1:เบาบ้าง... ไรบ้างนะค่ะ เดียวน้องฯ ช้ำหมออ๊ะ...อิๆๆ
รอการโพสครั้งต่อไป....เป็นกำลังใจในการโพสและเล่าเรื่องนะค่ะ ...สู้ ๆๆ.... :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02 [THE END]
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 04-05-2011 21:44:05

คิดถึงนะคะ หมอติ๊บ หมอไม้
รอๆๆ คะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 04-05-2011 22:26:58

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 04-05-2011 22:51:38

ช็อกค่ะช็อก ไม่ได้เข้ามาอ่านไม่กี่วันเพราะงานยุ่งมากจนหัวฟู
เห็นตอนล่าสุดว่า "ตอนจบ" คิดว่าตัวเองตาฝาดสมองเลอะเลือน  :monkeysad:
ม่ายน๊าา หมอไม้ มาต่อๆๆๆๆ ตอนต่อไปให้อ่านอีกนะคะยังอยากอ่านต่อไปเรื่อยๆๆๆๆๆ

ช่วงนี้ให้เวลาหมอไม้ออดอ้อนเอ๊ยยยยสวีทวี๊ดวิ้วกะน้องหมอติ๊บให้ชื่นนนนหัวใจ
ก่อนที่น้องหมอติ๊บจะบินกลับไปเรียนต่อนะคะ รอค่ะ รอ รอ รอ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 05-05-2011 01:43:31

แนวร่วมๆๆ


นู๋อยากอ่านต่อนะคะ


มาเถอะ นะนะนะ
เอฟซี หมอไม้แอนดืหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 05-05-2011 11:34:49

 :กอด1: :L1: รักนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 05-05-2011 11:43:37

...ให้เวลาจู๋จี๋กัน ถ้าน้องกลับ แล้วว่างจากงาน ก็มาต่อนะจ๊ะ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกันพี่จะรออ่านอยู่เสมอๆจ้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-05-2011 15:30:38

กดไลค์ภาค 3 ค่ะหมอไม้ จากแฟนคลับหมอติ๊บคนนึง
มาโพสต์เล่าเรื่องเล็กๆ น้อยๆ หรือจะบอกเล่าความเป็นไปต่างๆ ของหมอไม้กับหมอติ๊บก็ได้นะค่ะ เพราะชอบข้อคิดของหมอติ๊บมากๆ เลย
 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-05-2011 17:13:53

เสื้อกาวน์เก่าๆ........กับเราสองคน 

ภาคสาม

ตอนที่ 161

การเริ่มต้น







จ๊อก จ๊อก  ตอนตีสองครึ่ง 

ไม่ต้องงงนะว่าเสียงอะไร   ก็เมื่อตอนหัวค่ำกะว่าจะลงไปหาอะไรกินแต่ดันนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ริมระเบียง

พอจะลงไปก็ดันมาเปิดเจออีเมลล์จากหมอเจนเข้าไปเลยนั่งคิดถึงเธอเพลินๆ     

จนปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน  ก็เลยตัดสินใจเข้านอนเอาตอนเที่ยงคืนโดยไม่ได้มีอะไรตกถึงท้องเลยตั้งแต่เมื่อตอนเที่ยงแล้วนั่นเอง

ใจหนึ่งอยากจะนอนด้วยความง่วง ใจหนึ่งอยากจะตื่นมากินให้หายหิว และแล้วอย่างหลังก็มีพลังแรงกว่าส่งผลให้ตอนนี้ผมมานั่งสัปหงก รอบะหมี่อาหารยากยามหิว ทำไมจะกินบะหมี่ต้องรอสามนาที  ทำไมไม่ทำแบบใส่น้ำปุ๊บกินได้เลยยย

ทุกอย่างมีช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับตัวมันเอง  อย่างที่หมอติ๊บเคยสอนผมจริงๆ

ตอนนี้ผมลืมตามายิ้มให้กับบะหมี่ในถ้วยและยิ้มให้ถ้วยบะหมี่ราวกับมันส่งยิมให้ผมอยู่เสียอย่างนั้น เปล่าบ้านะ  แต่ผมคิดถึงคำคม ความคิดของเจ้าตัวเล็กที่สอนผมมาต่างๆนานะซิ

จำได้ตอนที่อยู่ด้วยกันมีครั้งหนึ่งผมหิวตอนดึกแบบนี้แหละ  แล้วก็ตื่นมาทำบะหมี่               

เจ้าตัวเล็กบอกว่าให้ผมรอสามนาทีเดี๋ยวก็ได้กิน  แต่ด้วยความหิวผมก็กินทั้งที่เส้นมันยังกรุบๆกรอบๆอยู่นั่นแหละ

ให้เหตุผลข้างๆคูๆว่าชอบแบบนั้น  อร่อยดีไปอีกแบบ  ทั้งที่ความจริงแล้วคือขี้เกียจรอ จะได้รีบกินรีบนอนไปซะอย่างนั้น 

แล้วสุดท้ายแทนที่จะได้นอนผมกลับต้องมาท้องอืด อึดอัดเพราะซัดบะหมี่ไม่สุกตลอดทั้งคืน

ทุกอย่างมันมีเวลาที่เหมาะสมเป็นของมันเองจริงๆ  เราเร่งรัดอะไรมากมายไม่ได้หรอก         

 ผมยิ้มให้กับบะหมี่ในมือก่อนวางถ้วยะหมี่ลงอย่างใจเย็น

 

ถูกต้องครับทุกอย่างมันมีเวลาที่เหมาะสมสำหรับตัวมันเอง

 

หกปีนับจากวันที่ผมพบเจอเด็กน้อยหน้าตาบ้องแบ๊วในกลางปี 2546

หกปีนับจากวันที่ผมค้นพบตัวเอง ( ดูยิ่งใหญ่ไปมั้ย ) ว่าอะไรที่ขาดหายไป

หกปีนับจากวันที่ผมเรียนรู้คุณค่าของชีวิตทั้งจากตัวผมเอง และเจ้าตัวเล็ก

 

วันนี้ผมสำเร็จการศึกษาที่ผมตั้งใจและวาดหวังเอาไว้ในระดับหนึ่งแล้ว  กลับมาเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการก้าวไปเป็นด๊อกเตอร์ในอนาคตอันใกล้ ในขณะเดียวกันกลางปีแบบนี้ก็เป็นช่วงที่เจ้าตัวเล็กสำเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรีเป็นที่เรียบร้อย

ผมนัดกับที่บ้านเป็นที่เรียบร้อยว่าจะเดินทางกลับมาในช่วงต้นเดือนมีนาคม ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง

อย่างแรกผมตั้งใจกลับมาพักผ่อนและตั้งหลักหลังจากที่ผมเรียนจบในระดับมหาบัณฑิตของมหาวิทยาลัยเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

อย่างที่สองคือการมารับเจ้าตัวเล็กจากโรงพยาบาลพุทธชินราช ไปเป็นแพทย์ใช้ทุนที่โรงพยาบาลรามาธิบดีในกรุงเทพ

และอย่างที่สามคงมาร่วมแสดงความยินดีกับน้องชายคนเก่งของผมที่ตอนนี้ได้ทำงานในศาลและตอนนี้มันก็ได้รับทุนให้เรียนต่อในระดับปริญญาโทซะด้วย  แหม  เก่งไม่แพ้พี่มันเลย       แต่เรื่องความหล่อยังห่างจากผมหลายขุมจริงๆ

คืนนี้ผมจึงตื่นกลางดึกเพื่อเตรียมตัวจะไปรับเจ้าตัวเล็กในตอนเช้าตรู่ของวันพร้อมถือโอกาสนี้พาพ่อแม่และนายม่อนได้เที่ยวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาเสียที

หลังจากบะหมี่ช่วยชีวิตผมและมีบทเรียนของการรอคอยแล้ว  บะหมี่ก็ไม่สามารถทำให้ท้องผมอืดได้แล้ว  ผมหลับตาลงอย่างเป็นสุขพร้อมกอดของขวัญที่ผมคิดว่าเหมาะกับเจ้าตัวเล็กที่สุดแล้วสำหรับการแสดงความยินดีอีกก้าวของเจ้าตัวเล็กในวันรุ่งขึ้น

เช้าตรู่ ผม นายม่อน และพ่อแม่พร้อมแล้วสำหรับการเดินทางมุ่งหน้าสู่เมืองพิษณุโลกสองแคว เป้าหมายในการยกไพร่พลไปเผด็จศึกในครานี้  ( อยู่ในช่วงอินน์กับหนัง นเรศวร )

พ่อยังคงไม่ยอมให้ผมทำหน้าที่พลขับเช่นเดิม  ด้วยเหตุผลที่ว่าพ่อเคยชินกับการเป็นพลขับและก็ชินกับมิวเซเว่นสีขาวของพ่อนี้มากกว่าผม ผมจึงเลี่ยงมานั่งเบาะหลังคู่กับนายม่อนที่ตอนนี้เปลี่ยนจากเด็กกะโหลกกะลา มาเป็นหนุ่มหล่อเนี๊ยบดูเคร่งขรึม  บางทีผมแอบขำไอ้น้องชายตัวดีเอาเสียไม่ได้เมื่อนึกย้อนไปถึงภาพเก่าๆของมัน

เราตัดสินใจไม่พักทานมื้อกลางวัน แต่ตัดสินใจไปรับเจ้าตัวเล็กจากหอพักก่อนแล้วค่อยไปเลี้ยงฉลองแสดงความยินดีกับบัณฑิตใหม่

พ่อจอดรถหน้าหอพักแพทย์ที่ตั้งอยู่ด้านข้างของโรงพยาบาล ก่อนที่ผมจะโทรหาเจ้าตัวเล็กในเวลาไล่เลี่ยกัน เจ้าตัวเล็กเดินมาต้อนรับครอบครัวผมด้วยชุดสบายๆ ก่อนจะมีเพื่อนเจ้าตัวเล็กอีกกลุ่มใหญ่มาร่วมสมทบ วันนี้เจ้าตัวเล็กบอกผมว่าจะขนของออกจากห้องพักเลยเพราะเจ้าตัวจัดการธุระที่นี่จนเสร็จเรียบร้อยไปก่อนหน้าที่ผมจะกลับมาหลายวันแล้ว  ภารกิจสุดท้ายที่ต้องทำในวันนี้คือการย้ายของออกจากหอพัก เพื่อเตรียมตัวไปรายงานตัวเป็นแพทย์ใช้ทุนในโรงพยาบาลรามาธิบดี ซึ่งผมเห็นว่าเป็นจังหวะดีที่จะให้เจ้าตัวเล็กมาเรียนรู้การใช้ชีวิตอยู่กับพ่อแม่ผมเสียเลย เพราะโรงพยาบาลรามาธิบดีที่ว่านี้ก็ไม่ได้ห่างจากบ้านผมซึ่งอยู่แถวสะพานควายเท่าไหร่นัก  การเดินทางก็ไม่ได้ยุ่งยากลำบากอะไร

ผมและนายม่อนร่วมกับเพื่อนเจ้าตัวเล็กขนของลงมาจากห้องพักเจ้าตัวเล็กกันคนละรอบสองรอบก็เสร็จเรียบร้อย เพราะข้าวของของเจ้าตัวเล็กก็ไม่ได้มีอะไรมากมายไปกว่าตอนที่อยู่กับผม  จะมีเพิ่มมามากหน่อยก็คือบรรดาตำราต่างๆที่เจ้าตัวไม่ยอมทิ้งอะไรไปเลย

วันนี้ผมเห็นความน่ารักของเจ้าตัวเล็กอีกอย่าง คือการร่ำลาและไหว้ขอบคุณตั้งแต่รุ่นพี่ที่รู้จักกัน อาจารย์ที่เคยพร่าสอนประสิธิ์ประสาทความรู้ให้ ไม้เว้นแม้แต่ยาม แม่บ้าน เจ้าตัวก็ยกมือไหว้อย่างไม่เคอะเขิน และที่ผมดูไม่ผิด ทุกคนยิ้มและอวยพรให้ติ๊บด้วยความเอ็นดู นี่คงเป็นอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้ผู้คนรักและเอ็นดูเจ้าตัวเล็กคือการเป็นคนมือไม้อ่อน และอ่อนน้อมถ่อมตน         ไม่เพียงแต่สิ่งมีชีวิตเท่านั้น เจ้าตัวเล็กยังทำเอาผมปอดด้วยการจุดธูปบอกลาพระพุทธรูปที่ตั้งอยู่ตรงหน้าโรงพยาบาล จุดธูปบอกลาขอขมาเจ้าที่เจ้าทาง จนเรียบร้อยทุกสิ่งอย่างไม่มีอะไรตกค้าง พ่อจึงขับรถพาพวกเราไปยังเป้าหมายต่อไปของเจ้าตัวเล็ก

มหาวิทยาลัยนเรศวร

พ่อผมขับรถเข้ามาทางด้านหน้ามหาวิทยาลัย
ป้ายมหาวิทยาลัยที่ตั้งตระหง่านก่อนจะขับรถมาจอดที่หน้าตึกคณะแพทยศาสตร์
เจ้าตัวเล็กเดินหายเข้าไปในตึกคณะบอกกับผมว่าจะเข้าไปล่ำลาอาจารย์ ตลอดจนเจ้าหน้าที่ที่คอยช่วยเหลือเรื่องต่างๆโดยเฉพาะการขอทุน ทำให้ติ๊บเรียนจบในวันนี้ได้ ผมยิ้มให้กับตึกหลังใหญ่นี้ ความรักของผมเริ่มต้นที่นี่ และมันจะดำเนินไปอย่างมั่นคงเช่นเดียวกับความมั่นคงของตึกหลังใหญ่นี้เช่นกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-05-2011 17:51:45

5555 ได้อ่านภาคสามอย่างรวดเร็ว เข้าสู่ช่วงเริ่มต้นชีวิตการทำงานของหมอติ๊บแล้ว
ยังมีข้อคิดดีๆ จากแค่การรอการต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสมเป็นหมอติ๊บจิงๆ ขอบคุณค่ะ

เต็มที่กับชีวิตค่ะหมอไม้ ที่รักกลับมาเยี่ยมทั้งที เนอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 05-05-2011 18:36:52

ดีใจมากกก มีต่อภาค 3 ด้วย
นึกว่าจะไปเติมความหวานกันจนเพลินซะอีก ยังไงก้อย่ารังแกน้องหมอติ๊บมากนะคุณหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 05-05-2011 19:02:29

เย้ๆๆๆๆ ภาคสามมาเเว้วววววว  :กอด1:
อ่านตอนนี้เเล้วยินดีกับความสำเร็จของหมอติ๊บ หมอไม้เเละนายหม่อนจริงๆ  o13
(แอบหวังว่าวันนึงจะได้เป็นแบบหมอติ๊บบ้าง 555555 สอบติดเเล้วค่อยว่ากัน  :laugh:)

หมอมไม้สุดหล่อเสียสละเวลาหวานมาลงให้อ่านกันน อิอิ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 05-05-2011 19:15:46

ภาค 3 มาไว ทันใจดีจริงๆๆ  o13 o13 ขอบคุณนะคะ   o1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: littleFiNgeR ที่ 05-05-2011 19:33:32

เย้ๆๆ หมอไม้มาต่อภาคสามแล้ว ในที่สุดหมอติ๊บก็ได้เป็นหมอเต็มตัว ขอแสดงความยินดีกับหมอไม้และน้องชายด้วย เก่งๆกันทุกคน^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 05-05-2011 21:31:10

 :pig4: ขอบคุณนะคะหมอไม้ มาต่อภาค 3 แล้ว
 :L1: รักมากมายคะคุณหมอทั้ง 2

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน By Dr.Mike บทสรุปของความรัก P.184, 11-05-02
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 05-05-2011 21:37:55

หมอไม้ น่ารักๆๆๆๆ



น่ารักมากกว่า หรือน้อยกว่า หมอติ๊บหว่า
 o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 05-05-2011 22:06:54

...ดีใจจัง ได้อ่านภาค 3 แล้วอะไรก็เปลี่ยนไป โตขึ้น ประสบการณ์มากขึ้น แต่ความรักของทั้งสองคนยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
...ครอบครัวนี้น่ารักมากๆๆ ไปแสดงความยินดีกับหมอติ๊บทุกคน โชคดีจริงๆๆหมอติ๊บคนนี้
...ไม่ต่างกับครอบครัวหมอไม้ก็โชคดีเช่นกันที่ได้หมอติ๊บมาเป็นสมาชิกเพิ่มอีกคนในครอบครัว :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: Phing ที่ 05-05-2011 22:10:31

ในที่สุดหนูก็ตามอ่านทันแล้วหลังจากหายไปนาน :mc4:
 o1สำหรับเรื่องราวที่ถ่ายทดมาให้อ่านนะคะ
อ่านเเล้วได้ข้อคิดดีๆหลายเรื่องเลย

 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 05-05-2011 23:25:07

พี่ไม้ + น้องติ๊บ  :กอด1:

กับมาม่าน้องก้อยังมีข้อคิด รักผชคนนี้จริงๆ  :กอด1: กอดอีกที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 06-05-2011 07:11:19

ภาค 3 หมอติ๊บไปทำงานที่โรงพยาบาลรามาธิบดี
ขอเดาว่าต้องเป็นคุณหมอที่น่ารักที่สุดเลย ใช่ไหมคะหมอไม้
 :กอด1: มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 06-05-2011 09:29:26

 :mc4: :mc4: :mc4:
ดีใจจังหมอไม้มาต่อให้
ขอให้หมอไม้หล่อสุดๆไปเลย
 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: babyfaibossy ที่ 06-05-2011 09:38:51

แอบอิจฉาพี่หมอติ๊บ 

อ่านเรื่องนี้แล้่วแอบอิจฉา ทั้งความรัก ทั้งการงาน เนอะ

ดีจริงๆ นะค่ะ ที่พี่หมอติ๊บเจอพี่หมอไม้ 

กว่าจะได้จนถึงปัจจุบัน น้องอ่านเรื่องของพี่แล้ว ทำในนึกถึง 'ถ้าไม่มีอุปสรรค ก็จะไม่ประสบผลสำเร็จ'

และ 'เปลี่ยนอุปสรรคเป็นสะพาน' พี่หมอติ้บผ่านชีวิตที่ยากลำบากในสมัยเด็ก จนได้ประสบผลสำเร็จในปัจจุบัน (น้องตอนนี้ยังใช้เงินพ่อแม่ กินนอนไปวันๆ เลย เฮ้อ!~)

พี่สองคนได้ผ่านอะไรมาเยอะจริงๆ อิจฉาจริง อิจฉาจัง  :laugh:

ขอให้พี่สองคนมีแต่ความเข้าใจและรักกันนานๆ จนหมดลมเลยนะค่ะ

ปล. ปีหน้า น้องต้องสอบหมอให้ติด จะไปลันล้าที่รามา เขินจัง อิอิ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 06-05-2011 10:32:49

 :impress3:เย้ ๆๆ ภาค 3 มาแล้ว ~~~

เห็นมะ แค่เรื่องบะหมี่ ยังสอนได้คิดดู แต่เราก็กินดิบ ๆ เหมือนกันนะ แกะแล้วก็ใส่เครื่องปรุง เขย่า ๆ คลุก ๆ อร่อย 555 แต่ ท้องอืดระดับไหนเนี่ย ไม่แน่ใจ 555

 :L1:ใกล้ครบรอบ 8 ปีที่คบกันแล้วดิ ดีจัง ช่วงนี้ชิมิ เด็กๆ เอ็นฯ พอดีแล้วก็เตรียมตัวเข้าปี 1กัน
คุณหมอไม้คะ แฟนกลับมารำลึกความหลัิงชิมิ เตรียมจัดฉลองอะไรกันยังเนี่ย
ยินดีด้วยค๊า ปีที่ 8 infinity ไม่มีที่สิ้นสุดเลขดีมากเลยค๊า ขอให้มีปีต่อไป 9 10 ~~~~ไปเรื่อย ๆ
และ ตลอดไปเลยค๊า ขอให้มีความสุขมากๆๆ ค๊า น่ารักทั้ง 2 คุณหมอเลยคะ
ขอบคุณมากคะ ที่ยังมาเล่าเรื่องให้ได้ติดตามกัน ขอ..ฉบับพิเศษปัจจุบันบ้างนะค่ะ
มีเรื่องไรฮา ๆ มาเล่าบ้าง ไปเที่ยวไหนมาบ้างฯลฯ... ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: BWA2K ที่ 06-05-2011 17:45:02

สวัสดีคะ
8 คืนที่อ่านเรื่องนี้ตามคำแนะนำของเพื่อน ตามทันซะที

ขอบคุณ คุณหมอไม้ คุณหมอติ๊บ ที่ทำให้พี่ได้รับความอิ่มใจ จากเรื่องราวดีๆ ที่นำมาแชร์กัน
เป็นคู่ที่เหมาะสมกันสุดๆ มั่นคง ชัดเจนและหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ขอให้รักกันนานแสนนาน หวานกันตลอดไปนะคะ

ขอบคุณน้องแฮกซ์ มือพิสูจน์อักษร & โพสท์ ด้วยนะคะ

รอติดตามเรื่องราวดีๆ ของคนหล่อกับคนน่ารักค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 06-05-2011 18:26:38

รอติดตามเรื่องราวตอนต่อไปของคุณหมอคนหล่อและคนน่ารักค่ะ คิดถึงจัง :กอด1:
และก็ขอขอบคุณน้องแฮกซ์ด้วยนะคะ ที่นำเรื่องราวดีๆ มาถ่ายทอดให้ได้อ่านกัน
เป็นกำลังใจให้ทั้งเจ้าของเรื่องและคนโพสต์นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 07-05-2011 10:57:32

ครอบครัวสุขสันต์  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 07-05-2011 15:03:32

 :mc4: :mc4: เย้ เย้ ดีใจ หมอไม้ ..สู๊ดดดหล่อ มาต่อภาค 3 แล้ว
จะรออ่านตอนนต่อไปนะค๊า  :impress2:
ปล... คิดถึงหมอติ๊บจัง เข้ามาทักกันบ้างน๊าา คิดถึง..คิดถึง  :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 07-05-2011 20:40:06

 :mc4: :mc4: :mc4: เย้ ได้อ่านภาค 3 แล้วดีใจจัง  :L2:

                  :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 08-05-2011 01:49:57

ขอบคุณหมอไม้ที่มาแชร์ความรัก ความอบอุ่น
แบ่งปันข้อคิดดี ๆ
อ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ
ขอให้เจ้าของเรื่องทั้งสองครองรักตราบนานเท่านาน
ขอบคุณน้องแฮกซ์ นักโพสต์ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 08-05-2011 13:00:54

หมิติ๊บน่ารักมากอะ

 o13 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 08-05-2011 16:07:54

 :L2:เย้ๆๆ ..!! โพสท์ครบ 1 ปีแล้วชิมิ ที่ลงที่เล้าฯ อะคะ

ยินดีด้วย....เรื่องในชีวิตจริงไม่มีที่สิ้นสุด....เล่าไปเรื่อยๆ นะค่ะคุณหมอขา~~~~น่ารักดีคะ

กว่าจะมาถึงตอนปัจจุบัน นี้ผ่าฟันผ่านอุปสรรคมาด้วยกัน....เดินจูงมือไปด้วยกันนะค่ะ

ดีใจจังมีคนเดินเคียงค้างเนี่ย อบอุ่นที่สุดแล้ว :กอด1:



 :3123:ขอบคุณน้องแฮกซ์ นักโพสต์ด้วยนะคะ :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 08-05-2011 22:54:33

หมอไม้คะ หายไปไหนเอ่ยไม่มาต่อเลย
คิดถึงนะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
 :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 08-05-2011 23:06:16

แฟนคลับหมอไม้กะหมอติ๊บเยอะจัง  :กอด1: :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-05-2011 10:42:01

เดี๋ยวตอนต่อไปมาต่อให้ช่วงค่ำๆนะคับ

ว่าแต่นักโพสของเราเกี่ยวเข้าเสร็จแล้วรายงานตัวด้วยนะว่าอย่างไร

เกี่ยวข้าวเสร็จแล้วไปลงแขกต่อที่ไหนหว่า  เงียบเลย  ฮาๆ

วันนี้ขออนุญาตเดินทางไปส่งหมอติ๊บก่อนนะคับ   จะกลับแล้วบอกว่าแวะมาดูใจแปะว่างั้น  เฮ้อออ

เมื่อก่อนพี่ไม้จ๋า  ต่อมาเป็นลุง  ไม่กี่วันเรียกพ่อเหมือนเรยา   มาวันนี้เป็นอาแปะ  เฮ้อออ  แก่ได้อีกนะเนี่ยยยย

 :serius2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 09-05-2011 10:51:58

สารพัดสรรพนามจริงๆ อันไหนคุณหมอชอบสุดค้า

จะได้เรียกถูก  :z1:



 :L2: เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพนะคะหมอติ๊บ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 09-05-2011 10:54:29

ุ^จิ้ม ๆๆ หมอไม้คะ เป็นคนมีบุญวาสนา นะคะ มีหลายตำแหน่งดี อิๆๆ
เรียกพี่ไม้น่ารักเนาะ . :-[ :o8: :impress2:...แต่ล่าสุดอาแปะเนี่ย.. :laugh:...น้องฯเรียกซะ หมดสภาพเลยอะ 5555

 :กอด1:เดินทางปลอดภัยโชคดีนะค่ะหมอติ๊บ ส่งข่าวอัพเดทบ้างนะคะ แฟนๆ เป็นห่วงเป็นใย ขอกอดหนึ่งที :กอด1:
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: BWA2K ที่ 09-05-2011 13:05:25

หมอไม้คะ ... ก้อหมอเป็นทุกอย่างของหมอติ๊บนี่ค่ะ
ทุกอย่าง ก้อ ต้องมากกว่า หลายอย่าง อ่ะนะ
เดี๋ยวคงมีสรรพนามมาใหม่ เรื่อยๆแหละ
เรียกเพราะรัก แบบไหน ก้อ ยอมเถ๊อะ...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-05-2011 13:31:16

8 พฤษภาคม 2554  ณ เดอะมอลล์งามวงวาน

" พี่ไม้สุดหล่อของติ๊บ  " 
( แสดงว่าอยากได้อะไรแน่เลยวะเรียกแบบนี้ )

" ติ๊บอยากได้กระเป๋าใบนี้เพราะกระเป๋าใบเก่าติ๊บมันใช้นานแล้วอะ  พี่ไม้สุดหล่อช่วยซื้อให้ติ๊บหน่อยนะ "
(จะมาขออนุญาตทำไมวะ ทั้งบัตรทั้งกระเป๋าตังค์ของผมอยู่ในมือเธอเรียบร้อยแล้ว )

" ถ้าพี่ไม้สุดหล่อไม่ว่าอะไรติ๊บขอซื้อกระเป๋าใบนี้น่ะ  จะได้เอากลับไปใช้ที่โน่นไงเป็นของขวัญให้ติ๊บเดินทางกลับ "
( ร้อยแปดเหตผลออดอ้อนของเรยา  สู้มารยา เอ้ย  ลูกอ้อนเธอไม่ได้จริงๆ )



หลังจากจัดการใช้บัตรผมรูดปื๊ดๆ พร้อมกับกระเป๋าใบงามเรียบร้อยแล้วก็เดินกันต่ออีกซักระยะ

" ติ๊บพี่หิวข้าวแล้วอะ  หาไรกินกันก่อนดีมั้ย "

" ติ๊บขอเดินต่ออีกนิดนะลุง  ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เลย ยังเดินไม่ทั่วด้วยนานๆจะได้มาเดินซะทีนะ "
( สรรพนามเปลี่ยนจากพี่ไม้สุดหล่อ  มาเป็นลุงในบัดดลเมื่อเธอได้สมปรารถนา )

" แต่พี่หิวแล้วอ่า "
( ผมยังคงเดินหน้าออดอ้อนต่อไป  ด้วยหวังว่าลูกอ้อนจะสัมฤทธิ์ผล )

" กินอะไรเยอะแยะมากมายอาแปะ นี่ตัวกลมหน้ากลมหมดแล้ว  ถ้าเอาสีมาแปะหน้าปผากซักนิดจะเป็นซาลาเปาเซเว่นแล้วนะเนี่ย  จะได้รู้ว่าข้างในไส้หมูสับ  หมูแดงแล้วนะนั่นนะ "
( โห สรรพนามที่เรียกผมมันเปลี่ยนวันละกี่รอบวะเนี่ย รวดเร็วแบบไม่ทันตั้งตัว  แถมมาว่าหน้าหล่อๆแบบผมกลมเป็นซาลาเปาเซเว่น แต่จะทำไรได้นอกจาก  ยอมมมมม )

 :z3:  :z3:  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: BWA2K ที่ 09-05-2011 13:37:52

เย้ๆๆๆๆ
มาละ เดี๊ยะไปอ่าน

หมอติ๊บไปไหน เดินทางปลอดภัยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 09-05-2011 15:29:57

เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก กลั้นขำจนปวดแก้ม
แหม ๆๆๆ หมอติ๊บนี่นะ น่ารักซะ
หมอไม้ใจดีแพ้ลูกอ้อนหมอติ๊บตลอด
หมอไม้ (ยอม) เป็นทุกอย่างให้หมอติ๊บด้วยความเต็มใจยิ่ง

หมอติ๊บจ๋า ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 09-05-2011 20:04:45

คุณหมอทั้ง 2 เมื่อวานมาเดอะมอลล์งามวงศ์วาน หรือคะ เสียดายจังไม่ได้เจอกัน
เพราะเมื่อวานก็ไปเดินเดอะมอลล์งามวงศ์วานเหมือนกัน เอ๊ะหรือว่าเราอาจจะเดินสวนกันก็ได้
หวังว่าให้เป็นอย่างนั้น น้องหมอติ๊บกลับแล้วหรือคะ ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ และมีความสุข
กับการไปเรียนแล้วยังไงก็อย่าลืมคิดถึงแฟนคลับนะคะ  :กอด1:
รอคุณหมอไม้มาต่อตอนต่อไปอยู่นะคะ คิดถึงมากมาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 09-05-2011 22:39:28

หมอติ๊บเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
ชอบพัฒนาการของหมอไม้จัง
พี่ไม้  ลุง  อาแปะ
หมอติ๊บน่ารักเนอะ
 :m20: :m20: :m20:
ปล.น้องแฮคไปไหนเหรอมาทักทายกันบ้าง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 09-05-2011 23:11:45

 :m20: :m20: :laugh: :laugh:
ขอเวลาขำ 3 วินาที นะคะะะ
.
.
.
อ่าาา หมอติ๊บจะกลับเเล้วหรอเนี่ยยย  :impress3:
เดินทางปลอดภัยเรียนจบไวไวจะได้กลับมาดูใจอาแปะไป foreverนะค้าา  คิคิ

หมอไม้แปลว่าหมอติ๊บเค้านับถือหมอไม้มากขึ้นทุกทีๆ นะคะเนี่ยย อิอิ สรรพนามถึงได้มากขึ้นตามนั้น เอิ๊กกๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: nonesenze_ ที่ 09-05-2011 23:58:37

แงงง แอบแฝงอยู่ในบอร์ดนี้ตั้งนาน แต่เพิ่งมีโอกาสได้แว่บ เข้ามาอ่านเรื่องของหมอไม้หมอติ๊บ
(เพราะจะตามนิยายซักเรื่องจะเลือกแล้วเลือกอีกว่ามันสนุกจริงมั้ย วันนี้ไม่รู้นึกไง สุ่มๆ คลิกเข้ามาดู ติดแหง็กเลยคับ)
เพิ่งอ่านถึงหน้า 29 เองอ่ะ แต่ขอเข้ามาเม้นซักหน่อยเถอะ ไม่ไหวแล้ว เลี่ยน เอ้ย ซึ้งมาก ฮ่าๆๆๆ

จากวันนั้นถึงวันนี้ แปดปี จะว่านานก็ได้ ธรรมดาก็ได้ คงผ่านเรื่องอะไรด้วยกันมาเยอะจริงๆ
นึกถึงที่หมอดูดูให้ตอนแรกๆที่เจอกัน ว่าจะได้มาใช้กรรมด้วยกัน เป็นไงล่ะ ใช้กรรมกันยาวจนแก่เฒ่าเลยทีเดียว ฮ่าๆๆ
ขอเป็นกำลังใจให้นะค้าบ <3 <3 
แล้วก็... ขอตัวไปตามอ่านก่อน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 10-05-2011 08:05:17

+1 ให้กับความน่ารักเสมอต้นเสมอปลายของหมอติ๊บ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน By Dr.Mike, ภาค 3, CT.161, P.185, UP.20110505
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 10-05-2011 10:19:08

หมอติ๊บมีความสามารถในการเปรียบเปรยมากๆ


เก่งภาาษาไทยสุดๆ

เอ๋หรือว่าเก่งทุกวิชา โดยเฉพาะวิชา.......
 :z2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 10-05-2011 12:22:25

ห้าๆ พี่ไม้จ๋า ลุง อาแปะ เปลี่ยนได้ไวมากเลยพี่หมอติ๊บ :laugh:
พี่หมอไม้เป็นได้ทุกอย่างจริงๆ พี่หมอติ๊บก็ช่างเปรียบเปรย :กอด1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 10-05-2011 12:54:17

 :L2:
น้องแฮกซ์ได้งานแล้วเหรอ
สู้ สู้ นะ
ถ้าว่างก็มาทักทายกันนะ
 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 10-05-2011 13:49:19

อ้างจาก: dr.mike ที่ 09-05-2011 10:42:01  

เมื่อก่อนพี่ไม้จ๋า  ต่อมาเป็นลุง  ไม่กี่วันเรียกพ่อเหมือนเรยา   มาวันนี้เป็นอาแปะ  เฮ้อออ  แก่ได้อีกนะเนี่ยยยย

 :serius2:

...น่าหมอไม้ถึงจะถูกหมอติ๊บเรียกยังไง....ก็ยังอยู่ในใจหมอติ๊บ ตลอดไปมิใช่หรือ:o8:
...อ้อนดีเนอะตอนจะให้ซื้อของให้ หมอไม้ก็จะเริ่มเหงาอีกแล้วสิ หมอติ๊บกลับแล้ว เข้ามาลงเรื่องบ่อยๆนะจะได้หายเหงา
...อยากเห็นรูป ซาละเปา ใส้หมอ เอ๊ย ใส้หมู บ้าง ว่างๆๆเอามาโพสให้ดูหน่อยนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 10-05-2011 15:47:21

แฮ็ก ขอแสดงความยินดีด้วยนะ ที่ได้งานแล้ว ตั้งใจทำงานให้เต็มที่เลยนะ สู้ ๆๆ อย่าหายไปเลยก็แล้วกัน แวะเวียนมาบ้าง
หมอติ๊บ  เดินทางปลอดภัยนะ
หมอไม้ ฝากกอดหมอติ๊บแน่น ๆ ด้วยนะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: aim ที่ 10-05-2011 18:23:44

ท่านหัวหน้าสมาคม แพ้ทุกทีเลย 555
น้องหมอติ๊บน่ารัก
ดีใจด้วยนะน้องแฮกซ์ ที่ได้งานแล้ว

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 10-05-2011 22:00:57

น้องแฮ็กซ์ทำงานแล้วหรือคะ ขอให้ประสบความสำเร็จ
กับงานที่ทำนะคะ แล้วยังไงถ้ามีเวลาว่างก็เข้ามาบ้างนะคะ

คุณหมอไม้หายไปไหนเอ่ย รออ่านอยู่นะคะ
หรือว่ากำลังทำใจที่คุณหมอติ๊บกลับไปเรียน
เป็นกำลังใจให้นะคะคุณหมอ  :L2: อย่าเศร้าๆ
เดี๋ยวน้องติ๊บก็กลับมา

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 10-05-2011 23:35:48

หมอติ๊บน่ารักตลอดๆ อ่ะ  คนนี้หมอไม้ต้องยอมเป็นทุกอย่างให้เธอนะค่ะ  :o8:


ยินดีกับน้อง hackz นะค่ะที่ได้งานทำแล้ว  อย่าเหล่หนุ่มเพลิน   เอ๊ย ทำงานเพลินล่ะ ว่างๆ มาทักทายกันบ้างนะจ๊ะ


 :กอด1: :L2:  2 คุณหมอ &  น้อง hackz

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 11-05-2011 00:04:34

หมอติ๊บบินกลับไปเรียนแล้วเหรอค่ะ งี้หมอไม้ก็กลับมาโสดเอ๊ยม่ายช่าย
กลับมาเหงาตามเดิมแล้วซิเนี๊ย  :z3:

ยินดีกับน้องแฮ็คด้วยนะคะ เย้! ได้งานทำแล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 11-05-2011 20:59:48

1 ปีผ่านไป อืม....อ่านมานานเหมือนกันนะเนี่ย  :a1:
โดยเฉลี่ยนก็หน้าละ 1 ตอน (เออ....เยอะดี :undecided:) 
แต่...อยากอ่านต่อจัง :fox2: มันเป็นเรื่องที่ไม่มีวันจบ และไม่รู้ตอนจบเลย
ร่วมลุ้น และคอยเชียร์ เสมอมาและตลอดไปคะ  :pig3:

ปล.ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ และข้อคิดดีๆ จากคุณหมอทั้งสองนะคะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: lovere ที่ 11-05-2011 21:25:10

 o18 :impress3: o13
ชอบๆๆๆ กดlike

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 11-05-2011 22:27:56

แฮ็ค.....ดีใจกับแฮ็คด้วยน้าสำหรับงานใหม่...ได้เริ่มต้นการเป็นผู้ใหญ่จริงจังแล้วน้าสู้ๆนะจ้ะ
หมอติ้บที่น่ารัก....เดินทางปลอดภัยเรียนจบไวๆนะคะ
หมอไม้คนน่าตาดี...อดทน และทนอดนะคะหมอติ๊บเรียนเก่งไม่นานก็จบแล้วนะคะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 12-05-2011 07:29:51

สวัสดีค่ะ  เข้ามาแสดงตัวหลังจากแอบซุ่มอ่านมาอาทิตย์กว่าๆ  อยากบอกว่าเราได้มุมมองในการใช้ชีวิต  ได้แง่คิดใหม่ๆจากหมอติ๊บ  อ่านจนถึงตอนปัจจุบันบอกได้คำเดียว อยากเห็นรูปหมอติ๊บมากๆๆๆๆๆ คุณสุดยอด o13 o13  ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะค่ะ  จะติดตามตอนต่อไปค่ะ :pig4: :pig4:


ปล.อยากเห็นรูปหมอติ๊บมากค่ะ 

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 12-05-2011 12:30:08

ดีจังมีงานทำแล้ว เค้านะ ม่ายมีงานทำเลยอ่ะ....
 :z3:



หางานไม่ค่อยได้ ตอนนี้เลย กิน กะ นอน

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 12-05-2011 21:46:54

 :z13:
 :z13: :z13:
 :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 12-05-2011 22:13:09

อ้างจาก: noy ที่ 12-05-2011 07:29:51  

สวัสดีค่ะ  เข้ามาแสดงตัวหลังจากแอบซุ่มอ่านมาอาทิตย์กว่าๆ  อยากบอกว่าเราได้มุมมองในการใช้ชีวิต  ได้แง่คิดใหม่ๆจากหมอติ๊บ  อ่านจนถึงตอนปัจจุบันบอกได้คำเดียว อยากเห็นรูปหมอติ๊บมากๆๆๆๆๆ คุณสุดยอด o13 o13  ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะค่ะ  จะติดตามตอนต่อไปค่ะ :pig4: :pig4:


ปล.อยากเห็นรูปหมอติ๊บมากค่ะ 

ที่อวาต้าพี่ไม้เลยจ้า เสื้อกาวน์สีเขียวนี่แหละน้องติ๊บบบบบ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 13-05-2011 08:32:18

เชื่อแล้วค่ะว่าหมอไม้เป็นทุกสิ่งอย่างของหมอติ๊บ 5555 สรรพนามนั้นหลายหลากได้ใจมั๊กๆ
เดินทางปลอดภัยค่ะหมอติ๊บ รีบเรียนให้จบกลับมาก่อนซาลาเปาธรรมดาจะกลายเป็นบิ๊กเปาน๊า

ดีใจกับน้องแฮ๊กซ์ที่ได้งานแล้ว สู้ๆ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 13-05-2011 08:54:27

สรรพนามที่น้องเรียก คงเปลี่ยนไปตามรูปร่างเนาะ ก็เงี่ยแหละ วันเวลาไม่เคยคอยใคร
ใครจะหยุดแรงโน้มถ่วงของโลกได้ 55555 . :laugh:......... กลับมาคราวหน้า น้องติ๊บเรียก...พี่ไม้ว่าไรดี 555

ซาลาเปาหน้าแตก ได้เปล่า  :m20:กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ล้อเล่นนะค่ะ น่ารักทั้งคู่เล่ยอะ ชอบมากๆๆๆๆๆ

มาต่อตอนต่อไปได้แล้วค๊า คุณหมอสุดหล่อที่สู้ดดดดดดดดดดดดด :กอด1:

น้องแฮ๊กได้งานแล้วดีใจด้วยนะค่ะ สู้ต่อไปน้อง

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 13-05-2011 14:31:50

หมอไม้สุดหล่อหายไปไหนค่ะ  มาต่อเถอะค่ะหายไปนานแล้วคิดถึงค่ะ :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 15-05-2011 16:51:28

ฮ่าๆๆ พี่หมอติ๊บยี่ สุดยอดจิงๆ o13

พี่หมอไม้เปนซาลาเปาก้อน่ากิน สำหรับพี่หมอติ๊บใช่ป่ะๆ คริๆ

 :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 15-05-2011 21:58:30

ว้า... เกือบได้เจอคุณหมอล่ะ คลาดกันแค่วันเดียวเอง
คุณหมอติ๊บกลับไปเรียนต่อแล้วหรอค่ะ
ยังงี้คุณหมอไม้ก็เหงาแย่อ่ะดิ
รีบเรียนจบกลับมาเร็วๆ นะค่ะ fc รออยู่เพียบ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 16-05-2011 05:41:06

 :L3: คิดถึงคุณหมอทั้งสองจังเลย หายไปไหนเอ่ย
รออยู่นะจ๊ะ คุณหมอไม้งานยุ่งหรือคะ เป็นกำลังใจให้นะ
มาต่อตอนต่อไปเร็วๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 16-05-2011 10:44:17

 :mc2:.. :mc3:..วันนี้ครบรอบที่คุณหมอเข้าเล้าใช่มั้ยเนี่ย เร็วจัง เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ...ฉลอง :mc3: :mc2:


มาลงตอนใหม่ได้แล้วค๊า.........คุณหมอสุดหล่อ :กอด1: :3123:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-05-2011 13:14:59

 :pig4:  :pig4:  :pig4:

ขอบคุณ  ขอบคุณ  และขอบคุณสำหรับการตอบรับและเป็นกำลังใจที่ดีให้กันมาเสมอจนครบหนึ่งปีน่ะคับ

ที่ช่วงนี้หายก็ไม่ได้ไปไหนคับ  แต่อินเตอเน็ตนี่ซิที่เป็นปัญหา  หลุดๆติดๆมาหลายวันละ

ประกอบกับอยู่ในช่วงเรียบเรียงเรื่องราวอยู่อ่ะคับ 

บางทีมันยืดยาวเกินไปก็ตัดออกบ้างนิดหน่อย 

บางช่วงรุนแรงบ้างก็ตัดออกไป  เอ๊ะ  หรือจะขึ้นตัวอักษรวิ่งเหมือนดอกส้มสีทองดี

บางช่วงก็ติดเรทเกินไป  ไม่เหมาะสำหรับผู้สูงอายุบางคน  อิอิ

บางช่วงก็หวานเกินไป เดี๋ยวจะไม่เหมาะสำหรับคนไม่มีคู่  อิอิ

เอาเป็นว่าเดี๋ยวจะรีบดำเนินการมาต่อให้ละกันคับ

ประกอบกับช่วงนี้น้องชายสุดหล่อของผมมีงานมีการทำละ  ก็เลยโบนภาระที่แสนหนักอ้งมาให้คนหล่ออย่างผม

เฮ้อ  เอาก็เอาวะ  เดี๋ยวโพสเองก็ได้  เดี๋ยวจะหาว่ามีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 16-05-2011 13:18:50

รอได้ค่ะ คุณหมอ  :L2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 16-05-2011 21:30:59

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-05-2011 13:14:59  

บางช่วงรุนแรงบ้างก็ตัดออกไป  เอ๊ะ  หรือจะขึ้นตัวอักษรวิ่งเหมือนดอกส้มสีทองดี
บางช่วงก็ติดเรทเกินไป  ไม่เหมาะสำหรับผู้สูงอายุบางคน  อิอิ
บางช่วงก็หวานเกินไป เดี๋ยวจะไม่เหมาะสำหรับคนไม่มีคู่  อิอิ

^
^....คุณหมอสุดหล่อคะ ไม่เป็นปัญหาคะ สำหรับ 3 ข้อที่คุณหมอกล่าวมานั้น รับได้สบายมากๆคะ 555
ถึงแม้ ข้อ 2 บอกสูงวัย แปลว่า ผู้มีประสบการณ์เยอะใช่มั้ย ฮา.!!..ยิ่งไร้ปัญหา 555.. :o9:
ข้อ 3 อันนี้ ขอหวานตามจริงเลยคะ ชอบ 555 ถึงไม่มีคู่ แต่ชอบคนรักกันคะ555 ฮิ้ววววววววววววว~~~ :m1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 16-05-2011 23:07:05

up to u ทุกสิ่งอย่างค่ะหมอไม้ แต่อย่าหายไปนานก็พอแล้วค๊า

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-05-2011 01:26:59

จิ้มน้องแฮกซ์
ดีใจด้วยที่ได้งานแล้ว :mc4:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 17-05-2011 20:32:16

หายไปไหนกันหมดอ่ะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 18-05-2011 00:58:09

มาต่อได้เลยนะคะคุณหมอ ไม่ต้องกังวลนะคะสำหรับที่ว่าจะแรงเกินไป หวานเกินไปหรือเปล่า
แฟนคลับรับได้อยู่แล้ว แค่ได้อ่านเรื่องราวของคุณหมอไม่ว่าอย่างไรก็มีความสุขอยู่แล้ว
ทุกคนก็ต้องมีเรื่องราวหลายๆ อย่างเกิดขึ้นในชีวิตกันทุกคน อาจจะดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ปะปนกันไป
แต่คงเป็นเพราะคุณหมอทั้งสองรักกัน จริงใจให้กัน มีความผูกพันธ์ ห่วงใยซึ่งกันและกัน และมีความเชื่อใจกัน
ถึงได้ผ่านมาได้จนถึงทุกวันนี้ ใช่ไหมคะ  :L1:

ยังไงก็รออยู่นะมาต่อเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ :impress3:

 

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 19-05-2011 01:53:12

รูปหมอติ๊บน่ารักทุกรูปเลย เรียนอีกนานไหมกว่าจะจบ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 19-05-2011 11:22:32

รออยู่นะคะ คิดถึงจัง

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 19-05-2011 21:34:11

ใช่ใช่ หมอไม้ไม่ใช่หน้าดีอย่างเดียว
มีดีอย่างอื่นด้วย
ไม่เชื่อถามหมอติ๊บได้เลยเนอะหมอไม้
 :z2: :z2: :z2:
ปล.อวยแล้วมาต่อได้แล้ว555

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 19-05-2011 23:16:46

หมอไม้ หมอติ๊บครับ หากได้อ่าน ผมไม่ได้หายไปใหนนะครับ เป็นแฟนคลับอันเหนียวแน่นของ 2 หมอเสมอมาครับ
รู้มั้ยครับว่า ผมอยู่กับหมอไม้ หมอติ๊บ ทุกวันเลยครับ ยิ่งรูปตอนที่หมอไม้ไม่สบายแล้วหมอติ๊บป้อนยาด้วยปาก (อิอิ)
ยิ่งเหมือนผมได้ใกล้ชิดทั้งคู่ที่สุดครับ สิ่งดีๆจากหมอติ๊บที่พยายามเปลี่ยนหมอไม้ให้ไปในทางเดียวกันในทุกทางได้เผื่อแผ่มาที่พวกเราด้วยนะครับ เข้าใจว่าแฟนคลับทุกคนคงคิดไปในทางเดียวกับหมอติ๊บเกือบหมดแล้วนะครับ และตอนนี้เช่นกัน ไม่ใช่หมอไม้คนเดียวที่รอหมอติ๊บ พวกเราก็รอเหมือนกันนะครับ รอวันที่หมอติ๊บประสปความสำเร็จในการเรียนที่หนักหน่วง กลับมาพร้อมกับความสมบูรณ์แบบทุกอย่างที่ทรงคุณค่า แม้ว่าความภาคภูมิใจทั้งหมดทั้งมวลจะอยู่ที่หมอไม้เมื่อหมอติ๊บกลับมา แต่พวกเราก็ขอเป็นส่วนหนึ่งด้วยนะครับที่รอวันนั้นเหมือนกัน หมอไม้จากกับหมอติ๊บด้วยอารมณ์เช่นไร พวกเราก็คงรู้สึกด้วยอารมณ์เช่นนั้นเหมือนกัน ด้วยพวกเราผูกพันกับหมอไม้หมอติ๊บที่สุดแล้ว แม้จะไม่เคยพบเจอตัวจริงกันเลยก็ตาม แต่จากความเรียงที่หมอไม้ร้อยออกมาให้พวกเราได้รับรู้รับทราบมันทำให้เหมือนพวกเราทั้งหมดเป็นครอบครัวเดียวกันจริงๆ(ไม่มากไปใช่มั้ยครับ) หมอไม้ส่งข่าว ส่งเรื่องราวมาเรื่อยๆนะครับ พวกเรารับเสมอครับ รู้แม้กระทั่งว่านอนหนาวคนเดียว ลำบากเมื่อหิว และนอนสะดุ้งกลางดึกคนเดียวมันเปล่าเปลี่ยวมาก แต่ขอให้หมอไม้ หมอติ๊บสู้ๆนะครับ วันที่ยิ่งใหญ่ที่มาพร้อมความสุข ความสำเร็จ ความภูมิใจ คงอีกไม่นาน เราขอเอาใจช่วยครับ และจะอยู่เคียงข้างทั้ง 2 หมอตลอดไปครับ
ด้วยรักและหวังดีครับ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 20-05-2011 00:00:36

ชะอุ้ยยยยย  :z1:

สะดุดกับรูปคุณหมอติ๊บ เชื่อแล้วว่าน่ารักจิงๆๆๆๆอ้าาา ไม่ไหวจะเคลียร์กับตัวเองแล้ววว
 
รุปนี้แอ๊บแบ๊วมากคร่าา  คุณหมอติ๊บเปนไอดอล NO.1 ของหนูเลยนะคะเนี่ย  :กอด1:

ชะอุ้ยย ขอสะดุ้งอีกรอบ มีตอนที่หมอติ๊บป้อนยาหมอไม้ด้วยปากด้วยหรอเนี่ยย  :a5: OMG

เค้าอยากรุจังตอนใหนหว่า รุมั้ยคะว่าอ่านเรื่องของคุณหมอทั้งสองแล้วมันช่วยให้เค้ามีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ

อ่านแล้วมีความสุขไปกับคุณหมอทั้งสองคน รุมั้ยคะว่าคุณหมอทั้งสองคนเป็นคนใจดีมากๆเลยนะคะ

ที่เอาเรื่องราวที่ดีๆ มาแบ่งปันทำให้ผู้อื่นรู้สึกดีๆ และมีความสุขตามไปด้วยย เค้าอ่านไปแล้วมีอารมณ์ร่วมตาม ไม่ว่าจะตอนที่เศร้า จนน้ำหูน้ำตาไหล

ตอนที่มีความสุขอ่านแล้วยิ้มไป หัวเราะตามไปด้วย เห้อออ

เค้าก้ออยากมีความสุขแบบนี้บ้างจัง แต่เวลาที่เค้าเจออุปสรรค ภาระต่างๆซึ่งตอนนี้มันเยอะจนไม่รุว่าเค้าจะจัดการกับตัวเองยังไงดี

 มันทำให้ท้อแท้ เหนื่อย แต่พอได้นึกถึงเรื่องราวของคุณหมอติ๊บแล้ว

ทำให้เค้าฮึดขึ้นมาได้อีกรอบ  :m15: :m15:

เค้าจะเป็นแฟนคลับนัมเบอร์วันของคุณหมอทั้งสองไปเรื่อยยๆเน้ออ รับไว้พิจรณาหน่อยนะคะ อิอิ :impress2:
 

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 20-05-2011 08:47:10

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 19-05-2011 23:16:46  

ยิ่งรูปตอนที่หมอไม้ไม่สบายแล้วหมอติ๊บป้อนยาด้วยปาก (อิอิ)

^
ุ^...........มีแบบนี้ด้วยเหรอคะ อร๊ายยยยยยยยยยย เราพลาดอะไม่เห็น โอ้ยยๆ หวานกันซะ ขนาดป่วยนะเนี่ยสุดๆๆเล่ย

อ่านreplyคุณ Loidelohm และแฟนคนอื่นซึ้งคะ แฟนเยอะนะคะเนี่ยคุณหมอสุดหล่อกะหมอติ๊บที่น่ารักที่สุด
ดีสเพลย์ล่าสุด แอ๊บแบ๊วมากๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักเนาะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: ไข่หอมคับ ที่ 20-05-2011 09:08:09

นั่งอ่านสองวันกับอีกหนึ่งคืนเต็ม ไม่หลับไม่นอน...วางไม่ลงจริง ๆ ๆ

หมอไม้ หมอติ๊บ...กว่าจะผ่านอะไรมาได้ก็เยอะ แต่ก็มีส่วนที่โชคดีกว่าคนอื่น ๆ อยู่มาก

ไม่มีคำบรรยายใด ๆ ที่ดี ๆ สำหรับเรื่องเล่านี้เลย เพราะสิ่งดี ๆ ได้อยู่ในเรื่องนี้หมดแล้ว



มารอ
และเป็นกำลังใจให้หมอไม้ และหมอติ๊บ

และจะติดตามต่อไป.....
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-05-2011 12:30:17

แต่ถ้าเป็นดอกไม้ ก็เป็นได้แค่ดอกไม้ริมทาง

ถึงสีจะสวยดี แต่ก็ไม่มีใครเอามา ใสแจกัน   

เพราะอะไรรูมั้ย เพราะมันเป็นดอกไม้สี ¨ทอง¨ ไง

อูยยยย  อินน์อย่างแรงและจบไปแล้วสำหรับละครที่สอนอะไรดีๆหลายอย่าง  ถ้าเราเลือกที่จะดูละครด้วยสติ

ถ้าดูแล้วมองแต่ด้านลบ  เราก็จะไม่ได้อะไรจากละครนอกจากความเครียด   

ดูละครแล้วย้อนดูตัว  ถ้าเราดูแต่อะไรดีๆ  เสพแต่สิ่งดีๆ แล้วเราจะรู้ได้ไงว่ามันดี  ถ้าไม่มีสิ่งเลวร้ายเปรียบเทียบ

อูยยยย คำคมหมอติ๊บ  ตบหน้าเจ๊เบียบฉาดใหญ่เลยวุ้ยยย

สาวกท่าน ว.วชิระเมธีมาเองเลยวุ้ยยย

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 20-05-2011 12:46:49

ถูกต้องที่สุดค่ะคุณหมอไม้
ทุกสิ่งทุกอย่างมีสองด้านทั้งนั้น
อยู่ที่ว่าเราจะเลือกใช้ด้านไหน

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 20-05-2011 23:59:11

สนับสนุนความคิดหมอไม้คะ คนเราต้องรู้จักมองทั้งด้านดีและไม่ดี
จะได้นำมาวิเคราะห์หาเหตุแห่งผล ของการกระทำต่างๆ
จะได้สามารถนำมาปรับใช้กับชีวิตของเราได้

และตอนนี้ก็เช่นกัีนคะ รออ่านตอนต่อไปของคุณหมออยู่นะคะ
เพื่อจะได้นำแนวคิดดีๆ จากการอ่านไปปรับใช้กับชีวิตของตัวเอง

    เป็นกำลังใจให้มาต่อตอนต่อไปเร็วๆ นะคะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 21-05-2011 08:35:43

 :L2: :L2: :L2:
กด like หลายรอบเลย
ชอบบบบบบบบบบบบบ
ปล.การกระทำของทุกคนย่อมมีเหตุและผล
และที่จะตามมาคือกรรมดีและกรรมชั่ว
แล้วแต่จะเลือกกันเน้อ
 :call:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 21-05-2011 12:56:54

คำคมจากคุณหมอติ๊บนี่คมจิงๆ

รออ่านตอนต่อไปอยุ่น้าาาา

เมื่อไรจะมา  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 23-05-2011 12:54:38

หมอไม้สุดหล่อหายไปไหนอ่ะ :serius2: :serius2: :serius2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 23-05-2011 13:07:18

หมอดูเรยากันด้วยเหรอเนี่ย  :z2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 24-05-2011 00:54:40

เข้ามารอตอนต่อไปของคุณหมอทั้งสอง และขอส่งกำลังใจไปให้หมอติ๊บ
ที่ขณะนี้คงจะเรียนหนัก ยังไงก็สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอคะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 25-05-2011 18:38:04

 :กอด1: เข้ามารอ คุณหมอไม้คะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 25-05-2011 21:08:49

 :z13: :z13: :z13:
 :z13: :z13:
 :z13:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: ไข่หอมคับ ที่ 25-05-2011 21:22:22

เข้ามารอด้วยอีกคน

หายไปไหนน้อ....

เป็นกำลังใจให้คุณหมอทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 25-05-2011 23:33:17

คิดถึงคุณหมอทั้งสองคนนะคะ อิอิ

ตอนนี้ฝนตกบ่อยๆ อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคร่า

คุณหมอติ๊บอยุ่ที่นู้นนเป็นอย่าไงบ้างน้อออ

แฟนคลับคนนี้คิดถึงค้าฟฟฟผม :sad4:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), Special, P.186, 11-05-09
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-05-2011 12:07:12

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 162

บทเริ่มต้นของคุณหมอคนใหม่







เช้าตรู่วันจันทร์ ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะเจ้าตัวเล็กปลุกผมให้พาไปส่งที่โรงพยาบาล
ผมตื่นแบบงัวเงียแกมขี้เกียจไปเข้าห้องน้ำอาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยก็ออกมาแต่งตัวหล่อเหลาให้สมกับการพาแฟนไปเปิดตัว  เอ้ย  พาเจ้าตัวเล็กไปรายงานตัวการเป็นแพทย์ใช้ทุน

วันนี้จากว่าที่คุณหมอตัวเล็กๆ กลายเป็นคุณหมอตัวจริงอย่างเต็มภาคภูมิ
ภายใต้เสื้อกาวน์สั้นคอกลมที่ปักชื่อโรงพยาบาล และคำนำน่าชื่อเป็น นพ.
ผมยิ้มให้กับเจ้าตัวเล็กด้วยความภาคภูมิใจในคนรักของผม เจ้าตัวคงจะเขินที่เห็นผมจ้องแล้วก็ยิ้มจึงโผเข้ามากอดแล้วซุกหน้าลงกับอกผมเพื่อเป็นการให้กำลังใจผมจึงก้มลงไปหอมหน้าผากเหม่งๆนั้นเบาๆหนึ่งที ก่อนพากันเดินลงไปยังรถและมุ่งหน้าสู่โรงพยาบาลรามาธิบดี

ก่อนแปดโมงเช้าเล็กน้อยผมกับเจ้าตัวเล็กก็มาถึงจุดรายงานตัวคุณหมอใหม่
ที่นี่เต็มไปด้วยอาตี๋อาหมวย ส่วนใหญ่ไม่ใช่คนหล่อคนสวย
แต่ต้องยอมรับว่าพวกเขาเหล่านี้ดูสะอาดน่าเชื่อถือและมีสง่าราศีกันทุกคน  
แต่ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะผมว่าแฟนผมน่าเด็กที่สุดแล้ว
เพราะอาตี๋อาหมวยที่นี่ส่วนใหญ่อยู่ภายใต้แว่นตาหนาเตอะ แต่งตัวแบบผู้ใหญ่เกินวัย
จะมีก็แต่เจ้าตัวเล็กที่นอกจากจะตัวเล็กแล้วยังดูยิ้มแย้มแจ่มใสสมวัย เอ๊ะ หรือเพราะว่าความรักมันทำให้เราตาบอด

หลังจากส่งเจ้าตัวเล็กรายงานตัวแล้วก็พาดูที่ทาง  ตลอดจนสอนที่ทางกลับบ้าน แต่สุดท้ายก็ได้รับคำตอบว่านั่งรถเมล์กลับบ้านดีกว่าประหยัดดี ก็จริงของเขานะจากโรงพยาบาลรามา     กลับบ้านแถวสะพานควายรถเมล์เยอะแยะ เป็นไงละความงกของเจ้าตัวเล็กยังไม่เคยจางหาย

คืนนี้เรามีเลี้ยงฉลองให้กับคุณหมอคนใหม่
ราวสองทุ่มเศษๆ เจ้าม่อนและผมกำลังง่วนอยู่กับเกมส์เพลย์รุ่นใหม่ล่าสุดของเจ้าน้องชายตัวดี
พ่อยังคงเอร็ดอร่อยกับการเป็นผู้ชิมตรวจสอบมาตรฐานจากอาหารฝีมือภรรยาและลูกสะใภ้
แน่นอนแม่และติ๊บกำลังง่วนกับการทำอาหารแต่ติ๊บดูจะเป็นแกนหลักในการทำโชว์ฝีมือซะมากกว่า
ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากทำให้พ่อกับแม่ลองชิมฝีมือ
เผื่อไม่อร่อยถูกใจยังไงจะได้ปรับปรุงฝีมือเพราะคงต้องทำหน้าที่พ่อครัวตัวน้อยไปอีกนานเท่าที่โอกาสและเวลาจะเอื่ออำนวยให้ได้โชว์ฝีมือ

กับข้าววันนี้มีต้มยำเห็ดรวมมิตร แกงจืดปลาหมึกยัดไส้ ยำสามกรอบ และไก่ทอดสูตรนครพนม
( เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่เพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ  เคยได้ยินแต่ไก่ทอดหาดใหญ่ ) และขนมหวานวันนี้มีสละลอยแก้ว  
ลูกตาลลอยแก้ว  สตรอเบอร์รี่ลอยแก้ว ตามแต่ความพอใจของแต่ละคน  
อูยยย  กลับมาอยู่บ้านซักเดือนผมคงกลิ้งได้แน่นอน  เพราะจำได้ว่ากับข้าวมื้อนั้นผมเล่นวะเต็มคราบเลยทีเดียวเชียว
ส่วนนายม่อนก็ไม่แพ้ผมเท่าไหร่หรอก กินเยอะเหมือนกันและนั่นทำให้ผมสังเกตน้องชายตัวดีจากที่ผอมกะหร่องหนุ่มเซอร์ติสแตก มาตอนนี้มีกล้ามบึกบึนเป็นชายหนุ่มมาดเนี๊ยบกับเขาซะที  เห็นแบบนี้แล้วผมก็อดดีใจไม่ได้ว่าอย่างน้อยน้องชายคนเดียวของผมก็ดูแลตัวเองดูแลพ่อแม่ได้อย่างดี

นอกจากนายม่อนแล้วตอนนี้บ้านคงต้องต้อนรับสมาชิกใหม่อย่างเป็นทางการแล้วซินะ
เมื่อวานนี้พ่อกับแม่ให้ผมช่วยติ๊บจัดการเก็บข้าวของและตกแต่งของผมอย่างที่ติ๊บชอบ และตามใจโดยไม่ถามความเห็นผมซักคำ  เฮ้อ  ไม่ทันไร  หัวเน่าซะแล้วเรา

แต่ห้องผมแทบไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลยนอกจากรูปในกรอบรูปใบใหญ่ที่เป็นรูปจากหนังสือพิมพ์ที่เจ้าตัวเล็กเคยเป็นข่าวหน้าหนึ่งนั่นแหละ  เพราะเจ้าตัวเล็กไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไรในห้องนี้แม้แต่อย่างเดียว บอกว่าจะได้เหมือนมีผมอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา  น่ารักซะจริงงง

หลังจากที่เจ้าตัวเล็กรายงานตัวเข้าเป็นแพทย์ใช้ทุนนี้ ผมตั้งใจจะให้เจ้าตัวเล็กพักอยู่กับที่บ้านอยู่แล้ว เจ้าตัวจึงไม่ต้องเข้าไปพักอยู่หอพักโรงพยาบาลเหมือนตอนที่เรียนเป็นนิสิตแพทย์  
          
ตอนเช้าในแต่ละวันผมมีหน้าที่ไปส่งคุณหมอมือใหม่เข้าเวรตอนหกโมงเช้าไปถึงที่ทำงานก็ประมาณหกโมงกว่าๆ
ถ้ามีเวลาเหลือมากพอเจ้าตัวก็จะทำอาหารเช้าง่ายๆให้ครอบครัวผมก่อนค่อยออกไปทำงานแต่ถ้าวันไหนไม่ทันเจ้าตัวเล็กก็ไปกินข้าวเช้าที่โรงอาหารของโรงพยาบาลซึ่งที่นี่กับข้าวถูกและอร่อยถูกใจเจ้าตัวเล็กทีเดียวแหละ จากนั้นหลังเลิกงานผมก็มีหน้าที่ไปรับในตอนเย็นๆของวัน ทั้งที่เจ้าตัวเล็กบอกว่านั่งรถเมล์กลับบ้านเองก็ได้ แต่ผมก็ไม่อยากให้เจ้าตัวเล็กเหนื่อยล้ากับการโหนรถเมล์กลับบ้าน เพราะร็ว่างานของหมอมันหนักและเหนื่อยขนาดไหน

แต่สิ่งที่ผมอดแปลกใจไม่ได้ คือไม่ว่าเจ้าตัวเล็กจะเหน็ดเหนื่อยจากภาระที่ต้องแบกรับในแต่ละวันมากแค่ไหน เมื่อก้าวเข้ามาในรถในตอนเลิกงานก็จะยิ้มอย่างมีความสุขให้ผมเห็นทุกครั้ง และจะมีความสุขมากขึ้นเมื่อได้กลับมาถึงบ้านแล้วลงไปทำกับข้าวอยู่ในครัว เจ้าตัวบอกผมว่ามันคือการระบายความเครียดออกไปจากหัวสมอง เป็นการทำให้ตัวเองมีความสุขจากการได้ทำอาหารและโดยอย่างยิ่งได้ทำอาหารให้คนที่เรารักทาน  เออ แบบนี้ก็มีด้วยแฮะ  เป็นผมกลับมาเหนื่อยๆจากงานแบบนั้นคงอาบน้ำเข้านอน  แต่ถ้าวันไหนที่แม่บอกว่าซื้อกับข้าวไว้สำหรัมื้อเย็นแล้วเจ้าตัวก็จะขยันเปลี่ยนสถานภาพจากคุณหมอในโรงพยาบาล  มาเป็นผู้ช่วยทันตแพทย์ให้แม่ผมเวลาทำคนไข้ ดูน่ารักไปอีกแบบเจ้าตัวบอกว่าเดี๋ยวติดใจเมื่อไหร่ไปเรียนทันตแพทย์แล้วผมจะหนาวเพราะจะมีคำนำหน้าชื่อเป็น นพ.ทพ. ยาวเหยียดเลยทีเดียว

นานๆทีผมจึงเห็นเจ้าตัวเล็กออดอ้อนให้พาไปเดินห้าง อย่าคิดว่าเป็นห้างหรูนะเพราะเจ้าตัวไม่เคยร้องขอ  ห้างที่อยากให้ผมพาไปคือห้างสรรพสินค้าบิ๊กซีใกล้บ้านเดินข้ามถนนไปก็เจอแล้วละ เจออะไรน่ะเหรอ  ร้านสเวนเซ่นในห้างไง  ว่างเมื่อไหร่เป็นลากแขนผมไปทุกทีเลยเชียว

วันนี้เป็นวันหยุดของเจ้าตัวเล็กในช่วงต้นสัปดาห์เพราะเจ้าตัวเล่นแลกเวรกับหมอคนอื่นๆโดยไม่ปฏิเสธคำขอร้องของหมอคนไหนเลย ก็เลยได้ขึ้นเวรควบกะไปซะหลายวัน แต่ก็ดีเหมือนกันน่ะที่ทำให้วันนี้เราได้อยู่ด้วยกันสองคนซักที
พ่อกับแม่ออกไปงานแต่งลูกสาวของเพื่อนพ่อที่จังหวัดสุพรรณบุรีตั้งแต่เช้ามืด ส่วนนายม่อนช่วงนี้ก็ไม่ค่อยกลับบ้านกลับช่องเพราะไปอยู่หอพักที่ใกล้กับที่เรียน หรือไปอยู๔ห้องแฟนที่ไหนซะก็ไม่รู้ เพราะหลังๆมานี้เห็นนายม่อนหน้าตายิ้มแย้มอิ่มเอิบและมีการพูดโทรศัพท์หวานๆอยู่เป็นวันๆ วันนี้จึงเหลือแต่เจ้าตัวเล็กที่ลงมาเตรียมอาหารเช้าให้ผมและเปิดคลินิคตั้งแต่เช้า อ้อ ลืมบอกไปช่วงที่ผมกลับมาพักรอไปเรียนต่อด๊อกเตอร์นี่แม่ก็โอนกิจการให้ผมไปโดยปริยายแม้ว่าแม่จะอยู่ที่คลินิคด้วยก็ตามแต่แม่ก็มักจะให้ผมเป็นคนดูแลคนไข้แทน อาจจะเป็นเพราะอายุที่มากขึ้นทำให้แม่ยืนทำคนไข้เป็นวันๆไม่ไหวเหมือนแต่ก่อนแล้วเท่านั้นเอง  หลังจากเปิดคลินิคหน้าบ้านแต่เช้าแล้วก็ยังไม่ถึงเวลาทำคนไข้หรอก ผมจึงมานั่งหน้าหล่อๆในครัวดูเจ้าตัวเล็กเตรียมอาหารเช้าให้ และวุ่นวายกับพ่อครัวซะมากกกว่าเพราะในขณะที่เจ้าตัวเล็กมีสมาธิกับการทำกับข้าวนั้น ผมก็จะแอบไปกอดจากทางด้านหลังปล้นจูบ ปล้นหอมอยู่บ่อยๆเพราะเจ้าตัวเล็กจะไม่ขัดขืนเวลาที่ผมกวนในตอนที่เขาทำกับข้าวเพราะจะเอาใจไปใส่ในหม้อจนไม่สนใจว่าผมจะทำอะไรกับร่างกายตัวเอง  แต่ถ้าหงุดหงิดมากๆตะหลิวก็เคาะเข้าที่หน้าผากของผมอยู่หลายทีเหมือนกันน่ะ เพราะฉะนั้นจะเข้าไปฉวยโฮกาสต้องดูท่าทีและจังหวะไม่งั้นได้หัวปูดหัวโนเป็นแน่
เช้านี้พ่อครัวคนเก่งของผมง่วนอยู่กับการทำข้าวผัดผักรวมสำหรับเราแค่สองคน จึงไม่ต้องวุ่นวายกับรายการอาหารมากอยู่กันสองคนก็กินตามมีตามเกิดตามแต่เจ้าตัวจะกรุณา แม้ผมจะพยายามแสดงฝีมือให้ได้รับชมแต่ก็ถูกปฏิเสธเสียทุกครั้งไป
หลังจากจัดการอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้วเจ้าตัวก็มานั่งอยู่หน้าจอทีวีในตอนเช้า ดูละครพื้นบ้านปลาบู่ทองที่เคยเล่าให้ผมฟังว่าเมื่อตอนสมัยเด็กเคยร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรเพราะสงสารนางเอื้อย  

และเมื่อมีคนไข้เข้ามาผมทำหน้าที่เป็นทันตแพทย์ ทั้งที่มีผู้ช่วยอยู่แล้วในคลินิคแต่เจ้าตัวเล็กก็อาสามาเป็นผู้ช่วยให้ผมอีกคน บอกว่าจะได้เรียนรู้การเป็นแพทย์ในสาขาอื่นๆบ้างๆ นอกจากนั้นยังทำหน้าที่เป็นพนักงานต้อนรับและแคชเชียร์เสร็จสรรพเรียบร้อยไปในตัว  

และเพิ่งมารู้เอาในตอนหลังไม่นานนี่เองว่าที่ทำห้าที่แคชเชียร์ไปด้วยจะได้รู้ว่าแต่ละวันได้เงินเท่าไหร่ จะได้หักจากผมไม่ให้เหลือใช้ในแต่ละวันมากเกินจำเป็น  อูยยย มาซะเนียนเชียว มันร้ายจริงๆ

หลังจากทำคนไข้เสร็จเรียบร้อยในค่ำวันนั้นแล้ว เจ้าตัวเล็กก็ออกปากชวนผมไปดูแสงสียามค่ำคืนบ้าง ผมเลยตัดสินใจพาเจ้าตัวเล็กขึ้นรถไฟฟ้าแล้วตระเวรเที่ยวตามจุดใหญ่ๆที่รถไฟฟ้าผ่านก่อนจะไปสิ้นสุดลงแถวๆสีลม  และแน่นอนว่าตลอดเวลาที่เดินพาเจ้าตัวเล็กดูผู้คนนั้น มือผมก็ไม่ได้ปล่อยว่างจากข้อมือเล็กๆนั้นแต่อย่างใด  ทั้งเพื่อความปลอดภัยและแสดงความเป็นเจ้าของไปในตัว  ฮา ฮา เนียนเหมือนกันนนน

เรากลับเข้าบ้านในเวลาหลังเที่ยงคืนซึ่งนั่นก็ดึกมากแล้วสำหรับคนที่ไม่ชอบเที่ยวกลางคืนอย่างผม แต่ทว่ามันกลับกลายเป็นปกติสำหรับคุณหมอที่ต้องขึ้นเวรดึกอยู่บ่อยๆ เมื่อมาถึงบ้านเจ้าตัวเล็กก็เข้าไปอาบน้ำอาบท่า ก่อนออกมาในชุดนอนเรียบร้อยผมซึ่งต้องทำงานหน้าคอมอีกนิดหน่อยก็ได้เวลาไปอาบน้ำอาบท่าตามมาติดๆ หลังจากที่ผมออกมาเจ้าตัวเล็กก็หลับปุ๋บไปแล้ว คงจะเหนื่อยจากการเดินช๊อปกระมัง

ตอนนี้เจ้าตัวเล็กหลับใหลอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น ดวงหน้าขาวเนียนที่ผมชื่นชอบด้วยความเดียงสาตอนนี้มันยังไม่เปลี่ยนแปลงแม้ว่าเขาจะเปลี่ยนเป็นคุณหมอที่น่านับถือสำหรับคนไข้เท่าไหร่ก็ตาม แต่ยังเป็นเด็กน้อยที่น่ารักของผมไม่ต่างไปจากเดิมเลย ยิ่งเดี๋ยวนี้มีเปรี้ยวด้วยการตัดผมหน้าม้าเสียอีก ผมก้มลงหอมแก้มเนียนเบาๆ ก่อนจุมพิตเบาๆที่เปลือกตาเป็นเชิงกล่อมให้หลับฝันดี ก่อนยัดตัวลงในผ้าห่มใต้ผืนเดียวกัน

ผมหลับตาลงได้ชั่วครู่ก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของเจ้าตัวเล็ก  นั่นแน่จะแอบทำอะไรผมแน่ๆ คิดในใจก่อนแกล้งหลับตาต่อ เจ้าตัวเล็กเงยหน้ามาจูบเบาๆที่คางของผม เป็นสเตปแรก ใจผมเต้นโครมครามราวกับวัยหนุ่มที่คึกคะนองจากการถูกสัมผัสจากคนรักในตอนแรกรุ่น สเต็ปที่สองกำลังตามมาช้าจากจูบเบาที่คางต่อมาเจ้าตัวเล็กลากมือมาที่หน้าอกผม  แล้ว  แล้ว
 
….     แล้วเจ้าตัวเล็กก็ก้มลงกราบที่อกผม เหมือนที่ทำมาอยู่ทุกคืน   แล้วหันหลังนอนหลับให้ผมต่อไปตามเดิม  

เซ็งเลย  ลุ้นแทบตาย  

แต่เอาเหอะบางครั้งความสุขของการเป็นคนรักกันไม่ได้จบลงที่เซ็กส์เสมอไป  

แค่ได้นอนกอดกันมันก็มีความสุขแล้วละ  จริงมั้ยยย ( แต่ได้อย่างอื่นมากกว่ากอดจะดีกว่านี้น่ะติ๊บบบ )

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 26-05-2011 13:12:48

เอ่อ เปลี่ยนภาคมาแล้ว หมอไม้ (สุดหล่อ??) ก็ยังหื่นเหมื๊อนเดิม 555+

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 26-05-2011 13:59:08

ุ^
^
^....หื่นแต่ไม่กล้า จะมีประโยชน์มั้ย คิ๊กๆๆๆๆๆๆ (ล้อเล่นนะคะ 555...) :laugh:... :sad4:

...อาหารน่าอร่อยเป็นที่สู้ดดดดดดดด...หมอไม้คะทำบุญด้วยอะไรอะ เค้าจะไปทำบ้าง ชีวิตที่เหลือ เผื่อเจอ....อย่างน้องหมอติ๊บอะ. :impress2: :impress3:....ไปเที่ยวยามราตรีด้วยกันไม่ยอมปล่อยมือเลยน๊า น่ารักมากๆๆๆๆๆๆคะ...กอดแน่นๆๆๆ :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 26-05-2011 14:30:03

น้องหมอติ๊บน่ารักอีกแล้ว :กอด1:
เก่งทั้งงานในหน้าที่ งานครัว แถมช่วยงานหมอไม้ได้อีก

เห็นด้วยที่ว่าบางครั้งความรักมักทำให้เราตาบอด มองเห็นแต่ความน่ารักของแฟนตัวเอง (ซึ่งมันก็จริง)
ขืนไปมองเห็นคนอื่นว่าน่ารักกว่ามีสิทธิเจ็บตัวสิเนอะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 26-05-2011 14:57:55

หมอติ๊บน่ารักจริงๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 26-05-2011 16:02:42

มาแล้วๆๆๆๆๆๆ

ดีใจจังหายไปซะนานนนนเลย คิดถึงมากมายคะ

แค่นอนกอดก็พอใจแล้วเนอะ o13

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 26-05-2011 19:16:48

....จากนิสิตแพทย์ กลายเป็นคุณหมอแล้ว ประจำอยู่ใกล้ๆบ้านพี่นี่เอง
....โชคดีของหมอติ๊บเหมือนกันนะที่ได้แฟนแบบหมอไม้บ้านก็ไม่ต้องเช่าข้าวก็ไม่ต้องซื้อ
....แถมมีครอบครัวที่น่ารัก อบอุ่น ทำให้หมอติ๊บอบอุ่นไปด้วย รูปนี้หมอติ๊บน่ารัก น่าหลงจริงๆเนอะ
....ส่วนมากจะเห็นแต่รูปหันข้างบ้าง เห็นแต่หูบ้าง ไรผมบ้าง เอารูปหมอไม้ตรงๆมาให้เบิ่งกันบ้างสิจ๊ะ อยากเห็นหน้าคนหล่อชัดๆ :L2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 26-05-2011 19:33:58

ลุ้มตามหมอไม้แทบแย่     แต่เอาเหอะบางครั้งความสุขของการเป็นคนรักกันไม่ได้จบลงที่เซ็กส์เสมอไป 

คำนี้หมอไม้พูดได้ถูกใจที่สุดเลย

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 26-05-2011 19:46:41

เย้ๆ หมอไม้มาแว๊ววว อย่าหายไปนานๆ นะคะ fc คิดถึง....หมอติ๊บ 555
อ๊ะล้อเล่งงง คิดถึงหมอไม้และหมอติ๊บหละค๊า

อ่านตอนล่าสุดแล้ว ทำให้คิดว่าหมอติ๊บโชคดีจังที่มีคนรักแบบหมอไม้
อีกทั้งครอบครัวหมอไม้ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่เลยค่ะ หมอติ๊บโชคดีจริงๆ นะ o13
 

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 26-05-2011 19:59:17

หมอไม้กับหมอติ๊บน่ารักจังเลย อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นใจ รู้สึกได้เลยว่าครอบครัว
ของคุณหมอไม้มีความอบอุ่นและมีความรักความห่วงใยซึ่งกันและกันพร้อมกับ
ยังแบ่งความรักให้กับคุณหมอติ๊บด้วย น่ารักมากๆ คะ (ตอนนี้ไม่ทราบว่าน้องชายของคุณหมอไม้
แต่งงานหรือยังคะ ถ้ายังขอสมัครเป็นน้องสะใภ้ได้ไหมคะ :impress3:)
ขอบคุณนะคะหมอไม้ที่มาต่อเรื่องราวให้ได้อ่านกัน ยังงัยก็มาบ่อยๆนะคะ
จะติดตามอ่านตลอด เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 26-05-2011 21:18:37

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกอิ่มเอิบใจไปด้วยเลยอ่า  :-[

คุณหมือทั้งสองคนน่ารักมากๆเลยค่ะ

คุณหมอติ๊บก้อยังเป็นคุณหมอติ๊บที่น่ารักเหมือนเดิม แถมเปรี้ยวนิดๆชอบอ่ะ

ไม่รุจะอธิบายยังไงต่อไปแล้ว ความรู้สึกดีดีจากการได้อ่านเรื่องของคุณหมอทั้งมันช่างประทับใจเค้าสุดๆเลยอ่า

เค้าไม่รุจะพิมพ์อะไรต่อไปแล้วเนี่ยยยย

ขอบคุนนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 26-05-2011 22:10:03

 :pig4: :pig4: :pig4:
อ่านแล้วรู้เลยว่าหมอไม้โคตรมีความสุขเลย
ขนาดเราแค่อ่านยังยิ้มและมีความสุขไปด้วย
อิดนะตัวเอง
ปล.ถ้าว่างก็มาต่อบ่อยนะ
 :L1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 27-05-2011 00:38:08

ภูมิใจแฟนตัวเองหน้าเด็กตลอดๆ เลยช่ายมั้ยค่ะ คุณหมอไม้  :impress2:


แต่จบท้ายนี่หวังอะไรอ่ะ ........... :oo1:  หุหุ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 27-05-2011 04:57:10

หมอติ๊บน่ารักอ่ะ :-[ :-[



อ่านไปก็อมยิ้มไป หมอติ๊บทำหน้าที่ได้ดีหมดทุกอย่างเลย(โดยเฉพาะเรื่องเงินรอบครอบมาก :laugh: :laugh:)ขอบคุณมากนะค่ะหมอไม้  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 27-05-2011 23:36:35

หมอไม้มาแล้ว ดีใจจัง :mc4: หายไปนาน เหงาไปพักใหญ่เลย :monkeysad:
หมอติ๊บยังน่ารักเหมือนเดิมเลย อิอิ
รู้สึกอิจฉาคนทั้งคู่ ที่ต่างเข้ามาเติมเต็มให้กันและกัน เห็นแล้วมีความสุขจัง
เป็นความโชคดีที่หมอไม้ได้มาเจอหมอติ๊บที่คงมีไม่กี่คนหรอกที่จะคิดดี ทำดี กตัญญู ได้ขนาดนี้
แล้วก็เป็นความโชคดีของหมอติ๊บที่มาเจอหมอไม้ที่เข้ามาเติมความสุขและมอบสิ่งดีดีให้กับหมอติ๊บเสมอ
ขอให้รักกันแบบนี้ตลอดไปเลยนะคะ เป็นกำลังใจด้วย
ปล.คิดถึงนายแฮคเหมือนกันนะเนี้ย ป่านนี้ทำอารายอยู่น๊า อิอิ :z1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 29-05-2011 13:03:32

เดี๋ยวมาต่อตอนต่อไปให้ได้หวานกันอีกเร็วๆนี้คับ

ว่าแต่น้องแฮกซ์มันได้งานใหม่นี่ ลืมงานเก่าเลยวุ้ย  ใครผ่านไปแถวอุบล

ลากมันมาทำหน้าที่ที  ได้ข่าวว่าลาพักตั้งแต่เกี่ยวข้าว  จนป่านนี้  เอ๊ะ  รึว่านามันหลายพันไร่ 

กลับมารายงานตัวด้วยเด้อ บักหำน้อย  ฮาๆ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: ไข่หอมคับ ที่ 29-05-2011 14:16:39

^
^
^
^
หวัดดีพี่หมอไม้  มารอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: KM_Gloom ที่ 29-05-2011 14:17:21

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :o12:
มาแสดงตัวอีกคนแล้วค่ะ หลังจากที่อ่านมา 5 วันตามมาจนทัน
188 หน้า ทุกตอน ทุกเม้นท์ ตามอ่านเก็บหม๊ดดดดด
จิ้มจึกๆ พี่หมอไม้ผ่านไปยังพี่หมอติ๊บนู่นนนนนนนน   :z13:

ชอบมุมมองต่างๆในการใช้ชีวิตของหมอติ๊บมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วก็ชอบความกลัว เอ้ย !! เกรงใจของหมอไม้ที่มีต่อหมอติ๊บ 5555

เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองคนต่อไปนะคะและยังอยากจะอ่านเรื่องราวไปเรื่อยๆเลย  :-[

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 29-05-2011 16:36:11

 :m20: :m20:

น่ารักอ่ะ

รอตอนต่อไปน่ะค่ะ

 :-[

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 29-05-2011 19:08:46

มารอตอนต่อไปด้วยคนคะ มาต่อเร็วๆ นะคะคุณหมอ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-05-2011 18:11:52

กำลังจะโพสตอนต่อไปแต่แรงใจร่อยหรอ

แวะมาขอกำลังใจสำหรับตอนต่อไปด้วยคับ    :m15:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 30-05-2011 18:17:16

คุณหมออยากได้เท่าไหร่เอาไปเลยค่ะ เต็มเปี่ยม  :3123:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 30-05-2011 18:37:06

แวะมาให้กำลังใจหมอไม้ด้วยคน รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค่ะ
โพสเลย โพสเลย  :really2:

หัวข้อ: Re:[1st Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike),CT.162, P.188,11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: www.maxdevil ที่ 30-05-2011 19:07:31

เป็นกำลังใจให้ครับ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 30-05-2011 19:14:45

มาให้กำลังใจคุณหมอไม้ด้วยคน  :L2  :L1:
ส่งดอกไม้มาให้กำลังใจด้วยแล้วคะ มาต่อได้เลยรออยู่นะคะ

** คุณหมออย่าลืมเปลี่ยนวันที่ ที่ลงด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: antop ที่ 30-05-2011 19:16:33

รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ :sad4:

(http://i1198.photobucket.com/albums/aa456/walanorn/Image2.gif)

อะ...จัดให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 30-05-2011 19:23:23

อิจฉาหมอไม้อีกแล้ว หมอติ๊บสามารถทั้งหน้าที่การงาน งานบ้านงานครัวก็ไม่เว้น ที่สำคัญรอบคอบกะตังค์ในกระเป๋าหมอไม้สุดๆ 5555
 :L2: กำลังใจส่งไปแล้ว ได้รับรึยังค๊า

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 30-05-2011 20:38:01

 :L2:...มาให้กำลังใจคะ จัดไป รับไว้ด้วยค๊า มาต่อได้แล้วค๊า เอาหวานดับร้อนหน่อยค๊า :ped149: :m1:
:m11:..กำลังใจเยอะขนาดนี้...... :L2:


ขอบคุณคะที่มาเล่าให้ได้อ่านได้รับรู้กัน มาต่อเรื่อย ๆ นะค่ะ
 เอา ชีวิตประจำวัน อัพเดทบ้างนะค่ะ ขอบคุณคะ คุณหมอสุดหล่อแฟนคนน่ารักที่สู้ดดดดดดดดดดดดดดดด :call:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 30-05-2011 21:05:37

มารอ มารอ ตอนต่อไป

ปูเสื่อ นอนเกาพุงรอ เรียบร้อยแล้วค้าฟฟฟ

อิอิ รีบมานะเด๋วเค้าจะโดนยุงหามไปแล้ว


 :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 30-05-2011 21:31:58

ผมมาแล้วครับหมอไม้ มาแบบเดียวดายเหมือนกันสำหรับคนอยู่เมืองไทย
คนเมืองนอกเป็นไงบ้างส่งข่าวหน่อยคร้าบ
หมอไม้ทำมาหากินไรครับ ตอนนี้ หรือพึ่งอาหารจานด่วนทุกวัน
ระวังโอบไม่รอบเน้อ อย่าลืมฟิตเนสบ่อยๆนะครับ
เดี๋ยวหมอติ๊บกลับมาต้องใช้แหนบช่วยดึงหาก็ไม่ไหวนะครับด้วยพุงปิดหมด
แต่เอาน่า....หมอไม้คงไม่ปล่อยให้หมดหล่อหรอกใช้มั้ยครับ
หมอติ๊บจะกลับมาส่งส่วย เอ๊ย เยี่ยมบ้านอีกทีเมื่อไหร่ครับ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 30-05-2011 22:25:52

...เห็นหน้าหมอติ๊บ ยิ้มๆน่ารัก +1 ให้กำลังใจหมอไม้ไปแล้วนะ อ้าว เกี่ยวกันไหมนี่ รออ่านอยู่นะจ๊ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: mymint ที่ 30-05-2011 22:39:22

ด่วนๆเลยพี่หมอ รออยู่ :z2: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 30-05-2011 23:05:42

เอากำลังใจมาส่งค๊า อิอิ

 :กอด1: :man1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 30-05-2011 23:15:59

มาส่งด้วยอีกคนค่ะ  :L2:  มาเร็วๆ นะค่ะ คิดถึงหมอติ๊บ  :z2: 





แล้วก็หมอไม้ด้วยจ๊ะ  อิอิ :m12:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 31-05-2011 01:11:54

มาให้กำลังใจพี่ไม้ด้วยคน  :L2: :3123: :L1:

รอตอนต่อไปนะครับ มาไวไวเน้อ :call:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-05-2011 13:46:49

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 163

หมอติ๊บ  ก็เหนื่อยเป็นเหมือนกันนะ







กลางเดือนกรกฎาคม

วันนี้เจ้าตัวเล็กให้ผมมารอรับในตอนเที่ยงคืน เพราะเจ้าตัวมีขึ้นเวรบ่าย

ผมนั่งรอหน้าแผนกเจ้าตัวเล็กจนเวลาล่วงเลยเกือบตีหนึ่งเจ้าตัวก็ยังไม่มีวี่แววจะเดินออกมาจากแผนก

หน้าตาหล่อๆของผมเริ่มหงิกงอเพราะก็รู้กันอยู่ว่าผมใจร้อน และไม่ค่อยมีความสุขกับการรอคอยได้มากซักเท่าไหร่นัก 

จากหน้าหงิกงอก็กลายเป็นความหงุดหงิดและโมโห



เมื่อเจ้าตัวเล็กเดินออกมาจากแผนกด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อนและอิดโรยหมดซึ่งเรี่ยวแรง ผมจึงปรี่เข้าจัดการทันที  …..




" เหนื่อยมั้ย  เอาน้ำมั้ย เอากระเป๋ามานี่เดี๋ยวพี่ช่วยถือให้ " 
นี่ไงการจัดการของผม  จะให้โมโหใส่หมอติ๊บอะเหรอ  กล้าที่ไหน 

" ขอโทษนะครับพี่ไม้ที่ปล่อยให้รอตั้งนาน พอดีติ๊บติดเคสอยู่ จะออกมาก็ไม่ได้ " 
พูดจบเจ้าตัวเล็กก็เดินลงไปทรุดตัวลงที่ม้าหินอ่อนที่มีญาติคนไข้อีกหลายคนนั่งอยู่

" เป็นอะไรหรือเปล่าติ๊บ " ผมถามเมื่อเจ้าตัวเล็กเริ่มมีอาการเหนื่อยล้าจนผิดปกติจากที่เคยเห็น   

" ไม่รู้ซิครับแต่วันนี้ติ๊บเหนื่อยล้ายังไงบอกไม่ถูก "

" แล้วอะไรที่ทำให้ติ๊บคิดแบบนั้น "

" คุณค่าของหมอในตอนที่ติ๊บอยู่ที่พิษณุโลก ติ๊บเป็นที่พึ่งของคนไข้ เป็นผู้ช่วยเหลือให้คนไข้มีชีวิตยืนยาวต่อไปได้อีกให้เขาได้อยู่กับคนที่เขารักไปนานๆ  แต่คุณค่าของหมอเมื่อติ๊บมาอยู่ที่นี่มันทำให้ติ๊บกลายเป็นหมอที่ต้องบริการคนไข้โดยปราศจากซึ่งการให้เกียรติและความนับถือ ทำไมน้ำใจคนต่างจังหวัดบ้านนอกคอกนาอย่างพิษณุโลกมันกลับมีคุณค่าและงดงามกว่าน้ำใจของคนเมืองกรุงมากมายนัก  นี่เหรอคับที่เขาว่ากรุงเทพเมืองฟ้าอมร ค่าครองชีพสูงแต่ค่าความเป็นคนลดลง  การพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนมันไม่ได้พัฒนาให้ความคิดจิตใจเขาสูงส่งตามไปด้วยหรอกเหรอ "

เอาละซิ เจอคำถามแบบนี้เข้าไปผมเองก็ถึงกับอึ้งและผมก็เคยประสบมาด้วยตนเองเช่นกัน
เมื่อไปอยู่พิษณุโลกผมได้รับน้ำใจและความเคารพจากคนที่นั่น  แต่เมื่อมาอยู่กทม หมอก็คือคนที่มีหน้าที่บริการไม่ต่างจากอาชีพอื่นๆทำให้ การบริการของเราถูกมองว่าทำไปตามหน้าที่และอำนาจเงินตรา  และผมก็ไม่มีทางเปลี่ยนความคิดของคนส่วนใหญ่เหล่านั้นได้เลย

ผมลูบหัวเหม่งๆนั้นเบาๆก่อนจะค่อยดึงตัวเจ้าตัวเล็กให้ลุกขึ้น  และจูงมือไปยังลานจอดรถ

" เอานะถึงแม้วันนี้จะเหนื่อยแต่พรุ่งนี้เดี๋ยวอะไรๆก็คงดีขึ้น "  ผมกำมือเจ้าตัวเล็กแน่นขึ้นก่อนออกรถออกมาจากโรงพยาบาลช้าๆ

" ติ๊บเคยบอกเองไม่ใช่เหรอว่า ย่าเคยสอนติ๊บว่าให้เป็นเหมือนดอกหญ้าที่มันถูกเหยียบย่ำแค่ไหน มันก็จะอดทนเพื่อรอซักวันที่มันจะเบ่งบานออกกิ่งก้านและผลิดอกน้อยๆของมันอย่างงดงาม "

ผมพูดจบเจ้าตัวเล็กก็ซบหัวลงกับไหล่ผมช้าๆอย่างเหนื่อยอ่อน

ผมปล่อยให้เจ้าตัวหลับตาพักและหลับไหลจนรถมาถึงบ้านเจ้าตัวเล็กก็ยังไม่มีทีท่าจะตื่น 

คงจะเหนื่อยมากจริงๆ สิ่งที่ผมทำได้และต้องทำตอนนี้คือ เอาร่างเล็กๆนั้นขึ้นหลังแล้วเดินขึ้นไปยังชั้นสามของบ้านที่เป็นห้องพักของเราสองคน

เห็นมั้ยข้อดีของการมีแฟนตัวใหญ่ ใช่ว่าจะไม่มีนะ 

ตอนนี้ผมค่อยๆถอดเสื้อกาวน์สั้นตัวนอกของเจ้าตัวเล็กออก 

ก่อนจัดการค่อยๆถอดรองเท้า ถุงเท้า ก่อนจัดการเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เจ้าตัวเล็กนอนได้สบายขึ้น 

กว่าจะจัดการเสร็จก็ปาเข้าไปเกือบตีสาม ผมก็เหนื่อยล้าเพราะหมดแรงไปเยอะเช่นกัน 

จึงหลับใหลไปอย่างหมดแรงด้วยกันทั้งคู่



ตื่นเช้าเป็นวันหยุดผมจึงปล่อยให้เจ้าตัวเล็กได้นอนพักผ่อนอย่างเต็มที่

แต่คนเคยตื่นเวลาไหนเขาก็ตื่นเวลานั้นจริงๆ ผมกะว่าจะปล่อยให้นอนตื่นสายๆซักหน่อย

แต่พอถึงเวลาหกโมงเช้าเจ้าตัวเล็กก็ตื่นมาจัดการอาบน้ำแต่งตัวลงไปข้างล่างพักใหญ่จนผมอดสงสัยไม่ได้จึงเดินตามลงไป

เจ้าตัวเล็กอยู่ในชุดสีขาวสะอาดตาสบายๆ กำลังจัดชุดข้าวปลาอาหารหวานคาว

เตรียมใส่บาตรพระอยู่หน้าบ้านผมจึงเดินตามลงไปสบทบในสภาพเพิ่งตื่นนอน 

พระมาถึงหน้าบ้านพอดีเจ้าตัวเล็กกำลังจะตักบาตรพอดีผมจึงถือโอกาสจับมือ  เอ้ย จับทัพพี ทำบุญตักบาตรร่วมขันซะเลยเกิดชาติไหนจะได้เป็นคู่กันอีก

หลังจากตักบาตรเสร็จเรียบร้อยก็กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ก่อนเจ้าตัวเล็กกับผมจะรับพรจากพระเป็นอันเรียบร้อย  นั่นแหละ เจ้าตัวเล็กจึงเงยหน้ามายิ้มเบาๆให้ผมได้อย่างมีความสุข

" ยิ้มอะไร " ผมถามเขินๆเมื่อเจ้าตัวเล็กค่อยๆยิ้ม จากยิ้ม เป็นหัวเราะเบาๆ จากหัวเราะเบาๆเป็นใส่ซะเต็มที่

" จะไม่ให้หัวเราะได้ไงก็หัวเหอยังกะเพิ่งออกมาจากรู เสื้อกล้ามนะไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้บ๊อกเซอร์ที่ใส่ลงมาน่ะ คิดว่ามันเล็กไปมั้ย พระท่านตกใจกันหมดแล้ว "

ผมก้มลงดูสารรูปตัวเองก่อนยกมือเกาหัวด้วยความเขินอาย 

" ก็ติ๊บไม่ปลุกพี่อะจะได้แต่งตัวมาทำบุญด้วยกัน พี่แค่กะลงมาดูแต่พอดีเห็นติ๊บกำลังจะตักบาตรพี่กลัวไม่ได้ทำบุญด้วยกันอะก็เลยวิ่งมาซะลืมดูสภาพตัวเอง "

หลังจากตักบาตรเสร็จเรียบร้อยเจ้าตัวก็ขึ้นบ้านไปดูการ์ตูนและปลาบู่ทองอย่างสบายใจ จนได้เวลาก็ลงมาเปิดคลินิคให้แม่กับผมเป็นที่เรียบร้อย

ช่วงสายๆ เจ้าม่อนก็เดินลงรถเมล์ตรงป้ายรถเมล์หน้าบ้านเข้ามาในบ้านทำเอาผมกับแม่แปลกใจไม่ได้เพราะปกติเจ้าม่อนจะไม่ค่อยกลับบ้านในช่วงเช้าๆแบบนี้เท่าไหร่นัก

" พอดีวันนี้จะไปเดินจตุจักร อยากได้ปลาไปใส่ตู้อะแม่ เลยกะจะมาเดินจตุจักร  คิดถึงแม่คิดถึงพี่ไม้เลยแวะมา  "  เจ้าม่อนออกอาการออดอ้อนสุดฤทธิ์  ส่วนแม่และผมก็รู้ทัน

" เอาตามจริง "  แม่ถามกึ่งดุจนได้คำตอบ

" แวะมาขอตังค์ แหะๆ "  เจ้าม่อนตอบพร้อมยิ้มแลบลิ้นแหะๆ 

" ว่าแล้วเชียวขนาดมีเงินดงเงินเดือนน่ะนี่คนเรา แม่บ่นพึมพำๆแต่ก็ยอมควักจ่ายอยู่ดี "

" เปล่าหรอกแม่  ตังค์อะพอมีผมทำงานมีเงินเดือนได้ทุนเรียนต่อแล้วนะ  แต่ที่แวะมานี่พอดีไม่อยากเดินคนเดียว  แล้วอีกอย่างเห็นว่าพี่ติ๊บมาอยู่ที่นี่ยังไม่ได้ไปไหนเลยเลยแวะมาชวนเผื่อพี่ติ๊บจะอยากเลี้ยงอะไรบ้าง  หรือไปเปิดหูเปิดตาบ้างไง  อยู่กับพี่ไม้ไม่ค่อยจะพาไปไหนเลย "

" อ้าว ไอ้น้องบ้า  ก็พี่ทำงานช่วยแม่ทุกวันนี่หว่าแล้วหมอติ๊บเขาก็ไม่ค่อยจะมีเวลาว่างเท่าไหร่เลย "

" ว่าแต่หมอติ๊บอยากไปมั้ย ให้น้องพาไปเดินก็ได้นะหรือไม้จะไปด้วยก็ได้นะลูก วันนี้คนไข้ไม่เยอะหรอก " แม่ผมเอ่ยขึ้นคงอยากเห็นเจ้าตัวเล็กพักผ่อนบ้าง

" หมอติ๊บว่าไง ไปมั้ย  " ผมหันมาถามเจ้าตัวเล็กบ้าง

" ไปช่วงเย็นๆได้มั้ยคับ  ม่อนรีบหรือเปล่า  "

" ไม่รีบหรอกครับ วันนี้กะจะมานอนกับพ่อกับแม่เลยด้วย "

" โอเค งั้นเดี๋ยวตอนเช้าคนไข้เยอะเราช่วยแม่ไปก่อนก็ได้ให้แดดร่มลมตกค่อยออกไปเดินกัน "

" เอาตามตรงนี่กลัวดำต่างหากใช่มั้ย "  ผมแซวเล่นๆก่อนจะได้รับคำตอบเป็นหยิกหมับเข้าที่พุงเบาๆหนึ่งที

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Motor-tricycle ที่ 31-05-2011 14:12:28

^
^ :z13:  ได้จิ้มคุณหมอด้วย ทันป่าว

คุณหมอติ๊บเหนื่อยแค่ไหน ก็มีคนดูแลอย่างดีเนอะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 31-05-2011 14:30:13

ขอบคุณที่โลกนี้มีหมอ เพราะทำให้คนมีสิ่งดีๆ ในชีวิตเกิดขึ้นมากมาย  :pig4: :pig4:
(ถึงแม้โดยส่วนตัวจะหลีกเลี่ยงการทำอาชีพนี้มากที่สุดก็ตาม)

คนแต่ละคนต่างจิตต่างใจ ต่างพื้นฐานการเลี้ยงดูนะคะ

ขอให้คุณหมอเจอแต่สิ่งดีๆ

 :L2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 31-05-2011 17:59:24

ผลัดกันดูแล เป็นที่พึ่งกันยามเหนื่อยล้า
วันนี้ให้สิบเต็มค่ะหมอไม้เป็นแฟนที่ดีมาก ดูแลหมอติ๊บจนพี่อิจฉาอ่ะ
ปล.ความจริงไม่สิ่งไม่ตาย แต่มันเจ็บตัวได้นะค่ะ คิคิคิ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Isuru ที่ 31-05-2011 20:37:44

ดูแลเอาใจใส่กันขนาดนี้ จะไม่รักได้ยังไงล่ะเนอะ
อิจฉาอยากมีแฟนกับเค้าบ้าง จะไปหาคนดีดีแบบนี้ที่ไหนT_T

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 31-05-2011 20:44:17

ถึงพี่หมอติ๊บจะเหนื่อยยังไง

แต่ก้อยังพี่หมอไม้อยุ่ข้างๆตลอด

ชิชะ หวานกันจังเลยน้าาาาา

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Pra2 ที่ 31-05-2011 21:02:39

ข้อดีของคนตัวใหญ่ แบกหมอติ๊บได้นี่เอง ๕๕๕
ที่ไม่กล้าว่า ไม่ใช่ไม่กล้า แต่ เกรงใจใช่ไหมค่ะ  :laugh:

น้ำใจของคนต่างจังหวัด กับ คนในเมือง
ต่างกันเพราะสังคมการใช้ชีวิต และ ความเป็นอยู่
เนี่ยแหละโลกของเรา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 31-05-2011 22:19:11

มารับความหวานแล้วค๊า น่ารักจังเลย ดูแลเอาใจใส่กันขนาดนี้
ไม่รักได้ไงเนาะ รักตายเล่ยยยยยยยยย เล่าเห็นภาพเลยคะ ไหล่มีไว้ให้ซบเมื่อเหนื่อยล้า :กอด1:
คนดีตัวใหญ่มีดีที่กำลังนี่เอง แบกเลยว่างั้น 555 ดีจัง .......
ตอบแทนดูแลซึ่งกันและกัน ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1: :impress2: กอดแน่นนนนนนนนนนๆๆๆๆๆคะ  :กอด1::L1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 31-05-2011 23:14:48

 o13
กระทืบlikeให้พี่ไม้100ที
ดูแลเป็นกำลังใจให้กันยามเหนื่อยล้า

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 01-06-2011 00:21:29

+1 เป็นกำลังใจให้หมอติ๊บครับบบบ

 :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 01-06-2011 21:29:11

 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 01-06-2011 22:07:51

สวัสดีครับ คุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บ ซุ่มอ่านเรื่องราวของคุณหมอมาสักพักแล้ว  อยากบอกว่า ผมศรัทธา และ ชื่นชมกับ ความรักของคุณหมอทั้งสองมากครับ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 02-06-2011 05:28:55

 :pig4: :pig4: :pig4: รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ


 ปล. ช่วงนี้ยุ่งเหรอค่ะ  ไม่เห็นหมอไม้เข้ามาทักทายแฟนคลับเลย

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 02-06-2011 18:56:41

ชอบการใช้ชีวิตคู่ของคุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บนะคะน่ารักดี
มีทั้งความรัก ความห่วงใยใส่ใจ ความเกรงใจซึ่งกันและกัน
และก็เห็นด้วยกับคุณหมอติ๊บนะคะ ว่าสังคมในเมืองกรุง
กับสังคมต่างจังหวัดต่างกันจริงๆ บางทีต่างกันที่การดำเนินชีวิต
แต่ที่เห็นได้ชัดเจนก็คือ ต่างกันที่จิตใจ ซึ่งสำคัญมากจริงๆ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณหมอทั้งสองนะคะ และตอนนี้รอความหวาน
ตอนต่อไปจากคุณหมอไม้อยู่นะคะ มาต่อเร็วๆนะคะ  :กอด1:

 

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: MrTroy ที่ 04-06-2011 01:23:56

สวัสดีพี่หมอทั้งสองนะคับ ตอนแรกกะจะอ่านให้ทันแล้วค่อยเมนต์ทีเดียว แต่อ่านถึงหน้า 11 ก็ทนที่จะไม่แสดงความยินดีไม่ไหว เพราะพี่หมอช่วยทำให้ผมเชื่อว่ารักแท้ มีอยู่จริง  o13 o13
เด๋วอ่านจบ จะมาเมนต์ใหม่นะคับ

ป ล วันนี้พี่หมอไม้ไปเดิน central world รึเปล่าคับ ใส่เสื้อขาว นั่งกินข้าวกะเพื่อนๆ ที่ชั้น 7 อะคับ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 05-06-2011 04:47:25

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 05-06-2011 10:30:47

เอ............วันอาทิตย์ หมอไม้นอนตื่นสายรึป่าวน๊าาาาาาาาาาา
แต่หมอติ๊บคงไม่ เพราะหมอติ๊บขยันจริงๆ
อิอิ

หมอติ๊บคร้าาาาาาาบบบบบบบบบบบ  ส่งเสียงบ้างไรบ้างงงงงงงงงง
อยู่ไกลก็ส่งได้นะ อยากรู้ครับว่าหมอติ๊บลำบากหรือสบายมากน้อยแค่ใหน

