พิมพ์หน้านี้ - โลมาของพี่เสือ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => ข้อความที่เริ่มโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:03:25

หัวข้อ: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:03:25
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม












โลมาของพี่เสือ
[/b]





โลมา : ไอ้โนๆๆพี่ชายเฮียมังกรเค้าดูเป็นคนดีเนอะมึงว่าไหม
นาโน : ทำไมวะ
โลมา : เอ้ามึงไม่เห็นหรอเค้าปล่อยขอทานให้เข้ามาในผับด้วยอ่ะ
เสือ : มึงอยากลองมีผัวเป็นขอทานไหมไอ้เด็กเปรต
โลมา : !!!! ⊙_⊙
   






 :katai1: :katai1:



หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:05:58
#1






สวัสดีครับผมชื่อเสือผมมีพี่น้องสามคนสิงห์ เสือและมังกร
ผมเป็นลูกคนกลางที่โดนพี่ชายใช้งานอย่างหนักเเละต้องหาเงินให้น้องชายใช้สรุปคือทั้งบ้านไอ้มังกรเเม่งสบายสุดรู้งี้กูอั่นไว้ยอมออกมาเป็นลูกคนเล็กดีกว่าวันๆไม่ต้องทำอะไรก็มีเงินใช้สะบายชิบหาย

เกิดมายังกับคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดคุณศักดิ์ดาก็โอ๋คุณมาลีก็โอ๋ไอ้สิงห์ยังโอ๋ไอ้เหี้ย

ตัดภาพมาที่กูอย่างกับคาบจานกระเบื้องมาเกิดลำบากชิบหายนี่ถ้าไม่มีข่าวสังคมคงไม่มีใครรู้ว่ากูก็ลูกชายคนกลางบ้านนั้น

คงคิดว่ากูเป็นคนใช้เเน่ๆ

ผับที่พ่อทิ้งเงินมาให้สร้างตัวของผมเพิ่งเปิดตัวได้อาทิตย์กว่าๆแม่งผลออกมาดีเกินคาดสมกับที่ยอมเหนื่อยหน่อย



วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษเเถมยังมีกลุ่มของน้องชายมาเลี้ยงวันเกิดที่นี่
เเต่ดูสถานะการณ์แล้วมาเเดกฟรีเเน่นอนไอ้เหี้ย

แต่ไม่เป็นไรกูรวย....แต่เขือ?

กินกันให้เต็มที่เพื่อนน้องแบมกินฟรีได้เสมอน้องเเบมน่ารักครับเเต่เสียดายเราเจอกันช้าเลยโดนไอ้มังกรคาบไปเเดกเสียดายของชิบหายไม่น่าเป็นเมียไอ้มังกรอ่ะ




หลังจากกลับมาจากไปดูโต๊ะน้องๆผมก็มานั่งเเดกโจ๊กอยู่หลังบาร์

ไอ้เหี้ยทำตัวจนชิบหายเลยกูเนี่ยอนาถตัวเองเเล้วสภาพเเม่งได้

คือช่วงทำร้านผมปล่อยตัวเองมาตลอดจนมันชินไปเองจากที่เคยใส่เสื้อผ้ามีชื่อเนื้อผ้าดีๆตอนนี้เหลือเเต่เจเจจากทรงผมที่ต้องตัดช่างมีชื่อเสียงในห้างดังตอนนี้กูต้องมัดเพราะมันยาวเเละรุงรังแบบอีกหน่อยนกมาทำรังได้อะหนวดไรไม่เคยได้สำผัสกับใบมีดมาซักพักเเล้วไอ้เหี้ยเด็กเห็นเด็กวิ่งหนีกูกับโจรนี่แยกแทบไม่ออก


เรื่องสาวๆสภาพแบบตอนนี้นี่ไม่ต้องพูดถึงแรงงานสาวพม่ายังไม่มอกกูเลย

อยากร้องไห้ขึ้นมาซะดื้อๆโธ่ไอ้เสือ

“พี่เสืออย่าแดกหกนะขี้เกียดเช็ดโต๊ะอาหารก็มีก็ไม่ไปแดก”ไอ้ซันเด็กที่ร้านพูดขึ้นคือกูงงนี่กูใช่เจ้าของร้านป่าววะ

“ไอ้ซัน”

“ครับพี่”

“เดี๋ยวขึ้นไปชั้นสามนะเปิดลิ้นชักขวามือชั้นเเรกเเล้วหยิบเอกสารให้กูหน่อยเออๆเซ็นชื่อมึงด้วยนะ”

มันทำท่าคิดตามทำหน้างงๆแล้วถามผม

“เอกสารอะไรวะพี่เสือเซ็นทำไม”

ผมยิ้มเเดกข้าวต้มเเล้วมองมัน

“เอกสารใบลาออกให้มึงเซ็นไงไอ้สัด”

“โห่พี่เสืออ่ะสกปรกเเล้วยังใจร้ายอีกถ้าพี่ไล่ผมออกผมก็ไม่ออกหรอกไม่มีเจ้าของร้านไหนโง่เท่าพี่เเล้ว”

อ่อเหตุผมที่พนักงานร้านกูเยอะเพราะเเบบนี้นี่เอง

“ไอ้เหี้ย”ผมด่าเเละลกขึ้นถืบมัน“ไปไกลๆตีนคนจะเเดกข้าว”

ใจดีอีกนิดตบหัวกูได้เเล้วไปพวกนี้


แดกไปไม่นานก็รู้สึกขึ้นได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ไปออกกำลังกายเมื่อไรวะลองเอามือลูบๆดู

ไอ้ชิบหายมาเป็นก้อนเลยไม่กล้ามหน้าท้องนะ
ไขมันไอ้สัด

เชี่ยกูต้องไปชั่งน้ำหนักคิดได้ก็เดินไปหน้าห้องน้ำ

งงไรกันอะก็กูซื้อเครื่องชั่งน้ำหน้าไว้หน้าห้องน้ำในผับหรูเป็นเครื่อง
หยอดเหรียญด้วยมีไรม่ะก็อยากได้อ่ะอย่างน้อยก็มีคนบ้าคือกูคนนึงอ่ะที่หลงเดินไปช่างมัน


ผมเดินมาหยุดที่หน้าเครื่องเเล้วก็คิดได้

กระเป๋าตังกูอยู่ชั้นสามจะเดินไปเอาที่ชั้นสามเพื่อตังบาทเดียว?

โนๆๆๆไม่ไปอ่ะขี้เกียดเดี๋ยวรอขอเด็กในร้านที่เดินผ่านดีกว่า



1ชั่วโมงผ่านไปแม่งก็ไม่มีใครเดินมาให้กูขอตังเลยไอ้เหี้ยดูเเลร้านไม่ทั่วถึงเดี๋ยวกูก็หักเงินเดือนเเม่งเอาออก
เเม่งให้หมดพวกขี้เกียดจะจ้างพม่ามาเเทนเลย

พูดกันเพลินเลยภาษาที่สามอะกูบอกเลยสร้างสีสันให้ร้าน


สักพักผมเห็นเด็กหนึ่งจำได้ว่าน่าจะเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกับน้องแบบเลยลองเรียก


“เฮ้ย”มันหันซ้ายหันขวามองดูว่าผมเรียกใคร

“กูเรียกมึงอ่ะมึงนั่นเเหละ”มันหันมามองผมอย่างสำรวจ

ทำไมกูหล่อไปไม่เคยเห็นล่ะสิไอ้มังกรยังเทียบไม่ติดกูเลยสักนิดไม่น่าเกิดมาเป็นน้องกูอ่ะเสียชาติเกิดไอ้พี่คนโตไม่สั่งสอน


“เรียกผมหรอครับคุณเออ....”

“เออกูเรียกหมามั้ง”ผมตอบก็มีเเค่มึงกับกูมั้ยล่ะ

“ที่นี่เอาหมาเข้าได้ด้วยหรอครับผมเพิ่งรู้เเต่เอาหมาเข้ามาทำไมมีบาร์สำหรับหมาหรอครับอยู่ทางไหนผมอยากไปจัง”ไอ้สัดทำหน้าเพ้อฝันไอ้เหี้ยกูประชด


“กวนตีนกู?”ผมถามอย่างเอาเรื่องคิดว่ากูอารมณ์ดีมากมั้ง


“ป่าวครับป่าวก็คุณบอกเองว่าถามหมา”ซื่อหรือโง่วะ


หาตังบาทเดียวนี่มันยากขนาดนี้เลยหรอว่ะไอ้เสือ


“กูประชด”

“แล้วจะประชดทำไมล่ะครับนิสัยไม่ดีเลย”เอ้าเหมือนโดนด่ายังไงยังงั้นเลยกู


“เออช่างกูเถอะ”ผมปล่อยผ่านจะได้รีบไปสักที“กูขอตังบาทนึงดิไอ้เอ๋อ”


มันมองผมเเบวงงๆเเต่ก็ยอมควักตังมาให้ พร้อมกับมองเเปลกๆ


“หิวข้าวรึป่าวครับมีอะไรกินรึยังนี่อยู่เเถวนี้หรอครับ”

ห๊ะ!อะไรว่ะอยู่ดีๆก็ถาม

“ไม่หิว”ผมตอบโดยไม่หันไป
มองคนถามเพราะมันเเต่สนใจตัวเลขด้านหน้า


“เก็บตังไว้กินข้าวดีกว่านะครับดีกว่ามาใช้หยอดเล่นเครื่องชั่งน้ำหนักแบบนี้จะได้ไม่ต้องไปเทียวขอคนอื่นมันอันตรายถ้าเค้าทำร้ายคุณมันจะไม่ดีเเถมเจ็บตัวด้วยคนซื้อมาตั้งก็ไม่รู้โง่หรือบ้ากันเเน่”

ห๊ะ!!ห๊ะอีกเเล้วไอ้เด็กเอ๋อมันพูดอะไรนะลืมฟังอะอะไรเจ็บๆโง่ๆบ้าๆวะหันมาอีกทีเเม่งก็ไปเเล้วยังไม่ทันได้ขอบคุณเลยจะฝากไปบอกว่าจะเลี้ยงโต๊ะนั้นสักหน่อย























หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:07:21
#2/1








(เสือ)






เช้าของวันจันทร์ที่เเสนสดใสแต่ยังมีใครหลายที่ไม่อยากตื่นขึ้นมาหรือไม่ก็ไม่ชอบวันนี้เเต่ไม่ใช่สำหรับผม

ทำไมอ่ะก็กูเรียนจบเเล้วงานก็ไม่มีไรทำเดินไปเดินมาเเล้วก็เซ็นชื่อ

สบายอ่ะดิอิจฉาป่ะล่ะถ้าอิจฉาก็ทำให้พ่อเเม่ไม่รักเหมือนกูดิไอ้สัดเหมือนลูกเก็บมาเลี้ยงโยนเงินให้ก้อนนึงเเล้วก็ตัดขาดการติดต่อกูไปเลยไม่เคยโทรตามทุกวันนี้นี่งงนะสงสัยว่ากูเกิดจากกระบอกไม้ไผ่รึป่าว


ผมเดินลงมาชั้นล่างของผับเห็นไอ้ซันเดินเข้ามาในร้านพร้อมถุงน้ำเต้าหู้

“กูไม่อยากกินน้ำเต้าหู้กูอยากแดกโจ๊ก”ผมมองถุงในมือมันแล้วพูด


“ใครซื้อให้พี่เเดกอ่ะของผม”มันมองมาที่ผมอย่างเซ็งๆเอ้านี่กูก็คิดว่าจะเป็นห่วงเจ้านายอย่างกูกูคิดผิดหรอวะ

“ไปซื้อให้กูหน่อยดิกูไม่สบายว่ะปวดหัว”ผมทำการหยิบบทละครในหัวมาใช้เนี่ยกูเห็นมาเยอะใช้บทนี้ไม่เคยพลาดยิ่งนักเเสดงเป็นกูเเล้วด้วย

อินทรีเเดงก็มาเหอะ


“ปวดหัวเหี้ยไรเมื่อตอนตีสามแม่งยังดูหนังxอยู่เลย”ไอ้เชี่ยได้ยินได้ไงวะ
“แม่งเปิดเสียงโคตรดังผมอยู่ไม่ได้เลยนอนกับเพื่อนมาโคตรเหี้ยอะพี่เสือบ้ากามชิบหาย”


ด่ากูอีกนี่กูจ่ายเงินเดือนมึงนะไอ้ชั่วด่ากูเป็นพ่อเลย

“ไปซื้อให้หน่อยไม่ได้รึไงกูขี้เกียด”ผมว่าอย่างยอมเเพ้ขี้เกียดจริง


“ไม่เอาอ่ะไปมาเเล้วปากใครอยากเเดกก็ไปเองดิพี่เสือ”มันว่าเเล้วก็เดินผ่านผมไปหลังร้าน


นี่กูเป็นเจ้านายคนจริงป่าววะเนี่ยเหมือนโดนลูกน้องด่าเลยกูหลังๆมาเริ่มไม่เเน่แล้วว่าทุกวันนี้กูเป็นลูกคนมีเงินจริงๆรึป่าวกูเป็นเศรษฐีนะเว้ยพวกมึง




และยังไงลูกน้องไม่ไปซื้อให้ก็ต้องไปเองเเหละครับช่วยไม่ได้


ผมเดินออกมาด้านหลังที่เป็นส่วนของโรงรถมีให้เลือกหลายคัน

หมายถึงจักรยานนะเอาไว้ให้เด็กในร้านใช้ไปซื้อของ


ส่วนรถกูหรอไอ้รถหรูๆน่ะมันก็มีนะเเต่คือกูไม่มีตังเติมน้ำมันไงตังเอามาใช้ทำร้านหมดเเล้วจะเหลือไรล่ะย้ำอีกครั้งกูลูกคนรวย


ผมขับรถออกจากร้านรถไอ้ซันเเม่งมีรถยนต์นี่มึงทำงานกับกูจนรวยเลยหรอวะไอ้เหี้อเผลอรวยกว่ากูอีกมั้ง
รถนี่แม่งก็โคตรติดร้านโจ๊กจะรอกูไหมเนี่ยหวังว่าเฮียขายโจ๊กเเกจะไม่ปิดร้านเร็วนะกูจะรีบไปไฟเเดงแม่งก็เยอะชิบหาย




ขับมาใกล้จะถึงร้านโจ๊กที่อยู่อีกไม่ไกลสายตาผมก็หันไปเห็นคนที่คุ้นตา

มันรถเสียหรอวะ

ไอ้เด็กเอ๋อเมื่อคืนมันยืนทำหน้าเคียดๆโทรศัพท์อยู่ข้างทางสงสัยคงจะไปเรียนเพราะมันใส่ชุดนักศึกษา


ผมชะลอรถเมื่อเข้าใกล้มันไอ้เอ๋อมันมองมาที่รถผมเหมือนจะเห็นความหวังที่จะมีคนมาช่วยเเต่


ไม่ใช่กูอ่ะ


เดี๋ยวร้านเฮียปิดกูก็อดเเดกโจ๊กดิไอ้สัดกูก็หิวนะ

ผมเบี่ยงรถกลับมาเส้นทางหลักดูเหมือนว่าไอ้เด็กเอ๋อมันจะงงๆนิดๆที่ผมจะช่วยแต่ก็ไม่ช่วยมัน

ไม่ใช่เรื่องของกูนี่หว่าเป็นคนดีนักก็ไปช่วยแม่งเองดิ



“เฮียโจ๊กหมูเหมือนเดิม”ผมสั่งโจ๊กเมื่อมาถึงร้าน


“อ่าๆอาเสือนั่งรอก่อน”เฮียบอกผมก่อนจะหันกับไปทำโจ๊ก

“ป๊าโลมามันรถเสียอยู่ข้างถนนเดี๋ยวตูนไปดูมันก่อนนะเดี๋ยวจะร้องไห้เอา”ลูกสาวเฮียร้านโจ๊กพูดกับเฮีย

สวยอยู่นะแต่น่าจะมีผัวเเล้วขอผ่านดีกว่า

“อาโถ่ลูกป๊าเอาๆป๊าไปด้วยป่านนี้ต้องเคว้งคว้างอยู่เเน่อาโลมาลูกป๊า”หืมนี่ลูกเฮียเเกกี่ขวบวะดูแลดีชิบหาย


“ลำดวนปิดร้านไม่ขายเเล้วอั๊วจะไปดูอาโลมา”เอ้าไอ้เชี่ยโจ๊กกูล่ะเฮีย


“เฮียโจ๊กผมล่ะทำให้เสร็จก่อนดิเเล้วค่อยไป”ผมบอกแกเเค่รถเสียลูกเฮียไม่ได้ตายห่าสักหน่อยแต่กูเนี่ยจะตายเเล้วกูหิว


“อ่าวอาเสือไม่ได้ๆต้องไปอั๊วเป็นห่วงลูกอยากกินตักเอาเลยอาเสือเต็มที่อั๊วไปก่อนนะไปๆอาการ์ตูน”ไอ้เฮียเฮ้ยยยยยกลับมาก่อน

“แล้วกูจะทำไงเนี่ย”ผมยืนมองๆบรรดาของทั้งหลายตรงหน้าเอาหยิบๆใส่มันไปล่ะกัน

“มาจ้าคุณเสือพี่มัดถุงให้”พี่ลำดวนเเกบอกผมเลยส่งถุงให้เเก

ไม่นานก็มีคนมายืนหน้าร้านพร้อมสั่งโจ๊กกับผม

“เอาโจ๊กหมูไม่ใส่เครื่องในครับ”ไอ้เหี้ยกูดูหน้าเหมือนคนทำเป็นหรอ


“คือกูม ่”


“เอาโจ๊กหมูธรรมดาไม่ใส่ผักชีค่ะ”พวกมึงมาต่อเเถวกันทำไมกูทำไม่เป็น


ผมหันไปหาพี่ลำดวนแกก็ส่ายหน้าไปมาบอกว่าทำไม่เป็นเหมือนกัน

เอาว่ะอยากไม่อยู่เองนะเฮียกูทำไม่อร่อยร้าเจ๋งก็อย่ามาว่าละกัน


ผมหยิบเครื่องปรุงใส่ไปมั่วๆก็กูไม่รู้หนิก็เป็นลูกคนรวยไม่ใช่ลูกคนขายโจ๊กไอ้เหี้ย













ผมกลับมาที่ร้านตัวเองเกือบสิบเอ็ดโมงเล่นเอากูเมื่อยเลยนะเฮียไม่สิลูกไอ้เฮียนี่เเหละต้นเหตุทำให้การเเดกโจ๊กของกูยุ่งยากขนาดนี้เเม่งเอ้ย



เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นไม่ต้องเดาให้ยากพี่คนโตของบ้านแน่ๆแม่งโทรเวลานี้ไม่มีใครเเล้ว



“Kไร”


(ไอ้สัดนี่พูดดีๆ)สิงห์มันทำเสียงดุๆใส่ผม


“กูบอกคายคอมึงมาด่ากูทำไมเดี๋ยวกูฟ้องคุณศักดิ์ดาเลยมึงเเม่งด่าน้อง”


(เมื่อคืนมังกรมาร้านมึง?)โทรหากูถามเรื่องไอ้มังกรเนี่ยนะ

“เออทำไมเป็นห่วง?กูดูเเลมันดีน่าอีกนิดนี่กูเลียตีนมันเเล้วไอ้สิงห์”

มันเป็นเเบบนี้เเหละครับห่วงไอ้มังกรเกินไปทั้งๆที่มันโตจนมีเมียเเล้วยังโอ๋เเม่งอยู่อีก

“มันสบายดีน่าวันไม่ทำเหี้ยไรหรอกใช้ตังมึงอย่างเดียวเสียชาติเกิดชิบหาย”   


(ว่าน้องไอ้สัดเเล้วมึงเป็นไงได้ข่าวว่าผับไปได้สวยนี่)


“กูไม่ค่อยสบายแค่กๆขอสักห้าล้านไปหาหมอ”


(........)แน่ะกดเลขบัญชีกูอยู่อ่ะดิ


“สะ...” ติ๊ด!


ไอ้สัดตัดสายกูไอ้เหี้ยแม่งไอ้พ่อสั่งสอนเเต่ไม่จำไอ้พี่ไม่รักน้อง



หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:08:20
#2/2



(เสือ)







“มึงมาทำไม”ผมถามคนตรงหน้า

สองชั่วโมงก่อนมีใครบางคนโทรหาผมบอกว่าอยากคุยด้วยพอได้ฟังผมก็ ขนลุกเกียวเลยครับนานๆทีมันจะมีเรื่องมาคุยด้วยเพราะปกติมันไม่มาปรึกษาอะไรผมหรอกคงรู้ว่าจะไม่ได้อะไรจากผมแต่ตอนนี้

หรือว่ากูไว้ผมยาวเเล้วดูน่าเชื่อถือวะ

ไอ้สัดรู้งี้ไว้ตั้งเเต่เด็กแล้วพ่อแม่จะได้เชื่อใจใช่ตังหายทีไรโทษกูทุกที


“เวลามีคนมาชอบเเต่มึงไม่ชอบเค้ามึงทำยังไง”มังกรมันถามผม


อืมกูเคยมีคนมาชอบด้วยหรอวะ

ผมคิดอยู่นานคนตรงหน้าก็รอฟังคำตอบ


“ตดใส่แม่งเลยดิเดี๋ยวรับไม่ได้มันก็ไปเอง”ผมตอบนี่เป็นความคิดที่ดีเเละดูดิทุกวันนี้หมายังไม่เดินใกล้กูเลย


“กูจริงจังเสือหรือจริงๆกูไม่ควรมาหามึงตั้งเเต่เเรกวะ”เอ้ากูก็คิดจริงจังนะไม่ดีตรงไหน


“แล้วใครชอบมึงน้องเเบมเมียมึงล่ะ”เมียมันเเม่งน่ารักจริงโคตรเสียดายที่เป็นเมียมังกรอย่างมันไม่มีไรดีหรอกรอแดกอย่างเดียวเกินมาสบายเกินไปไม่บรรลัยแบบกูเเม่งเสียชาติเกิดชิบหาย



“แบมไม่รู้”หืมคนตรงน่าทำเสียงเคียด


“เลิกกับน้องแบม”

“ห๊ะ”คนตรงหน้ามองผมทำหน้าจริงจังเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน

“กูบอกให้เลิกกับน้องเเบม”ผมย้ำอีกทีด้วยท่าทางจริงจังกับ


“ทำไม”มังกรทำเสียงเข้มขึ้น“ทำไมกูต้องเลิกกับเเบมไม่มีทางอ่ะเเบมเป็นทุกอย่างของกูกูรักแบม”มังกรมันถอนหายใจแล้วตอบผม


“กูบอกให้เลิกก็เลิกสิวะ”เริ่มโมโหเเล้วไอ้สัดเเม่ง

“ก็กูถามว่าทำไม”มังกรลุกขึ้นจากเก้าอี้


“ก็กูอยากได้น้องเเบมเป็นเมียกูอยากเป็นผัวเค้าไงไอ้ควายยยยยย”
















หลังจากไอ้มังกรกลับผมก็มารอไอ้โนที่ตึกคณะมันเพื่อเอาเอกสารนำเข้าอุปกรณ์ในสนามเเข่งที่ผมให้มันดูเเลแทน

จริงๆมันเป็นสนามของไอ้สิงห์เเต่มันต้องไปดูเเลบริษัทของที่บ้านแทนพ่อเพราะเค้าคงไม่ให้คนอย่างกูไปบริหารหรอกเป็นมันน่ะดีที่สุดเเล้ว

ไม่ได้ชื่นชมนะเเต่กูทำไม่เป็นไงถ้าไปบริหารกูคงไล่ออกหมดเเละขาย
แม่งทิ้งเลยจะไม่เหนื่อยไม่ต้องจ่ายเงินเดือนพนักงานด้วยประหยัดสุดๆทำไมเรื่องเเค่นี้คุณศักดิ์ดาคิดไม่ได้วะสรุปทั้งบ้านกูฉลาดสุดนอกนั้น....






“พี่เสือ”ไอ้นาโนเดินมาโดยมีเด็กตัวขาวเดินตามมาข้างหลัง


“เออไหนของ”ไอ้สัดกูว่าพวกมึงกำลังนึกภาพคุกกับกูอยู่ใช่มั้ยพักเลยมึงพัก ของ=เอกสาร อย่าให้กูย้ำเหนื่อย


“นี่ครับเข้าอาทิตย์หน้าวันจันทร์นะพี่ผมมีเรียนเข้าไปดูให้ไม่ได้”มันยืนเกาะกระจดรถเเล้วตอบ

มือบอนนะมึงเนี่ยอย่าจับรถกู

เดี๋ยวพังไม่มีตังซ่อม


“เออเดี๋ยวกูเข้าไปเองใจมากเว้ย”ผมบอกมองเลยไปด้านหลังนาโน“เมียมึงหรอเดี๋ยวนี้นิยมเด็กเอ๋อหรอวะเออๆก็หรอกเอาง่ายดี”


ไอ้เด็กตัวขาวมันเดินออกมาก่อที่ไอ้นาโนจะพูดอะไรสักอย่าง

มันเดินมาที่กระจกรถผมแล้วหยุดยืน

ผมมองมันสงสัยว่าคนตรงหน้าจะทำอะไรก่อนมัน


ปัก!! “เอาเเม่มึงดิไอ้หน้าโจร”

เชี่ยดั้งกูจะหักมั้ย

มันต่อยหน้าผมและพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไป อะไรวะ?

“เพื่อนผมเองพี่ไม่ใช่เมียไปตามมันก่อนนะ”ไอ้โนทำหน้าเเหยๆใส่ผม


ใครจะรู้วะกูเเค่เข้าใจผิดไม่ได้ไปฆ่าแมวมึงนะเอ๋อดั้งกูดูเเลมานานขนาดขี้มู้กกูยังไม่เคยเอามือเข้าไปแคะเลยกลัวจมูกเบี้ยวมึงกล้าดียังไงมาต่อยกูแล้วยังมาว่ากูเป็นโจรอีกกูเหมือนตรงไหน

กูลูกคนรวยนะกูเป็นเศรษฐีกูมีอันจะกิน
 
เจออีกทีมึงได้เป็นเมียโจรแน่ไอ้เอ๋อเดี๋ยวก่อนๆ














หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ#3(10/11)
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:09:42
#3






(เสือ)






น้องชายผมโดนเมียทิ้งไปมีผัวใหม่รึป่าวไม่รู้แต่ที่รู้คือไอ้มังกรแม่งเหมือนหมาดีนี่เองกูต้องมาคอยปลอบเชดแม่แม่งจะร้องไห้อยู่ตลอดเวลาไอ้กูก็เห็นไม่ได้ไงด้วยความรักน้องแม่งจะร้องตามสาวๆมาเห็นต้องว่ากูเป็นตุ๊ดอ่ะบอกเลยหน้าอย่างโหดเสือกอ่อนแอเพราะน้ำตาอนาจชิบหายเลยกู



“เสือ”ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรเขี่ยๆผ้าห่ม

“เออ”ผมตอบไม่รู้ว่ากูฝันป่าวแต่ตอบไปก่อน


“เสือเสือเสือ”ผมขมวดคิ้วเเน่นเริ่มรำคาน“ไอ้เสือตื่นเร็ว”


“มีอะไรไปเล่นไกลๆไป”หันหนีแม่ง


“กูจะไปหาเเบมที่หัวหินเมื่อคืนกูไม่ได้นอนด้วยถ้าขับรถไปคนเดียวกูอา”


“รอแปปอาบน้ำก่อนยุ่งชิบหาย”ผมตอบไม่ได้เป็นห่วงนะเดี๋ยวมันตายจะใช้มรดกไม่หมดลำบากอีกขี้เกียดใช้เงิน


ทำไมกูลูกเศรษฐี



“เร็วๆนะ”ยิ้มมมมอีกไอ้เหี้ยไร้มารยาทมาปลุกคนอื่นถึงที่นอน






“นอนไปเลยก็ได้ถึงเเล้วจะบอก”ผมบอกมันเออกูเองก็ทำตัวเป็นคนใช้มันไปอีก งงๆ กลับตัวเองพ่อแม่เลี้ยงมายังไงวะถ้ามีเวลากูจะโทรไปถามให้รู้ไปเลยเผื่อกูเป็นลูกคนสวนแถวนั้นจะได้ตั้งตัวทันยกไปขายแม่งให้หมดบ้าน







ถึงหน้าประตูหน้าบ้านพักแล้วแต่น้องกูยังยืนคุยกับแผ่นไม่ประตูบ้าน
อยู่ชาตินี้คงไม่ได้คุยหลอกกับเมียอ่ะปลวกกินไม้จองคิวอยู่



“ยืนโง่อยู่ทำไมอย่าบอกนะว่ามึงเปิดประตูไม่เป็นไอ้เหี้ยโง่ชิบหายกูไม่น่ามีน้องอย่างมึงอ่ะเสียชาติเกิดกูไปขอเป็นลูกคนขายกล้วยทอดหน้าหมู่บ้านดีกว่าเกิดร่วมตระกูลเดียวกับมึงไอ้เหี้ยมองอยู่ได้ยามหน้าหมู่บ้านจะโทรแจ้งตำรวจและ”


“ก็บ้านพวกมึงไม่ได้ล็อค”ผมว่าแล้วเดินไปนั่งโซฟาข้างๆไอ้เด็กเอ๋อเพื่อนไอ้นาโนที่เคยเจออยู่กับน้องแบมบ่อยๆและที่สำคัญมันต่อยผมครั้งที่แล้วที่เจอกันชื่ออะไรนะแมวน้ำ?



“มึงทำอะไรไอ้เอ๋อ”ผมพูดขึ้นหลังจากเห็นไอ้เด็กแมวน้ำนั่นทำอะไรไม่รู้สักอย่างเหมือนกลั้นหายใจ

“กลั้นหายใจอยู่”มันตอบ

“มึงกลั้นหายใจทำเหี้ยไรเดี๋ยวก็ตายหรอก”


“ก็มันลุ้นนี่”มันคงลุ้นให้น้องผมกับน้องแบมคืนดีกีสำเร็จ


ขี้เสือกเหมือนกันนะมึงเนี่ย


“มาๆลุ้นต่อสิ”ผมแอบเนียนโอบกอดตัวมันไว้โดยที่มันก็ไม่รู้ตัว


เชี่ยตัวโคตรหอมเลยมึงใช้อะไรอาบน้ำวะ


“เฮ้ยออกไปไกลๆเลยนะ”พอมันได้สติก็สำรวจที่ตัวเองเมื่อเห็นความผิดปกติจึงผลักผมออก“เฮ้ยสูดลมหายใจทำไม”


“หัวมึงเหม็นอับกูเลยต้องเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด”เป็นการโกหกได้เหี้ยมากแต่กูไม่อยากให้ใครรู้ไงว่าแอบหอมหัวมัน


“หรอได้ไงเพิ่งสระผมเองนะ”มันจับที่ผมตัวเองแล้วมาดมดูๆมึงเอ๋อจริงๆหรือกวนตีนกูอยู่วะ


“เออออเราไปซื้อของกัน มั้ยเดี๋ยวไม่ทันกินพอดีจบแล้วเนอะดีกันแล้วใช่มั้ย”เจด้าพูดขึ้น


“ไปพี่ไปช่วยถือของไปสิไอ้เอ๋อนั่งเอ๋ออยู่ได้เดี๋ยวพาไปร้านทำผมด้วยไปสระผมหัวเหม็นอับชับหายไอ้โนไม่เตือนเพื่อนวะไอ้เหี้ย”ผมเลยแอบเนียนพาไอ้เด็กเอ๋อออกมาเพื่อให้คู่รักเค้าได้อยู่ด้วยกัน


“เฮียช่วยด้วยโลมาไม่ได้อยากไปนะปล่อย!!ลูกมีพ่อมีแม่นะ”เอ้ามันชื่อโลมาหรอวะกูเข้าใจผิดมาตลอดว่าชื่อแมวน้ำ



“ไปเหอะน่ามึงจะอยู่ทำไมเค้าจะอึ๊บกัน”ผมพูดเมื่อไอ้เด็กตรงหน้าเริ่มคอตกมันไม่อยากไปกับผม“หรือมึงอยากดู”


“ไม่ใช่เว้ยทะลึ่ง”มันทำท่าฮึดฮัดแล้วก็เดินไปรวมกับคนอื่นที่รถ







พอมาถึงตลาดพวกน้องก็ต่างแยกย้ายไปซื้อของต่างไปทำอาหารมีแต่ไอ้เด็กเอ๋อที่มันยืนดูปลาหมึกตัวใหญ่ที่อยู่บนแผงขาย


“มึงไม่เคยเห็นรึไงหึ อ่อนเอ้ย”

ผมว่าและมองมันท้าทายไอ้เด็กเอ๋อโลมามันมองมาที่ผมเเละเดินหนี



“เอ้าคนพูดด้วยไม่ตอบตอนเรียนไม่มีใครสอนรึไงไม่มีมารยาท”ผมว่าเสียงดังคนก็เริ่มหันมามองผมมองไปรอบๆพร้อมยกยิ้มมุมปาก


“เมียรอผัวจ๋าด้วย”


“เฮ้ยไรเนี่ยอย่าเข้ามา”มันเดินถอยหลังเมื่อผมเดินเข้าใกล้

“เดินหนีอีกกูจูบโชว์คนในตลาดนะ”คนตรงหน้าผมชะงักเเละหยุดเดินหนี

“ไปอยากกินอะไรชี้เลยผัวจ๋าซื้อให้”ผมว่าแล้วดันหลังให้มันเดิน

ในระหว่างนั้นผมก็คิดอะไรอย่างนึงขึ้นได้ใบหน้าเอ๋อๆของโลมามันน่ารักดี
เหมือนกัน


อยากได้ไว้ดูเล่นที่บ้าน





หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:10:40
#4




(เสือ)






หลังจากกลับจากทะเลผมก็มีเรื่องต้องคิดจนอยากจะเป็นบ้าไม่เป็นอันจะทำอะไรจนไอ้ซันมันด่าเชดแม่กูเจ้าของร้านเผื่อลืม

ถ้าถามมาว่าเรื่องอะไรน่ะก็ไอ้เด็กโลมาแมวน้ำนั่นแหละแม่งตามมาหลอกหลอนกูทุกคืนขนาดขี้กูยังต้องนึกถึงไม่งั้นขี้ไม่หลุดออกจากตูดไอ้สัดกูโดนเสน่ห์ยาแฝกแน่เห็นกูน่าตาตีเป็นลูกเศรษฐีหน่อยไม่ได้เล่นของใส่กูเฉยเลยแม่งทำยังไงก็ไม่หายคิดถึงจนกูคิดออกอยู่วิธีเดียวหรือต่อให้มีหลายวิธีกูก็จะเอาวิธีนี้


ทำไมอ่ะกูเป็นพระเอก



ต่อๆถึงไหนล่ะ...อ่อวิธีคือเอามามันมาเป็นเมียกูซะจบๆ

ไม่ต้องพูดเยอะเดี๋ยวเจ็บคอ



เมื่อสรุปปัญหาและวิธีการแก้ไขได้ผมก็ใช้ตีนเขียๆโทรศัพท์มาข้างตัวและใช้มือจับขึ้นมาและทำไมกูไม่จับตังเเต่แรกวะ

ลูกเศรษฐีเค้าทำกับแบบนี้แหละพวกมึงไม่เข้าใจหรอก


ผมกดเบอร์โทรออกเมื่อสัญญาณดังกูก็จัดเลยครับ

“มังกรไอ้เหี้ยทำไรรับสายช้ากูมีเรื่องจะปรึกษาไม่สิไม่ปรึกษากูเเค่บอกเฉยๆคือ....”



(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามรถต่อได้ในขณะนี้กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ)



      เวรไม่พูดให้มันไวๆว้าาาา





เมื่อโทรหาไอ้มังกรไม่ติดผมก็ลุกจากเตียงอาบน้ำแต่งตัวลงไปข้างล่าง



“พี่เสือหวัดดีพี่”ไอ้ซันเข้ามาในร้านเอ่ยทักผม


“เออ”ผมเดินลงมาเซ็งๆก่อนที่ไอ้ซันจะเดินผ่านผมก็เรียกมันไว้ก่อนเพราะคิดอะไรได้“เดี๋ยวๆไอ้ซัน”


“ว่าไงพี่มีงานทำไม่ได้มีเวลาว่างเหมือนพี่นะ”ไอ้เหี้ยยังไม่ทันเอ่ยอะไรมันก็ด่ากูแล้ว


“กูแค่จะถาม”ผมเงียบลงเพื่อคิด“อยากได้ใครเป็นเมียเราต้องทำไงวะ”


“ห๊ะใครวะต้องแจ้งตำรวจป่ะเนี่ยอายุสิบแปดยังเฮ้ยขอพ่อเเม่เค้ายังเนี่ยพี่อย่าไปทำอะไรเค้านะคุกนะใครจะเยี่ยมพี่ผมไม่มีเวลานะพี่เสือพี่มังกรกับพี่สิงห์รู้ยังเฮ้ยผมบอกให้พี่สิงห์จ้างทนายไว้รอเลยดีกว่าคดีใหญ่เเน่พ่อแม่พี่ต้องหลั่งน้ำตาอะเกิดมานอกคอกแล้วยังติดคุกอีก”

กูเหนื่อยทุกวันนี้กูเหนื่อยมากมึงฝากบอกเค้าเปลี่ยนพระเอกดิกูไม่
อยากเป็นแล้ว   (╥_╥)



“กูขอโทษที่ถาม”ผมเดินผ่านมันไปยังโรงจอดรถและขับออกไป






“ไอ้โนเลิกยัง”


(อีก10นาทีพี่มีไร)มันถามกลับได้ยินเสียงอาจารยังสอนอยู่


“จะไปรับเมีย”


( ห๊ะอะไรนะพี่ )


“เออเเค่นี้”ผมขับรถมาจอดที่หน้าคณะมันแถวนี้ไม่มรถสักคันไม่รู้เป็นที่ห้ามจอดรึป่าแต่กูจะจอดใครจะห้ามเดี๋ยวกูให้ไปเคียกับไอ้สิงห์



ไม่นานผมก็เห็นเด็กโลมาแมวน้ำมันเดินออกมากับไอ้โนผมจึกเปิดประตูรถเเล้วก้าวออกไปหามัน


“เอ๋อ”มันหันมองผม งงๆ


“ไอ้สัดเดี๋ยวกูจูบเลยขึ้นรถ”ผมลากแขนมันเดินเมื่อพูดจบ


“เอ้ยปล่อยนะเว้ยไม่ไปไอ้โนช่วยกูด้วย”มันร้องโวยวายเเต่ผมไม่สนหรอกอนาคตพ่อบ้านใจกล้าเว้ย


ผมเปิดประตูรถแล้วดันมันเข้าไปข้างในไอ้เด็กเอ๋อมันทำท่าจะเปิดออกผมเลยพูดขึ้น


“ถ้าหนีกูปล้ำแน่”มันมองมาที่ผมหวาดพร้อมนั่งสงบนิ่งอยู่ในรถ

แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย



“จับผมมาทำไมไม่มีตังให้หรอกนะบ้านจนป๊าขายโจ๊กผมก็ยังเรียนไม่จบ”
มันบอกหน้าบึ่งๆแถมยังหันหลังให้ผมอีก



“กูเลี้ยงเองไปบอกป๊ามึงกันย้ายมาอยู่กับกู”ผมบอกมัน


“ห๊ะ”มันหันหน้ามามองผมแล้วทำหน้าไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมพูด


“กูบอกว่าย้ายมาอยู่กับกู”สองตาของมันเบิกกว้างเมื่อผมพูดเเละผมจะพูดต่ออีกเพราะมันยังไม่จบ......



