พิมพ์หน้านี้ - [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: ลูกหมู ที่ 18-02-2011 19:01:15

หัวข้อ: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 18-02-2011 19:01:15

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์ และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

I'm the winner I

มีเด็กหนุ่มอยู่คนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
เป็นหนึ่ง เป็น ‘ที่หนึ่ง’ สมชื่อ
ไม่ว่าทำอะไร เป็นหนึ่งก็ไม่เคยแพ้ใคร
ชีวิตของเขาเกิดมาเพื่อชนะ
การเรียน กีฬา ดนตรี หรือแม้แต่ทำอาหาร เขาก็เป็นที่หนึ่ง
...แต่เป็นหนึ่ง...อาจจะไม่ได้เป็นที่หนึ่งเสมอไปก็ได้ ใครจะรู้...

...

…

…

“ไอ้หนึ่ง ไปโยนโบว์ลิ่งกันมั้ย?” เป็นคำชวนของกลุ่มเพื่อนซี้ ที่มักจะไปเตร็ดเตร่ใช้ชีวิตมัธยมปลายให้คุ้มเกินกว่าคุ้มเสมอๆ

เป็นหนึ่งเหลือบมองนาฬิกาข้อ มือแวบหนึ่ง เมื่อเห็นว่ายังไม่เย็นเท่าไหร่นัก จึงยอมตกลง “แข่ง 3 เกมส์ ใครแพ้เลี้ยงแม็ค โอเคมะ?” แถมยังมัดมือชกคิดเมนูอาหารเย็นให้อีกต่างหาก

แต่ก็เป็นเรื่องปกติ เดิมพันกันไป สุดท้ายก็จ่ายเองอยู่ดี กลุ่มเพื่อนๆจึงไม่ได้คิดมากอะไร ได้แต่เออออรับคำท้า...ยังไงเป็นหนึ่งก็เป็นตัวเรียกสาวชั้นดีนี่นา

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
แต่เขาไม่ได้ ‘เสมอ’ เหมือนชื่อหรอก
เพราะไม่ว่าทำอะไร เขาก็จะเป็นที่หนึ่ง...จากด้านล่างเสมอ
ชีวิตของเขาไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นผู้ชนะ
การเรียน กีฬา ดนตรี หรือแม้แต่ทำอาหาร…เขาก็ไม่เคยชนะใคร
แม้แต่เกสรดอกไม้ หรือแมลงตัวเล็กๆ เขาก็ยังแพ้
...แต่เขาก็หวังว่าสักวัน...เขาจะเป็นผู้ชนะบ้าง...

...
...
...

“ภาค ไปโยนโบว์ลิ่งกันเหอะนะ” เพื่อนสาวสองคนที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเด็ก มารับเขาที่ห้องเรียนพร้อมกับคิดโปรแกรมเตร็ดเตร่ก่อนเรียนพิเศษให้เสร็จ สรรพ

“แล้วไม่เรียนพิเศษเหรอ?” เสมอภาคถามอย่างกังวล พลางเก็บสมุดจดลงกระเป๋าอย่างเชื่องช้า จนปิดกระเป๋าเรียบร้อยก็เพิ่งนึกได้ว่า ยังไม่ได้เก็บดินสอกดบนโต๊ะ เด็กหนุ่มจึงจำต้องเปิดกระเป๋าเพื่อค้นกล่องดินสอออกมาอีกรอบ

“แหม เรียนตั้งหกโมงเย็น มีเวลาถมถืดไป นะ น๊า~ แข่งกันด้วย ใครแพ้เลี้ยงแม็ค โอเคมะ?”

“แต่ว่า...” แข่งกันเขาก็แพ้น่ะสิ แถมไปเที่ยวก่อนเรียนพิเศษอย่างนี้ เข้าไปนั่งเรียนกับวีดีโอต้องหลับแน่ๆ แล้วเทอมนี้ก็คงจะต้องสอบซ่อมเหมือนทุกๆครั้ง...เสมอภาคคิดอย่างกังวล มือก็ควานหากล่องดินสอผ้าที่ยัดไว้ใต้เป้ พอค้นจนเจอ ดินสอกดก็หายวับไปแล้ว

“เอาดินสอเราคืนมานะ” เสมอภาคว่าเพื่อนสาวอย่างรู้ทัน

“ก็ตอบตกลงมาก่อนซี่!” เรื่องอะไรจะยอมให้เบี้ยวล่ะ...ก็ภาคน่ะ ตัวเรียกหนุ่มชั้นดีเลยนี่นา ถึงเจ้าตัวจะซื้อบื้อขนาดไหนก็เถอะ

...แล้วเสมอภาคก็แพ้อีกจนได้...

++++++++++++++++++++++++++++++

กึง!!

เสียงลูกหนักตกกระทบพื้นไม้ดังสนั่น เป็นหนึ่งมองตามลูกที่กลิ้งหลุนๆไปตามราง ก่อนจะเบนลำหล่นปุลงที่รางด้านข้างเลนส์

“โทษทีว่ะ เผลอไปหน่อย” เพื่อนทีมเดียวกับเขามัวแต่มองสาวเลนส์ข้างๆน่ะสิ ถึงได้โยนมั่วซั่วขนาดนี้ นี่ขนาดเป็นตาตัดสินแล้วนะ

แถมฝ่ายตรงข้ามก็ไม่วิ่งมาร้องเยาะเย้ยอย่างเคยด้วย มัวแต่ไปตั้งตามองสาวๆกันหมด

เป็นหนึ่งถอนหายใจ ก่อนจะเดินไปหยิบลูกที่ราง คว้าผ้าขนหนูเช็ดน้ำมันออกเป็นพิธี แล้วแบกลูกกลับมาที่ตำแหน่งยืน

“เอาให้แม่นๆนะภาค จะแพ้หรือชนะอยู่ที่ลูกนี้แล้วน้า~!!” เสียงสาวๆเลนส์ข้างๆดังตัดกับเพลงร็อคที่ลานโบว์ลิ่งเปิดเอามันส์ เป็นหนึ่งจึงหยุดรอให้สาวน้อยเลนส์ข้างๆโยนลูกไปก่อนตามมารยาท

กึง!

เสียงลูกหล่นเบาแสนเบาเหมือน คนโยนไม่มีแรงจะโยน เขาเหลือบตามองคิดแต่ว่า สาวน้อยที่ดึงดูดสายตาเพื่อนของเขาทั้งกลุ่มได้จะน่ารักขนาดไหนนะ

อืม...

ชุดนักเรียน...คงจะอยู่ม.ปลายเหมือนกันสินะ?

แต่...นี่มันกางเกงนักเรียนไม่ใช่เหรอ??

โครม!

เมื่อมองกลับไปที่ปลายเลนส์ก็ต้องแอบทึ่ง ไม่นึกว่าลูกที่ถูกโยนอย่างป้อแป้อย่างนั้นจะทำสไตรค์ได้นะเนี่ย

“ว้าย!! ฟลุ้คสุดๆเลย!!” เพื่อนสาวสองคนกระโดดกอดเด็กหนุ่มอย่างสนิทสนม เท่านั้นไม่พอ ยังขยี้หัวทุยๆจนผมกระเซิงไม่เป็นทรงอีกต่างหาก

“แหะๆ” เสียงหวานๆหัวเราะอ่อยๆ เมื่อเป็นหนึ่งหันไปมองอย่างเต็มตาก็ต้องตะลึงจนแทบจะปล่อยลูกโบว์ลิ่งใส่เท้าตัวเอง

ใบหน้าเรียวเล็ก ขาวใสไร้ไฝฝ้า ดวงตากลมโตตัดกับปากนิดจมูกหน่อย ยิ้มแหะๆจนแก้มยุ้ยน่าหยิก เจ้าตัวเล็กพูดเบาๆกับเพื่อนตัวเอง “แต่เรานิ้วซ้นเลยนะ”

เป็นหนึ่งแทบจะโยนลูกในมือ ทั้ง แล้ววิ่งเข้าไปจับมือนวดให้ ถ้าไม่ติดเสียงตะโกนงี๊ดง๊าดเรียกร้องความสนใจของหมู่เพื่อนร่วมสาบาน “โยนได้แล้วเฟ้ย หิวแล้วววว!!”

ชิ! จะกันท่าไม่ให้เขามีโอกาสล่ะสิ! ก็ถ้าเขาลองสนใจแล้วล่ะก็ คนอื่นก็หมดสิทธิ์กัน...เพราะเขาไม่เคยแพ้ใครนี่นา!

แล้วเกมส์นี้เขาก็จะชนะปิดเกมส์ให้หนุ่มน้อยที่อยากจะถามชื่อขอเบอร์ดูเป็นขวัญตา คอยดูก็แล้วกัน!

เป็นหนึ่งยกลูกขึ้นเล็งระดับสายตา ก้าวตามเสต็ปเคยคุ้น เตรียมเหวี่ยงลูกเต็มที่

โครม!!!

เจ้ากรรม ด้วยความที่หวังผลมากเกิน หรือเพราะเสียงหวานหูมันรบกวนอยู่ไม่ห่าง ลูกที่ถูกปล่อยออกไปมันถึงได้ข้ามเลนส์ไปตกลงเลนส์ฝั่งข้างๆซะได้

กลุ่มหนุ่มสาวทั้งสองเลนส์เงียบไปชั่วขณะ พร้อมๆกับที่ใบหน้าของเด็กหนุ่มผู้เป็นที่หนึ่งร้อนผะผ่าว

ไม่ได้ร้อนจากความอายที่โยนลูกผิด แต่มันร้อนเพราะดวงตากลมโตที่หันมาสบกับเขาเข้าอย่างจังในชั่ววินาทีที่ผ่านมาต่างหาก

...

...

...

...แล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เป็นหนึ่งแพ้...

...และก็เป็นครั้งแรก....ที่เสมอภาคชนะ...

++++++++++++++++++++++++++++++++
TBC

สำหรับผู้มาทีหลัง เรื่องนี้ทางผู้โพสคนแรกไม่ได้รับอนุญาตจากคุณลูกหมูเจ้าของเรื่อง เราจึงล็อกกระทู้ไว้ และคุณลูกหมูตั้งกระทู้ขึ้นใหม่ เมื่อนิยายจบแล้ว ทางบอร์ดจึงขอรวม 2 กระทู้ไว้เป็นหนึ่งเดียว เพื่อความสะดวกสำหรับผู้ติดตามอ่านทีหลังค่ะ

ทิพย์ โมฯบอร์ดนิยาย

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Little Devil ที่ 18-02-2011 19:06:46

รับเรื่องใหม่ :mc4:
+1 เป็นกำลังใจ

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 18-02-2011 19:18:05

จิ้มๆๆ
ต่ออีกๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: playCardPlaYBoy ที่ 18-02-2011 19:21:01

ไม่ได้มาตั้งแต่ย้ายบ้าน ก็สองปีละนะ คิดถึงบอร์ดจังคับ กลับมาก็เอานิยายของคุณลูหมูมาฝาก ไม่รู้จะมีคนยังจำชื่อคนลูกหมูได้อยู่อีกป่าว สองปีละนะนี้ เดี๋ยวจะต่อให้เรื่อยๆคับ ขอคุณลูกหมูมาแล้วนะคับ ผู้ดูแลบอร์ด

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 18-02-2011 19:34:46

ชอบบบบบบๆๆๆๆแล้วมาต่ออีกนะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 18-02-2011 19:35:56

กรี๊ดดดดดดดด น่ารักอ่ะ นู๋ภาคทำเป็นหนึ่งแพ้หมดรูปเลย

อย่าลืมแปะกฏ นะคะคนโพส

+1 กำลังใจค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 18-02-2011 19:36:12

กรี๊ด คุณลูกหมู >////////<

ปล.คุณplayCardPlaYBoy อย่าลืมเอากฏเล้ามาแปะหัวกระทู้นะคะ ^o^

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 18-02-2011 19:48:43

หุหุ นิยายคุณลูกหมู กรี๊ดดดดดด

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 18-02-2011 19:59:18

:mc4:น่าสนใจมากเลยเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 18-02-2011 20:10:50

อีกแล้ววววว เข้ามาเพราะชื่อคนแต่งอีกแล้ววันนี้
มารอแต่เนิ่น ๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ทะเลหัวใจ ที่ 18-02-2011 20:11:18

น้องภาคน่ารัก ชอบคนซื่อๆแบบนี้อ่ะ เลี้ยงง่าย แอร๊ยยย

นายเป็นหนึ่งเท่ห์มากคะ แต่ต่อไปนี้ชีวิตคงไม่ได้มีแต่คำว่าชนะนะคะหนึ่งขา :laugh:

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: #9 ที่ 18-02-2011 20:12:21

ตามชื่อ คุณลูกหมูมาครับ

รอตอนต่อไป

:L2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: lazewcielo ที่ 18-02-2011 20:20:57

อร๊ายยยยยยยยยยยยยย แค่ตอนแรกก้น่ารักแล้ว
คนที่ไม่เคยแพ้ก้ได้แพ้
ส่วนคนที่ไม่เคยชนะก้ได้ชนะแล้ว

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: playCardPlaYBoy ที่ 18-02-2011 20:43:52

-2-

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
อย่างที่บอกไว้ตอนที่แล้ว เขาไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นผู้ชนะ
ดังนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะเป็นคนขาดความมั่นใจอย่างรุนแรง
โรงเรียน สายวิชา เสื้อผ้าที่ใส่ หรือแม้แต่อาหารเขาก็ให้คนอื่นเลือกให้เสมอๆ
...แต่เขาก็หวังว่าสักวัน...เขาจะกล้าพอจะขีดชะตาชีวิตให้ตัวเองบ้าง...

...
...
...

“ยังเลือกไม่ได้อีกเหรอ คนเค้ารอกันจนแถวยาวแล้วนะ” เพื่อนสาวนามเมย์ชะโงกหน้ามองเสมอภาคที่กำลังเคร่งเครียดกับเมนูเบอเกอร์ตรงหน้า

“...” ยากจะบรรยายวงจรความคิดของเสมอภาคได้ เอาเป็นว่า...เขากำลังคิดวนไปวนมาว่า...จะกินอะไรดีก็แล้วกัน

“นี่~ถ้ามันเลือกยากขนาดนั้น ก็สั่งมันทุกอย่างเลยสิ” จูน สาวน้อยเปรี้ยวจี๊ดเอ่ยอย่างประชดๆ

เสมอภาคเงยหน้าขึ้นมองเจ้าหล่อนด้วยสีหน้าราวกับเธอไปทำอาชญากรรมร้ายแรงมา “แล้วเราจะกินหมดได้ยังไง”

“เฮ้อ~” เมย์ถอนหายใจอย่างระอา เสมอภาคก็ยังคงเป็นเสมอภาค จะเรียกว่ามองโลกในแง่ดีหรือว่าซื่อจนบื้อดีนะ? เธอตัดสินใจทำอย่างที่เคยทำทุกครั้ง “เอาซามูไรชุดนึงค่ะ”

...แล้วเสมอภาคก็อดตัดสินใจเองอีกจนได้...

++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
ด้วยความที่เขาเป็น ‘ที่หนึ่ง’ มาโดยตลอด
ไม่แปลกที่เขาจะเป็นคนที่มีอีโก้ในตัวเองสูงจัด
ทุกสิ่งทุกอย่าง เขาจะเป็นคนตัดสินใจเอง...ชีวิตของเขา เขาจะขีดทางเดินเอง
และเขามักจะเผื่อแผ่ ‘การตัดสินใจ’ ของเขาให้แก่คนรอบข้างเสมอ...

“นั่งตรงมุมโน้นนะ ไอ้ไก่ มึงรีบไปจองที่บัดนาว” ระหว่างที่รอเบอเกอร์ร้อนๆเสิร์ฟใส่ถาด เป็นหนึ่งก็จัดแจงเลือกโต๊ะนั่งให้เสร็จสรรพ

“มุมอื่นโล่งๆก็มี ไปนั่งตรงนั้นทำไมวะ?” สหายเบอร์หนึ่ง นามไก่ ถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ

เป็นหนึ่งคว้าคอไก่เข้าใกล้ กระซิบใส่หูพลางพยักเพยิดให้ดูเป้าหมาย “กูรู้น่า มึงติดใจสาวคนนั้นอยู่ เดี๋ยวจะหาทางคุยให้เอามั้ย?”

ไก่เหล่ตามองเป้าหมาย...ซี่งก็คือสองหญิงหนึ่งชายที่โยนโบว์ลิ่งเลนข้างๆนี่เอง

เมื่อเป็นหนึ่งออกปากอย่างนี้ เรื่องอะไรจะขัด...ไก่พยักหน้ารัวๆทีหนึ่ง เป็นอันตกลง

...แล้วเป็นหนึ่งก็ ‘ตัดสินใจ’ ให้ตัวเขา และเพื่อนๆอีกครั้งหนึ่ง

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“นี่ภาค...สุดหล่อโต๊ะข้างๆ แอบมองนายตลอดเลยอะ” เมย์แอบกระซิบระหว่างที่เสมอภาคกำลังหมุนเบอเกอร์สามร้อยหกสิบองศา หามุมกัดไม่ได้สักที

เสมอภาควางเบอเกอร์ลงก้มหน้างุด “หรือว่าหน้าเรา?”

“อะไร อย่าบอกว่าหน้าตาน่ารักนะ ถึงจะน่ารักจริงก็เหอะ ยังไงฉันก็เป็นผู้หญิงนะ ไม่ยอมให้ผู้ชายอย่างนายมาน่ารักเกินหน้าเกินตาหรอกน่า!” จูนกล่าวขัดแกมข่มอย่างทุกครั้ง

“เปล่า...เรากำลังจะถามว่า หน้าเราเลอะซอสรึเปล่าต่างหาก” แต่คำตอบของเสมอภาคยิ่งทำให้จูนปวดหัวมากกว่าเดิม หล่อนตบหัวเสมอภาคแปะๆ พูดงึมงำในลำคอ “ตาบ้าเอ๊ย...ยังไม่ทันกัดซักคำ ซอสมันจะกระโดดมาติดปากได้ยังไงล่ะยะ?”

“อ๊ะ!” เสมอภาคอุทานตัดบทจนสองสาวหน้าตาเลิกลั่ก

“เราลืมล้างมือก่อนกินข้าว เดี๋ยวเราไปล้างก่อนนะ”

“เฮ้อ!” พวกเธอประสานเสียงโดยพร้อมเพรียงกัน

...

“ควายดำเรียกหงอนแดง เป้าหมายลุกไปแล้ว ทราบแล้วเปลี่ยน” โค้ดควายดำ ชื่อจริงเม่น กระซิบผ่านสมุดเรียนที่เอามาม้วนต่างกระบอกเสียง

“หงอนแดงเรียกบะละฮึ่ม เป้าหมายมุ่งหน้าไปนอกร้าน ทราบแล้วเปลี่ยน” โค้ดหงอนแดง ชื่อจริงไก่ ทำท่ากระซิบลงโทรศัพท์มือถือ ทั้งที่ยังไม่ได้ต่อสายโทรออกไปไหน

“บะละฮึ่มเรียก...แอ๊ฟ!!!” โค้ดบะละฮึ่ม ชื่อจริง(ที่เพื่อนตั้งให้)เขียด ยังไม่ทันได้ทราบแล้วเปลี่ยน หัวก็คว่ำจุ่มเป็ปซี่จากฝ่ามือแมนๆของเป็นหนึ่งซะก่อน

“พวกมึงแดกกันไปเงียบๆ กูไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวมา” เด็กหนุ่มลุกออกจากโต๊ะไปโดยไม่รอบคำตอบจากเพื่อนฝูง

ทีมสวนสัตว์ได้แต่มองหน้ากัน พลางถอนหายใจ “อีโก้สูงขนาดไม่สนหญิงชายแล้วว่ะ...”

...

“ค่อยยังชั่ว ที่หน้าไม่เลอะซอส” เสมอภาคพูดพลางยิ้มให้กับตัวเอง เป็นเวลาเดียวกับที่เป็นหนึ่งเปิดประตูห้องน้ำเข้ามาพอดี

...ช่างเป็นยิ้มที่น่ามองเสียจริง...คือความคิดหลังได้เห็นรอยยิ้มแสนหวานของเสมอภาค

เป็นหนึ่งคงจะมองนานเกินไป จนแม้แต่พวกแรมต่ำสุดขีดอย่างเสมอภาคยังจับได้ เด็กหนุ่มมองหน้าเป็นหนึ่งผ่านกระจกบานใหญ่ ก่อนจะละสายตา หมุนตัวกลับไปเผชิญหน้าโดยตรง “นาย...”

...หรือว่าเสมอภาคจะรู้ตัว เรื่องที่เขาแอบมองเมื่อกี้นะ?...แต่ก็ดี อะไรๆจะได้ง่ายขึ้น... “เมื่อกี้ขอโทษนะ(ที่จ้องนาย)” เป็นหนึ่งเริ่มบทสนทนา

“ไม่เป็นไร(แค่โยนโบว์ลิ่ง ผิดเลนเอง)” พับผ้าเช็ดหน้าเข้ากระเป๋าได้ เสมอภาคก็ก้าวขาเตรียมเดินออกจากห้องน้ำ แต่ก้าวไปซ้ายก็เกือบชนแผ่นอกแกร่งใต้เสื้อนักเรียน ก้าวขวาแผ่นอกเจ้าเก่าก็ย้ายมาขวางอีกจนได้

“ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยเหรอ?”...รู้ว่าแอบมองยังจะทำเป็นไม่สนใจอย่างนี้ หรือว่าจะเขินจนทำอะไรไม่ถูกกันนะ?...

ร่างบางเขย่งขายิกเงยหน้าขึ้นสบตาเป็นหนึ่ง ทำเอาร่างสูงชะงักงัน

“...นาย...” เด็กหนุ่มละสายตาจากดวงตาดำกลมโต มองไล่ลงมาถึงริมฝีปากแดงอิ่มที่กำลังเผยอพูดเบาๆอย่างระทึกใจ

“เราทำไมเหรอ?” เป็นหนึ่งกระซิบถาม ฝ่ามือใหญ่ถือวิสาสะวางนาบบนแผ่นหลังบางเบาๆ

“เห็นเราเป็นยังไง?”

...จะถามว่ามองเพราะอะไรงั้นเหรอ?...เป็นหนึ่งยิ้มกริ่ม “ก็เห็นว่าน่ารักน่ะสิ” เขาค่อยๆก้มหน้าให้ใกล้กับใบหน้าขาวใสทีละนิดๆ

แต่ก่อนที่ริมฝีปากจะประกบกัน เสมอภาคก็ถอยออกห่างซะก่อน “ไม่ใช่อย่างนั้น...นายเห็นเราชัดรึเปล่า?”

“หา?”

“ว่าไงล่ะ เห็นเราชัดมั้ย” ร่างบางยังถามคำถามเดิมไม่เลิก

“เอ่อ...ก็พอไหว”

“เหรอ ค่อยยังชั่ว” เสมอภาคถอนหายใจอย่างโล่งอก ยิ่งทำให้เป็นหนึ่งงงเข้าไปใหญ่

“ค่อยยังชั่วที่ยังเห็นชัด อยู่ ก็เห็นจ้องๆ จะมองหน้าก็ต้องเข้ามาใกล้ๆ แล้วยังโยนโบว์ลิ่งผิดเลนอีก เราเลยคิดว่านายสายตาสั้น กลัวจะไปชนอะไรเข้าน่ะ อ๊ะ! แต่ว่าเราว่านายใส่แว่นหน่อยก็ดีนะ จะได้เห็นได้ชัดขึ้นไง”

มีความหมายแอบแฝงรึเปล่านะ...เป็นหนึ่งคิดสองสามตลบตามประสาเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง “นายชอบคนใส่แว่นเหรอ?”

แล้วก็ต้องหรี่ตาเพราะแสง เจิดจ้ามันมาพร้อมกับรอยยิ้มหวานของเด็กหนุ่ม “ชอบสิ...อ๊ะ! เราออกมานานแล้ว ไปก่อนนะ เดี๋ยวเมย์กับจูนเป็นห่วงแย่”

แล้วเสมอภาคก็วิ่งปรู๊ดออกจากห้องน้ำไป ทิ้งให้เป็นหนึ่งคลำหาทางกลับที่นั่งอย่างเหม่อลอย

“ไอ้หนึ่งเป็นไรวะ?” เม่นถามระหว่างเคี้ยวเบอเกอร์ตุ้ยๆ

“สงสัยโดนเป้า(หมาย)เตะเป้า” เขียดกัดหลอดหลิ่วตาให้

เป็นหนึ่งนั่งลงพลางแย่งน้ำของไก่หงอนแดงดูดซู้ดเดียวหมดไม่รู้ตัว

“...ไอ้ไก่ ไอ้เม่น ไอ้เขียด...กูว่า...”

“ว่า...” สามเสียงพูดเป็นคำเดียวกัน

“กูจะใส่แว่นว่ะ”

“หา???” เสียงประสานดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียง

...

...

...

...แล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เป็นหนึ่งให้คนอื่น ‘ตัดสินใจ’ ให้...

...และก็เป็นครั้งแรกที่เสมอภาค ‘ตัดสินใจ’ ให้คนอื่น...แม้เจ้าตัวจะไม่รู้ตัวก็ตาม...

+++++++++++++++++++++++++++++++++

TBC

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 18-02-2011 20:46:52

โอย ยิ่งมายิ่งน่ารักขึ้น

เสมอภาคจ๋าาาาาาาา กอดๆจุ๊บุๆ
เป็นหนึ่ง..คิกๆ ยอมเพราะเป็นคนนี้ใช่มั้ย?
ใส่แว่นอ้ะดีนะคะ เพราะพี่ก็ชอบแว่นคุง กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 18-02-2011 21:49:03

อ๊ายยยยยยยยยยยย น่ารักซะไม่มี
ไม่ไหวละนะ น้องแว่นเป็นหนึ่ง คึคึ

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 18-02-2011 22:14:36

เป็นหนึ่งน่ารักอะ

อิอิ

ชอบๆ

มารออ่านตอนต่อไปจร้า

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 18-02-2011 22:20:21

ชอบค่ะเป็นหนึ่งกับเสมอภาค :laugh:

โดยเฉพาะเสมอภาคน่ารัก :-[

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: WhatLoveIs ที่ 18-02-2011 22:24:51

ชอบนิยายของคุณลูกหมูมาก

ขอบคุณที่นำมาลงนะคะ

รอติดตามค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: HappyMelon ที่ 18-02-2011 22:30:29

เสมอภาค ใส ซื่อ ไร้เดียงสา ที่สุด กอดๆๆๆๆ
เป็นหนึ่งจะรู้มั้ย ว่าที่ต้องใส่แว่นน่ะ เพราะความคิดซื่อๆของเสมอภาค ฮ่าๆ
พอใส่แว่นแล้ว จะจำกันได้มั้ยนี่ อิอิ รอตอนหน้าจ้า สนุกๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 18-02-2011 22:39:42

กรี๊ดดดดดดด

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: kikipanda ที่ 18-02-2011 22:42:15

หายไปนาน แต่ก็ยังจำได้ คิดถึงทั้งคุณลูกหมู ทั้งคุณplay เลยค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: pantanakan ที่ 18-02-2011 22:48:10

เป็นแฟนนิยายคุณลูกหมูค่า เข้ามาอย่างว่องเลย
น้องเป็นหนึ่งและเสมอภาคน่ารักมากมาย

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 18-02-2011 22:53:13

แนวดี
เป็นมุมของแต่ละฝ่าย แล้วมันจะมีหักมุมนิดๆ สนุกดีค่ะ o13

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 18-02-2011 23:08:49

มาลงชื่อเสพนิยายใหม่ ^^

ปล. เห็นชื่อคุณลูกหมูรีบกดเข้ามาเลย อิอิ

หัวข้อ: Re: I'm the winner By ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: minmin96 ที่ 18-02-2011 23:17:11

:pig2:คุณลูกหมูมาแล้ววว...
ขอแอบกรี๊ดดด..ดังๆในฐานะสาวกของคุณลูกหมู :L1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: playCardPlaYBoy ที่ 19-02-2011 16:25:18

-3-

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
เขาเป็นคนที่เป็นที่หนึ่งมาตลอด
เขาเป็นคนพิเศษ
อยากได้อะไรก็ต้องได้ ไม่มีอะไรที่อยากได้แล้วไม่ได้มา
...ไม่มีใครปฏิเสธเขาได้...

...

“เอ่อ...น้องคะ” พนักงานสถานกวดวิชาแห่งหนึ่งพูดขึ้นอย่างลำบากใจ “แน่ใจเหรอคะว่าจะเรียนคอร์สนี้?”

เป็นหนึ่งขยับแว่นกรอบเหลี่ยมสุดแสนทันสมัยให้รับกับดั้งโด่งๆ “ทำไมผมจะเรียนไม่ได้ล่ะครับ?”

“เปล่าค่ะ แค่พี่คิดว่า เอ่อ...เด็กม.ปลายอย่างน้องไม่น่าสมัครคอร์สพื้นฐานก็เท่านั้นเอง”

ปัง!!

เจ้าหล่อนสะดุ้งสุดตัวเมื่อ เด็กหนุ่มมาดเท่ห์ตรงหน้าตบโต๊ะเสียงดัง เป็นหนึ่งยกนิ้วกลางขึ้นดันกรอบแว่นอีกครั้งพลางพูดเสียงนุ่มเรียบ “ยังไงคอร์สนี้ก็มีเด็กม.ปลายเรียนอยู่ด้วยคนนึงไม่ใช่เหรอครับ แล้วทำไมผมจะเรียนไม่ได้...หรือว่าจะต้องให้พ่อผมเป็นคนมาขอสมัครให้?” ไม่ว่าเปล่า ยังล้วงนามบัตรในกระเป๋าสตางค์วางเลื่อนไปบนโต๊ะให้เธอดูอีกต่างหาก

...แล้วก็ไม่มีใครปฏิเสธเป็นหนึ่งได้...

+++++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
เขาเป็นคนที่ทุกๆคนมักจะมองข้ามความสำคัญไป
เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยจะกล้าสู้ใคร เรียกในทางที่ดีว่าหัวอ่อน
...แล้วเขาก็ไม่เคยปฏิเสธใครได้เลย...

...

“ไว้เลิกเรียนเจอกันนะ ภาค” จูนพูดพลางขยี้หัวเสมอภาคเล่น

“แล้วอย่าเดินลงไปข้างล่างเองล่ะ เดี๋ยวหากันไม่เจออีก” เมย์สมทบ วางมือแปะลงบนหัวทุยอีกแรง

“เอ่อ...” เสมอภาคพูดได้แค่คำเดียวก็ถูกจูนตัดหน้าซะก่อน

“นั่นสิ บอกให้ซื้อมือถือก็ไม่ยอม จะตามกันทีนี่ลำบากชะมัด”

“เอ่อ...”

“จะบอกว่าเกรงใจคุณพ่องั้นสิ ฟังมาจนเบื่อแล้ว ภาคนี่ล่ะน้า มือถือเครื่องเดียวไม่ทำให้พ่อนายจนลงเท่าไหร่หรอกน่า ซื้อไว้ท่านจะได้หายห่วงเวลานายกลับบ้านดึกด้วย” เมย์ต่อบทเป็นชุด

“นั่นสิ แล้วก็นะ...”

“นี่!! ฟังเราก่อน!!” เสมอภาคเอาเสียงดังเข้าสู้ ด้วยเห็นว่า ถ้าไม่แทรกตอนนี้ สงสัยพรุ่งนี้ก็คงไม่ได้พูด “เราแค่อยากจะบอกว่า คอร์สพื้นฐานมันเลิกช้ากว่าคอร์สม.ปลายตั้งชั่วโมง เมย์กับจูนกลับไปก่อนก็ได้นะ ไม่ต้องรอเราหรอก เดี๋ยวจะดึกเกิน”

พูดจบก็ต้องยกสองมือขึ้นอุดหูหลับตาปี๋กับเสียงวี๊ดของสองสาว

“ไม่ได้!!!”

ตามด้วยเสียงบ่นประมาณว่า จะทิ้งไปได้ยังไง ถูกคนแปลกหน้าหิ้วไปใครจะรับผิดชอบ ฯลฯ

...แล้วเสมอภาคก็ไม่เคยปฏิเสธใครสำเร็จ...

++++++++++++++++++++++++++++

เป็นหนึ่งมองสภาพห้องเรียน ว่างโล่งอย่างไม่เข้าใจ...ทำไมเด็กมัธยมถึงต้องมาเรียนพิเศษกันด้วยนะ? เรียนที่โรงเรียนอย่างเดียวไม่พอหรือไง? อ่านหนังสือกันเองไม่เป็นหรือไง?? ที่สำคัญ ห้องตั้งกว้างมีคนนั่งเรียนโหรงเหรงอย่างนี้ไม่ขาดทุนแย่หรือไงนะ?

แล้วความสงสัยทั้งหมดก็มลาย หายไปเมื่อได้เห็นเป้าหมายหัวทุยๆกำลังก้มๆเงยๆจดเนื้อหาจากจอทีวีลงสมุดตัว เอง ร่างสูงยิ้มสมใจเดินอาดๆไปยังที่นั่งทันที

“ขอนั่งด้วยคนได้มั้ย” เป็นหนึ่งรอเสมอภาคที่สะดุ้งน้อยๆเงยหน้าขึ้นมามอง จึงค่อยดันกรอบแว่นใหม่เอี่ยมด้วยท่าที่เท่ห์ที่สุดให้อีกฝ่ายดู

อนิจจา...สมองปลาทองอย่างเสมอภาค ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ ว่าเคยเจอเป็นหนึ่งมาก่อน...

เด็กหนุ่มพยักหน้าทีหนึ่ง ก่อนจะรีบหันกลับไปจดคำศัพท์บนกระดานต่อไป ทิ้งให้เสมอภาควางกระเป๋านั่งเปิดสมุดหมุนปากกา ลอบมองหน้าใสๆเล่นอยู่เป็นนาน

เป็นหนึ่งมองคำศัพท์บนกระดาน แว่บหนึ่งอย่างเบื่อๆ...คำศัพท์ง่ายๆอย่างนี้จะจดไปทำไมให้เสียเวลา? เมื่อเห็นว่าเนื้อหาไม่น่าสนใจ จึงสะกิดร่างบางข้างๆให้หันมาคุยแทน

“นี่...เราชื่อเป็นหนึ่ง นายชื่ออะไรน่ะ?”

เสมอภาคหันมามองหน้าเป็นหนึ่งแวบหนึ่ง...ย้ำว่าแว่บเดียวจริงๆ

“เราชื่อเสมอภาค” แล้วก็รีบก้มหน้างุดๆจดศัพท์ต่อไป

“เหรอ เรียกเราว่าหนึ่งก็ได้นะ ภาคอยู่ม.ปลายใช่มั้ย ม.อะไรน่ะ?” ถือวิสาสะเรียกชื่อเล่นอีกฝ่านหน้าตาเฉย

“ม.5”

“เหรอ ชั้นเดียวกันเลย แต่นายหน้าดูไม่เหมือนม.5 เลยนะ ตอนแรกเรานึกว่าเป็นรุ่นน้องซะอีก”

เสียงหึ่งๆที่ดังอยู่ข้างหู กับเสียงคุณครูในตู้ทีวีตีกันให้ชุลมุน เด็กรั้งท้ายเสมออย่างเสมอภาคมีหรือจะแยกประสาทได้ คำศัพท์ที่ไม่เคยคุ้นตีกันจนยุ่งเหยิง กระดานถูกลบเพื่อเขียนศัพท์ใหม่ ผลสุดท้ายชะตากรรมของเสมอภาคก็คือ...จดไม่ทัน

ร่างบางนั่งถือดินสอนิ่ง ค้างอย่างงงงวย เมื่อหันหน้าไปหาคนจ้อไม่หยุดอย่างเป็นหนึ่งก็ยิ่งพูดไม่ออก เพราะอีกฝ่ายแทนที่จะสำนึกผิด ดันยักคิ้วยิ้มหวานให้ซะงั้น

“…จดไม่ทัน” เสมอภาคพูดพลางขมวดคิ้วมุ่น

“จดไม่ทัน? กระดานเมื่อกี้น่ะเหรอ ง่ายจะตาย นี่ไง” ว่าแล้วเป็นหนึ่งก็ยึดสมุดเสมอภาคไปจดแทนด้วยความเร็วแสง ปากก็คุยเล่นต่อไปอย่างสนุกสนาน ทั้งงานอดิเรก กีฬาโปรด เพลงที่ชอบ ฯลฯ หารู้ไม่ว่า เสมอภาคใจตอนนี้ งงจนไม่มีอะไรเข้าสมองแล้ว...ไม่ว่าจะเป็นคำศัพท์บนกระดาน หรือเรื่องของเป็นหนึ่งก็ตาม

“เอ้า! เสร็จแล้ว” จนเมื่อหมดชั่วโมงเรียน เป็นหนึ่งก็ส่งสมุดจดคืน ทั้งหน้ากระดาษถูกจดคำศัพท์สวยงามเพอเฟ็คซ์...ที่สำคัญ แบ่งเป็นหมวดหมู่ให้จำง่ายเสียยิ่งกว่าที่อาจารย์สอนเสียอีก

“ข...ขอบคุณ” เสมอภาคไม่รู้เลยจริงๆ ว่ากรณีนี้เขาควรขอบคุณคนที่ทำให้เรียนไม่รู้เรื่องทั้งชั่วโมงหรือเปล่า

“ไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อยไม่ต้องสนใจ...สนใจนี่ดีกว่า” เป็นหนึ่งใช้นิ้วเคาะก๊อกๆลงบนสมุดจดที่ยื่นให้เมื่อกี้ เมื่อเสมอภาคมองตามที่ชี้ก็ต้องเอียงคอมองอย่างไม่เข้าใจ เขาเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาโปรยยิ้มทรงเสน่ห์ก็แล้ว มองท่าดันแว่นสุดเท่ห์โชว์ก็แล้ว ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

“เบอร์โทรกับอีเมล์เราไง เอาล่ะ ทีนี้ก็บอกเบอร์มือถือของภาคมาให้เราได้แล้ว”

เสมอภาคจ้องเป็นหนึ่งที่ควัก มือถือมารอเมมเบอร์อย่างไม่เข้าใจ...ทำไมเขาจะต้องให้เบอร์ด้วย อีกอย่าง...เขามีแต่เบอร์บ้าน ไม่มีเบอร์มือถือซะหน่อย

แต่ยังไงคนซื่ออย่างเสมอภาค ก็เลือกที่จะตอบไปตามตรง“...เราให้เบอร์มือถือเราไม่ได้หรอก” ว่าพลางนึกขึ้นได้ว่าเลิกเรียนแล้ว เสมอภาครีบเก็บของเข้ากระเป๋าและวิ่งออกจากห้องไปด้วยกลัวว่าจะทำให้เพื่อน สาวทั้งสองต้องรอนาน

เป็นหนึ่งมองตามร่างบางจนลับตา

“ตั้งแต่เกิดมา...ยังไม่เคย ถูกใครปฏิเสธมาก่อนเลย...” มือขวากุมกำปั้นซ้ายออกแรงบีบจนเกิดเสียงดังกร๊อบแกร๊บ เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นยกยิ้มมุมปาก

“ยิ่งชอบเข้าไปใหญ่”

…

…แล้วนี่ก็เป็นครั้งแรก ที่เป็นหนึ่งถูกคนอื่นปฏิเสธ...

...แล้วก็เป็นครั้งแรก ที่เสมอภาคปฏิเสธคนอื่นได้...

++++++++++++++++++++++++++
TBC

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 19-02-2011 16:35:08

เรื่องนี้มันหวานแบบก๊าก ๆ ยังงัยไม่รู้ว่ะ แต่ที่แน่ ๆ เราชอบบบบบ
ชอบเป็นหนึ่งที่ซู๊ดดดดด น้องภาคก็เอ๋อได้ใจ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: NY_JK ที่ 19-02-2011 16:45:46

:-[เรื่องของคุณลูกหมูน่ารักทุกเรื่องเลย
ขอบคุณคนโพสนะครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 19-02-2011 16:58:38

กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักอ่ะ อยากอ่านอีก อยากอ่านอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 19-02-2011 17:01:13

น้องภาคซื่อ ซะจน...... :m20:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 19-02-2011 17:59:12

ชอบอ่ะ กรี๊ดๆ :m3:

หัวข้อ: Re: หนอนใบตอง by RakorN ตอนที่27: เปลี่ยนใจ หน้าที่ 68 [16.12.10]
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 19-02-2011 18:22:09

SO CUTE

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 19-02-2011 19:06:17

555555
so cute

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 19-02-2011 19:23:41

กีสสส น่ารักอะภาค เป็นหนึ่งสู้ๆ เอาชนะใจน้องภาคให้ได้น้า :o8:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: lazewcielo ที่ 19-02-2011 22:21:53

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องภาคน่ารักอ้ะ ซื่อเกินเหตุ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: NUKWUN ที่ 20-02-2011 05:33:01

รุกต่อไป(แต่ดูท่าภาคจะไม่รู้ตัวนะนั่น)
น่าสงสาร

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 20-02-2011 06:56:15

ชอบๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: OhJa ที่ 20-02-2011 08:35:31

น่ารักมากกกกกก :o8:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-02-2011 14:46:41

คู่ที่กับตาลปัตร

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: นัตสึกิ ที่ 20-02-2011 15:39:12

กรี๊ดพี่ลูกหมู
เห็นชื่อแล้วคิดถึงมากกกกกกกก
ขอจ๊วฟฟฟฟฟฟฟซักฟอดนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: DewHup ที่ 20-02-2011 15:46:16

:laugh: ฮาเเบบนิ่มๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่3 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 20-02-2011 16:03:02

:laugh:เป็นหนึ่งแพ้ทางเสมอภาคตลอด

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: playCardPlaYBoy ที่ 20-02-2011 16:35:06

-4-

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
เป็นหนึ่งเป็นเด็กหนุ่มผู้เพอร์เฟ็กเป็นที่หนึ่ง
ทุกอย่างล้วนได้มาโดยง่ายดาย
...จนเป็นหนึ่ง ไม่รู้จักคำว่า พยายาม...

...

ยามเช้าอากาศสดใส เสียงนกในเมืองร่วมกันขับขานทักทายยามเช้าในสวนที่ล้อมรอบตัวบ้านที่เรียกได้ว่าคฤหาสน์อย่างไม่อายปาก

เป็นหนึ่งนั่งกระดิกนิ้วเคาะ โต๊ะ มือหนึ่งก็ถึอแก้วกาแฟยี่ห้อหรูยกขึ้นจิบ อีกมือก็พลิกหน้าหนังสือพิมพ์เป็นระยะๆ เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็ได้เจอกับชุดอาหารเช้าหอมฉุยซึ่งประกอบไปด้วยออมเล็ต เบคอน ขนมปังปิ้ง และอีกมากมายที่หัวหน้าแม่บ้านนำมาเสิร์ฟให้ด้วยตัวเอง

“เย็นนี้คุณหนึ่งอยากทานอะไรเป็นพิเศษมั้ยคะ? ป้าดาจะได้เตรียมไว้ให้”

เป็นหนึ่งเหลือบตามอง ก่อนจะตอบเสียงเรียบ “เย็นนี้หนึ่งกินข้าวนอกบ้านครับ”

เพียงแค่นั้นเจ้าหล่อนก็ถอยกลับ ทิ้งให้เจ้านายน้อยได้ดื่มด่ำกับอาหารเช้าเลอเลิศต่อไป

...ทุกๆอย่างล้วนง่ายดาย...

+++++++++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
เสมอภาคเกิดมาพร้อมกับความ ‘ไม่’ สมบูรณ์พร้อม
กว่าจะได้อะไรแต่ละอย่างมา ล้วนยากเย็น
...จนเสมอภาค ไม่รู้จักคำว่า ง่ายดาย...

...

เสียงหมาเห่าขรมกลางซอยหมู่บ้านจัดสรรดังระงมท้าทายยามเช้า บรรยากาศสดใสกลับเจือปนไปด้วยควันดำที่ฟุ้งโขมงออกมาจากห้องครัว

“แค้กๆๆๆ!!!” เสมอภาคปิดปากไอสำลักหลายที ก่อนจะรีบเสี่ยงชีวิตฝ่ากลุ่มควันเข้าไปในครัวเพื่อปิดเตา เมื่อมองไปที่อดีตไข่ดิบตั้งใจจะแปรรูปเป็นไข่ดาวแต่ดันกลายเป็นไข่เดี้ยงใน กระทะก็ต้องถอนหายใจ

“ไม่สำเร็จอีกแล้วเหรอ?” เสียงคุณพ่อดังจากห้องทานอาหารเรียกให้เสมอภาครีบยกจานผักสดหลากชนิดพร้อม กับน้ำสลัดสำเร็จรูปออกไปวางบนโต๊ะ แบ่งจานสลัดใส่จานสองใบ แถมเบคอนกรอบอีกนิดหน่อย ราดตามด้วยน้ำสลัด แล้วก็นั่งกินพลาง ฟังคำพร่ำพิราบของคุณพ่อยังหนุ่มไปพลาง

“พ่อ...ฮึก...พ่อขอโทษนะภาค เป็นเพราะพ่อไม่ดีเอง เพราะพ่อซื่อบื้อเกินไป แม่ถึงได้ทิ้งพวกเราไปอย่างนี้ พ่อ..ฮ...โฮ~”

...ทุกๆอย่างล้วนต้องใช้ความพยายาม...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แล้วเย็นวันหนึ่ง...

“บ้านนี้สินะ” หลังจากกดกริ่งเสร็จ เป็นหนึ่งก็ยิ้มหน้าระรื่นรออยู่ตรงประตูรั้วบ้านแห่งหนึ่ง มองเข้าไปก็ต้องยิ้มอย่างชื่นใจกับสภาพต้นไม้หลากชนิดถูกตัดแต่งอย่างสวยงาม วางเรียงเป็นระเบียบเย็นตาสบายใจ ...ในที่สุดเขาก็รู้จนได้ว่าบ้านของเสมอภาคอยู่ที่ไหน...ไม่นึกมาก่อนเลย ว่าจะห่างกันแค่ปากซอยท้ายซอยเท่านั้นเอง

ประตูบ้านถูกเปิดออกดังปัง พร้อมกับเด็กหนุ่มร่างบางในชุดผ้ากันเปื้อน พวงแก้มใสบัดนี้กลั้บเปื้อนเศษเกล็ดขนมปังที่เลอะเต็มมือข้างหนึ่ง น่ารักเสียจนเป็นหนึ่งจำเป็นต้องแอบหยิกมือตัวเองไม่ให้ถือวิสาสะขอปาดขอชิม ไปเสียก่อน “ม...มาทวงต้นฉบับเหรอครับ พ่อ...เอ้อ...พ่อบอกว่าถ้ามีคนมาทวงต้นฉบับให้บอกไปว่า...” เสมอภาคพูดอย่างที่เคย เพราะแขกที่มาหาเวลาเย็นอย่างนี้ ส่วนมากมักจะเป็นพนักงานของสำนักพิมพ์

“เดี๋ยวสิ นี่เราไง!” เป็นหนึ่งเพิ่งนึกได้ว่าตัวเองยังไม่ได้ใส่แว่น เสมอภาคคงยังจำไม่ได้ จึงควักแว่นตาแสนเท่ห์ขึ้นมาสวม

แต่ปฏิกิริยาตอบกลับของเสมอภาคคือ...เอียงคอ...

“ก็เราไง ภาค หนึ่งน่ะหนึ่ง วันก่อนยังนั่งเรียนด้วยกันอยู่เลย” กำลังจะพูดต่อ จมูกโด่งๆก็ดันฟุดฟิดเจอกลิ่นอะไรแปลกๆ เมื่อชะโงกหน้าเข้าไปในบ้าน ก็ต้องตกใจกับควันโขมงโฉงเฉง หน้าตาเหรอหราของเป็นหนึ่งทำให้เสมอภาคเริ่มเอะใจ เมื่อหันกลับไปดูในตัวบ้านก็ต้องอุทานอย่างนึกขึ้นได้... “ทำอาหารอยู่นี่นา!”

แต่ปฏิกิริยาของเสมอภาคช้า เกินจะบรรยาย รู้ตัวอีกทีร่างสูงที่ยืนอยู่หน้ารั้วบ้านก็กระโดดข้ามรั้วกระโจนแผ่นผลุง เข้าตัวบ้านจัดการกับเตาที่เกือบจะลุกเป็นไฟเรียบร้อยแล้ว

“ข...ขอบคุณ” เสมอภาคว่าพลางจัดการเปิดหน้าต่างห้องครัวเพื่อระบายควันดำออกไป แล้วก็ต้องอุทานออกมาอีกคำเมื่อมีมือใหญ่เอื้อมมาจับเอวจากด้านหลัง พลิกตัวให้กลับไปเผชิญหน้ากับร่างสูง

“จำเราไม่ได้จริงๆเหรอ” เป็นหนึ่งพยายามยื่นหน้าเข้าไปให้ใกล้ที่สุด เผื่อร่างบางจะสายตาสั้นจนมองไม่เห็น...ใกล้เสียจนจมูกแทบจะชนกัน...ใกล้ เสียจนเศษขนมปังเกือบจะชนริมฝีปาก

แต่ก่อนที่เด็กหนุ่มจะได้แอบเล็มเศษขนมปังบนแก้มใส เสมอภาคก็ชิงพูดออกมาก่อน “หรือว่า...จะเป็นคนจากสำนักพิมพ์คนใหม่ครับ?”

แขนขาร่างสูงแทบจะอ่อน แรง...จำเขาไม่ได้เนี่ยนะ!!! ชั่วชีวิตของเป็นหนึ่ง เด็กหนุ่มผู้เป็นที่หนึ่งตลอดกาล ราวกับถูกฉายด้วยแสงสปอตไลท์ เป็นจุดสนใจท่ามกลางโรงเรียนอนุบาลที่มีนักเรียนนับพัน เป็นศูนย์กลางความสว่างไสวในโรงเรียนประถม เหมือนมีเวทีเคลื่อนติดตัวทุกที่ที่เขาอยู่ในโรงเรียนมัธยม ราวกับชีวิตประจำวันถูกแอบถ่ายเพื่อทำสารคดีอยู่ก็ไม่ปาน...ที่กล่าวมาทั้ง หมดหมายความว่า ทุกคนต่างก็จับตามองเป็นหนึ่ง ว่าชีวิตของเขาจะดำเนินไปในรูปแบบไหน จะเติบโตเป็นชายผู้ยิ่งใหญ่ได้อย่างไร ใครๆก็ต่างให้ความสนใจในเรื่องของเขา

...แต่คนที่เขาสนใจ กลับจำเขาไม่ได้!!!...

เป็นหนึ่งคว้าต้นแขนบางทั้ง สองข้างไว้ พยายามมองจ้องเข้าไปในดวงตากลมใส...แต่สิ่งที่สะท้อนออกมาก็แค่เงาตัวเองที่ กำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่เท่านั้น...เสมอภาคจำเขาไม่ได้จริงๆ...

“เฮ้อ!” เด็กหนุ่มร่างสูงถอนหายใจ ปล่อยต้นแขนทั้งสองของเสมอภาคให้เป็นอิสระ “งั้นแนะนำตัวใหม่...เราชื่อเป็นหนึ่ง ไหน...พูดตามดิ๊ เป็น-หนึ่ง” เขาพูดเสียงดังช้าชัดเจน หวังว่าจะสามารถสลักลึกในความทรงจำของเสมอภาคได้

“เป็น-หนึ่ง” เสมอภาคที่ยังเอ๋อเหรออยู่นิ่งไปสักพัก ก่อนจะพูดตามเพราะทนสายตาสีหน้าคาดคั้นเป็นยักษ์เป็นมารของเป็นหนึ่งไม่ได้

“โอเค รู้จักกันแล้ว ทีนี้ก็เป็นเพื่อนกันแล้วนะ” เป็นหนึ่งจัดการรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัว...ที่จริงอยากจะบอกให้เป็นแฟนไป เลยเหมือนกัน แต่รอก่อนดีกว่า

เสมอภาคพยักหน้างงๆ “เพื่อน?”