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: AAigoo ที่ 05-06-2011 19:13:21

สวัสดีค่ะพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ พึ่งจะเปิดมาเจอเรื่องราวของพี่ทั้งสอง

อ่านแล้วมีความสุข หนูชอบมากเลยความรักที่น่านับถือของพี่ทั้งสอง

หนูนับถือพี่หมอติ๊บมากๆ พี่หมอติ๊บเป็นแบบอย่้างที่ดีและมีคำพูด คติสอนใจเสมอ

พี่หมอไม้ก็น่ารักค่ะ เป็นพี่ไม้ที่หล่อและใจดี ( อวยพี่หมอไม้หน่อย คิคิ)

จะติดตามเรื่องราวของพี่ทั้งสองไปเรื่อยๆ อย่าเบื่อที่จะเล่านะค่ะ ไม่งั้นหนูไม่ยอม  :serius2:

อีกอย่างที่หนูเสียใจ เพราะหนูมาช้ากว่าคนอื่นมากกกกกกกกกกกกก

หนูยังไม่เห็นแต่ละรูปที่หมอไม้โพสเลย  มาเปิดอ่านก็เป็นรูปพี่หมอติ๊บแล้ว  :z3:

โพสอีกทีเป็นรูปคู่เลยได้มั้ยค่ะ  :laugh: :laugh:

อยากเห็นพี่ไม้คิงคอง ขึ้นอืดที่หมอติ๊บชอบว่า กรัีกๆๆ (แซวนะค่ะ)

ยังไงพี่ทั้งสองดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ รักกันไปนานๆ

ปล เรื่องราวพี่ทั้งสองยาวมาก หนูยังอ่านภาคแรกไม่จบเลย  กร๊าก

แอบมาเปิดหน้าสุดท้าย ภาคสามแล้วอะ :a5: แต่เม้นก่อน เข้ามาเป็นแฟนคลับของพี่ทั้งสอง  :o8:

เวลาที่เราทำงานเหนื่อยๆและมานึกคำพูดพี่หมอติ๊บ หนูมักจะรู้สึกมีแรงผลักดันมากยิ่งขึ้น

ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดีๆให้ได้อ่านกันนะคะ

กลับไปอ่านตอนที่ค้างไว้ต่อ หนูต้องสปีดอ่านภาคแรกจบให้ได้ :laugh: :laugh:

 :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-06-2011 20:28:48

ขอบคุณทุกคนที่มาให้กำลังใจอย่าสม่ำเสมอนะคับ

ทำให้มีกำลังใจต่อไปอีกเยอะเลย

ตอนต่อไปขอระงับไว้ก่อนน่ะ   เดี๋ยวมาต่อตอนพิเศษที่ไปเยี่ยมหมอติ๊บเมื่อไม่กี่วันแทนไปก่อน 

จะได้แก้ขัดแบบขำๆ  มาติดตามว่าเมื่อหมอติ๊บเปลี่ยนไปจะน่ารัก  น่ากลัว   น่า...ขนาดไหน  ติดตามอ่านเร็วๆนี้คับ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 05-06-2011 20:43:31

มาต่อท้ายทันคุณหมอไม้พอดี รอตอนพิเศษ อย่างใจจดใจจ่อ ด้วยคน..........คะ
เปลี่ยนไปยังไง ก็ยังน่ารักเหมือนเดิมแหละ :o8: :impress3: เราว่า อิ๊กๆๆ
ไปเยี่ยมน้องฯมา เล่าให้หมดนะคะ สบายดีนะคะที่่โน้น อากาศดีมั้ยเอ่ย..
มีความหวานอย่าลืมเอามาเล่าบ้างนะค่ะ

รอคะ ขอบคุณมากคะ ฮิ้วววววววววว  :impress2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เ&
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 05-06-2011 22:30:31

มารอตอนพิเศษแบบใจจดใจจ่อ  :really2:

ว่าแระว่าหมอไม้ผลุบๆ โผล่ๆ ขยันเดินทางไปตามหาหัวใจที่ออสซี่บ่อยๆ นี่เอง
ทนคิดถึงหมอติ๊บไม่ไหวอะดิ จริงปะ จริงปะ  :m15:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 05-06-2011 23:06:29

พวกเรามาลุ้นดีกว่าว่า หมอติ๊บเปลี่ยนเพราะใคร อิอิ
หมอติ๊บอ่ะ มีเหตุผลเสมอ เราเชื่อใจหมอติ๊บ แต่ที่เปลี่ยนต้องมีที่มาที่ไปแน่ๆ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 05-06-2011 23:09:19

มารอตอนพิเศษด้วยคนค่ะ
ชื่นชมแกมอิจฉาความหวานของคุณหมอทั้งสองจังเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: beebeekung ที่ 06-06-2011 04:33:29

สวัสดีค่ะพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ แล้วก้พี่แฮกซ์ (ที่ทำงาน)แล้วด้วยนะค่ะ
ดีใจที่สุด อ่านมา3วัน190หน้าจนตามทันแล้ว
ยิ่งอ่านยิ่งสนุกขึ้นเรื่อยๆ ได้ข้อคิดทุกครั้งที่ด้อ่าน
จะติดตามต่อไปนะค่ะ
คิดถึงพี่หมอติ๊บอ่าคิกๆ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 06-06-2011 05:44:29

เข้ามารอตอนพิเศษด้วยคนคะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-06-2011 13:45:33

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 164

คิงคองรับบทหนัก







วันนั้นตกบ่ายแก่ๆเราสามคนก็ออกจากบ้านมา หลังจากที่ผมและเจ้าตัวเล็กเสร็จงานากคลินิคเล็กของแม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว  เราเดินตามถนนมาเรื่อยๆ เจ้าตัวเล็กดูจะตื่นเต้นมากเอาการอยู่เมื่อตามสองข้างถนนที่เราเดินมาตอนนี้มันเต็มไปด้วยพระพุทธรูป เหรียญพระ  ตลอดจนพระเครื่องและเครื่องลางของขลังจากพระเกจิอาจารย์ต่างๆ ซึ่งก่อนหน้านี้เจ้าตัวเล็กบอกผมว่าแถวบ้านไม่มีใครเขามาวางแบกะถนนกะดินแบบนี้ เพราะมันเป็นเรื่องความเชื่อความศรัทธา  การบูชา      เมื่อเราบูชาเราเคารพก็ต้องวางไว้ที่สูง เอามาวางไว้กะดินแบบนี้จะให้คนกราบไหว้บูชาได้อย่างไร

มันก็จริงของเขานะ แล้วอีกอย่างแถวบ้านติ๊บก็มีแต่ให้กันด้วยความเลื่อมใสศรัทธาไม่เคยมีใครต้องขายพระให้กันแบบนี้เลย
หลังจากผมได้ข้อคิดจากเจ้าตัวเล็กอีกหนึ่งเรื่องแล้ว  เราสามคนก็เดินเลียบถนนทางด้านข้างของจตุจักรเข้ามา เราเดินดูของที่วางขายไปเรื่อยๆ จนมาหยุดเอาตรงหัวมุม
ทำไมอะเหรอ   ร้านไอติมโบราณนั่นไง ผมรู้และส่ายหัวกับการช่างสังเกตของเจ้าตัวเล็กซะจริง  เพราะร้านนี้เขาก็ไม่ได้ตั้งอยู่ริมถนนนะ  ถ้ามองเลยๆไปก็แทบจะมองไม่เห็นเลยด้วยซ้ำ 
แต่ก็อย่างว่าแหละนะคนเขามีเรด้าว่าด้วยเรื่องไอติมนี่นา

หลังจากได้ไอติมคนละไม้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว 
เราสองคนก็เดินตามเจ้าม่อนที่เป็นคนเดินนำไปยังตรงที่ขายสัตว์เลี้ยงที่ตอนนี้กลิ่นเริ่มเตะจมูกเราแรงขึ้นทุกขณะ
ตอนนี้ผมเริ่มอาการตกใจอยู่เป็นระยะๆเมื่อเริ่มเห็นสัตว์แปลกๆที่ดูน่ากลัวมากกว่าน่ารัก 
ผิดกับเจ้าตัวเล็กที่ตื่นเต้นไปกับสิ่งที่เห็น ทั้งอีน่ากลัว  เอ้ย อีกัวน่า งู หรือแม้แต่กิ้งก่า หรือสัตว์น่ากลัวๆ
นายม่อนเองก็สนุกตื่นเต้นไปกับเจ้าตัวเล็กไปด้วย มีแต่ผมที่ยืนเกาะแขนเจ้าตัวเล็กอยู่ห่างๆ
ถัดจากสัตว์เลี้ยงแปลกๆพวกนี้มาก็ค่อยยังชั่วที่มาเจอะเข้ากับเหล่านกต่างๆที่ร้องระงมจนแสบแก้วหูไปหมด

เจ้าตัวเล็กเล่าให้ผมฟังไปตลอดที่เดินผ่านนกพวกนี้ว่าเมื่อก่อนที่อยู่กับพ่อ 
พ่อจะเอานกเขามาเลี้ยงในกรงหน้าบ้านให้เจ้าตัวเล็กหมั่นดูแลด้วยการให้อาหารคือกล้วยเสมอๆ
แต่ทว่ากล้วยเหล่านั้นจะหมดเร็วมาก  เพราะเจ้าตัวเล็กจะแอบกินกล้วยที่พ่อเอามาแขวนไว้หน้าบ้านไว้ให้นกเขาเสมอๆ
ส่วนนกเขาวันดีๆคืนดีก็ถูกงูเขียวเลื้อยเข้ามากินเพราะบ้านเจ้าตัวเล็กเป็นบ้านสวน ต้นไม้ปกคลุม งูเขียวจึงเลื้อยมาตามต้นลำใยที่อยู่หน้าบ้านเข้ามาหานกได้  หลายตัวเข้าพ่อก็เลิกเลี้ยงนกไปในที่สุด

เดินมาซักพักเราก็เดินมาถึงยังแหล่งขายปลาตู้  เจ้าม่อนเลือกอยู่นานก็มาตกลงปลงใจที่ปลานีออน
เพราะตัวเล็กเลี้ยงง่ายและสีสวย  เนื่องจากเป็นปลาตัวเล็กเวลามันตายก็จะไม่รู้สึกเสียดายมากเหมือนปลาที่ตัวใหญ่ๆ
เออ  มันก็คิดของมันไปได้เนอะไอ้น้องชายผมนี่

นายม่อนหันมาถามเจ้าตัวเล็กบ้าง หลังจากได้ปลาที่ต้องการแล้วในถุงใบใหญ่ แต่ได้รับการปฏิเสธด้วยให้เหตุผลว่า
ตัวเองทำงานเลิกงานไม่เป็นเวล่ำเวลาบางทีต้องไปอยู่ที่โรงพยาบาลหลายๆวันไม่ได้กลับห้องก็มี 
บางทีอาจจะทำให้ปลาที่เลี้ยงไว้ตายเอาได้  ก็เลยไม่อยากเลี้ยงดีกว่า สงสารปลามัน

หลังจากได้ปลาที่ต้องการแล้วเราสามคนก็เดินในจตุจักรกันต่ออีกซักระยะ 
ก่อนมาแวะเข้าร้านหนังสือมือสองด้านหลังจตุจักร และจุดนี้แหละที่ผมรู้สึกว่าไม่น่าพาเจ้าตัวเล็กมาแวะเลยเพราะเจ้าตัวเล็กเล่นแวะใช้เวลาตรงนี้นานมากจนนายม่อนขอตัวกลับไปก่อนเพราะกลัวว่าปลาจะเฉาเมื่ออยู่ในถุงนานๆอาจตายได้ 
จึงปล่อยให้ผมกับเจ้าตัวเล็กแวะร้านหนังสือกันตามสบาย และหลังจากชั่วโมงกว่าๆผ่านไปเจ้าตัวเล็กก็เดินตัวปลิวออกจากร้านไปอย่างสบายตัว ส่วนผมอะเหรอ หนังสือตำราการแพทย์สภาพดี  ราคาถูกคิดว่าหมอติ๊บจะปล่อยให้ผ่านมือไปง่ายๆเหรอ  แน่นอนเจ้าตัวเล็กเลือกไปเกือบสิบเล่มได้  แต่คนที่รับบทหนักกลับกลายเป็นหนุ่มหล่อ กล้ามโตแบบผม  ไม่เข้าใจ รับบทหนักอีกแล้วเรา กว่าจะถึงบ้านก็เล่นเอาเหงื่อแตกกล้ามเนื้อนี่ปวดไปทุกมัดเลยทีเดียว 
แบบนี้แหละน้า ข้อดีของการมีแฟนตัวใหญ่สำหรับเจ้าตัวเล็กซิน่า…….
แต่คนตัวใหญ่อย่างเรานี่ซิ  รับบทหนักเต็มๆ เฮ้อออ

หลังจากกลับมาถึงบ้านอย่างเหนื่อยล้าและปวดเมื่อยกล้ามเนื้อเหลือกำลัง เพราะตำราเล่มหนาราวสิบเล่มของเจ้าตัวเล็กแล้วผมก็ขึ้นบนบ้านอาบน้ำอาบท่า หมอติ๊บก็ทำหน้าที่ผู้ช่วยทันตแพทย์ที่ดีของแม่ด้วยการเก็บข้าวของเครื่องมือไปล้างทำความสะอาด ตลอดจนเคลียร์บัญชีในแต่ละวันเป็นที่เรียบร้อย
 
ผมเดินลงมาจากบ้านตรงไปยังห้องครัวที่ตอนนี้หอมตลบอบอวนจากกลิ่นเครื่องเทศพริกไทย
แกงเลียงร้อนๆส่งกลิ่นหอมฉุนเตะจมูกผมและทุกคนในบ้านได้เป็นอย่างดี เมื่อเดินเข้ามาดูใกล้ๆก็ให้รู้สึกแปลกใจอย่างยิ่งว่าแกงเลียงทำไมมีแต่ฟักทอง จนจะกลายเป็นแกงฟักทองอยู่แล้ว ด้วยความรู้ทันว่าเป็นความชอบส่วนตัวของพ่อครัวตัวน้อยเขา ผมก็เลยไม่ทัดทานแต่อย่างใด นอกจากแกงเลียงร้อนๆแล้วยังมีเมนูผัดฟักทองใส่ไข่ที่ดูน่ากินไม่น้อย

วันนี้พ่อครัวคงตามใจปากตามใจตัวเองซักวันแหละมั้ง เพราะผมก็พอจะรู้อยู่บ้างว่าหมอติ๊บเองชอบกินฟักทองเอาเสียมากๆไม่ว่าจะเมนูไหนก็ไม่เคยปฏิเสธ แม้กระทั่งของหวานก็ยังเป็นแกงบวดฟักทองที่เหนียวนุ่มกำลังดี พ่อแม่และผมอดขำไม่ได้กับเมนูมื้อนี้ที่มีแต่ฟักทอง  แต่ก็อดชื่นชมในความน่ารักน่าเอ็นดูของหมอติ๊บไม่ได้ที่เข้าใจออกตัวว่ากลัวฟักทองในตู้เย็นมันจะเสีย  ก็เลยเอาออกมาทำเป็นอาหาร  เป็นเมนูฟักทองทั้งหลายแหล่ ขาดก็แต่เมนูปลาทอดที่เจ้าตัวไม่เอาฟักทองยัดไปในพุงปลาด้วยนั่นแหละ  ไม่งั้นคงมีเมนูฟักทองเต็มโต๊ะล้วนๆ

" แล้วเจ้าม่อนมันไปไหนอะแม่  ทำไมไม่ลงมากินข้าวกินปลา " ผมอดแปลกใจไม่ได้เมื่อน้องชายตัวดีหายเงียบไม่ลงมาร่วมวงอาหารเย็นกับพวกเรา

" ก็กลัวว่าปลาจะตายแหละมั้ง  เห็นกลับไปตั้งแต่มาจากจตุจักรได้ครู่เดียวก็รีบกลับบอกจะเอาปลาไปลงตู้เดี๋ยวปลาจะตายไปซะหมด " แม่บอกก่อนหันมาจัดการอาหารตรงหน้า

" แล้วติ๊บไม่คิดจะเลี้ยงอะไรบ้างเหรอลูก "  พ่อผมหันมาถามหมอติ๊บบ้าง

" ไม่ไหวอะครับพ่อ ติ๊บทำงานเลิกงานไม่เป็นเวล่ำเวลากลับมาก็หมดแรง คงเลี้ยงอะไรไม่รอดหรอก ขนาดเลี้ยงต้นกระบองเพชรมันยังจะตายเอาได้เลย "  ติ๊บตอบขำๆ

" ปล่อยอะไรก็ปล่อยให้ตายได้อย่าปล่อยให้ไอ้คิงคองตัวนี้ตายก็แล้วกัน  พ่อขอไว้ซักตัว "   
พ่อพูดจบก็หัวเราะฮาๆต่างจากผมที่ไม่ค่อยจะฮาด้วย  จู่ๆก็มาว่าเราเป็นคิงคอง  พ่อนี่ก็แปลกคนลูกชายออกจะหล่อล่ำกล้ามโตขนาดนี้  มาดูเป็นคิงคองซะได้

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 06-06-2011 14:11:06

คุณพ่อน่ารักจังเลยเข้าใจฝากเลี้ยงด้วย

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 06-06-2011 15:22:47

ุ^
^
^.....ใช่ ๆ คุณพ่อคุณแม่และน้องชายคุณหมอไม้น่ารักมากๆๆ :-[

คิงคองไม่ธรรมดา คุณคิงคองพอง อิๆ... :m20:
เมนู ฟักทอง 555 ว่าแต่ก็อยากเห็นเหมือนกันนะฟักทองยัดใส้ปลา คงนุ่มเนาะ ลองทำดูดิ น้องหมอติ๊บ...น่ารักมากคะ

ขอบคุณมากคะคุณหมอไม้มาลงเรื่องให้อ่านเรือย ๆๆ ว่าแต่อย่าลืมตอนพิเศษนะคะ :laugh:

ปล. หวัดดีน้องแฮ็กด้วยคะ .... :really2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 06-06-2011 15:27:41

 :o8: :o8:

น่ารักจังเลยครอบครัวนี้

มีความสุขมากๆๆน่ะค่ะ่

 :L2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 06-06-2011 19:59:53

หวัดดีคะคุณคิงคอง  :impress3: อุ้ยไม่ใช่คุณหมอ
ถึงจะเปรียบเหมือนคิงคอง แต่ก็คงจะเป็นคิงคองที่หล่อที่สุดใช่ไหมคะ
ครอบครัวของคุณหมอน่ารักจังเลย อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นดี

รออ่านตอนพิเศษที่ไปเยี่ยมคุณหมอติ๊บอยู่นะคะ คิดถึงหมอติ๊บมากมาย
อยากรู้ว่าไปอยู่ที่โน่นเป็นไงบ้าง สบายดีหรือเปล่า มาลงเร็วๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 06-06-2011 20:31:40

 :o8: :o8: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: beebeekung ที่ 06-06-2011 21:08:38

555+ พี่หมอไม้กลายเป็นคิงคอง ซะแร้ววว

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 06-06-2011 21:40:05

คุณพ่อหมอไม้น่ารักมากคะ เข้าใจพูด5555
หมอติ๊บรับปากคุณพ่อดูแลทั้งตัวและหัวใจคิงคองอย่างดีใช่ไหมค่ะ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 06-06-2011 21:58:09

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 06-06-2011 22:59:45

 :m20: :laugh:

ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ขำคุณพ่อหมอไม้อ่ะ พูดจริงสุดๆน่ะนั่น อุบส์ส์ส์  :z1: อิอิ

สวนหมอติ๊บก็น่ารักตาหลอดดดดอ่ะ  :กอด1: :man1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 06-06-2011 23:11:03

 :m20: :m20:

หมอติ๊บเลี้ยงไหวใช่มะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 07-06-2011 10:42:07

" ปล่อยอะไรก็ปล่อยให้ตายได้อย่าปล่อยให้ไอ้คิงคองตัวนี้ตายก็แล้วกัน  พ่อขอไว้ซักตัว "

คุณพ่อค่ะ พูดได้โดนมั่กๆ ค่ะ :m20: 

กด Like ให้คุณพ่อ พันครั้งค่ะ   :z2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2011 13:30:27

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 165

ครอบครัวสุขสันต์







วันผ่านวันไปทุกวัน ผ่านเลยล่วงไปเข้าสู่เทศกาลของคนทุกคน                               
เทศกาลวันแม่  วันนี้ผมเลยตัดสินใจร่วมกับพ่อสุดที่รักว่าจะพาแม่ไปชอปปิ้งตามใจอยากซะหน่อยแล้วก็พาไปเลี้ยงข้าวเย็นด้วยซะเลย  วันนี้เจ้าตัวเล็กไปขึ้นเวรตั้งแต่เช้า  สี่โมงเย็นก็โหนรถเมล์กลับบ้านบอกผมว่าไม่ต้องไปรับเดี๋ยวจะกลับเองมาหลายเดือนแล้ว  บางทีก็นั่งรถเมล์มาลงที่อนุสาวรีย์แล้วนั่งบีทีเอสกลับมาบ้านภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง

" ให้ติ๊บได้มีโอกาสเรียนรู้การใช้ชีวิตด้วยตัวติ๊บเองบ้าง พี่ไม้ทำให้ติ๊บทุกอย่าง พอพี่ไม้ไม่อยู่ติ๊บก็ยืนด้วยขาของตัวเองไม่เป็น สุดท้ายก็ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง " เหตุผลสั้นๆที่กินใจและทำเอาผมไม่กล้าเถียงเอาซะเลย

ตอนนี้เด็กน้อยบ้านนอกคอกนากลายเป็นคุณหมอผู้มีสง่าาราศีราวกับเป็นคนละคน         
หากแต่สิ่งหนึ่งที่หมอติ๊บไม่เคยเปลี่ยนไปคือการเป็นเด็กเรียบร้อยน่ารัก และเคารพเชื่อฟังผู้ใหญ่เสมอ
นานวันเข้าผมยิ่งรับรู้ถึงการยอมรับและความรักความเมตตาที่พ่อแม่ผมมีให้กับหมอติ๊บ 
จนนานวันเข้าผมรู้สึกว่ามันจะมากกว่าที่พ่อแม่รักผมซะอีก

ตอนเช้าเจ้าตัวเล็กก็มีหน้าที่มาหุงหาอาหารเช้า ตระเตรียมอาหารมื้อเช้าสำหรับพ่อที่ต้องกินข้าวเท่านั้น 
กาแฟและอาหารง่ายๆสำหรับผมกับแม่ ก่อนจะไปเปิดคลินิคให้แม่ในตอนเช้าของแต่ละวัน
ก่อนจัดการจับพ่อผมเจาะเลือดเพื่อเชคน้ำตาลอยู่เกือบทุกเช้าไม่เคยขาด 
จัดยาสำหรับผู้ป่วยเบาหวานให้พ่อผมพร้อมทั้งการจัดการด้านโภชนาการเรื่องอาหารหารกินที่ทำให้พ่อผมไม่เคยปริปากเรื่องอาหารของคนป่วยเลย  แม้จะเป็นพวกพืชผักสมุนไพร  แต่หมอติ๊บก็ปรุงออกมาเป็นเมนูอาหารที่น่ากินได้  คงต้องยกความดีความชอบให้เขา

เลิกงานกลับมาช่วงบ่าย
เจ้าตัวเล็กก็มาช่วยแม่ผมที่คลินิคบ้างเป็นครั้งคราวก่อนจะปลีกตัวไปเตรียมกับข้าวมื้อเย็นสำหรับพวกเราทุกวัน 
นานวันเข้าพ่อกับแม่ก็รักลูกชายคนใหม่คนนี้เสียจนจะมองไม่เห็นหัวผม 
บางวันจะไปเที่ยวกันนอกบ้านก็โอบเอวหมอติ๊บขึ้นรถมิวเซเว่นคันงามไป 
พอผมจะกระโจนขึ้นรถบ้าง  พ่อกับแม่ก็บอกว่า
"ไม้ไม่ต้องไปหรอก  นอนเฝ้าบ้านนี่แหละดีแล้ว "  เอ๊ะ  ฟังทะแม่งๆชอบกล  เหมือนผมเป็นกระรอกเฝ้านยังไงยังงั้นเลย

เข้าเรื่องกันต่อดีกว่า
วันนี้เจ้าตัวเล็กลงเวรมาถึงบ้านตั้งแต่ห้าโมงเย็น  ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดในเสื้อผ้าสบายๆดูกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งผิดจากตอนที่อยู่ภายใต้หน้าตาเคร่งเครียดและเสื้อกาวน์ตัวใหญ่       บางทีผมยังแอบกลัวคุณหมอเลย  ส่วนผมกับแม่ก็ตัดสินใจปิดคลินิคกันตั้งแต่ห้าโมงเพราะให้เป็นวันพักผ่อนของแม่บ้าง อีกอย่างวันหยุดแบบนี้คนไข้ก็ไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เราสองแม่ลูกจึงแยกย้ายกันไปอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมออกไปชอปปิ้งกัน  แต่วันสำคัญแบบนี้นายม่อนก็ไม่ยอมพลาดโอกาสบอกรักแม่ไปหรอก  แต่เนื่องจากยังไม่สามารถออกมาได้ในเวลานี้เพราะกว่าจะเลิกงานเจ้าตัวจึงให้พ่อกับผมและหมอติ๊บพาแม่ไปชอปปิ้งก่อนแล้วจะตามไปแจมที่ร้านอาหารภายหลัง ดูมันไม่ค่อยเห็นแก่กินเท่าไหร่เลยนะ

เมื่อพร้อมแล้วทุกคนก็ขึ้นรถโดยมีพ่อทำหน้าที่พลขับ  เพราะความเคยชินเมื่อให้ผมหรือแม่ขับพ่อก็จะให้เหตุผลว่ามันดูอันตรายดูน่ากลัวเสียทุกครั้งไป

" หมอติ๊บขับรถเป็นหรือยังลูก " พ่อหันมาถามเจ้าตัวเล็กหลังจากขับรถออกจากบ้านมาได้ชั่วครู่

" ยังไม่เป็นเลยครับพ่อ พี่ไม้ยังไม่ยอมสอนติ๊บเลยบอกแต่ว่าจะเทียวไปรับไปส่งติ๊บเอง  ไม่สอนให้ขับซักที " เจ้าตัวเล็กตอบแบบหงอยๆ

" อ้าวทำไมเป็นงั้นละลูก เผื่อเราไม่อยู่น้องจะได้ดูแลตัวเองได้ "  พ่อผมหันมาถามผมบ้าง

" เปล่าครับพ่อ แค่รอให้โตกว่านี้อีกหน่อย  ตอนนี้นั่งขับหัวยังไม่พ้นพวงมาลัย เท้ายังไม่ถึงเบรคเลย "  ผมตอบแล้วก็หัวเราะร่วนก่อนจะหยุดชะงักด้วยแรงบิดเล็กๆเข้าที่พุง

" แล้วนี่พ่อกับแม่จะไปชอปปิ้งกันที่ไหนเหรอคับ "  เจ้าตัวเล็กชะโงกหน้าขึ้นไปถามพ่อพร้อมกับมองผ่านกระจกหน้ารถไปดูแสงสีตอนกลางคืนอย่างตื่นเต้นของสวนจตุจักร ไม่รู้มีอะไรให้ตื่นเต้นเหมือนกัน

" ก็จะพาไปเซ็นทรัลลาดพร้าวนี่แหละลูกใกล้บ้านดี  สิบนาทีก็ถึงแล้ว"  พ่อตอบถึงเป้าหมายของเรา

" แล้วติ๊บอยากไปที่ไหนหรือเปล่าลูกจะได้ให้พ่อพาแวะไปก็ได้นะ  " แม่ผมเอ่ยขึ้นมาบ้าง

" เปล่าครับไปเซ็นทรัลก็ได้ใกล้บ้านดี  ติ๊บแค่อยากรู้ว่าทางที่ไปจะผ่านพาต้าหรือเปล่าอะครับ  จะได้เอาคิงคองไปปล่อยอีกตัวจะได้มีเพื่อน "  ฮาๆๆๆ เจ้าตัวเล็กตอบพร้อมหัวเราะทีหลังดังกว่าระงมไปทั้งรถไม่เว้นแม้กระทั่งพ่อกับแม่ที่หัวเราะคิงคองหน้าหล่อแบบผม

วันนี้พ่อตัดสินใจซื้อกระเป๋าใบใหม่ให้เป็นของขวัญวันแม่ 
ส่วนผมก็ได้รองเท้าคู่ใหม่ให้แม่ 
แต่เจ้าตัวเล็กซิแอบเก๋ด้วยการให้รางวัลตุ๊กตาออสการ์  แต่ยกแขนสองข้างชูดาวที่ตรงกลางเขียนไว้ว่า Best mom 
เก๋ที่สุดลงทุนน้อยแต่ได้ใจไปเต็มๆ

วันนี้ผมพาพ่อแม่มาทานข้าวที่ร้านอาหารมีชื่อ  ( มันก็มีชื่อทุกที่แหละน้า )
ร้านครัวสารถจัดเมื่อก่อนอยู่บนถนนวิภาวดีก่อนถึง ทางเข้าวัดเสมียน แต่เดี๋ยวนี้ย้ายไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้แล้วเหมือนกัน
เพราะที่นี่เป็นร้านอาหารประจำที่ครอบครัวเรามักจะมาฝากท้องในวันพิเศษเสมอเนื่องจากเจ้าของร้านเป็นเพื่อนกับพ่อนั่นเองแถมยังเป็นเซียนพระเหมือนกันซะด้วย     ส่วนแม่ก็ชอบการตกแต่งร้านที่เป็นแนวโบราณหน่อยๆ น่าหวั่นเกรงเล็กน้อยเพราะของเก่ามีเจ้าของหวงหรือป่าวก็ไม่รู้ แต่ผมเหรอชอบที่นี่เพราะรสชาติอาหารจัดจ้านถึงใจดีเชียวละ     

เมนูโปรดของผมก็เป็นหอยแครงดิสโก้ ที่ใช้หอยแครงตัวใหญ่มาก ราดด้วยน้ำจิ้มซีฟูดที่มีกลิ่นวาซาบิเล็กน้อยอร่อยมาก ขอบอก 

ส่วนแม่และเจ้าตัวเล็กมาแนวเดียวกันคือปลาช่อนเผาในกระบอก ทั้งหอมทั้งนุ่มน่ากินเป็นที่สุดเมื่อเจอข้าวสวยร้อนๆ น้ำจิ้มแจ่วรสเด็ด ตลอดจนผักต้มสดๆน่ารับประทานเอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม

นี่ยังไม่รวมต้มยำไก่บ้านที่พ่อผมชื่นชอบนักหนา กับไก่บ้านเนื้อเหนียวกำลังดีไม่นุ่มเกินไม่มันเกิน กับรสชาติต้มยำรสเด็ด 
สุดยอดจริงๆครับงานนี้ 

แต่ก่อนที่เราจะจัดการกันตัวมารก็มาถึงพอดี
นายม่อนเดินเข้ามาพร้อมหอบข้าวของพะรุงพะรังเข้ามาในร้านก่อนวางลงบนเก้าอี้ข้างและคว้าแก้วน้ำของผมไปดื่มอย่างกะคนหิวกระหายมาจากไหนก็ไม่รู้ก่อนจะก้มหน้าก้มตาสั่งอาหารที่นายม่อนชอบอีกสองสามอย่าง 

ตกลงคืนนี้เราก็อิ่มแปร้กันทั้งบ้านก่อนจะพากันกลับบ้านเอาในตอนดึกๆของวัน  ด้วยความสุขที่เต็มเปี่ยมทั้งครอบครัว

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 07-06-2011 13:33:47

 จิ้มพี่ไม้ :z13:

 :L2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 07-06-2011 14:41:38

ต้องมอบรางวัลคนรักดีเด่นให้หมอติ๊บด้วยนะคะหมอไม้
ได้ใจคนในครอบครัวไปหมดขนาดนี้ o13

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 07-06-2011 15:01:28

ตอนนี้ หมอติ๊บ ขาถึงเบรครึยังครับ
.
กี่ภาคๆ อ่านแล้วก็ยังอบอุ่นครับ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 07-06-2011 15:02:15

เข้ามาได้อ่านสองตอนรวดดีใจจัง :-[ :-[    ขอบคุณมากนะค่ะ :pig4: :pig4:






ปล.ชักอยากเห็นหมอไม้แล้วซิว่าจะเหมือนคิงคองรึป่าว :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-06-2011 15:05:53

ขาหมอติ๊บถึงเบรครึยังอันนี้ไม่แน่ใจ

แต่ที่แน่ๆขาหมอติ๊บพาดบนคอผมอยู่บ่อยๆนะ  :z1:


ไม่ได้ติดเรทนะ   แต่ไม่พอใจอะไรเดี๋ยวนี้ใส่เฮดลอคเป็นมวยปล้ำกะผมทุกที

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 07-06-2011 15:12:46

555+ หมอไม้ เท่าที่ติดตามอ่านกันมาตั้งแต่ต้นเลยเนี่ย จริงๆแค่หมอติ๊บมองด้วยหางตาก็น่าจะเอาหมอไม้อยู่แล้วนะ 555

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 07-06-2011 16:28:46

หมอติ๊บน่ารักจริงๆนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 07-06-2011 21:35:19

อ้างจาก: dr.mike ที่ 07-06-2011 15:05:53  

ขาหมอติ๊บถึงเบรครึยังอันนี้ไม่แน่ใจ
แต่ที่แน่ๆขาหมอติ๊บพาดบนคอผมอยู่บ่อยๆนะ  :z1:
 

ไม่ได้ติดเรทนะ   แต่ไม่พอใจอะไรเดี๋ยวนี้ใส่เฮดลอคเป็นมวยปล้ำกะผมทุกที

ู^
^
^.... :m9: ว่าแล้วเชียว กำลังคิดอยู่ว่ามุกนี้ต้องออกมาแนวนี้ มิมีผิดแต่อย่างใด 555
 ( ตอนแรกคิดไปแล้วนะเนี่ยเรา ว่า ขาพาดบนคอ..เนี่ย ยังไง..) 555555

ดีจังเลยคะ ครอบครัวน่ารักมากสุขสันต์ :3123: ครบทุกเทศกาล รักกันนาน ๆๆๆๆๆๆๆๆ ตลอดไปนะคะ  o15 :mc3: :mc2: ....ปล. น้องแฮ๊กจ๊ะ อย่าลืม อัพเดท หัวกระทู้จ้า....:m1:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: BWA2K ที่ 07-06-2011 21:57:51

หมอไม้.. คิงคองสุดหล่อคะ
ขอบคุณสำหรับความหวานที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ว่าแต่นอกจากกลัวผี กลัวสัตว์ประหลาด กลัวคนน่ารักอย่างหมอติ๊บ หมอยังกลัวอะไรอีกไหมคร๊าาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 07-06-2011 22:56:12

555+

พี่หมอติ๊บยังไม่โตหรอเนี่ย อิอิ

ชอบมุขพี่หมอติ๊บจังเลย

แต่ก้อสงสารคิงคองมันเหมือนกันนะที่อยุ่ตัวเดียว :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 07-06-2011 23:18:37

ตอนนี้หมอไม้เป็นซุปเปอร์คิงคองหรือเปล่าครับ เข้าใจว่าอาหารถูกงดเว้นการควบคุมแน่ๆ
ถ้ายังไม่ถึงเลขสามตัว(น้ำหนัก)ก็ยังเบาใจอยู่นะ หมอไม้
อย่างอื่นช่างมันขอให้รักษาใบหน้าเอาไว้นะครับ หมอไม้ แอบเห็นปล่อยเคราดำๆเข้มเชียว
ใส่เสื้อนึกว่าเอาเสื้อเด็กมาใส่ หึ หึ แถมนั่งอยู่ในร้านฟาสต์ฟู้ดอีก
สงสารหมอติ๊บนะ ถูกบังมิดหมดเลยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: beebeekung ที่ 07-06-2011 23:32:35

จิ้มพี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 08-06-2011 00:49:20

 :L1: :pig4: :pig4: :L1:

              :จุ๊บๆ:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 08-06-2011 08:32:37

หมอติ๊บน่ารักจังเลย good idea มากๆ
สงสัยต้องขโมยไอเดียนี้ไปใช้กับคุณแม่บ้างแล้วคะ

หมอไม้ถึงหมอติ๊บจะตัวเล็ก แต่ก็น่าจะเป็นเล็กพริกขี้หนูใช่ไหมคะ
 :L2: ตัวเล็กแต่มีคุณภาพเต็มเปี่ยม
แบบนี้ต้องเรียกว่า ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 08-06-2011 10:11:09

หมอติ๊บน่ารัก  ใครได้รู้จัก ได้ใกล้ชิด ก็ต้องรักหมอทุกคนค่ะ  :กอด1:

ว่าแต่หมอไม้รีบขุนหมอติ๊บเร็วๆนะค่ะ จะได้โตวัยๆ

หมอไม้จะได้สอนหมอติ๊บขับรถซะที  คริคริ  :z2:

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 08-06-2011 13:22:44

  พ่อกับแม่ไม่ให้ติดรถไปเที่ยว  บอกให้นอนเฝ้าบ้าน  หมอไม้คิดว่า ตัวเองเป็น"กระรอก" จริงๆ :laugh: :laugh:เหรอ อิอิ

หัวข้อ: Re: [1th Anniversary] เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.162, P.188, 11-05-26
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 08-06-2011 13:31:22

อ้างจาก: Loidelohm ที่ 07-06-2011 23:18:37  

ตอนนี้หมอไม้เป็นซุปเปอร์คิงคองหรือเปล่าครับ เข้าใจว่าอาหารถูกงดเว้นการควบคุมแน่ๆ
ถ้ายังไม่ถึงเลขสามตัว(น้ำหนัก)ก็ยังเบาใจอยู่นะ หมอไม้
อย่างอื่นช่างมันขอให้รักษาใบหน้าเอาไว้นะครับ หมอไม้ แอบเห็นปล่อยเคราดำๆเข้มเชียว
ใส่เสื้อนึกว่าเอาเสื้อเด็กมาใส่ หึ หึ แถมนั่งอยู่ในร้านฟาสต์ฟู้ดอีก
สงสารหมอติ๊บนะ ถูกบังมิดหมดเลยยยยยยยยยยย

ุู^
^
^...........นั้นแน่ คุณหมอดังใหญ่แล้ว ไปไหนมาไหนใครๆ รู้จักอิๆๆ ...
คุณLoidelohmคะ ตัวจริงคุณหมอ...........(ใหญ่..??. :จุ๊บๆ:) มั๊ก ๆๆ เท่าแพนด้ามั้ยค่ะ...555
ท่าจะปกป้องน้องฯ และคุ้มครองได้นะเนี่ย 5555  :a2:

ุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 08-06-2011 20:53:05

สวัสดีคะน้องแฮกซ์ ทำงานเป็นไงบ้างคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าว่างก็เข้ามาบ่อยๆ นะ

 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 08-06-2011 21:33:47

น่ากลัวแทนหมอไม้ หมอติ๊บเป็นที่รักของทุกคนในบ้านไปแล้ว 555
เพราะอาจเป็นคิงคองหัวเน่าได้  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 08-06-2011 22:27:50

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: AAigoo ที่ 09-06-2011 02:14:53

อ้างถึง

อยากบอกว่า มีรุปหมอไม้ หมอติ๊บเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แต่ไม่สามารถส่งต่อให้ใครได้ ด้วยติดที่ความรักความชื่นชมต่อ 2 หมอเป็นการส่วนตัว ต้องขออภัย
เลยเก็บไว้ดูคนเดียว โดยเฉพาะรุปหมอไม้ที่ที่ใส่เสื้อกล้ามสีดำนั่งดูมือถือ เท่ห์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รูปหมอติ๊บใส่เสื้อสีขาวกำลังจะยกฮู้ดขึ้นปิดหัวก็น่ารักมากกกกกกกกกก
อิอิ.....อย่าว่าเค้าน้า......

อ่านๆแล้วเจอเม้นนี้ เค้าก็อยากได้น่ะคุณLoidelohm  พลีสเอามาให้แชร์ให้ดูหลังไมค์ก็ได้นะ พลีสๆๆ

พี่ไม้จ๋าถึงแม้ว่าจะกลายเป็นคิงคองไปแล้ว เค้าก็ยังชอบพี่นะ 5555 

พี่ติ๊บจ๋า พี่ติ๊บน่ารักมากๆ เอาพี่ไปไอดอลการใช้ชีวิตของเค้าแล้วนะชอบพี่มากจริงๆ นับถือค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 09-06-2011 08:18:33

+1ให้ครอบครัวสุขสันต์ค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 09-06-2011 22:38:47

เข้ามารอคุณหมอไม้ตอนต่อไป และส่งกำลังใจไปให้หมอติ๊บที่อยู่ไกลคะ 
อยากให้หมอติ๊บเข้ามาทักทายบ้างจัง คิดถึงมากๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 10-06-2011 19:27:56

ดีใจจังอ่านของหมอ  ไม้จบภาคสอง ซะที   อยากบอกว่าหมอติ๊บน่ารักมากเลย  อยากมีแบบนี้บ้างจัง  ขอซักคนใส่ห่อกลับบ้านได้ไหมครับ
ต่างจาก เอส   ลิบลับเลยอ่าาาาา   ขานั้นเหมือนหมอ  ติ๊บพอสมควร  แต่ไหง  หน้าดุ  ยังกะ  นักเลง  ตามทวงหนี้ซะงั้น
แต่เรื่องทำกับข้าวนี้ยกให้เค้าเลยหล่ะ   ขุนซะเอส  หล่อทุกมุมมองไปหมดแระ     ฝากตัวเป็นแฟนคลับด้วยน่ะครับ
  เอสเป็นคนสงขลา   ส่วนเจ้าแฟนผมอ่ะ  คนบุรีรัมย์เอ่อหมอ   อ่านพอรู้เรื่องไหมอ่า  หมอ ไม้  หมอติ๊บ  ท่ารู้เรื่องขอบคุณน่ะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 10-06-2011 19:58:05

ทำเป็นพูดดีไปนะหมอไม้ สมแล้วที่โดนไซด์เฮดล็อค ถึงหมอติ๊บจะไซส์มินิ แต่เอาคิงคองอยู่หมัดต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว5555
ปล.หมอติ๊บค่ะ ถ้าว่างจากตำราก็เชิญแวะมาคุยกันบ้างน๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 10-06-2011 22:47:10

เข้ามาเช็คความเคลื่อนไหวววววว    หน่อยครับบบ   รอมาต่ออยู่นาาาาาาา  อยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 11-06-2011 00:01:09

ได้เวลา  เข้านอนแระ   บายๆ
ก่อนเข้านอนขอถามหมอไม้นิดหนึง
  ปัจุบันนี้หมอไม้ทำกับ ข้าว  เป็นไงมั้งครับ   กินได้หรอยัง   อยากลองไปขอชิม  หน่อยจะได้ลองขอสตูร
  ตอนนี้เอสกำลังลองหัดทำกับข้าวให้เจ้าป๊อบทานอยู่อ่ะครับ  แต่ไม่เคยผ่านซักที :monkeysad:
 
  ขอถามอีก  เรื่อง   ตอนนี้หมอ ติ๊บเค้าเป็นไงมั้งสบายดีไหม  เรียนหนักไหม  เป็นห่วงนาาาา
  ท่าเรียนเสร็จ  จะให้แฟนไปแปลงโฉมซักหน่อยจะเอาให้  จาก นักเลงมาเฟีย   เป็นน้อง  ปอยให้ได้คอยดู
  ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่บอก  เพราะเอสอยากได้ย่างงี้อ่ะ  ไม่เอา นักเลงมาเฟียแล้ว  เอสกลัวทุกคืน :sad4:
 
  ข้อสุดท้ายอ่าาาาเอสต้องเรียกหมอ  ไม้แระหมอติ๊บไง  เรียก   พี่   หรอลุงกันแน่  หรอเอาคุณอ่า
  เพราะตอนนี้เอสอายุแค่  28  ปีเองครับ  ส่วนแฟน หุหุ  31 อ่ะๆ   อย่าคิดว่าเอส  เป็นแบบหมอติ๊บนาาา
  ไม่มีทาง o18  เอสประเภทจับคว่ำอย่างเดียว :oo1:  แม้เค้าจะตัวหนา   และบึกบึนมาก  แต่เอสชอบคว่ำเค้าประจำ :oo1:

   ฝากความคิดถึง  คุณ  แฮก  ด้วยน่ะครับ

   ไม่ได้ ลามกน่ะข้อ  สุดท้ายเค้าออกจะทำบ่อยแต่ติดตรงที่  .......   ไม่บอกปล่อยให้งง  อยากรู้รีบมาต่อไวนาาาา  จะได้มาบอกซักที :haun4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 11-06-2011 07:55:42

                       แวะมาทักทายตอนเช้า   สวัสดีครับ :z2:
          ขออ่านใหม่วนอีกซักรอบหล่ะกัน    มีอะไรจะได้ถามเพิ่ม
          :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
         

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 11-06-2011 15:58:04

แวะมาทักมายตอนบ่าย 4 งับ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 11-06-2011 19:33:57

^
^.... :music:เข้ามาฟังเพลงรอด้วยคนคะ รอ ๆๆๆ รอแต่เธอ...แฟน ๆมารอแล้วค๊า คุณหมอสุดหล่อ :m21:



 :m10:...ปล. อยากถามเหมือนคุณเอส นะคะ อิ ๆๆ ..จับคว่ำตลอด..หุๆๆ   :m30:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 11-06-2011 22:37:01

             มาแวะทักทายช่วงค่ำครับ   พึ่งรู้น่ะเนี้ยะ ว่าแฟนเราบ้า  ติ๊ก เจษฎา   อะไรที่ติ๊กแสดง  เพ่แกหามาดูหมด  เฮ้อ.....
             ช่วยด้วยแฟนผมมมม  เอ่อมันนน  เอ่อ   แค่ก่อน  อาร์าาาาาาชอบจ้าาาา  ไปก่อนน่ะครับ  เด๋วแวะมาใหม่ :impress2:
             
             ปล.   คราวหน้าจะซื้อเบียร์มาเยอะไว้ในตู้เย็น  แม้จะกินไม่ค่อยเก่ง  แต่เจ้าป๊อบชอบกิน  พอกินแล้วก็  อืมมมยั่วได้ใจเอสจริงๆ :o8:
             

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 11-06-2011 22:41:58

ครอบครัวสุขสันต์!!!
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 12-06-2011 02:07:33

ไปนอนก่อนน่ะครับบายๆ   ราตรี สวัสน่ะครับ   หมอไม้    เรียกงี้ไปก่อนน่ะครับ จนกว่าจะตอบ บาย :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 13-06-2011 17:57:16

เข้ามารอคุณหมอไม้คะ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 15-06-2011 21:56:33

 :call: :call: :call:
 :call: :call:
 :call:
จงมา จงมา จงมา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 16-06-2011 00:54:45

อาหมอ ลุงหมอ ทวดหมอ  สำหรับคนชื่อลุงไม้อ่าาาาา    สำหรับพี่ติ้บ  ต้อง  พี่ติ๊บน่ารักสุด  เท่านั้นครับ
รอนายแฮกมาต่อ :mc4: :mc4: :call: :call: :call: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 16-06-2011 09:30:46

ถามหมออีกซักนิดได้ไหมอ่าาาา   หมอติ๊บทำอะไร  ที่ทำให้ปัจจุบันหมอไม้รักหมอติ๊บอย่างงี้ตลอดมา
แม้เพื่อนผมจะถามผม  บางที ก็จุกเหมือนกัน  ก็ตอบไม่ออกอ่ะ   บอกไม่ถูก  แต่รู้แค่  เห็นหน้าแฟนตัวเอง
ก็ทำให้ผม  ยิ้มได้  เศร้าได้  เครียดได้   กลัวได้<อันนี้ความเจ้าชู้ของผม>  หรอแม้กระทั้ง ร้องไห้
คล้ายหมอติ๊บ  ตอนคุณป้าและคุณย่าหรอคุณยายฝากเค้าให้อยู่กับ  หมอนี้แหละ  เพราะของผม
เป็นคุณแม่กับน้องๆของ  เค้าฝากเค้าไว้กับผมเฮ้อ  พูดถึงก็เครียดเหมือนกัน  เจ้าหมูน้อยของผมดูน่าสงสาร
ไม่น่าให้เค้าเปลี่ยนงานเลย  ตอนนี้วิ่งวุ่นหาคนงานมาทำงาน  เอ่อแฟนผมทำงานร้านนวด  คลีนิคเสริมความงามนน่ะครับ
นวดหน้าขายคอสกระชับสัดส่วน   ประมาณนี้  แต่แฟนผมทำงานฝ่ายบุคคล   กำลังเอาใจช่วยมันท่าไม่ได้  สงสัย
ท่าหาไม่ได้พูดเปรยๆว่า  คงต้องพิจารณาตัวเอง   ยิ่งคิดยิ่งเครียด   ทำไงดี :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
        อ้าวไหงบ่นซะยืดยาว  ขอโทษทีครับ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 16-06-2011 09:37:10

อีกอัน  อยากดูรูปนายม่อน  อ่ะสังเคราะห์แสงให้เอสดูหน่อยสิน่าาาาาาคร้าบบบบบบ   ว่าหล่อเท่าไหนแระตอนนี้
อยากเห็นหน้าอ่ะ   มีแฟนยัง  แต่งงานหรอยังงง   เด๋วส่งน้องสาวสุดสวยไปจอง   กร้ากกกกกกกกกกก  :a5: o22
นึกหน้าหมอไม่คงเป็นแบบนี้แหละ :angry2:  เอาหล่ะๆ  ขอไปทำใจ  ทำงานต่อน่ะ  สงสารเจ้าหมูน้อยจัง :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 17-06-2011 13:29:53

โอ้ว กว่าจะตามมาอ่านทัน สนุกมากๆเลย ในข้อคิดดีๆเยอะเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 17-06-2011 19:45:35

ไปส่งหมอติ๊บถึงออสซี่เลยรึเปล่าค๊าหมอไม้  หายเงียบไปอีกแล้ว หรือแอบสุ่มเขียนตอนใหม่อยู่หนอ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 17-06-2011 22:39:39

หมอไม้ไปหาหมอติ๊บที่ออสซี่ ง่าาาาา หวานกันจัง :o8: :-[  ไม่น่ะๆ  เค้า  เคลิ้ม  เลย  ไงถ่ายรูปสวยๆ มาฝากบุญตาด้วยนน่ะครับพี่คิงคอง :a5:
หุหุ   ตอนี้หมอติ๊บจะเรียนหนักแค่ไหน  แต่ก็อิจฉา  มีหมอไม้  เป็นยาใจให้ถึง  ออสซี่นี่หน่า  ยาใจคนนี้เห็นเค้าว่า   หล่อมากด้วย  แม้ไม่เห็นตัวจริง
แถมท้าย  ความหื่นไม่เป็นรองใคร  จากที่  เค้า  เขียนให้อ่านน่ะ หึหึ  ไงขอรูปถ่ายคู่มาฝากด้วย  เอารูปคู่น่ะระหว่าง  หมอไม้กะหมอติ๊บ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 18-06-2011 06:06:33

หมอไม้หายไปไหนคะ เข้ามารอและมาส่งกำลังใจ
ให้หมอไม้หมอติ๊บนะคะ มาต่อตอนต่อไปเร็วๆ นะคะ
 :L2: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 19-06-2011 00:34:36

ลุงคิงคองท่ากลับมาจาก  ออสซี่แล้ว  อย่าลืมของฝากนาาา  เค้าอยากได้ๆๆ   แต่ของฝากที่ต้องการมากที่สุด  คือ 
พี่หมอติ๊บ  อันนี้ต้องการมากกว่า  ของ  ลุงคิงคองซะอีก  แต่ลุงก็ห้ามลืมรูปถ่ายคู่เอสอุตส่าขอแระ  ท่าลืมคอยดู  จะเสกหนังควายเข้า
ท้องคอยดูหล่ะกัน  แง่มๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 19-06-2011 21:03:26

 :กอด1:คิดถึง....คิดถึง และ คิดถึง คุณหมอทั้งสองค๊า....โปรดทราบ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-06-2011 12:53:47

รับทราบความคิดถึงคับ  ไม่ได้หายไปไหน

มานอนให้น้ำเกลืออยู่โรงบาลได้สองอาทิตย์ละ

เป็นโรคขาดหมอไม่ได้นาน ฮาๆ

ยังไงขอโทษแฟนคลับหมอติ๊บด้วยจริงๆที่ยังไม่ได้อัพตอนต่อไปให้เลยแต่ไม่ไหวจริงๆคับ

ตื่นมากินยาแล้วนอน สองอาทิตย์กว่าแล้วยังไม่หายเลย

แงๆ มาเป็นอิสุกอิใสตอนแก่  แต่ไม่ค่อยส่งผลกระทบเท่าไหร่นะ  พอดีตุนความหล่อไว้เยอะละ  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 20-06-2011 13:19:10

ุ^
^...จิ้มคุณหมอให้หายไว ๆ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ :กอด1: แล้ววานใครไปส่งข้าวส่งน้ำคะเนี่ย

โทรหาน้องให้กำลังใจทุกวันแล้วดิ สู้ๆๆๆๆๆๆ คะ แผลเป็นคงไม่มีแล้วมั่งสมัยเนี่ย โรคนี้นะ
คุณหมอร่างกายอ่อนแอเหรอคะเนี่ย....ไวรัสเข้าตัวอิๆๆ...(แฟนไม่อยู่แบ๊บไม่บายเลย :กอด1:)...
สู้ๆๆๆๆๆๆๆ เอาใจช่วย ให้หายไว ๆ ก่อนนะคะ ค่อยมา เอ้าสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :L2: :L1: :3123: :call:
แข็งแรง ๆๆ คะ เพี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงง :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 20-06-2011 13:22:54

หมอติ๊บ จะเอาคิงคองไปปล่อยพาต้าซะแล้ว 555 น่าฉงฉาน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 20-06-2011 13:37:31

 :L2:มาเยี่ยมไข้คุณหมอค่ะ หายไวไวนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 20-06-2011 14:45:33

โห หมอไม้ น่าสงสานจังครับ.....สงสารอิสุกอิใส 555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 20-06-2011 15:26:43

 :L1: เข้ามาเยี่ยมไข้คุณหมอไม้คะ ขอให้หายเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 20-06-2011 20:20:25

 :L2: :L2: :L2: เอาใจช่วย ให้หายไว ๆจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 20-06-2011 21:11:26

แหมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..............หมอไม้คร้าบบบบบบบบบบบ
หมอติ๊บไปไม่เท่าไหร่เอง ความอัดอั้นมันพลุ้งพล่านจนดันผิวหนังออกมาให้เป็นเป็นตุ่มน้ำจนทั่วตัวเลยเหรอ ฮี่ ฮี่
ย้อเย่นเน้อออออ น่าฉงฉานจางเยย...........
คนห่างแฟน กิ๊ว กิ๊ว....ป่วยเลย
แล้วหมอติ๊บล่ะครับ เค้าไม่ห่วงแย่เหรอ คิงคองป่วยแบบนี้ พยาบาลที่ใหนจะมาพลิกตัวให้ไหว
ว่าแต่...2 อาทิตย์แล้ว หมอไม้คงดีขึ้นแล้วสินะครับ ระวังตัวด้วยน๊า

กลับมาบ้าน มีใครต้มข้าวต้มให้กินมั้ยอ่ะ....คิดถึงหมอติ๊บจังเลย อยากให้อยู่ข้างกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 20-06-2011 21:59:41

หายไวๆนะคะ เป็นห่วงหมอไม้นะ :monkeysad:

แบบว่า คิดถึงนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 22-06-2011 07:58:09

หายไวไว  นะครับพี่ไม้  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 22-06-2011 10:15:11

รู้สึกว่าโรคคิดถึงหมอติ้บจะ  กำเริบน่ะครับ  วิธีรักษา  ชั่วคราวก็กินยา  ไปนั่งดูรูปหมอติ้บไป 
อีกวิธี  แพงนิด  คือ  โทรไปหา   ท่าอาการร้ายแรง  แนะนำ  บินไปหา  แล้วจัดไปซะ  สามสี่วัน
อาการน่าจะดีขึ้น   หมอไม้  อีสุกอีใส  ตอนอายุ  พอควร  ยังมีตุ่มด้วยหรอครับ  หึๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 22-06-2011 11:50:02

ตามอ่านทันชะที อยากบอกว่า
คู่นี้เป็นอีกคู่ที่น่ารักมากๆเลย
ครอบครัวก็น่ารัก :กอด1:
ยังไงก็รักและดูแลกันแบบนี้ตลอดไป
นะค่ะ หายไวๆนะค่ะคุณหมอ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: mymint ที่ 22-06-2011 16:15:10

หายเร็วๆนะจ๊ะพี่หมอ   :a12: :a12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 22-06-2011 23:03:55

คุณหมอไม้เป็นยังไงบ้างคะ ดีขึ้นหรือยังเป็นห่วงนะคะ
มาส่งกำลังใจให้หายเร็วๆ และส่งความคิดถึงไปถึงหมอติ๊บด้วย
ส่งข่าวคราวให้ FC รู้บ้างนะคะ คิดถึงและเป็นห่วงคะ
แล้วก็รอตอนต่อไปอยู่นะคะคุณหมอ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 23-06-2011 12:00:10

...โอ เป็นอีสุกอีใส แสดงว่าไม่ได้ฉีดวัคซีนป้องกันไว้ ถ้าฉีดจะออกน้อยมาก
....ยังไงก็ขอให้หายไวๆนะ หมอประจำตัวไม่อยู่ซะด้วย ความหล่อยังคงเดิม แต่แผลเป็นนี่สิ นานกว่าจะหาย :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 23-06-2011 12:54:22

หายไวไวนะคะหมอไม้
ไม่เป็นไรหรอกมีแฟนเป็นหมอเดียวก็กลับมาหล่อ
เหมือนเดิม
สู้ สู้
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: mojisung ที่ 24-06-2011 01:41:20

สวัสดีคัฟหมอไม้ หมอติ๊บ และเพื่อนๆชาวเล้าทุกคนผมอ่านมาหลายวันละเพิ่งมาโพสมั่ง :L2:ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนนะคัฟ
อ่านแล้วน่าอิจฉาจังที่พี่หมอไม้มีพี่หมอติ๊บคอยรักและเอาใจใส่เสมอมา และมีหมอติ๊บมีพี้หมอไม้คอย  :z13: เอ้ย.. ม่าช่ายคอยดูแลเอาใจใส่ถึงแม้ความรักของพี่จะไม่ออกมาแบบหวานอมขม(พยายาม)กลืนแต่จากที่ผมได้อ่านทำหั้ยมุมมองความรักของผมอ่อนโยนและกว้างขึ้นนะแต่ก่อนแคยรักตัวเองมากกว่ากลัวตัวเองเจ็บ ขอบคุณพี่ทั้งสองที่ทำให้ผมเปลี่ยนไป ขอบคุณมากมาย :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 24-06-2011 23:38:21

หมอไม้ป่วยนี้เองถึงว่าหายไปเลย ดูแลตัวเองเพิ่มขึ้นอีกนะค่ะ คุณหมอส่วนตั๊วส่วนตัวไม่อยู่ดูแลแบบใกล้ชิดซะด้วย
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 24-06-2011 23:59:08

ขอให้หายไวไวนะคะ สุ้ๆค่ะ

แต่อยากรุว่าโรคนี้ทุกคนต้องเป็นด้วยรึเปล่า เค้าก้อยังไม่เคยเป็นเลย ไม่อยากเป็น :z3:
 
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 25-06-2011 08:29:40

ยังไงก็หายไวไวนะค้าาาหมอไม้ :L2: :L2:

เหมือนจะห่างหมอไม่ได้จริงๆ ด้วย คิคิ ห่างทีป่วยวิ่งเข้ารพ.เลยย o18

ฝากความคิดถึงหมอติ๊บด้วย ดูแลสุขภาพดีๆน้าาาา   :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 25-06-2011 10:07:13

ตายๆๆ ที่หายไป เพราะะป่วยเป็นคุณสุกคุณใสนี่เอง(แม่สอนว่า อย่าพูด(เขียน)คำหยาบ อิอิ)  หายไวๆนะครับหมอไม้  ที่สำคัญขอให้หล่อเหมือนเดิม  เพราะโรคนี้นี้ ถ้ารักษาไม่ดี จะได้แผลเป็น เป็นที่ระลึกทั้งตัว  ยิ่งเป็นตอนอายุมากแล้วนี่ (อิอิ  หมอติ๊บไม่อยู่   ไซโคหมอไม้  ซะหน่อย )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-06-2011 14:33:10

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน   

ตอนที่ 166

วิมานของเรา







เข้าสู่ต้นเดือนกันยายน ช่วงนี้งานของผมก็ยังไม่มีอะไรมากนอกจากช่วยแม่ทำคลินิกของเรา เพื่อเรียนรู้และเก็บเกี่ยวประสบการณ์ตรงจากแม่ที่ถ่ายทอดทุกสิ่งอย่างสู่ลูกชายสุดหล่ออย่างผม ที่อยากจะให้แม่ได้พักเสียที  เพราะเห็นแม่กรำงานหนักมาตลอดชีวิตแล้ว แต่แม่ก็ยังคงให้เหตุผลว่ายังมีแรง ยังทำไหว และยังรักในงานที่ทำพักไปก็ไม่รู้ว่าจะให้ทำอะไร ผิดกับพ่อที่วางมือจากงานทุกสิ่งอย่างจริงๆ เรียกว่าวางมือได้แล้วจริงๆ แต่ละวันจึงเห็นพ่อแค่นั่งดูทีวี    อ่านหนังสือพิมพ์กับไหว้พระสวดมนต์เท่านั้นเอง  ผมก็อยากให้แม่ได้พักแบบนี้บ้าง  แต่ก็ยังทำลายความตั้งใจแม่ไม่ได้อยู่ดี
เย็นวันศุกร์หลังจากเจ้าตัวเล็กเลิกงานกลับมาถึงบ้านด้วยความเหนื่อยล้าแล้ว  ผมก็วางมือจากคลินิคในช่วงค่ำของวันเช่นกัน เพราะตามปกติแล้วคลินิคทำฟันมักจะไม่ค่อยมีมีคนไข้ในวันศุกร์เท่าไหร่เพราะคนไข้มักจะรอมาในวันเสาร์อาทิตย์ที่เป็นวันหยุดเสียมากกว่า เย็นนี้ผมจึงตั้งใจพาเจ้าตัวเล็กไปที่ที่หนึ่งซึ่งน่าจะให้ความเป็นส่วนตัวกับเราสองคนได้มากกว่า
ผมขับรถออกจากสะพานควาย มุ่งหน้ามาตามเส้นวิภาวดี เลี้ยวซ้ายผ่านวัดเสมียนนารี         ก่อนจะขับเข้ามาในคอนโดที่พ่อกับแม่ซื้อให้ผมเป็นของขวัญที่เรียนจบ ผมขับรถขึ้นมาจอดในอาคารจอดรถก่อนประคองเจ้าตัวเล็กเดินเข้ามาในคอนโด  ผ่านสระว่ายน้ำของคอนโดที่มีเด็กๆจำนวนมากเรียนว่ายน้ำกันอยู่
" ติ๊บอยากว่ายน้ำบ้างมั้ย " ผมหันมาถามเจ้าตัวเล็กที่เดินดูเด็กๆว่ายน้ำในสระอย่างสนุกสนาน
" ไม่เอาละคับ เด็กเยอะมากแล้วติ๊บก็ไม่ได้ว่ายน้ำมานานมากแล้วด้วยไม่รู้จะยังว่ายเป็นอยู่หรือเปล่า " เจ้าตัวเล็กตอบยิ้มๆ
ก่อนที่เราสองคนจะเดินผ่านฟิทเนสของคอนโด เข้าลิฟท์และขึ้นมายังชั้นห้า  วิมานส่วนตัวของเรา
ผมเปิดประตูห้องของผมที่ตั้งอยู่ในส่วนที่ลึกสุดของชั้น ติดบันไดหนีไฟ
เจ้าตัวเล็กออกอาการตื่นเต้นเล็กน้อย เมื่อพบสภาพคอนโดที่ตอนนี้ตกแต่งใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว  ที่นี่เป็นห้องขนาดกำลังดีเมื่อเทียบกับราคาที่ไม่ได้สูงมากเหมือนคอนโดที่อยู่ใจกลางเมืองตามเส้นรถไฟฟ้า แต่ที่ผมชอบที่นี่คือความเงียบสงบ
เราก้าวเข้ามาในประตูซึ่งทางด้านซ้ายมือเรียกรอยยิ้มจากเจ้าตัวเล็กได้มากเอาการอยู่  เพราะเป็นครัวเล็กๆที่มีตู้เตี้ยๆไว้เก็บจานชามและเป็นที่ทำอาหาร  เตาไฟฟ้าสองตัวเล็กๆไว้สำหรับทำอาหาร พร้อมที่ดูดกลิ่นดูดควัน เหมาะแก่การทำอาหารของเจ้าตัวเล็กเป็นที่สุด เดินตรงเข้าไปอีกหน่อยก็จะเป็นห้องน้ำประตูเป็นแบบซีทรูออกแนววาบหวิวเล็กน้อยตามความต้องการของผม  จากนั้นผมพาเจ้าตัวเล็กเดินเข้าไปดูห้องนอนที่ไม่มีอะไรมากไปกว่าตู้เสื้อผ้าบิ้วท์อินน์ขนาดใหญ่พร้อมกับเตียงและโต๊ะแป้งแต่งตัวเล็กน้อย เจ้าตัวเล็กออกอาการชื่นชอบห้องนอนนี้ไม่น้อย ก่อนจะเดินพลิกตัวกลับออกไปเมื่อเห็นสายตาวาบหวามของผม  อิอิ เจ้าตัวเล็กเดินออกไปยังระเบียงที่ผมทำเก๋ด้วยการเอาร่มมากางและตกแต่งเป็นบรรยากาศรีสอร์ทสปาเล็กๆ  ระเบียงที่มองลงมาเห็นสระว่ายน้ำได้ ก่อนจะมาหยุดลงที่ส่วนกลางของห้องที่ใช้ทำเป็นโถงไว้ดูทีวี เล่นเกมส์ มีมุมทำงานเล็กๆให้เจ้าตัวเล็กด้วย
" พี่ไม้พาติ๊บมาที่นี่ทำไมคับ " เจ้าตัวเล็กนั่งลงบนฟูกพร้อมสบตาผมอย่างคนต้องการคำตอบ
" พี่พาติ๊บมาดูห้องเผื่อว่าวันนึงที่เราต้องการความเป็นส่วนตัวเราจะได้มาอยู่ที่นี่ "
" แล้วไม่อยากอยู่ดูแลพ่อกับแม่แล้วเหรอ " หมอติ๊บหันมามองหน้าผมด้วยความสงสัย
" ก็ดูแลได้ แต่หมายถึงเวลาที่เราต้องการความเป็นส่วนตัว เราก็มาพักที่นี่ได้ไง "

ผมตอบก่อนเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วเดินออกมาพร้อมเค้กไอศกรีมของโปรดของเจ้าตัวเล็ก
" วันนี้เป็นวันเกิดติ๊บ พี่อยากทำอะไรให้ติ๊บประหลาดใจเล่นๆ Happy Birth Day มีความสุขแบบนี้ไปทุกวันนะ คนดีของพี่ " ผมเอ่ยพร้อมยื่นเค้กให้เจ้าตัวเล็ก และแทนคำขอบคุณผมก็ได้รับการหอมแก้มฟอดใหญ่
เจ้าตัวเล็กถือเค้กมาวางลงบนโต๊ะตรงระเบียง ตอนนี้ผมค่อยๆจุดเทียนสปาที่อยู่ตรงระเบียงที่วางในกะลา และแขวนตามระแนงไม้จนได้บรรยากาศโรแมนติกไม่ยากเลย
หลังจากเราสองคนเอร็ดอร่อยกับเค้กไอศกรีมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว  ผมจับมือเจ้าตัวเล็กแน่น
" พี่มีเรื่องหลายเรื่องที่ยังไม่ได้บอกติ๊บเลย "  ผมประกบกุมมือเจ้าตัวเล็กแน่น
" มีอะไรเหรอคับ " เจ้าตัวเล็กเงยหน้าจากของโปรดขึ้นมามองผม
" เอาข่าวร้ายหรือข่าวดีละ " ผมแกล้งเขยิบหน้าเข้าไปใกล้เจ้าตัวเล็กอีกนิด
" จะร้ายหรือจะดี ติ๊บก็ต้องรู้ทั้งสองเรื่องอยู่ดี บอกมาเลยเร็ว " เจ้าตัวเล็กเกาะแขนผมออกอาการรบเร้าเพราะอยากรู้เรื่องราว
" ข่าวร้ายก็คือ ต้นเดือนหน้านี้พี่อาจจะกลับไปเรียนต่อให้จบ แต่อาจจะไม่ต้องเรียนอยู่ที่นั่นเป็นปีสองปีเหมือนที่ไปคราวก่อน " ผมบอกเจ้าตัวเล็กไป
" หมายความว่าที่จะไปนี่คือไปต่อด๊อกเตอร์แล้วใช่มั้ย "
" ใช่แล้ว ติ๊บดีใจกับพี่มั้ย "  ผมแกล้งถามด้วยสีหน้าสลดเศร้าสร้อย
" ก็ดีใจซิพี่ไม้จะได้เป็นด๊อกเตอร์กลับมาไวๆไงครับ ไปทำด๊อกเตอร์ก็แค่สองปีเองนี่ระหว่างนี้ติ๊บก็เรียน General Med รอ ก็คงจบพร้อมกับที่พี่ไม้กลับมา "  หมอติ๊บเอ่ย
" แล้วติ๊จะคิดถึงพี่มั้ย  " ผมออดอ้อนต่อไป
" แล้วมีเหตุผลอะไรที่ติ๊บจะไม่คิดถึงพี่ไม้ละคับ " หมอติ๊บเงยหน้าขึ้นมาถามผมบ้าง
" ก็ไม่รู้กลัวตัวไกลแล้วจะมีคนมาจีบติ๊บ แล้วจะเปลี่ยนใจจากคนแก่แบบพี่พอดี " ผมตอบแบบออดอ้อนสุดฤทธิ์
" ที่ผ่านมาพี่ไม้ก็ใช่ว่าจะไม่เคยจากติ๊บไปไหน มันก็เป็นช่วงระยะเวลาไม่น้อยเลยที่จะพิสูจน์ความมั่นคงของติ๊บที่มีต่อพี่ไม้ไม่ใช่เหรอคับ " หมอติ๊บตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
" พี่ก็รู้ แต่พี่ก็อดห่วงไม่ได้อะ เวลาที่เราไปอยู่ไกลกันมันอดคิดไปต่างๆนาๆไม่ได้อะติ๊บ " ผมรวบเอวบางมาอยู่ในอ้อมแขนเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่
" ติ๊บก็คิดถึงพี่ไม้แต่เลือกที่จะให้ความไกล ให้เวลาทำหน้าที่ของมัน ให้เรารู้คุณค่าของคนที่อยู่ตรงหน้าเราตอนนี้เวลาที่เขาไม่อยู่ เผื่อวันนึงที่พี่ไม้กลับมาจะได้รู้คุณค่าของติ๊บ และเราจะรักคนที่อยู่ตรงหน้าเรามากขึ้นคับ "  เจ้าตัวเล็กตอบอีก

ผมกระชับวงแขนแน่นขึ้น ก้มหน้าไปซุกกับซอกคอและแก้มขาวเนียน ตอนนี้อากาศกำลังดี
" วันนี้วันเกิดติ๊บพี่ก็มีคอนโดที่นี่เป็นของขวัญ เอาไว้ให้ติ๊บมาพักเวลาที่ติ๊บต้องการความเป็นส่วนตัวหรือพาเพื่อนๆมาสนุกสนานได้เผื่อจะต้องการใช้ชีวิตวัยรุ่นบ้าง  "
" โห พูดซะเป็นป๋าเลยนะนี่  มันไม่ใช่ของติ๊บหรอกคับมันเป็นห้องของเราต่างหาก "
หมอติ๊บพูดจบก็ได้รางวัลเป็นการหอมแก้มฟอดใหญ่
" งั้นเหรอ  ห้องของเรา งั้นเราเจิมห้องกันหน่อยดีมั้ย "                                               

ผมไม่รอคำตอบรีบอุ้มคนตัวเล็กจากระเบียงเข้าห้องนอนทันที  และไม่ต้องถามว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป 
นอกจากการเล่นผีผ้าห่ม  อิอิ เขาเรียกว่าเจิมห้อง ผีบ้านผีเรือนจะได้คุ้นเคยกับกิจกรรมเข้าจังหวะของเรา  ฮาฮา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 25-06-2011 15:25:49

คุณหมอหายเป็นปกติยังค้า....ขออย่าให้คุณสุกคุณใส ติดใจคุณหมอ จนทิ้งรอยไว้นะคะ



"กิจกรรมเข้าจังหวะ" ....ชอบจริงคำนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 25-06-2011 15:38:11

หมอไม้ป่วยเป็นอีสุกอีใสนี่เอง ตอนแรกคิดว่าหมอไม้คงงานยุ่งมากกกก
รึไม่ก็แอบไปตามหาหัวใจยังดินแดนอันไกลโพ้น......ทะเลโน่นแหนะ
เพราะหายเงียบไปเลย ป่วยคราวนี้อยู่ห่างไกลกัน ขอเดาว่าคงโทรไปอ้อนหมอติ๊บทุกวันหละสิ  :z1:
ยังไงก็ขอให้หายป่วยเร็วๆ นะคะ

อ่านตอนล่าสุดนี้ หวานซึ้งตรึงใจซะจริงๆ เลยค่ะคุณหมอ  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-06-2011 16:05:54

 :z1:น่ารักและดูอบอุ่นมากๆคะ........กินของหวานแล้วก็เบริ์นกันไป ..เริ่ดค๊า บรรยากาศดีนะคะคอนโดอะ โรแมน~~~~~~ได้ตลอดเลยดี่คุณหมอไม้สุดหล่อ ว่าแต่เอ่อห้องน้ำที่ว่าซีทรู....ขอไปแอบส่องด้วยได้มั้ยอิอิ น้องหมอติ๊บคงเพลิดเพลินกะการทำอาหารแน่เลยห้องครัวมีครบทุกอย่าง..."วิมานของเรา" จริงๆ อยากอ่านตอนเข้าครัวจ้งเลยคงสนุกน่าดู....มีหมอไม้สุดเลิฟเป็นลูกมืออู๊ยยยน่ารัก แค่คิดนะเนี่ยจี่้นไปถึงไหนแล้วเนี่ย ขอสักน่๊ดนะคุณหมอสุดหล่อที่สู๊ดดดดดด..,.,ขอบคุณคะ :กอด1: :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-06-2011 16:15:31

มีปัญหาโทรไปออดอ้อนหมอผิวหนังเรื่องจุดด่างดำที่ยังเหลือทิ้งไว้ ก็ได้คำตอบกลับมาว่า

รอยด่างดำก็ทำเเซอร์ซักรอบสองรอบก็ไม่เหลือทิ้งไว้แล้วละ   แต่รอยเหี่ยวย่นนี่ยากหน่อยนะ ตราบใดที่อายุเพิ่มเอาเพิ่มเอาแบบนี้

ฟังด้วยความงุนงง  อายุนะเว้ยไม่ใช่น้ำตาล จะได้ควบคุมได้เวลามันพุ่งปรี๊ด  ปะเดี๋ยว....

ประเดี๋ยวเขาก็หอมวะหรอก  หมออะไรปากคอเราะร้ายขนาดนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-06-2011 16:23:02

 :m20:^____^ :m20: หมอติ๊บให้คำปรึกษาน่ารัก5555...หมอไม้จับกดเลยค๊า55555 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 25-06-2011 18:05:34

ดีใจนะคะที่หมอไม้หายแล้ว และก็คงจะกลับมาหล่อเหมือนเดิมแล้ว
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกอบอุ่นดีจัง รับรู้ได้ถึงความรักที่สองคุณหมอมีต่อกัน
หมอติ๊บเป็นคนดีจริงๆ อิจฉาหมอไม้เลยนะเนี่ย ที่มีแฟนน่ารักขนาดนี้
เป็นกำลังใจให้ มาต่อตอนต่อไปเร็วๆ นะคะ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 25-06-2011 18:36:57

หมอไม้กะหมอติ๊บยังคงสวีทวี้ดวิ้วตลอด :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 25-06-2011 23:16:22

หายแล้วเหรอคะคุณหมอ  :mc4: :mc4: :mc4:

จะได้อ่านเรื่องต่อแล้ว  o13

ปล.แต่ก็อย่างที่หมอว่านะคะ
เราอาจควบคุมได้ในหลายอย่างแต่ยกเว้น อายุ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 25-06-2011 23:43:23

กด like หมอติ๊บได้ไหม 55555
รอยดำทำเลเซอร์หายแต่รอยย่นนี่คงต้องลดอายุนะคะหมอไม้
เอิ๊กๆ รักหรอกจริงหยอกเล่น ขำๆ เนอะๆๆ :laugh: :laugh:

เเล้วเจิมห้องใหม่กันไปกี่รอบเนี่ย 555555
 :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 26-06-2011 01:41:13

คุณหมอไม้หายแล้วหรอคะเนี่ย

โอ้วววว ตอนนี้โรแมนติกมากมาย ทำเอาเค้ายิ้มไม่หุบเลย

อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: AAigoo ที่ 26-06-2011 20:32:01

พี่ไม่หื่นอ่ะ แต่พี่ติ๊บน่าร้ากกกกก

เจิมห้องแบบนี้  :-[

ยังน่ารักเหมือนเดิมเลย  :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-06-2011 23:20:35

หมอไม้ค๊า ถือโอกาสฉลองสองงานเลยนะ ทั้งฉลองวันเกิดหมอติ๊บ ทั้งเจิมห้องใหม่ คิคิคิ

หมอติ๊บให้คำปรึกษาหมอไม้ได้โดนใจมากๆ ค่ะ  5555   ใครจะหน้าเด็กได้ตลอดอย่างหมอติ๊บไม่มีแล้วจ๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 27-06-2011 00:13:27

หมอไม้ทำเนียนนะค่ะ  เผลอแผล็บเดียวอุ้มหมอติ๊บเจิมห้องซะแระ :-[ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Heart ที่ 27-06-2011 07:23:11

ไอหย๊ะ จริงๆเข้ามาอ่านเรื่องนี้นานมากแล้ว แล้วก็ติดเรื่องนี้มากด้วย ชอบหมอติ๊บมากกกกกกกกๆๆๆๆๆจนอยากมีพี่ชายน่ารักๆแบบนี้อะ อิจฉาหมอไม้สุดๆ มีแฟนน่ารักโคตรๆอ่า เอิ๊กๆ [เดี๋ยววันหลังควงกันมาเดอะมอลล์งามฯเมื่อรัยนะ น้องจะไปแอบส่อง 55555] :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 27-06-2011 09:22:52

หมอติ๊บให้คำปรึกษา
ได้ดีมากเลยยยยยยย
 :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-06-2011 15:40:33

สำหรับตอนต่อไปอัพลงเฟซบุคให้เรียบร้อยแล้ว
วานหนุ่มแฮคน้องชายสุดหล่อจัดการต่อด้วยนะ
พอดีพี่อัพกี่ทีๆมันก็เออเร่อ ช่วงนี้ร่างกายอ่อนแอ  ขอแวะไปหานมดูด เอ้ย ดื่มก่อน 
ไว้จะกลับมาทำหน้าที่เมื่อกลับมาหล่อตามปกติ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 28-06-2011 15:43:06

ตั้งหน้าตั้งตา รอ  ตอนต่อไป   เจิมห้องๆ  เอิ้กๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 28-06-2011 15:44:19

นั่งดู แดจังกึมไป  แอร๊ย  หน้าใคร  ใส่เสื้อเขียว  หล่อเชียวเอิ้กๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 28-06-2011 16:41:26

เอ่อ พี่ไม้ครับ  เอ่อรูปดิส  อ่ะใช่เอ่อ  รูปเพ่ป่ะ  ไหงหน้าตา  เอ่อ  หล่อจัง
ไม่เสียที  ที่ออกตัวซะว่าหล่อทุกมุมมอง  แต่เอ๋  เอาคำไหน  มาเทียบ 
คิงคองอ่าา  ออกจะหล่อเท่จะ  รับไปซะคำชมผม หึๆๆๆๆ  เพราะว่า
เอารูหมอติ้บลง  ดิสดีกว่าอ่ะเพ่  ชอบหมอติ้บมากกว่า  กร้ากๆๆๆๆๆๆๆ :z2:
  หมายเหตุ   ท่าใช่ใช่รูปพี่ ไม้  :m31: :fire: :m31:  อิจฉาๆ หล่อเกินไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 28-06-2011 16:46:51

^
^...น้องข้างบนจ๊ะ รูปนี้ละจ๊ะ รูปหมอติ๊บสุดน่ารัก :impress3: หล่อมากๆๆๆๆๆๆๆ ... :o8: :-[ :impress2:
คุณหมอไม้เค้าคงคิดถึงแฟนอย่างหนักอะ.....เปลี่ยนดีสเพลย์ รูปแฟนเรื่อยๆๆ ชอบมากมายคะ..

แฟนใครไม่รู้น่ารักแถมยังเก่งอีกต่างหาก...

คุณหมอไม้ถึงกะหานมดูด กันเลยทีเดียว อุ้ย ดื่ม 5555 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 28-06-2011 17:19:25

หวังว่า คงจะไม่ดูดนมเปรี้ยวทีเดียวครึ่งโหลอีกล่ะครับ หมอไม้
.
คิดถึงหมอติ๊บ เน๊อะ!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 28-06-2011 17:21:19

อ้ากกกกกกก    :pighaun: :pighaun:  คุณพี่ครับทำไมถึงหล่อน่ารักซะขนาดนี้หมอติ้บ   
<แม่ฮ่ะขอห่อใส่ถุงซักที่หน่อยครับด่วนเลยครับ>  ของผมทำไมไม่น่ารักหล่อแบบนี้มั้งนา
รายนั้นเมื่อวานผมทำจานเค้าแตกโกรธซะ  ผมนึกว่าจะโดนเจือน แน่เลย
เฮ้หยุด  อย่างงี้  ชักคิดถึง  หมูน้อยจังเลย
  อ่านของ  หมอทำให้ผมกล้าบอกแม่ซักที  <คนนี้แหละครับ  คนที่ผมรัก>
ตอนนี้ก็ผ่านพ่อแม่มาแระครับทุกคนในบ้าน  เลือกตั้งคราวนนี้ก็กะพาไปญาติอีกรอบ
ให้พอรู้จักไว้บ้าง    หมอฮ่ะเลือกตั้งคราวนี้  กา เบอร์ไรครับ  <ล้อเล่นน่ะครับ>
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-06-2011 18:28:46

ไม่รู้อ่ะคับว่ากาเบอร์ไหน  เพราะตาลายอ่านไปได้  พรรคเพื่อเธอออ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 28-06-2011 18:48:58

พี่ไม้ถามไรนิด   ตอนนี้ อ่ะพี่ติ้บ  <เรียกถูกป่ะตอนนี้ผม  ยี่สิบเก้าแระ>  ตอนนี้ขาถึงเบรกยังอ่ะ
หรอพี่ไม้ยังทำหน้าที่  สารถี  อย่างเดิม  แอบกัดพี่ติ้บน้อยซักดอก    <กร้ากกก>
  หมายเหตุ  แฟนกลับมาเราไปกินไรกับแฟน  ขอสวีท  กะหมูน้อยดำหน่อยดีกว่า  ฮิ้วววว
แกล้งใครบางคนให้คิดถึงบางคนเล่นๆ  บ่อยแบบนี้หนุกดีเฮะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 28-06-2011 19:43:55

ว้ายยยย หมอไม้มาแล้ววว
คิดถึงหมอติ๊บจัง


มาบ่อยๆนะเค้าคิดถึงนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: iambeer ที่ 28-06-2011 22:38:33

อิจฉา :serius2:แง่มๆ เมื่อไหร่จะมีแบบนี้มั่ง

เห้อ GP อย่างเรานอนฟังเสียงหญ้างอกต่อไป :sad4: 55555

อยากย้ายกลับบ้าน :o12:

ป๋อหล๋อ. พี่ไม้ตอนเปน GP พี่เข้าไปทำที่รพ.มน ได้ไงอะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 28-06-2011 22:47:20

สำหรับพี่หมอคงอยู่พรรคเพื่อเธอตลอดไปแหละ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Heart ที่ 29-06-2011 00:31:55

แล้วสรุปว่าดิสตอนนี้รูปคัยอ่า เดกน้อยเริ่มสับสนอย่างแรงส์แล้วน๊า แล้วตกลงหมอไม้เลือกพรรคอรัยฮะ เพื่อเทอหรอฮะ เอิ๊กๆ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 29-06-2011 08:49:44

นอกจากพรรคเพื่อเธอ พี่ว่าหมอไม้ต้องมีภูมิใจเธอแอบไว้ในใจด้วยแน่ๆ เนอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 29-06-2011 11:09:42

สวัสดีคะ

จะรบกวนเข้ามาบอกว่า...

ตอนต่อไปๆ  อย่าเขียนฉาก Nc เรท มากนักนะ  ประมาณไม่ควรเขียนให้มีฉากบรรยายการร่วมเพศ  รวมถึงการทำ oral sex

เด๋วเล้าฯ  โดน ict ปิด  จบเห่กันพอดี

แต่ถ้าเขียนแบบเชิงเปรียบเทียบ  น่าจะได้นะเจ้ว่าช่วยๆ กันหน่อยนะคะ

เจ้สอง  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 29-06-2011 12:06:39

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ หนูพลาดไปได้ยังไง  :z3: :z3: :z3:
หวานตั้งแต่แรกๆเลยคะ อยากรู้ว่าดิสเพลตอนนี้เป็นรูปใครคะ  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ปล.เพิ่งอยู่หน้า28เอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 29-06-2011 14:52:44

  เห็น เจ้สอง เข้ามาเตือน เรื่องฉาก nc  แต่ผมยังไม่เคยอ่านเจอฉาก nc ในเรื่องน้เลยแฮะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 29-06-2011 15:41:10

หมอติ๊บให้กำลังหมอไม้เรื่องอายุดีจังเลย ดีแล้วจะได้ไม่วอกแวก ด้วยขายไม่ออก แก่เกิน อิอิ.....


เจ้สองครับ.......เนื่องจากกระผมเป็นลูกเล้าที่ดี มีคารวะ ขอทำอย่างนี้นะครับ
เปิดนิยายอ่าน แล้วก็เปิด DVD AV ควบกันไป นิยายไร้ NC ก็ไม่เป็นไร เพราะเราดูจากหนังควบเอา นะครับ เจ้สอง
ไม่รู้คนอื่นจะทำแบบนี้หรือเปล่านะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 29-06-2011 15:47:43

555+ เห็นด้วยกะรีบน นะ


 :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 29-06-2011 20:39:27

เข้ามารอตอนต่อไปจากหมอไม้คะ คิดถึงแล้วละอยากอ่านต่อแล้วคะ
และก็ขอบคุณเจ้สองนะคะที่เข้ามาบอกกล่าวกัน ดิฉันเองชอบอ่านนิยายในเล้านี้มากๆ
ต้องขอบคุณทีมงานที่ทำให้มีเรื่องราวดีๆ ได้อ่านกัน เช่นจากการที่ได้อ่านเรื่องนี้
ก็ได้รับรู้เรื่องราวดีๆของคนสองคน การใช้ชีวิตที่น่าเอาเป็นแบบอย่าง ในบางส่วนก็ยัง
ได้นำมาปรับใช้ได้ด้วย เช่น การเรียนและการใช้ชีวิตของคุณหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 29-06-2011 23:30:08

รูปพี่ติ้บอ่าาาครับ   เห็นรูปหึๆๆๆ  อยากแย่งหมอติ้บหึๆๆๆๆ<แหย่พี่ไม้เล่นกร้ากกกก>

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 30-06-2011 18:46:49

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 167

เดินตลาด  หรือเดินห้าง   อย่างงง







เช้าตรู่ผมตื่นมาด้วยความเหนื่อยอ่อน สงสัยจะเจิมห้องกันหนักเกินไปหน่อย อิอิ

ผมตื่นมาเพราะแสงแดดรำไรที่ส่องเช้ามาทางหน้าต่าง ประกอบกับเสียงบรรเลงจากวงโยธวาทิต ของโรงเรียนมัธยมประชานิเวศน์ ที่ได้เวลาเคารพธงชาติแล้วซิน่ะ  แสดงว่าไม่ใช่เช้าตรู่แล้วซิ

หมอติ๊บกำลังจัดเตรียมขนมปังปิ้ง กาแฟหอมกรุ่นอยู่ที่ระเบียง ก่อนจะให้ผมเข้าไปอาบน้ำอาบท่ามาจัดการอาหารเช้า ชดเชยพลังงานที่สูญเสียไป

วันนี้ผมตัดสินใจลางานที่คลินิกของแม่ อยู่เป็นการส่วนตัวกับหมอติ๊บสองต่อสองที่ห้องของเรา ผมบอกกับเจ้าตัวเล็กว่า ที่นี่จะมีซุปเปอร์มาเกตอยู่ด้านล่างคอนโดด้วยแต่ไม่แน่ใจเวลาเปิดปิดเท่าไหร่นัก ถ้าอยากไปเดินตลาดก็เดินลงไปด้านล่างแล้วเลี้ยวซ้ายออกประตูเล็กก็จะเจอกับตลาดไฮโซของย่านนี้ คือบองมาเช่  แต่ถ้าเลี้ยวขวาออกไปก็จะเจอตลาดธรรมดาไม่หรูหราไฮโซแต่ก็น่าเดินไม่แพ้กัน นั่นคือตลาดประชานิเวศน์ 1  เจ้าตัวเล็กจึงออกแรงลากจูงผมลงมาจากคอนโดตรงไปยังตลาดประชานิเวศน์ 1 ด้วยเหตุผลที่ว่า เจ้าตัวไม่ใช่ไฮโซ

เราเดินลงมาจากคอนโดเดินเลียบถนนประมาณ 100 เมตรก็ถึงตลาดประชานิเวศน์เป็นที่เรียบร้อย เจ้าตัวเล็กง่วนอยู่กับการซื้อเนื้อหมู เนื้อไก่ และผักสดอีกหลายรายการ ผมเหรอจะมีหน้าที่อะไรได้นอกจากเป็นคนจ่ายเงิน และคนใช้ถือของหนักเดินตามหลังเจ้านายอยู่ต้อยๆ  เพิ่งเข้าใจหัวอกคนใช้ก็ตอนนี้แหละ

เสร็จจากการเลือกซื้อข้าวของไปทำกับข้าวแล้ว ก็ได้ ขนมครกชาววัง ตามมาด้วยกล้วยปิ้งประชานิเวศน์สูตรเด็ดของที่นี่ แล้วก็เดินตัวปลิวกลับขึ้นห้องไปปล่อยให้ผมหอบข้าวของหนักๆพะรุงพะรัง ทั้งเลอะ ทั้งเหนื่อย  เฮ้อ  หมดหล่อพอดีเมื่อต้องมารับบทคนใช้

เมื่อกลับมาถึงห้องเจ้าตัวเล็กก็ออกคำสั่งให้ผมเป็นผู้ช่วยเพราะวันนี้จะสอนทำข้าวหมกไก่สูตรหมอติ๊บว่างั้น  โดยให้เหตุผลว่าเวลาผมไปอยู่ที่โน่นจะได้ทำกับข้าวทานเองได้

เจ้าตัวเล็กเริ่มจากการนำน่องไก่อวบๆ ออกมาล้าง  แล้วก็หันมาสั่งผมให้โขลกพริกไทยดำกับรากผักชีจนละเอียดเข้ากันดี ก่อนนำไปคลุกเคล้าให้เข้ากันกับเนื้อไก่ปรุงรสด้วยผงปรุงรส ซีอิ๊วขาว ซอสหอยนางรม ก่อนบอกเทคนิคพิเศษว่าให้ใส่น้ำมันงาลงไปในไก่เล็กน้อยพร้อมด้วยผงกะหรี่และผงขมิ้น หมักไก่ทิ้งไว้ จากนั้นก็หันมาสั่งให้ผมเตรียมหุงข้าว

" ทำไมแค่ขั้นตอนหมักไก่ยังยุ่งยากขนาดนี้เลย แล้วพี่จะจำได้หมดมั้ยนี่  มีขั้นตอนที่ง่ายกว่านี้มั้ยคับหมอติ๊บ " ผมแกล้งโอบเอวหมอติ๊บจากด้านหลังที่กำลังล้างอุปกรณ์อยู่ที่ซิงค์

" อ่อ ง่ายกว่านี้ก็มีนะ "  เจ้าตัวเล็กตอบยิ้มๆ

" ทำไมไม่สอนวิธีง่ายๆให้พี่ละ เอาแบบที่จำง่าย ทำได้ง่าย ไม่ยุ่งยาก ไม่เปลืองเวลาแล้วก็อร่อย " ผมถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

" ก็ไม่ต้องทำอะไรมากนี่ครับ พี่ไม้ก็แค่ลากลงไปกินในน้ำแบบที่พี่ไม้เคยทำไง ง่ายมั้ย "      เจ้าตัวตอบเสร็จก็หัวเราะร่าปล่อยให้ผมงุนงงชั่วครู่ กว่าจะรับมุกทันก็โดนหาว่าเป็นกระต่ายน้อยไปเรียบร้อยแล้ว

จากนั้นเจ้าตัวให้ผมล้างขาวให้สะอาดแต่ไม่ให้ใช้นำประปาหุงข้าว                                   

ผมเพิ่งมารู้ตอนนี้แหละว่าน้ำประปาที่เขาบอกว่า ประปาดื่มได้ ของกทม.นั้น มีคลอรีน  ที่เมื่อโดนความร้อนจากการหุงข้าวแล้วก็จะกลายเป็นสารก่อมะเร็งชั้นดี  อูยยยย น่ากลัวเหมือนกันน่ะ

ล้างข้าวเสร็จแล้วก็แช่ข้าวในน้ำโดยใช้น้ำมากกว่าการหุงข้าวทั่วไปนิดหน่อย จากนั้นก็นำผงขมิ้น ผงแกงกะหรี่ และเครื่องเทศที่เหลือจากการหมักไก่ พร้อมกับไก่ที่หมักไว้ใส่ลงไปในข้าวแล้วก็กดหุงข้าวตามปกติ  ชั่วอึกใจเดียวข้าวหมกไก่ก็เสร็จอย่างง่ายดาย สีสวย รสชาติดี และหอมกรุ่นเป็นที่ยั่วตายวนใจยิ่งนัก

ถัดจากนั้นก็เป็นการทำน้ำฮะจาด ( ไม่รู้เขียนถูกหรือเปล่า ) โดยการนำน้ำสมสายชูขึ้นตั้งไฟ ใส่น้ำตาลทรายลงไปเล็กน้อย เกลือป่น ตามด้วยการบดพริกไทยดำลงไปนิดหน่อย ซอยต้นหอมผักชี แตงกวา และหอมแดงตามลงไป  แค่นี้ก็เรียบร้อย  เรียบง่ายในเวลาอันรวดเร็วอย่างเหลือเชื่อ  แต่ถ้าให้ผมทำคนเดียวคงใช้เวลาค่อนวันละมั้งนั่นน่ะ

ส่วนขนมหวานมื้อนี้ไม่ต้องเพราะมีขนมครกและกล้วยปิ้งมาด้วยแล้ว แต่ชักไม่แน่ใจว่าจะเหลือมาถึงผมหรือเปล่าเท่านั้นเอง

หลังจากจัดการกับอาหารมื้อนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว เราสองคนก็เดินลงไปด้านล่างกะว่าจะไปซื้อของในซุปเปอร์มาเก็ตมาเก็บไว้ในห้องในส่วนที่ขาดหรือยังไม่มีตามที่เจ้าตัวเล็กออกคำสั่ง   เอ้ย เสนอความคิดเห็น ด้วยสายตาที่หาเรื่องของหมอติ๊บก็ไปเจอกับร้านกาแฟเล็กใต้คอนโด ทั้งๆที่ผมเดินเข้าออกที่นี่มาหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่ยักกะเห็นร้านกาแฟนนี้เลย แต่หมอติ๊บมองเห็นได้  และบังเอิญเสียด้วยซิที่ร้านกาแฟเล็กๆใต้คอนโดนี้ดันมีไอศครีมโฮมเมดเสียด้วยซิ เฮ้อ เรด้าร์เขาดีจริงๆ

แค่นั้นยังไม่พอเมื่อเดินลงไปซุปเปอร์มาเก็ตด้านล่าง เจ้าตัวยังไปสำรวจเส้นทางด้านหน้าทางเข้าคอนโด ดันไปเจอร้านเค้กเข้าเสียอีก  สวรรค์ของหมอติ๊บเลยซินะเนี่ย

ผมเดินตามหลังหมอติ๊บอยู่ดีๆเงยหน้าจากชั้น ในซุปเปอร์มาเก็ตขึ้นมาก็พบว่าหมอติ๊บหายไปเรียบร้อยแล้ว ผมเดินตามหาจนทั่วซุปเปอร์มาเก็ตก็ยังไม่มีวี่แววของหมอติ๊บ เอ๊ะหรือว่าจะปวดหัว ปวดท้องกลับขึ้นห้องไปก่อนแล้ว  ผมจึงรีบซื้อของเดินขึ้นห้องไป แต่ปรากฎว่าก็ไม่เจอร่างของหมอติ๊บในห้องแต่อย่างใด จนชั่วครู่ใหญ่ๆเจ้าตัวก็เดินขึ้นห้องมาพร้อมกับหนังสือหลายเล่มและแน่นอนส่วนใหญ่มันเป็นตำราทำกับข้าวที่เจ้าตัวมักจะกว้านซื้อมาเก็บไว้และลองทำตามสูตรหรือพลิกแพลงไปบ้างตามแต่คิดจะทำ  แต่ที่แน่ๆคนที่รับหน้าที่ชิมจนตัวกลม ก็คือคนหล่ออย่างผมแน่นอน

หลังจากกลับขึ้นมาบนห้องเจ้าตัวก็จัดแจงข้าวของเข้าตู้เป็นที่เรียบร้อยก่อนจะมานั่งรับรมที่ระเบียงหลังห้อง ทอดอารมณ์อย่างสบาย นานแล้วซินะที่ผมไม่มีโอกาสได้เห็นหมอติ๊บผ่อนคลายและปล่อยตัวสบายๆไปกับวันพักผ่อนแบบนี้  เพราะอยู่ที่บ้านเวลาว่างเจ้าตัวก็จะลงมาช่วยแม่ที่คลินิคแทนการพักผ่อนหรือแม้กระทั่งช่วงดึกเจ้าตัวก็ยังอ่านหนังสืออ่านตำราเสียจนดึกดื่นเหมือนตอนที่เรียนเป็นนิสิตแพทย์ไม่ผิดเพี้ยนแต่อย่างใด

ตกบ่ายในวันพักผ่อนผมจึงชวนเจ้าตัวเล็กออกไปเดินห้างตามประสาคู่รุกอย่างคนอื่นๆบ้าง แหมมีแฟนน่ารักมันก็ต้องโชว์หน่อย จะขังให้อยู่แต่ในคลินิคเดี๋ยวก็แก่ทิ้งเสียเปล่าๆ ผมจึงเสนอแนวทางให้เจ้าตัวเล็ก

" ติ๊บอยากไปเดินไหนพี่มีตัวเลือกให้สองตัวเดอะมอลล์งามวงวาน หรือเซ็นทรัลลาดพร้าว "  ผมยื่นหน้าเข้าไปถามเจ้าตัวเล็กที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ที่ม้านั่งนอกระเบียง

" ตรงนี้มันใกล้ที่ไหนมากกว่าอะ ระหว่างสองที่นี้อะคับ " หมอติ๊บเงยหน้าขึ้นมาถาม

" ถ้าใกล้ก็เดอะมอลล์ใกล้กว่า ขับรถเลียบคลองประปานี่ไปก็ถึงแล้ว " เจ้าตัวทำท่านิ่งคิดให้ผมรอคำตอบชั่วครู่

" แล้วมันมีสเวนเซ่นมั้ยอ่ะ  " สุดท้ายหมอติ๊บก็เผยไต๋ออกมาพร้อมกับยิ้มเคอะเขิน

" มีดิมีสองที่ด้วยถ้าพี่จำไม่ผิดอะ "  ผมตอบยังไม่ทันจบเจ้าตัวก็ผลุดลุดขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวพลางกำชับให้ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวด้วยเช่นกัน   บทจะปุบปับก็เพราะมีไอติมเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาแบบนี้ทุกทีซิน่า  แฟนใครน้อ แฟนใคร

 

ครึ่งชั่วโมงถัดมาผมก็ขับรถแจ๊สสีแดงคู่ใจมาอยู่ในลานจอดรถห้างเดอะมอลล์งามวงวานเป็นที่เรียบร้อย ก่อนจะเดินตามเป็นคนใช้ตามหลังเจ้านายมาช๊อปปิ้ง  เฮ้อ กะจะควงแขนแฟนซะหน่อยทำไมแผนมันผิดพลาดไปเยอะเลยว่ะ

ทันทีที่ถึงเดอะมอลล์เจ้าตัวเดินตรงไปยังชั้น G เพื่อออกตระเวรหาเป้าหมายทันที และเป็นความโชคดีเหลือเกินที่เดอะมอลล์มักจะมีเทศกาลขายอาหารอยู่เป็นประจำ ยังไม่ทันไรก็ได้กล้วยแขกในห้างอย่างแพงไม่รู้อร่อยตรงไหนมาเดินไปชิมไปเป็นที่เรียบร้อย นี่ยังถึงขั้นสั่งผมก่อนเดินว่า

" เดินให้ทั่วก่อนแล้วค่อยหาซื้ออะไรทีเดียว  จะได้ไม่ต้องหิ้วไปหิ้วมา "

" งั้นเราไปเดินข้างบนกันดีมั้ยชั้นบนสุดมีโรงหนัง มีช็อปปิ้งมอลล์ด้วย "  ผมเสมอแนวคิด

ชั่วครู่เดียวเจ้าตัวก็เดินเกาะแขนผมเดินตามต้อยๆ แบบนี้ค่อยน่าชื่นใจหน่อย  ควงแขนเป็นแฟนกัน

" ยิ้มอะไร "  หมอติ๊บเงยหน้าจากถุงกล้วยแขกขึ้นมาถามผม

" เปล่า ก็นานทีปีหนจะเป็นติ๊บกล้าเกาะแขนจูงมือพี่แบบนี้นี่นา " ผมหันไปตอบอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง

" อ๋อ อย่าดีใจไปติ๊บแค่ทำหน้าที่พลเมืองดีพาคนแก่ขึ้นบันไดเลื่อนเดี๋ยวลุงเป็นลมตกบันได้ไปจะไม่มีคนจ่ายค่าของที่อยากได้ให้ "  แป่ววว ไมคำตอบมันโหดร้ายกับคนหล่ออย่างผมแบบนี้

ขนาดมาเดินชอปปิ้งมอลล์เล็กที่มีร้านขายเสื้อผ้าอยู่เต็ม หนังน่าดูหลายเรื่อง แต่ที่ได้กลับมามีเพียงทาโร่อบกรอบกับน้ำแดงหนึ่งกระป๋อง ยังดีที่ผมห้ามไว้ได้ทันเมื่อเจ้าตัวเดินตรงไปยังตู้ขายไอติมโบราณ

หลังจากนั้นเราก็เดินตระเวรช๊อปปิ้งกันอีกนิดหน่อย จนทั่วเดอะมอลล์ก่อนจะมาสิ้นสุดที่เป้าหมายหลักของการมาเดอะมอลล์คราวนี้  สเวนเซ่น

ทันทีที่นั่งลงในร้านที่นี่คนค่อนข้างเยอะทีเดียว และตอนนี้ผมก็เพิ่งรู้ว่าที่นี่ใกล้มหาวิทยาลัยหลายแห่งจึงทำให้มีคนมาเดินพลุกพล่านพอสมควรสังเกตจากการแต่งตัวชุดมหาลัยของคนที่เดินผ่านไปมา แล้วมันก็แน่นอนที่มีคนหันมาจ้องหน้าผมบ้างด้วยความหล่อที่เข้าตา แต่ก็ไม่ค่อยชอบใจนักเมื่อมีผู้คนชาวสีม่วงหันมาจ้องมองหมอติ๊บด้วยความสนอกสนใจ  ด้วยเหตุนี้แหละมั้งผมเลยไม่อยากพาออกไปข้างนอกเท่าไหร่  เดี๋ยวโรคลงหึงหวงมันจะกำเริบเอา

เสร็จจากไอศกรีมแล้ว เจ้าตัวก็พาผมเดินดูอาหารอีกครู่ใจก่อนจะเดินหิ้วขนมและของกินกันกลับมาเพียบ  จนทำให้ผมงงไม่ได้ว่าผมพาหมอติ๊บมาเดินห้าง หรือเดินตลาด ทำไมมันมีแต่ของกินหว่า รู้งี้ไปเดินตลาดบองมาเช่ดีกว่ามั้ยจ๊ะ  หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 30-06-2011 18:53:55

หวัดดีครับพี่ไม้  รับนมเปรี้ยวกี่ขวดดีครับ  เด๋วซื้อไปฝาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 30-06-2011 18:58:17

หวัดดีคะหมอไม้  +1 ให้หมอไม้

แต่หนูเพิ่งอ่านหน้า 91เองนะ   พยายามจะอ่านให้ทันคะ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 30-06-2011 19:05:03

หึ หึ หมอติ๊บช่างน่ารักเสียนี่กระไร รุ้จักใช้ความใหญ่โตโอฬารให้เกิดประโยชน์ตั้งหลายอย่าง
แล้วก้อได้ลัลล้า แบบสบายใจ อิอิ เล็กพริกขี้หนู จริง จริ๊ง............

