พิมพ์หน้านี้ - 'เจ้า' ชีวิต ตอนที่ 25 เจ้าชีวิต P.26 11/03/2019 -- The End
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: Snufflehp ที่ 21-10-2018 20:08:26
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
ตอนที่ 1 OMG
:mc4: :mc4: :mc4: ตอนแรกเราก็กลัวเจ้าแล้วอะ หวังว่าธาราจะไม่เป็นบ้าไปเสียก่อนนะ :z1: :z1: :z1:
เจ้าน่าสนใจอยากรู้เรื่องเจ้าเยอะๆ มาอัพบ่อยๆนะคะรอค่า :a1: :a1:
เป็นกำลังใจให้เจ้า :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
เราต้องมีสติในการอ่าน อย่าหวั่นไหวในความรักอันบ้าคลั่งของเจ้า
เจ้านี่เป็นตัวละครที่หน้าค้าหามากจริมๆ น่าติดตามครับ :katai2-1:
จะ..จะ..จะ..เจ้า ไม่รู้จะรู้สึกกับนายยังไงดี
เจ้าน่าสนใจอยากรู้เรื่องเจ้าเยอะๆ มาอัพบ่อยๆนะคะรอค่า :a1: :a1:
กว่าจะอ่านจบเราจะไม่บ้าตามเจ้าใช่มั้ยคะแต่ชอบมากกกกค่ะ
ไม่ใช่ว่าคุณ D จะโดนฝังไมโครชิฟไปเรียบร้อยแล้วหรือไม่ คุณเจ้าถึงได้รู้ไปหมดดดดดดด o18
อยากเผือกเรื่องของเจ้ามาก ทำไมรู้เรื่องธราดี ทำไมรวย 555
เจ้าใจเย็นก่อน555555555555 สงสารธราเลยอะั
สงสารพี่ธรา เจ้าตื้อได้โหดมาก น่าสนใจมาก นี่คืดว่าเจ้าเป็นลูดเจ้าของคอนโด
ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก คือสโลแกนของเรื่องนี้ใช่ไหม
เจออย่างนี้เป็นเราเราก็กลัว
ขำเพื่อนเจ้ากับเพื่อนเอ๋คุยกัน
ตอนที่ 2 เจ้าไม่ใช่พระเจ้า
ไม่ธรรมดา
เจ้า นายเป็นใครอ่ะ :hao4:
ยังยืนยัน ชอบตอนสองเพื่อนคุยกันมากๆ เคมีเข้ากันสุดๆ
กรี้ดดดดดดดดดดดดด พี่เจ้าเดือนแพทย์55555
เบื้องหลังนังเจ้าช่างมีเงี่ยนงำ หึหึ
เจ้า....จักรพรรดิ เดือนแพทย์ :really2: :really2: :really2:
ชอบเวลาเพื่อนซี้เขาคุยกันจัง :katai2-1:
ฉันปวดหัวเวลาสองเพื่อนคุยกัน
เจ้า ไม่ธรรมดา การตามติดพี่ธราดูมีเงื่อนงำ เหมือนมีการวางแผนการณ์มาแล้ว ตอน 2 รู้สึกเหมือนอ่านนิยาย ฆาตรกรรม ตามล้างแค้น เครียดแทนพี่ธรา
กลัวเจ้า 555 สตอล์กเกอร์โหดมากจริงๆ :laugh:
ความหลังของเจ้า เป็นสีเทา หรือสีดำ :เฮ้อ:
มีเจ้าของจดหมายปริศนาไปอีก
เดาว่าเจ้ามาเพราะคำขอของเพื่อนในการ์ดใบนั้น เพื่อนเจ้าอาจไม่อยู่ในโลกนี้แล้วก็ได้
จะยังไงกัต่อเนี่ย เจ้าจะเอารถอะไรไปรับนะ
ตอนเปิดเรื่องมาดาร์กมากๆ เหมื่อนโรคจิต แต่พอมาตอนสอง ทำไมมันหลุดยิ้มหลายตอนเลยอ่ะ พอได้รุ้จักเจ้ามากขึ้นก็รู้ว่าไม่น่ากลัวเท่าไรนะ ต้องรอดูว่าธนาจะเริ่มติดใจรึเปล่า
สนุกมากกกกกกกกกกกกก
ตอนที่ 3 โอ้...พระเจ้า
คนแปลกๆ แบบเจ้านี่ ทำเอาหลงเลย :hao3:
หมั่นไส้ธราจริงๆค่ะ
สรุปตอนนี้ใครล่อลวงใครกันแน่ ... การ์ดที่ธราอ่านรอบนั้นอาจจะเป็นการ์ดที่ธราเคยเขียนให้เจ้าก็ได้นะ แบบอาจจะความจำเสื่อม เลยลืมไปงี้แล้วเจ้าพยายามกลับมา แต่ก็นะ....รอบนี้เหมือนผัวเมียกันมากๆแต่แอบคบกันงี้ คนอื่นไม่รู้ ผัวก็ยังไปร่าเริงกับคนอื่น :katai1:
แปลกทั้งคู่เลยอ่ะ ไปเป็นแฟนกันจริงๆจังๆซะไป
ทำไมอ่านแล้วเหมือนหัวมันจะหมุนติ้ว ติ้ว ติ้ว ยังใงไม่รู้ :oni3: :oni3: :oni3:
ก้าวหน้าแล้วระหว่างดิน เจ้า :hao3:
หมั่นใส้ธราาาาาา อยากแหมมม
มาติดตามพระเจ้าด้วยคนค่ะ
หวานๆแบบกลัวดราม่า :ling3:
โอ้ยยยยยยยยยย ชอบทั้งคู่เลย :katai2-1:
เป็นมานานแล้วแต่ไม่รู้คือยังไง กำกวมเหลือเกิน
ดินจำไม่ได้เหรอ เหตุผลเดียวกับที่เจ้าต้องซิ่วรึเปล่า :ruready
ชอบนะ อย่ามีมาม่าเลย
เจ้าเคยเป็นเมียของดินแล้ว แต่ดินจำไม่ได้รึเปล่า...อิ๊ ?? :katai1:
ตอนนี้ทั้งสองคน บ้าบอพอๆกัน พี่ธรา โดนเจ้าตกไปแล้วเรียบร้อย ความสัมพันธ์ของสองคนนี้เหมือนมีอดีตต่อกันที่พี่ธราจำไม่ได้
โอยลุ้นนนนน :katai1: :katai1: :katai1:
สรุปดินชักจะย้อนแย้งในตัวเองนะ 55 แต่เหมือนจะเริ่มจับทางการรับมือกับ OMG ได้แล้ว
เคยรู้จักกันมาก่อน เคยรักกัน และเจ้าตามมา
โอยดีมากกก แต่คลุมเครือมากก เหมือนจะรักแต่ไม่รัก
เราอ่านซ้ำประมาณสามรอบได้
เจ้านี่มันมาโซในตำนานชัๆ 55555 :katai2-1:
ขอลงถี่ๆเลยนะไรท์ :mew1: :mew1:
ตอนที่ 4 คนใจร้าย
เจ้าตามธรามาใช่มั้ย อ่านไปวิเคราะห์ไป เหมือนจะหวานให้ตายใจแล้วต่อจากนี้จะดราม่าหนักหน่วงมั้ยเนีย :pig4:
เจ้าาาาา555555555
เริ่มมีหึงแล้ว แถมเจ้าตัดผมปรับลุคแล้วน่ารัก ต้องมีคนสนใจเข้าหาแน่ๆ ดินเตรียมตัวเถอะ
อ่านไปกุมขมับไป :hao7: :hao7: :hao7:
จากที่อ่านมาได้สี่ตอนตะหงิดๆว่าดินกับเจ้าต้องรุ้จักหรือสนิทกันมาก่อน แต่อาจจะเกิดอะไรขึ้นกับดินบางอย่างทำให้ดินความจำเสื่อม แล้วตอนนี้เจ้าเลยทำทุกอย่างเพื่อให้ดินกลับมารักตัวเองอีกครั้ง.. ก็เดาไปเรื่อย อิ๊ ขออย่างเดียวคืออย่าดราม่าเลย อยากให้ฟีลกู๊ดใสๆแบบนี้ไปจนจบเรื่อง กราบไรท์ :mew2:
ตอนนี้คือฮาหนักมาก เราชอบ 555555
อ่านไปงงไป นี่ไปเป็นเมียดินตอนไหนเนี่ย :hao4:
ทำไมถึงตั้งชื่อตอนนี้ว่า คนใจร้ายอ่ะ แค่สื่อถึงธรา หรือมีความหมายอื่นแฝง เช่น ธรากำลังหลอกให้เจ้ารักมากขึ้นงี้
เจ้าน่ารักกกกกกก น่ารักมากไม่ไหวแล้ว แก้มปริตาม แงงงงง :hao3:
อีกอย่างนอกจากตัวเอกที่ชอบแล้ว ชอบ อิ๊ มากเลย 5555 สนุกสุด
ถึงกับต้องเปิดกูเกิ้ลผมทรงคอมมา อยากให้เจ้าสมหวังเร็วๆง่า เอ๊ะ แต่เขาก็กินไอติมกันไปแล้วนะ เอ๊ะ เริ่มงง ช้ารึเร็ววว
คือเจ้าบ้าน้อยลง หรือธราติดเชื้อบ้าจากเจ้า ตอนนี้ถึงมุ้งมิ้งสไตล์คู่บ้า 555
:pig4: :L2:
เป็นเรื่องที่ไม่เครียดดีนะคะ5555555 พี่เจ้าป่วงมาก :m20:
ความอ่อยของเจ้า นึกถึงเพี้ยน รักป๋าพ่าย ยอมเจ็บปวด แต่ก็ต้องการแก้แค้นด้วย #ความเพ้อเจีอส่วนตัว
น่ารักมากเลยตอนนี้ กรี้ดๆๆๆ
:pig4:
ธรานี่ออกจากหลุมดักของเจ้าไม่ได้แล้วนะ
อ่านไปอึนไป จริงๆพอกันทั้งคู่นะ 555
ชอบผัวเมียเขาสนทนากัน
สนุกกกกกกก มาต่ออี๊กกกก เบื่อธราคนปากแข็ง มีความกั๊กสูงเว่ออออออร์ และชอบเล่นกับความรู้สึก วันนึงเจ้าเลือกหยุด จะสมน้ำหน้าให้
สนุกมากๆเลย แต่ก็แอบสงสัยว่าเจ้าของจดหมายนั่นคือใคร เจ้ากับดินเคยรู้จักกันมาก่อนใช่ไหม เหตุผลที่เจ้าซิ่วมาจากหมอต้องเกี่ยวกับดินด้วยรึป่าว อ่านไปก็สงสัยเยอะไปหมด 555555 เอาเป็นว่าขออยู่ทีมเจ้า เป็นกำลังใจให้เจ้านะ
คนแต่ง ค่อยๆคลายปริศนามาทีละนิดๆ คนอ่านก็ค่อยๆเดากันต่อไป555
ตอนนี้ดินอ่อนลงเยอะเลยแต่ก็แบบไว้ใจไม่ได้ อุแงงง
ชอบมากกว่าเจ้า ธราก็เจ้า เอ๋นี่หละค่ะชอบเวลาที่พวกเค้าคุยกันกวนๆดี
สนุกจัง ชอบเจ้าๆๆๆๆ
ยิ่งอ่านเจ้ายิ่งน่ารักแต่ก็กลัวเพราะแต่ละเรื่องที่ผ่านมามันทั้งหน่วงทั้งปวดใจน้ำตาตกเป็นถังๆเลย :hao5: :hao5:
อยาทำร้ยเจ้าด้วยการป้อนมาม่าให้เจ้า นางน่ารักอ่ะ ใรไม่รัก เดี๋ยวเรารักนางเอง จะปรนนิบัตรตั้งแต่ลืมตาตื่นยันนอนตาหลับเลยค่าาาาาาา :katai2-1: :katai2-1: ดีต่อใจแบบนี้หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดก
ความอ่อยของเจ้า นึกถึงเพี้ยน รักป๋าพ่าย ยอมเจ็บปวด แต่ก็ต้องการแก้แค้นด้วย #ความเพ้อเจีอส่วนตัว
เจ้า.................ทำไมต้องน่ารักแบบ แปลกๆ :pig2: :ruready :ruready :ruready
ตอนที่ 5 ยังโสดโสดอยู่ทางนี้
เจ้า เอาจริงอ่ะ :hao4:
นี่คือตัวอย่างการไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาที่แท้ทรู แอบสะใจเล็กๆ แต่จบคดีนี้ เจ้าได้เป็นเมียหมอดินสมใจแน่นวล
งื้ออออ อยากอ่านต่อแย้วววง่า ชอบมากเลยยยยยยย
สมน้ำหน้า
สำหรับตอนนี้ มีแค่คำเดียว สะใจ
ถ้าสามีใหม่แซ่บบนเตียง ก็ทิ้งธราไปเหอะ นี่ตอนนี้ยังกล้าไปจูบคนอื่น บอกให้พื่อนช่วยปกปิด คนเหี้ย2018จริงๆ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หมั่นไส้อะ สะใจแต่ก็สงสารธราด้วย
พอกันทั้งคู่เลย ดินก็พอดิน :katai1:
สมน้ำหน้าดิน ต้องเจอซะมั่งเรี่ยราดทั่วถึงเหลือเกิน
ดินติดเจ้ามากนะ แต่ปากแข็งเท่านั้นเอง
o13
"แฟนก็ไม่ใช่ทำมาหวง" เนี่ย ประโยคนี้คือใช่เลย :katai1:
ติดงอมแงมอีกแล้วววว
จะลบลิปจากปากสาว ต้องใช้ปาก ??? นิสัย !!!!! :fire:
ชอบเอ๋ๆน่ารัก :katai2-1:
ชอบแก๊งค์หมอ(ชอบ)ฟัน ดูเป็นเพื่อนที่คอยช่วยเหลือและแซะกันได้ตลอดเวลา
คลั่งขนาดนี้ยังไม่ยอมรับตัวเองอีก งานนี้เจ้าต้องเล่นให้หนัก :katai1:
โอ๊ยยยย เจ้า จักรพรรดิ
อึดอัด ลุ้นจนอึดอัด
To: คนเขียน
คือถ้าเจ้า คือเจ้า จักรพรรดิ์นักศึกษาแพทย์อีก ม.นึงจริง ๆ แล้วซิ่วมาเรียนเกษตรที่ม.นี้เพื่อตามธาราเราไม่โอเคเท่าไรเลย ก็ได้แต่หวังว่าเจ้าจะมีเหตุผลที่ใหญ่หลวงพอที่ทำแบบนั้นนะ
เจ้าถ่ายกับเอ๋ใช่มั้ย เพราะแพรร์ไม่อยู่เลยไม่มีใครรู้เอ๋แล้ว รำคาญดินอ่ะ นิสัย รอตอนต่อไปนะคะ
ตอนที่ 5 ยังโสดโสดอยู่ทางนี้
เจ้าสู้ๆๆๆ สมน้ำหน้าอีดิน
ดินโครตเห็นเห็นแก่ตัวเลย
สมน่ำหน้าา
หวังหลายต่อหลายให้ครั้งว่าให้เจ้าให้บทเรียนกับดินซะที ตอนนี้คิดว่าคงเป็นดินแล้วที่ขาดเจ้าไม่ได้ เจ้าเล่นตัวได้แล้วนะ ดินก็ต้องค่อยปรับตัว เราก็จะปรับตัวสร้างโล่ป้องกันดราม่าที่อาจจะมีหรือไม่มีก็ไม่รู้
เออดีเลยเจ้า ทำแบบนี้สุดยอดมาก สมน้ำหน้าดิน ให้อกแตกดิ้นตายไปเลย
สงสารเจ้า สมน้ำหน้าพี่ธราจริงๆ ปล่อยเรื่องคาราคาซัง คนเจ้าชู้ต้องให้เจ้าจัดการแบบนี้
จัดค่ะ จัดไปเลยเอาให้สาสม :hao7: :hao7: :hao7: ให้อปแตกตายกันไปข้างเลย
ธราาทำแบบนี้ไม่ดีเลย สมควร!!!
ช่างหัวธราไปก่อนค่ะตอนนี้
จ้า เชื่อก็ได้พี่ ร้อนรนขนาดนี้ไม่รักเล้ยยยย :laugh:
พอกันเลย ทั้งดินทั้งเจ้า ซีนเหรอ ถึงประชดกันแบบนี้
รีบอัพน๊า
o13 o13 สมน้ำหน้าอิหมอดิน เห็นเค้าเป็นของตายดีนัก คิดว่าเค้าจะต้องอยู่ต้องรักไม่ไปไหนแค่พูดจาหวานๆ ก็พอ รอให้แกเสียน้ำตาสักวัน
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
สมน้ำหน้าดิน ขนาดเจ้าตามขนาดนี้แล้วนะยังไม่แอบพาขึ้นคอนโดได้
ตอนที่ 6 เจ้า จักรพรรดิ
เอ้าามันยังไงกันละทีนี้
:z1: :z1: :z1:
มึ้งงงงงง!!! เค้าคบกันแล้วววว
เอ้าๆๆๆๆๆๆๆ รีเฟรชทั้งวันเพื่อตอนนี้ ฮือออออ คราวนี้คลายไปปมนึง ก็เหลืออีกปม สรุป
มันมีที่มาที่ไปจริงๆด้วย.......... :hao4:
ความจำเสื่อมจริงๆด้วย เจ้านี่เก่งจริงๆ ที่ทำให้คนเดิมรักได้อีกครั้ง
ซะงั้น คนจำไม่ได้ก็ดีไป คนจำได้ก็ทรมานไป
ชอบความกิ้งก่าของหมอแพร์ 5555555 :z2:
ธราความจำเสื่อมหรอ?