“มาเป็นเมียกูนะ”











/////////////////////////////////////////////
 


เฮ้ย!!!พี่เสือคือเราจะไปขอเค้าเป็นเมียเลยไม่ได้พี่~~~ แบบนี้ไม่ได้เว้ยย

หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:11:33
#5


(โลมา)








“กูบอกว่าย้ายมาอยู่กับกู”



“มาเป็นเมียกูนะ”



ผมอึ้งค้างไปนานอยู่ดีๆก็มีคนมาขอให้เป็นเมียเฉยเลย



“แต่ผมไม่รู้จักพี่นะเว้ย”ผมบอกเพิ่งเคยเจอกันไม่กี่ครั้งเองรู้แค่ว่าเป็นพี่ชายเฮียมังกร



“แต่กูรู้จักมึงแค่นั้นก็พอ”คนข้างๆผมบอก



“แต่ผมไม่ได้รักพี่คนไม่ได้รักจะอยู่ด้วยกันได้ไง”


“โว้ยยมึงอย่าเรื่องมากได้มั้ยกูรักมึงโอเคมั้ยอยู่ด้วยกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละนี่บ้านมึงอยู่ไหนจะพาไปเก็บของไม่ต้องเอาอะไรไปเยอะเดี๋ยวไปหาซื้อใหม่ได้กูรวยเลี้ยงเมียคนเดียวสบายมาก”


“เฮ้ยแต่ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าจะเป็นเมียพี่อ่ะอย่ามั่วดิ”วันนี้ผมต้องพูดคำว่าเฮ้ยอีกกี่ครั้งเนี่ยเรียนก็ไม่รู้เรื่องยังต้องมาเจอคนบ้าอีก


“มึงทำหน้าจะงออีกนานมั้ยถ้าไม่ไปเก็บก็ไม่ต้องเอาอะไรไปทั้งนั้นแหละไปบ้านกูเลย”


“เฮ้ยพี่ป๊าผมอ่ะ”ผมบอกป๊าต้องตกใจแน่ๆถ้าผมหายไปผมลูกรักป๊านะ


“พ่อมึงชื่ออะไร”รู้สึกแปลกๆกับประโยคนี้ยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก

“ผะ”

“กูรู้แล้วไปหาป๊ามึงก่อนแล้วกัน”


เฮ้ยอีกแล้วรู้ได้ไงยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยอ่า






ไม่นานพี่เสือก็ขับรถมาถึงที่หน้าบ้านผมแม่งรู้จริงรู้ได้ไงวะคนขับเปิดประตูรถออกแล้วเดินนำไปไม่รอผม


ผมเลยต้องรีบตามไปพี่แกจะไปพูดอะไรไม่ดีกลับป๊าหรือป่าวผมกลัวแค่ตัวพี่แกที่เป็นแบบนี้ผมก็กลัวจะแย่แล้ว




“อ้าวอาเสือ”ป๊ารู้จักได้ไงโลกกลมไปอีก


“เฮียผมมีเรื่องจะบอก”


“ป๊า”ผมที่เดินตามไปรีบเรียกป๊าขึ้น


“โลมาน้อยของป๊ากลับมาแล้วหรอ”ป๊ายิ้มแล้วมองมาที่ผม


“แล้วก็จะกลับไปแล้วด้วยเฮีย”พี่เสือพูดทำให้ป๊าหันไปมอง

“ว่าไงนะอาเสือ”


“ผมบอกว่ามันจะกลับแล้ว”พี่เสือชี้มาที่ผม“ไปเก็บของหรือจะให้กูไปเก็บให้แต่กูจะหยิบอะไรไปบ้างก็ไม่รู้นะอาจจะเป็นกางเกงในตัวน้อยของมึง”


“ไปแล้วๆโรคจิตจริง”ผมพูดกับตัวเองเบาๆ


“กูได้ยินหูไม่ได้หนวก”หรอทีบอกว่าไม่ไปๆไม่เห็นจะฟังเลย


“อารายๆกันอั๊วงงปายหมดแล้ว”ป๊าแทรกขึ้นมาหลังจากที่ผมเถียงกับพี่เสืออยู่


“ผมเป็นผัวมันเฮียเป็นพ่อตาผมและผมจะเอาเมียไปอยู่ด้วยวันว่างๆจะพามันมาเยี่ยมนะเฮียเออและไม่ต้องเลี้ยงมันแล้วเมียคนเดียวผมเลี้ยงได้เฮียจะได้ไม่ต้องทำงานหนักขายโจ๊กส่งมันเรียนอีกมีผัวแล้วก็ต้องให้ผัวดูแล”


ป๊าและผมยืนมองกันไปมาโดยหาคำพูดมาพูดไม่ออก


“ยืนเอ๋ออะไรไปเก็บของจะเอาไปมั้ยถ้าไม่เอาก็กลับบ้าน”พี่เสือจับเเขนผมดึงจะไปที่รถ


“เฮ้ยพี่เดี๋ยวเอาดิรอแปป”ผมวิ่งขึ้นไปเก็บของใช้สำคัญใส่กระเป๋าเป้ใบใหญ่พอลงมาถึงชั้นล่างก็กลับคิดได้กูเชื่อฟังพี่มันทำไมวะ


“ต้องให้กูไปอุ้มมั้ยถึงจะเดินมา”โว้ยยยเวรกรรมอะไรวะเนี่ยผมเดินไปตรงพี่มันยืนอยู่



“หวัดดีนะพ่อไม่ต้องห่วงเมียคนเดียวผมดูเเลได้”แล้วพี่มันก็ดึงมือผมขึ้นรถ



ฮื่อออออป๊าช่วยโลมาด้วย










หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:12:50
#6




(เสือ)














ผมไอ้เด็กแมวน้ำมันมาที่ผับตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเปิดจึงไม่มีใครนอกจากพนักงานในผับที่กำลังทำความสะอาดอยู่


“เข้าไปสิยืนเอ๋อทำไม”มันยืนมองผมเอือมๆอะไรวะกูผิดอะไรทำไมจะเป็นผัวคนมันถึงได้ยุ่งยากขนาดนี้วะ
แม่งคุ้มไหมเนี่ยไอ้เสือ


“จะเข้ายังไงเล่าไม่รู้จะไปทางไหนนำไปสิ”เออวะจริงของมัน


ผมเดินนำมันเข้ามาพนักงานบางคนก็มีหันมามองบ้างผมเลยจูงมือมันไปที่กลางร้านแล้วพูดขึ้น



“นี่เมียกูชื่อแมวน้ำ”


“โลมา”มันว่าพรางส่ายหัวอย่างปลงๆ

“เออจะโลมาจะแมวน้ำก็เมียกูเหมือนกันแหละเข้าใจตรงกันนะไม่ต้องเคารพมันเหมือนที่เคารพกูเพราะพวกมึงไม่เคยเคารพกูแค่ทำดีกับมันก็พอแค่นี้แยกย้ายไปไกลๆกู”


ผมบอกพนักงานในร้านเสร็จก็ปล่อยให้พวกมันทำงานต่อจะมีก็แต่คนขี้เสือกบางคนที่ยังอยู่

ไอ้ซันไอ้เจ้ากรรมนายเวร


“บอกพ่อแม่เค้ายังเนี่ย”มันยืนจ้องผมแล้วพูด


“กูเพิ่งมาจากบ้านมัน”ผมตอบไอ้ซันตาก็มองแมวน้ำมันสอดส่องสายตามองรอบๆร้านมันเคยมาแล้วนะแต่น่าจะไม่เคยมาช่วงที่พนักงานกำลังจัดเตรียมร้านแบบนี้



“คุกนะพี่เสือ”ยังไม่จบไอ้สัดนี่


“กูรู้น่าไปไกลๆรำคาน”


“โทรบอกพี่สิงห์ก่อนนะ”มันทำท่าจะกดโทรศัพท์


“โทรทำเหี้ยไร”ผมถามมันต่อนี่ที่ทำอยู่คือกวนตีนกูหรือว่าจริงจัง


“ฝากเยี่ยม500ฝากเยี่ยมบวกอาหาร1000นึงฝากเยี่ยมบวกอาหารพร้อมปลอบใจ1500”


“งั้นโทรบอกพ่อแม่มึงด้วยนะว่ามังต้องหางานใหม่เพราะโดนไล่ออกไอ้เหี้ยซัน”


“หยอกๆน่ะพี่เสือ”มันยิ้มแล้วยกมือยอมแพ้


“ไปเล่นกับพ่อมึงที่บ้านไป”ผมด่าไอ้ซันแล้วหันไปจูงแมวน้ำที่มันยืนเอ๋ออยู่ไม่ม่รู้จะดูอะไรนักหนา






“นี่ห้องกูตอนนี้คือห้องเราพรุ่งนี้จะสั่งให้คนเอาตู้เสื้อผ้ามาให้ตอนนี้เอากองๆไว้ก่อนนั่นห้องน้ำจะอาบน้ำก็อาบเดี๋ยวร้านจะเปิดแล้ว”


“ร้านเปิดแล้วเกี่ยวไรกับผมล่ะ”นี่กูมีเมียเอ๋อแล้วยังโง่ด้วยหรอว่ะเนี่ย


“มึงกับกูเป็นผัวเมียกันของๆกูก็เท่ากับของๆมึงร้านกูก็เท่ากับร้านของมึงต้องช่วยกันดูแลเจ้งไปจะเอาอะไรแดกกูต้องส่งมึงเรียนอีกตั้งสามปีนะแค่คิดกูก็เหนื่อยแล้วนะ”


“เหนื่อยแล้วเอามาทำไมเล่าไม่ได้อยากมาสักหน่อย”มันทำน่างอใส่ผมแล้วไปนั่งลงที่เตียง



“โลมา”มันเงยหน้ามองผมอึ้งที่ผมเรียกชื่อมัน


“วะ ว่า อะไร”คนบนเตียงตอบ

ผมเดินไปนั่งลงตรงข้างเตียงที่มีมันนั่งอยู่แล้วยื่นมือไปจับมือมันไว้


“ขอลองก่อนได้มั้ยวะถ้าอยู่ด้วยกันไปแล้วมันไม่มีความสุขจริงๆ”




“กูจะกลับไปส่ง”














หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:13:59
#7




(เสือ)









ผมมารอรับแมวน้ำกลับบ้านสองสามวันมานี้ผมให้มันกลับบ้านเร็วขึ้นเพื่อเรียนรู้งานที่ผับเริ่มจากดูความเรียบร้อยก่อนเปิดร้านคิดบัญชีแล้วก็มีเซ็นเอกสารเเทนผมบ้างเรียกได้ว่าสบาย....กูเนี่ยสบาย


นี่คือข้อดีของการมีเมียข้อเเรกที่กูเจอนอกนั้นเหี้ยหมด


ไอ้ซันบอกว่ามันเรียนรู้งานไว้มากทำงานได้ดีกว่ากูอีก.....เดี๋ยวมันด่ากู?

ไม่หรอกมันชมเมียผม


ตอนแรกแมวน้ำมันไม่ยอมนอนกับผมจะไปนอกข้างนอกอย่างเดียวผมเลยหลอกมันว่าน่าห้องแม่งมีคนลื่นล้มหัวแตกตายคาที่แม่งเสือกเชื่อกูไงเลยนอนกอดแม่งทุกคืน...หัวมันหอมดี


กูยิ้มทำเหี้ยไรเนี่ย(ตบหน้าตัวเอง)





ไม่นานแมวน้ำมันก็เดินเอ๋อๆมาที่รถแล้วเปิดประตูเข้ามานั่ง


“แวะกินข้าวก่อนนะแล้วค่อยเข้าร้านมึงหิวรึป่าว”ผมถามเตรียมออกรถ


“อื้อ”มันตอบทั้งยังก้มหน้าก้มตา


“อยากกินอะไรจะได้แวะถูก”ผมถามต่ออีกคนก็ยังไม่เงยหน้าขึ้นมามอง



มันเงียบ ..... งอนไรกูป่าววะหรือกูใช้งานมันหนักเกินไป


ไม่อ่ะไม่น่าใช่หลายวันมาก็ปกติดี


“โลมา”ผมเลี้ยวรถเข้าข้างทางแล้วถามอีกคนขึ้น


“อื้อ”มันตอบ

ผมเห็นมันกัดปากตัวเองแน่นเวลานี้กูควรจะเป็นห่วงมันใช่มั้ย



แต่กูคิดดีกับมึงไม่ได้เลยไอ้เชี่ยเอ้ยโรจิตชิบหายควรพบแพทย์แล้วกู

กลับมาๆก่อนกูต้องปลอบมันกูเป็นพระเอกไม่ใช่โจรโรคจิต

ปลอบมัน โอเค




“โลมา เป็นอะไร”กูโคตรหล่อดูดีสัด


มันส่ายหัวไปมา เชี่ยน้ำตา

น้ำตาหยดแล้ววววววกูทำไงกูแพ้น้ำตาเห็นแล้วจะร้องไห้ตามแต่กูต้องหล่อป่ะนาทีนี้ ฮึบไว้เสือ ฮึบ!


“เป็นอะไรบอกกูหน่อยกูเป็นผัวมึงนะมีอะไรต้องบอกกันสิไม่งั้นจะมีผัวไว้ทำไมจริงมั้ย”แล้วกูจะส่งยิ้มทำไมมันก้มหน้าไอ้ควาย


“ฮึกกก พี่เสือ”มันเงยหน้าขึ้น


ตึกตัก ตึกตัก


ไอ้เชี่ยไม่ได้ๆใจกูจะวายแล้วมึงช้อนตาทำเหี้ยอะไรไอ้เด็กเชี่ยมึงไม่รู้หรอกหน้ามึงตอนนี้แม่ง


อย่ามอง.. อย่ามอง นู้นกระจก
ไอ้เสือมึงมองเลยมันไป


“พี่ ฮึกก พี่เสือ” อย่าเรียกกู

“อืม”ผมตอบพรางมองออกไปนอกกระจก เห็นหมาฉี่ข้างต้นไม้


“พี่มองอะไร”


“วิวสวยดีกูอยากเอาไปเติมร้านช่างกูเถอะน่ามึงเป็นอะไรบอกได้ยัง”


มันก้มหน้าลงอีกครั้งผมจึงหันกลับมาสนใจมันอย่างจริงจัง


“เฮียแบมโดนแกล้งปล่อยคลิปมีอะไรกับคนอื่น”มันเงียบลงผมเลยรอฟังมันอย่างตั้งใจ



“โลมาไม่ได้ทำพี่เสือเชื่อโลมารึป่าว”ไอ้เชี่ยกูเชื่อโคตรเชื่อมึงเลยแหละ


ใครว่าเมียกู!!!


ไอ้เด็กเชี่ยนี่น่ารักชิบหายกูอยากตาย















หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:16:18
#8






(เสือ)







ผมนั่งทำงานอยู่ในห้องชั้นสามแมวน้ำมันลงไปหาของกินตามภาษามันที่ชั้นล่างสักพักมันก็วิ่งน่าตาตื่นมาหาผม


“พี่เสือ พี่เสือ”


“อะไรเป็นอะไรใครทำอะไรมึง”ผมว่าดูท่าทางมันเองก็ตื่นๆ


“ดูๆดูนี่”แมวน้ำมันยื่นโทรศัพท์ให้ผมดู


“มึงเป็นคนแบบนี้ตั้งเมื่อไรใครสอนให้มึงดูคลิปพวกนี้หะกูจะบ้าตาย”


“ไม่ใช่คลิปที่อ้างว่าเป็นเฮียแบมผมเจอผู้ชายคนนี้ข้างล่างไปจับให้หน่อย”


อ่าวเเล้วไม่พูดเร็วๆกูจะรู้มั้ย






หลังที่จับไอ้คนในคลิปมาได้ก็ได้ความรวมๆว่าเป็นเป็นเพื่อนน้องแบมเองที่เป็นคนจ้างนี่ขนาดเพื่อนกันมาปีนึงยังทำได้ขนาดนี้แถมยังทำให้คนอื่นคิดว่าแมวน้ำผมเป็นคนทำอีกมันน่ายิงทิ้งนักแต่ทำไม่ได้(เพราะกูไม่มีปืน)











“มึงยังไม่หยุดร้องไห้อีกหรอ”ผมถามเดินมาหามันที่เตียงตั้งเกิดเรื่องแมวน้ำแม่งยังไม่หยุดร้องรักเหลือเกินเฮียแบมมันน่ะ


“เฮียเช ฮึก ไม่น่าทำแบบนี้เลย”


“เค้าจบกันไปตั้งแต่นั่งรถกลับบ้านแล้วมึงจะจมปักทำไมมานอนได้แล้ว”


“ฮึกพี่เสือเป็นคนไม่มีใครคบคงไม่อินกับเรื่องนี้ผมเข้าใจพี่ก็ได้”


เด็กเหี้ยเดี๋ยวกูจับจูบแม่งเลยปากดีนักที่ไม่มีคนคบเพราะกูหล่อไงคนอื่นอิจฉาหล่อไม่พอนะรวยอีกใครมีตังไม่ถึงห้าสิบร้านกูไม่คบหรอกทุกวันนี้เลยเลือกจะอยู่คนเดียวไง




“พี่ยิ้มอะไร”


“เรื่องของกูน่าอย่าเสือกได้มั้ยเป็นเด็กเป็นเล็ก”



แมวน้ำมันร้องไห้จนนอนหลับไปแล้วยังสะอื้นผมจึกยกมือมาลูบหลังมันเบาๆขนาดไอ้มังกรน้องในไส้กูยังไม่ทำแบบนี้เลยนะแต่กับมันเหมือนอยากทำทุกอย่างให้พอใจมันได้ถึงปากจะด่าไปแต่ใจจริงก็คอยมองมันอยู่ตลอดว่าสิ่งที่มันได้รับมันโอเครึป่าวนี่สินะคำว่าครอบครัวมันกำลังก่อตัวขึ้นแล้วหวังว่าแมวน้ำของผมจะรู้สึกถึงมันได้บ้าง


กูหล่อเลยไอ้สัดลุกไปส่องกระจดดีมั้ยหน้ากูเริ่มเหมือนพี่เจมส์จิยัง














หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:17:12
#9




(โลมา)







แสงอาทิตย์สอดส่องเข้ามาทำให้ผมลืมตาขึ้นแต่กลับขยับตัวไม่ได้เหมือนมีอะไรหนักมาทับที่ตัวพอมองที่ก็เห็นแขนคนจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่เสือผมเลยหันไปหมายบอกให้เค้าเอาแขนออกแต่กลับต้องเบิกตากว้างเพราะหน้าพี่เสืออยู่ใกล้ผมมากมากจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจของอีกคน


จริงๆพี่เสือก็ดูดีเหมือนกันนะเนี่ยหล่อพอๆกับเฮียมังกรเลยถ้าไม่ทำตัวเหมือนโจรฆาตกรคงจะดีกว่านี้


“มองขนาดนี้จูบกูเลยมั้ยหลงรักกูอ่ะดิ”


เฮือกก!!!


“ไม่ใช่สักหน่อย”



“ไม่ใช่อะไรกูเห็นอยู่เนี่ย”พี่เสือว่าพร้อมกระชับอ้อมกอดทำให้ผมเข้าไปใกล้กว่าเดิมจนชนอกของเค้า



“ปล่อยเลยหายใจไม่ออก”ผมดันตัวเค้าเบาๆ




“มึงไม่อยากให้ปล่อยจริงๆหรอกกูรู้”นั่นสิหรือผมก็คิดแบบนั้นกันนะไม่เข้าใจตัวเองเหมือน


ผมเงียบไปเพราะกำลังคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับความรู้สึกตัวเองผมรู้สึกอบอุ่นทั้งที่คนอย่างพี่เสือดูเหมือนไม่สามารถทำอะไรแบบนั้นได้แรงกดลงมาที่หัวทำให้ผมหลุดออกจากความคิด



“สระผมได้แล้วนะมึงอ่ะ”พี่เสือว่าเค้าชอบพูดแบบนี้ทุกครั้ง


“แล้วจะมาหอมทำไมเล่า”


“โลมา”เค้าไม่ตอบแต่กลับเรียกชื่อผมแทนชื่อที่เป็นชื่อผมจริงๆ



“ครับ”รอฟังคำถามของอีกฝ่ายโดยไม่ได้ขยับออกจากอ้อมกอดของเค้าหวังว่าคำถามนั่นคงมีสาระนะแรงจากอีกคนกระชับอ้อมกอดอีกครั้งคราวนี้ผมจมไปกับอกเค้าเลย




“มึงรู้สึกกับกูบ้างหรือยัง”พี่เสือว่าแล้วเงียบไปเหมือนรอฟังคำตอบจากผมผมเงียบอยู่นานกับตัวเองจนพี่เสือทิ้งลมหายใจออกมา



“ถ้ายังก็ไม่เป็นมึงไม่ต้องคิดมาก”


“ผม”

“หืม??”


“ก็ยังไม่ได้บอกเลยว่าไม่รู้สึก”ผมว่าเสียงเบาเเต่เดาว่าพี่เสือคงได้ยินแต่พี่แกก็เงียบไปจนผมเริ่มจะใจหายต้องเงยหน้าขึ้นมาดู



!!!!


“อื้อ พี่เสือ”


พี่เสือจูบลงมาที่ปากผมอย่างไม่ได้ตั้งตัวทำให้ผมตกใจ


“มึงน่ารักเกินไป”เค้าผะออกแล้วว่าขึ้น“กูจะทนไหวได้ยังไงไม่มีทางเลยแม่ง”


“อื้อ พี่เสือ”


ฟอด. .  ฟอด. . ฟอด


“มึงน่ารักเกินไปโทษตัวเองเถอะไอ้หัวเหม็นอับ”


ผมรู้สึกได้ว่าเเก้มผมต้องช้ำแน่ๆแต่ก็ยอมให้หอมแล้วยื่นมือไปกอดตอบอีกฝ่ายพี่เสือชะงักเล็กน้อยแต่ก็กลับมาเพิ่มแรงหอมที่แก้มผมอีกรอบการอยู่แบบนี้กับพี่เสือมันก็ไม่ได้แย่ผมไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้ามันจะเป็นยังแต่จะลองดูสักครั้งแล้วกันต่อให้วันนึงถ้ามันจะเจ็บเหมือนตายอย่างที่คนอื่นเค้าว่ากันก็ถือว่าเราได้เรียนรู้ไปกับมันหรือบางทีความรักมันอาจจะดีก็ได้









หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:18:01
#10









“มึงเลือกมาเลยโลมางานกับกูมึงเลือกอะไร”แม่งเห็นทำอยู่นานแล้วตั้งแต่ขึ้นปีสองมางานมันเยอะจนไม่มีเวลาให้ผมเลยเอาแต่หน้าก้มตาทำงานอาจารย์แม่งก็สั่งงานไม่ดูเมียกูเลยตัวนิดเดียวทำงานกองทำบ้านสักแต่จะสั่งไอ้เหี้ยมาเจอกูหน่อยดิ



“เลือกงานดิ”อ่าวไอ้เหี้ยกูรู้วันนี้แหละว่ากูไม่มีค่ามากพอ“ถ้าพี่เสือตายไปแล้วผมจะกินอะไรถ้าไม่มีงานทำ”


เออก็จริงของมันว่ะ

ไอ้เหี้ยแช่งกูชาวนากับงูเห่าชัดๆกูไม่น่าเก็บมึงมาเลี้ยงเลยมึงมันไม่ใช่โลมามึงคือสุนัขจิ้งจอกน้อย



“มึงนั่งตรงนั้นมาชั่วโมงกว่าแล้วนะ”ผมว่าขึ้นมองดูคนที่นั่งอยู่ตรงโซฟา



“พี่ไม่ลงไปดูร้านหรอพี่ซันหอบเงินหนีไปแล้วมั้งจะมาเฝ้าผมอยู่ทำไม”

โอมจงเงย


โอมจงเงย


โอมจงเงย


“เงยแล้ว!!”


“ปัญญาอ่อนน่าพี่เสือ”เอ้าไอ้เหี้ยโดนลูกน้องด่าไม่พอเมียก็ด่ากูไอ้มังกรก็ด่ากูมีใครไม่ด่ากูมั่งวะเสียใจชิบหาย




“โลมา..  โลมา.. โลมา”



เงียบ.....



เอ้อกูเหงานะ

ผมเดินไปที่โซฟาที่มันนั่งและทิ้งตัวลงนอนที่ขามันเจ้าตัวหันมามองผมนิดหน่อยก่อนจะกลับไปสนใจงานเหมือนเดิม


ผมขยับหันตัวและซุกเข้ากับหน้าท้องมองหูก็ยังได้ยินเสียงแป้นพิมพ์อยู่ตลอด


“โลมา”


“ครับ”


“มึงเมื่อไรจะพร้อม”ผมว่าพรางใช้มือลูบไปมาที่หลังมัน


“ห๊ะอะไรนะพี่ผมไม่เข้าใจ”

มึงก็หยุดพิมพ์ก่อนสิเว้ยประสาทมึงจะได้แยกได้

“กูถามว่าเมื่อไรมึงจพร้อม”มันเงียบรอให้ผมพูดต่อ“พร้อมเป็นของกู”


เสียงแป้นพิมพ์หยุดไปกะทันหันก่อนจะกลับมาเหมือนเดิน


“คือเอ่ออมันจะเร็วไปมั้ย”โลมามันตอบผม


“มันไม่เร็วไปหรอกโลมากูรอมานานมากแล้วรอตั้งแต่วันที่ขอมึงเป็นเมียด้วยซ้ำ”ผมว่าและหมายความตามนั้นจริงๆ“กูอยากได้มึง”


โลมามันชะงักไปจนผมรู้สึกได้ จึงได้แต่ลูบหลังมันเบาๆไม่แก้คำพูดด้วยก็กูอยากทำกูก็พูดความจริงกูผิดตรงไหนนี่มันยุคไหนกันแล้วเดี๋ยวนี้มันเปิดกว้างแล้ว



“ถ้าผมพร้อมจะบอกนะพี่”โลมาตอบเบาๆ“ไม่นานหรอกสัญญา”


เยสสสสสสสสสส

(ยิ้มกริ่ม)


“กูจะรอนะเมีย”ผมกระชับอ้อมกอด



แม่งเหี้ยเอ้ยโลมาแม่งจะเป็นเมียกูอย่างเต็มตัวเเล้วกูจะมีเมียจริงๆแล้วเว้ย


ตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีวะต้องไปปรึกษาไอ้มังกรแล้ว








/////////////////////////////////////////////


สิงโตมั้ยเฮียลูกเฮียน่ะ.....♡






หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:18:53
#11









วันนี้ทั้งวันผมเป็นเหี้ยอะไรไม่รู้ตากระตุกทั้งวันกระตุกจนกูปวดตาไปหมดแล้วไอ้ชิบหายโคตรรำคานสั่งงานลูกน้องก็ไม่ได้ดั่งใจอีกเมียก็กลับบ้านไปหาพ่อหาแม่หาพี่มันคิดถึงชิบหายเลยแม่งเหงาก็เหงาทิ้งให้กูเฝ้าร้านคนเดียวอีกนี่ตังส่งมึงเรียนนะไม่ทำงานจะเอาอะไรแดกหะโลมาเดี๋ยวกูก็ไปรับกลับมาสะนี่ถ้าไม่ติดว่ามันเพิ่งเดินออกไปเมื่อชั่วโมงก่อนน่ะนะ

แม่งเซ็งเว้ยยยยย


“พี่เสือ”


“Kไรไอ้สัดซันงานการไม่มีทำหรอไอ้เหี้ย”ผมมองลูกน้องในร้านเดินไปเดินมาทำงานขยันเดินกันทำเหี้ยอะไรนักหนากูปวดหัวแล้วเดี๋ยวก็ไล่ออกแม่งให้หมด


“เป็นอะไรอารมณ์เสียเมียไม่อยู่อ่ะดิถามจริงนะพี่โจ๊ะผึ่มพึงยังอ่ะ”ไอ้ซันถามผมแถมมันเดินมานั่งเก้าอี้ข้างผมอีกคืออีกนิดวางตีนบนหัวกูแล้วสัด


“เสือกไอ้สัด”ผมตอบมือก็จัดการดูสต๊อคสินค้าวันนี้ลงมาดูความเรียบร้อยด้านล่างที่นานๆทีผมจะลงมาทีคือคนชอบมาหาว่ากูเป็นเด็กเสริฟไงกูขี้เกียดรับลูกค้าไม่งั้นกูจะจ้างพนักงานมาทำไมถ้าอยากทำเอง


“ว่าแล้วว่าต้องยังไม่ได้อ่อนว่ะพี่”


ผมไม่ได้ตอบแต่เลิกคิ้วมองมันให้มันพูดต่อเวลาไล่ออกจะได้ไม่รู้สึกผิด


“เชื่อป่ะวันก่อนอ่ะแค่ยืนเฉยๆผมก็ได้แล้วอ่ะพี่สามน้ำจุกๆดูพี่ดิฉุดเค้ามากี่เดือนเเล้วหัวนิ้วโป้งตีนได้ดมยังวะ”


หืมไอ้เหี้ยซันทำขิงกู

เด็กมึงมันแรดไงไอ้ควายเมียกูนี่รักนวลสงวนตัวไม่ได้ง่ายๆเหมือนใครอดเปี้ยวไว้กินหวานต่ำอย่างมึงไม่รู้จักคำนี้หรอกอย่าให้กูได้กูจะขึ้นป้ายโฆษณาแม่งดูดิใครจะขิงกูอีก


“หรือที่ยังไม่ได้เพราะพี่ไม่มีน้ำยาวะไอ้เหี้ยสงสารว่ะนอกจากได้นามสกุลพ่อแม่พี่มีอะไรดีบ้างเคยถามแม่พี่ป่ะว่ารู้สึกยังไง”


กูเคยถามเหอะไอ้สัดเค้าบอกโชคดีที่มีไอ้มังกร


“ไม่เป็นไรนะพี่เสืออย่างน้อยพ่อเเม่พี่ยังมีคนดีๆให้เป็นศรีแก่ครอบครัวผมว่าถ้ามีลูกชายแบบพี่คนเดียวคงแย่โชคดีจริงๆ”ยังๆยังไม่หยุดปากลูกน้องกูมีดีๆบ้างมั้ยเดี๋ยวนี้แรงงานพม่าเงินเดือนเท่าไรวะอยากไล่พนักงานออกแล้วจ้างแรงงานพม่ามาแทน“เป็นอะไรอะพีี่เสือไม่พูดไม่จาเฮ้ยพี่เป็นโรคซึมเศร้าป่ะเนี่ยไปตรวจมั้ยวันดีคืนดีเกิดฆ่าตัวตายขึ้นมาผมจะทำไงไม่อยากได้หรอกนะร้านนี้อ่ะหนี้เยอะ”


“ไอ้ซัน”ผมเรียก


“ครับไปโรงพยาบาลเลยมั้ยพี่”


“มึงขึ้นไปชั้นสามเปิดลิ้นชักขวามือหยิบเอกสารมาให้หน่อย”


“คุ้นๆว่ะเอกสารอะไรอ่ะพี่”


“ใบลาออกจะเขียนเองหรือจะให้กูไล่ออกเลยไม่ต้องเขียนเงินเดือนงวดสุดท้ายของมึงกูก็โบนัสให้นะจะจัดเลี้ยงอำลามั้ยเป็นถึงผู้จัดการร้านคงต้องมีแหละกูว่าเดี๋ยวกูโทรจองสถานที่เลยแล้วกันนะ”


“พี่เสือพูดเรื่องอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลยเอ้ยไอ้ไก่มึงไม่เห็นลูกค้าโต๊ะสามเรียกหรอไอ้นี่เดี๋ยวกูก็ไปเอาใบลาออกมาให้เขียนซะนี่”


ไอ้ซันมันเดินออกไปหลังผมพูดเสร็จแล้วทำเนียนสั่งงานลูกน้องทั้งที่ก่อนหน้านี้จะนั่งทับหัวกูอยู่แล้ว


ครืดดด


ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาดูสงสัยโลมาถึงบ้านแล้วเพราะผมบอกให้มันส่งข้อความมาบอก


แมวน้ำของผัว : ถึงแล้วนะพี่เสือ


พี่เสือของโลมา:รีบกลับมากู


แมวน้ำของผัว: กู??


พี่เสือของโลมา: กู คิด ถึง


แมวน้ำของผัว : รู้แล้วน่า...เหมือนกันนะ


พี่เสือของโลมา : อะไรเหมือนกัน?


แมวน้ำของผัว : คิดถึงไงเล่าโง่หรอ



ผมยิ้มขำให้กับข้อความบนมือถือคือนึกหน้าไอ้ตัวดื้อออกเลยว่าทำหน้ายังไงอยู่เวลามันเขินแล้วน่ารักดีกูโคตรหลงเลยใจละลายทุกทีนี่ถ้ามันทำหน้าแบบนั้นแล้วขอบ้านกูคงเอาที่ดินพ่อแม่ไปขายแล้วซื้อบ้านใหญ่เท่าวังให้มัน

อาการหนักแล้วกู 



“มีความสุขจังเลยนะคะ”ผมเงยหน้ามองเจ้าของเสียงคุ้นเคย“ไม่เจอกันนานเลยนะคะเสือ”


“ปิม”เจ้าของร่างสาวสวยในชุดรัดรูปสีแดงสดเครื่องหน้าที่สวยจนสะดุดตาไม่ว่าใครก็ต้องจ้องมองเธอไม่ว่าจะย่างกายไปทางไหนก็เป็นจุดสนใจของผู้ชายหลายคนปากเล็กเคลือบลิปสติกสีชมพูยกยิ้มมาให้ผมด้วยรอยยิ้มที่คุ้นเคยใบหน้าคุ้นเคยจากผู้หญิงที่ผมยังจำได้ดีไม่เคยลืมไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนผมก็ยังจำเธอได้เพราะเธอคือ


แฟนเก่าผม 




แมวน้ำของผัว : พี่เสืองานยุ่งหรอเงียบเลย







หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:19:55
#12











พี่เสือมันลืมมารับผมครับนั่งกินโจ๊กป๋ารอไปสองถ้วยก็ยังไม่มาถ้าให้เดาคงยังไม่ตื่นแน่ๆจะรอต่อไปก็คงไม่ไหวผมมีเรียนก็เลยออกมาเองไอ้พี่เสือนะไอ้พี่เสือถ้าเจอหน้าจะไม่พูดด้วยแม่งผมนั่งแท็กซี่มาที่มอเพราะยังไงตอนเย็นพี่เสือก็ต้องมารับอยู่ดีจะได้ไม่เสียเวลาเก็บรถผมอีกโดนพี่เสือด่ามันจะไม่คุ้มเอา


“ไอ้โนนนนนน”ผมเห็นไอ้โนเดินผ่านเลยเรียกมันไว้ก่อน


“อ่าวพี่เสือกลับไปแล้วหรอมาช้านะมึง”


“กูมาเองอ่ะพี่เสือสงสัยยังไม่ตื่น”


“หรอวะป่ะไปขึ้นเรียน”ไอ้โนเดินมากอดคอผมขึ้นห้องมันก็ทำแบบนี้ปกติอยู่แล้วครับไม่ได้คิดอะไรมันกลัวผมไปเดินชนคนอื่น



 พี่เสือของโลมา : ผมออกมาเรียนแล้วนะ




ผมส่งข้อความบอกพี่เสือหลังจากถึงห้องเรียนแล้วจริงๆจะโทรไปก็ได้แต่ผมไม่อยากรบกวนการนอนของอีกคนพี่เสือชอบนอนดึกๆเพราะต้องดูแลร้านตื่นมาก็สายข้าวยังกินไม่ตรงเวลาอีก

เมื่อข้อความถูกส่งสำเร็จผมก็นั่งยิ้มให้กับตัวอักษรโง่บนมือถือชื่อแชทที่พี่เสือมันเอาของผมไปตั้งผมก็ไม่ได้โวยวายอะไรกลับกันผมมองว่ามันน่ารักดีด้วยซ้ำ


“เอ้าาาายิ้ม”นาโนที่นั่งข้างผมว่าขึ้นผมเลยจัดการทุบมันไปที“รักพี่เค้าแล้วอะดิมึงใจง่ายจัง โอ้ยๆโลมาเจ็บ”


“สมน้ำหน้าอยากปากหมาเอง”


ถึงจะด่ามันแต่ผมก็ยิ้มไอ้โนมันเลยมองมาล้อๆจริงผมเห็นด้วยกับคำพูดมันใครได้อยู่ใกล้จริงๆก็รักพี่เสือมันทั้งนั้นแหละตอนแรกก็คิดว่าหน้าโจรจะนิสัยไม่ดีซะอีก









ตอนเย็นเลิกเรียนผมก็ตรงออกจากตึกมายืนรอรถพี่เสือรอนานเกือบยี่สิบนาทีทั้งที่ก่อนหน้านี้รถคันนี้จะต้องมาจอดรอผมอยู่ก่อนแล้วผมเปิดประตูรถเข้าไปนั่งโดยไม่มีการทักทายเหมือนแต่ก่อนทำให้ผมสงสัยแล้วมองหน้าอีกคน


“พี่เสือ”พี่เสือหันมามองหน้าผมเมื่อรถติดไฟแดง“เป็นอะไรรึป่าว”


พี่เสือยังไม่ทันได้ตอบเสียงแตรถด้านหลังก็ดังขึ้นเสียก่อนเพราะหมดไฟแดงพอดีเราสองคนไม่ได้พูดอะไรกันต่อจนถึงร้านพี่เสือก็เดินเข้าห้องทำงานไปส่วนผมตรงมาที่ห้องนอนเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าพรางคิดว่าวันนี้ยังไงผมก็ต้องได้คำตอบอะไรกันนะที่ทำให้พี่เสือเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคนพี่เสือคนที่เอาแต่ตัวติดผมไม่หยุดวันนี้กลับเดินออกห่างจากผมความคิดมากมายวนอยู่ในหัวผมหลายอย่างมากหรือจริงๆแล้วพี่เสืออาจจะไม่ได้เปลี่ยนไปวันนี้แต่เปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อวานที่ไม่ตอบข้อความของผม


ผมลงมาช่วยพี่ซันดูแลร้านหลังอาบน้ำเสร็จไม่ได้งานหนักอะไรเเค่ดูพนักงานทำงานเซ็นรับของบ้างครั้งก็รับเงินแทนพี่เสือวันนี้บรรยากาศดีมั้งคนคึกคักเป็นพิเศษโต๊ะเต็มหมดทุกโต๊ะไม่มีที่ว่างพนักงานก็เดินกันวุ่นไปหมดแต่ก็ยังยิ้มแย้มให้ลูกค้าได้มีแต่ผมนี่เเหละที่นั่งขมวดคิ้วอยู่คนเดียวหาสาเหตุที่ทำให้พี่เสือเป็นแบบนี้เมื่อคืนผมทำอะไรผิดรึป่าว


“ขอโทษนะคะ”ผมมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างอึ้งๆเธอสวยมากจริงๆ“น้องคะน้อง”


“ครับ”ผมคงมองเธอนานไปเธอเลยเรียกผมซ้ำ


“นัดกับเสือไว้น่ะค่ะเสืออยู่ไหน”


ผมอึกอักกับคำถามนั่นแต่คิดว่าเค้าคงมีธุระสำคัญเลยบอกทางไปห้องทำงานพี่เสือเธอขอบคุณแล้วก็เดินออกไป


“โลมา”ผมหันไปตามเสียงเรียก

“ครับพี่ซัน”


“ไม่สบายรึป่าวไปนอนมั้ย”


“พี่ซันครับเธอคือใครหรอครับคนนั้นที่เพิ่งเดินออกไปเธอบอกว่านัดกับพี่เสือไว้ลูกค้าหรอครับหรือเราเป็นลูกค้าเค้า”


“เออคือ”


“ตอบมาเถอะครับโลมาอยากรู้”


“คุณปิมคือแฟนเก่าพี่เสือน่ะเห็นว่าไปอยู่เมืองนอกหลายปีแล้วนะ”



ผมก้มหัวขอบคุณพี่ซันแล้วเดินขึ้นมาบนห้องนอนคำถามเดียวที่ผมถามกับตัวเองมาตลอดทางทำไมเธอต้องกลับมาในวันที่ผมรักผู้ชายคนนี้ไปแล้วถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงดีใจยิ้มร่าขึ้นรถกลับบ้านคงดีใจที่ได้อิสระกลับคืนมาแต่พอมาวันนี้ผมกลับนั่งอยู่ในห้องนี้ไปไหนไม่ได้ทำไมล่ะผมทำไมถึงเดินไปเก็บกระเป๋ากลับบ้านไม่ได้ผมนั่งโง่ๆอยู่ทำไมทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าพี่เสือเลือกใครเค้าเปลี่ยนไปเพราะเธอแล้วผมทำไมยังอยู่ตรงนี้

นั่งอยู่ตรงนี้คนเดียว













หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:21:56
#13







               
     พี่เสือเข้าห้องมาตอนตีสามที่รู้เพราะผมหันไปเห็นนาฬิกาบนหัวเตียงคนเปิดประตูเข้ามาชะงักนิดหน่อยที่เห็นว่าผมยังนั่งอยู่ที่เตียงยังไม่นอน ใช่ครับผมยังนั่งอยู่เดิมโดยที่ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนผมเงยหน้ามองพี่เสือเมื่อเค้าปิดประตูห้องเสร็จ


“ทำไมยังไม่นอน”พี่เสือเดินเข้ามาตรงหน้า

“พี่เข้ามาช้านะ”ผมไม่ตอบคำถามนั้นแต่กลับถามคำถามกับพี่เสือแทน“ไปไหนมาหรอครับ”


“รอเช็คงานไม่ได้ไปไหนมึงไปอาบน้ำไปเหม็นเน่าแล้ว”


พี่เสือกระตุกมือที่ดึงผมให้ลุกขึ้นแต่ผมกลับนั่งนิ่งอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหนพี่เสืออยู่เช็คงานจริงใช่มั้ยเค้าจะโกหกผมรึป่าวผมเชื่อเค้าได้ใช่ไหมแล้วคุณปิมล่ะเค้ากลับไปรึยังพี่เสือไปส่งเค้ารึป่าวแล้วถ้าผมถามไปจะดูงี่เง่ามั้ยนี่ผมเป็นอะไรอยู่



“โลมามึงเป็นอะไร”ผมหลุดออกจากความคิดเมื่อพี่เสือถามขึ้น

“พี่เสือ”


“อืม”

“คุณปิม”คนตรงหน้าเลิกคิ้วมองผมเหมือนรอให้ผมถามต่อ“พี่รักเค้ารึป่าว”



     ใจผมเต้นรุนแรงเหมือนมีสงครามอยู่ในอกผมบอกตามตรงว่าคาดหวังกับคำตอบนั้นผมควรจะเอายังไงต่อไปถ้าไม่เป็นไปอย่างที่คิดพี่เสือเงียบไปจนผมใจหายลมหายใจเริ่มติดขัดเหมือนจะหายใจไม่ทั่วท้องขอบตาก็เริ่มร้อนๆ

“รัก”


เหมือนคำตอบของพี่เสือทำให้สิ่งที่ผมกลั้นไว้มันพังทลายลงน้ำตาเริ่มเอ่อล้นออกมาจนหยดลงมาโดนมือผมที่เพิ่งดึงกลับมาที่ตักตัวเอง “ทำไมครับ ฮึก ทำไม”

“โลม-”

“เพราะโลมาไม่ดีหรอหรือเพราะพี่รอฮึกโลมานานไปหรอแค่นี้ไม่รอแล้วหรอทำไมล่ะพี่เสือทำไมมาสิโลมาพร้อมแล้วทำเลยทำแล้วพี่เสือจะเหมือนเดิมรึป่าวจะรักโลมาเหมือนเดิมมั้ย ฮึก มาทำสิมาทำ”


ผมลุกขึ้นจากเตียงที่นั่งอยู่แล้วเดินไปกอดคนตรงหน้าและผละออกเพื่อจูบพี่เสือทั้งที่รู้ว่าทำใหม่เป็นแต่ผมก็ทำตอนนี้ผมไม่สนอะไรทั้งนั้นอ่ะผมรักพี่เสือผมปล่อยเค้าไปไม่ได้ทั้งที่รู้ว่าตอนนี้มันไม่ใช่ตัวผมเลยสักนิด

“โลมาหยุด”พี่เสือบอกเสียงดังแล้วดันผมออกจากตัวเค้าบอกตามตรงผมโคตรอายเลยที่ทำแบบนี้แต่ผมไม่ยอมปล่อยพี่เสือไปหรอก “โลมากูบอกให้มึงหยุด”

“ฮึกทำไมรังเกียดโลมามากเลยหรอ”ผมถามทั้งยังสะอื้นไม่หยุด


“กูต้องถามมึงมากกว่าโลมามึงทำแบบนี้ทำไม”พี่เสือถามเสียงดังใส่แต่ผมเบือนหน้าหนีไม่ตอบคำถาม“กูถาม!!”