หมอไม้ครับ....ตอนนี้ได้ไปช่วยที่คลีนิกคุณแม่บ้างมั้ยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 30-06-2011 23:37:03

พี่ไม้ของหมอติ๊บต้องสามารถเป็นได้หลากหลายบทบาท บ้างครั้งก็สวมบทคนใช้เดินตามเจ้านาย หรือเป็นนักชิมผู้ยิ่งใหญ่ แต่ที่สมบทบาทสุดสงสัยจะตาแก่ใจป๋า 5555
หมอติ๊บดูจะทานเก่งกว่าหมอไม้ ทำไมไม่อ้วนเลยอ่ะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 30-06-2011 23:45:36

 :m20: มุขของคุณหมอติ๊บนี่ร้ายจิงๆเรย เค้านับถือ

คุณหมอติ๊บก้อยังน่ารักอยุ่เหมือนเดิม มีไอติมเป็นตัวล่อตลอด

คิดถึงคุณหมอติ๊บจังเลย อ่าาาาาาา :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: beebeekung ที่ 01-07-2011 01:19:49

555+ เรื่องกินนี่เรื่องใหญ่นะพี่หมอไม้ คึกๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 01-07-2011 04:58:06

เอ่อ ไม่ทราบว่า บรรดาอาหารทั้งหลายที่หิ้วกลับเข้าบ้าน
มีผลกับการเติบโตเฉพาะหมอไม้เหรอคะ เพราะเดาว่าหมอติ๊บน่าจะหุ่นพริ้วปลิวลม อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 01-07-2011 13:25:05

***อยากจะบอกดังๆว่า......แฟนใครไม่รู้ :impress3:.....น่ารักและเก่งที่สุด :impress3: เรื่องบางเรื่องเกี่ยวกับชีวิตประจำวันง่ายๆเรายังไม่รู้เลยทริกเล๊กๆน้อยๆ ที่น้องหมอติ๊บบอกใส่หูพี่ไม้(สอนนั่นเอง5555)....ใช้ได้ดีมากขอบคุณหมอไม้ด้วยคะที่สอดแทรกไว้ในเรื่อง.,, ส่วนเรื่อง NC เรื่องนี้ยังไม่เห็นอะแต่สนุกได้คะ เออหรือว่าหมอไม้เค้าไม่เก่งเรื่องนี้555555 :กอด1: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-07-2011 16:12:32

หมอติ๊บทำไมไม่อ้วน

นั่นซิ นี่คือคำถามที่ผมเองก็ยังหาคำตอบไม่ได้และทางการแพทย์ก็ไม่สามารถให้คำตอบได้
กินยังกะปอบลง  มีแต่ขนมหวาน ทั้งหวาน ทั้งมัน  อ้วนๆทั้งนั้น
แต่ทำไมไม่ยักกะอ้วน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 01-07-2011 17:06:54

ุ^
^...เค้าเรียกว่า...ทำบุญมาดีคะคุณหมอไม้ 555 ...เหนือหมอไม้ัยังมีหมอติ๊บ กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ..เค้ากินเท่าไหร่ไม่อ้วน ร่างกายเค้าเผาผลาญมาดีว่างั้น 555 :m20: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Heart ที่ 02-07-2011 13:56:24

ง่ะ เดอะมอลล์ๆๆๆ ที่สุดแห่งไอติม มีเยอะปัยมั๊ย ว่าแต่ มุขพี่หมอติ๊บนี่สุดยอดจิงๆ ยิงได้ตลอดจิงๆ 55555 :z1: :mc4:   ปล. ทำไมหว่า เดกน้อยปัยกินซเวนเซ่นเดอะมอลล์ทุกสัปดาห์อะ ทำไมถึงไม่เคยเหนนนนนนคู่พี่หมอหว่า ทำม้ายยยยย?!! :serius2: :o12:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: KM_Gloom ที่ 02-07-2011 14:31:19

ตอนนี้เป็นโรครักๆเลิฟๆคุณพี่หมอติ๊บอย่างรุนแรง ..
พี่หมอติ๊บเป็นไอดอลค่ะ !! ชอบที่พี่ทำคุณพี่หมอไม้ยอมได้ขนาดนี้ ฮาๆๆๆๆ  :laugh3:

อย่าน้อยใจนะคะพี่หมอไม้ หนูจะเป็นกำลังใจให้พี่ ..

"ยอมหมอติ๊บต่อไปค่ะ"

 :oni1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 02-07-2011 16:57:21

พี่ไม่ท่าหายป่วยแล้วอย่าลืมเอารูปคู่มาให้  ผมดูหน่อยสิเค้าจะได้จิ้นได้ถูก  หึๆ  ปกติ  เค้าจิ้มแฟนประจำไม่ต้องจิ้นแล้ว
<เค้าหมายถึงผมจิ้มเจ้าหมูดำ>   แต่สำหรับพี่ไม้  เค้าจิ้นไม่ถูก  หน้าตาไงอ่ะ  เอาใกล้เคียงๆ  ท่าไม่มี  เอารูปจิงเลยครับ
รูปพี่ติ้บเค้าขอน่ะ  เอาไว้ดูหึๆ  ทำไมหนอ  แฟนเราไม่น่ารัก แบบพี่ติ้บมั้งเลย  เด๋วเอสวันนี้ต้องกลับ  สงขลา  แระครับ 
ของฝากไรไหม  อ่ะๆ ไม่บอกนั้น  ผมเอาขนมลามาฝากหล่ะกัน<ที่กลับสงขลา  เพราะไปงานบวชพี่ชายคนกลางน่ะครับ
แล้วที่สำคัญ  ไปเลือกตั้งส่วนหนึ่ง  ที่สำคัญกว่าพาแฟนไปหาญาติทำความรู้จักเข้าไว้หึๆ  ไหนๆก็กะเอาจริงแระคนนนี้
เลยต้องเต็มที่>  เด๋วเอาส่งไปรษณีย์ไปให้  ไม่รู้พี่ไม้อยากกินอ่ะเปล่า   แต่หวังให้พี่ติ้บกินมากกว่า  <เอายาเสน่ห์ ใส่
ให้พี่ติ้บกินซะ  พี่ติ้บจะได้หลงรักพี่ไม้ไง  แต่พี่ไม่ไม่ต้องใช้ก็ได้มั้ง  พี่ติ้บออกจะรักพี่ไม้ขนาดนี้  แล้วนี่หน่า>
พี่ติ้บเป็นไงมั้งครับช่วงนี้  เรียนเป็นไงมั้ง  สงสัยต้องขยันมากๆ  เรียนหมอ  อ่ะไปตั้งเมืองนอกเมืองนา  ไกลก็ไกล
แล้วติดนี่อีกกี่ปีเรียนจบอ่ะ  พี่ติ้บอ่ะ  เค้าจะได้เก็บตังส่งเจ้าหมูน้อยไปทำเลเซอร์เอิ้ก   เอาให้หล่อน้อพี่ติ้บดีก่า
ปัจจุบันพี่ติ้บยัง  เรียกพี่ไม้  ว่า  โย่ง  อยู่หรอ  ป่าวอ่ะ  ครับ อ่านตอนแรก  ท่าจำไม่ผิดน่ะ  หรอ  เรียกอย่างอื่นแทนแระ
ตอนนี้เค้าขอแพ็คกระเป๋าก่อนน่ะครับ   หึๆ  กลับบ้านคราวนนี้ขอเอ้าดอร์กลางทะเลหน่อยดีก่า  ท่าเหมาะเหะ
ท่าเหนื่อยๆ  ก็เด๋วต้มรังนกสด ให้แฟน  กิน  อ่ะๆ  หรอ  พี่ไม้  อยากรังนกบอกน่ะ  เด๋วเอสจัดให้  นายแฮก  เอาด้วยไหม
คิดถึงทุกๆคนน่ะ  ไม่อยูสองสามวัน  เจอกันอีกที  วันอังคารน่ะครับไปหล่ะ
      หมายเหตุ  ความสูงไม่มีผลในแนวนอนจิงป่ะ  พี่ไม้  เอ้าดอร์กลางทะเล  หรอกลางชายหาดดีหนอ  ท่าทางคงได้บรรยากาศน่าดู  ไงท่ากลับมา  อยากได้ไร    ลงไว้  เด๋ววันที่สามตอนเย็นเค้าจะมาดูอีกรอบ  เน็ตแถวบ้านนนอกไม่ค่อยมีหรอก   แต่เจ้าเข้าเครื่องไอ้ป๊อบมาดูอีกรอบน่ะครับ

        ตกลงพี่ไม้ว่า  กลางทะเล  หรอกลางชายหาดดีครับ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :bye2: :bye2: :bye2:
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 02-07-2011 17:46:00

ไปก่อนน่ะครับทุกคนบายๆ :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 02-07-2011 17:53:36

เค้ารู้ๆ เพราะว่าหมอติ๊บกินนิดหน่อยแต่กินทุกอย่าง ผิดกับหมอไม้ ที่กินหมดและทุกอย่าง เพราะว่า หมอติ๊บบังคับ

เค้าเดาถูกไหม555 :m19:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 03-07-2011 00:25:54

คุณหมอติ๊บมีระบบเผาผลายที่ดีล่ะมั้งคะ

เค้าก้ออิจฉาคุณหมอติ๊บจัง เค้ากินน้อยแต่ก้ออ้วนอยุ่ดี เซงตัวเอง  :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.163-165, P.190, 11-06-08 UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 03-07-2011 00:40:16

แฟนใครน้อออ นั้นสิน้าแฟนใคร 555555
อยากกินเเล้วไม่อ้วน แบบหมอติ๊บบ้างอะไรบ้างง  :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 03-07-2011 14:48:21

เป็นกำลังใจให้นายแฮคด้วยเช่นกัน  และทุกคนในเล้าด้วย  รวมถึงปฟนคลับหมอติ๊บ

แต่ตอนนี้ผมขอเป็นฝ่ายขอกำลังใจบ้างได้มั้ย

คืนนี้จะเข้าผ่าตัดลำไส้แล้ว  แฟนก็ยังไม่กลับมามันกลัวๆ ยังไงไม่รู้ อยากได้กำลังใจ

ไว้จะพยายามเอาชีวิตรอดกลับมาเล่าเรื่องราวต่อไปคับ   หมอไม้เกียมัวร์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 03-07-2011 14:53:05

ขอให้การผ่าตัดผ่านไปอย่างเรียบร้อย
และกลับมาเล่าเรื่องราวน่ารัก ๆ ต่อนะคะ
ถึงแม้หมอติ๊บไม่ได้อยู่ด้วย แต่เชื่อว่ากำลังใจคงส่งมาเพียบ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 03-07-2011 15:00:18

ผ่าตัดปลอดภัยครับ
.
ฉีดยาชาก็พอ ไม่ต้องรมยาหรอก หมอไม้เก่งอยู่แล้น 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 03-07-2011 15:06:54

ผ่าตัดปลอดภัย แล้วหายไวๆนะคะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 03-07-2011 15:23:13

ผ่าตัดปลอดภัยทุกอย่างผ่านไปอย่างดีนะคะ คุณหมอไม้ สู้ ๆ ๆคะ ให้กำลังใจนะคะ... :L1:
ต้องรอหมอติ๊บกลับมาจับมือให้กำลังด้วยนะคะ  :กอด1:
คุณหมอต้องเชื่อมือคุณหมอด้วยกันใช่มั้ย  :กอด1:
v
v....เอาดอกไม้มาให้กำลังใจคะ :L1:
(http://i930.photobucket.com/albums/ad145/otokogumi/Cake%20flower/kkk55.jpg)




ปล. น้องแฮ็ก สู้ ๆ ๆด้วยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 03-07-2011 18:00:42

  สู้ๆนะหมอไม้  ตอนผ่าให้ท่อง อรหัง เอ้ยไม่่ใช่ ให้นึกถึงหน้าหมอติ๊บไว้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-07-2011 18:15:14

เป็นกำลังใจให้หมอไม้ ขอให้การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ
คนไกลแฟนก็เงี๊ย คงต้องการกำลังใจ(จากหมอติ๊บ)มากโขอยู่  :กอด1:
พักฟื้นเรียบร้อยแล้วหละก็ อย่าลืมมาส่งข่าวให้ fc รู้ด้วยนะค่ะหมอไม้

ส่วนน้องแฮ็ก พี่ยังคิดถึงเสมอนะคะ มาแว๊บๆ บ่อยๆ นะ :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 03-07-2011 19:37:00

หมอไม้คิดซะว่าแค่ผ่าตัดแค่เรื่องจิ๊บจิ๊บ เนอะ :L2: เจ็บกว่าหมอติ๊บหยิกวันแพ็คนิดเดี๋ยวเอง

มนุษย์เงินเดือนหน้าใหม่สู้ๆ นะค่ะน้องแฮ็คซ์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 03-07-2011 21:24:22

เข้ามาเยี่ยมไข้คุณหมอไม้คะ การผ่าตัดคงจะเรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ
ยังไงก็สู้ๆ หายเร็วๆนะคะ แฟนคลับทุกคนเป็นห่วงและเป็นกำลังใจให้คะ
หมอติ๊บคงจะเป็นห่วงหมอไม้มากเช่นกัน  :L1: :L1:
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 03-07-2011 21:42:38

ปลอดภัย หายไวๆ นะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 03-07-2011 23:40:23

คิดถึงหมอติ๊บตลอดๆนะคะ รับรองหมอไม้มีกำลังใจเต็มเปี่ยมแน่นอนคะ :กอด1:

เพราะหมอติ๊บวิ่งเล่นอยู่ในใจหมอไม้ตลอดเวลาอยู่แล้วชิมิคะ   คริคริ :-[

 :กอด1: :L2:  แข็งแรงๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 04-07-2011 01:14:25

ลำไส้อุดตันหรือคะ   ขอให้หายไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: beebeekung ที่ 04-07-2011 02:24:56

ผ่าตัดปลอดภัยค่ะ พี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 04-07-2011 12:12:23

+1 ให้แฟนใครไม่รู้ยิ่งดูยิ่งน่ารัก  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 04-07-2011 12:54:03

หูยยยยยยยยยยย........
พอแฟนไม่อยู่ ป่วย เอ๊า...ป่วย เอา....หมอไม้ก็ อย่าใช้ลูกอ้อนแบบนี้จิ เดี๋ยวหมอติ๊บไม่มีสมาธิน๊า
สงสารทั้ง 2 คนแหล่ะ ห่างกันก็นะ ไกลเกินนนนนน
เอ..........คิงคองเนี่ยะ มันต้องแข็งแรงบึกบึนไม่ใช่เหรอ เป็นคิงคองนิ่มเหรอ หมอไม้
ขอโต้ดน๊า.....ถ้าว่าแรงไป ไม่อยากให้หมอไม้เป็นไร เพราะห่วงหมอติ๊บ แต่ก็นะ...
โรคภัยมันไม่เว้นเลย แม้แต่หมอก็ยังโดน แล้วพวกเราหล่ะ...
ดูแลตัวเองดีหรือยัง แฟนคลับหมอทั้งหลาย หมอป่วยจะต้องให้ใครรักษาล่ะเนี่ยะ............

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 04-07-2011 13:21:28

 :L2: :L2: :L2:
ขอให้การผ่าตัดสำเร็จไปด้วยดีนะ
ทุกคนเป็นกำลังใจให้นะคะ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 04-07-2011 18:46:59

หายเร็วนะค้าบหมอไม้
.
คิดถึงหมอติ๊บด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Heart ที่ 04-07-2011 20:36:01

ไอหย๊ะ ไม่ได้พรีเซนส์เฟชเข้ามาไม่มีกี่วันพี่หมอไม้ขึ้นเขียงไปซะแร้น ยังไงก็ขอให้การผ่าตัดผ่านไปด้วยดี หายไวๆจะได้มีแรงมาอ้อนพี่หมอติ๊บเยอะๆ เดกน้อยเป็นกำลังใจให้อย่างแรงส์ขอรับ :L2: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 04-07-2011 21:03:35

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 04-07-2011 22:04:23

หมอติ๊บกินแบบนี้แต่ทำไมไม่อ้วนเลยค่ะ
เอาของที่กินไปไว้ไหนหมด
รึมันออสโมซิสไปอยู่ที่พุงหมอไม้ซะหมด

หมอไม้หายเร็วๆนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 04-07-2011 23:58:20

คิดถึงหมอติ๊บจัง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 05-07-2011 08:27:44

ขอให้การผ่าตัดผ่านไปด้วยดีนะคะ

เค้าเชื่อว่าอีกไม่นานหมอไม้ก้อคงหายกลับมาดีเหมือนเดิม

แต่ว่าทำไมต้องผ่าตัดด้วยอ่าคะ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 06-07-2011 20:56:05

คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บจัง
เป็นกำลังใจให้นะคะคุณหมอไม้ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 06-07-2011 21:24:27

สู้ๆๆๆๆๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 07-07-2011 16:49:14

:L1:... :กอด1:คนป่วยสุดหล่อและแฟนคนป่วยที่น่ารัก เป็นไงบ้างน๊า... :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 08-07-2011 18:32:57

หมอไม้เป็นยังไงบ้างคะ อยากทราบผลผ่าตัดจังเลย เป็นห่วง
ไม่ได้อ่านเรื่องหมอไม้กับหมอติ๊บรู้สึกว่าขาดอะไรไปสักอย่าง
ยังไงก็ขอให้หายเร็วๆนะ แล้วก็ส่งข่าวให้แฟนคลับรู้บ้างนะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 10-07-2011 23:57:37

เข้ามารอหมอไม้กับหมอติ๊บคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 11-07-2011 16:27:43

หมอไม้เป็นยังไงบ้างคะะะ
การผ่าตัดผ่านไปด้วยดีน้าาาาา
เอาดอกไม้มาเยี่ยมคนไข้ อิอิ  :L2: :L2: :L2:

ปล.ตอนนี้ขอกำลังใจด้วย โครงงานถูกรื้อใหม่หมด!!! โฮกกก :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 13-07-2011 11:00:27

หมอไม้ค่ะ ยาฮู้ๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 13-07-2011 17:39:29

หายไวๆนะคะหมอไม้............ :3123: :3123: :3123:

คิดถึงหมอติ๊บจัง :o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 13-07-2011 19:59:39

เป็นกำลังใจให้ค่ะ หายไวๆนะค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 13-07-2011 20:47:37

กำลังพักฟื้นอยู่ใช่ไหมน๊า ดอกไม้เยี่ยมไข้ค่ะหมอไม้  :L2: :L2:  หมอติ๊บวานส่งข่าวซักนิดได้ไหมค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 14-07-2011 00:14:07

เข้ามารอหมอไม้คะ เป็นห่วงและอยากรู้ข่าวคราว
อยากให้หมอติ๊บเข้ามาบ้างจัง คิดถึงมากมายเลยคะ
เอาใจพี่ไปเลยคะ  :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 14-07-2011 21:34:52

 :pigha2:เข้ามารอดูคนป่วย......หายหรือยังน๊า~~~~~~~ :L1: :L2: :L2:ไปทำบุญตักบารตเถอะพรุ่งนี้ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 14-07-2011 23:54:20

รู้สึกว่า เวลาแฟนคุณหมอไม้ไม่อยู่นี่ ป่วยบ่อยจังน่ะ
สงสัยภูมิคุ้มกันในร่างกายมันอ่อนแอเนอะ
 :L2: ขอให้หายป่วยไวๆ น่ะคุณหมอไม้...เป็นห่วงน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-07-2011 23:59:07

มาติดตามอาการหมอไม้ด้วยความคิดถึงและเป็นห่วงค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-07-2011 12:56:42

หมอไม้เป็นไงบ้างค่ะ หายดีรึยัง มาส่งข่าวกันบ้างเด้อค่ะเด้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 15-07-2011 13:43:59

หมอไม้ ยาฮู้ๆๆๆๆๆ

เป็นห่วง แวะเวียนเข้ามาดู หายไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 16-07-2011 19:52:29

เข้ามารอหมอไม้กับหมอติ๊บคะ
ส่งกำลังใจไปให้แล้วคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: winniethepooh ที่ 16-07-2011 23:21:39

หายไวไวนะ หมอไม้สุดหล่อ
ได้กำลังใจดีจากหมอติ๊บ กับพวกเราซะขนาดนี้แล้ว
กลับมาเล่าเรื่องดีดี ให้อ่านเร็วๆน๊าค๊า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 18-07-2011 21:42:50

 :3123: :3123: :3123:
เป็นอย่างไรบ้างหายดีหรือยัง
ขอให้หายไวไวนะ
หมอติ๊บกลับมาเยี่ยมหมอไม้หรือเปล่า
หรือส่งกำลังใจมาให้
หายไวไวนะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: spider ที่ 18-07-2011 22:31:12

เข้ามาเล่นใหม่สอนด้วยน้าาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 19-07-2011 13:26:57

เป็นกำลังใจให้พี่ไม้ หายไวไวน้า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 19-07-2011 19:37:23

มาส่งกำลังใจให้หมอไม้ หายไวๆ นะคะ
แฟนคลับทุกคนเป็นห่วงคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 20-07-2011 22:34:51

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 21-07-2011 00:24:53

พี่ไม้รักษาตัวหายไวๆนะคะ สู้ๆคะ
เพิ่งผ่าตัดมาเหมือนกันแต่เป็นแบบเล็กน้อยอะคะ
ยังไงก็ รักษาสุขภาพนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 23-07-2011 19:04:36

คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 23-07-2011 21:25:17

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-07-2011 22:32:25

หมอไม้คะ หายยังเอ่ย ส่งข่าวบ้างนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-07-2011 09:19:16

กลับมาแล้วค้าบบบบ   แต่ยังไม่แข็ง  แรง  ดีเหมือนเดิมเท่าไหร่

แต่ไม่มีผลต่อความหล่อ ยังมากโขอยู่เหมือนเดิม

แต่ขอเวลาพักฟื้นอีกแป๊บเดี๋ยวมาต่อให้สามตอนรวดให้เบาหวานขึ้นได้มานอนเป็นเพื่อนผมซักสามคืนเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 25-07-2011 09:22:51

 :L2:สุขภาพแข็งแรงเร็วๆนะค่ะพี่ไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 25-07-2011 10:10:24

สวัสดีหมอไม้คะ....หายดีแล้วใช่มั้ย พักผ่อนเยอะน๊า  :3123: :3123:
รออ่านตอนต่อไป.....

คิดถึงหมอติ๊บมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: weerawatk ที่ 25-07-2011 11:31:31

สวัสดีครับ หมอไม้ หมอติ๊บ ตามอ่านเรื่องในเล้ามานาน แต่ไม่เคยสมัครสมาชิกสักที
พอได้อ่านเรื่องของหมอไม้กับหมอติ๊บ นั่งอ่านอยู่ 2 วัน 2 คืน กว่าจะตามอ่านจนจบ เลยได้ฤกษ์สมััครมาคอมเม้นต์เป็นเรื่องแรก
เป็นเรื่องเล่าที่อ่านแล้ว ไม่เพียงแต่มีแง่มุมดีีีๆในเรื่องความรัก แต่ยังได้ข้อคิดในการดำเนินชีวิตไปมากโขอยู่ รวมถึงความรู้รอบตัว ภูมิปัญญาท้องถิ่น และสูตรอาหารด้วยในบางตอน 555+ ที่สำคัญหมอไม้ หมอติ๊บ ยังเป็นกันเอง แวะมาทักทายสมาชิกในกระทู้อย่างสม่ำเสมอไม่เคยขาด
ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดีๆแบบนี้ให้พวกเราได้อ่านกันนะครับ  o13 และขอสมัครเป็นแฟนคลับติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆ

ปล.ดีใจที่หมอไม้อาการดีขึ้น ขอให้หายไวไว สุขภาพกลับมาแข็งแรงเร็ววัน และมาอัพเดทตอนต่อไปให้พวกเราอ่านกันเร็วๆนะครับ
ปล2.คิดถึงหมอติ๊บเช่นกัน...ฮี่ฮี่ ไม่รู้ว่ากลับไปเรียนคราวนี้จะเป็นยังไงบ้าง ขอให้สำเร็จการศึกษาแบบที่ตั้งใจไว้ในเร็ววัน ว่างๆก็แวะมาทักทายพวกเราบ้างนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 25-07-2011 12:00:02

 :mc4:ยินดีต้อนรับการกลับมาค๊า...ดีใจด้วยค๊า หายแล้ว พักผ่อนพักฟื้นอยู่ก็ พักผ่อนเยอะๆ ละกันนะคะ :3123:
....จะมาต่อ 3 ตอนรวดเล่ย ดีจังเลย ตั้งหน้าตั้งตารอ...เบาหวานไม่เอานะค่ะ เอาแค่มดผึ้งมาไต่ตอมก็พอ ...ฮ่าๆๆๆฮิ้วววววววว :impress3:
อยากอ่านตอนปัจจุบันด้วยอะค๊า ตอนคุณหมอป่วยน้องหมอฯ กลับมาเฝ้ามั้ยเอ่ย...
อยากทราบนะคะว่า คุณหมอคิงคอง จะ อ้อนแฟนตัวเองขนาดไหนเชียว อิอิ :impress3:...น่ารัก คิดถึงน้องหมอติ๊บด้วยค๊า...
ขอบคุณมากคะ ที่มาส่งข่าว น่ารักจริง ๆคู่นี้ :กอด1: :L1: :really2: :impress3: :impress2: :-[ :o8: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 25-07-2011 13:01:27

มารออ่าน 3 ตอนรวด เอิ๊ก...เอิ๊ก....... อยากเห็นตอมหมอไม้น้ำหนักลด คนป่วยต้องมีผอมบ้างสินะ
คงหล่อขึ้นเยอะ เหอ...เหอ...อย่าบอกนะว่ากลับกันตรงข้ามอ่ะ

หมอไม้และหมอติ๊บดูแลสุขภาพนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jojobuffy ที่ 25-07-2011 17:42:56

ดูแลสุขภาพนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 25-07-2011 20:47:15

 :3123: ยินดีต้อนรับกับการกลับมาของคุณหมอไม้    :3123:
แฟนคลับทุกคนคิดถึงหมอไม้มากมายเลย
ขอให้หายโดยเร็ววัน เป็นกำลังใจให้นะคะ
แล้วมาต่อความหวานให้แฟนคลับได้เลยนะคะ
แฟนคลับหมอไม้หมอติ๊บไม่กลัวเบาหวานคะ

ตอนนี้คุณหมอติ๊บเป็นอย่างไรบ้างคะ สบายดีหรือเปล่า
ฝากความคิดถึงไปถึงคุณหมอติ๊บด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 26-07-2011 00:27:31

ดีใจหมอไม้สุขภาพดีขึ้นแล้ว
คงอ้อนหมอติ๊บใช่มั้ยค่ะ เลยหายวันหายคืน  :o8:

หมอไม้ค่ะอย่าลืมที่แจ้งไว้นะค่ะ ขอ 3 ตอนรวด เอาให้ทะเลเป็นน้ำเชื่อมเลยค่ะ  คริคริ :m1:

 :กอด1: :L2:คิดถึง 2 คุณหมอ กับน้องแฮกซ์ มากมายค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 26-07-2011 01:42:27

 :mc4:  ขอให้แข็งแรงโดยเร็วนะคะ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-07-2011 02:06:35

แข็งแรงไวไวนะค่ะหมอไม้ :L2:  ยอมเป็นเบาหวานเลยล่ะถ้าเอาความหวานของหมอไม้กับหมอติ๊บมาลงสามตอนรวดจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 26-07-2011 11:12:52

ดีใจด้วยค่าา
แข็งแรงไวไว แต่คงหายช้าหน่อยเพราะไม่มีหมอคอยดูแลนิเนอะะะ
สู้ๆ อิอิ :L2: :L2:

ปล.รอเป็นเบาหวานแล้วววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 26-07-2011 13:03:47

 :L2: :L2: :L2:
หวัดดีหมอไม้
พักผ่อนเยอะนะจะได้หายไวไว
อยากอ่านตอนหวานแล้ว
เพื่อทำให้ชีวิตมีความหวานกับเขาบ้าง
 :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 26-07-2011 23:14:48

เข้ามารอคุณหมอไม้คะ  :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Heart ที่ 27-07-2011 12:59:09

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
พี่หมอกลับมาแล้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :m18: :m18:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 27-07-2011 14:40:08

มาแอบส่อง คุณหมอสุดหล่อ ท่าทางตอนนี้ นะจะุหุ่นเพียวลมนะ เพราะป่วยผอมหุ่นดีแน่ ๆ
จาก วันแพค เป็น ซิกแพค เหรือยังคะ 55555555555555
หายไว ๆ เน้อ กำลังใจดีๆ คะ :กอด1:.....แฟนมาเฝ้า กี่วันคะเนี่ยคิดถึงน้องหมอติ๊บ :กอด1:+ :กอด1:คุณหมอสุดหล่อ  :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 27-07-2011 20:31:02

เอาให้เบาหวานขึ้นจริงๆนะพี่ไม้   :haun4:  :haun4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 27-07-2011 22:46:11

หมอไม้พักผ่อนเยอะๆ
จะได้หายไวไว
จะได้กลับมาอัพให้ได้อ่านกันเร็วๆ
คิดถึงหมอไม้และหมอติ๊บกันแย่แล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 28-07-2011 21:36:52

สวัสดีพี่หมอไม้ พี่หมอติ้บ  เเล้วก็พี่แฮ็คนะค่ะ

เพิ่งมาเจอเรื่องนี้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาอยากบอกว่าเมื่อไรจะอ่านทันซักที ฮ่าๆๆๆ

อ่านช่วงต้นๆมาซักพักเริ่มคิดว่าทำไมเราไม่เจอเรื่องนี้ให้ไวกว่านี้เลยไม่รู้เลยว่ารูปโปร์ตอนนี้เป็นหมอไม้หรือหมอติ้บ

อยากบอกอีกว่าสมัครเว็บนี้เพราะเรื่องนี้กันเลยที่เดียว(อารมณ์เเบบอยากมีส่วนร่วม ฮ่าๆๆ)อยากเม้นเป็นกำลังใจให้คนเล่าเรื่องด้วย

ยังไงพี่หมอไม้ก็พักผ่อนเยอะๆนะค่ะเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

อันนี้ :L2:ให้พี่หมอไม้ค่ะส่วนอันนี้ :3123:ให้พี่หมอติ้บนะค่ะเเละอันสุดท้ายให้พี่แฮ็คค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: michiko_love ที่ 28-07-2011 23:31:06

คุณหมอไม้แข็งแรงไวๆๆน่ะคะ

คิดถึงคุณหมอติ๊บจังเลยคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: spider ที่ 29-07-2011 02:37:25

หายไวไวนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 29-07-2011 08:19:20

เข้ามารอหมอไม้คะ หายไวๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ  :กอด1:  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 31-07-2011 22:05:29

มาให้กำลังใจพี่หมอไม้นะค่ะหายไวๆนะค่ะ

จะได้มาลงตอนใหม่ให้555(จะให้ลงอีกเหรอ...ได้ข่าวว่าเรายังตามอ่านไม่ทันเลย55)

เหลืออีกเเค่100กว่าน่าเอง(..ใช้คำว่าเเค่555)

ได้อ่านตอนที่พี่หมอติ้บเขียนเรียงความถึงเเม่เเล้ว ซึ้งสุดๆเกินคำบรรยายจริงๆตอนนี้

ต้องขอบคุณพี่หมอไม้อีกครั้งที่นำเรื่องราวต่างๆมาเล่าให้ได้อ่านกันทำให้หนูรู้ชีวิตคนเรามีอะไรอีกเยอะเเยะปัญหาต่างๆที่หนูเคย

เจอมาเเทบไม่ได้เลยกับปัญหาที่พี่หมอติ้บเคยเจอ...ทำให้ใครหลายๆคนมีกำลังใจก้าวต่อไปข้างหน้าได้อีกเยอะเลยค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 31-07-2011 22:54:27

คิดถึงหมอติ๊บกับหมอไม้นะคะ  :กอด1:
เข้ามารอความหวานจากคุณหมอไม้
ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ เป็นห่วงนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 02-08-2011 19:27:43

เข้ามารอหมอไม้คะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: usaki ที่ 02-08-2011 19:43:55

สวัสดีค่ะ   มาให้กำลังใจคุณหมอไม้   หายไวไวนะคะ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 03-08-2011 02:53:08

ใช้เวลาอ่านเกือบ 5 วันเลยค่ะ หนูไปอยู่หลุมไหนมา ถึงเพิ่งมาอ่าน  :z3: :z3: :z3: :z3:

หวานมากๆ และก็ได้ข้อคิดมากๆ เลยค่ะ

ฟื้นตัวสมบูรณ์ไวไวนะคะ พี่หมอไม้

ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่แบ่งปันเรื่องราวให้ได้ติดตาม  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: EunSung87 ที่ 03-08-2011 20:15:11

มาให้กำลังใจคุณหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 04-08-2011 22:06:24

ก็อกๆๆๆ คุณหมอเป็นไงบ้างคะ

คุณหมอติ๊บจะกลับมาสะใภ้คุณหมอไม้บ้างมั้ยคะ >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 05-08-2011 01:33:26

คุณหมอไม้เป็นไงบ้างคะ ถ้ายังไม่ไหวก็ยังไม่ต้องเขียนเรื่องต่อ มาทักกันก็พอค่ะ เป็นห่วง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 06-08-2011 06:19:44

คุณหมอไม้เป็นไงบ้างเอ่ย ส่งข่าวคราว FC บ้างนะคะ
เป็นห่วง และรอหมอไม้กับหมอติ๊บอยู่นะคะ
เป็นกำลังใจให้คะ หายเร็วๆ นะคะ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 08-08-2011 07:49:40

เข้ามารอหมอไม้กับหมอติ๊บคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Sakana2yunjae ที่ 08-08-2011 16:57:14

 :กอด1: :L2: เย้ !!! จบเสียที การเป็นอ่านเรื่องราวความรักของคนสองได้ยาวนานมากเลยคะ ปาไป 4 วัน 3 คืนยิ่งหนังสือสอบอีกคะ

สวัสดีคะขอฝากเนื้อฝากตัวกับคุณหมอทั้งสอง รวมถึงคนโพสต์สุดหล่อด้วยนะคะ เพิ่งได้อ่านเรื่องราวของคุณหมอทั้งสองแบบนันสต็อปมากเลยคะ และเป็นครั้งแรก ทั้งที่จริงๆๆแล้ว เห็นชื่อเรื่องมานานแล้ว ( :m13:) แต่ไม่ยักกะแวะมาอ่านเสียทีจนเพื่อนข้างโต๊ะว่าเรื่องของหมอทั้งสองน่ารัก พออ่านแล้วน่ารักจริงๆๆคะ ไม่ได้มีแค่หน้าตาจริงๆๆ (ประโยคประจำตัวของหมอติ๊บ ขอยืมใช้หน่อยนะคะ) แถมยังมีสาระด้วย ทำเอาคนรุ่นราวเดียวกับหมอติ๊บ อย่างติ๊ก ถึงขั้นต้องนั่งพิจารณาตัวเลยละคะ ยังทำตัวเป็นเด็กอยู่เลย ......

 :L2: เป็นกำลังใจให้คุณหมอทั้งสอง รักกันนาน และรวมถึงคนโพสต์ด้วยนะคะแฮกซ์ มีความสุขมากๆๆคะ คุณหมอไม้ขอให้หายไวๆๆนะคะ ยังไงคุณหมอไม้ก็ไม่เคยกลัวเมียเลยคะ แค่เกรงใจ  :z1:

จะรอเรื่องราวความรักของหมอทั้งสองคนคะ มาต่อเร็วๆๆนะคะ  :L1: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 08-08-2011 17:52:21

คิดถึง :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 08-08-2011 18:50:03

 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Sakana2yunjae ที่ 09-08-2011 07:19:38

 :L2: :L1: :pig4: มาช่วยดันยามเช้าค้า  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 09-08-2011 19:58:54

คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บนะคะ  :กอด1:
เข้ามารอ และส่งกำลังใจไปให้หมอไม้หายเร็วๆ คะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Sakana2yunjae ที่ 11-08-2011 06:48:05

 :L2: :o12:หายดีหรือยังคะพี่ไม้ มาอัพเดตข่าวคราวบ้างเด้อ แฟนคลับรอนานแล้วนะ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 13-08-2011 00:47:18

คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บจังเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 13-08-2011 16:48:55

 :really2:....คุณหมอสุดหล่อที่สุด หล่อของหล่อที่สุด คิ๊กๆๆ .... :laugh:เป็นอย่างไรบ้างน๊า...
หายป่วยสนิทหรือยังน้ออออออออ..........
หรือว่า ป่วยทางใจแทน.. :impress3:..อิอิ....มาเป็นกำลังใจให้คะ... :กอด1:...หายไว ๆ นะค่ะ
รอ 3 ตอนรวดดดดดดดดดดด...รอความหวาน อย่างใจจดใจจ่อ ...อยากทราบตอนปัจจุบันด้วยจัง...เป็นอย่างไรบ้างคะ
...(ถ้ายังไม่หายก็พักผ่อนต่อไปค๊า  :L2:หายแล้วค่อยมาคะ รอได้คะ... :L1:)
ขอบคุณคุ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: nonae ที่ 13-08-2011 20:20:57

ไม่ได้เข้ามานาน หมอไม้เปื่อยเลย พักฟื้นให้หายเร็ว ๆ นะ
แฟนคลับรอเพียบ หมอติ๊บแอบบินมาให้กำลังใจด้วยหรือปะเนี่ย อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 15-08-2011 21:10:23

เข้ามารอหมอติ๊บกับหมอไม้คะ สุขสันต์วันแม่ย้อนหลังนะคะ
ขอให้คุณแม่ของคุณหมอมีความสุขและมีสุขภาพกาย สุขภาพใจ
ที่แข็งแรงนะคะ และก็ขอให้คุณหมอไม้หายเร็วๆ นะคะ
จะได้มาต่อตอนต่อไปเร็วๆ คิดถึงมากมายเลยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 16-08-2011 23:39:00

พี่ไม้ข่าวคราวเงียบหายไปสองสามปี

เป็นงัยบ้างคะ อาการดีขึ้นรึยัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 18-08-2011 00:36:35

คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บมากกกกกกกกกกกก
ส่งข่าวคราวกันบ้างน่ะคะ......   :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 18-08-2011 20:29:08

หมอไม้คะเป็นยังไงบ้าง หายหรือยัง
FC เป็นห่วงจ้า มาอัพเดทหน่อยนะคะ
 :กอด1: :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 22-08-2011 00:12:39

สองหมอหายไปไหนคร๊าบบบบบบ

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 22-08-2011 21:41:05

 :L2:
หมอไม้เป็นอย่างไรบ้าง
ไม่ต้องมาต่อหรอกแค่มาส่งข่าวคราวบ้าง

คิดถึงและเป็นห่วง
 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 22-08-2011 22:22:38

ก๊อก ก๊อก ก๊อก คุณหมอไม้อยู่มั๊ยเอ่ย?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 23-08-2011 19:27:21

คิดถึงนะคะ หมอไม้หมอติ๊บ คุณหมอไม้หายหรือยังคะ
ส่งข่าวคราวบ้างนะคะ เป็นห่วงคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 23-08-2011 23:40:09

เข้ามารอพี่หมอด้วยคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 28-08-2011 16:40:05

รออยู่นะคะคุณหมอที่น่ารักทั้งสอง :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 01-09-2011 19:49:00

เข้ามารอคุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 02-09-2011 21:55:01

วันอาทิตย์ที่เเล้วดูรายการThe symptomทางช่อง9(เเอบคิดอยู่ว่าถ้าพี่หมอยังเรียนไม่จบอยากให้ไปออก  ฮ่าๆๆ)เเล้วนึกถึงพี่

หมอไม้กับพี่หมอติ้บขึ้นมาทันที(คิดถึงงงง)

พี่หมอไม้หายยยไปไหนนนน!!!!!!!

เข้ามารอด้วยคนนนน(อ่านยังไม่ทันเลยค่ะ ฮ่าๆๆมารอก่อนน)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 06-09-2011 08:18:07

 :a13: คะน้องหมอติ๊บ

ขอให้มีความสุขมากๆๆ คะ แข็งแรง ๆๆ นะคะ
ปรารถนาสิ่งใด ขอให้สมหวังทุกประการคะ โอม...เพี้ยงงงงงงงง....!!!! :กอด1:
(http://i930.photobucket.com/albums/ad145/otokogumi/Cake%20flower/Tip06-1.gif)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 06-09-2011 09:04:55

 :L2: :L2: :L2:
6/09
Happy birthday na ka
ขอให้หมอติ๊บสุขภาพแข็งแรงจะได้มาช่วยดูแลและควบคุมหมอไม้
ปล.หมอไม้หายยังส่งข่าวบ้างนะคะเป็นห่วง
 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 06-09-2011 21:34:47

Happy birthday  :L1: คุณหมอติ๊บคะ
ขอให้หมอติ๊บมีความสุขตลอดปีตลอดไป คิดหวังสิ่งใด
ขอให้สมดังใจปรารถนา มีแต่สิ่งที่ดีๆเข้ามาในชีวิต

                       :กอด1:

ปล.ตอนนี้คุณหมอไม้เป็นยังไงบ้างคะ แฟนคลับทุกคน
     เป็นห่วง ส่งข่าวบ้างนะคะ คิดถึงมากมายจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 08-09-2011 23:21:04

HAPPY BIRTHDAY ย้อนหลังนะคะน้องหมอติ๊บ
ขอให้หมอติ๊บมีความสุขๆ แฟนรักแฟนหลงนะคะ
ยังคงยืนยันเหมือนเดิมว่าคนเกิดเดือนนี้หน้าตาดีทุกคนเนอะ

หมอไม้หละค่ะ หายไปไหนนานมากแล้ว แฟนคลับทุกคนคิดถึงนะคะ
หายป่วยดีแล้วใช่มั้ยค่ะ มาทักทายกันบ้างอยากอ่านตอนต่อไปแล้ววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 08-09-2011 23:51:37

:HBD2: :HBD2:
Happy birthday นะค่ะพี่หมอติ้บ

ขอให้พี่หมอมีความสุข  สุขภาพร่างกายเเข็งเเรงคิดสิ่งใดก็ขอให้สมดังตั้งใจนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 09-09-2011 01:27:09

อร๊ายยยยยยยยยย เค้าพลาดไม่ได้อวยพรหมอติ๊บ ขออวยพรย้อนหลังนะคะ
ขอให้เรียนจบกลับมาเร็ว ๆ หมอไม้จะได้หายเหงา
สุขภาพแข็งแรง ความรักมั่นคง การเงินมั่งคั่ง เพี้ยง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Sakana2yunjae ที่ 09-09-2011 11:32:02

HBD ย้อนหลังคะ หมอติ๊บ มีความสุขมากๆๆนะคะ (ว่างๆๆมาอัพเดทบ้างนะคะ คิดถึงคุณหมอทั้งสองคนมากๆๆเลยค้า) ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 10-09-2011 21:08:24

อากาศแบบนี้.....คุณหมอทั้งสองเป็นไงบ้างน๊า.... :กอด1:หายดีหรือยังเอ่ย :L2: :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 10-09-2011 23:50:36

คิดถึงและเป็นห่วงคุณหมอนะคะ :กอด1: :L2:  อยากอ่านเรื่องต่อด้วยอะ  :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-09-2011 19:24:05

ขออภัยแฟนคลับหมอติ๊บกันทุกคนเลยน่ะครับ
พอดีผมมีเหตุให้ต้องผ่าตัดใหญ่ก็เลยนอนเล่นที่โรงบาลจีบพยาบาลจีบหมอแก้เซ็งไปร่วมสองเดือน

ตอนนี้ก็กลับมาพักฟื้นที่บ้านแล้วแต่ยังไม่กลับสู่สภาพเดิมเท่าไหร่
ไม่ได้ตั้งใจหนีไปกกหมอติ๊บคนเดียวแต่อย่างใด
เอาเป็นว่าสภาพร่างกายพร้อมเมื่อไหร่จะกลับมาทำหน้าที่โดยเร็ว  เพราะสภาพจิตใจยังเข้มแข็งดีเหมือนเดิม 

ไว้พบตอนต่อไปเร็วๆนี้ครับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 12-09-2011 19:55:10

Happy birthday dr.Tip and get well soon na ka dr.Mike. Miss two of you so much. Hope to see you (here)soon....from your fan club ka

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 12-09-2011 20:15:34

ขอให้คุณหมอไม้หายเร็วๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ :L1:
และก็ฝากความคิดถึงไปให้หมอติ๊บด้วยนะคะ
ถึงคุณหมอไม้ยังไม่ได้มาต่อ แต่เข้าบอกข่าวคราวบ้าง
ก็ดีใจแล้วละคะ ตอนแรกนึกว่าจะทิ้งกันไปแล้วซะอีก

แล้วก็ไม่ต้องไปจีบหมอกับพยาบาลอีกนะคะ
เดี๋ยวหมอติ๊บรู้ โดนแน่ๆ  :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-09-2011 20:17:34

 :L2:หายเร็ว ๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 12-09-2011 20:28:58

 :3123: :3123: :3123:
ขอให้หายไวไวนะหมอไม้
กำลังใจคงเกินร้อยเลยละซิ
จงหาย จงหาย จงหาย
 :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 12-09-2011 20:31:28

หายเร็วๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: jj ที่ 13-09-2011 02:39:59

ขอให้หมอไม้แข็งแรงไวไวนะคะ

คิดถึงหมอติ๊บด้วย

รออ่านต่ออยู่ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 13-09-2011 09:31:55

 :mc4:...เย้ๆๆ ฉลอง คุณหมอไม้ดีขึ้นแล้ว  :mc4: :mc4: :กอด1:....
หายเร็ว ๆ นะคะ มีกำลังใจที่ดี หายอยู่แล้วละ...สู้ๆๆ คะ :กอด1: :impress3:

เอ๊ะ แต่ว่า จีบใครไปทั่วแบบนี้ ...แสดงว่าเสน่ห์ ยังมีอยู่ใช่มั้ย 555 55555 ระวังน๊า..555555 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: beyouth ที่ 13-09-2011 22:03:01

สมาชิกใหม่รายงานตัวครับ
เข้ามาอ่านได้ห้าวันแล้ว อยากบอกว่ารู้สึกประทับใจในความรักของคุณหมอทั้งสองมากเลย
ขอให้รักกันไปนานๆๆๆๆๆนะครับ  :impress2:

หมอไม้รีบมาต่อเร็วๆนะครับ ปล.คิดถึงหมอติ๊บมาก เงียบหายไปเลยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 14-09-2011 10:32:04

รอหมอไม้กลับมาต่อเรื่องค่ะ

ขอให้แข็งแรงเร็ววันนะค่ะ   :L2: 

ตอนแรกนึกว่าหมอไม้ตามไปดูแลหมอติ๊บที่ออสฯซะอีกหายไปน๊าน นานค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 16-09-2011 00:32:11

เข้ามารอหมอไม้และมาส่งกำลังใจให้หายเร็วๆ จ้า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 17-09-2011 21:28:43

หายไวๆน้าพี่ไม้ คิเถิงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: beyouth ที่ 17-09-2011 22:28:08

หายไวๆนะคับ หมอไม้ คิดถึงทั้งสองคนเลย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 19-09-2011 23:18:43

คิดถึงหมอติ๊บกับหมอไม้คะ
มาส่งกำลังใจให้หมอไม้หายไวๆ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 19-09-2011 23:35:43

เย้ๆๆๆๆๆ :mc4: :mc4:


ในที่สุดพี่หมอก็มารายงานตัว

หายไวๆๆๆนะค่ะพี่หมออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 27-09-2011 18:41:32

เข้ามารอคุณหมอไม้และมาส่งกำลังใจให้หายเร็วๆคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 27-09-2011 20:13:37

...นึกว่าหายไปไหน ไปผ่าตัดมาเนี่ยเอง หายไวๆๆนะจ๊ะ รออ่านตอนต่อไปอยู่
...หมอติ๊บคงสบายดีนะ ได้อยู่พยาบาลคนป่วยหรือเปล่า คิดถึงทั้งสองคนเลย :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 27-09-2011 21:08:08

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 30-09-2011 17:26:06

:L2: หมอไม้หายเจ็บหายป่วยเร็วๆ นะ คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บเสมอค๊า 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 03-10-2011 08:34:19

คิดถถึงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 03-10-2011 09:38:00

หมอไม้หายไวๆนะค่ะ :L2:
และ happy birthday หมอติ๊บย้อนหลังด้วย
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 03-10-2011 21:37:26

คิดว่าหมอไม้หายไปไหนนานมาก แอบมโนว่าหมอไม้เก็บเสื้อผ้าบินตามไปอยู่กับหมอติ๊บรึปล่าว
ที่แท้หมอไม้ก็นอนรักษาตัวอยู่ ร.พ. นี่เอง ขอให้หายเร็วๆ นะคะ (ได้ทีคงอ้อนหมอติ๊บสุดๆ แน่เลย 555)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 04-10-2011 16:27:46

คิดถึงคุณหมอทั้งคู่จังเลยยยยยยยยยยยย....... :กอด1: :L1: :L2: :impress2:
 :L2:...ออกพรรษาแล้วน้องพี่จะกลับมามั้ย...  :L2:อิอิ
คิดถึงงงงงงงงงงง หมอติ๊บ :L1:หมอไม้ :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 10-10-2011 20:41:29

คุณหมอขอให้เที่ยวให้สนุกนะคะ
และก็กลับมาต่อเร็วๆ นะคะ
แฟนคลับทุกคนคิดถึงๆๆๆ มากๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike), CT.166-167, P.193-194, 11-07-03, UP.INDEX
เริ่มหัวข้อโดย: michiko_love ที่ 10-10-2011 20:49:07

คิดถึงหมอไม้ หมอติ๊บน่ะคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 13-10-2011 14:28:56

ุ^
^ หวัดดีคะน้องแฮ๊กซ์ มาไม่ทันที่คุณหมอไม้เค้าโพสท์อะดิ๊ ...พอดีเล้าล่มบางช่วงกู้มาได้แค่นั้น อิอิ
ุ้ถ้าจำไม่ผิด สุดหล่อ มาโพสท์ วันที่ 08/10/2011 ประมาณเย็น ๆนะคะ
ไปเที่ยวงานไหลเรือไฟไปทำบุญกันแล้วทั้งคู่แล้ว.. (น่าอิจฉาที่สู้ดดดดดดดดดดดด) นครพนม โดนน้ำท่วมมั้ยอะ
บินไปหรือขับไปกันเองเนี่ย....หรือทางผ่านน้ำไม่ท่วม...
คุณหมอสุดหล่อคะ กลับมาแล้ว มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ ไปเที่ยวแล้วอ้อนกะน้องฯแล้วเป็นยังไงบ้าง
(บรรยากาศเป็นใจ อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m25: :z1:) ทะนุทะถอมคนตัวเล็กบ้างนะฮ๊า ฮ่า ๆๆ :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-10-2011 20:01:44

คิดถึงฉันมั้ย  คนดี....

กลับเข้ากรุงเทพมาร่วมผจญภัยน้ำท่วมกับแฟนคลับทุกคนแล้วครับ
คืนนี้ฝนตกหนักมากหลังจากไปส่งหมอติ๊บเดินทางกลับไปเรียนต่อ
กลับมาเป็นโสดเหมือนเดิมอีกแล้ว

เอาเป็นว่าตอนต่อไปจะตามมาอีกในไม่กี่วันข้างหน้านี้ครับ
เพราะจากนี้ไปอีกหลายสัปดาห์ยังต้องพักฟื้นอยู่ที่บ้านอยู่เลย
คงได้มาโผล่หน้าหล่อๆให้ได้เป็นกันบ่อนเหมือนเดิมแล้วละครับ
ยังไงแฟนคลับหมอติบ คงยังไม่ลืมกันน่ะ

ขอกำลังใจให้ผู้ชายหมดแรงคนนี้ด้วยนะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 15-10-2011 20:14:17

^
^
(fc)คิดถึงทุกวัน... ตลอดเวลารึปล่าว แน่ใจได้เลย....
คิดถึงหมอติ๊บเอ๊ยหมอไม้ด้วยค๊า เอิ๊กๆ
อร๊าย หมอติ๊บกลับมาดูแลคนป่วยเหรอค่ะ อิชชี่อะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 15-10-2011 20:22:13

คิดถึงหมอไม้เเล้วหมอติ๊บเสมอค่าาา
 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: เกี๊ยวกุ้ง ที่ 15-10-2011 20:53:31

อ่านทันแล้ว เย้ๆ
ยิ่งอ่านยิ่งรักหมอติ๊บ (เอิ่มมมมมม หมอไม้อย่าเพิ่ง :z6: เค้านะ)
ใครอ่านเรื่องนี้ เชื่อได้เลยว่าหลงรักหมอติ๊บทู้กคน
คนอะไรน่ารัก มารยาทงาม และกตัญญูเป็นที่สุด o13
ถ้ามีโอกาสอยากเจอตัวเป็นๆ ซักครั้ง (จะมีมั้ยน๊าโอกาสที่ว่า  :z2:)

ส่วนหมอไม้ไม่รู้จะบรรยายไงดี
เอาเป็นว่า...ขอบคุณมากมายที่มาเขียนเรื่องราวน่ารักๆ ให้ได้อ่านนะคะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 15-10-2011 21:15:05

หายไวๆคะพี่หมอไม้....  :L2: :L2: :L2:

คิดถึงหมอติ๊บจัง  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 15-10-2011 21:21:32

แอบมาให้กำลังใจคุณหมอไม้   :L2:

ตอนนี้กลับไปอ่านซ้ำรอบ2   อยากขยันให้ได้สักเสี้ยวหนึ่งของหมดติ๊บบ้างจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 15-10-2011 22:55:23

ยังรออยู่ค่ะ ไปเที่ยวมาสนุกไหมคะ
ได้กำลังใจจากหมอติ๊บคงหายเร็วขึ้นแน่ ๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 16-10-2011 11:10:35

รออยู่เหมือนกันจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-10-2011 12:39:57

ตื่นเช้ามาพร้อมฝนฟ้ามืดครึ้ม  น้ำจะท่วม กทม ไหมนี่
กำลังอยู่ในช่วงเตรยมการของตอนต่อไป
หายไปนานมากจนจำไม่ได้ว่าถึงตอนไหนแล้ว
นายแฮคมันก็หายไปอย่างไร้วี่แวว  ไม่รู้ไปติดเด็กที่ไหน

สัญญาว่าตอนต่อไปมาชดเชยความหวานท่หายไปนานให้ครับบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 16-10-2011 13:02:51

หวัดดีคะคุณหมอไม้ เข้ามารอคะ
ดีใจจังจะได้อ่านตอนต่อไปแล้ว
มาเล่าตอนไปเที่ยวนครพนมที่ผ่านมา
ให้แฟนคลับอ่านบ้างนะคะ
คงหวานกันน่าดู :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 16-10-2011 21:52:17

คิดถึงหมอติ๊บมากๆ..., :กอด1:หมอไม้สุดหล่อด้วยค๊า....รอตอนต่อไป..,ขอตอนพิเศษที่น้องกลับมาเยี่ยมซักตอนได้มั๊ยคะ...อยากรู้หมอสุดหล่ออ้อนอะไรน้องบ้างอยากเสพความหวานอะ..::ได้โปรด...(•^____^•). อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 17-10-2011 00:25:32

ขอให้พี่หมอหายเร็วๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: KM_Gloom ที่ 17-10-2011 23:21:20

คิดถึงพี่หมอไม้สุดหล่อ(?)และพี่หมอติ๊บขวัญใจแม่ยกที่สุดในสามโลก !!!!  :-[
ดูแลสุขภาพเยอะๆนะคะพี่หมอออออออ

อากาศแปรปรวนมากค่ะ รักกกกกก    :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 18-10-2011 18:47:53

มารอคุณหมอไม้คะ

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 18-10-2011 19:14:38

ขอให้หายเร็วๆนะค่ะ
สู้สู้  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 18-10-2011 20:50:10

มารอด้วยคนค่่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 19-10-2011 12:10:47

หมอไม้โม้รึเปล่า ที่ว่าหวานๆ นะ ต้องลงมาก่อนถึงจะเชื่อค๊า
ปล. คิดถึงทั้งหมอติ๊บทั้งหมอไม้นะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 19-10-2011 13:27:01

 :L2:
เข้ามารอด้วยคน
 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 19-10-2011 19:49:11

มารอเติมความหวานจากคุณหมอไม้คะ
 :call:
 :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: nutbean ที่ 19-10-2011 23:18:16

 o13  เข้ามาเจอเรื่องราวที่น่ารักของสองคุณหมอเข้าโดยบังเอิญ พยายามอ่านตามให้ทันอยู่คับ แต่ก้อทำเอานอนดึกมาหลายคืนแล้วเนี้ย ไปที่ทำงานก้อแอบอ่าน แอบยิ้ม จนหัวหน้าถามว่าเป็นไรมากป่าวเนี้ย ให้เขียนโปรแกรมแค่นี้ ทำไมต้องแอบยิ้ม  :really2:
แอบบอกหัวหน้าในใจว่า แบบว่า โปรแกรมที่ให้เขียนยังไม่ได้เริ่มเลยค้าบบบบบ ยังไงขอให้หมอไม้สุดหล่อหายเร็ว ๆ นะ แล้วที่สำคัญ ฝากความคิดถึงหาหมอติ๊บอันสุดแสนจะหล่อที่สุดในสามโลก น่ารัก นิสัยดี ด้วยนะคับ อิอิ

ปอลิง : ขอบคุณหมอไม้ หมอติ๊บ ที่นำเรื่องราวดี ๆ มาให้ผมได้รับรู้ และบุคคลสำคัญที่ลืมไม่ได้ คือ แฮกซ์ ที่ทำหน้าที่โพสเรื่องราวดี ๆ นี้ให้ผมได้เข้ามาอ่าน ขอบคุณมาก ๆ ค้าบบบ

 :jul1: ที่สำคัญจะพยายามตามอ่านให้ทัน  :sad4: แต่เหนือสิ่งอื่นใดตอนนี้ผมขอตัวขนของหนีน้ำก่อนนะค้าบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 20-10-2011 17:04:59

สัญญาลูกผู้ชายหน้าตาดีครับ  ตอนต่อไปวันเสาร์นี้มาแน่นอน

แต่ตอนนี้ยังง่วนอยู่กับการก่ออิฐบลอคหน้าบ้านและตระเวรหาที่จอดรถ

น้ำจะล้นคลองประปา  แล้วเราจะไปอยู่ไหนเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: mymint ที่ 20-10-2011 17:30:10

พี่ไม้ เชคข่าวได้จาก www.thaiflood.com

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 20-10-2011 22:26:09

ที่จอดรถที่ห้างเดอะมอลล์งามวงศ์วานไม่แน่ใจว่ายังสามารถจอดได้อยู่หรือเปล่านะคะ
เพราะก่อนหน้านี้ก็ได้นำไปจอดไว้แล้ว และเจ้าหน้าที่ของห้างบอกว่าจะรับเพียง 200 คัน
สำหรับผู้ประสบภัยน้ำท่วมซึ่งจอดได้ที่ชั้น 4 คุณหมอลองไปติดต่อดูนะคะ

***แต่ถ้าหากหาที่จอดไม่ได้จริงๆ ก็ให้เรียงอิฐขึ้นสูงๆ ปูด้วยผ้าคลุมรถแล้วนำรถขึ้นไปจอด
แล้วก็ให้คลุมรถไว้เพื่อความปลอดภัยอีกทาง *** พอดีเห็นเพื่อนบ้านจอดแบบนั้นนะคะ

****ขอให้คุณหมอและทุกคนปลอดภัยจากสถานการณ์น้ำท่วมครั้งนี้นะคะ
       มันเป็นอุทกภัยที่ร้ายแรงมาก แต่เราคนไทยจะสู้ไปด้วยกันนะคะ
       เป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนคะ :L2: :กอด1:
       

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 20-10-2011 23:52:30

แวะมาให้กำลังใจคุณหมอไม้นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: superbasz ที่ 21-10-2011 01:21:17

โอ๊ะโอ......ตามมาได้ครึ่งเรื่องแล้ว  ยาวมาก  เพื่อนเพิ่งส่งมาให้อ่านอ่าาาาาาาา
แต่อ่านแล้วแอบยิ้มอยู่บ้าน ในหลายๆตอบเลยแหละ
จนแม่ถามว่า  "เป็นบ้าเบ๊าะเดี๋ยวหนิ"

ปล.ไงก็ฝากเนื้อฝากตัวหน่อยน่ะเพิ่งได้อ่านอ่า
ปล2.ขอบตคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่เอามาเล่าสู่กันฟังน่ะครับ หมอไม้ หมอติ๊บ
ปล3.กำลังพยายามเร่งอ่านให้จบ  สู้ตาย!!!!!! เฮือก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: KM_Gloom ที่ 21-10-2011 01:24:57

พี่หมอออออออออออ ถ้าคลองประปาบ้านหนูก็ไม่รอดด้วยนะเนี่ย  :o12:
เสาวรีย์ชัยคงจะได้เห็นภาพพายเรือในอดีตใช่หรือไม่ ???

บนบิ๊กซีสะพานควายเค้าไม่ให้จอดหรอพี่หมอ ????  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 21-10-2011 23:57:14

อ้างจาก: dr.mike ที่ 20-10-2011 17:04:59  

สัญญาลูกผู้ชายหน้าตาดีครับ  ตอนต่อไปวันเสาร์นี้มาแน่นอน

แต่ตอนนี้ยังง่วนอยู่กับการก่ออิฐบลอคหน้าบ้านและตระเวรหาที่จอดรถ

น้ำจะล้นคลองประปา  แล้วเราจะไปอยู่ไหนเนี่ยยย

ตามไปอยู่ออสฯ กับที่รักเลยค่ะ หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 22-10-2011 13:53:05

...สู้ๆๆๆๆ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป เป็นกำลังใจให้จ้า :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 22-10-2011 21:31:43

มารอคะ...:.ตอนต่อไปมาย้ง.....ยังไมมา...รอต่อไป  :t3:..:...คุณหมอสุดหล่อคะ...คอนโดเต็มแล้วเหรอคะห่อเลยค๊า..... :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 23-10-2011 12:37:36

แอบซุ่มอ่านมาสิบกว่าวัน สมัครเข้ามารายงานตัวว่าอ่านทันแล้วค่ะ
และขอสมัครเป็นแฟนคลับหมอติ๊บ อ่ะ อ่ะ หมอไม้ด้วยค่ะ
ขอบคุณคุณหมอทั้งสอง สำหรับเรื่องเล่า แนวคิดดี ๆ อ่านแล้วมีความสุข มีกำลังใจ คิดบวกจริง ๆ ค่ะ
ขอบคุณคุณแฮกซ์ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 24-10-2011 10:46:29

 :t3: :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: nutbean ที่ 24-10-2011 18:35:54

คุณหมอไม้หายไปไหนน๊าา ทุก ๆ คน ยังโอเคกันอยู่ไหมคับ  :jul1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-10-2011 20:30:36

แอบซุ่มดูชาวเล้า  พร้อมปาดเหงื่อจากหน้าหล่อๆ
กำลังเร่งก่อแนวอิฐบลอคหน้าบ้าน  รับสมัครคนใช้แรงงานด่วนที่สุดดดดด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 24-10-2011 21:24:02

มาส่งกำลังใจให้คุณหมอ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 24-10-2011 21:47:58

งานผู้ใช้แรงงานเช่นนั้น คงต้องให้หมอไม้เสียเหงื่อเองต่อไปอะค่ะ โห๊ โห๊ โห๊
ฝากความคิดถึงให้หมอติ๊บด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: superbasz ที่ 24-10-2011 22:22:11

 :z2: :z2: :z2:  ตามอ่านทันจนได้  จะได้นอนเป็นเวลากะชาวบ้านชาวเมืองเค้าซักที  เฮ้อ........

ปล.อยากเห็นรูปหมอไม้บ้างอ่า......(เพราะถ้าเข้าใจไม่ผิดรูป อวาตาร์ ปัจจุบันนี้เป็นรูป  หทอติ๊บใช่ป่าว??)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: myprincess ที่ 24-10-2011 23:31:04

เรื่องราวของพี่ติ๊บ เป็นแรงบันดาลให้หนุค่ะ รู้สึกดีเสมอที่เขามาอ่านอ่านเรื่องของพี่ซ้ำๆ ไม่เคยเบื่อ เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 24-10-2011 23:59:24

เป็นกำลังใจให้หมอไม้ และ ทุกๆคนด้วยนะ สู้ๆกันต่อไป

ส่วนเราก็ตามอ่านกันต่อไป

อ่านมาราธอนมาข้ามเดือนแล้วยังตามไม่ทันซะที  :z13:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-10-2011 12:43:12

" ติ๊บ บ้านพี่ต้องแย่แล้วแน่เลย  " ผมแจ้งข่าวน้ำท่วมให้หมอติ๊บที่คุยอยู่ปลายทางได้รับรู้เหตุการณ์น้ำท่วมของบ้านเรา
" อ้าว ทำไมละ รถก็เอาไปจอดไว้ที่คอนโด  ส่วนชั้นล่างก็ป้องกันไว้แล้วนี่นา  "
" ก็นั่นแหละ แต่พี่ก็ไม่รู้ว่าถ้าน้ำมามันจะสูงขึ้นไปแค่ไหน  พ่อกับพี่ก็เลยเอาอิฐบลอคมาก่อตรงหน้าบ้านไว้เลย "
" ก็ดีแล้วนี่ว่าแต่พี่ไม้ก่ออิฐไว้สูงแค่ไหนทำไมต้องกลัวน้ำสูงๆด้วยละ "
" ก็พี่สร้างขึ้นมาสูงเท่าๆกับเค้าท์เตอร์คิดตังค์ในคลินิคนั่นแหละ  " ผมบอกรายละเอียดกลับไป
" มันก็สูงพอแล้วมั้งติ๊บว่า "
" สูงพออะไรละ  แค่ระดับเอวเองนะเพราะถ้าก่อสูงกว่านี้จะปีนเข้าออกบ้านลำบาก "
" ก็เท่าเค้าท์เตอร์นั่นก็สูงแล้วนะ  เวลาติ๊บคิดตังค์ที่เค้าท์เตอร์ยังต้องเขย่งเลยหัวถึงจะพ้นเค้าท์เตอร์ "

ไม่มีเสียงจากทางผมตอบกลับไป  นอกจากแอบหัวเราะกับตัวเองแบบไม่ให้เจ้าตัวรู้
มันก็คงจริงของเขาเนอะ มันเตี้ยสำหรับผมแต่กับอีกคนคงพอๆกับหน้าอกแล้วมั้งนะ
ลืมไปว่ามีแฟนเป็นโรคกลัวความสูงงงงงงง  55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำแข็งใส ที่ 25-10-2011 12:48:57

 :laugh: หมอติ๊บไม่น่าพลาดเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 25-10-2011 13:07:32

 จะฟ้องหมอติ๊บว่า หมอไม้แอบนินทา(ว่าหมอติ๊บ เตี้ย เอ้ยสูงน้อย  อิอิ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 25-10-2011 15:23:26

เอาหมอติ๊บมานินทา พี่จะฟ้อง 55555
แล้วก่อกำแพงสูงเท่าเอวหมอไม้  มันสูงไม่น้อยแล้วอย่างหมอติ๊บว่านั้นแหละค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: superbasz ที่ 25-10-2011 17:14:18

 :laugh:เป็นโรคกลัวความสูง!!!!!!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 25-10-2011 18:14:22

หมอไม้ใจร้าย แอบนินทาหมอติ๊บ  :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 25-10-2011 20:25:37

คิดถึงหมอติ๊บจัง :กอด1:
หมอไม้เล่าเรื่องหมอติ๊บเยอะๆนะคะ
FC คิดถึงและเป็นห่วง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 25-10-2011 21:18:48

คิดถึงหมอติ๊บ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 25-10-2011 22:31:51

แล้วหมอติ๊บจะรู้ไหมเนี่ยว่าถูกกล่าวขวัญถึง อิอิ น่ารัก น่าเอ็นดู

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 25-10-2011 22:38:47

 :L2: :L2: o18 o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: nutbean ที่ 25-10-2011 22:56:45

 o18  หมอไม้ แอบนินทา หมอติ๊บ ระวังน๊าาา หมอติ๊บมาเจอเข้า หมอไม้โดนทำร้ายร่างกายไม่รู้ด้วยน๊าาา หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 26-10-2011 00:39:50

หมอไม้คะ ก่ออิฐก็ใช่ว่าจะรอดนะ คนรู้จักก่ออิฐไปเมตรครึ่ง อุดท่อระบายน้ำในบ้านเรียบร้อย น้ำมาตามแนวรอยยากระเบื้องและตามขอบวงกบประตู ไม่รู้จะป้องกันยังไง อพยพไปเรียบร้อย  เก็บของขึ้นข้างบนไว้ก่อนดีกว่า

ว่าแต่ว่าหมอติ๊บทำไมต้องเขย่งให้หัวพ้นเคาท์เตอร์ล่ะ ถ้าเคาท์เตอร์มันสูงแค่หน้าอกน่ะ งง
มานินทาในนี้ โดนแน่ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) หมอไม้แจ้งข่าว(12-09-2011) P.198
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 26-10-2011 20:50:16

แอบมาดู น้ำมารึยังคะหมอไม้ ??

น้ำจงไปจาก กทม.  :call: :call:
(ถึงแม้จะเป็นไปไม่ได้ก็เถอะะะ  :o12:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 27-10-2011 22:42:25

ว้ายตาย พี่ติ๊บหลุด 55+ ง่าคิดถึงคุณหมอทั้งสองจังเลย หายไปซะน้านนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 27-10-2011 23:05:10

หึหึ มีนินทา คิดถึงพี่หมอติ๊บอะดิ่ :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: lomekung ที่ 27-10-2011 23:05:29

เอาใจช่วยครับ

สู้ๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 28-10-2011 00:12:21

แหนะ แอบแหย่สุดที่รักด้วยอ่ะ  :กอด1: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 28-10-2011 00:28:59

มาๆ มาอยู่กับหนูก่อนมา เดียวสร้างกระต๊อบไว้ให้ @ khonkaencity :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 28-10-2011 21:54:52

 :กอด1:เค้าแซวกันน่ารักเนาะ.......ความสูงหรือตัวเล็ก ไม่ได้เป็นอุปสรรคในแนวนอนแต่อย่างใด :z1: ใช่มั้ยคุณหมอสุดหล่อ :impress3: อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 28-10-2011 22:11:56

...น้องติ๊บ หมอไม้ ว่าน้องติ๊บเตี้ยน่ะ ฮ่าๆๆ
...มันเป็นประสบการณ์ที่หายากอยู่นะอยู่ในกทม แล้วโดนน้ำท่วมสูงน่ะ
...แต่ยังไงก็ขอปีนี้ปีเดียวพอนะ ได้ประสบการณ์มากมายแล้ว ขอให้ทุกคนสู้ๆๆ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: POPEA ที่ 28-10-2011 22:14:48

เพิ่งมาตามอ่าน, หมอไม้กับหมอติ๊บ
อ่านแล้วอบอุ่น ประทับใจมากเลยค่ะ ชอบๆ :กอด1:
 :pig4: ที่เขียนเรื่องราวของทั้งสองคนให้อ่านนะคะ จะติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 28-10-2011 22:22:15

เอาใจช่วยคุณหมอไม้กับหมอติ๊บคะ.......

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 31-10-2011 00:52:55

มานินทาพี่ติ้บ  อย่างงี้  เด๋วจะฟ้อง  พี่ติ้บ  ให้เอามีดจิ้มที่พุงกอลิล่าซะหึๆ

จิ้มๆ  เอาลม  ออกให้หมดเลยพี่ติ้บ  ฮ่าาๆๆๆ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 31-10-2011 07:25:54

เฮ้อ  พี่ไม้บ้านพี่ท่วมยัง  ผมพระรามสอง  ยังไม่รู้ชะตากรรมเลย   เฮ้อ  แต่เห็นบอกว่าท่วมทุกที่

ภาวนา  อย่ารุนแรงกว่านี้ อีกเลยตอนนี้ก็เดือด  ร้อนกันทุกที่เลย  ของก็แข่งขึ้นราคา

ท่าพี่ติ้บอยู่ตอนนี้  สงสัยบ่นแหง่ๆ  ว่าของแพงจัง   ภาวนา  บ้านพี่ไม่รอดพ้นวิกฤตน้ำท่วม   น่ะครับ

ส่วนไอ้เอ็ด  คนนี้  น้ำเอ๋ยจะมาก็รีบมา   อย่าเล่นท่าอีกเลย  แฮ็ก  ไม่รูทำงานเป็นไงมั้ง  เป็นห่วงจัง

ช่วงนี้ฟ้าฝน  ไม่ค่อยดี   ที่แฮ็คฟ้าฝนจะดี  ป่าว  ไงรักษาสุขภาพด้วยน่ะ   ไม่ได้เข้ามาดูนานแระ

ยังเป็นห่วงทุกคนเหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 31-10-2011 08:48:32

 :pig4:
หมอไม้ทำไปได้
ระวังนะจะมีการเอาคืน
หมอติ๊บ สู้ สู้
 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 31-10-2011 11:04:06

เข้าใจแซวแฟนนะคุณหมอไม้...ระวังโดนเอาคืนหรอก
จะบอกว่า...ถึงจะก่ออิฐบล็อกก็อาจจะช่วยได้นิดหน่อยนะคะคุณหมอ
แต่ระวังน้ำจะดันท่อระบายน้ำขึ้นมาล่ะ
ที่บ้านเจอมาแล้ว ตอนนี้น้ำท่วมมาอาทิตย์นึงแล้วววว
แต่ยังดี ในบ้านแค่ปริ่มๆ แต่หน้าบ้านสิ ...
เลยเข่าขึ้นไปแล้ว จะถึงเอวไหมเนี่ย  :sad4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 31-10-2011 12:16:40

เอาใจช่วยนะคะหมอไม้ อย่าให้น้ำเข้าบ้านได้
คิดถึงหมอติ๊บมากๆเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-10-2011 16:35:21

ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้มากมายนะครับ  ตอนนี้น้ำยังไม่เข้ามาที่สะพานควายเพราะทางคลองประปาไม่มีปัญหา
แต่ดันมาแตกที่สามเสนแทน ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงกันต่อไปก็ได้แต่ลุ้น
ฝากขอโทษแฟนคลับหมอติ๊บด้วยนะครับที่ยังอัพตอนต่อไปให้ยังไม่ได้  พอดีเก็บคอมขึ้นชั้นสองแล้วเลยยังอัพเดทไม่ได้

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่น้ำท่วมก็แล้วกันครับ
แอบเม้าท์หมอติ๊บอีกหน่อย
เมื่อคืนโทรมาบอกว่าคงกลับมาหาพี่ไม้ไม่ได้อีกแล้ว
เราก็ตกใจนึกว่าเป็นอะ
พอดีเจ้าตัวบอกมาว่าสายการบินแห่งชาติของออสเตรเลียเขาหยุดบิน
ก็เลยเดือดร้อนคนไทยที่จะกลับบ้านอยู่พอสมควร
แต่ก็ได้แต่ปลอบใจไปว่า  ไม่เห็นต้องกังวลอะไรเลย
แค่น้ำท่วม  แค่เครื่องบินไม่บิน ไม่เห็นต้องเครียด  เพราะยังไงติ๊บก็อยู่ในใจพี่เสมอ  ไม่ได้ห่างไปไหน  ฮิ้ววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 31-10-2011 17:25:59

มีแอบหวานตอนน้ำท่วมด้วยนะคะหมอไม้
มาส่งกำลังใจให้หมอไม้เช่นกันคะ
คิดถึงหมอติ๊บจังเลย ฝากความคิดถึงไปให้ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 31-10-2011 18:35:50

ฮิ้ววววววววววว ด้วยค่ะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: weerawatk ที่ 01-11-2011 00:02:30

วี๊ดดดดดดดดดด วิ้วววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jum1201 ที่ 01-11-2011 09:18:08

คิดถึงคุณหมอทั้งสองเลย (มีนินทากันด้วย)
 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 01-11-2011 17:56:14

ฮิ้ววววววววววววววววววว >////<
หมอไม้ไม่ถือโอกาสหนีน้องน้ำ ไปหาน้องติ๊บละค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 01-11-2011 18:02:49

>/////<  :impress2: :impress2:
ฮิ้ววววววววว  ฮ่าๆๆๆๆ

เดี๋ยวพอน้ำลด สายการบินก็เปิดให้บริการปกติพอดี
หมอติ๊บก็จะกลับมาหาหมอไม้ได้พอดีไงคะะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 02-11-2011 19:16:37

เข้ามารอหมอไม้กับหมอติ๊บคะ
คิดถึงจัง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 03-11-2011 11:07:11

น้ำยังไม่ท่วม  แต่ความรักของคุณหมอท่วมทะลักมากมายอ่ะค่ะ  :o8:   หวานได้โล่แล้วค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 03-11-2011 16:49:52

แอบเข้ามาดูหมอไม้แซวหมอติ๊บ น่ารักอ่ะ
ข่าวว่าน้ำท่วมแถววัดเสมียน ประชานิเวศน์ แล้วคอนโดคุณหมอเป็นยังไงบ้างคะ
รถที่ว่านำไปจอดที่คอนโด ปลอดภัยรึเปล่า
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 06-11-2011 19:04:53

หมอไม้ เห็นข่าวบอกว่าน้ำจะเข้าสะพานควายแล้ววววว :o

เป็นยังไงบ้างงงงคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 07-11-2011 18:54:48

เป็นกำลังใจให้หมอไม้นะคะ เห็นข่าวบอกว่าน้ำอาจจะเข้าถึงสะพานควาย
ก็ขอให้หมอไม้และประชาชนที่ย่านสะพานควายได้รับผลกระทบน้อยที่สุด
และก็ขอให้ผ่านพ้นไปโดยเร็วนะคะ  :L1:  :กอด1:
ส่งข่าวคราวให้แฟนคลับรู้ด้วยนะคะ เป็นห่วงคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 13-11-2011 11:36:35

หมอไม้มาส่งข่าวคราวแล้ว อั๊ยยะหมอติ๊บกลับมาดูแลด้วยเหรอเนี๊ย (หวานซะ)
แหมๆ หมอไม้กล้าแซวที่รักเน้อะ ถ้าหมอติ๊บอยู่เมืองไทยหละก็หมอไม้โดนแน่ๆ 555

สถานการณ์น้ำท่วมที่บ้านหมอไม้ทั้งสองแห่งเป็นไงบ้างค่ะ ขอให้น้องน้ำไม่แวะไปเยี่ยมนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 13-11-2011 14:46:13

สวัสดีครับพี่หมอไม้ ชื่อ น้องโจ้ คร้าบบบ เพิ่งได้เข้ามาอ่านเป็นครั้งแรกจากการแนะนำของพี่ที่ชื่อ 8x ในเล้าครับ อ่านยังไม่จบเลยครับ มีหลายตอนมั๊กมาก จะพยายามอ่านให้ถึงตอนปัจจุบันเลยละคร้าบ ในช่วงนี้น้ำท่วมพี่หมอไม้ดูแลตัวเองด้วยนะครับ ฝากความคิดถึงพี่หมอติ๊บด้วยครับ

ปล.น่ารักทั้งคู่เลยค้าบบบบ
ปล.พี่หมอไม้หล่อมากๆ เลยคร้าบบบบ (แอบนอกใจเป๊บสองนาที ฮ่าๆๆ) ส่วนพี่หมอติ๊บไม่เห็นรูปอะครับ เห็นตอนกลางๆ เรื่อง พี่หมอไม้เอารูปลงมาดู ผ่านไปตั้งปีกว่าน้องเพิ่งได้มาอ่านนน เศร้าเลยอะ แต่ก็ไม่เป็นไรเนอะ ดูรุปพี่หมอไม้ก็หล่อกระชากใจแล้ววววว

น้องโจ้ (รักวุ่นวายของนายตัวขาวสุดซ่า) :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: POPEA ที่ 13-11-2011 14:57:48

ขอฮิ้ววว~ ด้วยอีกคน :o8:
พี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บน่ารักม๊ากก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 16-11-2011 20:42:30

คิดถึงหมอไม้หมอติ๊บคะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-11-2011 14:26:00

 :mc4: จุดประทัดเฉลิมฉลองการกลับมารายงานตัวและการจากไปของน้องน้ำนะครับ

ตอนนี้คอนโดที่วัดเสมียนก็ท่วมไปเรียบร้อยแล้วแต่ดีที่เป็นคอนโดน้ำเลยไม่ขึ้นไปท่วมห้องส่วนรถก็ปลอดภัยดี

ส่วนสะพานควายนับว่าโชคดีมากที่น้องน้ำมันเข้ามหาลัยรังสิต  ธรรมศาสตร์ เกษตร และมหิดลไปก่อนหน้า

ก็เลยพอจะอ่านหนังสือออก ( พอดีเขียนติดตลกตรงบลอคที่กั้นน้ำหน้าบ้าน  ว่าห้ามน้ำเข้าก่อนได้รับอนุญาต

มันก็เลยเลี้ยวลงคลองบางซื่อไปไม่เข้ามาย่านสะพานควาย  ก็เลยกะว่าวันจันทร์นี้จะเก็บของจากชั้นสอง

ลงมาเปิดคลินิคลงมาทำงานตามปกติ  และคาดว่าจะเอาตอนต่อไปมาต่อให้ได้ตามปกติคับ

พอดีย้ายคอมขึ้นชั้นสองของบ้านเลยไม่มีคอมมาอัพเดทตอนต่อไป

แต่คาดว่าหลังสถานการณ์เข้าสู่ภาวะปกติ  ผมก็จะกลับมาที่นักเขียนตามปกติเช่นเดิมคับ

ขอบคุณทุกกำลังใจคับผม  รักเหมือนเดิม  จากหมอไม้คนหล่อกว่าเดิม  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 17-11-2011 15:38:50

อยากได้ FB ของหมอไม้กะหมอติ๊บอ่ะ >////<




กรี๊ดดดดดด พิมพ์ชื่อหมอติ๊บผิดอ่ะ >_<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 17-11-2011 16:22:25

 :mc4:ยินดีด้วยยยยยยยยยยค๊า...แสดงว่า จะได้อ่านตอนใหม่แล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ...!!! :กอด1:..
คุณหมอสุดหล่อคะ...เล่าตอนปัจจุบันเรื่องทั่วไปของหมอติ๊บบ้างนะคะ..น้องเกรียน ๆ หมอไม้นะ ฮ่า ๆๆ
อยากอ่านนะ....น่าจะฮา และน่ารักอะ...รออยู่น๊า :3123:

ดิท ๆ คะ เรื่อง แซวๆ.. :laugh:กวน ๆ น่ารัก.. (มิใช่เกรียนแต่อย่างใด..??? ฮ่าๆๆ :m20:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-11-2011 16:46:05

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 168

เสียรู้







ตุลาคม ฝนตกมาหลายวันติดต่อกันส่งผลให้ถนนหน้าบ้านกลายเป็นคลองย่อมๆ และเจ้ามิสเตอร์แจ๊สคู่ใจของผมก็ถูกน้ำท่วมเข้าไปในรถเรียบร้อยอย่างที่ผมไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากยืนมองรถที่กระพริบไฟปริบๆราวกับขอความเห็นใจจากผม  แต่ผมก็ไม่สามารถละจากคนไข้ออกมาทำอะไรได้มากกว่านั้นอยู่ดี
ค่ำคืนนี้เลยไม่สามารถไปรับเจ้าตัวเล็กที่กำลังจะลงเวรในอีกไม่กี่นาทีนี้ได้ ผมมานั่งรอเจ้าตัวเล็กที่หน้าคลินิคพร้อมกับแม่ที่เริ่มเก็บคลินิคปิดประตูบานใหญเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ชั่วอึดใจเดียวก็เห็นภาพที่น่าแปลกใจระคนขำขันอยู่ไม่น้อย
หมอติ๊บในชุดกาวน์สั้นก้าวลงมาจากรถเมล์ตรงป้ายหน้าบ้านผมพอดี ก่อนจะก้าวขาสั้นๆวิ่งฝ่าสายฝนเปียกมะลอกมะแลกมาให้ผมได้ขำน้อยๆ 
" ติ๊บไปอาบน้ำอาบท่าแล้วลงมาทานข้าวด้วยนะลูก  พี่เขานั่งรอเรานานแล้ว " แม่ผมเอ่ยขึ้นหลังจากรับไหว้เจ้าตัวเล็กที่ไหว้ทักทาย
" ขอโทษนะที่พี่ไม่ได้ไปรับ พอดีฝนตกน้ำท่วมอย่างที่เห็นแน่ะ น้ำเข้ารถด้วยพี่ก็เลยไปรับติ๊บไม่ได้ " ผมบอกไปพร้อมกับทำหน้าตาออกออ้อนขอความเห็นใจ
" ไม่เป็นไรหรอกครับแค่นี้เองติ๊บดูแลตัวเองได้ แต่คราวหลังถ้าไปรับไม่ได้น่าจะบอกกันแต่เนิ่นๆนะติ๊บจะได้ไม่ต้องนั่งรอเสียตั้งนาน "
" จ้า พี่ผิดไปแล้วขอโทษคร้าบบบ " ผมออดอ้อนพลางเข้ามาสวมกอดก่อนจะพากันไปอาบน้ำอาบท่าลงมาทานข้าวกันสองคนเพราะคนอื่นในบ้านเขาก็จัดการเสร็จเรียบร้อยไปตั้งแต่เมื่อตอนหัวค่ำแล้ว
คืนนี้เจ้าตัวเล็กทำงานตั้งแต่ขึ้นมาจากทานข้าวจนดึกดื่นปล่อยให้ผมซึ่งเพลียกับการทำงานหลับไปก่อนหน้า จนตื่นขึ้นมาปรือตาดูหลายรอบ เจ้าตัวก็ยังง่วนอยู่กับตำรากองโตตรงหน้าอย่างไม่ยอมหลับยอมนอน เอ่ยถามจึงได้รู้ว่าพรุ่งนี้เช้าเจ้าตัวมีคิวสอบสัมภาษณ์เพื่อเข้ารับทุนอะไรสักอย่างจึงต้องเตรียมตัวเตรียมข้อมูลกันเป็นอย่างดี

ช่วงกลางเดือนอากาศยังเป็นใจเมื่อฝนยังโปรยปรายมาให้ชื่นฉ่ำ เย็นย่ำหลังเลิกงานจากคลินิคผมก็ขับรถไปรับหมอติ๊บที่โรงพยาบาล  นั่งรอและสำรวจผู้คนตลอดจนบรรดาคุณหมอน่ารักทั้งหลายแหล่ของโรงพยาบาลรามาธิบดีชั่วอึดใจ  ร่างเล็กๆในชุดเสื้อกาวน์ก็เดินมาด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อนมาแต่ไกล  ผมเห็นดังนั้นจึงปรี่เข้าไปช่วยถือกระเป๋าสัมภาระตลอดจนเสื้อกาวน์ที่เจ้าตัวถอดออกมา เผยให้เห็นเสื้อกาวน์ตัวในที่ปักชื่อแบบพอดีตัว 
หมอติ๊บเดินเข้าไปร้านสะดวกซื้อที่อยู่ด้านหน้าหอพักแพทย์เพื่อซื้อน้ำดื่มเพื่อดับกระหายปล่อยให้ผมเดินลงไปนำรถที่จอดอยู่ด้านหลังโรงพยาบาลวนมารับก่อนเจ้าตัวจะก้าวขาสั้นๆขึ้นมาในรถด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อนเต็มที 
" เป็นอะไรหรือเปล่า ดูท่าวันนี้จะเจองานหนักนะ "
" ก็ไม่เท่าไหร่ครับ แต่พอดีวันนี้มันเพลียๆปวดเนื้อปวดตัวเหมือนจะเป็นไข้เลย " เจ้าตัวตอบพลางเอนกายลงกับเบาะ ผมหันมาปรับให้เจ้าตัวเล็กได้นอนพักขณะที่มุ่งหน้าสู่บ้านพักย่านสะพานควายต่อไป
" แล้วนี่เป็นอะไรมากหรือเปล่า เอายามากินหรือเปล่า "  ผมเอ่ยถามขึ้นหลังจากรถมาติดที่แยกประดิพัทธ์
" ก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง พักผ่อนนิดเดียวก็หาย " เจ้าตัวเล็กยังใจแข็งเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ผมเห็นรอยยิ้มอิดโรย
" ถ้ากินยาแล้วไม่หายก็บอกพี่แล้วกัน  " ผมบอกไปด้วยความเป็นห่วง
" ทำไมเหรอคับ ถ้าไม่หายพี่ไม้จะพาติ๊บมาส่งโรงพยาบาลเหรอ "  เจ้าตัวทำหน้างุนงงสงสัย
" เปล่าหรอก ถ้ากินยาแล้วยังไม่หายก็คงต้องให้หมอฉีดยาให้ละมั้ง " ผมตอบพลางก้มหน้าไปทำกรุ้มกริ่มในขณะที่เจ้าตัวได้แต่ก้มหน้าเขินอายกับสายตาจาบจ้วง ผมจึงแก้เขินด้วยการยื่นมือไปขยี้หัวฟูๆนั้นเบาๆ
" อ่อ พี่ไม้ติ๊บมีเรื่องจะบอกด้วย " เจ้าตัวเอ่ยขึ้นมาหลังจากเพิ่งนึกบางสิ่งบางอย่างได้
" พรุ่งนี้หมอบอยจะมาเยี่ยมติ๊บแน่ะ "
" โห หอบสังขารมาเยี่ยมกันไกลไปหน่อยเปล่า  "ผมตอบแบบไม่ค่อยสบอารมณ์นัก
" เปล่าหรอกเขามาประชุมแล้วก็จะแวะมาเยี่ยมด้วยก็เลยนัดกันทานข้าวเย็นพรุ่งนี้ เพราะฉะนั้นเย็นพรุ่งนี้พี่ไม้ก็ไม่ต้องมารับติ๊บนะ  เดี๋ยวกลับบ้านเอง "  เจ้าตัวสั่งกำชับ แต่มีเหรอจะใช้คำสั่งนี้กับผมได้
" พรุ่งนี้พี่ว่างพอดี  อยากไปไหนก็บอกซิ เดี๋ยวพี่พาไป " ผมตื๊อ
" พรุ่งนี้นัดกันทานข้าวที่เซ็นทรัล ลาดพร้าวนี่เอง พี่ไม้ไม่ต้องไปส่งก็ได้ "
" ไม่ได้หรอก หมอบอยมาทั้งที พี่เองก็ไม่ได้เจอหมอบอยมาตั้งนานแล้วไปกินข้าวด้วยกันซักมื้อคงไม่เป็นไรมากหรอกมั้ง  เผื่อหมอบอยจะลืมพี่แล้ว  เห็นหน้ากันทักทายกันซักนิดซักหน่อยก็ยังดี "
เมื่อดูท่าการขอไปดินเนอร์ตามลำพังกับเพื่อนรักไม่เป็นผล  หมอติ๊บจึงได้แต่ถอนหายใจแล้วแกล้งพิงหลังกับเบาะหลับต่อไป  พร้อมกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะในลำคออย่างสาสมใจของผม หึๆ
รุ่งเช้าเป็นเช้าวันศุกร์ที่ผมค่อนข้างกังวลมากถึงมากที่สุด ก็เนื่องมาจากการนัดทานข้าวของเพื่อนสนิทที่มีหนึ่งคนคิดไม่ซื่อ  วันนี้หมอติ๊บเองมีขึ้นเวรดึกเจ้าตัวจึงลงมาช่วยงานที่คลินิคในช่วงสายๆของวัน ส่วนผมก็มีแต่ความหวาดระแวงว่าเจ้าตัวจะแอบหนีไปโดยไม่บอกจนไม่เป็นอันทำงาน  ตกบ่ายนั่นแหละเจ้าตัวจึงขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวลงมาในชุดเสื้อกาวน์สั้นกางเกงสแลคสีดำ ซึ่งก็เป็นอันรู้ดีอยู่แล้วว่าหมอติ๊บของเราไม่ว่าจะทำงาน ไปเที่ยว ชอปปิ้ง  ชุดเดียวเอาอยู่
แต่พอถึงเวลาจะไปจริงๆ ก็มีเหตุที่ไม่เข้าข้างผมเอาซะเลยเมื่อมีคนไข้เข้ามาในช่วงบ่ายแก่ๆของวันทั้งๆที่ผมเองก็เคลียร์คิวคนไข้ไว้หมดแล้ว  แต่มีคนไข้ที่ไม่ได้นัดมาแบบนี้ก็เล่นเอาตารางที่วางไว้เป็นอันล้มเลิก  ก็คนไข้ที่ว่านี้ดันมาอุดฟันเสียหลายซี่ แน่นอนว่าระยะเวลาในการอุดฟันนั้นไม่ใช่ช่วงเวลาสั้นๆ ผมจึงต้องจำใจบอกเจ้าตัวเล็กว่าไม่สามารถไปด้วยได้แล้ว แต่พยายามจะเลิกให้เร็วที่สุดแล้วจะไปสมทบในภายหลังซึ่งเจ้าตัวก็เข้าใจและดูท่าจะเดาอาการที่ผมพยายามเก็บไว้  อย่างทะลุปรุโปร่งจึงได้แต่ยิ้มขำๆให้ผม 
ก่อนเดินมาทำท่าจะเขย่งหอมแก้มผมก็ได้ใจก้มตัวลงมาให้เขาหอมเป็นรางวัล
และเป็นการตอกย้ำให้ผมมั่นใจ  แต่ที่ไหนได้
หมอติ๊บโน้มคอผมลงมา
ใช้มือล่วงล้ำไปในจุดที่ผมเองก็คาดไม่ถึง….
จุดนั้นคือ  กระเป๋ากางเกง  พร้อมกับจับกระเป๋าสตางค์ของผมออกมาไว้ในมือแล้วเดินลอยหน้าลอยตาออกไปจากคลินิคราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น   ผมเสียรู้ไอ้หมอตัวเล็กแต่ความคิดเกินจะคาดเดาได้คนนี้อีกแล้ว 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 17-11-2011 16:57:51

หมอติ๊บของเราเจ๋งจริงๆ  o13 o13
ฮ่าๆๆ

ตามหมอติ๊บไปเร็วๆนะคะหมอไม้ ฮิฮิ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-11-2011 23:18:20

รู้สึกหมอไม้จะเน้นคำว่าขาสั้นบ่อยจัง หมอติ๊บรู้เข้าจะว่าไงนะ
แต่สุดท้ายคนขายาวก็แพ้อยู่ดี อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 18-11-2011 06:07:20

ดีใจนะคะที่หมอไม้มาต่อให้ได้อ่านกันแล้ว
อ่านไปยิ้มไป น่ารักมากเลยหมอติ๊บ :L1:
หมอไม้มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 18-11-2011 09:34:53

ดีใจด้วยนะคะ ก็น้องน้ำผ่านมาตั้งหลายมหาลัย เลยอ่านหนังสือออกแถมยังมีมารยาทอีก
เค้าไม่อนุญาตก็ไม่เข้าก็ได้ หุหุ

หมอติ๊บน่ารักอีกแล้ว เสียทีอีกจนได้นะคะหมอไม้
ตามไปเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 18-11-2011 09:50:31

ุ^
^...ดีใจที่คุณหมอสุดหล่อมาต่อ อิๆๆ มาหลายๆๆ ตอนหน่อยค๊า...รอยู่..เสียหมดเล่ย ปล่อยให้เค้าล้วงกระเป๋าได้ ฮ่าๆๆ.. :m20:
เต็มใจให้ล่วงล้ำล้วงอะดิ๊~~~~~~~ ฮ่าๆๆ :laugh: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 18-11-2011 10:05:23

คิดถึงหมอไม้และหมอติ๊บมากมาย
กลับมาอีกที่หมอไม้ก็ยังเสียรู้ให้หมอติ๊บอยู่เหมือนเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 18-11-2011 12:12:53

ก็คนมันเคลิ้มเจอลูบไล้เข้าหน่อยนึกว่าจะมาจับ.....

ที่ไหนได้  ได้กระเป๋าสตางค์แล้วเผ่นแน่บเลย

เห็นขาสั้นๆแบบนี้  มันวิ่งเร็วนักเชียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 18-11-2011 13:12:48

แวะมาสวัสดีพี่หมอไม้คร้าบ พี่หมอลงตอนใหม่แล้ว ยังอ่านไม่จบเลยอะครับ ถึงหน้า 128 เอง งานก็เยอะ แฟนก็ดุ แบบนี้อีกหลายวันกว่าจะอ่านจบแน่เลยอะ แงๆๆ จะแอบแบ่งเวลามาอ่านเรื่อยๆ นะค้าบบบ  :bye2:


น้องโจ้  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 18-11-2011 18:39:09

สะดุดกับคำว่าขาสั้นๆ

หมอติ๊บ น่ารักจังเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 18-11-2011 19:26:06

...ฮา.. เนอะหมอหล่อเสียรู้ หมอขาสั้น เอ๊ย..พี่ไม่ได้ว่านะ โน่นนนนหมอไม้ว่า
...แหม..นึกว่าจะได้กำลังใจ อุตส่าห์เอียงแก้มคอย ..ที่ไหนได้...ฉกกระเป๋าตังค์ไปแล้ว ได้ใจจริงๆๆหมอติ๊บ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 18-11-2011 19:50:18

พี่หมอไม้ อ่านถึงตอน 113 พี่หมอติ๊บน่ากลัวมากอะค้าบ แต่สะใจที่หมอปุ้มโดนพี่ติ๊บจัดการ อิอิ สมน้ำหน้าตอนรถชนด้วย ไปอ่านต่อละค้าบบบบบ


น้องโจ้ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 18-11-2011 19:56:59

หมอไม้มาแล้วววว......คนอ่านคิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บมากกคะ   :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 18-11-2011 20:11:30

เห็นไหม  พี่ไม้  ยังแพ้  ทางพี่ติ้บ  อยู่ดีน่ะแหละ   หึ

แอบนอกใจ  เมีย   มาชอบพี่ติ้บซักหน่อย  ก็ไม่เป็นไร มั้งเรา

ได้ไหม  พี่ไม้  เกียมัว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 18-11-2011 21:02:39

ถึงคุณหมอไม้จะเสียรู้หมอติ๊บยังไง
เชื่อว่าก็คงจะเต็มใจอยู่แล้ว  :impress3:
ใช่ไหมคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 18-11-2011 21:11:48

สวัสดีครับคุณหมอทั้งสอง ขอสมัครเข้าเป็นแฟนคลับอีกคนนะครับ
ผมเห็นเรื่องของพี่หมอทั้งสองตั้งนานแล้วตั้งแต่สมัครเล้าใหม่ๆๆ แต่ไม่เคยเปิดอ่านเลย เพราะนึกว่าเป็นเรื่องแต่ง แต่แล้ววันหนึ่งไม่มีอะไรจะอ่านก้อลองเปิดอ่านดู เฮ้ยชีวิตตูเหมือนพี่ติ๊บเลยนี่หว่า ผมก้อไม่ได้อยู่กะพ่อและแม่ อยู่กับป้าและย่าเหมือนพี่ติ๊บเลย จึงทำให้บางทีที่พี่ไม้เล่าเรื่องในวัยเด็กของพี่ติ๊บให้ฟังผมอ่านแล้วนั่งร้องให้อยู่คนเดียว  ผมทึ่งในตัวพี่ติ๊บมากเลยครับ ยังเอาไปเล่าให้เพื่อนฟังเลย ผมได้ข้อคิดการใช้ชีวิตดีดีจากพี่ติ๊บและพี่ไม้เยอะแยะเลยครับ พี่ติ๊บนั้นเก่งกว่าผมเยอะเลย เมื่อก่อนผมคิดว่าทำไมผมถึงไม่มีพ่อแม่เหมือนคนอื่นเค้าตั้งแต่ได้อ่านเรื่องนี้ผมจึงเข้าใจอะไรหลายๆๆอย่างมากขึ้น ขอบคุณพี่หมอทั้งสองนะครับที่มาเล่าเรื่องดีดีให้ฟัง อย่าลืมมาเล่าต่อนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: สายลมเดียวดาย ที่ 19-11-2011 22:23:07

 :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 20-11-2011 19:01:48

แล้วก็เสร็จหมอติ๊บอีกจนได้นะคุณหมอไม้   o7

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 20-11-2011 20:39:17

หมอติ๊บเนียนเบาๆได้กระเป๋าไปซะแล้ว  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 20-11-2011 21:48:21

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 20-11-2011 22:00:53

สวัสดีคร้าบบบพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ ในที่สุดผมก็อ่านทันจนมาถึงตอนล่าสุดแล้วละคร้าบบบบ อิอิ จะติดตามอ่านตอนต่อไปเรื่อยๆ นะค้าบบบ

ปล.พี่หมอไม้ ขออนุญาตถามครับ ผ่าตัดลำไส้เนื่องจากไม่สบายเป็นโรคอะไรหรือครับ ตอนนี้อาการดีขึ้นหรือยังครับ ยังไงก็หายเร็วๆนะค้าบบบบ :bye2: :bye2:


น้องโจ้ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 21-11-2011 01:09:40

ตอนใหม่มาแล้ว แต่ตอนนี้พึ่งอ่านถึงตอนที่ 142 เอง อ่านแล้วชอบและประทับใจเรื่องของคุณหมอทั้งสองมากเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 21-11-2011 09:19:48

ว๊าว มีตอนใหม่ด้วย
หมอติ๊บน่ารักเกิ๊น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 21-11-2011 09:36:25

ถึงหมอติ๊บขาจะสั้น แต่มือไวใช่มั้ยค่ะหมอไม้ (เป็นงัยล่ะชอบแซวเค้าดีนัก โดนเลย)อิอิ :z2:

เพิ่งรู้หมอไม้มีคาถาไล่น้องน้ำด้วย  ไว้ลองมั่ง :a3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 21-11-2011 12:28:36

ในที่สุดก็อ่านทันจนหมดหลังจากใช้เวลาในการอ่านเรื่องนี้ตลอด 1 อาทิตย์ (อ่านตั้งแต่ 1 ทุ่มถึง ตี 2 ทำยังกับอ่านหนังสือสอบ) ตอนนี้ขอมาสมัครเป็น FC ด้วยคนค่ะ

อ่านเรื่องนี้มีครบทุกรสชาติ ให้ความบันเทิง ได้ท่องเที่ยว ได้รู้จักประเพณีท้องถิ่น ชีวิตและความเป็นอยู่ของคนต่างจังหวัด  ได้แง่คิดดีๆ ที่สามารถนำมาใช้ในชีวิต  ได้รับรู้ถึงความอบอุ่นของคนในครอบครัวที่มีให้กัน   ได้รับรู้ถึงมิตรภาพดีๆ ระหว่างเพื่อน พี่ และคนรอบข้าง และอื่นๆ อีกมากมาย  :o8: :monkeysad: :oo1: :z1: :กอด1: :3123: :m31: :z6: :n1:

หมอไม้ – ผู้มีความกลัวผี กลัวเข็มฉีดยา กลัวความมืด กลัวความสูง และที่สำคัญที่สุดคือ กลัวเมีย    ผู้มีสมญานามหลากหลาย  โย่ง  ตาโย่ง ลุง   แปะ หมูทดลอง  คุณปลวก คุณหิ่งห้อย คุณคิงคอง   รู้ตัวไหมว่าหมอไม้เป็นผู้ชายที่น่าอิจฉาที่สุด    แต่บอกตามตรงว่าตอนแรกไม่ค่อยชอบหมอไม้เท่าไร  ดูเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวอยู่หน่อยๆ ที่อยากให้หมอติ๊บบอกรัก  แต่ตัวเองกลับไม่กล้าบอกรัก  จนที่เกือบจะเสียหมอติ๊บไปถึงได้มีความกล้า และการที่ไม่เชื่อมั่น หรือเชื่อใจในความรักที่หมอติ๊บมีให้    แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไป  ดูหมอไม้จะแสดงความรักออกหมดทุกอาการ  โดยเฉพาะอาการหื่น  555   อยากบอกหมอไม้ว่า  การใช้ชีวิตคู่นอกจากรักแล้ว  สิ่งสำคัญที่จะทำให้ชีวิตคู่ยืนยาว ก็คือ  ความมั่นใจ  ความไว้ใจ  และความเชื่อใจในคนที่เรารัก


หมอติ๊บ – เป็นคนที่คิดทุกอย่างในแง่บวกตลอด  ชื่นชม ชื่นชอบ  ภูมิใจ และดีใจที่ได้รู้จักหมอติ๊บผ่านตัวอักษร   คนอ่านได้แง่คิดดีๆ หลายอย่างจากชีวิตของหมอติ๊บ ยิ้ม ดีใจ  เศร้า ซึ้ง สะเทือนใจ และร้องไห้ไปกับหมอติ๊บทุกครั้งที่หมอติ๊บบอกเล่าถึงเรื่องราวทั้งร้ายและดีไม่ว่าจะเป็นเรื่องพ่อ-แม่ คุณตา-คุณยาย  คุณย่า คุณป้า การได้ทำอาหารให้คนที่รักทาน  การได้กินไอติมทุกวัน   

:pig4: :3123: ขอบคุณหมอไม้ - หมอติ๊บ กับความรักที่มอบให้กัน   :pig4: ขอบคุณ คุณแฮก ที่โพสเรื่องราวดีๆ ให้ได้อ่าน
จะติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: superbasz ที่ 21-11-2011 22:56:13

เย้...................ในที่สุดหมอไม้ก็มาแล้ว  ปล่อยให้คิดถึงอยู่ตั้งนาน^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-11-2011 14:17:24

ขอบคุณทุกคนี่ยังเป็นแฟนคลับหมอติ๊บอย่างเหนียวแน่นน่ะคับ

พยายามจะลงตอนต่อไปให้ไวๆนี้  แต่ตอนนี้ขอเก็บบ้านเคลียร์บ้านให้เข้าที่ก่อนนิดนึงนะ

แล้วเดี๋ยวมาอัพเดทความร้ายกาจของหมอติ๊บในตอนต่อไป


ปล.รับอาสาสมัครมาช่วยทุบบลอคที่กั้นน้องน้ำหน้าบ้านอยู่นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 22-11-2011 14:49:48

ถึงร้ายก็รักใช่ไหมคะ
อยากช่วยค่ะ แต่อยู่ ตจว.