อะไร อย่างไง :hao4:
:L2: :pig4:
เกิดอะไรขึ้นกับธรา ทำไมถึงความจำเสื่อม เจ้าเก่งจังเลยทำให้คนที่ลืมไปแล้วกลับมารักกันอีกครั้งได้ คิดถึงเพื่อนเอ๋นะคะ :pig4:
กลุ่มหมอ(ชอบ)ฟันน่ารักง่า :กอด1: มีเงื่อนงำจิงๆด้วย :ruready
:pig4:
สนุกกกกกกกกกกก
ในหัวมีแต่ ธราความจำเสื่อมเพราะอะไร
เค้าคบกันแล้วแต่ทำไมชั้นใจไม่ดีเลยอะ
สงสารเจ้าที่ต้องพยายามอยู่คนเดียวเพราะอีกคนจำอะำรไม่ได้ :hao5:
ในที่สุดก็ได้รู้เหตุผลของเจ้าที่ยอมลาออกจากนักศึกษาแพทย์ มันคงมากกว่าคำว่ามากพอ มันคงมากกว่าคำว่าใหญ่หลวง มันคงอธิบายไม่ได้เลยมากกว่าสินะ เจ็บมากไหมเจ้า ทรมานมากหรือเปล่า เราไม่รู้จะพูดอะไรเลยอะ :katai1:
เหมือนเคยรักกันเเล้วมีเหตุที่ทำให้ดินความจำเสื่อมอะ เเต่สงสัยว่าทำไมต้องเเยกกันอะ งงไปหมก เดาไม่ถูกเลยย เเต่สงสารเจ้าอะเป็นคนที่จำได้อยู่ฝ่ายเดียวเเล้วต้องมาคอยมองคนที่รักไปมีอะไรกับคนอื่นไปทั่วอะ เจ็บเเทนเลยอะ
รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก รักกันมากจนเป็นคู่ชีวิต
กรี๊ดดดดด เดาถูกว่าเค้าเคยคบกันมาก่อนนนนน
เจ้าอยู่กับความทรมานมานานแค่ไหนกันนะ
ไรท์ทำเราร้องให้ืเราสงสารเจ้ามากขอให้เจ้าสมหวังซักทีนะคะ
โอ๊ยยยย รอไม่ไหวแล้วจ้าาาา จะขาดใจ
โอ้ยยยยย เรื่องนี้สนุกมาก สำหรับเราความเป็นเจ้า จักรพรรดิ คือตัวตนที่ลึกลับและยิ่งใหญ่มาก แง้ ราชินีสายเปย์สุดๆ และชื่นชมเคมีของเพื่อนเอ๋กับไอ้เจ้ามาก ชอบเวลาคุยกัน ตอนแรกคิดว่าเอ๋จะเป็นลุคเมะ สรุปพี่แพร์บรรยายซะเคะสุด ตัวเล็ก ปากแดง555 ส่วนความทรงจำของดินที่หายไปนั้น ไม่รู้ว่าทำไมยิ่งอ่านเรายิ่งระแวง เรารู้ว่าเจ้าให้ดินเกินร้อย แต่ตัวดินเองทำให้เราไม่มั่นใจเลย เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ
มันเกิดอะไรขึ้นอ่ะ ถึงได้เป็นขนาดนี้ แล้วที่บ้านฝังดินรู้ไหมว่าดินกับเจ้ารักกัน ไม่เอาไม่ม่าค่ะ ช่วงนี้ท้องอืดหมดเเล้ว แต่ตัวตนของเจ้ายังไม่เปิดเผย น่าจะยิ่งใหญ่อลังการ แต่ว่ามีเเม่เลี้ยงอ่ะ what happen???
หวังว่าจะเป้นแค่อุบัติเหหตุที่ทำให้ดินความจำเสื่อมและต้องแยกกัน หวังว่าจะไม่ได้เกิดจากใครต้องการแยกพวกเค้าออกจากกัน แค่อ่านตอนนี้ก็ทรมานแทนเจ้าแล้วอะทนมาได้ยังไง ก่อนจะเจอดินอีกครั้งเจ้าผ่านเวลานั้นมาได้ยังไง TT ว่าแต่เมื่อก่อนดินก็คือไม่ค่อยมีเงินเหรอ หรือว่ายังไง ถึงเก็บเงินซื้อกระเป่าเงินถูกๆให้เจ้า แล้วทำไมปัจจุบันถึงรวย
เริ่มรู้สึกได้ถึงกลิ่น :katai1:
สงสารเจ้าหนักมาก ตอนนี้ก็คบกันแล้ว รอดินคนนี้จะเลิกเจ้าชู้ได้หรือเปล่า
เฉลยไปอีกหนึ่งปม ตอนแรกคิดว่าเจ้ากับดินแค่เป็นแฟนคบกันแบบธรรมดาๆเหมือนคู่อื่นทั่วไปเฉยๆ ที่ไหนได้คบกันมานานแถมยังรักกันมากอีกต่างหาก ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าจะตามดินขนาดนี้ อ่านแล้วใจพังตามกันเลยทีเดียว แล้วเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นทำไมดินถึงความจำเสื่อมไปได้
เพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ ชอบมากกก คนเขียนมีเรื่องอื่นอีกไหมคะ จะไปตามอ่าน
ว่าแล้วว่าต้องมีอดีต ไม่งั้นเจ้าไม่หลงเบอร์นี้หรอกกก
เย้!! ดินยอมรับความรู้สึกแล้ว
ชั้นรออยู่ ชั้นยังรักเธออยู่!!?! :mew6: :katai1:
มารอเจ้าๆ :oni1: :oni1:
วันนี้ไม่มาหรอ โน่วววววววววว :ling3: :ling3: :ling3:
ลึกซึ้งจริง เรื่องนี้ o13
คนจำได้ก็ทรมานต่อปายยย :กอด1:#ทีมเจ้าจักรพรรดิ
เรื่องนี้จะเศร้าไหมนะ
:katai1:ยังรออยู่ึะ ฮืออออ
มาต่อมั้ย วันนี้ :katai5: :katai5:
เจ้าๆ เจ้าไปไหนกลับมาเถอะป้าคิดถึงหายไปสองวันแหละ คิดถึงๆ :ling3: :ling3:
Pls pls pls plsssssssss :hao5: :hao5: :hao5: มาเถ๊อะ ใจจะขาดแล้ววววสสสสสส คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกก :sad4:
ตอนที่ 7 ถ้าเธอเข้าใจก็ OK
โอ้ยยยย เจ้าเอ้ยยยย
เจ้ายั่วมากกกกกกกกกกกก เลิฟฟๆๆไ
ดอนโว้ยยยยยย ปากแข็งอะไรขนาดนั้นนนนน
นานๆทีจะมีนิยายที่ทำให้เราต้องมารีเฟรชทุกชั่วโมงรอให้อัพเดท :katai1: :katai1:..... ความหวานแบบนี้ของธรากับเจ้า เหมือนเป็นท้องฟ้าสดใสก่อนเมฆมืดครึ้มยังไงไม่รู้!!! ชอบเวลาหมอคุยกัน. ตลกดี!!! :katai2-1:
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
ดีต่อใจจจจ
เจ้า รักดิน........ :impress2:
อรุ่มมมมม
คนที่ไม่ได้รักทำไมขี้หึงจังคะ ปากแข็งแต่หลงเค้าหัวปักหัวปำแล้ว!! เจ้ากินอมยิ้มแล้วระวังฟันผุนาจา อิ๊
อรุ่มมมมม
อยากถามเอ๋จริงๆว่าจะให้ดาวเภสัชกินแต่กะหล่ำหรือยังใงถึงได้เอาของเขามาทั้งแปลงอย่างนั้น555 สางสารคนปลูก :laugh:
ชอบกลุ่มหมอชอบฟัน :กอด1:
ปากแข็งจริ้งงงง เรื่องของมรึ้งงค่ะหมอดิน
สนุกอ่ะ 55555555
ชอบกลุ่มแชทหมอชอบฟัน 5555 o13
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
ปากแข็งเหลือเกิน เจ้าก็ขี้ยั่วมาก
รับรองผ่านฉลุย เพราะธราฝึกมาอย่างดี
ปากไม่ต้องแข็งมากก็ได้คุณพี่ อิ
เจ้า คุณนี่สุดจริงๆ โคตรชอบบบบบบบ o13
ขออนุญาตหมั่่นไส้ดิน คนขี้อวดทั้งคู่เลย จะครบ2ปีแล้วจะยังไงต่อ :L2:
อีกไม่นานซินะ :hao7:
วันเสาร์ขอให้ได้ขอให้โดนอย่างที่เจ้าหวัง :hao6:
อิพี่ปากแข็งไม่สร่าง :oo1:
ดินเราขอโทษนะคะเราชอบ #เจ้าเอ๋ มากกว่าเค้าคุยกันน่ารักมากกกก
เดาว่าเคยได้กันแล้วอิ๊ :katai2-1:
อีกสองอาทืตย์นี่เชียร์ให้เจ้าหายไปได้ไหม สงสารน้อง เหมือนธรามองเจ้าเป็นของตาย อะไรจะกั๊กเบอร์นั้นอ่ะ :sad11:
พี่ธรา ตอนนี้จำอดีตไม่ได้ ยังหลงเจ้าขนาดนี้ อดีต เจ้าคือเจ้าชีวิตเหมือนในโน๊ตแผ่นนั้เข้าใจได้ว่าทำไมเจ้าถึงไม่ยอมปล่อยมือจากพี่ธรา
เข้ามาอ่านแรกๆนี่รู้สึกว่าอ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจเจ้าเลยเลิกอ่านไป แล้วไม่รู้กลับมาอ่านอีกทีได้ไง แต่จะบอกตอนนี้คือชอบเจ้ามากยิ่งอ่านยิ่งติด ชอบตอนเจ้าคุยกับเอ๋ตลกดี น่ารักดี แล้วก็ชอบตอนแก๊งหมอชอบฟันแชทคุยกันด้วย ยิ่งมารู่ว่าเจ้ากับดินเคยเป็นแฟนกันแต่ดินจำไม่ได้คือแบบ เห้ยยย ทำไมดินถึงจำอะไรไม่ได้เลย น่าติดตามมากๆ คู่นี้บทจะหวานก็จัดซะเพื่อนตาร้อนเลย คู่ที่น่าสนใจอีกคู่คือพี่หมอแพรกับน้องเอ๋ จะโคจรมาเจออีกทีตอนไหน รอตอนต่อไปนะคะ :pig4:
.
ตอนที่ 8 หมอ (ชอบ) ฟัน
น่ารักมากกกกกกกกกกกก
:hao6: :hao6: :hao6:
หวานมดขึ้นเลยแบบนี้ >< ดีใจเห็นเค้ากุ๊กกิ๊กกัน :katai2-1:
เหม็นความรักกกกกกกกกก :katai5:
เอ๋ๆ จะมีผัวแทนมีเมียแล้วสินะ55555555
พี่ธราคนกาม ให้น้องกินอมยิ้มตลอดๆๆๆ แล้วพี่จะได้กินของน้องด้วยมั๊ยพี่ธรา
มิตรภาพของเจ้ากับเอ๋ช่างน่ารัก
ณธราพร้อมจะพูดคำว่ารักตอนไหนคะแหมมมมม อยากเห็นคนหัวใจวายจัง
นี่ก็รอวันพี่เจ้าเสียซิงอีกรอบอยู่
ไม่แน่ว่าเพื่อนเอ๋อาจจะเสียซิงแซงหน้าพี่เจ้าไปแล้วจริงๆก็ได้ อิ๊
อ่านแล้ววววววววววว อยากกินอมยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม :hao6:
เมื่อไหร่จะได้กันนนนนน 555555555 ชอบเพื่อนหมอดินนน
เอ๋ลูก อกหักรักคุด ไปฉุดผู้ชายแทนเลยเหรอ :laugh:
เจ้ากับเอ๋ นี่คู่หูคู่ฮาจริงๆ ควรไปเปิดคณะตลก 555
เรานับถืออุดมการณ์นายมากเอ๋ ใช่เลย! ต้องหาผัวให้ได้ก่อนดาวเภสัช 555 เราเอามจช่วยนายนะเอ๋ อิ๊
ชอบเวลาเอ๋กับเจ้าคุยกันตลก :pandalaugh: :pandalaugh:
อยากจะแหมไปถึงคณะทันตะ
เอ๋กับหมอแพร์นี่ยังไงๆ 555555555555555
เอ๋มีผัวดีกว่าลูกพี่หมอแพร์รออยู่ อิ๊
ชอบเวลาเจ้ากับเอ๋คุยกัน ศีลเสมอกันจริงๆ (นึกถึงพี่บอมม์กับพี่มหาตวงเลย)
ขอให้ได้ ขอให้โดนนะเพื่อนเอ๋
ธราคนกามมม
หู้ยยย...อ่านรวดเดวยาวๆ... :hao5: :hao5:
จะรอดูว่าใครจะได้ผัวก่อนกันนน :katai2-1:
:pig4: :pig4: :pig4:
ชอบเวลาเจ้ากับเอ๋คุยกัน ศีลเสมอกันจริงๆ (นึกถึงพี่บอมม์กับพี่มหาตวงเลย)
เราจะตั้งตัวเป็นแฟนคลับจอมแล้วนะ :laugh: :laugh: :laugh:
เอ๋เปลี่ยนมาหาสามีแล้ว ขอให้สมหวังนะเอ๋
:pig4:
โอ้ยยยยยยชอบมากกกกกชอบเจ้าเอ๋มากกอยากรู้ว่าไรท์ตอนพิมพ์บทเจ้าเอ๋นี่ยิ้มจนเป็นบ้าเหมือนเราไหมขอบคุณมากๆนะค้าาาาาาาา
หวานงี้ฆ่าคนโสดเถอะ
ชอบมากกกก สนุกมากกกก อ่านไปฮาไป มีสุขปนเศร้าเคล้าบ้า โอ้ยยย ติดตามอยู่เด้อ
:pig4: :pig4:
Friday, 03:40 PM
หน่วงเลย
ความฟินถาวรไม่มีในนิยายของนางจริงๆจ้า แงง้
ดินหึงตัวเอง :hao3:
:mew6: น้ำตาซึม สงสารเจ้า
หน่วงเบาๆๆๆๆๆ ธราเทอจะต้องเสียใจ
คนๆนั้นเขาไม่กลับมาแล้วเจ้า คนปัจจุบันก็เหมือนจะปล่อยมือและทำร้ายเจ้าได้ตลอดเวลา เหมือนรักสำหรับเขามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ อยากปล่อยก็ปล่อย พอไปจนิงๆก็ดิ้นเหมือนหมาลวกน้ำ
สงสัยอยู่ว่า
:katai1: :katai1: :katai1:
คนๆนั้นเขาไม่กลับมาแล้วเจ้า คนปัจจุบันก็เหมือนจะปล่อยมือและทำร้ายเจ้าได้ตลอดเวลา เหมือนรักสำหรับเขามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ อยากปล่อยก็ปล่อย พอไปจริงๆก็ดิ้นเหมือนหมาลวกน้ำ สงสัยอยู่ว่า
:hao5: :hao5: :hao5:
:mew2: :mew2: :mew2:
แอบร้องไห้นิดๆ สงสัยทำไมเจ้าไม่บอกอดีตไปเลย เก็บไว้ทำไม อยากรู้ด้วยว่าทำไมดินถึงความจำเสื่อม
ติดตามมากก... ทั้งๆที่อ่านทุกครั้งก็หน่วงๆทุกครั้ง... กลัวอดีตของทั้งคู่จะกระทบปัจจุบันจนและ :ling3: ประมาณว่าหวานก็ยังแอบมีขมนำ :ling2: กลัวใจคนเขียนมากกก... :ling1: กลับแบบอยู่ดีๆปาดร่าม่าฉากใหญ่ใส่หน้า :ling3: แต่ก็หยุดอ่านไม่ได้ ใจบางแค่ไหนก็ต้องทนอ่าน :ling3: ฝึกความแข็งแรงเข้มแข็งจริงๆ :ling3:
ฮืออออ สามวันดีสี่วันไข้จริงๆ
คนที่เป็นอดีต เธอก็ยังไม่ลืม
ในความคิดของนี่ ตอนนี้ดินคนใหม่รักเจ้าแล้ว แต่เจ้ารักดินคนเก่ามากกว่า ถ้าเราเป็นเจ้าเราจะเดินหน้ากับคนเก่าที่เป็นคนใหม่คนนี้ จะทำทุกอย่างให้ดี จะไม่ทำในเรื่องที่เคยทำพลาดไป.. เอ้ออออ่านแล้วก็สงสารทั้งคู่ ทั้งคนที่จำได้ทุกอย่างและคนที่ไม่เหลือความทรงจำแต่ก็รักเค้าให้แล้ว
คือดินพร้อมจะไปจากเจ้าตลอดเวลาอะ สงสารเจ้าดินมันรักจริงๆใช่ไหมเนี่ย หรือแค่ชั่ววูบ
:เฮ้อ:
ตอนที่เรื่องทะเลาะกันในอดีต เรื่องมือที่สามไหมคะ ไม่แปลกที่เจ้าจะรักคนในอดีตมากกว่า ที่เจ้ารักคนในปจบ เพราะคิดว่าเป็นคนในอดีต ความจริงแล้วถึงเป็นคนคนเดียวกัน แต่ไร้ความทรงจำก็เหมือนคนละคน ความรักครั้งนี้จะเป็นยังไงนะ 555 มันยุ่งเหยิงซับซ้อน เพราะจริงๆมันยุ่งหรือเพราะคนทำมันยุ่งกันแน่
ทำไมเจ้าเอาแต่ปิดบัง แล้วเมื่อไหร่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หน่วงไปเรื่อยๆ จนกว่าจะตายกันไปข้าง
มันต้องเป้นความทรงจำที่เลวร้ายขนาดไหนนะ ที่แม้แต่พูดถึงยังทำไม่ได้
รักเรื่องนี้อะ อ่านแล้วอินทุกตอนเลย ไม่มาต่อ 2 วัน เราคิดถึงมากเลย อินกว่าคุณธนิกอีก :hao5:
ต่อไปธราก็จะหึงหวงเรื่องแฟนเก่าไปเรื่อยๆ จนกว่าจะรู้ว่า นั่นก็คือตัวเอง....ก็จะย้อนมาอีกรอบ แล้วทำไมเค้าถึงความจำเสื่อมหว่า?!?!???!