“โลมารักพี่พอใจรึยัง”


“มึงไม่เหมือนคนนั้นเลยโลมา”พี่เสือพูดเสียงเบาลงเหมือนผิดหวัง“มึงไม่เหมือนโลมาที่กูรู้จักเลยมึงอยากกลับบ้านมั้ยเผื่อจะทำให้มึงคิดอะไรดีๆออกบ้าง”



พี่เสือหันหลังเหมือนจะออกไปจากห้องนี้แต่ผมไวกว่าเพราะตอนนี้ผมกอดเค้าแน่นไม่ยอมไม่เค้าเดินไป



“อย่าไปเลยนะ”ผมว่าทั้งยังโอบกอดเค้าไว้แน่น “อย่าไล่โลมาเลยนะพี่เสือ”




พี่เสือหันกลับมาแล้วกอดตอบผมน้ำตาของผมก็เริ่มไหลมามากกว่าเดิม


“มึงพร้อมจะฟังกูรึยัง”ผมพยักหน้าตอบขอแค่พี่เสือไม่ไปผมยอมทุกอย่างทุกอย่างจริงๆ
“กูรักเค้าก็จริงแต่นั่นมันนานมาแล้วโลมามันคืออดีตตอนนี้กูรักมึง”พี่เสือพูดขึ้นเมื่อดึงผมนั่งลงที่ตักเค้าตอนนี้เราสองคนนั่งอยู่บนเตียง

 “แต่กูก็โกธรมึงที่มึงแลกตัวเองกับเรื่องแบบนี้มึงไม่รักตัวเองหรอโลมาแล้วกูรักมึงไปจะมีประโยชน์อะไรกูเสียใจมากนะมึงรู้ไว้เลย”



“ผมกลัวนี่”



“มึงไม่เชื่อในตัวกูหรอโลมา”พี่เสือพูดพร้อมคลายอ้อมกอด


“ก็พี่เปลี่ยนไป”ผมตอบกลับพร้อมดึงมึงพี่เสือไว้ไม่ให้หลุดจะตัวผม “พอมีคุณปิมมาพี่ก็เปลี่ยนไปจนผมเริ่มไม่มั่นใจผมกลัวพี่กลับไปหาเค้า”


“กูมีเรื่องต้องคิด”



“เรื่องอะไร”ผมถามอย่างสงสัยเรื่องอะไรที่ทำให้พี่เสือคิดมากจนเริ่มทำตัวแปลกไปได้



“ปิมมันมาบอกกูว่ามันจะแต่งงานกูก็เลยเจ็บใจที่มันจะแต่งงานก่อนกูกูเลยหาวิธีจะทำยังไงดีให้มึงท้องก่อนมันแต่พอคิดไปคิดมากูลืมว่ามึงเป็นผู้ชายท้องไม่ได้กูเลยเครียด”



“ห๊ะเรื่องแค่นี้อะนะ”



“แค่นี้Kไรเรื่องใหญ่กูยอมไม่ได้”ผมขอเอาน้ำตาที่เสียไปกลับคืนมาได้มั้ยครับผมทำอะไรอยู่วะไม่น่าเลยจริงๆอายโคตร




“แล้วที่พี่นัดเค้าล่ะ”ผมถามต่อ



“มันชอบเครื่องดื่มที่นี่เลยติดต่อขอให้บาร์เทนเดอร์ไปช่วยในงานแต่งมันกูก็เลยให้มันมาคุยเรื่องตังทำไม?กูก็ต้องทำมาหาแดกนะต้องเลี้ยงเมียด้วยค่าเทอมแม่งก็แพงชิบหายอีกอย่างกูสั่งทำแหวนคู่ที่ร้านมันกูอยากหยามมันบ้างว่าเรารักกันขนาดไหน”



“แม่งไม่น่าเล่นใหญ่เลยกู”ผมว่ากับตัวเอง



“รักกูมากเลยอ่ะดิ”พี่เสือก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากของผมเบาๆ “โลมา”



“อื้อ”ผมตอบแล้วหดคอหนีพี่เสือที่เอาแต่จูบลงมาไม่หยุด





“กูขอนะ”




ผมไม่ได้ตอบแต่พยักหน้าแทนเพื่อบอกเค้าว่าผมพร้อมแล้วที่จะเป็นของเค้าของผู้ชายคนนี้ผมได้เลือกเค้าแล้วต่อไปข้างหน้าจะเป็นยังไงผมไม่ได้คิดหรอกแค่ได้รู้ว่าต่อไปผมจะมีพี่เสืออยู่ข้างๆผมก็พอใจแล้ว
















/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

 

ไรท์ : แม่ๆเค้ามาทวงโลมาคืน


พี่เสือ :Kไรเมียกูมันเป็นเมียกูแล้วกูไม่ให้


ไรท์ : เค้าบอกเฮียนิสัยไม่ดี


พี่เสือ : แต่กูหล่อรวยด้วยพวกมึงอย่ามองคนแค่ด้านเดียวดิสัดถึงกูจะเลวทุกด้านก็เหอะที่ไอ้มังกรนะขอให้กลับมาดีกันอย่างนู้นอย่างนี้ทีกูพวกมึงให้เมียกูหนีไม่มีใครถามหาเหตุผลเลยไอ้เหี้ยกูเป็นพระเอกนะเว้ยเผื่อพวกมึงลืมกูเป็นพระเอก


ไรท์ : …………………………..



พี่เสือ : มึงมองบนกูเห็น



ปล . ไม่แต่ง nc นะแต่งไม่เป็นอ่ะเคยลองเรื่องเฮียมังแล้วไม่รอด5555



หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:23:05
#14







“หมูเมื่อไรมึงจะท้องอ่ะเราทำกันไปหลายครั้งแล้วนะนี่จะเป็นเดือนแล้ว”ผมว่าขยับตัวไปกอดคนตัวเล็กที่เดี๋ยวนี้มันจะไม่เล็กแล้วครับแก้มนี่ย้อยไปถึงตีนแล้ว


“เพ้อเจ้อน่าพี่เสือผมเป็นผู้ชาย”มันพูดทั้งที่หันหลังให้ผมไหล่ขาวๆนั่นโผล่พ้นจากผ้าห่มออกมา

เมียกูนอนแก้ผ้าเว้ยยย

กูเพิ่งปั่มปั๊มกันเว้ยยยยยยยย55


“พี่ขำอะไร?”

อ่าวกูขำหรอแค่คิดเองนี่กูขำจริงหรอเนี่ย


“ป่าว”ผมตอบพร้อมกดจูบลงที่หัวเน่าๆของมัน


“กูอยากมีลูกอ่ะ”นี่พูดจริงถึงพ่อแม่กูจะไม่รักกูก็อยากมีลูกให้รักนะ


“ผมเป็นผู้ชาย”


“ผู้ชายก็ท้องได้มึงไม่เคยอ่านข่าวหรอต่างประเทศมีเยอะแยะ”

ถ้ามีลูกนะลูกกูนี่รถไม่ต้องขับนะขี่จรวดเอาเป็นไงดูมีอันจะกินป่ะล่ะ


“พี่จะมีไปทำไมผมยังเรียนไม่จบอีกอย่างพี่เลี้ยงไหวหรองานก็เยอะใครจะช่วยเลี้ยงมันไม่ได้มีไว้ดูเล่นง่ายเหมือนตุ๊กตานะพี่เสือ”ทำไมต้องคิดเยอะวะกูไม่เข้าใจกับไอ้แค่มีลูกคนเดียวกันเนี่ย



“กูก็แค่อยากใส่ชุดเหมือนกันกับลูกไปเดินตลาดอ่ะมึงไม่เข้าใจอ่ะหมูอ้วน”

ผมว่าแล้วทำท่าเบะปากโลมามันเลยหันมามองหน้าผม


“พี่แค่เหงาแหละดูออก”มันว่าแล้วลูบหัวผมคือเดี๋ยวนี้หัวกูดูไร้ค่าไร้ความน่านับถือแล้วไง“อาบน้ำไปเรียนแล้วนะ”


มันว่าแล้วลุกออกไปอาบน้ำแต่กูเนี่ยคิดไม่ตกคิดจนปวดหัว

จะทำยังไงให้มันท้องวะ?











“อ่าวพี่เสือเมียไปเรียนแล้วหรอ”ไอ้ซันว่าเดินเข้ามาหาผมที่โต๊ะกินข้าว


“อืม”


“หน้าเป็นส้นตีนอะไรแบบนั้นอะพี่เคียดไร”นี่คำถามป่าววะทำไมกูเหมือนโดนด่า


“ไอ้ซันมึงว่าทำยังไงให้เมียกูท้องดีวะ”


“ห๊ะอะไรนะพี่”


“ทำยังไงให้อีหมูมันท้องกูอยากมีลูกได้ยินมั้ยไอ้ควายยยยย”ผมบอกเสียงดังจนมันต้องปิดหูสมน้ำหน้าอยากถามซ้ำดีนัก


“เมียพี่เป็นผู้ชายเผื่อลืม”


“นี่แหละที่กูเคียดมึงรู้มั้ยกูคิดยังไงก็คิดไม่ออกจนนอนไม่หลับมาหลายคืน”เรื่องนี้คือกูจริงจังสุดในชีวิตแล้ว


“ผมว่าพี่คงเหงาแหละหรือไม่ก็มีปมพ่อแม่ไม่รักใช่มั้ยผมว่าผมไปทำงานดีกว่าเออมีอีกทางลองถามแม่พี่ดูดิเผื่อมีทางออกให้สำหรับเรื่องนี้”ไอ้ซันมันว่าแล้วลุกมาตบบ่าผมสองสามทีและเดินออกไป

“สู้สู้นะพี่ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ”




ถามแม่แล้วมีคำตอบมึงมั่วแล้วไอ้ซันเพราะกูถามแล้วไม่ใช่แค่แม่แต่ทั้งครอบครัวแต่คำตอบที่กูได้อ่านยังไงก็ไม่เข้าใจ



       ครอบครัว
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:23:53
#15









“ไอ้โนๆตอนเลิกเรียนแล้วมึงว่างป่ะ”ผมถามนาโนที่นั่งเรียนอยู่ข้างๆ


“ทำไมวะไม่มีอะไรนะว่างอยู่”


“มึงงงไปเป็นเพื่อนกูกลับผับหน่อยสิพี่เสือแม่งไลน์ถามกูไม่หยุดว่าเมื่อไรจะกลับกูรู้สึกแปลกๆกลัวแกทำอะไรประหลาดๆแล้วกูทำตัวไม่ถูก”



“นั่นผัวมึงนะโลมา”


“ก็เออดิวันก่อนบอกกูเมื่อไหร่จะท้องพูดกรอกหูกูทุกวันไอ้เหี้ยถ้ากูท้องได้หมาคงออกลูกเป็นแมวแล้ว”คิดดูสิครับผมต้องทนฟังทั้งเช้าทั้งเย็นเรื่องลูกจะขำก็ไม่ได้พี่ท่านเค้าจริงจัง


“เออๆกูจะไปเป็นเพื่อนแล้วกัน”


“ขอบคุณนะมึงรักมึงสัดๆ”ผมทำหน้าปลื้มปริ่มแล้วหันกลับมาสนใจอาจารย์สอนต่อวันนี้เอารถมาเองเพราะพี่เสือตื่นสายผมเลยไม่รอตัดสินใจออกมาก่อนถ้ารอกันไปรอกันมาชาติหน้าก็ยังไม่มาเรียน


เมื่อหมดคาบเรียนผมก็ทั้งลากทั้งจูงเพื่อนรักอย่างไอ้นาโนกลับผับด้วยได้ลองพี่เสือไลน์ตามทุกๆห้านาทีแบบนี้นะต้องมีอะไรแน่ๆผมคิดแบบนั้นแต่พอมาถึงหน้าร้านบรรยากาศก็ปกติดีทุกอย่างไม่มีเหตุการณ์ชวนน่าอันตรายผมเลยวางใจไปได้ด่านนึงเหลือแค่เปิดประตูเข้าไปเท่านั้นโลมา
อ่อผมลืมบอกเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนผมบอกพี่เสือไปแล้วว่าผมกำลังออกจากมหาลัยแกอ่านแล้วก็เงียบหายไปจนน่าใจหาย



“เปิดประตูดิยืนรออะไรของมึงคิดมากไปปะโลมา”นาโนมันว่าผมเลยส่ายหัวไปมาแล้วว่าตอบ


“ไม่คิดมากเว้ยลางสังหรณ์กูบอกมาตะหงิดๆอ่ะมึง”


“มึงก็เปิดไปเลยจะได้รู้เผื่อพี่เสือเซอร์ไพรส์ขอมึงแต่งงานกูจะได้เตรียมตัดชุด”


“เพ้อเจ้อเเล้วมึง”ผมว่ากับนาโนมือก็ดันประตูเข้าไปไม่ได้มองทางด้าหน้าแต่สังเกตุจากหน้านาโนเเล้วมันดูอึ้งๆผมเลยหันไปมองแล้วถึงกับเหวอหันไปมองไอ้โนอีกรอบเพื่อให้แน่ใจว่านี่คือเรื่องจริงไอ้โนเมื่อเห็นผมหันไปมันก็ทำท่ายักไหล่บอกว่ากูเองก็ไม่รู้กูมาพร้อมมึงอย่าถาม

ด้านหน้าเป็นพี่เสือในชุดสูทครับย้ำว่าชุดสูทรองเท้าหนังยืนถือไมค์ด้านหลังของพี่เค้าเป็นวงดนตรีโต๊ะที่เคยอยู่กลางผับบัดนี้ถูกนำไปจัดไว้ด้านข้างทำให้ตรงกลางเป็นพื้นที่โล่งๆมีแสงไฟจากสปอร์ตไลท์ฉายไปมาบริเวณนั้นและมันสวยมากจริงๆผมมองไปที่คนด้านหน้าพี่เสือไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่ยกไมค์ขึ้นมาที่ระดับปากแล้วยกยิ้มให้ผมยิ้มที่อ่อนโยนที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลย
สักพักวงดนตรีก็เริ่มบรรเลงโดยมีพี่เสือเป็นคนร้อง(พระเอกฉันร้องเพลงเพราะช่วยจินตนาการให้ออกนะฉันขอร้อง : ไรท ์)



It's a beautiful night, we're looking for something dumb to do
Hey baby, I think I wanna marry you
Is it the look in your eyes, or is it this dancing juice
Who cares baby, I think I wanna marry you



พี่เสือเริ่มเดินออกมาหาผมเรื่อยๆถามว่าผมรู้สึกยังไงตอนนี้บอกได้เลยใจผมเต้นแรงมากเหมือนจะหายใจไม่ออก


Well I know this little chapel on the boulevard
We can go
No one will know
Oh c'mon girl

Who cares if we're trashed
Got a pocket full of cash we can blow
Shots of Patron
And it's on girl

Don't say no no no no no
Just say yeah yeah yeah yeah yeah
And we'll go go go go go
If you're ready, like I'm ready

'Cause it's a beautiful night, we're looking for something dumb to do
Hey baby, I think I wanna marry you
Is it the look in your eyes or is it this dancing juice
Who cares baby, I think I wanna marry you


(Marry Youเพลงโดย บรูโน มาส์)




ผมไม่รู้ว่าในมือพี่เสือมีดอกไม้อยู่ตอนไหนแหละไม่รู้ว่าเค้ามาอยู่ตรงหน้าผมเมื่อไรและที่สำคัญไปกว่านั้นผมจะทำยังไงต่อไปดีผมเพิ่งเป็นแค่นักศึกษาปีสองเมื่อไม่นานมานี้เองนะครับ



“say yesกูสิอีหมูผัวมึงเมื่อยนะ”


เอ้าคุกเข่าตอนไหนไม่ได้มอง


“เอ่อ”


“อะไร!!รีบyes”จะเสียงดังทำไมขอหรือบังคับเนี่ย


“I think I wanna marry you”พี่เสือย้ำอีกครั้งผมเลยยิ้มออกมาแล้วพยักหน้าเป็นการตอบเพราะผมก็คิดว่าผมอยากแต่งงานกับเค้าเหมือนกัน


พี่เสือน่ารักดี♡



ถึงเราจะเจอกันได้ไม่นานแต่ไม่มีใครเคยบอกนี่ครับว่าต้องครบกันนานๆถึงจะแต่งงานกันได้ไม่มีใครกำหนดหรือเป็นคนตั้งเวลาเอาไว้ความรักมันไม่มีถูกมีผิดไม่มีใครรู้ว่าช่วงเวลาไหนเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม

ผมกับพี่เสือต่างหากล่ะที่เป็นคนนิยามและกำหนดช่วงเวลาชีวิตของเราเอง








////////////////////////////////////////////



เราไม่รู้ว่าทุกคนสนุกไปกับเรื่องนี้มั้ยแต่เราแต่งพี่เสือกับโลมามาเพื่อฮิลหัวใจเราเวลารู้สึกไม่โอเคพอมาแต่งเรื่องนี้มันให้เราโล่งมันช่วยให้ชีวิตเรามีสีสันขึ้นมา55


หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:26:24
#16











“กูรักมึงโลมา”พี่เสือกอดผมไว้แน่นหลังจากนั้นผมก็ถือดอกไม้ที่พี่เสือให้ไว้ข้างตัว


“ปากหวานชิบหายกูเพิ่งรู้ว่ามันจะเปลี่ยนนิสัยของมันได้”


“นิสัยไรวะเบ”


“ต่อไปนี้กูดูเเลมึงเองนะโลมา”พี่เสือว่าต่อไม่ได้สนใจเสียงพูดคุยด้านหลัง


“นิสัยปากหมาไงล่ะไอ้สัด”


“เออจริงด้วยกูเพิ่งสังเกตุ”


“กูขอมึงจริงจังนะเราจะแต่งงานกันจริงๆ”เค้าจูบลงที่แก้มของผม


“มันเคยทำอะไรจริงจังด้วยหรอวะมึงมองอะไรไอ้ต้า”


“มองเมียไอ้เสือ”

พี่คนที่ชื่อต้าน่าจะเป็นคนตอบเท่าที่ฟังจากเสียงเอานะเพราะพี่เสือบังมิดเลย


“มองไมวะ?”


“เมียมันน่ารักชิบหาย”ผมสะดุ้งเมื่อได้ยินบทสนทนาที่มีชื่อของตัวเองอยู่ด้วยประกอบกับพี่เสือที่ผละออกแล้วหันไปพูด


“พ่องตายกลับบ้านไปเลยไปพวกเหี้ย”พี่เสือว่าเสียงดัง

“หมดประโยชน์แล้วก็ไล่พวกกูไอ้ชิบหายไอ้คนไม่เห็นค่าเพื่อนไอ้เด็กเหลือขอ”

“น้องชื่ออะไรครับ”พี่คนนึงในนั้นถามขึ้นพร้อมส่งยิ้มมาให้ผม

“เดี๋ยวกูจกตาแหกเมียกูไอ้หน้าสัดต้า”พี่เสือว่าแล้วดึงผมมาใกล้ๆเค้า“นี่เพื่อนกูเองไอ้ตุ๊ดนี่ชื่อเบไอ้หน้าหวานสันดานหมานี่ชื่อกองทัพส่วนไอ้ส้นตีนนั่นชื่อต้า”


“ตุ๊ดพ่องมึงสิ”พี่เบว่ารูปลักษณ์ภายนอกแกไม่ได้ดูสาวอะไรเลยนะครับแมนกว่าผมด้วยซ้ำทำไมพี่เสือเรียกตุ๊ดนะ

“สวัสดีครับผมชื่อโลมา”ผมว่าแล้วยกมือไหว้พี่ๆ


“อยากเลี้ยงโลมาาาา”พี่ต้าว่ายิ้มขำ


“เลี้ยงควายเถอะไอ้สัด”พี่เสือว่าขึ้นแล้วยกมือปิดหน้าผมแทบหายใจไม่ออก


“น้องหายใจไม่ออกแล้วไอ้ควาย”ขอบคุณพี่กองทัพที่ช่วยชีวิตผมไว้



หลังจากแนะนำตัวแล้วยืนคุยกันนิดหน่อยก็เริ่มเมื่อยเราเลยไปนั่งที่ชั้นสองกันแทนปล่อยให้พนักงานจัดโต๊ะด้านล่างให้กลับมาเหมือนเดิมไอ้โนมันก็ขอตัวกลับไปก่อนไม่น่าเชื่อว่ามันจะรู้จักเพื่อนพี่เสือด้วย


“รู้ป่ะน้องโลมาเมื่อก่อนไอ้เสือมันดูดีกว่านี้อีกนะไม่ได้สกปรกแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้หรอกสมัยเรียนมันหล่อมากสาวๆนี่ตามติดเต็มเลย”พี่เบพูดขึ้นผมเลยคิดตาม

คือผมว่าพี่เสือมันก็หล่อนะถ้าตัดผมโกนหนวดออก


“ขนาดนั้นเลยหรอครับ”ผมตอบและหันไปมองเลยเจอพี่เสือยักคิ้วให้

ไม่มีแก้ตัวเลยยยย


“เมื่อก่อนพวกกูทำวงดนตรีน่ะในมหาลัยกูก็ต้องดูดีป่ะในเมื่อพวกหน้าส้นตีนขี้เหร่”


พวกพี่ๆแกทำหน้าเหม็นเบื่อใส่พี่เสือแต่ผมก็ไม่สงสัยนะถ้าพวกพี่เค้าทำวงดนตรีกันจริงๆเพราะจากที่ได้เห็นเมื่อกี้ก็คือระดับมืออาชีพเลยแต่ที่อึ้งคือ

พี่เสือไม่น่าร้องเพลงเพราะ


“พี่เสือเป็นนักร้องหรอ”ผมหันไปถาม


“ป่าวๆนักร้องจริงๆคือไอ้เบกูดีดกีต้าร์ไม่ก็คีย์บอร์ดสลับกับไอ้เบไอ้กองเล่นเบสไอ้ต้าตีกลอง”


“อ่อต้องดังมากแน่ๆเลย”ผมว่ายิ้มๆ


“รู้จักแค่ในมหาลัยน่ะไม่ดังมากหรอก”พี่กองทัพว่าหน้าพี่แกหวานจริงๆไม่น่ามาอยู่กับกลุ่มนี้ได้แถมนิสัยก็ดูเรียบร้อยเอามากๆพี่เสือแอบกระซิบว่าพี่กองทัพมักจะตอแหลใส่คนที่เพิ่งรู้จักทำไห้ตัวเองดูสุขุม

ฮ่าๆๆผมว่าพวกพี่เค้าตลกกันดี



“วันก่อนเพจมหาลัยโพสโปรโหมดงานคืนสู้เหย้ามีรูปวงเราด้วยกูโคตรตลกชื่อวงถ้ารู้ว่าจะดังกูจะคิดให้ดีกว่านี้”พี่เบพูดปนขำ


“ไอ้เสือไงไม่มีหัวคิด”พี่กองทัพว่า


“ตอนนั้นรีบส่งรายชื่อนี่หว่ากูคิดไม่ออก”ผมหันไปมองหน้าพี่เสืออย่างสงสัยพี่เสือเลยตอบขึ้นโดยที่ผมไม่ต้องถาม“วงหัวพ่อง”


“ห๊ะ”


“เออได้ยินไม่ผิดหรอกแค่ตอนนั้นกูเขียนชื่อวงเป็นภาษาอังกฤษ”


เค้าคงรีบคิดจริงๆแหละ


พวกพี่เค้านั่งเล่าเรื่องราวในวัยมหาลัยกันอย่างสนุกผมก็ได้แต่ยิ้มตามไปด้วยเพราะไม่รู้จะคุยอะไรผมว่ากลุ่มพวกพี่เค้าดูสนิทกันเอามากๆรอยยิ้มบนในหน้าของแต่ละคนมันบ่งบอกได้เลยว่าที่ผ่านมาเวลาที่อยู่ด้วยกันเค้ามีความสุขแค่ไหนผมเองก็อยากเป็นแบบนั้นบ้างเผื่อในอนาคตได้มานั่งคุยกับไอ้โนเรื่องแบบนี้คงจะนั่งขำกันจนท้องแข็ง




เมื่อกินข้าวเสร็จพวกพี่ๆก็ขอตัวกลับไปก่อนเพราะเหนื่อย(เห็นพี่ๆเค้าว่าแบบนั้น)แถมยังบอกอีกว่าให้พิมพ์การ์ดงานแต่งเผื่อด้วยห้ามลืมจะตัดชุดรอ



“ไปดูการ์ดวันไหนดีพิมพ์ไว้ก่อนไปทำอย่างอื่นจะได้ไม่รอนาน”ผมหันมองพี่เสือ“ทำไม?”


“ไม่รอเรียนจบหรอ”ผมว่า


“มันนานไปกูไม่ชอบรอนานแต่งแล้วก็เรียนได้ทำไมมึงต้องรอแล้วเดี๋ยวบินไปจดทะเบียนด้วย”



“ปีหน้ามั้ย”ผมว่าต่อปีหน้าก็ยังดีนะมีเวลาเตรียมตัว


“ไม่อ่อีกสามเดือนแต่ง”


“เอ้ยยแบบนั้นจะไปเตรียมตัวทันได้ไงล่ะ”


“ทำไมจะไม่ทันกูดูโรงแรมกับออแกไนซ์งานแต่งไว้แล้ว”


“ห๊ะดูไปก่อนแล้วค่อยมาขอเนี่ยนะ”ผมว่าอย่างตกใจแต่พี่เสือแค่ยักไหล่มาให้ผม“ถ้าผมไม่ตกลงล่ะ”



พี่เสือส่ายหัวแทนคำตอบ


“เพราะกูไม่ปล่อยให้มึงรอดไปง่ายๆหรอก”


เฮ้อออถึงจะว่าอย่างนั้นแต่ผมก็ไปไหนไม่รอดจริงๆนั่นแหละขี่หลังเสือแล้วจะลงก็คงยากว่าไม่ล่ะครับ









หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 10-11-2019 23:27:26
#17










“เอาทรงไหนดีครับคุณลูกค้า”

“ทรงไหนก็ได้ที่เมียเห็นแล้วถวายชีวิตอ่ะ”

“จัดไปเลยครับ”

พนักงานตอบรับก่อนจะจัดการกับผมบนหัวให้ผมวันนี้จะไปลองชุดแต่งงานน่ะครับเลยอยากไปแบบหล่อๆเดี๋ยวตัดผมทำผมโกนหนวดเสร็จจะไปรับเมียบอกเลยจำกูได้ให้ตบอ่ะ


เรื่องงานแต่งผมจัดการไปได้เกือบแปดสิบเปอร์เซนต์แล้วทุกอย่างโอเคดีจะมีที่ไม่โอเคก็เมียกูนี่แหละอิดออดเหมือนไม่อยากแต่งงานกับกูโดยที่ไม่รู้ว่ามันน่ะโชคดีแค่ไหนใครๆก็อยากแต่งกับกูทั้งนั้น???


ตัดไปตัดมาก็เพลินเผลอหลับไปครับถ้าตัดออกมาเหี้ยก็โทษกูนี่แหละเสือกหลับเองพอมารู้สึกตัวอีกทีตอนช่างเรียกให้ดูกระจกเหมือนจะทำสีใหม่ให้ด้วยนะเหมือนได้กลิ่นพอมองตัวเองเท่านั้นแหละกูโคตรตกใจ


ไอ้เหี้ยหล่อชิบหายเลยกู


งานนี้เมียกูต้องหลั่งน้ำตาออกมาเป็นลิตรแน่มีผัวหล่อขนาดนี้


ผมรีบจ่ายตังแล้วขับรถมารับโลมาที่มหาลัยยืนรอมันที่รถจอดไว้หน้าคณะมันสาวๆก็หันมามองกันบ้างคนก็ส่งยิ้มให้แต่กูไม่สนหรอกครับรักเมียคนเดียว(จริงๆกลัวเมียมาเห็นแล้วเป็นเรื่อง)ผมเห็นโลมามันเดินลงมาแล้วแต่ยังไม่เรียกมันมองมาเหมือนจะจำรถได้แต่จำกูไม่ได้ว่ะเพราะมันทำท่าหยิบโทรศัพท์จะมากดหาผมเลยเดินไปถึงตัวมัน


“ค ครับ ?”มันทำหน้างงมองผม


“รอใครหรอครับ”กูตอแหล


“มารอแฟนครับ”ยิ้มแล้วกูยิ้มไอ้เหี้ยเมียกูครับเมียกูน่าจับจูบชิบหาย


“แฟนยังไม่มาให้ไปส่งมั้ย”ผมบอกยื่นมือไปจับมือมันแต่มันปัดออก


“ไม่เป็นไรครับผมขอตัว”มันว่าอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินออกไปมีแอบบ่นผมด้วย“พี่เสือแม่งไหนบอกว่าถึงแล้วไงวะหรือตายไปแล้ว!”


ผมเลิกเล่นแล้วก็วิ่งไปดึงตัวมันไว้ก่อนไอ้สัดคนมองเต็มเลย

“คุณเป็นใครเนี่ยปล่อยสิวะ!!”


“กูผัวมึงจำไม่ได้ไงสัด”


⊙_⊙

มันมองผมตั้งแต่หัวยันตีนอ่ะคุณคิดดูกูควรร้องไห้แล้วนาทีนี้เมียกูจำผัวตัวเองไม่ได้ต้องแก้ผ้าให้ดูมั้ยวะ


“พี่เสือจริงหรอ”

“ลองจูบกูดูมั้ยจะได้รู้ว่าใช่ผัวมึงรึป่าว”ผมว่าจะจูบมันจริงๆมันเลยยกมือห้ามไว้ก่อน


“เชื่อแล้วไม่มีใครนิสัยแบบนี้นอกจากพี่หรอกไปได้แล้วไปคนมอง”นิสัยแบบกูนี่ยังไงวะ?


พวกผมแวะกินข้าวกันก่อนก็มาถึงร้านพอดีเวลานัดพนักงานก็แนะนำชุดโน้นชุดนี้ไปแต่ผมตัดสินใจเลือกชุดแบบท่อนบนเป็นสูทนุ่งคู่กับโจงกระเบนของโลมาก็เหมือนกันแต่คนละสีของผมจะออกสีครีมเข้มของมันจะประกายชมพูผมเลือกชุดเพื่อนเจ้าบ่าวไว้ด้วยแต่กูเน้นฮาไงเลยจัดให้พวกหัวพ่องแต่งเป็นกุมารทองขัดไม่ได้เพราะงานกูกูใหญ่ชุดเพื่อนโลมาก็โจงกระเบนสีชมพูแต่ไม่เหมือนของมันนะเพราะเข้มกว่า


“เอาตามนี้นะคะเสร็จทันงานแน่นอนไม่มีพลาด”

“ครับแต่จะขอบคุณมากๆถ้าเลิกมองหน้าผมได้แล้วคือเมียหึงน่ะครับ”พนักงานก้มหน้าลงทันทีที่ผมพูดสังเกตมานานแล้วแม่งมองกูอยู่นั่นเมียกูก็ไม่ได้รู้อะไรเลยแม่ง ไอ้เมียเหี้ยนี่

หึงกูหน่อยเถอะกูกราบ









/////////////////////////////////////////////


จะได้แต่งงานแล้วพี่เสือแกดูเป็นพระเอกขึ้นมายัง?55




หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 10-11-2019 23:35:33
 :pig4:
 :katai2-1:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Leenboy ที่ 11-11-2019 06:55:18
พี่เสือคนทราม 555
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ (ลอยกระทง)
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 11-11-2019 20:12:50

#ลอยกระทง






“มึงเสร็จยังเนี่ยเมีย”

“แปปดิพี่เสือทำใจก่อน”

“ทำใจทำไมน่ารักดีไปได้แล้วกว่าจะถึงอีก”ผมหมุนไปหมุนมาอยู่หน้ากระจกแล้วถอนหายใจ

วันนี้เราจะไปลอยกระทงกันแต่ชุดที่พี่เสือบังคับให้ผมใส่ดิแทบจะร้องให้มันเป็นเสือลายทางใหญ่คอปกสีเหลืองสลับเขียวส่วนพี่เสือเป็นแดงสลับสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีครีมเข้มของพี่เสือสีน้ำเงิน


“ทำไมต้องใส่ชุดนี้!”ผมว่าหน้างอ

“มันเป็นคอนเซ็ปไงเมียรับรองไม่ซ้ำใคร”อยู่แล้วแหละใครจะแต่งแบบนี้ไปคงบ้าแล้ว

“กูเป็นกล้ามึงเป็นจอมไงเมียอิอิ”

“เหอะ!”

“ไปได้แล้วไป”พี่เสือว่าแล้วจูงมือผมไปขึ้นรถ


ออกมาได้สักพักผมก็เริ่มรู้สึกว่าทางมันไกลขึ้นเรื่อยๆรถก็เยอะแถมยังไม่ได้กินอะไรเลยด้วยผมหิวเลยหันไปถามพี่เสือ

“เราจะไปลอยกระทงกันที่ไหนอ่ะพี่เสือโลมาหิวแล้ว”

อ่อผมลืมบอกผมเปลี่ยนคำเรียกที่ใช่แทนตัวเองเวลาพูดกับพี่เสือใหม่เพราะคนแก่เค้าน้อยใจบอกว่าอยากให้แทนตัวเองด้วยชื่อเหมือนเวลาผมคุยกับคนอื่นบ้างแรกๆผมก็ไม่ชินหรอกแต่พอแทนตัวเองว่าผมเมื่อไรพี่เสือจะงอนและไม่ให้ตัง55ผมเลยต้องทำให้ชิน(มันมีผลต่อปากท้อง)


“คลองประปา”

“ห๊ะ”

“ไปลอยมหาลัยที่กูเคยเรียนกูอยากให้มึงเห็นบรรยากาศที่กูเคยอยู่กูอยากพามึงไป”พี่เสือว่าปล่อยมือข้างนึงมาลูบหัวผมเบาๆตลอดทางเกือบเคลิ้มหลับเลยครับ

“โลมาหิวอ่ะ”พี่เสือหันมาเลิกคิ้วมองผม

“ทนหน่อยนะใกล้ถึงแล้วอีกไฟแดงเดียวทนได้มั้ย”เค้าว่าแล้วส่งยิ้มมาให้ผมไม่ทันตั้งตัว

พี่เสือโคตรหล่อเลย






เราขับรถไม่นานก็ถึงพี่เสือเลี้ยวรถเข้าไปจอดอย่างรู้ทางเมื่อเสร็จก็พากันเดินออกมาปากทางมีวงดนตรีของพวกนักศึกษากำลังเล่นอยู่


ใกล้เกินกว่าที่จะพูดคำใดใดออกไป
มันใกล้เกินกว่าจะมองเห็นใคร
เมื่อเราใกล้จนอยากจะหยุดหายใจ
โอ้
มันใกล้จนมีแต่เธอกับฉันวันนี้เท่านั้น

เสียงเพลงขึ้นเป็นจังหวะเดียวกับที่พี่เสือจับมือผมพอดีผมเลยหันไปยิ้มให้คนตัวสูง


อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน
อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน
เพราะเธอยังไม่เคยได้รู้มันเป็นยังไง
และฉันไม่เคยเข้าใจถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น 


เราสองคนหยุดยืนอีกฝั่งของถนนมองดูนักร้องที่กำลังร้องเพลงอยู่โดยที่มือยังไม่ปล่อยออกจากกัน


ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง (ฮู้ว)
วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ
วันนั้นเธอยังไม่เคย
ฉันก็ยังไม่เคย ไม่รู้มันเป็นยังไง
จะหยุดตัวเองทำไม

เมื่อเราใกล้จนอยากจะหยุดหายใจมันใกล้จนมีแต่เธอกับฉันวันนี้เท่านั้น



“กูคิดถูกมากที่ฉุดมึงมาวันนั้น”พี่เสือโน้มลงมากระซิบข้างหูผม

“บ้า”ผมว่าเขินๆพี่เสือเลยยื่นมือมาดึงแก้มผมจนเจ็บแถมยังหัวเราะเสียงดังจนคนมองอีก

“ไปเถอะหิวไม่ใช่รึไง”

พี่เสือพาผมไปซื้อของกินส่วนมากจะเป็นนักศึกษาที่ขายผมเห็นมีบางคนสวัสดีพี่เสือด้วยบางคนก็ขอถ่ายรูปกับไอ้ชุดคอนเซ็ปกล้ากับแก้วจอมอะไรที่ลงทุนแต่งมานั่นแหละถ้าผมรู้ว่าพี่เสือดังขนาดนี้ผมจะไม่แต่งมาหรอกผมอายคน

หาของกินได้แล้วพี่เสือก็พามานั่งที่โต๊ะไม้ที่เราเพิ่งเดินผ่านตอนเข้ามาพี่เสือบอกว่าชื่อถนนกดดัน


“ไอ้เหี้ย!”อยู่ดีๆพี่เสือก็ด่าออกมาเสียงดังจนผมตกใจกำลังจะหันไปถามพอดีก็เห็นพี่เบอยู่อีกฝั่งของถนนมากับผู้ชายหล่อๆคนนึงแต่ที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือพี่เบคอนเซ็ปเดียวกับพี่เสือเลยเหมือนตั้งแต่หัวยันเท้ายังกะแฝด


“ไอ้พวกไม่มีหัวคิด”พี่เสือว่าเมื่อพี่เบเดินเข้ามาใกล้ผมก็ยกมือสวัสดีเค้าและก็คนข้างหลังเค้าด้วย

“มึงแหละสัดไอ้เหี้ยกูว่ากูมาฉีกแล้วนะรู้งี้กูแต่งมานีมานะดีกว่าไอ้ชิบหาย”พี่เบว่าทำหน้าเซ็งๆแต่ยังไม่ทันจะได้เซ็งไปมากกว่านี้ก็ก็มีเรื่องให้ตกใจกันอีกรอบ


“ไอ้เหี้ย”เสียงพี่เสือกับพี่เบด่าออกมาพร้อมกันผมเชื่อแล้วว่าพวกเค้าเป็นเพื่อนรักกันจริงๆเพราะพี่ทัพกับพี่ต้าที่มาพร้อมกันในชุดเหมือนกันเรียกได้ว่าเหมือนกันทั้งกลุ่มยิ่งกว่าแฝดสี่อีกผมโคตรตลกหน้าพวกพี่เค้าที่มองกันเซ็งๆ

“เจ้จูแม่งบอกกูคอนเซ็ปนี้ยังไม่มีใครเอาไอ้เหี้ยเจ็บใจชิบหายกูเเต่งเป็นไอ้ดำก็ดีและ”พี่ต้าว่าทำหน้าผิดหวังผมว่าเค้าคงบังเอิญกันแบบสุดๆอ่ะน่ากันกันดีนะครับมีเพื่อนแบบนี้

เราแยกย้ายกันไปซื้อกระทงผมเพิ่งรู้ว่าคนที่ตามหลังพี่เบมาเป็นแฟนพี่เค้าชื่อฟีฟ่าตอนแรกผมก็นึกว่าชื่อแว่นซะอีกเพราะพี่เบเรียกแว่น(แต่พี่แกไม่ได้ใส่แว่น?)