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 22-11-2011 16:26:32

กล้าบอกพิกัดเหรอ ถ้าจะไปช่วยทุบนะ ฮ่าๆๆๆ :m20:

^
^ ...มารอตอนต่อไปปปปปปปปปปป  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 22-11-2011 16:37:19

พี่หมอไม้ เปลี่ยนจากทุบเป็น serve น้ำแทนได้ปะค้าบบบบ แหะๆๆ  :pig4:


น้องโจ้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 22-11-2011 18:00:42

คุณหมอน้องน้ำลาจากแล้วเหรอค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 22-11-2011 18:19:00

หมอติ๊บเค้าเทคนิคดีจริงๆ เนียนเบาๆ ได้กระเป๋าตังทั้งใบ 55555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 24-11-2011 01:26:53

หุหุ อาสา สมัคร มีครับ แต่ตอนนี้โดนเกณฑ์แรงงานไปช่วยทุบ ก่อหน้าร้านครับ ก่อซะเยอะเลย ที่ร้านผมขายอ่ะ ตอนก่อ มันสนุกกันอยู่หรอก


แต่ไอ้ทุบนี้สิ. เมื่อยสุดๆ อ่ะไหนต้องกังวลยอดขาย ไหนต้องมาช่วยเค้าทุบออก. แต่เอาเหอะ. เพื่อ องกรณ์. เรา สู้ๆ มาซื้อกระเบื้องได้น่ะครับหมอไม้


จะคิดราคาแพงเป็นพิเศษ.  กะฟันกำไรเพียบ.   ฝากความคิดถึงหมอ ติ๊บ ด้วยน่ะครับ. เอ่อ ท่าให้ดี   อยากให้พี่หมอไม้ช่วยเอารูปที่พี่หมอ ติ้บหอมแก้มหมอไม้


ได้ไหมครับ.  ขอบคุณครับ.   ขอบคุณแล้วต้องลงน่ะหึหึๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-11-2011 15:02:06

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 168 ( ต่อ )






และแล้วหลังจากที่ผมต้องสูญเสียกระเป๋าสตางค์ไปเป็นที่เรียบร้อย  เวลาผ่านเลยไปอย่างรวดเร็วผมเงยหน้าขึ้นมาจัดการล้างไม้ล้างมือตัวเองเป็นที่เรียบร้อยก็ปาเข้าไปเป็นเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว ได้เวลาปิดคลินิคพอดี ไวกว่าความคิด  ผมจัดการเก็บเครื่องไม้เครื่องมืออุปกรณ์ทำกินตลอดจนปิดคลินิคปิดบ้านรวดเร็วในชั่วพริบตา  ก่อนกุลีกุจอวิ่งขึ้นรถสีแดงคู่ใจมุ่งหน้าสู่เซ็นทรัลลาดพร้าวซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านผมเท่าใดนัก  แต่ก็รู้กันอยู่ว่าช่วงเวลาเลิกงานแบบนี้เส้นทางอาจจะไม่ไกลนักแต่ระยะเวลาที่ใช้ก็ปาเข้าไปเกือบครึ่งชั่วโมง
ผมยกมือถือกดโทรออกหาหมอติ๊บเมื่อขับรถผ่านหน้าสวนจตุจักร ยิ่งสถานการณ์รถติดแบบนี้ยิ่งทำให้ความหงุดหงิดโมโหผมมากขึ้นเป็นทวีคูณ  ทั้งเร่ง ทั้งปาด เพื่อเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ หมอติ๊บรออยู่ข้างหน้า ซิ่งไปเลยหมอไม้  ความคิดในใจของผมบอกตัวเอง
ทันทีที่รับสายและบอกถึงสถานที่ที่กำลังพบปะสังสรรค์กันเป็นที่เรียบร้อย หาที่จอดรถได้แล้วขายาวๆของผมที่วันนี้เพิ่งรู้สึกว่ามันสั้นจังเลย  เมื่อพยายามก้าวไปให้ถึงจุดหมายแต่ทว่ามันดูช้าไม่ทันใจเอาเสียเลย 
ครู่ใหญ่ผมก็มายืนหอบแฮกๆ หน้าร้านไอศครีม เชคความหล่อที่ไม่เคยลดลงของผมกับกระจกเงาบานใหญ่หน้าร้านชั่วครู่ ก่อนเดินพาหน้าหล่อๆเข้าไปในร้าน  แต่แปลกที่ผู้คนในนี้มองผมด้วยท่าทีแปลกๆ
ผมก้าวยาวๆไปยังโต๊ะที่เห็นหมอติ๊บและหมอบอยอยู่ที่มุมด้านหน้าของร้าน  ตอนนี้ทั้งสองคนมองมาที่ผมด้วยท่าทีงุนงงสงสัย ราวกับว่าผมเป็นตัวประหลาดก็ไม่ปาน  ทั้งหมอติ๊บทั้งหมอบอยมองผมแล้วก็หันหน้าเข้าหัวเราะให้กันยกใหญ่
" สวัสดีครับพี่ไม้ " หมอบอยลุกขึ้นยืนพลางยกมือไหว้ทักทาย
" คับผม ไม่เจอกันนานเลย สบายดีน่ะ "
" ก็สบายดีครับ เชิญนั่งครับพี่ไม้ นั่งฝั่งเดียวกับติ๊บก็ได้ " หมอบอยเอ่ยขึ้นไม่รู้ว่าจากความจริงใจหรือว่าจากมารยาทที่จำเป็นต้องทำ
" โทษทีพอดีพี่ติดคนไข้ยาวเลยเพิ่งจะปิดร้านแล้วก็ตามมานี่แหละ "  ผมหันไปเอ่ยกับหมอติ๊บที่ตอนนี้ยังมองผมปริบๆด้วยความงุนงงสงสัยอะไรในตัวผมซักอย่าง
" พี่ไม้รีบมากขนาดนี้เลยเหรอ "  หมอติ๊บหันมามองผมอีกครั้งพร้อมกับเอื้อมมือมาแตะแขนผมเบาๆ คงจะซาบซึ้งใจในความรักของผมที่รีบมาเทคแคร๋ดูแลเอาใจใส่แม้งานจะยุ่งเพียงใดก็ตาม แต่เปล่าเลย 
" พี่ไม้คราวหลังรีบแค่ไหนก็เชคความเรียบร้อยก่อนออกจากบ้านก็ได้นะ  นี่รีบอะไรนักหนาเสื้อกาวน์ก็ไม่ถอด แล้วหมวกนี่ใส่มาด้วยทำไม จะมาทำคนไข้แถวนี้เหรอ"  หมอติ๊บเอ่ยขึ้นพลางหันไปขำกับหมอบอย  นั่นแหละผมจึงได้เข้าใจว่าทำไมผู้คนมองผมแปลกๆรวมทั้งหมอทั้งสองคนนี้ด้วยที่ยังขำไม่หยุด
ผมแก้เขินด้วยการค่อยถอดหมวกคลุมผมที่ผมต้องใส่ทุกครั้งเวลาทำคนไข้ ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อกาวน์ 
" พอดีพี่รีบมากไปหน่อยอะ แล้วก็ไม่เตือนกันตั้งแต่แรกละ "  ผมหันไปทำหน้าดุใส่หมอติ๊บจนจมูกจะชนแก้มแล้วนั่นแหละ  เจ้าตัวจึงแก้เขินและรักษาสถานการณ์และน้ำใจของเพื่อนรักด้วยการก้มลงไปตักไอศครีมเข้าปาก แล้วคุยกันอย่างออกรสออกชาติต่อไป
ผมนั่งร่วมวงสนทนากับหมอทั้งสองคนจนเกือบสี่ทุ่ม  เจ้าตัวเล็กจึงหันมาคุยกับผมแบบขอร้องแกมบังคับ
" พี่ไม้เดี๋ยวบอยจะกลับแล้ว พี่ไม้ช่วยไปส่งบอยที่หมอชิตทีนะ "  เจ้าตัวหันมาเกาะแขนออดอ้อน ผมจะว่าอะไรได้ เพราะเดี๋ยวนี้คำขอแบบนี้  มันไม่ได้ต่างไปจากคำสั่งเลย จะปฏิเสธก็หูยานพอดี
" ได้ซิ ว่าแต่หมอบอยขึ้นรถกี่โมง  "  ผมหันไปถามหมอบอยตามมารยาทก่อนจะทราบรายละเอียดการเดินทาง  จึงขอตัวไปเชคบิลล์
เมื่อเดินไปยังเคาท์เตอร์ของร้านแน่นอนว่าคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าคนทั้งคู่ก็ต้องเป็นเจ้ามือ       และแน่นอนว่าไอศครีมไม่กี่ถ้วยมันก็คงไม่ลำบากเท่าไหร่นัก  ถ้าเพียงแต่ว่ากระเป๋าตังค์ยังอยู่ที่ผม
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะ ก่อนกระซิบข้างหูหมอติ๊บ
" พี่ขอกระเป๋าตังค์คืนด้วย "  ผมกระซิบเบาๆเพราะถ้าหมอบอยรู้ว่าผมให้หมอติ๊บควบคุมอำนาจทางการเงินแบบนี้คงหัวเราะเยาะผมตาย
แทนคำตอบเจ้าตัวไม่พูดอะไรล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าใบใหญ่ก่อนหยิบกระเป๋าสตางค์ของผมส่งมาให้  แต่ทว่ามันคงไม่พ้นสายตาหมอหน้าจืดที่จ้องติ๊บเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
" เดี๋ยวพี่ไม้ให้ผมจ่ายให้ก็ได้นะครับ "  เจ้าหมอหน้าจืดออกตัว
" อ๋อ ไม่เป็นไรครับแค่นี้เองพี่เลี้ยง นานๆจะได้เจอกันที "  ผมออกตัวก่อนเดินหน้าขรึมรักษามาดเอาไว้
ทันทีที่ผมเดินกลับมาและเดินพาทั้งสองไปขึ้นรถที่จอดอยู่ชั้นเดียวกัน
" คราวหลังพี่ไม้อย่ายอมให้ติ๊บกุมอำนาจทางการเงินแบบนี้ซิครับ  แล้วแบบนี้พี่ไม้จะเหลือใช้วันละกี่บาทละเนี่ย "
โห ผมอุตส่าห์ปกปิดเรื่องราวรักษาภาพพจน์ มาจบกับเมื่อคำถามนี้ของหมอบอยหลุดออกมาก็ทำเอาผมแทบเดินสะดุดขาตัวเอง
" ก็ไม่ใช่ว่าพี่จะยอมหรอกครับ  แต่พี่ไม่มีทางขัดขืนได้เลย "  ผมตอบแบบเกรงใจคนที่เดินตามหลังเล็กน้อย
แต่ดูท่าคนที่เดินตามหลังกลับพยักเพยิดชอบใจตามประสาผู้กุมอำนาจที่เหนือกว่าไว้ในกำมือ เมื่อผมเห็นดังนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่ายอมแล้วนี่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 24-11-2011 15:21:36

ฮ่าๆๆ รีบจนลืมถอดเลยหรือครับพี่หมอไม้ น้องว่าเอาเป๋าตังค์ไปซ่อนดีกว่านะ พี่หมอติ๊บจะได้ค้นไม่เจอ  :pig4: :pig4:


น้องโจ้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-11-2011 16:15:19

เข้าใจล่ะว่าหมอไม้หวงหมอติ๊บจนถึงขั้นสูงสุดแล้ว
หมอติ๊บยังดีนะ แค่แอบขำ เป็นเราจะแกล้งทำเป็นไม่รู้จัก ให้อายคนเดียวไปเลย ฮ่าฮ่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 24-11-2011 16:45:47

ฮ่าๆๆ เค้าไม่ตกใจกันเหรอ...ว่า หลุดออกมาจาก รพ. ไหน ฮ่าๆๆ :laugh:
เอ๊...เป็นไปได้เหรอ คนหล่อขนาดเน้~~~~~จะไม่เช็คความหล่อก่อน.. ฮ่าๆๆ :m20:
รึว่า ....ใจไม่อยู่กะเนื้อกะตัว คิ๊กๆๆ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 24-11-2011 20:23:05

" ก็ไม่ใช่ว่าพี่จะยอมหรอกครับ  แต่พี่ไม่มีทางขัดขืนได้เลย "

ชอบมาก บ่งบอกเลยว่า ยอมจำนนจริงๆ  :m20:
 :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 24-11-2011 21:25:14

...เชื่อแล้วว่ารีบจริงๆๆ รีบเพื่อจะไปเป็น กขค นี่เอง เล่นแย่งซีนคนอื่นซะหมดหมอไม้นี่
...ส่วนเรื่องเงิน มีคนช่วยดูแลให้น่ะดีแล้ว เงินน่ะคนหาเค้าไม่ต้องใช้หรอก จริงไหมจ๊ะ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 24-11-2011 21:45:58

พี่หมอไม้มาต่อแล้ว แอบขำมากอะตอนนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 24-11-2011 23:15:15

รีบจริงอะไรจริงคะหมอไม้ ดีน๊าที่หมอติ๊บยังทัก ไม่งั้นอายยาววววว
ถึงผู้โดนกุมอำนาจทางการเงิน ได้รับวันละเท่าไรค๊า คิคิคิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 24-11-2011 23:18:26

 :m20: แสดงว่ากระจกที่เช็คความหล่อของร้านต้องเป็นกระจกมายากลแน่เลย   

หมอติ๊บผู้กุมอำนาจทางการเงินมีสโลแกนว่า  "เงินติ๊บเป็นของติ๊บ  เงินพี่ไม้ก็เป็นของติ๊บ"   


 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 25-11-2011 01:03:08

หมอไม้ค่ะ รีบที่สุดจริงๆค่ะ อย่างว่างั้นงี้เลยนะค่ะ  ขอแบบ  :laugh5: ด้วยคนนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 25-11-2011 02:21:02

ตามอ่านทันแล้ว
ประทับใจมาก
+1 คนเขียน คนโพสท์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 25-11-2011 02:56:24

คุณหมอไม้รีบมากจนลืมถอดชุดกาวน์
เพราะกลัวจะไปตามเทคแคร์คุณหมอติ๊บ
ไม่ทันนี่เอง :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: POPEA ที่ 25-11-2011 06:37:13

รีบเกินไปมั้ยคะพี่หมอไม้ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: superbasz ที่ 25-11-2011 10:55:09

รีบไปมั๊ยหมอ  ใส่เสื้อกาวน์ออกมาอ่าไม่เท่ไหรหรอก  แต่ใส่หมวกออกมาด้วยนี่สิ  ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 25-11-2011 11:28:12

555555 โน้มคอ... หอมแก้ม... ลูบไล้.... จากนั้นก็ล้วงกระเป๋าตังค์แล้ววิ่งหนี 55555
ต้องขอยืมเทคนิคหมอติ๊บไปใช้บ้างแระ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-11-2011 15:34:36

เห็นหรือยังละว่าหน้าใสๆ มันร้ายได้ขนาดไหน

พักหลังๆมานี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

วรยุทธเขาสูงส่งนักเชียว  ข้ายอมจำนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 25-11-2011 16:36:41

เห็นด้วยกับพี่หมอไม้เลยละคับ สงสัยต้องไปฝึกวิชากระเป๋าตังค์ล่องหนละค้าบ รับรองพี่หมอติ๊บหาไม่เจอออออ อิอิ o13  :bye2: :pig4:

น้องโจ้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 26-11-2011 12:29:50

 :L1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 27-11-2011 14:51:19

กรี๊ดในที่สุดก็อ่านจนทัน 203 หน้า เฮ้อ
(ขนาดน้องที่ออฟฟิศออกปากมาว่า "นี่พี่ยังอ่านไม่จบอีกเหรอ" )
คือปรกติเนี้ยก็จะอ่านแค่เรื่องใช่ไหมคะ แต่ของหมอไม้เนี้ย
อิชั้น ต้องอ่านความเห็นอื่นๆ ด้วยประกอบกัน เลยได้หลายแง่มุม
บางทีก็พาลหิวข้าวยามดึก เพราะรูปอาหารและไอติมของโปรดหมอติ๊บ

ชอบในความพยายามของหมอติ๊บมาก ต่อไปเวลาไปหาหมอ ก็ไม่ต้องบ่น
อีกแล้วทำไมแค่ค่าหมอมันแพ๊งแพง(ทั้งๆที่บริษัทจ่ายให้อ่ะนะ) ก็ดู
ความพยายามของหมอติ๊บสิคะ สุดยอด แต่บางที คุณหมอที่เราไปหา
ก็ทำให้เราหมดความเชื่อถือไปได้เพียงเพราะทำตามหน้าที่ แต่ไร้หัวใจ
ถึงขนาดต้องจำไว้เลยว่า หมอคนไหนที่รักษาเราแล้วเราหายขาดและรู้สึกดี
อยู่ในเมืองกรุง ก็เลยต้องพยายามเข้าใจสถานการณ์

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวและแง่คิดดีๆ ที่มีให้ในเรื่อง ทั้งการเรียน
รวมถึงการใช้ชีวิต หลังจากอ่านจบไป ก็ได้ความคิดมาใหม่ว่า

คนเรานี่มันอยู่ที่ตัวเราทั้งหมดจริงๆ จะอยู่กับใครได้ไม่ได้ มันก็เพราะจิตใจเรา
อย่างที่หมอติ๊บบอก ของ ๆ เรา ต่อให้มันจากกันไกล แค่ไหนถ้าเป็นของเราก็คือของเรา
แต่ถ้าไม่ใช่ อยู่ใกล้กันแค่ไหน มันก็ไม่ใช่

อนาคตจะเป็นอย่างไรไม่รู้ เอาใจช่วยคุณหมอทั้ง2 นะคะ แล้วจะมาตามอ่านตอนใหม่ๆ
รวมถึงแสดงความคิดถึงหากมีโอกาส

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 27-11-2011 15:07:12

รักเค้าแล้วก็ต้องยอมเค้าไปตลอด (ชีพ) แบบนี้ล่ะหมอไม้
 o17 o17 o17

ลองฝึกวิทยายุท แข่งกับหมอติ๊บดุไหมหมอไม้ เผื่อจะเอาอำนาจกลับมาได้สักนิดนึง :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: KM_Gloom ที่ 27-11-2011 15:15:43

กีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!
คิดถึงพี่หมอทั้งสอง  :กอด1:

พี่หมอติ๊บชนะเลิศอ่ะพี่หมอไม้ ฮาๆๆๆ
ถือซะว่ามีนักธุรกรรมทางการเงินช่วยดูแลกระเป๋าแล้วกันเน๊อะ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 27-11-2011 16:12:59

ไหนบอกว่าเชคความหล่อก่อเข้าร้าน ไหงถึงพลาดได้ เชื่อแล้วว่ารีบมั่ก 55+ อยากบอกว่าคนขาสั้นนั้นสับไวนักแล คิดถึงคุณหมอติ๊บและคุณหมอไม้มั่กๆอ่า ^^  :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 28-11-2011 18:53:27

ฮ่าๆๆๆๆ  ขอหัวเราะหน่อยนะคะหมอไม้
ก็ไหนว่าเช็คกับกระจกที่ร้านแล้วไงคะ

เรื่องทุบกำแพงส่งกำลังกายไปช่วยไม่ได้
ขอส่งกำลังใจไปแทนนะคะ สู้ ๆ ค่ะ

คิดถึงหมอติ๊บเน้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 29-11-2011 04:57:19

เข้ามารอหมอไม้นะคะ ไม่รู้ว่าเคลียบ้านเสร็จหรือยัง
ให้แฟนคลับไปช่วยมั๊ยคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 29-11-2011 08:34:37

 :mc4: :mc4: :mc4:
ฮา มากมาย
หมอไม้เสียหมดเลย
รีบเป็นเหตุ555
หมอติ๊บเก่งเนอะตัวเล็กแต่มีฤทธิ์มากมาย
หมอไม้หงอยเลย555
ชอบๆเอาแบบนี้อีก
 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 29-11-2011 10:38:47

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-11-2011 15:34:36  

เห็นหรือยังละว่าหน้าใสๆ มันร้ายได้ขนาดไหน


พักหลังๆมานี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

วรยุทธเขาสูงส่งนักเชียว  ข้ายอมจำนน

หมอไม้ภูมิใจช่ายมะ มีแฟนน่าใส แถมเก่งขึ้นเรื่อยๆ 

ทำตัวน่ารักๆนะค่ะ คุณหมอติ๊บจะได้ใจดีลดๆความร้าย(อย่างที่หมอไม้อ้าง)ลงให้หมอ

ไม้บ้าง  เอาใจเยอะๆ พากินไอติมบ่อยๆ เดี๋ยวก็กลับมาน่ารักเป็นลูกแมวเหมือนเดิม

ค่ะ   ^ ^ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Maneater ที่ 30-11-2011 09:48:18

ขอสมัครเป็น FC พี่หมอติ๊บอีกคนจะทันไม๊ครับเนี่ย
พึ่งอ่านรวดเดียว 203 หน้า เหนื่อยกว่าอ่านหนังสือเรียนอีก

ชอบแนวคิดของพี่ติ๊บมากๆเลย มันเป็นอะไรที่สุดยอดมาก
อ่านไปแล้วก็มองย้อนตัวเอง (ทำไมผมถึงเป็นนศพ. ที่ขี้เกียจมาก)
สงสัยจะได้มองพี่ติ๊บเป็นตัวอย่างแล้วหละครับ ประทับใจจริงๆ

เอาใจช่วยให้อนาคตของคุณหมอทั้ง 2 คนเป็นไปอย่างราบรื่นทุกอย่างนะค้าบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: miya_pp ที่ 30-11-2011 10:03:03

อ่านแล้วอ่านอีก จนเพื่อนด่าว่ายัง....ไม่เลิกนะเมิง

เคยเปิดอ่านที่ward เผลอไปหน่อยเดียว

พี่+เพื่อนถาม ขาดยาหรอ นั่งยิ้มคนเดีนวก็ได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 30-11-2011 10:11:24

อ้างจาก: dr.mike ที่ 25-11-2011 15:34:36  

เห็นหรือยังละว่าหน้าใสๆ มันร้ายได้ขนาดไหน

พักหลังๆมานี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง

วรยุทธเขาสูงส่งนักเชียว  ข้ายอมจำนน

แต่ถึงร้ายก็รักชิมิหมอไม้  :o8:   และได้ข่าวว่ายอมจำนนมาตั้งนานนนนนนนนนน แล้วนิ

คิดถึงคุณหมอทั้งสอง   มาลงตอนต่อไปเร็วๆ นะคะ รออยู่   :call:


ปล. จะรบกวนหมอไม้ช่วยเปลี่ยนหัวกระทู้ด้วยได้ไหม  เพราะคนอ่านจะได้ทราบว่าหมอไม้มาลงตอนใหม่แล้ว   เพราะหัวกระทู้ยังเป็น "วิกฤตน้ำท่วม 25-10-2011" อยู่เลยนะคะ    :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-12-2011 14:38:50

เรื่องเปลี่ยนกระทู้นี่ต้องยกให้นายแฮคเจ้าของเรื่องเขาครับ

หมอมีหน้าที่อัพลงเฟสบุคให้อย่างเดียว

มาหลังๆนี่นายแฮคไปติดเด็กที่ไหนไม่รู้

ทิ้งภาระหน้าที่ให้ผมอัพเอง  เม้นท์เอง  นานๆจะเข้ามาที  เพราะฉะนั้นใครรู้จักนายแฮคตามตัวมาทำหน้าที่ด่วนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-12-2011 14:53:23

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 169

ผ่าฟันคุต







หลังจากส่งหมอบอยหน้าจืดเพื่อนรักกลับไปทำงานที่ต่างจังหวัดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว           
เจ้าตัวเล็กกับผมก็มุ่งหน้ากลับบ้านในเวลาหลังเที่ยงคืนมาเล็กน้อย
" หมอบอยเขาโชคดีน่ะพี่ไม้ ได้ทำงานต่างจังหวัด  ทำงานด้วยความสบายใจไม่ต้องกดดันอะไรมากมาย "  ทันทีที่รถขับออกมาพ้นจากหมอชิตหมอติ๊บก็บ่นพึมพำขึ้นมา
" แล้วทำไมติ๊บคิดแบบนั้นละ "  ผมหันมาถามด้วยความสงสัยและเป็นห่วงในท่าทีของหมอติ๊บไม่น้อย
" ก็อย่างที่ติ๊บเคยบอกพี่ไม้นั่นแหละ ความสบายใจของหมอในกรุงเทพกับหมอต่างจังหวัดมันต่างกันเยอะนะ
ที่ต่างจังหวัดหมอคือผู้มีพระคุณที่มาช่วยชีวิตเขาจากโรคภัยไข้เจ็บ แต่ที่กทม.หมอคือผู้ให้บริการ บริการดีก็รอดตัว
ไม่ถูกใจคนไข้ก็งานเข้า "  หมอติ๊บพูดจบก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ 

ผมที่นั่งขับรถมาด้วยจึงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าการกุมมือหมอติ๊บเบาๆเพื่อเป็นการปลอบใจและแบ่งเบาความรู้สึกนั้นมาเพราะก็รู้สึกไม่ต่างกันกับหมอติ๊บเท่าใดนักยิ่งตอนนี้ที่ผมมาทำกิจการของตัวเอง มันแทบเทียบกันไม่ได้เลยเมื่อตอนที่ผมเป็นหมอฟันธรรมดาที่พิษณุโลกเมื่อคราวก่อน




วันเวลานี่ผ่านไปไวจริงๆนะ ไม่เท่าไหร่ก็เข้าสู่ปลายปีอีกแล้ว 
ปีนี้หมอติ๊บออกตัวแล้วว่าคงจะไม่ได้กลับไปเยี่ยมป้าหรือมีโปรแกรมไปเที่ยวที่ไหนกับใครได้เพราะเจ้าตัวทั้งง่วนกับการเรียนและงานที่ต้องรับผิดชอบ เพราะคนที่เป็นแพทย์ประจำบ้านแบบนี้ไม่ต้องพูดเรื่องงานทั้งหนักทั้งเหนื่อยเป็นที่สุด
ส่วนงานผมที่กำลังเข้าที่เข้าทางและตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการดูแลกิจการคลินิคของแม่ที่ผมรับช่วงต่อมา 
ส่วนนายม่อนน้องชายสุดหล่อตอนนี้ก็ไปได้ดีกับวิชาชีพที่ตัวเองใฝ่ฝัน




นานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่ผมและหมอติ๊บไม่ได้อยู่ในบรรยากาศส่วนตัวกันเสียเลย
แม้แต่กิจกรรมอะไรที่เคยทำร่วมกันมาพักหลังๆนี้ก็เป็นอันหดหาย  นานๆทีจะได้สวีทหวานกันทีนึง           
ทั้งนี้ก็เพราะเรื่องความต่างของเวลาที่มีมากมายเหลือเกิน
ผมตื่นนอนตอนหกโมงเช้าก่อนจะออกไปวิ่งเบาๆที่สวนจตุจักรเป็นประจำทุกเช้า             
กลับมาบ้านตอนเจ็ดโมงก็เป็นจังหวะกับที่หมอติ๊บเองเลิกงานกลับมา เพราะช่วงนี้ใกล้สิ้นปีขึ้นเวรดึกบ่อยมาก
จนบางทีก็ทำผมน้อยใจเหมือนกันที่หมู่นี้หมอติ๊บไม่ค่อยมีเวลาให้กับผมเลย  ทำงานเลิกงานไม่ค่อยตรงกัน

เช้าวันอาทิตย์
วันนี้หมอติ๊บเพิ่งลงเวรมาตอนเช้ากลับมาถึงบ้านเอาตอนแปดโมงด้วยท่าทีเหนื่อยล้าเต็มที   
แล้วยังจะมีแก่ใจหอบหนังสือกองโตกลับบ้านมาด้วย เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ผมแต่งตัวลงมาจากบ้านเพื่อเตรียมเปิดคลินิค
จึงได้ทักทายและพูดคุยกันเล็กน้อยก่อนที่เจ้าตัวจะขอตัวขึ้นไปอาบน้ำแล้วนอนพักผ่อน 
ถ้าเป็นวันทำงานก็คงไปตื่นเอาช่วงบ่ายแก่ๆโน่นแหละผมจึงไม่ค่อยอยากรบกวนเวลาพักผ่อนของหมอติ๊บเท่าใดนัก

วันนี้วันอาทิตย์ซึ่งปกติผมและแม่จะนัดคนไข้จัดฟันมาทำฟันให้เรียบร้อย
ในทุกวันอาทิตย์ช่วงสายๆคนจะเยอะมากจนผมแทบจะไม่มีเวลาพักทานข้าวกันเลยทีเดียว  มาว่างเอาตอนบ่ายๆที่คนไข้เริ่มหมดแล้วนั่นแหละ  จึงได้เดินขึ้นห้องมาพบกับหมอติ๊บที่กำลังแต่งตัวในชุดลำลองสบายๆสีขาวสะอาดตา

" พี่ไม้ขึ้นมาทำไมอะคับ ติ๊บกำลังจะลงไปหาพอดี " เจ้าตัวเล็กเงยหน้าจากกระจกมาเจรจากับผมที่เดินมาหยุดอยู่ด้านหลังเจ้าตัวที่กำลังส่องกระจก
" ก็ไม่มีอะไรหรอกพี่แค่ขึ้นมาดูว่าติ๊บตื่นหรือยัง จะได้หาอะไรขึ้นมาให้ทาน ดูท่าจะเหนื่อยหมดแรงกลับมาเลยซิเนี่ย " ผมเอ่ยถามพร้อมยื่นมือไปลูบหัวเบาๆ
" ก็รู้อยู่กันอยู่ว่าขึ้นเวรดึกมันเหนื่อยขนาดไหน "  เจ้าตัวตอบยิ้มๆ
" ลืมไปหรือเปล่าว่าพี่เป็นหมอฟันนะ  ไม่ใช่หมอคนจะได้มีขึ้นเวรดึก "  ผมย้อนกลับขำๆ
" เออ เนอะ ติ๊บลืมไปเป็นหมอฟันไม่ต้องขึ้นเวรดึกนี่หว่า " เจ้าตัวกล้อมแกล้มตอบเขินๆก่อนมาเกาะแขนผม
" พี่ไม้ ทำคนไข้หมดแล้วเหรอ "  เจ้าตัวลุกขึ้นยืนยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม
" เสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว ทำไมเหรอ " ผมถามด้วยท่าทีงงๆ
" พอดีติ๊บฟันคุตขึ้นอะ อยากให้พี่ไม้ผ่าฟันคุตให้หน่อย "  เจ้าตัวทำเสียงออดอ้อนพร้อมท่าทีเกาะแขนรบเร้าราวกับเด็กตัวเล็กๆอ้อนขอของเล่นเสียอย่างนั้น
" ได้ซิ ว่าแต่ซี่ไหนละ " ผมเอ่ยถามก่อนได้รับคำตอบเป็นการอ้าปากให้ตรวจจากหมอติ๊บ
หลังจากตรวจคร่าวๆแล้วผมก็ลากหมอติ๊บลงมาจัดการนอนอ้า ( ปาก ) บนเตียงเป็นที่เรียบร้อย และได้ผู้ช่วยกิตติมศักดิ์เป็นแม่ผม
" แล้วพรุ่งนี้ไม่ต้องทำงานเหรอลูก "  แม่ผมถาม
" ทำตามปกติทุกอย่างครับแม่แต่พรุ่งนี้กลับมาขึ้นเวรเช้าเหมือนเดิมไม่ต้องขึ้นดึก "  เจ้าตัวเล็กตอบก่อนจัดแจงผ้าคลุม
" แม่ว่าผ่าซี่เดียวก่อนไหม เผื่อมันเจ็บมันระบมติ๊บจะได้เก็บอีกข้างไว้ทานไว้เคี้ยวได้ ถ้าผ่าออกพร้อมกันหมดทั้งสี่ซี่แบบนี้แม่ว่าแก้มบวมเป็นซาลาเปาแน่เลย  "
" ไม่เป็นไรหรอกครับแม่ ติ๊บไม่อยากเจ็บหลายรอบสู้เจ็บรอบเดียวให้เสร็จๆไปเลยจะได้ไม่ต้องปวดเวลาที่มันโผล่ขึ้นมาแต่ละที  มันทรมาน "

หลังจากตกลงกันเสร็จเรียบร้อยผมก็จัดการวางยาชาให้คุณหมอทันที  รอให้ยาชาออกฤทธิ์ชั่วอึดใจเดียวหมอติ๊บก็มานอนอ้า (ปาก) พร้อมให้ผมจัดการทันที  หลังจากเอ็กซเรย์ดูตัวฟันรากฟันเรียบร้อยแล้ว ผมก็จัดการผ่าและถอนฟันทันที  แต่ดูท่าจะไม่ง่ายเหมือนคนทั่วไป ผมก็ไม่ใช่คนตัวเล็ก เรี่ยวแรงที่มีก็มหาศาล แต่ทำไมดึงฟันซี่เล็กๆของหมอติ๊บไม่ออก  จากประสบการณ์การทำงานมาหลายปี ต้องยอมรับว่าเป็นฟันคุตที่แน่นที่สุดเท่าที่ผมเคยถอนมา ทั้งถอนทั้งงัดจนเหงื่อตกหลายรอบ  ใช้มีดกรีดเพื่อเปิดทางก็แล้ว ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะออกง่ายๆ

ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาสบตากับแม่ก่อนจะส่ายหัวเบาๆเป็นการบอกว่างานนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ และกดันสุดๆก็ตอนคนไข้ส่งสายตาปริบๆว่าเมื่อยกราม  เป็นการกดดันผมอย่างที่สุดเกิดมาไม่เคยเจออะไรยากขนาดนี้มาก่อน
จากที่ตั้งใจผ่าฟันคุตไปสี่ซี่ในตอนแรก  ตอนนี้กลับลดความตั้งใจเหลือลงมาแค่สองซี่ด้านซ้ายเพราะทั้งหมอและคนไข้ต่างก็เหนื่อยล้าพอกัน จนผมต้องอธิบายให้หมอติ๊บฟังว่าทำไมมันถอนออกยากออกเย็นเสียขนาดนี้ ทั้งที่เจ้าตัวเองก็ไม่ได้ชอบกินนมหรือทานแคลเซียมเสริมแต่อย่างใด

ตกค่ำเจ้าตัวลงมาจัดการกินยาแก้ปวดและแก้อักเสบพร้อมกับแก้มที่บวมเป่งเล็กน้อย           
แม่ผมแอบอมยิ้มให้คุณหมอคนเก่งที่กล้าหาญชาญชัยอยากถอนฟันคุตทีเดียวพร้อมกันสี่ซี่     
นี่ดีนะที่ผมวางยาชาไปข้างเดียวก่อนถ้าวางยาชาสี่ซี่พร้อมกันทีเดียวคงมีหวังได้โดนยาชาเสียเที่ยวแน่ๆ

แต่ที่ร้ายกาจกว่านั้น  คนไข้วีไอพีของผมคนนี้หลังจากผ่าฟันคุตเสร็จเรียบร้อย 
ก็เดินไปเค้าท์เตอร์คิดเงิน จัดการนับเงินเสร็จสรรพ  ชิ่งไม่ยอมจ่ายค่ารักษาพยาบาล
แล้วยังไปงัดเค้าท์เตอร์คิดเงินนำเงินที่วันนี้ทำได้ทั้งหมดกลับขึ้นห้องเป็นที่เรียบร้อย
โดยไม่สนใจผมที่ส่งสายตาปริบๆ ทำงานทั้งวันเหนื่อยแทบตาย  เงินไม่ได้  แถมยังโดนริบไปอีก  เฮ้อออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 01-12-2011 15:08:10

 :laugh: :laugh: สวัสดีครับพี่หมอไม้ ขำพี่หมอติ๊บอะครับ ไม่จ่ายค่าหมอแทบริบเงินหมออีกอะ ฮามากๆๆ รออ่านตอนต่อไปค้าบบบ  :pig4:


น้องโจ้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 01-12-2011 15:54:03

อ่านเมื่อไหร่ก็ยิ้มได้เมื่อนั้น
หมอติ๊บซะอย่างวีไอพีตลอดชีพ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-12-2011 16:10:06

บอกแล้วว่ารุ่นนี้ร้ายจริง  อะไรจริง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 01-12-2011 16:18:35

หมอติ๊บสมกับเป็นคนไข้วีไอพี o13 รักษาฟรี ไม่เสียเงิน แถมได้เงินจากหมอไม้อีก   งานนี้ไม่รู้จะสงสารหมอไม้ หรือจะดีใจแทนหมอไม้ที่ได้หมอติ๊บช่วยเก็บเงินให้

โห แต่ยอมรับว่าหมอติ๊บความอดทนสุดยอดมากยอมผ่าฟันคุดทีเดียว 4 ซี่  ของเราถอนครั้งละซี่แก้มบวมเป็นซาลาเปาเจ็บสุดๆ  ยังบอกหมอขอไปทำใจอีก 6 เดือนค่อยมาถอนซี่ต่อไป 555

 :pig4: :L2: ขอบคุณหมอไม้และหมอติ๊บที่นำเรื่องราวน่ารักๆ มาให้อ่านค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 01-12-2011 16:20:01

สวัสดีคับพี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บเพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ ติดตามตั้งสามวันสามคืนกว่าจะทันไม่หลับไม่นอนเลยทีเดียว
อ่านเรื่องพี่ทั้งสองตอนต้นเรื่องมีกำลังใจในการเรียน การใช้ชีวิตขึ้นเยอะเลยทีเดียว แถมพี่หมอติ๊บยังมีแง่คิดดีๆมากมาย
ยังงัยก็ขอเป็นFCพี่ทั้งสองด้วยคนนะคับ และจะติดตามเรื่องพี่ทั้งสองต่อไป
 :กอด1: พี่หมอไม้สุดหล่อ  :กอด1:พี่หมอติ๊บน่าร๊ากกก
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 01-12-2011 16:34:47

ไม่มีอะไรจะเม้นท์ให้ นอกจาก  :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 01-12-2011 17:11:29

นับถือในความกล้าหาญของหมอติ๊บ o13 o13

ปลอบใจหมอไม้เล็กน้อย เดี๋ยวพรุ่งนี้ทำงานใหม่ก็ได้เงินใหม่
(แล้วหมอติ๊บก็จะมาเอาไปอีก  :laugh: :laugh:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 01-12-2011 17:32:31

ไม่เห็นชื่อตอนขยับเลยไม่รู้ว่าหมอไม้มาแว๊วววววว หาย(ป่วย)ดีแล้วนะคะ ได้อ่านหลายตอนจุใจไปเลย  o13
อ่านๆ ไปก็หวานดีหรอกแต่เอ๊ะทำไมหมอไม้หลุดคำว่าขาสั้นมาหลายครั้งจัง แหมๆ กล้าจริ๊ง
ถ้าหมอติ๊บอยู่เมืองไทยหมอไม้จะกล้าพูดป่าวน้อ 555 ป่านนี้หมอติ๊บเก็บหลักฐานไว้หมดแล้ว
คงไม่แค่ริบกระเป๋าตังค์อะดิ ได้งด.....ด้วยแหง๋ๆ  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 01-12-2011 18:38:11

อยากหยิกรีบนนี่จริงๆ  มาแช่งให้เอาเป๋าตังค์ไปไม่เท่าไหร่  มาแช่งให้อด....

มีข่าวดีมาบอก   อีกไม่กี่วันแฟนคลับของหมอติ๊บคงได้เฮแล้วละ

ได้ข่าวว่าจะกลับมาแล้ว  เพราะที่นั่นโดนพายุตลอดๆ

ดีนะ  มาตอนน้ำลด  ไม่งั้นคงน้ำมิดหัวแหงๆ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 01-12-2011 19:03:35

...ฝ่าฟันคุด ทีเดียว 4 ซี่ช่างกล้า ดีนะผ่าไปแค่ 2 ซี่
...แหมมีเหรัญญิก ประจำตัวดีก็ยังงี้แหละหมอไม้ จงภูมิใจ เงินเราก็เหมือนเงินเค้า เงินเค้าก็เหมือนเงินเค้า5555
...จะกลับแล้วเหรอน้องหมอติ๊บ แล้วต้องไปอีกหรือเปล่า ...แหมๆๆๆว่าน้องเตี้ยอีกละ พ่อคนตัวสูงงงง :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 01-12-2011 19:38:03

เย้ เย้ คุณหมอติ๊บจะกลับมาเหรอคะ ดีใจค่ะ คิดถึงคุณหมอติ๊บ

แหม ช่างกล้าจริงๆ ฟันคุดตั้งสี่ซี่เชียวนะนั่น เราซี่เดียวก็แย่แล้ว

แซวหมอติ๊บบ่อย ๆ ระวังนะคะหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 01-12-2011 20:34:38

อ้างจาก: dr.mike ที่ 01-12-2011 18:38:11  

อยากหยิกรีบนนี่จริงๆ  มาแช่งให้เอาเป๋าตังค์ไปไม่เท่าไหร่  มาแช่งให้อด....

มีข่าวดีมาบอก   อีกไม่กี่วันแฟนคลับของหมอติ๊บคงได้เฮแล้วละ

ได้ข่าวว่าจะกลับมาแล้ว  เพราะที่นั่นโดนพายุตลอดๆ

ดีนะ  มาตอนน้ำลด  ไม่งั้นคงน้ำมิดหัวแหงๆ 

ฮ่าๆๆๆๆๆๆ พี่หมอไม้ กำลังจะหมายถึงว่า ถ้าพี่หมอติ๊บตัวเล็กน้ำมิดหัวหรือครับ กลับมาน้องจะฟ้องๆๆๆ พี่หมอติ๊บบบบบบบ :z2: อิอิ

น้องโจ้ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 01-12-2011 20:47:37

อ้างจาก: dr.mike ที่ 01-12-2011 18:38:11  

อยากหยิกรีบนนี่จริงๆ  มาแช่งให้เอาเป๋าตังค์ไปไม่เท่าไหร่  มาแช่งให้อด....

มีข่าวดีมาบอก   อีกไม่กี่วันแฟนคลับของหมอติ๊บคงได้เฮแล้วละ

ได้ข่าวว่าจะกลับมาแล้ว  เพราะที่นั่นโดนพายุตลอดๆ

ดีนะ  มาตอนน้ำลด  ไม่งั้นคงน้ำมิดหัวแหงๆ 

คาดว่าหมอไม้จะอด...จริงๆ เก็บหลักฐานเพิ่มไว้ให้หมอติ๊บ :z2:

ปล.น้องหมอติ๊บกลับมาเมืองไทยคราวนี้ เข้ามาเยี่ยมเอฟซีในเล้าบ้างน๊า คิดถึงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 01-12-2011 21:19:12

คุณหมอติ๊บร้ายนะเนี่ย เดินเนียนๆๆไปหยิบเงิน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 01-12-2011 21:58:38

ดีใจจังหมอติ๊บจะกลับมาแล้ว...แต่ท่าทางคงน้อยกว่าหมอไม้แหละน่า...หมอไม้เค้าดีใจที่จะมีคนมาช่วยเก็บเงินนนนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 01-12-2011 22:20:31

อ่านกี่ตอนๆ ก็รู้สึกว่าหมอติ๊บน่ารัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 01-12-2011 23:40:24

คุณหมอไม้แซวหมอติ๊บหรือคะ เดี่ยวก็ได้อดจริงๆ หรอกน้องน้ำไม่ได้มาเยี่ยมแถวสะพานควายซะหน่อย หมอติ๊บเราสูงจะตาย แต่คงสูงไม่เท่าแถวกสิกร หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 02-12-2011 00:19:55

หมอติ๊บน่ารักอีกแระ เนียนๆแต่ไวมาก หมอไม้ตามไม่ทันเลย อิอิ

อย่างว่าเรื่องเงิน หมอไม้ต้องให้หมอติ๊บดูแลถูกต้องแล้วค่ะ 

เชื่อฟังและทำตามคนรักแล้วเจริญแน่นอนค่ะ o13

ตอนท้ายมีแซวที่รักอีกแระ  เดี๋ยวอด :oo1: ไม่รู้ด้วยนะค่ะ  คริคริ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) วิกฤตน้ำท่วม(25-10-2011) P.200
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 02-12-2011 03:10:13

ดีใจจังหมอติ๊บจะกลับมาแล้ว มาทักทายแฟนคลับบ้างนะคะ
คิดถึงหมอติ๊บ มากๆ เลย ไปอยู่ทางโน้นคงจะเหงาเหมือนกัน :กอด1:
ยินดีด้วยนะคะหมอไม้ จะได้กอดแฟนให้หายเหงาแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 02-12-2011 09:50:41

อัพเดตสารบัญเรียบร้อยแล้ว

ไม่เข้ามาลิงก์นิยายเรื่องนี้นานแหะ เลยไม่ได้อัพเดตสารบัญให้

^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 02-12-2011 10:48:21

ถ้าเก่งจริง....อย่าให้แฟนริบเงินเซ่~~~~ฮ่าๆๆๆๆ..,ยินดีด้วยคะแฟนจะกลับมาแล้ว...หนาวนี้ก็ไม่หนาวแล้วดิคุณหมอสุดหล่อ..นินทาไว้เยอะระวังคนตัวเล็กไม่ให้ซั่มอด..เลยนะทีนี้ฮ่าๆๆๆ....ฮิ๊วววววววววววววววววๆๆๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 02-12-2011 12:55:26

ยอมๆ เขาไปเถอะค่ะคุณหมอ รักเขาแล้วนิ  :กอด1:
 :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: mamacub ที่ 02-12-2011 13:10:21

 :m20:สามีที่ดีไงหมอไม้ทำไรไม่ได้ต้องยอมเค้าล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 02-12-2011 13:17:06

หมอติ๊บ...สุดยอด o13.. :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 02-12-2011 14:27:11

คับผม  หวังว่ากลับมาคราวนี้ วิทยายุทธจะไม่พัฒนาแบบก้าวกระโดดหรอกนะ

แค่นี้ก็ตามไม่ทันแล้ว

ร้ายกาจขึ้นทุกวัน  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 02-12-2011 14:48:49

จัดหนักๆๆ เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 02-12-2011 14:51:56

น้องว่าพี่หมอติ๊บอาจจะทำการฟิวส์ชั่นแยกร่างเก็บเงิน คราวนี้แหละครับ วิทยายุทธใดก็ไม่สามารถต้านทานได้
 พี่หมอไม้ต้องรีบเตรียมรับมือนะคับ  :z2:


น้องโจ้ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 02-12-2011 17:02:06

อ้างจาก: แฮกซ์ ที่ 02-12-2011 09:50:41  

อัพเดตสารบัญเรียบร้อยแล้ว

ไม่เข้ามาลิงก์นิยายเรื่องนี้นานแหะ เลยไม่ได้อัพเดตสารบัญให้

^^

:mc4: กด + พร้อม :pig4:  คุณแฮกซ์ที่เข้ามา update สารบัญให้คนอ่าน  อย่าหายไปนานนะคะ ช่วยๆ กันกับหมอไม้โพส   คนอ่านทุกคนรออ่านอยู่ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 02-12-2011 17:13:33

รอหมอติ๊บ  :3123: :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 02-12-2011 18:06:24

สมัครยูสเซอร์บอร์ดเพื่อคอมเม้นให้คู่นี้โดยเฉพาะเลยค่ะ

เพื่อนแปะลิ้งค์ส่งมาให้ประมาณสามเรื่อง และเรื่องนี้เป็นเรื่องสุดท้ายในอินบ็อกเฟซที่เพื่อนส่งมา ไล่อ่านมาทีละเรื่องๆ ว่าสนุกแล้ว มาเจอเรื่องนี้ โอ้ยยยย ทนไม่ไหวค่ะะะ ขอสมัครสมาชิกคอมเม้นให้ทั้งสองคนซักทีเถอะ ความน่ารัก+ความรักให้คุณหมอทั้งสองมันล้นใจจจจจ  :กอด1: >////////////////<

ฝากคุณหมอไม้บอกคุณหมอติ๊บด้วยนะคะว่า ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีๆ หลายๆ อย่าง ที่คุณหมอติ๊บบอกคุณหมอไม้ หรือแม้กระทั่งเรื่องราวเกี่ยวกับตัวคุณหมอติ๊บเอง มันทำให้คนๆ นึงได้เห็นคุณค่าของการใช้ชีวิตมากขึ้น ประทับใจมากที่คุณหมอติ๊บพูดถึงเรื่องการนอน เราเป็นคนนึงที่ชอบนอนในวันหยุดมากๆๆ มีเวลาเท่าไหร่ก็นอนมันซะเต็มที่ (เพราะบอกตัวเองว่าเหนื่อยซะเต็มประดา แต่จริงๆ ก็คือขี้เกียจ) แต่พออ่านเรื่องนี้จบเท่านั้นแหละ ความคิดมันเปลี่ยนไปเลย ต่อไปจะพยายามนอนแต่พอเพียงในทุกๆ วัน ค่ะ

และอีกเรื่องที่ชอบคือ เรื่องหิ่งห้อยและแอบสอดแทรกเรื่องเวลาเข้ามาด้วย มันคงจะดีที่สุดนะคะ ถ้าเราคิดว่า เราเหลืออีกแค่วินาทีเดียวบนโลกใบนี้และทำตัวเองให้มีคุณค่าในทุกๆวินาที

ฝากคุณหมอไม้ ขอบคุณคุณหมอติ๊บด้วยอีกครั้งจากใจค่ะ

นอกเหนือจากความประทับใจในเรื่องของคุณหมอทั้งสองแล้ว ตอนนี้ขอยกให้เป็นไอดอลเลยค่ะ  v^O^v

ปล แอบรักคุณหมอติ๊บเข้าซะแล้วววว  :impress2: :impress2: :impress2:

เรียนจบกลับมาไวๆ นะคะ จะตามไปให้คุณหมอ Anti-aging ให้ทุกวันเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

ปล2 ตอนนี้อ่านถึงหน้าที่ 200 เอง ถ้านับเป็นตอน ก็คงตอนที่ 167 แต่แอบเห็นว่าอัพถึง 169 แล้วเนอะะะ ไว้คืนนี้กลับมาอ่านค่ะ ขอแว้บไปทำธุรกิจแปร้บบบบ อิอิ
ปล3 นี่เพิ่งรู้สึกตัวว่า อ่านมา 2 วัน กับ 1 คืน แล้ว ขนาดว่าตอนนั่งพักไม่มีอะไรทำก็ต้องอ่าน ท่าจะติดคุณหมอมากๆ

♥ รักหมอติ๊บ ♥ นะคะ หมอไม้ (หมอไม้บอกว่า ข้ามศพข้าไปก่อนนน เด็กข้าใครอย่าแตะ ... ใช่มั้ยคะ :D:D:D:D )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 02-12-2011 22:19:49

ครั้งต่อไปอย่าให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกนะ  :impress3:

ให้หมอติ๊บมาหยิบเงินเองได้ไง  :fire:  หน้าที่เก็บเงินต้องเป็นเราสิ  :m16:

ไม่ใช่ให้หมอติ๊บมาหยิบ แต่หมอไม้ต้องเป็นคนนับแล้วเอาไปให้หมอติ๊บเองต่างหากล่ะ   o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 03-12-2011 23:19:36

ยังอ่านไม่ถึงไหนเลยค่ะ สารภาพเลยว่าเพิ่งจะมาอ่าน = =
 แต่พออ่านอินโทร เทา-แสด หืม มหาลัยใกล้บ้าน ๕๕
เป็นพวกหัวอนุรักษ์บ้านเกิดค่ะ ... อ่านไปให้ความรู้สึกใกล้ชิดดี

ขอบคุณพี่หมอไม้ ขอบคุณพี่หมอติ๊บ ที่เล่าเรื่องความรักในของมุมมองของทั้งสองคนให้คนอ่านให้รับรู้ ถือเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการ์ที่ดีค่ะ  ขอบคุณ คุณแฮงค์ที่อาสาอัพให้ด้วย

ชอบข้อคิดดีๆของพี่ติ๊บนะคะ เป็นคนมีความคิดที่ดี ถึงว่าถึงเก่ง เพราะมีแต่อะไรๆดีๆในหัวนี่เอง
อ่านเรื่องนี้ชอบพี่ติ๊บแบบจริงจัง ๕๕ ซึ่งอ่านมันทุกเรื่องไม่เคยจะถูกจับพระเอกเท่าไหร่ ก็นายเอกน่ารักสะดุดตา ฮ่าๆ...

แล้วจะรีบอ่านให้ทันภายในวันสองวันนี้ค่ะ พอดีน้องมีสอบ โฮกฮากเหลือเกิน .. สู้ๆนะคะสองคุณหมอ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 04-12-2011 00:03:27

 :กอด1: :L2: :3123: :L1: :pig4: พี่หมอไม้ขอฝากตัวเป็นศิษย์พี่หมอติ๊บได้ป่ะ วรยุทธร้ายกาจเยียงนี้ข้าน้อยขอคาราวะ พี่หมอติ๊บกลับมาก็ขอให้ได้ขอให้โดนนะพี่หมอไม้ อิอิ :m3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 04-12-2011 01:38:33

ถึงตอนล่าสุดแล้ว ได้แง่คิดดี ๆ จากเรื่องนี้หลายเรื่องเลยทีเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 04-12-2011 11:28:53

คุณแม่ของคุณหมอน่ารักจังเลย ช่วยทำฟันให้หมอติ๊บด้วย
คงเป็นเพราะหมอติ๊บน่ารักและเป็นคนดี ใครๆที่ได้รู้จักก็รัก
รักหมอติ๊บจัง :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: sovy ที่ 04-12-2011 21:36:27

อ่านบอร์ด thaiboyslove มาก็ประมาณปีหนึ่งได้แล้วค่ะ  อ่านเรื่องราวดีๆมาก็เยอะ  ไม่เคยลงมาเม้นซักกะที  ^v^

... แต่เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่อง "เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน" เมื่อไม่กี่วันมานี้เอง
ก็เพราะ สะดุดกับชื่อเรื่อง (มันใกล้ตัวค่ะ) สะดุดกับยอดการอ่านที่เยอะมากๆ .... พอได้ลองอ่านแค่ตอนแรกเท่านั้นหละ ..... รู้ทันทีเลยว่า พี่หมอไม้ ต้องไม่ทำให้คนอ่านผิดหวังแน่นอน เขียนได้ดีมากๆค่ะ (ชอบสำนวนและวิธีการเล่าเรื่อง) ... ชีวิตหมอติ๊บที่ถูกถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือของหมอไม้ ทำให้สะท้อนถึงอะไรหลายๆเรื่องหลายๆอารมณ์ ... ตัวหมอติ๊บเองเป็นเด็กใฝ่ดีจริงๆค่ะ พร้อมๆกับที่คุณย่ากับคุณป้าได้ให้ความรัก และสอนหลานมาเป็นอย่างดีเช่นกัน  ...ทำให้คนอ่านเข้าถึงเรื่องราวได้ง่าย มองภาพตามได้ชัดเจนเลยทีเดียว ประหนึ่งอยู่ในเหตุการณ์ต่างๆไปพร้อมๆกับพี่หมอไม้และน้องหมอติ๊บ  และที่สำคัญ มีบริการหลังการขายดีเยี่ยม  o13 (หมายถึง มีการลงเนื้อเรื่องต่อเนื่องกันมาเรื่อยๆ และ คอยคุยกะแฟนคลับอย่างสม่ำเสมอ)... ชอบอีกอย่างก็คือ การเปิดเผยตัวตนชัดเจน แบบไม่กลัวโดดดักฉุดกันเลยทีเดียว 555+ 

... ก็กะว่าจะค่อยๆทะยอยอ่านไปเรื่อยๆ เวลาว่างนี้ไม่พลาดค่ะ อย่างน้อยๆก็ขอให้ได้อ่านซักตอนสองตอน ถึงจะนอนหลับฝันดี เวลาเวรก็แอบอ่านบ้างอะไรบ้าง ถ้าว่างจัดๆ  555+  คงอีกนานกว่าจะตามทันตอนล่าสุด (ตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 46 Meddy love service)   ... แต่ก็ไม่รีบค่ะ มีความสุขมากๆที่ได้อ่านเลยอยากให้มันสุขไปเรื่อยๆ อ่านวันละนิด ยิ้มวันละนิด (น้ำตาซึ้มบ้างในบางตอน)

... ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ทั้ง หมอไม้ หมอติ๊บ และ น้องแฮค ... จะรอติดตามผลงานนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: KM_Gloom ที่ 04-12-2011 22:31:43

พี่หมอไม้ !!!!!!!!

กลับมาคราวนี้พาพี่หมอติ๊บมาทักทายชาวเล้าด้วยนะค๊าาาาาาาาาา
ชาวเล้าคิดถึ๊งงงงงงงง คิดถึง  :o8:

((กะจะฟ้องพี่หมอติ๊บให้หมดว่าพี่หมอไม้แอบแซวพี่หมอติ๊บไว้ว่ายังไงบ้าง))

มาอัพอีกนะคะพี่หมอ แฟนคลับติดตามตลอด


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 04-12-2011 23:13:50

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: ชินจัง ที่ 05-12-2011 02:09:20

 :กอด1:

ไม่ได้อ่านซะนาน หมอไม้กะหมอติ๊บยังน่ารักเหมือนเดิม
ฮาตรงทำฟันฟรีกะเก็บเก๊ะตังค์จัง
นึกถึงทู้ในพันทิปที่ว่า ...เพื่อนๆให้เงินเดือนแฟน เดือนละเท่าไหร่ค่ะ

ปล.ยังเก็บตังค์รักษารากฟันไม่ได้ซะที แง๊ๆ   :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 05-12-2011 10:08:11

คุณหมอไม้ รอตอนต่อไปอยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 05-12-2011 12:42:46

ถามพี่หมอ หรือไม่ก็เพื่อนๆที่รู้ค่ะ.. รูปโปรไฟล์ปัจจุบัน นี่รูปคุณหมอคนไหนคะ?  คือกำลังตีกับเพื่อนอยู่ค่ะ = =

  ตอนนี้เกณฑ์กันมาอ่านทั้งรุ่น และกำลังเถียงกันอยู่ ไขข้อกระจ่างให้หน่อยค๊า

(กว่าจะจับฉลากหาคนมาโพสได้ นานมาก ๕๕ ....)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 05-12-2011 13:19:06

ตอบกระทู้บน นั้นหมอติ๊บจ้าน้อง

คนไข้คลีนิคนี้เค้ามีแบบ super vip ด้วยอ่ะ ผ่าฟันคุดแถมตังด้วย 5555
หมอติ๊บกลับถึงไทยเมื่อไร หมอไม้ส่งข่าวด้วยนะค่ะ ฝาก  :L1: ให้ทั้งหมอไม้หมอติ๊บ รวมทั้งน้องแฮ๊กซ์ด้วยจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 05-12-2011 18:20:45

 :pig4:
 :L2:
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 05-12-2011 19:27:39

อ้างจาก: pochu52 ที่ 05-12-2011 13:19:06  

ตอบกระทู้บน นั้นหมอติ๊บจ้าน้อง

คนไข้คลีนิคนี้เค้ามีแบบ super vip ด้วยอ่ะ ผ่าฟันคุดแถมตังด้วย 5555
หมอติ๊บกลับถึงไทยเมื่อไร หมอไม้ส่งข่าวด้วยนะค่ะ ฝาก  :L1: ให้ทั้งหมอไม้หมอติ๊บ รวมทั้งน้องแฮ๊กซ์ด้วยจ้า

 ว๊าย ขอบคุณมากนะคะ พี่หมอติ๊บหล่อมาก + น่ารักมากด้วย 
อย่าว่างู้นงี้เลยค่ะพี่หมอไม้ ขนาดน้องไม่ชอบผู้ชาย เป็นน้องน้องยังจีบนะเออ น่ารักซะขนาดนี้ >..<

 แล้วจะเข้ามาอ่านต่อจ้า ตอนนี้ยังไม่ถึงไหนเลย TT  ขอตัวนะคะ ตอนนี้คุณครูเกเร แอบมาอ่านเรื่องของคุณหมอ ลาล่ะค่ะ ^/\^

ปล. หมอติ๊บหน้าใสอ่ะ น้องอิจฉา (๕๕)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 05-12-2011 19:36:46

ไม่เห็นชื่อตอนเปลี่ยนก็เลยไม่ได้มาอ่านตอนผ่าฟัน
จนเวลาผ่านมาถึงวันนี้ น่ารักอีกแหละ คุณหมอติ๊บนี่น่ารักจริงๆ
เหมือนเด็กน้อยชุกซน แบบนี้หมอไม้คงต้องยอมไปตลอดชีวิต
ก็น่ารักซะขนาดนี้ (แอบอ่านความเห็นคนอื่นว่ารูปอวาตาเป็นหมอติ๊บ-เดาถูกด้วยล่ะ)
คนตัวเล็กๆ ได้เปรียบนะคะ ดูยังไงก็เด็กอยู่วันยังค่ำ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 06-12-2011 09:31:52

สวัสดีเช้าวันอังคารวันแรกของการเริ่มทำงานในสัปดาห์นี้ค่ะ
แวะเอาไอติมมาฝากหมอติ๊บด้วยความคิดถึงงงงงงง  :กอด1:

(http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/s720x720/390809_10150391954952484_516752483_8730657_1971311269_n.jpg)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-12-2011 11:44:29

ตื่นเช้ามาทำงานด้วยอารมณ์แจ่มใสหลังจากพาพ่อไปเดินสวนหลวงมาจนขาลาก
เมื่อคืนที่สวนหลวงคนเยอะมาก  ดูต้นไม้กันจนเหนื่อยแล้วก็มานั่งรอดูพลุไฟสวยงามทีเดียว
วันนี้ตื่นมาตอนสายเปิดคลินิครอคนไข้แล้วได้อ่านคอมเม้นท์ของแฟนคลับหมอติ๊บ
ขอบคุณทุกคนมากคับที่ยังเป็นกำลังใจเหนียวแน่นดีเหมือนเดิม
งั้นเดี๋ยวให้รางวัลเป็นตอนต่อไปในช่วงเย็นๆละกันคับ
มาติดตามความร้ายกาจของหมอติ๊บ ที่พัมนาแบบก้าวกระโดดกัน แล้วจะรู้ว่าหน้าใสๆ ร้ายได้อีกกกกก
 :z3: ไม่น่ายอมเขามาตั้งแต่แรกเลยเรา  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 06-12-2011 11:49:23

 :laugh: :laugh: น่ายังไงก็ถือว่าเป็นคนที่โชคดีที่ซู๊ตตตตตตตตต ที่ได้หมอติ๊บมาครอบครอง


...รูปไหนๆๆก็น่ารักไปหมดดดดดดดดดหมอติ๊บเนี่ย :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 06-12-2011 11:56:36

ฮ่าๆๆๆ ขนาดนั้นเลยหรือครับพี่หมอไม้ รูปโพรไฟล์เปลี่ยน นั่นคือ พี่หมอติ๊บหรือครับ โหวววว น่ารักมากกกกกก กริ๊ดๆๆๆ ยื่นใบสมัครเป็นแฟนคลับด่วนนนนน  :pig4: :pig4:


น้องโจ้  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-12-2011 14:57:15

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 170

ยังลั้นลาได้อยู่







ตื่นเช้ามาด้วยอาการสะลึมสะลือ ก่อนจะพลิกตัวมากอดคนข้างๆที่ยังหลับไหลภายใต้ผ้าห่มอุ่น
ผมจำได้ว่าเมื่อวานบอกผมไว้ว่ากลับมาขึ้นเวรช่วงเช้าตามปกติแล้วนี่
นี่ก็ได้เวลาที่หมอติ๊บต้องตื่นแล้วแต่ทำไมวันนี้ยังไม่ตื่นซึ่งผิดปกติวิสัย

ผมค่อยๆเอื้อมมือไปแตะหน้าผากเหม่งๆนั้นเบาๆ เอาเข้าแล้วไง
คุณหมอของเราไข้ขึ้นซะแล้ว ผมลุกขึ้นมาสังเกตอาการก็เห็นได้ชัดว่าหมอติ๊บนั้นนอนแก้มบวมตุ่ย หลับตาพริ้มอยู่บนที่นอน
แต่ตัวมีไข้อ่อนๆคงจะเป็นผลมาจากการปวดแผลถึงกับไข้ขึ้นเลยทีเดียว

ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาจัดการอาบน้ำอาบท่าก่อนเดินลงไปยังครัวหลังบ้าน แม่กำลังง่วนอยู่กับการทำข้าวต้มมื้อเช้า 
ก่อนจะทำสีหน้าแปลกใจเมื่อพบว่าผมเดินเข้ามาในครัวซึ่งปกติเวลานี้คงเป็นเวลาที่ผมไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนจตุจักรแล้ว

" อ้าว วันนี้ไม่ได้ออกไปวิ่งหรอกเหรอ " แม่ผมเงยหน้ามาจากหม้อข้าวต้มร้อนๆหน้าเตา

" ก็ว่าจะไปแหละแม่ แต่ลูกชายตัวดีของแม่ซินอนไข้ขินอยู่ข้างบนบ้านยังไม่ตื่นไปทำงานเลย "

" อ้าวแย่เลย  ว่าแล้วเชียวโดนงัดไปซะขนาดนั้น ต้องมีระบมมีปวดบ้างแหละ งั้นไม้ก็จัดข้าวต้มไปให้ติ๊บแล้วก็จัดการให้กินข้าวกินยานอนพักซะ แล้วอย่าลืมให้น้องโทรไปลางานนะ เป็นข้าราชการขาดงานไปเฉยๆมันดูไม่ดี "

" คับผม " ผมรับคำแม่สั้นๆก่อนเดินมาตักข้าวต้มนำขึ้นไปยังข้างบนบ้านซึ่งตอนนี้เจ้าตัวเล็กยังนอนหลับไม่มีทีท่าว่าจะตื่นนอนเอาง่ายๆ

ผมวางถ้วยข้าวต้มร้อนๆหอมกรุ่นลงบนโต๊ะทำงานก่อนเดินมาหยุดข้างเตียง
ก่อนจะฉวยโอกาสก้มลงไปหอมแก้มแดงๆที่กำลังปลั่งด้วยเลือดจากพิษของไข้และอาการปวด เจ้าตัวจึงปรือตาขึ้นมายิ้มให้ผมจางๆแฝงไว้ด้วยความเจ็บปวดอยู่ในที

"ตื่นมาทานข้าวแล้วก็ทานยาซะครับ  คุณหมอไข้ขึ้นแล้วละ  ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้แล้วกระซิบบอก
ครู่ใหญ่เจ้าตัวจึงกุลีกุจอขึ้นมาควานหาโทรศัพท์ คงจะเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าต้องทำงานก่อนโทรไปทำงานด้วยท่าทีเร่งรีบ เสร็จเรียบร้อยจึงเข้าห้องน้ำอาบน้ำอาบท่า ( ถ้าเป็นผมคงไม่อาบแล้ว ) เสร็จแล้วก็มาทานข้าวต้มหอมกรุ่นร้อนๆแล้วกินยานอนพักต่ออีกครู่ใหญ่




ตกบ่ายแก่ๆเจ้าตัวเดินลงมาจากชั้นบนของบ้านมายังคลินิคก่อนจะสำรวจดูว่าผมไม่ได้ทำคนไข้แล้ว จึงเอาแก้มบวมตุ่ยๆมาให้ผมตรวจดู

" มันอักเสบนิดหน่อยเพราะเมื่อวานคงระบมเยอะเลย  ก็ทานยาที่พี่จัดให้อีกวันสองวันก็หายแล้วละ "
ไม่มีคำตอบจากเจ้าตัวเล็กนอกจากการผงกหัวหงึกๆ เล่นเอาผมรู้สึกโหวงเหวงยังไงไม่รู้เพราะปกติต้องได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วมาก่อกวนให้ผมได้หัวเราะตลอด มาวันนี้มันเงียบผิดปกติยังไงก็ไม่รู้ซิ หลังจากให้ผมดูแผลในปากเสร็จเรียบร้อยแล้วหมอติ๊บก็เดินเงียบไม่พูดไม่จาเอาหน้าตุ่ยๆขึ้นไปอยู่บนบ้านจนพลบค่ำจึงปรากฎกายลงมาอีกรอบเพื่อจัดการอาหารเย็นช่วยแม่ผม แม้จะได้รับการปฏิเสธจากแม่ แต่ก็ดูท่าจะไม่เป็นผลเมื่อเจ้าตัวยังยืนยันที่จะช่วยและโชว์ฝีมือ  วันนี้ไม่มีคนไข้เท่าไหร่นักในช่วงบ่ายผมจึงเดินเข้าครัวมากินขนมและสังเกตอาการคุณหมอที่ป่วยแก้มบวมตุ่ยด้วยความเป็นห่วง

เมนูอาหารวันนี้  หมอติ๊บขอนำเสนอปลาเผา ท่าอุเทน 

ทำไมต้องเป็นปลาเผาท่าอุเทน  นั่นสิ ผมก็ยังงงว่าปลาเผาท่าอุเทนมันคืออะไร
ก่อนจะได้รับคำตอบอู้อี้กลับมาว่าเป็นปลาเผาสูตรพิเศษที่แถวบ้านหมอติ๊บเขาทำกัน
ผมเห็นเขานำปลามาล้างเสียสะอาดก่อนจะนำตะไคร้ เกลือ และสูตรลับก็คือสับปะรด เข้าไปในพุงปลาแล้วก็ห่อด้วยใบตอง
ก่อนจะออกคำสั่งให้ผมไปก่อไฟแล้วจัดการเผาปลาตัวใหญ่ที่หลังบ้าน  ครู่ใหญ่ผมเดินเข้ามาก็เห็นเจ้าตัวง่วนอยู่กับการตำน้ำพริก แต่ก็ไม่รู้รายละเอียดเครื่องปรุงหรือเคล็ดลับมากมายนักว่ามีอะไรบ้างรู้แต่ว้ามันมีส่วนประกอบเป็นมะขามดิบเปรี้ยวๆ ถ้าให้เดาคงเป็นน้ำพริกมะขามละมั้ง  แต่รสชาตมันกลมกล่อมทั้งเผ็ด เปรี้ยว เค็ม หวาน ดูเข้าท่าไปหมดขนาดคนเจ็บไม่ได้ชิมเลยนะนั่น  เพราะหลังจากทำอาหารให้พวกผมเสร็จแล้วหมอติ๊บก็ไปง่วนอยู่กับการทำข้าวต้มสำหรับตัวเองอีกครู่ใหญ่จึงจัดการมาร่วมโต๊ะพร้อมพ่อแม่และผม เพราะหมอติ๊บเองคงทานอะไรไม่ได้มากไปกว่าข้าวต้มไปอีกหลายวัน  นึกถึงตอนนี้ผมเองก็รู้สึกผิดไม่น้อย


นี่ขนาดเบามือไปแล้วนะนี่  แต่อีกใจก็ส่งเสียงมาว่า สะใจจริงเว้ยยยย ฮาฮาฮา


ช่วงกลางสัปดาห์ที่หมอติ๊บขึ้นเวรเช้าตามปกติ
วันนี้จึงเลิกงานกลับมาก่อนจะค่ำเสียอีกด้วยท่าทีอารมณ์ดีแล้วก็มาบอกกับผมว่าวันนี้มีนัดกับเพื่อนที่ อตก.โห แรงนะเนี่ยแฟนผม                 
ทั้งที่ไม่เคยพาไปแต่เจ้าตัวก็ยังยืนยันว่ามีนัดที่อตก.และให้ผมไม่ต้องตามไปเพราะวันนี้จะไปกับแม่
เอาซิแรงทั้งคู่ เป็นปี่เป็นขลุ่ยกันเลยทีเดียว ทั้งๆที่ผมพยายามจะต่อต้านขัดขวางไม่เห็นด้วย แต่แม่ก็ยังยืนยันว่าจะไปกับหมอติ๊บให้ได้

ครู่เดียวหลังจากเจ้าตัวเล็กขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ลงมาในชุดสบายๆ เช่นเดียวกับแม่ที่วันนี้ไม่ต้องทำฟันให้คนไข้แล้ว จึงเดินจูงมือกันลงมาจากบนบ้านทำเอาผมถึงกับงงก็ไหนว่าจะไปเที่ยว อตก.ผมก็นึกว่าจะพากันไปเปิดหูเปิดตาดูแสง สี เสียง อะไรทำนองนั้น  ที่ไหนได้จะไปตลาด อตก.หาซื้อกับข้าวกับปลา  อูยยย  ดีนะที่ไม่ปล่อยไก่( ไปมากกว่านี้ )

หัวค่ำแม่ขับรถเข้ามาหลังบ้าน ซึ่งปกติหลังจากปิดคลินิคในช่วงค่ำของแต่ละวันแล้ว             
ถ้าผมไม่ไปวิ่งที่สวนจตุจักรก็มักมานั่งเล่นกับพ่อที่ชั้นลอยเพื่อดูทีวีหรือสนทนากันตามประสาพ่อลูก เรื่องงานบ้าง เรื่องทั่วไปสัพเพเหระบ้าง อย่างออกรสออกชาต                                   
แม่ถือถุงกับข้าวมาถุงใหญ่  ส่วนหมอติ๊บก็ถือของสด
และตามด้วยแขกคนพิเศษวันนี้คือนายม่อนน้องชายสุดหล่อที่วันนี้มาในชุดสูทเต็มตัว  มันหล่อเหมือนกันน่ะน้องชายผมนี่               
แต่ก็ยังห่างไกลจากคนเป็นพี่ชายอยู่อีกเยอะพอสมควร นายม่อนถือผลไม้ถุงใหญ่ตามมาติดก่อนแวะเข้าไปทักทายพ่อ

" ไหนว่าจะไปหาเพื่อนมีนัดกับเพื่อนที่ อตก.ไม่ใช่เหรอ"  ผมเอ่ยถามหมอติ๊บในระหว่างที่เดินมาช่วยล้างผักผลไม้อยู่หน้าอ่างล้าง

" เดี๋ยวจะตามมาทีหลัง "  เจ้าตัวตอบก่อนพยักเพยิดแล้วยังส่งผลให้ผมเกิดความกระหายใครรู้ต่อไปอีกว่าเพื่อนที่ว่าคนนี้เป็นใครกันหนอ

วันนี้เมนูมื้อเย็นดูจะละลานตาเป็นพิเศษเพราะแม่ตั้งใจทำให้นายม่อนที่นานๆจะกลับมาทานข้าวกับที่บ้านที เพราะหมู่นี้ได้ข่าวว่าจะติดแฟนใหม่ เห็นแม่เปรยๆมาอย่างนั้นนะ

เต้าหู้น้ำแดง ผัดผักสี่สหาย  แกงจืดแตงกวายัดไส้หมูสับ และขนมหวานอีกสองสามอย่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันนี้ทุกคนในบ้านดูจะเจริญอาหารเป็นพิเศษโดยเฉพาะนายม่อนที่พอวางแก้วน้ำลงไปก็ถึงกับนอนแผ่บนเก้าอี้พร้อมเสียงเรอที่ดังกังวาลจับจิตจับใจ  ความหล่อที่ว่ามีมากมายเมื่อครู่หมดลงไปในพริบตา  พ่อผมเองก็มีสภาพไม่ต่างจากนายม่อนเท่าใดนัก ผิดกันกับหมอติ๊บที่ยังกินอะไรไม่ได้มากนอกจากอาหารอ่อนๆเพราะตอนนี้แผลจากการผ่าฟันคุตยังไม่หายดีเท่าไหร่นัก

ช่วงกลางคืนเรานั่งดูทีวีด้วยกันพร้อมหน้าก่อนที่เสียงโทรศัพท์ของเจ้าตัวเล็กที่วางข้างทีวีตจะดังขึ้นมาก่อนเจ้าตัวจะปลีกไปคุยโทรศัพท์แต่ผมก็ยังฟังได้ศัพท์ว่าเป็นการบอกทางกับใครซักคนนึงมายังบ้านของผม  ใจก็เต้นตุ้บๆเพราะนึกว่าเจ้าตัวเล็กอาจจะนัดเพื่อนที่ผมไม่รู้จักหรือหนุ่มที่ไหนมาที่บ้าน แต่ที่ไหนได้ทันทีที่รถแท๊กซี่มาจอดหน้าบ้านเจ้าตัวเล็กก็ออกไปเปิดประตูและพาเพื่อนเข้ามาในบ้าน

น้องปุ๋ม เพื่อนสนิทของหมอติ๊บนั่นเองตอนนี้ดูเป็นสาวเต็มตัวและดูเธอนับวันจะสวยขึ้นมาก   ปุ๋มเดินเข้ามาในบ้านพร้อมถุงใบใหญ่ซึ่งผมมารู้เอาทีหลังว่าเป็นของฝากจากนครพนมพอดีปุ๋มกลับบ้านมาก็เลยแวะไปเยี่ยมป้าหมอติ๊บที่บ้านมาด้วย  ก่อนกลับป้าก็เลยฝากของมาให้หมอติ๊บ  และวันนี้หมอปุ๋มก็มาขออนุญาตผมพาหมอติ๊บเที่ยวตามประสาเพื่อนๆ และยืนยันว่าจะกลับมาส่งในตอนดึกให้ถึงที่อย่างปลอดภัย

ผมจึงได้มีโอกาสได้คุยกับหมอปุ๋มอีกครู่ใหญ่ระหว่างที่เจ้าตัวเล็กขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวและก็ได้รู้ว่าตอนนี้หลังจากที่เรียนจบมาเธอก็ได้รับทุนให้เรียนต่อที่คณะเดิมและมีแววว่าจะไปต่อเอกเมืองนอกในไม่ช้าก้อนจะกลับมาเป็นอาจารย์ที่เดิมที่จบมา ไม่ต่างจากหมอติ๊บเลยแฮะ

ครู่เดียวหมอติ๊บก็เดินลงบ้านมาในชุดเที่ยว ซึ่งผมก็ถึงกับอดขำไม่ได้เมื่อชุดเที่ยวหมอติ๊บก็ไม่ได้ต่างไปจากชุดอยู่บ้านเลย ขนาดหมอปุ๋มเพื่อนสนิทเองก็ถึงกับส่ายหน้าในรสนิยมการแต่งตัวของเพื่อนรัก แต่นี่แหละคืออีกหนึ่งสิ่งที่ผมชอบในความเป็นหมอติ๊บคือความเป็นธรรมชาติไม่ปรุงแต่ง และหมอติ๊บก็ชอบพูดติดตลกให้ผมยิ้มอยู่เสมอว่าตัวเอง " ไม่ได้ศัลยกรรมอะไรทั้งนั้น "  อือ จะบอกว่าดูดีมาตั้งแต่เกิดอะไรทำนองนี้ใช่มั้ยยย

หลังจากนั้นผมก็เดินมาส่งเพื่อนรักทั้งสองคนที่หน้าบ้านก่อนที่ผมจะทราบว่าทั้งสองคนจะไปแท๊กซี่กัน ไม่อยากเอารถไปเพราะกลัวจะหาที่จอดลำบากและยังไม่รู้จุดหมายปลายทางแน่นอนว่าจะไปลงเอยกันที่ไหนเพราะเพื่อนแต่ละคนก็มีแนวทางไปเป็นของตนเอง คงเถียงกันจนกว่าจะได้ข้อสรุปนั่นแหละ  และก่อนที่จะล่ำลาผมหมอติ๊บก็สั่งกำชับขึ้นมาอีกว่า

" พี่ไม้เฝ้าบ้านดีๆนะ ใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกินเดี๋ยวเป็นยาเบื่อ "   

อือ ฟังดูคุ้นๆเหมือนพี่เป็นอะไรเลยนะ  เอ๊ะ หลอกด่ากันนี่หว่า….. 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 06-12-2011 15:00:05

 พี่หมอติ๊บขนาดไม่สบายยังออกไปลัลล๊าได้ แต่ชอบประโยคนี้ " พี่ไม้เฝ้าบ้านดีๆนะ ใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกินเดี๋ยวเป็นยาเบื่อ "  ฮ่าๆๆๆ
:กอด1:พี่หมอไม้  :กอด1:พี่หมอติ๊บ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 06-12-2011 16:14:17

น่ารักอะค้าบบบบ  :o8: :-[  :pig4:


น้องโจ้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 06-12-2011 16:31:10

อ้างถึง

นี่ขนาดเบามือไปแล้วนะนี่  แต่อีกใจก็ส่งเสียงมาว่า สะใจจริงเว้ยยยย ฮาฮาฮา

จะฟ้องหมอติ๊บว่าจริงๆ แล้วหมอไม้จงใจจจจจจจจจจจ!!!!
แต่แก้มบวมๆ ตุ่ยๆ ยังงัยก็คงยังน่ารักน่าดู แอร๊ยยยย ถ้าไม่ติดว่ามันเจ็บก้ออยากหยิกแก้มหมอติ๊บเล่น (กะลังจินตนาการหมอติ๊บแก้มตุ่ยๆ นิดหน่อย) คนมันน่ารักอ่ะะะ จะยังงัยก็คงดูน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก  :-[

อยากรู้จริงๆ ว่า คุณสองหมอที่หนีเที่ยวกลางคืนโดยกำชับหมอไม้ว่า "ให้เฝ้าบ้านดีๆ" จะหนีไปไหนกันน้าาาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 06-12-2011 17:05:03

รูปโปรไฟล์อันใหม่ หมอติ๊บหน้าใส สมกับเป็นคุณหมอ anti-aging :o8: แต่ก็อยากเห็นรูปหมอไม้ (ว่าจะสมกับคำบอกเล่าที่ว่า “มันหล่อเหมือนกันน่ะน้องชายผมนี่ แต่ก็ยังห่างไกลจากคนเป็นพี่ชายอยู่อีกเยอะพอสมควร”)

งั้นก็แสดงว่าหมอติ๊บกลับมาแล้วใช่ไหมค่ะ  ถ้าว่างๆ อยากให้หมอติ๊บเข้ามาเล่าถึงชีวิตความเป็นอยู่ระหว่างที่ไปอยู่ที่โน้นให้ฟังบ้าง  เอาเป็นตอนพิเศษสักตอนนะคะ  :3123: 

ขนาดเพิ่งผ่าตัดฟันคุด ไม่สบาย กินแต่ข้าวต้ม อาหารอ่อนๆ  แต่เรื่องเที่ยวหมอติ๊บ บ่หยั่น  ยังลั้นลาได้อยู่   " ไม่ได้ศัลยกรรมอะไรทั้งนั้น " เพราะมาจากความน่ารักของหมอติ๊บล้วนๆ  :-[

อ่านรายชื่ออาหารที่หมอติ๊บทำแล้วอยากกิน ปลาเผาท่าอุเทน กับน้ำพริกมะขาม จัง ต้องแซ่บหลายแน่ๆ   

" พี่ไม้เฝ้าบ้านดีๆนะ ใครโยนอะไรให้ก็ไม่ต้องกินเดี๋ยวเป็นยาเบื่อ "  ประโยคนี้ใช้ได้ทุกครั้งที่หมอติ๊บออกเที่ยวกลางคืน
และหมอไม้ก็ต้องทำตามแต่โดยดี   

:3123: :L1:  :pig4: กด + ให้หมอไม้ - หมอติ๊บ   รออ่านตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 06-12-2011 17:16:21

 :mc4: :mc4: :mc4:
หมอติ๊บจะกลับมาแล้ว
หมอไม้ถึงหมอติ๊บจะร้ายแต่ก็ร้ายแบบน่ารักเนอะ
 :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 06-12-2011 17:29:30

ฮาก็ได้นะหมอติ๊บ
เอตอนท้ายหมอติ๊บว่าหมอไม้ว่าเป็นอะไรนะ
 :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 06-12-2011 21:49:30

เค้าจะฟ้องหมอติ๊บ ว่าหมอไม้จงใจแกล้งงงงงงงงงงงง ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 06-12-2011 22:45:29

หมอติ๊บน่ารักสดใส ไม่ได้ศัลยกรรมแต่อย่างใด :กอด1:
อ่านตอนนี้แล้วอยากทานปลาเผาสูตรคุณหมอติ๊บจัง
คุณหมอติ๊บกลับมาหรือยังคะ แวะมาทักทายแฟนคลับ
บ้างนะคะ คิดถึงมากๆ เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 06-12-2011 22:52:01

 :impress3:ลงท้ายด้วยความน่ารักและฮาเหมือนเดิมแฟนคุณหมอสุดหล่อเนี่ย....กลับมาแล้วจัดหนักเลยนะหมอติ๊บหมอไม้นินทาน้อง^_^...อยากกินปลาเผาสูตรท่าอุเทนจัง...ว่าแต่ไปเที่ยวที่ไหนกันอะเพื่อนเลิฟ...หมอไม้จะนอนหลับเหรอคะนั่น5555555 :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: X@gas ที่ 06-12-2011 23:00:30

ฮ่าๆๆๆๆหมอติ้บ นารักมากครับ   พี่ไม้เอาแต่รูปพี่ติ้บมาให้ดูแสดงว่า พี่ไม้ขี้เหร่ใช่ไหม ผมไม่ว่าหรอกน่ะอย่างว่าหล่ะคนไม่หล่อ ก็อายเนอะพี่ติ้บ

พี่ติ้บคร้าบบบบบว่างๆก็มาทักทายกันบ้างครับ. ผมรอพี่ทุกวันเลยแอบมาอ่านที่หมอไม้พิมวีระกรรมของพวกพี่ที่เล่าผ่านหมอไม้ให้ฟังสนุกมาก

แหย่พี่ไม้เล่นน่ะครับ.  คงไม่ว่ากันน่ะ. แต่ฟ้องพี่ติ้บหน่อยว่าหมอไม้แอบนินทาพี่หลายเรื่องอ่าาาา หยิกพุงเจ็บๆเลยพี่ครับ. ส่วนเอสอีกไม่นานคงไม่ได้มาอ่าน

วีระกรรมของพวกพี่แล้วหล่ะ. คงต้องตั้งหน้าทำงานให้เต็มที่. ก็กะสร้างครอบครัวกะเจ้าหมูดำแหะๆแฟนผมเองน่ะครับเจ้าป๊อบไง ตอนนี้ทางบ้าน. โอเคหมดแระ

เรื่องทางบ้านทั้งสองฝ่าย สอบผ่านมาได้ซักที. เจ้าป๊อบเป็นคุณครูแล้วหล่ะพี่ไม้พี่ติ้บ ส่วนผมก็กำลังเปิดร้านขายกับข้าวแระฮ่าๆๆๆกว่าทำได้เนอะคนเราอ้วน

กันหมดเลยทั้งสองคน      เอามาเล่าแค่นี้แหละครับ บายน่ะครับ. หวังว่าคงมีโอกาสมานานวีระกรรมของพี่อีก ลาก่อนน่ะครับพี่ไม้พี่ติ้บ

ท่าเจอคราวหน้าคงไม่ใช่ผมแล้วหล่ะ.   คงเป็นเจ้าป๊อบแระเพราะผมสั่งมันให้เข้ามาอ่านเรื่องพี่ๆแล้วโทรมาเล่าให้ผมฟัง. บายครับพี่ๆทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 07-12-2011 00:01:01

หมอติ๊บยังคงความน่ารัก เหมือนเดิม :o8:

หมอไม้โดนหมอติ๊บหลอก......นี่เอง

มิหน้าเวลามาเล่าชอบแอบแขวะ แอบแซวที่รักตลอดๆอ่ะ (เก็บกดช่ายป่ะเนี่ย คริ คริ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 07-12-2011 02:36:58

เอ? ปกติหมอติ๊บจะเป็นโยนไก่ให้หมอไม้เองไม่ใช่รึ? 5555+

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 07-12-2011 06:11:19

555+ อย่างนี้เขาไม่ได้เรียกว่าร้ายหรอกนะคะ ดูคุณหมอติ๊บจะเป็นห่วงคุณหมอไม้ซะมากกว่า คริๆ ><

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 07-12-2011 10:07:03

  อ๊ากก เกือบพลาดตอนใหม่ซะแล้ว  หมอไม้ลืมอัพ ชื่อตอนใหม่หรือเปล่า หัวกระทู้ยังเป็น ตอน วันที่ 1 อยู่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-12-2011 13:22:49

ดีใจมากมายที่ยังมีแฟนคลับเยอะแยะมากมายขนาดนี้
จะได้มีกำลังใจอัพเดทข่าวคราวกันต่อไป
ตอนนี้มาแนวร้ายกาจแต่ก็ยังคงความน่ารัก
เดี๋ยวตอนหน้าจะพาไปเรียนรู้หมอติ๊บอีกแง่มุมหนึ่งกัน
แล้วคุณจะหลงรักหมอติ๊บมากกว่าที่เป็น   เอ๊ะ ถ้าเป็นแบบนี้จะดีมั้ยนะ
ไม่เอาดีกว่า  เก็บไว้รักเก็บไว้หลงคนเดียวดีกว่ามั้ยเรา  อิอิ   แอบหวงงงง :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 07-12-2011 13:54:55

...อตก แม่บ้านก็ชอบเดินจ้า ของเยอะดี
...นี่ขนาดเบามือแล้วนะ แก้มโย้เลย แสดงว่าฟันคุดนี่มันถอนยากเหมือนกันเนอะ
...ดีแล้วละหมอไม้ที่หมอติ๊บแต่งตัวไม่อินเทรนด์ หมอไม้จะได้เก็บไว้ดูคนเดียวนานๆไง
...อย่างที่บอก..ก็ไม่ได้ศัลยกรรม หน้าตาดีแต่เกิด คนอะไรพระเจ้าช่างปั้น :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 07-12-2011 14:47:59

หมอไม้เก็บกดนี่นา ทำอะไรหมอติ๊บไม่ได้ แต่แอบสะใจเวลาหมอติ๊บเจ็บ ไม่ดี ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 07-12-2011 15:01:57

กลับไปย้อนอ่านตอนที่ 148 & 149 มา

ความรักของพี่หมอไม้กับหมอติ๊บทำให้รู้สึกว่า

"ความรัก มันช่างยิ่งใหญ่จัง

ความรัก แค่ได้รักก็สุขใจ"

ขนาดว่าเป็นเรื่องของทั้งสองคน ยังทำให้อิ่มเอมใจได้ขนาดนี้

ไม่รู้ว่าวันที่มีคนรักเป็นของตัวเอง มันจะสวยงามเหมือนของหมอไม้หมอติ๊บบ้างมั้ยหนอออ


ปล ถ้าหมอติ๊บกลับมา อย่าลืมชวนเข้ามาทักทายแฟนคลับนะคะ เทคแคร์นะคะ ทั้งสองคน หมอไม้ & หมอติ๊บ และฝากความคิดถึงไปให้หมอติ๊บด้วยนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 07-12-2011 15:49:55

อ้างจาก: dr.mike ที่ 07-12-2011 13:22:49  

ดีใจมากมายที่ยังมีแฟนคลับเยอะแยะมากมายขนาดนี้
จะได้มีกำลังใจอัพเดทข่าวคราวกันต่อไป
ตอนนี้มาแนวร้ายกาจแต่ก็ยังคงความน่ารัก
เดี๋ยวตอนหน้าจะพาไปเรียนรู้หมอติ๊บอีกแง่มุมหนึ่งกัน
แล้วคุณจะหลงรักหมอติ๊บมากกว่าที่เป็น   เอ๊ะ ถ้าเป็นแบบนี้จะดีมั้ยนะ
ไม่เอาดีกว่า  เก็บไว้รักเก็บไว้หลงคนเดียวดีกว่ามั้ยเรา  อิอิ   แอบหวงงงง :z2:

สวัสดีครับพี่หมอไม้พี่หมอติ๊บ ฝากบอกพี่หมอติ๊บด้วยว่ารูปโฟรไฟล์ใหม่น่ารักดีคับ ขอน้องหลงมั่งอะ อย่าเก็บไว้คนเดียวน่อ อิอิ  :pig4: :pig4:

น้องโจ้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 07-12-2011 16:03:11

ุ^
^... :impress3:...ขอหลงด้วยดิ...โห ใจร้้าย...ลงตอนน่ารัก ๆ ได้เลยค๊า รอ อยู่...แฟนเยอะนะคะเนี่ย..(น้องหมอติ๊บนะ..) ฮ่าๆๆ :laugh: :laugh:....แต่ว่าแฟนสุดหล่อ จะหล่อในหลายโลกๆๆ มากๆๆ...เกินกว่า 3 โลก ถ้าลงหลายๆๆ ตอนหรือตอนต่อไป คิ๊กๆๆ o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนที่ 169 ผ่าฟันคุต(01-12-2011) P.204
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 07-12-2011 16:15:13

จะเก็บพี่หมอติ๊บไว้หลงคนเดียวได้ไงพี่หมอไม้ :z3: :z3:
รอพี่หมอติ๊บบบบบ :กอด1: :กอด1:
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 07-12-2011 19:12:40

ห้ามไม่ให้หลงตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วค่ะ  เพราะหนูหลงไปแล้ว 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: kh02052537 ที่ 07-12-2011 19:37:44

555 ชอบตอนท้ายมาก น่ารักมากเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 07-12-2011 20:26:44

คิดถึงแฮกซ์น้า...แวะมาเปลี่ยนหัวกระทู้ก็มาคุยกันบ้านะจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 07-12-2011 21:13:17

ก็หมอติ๊บน่ารักนี่คะ  อยากจะหลงรักหมอติ๊บมากกว่านี้อ่ะคะหมอไม้
รอตอนต่อไปนะคะ


ขอบคุณคุณแฮกซ์ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Panehove ที่ 07-12-2011 21:13:43

สวัสดีค่ะเพิ่งได้เข้ามาอ่าน น่ารักดีนะ อ่านเรื่องนี้แล้วคิดถึงมหาลัยจังเลยนะคะ โดยเฉพาะตอนที่ 22 นี่คิดถึงมากมายเลยล่ะค่ะ ทุกที่ที่มหาลัย ยังอยู่ในหัวเราจนถึงทุกวันนี้ สำหรับเสื้อตัวใหญ่ๆนี่มันสุดๆจริงๆนะคะ ผ้าหนาได้อีก แต่ทุกคนก็ต้องใส่เพราะขับมอเตอร์ไซด์ร่อนเรียนกัน แต่พอเข้าห้องเรียนมันหนาวซะงั้น มีประโยชน์มากจริงๆเสื้อเอกเนี่ย มหาลัยเราร้อนได้ใจมากๆ คิดถึง ปอ.12 คิดถึงร้านนมหน้าหอหญิง(หน้าหนาวนี่นั่งกินนมร้อนได้อารมณ์มากๆ)  คิดถึงรถส้ม คิดถึงอ่างเก็บน้ำ สนามกีฬาข้าง ม.  หลัง ม.  นมปั่นหน้าม. ข้าวต้มกุ๊ยหน้ามอ และประทับใจมากตอนไปดูฝนดาวตกที่ตึกวิดยา....และที่สถานที่สำคัญที่นิสิตทุกคนไม่เคยลืมนั่นคือลานสมเด็จ(สำคัญมากๆ)ขอบคุณคุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บที่ทำให้เราคิดถึงสถาบันแห่งนี้ที่เราจบการศึกษามา ว่างๆจะหาโอกาสกลับไปอีกครั้ง ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่นำมาแบ่งปันกันนะคะ อยากบอกว่าอ่านเรื่องนี้แล้วรักพวกคุณทั้งสองคนมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 07-12-2011 21:36:36

สงสารหมอติ๊บจังแก้มป่วมตุ่ยเลย อยากลองกินปลาเผาสูตรท่าอุเทน 55 อ่านแล้วน้ำลายหยด

หมอไม้อ่ะใจร้ายมาบอกว่าหมอติ๊บมีแบบน่ารักขั้นแอดวานซ์ แล้วจะเก็บไว้รู้คนเดียว ไม่ยอมๆ แค่นี้แฟนคลับก็หลงกันแย่แล้ว คิคิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: atommic ที่ 07-12-2011 22:11:43

สวัสดีครับพี่หมอไม้ และพี่หมอติ๊บ


ผมติดตามอ่านเรื่องราวของพวกพี่มาตั้งแต่ยังไม่ได้สมัครยูสเซอร์ของเล้าเลย



ชื่นชมและนับถือในความรักของทั้งสองคนมากๆๆ



ได้ข้อคิดดีๆจากเรื่องราวของพวกพี่ๆเยอะเลย  ทั้งการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย (การเรียน) เพราะผมก็เรียนสายสุขภาพเหมือนกัน



และในเรื่องของความรักไม่ว่าจะกับคนรัก  ครอบครัว และเพื่อนฝูง  ประทับใจมากๆๆๆๆๆๆ



สุดท้ายผมขอสมัครเป็นแฟนคลับพวกพี่ๆด้วยคนนะครับ



ปล.  พี่หมอไม้ผมก็เป็นลูกแม่โดมเหมือนพี่นะ  แต่เราเรียนกันคนละคณะครับ 
       ( ผมเรียนตึกคุณากรอ่ะคับ เดาได้ไหมคณะอะไร  อิอิ )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 07-12-2011 22:23:13

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 07-12-2011 22:39:47

หมอไม้คะ รูปอวาตา หมอติ๊บ
น่ารักม๊าก เลยคะ ดูเด็กว่ารูปก่อนซะก่อน
เสียดายเข้ามาอ่านไม่ทันตอนลงรูปตัวหมอไม้เอง
เฮ้อ อิจฉาหมอไม้จริงไรจริง นะคะเนี้ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: mr.breakfast ที่ 07-12-2011 22:50:47

FC พี่ติ๊บเลยค้าบ ชอบวิธีที่พี่ติ๊บปฏิบัติจริงๆเลยค้าบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 07-12-2011 23:17:26

สวัสดีหมอไม้และหมอติ๊บ  :3123: :3123: :3123:

หมอติ๊บ....ถ้าว่างๆแวะมาทักทายหน่อยนะคะ  คิดถึงงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 07-12-2011 23:40:15

หมอไม้ค่ะจะอุ๊บอิ๊บเก็บสิ่งดีๆ ของหมอติ๊บไว้คนเดียวได้ไงค่ะ
มาบอกเล่าให้ FC ปลาบปลื้มกันหน่อยดิค่ะ

พอดีเก็บหลักฐานเพิ่มให้หมอติ๊บ  :z2:
"นี่ขนาดเบามือไปแล้วนะนี่  แต่อีกใจก็ส่งเสียงมาว่า สะใจจริงเว้ยยยย ฮาฮาฮา"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 08-12-2011 01:22:12

น่ารัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 08-12-2011 01:48:09

  :กอด1: น่ารักเช่นเดิม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารร้าย ณ บางแค
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 08-12-2011 16:37:41

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 171

อีกด้านของนางมารร้าย ณ บ้านบางแค








กลางเดือนธันวาคม 
วันนี้ผมทำงานอยู่ในคลินิกกับแม่เหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา  พลบค่ำก็ไปรับหมอติ๊บที่โรงพยาบาลเช่นเดิมแต่วันนี้ดูท่าหมอติ๊บจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ก้าวเข้ามาในรถด้วยท่าทีลิงโลดผิดจากทุกๆวันที่หลังจากเลิกงานจะหมดแรงก้าวขึ้นรถด้วยท่าทีห่อเหี่ยวหมดแรง
" มีข่าวดีอะไรหรือเปล่า "  ผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อเจ้าตัวก้าวเข้ามาในรถก่อนยกมือไหว้ผมเหมือนทุกวัน
" มี ข่าวดีมากด้วย " เจ้าตัวบอกพร้อมกับเปิดกระเป๋าตังค์ขึ้นมาก่อนควักเอากระดาษใบเล็กๆออกมาหนึ่งใบ  วันที่ 16 แบบนี้ผมคุ้นตากับมันมากเป็นพิเศษ สลากกินแบ่งรัฐบาล
" ถูกรางวัลสามตัวท้ายด้วยนะพี่ไม้ " เจ้าตัวเล็กบอกพร้อมโชว์สลากกับที่ตรวจรางวัลก่อนจะโชว์ให้ผมเห็นรางวัลที่ถูกเต็มๆ
" โห แบบนี้ก็รวยแล้วซิเนี่ยตั้งสี่ใบแนะ " ผมเอ่ยขึ้นมาอย่างจำได้เพราะผมเป็นคนจ่ายตังค์ให้แม่ค้าขายลอตเตอรี่เมื่อเช้าที่หน้าบ้านด้วยตัวเองกับมือในตอนที่จะออกมาส่งหมอติ๊บ
" ก็ถือว่าโชคดีนะได้รางวัลสามตัวท้าย สี่ใบก็หมื่นหกเชียวนะ  "
" แล้วแบบนี้ต้องเป็นพี่ซิที่ถูกรางวัลเพราะพี่เป็นคนซื้อนี่นา "  ผมเอ่ยแซวขึ้นมา
" เปล่าซะหน่อย ติ๊บแค่ยืมตังค์พี่ไม้มาลงทุนกับกองสลาก  ไม่ใช่พี่ไม้ซื้อ "
" อ๋อ  ยืมแล้วแบบนี้ถูกรางวัลก็ต้องคืนให้พี่ซิ "
" ไม่ใช่นะพี่ไม้  การลงทุนมีความเสี่ยง พี่ไม้ต้องทำความเข้าใจใหม่นะ  นี่ถูกรางวัลนี่เพราะติ๊บ ติ๊บก็ต้องได้รางวัลนี้แต่เพียงผู้เดียวไม่เกี่ยวกับพี่ไม้นะ "
" แล้วทำไมไม่เกี่ยวกับพี่อะตังค์พี่ซื้อ ถูกรางวัลพี่ก็ไม่ได้  ส่วนติ๊บไม่ได้เสียตังค์ซื้อ ถูกรางวัลติ๊บยังได้อีกได้ทั้งขึ้นทั้งล่องเลยนะเราอะ " ผมตอบด้วยท่าทีขบขันในความงกของหมอติ๊บ
" ก็บอกแล้วทุกการลงทุนมีความเสี่ยง  พี่ไม้เสี่ยงมาลงทุนกับติ๊บเองพี่ไม้พลาดแล้วละ  ฮาฮาฮา  "
" เออ แฮะ " ถูกของเขาผมไม่น่าพลาดมาลงทุนกับหมอติ๊บเลย                                             เฮ้อออ ไม่ทันละ เสียรู้อีกจนได้

หลังจากเล่าให้พ่อแม่ฟังในวงกับข้าวมื้อเย็นถึงความโชคดีของหมอติ๊บและความโชคร้ายของผมแล้ว แทนที่พ่อกับแม่จะสงสารลูกอย่างผมกลับเห็นดีกับหมอติ๊บซะงั้น  แต่พ่อก็ได้ให้คำแนะนำว่าควรแบ่งเงินไปทำบุญด้วยโชคลาภจะได้มีมาไม่ขาดสาย
ตื่นเช้าวันหยุดของหมอติ๊บวันนี้เราสองคนจึงออกมาวิ่งที่สวนจตุจักรพร้อมกับในตอนเช้าตรู่  ตอนเช้าที่นี่จัดว่าอากาศดีคนไม่เยอะจนเกินไปเหมาะแก่การมาวิ่งออกกำลังกายยิ่งตอนนี้มีคุณหมอที่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายมาวิ่ง  หรือจะเรียกว่าเดินมากกว่า เมื่อคนที่ไม่ค่อยออกกำลังกายมาวิ่งกับผมที่วิ่งทุกวัน  บ่อยครั้งผมจึงต้องหยุดรอคุณหมอที่ขาสั้นกว่า(มาก) บ่อยครั้งต้องวิ่งไปพยุงหมอติ๊บไป หรือบ่อยครั้งที่หมอติ๊บเองบอกว่าไม่ไหวแล้ว แล้วก็กระโจนขึ้นหลังให้ผมแบกไปซะงั้น  แล้วมันจะได้ออกกำลังกายมั้ยนี่หมอติ๊บ  วันหลังนั่งวิลแชร์มาดีกว่ามั้ยจะได้ไม่เหนื่อย ผมได้แต่คิดต่อว่าอยู่ในใจแต่สุดท้ายก็ได้แต่จำใจแบกหมอติ๊บรอบสวนจตุจักรอยู่ดี
หลังจากวิ่งและแบกหมอติ๊บจนเหนื่อยได้ที่แล้วก็ได้เวลาเดินกลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมเปิดคลินิคเป็นการต่อไป ส่วนหมอติ๊บก็ไปจัดการอาหารมื้อเช้า
" พี่ไม้วันนี้พาติ๊บไปทำบุญหน่อยได้มั้ย  คนไข้เยอะหรือเปล่า " เจ้าตัวเล็กเอ่ยขึ้นในขณะที่เราเดินออกมาจากสวนจตุจักรในช่วงเช้า
" ถ้าช่วงบ่ายอะพอได้ แต่ถ้าช่วงเช้าคงยุ่งหน่อยพอดีวันนี้พี่นัดคนไข้มาทำครอบฟัน " ผมตอบก่อนหันมาส่งผ้าขนหนูเช็ดเหงื่อหมอติ๊บที่ตอนนี้เปียกจนโชกทั้งที่ไม่ได้วิ่งอะไรมากมาย
" งั้นตอนบ่ายติ๊บจะลงมาหาแล้วพาติ๊บไปทำบุญทีนะ "  เจ้าตัวเล็กตอบก่อนเราสองคนจะเดินมุ่งหน้ากลับบ้านที่อยู่ไม่ไกลนัก
หลังจากทำคนไข้เสร็จในช่วงบ่ายเศษๆเจ้าตัวเล็กก็เดินลงมาจากบนบ้านด้วยความพร้อมที่จะออกไปข้างนอกกับกระเป๋าใบใหญ่ที่ข้างในมีอะไรผมก็ไม่รู้ได้ ก่อนที่หมอติ๊บจะอนุญาตให้ผมพักทานข้าวและฝากงานกับแม่จนเสร็จเรียบร้อย
ตกบ่ายผมพาหมอติ๊บขับรถข้ามมายังฝั่งธนบุรี มุ่งหน้าสู่บ้านพักคนชราบางแค
เหตุผลที่หมอติ๊บอยากพาผมมาที่นี่เพราะบอกกับผมว่า อยากพาผมมาฝากไว้ที่นี่                เอ๊ะ หมายความว่ายังไง พูดจบเจ้าตัวก็หัวเราะร่า ก่อนจะเฉลยออกมาว่า เงินที่ถูกลอตเตอรี่เมื่อวันก่อนหน้านี้เจ้าตัวอยากทำบุญบ้างจึงคิดว่าจะมาทำบุญที่บ้านพักคนชราบางแคเพราะเจ้าตัวก็รู้สึกคิดถึงย่า 
" แหม แฟนพี่นี่นอกจากจะรักเด็กแล้วยังรักคนแก่อีกนะ " ผมแซวหน่อยๆก่อนเอื้อมมือไปขยี้หัวฟูๆ
" อ้าว ถ้าไม่รักคนแก่แล้วพี่ไม้คิดว่าจะเป็นแฟนติ๊บได้เหรอ  "
" เออเนอะ เดี๋ยวเหอะคำก็แก่สองคำก็แก่  เดี๋ยวจะเจอคนแก่ทำโทษ " ผมตอบก่อนหันไปส่งสายตาวาบหวามแสดงความหื่นกามออกมาให้เจ้าตัวได้เขินจนต้องเบือนหน้าออกนอกรถ
เมื่อมาถึงบ้านพักคนชราบางแค  วันนี้ที่นี่มีกลุ่มคนที่มาเลี้ยงข้าวเลี้ยงอาการคุณตาคุณยายอยู่ก่อนหน้านี้อยู่แล้ว  เจ้าตัวเล็กหิ้วกระเป๋าใบใหญ่ออกมาจากท้ายรถก่อนเปิดกระเป๋าแล้วก็ทำให้ผมงงไม่น้อยเมื่อในนั้นมีใบไม้ที่ไม่คุ้นตากับลูกอะไรสักอย่างที่ผมก็ไม่รู้
" ในนี้หนูมีหมากพลูมาฝากตายายเยอะแยะเลยนะ " หมอติ๊บตอบก่อนจะหยอบยื่นให้คุณตาคุณยายที่นั่งล้อมวงอยู่ไม่ห่างจากหมอติ๊บและผมเท่าใดนัก
หลังจากคุณตาคุณยายที่นี่รับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว  ก็จะนั่งล้อมวงคุยกันในช่วงบ่ายเป็นการแก้อาการว่างงาน  เจ้าตัวเล็กเองก็เข้าไปคุยกับคุณตาคุณยายอย่างไม่ถือตัว
" ทำไมหนูรู้จักหมากพลูด้วยละลูก "  คุณยายวัยล่วงแปดสิบเศษเอ่ยถามขึ้นมา                 ผมจึงได้เข้าใจว่าใบไม้และผลไม้ที่ผมเห็นในกระเป๋าใบใหญ่นั้นคือหมากพลู                               ผมจึงนึกขึ้นได้ถึงตอนที่ไปเยี่ยมย่าของหมอติ๊บเมื่อคราวที่ย่ายังมีชีวิตอยู่                          แต่ก็ไม่ได้จดจำอะไรมากมายขนาดนั้น
" ย่าของหนูท่านก็กินหมากแบบคุณยายนี่แหละครับ  แต่ว่าตอนนี้ท่านเสียไปแล้ววันนี้คิดถึงย่าขึ้นมาก็เลยแวะมาหาคุณตาคุณยายที่นี่เผื่อคุณตาคุณยายจะช่วยให้หนูคลายความคิดถึงย่าลงไปบ้าง "  เจ้าตัวเล็กตอบอย่างอารมณ์ดี
" ใครจะช่วยใครคลายเหงากันแน่ หนูต่างหากละที่มาทำให้พวกเราคลายเหงาแถมยังใจดีหิ้วหมากพลูมาฝากอีก นี่หนูรู้มั้ยไม่เคยมีใครหิ้วหมากพลูมาฝากพวกเราแบบนี้เลยนะ "
" เหรอครับ พอดีหนูเห็นย่าตอนที่ย่ายังอยู่หลังจากทานข้าวเสร็จท่านจะมากินหมากบอกว่าล้างปากแก้คาว  ไม่ก็กินหมากตอนที่ว่างๆไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องกินหมากตลอด ย่าเคยบอกว่าให้อดข้าวอะพอได้ แต่เห็นทีจะตายแน่ถ้าให้อดกินหมาก "  หมอติ๊บพูดจบก็เล่นเอาเสียงหัวเราะครื้นเครงดังขึ้นทั่ววงสนทนาในยามบ่าย
" เดี๋ยวหนูตำหมากให้ยายนะ  หนูอยากทำไม่ได้ทำมาตั้งนานแล้วไม่รู้จะทำอร่อยถูกปากยายหรือเปล่านะ "
พูดจบเจ้าตัวก็นำใบไม้ที่ผมเพิ่งรู้ว่ามันคือใบพลูออกมา  แล้วก็ฉีกก้านใบแข็งๆออกไปให้เหลือแต่ส่วนที่เป็นใบของพลู  จากนั้นก็นำครีมสีแดงที่คนเขาเรียกกันว่าปูนแดง ออกมาทาตามขอบของใบพลู ก่อนจะรับเอาหมากตากแห้งจากคุณยายมาใส่วางตรงกลางใบพลูและเจ้าตัวก็นำไปม้วนเป็นเกลียวเหมือนขนมทองม้วนก่อนจะส่งลงไปในกระบอกที่คนเฒ่าคนแก่ใช้ตะบันหมาก  ก่อนออกแรงตำหมากให้คุณตาคุณยายด้วยท่าทีคล่องแคล่ว  ผมและทุกคนในกลุ่มมองดูหมอติ๊บตะบันหมากด้วยความเอ็นดู  ก่อนเจ้าตัวจะเล่าต่อไปว่า
" ย่าหนูเวลาจะกินหมากหรือเคี้ยวหมากย่าจะเอาสีนวดมาทาปากให้ปากชุ่มชื้น แล้วก็บอกว่าปูนแดงจะได้ไม่กัดปาก  หนูยังชอบเอาสีนวดย่ามาทาเวลาหน้าหนาวปากจะได้ไม่แห้งเป็นขุย หลังจากนั้นย่าก็จะนำใบยาสูบที่หั่นเป็นฝอยละเอียดที่เขาเรียกว่ายาเส้น เอามาถูที่ฟันไม่รู้ว่าอันนี้ทำเพื่ออะไรแล้วสุดท้ายย่าถึงจะกินหมากก่อนจะใช้ให้นูเอากระโถนน้ำหมากไปเทให้บ้าง บางทีหนูวิ่งสะดุดล้มน้ำหมากก็หกเลอะเทอะหนูเองราวกับตัวโชกเลือดมาก็มี "  ทุกคนหัวเราะกันอีกยกใหญ่ก่อนเจ้าตัวจะส่งหมากที่ตัวเองตะบันเองกับมือส่งให้คุณยายเจ้าของกระเช้าหมาก
" ขอบใจนะหนู วันนี้หนูไม่ได้แค่ทำให้พวกคนแก่อย่างยายอิ่มท้องนะ  แต่หนูยังทำให้พวกเราอิ่มใจกับหนูด้วย หนูเป็นเด็กน่ารักมากจ๊ะ  ยายเชื่อว่าคุณย่าของหนูที่เสียไปก็คงจะรักหนูมาก " คุณยายเอ่ยชมขึ้นมาเล่นเอาเจ้าตัวยิ้มแก้มปริ หยาดน้ำตาเอ่อท้นขอบตาด้วยความปลาบปลื้มใจ
" ตอนยายอยู่ที่บ้านลูกยายก็ช่วยยายตะบันหมากแบบนี้แหละตอนที่เขายังเล็ก  พอโตขึ้นเขาก็มีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบไหนจะลูกไหนจะเมีย ยายไม่อยากเป็นภาระให้เขาก็เลยออกมาอยู่บ้านพักคนชราดีกว่า  จะได้ไม่เป็นภาระให้ลูกต้องรับผิดชอบ มาอยู่กับพวกเพื่อนๆที่นี่ "       ยายพูดจบก็ทำให้ทุกคนในวงถึงกับนิ่งอึ้งคงจะสะเทือนใจคนแก่ในนี้หลายคนทีเดียวเพราะหลายคนนั่งก้มหน้างุดราวกับพยายามนึกถึงอดีตที่ผ่านไป
" ไม่เป็นไรนะยาย หนูเชื่อว่าลูกยายก็รักยายไม่ต่างจากหนูที่รักย่าเพียงแต่เวลานี้เขาอาจจะยังไม่เข้าใจหรือไม่สะดวกด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่  แต่ลูกทุกคนรักแม่เพียงแต่การกระทำออกมามันต่างกันเท่านั้น  ยายไม่ต้องคิดอะไรมากนะ ใครไม่รักยายไม่เห็นเป็นไรหนูรักตายายทุกคนก็พอแล้ว "  หมอติ๊บปลอบใจยายด้วยการโผเข้าไปกอดคุณยายแบบไม่ถือเนื้อถือตัว
" ตอนเด็กๆหนูชอบกอดย่าชอบนอนกับย่า เพราะเนื้อตัวย่าเย็นมาก อีกอย่างหนูชอบนอนจับนมเหี่ยวๆย่าจนโดนดุทุกที " เจ้าตัวพูดจบพลางยิ้มเขินก่อนทุกคนในวงจะยิ้มและหัวเราะให้หมอติ๊บด้วยท่าทีเอ็นดู
" ว่าแต่หมากที่หนูทำให้ยายว่าอร่อยมั้ยจ๊ะ  ตอบให้ดีนะยายถ้ายายตอบว่าไม่อร่อยหนูไม่ซื้อมาให้กินไม่มาทำให้กินอีกนะ "  หมอติ๊บพูดติดตลกก่อนจะได้รับคำตอบจากยาย
" ยายไม่รู้หรอกว่ารสชาตหมากจากฝีมือหนูมันอร่อยหรือจืด  แต่ยายรู้ว่าหมากคำนี้มันอิ่มและอร่อยไปถึงข้างในหัวใจยาย  หนูเป็นคนดีและน่ารักจริงๆ ย่าหนูคงจะเลี้ยงดูแลหนูมาอย่างดีหนูถึงได้รักและผูกพันกับย่ามากขนาดนี้  ย่าหนูนี่โชคดีจริงๆเลยนะ "
" เอาน่ายายไม่ต้องร้องไห้ " หมอติ๊บสวมกอดยายอีกครั้งก่อนใช้มือเรียวเล็กปาดน้ำตาให้ยาย
" ถ้ายายไม่รังเกียจก็ให้หนูเป็นหลานยายอีกคนนะ  ไว้หนูอยากจับนมเหี่ยวเมื่อไหร่จะได้มาขอจับนมเหี่ยวยายไง " หมอติ๊บพูดจบก็เล่นเอาความเศร้าในวงหายไปกลายเป็นเสียงตลกหัวเราะครื้นเครงเข้ามาแทน  จบบ่ายแก่เราสองคนก็เดินออกมาจากบ้านพักคนชราบางแคด้วยความรู้สึกอิ่มเอมใจ  นี่ซินะสิ่งที่เขาบอกว่ายิ่งเราเป็นผู้ให้มาก  เราก็ยิ่งได้รับมาก  ผมเพิ่งเข้าใจวันนี้เอง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 08-12-2011 17:27:39