มือใหญ่ขยี้หัวทุยจนเสมอภาค ต้องหลับตาปี๋ “ใช่...เพื่อน เอาล่ะ ทีนี้...” เป็นหนึ่งมองกวาดสภาพห้องครัวที่บัดนี้ควันดำหายไปหมดแล้วพลางยิ้มกริ่ม “...ทำกับข้าวต่อได้แล้ว”

ร่างสูงจัดการหั่นแตงกวาด้วย สปีดความเร็วสูง เมื่อหันกลับมาเจอเสมอภาคยืนถือมีดทำครัวนิ่งเอ๋อจึงค่อยยืนซ้อนหลังร่างบาง จับมือเล็กหั่นผักไปตามทิศทางที่ต้องการ “ต้องหั่นแบบนี้ ถึงจะบางกำลังพอดี ได้ความเร็วพอเหมาะ” แล้วก็แอบสูดกลิ่นหอมแชมพูโดยที่เสมอภาคผู้กำลังคร่ำเคร่งกับการหั่นผักไม่ ได้รู้ตัวเลย

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“โอ้โห!!!” คุณพ่อของเสมอภาคอ้าปากหวอกับอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะทานอาหาร มันเปล่งประกายราวกับกุ๊กโรงแรมมือหนึ่งมาลงมือทำให้ถึงที่บ้าน

“ภ...ภาคทำเองหมดเลยเหรอ” ถามพลางมองลูกชายตัวเองอย่างคลางแคลงใจ

“เปล่า...เพื่อนมาช่วยทำ” เสมอภาคชำเลืองมองร่างสูงที่ยืนยิ้มภูมิใจอยู่ข้างๆ อยากแนะนำให้พ่อได้รู้จักเหมือนกัน แต่ว่า... “ชื่อ...” แล้วก็ลากยาวจนเสียงค่อยๆเบาลง

เป็นหนึ่งรอแสนรอ ชื่อก็ยังไม่ถูกแนะนำออกมาเสียที สุดท้ายก็ทนไม่ไหวต้องเป็นฝ่ายแนะนำตัวเอง “ชื่อเป็นหนึ่งครับ ชื่อผมคงจะจำยากหน่อย ภาคเลยจำไม่ได้ซะที”

คุณพ่อมองสีหน้าลำบากใจของ เด็กทั้งสองคน น้ำตาก็ค่อยๆเล็ดออกจากหางตา “พ...พ่อขอโทษนะ ภาคเป็นเด็กหัวช้าอย่างนี้ล่ะ พ่อขอโทษที่ลูกพ่อจำชื่อไม่ได้ เป็นเพราะพ่อไม่ดูแลภาคเอง พ่อ...” ก่อนที่จะรำพันต่อไปอีกยาว เสมอภาคก็ชิงตัดบท

“พ่อ กินข้าวก่อนนะ นิยายตอนต่อไปยังแต่งไม่เสร็จไม่ใช่เหรอ เดทไลน์พรุ่งนี้นะ”

“น...นั่นสินะ พ่อขอโทษนะ ที่แต่งนิยายช้าเกินไป เพราะพ่อพิมพ์ดีดช้าเกินไป พ่อ...”

เปลี่ยนอีกเรื่องก็รำพันอีกเรื่อง เสมอภาคถอนหายใจ ไม่สนใจกับเสียงบ่นหงุงหงิงของผู้เป็นพ่อ เริ่มลงมือตักข้าวเสิร์ฟแทน

“อร่อย” คุณพ่อชิมไปซับน้ำตาไป

“ไม่เท่าไหร่หรอกครับ” เป็นหนึ่งถือคติ...กับผู้ใหญ่ต้องถ่อมตัวไว้ก่อน จะดูน่ารักน่าชัง

“ภาคน่ะ...ทำอาหารทีไร บ้านเกือบจะไฟใหม้ทุกที สุดท้ายก็ได้กินแต่อาหารสำเร็จรูป ไอ้พ่อจะลงมือทำเอง พ่อก็ทำไม่เป็นเหมือนกัน พ่อขอโทษนะ เพราะพ่อไม่ดีเอง...”

แล้วโต๊ะอาหารแสนอร่อยก็เจือเคล้าไปด้วยเสียงขอโทษของคุณพ่อยังหนุ่ม

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ขอโทษนะ พ่อเราแต่งนิยายมากไปจนอ่อนไหวน่ะ” เสมอภาคพูดระหว่างที่บีบน้ำยาล้างจานลงบนฟองน้ำ

เป็นหนึ่งที่นั่งอยู่อีกฝั่ง ของห้องครัวแอบมองร่างบางที่ล้างจานด้วยสมาธิสูงสุด “ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่...” ร่างสูงลุกจากที่นั่ง เดินเข้าประชิดร่างบาง ยื่นหน้าสบตากันอีกครั้ง “จำชื่อเราได้ยัง?”

เสมอภาควางจานลงในอ่างล้าง นิ้วชี้ยกขึ้นเกาแก้มตัวเองตามความเคยชิน โดยที่ลืมไปว่า ฟองน้ำยาล้างจานยังติดอยู่ที่ปลายนิ้ว เด็กหนุ่มใช้เวลาคิดไม่นานก็ยิ้มออกมา “เป็นหนึ่ง”

เป็นหนึ่งยิ้มตอบอย่างยินดี “ถูกต้อง”

เสมอภาคหันกลับไปล้างจานต่อ “เราน่ะหัวช้า เพื่อนเลยเบื่อที่จะคุยด้วย กว่าจะจำชื่อใครได้ก็ใช้เวลาตั้งนาน ขอโทษทีนะ ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากจำได้หรอกนะ เราน่ะกว่าจะได้เป็นเพื่อนกับใคร ต้องพยายามสุดๆเลยน่ะ เลยไม่ค่อยมีใครอยากเป็นเพื่อนด้วย”

แล้วก็ต้องหันหน้าขึ้นสบตา ร่างสูงอีกครั้งเมื่อมือใหญ่ตระกองแก้มทั้งสองข้างไว้ เป็นหนึ่งใช้นิ้วโป้งปาดฟองน้ำยาล้างจานที่เปื้อนแก้มออกให้ ก่อนจะพูดกระซิบเบาๆ “แต่ตอนนี้เราอยากเป็นเพื่อนกับนายนะ...แล้วเรื่องจำไม่ได้...เราจะช่วยให้ จำได้ละกัน...”

ว่าพลางโน้มตัวลง แนบริมฝีปากสัมผัสกับปากแดงอิ่มด้านล่าง ดูดซับความหอมหวานชั่วครู่ก่อนจะผละออก

“ทีนี้จำเราได้รึยัง”

เสมอภาคมองอย่างงงงวย ไม่เข้าใจว่าการกระทำเมื่อครู่จะทำให้จำได้ได้ยังไง แต่ยังไงตอนนี้เขาก็จำเป็นหนึ่งได้ “จำได้”

“แล้วพรุ่งนี้จะจำได้มั้ย?” เป็นหนึ่งถามเผื่ออนาคตตามประสาคนมองการณ์ไกล

“เอ้อ...” เสมอภาคหลบตา “เรา...เราไม่แน่ใจ”

เป็นหนึ่งยิ้มกริ่ม “ไม่เป็นไร...งั้นเรา” ว่าพลางแอบเล็มแก้มใสอีกครั้งหนึ่ง “เราจะพยายามทำให้จำได้ทุกวันละกัน”

...

...

...แล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เสมอภาคได้เพื่อนใหม่อย่างง่ายดาย...

...และเป็นครั้งแรกที่เป็นหนึ่งรู้จักกับคำว่า...พยายาม...

+++++++++++++++++++++++++++++++++
TBC

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 20-02-2011 17:00:13

อร๊างงงงง เป็นหนึ่งเจ้าเล่ห์อะ ภาคจ๋า กว่าหนูจะจำได้ขึ้นใจ โดนตาหนึ่งเค้ากินหมดตัวแน่เลย :o8:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 20-02-2011 17:34:20

อร๊ากกกก เป็นหนึ่งเจ้าเล่ห์นะยะหล่อน คิดจะทบทวนความจำน้องภาคทุกวันเลยสิท่า
น้องภาคก็เอ๋อได้ใจดีมาก คุณพ่อก็อ่อนไหวซ๊า เฮ้ออออ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: TanyaPuech ที่ 20-02-2011 17:41:46

:-[

เป็หนึ่งเจ้าเล่ห์มากกกก
ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมภาคเอ๋อเพราะพ่อก็เอ๋อนั้นเอง 5555

ตลกที่นู๋ภาคโดนจูบโดนหอมแก้มแล้วยังม่ะรู้ตัวอีก 55

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 20-02-2011 17:42:19

+1 ให้กับวิธีการทบทวนความจำของเป็นหนึ่งค่ะ 555

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-02-2011 17:55:54

เอ๋อเหรอมากๆเลยน้องภาค :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 20-02-2011 18:00:06

เป็นหนึ่งน่ารัก
:-[

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 20-02-2011 18:21:14

อร๊างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ น่ารักมากๆอ่านไปยิ้มไปสดใสจริงๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: lazewcielo ที่ 20-02-2011 18:25:30

โอ๊ย น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
รู้แล้วน้องภาคติดนิสัยใครมา
คุณพ่อนี่เอง แต่คุณพ่อนี่ฮากว่านะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 20-02-2011 19:26:22

o18เป็นหนึ่งจะเจ้าเล่ห์เกินไปแล้วนะ

ส่วนน้องภาคน่ารักใสซื่อซะ :impress2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: yayee2 ที่ 20-02-2011 19:42:13

หนูภาค ดูเอ๋อๆ แต่ เอ๋อแบบน่ารักๆน่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ทะเลหัวใจ ที่ 20-02-2011 20:16:48

น้องภาคน่ารักมากกกกกกกกกก

น้องแลดูสดใสไร้เดียงสา

แอร๊ยยย กว่าน้องจะจำนายหนึ่งได้ คงจะ... :z1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 20-02-2011 21:22:39

เป็นวิธีเตือนความจำ ที่ได้กำไรเห็นๆเลยตาเป็นหนึ่ง

คุณพ่อฮามาก

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ArCaNiNe ที่ 20-02-2011 22:01:40

เป็นเรื่องที่น่ารักมากเลยครับ
เหมือนตัวละครจะเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ในแต่ละตอน

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 20-02-2011 22:39:05

ชอบความมั่นใจของเป็นหนึ่งจะง โคตรจะมั่นเลย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: b27072010 ที่ 20-02-2011 22:45:56

รอลุ้นคู่นี้

เป็นหนึ่งต้องรออีกหน่อยนะ

เพราะว่าเสมอภาคเค้าช้ามาก

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: iwi ที่ 20-02-2011 22:52:28

ภาคเอ๋อมากอะ อ่าน ๆ ไป แล้วนึกถึงเรื่อง "50 first dates" ขึ้นมาซะงั้น

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 21-02-2011 22:34:44

ต้อนรับเรื่องใหม่ครับ

อ่านแล้วเป็นพล็อตเรื่องที่ไอเดียดีนะครับ ชื่อตัวละคร บุคคลิกตัวละคร น่ารักดี โดยเฉพาะภาค อ่านแล้วชอบมากๆเลย ทำให้ติดใจเรื่องละซะแล้ว

จะติดตามต่อไปนะครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: butajang ที่ 21-02-2011 22:47:12

กรี๊ดดด เเวะเข้ามาโฉบ เเต่ยังไม่ได้อ่านนะคะ เเค่อยากจะบอก รอนิยายเรื่องใหม่ของคุณลูกหมูมานานตั้งเเต่ไปอ่านเรื่องที่จบเเล้ว ดีใจที่มาลง อ่านเเล้วจะมาเมนท์นะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: bigbeeboom ที่ 21-02-2011 22:57:51

โฮ้ย น่ารักจริงจังเลยอ่ะ น้องภาค แต่ที่แน่ ตอนแรกฮา เป้นหนึ่งมากๆ มั่นใมาเต็มร้อย ฮ่าๆๆ

แต่ตอนนี้รู้สึกถึงรังสีความเจ้าเล่ห์ฉาบไปทั่วเป็นหนึ่งแล้วอ่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 21-02-2011 23:02:22

มาลงชื่อตามอ่านด้วยคนค่ะ :3123:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 21-02-2011 23:18:27

เป็นแฟนคุณลูกหมูค่ะ
แต่สารภาพตามตรงเลย ว่าเห็นชื่อครั้งแรกยังไม่กล้าเข้ามาอ่าน เพราะกลัวว่าคุณลูกหมูจะเขียนไม่จบอ่ะ
แต่ในที่สุดก็ต้านทานไม่ไหว เข้ามาอ่านจนได้
ฮากร๊ากเลย ชอบตรงที่โปรยหัวเรื่องด้วย topic sentence แล้วใส่รายละเอียดที่เนื้อเรื่อง แล้วมีสรุปตอนท้ายที่วกกลับไปที่ topic sentence อีก เก๋มากค่ะ นายเอกเอ๋อได้น่ารักมาก ไม่ได้แบ๊วแบบเฟคหรือยัดเยียด พ่อนายเอกก็ฮา ชอบตรงที่รำพึงรำพันทุกเรื่องนี่แหละ เหมือนอ่านการ์ตูนที่มีความเหนือจริงเล็กๆแต่สนุกค่ะ ขอบคุณคนโพสต์ด้วยค่ะ มาต่อเร็วๆนะคะ o13

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: #9 ที่ 21-02-2011 23:46:44

ฮาพ่อเสมอภาค
รำพึงรำพันมาก
:m20:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: love2y ที่ 22-02-2011 00:08:32

เรื่องนี้อ่้านจบไปล่ะ ชอบเสมอภาคเด็กเอ๋อน้อยๆของเค้า >_<
ปล. แต่คู่รักรุ่นใหญ่คลาสสิคมากกกกกกก >////<

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 22-02-2011 00:31:09

เอ๋อมากเลยนายเอก

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ณยฎา ที่ 22-02-2011 01:19:15

ง่ะ แพ้ทางเด็กหัวอ่อน ใสซื่อ อีกละ ต้องขอสมัครเป็นแม่ยกน้องภาคด้วยคนนนน
น่ารักไม่หวาดไม่ไหวเจงๆคนเนี้ยยยย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: DewHup ที่ 22-02-2011 01:24:16

ถ้าเสมอภาคยังจำไม่ได้ เป็นหนึ่งคงต้องรวบหัว

รวบหาง กินกลางตลอดตัว จริงๆเเล้วหล่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 22-02-2011 22:46:23

อุ๊ยๆๆๆ เรื่องของคุณลูกหมูนี่นา ปั้มไว้ก่อนเลย :L2:

คนโพสมาต่อเร็วๆน๊าาาาาาา คนเขียนก็อย่าดองนานๆน๊าาาาาาาา

:กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: dea ที่ 22-02-2011 23:03:54

เพิ่งตามมาอ่านนน

อ่านตอนแรกปุ๊บหลงรักเสมอภาคเลย น่ารักมากกก

รอตอนต่อไปอยู่นะจ๊ะ : :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 23-02-2011 02:37:18

ถามหน่อยนะคะ คุณ playCardPlaYBoy เอาเรื่องนี้มาโพสที่เล้า
ได้ขออนุญาตคุณลูกหมูเจ้าของเรื่องแล้วหรือยังคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 23-02-2011 03:12:59

อ้างจาก: aorpp ที่ 23-02-2011 02:37:18

ถามหน่อยนะคะ คุณ playCardPlaYBoy เอาเรื่องนี้มาโพสที่เล้า
ได้ขออนุญาตคุณลูกหมูเจ้าของเรื่องแล้วหรือยังคะ

เห็นที่Reply #3 ว่าฃอมาแล้วนะคะ ยังไงรอเจ้าตัวมาซี้แจงอีกที

และรอตอนต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 23-02-2011 03:50:51

น่ารักมาก น่ารักมากๆ น่ารักมากที่สุด !!!!
เสมอภาคน่ารักมากจริงๆค่ะ
ชอบจังเลยนะ ^^
นายเป็นหนึ่งต้องพยายามเยอะๆนะ รู้มั้ย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหม
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 23-02-2011 07:28:32

รออยู่นะคะ มาเร็วๆน้า
ปล. เอาให้เคลียร์นะคะว่าขอคุณลูกหมูมาแล้วจริงๆ ไม่อยากให้มีปัญหานะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 23-02-2011 11:18:15

อ้างจาก: samsoon@doll ที่ 23-02-2011 03:12:59

เห็นที่Reply #3 ว่าฃอมาแล้วนะคะ ยังไงรอเจ้าตัวมาซี้แจงอีกที

และรอตอนต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ขอบคุณค่ะ จะได้สบายใจ :pig4:
เพราะก่อนหน้านี้คุณลูกหมูก็ถูกคนอื่นลอกนิยายเอาไปรวมเล่มขาย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: jaaeyboy ที่ 23-02-2011 13:09:25

้เห็นชื่อคนแต่ง รีบเข้ามาอ่านเลย

น้องภาค ทำไมเอ๋อได้ใจขนาดนั้นเนี่ย

กว่าจะจำเป็นหนึ่งได้ มีหวังปากช้ำหมดแล้ว

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: dolphins ที่ 23-02-2011 13:35:43

นายเอกน่ารักดี เอ๋อได้ใจสุดๆ...

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: kikipanda ที่ 23-02-2011 14:33:53

เป็นการเตือนความทรงจำที่ได้กำไรทั้งขึ้นทั้งล่องจริงนะ น้องเป็นหนึ่ง 55+

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 23-02-2011 21:40:47

คู่นี้น่ารักมาก มีอะไรใหม่ ๆ เกิดขึ้นในชีวิตพร้อม ๆ กันเสมอเลย ^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 24-02-2011 20:59:23

ภาคเอ๋อได้ใจ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: taem2love ที่ 24-02-2011 21:36:06

กดเข้ามาเพราะคนโพสกับคนแต่งที่ชื่อนี้การันตีถึงความสนุก ไว้อ่านแล้วมาเม้นใหม่น้า

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหม
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 25-02-2011 14:27:58

มาติดตามอ่านนิยายของคุณลูกหมูด้วยอีกคนนะคะ
ยังตามไปอ่านเรื่องอื่นๆมาด้วย ยิ่งคิดถึงคุณลูกหมูเข้าไปใหญ่

ขอบคุณ คุณ playCardPlaYBoy ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: tarkung ที่ 02-03-2011 15:33:04

รอตอนใหม่อยู่นะครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: NONSENSE ที่ 03-03-2011 10:56:49

น่ารักอ่าา

ภาคน่ารักม๊ากกก เอ๋อสุดๆ

อะไรที่หนึ่งไม่เคยได้ทำก็ต้องทุกอย่างเมื่ออยู่กับภาค เหอๆ

แต่หนึ่งก็ได้กำไรตลอด เอิ๊กๆ

อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ

รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
:L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 03-03-2011 11:02:32

เฝ้ารอค่ะ อยากอ่านอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 03-03-2011 12:28:41

อ่านแล้วรักเลยค่ะ คุณลูกหมู

รออ่านนะค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 03-03-2011 22:13:56

รอติดตามตอนต่อไป :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 08-03-2011 07:54:50

ลูกหมูเองค่ะ

คือ...เรื่องนี้ ผู้โพสท์อาจจะโพสท์ด้วยความหวังดี แต่จริงๆแล้วผู้โพสท์ได้โพสท์ก่อนที่ลูกหมูจะยินยอม
คือเดิมไม่ได้ตั้งใจจะเอาเรื่องนี้มาโพสท์น่ะค่ะ เนื่องจากรวมเล่มไปแล้ว
ได้ติดต่อผู้โพสท์ไปเป็นการส่วนตัวแล้ว แต่ยังไม่ได้รับข้อความตอบกลับมาสักที

...ไหนๆก็ไหนๆ...ก็ดีใจที่หลายๆคนชอบค่ะ
ลูกหมูจะโพสท์ให้อ่านต่อก็แล้วกัน

หากผู้โพสท์เดิมกลับมาแล้ว...จะช่วยโพสท์ต่อก็ไม่ว่ากัน

ปล. จะไม่พิมพ์รวมเล่มอีกแล้วนะคะ
ปล.2 ส่วนเรื่อง รัก...ทำนายไม่ได้ ที่ผู้โพสท์คนเดียวกันนี้ตั้งกระทู้ใหม่ ...สรุปว่าเป็นเรื่องเดิมที่อยู่ในส่วนของ นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ ค่ะ ไม่ได้รีไรท์แต่อย่างใด (ช่วงนี้ก็พยายามมาต่อแล้วล่ะ แต่ยังไม่จบ)
ปล.3 ลูกหมูไม่สามารถแก้หัวข้อกระทู้นี้ได้ ดังนั้นหัวข้อกระทู้ก็จะเป็นตอนที่ 4 ต่อไป จนกว่าเจ้าของกระทู้จะมาแก้นะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 08-03-2011 07:58:30

-5-

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
เสมอภาคเป็นคนทำอะไรเชื่องช้า
เขาคิดอยู่เสมอว่า ความเชื่องช้าเงอะงะของเขา ทำให้คนอื่นลำบาก
...จนเสมอภาคไม่กล้าที่จะคิดรบกวนใคร...

...

“ภาค ยังไม่เสร็จอีกเหรอ?” เมย์กับจูนฝ่าคลื่นฝูงชนที่หลั่งไหลออกจากห้องเรียนหลังกริ่งเลิกเรียนดัง หวังจะได้เห็นเพื่อนหนุ่มตัวน้อยของพวกเธอเก็บกระเป๋าอย่างเชื่องช้าเหมือนทุกวัน แต่สิ่งที่ได้เห็นกลับกลายเป็น...เสมอภาคกำลังถือไม้กวาด กวาดพื้นห้องเรียนด้านหลังอยู่

“ทำเวรอีกแล้วเหรอ เมื่อวานเพิ่งทำไปนี่นา” เมย์ขมวดคิ้วมุ่น

“พวกผู้ชายใช้ให้ทำอีกแล้วใช่มั้ย ทำอย่างนี้ใช้ได้ที่ไหน เวรใครใครก็ทำซี่!” จูนโวยวายเสียงแหลม หันไปจะจัดการกับหมู่ทะโมนที่ข่มเหงเพื่อนเธอ ก็ต้องพบกับห้องว่างเปล่า... “หนีเร็วชะมัด!!” เธอบ่นปอดแปด

“เมย์กับจูนไปกันก่อนเลยก็ได้ วันนี้มีเรียนไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวจะไปเรียนสายนะ” เสมอภาคค่อยๆโกยเศษผงใส่ที่ตักผง หันมาพูดอย่างเกรงใจ...เมย์กับจูนเรียนพิเศษคอร์สเตรียมเอ็น ย่อมเรียนเยอะกว่าเสมอภาคเป็นธรรมดา เขาจะคอยรั้งเพื่อนทั้งสองให้เสียเวลาได้ยังไง

“ไม่ต้องมาพูดอย่างนี้เลย!” เมย์แย่งไม้กวาดจากมือบางไป จัดการกวาดพื้นอย่างรวดเร็ว

“วันนี้พ่อไม่อยู่บ้านใช่มั้ย ถ้าไม่กินข้าวกับพวกเรา นายจะไปกินกับใคร” จูนตะโกนจากอีกมุมห้อง มือก็กระชากหน้าต่างปิดดังปัง! ปัง!

“แต่ว่า...เดี๋ยวเมย์กับจูนจะไปเรียนสาย”

เสมอภาคกระโดดเหยงเมื่อไม้กวาดจากมือเมย์เหวี่ยงเข้าก้นอย่างจัง “ไปเก็บของเดี๋ยวนี้นะ! ไม่งั้นไม่รอจริงๆด้วย”

“ให้มันรู้ไปสิ ว่าทำเวรสามคนมันจะเสียเวลาขนาดไปเรียนสาย” จูนที่ปิดหน้าต่างห้องเสร็จแล้ว จัดการลบกระดานต่ออย่างว่องไว

เสมอภาคมองเพื่อนสาวทั้งสองอย่างซาบซึ้ง...เมย์กับจูนเป็นอย่างนี้เสมอ มักจะช่วยเหลือเขาโดยที่เขาไม่เคยเป็นฝ่ายขอ จนบางครั้งยังรู้สึกผิดไม่ได้ ว่าตัวเองจะทำให้เพื่อนทั้งสองต้องลำบาก “ขอโท...” เสมอภาคพูดยังไม่ทันจบ ก็ต้องชะงักกึกเพราะเด็กสาวทั้งสองตวัดสายตาคมปลาบจ้องมองราวกับจะจับกินหัว เขานิ่งไปสักพักก่อนจะนึกถึงคำพูดที่ควรจะพูดได้

“...ขอบคุณ...” เสมอภาคออกเสียงอ่อยๆ แล้วก็หลับตาปี๋เมื่อสองมือบางของเพื่อนสาวร่วมแรงแข็งขันขยี้หัวเขาจนผมกระดกไม่เป็นทรง

เมย์กับจูนมักจะพูดกับเขาเสมอ ว่าเพื่อนกันต้องหัดรู้จักขอร้องกันบ้าง...การเกรงใจกันเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าเอาแต่เกรงใจอยู่อย่างเดียวไม่กล้าขอร้อง ก็ไม่สามารถเรียกว่าเป็นเพื่อนกันได้อย่างเต็มปากหรอก

...เสมอภาคไม่เคยกล้าคิดจะรบกวนใคร...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
เป็นหนึ่งคล่องแคล่วว่องไว
เวลาทุกวินาทีของเขามีค่า
...จนไม่มีใครกล้ารบกวน...
...

“วันนี้เราไม่อยู่ทำเวรนะ” เป็นหนึ่งพูดหลังจากยัดของลงกระเป๋าเป็นที่เรียบร้อย...เสร็จก่อนกริ่งเลิกเรียนจะดังเสียอีก

“รีบไปไหนวะ?” ไก่ที่นั่งอยู่ด้านหน้าหันหลังกลับมาถาม

“ไปตลาด” เด็กหนุ่มผู้เป็นที่หนึ่งตอบสั้นๆก่อนจะเผ่นแผล็วออกจากห้องอย่างรวดเร็ว ฝากธุระของเด็กมัธยมปลายไว้ให้เพื่อนๆจัดการต่อ

เม่นชะเง้อมองออกนอกหน้าต่าง เห็นหลังผู้เป็นเพื่อนวิ่งขึ้นรถส่วนตัวที่มาจอดรอรับอยู่ไวๆ

“เฮ้ย” เขากวักมือเรียกเพื่อนเขียดให้มามองด้วยกัน เรียกเขียดเขียดก็มา ทั้งสองเกาะขอบหน้าต่างมองดูเพื่อนเงียบๆ ก่อนที่เขียดจะหันไปหาเม่น ปั้นหน้าตั้งคำถาม...เรียกกรูมาดูอะไรฟะ?

“ไอ้หนึ่งมันรีบขนาดโดดเวรไปจ่ายตลาดเลยเหรอวะ?” เม่นถามพาซื่อ แล้วหัวก็โดนตบคว่ำโขกขอบหน้าต่าง จากมือเพื่อนๆที่น่ารักทั้งสอง

“เวร!” ไก่พูดคำเดียวสั้นๆ โปะแปรงลบกระดานลงบนขอบหน้าต่างจนฝุ่นชอล์กฟุ้งกระจาย

“ตลาดหุ้นเว้ย” เขียดก็ช่วยตอบสั้นๆอีกประโยค ก่อนที่ทั้งสามจะหันไปมองรถยุโรปสีดำทะมึนที่ออกตัวไปจากที่จอดอย่างรวดเร็ว

“ไอ้หนึ่งโดดเวรอีกแล้ว” เหล่าเพื่อนทั้งสามพูดอย่างปลงๆ...แต่ใครกล้าขวางเป็นหนึ่งบ้างล่ะ?

...ไม่มีใครกล้ารบกวนเป็นหนึ่งหรอก...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ครืน!

เสียงฟ้าร้องกระหึ่มเป็นเวลาเดียวกับที่ลมพายุกระโชกแรง เสมอภาคเหลียวมองท้องฟ้าอย่างเป็นกังวล... “จะตกก่อนถึงบ้านมั้ยเนี่ย”

เด็กหนุ่มถอนหายใจ กระชับเป้ที่หลังแน่นก่อนจะรีบจ้ำเท้ากลับบ้าน...ยังเหลืออีกตั้งครึ่งทาง

“ยังดีที่เมย์กับจูนเข้าห้องเรียนไปแล้ว ไม่อย่างนั้นไปเรียนสายแน่เลย” ...อย่างน้อยเสมอภาคก็เบาใจ ว่าเพื่อนที่น่ารักทั้งสองไม่ต้องเปียกฝนหรือขาดเรียน ลำพังตัวเขาฝนตกก็แค่หลบก็พอแล้ว

แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้เก็บผ้าที่ตากไว้เลย ถ้าฝนตกลงมา พรุ่งนี้เขาคงไม่มีเสื้อใส่ไปโรงเรียน เด็กหนุ่มยิ่งสาวเท้าเร็วกว่าเดิม มุ่งหน้ากลับบ้านอย่างเป็นกังวล แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว ฝนเม็ดเป้งหยดใส่ใบหน้าใสจนรู้สึกเจ็บ ยังไม่ทันได้ตั้งตัว เม็ดต่อๆไปก็กระหน่ำสาดรดจนเสมอภาคต้องวิ่งหาที่หลบ

...ยังโชคดีที่มีตู้โทรศัพท์อยู่แถวๆนั้น...

เสมอภาคมองท้องฟ้าอย่างไม่สบายใจ ถ้าเขาตากฝนวิ่งกลับบ้านไปตอนนี้ หนังสือเรียนที่อยู่ในเป้ข้างหลังก็จะเปียกหมด แต่ถ้าเขานั่งรอจนกว่าฝนจะหยุด พรุ่งนี้เขาก็จะไม่มีเสื้อใส่ไปโรงเรียน

เด็กหนุ่มวางเป้ลงกับพื้น ค้นหาผ้าขนหนูสำหรับเช็ดเหงื่อในวิชาพละ เมื่อค้นเจอก็ดึงออกมา แล้วก็ต้องอุทานออกมาคำหนึ่งเพราะสมุดจดที่วางทับผ้าขนหนูอยู่ถูกลากกระเด็นออกมาด้วย มันตกลงบนพื้นก่อนที่หน้ากระดาษจะพลิกรัวตามแรงลมฝนด้านนอก มือบางรีบคว้าตะครุบก่อนที่สมุดทั้งเล่มจะถูกพัดปลิวออกไปนอกตู้โทรศัพท์

“เฮ้อ” ร่างบางถอนหายใจอย่างโล่งอก...สมุดจดถูกจับมั่นเสียที เมื่อมองลงเพื่อตรวจเช็คความเสียหาย ก็ต้องขมวดคิ้วคิดอยู่ครู่หนึ่ง

บนหนังสือมีลายมือสวยงามเขียนเอาไว้ด้านล่างเหล่าศัพท์ภาษาอังกฤษว่า...

..เป็นหนึ่ง...

...ตามด้วยตัวเลขเก้าตัว ภาษาอังกฤษอีกหนึ่งบรรทัด...

เสมอภาคนึก นึก แล้วก็นึก

เขาจำชื่อเป็นหนึ่งได้...คนแปลกๆที่แวะมาบ้านเขาทุกวันเกือบสองสัปดาห์ แวะมาแค่ 5 นาที เพื่อถามเขาว่า ‘จำชื่อเราได้รึเปล่า?’

คิ้วเรียวขมวดมุ่นอยู่สักพักก็คลายออก เสมอภาคหวนนึกไปถึงคำพูดในห้องเรียนพิเศษ นึกถึงภาพเด็กหนุ่มหน้าตาดีใส่แว่นที่ส่งสมุดจดคืนเขาหลังจากยึดไปครองเกือบชั่วโมง

‘เบอร์โทรกับอีเมล์เราไง’

เด็กหนุ่มนึกไปถึงวันที่ได้เพื่อนใหม่...

‘...เราชื่อเป็นหนึ่ง...’

‘...เราอยากเป็นเพื่อนกับนายนะ...’

...เป็นหนึ่งคือเพื่อนใหม่ของเขา...

เสมอภาคคว้าหูโทรศัพท์ขึ้น ล้วงกระเป๋าหยอดเหรียญลงในตู้โทรศัพท์ ตั้งใจจะโทรเรียกเพื่อนใหม่ ตั้งใจจะขอร้องให้มารับเขาที่นี่ นิ้วเรียวกดแป้นตัวเลขไปได้หกตัว พลันหยุดชะงักอยู่กับที่

...ถ้าเขาขอให้เป็นหนึ่งมารับ เป็นหนึ่งจะยอมตากฝนมารับเขาเหรอ?...

...แล้วถ้าเป็นหนึ่งยอมตากฝนมารับเขา เป็นหนึ่งก็ต้องเปียก ต้องลำบากเพราะเขา อย่างนี้ดีแล้วเหรอ?...

...แต่ถ้ากลับบ้านหลังฝนตก เสื้อก็จะไม่แห้ง ไปเรียนพรุ่งนี้ไม่ได้ เมย์กับจูนก็จะเป็นห่วงเขา เมย์กับจูนจะลำบากเพราะเขา...

ยังแก้สมการไม่ออกดี ประตูตู้โทรศัพท์สาธารณะก็พลันเปิดออกแรง ลมกระโชกเข้ามาด้านใน เป็นเวลาเดียวกับที่แขนบางถูกกระชากให้ออกวิ่งไปด้านนอก เข้าไปยังรถยุโรปสีดำขลับที่จอดอยู่ใกล้ๆ

...
...

“หนาวรึเปล่า?” เป็นหนึ่งคว้าผ้าขนหนูที่คนขับรถส่งมาให้ เช็ดใบหน้าขาวซีดอย่างเป็นห่วง มองเสมอภาคที่นั่งปากสั่นอย่างไม่สบายใจ

“น...นิดหน่อย” เสมอภาคพูดพลางทำท่าจะเปิดประตูรถออกไปข้างนอกอีกรอบ จนเป็นหนึ่งต้องจับให้หยุดเอาไว้

“จะออกไปอีกทำไม ข้างนอกฝนตก” ร่างสูงดุพลางส่งสัญญาณให้คนขับรถออกรถทันที

“ตัวเราเปียก เดี๋ยวจะทำรถนายเปียก” เสมอภาคพูดอย่างไม่สบายใจ นั่งบนเบาะรถยนต์เพียงแค่หมิ่นเหม่ แล้วก็ต้องอุทานออกมาคำหนึ่งเมื่อโดนมือใหญ่ทั้งสองข้างผลักให้นั่งพิงพนักอย่างเต็มหลัง

“รถเปียกเช็ดแป๊บเดียวก็หาย นายเป็นหวัดกี่วันกว่าจะหายล่ะ?” น้ำเสียงราวกับกำลังดุน้องน้อยอยู่ก็ไม่ปาน พลางเป็นหนึ่งก็เหลือบไปเจอสมุดจดที่โชว์เบอร์โทรมือถือตัวเองหราอยู่ในมือเสมอภาค “แล้วทำไมไม่โทรเรียกให้มารับ?”

เสมอภาคอ้อมแอ้ม “เรา...เรากลัวจะรบกวนนาย”

แล้วบ่าที่สั่นเทาก็ถูกร่างสูงรวบกอดไว้ ส่งถ่ายความอบอุ่นถึงกันและกัน เสมอภาคได้ยินเสียงกระซิบอยู่ข้างๆหู “ไม่รบกวนกันจะเรียกว่าเพื่อนได้ยังไง เราเคยบอกแล้ว ว่าเราอยากเป็นเพื่อนกับนาย”

ร่างบางอึกอักพูดอะไรไม่ออก...เขาก็ยังคงไม่กล้าคิดรบกวนใครอยู่ดี...

+++++++++++++++++++++++++++++++++

เมื่อรถแล่นมาจอดถึงหน้าบ้านได้ เด็กหนุ่มทั้งสองก็รีบกางร่ม วิ่งเข้าตัวบ้านทันที สิ่งแรกที่เสมอภาคทำหลังจากเข้ามาในบ้านได้ก็คือ เก็บเสื้อผ้าที่ตากไว้เข้ามาแขวนในบ้าน เปิดพัดลมให้แรงที่สุดเพื่อเป่าให้แห้ง หลังจากนั้นเด็กหนุ่มก็วิ่งเข้าห้องนอน ค้นผ้าขนหนูในตู้ วิ่งกลับลงมายื่นให้เพื่อนใหม่ที่ยืนรออยู่ด้านล่าง

“จริงสิ...ต้องเอาเสื้อมาให้เปลี่ยนด้วย” เสมอภาคนึกขึ้นได้ กำลังจะวิ่งขึ้นห้องอีกครั้ง มือก็ถูกฉุดรั้งเอาไว้ซะก่อน

“นายน่าจะต้องเปลี่ยนเสื้อก่อน” เป็นหนึ่งมองสภาพเปียกมะล่อกมะแล่กของเสมอภาคอย่างเป็นห่วง พยายามเบนสายตาจากสีเนื้ออ่อนๆที่เสื้อนักเรียนเปียกๆไม่สามารถบดบังได้

“แต่นายก็เปียก” เสมอภาคขมวดคิ้ว ยังไม่ทันได้เถียงต่อ ก็ถูกลากเข้าห้องน้ำเสียก่อน น้ำอุ่นจัดเปิดรดลงบนตัว เสื้อนักเรียนถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว เมื่อปาดน้ำออกจากตาได้ ก็พบว่าอยู่คนเดียวในห้องอาบน้ำแล้ว

...

...

“เฮ้อ!” เป็นหนึ่งยืนถอนหายใจ หลับตาพิงประตูห้องน้ำ พลางบอกตัวเองว่า...อดทนไว้ อดทนไว้

ความสัมพันธ์ที่เร็วเกินไปจะไม่มั่นคง พังทลายลงได้ง่ายดาย เป็นหนึ่งรู้ดี เขาไม่คิดจะเร่งเร้าเสมอภาค เขาตั้งใจจะเริ่มจากความเป็นเพื่อน ความไว้ใจ ความเชื่อมั่นกันเสียก่อน...ความเป็นผู้ใหญ่ในตัวเขาบอกไว้อย่างนี้...

แต่ความเป็นเด็กหนุ่มคึกคะนอง ความโลดโผน สัญชาติญาณมันกลับเร่งเร้าให้ทำอีกอย่างหนึ่ง เมื่อได้เห็นผิวสีขาวๆ บ่าบางที่สั่นน้อยๆ กับดวงตากลมโตที่มองเขาอย่างไร้ความเคลือบแคลงสงสัย

“อดทน อดทน”

เป็นหนี่งบอกกับตัวเองอย่างนั้นซ้ำๆ...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

เมื่อเสมอภาคอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว สิ่งที่เขาสามารถทำให้เพื่อนได้คือการจัดเสื้อผ้าชุดใหม่วางไว้หน้าห้องน้ำระหว่างที่เป็นหนึ่งเข้าไปอาบน้ำ ต้มน้ำร้อนเพื่อชงเป็นเครื่องดื่มให้ความอบอุ่นแก่ตัวเองและผู้เป็นเพื่อน

...เพื่อน...

เสมอภาคมองเหม่อ หวนนึกถึงสิ่งที่เมย์กับจูนคอยพร่ำพูดให้เขาเข้าใจ

‘เพื่อนกันน่ะ ไม่ใช่ว่าเราจะต้องเป็นฝ่ายให้ฝ่ายเดียว’ เมย์กอดอกหลับตา พูดเออออกับตัวเอง

‘ใช่...เพื่อนกันเค้าไม่มานั่งคิดเล็กคิดน้อยหรอก ว่าอีกฝ่ายจะต้องลำบากอย่างงู้นอย่างงี้’ จูนพยักหน้ารับเป็นลูกคู่

‘ฟังนะภาค ที่พวกเราอยากจะบอกก็คือ นายน่ะ หัดลดความเกรงใจลงซะบ้างได้มั้ยยะ?’

เสมอภาคฟังข้อความทำนองนี้มาหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยเอามาคิดจริงจังเสียที

เขายังจำได้ สมัยเด็กๆ เด็กหญิงทั้งสองต้องทะเลาะต่อยตีกับเพื่อนผู้ชายในห้อง เพียงเพราะเขาเป็นต้นเหตุ คุณแม่ของเมย์กับจูนต้องแวะพาเขามาส่งที่บ้านทุกเย็น เพราะพ่องานยุ่งจนไม่มีเวลาออกมารับลูกชาย เสมอภาครู้สึกดีใจที่มีทั้งสองเป็นเพื่อนสนิท...แต่...“...แค่เป็นเพื่อนกับเรา ก็ลำบากแล้ว” ร่างบางพึมพำออกมาเบาๆ

ทันใดนั้นก็รู้สึกถึงอ้อมแขนอบอุ่นที่กอดเขาซ้อนจากด้านหลัง เสียงทุ้มนุ่มของเพื่อนใหม่ดังขึ้นเบาๆข้างหู “ไม่ลำบากเพราะเพื่อน จะให้ไปลำบากเพราะใครกันล่ะ?”

“แต่ว่า...”

“นายน่ะ เกรงใจคนอื่นมากเกินไป คิดถึงแต่คนอื่นมากเกินไป...” มือใหญ่พลิกตัวร่างบางให้หันกลับมาเผชิญหน้า เชิดคางอีกฝ่ายให้มองลึกเข้าไปในนัยตากันและกัน “...คิดถึงตัวเองน้อยเกินไป...”

เสมอภาคอึกอัก เขาไม่รู้จะตอบอย่างไรดี เขาเป็นอย่างนี้มานานแล้วนี่นา

พลันไฟเพดานที่เปิดอยู่ก็กระพริบสองสามที ก่อนจะดับลงพร้อมกับเสียงฟ้าลั่นครืนคราน

ตั้งแต่เด็กมา เสมอภาคแพ้มาแล้วหลายอย่าง และสิ่งที่เด็กหนุ่มแพ้อย่างยิ่งยวดก็คือ ความมืด

เขาจำไม่ได้หรอกว่าทำไมถึงกลัว...อาจจะเป็นเพราะว่าเขาเคยถูกทิ้งอยู่บ้านคนเดียวในความมืดมาก่อนตอนเด็กๆก็เป็นได้...อาจจะเป็นเพราะว่าความมืดทำให้รู้สึกไม่ปลอดภัยก็เป็นได้ เขารู้แต่ว่า ตั้งแต่จำความได้ เขาก็นอนท่ามกลางแสงสว่างของไฟดวงน้อยข้างเตียงนอนเสมอมา ทุกที่ที่เขาอยู่จะไม่มีความมืด...หรือหากมีความมืด ก็จะมีคนอยู่ข้างเขาตลอดเวลา...

เสมอภาคเงยหน้าหันมองรอบห้อง ทุกอย่างดำทะมึน เห็นเพียงเครื่องเรือนสะท้อนแสงฟ้าแล่บชั่วแวบเดียวเท่านั้น

...ถ้าเป็นหนึ่งกลับไปตอนนี้...

...ถ้าเขาอยู่คนเดียวตอนนี้...

เด็กหนุ่มส่ายหน้าให้ตัวเอง...เป็นหนึ่งจะมาอยู่ในที่มืดๆ จะมาลำบากเพราะเขาได้อย่างไร...

...

.....

‘เพื่อนกันน่ะ ไม่ใช่ว่าเราจะต้องเป็นฝ่ายให้ฝ่ายเดียว’

‘เพื่อนกันเค้าไม่มานั่งคิดเล็กคิดน้อยหรอก ว่าอีกฝ่ายจะต้องลำบากอย่างงู้นอย่างงี้’

‘ไม่ลำบากเพราะเพื่อน จะให้ไปลำบากเพราะใครกันล่ะ?’

...เขารบกวนได้จริงๆเหรอ...เพื่อนที่กอดเขาอยู่ตอนนี้จะยอมลำบากเพื่อเขาเหรอ?...

เสมอภาคเงยหน้าขึ้น เพ่งตามองหน้าเพื่อนใหม่ มองยังไงก็มองไม่เห็น พลันก็ต้องหลับตาปี๋ รู้สึกถึงแรงบี้เบาๆที่จมูกของตัวเอง กับเสียงถามอย่างสบายใจของเป็นหนึ่ง

“อยากพูดอะไรรึเปล่า?”

...เขารบกวนได้ใช่มั้ย?...

บรรยากาศเงียบเชียบไปนานพอควร ก่อนที่เสมอภาคจะถามอย่างไม่มั่นใจ

“...คืนนี้...อยู่กับเราได้มั้ย?...”

อ้อมแขนที่กอดเขาอยู่แน่นกระชับกว่าเดิม ได้ยินเสียงหัวเราะขำๆ...เสมอภาคไม่เข้าใจว่าเป็นหนึ่งขำอะไร แต่สิ่งที่ทำให้เขาสบายใจคือคำตอบที่ตามมาต่างหาก

เป็นหนึ่งตอบเบาๆ

“...ด้วยความยินดี...”

...

...

...แล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เสมอภาคกล้ารบกวนคนอื่น...

...และเป็นครั้งแรกที่ใครสักคน กล้ารบกวนเป็นหนึ่ง...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++
TBC
:bye2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 08-03-2011 08:25:01

น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
เสมอภาคจ๋าเด็กน้อยมากมาย ขี้เกรงใจไปไหนคะลูก

ส่วนคุณเป็นหนึ่ง คุณสุโก้ยค่ะ วางแผนพรักพร้อมกันเลยทีเดียว :impress2:

ขอบคุณนะคะคุณลูกหมู

ปล.ปลื้มน้องเมย์น้องจูนมาก ก็เป็นเพื่อนกันนี่เนอะ ไม่ให้ลำบากเพราะเพื่อนจะให้ลำบากเพราะใครล่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 08-03-2011 08:49:28

อร๊างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้น่ารักมาก

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 08-03-2011 09:21:30

ดีใจที่คุณลูกหมูมาโพสเองค่ะ
แต่ว่าอยากขอให้คุณลูกหมูตั้งกระทู้ใหม่ดีกว่ารึเป่าคะ
แล้วก็โพสใหม่ตั้งแต่เริ่มต้น
เพราะเพิ่งเริ่มได้ไม่กี่ตอนเอง
จะได้แก้ไขหัวข้อกระทู้ได้เองด้วย
แล้วกระทู้นี้ก็ขอให้ท่านแอดมินลบไป
เพราะเป็นการโพสโดยไม่ได้ขออนุญาต

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: tawanjantra ที่ 08-03-2011 11:55:40

กีสสสสสสสสสสสสสสสสส
เป็นหนึ่งสุดโค่ยมาก เสมอภาคก็เอ๋อๆน่ารักๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 10-03-2011 08:44:41

ต่อค่ะ

-6-

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
ด้วยความที่เป็นหนึ่งเป็นคนฉลาด
เขาจึงรู้ทันคนรอบด้านเสมอ
...ไม่มีใครโกหกเป็นหนึ่งได้...

..

...

“คุณหนึ่งอยู่ที่ไหนคะ?” เสียงกระวนกระวายของพี่เลี้ยงดังมาตามสัญญาณโทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุด

แต่เป็นหนึ่งก็ไม่ได้แสดงท่าทีเดือดร้อนเท่าไหร่นัก เขายังคงนั่งอังโกโก้ร้อนที่เสมอภาคชงให้อย่างดื่มด่ำ พลางตอบเนิบๆเย็นใจ “อยู่บ้านเพื่อน วันนี้หนึ่งไม่กลับบ้านนะ เดี๋ยวให้โจกลับไปก่อนเลย พรุ่งนี้ค่อยมารับ” โจหมายถึงคนขับรถที่ยังนั่งรอนายน้อยอยู่หน้าบ้าน

“ค...ค่ะ...” เสียงลังเลใจปลายสายทำให้เป็นหนึ่งเอะใจ

“ที่บ้านมีเรื่องหรือไง?”

พี่เลี้ยงเงียบไป จนเป็นหนึ่งต้องพูดเสียงคาดคั้น “ป้าดา...”

“...คุณผู้ชายโทรมาค่ะ”

“พ่อน่ะเหรอ?” เป็นหนึ่งขมวดคิ้ว พ่อของเขาทำงานอยู่อเมริกา นานทีปีหนจะโทรมาสักที...แสดงว่าคงจะมีอะไรสินะ

“ก็แค่โทรมาถามสารทุกข์สุขดิบน่ะค่ะ” ป้าดาละล่ำละลัก

...เป็นหนึ่งจำได้...พ่อเคยเปรยกับเขาเมื่อเดือนที่แล้ว อยากให้เขาไปเรียนต่อที่อเมริกา เด็กหนุ่มใช้เวลาประมวลผลเพียงครู่เดียวก็ถามกลับเสียงเรียบ “พ่อให้ป้าดาแอบเตรียมหลักฐานของหนึ่งใช่มั้ย?”

“ค...ค่ะ” ป้าดาตอบเสียงอ่อย...คุณท่านให้แอบเตรียมเอกสารสำหรับเดินทางของเด็กหนุ่มจริงๆ เนื่องจากคุณชายน้อยของหล่อนปฏิเสธที่จะไปเรียนต่อ คุณท่านจึงกะใช้วิธีมัดมือชก เปรี้ยงเดียวข้ามน้ำข้ามทะเลไปอยู่ต่างแดนเสียเลย

“ป้าดาไม่ต้องเตรียม พรุ่งนี้หนึ่งจะคุยกับพ่อเอง” เป็นหนึ่งพูดก่อนจะวางสายโดยไม่รอคำตอบจากอีกฟากหนึ่ง

...ไม่มีใครโกหกเป็นหนึ่งได้...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
เสมอภาครู้ตัวเองดี ว่าเขาเป็นคนหัวช้า
เขามักจะตามคนรอบด้านไม่ค่อยทัน
...เสมอภาคจึงรู้ตัวดีว่า ไม่ควรโกหกใคร...

“ไม่เป็นอะไรใช่มั้ยลูก? ที่บ้านเราฝนตกรึเปล่า? พ่อขอโทษที่ต้องมางานไกลบ้านนะ” คุณพ่อพูดเสียงเครือราวกับกำลังสะอึกสะอื้นอยู่

“ก็...ฝนตกหนัก ไฟดับ” เสมอภาคพูดตามตรง แล้วก็ต้องยกหูฟังออกห่างหูไปหนึ่งเมตร เมื่อเสียงคร่ำครวญขยับขยายถึงขีดสุด

“โฮ~!!! พ...พ่อจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้ พ่อขอโทษที่ต้องทิ้งลูกอยู่คนเดียว พ่อขอโทษที่ไม่ได้พาลูกมาด้วย!!!” ตามด้วยเสียงยื้อยุดฉุดกระชากที่ปลายสาย เด็กหนุ่มเดาว่าผู้ดูแลของพ่อคงจะต้องออกแรงกันน่าดู เดาได้จากเสียงตะโกนโหวกเหวกลอดมาให้ได้ยิน...คุณจะกลับไปได้ยังไง นี่มันอเมริกานะครับ!...

เด็กหนุ่มรอจนเสียงเริ่มสงบ เหลือเพียงเสียงกระซิกของคุณพ่อ จึงค่อยพูดออกไป “พ่อไม่ต้องห่วงภาคหรอก ภาคอยู่คนเดียวได้”

พูดยังไม่จบประโยคดี คุณพ่อก็สวนกลับเสียงดัง “ไม่จริง!! ภาคอยู่คนเดียวไม่ได้ บอกพ่อมานะ ใครอยู่ตรงนั้น! ใช่เมย์กับจูนรึเปล่า? ภาคเปิดประตูให้คนไม่รู้จักเข้าบ้านอีกแล้วใช่มั้ย? พ่อเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่ามันอันตราย รออยู่ตรงนั้นนะ ห้ามวางสาย พ่อจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้ล่ะ พ่อขอโทษ~”

เสมอภาคถอนหายใจเฮือก...กว่าจะอธิบายได้ว่าคนที่อยู่ด้วยเป็นเพื่อนที่พ่อเคยเจอ ก็ใช้เวลาไปอีกกว่าสิบนาที

...เสมอภาคโกหกใครไม่เคยสำเร็จ...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

รอบด้านยังคงมืดสนิท แต่ตอนนี้เสมอภาคไม่กลัวอะไรทั้งนั้น เพราะฝ่ามือใหญ่อบอุ่นที่กุมกระชับมือของเขาอยู่ทำให้รู้สึกอุ่นใจ เด็กหนุ่มพยายามตัดบทคุณพ่อ รอฟังคำขอโทษไปอีก 5 นาทีจึงค่อยวางสายได้ เสมอภาคถอนหายใจ...โทรทางไกลมาจากอเมริกามันถูกเสียที่ไหน...

“วางไปแล้วใช่มั้ย?” เสียงกระซิบข้างกายทำให้เสมอภาคที่กำลังคิดเพลินๆสะดุ้งเล็กน้อย

“อ...อือ” เด็กหนุ่มตอบกลับเบาๆ แล้วก็อุทานออกมาเมื่อรู้สึกว่าตัวถูกยกลอยขึ้นสูง

เป็นหนึ่งกระชับร่างในอ้อมแขนแน่น ยิ้มกริ่มเมื่อได้ยินคำถามไม่เข้าใจของอีกฝ่าย “นายอุ้มเราทำไม?”