ผมซื้อกระทงที่เป็นขนมปังเพราะพี่เสือบอกว่ามีเต่าอยู่ในบ่อเค้าเรียกกันว่าบอกเต่า นั่น!มีเต่าจริงๆด้วยผมเห็น

“โลมาอธิษฐานสิ”พี่เสือเรียกผมเมื่อผมมัวแต่ดูเต่าในบ่อผมเลยยกกระทงขึ้นแล้วหลับตาอธิษฐานพี่เสือก็ทำเราลอยกระทงเดียวกัน



“ขออะไร”พี่เสือว่าเมื่อผมปล่อยกระทงลงน้ำผมยิ้มๆแล้วว่า

“อยากรู้ทำไม”

“กวนตีนนะเมียเดี๋ยวกูถีบลงไปให้เต่าแดก”ผมหัวเราะออกมาเมื่อแกล้งพี่เสือให้หน้าบึ้งได้“บอกมาเร็วๆ”

“ขอให้พี่เสือรักโลมาตลอดไป”

พี่เสือชะงักไปก่อนจะยิ้มออกมาแล้วกอดคอผมลุกขึ้นจากขอบบ่อเต่า


“แล้วพี่เสือขออะไร”ผมถามเพราะอยากรู้บ้างผมบอกของผมไปแล้วพี่เสือต้องบอกด้วย


“ขอให้คำขอของมึงเป็นจริง”









////////////////////////////////////////////


ใครไม่ได้ไปลอยบ้างเราคือเพื่อนกัน555














หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Leenboy ที่ 11-11-2019 22:48:14
 :z2:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ (งานแต่ง)
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 12-11-2019 11:54:28
#งานแต่ง














ในที่สุดวันที่แสนพิเศษของผมก็มาถึงวันแต่งงานของผมกับโลมาสักทีหลังวุ่นวายมานานทั้งเรื่องเตรียมงานไหนจะงานที่ต้องดูแลไหนจะต้องจับเมียใส่กระด้งอีกเกิดเป็นผมแม่งลำบากชิบหายเลยครับ

ตอนนี้เราอยู่กันที่โรงแรมที่เราจัดงานจริงๆอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะผมกับโลมาต้องนอนแยกกันเมื่อคืนเห็นว่านอนกับพี่สาวครอบครัวมันมาแล้วเมื่อคืนส่วนของผมแม่มาแล้วพ่อกับไอ้สิงไอ้มังกรจะมาตอนเช้าผมตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อมาแต่งตัวแต่งหน้าทำผมจนป่านนี้ยังไม่เสร็จจะหกโมงเช้าแล้วและคาดว่าทางฝั่งของเมียก็น่าจะเหมือนๆกัน


“วู้ววววฮู้ววววคุณพ่อบ้าน”ทั้งผมทั้งช่างแต่งหน้าสะดุ้งดีนะเค้าปล่อยมือออกจากหน้าผมพอดีไม่งั้นกูได้แต่ใหม่แน่

ผมหันไปมองไอ้ต้าและพวกหัวพ่องที่เหลือมันเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเลยต้องมาแต่งตัวเหมือนกัน

“ลีลาไอ้เหี้ยเดี๋ยวไม่ทัน”ผมว่าแล้วหันมาแต่หน้าต่อ

“อุ้ยมีน้ำโหง่ะ”เสียงเบเบผมจำได้

“มึงก็รีบๆไปได้แล้วกูอยากเห็นชุดเพื่อนเจ้าบ่าวใส่แล้วจะหล่อจนสาวๆต้องแลมั้ย”เค้าแลมึงทั้งงานแน่ไอ้ต้ากูรับรอง


“พี่ครับจัดการเลยครับเดี๋ยวไม่ทัน”ไอ้ทัพมันหันไปบอกช่างอีกคนในห้องเค้าก่อนเตรียมอุปกรณ์ไว้แต่งหน้าทำผมให้มันแล้วเริ่มลงมือพวกมันก็ไม่ได้เอะใจอะไรนะครับก็มันแต่งหล่อปกติไงแต่แค่ชุดมันเห็นเท่านั้นเอง

ผมเมื่อแต่งเสร็จแล้วก็มานั่งตรงโซฟาเพื่อกินข้าวอีกอย่างรอพวกมันด้วย


“มึงหล่อว่ะเสือ”ไอ้เบว่าแต่ผมไม่ตอบแค่ยิ้มๆกวนมัน“กูไม่น่าชมแม่ง”


“ฮ่าๆๆโอ้เบเบล้อเล่นน่าตั้งแต่มีผัวนี่ขี้งอนนะ”


“พ่อง”มันว่าพร้อมยกโทรศัพท์แนบหู“ไอ้สัดแว่นถึงยังกูกินวันนี้นะไม่ใช่พรุ่งนี้เมียมึงหิวได้ยินมั้ย”ด่าเสร็จก็วางโทรศัพท์ลง


“มากินกับกูก่อนมั้ย”ผมว่าเพราะนั่งกินข้าวอยู่

“ไม่อ่ะกูอยากกินข้าวมันไก่”เออให้ผัวมึงหาให้แดกเถอะ


“ไอ้เหี้ยเสือชุดเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย”เสียงไอ้ต้าโวยวายอยู่ในห้องแต่งตัวคงเห็นชุดเเล้วผมว่า


“เข้ากับมึงดีนะ”

“ไอ้ทัพมึงต้องเดือดร้อนไอ้เหี้ยมันให้มึงใส่ชุดกุมารทองนะสาวๆที่ไหนจะเเลกูเนี่ยหมดกันความคูล”


“ใส่ๆไปเถอะน่าสนุกดี”ไอ้เบว่าขำ

เหอะ! สมกับเพื่อนกูดี


เเกร่ก

เสียงประตูเปิดทำให้พวกผมหันไปมองเป็นไอ้แว่นสงายเอาข้าวมาให้เมียมัน


“จิมเบ”


“อื้อ อยู่นี่”


“มากินข้าว”

แล้วไอ้เบก็เดินไปหาผัวมันที่โต๊ะกินข้าวเพื่อนั่งกินข้าวตัดภาพย้อนกลับไปคือกูนั่งกินโซฟารู้สึกเสียมารยาทขึ้นมาเลยกู

“ไอ้เสือมึงต้องขอบคุณกูนะกูทำให้มึงมีวันนี้”ไอ้เบว่าข้าวยังเต็มปากมันอยู่เลย

“กินดีๆสิครับ”เออเมียมึงสันดานเสียบอกยังไงก็ไม่ฟังหรอกเหมือนกูนี่แหละ


“ขอบคุณยังไงวะ”ผมถาม


“เอ้ากูแช่งมึงตอนสมัยเรียนว่าขอให้มึงมีเเฟนเป็นผู้ชาย”ผมยกยิ้มแล้วว่าต่อ


“เหมือนที่กูบอกว่ามึงจะเสร็จไอ้แว่นอะนะ”เราต่างคนต่างยิ้มให้กันไม่ใช่ผมกับไอ้เบนะครับแต่เป็นผมกับไอ้แว่น






“ไอ้เหี้ยโคตรจี้อะมึงคิดได้ไงวะไอ้เสือไอ้เหี้ยเอ้ยฮ่าๆ”


เมื่อแต่งตัวกันเสร็จครบองประชุมแล้วพวกเราก็มาถ่ายรูปด้วยกันก่อนเริ่มตั้งขบวนขันหมากไอ้พวกหัวพ่องที่ตอนนี้เป็นแก๊งกุมารทองแล้วก็ขำกันไปกันมากว่าจะได้ตั้งขบวนได้ก็โดนผู้ใหญ่ดุไปหลายรอบครอบครัวผมตอนนี้ก็มากันครบหมดเเล้วมีพ่อกับแม่ผมนำขบวนมีพวกหัวพ่องอยู่ด้านหลังถือของขันหมากต่างๆไอ้สิงห์กับไอ้มังกรอยู่ข้างๆผมด้วยบรรยากาศต่างๆมันทำให้ผมตื่นเต้นจากที่ตอนแรกไม่ค่อยเท่าไรรู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นเจ้าบ่าวจริงๆ?



“ดีใจด้วย”ไอ้สิงห์ว่ายิ้มๆ

“เออ”ผมก็ยิ้มกลับไปให้มัน


เราผ่านด่านประตูต่างๆก็พวกเพื่อนมันนั่นแหละครับพวกน้องขิงน้องเจด้าพอถึงน้องแบมเป็นประตูสุดท้ายผมได้ยินแม่กับพ่อบอกแซวๆว่างานต่อไปเลยมั้ยน้องก็เขินๆยิ้มๆพออยู่ในชุดโจงกระเบนไทยๆแบบนี้น้องน่ารักดีแต่คงไม่เท่าเมียผมหรอก

ถึงเวลาผมต้องเข้าไปรับตัวโลมาในห้องพี่สาวมันเปิดประตูให้ผมน้ำตาซึมเลย



“พี่เสือ”โลมานั่งอยู่บนเตียงในห้องผมจึงเดินเข้าไปหา

“รัก”

ผมไม่รู้จะพูดอะไรคิดออกอยู่คำเดียวตอนนี้ผมโคตรรักมันเลย


“อื้อรู้แล้ว”มันว่าตาแดงๆผมเลยลูบแก้มมันเบาๆ

“แต่งงานกับพี่นะครับ”

ผมอยากขอมันดีๆสักครั้งที่ไม่ใช่การบังคับมันคนตรงหน้าเมื่อได้ยินก็ปล่อยโฮมาจนผมต้องปลอบกันยกใหญ่กว่าจะออกมาได้

เราทำพิธีตักบาตรต่างๆจนกว่าจะเสร็จก็นั่งจนเกือบเป็นตะคริวพิธีต่อมาก็รดน้ำสังข์เราต้องนั่งในที่จัดซึ่งจะมีหมอนสำหรับรองรับมือและพานรองน้ำสังข์มีพวกหัวพ่องยืนอยู่ข้างๆอีกฝั่งเป็นไอ้โนญาติผู้ใหญ่ก็จะทยอยกันมารดน้ำสังข์กัน


“อาโลมาอย่าดื้อกันพี่เค้าให้มากนะรู้มั้ยอารายทำเองได้ก็ทำไปอย่าให้พี่เค้าทำให้ทุกเรื่องถ้าไม่มีอาเสือหนูจะอยู่ยังไง” เดี๋ยวนะ? พ่อตากูอวยพรแปลกๆรึป่าววะ


“ครับป๊า”


“เสือแม่ดีใจนะลูกที่ลูกมีคนอยู่เป็นเพื่อนสักที” แม่กูจะสื่ออะไร?


พอเสร็จงานพิธีไอ้สิงห์มันก็เดินมาหาผมกับโลมาแล้วยื่นใบอะไรไม่รู้ให้เมียผมโลมามันก็ทำหน้าอึ้งๆ


“มีครอบครัวแล้วจะไปอยู่แต่ในผับได้ไงมีบ้านเป็นของตัวเองมันจะดีกว่าพี่เลือกให้ไม่ไกลจากมหาลัยโลมาจนเกินไปหวังว่าคงชอบนะ”มันยื่นมือมาวางบนหัวเมียผมโลมาก็ก้มๆขอบคุณใหญ่


เดี๋ยวนะแล้วงานแต่งงานมึงกูไม่ต้องขายผับซื้อคืนให้มึงเลยหรอวะเล่นใหญ่ชิบหายมาทีไรซีนกูจมทุกทีเลยแม่ง












“เหนื่อยมั้ย”ผมบอกเมื่อเราอยู่ในห้องนอนแล้วกว่าจะผ่านไปได้คงปวดหลังแย่เมียยิ่งตัวเล็กๆอยู่ผมดึงมันลงมานั่งตักครับอาบน้ำยี่ห้อนี้โคตรหอมเลยหรือจริงๆแล้วตัวเมียกูหอมวะ(กูหลงเมียชิบหาย)



“พี่เสือ”

“ว่า”ผมตอบพรางจูบลงที่หลังคอมันมันก็หดตัวหนีผมไปมา


“ขอบคุณนะขอบคุณที่รักโลมา”


“กูต้องขอบคุณมึงมากกว่าที่วันนั้นยอมขึ้นรถมากลับกูมึงนี่ก็บ้าเนอะเค้าให้ไปไหนก็ไปอย่าไปทำแบบนี้ที่ไหนนะ”


“ทำไมอ่ะ”มันว่าทำหน้าสงสัย


“กูคงอยู่ไม่ได้ถ้ามึงไปกับคนอื่น”


โลมามันทำเขินซบลงที่อกผมไอ้เหี้ยเอ้ยกูไม่ไหวและตัดภาพไปขาเตียงได้แล้วกูจะปล้ำเมีย


ผมก้มลงไปจูบมันมันก็ยื่นมือมาคล้องคอผมเราจูบกันดูดดึงไปมาอยู่บนเตียงผมลงมือเเกะกระดุมชุดนอนของมันออกทีละเม็ดจดหมดแล้วถอดเสือมันออกมือก็ลูบไปมาที่ตัวขาวๆนั่น และพลิกตัวมันให้นอนลงที่เตียงทั้งที่ปากของเรายังเชื่อมติดกันอยู่วันนี้สินะที่มันจะเป็นของผมแบบสมบูรณ์ทุกอย่าง



.




.


.

ขาเตียง















/////////////////////////////////////////////



รักนะทุกคน55555

 :mew1: :L1:

หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: AkuaPink ที่ 12-11-2019 17:22:20
 :pig4:
 :L2: :3123: :L1:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 12-11-2019 21:21:21
#เหตุฉุกเฉิน










อ้วกก! แค่กๆ


อ้วกก!



เสียงดังมาจากห้องน้ำทำให้ผมลืมตาตื่นหันไปดูนาฬิกาอีกทีตีสามจะว่าลูกน้องที่ผับก็ไม่ใช่เพราะเราย้ายมาอยู่บ้านที่ไอ้สิงห์ซื้อให้ได้อาทิตย์นึงแล้วเพราะงั้นคงมีแค่ผมและเมีย


แค่ก ก ๆ


เสียงไอทำให้ผมสะดุ้งจากความง่วงแล้วมีสติควานหาคนข้างตัวแต่ไม่มีแต่เห็นไฟห้องน้ำเปิดอยู่ผมเลยรีบลุกไปดูคนในห้องน้ำ


“โลมา!”

โลมานั่งกอดโถส้วมน้ำตานองแก้มผมเห็นแล้วโคตรตกใจไม่รู้มันเป็นแบบนี้นานรึยังทำไม่เรียกผม



“ฮืออพี่เสือ แค่กกๆ อึก อ้วก ก”


“ค่อยๆไหวมั้ย”


เนื้อตัวมันสั่นจนผมทำอะไรไม่ถูกได้แต่ลูบหลังปล่อยให้มันอ้วกออกมาเปิดน้ำและเอามือที่เปียกลูบหน้ามันเบาๆ


“ดีขึ้นมั้ย”มันส่ายหัวไปมาน้ำตาก็ไหล

บอกตามตรงผมใจจะขาด


เมื่อโลมามันหยุดอ้วกแล้วแต่อาการล่อเเล่มากเหมือนไม่มีแรงผมเลยถอดเสื้อผ้ามันออกแล้วอาบน้ำให้และเปลี่ยนชุดให้มันใหม่ก่อนจะพาไปนอนที่เตียงดึงผ้าห่มมาห่มให้ผมเองก็กลับไปอาบน้ำใหม่อีกรอบเหมือนกันก่อนจะมาล้มตัวนอนข้างๆมันก็เหมือนรู้เพราะขยับเข้ามาหาผมเลยกอดมันเอาไว้พรุ่งนี้ต้องพาไปโรงพยาบาลแล้วล่ะ











“อื้อ”

ผมขยับตัวลุกขึ้นเมื่อได้ยินเสียงอีกคนที่ไม่สบายเหมือนจะเป็นไข้เพราะผมสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากตัวดูเวลาตอนนี้ก็เจ็ดโมงเช้าแล้วว่าจะพาแวะร้านโจ๊กบ้านเจ้าตัวเล็กก่อนแล้วค่อยไปหาหมอที่โรงพยาบาล


“โลมา”

“อื้อ”มันขยับตัวหนีผมครับสงสัยจะรำคานที่โดนปลุกดีนะวันนี้วันหยุดไม่งั้คงได้ขาดเรียนแน่


“ลุกไปอาบน้ำเร็วไปหาหมอกัน”


“อื้อ พี่เสือโลมาไม่อยากไป”


“ไปเถอะเผื่อต้องไปทำเรื่องฝากท้อง”

ผมได้ทำการคิดวิเคราะห์แยกแยะแล้วเมียกูท้องแน่นอนกูเคยดูหนังมาอาการนี้ยังไงก็ใช่อ้วกๆแบบนี้ไม่รอดสักรายเดี๋ยวนี้ปล่อยในตลอดไม่เคยพลาดจะไม่ติดได้ไง

ตั้งชื่ออะไรดีนะ?

ภูทร ชื่อเล่น น้องภูมิ กูว่าผู้ชาย


“ฝากทำไมพี่เสือบ้าแล้วโลมาเป็นผู้ชายนะ”ยังจะเถียงผู้ชายก็ท้องได้กูเคยบอกมึงไปแล้วไอ้เมียโง่
ผมถอนหายใจไม่อยากเถียงกับพวกไม่มีความรู้กูเคยดูหนังมาไม่เชื่อกูอีก


“ไปอาบน้ำไปไปหาหมอน่ะดีแล้วเผื่อมึงเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายกูจะได้กะระยะเวลาหาเมียใหม่ถูก”


“สันดานเสีย”

“เฮ้ย!!ใครสอนมึงด่าคำนี้บอกกูมาเลยนะ”ไอ้เหี้ยใครสอนเมียกูแม่งจะไปตบให้ปากแตกเลย


“คุณแม่พี่นั่นแหละคุณแม่บอกว่าให้ใช้เวลาพี่เสือทำตัวเลวๆ”

สัดจุกไปอีกแม่กูสอนเมียกูด่ากูโลกนี้แม่งอยู่ยากขึ้นทุกวัน






กว่าจะอาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จเกือบเก้าโมงกว่าโลมามันอ้วกไปอีกรอบอาการก็ดูซึมๆน่าสงสารชิบหายแต่ยังไงก็แพ้ท้องแน่ๆผมขับรถตรงมาที่ร้านโจ๊กก่อนเลยเพราะยังไม่ได้กินข้าวกันเดี๋ยวโลมาจะแย่กว่าเดิมมันมีไข้แถมนอนมาตลอดทางเรียกให้ลงจากรถก็ตาแดงๆเหมือนเพลียๆจะล้มให้ได้


“อ้าวไปไงมาไงกันอาเสือ”พ่อตาผมยิ้มๆต้อนรับเมื่อเราเดินเข้าร้าน“โลมาเป็นอะไรลูกหน้าตาไม่ดี”


“ไม่สบายอ่ะป๊าโลมานั่งก่อนดีๆ”ผมว่าแล้วจับมันนั่งดีๆ“ขอกินโจ๊กหน่อยจะพามันไปหาหมอ”


ไม่รู้อ่ะกูเป็นลูกเขยก็คือลูกมีค่าเท่ากัน


“นั่งรอเลยเดี๋ยวป๊าเอาไปให้”


ผมบังคับให้โลมามันกินข้าวกินไปได้ไม่เยอะหรอกครับแต่ก็พยายามมันบ่นจะอ้วกตลอดเวลา

“ไหวมั้ยอาโลมาหนูต้องพักผ่อนเยอะๆนะรู้มั้ยป๊าเป็นห่วง”มันพยักหน้ารับป๊ามันที่ทำหน้าเป็นกังวลจนผมบอกเดี๋ยวหมอว่ายังไงแล้วจะโทรบอกเพราะต้องรีบออกมาเดี๋ยวคนเยอะวุ่นวายอีกพอเข้ามาในห้องตรวจก็เจอหมอผู้ชายน่าตาดีดูยังหนุ่มอยู่เลยด้วยซ้ำเค้าก็ถามมันโน้นนี่เเล้วก็ให้เจาะเลือดไปตรวจแล้วรอฟังผลผมนี่โคตรลุ้นขอผลออกมาแบบที่ผมคิดเถอะกูอยากมีน้องภูมิ



“คุณผู้ชายด้านหลังดูเครียดๆนะครับ”ระหว่างรอผลหมอก็พูดขึ้น


เสือกแล้วมึงกูเห็นนะว่าแอบยิ้มหวานให้เมียกูน่ะไอ้หมอถ้าไม่ติดว่ารอฟังผลเลือดกูพาเมียกูกลับไปเก็บแล้วมองอยู่ได้ผมไม่ตอบแถมยังเมินมันด้วยกูไม่ชอบขี้หน้ามึงไอ้หมอ!


สักพยาบาลก็นำแฟ้มมาส่งข้างในคงเป็นผลตรวจเลือดผมยื่นมือไปจับโลมาแล้วรอฟังไอ้หมอห่านี่พูด





“คนไข้มีอาการของอาหารเป็นพิษนะครับเลยทำให้รู้สึกพะอืดพะอม คลื่นไส้อาเจียนติดต่อกันหลายครั้งน่าจะเกิดจากการรับประทานอาหารหรือดื่มน้ำที่มีการปนเปื้อนเข้าไปเดี๋ยวหมอจะสั่งยาให้นะครับคนไข้ต้องนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอและดูแลไม่ให้ร่างกายขาดน้ำเมื่ออาการดีขึ้นควรรับประทานอาหารอ่อนที่ย่อยง่ายและมีไขมันน้อยไปก่อนนะครับช่วงนี้”


ไอ้เหี้ยตรวจเมียกูไม่ท้องแล้วยังยิ้มหวานให้เมียกูอีกเดี๋ยวตบตาแตกเลยกูโมโหเว้ย


น้องภูมิ!!!ลูกพ่อ



.






“ก็บอกแล้วว่าท้องไม่ได้”

เมียกูอีกคนย้ำจังเลยแม่งความจริงแม่งโหดร้ายสำหรับกูเสมอ








/////////////////////////////////////////////



โอ้ยยย น้องภูมิ55












หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 13-11-2019 10:48:35
#สมาชิกใหม่








“ไอ้โนกูจะซื้อหมา”


“ห๊ะคิดไงอยากเลี้ยงหมาวะ”


“กูสงสารพี่เสือว่ะมึงเค้าอยากมีลูกมากแต่กูเป็นผู้ชายไงมึงเข้าใจป่ะแล้วอีกอย่างพี่เสือก็งานยุ่งกูก็ยังเรียนไม่จบเลี้ยงตัวเองยังไม่รอดกูจะไปเลี้ยงใครได้เลยซ้อมเลี้ยงหมาไปก่อนแล้วกัน”

ผมคิดแล้วยังสงสารพี่เสือไม่หายตั้งแต่วันที่ไม่สบายน่ะพี่เสือพร่ำเพ้อหาน้องภูมิทุกวัน(ชื่อลูกชายผมกับเค้า)จนผมหงอยตามพี่เสือไปด้วยเลย


“เอาพันธุ์อะไรล่ะดูไว้ยัง”ไอ้โนถามผมว่าจะชวนมันไปช่วยเลือก


“ยังเลยว่าจะไปดูที่ร้านตัวไหนโดนก็เอาเลย”


“อืมเรียนเสร็จก็ไปดูซื้อเลยหรอผัวมึงรู้ยัง”


“กูไม่ได้บอกอ่ะอยากเซอร์ไพรส์”ผมยิ้มอารมณ์ดีส่งไปให้มัน


“เจริญแล้วมึงเซอร์ไพรส์ผัวด้วยหมากูไม่แปลกใจที่เป็นผัวเมียกันได้เหมาะสมกันชิบหายคนนึงบ้าคนนึงปัญญาอ่อน”

ถึงจะตะหงิดๆแต่ก็รู้สึกดีจะถือว่ามันเป็นคำชมล่ะกันเรียนเสร็จผมกับไอ้โนก็ตรงมาที่ร้านขายหมาแอบดูรีวิวมาเค้าบอกร้านนี้ดีน้องหมาพันธุ์ดีทุกตัวแถมไม่มีโรคด้วยผมกับไอ้โนเดินดูไปหลายสายพันธุ์หลายตัวจนเข้าไปลึกเกือบในสุดของร้านผมดันถูกชะตากับน้องพอดีในจังหวะที่เราสบตากัน


“ไอ้โนมึงว่าไง”ผมชี้น้องหมาให้มันดูไอ้โนหันมาแล้วถึงกับขำ

“เออๆไอ้เหี้ยเหมาะกับครอบครัวมึงดีนะทั้งบ้านบ้ากันหมดดูหน้ามันดิตลกว่ะฮ่าๆ”

ไอ้โนคิดเหมือนผมเลยน้องเหมาะจะไปอยู่กับครอบครัวเราจริงๆ


“ตัวนี้ดีนะคะเป็นสุนัขที่เลี้ยงง่ายมีนิสัยง่ายๆสบายๆไม่ค่อยเห่าขุดหรือเคี้ยวแถมยังเข้ากันได้ดีกับสุนัขตัวอื่นๆด้วยนะถ้ามีหมาพันธุ์อื่นที่บ้านอีกนิสัยเค้าชอบอยู่กับผู้คนด้วยนะคะ”

เนี่ย!!โคตรเหมาะไปอีกชอบอยู่กับคนพี่เสือจะได้มีเพื่อนเล่น


“เลี้ยงยากมั้ยครับ”


“ไม่ยากเลยค่ะแค่ดูแลเรื่องสุขภาพเค้าพาไปตรวจเช็คบ้างแล้วก็เรื่องบาดเจ็บน่ะคะเค้าชอบทำอะไรบ้าๆจนบางทีก็เจ็บตัวแต่น่ารักนะคะ”


ผมหันไปหาไอ้โนยิ้มๆมันคงรู้แล้วล่ะว่าผมคิดไงมันเลยพยักหน้าตามใจผมเลยตกลงเอาตัวนี้เลยทำเรื่องเอกสารของน้องต่างๆแล้วรับตัวน้องกลับบ้านเลยความจริงน้องยังตัวเล็กอยู่เลยครับเพราะผมอยากได้ตังแต่เด็กๆนี่แหละจะได้ผูกพันธ์ก่อนกลับผมแวะซื้อของเกี่ยวกับน้องทุกอย่างครบเลยแวะส่งไอ้โนแล้วตรงไปที่ผับไปหาพี่เสือก่อน


ผมจอดรถแล้วหิวกระเป๋าหมาออกมา(ไม่รู้เค้าเรียกอะไรผมไม่เคยเลี้ยงง่ะขอเรียกกระเป๋าหมาแล้วกัน)เห็นพี่พนักงานคนไหนก็ยกมือไหว้ทุกคนจนมาเจอพี่ซันชั้นสองตรงบันไดพอดี

“สวัสดีครับพี่ซัน”

“ไงโลมานั่นอะไร”

พี่แกชี้มาที่กระเป๋าหมาที่ผมถือผมเลยเปิดช่องให้เห็นน้องนอนอยู่ข้างใน

“เฮ้ยน่ารักวะของใครวะ”พี่ซันว่าก้มมองน้องอย่างสนใจแต่ไอ้ตัวข้างในนี่ดินอนเงียบไม่สนใจใครเลย


“ของโลมาเองเพิ่งได้มาเองน่ารักใช่ม่ะ”ขออวดหน่อยเหอะคนเลือกฮ่าๆ


“เออๆน่ารักๆชื่ออะไรวะ”เออลืมเลยอ่ะ

“เดี๋ยวให้พี่เสือตั้งอ่ะงั้นโลมาไปก่อนนะพี่ซัน”

ผมว่าพี่ซันก็พยักหน้าแต่ตายังไม่ละออกจากกระเป๋าสงสัยจะชอบจริงแต่ผมต้องเสียมารยาทโดยการดึงกระเป๋าขึ้นเพราะรีบไปหาพี่เสือชั้นสาม


“พี่เสืออออออ”

ผมเปิดประตูเลยไม่เคาะเพราะมือไม่ว่าง


“หืม”พี่เสือนั่งเช็คอะไรสักอย่างในแฟ้มเอกสารก่อนจะเลิกคิ้วมาให้ผม


“ดูนี่”

ผมยกกระเป๋าหมาเข้าไปหาที่โต๊ะพี่เสือก็เก็บแฟ้มตรงหน้าหลบให้ผมวางกระเป๋าไว้บนโต๊ะพร้อมกับนั่งทับบนตักพอดีพี่เสือก็เอามือมากอดเอวผมไว้ไม่ให้ตก


“หมา?”


“ใช่เพิ่งไปเอาน้องมาเลยนะน่ารักมั้ย”ผมว่าพรีเซ้นน้องอย่างเต็มที่


“น่ารัก”

“ใช่มั้ยล่ะโลมาเลือกนานมากเลยนะกว่าจะเจอน้องหมดเหงื่อไปหลายหยดเลย”

“หึไม่ได้หมายถึงหมาหมายถึงมึงอ่ะโคตรน่ารัก”


“บ บ้าแล้ว”ผมว่าเขินๆ

พี่เสือเลยยื่นมือมายีหัวผมแล้วหัวเราะขำออกมาเสียงดังก่อนจะมาสนใจน้องที่ยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ในกระเป๋า


“พันธุ์อะไร”พี่เสือว่าแล้วยื่นมือไปเล่นกับมันเอาจริงๆเหมือนกวนไม่ให้มันนอนมากกว่า

“พันธ์ุปั๊ก”ผมตอบก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ตังชื่อน้อง“ชื่ออะไรดีพี่เสือ”

พี่เสือทำท่าคิดก่อนจะก้มลงมากดจมูกลงที่หัวผมแล้วตอบ


“ขันเงิน”

“ห๊ะ!!”หมาออกจากหน้าอินเตอร์

“ชื่อขันเงินนี่แหละเท่ดีใช่มั้ยไอ้ขัน”พี่เสือว่าแล้วลองเรียกมันดูแต่มันดันหันจริงผมเลยลองบ้าง


“ปีเตอร์” ไม่หัน

“วูฟ”  ไม่หัน


“ไอ้ขัน”มันหันครับไอ้หมาบ้าอุตส่าตั้งชื่อเท่ๆให้ไม่เอาดันอยากชื่อขันสมแล้วแหละที่เป็นสมาชิกใหม่บ้านเรา

บ้าเหมือนกันทั้งบ้าน


ขันเงิน
























/////////////////////////////////////////////



พับโปรเจคน้องภูมิไว้ก่อนเอาน้องขันไปแทนก่อนนะเฮียเสือ555



หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 13-11-2019 15:03:30
 :katai2-1:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 15-11-2019 00:50:14
มีครอบครัวปกติให้เยียวยาจิตใจไหม 55555
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 15-11-2019 02:29:50
#เคียงกัน










วันนี้เรานอนที่ผับกันเพราะวันจ่ายเงินเดือนพนักงานผมต้องอยู่จัดการร้านจนดึกขับรถกลับบ้านคงอันตรายโลมามันยังไม่กลับจากมหาลัยผมเลยต้องเอาไอ้ขันออกมาที่ผับด้วยเดี๋ยวนี้มันเริ่มคุ้นชินกับเราแล้วครับแถมแม่งฉลาดประจบเมียกูโคตรเก่งกับกูแม่งทำเมิน

หมาผมแม่งกวนส้นตีนนะครับเวลามันไม่อยากเล่นกับใครมันจะเมินหรือไม่ก็แกล้งนอนตายใช่ครับมันแกล้งตายแบบอยู่ก็ล้มตัวลงนอนไปดื้อๆแต่มันดีอย่างนึงคือไม่ค่อยเห่าผมไม่รู้ว่าหมาพันธุ์นี้มันเป็นแบบนี้อยู่แล้วหรือหมาผมมันปัญญาอ่อนกันแน่วันก่อนเห็นมันนอนอยู่น่ารักดีเลยเข้าไปเล่นไปกวนมันสงสัยมันรำคานเลยเดินหนีแต่แม่งเสือกเดินไปแล้วชนขาโต๊ะกินข้าวไอ้เหี้ยกูอย่างจี้หมาทำหน้ามึนใส่โคตรฮา


“มองไรล่ะสบายจริงนะมึงไอ้ขัน”


“...”


“ไม่รู้จักช่วยทำงานเลยนะไอ้หมาขี้เกียจเห่ายังไม่เห่าเลยโจรมาคงฆ่ากูตายห่าก่อน”


มันหันหน้าหนี


“หมายังเมินกูเลย”

ผมเลิกคุยกับมันแล้วมาทำงานบนโต๊ะต่อกูนี่กูบ้าเนอะกับหมาก็คุยว่าแต่มันเป็นหมาจริงป่าววะกูนึกว่าตุ๊กตามีชีวิต



แกร่ก!


โฮ่งๆ โฮ่งๆ แหะๆ


หืม?ผมเงยหน้าขึ้นมองคนที่เปิดประตูเข้ามาเป็นเมียผมเองครับว่าแล้วไอ้ขันนี่ร่าเริงขึ้นมาทันทีไอ้หมาสองมาตรฐานไอ้หมาแสดงเก่งอยู่กับเมียกูโคตรดีดอยู่กับเเกล้งตายไอ้เหี้ย


“ขันนนนน”

“คิดถึงจังเลยพี่เสือให้กินข้าวรึยัง”

กูเกลียดทั้งเมียทั้งหมา


“พี่เสือ”โลมามันวางไอ้ขันที่ดิ้นเเด่วๆอยู่ตรงขามันอ้อนให้เล่นด้วยก่อนจะมาหาผม

หึหมามันจะไปสำคัญกว่าผัวได้ไงผมไม่ตอบแต่ดึงมันมานั่งที่ตักโชว์หมาไอ้ขันมันก็ยังตามพันแข่งพันขาเมียผมไม่เลิกผมเลยรอจังหวะให้โลมามันเผลอๆแล้วใช้ตีนเขี่ยมันออกไปไกลๆมันยังหันหน้ามามองผมเหมือนงอนก่อนจะไปนอนที่ข้างโซฟา

มึงมาอีกกูจับเข้ากรงแน่จบๆ


“พี่เสือ”

“หืม”

“วันนี้เพื่อนในห้องโลมาจะมาเลี้ยงวันเกิดกันที่นี่โลมาไปหาเพื่อนนะ”


“อืมไปดิกูไม่ได้ห้ามแต่ระวังตัวด้วยรู้มั้ย”ผมวางคางไว้บนหัวมัน


“เป็นอะไร?”ผมว่ามันทำหน้าบึ้งๆ


“โลมาไม่อยากไปอ่ะ”

“เอ้าอะไรของมึงเนี่ยงั้นมึงก็ไม่ต้องไปสิง่ายๆ”


“ไม่ได้อ่ะเพื่อนชวนแล้วมันเป็นมารยาทบางครั้งเราก็ต้องฝืนตัวทำอะไรที่ไม่อยากทำ”

“มึงจะดราม่าอะไรเนี่ยไอ้โนไม่มารึไงอีกอย่างที่นี่ก็เหมือนบ้านมึงนะไม่อยากอยู่ก็เดินขึ้นมาแค่นั้น”

“ไอ้โนก็มาแต่โลมาไม่รู้สิอยู่กับคนพวกนี้นานๆแล้วหายใจไม่ออกอ่ะ”


“คิดมากอะไร”

ผมว่าลูบหัวมันเบาๆจนมันหลับทั้งที่ยังนั่งทับผมอยู่ผมก็ปล่อยให้มันนอนไปตัวมันไม่ได้หนักอะไรขนาดนั้นเผลอๆตัวเล็กเกินไปด้วยซ้ำ

มีแว่บนึงที่ไอ้ขันมันเด้งตัวขึ้นมาหันมามองทางผมกับโลมาจนผมเลิกคิ้วมองมันกลับมันเลยกลับไปล้มตัวนอนเหมือนเดิม

กูเคยบอกมั้ยว่าหน้ามึงกวนตีนชิบหายบางทีชู้ของเมียก็มาในรูปแบบของหมา





หลังจากนอนไปได้สักพักโลมามันก็ตื่นแล้วขอไปอาบน้ำห้องนอนชั้นสามมีอุ้มไอ้ขันไปด้วยผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเห็นมันรีบๆเพราะใกล้เวลาเพื่อนมันจะมาแล้วด้วย

ผมค่อยได้ยินมันพูดเรื่องเพื่อนคนอื่นให้ฟังนะนอกจากไอ้โนแล้วก็พวกน้องแบมเรื่องที่มหาลัยส่วนใหญ่มันก็ไม่เคยบอกว่ามีปัญหาอะไรทุกอย่างเหมือนปกติดีแต่ผมเริ่มไม่แน่ใจก็วันนี้แหละคนที่ทำให้โลมามันไม่อยากอยู่ใกล้ได้นี่ต้องเป็นคนแบบไหนเนี่ยผมว่าส่วนน้อยนะที่มันจะไม่อยากเข้าหาใครเพราะด้วยนิสัยของมันเห็นใครก็อยากเข้าไปพูดคุยกับเค้าตลอดผมว่าผมคงต้องไปดูสักหน่อยแล้วล่ะ



อาบน้ำเสร็จโลมามันก็แวะมาหาผมก่อนจะลงไปข้างล่างทิ้งให้ผมนั่งทำงานกับหมาหนึ่งตัวผมนั่งทำงานจนลืมดูเวลาเพิ่งรู้ว่าสี่ทุ่มแล้วเลยละจากงานไปดูเมียสักหน่อยเพื่อใครเข้าใกล้กูจะได้ยิงถูกคน (หยอกๆ)



ผมลงมาด้านล่างคนก็แน่นไปหมดเจอคนรู้จักก็แวะทักทายบ้างอะไรบ้างจนสายตาก็หันไปกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มนึงนั่งกันเยอะพอสมควรหนึ่งในนั้นมีเมียผมอยู่ด้วยนั่งข้างไอ้โนอีกฝั่งเป็นผู้ชายน่าจะเป็นเพื่อนๆมัน




“ก็ไปเป็นเพื่อนกันต์หน่อยไม่ได้หรอโลมากันต์เค้าเป็นเจ้าของวันเกิดนะแค่ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนเพื่อนไม่ตายหรอกมั้งยี่หวาว่า”

ผมหยุดเดินก่อนจะรอฟังบทสนทนาที่ได้ยินเป็นผู้หญิงในนั้นที่พูดขึ้น


“คือเรา”

“ทำไมหรือคิดว่าพวกเราไม่ใช่เพื่อน”


“ไม่ใช่แบบนั้นเราไม่ได้อยากเข้าไงห้องน้ำอยู่ใกล้แค่นี้เองไปได้ใช่มั้ยกันต์”


“เราไปได้แต่ถ้ามีเพื่อนไปคงจะดีเราไม่เคยมาด้วย”


“งั้นไปกับกูสิกูไปเป็นเพื่อนมึงเองไอ้กันต์”


“มึงเสือกอะไรวะไอ้โนไอ้กันต์มันไม่ได้อยากไปกับมึง”


“อ่าวทีมึงยังเสือกเลยไอ้เต”


“ดูดิแค่ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนเพื่อนแค่นี้ยังทำให้เรื่องใหญ่ได้ต้องเป็นคนยังไงกันนะพวกเธอว่าป่ะเสียเเรงนะเราเห็นอยู่ในห้องเรียนกันต์ช่วยทำนู้นทำนี่ให้ตลอดเพราะนิสัยแบบนี้รึป่าวถึงไม่มีใครคบเลยครบกันอยู่สองคนกันต์ไม่น่าชวนมาเลยเสียอารมณ์เสียบรรยากาศหมด”

มึงไม่ชวนมันก็ต้องมานี่ผับผัวมัน


“ไม่ใช่อย่างนั้นนะยี่หวาคือเรา”


“มึงไม่ต้องพูดแล้วโลมาเค้าไม่ได้อยากให้เราอยู่เราก็กลับเถอะกูก็ไม่เคยอยากมาเลย”

ผมเห็นไอ้โนมันดึงมือเมียผมขึ้นเหมือนจะออกจากโต๊ะแต่ผู้ชายข้างๆดึงไว้ก่อน


“โลมาแต่เรายังไม่ได้เป่าเค้กเลยนะเราอยากให้โลมาอยู่ก่อน”


“ปล่อยเพื่อนกูไอ้กันต์”


“เสียมารยาทจริงๆแบบนี้รึป่าวนะที่เค้าบอกว่าโตมาในสังคมที่ต่างกันมารยาทเลยต่างกัน”


“อุ้ยปลาอย่าพูดอย่างนั้นสิหวาว่าโลมาก็โตมาในสังคมที่ดีนะแค่พ่อขายโจ๊กเอง”

โลมามันก้มหน้าไม่ได้ตอบอะไรไอ้โนก็กระตุกแขนมันจะพาออกจากโต๊ะแต่ก็ติดมือของคนอีกฝั่ง


“อยู่ก่อนเถอะนะโลมาเราอยากให้โลมาถือเค้กให้เรา”


“ถ้าเมียกูไม่ถือแล้วเทียนมึงจะจุดไม่ติดรึไง”


“พี่เสือ”มันเงยหน้ามองผมยิ้มๆ

ยิ้มทำห่าอะไรกูโมโหปล่อยให้เค้าด่าอยู่ได้ขวดตรงหน้าไม่จับฟาดๆปากพวกมันไปผัวมึงเป็นเจ้าของผับมึงไม่ต้องเสียตังเว้ยเมียไอ้โง่


“ดึกแล้วไปนอนได้แล้วไอ้ขันมันง่วงแล้ว”ผมว่ามันเลยพยักหน้าเข้าใจดึงมือออกจากไอ้โนและผู้ชายคนนั้นที่หน้าจะกันต์ยังไม่ลืมจะหันไปบอกลาก่อนจะขึ้นไปชั้นบน


“เราไปก่อนนะ”

“โลมา”ไอ้คนชื่อกันต์มันเรียกแต่โลมามันไม่สนใจหันไปลาไอ้โน


“กูไปนอนก่อนนะ”

“เออรีบๆไปหมามึงง่วงแล้ว”


โลมาขึ้นไปแล้วผมจึงหันมาเลิกคิ้วมองหน้าพวกมันไม่ได้หาเรื่องเด็กนะแต่ที่พวกมึงว่าเมียกูกูก็ไม่ลืมเหมือนกัน

“เรื่องของเด็กน่า”ไอ้โนมันกระซิบ


“เออแดกกันต่อสิหรือต้องให้กูป้อน”ผมว่าแล้วเดินออกมาไอ้โนก็ขอกลับไป
คิดไปแล้วก็อดสงสารเมียไม่ได้ต้องทนเรียนกับคนพวกนี้ทั้งที่แค่วิชาเรียนก็ปวดหัวจนจะเป็นประสาทตายอยู่แล้วเจอเพื่อนร่วมห้องแย่ๆแบบนี้ยิ่งไปกันใหญ่


ผมกลับขึ้นไปทำงานกว่าจะเสร็จเรียบร้อยจนปิดร้านก็ตีสามกว่าจะอาบน้ำแต่งกว่าอีกปาไปเกือบครึ่งชั่วโมงออกมาก็เจอเมียนอนอยู่บนเตียงพร้อมกับหมาหน้าส้นตีนอยู่ตัวนึง(หน้ามันเหมือนส้นตีนจริงไม่ได้ด่า)ผมเลยจับมันลงไปนอนปลายตีนล่างเตียงก่อนล้มตัวลงนอนแล้วดึงเมียเข้ามากอด