สวัสดีคับพี่หมอไม้พี่หมอติ๊บ แอบลุกขึ้นจากเตียงเพราะพิษไข้ เผื่อว่าตอนใหม่จะมา และแล้วก็สมหวัง อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงคุณยายเหมือนกันคับ แกจากไปสิบกว่าปีแล้ว น้ำตาปริ่มๆ เหมือนกันเลยอะ พี่หมอติ๊บน่ารักมากๆ เป็นคนที่มองโลกในแง่บวกจริงๆ ฝากพี่หมอไม้จุ๊บๆ พี่หมอติ๊บด้วยนะคับบบบ  :bye2:

 :pig4: :pig4:

ปล. ฮาตอนที่การลงทุนมีความเสี่ยง  :laugh:
ปล. รูปอวาตาร์พี่หมอติ๊บน่ารักมากๆ คับ สมกับเป็นหมอ Anti-aging จริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 08-12-2011 17:35:55

พี่หมอติ๊บน่ารักมากๆ ชอบจับนมเหี่ยวๆของยายเหมือนกันเลย 55555
 :กอด1:พี่หมอไม้  :กอด1:พี่หมอติ๊บ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 08-12-2011 17:43:31

การลงทุนมีความเสี่ยงจริงๆ ค่ะ หมอไม้ ... เสี่ยงที่จะเสียไปแล้วไม่ได้คืน  :laugh:
เหมือนใจหมอไม้งัยยยยยย ให้หมอติ๊บไปแล้ว ก็ไม่ได้กลับคืน ทั้งตัวและใจ  :-[ :-[ :-[

หมอติ๊บน่ารักมากอ่ะ
ตอนที่ไปหาคุณตาคุณยายที่บ้านพักคนชรา
หมอติ๊บดูเป็นคนอบอุ่นมากเลย
ความใจดีของหมอติ๊บเผื่อแผ่ไปถึงทุกคนจริงๆ

แล้วแบบนี้จะไม่ให้หลงรักยังงัยไหววววววววววววววววววววววววววววววว  :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Cynthia_Moonlight ที่ 08-12-2011 17:51:22

การลงทุน(กับหมอติ๊บ)นี่ความเสี่ยงสูงจริงๆน้า 555+

ฝากเนื้อฝากตัวเป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยนะคะ ^_^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 08-12-2011 18:43:38

คุณหมอติ๊บน่ารักซะขนาดนี้จะไม่ให้แฟนคลับรักได้ยังไง ยังไงเค้าก้อขอรักคุณหมอติ๊บด้วยคนนะคะคุณหมอไม้ แต่ไม่ต้องน้อยใจ(เด๋วหัวล้านนะคะอิอิ)แฟนคลับก้อรักคุณหมอทั้งสองคนอยุ่ดี เค้าก้อชอบจับแขนเหี่ยวๆของยายเหมือนกันนอนจับได้ทั้งวันเลย แถมด้วยจับนมและจับก้นด้วย (ชอบลวนลามคนแก่ คริๆ) ^^ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 08-12-2011 18:59:22

อ่านแล้วน้ำตาซึมเลย คิดถึงคุณยายเช่นกัน :monkeysad:
รักษาสุขภาพทั้งสองคน :L2:
+1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: miya_pp ที่ 08-12-2011 20:19:32

อ้างจาก: badcow ที่ 07-12-2011 02:36:58  

เอ? ปกติหมอติ๊บจะเป็นโยนไก่ให้หมอไม้เองไม่ใช่รึ? 5555+

กด Like แรงๆซักแสนที

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Panehove ที่ 08-12-2011 20:30:35

คุณหมอติ๊บเป็นคนดีจังเลยนะคะ ขอให้มีความสุขกับทุกๆวันที่ผ่านไปนะคะทั้งคู่เลยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 08-12-2011 20:39:44

ความเสี่ยงนั้นยกให้หมอไม้แต่เพียงผู้เดียวแล้วกันค่ะ 555
หมอติ๊บค๊า ทั้งเด็ก คนแก่ แลแฟนคลับหลงกันหมดแล้วอ๊า น่ารัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 08-12-2011 21:04:21

อ่านตอนนี้แล้ว หายสงสัยว่าทำไมหมอไม้ถึงอยากเก็บไว้หลงคนเดียว   ก็หมอติ๊บน่ารักแบบนี้นี่เอง :-[

การลงทุนมีความเสี่ยงจริงๆ  เสี่ยงว่าจะไม่ได้เงินคืน  แต่ว่าหมอไม้ก็ได้ความน่ารักจากหมอติ๊บคืนกลับมาไงค่ะ :o8:


ปล. รูปหมอติ๊บเหมือนนักศึกษาปี 1 เลย  :m3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 08-12-2011 21:58:19

ยิ่งอ่านยิ่งอิจฉาหมอไม้
ไม่รู้ทำบุญด้วยอะไร
ถึงได้แฟนที่น่ารักและจิตใจดีอย่างนี้
อยากได้อย่างนี้บ้างสักคน :เฮ้อ:
ปล.ฮามากๆตอนที่หมอติ๊บบอกจะให้หมอไม้ไปอยู่บ้านพักบางแค
หมอไม้ต้องทำตัวดีนะ ระวังหมอติ๊บจะทำจริง  :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 08-12-2011 22:00:48

หมอติ๊บน่ารัก  อยู่ที่ไหนก็มีแต่คนรักและเอ็นดู 

หนูยกให้พี่ติ๊บเป็น idol ในดวงใจเลย   :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 08-12-2011 23:00:38

น่ารักน่าเอ็นดูมากๆ เลยค่ะ

หมอไม้นี่การลงทุนมีความเสี่ยง(เสีย)จริง ๆนะคะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 09-12-2011 00:15:37

เหตุผลหมอติ๊บนี่  o13 คุณสุดยอดจริงๆ

เวลา 2 คุณหมอคุยกันน่ารักดีค่ะ 

คนหนึ่งก็มุกเยอะ เนียนๆได้ตลอด  อีกคนก็พลาดท่า ตามไม่ค่อยทันเกือบจะทุ๊กทีๆอ่ะ  :pigha2:

เหมาะสมกันม๊ากค่ะ :o8:



หมอติ๊บเป็นคนมีเสน่ห์กับทุกเพศ ทุกวัยจริงๆเลย  (หมอไม้ถึงร๊ากกกกกกก รัก ขนาดและขี้หวงขึ้หึง

ด้วย) :m3: 
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 09-12-2011 00:21:28

สมกับเป็นหมอติ๊บจริง ๆ ไม่ว่าเมื่อไหร่หมอไม้ก็ไม่เคยชนะ
แต่เป็นแฟนที่น่ารัก น่าภูมิใจใช่ไหมล่ะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 09-12-2011 11:05:24

น่ารักจริงๆนะหมอติ๊บ
อ่านแล้วทำให้คิดถึงคุณย่า คุณยายเลย เราก็เคยตำหมาก นอนจับนมแบบหมอติ๊บเหมือนกัน

เปลี่ยนรูปหมอติ๊บก็ยังน่ารักเหมือนเดิม แต่อยากเห็นรูปคู่บ้างนะค่ะคุณหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-12-2011 12:33:46

ที่ร้ายไปมากกว่านั้นก็คือบอกกับผมว่า  เมื่อก่อนชอบจับนมเหี่ยวๆของย่า

แต่ทำไมเดี๋ยวนี้ชอบมาจับ.....ของผมซะละ   

มันไม่ได้เหี่ยววะหน่อยยย  :seng2ped:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 09-12-2011 12:50:01

 :m20:
หมอไม้แอบเหี่ยวแล้ว
 :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Cynthia_Moonlight ที่ 09-12-2011 12:51:32

อ้างจาก: dr.mike ที่ 09-12-2011 12:33:46  

ที่ร้ายไปมากกว่านั้นก็คือบอกกับผมว่า  เมื่อก่อนชอบจับนมเหี่ยวๆของย่า

แต่ทำไมเดี๋ยวนี้ชอบมาจับ.....ของผมซะละ   

มันไม่ได้เหี่ยววะหน่อยยย  :seng2ped:

ไม่มีอะไรจะพูดนอกจาก...กร๊ากกกกกกกกก

ขำลูกเดียวเลย หมอติ๊บพูดอะไรทำอะไรก็น่าร้ากกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 09-12-2011 13:25:56

อ้างจาก: dr.mike ที่ 09-12-2011 12:33:46  

ที่ร้ายไปมากกว่านั้นก็คือบอกกับผมว่า  เมื่อก่อนชอบจับนมเหี่ยวๆของย่า

แต่ทำไมเดี๋ยวนี้ชอบมาจับ.....ของผมซะละ   



มันไม่ได้เหี่ยววะหน่อยยย  :seng2ped:

อ้างจาก: dr.mike ที่ 09-12-2011 12:33:46  

ที่ร้ายไปมากกว่านั้นก็คือบอกกับผมว่า  เมื่อก่อนชอบจับนมเหี่ยวๆของย่า

แต่ทำไมเดี๋ยวนี้ชอบมาจับ.....ของผมซะละ   

มันไม่ได้เหี่ยววะหน่อยยย  :seng2ped:

  ไม่จริงมั้ง  ช่วงที่หลับ มันก็เหี่ยวน้า อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 09-12-2011 13:38:09

ก็ตอนนี้ไม่มีนมเหี่ยวๆให้จับ หมอติ๊บก็เลยเปลี่ยนมาจับ....ของพี่หมอไม้แทนไงหล่ะ มันทดแทนกันได้  :laugh: :laugh:
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-12-2011 14:22:37

 :a5: โดรหมิ่นประมาทอย่างร้ายแรง  :a5:

จะขอประท้วงด้วยการไม่เข้าบอร์ดนี้ซักสองวัน

โดนรุมตราหน้าว่า ....เหี่ยว

รับไม่ได้  อายอย่างแรงหนีไปฟอร์มทำคนไข้ต่อดีกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 09-12-2011 14:34:16

555 รอคนจับมายืนยันดีกว่าว่าเหี่ยวจริงป่าว?
.
อ่านตอนนี้แล้วคิดถึงยาย ยายก็ชอบกินหมากเหมือนกันเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 09-12-2011 15:42:07

รอหมอติ๊บมายืนยันค่ะ
แต่ตอนนี้ขอหัวเราะก่อน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 09-12-2011 15:44:06

อ้างจาก: dr.mike ที่ 09-12-2011 14:22:37  

:a5: โดรหมิ่นประมาทอย่างร้ายแรง  :a5:

จะขอประท้วงด้วยการไม่เข้าบอร์ดนี้ซักสองวัน

โดนรุมตราหน้าว่า ....เหี่ยว

รับไม่ได้  อายอย่างแรงหนีไปฟอร์มทำคนไข้ต่อดีกว่า

ุ^
^
^.. :m20:..กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แสดงว่า :laugh: "เหี่ยวจริงไรจริง" :m20:...เพราะยอมรับ ฮ่าๆๆๆ อย่างฮา...อร๊ายยยยยยยยยยไมแก่เร็วอะ
ส่วนน้องหมอติ๊บ อ่อนลง อ่อนเยาว์ ฮ่าๆๆๆ
มาต่อเถอะค๊า หัวยังไม่ได้ล้านซักกะหน่อย อย่า "น้อยใจ" เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่างฮา ฮ่าๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: blackyoyo ที่ 09-12-2011 16:33:03

หมอติ๊บ จะน่ารักไปถึงไหนกันน้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: DarKLasT ที่ 09-12-2011 18:59:57

อ่าพอมาตามอ่านแล้วโอ๊ยมีความสุข

เด็กเสลาเทาแสดเหมือนหมอติ๊บเลยอิอิ

คิดถึงลานสมเด็จเหมือนกันนะนี่

รักกันไปนานๆนะครับมีความสุขกันมากๆครับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 09-12-2011 20:30:40

รักหมอติ๊บกับหมอไม้จังเลย หมอไม้อย่าน้อยใจไปเลยนะคะ
ถึงจะเป็นยังไงคุณหมอติ๊บก็รักหมอไม้ที่สุดอยู่แล้ว  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 09-12-2011 20:38:01

 :jul3: :jul3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 09-12-2011 22:31:27

 :pigha2: :pigha2:
ถึงจะเหี่ยวแต่หมอติ๊บก็รักนะค้าาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 09-12-2011 22:55:57

โอ๋ถึงจะเหี่ยวอย่างงัย
หมอติ๊บก็รัก
หมอไม้อย่าได้แคร์เนอะ เนอะ
 :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Cynthia_Moonlight ที่ 09-12-2011 23:43:35

โอ๋ๆๆ หมอไม้งอนซะแล้ว ความจริงก็คือความจริงนะคะพี่หมอขาาาา มันก็ต้องมีเวลาเหี่ยวบ้างอะไรสิ ไม่งั้นนะ...หมอไม้คงมีตัวหนังสือแปะหน้าว่า 'คนนี้มันหื่น' แหง่มๆ

อะๆๆ เค้าล้อเล่น^^

กร๊ากกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 10-12-2011 10:33:46

อ้างจาก: dr.mike ที่ 09-12-2011 14:22:37  

:a5: โดรหมิ่นประมาทอย่างร้ายแรง  :a5:

จะขอประท้วงด้วยการไม่เข้าบอร์ดนี้ซักสองวัน

โดนรุมตราหน้าว่า ....เหี่ยว

รับไม่ได้  อายอย่างแรงหนีไปฟอร์มทำคนไข้ต่อดีกว่า

ใช้งานหนัก ทาโลชั่นบ่อยๆ เดี๋ยวก็ดีขึ้น หายเหี่ยว หายด้าน

เผลอๆ หมอติ๊บจะชอบจับนะนั่น   (หมายถึงมือนะค่ะ คุณหมอ อิอิ)


ถ้าส่วนอื่นก็ถามหมอติ๊บให้ช่วยแก้นะค๊า หุหุ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 10-12-2011 12:39:48

อ้างจาก: dr.mike ที่ 09-12-2011 12:33:46  

ที่ร้ายไปมากกว่านั้นก็คือบอกกับผมว่า  เมื่อก่อนชอบจับนมเหี่ยวๆของย่า

แต่ทำไมเดี๋ยวนี้ชอบมาจับ.....ของผมซะละ   



มันไม่ได้เหี่ยววะหน่อยยย  :seng2ped:

        o22 เพิ่งรู้ว่าพี่หมอติ๊บชอบจับ..... :o8: พี่หมอไม้อย่าเครียดคับ...เหี่ยว..แต่..ใหญ่.. มีคุณภาพ อย่าได้แคร์  :laugh: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 12-12-2011 23:37:44

มารอคุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 13-12-2011 00:16:50

เข้ามารอหมอไม้กับหมอติ๊บด้วยคนคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 170 ยังลั้นลาได้อยู่(06-12-2011) P.205
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 13-12-2011 08:42:18

ครอบครัวหมอไม้หมติ๊บยังน่ารักเหมือนเดิม :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: mr.breakfast ที่ 13-12-2011 21:04:50

มานั่งรอพี่หมอทั้งคู่ค้าบ : )

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 13-12-2011 21:43:27

...แฟนหมอไม้นี่น่ารักจริงๆๆ แต่ว่าอะไรของหมอไม้หว่า ที่ว่าเหึ่ยว แล้วหมอติ๊บชอบจับบบบ 5555 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 13-12-2011 22:10:49

มีแฟนจิตใจดีราวเทวดาตะหากพี่หมอไม้ อะไรจะเหี่ยวอย่าไปสนใจเลยพี่ไม้ ถึงเวลาใช้กับพี่หมอติ๊บให้ใช้ได้เป็นพอ  :laugh: :laugh: :laugh3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: gummin ที่ 13-12-2011 22:50:16

คู่นี้ยังน่ารักเหมือนเดิมเลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 13-12-2011 23:02:47

อ่านตอนนี้คิดถึงยาย ที่กินหมากเหมือนกัน
หมอติ๊บใจดี เพราะให้มากเลยได้รับมาก
ต่างจากคนที่คิดแต่จะเอาของคนอื่น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 15-12-2011 10:45:47

 :call: :call:
มารอหมอไม้กับหมอติ๊บ
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Spissy ที่ 15-12-2011 12:41:14

To P'หมอไม้, P'หมอติ๊บ และ Mr.แฮกซ์ ครับ
      ผมประทับใจเรื่องของพี่หมอทั้งสองคนมากเลยครับ ผมติดตามเรื่องของพี่ทั้งสองคนมานานพอสมควรเลยครับ ไล่อ่านตั้งแต่ตอนแรกยันตอนล่าสุด  ทำให้ผมประทับใจในความรักของพี่ทั้งสองคนมากเลยครับ  โดยเฉพาะ "พี่หมอติ๊บ"ที่ทำให้ผมได้ข้อคิดและแนวความคิดที่ดีหลายๆอย่างในการใช้ชีวิตในสังคม ทำให้ผมซึ้งมากๆในความคิดที่พี่หมอติ๊บสื่อออกมา จนทุกวันนี้ผมมี แรงบันดาลใจเป็นพี่หมอติ๊บไปอีกคนนึงแล้วน่ะครับ  ยังงัยผมก็จะคอยติดตามพี่หมอทั้งสองต่อไปน่ะครับ....อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 16-12-2011 22:20:54

มารายงานตัวว่ากำลังจะเริ่มอ่านตอนที่ 1 (เชยมากๆเนอะ ^^)
แล้วก็มาเป็นกำลังใจให้พี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บด้วย
เอาหล่ะ ไปเริ่มอ่านเลยยยย ฟิ้ววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 16-12-2011 22:43:39

คิดถึงหมอไม้หมอติ๊บนะคะ หมอติ๊บกลับมาหรือยังคะ
แฟนคลับคิดถึง รอตอนต่อไปอยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 17-12-2011 09:21:40

หมอไม้หัวล้านรึเปล่าหนอ ขี้ใจน้อยยังไม่มาต่อตอนใหม่เลย
คิดถึงหมอติ๊บจ้า หมอไม้ด้วยค๊า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 19-12-2011 15:01:41

แวะมารายงานตัวว่าอ่านถึงตอน 86 แล้วว เย้ๆๆ  :mc4:
พี่หมอติ๊บน่ารักมากเลยค่ะ อิจฉาพี่หมอไม้สุดๆไปเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 19-12-2011 18:07:37

หลังจากที่ห่างหายคุณหมอที่น่ารักทั้งสองไปนานแสน :t3:ก็กลับเข้ามาทักทายเหมือนเดิม
เมื่อมีเวลาเข้ามาอ่านและลุ้นเป็นกำลังใจให้สองคนเสมอมา จนทุกวันนี้ ยังเชื่อว่าสองคนนี้
น่าจะเป็นคู่รักที่ดีสำหรับใครหลายๆคน ให้กำลังใจเสมอนะครับ :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 19-12-2011 19:53:10

มาอ่านทีไรก็อมยิ้มทุกที

สองคุณหมอช่างเป็นคู่ตุนาหงันที่น่ารักจริงๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 19-12-2011 22:07:05

ยู้ฮู คุณหมอไม้
คุณหมอติ๊บกลับมายังคะ
ถ้ากลับมาแล้ว เข้ามาทักทายแฟนคลับด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: ไข่หอมคับ ที่ 20-12-2011 00:45:07

ไม่ได้เข้าบอร์ดนานมาก คิดถึงเรื่องนี้
กลับมาอ่านอีกรอบ ได้กำลังใจดี ทั้งรอยยิ้ม สาระ กำลังใจในการเรียน
แนวคิดดี ๆ ที่พี่หมอไม้และพี่หมอติ๊บได้ถ่ายทอดออกมา

รอหมอติ๊บกลับมาอย่างใจจดใจจ่อ  FC หมอติ๊บ(อดเห็นรูปหมอติ๊บเลย น่าจะเข้ามาให้เร็วกว่านี้ เฮ่ออออ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 20-12-2011 16:57:55

^
^ รีบนคะ ใน ดิสเพลย์ ของหมอไม้ไง หน้าที่แล้วก็มี "น้องหมอติ๊บแบ๊วมากๆๆรูปเน้~~~~~ น่ารักอะ" เค้าชอบ ฮ่าๆ

หายไปเลยคุณหมอสุดหล่อ สงสัยแฟนกลับมาแล้วไปหาความหนาวแน่เลย อย่าลืมมาเล่านะคะ กอดกันอุ่นขนาดไหน ฮ่าๆๆ เนื้อห่มเนื้อถึงหายหนาวววววววววววววววววววว อิชชี่คนมีคู่ที่สุดดดดดดดดดดดดด อิอิ

 :z3:Edit .......... พิมพ์ผิดคะ ขอโทษคะ..ใน ดีสเพลย์ตอนนี้ น่ารักมากๆๆแบ๊ว ๆ ชู 2 นิ้วน้องหมอติ๊บคะ (ไม่ใช่หมอไม้ อิอิ ..)ดิทๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 21-12-2011 22:48:29

คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บนะคะเป็นยังไงบ้างสบายดีหรือเปล่า
ตอนนี้อากาศหนาว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ เป็นห่วง :กอด1:
รออ่านตอนต่อไปจากคุณหมอไม้นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 22-12-2011 17:43:15

คิดถึงหมอติ๊บกับหมอไม้มากๆๆ

เข้ามาดูทู้กกกกกกวัน ว่ามาต่อแล้วยังงง

หมอติ๊บกลับมาถึงละยังคะ หมอไม้อย่าลืมพาหมอติ๊บมาทักทายแฟนคลับบ้างนะคะ

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย คุณหมอที่น่ารักทั้งสองอย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพนะคะ

 :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 24-12-2011 22:42:04

คิดถึงจัง  :L3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 24-12-2011 23:38:28

 :call: :call:
รอพี่หมอติ๊บ พี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 25-12-2011 18:13:07

MERRY CHRISMAS ค่ะ คุณหมอไม้คุณหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 25-12-2011 19:50:19

merry x mas ครับพี่หมอทั้งสองและก้อชาวเล้าทุกคนด้วยครับ คิดถึงจังอย่าลืมมาต่อเรื่องให้พวกเรานะครับ เอาตอนวันคริสต์มาสก้อได้ :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 25-12-2011 20:08:23

Merry Christmas คะ คุณหมอทั้ง 2 คน  :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 25-12-2011 21:54:29

MERRY CHRISMAS ค่ะ คุณหมอไม้คุณหมอติ๊บ
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 29-12-2011 07:39:17

คุณหมอทั้งสองหายไปไหนเอ่ย คิดถึงจัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 31-12-2011 20:09:44

Happy New Year คะ   :L2:
คุณหมอไม้ คุณหมอติ๊บ และน้องแฮกซ์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 01-01-2012 01:00:03

สวัสดีปีใหม่หมอไม้ หมอติ๊บ
มีความสุขมาก ๆ นะคะ สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวย ๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 01-01-2012 01:05:35

ส.ค.ส. แวะมาส่งความสุขปี (๒)๕๕๕ ให้พี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บค่ะ
มีความสุขมากนะคะ เป็นคู่รักที่น่ารักของน้องๆตลอดไป  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: michiko_love ที่ 01-01-2012 01:26:37

  :L2:  สวัสดีปีใหม่คุณหมอไม้ คุณหมอติ๊บ
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 01-01-2012 20:35:11

 :L2: Happy New Year  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 01-01-2012 21:24:47

 :mc1: :mc3: :mc2:
..Happy New Year 2012
ขอให้มีความสุขมากๆ นะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 01-01-2012 22:11:20

สวัสดีปีใหม่นะคะ คุณหมอทั้งสอง  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 01-01-2012 22:35:30

สุขสันต์วันปีใหม่ ๒๕๕๕ ขอให้ทั้้งหมอไม้หมอติ๊บมีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 02-01-2012 01:57:51

HNY  2คุณหมอค่ะ ไป count down กันที่ไหนหรือเปล่าคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-01-2012 06:18:10

happy new year ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 04-01-2012 04:08:01

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณหมอไม้คุณหมอติ๊บ ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 04-01-2012 08:13:22

สวัสดีปีใหม่ 2012 คะคุณหมอไม้คุณหมอติ๊บ
ขอให้มีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะคะ
 :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 04-01-2012 09:25:18

 :mc4:
Happy New year 2012
 :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 04-01-2012 22:53:34

 :L1: :กอด1:สุขสันต์วันปีใหม่และ ย้อนหลังคริสมาส ด้วยคะ ขอให้คุณหมอทั้งสอง มีความสุขมากๆๆ และตลอดไปคะ ฮิ้วววววววววววววววว :กอด1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: subaru ที่ 05-01-2012 18:55:21

สวัสดีปีใหม่ :L2: มีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะค่ะ ทั้งหมอไม้และหมอติ๊บ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-01-2012 09:51:08

สวัสดีปีใหม่สำหรับแฟนคลับทุกคนน่ะครับบบ

หมอติ๊บคนน่ารักมารายงานตัวละค้าบบ

ขออภัยสำหรับการหายไปของหมอไม้ พอดีช่วงปีใหม่ไปขึ้นดอยมาเลย

ขาดลูกหาบ  ขาดเจ้ามือจ่ายค่าโรงแรม ขาดตากล้อง  ขาดคนเลี้ยงข้าว  ขาดคนกางเต๊นท์  ขาดคนก่อไฟ

ก็เลยมายืมตัวหมอไม้ไปใช้งานนิดๆหน่อย คงไม่ว่ากันนะคับ

ปีใหม่ที่ผ่านมาเห็นหลายคนแวะมาถามไถ่ว่าไปที่ไหนมา

พอดีไปตามรอยละครรอบไหมมา  สวยมากกกก  ทั้งเจียงใหม่ เจียงฮาย ละปูน แป้ น่าน ไปยันอุตรดิตถ์

หมอไม้บอกว่าบ่มีไผงามเกินติ๊บเลยย  เห็นจะจริงเนอะ  อันนี้ไม่เถียงหลักฐานมันปรากฎบนใบหน้าทนโท่

เย็นนี้จะขึ้นเครื่องกลับแล้ว  แวะมาทักทายและสวัสดีปีใหม่ หวังว่าจะยังรักและเป็นกำลังใจให้ติ๊บแบบนี้นานๆนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: mymint ที่ 07-01-2012 10:15:40

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะค่ะคุณหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 07-01-2012 10:16:15

...อ้อจ้า นึกว่าหาไปไหน ไม่หาความสุขปีใหม่นี่เอง เมืองไทยมีที่เที่ยวเยอะจริงๆนะแต่คนไทยมักไปไม่ถึง
...พกหนุ่มหล่อสมบูรณ์แบบไปด้วย อย่างนี่ก็อุ่นใจ อุุ่นกาย อุ่นกระเป๋าด้วยสิ ฮาๆๆ ยังไงหนุ่มหล่อเค้าก็เต็มใจอยู่แล้วละ
...ขอบคุณมากๆที่แวะมาทักทาย ก็คิดถึงหนุ่มน่ารักอยู่เสมอจ้า บอกหนุ่มหล่อด้วยนะว่างๆก็มาต่อเรื่องให้อ่านด้วยนะจ๊ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 07-01-2012 11:32:44

นึกว่าพี่หมอไม้หายไปไหนที่แท้ไปเที่ยวเหนือนี่เอง  :z2:
ยังไงก็ขอให้พี่หมอติ๊บเดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ  :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-01-2012 12:32:19

ได้ข่าวว่าหมอไม้ยังไม่กลับมาทำงานนะ   กลัวผีจนไข้ขึ้นมาตั้งแต่เมื่อคืนก่อนละ  ฮาฮา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 07-01-2012 13:03:34

 :laugh: :laugh: :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 07-01-2012 13:17:50

คุณหมอไม้ยังไม่เลิกกลัวผีอีกหรอเนี่ย  o22

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 07-01-2012 14:23:42

อั้ยย่ะ คิดถึงคุนหมอติ๊บมั่กเลยอ่า

ขอให้เดินทางปลอดภัยนะคะ

แล้วตอนนี้คุนหมอไม้เปนไงยังไงบ้างล่ะเนี่ย เที่ยวคราวนี้หน้าที่มันเยอะเกิ้นนน>.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 07-01-2012 22:05:13

 :กอด1:หวัดดีปีใหม่เช่นกันค๊าน้องติ๊บ...ขอให้เดินทางปลอดภัยโชคดีคะ :L1:...ไปเที่ยวมาหลายที่จังรับอากาศบริสุทธ์เต็มที่เลยดิ๊...งานนี้คุณหมอสุดหล่อกลัวผีขนาดเน๊...น้องหมอติ๊บก็เหนื่อยอะดิ...อิอิ :z1:...ให้สุดหล่อมาเล่าเรื่องไปเที่ยวทริปนี้บ้างนะคะคงหวานน่าดู...อู๊ยยยยยยยยอยากฟ้งอยากอ่านมากกกกกก :กอด1: :pig4: :call: :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 07-01-2012 22:12:20

เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะพี่หมอติ๊บ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 07-01-2012 23:28:55

รักและคิดถึงหมอติ๊บที่สุดเลย ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ :กอด1:
เป็นกำลังใจให้ ขอให้คุณหมอจบเร็วๆ หมอไม้จะได้มีกำลังใจมาต่อเรื่อง
ให้แฟนคลับได้อ่านบ่อยๆ  เพราะแฟนคลับคิดถึงคุณหมอทั้งสองมากๆ

ขอให้หมอไม้หายป่วยเร็วๆนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 10-01-2012 11:16:11

หมอไม้ไม่สบาย หายหรือยังคะ :L2:
ยังไม่เห็นมาต่อเรื่องเลย ขอให้หายเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 10-01-2012 13:21:24

wow
หมอไม้กลัวผีจนไม่สบาย :m20:
ป่านนี้หมอติ๊บคงถึงออสอย่างปลอดภัยแล้วนะรักษาสุขภาพด้วยนะ
คิดถึงหมอติ๊บ
 :L2:
ปล.หมอไม้ไม่ตามไปส่งอีกเหรอ
ปล1.หมอไม้กลับมาเขียนตอนพิเศษด่วน  :call: ขอร้อง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 10-01-2012 14:52:06

หมอติ๊บนี่ก็เอาอะไรมาพูดก็ไม่รู้  ไม่จริ๊ง ไม่จริง 
กลัวผงกลัวผีที่ไหน  พูดไปเรื่อยย
เขาแค่หาเรื่องนอนกอดคนอุ่นๆนานๆ ไม่อยากลุกไปไหนมาไหนตอนกลางคืน
แม้จะปวดฉี่เราก็อดทนอั้นไว้จนเช้าไม่อยากออกจากเตียง เพราะอยากกอดหมอติ๊บนานๆ
ไม่ได้กลัวผงกลัวผีอะไรที่ไหนหรอก  รู้ไม่จริงทำมาพูด  อะโด่  อิอิ

ปล.มันแค่พอเหมาะพอเจาะก็ตอนก่อนนอนดันมาเล่าเรื่องผีในโรงแรมให้ฟังก็เท่านั้นแหละ
อย่างหมอไม้มีรึจะกลัวผี  ไม่มี๊ ไม่มี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 10-01-2012 15:17:21

ฮ่าๆๆๆๆ จริงอะพี่หมอไม้ แต่พี่หมอติ๊บพูดดูน่าเชื่อถือนะครับบบบบบ  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 10-01-2012 16:01:45

 :z3:กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยอมอั้นฉี่เนี่ย...ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ แล้วน๊า...ฮ่าๆๆ..กลัวจริงกลัวจัง... (ระวังเป็นกระเพาะปัสสวะอักเสษนะค๊า) ฮ่าๆๆ เป็นห่วง...
มาลงตอนหวานหรือฮ่าๆ ตามสไตล์คุณหมอที่ไปเที่ยวทริปนี้ได้แล้วค๊า ว่าแต่อยากเห็นรูปวิวจังอิๆ คงสวยเนาะ เจอหมอกตอนเช้าหรือพระอาิทิตย์ขึ้นบ้างมั้ยคะเนี่ย?... :laugh:...หรือมัวแต่กลัวผี. :m15:..อิอิ ระวังผีทำอะไรน๊า กร๊ากๆๆ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 10-01-2012 16:26:42

Happy New Year หมอไม้, หมอติ๊บ และคุณแฮกซ์ด้วยค่ะ 


:o8: หายไปฮันนีมูนกันมานี่เอง   อากาศทางเหนือหนาวยะเหยือก แต่หมอไม้คงอุ่นสบายล่ะซิ ได้กอดอกนิ่มๆ ของหมอติ๊บ  :กอด1:    หมอไม้เป็นสุดที่รักของหมอติ๊บที่ทำหน้าที่ได้คุ้มจริงๆ  ชอบที่บอกว่าขาดคนจ่ายค่าโรงแรมอ่ะ  สปอนเซอร์รายใหญ่ตัวจริง

:m20:  แต่คนอ่านเชื่อที่หมอติ๊บเล่ามา ล้านเปอร์เซ็นต์   happy new year ขอให้หมอติ๊บมีความสุข  สนุกกับการเรียนนะคะ


รออ่านตอนที่ 172 อยู่นะคะหมอไม้       

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 10-01-2012 22:58:28

แวะมาสวัสดีปีใหม่คะ (ผ่านมา 10 เพิ่งนึกได้)

รอหมอไม้มาอัพนะคะ หายกลัวผีหรือยัง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-01-2012 11:23:17

เดี๋ยวตอนต่อไปจะตามมาเร็วๆนี้ครับ 

พอดีสภาพร่างกายยังไม่ค่อยกลับมาเท่าไร ยังจามไม่หายเลย

สงสัยจะมีคนบ่นคิดถึง  หรือแอบเม้าท์อะไรผมอีกก็ไม่รู้  จามทั้งวัน

เดี๋ยวจะพยายามนำตอนต่อไปมาลงให้โดยเร็วที่สุดคับ  รออีกนิดนะคับ  พอดีตัดตอนติดเรทออกบ้างอะไรบ้าง

เดี๋ยวจะโดนเตือนอีกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 11-01-2012 11:51:09

หายเร็วๆนะครับคุณหมอ ที่จามอาจเป็นเพราะหมอติ๊บแอบนินทา :laugh:
รออ่านต่อไปครับ  :กอด1:
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 11-01-2012 12:00:10

ไปเที่ยวเหนือเพิ่งกลับมาค่ะ
ก็เลยไม่ทันคุณหมอติ๊บ  :z3:
อ่านแล้วน่ารักจังเลยค่ะ
ขอให้คุณหมอไม้หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 11-01-2012 13:19:34

คุณหมอทั้งสองคนไปเที่ยวมาเหนือนี่เอง
อากาศทางเหนือหนาวๆมีคนให้กอดอุ่นๆ  หู้วว น่าอิจฉาสุดๆ
แว้บมาเล่าให้ฟังบ้างนะค้าา
 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 11-01-2012 13:42:14

ค๊า...รออ่านอยู่นะคะคุณหมอสุดหล่อ...ใครจะกล้าแอบนินทาน๊า  :z2:
...ว่าแต่ เขียนเป็นด้วยเหรอคะ ฉากเรทนะ...อิอิ ตั้งแต่อ่านมายังไม่เคยเจอนะ เรทไหน...???
ถ้าเรท "อาจโดนไม้ตีพริก" อะเปล่าคะ แต่อยากรู้มากอะ เรทของคุณหมอเนี่ย แนวไหน  :z1: :haun4: :pighaun:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 11-01-2012 22:11:45

จะรออ่านนะคะคุณหมอมาต่อเร็วนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 12-01-2012 06:48:49

ถึงว่าหายเงียบไปที่แท้หมอไม้หมอติ๊บไปตามรอยละครรอยไหมนี้เอง เที่ยวปีใหม่เมืองเหนือหนาวมั้ยคะ
รอหมอไม้หายดีแล้วมาต่อเรื่องนะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 12-01-2012 09:24:45

 :z13:
เข้ามาปูเสื่อนอนรอคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 12-01-2012 17:04:21

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 172

ของขวัญปีใหม่







5
4
3
2
1

Happy New Year 2553

ปีนี้ผมและหมอติ๊บไม่มีโอกาสได้เค้าท์ดาวน์กันที่ไหนเลยเมื่อหมอติ๊บติดภารกิจขึ้นเวรกะดึก ส่งผลให้ผมเป็นโสดในคืนปีใหม่แบบนี้ มีเหรอที่ผมจะปล่อยโอกาสของความเป็นโสดนี้หลุดลอยไป

ผมกับเพื่อนในรุ่นเดียวกันมีนัดฉลองเค้าท์ดาวน์ปีใหม่กันที่ผับย่านอาร์ซีเอ วันนี้เพื่อนๆผมหลายคนเป็นคุณหมอที่ดูเคร่งขรึมกันไปหลายคนแล้ว แต่นิสัยเดิมๆก็ยังไม่เลือนหายไปจนขาดเอกลักษณ์เฉพาะตัว

วันนี้ทุกคนในกลุ่มผมส่วนใหญ่มักจะมาด้วยสถานภาพเดียวกัน คือ โสด แม้ว่าหลายคนจะผ่านการแต่งงานกันไปเรียบร้อยก็ตาม แต่วันนี้พวกเราคือ คนโสด

เมื่อบรรดาคนโสดมาเจอกันทั้งแอลกอฮอล์ แสง สี เสียง ครบครันความสนุกสนานก็เกิดขึ้นจากที่ตั้งใจจะแค่มาพบปะสังสรรค์ ก็เลยกลายเป็นคอพับคออ่อนกันไปหลายคนแต่ก็ยังพอควบคุมสติได้กันทุกคน

เมื่อเริ่มได้ที่หูมืดตาลายกันไปหมดแล้ว  ผมรู้สึกว่าทุกคนในผับนี้ดูหน้าตาดีกันไปหมดเลย สงสัยจะเริ่มเมาแล้วเรา
ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ เมื่อวันนี้ผมพาหน้าหล่อๆเข้ามาในผับผมรู้สึกว่ามีสายตาหลายคู่ทั้งชายหญิงที่จับจ้องมาทางผมอยู่บ่อยๆ แต่ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกหวั่นไหวไปกับสายตาเหล่านั้นเลยแม้แต่น้อย นั่นเป็นเพราะสมาธิจดจ้องอยู่กับการสนทนากับเพื่อนฝูงเสียมากกว่าไม่ค่อยได้ให้ความสนใจใครเป็นพิเศษนักและอีกอย่างไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า ผมรู้สึกว่าเวลาผมมองใครๆในนี้ ใจมันพาลจะคิดไปถึงหน้าหมอติ๊บที่ถือมีดหมอคมกริบอยู่ในมือพาลให้หดไปเสียทุกครั้ง
สรุปว่าวันนี้แหมผมจะมีโอกาสได้เป็นโสดจนดึกดื่นกับบรรด่าหนุ่มโสดเพื่อนฝูงอย่างเต็มที่      แต่ทว่าผมก็ไม่ได้ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามความโสดแต่อย่างใด  ด้วยในใจและสมองถูกจับจองไว้โดยไอ้หมอจอมเผด็จการแต่เพียงผู้เดียว 
ทำไมถึงรักเขามากมายขนาดนี้หว่าเรา   เอิ๊กกก เมา เมา


รุ่งเช้าหลังจากที่ผมหลับใหลเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ไปได้ไม่นาน ก็รู้สึกว่าประตูห้องถูกเปิดขึ้นมาในตอนเช้า
หมอติ๊บคงลงเวรกลับมาแล้วละมั้ง ผมพยายามจะนอนหลับต่อเพราะวันนี้ที่บ้านผมไม่ได้เปิดคลินิครักษาคนไข้เนื่องจากเป็นวันปีใหม่จึงหยุดพักผ่อนบ้างเพราะพ่อกับแม่เอ่ยชวนผมมาก่อนหน้านี้หลายวันแล้วว่าจะพากันไปทำบุญถวายสังฆทานที่วัดไผ่ตันใกล้ๆบ้าน

แต่ทว่าผมก็ไม่สามารถหลับตาลงต่อไปได้อีกเมื่อรับรู้ถึงการก้าวเข้ามาภายในห้องของหมอติ๊บและเจ้าตัวก็จัดการอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเดินลงไปจากห้องด้วยชุดสีขาวสบายตาคงจะไปวัดกับพ่อแม่ในตอนเช้าของปีใหม่นี้แน่ๆ คิดได้ดังนั้นผมจึงจำเป็นต้องลุกจากที่นอนมาอาบน้ำแต่งตัวด้วยความละอายที่เห็นทุกคนเขาพากันไปทำบุญหาสิ่งดีๆให้ชีวิตได้เริ่มต้นปีด้วยสิ่งดี แต่ผมจะมานอนเมาแบบนี้ก็คงจะดูไม่ดีในสายตาพ่อแม่รวมถึงหมอติ๊บเท่าใดนัก

ด้วยความรักและความละอายใจผมเดินก้าวลงบันไดมาด้วยความรู้สึกปวดและมึนหัว หมอติ๊บเงยหน้าจากถังสังฆทานที่กำลัเตรียมไว้มามองดูผมแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ผมหนึ่งทีก่อนลุกขึ้นมายิ้มแล้วส่ายหัวเบาๆให้ผม ก่อนจะเดินหายลับไปในครัว ก่อนจะออกมาพร้อมสมูทตี้ที่ผมเคยลิ้มลองที่ช่วยขจัดอาการเมาค้างที่หมอติ๊บเคยทำให้

ความรู้สึกอับอายและละอายใจเกาะกินผมจนชาไปทั้งใบหน้า ในขณะที่หมอติ๊บยังดีและน่ารักสำหรับผมไม่เคยเปลี่ยนแปลงความดีไม่เคยลดละหายไปแต่อย่างใด แต่ทว่าผมกลับไปสนุกสนานนอกบ้านมองหาผู้คนใหม่ๆให้ชีวิตมีสีสัน
ด้วยความรักและความละอายใจทำให้ผมรับแก้วสมูทตี้จากหมอติ๊บมาดื่มให้รู้สึกดีขึ้น ก่อนจะดึงร่างบางมากอดไว้ในอ้อมกอดและหอมแก้มเป็นการขอบคุณเบาๆ
" ขอบคุณนะติ๊บที่ยังอยู่เป็นของขวัญปีใหม่ให้ชีวิตพี่มีความหมายดีๆได้อีกปี สัญญานะว่า        ติ๊บจะอยู่เป็นของขวัญปีใหม่ให้พี่แบบนี้ไปทุกปี " ผมเอ่ยขึ้นมาตามที่ใจผมพร่ำบอกก่อนได้รับคำตอบเป็นรอยยิ้มบางๆ
" ไม่ว่าจะผ่านไปอีกกี่ปี ติ๊บก็ยังเป็นติ๊บคนนี้คนเดิมและจะอยู่แบบนี้ไปตลอดจนกว่าพี่ไม้จะไม่ต้องการติ๊บนั่นแหละครับ "  เจ้าตัวบอกให้ผมได้ดีใจก่อนที่จะแสดงความรักกันเลยเถิดไปมากกว่านี้พ่อกับแม่ผมก็เดินลงมาจากบ้านมาสมทบกับเราสองคนพอดี
จากนั้นไม่นานพ่อกับแม่ก็พาผมเดินเลาะฟุตบาทมาจากบ้านไม่ไกลนักก็เป็นวัด เราเดินเข้าไปถวายสังฆทาน ไหว้พระกันจนเป็นที่เรียบร้อยแล้วเจ้าตัวก็เดินออกมาข้างนอกพาผมไปปล่อยปลาไหล ปล่อยเต่า ปล่อยปลาจนพอใจก่อนจะตามมาด้วยการให้อาหารปลา

วันนี้ผมเห็นรอยยิ้มจางๆจากเจ้าตัวเล็กของผม คงจะมีความสุขกับการเข้าวัดทำบุญ แต่อีกด้านก็คงเหนื่อยล้าจากงานเพราะขึ้นเวรดึกมายังไม่ได้นอนเลยเพราะฉะนั้นหลังจากทำบุญเสร็จเรียบร้อยแล้วผมจึงรีบพาหมอติ๊บกลับบ้านเพราะอยากให้เจ้าตัวได้พักผ่อนให้มากที่สุดไม่อยากให้อ่อนล้าหมดแรงไปมากกว่านี้

เมื่อถึงห้องหมอติ๊บก็ขอตัวเข้าไปนอนพักอยู่ชั้นบนส่วนพ่อกับแม่วันนี้ก็ไม่ได้เปิดคลินิคจึงนั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องกลาง  มีก็แต่ผมที่ง่วงค้างอยู่เล็กน้อยแต่ก็ไม่เป็นไรมากมายผมจึงเดินมาเปิดตู้เย็นสำรวจวัตถุดิบ  ก่อนจะเดินไปขอความช่วยเหลือจากแม่
" ผมเห็นติ๊บเขาเหนื่อยจากงานมาหลายวันแล้วอะครับแม่ก็เลยอยากเซอร์ไพรส์ด้วยการทำซุปฟักทองร้อนๆที่เขาชอบให้ทานบ้าง  แต่ติดปัญหาที่ผมเองก็ทำไม่เป็นเลยมาขอความช่วยเหลือจากแม่ "  ผมสารภาพเมื่อแม่เอ่ยถามขึ้น
" ก็ดีแล้วละแม่เห็นแต่น้องเขาทำให้เราทาน เราอะหัดทำเอาไว้บ้างเผื่อติ๊บเขาไม่อยู่หรือเกิดเจ็บป่วยขึ้นมาเราจะได้ดูแลเขาได้บ้าง "  แม่บ่นเล็กน้อยก่อนจะใช้ฟักทองที่ปอกเปลือกแล้วเคาะหัวผมเบาๆเป็นการหยอกล้อแกมสั่งสอน
หลังจากสั่งสอนลูกชายสุดหล่ออย่างผมเป็นที่เรียบร้อยแล้วแม่ก็ลงมือทำซุปฟักทองสีเหลืองน่ากินร้อนๆออกมาวางที่โต๊ะโดยมีผมเป็นลูกมือช่วยอยู่ห่างๆ
" เสร็จเรียบร้อยแล้วก็เอาไปให้น้องเขาซะเดี๋ยวจะเย็นชืดซะหมอ ป่านนี้คงใกล้ตื่นแล้วละเที่ยงแล้ว  "  แม่ผมกำชับก่อนที่ผมจะยิ้มรับและนำซุปฟักทองร้อนๆขึ้นมาเซอร์ไพรส์หมอติ๊บถึงบนห้อง

ตอนนี้หมอติ๊บยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ภายใต้ผืนผ้าห่มหนาไม่มีแววรับรู้การก้าวเข้ามาของบุรุษหน้าหล่ออย่างผมแต่อย่างใด
ผมวางซุปไว้ที่โต๊ะอ่านหนังสือก่อนจะเดินมานั่งลงบนเตียงข้างๆหมอติ๊บ
วันนี้ใบหน้าไร้เดียงสายังปราศจากการตกแต่งเหมือนเช่นเคย เผยให้เห็นผิวใสๆที่ผมชื่นชอบมันมานานนักหนา
ปากที่ช่างเจรจายังปิดสนิท และดวงตากลมโตที่ชอบค้อนใส่ผมนั้นยังหลับสนิทผมนั่งพินิจพิจารราใบหน้าที่ผมรักนี้อยู่เป็นนานสองนาน

นานเท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่ผมตกหลุมรักใบหน้านี้อย่างไม่ทันรู้ตัว  ใบหน้าที่เผยรอยยิ้มให้ผมเสมอไม่ว่าจะเจอเรื่องทุกข์ร้อนใดๆก็ตาม ใบหน้าเปื้อนยิ้มนี้ยังส่งผ่านกำลังใจมาให้ผมได้เสมอ

ผมเผยอยิ้มเมื่อคิดย้อนไปถึงวันแรกที่เจอเจ้าตัวเล็กที่ขนส่งในจังหวัดพิษณุโลกที่เราเจอกันครั้งแรกได้เป็นอย่างดี  มาวันนี้มันก็แทบไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เพียงหน้าตาแต่รวมไปถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่ติ๊บเคยเป็นมันไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันมาจนวันนี้ติ๊บยังคงเส้นคงวาเสมอต้นเสมอปลายได้เป็นอย่างดีเสมอ

บ่อยครั้งที่เรามีปัญหาปากเสียงทะเลาะกันบ้าง โกรธกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง แต่ติ๊บจะใจเย็นและยิ้มฟังผมและพูดคุยกันด้วยเหตุผลเสมอๆ ไม่เคยมีการหน้านิ่วคิ้วขมวดหรือแสดงอารมณ์โมโหรุนแรงใส่ผมแม้แต่ครั้งเดียว  นี่คงเป็นเสน่ห์ของเขาที่ทำให้ผมยอมสยบแทบทุกครั้งที่ทะเลาะกัน  การที่ติ๊บเป็นเช่นนี้จึงทำให้ผมไม่เคยคิดที่จะอยากให้เขาเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตของเขาเลย ผมอยากให้ติ๊บเป็นเด็กดีที่น่ารักและทะนุถนอมสำหรับผมแบบนี้ไปอีกนาน

ทันทีที่ความคิดมาหยุดตรงนี้ ผมก้มลงไปหอมหน้าผากเหม่งนั้นเบาๆหนึ่งที

" พี่รักติ๊บนะ  รักทุกอย่างที่เป็นติ๊บ และรักทุกอย่างที่ติ๊บเป็น พี่จะดูแลติ๊บให้ดี่ที่สุดไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน พี่สัญญา "
ผมกระซิบบอกเจ้าตัวเล็กที่ยังนอนหลับไหลก่อนจะตกใจเล็กน้อยเมื่อดวงตากลมโตนั้นค่อยๆปรือตาขึ้นมาสบตากับผมก่อนยิ้มให้ผมเล็กน้อย
" นี่ติ๊บหลับไปนานเท่าไหร่แล้วอะครับพี่ไม้ "  เจ้าตัวเงยหน้าขึ้นมาถามผมที่นั่งอยู่ไม่ห่างนัก
" ก็ไม่นานเท่าไหร่นะ นี่ก็เพิ่งเที่ยงครึ่งเอง หิวหรือยังตื่นมาทานอะไรก่อนมั้ย "  ผมพยุงเจ้าตัวเล็กขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อสังเกตได้ว่าวันนี้เจ้าตัวเล็กมีอาการหน้าซีดเล็กน้อยคงจะเนื่องมาจากการพักผ่อนน้อยหรือเพิ่งตื่นนอนก็ไม่รู้
"พี่หัดทำซุปฟักทองกับแม่เป็นของขวัญปีใหม่ให้ติ๊บ  ลุกขึ้นมาชิมหน่อยมั้ยพี่อุตส่าตั้งใจทำสุดฝีมือสุดชีวิตเลยนะ "  ผมโฆษณาอวดอ้างฝีมือไปเต็มที่ก่อนเจ้าตัวจะยิ้มรับและลุกขึ้นมาจากเตียง
หลังจากล้างหน้าล้างตาเป็นที่เรียบร้อยเจ้าตัวก็เดินมายังโต๊ะหนังสือก่อนจะค่อยๆชิมฝีมือผมด้วยสีหน้าที่ดูไม่ค่อยมั่นใจนัก
" ทานได้แน่นอน แม่พี่สอนพี่และควบคุมการผลิตทุกขั้นตอนปลอดภัยรับรองได้ " ผมพูดกับเจ้าตัวเล็กที่ยังจับจ้องอยู่กับซุปตรงหน้า ก่อนจะส่งเข้าปากรับรสชาต นั่นแหละผมจึงพลอยยิ้มได้เมื่อเจ้าตัวหันหน้ามายิ้มและพยักหน้าน้อยๆให้ผมหนึ่งทีบ่งบอกถึงความพึงพอใจในรสชาตอาหารที่ได้รับ

ผมลุกเดินจากเตียงมากอดหมอติ๊บจากทางด้านหลัง
" พี่อยากดูแลติ๊บให้ติ๊บมีความสุขไปทุกวัน ไม่ใช่แค่วันปีใหม่  วันเกิด หรือวันใดวันหนึ่งเท่านั้นแต่พี่อยากให้ติ๊บมีความสุขไปตลอดชีวิต พี่จะทำให้ทุกวันของติ๊บเป็นวันที่มีความสุข พี่จะเป็นส่วนหนึ่งของความสุขในทุกวันของติ๊บพี่สัญญา "  ผมกระซิบบอกข้างหูเจ้าตัวเล็กก่อนจะหอมแก้มเบาๆหนึ่งที

หมอติ๊บวางมือจากซุปฟักทองมาโอบรอคอผมก่อนจะจูบเบาๆที่คางเป็นเชิงขอบคุณ

และนั่นมันก็คือคำขอบคุณและของขวัญปีใหม่ที่ดีที่สุดในชีวิตของผมแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 12-01-2012 17:11:26

 :pig4: :pig4: :pig4:
ไปอ่านก่อนนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-01-2012 17:21:07

อยากได้ของขวัญปีใหม่แบบนี้บ้าง อิจฉา ๆ
แล้วปีใหม่ปีนี้เป็นไงบ้างคะหมอไม้ ของขวัญกลับมาอยู่ใกล้ ๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 12-01-2012 20:23:57

ของขวัญปีใหม่น่ารักนะคะพี่หมอไม้... ความรักดีๆ กับคนที่รัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 12-01-2012 20:51:05

หมอติ๊บโชคดีมากๆเลย ที่มาเจอคนรักที่แสนดี
และหมอไม้ก็โชคดีที่สุดในโลกที่มีหมอติ๊บเป็นแฟน
รักคุณหมอทั้งสองคนนะคะ เป็นกำล้งใจให้ :กอด1:
มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 12-01-2012 21:09:00

สวัสดีปีใหม่ 2555 (เลทไปนิ๊ดด)นะคะหมอไม้&หมอติ๊บ
ก็ว่าหมอไม้หายเข้ากลีบเมฆไปไหน ที่แท้ไปฮันนีมูลทางเหนือมานี่เอง

ว๊า!มาไม่ทันที่หมอติ๊บเข้ามาทักทายก่อนบินกลับไปเรียนที่ออสซี่
หมอติ๊บ หมอติ๊บ ถึงจะอยู่ออสซี่ถ้ามีเวลาว่างแว๊บมาเข้าในเล้าบางน๊า คิดถึงๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 12-01-2012 21:11:23

เป็นของขวัญปีใหม่ที่น่ารักจริง   แอบอิจฉานิดนึง  :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 12-01-2012 21:40:49

 :m15: :m15: ซึ้งมากครับพี่หมอไม้

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 12-01-2012 23:18:01

ฮิ๊ววววววๆๆ.....น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกๆๆๆ... :impress3:...,.อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นจัง อยากได้
กอดใครสักคนอิอิ :กอด1:...ฮิ๊วววววววววๆๆ :L1: :n1: :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-01-2012 15:07:16

ทำไมแฟนคลับชักจะร่อยหรอลงไปทุกทีหว่า

ชักท้อออ

ขอกำลังใจ :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 171 อีกด้านของนางมารฯ(08-12-2011) P.206
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 13-01-2012 16:36:33

อ้างจาก: dr.mike ที่ 13-01-2012 15:07:16  

ทำไมแฟนคลับชักจะร่อยหรอลงไปทุกทีหว่า

ชักท้อออ

ขอกำลังใจ :m15:

เอาน่า อีกเดี๋ยวเขาก็มาแล้วล่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 13-01-2012 18:03:50

มาค่า...อ่านเร็วพิมพ์ช้า แต่ยังมาตลอดนะคะ
หมอไม้ หมอติ๊บและน้องแฮกซ์....มีสุขสันต์วันปีใหม่
ขอให้หล่อ ขอให้รวย ขอให้ถูกหวยทุกงวดเลยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 13-01-2012 18:11:21

รักกันๆ  :กอด1: :L2: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 13-01-2012 18:32:08

 ความดี ความน่ารัก ความเสมอต้นเสมอปลาย ของหมอติ๊บทำเอาหมอไม้ถึงกับกลัวเลย  ขนาดหนีเที่ยวยังเห็นหน้าหมอติ๊บมาเตือนสติ   

หมอติ๊บเป็นของขวัญวิเศษ ที่หมอไม้โชคดีมากที่ได้ของขวัญพิเศษนี้  ขอให้หมอไม้รักษาไว้ให้ดี

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 13-01-2012 20:46:42

ผมยังเปนแฟนคลับอยู่นะ อิจฉาพี่สองคนมากขอบอก หวังว่าปีใหม่นี้คงจะหาเจอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: ao16 ที่ 13-01-2012 20:53:40

 :L2: :L2: มาให้กำลังใจคนหล่อ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 13-01-2012 21:39:01

 :3123:
หมอไม้ :L1:หมอติ๊บ
รักและคิดถึงเสมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: nutbean ที่ 13-01-2012 22:02:00

 o13 มารายงานตัวแล้วคับ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 13-01-2012 22:20:34

มาให้กำลังใจคุณหมอ  :กอด1:
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: @rnon ที่ 13-01-2012 22:43:22

                 /@_@\     เข้ามาเม้นช้าไปป่ะเนี่ย 5555555555555

               อ่า....เข้ามาแอบอ่านได้ซักเดือนแล้วคับ.. แต่ไม่ได้เผยตัววววววววววว  อย่า    :beat:   เค้าน้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

              วันนี้..แวะเข้ามาให้กำลังใจหมอไม้ กะ หมอติ๊บ .....  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:  :L1:

              รักกันนานๆ นะค้าบบบบบบบบบบบบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 14-01-2012 00:05:48

ปีใหม่แสนหวานนะค่ะเนี่ย

อ่านเรื่องของคุณหมอแต่ละตอน  ส่วนใหญ่หวานๆทั้งนั้น  :o8:

 :กอด1: :L2:  2 คุณหมอ & น้องแฮกซ์ด้วย (คนนี้หายไปไหนเนี่ย :z2:)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 14-01-2012 09:32:48

แฟนคลับ(คนหนึ่ง)โผล่เข้ามาแสดงตัวครับ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 14-01-2012 11:08:13

หมอไม้และหมอติ๊บน่ารักเสมออออ

คิดถึงหมอไม้และหมอติ๊บคับบบ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 14-01-2012 12:02:39

ตามมาแล้วค่ะ
ขอให้คุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บรักกันตลอดไป
ขอบคุณมากค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 14-01-2012 12:35:45

สงสัยซุปฟักทองจะหวานสู้หมอไม้สวีทกับหมอติ๊บไม่ได้ คิคิคิ
แฟนคลับหมอติ๊บมีแต่จะเพิ่มน๊า หรือของหมอไม้หดอ่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: cchiso ที่ 14-01-2012 12:45:38

แอบอ่านนานแระ อันนี้ต้องขอโทษพี่หมอไม้จิงๆ พอดีว่าเม้นไม่เก่ง แต่ก็ติดตามมาตลอด ชอบหมอติ๊บมากๆค่ะ อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้มีกำลังใจอ่านหนังสือได้เยอะเลย ขอบคุณที่มีเรื่องดีๆอย่างนี้มาให้อ่าน อย่าเพิ่งทิ้งกันนะค่ะ
สวัสดีปีใหม่ ขอให้หมอไม้กับหมอติ๊บรักกันนานๆนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-01-2012 12:54:27

 :z1: ค่อยมีกำลังใจต่อตอนต่อไปให้หน่อย  :z1:

อ้อนแฟนแล้วเขาบอกว่าเด็กๆทำน่ารัก  แต่ผมทำมันน่าเกลียด

ก็เลยมาอ้อนแฟนคลับแทนไปก่อนเผื่อจะมีคนใจดี เม้นท์ให้กำลังใจกันบ้าง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 14-01-2012 14:32:18

แว้บมาให้กำลังใจค่ะ  :L2: :L2: :L2:
คุณหมอทั้งสองคนน่ารักมากๆ (แต่หมอติ๊บน่ารักกว่านิดนึง นิ๊ดดเดียว อิอิ)
ตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้เลย
อ่านแล้วยิ้มตามตลอดเวลา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: ladymoon_yy ที่ 14-01-2012 14:41:24

น่ารักทั้งสองหมอเลยคะ  :3123: :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 173 วันสบายๆ
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-01-2012 15:14:00

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 173

วันสบายๆ







หลังจากหวานกันจนแทบจะเลี่ยนแล้วผมก็ปล่อยให้หมอติ๊บมีโอกาสได้นอนพักผ่อนอีกครู่ใหญ่เพราะรู้สึกว่าเจ้าตัวจะเพลียเอามากๆ ทั้งจากอาการงัวเงียและใบหน้าที่ซีดเซียว ผมจึงปลีกตัวลงมาข้างล่างปล่อยให้เจ้าตัวได้พักผ่อน ไม่งั้นขืนผมอยู่บนห้องกับหมอติ๊บต่อไปมีหวังหมอติ๊บคงไม่ได้พักผ่อนเป็นแน่  อิอิ

ตกบ่ายแก่ๆเจ้าตัวจึงตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะเดินงกๆเข้าไปในครัวจัดการอาหารเย็นสำหรับครอบครัวตามปกติวิสัยของเจ้าตัว แม้จะยังมีอาการเหนื่อยล้าให้เห็น แต่ห้ามเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล ครู่ใหญ่ อาหารเย็นพร้อมเรียบร้อยเราทั้งสี่คนจึงมานั่งล้อมวงอยู่ในครัว จัดการอาหารเย็นเสร็จเป็นที่เรียบร้อยหมอติ๊บก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวไปทำงานกะดึกในวันนี้อีกรอบ
ขณะที่ผมขับรถมาส่งคุณหมอในช่วงค่ำของวัน  จู่ๆเจ้าตัวก็เปรยขึ้นมา
" ช่วงเทศกาลแบบนี้บางทีติ๊บก็อยากมีเวลาพักบ้างจัง ไปเที่ยวดูงาน ดูไฟสวยๆ ถ้าเราไม่ได้เป็นหมอคงมีเวลาพักมากกว่านี้ พี่ไม้เคยคิดมั้ยว่าติ๊บมีเวลาให้พี่ไม้น้อยเกินไปหรือเปล่า "
" พี่ว่าอาจจะจริงที่บางที อาชีพอย่างเราสองคนอาจจะมีเวลาพักผ่อนน้อย แต่มันคือสิ่งที่เราชอบ สิ่งที่เราฝัน และสิ่งที่เราเลือกมันน่ะติ๊บ พี่อาจจะมีความสุขที่ได้อยู่กับติ๊บสองคนในโลกส่วนตัวที่มีแต่เราสองคนก็จริง  แต่พี่จะมีความสุขมากกว่าถ้าคนที่พี่รักเป็นที่รักของพี่และเป็นคนรักของคนอื่นๆในโลกใบนี้ด้วย  อาชีพหมอเป็นอาชีพหนึ่งที่ใครๆก็รักเพราะความเสียสละของเขา และพี่เองก็รู้สึกว่าติ๊บเองไม่ใช่เป็นคนรักของพี่คนเดียว แต่ติ๊บยังเป็นที่รักของคนอื่นด้วย นี่แหละที่ทำให้พี่ภูมิใจในตัวติ๊บมากกว่ารักติ๊บแค่อย่างเดียว "
แทนคำขอบใจเจ้าตัวเล็กกุมมือผมที่เกาะกุมมาตลอดระยะเวลาที่ขับรถกระชับแน่นขึ้นก่อนจะพิงหัวเหม่งๆลงมาซบที่ไหล่ผม
" ติ๊บยังคิดไม่ออกเลยถ้าติ๊บไม่เป็นหมอ  ป่านนี้ติ๊บจะเป็นยังไง "
" อื้อ นั่นซินะพี่ก็ไม่เคยคิดถ้าเราไม่ได้เจอกันป่านนี้เราสองคนจะรู้จักกันยังไง เราจะอยู่กันยังไงถ้าเราไม่ได้เจอกันแบบวันนั้น "
" พี่ไม้ก็คงเป็นหมอฟันแก่ๆแบบที่เป็นอยู่ทุกวันนี้แหละไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอก แต่ถ้าเป็น ติ๊บป่านนี้คงไปเป็นลูกจ้างอยู่ที่คลินิคไหนซักที่แน่ๆ และถ้าเราโชคดีติ๊บก็คงได้เป็นผู้ช่วยที่คลินิคพี่ไม้นี่แหละมั้ง แต่ไม่รู้ว่าป่านนั้นพี่ไม้ยังจะชอบติ๊บอยู่หรือเปล่า "  หมอติ๊บเปรยขึ้นมา
" ถ้าได้เจอกันเราก็คงได้รักกันแบบนี้แหละ โชคชะตามันถูกกำหนดไว้แล้วพี่เชื่อว่าอย่างนั้น " ผมตอบและกำมือหมอติ๊บแน่นขึ้นก่อนเจ้าตัวจะยกหัวขึ้นมาจากการพิงซบไหล่ของผมเมื่อรถใกล้โรงพยาบาลของหมอติ๊บเข้าไปทุกขณะ
" ช่วงเทศกาลแบบนี้คนไข้เยอะแน่เลยแล้วยิ่งมาอยู่ ER แบบนี้ด้วย  "  ผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อนำรถจอดเทียบที่ด้านหน้าตึก
" ก็เยอะนะทั้งพวกเมา ทั้งพวกชอบซิ่งป่วนเมืองที่ประสบอุบัติเหตุมา แต่พี่ไม้ไม่ต้องเป็นห่วงนะช่วงเทศกาลแบบนี้เจอคนไข้แบบนี้ติ๊บก็เลยมีของขวัญปีใหม่ให้เขาไปบ้าง  อย่างบางทีเย็บคนไข้ติ๊บก็เย็บแผลให้แบบสิบแถมสองฟรีๆ "
" ที่ว่าสิบแถมสองคือยังไงอะ "  ผมเอ่ยถามเพราะยังไม่เข้าใจ
" ก็พวกนี้ตอนที่มีเรื่องชกต่อยกัน  หรือขับรถซิ่งๆกวนเมืองเขาไม่กลัวเจ็บ ไม่กลัวตายเลย     แต่พอติ๊บเย็บแผลนิดหน่อยดันร้องลั่นโรงบาล  ติ๊บก็เลยใจดีแทนที่จะเย็บแค่สิบเข็มติ๊บก็เลยแถมให้ไปอีกสองเข็มเป็นของขวัญช่วงปีใหม่ซะเลยจะได้จดจำปีใหม่นี้ไปนานๆ " ผมได้ฟังคำติดตลกหมอติ๊บก็ถึงกับออกอาการหนาวๆร้อนๆแทนคนไข้ไปกับคำตอบของหมอติ๊บเลยทีเดียว  เห็นมั้ยบทเขาจะร้ายกาจก็เล่นเอาน่ากลัวเลยทีเดียวนะ  แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมเกรงกลัวเขาได้อย่างไร 

หลังจากช่วงปีใหม่ที่สำหรับผมงานไม่ได้มากมายนักเพราะแม่ปิดคลินิกในช่วงปีใหม่           
ส่วนหมอติ๊บเองก็เริ่มมีเวลาพักผ่อนมากขึ้นกว่าช่วงเทศกาลปีใหม่บ้างเล็กน้อย ทำให้วันหยุดแบบนี้ผมสองคนก็มีเวลาส่วนตัวกันบ้าง วันนี้จึงได้มีโอกาสจูงมือเด็กตัวน้อยไปเที่ยวงานวันเด็ก     
อ่ะ ล้อเล่นครับ  ไม่ได้ไปงานวันเด็กนะ  แต่รู้สึกว่าวันนี้ตัวเองเหมือนเดินจูงลูกไปเที่ยวห้างซะยังไงยังงั้นเลยทีเดียว
วันนี้ผมเดินจูงมือหมอติ๊บขึ้นรถไฟฟ้าเพราะเจ้าตัวชอบโก๊ะกังจนเฉียดประตูรถไฟฟ้าหนีบอยู่หลายต่อหลายครั้ง 
แม้กระทั่งนั่งรถไฟฟ้าพอจะออกแล้วหาบัตรโดยสารไม่เจอก็บ่อยครั้งแล้วไปเจออีกทีก็ตอนเปิดหนังสืออ่านก่อนนอนในห้องนอนก็จะได้ยินเสียงอุทานว่าบัตรโดยสารรถไฟฟ้าบีทีเอสมาอยู่ในหนังสือนี้ได้ยังไง  เฮ้ออออ

สามสิบนาทีพอดีเป๊ะ  เจ้าตัวเล็กก็เดินพาผมลงจากบีทีเอสที่สถานีปลายทาง อ่อนนุช         
ผมก็ยังงว่าทำไมเจ้าตัวชวนผมมาที่อ่อนนุช จากนั้นก็นั่งรถสองแถวเล็กมาจากปางทางนิดหน่อยก่อนจะลงแล้วเดินตรงเข้าวัดซึ่งผมก็จำไม่ได้ว่าชือวัดอะไรเพราะวันนี้เจ้าตัวเล็กพาผมไหว้พระเก้าวัดในวันเดียวรวดเกินจะบรรยาย 
แต่ที่จำได้เด่นๆคือวัดแม่นาค  วัดหลวงพ่อโต วัดกระทู้เสือปลา  เป็นต้นเพราะเป็นวัดเด่นๆที่มีเอกลักษณ์ เจ้าตัวเล็กมาเฉลยเอาว่าที่อยากมาอ่อนนุชเพราะถนนเส้นนี้มีวัดอยู่หลายวัดติดๆกัน  เดินข้ามไปไม่กี่ซอยก็เจอวัดติดๆกันหลายวัดเลยทีเดียว   
จึงไม่เป็นการยากเกินไปที่เราจะไหว้พระเก้าวัดในวันเดียวได้โดยไม่เกินความสามารถ         
แต่ผมก็แอบเกาะแขนเจ้าตัวเล็กไม่ห่างเมื่อมีโอกาสเข้าวัดที่สองหรือสาม  เมื่อวัดนี้คือวัดมหาบุศร์ หรือวัดย่านาคนั่นเอง  ไม่ได้กลัวอะไรมากมายแต่บรรยากาศมันก็วังเวงชวนขนลุกอยู่ไม่น้อยเลยเกาะแขนหมอติ๊บไว้เพื่อความอุ่นใจเท่านั้นเอง

เสร็จจากการไหว้พระเก้าวัดในช่วงเกือบเที่ยงกันที่วัดกระทู้เสือปลา ที่มีทั้งพระพุทธรูปให้กราบไหว้ไปจนเทพเจ้าของคนจีนก็มีให้กราบไหว้  ตลอดจนการให้อาหารนกอาหารปลาที่นี่ก็มีครบเรียบร้อยและยังมีบรรดาขนมและอาหารไว้คอบยริการแก่ผู้ที่มาไหว้พระด้วย ตอนนั้นจำได้ดีว่าผมตระเวรหาหมอติ๊บเสียทั่วทั้งวัด แล้วมาพบว่าเจ้าตัวนั่งกินกล้วยปิ้งอยู่ที่ร้านรถเข็นเล็กๆในวัดอย่างเอร็ดอร่อย  พร้อมทั้งในมือที่อร่อยกว่ากล้วยปิ้งก็คือไอติมตัดแบบโบราณนั่นเอง มิน่าถึงทิ้งผมซะ ลืมกันซะสนิทเลยคนเรา เจอไอติมเข้าไปเมื่อไหร่หัวใจเธอก็พร้อมจะเอนเอียงเสียทุกที

ตกเที่ยงเรามาสวีทหวานกันต่อที่พารากอน  ทั้งที่ผมก็เดินทางมาที่นี่บ่อยแต่รู้สึกว่าวันหยุดแบบนี้คนพลุกพล่านและเด็กหน้าตาดีเยอะแยะเดินกันขวักไขว่กันเต็มห้างเลยทีเดียว และเริ่ใมรู้สึกว่าคนที่เดินข้างๆผมจะตกเป็นเป้าสายตาผู้คนที่เดินผ่านไปมาไม่น้อย  หรือเขาหันมามองแล้วความหล่อของผมพุ่งเข้าตาเสียก็ไม่รู้  แต่รู้สึกได้ว่ามีคนจับจ้องมาที่เราสองคนแบบเป็นระยะๆ ได้แต่คิดเข้าข้างตัวเองว่าที่เขามองเพราะผมหล่อและเดินควงคู่มากับคนน่ารักแหละมั้ง  เป็นเรื่องธรรมดาของคนหน้าตาดีที่จะมีผู้คนจับจ้องหมายปอง  ฮาฮาฮา  มั่นได้อีกเรา

เราเดินเข้ามาที่ร้านอาหารไทยด้านในสุด  ผมเองก็จำชื่อร้านนี้ไม่เคยได้ทั้งๆที่ไปมาหลายรอบแล้ว  แต่ที่แน่ๆรู้สึกว่าหมอติ๊บจะชื่นชอบเมนู ถุงทอง ของร้านนี้เป็นพิเศษ เพราะมาที่ไรก็สั่งทุกที วันนี้เจ้าตัวเล็กก็สั่งมาเป็นจานที่สองแล้วเพราะเป็นอาหารรองท้องทานได้สบายๆ ส่วนเมนคอร์สของมือนี้เราสองคนจึงเลือกทานในร้านนี้ก่อนจะไปตบท้ายของหวานที่ไหนอะเหรอ       ไม่น่าถาม ร้านไอติม แต่วันนี้เปลี่ยนจากสเวนเซ่นมาเป็น เรด แมงโก

เมื่อก้าวเข้ามาในร้านไอติมเจ้าตัวเล็กก็จัดการสั่งเมนูโปรดปรานทั้งของตัวเองและของผมมาเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะนั่งเปิดเมนูเครื่องดื่มเย็นๆมานั่งคุยกันกระหนุงกระหนิงตามประสาคนรักกัน

วันนี้เป็นวันหยุดผมได้มีโอกาสเห็นหมอติ๊บแต่งตัวน่ารักสมวัย  ไม่ใช่ภายใต้เสื้อกาวน์เคร่งขรึมที่ผมเคยเห็นนั่งกินไอติมแบบสบายอารมณ์

กี่ปีมาแล้วนะที่ผมชื่นชอบและมีความสุขทุกครั้งที่เห็นหมอติ๊บผ่อนคลายและมีความสุขแบบนี้ ภาระหนักอึ้ง ความรับผิดชอบมากมาย ตอนนี้ถูกถอดและวางไว้ที่โรงพยาบาลพร้อมกับเสื้อกาวน์ตัวใหญ่ วันนี้จึงมีเพียงติ๊บ เด็กน้อยในสายตาผมที่ยังใสซื่อไร้เดียงสาอยู่มากยามที่ตักไอติมหกเลอะเทอะทุกครั้งที่กิน  อะไรเดิมๆยังไม่เคยเปลี่ยนแปลงแต่มันก็เป็นอะไรเดิมๆที่ผมไม่คิดจะเปลี่ยนใจเช่นกัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-01-2012 15:43:06

หมอติ๊บโก๊ะจริงดิหมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 14-01-2012 16:26:37

...ปีใหม่ ไม่ต้องทำอะไรให้มันอลังการเนอะ แค่อยู่กับครอบครัวอยู่ใกล้ๆคนรัก ก็สุขล้นใจแล้ว
...ต้องแบบนี้แหละคนที่เป็นครอบครัวเดียวก้น ต้องคอยดูแลกันและที่สำคัญ..เอาใจเขามาใส่ใจเรา..ก็สุขนิรันดรแล้ว :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 14-01-2012 16:41:06

จริงอย่างที่หมอไม้ว่า  หมอติ๊บน่ารักไม่เปลี่ยนเลย

ส่วนหมอไม้ก็ยังกลัว ผอ-สระอี ไม่เปลี่ยนเหมือนกัน   :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: ไข่หอมคับ ที่ 14-01-2012 18:00:05

สวัสดีปีใหม่ หมอไม้ หมอติ๊บ รอตอนต่อไป
อบอุ่นจริง ๆ คู่นี้  น่ารักมากอ่ะ

ไม่ได้หายไปไหนหรอก เดี๋ยวคนอ่านเค้าก็มา หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 14-01-2012 18:52:39

จะเมนท์ตั้งแต่ตอนก่อนแต่เครื่องเดี้ยงไปซะก่อน
ก็ไม่มีอะไรมากมาย เวลาอ่านไปนานๆ ก็ชอบจะคิดว่า
เอ แล้วเรื่องนี้ตัวเอกเค้าเจอกันได้ไง(ลืมน่ะเอง ฮ่า)
ตอนก่อนหมอไม้ย้อนให้อ่าน เลยนึกขึ้นได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-01-2012 19:39:22

อ้างจาก: jing_sng ที่ 14-01-2012 18:52:39  

จะเมนท์ตั้งแต่ตอนก่อนแต่เครื่องเดี้ยงไปซะก่อน
ก็ไม่มีอะไรมากมาย เวลาอ่านไปนานๆ ก็ชอบจะคิดว่า
เอ แล้วเรื่องนี้ตัวเอกเค้าเจอกันได้ไง(ลืมน่ะเอง ฮ่า)
ตอนก่อนหมอไม้ย้อนให้อ่าน เลยนึกขึ้นได้

อย่าว่าแต่คุณลืมเลย

ทุกวันนี้หมอเองยังลืมเลยคับ   หน้าตาเป็นไงหว่าก็เกือบจะจำไม่ได้แล้ว

ได้ข่าวว่ามีหนุ่มมากิ๊กกั๊กพาไปกินไอติมบ่อยๆนะช่วงนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 14-01-2012 20:38:11

 :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 14-01-2012 22:04:48

อิจฉามากๆๆๆิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 14-01-2012 22:21:14

น่ารักมากคร้าบบบบบ  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 15-01-2012 00:37:12

อ่านคอมเม้นก่อนหน้านี้แว้บๆ เหมือนว่า หมอติ๊บแวะมาทักทาย (?) โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ พลาดดดดดดดดดดดดดดด อยากทักทายคุณหมอบ้างอะไรบ้าง
ชอบตอนที่คุณหมอไม้เล่าเรื่องบัตรรถไฟฟ้า แล้วก้อตอนนั่งกินไอติม
แอบคิดภาพตามเงียบๆ "หมอติ๊บน่ารักจัง"  :-[

ว่าแล้วว่าคุณหมอๆ ต้องแอบไปเที่ยวกันสองคนแน่ๆ เลยช่วงปีใหม่ เพราะว่ากระทู้เงียบเหงาเหลือเกิน >_<

ยังไงก็ขอ HAPPY NEW YEAR อีกรอบนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 15-01-2012 00:41:29

วันสบายๆ ของสองหมอ หวานกันเบาๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 15-01-2012 05:51:50

หมอติ๊บน่ารักจังเลย อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่น
ขอให้รักกันนานๆ แสนนานเลย :กอด1:
เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 15-01-2012 19:40:22

น่ารักจังเลย อยากมีอย่างงี้บ้าง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 15-01-2012 21:52:06

วันนี้ไปหาหมอที่รพ.มา คุณหมอทำหน้าดุมากๆเกร็งไปหมดเลย
น่าจะยิ้มน่ารักๆแบบคุณหมอติ๊บ บ้างอะไรบ้าง  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 16-01-2012 00:27:14

ประทับใจสุดๆ :L2:
+1 +เป็ด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 16-01-2012 11:24:38

หมอติ๊บน่ารัก  :o8:
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Winky_lovely ที่ 16-01-2012 11:40:30

เพิ่งเข้ามาอ่านคร่า ชอบมากๆเรย

แต่ยังอ่านไม่จบเรยคร่า พี่หมอไม้ กับพี่หมอติ๊บน่ารักมาก น่าอิจฉามากๆเรย

หนูเปนลูกแม่โดมเหมือนกันคร่า แต่เรียนตึกปิยชาติ เทอมนี้เรียนกรอสชั้นเก้าตึกแพทย์ด้วย 555 กลัว

ติดตามเรื่อยๆคร่า ขอสมัครเปนเอฟซีด้วยคนนะคร้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะเข้าใจมั้ยยย
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-01-2012 18:47:57

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 174

เซอร์ไพรส์นะเข้าใจมั้ยยย







ขอข้ามเวลามาอย่างรวดเร็วเพราะคอมมีปัญหาเลยไม่ได้เขียนอะไรถึงหมอติ๊บซะนานเลย

กลางเดือนกุมภาพันธ์ วันแห่งความรัก

ก่อนหน้านี้ไม่กี่วัน หมอติ๊บบอกว่าวันแห่งความรักอยากได้ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ๆกับเขาบ้าง เพราะหลายปีที่ผ่านมาผมไม่เคยให้อะไรเป็นของขวัญหมอติ๊บนอกจากการ์ดทำมืออาร์ทๆฝีมือผม ไม่ก็เป็นช่อดอกไม้กับชอคโกแลต มาปีนี้เจ้าตัวเลยบ่อนเปรยๆว่าอยากได้ตุ๊กตาแทนตัวเก่าที่ผมชอบเอามาหนุนนอนแทนหมอนจนตัวมับแบนเล็กลงไปเยอะแล้ว  แต่จะให้แบบธรรมดามันก็ไม่ใช่หมอไม้นะซิ 

วันนี้หมอติ๊บเลิกงานตอนช่วงสี่โมงเย็นกลับมาถึงบ้านก็เกือบค่ำนั่นแหละเพราะกว่าจะเคลียร์งานแล้วยังจะกว่าจะร่ำลาเพื่อนพี่น้องตั้งแต่อาจารย์ คนไข้ ไปยันแม่บ้าน รปภ.หมอติ๊บก็ไหว้ลาเสียทุกคน แล้วแบบนี้จะไม่ให้เป็นขวัญใจของคนอื่นได้ยังไง

" การยกมือไหว้ ไม่ได้เป็นการแสดงความเคารพเท่านั้นนะพี่ไม้  การยกมือไหว้ยังแสดงถึงความอ่อนน้อมถ่อนตน  มีสัมมาคารวะ รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่ และที่สำคัญการยกมือไหว้ยังบ่งบอกถึงการถูกอบรมเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดีจึงมือไม้อ่อน รวมไปจนถึงเป็นการยกมือไหว้เพื่อให้คนอื่นรู้สึกรักรู้สึกเอ็นดู  แม้คนที่ไม่ชอบหน้าเราเมื่อเห็นเรายกมือไหว้ก็จะเข้าใจว่าเราขอโทษหรือขออภัยในสิ่งที่เราได้ล่วงเกินเขาไปด้วย นอกจากนั้นการไหว้ยังเป็นการเพิ่มความเป็นมงคลให้กับชีวิตเราและคนที่เราไหว้ด้วยทุกครั้ง  เพราะฉะนั้นไม่ต้องมือไม้แข็งหรือรู้สึกหนักไม้หนักมือหรอกแค่ยกมือไหว้ไม่ได้ลำบากอะไร อย่างน้อยก็สบายใจว่าเราได้ไหว้ได้ทักทายดีกว่าเดินเชิดหน้ากลับแบบที่หลายๆคนเป็น "
เอากับเขาซิ แค่เรื่องไหว้ ผมก็โดนสั่งสอนเสียยืดยาวแล้วแต่ก็เพิ่งเข้าใจจากหมอติ๊บนี่แหละนะว่าการไหว้เป็นมากกว่าการยกมือไหว้จริงๆ

หมอติ๊บกลับมาในช่วงค่ำๆของวันวาเลนไทน์พร้อมกุหลาบในมือช่อใหญ่  เอ ..ผมก็ยังไม่ได้ส่งดอกไม้ไปให้เขาเลยนี่หว่าแล้วใครมาส่งไปตัดหน้าผมไปซะอย่างนั้นละ ได้แต่คิดในใจเพราะยังไม่มีโอกาสได้ถามเพราะผมเองกำลังติดงานคือการทำคนไข้แต่สายตายังพอชำเลืองออกเห็นพร้อมกับการยกมือไหว้บอกให้ผมได้รับรู้ถึงการมาถึงของหมอติ๊บดังเช่นทุกวัน

ราวสองทุ่ม ได้เวลาปิดคลินิค และเมื่อไม่มีคนไข้แล้วผมจึงเดินมาเชคตารางงานในวันถัดไปก่อนจะถอดเสื้อกาวน์แล้วเดินไปสมทบกับพ่อแม่ที่โถงกลางเพื่อดูทีวีร่วมกันและพูดจาสนทนาตามประสาคนในครอบครัว ส่วนหมอติ๊บก็ง่วนอยู่กับการทำกับข้าวในครัวโดยวันนี้แม่บอกว่าหมอติ๊บขออาสาทำกับข้าวเองเพื่อให้แม่มีเวลาพักผ่อนมาคุยกับพ่อ

อาหารเนื่องในวันของความรักของหมอติ๊บวันนี้ทำไมมันหน้าตาดูแปลกๆและไม่น่าจะเป็นอาหารของวันแห่งความรักอย่างที่ชาวบ้านชาวช่องเขาปฏิบัติกันมาเลยไม้แต่น้อย

ก็จะไม่ให้ผมสงสัยได้อย่างไรก็ในเมื่ออาหารที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้มันมีตั้งแต่ปลาทอดตะไคร้ที่ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่ว แล้วก็มาเป็นลาบทอด แล้วไหนจะมาเป็นส้มตำที่สีสันจัดจ้านจนเรียกน้ำลายผู้ที่นั่งรอบวงอยู่ไม่น้อย แล้วก็ตบท้ายด้วยของหวานที่เจ้าตัวเพิ่งยกลงมาจากเตาร้อนๆก็คือ แกงบวชฟักทอง 
ผมนั่งมองหน้าพ่อกับแม่ที่ต่างก็งงงวยไม่แพ้กับผมเพราะปกติมื้อเย็นหมอติ๊บมักจะทำกับข้าวที่ไม่จัดจ้าน เพราะบอกกับพวกผมว่าจะได้สบายท้องลำไส้จะได้ไม่ทำงานหนักมากเกินไป  แต่ไหงวันนี้มาแนวนี้หว่า
" พอดีวันนี้ติ๊บเห็นพี่ที่แผนกเขากินกันแล้วมันเปรี้ยวปากมากแต่พอดีติ๊บมีเวลาพักเที่ยงนิดเดียวเลยไม่ได้กินกับพวกพี่ๆเขาก็เลยเก็บกดมาทำที่บ้านแทน "  เจ้าตัวตอบยิ้มๆเรียกความเอ็นดูจากพ่อกับแม่ผมได้ไม่น้อยทีเดียวกับท่าทีเคอะเขินและยิ้มแบบอายๆแบบนั้น
" พ่อกับแม่ทานได้มั้ยคับหรือว่าอยากได้อาหารอ่อนๆสบายท้องเดี๋ยวติ๊บไปทำผัดผัก แกงจืดให้มั้ยครับ "  เจ้าตัวเอ่ยถามก่อนจะได้รับคำปฎิเสธจากพ่อและแม่พร้อมกัน
" ไม่เป็นไรหรอกลูกอย่าลำบากเลย  วันนี้ทานอาหารอิสานรสแซบบ้างก็ได้เราก็ไม่ได้ทานอะไรจัดจ้านกันมานานแล้วเนอะ  งั้นวันนี้พ่อขอแซบด้วยคนละกัน "  พ่อผมเอ่ยขึ้นก่อนจะลงมือจัดการเปิดวงกับข้าวมือเย็นอย่างออกรสออกชาต
เสร็จจากมื้อเย็นผมก็เดินตามหมอติ๊บขึ้นมายังห้องพักของเราทั้งสองคนซึ่งตอนนี้ผมเริ่มทำตามแผนการณ์ที่วางไว้เป็นที่เรียบร้อยก่อนหน้านี้แล้ว ตอนนี้จึงบ่นๆว่าเหนียวตัวอยากอาบน้ำใจจะขาด  เมื่อมาถึงห้องนอนผมจึงเดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องอาบน้ำไปในขณะที่หมอติ๊บก็กำลังเก็บตำราเคลียร์งานต่างๆอยู่หน้าโต๊ะหนังสือ

แผนการณ์ที่ผมวางไว้ก็คือ
เอาตุ๊กตาหมีที่เจ้าตัวเล็กอยากจะได้ตัวใหม่นั้นไปซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้าแล้วกะว่าจะแกล้งใช้หมอติ๊บไปเอาของในตู้ให้ 
เมื่อหมอติ๊บเปิดเข้าไปก็จะเซอร์ไพรส์ที่เห็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ถือช่อดอกไม้ช่องามอยู่ในตู้ 
" ติ๊บจ๋า พี่ลืมเอาโฟมโกนหนวดขวดใหม่มาอะ ติ๊บเปิดตู้หยิบให้พี่ทีซิ " ผมตะโกนออกมาจากห้องน้ำทั้งๆที่ผมไม่คิดจะโกนหนวดเคราของผมในช่วงกลางคืนแบบนี้เลยซักนิด ตรงกันข้ามตอนนี้ผมเช็ดเนื้อเช็ดตัวประแป้งหอมกรุ่นเรียบร้อยแล้ว เผื่อว่าหมอติ๊บเซอร์ไพรส์ให้รางวัลผมขึ้นมาจะได้จัดการรับมอบของขวัญชุดใหญ่ซะเดี๋ยวนั้นเลย   
" โฟมโกนหนวด  อยู่ไหนหว่า "  หมอติ๊บบ่นพึมพำหลังจากเปิดตู้ควานหาอยู่เป็นนานสองนาน
" พี่ไม้คับ ติ๊บหาไม่เจออะพี่ไม้แน่ใจนะว่าเอาไว้ในตู้ "  เจ้าตัวเล็กส่งเสียงมาโดยไม่ได้สังเกตเลยว่าผมเปิดประตูห้องน้ำออกมาสังเกตการณ์ได้ซักครู่แล้ว
" อยู่ชั้นที่สองไงเปิดไปก็เห็นเลย  " ผมแกล้งตะโกนบอกไป ซึ่งที่จริงแล้วชั้นสองก็มีหมีตัวใหญ่กับช่อดอกไม้ไง  แต่เจ้าตัวเล็กคงโฟกัสความสนใจไปที่โฟมโกนหนวดจนลืมสังเกตสิ่งที่ผมเอามาแปลกปลอมในตู้เพื่อเซอร์ไพรส์นั่นไปเสียสนิท
" ไม่เจออะพี่ไม้  หายังไงก็ไม่เจอพี่ไม้จำผิดแน่ๆ " เจ้าตัวบ่นเปรยๆเมื่อรื้อจนทั่วแล้วก็หันมาตะโกนทางผม พร้อมกับที่ผมกระโจนมาถึงตัวหมอติ๊บเป็นที่เรียบร้อย
" โอย แฟนใครเนี่ย  ซื่อ หรือเซ่อกันเนี่ยติ๊บบบบ " ผมถามขำๆ
" ทำไมละก็มันหาไม่เจอนี่นา " เจ้าตัวเล็กเงยหน้ามาตอบในขณะที่ผมสวมกอดไว้แน่น
" พี่อยากให้ติ๊บมาเปิดตู้แล้วก็เห็นหมีตัวใหญ่กับช่อดอกไม้เนี่ยต่างหาก ไม่ได้จะให้หาโฟมโกนหนวดนั่นหรอก ใครจะมาโกนหนวดตอนกลางคืนละ " ผมอธิบายให้กระจ่าง
" อ้าว ก็ไม่รู้ซิก็ติ๊บมัวแต่หาโฟมโกนหนวดเนาะก็ไม่ได้สังเกตอย่างอื่นที่อยู่รอบข้างเลยอะ " เจ้าตัวออกอาการเหนียมอายเก้อเขินเมื่อปล่อยไก่ตัวโต
" ก็ติ๊บบ่นอยากได้ตัวใหม่พี่ก็ซื้อมาให้แล้ว แฮปปี้วาเลนไทน์ ขอให้ติ๊บมีความสุขกับคนรักในทุกๆวัน " ผมตอบพร้อมก้มลงไปหยิบหมีตัวใหญ่ พร้อมช่อดอกไม้มาให้หมอติ๊บราวกับเป็นการขอความรัก
" ขอบคุณครับพี่ไม้ขอให้พี่ไม้มีความสุขกับคนรักไปทุกวันเช่นกัน " เจ้าตัวเอ่ยขอบคุณก่อนจะเขย่งเท้าขึ้นมาคงกะจะจูบคางผมเบาๆเหมือนการแสดงออกความรักเหมือนที่เคยปฏิบัติเช่นทุกครั้ง

แต่วันนี้ด้วยแผนการที่ผมวางไว้เป็นที่เรียบร้อยผมจึงก้มลงไปจูบเจ้าตัวเล็กเสียก่อน    พร้อมกับช้อนท้ายทอยของหมอติ๊บขึ้นรับรสจูบที่ผมถ่ายทอดให้หวานและวาบหวิวที่สุดเผื่อส่งผ่านความรักที่มันท่วมท้นหัวใจไปยังหมอติ๊บ

แนบแน่น เนิ่นนาน และหนักหน่วง จากจูบเริ่มเป็นซุกไซร้แผ่วเบา วาบหวาน อบอุ่นไปจนเร่าร้อน
ตอนนี้ร่างบางแอ่นระทวยอยู่ในอ้อมกอดของผมเป็นที่เรียบร้อยไร้แรงขัดขืนมีเพียงรอยยิ้มขวยเขินจากใบหน้าที่ส่งผ่านมาพร้อมกับการตอบสนองต่อบทรักที่ผมบรรจงมอบให้

" พี่ยังอาบน้ำไม่เสร็จเลย  ติ๊บช่วยอาบน้ำให้พี่หน่อยนะ " ผมเอ่ยขอโดยไม่รอคำตอบก่อนจะช้อนร่างบางขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอดและพาเข้าไปอาบน้ำชำระล้างความเหนื่อยล้าและเริงร่าในโลกที่มีแต่เราสองคน  อิอิ 

คิดไปคิดมาเหมือนตัวเองเป็นหมาป่าเจ้าเล่ห์ยังไงก็ไม่รู้ วางแผนเขมือบหนูน้อยหมวกแดงอย่างแนบเนียน

ส่วนหมอติ๊บก็ซื่อได้อีก ฮาฮาฮา แล้วคิดเหรอว่าจะรอดพ้นการเขมือบจากหมาป่าผู้หิวโหยยยยย เสร็จตรู  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 16-01-2012 19:27:40

กรี๊ดเลย อ่านไปยิ้มไป ร้ายและเจ้าเล่ห์มากๆคุณหมอไม้ :o8:
ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องที่น่ารักๆ แบบนี้ให้แฟนคลับได้อ่านกัน
ฝากความคิดถึงไปให้หมอติ๊บด้วยนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 16-01-2012 21:43:16

  :z1:กรื๊ดดดดดดดดดดดๆ..เซอร์ไพร้..จัดหนัก..อู๊ยยยยยเลือดพุ่ง...หวานกว่านี้มีอีกมั๊ยย...จัดหนักตั้งแต่อาหาร...แสบซี๊ดดดดด :haun4:ถึงใจฮ่าๆ..ได้นอนกันกี่โมงคะเนี่ย?..ฮ่าๆๆน่ารัก :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-01-2012 01:35:39

อูย...เล่นเอาอิจฉาตาร้อนผ่าว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 17-01-2012 02:18:48

คุณหมอไม้ใจดี ได้อ่านทีเดียว2ตอนเลย :pig4:
หวานอ่ะ หวานมาก คุณหมอติ๊บน่ารักมากๆค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 17-01-2012 06:43:56

 เพิ่งได้มาอ่านตอนนี้   หวานๆ  วันนี้มีความสุขไปทั้งวันแน่ๆเลย   :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 17-01-2012 09:09:43

ฉงแนหมอติ๊บ..โดนหมาป่าเขือบ  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 17-01-2012 10:27:48

อูยยยย น้ำตาลในเลือดพุ่งสูงปรี๊ด  :-[ :o8:
หวานมากอะไรมาก น่ารักมากอะไรมากด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Cynthia_Moonlight ที่ 17-01-2012 11:29:17

หวานกว่านี้มีอีกมั้ย...เอาให้สำลักความหวานกันเลย  :o8:

 :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 17-01-2012 14:53:12

วันสบายๆ
สมกับเป็นวันสบายๆ  สงสัยที่คนมองกันเพราะอิจฉาที่หมอไม้มีแฟนน่ารัก 

 :m20: คนไข้จะรู้ตัวไหมนี่ว่าโชคดีมากที่ได้หมอติ๊บเย็บแผลให้ เพราะคุณจะได้ของแถมประมาณ ซื้อ 1 แถม 2


Surprise Valentine

กับข้าวฉลองวันแห่งความรัก แซ่บหลาย อ่านแล้วอยากกินลาบทอด กะ ส้มตำ
หมอไม้แน่ใจนะว่าซื้อตุ๊กตาตัวใหญ่มา  ไม่ใช่ตัวเล็กอ่ะ  ไหงหมอติ๊บมองไม่เห็นซะงั้น
หมอไม้แอบหื่นตลอด มีอ้อนให้หมอติ๊บอาบน้ำให้ด้วย  และแล้วลูกแกะก็โดนหมาป่าจับกิน

 :L2: :3123:
 
ปล. โปรไฟล์ graphic ที่เห็นคือ หมอไม้ป่าวค่ะ  อยากบอกว่า มาดเข้ม แมนมั๊กๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-01-2012 14:57:57

 :z1:  ก็มีแอบหื่นบ้างอะไรบ้าง  พอให้ชีวิตไม่ขาดสีสันอิอิ   :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 17-01-2012 15:02:14

น้ำตาลในเลือดพุ่งกระฉูด  :z1: :z1:
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 17-01-2012 15:24:08

อร๊ายยยยยยยยยยย น่ารักมากๆ เลยอ่ะตอนนี้  :-[
อ่านไปยิ้มไปเขินไป

ชอบตรงเรื่องการไหว้มากที่สุด เพราะเป็นหมอติ๊บถึงคิดได้มากขนาดนี้ เปนคนอื่นก็คงแค่คิดว่า ก็แค่การไหว้ทักทายธรรมดาๆ จะไหว้ไม่ไหว้ก็ได้ เจอหมอติ๊บเข้าไป ทุกคนเลยเริ่มอยากจะยกมือไหว้ขึ้นมาตะหงิดๆ

แล้วแบบนี้จะไม่ให้หลงรักคุณหมอมากขึ้นได้ยังงัยเนี่ยยยยยย

ปล ว่าแต่ ดอกไม้ช่อใหญ่อันนั้นใครหั้ยมาหว่าาาาา?? อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 17-01-2012 15:32:15

อยากรู้ว่าดอกไม้ช่อใหญ่  ใครให้มา  โปรดติดตามตอนต่อไป  หมอติ๊บมีวีนนนนนน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 17-01-2012 15:57:19

ุ^
^... :z3:อะไรยังไง...มีซ้อตวีันด้วยเหรอเนี่ย อยากอ่านอะ คนน่ารักวีน แล้วจะเป็นยังไง เอามาลงเถอะค๊า สุดหล่อ หล่อที่สุดในจักรวาล ได้โปรดดดดดดดดดดดดดด :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 17-01-2012 16:05:23

เข้ามารายงานตัว พร้อมนั่งรอตอนต่อไป
แบบว่าช่วงนี้ยุ่งๆ อ่ะ เลยไม่ค่อยได้เข้ามา
แต่อย่าเพิ่งน้อยใจนะคะคุณหมอ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 17-01-2012 16:17:09

สงสารหมอติ๊บโดนหมาป่าเจ้าเล่ห์กินได้งั้ย อิอิอิ วันวาเลนไทน์น่าอิจฉาจังค๊า
คนน่ารักอย่างหมอติ๊บมีวีนด้วย หมอไม้โกหกกันปล่าว ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: cokesprite ที่ 17-01-2012 19:24:49

 :pighaun:น่ารักที่สุดๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 17-01-2012 21:16:02

น่าร๊ากกกกกอะ นี่ก้อใกล้วาเลนไทน์และ ยังไม่มีคนให้ดอกไม้กะหมีเรย ฮือๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 17-01-2012 21:20:32

ไม่ค่อยได้ไหว้ผู้ใหญ่เท่าไหร่ เพราะรู้สึกเขินๆ แต่พออ่านตอนนี้แล้ว
เรื่องที่คุณหมอติ๊บบอกถึงเรื่องการไหว้วันนี้จึงไหว้ผู้ใหญ่หลายคนเลย
ทำแล้วรู้สึกดีเหมือนที่หมอติ๊บบอกจริงๆ การไหว้ไม่ใช่แค่การยกมือไหว้
แต่เป็นอะไรได้หลายอย่าง ทั้งเป็นการแสดงทำความเคารพ การขอโทษ
และอะไรอีกหลายอย่าง ขอบคุณหมอติ๊บมากนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 17-01-2012 22:17:28

 :pig4: :pig4: :pig4:
หมอไม้ที่แอบจะเซอร์ไพรส์หมอติ๊บ
แต่ต้องเก้อมาสองครั้งแล้วนะ
ครั้งแรกก้อโทรศัพท์ มาครั้งนี้ก็อีก
จะมีครั้งที่สามไหมอะ
 :m20:
ปล.หมอติ๊บน่ารักอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 17-01-2012 23:26:50

โหหหหห  :pighaun: :m25: พี่หมอติ๊บกลายเป็นพี่หมอติ๊บหมวกแดงไปแล้วอะ  :jul3:

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 18-01-2012 22:20:58

มารออ่านตอน หมอติ๊บวีน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 18-01-2012 22:54:30

เข้ามารอหมอไม้กับหมอติ๊บด้วยคนคะ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 19-01-2012 00:05:10

มารอคุณหมอทั้งสองค่ะ

แต่เห็นด้วยนะคะว่า เซอร์ไพรส์คุณหมอติ๊บวิธีนี้ไม่ได้ผลมาสองครั้งแล้วนะคะ
คงเป็นเพราะคุณหมอติ๊บสนใจคุณหมอไม้มากกว่าสิ่งแวดล้อมอื่นๆจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 172 ของขวัญปีใหม่(12-01-2012) P.210
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 20-01-2012 00:58:41

อ้างจาก: dr.mike ที่ 17-01-2012 15:32:15  

อยากรู้ว่าดอกไม้ช่อใหญ่  ใครให้มา  โปรดติดตามตอนต่อไป  หมอติ๊บมีวีนนนนนน

อยากรู้หมอติ๊บวีนนนน จะเป็นงัยนะ 

ยังงัยก็คงดูน่ารักแหละ  แฟนใครไม่รู้  อิอิ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 20-01-2012 02:08:46

คิดได้เนอะคนเรา หนูน้อยหมวกแดง :laugh:
ชอบมากเรื่องไหว้ของหมอติ๊บ
+1 +เป็ด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 20-01-2012 03:10:02

สวัสดีคัฟหมอไม้ หมอติ๊บ ขออนุญาติ รายงานตัว และ สมัครเป็น แฟนคลับ แบบถาวรด้วยคนคัฟ // บิ๊กตั้งใจอ่านนมาก สี่วันติดแล่ะ ตอนนี้ อ่านถึงตอนที่103 เรื่องราวน่ารักมาก บางตอนอ่านๆไปถึงกับเสียน้ำตา เพราะเหมือนชีวิตตัวเอง คิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ ที่ท่านไปอยู่บนดวงจันทร์ ก่ะดวงดาวซะแล่ะ คิดถึงยาย // เป็นเรื่องราวที่ให้ข้อคิดอะไรดีดีหลายๆอย่าง // จะติดตามและเป็นกำลังใจให้เสมอไปคัฟ ^__^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: AAigoo ที่ 20-01-2012 10:16:06