“นายตากฝนมานี่ ต้องรีบนอน เดี๋ยวจะไม่สบาย” เป็นหนึ่งไม่พูดเปล่า ขาพาก้าวเดินขึ้นบันไดทีละขั้นๆ

จนเมื่อแผ่นหลังบางถูกวางลงสัมผัสเตียงนุ่ม เสมอภาคที่เกร็งตัวมาตลอดทางจึงค่อยผ่อนคลายลง พลันรู้สึกถึงน้ำหนักที่แนบทับลงมาบนตัว เสมอภาคนอนลืมตาโพลง ไม่กล้าขยับตัวเพราะกลัวจะรบกวนคนข้างบน ที่เงียบกริบคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้

เด็กหนุ่มนอนฟังเสียงน้ำหยดกระทบกันสาดดังเปาะแปะๆ ฟังไปเรื่อยๆตาก็ชักปรือๆ แต่สติยังไม่ทันได้หลุดลอย เสียงทุ้มนุ่มก็กระซิบเรียกเขาเสียก่อน

“ภาค...”

“ห...หือ?” เสมอภาครู้สึกถึงแรงบีบกระชับที่อุ้งมือ เขาจึงบีบตอบเบาๆ

“...นายมีความฝันรึเปล่า?”

คำถามแปลกๆของเป็นหนึ่งทำให้เสมอภาคงงงันไปชั่วครู่ จนเมื่อตั้งสติได้ เด็กหนุ่มจึงค่อยตอบอย่างไม่มั่นใจ “...มี”

“บอกเราหน่อยได้มั้ย?” เป็นหนึ่งพูดด้วยเสียงออดอ้อน เขาแนบหน้าซุกเข้ากับกลุ่มเรือนผมนุ่ม สูดกลิ่นหอมอ่อนๆของแชมพูเข้าเต็มปอด

เสมอภาคยังคงเงียบอยู่...ความฝันของเขา จะบอกว่ามี มันก็มีแน่นอน...แต่เขายังไม่มั่นใจว่าจะสามารถทำให้เป็นจริงได้รึเปล่า ตอนนี้เขายังไม่อยากพูดอะไรให้ใครฟังทั้งนั้น ได้แต่เก็บอยู่เงียบๆคนเดียว “...เราไม่บอกได้มั้ย?”

“ทำไมล่ะ?”

“เรา...ไม่มั่นใจว่าจะทำสำเร็จ”

เป็นหนึ่งพลิกตัวนอนหงาย ทิ้งหัวปุลงบนหมอนเคียงข้างคนข้างกาย ทอดตามองกิ่งไม้ไหวนอกหน้าต่าง “งั้น...ถ้านายทำสำเร็จ...นายจะบอกเราเป็นคนแรกได้รึเปล่า?”

เสมอภาคผู้ปฏิเสธไม่เป็น ก็คงยังไม่กล้าปฏิเสธใครอยู่ดี “ทำไมถึงอยากให้เราบอกนายคนแรกล่ะ?”

พลันเด็กหนุ่มก็รู้สึกถึงริมฝีปากอุ่น นาบลงบนหน้าผากของตัวเอง ตามด้วยคำตอบที่เขาไม่เข้าใจ “เพราะเราอยากเป็นคนสำคัญของนาย”

“คนสำคัญ?”

“ใช่...คนสำคัญ”

“เหมือนพ่อ เมย์ แล้วก็จูนน่ะเหรอ?”

“เราอยากสำคัญในอีกความหมาย”

“...เราไม่เข้าใจ”

ที่นอนข้างตัวเสมอภาคยวบตามแรงขยับของร่างสูง ก่อนที่ร่างบางจะรู้สึกถึงอ้อมแขนที่กอดรัดเขาไว้แน่น เป็นหนึ่งโอบเอวบางไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างวกอ้อมสูง จับให้ใบหน้าเล็กหันเข้าหาเขา ก่อนจะแนบริมฝีปากเข้ากับปากแดงอิ่ม “แบบนี้น่ะ”

เสมอภาคยกปลายนิ้วแตะริมฝีปากตัวเอง “นายจูบเราอีกแล้ว”

“ก็เพราะอยากจูบ เพราะอยากเป็นคนสำคัญไง”

“คนสำคัญ...จำเป็นต้องจูบด้วยเหรอ?” ...ก็เมย์กับจูนไม่เห็นจูบเขาเลยนี่นา...

เป็นหนึ่งหัวเราะเบาๆ “เราอยากเป็นแฟนนายน่ะ”

“!?...เราเป็นผู้ชายทั้งคู่นะ”

“ไม่เห็นเป็นอะไรเลย...นะ...เป็นแฟนเราได้มั้ย” ร่างสูงออดอ้อน หลับตาแนบแก้มลงกับแก้มนุ่มๆอย่างชอบใจ

“แต่...” เรื่องราวรวดเร็วทำให้เสมอภาคตั้งตัวไม่ติด วงจรในสมองพันกันวุ่นวาย

แล้วก็ยิ่งลนลานเมื่อรับรู้ถึงแรงสั่นๆของร่างข้างๆ เป็นหนึ่งซุกหน้าลงกับซอกคอขาว พูดเสียงอู้อี้ “...ช่วยตกลงหน่อยเหอะนะ”

เสมอภาคลืมตาโพลง เขาไม่รู้จะตอบยังไงดี ทั้งสองปล่อยให้ห้องเงียบไปนาน จนเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบมือเร่งรัดคำตอบ เสมอภาคก็ได้แต่ตอบเสียงเบาๆ “...อือ”

ท่ามกลางความมืด เสมอภาคเห็นประกายยินดีในดวงตาที่จ้องมองเขาอยู่ พร้อมกับรอยยิ้มสดใสน่ามอง เป็นหนึ่งหอมแก้มใสทีหนึ่ง กระซิบเบาๆ “ขอบคุณ”

เสมอภาคพลิกตัวนอนตะแคง หันหลังให้ร่างสูง ห้องเงียบไปอีกสักพัก ก็ได้ยินเสียงถามจากเป็นหนึ่ง “ถ้าให้เลือกระหว่างคนสำคัญกับความฝัน ภาคจะเลือกอะไร?”

หมายความว่ายังไง? เสมอภาคไม่เข้าใจเลยสักนิดเดียว เป็นหนึ่งต้องการถามอะไรจากเขานะ? เป็นหนึ่งต้องการให้เขาเลือกระหว่างความฝันของเขากับเป็นหนึ่งอย่างนั้นเหรอ...ถ้าเขาเลือกเป็นหนึ่ง เขาก็ต้องทิ้งความฝันของตัวเองใช่มั้ย...แต่ถ้าเขาเลือกความฝัน คนที่นอนข้างๆเขาก็คงจะต้องเสียใจใช่มั้ย?...

“ภาค...” เป็นหนึ่งเรียกหลังจากที่คำถามของตนเองไม่ได้รับการตอบ

แล้วก็ได้ยินเสียงอู้อี้จากใบหน้าใสที่แนบลงกับหมอนนุ่ม “...เราหลับไปแล้ว...”

ร่างสูงยิ้มให้ตัวเอง พลิกตัวตะแคงหันหลังให้แผ่นหลังบาง พลางหลับตาลง ไม่ลืมทิ้งคำสุดท้าย

“...ฝันดีนะ...”

...

....

...แล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เสมอภาคโกหกคนอื่นสำเร็จ...

...และเป็นครั้งแรกที่เป็นหนึ่ง...ยอมเชื่อคำโกหกของคนอื่น...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
TBC

คุณ aorpp...ที่ลูกหมูเลือกโพสท์ในกระทู้นี้ต่อไป เพราะไม่อยากให้รีพลายเดิมของผู้อ่านถูกลบไปน่ะค่ะ
ส่วนเรื่องแก้หัวข้อกระทู้ จะลองติดต่อคุณ admin ดูค่ะ ว่ามีวิธีแก้ปัญหารึเปล่า
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 10-03-2011 09:00:23

กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆตอนที่6 จิ้มก่อนๆๆ

แอบฮาคุณพ่อ แบบนี้ส่งสัยต้องหาคุณพ่ออีกคนแล้วหละมั้งเนี้ย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: win200 ที่ 10-03-2011 17:18:31

เรื่องนี้น่ารักอ่า

เสมอภาค กับคุณพ่อนี่น่ารักเอ๋อๆ เหมือนกันเรย

เป็นหนึ่งก็สุดยอด รุกเร็ว จับเร็ว และ เป็นรองเสมอภาค( หรือป่าว )

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 10-03-2011 18:48:51

น่ารักมากเลยอ่า อ่านแล้วยิ้มๆๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 10-03-2011 21:18:47

แง้ๆๆ ไม่รู้ว่าคุณลูกหมูมาต่อเอง เห็นแต่ตอนที่ 4 ก็นึกอยู่ว่าเมือ่ไหร่จะมาต่อ
สงสัยต้องเข้ามาดูทุกวันแล้วแหละเนอะ :man1:
แต่...เป็นแฟนกันแว้ววววว น่าร๊ากกกกกกก :-[

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 11-03-2011 22:45:42

น่ารักมากเลยนะ เสมอภาคนี่หัวช้ามากจริงๆ
เป็นหนึ่งก็น่ารักนะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: dea ที่ 11-03-2011 23:33:56

อ๊ากกกกก เป็นแฟนกันแล้ว :m3:

แต่หลังจากนี้เป็นหนึ่งคงเหนื่อยน่าดูนะ ดูเสมอภาคสิ ><

ปล.อ่านไปอ่านมาเหมือนพ่อเสมอภาคก็เคะ คิดได้ไงว้า าา

รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 11-03-2011 23:59:26

พระเจ้าช่วย กล้วยฉาบ ปากจะฉีกจนถึงหูเพราะว่าอมยิ้มกับสองคนนี้
น่ารักอย่างแรง!!!! โอ๊ย.....มากๆ มากๆ
ขอบคุณ คุณลูกหมูมากๆ ที่ใจดีมาต่อให้....อย่าทิ้งไปไหนนะ รักเป็นหนึ่ง ทั้งเสมอภาค ถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว....กรี๊ดดด :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 12-03-2011 00:56:22

น่ารักดีอ่านไปยิ้มไป :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Me_kame_nishi ที่ 12-03-2011 05:57:38

เพิ่งเข้ามาอ่าน +1 ให้กับน้องเสมอภาคและเป็นหนึ่ง ล่ะ
สมกันดี

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่4 by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: kikipanda ที่ 12-03-2011 10:55:38

อ่านเม้นท์คุณลูกหมูแล้วช็อคถึง 3 ต่อ

ช็อคแรก...อ้าว..เรื่องนี้นำมาลงโดยยังไม่ได้ขออนุญาตผู้แต่งเหรอนี่ =A="
ช็อคที่สอง...คุณลูกหมูจะรวมเล่มเรื่องนี้(ทำไมอิฉันไม่รู้ :a5:)
แต่ช็อคที่สุด...ที่คุณลูกหมูยกเลิกการรวมเล่ม เสียดายยยย :o12:

ถึงอย่างไรก็ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆ ของสองหนุ่มนะค่ะ ไม่ได้อ่านวายใสๆ แล้วอมยิ้มอย่างนี้มานานแล้ว(ปกติอ่านแต่เรียกเลือดทั้งน้านน :-[)

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: k00_eng^^ ที่ 12-03-2011 18:01:27

น่าร๊ากอ่า
เป็นแฟนกันแระด้วย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 12-03-2011 20:22:38

น่ารักมากเลยค่า

ต่างคนต่างมีประสบการณ์แรกต่อกัน ที่เป็นไปอย่างธรรมชาติมากๆ

รออ่านต่อนะคะ สงสัยต้องแวะมาดูทุกวันเหมือนกันเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: aekporamai2 ที่ 12-03-2011 20:35:13

น่ารักมากมาย :L2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 12-03-2011 20:35:28

เป็นแฟนกันแล้ววววววว กริ๊วววว

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 12-03-2011 20:47:49

+1 ค่ะ คุณลูกหมู

:กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: lazewcielo ที่ 12-03-2011 20:52:22

คุณพ่อตลกจริงๆนะ 5555555555
น้องภาคน่ารักจัง

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 12-03-2011 21:01:31

:man1: :man1:

รออ่านนะค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: นัชชี่~นะจิ ที่ 12-03-2011 21:43:19

น่ารักมากๆเลยค่ะ อ่านไปอมยิ้มไป :o8: เขินแทนภาคอ่ะ หนึ่งทำขนาดนี้ยังไม่รู้ตัว ต้องให้ขอเป็นแฟน อิอิ
สองคนนี้เหมือนแม่เหล็กขั้ว S กับ N จริงๆ ดึงดูดเข้าหากันตลอดเลย

ขำก๊ากกับคุณพ่อค่ะ ให้ลูกเป็นฝั่งเป็นฝาไวๆสิคะจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 12-03-2011 22:10:52

:-[เสมอภาคน่ารักจริงๆค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 12-03-2011 22:25:40

ฮาหงายเงิบตอนคุณพ่อบอกจะกลับมาอ่ะ คุณพ่อน่ารักมาก ดูบ๊องๆดี :jul3:

แต่เมื่อไรเสมอภาคจะรู้ความนัยที่เป็นหนึ่งส่งมาอ่ะ :o8:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: @BUA@ ที่ 12-03-2011 22:58:14

น่าร๊ากกกกกกก :-[
คุณพ่อฮานะคะเนี่ย 555

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: dolphins ที่ 12-03-2011 23:03:15

:o8: น่ารักจังเลยอ่ะ นายหนึ่งนี่ก็ใช้ได้นะ คิดว่าจะฉวยโอกาสกับภาคซะอีก
ชอบค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: papa ที่ 12-03-2011 23:48:20

เรื่องนี้น่ารักมาก ๆ เลย

แต่แอบฮาคุณพ่อ :m20:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 13-03-2011 00:14:35

น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เชียร์ เป็นหนึ่งกะเสมอภาค

โอยยยยย ละลาย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: Gulp ที่ 13-03-2011 00:30:36

ชอบจังครับ แต่งได้เท่มาก จะคอยติดตามนะครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: art ที่ 13-03-2011 00:37:10

ละลายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: casper75 ที่ 13-03-2011 00:43:09

มาเชียร์เป็นหนึ่งด้วยคน

คนแต่งเขียนได้น่าติดตามมากค่ะ

อ่านระรื่นดี ^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 13-03-2011 01:52:16

กรี๊ดดดดดดด น่ารัก
เป็นแฟนแบบ งง ๆไปแล้ว 5555

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 13-03-2011 02:27:22

:z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: The_outsider ที่ 13-03-2011 03:03:35

อยากกอดรัดฟัดเหวี่ยงภาคมากครับ แอ๊ย~ :man1:
เด็กไรก็ไม่รู้ น่ารักน่าลากที่ซู๊ดด

ติดตามตอนต่อไปอย่างใกล้ชิดตาติดจอครับผม
:กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 13-03-2011 08:53:23

หวานๆ ลอยละล่อง พาร์ทเสมอภาคช่างละมุนละไม
ถ้ามีพาร์ทเป็นหนึ่งจะเป็นไงมั่งนะ รุก เร็ว และเด็ดขาดรึเปล่า
รอ ๆ ๆ อ่านอยู่นะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 13-03-2011 09:54:24

คุณพ่อเป็นขนาดนี้
ไม่ต้องคิดเลยว่าเสมอภาจะเอ๋อได้ขนาดไหน
แต่กำลังจะมีคนใหม่มาดูแลแทนแล้วนะ เป็นแฟนเลยทำแทนได้ o18

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: #9 ที่ 13-03-2011 14:09:51

เสมอภาคน่ารัก
:pig4:ลูกหมูครับ

หัวข้อ: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 14-03-2011 16:25:16

อ้างจาก: ลูกหมู ที่ 08-03-2011 07:54:50

ลูกหมูเองค่ะ

คือ...เรื่องนี้ ผู้โพสท์อาจจะโพสท์ด้วยความหวังดี แต่จริงๆแล้วผู้โพสท์ได้โพสท์ก่อนที่ลูกหมูจะยินยอม
คือเดิมไม่ได้ตั้งใจจะเอาเรื่องนี้มาโพสท์น่ะค่ะ เนื่องจากรวมเล่มไปแล้ว
ได้ติดต่อผู้โพสท์ไปเป็นการส่วนตัวแล้ว แต่ยังไม่ได้รับข้อความตอบกลับมาสักที

...ไหนๆก็ไหนๆ...ก็ดีใจที่หลายๆคนชอบค่ะ
ลูกหมูจะโพสท์ให้อ่านต่อก็แล้วกัน

หากผู้โพสท์เดิมกลับมาแล้ว...จะช่วยโพสท์ต่อก็ไม่ว่ากัน

ปล. จะไม่พิมพ์รวมเล่มอีกแล้วนะคะ
ปล.2 ส่วนเรื่อง รัก...ทำนายไม่ได้ ที่ผู้โพสท์คนเดียวกันนี้ตั้งกระทู้ใหม่ ...สรุปว่าเป็นเรื่องเดิมที่อยู่ในส่วนของ นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ ค่ะ ไม่ได้รีไรท์แต่อย่างใด (ช่วงนี้ก็พยายามมาต่อแล้วล่ะ แต่ยังไม่จบ)
ปล.3 ลูกหมูไม่สามารถแก้หัวข้อกระทู้นี้ได้ ดังนั้นหัวข้อกระทู้ก็จะเป็นตอนที่ 4 ต่อไป จนกว่าเจ้าของกระทู้จะมาแก้นะคะ

ที่ย้ายกระทู้เนื่องจากไม่สามารถแก้ไขหัวข้อกระทู้ได้ด้วยตัวเองค่ะ ได้ติดต่อทางผู้ดูแลแล้วแนะนำให้แก้ปัญหาโดยการตั้งกระทู้ใหม่ และรวม 2 กระทู้เข้าด้วยกันในภายหลังค่ะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ตอนที่ 7

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
เป็นหนึ่งเป็นที่หนึ่งมาตลอดตั้งแต่ลืมตาดูโลก
แม้แต่เวลาเกิดยังเกิดตีหนึ่ง หนึ่งนาที
...และพรุ่งนี้จะถึงวันครบรอบวันเกิดของเป็นหนึ่ง...

...

...

“ไอ้หนึ่ง พรุ่งนี้ว่างเปล่า?” หลังเลิกเรียนเพื่อนเขียดเดินอ้อมหลัง วางฝ่ามือตบปุลงบนบ่าของเป็นหนึ่ง

“มีอะไรล่ะ?” เป็นหนึ่งละจากงานตรงหน้า เงยหน้าขึ้นมองผองเพื่อนที่ถือวิสาสะวางก้นแหมะลงบนโต๊ะนักเรียนของเขา

“ว่าจะขอให้ช่วยติวหนังสือให้หน่อยน่ะ นะๆๆๆ” ไก่ไม่ว่าเปล่า ดันเขียดไปด้านข้าง สองมือขยันขันแข็งบีบนวดบ่าแกร่งให้ราวกับข้าทาสปรนณิบัติพัดวีเจ้านายน้อยก็ไม่ปาน

“ไม่ว่าง” เป็นหนึ่งตอบอย่างไร้เยื่อไย...จะว่างได้ยังไง พรุ่งนี้เขาต้องฉลองวันเกิดกับแฟนตัวเองสิ ถึงจะถูกต้อง...

“โฮ~ ...ถ้าเราไม่ได้นายติวให้ อย่าหวังว่าปีหน้าจะได้อยู่รุ่นเดียวกันเลย เราจะต้องเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนร่วมชั้นเป็นรุ่นน้องเชียวนะเฟ้ย นายจะใจร้ายทิ้งเหล่าสรรพสัตว์ตาดำๆได้ลงคอเหรอ?” สัตว์ทั้งสามอันได้แก่ ไก่ เขียด และเม่น ต่างพากันนั่งคุกเข่า วางคางลงบนโต๊ะนักเรียน ส่งสายตาปิ๊งปั๊งให้เป็นหนึ่ง

ร่างสูงถอนหายใจ “เออๆ เราจะติวให้ตอนเที่ยงละกัน”

แล้วก็ต้องปรี๊ดจนเส้นเอ็นที่ขมับโป่ง เมื่อเจ้าเพื่อนรักทั้งสามพากันส่ายหัวปฏิเสธอย่างพร้อมเพรียง “ไม่ได้หรอก ตอนเที่ยงเราต้องไปเข้าชมรม” แถมยังพูดพร้อมกันอย่างกับนัดหมายกันมาอีกต่างหาก

เป็นหนึ่งคว้ากระเป๋าลุกขึ้นยืน เห็นภาพสามหน่อนั่งเรียงส่งออร่าแห่งความเป็นเพื่อนมาให้แล้วซาบซึ้งจนแทบอยากจะกวาดเท้าให้มันล้มระเนระนาดซะจริง ร่างสูงตะโกนอย่างหัวเสียก่อนจะเดินออกจากห้องโดยไม่เหลียวกลับมามอง “พรุ่งนี้เย็นแค่ครึ่งชั่วโมงนะเว้ย!”

หลังจากลับเงาของเป็นหนึ่ง กลุ่มเด็กหนุ่มทั้งสามก็ตั้งวงยิ้มร่าประสานมือตบแขนกันอย่างสมใจ

“สั่งเค้กไว้ยังวะ ไอ้เม่น?” ไก่ถาม

“โทรตั้งแต่เที่ยงแล้ว แล้วเตรียมจานไว้พร้อมรึยังล่ะ ไอ้เขียด?” เม่นหันไปไล่เขียด

“เรียบร้อย เอ็งซื้อเทียนเมจิกมายัง ไอ้ไก่?” เขียดวนกลับมาที่ไก่

“เออ พร้อม! ที่เหลือก็รอพรุ่งนี้ล่ะวะ”

แล้วทั้งสามก็แตกวง ไล่เตะก้นทำเวรกันต่ออย่างย่ามใจที่คิดว่า ปีนี้จะได้เซอร์ไพรส์เป็นหนึ่งอีกปี...หารู้ไม่ว่า เด็กหนุ่มที่คิดว่าเดินออกไปนานแล้ว กลับยืนกอดอกยิ้มกริ่มฟังบทสนทนาอยู่หน้าห้อง

...แผนตื้นๆ คิดว่าจับไม่ได้เหรอฟะ?...

แต่เป็นหนึ่งก็ไม่ได้แสดงตัวออกไปแต่อย่างใด สองมือล้วงกระเป๋ามาดคุณชายก่อนจะเดินลงบันได้ออกจากตึกเรียนไปจริงๆ

...ให้เวลาเพื่อนได้ฉลองอย่างทุกปี แล้วค่อยไปฉลองกับภาคต่อก็ได้...ยังไงก็มีเวลาทั้งคืนอยู่แล้ว...

...

...มีหลายคนรออวยพรวันเกิดให้เป็นหนึ่ง...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
ถึงจะชื่อเสมอภาคแต่ก็รั้งท้ายมาตลอดตั้งแต่ลืมตาดูโลก
แม้แต่เวลาเกิดยังรั้งท้ายของวัน...ห้าทุ่ม ห้าสิบเก้านาที
...และพรุ่งนี้จะถึงวันครบรอบวันเกิดของเสมอภาค...

...

ก่อนเข้าเรียนพิเศษ สองสาวก็ลากเสมอภาคมาเถลไถลจนได้

“ทำไมชอบมาเที่ยวก่อนเรียนกันนะ เดี๋ยวก็ไปเรียนไม่ทันหรอก” เสมอภาคผู้รักการเรียนบ่นหงุงหงิง

“เหอะน่า” สองสาวปัดรำคาญ

“พรุ่งนี้เมย์กับจูนก็นัดเรากินข้าวเย็นไม่ใช่เหรอ ไว้มาเดินกันพรุ่งนี้เลยก็ได้นี่นา”

สองสาวแบมือสองข้างเสมอบ่า ทำท่าข้าไม่สน “ภาครอตรงนี้นะ เดี๋ยวเราสองคนไปซื้อของแป๊บนึง” จูงมือเสมอภาคมาปล่อยทิ้งไว้กลางห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ก่อนจะหายตัวแว๊บไป...ก็จะบอกออกไปได้ยังไงเล่า ว่าชวนกันมาซื้อของขวัญวันเกิดให้คนที่บ่นเป็นต่อยหอยอยู่นี่น่ะ!

เด็กหนุ่มหันซ้ายหันขวา ก้มหน้ามองไฟเพดานสีขาวสว่างจ้า...เหมือนกับเขาจะลืมอะไรบางอย่างไป...นึกยังไงก็นึกไม่ออก...นึกไปนึกมาก้มหน้ามองเชือกผูกรองเท้าแล้วก็ร้องอุทานออกมา

“อ๊ะ! เชือกผูกรองเท้าขาดตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย!” ว่าแล้วเสมอภาคก็ก้มตัวลง พยายามผูกเชือกผูกรองเท้าที่เปื่อยจนขาดเหลือเพียงเส้นสั้นๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินดูสินค้าตามทางไปเรื่อย

...เขาลืมไปแล้วด้วยซ้ำ ว่าตัวเองเหมือนจะลืมอะไรไป...

...

“ตกซะแล้ว” เมย์พูดขึ้นขณะที่มองผ่านประตูกระจกเปียกฝนบานใหญ่หน้าห้าง มองยังไงก็ไม่ไกลเกินสิบเมตร

“หนักซะด้วย” จูนสมทบหน้าเจื่อน

“แล้วอย่างนี้จะไปเรียนทันมั้ยเนี่ย” เสมอภาคว่าพลางมองนาฬิกาข้อมืออย่างกระวนกระวาย

เมย์กับจูนมองหน้าสื่อภาษาใจกันพักหนึ่ง ก่อนที่จะยิ้มให้กัน

“ถ้าไปเรียนไม่ทัน...” คนหนึ่งเกริ่นนำ

“งั้นไปคาราโอเกะแทน!” อีกคนก็รับลูกคู่

แล้วก็ลงมือร่วมใจล็อคคอเด็กหนุ่ม ลากออกห่างจากประตูห้าง เข้าไปยังโซนด้านใน ขึ้นบันไดเลื่อนอย่างชำนาญทาง เข้าห้องร้องคาราโอเกะ

...โดยไม่สนใจเสียงประท้วงโหวกเหวกของเสมอภาคเลยแม้แต่น้อย...

...มีหลายคนรออวยพรวันเกิดให้เสมอภาค...

++++++++++++++++++++++++++++++

...ห้าทุ่มห้าสิบนาที...

เป็นหนึ่งมองนาฬิกาข้อมือ ขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองหน้าบ้านที่ขณะนี้ปิดประตูเงียบไร้วี่แววของผู้อยู่อาศัย

“หายไปไหนนะ?”

วันนี้ตามตารางของเสมอภาค เขาจะต้องไปเรียนพิเศษนี่นา เด็กขยันเรียนอย่างเสมอภาคไม่น่าโดดเรียน ทำให้เป็นหนึ่งเกิดอาการร้อนรนเป็นห่วงกลัวว่าร่างบางจะเป็นอะไรไป แต่จะให้ทำยังไงได้เล่า? อีกฝ่ายไม่มีโทรศัพท์มือถือซะด้วย

เมื่อไม่รู้จะทำอย่างไรดี เด็กหนุ่มจึงตัดสินใจขี่รถจักรยานออกมาจากคฤหาสน์ นั่งเฝ้าหน้าบ้านหวานใจมันซะเลย

“ไม่เจอหน้าคืนนี้ไม่นอนเฟ้ย” เป็นหนึ่งกำมือเงยหน้าประกาศท้าอย่างหมายมั่น

“...หนึ่ง” เสียงแหบๆดังอยู่ข้างตัวทำให้ร่างสูงสะดุ้งโหยง เมื่อหันกลับมาดูจึงค่อยถอนหายใจเฮือก

“ภาค ไปไหนมา ทำไมวันนี้ไม่ไปเรียนล่ะ?”

เสมอภาคก้มหน้างุดราวกับเด็กทำความผิดที่ถูกผู้ปกครองจับได้

“...เราไปเดินห้างกับเมย์กับจูน แล้วก็...ติดฝน”

เป็นหนึ่งหัวใจพองโต...เสมอภาคคงจะไปซื้อของขวัญวันเกิดให้เขาจนติดฝนอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าแน่นอน...

...แต่ว่า...

ร่างสูงเดินวนรอบตัวเสมอภาคหนึ่งรอบพอดิบพอดี แล้วก็ขมวดคิ้วคิดหนัก...

...ทำไมเสมอภาคไม่เห็นหิ้วถุงอะไรเลยล่ะ?...

เด็กหนุ่มกำมือทุบแปะลงฝ่ามืออีกข้างหนึ่ง ...สงสัยของขวัญจะเล็กมากจนใส่ในเป้ได้ล่ะมั้ง...

คิดเองเออเองอารมณ์ดีเอง เป็นหนึ่งค้อมตัวลง ให้ใบหน้าอยู่พอดีระดับเดียวกับใบหน้าใส ถามอย่างลุ้นระทึก

“แล้วภาคซื้ออะไรมาล่ะ?”

เสมอภาคงง “ทำไมเราต้องซื้ออะไรด้วย เมย์กับจูนไปซื้อของ ก็เลยชวนเราไปเดินด้วย”

“ภาคไม่ได้ซื้ออะไรเลยจริงๆเหรอ?” ...ภาคคงจะอยากเซอร์ไพรส์...

“จะว่าไปก็ซื้อนะ” ร่างบางเพิ่งนึกขึ้นได้ ถอดสายสะพายเป้ออกจากแผ่นหลัง ก่อนจะรูดซิปเปิดกระเป๋าหาของที่ซื้อมา

เป็นหนึ่งตาวาว เฝ้ามองเฝ้าจ้อง ว่าอีกฝ่ายจะซื้ออะไรให้ตน

พลันหัวใจฟูๆก็แฟบลงเมื่อเห็นของในมือบาง “...เชือกผูกรองเท้า???”

เสมอภาคยิ้มแป้น “อื้อ...อันนี้ลดราคาพิเศษด้วย เชือกผูกรองเท้าเราขาดพอดีเลย”

ด้วยไหวพริบล้นเหลือของเป็นหนึ่ง ก็พอจะรับรู้อะไรๆได้รางๆ เด็กหนุ่มถามหยั่งทดสอบสมมติฐาน “ภาค...รู้รึเปล่าว่าพรุ่งนี้วันอะไร”

เสมอภาคคิดไม่กี่วินาทีก็ตอบออกมา “วันอังคาร”

เป็นหนึ่งแทบจะเอาหัวโขกกริ่งรถจักรยานให้มันแตกตายไปเลย ร่างสูงยื้อแย่งกระเป๋าเป้ของเสมอภาค ค้นข้าวของว่องไว คว้าสมุดไดอารี่ที่ตนซื้อให้อีกฝ่ายก่อนจะพลิกหาหน้าที่ใช่

เสมอภาคมองหน้ากระดาษที่เป็นหนึ่งยื่นให้ พลันก็ต้องร้องอ๋อ

ในหน้ากระดาษ เขียนด้วยเมจิกสีแดง วาดรูปดอกไม้ โยงลูกศรโดดเด่น เขียนไว้ที่เมโมท้ายหน้าว่า “วันเกิดเป็นหนึ่ง”

...ก็ว่า ตอนเดินห้างนึกไม่ออกว่าลืมอะไร ที่แท้ก็ลืมวันเกิดเพื่อนนี่เอง!...

ตอนนี้เสมอภาครู้สึกผิดอย่างรุนแรง...วันเกิดเป็นวันสำคัญ ปีหนึ่งจะมีสักครั้ง คนเป็นเพื่อนกันก็ไม่ควรลืม ยิ่งมีบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรอย่างนี้ยิ่งไม่ควรลืมเข้าไปใหญ่

เสมอภาคก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเอง พูดอุบอิบ “เราขอโทษ...เราลืม”

ไม่มีคำตอบจากร่างสูง เป็นหนึ่งเองก็ก้มหน้าพิจารณาตะกร้ารถจักรยานตัวเอง ก่อนจะพูดอย่างอดทน “..ไม่เป็นไร” มือใหญ่คว้ามือเล็กกอบกุม ก่อนจะเอ่ยคำชวน “พรุ่งนี้เย็นไปกินข้าวฉลองกับเรานะ?”

เสมอภาคยิ่งพูดไม่ออกเข้าไปใหญ่ เด็กหนุ่มเงียบไปสักพัก เมื่อคิดได้ว่ายังไงก็ต้องบอก จึงตอบเสียงเบาออกไป “เรานัดเมย์กับจูนกินข้าวพรุ่งนี้”

เมื่อไร้เสียงคุย บรรยากาศรอบตัวก็เงียบกริบ พลันเสมอภาคที่ก้มหน้าวิจัยเชือกรองเท้าเปื่อยๆอยู่ก็สะดุ้งเฮือกเมื่อสมุดจดเล่มหนึ่งถูกยื่นมาให้รับไว้

“ศัพท์ที่จดเย็นนี้ ไม่ยากเท่าไหร่ เราคิดว่าภาคค่อยๆลอกแล้วเอาไปท่องน่าจะจำได้”

เสมอภาคบีบมือตัวเองแน่น “ขอบคุณ”

...เป็นหนึ่งอุตส่าห์มารอดึกดื่น มาเพื่อเอาสมุดจดมาให้ยืม มาเพราะว่าเป็นห่วง แต่เขากลับลืมวันเกิดของเป็นหนึ่ง ไปฉลองก็ไม่ได้ แต่จะให้เลื่อนนัดเมย์กับจูน เขาก็ทำไม่ได้เสียด้วย...ก็สองคนนั้นบอกว่าพรุ่งนี้สำคัญมาก ห้ามเบี้ยวนี่นา...

หยาดน้ำอุ่นร้อนเอ่อคลอรอบดวงตาจากความรู้สึกผิด เสมอภาคไม่รู้จะขอโทษอีกฝ่ายยังไง...เป็นหนึ่งคงจะโกรธเขา คงจะระอาในความไม่ได้เรื่องของเขา

แล้วเด็กหนุ่มก็ต้องเงยหน้าขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อนิ้วมือของคนที่คิดว่าโกรธเขากลับปาดน้ำตาออกให้อย่างอ่อนโยน สายตาพร่ามัวเพราะมองผ่านหยาดน้ำสบกับดวงตาอีกฝ่าย...ดวงตาที่ไม่มีความโกรธอยู่ภายในแม้แต่น้อย

“อีกห้านาที” เป็นหนึ่งมองนาฬิกาข้อมือ พลางจูงมือร่างเล็กให้ซ้อนหลังจักรยาน

ค่ำคืนเดือนมืด ถนนเงียบสงัดด้วยเป็นเวลาเกือบจะเช้าวันใหม่ กลับมีเสียงก๊อกแก๊กของโซ่ล้อรถจักรยานดังแทรกให้ได้ยินเบาๆ เป็นหนึ่งขี่ไปตามเส้นทางที่มีไฟทางส่องเป็นระยะๆ แผ่นหลังรับรู้ถึงไออุ่นของคนตัวเล็กที่ซ้อนท้ายอยู่เงียบๆ

รถจักรยานจอดลงหน้าร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอย เป็นหนึ่งจูงมืออีกคนให้ลงจากรถ เดินเข้าไปในร้านที่ไร้ลูกค้า พาไปยังล็อคตู้แช่เย็น เลือกเค้กการ์ตูนชื้นเล็กมาหนึ่งชิ้น เมื่อถึงที่เคาน์เตอร์จ่ายเงิน ร่างสูงก็พยักเพยิดให้เสมอภาคเป็นคนควักเงิน ซึ่งร่างบางก็ยอมแต่โดยดี

เมื่อเค้กพร้อม ทั้งสองก็ขึ้นขี่จักรยาน เสมอภาคกอดเอวอีกฝ่ายไว้ ก่อนที่จะปล่อยให้เป็นหนึ่งเป็นผู้นำพาไปอีกที่หนึ่ง...ที่ไหนก็สุดจะคาดเดา แต่เสมอภาคไม่สนใจ ขอเพียงมีเป็นหนึ่งมาด้วย เขาก็ไม่กลัวทางมืดๆนี่หรอก

รถหยุดลงเบาๆ ร่างบางหันซ้ายขวาไปมองก็พบว่าเป็นสวนสาธารณะของหมู่บ้านนี่เอง ยามดึกมันมืดเสียจนมองอะไรแทบไม่เห็น ยังดีที่มีเสาไฟฟ้าอยู่บางจุดของสนามหญ้า

เป็นหนึ่งจูงมือคนตัวเล็กให้เข้าไปนั่งยังม้านั่งข้างบ่อน้ำ แสงไฟสีส้มสาดส่องพอให้เห็นใบหน้างงๆของเด็กหนุ่มได้ไม่ชัดนัก

ร่างสูงยิ้ม ก่อนจะลงมือเปิดกล่องเค้กขึ้น คว้าเทียนเล่มเล็กในกระเป๋าปักลงไปอย่างประณีต...เทียนที่เขาซื้อเตรียมไว้ฉลองในวันพรุ่งนี้...

“เอาเท่านี้ละกันนะ ขืนปักหมดคงไม่มีเค้กกิน” พูดติดตลกพลางมองเค้กชิ้นน้อยที่ถูกเทียนปักกินพื้นที่ไปมากโข เมื่อค้นไฟแช็กในกระเป๋าเจอก็ลงมือจุด

แสงเทียนเล่มน้อยค่อยๆสว่างขึ้นทีละดวง เสมอภาคมองอย่างตั้งใจ พลันก็ต้องสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงระฆังดังสอดแทรกความเงียบ

...แก๊ง...

หอนาฬิกาสูงในสวนสาธารณะตีบอกเวลาสิบสองครั้ง เป็นเวลาเดียวกับที่เข็มสั้นและยาวของนาฬิกาข้อมือชี้ที่เลขสิบสองพอดี

“...Happy birthday to you...” เสียงทุ้มนุ่มร้องผ่านความเงียบสงัดของเช้าวันใหม่ ผ่านไปได้หนึ่งท่อน เสียงหวานใสก็ร้องขานรับ

จนจบเพลง เทียนบนหน้าเค้กก็ยังไม่ถูกเป่าดับ

เสมอภาคมองหน้าเป็นหนึ่งอย่างไม่เข้าใจ...ทำไมไม่เป่าเทียน?...

แล้วก็ต้องยิ่งประหลาดใจ เมื่อกล่องของขวัญใบเล็กถูกวางลงบนฝ่ามือ

“สุขสันต์วันเกิด” เป็นหนึ่งกระซิบพลางนาบริมฝีปากลงบนแก้มนุ่ม

“หา???” ในสมองร่างบางตอนนี้มีแต่ง.งูอยู่กันเป็นคู่เต็มไปหมด

เป็นหนึ่งยิ้มพลางกลั้นหัวเราะ “ว่าแล้วว่าต้องลืม” แล้วก็ยื่นสมุดไดอารี่ของตัวเอง เล่มที่ซื้อคู่กับของเสมอภาค เปิดหน้าที่ต้องการ ยื่นให้อีกฝ่ายดู

หน้านั้นวงวันที่ของวันนี้ไว้ด้วยเมจิกสีแดง วาดรูปหัวใจดวงโต โยงลูกศรลงไปที่เมโมท้ายกระดาษ เขียนไว้ว่า “วันเกิดเสมอภาค”

เสมอภาคพูดไม่ออก

ขำเกินจะกลั้นหัวเราะ ร่างสูงจึงปล่อยพรวด “ฮ่าๆๆๆ นายนี่จริงๆเลยนะ ลืมวันเกิดคนอื่นไม่ว่า นี่ยังลืมวันเกิดตัวเองอีกนะเนี่ย!”

ร่างบางก้มหน้างุด รู้สึกพวงแก้มสองข้างร้อนผะผ่าว รอจนเป็นหนึ่งหัวเราะจนพอใจ ปาดน้ำตาได้ มือหนาจึงเชยคางเสมอภาคขึ้นมอง “สุขสันต์วันเกิดนะ ภาค”

แล้วก็ยักคิ้วข้างเดียวด้วยท่าทางเท่ห์สุดใจ รอจนเสมอภาคหายงง ริมฝีปากแดงฉ่ำคลี่ยิ้มกว้าง เสียงหวานเอ่ยเบาๆ “สุขสันต์วันเกิดนะ หนึ่ง”

...แล้วเทียนบนเค้กชิ้นน้อยก็ถูกเป่าดับด้วยฝีมือของสองคน...

...

หอนาฬิกาดีระฆังหนึ่งครั้ง เสมอภาคนั่งสะลึมสะลือพิงอกอุ่นของเป็นหนึ่ง พลันได้ยินเสียงทุ้มกระซิบอยู่ข้างหู

“ดาวตกแน่ะ ภาค”

เด็กหนุ่มมองตามนิ้วที่ชี้ไปยังท้องฟ้าดำมืด

“ดาวตกอย่างนี้ขอพรได้หนึ่งข้อ...อืม...ขอให้หนึ่งกับภาคมีความสุขด้วยกันไปนานๆนะครับ”

เสมอภาคเงยหน้าขึ้นสบดวงตาหวานของคนตัวใหญ่ ก่อนจะกระพริบตานิดหนึ่งเมื่อริมฝีปากบางประทับลงบนหน้าผาก

“แล้วภาคขออะไร?”

“...”

“ครับ?”

“...เรา...มองไม่เห็นดาวตก...เลยไม่ได้ขอ”

อ้อมแขนกระชับแน่นขึ้น ได้ยินเสียงหัวเราะในคอ รับรู้ถึงแรงสั่นจากคนที่ตัวเองนั่งพิงอยู่

“ไม่เห็นก็ไม่เป็นไร เราขอพรแทนสำหรับสองคนให้แล้วล่ะ”

...

...

...

...มีหลายคนรออวยพรวันเกิดให้เป็นหนึ่งและเสมอภาค...

...แต่เป็นหนึ่งเป็นคนแรกที่ได้อวยพรวันเกิดให้เสมอภาค...

...และเสมอภาคก็เป็นคนแรกที่ได้อวยพรวันเกิดให้เป็นหนึ่ง...

++++++++++++++++++++++++++++++++++

TBC

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 14-03-2011 16:28:13

อ้างจาก: kikipanda ที่ 12-03-2011 10:55:38

ช็อคที่สอง...คุณลูกหมูจะรวมเล่มเรื่องนี้(ทำไมอิฉันไม่รู้ :a5:)
แต่ช็อคที่สุด...ที่คุณลูกหมูยกเลิกการรวมเล่ม เสียดายยยย :o12:

^
|
แก้ความเข้าใจผิดนิดนึง
เรื่องนี้เคยรวมเล่มพิมพ์เป็นหนังสือไปแล้วค่ะ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว
ที่บอกว่าไม่รวมเล่มแล้วหมายถึง ไม่มีพิมพ์เพิ่มอีกแล้วค่ะ ^_^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 14-03-2011 16:29:13

จากนี้ไป ย้ายกระทู้ไปที่ลิ้งนี้นะคะ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=23191.new#new

ส่วนกระทู้นี้ รอคุณ admin มาล็อคค่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 14-03-2011 16:49:47

จิ้มๆคุณลูกหมูค่ะ

โรมานติกกันเสียไม่มีคู่นี้ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 14-03-2011 16:50:09

:mc4:

มาต้อนรับเรื่องนี้ของคุณลูกหมูในกระทู้นี้นะคะ
และจะรอให้ตอน 1-6 ตามมาด้วย

ขอให้เป็นหนึ่งใจเย็น และไม่โกธรเสมอภาคอย่างนี้ไปตลอดนะคะ
กลัวจังว่า เป็นหนึ่งจะรำคาญเสมอภาคอ่ะ

ขอบคุณนะคะที่นำเรื่องนี้มาให้อ่านกัน

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: lazewcielo ที่ 14-03-2011 17:14:52

กร๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
โรแมนติกจริงคู่นี้

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 14-03-2011 17:25:51

ชอบๆ รออ่านนะค่ะ
:L1: :L1:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 14-03-2011 17:27:59

กีสสสสสส เป็นวันเกิดที่น่าอิจฉาที่สุดในโลกเลยยยยยยย :m3:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 14-03-2011 18:13:28

โรแมนติกจิงๆๆ :L1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่5 by ลูกหมู หน้า4
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 14-03-2011 18:30:37

ขอล็อคกระทู้นะคะ ให้ตามไปเม้นต์ได้ที่กระทู้ใหม่ พอลงจบแล้วจะรวมกระทู้ให้เป็นกระทู้เดียวค่ะ

ทิพย์ โมฯบอร์ดนิยาย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: THIP ที่ 14-03-2011 18:37:23

โอเคค่ะ โพสต์ต่อที่นี่เลยนะคะ เดี๋ยวพอจบจะรวมกระทู้ให้เป็นเรื่องเดียวกันให้ค่ะ

ขอบคุณที่มาโพสต์ในเล้าเป็ดค่า

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 14-03-2011 18:44:25

โรแมนติกสุดยอด น่ารักจังเลย
เป็นหนึ่งใจเย็นมาก

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: anajulia ที่ 14-03-2011 19:33:09

>////////<

ชอบบรรยากาศของคู่นี้ พอมาอยู่คู่กันแล้วรู้สึกว่าเป็นหนึ่งไม่ได้เป็นหนึ่งอยู่คนเดียว
แต่เสมอภาคก็เป็นหนึ่งสำหรับเป็นหนึ่งด้วย

ขอบคุณมากนะคะคุณลูกหมู

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: N.T.❁ ที่ 14-03-2011 19:38:11

เราชอบนิยายคุณลูกหมูทุกเรื่องเลยค่ะ
เด๋วจะทยอยตามอ่านเรื่องนี้ให้ทันแล้วจะมาเม้นท์์อีกทีนะคะ : )
:L2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: ♠♥♦♣ ที่ 14-03-2011 20:25:54

ขอบคุณมากค่า^^
เราชอบมากตามไปอ่านในบล็อกเรียบร้อย ฮี่ๆ
ปล. รอรัก...ทำนายไม่ได้นะคะ เอา +1 ไปเลย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 14-03-2011 20:27:26

:-[อ๊าย โรแมนติกที่สุดเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: papa ที่ 14-03-2011 21:08:11

:impress2: น่ารักที่สุดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 14-03-2011 21:24:45

:o8:

น่ารักอะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: The_outsider ที่ 14-03-2011 21:31:46

เสมอภาคยังคงน่ารัก :-[ ทั้งที่น้องน่ารักออกขนาดนี้
แต่ทำไมพอผมนึกภาพตัวเองคบกับภาคแล้วรับไม่ได้อย่างแรง (me//กระโดดหลบลูกถีบ :z6:)
คือมันรู้สึกว่าเราเข้ากันไม่ได้อ่ะ (ใครจะคบกับคุณมรึงฟะ?)
ผมคงจะรำคาญน้องภาคมาก เอ่อ ขอโทษแฟนคลับน้องภาค แต่ผมรู้สึกงี้จริงๆง่ะ
(มันเป็นความเห็นที่ขัดแย้งในตัวผม ซึ่งผมเองอยากจะระบายแค่นั้นแหละครับ อย่าคิดมาก)

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: dolphins ที่ 14-03-2011 21:47:18

ขอบคุณ คุณลูกหมูค่ะที่มาต่อให้ เรื่องน่ารักดีค่ะ :pig4:

ปล. ยังไงก็มาต่อให้จบเน้อ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: Rinze ที่ 14-03-2011 23:19:41

จิ้มคุณลูกหมูแรงๆ !!
น่ารักเกินไปแล้วนะคู่นี้ :-[

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 14-03-2011 23:21:20

กรี๊ดดดด ตามมาอย่างว่องไวเลยจ๊ะ...

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 14-03-2011 23:36:32

มา +1 ให้นะคะ

อ่านกี่รอบกี่รอบก็ยังหลงรักเสมอภาคทุกรอบไป :-[

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: art ที่ 15-03-2011 00:02:04

เมื่อไหร่จะมีใคร..ใครสักคนนะที่...เรา

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: dea ที่ 15-03-2011 00:39:03

อ๊ายยย โรแมนติกมาก :-[

เขินแทนภาคอ่ะ ที่สำคัญเลย อิจฉาที่สุด

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: Nus@nT@R@ ที่ 15-03-2011 01:25:45

น่ารักๆๆๆ

เป็นหนึ่งทำตัวน่ารักมาก อิจฉาภาคจัง

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 15-03-2011 10:32:04

:impress2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 7 (14/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: kikipanda ที่ 15-03-2011 12:14:22

อ่านแล้วอิอ๊างงมากมาย รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ :กอด1:

ปล.คุณลูกหมูจะไม่รวมเล่มเรื่องนี้จริงเหรอ เสียดายยยยย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 17-03-2011 09:09:03

-8-

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
เสมอภาคเป็นคนที่เรียบง่าย จืดจาง ไร้ความโดดเด่น
แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเดือดร้อนอะไร กลับสบายใจเสียอีก
...ดังนั้นจึงไม่แปลก ที่จะมีคนมากมายไม่รู้จักเสมอภาค...

“ดูอะไรอยู่น่ะภาค” ระหว่างพักเที่ยง เมย์กับจูนมักจะมารับเสมอภาคไปทานข้าวด้วยกันเป็นประจำ เป็นเรื่องน่าแปลกสำหรับสองสาว ที่แทนที่จะได้เห็นภาพเด็กหนุ่มบรรจงเก็บของเข้าลิ้นชักใต้โต๊ะเรียน กลับกลายเป็นภาพใบหน้าจริงจังกำลังก้มอ่านหนังสือไปซะได้

เสมอภาคเงยหน้าขึ้นจากนิตยสารธุรกิจที่หยิบติดมือมาจากบ้าน ยังไม่ทันได้ตอบ หนังสือเล่มใหญ่ก็ถูกจูนคว้าแย่งไปอ่านเองเสียก่อน

“เห~ นักออกแบบเครื่องประดับผู้ครองรางวัลประจำปี 3 ปีซ้อน...คนไทยนี่นา” เสียงใสอ่านข้อความออกมา

“ว้าย หล่อนะเนี่ย ใส่แว่นซะด้วย!” เมย์ร้องตามประสาเด็กสาวช่างฝัน ซึ่งจูนก็พยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วย

“ว่าแต่มานั่งอ่านคอลัมน์นี้ทำไมล่ะ?” ทั้งสองหันขวับมาถามเจ้าของหนังสือ

เสมอภาคมองซ้ายมองขวา เรียบเรียงคำพูดอยู่นานสองนาน อ้าปากเตรียมเปล่งเสียง ก็ต้องสะดุ้งกับเสียงเรียกชื่อตัวเองที่หน้าประตูห้องเรียน

“เสมอภาค! ใครชื่อเสมอภาค!!?? ผู้ปกครองโทรมาหา!”

เสมอภาคเอ๋ออยู่สิบวินาที ค่อยนึกได้ว่า พ่อของตนต่อสายตรงมาจากอเมริกา เด็กหนุ่มลุกจากเก้าอี้ ออกตัววิ่งด้วยความเร็วสูง(ที่สุดเท่าที่ร่างกายจะอำนวย) สะดุดที่หน้าประตูห้องสองก้าว ก่อนจะตั้งหลักวิ่งต่อไป

เมย์กับจูนมองตาม ได้ยินเสียงบ่นไกลๆประมาณว่า ห้องเรามีคนชื่อเสมอภาคด้วยเรอะ? ก็ต้องส่ายหน้าถอนหายใจออกมา

...มีคนมากมายไม่รู้จักเสมอภาค...

++++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
ชีวิตของเป็นหนึ่ง ราวกับละครเวทีที่น่าติดตาม
ความสามารถอันโดดเด่น หน้าตาหล่อเหลา แล้วยังรูปทรัพย์นั่นอีก
...ดังนั้นจึงไม่แปลก ที่จะมีคนมากมายรู้จักเป็นหนึ่ง...