ไม่ว่ามันจะเจอกับเรื่องแย่ๆอะไรมาผมจะไม่โอ๋มันหรอกครับผมอยากให้มันแก้ปัญหาด้วยตัวเองแล้ววันนึงมันจะมีเกาะมาป้องกันตัวมันเองเหมือนกันเพราะมันชินชาจนรู้วิธีรับมือกับเรื่องพวกนี้ได้แล้วและผมจะคอยอยู่ข้างมันสนับสนุนมันช่วยให้มันโตขึ้นเรื่อยๆเอง


ไม่ว่ามันจะเหนื่อยแค่ไหนถ้ากลับมาที่บ้านเรามันจะหายเหนื่อยเอง



โฮ่งๆโฮ่ง


“อื้อ”โลมามันขยับเมื่อไอ้ขันเห่าผมลูบหลังมันเบาๆให้หลับต่อ


ยังมีหมาด้วยอีกตัวเกือบลืม











(http://)

หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 15-11-2019 02:30:46
#วันเกิด











ผมขยับตัวเมื่อตื่นแต่ยังไม่อยากลืมตาแถมซุกตัวเข้าหาคนข้างมากขึ้นพี่เสือก็กระชับอ้อมกอดก่อนจะลูบที่หลังเบาๆแล้วจูบลงที่หัวของผมจนผมยิ้มออกมา

พี่เสือน่ารักกว่าแต่ก่อนเยอะเลย



“หิวรึป่าวจะเที่ยงแล้ว”


“โลมายังไม่หิวแต่ง่วงอ่ะ”ผมว่าแล้วเพิ่มแรงกอดพี่เสือมากขึ้น


“ตื่นได้แล้วเดี๋ยวปวดท้อง”


“ไอ้ขันหิวข้าวแล้วแน่”ผมเพิ่งนึกได้จะไปเทอาหารให้มันเลยเด้งตัวขึ้นแต่พี่เสือดันจับผมไว้ก่อน


“กูให้แล้วห่วงตัวเองก่อนเถอะเพราะมึงเป็นแบบนี้ไงใครๆถึงเอาเปรียบมองข้ามหัวมึงไปหมดมึงยอมคนอื่นง่ายไป”


“โลมาไม่อยากมีเรื่องนี่ไม่อยากสนใจด้วย”ผมว่าเพราะเราห้ามความคิดคนไม่ได้เราจะให้เค้ามาชอบเราไปหมดซะทุกคนก็คงไม่ได้


“ไม่ยุ่งมันก็ดีกูเห็นด้วยแต่มึงก็ไม่ควรปล่อยให้คนอื่นมาวุ่นวายกับมึงเหมือนกันเราอยู่เฉยๆใช่ว่าเค้าจะอยู่เฉยๆเหมือนมึงความอยากเสือกในชีวิตคนเรามันไม่เท่ากันทนไม่ได้อย่าทนเตะปากคนให้เลือดออกสักทีสองทีมึงไม่หมดเป็นล้านหรอกตังในบัญชีที่กูโอนเข้าน่ะหัดเอาออกมาใช้บ้างเอาไปเสียค่าปรับในโรงพักก็เป็นตัวเลือกที่ดีเหมือนกัน”


“บ้าแล้ว”ผมยิ้มขำออกมาคนบ้าอะไรอยากให้ใช้เงินเสียค่าปรับที่โรงพักอีกอย่างใครจะไปเตะปากคนอื่นมั่วๆได้เล่าพี่เสือไอ้บ้า


“อารมณ์ดีแล้วดิ”พี่เสือว่าผมเลยพยักหน้าตอบจริงๆผมไม่ได้อะไรมาหรอกผมกับไอ้โนเจอจนชินแล้วตั้งแต่ปีหนึ่ง

ผมคบกันสองคนมันก็ดีนี่ไม่ได้มีอะไรเสียหายตรงไหนผมว่าชีวิตผมก็มีความสุขดีนะ



ผมกับพี่เสือเราตกลงกันว่าจะไปกินข้าวข้างนอกเพราะวันนี้วันเกิดผม 14 พฤศจิกายนผมโทรไปหาป๊ากับเจ้ตูนแล้วเพราะเค้าคือคนสำคัญที่ทำให้ผมมีวันนี้ส่วนแม่ผมเธออยู่ต่างประเทศกับครอบครัวใหม่ผมไม่ได้โกรธหรือเกลียดเธอที่ทิ้งผมกับป๊าไปผมยังรักเธอเหมือนเดิมทั้งที่เธอไม่เคยติดต่อเราเลย

ถ้าแม่มีชีวิตที่ดีผมก็ดีใจ



เราทิ้งไอ้ขันอยู่บ้านเพราะเอามาด้วยไม่ได้ก่อนออกจากบ้านมันวิ่งมาหาผมใส่กระโปรงด้วยทั้งที่มันเป็นตัวผู้พี่เสือคงเเกล้งมันผมนี่ขำไม่หยุดถือว่าเป็นของขวัญแรกของวันที่ทำให้ผมยิ้มได้แล้วกัน

ของขวัญจากหมาผมเอง




พี่เสือขับรถมาจอดที่ร้านอาหารร้านนึงมันดูดีมากๆมากจนไม่อยากเข้ามันหรูเกินไป


“ไม่ลงอ่ะถึงแล้ว”พี่เสือพูดขึ้นเมื่อผมยังนั่งเฉยไม่ยอมลงจากรถ


“พี่เสือโลมาว่าเราเปลี่ยนร้านมั้ยมันดูแพงเกินไป”


“กูจองไว้ล่วงหน้าเป็นอาทิตย์มึงจะเปลี่ยนหรอกูแค่อยากให้วันพิเศษของมึงมันพิเศษแค่นั้น”

ผมมองหน้าพี่เสือน้ำตาคลอพี่เสือเลยเอามือมาวางบนหัวผมก่อนจะดึงผมเข้าไปกอด


“เราไม่ได้มาแบบนี้ทุกวันสักหน่อยอีกอย่างกูรวยเผื่อมึงลืมกูแค่อยากให้มึงมีความสุขนะโลมาอยากให้ยิ้มไม่ใช่ร้องไห้”


“อื้ม”ผมพยักหน้าอยู่ในอ้อมกอดผมรู้สึกดีที่มีเค้าอยู่ข้างๆแค่นี้ก็เป็นของขวัญที่ดีเเล้ว


เราลงจากรถเข้าไปในร้านอาหารพี่เสือบอกชื่อกับพนักงานเค้าเลยพาเราเข้ามาด้านในสุดข้างนอกว่าหรูแล้วข้างในหรูกว่าผมนี่เดินตัวหดเหลือครึ่งเซนเลยตอนแรกนึกว่าจะกินหน้าหม่บ้านซะดูผมแต่งตัวมาดิกางเกงขาดเสื้อยืดสีขาว




พี่เสือสั่งอาหารไว้ล่วงหน้าแล้วก่อนที่เราจะมาถึงเค้าคงเตรียมมาดีจริงๆผมนี่ยิ้มไม่หุบเลยบางครั้งก็ได้แต่มองมือตัวเองอย่างเขินๆทั้งแต่งงานกันแล้วแท้ๆ


“ไม่อยากมองหน้ากูหรอ”


“ป่าวสักหน่อย”


“แล้วทำไมไม่มอง...เขิน?”

ผมพยักหน้าพี่เสือเลยมองล้อๆจนอาหารมาเราเลยลงมือกินกันเพราะหิวมากตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลยกินเสร็จพี่เสือก็ยื่นกล่องเล็กๆมาให้ผมเลยมอง งงๆ นิดหน่อย
เพราะตอนเดินมาไม่เห็นเค้าถือมาด้วย


“ของขวัญวันเกิดขอให้มึงมีความสุขมากๆและเป็นเด็กดีของกูตลอดไป”


“พี่เสือขอบคุณนะ”


“อืมเปิดดูสิไม่รู้ว่าจะชอบมั้ยแต่กูตั้งใจเลือกมากนะ”


“ต้องชอบอยู่แล้ว”ผมว่ายิ้มๆมือก็เปิดกล่องกำมะยี่สีน้ำเงิน

“ต่างหูหรอพี่เสือ”ข้างในเป็นต่างหูเงินมั้งผมไม่แน่ใจเป็นรูปโลมาเล็กๆสวยมาก

“อืมกูสั่งทำชอบรึป่าว”


“ชอบสิขอบคุณนะ”

“ไม่เป็นไรแค่อยู่ด้วยกันรอรับของขวัญจากกูไปทุกปีก็พอเเล้วเมีย”


แน่นอนอยู่แล้วเพราะผมไม่ไปไหนหรอก♡








/////////////////////////////////////////////


happy birthday นะโลมาลูกแม่ขอให้หนูมีความสุขมากๆ








หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 15-11-2019 02:31:45
#บุคคลอันตราย








วันนี้ที่มหาลัยเราจัดกิจกรรมงานบริหารโชว์เคสที่ทางคณะจะเอาผมงานของทุกชั้นปีมาจัดแสดงแน่นอนว่าผมกับไอ้โนเราคู่กันพวกผมทำโมเดลของคอนเทนเนอร์ในรูปแบบบ้านในข้อความคิดสร้างสรรค์ผมงานถูกนำไปจัดไว้ที่ลานโชว์ให้ทุกคนสามารถไปดูได้ผมนัดกับไอ้โนว่าจะมาเช้าเพื่อไปตามเก็บรายละเอียดงานอีกทีก่อนถึงเวลาเปิดงานแต่ตอนนี้ไอ้โนมันยังมาไม่ถึงผมเลยจะเข้าไปดูก่อน


ตืดดด ตืดด


ผมควักโทรศัพท์ออกมาดูเป็นไอ้โนเองที่โทรเข้ามา


“เออ”


(ถึงยังวะรถติดชิบหายแม่งมีรถชนกันหน้ามหาลัย)ไอ้โนว่าอย่างหัวเสีย


“เออกูถึงแล้วเดี๋ยวเข้าไปดูงานก่อนรีบๆตามมาแล้วกัน”

(เคๆ)


หลังจากวางสายผมก็เดินตรงไปหาลำดับงานของกลุ่มทันที

แต่พอถึงเท่านั้นแหละอยากจะร้องไห้บันไดบ้านหลุดเก้าอี้หน้าบ้านพังดีนะพกกาวมาในกระเป๋าไม่งั้นคงซวยไปอีก

คนยกนี่มันยกมายังไงว่ะ



“โลมาหลบหน้าเราทำไม”


“กันต์”

ผมหันไปตามเสียงเรียกปรากฏว่ามีกันต์ยืนอยู่ด้านหลังมองมาที่ผมนิ่งๆ


“เราป่าว”


“ป่าวอะไรตั้งแต่วันเกิดเราโลมาก็หลบหน้าเรามาตลอดอย่าคิดว่าเราไม่รู้”


“เราขอตัวก่อน”


ผมว่าจะเดินออกไปจากตรงนี้ไม่รู้เพราะยังเช้าหรือว่าอะไรแต่ที่ที่ผมอยู่ไม่มีใครเลยนอกจากผมกับกันต์ผมยอมรับว่าหลบหน้าเค้าคือหลังๆมากันต์เริ่มทำตัวแปลกๆตั้งแต่ให้ผมถือเค้กให้แล้วไม่ใช่ว่าผมไม่รู้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไรแต่เพราะรู้ผมเลยพยายามไม่เข้าใกล้ผมมีพี่เสือแล้ว
แต่เพราะเรื่องที่ผมแต่งงานเพื่อนๆคนอื่นไม่มีใครรู้นอกจากไอ้โนที่ผมมั่นใจเพราะไม่งั้นกันต์คงไม่ตามผมอยู่แบบนี้หรอกถ้ารู้ว่าผมแต่งงานแล้ว

ผมไม่ได้ปิดบังนะแต่พวกเพื่อนเค้าไม่สนใจผมมากกว่าเลยไม่รู้


“เดี๋ยวสิเราทำอะไรให้โลมาไม่ชอบรึป่าวบอกเราสิ”

กันต์จับเเขนผมไว้แน่นผมพยายามสะบัดก็ไม่หลุด

ไอ้โนมาเร็วสิวะเพื่อนมึงจะโดนงาบอยู่แล้ว

“ปล่อยเรานะกันต์”

“ทำไมหรือเพราะเรารวยไม่พอโลมาถึงไม่สนใจเราพร้อมให้โลมาทุกอย่างเลยนะเราให้โลมาได้ทุกอย่างไม่แพ้ไอ้เจ้าของผับนั่นหรอก”


“อย่าดูถูกเรานะ”ผมว่าอย่างโมโห


“ทำไมมันให้คืนละเท่าไรล่ะ”


“กันต์ปล่อยอย่ามายุ่งกับเรา”

ผมว่าอย่างหมดความอดทนพร้อมกับแกะมือออกจากแขนแต่ยิ่งแกะมันก็ยิ่งแน่นกันต์กระชากผมเข้าหาตัวก่อนจะก้มลงมาจูบที่ปากอย่างแรงโดยที่ผมไม่ได้ตั้งตัวและตกใจมากไม่คิดว่ากันต์จะทำแบบนี้


“อื้อ อือ”

ผมทั้งดิ้นทั้งทุบอีกฝ่ายก็ยิ่งรัดมากขึ้น


แชะ! แชะ !


“อุ้ย!โทษทีนะลืมปิดเสียง”

ผมผลักกันต์ออกในจังหวะที่เจ้าตัวเผลอก่อนจะหอบหายใจจนตัวโยนแล้วหันไปหายี่หวากับปลาที่ยืนอยู่

“มันไม่ใช่อย่างที่พวกเธอคิดนะ”


“ทำไมล่ะไม่เห็นต้องอายเลยโลมาเรื่องปกติจะตายไปใช่มั้ย”

“ใช่ๆเราไม่บอกใครหรอกเนอะว่าแอบมาสวีทหวานกันอยู่ตรงนี้ไปเหอะๆหึหึ”


“เดี๋ยวก่อนมันไม่ใช่ปล่อยเรานะกันต์”


ผมจะตามพวกยี่หวาไปเพื่อขอให้เธอลบรูปแต่กันต์กลับดึงผมไว้ก่อนผมมองหน้ากันต์อย่างไม่เข้าใจและตอนนี้ผมกำลังโมโหมาก


“เราชอบโลมา”


“แต่เราไม่ได้ชอบกันต์เรามีแฟนแล้วไม่ใช่สิเราแต่งงานแล้วนี่ไงแหวนเห็นหรือปล่อยเราได้เเล้ว”


กันต์เหมือนจะอึ้งที่ผมบอกพร้อมกับมองมาที่แหวนของผมสักพักก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วส่ายหัว


“แต่งงานอะไรกันโลมาไร้สาระทั้งนั้นผู้ชายกับผู้ชายมันไม่มีอะไรมั่นคงหรอกเดี๋ยวแยกกันที่แต่งๆกันไปน่ะมโนทั้งนั้นว่าจะรักกันนานเพ้อเจ้อ”


“เพ้อเจ้อก็เรื่องของเราปล่อย!”


“ไม่อ่ะเราอยากเล่นสนุกด้วยถึงไม่โสดเราก็จะแย่งเราไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้น”

“ทุเรศบอกให้ปล่อยไงวะ”


“จุ๊ๆโลมาอย่างเสียงดังไปสิไอ้นั่นมันมาช่วยไม่ได้หรอกนะไม่สิจริงไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำเพราะป่านนี้รูปที่เราจูบกันคงไปถึงไหนต่อไหนแล้วบางทีอาจจะถึงที่รักของนายเเล้วก็ได้”


“อย่าทำอะไรบ้าๆนะ!”

ผมสะบัดหน้าออกจากมือแกร่งที่จับคางผมไว้แน่นกันต์ยังทำหน้ายิ้มๆขึ้นมาเหมือนเหนือกว่า


“เอ~เราจะทำอะไรรอดีนะระหว่างรอนายทะเลาะกันเข้าไปช่วยกอดปลอบดีมั้ย”

“เราไม่ชอบรออะไรนานๆด้วยสิ”


กันต์ดึงผมเข้าไปกระซิบเมื่อเห็นไอ้โนกำลังวิ่งมา

“ช่วยเลิกกันไวๆหน่อยนะ”


เค้าบอกแค่นั้นก่อนจะผละออกแล้วเดินออกไปมีหันมาโบกมือให้ไอ้โนที่มาถึงตัวผมพอดี


“มันทำอะไรมึง!”


ไอ้โนว่าเสียงมันสั่นๆพร้อมด้วยอาการเหนื่อยหอบคงรีบวิ่งมาจริงๆ


“ไอ้โน ฮึก”


ผมหันไปกอดมันแล้วร้องไห้ออกมาผมไม่เคยไปทำอะไรให้คนพวกนี้ด้วยซ้ำต่างคนต่างอยู่ทำไมต้องมาทำอะไรไรแบบนี้กับผมด้วยผมไม่เข้าใจ


ทำไม?ผมไปทำอะไรให้โกรธกันนักหนาถึงได้ทำกับผมแบบนี้










“เฮียแบม ฮึก โลมาจะทำยังไงดี”


“เออมึงไม่ต้องร้องพี่เสือไม่ได้โง่นะมึงแค่รูปบ้าๆแค่นั้นเค้าไม่เลิกกับมึงหรอก”


ไอ้โนพาผมมาหาพวกเฮียแบมที่ใต้ตึกคณะเพราะเฮียแบมโทรมาหาผม

รูปที่ผมจูบกับกันต์มันลงในเพจเม้ามอยของมหาลัยเลยจริงๆกันต์ไม่ได้พูดเล่นๆผมเองที่เห็นรูปก็เอาแต่ร้องไห้ไม่รู้ป่านนี้รูปไปถึงพี่เสือหรือยังโทรไปก็ไม่รับผมก็ยิ่งใจเสียไปใหญ่พวกเฮียแบมก็เลยช่วยปลอบ


“แล้วถ้าพี่เสือโง่ล่ะเฮีย ฮืออ”


“จะร้องไห้หรือจะพูดวะเลือกสักอย่างกู งง ไปหมด”เจ้ด้าว่า


“อีเพื่อนเหี้ยของมึงนี่ใครกูจะไปตบมันทำน้องกูร้องไห้ขนาดนี้ไม่ต้องมีชีวิตอยู่แล้วมึง”

“ใจเย็นพี่ขิง”

“เย็นอะไรไอ้โนมึงอีกตัวรถติดเชี่ยไรมึงก็ทิ้งรถแล้ววิ่งมาเลยสิวะมึงเห็นรถสำคัญกว่าเพื่อนเอ๋อๆของมึงอีกหรอ”


“ครับวันหลังผมจะนั่งเครื่องบินมาเรียนแทนไม่ใช้มันแล้วรถเนี่ย”


ผมมองหน้าไอ้โนอึ้งๆบ้านมันรวยถึงขนาดมีเครื่องบินเลยหรอเนี่ยเพิ่งรู้อ่ะรู้งี้ให้มันแวะรับด้วยดีกว่าคงสบายน่าดูบินแปปเดียวถึงมหาลัยเลย


“มองอะไร?”


“บ้านมึงรวยจัง”ผมเช็ดน้ำตาก่อนจะมองหน้ามัน


“อืมบางทีเงินเหลือๆกูก็เอามาพับจรวดเล่น”

“จริงอ่ะ”ผมว่าลืมเรื่องที่ร้องไห้หลันมาสนใจไอ้โน


“เออวันก่อนกูเห็นมันเอามาขย่ำๆรวมกันแล้วเตะเล่นเป็นลูกฟุตบอลเลยเว้ยโลมา”เฮียบอลว่าเสริมผมก็ยิ่งตั้งใจฟังเข้าไปใหญ่

“แล้วที่บ้านมึงมีทีวีใหญ่เท่าฝาผนังมั้ยแบบในหนังอ่ะบ้านคนรวยๆ”


“โหยโลมาแค่นั้นกระจอกกูบอกเลยทีวีบ้านกูยาวแปดเมตร”


“เฮ้ยบ้าแล้วกูอยากเห็นพากูไปดูหน่อยดิไอ้โน”


“มึงมีรองเท้าทองคำขาวหรือป่าว”ผมส่ายหัวไปมา

“งั้นเสียใจด้วยว่ะบ้านกูปูพื้นมาแบบเฉพาะไม่มีรองเท้าทองคำขาวแม่งเข้าไม่ได้”


ผมต้องเก็บตังกี่ชาติกว่าจะได้ไปบ้านไอ้โนเผลอๆคงแก่พอดีถึงตอนนั้นไอ้โนคงผิดหวังในตัวผมที่เพื่อนไม่เคยไปเที่ยวบ้านมันเลยทั้งที่จริงๆผมไม่มีตังซื้อรองเท้าทองคำขาว

ผมทำหน้าเศร้าพวกเฮียก็ส่ายหัวไปมาคงเห็นใจที่ผมไม่มีปัญญาไปบ้านเพื่อนหรือผมต้องยืมตังพี่เสือมาซื้อรองเท้าทองคำขาวก่อนดี










/////////////////////////////////////////////


โอ้ยยยยลูกฉันซื่อพวกแกก็ยังหลอกลูกฉันนะนาโน

พี่เสือจะเห็นรูปมั้ยตอนต่อไปมาลุ้นกัน






หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Chompoo reangkarn ที่ 15-11-2019 11:48:47
พี่เสือตลก โลมาน่ารัก ชอบค่ะ :pig2: :pig4:  :กอด1:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ15/11
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 15-11-2019 16:29:18
#เสือ











ผมเผลอนอนหลับไปที่โซฟาหน้าทีวีไม่รู้หลับไปนานแค่ไหนแต่ตื่นเพราะเสียงร้องไห้ตอนแรกก็นึกว่าโดนดีเข้าแล้วคือกูกะตื่นมาแล้วเจอนี่กูย้ายเลยอ่ะอยู่ไม่ได้หรอกเดี๋ยวเกิดวันนึงน้องภูมิเกิดมาลูกกูโดนอำขึ้นมาทำไงแต่พอมองดีๆมันไม่ใช่ผีแต่เป็นเมียกูนี่แหละนั่งร้องไห้กับไอ้ขัน


“ฮืออึกขันถ้าโลมาโดนพี่เสือไล่ออกจากบ้านจะไปกับโลมามั้ย”


โฮ่งๆ แอ๋งๆ


“แต่ถ้าอยู่กับพี่เสือขันจะไม่อดตายนะพี่เสือรวยแต่โลมาไม่มีตังฮึก”


“....”


“พี่เสือต้องโกรธแล้วทุบตีโลมาเหมือนในหนังฆาตกรแน่ๆโลมาจะเขียนจดหมายไว้ว่าโลมาผิดเองแล้วขันเอามันไปให้ตำรวจนะเค้าจะได้ไม่จับพี่เสือเข้าคุก ฮือออออ ฮึก”


กูไม่รู้ว่าบ้านนี้มีใครปกติบ้างทั้งคนทั้งหมากอดกันกลมมีไหล่สั่นด้วยเหมือนร้องไห้หนักแต่เดี๋ยว!!

กูเกี่ยวอะไรกับฆาตกร?

เมียกูคงเรียนหนักแหละ


ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นถึงเอาให้โลมามันร้องไห้แล้วก็คิดว่าผมจะโกรธขนาดนั้นแต่ผมว่าผมมีเหตุผลพอจะรอฟังมันพูดดีกว่าทะเลาะกันแล้วหาสาระสำคัญของเรื่องไม่เจอ



“โลมา”

เจ้าตัวสะดุ้งตัวโยนเมื่อผมเรียกก่อนจะปล่อยไอ้ขันลงเเล้วหันมาหาผม


“ฮึก พี่เสือ”

“เป็นอะไรมานี่”

มันเช็ดน้ำตาก่อนจะเดินมาหาผมเลยดึงมันมานั่งด้วยกันแล้วกอดมันไว้พอเป็นแบบนี้โลมามันก็ยิ่งร้องไห้หนักเข้าไปใหญ่ร้องจนสะอึกผมเลยต้องปลอบแล้วลูบหลังมันเบาๆ


“ฮึกพี่เสือโลมาฮึกขอโทษนะฮือออ”


“โลมา”

“พี่เสือไม่ให้อภัยโลมาหรอ”

“ป่าวกูฟังมึงไม่รู้เรื่อง!จะเล่าหรือจะร้องไห้มึงเลือกเอาสักอย่างอีหมูกูงงฟังก็ฟังไม่รู้เรื่องกูจะเอาอะไรไปโกรธมึงหะอีอ้วน”

“งือออจะดุทำไมเล่า”

มันว่าแล้วซบลงที่อกผมแล้วเช็ดน้ำตามีความพยายามดึงเสื้อผมไปเช็ดขี้มูกมันอีกแต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรความสุขของเมียปล่อยมันไปแค่นี้ไม่ตายหรอกแค่เสือตัวนี้กูพรีออเดอร์มาจาก UKแล้วต้องรอของหลายอาทิตย์กว่าจะมาถึงและกูเพิ่งได้ใส่วันนี้วันแรกเลยเมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี้แต่อีกสักพักกูคงต้องไปเปลี่ยนแล้ว

เหลืองเป็นดวงเลยเสื้อกู


“ใครทำอะไรมึง”ผมว่าเข้าประเด็น

“พี่เสือยังไม่เห็นรูปหรอแล้วทำไมโทรหาไม่รับโถ่เอ้ยคนก็คิดไปไกลร้องไห้น้ำตาไหลเป็นลิตรแล้ว”

“กูหลับ รูปอะไร”

“ถ้าดูแล้วจะโกรธมั้ยบอกมาก่อน”

ผมส่ายหัวไปมากูเอาคนปัญญาอ่อนแบบนี้มาเป็นเมียได้ไง

“มึงเป็นเด็กหรอโลมากูยังไม่ทันเห็นจะรู้ได้ไงเอามาดู”

“ก็ได้แต่โลมาไม่ได้ยอมนะกันต์จับโลมาไว้โลมาไม่ได้ตั้งใจนะพี่เสือโลมาขอโทษ”

มันยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดูในนั้นมีรูปคนสองคนยืนจูบกันอยู่คือเมียผมกับไอ้เด็กคนนั้น เพื่อนมันผมจำได้

“ไหนเอามือมาดูซิมันทำอะไรมึงอีกรึป่าว”

มันยื่นข้อมือมาให้ดูคือโลมามันขาวทำให้รอยเขียวๆมันชัดขนาดผ่านมาหลายชั่วโมงแล้วรอยยังไม่หายมันต้องกำแขนเมียผมแรงขนาดไหนหรืออีกอย่างอาจเป็นเพราะโลมามันดิ้นด้วยล่ะมั้งเลยทำให้มันซ้ำแบบนี้

“โลมาขอโทษ”

ผมดึงมันเข้ามากอดผมเจ็บใจมากที่ปล่อยใครคนอื่นมาทำแบบนี้กับมันได้ทั้งที่สัญญาจะดูแลมัน

“กูขอโทษนะโลมา”

“พี่เสือจะขอโทษโลมาทำไมโลมาตั้งหากที่ผิด”

“กูขอโทษที่อยู่กับมึงทุกที่ไม่ได้”

“ไม่เป็นอะไรเลยโลมาเข้าใจ”


ผมกอดมันอยู่อย่างนั้นจะมันหลับผมเลยพาขึ้นไปนอนบนห้องดึงผ้าห่มไว้ให้จนถึงคางแล้วผมก็เข้าไปเปลี่ยนเสือผ้าก่อนจะออกจากห้องไม่ลืมเขียนโน๊ตไว้ข้างเตียงว่าไปทำงานเดี่ยวตื่นมาหาผมไม่เจอจะวุ่นวาย


.


.



“ไอ้โนมาเจอกูที่สนามแข่งเอาไอ้เพื่อนหน้าส้นตีนของมึงมาด้วย”


ผมว่าแค่นั้นก็ตัดสายไปขับรถตรงไปสนามแข่งรถเถื่อนที่จริงๆแล้วเป็นของไอ้สิงห์มันให้ผมดูแลแทนเพราะต้องเข้าไปบริหารงานที่บริษัทแทนพ่อสนามเเข่งเลยตกเป็นของผมแล้วผมก็ให้ไอ้นาโนดูแลอีกทีผมเคยบอกไปรึยังจริงไอ้โนเป็นลูกน้องผมแต่ผมก็รักมันเหมือนน้องคนนึง

ผมสั่งให้คนปิดสนามสองเอาไว้ก่อนจะมาถึงที่นี่ผมขับตรงเข้ามารอมันเลยคือตอนนี้กูไม่มีอารมณ์เดินเข้าอีกฝั่งไปให้ใครสวัสดีทั้งนั้น


นั่งอยู่บนรถรอไปสักพักผมก็เห็นไอ้โนมันกระชากตัวไอ้เด็กกันต์นั่นเข้ามาในสนามที่ผมอยู่มองจากตรงนี้ยังเห็นรอยเลือดที่หน้ามันสงสัยคงก่อสงครามกันมาก่อนจะถึงที่นี่

ผมยกยิ้มมุมปากก่อนจะเหยียบขันเร่งรถสุดตีนจนควันเต็มรอบรถด้านนอกจากการเสียดสีของถนน

บรึ่นนนนนนนนนน


บรึ่นนน


ไอ้กันต์มันดูตกใจที่รถผมพุ่งไปหาพวกมันที่ยืนอยู่ทำกระวนกระวายจะวิ่งหนีแต่ก็ไปไม่ได้เพราะไอ้โนมันรู้หน้าที่ดีจับตัวไอ้กันต์ไว้ไม่ให้ขยับ


เอี๊ยดดดดดดด

เสียงเบรกดังลั่นสนามพร้อมกับร่างของไอ้กันต์ที่ล้มลงอย่างหมดแรงไอ้โนก็ปล่อยมือออกจากมันผมเปิดประตูรถออกมาก่อนจะหันไปมอหน้ารถของผมที่ห่างจากตัวพวกมันไม่เท่าไรผมไม่ได้กะจะชนมันตั้งแต่เเรกอยู่แล้วแค่อยากให้รู้ว่าความตื่นเต้นที่จะเล่นกับเมียชาวบ้านมันมีความรู้สึกเสี่ยงตายแค่ไหนเท่านั้นเอง


“มึงจับกูมาทำ_”

ปัก!

อึก

ไอ้กันต์มันดูอึ้งๆเมื่อคนที่ผมยกตีนถีบจนล้มลงเป็นไอ้โน

“กูถีบมึงในฐานะที่มึง!ไอ้นาโนมึงเป็นคนของกูแต่กลับปกป้องเมียกูไม่ได้ปล่อยให้ไอ้ระยำนี่ทำเมียกูเจ็บ”

“ผมขอโทษพี่”

ไอ้โนยกมือที่กุมท้องอยู่ขึ้นมาไหว้ผมอย่างรู้สึกผิดผมเลยหันไปหาไอ้กันต์ที่มองผมหวาดๆ

“หึทำไมกลัวกู?”

ผมว่ายกยิ้มมุมปากก่อนจะก้าวเดินไปหา

“กลัวทำไมจะเล่นเมียกูนี่ใจมึงต้องกล้ากว่านี้สิ”

“มึงจะทำอะไรกูแจ้งตำรวจนะเว้ยไอ้สัด”

ไอ้กันต์มันเริ่มร้อนรนจนพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเมื่อผมกระชากตัวมันแล้วดึงมีดพกออกจากกระเป๋าการเกงด้านหลัง

“เอาดิถ้าปากมึงยังพูดได้น่ะนะไปแจ้งเลยเงินกูเหลือว่ะอยากใช้จ่ายในโรงพัก”

“อย่าทำกูเลยนะ”

มันยกมือไหว้ขอร้องผมที่ยกมีดขึ้นมาจ่อที่หน้ามัน

“หึๆง่ายไปมั้งมึงจูบปากเมียกูไปแล้ว”

อึก!

“กูอื้อออออ”

มันกำลังจะพูดอะไรออกมาแต่กูไม่อยากฟังไงมือที่จับคอเสื้อมันเปลี่ยนเป็นผลักมันลงนอนกับพื้นแล้วบีบคอมันไว้

ผมใช้ปลายมีดกรีดลงที่ริมฝีปากล่างมันตั้งแต่อีกฝั่งของปากจนถึงอีกฝั่งเลือดมากมายก็ไหลออกมาจนเต็มหน้ามือมันพยายามแกะมือผมที่บีบมันไว้แน่นแต่ก็แกะไม่ออกได้แต่ดิ้นทุรนทุรายไปมา

ผมหยุดมือเมือเห็นหยดน้ำตามากมายที่ออกมาจากหางตาไอ้กันต์


“กูไม่สนุกกับสิ่งที่มึงเล่นอยู่”


ผมผละออกจากมันก่อนจะพยักหน้าให้ไอ้โนจัดการต่อแล้วเปิดประตูเข้ามามาในรถใช้ทิชชูเปียกเช็ดมือพอดีกับที่โทรศัพท์มีสายเข้ามาพอดี



(พี่เสืออยู่ไหนผับหรอโลมาขับรถไปหานะเอาไอ้ขันไปด้วยโลมาเพิ่งตื่นหิวมากพี่เสือกินข้าวยัง)

ผมยิ้มออกมาเมื่ออีกคนถามด้วยเสียงร่าเริงคงอารมณ์ดีขึ้นมาแล้วเผลอมันคงลืมเรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้วด้วยซ้ำ

“รอกินพร้อมมึงไงเมียรีบๆมากูหิวจะตายห่าแล้ว”

(ได้ๆโลมาขออาบน้ำก่อนพี่เสือห้ามกินก่อนนะรอแปปเดียว)

“เออๆรีบมาอีอ้วน”

(อาเควางแล้วนะ)

“โลมา”

(ครับผมมมมมม)

“กูรักมึงนะ”

(อะไรเนี่ยโลมาก็รักพี่เสือวางแล้วนะจะรีบอาบน้ำเดี๋ยวพี่จะหิว)


ผมตอบรับพอมันวางสายก็ขับรถตรงไปที่ผับทันทีไปรอกินข้าวกับเมีย






/////////////////////////////////////////////


แกขนลุกป่ะตอนแต่งฉันโคตรขนลุกเลยไม่เคยเห็นมุมนี้พี่เสือไม่ใช่ไรปกติเฮียแกเป็นคนบ้าๆฮาๆไงพอจริงจังขึ้นมาก็น่ากลัวเหมือนกัน



หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Chompoo reangkarn ที่ 15-11-2019 23:32:47
ด้านมืดของเฮียเสือ  :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 16-11-2019 03:19:05
#สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าโลมา







“พี่เสือ”

“อืม”

“โลมาอยากกินโรตีสายไหมอยุธยาอ่ะ”

“กูต้องไปอยุธยา?”

“ป่าวโลมาแค่บอกเฉยๆอ่ะพี่เสือแค่บ่น”

ผมนอนลูบหัวมันอยู่บนเตียงวันนี้บ่นๆทั้งวันว่าอยากนอนเฉยๆผมเลยปล่อยมันนอนให้สมใจอยากนอนให้แม่งเป็นอัมพาตไปเลยไอ้เหี้ยปวดสมองกับเมีย


“พี่เสือเราชวนเฮียแบมไปผับกันมั้ยโลมาเหงา”

“ไหนบอกอยากนอน”

“ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วอ่ะไม่ได้หรอ?”

มันเอียงหน้ามองผมได้เลยไอ้เหี้ยถ้ามึงจะมองกูแบบนี้นะขออะไรกูตอบได้คำเดียวด้ายยยยยยย

บางทีมึงก็แบบไอ้เหี้ยเอ้ยขอเย*ได้ป่าววะ

“เอาที่มึงสบายใจเลยเมีย”

“ใจดีจัง”

ไอ้เหี้ยอย่ามาชมถ้ามึงยังไม่รู้กูจะบอกให้ว่ากูกำลังจะกลายเป็นพญาเสือโคร่งมึงกำลังจะตายไอ้เมีย!!

ผมอดทนไม่ไหวเลยต้องจับมันพลิกลงกับเตียงแล้วขึ้นมาค่อมมันไว้

“พี่เสือ”

“อื้ม”

“ทำ ทำอะไร”

“อาบน้ำ”

“อาบน้ำบ้าอะไรทำแบบนี้เล่า”มันว่าแล้วเสมองไปทางอื่นไม่สบตาผมโลมามันฉลาดจะตายไปเรื่องอะไรมันจะไม่รู้ว่าผมจะทำอะไรกับมัน

“รู้แล้วยังจะถาม”

“กลางวันอยู่เลยนะ”

“กลางวันนี่แหละดีจะได้ไม่อาย”ผมว่ายิ้มๆเลยทำให้คนตรงหน้ายิ่งเขินเข้าไปใหญ่

“หยิบต่างหูในบนโต๊ะหัวเตียงมาให้หน่อย”

มันดูงงๆที่ผมอยู่ๆก็ใช้มันแต่ก็ยอมยื่นมือไปหยิบให้ผมเลยใช้จังหวะนี้ก้มลงไปที่หน้าอกมันโลมามันสะดุ้งแล้วหันมาหาผมในมือก็กำต่างหูรูปโลมาไว้แน่น
ผมสั่งทำมาใหม่เอาไว้ใส่คู่กับมัน

“ใส่ให้กูหน่อย”

ผมบอกมันโดยที่ยังไม่หยุดหยอกล้อกับหน้าอกมือข้างนึงเลิกเสื้อมันขึ้นอีกข้างก็ปลดกระดุมกางเกงมัน

“อื้อพี่เสือทำแบบนี้แล้วโลมาจะใส่ให้ยังไงเล่าเดี๋ยวก็ได้เลือดหรอกหยุดก่อนสิ”

“ใส่เลยกูไม่เจ็บหรอก”

“บ้าแล้ว อื้อ พี่เสือหยุดก่อน”

ผมไม่ตอบแต่ผละออกจากมันโลมามันมองมาเพราะผมลุกจากเตียงก่อนจะปลดกระดุมเสื้อตัวเองโดยที่สายตาไม่ได้ละออกไปจากมันเหมือนที่มันเองก็มองผมอยู่ไม่ละไปไหนเหมือนกันแม้จะเขินแค่ไหนก็ตามภาพนั้นทำให้ผมยกยิ้มมุมปาก

“ไอ้เด็กทะลึ่ง”

“ใครให้มาถอดตรงนี้เล่า”

“หึ”

ผมทิ้งเสื้อที่ถอดออกลงข้างเตียงก่อนจะจัดการถอดกางเกงต่อถอดต่อหน้ามันนั่นแหละอายอะไรผัวเมียกันแต่คราวนี้โลมามันหลบหน้าผมก็จะไม่ให้หลบได้ยังไงล่ะคนเห็นหน้าเมียแล้วมีอารมณ์มันก็คงไม่ต้องบอกมั้งว่าอะไรควรจะเป็นอะไรถอดเสื้อผ้าออกหมดผมก็กลับไปบนเตียงก่อนจะนั่งลง

“มาใส่สิ”

“อ อะไรๆพี่เสือแม่ง”

“อะไรกูบอกให้มาใส่ต่างหูให้กูไงมึงคิดอะไรมึงบอกเองนะว่าใส่ไม่ได้ถ้ากูไม่อยู่เฉยๆเนี่ยกูนั่งเฉยๆให้มึงใส่แล้วมาสิ”


มันหน้าแดงก่อนจะขยับเข้ามาหาผมเลยอุ้มมันมานั่งตัก

“พี่เสือ!!”

“อะไรใส่สิ”

ผมปล่อยให้มันใส่ต่างหูอย่างสั่นไม่รู้กลัวผมเจ็บหรือกลัวอะไรแต่ทีรู้ๆตอนนี้แม่งกูไม่ไหวแล้ว

“เสร็จแล้ว”

“อืม”

ผมตอบพร้อมกับก้มลงจูบไปตามคอมันจนลงต่ำลงมาเรื่อยๆมือก็ลูบผิวเนียนๆนั่นไปทั่วยิ่งได้กลิ่นหอมๆจากตัวมันยิ่งทำให้อารมณ์ผมเพิ่มสูงขึ้นอย่างฉุดไม่อยู่เลยจัดการทำกับมันไปหลายรอบบนเตียงแล้วมาต่อที่ห้องน้ำอีกรอบจนโลมามันเพลียหลับไปดื้อๆอยู่ที่อกผมขณะอาบน้ำให้มันอยู่ผมนี่เชื่อเลย
เมียกูบางทีก็เลี้ยงง่ายยั่งกับจับวางกูรู้แล้วที่ไอ้ขันแกล้งตายบ่อยๆนี่ฝึกมาจากใคร

เจ้าของมันนี้แหละ

อาบน้ำเสร็จผมก็เช็ดตัวให้ใส่เสื้อผ้าสบายๆไปก่อนเดี๋ยวตื่นมาก็อาบน้ำอีกอยู่ดีเพราะมันจะไปผับห่มผ้าให้เมียเรียบร้อยผมก็กลับมาจัดการอาบน้ำให้ตัวเองต่อก่อนจะออกมาโทรหาไอ้มังกร

(ไงนึกไงโทรมาตั้งแต่มีเมียกูนึกว่าตายไปแล้วหายหัวเลย)

“เดี๋ยวนี้กูอยู่ในยุคที่น้องด่าหัวกูได้แล้วหรอวะ”

(ครับพี่เสือ)

“กวนตีนล่ะไอ้สัดมังกร”

(เอ้าตกลงมึงเอาไงกูพูดดีก็ด่าประสาทไอ้ควาย)

“มึงไม่ได้พูดดีมึงกวนตีนไอ้เหี้ย”

(ฮ่าๆเออสรุปโทรมาไม)

“ชวนไปผับบอกพวกน้องแบมด้วยโลมามันเหงา”

(รักเมียเหี้ยๆมีอยู่จริง)

“พูดมากไอ้สัดมึงก็เป็น”

(เออเดี๋ยวบอกให้พอดีกูก็จะโทรหามึงเหมือนกัน)

“ทำไม”

(สิงห์อยากคุยกับมึงกูนัดสิงห์ไปด้วยเลยนะ)

“เรื่องอะไรวะ”

(มึงไม่แหกปากใครเค้าไว้ล่ะเตรียมตัวโดนด่าได้เลยมึงสมน้ำหน้าแค่นี้แหละ)

ติ๊ด!