พี่ไม้พี่ติ๊บคิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงมากค่ะ

แหมพี่ไม้แอบฮาตอนท้ายจริง หมาป่าจะเขมือบหนูน้อยหมวกแดง 555555555555

พี่ติ้บน่ารักจริงๆนะค่ะ หายากมาก พี่ไม้เลยโดนเทศน์เลยแม้กระทั่งเรื่องไหว้ คริๆ

และแล้วหมีใหญ่ตัวนั้นก็ถูกทิ้ง เพราะพี่ไม้พาพี่ติ้บฉลองเรียบร้อย 5555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 20-01-2012 20:28:23

คิดถึงหมอติ๊บกับหมอไม้จัง :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 21-01-2012 03:29:47

แวะมาทักทายหมอไม้ ก่ะ หมอติ๊บ รอบดึกมากๆ พึ่งเลิกงานอ่ะคัฟ^^ // ตอนนี้อ่านถึงตอนที่น้องเบสมาขอเบอร์หมอติ๊บในห้องสมุด หมอติ๊บปฏิเสธดีจริงๆ 555 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 22-01-2012 03:29:55

หวาดดีรอบดึกคัฟ หมอไม้ หมอติ๊บ บิ๊กเข้ามาทักทาย + เติมพลัง ก่ะ ความหวานให้ชีวิตสักหน่อยย วันนี้ทำงานเหนื่อยยยมากก (เกี่ยวไหมเนี่ยะ555) // (แอบ)สะใจมากกก ตอนที่หมอติ๊บตอกกลับหมอปุ้มไปทั้งที่ร้านอาหาร และ ในห้องน้ำ เด็ดเจงๆ // แล่ะก้อข้าวผัดอเมริกัน ก่ะผัดเปรี้ยวหวาน ต้องอร่อยมากๆแน่เยยเพราะ นอกจากเครื่องปรุงอาหารที่ดีแล้ว ยังมีความรัก ความตั้งใจ ใส่ลงไปเพิ่มด้วย ฮิ้ววว // คืนนี้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์คัฟ ป.ล. คืนพรุ่งนี้จะเข้ามาทักทายใหม่นะ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 22-01-2012 06:11:46

ให้ของขวัญแบบหวังผลนี่นา   :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 175 หนูน้อยหมวกแดง...แปลงร่าง
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-01-2012 10:42:00

 :mc4: เอามาให้เป็นอั่งเปา สำหรับวันตรุษจีนครับ  :mc4:

ขอให้ร่ำรวยๆ สวยๆ โสดๆ กันทุกคนน่ะคร้าบบบบ

วันนี้เอาตอนสั้นๆ แต่หนักแน่นมาให้อ่านกัน จะได้อารมณ์ดีไปทุกวันนนน


เสื้อกาวน์เก่าๆกับเราสองคน

ตอนที่ 175

หนูน้อยหมวกแดง  แปลงร่าง ( เป็นจีจ้า )








ตกดึกหลังจากกินข้าวต้มรอบดึกแล้ว 
ผมก็มานั่งดูทีวีบนเตียงส่วนหมอติ๊บก็จัดการดูตารางเวรตารางการทำงานในวันพรุ่งนี้ตามปกติ
จู่ๆผมก็เห็นกุหลาบสีแดงช่อใหญ่ที่วางไว้ที่บนโต๊ะที่อยู่หน้าทีวีจึงนึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อตอนที่หมอติ๊บกลับเข้ามาบ้านนั้นในมือถือกุหลาบช่อใหญ่กลับมาบ้านด้วย จึงได้เอ่ยถามไปด้วยท่าทีที่ไม่ค่อยสบอารมณ์นักก็คนมันหึงนี่หว่า  คนอุตส่าห์เตรียมดอกไม้ให้มาทั้งวัน จู่ๆมีใครก็ไม่รู้มาให้ดอกไม้ตัดหน้าไปซะงั้น จะไม่ให้มีอารมณ์ได้ยังไงหว่า

เจ้าตัวเงยหน้าจากกองตำรากองโตมายิ้มๆด้วยความรู้สึกดีใจให้ผมโมโหหนักขึ้นไปอีก
" ไม่รู้มีใครให้มาเหมือนกัน  ฝากกับพี่พยาบาลมาให้อีกทีไม่มีข้อความไม่มีอะไรทั้งนั้น ติ๊บเองก็ยังไม่รู้เลยว่าใครเป็นคนให้มาถามพี่พยาบาลกี่ที ถามเท่าไหร่เขาก็ไม่บอก "

" อ้าว แล้วเราไปโปรยเสน่ห์กับใครเค้าไว้ละ เค้าถึงได้ตามเอาดอกไม้มาให้แบบนี้ " ผมถามไปกวนๆ ให้คนในอ้อมแขนได้หงุดหงิดเล็กน้อย

" ก็ไม่รู้หรอกว่าไปโปรยเสน์กับใครเค้าไว้เพราะติ๊บก็ทำตัวน่ารักน่าจีบแบบนี้อยู่ตลอดเวลา  มันมาจากอินเนอร์ข้างในเพราะฉะนั้นไม่จำเป็นต้องทำกับใคร เฉพาะบุคคลหนึ่งบุคคลใดเท่านั้นมันเป็นแบบนี้อยู่ตลอดเวลาย่ะ "  หมอติ๊บตอบด้วยความมั่นใจและดูท่าว่าจะมีอารมณ์หน่อยๆ ก่อนจะทำท่าเชิดและเบือนหน้าออกจากอ้อมกอดใหญ่ๆของผม

" ไม่รู้ละแสดงว่าต้องแอบไปซุกกิ๊กที่ไหนแน่ๆ บอกพี่มาเลยแบบนี้พี่กลัวนะเนี่ยถ้าอย่างที่ผ่านมาอย่างไอ้หมอจ๊ะโอ๋หน้าเข้ม หรือไอ้หมอบอยหน้าจืดนั่นมันแสดงตัวออกมาอย่างชัดเจนแบบนี้พี่ไม่กลัวเลยซักกะนิด แต่มาแอบซุ่มกินแบบนี้พี่ไม่ชอบเลย " 
ผมตอบด้วยอารมณ์หงุดหงิดมากขึ้นจะด้วยความหึงหวงขึ้นหน้าหรือเพราะพาลหงุดหงิดเมื่อนึกถึงไอ้หมอจ๊ะโอ๋และหมอบอยขึ้นมาก็ไม่รู้

แต่แทนคำตอบจากหมอติ๊บกลับกลายเป็นว่าหมอติ๊บพลิกตัวขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวผม
สงสัยจะนั่งเทียน เอ้ย นั่งทับผมแล้วเริ่มบอกรักและแสดงบทรักให้ผมมั่นใจเหมือนทุกครั้งที่ผมงอนแน่ๆ

แต่เปล่าเลย  ผิดคาดจากบทรักวาบหวานที่ผมคาดคิดไว้กลับกลายมาเป็น
มือขวาเล็กๆเรียวๆของหมอติ๊บเข้าเต็มๆที่บ้องหูซ้ายของผม พร้อมกับที่มือซ้ายหมอติ๊บเข้าที่บ้องหูขวาผมเต็มๆเช่นกัน 
หนักหน่วงและรุนแรงพอจะทำให้ทั้งห้องมืดมิดไปชั่วขณะและโลกเริ่มหมุนติ้วๆ

" บอกแล้วใช่มั้ยว่าติ๊บเองก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร มาจากไหน ทำไมเอาดอกไม้มาให้ติ๊บติ๊บก็ไม่รู้ถ้ายังถามติ๊บอีกหรือมางอนอะไรไม่เข้าท่าอีกคราวหน้าจะเจอหนักกว่านี้ " ว่าแล้วเจ้าตัวก็พลิกตัวเข้ามานอนด้านในของเตียงพร้อมส่งหมอนมาทุบใบหน้าผมหนึ่งที จากนั้นขาสั้นๆ ทรงพลังของหมอติ๊บก็ถีบโครมเข้าทีชายโครง ส่งผลให้ร่างใหญ่ๆของผมลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่ที่ใต้เตียงเป็นที่เรียบร้อย ทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งจำเลยแหละรอบถีบคราวนี้

" แล้วคืนนี้ก็อย่าหวังว่าจะได้นอนสบายๆบนเตียงนุ่มๆทำตัวแบบนี้เชิญนอนข้างล่างนั่นให้สบาย ราตรีสวัสดิ์ " พูดจบหมอติ๊บก็หันปิดไฟหัวเตียงและหันหลังนอนเรียบร้อยปล่อยให้ผมยังมึนงงและชาไปทั้งตัวต่อไป  ดูบทเขาจะร้ายขึ้นมาซิ  จีจ้ายังอายเลยนะนั่นและนั่นก็ทำให้ผมนึกขึ้นมาได้ว่า ขาสั้นๆ นั้นทรงพลังดีนักเชียว ทั้งเสียวทั้งเจ็บ อูยยยยยย




ผมตื่นมากลางดึกหลายรอบเพราะไม่ชินกับการนอนบนพื้นกะว่าจะแอบปีนขึ้นมานอนบนเตียงตอนที่เขาหลับแต่ทว่าพอผมชะโงกหน้าขึ้นมาสังเกตุการณ์เท่านั้นแหละ เท้าน้อยๆขาวๆของหมอติ๊บก็มาวางเกือยจะทาบทับบนใบหน้าผมพอดี เฮ้อ ถอนหายใจและก้มลงไปนอนบนพื้นที่แสนจะแข็งและเย็นยะเยือกต่อไปเรา ไอ้เด็กใจร้าย จำไว้เลยอย่าให้ถึงคิวเราเอาคืนบ้างละกันผมได้แต่บ่นพึมพำในใจเท่านั้นเอง  ก่อนจะนอนดิ้นทั้งคืนจนรุ่งเช้า

รุ่งเช้าวันนี้ผมอดไปวิ่งจ๊อกกิ้งเหมือนทุกเช้าที่ผ่านมาเพราะรู้สึกว่าตื่นมาเช้านี้ผมจะมีอาการเคล็ดขัดยอกไปเสียทุกส่วน
แถมรู้สึกง่วงหงาวหาวนอนเพราะนอนไม่ค่อยจะหลับ จึงเดินลงมาจากบนบ้านด้วยอาการทุลักทุเล จนโดนแม่แซวในตอนเช้าของวัน
" อ้าว ทำไมเป็นงั้นละไม้ ไปสู้รบปรบมือกับใครที่ไหนมา  " แม่หันมาถามผมหลังจากที่ผมเดินลงบันไดแล้วตรงมายังห้องครัวเพื่อหากาแฟแก้วเล็กๆ ดื่มขับไล่ความง่วง

จะบอกแม่ยังไงดีนะ ถ้าบอกว่าโดนจีจ้า เอ้ยหมอติ๊บถีบลงเตียง แม่คงได้หัวเราะลั่นบ้านเป็นแน่
" อ๋อ พอดีเมื่อคืนนอนดิ้นไปหน่อยอะแม่เลยพลัดตกเตียง นี่ยังปวดไม่หายเลย " ผมแกล้งตอบแม่ไปแบบนั้น ใครจะกล้าบอกละว่าโดนหมอติ๊บทั้งตบบ้องหู ไหนจะเอาหมอนฟาดหน้าหล่อๆนี้จนเกือบจะดั้งหัก แล้วตบท้ายด้วยการใช้เท้าน้อยๆถีบเข้าเต็มชายโครงลงไปนอนแอ้งแม้งบนพื้นตั้งแต่เมื่อคืนยันเช้า

" อืม ดูท่าจะอาการหนักนะนั่น " แม่พูดขำๆก่อนจะเดินถือถ้วยโจ๊กไปให้พ่อที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โถงกลางของบ้าน ส่วนผมก็ได้แต่เดินเดี้ยงๆไปจัดการชงกาแฟกินเองเพราะเช้านี้เจ้าตัวเล็กไม่ยอมลงมาชงกาแฟให้ผมเหมือนเคยทั้งๆที่ผมพยายามส่งสายตาออดอ้อนแต่ไม่ได้ผลจนกระทั่งได้เวลาไปทำงานเขาจึงเดินตัวลอยออกจากบ้านไปโดยไม่ได้สนใจอะไรหมาเฝ้าบ้าน เอ้ย คนรักรูปหล่ออย่างผมคนนี้เลย  ดูมันไร้ค่ายังไงไม่รู้วะเรา


 :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 22-01-2012 11:47:26

Happy Chinese New Year  สวัสดีวันตรุษจีน "ซินเจิ้งหยูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ" นะค่ะหมอไม้หมอติ๊บ แล้วก็น้องแฮ็กซ์ด้วยนะค่ะ

จีจ้าติ๊บฝีมือไม่เบาเคยที่เดียว งานนี้หมอไม้ง้อนานไหมค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 22-01-2012 13:01:18

พี่หมอติ๊บจัดหนักทั้งมือทั้งเท้าเต็มๆเลยเนอะพี่หมอไม้ :laugh: :laugh:
Happy Chinese New Year ครับ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 22-01-2012 13:11:06

หมอติ๊บโหดมาก 55  แต่ก็ยังน่ารัก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-01-2012 13:43:41

ใครไม่เม้นท์เดี๋ยวจะแช่งให้เป็นหนี้

ส่วนคนใจดีเม้นท์มาขอให้เฮ็ง เฮ็ง เฮ็ง  :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Modtanoy ที่ 22-01-2012 14:03:14

กำลังตามอ่านเรื่องราวความรักของคุณหมอทั้ง 2 คนอยู่คะ :L2:

ทั้ง 2 คน น่ารักมากๆเลย :-[

ตอนล่าสุดนี้ สงสารหมอไม้จังที่โดนหมอติ๊บวีนใส่ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 22-01-2012 14:27:42

:m20: ผลของการหึงแบบไม่มีเหตุผล   โดนจีจ้าติ๊บเข้าไป  หมอไม้หงอยไปเลย  ขาเล็กๆ แต่สามารถถีบคนตัวใหญ่ตกเตียง
เล่นเอาเดี้ยงซะ

แล้วงานนี้ใครจะง้อใครละนี่  แต่ชัวร์ว่าต้องเป็นหมอไม้ง้อแน่ๆ  ฟันธง



Happy Chinese New Year  ขอให้หมอติ๊บรัก  หมอติ๊บหลง หมอไม้มากๆ นะคะ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 22-01-2012 15:02:27

ตบบ้องหู....โอ้วววววบวววววววววว... ใช้คำทันสมัยชะด้วย ...อดดดเล่ย555(5((()))))เฮงๆๆเช่นกันค๊า :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 22-01-2012 15:43:59

5555 หมอติ๊บคงคิดว่าไม้อ่อนง้อแล้วไม่ได้ผลเพราะหมอไม้งอนบ่อย เลยลองเปลี่ยนเปนไม้แข็งดูบ้าง ทั้งมือทั้งเท้า แถมด้วยพื้นข้างเตียง มาเป็นเซ็ต

 :laugh:  :laugh:  :laugh:

Happy Chinese New Year ค่ะ คุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 22-01-2012 18:55:57

  หมอติ๊บ โหดได้ใจจริงๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 22-01-2012 19:10:22

สุขสันต์วันตรุษจีน ค่าหมอไม้ :mc4: :mc4:

โอ๊ะ!!! รับพาราแก้ปวด หรือ น้ำใบบัวบกสักแก้วไหมคะหมอไม้ อิอิ  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 22-01-2012 23:14:30

พี่หมอติ๊บก็โหดน่อพี่หมอไม้ คราวหลังอย่าไปขัดใจนะค้าบ ไม่งั้นพี่หมอไม้เจ็บตัวแน่อะ  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 23-01-2012 00:32:46

สวัสดีวันตรุษจีนค่ะคุณหมอไม้ คุณหมอติ๊บ
ถึงจะดูโหดแต่ก็ยังน่ารักนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 23-01-2012 00:52:56

ซินเจียยู่อี่ ซินนี่ฮวดไช้ นะคะหมอไม้หมอติ๊บ
อ่านตอนล่าสุดแอบสะใจเอ๊ยยยไม่ใช่แระ
แอบสงสารหมอไม้นะคะเนี๊ย โดนไปหลายท่า(ตบบ้องหู หมอนทุบใส่ ถีบตกเตียง)เลยทีเดียว 555
ช่วยลำรึกความหลังคะหมอไม้  :beat:  :z6: 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: beebeekung ที่ 23-01-2012 00:57:09

555+
พี่หมอติ๊บกลายเป็นจีจ้าไปซะแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 23-01-2012 07:54:19

น่าสงสารจังเลยหมอไม้
ได้รับบทเรียนจากการหึงมากไป ในครั้งนี้แล้ว
ครั้งต่อไปหมอไม้คงต้องเปลี่ยนวิธีหึงแล้วละ  :กอด1:

หมอติ๊บจีจ้า สุดยอด :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 23-01-2012 09:20:21

 :m20: :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-01-2012 09:30:14

สุขสันต์วันตรุษจีนค่ะหมอไม้ หมอติ๊บ

มิน่า ๆ ทำไมหมอไม้ถึงได้ยอมหมอติ๊บแต่โดยดี มันมีสาเหตุนี่เอง...

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Bee_YJ ที่ 23-01-2012 09:54:45

ความนี้งอนไม่เป็นผล โดนเลยหมอไม้ หมอติ๊บร้ายไม่เบาเลยจริงๆ
ขอให้มีความสุข เฮ็ง เฮ็ง เฮ็ง นะค่ะ หมอไม้หมอติ๊บ และทุกๆคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 23-01-2012 10:36:59

หึงมากรักมากนะครับพี่หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Minny_matzu68 ที่ 23-01-2012 11:20:01

เข้ามาลงชื่อว่าตามอ่านเรื่องนี้อยู่นะคะ ขอบคุณหมอไม้สำหรับเรื่องราวดีๆ
ประทับใจและชื่นชมในความรักของพี่ทั้งสองมากๆเลยค่ะ อ่านไปก็ยิ้มได้ทุกตอน
รักกันนานๆ และตลอดไปนะคะ เป็นกำลังใจให้หมอไม้และหมอติ๊บค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-01-2012 11:21:16

ก็หมอติ๊บเขาบอกหลายทีแล้วนี่นาว่าไม่ได้มีดีแค่หน้าตาอย่างเดียว   โหดก็ได้  ฮาก็เป็น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 23-01-2012 13:01:40

หมอไม้
เป็นงัย หึงเองเจ็บเอง
จีจ้าติ๊บมาเอง
 :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 23-01-2012 21:37:25

หมอติ๊บบทโหด หุหุ  :m20: :m20:
ก็หมอไม้พูดไม่รู้เรื่องนี่เนอะ หมอติ๊บเค้าก็บอกแล้วว่าไม่รู้ ไม่รู้
ยังจะมางอนไม่รู้เรื่อง ก็ต้องโดนซะมั่ง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 23-01-2012 22:00:40

ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ

หมอไม้โดนจัดเต็ม คนแก่ก็เงี๊ย หูไม่ค่อยดี หมอติ๊บพูดครั้งเดียวได้ยินไม่ชัดเจนอ่ะดิ

ต้องตบบ้องหูตาม คำพูดจะลงไปในหู อิอิ  :z1: :z1:

นี่เห็นว่าหมอไม้กำชับให้มาเม้นนะเนี่ย ไม่งั้นไม่เม้นหรอก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 24-01-2012 00:39:18

โดนฝ่ามืออรหันต์ กับ ฝ่าเท้ามหากาฬ เข้าไป

คราวหน้าหมอไม้ อย่าทำให้ที่รักพิโรธอีกนะค่ะ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: supery ที่ 24-01-2012 01:16:25

จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าหมอติ๊บจะกราบหมอไม้ก่อนนอน อ่านตอนล่าสุดนี้แล้วสงสัยว่าหมอติ๊บคนนั้นหายไปไหนซะแล้ว หรือว่าตอนนี้กลับกันแล้ว คนกราบเป็นหมอไม้แทน?

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 24-01-2012 02:14:01

เข้ามาเติมน้ำตาลให้ชีวิต ...ชื่นนนนใจจังคัฟ ยิ่งอ่านยิ่งเข้าใจว่าหมอไม้ก่ะหมอติ๊บ เป็นคนเจียมตัว ว่าหล่อ และน่ารัก ขนาดไหน 555 o22 คงจะไม่ช้าเกินไปนะคัฟ Happy Chinese New Year ขอให้มีความสุขกันมากๆนะค๊าฟฟฟ :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-01-2012 14:16:12

โห ดูคนแถวนี้ไม่ค่อยจะสองมาตรฐานกันเลยเนาะ

หมอติ๊บโหดเหี้ยมร้ายกาจปานใดก็บอกว่าน่ารัก

ที่ผมโดนตบโดนถีบแทนที่จะสงสารมีแต่สมน้ำหน้า  ใจร้ายกันจริง

เมื่อก่อนหมอติ๊บก็เรียบร้อยน่ารักจริงๆนั่นและ  แต่ยิ่งนานวันวิทยายุทธเขายิ่งแก่กล้าขึ้นไปทุกที

ไม่รู้ว่ากว่าจะกลับมาคงเป็นเทพเป็นเซียนไปแล้วมั้ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 24-01-2012 15:32:02

ถึงพี่หมอติ๊บเป็นเซียนเชื่อว่าพี่หมอไม้ก็เอาอยู่  :z1: :z1:
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 24-01-2012 17:25:25

หมอไม้ปราบเซียนเท่ห์จะตาย??!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 24-01-2012 18:50:37

หมอไม้อย่าน้อยใจเลย ยังไงแฟนคลับ
ก็รักคุณหมอสองคนเท่ากัน :กอด1:
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 25-01-2012 02:59:39

ในที่สุดก้อบรรลุ ตามอ่านจนตอนล่าสุดแย้ววว วันหยุดสองวันม่ะได้ไปไหนเลย นอกจากออกไปหาไรหม่ำๆใต้หอแล้วรีบกลับมาอ่าน

ช่วงปลายปีที่แล้วเห็นบอกว่าหมอไม้ผ่าตัด ตอนนี้คงสุขภาพดีเป็นปกติแล้วเนอะ^^

ชอบสรรพนามที่ใช้เรียกหมอไม้มากเลย มานมีวิวัฒนาการดีมากๆ พี่ไม้จ๋า พ่อ ลุง แปะ ปลวก ตะบองเพชร หิ่งห้อย กระต่าย 555

หมอติ๊บนี่อย่างฮาเนอะ มุขเยอะมากก อ่านไปฮาไป อย่างตอนที่เกาะแขนหมอไม้ขึ้นบันไดเลื่อนที่เดอะมอล "อย่าดีใจไปแค่พยุงคนแก่ไม่ให้ตกลงไป" 555

หมอไม้นี่ก้อ หื่น มาก ก กกก และ ขี้หึง มากก กก ตอนล่าสุดนี่อ่านแล้วรู้สึกสงสารหมอไม้ โดนบ้องหู โดนหมอนฟาดหน้า โดนถีบชายโครง สุดท้ายโดนไล่มานอนที่พื้น (เจ็บมากไหมหมอไม้ เพี้ยงงง ม่ะเป็นไรน่าาเด๊วก้อหายเจ็บ)

หมอติ๊บนี่เป็นทุกๆอย่างของหมอไม้เจงๆเลยเนอะ แก้วตาดวงใจ ครึ่งหนึ่งของชีวิต ครูสอนแง่มุมมองชีวิต และที่สำคัญ เป็นผู้กุมอำนาจทางการเงิน 555

ส่วนหมอไม้ก้อเป็น ทั้งพี่ ทั้งเพื่อน ทั้งพ่อ และ ที่สำคัญเป็นคนรับใช้ คอยติดตามหิ้วของให้หมอติ๊บ ^^

เป็นกำลังใจให้คัฟ แล้วจะเข้ามาเก็บความหวานทุกวันนะคัฟหมอไม้ หมอติ๊บ

ป.ล.จะว่าอะไรรึเปล่าคัฟหมอไม้ ถ้าบิ๊กจะขออนุญาติหมอไม้ไปเป็นแฟนคลับอีกคนในเฟสบุ๊คอ่ะคัฟ ถ้าได้ขอชื่อในเฟสด้วยน่าาาคัฟ(ชื่นชอบหมอทั้งสองอย่างแรงงงงง) :impress2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-01-2012 10:27:13

ตื่นมาแต่เช้าเพราะโทรศัพท์จากหมอติ๊บถามว่าได้ไปสุพรรณมาหรือเปล่าเมื่อคืน
เห็นข่าวจากทีวีกลัวว่าผมจะไปเที่ยวงานที่สุพรรณ
พอตอบว่าไม่ได้ไปนอนอยู่บ้าน
ก็ได้หนึ่งคำถามกลับมาว่า

ทำไมพี่ไม้ไม่ไป     


เอ๊ะยังไง  ไอ้หมอคนนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 25-01-2012 10:57:39

 :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 25-01-2012 11:25:39

 :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: SoYiLovE ที่ 25-01-2012 12:59:38

 :m20: :laugh:  55555 เข้ามาขำ
แต่จริงๆแล้วนะ ถ้าเค้าชอบแกล้งแสดงว่าเค้ารักนะคะ โปรดรู้ไว้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 25-01-2012 19:43:03

หมอติ๊บเป็นห่วงหมอไม้มากนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 25-01-2012 19:55:27

555 หมอติ๊บคงอยากให้หมอไม้ไปเชิดสิงโต 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 25-01-2012 21:53:01

หมอติ๊บจะทำอะไรก็น่ารักเนาะ    :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 26-01-2012 00:03:22

หมอติ๊บ มุขเยอะจริงๆ  :z2:

หมอไม้ต้องฝึกวิทยายุทธมั่งนะค่ะ เดี๋ยวจะตามหมอติ๊บไม่ทัน เข้าขั้นเทพแล้วนั่น  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 26-01-2012 08:40:44

 :m20: :m20: :m20:
โนคอมเม้นท์
ขำอย่างเดียว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 26-01-2012 08:47:56

 :laugh: คิดแง่บวกก้อคือ หมอติ๊บอยากให้ หมอไม้ได้ดูดอกไม้ไฟแบบ เต็มๆตางัยคร๊าฟ 555

อรุณสวัสดิ์คัฟ เช้านี้หม่ำๆอะไรรึยังคัฟ Hv a nice day na krabb ^^ :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 26-01-2012 10:00:43

คุณหมอติ๊บน่ารักอีกแล้ว คงจะเป็นห่วงคุณหมอไม้มากเลยนะคะ
รักคุณหมอทั้งสองเท่าๆกัน(จริงๆ)นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 26-01-2012 13:01:37

น่าร๊ากกกอะ มาต่อให้ด้วยก้อดีนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 26-01-2012 19:39:59

เข้ามารอตอนต่อไปด้วยคนคะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 28-01-2012 03:01:03

แวะมาทักทายหมอ² รอบดึก(มากกก) ค๊าฟฟฟ

รอคอยความหวานนนจากตอนต่อไป และ เป็นกำลังใจให้นะคัฟ  :L2:

ฝันดีน่าาาา :t3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 28-01-2012 12:35:44

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้คะ อ่านไปสองวันเต็มเต็ม

เพิ่งถึงตอนหมอติ๊บล้มตึง.....หมอติ๊บเป็นอารายยย ต้องรีบไปอ่านต่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 28-01-2012 13:41:36

อยากบอกว่า ฮามว้ากก

สงสารคุณหมอไม้นะเนี่ย

เขาบอกว่าภรรยาตบแปลว่ารัก แต่นี่คุณหมอไม้ทั้งโดนตบและถีบ  :m20: :m20:

พี่ติ๊บคงจะรักมากๆเลย  :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 29-01-2012 00:20:13

อ่านครบร้อยตอน คืนนี้คงต้องพักก่อน

หมอติ๊บเขียนซึ้งเว่ออออ ทำนู๋น้ำตาซึมก่อนนอน

พุ่งนี้จะพยายามมาอ่านให้ทันตอนอัพปัจจุบัน ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Lazy_woman ที่ 30-01-2012 08:55:29

ในที่สุดก็อ่านจบใช้เวลาไปเกือบ อาทิตย์นึงเต็มๆ เพราะอ่านคอมเ้มนต์ไปด้วย ฮากันดี แซวๆกันน่ารัก แต่ดูแล้ว พี่หมอไม้

เขียนเรื่องนี้มาตั้งแต่ปี 2010 โน่น แหะๆขอสารภาพว่าเพิ่งเห็นตอนแรกคิดว่าเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นก็เลยกะว่าค่อยอ่านแล้วกัน

แต่พอดีว่างก็เลยลองเปิดเข้าไปอ่าน โอวว อ่านแล้ว ยิ่งต้องติดตาม อ่านกันแบบว่าไม่หลับไม่นอน (ขยันเหมือนหมอติ๊บเลยเนอะ)

แต่คนละเรื่อง ฮา~~~~ ชอบทั้งสองคนเลยค่ะ ชอบความรักที่พี่ทั้งสองคนดูแล ใส่ใจกัน ห่วงใยกัน มันทำให้อ่านแล้วซึ้งน้ำตาร่วงไปหลายตอนเลยทีเดียว

นับถือ ชื่นชม ในความขยันและอดทนของหมอติ๊บค่ะ พี่หมอรู้ไหมว่าอ่านแล้วทำให้คิดอะไรได้ตั้งหลายอย่าง ทำให้คิดว่า ที่ผ่านมา

เราได้พยายามเต็มที่แล้วหรือยัง ขอบคุณมากค่ะ

ส่วนพี่หมอไม้ก็สุดยอดค่ะ พี่หมอเป็นทุกอย่างของหมอติ๊บจริงๆ พี่ทั้งสองคนคงเกิดมาเป็นของกันและกันจริงๆ ขอให้รักกันไป

นานๆค่ะ ขอบคุณเรื่องเล่าดีๆที่นำมาแบ่งปันค่ะ

และจะรอตอนต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 31-01-2012 02:22:46

ชอบกลอนที่หมอติ๊บเขียนให้หมอไม้จัง

น่ารักเนาะ เขียนไดอารี่ให้ มันเป็นความบังเอิญหรือตั้งใจน้าาา กับตัวเลข 999 วันจากวันแรกถึงวันลา :)

ไปอ่านต่อดีกั่ววววว ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 31-01-2012 12:36:53

กลับมาอย่างสะบักสะบอม  ขอโทษแฟนคลับหมอติ๊บด้วยนะครับที่หายไปนาน

พอดีไปสัมนาต่างจังหวัด เจอทั้งแดด ทั้งฝน  ทั้งหนาวครบเครื่องมาก

เดี๋ยวตอนต่อไปจะพยายามนำมาต่อโดยรวดเร็วครับ

ขอเวลาตั้งหลักแป๊บนะ

เดี๋ยวตอนต่อไปมาเจอหมอติ๊บแปลงร่างเป็นอีกรูปแบบนึงกัน  แล้งจะรู้ว่า มันร้ายกว่าที่ทุกคนคิด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 31-01-2012 15:18:37

พี่หมอไม้รักษาสุขภาพด้วย :กอด1: :กอด1:
ติดตามรอตอนต่อไป :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Lazy_woman ที่ 31-01-2012 15:45:51

 :z2: :z2:

ดีค่ะ พี่หมอไม้ มาไม่ทัน อากาศเปลี่ยนดูแลสุขภาพด้วยค่ะ เพิ่งเข้ามาเป็น FC หมอติ๊บ

จะคอยติดตามตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 31-01-2012 19:29:47

รักษาสุขภาพด้วยนะคะคุณหมอ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 31-01-2012 20:11:32

กรี๊ดดดดดดดดด

ตามอ่านทันจนได้ ฮู้เล่!!!!

โดนถีบซะน่วม จะสงสารหรือซ้ำเติมดีน้าาาาา

หมอติ๊บใกล้กลับมารึยังคะ เตรียมอะไรไว้เซอไพร์รึยัง???

รออ่านความ ดื้อ หล่อ ดุ โหด ของหมอติ๊บดีกว่า ^^

แอบนอกเรื่อง ตอนนี้พี่หมอและพี่หมอยังอยู่คอนโดแถวประชาชื่นอยู่มั้ย??? แถวนั้นข้าวมันไก่โคลีเซียมอร่อยมากเว่ออออ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 31-01-2012 21:47:50

ช่วงนี้อากาศเดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อนจริงๆค่ะ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 31-01-2012 22:00:55

มารออ่านหมอติ๊บแปลงร่างเป็นอีกรูปแบบนึง
แต่จะเป็นแบบไหนก็น่ารักทั้งนั้นแหละ เนอะหมอไม้เนอะ  :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 01-02-2012 00:01:22

หมอติ๊บจะร้ายเท่าไหร่กันนะ
แต่ถึงจะร้ายยังไงหมอไม้ก็รักใช่ไหมคะ
มาต่อเร็วๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 01-02-2012 08:46:00

 :L2:
เข้ามารอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 01-02-2012 16:40:41

มารออ่านหมอติ๊บแปลงร่าง  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 02-02-2012 12:43:06

 :n1:เพิ่งอ่านนะคะ แต่ติดแล้ว นิยายบอกเล่า เรื่องนี้ ไม่เศร้ามากและไม่หวานมาก
เสื้อกาวน์แก่ๆ  :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 03-02-2012 07:37:25

เข้ารารอหมอไม้และหมอติ๊บ
คิดถึงจัง :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-02-2012 11:15:11

พร้อมจะชมความร้ายกาจของหมอติ๊บกันรึยังนะ

เดี๋ยวช่วงค่ำๆเลิกงานแล้วเดี๋ยวแวะมาอัพตอนต่อไปให้คับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 04-02-2012 11:55:28

พร้อมค๊า ชูสองไม้สองมือรอเลยค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 04-02-2012 12:40:03

มารายงานต้วว่าพร้อมแล้วค่ะ
คิดถึงคุณหมอทั้งสองค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 04-02-2012 23:19:45

เข้ามารอคุณหมอไม้ตามสัญญาคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 04-02-2012 23:51:45

 :z13:หมอติดเวร(?) คนอ่านติดนิยาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 05-02-2012 02:22:03

หวาดเดค๊าฟฟฟ หมอไม้ หมอติ๊บ สบายดีไหมค๊าฟฟฟฟ คิดถึงๆๆๆ^^

ที่หมอไม้ถามว่าพร้อมไหม ตอบได้เลยแว่ พร้อมแว้ววว 555 ช่วงนี้ชีวิตขาดสีสันต์มากมายยย

ปูเสื่อรออย่างใจจดใจจ่อ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 05-02-2012 11:06:04

รอความร้ายของหมอติ๊บ
เเต่ว่าหมอไม้นี่น่าจะเรียกว่า ร้ายเเต่ก็รัก นะเนี่ย (เเถมกลัวจนหงออีกต่างหาก 5555)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 05-02-2012 11:12:04

  รอ ร้อ รอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 05-02-2012 12:43:21

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 176 แต่งงาน งานแต่ง
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 07-02-2012 16:52:48

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนที่ 176

แต่งงาน  งานแต่ง





ช่วงเช้าวันเสาร์ผมต้องตื่นมาในตอนเช้าตรู่เพราะวันนี้มีงานสำคัญคือพาเจ้าตัวเล็กไปส่งบ้านเพื่อนที่รังสิต
หลังจากที่ผมอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็เดินลงมาหาอาหารเช้าที่ครัวด้านล่าง
ไม่นานหมอติ๊บก็ลากกระเป๋าที่จัดไว้ตั้งแต่เมื่อคืนลงมาจากบนบ้านพร้อมกับเจ้าของที่อยู่ในชุดที่ดูแปลกตา
วันนี้หมอติ๊บอยู่ในชุดกางเกงยีนส์สีขาวและเสื้อเชิร์ตสีขาวสบายตา        ดูสะอาดสะอ้านและดูสมวัยมากกว่าเสื้อกาวน์ที่ดูเคร่งขรึมที่ผมเห็นจนชินตา ชั่วอึดใจผมก็ขับรถพาหมอติ๊บมุ่งหน้าไปยังรังสิตตามที่ตกลงกัน

" เพื่อนของติ๊บคนนี้เขาทำงานที่ไหนอะ " ผมเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อพยายามนึกถึงหน้าเพื่อนคนนี้ของหมอติ๊บที่พยายามบอกรูปพรรณสัณฐานให้ผมคิดหน้าเพื่อนคนนี้ออก
" เขาก็ทำงานที่อุตรดิตถ์โน่นแน่ะ แต่ว่าเขาติดแฟนมากก็เลยกลับเข้ากรุงเทพมาหาแฟนทุกเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดเลยละ " หมอติ๊บเอ่ย
" โห ทำไมดูมีความพยายามมากมายจังเลยเนอะ " ผมเอ่ยชมขึ้นมา
" ก็เขาก็รักของเขาเนอะ แต่เท่าที่ติ๊บรู้คือเพิ่งจะคบกันเองนะแต่ก็คงรักกันมากน่าดูไม่งั้นไม่ยอมขับรถเข้ากรุงทุกวันหยุดหรอกนะ " หมอติ๊บเอ่ยขึ้น
" แต่จะว่าไปก็เขารักของเขานะ ก็คงเหมือนเราที่อยากเห็นหน้ากันทุกวันอยากอยู่ใกล้คนที่เรารักจนลืมไปแล้วละว่าระยะทางมันใกล้หรือไกลแค่ไหน " ผมตอบแบบหยอดๆไปหนึ่งทีก่อนจะกุมมือหมอติ๊บกระชับแน่น
" แล้วถ้าเป็นพี่ไม้ พี่ไม้จะยอกขับรถจากอุตรดิตถ์มาหาติ๊บที่กรุงเทพบ่อยๆแบบนี้มั้ย " หมอติ๊บเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับหันมาจ้องผมอย่างอยากรู้คำตอบ
" ถ้าถามว่าคิดถึงมั้ยพี่ก็คงตอบได้ว่าคิดถึงอยากอยู่ใกล้อยากเห็นหน้า แต่พี่ก็คงต้องดูความพร้อมหลายๆอย่างด้วย ไม่ว่าจะเป็นความพร้อมของร่างกาย พี่จะขับรถไปกลับบ่อยๆไหวมั้ย   ขับรถไกลๆแล้วพี่จะกลับไปทำงานไหวมั้ย งานพี่ว่างมากพอมั้ย เป็นต้น พี่ว่าความรักมันทำให้คนเรายอมทำเพื่อมันได้ทุกอย่างแหละ ต่อไปแม้ว่าติ๊บจะไปอยู่ไกลแค่ไหนแต่ถ้าเรายังรักกันอยู่เชื่อเหอะว่ามันไม่ไกลเกินไปกว่าที่เราจะพบกัน "  ผมกำมือนั้นแน่นขึ้นราวกับจะย้ำให้เจ้าตัวมั่นใจ
เดินทางมาเกือบชั่วโมงหลังจากพากันหลงทางเข้าตรอกซอกซอยอยู่เป็นนานสองนานจึงมาถึงยังบ้านแฟนของเพื่อนหมอติ๊บเป็นที่เรียบร้อย

ผมจอดรถที่รั้วหน้าบ้านก่อนจะเดินถือกระเป๋าใบเขื่องของหมอติ๊บเดินตามเข้าไปในบ้านที่มีเพื่อนรอกันอยู่ก่อนหน้าแล้วสี่ห้าคน
เด็กๆรุ่นราวคราวเดียวกับหมอติ๊บที่ผมคุ้นหน้าคุ้นตาเมื่อก่อน ตอนนี้เป็นคุณหมอผู้เคร่งขรึมมีสง่าราศีกันทุกคน ตลอดจนดูคล้ายกับว่าพวกเขาจบและทำงานมาแล้วหลายปีเสียอย่างนั้น ไม่รู้ว่าผมคิดเข้าข้างแฟนตัวเองมากไปหรือเปล่าที่ผมคิดว่าหมอติ๊บยังดูเด็กและอ่อนวัยกว่าเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกันอยู่มาก

ตอนนี้ในบ้านแฟนของเพื่อนหมอติ๊บ มีบุคคลที่ผมตั้งใจสังเกตการณ์อยู่เพียงสองคนคือเพื่อนของหมอติ๊บแล้วก็แฟนของเขาซึ่งเป็นเจ้าของบ้าน  ตอนนี้คนที่เป็นเพื่อนหมอติ๊บที่ผมพอจะรู้จักมักจี่อยู่บ้าง จึงพอจะพูดจาปราศัยกันโดยไม่ติดขัดเคอะเขินและน้องคนนี้ผมรู้จักดีเพราะหมอติ๊บเล่าให้ผมฟังบ่อยๆว่าเป็นคนที่หน้าตาดีที่สุดในรุ่นเพราะผมก็สังเกตุเห็นอย่างนั้นเช่นกันด้วยรูปร่างที่สูงโปร่งชัดเจน และหน้าตาที่ออกไปแนวเกาหลีสมัยใหม่ หมอติ๊บเคยบอกว่าเพื่อนๆลงความเห็นว่าเขาคือลีจุนกิ ซึ่งจนทุกวันนี้ผมเองก็ยังไม่มีโอกาสได้รู้เลยว่า ลีจุนกิ หน้าตาเป็นเช่นใด แต่เรื่องรูปร่างหน้าตาและการศึกษาไม่ได้เป็นประเด็นให้ผมสนใจมากไปกว่า แฟนของน้องคนนี้ซึ่งเป็นเจ้าของบ้านอีกต่างหาก เพิ่งจะเด็กปีหนึ่งปีสองยังเด็กอยู่มากทั้งหน้าตาและนิสัยที่ดูไม่พอใจอะไรขึ้นมาก็ปั้นหน้าบึ้งตึงโดยไม่ได้สนใจคนรอบข้าง

จะว่าไปตอนนี้ผมก็หันไปมองหมอติ๊บแล้วยิ้มในใจเพียงลำพั ง ผมไม่ได้เข้าข้างแฟนตัวเองนะในตอนนี้  เพราะตอนที่ผมคบกับหมอติ๊บจริงจังนั้น  ตอนนั้นหมอติ๊บเองก็ยังอยู่ปีหนึ่งและผมก็จบทันตะแล้วเรียบร้อยอายุห่างกันมากกว่าคู่นี้ แต่ผมกลับรู้สึกว่าหมอติ๊บรู้จักวางตัว รู้จักมองโลก รู้จักให้เกียรติคนอื่นและตนเองในสถานการณ์ต่างๆ  ผิดกับแฟนของเพื่อนหมอติ๊บที่ตอนนี้ปั้นหน้านิ่วคิ้วขมวดจนหลายคนที่นั่งสนทนากันอยู่นั้นเริ่มออกอาการอึดอัดกับท่าทางที่ไม่เป็นมิตรของเจ้าของบ้านอย่างเห็นได้ชัด ส่วนเพื่อนของหมอติ๊บก็เริ่มแสดงความอึดอัดและวางตัวลำบากให้คนอื่นๆได้เห็นอย่างชัดเจนเช่นกัน  ผมจึงพาเจ้าตัวเล็กเดินออกมานั่งรอที่โต๊ะหินอ่อนหน้าบ้านซึ่งระหว่างรอเพื่อนอีกกลุ่มที่จะตามมาสมทบกันในภายหลัง

หลายคนก็เริ่มเดินตามพวกผมออกมาปล่อยให้เพื่อนหมอติ๊บและแฟนได้พูดคุยปรับความเข้าใจ
" ฉันบอกแล้วแกอย่ามีแฟนเด็ก มั นพูดกับเราเข้าใจที่ไหนละอะไรไม่พอใจมันก็เหวี่ยงไม่มีเหตุผลไม่มีสัมมาคารวะแบบนี้จะไปกันรอดมั้ยนี่คู่นี่  " คุณหมอผู้หญิงเพื่อนของติ๊บเอ่ยขึ้นกับเพื่อนในกลุ่มหลังจากเดินออกมาพ้นระยะของสองคนที่กำลังคุยกันอยู่ในบ้าน
" ก็เขารักของเขา เพื่อนเราก็รักของมันมันก็คงยอมรับกันได้แหละแกไม่งั้นมันไม่หอบขับรถไปกลับเป็นพันกินกิโลมาทุกวันหยุดหรอก "  เพื่อนอีกคนสนับสนุน
" พี่ไม้แล้วนี่พี่ไม้จะไปกับเราด้วยหรือเปล่าคะ "  เพื่อนผู้หญิงคนนั้นของติ๊บหันมาถามผมหลังจากส่ายหัวเอือมระอากับเพื่อนของเธอ
" ไม่ได้ไปอะครับพี่ว่าให้พวกเราไปกันเองคงจะสะดวกสนุกสนานกันมากกว่า คนแก่อย่างพี่ไปด้วยเดี๋ยวอดสนุกกันพอดี " ผมตอบไปและเรียกคำคัดค้านจากเพื่อนผู้หญิงคนนั้นของติ๊บในทันที
" ไม่หมดสนุกหรอกคะ พี่ไม้ไปด้วยกันจะได้มีผู้ใหญ่ไปด้วย อุ่นใจดีอีกอย่างไอ้ติ๊บก็อุ่นใจนี่พวกหนูนัดกับเพื่อนๆที่โน่นไว้ว่าให้พาแฟนของแต่ละคนไปเปิดตัวกันด้วยแต่พอดีหนูไม่มีแฟน ยังหาไม่ได้ก็เลยต้องไปกะไอ้พวกนี้แหละ "
เพื่อนผู้หญิงของติ๊บคนเดิมสาธยายถึงแผนการณ์งานวิวาห์คราวนี้ให้ผมฟังแบบละเอียดถี่ยิบราวกับเป็นงาน  ของเธอเองก็ไม่ปานจนจบเธอจึงออกอาการถอนหายใจยาว
" เฮ้อออ  พูดแล้วก็อิจฉาคนมีคู่ป่านนี้ฉันก็ยังหาคู่ไม่ได้เลย "  เธอหันมาเกาะแขนเพื่อนผู้ชายที่ออกอาการจะไม่เป็นชายแท้เท่าใดนักแทนการปลอบใจ
" อยู่คนเดียวก็ดีแล้วแหละแก ไม่ต้องวุ่นวายกับใครอยู่คนเดียวสบายใจดีออก แกดูง่ายๆนะมองเข้าไปในบ้านนั่นไงเป็นตัวอย่างของการอยู่คนเดียวดีกว่า " หมอติ๊บเอ่นแทรกขึ้นมาบ้าง
" อ้าวถ้าอยู่คนเดียวแล้วสบายใจกว่าแล้วแกรีบมีแฟนทำไมตั้งแต่ตอนปีหนึ่งปีสองละติ๊บจนวันนี้ก็ลากแฟนมาด้วยแล้วมาบอกไม่มีดีกว่ามันขัดกันวะ" เพื่อนผู้หญิงของติ๊บกัดมาหนึ่งดอกเล่นเอาผมขำกับคำถามของเธอด้วยไม่ได้
" อันนี้มีไว้หลายอย่างยะ All in one วันนี้ไม่ได้มาในฐานะแฟนมาในฐานะคนขับรถแล้วก็ผู้ปกครองมาส่งฉันไปกับพวกเธอนี่แหละ "  หมอติ๊บตอบแบบไม่มองหน้าผมที่นั่งหน้าจ๋อยกับคำตอบของหมอติ๊บอยู่ไม่ห่างกันนี่เลย
" แล้วแกคิดว่าเราจะได้ไปกันเหรอแกดูท่ามันจะต้องเคลียร์กันยาวมั้ยชั้นว่า "  เพื่อนผู้ชายอีกคนของหมอติ๊บเอ่ยเสริมขึ้นมาบ้างหลังจากเหตุการณ์ในบ้านเริ่มออกอาการตึงเครียดมากขึ้น
" นี่ถ้าพี่ไม้ไปกับเราด้วยก็ดีซินะ จะได้ไม่ต้องอึดอักแล้วก็ลำบากใจที่จะต้องมานั่งรอในบ้านเขา ใช้รถเขาแล้วยังใช้แฟนของเขาเป็นคนขับรถอีก "  เพื่อนหมอติ๊บพูดพร้อมกับหันหน้าเข้าไปในบ้านด้วยท่าทีที่ไม่สบอารมณ์นัก  ในชั่วโมงถ้าเป็นผมก็คงไม่มานั่งรอในบ้านที่เจ้าของกำลังทะเลาะกันแบบนี้แน่นอน
หลังจากที่ผมละสายตาจากภายในบ้านออกมาหากลุ่มคุณหมอทั้งสามคน ก็ปรากฎมีสายตาคู่หนึ่งที่ผมคุ้นเคยกับมันดีว่าแววตาที่ส่งมายังผมนั้นเป็นแววตาของการขอร้องและแน่นอน มันเป็นการขอร้องและบังคับเบ็ดเสร็จภายในตัวที่ผมเองไม่สามารถปฏิเสธหรือหลีกหนีมันได้พ้นแม้แต่ครั้งเดียว





ตกลงผมต้องขับรถไปเมืองน่านเหรอนี่  ไม่มีคำสั่ง  ไม่มีคำร้องขอ  ไม่มีคำอ้อนวอน 

มีแต่แววตาที่บอกผมอย่างชัดเจนว่า  ผมต้องทำ …   :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 07-02-2012 17:14:10

เพิ่งเข้ามาอ่าน  แบบไม่ค่อยอ่านเรื่องเล่า  กลัวอิน
แต่อยากบอกว่า  เรื่องนี้น่ารักมาก ๆ ค่ะ (ยังอ่านไม่จบนะ)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 07-02-2012 18:53:12

ไหน ๆ ก็ได้รับเกียรติเป็น all in one แล้ว หมอไม้ซะอย่าง ทำได้ทุกอย่างเพื่อหมอติ๊บที่รัก อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 08-02-2012 00:01:41

มีแฟนเด็กและน่ารักไม่เปลี่ยนแปลงอย่างหมอติ๊บ
ก็ต้องตามใจหน่อยสิคะหมอไม้ เขาเรียกว่ามองตาแล้วรู้ใจ
น่ารักมากๆคะ มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะเพราะเหมือนยังไม่จบตอนเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 08-02-2012 00:26:34

เค้าเรียกมองตาก็รู้ใจคับพี่หมอไม้ ในที่สุดก็ต้องยอม...  :กอด1: :กอด1:
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 08-02-2012 00:55:32

ป๊าดด เเค่ให้ขับรถไปเมืองน่าน ไม่เห็นจะร้ายกาจตรงไหนเลย55555 ก็เเค่ไม่ได้นอนวันหยุด!

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 08-02-2012 08:49:49

 :L2:
ชอบแบบ All in one
ปล.หมอไม้ถ้าว่างก็มาต่อเรื่อยๆนะ
ปล.1 ยังไม่เห็นความร้ายกาจของหมอติ๊บเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 08-02-2012 21:42:02

ต่อไปแม้ว่าติ๊บจะไปอยู่ไกลแค่ไหนแต่ถ้าเรายังรักกันอยู่เชื่อเหอะว่ามันไม่ไกลเกินไปกว่าที่เราจะพบกัน
 ชอบประโยคนี้ของหมอไม้จังค่ะ   

เฮ้อ ! ถ้าเราเป็นเพื่อนหมอติ๊บขับรถมาไกลเพื่อมาหาแฟนแล้วเจอแฟนทำหน้าแบบนี้ แล้วยังทำกิริยาแบบนี้กับเพื่อนเรา   เราคงเลิกไปแล้วอ่ะ  ไม่ไหวจะเคลียร์

:m20: กับ All in one ของหมอติ๊บนี่สารพัดประโยชน์มาก ตอนนี้หมอไม้เป็นแค่คนขับรถ กับผู้ปกครอง แต่ตอนอื่นๆ ที่อ่านเจอ หมอไม้เป็นตู้ ATM เคลื่อนที่ ช่างภาพ คนแบกของ ฯลฯ 


ปล. หมอไม้เขียนชื่อตอนผิดหรือเปล่า  จริงๆ ต้องเป็นตอนที่ 175 ไม่ใช่เหรอค่ะ   


 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: slurpeez-69Nes ที่ 08-02-2012 22:49:32

สายตาแบบ  ..ไม่ได้ขอ แต่ต้องทำ ฮ่าๆๆๆ  o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Modtanoy ที่ 09-02-2012 01:00:58

แบบนี้เค้าเรียกว่าแพ้ทางรึเปล่าคะพี่หมอไม้ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 09-02-2012 01:24:12

ได้รับเกียรติเป็น All in one

ก็ต้องทำให้เต็มที่นะค่ะ  แค่น่านเอ๊งงงงงงงง   :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 09-02-2012 09:19:03

อ่านไปสองรอบ ไม่เห็นคุณหมอติ๊บจะร้ายกาจตรงไหน
มีแต่ความน่ารัก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ชอบตรงที่คุณหมอไม้เป็น all in one ของคุณหมอติ๊บนะค่ะ
เหมือนทุก ๆ เรื่องคุณหมอติ๊บจะคิดถึงคุณหมอไม้เป็นคนแรกเลย
ขอบคุณคุณหมอมาก ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 09-02-2012 11:20:08

ออกตัวก่อนว่าตอนนี้จะมีภาคต่อนะครับ  ยังไม่จบตอนดีเลย

ก็เลยยังไม่เห็นความร้ายกาจของหมอติ๊บ

ไว้เสาร์อาทิตย์นี้มาดูความร้ายกาจของหมอติ๊บกันให้จุใจ  สัญญามาต่อแน่นอนนนน  จะแฉหมอติ๊บแล้ววว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ALittleN ที่ 09-02-2012 11:25:49

หมอติ๊บไม่เห็นจะร้ายกาจเลย ออกจะน่ารัก

ชอบคำว่า All in one จริงๆ แค่น่านเองคะ จิ๊บๆ o18

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 09-02-2012 11:30:55

All in one ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่พี่หมอไม้ควรจะดีใจจจ เพราะหมอติ๊บยอมให้พี่หมอไม้เป็นได้ทุกอย่างเลยเชียว ฮ่าๆๆๆๆ

แต่ขำประโยคสุดท้ายอ่ะ "สายตาขอร้องกึ่งบังคับว่าต้องทำ" อ้าววว ไหนตอนแรกบอกว่าให้ขับรถมาส่ง กับเป็นผู้ปกครองงัยยยย นี่จะให้พี่หมอไม้ไปด้วยซะแล้วววววววว

ติดแฟนอ่ะดิ๊  *แซวๆ*

รอหมอไม้มาเผาหมอติ๊บค่าาาาาาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 09-02-2012 20:39:14

All in One  รุ่น Limited Edition ยี่ห้อ หมอไม้ หาได้ที่ไหนอีกบ้างค่ะหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 09-02-2012 22:17:00

โอ้ แค่หมอติ๊บส่งสายตามาหมอไม้ยังเข้าใจได้ทุกอย่างสุดยอดคะหมอไม้ พ่อ all in one หนึ่งเดียวของหมอติ๊บ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 09-02-2012 23:19:31

 :impress3: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 10-02-2012 14:32:56

 :call:  :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: makampom_yun ที่ 11-02-2012 03:14:35

ปูเสื่อรอค่ะ อ่านมาหลายวันมากกกกกว่าจะถึงตอนล่าสุด
เป็นอะไรที่อ่านแล้วได้ข้อคิดมากมายเลยค่ะ
จากการใช้ชีวิตของพี่ทั้งสองคน

โดยเฉพาะพี่หมอติ๊บที่แทบจะเรียกว่าเริ่มจากศูนย์เลยทีเดียว
แต่ด้วยความมุมานะพยายาม ตอนนี้พี่ติ๊บมีพร้อมทุกอย่างแล้วค่ะ
ทำให้หนูต้องหันกลับมามองตัวเองแล้วว่า
วันๆใช้ตังค์พ่อแม่ไปเปล่าๆประโยชน์มากๆๆ :o12: :o12: :o12:

น้ำตาตกไปหลายตอน แต่ก็อมยิ้มไปหลายตอนเหมือนกัน
พี่หมอไม้เป็นคนดีมากค่ะ สมัยนี้หาผู้ชายแบบนี้ยากแล้วจริงๆ  o13 o13

อ่านไปเรื่อยๆหนูก็เริ่มคิดว่า อ๊าๆอยากมีแฟนแบบพี่หมอไม้จัง
แต่คงหนูคงลืมไปว่า หนูคงต้องเป็นให้ได้แบบพี่ติ๊บซะก่อน
ถึงจะได้แฟนแบบพี่หมอไม้ ฮา :impress2: :impress2: :impress2:

เอาแค่กราบอกจริงๆ กับพ่อแม่ก็แทบไม่เคยทำเลยนะค่ะ
ถ้าไม่ใช่วันสำคัญจริงๆ
แล้วนี้พี่ติ๊บทำทุกวัน นับถือมากค่ะ นับถือจริงๆ
ขอให้รักกันไปนานๆๆ อยู่คู่เล้าไปนานๆด้วยนะค่ะ :mc4: :mc4: :mc4:

 
เพราะเรื่อราวของพี่มันไม่ใช่แค่การบอกเล่าว่าเราสองคนรักกันมาก
แต่มันยังสอนการใช้ชีวิตให้หนูตาดำๆคนนี้ได้เยอะเลยค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 11-02-2012 07:10:12

มารอคุณหมอทั้งสองค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 12-02-2012 16:38:38

เข้ามารอคุณหมอคะ :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 12-02-2012 21:13:06

แหมหวานกันได้ีอีก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 14-02-2012 09:58:21

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ คุณหมอไม้คุณหมอติ๊บ
 :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 177 เมื่อป้ามาเยี่ยม
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-02-2012 14:02:25

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 177

เมื่อป้ามาเยี่ยม







ร้อน ร้อนมาก ร้อนมากที่สุด ทำไมเมืองไทยบ้านเรานับวันยิ่งร้อนขึ้นไปทุกทีๆ 
ทั้งสภาพอากาศ บรรยากาศบ้านเมือง ไปกระทั่งถึงใจคนอย่างผมที่ร้อนรนมากขึ้นไปทุกที
ทำไมอะเหรอ ก็เย็นนี้หมอติ๊บบอกว่าจะรีบกลับมาทำกับข้าวให้ผมกินแต่หัววันจนป่านนี้ค่ำมืดดึกดื่นแล้วยังไม่เห็นมาถึงบ้านเลยโทรไปก็ไม่รับสาย ไอ้เราก็อุตส่าห์หิ้วท้องไว้รอตั้งแต่เมื่อตอนกลางวัน

ไม่ทันไรผมก็เห็นร่างเล็กๆเดินหิ้วของพะรุงพะรังเข้ามาในบ้าน 
ก่อนจะบอกให้ผมพาไปหมอชิตโดยเร่งด่วนเพราะป้าเดินทางจากนครพนมมาเยี่ยมหมอติ๊บตามที่บอกไว้ตั้งแต่เมื่อวาน     
ตอนนี้รถก็เข้าเขตกรุงเทพมาแล้ว เจ้าตัวจึงได้เร่งให้ผมพาไปรับป้าเพราะกลัวป้าจะหลงกรุงเทพ
" ทำไมดูเรากังวลจังเลยติ๊บ แค่ป้าจะมาเยี่ยมแค่นี้เอง " ผมเอ่ยถามขึ้นเมื่อออกรถจากบ้านอ้อมมายังเส้นหลังจตุจักรมุ่งหน้าสู่หมอชิต
" ก็ป้านานๆจะเข้ากรุงเทพมาทีนึง เดี๋ยวแกมาถึงลงรถแล้วไม่เจอเราเดี๋ยวแกจะหลงเผลอไปนั่งแท๊กซี่เถือ่นเอานะซิ " หมอติ๊บบอกถึงเหตุผลที่เร่งผมตลอด
" ป้าเขาก็รู้ว่าเราจะไปรับเขาก็นั่งรอที่นั่นซักแป๊บก็ได้ไม่เป็นไรหรอกน่า ป้าเขาไม่หลงง่ายขนาดนั้นหรอก " ผมปลอบและกุมมือเบาๆให้หมอติ๊บคลายใจลง
" ก็ไม่รู้ละป้าบอกติ๊บเองว่าตื่นเต้นจะได้ออกจากป่าเห็ด ป่าหน่อไม้ มาเข้าป่าคอนกรีต แกกลัวหลง " ผมถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่ได้เมื่อฟังหมอติ๊บพูดถึงป้า
" เอาน่าป้าเพิ่งจะถึงดอนเมืองนี่เราจะถึงหมอชิตแล้วเนี่ยผ่านไฟแดงนี่ไปก็ถึงหมอชิตแล้ว "   ผมปลอบอีกทีให้หมอติ๊บคลายใจก่อนเจ้าตัวจะยกโทรศัพท์ขึ้นมากดเรียกเลขหมายปลายทางเป็นป้าที่ตอนนี้กำลังเดินทางมาเยี่ยมหลานและใกล้จะถึงจุดนัดหมายในไม่ช้า

สองทุ่มเศษๆเลยเวลามานิดหน่อย รถทัวร์ปรับอากาศวีไอพีก็เดินทางจากนครพนมมาถึงสถานีปลายทางหมอชิตเป็นที่เรียบร้อย หมอติ๊บชะเง้อแลหาป้าอยู่ครู่เดียวก็เห็นป้าเดินลงมาจากบนตัวรถพร้อมไปรอรับสัมภาระที่พนักงานกำลังลำเลียงลงมาจากใต้ท้องรถ

หมอติ๊บเดินลากข้อมือผมตรงมายังป้าก่อนจะไหว้สวัสดีผู้เป็นป้าด้วยความนอบน้อมก่อนจะกอดให้หายคิดถึง ผมอดยิ้มกับภาพที่น่ารักที่เห็นตรงหน้าตอนนี้ไม่ได้ก่อนจะยกมือขึ้นไหว้ทักทายป้าก่อนจะช่วยหิ้วกระเป๋าใบเล็กมาถือและมุ่งตรงไปยังทางเดินสู่ด้านหน้าอาคารพักผู้โดยสารที่เราสองคนจอดรถไว้ก่อนหน้านี้

ตอนนี้เราทั้งสามคนกำลังอยู่ในรถมุ่งตรงกลับบ้าน  ตอนนี้ผมสังเกตว่าป้า หญิงวัยห้าสิบเศษที่ผมเคยเห็นเป็นชาวไร่ชาวสวนที่กรำงานหนักเมื่อคราวที่ไปเยี่ยมที่นครพนม ตอนนี้จากชาวสวนผิวกระด่างกระดำที่กรำแดดกรำฝนคนนั้นหายไปเสียสิ้น เหลือเพียงหญิงวัยห้าสิบเศษที่ฉายแววของความสุขในการใช้ชีวิตการเป็นชาวสวนชาวไร่ ดูมีน้ำมีนวลมีสง่าราศีกว่าตอนก่อนหน้านี้อย่างไม่เหลือเคร้าโครงเดิม นั่นคงเป็นเพราะหมอติ๊บออกคำสั่งเด็ดขาดว่าห้ามป้าไปรับจ้างทำงานหนัก อยากกินอะไรอยากได้อะไรก็ไปซื้อมาใช้มากินไม่ต้องห่วงหรือหวงเงินมากมายนักเพราะหมอติ๊บส่งมาให้ป้าแต่ละเดือนไม่เคยขาด

ก็แหงละ จะไม่เป็นอย่างงั้นได้ยังไงในเมื่อค่าที่พักหมอติ๊บก็ไม่ต้องออกซักกะบาทเดียว       
ค่ารถไปทำงานก็ไม่ต้องออกเพราะมีผมหรือพ่อทำหน้าที่เป็นสารถี                                   
ค่าข้าวแต่ละวันก็ไม่ต้องออกซักกะแดงเดียวและที่ร้ายไปกว่านั้น                                   
เงินเดือนของผมก็ถูกจัดการโดยหมอติ๊บมีแต่ได้กับได้แล้วแบบนี้จะไม่ให้มีกินมีใช้ได้ยังไง     
จึงไม่เห็นเหตุผลที่ป้าจะต้องไปทำงานหนักเหมือนก่อน                                                 
ผิดกับผมอย่างสิ้นเชิงทำงานแทบตายไม่ได้ใช้ซักบาท เฮ้ออออออออออออ


ไม่ถึงชั่วโมงผมก็พาหมอติ๊บและป้ามาถึงบ้านเป็นที่เรียบร้อย โดยมีพ่อและแม่มารอต้อนรับอยู่ที่ห้องรับแขกตรงชั้นลอยด้วย ก่อนที่ป้าของหมอติ๊บจะแสดงน้ำใจด้วยการเอาของฝากขึ้นชื่อของท้องถิ่นมาให้ด้วย นั่นก็คือ ส้มปลาชะโดที่ห่อใบตองอย่างสวยงามและป้าก็ออกตัวให้ได้รู้ว่ามันคือของโปรดของหมอติ๊บ

ในขณะที่ผมเป็นลูกมือช่วยแม่ทำกับข้าวอยู่ในครัวและจัดการกับอาหารของฝากจากป้าของหมอติ๊บอยู่นั้น
หมอติ๊บก็พาป้าขึ้นไปอาบน้ำพักผ่อนอยู่ชั้นบนบ้านโดยที่แม่ได้เตรียมห้องของนายม่อนไว้รองรับป้าของหมอติ๊บเป็นที่เรียบร้อย
ครู่ใหญ่ป้าจึงเดินลงมาจากบนบ้านพร้อมด้วยหมอติ๊บ  พร้อมกับที่แม่และผมก็วางมือจากการทำอาหารค่ำของวันนี้พอดี
จึงได้ร่วมวงสนทนามื้อค่ำกันอย่างออกรสออกชาติกันราวกับคนที่ร็จักคุ้นเคยกันมานานโยเฉพาะกับแม่ของผมที่ก็ให้ความสนิทสนมกับป้าของหมอติ๊บราวกับรู้จักกันมานานก็ไม่ปาน

เช้าวันเสาร์ หมอติ๊บพาผมและทุกคนในบ้านไปทำบุญตักบาตรที่วัดใกล้บ้านเหมือนเช่นทุกครั้ง ก่อนจะกลับมาโชว์ฝีมือการทำอาหารมื้อเช้าให้ทุกคนได้รับประทานเหมือนทุกวันที่ผ่านมา

ตอนนี้แม่ออกปากชมฝีมือการทำกับข้าวของหมอติ๊บให้ป้าได้ฟังเรียกรอยยิ้มจากผู้เป็นป้าได้ไม่น้อย
" พอดีเมื่อก่อนป้าเองก็ไม่ค่อยได้มีเวลาทำกับข้าวหรอกคะ มีแต่อยู่ในไร่ในสวนให้ติ๊บเขาเรียนรู้การทำกับข้าวมาจากย่า ป้าก็มีแค่หน้าที่กินแล้วก็ชิมนานๆทีถึงจะให้คำติชมหรือสอนเมนูใหม่ๆให้เขากินซักที " ป้าเล่าเรื่องราวของ หมอติ๊บให้แม่ได้ฟัง
" งั้นก็คงเป็นพรสวรรค์ของติ๊บแล้วละที่มีฝีมือทำกับข้าวได้เอร็ดอร่อยขนาดนี้ ขนาดบางเมนูแม่ไม่เคยกินเขาก็ยังประยุกต์ให้เป็นเมนูขึ้นมาได้ " แม่เอ่ยชมเชยขึ้นมาบ้าง
" นั่นซิ เผลอๆบางทีพ่อว่าฝีมือติ๊บนี่เทียบชั้นแม่ได้สบายๆเลยนะ " พ่อผมเอ่ยเสริมติดตลกขึ้นมาเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนในบ้าน
" ติ๊บเขาเป็นคนมีความพยายามสูงคะ ถ้าเขาจะทำอะไรเขาต้องทำให้ได้และต้องทำให้ดีอย่างเมื่อตอนเด็กๆที่ป้าสอนให้ทำไข่ต้มยางมะตูม เขาทำเท่าไหร่มันก็ไม่เป็นยางมะตูมลองผิดลองถูกอยู่เป็นวันจนไข่ในเล้าป้าแทบจะหมด กลับมาบ้านอีกทีในครัวมีแต่ไข่ต้มเต็มไปหมดเลย ป้ากับย่าเขาต้องกินไข่ต้มที่เป็นยางมะตูมบ้างไม่เป็นบ้างไปหลายวันเลยทีเดียวและนับจากนั้นมาเขาก็ทำเป็นเลยไม่เคยพลาด " ป้าออกปากชมและเล่าเรื่องความพยายามของหมอติ๊บให้ทุกคนได้ทึ่ง

ช่วงสายๆหมอติ๊บกับป้าหายออกไปจากบ้านโดยมีพ่อผมเป็นสารถีขับรถ ส่วนผมกับแม่ก็ยังต้องทำงานหนักที่คลินิคเหมือนเดิม จนเกือบเที่ยงทั้งสามคนจึงกลับมาพร้อมกระเป๋าข้าวของพะรุงพะรังมารู้อีกทีว่าหมอติ๊บพาป้าไปชอปปิ้งเดินห้างหาอะไรอร่อยๆให้ป้าทานบ้างจะได้เปลี่ยนรสชาตจากแกงป่า แกงหน่อไม้ที่ป้าคุ้นเคย

" ก็ดีแล้วพาป้าไปดูบ้านเมือง ดูผู้คนในกรุงเทพบ้าง "  ผมบอกพร้อมกับลูบหัวในความน่าเอ็นดูของหมอติ๊บ
" นอกจากนี้ติ๊บยังพาป้าไปซื้อเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าและอะไรอีกหลายๆอย่างด้วยนะ " หมอติ๊บพะยักเพยิดบอกเพื่อจะแสดงให้ผมรู้ว่าตัวเองเป็นหลานที่ดีที่น่าภาคภูมิใจสุดๆ
" ก็ดีแล้ว ป้าจะได้มีเสื้อผ้าใหม่ๆบ้าง " ผมตอบก่อนจะรับกระดาษบางอย่างจากมือของหมอติ๊บที่ยื่นส่งมาให้
" อะไรเหรอ " ผมเอ่ยถาม
" อันนี้สลิปบัตรเครดิต แล้วก็นี่บัตรเครดิตของพี่ไม้ที่ติ๊บแอบยืมไปรูด  ฮาฮา " พูดจบเจ้าตัวก็เดินลั้นลาขึ้นบ้านไปกับป้าปล่อยความงุนงง และเจ็บใจไว้กับผมที่เสียรู้แบบไม่ทันตั้งตัวอีกครั้งแล้วเรา เฮ้ออออ  มันร้ายกาจนักไอ้หมอคนนี้





ช่วงค่ำของวันหลังจากผมและแม่วางมือจากการทำคนไข้ในคลินิคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และทำการปิดคลินิคจนเสร็จเรียบร้อยพร้อมกับที่ป้าและหมอติ๊บเองก็วางมือจากการทำกับข้าวมื้อค่ำให้พวกเราทั้งบ้านเป็นที่เรียบร้อยเช่นกัน
เมนูวันนี้คู่ป้าหลานภูมิใจนำเสนอ

ปลาส้มทอด  จากนครพนมส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งไปทั้งบ้าน  ปลาตัวใหญ่ที่ผ่านการหมักมาในระยะเวลาที่เหมาะสม ทอดจนเกรียมปล่อยไอร้อนลอยคละคลุ้งพร้อมกับหอมกะเทียมและพริกทอกที่ช่วยเพิ่มกลิ่นหอมให้เตะจมูกเข้าไปอีกและแต่งเติมให้ปลาส้มทอดมีสีสันน่ารับประทานยิ่งขึ้น

แกงป้าเห็ดโคน อันนี้ไม่รู้จริงๆว่ามีส่วนประกอบเป็นอะไรบ้างรู้แต่ว่ามีเห็ดโคนดอกใหญ่ ผักนานาชนิดและที่แน่ๆคือกลิ่นปลาร้าที่ชัดเจนแจ่มแจ้งและเรียกน้ำลายได้มากโข

ส่วนขนมหวานวันนี้ก็เป็นข้าวหลามที่ป้านำมาฝากตั้งแต่เมื่อวาน เพราะปริมาณมากบวกกับพ่อแม่ผมไม่สามารถานของหวานในปริมาณมากๆได้ จึงเหลือมาจนถึงวันนี้แต่ป้าและหมอติ๊บก็ประยุกต์ข้าวหลามธรรมดาๆไปเป็นขนมหวานที่หน้าตาคล้ายข้าวเหนียวถั่วดำไปจนได้แต่มันหอมกลิ่นไม้ไผ่ ได้รสชาตใหม่ที่น่าลิ้มลองไม่น้อยเลยทีเดียว
หลังจากจัดการอาหารค่ำเสร็จเรียบร้อยแล้วเจ้าตัวเล็กก็พาป้าไปยังห้องนอนก่อนจะหายเข้าไปคุยกันสองคนเป็นนานสองนาน เจ้าตัวเล็กจึงเปิดประตูห้องผมเข้ามาอาบน้ำอาบท่าออกมานั่งหน้าโต๊ะแป้ง
" พี่ไม้คับ พรุ่งนี้คนไข้เยอะมั้ยอะ " หมอติ๊บเอ่ยถามในขณะที่กำลังทาครีมอยู่หน้าโต๊ะแป้ง
" ก็มีพอสมควร ทำไมเหรอจ๊ะ " ผมแกล้งเดินมาถอดเสื้อถอดกางเกงเตรียมตัวไปอาบน้ำอยู่ข้างๆหมอติ๊บ
" ป้าเคยเปรยกับติ๊บนานแล้วว่าอยากไปเห็นทะเลซักครั้ง คราวนี้ป้ามาเยี่ยมและติ๊บเองก็ว่างด้วยก็เลยกะว่าจะพาป้าไปเที่ยวทะเล  แต่ไม่รู้จะไปยังไงก็เลยลองถามพี่ไม้ดูก่อนเผื่อพี่ไม้ว่างจะได้วานให้พาไปหน่อย "  หมอติ๊บตอบพลางออดอ้อนด้วยการหันมากอดพุงน้อยๆของผม
" ติ๊บลองเปิดดูคิวคนไข้พี่พรุ่งนี้ดูซิ แล้วก็ไปเอาตารางคนไข้ของแม่มาดูเผื่อเวลาไม่ตรงกันหรือโทรเลื่อนคนไข้ได้ก็โอเค " ผมเปิดทางให้ก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งลงบ้านไป ส่วนผมก็เข้าไปอาบน้ำจนเสร็จเรียบร้อยเปิดประตูออกมาจึงเห็นหมอติ๊บยิ้มลิงโลดอยู่บนเตียง
" เป็นอะไรหรือเปล่าเรา "  ผมถามงงกับท่าทีดีใจจนออกนอกหน้าของหมอติ๊บ
" แม่บอกว่าให้พี่ไม้ขับรถไปให้ส่วนคนไข้พรุ่งนี้มีไม่เยอะ  แม่รับอาสาทำคนไข้ของพี่ไม้ให้ด้วยตกลงว่าพรุ่งนี้พี่ไม้ขับรถพาติ๊บกับป้าเที่ยวทะเลนะ " เจ้าตัวบอกอย่างรวดเร็วก่อนจะเดินมาเขย่งขึ้นหอมเบาๆที่คางสากหนวดเคราของผม

" อ้อ ลืมบอกไปคืนนี้ติ๊บไปนอนกับป้านะพี่ไม้นอนคนเดียวระวังผีหลอกนะ "  พูดจบก็เปิดประตูออกไปทิ้งผมไว้กับความงุนงงและเสียดายยยย 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-02-2012 14:03:24

เอาความหวานมาเติมให้  ปนกับความเปรี้ยวจากความร้ายกาจของหมอติ๊บจะได้ไม่เลี่ยน

หวานๆ แต่ร้ายๆ ความลงตัวของหมอติ๊บ  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 14-02-2012 15:54:15

อิอิ พี่ไม้เอาจริงบ้างจิ ยอมหมอติ๊บตลอด

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 14-02-2012 15:55:30

...น่ารักเนอะหมอติ๊บ ป้ายังสาวอยู่เลย
...หมอไม้ก็น่ารักเนอะ หาเงินให้หมอติ๊บใช้งกๆๆ ขยันขันแข็งดีจริงๆๆ
...วาเลนไทน์ปีนี้ จะอวยพรให้ฉลองวันวาเลนไทน์ ให้สนุกก็คงไม่ได้แล้วเพราะหมอติ๊บไม่อยู่
...ขึนไปฉลองกับคนอื่นมีหว้งหมอไม้หัวแตก
...แต่ยังไงก็อวยพรให้มีความสุขทัังสองคนก็แล้วกัน ฉลองกันผ่านอินเตอร์เนตก็ได้เนอะ
...หมอไม้เอารูปปัจจุบันของหมอไม้มาโชว์บ้างสิจ๊ะอยากเห็นอะ บวมขึ้นหรือเปล่า ที่รักไม่อยู่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย:laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 14-02-2012 16:14:47

ถึงจะร้ายก็รักใช่ไหมละพี่หมอไม้  :กอด1: :กอด1:
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 14-02-2012 16:28:28

ฮ่าๆๆ เสียรู้อีกแล้ว เค้าขอได้ก่อนแล้วิ่งหนีไปนอนกะป้าเฉยเลย ฮ่ๆๆ ไม่ได้แอ้มแล้วคืนนี้ คุณหมอสุดหล่อ เสียใจด้วย ฮ่าๆๆๆ :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 14-02-2012 16:55:00

ค่าที่พักหมอติ๊บก็ไม่ต้องออกซักกะบาทเดียว       
ค่ารถไปทำงานก็ไม่ต้องออกเพราะมีผมหรือพ่อทำหน้าที่เป็นสารถี                                   
ค่าข้าวแต่ละวันก็ไม่ต้องออกซักกะแดงเดียวและที่ร้ายไปกว่านั้น                                   
เงินเดือนของผมก็ถูกจัดการโดยหมอติ๊บ

แบบนี้ไม่เรียกว่าหมอติ๊บร้ายนะคะ  แต่เรียกว่าหมอติ๊บฉลาดเป็นกรด  คิดซะว่าหมอติ๊บช่วยหมอไม้เก็บหอมรอมริบล่ะกัน

คุณป้าและคุณหลานน่ารักทั้งคู่เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 14-02-2012 19:47:47

พี่หมอติ๊บเก่งจังอะ วางแผนแนบเนียนอะคับ ตลกตอนที่ส่งสลิปให้พี่หมอไม้อะ ฮามากๆ

สุขสันต์ใันวันวาเลนไทน์คับพี่หมอทั้งสอง  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 15-02-2012 02:54:08

หมอติ๊บชนะเลิศค่า หมอไม้ยังไม่ชินอีกเหรอคะ อิอิ
ดูท่าว่าสมาชิกในบ้านหมอไม้จะเป็นแฟนคลับหมอติ๊บกันหมดเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 176
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 15-02-2012 05:14:07

ครอบครัวของหมอไม้น่ารักมากๆ หมอติ๊บโชคดีที่ได้เจอ
และรักกับหมอไม้ อาจเป็นเพราะว่าหมอติ๊บรู้จักตอบแทนบุญคุณ
ป้าและย่าชีวิตถึงได้เจอแต่สิ่งที่ดีๆ
สุขสันต์ในวันแห่งความรักนะคะ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 15-02-2012 08:15:21

555 หมอติ๊บ อ้อนให้อยากเเล้วจากไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 15-02-2012 09:02:33

 :pig4: :pig4: :pig4:
บอกได้คำเดียวว่าน่ารักโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :กอด1:กอดหมอติ๊บ
ปล.ขออนุญาติหมอไม้นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-02-2012 12:19:49

ไม่มีใครคิดจะกอดและปลอบผมบ้างเลยเหรอนี่  ใจร้ายกันจริงเว้ยคนแถวนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 15-02-2012 12:38:02

หมอไม้อย่าน้อยใจไปเลยคับ  พี่ๆๆน่ารักกันมากเลยคับ อยากมีอย่างงี้บ้างอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Minny_matzu68 ที่ 15-02-2012 13:38:23

หมอไม้และหมอติ๊บยังคงความน่ารักเหมือนเดิม หมอติ๊บนี่เหมือนจะแอบร้ายขึ้นทุกวัน555

รักกันไปนานๆนะคะ เป็นกำลังใจให้อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ค่ะูู๊^_______^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Magis ที่ 15-02-2012 14:13:09

หมาป่าเจ้าเล่ห์ แบบนี้แกะตัวน้อยๆขะหนีไปไหนพ้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 15-02-2012 20:58:28

น่าอิจฉาคุณป้าของพี่หมอติ๊บ มีหลานน่ารักแล้วก็แสนดีแบบนี้
คุณป้าต้องภูมิใจมากแน่ๆเลย แต่ๆๆมีคนน่าอิจฉากว่าคุณป้าอีก
นั่นคือๆๆๆๆ......พี่หมอไม้นั่นเอง มีแฟนน่าร้ากกกกกกกกกก
เจ้าเล่ห์นิดหน่อย พอให้ชีวิตไม่จืดชืด อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: @rnon ที่ 16-02-2012 00:44:10

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: กร้ากกกกกกก

หมอติ๊บ ชนะเลิ่ด ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


 :pigha2: :pigha2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 16-02-2012 01:27:32

 :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: mueypoo ที่ 16-02-2012 09:20:02

เข้ามาอ่านตั้งแต่ต้นจนถึงตอนปัจจุบัน

คู่หมอทั้งสองน่ารักมากเลย อ่านแล้วยิ้มตามตลอด

เป็นกำลังใจให้นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: z-Time ที่ 16-02-2012 10:16:04

หมอติ๊บ ฉลาด (แกมเจ้าเล่ห์นิดๆ) น่ารัก กตัญญูจริงๆ  :man1:

งัยหมอไม้ก็ต้องยอมอยู่แล้ว ดีกรีครบครันขนาดนี้

ยอมๆไปเถอะค่ะ คนเค้าออกน่ารัก 

ส่วนอ้อมกอด ก็มีหมอติ๊บแล้วทั้งคนเนอะ     FC เลยขอกอดหมอติ๊บแทน :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: loverken ที่ 17-02-2012 00:02:09

 o13
เย้ๆๆ อ่านทันแล้ว หมอตึ๊บน่ารักมากมาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 18-02-2012 03:41:46

หมอติ๊บ ร้ายกาจมากกกกก ฉกบัตรหมอไม้ไปช๊อป ใช้งานหมอไม้สารพัด แต่ก้อยังคงความน่ารักอยู่ดี 555

ตบไหล่หมอไม้ แปะๆ ทำใจนะหมอไม้ ก้อยอมเค้ามาตลอดอยู่แล้วนิ อย่าแค้นไปเลย 555  :z2:

ลั้ลลาๆๆๆ หมอติ๊บๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 19-02-2012 10:49:16

เฮ้ออ  หาแนวร่วมยากจริงวุ้ยเรา  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 19-02-2012 11:35:44

ประทับใจเรื่องนี้มาก ๆ เลยค่ีะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Modtanoy ที่ 19-02-2012 12:14:23

 :กอด1:หมอติ๊บ

 :jul3:หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 19-02-2012 12:24:03

หัวเรื่องมันยังไม่เปลี่ยนตอน ดีนะเนี่ยะแวะมาดู ^^

โดนหมอติ๊บยึดกระเป๋าตังซะแล้ววววว โถโถโถ น่าฉงฉาน

ตลกที่เอาการ์ดไปรูด เอานาาาาา อย่างน้อยน้อย หมอติ๊บก้อเอาสลิปมาให้ดูต่างหน้าเนาะ 555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 19-02-2012 16:31:19

 :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 19-02-2012 17:01:17

หมอติ๊บฉลาดอ่ะ  :z2: ทำก่อนบอกทีหลัง จะปฏิเสธก็ไม่ได้แล้ว
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 19-02-2012 19:37:00

โอ๊ โอ หมอไม้ไม่ต้องน้อยใจ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: kisssky ที่ 19-02-2012 20:34:33

หมอติ๊บยังคงน่ารักเหมือนเดิม

ต้องยืมมุขบัตรเครดิตจากหมอติ๊บไปใช้บ้างแล้ว ฮิฮิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 19-02-2012 20:48:19

คุณหมอติ๊บน่ารักมาก
เหมือนความน่ารักจะเพิ่มมากขึ้นทุกๆวัน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 20-02-2012 01:43:14

นอนตีพุงรอหมอไม้..... วันนี้จะโดนอะไรบ้างน่าาาา อิอิอิ :z3:

หมอติ๊บเบาๆความน่ารักลงบ้างนะคร๊าฟฟฟ เด๊วความดันหมอไม้ขึ้นเพราะความแค้นใจ 555 :z2:

เป็นกำลังใจให้คัฟหมอไม้ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 21-02-2012 17:14:24

น่ารักไม่เปลี่ยนแปลงคือหมอติ๊บ น่าสงสารที่สุดคือหมอไม้
หมอไม้อย่าน้อยใจเลย ยังไงแล้วแฟนคลับก็รักหมอไม้ กับหมอติ๊บ
เท่ากันอยู่แล้ว  :L1:
มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Ukita ที่ 22-02-2012 03:47:16

แว๊ก  :a5: อ่านมาสองวัน
ทันซะที :z2:
ยังไงก็มาสมัครเป็นแฟนคลับหมอไม้ แล้วกันสงสาร :laugh:
เป็นโรคเกลียมัว ต่อให้มีแฟนเป็นหมอ
ก็......รักษายาก คงไม่หาย :m15:
หัวอกเดียวกานนนน :z3: :z3: :z3:


เห็นหมอติ๊บแล้วนึกถึงตัวเอง พร้อมทุกอย่าง อีกไม่กี่เดือนจะจบแล้ว แต่ทำไม มันเหนื่อยจัง
นับถือในความพยามมากๆเลย   o13 //ก้มหน้าก้มตาเขียนโปรแกรมต่อไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-02-2012 10:12:47

กลับมารายงานตัวครับผม
ไม่ได้หายไปไหนมานะ  แค่อ่านเรื่องจากต้นฉบับพบว่ามันใกล้จะหมดสตอคที่เขียนไว้แล้ว
เลยไม่อยากจบไวๆ ก็เลยยืดไปนิดหน่อย ฮาฮา  เรียกเรตติ้งต่อ

เอาเป็นว่าติดตามเป็นกำลังใจให้ผมกับหมอติ๊บต่อไปนะครับ
เดี๋ยวเนื้อเรื่องจะเข้มขึ้นเรื่อยๆ  มีจุกพลิกโผอะไรยังไงติดตามกันต่อนะจะ
พรุ่งนี้ค่ำๆมาอัพตอนต่อไปให้คับผม   แล้วทะเลจะจืดกว่าที่คุณเคยสัมผัส  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 23-02-2012 11:45:20

จะรอนะคับพี่หมอ เขียนไว้เยอะๆนะคับไม่อยากให้จบเลยอยากอ่านต่อเรื่อยๆ เป็นกำลังใจให้คับ  :กอด1:
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 24-02-2012 04:52:48

อยากอ่านแล้ว มาต่อเร็วๆนะคะ ยังไม่อยากให้จบเลย
ถ้าจบตอนที่เขียนไว้แล้วก็อยากให้คุณหมอเขียนตอนปัจจุบัน
เพราะไม่อยากให้จบเลยจริงๆ เวลาเข้ามาก็จะเข้ามาอ่านเรื่อง
ของคุณหมอทั้งสองก่อนเป็นเรื่องแรก  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 24-02-2012 05:25:43

รอๆ ค่ะ อยากรู้ว่าทะเลจืดจะเป็นยังไง  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 24-02-2012 12:44:44

 :z2: :z2: :z2:
เข้ามาปูเสื่อรอเน้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 26-02-2012 16:43:56

เข้ามารอหมอไม้คะ  :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 26-02-2012 17:31:58

ทะเลมันจืด เพราะเกลือมันหายไปอยู่กับใครรึเปล่าน้อ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 26-02-2012 20:57:00

เผลอไม่ได้จริงๆ กับกระทู้นี้ เพราะมาลงโดยไม่รู้ตัว

หมอติ๊บยังคงน่ารักน่าตีจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: rabbie ที่ 27-02-2012 00:49:15

สวัสดีค่ะพี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บ

เพิ่งได้อ่านเรื่องของพวกพี่เองค่ะ ตอนนี้อ่านได้ถึงตอน 106 อยู่เลย

เหลืออีกเยอะเลยอ่าค่ะ แต่อ่านแล้วไม่เบื่อเลย ติดมากๆ

เรื่องของพี่ๆให้ข้อคิดเยอะเลยค่ะ เอาเรื่องของพี่ๆไปเล่าให้พี่ที่ทำงานฟัง เค้าร้องไห้ด้วยอะ

เค้าบอกว่าเรื่องมันซึ้งมาก ทั้งๆที่ตัวหนูเองไม่ร้องซักแอะ ฮ่าๆๆๆ

แต่ประทับใจเรื่องของพี่ๆจริงๆนะคะ เลยมาเม้นให้กำลังใจก่อนค่าาา

ไว้อ่านจบแล้วจะมาทักทายอีกทีนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Minny_matzu68 ที่ 27-02-2012 01:00:00

รออ่านอยู่นะคะ ติดตามความหวานจากหมอไม้กะหมอติ๊บอยู่ อิอิ

อยากรู้จริงๆ ทะเลจะจืดได้แค่ไหน5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 29-02-2012 11:31:16

อั้ยย่ะ คิดถึงคุณหมอทั้งสองคน มากๆเลยคร่า กอดๆๆๆ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

คุณหมอไม้เสียดายอะไรอ่า  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 29-02-2012 12:32:58

 :m22: แอบมาดูคุณหมอยังไม่มา พี่หมอไม้หายไปไหน :เฮ้อ:
 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 01-03-2012 02:27:54

มารอคุณหมอไม้คุณหมอติ๊บค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: rabbie ที่ 01-03-2012 21:40:13

อ่านทันแล้วค่ะพี่หมอไม้
กว่าจะอ่านทัน ใช้เวลาเป็นอาทิตย์เลยอะ
ได้เรียนรู้อะไรจากหมอติ๊บเยอะเลยค่าาาา
แต่มาไม่ทันเห็นรูปหมอติ๊บเลยอะค่ะ อยากเห็นหน้าหมอติ๊บมากๆ
ตอนนี้พี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บเป็นไงบ้างคะเนี่ย หายไปเลย
คิดถึงนะคะ มาอัพเดทบ้างนะคะหมอไม้


ปล. อยากได้เฟสบุ๊คของพี่หมอทั้งสองอะค่ะ ได้มั้ยคะพี่หมอออ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: kojibara ที่ 02-03-2012 18:51:18

เพิ่งจะมาได้อ่านเรื่องนี้เอง ไล่ตามอ่านตั้งแต่ต้น
ตอนนี้เพิ่งอ่านถึงตอน 52 เองค่ะ เพราะไล่อ่านทั้งเนื้อเรื่อง
แล้วก็คอมเม้นท์ทุกอันเลย
ยิ่งอ่านคอมเม้นก็ยิ่งทำให้เสียดายที่ไม่ได้เห็นรูปหมอติ๊บเลยย T^T
อ่านเรื่องราวของหมอติ๊บแล้วทำให้หนูรู้สึกว่า ตัวเองทำหน้าที่นักศึกษาได้ไม่เต็มที่เลย
พออ่านจบพาร์ทแรกไปแล้ว ทำให้คิดได้เลยค่ะ ว่าต้องตั้งใจเรียนให้มากกว่านี้
ยังไงก็จะเข้ามาทักทายบ่อยๆนะคะ

 o13 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอนอวสานแล้วจ้า
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 03-03-2012 12:27:09

เสื้อกาวน์เก่าๆ.......กับเราสองคน

ตอนสุดท้าย  ท้ายสุด

จากนี้ จนนิรันดร์







การเดินทางไฟลท์บังคับเริ่มต้นขึ้นในตอนเช้าตรู่วันอาทิตย์  หลังจากที่ผมตื่นนอนด้วยการปลุกที่น่าหมั่นไส้ของหมอติ๊บ 
จากเดิมตอนคบกันใหม่ๆหมอติ๊บมักจะปลุกผมด้วยการเกาคางบ้าง จูบคางผมบ้าง หรือบางทีผมก็ตื่นมาเพราะหมอติ๊บขดตัวงุดเข้าซอกอกของผม แต่หลังๆมานี้ทำไมมันไม่เหลือเค้าหมอติ๊บที่น่ารักของผมเอาซะเลยเพราะทุกเช้าเดี๋ยวนี้หมอติ๊บมักจะปลุกผมด้วยการขึ้นมานั่งที่พุงน้อยๆของผมแล้วขย่มเสียจนผมจุก บางทีก็บิดเนื้อน้อยๆตรงพุงน้อยๆของผมทำให้ต้องลุกขึ้นมาแต่เช้าอยู่หลายทีจนไม่กล้าจะนอนตื่นสายแบบนี้  แต่จะไปว่าอะไรเขาได้พอตื่นมาผมจะดุซะหน่อยว่าเล่นแบบนี้พี่เจ็บนะ  ก็จะพบกับหมอติ๊บที่ยืนเท้าซะเอวจ้องหน้าด้วยสายตาที่ดุดัน  ผมก็หดเสียไม่เหลือจนจะกล้าดุเขาอีกต่อไป  ยอมตามเคยซินะเรา

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเตรียมพร้อมแล้วผมก็ลงมาจัดการกาแฟหอมกรุ่นให้ตาตื่นในตอนเช้าเหมือนเช่นทุกวัน โดยที่วันนี้หมอติ๊บและป้านั่งเตรียมพร้อมรออยู่ที่โต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้วจากนั้นผมจึงเดินไปมอบหมายงานให้แม่ที่รับช่วงทำคนไข้ต่อให้ ก่อนจะออกรถในเวลาต่อมา

ทะเลเป้าหมายที่ผมเลือกไปวันนี้ก็คือทะเลปราณบุรี ด้วยเหตุผลที่ว่าใกล้และไปมาสะดวกประกอบกับผมและหมอติ๊บเองมีเวลาจำกัดเพราะเราตั้งใจกันแล้วว่าจะค้างหนึ่งคืนเท่านั้น โดยที่ป้าเองก็เห็นชอบด้วยเพราะไม่อยากรบกวนเวลาทำงานไม่อยากให้หลานเสียการเสียงานว่างั้น

ช่วงสายๆเราก็เดินทางมาถึงเป้าหมาย เราตัดสินใจพักในโรงแรมที่ติดทะเล มีระเบียงทางด้านหลังหันออกสู่ชายทะเล หลังจากเก็บสัมภาระเรียบร้อยแล้วหมอติ๊บก็เดินจูงแขนป้ามุ่งตรงสู่ชายหาดส่วนผมขอนั่งเล่นสบายๆด้านหน้ารีสอร์ทบนเก้าอี้ไม้สีขาว นอนเอนตัวอย่างสบายอารมณ์ท่ามกลางสายลมที่พัดมากระทบผิวกายให้ความรู้สึกสดชื่นเย็นสบายๆอยู่ตลอดเวลา
สองป้าหลานพากันเล่นน้ำทะเลอย่างสนุกสนาน หมอติ๊บวันนี้ที่ผมไม่ได้เห็นยังมีวี่แววของความใสซื่อเป็นเด็กน้อยอยู่มาก ยิ่งมาอยู่กับป้าแบบนี้ด้วยแล้วความเป็นเด็กก็กลับมาโดยธรรมชาติของหมอติ๊บเอง ทำให้ผมสบายใจและเอ็นดูกับภาพที่ได้เห็นเบื้องหน้าอยู่ไม่น้อย

ทำไมนะผมรู้สึกสบายใจทุกครั้งเมื่อได้อยู่ใกล้และได้เห็นภาพหมอติ๊บสนุกสนานมีความสุขผมเองก็รู้สึกดีไม่ต่างกันไปด้วย
หมอติ๊บบอกว่าการไปเที่ยวทะเลสำหรับผมและหมอติ๊บสองคนมันไม่ใช่เรื่องยุ่งยากลำบากและไม่ได้รู้สึกว่ามันมีความหมายอะไรมากไปกกว่าการหยุดพักผ่อนและกลับไปชาร์ทแบตให้ชีวิตได้มีแรงกำลังกลับมาสู้กับภาระอันหนักหน่วงที่เราทั้งสองคนต้องรับผิดชอบภายใต้คำว่าหน้าที่

แต่การพาป้ามาเที่ยวทะเลคราวนี้ มันคือส่วนเสี้ยวเล็กๆของการตอบแทนบุญคุณของคนหนึ่งคนที่เลี้ยงเธอมาด้วยความยากลำบาก มันคือการทำให้สิ่งที่อยากได้หรือสิ่งที่คาดหวังของป้าเป็นความจริง หมอติ๊บจึงรู้สึกว่าการมาเที่ยวทะเลคราวนี้มันเป็นมากกว่าการพักผ่อนของเราสองคนจริงๆ
ผมนั่งดูทั้งสองคนเล่นน้ำเล่นทรายกันอยู่ครู่ใหญ่จึงเห็นหมอติ๊บพาป้าเดินตรงมายังผมก่อนจะชวนกันขึ้นห้องอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวแล้วก็พักผ่อนกันครู่ใหญ่เราทั้งสามคนจึงไปทานอาหารที่ร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักเท่าไหร่นัก

พลบค่ำป้าพักผ่อนอยู่บนห้อง ผมและหมอติ๊บขอเวลาเป็นส่วนตัวปลีกออกมาเดินเลียบชายหาดตามประสาคนรักกัน
ทะเลกลางคืนที่ใครว่าเงียบสงบแต่มันกลับดูลุ่มลึกและน่ามองสำหรับผม
สายลมที่พัดให้เรายังสดชื่นลืมความเหนื่อยล้าที่เผชิญมาตลอดหลายเดือนจากการทำงานไปจนหมดสิ้น
ผืนทรายที่เราเหยียบย่ำยังคงหยัดยืนอยู่คู่กับทะเลไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน
และมือน้อยๆที่ผมเกาะกุมอยู่ตลอดเวลาที่เราเดินไปด้วยกัน

ผมหวนไประลึกถึงอดีตที่ผ่านมาผมคิดว่าตัวเองได้ทำหน้าที่ของการเป็นคนรักได้อย่างเต็มที่และดีที่สุดแล้ว 
ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้เกาะกุมมือน้อยๆนี้ 
มีความสุขทุกครั้งที่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วเห็นหนึ่งคนยังนอนอยู่ในอ้อมกอด
มีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหมอติ๊บเป็นคนแรกและคนสุดท้ายของวันและผมมั่นใจเหลือเกินไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น เราสองคนจะเดินเคียงข้างกันแบบนี้ไปอีกนานแสนนาน

ผมหยุดเดินแล้วหันหน้ามากอดหมอติ๊บ หมอติ๊บก็กอดตอผมกลับมา
ผมก้มลงจูบเบาๆที่หน้าผากหมอติ๊บ กอดแนบแน่นและเนิ่นนาน ส่งผ่านความรักที่มีล้นหัวใจสู่อีกใจหนึ่งดวงให้รับรู้
" พี่รักติ๊บนะ และพี่ก็มีความสุขมากที่มีติ๊บอยู่กับพี่แบบนี้ในทุกวัน  ไม่ว่าวันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นสัญญากับพี่ได้มั้ย ว่าจะรักจะอยู่กับพี่แบบนี้ไม่จากพี่ไปไหน พี่สัญญาจะดูแลติ๊บอย่างดีและพี่ก็สัญญาว่าจะทำให้ติ๊บมีความสุขในทุกๆวัน  พี่สัญญา "

" ขอบคุณครับพี่ไม้ ติ๊บก็รักพี่ไม้และพี่ไม้ก็เป็นมากกว่าความรัก เป็นมากกว่าคนรักของติ๊บ ติ๊บเคยบอกพี่ไม้แล้วไงว่าติ๊บไม่มีวันจะจากพี่ไม้ไปไหน จะอยู่กับพี่ไม้จนกว่าพี่ไม้จะไล่ติ๊บไปนั่นแหละแต่ติ๊บเองก็สัญยานะว่าจะทำหน้าที่ของคนรักอย่างดีที่สุด ให้สมกับที่พี่ไม้ให้ความรักติ๊บมา "

แทนคำตอบผมจูบเบาๆที่ริมฝีปากนุ่มละมุนนั้น ก่อนจะคุกเข้าลงต่อหน้าหมอติ๊บ
" วันนี้เป็นวันของเราสองคน  พี่คิดมานานมากแล้วและพี่ก็มั่นใจมานานมากแล้ว  คืนนี้เรา   เรา…แต่งงานกันนะ   แต่งงานกันที่นี่  ตรงนี้  แค่สองคน "

พูดจบผมก็สวมแหวนทองคำขาวที่ผมไปสั่งทำพิเศษให้หมอติ๊บ หัวแหวนเป็นเพชรเม็ดเล็กๆที่ทำเป็นตัวอักษร P เพราะเป็นพยัญชนะตัวแรกของชื่อของเราทั้งสอง  หมอติ๊บก้มหน้าปล่อยหยดน้ำตาแห่งความปลาบปลื้มใจให้อาบแก้ม  ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งในอ้อมกอดผมก่อนจะจูบผมเบาๆแทนคำขอบคุณและนี่ก็คงเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีของเราสองคนในการใช้ชีวิตคู่อย่างเต็มรูปแบบเสียที  แม้ในนิยายหรือละครบางเรื่องการแต่งงานเป็นจุดสิ้นสุดของเรื่องราวแต่ทว่าสำหรับผมตอนนี้มันคือการเริ่มต้นต่างหาก
" ขอบคุณนะติ๊บที่เกิดมาเพื่อพี่  เราจะรักกันและมีความสุขด้วยกันไปทุกวัน "


ขอให้พรุ่งนี้  ฟ้าเป็นใจกับเราด้วยและขอให้พรุ่งนี้ผู้อ่านจะเป็นกำลังใจให้กับเราสองคนต่อไปเช่นกัน




ขอบคุณสำหรับการติดตามอ่านด้วยดีเสมอมา  รักทุกคนคับ                                                   
หมอไม้ เกียร์มัว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 03-03-2012 12:39:52

ซาบซึ่้ง ครับ
.
เเต่งงานเเล้วก็ เกลียมัว อย่างเป็นทางการได้ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: mr.breakfast ที่ 03-03-2012 12:42:28

อ่านจนจบ อ่านวนไปมาหลายรอบ
ประทับใจมากๆครับ ขอให้พี่ทั้งสองรักกันนานๆ นะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 03-03-2012 12:57:22

 :o8: :o8: น้ำทะเลจืดจริงๆ หวานมาก
แต่ใจหายตอนสุดท้ายแล้ว  :เฮ้อ:
ขอบคุณพี่หมอไม้ที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆขอบคุณมากมาย
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 03-03-2012 13:06:12

ทั้งซึ้งทั้งอิจฉาปนกันไปหมด
ทั้งที่หมอไม้แอบนินทาหมอติ๊บยังงั้นยังงี้ แต่ทุกคำพูด ทุกการแสดงออกเต็มไปด้วยความรัก ความเอ็นดู
ต่างคนต่างดูแลกัน ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด ชีวิตนี้ก็เป็นสุขแล้ว
หมอไม้ขี้เกียจเล่าเรื่องแล้วเหรอคะ คนอ่านยังอยากอ่านต่ออยู่เลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 03-03-2012 16:48:36

อ่านแล้วอบอุ่นดีจัง ติดตามอ่านมาตลอด ขอบอกว่า
ไม่เสียดายเวลาเลยที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องของคุณหมอทั้งสอง
ขอบคุณหมอไม้และหมอติ๊บมากๆ นะคะ ที่นำเรื่องราวต่างๆ มาแบ่งปัน
ให้ได้อ่านกัน ได้ข้อคิดและการใช้ชีวิตดีๆ จากเรื่องของคุณหมอมากมาย :L1:
แต่ก็รู้สึกใจหายเหมือนกันนะคะ ตอนสุดท้ายแล้วจริงๆ หรือคะ
ยังอยากอ่านอยู่เลย ถ้าคุณหมอมีเวลาว่าง ก็เข้ามาทักทายแฟนคลับบ้างนะคะ
รักหมอติ๊บ และ หมอไม้ คะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: mueypoo ที่ 03-03-2012 16:51:11

ว้า จบแล้วเหรอเนี่ย ยังอยากอ่านความรักและการใช้ชีวิตของทั้งคู่อยู่เลย

ขอให้ทั้งสองหมอมีความสุขมากๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 03-03-2012 22:06:47

น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆ
ขอให้มีความสุขกันไปนานๆๆๆๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้
 :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 03-03-2012 22:32:10

แอบใจหายที่เห็นคำว่าตอนสุดท้าย  :sad4: :sad4:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆน่ารักๆ
ทุกครั้งที่อ่านเรื่องของคุณหมอทั้งสองคนจะยิ้มไปอ่านไปทุกครั้ง
สุดท้ายนี้ขอให้คุณหมอทั้งสองคนรักกันไปนานๆๆๆๆๆๆ
เหมือนกับชื่อตอนสุดท้าย "จากนี้ไปจนนิรันดร์"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 03-03-2012 22:54:00

ทะเลมันจืดที่ไหนละคะหมอไม้ มันหวานมากกกกกกกกกกกตั้งหากค๊า
ขอให้ความรักของหมอไม้กับหมอติ๊บมีแต่ความสุขนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ

ว่างๆ ก็มาทักทายกันบ้างน๊า ^^ ทั้งสองคน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 03-03-2012 23:18:22

ขอให้พี่ไม้กับหมอติ๊บมีความสุขมากๆ รักกัน นานๆ
และขอบคุณที่มาแบ่งปันเรื่องดีๆให้เราได้อ่านกันนะคะ 

ปล. เอาตอนพิเศษมาฝากพวกเราในเล้ามั่งนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 04-03-2012 00:32:52

หวาน น่ารัก แล้วก็โรแมนติกจังเลยค่ะ :o8:


แต่ว่าหมอไม้จบเรื่องแล้วเหรอค่ะ  ยังอยากอ่านต่ออ่ะ :เฮ้อ:

ไว้ถ้าคุณหมอว่างเมื่อไหร่ นานๆที ก็มาต่อเป็นตอนพิเศษก็ได้ค่ะ


แต่ถ้าไม่ไหว ก็ไม่เป็นไรค่ะ ก็ขอบคุณคุณหมอทั้ง 2 คนและน้องHackz ที่นำเรื่องเล่าดีๆมาให้ชาวเล้า

ได้ทั้งสาระ ข้อคิดดีๆ ความสนุกสนาน แก่ผู้อ่านนะค่ะ  o13:pig4:


PS :  อยากให้มีทำเป็นรวมเล่มจังเลยค่ะ  อยากเก็บไว้อ่านตลอดๆที่คิดถึง และเป็นที่ระลึก  :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 04-03-2012 15:51:24

ตอนสุดท้ายแล้วหรอเนี่ย เค้ายังไม่ได้อ่าน ขอแปะไว้ก่อนเน้อ

เรื่องจบแล้ว คงคิดถึงคุณหมอทั้งสองมากมาย ขอบคุนสำหรับเรื่องราวดีๆที่แบ่งปันให้ได้อ่านกัน

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดี จากคุณหมอติ๊บ เค้าได้มาเยอะเลยแหละ เรื่องนี้จะอยู่ในใจของเค้าเสมอ

คุณหมอทั้งสองเป็นไอดอลของเค้าเลยนะคะ :o12: :o12:

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 04-03-2012 16:08:23

ขอบคุณสิ่งดีๆที่ผ่านมาแล้วเอามาเล่าสู่กันฟัง  แม้จะไม่ได้เข้ามาเล่าอีก  ก็คงเหลือแต่ความทรงจำที่ดี ขอให้คุณหมอทั้งสองมีความสุขตลอดไป


          "ความรัก เมื่อนานไปอาจจืดจางลง  หากแต่ความผูกพันธ์และความศรัทธาซึ่งกันและกันเท่านั้น ที่จะร้อยรัดให้คนสองคนอยู่คู่กันตลอดไป"

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 04-03-2012 20:58:05

 :L2:
ขอให้หมอไม้รักหมอติ๊บ
ขอให้หมอติ๊บรักหมอไม้
รักกันอย่างนี้ตลอดไป
ปล.ถ้ามีเรื่องอะไรที่พิเศษๆก็มาเล่ากันฟังบ้างนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: rabbie ที่ 04-03-2012 23:47:32

ใจหายอะ จบแล้วเหรอคะ :m15: :m15:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่ให้ข้อคิดอะไรหลายๆ อย่างนะคะ
ขอให้พี่หมอทั้งสองรักกันไปนานๆ รักกันไปจากนี้จนนิรันดร์เลยนะคะ
เป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองค่ะ

ปล. ถ้าว่างๆ กลับมาต่อตอนพิเศษให้บ้างนะคะพี่หมอไม้ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: kojibara ที่ 05-03-2012 01:20:53

ตอนสุดท้ายแล้วหรอคะ??
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ไม่กี่วันเอง
เลยไม่มีโอกาสได้คุยกับหมอติ๊บ หมอไม้
ไม่มีโอกาสได้เห็นรูปพี่หมอทั้งสองคน
แต่แค่ได้อ่านคอมเม้นท์ก็มีความสุขแล้ววว
พวกพี่ไม่มีFBหรอคะ?? อยากติดตามไปตลอดจริงๆ
พูดได้เลยว่า อ่านเรื่องเล่านี้แล้วได้ข้อคิดมากมายจริงๆ
นิสัยของหมอติ๊บและหมอไม้ทำให้หนูเอาไปปรับใช้ด้วยค่ะ
ชื่นชมพี่ๆทั้งสองจริงๆนะคะ

 :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 05-03-2012 09:56:02

 :L2: ฮิ้ววววววววววววววววววว ฉลองคะ ฉลอง อย่างนี้มันต้องฉลองงงงง :กอด1:

ยอมแล้วคะ ทะเลจืดดดดดดดดดดดดดด ของจริง เห็นแล้วหมดคำโต้แย้งงงงงงงงงงงง
น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก............อ่านแล้วซึ้งอบอุ่นมากคะ

ขอแสดงความยินดีคู่แต่งงานใหม่ด้วยยยยยจ้าาาาาาาาาาาาาาาา~~~~~~~~~~~~~จัดฉลองที่ไหนแจ้งข่าวหรือมาเล่าให้ฟังกันบ้างนะคะ.......
จบแล้วใช่มั้ยคะเนี่ย ซึ้งงงงงงงงงงงง มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :กอด1: :man1: :impress2:....