“ทำเสร็จรึยัง หนึ่ง?” เป็นหนึ่งละสายตาจากจอคอมพิวเตอร์ รับแก้วน้ำหวานพร้อมกล่าวขอบคุณ

“อีกแค่นิดเดียวเอง” นั่งพักสายตา มองกวาดไปยังห้องกรรมการนักเรียนที่ตกแต่งอย่างหรูหรา ถอนหายใจแก้เหนื่อยอีกเฮือกหนึ่ง

“ขอโทษทีนะ แต่ทำยังไงก็แก้ไม่หายซักที ต้องให้นายมาช่วยนี่ล่ะ” ผู้ดำรงตำแหน่งประธานนักเรียนออกปาก กำลังจะชวนคุยต่อ มือถือของเป็นหนึ่งก็ดังขึ้นเสียก่อน

เด็กหนุ่มขมวดคิ้ว เมื่อเห็นว่าเบอร์โทรบนหน้าจอมันเบอร์พ่อบังเกิดเกล้าชัดๆ “ฮัลโหล”

“จะไม่มาเรียนต่อที่อเมริกาจริงๆใช่มั้ย?” เสียงคุ้นเคยของผู้เป็นบิดาทำให้หัวคิ้วขมวดแน่นเข้าไปอีก

“ผมจะเรียนอยู่ที่ไทยนี่ล่ะ พ่อ”

“ขึ้นรถมาสนามบินซะ พ่อรอเปลี่ยนเครื่องอยู่ อย่างน้อยก็มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน”

นั่นเป็นคำสั่งที่เป็นหนึ่งรู้ทัน ขืนเขาไปเจอพ่อตอนนี้ มีหวังถูกจับมัดขนขึ้นเครื่องส่งออกไปอีกทวีปแน่นอน นัยน์ตาคมปลาบตวัดมองหน้าประตูโรงเรียนก็พบกับรถสีดำคันใหญ่ประจำตัวจอดคอยท่าอยู่ก่อนแล้ว

“ชิ! อย่างนี้ก็ต้อง...” เป็นหนึ่งบ่นพึมพำกับตัวเอง และโดยที่ผู้คนในห้องกรรมการนักเรียนยังไม่ทันได้ตั้งตัว ร่างสูงก็กระโจนเผ่นผลุงข้ามหน้าต่างหนีหายเข้าสวนไป

“เฮ้ย! ไอ้เป็นหนึ่ง! ยังแก้คอมพ์ไม่เสร็จเลย!!” การหายไปของหน่วยมันสมองหนึ่งเดียว ยังความโกรธามาให้ประธานนักเรียนเป็นยิ่งนัก เขาไม่รอช้า เปิดระบบลำโพงทั่วโรงเรียน ก่อนจะป่าวประกาศเสียงดังกลบบรรยากาศเงียบสงบยามบ่าย

“ประกาศพิเศษๆ! ใครจับตัวเป็นหนึ่งมาที่ห้องกรรมการนักเรียนได้ รับอาหารกลางวันฟรีหนึ่งเดือน!!!”

ของฟรีมีใครไม่ชอบบ้าง? หลังจากประกาศย้ำสิ้นสุด เสียงเฮโลของนักเรียนทุกหมู่เหล่าก็ดังขึ้นพร้อมๆกัน พร้อมกับกองทัพบาทาที่สามัคคีร่วมใจวิ่งกระทืบตึกเรียนราวกับมีการรัฐประหารเกิดขึ้นก็ไม่ปาน

...มีคนมากมายรู้จักเป็นหนึ่ง...

+++++++++++++++++++++++++++

“โรงเรียนนี้สินะ?” เสมอภาคเงยหน้ามองตึกเรียนหรูหราที่บัดนี้เต็มไปด้วยเสียงโวยวายน่าประหลาดใจ

...นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กหนุ่มมาหาเป็นหนึ่งที่โรงเรียน ซึ่งอันที่จริงก็ไม่ได้อยู่ไกลจากโรงเรียนของเสมอภาคเท่าไหร่นัก เพียงแต่ทั้งสองมักจะไปนัดเจอกันที่หน้าสถาบันกวดวิชาเสียมากกว่า...และแน่นอนว่า เสมอภาคที่ปกติจะขีดเส้นทางการเดินทางระหว่างบ้าน โรงเรียน และที่กวดวิชา ยอมเดินออกนอกเส้นทางมาหาเป็นหนึ่งถึงโรงเรียนได้ ย่อมมีเหตุผล...

กริ่งเลิกเรียนดังผ่านไปแล้วห้านาที พร้อมๆกับที่นักเรียนบางส่วนเดินออกนอกโรงเรียน เป็นสัญญาณว่าคนภายนอกก็สามารถเดินเข้าโรงเรียนได้เช่นกัน

“ห้องธุรการ...ก่อนอื่นต้องหาห้องธุรการก่อน...” อย่างน้อยเสมอภาคก็พอจะรู้ว่า จะหาเป็นหนึ่งได้ยังไง...เขาควรจะไปห้องธุรการ จากนั้นก็ขอให้ประกาศเรียกเด็กหนุ่มมาพบ เรื่องก็จะจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้ง

หลายคนอาจจะสงสัยว่านี่มันยุคไหน ทำไมไม่ใช้มือถือติดต่อกัน? ต้องขออธิบาย ณ ที่นี้ว่า

1. เสมอภาคไม่มีมือถือ ...และ
2. เป็นหนึ่งกำลังอยู่ในภาวะวิกฤติเกินจะรับโทรศัพท์มือถือได้

แต่อะไรๆในโลกนี้ล้วนไม่ใคร่จะง่ายดายสำหรับเสมอภาค เด็กหนุ่มมองซ้ายมองขวา...โรงเรียนเอกชนแห่งนี้ใหญ่กว่าโรงเรียนของเขามากนัก แค่ตึกหน้าตึกเดียวก็คงต้องใช้เวลาเดินเกือบครึ่งชั่วโมงแล้วล่ะมั้ง จะเดินเข้าไปถามนักเรียนที่อยู่ที่นี่ กลับไม่มีใครสนใจจะตอบคำถามเขาสักคน เด็กหนุ่มคิดในใจอย่างงงงวยว่า ทำไมหนอ เด็กนักเรียนของที่นี่ถึงได้พร้อมใจกันวิ่งกระทืบตึกเรียน ค้นหาอะไรก็ไม่ทราบได้กันทุกซอกทุกมุม ไม่เว้นแม้แต่ในถังขยะ

เมื่อไม่รู้จะทำอย่างไรดี เสมอภาคจึงจำต้องพึ่งสัญชาติญาณตัวเองล้วนๆ เขาเดินตรงเข้าไปยังสวนดอกไม้ด้านหน้าตึกเรียน พลางคิดสะระตะแล้วว่า เมื่อทะลุสวนไปก็จะเจอกับส่วนกลางของตึกที่ใหญ่ที่สุดพอดี

...เวลาผ่านไปสิบนาที...

“แล้วตึกที่เห็นเมื่อกี้มันอยู่ตรงไหนกันเนี่ย?” เสมอภาคโวยวายกับตัวเองเบาๆ ปาดเหงื่อตามไรผมออกพร้อมกับมองซ้ายมองขวา

...ซ้ายก็พุ่มไม้...ขวาก็พุ่มไม้...

สมองน้อยๆของร่างบางกำลังเตือนเจ้านายตัวเองว่า...นายกำลังหลงทาง...

เสมอภาคไม่รู้จะทำยังไงดี ระหว่างที่กำลังคิดหาทางออกอยู่นั่นเอง ก็ได้ยินเสียงตุ้บเบาๆจากทางด้านหลัง

หันไปยังไม่ทันได้เห็นอะไร ก็ถูกคว้าคอหมับ ลากเข้าสุมทุมพุ่มไม้ ฝ่าป่าดงพงไพรอย่างไม่รู้ทิศทางไปเสียแล้ว

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ภาคมาที่นี่ได้ยังไงน่ะ?” เมื่อรู้ตัวอีกทีเสมอภาคก็กำลังเดินอยู่บนถนนที่คาดว่าเป็นด้านหลังของโรงเรียน พร้อมกับเป็นหนึ่ง...ผู้ที่ใช้กำลังลากถูเขาฝ่าด่านวิกฤตมาจนได้...

“เรามาชวนนายไปที่ๆนึงกับเราน่ะ พอดีเมย์กับจูนไม่ว่าง ต้องไปเรียนพิเศษ” เสมอภาคที่หอบแฮ่กๆรับน้ำกระป๋องเย็นเจี๊ยบจากอีกฝ่ายขึ้นดื่ม

ถ้าเป็นคนอื่นชวน เป็นหนึ่งอาจจะต้องคิดเล็กน้อย คำนวณส่วนได้ส่วนเสียก่อนจะตอบตกลง แต่กับเสมอภาคผู้ชิงพื้นที่กลางใจเด็กหนุ่มจนหมดสิ้น เป็นหนึ่งแทบจะไม่ต้องใช้เวลาคิด “ได้สิ ที่ไหนล่ะ?”

ยังไม่ทันตอบเสมอภาคก็ลากเด็กหนุ่มวิ่งขึ้นรถเมล์ที่บังเอิญผ่านมาพอดี

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

นี่เป็นความผิดพลาดครั้งแรกในชีวิตของเป็นหนึ่ง เขาควรจะถามเสมอภาคก่อนว่าจะไปที่ไหน อย่างน้อยถามว่าจะไปทำอะไรก่อนก็ยังดี

แต่มันสายไปเสียแล้วเมื่อร่างบางพาเขาเดินนำมาถึง...

“สนามบินเหรอ?” เป็นหนึ่งอ้าปากหวอ...ให้ตาย! อุตส่าห์วิ่งหนีแทบตาย สุดท้ายก็ต้องมาสนามบินอยู่ดี!

“อื้อ! พ่อเพิ่งโทรมาบอกตอนเที่ยงเอง ว่าอยู่ที่สนามบินแล้ว” เสมอภาคยิ้มแป้นจนตาหยี พร้อมทั้งลากร่างสูงเข้าอาคารไป

...เอาน่ะ หาคุณพ่อของเสมอภาคให้เจอ แล้วรีบพากลับ ก็ไม่ต้องเจอพ่อแล้ว... เป็นหนึ่งคิดในใจพลางมองซ้ายมองขวาอย่างระแวดระวัง

ซ้าย...ปลอดโปร่ง

ขวา...ทางสะดวก

ไม่เห็นเงาทะมึนสายเลือดเดียวกับเขาเลย...เป็นหนึ่งยิ้มย่องในใจพลางมองหาคุณพ่อของเสมอภาค...

“อ๊ะ! นั่นไงๆ!!” แล้วก็เจอคุณพ่อยังหนุ่มยืนหอบสัมภาระรออยู่พอดี เด็กหนุ่มรีบวิ่งเข้าไปหา กลัวเป้าหมายจะคลาดไปเสียก่อน แต่ผิดคาด เมื่อเข้าไปทัก คุณพ่อกลับทำตาใส เอียงคอพิมพ์เดียวกับลูกชายเด๊ะ พร้อมกับถามว่า “หนูเป็นใครเหรอ?”

เป็นหนึ่งอ้าปากหวอรอบที่สองของวัน...พ่อลูกคู่นี้นี่นะ!...

เด็กหนุ่มสงบอารมณ์พลางแนะนำตัวใหม่... “ผมเป็นเพื่อนภาคน่ะครับ ที่เคยไปบ้านไง”

คุณพ่อใช้เวลานึกนานพอสมควร สักพักจึงแบมือออก กำอีกมือทุบแปะลงไป พลางกล่าวอย่างสำนึกผิด “พ่อขอโทษ พ่อความจำไม่ดี จำเพื่อนของภาคไม่ได้ พ่อขอโทษนะ...ว่าแต่....ภาคไม่ได้มาด้วยเหรอ?”

เป็นหนึ่งหันไปมองรอบตัว แล้วก็อ้าปากหวอเป็นรอบที่สาม

...เสมอภาคหายไปไหนล่ะ?...

+++++++++++++++++++++++++++++++

...เป็นหนึ่งหายไปไหนล่ะ?...

เสมอภาคเดินไร้ทิศทาง มองฝ่ากำแพงผู้คนมาหน้าหลายตา กับบรรยากาศรอบตัวที่ไม่คุ้นเคย

หันหน้าไปหาพ่อแป๊บเดียว หันมาอีกทีก็พบว่าอยู่คนเดียวเสียแล้ว ระหว่างที่กำลังคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป ร่างบางก็ถูกคลื่นฝูงชนดันพามาเสียไกล

ถ้าจะพูดตามตรง นี่เป็นครั้งแรกที่เด็กหนุ่มมาที่สนามบินนี้ ตอนแรกที่รับโทรศัพท์ คุณพ่อก็บอกให้กลับบ้านไปรอ แต่เขากลับดื้อแพ่งอยากจะเจอพ่อเร็วๆเอง ก็เลยยืนยันจะมารับซะให้ได้ เสมอภาคชักรู้สึกว่าตัวเองคิดผิด

...ป่านนี้เป็นหนึ่งคงจะห่วงเขาแย่แล้ว เขาจะต้องรีบหาเป็นหนึ่งให้เจอ อย่างน้องก็ต้องหาโทรศัพท์สาธารณะให้เจอเสียก่อน...

ด้วยความที่คิดหาเป้าหมายต่อไปได้ เสมอภาคจึงเงยหน้ามองหาป้ายโทรศัพท์สาธารณะอย่างเอาเป็นเอาตาย เดินไปเรื่อยๆตามป้าย ไม่ทันได้มองว่ามีใครบางคนยืนปักหลั่นขวางทางอยู่

“อุ๊บ!!” เด็กชายเดินชนเข้าอย่างจัง ล้มถอยหลังก้นจ้ำเบ้าดังโครม!

“เป็นอะไรรึเปล่า?” ชายร่างสูงในชุดสูทก้มลงมองพร้อมกับยื่นมือให้จับ

“ม...ไม่เป็นไรครับ ขอโทษครับ” พลันเงยหน้าขึ้นก็ต้องอ้าปากค้าง...คนๆนี้...!

ผู้สูงวัยกว่า หลังจากได้มองหน้าเด็กหนุ่มอย่างเต็มตา ดวงตาสีดำภายใต้กรอบแว่นก็เบิกกว้างขึ้นเช่นกัน “เธอ...เสมอภาค...”

“!!!” เสมอภาคตกใจอย่างมาก...ก็จะไม่ตกใจได้ยังไง...

...ชายหนุ่มในนิตยสารที่นั่งอ่านเมื่อเที่ยง กำลังเรียกชื่อเขาอยู่นี่นา!!!

ร่างสูงเห็นท่าทางตกใจของเด็กหนุ่ม ก็นึกขึ้นได้ กระแอมไอสองสามที ก่อนจะแนะนำตัว “ขอโทษที...อาชื่ออำนาจ...เป็นพ่อของเป็นหนึ่งน่ะ”

...
...

...มีคนมากมายรู้จักเป็นหนึ่ง...แต่พ่อของเสมอภาคกลับไม่รู้จักเป็นหนึ่ง...ทั้งๆที่เคยเจอกัน...
...มีคนมากมายไม่รู้จักเสมอภาค...แต่พ่อของเป็นหนึ่งกลับรู้จักเสมอภาค...ทั้งๆที่ไม่เคยเจอกัน!...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

TBC
ว่างๆจะมาตอบเม้นท์นะคะ :pig4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: sundaysundae ที่ 17-03-2011 09:58:07

ชอบน้องเสมอภาคมากมายเลย พ่อกับเสมอภาคนี่พอกันได้อีก แต่น่ารักดี
แล้วอาเป็นหนึ่งจะเอาเป็นหนึ่งไปเมกาจริงๆอ่ะ (ลุ้นๆ)

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 17-03-2011 10:08:16

แล้วพ่เป็นหนึ่งจะคู่กับพ่อเสมอภาคมั้ย :impress2: ตึง!~ :jul3: มีแอบจิ้นคู่รุ่นใหญ่นะ กร๊าก

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 17-03-2011 10:11:20

เอ๊ะ อะไรยังไง

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 17-03-2011 10:24:20

เอ๊ยยย ยังงัย ค้างอ่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 17-03-2011 11:34:28

พ่อ เป็นหนึ่ง + กับพ่อเสมอภาค อิอิ

แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 17-03-2011 12:01:32

คุณพ่อคุณลูก ความจำสั้นพอกันเลย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 17-03-2011 12:19:41

มาต่อๆ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: #9 ที่ 17-03-2011 13:15:10

คุณพ่อมากันแล้ว
:pig4:ลูกหมูครับ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 17-03-2011 19:12:49

:-[

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 17-03-2011 20:14:10

เอ่อ แล้วพ่อเป็นหนึ่งรู้จักกับเสมอภาคได้ไงล่ะเนี่ย

อยากอ่านต่อค่า คู่นี้น่ารัก

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 17-03-2011 20:50:42

รออ่านต่อคัพ :pig4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 17-03-2011 22:48:08

ชอบพล็อตเรื่องมากเลยค่ะ
แต่ละตอนลุ้นว่าจะเป็นยัง แนวไหน
สนุกมาก

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: dolphins ที่ 17-03-2011 23:01:44

ชอบค่ะ ชอบเรื่องนี้มากๆเลย...
ชอบตอนเริ่มและจบเรื่องของคนทั้งคู่อ่ะ
:pig4: คุณลูกหมูค่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: papa ที่ 18-03-2011 01:03:56

ลูกคู่ลูก พ่อคู่พ่อ อิอิ เลิศ :impress2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: dea ที่ 18-03-2011 02:19:53

เอ้าาาาา :serius2:

ทำไมพ่อเป็นหนึ่งรู้จักเสมอภาคล่ะ

หรือสองคนนี้หมั้นกันตั้งแต่ หรือพ่อเป็นหนึ่งปิ๊งพ่อเสมอภาค (นี่ฉันคิดอะไร??)

อยากรู้อ่ะ รอตอนต่อไปอยู่นะจ๊ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 18-03-2011 08:56:22

อ้าวแล้วพ่อของเป็นหนึ่งรู้จัก ภาค ได้ไงอ่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: lovevva ที่ 18-03-2011 14:58:19

งงๆ ในความสัมพันธ์อ่ะค่ะ พ่อของเป็นหนึ่งรู้จักเสมอภาคได้ยังไงคะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 18-03-2011 16:50:21

:call: :call:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: lazewcielo ที่ 18-03-2011 19:06:28

พ่อหนึ่งกับพ่อภาคมีอะไรกันรึเปล่าเนี่ยยยยยย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 18-03-2011 19:14:06

เสมอภาคกับเป็นหนึ่ง น่ารักทั้งคู่เลย
อยากอ่านแบบยาวๆหน่อยค่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 18-03-2011 20:43:25

อยากรู้ว่าตอนต่อไปจะเป็นอย่างไรมากๆ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 8 (17/3/54)
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 21-03-2011 13:05:06

-9-

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
จะสอบคัดเลือก ตอบปัญหาชิงรางวัล หรือการแข่งขันอะไรก็ตาม
เป็นหนึ่งล้วนกวาดรางวัลที่หนึ่งมาตลอด
...เป็นหนึ่งไม่เคยมีคู่แข่งที่แท้จริง...

...

...นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นประมาณเดือนที่แล้ว...

“Hello?” เป็นหนึ่งกำโทรศัพท์มือถือแน่นหลังจากที่ได้ยินเสียงทุ้มตอบเบาๆจากอีกมุมหนึ่งของโลก

“...พ่อ”

“คิดว่าที่นี่มันกี่โมงกัน” เสียงง่วงๆปนหงุดหงิดเล็กน้อยจากการถูกรบกวนเวลานอน ไม่ได้ทำให้เป็นหนึ่งรู้สึกผิดเลย

“ได้ยินจากป้าดา ว่าพ่อให้เตรียมเอกสารของผม” เด็กหนุ่มเปิดประเด็น

ปลายสายเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะตอบกลับมาเรียบๆ “ใช่...ถึงเวลาจะต้องมาเรียนต่อแล้ว”

“ผมไม่ไป”

“มีเหตุผลอะไรล่ะ?”

เป็นหนึ่งกัดฟันกรอด ใบหน้าของเสมอภาคแวบเข้ามาในใจ “...เหตุผลอะไรก็ช่างเหอะ ยังไงอย่างผมน่ะ เรียนที่ไทยหรือที่อเมริกา ก็ประสบความสำเร็จเหมือนกันนั่นแหละ”

ได้ยินแค่เสียงปลายสายหัวเราะหึขึ้นจมูก เป็นหนึ่งก็ร้อนขมับวูบ “พ่อไม่เชื่อหรือไง?”

“จะพิสูจน์ให้เชื่อได้มั้ยล่ะ?” มีเสียงกรอบแกรบเหมือนค้นเอกสาร สักพักอำนาจก็พูดต่อ “...งานประกวดออกแบบเครื่องประดับมือสมัครเล่น เพื่อชิงทุนเรียนต่อต่างประเทศ”

“ถ้าผมชนะเลิศ พ่อก็ต้องหาขออ้างให้ผมไปเรียนต่ออยู่ดี” เป็นหนึ่งดักทางอย่างรู้ทัน

“เห็นฉันเป็นอะไรกัน ถ้าแกชนะ ฉันจะถือว่าแกมีความสามารถพอแล้ว ไม่ต้องมาเรียนต่อก็ได้ แต่ถ้าแกไม่ได้ที่หนึ่ง...ก็เก็บของบินได้เลย”

“รอดูก็แล้วกัน ผมไม่มีวันไปนอกหรอกน่า!” เป็นหนึ่งพูดอย่างมั่นใจเต็มเปี่ยมพร้อมกับกดตัดสายโทรศัพท์โดยไม่ทันได้ร่ำลา

...เป็นหนึ่งไม่เคยมีคู่แข่งที่แท้จริง...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
จะสอบคัดเลือก ตอบปัญหาชิงรางวัล หรือการแข่งขันอะไรก็ตาม
เสมอภาคไม่เคยได้รับรางวัล...เพราะเขาไม่เคยแม้แต่จะคิดลงแข่ง
...เสมอภาคจึงไม่เคยมีคู่แข่งเลย...

...

...เป็นเรื่องเมื่อนานมาแล้ว...

“ยังไม่นอนอีกเหรอลูก” คุณพ่อของเสมอภาคเปิดประตูห้องนอนของเด็กหนุ่มเบาๆ ในมือถือแก้วโกโก้หอมกรุ่นยื่นให้ผู้เป็นลูกชาย

เสมอภาคหันมารับแก้วเครื่องดื่มพลางตอบเบาๆ “นั่งวาดอะไรเล่นนิดๆหน่อยๆน่ะพ่อ”

คุณพ่อยังหนุ่มชะโงกหน้ามองสมุดวาดเขียนที่ท่าทางจะถูกใช้มาอย่างโชกโชน พลางกล่าวอย่างชื่นชม “วาดสวยขึ้นนะ”

เสมอภาคปิดสมุด รู้สึกพวงแก้มร้อนผ่าว “พ่ออย่าชมภาคเลย”

...เขามักจะทำอะไรไม่ได้ความเสมอๆ พ่อคงจะชมเพราะอยากให้ดีใจซะมากกว่า...

ผู้สูงวัยกว่าส่ายหน้าน้อยๆ “อย่าดูถูกตัวเองสิ พ่อชมเพราะพ่อเห็นว่ามันสวยจริงๆ...ที่จริงภาคน่าจะลองส่งไปประกวดดูนะ”

ไร้คำตอบจากเด็กหนุ่มที่ก้มหน้านิ่ง ไหล่ลู่ลงด้วยความไม่มั่นใจในตัวเอง

...เสมอภาคไม่เคยมีคู่แข่ง...

+++++++++++++++++++++++++++

“ขอชาร้อนสองที่” หนุ่มใหญ่สั่งเครื่องดื่มจากบริกรด้วยเสียงเรียบเบา แต่ฟังแล้วน่าเกรงขาม

เสมอภาคมองผู้ร่วมโต๊ะน้ำชายามบ่ายอย่างตื่นๆ...ผู้ชายคนนี้ ผู้ชายคนที่เขาชื่นชม กำลังนั่งอยู่ตรงข้ามเขานี่เอง! ที่สำคัญ ยังรู้จักเขาอีกต่างหาก! รู้จักได้อย่างไรกันนะ? หรือว่าเป็นหนึ่งจะเล่าเรื่องของเขาให้ฟัง? ว่าแต่ เขาหลงกับเป็นหนึ่งนี่นา! แล้วมานั่งจิบชาอยู่อย่างนี้มันถูกแล้วเหรอเนี่ย!

“ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้”

ยิ่งกำลังคิดหมกมุ่น ยิ่งทำให้เสมอภาคสะดุ้งสุดตัวเข้าไปใหญ่ เด็กหนุ่มนั่งงุดจมตัวลงกับเบาะหนังใบใหญ่

บริกรนำน้ำชามาเสิร์ฟอย่างเงียบๆก่อนจะโค้งตัวเดินจากไป

“...” อำนาจจิบชาด้วยมาดนักบริหาร สายตาก็เอะใจกับท่าทางแอบมองลับๆล่อๆของเด็กหนุ่ม

“หน้าอามีอะไรติดหรือไง?”

เสมอภาคสะดุ้งเฮือก รีบพูดอย่างลนลาน “...ป...เปล่าฮะ คือว่า...”

“หือ?” อีกฝ่ายเมื่อเห็นเด็กหนุ่มอ้ำๆอึ้งๆไม่พูดต่อเสียที ก็ส่งเสียงในคอเชิงถาม

เสมอภาคหลับตาปี๋ พูดเบาๆอย่างไม่มั่นใจในตัวเอง “คือ...ยินดีด้วยนะฮะ เรื่องรางวัลออกแบบปีนี้น่ะฮะ”

อำนาจเลิกคิ้วพลางพิจารณาเด็กตรงหน้าอย่างแปลกใจ “น่าแปลกนะ ที่เด็กวัยอย่างเธอติดตามเรื่องอย่างนี้ด้วยน่ะ?”

เสมอภาคก้มหน้างุดๆ ดวงตาจ้องมองสองมือของตัวเองที่บิดไปมาบนหน้าตัก “คือ...ผม...”

แกร๊ก

เสียงของกระทบโต๊ะกระจกทำให้ร่างบางเงยหน้าขึ้นอย่างแปลกใจ ตรงหน้าเขามีกระดาษเอสี่ขาวสะอาดหนึ่งแผ่น กับดินสอกดหรูหราอีกหนึ่งแท่งวางอยู่ เมื่อเงยหน้ามองผู้ที่ยื่นมันมาให้ ก็ได้คำตอบ “ลองวาดรูปให้ดูหน่อยสิ”

...ดินสอของนักออกแบบ...

ในใจเสมอภาคตอนนี้ราวกับมีกลองรัวอยู่ก็ไม่ปาน มันเป็นทั้งความรู้สึกตื่นเต้น และปลาบปลื้มปนกัน มือบางหยิบดินสอขึ้น กระชับมั่นในมือ พลางจรดลายเส้นลงบนกระดาษ...

กล่าวว่าเมื่อคนโง่ตั้งใจทำอะไรแล้ว มักจะแบ่งแยกสมาธิไม่ได้ เสมอภาคก็เป็นเช่นนั้น เมื่อเขาทุ่มเทสมาธิกับการวาดรูปแล้ว เขาก็ลืมไปหมดทุกอย่าง ทั้งความประหม่าตื่นเต้นที่ได้เจอพ่อของเป็นหนึ่ง...ทั้งเรื่องที่ต้องตามหาเพื่อนที่พลัดกันไปให้เจอ...

++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ขอชาร้อนสองที่ครับ” เป็นหนึ่งสั่งด้วยเสียงคุณชาย นั่งพักอย่างหย่อนใจ

“ขอโทษทีนะ พ่อนั่งเครื่องมานาน ขาเลยเป็นตะคริวน่ะ” คุณพ่อของเสมอภาคพูดขอโทษขอโพยเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้

บริกรนำน้ำชามาเสิร์ฟอย่างเงียบๆก่อนจะโค้งตัวเดินจากไป

“ไม่เป็นไรหรอกฮะ นั่งให้หายเหนื่อย แล้วค่อยไปตามหาภาคกันก็ได้” เป็นหนึ่งว่าพลางหยิบถ้วยน้ำชาขึ้นบรรจงจิบด้วยท่าทางคุ้นชินราวกับการจิบน้ำชายามบ่ายเป็นเรื่องปกติ เมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่า ว่าที่พ่อตากำลังมองตนด้วยสีหน้าชื่นชม

“หน้าผมมีอะไรติดรึเปล่าฮะ?”

คุณพ่อนามว่าสันติหลบสายตา เกาหลังคอแกร่กๆเขินๆ พูดกลั้วหัวเราะ “แหะๆ เปล่าหรอก ขอโทษนะ พ่อแค่คิดว่า ถ้าภาคมั่นใจได้สักเสี้ยวของหนึ่งก็คงจะดี”

เป็นหนึ่งเลิกคิ้วขึ้น ประเด็นของเสมอภาคเรียกความสนอกสนใจได้ดีทีเดียว

...

...

กลับมาทางเสมอภาคบ้าง...

มือบางวางดินสอกดลงหลังจากบรรจงเพ่งสมาธิมานานหลายนาที เหลือบตาขึ้นมองคนฝั่งตรงข้ามอย่างกล้าๆกลัวๆ

คุณพ่ออำนาจจิบน้ำชาพลางพิจารณาผลงานที่เพิ่งรังสรรค์สดๆร้อนๆไปพลาง

...ฝีมือของคนที่ไม่ได้เรื่องซักอย่าง มาให้มืออาชีพที่ได้รางวัลสามปีซ้อนดูอย่างนี้มันน่าอาย เขาน่าจะปฏิเสธไปตั้งแต่แรก ไม่น่าวาดออกมาเลย...เป็นความคิดมืดมนตอนนี้ของเด็กหนุ่ม เสมอภาคเม้มริมฝีปากแน่น ก้มหน้ามองปลายเท้านิ่ง...

“เพชรในตมสินะ” อำนาจพูดกับตัวเองเบาๆพลางยกยิ้มบาง

“ฮ...ฮะ?” หัวช้าอย่างเสมอภาคย่อมจมกับความคิดตัวเองจนไม่ทันได้ยินอยู่แล้ว เขาเงยหน้าขึ้นมองเลิ่กลั่ก

“เปล่า...ไม่มีอะไรหรอก” ว่าพลางยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู “อาต้องเตรียมต่อเครื่องแล้วล่ะ”

“อ...เอ่อ!...” เสมอภาคเรียกตะกุกตะกัก “ม...ไม่รอพบหนึ่งเหรอฮะ คือ หนึ่งก็มาด้วย แต่...”

“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวอาค่อยโทรคุยกับหนึ่งอีกทีก็ได้” อำนาจตัดบทพลางยิ้มให้เด็กหนุ่มตรงหน้า “แล้วก็...กระดาษกับดินสอน่ะ อาให้เป็นของขวัญ”

โดยไม่รอคำตอบ ร่างสูงใหญ่ในชุดสูทหรูก็เดินจากไป ทิ้งให้เสมอภาคนั่งตื่นเต้นกับรางวัลชิ้นใหญ่อยู่คนเดียว

นั่งมองผลงานที่ตัวเองวาดได้สักพักก็นึกเอะใจ กระดาษนี้...มือขาวพลิกหน้ากระดาษเอสี่ ดวงตากลมโตเบิกกว้างยามอ่านข้อความจบ

“...งานประกวดออกแบบเครื่องประดับมือสมัครเล่น เพื่อชิงทุนเรียนต่อต่างประเทศ”

...

...

กลับมาทางด้านเป็นหนึ่ง...

“ลูกของอาน่ะนะ” นั่งคุยนินทาลูกชายอย่างออกรสอยู่ดีๆ สายตาที่มองกวาดไปทั่วๆร้านกาแฟก็สะดุดกับร่างสูงใหญ่ที่ลุกจากที่นั่งมุมตรงข้ามขึ้นมาพอดี ชายหนุ่มเบิกตากว้าง ชะงักกึก!

...ผู้ชายคนนั้น!!...

เป็นหนึ่งสังเกตเห็นท่าทางที่แปลกไปของคู่สนทนาก็เอะใจ เหลียวมองไปด้านหลังตนเอง...เป็นเวลาเดียวกับร่างสูงในชุดสูทเดินออกจากร้าน ลับสายตาไปพอดี...กวาดตามองไปสักพักก็ไปสะดุดกับร่างคุ้นตา

เป็นหนึ่งยิ้มออกมาอย่างยินดี “ภาคนี่นา!”

เสมอภาคที่เพิ่งบรรจงพับกระดาษเก็บลงกระเป๋าเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงเรียก เป็นเวลาเดียวกับที่ร่างสูงเดินมาถึงโต๊ะมุมร้านพอดี

เมื่อหากันเจอโดยสวัสดิภาพ ก็หมดธุระที่สนามบินเสียที เป็นหนึ่งจึงรีบลากสองพ่อลูกกลับบ้านอย่างรวดเร็ว คิดในใจอย่างยินดีที่ไม่ต้องเจอบิดาตัวเองให้เสียอารมณ์

++++++++++++++++++++++++++++++

“อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ?” เป็นหนึ่งที่ดื้อดึงจะค้างด้วยให้ได้ นอนตีขาอย่างสบายใจบนเตียงหลังน้อยของเสมอภาค เขาหันมาทักทันทีที่ได้ยินเสียงเปิดประตูพร้อมกับกลิ่นหอมๆของแชมพูที่ลอยมาเตะจมูก

“อือ...” เสมอภาคดูจะล่องลอยกว่าทุกวัน ไม่ได้รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกร่างสูงจูงมือลงนั่งขอบเตียงพลางบริการเช็ดผมที่เปียกชื้นให้อย่างเต็มใจ

“คิดอะไรอยู่รึเปล่า?” เป็นหนึ่งเห็นอีกฝ่ายดูเงียบไปกว่าปกติ ก็เอะใจขึ้นมา

“...ถ้าอยากได้อะไรซักอย่าง ที่ต้องแข่งกับคนอื่น นายจะแข่งรึเปล่า?”

เป็นหนึ่งเลิกคิ้วกับคำถามแปลกๆ “ภาคอยากได้อะไรเหรอ บอกเรามาก็ได้ เดี๋ยวเราหามาให้”

ร่างบางส่ายหัวดิก “...เปล่าหรอก เราแค่ถามดูน่ะ”

เป็นหนึ่งตอบโดยแทบจะไม่ต้องคิด “ไม่เห็นยาก อยากได้ ก็แข่งสิ”

ซึ่งความคิดของคนที่เป็นที่หนึ่งกับที่โหล่ ย่อมไม่ตรงกันอยู่แล้ว...เสมอภาคถามต่ออย่างไม่มั่นใจ “แล้วถ้าแพ้ล่ะ?”

ชีวิตของเป็นหนึ่งไม่รู้จักคำว่าแพ้ “ไม่แพ้หรอกน่า นายน่ะ มั่นใจในตัวเองหน่อยสิ ถ้าอยากได้อะไร แต่ไม่คว้ามา แทนที่จะมีโอกาสได้ ก็จะไม่มีวันได้ตลอดไปนะ”

“...งั้นเหรอ”

...ไม่คว้ามา...ก็ไม่มีวันได้ตลอดไป...

เสมอภาคหมกมุ่นกับความคิดของตัวเอง รู้ตัวอีกทีสัมผัสนุ่มนวลของริมฝีปากก็ประทับลงที่ขมับทั้งสองข้าง พร้อมเสียงกระซิบเพราะๆข้างหู “เราไปอาบน้ำก่อนนะ”

...

...

ในห้องเงียบสงบ มีเพียงเสียงน้ำจากห้องน้ำให้ได้ยินรางๆ เสมอภาคลุกจากเตียง เปิดกระเป๋านักเรียน หยิบกระดาษที่เพิ่งได้รับวันนี้มา เขาอ่านรายละเอียดอีกครั้ง ตัดสินใจอย่างแน่วแน่

“...ถ้าไม่คว้ามา...ก็จะไม่มีวันได้ตลอดไป...”

...

...

...นี่เป็นครั้งแรก ที่เสมอภาคจะได้รู้จักคำว่า “คู่แข่ง”...
...และก็เป็นครั้งแรก ที่เป็นหนึ่งจะได้มี “คู่แข่งที่แท้จริง”...

++++++++++++++++++++++++
TBC

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 21-03-2011 13:34:14

อ่ะจ๊ากกกก แข่งกันเองเหรอเนี่ยะ แต่ก็ยังข้องใจทำไมพ่อของเป็นหนึ่งรู้จักเสมอภาคล่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 21-03-2011 13:43:58

ทำไมคุณสันติ ต้องตาโตเมื่อ เห็นคุณอำนาจ ด้วย กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แอร๊ยๆแอบมีจิ้นนะคะเนี้ย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 21-03-2011 16:35:29

ยังเป็นข้อสงสัยกันต่อไปว่าคุณเป็นหนึ่งรู้จักภาคได้ไง

แต่รู้สึกว่าพ่อของภาคจะรู้จักพ่อของเป็นหนึ่งนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 21-03-2011 18:09:56

เอาละเว้ยยย
จะมีรุ่นใหญ่ให้เห็นหรือเปล่าคะ
แอบจิ้นไปไกลแล้ว

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 21-03-2011 18:47:10

ชอบอ่ะ

รออ่านนะค่ะ :L1:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 21-03-2011 19:23:59

:laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 21-03-2011 19:31:21

แข่งด้วยกัน เป็นหนึ่งกับเสมอภาคจะรู้ไหมเนี่ย
รออ่านตอนต่อไปนะค่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: Irendell ที่ 21-03-2011 21:27:28

:-[ ชอบความอ่อนหวานที่หนึ่งมีต่อภาค
เรื่องนี้อ่านกี่ทีก็ไม่เบื่อเลยจริงๆ ><

รออ่านคู่คุณพ่อของเด็กๆ ด้วยนะคะ ฮ่าๆ น่ารักจริงๆ เลยอ่าาาา

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: นัชชี่~นะจิ ที่ 21-03-2011 21:46:09

ตอนแรกตกใจที่ต้องมาแข่งกันเอง แต่ถ้าแบบนี้ แสดงว่าทั้งคู่ต้องได้ไปเรียนนอกหรือไม่ก็อยู่ไทยด้วยกันใช่ไหมคะ^^
เพราะถ้าภาคชนะ ก็คงเลือกไปอยู่แล้ว หนึ่งก็ต้องไปเพราะสัญญากับพ่อไว้
แต่ถ้าหนึ่งชนะก็ได้อยู่ไทยต่อกับภาคต่อ

แอบกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดเล็กน้อย(นี่น้อย!?)
จะมีให้ลุ้นคู่รุ่นใหญ่อ๊ะเปล่าหว่า อิอิ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: A-J.seiya* ที่ 21-03-2011 22:28:43

น้องเสมอภาค เอ๋อ ได้น่ารักมากกกกก
ชอบจังเลยอ่ะ
เป็นหนึ่งก็นะ มาเจอเสมอภาค ก็มีเขวไปนะ โฮะๆ
นี่ต้องมาประชันกัน เหอะๆ
สู้ๆนะทั้งคู่ !!

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 21-03-2011 22:49:14

เรื่องนี้น่ารักมากเลยค่ะ

^^

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: kikipanda ที่ 22-03-2011 00:01:45

เอาล่ะซิ ลูกแกะน้อยจะกลายมาเป็นคู่หมาป่าหนุ่มเหรอนี่

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: parakoparako ที่ 22-03-2011 01:09:48

พ่อเป็นหนึ่งรู้จักภาคเพราะเป็นกิ๊กพ่อภาคอ่ะป่าวงิ
:z1:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 22-03-2011 01:12:19

ตอนนี้วางพลอตได้เยี่ยมเลยค่ะ
ชอบ o13

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: dea ที่ 22-03-2011 01:48:06

ไม่ว่าใครจะชนะหรือแพ้ก็ไม่ต่างอ่ะดิ

นอกจากว่าคนอื่นจะชนะ (ไม่เอานะ :m8:)

ปล. ยังเชียร์คู่พ่ออยู่นะ :o8:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-03-2011 14:44:04

เอาล่ะสิ งานนี้ได้ลุ้นทั้งคู่ลูก คู่พ่อแหงเลย อุอุ :z1:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 23-03-2011 16:21:37

o18 o18 o18

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: #9 ที่ 24-03-2011 11:27:51

ต้องแข่งกันเองซะแล้ว
ปล.คู่คุณพ่อ o18

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: eapillzaa ที่ 25-03-2011 00:09:58

สนุกมากจ้า

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 9 (21/3/54) pg.2
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 25-03-2011 01:08:32

-10-

...นานมาแล้ว...
มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ อำนาจ
อำนาจไม่เคยอยู่ใต้อำนาจใคร
ราวกับเป็นเรื่องธรรมดาโลก ที่อำนาจจะแสดงบทบาทผู้นำ...และคนรอบกายแสดงบทบาท ผู้ตาม
...

...

ห้องเรียนโรงเรียนเอกชนหรูหราแห่งหนึ่ง

“น้ำ” อำนาจที่นั่งพิงพนักเก้าอี้ ขาทั้งสองข้างยกพาดโต๊ะนักเรียนอย่างไม่เกรงกลัว เปรยขึ้นหนึ่งคำ

น้ำเย็นเจี๊ยบในแก้วใสก็ถูกยื่นมาถึงมืออย่างรวดเร็ว

“ร้อน” เขาเปรยอีกหนึ่งคำ

พลันลมเย็นๆที่เกิดจากแรงงานคนก็พัดให้รู้สึกเย็นสบาย

ชีวิตนี้มันง่ายดายเกินไป เด็กหนุ่มคิดในใจ กวาดตาคมกริบทรงอำนาจมองไปรอบตัว...ยิ่งเห็นสภาพนอบน้อมของเหล่าเพื่อนในห้องที่เรียกว่าเพื่อนได้ไม่เต็มปาก ยิ่งทำให้รู้สึกหงุดหงิดใจ

“เบื่อ” เขาเปรยออกมาอีกหนึ่งคำ

เหล่านักเรียนใต้บัญชามองหน้ากันเลิ่กลั่ก จะทำยังไงถึงจะทำให้คุณชายคนนี้พอใจได้กันล่ะ???

ไร้ปฏิกิริยาตอบสนอง ยิ่งทำให้อำนาจรู้สึกหงุดหงิดเข้าไปใหญ่...ขายาวแข็งแรงปัดลงจากโต๊ะ ร่างสูงลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินออกจากห้องเรียนไป เหล่านักเรียน (เบ๊) มองหน้ากัน ตัดสินใจเดินตาม แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงเรียบๆสั่งออกมา “จะเดินเล่นในสวน ไม่ต้องตามมา”

...อำนาจ มีความเป็นผู้นำอยู่เต็มเปี่ยม...
+++++++++++++++++++++++++++++

...นานมาแล้ว...
มีเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ สันติ
สันติเป็นคนรักสงบ
ความรักสงบของเขาทำให้เขาพอใจจะมีโลกส่วนตัวของตัวเอง

...

...

“จิ๊บๆ” เสียงร้องประสานของสัตว์ปีกตัวน้อยดังให้ได้ยินจากกิ่งไม้ร่มรื่นเหนือศีรษะ สันติที่นั่งคิดนั่นคิดนี่อยู่คนเดียวแหงนหน้าขึ้นมอง

“อ๊ะ!” จากการมองเหม่อได้สักห้านาที พล็อตเรื่องก็หลั่งไหลเข้าสมอง สันติคว้าปากกากระดาษข้างตัวขึ้นจดไอเดียยิกๆ รู้ตัวอีกทีเจ้านกก็บินหนีหายไปไหนแล้วไม่รู้

สันติตัดสินใจลุกขึ้นจากที่นั่งเดิม ปัดเศษหญ้าออกจากกางเกงขาสั้นสีดำ เดินแหงนหน้ามองหานกน้อยบนยอดไม้ต่อไป

เดิน

เดิน

เดิน

โครม!!

เดินๆอยู่ก็สะดุดกับอะไรสักอย่าง ร่างบางหน้าคว่ำล้มแปะลงกับ ‘อะไรสักอย่าง’

ความตกใจทำให้อะดรีนาลินไหลหลั่ง เปิดสวิตซ์จินตนาการให้พลุ่งพล่าน พล็อตเรื่องไหลออกมาอีกแล้ว! เด็กหนุ่มรีบคว้าปากกากับสมุดขึ้นจดอีกครั้งหนึ่ง...ทั้งๆที่ยังนอนคว่ำ ทับ ‘อะไรสักอย่าง’ อยู่

จวบจนจดยิกๆจนพอใจแล้ว ก็ถอนหายใจออกมาอย่างแสนสุข รู้ตัวอีกทีก็เมื่อเสียงทุ้มโหดจัดของร่างที่อยู่ข้างใต้ดังกระซิบอยู่ข้างหู “จะทับอีกนานไหม?”

สันติสะดุ้งเฮือก เบิกตากลมโตกว้าง ถึงได้เห็นสิ่งที่อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง...ดวงตาดำมืดที่ไม่สามารถมองทะลุเข้าไปภายในได้เลย...

“ข...ขอโทษฮะ”

...สันติผู้รักสงบ หารู้ไม่ว่าคำขอโทษนี้ จะกลายเป็นคำติดปากไปอีกนาน...

++++++++++++++

อำนาจมองจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตที่เบิกกว้างอย่างตกใจอยู่นาน โดยไม่รู้สึกตัว เด็กหนุ่มก็ถูกตรึงให้ต้องหลงใหลกับมันไปตลอดชีวิตเสียแล้ว

ริมฝีปากสีแดงสดของร่างอุ่นนุ่มที่นอนทับเขาอยู่เผยอออกช้าๆ เสียงหวานใสราวกับนกน้อยบนกิ่งไม้ดังขึ้นให้ได้ยิน

“ข...ขอโทษฮะ”

อำนาจไม่ได้ตอบอะไร แขนแกร่งยกขึ้นโอบกอดเอวบางอย่างไม่เบานัก กดให้ร่างที่นอนทับอยู่ด้านบน แนบผิวกายกับเขามากขึ้นไปอีก

สันติสติเริ่มแตกกระเจิง...คนคนนี้ต้องโกรธเขาอยู่แน่ๆ!

“พูดใหม่อีกครั้งสิ” เด็กหนุ่มผู้ทรงอำนาจเอ่ยปากสั่งเรียบๆ รับรู้ถึงแรงสั่นน้อยๆที่ส่งมาจากร่างบาง...เขาชอบฟังเสียงของคนคนนี้

สันติยิ่งกระวนกระวายเข้าไปใหญ่ ร่างบางลนลาน พูดออกมาด้วยเสียงสั่นพร่า “...ขอ...โทษ...”

หลังจากกล่าวคำขอโทษไปแล้ว แทนที่แขนแกร่งจะปล่อยเขาเป็นอิสระ อุ้งมือใหญ่ร้อนกลับโอบกระชับด้วยแรงที่มากกว่าเดิม เสียงทุ้มนุ่มที่ฟังแล้วโหดเหลือแสนในความคิดของสันติ ดังอยู่ริมหูอีกครั้ง พร้อมกับสัมผัสเปียกชื้นประหลาดๆที่ใบหู “...พูดใหม่”

สันติกลัวจนทำอะไรไม่ถูก...การที่เขาแค่สะดุดล้มโดยไม่ได้ตั้งใจ มันทำให้อีกฝ่ายโกรธขนาดนี้เชียวหรือ??

“...ขอโทษ...”

อำนาจผู้ซึ่งเคยชินกับการสั่งคนอื่น ไม่ได้รู้ตัวเลย ว่าทำให้อีกฝ่ายรู้สึกหวาดกลัวขนาดไหน เขาหลับตาฟังเสียงกระเส่าพูดขอโทษอย่างชื่นใจ อุ้งมือใหญ่วางนาบลงกับสะโพกตึงแน่นแต่อุ่นนุ่มของอีกฝ่าย ปากเล็มใบหูเล็กเพลิดเพลิน “พูดอีกครั้ง”

สันติชักไม่เข้าใจ คนคนนี้จะเอาอะไรกับเขา?

ไร้เสียงตอบจากร่างบาง อำนาจจึงรู้สึกขัดใจไม่น้อย เขาออกแรงบีบหนั่นเนื้อของร่างข้างบน พลางกล่าวด้วยเสียงที่หนักกว่าเดิม “บอกให้พูด”

ยามเมื่อสุนัขจนตรอก มันจะสู้ไม่ยอมถอย ไม่ต่างอะไรกับสันติผู้รักสงบ ยามรบไม่ขลาดเขลา

สองมือน้อยออกแรงผลักร่างข้างใต้อย่างแรง พลางตะโกนเสียงดัง “ก็ขอโทษไปแล้วไงเล่า จะให้ขอโทษอีกกี่ครั้งกันฟะ!!!” ตะคอกจบตะกุยตะกายจนลุกขึ้นยืนได้ ด้วยความหมั่นใส้ จึงเหวี่ยงเท้าเตะป้าบลงไปอีกครั้งหนึ่ง

“ขอโทษ!!” กล่าวคำอำลาเสร็จก็วิ่งจากไป

...เหลือไว้เพียงความประทับใจไม่รู้ลืม...

++++++++++++++++++++++++

...ภาพในอดีตหวนกลับมายามที่สติกำลังล่องลอยอยู่พอสมควร อำนาจเอียงแก้วหรูให้น้ำสีอำพันที่บรรจุอยู่ล้อแสงไฟเล่น...

หลังจากเรื่องในวันนั้น ร่างสูงก็ไม่มีโอกาสได้ทำความรู้จักกับอีกฝ่ายเพิ่มเลย เนื่องจากกำหนดเดินทางเรียนต่างประเทศของเขาเองนั่นแหละ

ชายหนุ่มหัวเราะกับตัวเองเบาๆ...ที่ต้องมานั่งนึกถึงเรื่องเก่าๆก็คงเพราะร่างบางในชุดสูทสีน้ำตาลที่นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์อีกมุมนั่นล่ะมั้ง

ไม่น่าเชื่อเลย ว่าชะตาจะเล่นตลกให้เขาได้มาพบเจอรักแรกในที่ห่างไกลบ้านเกิดเมืองนอนอย่างนี้

“นี่ครับ คุณอำนาจ” นัยน์ตาดำสนิทละจากร่างบางที่นั่งจิบเครื่องดื่ม มาให้ความสนใจกับคู่สนทนาตรงข้ามตนเองแทน ฝ่ายนั้นวางซองกระดาษสีน้ำตาลลงบนโต๊ะกระจกเบาๆพลางรายงานตามหน้าที่

“ช่วงนี้คุณเป็นหนึ่งมีเพื่อนใหม่อยู่คนครับ สนิทขนาดคุณเป็นหนึ่งยอมลดตัวไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษคอร์สพื้นฐานด้วย”

“เจ้าหนึ่งเนี่ยนะ?” อำนาจเปรยอย่างแปลกใจ คิ้วหนาเลิกขึ้นเล็กน้อยยามที่พลิกหน้ากระดาษรายงานเพื่อดูรูป ‘เพื่อนใหม่ของลูกชาย’

“เสมอภาคงั้นเหรอ?”

นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้เจ้าลูกชายทวีความดื้อด้านขึ้นมากกว่าเดิมหรือไงนะ?

ในฐานะของพ่อ ย่อมอยากให้ลูกชายได้เรียนสูงๆ ได้มีความก้าวหน้าเป็นธรรมดา ซึ่งในความคิดของอำนาจ เป็นหนึ่งควรจะได้พัฒนาความสามารถของตนเองให้มากกว่าที่เป็นอยู่ ไม่ใช่มัวแต่เที่ยวเล่นอย่างที่ทำอยู่ทุกวันนี้

นัยน์ตาคมกริบไล่อ่านประวัติ ‘เพื่อนสนิท’ ของลูกชายไปเรื่อยๆ แค่นเสียงหัวเราะในคอกับความไม่ได้เรื่องของเด็กหนุ่มหน้าหวาน แต่ในที่สุดก็สะดุดกึกเมื่อไล่มาถึงประวัติครอบครัว

ริมฝีปากบางยกยิ้มเยือกเย็น “บังเอิญจริงๆ”

ร่างสูงลุกขึ้นยืนพลางจัดสูทตนเองให้เรียบร้อย “ขอบคุณมาก เรื่องหลังจากนี้ฉันคงต้องจัดการเอง” อำนาจสั่งกับลูกน้องตนเองเรียบๆ มือใหญ่ยกขึ้นโบกเบาๆยามที่ผู้ใต้บัญชากำลังจะก้าวเท้าเดินตามมา “ไม่ต้องตามมาหรอก จะไปสูบบุหรี่ที่สวนหน่อย แล้วเดี๋ยวจะขึ้นห้องเลย”

++++++++++++++++++++++++++++++++

“เฮ้อ~” สันติถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย

...อุตส่าห์หนีผู้ดูแลมานั่งเงียบๆคนเดียวก็แล้ว ก็ยังคิดพล็อตตอนต่อไปไม่ออกซะที...

มือบางยกแก้วไวน์ดีกรีต่ำในมือขึ้นส่องล้อแสงไฟ หมุนไปมาอย่างเหม่อลอย

...พอดีกว่า...

เมื่อตัดสินใจได้ดังนั้น สันติก็วางแก้วลง ยื่นบัตรห้องพักให้พนักงานเพื่อลงบันทึกค่าใช้จ่าย ก่อนจะเดินออกจากบาร์ใต้โรงแรม

...หวังว่าบรรยากาศในสวน จะทำให้เกิดความคิดดีๆได้นะ...

...

...

ดวงดาวพร่างพรายประดับผืนฟ้าที่มืดดำราวผ้ากำมะหยี่ผืนใหญ่ล่อหลอกให้สันติต้องมองเหม่ออย่างลืมตัว ร่างบางเดินไปตามทิศทางที่จินตนาการไว้ว่า จุดศูนย์กลางของหมู่ดาวอยู่ตรงนั้น

เดิน

เดิน

เดิน

โครม!!