ผมส่ายหัวเมื่อสายถูกตัดไปไม่ได้กลัวไอ้สิงห์ด่านะแต่ส่ายหัวที่กูมีน้องปัญญาอ่อนเอาจริงถ้าลูกกูเกิดมานี่กูจะใครน้องภูมิร่วมสังคมกับใครได้บ้างวะเนี่ยขนาดแม่มันยังไม่ค่อยเต็มเลยพ่อมันก็ด้วย



ผมล้มตัวนอนได้ยังไม่ทันหลับสนิทเลยเมียกูตื่นไอ้เหี้ยชีวิตกูแม่ง!

พอตื่นมาก็บ่นหิวกว่าจะอาบน้ำแต่งตัวอีกรอบเกือบทุ่มครึ่งแล้วมึงคิดดูเมียกูอยากกินแต่ละอย่างข้าวผัดปูที่คนต่อแถวยาวเกือบไปถึงพัทยารอคิวนานเป็นชาติแล้วคือลงไปต่อแถวเองไม่ไหวไงโดนจัดหนักไปกูเลยต้องไปซื้อให้ยืนเกือบสองชั่วโมงกว่าจะได้กลับมากำลังจะออกรถบอกอยากกินเครปกูก็ต้องวนรถหาร้านให้ดีนะไม่เสือกอยากแดกเครปป้าเฉื่อยไม่งั้นกูคงยืนจนพิการกว่าจะได้มา

ได้ของแดกเมียครบผมก็ขับรถตรงมาที่ผับพวกน้องแบมมากันครบมีไอ้โนไอ้มังกรและไอ้สิงห์นั่งหล่อร่วมโต๊ะอยู่ด้วยผมเลยพามันเข้าไปนั่งก่อนจะบอกเด็กให้เอาของไปใส่จานให้เดี๋ยวเมียกูหิวไส้ขาดก่อน

“กูได้ข่าวว่ามึงไปแหกปากใครมา”

เวร!
 ไอ้สัดสิงห์เมียกูนั่งอยู่มึงไม่มีตาหรอไอ้สัดงานเข้ากูดิรอไร

ผมมองหน้ามันยังไม่ได้ตอบอะไร

“ไอ้โนลูกพี่มึงไปทำอะไรมา”

ไอ้สิงห์พูดเสียงเรียบแต่ไอ้โนนี่สั่นไปหมดมันกลัวไอ้สิงห์ที่สุดในบรรดาสามพี่น้องผม

“คือ เอ่อ”

“เออกูทำมันอยากเสือกเอาปากเหี้ยๆของมันมาจูบเมียกูเองช่วยไม่ได้”

ไอ้สิงห์ยังไม่ได้ว่าอะไรต่อแต่เมียกูเนี่ยช้อนล่วงจากมือยังไม่รู้ตัวจนน้องเจด้าต้องหยิบขึ้นมาวางให้

“จริงหรอพี่เสือ”

“เออมึงรับไม่ได้หรอกูเลวแต่ที่กูทำไปเพราะกูรักมึงกูยอมไม่ได้หรอกนะให้ไอ้เหี้ยตัวไหนมาทำกับมึงแบบนี้เมียนะไม่ใช่เศษขยะที่กูเห็นมึงโดนทำแบบนี้แล้วจะทนได้”

“ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยดุทำไมเล่า”

“มึงไม่โกรธไม่โวยวายหรือกลัวกูแบบในหนังที่นางเอกเค้าทำกันหรอ”

“โลมาไม่ใช่นางเอกสักหน่อยพี่เสือทำไปเพราะรักโลมาเข้าใจส่วนเรื่องกลัวพี่เสือไม่ได้ทำแบบนั้นกับโลมาสักหน่อยทำไมต้องกลัวพี่เสือยังน่ารักสำหรับโลมาเสมอนะ”

ผมดึงมันเข้ามากอดก่อนจะหอมหัวมันแรงๆ


“หึทุเรศทำกันต์เจ็บแล้วยังมีหน้ามาสวีทหวานกันสบายใจอีกต้องเป็นคนยังไงถามจริงเหอะ”

โลมามันผละออกจากผมเมื่อได้ยินเสียงพูดมีผู้หญิงสองคนยืนอยู่ตรงโต๊ะฝั่งพวกผม

“ยี่หวา ปลา”

“ฉันไม่คิดเลยนะว่านายจะเป็นคนแบบนี้น่ะโลมาทำร้ายผู้ชายอีกคนแล้วมากอดผู้ชายอีกคนหึ!ผิดเพศแล้วยังร่านอีกน่าไม่อาย”

ผมโมโหอย่างสุดทนจะลุกขึ้นผู้หญิงก็ผู้หญิงเถอะใครสนกูไม่อยากไว้หน้าใครทั้งนั้นแหละ

“พี่เสือ”โลมามันดึงผมไว้ส่ายหน้าไปมา

“ทำไม?”ผมถามอย่างไม่เข้าใจ

“อย่าเลยปล่อยไปเหอะนะ”

วินาทีนี้ผมอยากจะขัดมันไม่อยากตามใจมันเลยแต่พอเห็นสายตาขอร้องขอมันผมก็ต้องยอมแล้วถอนหายใจออกมา

“กูก็อยากจะรู้มึงเสือกอะไรกับน้องกูนักหนา”

“ปกป้องกัน?พวกเดียวกันสินะอีกระเทยน่าสม_”

“กระเทยแล้วหนักหัวพ่อมึงหรออีผู้ดีเอ้ยกูขอเถอะอีเจด้าทนไม่ไหวแล้วเว้ย”

พวกเราลุกขึ้นเมื่อน้องเจด้าคว้าเอาขวดเบียร์เปล่าบนโต๊ะทำท่าจะเข้าไปหาสองคนนั้นแต่ติดที่พวกเราดึงไว้ได้ก่อน

“ป่าเถื่อน”

“หืมอีเปรตขอสักทีเถอะมึง”

“เจ้ด้า”

“มึงไม่ต้องห้ามเลยโลมามึงยอมให้มันด่าทำไมมึงอยู่เฉยทำไมมันได้ดีขนาดจะไปว่าใครต่อใครเค้าด้วยซ้ำ”

“เพราะโลมารู้ไง”

“หมามันแค่เห่าเราอย่าไปสนใจมันเลย”

“เออก็ได้กูยอมอันนี้เด็ดกูเห็นด้วย”น้องเจด้าว่ายิ้มๆเอาง่ายๆยิ้มทั้งโต๊ะอ่ะ
นี่เมียกูด่าเป็นตั้งแต่เมื่อไร?


“ไอ้โลมามึง!”

“ลองเข้ามาสิ”ผมลุกยืนขึ้นแล้วว่า“เห็นว่าเป็นผู้หญิงนะมีไม่กี่คนหรอกที่ได้พ่นคำด่าเมียกูยาวขนาดนี้แล้วยังมีสภาพดีอยู่ อยากลองมั้ย?”

“โรคจิต”

“ไอ้ซันส่งแขก!”

ผมไม่ตอบอะไรพวกนั้นแต่เรียกไอ้ซันแทนมันก็วิ่งมาอย่างรู้งาน

“ไม่ต้อง!ไปเองได้ไม่อยากอยู่นักหรอกสกปรกจะตายไป”


ผมปล่อยพวกเธอไปก่อนจะส่ายหัวไปมาแล้วนั่งลงหันไปเห็นไอ้สิงห์ยิ้มมุมปาก

“อยากได้?”ผมถามมัน

“น่ารำคาน”ไอ้สิงห์ส่ายหัวก่อนจะพูดกับผม

ก็จริงของมัน

กูยอมเลี้ยงอิอ้วนโลมาดีกว่ามีสิ่งมีชีวิตน่ารำคานๆแบบนั้นอยู่ในชีวิตผมคงทนไม่ไหวผูกคอตายไปก่อน










/////////////////////////////////////////////

มุ้งมิ้งกันจริงๆ อิจฉาตาร้อน(◣_◢)

หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 16-11-2019 15:14:19
โลมาน่ารักเนาะ
 :mew4:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: fc_fic ที่ 16-11-2019 18:21:46
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: lovenine ที่ 16-11-2019 21:33:00
เพิ่งเข้ามาอ่าน รวดเดรียว เลย น่ารัก ฮาดีคู่นี้ รออ่านต่อนะ ชอบๆ เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะ และ ก็ขอบคุณ ที่แบ่งปัน สิ่งดีๆให้อ่าน ^^
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 16-11-2019 21:46:43
#พายุ








พลั่ก!



“พี่เสือๆเมียพี่ไม่รู้เป็นอะไรนั่งร้องไห้อยู่ชั้นล่าง”

“ห๊ะ”


ผมรีบทิ้งบัญชีกองเท่าภูเขาวิ่งไปชั้นล่างด้วยความรวดเร็ววิ่งชนขาโต๊ะกูยังเก็บความเจ็บไว้เเล้วลุกขึ้นวิ่งต่อ

“โลมา”

ผมร้องเรียกมันเมื่อมันนั่งฟุบลงกับพื้นตรงกลางผับใบหน้าเปื้อนไปด้วยน้ำตาคือกูเลยอย่าให้กูรู้นะใครทำอะไรเมียกูสัญญากูจะไม่ปล่อยให้มึงมีชีวิตรอดแน่

ผมเดินไปหามันด้วยใจที่สั่นเทาบอกตามตรงใจกูจะสลายสภาพเมียกูไม่น่าดูเลยแว่บแรกที่คิดขึ้นได้คือบรรดาเพื่อนเวรของมัน

ถ้าเป็นอย่างที่คิดจริงกูยิงทิ้งแน่

“ฮื่อออออพี่เสือ”

“โลมา”

ผมขยับเข้าไปกอดมันแล้วลูบหลังเบาๆให้มันหยุดร้องไห้

“เป็นอะไรมานั่งทำอะไรตรงนี้ใครทำอะไรมึงบอกกูมา”

“พี่เสือโลมาไม่มีแรงมันเจ็บเหมือนจะตาย ฮึก”

“ใครทำอะไรมึงบอกกูมาโลมาหยุดร้องได้แล้วใจกูจะขาด”


ผมก้มจูบลงบนผมมันมือก็ยังลูบปลอบหลังมันเบาๆพนักงานในร้านเริ่มมามุงดูอย่างเป็นห่วง

“โลมาโดนหลอก ฮึก”

“ใคร!มันทำร้ายมึงรึป่าวเจ็บตรงไหนมั้ยบอกกูมาสักทีโลมา”

“โลมาเจ็บเจ็บที่ใจเลยพี่เสือโลมาฝันเห็นเต็มๆ24แต่มันออกมาไม่ใช่อ่ะพี่เสือฮื่อออออออ”

“ห๊ะ!”

“อะไรวะกู งง ไปหมดแล้ว”

“ฮื่อออโลมาถูกหวยหลอก”


ผมส่ายหน้าไปมากูวิ่งลงมาทำไมตรงนี้โอ้ยยเอ้าความรู้สึกเจ็บที่เตะโต๊ะเมื่อกี้กูคืนมาเดี๋ยวนี้พนักงานเริ่มแยกย้ายไปทำงานกันคงมีความรู้สึกแบบกูนี่แหละและดูเมียกูเมื่อไรจะเลิกฟูมฟายมันหมดเงินไปเป็นแสนเลยรึไง

กูปวดหัว


“มึงซื้อไปเท่าไรห๊ะ”

ผมถามมันเลยเงยหน้ามามองเหมือนงอนๆปากนี่ยื่นจนอยากจะดึงให้ขาด

“ยี่สิบ”

“เท่าไรนะ?”

“บอกว่ายี่สิบบาทไงเล่าไม่ได้ยินรึไงพี่เสืออย่ามากวนได้มั้ยเสียใจอยู่นะไม่ล้อเล่น”


“กูโอนเข้าบัญชีให้มั้ย”

ขวับ!

เอ้าหันมามองค้อนกูอีกทำอะไรผิดกูปลอบมึงนะอีอ้วนอะไรว่ะ งง ดิกู

“โลมาอยากได้เงินหวยไม่ได้อยากได้เงินพี่เสือวุ้ยย”


“เอ้ากูจะรู้มั้ยไปๆลุกขึ้นได้แล้วมึงไม่อายเค้าหรอกลับมาจากมหาลัยแทนที่จะขึ้นไปหาให้ผัวชื่นใจบ้างก็ไม่มี”


“โลมาจะขึ้นไปแล้วแต่มันมีแรงเดินได้แค่ถึงตรงนี้เองอะพี่เสือโลมาเดินไม่ไหว”


“มึงเลิกเล่นเลยนะถ้าเป็นแบบนี้อีก”

“พูดแบบนี้ได้ไงถ้าโลมาถูกรางวัลที่หนึ่งจะไม่แบ่งนะพี่เสือพูดจาไม่ดี”


เออกูต้องทำตัวดีๆไว้เดี๋ยวเมียกูถูกรางวัลที่หนึ่งกูจะไม่ได้อะไรเลย

ผมพามันขึ้นมาห้องทำงานเพื่อมานั่งทำงานต่ออาจดูเหมือนชีวิตผมว่างนะแต่จริงๆกูยุ่งชิบหายงานที่ผับก็ต้องดูแลไหนจะสนามไอ้สิงห์อีกอ่อเมียกูอีกพ่วงมาด้วยหมาอีกหนึ่งตัวเดี๋ยวนี้ไอ้ขันมันตัวกลมกิ๊กเลยครับแทบจะกลิ้งแทนการเดินและผมกับมันยังเป็นศัตรูกันเหมือนเดิมผมบอกกับโลมาว่าจะเอามันไปเข้าโรงเรียนฝึกตอนช่วงที่ผมเเละโลมาไม่ว่างตอนเย็นก็ไปรับกลับ

ไอ้เหี้ยเหมือนลูกเลย

แต่ลูกกูคือน้องภูมิ?


ไม่เป็นอะไรฝึกเลี้ยงไอ้ขันแก้ขัดไปก่อนกูว่าคงใกล้มาแล้วล่ะเดี๋ยวนี้โลมามันกินเยอะขึ้นอ้วนขึ้นด้วยไม่งั้นผมคงไม่เรียกอีหมู (น่ารักเหมือนหมู)


“พวกนั้นยังยุ่งกับมึงอยู่รึป่าว”

ผมถามทั้งที่ไม่ได้เงยหน้าจากงานไปมองมันเลย

“ไม่เลยหายเงียบเจอกันในห้องก็ไม่มองหน้าโลมาเลยนะ”

“พี่เสือโลมาอยากกินขนมถ้วยฟู”

ผมถอนหายใจออกมาคือมึงช่วยคุยเรื่องเดียวกับกูให้จบก่อนได้มั้ยอีเมีย


“ไอ้ซันมึงไปซื้อขนมถ้วยฟูมาให้เมียกูหน่อย...เออ...ไม่รู้อ่ะหามาให้ได้”

ผมวางโทรศัพท์ก่อนจะมองหน้าเมีย

ยิ้มหน้าบานเลยนะมึง

“ไม่มีเรื่องอะไรก็ดีแล้วดูแลตัวเองด้วยเข้าใจมั้ย”


“เข้าใจแต่นาโนบอกว่าเงียบๆแบบนี้อย่าไว้ใจมันอาจจะกำลังมีพายุลูกใหญ่ก็ได้มันว่างั้น”

“อืมก็จริงของมัน”

บางทีพวกนั้นอาจจะกำลังทำอะไรที่เราไม่รูอยู่ก็ได้เจอไปขนาดนั้นไม่เอาคืนสิแปลกต้องคอยให้ไอ้โนช่วยดูโลมามันอีกแรงตอนที่ผมไม่ได้อยู่ด้วย


“แต่นี่หน้าหนาวไม่ใช่หรอจะมีพายุได้ไงพายุไม่ได้มีหน้าฝนหรอพี่เสือเหมือนเคยเรียนมานะหรือโลมาเข้าใจผิดอ่ะคุณครูที่สอนมาต้องเสียใจแน่ๆ”


(¬_¬)


ปล่อยเมียกูแดกถ้วยฟูเหอะอย่าสนใจเลยปล่อยมันแดกให้ติดคอตายห่าไปเลยไอ้ชิบหาย!!








หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 17-11-2019 12:55:14
#ขันเงิน









วันนี้วันว่างผมเลยคิดว่าจะอาบน้ำให้ไอ้ขันเองปกติส่งร้านให้อาบให้มันไอ้ขันมันเริ่มตัวหนักขึ้นบางวันกระโดดใส่นี่ถ้าไม่ได้ตั้งตัวมีจุกเหมือนกันมันเริ่มโตตัวก็อ้วน

ผมเริ่มเอาจากการเตรียมน้ำเตรียมแชมพูหมามาวางไว้ใกล้ๆก่อนจะให้พี่เสือจับตัวมันมา

“มึงเอาใส่เครื่องซักผ้าเลยมั้ยจบๆแถมปั่นแห้งในตัวด้วย”

พี่เสือยืนท้าวเเขนกับประตูห้องน้ำมองผมกับไอ้ขัน

“บ้าหรอพี่เสือหมานะไม่ใช่เสื้อผ้าจะได้จับลงไปปั่นได้ง่ายๆ”

“เอ้าหรอวะกูนึกว่าทำได้”

พี่เสือพูดไอ้ขันมันเหมือนรู้ว่าพูดถึงมันอยู่มันเลยหยุดดิ้นแล้วมองหน้าผมกับพี่เสือสลับกันไปมา

“มองอะไรเดี๋ยวกูจับส่งโรงงานลูกชิ้นหมาเลยอ้วนแบบนี้ได้ราคาดีอยู่แต่กูคงให้เค้าฟรีๆไปเลยรำคานหมา!”


โฮ่งๆ โฮ่ง

พี่เสือพูดใส่หน้ามันแแล้วเดินออกไปไอ้ขันมันเลยเห่าตามไม่หยุด


“อย่าเห่าเดี๋ยวก็ได้เป็นหมาลูกชิ้นจริงๆหรอกมึง”


ผมเริ่มเอาน้ำที่ฝักบัวราดมันทั้งตัวให้เปียกมีสลัดน้ำมาโดนผมจนเปียกไปหมดทั้งคนทั้งหมดไม่รู้ใครอาบให้ใครกันแน่กว่าจะลงแชมพูกว่าราดน้ำใช้เวลาพอสมควรผมเลยคิดว่าอาบน้ำตัวเองไปเลยแล้วกันไหนๆก็ไหนๆแล้ว


“พี่เสืออออออออ”

“เออ”

“เอาไปขันไปเช็ดตัวให้หน่อยโลมาจะอาบน้ำ”

ผมห่อไอ้ขันด้วยผ้าทั้งตัวไม่ให้มันดิ้นได้คือมันน่ารักมากเลยครับโผล่ออกมาได้แค่หน้ามองดูพี่เสือตาแป๋ว

“วุ่นวายอยู่ตัวเดียวนี่แหละ”

พี่เสือว่าแต่มือก็ยื่นมารับไอ้ก้อนผ้าไปผมเลยจัดการอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก็เดินมาหาพี่เสือกับไอ้ขันที่นอนซบก่อนอยู่โซฟาหน้าทีวี

น่ารักเหมือนกันเชียว


ผมลงมานอนข้างๆพี่เสือที่มีไอ้ขันนอนอยู่บนตัวอีกทีหันไปมองทีวีแล้วต้องกระพลิบตาถี่ๆมองหน้าพี่เสือ

“ทำไมมึงไม่เคยดูหรอ?”

“ไม่คิดว่าพี่จะชอบแนวนี้”

“หน้ากูกับลีมินโฮต่างกันตรงไหนวะโลมา”

หืมมมไม่น่าถามมีตรงไหนเหมือนบ้างจะตอบง่ายกว่า

ไม่ มี เลย

“พี่เสือ”

“หืม”

“อยากกินหมูกระทะอ่ะ”

“ไปสิร้านไหนดี”พี่เสือหันมาหาผมมือก็เล่นผมบนหัวผมไปด้วย

“อยากทำเองอ่ะ”

“วุ่นวายน่า”

“โลมาอยากทำชวนพวกเฮียแบมมาบ้านเราด้วย นะ นะพี่เสือ”

“เออๆแล้วแต่มึงแล้วกัน”


ผมว่าอย่างดีใจยกโทรศัพท์โทรหาเฮียแบมเลยทันทีเฮียแบมบอกว่าโอเคแล้วจะซื้อของเข้ามาเลยผมจะได้ไปต้องออกไป

“โลมา”

“ครับ?”

“มึงเคยได้ยินเรื่องที่เค้าให้ผู้หญิงอุ้มลูกแทนมั้ยแบบไอ้เหี้ยพูดยังไงดีวะแบบตั้งท้องแทนใช่ท้องแทนอ่ะเคยได้ยินมั้ย”

“อ่อก็เคยนะทำไมหรอพี่เสือ”

“เราไปทำกันมั้ย”

ผมมองพี่เสือที่ตอนนี้ไม่ได้มีสีหน้าเล่นเลยสักนิดผมคิดว่าเค้าจะลืมเรื่องนี้ไปแล้วซะอีกผ่านมาตั้งนานแล้วพี่เสืออยากมีลูกจริงๆแต่ผมมีให้เค้าไม่ได้ผมท้องไม่ได้

“มึงจะร้องไห้ทำไมโลมากูอยากมีลูกก็จริงแต่กูอยากมีกับมึงไม่ได้อยากมีกับคนอื่นมันไม่ใช่ใครก็ได้ที่ท้องได้มึงเข้าใจมั้ยมันต้องเป็นมึงคนเดียว”

“กูอยากมีที่มาจากมึงกับกู”

พี่เสือยกนิ้วเช็ดน้ำตาของผมแล้วดึงผมไปกอด

“เรามาลองกันมั้ยโลมา”

“ถ้าไม่สำเร็จกูจะเลิกพยายาม”


“อื้อ”ผมพยักหน้าตอบไปผมคิดว่ามีแล้วชีวิตเรามันคงเป็นครอบครัวจริงๆสักทีพี่เสือคงมีความสุขถ้ามีน้องภูมิตัวจริงๆสักที
.


:

โฮ่งๆ โฮ่งๆ

“พวกเฮียแบมมาแล้วแน่ๆโลมาไปดูก่อนนะ”

ผมไม่ได้ยินเสียงเห่าของไอ้ขันที่ประตูเลยลุกจากโซฟาไปเดินประตูเพราะคิดว่าเฮียแบมคงมาแล้วแต่ยังไม่ทันจะได้ดูว่าใครไอ้ขันก็วิ่งออกไปเร็วจนผมมองแทบไม่ทัน


“ไอ้ขันกลับมาเลยนะ”

ผมรีบเปิดประตูบ้านแล้ววิ่งออกมาต้องรีบไปให้ถึงมันก่อนเราไม่ได้ปิดประตูรั้วถ้ามันวิ่งออกไปจะอันตราย


เอี๊ยดดดดด

ปัง!


ผมยืนค้างช็อคมากผมร่างหมาผมลอยกับตาเลยตัวมันกระเด็นไปไกลเพราะตัวมันยังเล็กอยู่บวกกับรถที่มาด้วยความเร็วอีกนิดเดียวที่ผมจะถึงตัวหมา

อีกนิดเดียวเอง

พี่เสือวิ่งออกมาเป็นได้ยินเสียงรถชนแล้ววิ่งมาดูผมอย่างแตกตื่น

“ฮึก พี่เสือ”

ผมร้องไห้ยกมือปิดหน้าตัวเองผมเห็นมันลอยเต็มๆตาภาพยังติดอยู่ในหัวสมองอยู่เลยภาพแรกที่เราเจอกันภาพที่ผมอุ้มมันให้พี่เสือดูแม้กระทั้งภาพที่ผมเพิ่งจะอาบน้ำให้มันกับมือ

“ไม่เป็นไรโลมาใจเย็นๆ”

ผมลุกขึ้นไปดูไอ้ขันที่หน้าบ้านเลือดไหลออกมาเต็มตัวเลยผมเกือบจะมองมันไม่ได้ด้วยหัวใจผมมันบีบเจ็บไปหมด

“ฮึก จะวิ่งออกมาทำไม”

“ทำไมถึงได้ซนอย่างนี้ฮะขันฮึกเจ็บเลยเห็นมั้ยทำไมไม่ฟังโลมาบ้างทำไมฮึกไม่อยากอยู่กับโลมาหรอ”

ผมยื่นมือสั่นไปหามันน้ำตาก็ไหลไม่หยุดพี่เสือต้องคอยปลอบอยู่ด้านหลัง

แอ๋งๆ~

“ฮึกกกกฮืออออ”

มันร้องขึ้นมาก่อนจะเงียบแล้วนิ่งไปที่ตามันมีน้ำตาไหลออกมาด้วยผมเห็นแล้วยิ่งปวดใจไปใหญ่

“เข้าบ้านไปก่อนไปกูจัดการเอง”

“อือ”ผมพยักหน้ารับพี่เสือแล้วเดินเข้าบ้านผมไม่อยากเห็นภาพนี้เลยจะให้ผมทำใจยังไงเลี้ยงมันยังไม่ทันตัวใหญ่เลยด้วยซ้ำผมผิดเองที่เปิดประตูอย่างไม่ทันระวังผมผิดที่วิ่งตามมันออกไปไม่ทันหรือบางทีถ้าวันนี้ผมเอามันไปอาบน้ำที่ร้านป่านนี้คงยังไม่ได้ไปรับกับแล้วมันก็คงไม่ตาย


“มึงไม่ได้ผิดอย่าโทษตัวเอง”

ผมมองหน้าพี่เสือที่กลับมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ก่อนจะนั่งข้างและวางมือบนหัวผมเหมือนปลอบเบาๆ

“แต่”

“มันตายไปแล้วโลมา”

“มันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะพี่เสือมันต้องเห็นอะไรแน่ๆไม่งั้นมันไม่วิ่งออกไปหรอกหมาเรามันไม่ได้ซนขนาดนั้นฮือออพี่เสือ”

พี่เสือไม่ได้พูดอะไรแต่ปลอบอยู่เงียบๆผมเจ็บใจตัวเองที่มัวแต่มองไอ้ขันเลยไม่ได้มองรถที่ชนมันแถมรถนั่นก็วิ่งออกไปอย่างเร็วด้วยจนมองไม่เห็นป้ายทะเบียนอีก

ผมมองไปรอบๆแล้วเห็นอาหารหมาของไอ้ขันเห็นกระเป๋าหมาที่วางอยู่ข้างๆกันอีกไหนจะชุดที่จะใส่ให้มันยังวางไว้อยู่ใกล้มือผมอยู่เลยกะว่าสักพักจะใส่ให้มันเมื่อตัวมันเเห้งดีแล้ว

แต่มันไม่อยู่แล้ว

มันไม่อยู่กับผมอีกแล้ว







///////////////////////////////////////////


แกเราร้องไห้เพราะเขียนหมาตาย





หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 17-11-2019 15:22:29
คนเขียนใจร้ายจัง ให้ขันเวินตายเร็วไปหน่อย
 :hao5:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 18-11-2019 10:41:13
#พบแพทย์









ผมทำใจเรื่องไอ้ขันอยู่หลายสัปดาห์กว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแรกๆนี่เห็นของใช้เห็นอาหารมันไม่ได้เลยนะบ่อน้ำตาแตกจนพี่เสือต้องเอาไปบริจาคทั้งหมดเพื่อไม่ให้ผมเห็น

มีอยู่วันนึงไปผับแล้วพี่ซันถามหาไอ้ขันผมนี่ร้องออกมากลางร้านเลยจนใครต่อใครตกใจพี่เสือนี่บอกให้พี่ซันไปเขียนใบลาออก(เฮียแกทำประจำ)เพราะทำผมร้องไห้จนผมต้องหยุดร้องเดี๋ยวพี่ซันโดนไล่ออกจริงๆขึ้นมาผมจะแย่เพราะเป็นต้นเหตุอีกอย่างผมไม่อยากทำงานแทนพี่ซันอ่ะเหนื่อย ฮี่ ฮี่

และอีกหนึ่งเรื่องคือผมสัญญากับตัวเองหลังจากที่เกิดเรื่องนี้แล้วว่าจะไม่เลี้ยงสัตว์อะไรอีกเพราะผมคงทำใจไม่ได้ที่จะเห็นมันตายแบบนั้นมันบีบหัวใจผมเกินไป

แต่พี่เสือบอกว่ามันมีทางแก้

ถ้าอยากเลี้ยงสัตว์อีกแล้วไม่อยากให้มันตายให้เลี้ยงจระเข้ผมก็มองเค้าพูด งงๆ พี่เสือเลยบอกว่า

‘ถ้ามึงเลี้ยงจระเข้พอมันโตมันก็จะแดกมึงเข้าท้องก่อนที่มึงจะได้เลี้ยงมันจนตายมันไม่มีทางตายก่อนมึงแน่นอนกูรับรอง’

ผมนี่ถึงกับถอนหายใจนึกว่าจะจริงจังซะอีกที่แท้ก็....

ปัญญาอ่อน ( อุ้ย!! )

เรื่องลูกผมกับพี่เสือเราตกลงกันได้ก็ไปปรึกษาหมอซึ่งคุณหมอก็ให้คำแนะนำเป็นอย่างดีแถมหาผู้หญิงที่จะมาอุ้มท้องแทนให้ด้วยผู้หญิงคนนั้นเธอชื่อพี่ดาเป็นพยาบาลที่คุณหมอรู้จัก

เราทำเรื่องทางกฏหมายกันอยู่เป็นเดือนกว่าจะผ่านขั้นตอนนี้แล้วเราต้องทำเด็กหลอดแก้วกันไปสามครั้งซึ่งคุณหมอบอกว่าการทำเด็กหลอดแก้วในแต่ละครั้งจะใช้เวลา4-6สัปดาห์เราทำสำเร็จกันในครั้งที่สามใช้เวลา6สัปดาห์ค่าใช้จ่ายก็สูงมากแต่พี่เสือบอกผมว่าไม่เป็นไรและยังยิ้มได้ผมก็โอเคเค้าดูมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกยิ่งวันที่รู้ผลว่าติดผมเห็นเลยว่าพี่เสือน้ำตาไหลแถมยังรีบโทรไปบอกที่บ้านใหญ่ทั้งที่ดีใจจนพูดไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ


แต่วันนี้อยู่ดีๆคุณหมอก็โทรนัดเราไปพบพี่เสือก็ดูกังวลจนน่าเป็นห่วงจับมือผมมาตลอดทางไม่ยอมปล่อยคือถ้าทำครั้งนี้แล้วมันไม่สำเร็จจนถึงสุดทางเราก็คงต้องปล่อยวางเเล้วจริงๆว่าเรามีบุญแค่นี้

เมื่อมาถึงเราก็ตรงไปยังห้องคุณหมอเลยเพราะเธอทำเรื่องนัดให้เราเรียบร้อยแล้วไม่ต้องรับบัตรคิวเปิดประตูเข้าไปก็เจอเธอนั่งอยู่ในห้องกับพี่พยาบาลผู้ช่วย

“สวัสดีค่ะหมอขอโทษที่ต้องนัดกระทันหันนะคะ”

“ไม่เป็นไรครับหมอลูกเรามีปัญหาอะไรรึป่าวครับ”พี่เสือว่า


ผมดึงมือพี่เสือมานั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามหมอก่อนที่เธอจะหันจอคอมพิวเตอร์มาหาแล้วอธิบายในหน้าจอปรากฏภาพก้อนๆสองก้อนสีขาวเหมือนที่เค้าตรวจครรภ์กันเป็นภาพตามนั้นเลยครับเหมือนที่ผมเคยดูในละครเลย

“คือแบบนี้ค่ะผลข้างเคียงจากยากระตุ้นการตกไข่โกนาโดโทรปินส์ที่ใช้อืม..จริงๆมันมีโอกาสเกิดขึ้นประมาณ30เปอร์เซนต์แล้วมันเกิดกับพวกคุณ”

คุณหมอหยุดพูดทำให้ผมกับพี่เสือมองหน้ากันแล้วเผลอสูดหายใจลุ้นมือก็บีบกันแน่นคือถ้าอีกนิดคุณหมอยังไม่บอกผมคงเป็นลมแน่ๆ


“มันคือการตั้งครรภ์แฝด”


“ห๊ะ!!”

“คือเผื่อผมฟังผิด”ผมพูดออกมาเสียงดังจนคุณหมอหัวเราะออกมาผมแค่อยากแน่ใจเท่านั้นเองว่าไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเอง

เราได้ลูกแฝด


“เด็กเป็นแฝดค่ะแต่เรายังยืนยันเพศไม่ได้เพราะรอให้อายุครรภ์มากกว่านี้ก่อนแต่ดูภายนอกจากอาการพี่ดาหมอขอเดาว่าผู้ชายแต่แค่การคาดเดาตามความเชื่อนะคะต้องรอตรวจอีกทีอย่างที่บอกไปแต่ยังไงหมอขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ”


หมอว่ายิ้มๆมาให้พวกเราเธอคงเห็นถึงความพยายามของพวกเราละมั้งครับคงใช่เพราะเธออยู่กับเรามาตั้งแต่ต้นเห็นตั้งแต่ความผิดหวังจนถึงสมหวัง

“ขอบคุณครับ”ผมว่าหันไปมองคนข้างๆ

พี่เสือนี่ช็อคไปแล้วครับคงดีใจจนพูดไม่ออกไม่รู้จะทำตัวยังไงเพราะคงเป็นน้องภูมิอย่างเดียวไม่ได้แล้วแหละเค้ามีกันสองคน

 ≥﹏≤




.

.

“ภูเขากับภูมิใจ”

“ห๊ะอะไรนะพี่เสือ”

ผมถามเมื่อระหว่างทางที่เรากำลังนั่งรถกลับบ้านอยู่ดีๆพี่เสือพูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยหลังจากที่ช็อคจนเงียบไปนานตั้งแต่ห้องคุณหมอ


“กูอยากให้คนพี่ชื่อภูที่มาจากภูเขาแล้วคนน้องยังอยากได้ชื่อภูมิเหมือนเดิม  ภูมิใจ”

“มึงว่าไงโลมา”

“โลมาก็ว่าเพราะดีนะคุณพ่อตั้งให้ต้องดีอยู่แล้ว”ผมว่าแล้วหันไปส่งยิ้มให้พี่เสือ

“กูตื่นเต้นว่ะสั่งทำห้องรอเลยดีมั้ยกูคิดว่าอยากให้อยู่ด้วยกันจนถึงอายุสิบสองค่อยแยกห้องให้”

ผมคิดตามแล้วพยักหน้าตอบ

“เราสอนให้เค้าแทนตัวเองด้วยพี่กับน้องดีมั้ยแบบพี่ภูน้องภูมิกูว่าแม่งน่ารักดีนะโลมาเราแวะห้างซื้อรถเข็นกันมั้ย”

“พี่เสือใจเย็นๆนะลูกเรายังเป็นวุ้นอยู่เลยเราค่อยๆเป็นค่อยๆไปกันเถอะนะไม่ต้องรีบ”ผมว่ายิ้มๆ

คุณพ่อนี่เค้าน่ารักจังเลยน๊าาา

“กูตื่นเต้นนี่”

“โลมาก็ตื่นเต้นเหมือนกัน”

“มึงว่าไอ้สิงห์มันจะให้อะไรหลานกูโทรไปบอกให้มันซื้อรถยุโรปให้ลูกเราสักคนละคันดีมั้ยรับขวัญส่วนไอ้มังกรกูเจ็บกับมันมาเยอะแต่กูรักน้องขอจัดเบาๆเป็นไอโฟนสิบเอ็ดสักคนละเครื่องก็พอ”

แต่ลูกเรายังขาเเตะเกียร์รถไม่ถึงเลยนะ!! พี่เสือ

แต่ไอโฟนโลมาก็อยากได้อ่าาา




////////////////////////////////////////////


จริงๆในประเทศไทยการอุ้มบุญให้คู่รักชายรักชายที่ต้องการมีบุตรยังไม่สามารถทำได้เนื่องจากยังไม่มีกฏหมายออกมารองรับเราก็จินตนาการว่ามันเป็นไปได้เพื่อความสนุกของนิยายเนอะ พี่ภูกับน้องภูมิ

หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 18-11-2019 13:34:45
เรื่องนี้มีจะคนปกติมาดึงสติคู่พระนายติงต๊องนี่ไหม ถามจริงจังมาก 5555
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 18-11-2019 14:41:12
ฝันของพี่เสือจะเป็นจริงใช่ไหม
แสดงความดีใจด้วยนะ อิอิ
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 19-11-2019 01:59:04
#แผล



