-
ขอประเดิมการนิยายเรื่องแรกด้วยเรื่องนี้ละกันนะครับ ..
ชอบ ไม่ชอบ อะไรยังไงก็ลงความเห็นกันได้เต็มที่นะครับ ( แต่สงสารผมหน่อยเห๊อะ .. ขี้เกียจแบบไปนั่งร้องไห้ แงแง ~)
ตัวละครทั้งหมดในเรื่องนี้มีตัวตนอยู่จริง ส่วนชื่อที่นำมาใช้นั้นจะจริงรึเปล่า อันนี้ติดต่อหลังไมค์นะครับ 5 55 55 +
ด้านการถ่ายทอดอารมณ์ ภาษา การเรียงลำดับ การบรรยาย อาจจะไม่เก่ง ไม่โปร เหมือนพี่ๆในเล้านะครับ ยังคงต้องสั่งสม
วิทยายุทธ์อยู่อีกมาก และยังต้องการคำแนะนำจากพี่ๆทุกคนเสมอ ^___________^"
ชีวิตมอปลายผมว่าสนุกที่สุด มีสีสันที่สุด มันที่สุด .. เขียนเรื่องนี้ไปก็คิดถึงวันเก่าๆเหล่านั้นจัง (เหมือนจะนาน .. จริงๆก็แค่ปีเดียว)
หลังจากที่เคยเป็นพี่ใหญ่ที่สุดในโรงเรียน ตอนนี้ผมกลับมาเป็นน้องใหม่ในมหาวิทยาลัย ... และปีหน้าผมก็ยังคงจะเป็นน้องใหม่ต่อไป !!
555 5 5 + .. ยังไงช่วยติดตาม " ฮว๊ากกก .. ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอ็ง " ของผมด้วยนะคร้าบบบ บ ..
ป.ล. (ปัจฉิมลิขิต) >> ผมมีปัญหากับการตั้งชื่อเรื่องเป็นอย่างมาก .. เรื่องหน้าใครก็ได้ช่วยผมตั้งที !!
ล.ป. (ลืมไป ) >> ผมรักทู้กคนค้าบบบบบบ บ บ =}} }
INTRO .. +
" เช๊ดดดดด .. ข้อสอบอะไรวะทำไม่ได้เล๊ยย ย ย " เสียงไอ้อาร์มตะโกนลั่นหลังจากเดินทำหน้าเซ็งออกมาจากห้องสอบวิชาสุดท้ายของการสอบปลายภาคเรียนที่หนึ่ง
" มึงทำไม่ได้ แล้วทำไมมึงออกมาคนสุดท้ายเลยวะ " ไอ้ชีสถามอย่างสงสัย เพราะมันเองวิ่งออกมาจากห้องสอบตั้งแต่สิบห้านาทีแรก
" เออใช่ กู ไอ้ชีส ไอ้เยี่ยม แล้วก็ไอ้ปริ๊นซ์ออกมารอมึงนานเว่อร์ๆ "
" มึงจะบ่นอะไรวะไอ้ตรอง ที่กูออกมาช้าเนี่ย กูมีเหตุผลนะโว้ย " ไอ้อาร์มตีหน้าเครียดนั่งลงบนโต๊ะประจำกลุ่ม
" อะไรวะ " ไอ้เยี่ยมแทรกหน้าเข้ามาแทบจะชนลูกกระเดือกไอ้อาร์ม
" เอ่อ .. คือ .. คือว่ากู ... "
" ...... "
" ..... "
" มันหลับในห้องสอบ " ไอ้ปริ๊นซ์ที่นั่งเงียบอยู่นานเฉลยแทนไอ้อาร์ม
" ไอ้ห่า .. กูก็นึกว่าอะไร " ไอ้เยี่ยมยกเท้าขึ้นมากระดิก ทักทายความกวนตีนของไอ้อาร์ม
" แล้วมึงรู้ปะวะเนี่ย ใครแม่งจัดตารางสอบวะ เอาฟิสิกส์มาไว้วิชาสุดท้ายเนี่ยนะ เจริญจริงจริ๊ง " ไอ้อาร์มตั้งคำถามที่ไม่รู้ว่ามันต้องการคำตอบจริงๆรึเปล่า