เดินๆอยู่ก็สะดุดกับอะไรสักอย่าง ร่างบางหน้าคว่ำล้มแปะลงกับ ‘อะไรสักอย่าง’

โดยไม่ได้เอะใจเลยว่า เหตุการณ์มันคุ้นอย่างกับเคยเจอมาก่อนเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว สันติพลันบังเกิดพล็อตเรื่องดีๆ ด้วยความดีใจ เขาคว้ากระดาษกับปากกาใต้เสื้อสูทขึ้นจดไอเดียยิกๆ

“จะนอนทับอีกนานมั้ย?” เสียงทุ้มนุ่มที่กระซิบอยู่ข้างหูทำให้สันติสะดุ้งเฮือก เมื่อมองฝ่าความมืดดีๆก็พบกับดวงตาดำมืดฉายแววระริกล้อแสงดาวกำลังมองจ้องตนเองอยู่

ริมฝีปากแดงเผยอออกเบาๆ “ข...ขอโทษ”

พลันโลกก็หมุนกลับ รู้ตัวอีกที จากที่นอนทับ ‘ใครสักคน’ อยู่ ก็กลายเป็นถูก ‘ใครสักคน’ คนนั้นนอนทับแทน

“อ๊ะ!” สันติร้องอุทานอย่างตกใจ เมื่ออุ้งมือแกร่งของใครคนนั้นสอดเข้าใต้เอวตน กอดกระชับเสียแน่นจนรู้สึกอึดอัด

ริมฝีปากบางเจือกลิ่นบุหรี่แนบลงกับปากแดงสดที่เผยอน้อยๆ ตักตวงรสวาบหวิวของไวน์หอมหวานอย่างสมใจ

สติของร่างบางล่องลอยห่างไปทุกที...ทุกที

รู้ตัวอีกที แผ่นหลังเปลือยเปล่าก็แนบราบอยู่บนที่นอนอุ่นนุ่ม

สัมผัสวาบหวิวปนจั๊กจี้ไล้วนทุกส่วนสัดของร่างกาย ปอยผมที่เคยถูกหวีปัดขึ้นจนเรียบกลับหล่นลงมาเคลียแก้มใส ดูดซับเม็ดเหงื่อที่ไหลซึมหน้าผากจนชุ่ม

“อื้อ!” ร่างบางแหงนหน้าขึ้นสูง เกลือกแก้มเข้ากับหมอนนุ่ม เม้มริมฝีปากแน่นอย่างอดกลั้น เมื่ออะไรบางอย่างกำลังกลั่นแกล้งอยู่แถวกึ่งกลางร่างกาย

ร่างกายถูกจัดให้อยู่ในท่าทางที่น่าอาย เผยทุกซอกทุกมุมให้อีกฝ่ายได้เชยชม

อำนาจค่อยๆละเลียดลิ้มชิมรสอย่างไม่รีบร้อน ตักตวงความนุ่มละมุนที่รอคอยมาสิบกว่าปีอย่างตั้งใจ เสียงครางกระเส่ากับฤทธิ์แอลกอฮอลล์ในร่างกายผสมผสานกันให้ภายในทวีความร้อนรุ่มมากขึ้นทุกขณะ มือใหญ่ไล้ไปตามเส้นโค้งเว้าของร่างกายอีกฝ่าย ลิ้นอุ่นร้อนไล้เลียผิวเนียนจนเปียกชื้น ฝากรอยประทับความเป็นเจ้าของไว้ทั่วตัว ไม่เว้นแม้แต่จุดน่าอายอย่างต้นขาด้านใน

เสียงครางรื่นหูราวกับยาเสพติด อยากได้ยินไปอีกเรื่อยๆ อยากได้ยินมากกว่านี้ ร่างสูงลงมือหยอกเย้าส่วนไวสัมผัส ยั่วยวนจนความเข็งแรงในอุ้งมือเปียกชุ่มไปด้วยหยาดแห่งอารมณ์

มือใหญ่สร้างความเคยชินให้กับช่องทางคับแคบ หมุนวนลูบไล้สัมผัสหยุ่นนุ่มภายในอย่างอ่อนโยน

ร่างบางถูกจับพลิกคว่ำ หน้าผากเปียกชื้นแนบลงกับหมอนใบใหญ่ ไรฟันขาวสะอาดกัดลงกับปลอกหมอนสีขาวสะอาด สะกดกลั้นเสียงกรีดร้องไว้เมื่อความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายค่อยๆบุกรุกเข้ามาภายใน

จวบจนเติมเต็มจนถึงที่สุดแล้ว อำนาจก็ประคองใบหน้าที่แดงจัดให้หันกลับมา ไล้เล็มริมฝีปากนุ่ม พวงแก้มฝาด ไล่มาถึงติ่งหู ก่อนจะขบกัดลงบนบ่าขาวนวล

“โอ๊ย!” ด้วยความตกใจกับความเจ็บจี๊ดที่บ่า พร้อมๆกับความรู้สึกแปลกๆที่เคลื่อนไหวอยู่ตรงสะโพก ทำให้สันติร้องเสียงหลง

ความเคลื่อนไหวที่เหมือนตั้งใจจะทรมานเขา จากช้าเป็นเร็ว เมื่อใกล้จะถึงที่สุดก็กลับหน่วงให้ช้าลง ยั่วยุให้ร่างบางต้องขยับเอวตาม แทบจะทำให้สันติเป็นบ้า เขาสะอื้นฮักไม่เป็นภาษา

ร่างกายที่อยู่ในท่าคลานสี่ขา พลันถูกยกขึ้นนั่ง ทั้งๆที่สัมผัสด้านหลังยังไม่จางหายไป สันติกรีดร้องอย่างตกใจ ลิ้นร้อนเลียกระตุ้นที่ติ่งหูด้านหลัง ก่อนที่เสียงทรงอำนาจจะกระซิบสั่ง

“ขยับเอวสิ”

สันติลืมตารื้นน้ำขึ้น ขยับตามคำสั่งอย่างไม่มีทางเลือก ดวงตากวาดมองบรรยากาศเจือสีส้มของโคมไฟหัวเตียง พลันก็ต้องหลับตาลง เมื่อพบกับดวงตาร้อนแรงที่มองสะท้อนออกมาจากกระจกบานใหญ่ฝั่งตรงข้าม พวงแก้มทั้งสองข้างร้อนผ่าวด้วยความอาย...กับท่าทางของพวกเขาสองคนที่สะท้อนมาให้เห็น

อำนาจมองจ้องใบหน้าที่จมอยู่กับความทรมานผ่านกระจกเงาไม่วางตา ท่าทางน่าอายของฝ่ายนั้นทำให้หัวใจเย็นชาของชายหนุ่มรู้สึกวาบหวิวขึ้นมาอย่างประหลาด

...หัวใจที่ถูกแช่แข็งมาสิบกว่าปี...

++++++++++++++++++++++++++++++

...งานประกวดออกแบบเครื่องประดับ เพื่อชิงทุนเรียนต่างประเทศ...

อำนาจนั่งอ่านรายละเอียดที่ถูกพิมพ์ลงกระดาษเอสี่ในมือเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้

กระดาษใบนี้ เขากะจะมอบให้กับเป็นหนึ่ง ลูกของเขา ด้วยมือของเขาเอง

เป็นเรื่องน่าเสียดายก็จริง กับการพนันที่ว่า หากเป็นหนึ่งชนะการประกวด ก็ไม่ต้องไปเรียนต่างประเทศ มันเป็นการตัดโอกาส ทั้งกับเป็นหนึ่งเอง แล้วก็กับผู้เข้าแข่งขันรายอื่นด้วย ตอนนี้เขาหวังเพียงแต่ว่า จะมีใครสักคนสามารถชนะลูกชายเขาได้

ใช่...สิ่งที่เป็นหนึ่งลูกชายของเขาขาดไปก็คือ คู่แข่งที่แท้จริง ....การที่เป็นหนึ่งได้ที่หนึ่งมาตลอด ราวกับดาบสองคม สิ่งที่ทำร้ายเด็กคนนี้เองก็คือ ความเก่งกาจจนไร้ความกระตือรือร้นของเป็นหนึ่ง

มือใหญ่พลิกกระดาษอีกแผ่นขึ้นอ่าน...กระดาษที่บรรจุรูปภาพและข้อมูลของเด็กอีกคนอยู่ในนั้น

...เสมอภาค...

ถึงจะเป็นลูกของคนคนนั้น แต่เขาก็ต้องแยกให้ได้ ระหว่างความรักที่มีให้กับลูก กับความรักที่มีให้กับสันติ

หากเสมอภาคไม่มีคุณสมบัติจะคู่ควรกับเป็นหนึ่งจริง เขาก็จะทำทุกวิถีทางไม่ให้เด็กสองคนนี้ได้ลงเอยกัน

...ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม...

...

...

หากแต่ความคิดของอำนาจก็เปลี่ยนไป เมื่อได้เห็นภาพวาดของเด็กชาย คนที่ในรายงานเขียนสรุปไว้ว่า ‘ไม่มีอะไรโดดเด่น’

อำนาจพิจารณาภาพร่างคร่าวๆ สลับกับใบหน้าไม่มั่นใจของเด็กหนุ่มตรงหน้า

“เพชรในตมสินะ” ชายหนุ่มพูดกับตัวเองเบาๆพลางยกยิ้มบาง

...ไม่แน่ ลูกชายของเขาอาจจะตาแหลมกว่าที่คิดก็ได้...

ร่างสูงเริ่มการพนันกับตนเอง...ถ้าเสมอภาคมีความสามารถพอจะเปลี่ยนแปลงเป็นหนึ่งผู้ไร้ความทะเยอทะยาน...เขาก็จะให้โอกาสเด็กทั้งสองคน

แต่ถ้าเสมอภาคไม่สามารถชนะเป็นหนึ่งได้...แน่นอนว่า เป็นหนึ่งไม่จำเป็นต้องไปเรียนต่อก็ได้

แต่เขาจะแสดงความหวังดีในฐานะ ‘คนรัก’ ของสันติ โดยการเสนอทุน ส่งเสมอภาคไปเรียนต่อเมืองนอกตามที่เด็กหนุ่มต้องการเอง

“ดินสอแท่งนั้น จะเป็นของรางวัล หรือว่าเป็นของปลอบใจกันนะ?” อำนาจตั้งคำถามกับตัวเอง ก่อนจะเดินแทรกตัวหายไปในฝูงชน

...นี่เป็นครั้งแรก ที่อำนาจให้โอกาสคนอื่น แทนที่จะใช้ความเหนือกว่าเข้าบังคับ...
...และเป็นครั้งแรก ที่ชีวิตสงบสุขของสันติ จะไม่สงบสุขอีกต่อไป...เม้เจ้าตัวจะยังไม่รู้ตัวก็ตาม...

+++++++++++++++++++++++++++++++
TBC

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: everytime ที่ 25-03-2011 01:26:25

คู่พ่อก็ดุเดือดไม่แพ้ลูก เพียงแต่พ่อนั้นได้แอ้มแล้ว5555

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: papa ที่ 25-03-2011 01:59:27

คู่พ่อนี่ร้อนแรงจริง ๆ :pighaun:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 25-03-2011 02:12:32

ไม่มีคำบรรยายกับคู่คุณพ่อ :haun4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 25-03-2011 02:19:20

แอร๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คู่พ่อ แรีงมากๆๆๆๆๆๆชอ้อบชอบบบบบบบบบ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: primmi ที่ 25-03-2011 02:38:42

คู่ลูกไม่คืบ
แต่คู่พ่อนี้ซิ 5555

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 25-03-2011 03:03:38

:impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: dea ที่ 25-03-2011 05:33:58

:pighaun: :pighaun:

ชอบคู่พ่อแล้วอ่ะ อุตสาห์เชียร์ๆเเซวๆ กลายเป็นว่าเค้าแอบมีซัมธิงกันซะงั้น

อ๊ากกก ชอบ คู่ลูกก็ทำให้ได้เหมือนพ่อเค้าหน่อยสิ

รอตอนต่อไปค้า าา :pig4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: parakoparako ที่ 25-03-2011 06:21:46

คุณพ่อมาตอนเดียวเอาไปกินเฉย
ไวเจงๆ :-[

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 25-03-2011 06:49:13

คุณพ่อ แรงจริงอะไรจริง

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 25-03-2011 06:57:16

อย่างว่าอ่ะนะ
คู่พ่อ เลยนำไปไกลกว่าหลายช่วงตัว

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 25-03-2011 07:10:25

การีสสสสสส
คู่คุณพ่อเค้านำหน้าไปไหนต่อไหนแล้วค่ะคุณลูกทั้งสอง อย่ายอมแพ้เค้านะ :haun4:
สู้ๆทั้งภาคและหนึ่ง ไม่ว่ายังไงก็คงได้อยู่ด้วยกัน :กอด1:
แต่พ่อลูกนี่เหมือนกันเด๊ะ ทั้งสองฝ่ายเลยเนอะ อิอิ
+1 ขอบคุณค่า รออ่านตอนต่อไปน้า

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 25-03-2011 09:01:16

มันคงเป็นกรรมพันธุ์สินะ อำนาจงาบสันติ เป็นหนึ่งงาบเสมอภาค หุ หุ ชอบคู่พ่ออ่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: Lollipop_pop ที่ 25-03-2011 10:19:59

คุณพ่อร้อนแรง :haun4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 25-03-2011 10:36:02

กรี้ดดด!!! คุณพ่ออำนาจรุกเร็ว เคลมเร็ว คุณพ่อสันติตั้งตัวไม่ทันเสร็จเค้าไปซะงั้น

จะหายงงหรือยังละนั่นคุณพ่อสันติ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: EVE910 ที่ 25-03-2011 10:59:53

:really2: :really2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: Eternal luv ที่ 25-03-2011 11:41:16

คุณพ่อสันติคงกำลังงง
อะไรวะ ทับอยู่ดีๆ :z13: โดนซะงั้น

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 25-03-2011 11:59:11

โอ้วววววววว

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 25-03-2011 12:17:00

เค้าเรียกว่า มาแรงแซงทางโค้งไปเลยนะคะคุณพ่อทั้งสอง
แล้วลูกๆ จะตามทันมั้ยเนี่ย

อีกไม่นาน เราคงได้เห็นความสามารถของเสมอภาคสินะคะ

เรื่องนี้จบแบบแฮปปี้รึเปล่าคะคุณลูกหมู??????

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: Irendell ที่ 25-03-2011 13:48:31

:impress2: กรี๊ด! คุณพ่อนี่ไวไฟเหมือนกันเน่อ~
รอคอยกันมานาน แต่เหมือนกับว่าสันติจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ นะ
นิสัยพอๆ กันกับคุณลูกชายเลย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: lazewcielo ที่ 25-03-2011 17:04:30

ป๊าด คุณพ่อโผล่มาไม่ทันไร แซงหน้าคุณลูกไปซะแล้ววววววววว

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 25-03-2011 17:30:43

อร๊ายยยยยยย~~
ชอบคู่ปะป๋าอย่างเเรงอ่าค่ะ

เเต่คู่เสมอภาค กับ เป็นหนึ่งก็ยังชอบอยู่นะค่ะ

รออ่านนะค่ะ :L1: :L1:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: #9 ที่ 25-03-2011 18:00:56

คุณอำนาจ มาแรง แซงทุกโค้ง
:pig4:ลูกหมูครับ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: นัชชี่~นะจิ ที่ 25-03-2011 18:25:05

แอร๊ยยยยยยยยยย มีคู่คุณปะป๋าจริงๆด้วย :-[ ดูท่าดีกรีความร้อนแรงจะแซงคู่ลูก

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 25-03-2011 20:13:03

ไม่น่าเชื่อ พ่อเป็นหนึ่งกับพ่อเสมอภาค
แล้วคู่คุณลูกล่ะ
ู

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: dolphins ที่ 26-03-2011 22:17:29

พ่อยัง :oo1: ขนาดนี้ ...ลูกไม้คงหล่นไม่ไกลต้น ถึงตอนนั้นเสมอภาคจะเป็นไงเนี่ย o18 (จิ้นไปไกลแล้วตรู หึๆ)

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 10 (25/3/54) pg.3
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 29-03-2011 08:59:07

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เสมอภาค’
เสมอภาคมีความหวัง...
แต่ไม่เคยกล้าลงมือทำให้ความหวังเป็นจริง
...เสมอภาคจึงไม่รู้จัก ‘ความตื่นเต้นของการรอคอย’...
...

...

“ส่งแบบไหนคะ?” เจ้าหน้าที่ไปรษณีย์ถามคำถามด้วยความเร็วแสง เรียกเครื่องหมายคำถามให้ปรากฏบนใบหน้าใสๆของเสมอภาค

“...อ...อะไรนะฮะ?”

“ส่งแบบไหนคะ? ธรรมดา ลงทะเบียน สิ่งตีพิมพ์ หรือว่าอีเอ็มเอส?” เจ้าหล่อนร่ายยาวโดยหารู้ไม่ว่าในหัวของเสมอภาคเกิดคำถามขึ้นว่า...

...ส...ส่งแบบไหนล่ะ? มันต่างกันยังไง? แล้วทำไมต้องมีให้เลือกหลายแบบด้วย?...

“เอ่อ...”

ด้วยคิดนานจนพนักงานเกรงว่าคนที่เข้าแถวด้านหลังจะก่อวอร์ดขู่วางระเบิดรัฐสภาเสียก่อน เธอจึงใจดีหาทางออกให้ “เอกสารของน้องสำคัญรึเปล่าล่ะจ๊ะ?”

เสมอภาคพยักหน้าหงึกๆ

“ต้องการส่งเร็วรึเปล่าจ๊ะ?”

เสมอภาคพยักหน้าอีกหงึก

“งั้นอีเอ็มเอสละกันนะ” เจ้าหล่อนจัดการเลือกให้เรียบร้อยเร็วทันใจ พลางเอ่ยค่าบริการ ส่งใบเสร็จให้เป็นที่เรียบร้อย

เด็กหนุ่มรับใบเสร็จพลางเดินออกจากที่ทำการไปรษณีย์ อากาศหนาวยามเช้าทำให้ต้องกระชับเสื้อแขนยาวข้างนอกเข้ากับตัว ดวงตาสีนิลก้มลงมองกระดาษใบน้อยที่อยู่ในมือ

...ในที่สุดก็ส่งงานทันวันประกวด...

...แก๊งง!...

เสียงนาฬิกาตีบอกเวลาทำให้เด็กหนุ่มหลุดออกจากภวังค์ นึกขึ้นได้ว่านัดกับเป็นหนึ่งไว้ที่สวนสาธารณะ จึงออกวิ่งไปโดยลืมกังวลกับผลที่จะประกาศในอีกไม่กี่วันนี้เสียสนิทใจ

...เสมอภาคยังไม่รู้จัก ‘ความตื่นเต้นของการรอคอย’...

++++++++++++++++++++++++++++

มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
เป็นหนึ่งมีความหวัง
แต่เป็นหนึ่งหวังอะไร...ไม่ใช่เรื่องยากที่จะทำให้ความหวังนั้นเป็นจริง
...เป็นหนึ่งจึงไม่รู้จัก ‘ความตื่นเต้นของการรอคอย’...
...

...

“ส่งเรียบร้อยแล้วนะครับ” เสียงรายงานของพนักงานขับรถดังผ่านหูฟังโทรศัพท์ เป็นหนึ่งเพียงแค่ตอบรับสั้นๆก่อนจะวางสายไป

...ก็แค่เอาผลงานที่ยังไงๆก็รู้ว่าจะต้องได้ที่หนึ่งของงานประกวดอยู่แล้วไปส่ง มันไม่น่ารื่นรมย์เท่าเรื่องที่จะทำในวันนี้หรอก...

เด็กหนุ่มคิดอย่างครึ้มอกครึ้มใจ ดันแว่นตากันแดดให้รับกับดั้งจมูกด้วยท่าทางสุดเท่ห์ ชำเลืองมองนาฬิกาข้อมือเป็นรอบที่สิบทั้งๆที่กว่าจะถึงเวลานัด ก็อีกตั้งสิบกว่านาที

...รีบๆมาหน่อยสิ เสมอภาค...

คิดพลางล้วงแผ่นพับแผ่นใหญ่ออกกาง แสดงเป็นแผนที่สวนสนุกที่ถูกวาดแต่งเติมตัวการ์ตูนอย่างสวยงาม จัดการคว้าปากกาในกระเป๋า ขีดเน้นแผนการที่คิดไว้เสร์จสรรพตั้งแต่เมื่อคืนอีกครั้งหนึ่ง

ในสมอง...ไร้ความกังวลกับผลที่จะประกาศในอีกไม่กี่วันนี้โดยสิ้นเชิง

...เป็นหนึ่งไม่รู้จัก ‘ความตื่นเต้นของการรอคอย’...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

/ยินดีต้อนรับสู่เนเวอร์แลนด์ สวนสนุกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย เครื่องเล่นมากมายจากทั่วทุกมุมโลกกำลังรอท้าทายผู้กล้าทุกท่าน ถ้าคิดว่าเจ๋งจริง กล้าจริง อย่ารอช้า รีบมายังเนเวอร์แลนด์ แล้วท่านจะรู้ว่าโลกนี้ยังมีเรื่องน่าตื่นเต้นรออยู่อีกมาก/ (ปล. ยืมสวนสนุกคุณคีหน่อยนะคะ ^__^;;)

เสียงประกาศจากลำโพงหน้าประตูสวนสนุกพร้อมเพลงท่วงทำนองร่าเริงทำให้เสมอภาคที่เพิ่งเดินลงจากรถอ้าปากหวอ สายตาจ้องมองตุ๊กตาหมีแบรี่แบรี่อย่างทึ่งๆกับท่าเต้นลึกลับพิศดาร ก่อนจะโดนเป็นหนึ่งลากแท่ดๆๆไปยังช่องขายตั๋ว

“เอ้า! หมวก” เป็นหนึ่งวางหมวกที่ได้แถมจากการซื้อบัตรวีไอพีปุลงบนหัวทุยๆของเสมอภาค ก่อนจะถอยหลังมาหนึ่งก้าวชื่นชมความน่ารักของเจ้าตัวเอ๋อ

จะว่ายังไงดี...วันนี้เสมอภาค...น่ารักสุดใจ

เสื้อกล้ามสีอ่อนกับเสื้อแขนยาวที่สวมทับ กางเกงผ้าขายาวหลวมโพรกแต่ก็ดูเข้ากับเจ้าตัวดี กับใบหน้าใสๆเอ๋อๆ ดวงตากลมโตกับผมสีดำที่แนบแก้มนุ่มเนื่องจากหมวกสีน้ำตาลลายลูกหมี

น่ารักอย่างนี้แฟนใครเนี่ย??

มือใหญ่ถือโอกาสจูงมือเล็ก เดินนำเข้าสวนสนุก โดยไม่ลืมหลีกทางให้เด็กผีป่าจำนวนโหลกว่าๆที่พุ่งเข้ารุมสกรัมแบรี่หมีน้อยอาภัพ

“ภาคเล่นเครื่องเล่นหนักๆได้รึเปล่า” เป็นหนึ่งถามด้วยความเป็นห่วง

หันกลับมาอีกที ก็รู้ได้โดยไม่ต้องรอคำตอบ เมื่อเจ้าตัวเล็กเดินเหม่อไปต่อคิวรถไฟเหาะตีลังกาเรียบร้อยแล้ว

...

...

“เฮ้อ!!” เป็นหนึ่งทิ้งตัวลงนอนบนผืนหญ้านุ่ม หลังจากตรากตรำกับเครื่องเล่นชวนกระชากหัวใจต่อกันจากเช้าถึงเที่ยง อึดๆอย่างร่างสูงก็ต้องขอยอมแพ้ แต่จะให้ทำยังไง เครื่องเล่นหวือหวาดันถูกใจเด็กหนุ่มหน้าใสอย่างเสมอภาคซะงั้น เจ้าตัวถึงได้ลากเขาต่อคิวแต่เครื่องประเภทนี้ เล่นซะแผนที่ขีดลากไว้พังครืนไม่เป็นท่า

“เหนื่อยมากเลยเหรอ” เสมอภาคที่นั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆก้มลงมองด้วยความเป็นห่วง

ร่างสูงได้ที คลานกระดึ๊บ กระดึ๊บ วางหัวปุลงบนตักนุ่มนิ่ม “ขอพักอย่างนี้แป๊บนึงละกัน”

ช่วงเวลาที่ได้นอนหงายหนุนตัก แหงนมองท้องฟ้ากระจ่างกับแสงแดดอ่อนๆที่ลอดผ่านต้นไม้ใหญ่ลงมา มีแซนด์วิชสดยื่นให้เคี้ยวถึงปาก ช่างเป็นช่วงเวลาที่ผาสุขเหลือเกิน

...มีความสุข...

...ไม่อยากให้ความสุขนี้หายไป...

...ไม่อยากแยกจากเสมอภาค...

เป็นหนึ่งยกแขนแกร่งขึ้นพาดตาตนเอง ปกปิดความสับสนไว้ในใจ ยามนึกถึงค่ำคืนหนึ่งที่ผู้เป็นพ่อโทรศัพท์มาหา

‘...อย่าคิดว่าจะได้ที่หนึ่งตลอดไป ฉันเตรียมคู่แข่งที่...อาจจะเหนือกว่าไว้ให้แกแล้ว...’

“มีอะไรรึเปล่า?” เสมอภาคพอจะรับรู้ถึงอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปของร่างสูงได้

“...ภาค...” เสียงเรียกเบาๆได้ยินไม่ถนัดทำให้ร่างบางต้องโน้มใบหน้าลงต่ำ “เราน่ะนะ...ต่อให้เป็นใคร เราก็ไม่ยอมแพ้หรอก...ก็เราเป็นที่หนึ่งมาตลอดนี่นา!”

“...อืม...” เสมอภาคตอบรับเบาๆในลำคอ ไพล่ไปกังวลใจกับงานที่เพิ่งส่งเข้าประกวดเมื่อเช้านี้

...เขา...ถ้าเป็นไปได้...ก็ไม่อยากจะแพ้ใครเหมือนกัน...

“จำได้รึเปล่า เราเคยถามภาคว่า ถ้าให้เลือกระหว่างคนสำคัญกับความฝัน ภาคจะเลือกอะไร?” เป็นหนึ่งลุกขึ้นนั่งพลางจ้องดวงตาแน่วแน่ของตนเองสบกับดวงตาไหวระริกของเสมอภาค โดยไม่ทันตั้งตัวก็คว้าบ่าบางมากอดไว้แนบแน่นเสียแล้ว เป็นหนึ่งเอ่ยด้วยเสียงหนักแน่น “สำหรับเราน่ะนะ... เราจะคว้ามาอยู่กับเราให้ได้ทั้งภาคทั้งความฝัน เราจะไม่ยอมเสียอย่างใดอย่างหนึ่งไปเป็นอันขาด...เพราะภาค...เป็นคนสำคัญที่เราอยากให้ร่วมฉลองกับเรา ในวันที่ความฝันเป็นจริง”

...เลือกสองอย่าง...งั้นเหรอ?...

...เป็นหนึ่งทำได้...เพราะเป็นหนึ่งสามารถทำได้...

อุ้งมือใหญ่บีบกระชับมือของเขาแน่น ออกแรงดึงร่างเล็กขึ้นยืนพลางปัดเศษใบไม้ที่เกาะกางเกงออกให้ ใบหน้าเปลี่ยนอารมณ์เป็นสนุกสนานอย่างรวดเร็วเสียจนเสมอภาคตามไม่ทัน “ไปเล่นเครื่องเล่นกันต่อเหอะ ช่วงบ่ายๆเล่นแบบเบาๆหน่อยดีกว่านะ?”

เสมอภาคออกแรงวิ่งตามแรงฉุดที่กระตุ้นให้ร่าเริง ยิ้มพยักหน้าตามคำชวน ทั้งๆที่ในใจยังคงมีคำถามอยู่

...แล้วเขาล่ะ? ถ้าต้องเลือกระหว่างคนสำคัญกับความฝัน...เขาจะเลือกอะไร?...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

ผ่านบ่ายแก่ๆมาสองสามชั่วโมง พระอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำ เหมาะสำหรับนั่งชมวิวสองต่อสองบนชิงช้าสวรรค์

เนื่องจากไม่ใช่วันหยุดยาว อีกทั้งคนที่มาเที่ยวส่วนใหญ่มักจะเป็นเด็กๆทั้งนั้น เวลาที่เริ่มมืดอย่างนี้จึงเหลือคนอยู่ไม่มากนัก เสมอภาคชายตามองคนที่นั่งกุมมือตนอยู่เคียงข้าง...เป็นหนึ่งหลับไปแล้ว...

ดูจากแผ่นพับแผนที่ที่โยงปากกายั้วเยี้ยพร้อมโน้ตสั้นๆประปราย คาดว่าคงจะนั่งคิดโปรแกรมมาทั้งคืน...ก็ไม่แปลกที่หลังจากผ่านการเล่นอย่างดุเดือดมาทั้งวัน พอขึ้นชิงช้าสวรรค์ปุ๊บก็เลยหลับปุ๋ยเหมือนปิดสวิตซ์ปั๊บอย่างนี้

ร่างบางละสายตาจากทิวทัศน์ยามพระอาทิตย์กำลังจะลับฟ้า มามองใบหน้าของเป็นหนึ่งแทน แสงสีส้มสาดส่องเข้าใบหน้าหล่อเหลาทำให้คิ้วของเป็นหนึ่งขมวดน้อยๆ เสมอภาคอมยิ้มก่อนจะแอบแนบริมฝีปากชุ่มชื้นลงกับริมฝีปากของอีกฝ่าย เมื่อถอนออกมาก็ยังคงไม่ยอมห่างไปไหน ปล่อยให้เงาของตนเองบังแสงแดดให้เป็นหนึ่งอยู่อย่างนั้น

มือเล็กที่ถูกกุมอยู่พลิกกลับเป็นฝ่ายกุมมือใหญ่แทน คำพูดระหว่างเที่ยวเล่นบ่ายวันนี้ผ่านวาบเข้ามาในใจ

...เราส่งภาพวาดไปประกวดออกแบบเครื่องประดับ... เป็นหนึ่งพูดต่ออย่างมั่นใจ ราวกับต้องการจะย้ำกับตนเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ...เราจะไม่ยอมแพ้คนที่พ่อส่งประกวดด้วยหรอก...ไม่ยอมแพ้เด็ดขาด...

...เขา...ถ้าเป็นไปได้...ก็ไม่อยากจะแพ้ใครเหมือนกัน...

...ถ้าต้องเลือกระหว่างคนสำคัญกับความฝัน...เขาจะเลือกอะไร?...

เสมอภาคตอบไม่ได้

ลมเย็นๆพัดผ่านซี่ลูกกรงกระเช้าเข้ามา อาบไล้ร่างของเด็กหนุ่มทั้งสองราวกับจะปลอบประโลม ดวงตากลมโตเริ่มหรี่ปรือ ความเพลียจากงานประกวดที่เร่งทำให้เสร็จเมื่อคืนเริ่มทำพิษ

..

...เสมอภาคหลับไปแล้ว...

เป็นหนึ่งกระพริบตาเบาๆ อมยิ้มน้อยๆ ยกมือข้างที่ว่างขึ้นแตะริมฝีปากของตนเอง

...หอมหวานเหลือเกิน คนรักที่น่ารักของเขา...

กระเช้าชิงช้าสวรรค์วนครบรอบ แต่ร่างบางที่นอนหลับซบบ่าเขายังไม่มีทีท่าจะตื่น เป็นหนึ่งส่งสัญญาณมือขอต่อรอบกับเจ้าหน้าที่ ซึ่งพนักงานใจดีก็ยินยอมให้ต่ออย่างง่ายดาย

อีกเพียงแค่สองอาทิตย์ ผลการตัดสินก็จะถูกประกาศออกมาอย่างเป็นทางการ

...เขากับภาคจะต้องได้อยู่ด้วยกัน เขาจะต้องชนะ...

...ฉันเตรียมคู่แข่งที่...อาจจะเหนือกว่าไว้ให้แกแล้ว...

...เขาจะต้องชนะ...ใช่มั้ย...

ในความกังวลเจือกับร่างกายที่อ่อนเพลียมาทั้งวัน ทำให้เปลือกตาบางหรี่ปรือลงอีกครั้ง ก่อนที่เด็กหนุ่มทั้งสอง จะผลอยหลับเคียงกันท่ามกลางแสงสุดท้ายของวัน

...

...

...นี่เป็นครั้งแรกที่เสมอภาคได้รู้จัก ‘ความตื่นเต้นของการรอคอย’...

...และก็เป็นครั้งแรกเช่นกัน ที่เป็นหนึ่งได้รู้จัก ‘ความตื่นเต้นของการรอคอย’...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

TBC
ปล. เรื่องนี้ happy ค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 29-03-2011 10:22:27

^
^
^
เย้เย้เย้ เรื่องนี้จบ happy

ถ้างั้น ช่วงกลางๆ ก็อาจต้องมีมาม่ากันบ้างพอเป็นน้ำจิ้มสินะคะ

ไม่เป็นไรจ้า ยังไงก็อ่านจ้า

น่ารักจริงๆ คู่นี้

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 29-03-2011 10:50:49

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆด้วยที่จะ จบแบบ ปี้ ปี้ ปี้

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: ทะเลหัวใจ ที่ 29-03-2011 11:54:15

อ่านสองตอนรวด กรี๊ดคู่คุณพ่อมากมาย คู่คุณลูกชายก็น่ารักน่าหยิกมากคะ

น้องภาคน่ารัก มีแอบจุ๊บน้องหนึ่งด้วย แอร๊ยยยย

แต่คู่คุณพ่อนี่มาแบบเหนือเมฆมากฮ่าๆๆ ก็นะ อำนาจบรรดาลได้ทุกอย่างใช่มั้ยคะ หึหึ :z1:

ดีใจจังเลยที่จะจบแบบแฮปปี้ นิยายดีๆน่ารักๆแบบนี้จบแบบแฮปปี้ มันเริ่ดถูกใจที่สุดเลยคร๊า

:-[ :-[

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: sukie_moo ที่ 29-03-2011 12:27:19

5555 เสมอภาคเป็นฝ่ายจูบก่อนด้วย เริ่มเปลี่ยนแปลงไปแล้วซินะ

ไม่ว่าจะแพ้ หรือ ชนะ ยังไงก็ต้องได้อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว

คุณพ่อจัดห้ายยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 29-03-2011 12:46:25

:impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 29-03-2011 13:16:42

ภาคแอบจุ๊บหนึ่งด้วยแหละ แอร๊ยๆๆๆ :o8:
ไม่ว่าใครจะชนะ ก็ขอให้สองคนได้อยู่ด้วยกันนะค้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 29-03-2011 13:55:16

ภาคจูบก่อนด้วย!!!

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 29-03-2011 14:09:32

ภาคเริ่มโตขึ้นมาอีกนิดนึงแล้ว เริ่มทำอะไร ๆ ที่ผู้ใหญ่เขาทำกันแล้ว อิ อิ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 29-03-2011 16:20:34

เย้ๆhappyๆๆๆๆๆๆๆ

รออ่านะคะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 29-03-2011 20:52:59

เป็นหนึ่งกับเสมอภาคน่ารักมาก
แต่ถ้าผลการประกวดออกมาแล้ว
ใครจะเป็นผู้ชนะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 29-03-2011 20:54:38

ทั้งสองคนจะได้รู้จักในสิ่งเดียวกันแล้ว

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 29-03-2011 21:24:12

เรื่องราวในอดีต ตามมาถึงนี่เลย...โอว...
อยากรู้จริงๆ สองคู่นี้จะลงเอยกันยังไง
รออ่านตอนหน้านะจ๊ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: KM ที่ 29-03-2011 21:37:31

เขิน

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: zitronen-tee ที่ 29-03-2011 22:44:04

อร๊ายยยยยยยยยย ชอบคู่คุณพ่อจังลยยยยยย :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: #9 ที่ 29-03-2011 22:52:30

น่ารัก น่าหยิก

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: chae ที่ 29-03-2011 23:15:51

โฮกกกกกกกกกกกก อ่านกี่ทีก็น่าร้ากกกกกกกกกก พี่ลูกหมุจำผมได้ไหมนิ ><

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: cheyp ที่ 29-03-2011 23:26:37

อืม

ถ้าลองคิดดูแล้ว ใครแพ้ใครชนะทั้งคู่ก็ไม่แยกกันนี่นา

ก็ถ้าเสมอภาคชนะก็ได้ไปต่างประเทศ และเป็นหนึ่งแพ้ก็ต้องไปต่างประเทศ

แต่ถ้าเป็นหนึ่งชนะ ก็ไม่ต้องไปต่างประเทศ และเสมอภาคแพ้ก็ไม่ต้องไปต่างประเทศเหมือนกัน

เพราะฉะนั้น ใครชนะก็ดีคร่าาาาาา

สำคัญที่การเรียนรู้และรู้จักเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ ความรู้สึกใหม่ๆที่ไม่เคยต้องเจอต่างหากล่ะเนอะ

ชอบแนวคิดเรื่องนี้ค่ะ แถมตัวเอกก็น่ารักทั้งคู่

ติดตามตอนต่อไปค่าาาาาา

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: w1234 ที่ 29-03-2011 23:57:18

น่ารักกันจิงๆๆ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: bleach_pa ที่ 31-03-2011 00:44:23

เล่นอ่านรวดเดียวมาถึงตอนล่าสุด
เรื่องน่ารักมากๆเลยค่ะ o13
พล๊อตดีมากๆ ชอบพล๊อตแบบนี้มาก
ชอบคู่ของพวกคุณพ่อจัง
อ่านแล้วเลือดจะพุ่ง :pighaun:
คู่คุณพ่อรวดเร็วกว่าคู่คุณลูกมากมาย
มาอัพไวๆๆนะค่ะ เป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: tatar* ที่ 31-03-2011 01:39:16

ชอบคู่คุณพ่อจัง

ร้อนแรงได้อีกกก ><

รอผลการประกวดค่า

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: dea ที่ 01-04-2011 22:00:31

ตอนนี้เสมอภาคน่ารัก น่าจับกดมากเลยค่ะ :z1:

รอตอนต่อไปจ้า าา :pig4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 07-04-2011 21:40:07

มาเจิมกระทู้ใหม่ที่คุณลูกหมูลงเอง (พอดีไอเพิ่งเห็น) ติดตามค่ะ! เป็นกำลังใจให้คุณลูกหมูเสมอ :L2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 11 (29/3/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 10-04-2011 00:42:13

12

...การเดินทางของจดหมายสองซอง...

จดหมายที่ไม่มีอะไรสะดุดตา บรรจุกระดาษเพียงแผ่นเดียว เขียนข้อความเพียงสั้นๆ หากแต่มีความหมายอย่างมากสำหรับคนบางคน

...สำคัญอย่างมากทั้งกับเป็นหนึ่ง และเสมอภาค...

บ้านของเสมอภาคกับเป็นหนึ่งอยู่ในซอยเดียวกัน ของคนแรกเป็นเพียงบ้านสองชั้นมีบริเวณเล็กๆสำหรับปลูกต้นไม้ให้พอดูร่มรื่น ของคนหลังเรียกได้อย่างไม่อายปากว่าคฤหาสน์...เป็นคฤหาสน์ที่มีคนใช้นับสิบ หากแต่มีเจ้านายน้อยอาศัยอยู่เพียงคนเดียว

เนื่องจากระบบการส่งจดหมาย...ไล่จากท้ายซอยออกมาหน้าปากซอย จดหมายจึงเดินทางมาถึงเป็นหนึ่งก่อน

สายๆของวันเสาร์ บุรุษไปรษณีย์ที่ทำหน้าที่ส่งพัสดุในละแวกนั้นเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเล็กน้อย เนื่องจากไม่ได้คิดมาก่อนว่า นายน้อยเพียงคนเดียวของคฤหาสน์หลังใหญ่ท้ายซอย จะมายืนรอรับจดหมายด้วยตนเอง

เป็นหนึ่งรับจดหมายมือต่อมือ กดรีโมตประตูรั้วบ้านให้เปิดออกเล็กน้อย ขี่จักรยานคันโปรดออกจากบ้าน มุ่งไปทางหน้าปากซอย ทิ้งบุรุษไปรษณีย์ให้ทำหน้าที่ไล่ส่งจดหมายทีละบ้านไว้ข้างหลัง

กิ๊งก่อง~

เสมอภาคใจเต้นตุ้มๆต่อมๆ รอคอยการมาของจดหมายเช่นกัน เด็กหนุ่มลุกจากโต๊ะเขียนหนังสือ วิ่งลงบันไดบ้าน เร็วจนแทบจะลื่นตกลงมา เคราะห์ดียังยึดราวไว้ได้อยู่

แต่เมื่อเปิดประตูออกมาก็ต้องแปลกใจ...จดหมายไม่ได้ถูกหย่อนลงในกล่องจดหมายอย่างที่คิด กลับกลายเป็น เป็นหนึ่งที่หอบน้อยๆจากการเร่งปั่นจักรยาน ยืนเกว่งซองจดหมายสีขาว ยิ้มแฉ่งอยู่แทน

ที่สำคัญ...ไม่ใช่จดหมายของเขา

“เราอยากรู้ผลพร้อมๆกับภาค” เป็นหนึ่งพูดเจือน้ำเสียงตื่นเต้น

“แต่...” เสมอภาคพูดได้แค่พยางค์เดียว ก็ถูกฉุดให้นั่งซ้อนท้ายรถจักรยาน ล้อเริ่มหมุนช้าๆ แล้วจึงเร็วขึ้นเรื่อยๆด้วยใจลุ้นระทึกของผู้ปั่น

ทั้งสองคนเดินทางออกห่างจากบ้านสองชั้นไปได้เพียงเล็กน้อย...ซองจดหมายสีขาวก็ถูกหย่อนลงในกล่องจดหมายหน้าบ้าน

...จดหมายของเสมอภาค...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

อากาศในสวนสาธารณะยังเย็นสบายดี แสงแดดอ่อนๆขับผืนหญ้าให้ดูเขียวสดยิ่งกว่าเคย หอนาฬิกาส่งเสียงดังกังวาลบอกเวลาต้นชั่วโมง เป็นเวลาเดียวกับที่เป็นหนึ่งชวนให้เสมอภาคนั่งลงตรงโคนต้นไม้ใหญ่

ดวงตาสองคู่จับจ้องอยู่กับจดหมายบางๆในมือเป็นหนึ่ง...ต่างมองอยู่อย่างนั้น หลงอยู่ในความคิดของตนเอง

ถ้าเขาได้ที่หนึ่ง...สถิติชนะตลอดกาลก็ยังคงอยู่ หากก็ไม่สำคัญเท่า เขาจะยังได้อยู่กับเสมอภาคต่อไป...เขาจะต้องได้ที่หนึ่ง! คนที่พ่อส่งเข้าแข่งขันด้วย จะเก่งกว่าเขาได้ยังไง!...เป็นหนึ่งคิด

ถ้าเป็นหนึ่งได้ที่หนึ่ง...เขาก็จะไม่ใช่คนที่ได้ที่หนึ่ง เพราะที่หนึ่งมีเพียงตำแหน่งเดียว แต่แม้เขาจะไม่ได้ที่หนึ่ง เขาก็พร้อมจะแสดงความยินดีกับเป็นหนึ่งด้วยความจริงใจ...เพียงแต่เศร้านิดหน่อยล่ะมั้ง?...เสมอภาคคิด

เหงื่อเม็ดเล็กๆซึมออกจากฝ่ามือ ไหลย้อมซองจดหมายสีขาวให้เปียกชื้นเป็นวง แต่ก็ไม่สามารถมองทะลุเข้าไปได้อยู่ดี

“ภาค”

“หือ?”

“เราจะได้เป็นที่หนึ่งใช่มั้ย” เป็นหนึ่งกระซิบถามเบาๆ...เบาเสียจนแทบจะถูกเสียงตึกตักของหัวใจกลบมิด

“ไม่รู้สิ” เสมอภาคกระซิบตอบด้วยใจจริง

“แล้วถ้า...” มือใหญ่เผลอกำจดหมายจนยับยู่ ก่อนจะคลายออกช้าๆ เป็นหนึ่งหลับตาส่ายหน้าน้อยๆ ถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาทีหนึ่ง “...เราต้องชนะสิน่า!”

พอเรียกกำลังใจฮึกเหิมกลับมาได้ ก็แข็งใจฉีกซองจดหมายออก หยิบกระดาษด้านในที่ยับน้อยๆออกมา...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

พระอาทิตย์เปลี่ยนทิศไปทางตะวันตก แม้จะยังนั่งอยู่ใต้เงาร่มไม้ แต่ไอร้อนก็ยังแผ่มาถึงสองร่างที่นั่งหลบแดดอยู่ดี

“หนึ่ง...” เสมอภาคลูบศีรษะทุยที่นอนหนุนตักอยู่เบาๆ

“หืม?” เป็นหนึ่งซุกหน้านิ่ง ราวกับว่านอนหลับไป แต่ก็ยังส่งเสียงตอบออกมา

“กลับบ้านกันมั้ย?” รับรู้ถึงแรงไหวน้อยๆเชิงปฏิเสธ เสมอภาคก็ไม่ได้ว่าอะไร ยังคงนั่งนิ่งต่อไป แม้จะเมื่อยจนเหน็บกินขา แม้จะกังวลเนื่องจากผ่านการตีบอกเวลาของหอนาฬิกามาหลายรอบแล้ว ...แม้จะกังวลเรื่องผลการประกวดของตนเอง...

สองแขนของเป็นหนึ่งอ้อมโอบรอบเอวบาง ทั้งๆที่ยังคงนอนอยู่อย่างนั้น ใบหน้าเลื่อนซบลงบนเสื้อนุ่มสะอาด สูดเอากลิ่นอายของคนรักเข้าเต็มปอด พูดทั้งๆที่ยังกดจมูกลงกับเนื้อผ้า จนเสมอภาคฟังแทบไม่รู้เรื่อง

“ขอเราอยู่อย่างนี้อีกหน่อยนะ”

ไหล่แข็งแรงที่เคยตั้งตรง แผ่นหลังกว้างที่เคยแบกร่างบางเอาไว้ บัดนี้กลับสั่นน้อยๆ ตามแรงสะอื้น

“...ขอเราอยู่อย่างนี้อีก...นานๆ”

เสมอภาคออกแรงโอบกอดร่างสูง แนบจมูกลงกับกลุ่มผมสีดำ เมื่อเป็นหนึ่งเงยหน้าขึ้น ก็แนบริมฝีปากลงกับหน้าผาก ปาดน้ำตาออกให้อย่างแผ่วเบา

ตอนนี้เขาร้องไห้เพราะอะไรนะ?

...เพราะเศร้า...ที่จะต้องจากกับเสมอภาค

...เพราะผิดหวัง...ที่ไม่ได้ที่หนึ่งอย่างที่เคย

...เพราะว่าโกรธ...ที่พ่อหาคนที่เก่งกว่าเขาเจอแล้ว

...เพราะแค้น...ที่คนคนนั้นทำให้เขากับเสมอภาคต้องแยกจากกัน

...หรือเพราะว่ากลัว...ว่าคุณค่าในตัวตนของตนเองจะแหลกสลายไป

เป็นหนึ่งไม่รู้

เป็นหนึ่งกำลังสับสน

...

...

เวลาผ่านไป พระอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำ อากาศที่อบอ้าวค่อยๆเบาบางลง น้ำตาที่ไหลรินก็ค่อยๆเหือดแห้งลง

สิ่งที่เสมอภาคทำ ไม่ใช่การพูดปลอบด้วยถ้อยคำฉลาดๆ เด็กหนุ่มรู้ว่าตัวเองโง่เกินกว่าจะทำอย่างนั้นได้ สิ่งที่พอจะทำได้จึงเป็นเพียงการปลอบประโลมด้วยสัมผัสธรรมดาๆที่คนคนหนึ่งพอจะทำให้ได้...ซึ่งมันก็ได้ผลดีเสียด้วย

เป็นหนึ่งค่อยยิ้มออกอีกครั้งหนึ่ง

“ขอบคุณนะ ที่อยู่กับเราทั้งวัน”

“ไม่เป็นไร” ในใจของเสมอภาคตอนนี้มีแต่ความเป็นห่วงเสียแล้ว เรื่องจดหมายของตนเองที่กังวลมาตลอดสองสัปดาห์ ถูกลบหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

ร่างสูงยืนขึ้น แผ่นหลังตั้งตรงอีกครั้ง ออกแรงเพียงเล็กน้อยก็สามารถดึงเสมอภาคให้ลุกขึ้นยืนได้ สองแขนเอื้อมข้ามไหล่บาง พิงต้นไม้ใหญ่อย่างมั่นคง กักขังร่างเล็กไว้ในอ้อมกอด

ริมฝีปากแนบสนิทอย่างแผ่วเบา เชื่องช้า แต่เต็มไปด้วยความหมายนับพัน มากกว่าที่คำพูดจะสามารถเอ่ยได้

“เรารักภาคนะ” เป็นหนึ่งมองสบเข้าไปในดวงตาสีนิล

“เรารู้” เสมอภาคมองตอบ สองเท้าเขย่งขึ้นเล็กน้อย ก็พอดีความสูงให้ริมฝีปากได้พบกันอีกครั้ง

ร่างใหญ่บดเบียดดันร่างบางราวกับต้องการจะหลอมรวมทั้งสองให้กลายเป็นคนเดียวกัน การจูบแบบเด็กๆเริ่มทวีความร้อนแรง เป็นหนึ่งรุกเร้า เรียกร้อง เสมอภาคตอบสนองด้วยความเต็มใจ

จนเมื่อแยกจากกัน ช่องว่างระหว่างร่างกายทำให้เป็นหนึ่งรู้ว่า...ยังไงพวกเขาก็ยังเป็นคนละคนอยู่ดี...ยังคงต้องแยกกันอยู่ดี

“รอเรานะ อย่าไปมีใครอื่นล่ะ”

คำตอบเบาๆของอีกฝ่าย ทำให้มุมปากของเป็นหนึ่งคลี่ยิ้มอบอุ่น ออกแรงกอดร่างเล็กให้แน่นขึ้นมากกว่าเดิม

...ถึงพวกเขาจะเป็นคนละคนกัน ถึงจะต้องแยกจากกัน...

...สุดท้ายก็ต้องได้กลับมาอยู่ด้วยกันอยู่ดี...

...

...

เสมอภาคเหม่อมองท้องฟ้า เป็นหนึ่งที่ซุกหน้าอยู่กับไหล่อีกฝ่าย จึงพลาดจะสังเกตความลำบากใจในแววตากลมโตไป “หนึ่ง...เราเคยสัญญา...ถ้าความฝันเป็นจริง เราจะบอกนายเป็นคนแรก...”

“อือ...ถ้าถึงวันนั้นจริง...เราจะเป็นคนแรกที่ดีใจกับภาคแน่นอน” เป็นหนึ่งตอบโดยไม่ต้องคิด...ต่างกับเสมอภาค ที่ยิ่งกังวลเข้าไปใหญ่

...ถ้าถึงวันนั้น...นายอย่าโกรธเรานะ...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เสียงนกร้องหายไปแล้ว ท้องฟ้ามืดสนิท ในคืนเดือนมืด ดาวดวงน้อยที่ไม่เคยได้อวดแสงอ่อนๆ กลับได้มีโอกาสทอประกายอยู่บนผืนฟ้า

เป็นหนึ่งขี่จักรยานไปตามเส้นทางคุ้นเคย โดยมีเสมอภาคซ้อนอยู่ด้านหลัง

รถจอดลงหน้าบ้านสองชั้นหลังเดิม...บ้านที่บัดนี้เปิดไฟภายในเสียสว่างโร่

เมื่อเสมอภาคเปิดประตูเข้าไปในบ้าน ก็ต้องอุทานขึ้นมาอย่างตกใจ กับแรงกอดที่ไม่เบานักของคุณพ่อสันติ “โฮ!!! ภ...ภาคหายไปไหนมา!! พ่อเป็นห่วงจะแย่อยู่แล้ว! เพราะเมื่อคืนพ่อกลับดึกใช่มั้ย?? พ่อขอโทษที่พ่อไม่มีเวลาให้ลูก อย่าหนีออกจากบ้านอีกนะ!! พ่อขอโทษษษ~”

เสมอภาคเงยหน้าขึ้นมองเพดานบ้านอย่างละเหี่ยใจ...ทำไมวันนี้มีแต่คนร้องไห้นะ?

แรงกระตุกที่ฝ่ามือเรียกร้องความสนใจ เสมอภาคหันไปมองเป็นหนึ่งงงๆ ซึ่งเมื่อมองตามนิ้วมือที่ชี้เข้าไปในตัวบ้าน ก็ยิ่งงง

“พ่อ...” เสมอภาคที่ยังงงอยู่เอ่ยปากถามขึ้นมา “ฉลองอะไรเหรอ?”