“ไอ้โนๆ”
ผมพูดเสียงเบาจะเกือบกระซิบเรียกคนข้างๆมันก็ไม่สนใจผมแต่นาทีนี้ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ
“ไอ้โนนนนน”
“อะไรอาจารย์สอนอยู่มึงไม่เห็นหรอโลมาเดี๋ยวก็ซวยหรอก”
“กูปวดขี้”
“มึงก็ลุกไปสิบอกกูทำไมกูไปช่วยล้างตูดไม่ได้หรอกนะ”
“พ่องมึงสิกูแค่บอกให้รู้เฉยไม่ได้ให้มึงไปช่วยล้าง”
“เออไปสิ”
ผมลุกออกจากโต๊ะก้มหัวให้อาจารย์ขอไปเข้าห้องน้ำผมต้องเดินลงชั้นหนึ่งเพราะชั้นที่ผมเรียนเป็นห้องน้ำผู้หญิง พอเข้าไปแล้วในห้องน้ำโล่งมากไม่มีคนเลยสงสัยเป็นช่วงเวลาเรียนละมั้งคุณเคยเป็นมั้ยเวลาอยู่ในห้องเรียนปวดขี้มากปวดจนทนไม่ไหวแต่พอมาถึงห้องน้ำ
ขี้ไม่ออก
ผมนั่งไปนั่งมาจนเมื่อยก็ยังไม่ประสบความสำเร็จจนกระทั้งคิดวิธีการที่ดีออกเลยหยิบออกมาคงคิดว่าผมจะเอามาดูอะไรหรือเล่นเกมใช้มั้ยคุณคิดผิดเพราะผมจะวิดีโอคอลหาพี่เสือ ฮี่ๆ
“โต๊งโน๊งงงงง”
(มีปัญหาทางสมองหรอ)
พี่เสือรับอย่างเร็วเลยอ่ะเห็นนั่งอยู่ที่ตรงคงทำบัญชีไม่ก็เช็คสต็อกอยู่ที่ผับ
“โหยยยปกติดีเถอะ”
(เอ้าหรอแล้วทำอะไรอยู่ไม่เรียนโดดเรียนหรอมึงอ่ะเห็นใจผัวมึงที่ส่งมึงเรียนบ้างนะโลมาค่าเทอมมึงไม่ใช่ถูกๆอย่าขี้เกียจให้มันมากอีอ้วน)
“อะไรโลมามาเข้าห้องน้ำเถอะด่าอย่างเดียวไม่ดูเลยตามีไว้ทำอะไร”
(ด่ากูหรอเมียเดี๋ยวนี้ด่าเป็นแล้วหรอใครสอนมึง!!)
“ด่าอะไรถ้าด่ามันต้อง‘ไอ้เหี้ย’แบบนี้ถึงเรียกว่าด่า”
(กูรู้สึกเจ็บแปลกๆแล้วมึงเข้าห้องน้ำเสร็จยังไปเรียนได้แล้ว)
“ยังโลมายังขี้ไม่ออกเลยอ่ะพี่เสือทำไงดี”
(ให้กูร้องเพลงกล่อมมั้ย)
“ลองร้องมาเผื่อช่วยได้”
(โยกเยกเอ้ย พ่อง!สิเมีย)
“ฮ่าๆป๊าฮัดชิ่วแล้วแค่นี้นะปวดขี้แล้วบายยยย”
(เออแม่งดีชิบหายขี้ไม่ออกก็โทรหากูคนนะไม่ใช่รถดูดส้วมไอ้เมียเหี้ย)
พี่เสือบ่นๆแล้วก็วางไปแต่ผมเนี่ยสบายท้องแล้วโทรหาพี่เสือนี่ช่วยได้จริงๆแต่เหมือนระหว่างที่ผมคุยกับพี่เสือผมได้ยินเหมือนมีคนเข้าห้องน้ำข้างๆด้วยแฮะ
ผมทำธุระเสร็จก็ออกจากห้องส้วมมาล้างมือ
“ไง ที่รัก”
“ก กันต์”
ผมมองเงาสะท้อนกระจกที่ด้านหลังอย่างตกใจผมไม่เห็นกันต์มาสักระยะนึงแล้วได้เห็นเต็มก็วันนี้แถมยังอยู่ในที่ที่ไม่ปลอดภัยอีกมันเสี่ยงอันตรายเกินไปเพราะมีแค่เค้ากับผมสองคนในห้องนี้ไม่มีอะไรมารับประกันว่ากันต์จะไม่ทำอะไรผม ไม่มีทาง
ผมมองไปทางประตูเตรียมวิ่งหนียังไงก็ได้ขอให้ผมได้ออกจากตรงนี้
“กูไม่ได้โง่ถึงขนาดไม่ล็อกประตูหรอกนะโลมาไม่เชื่ออยากทดสอบก็ลองดู”
ผมไม่ฟังคำขู่แต่วิ่งไปทางประตูเพื่อดันมันออกแต่มันล็อกจริงๆล็อกจากด้านนอก
“ช่วยด้วยครับ!”ผมร้องออกมาเสียงดังให้คนข้างนอกช่วย
“จุ๊ๆโลมาข้างนอกนั่นมีแต่พวกไอ้เตทั้งนั้นใครจะมาช่วยมึงได้ หึ”
“มึงจะทำอะไรไอ้สัด”
“ว้าวๆน้องโลมาด่าเป็นด้วยว่ะกูโชคดีชิบหายเลยที่โดนด่า”
“ไอ้สัดนรก อื้อ”
กันต์มันเข้ามาบีบคอผมไว้แน่นแถบหายใจไม่ออก
“กูมาเอาคืน”
กืดดด
ผมมองคัดเตอร์ปลายเเหลมที่ใบมีดถูกเลื่อนออกมาผมเลยดิ้นสุดแรงกันต์ก็ยิ่งบีบคอผมแน่นไปใหญ่จนน้ำตาผมไหลมือก็ปัดป่ายไปมาอย่างทรมานพยายามแกะมือที่บีบคอออก
“ร้องออกมา!!มึงรู้มั้ยวันนั้นกูก็เป็นแบบที่มึงเป็นอยู่นี่แหละในเมื่อกูเจ็บไปแล้วกูก็อยากให้ที่รักของกูลองรู้สึกบ้างรสของความเจ็บปวดมันก็ไม่เลวใช่มั้ยล่ะ”
“อื้อ ช ช่วย ด ฮือออออ”
ผมร้องออกมาอีกครั้งเมื่อกันต์วางปลายมีดที่อกซ้ายของผมก่อนจะกดมันลงมาที่เนื้อแล้วกรีดมันเป็นทางยาวเลือดของผมก็ไหลซึมผ่านเสื้อนักศึกษาออกมามากมายจนผมเริ่มเวียนหัวหายใจติดขัด
“อื้ออออ”
ผมเจ็บปวดจนเหมือนสติจะเลือนหายไปแต่แอนนั้นก็ทันได้เห็นเงาเเละเสียงของประตูที่เปิดออก
ไอโนมันมาช่วยผมแล้ว
:
:
=================
#นาโน
ผมนั่งเรียนคนเดียวมาเกือบหมดชั่วโมงแล้วไม่รู้เพื่อนตัวเล็กผมมันไปขี้ถึงสยามรึไงไม่มาสักทีรออาจารย์ปล่อยจะออกไปตามสักหน่อยไม่ใช่แอบโดนเรียนไปกินขนมอยู่แถวไหนนะพ่อจะเล่นให้เอ๋อยิ่งกว่าเดิมเลยคอยดู
เมื่ออาจารย์ปล่อยผมเลยเก็บของและเช็คชื่อแทนโลมาบอกอาจารย์ว่ามันไปเข้าห้องน้ำก่อนจะเดินมาตามมันชั้นล่าง(ห้องน้ำชายอยู่ชั้นล่างโลมาบอกยัง)พอมาถึงหน้าห้องน้ำผมก็เห็นพวกไอ้เตยืนเฝ้าอยู่ความรู้สึกตอนนี้คือนรกอยู่ตรงหน้ากูเเค่เอื้อมมือ
ไม่ใช่กลัวพวกไอ้เตนะกูกลัวพี่เสือ
ผมรีบวิ่งเข้าไปเพื่อจะเข้าไปด้านในมั่นใจว่าโลมาอยู่ในนั้นแน่ๆเพื่อนผมกำลังแย่
“อย่าเสือก”
“มึงนั่นแหละไอ้สัดเตอย่าเสือกถอยไปกูไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นแหละ ถอย!”
“ทำไมเป็นผัวมันอีกคนหรอวะ”
“กูว่าใช่ว่ะกูเห็นตามติดตูดกันตลอด ฮ่าๆๆ  อึก!”   ผมไม่มัวพูดกับมันให้เสียเวลาแต่เล่นแม่งเลยสามต่อหนึ่งก็เสมอๆกันดี
ดีก็เหี้ยและ
แต่กูก็ใส่ไม่ยั้งเหมือนกันครับถ้ามันไม่ตายกูเนี่ยจะตายพี่เสือฆ่ากูแน่ไอ้ชิบหาย
ผมวิ่งเข้าไปอีกนิดจะเข้าใกล้ประตูแล้วแต่ผู้หญิงน่ารำคานสองคนมายืนบังไว้
“อย่ามายุ่ง”ผมว่า
“นายกลับไปเหอะนาโนเพื่อนนิสัยไม่ดีอย่างโลมาจะทำให้เธอเดือดร้อนทั้งแรดทั้งร่านแถมอยู่กับคนเถื่อนอีกไม่รู้ว่าผ่านมาขนาดไหนเเล้วพ่อแม่เคยสั่งสอนรึป่าวก็ไม่รู้อุ้ย!ลืมไปมีแต่พ่อเพราะแม่ทิ้ง!”
!!!!
“โอ้ยยย”
“เฮ้ยนายตบผู้หญิงได้ไงยี่หวาเป็นไงบ้าง”
“มึงจะลองด้วยมั้ยล่ะหลบกู!”
ผมพูดเสียงดังแล้วเดินไปที่ประตูก่อนจะพบว่ามันล็อกผมเลยมองหน้าปลา
“มึงอยากลองดี?”
เธอส่ายหัวไปมาแล้วรับมาไขกุญแจด้วยมือสั่นๆก่อนจะถอยออกไปไอ้พวกที่เหลือก็ด้วยตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้วผมดึงประตูออกก่อนจะพบไอ้กันต์มันบีบคอเพื่อนผมแล้วอีกมือกดคัดเตอร์ลงที่อกโลมา
“ไอ้เหี้ยกันต์”
ผมกระโดดถีบมันออกจนมันกระเด็นไปโดนประตูห้องส้วมผมก็ตามไปซ้ำอีกหลายทีไม่ให้มันได้มีโอกาสลุกขึ้นมาก่อนที่มันจะสลบไป
“ไอ้เหี้ยเอ้ย”
ผมหันมาคว้าตัวโลมาที่ตอนนี้ไม่มีสติแล้วและเสือกซวยวันนี้ทั้งผมและมันไม่มีใครเอารถมาผมเลยต่อสายหาคนที่น่าจะช่วยได้ไวที่สุดตอนนี้
พี่แบม
พี่เค้าดูตกใจมากตอนเห็นโลมามือสั่นจนขับรถไปได้เลยเป็นผมขับเองพวกเพื่อนแกก็มาด้วยครบแก๊งเลยขนาดไม่ได้นัดหมายนะ(ยังจะเล่นอีก)เห็นบอกว่าเลิกเรียนพอดี
“ไอ้โนมึงขับไว้กว่านี้ดิ”
“รีบอยู่เจ้ด้ารถมันติด”รถติดจริงครับติดเหี้ยๆเพื่อนกูเลือดจะหมดตัวแล้วมันโดนกรีดหน้าอกนะไม่ใช่กรีดนิ้ว
“มึงขยับรถสิวะกูรีบคุณตำรวจโบกรถสิเว้ยเดี๋ยวกูจับทำผัวแม่งหัวKยยยย”
เจ้แกเปิดหน้าต่างตะโกนบอกรถข้างหน้าเสียงดัง
“มึงบอกพี่เสือยัง”พี่แบมที่ประคองตัวโลมาอยู่ถามขึ้น
“บอกแล้วพี่เฮียแกถึงโรงพยาบาลแล้วรอเรมไปถึง”
“มึงว่ามันกลัวเลือดจนสลบหรือมันสลบเพราะเเผล”
“มันใช่เวลามั้ยขิงเดี๋ยวกูจับโยนออกไปนอกรถ”พี่บอลผัวเจ้ขิงที่นั่งข้างผมหันไปบอก
“เออๆกูสงสัยเว้ย”
ขับรถมาถึงโรงพยาบาลได้ก็รีบพามันเข้าห้องฉุกเฉินหมอก็เข้ามารุมสักพักก็ออกมาบอกว่าปลอดภัยไม่โดนจุดสำคัญๆที่เป็นอันตรายแต่มันยังไม่ฟื้นเค้าเลยส่งไปที่ห้องพักก่อน
“ไอ้โนมึงตบผู้หญิงเลยหรอวะ”
ผมหันไปมองเจ้ด้าเหมือนไม่เข้าใจว่าแกรู้ได้ไง
“นี่ไง”แกยื่นโทรศัพท์ของแกมาให้ดู

ป.ปลา เมื่อ4นาทีที่แล้ว
ผู้ชายนิสัยเหี้ยแบบนี้ก็มีอยู่บนโลกนะคะสันดานต่ำสิ้นดีมีอย่างที่ไหนตบหน้าผู้หญิงได้ขอความยุติธรรมด้วยค่ะ
ถูกใจ 5.2k.    แชร์ 2.1k

ghrdgj :ระยำไปอีกเลวสิ้นดี

dgyjbbv :พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรอว่ามันไม่ควรสงสารคนที่โดนเลยอ่าา

jhhjhyj :แจ้งตำรวจเลยค่ะทำร้ายร่างกาย

hjjg :@ยี่หวา ใช่มั้ยเราเห็นหน้าแดงมากสงสารเลยเลวจริงๆ

fgjvfu:นรกมาเกิดชัดๆ ถึงว่าไม่ค่อยมีคนคบด้วย

“ปล่อยมันเถอะครับน่ารำคาน”
ผมว่าอย่างไม่ใส่ใจเอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่ามาวุ่นวายกับเรื่องไร้สาระพวกนี้เพราะยังชีวิตผมก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับพวกนั้นอยู่แล้วเพราะเพื่อนผมมีเเค่โลมาก็เกินพอแล้วล่ะ


/////////////////////////////////////////////


อยู่กันมาหลายตอนแล้วนะขอบคุณทุกคนจริงเรามีกำลังใจแต่งเพราะอ่านคอมเม้น(จริงๆนะไม่ได้โม้)อ่านเเล้วดีไม่ดีก็บอกกันได้มาคุยกันเยอะๆเนอะ
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 19-11-2019 02:59:46
เอาอีกค่ะ​ มันดี
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 19-11-2019 08:18:43
นาโนแฉเลยว่าทำไมถึงตบผู้หญิงเห้ ๆพวกนั้น

พี่เสือจักการไอ้กันต์ด่วนรวมทั้งก๊กมันด้วย
 :z6:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 19-11-2019 19:48:46
ว้าวววว รอดูเสืออาละวาด โดนข้อหาพยายามฆ่ากับสมรู้ร่วมคิดกันถ้วนทั่ว จดบัญชีกันไว้
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Chompoo reangkarn ที่ 19-11-2019 23:00:35
 :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 20-11-2019 01:51:34
#ง้อ








ผมตื่นมาอย่างตกใจนึกไปว่าตัวเองอยู่ในเหตุการณ์แบบไหนจนเผลอสะดุ้งตัวโยนก่อนจะมองไปรอบๆเห็นพี่เสือฟุบหลับอยู่ข้างๆผม

ผมน่าจะอยู่ที่โรงพยาบาลจำได้ว่าเห็นหน้าไอ้โนคงเป็นมันที่พาผมมาที่นี่ผมยื่นมือไปปัดผมออกจากหน้าพี่เสือเบาไม่ให้เจ้าตัวตื่นแต่มือพี่เสือกลับมาคว้ามือผมไว้

“ตื่นแล้วหรอ”

“อื้อโลมาต้องนอนที่นี่หรอ”

“ไม่ต้องมึงอยากกลับบ้านเราหรือยังหิวมั้ย”

ผมพยักหน้ารับพี่เสือก็เลยลุกไปเก็บของในห้องก่อนจะมาช่วยพยุงผมลงจากเตียงทั้งที่ผมก็ลงเองได้สบายๆแต่ไม่อยากขัดอะไรเป็นแบบนี้ก็ดีนะผมว่า

เราออกจากโรงพยาบาลฟ้าก็เริ่มมืดนี่ผมก็นอนไปนานเหมือนกันนะเนี่ยพี่เสือก็ไม่ปลุกเลยพวกนาโนคงกลับไปแล้วพี่เสือเล่าให้ฟังว่าพวกเฮียแบมเป็นคนมาส่งแต่ต้องกลับก่อนเดี๋ยวค่ำๆจะเข้าไปกินข้าวด้วยที่บ้าน

ผมถามพี่เสือว่าบอกป๊าหรือยังเพราะผมไม่อยากให้ป๊ารู้ไม่อยากให้เค้าไม่สบายใจดีที่พี่เสือบอกว่ายังเพราะรอถามผมก่อนเค้าก็คิดแบบเดียวกับผม

พี่เสือเงียบผิดปกติตั้งแต่ผมตื่นผมกลัวว่าพี่เสือจะไปทำอะไรกันต์อีกผมอยากให้เรื่องมันจบแล้วแก้แค้นกันไปกันมามีแต่จะเสียกับเสีย

“โลมาไม่เป็นไร”

ผมยื่นมือไปจับมือพี่เสือไว้เมื่อรถจอดที่ลานจอดรถบ้านเราแล้วบอกกับเค้าว่าผมไม่เป็นไรจริงๆผมไม่ได้โกหกนะครับผมไม่อยากให้พี่เสือเครียดมากไปกว่านี้แล้วแค่เรื่องงานก็เยอะเกินพอเรากำลังจะมีลูกแล้วเราต้องทำงานหนักขึ้นต้องประหยัดมากขึ้นจะทำอะไรก็ยิ่งต้องคิดเยอะมากกว่าเดิม

“กูไม่ปล่อยมันไว้แน่”ผมมองหน้าพี่เสือที่ตอนนี้น่ากลัวมาก

“แต่โลมาไม่อยากให้พี่เสือทำอย่างนั้น”

ขวับ!

“ทำไม!”พี่เสือพูดเสียงดังจนลั่นรถขนาดผมยังเผลอตกใจเลย

“แล้วทำไมเราต้องแก้แค้นกันไปกันมาอ่ะโลมาไม่เข้าใจมันมีแต่เสียกับเสียสู้เราจบๆกับไปจะดีกว่า”

“แล้วมันจบกับมึงมั้ยหะกูถาม!ถ้ามันจบมึงจะโดนแบบนี้มั้ย”

“แล้วมันจะสิ้นสุดเมื่อไรล่ะพี่เสือเราต้องแก้แค้นไปถึงเมื่อไรเราไม่ยอมเค้าก็ไม่ยอม”

“มีปัญหามากก็ฆ่าแม่งทิ้งซะ”

“พี่เสือ!”

“ทำไม!มึงกลัวมันตายมึงห่วงมันหะหรอโลมา”

“ไม่ใช่แบบนั้นแต่เราไปทำร้ายเค้าก่อนนะ!”

“มึงว่าอะไรนะ”

ผมไม่ตอบแต่เสหน้ามองไปนอกกระจก

“กูถามว่ามึงพูดว่าอะไร!”

“เราไปทำร้ายเค้าก่อนไม่ใช่หรือไงเล่าเค้าถึงได้มาเอาคืน”

“แล้วมึงจะให้กูทนอยู่ยังไงหะยอมปล่อยให้เมียกูโดนไอ้ระยำที่ไหนไม่รู้มาทำร้ายหรอวะ”

“ได้กูเข้าใจแล้วว่าการที่กูปกป้องเมียตัวเองมันผิดมันไม่ชอบใจมึงงั้นกูขอโทษแล้วกันกูผิดเอง”


ปัง!


เสียงปิดประตูรถอีกฝั่งดังลั่นผมแอบสะดุ้งแต่ก็ยังไม่ยอมลงไปอยากรอให้ใจเย็นกว่านี้ก่อนไม่ใช่ว่าผมไม่เข้าใจว่าพี่เสือทำไปเพราะอะไรแต่เป็นเพราะเข้าใจดีว่าพี่เสือเป็นห่วงผมและทำไปเพราะรักผมมาก

ผมเข้าใจทั้งหมดแต่ไม่อยากให้พี่เสือต้องทำอะไรแบบนั้นถ้าเค้าไปแจ้งความล่ะแล้วถ้าพี่เสือโดนตำรวจจับไปผมจะอยู่ยังไงแล้วลูกเราอีกล่ะในอนาคตเค้าจะมองคุณพ่อเค้าเป็นยังไงผมอาจผิดที่พูดไม่ดีออกไปบ้างแต่ผมก็ไม่ได้ตั้งใจแค่เป็นห่วงก็เท่านั้นเอง

ผ่านไปครึ่งชั่วโมงผมก็ยังนั่งอยู่ในรถไม่ใช่อะไรนะครับหาวิธีไปง้อพี่เสืออยู่แต่ก็คิดไม่ออกเลยตัดสินใจดับเครื่องรถเก็บกุญแจแล้วเดินไปเข้าบ้าน


พอไปถึงกำลังจะเปิดประตูแต่มันดันเลื่อนโดยพี่เสือซะก่อนเค้าชะงักไปนิดที่เห็นผมพอดีดูท่าแล้วคงเดินมาตามผมเค้าบ้านแน่ๆ

พี่เสือทำท่าเหมือนจะเดินหันกลับแต่ผมดันวิ่งเข้าไปกอดด้านหลังจนลืมไปว่าตัวเองมีเเผลที่อกเลยเผลอชนเข้ากับหลังพี่เสืออย่างแรง

“โอ้ยยยย”

“เฮ้ยไหนดูดิแผลฉีกแล้วมั้งโลมามึงนี่ซนจริงๆเลยเดี๋ยวได้กลับไปเย็บอีกรอบหรอก”

ผมยกยิ้มแล้วยกมือจิ้มเล่นที่แก้มพี่เสือ

“รักนะคร้าบ ปิ้วปิ้วๆๆ”

“หึ ปัญญาอ่อน”

“แต่ก็รักใช่มั้ยล่ะใช่มั้ยๆๆๆ”

“เออ รู้แล้วยังจะถามอีก”

“โลมาขอโทษที่พูดไม่ดีแค่เป็นห่วงไม่อยากให้พี่เสือทำอะไรแบบนั้นถ้าติดคุกไปโลมากับลูกจะอยู่ยังไง”

พี่เสือมองหน้าผมเลยพยักหน้าประมาณว่าจริงๆนะเชื่อโลมาสิ

“เออเข้าไปได้แล้วมึงจะนั่งอยู่ตรงประตูทั้งคืนรึไง”

“อุ้มหน่อย”

“โหอีอ้วนไม่ได้ดูสภาพตัวเองเลยนะมึงหนักก็หนักยังจะให้อุ้ม ฮึบ เกาะดีๆ”

บ่นนะแต่มือก็ยกมือผมเกาะบ่าตัวเองแล้วอุ้มผมไปนั่งที่โฟซาจนเฮียแบมกับเฮียมังกรมาพอดีซื้อข้าวเข้ามาด้วยเยอะเเยะเลยนั่งกินเสร็จเราก็มานั่งดูหนังกันเอาจริงๆผมดูคนเดียวที่เหลือสามคนเค้านั่งจิบเบียร์คุยกันแล้วดูตรงหน้าผม

น้ำเขียวขนมหวาน

เฮ้ออออ


“มึงเอาไงต่อ”เฮียมังกรถามพี่เสือ

“ไม่เอาไงอีอ้วนมันห้ามแต่ถ้ายังมายุ่งอีกกูก็ไม่สนแล้วคราวนี้”

“สงสารไอ้โนเหมือนกันนะ”เฮียแบมพูดขึ้นผมเลยละจากหน้าจอทีวีมาสนใจเฮียแบมแทน

แต่ไม่มีใครสนใจผมเลยคุยกันอยู่ได้สามคน เชอะ!

“นาโนมันทำไมแบม”เฮียมังกรถาม

“ตอนที่มันไปช่วยโลมาน้องปลากับน้องยี่หวาไม่ยอมให้เข้ามันเลยตบเข้าให้สังคมเลยรุมประนามมันเจ้าตัวก็ไม่ได้มีท่าทีว่าจะแคร์แต่คนก็ยังไม่เลิกด่าสังคมสมัยนี้มองคนด้านเดียวจริงๆ”


ผมยกมือลูบหน้าไปมาต่อไปคงพูดจาหมาๆใส่มันไม่ได้แล้วล่ะขนาดผู้หญิงยังไม่เหลือผมคงฟันหลุดแน่ๆ

แต่มันทำเพื่อผมขนาดนี้ผมก็จะปกป้องเพื่อนเช่นกันถ้าใครมาทำอะไรมันละก็......ผมจะพามันวิ่งหนีเอง

สบายใจได้นาโน





:


.


“ไง”

“สวัสดีวันพฤหัสบดี”

“หายเจ็บแล้วสิมึงถึงอารมณ์ดีขนาดนี้”

“ก็ยังเจ็บๆอยู่ว่ะแต่มันต้องเป็นแผลเป็นแน่เลย...กูไม่ชอบ”

“ไปสักทับสิคลาสสิกดี......เอ้ยๆกูล้อเล่นนะมึงอย่าบอกว่าคิดจริงนะเจ็บกว่าที่มึงเป็นแผลนี่อีกกูจะบอกให้”

“แต่กูเกลียดแผลเป็น”

ผมเงียบไอ้นาโนก็เงียบเหมือนรอฟังผมรู้ว่ามันอยากรู้แต่ไม่กล้าถามผมเลยบอกเพราะไม่ได้มีความลับอะไร


“มันทำให้กูนึกถึงแม่กูแม่กูมีแผลเป็นตรงนี้เหมือนกันเพราะงั้นป๊าเลยไม่เคยปล่อยให้กูมีแผลเป็นตรงไหนสักที่เลยเพราะมันจะทำให้เรื่องราวในอดีตมันย้อนกลับมาเค้าว่างั้นกูก็เลยไม่ชอบตามป๊าไปด้วย”

ผมว่าแล้วมองออกไปทางโต๊ะที่ว่างเปล่าเป็นที่นั่งของคนที่ทำร้ายผมนั่นเเหละไม่สนใจแค่สงสัยและอยากรู้เรื่องชาวบ้านเฉยๆไม่มีมีอะไร

“ไปไหนวะ”ผมพยักหน้าให้ไอ้โนมองตาม

“กูก็ไม่รู้แต่หายไปทั้งกลุ่มนั่นแหละได้ยินพวกคนในห้องบอกว่าลาออกยกแก๊งไปได้ก็ดีเป็นเรื่องดีแก่ชีวิต”

“ทำไมวะ?”

“กูจะรู้มั้ยไม่ได้นั่งเฝ้าพวกแม่งตายห่าไปแล้วมั้ง.......ผัวมึงทำหรอ?”

ผมส่ายหน้าไปมาก่อนจะตอบ

“ไม่ใช่แน่กูขอเค้าไว้แล้วและเค้าก็อยู่กับกูตลอดไม่มีทางเป็นพี่เสือแน่”อันนี้ผมมั่นใจล้านเปอร์เซนต์พี่เสือไม่ได้ออกไปไหนเลยอยู่กับผมตลอด

“หึ... หรอ”

“เออ!”

อย่ามาใส่ร้ายพี่เสือกูนะ

ไอ้นาโนมาทำหน้ายิ้มกวนๆใส่ผมที่ทำท่ามั่นใจเกินร้อย. . ก็คนมันเชื่อในคนรักอย่ามาอิจฉาได้มั้ยพี่เสือออกจะเป็นคนดีของสังคมขนาดนี้และที่สำคัญเป็นคนที่ดีของผมด้วย....อิอิ











---------------------------------------------------
#คืนก่อน


(กูเพิ่งคุยกับมังกรว่ามึงต้องโทรมาน้องต้องเสียกูห้าหมื่นเพราะเชื่อในตัวพี่ชายเลวๆอย่างมึง)

“ไอ้สัดสิงห์”

(ไหนบอกไม่ทำอะไรพวกมันไง)

“ก็กูไม่ได้ทำกูเลยโทรหามึงนี่ไงให้มึงทำ”

(เลว ระยำ ชั่วช้า จันไร ไอ้ควายไอ้)

“ฆ่าพ่อกูเถอะถ้าด่าขนาดนี้”

(พ่อมึงคือพ่อกูเผื่อลืมแล้วไหนสัญญากับเมียไว้มังกรบอก)

“กูสัญญาว่ากูจะไม่ทำแต่กูไม่ได้สัญญาว่าจะไม่ให้คนอื่นทำสักหน่อย”

(สงสารโลมาเด็กอนาคตดีๆต้องมาเปื้อนเพราะคนอย่างมึงแล้วจะเอายังไงว่ามาขอค่าเหนื่อยล้านห้านะช่วงนี้งานเยอะ)


“ก็ไม่เอาไงขอเเค่พวกแม่งออกไปจากชีวิตเมียกูพ่อแม่มันครอบครัวมันไม่มีอันจะกินเพราะลูกตัวเองทำเรื่องระยำไว้ออกนอกประเทศไปได้ยิ่งดีแต่ขอประเทศกันดานๆหน่อยจุดไฟเผาบ้านมันเลยก็ดีกูว่าเล่นให้พิการให้พ่อให้แม่มันเลี้ยงดีกว่าจะได้มองความชิบหายของตัวเองชัดๆ”

(โรคจิตชิบหาย)

“มึงยิ่งกว่ากูนะได้ข่าว”

(เออยังไงเดี๋ยวกูจัดให้แล้วกันล้านห้านะคนกันเอง)


“มึงพูดมากขึ้นนะสิงห์มีอะไรดีไม่บอกกูรึป่าว”

ติ๊ด!


ไอ้เชี่ยไม่ค่อยมีความลับเลยชิบหายวางสายกูเก่ง
วิธีนี้ใช้ได้เวลาใครมาขอตังไอ้สัดกูจะจำไว้เลยแม่งแต่ยังไงมันก็มีประโยชน์จะหยวนๆให้แล้วกันเสร็จเรื่องเมื่อไรกูจะเสือกแบบเต็มอัตราแน่ไอ้สิงห์



////////////////////////////////////////////


เฮ้ยยยเฮียมันหลอกเด็ก~


หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 20-11-2019 06:47:41
อิอิ พี่เสือไม่ได้ทำ แต่เฮียสิงห์จัดการแทน ฮ่า ๆ ชอบ ๆ
ว่าแต่เฮียทำอย่างไรล่ะมันถึงไม่มาเรียนทั้งก๊ก อิอิ

รอเฉลย
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 20-11-2019 13:58:00
จริงๆ แล้วนายเอกเรื่องนี้ไม่ไช่โลมานะ แต่เป็นปักเป้า บ่องแบ้วหลอกลวงจริงๆ ส่งพิษครอบงำพี่เสือ ดูสิ พี่เสือคนดีของสังคมเรา รับปากเมียว่าไม่ทำ แต่ให้สิงห์ทำแทน จ้าาาาาา ตามนั้นเลย ดี๊ดี 5555

หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 22-11-2019 23:06:32
พี่เสือกับน้องโลมาหายไปหลายวันแล้ว
ผับเจ๊งหรือมัวแต่ไปเฝ้าน้องภูเขากับน้องภูมิใจ

โปรดทราบคนอ่านรออยู่จ้าาาาา

 :mew4:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 23-11-2019 03:44:18
#นาโน





‘แกว่าป่ะที่พวกยี่หวาลาออกไปเป็นเพราะนาโนแน่’


‘แกก็คิดเหมือนกันหรอฉันนึกว่าคิดคนเดียว’

‘ทำคนอื่นเดือดร้อนแล้วยังมีหน้าเดินไปเดินมาสบายใจอยู่อีก’

‘นั่นน่ะสิเสียดายคนดีๆ’


คนที่เป็นต้นเรื่องสทนาส่ายหัวไปมากับหัวข้อประเด็นที่พักนี้ได้ยินเกือบทุกวันเวลาเดินไปไหนมาไหนคั้นจะไปพูดแก้คำพวกนั้นก็คงจะไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมาอีกอย่างไม่ใช่นิสัยของเจ้าตัวสะด้วยสิให้ไปบอกคนโน้นทีคนนี้ทีว่าไม่ใช่เพราะเค้าก็คงไม่มีใครเชื่อปล่อยไปแบบนี้แหละ

ไร้สาระกับพวกชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน


“มึงเสร็จยังเนี่ย”หันไปบอกเพื่อนตัวเล็กที่รอคิวซื้อชาไข่มุกอยู่เค้าไม่รู้ว่ามันจะอยากกินอะไรนักหนาถึงได้ใจกล้ายืนรอคิวที่ยาวเกือบไปถึงสยาม

คนแน่นมากร้อนก็ร้อนจะปล่อยเด็กเอ๋อมาคนเดียวก็คงไม่ดีจะทำไงได้หลงเป็นเพื่อนมันไปแล้วก็ต้องดูแลกันไป


“อีกแบบนะเพื่อนโนสุดหล่ออีกสิบคิวถึงกูล่ะ”

“หะสิบคิวมึงไปแดกอย่างอื่นมั้ย”ใครจะทนรอวะบ้าไปแล้ว


“น่ะนาโนกูอยากกินกูรอมาสามวันเลยนะเว้ยมึงคิดดูวันศุกร์กูมาไม่ทันร้านปิดก่อนเสาร์อาทิตย์ก็หยุดอีกเนี่ยมึงดูไม่มีสารของชานมเข้าไปในกระเเสเลือดจนตัวกูเตี้ยไปหมดแล้ว”

มันว่ายื่นหน้าเข้ามาใกล้เค้าจนต้องดันออกแล้วว่า

“มึงเตี้ยอยู่แล้ว!”

“เออนั่นแหละรอก่อนนะนะเพื่อน”

“เออกูไปนั่งรอตรงนั้น”ชี้ไปที่โต๊ะหินอ่อนไม่ไกลจากร้านเพื่อนตัวเล็กของเค้าก็พยักหน้าหงึกหงักรับเค้าเลยเดินออกมานั่ง


ลมเย็นพัดผ่านทำให้คลายร้อนลงไปได้บ้างใบหน้าคมคายมองไปทางเพื่อนเผื่อดูว่าเป็นปกติมั้ยก่อนที่จะเบือนหน้าไปยังสระน้ำฝั่งตรงข้ามส่วนใหญ่เค้าไม่ได้มานั่งเล่นอะไรในช่วงเวลาแบบนี้นักแต่เป็นเพราะวันนี้มีโชคล่ะอาจารย์ติดธุระเลยเช็คชื่อแล้วปล่อยลงมาเลยไอ้เพื่อนตัวเตี้ยเลยได้โอกาสฉุดกระชากเค้ามาที่นี่


“ไง”

เค้าส่งเสียงทักทายให้บางอย่างในสระก่อนจะยิ้มออกมา

กูนี่คงบ้าไปแล้วจริงๆ



:




.



ไอ้นาโนมันขอแยกกับผมเพื่อไปนั่งก่อนจะถึงคิวสั่งชาไข่มุกบอกเลยร้านนี้นานทีจะได้กินไม่ใช่อร่อยนะแต่ชอบปิดถ้าถามว่าไม่อร่อยแล้วทำไม่ไปร้านอื่นบอกได้คำเดียวเลยครับว่ามีอยู่ร้านเดียวทั้งมหาลัยคนเลยแห่กันมาต่อแถวซื้อกันเยอะแบบนี้

ผมหันไปมองไปโนมันนั่งหัวเราะคนเดียวก่อนจะขยับแถวตามคนด้านหน้าอย่างใจเต้น

จะถึงคิวผมแล้ว

ผมคิดเมนูมาตั้งแต่ออกจากห้องเรียนผมอยากกินมากจริงๆไม่งั้นไม่ต่อแถวยาวขนาดนี้เพื่อรอหรอกครับ


“พี่ครับชานมมันม่วงใส่ไข่มุกพิเศษพ่นไฟด้วยครับสองเเก้ว”ผมสั่งอย่างรวดเร็วไม่ลืมเผื่อแผ่เพื่อนรักด้วย


พี่พนักงานขายพยักหน้ารับจิ้มอะไรไม่รู้จึกๆบนหน้าจอแล้วหันมาฉีกยิ้มให้ผม

“มันม่วงหมดครับ”

“งั้นเอาเป็นเผือกแทนทุกอย่างเหมือนเดิมครับ”


“เผือกก็หมดไปแก้วสุดท้ายเมื่อกี้เองครับ”


ผมถอนหายใจเฮือกร้านพี่มีอะไรเหลือบ้างเนี่ยจะโกรธแล้วนะ


“งั้นเอาชานมธรรมดาครับทุกอย่างเหมือนเดิม”

ผมสั่งเมนูง่ายเพราะไม่อยากรอนานเดี๋ยวไอ้โนจะฉีกอกเอาอีกอย่างผมขี้เกียจคิดแล้วเดี๋ยวก็หมดอีก


“น้อคือ....


อย่าบอกนะว่า


“ไข่มุกหมด”

เฮ้อ~อยากกินชานม! ไข่มุก!

“ครับเอาชานมเฉยๆก็ได้สองแก้ว”ผมส่งเงินไปก่อนจะรอเรียกเมื่อเสร็จก็เดินถือแก้วไปหาไอ้โนที่ขำจนกุมท้องไปรู้ขำอะไรของมัน


“อะของมึง”ผมวางแก้วไว้ตรงหน้าเพื่อนก่อนมันจะหยุดขำแล้วหันมาหา

“เนี่ยนะที่อยากกิน”

“ไม่ใช่อ่ะแต่กูสั่งอะไรไปก็หมดเลยได้ไอ้เจ้านี่มาแทนแล้วมึงนั่งขำอะไร”

“เหี้ย”

“ด่ากูทำไมเนี่ยแค่ถามเฉยๆเองกูผิดอะไร”

“ป่าวกูมองเหี้ยจริงๆลองดูดิน่ะ”นาโนมันชี้ไปที่สระฝั่งตรงข้ามมีสัตว์ตัวสีดำนอนอยู่ข้างขอบสระ“ระวังมันมาแง่ม!”


“โอ้ยไอ้โนกูตกใจ”ผมสะดุ้งตัวโยนเพราะตกใจจนต้องฟาดมันไปหลายที“เราไม่เคยมานั่งแถวนี้เลย”

ผมว่าขึ้นแล้วหันมองรอบๆก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้แล้วถามคนที่ดูดชานมจนเกือบหมด(ได้ข่าวกูคนอยากกินของกูยังไม่ได้เจาะเลย)


“ทำไมมึงถึงมาเป็นเพื่อนกับกู”

“ตอนนั้นมึงดูมีอะไรที่คนอย่างกูสนใจแล้วอยากเข้าหา”

“เอ้ยยมึงไม่ได้คิดอะไรหรอกนะใช่มั้ย”ผมว่าถอยหลังหวาดๆ

“คิด”

“อ ไอ้โน”

“ตอนปีหนึ่งกูเคยชอบมึงแต่แค่ตอนนั้นนะคิดไปคิดมาแล้วกูก็ขำชอบมึงไปได้ไงวะไอ้ตัววุ่นวาย”มันยื่นมือมายีหัวผม

“แล้วตอนนี้มึง...

“มึงคือเพื่อนโลมา”มันว่ายิ้มๆ“มึงเหมาะกับเฮียมันที่สุดแล้ว”


“มึงรู้จักพี่เสือได้ไงวะ”ไอ้โนมองไปที่สระน้ำก่อนจะตอบผม

“ตอนนั้นกูติดยาไม่มีข้าวแดกพ่อแม่ไล่ออกจากบ้านเพราะกูทำให้เค้าเสียชื่อเสียง หึ พี่ชายกูเป็นคนดีไง”


“กูหิวโซเดินอยู่ข้างถนนข้าวก็ไม่ได้แดกยาก็ขาดขนาดชุดนักเรียกกูยังไม่ได้ถอดเลยมึงคิดดูกูเป็นลมล้มลงไปตื่นมาอีกทีกูอยู่ที่สนามแข่งรถ”


“พี่เสือช่วยไว้หรอ”ผมถามแต่มันส่ายหัว

“พี่สิงห์”

อ่อใช่พี่สนามเคยเป็นของพี่สิงห์

“เค้าช่วยกูเลิกยาบอกให้กูทำงานอยู่ที่นั่นแล้วก็อย่างที่เห็นพี่สิงห์เข้าบริษัทหลังจากนั้นพี่เสือก็เป็นคนดูแลสนามซะมากกว่ากูเลยเป็นลูกน้องแล้วก็สนิทกับพี่เสือน่ะ”

อ่อผมพยักหน้ารับอย่างเข้าใจแต่เดี๋ยวนะแล้วที่มันบอกว่าบ้านมันมีเครื่องบินกับเรื่องรองเท้าทองคำขาวมันก็หลอกผมงั้นหรอ

ไอ้โนแม่ง!!


“มึงเสียใจรึป่าวที่เป็นเพื่อนกู”ผมเลิกคิ้วมองไอ้โนกับสิ่งที่มันพูด

“ทำไมพูดแบบนี้มึงคือเพื่อนที่ดีสำหรับกู มึงคือที่สุดแล้ว”ผมว่า

“มึงก็เป็นเพื่อนที่เอ๋อที่สุดตั้งแต่กูเคยเจอมาแล้วโลมา”

“ไอ้บ้านี่เกือบดีแล้วมึง”

“กูดีใจที่เข้าไปทักมึงในวันรับน้องคณะ”ผมหยักหน้ายิ้มๆปลื้มครับฮ่าๆ

“เพราะมึงยืนบังสาวอ่ะโลมากูจะขอให้มึงขยับหลบหน่อยกูมองไม่เห็น”


ไอ้นาโนไอ้หน้าเหมือนตัวที่อยู่ในสระกูโกรธแม่ง!










“ทำหน้าเป็นกาวดักหนูเลยนะเมียเป็นอะไร”

พี่เสือถามขณะเราอยู่บนรถวันนี้พี่เสือมารับเพราะผมขี้เกียจขับรถ

“พี่เสือ”

“ว่า”

“ถ้าให้เลือกคนที่เหมาะกับนาโนพี่เสือจะเลือกใครมาให้มัน”

“ทำไมถามงั้น”

“ถามเฉยๆโลมาแค่อยากให้มันมีใครสักคนที่ดูแลมันได้โดยที่มันไม่ต้องมาคอยดูแลโลมาตลอดแบบนี้”

“อืมไม่รู้สิใครที่เหมาะกับนาโนหรอ?”

ผมพยักหน้ารับหงึกหงัก


“ไอ้สิงห์ละมั้งชอบดูแลคนอื่นนิสัยเงียบๆไม่ค่อยพูดมีความรับผิดชอบดูเป็นผู้ใหญ่.......มันสองคนเหมือนกัน”

อืมใช่สองคนนี้เหมือนกันจริงๆเพียงแค่นาโนไม่ได้เงียบเท่าพี่สิงห์เท่านั้นเองแต่เท่าที่ผมสังเกตุได้อยู่อย่างนึงคือนาโนเกรงใจและก็กลัวพี่สิงห์มากเวลาเจอกันทั้งที่นาโนบอกว่าพี่สิงก์เป็นคนช่วยเหลือไว้แต่ทำไมมันเหมือนมีอะไรอึดอัดระหว่างสองคนนั้นที่ผมเองก็ไม่รู้

หรือผมอาจจะคิดมากไปเองนะ

“พี่เสือมีอีกเรื่อง”

“ครับที่รักพูดมาเลย”

“โลมาอยากเปิดร้านชาไข่มุก”

“จอดรถลงไปซื้อกินง่ายกว่าเมียอยากกินร้านไหนพูดเลยจะเลี้ยวทันที”



โธ่เอ้ยคนอยากมีร้านเป็นของตัวเอง

เซ็งไปดิ











/////////////////////////////////////////////


*ไม่ได้ตรวจคำผิด

เพิ่งสอบเสร็จจ้าาาาาาาาอีกอย่างที่มาลงช้าเพราะเราติดซีรีย์
ด้ายแดงสนุกง่ะขอโทษนะ~♥~

หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 23-11-2019 13:27:22
พี่เสือเข้าใจโลมาที่สุด อย่าให้น้องมันเปิดร้านได้เลย ให้มันซื้อกินตามเดิมนั่นแหละดีแล้ว
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 23-11-2019 14:17:57
 :pig4:

ให้นาโนเป็นองครักษ์โลมาไปก่อนจนกว่าจะเรียนจบ
อย่าเพิ่งหาคู่ให้นาโน มีคู่แล้วไม่มีเวลาดูแลเพื่อนนา
พี่สิงห์ไม่หายไปไหนหรอก
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 23-11-2019 19:25:19
#แม่






“พี่เสือโลมาอยากเปิดร้านชาไข่มุกจริงๆนะไม่ได้ล้อเล่น”

คนพูดทำหน้าจริงจังจนผมอดจะเลิกคิ้วถามไม่ได้

“แล้วผับนี้ใครจะดูพี่เหนื่อยนะ”

ผมพูดขึ้นโลมามันชะงักไปนิดหน่อยเพราะปกติผมแทนคำพูดด้วยกูกับมึงแต่วันนี้เด็กมันดื้อมากเลยต้องจัดการขั้นเด็ดขาด(เวลาพูดเพราะๆทีไรมันเชื่อฟังตลอด)

“ก็จริง”

ผมลุกจากโต๊ะทำงานไปนั่งโซฟาข้างมันแล้วดึงมันมากอด“ไหนจะวันข้างหน้าเราต้องดูแลลูกอีก หกเดือนแล้วนะ”

“โตได้แล้วโลมา”

“อืมโลมารู้ไม่เปิดก็ได้”

ผมยีหัวมันจนหน้างอมันไม่ได้อยากเปิดจริงจังหรอกผมรู้ถ้าให้คงเจอเหตุการณ์อะไรสักอย่างกับชาไข่มุกมาเลยมีความคิดอยากเอาคืนด้วยการเปิดร้านเป็นของตัวเองแน่ๆ

“พี่เสือจะไปไหน”โลมาถามเมื่อเห็นผมลุกขึ้นยืน

“ไปดูไอ้ซันสักหน่อยไปมั้ย”

“แหะๆไม่เอาอ่ะ”คนตรงหน้าผมส่ายหัวยกใหญ่

เนี่ยนะจะเปิดร้านไอ้ตัวขี้เกียจเอ้ย

ผมเดินลงมาชั้นล่างของผับเวลานี้เป็นเวลาสองทุ่มกว่าๆคนยังไม่ค่อยมีเท่าไรแต่ก็ไม่ได้ร้างเป็นป่าช้าถือว่าอยู่ในช่วงกำลังดี

“พี่เสือน้ำเปล่าเจ้จูมาลงแล้วนะ”ผมผยักหน้ารับความจริงเห็นผ่านกล้องวงจรปิดร้านแล้วล่ะ“แกฝากมาบอกโลมาด้วยว่าคิดถึง”


นี่เจ้แกยังไม่เลิกจองเมียกูให้ลูกชายแกอีกหรอวะนึกว่าจะลืมไปแล้ว

เจ้จูเเกเป็นคนขายน้ำเปล่าให้กับผับเรามาลงทีก็เยอะเลยรู้จักกันแกชอบโลมามากถึงขนาดจองไว้ให้ลูกชายอายุสามขวบของแกไอ้เด็กน้อยนั่นก็ติดโลมาซะเหลือเกินจนกูเกลียดขี้หน้า

แต่เสียใจด้วยนะไอ้เด็กเหี้ยนั่นเมียกู (ไรท์ :เด็กสามขวบเว้ย)

“เดี๋ยวกูก็เปลี่ยนเจ้าใหม่เลยแม่ง”

“ฮ่าาๆพี่นี่ก็บ้าเนอะ”

ไล่ลูกน้องออกด้วยรำคาน

“หวัดดีพี่”ไอ้โนเดินมาหาขณะที่ผมยืนคุยกับไอ้ซันอยู่สภาพมันคือดูแล้วไม่น่าจะปกติผมไม่เคยเห็นมันเป็นแบบนี้มาก่อนหาผมเห็นไม่ผิดตามคอมันเหมือน.....