ถ้ามีโอกาส มีเรื่องน่ารักมีเรื่องตลกหวานนนนนนนนนนนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อะไร ไม่อยากเก็บไว้คนเดียวมาเล่าต่อได้นะคะ
จะเข้ามาเยี่ยมเยียนเรื่อย ๆคะ
ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆเลยคะ คุณหมอทั้งสอง...ได้แง่คิดและการดำเนินชีวิตจากที่คุณหมอเล่ามามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยคะ
ขอบคุณจริงๆๆคะ
โชคดีตลอดไปนะคะ มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคะ.....

ปล. แต่งงานกันนานหรือยังคะเนี่ย คนหล่อเกีียร์ัมัวร์ อิอิ :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 05-03-2012 10:34:25

ประทับใจมากค่ะ
ขอให้มีความสุขกันตลอดไปนะคะ  :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 05-03-2012 13:05:20

ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้อย่างดีเสมอมาครับ
ทั้งในบอร์ดและในเฟสบุค
มีหลายคนบอกให้ผมทำรวมเล่ม  แต่คิดไปคิดมาคงไม่คุ้มเพราะคงหนาเป็นเท็กซ์วิชาการแน่ๆ
ก็เล่นปาไปหลายร้อยหน้า  เลยคิดว่าให้ทุกคนได้มีโอกาสอ่านในบอร์ดและเก็บความรู้สึกดีๆร่วมกันไปตลอดก็พอครับ

แต่ไม่ต้องห่วงนะเพราะจะหมั่นมาเยี่ยมมาทักทายบ่อยๆ
ไว้มีโอกาสจะมาเผาหมอติ๊บให้ฟังเป็นระยะๆครับผม
ถึงแม้จะกลัวเขาเอาคืน มากมายก็ตาม  แฮๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Sabaijai ที่ 05-03-2012 13:30:43

สุดท้ายแล้วเหรอค่ะเนี่ยคุณหมอ...แอบใจหาย
...ขอบคุณทุกเรื่องราวดีๆมากมายที่คุณหมอนำมาแบ่งปันนะคะ
ขอให้มีความสุข...จากนี้...จนนิรันดร์  :L2:
 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.21
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 05-03-2012 14:40:50

 :m15: ง่าาาาาใจหายยยตอนสุดท้ายแย้ววว แต่หวานมากๆๆ อ่านไปยิ้มไปตลอด

เป็นกำลังใจให้ตลอดน่าาาาหมอไม้ หมอติ๊บ :L2:

ป.ล. หมอไม้คัฟ บิ๊กขอเฟสบุ๊คหน่อยจิคัฟ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 05-03-2012 14:58:15

สุดท้ายและท้ายสุดจริๆง หรือค่ะ   ขอเป็นกำลังใจและขออวยพรให้หมอไม้ - หมอติ๊บ มีความสุขมากๆ ถ้ามีเหตุการณ์ใดๆ ที่ไม่เข้าใจกัน ขอให้นึกถึงวันดีๆ ที่มีด้วยกันนะคะ


 :pig4: :3123: :กอด1:  ขอบคุณหมอไม้และหมอติ๊บ  กับเรื่องราวดีๆ ในชีวิตที่นำมาเล่าให้ฟัง มีครบทุกรสชาติ 

ว่างๆ ก็แวะมาทักทายผู้อ่านบ้างนะคะ  หรือเขียนเรื่องราว ตอนพิเศษๆ มาให้คนอ่านได้รับรู้เรื่องราวบ้าง 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 06-03-2012 08:19:21

ขอบคุณมากคะคุณหมอไม้
แวะเข้ามาทักทายแฟนคลับบ่อย ๆ นะคะ
อยากรู้เรื่องของหมอติ๊บจัง ตอนนี้เป็นงัยบ้าง
สบายดีหรือเปล่า จะกลับมาเมืองไทยเมื่อไหร่
คิดถึงนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: rabbie ที่ 07-03-2012 00:11:29

แวะเข้ามาทักทายพี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บ
พี่หมอไม้แวะเข้ามาทักทายบ่อยๆนะคะ
เดี๋ยวเค้าจะแวะเข้ามาบ่อยๆเหมือนกัน
ขอเฟสบุคพี่หมอบ้างได้มั้ยคะ เค้ายังไม่เคยเห็นพี่หมอติ๊บเลยยยย
แต่ถึงยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้พี่หมอทั้งสองตลอดไปค่าาา :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 08-03-2012 11:39:13

 :กอด1:ดันให้ อิอิ ...ถ้าเผื่อใครยังไม่ได้อ่านตอนจบ อิอิ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 08-03-2012 23:10:24

ว๊ากกกก ติดงานยาวไม่ได้เข้ามาอ่าน 20 วัน พี่หมอไม้มาลงตอนจบซะแล้วววว แงๆๆๆ น้องขออวยพรให้รักกันนานๆ ครับบบ ยังไงพี่หมอไม้เข้ามาเล่าตอนพิเศษบ้างนะครับ จะแอบแวะเข้ามาดูเรื่อยๆๆ  :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 08-03-2012 23:45:04

  จบซะแล้วพี่หมอไม้...ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆที่นำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ
ถ้าถามว่ารวมเล่มไหม? อยากได้นะคะ แต่คนอ่านหลายคนบ่จ้ายคนหมอ เก็บสตังค์บ่ทัน ๕๕
ที่สำคัญมันหนามาก

อยากให้คุณแฮกซ์ ยะฮู อยู่ไสหว่า กลับมาแก้หัวข้อรีพลายก่อนนิดนึง เพราะคนไม่เข้ามาก็ไม่รู้

รอพี่หมอติ๊บด้วยค่ะ ^ ^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 10-03-2012 09:10:53

 :L2:
คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บจังเลย
 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: OrlY ที่ 10-03-2012 12:16:47

หวานมากคะ... ว่าแต่แต่งงานกันนานหรือยังเนี่ย
ว่างๆ แวะมาทักทายกันบ้างนะคะ
คิดถึงคุณหมอทั้ง 2 นะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: four4 ที่ 11-03-2012 01:55:06

ติดตามอ่านเรื่องราวของพี่หมอสองคนมานานแล้ว อ่านแล้วก็อินจัดเพราะผมเป็นคนจังหวัดนครพนม เหมือนพี่ติ๊ป บรรยากาศ อาหาร สถานที่ต่างๆทำให้ผมคิดตามได้อย่างง่ายดาย  ลุงของผมเคยเป็น ผอ.โรงเรียนที่พี่ติ๊ปเรียนสมัยมัธยมด้วย ผมอ่านแล้วเห็นภาพตามทุกอย่าง ไร่ยาสูบที่ริมโขง ก็ต้องเอามาเข้าโรงบ่มที่สถานียาสูบ ที่ลุงผมอีกคนเป็นหัวหน้าสถานีแน่ๆ ผมแน่ใจว่าน่าจะเดาถูกว่าบ้านพี่ติ๊ปที่นครพนมนี่อยู่ตำบลไหนเลยล่ะ ซาบซึ่งมากกับความรักที่พี่ไม้และพี่ติ๊ป มีให้กัน ....อ่านไปแล้วก็ได้แต่คิดตาม ว่ามันจะมีใครที่รักกันได้มากมายขนาดนี้เลยหรอ?.... คุณหมอทั้งสองคนคงเป็นเนื้อคู่กันจริงๆ เอาใจช่วยในความรักของทั้งคู่ครับ ขอเป็นแฟนคลับของพี่หมอทั้งสองตลอดไป^^^ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 12-03-2012 23:56:18

หายไปหลายวัน เพิ่งได้เข้ามา
ใจหายเลยค่ะ
แต่ก็ดีใจที่คุณหมอไม้บอกว่าจะมาทักทายกันบ่อยๆ
คุณหมอติ๊บมาด้วยนะคะ
ขอบคุณแนวคิด แนวทางการใช้ชีวิตและทุกสิ่งทุกอย่างนะคะ
ชื่นชมคุณหมอทั้งสองมากค่ะ
ขอให้รักกันตลอดไปนะคะ
รักคุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 14-03-2012 01:07:26

คิดถึงคุณหมอ :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: pjaejin ที่ 14-03-2012 19:34:05

พี่ไม้อ่า งอลลลลลลลลล
เค้ายังอยากติดตามเรื่องราวของพี่ไม้กับน้องติ๊บอยู่เลยน้า
ยังงัยก้อกลับมาลงตอนพิเศษ อัพเดทสารทุกข์สุขดิบบ่อยๆนะคะ
ดีใจที่ได้รู้จักทั้ง2คนค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 14-03-2012 23:02:24

ติดตามอ่านชีวิตหมอไม้และหมอติ๊บมาตั้งแต่เริ่มแรก จนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว
ถ้าจะไม่ได้อ่านอีกแล้ว คงเหมือนขาดอะไรไปเลยนะคะเนี๊ยหมอไม้  :monkeysad:
อ่านไปพร้อมด้วยการซึมซับแง่คิดของหมอติ๊บที่ผ่านการถ่ายทอดโดยหมอไม้
ขอบอกว่าประทับใจมากคะ หมอไม้เล่าบรรยากาศต่างๆ ที่นครพนมจนอยากไปเที่ยวซักครั้ง
และก็มีโอกาสไปเที่ยวที่นครพนมจริงๆ โดยมาจากหมอติ๊บเลยนะคะ  :really2:
ได้ไปกราบไหว้พระธาตุพนมในหลายๆ อำเภอ
จนมาวันนี้ที่ถึงตอนสุดท้ายของเรื่องเล่าจากหมอไม้ แต่ชีวิตของทั้งสองยังคงต้องดำเนินต่อไป
จริงๆ แล้วคนเป็นนึงที่ขอบอกว่าไม่เบื่อเลยที่จะติดตามอ่านเรื่องราวของทั้งสองหมอไปเรื่อยๆ
อยากให้หมอไม้มาเล่ามาคุยเรื่องราวให้ฟังเรื่อยๆ ยิ่งถ้าหมอติ๊บเรียนจบกลับมาจาก ตปท
ก็มาเล่าสู่กันฟังบ้างไรบ้างนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 15-03-2012 17:48:56

....หวานซะ ว่างๆก็เข้ามาเผาหมอติ๊บอย่างที่ว่านะ รออ่านจ้า
....หรือเอาตอนพิเศษที่อยากเขียนมาเขียนก็ได้ ยังอยากอ่านอยู่นะจ๊ะ
....คนอื่นอ่านกันตั้งนานแล้วพีพึ่งได้อ่านก็หมอไม้ไม่แก้ที่ชื่อเรื่องนี่นา :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 18-03-2012 03:19:38

คิดถึงคุณหมอไม้คุณหมอติ๊บค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 19-03-2012 11:21:10

กลับมาอ่านอีกรอบ เพราะคิดถึง ^^

เพิ่งเห็นว่าพี่ติ๊บเป็นคนท่าอุเทน พ่อเพื่อนนู๋เป็นนายอำเภออยู่ ^^

ถึงเรื่องจะจบแล้ว แต่คุนหมอทั้งสองอย่าลืมแวะเวียนมาทั้งทายคนในนี้บ้างน้าาาา

ปล.วันก่อนไปไหว้พระที่วัดเสมียน แวะกินบัวลอยหน้าตลาดเจ้าอร่อย นึกถึงพี่ไม้กะพี่ติ๊บเลย เพราะคอนโดอยู่แถวนั้นชิมิ?? ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 19-03-2012 13:03:34

 :L2:
คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-03-2012 12:32:22

มาทักทายด้วยควมคิดถึง  และหวังว่าจะยังคิดถึงหมอฟันหล่อๆอย่างผมบ้างนะคร้าบบบบบบ

ส่วนหมอติ๊บอีกไม่นานคงมีข่าวดีมาฝากทุกคนเร็วๆนี้   เป็นกำลังใจให้หมอติ๊บกันต่อไปน่ะคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: badcow ที่ 25-03-2012 13:13:48

ข่าวดีจากหมอติ๊บ? หมอติ๊บสูงขึ้น !!! 555
.
ไม่รู้เรื่องอะไร แต่ยินดีล่วงหน้าไว้ก่อนค้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 25-03-2012 15:58:44

ว่าที่ด๊อกเตอร์หรือเปล่าคะ ยินดีด้วยค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 25-03-2012 16:08:38

รอฟังข่าวดีพี่หมอติ๊บ
คิดถึงคุณหมอทั้งสอง  :กอด1: :กอด1:
รอๆๆๆๆๆ  :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: mueypoo ที่ 25-03-2012 16:20:39

มารอติดตามข่าวดีของหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 25-03-2012 16:28:09

รอฟังข่าวดีค้าาาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 27-03-2012 19:06:42

คิดถึงหมอไม้ หมอติ๊บ มากๆเหมือนกันนะคะ
ข่าวดีของหมอติ๊บคงจะเกี่ยวกับเรื่องเรียนแน่เลย
ขอแสดงความยินดีล่วงหน้าไว้เลยแล้วกัน
เพราะเชื่อว่าหมอติ๊บต้องประสบความสำเร็จอยู่แล้ว
ยังไงแล้วรบกวนหมอไม้เข้ามาบอกข่าวดีด้วยนะคะ
(มีความรู้สึกยินดีและรักหมอติ๊บจริงๆนะคะ)
ฝากบอกหมอติ๊บด้วยนะคะว่าแฟนคลับทุกคนคิดถึง :กอด1:

อยากอ่านตอนพิเศษจากหมอไม้จังเลย ถ้าหากมีเวลาว่าง
ก็มาเขียนเล่าให้แฟนคลับได้หายคิดถึงสักหน่อยนะคะ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: คนอ่าน ที่ 28-03-2012 22:10:47

น่ารักๆคิดถึงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 31-03-2012 08:57:09

 :L2:
รอฟังข่าวดีหมอติ๊บ
ปล.หยุดยาวช่วงสงกรานต์หมอไม้จะไปหาหมอติ๊บหรือหมอติ๊บมาหาหมอไม้ 555
ปล.1 หมอไม้ถ้าว่างก็มาต่อตอนพิเศษบ้างนะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 31-03-2012 23:13:10

คิดถึงคุณหมอไม้คุณหมอติ๊บค่ะ
รอข่าวดีคุณหมอติ๊บนะคะ
ขอบคุณคุณหมอไม้มากค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: kkook ที่ 01-04-2012 00:06:34

คิดถึงคุณหมอทั้งสองคนเลยค่ะ
ข่าวดีของหมอติ๊บ? ใกล้จะเรียนจบแล้วรึเปล่าน้าา
ถ้าใช่ก็ยินดีกับหมอติ๊บด้วยนะค่ะที่ประสบความสำเร็จไปอีกขั้น
แล้วก็ยินดีกับหมอไม้ด้วยที่หมอติ๊บจะกลับมาอยู่ใกล้ๆแล้วว  :L2: :3123: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: monoii ที่ 01-04-2012 13:54:52

อ่านจบแล้วจ้าาาาา

อ่านจบแล้วก็สมัครเป็นแฟนคลับหมอกะติ๊บน้อยซะเลย

เรื่องนี้เห็นมานานแล้ว แต่ก็ไม่ได้อ่านสักที เพราะมานยังไม่จบ
แต่สุดท้ายก็ได้อ่าน เพราะมีพี่เกริ่นให้ฟัง

พอมาอ่านก็ไม่ผิดหวังค๊า

ยังไงก็ขอให้ทั้งสองหมอ รักกันไปจนวันสุดท้ายของชีวิต
ดูแลกันไปจนถึงที่สุด
และก็ให้สมหวังกับการเปิดศูนย์การแพทย์ด้วยนะคะ

ปล. หมอกะติ๊บ น่ารักที่ซู้ดดดด อิจฉาหมอไม้(แก่) อ่ะ อิอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 02-04-2012 15:17:11

 :b: ....ขอให้คุณหมอสุดหล่อมีความสุขที่สู้ดดดดดดดดดดค๊า...:a:

v
v...รอฟังข่าวดีว่ามีข่าวดีอะไรอิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 02-04-2012 17:08:14

 :L2: :L2: :L2:
 :L2: :L2:
 :L2:
Happy birthday กับคุณหมอด้วยคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 02-04-2012 19:29:15

ตีเนียนมาอวยพรวันเกิดหมอไม้ด้วยคน อิอิ  :HBD1:ขอบคุณ kiss koki ที่จำได้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 02-04-2012 22:20:53

สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณหมอไม้
ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 02-04-2012 23:21:01

มาแฮปปี้เบิร์ดเดย์คุณหมอไม้ด้วยคนนะคะ   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 03-04-2012 23:07:25

สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณหมอไม้(ย้อนหลังค้าาาา)

สุขภาพเเข็งเเรง เฮงๆๆรวยๆๆนะค่ะ :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Amheihei ที่ 05-04-2012 22:59:48

อ้างจาก: Amheihei ที่ 05-04-2012 21:15:41  

ขอสารภาพว่า เข้ามาอ่านเรื่องนี้ด้วยความไม่ตั้งใจ :monkeysad: แต่เมื่อได้อ่านแล้วต้องยอมรับว่า คุณหมอไม้ได้เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับคนรัก(หมอติ๊บ) ผ่านตัวอักษร ที่ทำให้คนอ่านหลงรัก คุณหมอติ๊ป ไปด้วย (เดียะหมอไม้ :z6: คนอ่าน) มันเป็นสิ่งที่ไม่ง่ายเลยที่ คนรักคนนึงสามารถบรรยายความรู้สึกของตนเกี่ยวกับคนรักผ่านตัวอักษร ได้อย่างลึกซึ้งกินใจ ทำให้ผู้อ่านเกิดอารมณ์ร่วม จากความน่ารักของหมอติ๊ปทำให้คนอ่านรู้สึก หลงรักคุณหมอติ๊ป (อย่างที่หมอไม้เคยกล่าวในเนื้อเรื่อง) ด้วยความที่เป็นคนบ้านนอก(เสน่ห์คนบ้านนอก ความซื่อ) และความกตัญญู ความน่ารัก การอ่อนน้อมถ่อมตน ความมีน้ำใจ  และการเอาใจใส่คนรอบข้าง และสิ่งต่างๆ อย่างที่หมอไม้ได้กล่าวไว้ในเนื้อเรื่องว่า รักหมอติ๊บเพราะเป็นหมอติ๊ป คนอ่านไม่แปลกใจเลย ทำไม หมอไม้ถึงได้รักหมอติ๊ป มากมายขนาดนี้ ทำให้คนอ่านรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องราวจากการถ่ายทอดจากหมอไม้ ฝากหมอไม้ ขอบคุณหมอติ๊บด้วยเน้อ ที่ทำให้คน คนนึงรู้สึกมีกำลังใจที่จะก้าวเดิน ผ่านสิ่งต่างๆที่รุมเร้าจนรู้สึกท้อใจ และรู้สึกมืดมนไร้หนทาง ที่จะก้าวต่อไป แต่เมื่อได้อ่านเรื่องราวของ หมอติ๊ปที่ถ่ายทอดโดยหมอไม้ ทำให้ได้รับกำลังใจ อย่างมากมาย ได้แง่คิดในการใช้ชีวิต และรู้สึกได้ถึงความเป็นนักสู้ของหมอติ๊ป จนคนอ่านรู้สึกละอายใจ ที่เคยรู้สึกว่่าตัวเองไม่เคยสู้จนถึงที่สุดอย่างหมอติ๊ปเลยสักครั้ง หมอติ๊ปทำให้คนอ่าน มีกำลังใจ มีแนวคิดในการดำเินินชีิวิตในทางบวกมากขึ้น กล้าที่จะลองทำสิ่งใหม่ๆ ไม่ปิดกั้นตัวเอง ขอบคุณหมอติ๊ปอีกครั้ง และเป็นกำลังใจให้หมอไม้ เขียนเรื่องราวของของหมอติ๊ป(คนน่ารักที่ไม่ได้มีดีแต่หน้าตาอย่างเดียวของหมอไม้)และหมอไม้ (สุดหล่อ ที่ไม่มีใครสามารถเทียบเคียงได้ของหมอกระติ๊ป)ต่อไป  :กอด1: ด้วยเน้อ  HB day ย้อนหลัง :L2: :L2: ขอให้มีความสุขที่ได้รัก และสุขที่ได้ดูแลความรัก ได้รับความรักจากหมอติ๊บตลอดไป อ้อ!ดูแลน้ำหนักให้คงที่ตลอดไป  นะหมอไม้ ฮิฮิ :laugh: (ข้อความสุดท้ายหมออย่าเคืองเค้านาเค้าหวังดี กลัวหมอติ๊ป จำหมอไม้มะได้ :pigha2: :pigha2:)  :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: icyblue ที่ 06-04-2012 10:26:18

ร้อ รอ ฟังข่าวดีของคุณหมอติ๊บ  :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 14-04-2012 08:24:47

ช่วงสงกรานต์ไปเที่ยวไหนกันบ้างคะคุณหมอไม้
แล้วคุณหมอติ๊บกลับมามั๊ยเอ่ย
มีความสุขในช่วงสงกรานต์นะคะ
คิดถึงคุณหมอทั้งสองค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: vascular ที่ 16-04-2012 03:05:00

พึ่งเริ่มอ่านถึงตอน 37 โอ้ววว หนทางยังอีกยาวไกล

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Whitel3eal2 ที่ 17-04-2012 23:03:53

วันนี้ไปหม่ำไอติมสเวนเซ่น ที่บิ๊กซีสะพายความ นึกถึงหมอติ๊บขึ้นมาทันที ^___^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: luvli ที่ 21-04-2012 19:38:58

ผมติดตามเรื่องราวของพวกพี่มาตลอด ผมรู้สึกอิ่มเอมใจไปกับความรักที่พี่สองคนมีให้กันมากครับ ความรักของพวกพี่เป็นสิ่งที่มีค่ามาก ผมหวังว่าซักวัน ผมคงจะเจอและพบรักแท้แบบพวกพี่บ้าง ยังไงอย่าลืมมาลงตอนพิเศษให้อ่านบ้างนะครับ และสุดท้ายนี้ ขอขอบคุณพี่สองคนมากที่มาแชร์ประสบการณ์ให้ผมรู้ ผมนำเอาข้อคิดหลายๆๆอย่างจากพวกพี่ไปใช้ในการดำเนินชีวิต มีประโยชน์มากๆๆครับ ขอบคุณจากใจอีกทีครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 24-04-2012 20:41:57

 :3123: :3123: :3123:

คิดถึงหมอไม้ ก่ะ หมอติ๊บ ที่ซู๊ดดดด

เป็นงัยบ้างคร๊าฟฟฟฟฟ สบายดีม้ายยยยย ส่งเสียงหน่อยนะคร๊าฟฟฟฟ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 28-04-2012 07:21:27

มารอตอนต่อไปนะคับ :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 01-05-2012 23:19:39

หมอไม้ ยู๊ฮู หายไปเลยเข้ามาอัพเดทบ้างสิคะ
สงกรานต์ที่ผ่านมาหมอติ๊บกลับมาเมืองไทยรึปล่าว
ไปสวีทที่ไหนกันนะ มาเล่าบ้างสิคะ คิดถึงๆ สองหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 05-05-2012 16:50:10

คิดถึงหมอไม้หมอติ๊บมากๆเลย
ไม่ได้อ่านแล้วรู้สึกเหงามากๆ
เข้ามาทักทายกันบ้างนะคะ
ยังรออยู่เสมอนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 05-05-2012 22:55:40

สวัสดีวันดี วันที่ 5 เดือน 5 ปี 55 ค่ะ
คิดถึงคุณหมอไม้คุณหมอติ๊บมากค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: topphy ที่ 14-05-2012 05:09:09

 เพิ่งเข้ามาอ่านได้นิดหน่อยแต่ขอเมนต์ไว้ก่อนนะครับ :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 28-05-2012 21:15:21

 :L2:
หมอไม้เข้าส่งข่าวคราวบ้างนะ
คิดถึง
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 31-05-2012 20:01:38

เอฟซีในเล้าคิดถึงนะคะหมอไม้หมอติ๊บๆ คิดถึงกันบ้างมั้ยค่ะ
มาอัพเดทชีวิตรักในอ่านบ้างนะคะ ยังรอคอยเสมอค่ะ :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: @rnon ที่ 01-06-2012 11:50:38

 :mc4:

ขอให้มีความสุข และ รักกันตลอดไปนะครับ     :L1:  :L1:  :L1: 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Timpooh ที่ 09-06-2012 20:02:25

เพิ่งได้เข้ามาอ่านได้ 40 ตอนกว่าๆ
ตอนแรก(แอบ)ตกใจ ที่ว่าหมอติ๊บเป็นคนนครพนม
ว๊าวววว *O* คนบ้านเดียวกัน แต่คนละอำเภอ
อุ๋ย! สมัยนั้น...เค้ายังไม่จบประถมเลย(แอ๊บหน้าเด็ก ตาใส จิตใจบริสุทธิ์ ^^)

รอติดตามเรื่องคุณหมอทั้งสองอยู่นะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-06-2012 20:05:51

รอตอนต่อไปค่า :) :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 17-06-2012 23:40:58

คิดถึงพี่หมอทั้งสองที่สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 20-06-2012 22:33:50

จบแล้วเหรอคร้า คุณหมอ ว่างๆ
มาเล่าเรื่องราวน่ารักๆ ให้ฟังอีกนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: behappy ที่ 20-06-2012 23:08:57

เข้ามาอ่านโดยความบังเอิญ

ตอนนี้อ่านถึงตอนห้าสิบกว่าแล้วค่ะ ติดมากๆ เมื่อวานบอร์ดล่มไปทีนี่ถึงกับลงแดง

อยากจะบอกว่าชอบมากๆ นี่เป็นเม้นแรกของบอร์ดเลยนะเนี่ย ><

ตอนแรกๆที่เล่าชีวิตของหมอติ๊บ ทำเอาร้องไห้เลยค่ะ ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายมากๆ

แต่ชีวิตรักของหมอไม้กะหมอติ๊บนี่ยิ่งกว่าหลายเท่า ไม่คิดว่าจะมีคู่ที่น่ารักแบบนี้อยู่บนโลกเลยนะเนี่ยย :-[

ประทับใจมากๆค่ะ ภาษาที่ใช้เขียนก็ดีมากๆ แถมยังมีตัวจริงเสียงจริงมาทักทายแฟนคลับด้วยนะ ฟิคเรื่องไหนก็ทำไม่ได้จริงๆค่ะ คริคริ

 :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 30-06-2012 16:49:22

ดีคะหมอไม้+หมอติ๊บ
หมอติ๊บเรียนจบกลับมาหรือยัง
บอกกันบ้างอยากแสดงความยินดีด้วย
ปล.ส่งข่าวกันบ้างนะ
 :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 01-07-2012 13:36:45

เมื่อไหร่คุณหมอไม้และหมอติ๊บจะเข้ามาทักทายบ้างนะ
คิดถึงมากๆนะรู้ไหม :L3:
  เข้ามาทักทายกันบ้างนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 02-07-2012 07:02:56

มารอตอนต่อไปครับผม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 21-07-2012 00:10:40

 :L2:
คิดถึงนะคะ หมอไม้+หมอติ๊บ
 :z2:
 :z2:
 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: nongnette ที่ 29-07-2012 21:45:30

เป็นความรักที่ก้าวข้ามผ่านข้อจำกัดของสังคม คนดีๆอย่างหมอทั้งสองคนขอให้มีความสุขมากนะ แม้จะอยู่คนละสถาบันกับหมอติ๊บ แต่ก็อดไม่ได้ที่อยากจะโชคดีอย่างหมอติ๊บ ที่มีคนคอยอยู่ข้างๆกัน คอยเติมเต็มและเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน ว่าแล้ว เราก็ไปอยู่เวรต่อดีกว่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) ตอน 174 เซอร์ไพรส์นะฯ (16-01-2012) P.212
เริ่มหัวข้อโดย: himehero ที่ 24-08-2012 13:22:38

อ่านเรื่องนี้แล้วอิจฉาจังเลยค่ะ ไม่เคยคิดมาก่อนว่าความรักและคนรักที่ยั่งยืนแบบนี้จะมีด้วย อยากจะร้อง  :o12:
ส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะว่าทั้งพี่หมอไม้และพี่หมอติ๊บก็เป็นคนที่มั่นคงกันทั้งคู่ด้วย
ไม่ได้มีใครเจ้าชู้เกินไป(ไม่เจ้าชู้เลยล่ะ!) หรือขี้หึงซี้ซั้วเกินไป (แม้หมอไม้จะหึงบ่อยๆก็เหอะ 55)
ยังไงล่ะ คือทั้งคู่มีเหตุผลและมีวุฒิภาวะมากพอด้วยกันทั้งคู่แหละ ไม่เหมือนเราที่... ถ้าเบื่อก็เลิก *ชั่วมาก* แหะๆ

เราคิดว่าที่ทั้งคู่คบกันได้นานขนาดนี้ก็เป็นเพราะว่าซื่อสัตย์ต่อกันมากๆ
(เรื่องนี้สำคัญจริงๆนะ! เพราะนอกจากรักแล้ว ความซื่อสัตย์ก็สำคัญไม่แพ้กัน)
อีกอย่างคือทั้งสองคนเข้ากันได้เป็นอย่างดี พี่หมอไม้ก็เติมเต็มในส่วนที่พี่ติ๊บขาด
พี่หมอติ๊บก็ช่วยเพิ่มในส่วนที่พี่หมอไม้ไม่มี
เหมือนแม่กุญแจกับลูกกุญแจ ที่ถ้าไม่ใช่ ก็จะไม่มีทางไขกันได้

ไม่อยากจะบอก... ลองๆนับย้อนดู ตอนที่พี่หมอติ๊บอยู่ปี1 และพี่หมอไม้เป็นหมอฟันแล้ว
เรายัง... ยัง... ยังอยู่ป.5 อยู่เลยค่ะ 5555555555555555555
บางทีก็เซ็งเหมือนกันนะเกิดช้า เห้อออ  :z3:

ยังอ่านไม่จบแหละ TT แต่ตอนนี้หน่วงๆเลยรีบมาเม้นก่อน

อยากได้แฟนแบบหมอไม้กะหมอติ๊บจัง เง้ออออออออออออออออ
ตอนนี้ 19 แล้วนะ อายุเท่ากับหมอติ๊บตอนเจอกะหมอไม้แล้วอะ เนื้อคู่เราไปทำอะไรอยู่ที่ไหนเนี่ย ปรากฎตัวมาซะทีเซ่!  :m31:

ปล.เพิ่งจัดฟันเสร็จ แต่อยากไปจัดฟันกับหมอไม้อีกสักรอบจัง 5555
ปล.2 พี่หมอไม้แวะเข้ามาคุยบ่อยๆน้าา หนูเสียใจอะที่มาอ่านช้าไปสองปี TT เห็นลงเรื่องตั้งแต่ปี2010

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 26-08-2012 00:27:33

ในที่สุดก็กลับมาทำหน้าที่ตัวเองซักที

หลังจากที่หายไปนานแสนนาน(ในกระทู้นี้)

กลับมาเช็กดูอีกที อ้าว เรื่องมันจบแล้วนิหว่า (ตั้งแต่เดือนมีนาคม เหอะๆ พี่ไม้ไม่ยอมแจ้งเลย)

ขอให้ทุกคนโชคเอ สวัสดีครับ

Hackz

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-08-2012 01:26:15

ประทับใจกับความรักของทั้งสองคนมาก ๆ เลยค่ะ ขอให้รักกัน และดูแลกันอย่างนี้ตลอดไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 26-08-2012 02:22:04

จบแล้วง่ะ :)
ขอบคุณจ้ะ :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: fangkao ที่ 26-08-2012 04:23:39

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี่ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยังไงฝากตัวเป็น fc ของหมอด้วยนะคะ ว่าแต่หมอไม้ไม่มี FB เหรอคะอยากได้จังเลยยังไง ขอตอนพิเศษด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 27-08-2012 08:13:17

อ้างจาก: fangkao ที่ 26-08-2012 04:23:39  

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี่ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยังไงฝากตัวเป็น fc ของหมอด้วยนะคะ ว่าแต่หมอไม้ไม่มี FB เหรอคะอยากได้จังเลยยังไง ขอตอนพิเศษด้วยนะคะ

พูดคุยได้ที่ห้องนี้อ่ะจ๊ะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=34510.0

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 27-08-2012 08:28:56

ซึ้ง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: piggyfree ที่ 31-08-2012 13:07:24

อ่านจบแล้ว ขอบคุณหมอไม้ที่เล่าเรื่อง ขอบคุณและชื่นชมหมอติ๊บ ที่ให้ข้อคิดเห็นดีๆ มากมาย
สงสัยว่า เด็กคนนี้(หมอติ๊บ) มีความคิดดีๆ คิดบวก และมีธรรมะเป็นธรรมชาติจริงๆ
หมอติ๊บไม่ใช่เด็กที่ขาดแคลนความรัก ขาดแคลนโอกาส ขาดแคลนทรัพย์สิน
แต่หมอติ๊บมีเหลือเฟือจริงๆ ถึงเผื่อแผ่ความดี มีน้ำใจให้คนอื่นๆ ได้ทั่วถึง
อย่าน้อยใจ ที่คนไข้ในเมืองใหญ่จะเป็นแบบแย่ๆ อย่างที่หมอติ๊บเคยเจอตอนใช้ทุนเลยนะ
เพราะทุกครั้งที่พี่เคยไปรับบริการที่โรงพยาบาลของรัฐ มีคนรอมากมาย ต้องเสียเวลารอนานมากแค่ไหน
แต่พี่พร้อมจะอดทนรอ เพราะพี่เชื่อมั่นในความเมตตา การเอาใจใส่ ของบรรดาคุณหมอที่เสียสละมาทำการรักษา
ขอให้มีความสุขนะคะ ทั้งสองคุณหมอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: beery25 ที่ 31-08-2012 14:16:06

น้ำตาไหล

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: kunlanittara ที่ 02-09-2012 13:41:20

4 วันในการอ่านเรื่องราวของพี่หมอทั้งสองคน (เจอเรื่องนี้โดยบังเอิญ)
ปลื้มมากกกกก
ตอนนี้เป็นแฟนคลับพี่สองคนไปแล้วววววว :-[
เรื่องราวทุกอย่างประทับใจมากกกกกกก  :impress:
พี่หมอติ๊บพี่เป็นไอดอลของหนู o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: poo-ultraman ที่ 02-09-2012 15:12:21

เพิ่งมาเจอเล้าเป็ดแห่งนี้ไม่นานมานี้เอง

ได้เริ่มอ่านเรื่องนี้เมื่อวานนี้ ตอนนี้ก้อกำลังอ่านอยู่แบบไม่ลืมหูลืมตา

ถ้าไม่ลืมตา จะอ่านได้ไง 555

หมอไม้และหมอติ๊บน่ารักมากๆๆ เรื่องราวของทั้งคู่สอนอะไรได้หลายอย่างจริงๆ

ขอไปอ่านต่อก่อนนะ ยังอ่านไม่จบเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 04-09-2012 23:48:46

คิดถึงหมอไม้หมอติ๊บนะคะ สบายดีหรือเปล่า
อยากมีเฟชบุคของหมอไม้หมอติ๊บจังเลย
จะได้ติดตามข่าวคราวบ้าง คิดถึงมากๆ คะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: 6002 ที่ 05-09-2012 12:50:47

จัดทีเดียวตอนจบเลย
เรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่อยู่ในความทรงจำไปอีกนานแสนนาน
เป็นเรื่องที่ให้ข้อคิด ต่างๆมากมาย
พี่ทั้งสองคนก็น่ารักมาก
ขอให้รักกันไปอย่างนี้ตลอดไปนะค่ะ  :กอด1:

ปล.ขอบคุณพี่หมอไม้ที่นำเรื่องราวในชีวิตพี่มาแชร์ให้กับพวกเราได้อ่านกัน 
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 06-09-2012 09:43:29

HBD ค่ะคุณหมอติ๊บ
ขอให้คุณหมอติ๊บมีความสุข สุขภาพแข็งแรง ก้าวหน้าในการงานและประสบความสำเร็จในทุกๆเรื่องๆนะคะ
คิดถึงคุณหมอทั้งสองมากค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 06-09-2012 19:21:40

สุขสันต์วันเกิดหมอติ๊บ มีความสุขมาก ๆ นะคะ :HBD2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: 6002 ที่ 06-09-2012 20:23:49

หมอติ๊บสุขสันต์วันเกิดนะค่ะ
 :L2: : :b: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: kunlanittara ที่ 06-09-2012 20:26:47

สุขสันต์วันเกิดพี่หมอติ๊บค่าา :b:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 06-09-2012 20:52:22

HBD นะคะหมอติ๊บ หลายๆ คนคงอวยพรขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง กันไปเยอะแล้ว
ส่วนพี่ก็ขอให้แฟน(ใครน๊อ....ชื่อไรน๊า.....อ่อชื่อหมอไม้นะเอง 555) อยู่ในโอวาทหมอติ๊บ
แฟนรักแฟนหลง เงินเดือนทุกเดือนของหมอไม้อยู่ในกระเป๋าหมอติ๊บทุกเดือน  :z1:

ปล. ว่างจากงานหมอไม้แวะเข้ามาทักทายกันบ้างนะคะ
       ว่างจากเรียนหมอติ๊บแวะเข้ามาพูดคุยบ้างนะ ใกล้กลับเมืองไทยรึยังอะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: poo-ultraman ที่ 06-09-2012 21:19:31

Happy Birthday นะคะคุณหมอติ๊บ ขอให้มีความสุขมากๆๆ   :L2:

คิดถึงหมอไม้และหมอติ๊บมากๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 22-09-2012 18:30:41

อ่านจบแล้วขอเป็นแฟนคลับด้วยคนครับ
คิดถึงหมอไม้-ตุ๊บป่อง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: NABi ที่ 22-09-2012 21:13:23

อ่านจนจบ จนได้
ขอบคุณหมอทั้งสองที่มาแบ่งปันความรักดีๆให้กับใครหลายๆคนได้อิจฉา
สิ่งที่เรื่องนี้ให้มากกว่าความบันเทิงเริงใจก็คือข้อคิดดีๆของหมอทั้งสอง
ชอบสิ่งที่หมอติ๊บบอกมากๆ หลายๆเรื่องเลย เช่นเรื่องตื่นสาย บอกข้อดีของการตื่นเช้า
ตอนนี้เรียนปีสอง เห็นคุณค่าของเวลามากขึ้นเลย งานสารพัดที่อาจารย์สั่ง อยากจะให้วันนึงมี40ชม จริงๆ
พออ่านแล้วเราก็เอามาปรับใช้ เวิร์คจริงๆค่ะ

เชื่อแล้วว่าความรักไม่มีเส้นแบ่งใดๆมาขวางกั้นจริงๆ
ขอให้ความรักของหมอทั้งสองเป็นนิรันดร์

ขอให้ทุกๆที่อ่านเรื่องนี้เจอแต่ความรักดีๆเช่นกันค่ะ
:")

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 26-09-2012 22:37:41

เพิ่งได้อ่านเรื่องของทั้ง2คน.ได้มุมมองและข้อคิดมากมายจริงๆคะ. โดยเฉพาะหมอติ๊บ.หมอเป็นแบบอย่างที่ดีทุกด้านจริงๆคะ
คุณทำให้เชื่อว่ารักแท้มีจริง..ช่วยทำให้ความเชื่อนี่คงอยู่ตลอดไปนะคะ. มีความสุขมากๆูทั้งนี้2คนนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: pepzee ที่ 05-10-2012 21:26:18

อยากได้เฟสบุ๊คหมอไม้จัง แฟนคลับคนไหนมีก็บากกันบ้างนะคราฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: โดดเดี่ยวแต่ไม่ ที่ 06-10-2012 12:46:28

ห่างหายจากหมอไม้และหมอติ๊บไปนาน มาครั้งนี้หวานซาบซึ้งตรึงใจ
ขอให้ความรักของคนทั้งสองนี้นิจนิรันดร์ครับ
ปล.แฟนคลับตั้งแต่เริ่มต้น จนมา ณ วันนี้ยังติดตามเหมือนเดิมครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 08-10-2012 20:19:09

 o13อ่านจบแล้ว เนื้อเรื่องอันยาวนาน สนุกมากค่ะ ขอบคุณจริงๆ  :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: soullve ที่ 10-10-2012 18:51:29

ในที่สุดก็ใช้เวลาอ่านเรื่องนี้3-4 วันจนจบ
ได้อะไรจากเรื่องนี้เยอะ
มีข้อคิดตลอดเวลา
ช่วยเปลี่ยนมุมมองหลายๆอย่าง
ขอบคุณพี่หมอไม้ หมอติ๊บนะคะ ที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีๆ
ไม่รู้ว่าตอนนี้ทั้งคู่เป็นอย่างไรบ้าง
แต่ขอให้มีความสุข รักกันไปนานๆไม่เสื่อมคลายนะคะ ^^
ปล.ถ้าแวะเข้ามา อย่าลืมมาทักทายกันบ้างน้าาา  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kiss Koki ที่ 14-10-2012 00:12:39

 :
 :กอด1:HBD. ย้อนหลังนะคะน้องติ๊บ...มีความสุขมากๆคะ...ตอนนี้เป็นไงบ้างนะทั้งสองเลย :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: npsp2555 ที่ 14-10-2012 03:14:27

ยังอ่านไม่จบค่ะ แต่ก็ประทับใจกับเรื่องราวของหมอไม้และหมอติ๊บมากๆค่ะ น่าอิจฉามากค่ะ  มีคนรักที่ดีคอยดูแลห่วงใย ปล.หมอติ๊บเรียนเก่งจังค่ะ  ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะค่ะ :pig4: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: amkang12 ที่ 19-10-2012 15:48:28

อ่านจบแล้วครับ นิยายสนุกมากๆเลย

ขอบคุณทั้งหมอไม้ และหมอติ๊บมากๆๆครับสำหรับเรื่องราวดีๆของทั้งสองคน

เป็นกำลังใจให้ทั้งสองหมอในทุกๆเรื่องน่ะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: GoLf_V ที่ 11-11-2012 00:24:30

หวัดดีคับพี่หมอทั้งสอง 
ขอเป็นสมาชิคใหม่และครอบครัวในเล้าหลังนี้น่ะคับผม
พี่ พี่ คับตั้งแต่ที่ผมได้อ่านนิยายมาผมไม่เคยได้พบเจอเรื่องราวอะไรแบบนี้เลย มันเป็นความรู้สึกที่ สุดๆ
แล้วน่ะคับเป็นเรื่องราวของความเป็นจริงสิ่งที่เกิดตั้งแต่ต้นจนต่อไปเรื่อยๆไม่ใช่แค่เรื่องราวที่จะมีแต่ความ
รักให้แก่กันเท่านั้นแต่มี ทั่งความผูกพัน  ความห่วงใย และคำสอนอะไรอีกหลากหลาย ทั้งจากตัวพี่หมอเอง
และจากผู้ใหญ่ที่อยู่ใกล้ตัวและรวมไปถึงขนบธรรมเนียมวัฒนธรรม ใช่เพียงแค่อ่านเรื่องนี้แล้วสนุกมี
ความสุข นั่งยิ้มเหมือนคน(บ้า) แต่พี่หมอทำให้ผมได้เรียนรุ้อะไร หลายๆอย่างได้หันกลับมาคิดและทบทวน
ในการกระทำ หันกลับมาดูผู้คนรอบกายของเรา จะว่าไรไหมคับถ้าผมจะขอให้พี่ติ๊บเป็นไอดอลขอผม อิอิ
อย่าน้อยใจไปน่ะพี่ไม้พี่ก็ด้วย ขอเอาพี่เป็นไอดอลอีกคนน่ะคับ ในมุมของคนเกียร์มัว ห้าๆง่ายๆเลยน่ะมันได้
มากกว่าการอ่านนิยายอ่ะผมว่า  แต่ยังไงก้อยากให้พี่ๆเข้ามาทักทายบ้างน่ะคับ (สุขสันต์วันเกิดพี่หมอติ๊บ
ย้อนหลังด้วยน่ะคับ มีความสุขมากๆรักกันไปจนแก่เฒ่าเลยน่ะคับผม ^__^)

(((((ถึงแม้มันจะผ่านมานานแล้วแต่ยังไงก็เข้ามาทักทายบ้างน่ะคับพี่หมอ)))))http://www.thaiboyslove.com/webboard/Smileys/Smilies/kapook_36568.1.gif

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-11-2012 22:09:47

แวะมาทักทายรอบดึกหลังจากห่างหายเงียบไปนาน
เพราะผมเองก็เร่งทำด๊อกเตอร์ให้เสร็จเรียบร้อยตอนนี้ก็บรรลุผลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ส่วนหมอติ๊บตอนนี้ก็กลับมาทำวิจัยที่เมืองไทย  คาดว่าอีกไม่นานคงเป็นด๊อกเตอร์ตามมาติดๆ

และตอนนี้ที่ดีใจมากคือทั้งสองคนเราทำงานที่เดียวกันแต่แค่คนละแผนกอยู่คนละชั้น
ตอนนี้ตัวติดกันแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมง
ไม่มีโอกาสได้แว๊บไปเหล่ใครหรอกครับ
เพราะตอนนี้หมอติ๊บที่ว่าน่ารักเมื่อก่อน  ตอนนี้โคตรน่ารักกว่าเดิมเยอะ  ใสวิ๊งออร่ามากกก
ผมก็เลยไม่ค่อยจะยอมให้ห่างสายตา  เลยไปนั่งเฝ้าตลอดๆยกเว้นเวลาลงมีด (ผ่าตัด ) ผมจะรีบชิ่งก่อนทันทีเพราะไม่อยากเห็นเลือด 

ไว้มีโอกาสจะมาทักทายใหม่นะครับ  ยังคิดถึงทุกคนเหมือนเดิม
ตอนนี้กำลังอ้อนหมอติ๊บร้อยไหมทำซิคแพคให้อยู่เพราะตอนนี้มันมีแค่สามแพคเอง  เต้าสอง ท้องหนึ่ง  อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: luvY ที่ 11-11-2012 22:25:51

ว้าวว คุณหมอไม้มาอัพเดทข่าวคราว
ดีใจด้วยนะคะที่หมอติ๊บกลับมาแล้ว
ได้ทำงานที่เดียวกันอีก เย้ๆๆ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: michiko_love ที่ 11-11-2012 23:15:55

มาแล้ว ดีใจๆๆๆ คิดถึงคุณหมอทั้งสองมากๆๆคะ

ยินดีด้วยนะคะที่ได้ทำงานที่เดียวกัน  :กอด1:

มาเล่าให้ฟังบ่อยๆๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 12-11-2012 19:59:39

ฮ่าๆๆ

คุณหมอติีบจะน่ารักไปใหนเนี่ยย

คิดถึงคุณหมอทั้งสองคนมากเลยคร่า ยินดีกับคุรหมอทั้งสองด้วยคร่าที่จะเป็นด้อกเตอร์ แล้วเย้ๆๆ

แล้วยังได้ทำงานที่เดียวกันอีก  ดูมีความสุขกันจังเลย

คุณหมอมั้งสองคงจะยุ่งกันมากเลยใช่มั้ย  ถ้ามีเวลาว่างๆอย่างลืมพาคุรหมอแวะมาทักทายบ้างนะคะ

แฟนคลับคิดถึงจิงๆ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: SGL ที่ 12-11-2012 20:11:57

อ๊ากกกกกกก ดีใจมากกกก

คิดถึงพี่หมอมากกก

สู้ๆนะค่ะ น่ารักกกกก :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: BlackArrow ที่ 13-11-2012 22:35:42

สวัสดีค่ะ พี่ไม้ พี่ติ้บ และพี่แฮ็ค
พอดีมีคนมีคนแนะนำให้อ่านเรื่อง
อ่านแล้วรู้สึกว่าพี่ไม้ กับพี่ติ๊บ น่ารักที่สุด  :-[ จะติดตามต่อไปค่ะ
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 15-11-2012 08:14:37

ฝากความคิดถึงผ่านหมอไม้ไปให้หมอติ๊บด้วยนะค่ะ ^^ หมอไม้อย่าน้อยใจนะจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 15-11-2012 20:32:04

สวัสดีคะคุณหมอไม้ ดีใจมากๆ ที่เห็นหมอไม้เข้ามา ที่ผ่านมาจะเข้ามาดูตลอด
ว่าหมอไม้ หมอติ๊บ จะเข้ามาบ้างหรือเปล่า และในที่สุดคุณหมอไม้ก็เข้ามา
ดีใจมากจริงๆคะ คิดถึงคุณหมอทั้งสองมากนะคะ ขอฝากความคิดถึงและความรัก
ไปให้หมอติ๊บด้วยนะคะหมอไม้ ยังไงแล้วเข้ามาบ่อยๆนะคะ ถ้าไม่มีเวลาเล่าเรื่อง
ก็เข้ามาทักทายหรืออัพเดทความน่ารักของคุณหมอติ๊บให้ได้อ่านกัน เล็กๆ น้อยๆ
ก็ได้นะคะ ขอบคุณหมอไม้นะคะที่ยังไม่ลืมเรื่องเล่าเรื่องนี้ และยังไม่ลืมคนที่รออ่าน
เรื่องของคุณหมออยู่ แล้วก็ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จของคุณหมอทั้งสองด้วยนะคะ
จะรอคุณหมอติ๊บ คุณหมอไม้ เข้ามาเล่าเรื่องต่อนะคะ    :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: kisskiss ที่ 21-11-2012 09:06:23

เพ้อมาาาาก เสียดายพึ่งมาได้อ่าน เลยไม่ทันได้เห็นรูปกะเค้าเลยอะ  :z3:
รักหมอติ้บหมอไม้จัง เป็นความรักที่สวยงาม ผ่านอะไรต่างๆมามากมายด้วยกัน
หลงรักหมอติ้บมาาาากอะ พี่ไม้ก็น่ารัก อ้อนหมอติ้บตลอดๆ
ก็มีแฟนน่ารักนี้เนอะ ไม่แปลกใจเลยที่ทุกวันนี้ ที่ยังตามเฝ้า ตามหวง
ระหว่างที่หมอติ้บไปเรียนต่อ ตปท. ไม่รู้ไปเซอร์ไพร์สกันกี่รอบ 555

ยังไงก็แวะมาอัพเดต ความหวานให้แฟนๆ กันเรื่อยๆนะคะ รอๆๆคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: gutjang1 ที่ 22-11-2012 21:49:48

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่นำมาบอกกล่าวในเรื่องราวความน่ารัก น่ารัก ของคุณหมอทั้งสองคนอย่างมากมายเลยนะครับ คุณหมอไม้คุณหมอติ๊บ มันทำให้คนหัวใจห่อเหี่ยวและอ้างว้างอย่างผมได้มีกำลังแรงใจในการสู้ชีวิตและคิดในด้านบวกมากขึ้น   ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ  ที่ทำให้ผมได้รู้ว่าชีวิตเรามีค่าแค่ใหนในสายตาและความรู้สึกของใครหลายๆคน และผมก็มีความรู้สึกดีดีมากมายที่ผมได้มาอ่านเรื่องราวของคุณหมอทั้งสองคน  ขอบคุณ ขอบคุณ และ ขอบคุณอีกครั้ง ที่ทำให้ผมได้มีความหวัง มีกำลัง ในการต่อสู้กับชีวิตบนโลกใบบูดๆเบี้ยวๆ ใบนี้อีกครั้ง   ขอบคุณจากใจ
 
ปล.  ขอบคุณ คุณ hackz ด้วยนะคับที่ช่วยนำมาลงให้ได้อ่านกัน ขอบคุณหมอไม้สุดหล่อด้วยนะคับ และที่จะลืมไม่ได้เป็นที่สุดคือ ขอขอบคุณหมอติ๊บที่น่ารักทีสุดด้วยคร้าบบบบบบ
ปล2. ผมอ่านเรื่องของหมอไม้และหมอติ๊บ ในวันที่ 11/11/2012 มาตามทันตอนจบวันที่ 22/11/2012    ไม่ช้าไปนะคร้าบบบบบบคุณหมอ..........   รักหมอไม้และหมอติ๊บมากมายเลยนะคร้าบบบบบบ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 23-11-2012 17:06:19

เมื่อก่อนว่าน่ารักแล้ว ยังมีน่ารักใสวิ้งออร่าอีกเร๊อะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ
โอ้ยยยย แฟนคลับจิเปนลม (นี่แค่จินตนาการ  :-[ :-[ :-[ :-[ )
ไว้คุณหมอติ๊บเปนด็อกเตอร์เมื่อไหร่อย่าลืมแวะเวียนมาบอกนะคะ จะได้ร่วมแสดงความยินดีด้วยคน อิอิ

ปล ตอนนี้คุณหมอไม้ยิ้มหน้าบานแล้ววว เพราะว่าคุณหมอติ๊บกลับมาอยู่ใกล้ๆ กัน แฮปปี้ดีพร้อม ฮ่าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: kwan ที่ 24-11-2012 00:17:25

เป็นคนชอบอ่านเรื่องที่จบไปแล้ว จึงตามอ่าน
แต่การอ่านแบบนี้ทำให้พลาดอะไรไปหลายๆอย่างจริงๆ
ทำให้อดเห็นรูปหมอไม้สุดหล่อ(รึเปล่า)กับหมอติ๊บที่น่ารัก :-[
และถ้าไม่ได้อ่านเรื่องนี้จะเสียดายมากแน่ๆ อ่านจบ 3 วัน
รักหมอทั้งคู่ผ่านตัวอักษรจังเลย นับถือกับการสู้ชีวิตคิดบวกของน้องหมอติ๊บ
และนับถือหมอไม้ในเรื่องการเกลียมัว 555++

สุดท้าย  :L2: ยินดีกับความรักและความสำเร็จของทั้งคู่นะค่ะ
ปล. ถ้าว่างแวะเข้ามาทักทายส่งข่าวกันบ้างนะ ยิ่งตอนนี้กลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: GoLf_V ที่ 24-11-2012 01:06:45

โว้วๆไม่ได้เข้ามานานในที่สุดพี่หมอก็แวะมาแว้ววว ดีใจเวอร์ ห้าๆ ขอแสดงความยินดีด้วยน่ะคับพี่หมอ แหมๆอยู่ที่เดียวกันแบบนี้ปาท่องโก๋ต้องชิดซ้ายแล้วหล่ะมั้งเนี่ย หุหุ (คุณแฮ็คก็แวะมาทักทายกันบ้างน่ะคับ ) คิดถึงทุกๆคนเลย ^___^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 24-11-2012 01:10:29

พึ่งเห็นว่าหมอไม้แอบมาส่งข่าว ยินดีกับความสำเร็จของคุณหมอทั้งสองด้วยค่ะ
หวังว่าหมอไม้และหมอติ๊บสบายดีนะคะ ถ้ามีเวลาว่างช่วยเขียนอะไรมาให้อ่านพอให้หายคิดถึงบ้าง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 24-11-2012 20:57:59

สวัสดีค่ะ คุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บ
เพิ่งอ่านเรื่องราวที่หมอไม้ถ่ายทอดมาถึงตอนที่ 101 เองค่ะ
ซึ้งมากมากในความรักของ ย่า ป้า ที่มีต่อหมอติ๊บ .... แอบน้ำตาซึม
คุณย่า กับคุณป้า น่ารักที่สุดเลยคะ ^^
หมอติ๊บคงจะมองว่าการไม่มีพ่อแม่ เป็นสิ่งที่ไม่สมบูรณ์แบบ เป็นสิ่งที่ขาด ...
แต่การมีอยู่ครบ แต่ไม่มีความรักความอบอุ่นให้แก่กันเลย .. เศร้ากว่าเยอะมากมายค่ะ ..  :m15:

ขอบคุณหมอไม้นะคะที่ถ่ายทอดเรื่องราวดีดีของความรักแบบครอบครัว ความรักแบบคนรัก
ให้คนที่ขาดความรักได้อบอุ่นใจ มีความสุขไปกับเรื่องราวของคุณหมอทั้งสองคนค่ะ

 :pig4:  :pig4:  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: culom ที่ 25-11-2012 18:30:44

 :o8: :o8:
 o13 o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 28-11-2012 22:01:57

อ่านทุกวัน ... มีความสุข ยิ้มยิ้มคนเดียวตลอดเวลา
คิดถึงคุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บจังเลย
เรื่องเล่า .. น่ารักมากมากกกกก

  :mc4: ขอให้มีความสุขในวันลอยกระทงนะคะ  :mc4:


ค่อย ๆ อ่าน ความสุขจะได้อยู่กับเราไปนานนานนนนนน ... ( คิดบวกแบบหมอติ๊บสอนหมอไม้ .. อิอิ )

คิดบวก มองโลกในแง่ดี ^^

 :กอด1:  o13   

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: มือซ้าย ที่ 29-11-2012 21:15:42

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ข้อคิดหลายอย่างๆ ประสบการณ์อันสวยงามของพี่ๆนะค่ะ ขอให้พี่ทั้งสองคนเป็นคู่กันตลอดไป มีความสุขมากๆนะค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: moae999 ที่ 01-12-2012 22:02:50

หลังจากสมัครไว้ตั้งนาน ในที่สุดก็จำพาสเวิร์ดเข้าบอร์ดได้ซะที
เพราะทนความน่ารักของหมอติ๊บไม่ไหว ทำให้ดั้นด้นไปค้นเมลล์เก่าๆจนได้พาสเวิร์ดมา

น้องหมอติ๊บน่ารักมากเลยยยยยยย แต่เสียดายมาช้าเลยอดเห็นรูปน้องหมอเลย TT
ตอนนี้น้องหมอเรียนจบกลับมารึยังน๊ออ แล้วหมอไม้ตอนนี้ยังหล่อล่ำเหมือนเดิมอยู่มั้ย อิอิ

ตอนที่หมอไม้เล่าบรรยากาศที่บ้านน้องหมอติ๊บ ทำให้นึกถึงบรรยากาศที่บ้านเหมือนกัน
หน้าหนาวตื่นขึ้นมาทำข้าวหลาม ย่างข้าวจี่กิน แต่ของเราชอบโรยเกลือมากกว่าชุบไข่

ไม่มีคำไหนจะกล่าว บอกได้แต่ว่าน่ารัก น่ารัก น่ารักๆๆๆๆ >///<
เกิดชาติหน้าอยากเป็นผู้ชายบ้าง 555555


ปูลู อยากเห็นรูปน้องหมอทั้งสองจัง ใครมีรบกวนส่งให้หน่อยได้มั้ยคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 01-12-2012 22:09:24

หวังว่าการโพสครั้งนี้คงไม่ผิดกฎของเล้านะคะ .. (หลายโพสเกิ้น) ^^

อยากจะบอกว่า ... อ่านจบแล้วค่ะ .. มีความสุขมากมากที่ได้อ่านเรื่องนี้

ขอให้คุณหมอไม้และคุณหมอติ๊บ มีความสุขมากมากกกก รักกันตลอดไปนะคะ ^_^ ...

ถ้ามีเวลา ... เข้ามาเล่าเรื่องน่ารัก ๆ ของหมอติ๊บให้ฟังบ้างนะคะ

แล้วก็เรื่องโรแมนติกของหมอไม้ด้วยอ่า ...  :-[

 :L1:    เป็นคู่ที่น่ารักจริง ๆ   :กอด1:   :L1:


 :bye2:  :bye2:


 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ่นทยนส ที่ 02-12-2012 10:27:13

อ้างจาก: dr.mike ที่ 11-11-2012 22:09:47  

แวะมาทักทายรอบดึกหลังจากห่างหายเงียบไปนาน
เพราะผมเองก็เร่งทำด๊อกเตอร์ให้เสร็จเรียบร้อยตอนนี้ก็บรรลุผลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ส่วนหมอติ๊บตอนนี้ก็กลับมาทำวิจัยที่เมืองไทย  คาดว่าอีกไม่นานคงเป็นด๊อกเตอร์ตามมาติดๆ

และตอนนี้ที่ดีใจมากคือทั้งสองคนเราทำงานที่เดียวกันแต่แค่คนละแผนกอยู่คนละชั้น

ตอนนี้ตัวติดกันแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมง
ไม่มีโอกาสได้แว๊บไปเหล่ใครหรอกครับ
เพราะตอนนี้หมอติ๊บที่ว่าน่ารักเมื่อก่อน  ตอนนี้โคตรน่ารักกว่าเดิมเยอะ  ใสวิ๊งออร่ามากกก
ผมก็เลยไม่ค่อยจะยอมให้ห่างสายตา  เลยไปนั่งเฝ้าตลอดๆยกเว้นเวลาลงมีด (ผ่าตัด ) ผมจะรีบชิ่งก่อนทันทีเพราะไม่อยากเห็นเลือด 

ไว้มีโอกาสจะมาทักทายใหม่นะครับ  ยังคิดถึงทุกคนเหมือนเดิม
ตอนนี้กำลังอ้อนหมอติ๊บร้อยไหมทำซิคแพคให้อยู่เพราะตอนนี้มันมีแค่สามแพคเอง  เต้าสอง ท้องหนึ่ง  อิอิ

 :L2: :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 02-12-2012 15:02:06

ยินดีกับหมอไม้ด้วยนะค่ะ  :mc4:
รอแสดงความยินดีกับหมอติ๊บด้วยอีกคน หมอไม้ส่งข่าวด้วยนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: $VAN$ ที่ 03-12-2012 11:53:12

หมอติ๊บนี่จะเรียกว่าช้างเผือกจากป่า เพชรในตม ก็น่าจะได้
เพราะที่บ้านยากจน พ่อแม่ก็ไม่ดูแล ป้ากับย่าก็ไม่ได้มีความรู้สูงอะไร ที่เรียนก็ไกล
ขนาดเราอยู่ในเมือง มีพร้อมทุกอย่าง ได้เรียนพิเศษ ยังขี้เกียจเรียน คิดแล้วละอาย
ถ้าเราเติบโตในสภาพนั้นคงไม่ขยัน สู้ ขวนขวายจนได้ดีอย่างหมอติ๊บ นับถือจริงๆ  o13

อ่านช่วงแรกๆ หมอติ๊บดูเป็นเด็กเรียน หนอนหนังสือ  กับเป็นแม่บ้านแม่เรือน อ่อนหวาน นึกว่าจะหงิม
ที่ไหนได้ พอหมอปุ้มมาร้ายก็ร้ายตอบน่าดูชม เรียกได้ว่ารักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาดจริงๆ
แถมพอหมอปุ้มรถล้มก็มีความเป็นผู้นำ จัดการทุกสิ่งอย่างคล่องแคล่วฉับไว ตบมือให้เลย :m4:

และทั้งที่ชีวิตขาดกว่าเด็กอื่น แต่กลับเป็นคนคิดบวก จิตใจก็ดี กตัญญูมากๆด้วย
เป็นคนฮาๆ มุกเยอะได้อีก ชอบกินไอติมจนอยากเรียกว่าหมอไอติม อิอิ
คูปองของสเวนเซ่นนี่ สงสัยหมอติ๊บใช้คุ้มใช่ไหมคะ ^^

กับครอบครัวสามี ก็ทำตัวเป็นยอดลูกสะใภ้ ดูแลสุขภาพคุณพ่อ ช่วยงานคุณแม่ทั้งในครัวและที่คลินิค เป็นพี่ที่ดีให้น้องม่อน

สรุปแล้วเป็นคนที่ถ้าได้อยู่ใกล้ ไม่ว่าใครก็ต้องอดรักไม่ได้แน่ๆ
.
.
.

ส่วนหมอไม้ ตลกดีค่ะ กลัวอาจารย์ใหญ่ กลัวเลือด กลัวเมีย  :m20:
ต้องยอมเป็นหมูทดลอง โดนหมอติ๊บซ้อมมวยปล้ำ ทำงานหาเงินได้เท่าไหร่ก็โดนยึด หุๆ^^

ตอนแรกขัดใจ ไม่บอกรักซะที  :m16: แถมเวลามีคนมาจีบหมอติ๊บก็ได้แต่หึง โมโหใส่หมอติ๊บ
แต่ไม่ยอมพูดให้คนที่มาจีบรู้ซะทีว่าตัวเองนี่แหละแฟนหมอติ๊บ ห้ามจีบ
แต่ก็พอเข้าใจได้ว่าแรกๆยังทำใจไม่ได้ เพราะช่วงหลังมานี่จูงมือกัน
แสดงความเป็นเจ้าของแบบออกนอกหน้า ไม่มีเหนียมแล้ว :n1:

ชอบหมอไม้ตรงที่เป็นคนจิตใจดี มีน้ำใจ ช่วยออกทุนให้หมอติ๊บตั้งแต่ยังไม่เป็นแฟนกันด้วยซ้ำ
แล้วก็ไม่รังเกียจคนบ้านนอกจนๆด้วย
กับย่าและป้าของหมอติ๊บ ก็อ่อนน้อม ทำตัวเป็นลูกหลาน ติดดินไม่หยิ่ง อันนี้น่ารักมาก
แล้วพอเป็นแฟนกัน ก็ดูแลดี ไปรับไปส่งตลอดหลายปี จ่ายให้ในหลายๆสิ่งโดยไม่หวง
ชอบมากๆอีกเรื่อง คือหมอไม้อุ้มๆแบกๆหมอติ๊บบ่อย ให้ความรู้สึกว่ารักมาก ทะนุถนอมอย่างดี :o8:

คุณพ่อคุณแม่หมอไม้ น้องม่อน ก็เป็นครอบครัวที่น่ารัก เข้าใจ อบอุ่น ไม่รังเกียจคนจนเหมือนกัน o13

อ่านแล้วพลอยปลื้มใจสุขใจไปด้วยจริงๆ  :impress2:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่ให้ทั้งความสนุกเพลิดเพลิน ให้ทั้งแง่คิดด้านความรักและการดำเนินชีวิต :pig4:
ขอให้คุณหมอทั้งสองรักกันมั่นคงอย่างนี้ตลอดไป และมีความสุขมากๆตลอดไปนะคะ :L2:

บวกหนึ่ง^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: snack ที่ 03-12-2012 13:36:46

เป็นความรักที่สวยงามมากที่สุดเลยอ่านแล้วมีความสุขจริงๆค่ะประทับใจมาก

ในความรักความเอาใจใส่ห่วงใยซึ่งกันและกัน..หมอติ้บน่ารักมากกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: moae999 ที่ 03-12-2012 16:38:31

จบแล้วววววววววววววววววววว ไม่อยากให้จบเลย   :z3:
อยากติดตามชีวิตของคุณหมอไปเรื่อยๆ =[]=

ดีใจกับหมอไม้ด้วยนะคะที่เป็นด๊อกเตอร์แล้ว
และดีใจล่วงหน้ากับคุณหมอที่น่ารักที่สุดในโลก "หมอติ๊บ" ด้วยจ้า

เพิ่งได้อ่านอัพเดทจากน้อง hackz ว่า หมอไม้ได้กินข้าวกล่องฝีมือหมอติ๊บด้วย
ว่าแต่ข้าวกล่องอะไรน๊ออออออออ ทำไมหวานขนาดน๊านนนนนนนนนนนนน อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: So_Da_Za ที่ 04-12-2012 16:46:25

ตามอ่านจนจบแล้ว
ขอบคุณมากค่ะ
สนุกมากเลย :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-12-2012 22:24:51

พยายามจะมาตอบทักทายชาวเล้าบ่อยๆนะครับ  แต่ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าเรื่องราวของผมอยู่หน้าไหนของบอร์ดกันแล้ว
ก็เลยแวะมาทักทายเป็นครั้งเป็นคราว
ไว้ว่างๆจะมาเพิ่มตอนพิเศษให้หายคิดถึงกันแน่นอนครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: bluekawai ที่ 04-12-2012 23:27:27

สวัสดีคะ หมอไม้
มาทักทายบ่อยๆนะ พาน้องติ๊บมาด้วยนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: MixsinDee ที่ 05-12-2012 01:03:56

 พี่หมอไม้ กะพี่หมอติ๊บ  น่ารักอ่า :-[
ตอน พิเฉด ๆๆ :o8: อยากอ่าน ๆๆ  :man1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: liebe ที่ 05-12-2012 01:21:54

อ่านมาเกินครึ่งทางละ  เพิ่งได้มาเม้น  อ่านแล้วมีความสุข อยากมีแฟนหน้าตาดีๆ เหมือนที่ผมน่าร๊ากกกกเลยอ่ะ  :laugh: :m20: :jul3: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 05-12-2012 01:42:12

สวัสดีค่ะหมอไม้^^
ดีใจมากกกกกก ที่เข้ามาอ่านเรื่องเล่าแบบช้ามากมาก
แต่กลับได้เจอหมอไม้ในเวลาปัจจุบันด้วย!!! แบบปลื้ม!!!!! สุดๆเล้ยยย :o8:
.
.
รออ่านตอนพิเศษค่ะ ^_^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 06-12-2012 00:27:09

จากนี้ไป จนนิรันดร์

คำนี้เหมาะจริงๆค่ะ สำหรับเรื่องของพี่ไม้กับพี่ติ๊บ

แวะมาบ่อยๆนะคะ ติดตามเสมอค่ะ อ่านแล้วอบอุ่นมากๆ

ปอลิง พี่ไม้เกรงกลัวพี่ติ๊บมากเลยอะ อ่านแล้วน่ารักดีค่ะ ยอมคนรักไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม (เรื่องเงินด้วย 555)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: moae999 ที่ 06-12-2012 19:11:53

หมอไม้!!!!จิ้มๆๆๆๆ พาน้องติ๊บเอาหน้าใสๆมาวิ่งเล่นบ้างสิคะ คิดถึงน้องงงงง  (>o<)

ปอลิง. เมื่อวานแอบทำข้าวหมกไก่สูตรหมอติ๊บด้วย ก๊ากกกกกกกกกก
อร่อยรึเปล่าไม่รู้ รู้แต่ว่าคนที่บ้านมันกินไปจานเดียว แล้วก็เหลือเต็มหม้อ  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-12-2012 22:34:25

ก็ว่าจะพามาแวะทักทายนะครับ  แต่เจ้าตัวเล่นเดินสายตลอดเลยช่วงนี้  นี่ก็ไปลั้นลาอยู่เชียงรายโน่นแนะไปเป็นแม้วหลงดอยอยู่ที่ดอยไหนก็ไม่รู้  ใครเจอฝากตามตัวกลับด่วน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 07-12-2012 10:13:21

อ้างจาก: dr.mike ที่ 06-12-2012 22:34:25  

ก็ว่าจะพามาแวะทักทายนะครับ  แต่เจ้าตัวเล่นเดินสายตลอดเลยช่วงนี้  นี่ก็ไปลั้นลาอยู่เชียงรายโน่นแนะไปเป็นแม้วหลงดอยอยู่ที่ดอยไหนก็ไม่รู้  ใครเจอฝากตามตัวกลับด่วน

ได้ข่าวว่าอยู่กับกิ๊กอ่ะเฮีย แบบหล่อ (อ้าว! ไม่ใช่เหรอ ดูผิดคน - แซวเล่นฮะ)

นั่งรอตอนพิเศษอย่างตื่นเต้น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 07-12-2012 15:31:58

แม้วหลงดอย  :m20:
ช่างกล้าว่านะคะ  คุณหมอไม้ไม่กล้ว   :z6:  เหรอคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: GggG ที่ 07-12-2012 16:58:52

อ่านต่อเนื่อง 3 วันจบ น่ารักมากทั้งคู่เลย  :-[
อยากเห็นรูปทั้งคู่จังเลย จะมีโอกาสไหมน้อ   :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: jonathan2624 ที่ 07-12-2012 23:44:08

คิดถึงทั้งสองคุณหมอเลยคร้าบบบบ...รอติดตามอ่านตอนพิเศษ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: bluekawai ที่ 08-12-2012 11:47:30

น้องหมอไม้ อยากเห็นรูปน้องติี๊บปัจจุบันจังคะว่าจะ น่ารักใสวิี๊๊งๆๆแค่ไหนแล้วตอนนี้ ^^
ยิ่งเป็นหมอทาง anti ageing คงยิ่งมีออร่าแน่ๆ อยากใสมั่งอะไรมั่งค่า ><

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 08-12-2012 20:48:05

ยังรอตอนพิเศษอยู่นะคะ   :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: GoLf_V ที่ 08-12-2012 22:46:04

อยากบอกว่า คิดถึงพี่หมอทั้งสองจังเลย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Lipoil ที่ 09-12-2012 19:27:00

อ้ากกกกกกกกกก พี่หมอไมค์มาจริงด้วยแหงะ
ณ. จุดนี้ ฟินกว่านี้ไม่มีอีกแล้วววว  ><

ถึงหนูจะไม่ได้ตามอ่านเรื่องราวของพี่มาแต่ต้นๆ แต่หนูตามอ่านมาเรื่อยๆนะ
มาไม่ทันรูปด้วย และไม่เคยเม้นอะไรเลย (กัดหมอนหน้าคอมอย่างเดียว)
แต่ก็แอบปลื้มกับความรักของพวกพี่สองคนอยู่ห่างๆนะคะ
แบบมัน ปริ่มอะ >< ใช่เลย แบบเนี้ย ไรงี้ แล้วเป็นเหตุไฉนฟ้าอะไรดลใจไม่รู้
แต่ที่รู้ วันนี้หนูฟินมาก มีโอกาสได้เข้าไปส่อง ห้องพูดคุยทั่วไป
แล้วไปเจอกระทู้พูดกันเรื่องของพี่กระติ๊บกลับมาแล้ว
(เพราะทุกทีจะหมกตัว อยู่แต่ห้องนิยาย ๕๕๕๕๕ ) ได้แต่เฮ้ยยยยยยยยย ~
กลับมารื้อค้น หากระทู้ รัวๆ แบบ คอยติดตามตลอด เพราะเรื่องของพี่ทั้งสองคน
ทำให้หนูรู้่จักโลกใหม่ (ชักเวอร์ๆ ๕๕๕๕๕ แบบ ทำให้หนูรู้จักเล้าไง >< )

เฮ้ย พล่ามเยอะเกินไปแหละ ยังไงก็ตามแต่ หนูยังฟินอยู่ตรงนี้
ยังมองห่างๆ อ่านห่วงๆ อ่านเรื่อยๆ ฟินได้อีกเนืองๆ ๕๕๕๕๕
เป็นกำลังให้พี่ทั้งสองคนนะคะ แบบอยากบอกว่า  ....



ถึงหนูจะไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้จักพี่ทั้งสองคนแบบส่วนตัว
แต่ก็หนูชื่นชอบและชื่นชมความรักของพี่ทั้งสองคนจริงๆค่ะ
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวที่น่ารัก ความรักที่น่าชื่นชม
หนูไม่รู้พี่จะได้อ่านเม้นนี้ ผ่านหน้าเว็บนี้ไหม แต่อยากบอกอะ
จริงๆนะ รู้สึกขอบคุณ รู้สึกปลื้มปริ่มอะ โอ้ยย มันเขิน พอละๆ

สุดท้าย ขอให้ความรักของพี่ทั้งสองเป็นนิจนิรันด์ค่ะ =)

ปล.ถ้าพี่มาต่อตอนพิเศษหนูก็จะฟินกว่านี้นะเออ ~ ๕๕๕๕๕
ด้วยรักจากใจเลยค่ะ  <3 ฉัตรตะวัน.

ปลล.๒ ถ้าหนูพล่ามเยอะก็อย่าว่านะคะ เพราะไม่เคยเม้นอะไรยาวแบบนี้จริงๆ ๕๕๕๕


 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Non_stop ที่ 09-12-2012 19:46:18

 :กอด1: :กอด1:

พี่หมอไม้กับน้องกระติ๊บน่ะค่ะ

ว่างๆๆเข้ามาอีกให้หายคิดถึงบ้างเน้อ

เอาตอนพิเศษมาฝากด้วยน่ะค่ะ +1 เป็ดให้ด้วย

 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 11-12-2012 13:40:31

พี่หมอไม้มาแล้วววว คิดถึงพี่หมอติ๊บหลายๆ >_< 5555 คิดถึงทั้งคู่เลยค่ะ ตอนนี้ที่บอร์ดพูดคุยมีกระทู้ของสองคุณหมอแล้วนะคะ
ไปทักทายเหล่าแฟนคลับโลดจ้า สองคุณหมอสบายดีกันนะคะ คิดถึงมากๆ ว่างเมื่อไหร่กลับมา มน ด้วยเน้อพี่หมอ คิดถึงมากๆค่ะ <3

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 11-12-2012 23:41:21

ป่านนี้ ... หมอติ๊บ ลงจากดอยรึยังน๊า!!!  ......  :)

ปล.กลัวหมอไม้หาทู้ไม่เจอ  ..  :o8:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-12-2012 14:18:03

สวัสดีคับ
หมอติ๊บนะคับแวะมาทักทาย  ขอบคุณที่ยังรัก  ยังคิดถึงกัน 
ตอนนี้มาอยู่เมืองไทยชั่วคราว  คงได้แวะมาทักทายบ่อยๆ
ส่วนเรื่องราวอื่นคงต้องถามหมอไม้ว่าจะเอาติ๊บมาเผาอะไรอีก
แต่คงต้องรอนิดนึงนะครับเพราะช่วงนี้ขยันเข้าฟิตเนสมาก
หลังจากที่หกแพคตอนนี้สามัคคีกลมเกลียวกันมาเป็นหนึ่งเดียวเรียบร้อย

ขอบคุณที่ยังรักกันครับบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 13-12-2012 14:46:42

แวะๆ มาจิ้มพี่หมอติ๊บ  :mc4: :mc4: แล้วมาบ่อยๆนะค๊า ^ ^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: michiko_love ที่ 13-12-2012 14:50:15

เข้ามาอย่างไวเลย คิุดถึงคุณหมอติ๊บ  :กอด1: เข้ามาบ่อยๆๆนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 13-12-2012 18:13:24

ว้าว หมอติ๊บแวะมาทักทาย คิดถึงนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 13-12-2012 18:38:15

สวัสดีค่ะ คุณหมอ :)
แวะมาทักทาย fc ด้วย .. คุณหมอติ๊บน่ารักจังเลยค่ะ  :กอด1:  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: moae999 ที่ 13-12-2012 19:42:54

จิ้มๆๆๆน้องติ๊บ~~~~~~ คิดถึงนะคะ ^^
กลับมาอยู่ไทยชั่วคราวเองเหรอ
แล้วเมื่อไหร่จะไม่ต้องไปไหนไกลๆหมอไม้ล่ะคะ
สงสารคนแก่อ่ะ คงคิดถึงน้องติ๊บแย่เลย =[]=

ปีใหม่ไปเค้าดาวน์ที่ไหนคะ อยากจะตามไปบ้าง อิอิ
แวะมาทักกันบ่อยๆน๊า มีหลายคนคิดฮอดเด้ ฮู้บ่????

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 13-12-2012 21:20:50

คิดถึงจังเลยค่ะน้องติ๊บ ไม่มีคนคุมเรื่องอาหารหมอไม้มีวันแพคซะแล้ว คิคิคิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: gookgik ที่ 13-12-2012 21:34:58

:mc4: หมอติ๊บเข้ามาทักทาย FC ด้วย
แวะเข้ามาทักทายบ่อยๆ นะคะคิดถึง


ปล. อยากให้หมอติ๊บเขียนเรื่องการใช้ชีวิตใน ตปท. ให้อ่านจัง  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: MixsinDee ที่ 14-12-2012 17:21:05

โอ๊ะ !!!  พี่หมอติ๊บ น่ารักจัง เข้ามาทัก Fc ในเล้า ด้วย อะ :L2:
น่ารักจัง คิดถุง คิดถุง :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 14-12-2012 21:27:00

ดีใจนะคะที่คุณหมอติ๊บเข้ามาทักทายกัน ขอบคุณ คุณหมอติ๊บเช่นกัน
ที่ยังไม่ลืมแฟนคลับในนี้ ทุกคนคิดถึงคุณหมอมากเลยนะคะ ตอนนี้คุณหมอ
เรียนจบหรือยังคะ (อยากให้คุณหมอมาอยู่เมืองไทยเร็วๆคิดถึง)
เชื่อว่าคุณหมอต้องประสบความสำเร็จในเรื่องการเรียนแน่นอนอยู่แล้ว
ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จไว้ล่วงหน้าเลยแล้วกัน
เข้ามาบ่อยๆนะคะ รักคุณหมอติ๊บ กับคุณหมอไม้คะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: luv_khun ที่ 14-12-2012 23:20:20

หมอไม้เข้ามาทักทายให้หายคิดถึงแล้ว

คิดถึงทั้ง 2 คนค่ะ

อ้าวหมอติ๊บ จากเด็กนอก ..ไปเป็นเด็กดอยซะละ :m20:

ตกลงยังไม่จบเหรอค่ะ  แค่กลับมาชั่วคราว เมื่อทำวิจัยงานนี้จบ ก็ต้องกลับไป Ausเพื่อศึกษาต่ออีกหรอ

หมอไม้ ไม่คิดถึงแย่เหรอ  ระวังขึ้นสนิม น้าาาาาาา......55555 :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ake2533 ที่ 15-12-2012 23:36:11

คิดถึง คิดถึง
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: papikochan ที่ 16-12-2012 00:08:09

หมอไม้ หมอติ๊บคะ เข้ามาบ่อยๆนะคะ :กอด1:

มาโชว์หวานกันหน่อยเร้ววว

ช่วงนี้ขาดความหวาน

ต้องการความหวานจากทั้งคู่มากมาย :z1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 16-12-2012 10:34:33

คิดถึงนะค้า คุณหมอทั้งสอง หมอติบรีบเรียนจบมาไวๆนะค้า หมอไม้จะได้สบายใจ
และขอให้วันแพคของหมอไม้ออกลูกออกหลานเป็นซิกแพคโดยไวนะค้า
รักคุณหมทั้งสองนะค้า
จุ๊บจุ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: kik ที่ 16-12-2012 14:19:55

อ่านจบแล้ว  ซึ้งมาก  :กอด1: เรื่องนี้ทำให้รู้สึกดีมาก   ขอให้มอไม้กับหมอติ๊บ มีความสุขมาก  รักกันจนนิรันด์นะค่ะ :mc4:  ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ให้อ่าน  ได้ข้อคิดอะไรเยอะมากกกก  ขอบคุณจริงจริง  :pig4:  ในขณะอ่านตอนแรก  ก็รู้สึกเฉย  แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบ บางครั้งก็ร้องไห้  มันซึ้งหลายหลายตอน  หมอติ๊บเป็นคนดีมาก   ยิ่งตอนอ่านใกล้จะจบรู้สึกอยากอ่านเรื่อย ๆ   ไม่อยากให้จบเลย

รักหมอไม้กับหมอติ๊บ  (ขอตอนพิเศษหน่อยซิค่ะ) :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 16-12-2012 14:42:53

คิดถึงพี่หมอทั้งสองนะครับ  ว่างๆมาต่อตอนพิเศษให้หายคิดถึงหน่อยนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: GoLf_V ที่ 22-12-2012 23:38:32

คิดถึงน่ะครับพี่หมอทั้งสอง ดูแลสุขภาพด้วยน่ะครับผม  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: josephine ที่ 23-12-2012 04:07:37

เพิ่งอ่านจบไปหนึ่งรอบ  แล้วก็อ่านฉากที่ชอบไปอีกหนึ่งรอบ
ไม่เคยเห็นรูปของทั้งสองหมอหนุ่มหล่อ ก็ได้แต่จิตนาการไปคนเดียว
ใครมีรูปกับเฟส ขอด้วยนะ นะ นะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: iiiTimelessiii ที่ 24-12-2012 17:24:39

คิดถึงพี่หมอทั้งสองคนเลย  รักษาสุขภาพกันด้วยนะ ,,,,

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Asuke ที่ 24-12-2012 18:29:11

คิดถึงพี่หมอทั้งสองคนคร้าบบบ แวะมาบ่อยๆนะครับ ^^

อยากเห็นตัวจริงจังครับ

อยากรู้ว่าพี่หมอทั้งสองทำงานที่ไหน จะได้แวะไปเป็นคนไข้ อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 25-12-2012 22:59:00

merry christmas นะคะ คุณหมอติ๊บ คุณหมอไม้
ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีสำหรับคุณหมอทั้งสองนะคะ
 :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: meencn ที่ 01-01-2013 18:05:03

Happy Newyear to dr.mike dr.ttip and fc everyone  รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ เดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อน :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 02-01-2013 08:53:00

 :L1: :L1: :L1:
Happy New Year na ka
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: l2_in* ที่ 03-01-2013 14:26:22

อ่านจบแล้วรู้สึกว่า เราเป็นคนที่โชคดีคนหนึ่งที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องราวของพี่ทั้งสองคน ^^
ขอบคุณหมอไม้นะคะที่แบ่งปันเรื่องราวดีดีที่เกิดขึ้นในชีวิต ให้ได้รู้จักกับหมอติ๊บด้วย
ขอบคุณข้อคิดดีๆที่ได้จากหมอติ๊บ รู้สึกว่าหมอติ๊บเป็นคนที่ดีมากกกกก !
จะแวะเข้ามาติดตามข่าวสารบ่อยๆ อัพเดทด้วยนะคะ
ปล.ทำใจก่อนอ่านตอนจบตั้งนาน เพราะอยากให้มันค้างคาไว้ ไปเรื่อยๆ 555
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ontheotherhand ที่ 05-01-2013 20:05:31

สวัสดีคะ หมอไม้หมอติ๊บ เพิ่งจะอ่านจบ

น่ารักมากๆๆๆ ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวแนวคิด การใช้ชีวิต ให้เราได้นำไปเป็นข้อคิดนะคะ

ขอบคุณมากคะ ชอบแนวความคิดของ หมอติ๊บ มากๆๆ อยากจะบอกว่าหมอติ๊บ คือแรงบันดาลใจของเราคะ

สู้ๆๆๆนะ คะ ขอให้รักกันตลอดไป แวะมาอัพเดท บ้างนะคะ ไม่ว่าจะทำอะไรเป็นกำลังใจให้เสมอคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 06-01-2013 20:18:46

หมอไม้  ...... เข้าฟิตเนสจนลืม fc แล้วมั้ง .. :(
คิงถึงจัง  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 11-01-2013 15:38:07

ไม่ได้หายไปไหนนะคับ  แต่พอดีช่วงนี้ไปฮันนีมูนหวานๆมา  เดี๋ยวจะแอบมาเผาหมอติ๊บบ้าง  ขำมากกกก  แต่ไว้ได้หยุดงานเมิ่อไหร่จะรีบมาอัพตอนพิเศษให้ทันทีเลยคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 11-01-2013 15:47:27

สวัสดีค่ะ หมอไม้   :กอด1:
รออ่านค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: มือซ้าย ที่ 11-01-2013 16:05:10

เผาเลยๆพี่หมอไม้ อยากไหม้แล้วอ่ะ :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: luv_khun ที่ 11-01-2013 22:34:04

ขอมารอตอนพิเศษด้วย อิ อิ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 12-01-2013 22:41:29

เข้ามารอตอนพิเศษจากคุณหมอคะ
คิดถึงมากมายจริงๆ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: totowi ที่ 16-01-2013 12:54:45

มาอ่านตอนที่หลังคนอื่นเขา แต่เรื่องราวของน้องติ๊บทำให้เสียน้ำตาได้ไม่ใช่น้อย

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังน่ะครับหมอ ๆ

มารอพี่ไม้ด้วยคนน่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: mimalo ที่ 16-01-2013 21:16:48

มารออ่านตอนพิเศษ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: _nanJJ ที่ 20-01-2013 01:41:36

เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้
อ่านรวดเดียวจบ ยาวมากกก แต่ชอบมากกกกกกกกกกก
พี่หมอติ๊บ น่ารักมากกกกกกกกกกก
มาอ่านช้าเลยอดดูรูปเลยยยท;_________;
555555555

เป็นกำลังใจให้พี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บนะค่ะ :)
รักกันนานๆๆๆๆๆๆๆน้า ^^

ปล. มารอตอนพิเศษด้วยน้าาา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: u_anesia ที่ 20-01-2013 20:39:00

เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้แต่ร้สึกชอบมากๆครับ ขอบคุณทั้งพี่ไม้และพี่ติ๊บที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆมาให้ได้อ่านกัน อยากบอกว่าความรักของคุณทั้งคู่มันสวยงามมากครับ ขอให้รักกันมากๆนะครับ   :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 24-01-2013 17:45:27

คิดถึงคุณหมอทั้งสองคนจังเลย
รออ่านตอนพิเศษอยู่นะคะ
คิดว่าคุณหมองานน่าจะยุ่งมากๆ
เลยไม่มีเวลาเข้ามาต่อเลย
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
เป็นห่วงคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ontheotherhand ที่ 24-01-2013 18:28:27

อุ๊ยยยย รออ่านตอนพิเศษ จะรอนะคะ

 :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: devilpoo ที่ 26-01-2013 10:15:00

อ๊ายยยยยยยยยยยยย เค้าเพิ่งอ่านจบอ่ะ

ไปหลงอยุ่ไหนมาตั้งนานฟร๊ะ

หมอน่ารักอ่า นับ ๆ ดูแล้วคาดว่าหมอไม้จะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเราล่ะ 555++

ถ้าไม่ลำบากมากไปจะไปขอแอดเฟสนะหมอไม้

รักกันอย่างนี้ หวานมากกกก อยากมีคนรักแบบนี้มั่งจังเ็ฮ้อ.......

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: devilpoo ที่ 26-01-2013 10:15:46

อ้อ ปล. ลืมบอกไปว่า แอบอ่านในเวลางานมา 3 วันล่ะ 555+++

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 28-01-2013 16:42:49

เม้าท์อะไรไม่ได้มากนะ  หมอติ๊บสั่งไว้ห้ามไปบอกใครว่าติ๊บไปหัดขับรถมา  ขาเหยียบเบรกไม่ถึงดีเลยชนต้นมะขามข้างทาง  หัวโนเท่าส้มเลยเหม่งอย่างเดียวไม่พอ  อุ๊บส์

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: papikochan ที่ 28-01-2013 16:59:55

55555+

หมอไม้มาเผาหมอติ๊บซะแล้วว อิอิ

คิดถึงทั้งสองคนมากๆนะคะ

แวะมาบ่อยๆน้า :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: _nanJJ ที่ 28-01-2013 23:37:03

555555555
หมอไม้ระวังโดนหมอติ๊บงอลน้าา >.,<

แวะมาบ่อยๆๆนะค่าาาาาาา~

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 29-01-2013 21:48:40

โถ ๆๆๆ หมอติ๊บเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย
เลือกรถคันเล็ก ๆ หน่อยก็ดีนะคะ จะได้ไม่ลำบากเวลาเหยียบเบรค
อ๊ะ เปล่าแซวนะคะ ว่าตามหมอไม้
อันที่จริงนั่งเป็นคุณชายให้หมอไม้ขับดีกว่าไหม คิคิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: naiyana ที่ 29-01-2013 21:51:30

หมอติ๊บน่ารักจังเลย ตอนนี้ไม่รู้ว่าหายหรือยัง เป็นห่วง :L1:
คุณหมอไม้เข้ามาเล่าอีกนะคะ คิดถึงหมอติ๊บกับหมอไม้มากๆคะ
(รับรองว่าไม่ฟ้องหมอติ๊บแน่นอนคะ ที่หมอไม้มาเผา)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 29-01-2013 23:12:14

 :L2:  เอาดอกไม้ปิดหน้า กลัวหมอติ๊บดุ เพราะ .. หัวเราะซะดัง 555555
ก็หมอไม้เล่าตลกอะ ..  :m20:

หมอติ๊บหายเร็วๆ นะคะ สู้สู้ค่ะ ... :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 30-01-2013 01:56:49

คิดถึงคุณหมอทั้งสองมว้ากกกกกกก

คุรหมอติ๊บเจ็บมากมั้ยอ่า

แอบอิจฉาเล็กๆ อิอิ ไปฮันนีมูนกันมาด้วยอ่าาา :-[

อยากอ่านตอนพิเศษแล้ว รอนะคะ :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 14-02-2013 09:30:36

 :L1: :L1: :L1:
Happy Valentine na ka
หมอไม้ & หมอติ๊บ
ขอให้มีความสุขกับความรักตลอดไปนะคะ
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 14-02-2013 19:37:09

 :L1:  Happy Valentine Day ka Dr.Mike & Dr.tib   :L2:  :)  :)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: papikochan ที่ 14-02-2013 20:32:38

แฮปปี้วันวาเลนไทน์นะคะหมอติ๊บหมอไม้

คิดถึงมากๆเลยค่า

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: winnie53 ที่ 15-02-2013 22:20:50

เอ้อ...คุณพี่หมอไม้ขา ได้ข่าวว่าไปหาพ่อแม่ เสาร์-อาทิตย์ มะใช่หรอคะ แล้วพากันไปสะพานพุธได้ยังงายยยยยยยยยยยย มันเปิดเฉพาะวันพุธมะใช่เรอะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: iammz ที่ 24-02-2013 19:45:33

เพิ่งได้มีโอกาสอ่านเรื่องราวความรักระหว่างหมอไม้และหมอติ๊บ

คุณทั้งสองคนดูแลกันและกันได้ดีมากกกกกก (ก.ไก่ สองร้อยล้านตัว)
คนอ่านคนนี้ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ ให้กับความรักของคุณทั้งสองคนนะคะ

 ป.ล. หมอติ๊บจิกกัดหมอไม้ได้เจ็บแสบมากค่ะ อ่านช่วงจิกกัดทีไร
คิดในใจ หมอไม้ได้ฟังตอนนั้นคงจะแผลเหวอะทีเดียว อิอิ >.<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 20-03-2013 09:41:18

ตอนแรกว่าจะอ่านให้จบแล้วค่อยเม้นทีเดียว
แต่รอไม่ไหว ขอเม้นก่อนละกันว่าคู่นี้น่ารักมาก

กลับไปอ่านต่อก่อนนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 21-03-2013 09:13:23

 :-[ :-[ :-[
หมอติ๊บกลัวไม่ฮาใช่ไหมจึงต้องลงทุนขนาดนั้น
หมอไม้ดูแลหมอติ๊บดีๆนะ อย่าให้เป็นอย่างนี้อีก
เดี่ยวหน้าหมอติ๊บเป็นรอย
ปล.หมอติ๊บจังหวัดบ้านเกิดเป็นจังหวัดที่คนมีความสุขมากที่สุดในประเทศไทยเลยนะ
เหมือนหมอติ๊บเลยใช่ไหม หมอไม้ยิ้มหน้าบาน(คนใกล้ชิดเขาดูแลดี)
 :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 25-03-2013 16:52:13

 :mc4: ดีใจมากมายอ่านจบแล้ว (จริง ๆ อยากจะใช้คำว่าอ่านทันมากกว่า เพราะอยากให้มีตอนพิเศษต่อไปเรื่อย ๆ)
ขอบคุณนะคะหมอไม้ที่นำเรื่องราวดี ๆ ที่แสนจะน่ารักของทั้งสองหมอมาให้เราได้ชื่นชมในความรักของคนทั้งคู่
แถมมีข้อคิดดี ๆ ในการใช้ชีวิตได้ หลาย ๆ ความคิดของหมอติ๊บ สุดยอดมากเลย หมอติ๊บคิดบวกได้ทุกเรื่องจริง ๆ
(แม้แต่เรื่องพุ่งย้อย ๆ เฮ้ยยยย พุงน้อยของหมอไม้ หมอติิ๊บก็ยังคิดบวก กอดอบอุ่นดีเนอะ 555)
มีครบทุกรสจริง ๆ แต่รสชาติที่เข้มข้นที่สุด คือรสชาติความสุขของทั้งคู่ และรวมไปถึงคนที่ได้รู้จัก ได้สัมผัสกับสองหมอนี้ด้วย

แต่แอบเสียดายที่รู้จักเรื้องนี้ช้าไป เลยไม่ได้เห็นโฉมหน้าคน 2 คนที่โชคดีที่สุด
(หมอไม้โชคดีที่มีหมอติ๊บเป็นแฟน และหมอติ๊บก็โชคดีที่มีหมอไม้เป็นแฟน)
ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งหมอไม้และหมอติ๊บรักกันอย่างดีที่สุดนาน ๆ และตลอดไปนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-03-2013 18:30:31

หัวโนจากขับรถหายแล้วคับสำหรับแฟนคลับหมอติ๊บ  แต่ที่กนักกว่าคือมาจิ๊กเงินจากเก้ะในคลินิค แต่จิ๊กท่าไหนไม่รู้ โดนลิ้นชักหนีบมือนิ้วเกือบขาด  จะสงสารหรือสมน้ำห

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: eaey ที่ 26-03-2013 19:01:29

ดีใจที่แวะมาทักทายกันนะคะ :mew3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ohuii ที่ 26-03-2013 19:09:02

เง้อ ไหงงั้นล่ะคะพี่หมอ ฝากบอกพี่หมอติ๊บดูแลตัวเองด้วยน้า เทคแคร์ทั้งคู่จ้า ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: papikochan ที่ 26-03-2013 19:35:52

นิ้วเกือบขาดดด

น่าสงสารสิคะ 555+(หัวเราะทำไม?)