ในห้องทานอาหาร เปิดไฟกลางสีส้มนวลตา ประดับด้วยกระดาษสีสันสดใส เค้กก้อนใหญ่ของโปรดเสมอภาควางอยู่กลางโต๊ะ ล้อมรอบด้วยอาหารน่ากินมากมาย

คุณพ่อสันตินึกขึ้นได้ ถอยหลังมา ก้มหน้าอย่างเขินๆ “ง่า...ถึงกับข้าวพวกนี้คุณผู้ดูแลจะมาทำให้ทั้งหมด แต่พ่อก็ยินดีกับภาคจริงๆ...ที่จริงพ่ออยากทำให้ภาคด้วยตัวเอง แต่พ่อทำไม่เป็น ขอโทษนะ”

เสมอภาคงง เป็นหนึ่งยิ่งงงเข้าไปใหญ่ ฉลองอะไร? ยินดีอะไร?

สันติล้วงกระเป๋ากางเกง คลี่ซองจดหมายที่พับครึ่งออก เป็นจดหมายแบบเดียวกับที่ทำให้เป็นหนึ่งเศร้าใจมาได้ทั้งวัน “พ่อรู้ว่าเสียมารยาท ที่เปิดจดหมายของภาคอ่านก่อน แต่พ่ออยากรู้จริงๆ”

ข้อความในกระดาษเขียนไว้ว่า

ขอแสดงความยินดีกับ นายเสมอภาค

รางวัลออกแบบเครื่องประดับ...รางวัลที่หนึ่ง...

...

...

...นี่เป็นครั้งแรกที่เสมอภาคชนะด้วยความตั้งใจของตัวเอง...

...และเป็นครั้งแรกที่เป็นหนึ่งแพ้...แม้จะตั้งใจมากกว่าทุกๆครั้งก็ตาม...

+++++++++++++++++++++++++++++++++
TBC
ตอนหน้าตอนจบนะคะ ^ ^

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 10-04-2011 01:02:39

พ่อของเสมอภาคยังคงความน่ารัก น่าทะนุถนอมไว้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย
ตอนหน้าจะจบแล้วเหรอ ยังสนุกอยู่เลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: Ryze ที่ 10-04-2011 01:52:35

:a5:

ช็อคที่ประโยคสุดท้าย

ตอนหน้าจะจบแล้ว.. แล้ว... แล้วววว

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 10-04-2011 08:41:47

ง่ะ จะจบแล้ว :a5:
หนึ่งแพ้ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยเราก็จะได้รู้ว่าควรจะลุกขึ้นจากความพ่ายแพ้ยังไง :กอด1:
แต่ว่า...จะดีใจมั้ยว่าคนที่ชนะตัวเอง คือภาคสุดเลิฟของตัวเองเนี่ย :z1:
+1 ขอบคุณค่า ยังไม่อยากให้จบเลย :monkeysad:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: หมวยลำเค็ญ ที่ 10-04-2011 13:33:17

ติดตามอยู่ แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาศเม้มเท่าไหร่ เพราะว่าอ่านได้จากโทรศัพท์
ได้โอกาศหยุดยาวๆ ขอเม้มขอบคุณบ้างนะคะ :pig4: :pig4:
ชอบคุณพ่อของเป็นหนึ่ง เด็จขาด รวดเร็วถึงใจดีจริงๆ
คุณพ่อเสมอภาค เรียกพ่อเป็นหนึ่งว่าผู้ดูแลหรอเนี่ย แกจะรู้ตัวหรือยังว่าได้สถานะนี้ :laugh:
ความผิดหวังของเป็นหนึ่งครั้งนี้ จะทำให้มีความสุขในอนาคตรึเปล่าเนี่ย
รอตอนจบนะคะ :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 10-04-2011 13:56:42

โอ เรื่องเดินทางมาจนจะจบแล้วเหรอ?
ชอบเรื่องนี้มาก มุมมองของคนสองคนในด้านที่ต่างกัน แต่ก็รักกัน...อิอิ
เสมอภาคโตขึ้นแล้ว เข้มแข็งมากขึ้น ในขณะที่เป็นหนึ่ง ก็จะโตขึ้นในอีกมุมมองนึงเช่นกัน...
รออ่านตอนหน้า พร้อม +1 จ๊ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 10-04-2011 14:33:48

ชอบจังเลย

ทุกตัวละครต่างมีมิติในตัวมัน

เนื้อเรื่องดำเนินเรื่อยๆ แต่ใช้ภาษาเขียนที่สื่อให้ชวนตาม

รอตอนจบค่า

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 10-04-2011 14:37:00

ง่ะ จะจบตอนหน้าเเล้วหรอ
แต่ชอบเรื่องนี้จัง~

รออ่านนะคะ :L2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: dea ที่ 10-04-2011 15:11:28

ตอนหน้าจะจบแล้ว

อ่านมาจนจบตอน ประโยคนี้ทำร้ายมาก :o12:

อยากรู้อ่ะ เป็นหนึ่งจะรู้สึกยังไงน้า าา รอตอนต่อไปค่ะ

:pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 10-04-2011 15:20:22

เป็นหนึ่งยังไม่รู้ว่าเสมอภาคเป็นผู้ชนะ
ตอนหน้าจบแล้วด้วย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: MaeMoo ที่ 10-04-2011 15:25:58

จะจบแล้วเหรอคะ ...

อ่านเรื่องนี้ทุกครั้ง เดาทางไม่ออกเลย
ทำให้น่าติดตามมากมายเลยค่ะ
สนุกสุดๆ

ยังไงก็ต้องขอบคุณคุณลูกหมูมาก
และจะติดตามผลงานต่อไปแน่นอนจ้า

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 10-04-2011 15:41:31

ต่างคนต่างเรียนรู้บทบาทใหม่
เป็นหนึ่งรู้จักแพ้
เสมอภาครู้จักชนะ
และทั้งเป็นหนึ่งกับเสมอภาคก็รู้จักรัก

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: Yoshikuni ที่ 10-04-2011 16:33:38

คู้พ่อร้อนแรงมาก

ตอนหน้าจะจบแล้วหรือ

โฮกก

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 10-04-2011 16:50:09

สนุกอ่ะ ชอบ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 10-04-2011 19:56:54

ตอบหน้าจบ ทำไมจบเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: bleach_pa ที่ 11-04-2011 09:44:53

จะจบแล้วหรอเนี้ย
เรื่องนี้สนุกมากๆเลยยังไม่อยากให้จบเลย 55+
เป็นหนึ่งจะทำยังไงถ้ารู้ว่าคนที่ชนะตนเป็นใคร
แล้วคู่คุณพ่อจะจบยังไง
จะรอตอนจบนะค่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: #9 ที่ 11-04-2011 16:20:39

แพ้เป็นซักทีนะ เป็นหนึ่ง
:L2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: dolphins ที่ 11-04-2011 22:34:12

จะจบแล้วหรอ ยังไงก็ขอตอนพิเศษซัก...หลายๆตอนนะคะ
:pig4: คุณลูกหมูค่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 12 (10/4/54) pg.4
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 13-04-2011 10:43:48

-13-

...รางวัลออกแบบเครื่องประดับ รางวัลที่หนึ่ง...

มันควรจะอยู่ในจดหมายของเขาไม่ใช่เหรอ?

หรือไม่อย่างนั้น...มันก็ควรจะอยู่ในจดหมายของใครก็ไม่รู้ที่เขาแค้นแสนแค้น ใครก็ไม่รู้ที่พ่อเป็นคนส่งเข้าแข่งขัน คนที่ทำให้เขากับเสมอภาคต้องแยกจากกัน คนที่ทำลายความมั่นใจของเขาเสียย่อยยับไม่มีชิ้นดี

ไม่ใช่อยู่ในจดหมายของเสมอภาค...คนที่เขาไม่เคยคิดด้วยซ้ำ ว่าจะเข้าร่วมในการแข่งขันครั้งนี้ด้วย

น้ำลายเหนียวๆคาอยู่ในลำคอแห้งผาก เป็นหนึ่งกำมือเสียจนรู้สึกชา

...

...

เขาได้ที่หนึ่ง!

เสมอภาค เด็กชายที่ใครๆต่างก็มองว่า ‘ไม่ได้เรื่อง’ แต่เมื่อไม่ละทิ้งความพยายาม ความฝันก็ประสบความสำเร็จ

ทั้งๆที่น่าจะรู้สึกดีใจ แต่ทำไมในหัวใจมันรู้สึกหนักตื้อๆกันนะ?

อาจจะเป็นเพราะสายตาที่ปิดบังความรู้สึกผิดหวังไม่มิดของเป็นหนึ่ง...สายตาที่บรรจุคำถามร้อยพันอยู่ภายใน...สายตาแห่งความไม่เข้าใจ

เขาพร้อมจะอธิบายเรื่องราวทั้งหลายแหล่ที่เกิดขึ้น เขามั่นใจว่าเป็นหนึ่งจะต้องเข้าใจ เขาเชื่ออย่างนั้นเพราะเขามั่นใจในตัวเป็นหนึ่งเหลือเกิน...ปัญหาคือเป็นหนึ่งจะยอมฟังคำอธิบายหรือเปล่าเล่า?

...

...

สันติมองเด็กหนุ่มทั้งสองอย่างงงงวย...เขาพูดอะไรผิดไป? ทั้งๆที่เดาไว้ว่าเสมอภาคจะต้องดีใจจนพูดไม่ออกแท้ๆนี่นา

“...ภาค” เอื้อมมือกำลังจะแตะบ่าบาง ก็ต้องชะงักงันกับเสียง ‘แกร๊ก’ ที่หน้าประตูบ้าน

สายตาสามคู่พร้อมใจกันมองต้อนรับแขกผู้มาใหม่...แขกที่ถือดีเสียมรรยาท เข้าบ้านคนอื่นโดยไม่ได้กดกริ่งหรือแม้แต่จะเคาะประตู...แขกที่ทำราวกับตัวเองเป็นเจ้าของบ้านก็ไม่ปานบรรจงถอดรองเท้าหนังชั้นดีไว้ที่ชั้นวางรองเท้าหน้าบ้าน

แขกคนนั้นคือ อำนาจ

“คุณพ่อของเป็นหนึ่ง” เสมอภาคอุทานออกมาเบาๆ แต่สองคนที่เหลือก็ยังคงได้ยินอยู่ดี

ภาครู้จักผู้ชายคนนี้! ที่สำคัญ ผู้ชายคนนี้เป็นพ่อของเป็นหนึ่ง!? ...สันติตกใจ

ต่างกับเป็นหนึ่งที่เย็นวาบไปทั้งตัว เพราะเริ่มจะเดาอะไรๆได้รางๆ เหงื่อเม็ดเล็กผุดซึมจากไรผม ได้แต่ภาวนาว่า อย่าให้เป็นอย่างที่คาดเดาเลย

โดยที่ร่างเล็กยังไม่ทันตั้งตัว ร่างสูงของอำนาจก็เดินเข้าประชิดติดตัว อุ้งมือใหญ่ประคองใบหน้าหวานใสไว้ เสียงทุ้มทรงอำนาจเอ่ยเฉลยให้ได้ยินทั่วกัน

“ยินดีด้วยนะ ที่ได้รางวัลที่หนึ่ง...สมกับเป็นคนที่อาแนะนำจริงๆ”

...เสมอภาคเป็นคนที่พ่อส่งเข้าแข่งขัน!!!...

สีหน้าตื่นตระหนกของใบหน้าในอุ้งมือ ดวงตาสีนิลที่หลบเลี่ยงสายตาของเขา กลับชำเลืองมองไปทางเจ้าลูกชายอย่างกังวลใจ ทำให้อำนาจเกิดความเอ็นดูขึ้นชะงัด เขาก้มหน้าลงใกล้ หวังจะประกบริมฝีปากเข้ากับแก้มนุ่ม พลันก็ต้องตั้งหลักใหม่ เพราะคนสองคนที่คอยเฝ้าระวังอยู่ข้างกายเด็กหนุ่ม

เป็นหนึ่งคว้าร่างเล็กไว้ในอ้อมกอด ดึงตัวออกห่าง ในขณะที่สันติเอาตัวเข้าขวางระหว่างลูกชายสุดหวงกับอำนาจ ดวงตาคู่สวยส่อแววหาเรื่องราวกับเขาเป็นศัตรูก็ไม่ปาน ทำให้อำนาจยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย รู้สึกสนุกกับความตื่นเต้นท้าทายที่ตัวเองเป็นคนสร้าง

บุหรี่ถูกคาบไว้ในปาก กำลังจะจ่อเปลวไฟเข้ากับส่วนปลาย ก็ต้องแปลกใจเพราะกลับถูกริบไปอยู่ในมือสันติเสียแล้ว อำนาจแค่นยิ้มกับท่าทางทำเป็นกล้าหาญของสันติ ทั้งๆที่แววตาไหวระริกอย่างนั้นแท้ๆ

“ขอโทษ...ภาคแพ้บุหรี่” กว่าจะทำเสียงไม่ให้สั่นได้ ใช้เวลาพอสมควร แต่ในที่สุดสันติก็แค้นความกล้าออกมาได้สำเร็จ

...สันติของเขา สันติที่น่ารัก จะทำใจกล้าได้ก็แค่ตอนนี้เท่านั้นล่ะน่า!...

แววตาเปี่ยมล้นไปด้วยอำนาจจ้องมองเสียจนสันติต้องหลบตา ชายหนุ่มรู้สึกราวกับตนเป็นกระต่ายที่กำลังถูกหมาป่าล่าอยู่ก็ไม่ปาน หวนคิดถึงคืนที่ถูก ‘ล่า’ ก็พลันหน้าแดงฉ่า ตัวสั่นอย่างห้ามไม่ได้

จู่ๆบรรยากาศกดดันที่ฟุ้งกระจายก็พลันสลายไป เมื่ออำนาจหัวเราะเบาๆอย่างผ่อนคลาย “คุณพ่อของเสมอภาค ในฐานะที่ผมเป็นคนแนะนำภาคเข้าประกวด อยากจะคุยอะไรกันเป็นการส่วนตัวสักหน่อย หวังว่าคงไม่รังเกียจ”

ว่าจบก็ยักคิ้วหนึ่งข้างเป็นเชิงถามแกมบังคับ ซึ่งสันติจะทำอย่างไรได้ นอกจากพยักหน้าเบาๆแล้วพาเดินนำขึ้นบ้านชั้นบนไป

...ทิ้งไว้เพียงเด็กหนุ่มสองคน...กับบรรยากาศเกินบรรยาย...

++++++++++++++++++++++++++++++

เสมอภาคกลืนน้ำลาย เรียกความกล้าเงยหน้ามองเข้าไปในดวงตาดำมืดที่ยากจะอ่านความในใจ

“เรา...”

“ภาคคือคนที่พ่อส่งประกวด?” เสียงเรียบเย็นขัดขึ้นก่อนที่เสมอภาคจะได้พูดอะไร เด็กหนุ่มทำได้แค่พยักหน้าตามความเป็นจริง

...ทำไม?...

“นี่คือความฝันของภาค ที่ภาคอยากจะบอกเราใช่มั้ย?” เสมอภาคพยักหน้า

...ทำไม?...

“ภาค...รู้อยู่แล้วว่าเราก็เข้าประกวดด้วย?” อยากจะบอกเหลือเกินว่า กว่าจะรู้ก็ส่งงานไปแล้ว แต่ตอนนี้ลำคอมันตีบตันไปหมด

เป็นหนึ่งกำมือแน่นจนเจ็บ แต่ตอนนี้เจ็บที่ใจมากกว่า เด็กหนุ่มนั่งบนเก้าอี้ ซบหน้าลงกับสองมือ “ภาครู้ว่าถ้าชนะจะได้ไปเรียนเมืองนอก...หึ...แต่ก็ต้องรู้อยู่แล้วสินะ...ก็รางวัลสำหรับผู้ชนะนี่นา” คราวนี้เป็นหนึ่งไม่แม้จะมองหาคำตอบ เพราะเขารู้คำตอบอยู่แล้ว

“ภาครู้ว่า ถ้าชนะ ก็ต้องไปเรียน ต้องจากกับเรา แต่ภาคก็ยังส่งงานเข้าประกวด” ความคิดของเสมอภาคตื้อตัน ปล่อยให้ถ้อยคำทำร้ายจิตใจยังคงออกจากปากของเป็นหนึ่งต่อไป

“แล้วภาครู้รึเปล่าว่า...เราส่งงานเข้าประกวด ไม่ใช่เพราะอยากไปเรียนต่อ แต่เพราะอยากอยู่กับภาคน่ะ?” คราวนี้เป็นหนึ่งเงยหน้ามองเสมอภาคที่เบิ่งตามองอย่างตกใจ

“ภาครู้รึเปล่าว่า ความฝันของเราคือการได้อยู่กับภาค...ภาครู้รึเปล่าว่า ภาคทำลายความฝันของเรา?”

...

....

.......

พลั่ก!!!

โดยไม่ทันตั้งตัว กำปั้นเล็กพุ่งเข้ากระทบแก้มร่างสูงเข้าอย่างจัง แรงจนหน้าหัน แต่ความเจ็บก็ไม่เท่าความตกใจ

“...เรารักหนึ่ง” นาน...กว่าเสมอภาคจะกลืนสะอื้น พูดออกมาได้

“เรารักหนึ่งที่ใจดี รักหนึ่งที่ใจเย็น รักที่คอยเป็นห่วงคนอื่น เข้าใจคนอื่น...เราพูดเรื่องอย่างนี้ไม่ค่อยเป็น เราถึงไม่เคยพูด”

น้ำตาหนึ่งหยดไหลระพวงแก้ม แต่เสมอภาคก็ปัดทิ้งอย่างไม่ใยดี “เรามีความฝัน เราอยากทำให้ความฝันเป็นจริง เราอยากทำให้ตัวเองมีคุณค่า แล้วก็อยากทำให้หนึ่งเห็นคุณค่าของเราบ้าง อยากทำตัวให้คู่ควรกับหนึ่งบ้าง ซักนิดก็ยังดี...นั่นน่ะ....ความฝันของเรา...ความฝันของคนที่ไม่เคยทำอะไรได้สำเร็จซักอย่าง ความฝันของคนไม่ได้ความ...เรายังจำคำพูดของหนึ่งได้...ถ้าอยากได้อะไร แต่ไม่คว้ามา แทนที่จะมีโอกาสได้ ก็จะไม่มีวันได้ตลอดไป...ถ้าไม่มีหนึ่ง จนป่านนี้เราคงยังไม่คิดจะเริ่มสู้ด้วยตัวเองเลยด้วยซ้ำ!” จนถึงตอนนี้สายน้ำตาไหลพราก เกินกว่าจะเช็ดออกได้หมด และเสมอภาคก็ไม่สนใจจะเช็ดแล้วด้วย

“เราอยากทำให้ความฝันของเราเป็นจริง อยากให้คนสำคัญดีใจพร้อมๆกับเรา...อยากให้หนึ่งดีใจพร้อมๆกับเรา...แต่...ถ้าความฝันของเราทำให้หนึ่งเปลี่ยนไปอย่างนี้ ทำให้หนึ่งกลายเป็นคนอื่นที่เราไม่รู้จักอย่างนี้...ทำให้หนึ่งไม่มีความสุข...เรายอมทิ้งความฝันของเราก็ได้!!!”

...ตลอดชีวิตนี้ เป็นหนึ่งเป็นที่หนึ่งตลอดมา ...เป็นหนึ่งไม่เคยแพ้ใคร...
...เป็นหนึ่งอยากได้อะไร เป็นหนึ่งก็ต้องได้มา...ไม่เคยต้องไขว่คว้า...
...ทุกสิ่งล้วนเป็นดังที่คาดหวังไว้...ไม่เคยผิดหวัง...
...เป็นหนึ่งจึงไม่เคยรู้ว่า ความฝันที่ต้องลงแรงไขว่คว้ามา มันสำคัญขนาดไหน...

...การพ่ายแพ้ในครั้งแรก ทำให้โกรธ...
...การรู้สึกผิดหวังในครั้งแรก ทำให้รู้สึกไม่ปลอดภัย...
...การที่คนที่รักไม่เป็นอย่างที่หวังไว้ ทำให้น้อยใจ...จนลืมนึกถึงความรู้สึกของคนคนนั้นไป...
...ลืมนึกไป ว่าคนคนนั้นก็มีความหวังของตัวเองเหมือนกัน...

...แก้มที่เจ็บแปลบ ทำให้ตาสว่าง...
...คำพูดจากใจของเสมอภาค ทำให้คิดได้...

เป็นหนึ่งคว้าไหล่บางที่สั่นตามแรงสะอื้นไว้ในอ้อมแขน ใช้เสื้อของตนเองซับน้ำตาที่นองหน้า กดคางลงกับหัวทุยๆที่ซุกอยู่กับอกตน

“...เราขอโทษ...” คำขอโทษ แทนที่จะทำให้เสมอภาคสงบลงได้ กลับยิ่งเพิ่มแรงสะอื้นเข้าไปใหญ่

...พบเจอกันมานาน รู้จักกันมานาน คบกันมาก็นาน...นี่เป็นครั้งแรกที่เป็นหนึ่งเห็นเสมอภาคร้องไห้...

...และคนที่ทำให้เสมอภาคร้องไห้...ก็คือตัวเขาเอง...

“เราขอโทษ ภาคอย่าร้องไห้เลย...เรา...เรา...” ลนลานจนพูดอะไรไม่ออก ได้แต่กอดเอาไว้อย่างนั้น กอดจนกว่าเสมอภาคจะหยุดร้องไห้...เหมือนกับที่เสมอภาคกอดเขาเมื่อตอนกลางวัน...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

...แกร๊ก...

เสียงปิดประตูตามหลัง ปิดกั้นสันติและอำนาจออกจากโลกภายนอก...ห้องนี้มีเพียงพวกเขาสองคน

อำนาจกวาดตามองไปรอบห้อง...ห้องนี้คงจะเป็นห้องทำงานควบห้องนอนของชายหนุ่มเจ้าของบ้าน ห้องที่บ่งบอกนิสัยส่วนตัวได้ดี ห้องขาวสะอาด จัดข้าวของที่มีอยู่ไม่มากอย่างเรียบร้อย ครึ่งหนึ่งของของทั้งหมดคือหนังสือที่เรียงเป็นระเบียบอยู่บนชั้น

“คุณรู้จักภาคได้ยังไง?” คำถามเจือเสียงไม่ไว้ใจทำให้อำนาจละสายตาจากการสำรวจห้อง มามองที่คนถามแทน

“เพื่อนของลูกชาย ทำไมจะไม่รู้จัก” อำนาจตอบอย่างสบายๆ ดูไม่ยี่หระอะไร

“ผมขอบคุณที่แนะนำลูกชายผมเข้าประกวด แต่...” สันติชะงักทั้งๆที่ยังพูดไม่จบ เมื่อมือที่กำบุหรี่มวนเดิมไว้ ถูกจับยกขึ้นอย่างถือวิสาสะ

สายตาดุดันที่มองตรงมาทำให้สั่นน้อยๆ ใบหน้าที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆทำให้ลนลาน เสียงทุ้มกระซิบเบาๆข้างหูเรียกขนอ่อนทั่วร่างให้ลุกชัน “จะถามว่าผมได้อะไรจากการส่งภาคเข้าประกวดน่ะเหรอ...” อำนาจจับมือนุ่มไว้แน่น ไม่ให้โอกาสชักหนีได้ จรดริมฝีปากลงจุมพิตหลังมือขาว สูดกลิ่นหอมหวานเข้าเต็มปอด ก่อนจะอ้าปากคาบบุหรี่ที่มือสั่นๆถือเอาไว้

เมื่อแรงที่จับมือไว้อ่อนลง ร่างบางจึงชักมือหนีราวกับรอโอกาสอยู่แล้ว หารู้ไม่ว่าโอกาสนั้น อำนาจเป็นคนหยิบยื่นให้เอง ชายหนุ่มจ้องมองอีกฝ่ายที่กุมมือหน้าซีดยืนหวาดระแวงอยู่ต่อหน้าอย่างพอใจ รู้สึกสนุกกับเกมที่เขาเล่นเป็นผู้ล่า

สันติหลบสายตาร้อนแรง เสจ้องมองเปลวไฟจากไลท์เตอร์ที่อำนาจจุดเพื่อต่อบุหรี่ ควันสีเทาลอยอ้อยอิ่งระหว่างสองคน

“ผมได้มาแล้วหนึ่งอย่าง” ...นั่นคือการสั่งสอนเป็นหนึ่ง

“และผมกำลังจะได้อีกอย่างในเร็วๆนี้”

“ขอโทษ! ผมไม่เข้าใจ” สันติกระแทกเสียงเล็กน้อย เท้าที่เดินถอยหนีคนตัวใหญ่เรื่อยๆเผลอสะดุดขอบเตียงจนล้มลง และไม่สามารถลุกขึ้นได้ เพราะถูกคนคนนั้นเข้าทาบทับเสียแล้ว

อำนาจดับบุหรี่ที่สูบไปได้เพียงนิดเดียวทิ้ง กดข้อมืออีกฝ่ายไว้กับพื้นเตียงอย่างแน่นหนา “มาพูดเรื่องของภาคดีกว่า...เนื่องจากผมเป็นคนแนะนำภาคเข้าประกวด แล้วภาคก็ได้ที่หนึ่งซะด้วย ผมจะถือว่าเป็นความรับผิดชอบของผม ผมจะดูแลภาคระหว่างที่ไปเรียนต่อเอง”

สันติเกร็งตัวต่อต้าน “ขอโทษ...แต่ในฐานะที่ผมเป็นพ่อ ผมยอมให้ภาคอยู่กับคนที่ไม่น่าไว้ใจอย่างคุณไม่ได้”

“ไม่น่าไว้ใจ?” อำนาจแสยะยิ้ม โน้มใบหน้าลงบดขยี้จูบกลิ่นบุหรี่เนิ่นนานเสียจนสันติสำลักไอ “แล้วจะทำยังไงล่ะ? อย่าบอกนะว่าจะให้ภาคสละสิทธิ์...คุณทำลายความฝันของลูกได้ลงคอเหรอ?”

สันติเบนหน้าหนีสายตาที่จ้องตรงมา แต่กลับเป็นโอกาสให้อำนาจซุกไซ้กับซอกขอขาวได้เต็มที่ สองมือถูกรวบไว้ในอุ้งมือใหญ่เพียงมือเดียว อีกข้างไม่ปล่อยว่าง ลงมือเอาเปรียบคนอยู่ข้างล่างทันที สัมผัสวาบหวิวทำให้คำพูดเริ่มไม่ประติดประต่อ “ผม...ฮึก...ผมจะไปอยู่กับภาคเอง ไม่...แฮ่ก...ไม่ต้องพึ่งคนอย่างคุณหรอกน่า!!”

พลันน้ำหนักที่กดทับ สัมผัสรุกรานก็หายวับไปในทีเดียว สันติลืมตาขึ้นมองคนที่นั่งยิ้มปลายเตียงอย่างไม่เข้าใจ

อำนาจยกสองมือขึ้นเสมอบ่า นัยว่าจบเรื่องลงแค่นี้ ปากบางยิ้มหล่อเจือหัวเราะสมใจตนเอง “ผมได้อีกอย่างมาแล้วน่ะ หึๆ”

สันติงงอย่างรุนแรง

+++++++++++++++++++++++++++++

เป็นหนึ่งเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเดินลงบันได จ้องพ่อของเขาที่เดินนำลงมาอย่างไม่พอใจนัก

เมื่อสันติเห็นเสมอภาคที่พิงเบลออยู่ในอ้อมแขนของเป็นหนึ่งก็เกิดความเป็นห่วงขึ้น เขาวิ่งเข้าไปหาลูกชายอย่างเร็ว...เร็วเสียจนสะดุดกับคนที่เดินนำลงมาก่อน ยังไม่ทันหล่นโครมลงบนพื้น แขนแกร่งก็คว้ากอดเอาไว้ได้ก่อน

“ภาค! ภาคเป็นอะไรน่ะ!?” เสียงร้องลนลานของผู้เป็นพ่อทำให้เสมอภาคเงยหน้าที่ซุกอยู่ขึ้นมา เผยตาที่บวมแดงราวกับกระต่าย

“พ่อ...” เสมอภาคสูดน้ำมูกแรงๆทีหนึ่ง มองไปทางอำนาจ ก้มหน้าอย่างสำนึกผิด “คุณพ่อของเป็นหนึ่ง...ผมขอโทษฮะ...ทั้งๆที่คุณอาแนะนำผมเข้าประกวดแท้ๆ...”

น้ำตาตอนนี้เหือดแห้งไปหมดแล้ว เสมอภาคกำอุ้งมืออุ่นร้อนที่จับมือเขาอยู่แน่น ตัดสินใจเด็ดขาด “ผมจะขอสละสิ...”

ยังพูดไม่จบ ปากก็ถูกฝ่ามือใหญ่ก็ปิดเอาไว้เสียก่อน เสียงทุ้มที่ดังอยู่ด้านหลังทำให้เสมอภาคเบิกตาอย่างคิดไม่ถึง

“ภาคได้ที่หนึ่ง...ให้ภาคไปเรียนต่ออย่างที่หวังนั่นแหละ ดีแล้ว...แล้วก็...” เป็นหนึ่งมองพ่อตัวเองอย่างแน่วแน่ “พ่อได้สั่งสอนผม ก็พอใจแล้วใช่มั้ย?”

“อืม” คนเป็นพ่อตอบสั้นๆ

“งั้นผมจะขอผิดสัญญา...ผมจะขอไม่ไปเรียนต่อในปีนี้...ผมจะไปเรียนก็ต่อเมื่อ ผมคว้าทุนเรียนต่อมาได้ด้วยตัวเอง” เสียงของเป็นหนึ่ง แน่วแน่กว่าทุกครั้งที่ผ่านมา บรรยากาศของความเป็นผู้ใหญ่แผ่ออกมาจางๆ ทำให้ผู้เป็นพ่อพอใจกับความเปลี่ยนแปลงของเด็กหนุ่มไม่น้อย

ครั้งนี้ เขาจะร่วมยินดีกับความสำเร็จของเสมอภาค เขาจะยอมจากกับเสมอภาค...ชั่วคราว..เพื่อเริ่มความฝันใหม่ของเขาเอง

...ความฝันที่จะได้อยู่เคียงข้างเสมอภาค...ด้วยความสามารถของตนเอง...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

... บทส่งท้าย...

...

...

ลมเย็นเฉียบบาดผิว ทำให้เสมอภาคกระชับผ้าพันคอแน่นขึ้นกว่าเดิม ซุกใบหน้าลงหาความอุ่น พร้อมกับเพิ่มความเร็วในการเดินเพื่อให้ถึงที่หมายเร็วขึ้นแม้สักนิดก็ยังดี

บ้านหลังเล็กน่ารัก เช่าต่อจากเจ้าของเดิม แม้จะไม่ใหม่นักแต่ก็อบอุ่นดีเมื่อมีพ่ออยู่ด้วยในดินแดนที่ห่างไกลจากบ้านเกิด บ้านหลังนั้นอยู่ห่างไปอีกไม่ไกล มองเห็นได้จากถนนสายที่เด็กหนุ่มเดินอยู่

กลางวันวันนี้หนาวเป็นพิเศษ หนาวเสียจนพื้นอิฐที่เรียงรายเกาะแผ่นน้ำแข็งบางๆ...คืนนี้หิมะคงจะตก และพรุ่งนี้ทั้งเมืองคงจะถูกย้อมไปด้วยสีขาวของหิมะแรกของปี...

เสมอภาคเคยเห็นหิมะมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อปีที่แล้ว...บรรยากาศของฤดูหนาววนมาอีกครั้งหนึ่ง เตือนเขาว่า...เวลาผ่านมาหนึ่งปีแล้ว...

ขาดการติดต่อจากเป็นหนึ่งไปครึ่งปี

เสมอภาคไม่ชอบโทรศัพท์ ยิ่งไม่ชอบเล่นอินเตอร์เน็ตเข้าไปใหญ่ สิ่งที่เด็กหนุ่มสองคนใช้ติดต่อกันจึงเป็น ข้อความผ่านจดหมาย การแสดงความรู้สึกผ่านทางลายมือที่คุ้นเคย...

ร้านรวงข้างทางเริ่มประดับไฟคริสต์มาส วันหยุดยาวกำลังจะมาถึง

นี่เป็นครั้งแรกที่เสมอภาครู้สึก...เหงา...

เป็นหนึ่งอยู่ไหน? เป็นหนึ่งกำลังทำอะไร? กำลังคิดถึงเขาเหมือนที่เขาคิดถึงรึเปล่า?

ผลประกวดออกแบบของปีนี้คงจะประกาศไปแล้วใช่มั้ย?

เขามั่นใจว่าเป็นหนึ่งจะต้องชนะ...เขามั่นใจว่าจะต้องได้เจอเป็นหนึ่งอีกครั้ง...

‘รอเรานะ อย่าไปมีใครอื่นล่ะ’

นี่...เรายังจำสัญญาได้นะ...เรารอนายอยู่นะ...

...แล้วเมื่อไหร่นายจะมาหาเรา...

RRRRR~

เสียงโทรศัพท์มือถือหวีดก้องในกระเป๋ากางเกง...นี่เป็นอีกอย่างที่เปลี่ยนแปลงไปจากตอนที่เสมอภาคอยู่ประเทศไทย...เครื่องมือสื่อสารที่ไม่เคยคิดว่าจะต้องใช้มาก่อน ถูกยัดเยียดให้พกติดตัวด้วยความเป็นห่วงจากใจของคุณพ่อสันติ

“ฮัลโหล?” ใครจะเชื่อ ว่าเสมอภาคที่เคยก้มๆเงยๆจดศัพท์ภาษาอังกฤษยิกๆ ทันบ้างไม่ทันบ้าง วันนี้จะสามารถพูดภาษาต่างชาติได้คล่องปรื๋อ

“ภาค! หวา!!! ขอโทษๆๆๆ พ่ออบเค้กอยู่น่ะ! ภาคอยู่ไหน ใกล้ถึงบ้านรึยัง?”

“ใกล้แล้วล่ะ...” เสมอภาคหลับตาปี๋กับเสียงโช้งเช้งที่ดังลอดหูโทรศัพท์มา...สองพ่อลูกถึงจะเปลี่ยนที่อยู่ แต่ฝีมือการทำอาหารก็ยังไม่เปลี่ยนอยู่ดีนั่นแหละ “แล้วพ่ออบเค้กทำไม?”

“แหะๆ ก็นะ~ พ่อจะฉลองต้อนรับเป็นหนึ่งซะหน่อยน่ะ อ๊ะ! หวา! ขอโทษๆๆ เป็นหนึ่งให้เก็บเป็นความลับนี่นา!! เผลอพูดไปแล้วง่ะ! ขอโทษนะหนึ่ง! อ้าว! หนึ่งหายไปไหนแล้...” เสียงบ่นยืดยาวของคุณพ่อยังหนุ่มไม่เข้าหูเสมอภาคตั้งแต่คำแรกที่ได้ยินแล้ว

ตึกตัก! ตึกตัก!

หัวใจเต้นดังระรัว ลมหายใจถี่ขึ้นจนไอเย็นฟุ้งกระจาย เสมอภาคตื่นเต้นดีใจเสียจนกลั้นรอยยิ้มกว้างไว้ไม่อยู่

สองเท้าที่ชะลอคุยโทรศัพท์เมื่อกี้ เร่งความเร็วเสียจนกลายเป็นออกวิ่ง...วิ่งเร็วจนลืมไปว่า พื้นอิฐที่มีน้ำแข็งเกาะอยู่นั้น ลื่นเพียงใด

“หวา!” รู้ตัวอีกที เท้าก็ไถลไปกับพื้น เสมอภาคหงายหลัง ร้องดังอย่างตกใจ

ก้นไม่ได้กระแทกพื้น แผ่นหลังกับชนเข้ากับอะไรสักอย่างที่อุ่นร้อนแทน แต่แรงส่งของร่างเล็ก ไม่ได้เบานัก ร่วมกับพื้นที่ลื่นอยู่แล้ว ทำให้ทั้งสองร่างล้มปุลงบนพื้นอยู่ดี

อ้อมแขนแข็งแกร่งที่ไม่ได้ซุกมาหนึ่งปีเต็ม กำลังกอดเขาอยู่...กอดเสียแน่น...

หิมะแรกของปีโปรยปรายลงมาตามแรงลม...เร็วกว่าที่คิดเล็กน้อย...

หลังจากได้จ้องสบกับดวงตาอีกคู่จนเต็มที่แล้ว เสมอภาคก็หลับตาลง กึ่งนั่งกึ่งนอนบนพื้นเย็นเฉียบ เอนตัวลงกับอ้อมอกอุ่น รับจูบหอมหวานอย่างยินดี

...คืนหิมะแรก คงจะหนาวน่าดู...

...แต่ใครจะสนล่ะ?...

...ผ่านไปหนึ่งปี...จากวันที่เสมอภาคชนะเป็นครั้งแรก...
...วันนี้ แม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นหนึ่งชนะ...แต่ก็เป็นครั้งแรก...ที่เป็นหนึ่งดีใจที่สุดกับชัยชนะที่ได้มา...

++++++++++++++++++++++++++++++++
END

จบแล้วค่ะ เรื่องนี้สั้นๆนะคะ ขอบคุณผู้อ่านที่ติดตามเสมอ ไม่ค่อยมีเวลา ไม่ได้ตอบเม้น ไม่ได้มาลงอย่างต่อเนื่อง ขออภัยด้วยค่ะ
รอตอนพิเศษนะคะ
(ส่วนอีกเรื่องนึง กำลังพยายามอยู่ค่ะ สงกรานต์นี้น่าจะคลอดออกมาได้บ้างซักตอนสองตอน :call: )

รูปข้างล่างนี้เอามาให้ดูเล่นๆค่ะ เป็นปกรวมเล่มที่พิมพ์ไปสองปีที่แล้ว :really2:
(http://lukmooh.exteen.com/images/winnercover.jpg)

edit : ตอนพิเศษ 1+2 http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=22115.346 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=22115.346)

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: ChiOln ที่ 13-04-2011 12:26:04

มีตอนพิเศษไม่คร้าบ ภาคน่ารักอ่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 13-04-2011 13:13:42

เย้ แฮปปี้เอนดิ้ง :mc4:

แต่ขาดNC รึป่าว :haun4:(ไม่ดีๆ หื่นอีกแล้วเรา :jul3:)

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 13-04-2011 13:33:38

โอย.....น่ารักอะไรอย่างนี้...ทั้งสองคู่ 555
แอบฮา และถูกใจคู่คุณพ่อมากมาย แลดูมาเฟีย คุกคามดี ชอบๆๆๆๆ 555

+1 จ้า

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: M@nfaNG ที่ 13-04-2011 13:34:54

:กอด1:มาทักทายคุณน้องลูกหมูค่ะ
เรื่องนี้อ่านแล้ว น่ารักมากๆ เสมอภาคน่ารักกกกก คุณพ่อยิ่งน่ารักเข้าไปอีก :jul3:
คิดถึงผลงานของน้องจังรอคอยอ่านอยู่นะคะ ยังคงชอบชุดโรคจิต

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :impress2:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 13-04-2011 14:14:21

+1 ขอบคุณสำหรับตอนจบที่แฮปปี้มากมาย
ภาคและหนึ่งทำดีมากเลย ได้พยายามทำอะไรเพื่อตนเองและคนรัก ปลื้มสุดๆๆ :m1:
มีตอนพิเศษมั้ยน้า อยากอ่านคุ๋คุณพ่ออ่าค่ะ :z1:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 13-04-2011 14:25:55

ขาดNCอ่ะ ..ฮาา
o13

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: kazhiki ที่ 13-04-2011 14:35:39

ปกน่ารักอะ เรื่องนี้น่ารักมากเลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: DEMON3132 ที่ 13-04-2011 16:21:17

เป็นเรื่องราวที่น่ารัก จบแบบมีความสุข อ่านแล้วยิ่งมีความสุข
ชอบทั้งคู่พ่อและคู่ลูกเลย พ่อ+ลูกจอมเพอร์เฟ็ค และพ่อ+ลูก
จอมเอ๋อ น่ารักมาก ขอบคุณคุณลูกหมูมากมาย .... :pig4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: samsoon@doll ที่ 13-04-2011 18:09:46

ขอขอขอขอ nc คุณพ่อ สันติ กับคุณพ่ออำนาจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: nongrak ที่ 13-04-2011 18:53:47

ภาคกับเป็นหนึ่งยังไงก็ต้องคู่กัน

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 13-04-2011 18:56:04

อบอ่นมากมายเลยครับที่ได้อ่านเรื่องนี้ :กอด1: แต่เสียดายที่ต้องจากกันซะแล้ว :sad11:
แต่ เสมอภาคได้อยู่กับพ่อ และอีกปีเป็นหนึ่งได้ตามมาอยู่ด้วย แล้วพ่อของเป็นหนึ่งละครับหายไปใหน

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 13-04-2011 22:00:35

ชอบคู่พ่อที่สุด ดุเดือด ถึงใจชะมัด

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: zitronen-tee ที่ 13-04-2011 22:51:41

ชอบคู่คุณพ่อจังเลย

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: dolphins ที่ 14-04-2011 14:47:59

ขอตอนพิเศษหวานๆ หน่อยซิคะ
ภาคน่ารัก คุณพ่อก็น่ารัก
:pig4: จะติดตามเรื่องต่อไปของคุณลูกหมูค่ะ

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: dea ที่ 15-04-2011 23:36:22

อ่านแล้วอิ่มอกอิ่มใจเนาะ :impress3:

คู่พ่อเนี่ยก็หื่นซะเหลือเกิน

รอติดตามเรื่องต่อไปนะค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: [Novel] I'm the winner 13 -END- (13/4/54) pg.5
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 16-04-2011 02:19:24

แค่นี้ก้เรียกได้ว่าชนะใจตัวเองแล้ว

ห่างกันเพื่อที่จะดูแลและรักกันไปตลอด

หวานดีจัง

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: กบน้อย ที่ 16-04-2011 13:42:57

เนื้อเรื่องไม่หวือหวา แต่หวานได้ใจอ่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: DeJavu~ ★ ที่ 16-04-2011 21:02:31

โอยยย น่ารักมากมายเลย

ทั้งคู่พ่อทั้งคู่ลูก

คู่พ่อรู้สึกว่าจะหื่นไม่เป็นรองใคร

ส่วนคู่ลูกก้อหวานไม่แพ้ใคร แต่มีสิ่งหนึ่งที่ขาดไป คือ nc นั้นเอง 555 :oo1: :oo1: :oo1:

น่ารักมากๆๆเลย เป็นเรื่องราวที่ใสๆๆ ที่ไม่ต้องมีอะไรมากมาย

อ่านแแล้วรู้สึกอบอุ่นแล้วมีความสุข

ขอบคุณ พี่ลูกหมูมากๆๆนะครับ

ที่อุตสาห์แต่งเรื่องราวดีๆๆและน่าประทับใจมาให้ได้อ่านกัน

เสียดายมาไม่ทัน ตอนซื้อหนังสือ

อยากได้ หนูอยากได้หนังสือครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: cy55555 ที่ 17-04-2011 00:02:50

น่ารักมาก น่ารักแบบมึนๆ
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นทั้ง 2 คู่เลย
แม้ว่าคุณสันติจะโก๊ะไปหน่อยก็ตาม 555+

ขอบคุณสำหรับความสุขที่มอบผ่านตัวอักษรค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: babyfaibossy ที่ 17-04-2011 01:42:30

คุณ ลูกหมู แต่งเก่งมากเลย โยงเรื่องดีมากเลยค่ะ

อ่านแล้วรู้สึกชอบเรื่องนี้มาก

อบอุ่นมากเลย :-[ :-[

o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ฮันนี่~ ที่ 17-04-2011 10:49:09

โฮย ซึ้งงง
โดนใจเหลือเกินค่ะ > <~
แอบอยากอ่านคู่คุณพ่อ 555
เขียนได้ดีมากเลยค่ะ
จะคอยติดตามผลงานนะคะ
o13 o13

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: i_ang ที่ 17-04-2011 14:05:42

o13

ชอบจังเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: mapoon ที่ 17-04-2011 21:21:20

น่ารักทั้งพ่อทั้งลูกเลย :o8:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: litlittledragon ที่ 17-04-2011 22:49:24

รักทั้งคู่พ่อคู่ลูกเลย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: aft22423 ที่ 17-04-2011 23:24:45

น่ารักมากมายอ่ะค่ะ ชอบค่ะชอบค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: iota ที่ 18-04-2011 01:21:07

ตอนจบทำเอาน้ำตาไหลเลยทีเดียว..ซึ้งมากมาย
อ่านแล้ววางไม่ได้ต้องอ่านให้จบ
ขอบคุณ คุณลูกหมูครับ :L2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: PaTtO ที่ 18-04-2011 13:54:59

น่าร๊ากกกก หนึ่งภาค ซาบซึ้ง
แต่แอบเป็นFCคู่พ่อด้วย
ไม่คิดว่าจะแรง ไปแอบได้กัน555+

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: kYos ที่ 18-04-2011 15:12:53

โอ้ยยย เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่าน ขอบอกว่าเรื่องนี้น่ารักมากกกกก ชอบมากกกก
พ่อ-ลูก เหมือนกันทั้งสองครอบครัวเลย แถมอ่านไปก็ได้แง่คิดให้กับชีวิตด้วย
ชอบวิธีการเปรียบเทียบจัง เป็นหนึ่ง-เสมอภาค อำนาจ-สันติ อิอิ ขอกดไลค์แรงๆเลย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 18-04-2011 20:04:54

ชอบค่ะ สนุกมาก น่ารัมากกกกกกกก เปรียบเทียบทั้งสองด้านได้อย่างลงตัว

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: VICTORY ที่ 18-04-2011 22:30:05

น่ารักทั้งพ่อทั้งลูกเลยอ่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Smirnoff ที่ 18-04-2011 23:01:33

กรี้ดกร้าดดดด น่ารักมากๆทั้งคู่พ่อ คู่ลูก
นิสัยนี่ถอดแบบกันมาเลยอะ :-[ :impress2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: tomodaging ที่ 18-04-2011 23:36:53

เรื่องนี้กระชับ ตัวละครน่ารัก มีเสน่ห์ แถมมีแนวคิดดีๆสอดแทรกตลอดด้วยครับ ชอบมากๆเลย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: lazewcielo ที่ 19-04-2011 19:31:03

กรี๊ดดดดดดดดด น่ารักจังงงงงงงงงงงง
ถูกใจคู่คุณพ่อแฮะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: mickybravo ที่ 20-04-2011 09:26:40

ขอบคุณมากสำหรับเรื่องสั้นน่ารัก ๆ อย่างนี้ ถ้าเปลี่ยนใจรวมเล่ม อย่าลืมเรียกด้วยนะ^^

เพราะชอบสไตล์การแต่งของคุณลูกหมูมาก

ขอเป็นกำลังใจให้ตลอดไป

ขอบคุณอีกครั้งจ้า^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ovam ที่ 21-04-2011 16:42:33

ขอลคุณครับบ ,,

:mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 21-04-2011 23:17:21

คู่พ่อนี่ร้อนแรงแซงคู่ลูกจริงๆๆๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: seinia ที่ 22-04-2011 00:43:22

ชอบมากเลยคับ น่ารักสุดๆๆๆๆๆๆ ><

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 22-04-2011 10:28:38

น่ารักจริงๆ เรื่องนี้
ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: nok_aree ที่ 22-04-2011 12:52:40

น่ารักอ่ะ

ขอบคุณ คุณลูกหมูนะคะ
จะรอเรื่องต่อไปนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 22-04-2011 13:07:09

+1 ให้กับความน่ารักมากมายครับ

คุณลูกหมูครับ ผมเพิ่งเข้าเล้ามาไม่นาน

แต่นักเขียนคนเดียวที่ผมตามอ่านทุกเรื่อง

ที่หาได้คือของคุณลูกหมูนะครับ

ชอบมากครับ :pig4: สำหรับเรื่องดี ๆ

และคำสอนดี ๆ ในทุกเรื่อง ๆ นะครับ

ปล. กำลังรอ "รัก...ทำนายไม่ได้" ตอนต่อไปอยู่นะครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: kihaezzzzzz ที่ 22-04-2011 18:12:42

ชอบคู่พ่ออ่ะ เเรงกว่าคู่ลูกๆเยอะ 555. :jul1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Ryojung ที่ 18-05-2011 14:45:59

น่ารักจังเลยค่ะ ทั้งพ่อทั้งลูกเลย อ๋า เสียดาย อยากได้ NC คู่พ่อ หรือทั้งสองคู่จริงๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: so close ที่ 22-05-2011 22:14:00

:o8:ภาคน่ารักจังค่ะ เอ๋อได้ใจ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: gear ที่ 25-05-2011 11:16:12

สนุกมาก ๆ เลยค่ะ อ่านต่อเนื่องไปจนจบไม่รู้ตัว
ขอบคุณที่แต่งเรื่องราวดี ๆ ให้อ่านนะคะ
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอบอุ่นใจมากค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: luckyzaaa ที่ 26-05-2011 14:03:53

น่ารักมากกกกก สนุกมากกกกก คู่ลูกน่ารักค่ะ แต่คู่พ่อสุดยอดดดดด อยากให้มีสเปเชียลคู่พ่อจังเลย :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ทะเลหัวใจ ที่ 26-05-2011 14:32:13

น้องหนึ่งน้องภาคจบซะแล้ววววว :m15:

ยังอยากติดตามชีวิตของเด็กๆน่ารักคู่นี้ต่อไปอ่ะคะ

แล้วก็คู่คุณพ่อด้วย :-[

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวความรักที่อบอุ่นนะคะ

จะรอตอนพิเศษแบบติดขอบเลยคะ :3123:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: sakuracity ที่ 26-05-2011 19:52:48

น่ารักมากจ้า ขอบคุณมากคับคุณผู้แต่ง

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: loveooo ที่ 04-06-2011 00:54:08

น่ารักอ่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: enjoy101 ที่ 23-06-2011 20:17:00

เรื่องนี้น่ารักมากเลยครับ อ่านแล้วอบอุ่นใจ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 23-06-2011 23:06:49

:haun4:
:m25:
:pighaun:
:jul1:

กรี๊ดตั้งแต่พ่ออำนาจ โผล่ออกมาแล้ว
เดาทางถูกด้วย
:oo1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Bejae ที่ 24-06-2011 05:39:00

เป็นเรื่องที่น่ารักมากกกกกกกกกกก มากจริงๆ !!
อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจยังไงชอบกล :))
นิยายของคุณลูกหมูทุกเรื่องอ่านแล้วไม่ผิดหวังจริงๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: pummy09 ที่ 24-06-2011 16:56:04

มาอ่านรวดเดียวจบเลยค่า
ตอนอ่านๆๆ ไป ดูเหมือนไม่มีอะไร
แต่กลับมีอะไรในทุกๆๆตอนเลยค่ะ
คู่ลูกก็แบบใสๆๆน่ารักสมวัย
ส่วนคู่พ่อก็แบบแรงได้ใจสมวัยอีกเช่นกันค่า
(โผล่มาเป็นตัวเอกตอนเดียว ขโมยซีนคู่ลูกไปเรียบร้อยเลย)
ขอบคุณมากค่า

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Chubby ที่ 25-06-2011 01:38:20

ทั้งน่ารัก ทั้งซึ้ง ประทับใจจัง
ขอบคุณคุณลูกหมูจ้า ^_^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: princessl ที่ 26-06-2011 01:39:35

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ

น่ารักมากค่ะ ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก o13

:o8: :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: obab ที่ 26-06-2011 21:26:18

>"< ขอบคุณค่ะ เรื่องนี้น่ารักมากๆเลยยย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: fay_13 ที่ 07-08-2011 10:55:38

น่ารักมากๆเลยค่ะ อ่านไปยิ้มไปจนแก้มจะแตกอยู่แล้ว สนุกมากๆเลยค่ะ :-[ :-[

อ่านง่ายสบายตาแล้วก็ลื่นไหลดีมากๆ เลย ชอบคู่คุณพ่อทั้ง2มากเลยค่ะ เค้ารักมาตั้งนานแล้วนี่นะ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 07-08-2011 15:38:09

สนุกมากๆค่ะ ชอบคู่พ่อมากๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Pepor ที่ 07-08-2011 21:47:56

เสมอภาคและเป็นหนึ่งน่ารักจัง เป็นส่วนเติมเต็มของกันและกันเลย
ส่วนคู่พ่อก็น่ารักค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: fayala ที่ 09-08-2011 10:53:14

น่ารักมากกกกกกก.. สมเป็นเรื่องของคุณลูกหมูค่ะ พลาดเรื่องนี้ไปได้ไงเนี่ย >.<

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Hummer ที่ 09-08-2011 14:51:49

:กอด1: :L2: o13

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: sang som ที่ 13-08-2011 20:24:26

สนุกมากๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Tayn ที่ 14-08-2011 00:03:32

น่ารักดี :)

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 14-08-2011 21:52:25

การแต่งเรื่อง เฉียบขาดมากๆ เลยคะ
โดยเฉพาะ 2 ประโยคท้ายของแต่ละตอน
ไปเข้าไปถึงใจของตัวละครหลักทั้งคู่
เป็นหนึ่ง และเสมอภาค คือส่วนเติมเต็มซึ่งกันและกัน
เหมือนปีกที่ต้องมี 2 ถึงจะสามารถโพยบินไปได้
ตามใจฝัน มีความสุขทั้งกายและจิต ประสบความสำเร็จ
ทั้งการงานและความรัก
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ เรื่องนี้คะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: beamJ ที่ 17-08-2011 21:08:10

น่าสนุกจัง ^O^

เดี๋ยวไปอ่านนะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: 4559 ที่ 19-08-2011 18:32:18

น่ารักอ่า

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 21-08-2011 19:37:30

ตลกคุณพ่อสันติ คนอะไร เอ๋อได้ตลอด
ส่วนคุณลูกก็ช่างน่ารัก แสนซื่อ ไร้เดียงสา
แต่พอมารู้จักกับเป็นหนึ่ง อาการดีขึ้นน่ะ
ในที่สุดก็ได้แสดงความสามารถออกมาได้ เย้ๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: FunnYtooN ที่ 21-08-2011 22:47:51

โอ๊ยยยย เรื่องน่ารักมากอ่ะ ขอบคุณมากๆ นะค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: PAAPAENG~ ที่ 25-08-2011 00:56:42

โอ้ยยยยยยยย!! น่ารัก น่ารักมากค่ะ!!
ชอบเป็นหนึ่งและเสมอภาคที่สุด
ตอนแรกนึกว่าเป็นหนึ่งจะเป็นแนวแบดบอย นิสัยไม่ดีซะอีก
ที่ไหนได้ โคตรของโคตรเท่ห์ :m3:

เรื่องนี้ทำร้องไห้จนปวดตาเลยค่ะ
ทั้งซึ้ง ทั้งกินใจ ชอบจริงจัง
ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้มาให้อ่านกัน
ขอบคุณมากค่ะ :music:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: indyska ที่ 26-08-2011 21:46:58

น่ารักอ่ะ ♥

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: boworange ที่ 28-08-2011 15:02:57

: 222222: รักคุณลูกหมูจังคะ :m3:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: winndy ที่ 03-10-2011 15:00:03

คิดถึงคุณลูกหมูมากค่ะ เลยแวะมาอ่าน
อยากให้มาลงนิยายอีกนะค๊ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: minminmin ที่ 03-10-2011 19:39:27

น่ารักมากค่ะ น่ารักมากมาก o13

แอบชอบคู่คุณพ่อนะเนี่ย :-[

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: tippy ที่ 12-01-2012 15:15:00

ตอนพิเศษคุณลูกหมูไม่เอามาลงแล้วหรอคะ อยากอ่านจัง :3123:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: princessl ที่ 13-01-2012 04:12:50

ชอบจังค่ะเรื่องนี้ ถูกใจจัง แบบว่า

พออ่านตอนแรกก้อแบบ..แล้วตอนต่อไปจะเปนไงนะ...แล้วต่อหน้าหละ..อยากอ่านอีกจัง

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 13-01-2012 07:06:24

ิอ๊ากกกกกกกกกกกกกก น่ารักอ่ัะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: kolapapaya ที่ 13-01-2012 11:27:20

น่าร้ากกกกกกก มากๆๆๆอะ เห็นหน้าปกแล้วอยากได้เล่มนี้จัง หน้าปกก็น่ารัก :กอด1: อิอิอิ

ชอบชื่อ เป็นหนึ่ง เสมอภาค อำนาจ สันติ ชื่อเหมือนนิสัยมากอะ :laugh:

ตอนแรกๆที่หนึ่งกับภาคเจอกัน ตลกดี ภาคดูเอ๋อๆดี :-[

อ่านๆไปคู่พ่อรู้สึกจะมาแรง o22 แม้จะเจอกันเพียง2ครั้ง พ่อลูกเหมือนกันเด๊ะเลยอะ :m20:

สนุกมากกกเลยค่ะ ติดตามเรื่องต่อไปนะค้าาาาา :3123:

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Aini_es ที่ 15-01-2012 16:58:11

น่ารักมากๆๆ ขอบคุณคุณลูกหมูมากๆ นะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: inspirer_bear ที่ 15-01-2012 20:10:45

โอ๊ยยย น่ารักเหอะ เรื่องนี้ชอบจังเลยอ่า

ภาคน่ารักมากมาย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: tokyodeef ที่ 15-01-2012 20:49:58

ขอบคุณน้า อ่านจบสักที

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 16-01-2012 20:28:31

มานั่่งอ่านเม้นท์...แล้วก็เพิ่งเห็น...ว่าลืมลงตอนพิเศษ!!! o22
ขออภัยผู้อ่านทุกท่านนะคะ
เอาล่ะ...ลงรวดให้เลยค่ะ <3

ตอนพิเศษ 1 เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

...ในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกัน...