“ผมไปหาโลมานะ”มันว่าไม่มองหน้าไม่สบตากับผมแต่หันหลังเดินไปที่บันไดแล้วขึ้นไปด้านบนผมก็มองตามหลังมันไปอย่างสงสัย

มันไปทำอะไรมา

“พี่เสือได้ฟังอยู่รึป่าว”ผมหันไปหาไอ้ซัน

“ว่าอะไรนะ”

“ปล่อยมันเหอะผมจัดการเอง”ไอ้ซันมันทำหน้าเซ็งๆแล้วเดินหนีผมออกไปก็คนมันไม่ได้ฟังให้ทำไงวะแม่งทำมาเป็นประชดกูไอ้ห่า
“อยากลาออกโว้ยยยยยยยย”

“งั้นมึงขึ้นไปเอา.....

“ล้อเล่น”

ผมมองมันคาดโทษเดี๋ยวได้ออกสมใจมึงแน่เดี๋ยวๆๆ

ผมละสายตาจากไอ้ซันแล้วหันไปมองรอบๆร้านดูความเรียบร้อยแต่สายตาก็ไปปะทะกับลูกค้าคนนึงในร้านมองแว่บแรกก็รู้เลยว่าเป็นใครเธอหน้าตาเหมือนโลมามากถ้าผมไม่รู้จักกับการ์ตูนพี่สาวโลมามาก่อนผมคงคิดว่าเป็นพี่สาวของโลมาแน่เธอดูไม่เหมือนคนมีอายุเลย

เธอเหมือนมองมาที่ผมอยู่ก่อนแล้วผมเลยก้าวเข้าไปหาเธอที่โต๊ะ

“สวัสดีครับ”เธอชะงักเเต่ก็พยักหน้าตอบ

“เสือสินะ”

“ครับคุณมาหาโลมาหรอให้ผมพาขึ้นไปมั้ย”

“ฉันมาหาเธอ”ผมมองด้วยความสงสัยเธอเลยว่าต่อ“เธอดูแลเค้าดีใช่มั้ยเค้ามีความสุขดีรึป่าว”

“คุณควรไปดูเองจะดีกว่า”

“ฉันไม่กล้าพอหรอกพรุ่งนี้ฉันต้องกลับแล้วฝากของให้เค้าหน่อยนะ”เธอยื่นกล่องของขวัญสีฟ้าในมือมาให้ผม

“ทำไมไม่ไปให้เองล่ะครับเค้าอยากเจอคุณนะ”

“ฉันรู้แต่ฉันไม่กล้าสู้หน้าเค้าหรอกฉันขี้ขาดเกินไปจะสู้หน้าลูกตัวเองที่ทิ้งเค้าไว้ข้างหลังตอนที่ลำบากฉันเป็นแม่ที่เลวเกินไป”


“ไม่มีคนเลวที่ไหนบอกว่าตัวเองเป็นเลวหรอกครับขนาดผมเป็นผมยังบอกว่าตัวเองเป็นคนดีอยู่เลยทุกวันนี้”

“หึ โลมาคงเลือกคนไม่ผิด”

“โลมามันไม่ได้เลือกหรอกครับผมฉุดมันขึ้นรถมา”

เธอยกมือทาบอกเหมือนจะเป็นลมแล้วหายใจเข้าลึกๆก่อนจะว่าขึ้น

“ถึงวิธีการมันจะแปลกๆไปสักหน่อยแต่ถึงขนาดแต่งงานอยู่ด้วยกันแล้วฉันก็หายห่วง”เธอหยิบโทรศัพท์ที่แผดเสียงอยู่ขึ้นมาดู“ต้องไปแล้วล่ะ”

“ผมไปส่ง”

ผมเดินมาส่งเธอหน้าร้านโดยที่มีรถมาจอดรออยู่ก่อนแล้ว
ผู้ชายคนนึงเดินออกจากรถมาหาแม่ของโลมาที่ยืนข้างผมแล้วถาม“ได้เจอลูกหรือเปล่า”

แม่ของโลมาหันมาหาผมก่อนจะหันไปตอบ“ไม่ได้เจอหรอกค่ะนี่เสือคนที่แต่งงานกับเค้า”

“สวัสดีครับ”

“ผมขอโทษด้วยที่ไม่ได้พาเธอมางานแต่งคุณ”

“ไม่เป็นไรหรอกครับ”

“เราขอตัวก่อนนะ”ผู้ชายคนนั้นกำลังจะพาแม่ของโลมาขึ้นรถแต่ผมยังมีสิ่งที่อยากพูดก่อนเธอจะไป

“เดี๋ยวครับ”

“มีอะไรหรือเปล่าเสือ”เธอว่าขึ้น

“ไม่มีลูกที่ไหนไม่รักแม่หรอกนะครับ”เธอชะงักไปก่อนตาจะเริ่มแดง“โลมายังรอคุณอยู่นะ”


“ฝากบอกเค้าทีว่าเมื่อไรที่พร้อมแม่คนนี้จะกลับมาหาเค้า”

แล้วเธอก็กลับขึ้นรถไปผมมองกล่องในมือแล้วถอนหายใจออกมาโลมามันจะรู้สึกยังไงถ้ารู้ว่าคนเป็นแม่ไม่มีความกล้าพอจะเจอหน้ามันผมว่ามันไม่โกรธหรอกที่แม่มันเลือกทางเดินใหม่ที่ไม่ใช่กับป๊าแต่ถ้าถามว่ามันเสียใจและยังรอเค้ากลับมามั้ยผมตอบเลยว่าใช่มันรอถึงแม้ว่ามันจะไม่พูดแต่ทำไม่ผมจะไม่รู้ว่ามันมองหาเธอในงานแต่งของเราผมได้แต่หวังว่าเธอจะกลับมาหามันจริงๆอย่างที่เธอว่า










ผมนั่งดูรายการเพลงเกาหลีในมือถือหลังจากพี่เสือออกไปดูผับด้านล่างขนาดพี่เสือยังดูซีรีย์เลยทำไมผมจะดูไอดอลไม่ได้ล่ะ
จะว่าไปเพลงนี้พี่เจบีหล่อจัง


พลั่ก!

ผมเงยหน้ามองประตูที่ถูกผลักเข้ามาแปลกใจนิดหน่อยที่เห็นมันในเวลานี้ปกติเห็นจะอยู่ที่สนาม

“อ่าวมาไงเนี่ย”

“ขับรถมา”นาโนเดินเข้ามานั่งข้ามผมที่โซฟามันทิ้งร่างลงแล้วหลับตาเหมือนเหนื่อยๆผมเลยวางโทรศัพท์มือถือลงแล้วหันมาหามัน

“นาโนเป็นอะไรรึป่าว”

“เอ้ย!”

ผมตกใจที่มันโผลงเข้ามากอดท่าทางของมันทำให้ผมเป็นห่วงเลยลูบหลังมันเบาๆผมไม่รู้หรอกว่ามันเจอกับอะไรมาแต่ต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดีและมีผลต่อเพื่อนผมแน่ๆ

“เหนื่อย”

“อืมพักสิเหนื่อยก็พัก”ผมว่าแล้วยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่เมื่อรู้สึกได้ว่าไหล่นาโนมันสั่นอาจจะเพราะผมกับมันกอดกันอยู่ล่ะมั้งความรู้สึกมันถึงได้ชัด
เพื่อนผมกำลังร้องไห้

ผมดันมันออกเพื่อจะดูมันแต่มันกลับขืนตัวไว้

“อย่ามองกูตอนที่กูร้องไห้”

“กูไม่ล้อมึงหรอกแค่จะช่วยเช็ดน้ำตา”

“กูขออยู่แบบนี้สักพักนะ...กูขอ”

ผมไม่ตอบแต่ลูบหลังมันเบาๆแล้วจะไม่ถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับมันเพื่อขุดเรื่องที่มันอาจจะไม่อยากพูดขึ้นมาถ้ามันอยากบอกอยากให้ผมช่วยมันคงจะบอกเอง
(ความจริงอยากเสือกใจจะขาดรอยที่คอนั่นมันเหมือนรอยอะไรสักอย่างที่เคยเห็นแต่จำไม่ได้ว่าเคยเห็นที่ๆไหน)


“มึงโอเคเเน่นะไปนอนกับกูที่บ้านได้หรือจะนอนที่นี่ก็ได้ขับรถออกไปอันตรายป่าวๆรู้ใช่มั้ยกูเป็นห่วง”

นาโนมันนั่งอยู่กับผมจนเกือบเที่ยงคืนก็ขอตัวกลับด้วยสภาพมันผมก็เกิดความเป็นห่วงไม่อยากให้เพื่อนขับรถแต่มันไม่ยอมบอกไม่เป็นไรๆจะกลับท่าเดียว

“หนูโลมาของเราเป็นห่วงด้วยดีใจเลยนะเนี่ย”

“ไอ้บ้ากลับไปเลยป่ะงั้นอ่ะคนก็เป็นห่วงยังจะมาเล่นอีก”

“โอ๋ๆๆกูไม่เป็นไรแล้วที่มึงเห็นแค่ฝุ่นมันเข้าตา”

“ฝุ่นบ้านมึงสิ”

“ฮ่าๆๆๆเออกลับล่ะ”






หลังจากนาโนกลับไปประมาณตีสองพี่เสือก็ขึ้นมาเราพากันกลับมาที่บ้านพี่เสือบอกว่าแม่มาผมตกใจนิดหน่อยที่เธอมาหลังจากที่เธอหายไปนานจนผมจำไม่ได้แล้วว่ามันนานแค่ไหนแม่ฝากของขวัญมาให้ผมแต่เธอไม่ยอมมาเจอผมเธอบอกกับพี่เสือว่าถ้าเธอพร้อมเธอจะมาหาด้วยตัวของเธอเองผมไม่โกรธเธอนะที่เป็นแบบนี้แต่ผมจะรอ...แกะของขวัญที่ได้มาพร้อมแม่


ผมขอพี่เสือเข้าไปอาบน้ำแต่ต้องเบิกตากว้างเพราะผมรู้แล้วว่าคุ้นรอยที่คอไอ้โนที่ไหน

นี่ไงรอยที่ตัวผมที่พี่เสือทำไว้ถึงมันจะจางแต่ผมก็ว่ามันใช่นาโนมีรอยที่เหมือนกันกับผมเลย

ใครกันนะที่รอยนั่นกับเพื่อนผมใครกันนะที่ทำเพื่อนผมร้องไห้


แล้วทำไมนะทำไมต้องอยากรู้ด้วยนะโลมาเด็กบ้าเอ้ย

(ไรท์ : หนูว่าตัวเองทำไมลูก)







////////////////////////////////////////////

อยากรู้ก็ไม่บอกหรอก5555

หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Chompoo reangkarn ที่ 23-11-2019 21:45:40
สงสัยพี่สิงห์กัดนาโน :pig4:
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 24-11-2019 00:15:42
จะดีขึ้นนะ ถ้าคุณคนเขียนเปลี่ยนหัวข้อบอกว่ามีตอนใหม่มาแล้วจ้า วันที่นี่นู่นนั่น ตอนที่ นี่ก็สุ่มเข้ามาเลยว่าตอนใหม่หรือคอมเมนต์ใหม่ แต่จิ้มมาเป็นคอมเมนต์ใหม่สะส่วนใหญ่ ดีใจเก้อเลย 5555
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ 24/11
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 24-11-2019 22:23:34
#ความรักคืออะไร







“เดี๋ยวตอนเย็นจะมารับ”

“ไม่โลมาจะกลับกับนาโน”

“อย่าดื้อได้มั้ยโลมาแค่ชาไข่มุกมึงเป็นอะไรมากมั้ยมึงจะบ้ากินอะไรแต่เช้าหะ”

“สิบโมงแล้วเช้าตรงไหนพี่เสือ”

“เดี๋ยวตอนเย็นพาไปซื้อกูซื้อให้สิบแก้วเลยอ่ะ”

“ก็คนมันอยากกินตอนนี้อ่ะแค่แวะแปปเดียวมันทำให้พี่เสียเวลามากเลยหรอ ฮึก แค่อยากกิน”

“โอ๋ๆอย่าร้องไห้สัญญาตอนเย็นได้กินแน่เมีย”

“ฮึก ห้ามลืมนะ”

“ครับไปเรียนได้แล้ว”ผมพยักหน้ารับก่อนจะเช็ดน้ำตาแล้วลงจากรถ

ก็คนอยากกินนี่

พี่เสือมันไม่จอดรถให้แถมบ่นอยู่นั่นว่าเช้าไปอะไรก็ไม่รู้แค่รถเลยร้านมาก็เสียใจจะแย่อยู่แล้วยังจะมาว่าอีกวันทั้งวันผมเลยนั่งเรียนแบบห่อเหี่ยวหัวใจเพราะไม่มีชานมซึมซับเข้าร่างกายให้สดชื่น

คาบสุดท้ายนาโนขอไปคุยโทรศัพท์จนป่านนี้จะเช็คชื่อแล้วก็ยังไม่กลับเข้ามาด้วยความที่เป็นห่วงอยากไปตามเพื่อนก็อยากไปแต่เพราะคบกันอยู่สองคนถ้าหายไปกันหมดแล้วกลับเข้ามาไม่ทันก็จะไม่มีใครเช็คชื่อกับอาจารย์ให้ผมเลยต้องนั่งรอเวลาเช็คชื่อแล้วออกมาตามหาเพื่อน

ผมเดินไปทั่วตึกคณะเเต่ก็หาไม่เจอจนนึกขึ้นได้ว่าสถานที่ที่เราเพิ่งเจอกันเมื่อไม่นานมานี้แล้วน่าจะเป็นตัวเลือกสุดท้ายที่ผมคิดออก

#สระที่เจอเหี้ย

ผมเดินไปที่นั่นก่อนจะพบว่าเป็นอย่างที่คิดนาโนมันนั่งอยู่โต๊ะหินอ่อนตัวเดิมที่รอผมซื้อชานาไข่มุกแถวยาวเยียดแต่วันนี้กลับไม่มีคิวทั้งที่ร้านเปิดผมเลยตรงเข้าไป

หาร้านชานมไข่มุก

(ไรท์ : เกือบเป็นคนดีเเล้วลูก)


พอได้ของที่ต้องการแล้วผมก็เดินไปทิ้งตัวนั่งข้างเพื่อนรักที่นิสัยไม่ดีหนีออกมาก่อน



“นี่ชานมมันม่วงหากินยากมากเลยนะวันนี้พิเศษเฉพาะกูเค้าเลยให้กูก่อน”

มันมองเลยผมไปที่ร้านแล้วว่า

“ร้านไม่มีคนเถอะ”

“เออนั่นแหละและเป็นอะไรมานั่งทำเอ็มวีที่นี่มาหาแฟนหรอ”ผมว่าขำๆชี้นิ้วไปที่สระน้ำที่มีน้องเหี้ยเดินขึ้นมา


“เก็บไว้เป็นกิ๊กมึงเหอะ”มันว่าแค่นั้นก่อนจะเงียบไปผมเลยเงียบตามถึงจะไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้ก็เหอะแต่มันคงอยากคิดอะไรคนเดียวผมแค่นั่งอยู่ได้โดยที่มันไม่ว่าอะไรก็ดีแล้ว(ถึงจะต้องค่อยๆกลืนไข่มุกเสียงเบาๆจนแทบกลั้นหายใจอะนะ)


“กินปกติดเถอะกูรำคาน”

“น่ะก็มันเงียบอ่ะกูจะหายใจไม่ออกแล้วนะมึงเป็นอะไรรึป่าวดูเครียดๆอะบอกกูได้นะท้องอืดหรอ?”

“นี่กูต้องขำมั้ย”

“ไอ้บ้านี่กูเพิ่งหัดเล่นช่วยตบมุขหน่อยก็ไม่ได้แล้วเป็นอะไร”


“เบื่อๆ”

“ไปเล่นหมากเก็บกับกูป่ะล่ะ”

“หึ ตลกหรอๆ”

นาโนมันว่าแล้วเอาแขนเข้ามารัดตัวผมซะแน่นแทบหายใจไม่ออกผลักก็ไม่ไปจะผมหอบหายใจแล้วทิ้งหัวที่ตัวมันอย่างยอมแพ้มันเลยเปลี่ยนมาลูบหัวผมแทนทั้งที่ยังกอดผมไว้อยู่
คนเดินไปเดินมาแถวนี้ก็มีมองบ้างแต่ผมก็ไม่ได้สนใจเพราะพวกเค้าไม่ได้มีผลอะไรกับชีวิต

แค่เรารู้ตัวเราก็พอแล้ว


“ความรักสำหรับมึงคืออะไรวะโลมา”อยู่ดีๆมันก็ถามขึ้นผมเลยเงยหน้ามองมันก็จะตอบ

“กูไม่รู้ว่ะกูไม่รู้จะตอบมึงยังไงดีไม่รู้ว่าอธิบายไปมึงจะเข้าใจกูรึป่าวแต่กูเข้าใจตัวกูเองนะว่าความรักของกูคืออะไร”

“แล้วคืออะไร”

“พี่เสือ”ผมว่ายิ้มๆเมื่อนึกถึงพี่เสือตอนพูด“ทุกอย่างที่เป็นพี่เสือคือความรักของกู”

นาโนมันก้มลงมามอง งงๆผมเลยดีดตัวขึ้นแล้วจ้องหน้ามัน

“มึงไม่ต้องอยากรู้หรอกว่าความรักของคนโน้นคนนี้เป็นยังไงเพราะสุดท้ายแล้วมึงจะรู้ได้ด้วยตัวของมึงเอง”

“นิยามของแต่ละคนมันใช้ไม่ได้กับมึงหรอกนะทำไมถึงถาม มีความรัก?”

“ถ้ารักเค้าแต่เค้าไม่ได้รักแบบนี้เค้าเรียกว่าความรักได้รึป่าว”

“ใช่สิขอแค่ได้รักยังไงมันก็คือความรักหมดนั่นแหละ”

“เก่งจังนะเดี๋ยวนี้”

“ไม่ได้หรอกเนี่ยท่านเทพโลมาเลยนะอาจารย์แห่งศาสตร์ความรัก”

“มึงดูมีความสุขนะตั้งแต่มีพี่เสือทำไมมึงถึงปล่อยให้เค้าฉุดขึ้นรถทั้งที่ไม่รู้จัก. .ไม่กลัวหรือไง”

ผมเลิกคิ้วให้กับคำถามนั่นอยากจะขำดังๆออกมาใครบอกกันเล่าว่าพี่เสือเป็นคนคุมเกมตั้งแต่เเรกคนๆนั้นมันเป็นท่านเทพโลมาตั้งหาก







#ผับพี่เสือ


วันนั้นคือวันแรกที่เราได้เจอกันพี่เสือแวะเข้ามาทักทายพวกเราที่โต๊ะถึงแสงจะน้อยแต่ผมก็รับรู้ได้ว่าคนคนนั้นโคตรดูดีรอยนั้นมีเสน่ห์และดึงดูดมากผมมองเลยไปมาเพื่อไม่ให้สังเกตุได้ว่าผมมองเค้าอยู่หลังจากที่เค้าออกไปผมขอพวกเฮียไปเข้าห้องน้ำจริงจะไปหาพี่เสือที่เคาเตอร์แต่หวยดันออกผิดที่พี่เสือลุกออกจากที่นั่งผมเลยหลบตรงหน้าห้องน้ำเค้ามาขอเหรียญพอดีเราเลยได้คุยกันผมแกล้งว่าเค้าเป็นขอทานเพื่อให้เค้าจำผมได้จากนั้นเราก็ได้เจอกันเรื่อยๆเพราะความบังเอิญมีครั้งนึงผมเคยบ้าบิ่นจะต่อยเค้าไปครั้งนึงแล้วมาแอบเจ็บใจกลัวเค้าจะเกลียดแต่ผลกลับออกมาดีกว่าที่คิดยอมรับว่าตอนนั้นผมสนใจเค้าอาจจะสนใจก่อนที่เค้าสนใจผมอีกด้วยซ้ำ

คงไม่มีใครยอมขึ้นรถไปกับคนไม่รู้จักง่ายๆหรอกครับบางครั้งความบังเอิญมันก็ไม่มีอยู่จริงถ้าผมไม่ออกมาให้เจอพี่เสือก็คงไปเจอผมหรอกจริงมั้ย
ผมแค่ออกตัวลุยกับความรักในแบบของผมแค่นั้นเอง(แอบชอบยังไงให้โดนจีบ)
แต่ถ้าถามว่ามาเปลี่ยนเป็นรักเค้าจริงๆคงตอนที่เราอยู่ด้วยกันแล้วเพราะพี่เสือเป็นพี่เสือด้วยล่ะมั้งจากที่เเค่ชอบเลยกลายมาเป็นรักได้ไม่ยาก


“นึกอะไรอยู่มีความสุขขนาดนั้น”

“กูอยากให้มึงได้เจอความรักดีๆ”

“กูก็อยากให้เป็นแบบนั้นเหมือนกันโลมา”












พี่เสือขับรถพาผมไปกินข้าวเย็นที่ห้างแต่พอกินข้าวเสร็จกำลังจะขึ้นรถก็มีคนโทรเข้ามาหาให้ไปที่สนามเเข่งรถผมไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นแต่พี่เสือดูหัวเสียมากขับรถเร็วจนผมกลัวแต่พอหันมาหาผมเค้าก็รถความเร็วลงเหมือนรู้


“คนเยอะชิบข่าวไวจริงๆ”

พอลงจากรถพี่เสือก็ว่าขึ้นคนเยอะแบบที่เค้าบอกจริงๆขนาดผมไม่เคยมายังรู้สึกได้

“เฮียเสือ”พี่ผู้ชายคนนึงเดินกึ่งวิ่งเข้ามาหาอย่างร้อนรน

“ได้ไงวะใครคนท้าแข่งแล้วไอ้โนตกลงทำไมไม่สิมันพนันอะไร”ผมน่าตาตื่นเมื่อได้ยินชื่อในสนทนาจะคิดเข้าข้างว่าไม่ใช่เพื่อนก็คงไม่ได้สนามนี้ไอ้โนดูแลช่วยพี่เสืออยู่


“ตัวมันเฮีย”

“อ อะไรนะครับ”

ผมพูดออกมาอย่างตกใจลืมคิดเรื่องมารยาทไปเลยพี่เสือหันมามองผมแล้วพยักหน้าให้พี่ผู้ชายผู้ต่อ

“ไอ้โจมันสนใจไอ้โนมากลูกน้องมันเลยเข้ามาท้าแปลกใจที่มันหายไปนานตั้งแต่เฮียสิงห์คุมสนามแต่วันนี้อยู่ดีๆก็มา”

“ลูกน้องมันลงแข่ง?”

“ไอ้โจครับเฮีย”

“สัส”ผมกระตุกเเขนพี่เสือแรงๆตอนนี้ผมอยากไปหาเพื่อนผมมากกว่าผมว่าไอ้โนต้องมีอะไรมากกว่าอยู่ดีๆโดนท้าแล้วเอาตัวเองแลกแน่ๆเพื่อนผมไม่ใช่คนแบบนั้น

“โลมาอยากไปหานาโน”พี่เสือพยักหน้ารับผมก่อนจะดันหลังให้เดินออกไป

“เออกูมารับเฮียเสือมีไร..ห๊ะเออๆ”

พวกผมหยุดเดินแล้วหันไปสนใจพี่ผู้ชายที่เพิ่งวางสายท่าทางกังวล

“มีเรื่องในสนามอ่ะเฮีย”พี่เสือทำหน้าหงุดหงิดก่อนจะมองผม

“โลมาไปเองพี่เสือไปดูเถอะห้องนั้นใช่มั้ย”

“ระวังตัวด้วยอย่าห่างนาโนรู้มั้ย”

“ครับ”

ผมรับคำรอให้พี่เสือเดินออกไปจึงหันหลังเดินไปหาเพื่อนผมเดินมาหยุดที่ห้องห้องนึงน่าจะเป็นห้องนาโนแต่มือที่กำลังจะจับลูกบิดประตูหมุนต้องหยุดชะงักเพราะเสียงในห้อง


‘มึงตกลงรับคำท้ากับมันทำไมห๊ะ!!’


เสียงดังจนผมที่อยู่หน้าห้องสะดุ้งจนต้องถอยหลัง

‘ประชดกูหรอนาโนมึงคิดว่าทำแบบนี้แล้วได้อะไรมึงอยากเป็นของมันมากใช่มั้ยเป็นของกูมันไม่พอหรอตอบกูมา’

‘หึ เป็นอะไรของพี่หรอ’

‘มึงอยากเจ็บตัว?ยกเลิกการแข่งซะอย่าให้กูโมโห’

‘ไม่!!ผมจะเป็นอะไรจะทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับชีวิตที่มีความสุขของพี่อยู่แล้วนี่จะสนใจทำไม’

‘กูบอกว่าอย่าประชดกู’

‘ผมเอาจริง’

‘นาโน!!!’


ผลัก!


“เออ... กูหิวน้ำอ่ะ”

ผมทำอะไรไม่ถูกเมื่อประตูถูกเปิดออกอย่างไม่ได้ตั้งตัวไอ้โนเลิกคิ้วมองผมอย่างแปลกใจที่เห็นผม

“มาได้ไง”มันถาม

“พี่เสืออ่ะแล้วมึง”

“ไปเหอะใกล้เวลาเเข่งแล้ว”นาโนมันจูงมือผมออกจากหน้าห้องนั้นแต่ก่อนที่ผมจะออกมาผมก็ปะทะกับคนในนั้นเต็มๆ

พี่สิงห์หรอ?

คนคนนั้นของนาโนคือพี่สิงห์หรอเจ้าของรอยนั่นกับคนที่มันบอกว่ารักข้างเดียวคือที่สิงห์ 

ตั้งแต่เมื่อไรกัน


นาโนพาผมมาส่งที่พี่เสือก่อนจะไปเตรียมตัวตรงที่เรานั่งอยู่มองเห็นการแข่งขันได้ชัดเจนมากผู้คนในวันนี้ก็เยอะจนอัดแน่นกันไปหมดพี่เสือบอกว่าไม่แปลกเพราะไอ้โนมันเป็นมือหนึ่งของสนามส่วนคนที่ชื่อโจผมเห็นแล้วเค้าดูเป็นที่แค่มองก็ขนลุกแล้วอ่ะความรู้สึกไม่อยากเข้าใกล้เวลาเจอหน้ารู้สึกแบบนั้นเลยแต่หล่อมากอันนี้ต้องยอม

“เดี๋ยวกูจิ้มตาแตกผัวมึงนั่งกอดมึงอยู่โลมา”

“แหะๆโลมามองนาโนเหอะพี่เสือ”

“ไอ้โนยังไม่ออกมามึงมองมันยังไง”

“อุ้ย หยอกๆ”

ผมกระชับกอดพี่เสือก่อนจะเงยหน้ามองพี่สิงห์ที่นั่งอยู่ข้างๆอย่างตกใจเมื่อเค้าหันมามองพอดีแล้วยิ้มให้

เค้าจะไม่เตะผมใช่มั้ยที่แอบฟัง


บรึ่น!

เสียงเร่งรถทำให้ทุกคนต่างจับจ้องไปที่สนามนาโนมันออกมาตั้งแต่เมื่อไรผมมัวแต่มองพี่สิงห์กลัวโดนเตะจนไม่ได้สนใจ

สาวสวยเริ่มปล่อยรถทั้งสองคันเริ่มการแข่งขันผมไม่เคยเห็นนาโนมันแข่งแบบนี้มาก่อนมันเก่งมากจริงๆผมว่าคนที่ชื่อโจขับเร็วและเก่งแล้วนะแต่ไอ้โนนี่ยอดไปเลย

รถของเพื่อนผมนำอยู่ตอนนี้พี่เสือบอกว่าแข่งกันทั้งหมดสามรอบผมจับใจความได้เท่านี้เพราะลุ้นอยู่อีกแค่นิดเดียวเพื่อนผมก็จะชนะแต่มัน


เอี๊อด!

ไอ้โนมันหยุดรถ

คนทั้งสนามกระหึ่มขึ้นมากับการกระทำนี้รวมทั้งผมด้วยการหยุดรถของมันทำให้รถคู่แข่งแซงเข้าเส้นชัยแล้วชนะไปหลังจากนั้นไอ้โนก็ขับตามเข้าเส้นชัยตามไป

“สัสเอ้ย”ไม่ใช่เสียงผมแต่เป็นพี่สิงห์เค้าลุกออกจากที่นั่งหายออกไปผมพยายามมองตามแต่ถูกบดบังด้วยใบหน้าของใครอีกคน

“พี่เสือเล่นอะไรเนี่ย”

“เสือกนะมึงเนี่ยกลับบ้านกัน”

“ห๊ะ!เดี๋ยวสิพี่เสือ อื้อ ปล่อย”


เลยไม่ได้รู้กันเลยพี่เสือแม่งอุ้มผมออกจากสนามไม่อายใครเลยเป็นห่วงเพื่อนก็เป็นห่วงนาโนมันต้องไปกับพี่โจตามที่พนันกันไว้หรือป่าวแล้วเค้าจะทำอะไรเพื่อนผมมั้ย

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า”

“ได้ไงล่ะพี่เสือนั่นเพื่อนนะ”

“นาโนมันเลือกเองเราสนใจแค่เรื่องของเราก็พอเข้าใจมั้ยเมียผัวมันคงไม่ปล่อยมันตายหรอก”

“อืมรู้แล้ว”ผมว่าแต่ในใจก็อดห่วงไม่ได้นาโนมันเป็นเพื่อนรักของผมผมเลยห่วงมันแต่ถ้าพี่เสือบอกไม่เป็นอะไรมันก็อาจจะไม่เป็นอะไรล่ะมั้งผมหวังว่าจะเป็นแบบนั้น


“พี่เสือ!!”


“อะไรเสียงดังทำไม่กูตกใจนะเดี๋ยวก็ตายหากันหมดหรอกขับรถไม่เห็นไง”


“ไหนบอกจะซื้อชาไข่มุกไงที่สัญญาอ่ะ”

“เออๆแวะเลยร้านข้างหน้าน่ะแค่นี้ต้องเสียงดัง”


เกือบลืมแล้วนะเนี่ยเห็นป้ายพอดีเลยนึกขึ้นได้....







////////////////////////////////////////////


จะบอกว่าตอนหน้าจบเเล้วนะพี่เสือกับโลมา ...♡




หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 24-11-2019 23:43:53
ขอคนปกติสักคนเถ้ออออ 5555
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 24-11-2019 23:47:54
 :pig4:
ประชดเหรอ?
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Sandyyy ที่ 27-11-2019 22:17:05
#ตอนจบ






“อื้อ พี่เสือ”ผมผละคนตรงหน้าออก“นี่กลางบ้านนะ”


“แล้วไงเราอยู่กันสองคนจะทำหน้าบ้านก็ไม่มีใครว่าหรอก”


“บ้า! อื้อ หยุดก่อน”

“ทำไมกูจะคลั่งตายแล้วเนี่ย”

“ไปบนห้องอีกนิดเดียวจะถึงแล้วเนี่ยโลมาเขินนะ”พี่เสือทำท่าคิดก่อนจะอุ้มผมตัวลอยขึ้นบันไดไปที่ห้องนอนเราแล้ววางผมลงที่เตียง

“ไม่มีข้ออ้างแล้วนะ”พี่เสือว่าโน้มลงมาจูบที่คอผมแต่สายตาเจ้ากรรมของผมดันหันไปเห็นบางอย่างก่อน

“ด เดี๋ยว”ผมดันตัวพี่เสือออก

“หะอะไรอีก”

ทำไมต้องมองดุด้วยเล่า!

“ลืมปิดประตู”

“ไอ้สัสเอ้ย”พี่เสือทำหัวเสียก่อนจะเดินไปปิดประตูห้อง

เอ้าก็คนมันเขินตัวเองปกติก็ไม่เคยโจ่งเเจ้งนี่น่าแค่นี้เองไม่เห็นต้องอารมณ์เสียเลยอ่ะ

“คราวนี้กูจะไม่ไปไหนอีก”

พี่เสือว่าก่อนจะขึ้นมาค่อมตัวผมบนเตียงแล้วกดจูบลงมาเบาๆให้พอได้ตอบรับจูบของเค้าได้
ผมยกมือค้องคอคนตรงหน้าพี่เสือเลื่อนมือหนามาลูบวนไปมาที่หน้าท้องทำให้รู้สึกเสียววูบจนใจกระตุกริมฝีแากหนาค่อยๆลดต่ำลงมาจนเกือบจะถึงหน้าอก


ตื่ดดดดด!!!


“สัส”พี่ปัดป่ายมือไปหาต้นตอของเสียงก่อนจะกดรับ

(พี่เสือเงินเดือนอีบุ้งหายไปสิบสองบาทมันโวยวายอยู่หน้าผับไม่ยอมกลับบ้าน)


“ไอ้สัสซันKเหอะแล้วมึงออกให้ก่อนไม่ได้ รึไงเงินแค่นี้ไอ้เหี้ย”


(ไม่ได้!เงินใครเงินมันนี่พี่เป็นเจ้าของนะจะไม่รับผิดชอบหรอหะหมดกันความนับถือที่มีมา)

“เดี๋ยวกูโอนเข้าบัญชีเลยบอกมัน”

(แค่นี้ก็จบล่ะ ไปๆมึงอ่ะเดี๋ยวพี่เสือโอนให้แค่สิบสองบาททำอย่างกับเงินห้าแสนกูล่ะงึด)


พี่เสือกดโทรศัพท์อยู่สักพักก็วางลงก่อนจะหันมาหาผมแล้วยกยิ้ม

“กูปิดเครื่องแม่ง”แล้วเค้าก็กดปิดจริงๆครับไม่ได้ล้อเล่น“ต่อเลยนะเมีย”

ผมยิ้มตอบก่อนจะชูมือขึ้นเมื่อพี่เสือขยับมาถอดเสื้อผ้าที่ตัวจากนั้นก็ก้มต่ำลงมาขบเม้มที่หน้าอกทั้งสองข้างของผมมือทั้งสองข้างก็แกะกระดุมกางเกงซึ่งมือผมก็ทำแบบนั้นอยู่เช่นเดียวกัน

“เดี๋ยวนี้ร้อนแรงนะน้องโลมา”เสียงกระซิบข้างหูทำให้ผมสะดุ้งนิดหน่อยแต่ก็หันไปยิ้มกลับให้คนถาม

“ชอบรึป่าว”ผมว่าตอบ

“ที่สุดเลยเมี_”


ตืดดดดดด ตืดดด


ผมยิ้มแหยๆให้พี่เสือก่อนจะเอื้อมมือไปรับโทรศัพท์ที่ดัง

“ค ครับ”ตอบรับคนในสายพร้อมลูบมือไปมาที่แขนพี่เสือให้คนที่หน้ามุ่ยอารมณ์ดีขึ้น

(น้องโลมามาโรงพยาบาลด่วนค่ะพี่ดาจะคลอดแล้ว)


“ครับๆผมจะรีบไป”ผมว่าแล้วกดตัดสายรีบเตรียมตัวอย่างร้อนรนจนพี่เสือมองมา งงๆ

อ่อ! ผมลืมบอกเค้า

“พี่เสือลูกจะคลอดแล้วรีบไปเร็ว”


“ห๊ะ”

“อย่ามัวห๊ะรีบๆ”

ทั้งผมทั้งพี่เสือกระวนกระวายหยิบเสื้อผ้าใส่ลวกๆไม่รู้ตัวไหนเป็นตัวไหนรีบออกมาขึ้นรถแล้วขับออกไปที่โรงพยาบาล
การจอดรถติดไฟแดงของเราวันนี้ดูจะนานออกไปกว่าปกติมือสองมือของเราจับกันแน่นจนรับรู้ได้ว่ามือเราสั่นหัวใจของผมระรัวอยู่ในอกและผมก็เดาได้ว่าพี่เสือก็คงเป็นเหมือนกัน

แต่ดีนะที่ยังขับรถได้



เรามาถึงโรงพยาบาลก็รีบตรงไปห้องคลอดแต่สงสัยเราคงมาช้าไปหน่อยเพราะประตูจากข้างในเปิดออกมาพอดีทันได้เห็นเด็กน้อยสองคนนอนอยู่บนรถเข็นของคุณพยาบาลที่กำลังจะพาไปห้องอบ


“โลมาเห็นรึป่าว. . ลูกเรา”


“อื้อ โลมาเห็นแล้ว”


“ลูกเราน่ารักมากเลยโลมา”พี่เสือว่าโอบผมที่เช็ดน้ำตาบนหน้าออกให้เค้าอยู่

ผมพยักหน้าตอบก่อนจะพาพี่เสือเดินตามคุณพยาบาลไปดูลูกของเราเรายืนมองได้แค่ข้างนอกห้องแต่ยังสามารถเห็นเด็กน้อยน่ารักทั้งสองได้ชัดเเจ๋วที่เตียงเล็กนั่นมีป้ายชื่อที่คุณหมอติดให้


“ดูสิน้องภูหน้าเหมือนพี่เสือเลย”ผมว่าแล้วชี้ไปที่เด็กน้อยที่มีชื่อติดว่า‘ภูเขา’ให้พี่เสือดู

เค้ามองมาตามมือก่อนจะยิ้มและพยักหน้าตาม

“น้องภูมิก็ขี้แงเหมือนมึงเลยโลมาดูสิร้องไห้ไม่หยุดโตขึ้นมาต้องพูดเก่งแน่ๆกูจะฟังใครก่อนดีระหว่างมึงกับลูก”


“ก็ฟังพร้อมกันสองคนให้ทัน”

“หึ หึ”


“พี่เสือ”


“หืม ว่า”


“ขอบคุณนะที่เข้ามาสร้างเรื่องดีๆให้กับโลมาขอบคุณที่เข้ามาเป็นความรักในชีวิตเรามาสร้างครอบครัวที่มีความสุขไปด้วยกันนะพี่เสือ”


“กูต่างหากล่ะที่ต้องขอบคุณมึง”ผมมองหน้าเค้ารอให้เค้าพูดต่อ“กูไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดีให้มึงซึ้งใจแต่ยังไงก็”


“ขอบคุณที่มาเป็นโลมาของพี่นะ”


“โลมาจะเป็นโลมาของพี่เสืออย่างนี้แหละและก็จะเป็นตลอดไปเลยเอออีกอย่างจะเป็นป๊าของเจ้าเด็กน้อยพวกนั้นด้วย”



ผมไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไงผมจะเลี้ยงดูเค้าให้เติบโตขึ้นมาได้เท่ากับพ่อแม่ปกติเค้าทำกันมั้ยผมก็ตอบไม่ได้แต่ที่ผมรู้คือผมจะทำเต็มที่เพื่อครอบครัวของเรา ผม พี่เสือ และ เจ้าพวกเด็กน้อย

 ผมสัญญาว่าครอบครัวของเราจะต้องมีความสุข

มีความสุขมากๆแน่


ถ้ามีโอกาสเราจะได้พบกันใหม่


ขอบคุณที่อยู่กับโลมามานะทุกคน


~♥~


จบ
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: kunt ที่ 28-11-2019 03:07:24
เห้ย เดี๋ยวสิ ยังไม่เคลียร์เรื่องเงินสิบสองบาทที่หายไปเลย นี่จริงจังมากอ่ะ
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: kunkai ที่ 28-11-2019 08:51:46
ห๊ะ จบดื้อๆงี้เหรอ กลับมาก่อนหลายเรื่องยังคาใจ
เรื่องนาโนล่ะ เงินที่ขาดอีก มาเคลียก่อนนนนนน
หัวข้อ: Re: โลมาของพี่เสือ
เริ่มหัวข้อโดย: Yarkrak ที่ 28-11-2019 15:08:54
งั้นก็รอคู่ต่อไปก็แล้วกัน