ธราาาา ทำไมๆๆ เจ้าก็ทำไมไม่บอก งื้ออออ
มองเห็นดราม่ามาแต่ไกล :hao5: :hao5:
แค่อุบัติเหตุทำให้ดินจำไม่ได้ขนาดนี้เลยเหรอ มันดูมีเงี่ยน เอ้ย เงื่อนงำ
เศร้าจัง ธราเหมือนเป็นแก้วเปล่าที่มีเจ้ากำลังเติมน้ำลงไป
เง้ออออออ สงสารอ่ะ
แต่ละคำพูดของธรา พูดออกมาได้ เฮงซวย!
ีทำไมดินความจำเสื่อมแล้วทำไมดินถึงไม่รู้ว่าตัวเองความจำเสื่อม หน่วงตามธราเลย แต่ก็เหมือนจะรักเจ้าแต่บางทีก็เหมือนแค่กั๊กไว้เฉยๆให้เป็นของตัวเองเท่านั้น พอเจ้าคิดถึงแฟนเก่าก็หวงของ กลัวไม่มีใคร ทำไมเขาไม่คุยเรื่องเก่าๆกันสักที :z3:
เราต้องได้เล่มนี้พูดเลยยยยยยย
หน่วงอ่าาาา
:katai1: :katai1: :katai1:
ติดตามจ้า :L2:
ธารเคยทำอะไรให้จ้าวบ้างเนี่ย อ่านมามีแต่จ้าวทำ นี่ยังไม่ชัดเจนอีกหรอ
รอวันคลายปม :mew2:
ตามทันแล้วววววว สนุกมากกกกก เอ็นดูนายเจ้ากับนายเอ๋ที่สุดเลย // กว่าจะอ่านจบแต่ละตอนคือเป็นไบโพล่า5555555555555 เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวเจ่บหัวจัยยย ฮืออออออ รอติดตามตอนต่อไปฮับ เป็นกำลังใจให้นะคะ♡
รอนะคะ.. :katai4: :katai4:
:pig4:
เข้าใจธราที่โกรธเจ้าเรื่องแฟนเก่า ความรักที่เจ้ามีให้กับแฟนเก่ายังฉายชัดในแววตา ถ้าเราเป็นธราก็คงเจ็บปวดที่คนที่เรารักเอาเราไปเป็นตัวแทนแฟนเก่า เชื่อว่าตอนนี้ธรารักเจ้าแล้ว
ขอบคุณครับ +1 ให้นะครับ o13
มันคือคนๆเดียวกันมะเนี้ย ยังไงๆ
:mew2: จะรักกันนานๆไม่ได้เลยเหรอออออออออ :hao5:
ดินกับเจ้าจะข้างคาเรื่องนี้ไปถึงเมื่อไหร่ อยากให้เจ้าบอกความจริงอยากรู้สาเหตุทำไมดินลืมกัน แงงงงรอเสพมาม่า :heaven
งืมๆๆๆๆ
แฟนเก่ากับแฟนปัจจุบัน ก็คือธรา
จะบ้าบอตามเจ้ามั้ยเนี่ยยย
:katai1: รออยู่นะ เจ้าาา
ต้องย้อนกลับไปอ่านอีกรอบมั้ย พลาดพ้อยท์ไหนไป ทำไมนี่ทีมธรา เข้าใจว่าเจ้าหน่วงมาก พยายามมากเรื่องธรา แต่ตอนล่าสุดกลับรู้สึกว่าเจ้าทำตัวเองนะ บางทีถามก็ได้ พาไปดูที่เดิมๆภาพเก่าๆก็ ให้ธรารู้ไปเลยว่าผัวเก่ากับผัวใหม่คือคนคนเดียวกัน แล้วหลังจากนั้นมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมความจำเสื่อมค่อยแก้ไขกันไป อันนี้แต่ละคนต่างประชดประชันกัน ธราก็หึงโหด แต่คำพูดก็ทำร้ายจิตใจเกิน เจ้าเหมือนจะใจเย็นแต่ก็ประชดตามไปอีก ทั้งที่เอาจริงแล้วคนที่แสดงออกว่ายังรักผัวเก่าอยู่เต็มหัวใจยังไงคนใหม่มันก็คิด รักคนเก่าก็บอกเขาระเบิดความจริงไป แล้วเอาคนเก่ากับคืนมา ไม่บอกเขาแล้วจะได้ธราคนเก่ากลับมามั้ย
กลัวจะไม่ใช่คนเดียวกันจังวุ้ย แบบฝาแฝดที่พลัดพลากจากกันงี้ TVT)
คิดถึงเจ้าจังเลย
ดินสูญเสียความทรงจำเพราะเจ้าใช่ไหม ทะเลาะกันแล้วเกิดอุบัติเหตุงี้เปล่า? :mew2:
เจ้าคิดถึงๆ :จุ๊บๆ:
คิดถึงพี่เจ้าแล้วเมื่อไหร่จะมาน้า
เกิดอะไรขึ้นกับดินนะ ทำไมจำเรื่องเจ้าไม่ได้เลย
อ่านรวดเดียวฮือ
มันอึดอัดอยู่ในใจตลอดเวลาที่อ่านเลยค่ะ แงงงงงงงง
คิดถึงเจ้าแล้วววว
นี่เป็นสายโรคจิต รู้สึกชอบเจ้าตอนเป็นสตอล์คเกอร์มากกว่า เจ้าที่คอยบังคับ ขู่ให้ธราเลิกกับสาว เจ้าที่มีตัวตนในแชท รู้สึกเป็นคนแปลกหน้าดี โรคจิตชัดๆเลย
เจ้ายุน๊ายยยยยยยยยยยยยยย :ling1: :ling1:
คิดถึงพิเจ้าา :mew1: :mew6:
รอ 'เจ้า' .......... :mew2:
:hao5: :hao5: :hao5:
รอเจ้าอยู่นะคะ :mew1:
คิดถึงพี่เจ้าแล้วค่ะะ
:mew6: :mew6:
มารออ่านตอนต่อไปค่ะ :katai5:
เจ้าไปไหนกลับมาเดี๋ยวนี้เลย
นี่เป็นห่วงผู้แต่งเด้อ
จนลืมไปแล้วว่าเคยอ่านนิยายเรื่องนี้
หน่ว ดราม่า และบ้ามาก
หน่วงสุดด :sad11:
ตอนที่ 10 กล่องใบนั้น
ใครขับ เจ้าเหรอ
หน่วงนี้อีกนาน ขอบคุณที่กลับมาอัพ ดีใจ :mew1: :sad4:
ในที่สุดก็กลับมาาาาาาาาาาา :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
รอออๆๆ
:hao7: เจ้ามาแล้วววว
เปิดกล่องเหอะ
:hao5: :hao5: :hao5:
บอกได้แค่ "โธ่ ชีวิตของแพร์" ทำใจลูก ที่เป็นเพื่อนกับดิน :hao4:
อห ดินเอ้ยยนนนนย หงุดหงิด
:katai2-1:
เจ้าเป็นคนขับเหรอ แล้วทำไมต้องโยนให้ธาราขับ สงสารพี่แพร์น้องบล็อค ชอบคนโง่ ตกลงใครโง่นะพี่แพร์
ถ้าดินไม่ใช่คนขับ แล้วใครเป็นคนขับล่ะ เจ้าหรอ? เราว่าถ้าได้เปิดกล่องให้ดินได้รู้อดีตบ้างอะไรๆมันก็อาจจะดีขึ้นรึป่าว มันจะได้ไม่มีปัญหาคาใจอยู่แบบนี้
ดินตอนนี้จะไปทางไหนก็ไม่ได้เหมือนถูกเจ้ากดไว้ไม่ให้ได้เดิน บรรยากาศมันอึดอัด เพราะถ้าจะบอกว่ายังรักและเป็นห่วง ก็จะโดนเจ้าใช้ถ้อยคำย้อนตลอดว่า เลิกกันแล้วดินไม่มีสิทธิ และในขณะเดียวกันเจ้าก็ชอบตัดพ้อประมาณว่าตัวเองถูกดินทิ้งถูกดินบอกเลิก ทั้งที่เจ้าเป็นคนที่ทำให้ความสัมพันธ์เกิดรอยร้าวเพราะเอาดินไปเปรียบเทียบกับดินในอดีต ... ที่จริงเราว่าตามหาจนเจอและรุกเข้าชีวิตปัจจุบันของดินถึงขนาดนี้แล้ว เจ้าก็ควรกล้าที่จะเผยอดีตเพื่อให้ปัจจุบันได้ตัดสินว่าควรก้าวไปทางไหนกันต่อดี จะรักหรือจะชังกัน ไม่ใช่เล่นกับความรู้สึกที่พอจะรักก็เกิดปมให้กลับมาไม่ชอบกัน วกไปวนมา... หลายปีที่เจ้าวิ่งตามหา ไม่ได้เตรียมตัวเลยเหรอว่าถ้าเจอแล้วจะทำยังไง
กลับมาต่อแล้ว ดีจายยย
กลับมาแล้วววว คิดถึงมากก รอตอนต่อไปน้า :mew1:
สงสารดินแฮะ
อยากรู้อดีตแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
กลับมาอัพแล้ววว หายไปนานมากจนลืมไปเลยว่าเปิดเรื่องนี้ไว้ ติดตามอยู่นาาา
ทั้งเจ้าทั้งดินมีเบื้องลึกเบื้องหลังกันหมดเลย :m22: :m22:
เรื่องมนอดีตมันต้องมีปมอะไนใรสักอย่างสินะ โอ๊ยยยย!! มีน้องขวัญมารับเชิญด้วย 555 ช่างเป็นการจับกลุ่มที่ดีเหลือเกินนน 5555
:pig4:
รีบมาไวๆนะคะ.. อยากอ่านต่อแล้วววว.. :katai4: :katai4: :hao5: :hao5:
ถ้าเจ้าไม่อยากให้เขารู้ก็ไม่น่าพูดถึงมั้ยอ่ะ :z3: :z3:
ขอบคุณที่กลับมานะคะ
ขออนุญาตเสียบกาน้ำร้อนรอนะคะ :o12:
ตอนที่ 11 จันทร์...เจ้า
ห้องน้ำของตัวร้านนั้นสะอาดสะอ้านแต่ก็เริ่มมีกลิ่นคาวเมื่อมีคนเข้าใช้บริการเป็นจำนวนมาก แต่ในช่วงเวลานี้มีคนเพียงสามสี่คนอยู่ในนั้น ผู้ชายสองคนอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ คนหนึ่งวักน้ำจากก๊อกขึ้นลูบใบหน้า ส่วนอีกคนนั้นกำลังจดจ่อกับโทรศัพท์มือถือ อีกสองคนที่เหลืออยู่หน้าโถฉี่ ต่างกำลังเพลิดเพลินกับการปลดป่อย ธราจึงพาไอ้เจ้าเดินไปที่อ่างล่างมือที่อยู่ริมสุดฝั่งซ้ายมือซึ่งใกล้กับผู้ชายคนหนึ่งที่เหลือบตามองเขาผ่านกระจกเงา ชายคนนี้มีส่วนสูงถึงปลายคางของเขา ใบหน้าขาวเนียนใสมีจมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากเล็กบางประดับไว้อย่างน่ามอง ดวงตากลมโตภายใต้คิ้วได้รูปสวยจ้องมาที่เขา ชั่วครู่ที่ได้สบตากันนั้นเกิดความรู้สึกประหลาดขึ้น เขาแน่ใจว่าไม่รู้จักผู้ชายคนนี้แต่กลับรู้สึกคุ้นเคย เป็นความรู้สึกโหยหา แต่เมื่อกะพริบตาก็เลือนหายไป
โอโหหหหหหหห พลิกล้อคขนาดนี้ โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย ต้องมาต่อน้ามันค้างงไม่หายแล้ววส
ห้ะ!! ตกลงเจ้าเป็นพี่แท้ๆของดิน :a5:
:a5: :a5: เจ้ากับดินเป็นพี่น้องกัน !!!
หู้ยยยยย.. หนักเรยย.. เรื่องนี้ หนักเรยยย.. :katai1: :katai1:
OMG ของจริง
ช็อค...เจ้ากับดินเป็นพี่น้องกันจริงๆหรอ โอ้ยใจจจจ
เจ้า กลับไหม? อย่างน้อยก็เคยได้รักนะ อยู่ตรงนั้นมันเจ็บไม่ใช่หรอ กลับเถอะนะ :ling2:
คาดเดาอะไรจากเรื่องนี้ไม่ได้เลย
เอาเข้าไปจ้าาา...เป็นพี่น้องกันเฉย
อยากให้เจ้าเจอหนังสือเล่มใหม่ ที่ไม่จบแบบเดิม
เจ้า พอเหอะ ไม่อยากให้เจ้าต้องเจออะไรแบบนี้วนอยู่แบบเดิม
ไม่ใช่แค่เจ้าหรอกค่ะที่เจ็บเจียนตายเน่ก็เจ็บไม่ต่างจากเจ้าเลยพีคมากกกกกกกกกสงสารเจ้าสุดๆ
โอย...........สงสารเจ้า น้ำตาก็มา :mew2: :z3: :เฮ้อ:
:mew6: :mew6: :mew6: :mew6:
โธ่เจ้าาาาาา
อ่านจบตอนนี้ละอ้าปากค้างเลย :ling2: :ling3:
เจ้า เธอเข็มแข็งมากเลยนะ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนไหนก็ขอให้เจ้าเป็นแบบนี้ตลอดไปนะ
พี่เจ้าาา เริ่มต้นชีวิตใหม่เถอะนะ :hao5:
สงสารเจ้าเลย รักน้องชายตัวเอง แถมน้องชายก็รักคนอื่นด้วย เรื่องนี้คงจบด้วยความเศร้าของเจ้าเหมือนเดิม ยังไงก็ขอให้เลิกได้เถอะนะ
อีหยังอ้ายยยยยยยยยย :a5:
WTF นี่มันอะไรกัน ที่ผ่านมาทั้งหมด คือคุณหลดกดาว!!!
:a5:
อ่านๆไป :a5: อะไรนะ! :katai1:
ห๊ะ! โอ้ยยยยย อะไรกันเนี่ย? ไม่เคยคิดถึงตรงนี้เลย
โอ้โหหหหหหหห คาดไม่ถึงแบบคาดไม่ถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
โหหหห พลิกล็อกกันน่าดู อู้วว
เป็นพี่น้องแล้วรักกันไม่ได้ก็ว่าหนักแล้ว
เอาอีกกกกกกกกก ค้างๆๆๆๆๆๆๆ
สงสารเจ้าจัง จะเป็นยังไงต่อไปนะ
คนที่พร้อมจะตกนรกไปด้วยกันไม่มีอีกเเล้ว ประโยคนี้คือจี๊ดมาก เสียใจเเทนเจ้า ขอให้เจ้าหยุดเเล้วหนีไปให้ไกลๆ ธรานี่รักเจ้ามากพอ มีค่ามากพอกับความรักของเจ้าไหมอ่ะ รอดูพาร์ทอดีตเลย แต่รู้สึกมีเเววว่าจะเกลียดอิธรามากขึ้นเพราะฉันรักเจ้า 555
ขอ skip ไปคู่หมอแพร์น้องเอ๋ได้มั่ยคะ หัวใจทำงานหนักเกินจะรับไหว ฮือออออ พลิกล็อคกันน่าดู ถล่มทลายย
ความรู้สึกตอนนี้คือ อิหยังวะ :z3: :z3: :z3:
มันบีบหัวใจเหลือเกินนนน... :hao5:
:hao5:
ตอนที่ 12 Our Memories
หากถามว่าท่านเจ้าต้องอดทนกี่ครั้ง ก็ต้องถามว่านับหนึ่งถึงสิบไปกี่ล้านรอบแล้ว ความอดทนทุกครั้งเพิ่มรอบการนับมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ต่างจากความรู้สึกที่มีต่อธราที่ก็มากขึ้นตาม มันเพิ่มพูนขึ้นทุกวันจนท่านเจ้าเริ่มถอดใจที่จะนับ จากคนที่เอาแต่โวยวายกลับกลายเป็นนิ่งเงียบ เงียบมากขึ้นทุกครั้งที่มีใครต่อใครเข้าใกล้ธรา
“ดิน แล้วถ้าวันหนึ่ง ท่านทำกับคนอื่นที่ไม่ใช่มึงล่ะ เคยคิดถึงวันที่ท่านมีแฟนบ้างมั้ย เคยนึกภาพตอนที่ท่านอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่มึงบ้างมั้ยดิน” จี้ถามโดยไม่ได้คาดหวังคำตอบ รู้ว่ามันคงยากที่จะแยกแยะความรู้สึกของธราที่มีต่อท่านเจ้า ต่อให้คนที่เก่งแค่ไหนก็มองไม่ออก คงเพราะสายตาที่ธรามองท่านเจ้านั้นเป็นมากกว่าคนรัก มากกว่าคนที่อยากเป็นแฟน เพราะท่านเจ้าเป็นเหมือนเจ้าชีวิตของธรา
เจ็บจนหายใจไม่ออก :sad4:
เวลาแค่2ปีมันน้อยเกินไป หรือใช้ทั้งชีวิตก็ไม่พอกันแน่ อย่าดึงเจ้าไว้เลย
เจ็บกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว เจ็บให้มากๆค่ะเจ้าแล้ววันนึงเจ้าจะชินความรู้สึกนั้นจะไม่มีอีกตอนนี้อาจจะเจียนตายแต่เจ้าจะผ่านไปได้เพราะไม่ว่ายังไงเราก็เอาผิดกับคนที่ไม่รักเราไม่ได้
แง่เศร้ามากกกกกก พูดไม่ออก
โฮ๊ยยยยยย อึดอัดโว้ยยยยยย
จิตใจของดินทำด้วยอะไร ก็ยังดีที่บอกมาแล้วว่าไม่ได้รัก
ไปเหอะเจ้า
เราไม่ไหวแล้วอะ.....