...จริงเรอะ???...

หิมะแรกของปียังคงโปรยปรายอยู่ แม้จะบรรเทาความหนาแน่นไปแล้วก็เถอะ หากแต่เมื่อมองลอดหน้าต่างออกไปยังนอกบ้าน ก็ได้พบกับเมืองสีขาวบริสุทธิ์ราวกับจิตรกรสรรสร้าง

บ้านหลังเล็กจัดแต่งสไตล์ยุโรป ดวงไฟบนเพดานเลือกจะใช้สีส้มดูอบอุ่นมากกว่าจะใช้นีออนสีขาว ฮีทเตอร์ครางเสียงแผ่วเบา แผ่ความร้อนกำลังดี

สันติส่งกาแฟร้อนควันฉุยให้กับชายหนุ่มผู้นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษอยู่ทางด้านตรงข้าม ก่อนจะกลับมานั่งอังแก้วน้ำชาของตนเอง

เสมอภาคตักข้าวต้มเข้าปากเป็นคำสุดท้าย พอดีกับที่ประตูบ้านเปิดผางออกอย่างแรง

ปัง!!

“พ่อ!!!” ท่าทางเป็นหนึ่งคงจะรีบวิ่งมาให้ถึงบ้านเป็นแน่แท้ สังเกตจากเกล็ดหิมะที่เปรอะอยู่บนตัว...เจ้าตัวคงจะไม่มีอารมณ์แม้แต่จะกางร่มล่ะมั้ง

เสียงดังกัมปนาททำให้สันติผู้รักสงบตกใจเล็กน้อย น้ำชาที่อังอยู่กระฉอกรดมือเพราะเผลอกระตุก เป็นธุระให้อำนาจต้องจับข้อมือเรียวบาง บรรจงเลียรอยแดงๆออกให้

ปล่อยบรรยากาศหวานฉ่ำจากการมองตากันของคุณพ่อสองคนไปได้สักพัก เป็นหนึ่งที่ยืนหอบอยู่หน้าประตูค่อยได้รับความสนใจ

อำนาจหันกลับไป จ้องมองลูกชายด้วยสายตาตำหนิ “มีเรื่องอะไร ทำไมต้องตะโกนขนาดนี้?”

“นี่น่ะ!” เป็นหนึ่งคุ้ยกระดาษปึกบางๆในซองสีน้ำตาลออกโบกสะบัด...เป็นซองกำหนดการและระเบียบต่างๆในการเข้ามหาวิทยาลัยที่เขาเพิ่งไปรับมาเมื่อเช้านี้

ผู้เป็นพ่อเพียงเลิกคิ้วข้างเดียวเชิงให้พูดต่อ ทำหน้าข้าไม่รู้ข้าไม่เห็นซะจนน่าหมั่นไส้

เสมอภาคเดินต้อยๆเข้าครัวเพื่อล้างชามข้าวต้ม ล้างจนสะอาด เช็ดให้แห้ง บรรจงเก็บเรียงลงในตู้ เดินกลับมาที่โต๊ะอาหาร คว้าน้ำแร่ดื่มเสียอึกหนึ่ง ก่อนจะรู้ตัวว่า ควรจะสนใจเป็นหนึ่งซักหน่อย เด็กหนุ่มเดินเข้าไปหา เขย่งเท้าเล็กน้อยเพื่อดูกระดาษในมือของร่างสูง

ข้อความที่เห็นก็แค่...วันเปิดเรียน ชั้นเรียนที่เรียนอยู่ ชื่ออาจารย์ที่ปรึกษา เบอร์ห้องหอพัก แล้วก็อะไรอีกมากมาย ลายตาจนขี้เกียจอ่าน

“ตกลงว่ามีเรื่องอะไร?” อำนาจเดินวนอ้อมไปยืนด้านหลังของสันติ จัดผ้าคลุมไหล่ให้เรียบร้อย

“ทำไมผมไม่ได้เรียนชั้นเดียวกับภาค!”

“ก็แกมาหลังภาคตั้งปี เรียนชั้นพื้นฐานไปก่อนก็ถูกแล้ว”

“นั่นมันพื้นฐานภาษาอังกฤษ! พ่อก็รู้ว่าผมไม่จำเป็นต้องเรียน!!” เนื่องจากเสมอภาคไม่ใช่อัจฉริยะจากที่ไหน มาเรียนต่างประเทศทั้งๆที่ภาษายังไม่กระดิก จึงจำเป็นต้องเข้าคอร์สปูพื้นฐานด้านภาษาก่อนหนึ่งปี ซึ่งเป็นหนึ่งก็เห็นด้วย เพราะคิดว่าเมื่อเขาตามมาทีหลัง ทั้งสองก็จะได้เรียนในชั้นเดียวกันพอดี

อำนาจแค่กำมือยื่นนิ้วก้อยออกมา ปั่นเข้าไปในหูพลางทำหน้าหล่อ แสนจะกวนประสาทในความคิดของลูกชาย “ไหนว่าได้บทเรียนแล้ว อย่าหยิ่งผยองกับความสามารถตัวเองนักเลยน่า! แกคงจะไม่รู้ว่าตอนนี้ ภาคเก่งภาษากว่าแกซะอีก”

เป็นหนึ่งเม้มมุมปากแน่นอย่างแสนเจ็บใจ เปิดหน้าเอกสารอีกหน้าพลางหาเรื่องใหม่เข้าเถียง “แล้วทำไมผมต้องอยู่หอ ทั้งๆที่ภาคได้อยู่บ้าน!!”

ผู้เป็นพ่อคงจะเมื่อยขา ถึงได้อุ้มสันติขึ้นยืน ลงนั่งแย่งที่นั่งซะงั้น ไม่พอยังฉุดเจ้าของที่นั่งตัวจริงลงนั่งตักตัวเองเสียอีก “ก็ภาคต้องอยู่กับพ่อเค้า จะให้อยู่หอได้ยังไง”

“ก็ให้ผมอยู่กับภาคเซ่!”

“บ้านนี้มันมีแค่สองห้องนอน”

“พ่อก็นอนห้องเดียวกับอาสันตินี่นา!”

“ห้องต่ายเป็นเตียงคิงไซส์” หมายเหตุว่า เตียงในห้องนอนชายหนุ่ม อำนาจเป็นคนเลือกเอง และต่าย คือชื่อเล่นของคุณพ่อสันติ

“ผมนอนห้องเดียวกับภาคได้!”

“แต่ห้องภาคเป็นเตียงเดี่ยว” หมายเหตุอีกว่า เตียงในห้องนอนเสมอภาค อำนาจเป็นคนเลือกเช่นกัน

เป็นหนึ่งกัดฟันกรอด อำนาจก็ไม่ยอมแพ้ สองพ่อลูกปล่อยรังสีอัมหิตใส่กันซะจนถ้าไม่ใช่สองพ่อลูกสุดเฉื่อยที่ภูมิคุ้มกันรังสีสูง คงจะวิ่งหนีป่าราบออกไปไกลจากตัวบ้านสักร้อยกิโลได้

ใคร่เรียนให้ผู้อ่านเข้าใจ...ในชีวิตนี้ เป็นหนึ่งเป็นที่หนึ่งมาตลอด แต่คนที่เป็นที่หนึ่งของที่หนึ่งมาตลอดกาลก่อนเป็นหนึ่งจะเกิด คืออำนาจ

เป็นหนึ่งหมดทางต่อสู้ ได้แต่หันหลังวิ่งหนีออกจากบ้านไปอย่างไม่ยอมรับความจริง

เสมอภาคดื่มชาร้อนหมดแก้วพอดี ถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง คว้าเสื้อกันหนาวของตนเข้าสวม พลางพูดสั้นๆทิ้งไว้ก่อนจะออกจากบ้านไป “ภาคไปตามหนึ่งนะ”

เหลือไว้แค่ผู้ใหญ่สองคน สันติลุกขึ้นยืน บีบจมูกโด่งๆของอำนาจเสียหนึ่งที “แกล้งลูกตัวเอง สนุกนักหรือไง?”

อำนาจคว้ามือบางไว้ก่อนจะหอมฟอดหนึ่ง “การแกล้งเจ้านั่น เป็นงานอดิเรกของฉัน”

+++++++++++++++++++++++++++

เส้นทางในระแวกที่เสมอภาคอยู่อาศัย ไม่คดเคี้ยววุ่นวายนัก เป็นเพียงถนนสายเดียว ทอดยาวจากตัวบ้านไปยังที่ต่างๆโดยไม่มีทางแยก

เสมอภาคเดินไปตามถนนปูอิฐอย่างคุ้นเคย เมื่อถึงสวนสาธารณะที่บัดนี้ขาวโพลนไปด้วยหิมะ ก็หยุดเดิน นาฬิกาเรือนใหญ่กลางสวนตีบอกเวลาพอดี แสงแดดที่ไม่ได้เห็นมาสามวันเริ่มสาดส่องลงมาที่พื้นจนสะท้อนหิมะแสบตาไปหมด

เด็กหนุ่มเดินไปตามทางเดินเล็กๆของสวนสาธารณะ เนื่องจากยังเป็นเวลาค่อนข้างเช้า บวกกับหิมะที่เพิ่งหยุดตก ในสวนจึงยังไม่มีคนออกมาเดินเล่น

เดินผ่านเก้าอี้นั่งไร้ผู้คน ผ่านฐานของหอนาฬิกา ตรงดิ่งเข้าไปยังต้นไม้ใหญ่ริมบ่อน้ำ เมื่ออ้อมโคนต้นไม้ไป ก็เจอเป็นหนึ่งนั่งกอดเข่างอนอยู่เงียบๆคนเดียว

เสมอภาคลงนั่งข้างๆคนตัวใหญ่ ไม่มีคำพูดระหว่างสองคน มีเพียงเสียงเปาะแปะของหิมะที่ตกลงมาจากยอดไม้เท่านั้น

“ทำไมหาเราเจอ?” เป็นหนึ่งทำลายความเงียบในที่สุด

เสมอภาคตักหิมะข้างตัวขึ้นปั้นเล่น “หนึ่งชอบนั่งในสวนสาธารณะ ยิ่งใต้ต้นไม้ใหญ่ๆยิ่งชอบ...”

ไร้คำตอบจากร่างสูง ซึ่งเสมอภาคก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

เวลาผ่านไป นานเท่าไหร่ไม่รู้ จู่ๆหิมะปั้นก้อนเย็นเฉียบก็ถูกโปะเข้าที่หน้าอย่างจัง!

“หวา!!!” เป็นหนึ่งร้องอย่างตกใจ แผ่นหลังวืดหลุดจากโคนต้นไม้ที่พิงอยู่ ล้มหงายลงนอนแปะบนพื้นหิมะเย็นเจี๊ยบ

ลืมตาขึ้นมาอีกที ก็พบว่าเสมอภาคคร่อมอยู่ข้างบนแล้ว

คนตัวเล็กโน้มใบหน้าลงแตะริมฝีปากเข้ากับแก้มเย็นๆของเป็นหนึ่ง ก่อนจะโดนอุ้งมือใหญ่กดต้นคอให้รับจุมพิตที่ริมฝีปากแทน

จวบจนแทบจะหมดลมหายใจ เป็นหนึ่งถึงยอมปล่อย

“โกรธอะไร?” เสมอภาคถามปนหอบน้อยๆ

เป็นหนึ่งพองแก้มราวกับเด็กๆอดกินขนม หันหน้าหนีเบนสายตามองบ่อน้ำจับน้ำแข็งแทน

“เพราะไม่ได้เรียนชั้นเดียวกันน่ะเหรอ?”

...เงียบ...

“หรือเพราะว่าไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน?”

...เงียบ...

เสมอภาคถอนหายใจ “ถ้าหนึ่งอยากเรียนกับเรา เราเรียนพื้นฐานภาษาอีกปีก็ได้นะ...หรือถ้าอยากอยู่ด้วยกัน...เราไปอยู่ที่หอกับหนึ่งก็ได้...”

คำพูดตะโกนก้องเจือเสียงสะอื้นผ่านวาบเข้ามาในใจ...คำพูดที่ทำให้เจ็บแปลบทุกครั้งที่นึกถึง...คำพูดเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว...

‘ถ้าความฝันของเราทำให้หนึ่งเปลี่ยนไปอย่างนี้ ทำให้หนึ่งกลายเป็นคนอื่นที่เราไม่รู้จักอย่างนี้...ทำให้หนึ่งไม่มีความสุข...เรายอมทิ้งความฝันของเราก็ได้!!!’

...ผ่านไปหนึ่งปี ความเอาแต่ใจก็ยังแก้ไม่หายเสียที...

...เขาแทบจะไม่มีอะไรก้าวหน้าเลย ต่างกับเสมอภาค ที่ดูจะโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ...

เป็นหนึ่งลุกขึ้นยืน คว้าคนตัวเล็กกอดไว้แน่น กดคางลงกับศีรษะทุย ถอนหายใจเฮือก “ภาคอุตส่าห์อดทนเรียนภาษามาตั้งหนึ่งปี เรื่องอะไรจะให้ความเอาแต่ใจของเราถ่วงภาคไว้อย่างนี้ล่ะ”

นั่นทำให้เสมอภาคยิ้มออก เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองคนรัก “เรารักหนึ่งเพราะอย่างนี้ล่ะ”

เป็นหนึ่งชักรู้สึกทะแม่งๆ...คิ้วเรียวขมวดมุ่น “ภาค...ถ้าเมื่อกี้เราตกลง ภาคจะเรียนกับเราอีกปีมั้ย?”

เสมอภาคยันอกหนา ผละตัวออกจากอ้อมกอด แลบลิ้นน่าหยิก ก่อนจะออกวิ่ง “ไม่มีทาง”

...ให้ตาย! ถูกลองใจจนได้!!...

“เจ้าตัวแสบ!!!” เป็นหนึ่งออกวิ่งไล่ ซึ่งก็ทันเจ้าตัวเล็กที่วิ่งไปหัวเราะไปจนลื่นหงายหลังพอดี

ทั้งสองคนล้มปุลงบนพื้นแฉะๆอีกครั้ง คราวนี้เป็นหนึ่งกอดแน่นเสียจนเสมอภาคไม่มีโอกาสดิ้น ปล่อยให้เด็กหนุ่มหัวเราะร่วนจนหมดแรง สวนสาธารณะจึงค่อยเงียบลงอีกครั้ง

“ภาคเปลี่ยนไปนะ” เป็นหนึ่งไม่วายฉกชิงหอมแก้มนุ่มอย่างคิดถึง

“แล้วไม่ดีเหรอ?” เสมอภาคพลิกตัวกลับ นอนสบตาอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวใหญ่

“เปล่าหรอก...รักที่สุดเลยต่างหาก” เป็นหนึ่งกระซิบ ก่อนจะกดต้นคอเสมอภาคให้โน้มหน้าเข้ามาใกล้

ระยะห่างระหว่างสองคน ลดลงเรื่อยๆ...เรื่อยๆ...ก่อนที่จะ...

ฮัดเช้ย!!!

ไม่น่าเชื่อว่าคนแข็งแรงเป็นที่หนึ่งอย่างเป็นหนึ่งจะจามออกมาได้...แต่ก็น่าอยู่หรอกนะ คลุกอยู่กับหิมะ ทั้งเมื่อวาน ทั้งวันนี้

...สงสัยต้องกลับบ้านซะแล้วล่ะมั้ง...

+++++++++++++++++++++++++++++++++

“หมายความว่าไง?” หลังจากอาบน้ำอุ่นๆจนสบายตัว เป็นหนึ่งก็นั่งอ่านเอกสารปึกใหม่ที่อำนาจยื่นให้

“ก็ทำเรื่องขอพาสชั้นไง”

“ไหนพ่อบอกว่า...” ทำท่าจะโวย ก็โดนผู้เป็นพ่อขัดคอก่อน

“เปลี่ยนใจแล้ว” อำนาจซดชาร้อนอีกอึกหนึ่ง

“แล้วเรื่องหอ”

“พ่อลืมแจ้งมหาลัยไปว่า บ้านเราอยู่ข้างๆนี่เอง” ว่าพลางกำมือ ชี้นิ้วโป้งข้ามไหล่...บ้านหลังเล็กติดกันนี่เอง

เป็นหนึ่งโกรธจนพูดไม่ออก... “นี่มันแกล้งกันชัดๆ!”

“เปล่า...อย่างนี้เรียกว่า พ่อสอนลูก”

เป็นหนึ่งหันไปทางเสมอภาคที่นั่งวาดรูปเล่นเพลินๆอยู่ไม่ไกล “ภาครู้อยู่แล้วใช่มั้ย?”

เสมอภาคเงยหน้า ใช้สายตาซื่อบริสุทธิ์มองแป๋วมาที่เป็นหนึ่ง...แต่อย่าลืม เสมอภาคโกหกไม่เป็น “...ก็นะ...”

อุ้งมือใหญ่ขยี้ผมตัวเองจนฟูไม่เป็นทรง...ให้ตาย!!! เสมอภาคของเขาเปลี่ยนไปมากเกินไป คงจะโทษใครไม่ได้นอกจากไอ้พ่อบ้าของเขานี่ล่ะ!!!

“ผมเปลี่ยนใจแล้ว! ผมจะพักหอ แล้วก็จะให้ภาคพักหอพักด้วย! อย่าให้เจอพ่อเลยดีที่สุด!”

อำนาจยกชาขึ้นดื่มอีกอึก ก่อนจะพูดเรียบๆ

“...ไม่อนุมัติ...”

...

...

ชีวิตนี้ เป็นหนึ่งเป็นที่หนึ่งมาตลอด
จะแพ้ก็แค่เสมอภาค
...และพ่อของเขาเอง

+++++++++++++++++++++++++++++++++
END

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 16-01-2012 20:31:11

ตอนพิเศษ 2 กาลครั้งหนึ่ง...

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...มีลูกแกะอยู่หนึ่งตัว...

สันติเงยหน้าขึ้นจากสมุดที่ถูกใช้งานซะจนเยิน วางปากกาที่เปียกเหงื่อจากอุ้งมือลง เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง

ท้องฟ้าเป็นสีส้ม

...นี่มันผ่านมากี่วันแล้วนะ...

ตอนที่เสมอภาคมาบอกว่า จะไปค่ายรับน้องใหม่ของวิทยาลัย สั่งแล้วสั่งอีกให้เขาดูแลตัวเอง ผ่านมาแล้วกี่วันนะ

ตอนนั้นฟ้ายังใสปิ๊ง ใบไม้เริ่มผลิใบเขียว ยอดหญ้าโผล่พ้นผืนดินหน้าบ้านที่พรวนรอปลูกดอกไม้...เป็นช่วงที่สันติเริ่มลงมือเขียนงานเรื่องใหม่พอดี

งานเขียนที่เขียนอยู่ไม่ใช่นิยาย เป็นหนังสือนิทานเด็ก เขาเป็นคนแต่ง ผู้ดูแลทำหน้าที่เป็นธุระหาคนวาดภาพประกอบให้ต่อไป

เป็นงานที่เขาไม่ถนัดเอาซะเลย...เท่าที่จำได้ ตั้งแต่เสมอภาคเป็นเด็ก ตอนที่แม่ของเด็กหนุ่มหอบกระเป๋าหนีไปหมาดๆ เขากำลังวุ่นวายอยู่กับธุรกิจส่วนตัว ปล่อยเด็กชายตัวเล็กให้เอาชีวิตรอดในโลกกว้าง จะเบาใจหน่อยก็ตรงที่ผู้ปกครองของเมย์กับจูน มีน้ำใจเผื่อแผ่ เอ็นดูเสมอภาคมาตลอด

แม้แต่เวลาดูแลเรื่องกิจวัตรประจำวันยังไม่มี นับประสาอะไร จะมีเวลามานั่งเล่านิทานให้เด็กชายเสมอภาคฟัง

อ้างเหตุผลไปมา ยาวเป็นร้อยแปดพันวา สุดท้ายก็เพื่อจะสรุปว่า...ไอ้งานแต่งนิทานเด็ก มันไม่ใช่ของหวานสำหรับเขาเอาซะเลย!

สันตินั่งพิงพนักเก้าอี้อย่างแรง ยืดแขนทั้งสองข้างออกจนสุด บิดไล่ความเมื่อยขบออกไป

กลับมาที่ความคิดเดิม...ตั้งแต่เริ่มโหมงานมา ในวันฟ้าใส รู้ตัวอีกทีก็ต้องรีบลุกจากเก้าอี้ เอื้อมตัวไปปิดกระจกหน้าต่างด้านหน้าโต๊ะทำงาน เนื่องจากสายฝนเทกระหน่ำสาดซัดลงมา หลังจากนั้นก็มึนเมากับพล็อตเรื่องฟุ้งกระจายต่อไป รู้ตัวอีกทีก็ลุกขึ้น รูดผ้าม่านปิดบังแสงแดดร้อนแรงที่สาดส่องเข้าหน้า ยกแก้วน้ำชาขึ้นดื่ม ก็พบว่าน้ำแห้งผาดไปแล้ว เขาก็ยังไม่สนใจ ยังคงขยับปากกายิก วาดเป็นเส้นขยุกขยุยหาตัวอักษรอ่านไม่ได้ เหม่อมองมดแดงไต่ขอบหน้าต่าง มองใบไม้ร่วงจากต้น มองยอดหญ้าขยับไหวตามแรงลม ก้มลงขีดเขียนอย่างไร้สติต่อไป เงยหน้าขึ้นมาอีกที ฟ้าก็กำลังอยู่ในช่วงผีตากผ้าอ้อมพอดี

จนถึงตอนนี้...ผ่านไปกี่วันแล้วนะ?

ตั้งแต่ย้ายจากประเทศไทยมาอยู่ต่างแดน ผู้ดูแลต้นฉบับคนขยันที่พ่วงตำแหน่งดูแลนักเขียนไปด้วยติดงานดูแลต้นฉบับของนักเขียนอื่น ไม่สามารถตามมาดูแลเขาเหมือนอย่างเคยได้ กิจวัตรประจำวันจึงค่อนข้างขลุกขลักพอสมควร แต่ก็ยังผ่านฤดูหนาวอันแสนโหดร้ายมาได้ มาจนถึงฤดูฝน ต่อเข้าใบไม้ผลิ ตอนนี้อากาศกำลังดีทีเดียว

...แต่ทำไมรู้สึกร้อนๆหนาวๆนะ...

สันติกระชับเสื้อคลุมเข้าแน่นกว่าเดิม รู้สึกถึงแรงสั่นของร่างกายตัวเอง ทั้งๆที่กระบอกตาร้อนผ่าวแปลกๆ

...เหนื่อย...

ดวงตากลมโตคล้ายลูกชายเหลือบลงมองหน้ากระดาษเต็มไปด้วยเส้นลากขยุกขยุย ถอนหายใจเฮือกใหญ่ บอกตัวเองว่าควรจะตัดใจจากงานตรงหน้าเสียที

...พักนิดหน่อยน่า เดี๋ยวค่อยมาทำต่อ...

ว่าแล้วก็กางสองแขน เท้ากับโต๊ะหนังสือตัวใหญ่ ฟุบหน้าลงไป ดำดิ่งสู่ห้วงนิทรา

...แน่นอนว่า ถ้าเสมอภาคผู้เป็นลูกชายเข้ามาเห็นว่าพ่อตนเองฟุบหลับบนโต๊ะ ทั้งๆที่เตียงก็อยู่ข้างๆอย่างนี้ล่ะก็...มีหวังบ้านแตก

+++++++++++++++++++++++++++++

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...มีหมาป่าอยู่หนึ่งตัว...

รถเก๋งญี่ปุ่นคันกะทัดรัดจอดลงที่ลานจอดรถหน้าบ้านอย่างไร้เสียงกวนใจ อำนาจเปิดประตูรถ ถอนหายใจ เกล็ดบุหรี่ขึ้นสูบ เหม่อมองควันสีขาวตัดกับท้องฟ้าสีส้มดูสวยงามไปอีกแบบ

งานสัมมนาคราวนี้นานพอดู อยากจะปฏิเสธไม่ไป เพราะเสมอภาคแอบมากระซิบฝากให้ดูแลคุณพ่อระหว่างที่เด็กชายไม่อยู่ แต่คราวนี้มีคนใหญ่คนโตไปร่วมงานด้วย จะทำตามอารมณ์ตัวเองก็กระไรอยู่

...จากบ้านไปถึงสามวัน...

นัยน์ตาคมดุทรงอำนาจกวาดมองเศษใบไม้หน้าบ้านตนเอง ไล่มองต้นไม้ใหญ่ห่างจากตัวบ้านไปไม่ไกล ก่อนจะมองจ้องเข้าไปในตัวบ้านที่อยู่ข้างๆกัน

ไฟในบ้านปิดสนิท ทั้งๆที่เริ่มมืดแล้วแท้ๆ กระจกหน้าต่างก็ไม่เปิด ทั้งๆที่อากาศออกจะดีอย่างนี้

“บ้าเอ๊ย!” หนุ่มใหญ่สบถลอดไรฟันออกมาเพียงหนึ่งคำ ก้าวออกจากตัวรถ มุ่งหน้าไปที่บ้านหลังนั้นทันที

++++++++++++++++++++++

กลิ่นซุบหอมอ่อนๆ เจือกับกลิ่นขนมปังอบเนย ทำให้เปลือกตาบางกระพริบถี่ แพขนตาหนาเปิดขึ้นเผยให้เห็นดวงตาที่ค่อนข้างแดงภายใน

สันติมองไปรอบตัว...ผ้าห่มนวมสีครีมคลุมทั้งตัวขึ้นมาถึงช่วงคอให้ความอบอุ่นดีทีเดียว ห้องนอนเปิดไฟสีส้มอ่อนๆเพียงดวงเดียวดูแล้วนวลตา โดยรวมห้องนี้จัดแปลนเหมือนห้องนอนควบห้องทำงานของเขามากโขอยู่ ต่างกันก็ตรงที่ ห้องนี้ไม่มีโต๊ะเขียนหนังสือตัวใหญ่ตั้งอยู่ก็เท่านั้น

ชายหนุ่มงอข้อศอกยันพื้นเตียง ดันตัวเองขึ้น ก็พบว่าเรี่ยวแรงหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ เขาทิ้งตัวลงนอนดังเดิม เพิ่งสังเกตถึงผ้าขนหนูเปียกชื้นที่โปะอยู่บนหน้าผาก

...ห้องใครกันนะ?...

“ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงทุ้มเข้มดังขึ้นเรียกให้ร่างบางสะดุ้งน้อยๆ เมื่อหันไปมองก็พบกับคู่กรณีหมายเลยหนึ่ง

...อำนาจ...

“...นี่ที่ไหน?” เปล่งเสียงออกมา จึงค่อยรู้ตัวว่าลำคอแห้งผากไปหมด

“ห้องฉันเอง” อำนาจตอบเรียบๆพลางวางถาดอาหารลงบนโต๊ะเล็กข้างเตียง ลากเก้าอี้วางไว้ใกล้ๆ หย่อนตัวลงนั่งจ้องสันตินิ่ง

...ห้องของอำนาจ...

จะว่าไป ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ มีแต่อำนาจที่บุกรุกเข้าบ้านเขา ทุกส่วนทุกซอกมุมในบ้าน อำนาจรู้ยิ่งกว่าเจ้าของบ้านเสียอีก ต่างกับสันติ ที่ไม่เคยคิดแม้แต่จะเหยียบย่างเข้ามาในอาณาเขตของคนคนนี้เลย

...เหตุผลน่ะหรือ...

ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ลงบนหน้าผากมน ไล่มาที่พวงแก้มร้อนผ่าว ลากเลื้อยลงไปยังลำคอขาว ก่อนจะถือวิสาสะล้วงเข้าไปในเสื้อนอนที่เปลี่ยนให้เขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

สันติคว้าข้อมือใหญ่ไว้หมับ

“ขอโทษ! อย่ามาจับผม”

...นี่ล่ะ...เหตุผล!...

เรื่องอะไรจะต้องก้าวเท้าเข้ามาในบ้านของเจ้าคนถือดีอย่างนี้ด้วยล่ะ!

เสียงแหบๆกับสายตาดุๆที่ส่งมาให้เขาคนเดียว ทำให้อำนาจพอใจไม่น้อย แม้จะเคืองหน่อยๆที่ถูกขัดใจก็เถอะ เรียวปากบางยกยิ้ม ก่อนจะประกบลงบนริมฝีปากแห้งแตกของอีกฝ่าย ค่อยๆปล่อยให้น้ำเย็นในปากไหลลงคอของคนข้างล่าง รับรู้ถึงแรงบีบที่ต้นแขนทั้งสองข้างเป็นเชิงต่อต้าน แต่ก็ไม่ได้ให้ความสนใจอะไร

เมื่อริมฝีปากแยกออกมาได้ ทอดตามอง ก็พบกับภาพที่น่าพอใจ

สันติของเขา แก้มแดงแจ๋เป็นลูกมะเขือเทศ ริมฝีปากที่ตอนนี้สะท้อนแสงไฟวาววับ กับแรงหอบน้อยๆ ทั้งยังเสื้อนอนถอดกระดุมเห็นถึงแผ่นอกนั้นอีก...ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากการสรรสร้างด้วยมือของเขาเองทั้งนั้น

สันติหมดทางจะต่อต้าน ได้แต่ตะแคงตัวหนีหน้าตากวนอารมณ์ แต่หนีได้ไม่นาน ก็ถูกประคองตัวให้ลุกขึ้นนั่งพิงหมอนใบใหญ่ ก่อนที่ซุบอุ่นๆจะถูกป้อนเข้าปาก

อาหารที่ไม่ได้กินมาสามวัน อร่อยอย่าบอกใคร สัญชาติญาณในการมีชีวิตอยู่เอาชนะความหยิ่งได้ขาดลอย สันติจึงได้แต่นั่งนิ่ง อ้าปากรับอาหารที่คนตัวใหญ่ป้อนเข้ามาเป็นระยะ

จนกินหมดจาน ยาสองเม็ดก็ถูกยื่นมาตรงหน้า

สันติส่ายหน้าดิก

อำนาจพยักหน้า

สันติก็ยังส่ายหน้า

ความอดทนที่น้อยอยู่แล้วจึงขาดสะบั้น อำนาจจัดการง้างปากที่เม้มแน่นราวเด็กๆออก โยนยาเม็ดลงไป ตามด้วยน้ำ แล้วปิดปากเสียแน่น

ความขมทำให้น้ำตาไหล สันติหลับตาปี๋ จำใจกระเดือกยาเจ้าปัญหาลงไป จนเมื่อตั้งตัวได้ ก็มองอำนาจราวกับจะเอามีดทำครัวจิ้มพุงให้ได้ “ผมเกลียดคุณ!”

“ทำไมล่ะ...ทั้งๆที่ฉันออกจะชอบนาย” อำนาจถามกลั้วหัวเราะ เดาได้เลยว่าอีกฝ่ายตอนนี้ คงโกรธจนพูดไม่ออกอยู่แน่ๆ

“ผมเกลียดคุณ” สันติพูดย้ำ “คุณบังคับผมกินยาอย่างนี้ไม่ได้!”

“หึ! ทำตัวเป็นเด็กๆ ไม่สบายไม่กินยามันจะหายรึเปล่าล่ะ?” อำนาจเถียงกลับโดยไม่เว้นช่องไฟ

“คุณพาผมมาโดยไม่ขออณุญาต!” สันติก็ต่อประโยคเร็วไม่แพ้กัน

“ก็จะขอได้ยังไง? ทำงานซะจนสลบเหมือดอย่างนั้น” อำนาจเลิกคิ้วหนึ่งข้างประกอบท่าทาง

“คุณถอดเสื้อผมไปโดยไม่ขออณุญาต” สันติไม่ยอมแพ้

“ก็ใส่เสื้อให้ใหม่แล้วไง นอนสบายกว่าเดิมซะอีก” อำนาจก็ไม่รามือ

“คุณขัดขวางการทำงานของผม!” สถานการณ์ชักกรุ่น

“ทำงาน?” คราวนี้อำนาจหัวเราะขึ้นจมูก “ไอ้เส้นขยุกขยุยนั่นน่ะเหรอ นิยาย?”

ถ้าสันติพ่นไฟออกหูได้ บ้านหลังนี้คงไหม้ไปแล้ว “ช...ช่างผมเหอะน่า!...ทำสำคัญ! คุณจูบผมโดยไม่ขออณุญาตอีกแล้ว!!”

พูดยังไม่ทันจบดี สันติก็ต้องชะงักกึก เมื่อร่างหนาใหญ่เท้าแขนลงคร่อมตัวเขาเอาไว้จนเกิดเป็นเงาทะมึน

“ฉันพอใจจะจูบ ฉันก็จูบ” มือใหญ่ลูบไล้หน้าท้องแบนราบเล่น ก่อนจะล้วงลงไปในขอบยางยืดของกางเกงนอนหลวมโพรก

“ฮึก!...เพราะอย่างนี้ล่ะ ผมถึงเกลียดคุณ!” กางเกงนอนถูกถอดออก สะดุ้งน้อยๆกับริมฝีปากร้อนจัดที่จุมพิตลงบนท้องน้อย จะขยับตัวหนี สะโพกก็ถูกสองมือจับไว้เสียแน่น

“ฮึม...งั้นเหรอ...ไม่ขออณุญาต ก็เลยเกลียดสินะ?” เรียวลิ้นเปียกชื้น ลากไล้ลงไปยังส่วนล่าง เรียกเสียงหอบปนครางให้ดังได้เป็นระยะ “ถ้าอย่างนั้น” ร่างสูงยันตัวขึ้น จ้องสบเข้าไปในดวงตาสีนิลที่ฉาบไปด้วยอารมณ์วาบหวาม “...May I?”

เสียงทรงอำนาจที่ร้องขออย่างเว้าวอนทำให้สันติเผลอกลืนน้ำลายเอื๊อกหนึ่ง “ม...ไม่ได้”

ราวกับร่างสูงไม่ได้ยินคำตอบ ฝ่ามืออุ่นร้อนยังคงกลั่นแกล้งส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กต่อไป

“อือ...ผ...ผมบอกว่าไม่ได้ไงเล่า!!!” เสียงเริ่มสั่นพร่า พอๆกับน้ำตาที่เริ่มคลออยู่ตรงหางตา

“Sorry, I don’t understand” สำเนียงอังกฤษผู้ดีตอบกลับมา เรียกให้สันติกัดฟันกรอด

“ผมเกลียดคุณณณ!!!!”

เสียงกรีดร้องดังลั่นแหวกบรรยากาศเงียบสงบ ดังเสียจนนกน้อยที่ทำรังอยู่บนต้นไม้ข้างบ้านกระพือปีกแตกฮือ

...เสียงโวยวายยังมีต่อไปอีกสักพัก...

...ก่อนจะค่อยๆเงียบไป...

+++++++++++++++++++++

แสงอาทิตย์สาดเข้าดวงตา รบกวนการพักผ่อนของร่างกายที่แสนอ่อนเพลีย ทั้งจากพิษไข้และจากกิจกรรมหนักกาย สันติขมวดคิ้วมุ่น จมูกย่นยู่จากกลิ่นบุหรี่แสนฉุน

เมื่อลืมตาขึ้น ก็พบกับลอนกล้ามหน้าท้องของคนที่นั่งพิงหมอนสูบบุหรี่ปุ๋ยอยู่ข้างๆ

“ขอโทษ ให้ผมกลับไปทำงานต่อได้รึยัง” สันติเค้นเสียงถาม แล้วก็พบว่ามันแหบยิ่งกว่าเมื่อคืนเสียอีก

อำนาจปรายตามอง ขยี้ปลายบุหรี่ลงกับที่เขี่ย “ใครจะกล้าขัดใจคุณนักเขียนใหญ่กันล่ะ”

ร่างบางได้ยินดังนั้นก็เตรียมลุกขึ้น กลับต้องชะงักกับประโยคต่อมา

“แต่กับคุณนักเขียนที่ดูแลตัวเองไม่เป็น ไม่อณุญาตให้ทำงานในที่ลับตาคนอีกต่อไป”

“หา???”

ปล่อยให้งงอยู่อย่างนั้นโดยไม่ได้อธิบายอะไร เบี่ยงเบนความสนใจด้วยชุดอาหารเช้าฟูลคอร์ส อิ่มหนำสำราญจนลืมไปเสียสนิท จนถึงช่วงสาย ก็สายไปเสียแล้ว...

...โต๊ะทำงานในห้องนอนหายไป...

...ได้ของขวัญเป็นโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ใหญ่ระหว่างบ้านสองหลังมาแทน...

...

...

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ลูกแกะยังสู้หมาป่าไม่ได้
+++++++++++++++++++++++
END

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: nishiauey ที่ 18-01-2012 08:18:15

ของคุณลูกหมูน่ารักทุกเรื่องเลย
ขอบคุณนะครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: prettypearl ที่ 18-01-2012 09:06:41

ฝากถึงพี่ลูกหมูนะคะ อยากเห็นหมาป่าหมดท่าให้ลูกแกะสักครั้งค่ะ หมั่นไส้จริงๆ 5555555555

+1 ให้พี่ลูกหมูที่เอาตอนพิเศษมาลงนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: CarToonMiZa ที่ 18-01-2012 12:56:24

น่ารักจัง :L2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ThE_PaRaN ที่ 18-01-2012 17:54:07

คุณพ่ออำนาจ คือ เดอะ วินเนอร์ จริงๆ อยากให้คุณพ่อสันติชนะบ้างสักครั้งหนึ่งจริงๆ o13

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 21-01-2012 11:16:03

เรื่องนี้สนุกมากมายเลยฮ๊าฟฟฟ
ชอบทั้ง 2 คู่เลย อิอิ
ขอบคุณนะฮ๊าฟฟฟ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: lervair_y ที่ 23-01-2012 09:43:53

น่ารักมากๆเลยเจ้าค่ะ 5 5+

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: @Iriz ที่ 05-02-2012 14:58:44

น่ารักทั้งสองคู่พ่อลูกเลยค่ะ :-[
เสมอภาคนี่พอโตแล้วหัดเจ้าเล่ห์นะเนี่ย ส่วนคุณพ่อสันตินี่ท่างทางจะชนะคุณอำนาจได้ยาก
คงต้องเป็นลูกแกะของหมาป่าต่อไป :laugh:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: wanmai ที่ 06-02-2012 21:18:45

คุณลูกหมูเขียนเก่งจังค่ะ มุมมองของคนสองคนน่ารักมากเลย

ชื่อตัวละครก็น่ารัก เป็นหนึ่งกับเสมอภาค

คนที่เป็นที่หนึ่งมาโดยตลอด ต้องมาแพ้ใจให้คนที่ไม่เคยประสบกับคำว่าชนะเลยในชีวิต
เขาชอบพล็อตและการเขียนแบบนี้ ไม่เหมือนใครดี

คนที่ความจำสั้นจดจำคนไม่ค่อยได้อย่างเสมอภาค แต่พยายามจดจำเพื่อนใหม่อย่างเป็นหนึ่ง
และเป็นหนึ่งก็ใจเย็นพอที่จะย้ำกับเสมอภาคทุกวันว่าเขาคือใคร ดูแล้วมันน่ารัก

คุณพ่อของเป็นหนึ่งนี่จุดไต้ตำตอของจริงเลย55+ แต่ตอนวัยรุ่นนี่แบบ เฮ้ย!นี่มันพระเอกนิยายแจ่มใส!! :m20:

คู่คุณพ่อแบบ :m25:จริงจัง

ส่วนคู่คุณลูก :n1:

น่ารักมากค่ะ เรื่องนี้เขาอ่านนานแล้วแต่ยังจำได้อยู่เลย กลับมาอ่านอีกทีก็ไม่เบื่อ
ขอบคุณมาก ทั้งคนแต่ง คนโพสต์ และเล้าเป็ด ขอบคุณๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 07-02-2012 00:50:40

น่ารักมากสำหรับคู่ลูกๆ

แต่ชอบมากๆๆๆๆๆสำหรับคู่ของคุณพ่อ ห้าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ไอ้หัวแห้ว ที่ 07-02-2012 22:26:39

ขอบคุณนะครับ

น่ารักมากกกกก อิอิ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 07-02-2012 23:26:43

ชอบนิยายของคุณลูกหมูจังเลย

อ่านมาแล้วสองเรื่อง น่ารักทั้งสองเรื่อง :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Karn12 ที่ 11-02-2012 15:03:14

สนุกมากเลยครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: kunchan ที่ 11-02-2012 19:03:51

น่ารักทั้งเนื้อเรื่อง ชื่อตัวละคร ตัวละคร คนเขียน (ด้วยเปล่า) คนอ่านยิ่งน่ารัก (เกินไปแล้ว) ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ค่ะ สนุกมากเลย เสียดายมาไม่ทันหนังสือ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: zetsubo ที่ 11-02-2012 21:36:23

โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว น่ารักเกินนนน :o8:

แบบว่าคุณพ่อสันติ กับคุณลูก เสมอภาค จะน่ารักไปไหนฮะ >\\<

ส่วนคุณพ่ออำนาจ กับพ่อคุณเป็นหนึ่งนิ -0- ได้อีกอะ 555 (แต่อยากเห็นความพ่ายแพ้ของคุณพ่ออำนาจจริงๆ หึหึ)

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: เกริด้า(๐-*-๐)v ที่ 13-02-2012 00:51:44

จิ้มก่อน เด๋วมาโพสตอนอ่านจบอีกรอบ ^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Angel.JS~ ที่ 13-02-2012 02:12:05

น่ารักๆๆ สนุกมากเลยค่ะ ชอบนิยายของคุณลูกหมูมากๆเลยค่ะ

ติดตามอ่านทุกเรื่องเลยนะค่ะ : ))

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: little_nok ที่ 13-02-2012 21:20:10

น่ารักมากค่ะ สำนวนอ่อนโยนจริงๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: k_roro ที่ 15-02-2012 20:15:18

ชอบๆๆๆๆๆ

ชอบคู่อำนาจสันติมากมายสุดซึ้งงง

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 18-02-2012 01:00:57

น่ารัก

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Goingunder ที่ 18-02-2012 02:31:47

สนุกมากค่ะ น่ารักมากๆด้วยทั้งรุ่นใหญ่รุ่นเล็กเลย o13

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: oop ที่ 18-02-2012 07:09:34

ถ้าจะเป็นครั้งแรกของกันขนาดนี้

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: oop ที่ 18-02-2012 11:43:16

พ่อมันร้ายน่ะว่ามะ?