" เอิ่มมม .. "
" ... "
" ... "
" คำถามมึงยากไปว่ะไอ้อาร์ม กูว่าเปลี่ยนเรื่องเห๊อะ ปวดหัว " ผมรีบเปลี่ยนประเด็นก่อนที่จะเครียดกันตาย
" .... "
" ... "
" คืนนี้ที่ไหน " ไอ้ชีสตั้งคำถามสั้นๆ แต่ทำเอาทุกคนครึกครื้นในทันใด
" โอ๊ะโอ .. คำถามนี้มีคำตอบแน่นอน " ไอ้อาร์มกระดี๊กระด๊า
" ที่เก่า เวลาเดิม "
" อีกแล้วเหรอวะไอ้ตรอง เปลี่ยนมั่งเห๊อะ " ไอ้อาร์มโวยวาย
" เด็กมอปลายอย่างมึงจะเข้าร้านไหนได้ มึงคิดมาดิ๊ไอ้กร๊วกก ร้านเดิมแหละดีแล้ว " ไอ้เยี่ยมรีบดักคอ
" เป็นอันว่าตกลง คืนนี้เจอกันกูไปล่ะ " ไอ้ชีสสรุปพร้อมกับหยิบกระเป๋าจาคอร์บกระโดดลงจากโต๊ะไป
" เออ .. คืนนี้เจอกัน "
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
-
:mc4: :mc4:
เรื่องใหม่......เป็นกำลังใจให้
แถมเจาะไข่ด้วย เฮอๆ... :m13:
-
บทที่ 1 :: แกมาบอกอะไรเอาป่านนี้ .+
" เฮ้ย ไอ้อาร์ม ไอ้ปริ๊นซ์ ทางนี้โว้ยย ย "
" แหม .. ไอ้ตรองมึงไม่ต้องตะโกนเรียกกูขนาดนั้นก็ได้นะ แค่เสื้อไอ้เยี่ยมกูก็เห็นตั้งแต่หน้าร้านแล้ว "
" อะไรวะ .. กูอุตส่าห์หวังดี มีน้ำใจ ... ไอ้ปริ๊นซ์ดูไอ้อาร์มดิ " ผมแกล้งตีหน้าเศร้าไปอ้อนไอ้ปริ๊นซ์
" เฮ้ย เฮ้ย .. อะไรของมึง " ไอ้อาร์มทำโวยวาย
" อาร์มก็ .. ตรองเขาอุตส่าห์เป็นห่วง " เจอไอ้ปริ๊นซ์ดุเข้าไป ไอ้อาร์มได้แต่นั่งนิ่งทำตาปริบๆ 5 5 5 + +
" แล้วไอ้ชีสวะ " ไอ้เยี่ยมถาม
" อ้าว มันยังไม่อีกเหรอ ได้ข่าวว่าบ้านมันก็ทางผ่านบ้านไอ้ตรอง ไมมึงไม่ลากมันมาด้วยวะ " ไอ้อาร์มหันมาถามผม
" แหม ก็กูรีบมาจองโต๊ะให้พวกมึงไงค้าบ "
" อ้าว นั่นไงมาแล้ว " ไอ้ปริ๊นซ์ชี้ไปตรงประตูหน้าร้าน เห็นไอ้ชีสแต่งหล่อมาเต็มที่เดินยิ้มมาแต่ไกล
" เออว่ะ แต่มันมากะใครวะนั่น " ไอ้อาร์มเริ่มสงสัย
" แล้วกูจะรู้มั๊ย " ผมตอบ
" กูไม่ได้ถามมึง เสือก !! "
" แง๊ แง๊ ปริ๊นซ์ค้าบ "
" อาร์ม !!! "
" ก๊ากกกกกกกก แบร่ แบร่ " นี่แหละครับจุดอ่อนของไอ้อาร์มมัน ถึงมันจะปากหมา หน้าด้าน กล้าท้าตีท้าต่อยกับนักเลงในโรงเรียนไม่เคยกลัวใคร จะมีก็แต่ไอ้ปริ๊นซ์นี่แหละครับที่ไอ้อาร์มมันกลัวขี้ขึ้นสมอง ทำไมน่ะเหรอครับ .. อ่านต่อไปเดี๋ยวก็รู้เองแหละ .. แบร่ !!