อยากถามเจ้าว่าเมื่อไหร่จะไปสักที เราปวดใจไปหมดแล้วเจ็บปวดมากๆเลย
หน่วงสุดๆ :o12:
จดชื่อดินขึ้นบัญชีหนังหมาจ้าาา
:hao5:
พูดออกมาได้ เฮงซวย
ปล่อยธราไป
เจ็บกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว เจ็บให้มากๆค่ะเจ้าแล้ววันนึงเจ้าจะชินความรู้สึกนั้นจะไม่มีอีกตอนนี้อาจจะเจียนตายแต่เจ้าจะผ่านไปได้เพราะไม่ว่ายังไงเราก็เอาผิดกับคนที่ไม่รักเราไม่ได้
:hao5: :hao5: :hao5:
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วคาดการณ์อะไรไม่ได้เลย เลยว่าจะอ่านตามน้ำไปรอเฉลยทีเดียวแต่เดาว่าคุณจันทร์นั่นน่าจะเป็นต้อนเหตุของความจำเสื่อมของดิน หวังว่าครั้งนี้จะเดาไม่ผิด
:katai1: อยู่ต่อไปทำไม เจ้าเป็นมาโซหรอ... ชอบความเจ็บปวดงี้ ตอนนี้มันมากกว่านั้นอ่ะ มันเหมือนเอามีดมากรีดหัวใจตัวเองเล่นๆเพลินๆอ่ะ
ไม่รักแต่ยังกั๊กไว้ คืออะไรยังไงหมอดินนนน
ท่านเจ้าหยุดทำร้ายตัวเองได้แล้วนะ
ดิน คนเฮงซวย!! :m31:
:mew6: กลับเถอะเจ้า เราไม่ไหวแล้ว
:mew6: :mew6: :mew6:
เจ้ามานี่มา ถ้าเจ็บจนพอแล้วก็ออกมานะ ยังมีคนข้างนอกรออยู่เสมอ :กอด1:
ใจจะขาดตาม ปวดหนึบมาก ต้องรักแค่ไหนวะท่านเจ้าถึงทำให้ดิน เพื่อดิน ได้ขนาดนี้ แล้วต้องอดทนเก่งแค่ไหนวะที่รู้ผลที่ปลายทางแล้วแต่ก็ยังทำทุกอย่างให้อยู่เหมือนเดิม ไม่เคยลดน้อยลงเลย ต้องทำร้ายตัวเองไปอรกแค่ไหนวะเจ้า :z3:
ทีมเจ้า ขอให้เจ้าได้เจอความสุขจริงๆ จะด้วยวิธีไหนก็ตาม ชีวิต ตั้งแต่เด็ก ไม่ได้คิดว่าเจ้ามีความเพียบพร้อม สิ่งที่เจ้ามีคือเงิน ด้วยเห็นพ่อแม่ที่ทะเลาะกัน คิดว่าเป็นสาเหตุที่เจ้าไม่อยากมีเพื่อนตั้งแต่เด็กๆ
โอ้โหววววว ไม่รู้จะเริ่มด่าดินจากตรงไหนดี
อ่านมาถึงบทนี้ ก็ยังไม่คิดว่าเจ้าน่าสงสารอะ :katai5: ออกจะเห็นใจดินมากกว่าด้วยซ้ำ ถึงตรงนี้อะนะ :katai1:
รู้สึกเหมือนหัวใจโดนมีดกรีดเป็นพันๆครั้ง สงสารเจ้ามาก อยากให้เจ้ามีความสุขสักที ปมค่อยๆคลายออกมาทีละนิดแล้วใช่ไหมคะ โล่งอกไปนิดนึงที่เจ้ากับดินไม่ได้เป็นพี่น้องแท้ๆกัน แต่ก็ยังอยากรู้อยู่ดีว่าทำไมเกิดอะไรขึ้นดินถึงจำเจ้าไม่ได้
คิดว่ายังขาดจิ๊กซอว์อีกหลายตัว หนึ่งในนั้นอยู่ในประโยคที่เจ้าเคยพูดว่าทั้งคู่เป็นครั้งแรกของกันและกัน ... และเจ้าว่าดินไม่เหมือนเดิม.... แสดงว่าดินตอนนี้ที่ยังไม่เหมือนเดิม คือดินที่ไม่ได้เลือกเจ้า เจ้ากำลังตามหาดินคนเดิมที่เลือกเจ้าอยู่ ดินคนนั้นอยู่ในความทรงจำลึกๆที่ทำให้ดินคนนี้สะดุ้งตกใจตื่น และเป็นดินในสมัยเด็กที่หัวใจแกว่งทุกเช้าเวลาที่ลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นเจ้า เหมือนดินคนนี้หายไป... เราว่าดินคนที่รักเจ้ามีอยู่จริงแต่หลับใหลอยู่ที่ไหนไม่รู้ ดินคนปัจจุบันก็จำสถานที่ในอดีตร่วมกันไม่ได้...
บีบหัวใจที่สุด. :katai1: :serius2: มาต่อเร็วๆน้า :pig4: :pig4: :pig4: :L1:
ดินกับจันทร์เจ้าในอดีตไปรักกันตอนไหน
ไม่รู้ว่าเจ้าจะเดินออกมาได้ตอนไหน
อยู่ไปก่อนเจ้า อยู่จนถึงที่สุด แล้วไปแบบไม่ต้องเหลืออะไรทั้งนั้น
:pig4:
โคตรเจ็บอ่ะ..
Gee : ความรักของท่าน มันเป็นไปไม่ได้
เจ้าๆ :ling3: :ling3:
เจ็บจนจุก :m15: :m15:
โคตรกั๊ก
เจ้า น่ากลัวนะ เดี๋ยวนี้ก็ยังน่ากลัวอีกแบบ
ย้อนกลับมาอ่านใหม่อีกรอบ
ตอนที่ 13 ยังไกล
“หิวแล้ว” ธราส่งเสียงอ้อนในขณะที่เดินเข้าไปสวมกอดคนที่กำลังยืนจัดอาหารใส่จาน เขาสอดแขนเข้าโอบรอบเอวบางแล้วกดปลายจมูกลงบนแก้มเนียนขาวไปหนึ่งที ก่อนจะก้มลงมองอาหารในจานพลางขมวดคิ้ว “ทำไมมีแต่ของโปรดกูอีกแล้วล่ะเจ้า”
ขอหน่อยเถอะ ไม่ไหวจริงๆ อิดิน ถ้ามึงจะพูดแบบนี้ เอามีดมาแทงพี่เจ้าของกูเลย เอาให้ตาย จะได้ไม่ต้องมาเจ็บปวดแบบเดิมซ้ำๆซากๆ พี่จะทนไปถึงไหน พอได้เเล้ว อย่าฝืนเลย ก็รู้ว่ารัก แต่ถ้ารักแล้วมันเป็นแบบนี้ พี่มีความสุขหรอ ใครจะรู้ ว่าถ้าลองออกมาอาจจะมีความสุขกว่าการอยู่ตรงนั้นก็ได้
ทนมะไหวแล้ววววววววววววว อยากให้เจ้าออกมา
:sad4:เจ็บโว้ยยยยยยยย เมื่อไหร่จะให้เจ้ามีความสุขค้าา ฮือ เกลียดอิดิน
โอ้โห อ่านตอนนี้แล้วหัวร้อนมาก ไอ้ดินนะไอ้ดิน
:hao5:
มาเลยเปิดเผยเถอะ เอาให้ใจพังไปเลย เปิดออกมาทั้งกล่อง จีบกันไปทั้งสองคนนั่นแหละ
คนอ่านอย่างฉัน ก็น้ำตานองอีกแน๊ววว ฮือออออ :katai1:
สงสารเจ้าแต่ก็นะ ถ้าดินรู้ความจริงทุกอย่างแล้วกลับไปเหมือนเดิมก่อนที่จะความจำเสื่อมก็ให้มันเป็นไปเถอะ เหมือน set zero กลับไปอยู่จุดเริ่มต้นใหม่ เจ้าก็นะ ไม่น่าตามเขามาเลย น่าจะต่างกันต่างอยู่ไปตั้งแต่ตอนดินความจำเสื่อม คิดว่าเจ้าคงใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อลืมดินอ่ะ รักขนาดวางแผนชีวิตกับดินขนาดนั้น
พังๆ ตามกันไป รวมถึงคนอ่านด้วยยย
วงสารท่านเจ้า ขนาดเราแค่อ่านยังรู้สึกอึดอัด น้ำตามันจุกอกแต่ร้องไม่ออก งื้อออออ....อึดอัด!!!
ฮืออ คือแบบอ่านเรื่องเดียวละจบเลย ซึมเลยหมั่นดินมาก โมโห :fire:
เจ็บปวดกว่านี้มีอีกมั้ย :ling3: :ling1:
หน่วงจิต และปวดตับสุดๆ :ling1:
พ่อกับแม่แยกกันก่อนที่เจ้าจะรับสามเกลอและดินเข้ามาใช่ไหม
:mew6: :mew6: :mew6:
หน่วงงงงง มาก สงสารเจ้า :mew2: :hao5: :sad4:
ดินแม่งงงงง พูดมาได้
จันทร์เจ้านี่น้องคนละแม่กับท่านเจ้าแน่ๆ อารมณ์อยากแย่งของพี่สินะ
จันทร์เจ้า ~ น้องท่านเจ้า
สงสารเจ้า ที่ต้องเป็นแบบนี้ตรอมใจ แต่เพราะรักมาก ยังตัดใจไม่ได้ แต่ก็เห็นใจธราเหมือนกัน คนที่สับสนไม่รู้จะเลือก ในอดีตยังเลือกไม่ได้ ตอนนี้จำอะไรไม่ได้ ยิ่งแย่
เจ้า ขอแค่อย่างเดียวนะ ถ้าเปิดแล้วพังให้ถอยออกมาจริงๆ ไม่ใช่อยู่ดูแลห่างๆ เราไม่อยากให้เจ้าพังไปมากกว่านี้แล้ว
พระเอกเลวแห่งปีไปเลยจ้าาา
เจ้าพอเถอะเลิกเถอะเจ้า ร้องไห้น้ำตาเลือดดินก็ไม่รักแบบนี้ :ling2:
:sad4: พังกันไปเลย
ออกมาได้ก็ขอให้ออกมานะ
มีบทหนึ่งที่บอกว่าดินเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดกับเจ้า
ใจพังไปหมดแล้ว :o12:
ไรท์รีบมาาาาา..
จากนิยายแนวโรคจิต ตามติดยิ่งกว่าเงา กลายเป็นบทเศร้าน้ำตาซึม อ่านไปแบบระแวงไปจะพลิกไปทางไหนกันอี๊กกก
ตอนที่ 14 สายสัมพันธ์
03:23 PM
ปวดตับ สะเทือนไต :m25:
เจ็บหัวใจจจจ :hao5:
คนพ่อก็บ้ารักลูกเลี้ยง เชื่อลูกเลี้ยง ลูกตัวเองไม่สนใจ
พ่อเจ้า พาธราหนีไป เพื่อเปิดทางให้ลูกเลี้ยงเหรอ
ถ้ารู้ความจริงแล้ว อย่าเกลียดกันได้ไหม :katai5: กลัวรับไม่ไหวว
หน่วงมากกกกก
อยากจะร้องไห้ แต่อ่านแล้วเจ็บจนร้องไม่ออก
มีคุณแม่ คุณพ่อ คุณแม่เลี้ยง คุณลูกเลี้ยงมาเกี่ยวพันกันหมดเลย
หน่วงอะไรเบอร์นี้คะเนี่ยยยยยย :hao5:
เจ็บเกินบรรยาย มันปวดใจไม่รู้ใครพูดจริงหรือโกหก ได้แต่รอให้ดินจำได้ว่าอะไรเป็นอะไร :ling2: :ling2:
หน่วงมาก ความจริงค่อยๆเปิดออกทีละนิด
ถ้าวันนึง สุดท้ายแล้วดินจำไม่ได้ ออกมาได้ไหมเจ้า ฮือออออ
เห้ออออออ
จันทร์เจ้า คนหลอกลวง :z6:
หนักหน่วง :z3:
หน่วงเข้าไป
นาทีนี้ไม่สงสารใครทั้งนั้นนอกจากตัวเอง :katai1: :katai1: :katai1:
เหมือนทรมานตัวเอง :z3: :z3: :z3:
ตอนที่ 15 Our love
คราวนี้ไอ้เจ้าไม่ทำแค่พูด มันจูงมือธราไปที่ห้องน้ำ จัดการเตรียมน้ำในอ่างให้แล้วบอกธราให้ไปทำความสะอาดร่างกายที่ใต้ฝักบัวก่อนจะลงไปแช่น้ำอุ่น ซึ่งเขาก็ทำตามอย่างไม่อิดออด พอจัดการชำระล้างเหงื่อไคลแล้วก็ก้าวลงอ่างโดยมีไอ้เจ้าทำหน้าที่นวดผ่อนคลายให้
รักดินนี่ มันเหนื่อยมากเลยนะ ท่าน :เฮ้อ:
จะมีตอนไหนมั้ย.. ที่น้ำตาไม่ไหลลล..
ยิ่งอ่านก็ยิ่งไม่เข้าใจเหมือนว่าใคร ๆ ก็ไม่มีสิทธิ์ไปซะหมด :เฮ้อ:
นายหญิงหรือจันทร์ตอแหลกันแน่ที่เป็นตัวแปรอดีตความรักของดินกับเจ้า
* จันทร์ตอแหลจะแย่งดินจากเจ้าเพราะเป็นเพียงหนึ่งอย่างที่คิดว่าถ้าทำให้ดินรักได้นั่นคือการชนะเจ้าได้สักเรื่อง
รักดีๆอยู่ข้างๆตลอดนะเจ้า
ไม่เข้าใจเลย
รักดินนี่ มันเหนื่อยมากเลยนะ ท่าน :เฮ้อ:
หน่วงมันเข้าไป น้ำตาไหลพรากอย่าได้หยุด
ทีมเจ้าเอ๋ค่ะ เน่จะยืนหนึ่งในทีมนี้ ดินเจ้าอะไรไม่รู้จัก
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ อยากรู้ใจจะขาดแล้ว
:pig4:
แผลนั่นได้มาก็เพราะธราสินะ
อ่านแต่ละตอนนี่กลัวตัวเองจะตายมาก หัวใจเต้นทั้งเร็วทั้งแรงเหมือนจะกระเด็นออกมา รู้ว่าทรมานแต่ก็ยังทนอ่าน อินเกินไปจริงๆ :z3: :z3: :z3:
ตอนที่ 16 Our happiness
“ดอกกุหลาบ” ธราพึมพำออกมาหลังจากที่เขารู้สึกราวกับเพิ่งผุดขึ้นเหนือน้ำ ความรู้สึกอึดอัดในอกหายไปแล้ว เหลือเพียงแค่อาการหอบเหนื่อย เขาพลิกตัวนอนหงายหลังจากพบว่าที่รู้สึกอึดอัดเป็นเพราะนอนคว่ำทับแขนตัวเอง
ไม่มีอะไรจะพูดนอกจากวอทททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททททท
สับสน สงสัย.. :hao5:
งงงไปหมดแล้ววววว
มันคืออารายยยยย :katai1: :katai1: :katai1:
คือยังไงงงง สับสนไปหมดแล้ว
ไม่เอาไม่คิดนะเอ๋นะ
โลกคู่ขนานหรอออ ก็รู้ว่าท่านเจ้าบันดาลได้ทุกสิ่ง ทำไมกลายเป็นแบบนี้ งงไปหมด
เจ้า เดือนแพทย์ถูกยิงตาย :really2:
เราฮงเลยนิ o22 o22 o22
????????...