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 20-02-2012 18:24:09

อุ้ยตาย!! น่ารักแท้ๆ ทั้งคู่คุณพ่อคุณลูกเลย ขอบคุณนะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 16-03-2012 20:50:19

:mc4: นิยายน่ารักมากคะ ชอบมาก จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 17-03-2012 18:52:29

น่ารักทั้งคู่ของลูกและคู่ของพ่อเลย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 18-03-2012 02:43:53

นิยายของคุณลูกหมูยังน่ารักและสนุกเหมือนเดิมเลยค่ะ
ชอบมากๆ กลมกล่อม กำลังดี
แล้วก็ชอบใจกับการตั้งชื่อตัวละครมาก เข้าใจคิดนะ o13

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: ♀♥♀DearigA♂♥♂ ที่ 18-03-2012 23:25:22

ขอบคุณมากๆค่ะ

อ่านนิยายของคุณลูกหมูกี่เรื่องๆ ไม่ผิดหวังเลยค่ะ

น่ารัก แล้วก็มีแก๊กโดนๆ เยอะเลย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: insunhwen ที่ 19-03-2012 19:50:52

สนุกมากๆค่ะ
ชอบคู่คุณพ่อมาก :impress2:
:pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Silver-Ray ที่ 20-03-2012 01:07:01

โอ้ย น่ารัก ชอบมากเลยค่ะ
ประทับใจมากกก ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: maple4120 ที่ 20-03-2012 19:20:43

ชอบคู่คุณพ่ออ่ะ น่ารักมาก 5555
นำหน้าคู่ลูกไปไกลเลย ทางนั้นเค้าออกแนวเด็กๆใสๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: tawansun ที่ 23-03-2012 14:16:11

ชอบนิยายของคุณ ลูกหมูมากเลย อ่านมาแล้วหลายเรื่องจะตามอ่านทุกเรื่องเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: witchhound ที่ 24-03-2012 01:59:57

และแล้วก็อ่านจบจนได้
ชอบทั้งเป็นหนึ่งและเสมอภาคเลย

เป็นหนึ่ง...จากเด็กที่มีความมั่นใจในตัวเองสูงได้อะไรมาง่ายดาย ก็กลายเป็นคนมีความพยายาม มีความทะเยอทะยานที่จะได้มา
เสมอภาค...จากคนที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง ไม่เคยลงมือทำอะไรด้วยตัวเองเลยสักอย่างก็มีความกล้าที่จะทำ

เหมือนการพบเจอของทั้งสองคนจะทำให้แต่ละฝ่ายเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ
:pig4:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: sarucw ที่ 18-05-2012 21:21:46

อ่านจบแล้วค่ะ น่ารักมากเรย กรี๊ดได้ทุกตอน
ชอบทั้งคู่พ่อและคู่ลูกเลยค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: imissyou ที่ 03-06-2012 03:35:23

หวานทั้งเรื่องเลยนะคะนะ :m1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: phai ที่ 08-06-2012 23:46:50

น่ารักมากเลย o13
หวานๆ ซึ้งๆ :impress2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: p_phai ที่ 09-06-2012 23:54:29

:o8:
น่ารักทั้งสองคู่เลย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: netsu ที่ 10-06-2012 16:35:55

น่ารักทั้งคู่พ่อคู่ลูกเลยนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: topperha ที่ 10-06-2012 22:09:20

น่ารักอะ
ทั้งสองคู่พ่อลูกเลย
:กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: HISY ที่ 11-06-2012 11:14:43

สนุกมากกก

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: IaminLove ที่ 13-06-2012 17:16:38

เรื่องนี้น่ารักมากอ่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู
เริ่มหัวข้อโดย: Hikaru23 ที่ 13-07-2012 20:46:39

เรื่องนี้น่ารักมากกกก น่ารักทั้งสองคู่เลย แต่ก็ยังแอบชอบคู่คุณพ่อะ :laugh: คุณอำนาจเผด็จการแต่ก็นะ แอบใจดีอยู่เล็กเหมือนกัน

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู ** เปิดจองรวมเล่ม**
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 27-08-2012 00:45:03

ประกาศ วันที่ 30 พ.ค. 2556

ยกเลิกการรวมเล่ม I'm the winner

ท่านใดมีข้อสงสัยกรุณาติดต่อทางข้อความส่วนตัวของลูกหมูได้
หรือติดต่อทางเมลของสำนักพิมพ์ค่ะ

ส่วนเรื่องการรวมเล่มในอนาคต ขณะนี้อยู่ระหว่างการพิจารณาค่ะ

ลูกหมู

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: Magis ที่ 02-02-2013 02:35:11

สองคู่พ่อลูกเลยนะเรื่องนี้ สนุกมากๆๆๆ ครับเรื่องนี้

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: paintshinki ที่ 02-02-2013 17:20:03

เรื่องนี้น่ารักกกกกกกกก
ชอบมากเลยน่าเสียมาช้าไปนิด(อยากได้หนังสือT T)ที่จริงก็ไม่นิดนะมาช้าไปมากกกกกโฮกกกกกก

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: story ที่ 02-02-2013 21:55:11

สนุกมากเลยครับ o13 o13

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: ammlovey ที่ 05-02-2013 07:06:17

น่ารักอ้ะ :o8:
ภาคอึนๆดี ชอบบบบ
:กอด1: :pig4:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: AB^Ton^ ที่ 05-02-2013 09:55:32

สงสารเสมอภาคจัง เอ แต่ก็แอบหลงรักเป็นหนึ่งเสียแล้ว คริคริ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: Thep503 ที่ 05-02-2013 22:52:16

น่ารักอ่ะครับเรื่องนี้ ชอบๆมาก ภาษาสวยงาม สำนวนเล่นได้ดี ข้อคิดคำคมโดนใจมากๆ ขอบคุณครับ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: Syntyche ที่ 05-02-2013 23:52:38

ชอบมากเลย o(><)o
อ่านง่าย อ่านเพลิน อ่านแล้วมีความสุข
อยากอ่านคู่คุณพ่อด้วยนะเนี่ย น่ารักพอกันกับคู่คุณลูกเลย
ขอบคุณนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: ammamooty ที่ 04-05-2013 10:21:44

เอ๊ยยยๆภาคกับหนึ่งน่ารักอะ คู่คุณพ่อก็น่ารัก
ขอบคุณมากๆเลยคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 04-05-2013 18:02:22

น่ารักทั้งสองคู่เลย
^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: ISee ที่ 16-05-2013 14:34:37

อ่านแล้วมีความสุขจัง มาอ่านรอบสองแล้วค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] เปิดจองรวมเล่ม หน้า 13
เริ่มหัวข้อโดย: Dark_Evil ที่ 16-05-2013 18:06:46

น่ารัก อ่านไปเขิลไป

เป็นกำลังใจค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ยกเลิกรวมเล่ม
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 30-05-2013 16:00:22

เปิดจองรวมเล่ม I'm the winner ฉบับพิมพ์ครั้งที่สอง

(http://www.uppic.org/image-B881_51F3D8C0.jpg) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38656.0)

สนใจรายละเอียด คลิ๊กลิ้งค์ด้านล่างเลยค่ะ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38656.0

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 30-05-2013 20:02:20

ว้าย เสียดายจังเลยคะ อยากได้เรื่องนี้เหมือนกัน
เค้าพึ่งได้รัก....ทำนายไม่ได้อยู่เลย
กำลังอยากได้เรื่องนี้ด้วยเลย
จะรอนะค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: @Iriz ที่ 30-05-2013 23:57:28

น่าเสียดายย แต่ยังไงก็จะรอต่อไปนะคะ รักเรื่องนี้มากก อยากได้รวมเล่ม :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 02-06-2013 18:17:16

น่าเสียดาย
อยากได้อยู่
แต่จะรอนะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 03-06-2013 21:00:56

:o8: :o8: :o8: :o8:

เลิฟ เลิฟ เลิฟ ทั้ง 2 คู่เลย

:bye2: :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: indyska ที่ 03-06-2013 23:26:20

เย้ๆ ตอนพิเศษน่าฮักหลาย 0.<

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: august23 ที่ 05-06-2013 20:04:58

กรี๊ด น่ารักมากๆเลยค่ะ

ชอบคู่พ่อต่าย อ่าาาา น่าร๊ากกกก

คู่ลูกก็น่ารักสมวัย

:mew1: :mew1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 06-06-2013 15:58:44

ติดนิยายของคุณลูกหมูงอมแงม สนุกจริง ๆ ค่ะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: บุ๊คแบงค์ ที่ 28-06-2013 13:10:46

น่ารักมากกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 06-07-2013 16:05:40

ชอบคู่คุณพ่อมาก ฟินสวดสวด
เป็นหนึ่งหลงน้องภาคหัวปักหัวปำเลยนะเนี่ยฮาาา
คุณพ่ออำนาจทำเอาคุณสันติปวดหัวตึ้บบบบ

รอเรื่องต่อไปของพี่ลูกหมูค่ะ :bye2:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: Windiizz ที่ 21-07-2013 15:23:30

ชอบเรื่องนี้มากค่ะะะ ชอบแนวในการเขียน อ่านแล้วยิ้มเลย
แถมได้มุมมองทั้งสองฝั่งด้วย ><
เป็นเรื่องสั้นที่อ่านจบแล้วรู้สึกอิ่มๆอ่ะ เปรมมาก 55555
หลงรักตัวละครเรื่องนี้ ไม่ได้เยอะเล้ยยย แต่อบอุ่นดี
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารักๆเช่นนี้นะคะ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ] ***ยกเลิกรวมเล่ม*** P.14 [30/5/56]
เริ่มหัวข้อโดย: {TN} ที่ 25-07-2013 20:17:26

อ่านจบแล้วว สนุกมากจริงๆค่ะ
ตอนนี้สั่งจองล็อตครั้งที่สองโดยคุณลูกหมูไปแว้วว
น่ารักมากจริงๆ

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 02-08-2013 22:13:44

ตอนพิเศษที่เพิ่งแต่งใหม่สดๆ ร้อนๆ ค่ะ ไม่มีแพลนมาก่อน แต่งหลังจัดหน้าหนังสือไปเรียบร้อยแล้วด้วย!
แต่ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงๆ ก็จะรวมตอนนี้เข้าไปในรวมเล่มพิมพ์ครั้งที่สองแน่นอน ถือเป็นของแถมเล็กๆ น้อยๆ เพิ่มแด่นักอ่านทุกคนค่ะ <3

+++++++++++++++++++++++++++

เรื่องบนเตียง

มีชายหนุ่มอยู่คนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘อำนาจ’
อำนาจเป็นหนุ่มใหญ่ที่มีเงินทอง มีหน้ามีตา
และมีลูกชายที่น่ารักอยู่หนึ่งคน ชื่อว่าเป็นหนึ่ง
...และงานอดิเรกของอำนาจ ก็คือการแกล้งเป็นหนึ่งคนนี้นี่แหละ...

“แค่กๆ”

เสียงไอติดกันรัวๆ บ่งบอกอาการที่ไม่ค่อยดีนัก ยิ่งไอก็ยิ่งบาดใจ เป็นหนึ่งทำอะไรไม่ได้ ได้แต่แอบมองอยู่หน้าห้องนอนด้วยความเป็นห่วง

“ไหวมั้ยภาค?” คุณอาสันติประคองตัวลูกชายให้ลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ยกน้ำอุ่นขึ้นจ่อปากให้คนป่วยจิบ แล้วก็ป้อนยาเม็ดแคปซูลให้กลืนลงไป

เสมอภาคทำหน้าเบ้ แต่ด้วยความเป็นห่วง กลัวว่าพ่อจะยิ่งกระวนกระวายสติแตก จึงจำใจต้องกลืนยาที่แสนเกลียดลงคอไป ดื่มน้ำตามอีกเกือบหมดแก้ว แล้วก็ไอโขลกรัวออกมาอีกชุดหนึ่ง

“พ่อขอโทษนะ ไม่น่าปล่อยให้ภาคนั่งวาดรูปกลางแจ้งทั้งวันเลย”

ด้วยรายงานที่ได้รับมอบหมาย บวกกับความตั้งใจจริงของเสมอภาค...ก็คล้ายกับเวลาที่สันติเขียนนิยายจนลืมวันเวลานั่นแหละ เด็กหนุ่มนั่งวาดรูปอยู่ใต้ต้นไม้ ตากแดดตากลมตั้งแต่เช้ายันค่ำ ตกดึกวาดรูปเสร็จเรียบร้อยก็ดีใจเหลือหลาย แต่ตอนเช้ากลับต้องฝากให้เป็นหนึ่งเอางานไปส่งแทน เพราะตัวเองลุกขึ้นจากเตียงไม่ไหว ไข้ขึ้น แค่หายใจทีก็มีเสียงครืดคราดอยู่ในคอแล้ว

คุณพ่อยังหนุ่มหยิบปรอทวัดไข้ออกจากใต้ลิ้นของคนป่วย เมื่อมองอุณหภูมิก็น้ำตาไหลออกมาอีกยกหนึ่ง “ไข้สูงมากเลย พ่อขอโทษที่ไม่ดูแลภาคให้ดี ขอโทษที่เอาแต่เขียนนิยายนะ”

เสมอภาคอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นปาดน้ำตาให้ผู้เป็นพ่อ เด็กหนุ่มยิ้มออกมาทั้งๆ ที่ใบหน้าแดงแจ๋ “ไม่เป็นไรหรอกพ่อ เดี๋ยวพรุ่งนี้ภาคก็หายดีแล้ว” ซึ่งสันติรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ เสมอภาคร่างกายอ่อนแอ เวลาเป็นหวัดทีเป็นนาน หายช้า แล้วก็เป็นหนักเสียด้วย แต่เมื่อเห็นรอยยิ้มให้กำลังใจของลูกแล้วก็ต้องพยายามเม้มปากกล้ำกลืนน้ำตาลงไป

สองพ่อลูกสร้างพื้นที่ส่วนตัวอย่างที่ไม่มีใครจะเข้าไปแทรกกลางได้ เป็นหนึ่งเองยังถูกไล่ออกมานอกห้อง เพราะกลัวว่าจะติดหวัดไปด้วยอีกคน แต่จะทำอย่างไรได้ เป็นคำสั่งของทั้งเสมอภาคและสันตินี่นา ตอนนี้เลยต้องนั่งหางลู่หูตกแอบมองคนรักอยู่หน้าห้องอย่างนี้ไง

“เหงื่อเต็มไปหมด พ่อจะเช็ดตัวให้นะภาค” เสียงคุณพ่อยังหนุ่มที่ดังลอดประตูห้องมาทำให้หางตั้งหูผึ่ง แอบมองลอดบานประตูไปก็ต้องกลืนน้ำลายดังเอื๊อก

เสมอภาคแย้งเล็กน้อยเชิงว่าทำเองได้ ไม่ต้องให้พ่อทำให้ก็ได้ เขาโตเป็นหนุ่มแล้วไม่ใช่เด็กๆ แต่สันติก็ไม่ยอม ยืนยันจะเช็ดตัวให้ลูกชายสุดที่รักให้ได้ สุดท้ายคนป่วยที่เถียงจนหมดแรงจึงต้องจำยอมให้ผู้เป็นพ่อบรรจงถอดชุดนอนชื้นเหงื่อออกจากตัว

...ใบหน้าแดงก่ำ กับผิวเนื้อขาวอมชมพูกว่าปกติที่ดูจะแผ่ไอร้อนออกมาได้...แล้วยังเหงื่อที่ไหลระหน้าอกที่หอบระรัวนั่น...

...ดวงตารื้นน้ำที่มองมาทางเขา ริมฝีปากแดงแต่แห้งแตกจนต้องแลบลิ้นออกมาเลียให้ความชุ่มชื้น...

...หนึ่ง...เราร้อนจัง...

...

เป็นหนึ่งขยี้หัวตัวเองจนยุ่งเหยิง สะบัดหน้าที่เริ่มจะร้อน แต่ไม่ได้ร้อนจากพิษไข้ของตัวเอง แล้วก็ตั้งสติดีๆ

ให้ตาย! ภาคป่วยยังมีหน้ามาคิดเรื่องแบบนี้อีกเหรอเนี่ย! เขากำหมัดชกแก้มไอ้ผู้ชายลามกเสียทีหนึ่ง ความเจ็บที่แก้มพอจะดับฮอร์โมนร้อนรุ่มของวัยรุ่นลงได้บ้าง

ว่าแล้วก็แอบมองคนป่วยผ่านร่องประตูอีกครั้งหนึ่ง

เรียวแขนผอมบางยกขึ้นสูง ผ้าขนหนูชุบน้ำบิดจนหมาดบรรจงเช็ดถูเพื่อหวังลดอุณหภูมิ

“อือ...”

อากาศคงจะเย็นตัดกับความร้อนในกายของตนเอง เสมอภาคถึงได้ครางออกมาพลางย่นคอหนี

ใบหน้าของคนนอกห้องก็ร้อนวูบขึ้นมาอีกแล้ว

...หนึ่ง...เราหนาว...กอดเราแน่นๆ...

“อ๊ากกกกก!!!” สองมือยกขึ้นปิดหน้าตัวเอง ร้องตะโกนในใจก้องด้วยความอึดอัดอย่างแรง หากแต่เสียงที่เปล่งออกมานั้นเบาจนแทบไม่ได้ยิน เนื่องจากกลัวว่าจะรบกวนคนป่วยที่อยู่ห่างกันแค่ประตูกั้น

เป็นหนึ่งคุกเข่าลงกับพื้น เอาหน้าผากโขกพื้นไม้เสียจนแดงก่ำ

โขกไปโขกมา ดันมีรองเท้าสลีปเปอร์มากั้นกลางระหว่างหน้าผากกับพื้นเสียได้ เป็นหนึ่งหยุดชะงัก เงยหน้าขึ้นมองเจ้าของรองเท้าที่ขัดจังหวะการสงบสติอารมณ์ของเขา

“หึ...ไร้สาระ” อำนาจที่ตอนนี้ถูกยึดซองบุหรี่ไปเคี้ยวหมากฝรั่งในปากพลางยิ้มเยาะ

เส้นเลือดที่ขมับเต้นตุบ เด็กหนุ่มเบ้ปากมองผู้เป็นพ่ออย่างขัดเคือง “พ่อนั่นแหละ ทำไมยอมให้อาสันติมาดูแลภาค!”

ที่เป็นหนึ่งถามอย่างนี้ ไม่ใช่เพราะว่าไม่ไว้ใจให้คุณพ่อยังหนุ่มดูแลลูกชาย และไม่ใช่ว่าตนเองอยากจะไปเช็ดผิวขาวๆ นุ่มๆ นั่นให้แทนหรอกนะ แต่เป็นเพราะว่าเป็นห่วงต่างหาก

สันติเองก็เหมือนเสมอภาคนั่นแหละ ร่างกายไม่แข็งแรง ไม่สบายง่าย เป็นหนัก หายช้า เกิดติดหวัดภาคขึ้นมา จะยิ่งทำให้ภาคกังวลใจแล้วก็หายช้ากว่าเดิมอีกน่ะสิ!

อำนาจก้มมองลูกชายตนเอง ดวงตาคมกริบทรงอำนาจหรี่มองอย่างรู้ทัน เล่นซะเป็นหนึ่งรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ที่แผ่นหลังทีเดียว

“อยากดูแลภาคแทน?” เสียงทุ้มพูดถามขึ้นมาหลังจากมองลอดบานประตูไปสักครู่

“ก็ใช่น่ะเซ่!” เป็นหนึ่งรีบตอบอย่างเร็ว

“ไม่กลัวติดหวัด?” อำนาจถามลูกชาย ซึ่งจะด้วยเหตุผลอะไรเป็นหนึ่งก็ไม่อาจทราบได้ แต่คงไม่ใช่เพราะเป็นห่วงกลัวเขาติดหวัดแน่นอน

“พ่อน่าจะกลัวอาสันติติดหวัดภาคมากกว่า พ่อไม่ห่วงอาสันติหรือไง อีกอย่าง ให้ดูแลไปทั้งวันอย่างนี้ เดี๋ยวก็ร้องไห้จนตาบวมหมดพอดี” เด็กหนุ่มพยายามหาเหตุผลร้อยแปด บดบังความจริงในใจที่ว่า

...เขาอิจฉาสันติ...

หนุ่มใหญ่ไม่ตอบอะไร ปากเคี้ยวหมากฝรั่งหยับๆ มองลอดบานประตูต่อไป ซึ่งร่องประตูที่เปิดแง้มไว้ก็เล็กแสนเล็ก เมื่อผู้เป็นพ่อส่องอยู่ เป็นหนึ่งจะมีที่ว่างแอบส่องบ้างได้อย่างไร

“อิจฉาต่ายก็ว่ามาเถอะ” ทำไมถึงได้รู้ทันราวกับมานั่งอยู่ในใจเขาอย่างนี้เนี่ย!

ดวงตาคมกริบละจากภาพในห้องมามองเขาอีกครั้งหนึ่ง มุมปากยกยิ้มเล็กๆ “ก็บอกมาตรงๆ ฉันจะได้ให้เข้าไปดูแลภาคแทน”

สองพ่อลูกจ้องตากันจนกระแสไฟลั่นเปรี๊ยะ เป็นหนึ่งพิจารณาคนอายุมากกว่า แล้วก็อดยิ้มตามออกมาไม่ได้ “พ่อเองก็อิจฉาภาคใช่มั้ยล่ะ?”

“หึ...เอาตามจริงก็ใช่ แต่ฉันก็มีเหตุผลให้ต่ายดูแลภาคล่ะนะ อย่างแรกก็คือ...แกจะได้รู้สึกอัดอั้นตันใจอยู่อย่างตอนนี้ไงล่ะ ได้เห็นแกทรมาน ฉันก็มีความสุข...”

เป็นหนึ่งกัดฟันกรอด “เหตุผลนี้มันไม่ใช่เหตุผลหลักอยู่แล้วล่ะ ผมรู้ แล้วเหตุผลอื่นล่ะ?”

จวบจนก้มมองนาฬิกาข้อมือ มองเข้าไปในห้องอีกพักใหญ่ อำนาจก็ยังไม่ตอบคำถามของลูกชาย เขาแค่พูดออกมาเบาๆ “ได้เวลาแล้ว”

ได้เวลา? ได้เวลาอะไร? เป็นคำถามในใจของเป็นหนึ่ง แต่ยังไม่ทันได้ถามออกไปร่างสูงใหญ่ของผู้เป็นพ่อก็เปิดประตูเดินเข้าห้องไปเสียก่อน ประตูปิดดังปัง ทิ้งให้เป็นหนึ่งนั่งคุกเข่าอยู่หน้าห้องอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย จะเปิดประตูก็ยังไม่กล้า...ก็ถึงจะเป็นพ่อลูกกัน ถึงจะฉะฝีปากกันบ่อยๆ แต่เด็กหนุ่มก็ยังเกรงคนเป็นพ่ออยู่ดีนั่นแหละ ไม่รู้ว่าเปิดประตูเข้าไปทั้งๆ ที่ไม่ได้รับอนุญาต นรกขุมไหนจะรอเขาอยู่กัน

ในห้องมีเสียงกุกกัก ก่อนที่บานประตูจะเปิดออกกว้าง พร้อมกับอำนาจ...ที่อุ้มสันติไว้ในอ้อมอก “แกอยากเช็ดตัวให้ภาคก็รีบเข้าไปซะ”

ว่าแล้วก็เดินออกจากบ้านไป คาดว่าคงจะพาคนที่ดูแลคนป่วยไปร้องไห้ไปจนเพลียหลับไม่รู้เรื่องไปนอนที่เตียงของตนเองกระมัง

เมื่อได้รับคำอนุญาต เป็นหนึ่งจึงไม่รีรอ เขารีบพุ่งตัวเข้าไปในห้องนอน หวังว่าจะได้เช็ดตัวให้สุดที่รัก...แค่ท่อนล่างก็ยังดี

...เขาจะเช็ดให้สะอาดเอี่ยม จะบรรจงถูจนไข้ลดหายสนิทเลยเชียวล่ะ จะค่อยๆ นวดผ่อนคลายจนกว่าภาคจะหลับคามือเขาเลย...

จวบจนเมื่อเข้าไปในห้องได้ ความฝันก็พังทลาย

เสมอภาคหลับไปแล้ว พร้อมกับชุดนอนที่ใส่เสียเรียบร้อย ปูทับด้วยผ้าห่มผืนหนาอีกหนึ่งผืน ใบหน้าแดงลดลง อาการหายใจเสียงดังก็เริ่มน้อยลง

...อด...

น้ำตาแทบจะไหลตามคุณพ่อสันติ มิน่าล่ะ! ไอ้พ่อบ้าของเขาถึงบอกว่าได้เวลาแล้ว! ก็อาสันติเช็ดตัวให้ภาคเสร็จแล้วนี่นา!

เป็นหนึ่งทำใจ ได้แต่เดินไปนั่งคอตกอยู่ข้างเตียง

หากแต่ระหว่างที่กำลังช้ำใจกับชะตากรรมที่ต้องเกิดมาเป็นลูกพ่อ มือเล็กอุ่นก็จับมือเขาเอาไว้ให้ต้องเงยหน้าขึ้นมอง

ดวงตารื้นน้ำกับแก้มแดงๆ เสียงแหบๆ เอ่ยทักเขา

“หนึ่ง...”

เป็นหนึ่งบีบมือน้อยกลับ อีกมือยกขึ้นลูบหน้าผากเจ้าตัวเล็ก แล้วยิ้มให้ “รีบหายเร็วๆ นะภาค อุตส่าห์ทำรายงานจนเสร็จแล้ว เราอยากพาภาคไปเที่ยวปิดเทอมแล้วล่ะ”

เสมอภาคยิ้มหวาน ตาหยีจนแทบปิด พยักหน้าออกมาทีหนึ่ง “อื้อ มัวแต่ทำรายงาน ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้วนี่นะ เราจะรีบๆ หายนะ”

มือสองคู่เกาะเกี่ยวกันอย่างแนบแน่น บีบเบาๆ แทนคำสัญญา

เป็นหนึ่งแนบริมฝีปากลงบนหน้าผากลื่นอุ่น เมื่อยกขึ้นกลับต้องแปลกใจเพราะริมฝีปากแดงแห้งด้านล่างกลับเป็นฝ่ายขโมยจูบเขาแทน...แม้ไม่นานนัก หากก็หวานเหลือเกิน

แล้วเสมอภาคก็ผล็อยหลับไปอีกครั้ง

เป็นหนึ่งมองหน้าคนรักพลางยิ้มกับตัวเอง เขาแอบจูบแก้มคนหลับเบาๆ แล้วก็กระซิบกับหู ฝากข้อความเข้าไปในความฝัน

“รีบหายไวๆ นะ เราจะนั่งอยู่ตรงนี้แหละ”

...ถึงจะไม่ได้ดูแลอย่างเต็มพิกัด แต่เท่านี้ก็พอใจแล้วล่ะนะ...

+++++++++++++++++

แล้วในวันรุ่งขึ้น เป็นหนึ่งก็ได้คำตอบของอีกเหตุผลของอำนาจ

“แค่กๆๆ ฮือ ภาค! พ่อขอโทษ พ่อไปดูแลลูกไม่ได้”

เสมอภาคที่ลุกขึ้นจากเตียงไหวกลับเป็นฝ่ายต้องเดินมาดูใจคนที่พยาบาลเขาเมื่อวานแทน เด็กหนุ่มสวมหน้ากากอนามัยป้องกันการติดเชื้อไว้ แล้วก็ตอบพ่อเสียงอู้อี้ “เดี๋ยวภาคจะมานั่งดูแลพ่อนะ”

เท่านั้นเอง ทั้งน้ำมูกน้ำตาก็ไหลพราก เสียงแหบๆ เถียงลูกสุดชีวิต “ไม่ได้ ภาคยังไม่หายดี มาดูแลพ่อเดี๋ยวติดเชื้อซ้ำซ้อน พ่ออยากดูแลภาค พ่อขอโทษษษ”

เมื่อได้คำตอบดังนี้ ผู้ที่ยืนถือกะละมังกับผ้าขนหนูจึงเดินเข้ามาแทนที่ อำนาจวางกะละมังลงบนโต๊ะข้างเตียง หันมาพูดกับเสมอภาคด้วยเสียงเป็นการเป็นงาน “ภาคควรจะไปพักผ่อนให้มาก ยังไม่หายดี แล้วก็ไม่ควรเข้ามาในห้องนี้ด้วยเดี๋ยวจะติดหวัดเอา”

หากแต่เสมอภาคก็ยังคงมองคุณพ่อที่ร้องไห้กระซิกอยู่บนเตียงด้วยความเป็นห่วงอยู่ดี “แต่ใครจะดูแลพ่อล่ะฮะ?”

นั่นแหละ เหตุผลของอำนาจ ถึงได้ตอบออกมาพร้อมรอยยิ้มชั่วร้าย “เดี๋ยวอาจะดูแลพ่อเราให้เอง”

เป็นหนึ่งมองใบหน้าแสยะยิ้มกับหากเดวิลดำๆ ของพ่อตัวเองแล้วก็เบ้ปาก ยิ่งเห็นเสมอภาคทำสายตาเลื่อมใสฝากความหวังไว้กับคุณอาเต็มที่ก็ยิ่งคันปาก

...แต่จะพูดได้ยังไงล่ะ...ว่าที่พ่อยอมให้อาสันตินั่งดูแลเสมอภาคทั้งวันเพราะอยากให้ติดหวัด ตัวเองจะได้มาดูแลเช็ดตัวให้อีกต่อหนึ่งน่ะ!

มีเด็กหนุ่มอยู่คนหนึ่ง ชื่อของเขาคือ ‘เป็นหนึ่ง’
เป็นหนึ่งมีพ่อที่แสนน่านับถือในสายตาคนอื่น
พ่อคนนั้นชื่อว่า ‘อำนาจ’
...และเป็นหนึ่งหวังว่าเขาจะได้มีโอกาสแก้แค้นพ่อของเขาได้ในสักวัน...

+++++++++++++++++

END

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 02-08-2013 22:25:21

ฮา ดีใจ :mc4: ขอบคุณคุณลูกหมูมากค่ะ

............

เป็นหนึ่ง เสมอภาค อำนาจ สันติ :ling1:
รักทุกคนค่ะ / รอหนังสือใจจดใจจ่อ ^^

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: aorpp ที่ 02-08-2013 22:33:55

เป็นหนึ่งก็ยังโดนคุณพ่อแกล้งได้สม่ำเสมอมาก 5555
ขอบคุณค่ะ คุณลูกหมู
+1 :กอด1:

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: PAAPAENG~ ที่ 02-08-2013 22:37:02

ตลกกกกกก
ตลกพ่อเป็นหนึ่งมาก
โอ้ยยยยยย แพรวพราวทั้งพ่อทั้งลูก!

ชอบเรื่องนี้จริงๆ
รอวันได้กอดรูปเล่มนะคะ >.<

หัวข้อ: Re: I'm the winner ตอนที่1-13 End by ลูกหมู [จบ]
เริ่มหัวข้อโดย: @Iriz ที่ 03-08-2013 23:40:06

อำนาจนี่เจ้าเล่ห์ไม่เปลี่ยน เป็นหนึ่งก็สู้เขานะลูก สักวันคงชนะคุณพ่อได้อ่ะ5555
รักสองครอบครัวนี้จริงๆ ได้หนังสือเมื่อไหร่จะเอามาอ่านอีกหลายๆรอบเลยย ><

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: jing_sng ที่ 07-08-2013 20:31:47

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษ
คุณอำนาจนี่สมชื่อจริงๆ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 07-08-2013 21:45:11

น่ารัก..
เรื่องนี้ อ่านกี่ทีก็น่ารัก ขอบคุณมากๆ จ้า

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: Vavaviz ที่ 07-08-2013 22:51:03

คุณพ่อเจ้าเล่กว่าหนึ่งอีกแหะ 55555

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 08-08-2013 00:40:19

นักเขียนในดวงใจ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: u_cosmos ที่ 08-08-2013 01:52:29

น่ารักมากกก
อนาคตอย่าลืมเจริญรอยตามพ่อนะหนึ่ง ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: Tassanee ที่ 08-08-2013 02:06:03

ฮาา มากคุณพ่อคุณลูก อิอิ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: momoko_1144 ที่ 08-08-2013 16:01:30

ฮากับการแกล้งของพ่อลูกคู่นี้มาก

แต่ก็อ่านไป ยิ้มไป มันอบอุ่น ใสๆดีแฮะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: ::UsslaJlwaJ:: ที่ 08-08-2013 16:58:52

คุณพ่อนี่นะ เจ้าแผนการจริงเชียว :hao7:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 08-08-2013 18:59:03

น่ารักอ่ะคุณพ่อแสบมากนะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 08-08-2013 19:18:35

เป็นหนึ่งเอย ชั่วโมงบินหลานยังน้อย

สะสมชั่วโมงบินไว้เยอะ ๆ แล้วกลับ

มาสู้กับพ่อเขาใหม่นะหลาน

คนแก่เอาใจช่วยจ้า :110011: :z7:

:bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: EverGreen™ ที่ 08-08-2013 19:30:15

คุณพ่อนี่แสบจริงๆเลยนะ

:laugh:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 08-08-2013 20:25:29

5555 สงครามพ่อลูก ฮาดีอะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: quiicheh. ที่ 08-08-2013 23:01:19

อ่านรวดเดียวแล้วรู้สึกว่าคู่คุณพ่อนี่แย่งซีนหม๊ด!!!!55555555555
แต่ชอบเป็นหนึ่งมาก อบอุ่นอะไรอย่างงี้

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 08-08-2013 23:24:57

ป๋าเมพทุกท่วงท่า

ประสบการณ์ทำให้เหนือจริงๆ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 09-08-2013 13:01:32

อำนาจชอบแกล้งลูกชายย
น่าสงสารเป็นหนึ่ง พ่อได้กำไรทั้งขึ้นทั้งล่องเลย
ชอบสันติกับเสมอภาค น่าร๊ากกกกกก
อยากเจอคนแบบนี้บ้างจัง

ปล.มารอหนังสือค่าาาา

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 09-08-2013 18:05:33

กร๊ากกกกกกกกกกกก เอาอีกๆๆ ชอบคุณอำนาจจัง อยากอ่านเรื่องคุณอำนาจกะต่ายอีกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: silverspoon ที่ 09-08-2013 22:29:40

อ๊าา :-[พ่ออำนาจเจ้าเล่ห์จุง

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: jj-pits ที่ 12-08-2013 11:05:35

เป็นปลื้มกะเรื่องนี้สุดๆ

อ่านแล้วฟินเบยยยยยย

:-[

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: Infinity 888 ที่ 12-08-2013 11:40:17

55555เหนือเป็นหนึ่ง ก็คือคุณพ่อนี่แหล่ะ
เสมอภาค&เป็นหนึ่ง น่ารัก :o8:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 12-08-2013 14:23:32

สวัสดีค่ะคุณนักเขียน

อ่านครั้งแรกตอนที่จบไปแล้ว อ่านไปยิ้มไป

น้องภาคน่ารักน่าเอ็นดูสุดๆ คุณพ่อสันติก็น่ารัก ยิ้มไปเลยตลอดเรื่อง

:)

เรื่องนี้บอกได้เลยว่า อาบน้ำร้อนมาก่อน ยังไงเป็นหนึ่งก็ยังนำคุณพ่อไม่ได้อยู่ดี

ฮ่าๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 12-08-2013 15:26:47

คุณอำนาจช่างน่ากลัวจริง ๆ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ตอนพิเศษ เรื่องบนเตียง (3/8/56, P.14)
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 16-08-2013 00:01:32

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษค่ะ ^▽^

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 18-08-2013 10:37:52

แปะเล่นๆ สั้นๆ ค่ะ คลายเครียดกันน้า :katai3:

=============================

"หนึ่ง เราขอโทษนะ เราคงเป็นแฟนกันต่อไปไม่ได้แล้ว"

โลกของเป็นหนึ่งแทบพังทลาย เมื่อได้ยินเสมอภาคก้มหน้าพูดอย่างแสนเศร้า

"ท...ทำไมล่ะ?"

น้ำตาหนึ่งหยดไหลระแก้มใส เด็กหนุ่มตัวเล็กควักกระดานแผ่นใหญ่ขึ้นมา...มันคือแผนภูมิครอบครัวนั่นเอง

"เพราะเราเป็นพี่น้องกัน...อาอำนาจบอกว่า พี่น้องกัน เป็นแฟนกันไม่ได้"

แคว่กกก!!!

(http://www.uppic.org/image-1DF6_521040D7.jpg) (http://www.uppic.org/share-1DF6_521040D7.html)

====================================
อีกไม่ถึงเดือนจะปิดจองแล้วค่า count down!!!

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 18-08-2013 11:57:45

555 เหมือนจะได้ยินเสียง "แคว่ก" เต็มสองรูหูเชียวค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: skynotebook ที่ 18-08-2013 12:11:57

55+ พ่อชอบแกล้งลูกจริงๆเลย

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 18-08-2013 12:21:31

555+ เสมอภาคผู้แสนซื่อ
อำนาจนี่ก็ขี้แกล้งเสียจริงๆ
อยากให้เป็นหนึ่งเอาคืนบ้าง

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: Anyann ที่ 18-08-2013 12:27:44

5555555555555

พ่อลูกคู่นี้น่ารักจริงๆเลย เป็นหนึ่งคงโดนคุณพ่อแกล้งไปจนโต

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 18-08-2013 12:43:24

:pigha2: :pigha2: ฮามากกกกก ฮะ ๆ คุณพ่อ ทำไมช่างสรรหาเรื่องมาแกล้งลูกชายได้ทุกวี่ทุกวันเนี่ย
แต่เพราะเสมอภาค แสนซื่อของเราด้วย เลยทำให้คุณพ่ออำนาจ แกล้งลูกชายได้สำเร็จ สะใจทุกครั้งไปสิน่า
แต่จะว่าไป คุณพ่อก็ไม่ผิดนะ ก็ คุณพ่ออำนวจแต่งกับคุณพ่อสันติ = เป็นหนึ่งกับเสมอภาคต้องเป็นพี่น้องกัน
คุณพ่อก็พูดถูกแล้วนินะเป็นหนึ่ง ฮะๆๆๆ :laugh:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: from_mars ที่ 18-08-2013 15:04:11

น่ารัก
แสบทั้งลูก ทั้งพ่อเลยจริงๆ 555

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: lervair_y ที่ 18-08-2013 15:31:31

แกล้งป๊าาคืนมั่ง

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 18-08-2013 17:50:12

เอาคืนมั่งดิเป็นหนึ่ง

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: Naenprin ที่ 18-08-2013 22:24:43

ตอนพิเศษ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 19-08-2013 01:00:00

งานอดิเรกของคุณอำนาจเขาหละ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 19-08-2013 02:08:44

หนึ่งร่วมมือกับสันติ หาทางเอาคืนเล้ยยย
ว่าแต่จะสำเร็จมั๊ย???

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: lizzii ที่ 19-08-2013 10:07:48

คุณอำนาจมาเหนือเมฆตลอดอ้ะ 5555

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: na-au ที่ 19-08-2013 19:27:59

คนแก่บอกแล้วไม่เชื่อ :เฮ้อ:

คงยากที่จะเทียบรัศมีพ่อตัวเองนะ o18

:bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: BankkunG23 ที่ 20-08-2013 16:10:19

สนุกมากกก ^.^

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 21-08-2013 01:51:25

นั้นไงว่าแล้วเชียว ร่วมมือกันจิงๆด้วย

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ขำๆ -- การแกล้งลูกชายของคุณอาอำนาจ (18/8/56, P.15)
เริ่มหัวข้อโดย: NewYearzz ที่ 21-08-2013 22:00:55

จับคุณพ่อหักคอจิ้มน้ำพริกเลยจ้า :laugh:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: อัพเดทความคืบหน้ารวมเล่ม (30/8/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 30-08-2013 22:16:47

อัพเดทความคืบหน้ารวมเล่มค่ะ

(http://www.uppic.org/image-FF12_5220B70A.jpg)

ตอนนี้ได้รับหนังสือจากโรงพิมพ์ครบจำนวนแล้ว หลังจากนี้อยู่ในขั้นตอนการสั่งทำปกพลาสติกแบบพอดีเล่ม ใส่ถุง แพ็ค แล้วก็ส่ง ^o^

สำหรับผู้ที่จองและโอนมาแล้ว คาดว่าจะได้รับหนังสือไม่เกินกลางเดือนกันยายนนี้ค่ะ

ส่วนใครที่ยังไม่ได้สั่งจอง มีเวลาเหลืออีก 15 วันนะคะ
อ่านรายละเอียดการจองได้ที่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38656.0 เลยค่ะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: อัพเดทความคืบหน้ารวมเล่ม (30/8/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: soteen94 ที่ 31-08-2013 02:39:42

ชอบๆ ขอบคุณฮ่ะ ลงต่อไปเรื่อยๆนะครับ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: อัพเดทความคืบหน้ารวมเล่ม (30/8/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 31-08-2013 21:02:45

เรื่องนนี้น่ารักมากเลยคะ แบบว่าสนุกมาก อ่านไปขำไป คู่พ่อมาแป๊ปเดียวแต่แย่งซีนสุดๆเลยนะ :haun4:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: อัพเดทความคืบหน้ารวมเล่ม (30/8/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: palm-metto ที่ 01-09-2013 10:38:12

อั้ยย่ะ!!
น่ารักมากๆเลย
ไม่ว่าจะเป็นคู่พ่อหรือคู่ลูก
ชอบมากกก อยากได้ๆ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 17-09-2013 23:32:12

สวัสดีค่ะ

มารายงานตัวสำหรับท่านที่สั่งหนังสือรอบจองไป
ตามไปเช็ค tracking number กันได้เลยนะคะ อีกสองสามวันคาดว่าจะได้รับหนังสือกันหมดแล้วค่ะ :mew1:

http://lukmooh.exteen.com/20130917/tracking-number

ส่วนท่านใดยังไม่สั่งซื้อและอยากได้ไว้ในครอบครอง ตอนนี้เช็คจำนวนแล้วยังเหลืออยู่บ้างค่ะ เปิดขายจนกว่าหนังสือจะหมดนะคะ อ่านรายละเอียดได้ที่ http://lukmooh.exteen.com/20130917/i-m-the-winner-2nd-ed ค่ะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: kissazazel ที่ 18-09-2013 08:50:48

ขอบคุณคร้าบบบ

ฮิ้วววว จะได้อ่านแล้ว

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: @Iriz ที่ 18-09-2013 23:54:20

ได้รับหนังสือแล้วนะคะ เล่มเล็กกะทัดรัดพอดีมือมาก แถมห่อปกมาให้อย่างดีเลย :กอด1:
มาถึงนี่รีบเปิดอ่านตอนพิเศษก่อนเลยค่ะ น่ารักทุกตอนเลย ชอบมากๆ อ่านแต่ละตอนนี่ยิ้มไม่หุบเลยค่ะ :o8:
มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านเรื่องราวของพ่อลูกสองคู่นี้จริงๆ
ขอบคุณคุณลูกหมูมากๆสำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้นะคะ :L2:
ปล.แอบเจอคำผิดหน้า 143 บรรทัดที่ 3 จากล่างสุด 'ลูกแกะ' กลายเป็น 'ลูกเกะ' ค่ะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: ลูกหมู ที่ 19-09-2013 16:56:58

^

ดีใจที่ชอบนะคะ มีฟีดแบ็คอย่างนี้ลูกหมูก็ดีใจมากเลยค่ะ

ลองตรวจเช็คด้วยตัวเองแล้วพบผิดอยู่สองสามจุดแต่เพิ่งเห็นหน้า 143 นี่แหละค่ะ ขนาดเช็คแล้วเช็คอีกก็ยังหลุดลอดสายตาไปได้สิน่า :katai1:

ปล.จะผิดทั้งทีไม่น่าเป็นลูกเกะเลยอะ เป็นลูกเคะน่าจะดีกว่า (อันนี้ล้อเล่นเน้อ)

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: cinquain ที่ 19-09-2013 21:27:19

ได้รับหนังสือวันนี้ค่ะ มีห่อปกมาให้ด้วย
ประทับใจมาก :mc4:

ยังไม่ได้อ่านนะคะ จะอ่านเสาร์อาทิตย์นี้ค่ะ <3

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 20-09-2013 20:46:18

พี่ลูกหมูส่งของหนูหรือยังค่ะ สุกัญญาที่อยู่ชัยภูมิน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: up2goo ที่ 03-10-2013 23:46:21

โอย.......ตายแล้ว
น่ารักทั้งคู่พ่อคู่ลูกเลยยยย

อั้ยย่ะ :-[

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Chifuu ที่ 04-10-2013 03:03:11

น่ารักมากๆเลยเรื่องนี้ ชอบทั้งคู่คุณพ่อและคุณลูกเลย :mew1:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 07-10-2013 13:29:49

น่ารักทั้งสองคู่เลยค่ะ
สนุกมากเลย
อ่านแล้วอบอวนไปด้วยความรัก
ขอบคุนมากนะคะสำหรับนิยายดีๆ
:pig4:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 18-11-2013 13:37:46

น่ารักมากเลยพ่อลูกสันติกับเสมอภาค
ส่วนอีกคู่ก็คู่พ่อลูกเจ้าเล่ห์สินะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 28-11-2013 16:39:00

เรื่องนี้น่ารักมากอ่ะ ทำไมเราพลาดได้นะ

อยากเห็นฉากของลูกบ้่างจังเลย

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ :pig4:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: keinoo ที่ 06-12-2013 16:43:28

เรื่องนี้น่ารักจังเลยอ่า ชอบคุณอาอำนาจมากๆๆๆ น่าร๊ากกก!!! >////< (+ให้คนเขียนอย่างแร๊งส์!!!)

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 08-12-2013 00:57:14

น่ารักทั้ง2 คู่เยยอ๊า :m3:
ขอบคุณค่ะที่ให้ได้อ่านนิยายดีๆแบบนี้ :กอด1:
แล้วจะติดตามผลงานต่อไปเรืื่อยๆนะคะ o13

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: BeauBeeiiz ที่ 10-12-2013 21:10:40

สนุกมากกก เป็นหนึ่งเท่มาก เสมอภาคก็น่ารักสุดเหมือนกัน
อ่านแล้วมีความรู้สึกแบบ อยากฟัดภาคอ่ะ หมั่นเขี้ยว!!!

ชอบๆ ขอบคุณนะค่ะสำหรับนิยายสนุกๆ
จะติดตามอ่านเรื่องต่อไปค่ะ o13

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: cokebundit ที่ 13-12-2013 19:35:07

:hao6: ชอบๆ ขอบคุณคับ :hao7:

:o8: ประทับใจมาก o13

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Bear Company ที่ 24-02-2014 17:16:48

คุณพ่อขโมยซีนตลอด :hao6:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: ▲TEACHCHY▼ ที่ 07-03-2014 17:28:43

โอ๊ยย ฮาปวดแก้ม :jul3:
ป๋าขี้แกล้งอะ ชอบคุณอำนาจจริงๆ
คุณต่าย ผู้ใหญ่อะไรน่ารัก น่าแกล้ง น่าหลงจริงๆ
เรื่องนี้สนุกมากๆเลยค่ะ น่ารักด้วย
ชอบน้องภาคเวอชั่นอัพเลเวล ถึงจะไม่มากนักแต่ก็น่ารัก น่าหยิกจริงๆ
ขอบคุณคุณคนเขียนนะคะ :pig4: มาอ่านช้าไปหน่อยแต่สมัครเป็นแฟนคลับรัวๆ
เด๋วจะไปไล่อ่านเรื่องอื่นด้วย

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: nichytaec ที่ 11-03-2014 14:44:54

ชอบเรื่องนี้มากๆ เลยค่ะ จริงๆ เห็นนานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสอ้าน พอได้อ่านก็ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ ชอบทุกตัวละคร ตั้งแต่ตัวเอก เป็นหนึ่ง เสมอภาคในรุ่นลูกและรุ่นพ่ออย่างอำนาจและสันติ ถ้าให้เรื่องว่าชอบคู่ไหนคงต้องบอกว่าชอบคู่เดอะมากกว่านิดนึง555+ ฮาร์ดคอร์ดีค่ะ ชอบ พวกเพื่อนๆ ตัวสร้างสีสันก็น่ารักนะ แม้ช่วงหลังจะแยกจากกันไปก็ตามที อ่านเพลินและสนุกมากจนเมื่อเห็นว่ามีรวมเมื่อปีที่แล้วไปเรัยบร้อยก็เสียใจเหมือนกันTT_TT แต่ยังไงต้องขอบคุณคนเขียนมากๆ การใช้ภาษา การบรรยาย เราชอบหมดเลย ขอยคุณนะคะ

:mew1:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 13-03-2014 00:43:06

:L2: :L2:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: M.J. ที่ 23-04-2014 20:00:16

พ่อร้ายยยยย 555555 o18

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Sherbet:)* ที่ 10-05-2014 17:46:16

สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เพิ่งเข้ามาอ่านครั้งแรก
พ่อลูกซึนไปไหนคะ
5555

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 12-05-2014 11:40:41

สนุกมากๆๆ หวานเวอร์

ชอบทุกคู่เลย อ่านเเล้วเขิน~

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: poterdow ที่ 17-05-2014 00:23:07

โครตฮาพวกพ่ออ่ะ 55555555555555555555555

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: DREAM COME TRUE ที่ 25-07-2014 09:25:10

สนุกมากครับ ชอบลักษณะการแต่งเรื่องมาก เป็นเรื่องสั้นที่อ่านเพลินดี

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 17-11-2014 20:44:32

น่ารักจริงๆเลยเชียววว
ทั้งคู่พ่อคู่ลูก

ขอบคุณพี่ลูกหมูสำหรับนิยายน่ารักๆนะคะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: TiwAmp_90 ที่ 20-11-2014 20:00:02

:hao7:
นิยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...ผู้ชนะตัวจริง คือ คุณอำนาจ นี่เอง 5555!

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Raccoooon ที่ 01-01-2015 22:42:11

แงงงงนิยายน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะะะะะะะะะะะะะะะ TT/////TT
เป็นหนึ่งกับภาคน่ารักกกก
คู่พ่อก็น่ารักกกก 55555555555

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: reverofjs ที่ 11-01-2015 15:23:25

ไม่ไหวล้าาาาวววววว ทำไมน่ารักกันอย่างนี้เนี่ยยยย :m3: :m3: :m3:
รักเรื่องมากกกกกกกก กอไก่ล้านตัว :m1:
พี่ลูกหมูแต่งเก่งมากๆ นับถือๆ o13
รักพี่จังงงงง :-[

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: @Lucifer_Prince@ ที่ 11-01-2015 21:25:25

เพิ่งอ่าน สนุกมาก ตลกด้วย
o13

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: M_April ที่ 01-02-2015 15:44:34

สนุกค่ะ ชอบทั้งคู่เล็ก คู่ใหญ่เลย

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: JustWait ที่ 01-03-2015 01:58:10

น่ารักมาก ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: มะเขือม่วง ที่ 10-07-2015 20:16:52

o13 o13 o13 :L2: :mc4:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: vanila ที่ 20-08-2015 17:31:06

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น่ารักมากๆเลยค่ะ อ่านไปยิ้มไปกับความละมุนของเรื่อง
ชอบทั้งคู่ลูกแล้วก็คู่พ่อเลยมุ้งมิ้งๆ น่ารักๆ
อยากได้หนังสือมากๆค่ะ แต่มาตอนนี้คงไม่ทันแล้วตั้งแต่ปี 2013 แล้วง่า TT^TT
เสียดายมากเลยค่ะเพิ่งมีโอกาสได้อ่าน โฮฮฮฮฮฮฮฮ
อยากให้คุณลูกหมููรีปริ้นจัง ><

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Wut_Sv ที่ 14-09-2015 00:05:36

เป็นเรื่องที่เรียบง่ายดี แต่ว่าอ่านแล้วยิ้มตลอดเลยกับความน่ารักของตัวละคร โดยเฉพาะเสมอภาค :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: beerby-witch ที่ 11-10-2015 23:50:20

ชอบคุณพ่ออำนาจมากเลย เดวิลยับอาย ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: magarons ที่ 14-10-2015 13:25:29

วินเนอร์ตลอดกาลค่ะคุณพ่อสันติ
อ่านแล้วก็อ่านอีก สนุกโฮกกก

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: yeelove ที่ 18-12-2015 01:57:03

:-[

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: boboman ที่ 28-04-2016 11:53:57

เพิ่งได้มาอ่าน สนุกกก
น่ารักมากๆ เลยจ้า แม้เรื่องจะสั้นไปหน่อย :hao5:
นี่แอบลุ้นให้คู่ลูกเกิดเรื่องบนเตียงขึ้นเหมือนคู่พ่อบ้างก็ยังไม่มี T^T
ชอบมากๆ ขอบคุณนะค้า :กอด1:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: pearl9845 ที่ 29-04-2016 14:10:31

:L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: kyoya11 ที่ 30-04-2016 22:15:34

น่ารักทั้ง 2 คู่เลย คู่ลูกแบ๊วๆ :-[ ส่วนคู่พ่อ...หื่น :hao6:
ชอบเรื่องนี้มากค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: PUN ที่ 09-05-2016 00:30:05

น่ารักมากๆๆๆๆ อ่านไปนั่งยิ้มไป :ruready

ชอบคู่คุณพ่อเป็นพิเศษ อำนาจสมชื่อจริงๆ เป็นเมะแบบที่ปลื้มมาก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: ดึงดาว ที่ 05-07-2016 10:56:02

:กอด1:น่ารักอ่ะ บรรยากาศสบายๆ ฟินๆ
เป้นหนึ่ง :mew1: เสมอภาค
winner :pig4:
ขอบคุณนักเขียน
:L1: :L1:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Cloudnine ที่ 09-07-2016 17:53:38

ชอบคู่คุณพ่อ ฮาาาาามาก!
คุณสันติร้องไห้ ทั้งเรื่อง ส่วนคุณอำนาจนี่ร้ายสุด จอมวางแผน หึหึ
:o8: :jul1:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Snowermyhae ที่ 23-10-2016 13:04:47

น่ารักมากเลย ขอบคุณนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: bellzebub ที่ 28-12-2016 18:55:42

สนุกอ่ะ ทำไมเราถึงพึ่งเจอเรื่องนี้ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าหญิงในเงามืด ที่ 29-12-2016 12:32:04

น่ารักมากค่ะ อ่านคลายเครียดดีเลยยย

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Atroce ที่ 02-01-2017 13:26:47

กลับมาอ่านอีกทีก็ยังชอบ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: yin ที่ 07-02-2017 18:05:03

น่ารักมากเลย อ่านไปยิ้มไป ตีเสาจนเจ็บมือ ชอบมากละมุนสุดๆ

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 11-02-2017 20:59:22

:pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: vutloor ที่ 15-02-2017 12:11:15

ความคิดของคุณพ่อเป็นหนึ่งในตอนแรกน่ากลัวมาก
จะทำทุกอย่าง ไม่ให้ลงเอยกัน ถ้าเสมอภาคไม่คู่ควร กับเป็นหนึ่ง

ในทางกลับกันก็จะเอาพ่อเขามาเป็นเมีย ทีอย่างนี้ทำไมไม่คิดถึงเรื่องคู่ควรบ้าง คิดแต่จะกีดกันคนอื่น เหอะเหอะ ไม่ปลื้มเลย 555

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: pdp.mt ที่ 22-05-2017 23:17:32

:mew1: ชอบมากๆเลยค่ะ น่ารัก อบอุ่นมากๆ ครั้งแรกของการเม้นในเล้าเลย ทำถูกรึป่าวนะ ^^

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: larynx ที่ 25-05-2017 20:02:07

น่ารักมากเลย เสียดายเรารู้สึกว่ามันน้อยไป เราอยากอ่านอีกเยอะๆ :hao5: :hao5: :hao5: เสมอภาคหลังๆเริ่มอยู่เป็น 555555555 :man1: :man1: :man1:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: Napa ที่ 26-05-2017 11:51:39

:mew1: :mew1: :กอด1: :L2:

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: uzosou ที่ 30-10-2017 10:10:00

The winnerที่แท้จริงนี่คือคุณพ่ออำนาจนะ ฮ่าๆๆๆ

ขนาดเป็นหนึ่งยังสู้ไม่ได้ อยู่เหนือห่วงโซ่อาหารทั้งหมด

หนูภาคน่ารักมาก ซื่อๆใสๆ แต่จริงใจ ดีนะเจอคนแบบเป็นหนึ่งไม่เจอพวกครเลวหลอกไปก่อน

ชอบคุณสันติมาก ให้ฟีลแบบพวกคุณพ่อในการ์ตูนญี่ปุ่น ดูแลลูกไม่เก่ง เอะอะร้องไห้ แต่แบบน่ารัก ฮือออออ

อ่านเพลินดีค่ะ ฟีลกู้ดมากเลยชอบท่แบบจะมีคำโปรยเปรียบเทียบตัวละครสองตัวหลัก สนุกดี

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: tasteurr ที่ 04-11-2018 20:32:20

ชอบมากเลยค่ะ
เรื่องนี้ครบทุกอารมณ์เลย
พ่อต่าย เสมอภาค เป็นหนึ่ง น่ารักมากๆเลย เอ็นดู
ตัวร้ายของเรื่องก็คือพ่ออำนาจสินะคะ ฮา

หัวข้อ: Re: [นิยาย] I'm the winner :: ส่งหนังสือแล้วนะคะ (17/9/56, P.16)
เริ่มหัวข้อโดย: ทั่วหล้า ที่ 30-11-2018 22:54:13

ดีทุกอย่างเลย ติดแค่อย่างเดียวคือ
มันจบเร็ว!
นิยายดีๆไม่ควรจบเร็วแบบนี้เซ่!!!!!!!!!!!!
จำได้ว่าเคยอ่านเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้ว
พออ่านวนมาเจออีกรอบก็ยังรู้สึกว่าทำไมมันจบเร็วจัง
รู้สึกแบบของดีมีน้อยที่แท้จริง

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: ลูกหมู ที่ 18-02-2011 19:01:15