หายไวๆน้าหมอติ๊บ :mew6: :mew6:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 01-04-2013 16:02:27

 :L2:
ทำไมช่วงนี้หมอติ๊บเจ็บตัวบ่อยจัง
หมอไม้ดูแลหน่อยสิ
 :mew2:
 :mew2:
 :mew2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: rarin ที่ 01-04-2013 20:09:16

เพิ่งเห็นคุณหมอไม้เข้ามา ดีใจมากๆ ลืมรหัสผ่านเข้าไม่ได้ต้องสมัครใหม่
เพราะเห็นคุณหมอเข้ามา อยากมาทักทายคุณหมอทั้งสองคน คิดถึงมั๊กๆ
คุณหมอติ๊บเจ็บตัวอีกแล้ว ฝากคุณหมอไม้ดูแลดีๆ ด้วยนะคะ เป็นห่วงจัง
อยากให้คุณหมอทั้งสองเข้ามาคุยบ่อยๆ จะรอนะคะ คิดถึงมากๆคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 02-04-2013 07:07:06

สุขสันต์วันเกิดค่ะคุณหมอไม้ ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาส่งข่าวคราวต่างๆ ส่งความคิดถึงคุณหมอติ๊บด้วยนะคะ
[/i]

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 02-04-2013 09:35:33

 :L2: :L2: :L2:
Happy Birthday na ka
ขอให้ชีวิตของหมอไม้มีความสุขควงคู่กับหมอติ๊บอย่างนี้และยิ่งขึ้นตลอดไป
 :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Loidelohm ที่ 03-04-2013 08:56:43

 :กอด1:       :L1:

สวัสดีครับ หมอไม้ หมอติ๊บ ผมหายจากบอร์ดไปนานมากกกกกกกกกกกกก
กลับมาอ่านใหม่อีกรอบ ชอบหมอทั้ง  2 มากกว่าเดิมอีกครับ
รักหมอมากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 04-04-2013 02:22:02

โห พี่ติ๊บน่าสงสาร เรื่องเงินเรื่องทองพี่ติ๊บต้องมือไวสิ ไหงโดนหนีบซะได้  :m20: :m20:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 08-04-2013 11:00:19

 :m20: คนน่ารักซุ่มซ่ามได้ตลอดๆ
สงสัยหมอติ๊บกลัวหมอไม้จับได้เลยรีบไปหน่อย
ว่าแต่หมอติ๊บนี้เก้บทุกเม้ดจริง ๆ ไม่ว่าเล้กหรือใหญ่

คิดถึงหมอไม้สุดหล่อ(หมอไม้ว่าอย่างนั้น)และคิดถึงหมอติ๊บสุดน่ารัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: l3iggy ที่ 10-04-2013 00:25:34

 :mew1:

คิดถึงหมอไม้ ก่ะ หมอติ๊บ มากมายยย

หลับฝันดีคัฟ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 12-04-2013 16:44:18

เจ็บใจตัวเองที่รู้จักบอร์ดนี้ช้าไป เลยอด ยลโฉมหมอติ๊บกับหมอไม้เลย
เรื่องราวของคุณหมอทั้งสองช่วยเยียวยาหัวใจเรามากเลยค่ะ
หลังจากที่เราเศร้ากับความรักของคู่รักคู่อื่นในบอร์ดนี้มาหลายเรื่อง
อย่างน้อย รักแท้ก็มีอยู่จริง ไม่ว่าจะคู่รักเพศไหนก็ตาม
 :m4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-04-2013 07:42:59

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะหมอไม้(สุดหล่อ)+หมอติ๊บ(สุดน่ารัก) รวมไปถึงน้องแฮ็คซ์ (เขียนถูกป่าวหว่า) ด้วยนะคะ
ขอให้มีความสุขกับการเที่ยวในวันสงกรานต์นะคะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: rarin ที่ 13-04-2013 09:58:45

สวัสดีวันสงกรานต์ ขอให้คุณหมอติ๊บกับคุณหมอไม้มีความสุขมากๆ
คิดสิ่งใดขอให้ได้ดั่งใจปรารถนานะคะ  :กอด1:


***เข้ามาทักทายกันบ้างนะคะ คิดถึงจ้า***

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 20-04-2013 16:14:41

กลับมาอ่านอีกรอบ ซึ้งและน่ารักเหมือนเดิม
ขอให้มีความสุขและรักษาสุขภาพทั้งสองคนนะครับ
+1

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Ayla ที่ 24-04-2013 12:32:15

 ซึ้งและน่ารักมาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: kon ที่ 06-05-2013 22:58:56

 :hao5: คุณหมอไม้ ดูแลคุณหมอติ๊บดีๆนะคับ  :ling1: ไม่รู้จะสงสารหรือหัวเราะดี พี่หมอติ๊บ หาเรื่องเจ็บตัวได้ตลอดเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: l6duh ที่ 10-05-2013 12:17:48

สวัสดีครับพี่หมอไม้และพี่หมอติ๊บที่น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มาฝากเนื้อฝากตัว สมัคร id เพื่อมาจิ้มที่กระทู้นี้เป็นเรื่องแรก เสียดาย รู้จักเว็บนี้ช้าไป
ตอนนี้อ่านไปได้ 100 หน้า ในเวลา 6 ชั่วโมงงง ฟินมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 :haun4:

ขอบคุณพี่หมอไม้ที่ได้แบ่งปันประสบการณ์ดี ๆ ของพี่ออกมา ฟินจับใจมากเลย
 :katai2-1:

ตอนนี้จะตามเก็บที่เหลือไปเรื่อย ๆ อย่างเงียบ ๆ อิอิ
 :katai4:

 :bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: l6duh ที่ 11-05-2013 20:41:48

 :sad4:  :sad4:  :sad4:  :sad4:
เย่ๆๆๆ อ่านแบบเงียบ ๆ ต่อจากเมื่อวานจบเรียบร้อยแล้ว อ่านเพลินไปหน่อย เลยจบ 225 หน้าซะเลย

หลังจากได้อ่านผ่านตัวอักษร ต้องนับถือในความคิดและความน่ารักของพี่หมอติ๊บมาก ได้ข้อคิดมาเยอะเลยทีเดียว
กลอนพี่ติ๊บก็หวานมาก บางตอนก็กินใจ
เสียดายอย่างเดียว ที่รู้จักเว็บนี้และเรื่องนี้ช้าไป ไม่งั้นคงมาตามฟินได้แอบเห็นรูปบ้างอะไรบ้าง คิคิ

พี่หมอไม้โชคดีที่สุด ไม่มีอะไรจะพูดไปนอกจากคำว่า ฟิน

ตอนสุดท้าย อ่านเสร็จ แอบน้ำตาซึมไปด้วยเลย อินสุดๆ

สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด ขอบคุณพี่ hackz ด้วยที่นำเรื่องนี้มาลง อิอิ ขอบคุณพี่หมอไม้และพี่หมอติ๊บด้วยครับ
 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 13-06-2013 21:48:25

คิดถึงคุณหมอทั้งสองนะคะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: บุ๊คแบงค์ ที่ 27-06-2013 10:49:19

เม้นท์แรกเปิดซิงสมาชิกใหม่เลย 

ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่เล่าสู่กันฟังนะคะ  อ่านแล้วก็มีความสุขตามไปด้วย

ยังรออัพเดตข่าวจากสองคุณหมอนะคะ

ปล.อยากเห็นหน้าคุณหมอทั้งสองจังค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Gadaiz ที่ 08-07-2013 18:43:49

 อ่านจบแล้ว ขอบคุณมากครับ อบอุ่นมากๆครับพี่สองหมอ ขอเรียกอย่างนี้แล้วกันนะครับ ฮ่าๆๆๆๆ  :pig4: :pig4: :pig4:  :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: afternoon ที่ 20-07-2013 15:29:32

อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่ม.4 นานมากกกกกก หายไปช่วงหลังกลับมาอีกทีจบแล้ว .__.
ต้องบอกว่าขอบคุณพี่หมอไม้กับหมอติ๊บมาก โดยเฉพาะหมอติ๊บ เรื่องราวของพี่เป็นแรงบันดาลใจให้เด็กมัธยมคนนึง
มุ่งมั่น ตั้งใจเรียน ตั้งใจอ่านหนังสือ อยากจะเป็นหมอแบบพี่ติ๊บให้ได้ เวลาเหนื่อยหรือท้อมากๆ ก็จะคิดถึงคำพูดของหมอติ๊บเสมอ
วันนี้ 3 ปีกว่าๆ ผ่านไป หนูได้เป็น นิสิต คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งนึง (ไม่บอกชื่อสถาบันละกัน 555)
อาจจะไมาได้เป็นหมออย่างที่ฝัน แต่ก็เป็นอาชีพที่หนูอยากเป็นอีกอาชีพนึง ก็หมอๆ เหมือนกัน อิอิ
เรื่องราวของพวกพี่อาจจะไม่ใช่ส่วนประกอบหลักแต่ก็เป็นส่วนสำคัญในความสำเร็จวันนี้ของคนอ่านคนนี้

ขอบคุณมากๆ จริงๆ ค่ะ  :กอด1:

ขอให้พี่สองคนมีความสุขมากๆ รักกันไปนานๆ แบบนี้ตลอดไป เย้ๆๆๆๆ 55 แล้วแวะมาบอกข่าวคราวกันบ้างนะค่ะ
:L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-07-2013 17:13:13

ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกัน  แล้วจะมาอัพเดทความเคลื่อนไหวของหมอติ๊บตลอดๆนะคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 22-07-2013 23:18:20

มาไวๆนะครับพี่ไมค์พี่ติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 23-07-2013 22:39:53

เข้ามารอหมอไม้
ว่างแล้วรีบมาต่อนะ
อยากฟังเรื่องหมอติ๊บ
 :mew3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 26-07-2013 15:48:07

ตอนนี้อยู่ในช่วงพักฟื้น เพราะอยากไปยั่วฝรั่งเกาะล้านถอดเสื้อเล่นน้ำ เลยกลับมาด้วยผิวไหม้แดง  ตอนนี้กำลังลอกทั้งหน้าทั้งตัวเลย กลูต้าคอลลาเจนที่กินไปเป็นโกดังก็ต้องเริ่มต้นกันใหม่

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 26-07-2013 18:05:16

และแล้วหมอติ๊บก็จะขาวไปทั้งตัวเมื่อผิวหนังลอกไปหมดแล้ว ฮ่า ฮ่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ชางหลง ที่ 27-07-2013 08:53:08

แดดเมืองไทย อะไรก็เอาไม่อยู่ แล้วหมอไม้ยอมให้ถอดเสื้อได้ไงอะ
ฝรั่งไม่มองตาค้างเลยเหรอ

 :rureadyวันนี้ปวดฟันไปหาหมอฟันมา จะบอกว่าคิดถึงหมอไม้เลยอะ
ถ้าเป็นหมอไม้นะจะให้ไปกี่ครั้งก็ไม่ยั่น แรกกับการได้ฟังเรื่องหมอติ๊บอะ
แต่นี่ไม่ใช่ เลยขยาด ไม่อยากเห็นหมอฟันเลย นี่นัดไปถอนวันจันทร์อะเพราะหมอบอกว่า
ช่วยอะไรไม่ได้แล้วปล่อยให้ฟันผุเองไม่รู้จักรักษา 5555 :m15:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 27-07-2013 10:35:59

ก็ดีน้าหมอไม้ คราวหน้าหมอติ้บก็จะไม่กล้าถอดเสื้อเล่นน้ำอีกแน่นอน...หมอไม้จะได้หมดห่วง อิ  อิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: CheeTah ที่ 28-07-2013 17:14:15

คิดถึงคุณหมอทั้งสองคนจุงเบยยย

ฮ่าๆ คุณหมอติ๊บคงอยากโชว์บ้างใช่มะ   :hao6: :hao6:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 29-07-2013 00:55:06

โธ่น่าจะมาโชว์แถวนี้บ้าง อยากดูเหมือนกันเด้อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 04-08-2013 20:02:23

สวัสดีคะ. เข้ามาทักทายตอนนี้อาจจะดูล่าช้าเพราะเพิ่งจะได้อ่านเรื่องของหมอไม้และหมอติ๊บ.  ประทับใจกับทั้งสองคนมากกกกกกก. (สมัครเป็นแฟนคลับหมอติ๊บเองเสร็จสับ) แล้วจากการวิเคราะห์แล้วรู้สึกจะอายุเท่าหมอติ๊บเลย เกิดห่างกันวันเดียวด้วย. คนเกิดเดือนนี้ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาจริงๆ55555. ตอนนี้หมอไม้ยังอยู่ที่ประชานิเวศท์ไหมอะ. เพราะอยู่ใกล้กันเลยจะแอบไปดูหน้าหมอติ๊บต้องน่ารักมากแน่เลยเน๊อะ. สุดท้ายอยากจะบอกว่าดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้ ขอบคุณนะคะที่เอาเรื่องดีๆมาเล่าสู่กันฟัง (ปล.หมอไม้มาต่อตอนพิเศษ(มาม่า)นะคะขอตอนที่ 176(งานแต่ง แต่งงาน)อะที่ยังบอกว่ายังมะจบอยากเห็นความร้ายกาจของหมอติ๊บ ชอบบบบบบมากเป็นพิเศษ).  :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 09-08-2013 15:25:33

หมอไม้แล้วหมอติ๊บเป็นงัยบ้าง
เกรียมเลยไหมยิ่งขาวอยู่
ปล.เป็นแผนหมอไม้อะปะที่จะลดความน่ารักหมอติ๊บ5555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 21-08-2013 13:26:34

ยังคงคิดถึงทุกคนนะครับ  กับความทรงจำที่งดงามของคนสองคน ช่วงนี้มีหลายคู่ออกมาเปิดตัวทางโซเชียลแคม แต่สำหรับผมขออนุญาตแอบหวงไว้ดูคนเดียว  ฮาๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ชางหลง ที่ 21-08-2013 15:53:26

มอบอกกล่าวกันบ้างนะ   

คิดถึงหมอไม้ หมอติ๊บมาก

ถ้าเปิดจะเป็นแฟนครับด้วยคนค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 21-08-2013 19:28:40

ดีใจที่เข้ามาเจอโพสของหมอไม้ ..  :mc4:  :mc4:
ขอบคุณที่ยังคิดถึงกันนะคะ ..  :กอด1:
คิดถึง คุณหมอทั้งสองคนเช่นกันค่ะ ..  :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 21-08-2013 21:31:07

คิดถึงหมอติิ๊บจังเลยหมอไม้ฝากความคิดถึงด้วยนะฮับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: GoLf_V ที่ 26-08-2013 02:57:17

สวัสดีคับ พี่หมอทั้งสอง คิดถึงจังเลย สบายดีน่ะคับผม หายไปนานเหนื่อยกะปี4เหลือเกิน เฮือกๆ ยังไงก้ดูแลสุขภาพด้วยน่ะคับผม พี่ๆ เพื่อนๆ น้องชาวเล้าด้วยเน้ออ    :กอด1: :L2: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 26-08-2013 14:59:53

อ้างจาก: dr.mike ที่ 21-08-2013 13:26:34  

ยังคงคิดถึงทุกคนนะครับ  กับความทรงจำที่งดงามของคนสองคน ช่วงนี้มีหลายคู่ออกมาเปิดตัวทางโซเชียลแคม แต่สำหรับผมขออนุญาตแอบหวงไว้ดูคนเดียว  ฮาๆ

โธ่...แบ่งๆกันดูครับพี่ไมค์  น่ารักอิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: beautifulmind ที่ 02-09-2013 14:59:03

 :monkeysad: :monkeysad: :monkeysad:
คิดถึงพี่หมอทั้งสองเหมือนกันนะค่าา

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: beautifulmind ที่ 02-09-2013 22:20:44

คิดถึงงๆๆๆ กลับมาตอบไวๆนะค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: luv_khun ที่ 03-09-2013 10:11:31

พอดีช่วงนี้น้องๆที่ทำงานไปทำฟันกันหลายคน (ทำกับนักศึกษาแพทย์ ) เลยทำให้คิดถึงหมอทั้งสอง

เลยแวะเข้าส่อง  ไปเติมความกันที่เกาะล้านเหรอคะ  ทะเลหวานเลยใช่ไหม๊  :z1: :z2:
 
คิดถึงหมอติ๊บมากๆเลย หมอไม้ด้วย   ให้หมอติ๊บมาคุยบ้างนะ   :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 03-09-2013 16:39:15

ขอบคุณนะคะที่หมอไม้ยังแวะเวียนเข้ามาส่งข่าวให้รู้กันบ้าง

สงสารหมอติ๊บ ถอดเสื้อเล่นน้ำจนทำให้หน้าเอยตัวเอยลอกไปแบบนี้

ปล.คิดถึงหมอไม้กับหมอติ๊บเสมอค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: mooping-7 ที่ 06-09-2013 06:27:02

วันนี้เข้ามา HBD. หมอติ๊บจ้า. มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะ ปล.  หมอไม้น่าจะมีตอนพิเศษนะ วันนี้เป็นวันพิเศษ 5555  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 06-09-2013 06:39:35

HAPPY BIRTHDAY จ้าหมอติ๊บให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะ

โรคภัยอย่าได้มากรายกล้ำ เป็นที่รักของหมอไม้และทุกคนตลอดไป

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ชางหลง ที่ 06-09-2013 08:06:24

 :L1:HAPPY BIRTHDAY  นะคะ ขอให้มีความสุข ทุกวัน  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 06-09-2013 08:49:32

HBD ค่ะคุณหมอติ๊บ ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขในทุกๆวันนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 06-09-2013 11:56:27

มีความสุขมาก ๆ นะคะหมอติ๊บ... :HBD1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 07-09-2013 17:25:40

 :mew3:
คิดถึงหมอติ๊บ+หมอไม้นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: beautifulmind ที่ 07-09-2013 18:14:11

HBD ย้อนหลังค่าหมอติ๊บ

มีความสุขมากๆตลอดไปเลยนะค่า ^^


 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 07-09-2013 22:00:48

HBD นะค่ะน้องหมอติ๊บ เข้ามาทักทาย FC. บ้างนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 08-09-2013 05:37:49

วันเกิดที่ผ่านมา  พาไปเลี้ยงข้าว  ดูหนัง  กินไอติม ซื้อของขวัญ แต่เจ้าตัวบอกไม่เอาชิ้นใหญ่ อยากได้ชิ้นเล็ก  แล้วเค้าก็เอาชิ้นเล็กจริง เครดิตการ์ดของผมมม

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: kik ที่ 08-09-2013 06:43:20

ชอบอ่านเรื่องนี้มาก :L2: :L2: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: GoLf_V ที่ 01-10-2013 23:35:55

พอจะไปคลินิกก็คิดถึงพี่ๆทั้งสองอีกแล้ว เห้ออบางที รีเทนเนอร์ก้น่ารำคาณไปน่ะ ห้าๆใครเคยใส่ว่าไหมคับ :katai1: :hao7:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: windwrite ที่ 07-10-2013 23:51:52

ผมมาเริ่มอ่านปี2013อะอยากจะย้อนกลับไปตอนนั้นจัง น่าสนุกดีฮะ :z3:  :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: StillLoveThem ที่ 08-10-2013 00:03:13

..เข้ามา  :jul3: รอตอนพิเศษ
..ของขวัญวันเกิดชิ้นเล็กๆ นึกว่าเป็นพวกจิวเพชร เล็กๆที่ไหนได้ 55 เพื่อน้องหมอ พี่หมอยอมอยู่แล้วนี่
..เห็นน้องๆมีความสุขกันดี พี่ก็พลอยสุขไปด้วย ขอบคุณที่มาส่งข่าวบ่อยๆ :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 08-10-2013 17:41:22

อ้างจาก: dr.mike ที่ 08-09-2013 05:37:49  

วันเกิดที่ผ่านมา  พาไปเลี้ยงข้าว  ดูหนัง  กินไอติม ซื้อของขวัญ แต่เจ้าตัวบอกไม่เอาชิ้นใหญ่ อยากได้ชิ้นเล็ก  แล้วเค้าก็เอาชิ้นเล็กจริง เครดิตการ์ดของผมมม

สุดยอดมากครับพี่ติ๊บ55555555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 08-10-2013 17:42:31

สุขสันต์วันเกิดนะครับพี่หมอติ๊บ  มาแวะหาพวกเราบ้างนะครับ คิดถึงมาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 25-10-2013 02:45:02

ตอนนี้เป็นหมีแพนด้าขึ้นเวรดึกไปแล้วคับ  ตัวเล็กๆ ตาาดำๆ หมีชัดๆ 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 25-10-2013 08:01:35

 :L2:
รักหมอติ๊บ&หมอไม้จัง
ปล.หมอไม้ดูแลแพนด้าหมอติ๊บดีๆนะคะ
 :mew3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 25-10-2013 08:08:51

ขอบคุณหมอไม้ที่มาส่งข่าวครับ
หมีแพนด้าดูแลคนไข้แล้วอย่าลืมดูแลตนเองล่ะ
 :z9: :eiei1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: arissara ที่ 05-12-2013 00:24:51

รักมากๆ รักที่สุด หมอสุดหล่อสุดน่ารัก คิดถึ้งงงงง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 05-12-2013 21:31:51

แพนด้าดูแลคนไข้  งั้นหมอไม้ก็ต้องดูแลแพนด้าให้เป็นอย่างดีนะคะ    :impress3:
ฝากกำลังใจให้หมอติ๊บด้วยค่ะ   :L2:  :L2: 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 06-12-2013 21:20:58

น่าสงสารหมอติ๊บ เป็นหมีแพนด้า
หมอไม้ดูแลแพนด้าติ๊บดีๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 09-12-2013 10:21:41

 :mew3: :mew3: :mew3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 09-12-2013 11:00:57

เข้ามาอ่านหลายรอบมีความสุขทุกครั้งที่อ่าน
ดูแลกันดีนะคะ.ขอให้มีความสุขมากๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 01-01-2014 17:23:31

Happy New Year  :L2:
ขอให้หมอไม้&หมอติ๊บ มีความสุขมากนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: pochu52 ที่ 01-01-2014 22:56:47

สวัสดีปีใหม่ 2557 ค่ะ ขอให้หมอไม้&หมอติ๊บมีความสุข สุขภาพแข็งแรงตลอดปีนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 02-01-2014 10:38:59

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๗ จ้า หมอไม้ หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: NUNYUT ที่ 03-01-2014 08:42:02

สวัสดีปีใหม่พี่หมอไม้กะพี่หมอติ๊บครับ มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 03-01-2014 13:06:54

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๗ หมอไม้และหมอติ๊บ ดูแลสุขภาพตนเองด้วยนะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 03-01-2014 13:17:24

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้หมอไม้กับหมอติ๊บ มีความสุขกายสบายใจ มีความสุขมาก ๆ นะคะ  :L2: หมอไม้  :กอด1: หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 04-01-2014 19:44:06

สวัสดีปีใหม่ครับพี่หมอทั้งสองคน 


แวะมาทักพวกเราบ่อยๆนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: GoLf_V ที่ 05-01-2014 02:18:45

สวัสดีปีใหม่2557น่ะคับผมพี่หมอทั้งสองและพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกๆคนมีความสุขมากๆน่ะคับสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยเงินทอง รวยๆเฮงๆคับผม คิดถึงเถิงน่ะคับ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sodamint.11 ที่ 05-01-2014 22:23:39

สวัสดีปีใหม่คะขอให้คุณหมอมีความสุขมากๆนะคะ
อย่าเจ็บอย่าป่วยอย่าจนคะ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: kniixz ที่ 06-01-2014 18:05:21

 :-[ สวัสดีครับพี่หมอติ๊บ พี่หมอไม้ ผมเพิ่งได้เข้ามาอ่านไม่นานมานี้ราวๆซักหนึ่งเดือนเห็นจะได้ เรื่องราวน่ารักดีครับ พอดีผมเรียนที่มอนอสายวิทย์สุขภาพเหมือนกันและปัจจุบันก็ยังทำงานอยู่ที่รพ.ของมหาวิทยาลัยเลยทำให้อ่านสนุกและเห็นภาพได้ชัดเจน

 แม้ว่าหลายสิ่งที่พี่หมอไม้เขียนไว้จะมีเปลี่ยนแปลงไปบ้างก็ตามแต่ก็ยังพอให้เหลือร่องรอยไว้ให้ได้จินตนาการตามได้ไม่ยาก เช่นร้านอีทมีที่ตอนนนี้ไม่มีแล้ว คลินิกที่พี่หมอติ๊บเคยทำงานก้ไม่มีแล้ว ห้องกรอสก็ย้ายจากตึกMDไปแล้ว และอะไรๆๆอีกหลายอย่าง แต่ผมก้พยายามถามจากพี่ๆที่ทำงานถึงสถานที่ที่เปลี่ยนไปเพื่อให้เห็นภาพมากขึ้น

แต่ตอนนี้ยังคิดไม่ออกว่าหอพักของพี่ทั้ง2คนพักคือหอไหนก็ตาม เหมือนว่าตอนนี้เป็นนักสืบอย่างไงอย่างงั้น

อ่อ...มีอีกอย่างนึงคือผมได้ก๊อบเรื่องราวทั้งหมดไปรวมมเป็นหนังสือ ทำสารบัญและหน้าปกเรียบร้อยพร้อมทั้งใส่ภาพถ่ายสถานที่ต่างที่ยังหลงเหลืออยู่เข้าไปด้วย ตั้งใจจะเอาเก็บไว้อ่านเองเพราะเรื่องราวน่ารักดีและได้ข้อคิดการใช้ชีวิตจากพี่หมอติ๊บเยอะมากเลยทำเป็นหนังสือ

แต่ก็คิดเผื่อไว้ว่ามีคนอื่นๆที่สนใจอยากอ่านโดยที่ไม่ต้องมาจ้องจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ ทั้งนี้ก็เลยยากจะถามความคิดเห็นพี่ทั้ง2คนว่าถ้าผมจะทำออกมาเป็นไฟล์ .pdf แล้วเอาไปฝากไว้บนเว็บฝากไฟลืเพื่อให้คนที่อยากเอาไปปริ้นทืแล้วพกติดตัวไปอ่านพี่มีความคิดเห็นว่าไงครับบอกได้เลยครับ (ถ้าพี่อนุญาตผมจะปรับเป็น2-3เล่มเพื่อให้มันไม่หนาเกิน//8ร้อยกว่าหน้าเยอะจริงๆ )

สุดท้ายนี้ผมก็ขอบคุณเรื่ื่องราวของพี่ทั้งสองคนมากนะครับที่ทำให้เห็นว่ารักแท้มีอยู่จริงไม่ว่าจะในรุปแบบไหนก็ตาม :hao3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 06-01-2014 19:29:06

อ้างจาก: kniixz ที่ 06-01-2014 18:05:21  

:-[ สวัสดีครับพี่หมอติ๊บ พี่หมอไม้ ผมเพิ่งได้เข้ามาอ่านไม่นานมานี้ราวๆซักหนึ่งเดือนเห็นจะได้ เรื่องราวน่ารักดีครับ พอดีผมเรียนที่มอนอสายวิทย์สุขภาพเหมือนกันและปัจจุบันก็ยังทำงานอยู่ที่รพ.ของมหาวิทยาลัยเลยทำให้อ่านสนุกและเห็นภาพได้ชัดเจน

 แม้ว่าหลายสิ่งที่พี่หมอไม้เขียนไว้จะมีเปลี่ยนแปลงไปบ้างก็ตามแต่ก็ยังพอให้เหลือร่องรอยไว้ให้ได้จินตนาการตามได้ไม่ยาก เช่นร้านอีทมีที่ตอนนนี้ไม่มีแล้ว คลินิกที่พี่หมอติ๊บเคยทำงานก้ไม่มีแล้ว ห้องกรอสก็ย้ายจากตึกMDไปแล้ว และอะไรๆๆอีกหลายอย่าง แต่ผมก้พยายามถามจากพี่ๆที่ทำงานถึงสถานที่ที่เปลี่ยนไปเพื่อให้เห็นภาพมากขึ้น

แต่ตอนนี้ยังคิดไม่ออกว่าหอพักของพี่ทั้ง2คนพักคือหอไหนก็ตาม เหมือนว่าตอนนี้เป็นนักสืบอย่างไงอย่างงั้น

อ่อ...มีอีกอย่างนึงคือผมได้ก๊อบเรื่องราวทั้งหมดไปรวมมเป็นหนังสือ ทำสารบัญและหน้าปกเรียบร้อยพร้อมทั้งใส่ภาพถ่ายสถานที่ต่างที่ยังหลงเหลืออยู่เข้าไปด้วย ตั้งใจจะเอาเก็บไว้อ่านเองเพราะเรื่องราวน่ารักดีและได้ข้อคิดการใช้ชีวิตจากพี่หมอติ๊บเยอะมากเลยทำเป็นหนังสือ

แต่ก็คิดเผื่อไว้ว่ามีคนอื่นๆที่สนใจอยากอ่านโดยที่ไม่ต้องมาจ้องจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ ทั้งนี้ก็เลยยากจะถามความคิดเห็นพี่ทั้ง2คนว่าถ้าผมจะทำออกมาเป็นไฟล์ .pdf แล้วเอาไปฝากไว้บนเว็บฝากไฟลืเพื่อให้คนที่อยากเอาไปปริ้นทืแล้วพกติดตัวไปอ่านพี่มีความคิดเห็นว่าไงครับบอกได้เลยครับ (ถ้าพี่อนุญาตผมจะปรับเป็น2-3เล่มเพื่อให้มันไม่หนาเกิน//8ร้อยกว่าหน้าเยอะจริงๆ )

สุดท้ายนี้ผมก็ขอบคุณเรื่ื่องราวของพี่ทั้งสองคนมากนะครับที่ทำให้เห็นว่ารักแท้มีอยู่จริงไม่ว่าจะในรุปแบบไหนก็ตาม :hao3:

สุดยอดมากๆครับ ชอบๆความคิดเห็นนี้  และที่ว่าเรียนที่ม.น.ด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: kniixz ที่ 06-01-2014 21:09:43

ขอบคุณ คุณ anukul :-[ แต่ยังไงคงต้องรอความคิเห็นจากพี่หมอทั้งคู่ก่อนนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: goldentime ที่ 06-01-2014 21:54:56

 :o8:ขอบคุณ พี่ไม้ พี่ติ๊บ แล้วก็ที่สำคัญสุดคือ พี่hackz :mew2:ที่ทำให้หนูได้อ่านเรื่องที่ดีน่าประทับใจที่สุด เป็นเรื่องที่สนุกอีกเรื่องที่เคยอ่านมา แม้ว่าหนูจะไม่ได้ติดตามมาแต่ต้น แต่ก็ขอขอบคุณจริงๆๆนะค่ะ ที่ทำให้ได้ม่เจอพวกพี่ พี่ไม้กะพี่ติ๊บเองก็เป็นความรักที่น่ารักสุดจริงๆๆค่ะ ในปีใหม่นี้หนูก็ขอให้พวกพี่จงมีแต่ความสุขความเจริญยิ่งๆๆขึ้นไปนะค่ะ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงไม่เจ็บไม่ไข้ทั้งในปีนี้และปีต่อๆๆไปนะค่ะ โดยพี่ไม้กะพี่ติ๊บก็ขอให้ความรักขอพวกพี่ยืดยาวไปจนแก่เฒ่าเลยล่ะกันนะค่ะ
      ขอบคุณมากๆๆอีกครั้งนะค่ะ :mew1: :o8: :-[ :impress2: o18 :pig4:
                                     :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 11-01-2014 21:04:56

 :mew3:
คิดถึงนะหมอติ๊บ&หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: tonfair ที่ 27-01-2014 23:27:46

ขอสมัครเป็นFCพี่หมอทั้งสองด้วยคนนะคะ เพิ่งจะมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้รู้สึกว่าตัวเองพลาดมากๆกว่าที่จะได้เข้ามาอ่าน 3วันกับการลุยอ่านทั้งตัวเนื่้อเรื่องเองและข้อความต่างๆที่พี่ๆคุยกันมันอบอุ่นมาก ขอบคุณพี่ติ๊บสำหรับข้อคิดต่างๆและขอบคุณสำหรับแรงบันดาลใจดี ขอบคุณพี่หมอไม้ที่มาเล่าเรื่องราวเหล่านี้ให้ได้อ่าน ขอบคุณพี่ทั้งสองมากจริงๆ อยากบอกว่ารักพวกพี่มากนะคะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: rarin ที่ 28-01-2014 22:58:47

อยากบอกว่าคิดถึงมากมายเลยค่ะ ปีนี้คุณหมอยังไม่เข้ามาทักทายแฟนคลับเลย
รออยู่นะค่ะ รอสวัสดีปีใหม่คุณหมอทั้งสองคน และรออวยพรปีใหม่ให้กับคุณหมอ
เข้ามาทักทายกันบ้างนะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: IsDeer ที่ 19-02-2014 22:12:46

 o13 คิดถึงหมอติ๊บ หมอไม้
อยากให้พวกพี่มาทักทาย FC มั่ง มาเล่าอะไรก็ได้นะให้หายคิดถึง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Singsana ที่ 27-02-2014 10:51:51

เพิ่งมีโอกาศได้เรื่องเรื่องพี่หมอทั้งสองคน เราก็เป็นคนนึงที่เป็นเด็ก มน อ่านไปก็นึกถึงบรรยากาศทั้งในมอ รอบมอ รพมน แล้วก็งานบุญต่างๆที่พี่หมอไม้บรรยายในนครพนม ล่าสุดเราก็เพิ่งไปงานพระธาตุมา แล้วปีนี้ก็มีโอกาสได้เที่ยวแห่ปราสาทผึ้งด้วย รู้สึกดีใจเหมือนได้ตามรอย อ่อขอกรี๊ดอีกเรื่อง ถ้าตามที่พี่หมอไม้เล่ามาเวลาพี่หมอทั้งสองมาจากพิโลกไปนครพนมแสดงว่าพี่หมอก็ต้องผ่านหน้าบ้านเราแน่ๆ เราอยู่ จังหวัดใกล้ๆพี่หมอติ๊บ อ่าาารู้สึกรักพี่ทั้งสองแบบไม่มีเหตุผลจริงๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: NickkieH ที่ 13-03-2014 07:54:13

พี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บน่ารักมากเลยครับ เป็นคู่รักที่น่าอิจฉามากๆ  :-[
ผมว่าเรื่องราวของพวกพี่ๆ เป็นแรงบันดาลใจ และเป็นกำลังใจที่ดีมากสำหรับใครหลายคน (อย่างน้อยก็ผมคนหนึ่งละ อิอิ) :impress2:
ผมขอชื่นชมพี่หมอติ๊บมากๆเลยครับ ทั้งนิสัยดี กตัญญู น่ารัก แถมเรียนเก่งมากๆด้วย เพอร์เฟคจิงๆ o13
ขอให้พี่หมอทั้งสองครองรักกันนานแสนนาน รักกันมากขึ้นทุกวันๆ นะครับ :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 18-03-2014 06:51:55

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Latte ที่ 02-04-2014 17:51:37

HBD ค่าคุณหมอไม้
คิดถึงคุณหมอทั้งสองนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Zeitkey ที่ 10-04-2014 22:52:51

พึ่งมาอ่านไม่กี่วัน ไล่อ่านจนตาแฉะเลยคะ 555ในที่สุดก็อ่านจบ !!

แต่จริงๆไม่อยากให้จบเลย อยากฟังเรื่องราวของพี่หมอทั้งคู่ไปเรื่อยๆ (ต้องเรียกพี่ เพราะขนาดหมอติ๊บเรายังเด็กกว่าตั้งรอบนึงเลยงะ ... )

รู้สึกเสียดายมากว่าทำไมตัวเองไม่กดเข้ามาอ่านตั้งแต่ช่วงแรกๆ จริงๆเคยเห็นกระทู็ผ่านตาบ่อยๆ แต่เป็นพวกนิสัยเสียชอบให้จบแล้วค่อยอ่าน เลยพลาดโอกาสดีๆไปเยอะเลย เช่น ภาพพี่หมอทั้งคู่ โอกาสได้คุยกับพี่ๆ

อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆเยอะมากเลยคะ แล้วก็ทำให้รู้สึกว่า ความรักแบบนี้มันยังมีอยู่ในโลกนะ ไม่ใช่แค่ในนิยายซะหน่อย แล้วก็พวกความรักในเพศเดียวกันมันไม่แท้จริง สมัยนี้มีคนออกมาเปิดเผยเยอะ คนติดตามก็เยอะ แต่พอเขาเลิกกันก็มาพูดเสียๆหายๆว่า เห็นมั้ยความรักเพศเดียวกันมันไม่แท้จริง มันก็แค่เล่นๆ อยากให้คนพวกนั้นได้มีโอกาสได้อ่านเรื่องของหมอมากเลย ว่าความรักแบบนี้บางทีอาจจะจริงจังและจริงใจกับพวกคู่รักที่คุนเห็นว่าปกติ เห็นว่าดีงามก็ได้

อ่านเรื่องหมอติ๊บแล้วเรารู้สึกอายเลยคะ เพราะเราก็อยากเป็นหมอเหมือนกัน เรามีโอกาสมากกว่าตั้งเยอะ ที่เรียนพิเศษก็มีเยอะแยะแสนสะดวก แต่ทำไมเราถึงตั้งใจและขยันไม่ได้สักเศษเสี้ยวของหมอติ๊บเลย พออ่านก็มีแรงฮึดอ่านหนังสือเลยคะ 55

สุดท้ายก็ขอบคุณพี่หมอไม้และหมอติ๊บที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีๆที่แฝงความอบอุ่นและข้อคิดให้หลายๆคนได้อ่าน และยังเป็นแรงบันดาลใจให้หลายๆคนด้วย

แล้วก็ขอบคุณคุณแฮคที่นำเรื่องนี้มาลงในบอร์ดนะคะ

ปล.หวังว่าพี่หมอจะแวะมาเยี่ยมเยียนบอร์ดบ้าง และหวังว่าหนูจะมีโอกาสได้เห็นรูปพี่ๆบ้างนะคะ 5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 13-04-2014 05:56:14

จะบอกว่าขอบคุณที่ยังคิดถึงกันคับ  อยากเอาเริ่องราวดีๆมาเล่าต่อนะ แต่ตอนนี้คอมเจ๊งรออนุมัติงบประมาณมาสามเดือนแล้ว ยังไม่มีทีท่าว่าจะอนุมัติเลยครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 13-04-2014 12:53:20

วันนี้วันดีพี่หมอไม้เข้ามาทักทายด้วย :mew1: :mew1: :mew1: คอมเจ๊งรออนุมัติงบ ไม่ต้องบอกก็รู้ทุกบาททุกสตางโดนเก็บหมด :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Zeitkey ที่ 13-04-2014 13:38:19

สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะพี่หมอไม้  เข้ามาทักทายแต่เช้าเลยย

เรื่องอนุมัติซ่อมคอม สงสัยค่าซ่อมคอมจะกลายร่างเป็นไอติมของหมอติ๊บไปหมดแล้ว 555

สงกรานต์นี้พี่หมอไปเที่ยวไหนกันรึเปล่าคะ ? ถ้าไปก็ระมัดระวังตัวด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขในเดือนที่ร้อนที่สุดคะ  o13

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-04-2014 13:56:38

ดีใจๆ หมอไม้จะมาอัพเดท
คิดถึงหมอไม้คนหล่อ หมอติ๊บคนน่ารัก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 14-04-2014 07:39:22

สวัสดีวันสงกรานต์คับ  ผมไม่ได้ไปไหนเลยอยู่บ้านสาดน้ำกันสองคน  55

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 14-04-2014 07:44:38

สวัสดีหมอไม้หมอติ๊บขอให้ชุ่มฉ่ำในวันสงกรานต์มีความสุขมากๆเด้อ หมอติ๊บรีบอนุมัติคอมด่วน fc. จะได้รู้ข่าวบ้าง คิดถึงหมอทั้งสองมากๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: nanazaa002 ที่ 14-04-2014 12:36:46

คุณหมอมาส่งข่าวมั่งสิ :katai4:  ทำงานหย่างเดียวเลย พักมั่งนะ :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 14-04-2014 15:07:05

สวัสดีวันสงกรานต์ครับพี่หมอไม้   ดีใจที่พี่หมอแวะมาครับ  อยากให้แวะาบ่อยๆเล่าเรื่องปัจจุบันให้ฟังบ้างอะครับ   :mew1: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: loveyy ที่ 14-04-2014 20:35:55

 :3123:   สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ หมอไม้  มาต่อไว ๆ นะค่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: GoLf_V ที่ 15-04-2014 02:07:40

สวัสดีปีใหม่ไทยน่ะครับพี่หมอทั้งสอง มีความสุข ร่ำรวย สุขภาพแข็งแรงน่ะคับผม ไม่ได้เข้ามานานแต่เข้ามาทีไรเรื่องของพี่ก็ยังอบอุ่นอยู่ทุกทีไป ฮ่าาา  :mc4: :L2: :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 15-04-2014 04:07:26

ถ้าอนุมัติคอมเครื่องใหม่ให้ ค่าครองชีพวันละสิงร้อยจะหายไป 30% ใจร้ายไปไหนเนี่ยยย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: luv_khun ที่ 15-04-2014 08:42:59

สวัสดีปีใหม่ไทยนะจ๊ะคุณหมอทั้ง2
ขอให้มีความสุขมากๆ เป็นคู่ครองที่รักกันและดูแลกันจนแก่เฒ่า
แฟนคลับยังคอยติดตามข่าวเสมอ ว่างๆก็แวะมาให้หายคิดถึงบ้างนะคะ

ปล.สงสารเรื่องค่าครองชีพหมอไม้ จริง จริ๊ง
หมอติ๊บนี่เหมาะเป็นแม่บ้าน แม่เรือน เก็บ เพื่ออนาคต :mew4:
 :mew1: :mew3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-04-2014 02:04:07

ไปรับคุณหมอจากโรงบาลฝ่าฝูงชนมาขึ้นบีทีเอส ถึงสะพานควายกระดุมเสื้อหมอติ๊บไม่เหลือสักเม็ด  มันหายไปไหนหว่าโดนล้วงไปถึงไหนต่อไหนละเนี่ย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: noy ที่ 16-04-2014 03:19:45

ได้รับค่าครองชีพวันละ200 อุแม่เจ้า :a5: :a5: :a5:

หมอไม้: ทำไมถึงทำกับฉันได้ :ling3: :ling3: :ling3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Zeitkey ที่ 16-04-2014 09:53:42

โธ่ หมอติ๊บ กระดุมหายหมดเลยยย ถือว่าเช็คเรตติ้งละกันนะคะ เรตติ้งร้อนแรงมาก 5555

จะว่าไปค่าครองชีพต่อวันของหมอไม้น้อยกว่าค่าแรงขั้นต่ำอีกอะะ น่าสงสารร

แต่เพื่อศูนย์การแพทย์ของหมอสองคนไง ต้องอดทน สำเร็จละบอกด้วยน้าา. จะไปจีบหมอติ๊บ เอ้ย ไปใช้บริการค่า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 16-04-2014 12:12:34

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-04-2014 02:04:07  

ไปรับคุณหมอจากโรงบาลฝ่าฝูงชนมาขึ้นบีทีเอส ถึงสะพานควายกระดุมเสื้อหมอติ๊บไม่เหลือสักเม็ด  มันหายไปไหนหว่าโดนล้วงไปถึงไหนต่อไหนละเนี่ย

คิดถึงมากๆเลยครับ พี่หมอ พี่หมอติ๊บ  แต่เรื่องกระดุมหลุด น่ารักดีเน๊าะ 55555  แล้วเรื่องค่าครองชีพจะลด  อันนี้ตต้องลองต่อลองกับพี่หมอติ๊บดูครับ 5555555 เดี๋ยวพวกเราช่วยพูด เพราะถ้าไม่ช่วยพูดสงสัยจะไม่ได้อ่านเรื่องปัจจุบันแน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: luv_khun ที่ 17-04-2014 21:30:47

อ้างถึง

ไปรับคุณหมอจากโรงบาลฝ่าฝูงชนมาขึ้นบีทีเอส ถึงสะพานควายกระดุมเสื้อหมอติ๊บไม่เหลือสักเม็ด  มันหายไปไหนหว่าโดนล้วงไปถึงไหนต่อไหนละเนี่ย

 แล้วคนไปรับทำไมไม่ดูแล ละคะ ตัวก็ใหญ่กว่าหมอติ๊บตั้งเยอะ  หรือมัวแต่เหล่สาว
เดี๊ยวก็โดนตัดค่าครองชีพหรอกค่ะ :z2: :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 17-04-2014 22:05:10

อ้างจาก: luv_khun ที่ 17-04-2014 21:30:47  

แล้วคนไปรับทำไมไม่ดูแล ละคะ ตัวก็ใหญ่กว่าหมอติ๊บตั้งเยอะ  หรือมัวแต่เหล่สาว
เดี๊ยวก็โดนตัดค่าครองชีพหรอกค่ะ :z2: :z2: :z2: :z2:

เห็นด้วยนะครับ 555555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: FiRMMiE ที่ 20-04-2014 17:00:29

สวัสดีค่ะ เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้เมื่อไม่กี่วันมานี่เอง
อยากบอกว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่คนเขียนมีสารบัญไว้ให้ แต่ไม่ได้คลิกไปอ่านตามสารบัญเลย
เลือกที่จะเปิดที่ละหน้า อยากอ่านแต่ละคอมเม้น อ่านคอนเม้นของพี่หมอไม้กับพี่หมอติ๊บด้วย เลยไม่ได้กลับไปกดสารบัญ
อ่านทีนี้ยิ้มตลอด  อยากย้อนเวลาไปจริงๆเลย อยากพูดคุยกับพวกพี่ๆด้วย อีกอย่าง อยากเห็นรูปด้วยอ่าา ><
ทำไมพึ่งมารู้จักบอร์ดนี้นะ ฮือออ  :sad4:
เรื่องราวของพี่สองคนเป็นอะไรที่น่ารักและน่าทึ่งมากก น้ำตาพรากหลายรอบจริงๆ ยิ่งเรื่องราวชีวิตของหมอติ๊บแล้ว  :mew4:
พี่หมอติ๊บสุดยอดมากเลยค่ะ  o13

ใครมีรูปแบ่งปันกันบ้างนะคะ 5555 PM ได้นะคะ เอิ๊กๆ

 :pig4: ขอบคุณพี่หมอทั้งสองที่แบ่งปันเรื่องราวแบ่งปันความสุขที่สุ๊ขสุขแบบนี้นะคะ
 :pig4: ขอบคุณคุณhackzที่นำเรื่องมาลงด้วยค่ะ
 :L1: รักกันตลอดไปนะคะ

ปล. ขอโทษคุณhackzนะคะที่อุตส่าทำสารบัญไว้ให้แต่หนูดันเปิดทีละหน้าแทน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: FanJKi ที่ 21-04-2014 23:13:47

เข้ามารอเรื่องนี้ด้วยค่ะ  ^ ^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 25-04-2014 08:52:24

 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: rarin ที่ 28-04-2014 19:55:48

ดีใจจังเลยคะที่คุณหมอเข้ามาทักทายแฟนคลับ อยากบอกว่าคิดถึงคุณหมอทั้งสองคนมากๆเลย อ้อนซื้อคอมใหม่ให้ได้นะคะแฟนคลับรออยู่ ♥♥♥ คุณหมอไม้กับคุณหมอติ๊บนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 28-04-2014 20:15:27

กระดุมหลุดหมอติ๊บไม่รู้สึกเสียวๆบ้างเหรอ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 28-04-2014 20:18:04

กระดุมหายทุกเม็ดเลย......   :a5:  :serius2:  :serius2:   :serius2:
...
ขอบคุณหมอไม้ ที่เข้ามาอัพเดทเรื่องราวน่ารัก ๆ นะคะ ^^
ขอให้ได้คอมฯ ใหม่เร็ว ๆ ด้วยเถอะ......  :call:   :call:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 08-05-2014 12:05:32

แวะมาทักทายและขอบคุณทุกคนที่ยังไม่ลืมกัน   ขอบคุณทุกความรู้สึกดีๆที่มีให้ติ๊บแม้เราจะไม่เคยพบไม่รู้จักกัน  แต่แค่รู้ว่าคุณยิ้มได้และมีความสุขกับเรื่องราวต่างๆ แค่นี้หมอติ๊บคนนี้ก็มีความสุขมากมายเช่นกัน ขอบคุณคร้าบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 08-05-2014 15:10:37

สวัสดีหมอติ๊บ ขอบคุณที่ยังแวะมาเยี่ยมทักทายกัน ขอให้หมอทั้งสองมีความสุขและเจริญด้วยหน้าที่การงาน
เงินทองไหลมาเทมา ที่เม้มไว้ก็ออกมาใช้บ้างเดี๋ยวตังค์จะขึ้นรา คริคริ
ว่างก็มาลงตอนพิเศษบ้างก็ดีจ้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: luv_khun ที่ 08-05-2014 17:23:29

สวัสดีค่ะหมอติ๊บ
  ดีใจที่เห็นหมอติ๊บเข้ามาทักทาย  การงานเป็นอย่างไรบ้างเหนื่อยมากไหม๊
ถ้าเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว ก็ให้คนข้างๆนวดให้แล้วกัน(ถ้านวดให้แล้วจะนาบต่อ  ก็อย่าว่าเขาเลย
ถือว่าให้ติ๊บละกัน 555  :hao6: :hao6:)

ปล. 1 เอาเรื่องหมอไม้มาเผาให้ฟังบ้างซิคะ
ปล. 2 รักษาสุขภาพทั้ง2คนนะคะ
ปล. 3  :mew1: :mew1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 09-05-2014 07:41:08

คิดถึงหมอสองคนนะค้า หมอติ้บขาค่าแรงขั้นต่ำขึ้นเป็นวันละ300 แล้วนะค้า5555555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 09-05-2014 18:56:29

อ้างจาก: dr.mike ที่ 08-05-2014 12:05:32  

แวะมาทักทายและขอบคุณทุกคนที่ยังไม่ลืมกัน   ขอบคุณทุกความรู้สึกดีๆที่มีให้ติ๊บแม้เราจะไม่เคยพบไม่รู้จักกัน  แต่แค่รู้ว่าคุณยิ้มได้และมีความสุขกับเรื่องราวต่างๆ แค่นี้หมอติ๊บคนนี้ก็มีความสุขมากมายเช่นกัน ขอบคุณคร้าบบบ

อยากให้พี่หมอทั้งสองแวะเข้ามาบ่อยๆนะครับ  แวะมาเล่าเรื่องปัจจุบันบ้าง  คิดถึงคับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: rarin ที่ 13-05-2014 13:05:54

สวัสดีวันวิสาขบูชาค่ะหมอติ๊บ หมอไม้  ขอให้มีความสุขมากๆและพบเจอแต่สิ่งที่ดีนะคะ คิดถึงมากๆเข้ามาทักทายแฟนคลับบ่อยๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: pangnapzaa ที่ 28-05-2014 06:45:25

 :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: noka-1502 ที่ 29-05-2014 21:08:42

 :o12: :o12: :o12: :o12:....จะรออ่านต่อไปเรื่อยๆ นะครับ ....ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: tawmic ที่ 25-06-2014 01:31:44

สวัสดีครับพี่หมอทังสอง
ผมลองสมัครสมาชิกมาชาติเศษก็ยังไม่ได้(สงสัยผมโง่ T^T)
จนสุดท้ายก็ยืมของพี่ที่สนิทมาเล่น

อยากจะบอกกลับพี่ว่าประทับใจในตัวพี่ทั้ง 2 มาก
ไม่ว่าทั้งการเรียน การงาน  ความรัก และความผูกพันที่พี่ทั้ง 2 มีให้แก่กัน
พี่ทั้ง 2 ทำให้ผมเชื่อว่าความรักแบบเราก็มีรักแท้ได้

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่มาแบ่งให้ผมได้อ่านนะครับ
เสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้เห็นรูปของพี่ๆทั้ง 2

ผมจะคอยติดตามอ่านของพี่นะครับ(ถ้าพี่จะมาเขียนให้อีก)

คิดถึงพี่ๆทั้ง 2 นะครับ




ปล.พี่หมอไม้ทำฟันแถวไหนอ่ะครับ อยากไปจัดฟันด้วย(ประเด็นอยากเห็นพี่ๆตัวเป็นๆ ><)
ปล.ใครมีรูป มีเฟสพี่ทั้ง 2 ขอด้วยได้มั๊ย เราอยากได้
 :mew2: :sad4: :-[

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 13-07-2014 14:08:07

หมอไม้ป๋ามว๊ากก :hao3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 13-07-2014 14:44:57

คิดถึงหมอไม้และน้องหมอติ๊บ เข้ามาบ่อยๆ นะคะ มาเล่าเรื่องต่อบ้างไรบ้าง

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 14-07-2014 12:53:05

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆของคุณหมอทั้งสองที่แบ่งปันและเป็นการหยิบยื่นความสุขให้  ขอบคุณทุกตัวอักษรที่แฝงไปด้วยความรักของคุณทั้งสองจนเราสัมผัสถึงมันได้  ที่สุดขอบคุณคุณหมอทั้งสองที่เป็นอีกหนึ่งในแรงใจที่ทำให้ารู้สึกว่ารักแท้มีอยู่จริง  :pig4: :n1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: numprikpla2 ที่ 06-09-2014 07:58:31

วันนี้วันที่ 6 กันยา Happy Birth Day นะคะหมอติ๊บ ขอให้มีความสุขมากๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: rarin ที่ 06-09-2014 12:40:22

วันนี้วันเกิดใครเอ่ย อยากให้เขาคนนั้นเจอแต่สิ่งที่ดีและมีความสุข สุขสันต์วันเกิดนะคะคุณหมอติ๊บ ขอให้มีความสุขมากนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: natsikijang ที่ 24-12-2014 22:58:05

 :-[  นั่งอ่านเรื่องราวดีๆ ของพี่ๆ ทั้งสองคนแล้วสัมผัสได้ถึงความรักที่ยิ่งใหญ่มากๆค่ะ  พอเข้ามาอ่านนิยายในบอร์ดนี้ก็มีเพื่อนๆพี่ๆ แนะนำเรื่องนี้เข้ามาเลย ประมาณว่าห้ามพลาดเด็ดขาด ชอบตั้งแต่ตอนคบกันที่พี่หมอติ๊บยังเป็นนิสิตแพทย์จนตอนนี้จบแล้ว ชอบที่พี่หมอติ๊บ ทั้งกตัญญู  ดูแลพี่ไม้และคนในครอบครัวของพี่ไม้ได้น่ารักมากๆ  แล้วก็แอบขำกับเคล็ดลับให้แฟนมีค่าครองชีพวันละ 200 บาท อิอิ   แวะมาอัพเดตเรื่องราวเรื่อยๆ นะคะ พี่หมอติ๊บ พี่หมอไม้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 26-12-2014 20:51:51

ส่งความสุขให้หมอไม้และหมอติ๊บ มีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะจ๊ะ

ให้หมอทั้งสองรักกันนานๆรักแล้วรักเลยและรักกันตลอดไปจ้า

 :mew4: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: yupa ที่ 28-12-2014 20:04:28

 :L2:เพิ่งจะเข้ามาอ่าน  ขอบอกชอบมาก ความรักแบบสองหนุ่มน่ารักมาก คุณหมอตัวเล็ก เป็นนักสู้จริง ขอปรบมือให้ และขออวยพรให้ครองรักกันไปจนแก่เฒ่า เป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกัน   ใกล้ถึงปีใหม่แล้ว ขอให้คุณหมอไม้ กะคุณหมอตี๊บ มีความสุข สุขภาพแข็งแรง จ้า มาอัฟความน่ารักเพิ่มบ้างนะ  :L2: :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: leeteuk ที่ 10-01-2015 08:26:23

ชอบเรื่องนี้จัง มาอ่านเอาเมื่อปีที่แล้วนี่เอง น่าเสียดาย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 12-01-2015 10:14:21

 :L2: :L2: :L2:
คิดถึงนะคะ หมอติ๊บ&หมอไม้
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 14-01-2015 17:22:12

หวัดดีปีใหม่ค่ะ หมอติ้บ หมอไม้ (เรารู้นะว่าใครเป็นผู้นำ 55555)
ขอให้มีความสุข แฮปปี้มีตังค์ใช้ ขอให้หมอไม้ได้ขึ้นค่าครองชีพ
สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยเงินทอง  มีความสุข เปิดคลินิกได้เร็วๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: nin@ ที่ 23-01-2015 10:12:02

เพิ่งจะเริ่มอ่านเรื่องนี้ได้ไม่กี่ตอน แต่อยากเมนท์ค่ะ คุณหมอทั้งสองน่ารักมากๆ ขอให้มีความสุขกับชีวิตคู่ทุกๆวันนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 16-02-2015 13:57:35

สุขสันต์เทศกาลแห่งความรักทุกคนนะครับ. เข้ามาอัพเดทว่าตอนนี้ค่าครองชีพได้รับการอนุมัติเป็น350ละนะคร้าบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: karaoke ที่ 16-02-2015 14:26:34

ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับที่ได้ค่าครองชีพเพิ่มขึ้น :hao5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: karaoke ที่ 16-02-2015 14:28:34

และในวันแห่งความรัก.....ขอให้พี่ทั้งสองมีความสุขมากๆๆๆๆๆ นะครับ :mew3: :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: yupa ที่ 16-02-2015 14:46:40

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 16-02-2015 16:07:17

อ้างจาก: dr.mike ที่ 16-02-2015 13:57:35  

สุขสันต์เทศกาลแห่งความรักทุกคนนะครับ. เข้ามาอัพเดทว่าตอนนี้ค่าครองชีพได้รับการอนุมัติเป็น350ละนะคร้าบบ

แสดงความยินดีที่ได้เพิ่มค่าครองชีพ อย่างนี้ก็มีสิทธิ์ได้ขึ้นรถไฟฟ้าแทนรถเมล์ฟรีสิ คริคริ

และขอให้ทั้งหมอไม้และหมอติีบรักกันยืนยาวตลอดไปจ้า

 :mew4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 18-02-2015 09:35:59

 :mc4: :mc4: :mc4:
ดีใจด้วยคะหมอไม้ได้ค่าครองชีพเพิ่มเป็น 350 บาท
หมอไม้ทำงานดีๆนะเพื่อหมอติ๊บพิจารณาเพิ่มโบนัทด้วย
คิดถึงนะคะหมอติ๊บ&หมอไม้
 :กอด1:
 :กอด1:
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: mamui1234 ที่ 19-02-2015 14:56:13

กลับมาอ่านกี่ปีก็รักเรื่องนี้ อบอุ่น

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: tanzchovy ที่ 19-02-2015 17:37:26

คิดถึงพี่หมอทั้งสองมากกกก  ว่างๆมาอัพเดตเรื่องราวให้แฟนๆหายคิดถึงด้วยนะคะ      :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: khunkun91 ที่ 28-02-2015 22:25:25

 :hao5:
เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่าน ช้ากว่าชาวบ้านมากกกกกกกกกก ฮรืออออออ
ขอรวบยอดเม้นเดียวเลยนะคะ

เรื่องราวของพี่หมอทั้งสองน่ารักมากเลยค่ะ ได้แง่คิดในทุกๆเรื่อง
สิ่งที่พี่หมอติ๊บคิดตรงกับหนูมาคือ ถ้าสิ่งนั้นเป็นของเรามันก็จะเป็นของเรา ถ้าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่อยู่ดี
อ่านแล้วน้ำตาแตกให้กับเรื่องปมไอติมมากค่ะ ไม่คิดว่าแค่ไอติมแท่งสองแท่งจะเป็นปมติดใจคนเรามากขนาดนี้


ขอให้พี่หมอทั้งสองมีกันและกันตลอดไปนะคะ

มาช้าขนาดนี้ ไม่ทันได้เห็นรูปพี่หมอเลย ฮรือออออออออ
 :hao5: :katai1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 06-03-2015 16:39:02

ส่วนแฟนคลับที่ยังคิดถึงหมอติ๊บขอฝากบอกว่าสบายดีคับ แต่ช่วงนี้กำลังเห่อร้อยไหมแต่ไม่ทำกับตัวเองนะ นี่จับผมร้อยจนหน้าจะยิ้มไม่ได้ตึฃเป็นหนังกลองแล้วเนี่ย.  ...หนูลองยา ร้องไห้หนักมาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: tanzchovy ที่ 06-03-2015 17:06:39

หมอไม้ค่ะ วันหลังชวนหมอติ๊บมาตอบกระทู้ด้วยนะ
มาอัพเดตข่าวคราวบ่อยๆนะค่ะ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: mainoy ที่ 07-03-2015 10:10:46

คิดถึงคุณหมอทั้งสองคนนะคะ อยากจะพาลูกสาวไปดัดฟันกะหมอไม้จัง :mew1: :really2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 07-03-2015 11:08:36

 :m20:
หมอไม้เป็นหนูทดลองร้อยไหมดีจัง
เป็นหมอหล่อกันทั้งคู่เลย
 :mc4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 19-03-2015 19:10:02

เสียใจจริงๆ ที่เพิ่งเข้ามาตามอ่านให้จบ
เคยอ่านมารอบนึงแล้วแต่ไม่จบ เพราะช่วงน้ำท่วมเลยทำให้ขาดการติดตามไปนาน
พอกลับมาเข้าเล้าใหม่ก็ดันลืมว่าอ่านเรื่องนี้ค้างไว้
คุณหมอทั้งสองน่ารักมากมาย สมัครเป็น FC ตอนนี้เลยนะคะ
อิจฉาคนอ่านทันตอนแรกได้เห็นรูปหมอๆ ส่วนเราอดเห็นเลย กระซิกๆ  :mew4:
ใครใจดีส่ง เฟส กับ รูปคุณหมอให้ดูหน่อยสิคะ  :mew2:

ปล.ขอให้หมอติ๊บกับหมอไม้แข็งแรงๆ นะคะ
ปล2. คนเกิดเดือนกันยาน่ารักทุกคนจริงๆ ด้วย เราไม่มีวันลืมวันเกิดหมอติ๊บแน่ เพราะเกิดก่อนเราวันเดียวเอง อิอิ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: cartoon44214 ที่ 24-03-2015 22:48:09

อยากจะบอกว่ายิ่งอ่านยิ่งชอบมาก ๆ หวานมาก ว่าแต่ตอนนี้หมอไม้และหมอติ๊บทำงานที่ไหนกันเอ่ย ?? 5555  :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: yjm ที่ 29-03-2015 08:13:15

เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเรื่องนี้เมื่อไม่นานนี้เอง
รู้สึกเสียดายที่พลาดเรื่องดีๆแบบนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: TheKissesHII ที่ 10-04-2015 23:57:17

อยากให้รวมเล่มอ่า >,<

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: duckka ที่ 11-04-2015 08:56:54

กว่าจะอ่านเรื่องนี้จบ
ชอบมากค่ะ ดร.ไม้กับพี่หมอติ๊บ
กว่าจะผ่านเรื่องราวมากมายที่ทำให้เรารู้ว่า
ดร.ไม้กับพี่หมอติ๊บรักกันมากแค่ไหน
เป็นกำลังใจให้ค่ะ อยากจะบอกว่าเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ที่ใครไม่ได้อ่านคงจะเสียดายน่าดู ขอบคุณนะคะสำหรับ
เรื่องราวดีๆที่นำมาเผยแพร่ใก้ได้อ่านแล้วก็ให้ข้อคิด
ในหลายๆเรื่องสำหรับคำสอนของคุณยายหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: 8X ที่ 16-08-2015 20:38:57

วันก่อนไปกินอาหารเวียดนามร้านญีญวณแถวๆคอนโดหมอไม้น้องหมอติ๊บค่ะ
ผ่านหน้าคอนโดทำให้คิดถึง 2 หมอ ป่านนี้เป็นไงบ้างน๊า
แวะมาทักทายกันบ้างไรบ้างนะคะ คิดถึงมากมาย :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 17-08-2015 00:24:34

อ่านถึงตอนที่ 32 เอง ขอบอกว่าโคตรน่ารัก
เสียดายตามไม่ทันสมัยที่คุณหมอยังโต้ต้อบกะคนอ่าน

หลงรักหมอติ๊บเลยอ่ะ :mew1:
หมอไม้อย่าว่ากันน้า
ชอบข้อคิด มุมมองหลายๆอย่างจากหมอติ๊บจัง คุณหมอไม้จะมีเวลากลับมาอัฟไหมหนอ :impress2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ศตรัศมี ที่ 17-08-2015 03:22:12

เคยอ่านเรื่องของพี่หมอทั้งสองคนตั้งแต่ยังไม่ได้เป็นสมาชิกเล้าเป็ดเมื่อนานมาแล้ว ตอนนี้มีโอกาสเลยแวะเข้ามาเม้นท์ คิคิ
ตอนนี้พี่สองคนเป็นยังไงกันบ้างสบายดีมั้ยครับ อยากให้พี่หมอไม้เข้ามาอัพเดตเรื่องราวของพี่จัง ตัวผมเองก็จบมาจากรั้วเทาแสดแดดและยุง เป็นลูกสมเด็จฯเหมือนพี่หมอติ๊บเลย ผมรหัส 51 ตอนผมเข้าเรียนปีนั้นพี่หมอติ๊บน่าจะขึ้นปีที่ 6 แล้ว (แกจะบอกเพื่อ?? 555) ยังคิดถึงพี่ๆเสมอครับ ยังไงถ้าพี่ผ่านมาอ่านคอมเม้นท์ อย่าลืมอัพเดตเหตุการณ์ปัจจุบันบ้างนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 21-08-2015 01:07:56

อ่านถึงตอนที่ 136
น่ารักไม่ไหวแล้ว ทั้งหมอติ๊บกับหมอไม้ :-[

เสียดายที่สุดคือเพิ่งมาอ่านนิแหละ แงๆๆ :ling1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: yupa ที่ 21-08-2015 20:24:17

 :L2: :L2: :L2: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 30-08-2015 20:00:44

หมอไม้ว่างๆมาอัฟเดทบ้างเน้ออออ :impress2:
จริงๆที่คิดถึงเป็นพิเศษคือคุณหมอติ๊บผู้น่ารัก 5555 :laugh:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Paparazzi ที่ 13-12-2015 00:33:19

หมอไม้ไม่มาอัฟเดทบ้างเหรอ คิดถึงจุง
มาอ่านอีกรอบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: noomasoi3 ที่ 18-12-2015 07:45:10

คิดถึงหมอติ้บกับหมอไม้นะคะ หายไปนานแวะมาทักทายกีันบ้างนะค้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: moonred ที่ 20-12-2015 10:29:25

แง  :katai1: :katai1: เค้าเพิ่งเข้ามาอ่าน  :hao4: :hao4: :hao4: อิจฉาคนที่อ่านก่อนจัง  ได้เห็นรูปด้วย  อยากเห็นบ้าง   :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:  มีใครพอจะสงเคราะห์เค้าบ้างไหนน้อ   พลีส  พลีส   ขอบพระคุณล่วงหน้าคะ  หลงรัก เรื่องนี้จังเลย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน Written by 'dr.mike'
เริ่มหัวข้อโดย: moonred ที่ 20-12-2015 16:19:09

อ้างจาก: dr.mike ที่ 26-07-2010 10:07:09  

เสื้อกาวน์เก่าๆ......กับเราสองคน

ตอนที่ 100

จดหมายถึงพระจันทร์  โดย  หมอติ๊บ








ฉลองครบ 100 ตอน   แต่ดูจากต้นฉบับแล้วยังไม่ครึ่งเรื่องเลยยยย

ยังไงมาเป็นกำลังใจให้นักเขียนตัวน้อยของผมด้วยน่ะคับ

พอดีขอตอนนี้มาจากไดอารี่หมอตื๊บ   

ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าเขียนได้น่ารักมากกก

มาติดตามกันเลยน่ะคับ   อย่าลืมให้กำลังใจหมอติ๊บเขาด้วยล่ะกันนนนน

จดหมายจากพระจันทร์

สวัสดีดวงตะวัน
คืนนี้มีดาวเต็มฟ้าทอประกาย
ภาระฉันจึงไม่มีมากมาย
พอมีเวลานั่งเขียนถึงเธอ

อยู่สบายไหมตะวัน
เราไม่ค่อยได้เจอะกันเลยใช่ไหม
ทั้งทั้งที่ฟ้าเดียวกันเหมือนใกล้
แต่เพราะภาระของเราต่างกัน

แม้จะไม่ได้พบเจอเธอ
ก็รู้เสมอว่าเธออยู่ตรงไหน
และฉันก็รู้ว่างานเธอหนักเพียงใด
เธอต้องดูแลใครใครมากมาย

อยากบอกเธอว่าคิดถึง
มีฉันซึ่งยังเป็นห่วงเสมอ
แม้ฉันไม่รู้เมื่อไหร่จะพบเธอ
แต่ฝันถึงเธอทุกคืน


รู้ไว้พระจันทร์ดวงนี้รอพบเจอ
และคิดถึงเธอเหลือเกิน

สมัยเด็กๆย่าเคยนั่งตะบันหมากอยู่ที่ชานบ้านในตอนค่ำหลังจากเสร็จสิ้นจากอาหารค่ำ

ป้ายังคงนั่งทำเครื่องจักสานเหมือนทุกคืน  ซึ่งติ๊บก็ยังไม่รู้ว่าเมื่อเสร็จสมบูรณ์แล้วมันจะเป็นอะไร

ติ๊บยังคงนอนใกล้ๆกับย่าและนอนนับเดือนนับดาวไปตามประสาเด็กบ้านนอกห่างไกลแสงสี

หรีดหริ่งเรไรที่ส่งเสียงระงมในตอนกลางคืน   ราวกับบทเห่กล่อมที่ขับขานจากธรรมชาติบ้านเรา



จำได้ว่า.......ย่าเคยบอกกับติ๊บว่าถ้าคิดถึงพ่อก็ขอให้มองดูดวงจันทร์ 

เพราะบนดวงจันทร์มียายจันทร์ที่คอยตำข้าวอยู่ให้เห็นในทุกๆคืน 

คนที่อยู่บนดวงจันทร์ก็จะมีแต่คนขยันเพราะต้องมาตำข้าวในตอนค่ำมืดดึกดื่นอยู่ทุกคืนเลย   

พ่อแคนของกะติ๊บเป็นคนขยันเพราะฉะนั้นพ่อก็คงอยู่บนดวงจันทร์นั่นด้วยซินะ   

ว่าแต่ย่าจ๋า.........เมื่อไหร่หนอที่จะเป็นวันที่พ่อออกมาตำข้าวแทนยายจันทร์    ติ๊บจะได้เห็นพ่ออีกครั้งหนึ่งมั้ยนะ



นอกจากดวงจันทร์แห่งความขยันแล้ว   

ย่ายังบอกด้วยว่าถ้าคิดถึงแม่ก็ขอให้มองไปที่ดวงดาวเพราะดวงดาวมันสวย  ใครๆก็อยากสวยเหมือนดวงดาว

แม่มอญของกะติ๊บเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก 

แม่คงเป็นดาวดวงที่ส่องแสงสุกสกาวระยิบระยับดวงโตที่อยู่ทางทิศเหนือของบ้านเราเป็นแน่   

แล้วถ้าติ๊บตะโกนเรียกไปแม่จะได้ยินติ๊บไหมนะ  ติ๊บคิดถึงแม่จังเลย...........





พ่ออยู่บนดวงจันทร์  แม่อยู่บนดวงดาว

บางคืนหนูมองเห็นทั้งดวงจันทร์และดวงดาวอยู่บนฟากฟ้าในเวลาเดียวกัน

บางคืนหนูมองเห็นเพียงแค่ดวงจันทร์ที่ทอแสงสว่างไสวอยู่บนฟากฟ้าเพียงลำพัง

บางคืนหนูมองเห็นแสงระยิบระยับจากหมู่ดาวนับร้อยนับพันบนฟากฟ้าเหนือชายคาบ้านของเรา

และบางคืนที่หนูมองไม่เห็นทั้งดวงจันทร์ และดวงดาว มันมืดมิด วังเวงและทำให้หนูรู้สึกโดดเดี่ยวที่ไม่มีพ่อ  ไม่มีแม่  มองลงมาเพื่อคุ้มครองดูแลหนู



ถ้าเป็นอย่างนั้น  หนูคงจะเป็นดั่งดวงพระอาทิตย์ดวงกลมนั้น

ทอแสงอ่อนๆในตอนเช้า  ดูเป็นเด็กน่าทะนุถนอม อ่อนโยน

กร้าแกร่งและร้อนแรงในตอนกลางวัน  ก่อนจะหมดแรงล้าในตอนเย็นรอการพักผ่อน

แต่ในทุกวันที่ผ่านไป  หนูยังคงเฝ้ารอการมาเยือนของดวงจันทร์กับดวงดาวเสมอ

บางทีเราอาจจะไม่ได้อยู่ใกล้กัน แต่เพราะว่าเราก็ยังคงรับรู้การมีอยู่ของกันและกันเสมอ





และนอกจากนี้ย่าก็ยังสอนเอาไว้ว่า

ไม่ว่าในคืนที่มืดมิดเพียงใด 

พระจันทร์และดวงดาวจะยังคงหน้าที่เดิมเสมอๆ  หากแต่มีเพียงกลุ่มเมฆบดบังจึงทำให้หนูไม่สามารถมองเห็นได้ 

เหมือนกับที่พ่อและแม่คอยเฝ้ามองและดูแลหนู 

หนูอาจจะไม่ได้เห็นพ่อแม่ในวันนี้ แต่ว่าพ่อแม่ก็ยังคงรักและเฝ้ามองลงมายังหนูเสมอๆ





พ่อแม่ไม่ได้จากหนูไปไหน   แต่พ่อแม่ยังอยู่กับกะติ๊บเสมอๆไม่ว่าเวลาใด

ย่าบอกว่าหนูมีคิ้วและดวงตาที่มีประกายเหมือนกับดวงดาวบนฟากฟ้าเช่นเดียวกับแม่ของหนู

ย่าบอกว่าหนูมีจมูกที่แหลมเชิดและปากกระจับแต่ก็ช่างพูดจาพาทีเหมือนพ่อตอนเด็กๆไม่มีผิด

เห็นไหมว่า  พ่อกับแม่ไม่ได้จากหนูไปไหนเลย  พ่อกับแม่ยังอยู่ข้างๆหนูเสมอ

ถ้าเป็นเช่นที่ย่าบอกจริงในตัวของหนูคงมีมากกว่าพ่อกับแม่แล้วละ

เพราะตอนนี้หนูรู้สึกว่าหนูมีเลือดนักสู้  เข้มแข็ง  อดทนและไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาเหมือนกับที่ป้าเป็นไม่ต่างกันเลย 

ในขณะเดียวกันหนูก็มีความจริงใจและโอบอ้อมอารีให้แก่คนรอบข้างเหมือนที่ย่าเป็นอยู่เปี๊ยบเลย
 
เพราะฉะนั้นไม่ว่าหนูจะอยู่ที่ใดในโลกใบนี้

หนูก็จะมีพ่อ แม่  ป้า  และย่า  อยู่เป็นส่วนหนึ่งและคอยคุ้มครองให้ความรักความเอ็นดูแก่หนูอยู่ทุกที่ใช่มั้ยจ๊ะ





วันนี้หนูเลือกเขียนจดหมายถึงดวงจันทร์

เพราะหนูอยากส่งจดหมายนี้ไปบอกกับพ่อว่า.....   

ไม่ว่าจะนานแค่ไหนที่หนูไม่มีโอกาสได้พบหน้าพ่อ 

แต่พ่อยังอยู่กับหนูเสมออยู่เป็นส่วนหนึ่งในร่างกายของหนู  อยู่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของหนู  ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม 

แต่สิ่งเดียวที่หนูอยากรู้ตอนนี้คือ พ่อสุขสบายดีหรือไม่อย่างไรเท่านั้นเอง

ตอนนี้ป้าทำงานหนักมาหลายปีแล้ว จนมีอาการปวดหลังปวดข้ออยู่บ่อยๆ

แต่ตอนนี้หนูให้ป้าเลิกทำไร่ยาสูบแล้วน่ะป้าจึงหันมาปลูกข้าวโพดกับผักต่างๆไว้ไปขายที่ตลาดแทน 

เป็นงานเล็กๆน้อยๆที่ป้าทำได้   และหนูก็ไม่อยากขัดใจแก





ส่วนย่าตอนนี้ก็แก่มากแล้ว 

แต่ย่ายังทำงานบ้านทุกอย่างเหมือนเดิม  บ่อยครั้งที่หนูโดนดุเพราะแอบไปนึ่งข้าวเหนียวแทนย่า   

แม้แต่หญ้าตรงหน้าบ้านย่าก็ยังไม่ให้มันมีโอกาสขึ้นมาแม้แต่ต้นเดียว

เพราะย่าบอกว่าเดี๋ยวพวกงู  พวกตะขาบจะมากัดหนูเอา  บางทีหนูก็รู้สึกว่าย่ายังไม่แก่เลย






ส่วนลูกของพ่อเองยังเข้มแข็งและพร้อมจะปกป้องดูแลป้ากับย่าและทำหน้าที่หลานที่ดีเสมอ

แม้บางครั้งจะเหนื่อยล้ากับปัญหาที่พร้อมจะถาโถมเข้ามาให้เราเหนื่อยล้าอยู่เสมอ

แม้บางครั้งจะต้องเจอกับความกดดันมากมาย  จากสิ่งต่างๆรอบตัว

แม้บางครั้งจะรอนท้อกับการเผชิญสิ่งต่างๆที่โหดร้ายบนโลกใบนี้เพียงลำพัง

แม้บางครั้งจะเหนื่อยจนคิดจะถอดใจ  เพราะคิดว่าก้าวต่อไปข้างหน้าไม่ไหวแล้ว




แต่กะติ๊บอยากบอกพ่อกับแม่ว่า
   
ลูกยังอยู่ไหว  ลูกยังอยู่ได้  ยังยิ้มได้ เพื่อรอสักวันที่เราทั้งสามคนจะมีโอกาสได้กลับมาพร้อมหน้ากันอีกครั้ง
   
แต่ไม่ว่าโอกาสนั้นมันจะเกิดขึ้นหรือไม่ก็ตาม 

แต่สิ่งเดียวที่อยากบอกพ่อกับแม่ตอนนี้คือ   

ไม่ว่าพ่อกับแม่จะอยู่ที่ใดบนโลกใบนี้

แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยจากติ๊บไปไหน  ยังอยู่กับติ๊บที่นี่เสมอ  ที่ตรงหัวใจ..................

ตอนนี้มีเพลงโปรดเค้าด้วยอะ  เพลงประจำตัวเลย   หลงรักหมอติ๊บกะหมอไม้   

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 22-01-2016 18:34:51

ยังรู้สึกดีอยู่เสมอๆที่เข้ามาบอร์ดนี้.....ขอบคุณทุกแรงใจ...
หมอไม้...หมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 22-01-2016 19:58:46

วันนี้หมออะไรเข้ามาเนี่ย คิดถึงนะครับ
ขอให้มีความสุขความเจริญทั้งสองคนครับ
ว่างๆก็แวะมาทักทายกันบ้างนะ
ดีใจที่เข้ามาเยี่ยมกัน. รักทั้งสองหมอครับ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: PharS ที่ 23-01-2016 15:09:12

 :pig4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 23-01-2016 18:24:09

เรื่องราวผ่านไปนานมาก...แต่ทำไมติ๊บเหมือนมันเพิ่งไม่นานมานี้เอง. ทำไมรู้สึกว่าตอนนั้นหมอไม้ดูเท่จังหว่า...ทำไมตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น?????หรือเพราะติ๊บเลี้ยงดูแลดีเกินไป.  แบบนี้ควรลดค่าครองชีพลงดีม่ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 23-01-2016 18:49:06

 :pigha2:
หมอไม้ผู้น่าสงสาร หมอติ๊บอย่าลดเลย
เพิ่มค่ารถเมล์อีกนิดหน่อยก็คงจะนะ อิอิ

แนวร่วมหมอไม้5555

 :mew4:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 24-01-2016 20:25:23

24/01/2015.  นครพนมหนาวมาก 14 องศา เป็นไปได้ไงเนี่ย. คิงคองตัวใหญ่ไม่อาบน้ำจะไล่ไปนอนข้างนอกก็กลัวจะหนาวตาย. งั้นคืนนี้นอนนิ่งๆนะ. จะหนุนให้เมื่อยแขนไปเลย....ฝันดีทุกคนค้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 25-01-2016 02:08:34

อ้างจาก: dr.mike ที่ 24-01-2016 20:25:23  

24/01/2015.  นครพนมหนาวมาก 14 องศา เป็นไปได้ไงเนี่ย. คิงคองตัวใหญ่ไม่อาบน้ำจะไล่ไปนอนข้างนอกก็กลัวจะหนาวตาย. งั้นคืนนี้นอนนิ่งๆนะ. จะหนุนให้เมื่อยแขนไปเลย....ฝันดีทุกคนค้าบบบบ

สวีทๆ มีสวีท  ว่าแต่ พี่ไม้ไม่อาบนํ้าจิงอ่าครับบ5555

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: whynotme ที่ 26-01-2016 17:51:18

ว่าหมอไม้เป็นคิงคองตัวใหญ่ไม่อาบน้ำ 555
แต่ก็หนุนแขนทั้งคืนนะคะ ^^
เปลี่ยนความหนาวเป็นความอบอุ่น .. น่ารักจังเลยค่ะ  :-[
 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 31-01-2016 14:26:32

รอไฟแดงหน้ามหาวิทยาลัยนเรศวรทำให้คิดถึงหมอติ๊บ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 31-01-2016 19:30:12

อ้างจาก: Yarkrak ที่ 31-01-2016 14:26:32  

รอไฟแดงหน้ามหาวิทยาลัยนเรศวรทำให้คิดถึงหมอติ๊บ
 :mew1:

ผมก็คิดถึงใครบางคนเพราะไปอยู่แถวๆนั้นครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: fanyaoi ที่ 01-02-2016 16:48:04

ตามอ่านนานแล้วค่ะแต่อ่านไม่จบซักที (อ่านมันทุกกระทู้)
ชอบมากค่ะ
เป็น FC หมอไม้-หมอติ็บน่ะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: yupa ที่ 01-02-2016 19:41:31

คิดถึงคุณหมอทั้งสองคะ  ขอให้มีความสุข รักกันตลอดไปนะคะ :L1: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ketekitty ที่ 10-02-2016 22:25:07

พึ่งได้อ่านค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ ขอให้มีความสุข นะคะ^^

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 14-02-2016 20:27:48

พี่ๆทั้งสองคนเป็นยังไงบ้างครับ


ยังสะบายดีอยู่ไหม ตอนนี้พี่หมอติ๊บกลับไปทำงานที่นครพนมหรือทำที่พิดโลกครับ


แล้วพี่หมอไม้เป็นยังไงบ้างครับ งานหนักหรือป่าว ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 15-02-2016 00:17:04

 :L2:สุขสันต์วันแห่งความรักครับน้องหมอทั้งสอง
ขอให้รักกันยืนยาวครับ
 :3123:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: coolmaoil ที่ 21-02-2016 12:49:37

 :o8: น่ารักมากพูดเลย เขินมาก ละมุนมากด้วย

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kunpimook ที่ 22-02-2016 13:28:27

คิดถึงมากกกกกกกกกก พูดเลยยย  :กอด1:
ทุกวันนี้ยังพยายามตามหา2คุณหมอตัวจิงอยู่ 5555
 :mew1: แวะมาเม้าบ่อยๆนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Pine_apple ที่ 22-02-2016 13:34:53

 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ... กับเราสองคน by 'dr.mike' ตอน 102 คืนที่ดาวเต็มฟ้า [Up. เย็น] P.117
เริ่มหัวข้อโดย: amporine ที่ 22-02-2016 22:04:08

 o13 เลิศเลยค่ะขุ่นแม่

อ้างจาก: dr.mike ที่ 31-07-2010 13:46:42  

มาทักทายตอนบ่าย

พอดีพาหมอติ๊บไปทานข้าวบ้านใหญ่กะพ่อกะแม่มา

แม่บอกว่าผมเป็นผู้ใหญ่กว่า  ต้องเข้มแข็งและดูแลติ๊บเป็นอย่างดีให้สมกับที่เป็น   ..ช้างเท้าหน้า..

ส่วนติ๊บแม่บอกว่าให้สุภาพ  อ่อนโยน  และบางทีก็เด็ดเดี่ยว

สมกับตำแหน่ง





ควาญช้าง

อืมมมม  ขอบคุณครับแม่  :z3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 22-02-2016 22:31:41

ช่วงนี้มีประเพณีพระธาตุพนม ทำให้คิดถึงหมอติ๊บ
วันนี้เป็นวันมาฆบูชามีงานรำบูชาพระธาตุที่หมอติ๊บเคยไปรำ
ยังไงก็ขอให้ทั้งหมอติ๊บหมอไม้พร้อมทั้งครอบครัวหมอทั้งสอง
มีความสุข มีสุขภาพแข็งแรงทุกๆคนครับ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 24-03-2016 21:16:00

ไหว้พระธาตุพนมไหมครับปีนี้

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kunpimook ที่ 24-03-2016 21:37:01

คิดถึง2คุณหมอมากกกกก :katai5:
ไม่เคยเห็นหน้าหมอ แต่ชอบมโนเป็นหน้าของคู่รักพอร์ช-อาร์ม ตลอดเลย5555 มีความละมุนคล้ายๆกัน  :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 06-04-2016 07:58:18

พี่ๆมาอัพเดทด้วยนะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 19-04-2016 15:37:24

มาให้กำลังใจกับพี่หมอทั้งสองครับ

 :mew1:  :mew2:  :mew3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: yunghanna ที่ 16-05-2016 20:01:33

กลับมาอ่านเรื่องของพี่หมอติ๊บกับพี่หมอไม้ เป็นรอบที่สอง
แต่รอบแรกที่เคยอ่านยังไม่ได้สมัครสมาชิกเลยไม่เคยเม้นอะไรเลย อิอิ

ขอให้พี่ๆทั้งสองมีความสุขมากๆนะคะ
รักกันตราบนานนนนนนนนนนนนนนนเท่านานเลยนะคะ ><   :L2:
เห็นคนรักกันแล้วมีความสุขไปด้วย ~
อ่านเรื่องของพี่ๆทั้งสองอ่านแล้วยิ้มตามแล้วก็ซึ้งตาม อ่านข้ามวันข้ามคืนกันทีเดียว

แอบเห็นพี่ๆแวะเข้ามาในกระทู้แล้วดีใจมากกก ปี2016ด้วยยย  :mew3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: graciej ที่ 13-06-2016 17:25:11

เพิ่งอ่านค่ะ มาช้ามากก ตลาดวายไปหกปีแล้ว 55+
อ่านจนตาลายมาหลายวันเพิ่งได้ครึ่งทาง ทนไม่ไหวขอคอมเมนท์ก่อน

ปกติอ่านนิยายไม่ค่อยอ่านคอมเมนท์ จิ้มตรงสารบัญแล้วกระโดข้ามคอมเมนท์เลย
แต่เรื่องนี้ต้องไล่อ่านทุกหน้า เป็นชุมชนที่น่ารักมากกก เสียดายที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในช่วงที่โพสแรกๆ

มีเหตุผลมากมายที่ทำให้เราล้มเลิกความตั้งใจกลางคัน ชื่นชมในความมานะพยายามของหมอติ๊บ และความรักทั้งคู่ รู้สึกอิ่มเอมใจในทุกบรรทัดที่อ่าน ขอบคุณคุณแฮคที่นำมาโพส
ขอบคุณหมอไม้และหมอติ๊บที่แบ่งปันเรื่องราวที่น่ารักนี้นะคะ ขอบคุณทุกคอมเมนท์ที่ทำให้นิยายเรื่องนี้น่ารักมากๆ :impress2:

..ขอตัวกลับไปอ่านต่อก่อน อีกหลายวันกว่าจะจบ (สู้ๆ)   :katai5:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 15-06-2016 00:03:26

หลังจากจบนิยายเรื่องนี้ไป ก็ไม่ได้มาส่องอีกเลย เพิ่งมาส่องเป็นครั้งแรกในรอบ 3 ปี ฮ่าๆ

อัปเดตความเคลื่อนไหว ตอนนี้เฮียไม้ เพิ่งกลับมาออนไลน์เฟสอีกครั้ง หลังจากหายไปนานร่วมปี

เดี๋ยวจุดธูปให้เฮียมาเม้นท์ที่นี่ก่อน (แกจะมาไหมเนี่ย - แก่แล้ว หลงๆ ลืมๆ การเข้าเล้าไปแล้วมั้ง)

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Miiintz ที่ 18-06-2016 11:27:48

หมอไม้ หมอติ๊บ เป็นยังไงบ้างคะ สบายดีกันรึเปล่าคะ
แวะมาทักทาย fc บ้างนะคะ คิดถึงค่ะ  :mew3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sasaka8 ที่ 21-06-2016 08:21:50

ขอบคุณนะคะที่เขียนเรื่องได้ข้อคิดเยอะมากค่ะ
มีความสุขที่ได้อ่านนะคะ น่ารักทั้งคู่เลยค่ะ
ขอให้รักกันตลอดไปนะคะ เป็นกำลังใจให้สู้ๆค่ะ
ว่างๆ ก็มาเขียนตอนหรือทักทายบ้างนะคะ  :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Nanarkane ที่ 26-06-2016 02:32:13

 :hao5: เสียดายจังมาช้าอยากให้อยากให้หมอไม้มาอีก  ฮรึก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Nanarkane ที่ 26-06-2016 02:33:37

พึ่งเพิ่งเข้ามาอ่านครั้งแรก เสียใจมาไม่ทันช่วง  หมอไม้ หมอติ๊บ พบประชาชน

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: par ที่ 26-06-2016 03:00:12

ชอบๆๆ อยากได้เฟสหมอไม้ ขอเป็น Fc

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: ciaiwpot ที่ 01-07-2016 09:53:58

พึงอ่านชอบบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: มิรินลันตา ที่ 01-07-2016 17:22:22

รอหมอไม้กับหมอติ๊บมาอัพเดท ความเคลื่อนไหวอยู่นะคะ
ยังสบายกันดีใช่มั้ยคะ เข้ามาทักทายชาวเล้าให้หายคิดถึงหน่อยเถอะค่ะ
ทุกคนรักรักและคิดถึงพวกคุณอยู่นะคะ 

เข้ามาในนี้มีแต่ความสุข เข้ามาเถอะค่ะ :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: meyj4ever ที่ 09-07-2016 07:02:25

พี่เพิ่งเข้ามาอ่านและเพิ่งอ่านจบ
อยากบอกว่าไม่อยากให้จบเลยอยากติดตาไปเรื่อยๆ
เรื่องราวของน้องหมอทั้งสองคนเป็นเรื่องราวที่สวยงามมาก
น้องหมอติ๊บเป็นน่ารัก ส่วนน้องหมอไม้ก็ช่างโชคดีที่ได้มาเจอน้องหมอติ๊บ
คนจะคู่ก้นอะนะ อยู่ไกลกันคนบนฟ้ายังพามาเจอกันได้
ขอบคุณที่น้องหมอทั้งสองคนรักกัน
ขอบคุณที่ทำให้เห็นถึงความรักที่สวยงามในแง่มุมต่างๆ
ขอบคุณที่ทำให้เห็นว่ารักแท้มีอยู่จริง
ขอบคุณคุณย่าคุณป้าของหมอติ๊บ
ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ของหมอไม้
ที่เข้าใจในความรักของทั้งคู่
พี่จะยึดเป็นแบบอย่างสำหรับลูกๆของพี่เช่นกัน
ขอบคุณน้องแฮคสุดหล่อที่มาโพสต์ให้อ่าน
และสุดท้ายขอบคุณเรื่องราวดีๆของน้องหมอไม้และน้องหมอติ๊บ
รักทั้งสองคนนะจ๊ะ ❤
ขอบให้ทั้งสองคนมีความสุขมากๆในทุกเรื่องจ้ะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: dr.mike ที่ 04-08-2016 00:29:40

 :impress3:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 04-08-2016 09:18:06

 :z2:
 :z2:
 :z2:
หมอไม้แอบมาส่องนะคะ
เข้ามาแล้วต้องมาอัพเดตเรื่องราว
ความน่ารักของหมอติ๊บ&หมอไม้ด้วยนะคะ
ขอขอบคุณล่วงหน้า
รักนะคะ
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: in_blu ที่ 10-09-2016 16:27:22

คือแบบว่า เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ค่ะ อ่านจบก็ได้แต่กีดร้องว่า นี่เรามัวไปทำอะไรอยู่ ทำไมไม่อ่านซะตั้งนานแล้ว ฮ่าาาาา
(จริงๆ ก็เห็นมานาน แต่ก็คิดว่า รอให้จบก่อน ค่อยมาอ่าน จนผ่านไปหลายปีเชียว)

อ่านแล้ว ก็กรี๊ดหมอไม้ กะ หมอติ๊บมากกกกกกค่ะ โดยเฉพาะหมอติ๊บ ไอดอลมากกกกก (ส่วนหมอไม้นี่ แรกๆ น่าหมั่นไส้อะ ฮาาา)
อ่านจนจบ ก็เหมือนได้ฟังเรื่องราวความรักของเพื่อนเรา เรารู้สึกดีใจ อิ่มใจกับความรักของทั้ง 2 คนมากค่ะ
หวังว่าจะมีโอกาสได้ ติดตามข่าวสารไปอีกเรื่อยๆ นะคะ ;)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: white feather ที่ 08-11-2016 01:25:30

พึ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ ยังอ่านไม่ทันเลยค่ะ
แต่วันนี้ไปทำฟันที่โรงบาลมอมาเดินเล่นในโรงบาลด้วย
เกิดคิดถึงหมอไม้กับหมอกระติ๊บขึ้นมาเลย
ทำไมเราไม่มาให้ทันตอนที่หมอยังอยู่ที่นี่นะ เสียดายจัง
เจอเรื่องนี้ช้าอีก ไม่ได้เห็นรูปเลย มีความเสียใจมากมาย
 :ling1: :ling1: :ling1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Unnie ที่ 08-11-2016 10:29:35

หมอไม้กับหมอกระติ๊บ  :hao6:
อ่านแค่ 4 ตอนติดเลยค่ะ
เดี๋ยวจะรีบเคลียร์งานแล้วมาอ่านต่อ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 04-01-2017 10:11:31

 :L2: :L2: :L2:
สวัสดีปีใหม่นะคะ
 :mew1:
 :mew1:
 :mew1:
 :mew1:
 :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 04-01-2017 11:31:53

 :L2:
Happy New Year จ้า หมอไม้และหมอติ๊บ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Patty888 ที่ 04-01-2017 20:14:23

 :sad4:  สงสารกระติ๊บจังเลย. 

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: yupa ที่ 04-01-2017 21:46:09

 :L1: :L2: :mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 05-01-2017 11:07:10

 :L2:
ปีใหม่หยุดหลายวัน มีโอกาสไปแถบอีสานและไปไหว้พระธาตุพนม
มองหาว่าบ้านหมอติ๊บอยู่หลังไหนน๊า
คิดถึงหมอทั้งสองมาก คงอยู่สุขสบายดีเนาะ
 :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: NooMary ที่ 09-01-2017 14:04:43

เพิ่งอ่านจบค๊า  แอบเสียดายที่เพิ่งมาตามอ่าน อดคุยกับหมอไม้หมอติ๊บเลย

คุณหมอเขียนได้ดีมากเลยค่ะ โดยเฉพาะหมอติ๊บทั้งกลอนทั้งเรียงความภาษาสละสลวยมากค่ะ

เก่งทั้งคำนวนทั้งศิลป ใช้สมองทั้งสองซีกได้คุ้มค่ามากๆ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Arzumi ที่ 16-01-2017 17:39:34

ขอบคุณ คุณหมอทั้งสองนะคะสำหรับเรื่องราวดีๆที่แบ่งปันมาให้ได้อ่านได้รับรู้ ได้เข้าใจในชีวิตอะไรหลายๆอย่าง ขอบคุณคุณแฮคที่นำมาโพสในเล้าแห่งนี้ ชื่นชมคุณหมอกระติ๊บที่ผ่านอะไรต่างๆมาได้จนทุกวันนี้ ชอบมากที่สุดที่คุณหมอกระติ๊บเปรียบเปรยชีวิตเสมือนดังดอกหญ้า ทำให้เข้าใจถึงการดำเนินชีวิตในสถานะการณ์,สถานที่,หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เราเจอในตอนนั้นได้ ชื่นชมคุณหมอไม้ที่คอยดูแล ห่วงใย สนับสนุนฯลฯคุณหมอกระติ๊บอยู่เสมอ ยังมีอีกเยอะแยะที่พูดไปคงไม่พอแฮะๆ เลยได้แต่ขอบคุณ  :pig4: ขออภัยนะคร้า><พึ่งได้เข้ามาอ่าน ไม่รู้หนูไปอยู่รูไหนมาฮ่าๆๆ ยังไงก็ขอให้คุณหมอทั้งสองเจอแต่สิ่งที่ดีตลอดไปนะคะ ขอให้มีความสุขในทุกๆวัน คุณแฮคด้วย แฟนคลับของหมอด้วย  :mew1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Kfc_Pizza ที่ 14-02-2017 09:13:42

 :L1:
Happy Valentine Day naja
 :L2:
 :L2:
 :L2:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: top_fy ที่ 05-03-2017 15:10:49

เย้เย้เย้ ในที่สุดก็อ่านจบแล้ว
ไม่รุ้จะพูดอะไรคิดไม่ออก55 เอาเป็นว่าประทับใจเรื่องนี้มากๆเลยครับ
ก็ขอให้พี่ๆทั้ง2คนและครอบครัว รักกันดูแลกันไปแบบนี้ตลอดนะครับ
โชคดีนะครับ ถ้ามีโอกาศ พี่หมอไม้มาส่งข่าวบ้างนะครับ จะคอยติดตามและเป็นกำลังใจให้นะครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: my.atty ที่ 04-10-2017 00:52:34

ในที่สุดก้อ่านจบแล้ววว เสียดายที่มาอ่านช้าไป  ขอบคุณประสบการณ์ดีๆๆนะคะ   ประทับใจมากๆๆๆ  แล้วก้คิดถึงมากเช่นกัน เป็นยังไงส่งข่าวได้นะค้าท :katai2-1: 
  รักกันจนนิรันดร์ค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: anukul ที่ 04-06-2018 15:50:52

พี่หมอไม้ พี่หมอติ๊บ มาอัพเดทด้วยคร้าบบบบ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: leedongwood ที่ 08-06-2018 23:30:46

ึรักเรื่องนี้ ประทับใจมากๆครับ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Runtime ที่ 22-07-2018 22:02:34

คิดถึงหมอไม้ หมอติ๊บ ปี 2018 ก็ยังกลับมาอ่านอีกครั้ง อย่าลืมมาอัพเดทชีวิตบ้างนะคะ

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: lipure ที่ 29-09-2018 23:50:12

ขอเป็นแฟนคลับของพวกพี่ด้วยคนนะคะ

ขอให้ความรักของพี่ๆ มันคงยาวนาน ตลอดปัย forever ~love น่ะค้า

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: January21 ที่ 03-04-2023 00:27:10

ประทับใจมาก ขอบคุณที่เขียนเรื่องราวดีๆให้อ่านครับ ได้ข้อคิดเยอะมาก

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: Khunmira ที่ 06-02-2024 17:05:55

2024 แล้ว คิดถึงทั้งคู่นะคะ   :L1:

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 23-02-2024 08:36:42

aIS ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 27บ./1วัน กด *777*7021*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7023*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 38บ./2วัน กด *777*7380*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 59บ./3วัน กด *777*7096*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 129บ./7วัน กด *777*7098*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 139บ./7วัน กด *777*7220*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 375บ./30วัน กด *777*7153*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 800บ./90วัน กด *777*7379*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,200บ./180วัน กด *777*7328*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,800บ./365วัน กด *777*7329*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7381*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 32บ./1วัน กด *777*7084*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 130บ./7วัน กด *777*7629*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 161บ./7วัน กด *777*7382*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *777*7383*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 380บ./30วัน กด *777*7631*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย15นาที 155บ./7วัน กด *777*7630*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 35บ./1วัน กด *777*620*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 38บ./1วัน กด *777*7627*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 58บ./2วัน กด *777*7628*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 45บ./1วัน กด *777*7151*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 246บ./7วัน กด *777*7221*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 470บ./30วัน กด *777*7632*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 59บ./2วัน กด *777*7384*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *777*7154*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *777*7159*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 1,285บ./90วัน กด *777*7398*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 49บ./1วัน กด *777*7209*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 81บ./2วัน กด *777*7385*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 289บ./7วัน กด *777*7210*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 910บ./30วัน กด *777*7211*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7386*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 102บ./2วัน กด *777*7387*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *777*7388*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,177บ./30วัน กด *777*7389*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,925บ./90วัน กด *777*7399*117010#
21 บาท 1 วัน  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ช่วงเวลา 05.00 - 17.00 น.  โทรครั้งละไม่เกิน 30 นาที  กด  *777*231*117010#
22 บาท 100 นาที  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ได้  100 นาที  อายุ  1  วัน  กด  *777*246*117010#
aIS  สมัคร  โทรไป  จีน,  ฮ่องกง,  มาเลเซีย,  สิงคโปร์,  เกาหลีใต้,  อินเดีย
*777*3801*117010#
ราคา  99  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  1.54  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  ลาว,  กัมพูชา,  เมียนมาร์,  เวียดนาม 
*777*3802*117010#
ราคา  119  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.78  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  สหรัฐอเมริกา,  แคนนาดา 
*777*3803*117010#
ราคา  129  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.01  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  เยอรมนี,  สหราชอาณาจักร,  ญี่ปุ่น,  ฝรั่งเศส
*777*3804*117010#
ราคา  159  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  3.71  บาท
เวลาโทร  กด
003  รหัสประเทศ  รหัสเมือง  เบอร์ปลายทาง
เช็คเน็ต aIS คงเหลือ  กด  *121*32#  โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง aIS กด  *545#  โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน  กด  *137  โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ aIS กด  1175  โทรออก
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด  #โปรเสริมเน็ต #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 23-02-2024 08:39:21

aIS ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 27บ./1วัน กด *777*7021*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7023*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 38บ./2วัน กด *777*7380*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 59บ./3วัน กด *777*7096*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 129บ./7วัน กด *777*7098*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 139บ./7วัน กด *777*7220*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 375บ./30วัน กด *777*7153*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 800บ./90วัน กด *777*7379*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,200บ./180วัน กด *777*7328*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,800บ./365วัน กด *777*7329*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7381*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 32บ./1วัน กด *777*7084*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 130บ./7วัน กด *777*7629*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 161บ./7วัน กด *777*7382*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *777*7383*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 380บ./30วัน กด *777*7631*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย15นาที 155บ./7วัน กด *777*7630*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 35บ./1วัน กด *777*620*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 38บ./1วัน กด *777*7627*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 58บ./2วัน กด *777*7628*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 45บ./1วัน กด *777*7151*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 246บ./7วัน กด *777*7221*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 470บ./30วัน กด *777*7632*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 59บ./2วัน กด *777*7384*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *777*7154*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *777*7159*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 1,285บ./90วัน กด *777*7398*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 49บ./1วัน กด *777*7209*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 81บ./2วัน กด *777*7385*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 289บ./7วัน กด *777*7210*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 910บ./30วัน กด *777*7211*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7386*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 102บ./2วัน กด *777*7387*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *777*7388*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,177บ./30วัน กด *777*7389*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,925บ./90วัน กด *777*7399*117010#
21 บาท 1 วัน  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ช่วงเวลา 05.00 - 17.00 น.  โทรครั้งละไม่เกิน 30 นาที  กด  *777*231*117010#
22 บาท 100 นาที  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ได้  100 นาที  อายุ  1  วัน  กด  *777*246*117010#
aIS  สมัคร  โทรไป  จีน,  ฮ่องกง,  มาเลเซีย,  สิงคโปร์,  เกาหลีใต้,  อินเดีย
*777*3801*117010#
ราคา  99  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  1.54  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  ลาว,  กัมพูชา,  เมียนมาร์,  เวียดนาม 
*777*3802*117010#
ราคา  119  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.78  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  สหรัฐอเมริกา,  แคนนาดา 
*777*3803*117010#
ราคา  129  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.01  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  เยอรมนี,  สหราชอาณาจักร,  ญี่ปุ่น,  ฝรั่งเศส
*777*3804*117010#
ราคา  159  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  3.71  บาท
เวลาโทร  กด
003  รหัสประเทศ  รหัสเมือง  เบอร์ปลายทาง
เช็คเน็ต aIS คงเหลือ  กด  *121*32#  โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง aIS กด  *545#  โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน  กด  *137  โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ aIS กด  1175  โทรออก
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด  #โปรเสริมเน็ต #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 23-02-2024 08:41:48

ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 23-02-2024 16:21:14

ดีแทค  ระบบเติมเงิน  #เบอร์เก่า  #บางเบอร์
เน็ตไม่อั้น  +  โทรฟรีทุกค่าย
เร็ว  4 Mbps(เม็ก)  ราคา  165  บาท  นาน  30  วัน
เร็ว  10 Mbps(เม็ก)  ราคา  220  บาท  นาน  30  วัน
เบอร์เก่า  ค่าบริการ  +300  บาท
ร้านสราวุธคอมพิวเตอร์  สตูล
สาขามะนัง 0826499917
ไลน์  sarawutcomputer
เปิดทุกวัน  09.00 – 20.00  น.
ท่านเต็มใจมา  ร้านฯ  เต็มใจบริการ
https://web.facebook.com/photo/?fbid=878882080917492&set=a.496909265781444 (https://web.facebook.com/photo/?fbid=878882080917492&set=a.496909265781444)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 23-02-2024 16:24:23

aIS ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 27บ./1วัน กด *777*7021*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7023*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 38บ./2วัน กด *777*7380*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 59บ./3วัน กด *777*7096*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 129บ./7วัน กด *777*7098*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 139บ./7วัน กด *777*7220*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 375บ./30วัน กด *777*7153*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 800บ./90วัน กด *777*7379*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,200บ./180วัน กด *777*7328*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,800บ./365วัน กด *777*7329*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7381*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 32บ./1วัน กด *777*7084*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 130บ./7วัน กด *777*7629*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 161บ./7วัน กด *777*7382*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *777*7383*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 380บ./30วัน กด *777*7631*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย15นาที 155บ./7วัน กด *777*7630*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 35บ./1วัน กด *777*620*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 38บ./1วัน กด *777*7627*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 58บ./2วัน กด *777*7628*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 45บ./1วัน กด *777*7151*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 246บ./7วัน กด *777*7221*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 470บ./30วัน กด *777*7632*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 59บ./2วัน กด *777*7384*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *777*7154*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *777*7159*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 1,285บ./90วัน กด *777*7398*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 49บ./1วัน กด *777*7209*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 81บ./2วัน กด *777*7385*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 289บ./7วัน กด *777*7210*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 910บ./30วัน กด *777*7211*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7386*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 102บ./2วัน กด *777*7387*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *777*7388*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,177บ./30วัน กด *777*7389*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,925บ./90วัน กด *777*7399*117010#
21 บาท 1 วัน  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ช่วงเวลา 05.00 - 17.00 น.  โทรครั้งละไม่เกิน 30 นาที  กด  *777*231*117010#
22 บาท 100 นาที  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ได้  100 นาที  อายุ  1  วัน  กด  *777*246*117010#
aIS  สมัคร  โทรไป  จีน,  ฮ่องกง,  มาเลเซีย,  สิงคโปร์,  เกาหลีใต้,  อินเดีย
*777*3801*117010#
ราคา  99  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  1.54  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  ลาว,  กัมพูชา,  เมียนมาร์,  เวียดนาม 
*777*3802*117010#
ราคา  119  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.78  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  สหรัฐอเมริกา,  แคนนาดา 
*777*3803*117010#
ราคา  129  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.01  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  เยอรมนี,  สหราชอาณาจักร,  ญี่ปุ่น,  ฝรั่งเศส
*777*3804*117010#
ราคา  159  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  3.71  บาท
เวลาโทร  กด
003  รหัสประเทศ  รหัสเมือง  เบอร์ปลายทาง
เช็คเน็ต aIS คงเหลือ  กด  *121*32#  โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง aIS กด  *545#  โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน  กด  *137  โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ aIS กด  1175  โทรออก
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด  #โปรเสริมเน็ต #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 23-02-2024 16:26:08

ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
ยกเลิกเน็ต  กด  *103*0# โทรออก
ดีแทค  เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก 
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด  โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต  DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค #โปรเสริมเน็ต
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 24-02-2024 12:12:03

ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
ยกเลิกเน็ต  กด  *103*0# โทรออก
ดีแทค  เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก 
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด  โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต  DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค #โปรเสริมเน็ต
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 25-02-2024 15:41:07

เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว True ทรู ระบบเติมเงิน กุมภาพันธ์ 2567
https://www.youtube.com/watch?v=XnPoLNdP9lw (https://www.youtube.com/watch?v=XnPoLNdP9lw)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 25-02-2024 15:43:42

ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
ยกเลิกเน็ต  กด  *103*0# โทรออก
ดีแทค  เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก 
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด  โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต  DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค #โปรเสริมเน็ต
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 25-02-2024 15:47:24

aIS ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 27บ./1วัน กด *777*7021*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7023*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 38บ./2วัน กด *777*7380*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 59บ./3วัน กด *777*7096*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 129บ./7วัน กด *777*7098*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 139บ./7วัน กด *777*7220*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 375บ./30วัน กด *777*7153*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 800บ./90วัน กด *777*7379*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,200บ./180วัน กด *777*7328*117010#
เน็ต aIS 1 Mbps(เม็ก) 1,800บ./365วัน กด *777*7329*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 30บ./1วัน กด *777*7381*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 32บ./1วัน กด *777*7084*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 130บ./7วัน กด *777*7629*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 161บ./7วัน กด *777*7382*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *777*7383*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 380บ./30วัน กด *777*7631*117010#
เน็ต aIS 2 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย15นาที 155บ./7วัน กด *777*7630*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 35บ./1วัน กด *777*620*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 38บ./1วัน กด *777*7627*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทรทุกค่าย10นาที 58บ./2วัน กด *777*7628*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 45บ./1วัน กด *777*7151*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 246บ./7วัน กด *777*7221*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก)+โทร aIS 470บ./30วัน กด *777*7632*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 59บ./2วัน กด *777*7384*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *777*7154*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *777*7159*117010#
เน็ต aIS 4 Mbps(เม็ก) 1,285บ./90วัน กด *777*7398*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 49บ./1วัน กด *777*7209*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 81บ./2วัน กด *777*7385*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 289บ./7วัน กด *777*7210*117010#
เน็ต aIS 6 Mbps(เม็ก) 910บ./30วัน กด *777*7211*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 59บ./1วัน กด *777*7386*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 102บ./2วัน กด *777*7387*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *777*7388*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,177บ./30วัน กด *777*7389*117010#
เน็ต aIS 10 Mbps(เม็ก) 1,925บ./90วัน กด *777*7399*117010#
21 บาท 1 วัน  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ช่วงเวลา 05.00 - 17.00 น.  โทรครั้งละไม่เกิน 30 นาที  กด  *777*231*117010#
22 บาท 100 นาที  โทรฟรี  ทุกเครือข่าย  ได้  100 นาที  อายุ  1  วัน  กด  *777*246*117010#
aIS  สมัคร  โทรไป  จีน,  ฮ่องกง,  มาเลเซีย,  สิงคโปร์,  เกาหลีใต้,  อินเดีย
*777*3801*117010#
ราคา  99  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  1.54  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  ลาว,  กัมพูชา,  เมียนมาร์,  เวียดนาม 
*777*3802*117010#
ราคา  119  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.78  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  สหรัฐอเมริกา,  แคนนาดา 
*777*3803*117010#
ราคา  129  บาท  โทรได้  60  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  2.01  บาท
aIS  สมัคร  โทรไป  เยอรมนี,  สหราชอาณาจักร,  ญี่ปุ่น,  ฝรั่งเศส
*777*3804*117010#
ราคา  159  บาท  โทรได้  40  นาที
เฉลี่ยนาทีละ  3.71  บาท
เวลาโทร  กด
003  รหัสประเทศ  รหัสเมือง  เบอร์ปลายทาง
เช็คเน็ต aIS คงเหลือ  กด  *121*32#  โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง aIS กด  *545#  โทรออก
ยกเลิกข้อความ SMS กินเงิน  กด  *137  โทรออก
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ aIS กด  1175  โทรออก
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด  #โปรเสริมเน็ต #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน
https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3 (https://web.facebook.com/media/set/?set=a.1735334963401198&type=3)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 17-03-2024 19:52:59

ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต  กด  *103*0# โทรออก
ดีแทค  เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก 
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด  โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต  DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)


เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)


ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)


ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)

หัวข้อ: Re: เสื้อกาวน์เก่าๆ กับเราสองคน(Dr.Mike) จากนี้ จนนิรันดร์ [+อวสาน+] P.218
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 17-03-2024 19:54:07

ดีแทค ระบบเติมเงิน โปรเน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว (ราคารวมภาษี 7% แล้ว)
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 803บ./90วัน กด *104*591*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,284บ./180วัน กด *104*592*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) 1,926บ./365วัน กด *104*593*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,069บ./90วัน กด *104*594*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 1,498บ./180วัน กด *104*595*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 2,675บ./365วัน กด *104*596*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 236บ./7วัน กด *104*388*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) 696บ./30วัน กด *104*389*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,711บ./90วัน กด *104*598*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 2,139บ./180วัน กด *104*578*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 3,745บ./365วัน กด *104*579*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 354บ./7วัน กด *104*398*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 1,188บ./30วัน กด *104*597*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 139บ./7วัน กด *104*77*8488034#
เน็ตดีแทค 1 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 535บ./30วัน กด *104*97*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 246บ./7วัน กด *104*78*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 696บ./30วัน กด *104*98*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 375บ./7วัน กด *104*79*8488034#
เน็ตดีแทค 8 Mbps(เม็ก) 95บ./8วัน กด *104*897*8488034#
เน็ตดีแทค 10 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*798*8488034#
เน็ตดีแทค 2 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 380บ./30วัน กด *104*237*8488034#
เน็ตดีแทค 4 Mbps(เม็ก) +โทรดีแทค 470บ./30วัน กด *104*236*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 193บ./7วัน กด *104*841*8488034#
เน็ตดีแทค 12 Mbps(เม็ก) 482บ./30วัน กด *104*842*8488034#
ยกเลิกเน็ต  กด  *103*0# โทรออก
ดีแทค  เช็คเน็ต คงเหลือ กด *101*1# โทรออก
เช็คเบอร์ตัวเอง กด *102# โทรออก
ยกเลิก SMS กินเงิน กด *137 โทรออก
เช็คเงิน คงเหลือ กด *101# โทรออก 
ติดต่อ คอลเซ็นเตอร์ กด 1678 โทรออก
เน็ตไม่อั้น ไม่ลดสปีด  โปรรวม
สมัครง่ายๆ กดตามได้เลยค่ะ
#โปรเน็ตสุดฮิต  DTAC
โปรที่คุ้มที่สุดของการใช้เน็ต
#โปรเสริมเน็ตวันนี้ #โปรเน็ตสุดฮิต #เน็ตไม่อั้นไม่ลดสปีด #โปรเน็ตดีแทค #เน็ตดีแทคเติมเงิน #โปรดีแทครายสัปดาห์ #โปรดีแทครายวัน #โปรแทครายเดือน #โปรเน็ตDTAC #เน็ตไม่จำกัด #เน็ตไม่ลดสปีด #โปรเน็ตไม่อั้นรายวัน #โปรเน็ตไม่อั้นรายสัปดาห์ #โปรเน็ตไม่อั้นรายเดือน #DTAC #สมัครเน็ต #โปรเน็ตดีดี #โปรเสริมDTAC #โปรเสริมดีแทค
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368 (https://www.facebook.com/media/set/?vanity=sarawutcomputer&set=a.1735376596730368)


เน็ต เปิดเบอร์ใหม่ ย้ายค่าย เบอร์เก่า ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I (https://www.youtube.com/watch?v=U8gZx3BTz_I)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg (https://www.youtube.com/watch?v=xgJOI7_4_vg)


เน็ตไม่อั้น ไม่ลดความเร็ว  dtac  ดีแทค ระบบเติมเงิน มีนาคม 2567
https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg (https://www.facebook.com/share/p/sTA3Vv6dxR4GnW6x/?mibextid=qi2Omg)


ดีแทค ระบบเติมเงิน Dtac เน็ตไม่อั้น เร็ว 12 Mbps เม็ก หมดเขต 30 เมษายน 2567
https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc (https://www.youtube.com/watch?v=-u5Ua409XKc)


ดีแทค ระบบเติมเงิน เน็ตไม่อั้น เร็ว 30 Mbps(เม็ก) นาน 30 วัน ราคา 350 บาท แถมโทรฟรีทุกค่าย
https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA (https://www.youtube.com/watch?v=9ATbQS3gVwA)