ทำไมเอ๋พาเราออกทุ่งอ่ะ :z3: :z3:
มาต่อเร็วๆนะค่ะ กำลังตื่นเต้นเลย สงสารเจ้าอะ
เมากาวเปเปอร์มาเช่น้องเอ๋จ้าาา
เอ๊ะ? เราเริ่มปวดหัวเหมือนบีละ หรือว่าเราเมากาวเหมือนเอ๋ งงไปหมด หรือว่าเรื่องนี้จะเป็นแนวแฟนตาซี
เอ๋ หนูทำให้พี่งง พี่กำลังเข้าใจพี่ต้องไปเริ่มใหม่อีก
ยิ่งรู้ยิ่งไม่เข้าใจ เอ๊ะ อะไร ยังไงนะคะ แงงงงง พี่เจ้าาา
เจ้าเป็นใครกันแน่ แต่จี้ก็บอกว่าสองปีแล้วไม่ใช่เหรอ o22
ปวดหัวกันใหญ่เลย
เอ๋ กับ บี พวกเธอทำให้คนแก่คันหงอกขึ้นมาเลยนะ :katai1:
:pig4: เป็นนิยายที่กาวมาก คาดเดาอะไรไม่ได้เลย
งงในงง
ตกลงเป็นแนวแฟนตาซีใช่ม๊ายยยยยยยยยยยยยย :a5: :a5:
ตอนที่ 17 พระจันทร์ดวงนั้น
เขาไม่เคยล่วงเกินจันทร์เจ้า ทำมากสุดก็แค่กอดและจับมือกันเท่านั้น ซึ่งนั่นก็เป็นจันทร์เจ้าที่เป็นฝ่ายเริ่ม เขาไม่ยอมที่จะอยู่ในที่ลับตาคนตามลำพัง ชวนไปที่ห้องก็ไม่เคยตอบตกลงเลยสักครั้ง ต่อให้รั้งตัวให้อยู่เที่ยวด้วยจนดึกดื่นแค่ไหนเขาก็ดึงดันที่จะกลับห้องของตัวเอง เขามักจะเช็กโทรศัพท์มือถือทุกครึ่งชั่วโมง สีหน้าก็เต็มไปด้วยความกังวล บางครั้งก็หนีกลับเสียดื้อๆ คงมีแค่เรื่องเหล่านี้ที่ไม่ว่าจะเป็นธราคนไหนก็ไม่ต่างกัน จันทร์เจ้ายิ้มเยาะด้วยความสมเพชตัวเองเพราะไม่ว่าเมื่อไหร่ก็เป็นได้แค่เงา ต่อให้ครั้งก่อนจะถือเป็นผู้ชนะ แต่ก็ไม่เคยได้เป็นคนสำคัญ
แฟนตาซีปะเนี่ย
ฮื่อออ ร้องไห้รอแล้วเนี่ย ; ^ ;
โจทย์ยากอีกแล้วววววววน้องเอ๋ช่วยด้วยยยยยย
เราไม่เข้าใจและก็ไม่โอเคเลย จากตอนแรกจนถึงตอนนี้เรารับรู้ได้ว่าเจ้ารักดินมากและเราก็ยังคิดว่าเจ้าก็เห็นแก่ตัวมากเช่นกันเราไม่รู้หรอกว่าที่ผ่านมาเจ้าทำอะไรเพื่อดินบ้างแต่สิ่งที่เราสัมผัสได้คือการยัดเยียดตัวเองเข้าไปในชีวิตคน ๆ นึงจากตอนเด็ก ๆ ที่ดินเป็นเด็กกำพร้ามันไม่แปลกเลยถ้าจะมีใครสักคนที่มาทำดีกับเรามาก ๆ แล้วเราจะไม่รู้สึกหวงความรู้สึกเหล่านั้นไว้กับตัวไม่อยากให้เขาไปทำดีกับใครจนกระทั่งปัจุบันก็เหมือนกันเจ้าก็ยังทำเหมือนเดิมคือการยัดเยียดตัวเองเพื่อให้ดินได้รู้จักและให้ดินจำเจ้าได้อีกครั้ง(ความรู้สึกเรามันบอกแบบนี้นะ)จากการที่มองว่าดินเห็นแก่ตัวเราว่าถ้าคน ๆ นึงจะรักตัวเองมากกว่าใครอีกคนที่ไม่ได้อยู่ในความทรงจำเลยมันไม่ผิดนะ และประเด็นสำคัญสำหรับเราในตอนนี้คือก็ยังมองไม่ออกและก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเจ้าในตอนนี้คือยังใงกันแน่แต่!!!ถ้าให้คิดว่าเจ้ามีโอกาสย้อนเวลากลับมาอีกครั้งหลังจากที่โดนยิง(ซึ่งเราไม่รู้ว่าสาเหตุคืออะไร)เจ้าจะย้อนกลับมาเพื่ออะไรกลับมาเพื่อแก้ไข หรือกลับมาเพื่อให้ได้รักกับดินอีกครั้งแล้วจะให้ได้รักกันเพื่อ?ทั้งที่รู้ว่าตัวเองต้องหายไปอีกแล้วดินละจะทำยังใงต่อไปเคยมองตรงนี้บ้างหรือเปล่าหรือมองแค่ว่าตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ ถูกทำร้ายจิตใจอยู่ฝ่ายเดียว รักมากกว่าต้องเสียใจมากกว่า ต้องเป็นคนน่าสงสารมากกว่าอย่างนั้นเหรอ เคยทบทวนบ้างหรือเปล่าว่าก่อนหน้านั้นทำไมดินถึงเลือกจันทร์เจ้าเพราะจากที่ได้รับรู้ความรู้สึกของจันทร์เจ้าในตอนนี้เราคิดว่าดินต้องมีเหตุผลอะไรที่ต้องเลือกจันทร์เจ้าแน่ ๆ
สรุปแล้วดินน่าสงสารสุดใช่รึเปล่า ??
:o12: :o12: :sad4: คนหนึ่่งกำลังจะจากไปส่วนอีกคนเพิ่งจะเริ่ม อ่านแล้วรู้สึกอินเหมือนใจจะขาดมาต่อไวๆนะค่ะ ช่วยเอาความคลุมเครือที่เราสงสัยออกไปสักที :mew6: :mew6:
กระสุนลูกนั้นเป็นของใคร
สรุปว่าเกี่ยวกับเรื่องกาลเวลาจริงๆใช่ไหม
ทำไมมันเส้าขนาดนี้
เราจะเป็นไบโพล่าแล้ววว 555
ยิ่งอ่าน ยิ่งเครียด :katai1:
ข้ามมิติ ย้อนเวลาหรือยังไง
เป็นเรื่องเหนือธรรมชาติสินะ :hao4: :hao4:
เพิ่งอ่านไปได้ไม่กี่ตอนแต่ชอบมาก มันอึดอัดปนหน่วงๆแต่ก็แอบยิ้มให้กับความเป็นเจ้าเสมอ
เหมือนคราวนี้ เรื่องดี เรื่องรัก เรื่องดิน.......... "แต่ครั้งนี้กระสุนนัดนั้นจะดับลมหายใจของท่าน
กาวเอ๋เหลือไหม? แบ่งเราที เราไม่ไหว :z3:
o2
น่าติดตามมาก เจ้าจะต้องตายจริงๆ ใช่มั้ย
ลุ้น :katai1: :katai1:
สรุปที่เราอ่านมารวดเดียวตอนที่ 1-17 เพื่ออะไร??
อ่านเจอประโยคหนึ่ง น่าจะนานแล้ว เป็นประโยคที่โผล่มาในความฝันของดินที่แม่ของเจ้าพูดว่า ถ้าอยากอยู่กับเจ้า ดินต้องไม่ทำดีกับเจ้า... ทำให้คิดถึงว่าถ้าเป็นการย้อนเวลาจริง ตอนนั้นคงเป็นดินโหมดหัวอ่อนเชื่อฟังแม่เจ้าเพราะอยากอยู่กับเจ้า เลยดูแลจันทร์เจ้าตามคำบอกของแม่เจ้า(โหมดหัวอ่อนนี้ ดินรักเจ้ามาก รักตั้งแต่ตื่นนอนลืมตาขึ้นมาเห็นรอยยิ้มของเจ้าในทุกๆเช้า รู้สึกกับเจ้าอย่างผู้ชายรักผู้ชาย และเกิดอารมณ์บ่อยจนต้องไประบายกับวิน ) การดูแลจันทร์ทำให้เจ้าเข้าใจผิดว่าถูกดินทิ้ง และการไม่โต้แย้งกับจันทร์ ทำให้จันทร์หลงรักดิน เหตุการณ์ร้ายน่าจะเกิดหลังจากที่จันทร์รู้ว่าดินยังชอบเจ้าเลยทำลายดอกกุหลาบ...จากนั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ต้องรอผู้แต่งมาเฉลย ส่วนตัวเดาว่าน่าจะเป็นการยิงกันมากกว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ เพราะแพร์เคยบอกว่าดินขับรถไม่เป็น ไม่น่าขับรถไปเกิดอุบัติเหตุได้ ปมคงอยู่ที่จู่ๆเอ๋กับบี ก็จำไม่ได้ว่ารู้จักเจ้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ความทรงจำของเหตุการณ์ในปัจจุบันเริ่มเปลี่ยนเพราะเวลาเริ่มทำงาน เกิดข่าวว่าเจ้าถูกยิงเสียชีวิต เพราะเหตุการณ์ในอดีตได้ถูกเปลี่ยนสำเร็จแล้วตั้งแต่ตอนที่ดินรอดกลับมาแล้วช็อคเพราะเห็นเจ้าถูกยิง ทำให้จำเจ้าไม่ได้ เจ้ามาเพื่อตายแทนดิน (โปรดสังเกตว่า ดินฝันว่าวิ่งหนีผีหลายครั้ง) การย้อนอดีตมาช่วยดินน่าจะทำมาหลายครั้ง ครั้งนี้ช่วยได้สำเร็จ เลยจะเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อเจ้ากลับไป คนยุคนี้ที่เจอเจ้าในช่วง2ปี ก็จะค่อยๆลืมเจ้าเกษตร จะจำได้แค่ว่าเจ้า จักรพรรดิ เดือนแพทย์ได้เสียชีวิตเพราะถูกยิง ... ที่น่าสนใจ คือบทนี้ ดิน รู้สึกว่าไม่ได้เป็นพี่น้องกับเจ้า อาจจะมีการย้อนอดีตของดินคนนี้ไปแล้ว(รึเปล่า) แล้วไปเจอเงื่อนปมอะไรสักอย่าง ถึงส่งผลต่อความรู้สึกของดินในปัจจุบันบทนี้ .... ว่าแต่ ไทม์แมชชีนมาแต่ไหน ใครมาจากอนาคตเป็นคนแรก.... ด้านบนคือเดานะ อย่าไปจำผิดว่าผู้แต่งเป็นคนเขียน
เหมือนใจจะขาด :m15: :m15: :m15:
ตอนที่ 18 เวลาของใคร
ภารกิจตามหาวันที่แท้จริงจ้าา
เวลาของทุกคนที่อยู่ใกล้เจ้า ........รวนกันหมดทุกคน :a5: o22 :really2:
เวลารวนไปหมดแล้วอะ
"ยืนงงในดงเห็ดเผาะ"กันอีแล้วครับท่าน
แล้วจริงๆ วันนี้วันที่เท่าไหร่ :hao4:
กำลังสับสนกับวันเวลา แต่อยู่ดีๆ น้องเอ๋ก็เป็นแฟนหมอแพร์ไปแล้วซะงั้น 555
น้องเอ๋พี่ขอดมกาวด้วยคนค่ะ
มีปมซับซ้อนเฉยยย แง้ ปวดหัวแน้ว
ใกล้วันหวยออกแน้วววววว
น้องเอ๋จะช่วยเจ้าได้ไหมอ่ะ ; ^ ;
:serius2:
วันนี้วันพุธ ที่6 กุมภาจ้าาาาา
นี่ยังไปคิดถึงบทแรกๆที่เจ้าเล่าเรื่องการใช้ชีวิตบนโลก ที่แม่บอกว่าคนต้องมีสังคมมีเพื่อน เลยพาเจ้าไปเลือกเด็กมาเป็นเพื่อน ต้องมีน้องเลยไปเลือกดินมาเป็นน้อง ตอนที่อ่านเจอตอนนั้นรู้สึกแปลกๆ ยังคิดว่าการบรรยายเหมือนเจ้าเป็นมนุษย์ต่างดาวหลงเข้ามาในโลกหรือไม่ก็เป็นมนุษย์จำลองที่หัดมีครอบครัว... แล้วยังมีดิน ที่จู่ๆก็โผล่มาแบบไม่รู้อดีต ไม่พูดถึงครอบครัวแบบตรงๆ ก็เลยแปลกเข้าไปอีก
วันเวลารวนไปหมดเลย ที่สงสัยคือเจ้าทำให้มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง เจ้าเป็นใคร มีพลังวิเศษหรอ
:pig4:
:z3: :z3: :z3:
งงในงง แล้ววว.. :katai4:
ถามวันที่กันจนงงไปหมดแร้ววววว
เจ้าไม่ใช่คนเหรอทำไมย้อนเวลาไปมาได้ :ruready :ruready
:pig4: :pig4:
งงงวยและงวยงง แต่ช่างวันที่เพี้ยนไปก่อน
เอ๋ ส่งกาวมาซิ รู้สึกสมองไม่ปลอดโปล่ง :katai1:
:katai1: :mew5: จะเมากาวตามเอ๊ไปอีกคน
วันนี้ วันที่ 8 กุมภา ไงงง!!
โอยยยย ซับซ้อนกันไปอีก
ตอนที่ 19 นรกก็แค่ชื่อสถานที่
“สูบกัญชามาเหรอวะไอ้ลูกทรพี” ไอ้แพร์เอ่ยทักเหมือนเห็นเพื่อนซี้ของมันกำลังมองฟันปลอมด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มทั้งที่เพิ่งถูกอาจารย์เฉ่งยับมาเพราะความหยาบของเนื้องาน “โดนด่าแต่ยังนั่งยิ้มได้ก็คืออาการหนักมากๆ แล้ว ไหน มันเป็นยังไง เล่าให้พ่อคนนี้ฟังหน่อยสิลูกรัก”
เอ๊ : นายเจ้า
เดี๋ยวนะ บีทักแชตจะคุยกับหมอแพร์หรือเปล่า แล้วทำไมกลายเป็นแชตกับดิน งงในงง ค้างไปอี้กกกกก
:ling1: ไม่รู้อะไรทั้งนั้น รออย่างเดียว
อ่านมาได้กลาง ๆ ของตอนนี้ก็คิดอยู่ว่าดินก็ตายไปแล้วด้วยหรือเปล่าถ้ามันเป็นแบบนั้นจริง ๆ มันก็คงเป็นความปรารถนาของใครสักคนระหว่างดินกับเจ้าที่อยากจะกลับมาแก้ไขหรือกลับมาทำในสิ่งที่อยากทำแต่ยังไม่ได้ทำก็ได้แต่หวังว่าให้ทุกอย่างมันคลี่คลายและมีความสุขกันสักทีแต่เรารู้สึกมันไม่ยุติธรรมกับคนรอบข้างเลยถ้าพวกเขาไม่ลืมความรู้สึกเหล่านี้จะเป็นยังใงหรือแค่พวกเขาจำไม่ได้ก็หมดเรื่องไปอย่างนั้นเหรอ
สับสนงุนงงมากเพคะ
ใกล้จะถึงความจริงแล้วสินะ
วันนี้ขอทินเนอร์ค่ะ
นี่เราเคยอ่านนิยายเรื่องนี้มาก่อนหรือเปล่านะ :hao4:
จุดจบของเรื่องนี้จะเป็นยังไง รู้สึกท้อมากเลยค่ะ :sad11:
:really2: มาดมกาวไปด้วยกัน
น้องเอ๋. ฮือออออ ที่กลัวหายไปเพราะกลัวว่าจะไม่มีคนอยู่ข้างเจ้าเข้าใจเจ้าสินะ รับรู้ว่าน้องเครียดมากจริงๆอะ คือไม่ใช่ไม่รู้อะ แต่แค่ไม่ยอมรับความคิดตัวเอง
ขอพรมาเพื่อที่จะเปลี่ยนเรื่องที่เคยเกิดขึ้นสินะ เหมือนอนิเมะที่เคยดูเลยแต่จำชื่อเรื่งไม่ได้ จำได้แต่ว่ามันเศร้ามากกว่าจะดูจบร้องไห้ตามไปหลายรอบ :hao5: :hao5:
ฉันเป็นใคร ฉันมาทำอะไรที่นี่ อ๊ากกกกกกก!!!!!
หู้ยยยย.. ซับซ้อนเข้าไปอี๊กกก..
ขออุทานนน เชี้ยยย!!!
ทำไมมมมมมมมมม :katai1: :katai1: :hao5: :hao5:
ปวดหัวไปหมดแล้วค่ะ เป็นจุดเปลี่ยนของเรื่องนี้เลย แง้ เข้าใจยากไปนิดแต่เราจะพยายามสู้ต่อไปค่ะ!
คิดว่า ทุกคนค่อยๆหายไปเพราะเวลาค่อยๆย้อนกลับไปสู่จุดที่ทุกคนยังไม่เคยรู้จักเจ้า...และในเวลาเดียวกัน มีความคิดอนาคตเช่นเอ๋และลูกอิ๋งที่แทรกเข้ามาในมิติของหมอแพร์ เอ๋คนนี้ปรารถนาจะให้เจ้ากลับคืนสู่อนาคต... ส่วนดินที่ติดไปด้วยตอนนี้เป็นจิตใหม่ที่จะกลับไปเจอวันในอดีต อาจจะได้ไปแก้ไขอดีตหรือแค่กลับไปถึงจุดที่ยิงกัน แล้วก็หายไปเป็นคนสุดท้าย(กลับไปอยู่ในอนาคต2ปีข้างหน้าที่จำอดีตไม่ได้ ซึ่งอาจแยกไปอีกสองมิติ คือมีเจ้า และไม่มีเจ้า... มิติที่มีเจ้าก็จะวนลูปซ้ำแบบนี้ มิติที่ไม่มีเจ้าก็คือดินจำอะไรไม่ได้ ) เพราะคือดินคนที่รอดด้วยการเปลี่ยนอดีตและเจ้าเจอในบทแรก ... ลึกๆ คือคิดว่าคนเสียชีวิตจริงๆคือดิน เจ้าอาจจะแค่บาดเจ็บ แล้วเจ้าย้อนเหตุการณ์เพื่อช่วยแล้วเปลี่ยนได้สำเร็จ ผลข้างเคียงของการย้อนเหตุการณ์และขอหยุดเวลาไว้สองปี ทำให้เกิดสภาพแวดล้อมใหม่ที่มีผลต่อการตัดสินใจของดินในอดีต และเกิดมิติคู่ขนานที่3 คือรอดทั้งคู่ ... แต่ก็ยังมีปมอุบัติเหตุของจันทร์
o22 รู้สึกมึนในชีวิต ไรท์มาช่วนหน้อย
คิดว่า ทุกคนค่อยๆหายไปเพราะเวลาค่อยๆย้อนกลับไปสู่จุดที่ทุกคนยังไม่เคยรู้จักเจ้า...และในเวลาเดียวกัน มีความคิดอนาคตเช่นเอ๋และลูกอิ๋งที่แทรกเข้ามาในมิติของหมอแพร์ เอ๋คนนี้ปรารถนาจะให้เจ้ากลับคืนสู่อนาคต... ส่วนดินที่ติดไปด้วยตอนนี้เป็นจิตใหม่ที่จะกลับไปเจอวันในอดีต อาจจะได้ไปแก้ไขอดีตหรือแค่กลับไปถึงจุดที่ยิงกัน แล้วก็หายไปเป็นคนสุดท้าย(กลับไปอยู่ในอนาคต2ปีข้างหน้าที่จำอดีตไม่ได้ ซึ่งอาจแยกไปอีกสองมิติ คือมีเจ้า และไม่มีเจ้า... มิติที่มีเจ้าก็จะวนลูปซ้ำแบบนี้ มิติที่ไม่มีเจ้าก็คือดินจำอะไรไม่ได้ ) เพราะคือดินคนที่รอดด้วยการเปลี่ยนอดีตและเจ้าเจอในบทแรก ... ลึกๆ คือคิดว่าคนเสียชีวิตจริงๆคือดิน เจ้าอาจจะแค่บาดเจ็บ แล้วเจ้าย้อนเหตุการณ์เพื่อช่วยแล้วเปลี่ยนได้สำเร็จ ผลข้างเคียงของการย้อนเหตุการณ์และขอหยุดเวลาไว้สองปี ทำให้เกิดสภาพแวดล้อมใหม่ที่มีผลต่อการตัดสินใจของดินในอดีต และเกิดมิติคู่ขนานที่3 คือรอดทั้งคู่ ... แต่ก็ยังมีปมอุบัติเหตุของจันทร์
ึดาวเภสัช จะคุยกับหมอ P แล้วมันมาโผล่ที่แชตหมอ D อย่างไร
ร้องไห้ตามเอ๋แล้วเนี่ย :sad4:
คิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ ขอทินเนอร์หน่อยคุณเอ๋
นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยยยย
มันบีบหัวใจจจจจ สรุปคือดินยิงเจ้า แล้วฆ่าตัวตายตาม แต่ห้วงเวลาทำให้กลับมาเจอกันเพื่อแก้ไขอะไรบางอย่าง ใช่ไหม?
จบแฮปปี้ได้บ่ สงสารทุกหมู่เหล่า :katai1:
อ่านไปงงไปนะ แต่มันก็หยุดไม่ได้เหมือนกัน :pig4:
เราเดาคนที่ตายนะ อาจจะมี เจ้า เอ๋ จี้ ไม่รู้นะเดาก่อน
ย้อนเวลากลับมาแก้ไขอดีตเหรอ
บีจะทักแชทหาหมอแพร์แต่ดันทักผิดมาหาหมอดินซะงั้น ความลับแตกแน่ๆ :a5:
อ้าว......
โอ๊ยยยย น้องเอ๋ ยิงตัวตายตามพี่เจ้าเหรอ? แล้วน้องเอ๋อ่ะนะจะยิงพี่เจ้าก่อน เราไม่เชื่ออออ ม่ายยยย :hao7: พี่เจ้าาา พี่ทำให้กาวขาดตลาด ใครกักตุนกาวไว้ ปล่อยมาค่ะ พวกเราต้องการ พวกเราต้องได้ไปถึงบทสรุปพร้อมๆกัน :hao5:
ตอนที่ 20 แล้วพบกันใหม่
“เรื่องที่พูดมาน่ะ” ธราเค้นเสียง เขาพบว่ายากเย็นเหลือเกินที่จะใช้น้ำเสียงตามปกติได้ เขามองไอ้แพร์ที่มีสีหน้าเคร่งเครียด มองน้องบีที่ก็มีสีหน้าไม่ต่างกัน “ไม่ได้โกหกใช่มั้ย ไม่ได้วางแผนกันทำเซอร์ไพรส์อะไรใช่หรือเปล่า คือเจ้ามันก็ชอบเล่นใหญ่ไง อาจจะขอให้พวกมึงมาช่วยหลอกกู ก็มันน่ะเป็นคนอย่างนั้น” พูดเองก็หัวเราะเองแต่อีกสองคนกลับไม่ได้ขำไปกับเขาด้วย ทั้งสองคนยังคงมองมาที่เขาด้วยสายตาที่ยืนยันว่าคำบอกเล่าที่พูดให้เขาฟังทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องจริง ทั้งเรื่องที่เจ้า จักรพรรดิ เดือนแพทย์มอเจเสียชีวิตและเรื่องที่โลกนี้มีบางอย่างผิดเพี้ยนไป
ไปให้สุดจ้า ไปให้สุด แล้วหยุดอยู่ที่ bad end :ling1: แงๆๆๆๆ
เรื่องนี้ คนที่น่าสงสารที่สุดจะเป็นใครกันนะ :hao4:
เอาให้สุดค่ะ :katai1: :katai1: :katai1:
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกแปลกๆค่ะ หรือว่าคนที่ยิงเจ้า จะเป็นจี้
:sad4:
ถึงตรงนี้ เลิกเดาเรื่องแล้วว่าจะเป็นแบบไหน จะเกิดอะไรขึ้นต่อไปป แค่มีความสุขที่ได้อ่านได้ติดตามความเป็นไปของทุกคน มีความสุขและไม่เครียด
เดาไม่ถูกแล้วววววววว จบดีมั้ยคะ? :hao5:
ปวดตาไปหมดแล้ว สงสารเอ๋มากและเจ้าก็รักเอ๋มากเช่นกัน ินเราก็เจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าคุณดูแลตัวเองด้วยนะคะ ปล่อยเจ้าไปเถอะค่ะ
แง้ก็คืออ่านไปแบบมึนงงว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมเป็นอย่างงี้แต่ก็ร้องไห้หนักมาก
ไปตามทางเดินของแต่ละคน :undecided: :undecided:
มีสุดกว่านี้อีกไหม คือคนอ่านร้องไห้สุดๆ น้ำตาไหลพรากๆ
เอ๋กับดินคือคนที่รู้มากที่สุด แต่หลอกตัวเองตลอด เพราะไม่อยากให้จากกันอะ
:pig4:
เราร้องไห้เพราะเอ๋เลย :ling3: :ling3:
อ้าว ดินมีแอบแชทกับจี้ไปอี๊กกก จี้คบซ้อนหรา 55555 #ขำกลบเกลื่อนความงงในงง
ไม่ไหว ตอนจบจะขนาดไหน T_____________T
ขอบคุณของขวัญวันวาเลนไทน์นะคะ ร้องไห้จนจะไม่มีน้ำตาอยู่แล้ว :o12: :o12: :o12:
สงสารทุกคนเลย ร้องไห้ตามเอ๋แล้วก็ร้องไห้ตามเจ้า มันเจ็บปวดมากเลยที่ต้องลืมกันไปแบบนี้
เจ้ากับจี้ที่ตาย โลกความจริงมันเป็นยังไงอยากรู้ๆ
:serius2: ทั้งมึน ทั้งลุ้น
จัดไปเอาให้สุด น้ำตาของน้องแด่พี่เจ้านะคะ
:mew4:
ตอนจบจะเป็นยังไงเนี้ยย
งงไปอีก.. มิติซ้อนมิติ
ไปเลยไปให้สุด ให้ใจมันพังไปเลย ฮือออออออ คนอ่านไม่ไหวแล้ว เจ็บหัวใจมาก :sad4:
มีสุดกว่านี้อีกไหม คือคนอ่านร้องไห้สุดๆ น้ำตาไหลพรากๆ
ไปให้สุด ไปให้สุด :pig4: :pig4:
ไม่รู้ว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องจริงเรื่องเท็จแล้ว
เจ้าอย่าไปเลย สงสารดิน สงสารเอ๋
ฮืออออ สงสาร อ่านไปก็จุกหน้าอกไป อะไรจะเกิดก็ต้องให้มันเกิด เราฝืนชะตาไม่ได้หรอกดิน
อึดอัดมาก ไม่อยากคิดถึงตอนจบ :hao5: :hao5:
ร้องไห้ทุกตอน,,,
มา จะเศร้าแค่ไหนก็มา เตรียมตับ เตรียมเช็ดชู่แล้ว
ตอนที่ 21 ท่านเจ้า
รักนิยายเรื่องนี้มากๆค่ะ ต่อให้จบไม่สมหวังเราก็ทำใจไว้แล้ว ขอบคุณจริงๆค่ะ
อะไรอีกจ๊ะเนี่ย
ตั้งสติก่อนอ่านทวน
:z3: :z3: :z3: ยังไงอ้ะ ไม่เคลียร์น้องดินนน คือที่ผ่านมาละ แกล้งจำไม่ได้มาตลอดหรอ
โอ๊ยพีค ไม่เป็นไร ตับพี่ยังไหว น้องๆจัดมาได้เลยพี่พร้อม
คนที่ยิงตัวตายตามเจ้าในโลกจริงคือดินเหรออออ อมกกกกกกกก จะตายคู่เหรอ ฮือออออออ ถ้าจริงก็ขอให้ได้รักกัน อยู่ด้วยกันในที่ใดที่นึงนะ พี่เจ้าน้องดิน
เศร้าจังงื้ออออ
เอาเข้าไป ไปให้สุดใจ เจ็บให้ลึก ปวดใจสุดๆ แต่พี่ยังไหวสู้ไปกับเจ้า :m8: :m8:
รับไม่ไหว
ค้างงงงงงง :mew2: :mew2:
:oni3: :oni3: :oni3: :oni3: :oni3:
:serius2: :serius2:
อ่านทวนแล้วทวนอีก :hao5:
:ling1: :ling1:
จะหนีไปตายไปกับเจ้าละเนี๊ยะ. ทรมาน สงสาร,,,
นับถือคนเขียนมากค่ะ เขียนได้ซับซ้อนมาก แต่ในความงงนั้นมันมีเสน่ห์ที่ยังต้องให้ติดตามต่ออยู่ มันทิ้งไปไม่ได้จริงๆ ใกล้แล้วค่ะทุกคน (เราคิดว่างั้นนะ) มารอบทสรุปไปด้วยกัน ฮึบๆๆๆ
หักมุมในหักมุม โว้ยยยยยยยยยยย
ตกลงคนที่ตายคู่กับท่านเจ้าคือใครรรรร งงไปหมดแล้ว :z3:
เหมือนเข้าใจ แต่ก็ไม่เข้าใจ มันไม่ชัดเจน มันอึมๆ ครึมๆ
พลิกในพลิกพลิกแล้วพลิกอีก o13
ดินรู้ รู้ว่าถ้าเจ้ารีเซ็ตเวลาก้จะวนลูบเดิม กลับมาเจอกันอีก
ตอนนี้ไม่อยากจะรู้อะไรแล้ว นอกจาก "gee" แกคือใครฟ่ะ :hao4:
ยังงงๆ แต่ก็น้ำตาไหลอยู่ดี
ที่ผ่านมา จริงๆดินจำเจ้าได้ ......... o22 o22 o22
งงในงง เหมือนจะเข้าใจแต่ก้ไม่เข้าใจ
โอยยย ซ้อนแล้วซ้อนอีก o13 o13 :pig4:
สุดท้ายอาจจะมีคนตายแค่คนเดียวหรืออาจจะไม่มีใครตาย
เหมือนที่เราเดาไว้จริงด้วย....
ง่าาา.. :hao5:
คืออะไรอ่ะซ้อนในซ้อนไปอีก คนอ่านงงแต่ก็อยากอ่านอีกอ่ะ :katai1:
ยังไหวค่ะ มาเล๊ยยย จะหนักกว่านี้ก็มาเล๊ยยย :z3:
สรุปคือตายแล้วทั้งคู่ นี่คือห้วงเวลาของทั้ง 2 คนสินะ
งงงงงงงงงงงงงงงง เมากาวน้องเอ๋หนักมาก
ไรท์เก่งมากๆอ่ะ อ่านตอนแรกก้อนึกว่าแนวใสๆ ตอนแรกเกลียดแต่ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกสุดท้ายธราก้อหนีเจ้าไม่พ้น พอเดาได้ก้อเลยเลิกอ่านไปช่วงนึง หวังว่าพอกลับมาอ่านรอบนี้จะมีฟิล..ซิ้สสสสส.ๆ...กันบ้าง...แล้วไงล่ะ ปวดหัวจิ้ดเลย ซับซ้อนซ่อนเงื่อนลึกสุดไปเลย.....ขอตบมือให้ไรท์...เก่งมากจริงๆคะ
ปล.ถ้าไรท์จะกลับไปต่อเรื่องโซ่สีครามให้จบ จะถือว่าเป็นความเมตตากรุณาอย่างยิ่งยวดคะ
งงไปหมดแล้วจ่ะพี่จ๋า
ตอนที่ 22 Their fault
ดิน ธรา ในวัย 16 ปีคือเด็กหนุ่มที่เคยมีรอยยิ้มสดใสราวกับคนที่ไม่เคยพานพบกับเรื่องทุกข์ร้อนใดๆ แต่คำว่าเคยก็เป็นเพียงอดีตเพราะหลังจากผ่านพ้นอายุ 15 ปี เขาก็พบว่าเป็นเรื่องยากเหลือเกินที่จะยิ้มด้วยใจที่เป็นสุข ในตอนนั้นเขาเหมือนย้อนเวลากลับไปตอนที่ยังอยู่ในบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า มีความรู้สึกอ้างว้างและโดดเดี่ยวเต็มแน่นอยู่ในหัวใจ เขารู้ดีว่าไม่มีใครต้องการ ตัวเขาจึงถูกทิ้ง แต่หลังจากที่โชคชะตาลิขิตให้เจอกับท่านเจ้า พี่ชายที่แสนใจดีที่ยื่นมือมาตรงหน้าเพียงเพราะชอบรอยยิ้มของเขา เขาคิดว่านั่นคือความโชคดีเพียงอย่างเดียวในชีวิต เจ้า จักรพรรดิคือคนที่มอบโชคดีนั้นให้โดยที่เขาก็ไม่เคยคิดว่าคนคนนี้จะมอบโชคร้ายให้ได้เช่นกัน
D. : นึกย้อนไปแล้วก็ตลก เลยเถิดกันขนาดนั้นแล้วยังขอให้กลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม
เกลียดจันทร์เจ้ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :fire: :angry2: :serius2:
:pig4:
ยังมีเรื่องที่แย่กว่าตอนนี้อีกเหรอคะ :katai1: :katai1: โอ้ยเศร้าาาาา
:z3: :z3: :hao7: :hao7: :hao7:
:a5: :a5: :a5:
อ่านตอนนี้ เหมือนต้องกลั้นหายใจตลอดเลย ลุ้นมาก 555
มันจะมีอะไรที่พีคสุดกว่านี้อีกรึ
เลือกสงสารไม่ถูกเลย :sad4: :serius2: :m15: ทำไมเขียนได้ดิบขนาดนี้ :katai1: แต่ชอบบบบบ รอตอนต่อไป และเป็นกำลังใจให้นะคะ
มันสะเทือนไปทั้งตัว :sad2: :sad2: :sad2:
อ่านไปก็ลุ้นไปจะเจออะไร พีคขึ้นเรื่อยๆ :a5:
โอ้ยยยยยยย สงสารน้องดินทรมานมากมั้ยคะ
อ่านถึงตรงนี้
มันยังมีเรื่องที่พีคกว่านี้อีกหรอคะ :o12:
น้องปวดหัวไปหมดแล้วคะคุณพี่ :z3:
เจ็บทุกทางเจ็บทั้งหมด สงสารรรรรรร
สุด ๆ ของความหน่วงเลยคราวนี้ :katai1:
ขอไม่สงสารใครเลยตอนนี้ เพราะสงสารตัวเองมากกว่า
สนุก เหนือการคาดเดา เดาอะไรไม่ถูก รอน้องดินพี่เจ้าจี้ด้วย
พีคในพีค
:pig4:
เจ้าไม่ใช่ลูกของพ่อ และอาจไม่ใช่ลูกคุณแม่ เดาล้วนๆ
สรุปนี้ถ้าไม่ใช่พี่น้องกัน..จะกรี๊ดดดดด...
เพราะแกคนเดียว นังจันทร์จ้าววววววว ทำเป็นอ่อนแอ ตอออออออออออ
พีคในพีค อ่านแล้วต้องลำดับเหตุการณ์ดีๆ เลยเรา
อ่านตอนนี้ได้แต่ร้อง ห้ะ ห้ะ ห้ะ ทำไมเลือกไปทางไหนก็มัแต่ความเศร้า
ไม่รู้ต้องชมคนเขียนยังไงถึงจะให้สมกับที่เขียนเรื่องยากๆเรื่องนี้ได้ขนาดนี้ เก่งจริงๆ ทั้งซับซ้อนในซับซ้อน ทั้งอ่านยาก บีบหัวใจ แต่ก็ไม่สามารถเลิกตามอ่านได้ ฉันต้องทนให้ไหวใช่ไหม? กาวเอ๋ กระเจี๊ยบเอ๋ ก็ขาดตลาดไปแล้ว แล้วฉันจะพึ่งอะไรรรร? :hao5:
:pig4:
พีคไปอีก หักให้สุดแล้วหยุดที่ท่านนะ
ซับซ้อนไปอี้ก!!! สุดยอดเลยครับ. พีคแล้วพีคอีก,,,
เพิ่วได้อ่าน แต่อ่านมา 2วันติด มาทันตอนล่าสุดเมื่อกี๊๊ อ่านแบบไม่ให้พลาดทุกตัวอักษร ผูกเรื่องได้ดีมากๆเลยค่ะ ตอนแรกก็คิดว่าตัวเองคงจะงง แต่อ่านไปเรื่อยๆก็เริ่มเข้าใจขึ้นเรื่อยๆ อ่านจนหยุดไม่ได้เลยจริงๆ
ตอนที่ 23 Our pain
“ไม่สบายเหรอ” ธราอดถามไม่ได้ คนที่ไม่ยอมกลับบ้านมานานนับเดือนนั้นกลับมานอนอยู่ที่โซฟาในห้องนั่งเล่นด้วยสภาพที่ดูไม่จืด ใบหน้าคมคายซีดเซียว ขอบตาดำคล้ำ ริมฝีปากแห้งแตกจนเห็นคราบเลือดที่ซึมออกมา
ฝันดีนะจี้ ลาก่อน~~~ :hao5:
ตั้งสติอ่านแต่ก็ยังไม่ช่วยอะไรจ้าา
หน่วงนะ แต่ตอนนี้ความรู้สึกที่มากกว่าคือ เกลียดจันทร์เจ้า เกลียดมาก
ต่างก็เจ็บปวดด้วยกันทั้งหมด :m15:
ให้นังเจ้าล่วงหน้าไปก่อนแล้วกัน :hao3:
ตกลงเป็นห้วงเวลาของจี้สินะ :z3:
รักไม่ได้ทั้งๆที่รักหมดใจ มันชั่งทรมาน
งงในงง เข้าไปอี๊กกก..
เพระาจี้รักเจ้ามาก จี้อยากให้เจ้ามีความสุข จี้ต้องเป็นคนที่แลกชีวิตทั้ง2คนกับตัวเองแน่ๆเลย
มันหน่วงๆ :ling2: :ling2:
โคตรเกลียดจันทร์เลย
นี่คือขั้นกว่าของ inception ช้ะ
หน่วงแบบไม่ไหวแล้ว
เจ็บทุกคน เจ็บมากเจ็บน้อย
จี้จะยอมแลกหรอ ถ้ายอมแลกเจ้าจะลืมจี้มั้ยอะ ลืมคนๆนึงที่รักเจ้ามากขนาดนั้นอะ
ซับซ้อนจริงๆ. เศร้าด้วย,,,
ที่อ่านมาคือทุกคนน่าจะถึงจุดรับรู้และตรึกตรองเรื่องได้ พอแต่ละคนปล่อยมือเรื่องก็จะกลับสู่จุดเดิม
:z3: :z3: :z3:
จี้จะเสียสละใช่มั้ย ยิ่งอ่านยิ่งลุ้นอยากให้จบแบบแฮปปี้
เอาดีๆ คือแบบอ่านแล้วไม่รู้จะสงสารใครดีอ่ะ :mew2:
โชคดีนะ พูดได้แค่นี้จริง ๆ
:m31: :m31:
เอาจริงๆนะตูเริ่มงงละ :katai1: :ling1:
อ่านไปอ่านมา จี้น่าจะเป็นคนกุมความลับสำคัญของเรื่องคนหนึ่ง
คือตอนนี้อยู่โลกไหนอ้ะ :katai5: อ่านไปอยากจะจิกหัวจันทร์ ทำชีวิตเค้ายุ่งขนาดนี้ 555
อ้าวงง นี่คือห้วงเวลาของใครกันแน่ จันทร์กับจี้?
ตอนที่ 24 ปลายทาง
17 กรกฎาคม 06:30 AM
ดิน...น้องดิน
:hao5: :m15:
หนูจี้ :hao5:
:pig4:
น้องจี้.... :sad4: :sad4:
งื้ออออออ
ขอให้มีความสุข ได้อยู่กับสิ่งที่คิดฝันนะจี้
ลำบากมากมายที่บังคับไม่ให้ตัวเองร้องไห้
ฮืออออ ยังไงดี ใจพังหมดแล้ว :z3: :sad4: :sad4:
เหนื่อยอ่ะ..
:เฮ้อ:
:pig4:
ใครอ่านตอนนี้จบพร้อมกับถอนหายใจแบบเราบ้าง :z3: จะไม่ไหวแล้ว บีบหัวใจมาก ตอนจบคิดไม่ออกเลยจริงๆว่าจะจบแบบไหน ฮึบๆๆๆ ทุกคน สู้ค่ะ!! มะ พร้อม!
คือที่จริง จี้ก็ตายทุกครั้งนะ ครั้งนี้ก็เช่นกัน
เป็นเรื่องที่สุดทุกอย่าง ลุ้นทุกตอนเลย
อีจันทน์นี้มันตัวปัญหาชัด น่าจะให้ตายๆไปก่อน :z3:
พยายามที่จะไม่ร้องไห้ แต่ก็ทำไม่ได้อยู่ดี :sad4: :sad4:
จี้ ฮืออออออ :o12:
จี้ :hao5:
:katai1: :hao5: ทั้งคน และเศร้า
:hao5:
มันจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีใช่มั๊ย :a6: :a6:
น้องจี้คนดี
ที่สุดของที่สุดที่นิยายเรื่องหนึ่งได้ให้อะไรมากๆครบทุกรสสุข เศร้า หน่วง ฮา มีในเรื่องนี้ เล่มนี้ต้องมีแล้วนะคะ ขอบคุณไรท์อย่างสุดซึ้งค่ะขอบคุณมากคะขอบุณที่สร้างนิยายดีๆขึ้นมาเรารักทุกตัวละครค่ะครบทุกรสจริงๆ
ร้องไห้ทุกตอน,,,
ต้องตาย 2 แต่โดนยิง 3 เะราะงั้นต้องมีคนนึงที่รอดสิ ใครจะเป็นผู้ได้ไปต่อ หวังว่าคงเป็นท่านเจ้านะ
แม่ของเจ้า ไม่ได้รักเจ้าจริง :angry2:
ต้องตาย 2 แต่โดนยิง 3 เะราะงั้นต้องมีคนนึงที่รอดสิ ใครจะเป็นผู้ได้ไปต่อ หวังว่าคงเป็นท่านเจ้านะ
ตอนหน้าจะจบแล้วกว่าจะอ่านไม่งงก็ตอนล่าสุด เดาไม่ตรงสักเรื่อง
อิจันทร์!!
:mew6: :mew6: :mew6: :mew6:
อ่านมาจนถึงตอน 14 ถ้านี่เป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นกับคนๆหนึ่งจริงๆ เจ้าก็ควรต้องรับการดูแลการรักษาจากจิตแพทย์คนที่เจ็บลึกขนาดนี่ เค้าจะไม่มีทางปรับสมดุลทางคสามคิดความรู้สึกได้ จะใช้ชีวิตอยู่กับกระบวกการคิดที่หัวไม่ได้ปลอดโปร่งจริงๆจนชั่วชีวิตแม้ธราจะเลือกเจ้าอยู่กับเจ้าก็ตาม
อ่านถึงตอนที่ 24 ก็คือน้ำตากลบตาหมดแล้วววว ฮืออออออรอตอนจบด้วยใจที่หวังเหลือเกินว่าเจ้าจะกลับมา :hao5:
ตอนที่ 25 เจ้าชีวิต (End)
(กรุ๊ปไลน์) หมอชอบฟัน (4)
สถานที่ที่จะใช้นับถอยหลังสู่ศักราชใหม่ในค่ำคืนนี้คือชั้นดาดฟ้าของหอพักที่ไอ้น้องเอ๋กับไอ้แพร์พักอาศัย ซึ่งคนต้นคิดสถานที่นั้นไม่ได้ให้เหตุผลอื่นใดนอกจากไม่อยากไปไกลกว่านี้ มันบ่นรถติด บ่นคนเยอะ บ่นเสียงประทัด แต่ที่ไหนๆ ในเวลาสิ้นปีก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่ชั้นดาดฟ้าของหอพักที่ก็ไม่ได้มีแค่พวกเขาที่คิดมาฉลองกัน คนเช่าอาศัยที่นี่บางส่วนก็เลือกที่จะขึ้นมาจับจองพื้นที่ฉลองให้กับกลุ่มตัวเอง โชคดีที่ไอ้น้องเอ๋มันมาจองพื้นที่ตั้งแต่หัวค่ำจึงได้ทำเลดี แต่วิธีจองของมันก็คล้ายกับจองพื้นที่ดูหนังกลางแปง มันปูเสื่อบนพื้นแล้วเขียนชื่อใส่กระดาษเอสี่ก่อนจะใช้ก้อนหินทับกระดาษไว้อีกที ถือเป็นการเสร็จสิ้นการจอง ได้ที่แน่นอนโดยไม่ต้องตบตีกับใคร
กริสส จบแล้ว ฟินตัวแตกช่วงแรก ใจพังสุดๆ ช่วงต่อมา ซับซ้อนช่วงท้าย
จบแล้ววววว ขอบคุณมากค่ะ ที่แต่งให้อ่าน แต่เราก็ยังอยากรู้ตัวตนของเจ้านะคะ ดูเหมือนเจ้าชายเลย
แด่ จี้ คนดีที่รักมั่นคง
จบแล้วววว สมหวังแล้วววว
ลงตัวดีค่ะ :pig4:
มันหลายอารมณ์จริง ๆ ตอนนี้ เอ๋กับจอมพาหลุดขอบทุกทีเลย :laugh: แต่สุดท้ายแล้วไม่ว่ายังใงเรารู้สึกดีใจและขอบคุณที่ในที่สุดพวกเขาก็มีความสุข :กอด1:
ในที่สุดก็ได้เจอกันอีกครั้ง :o8:
ขอบคุณมากๆนะคะ
ดีใจที่ได้ร่วมเดินทางค่ะ ขอบคุณมากๆที่ไม่ทิ้งไว้กลางทางเรารักนิยายเรื่องนี้มากครบทุกรส เรารักความสัมพันธ์ของเพื่อนทั้งสามสี่กลุ่มนี้ โดยเฉพาะกลุ่มน้องเอ๋พี่เจ้า เราร้องไห้หนักมากน้องเอ๋คือความสดใสของโลกใบนี้รักที่ให้พี่เจ้ามีแต่ความหวังดีและบริสุทธิ์ใจกลุ่มพี่ดินก็เช่นกัน ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่แต่งนิยายที่ดีมากๆให้นักอ่านทุกคนที่เข้ามาอ่านในวันที่เหนื่อยล้าจากสิ่งที่เจอในบางวันเราก็ได้ "เจ้าชีวิต" ไว้เติมพลังในทุกๆครั้งแม้บางตอนเราจะเสียน้พตามากก็เถอะค่ะ ขอบคุณที่สร้างตัวละครในนิยาเรื่องนี้มีชิวิตในหัวใจเรานะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ฮูเร้ๆๆๆ ❤❤❤❤❤
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ รักพี่เจ้า
:hao5:ขอตอนพิเศษแพร์กับน้องเอ๋ด้วยนะคะ
ต่อให้ทั้งเรื่องเสียน้ำตา :sad4: :mew6: :m15: :hao5: มากขนาดไหนก็ตาม
แด่จี้ที่เป็นความสบายใจของท่านเจ้า
จบแล้ว เขาได้ลงเอยกันแล้ว ฮือออ
เขียนเรื่องได้เก่งมากค่ะ
ในที่สุดก็happy ending กลัวมากว่าจะแบดเอนรึป่าว ฝ่าฟันห้วงเวลามาเยอะมาก ยอมรับเลยว่าบางทีต้องอ่านหลายๆรอบเลย สงสารท่านเจ้ามาก ที่ผ่านมาต้องทรมานแค่ไหน ต้องเจ็บแผลขนาดไหน ไหนจะโดนดินเกลียด โดนดินปฏิเสธ อยากกอดท่านเจ้าแรงๆสักทีนึงเลย
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ :กอด1: :pig4:
:katai1: ในที่สุดเราก็บังคับให้ตัวเองวางกาวของน้องเอ๋ลงได้ ขอบคุณผู้เขียนสำหรับนิยายเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:
เรื่องราวนี้ควรมอบรางวัลให้แด่จี้ผู้ที่มั่นคงเสมอมา แด่จันทร์ที่เกิดมาแบบิดเบี้ยวรักแต่รักในทางผิด แด่ทุกตัวละครแพร์ เอ๋คนดมกาว บี และขาดไม่ได้คือเจ้าและดินที่ในที่สุดสุขสมหวังสักที ขอบคุณการเสียสละของจี้มากจริงๆ
ในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันจริงๆ :hao5:
น้องเอ๋ๆ น่ารักจริงน่ารักจัง :hao7: :hao7:
เจอฟ้าหลังฝนที่มากับพายุร้ายสักทีนะคะ
ช่วงแรกก็เหมือนเรื่องแนวธรรมดาๆหรอก รั่วๆงี้
โอ้โหห
สงสารจี้
เรื่องนี้แบบ อ่านไป มือขวาถือกระป๋องกาว มือซ้ายกำยาดม อ่านข้ามไม่ได้ อ่านข้ามแล้วงง คนเขียนเก่งมากอ่ะ พูดเลย เรามอบโล่ให้จี้นะเรื่องนี้ สงสารน้อง ฮืออออ ขอตอนพิเศษให้น้องแฮปปี้ได้ไหม
:pig4:
:pig4:
:pig4:อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะสนุกมากครบทกความรู้สึกในเรื่องเดียวเลยขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
เป็นเรื่องที่พีคแล้วพีคอีก เราร้องไห้จนหิวข้าวอ่ะคุณ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆของทั้งสองที่สุดท้ายก็ได้มาบรรจบพบเจอกันอีกครั้ง หวังว่าต่อจากนี้ไปทั้งดินและเจ้า จะมีความสุขตลอดไปนะคะ ขอขอบคุณคนเขียนที่นำเสนอเรื่องราวดีๆแบบนี้ออกมาให้ได้อ่าน จะเป็นกำลังใจแล้วก็ติดตามในผลงานที่จะตามมานะคะ รักกกก :impress2: :hao5: o13
เป็นนิยายที่คาดเดาไม่ได้ที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา
สูญเสียน้ำตามากมาย,,
ก่อนอื่นขอบอกว่า ดีใจที่มาอ่านเรื่องนี้ตอนจบแล้ว ไม่งั้นลงแดงตายแน่ เนื้อเรื่องซับซ้อนมาก จะแฟนซีก็ได้ แต่เรียลิสติกก็ยังได้ ผูกเรื่องได้น่าติดตาม
ตอนอ่านถึงช่วงที่เอ๋กับบีถามวันที่กันนั้น เราถึงกับร้อง ห๊ะ!!??
เริ่มอ่านตั้งแต่สี่ห้าทุ่มจนหกโมงกว่า นอนตอนพระอาทิตย์ขึ้นสูง เป็นนิยายที่ครบรสมากจริงๆค่ะ อ่านไปช่วงแรกๆก็คือใจไม่หวังแฮปปี้แล้ว แต่อยากกราบคนเขียนมากสำหรับความใจดีนี้ ไม่รู้จะสงสารใคร เป็นเรื่องที่พีคในพีคหักมุมแล้วหักมุมอีก ผูกปมแล้วก็แก้ปมเก่งมาก เอาจริงๆถ้าย้อนไปอ่านใหม่แต่แรกก็คือเบาะแสเยอะมากค่ะ มีตัวหลอกเรื่องท่านเจ้าขับรถให้ดินอันนี้เผลอเคลิ้มตามไป ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้ จะซื้อเล่มแน่นอนค่ะ รักน้องดิน และรักที่สุดของเรื่องนี้คงเป็นนายเอ๋ รักมากๆ เอ็นดูเหมือนลูก ขอบคุณมากๆเลยนะคะ :กอด1:
กว่าจะมาถึงบทสุดท้าย
o13
ปักคะ
สนุกมากค่ะเรื่องนี้ เดาทางไม่ถูกเลย ร้องไห้หนักมากกับเอ๋ เป็นตัวละครที่น่ารักน่าหยิกมากจริงๆ ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมา
เป็นฟิคที่พีคในพีค อ่านจนจบรวดเดียวเลยอินมากเป็นพิเศษ ตอนช่วงเป็นห้วงมิติเวลาของทุกคนไม่ตรงกันเราหลอนมากยอมรับเลยว่ากลัวแอบถามเพื่อนว่าเวลาของมึงกะกูตอนนี้ตรงกันมั๊ย ชอบภาษาการพิมของคนเเต่งมากๆค่ะ มันได้ ฟีลหลายๆอย่างทั้งความตลก เศร้า ความละมุนเป็นธรรมชาติทำให้เราเชื่อแล้วมองภาพในหัวออกและจินตนาการไปตามเรื่องออก รู้สึกว่าเรื่องของห้วงมิติเวลาเป็นอะไรที่เรียบเรียงเนื้อเรื่องให้เข้าใจทามไลน์ค่อนข้างยากพอสมควรแต่คนแต่งก็สามารถเรียงให้เข้าใจเเล้วเเอบมีคำใบ้ให้คิดตามก็เลยยิ่งอินไปอีกกก
ในที่สุดก็มาถึงตอนจบสักที เสียน้ำตาไปหลายลิตรกว่าจะถึงตอนนี้ได้ ดีใจที่ดินกับเจ้าได้กลับมาอยู่ด้วยกัน
สนุกมากครับ ถึงจะมีเรื่องที่งงๆไปบ้าง แต่ก็ต้องขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ และสนุกแบบนี้ครับ :hao5: :hao5:
ช่วงนี้ทามไลน์ในทวิตเรา เจ้าชีวิต ผ่านมาบ่อยมากๆ ตอนแรกก็หักห้ามใจไว้ว่าเดี๋ยวค่อยอ่าน
:L2: :L2: :L2:
ยอมรับเลยว่าเราเป็นนักอ่านที่ไม่ดีเท่าไร เราไม่ค่อยคอมเม้นท์ในนิยายที่เราอ่านเลยไม่ว่าจะชอบหรือไม่ชอบ คือคอมเม้นท์น้อยมากๆ อาจจะแค่ขอบคุณ หรือเป็นกำลังใจว่ารออยู่เท่านั้น ไม่เคยมีสักครั้งที่จะพูดอะไรยาวๆ แต่วันนี้เราจะพูดยาวๆสักครั้งหนึ่ง...
สมัครยูสมาเม้นให้เลยค่ะ แงงงงงงงงงงงง มันสุดมากค่ะ ชื่นชมคนเขียนมาก แต่งมาได้ยังไงคะเนี่ย ฮือ เราอ่านว่าหนักแล้ว คนเขียนนี่สุดจริงๆค่ะ กลายเป็นว่าเราร้องไห้ให้จี้หนักสุดเลย ถึงตอนนั้นก็ทำให้รู้ว่าชื่อเรื่องไม่ได้หมายถึงแค่ธรากับเจ้านะ แต่เป็นในความหมายของจี้ด้วย อยากให้น้องได้ทำ ตามความปรารถนาสุดท้ายของตัวเองจังค่ะ จะร้องไห้ แงงง ขอบคุณอีกครั้งนะคะสำหรับนิยายดีๆ ครบรสเรื่องนี้ ฝึกความอดทนของเราได้ดีเลยค่ะ :katai2-1:
นอกจากลุ้นคู่ดินกับเจ้าแล้ว เราก็ลุ้นกับคู่หมอแพร์น้องเอ๋ด้วยสมหวังอ่ะ ดีใจที่เอ๋ได้กลับมาเป็นเพื่อนเจ้าและเป็นแฟนหมอแพร์ ขอบคุณสำหรับนิยายสนุก ๆ เรื่องนี้ค่ะ เราชอบมากๆๆๆๆ
ชอบมากเลยค่ะ ดำเนินเรื่องได้น่าติดตามมากค่ะ ขอตอนพิเศษนะค่ะ
เรื่องนี้คือสนุกมากกกก หักมุมเเบบเดาเรื่องไม่ได้เลย ลุ้นทุกๆตอน ทุกๆบรรทัดที่ได้อ่าน ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆให้อ่านนะคะ ที่จริงเราตามมาจากรีวิวในทวิตเตอร์ พออ่านแล้วรู้ติดเรื่องนี้มากจริงๆ ตอนที่เศร้าก็เศร้าจนสุด ตอนตลกก็หัวเราะเหมือนคนบ้าเลยค่ะ555555 จะติดตามนิยายเรื่องต่อๆไปนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ :heaven
ไม่คิดว่าจะอ่านรวดเดียวจบแบบนี้
สนุกมาก
สนุกมาก ๆ ครับ เรื่องนี้มีหลากหลายอารมณ์มาก คนเขียนเก่งมากจริง ๆ
ช่วงแรกเขิลจนขนลุก ซึนไปอีกกก
น้ำตาไหลเป็นถังเลยจ้า
สนุกมากค่ะ น้ำตาไหลพรากกกกก 555
ครบรส ช่วงแรกลุ้นกับความแปลกของพระเอก พอเขาเริ่มรักกันเราก็แฮปปี้
สนุกมากค่ะ
อ่านแบบติดพันมาก มันมึนงง
ลงเอยด้วยดีเราก็ยินดีมากแล้วค่ะ
เราอ่านแล้วยังตีความไม่ค่อยแตกอ่ะ มีคำถามประมาณนึง มีใครมีคำถามทำนองเดี๋ยวกันมาแลกเปลี่ยนความคิดกันเถอะ! หรือใครตอบคำถามได้ช่วยกรุณาชี้ทางสว่างด้วยจ้าา
โอ่ยยยย เป็นเรื่องที่ซับซ้อนดีแท้ :ling1:
อ่านจบแล้ว ไม่รูจะคอมเม้นว่าอะไรดี นอกจาก มันเจ๋งมากค่ะ
เพิ่งมีเวลาว่างเข้ามาอ่าน หลังจากพักการอ่านไปนาน
o13 สุดยอดเลยเป็นเรื่องที่ครบรสจริง ตอนแรกที่อ่านนินึกว่าเป็นเรื่องแอบรักฮาๆ มีม่าเล็กๆ พออ่านไปๆ โอ๊ยทำไมผู้แต่งเก่งงี้อ่ะ :katai2-1: วางไปลง งงในบางที ค่อยๆอ่าน ทำความเข้าใจๆ น้ำตาไม่อาจห้ามได้จริงๆ เสียใจที่จีตาย แต่สาแก่ใจที่จันทร์เจ้าตาย ดีใจที่กดเข้ามาอ่าน :pig4:
อ่านยาวๆไปเลย
เรื่องนี้คือรวดเดียวจบ ไฟนอลไม่อ่านหนังสือแล้ว
:mew1: ตัดสินใจนานมากกกก..ว่าจะอ่านดีหรือไม่ดี ตั้งแต่ยังไม่จบ ..... รอจนจบแล้วพักหนึ่ง มาอ่านแล้ว ....รวดเดียวจบเลยค่ะ....มันดีมากกกกกก .... อยากอ่านตอนพิเศษค่ะ
ติดต่อขอซื้อกาวน้องเอ๋ได้ที่ไหนบ้างคะ
อ่านแรกๆก็เข้าใจอยู่ พอกลางๆเรื่องก็จะงง แต่ก็น่าติดตาม และอ่านจนจบ ดีใจที่จบแบบให้ท่านเจ้าสมหวัง :L2:
สนุกมาก ชอบมาก รักเจ้าและดินมาก ขอบคุณนักเขียนที่ทำให้เกิดเรื่องราวดีๆแบบนี้ รู้สึกผูกพันกับพวกเค้ามาก จุ๊บๆ รักนะ :กอด1:
เป็นนิยายเนื้อเรื่องลึกลับ ซีเรียส แต่ไดอะล็อกตลกอ่ะไม่เครียดเลย ชอบค่ะ 55555555
เจ้าเกษตรกับเจ้าเดือนแพทย์คือคนเดียวกันไหมอ่ะ? หรือฝาแฝด??
เก็บไว้เป็นอีกเรื่องในใจ ยอมนักเขียนมากๆครับ กลับมาอ่านทำความเข้าใจหลายรอบมากๆ สนุกสุดๆ
อ่านยังไม่จบก็อ้าวเลย งงม้ากกกกกกกกกก
นี่ไปอ่านสปอยแบบผ่านๆมา เขาว่ามีโลกคู่ขนานด้วย นี่เดาว่า เจ้าอาจจะมาจากโลกคู่ขนาน มาตามหาดิน ซึ้งนี่เดาอีกว่า ดินอาจจะเป็นคนรักของเจ้าที่จากไป?
มันเหมือนเป็นความหวานที่จะมาก่อนความขมอ่ะ ;-;
ชอบสุดอ่ะ ต้องเจองี้คนเจ้าชู้ สะใจอิช้อยยิ่งนัก!!
เคยรักกันมาก่อน!!! แล้วทำไมดินถึงจำเจ้าไม่ได้!!!! เจ้าก็คือเจ้า จักรพรรดิ มอเจจริงๆสินะ แล้วที่เข้าเกษตรก็เพราะเป็นคณะที่ดินชอบ แงงงง ㅠㅡㅠ
เป็นนิยายที่อุทาน ห้ะ!! อ้าว!! อะไรวะ?? ทั้งเรื่องเลย เดาจนเลิกเดา ชอบมากๆเลยค่ะ แต่บางปมก็ยังไม่เปิดเผย อย่างเช่นเรื่องพ่อ หรือปริศนาที่จี้ถามเจ้าว่าชอบหรือเปล่า หรืออะไรสักอย่างที่เคยถามเจ้า ยังคาใจในบางประเด็น แต่รอว่าถ้าเล่มออกจะมเคลียรเปล่า แต่ดีมากแล้วที่เป็นแบบนี้ ส่วนที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยคือน้องเอ๋และแก๊งหมอฟันตัวสร้างสีสันของเรื่องนี้ ถ้าไม่มีพวกเขาคิดว่าคงเครียดตายกับเนื้อเรื่อง 555555555
คนในอดีตกับคนในปัจจุบันอาจจะเป็นคนๆเดียวกันก็ได้
เห็นจากชื่อคนแต่งเลยเข้ามา
ดินบอกว่าเคยประสบอุบัติเหตุ ขับรถชนเสาไฟฟ้า แล้วความจำเสื่อม + ทะเลาะกับพ่อ ตรงนี้นี่เดาว่า พ่อดินอาจจะไม่ให้ดินคบกับเจ้าหรือรู้ว่าดินกับเจ้าคบกันเลยให้เลิก ก็เลยทะเลาะกัน แล้วดินก็ขับรถชน แต่หมอแพร์บอกว่าเพิ่งสอนให้ดินขับรถตอนปี1 ส่วนนี้นี่เดาว่าดินจำไม่ได้ ว่าตัวเองเคยขับรถเป็น เหมือนความเป็นตัวของตัวเองหายไปพร้อมความทรงจำ?
สิ่งที่เดามาคือผิดหมดเลย อห พีคในพีค อึ้งมาก แงงงง
เวลาสองปีที่เจ้าพยายามกับไม่กี่นาทีที่ดินเจอจันทร์เจ้า เจ็บอ่ะ ต่อให้เราพยายามมากแค่ไหนใช้เวลานานเท่าไหร่ แต่ว่าถ้ามันไม่ใช้ ทุกอย่างที่พยายามก็เท่านั้น เจ้ารักดินมาก มากแบบหาคำเทียบไม่มี แต่สิ่งที่เจ้าควรรักมากกว่าดิน คือตัวเอง รักตัวเองให้มาก แล้วตัวเองจะมีความสุขกว่ามาก ถึงจะไม่เท่าเวลาอยู่กับดิน แต่มันก็มากพอที่จะทำให้เจ้าเดินต่อไป
ปล่อยก็เจ็บ รั้งไว้ก็เจ็บ เลือกไม่ได้สักทาง เจ็บหมด ความรู้สึกนี้มัน ยากเกินไป ㅠㅡㅠ
อ่านตอนถึงตรงนี้ฉันขนลุกมาก แกเอ้ย
ถ้าเจ้าตายจริงครั้งนี้ แล้วดินล่ะ ดินที่เพิ่งเริ่ม ดินที่กำลังจะนับหนึ่งอีกครั้ง แต่เวลาของเจ้ากำลังจะหยุดลง ต้องทำยังไง
เวลาที่ดินอยู่ตอนนี้มันปกตินั้นแหละ แต่เวลาของเจ้าอ่ะ มันหยุดลงช้าลง
นี่ว่าโลกที่เจ้าอยู่ปัจุบันเนี่ย เป็นโลกที่เจ้าสร้างขึ้นมา เพื่อให้มาเจอกับดิน ที่ทุกคนค่อยๆหายก็เพราะ ภารกิจของเจ้าเสร็จต้องนานแล้ว แต่เจ้าก็ปล่อยเวลาให้ผ่านไปเรื่อยๆ ทุกคนที่หายไปอาจจะกลับไปในโลกที่เจ้า มอเจคนนั้นตายไปแล้ว แล้วบางที่เจ้ากับดินก็อาจจะตายไปแล้ว...
ดิ่งมากไม่ไหวแล้วสุดจริงๆ
เราชอบความรู้สึกที่คนเขียนทำให้ทุกคนคิดว่าเจ้าจักรพรรดิเป็นเจ้าของห้วงเวลา
ขอบคุณไรท์มากๆที่แต่งผลงานดีๆแบบนี้ออกมาได้อ่าน ไรท์ไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ ติดตามไรท์มาตั่งแต่ มาโปรด,สวัสดีครับคุณธนิก แล้วก็มาเจ้าชีวิต งานไรท์คือดีมาก ขอบคุณนะคะ
ไม่เรียกร้องอะไรเลย แค่ตอนพิเศษที่อบอุ่นหัวใจ และฝากบอกจี้ด้วยว่าคิดถึง
นิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ซับซ้อนมากที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา เริ่มเเรกเรารู้สึกแปลก นายเอกเหมือนคนโรคจิต โรคจิตจริงๆ ฮ่าๆ พอเข้ากลางเรื่องที่ดินเริ่มรักเจ้าก็ยังรู้สึกว่าสุขไม่สุด เพราะพระนายไม่ยอมได้กันเสียที อิอิ เเถมยังมีปมอะไรให้งงเต็มไปหมด ง๊งงงค่ะบอกเลย เราปรารถนาที่จะอ่านncมากกกก เเต่พอได้อ่านเรากลับไม่มีความอินเลยอ่ะ เพราะเราเศร้า แต่น้ำตาแตกได้สองหยดก็หยุด เพราะเกิดสงสัยในความเป็นอยู่ของทุกคนบนโลกนั้น เนี่ย นิยายเรื่องนี้ให้หลายอารมณ์จริงๆ แต่ไม่เคยสุดเลยสักอารมณ์ ขนาดจะดราม่า เรายังเสียน้ำตาไปแค่สองหยด ฮ่าๆ ตอนนี้เรายังงงๆอยู่นะ ว่าไอ้โลกที่ทุกคนอยู่มันเพราะเจ้า หรือเพราะจี้กับดิน เเล้วไอ้ดินนี่มันตายรึยัง มันถึงกำหนดโลกนี้ได้เนี่ย โอ๊ยยงง แล้วตอนจบบทจะง่ายก็ง่ายขึ้นมา แล้วทำไมนังจี้แกไม่ทำแบบนี้ตั้งเเต่เเรก เขาจะได้อยู่ด้วยกัน หืมมม ถึงแม้จี้จะบอกว่ารอบก่อนๆนั้นดินไม่ได้ตอบรับเเละไม่ได้ปรารถนาอยากจะอยู่กับเจ้าก็เถอะ เเต่ถ้าจี้เปลี่ยนคนตายตั้งเเต่รอบเเรกๆ ไม่รอมาจนถึงรอบที่100 เจ้าก็คงไม่ต้องเจ็บมานานแบบนี่ไหมมมมม!!! นี่เป็นการเม้นต์ที่ยาวที่สุดเท่าที่เคยเขียนมาเลยค่ะ อาจจะอ่านไม่รู้เรื่อง เพราะเราเรียบเรียงความรู้สึกเราไม่ได้เเละถ่ายทอดออกมาได้ไม่ดีนัก อ่านเรื่องนี้เเล้วเรารู้สึกหลากหลายมาก สับสนในตัวเองเหมือนกับไปดมกาวพร้อมเอ๋มา ฮ่าๆ สุดท้ายนี้ก็อยากบอกว่าขอบคุณค่ะ นิยายเรื่องนี้เราจะไม่มีวันลืม เพราะแปลกสุดๆ อยากขออะไรนิสสนุงงง คือนักเขียนคะ ถ้าเเต่งเรื่องหน้าขอแบบไม่ซับซ้อนมากนะคะ เราปรับอารมณ์ตามไม่ทัน อิอิ :pig4: :impress2: :ruready :mew1: :pig4:
อยากอ่านตอนพิเศษจังเลยยยนย
เข้ามาอ่านเพราะเนื้อหาที่แปลกใหม่ แม้จะมีงานฮา งานดราม่าก็มาเต็ม ร้องไห้ตาบวมหมอนเปียกกันไป ผูกเรื่องได้ซับซ้อนวนลูปไป อยากถอดใจไม่อ่านก็หลายทีเพราะหน่วงมาก แต่ก็ตัดใจไม่อ่านไม่ลง คือ ติดหนึบมาก นึกว่าจะไม่แฮปปี้ แต่ถ้าไม่ก็โอเคยอมรับได้นะ มันลงตัวจบสมบูรณ์ได้ แต่ตอนจบดูรวดเร็วรวบรัดไปหน่อยกับน้ำตาที่เสียไป
เรื่องนี้สำหรับเรานะ เราว่าค่อนข้างหนัก อ่านแล้วลุ้นกับสถานการณ์ตลอด แอบหวั่นๆว่าจะจบแฮปปี้ไหม จะออกมาเป็นยังไง พอจบแบบนี้ เราว่ามันดีมาก ชอบในความสัมพันธ์ของเพื่อน ชอบที่สุดคือนายเอ๋
:mew2: เสียน้ำตากับพี่เจ้าไปเยอะมาก ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ //หน่วงได้ใจอิน้องมากเจ้าค่ะ//
ดี รัก เจ้าชีวิตมากแม่
รักเอ๋มาก นางน่ารักแบบรั่วๆดี 555
ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้กว่าจะอ่านจบก็รู้สึกเหนื่อยและลุ้นมากๆ
เป็นนิยายที่อ่านแล้วบีบคั้นหัวใจมากๆ ซับซ้อน อึดอัดใจ แต่จะเลิกอ่านก็ไม่ได้ ไม่รู้ทำไม :pig4: :pig4:
ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ คือมาอ่านแบบไม่ได้คาดหวัง
ขอบคุณค่ะ สนุกดี เราชอบเวลาเจ้ากับเอ๋คุยกันอะค่ะ อ่านเพลินมากกกกกก 5555
อ่านเรื่องนี้จบคือแบบตาบวมเลย หลายอารมณ์มากกกก ชอบแนวเรื่องนะ แปลกใหม่ดีค่ะ ขอบคุณที่เอาเรื่องนี้มาแบ่งปันให้อ่านนะคะ ประทับใจมากค่ะ
:pig4:
เป็นนิยายที่คาดเดาไม่ได้เลยจนวินาทีสุดท้ายถึงเข้าใจเนื้อหาของนิยายเรื่องนี้ โดยปกติถ้านิยายเรื่องไหนที่มีคำบรรยายมาก ๆ จะไม่ชอบอ่าน แต่เรื่องนี้ทำให้เราไม่อาจที่จะเลิกอ่านได้เลย ขอบคุณที่เขียนนิยายดี ๆ มาฝสกพงกเรานะคะ
ในที่สุดก็จบ จบแบบแฮปปี้ ทั้งสองได้กลับมาอยู่ด้วยกันและผองเพื่อน
อ่านรวดเดียวจบ แต่ต้องอ่านไปพักไปเพื่อจูนตัวเองก่อน 555
อ่านรวดเดียวจบ ตอนบีคุยกับเอ๋นี่เอ๊ะอยางแรงเลยค่ะ อ่านตอนแรกไม่คิดว่าจะเป็นนิยายที่ทำให้เราเสียน้ำตามากมายขนาดนี้ คุณหลอกดาวววว แต่สุดท้ายก็ลงเอยกันด้วยดี คุณนักเขียนปราณีเราจริงๆ แต่แอบอยากอ่านตอนหมอแพร์กับน้องเอ๋ต่อ คงสนุกสนานกันแน่เลย :laugh:
:heaven
สนุกมาก เนื้อเรื่องคือคาดไม่ถึงจริง ๆ
สุดยอดจริงๆเรื่องนี้ ไม่นึกว่าจะทำให้ร้องไห้ได้มากขนาดนี้ ครบรสมากๆ ขอบคุณมากๆเลยค่ะสำหรับเรื่องดีๆ ไล่ตามอ่านนิยายของนักเขียนท่านนี้ ไม่ผิดหวังเลยสักเรื่องค่ะ
โอ้ยยยย อ่านต่อไม่ไหว จิตใจไม่แข็งพอ ปกติไม่ค่อยอ่านนิยายดราม่า แต่เจอหลอกล่อให้วางไม่ลง แต่ก็ทำใจอ่านต่อไม่ไหว เดี๋ยวกลับมาอ่านแน่นอนพักสักแปบบบ นิยายดีจริงๆ อ่านไม่หลับไม่นอน ร้องไห้จนตาบวม ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่าาาา จะกลับมาอ่านให้จบแน่นอนนนน(ถ้าใจเข็มแข็งพออะนะ 555) โอ้ยยยยิอธิบายไม่ถูก มันบีบรัดหัวใจไปหมด
เป็นเรื่องที่พลิกมาก พลิกแล้วพลิกอีก พลิกแบบไม่รู้จะพลิกยังไง ขอบคุณคุณนักเขียนนะคะ ดีใจที่ได้อ่านค่ะ
:pig4:
:pig4: :pig4: :pig4:
สนุกมากค่ะ เราร้องไห้หนักมาก แต่สนุกมากอ่านวางไม่ลงเลยทีเดียว
เป็นการประเดิมมันด้วยหยาดน้ำตาจริงๆ