" วู้วว .. มานานยังวะ " ไอ้ชีสยิ้มร่าทักทาย
" ก็นิดนึง " ไอ้เยี่ยมตอบ
" อ้าว แล้วนี่พวกมึงยังไม่ได้สั่งอะไรอีกเหรอวะเนี่ย ร้านเหล้านะเว้ย ไม่ใช่สวนรถไฟ จะได้มานั่งปิคนิค "
" กูรอมึงมาเปิดบิลไง "
" อย่ามาไอ้อาร์ม มึงรอกูเปิดบิล หรือ รอกูมาจ่ายตังค์ " ไอ้ชีสดักคอ
" เออ นั่นล่ะคล้ายๆกัน " ไอ้อาร์มหัวเราะ
" แล้วนี่ใครวะไอ้ชีส จะปล่อยให้ยืนค้ำหัวกูอีกนานมั๊ยค้าบ " ผมชี้ไปที่ไอ้เด็กที่มากับไอ้ชีส
" อ่อ .. โทษทีๆ นั่นไอ้แฮม น้องกู "
" ที่มึงบอกว่าย้ายลงมาจากเชียงใหม่อะนะ " ไอ้อาร์มยังคงถามทุกอย่างที่มันสงสัย
" เออ .. นี่ล่ะ ตัวเป็นๆ " ไอ้ชีสตอบส่งๆ แล้วหันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงาน
" อ้าว แล้วจะยืนเป็นเสาหลักเมืองเร๊อะ นั่งดิวะ " ผมหันไปบอกไอ้แฮม
" ตรงไหนอะครับ " ไอ้แฮมถามกลับ
" เลือกเอาเห๊อะ ตรงไหนมันว่างมึงก็นั่งๆไป " ผมตอบ
" อ่าฮะ " นั่นคือคำตอบของมันรึเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ แต่ทำไมมึงต้องมานั่งข้างๆกูด้วยล่ะ พี่มึงก็มีทำไมไม่ไปนั่งกับม้านนน น ,,
" เง้อออ .. ดีเนอะ " ผมหันไปประชดใส่ แต่มันกลับยิ้มกวนตีนกลับมา อารายของเมิงงง ง ~
" อ้วกกกกกกกก กก ก "
" อ้ากกกกกกกก กก "
" โอ้กกกกกกกกกกกก "
" ไหวมั๊ยวะนั่น ?? " ผมเปลี่ยนหน้าที่จากเพื่อนสุดที่รักของพวกมัน กลายมาเป็นคนลูบหลังบิ๊วท์อ้วกให้พวกมันซะงั้น
" หมดยังวะ .. กูจะอ้วกออกมาแทนแล้วเนี่ย !! " เฮ้อ .. ลานจอดรถก็แค่นี้ เมื่อไหร่ไอ้ปริ๊นซ์มันจะเอารถมาสักทีวะเนี่ย ไอ้แฮมก็มีประโยชน์จริงจริ๊งนั่งซึมเป็นพระเอกมิวสิคอยู่ริมฟุตบาทอยู่ได้
" ตรอง เอาขึ้นรถเลย " ไอ้ปริ๊นซ์จอดรถหน้าร้าน แล้วก็รีบวิ่งมาพาไอ้เยี่ยมกับไอ้อาร์มขึ้นรถไป
" แล้วนี่ปริ๊นซ์จะกลับบ้านยังไงล่ะ นั่นมันรถไอ้อาร์มนี่ "
" ก็คงไปส่งเยี่ยมที่บ้าน พาอาร์มกลับบ้าน แล้วก็นั่งแท๊กซี่กลับอะ "
" เฮ้ย ดึกแล้วนะเว้ย นอนบ้านไอ้อาร์มเหอะ " ผมบอกด้วยความเป็นห่วงมัน
" .. อะ ..อืมดูก่อน แล้วตรองกะไอ้ชีสเหอะกลับได้ป่าว ให้ปริ๊นซ์ไปส่งมั๊ย "
" ไม่ต้องๆ คนละทางเล๊ย บ้านมีบ่อน้ำมันกลางบ้านรึไงวะ กูกลับได้ "
" งั้นเจอกันนะ " แล้วไอ้ปริ๊นซ์ก็ขับรถพาไอ้ขี้เมาสองตัวนั่นกลับบ้าน เฮ้อ แล้วชีวิตกูเอาไงต่อดีวะเนี่ย พี่มันก็เมา น้องก็นั่งมึน กรรมของกู =[]="
" ไปเว้ย .. ไอ้แฮม กลับบ้านเว้ย "
" ไปไงอะพี่ " มันถามผมหรือถามถนนวะนั่น หันหน้ามาทางกูเส่ะวะ
" เดินไปมั๊งไอ้นี่นิ .. " ผมตอบกวนตีนมันไป แล้วหันมาพยุงไอ้ชีส
" งั้นไปกันพี่ " เง้ออ ..มันทำท่าจะเดินไปจริงๆ ไอ้นี่กวนตีนกลับ
" ไอ้บ้า .. เรียกแท็กซี่ดิเอ็งอะ ไอ้ชีสแม่งตัวหนักชิบ "
นาฬิกาบอกเวลาให้ผมรู้ว่านี่มันตีสองแล้ว ถ้ากลับบ้านไปตอนนี้คงโดนแม่สวดยับแน่ๆ แต่ยังไงก็ยังดีกว่าไม่กลับล่ะน่า
" เลี้ยวซ้ายซอยหน้าแล้วจอดหน้าบ้านรั้วสีขาวนั่นล่ะครับ " ผมบอกแท็กซี่
" เฮ้ย .. ถึงบ้านแล้วเว้ย ไอ้ชีส ไอ้แฮม "
" ..... "
" .... "
ทำไมมันเงียบกันวะ พี่มันเมาอะเข้าใจ ..แต่น้องมันไม่เมานี่หว่า
" เฮ้ย ไอ้แฮม ตื่น !! ~ " แหม หลับสบายเชียวนะเอ็ง เป็นภาระทั้งพี่ทั้งน้องจริงจริ๊งง ..
" ไปเปิดประตูรั้วไป เดี๋ยวกูลากไอ้ชีสเข้าบ้านเอง .. พี่แท็กซี่รอแป๊บนึงนะครับ " ไอ้แฮมสะลึมสะลือเดินไปกำลังจะเปิดประตูรั้ว ป๊าไอ้ชีสก็เปิดประตูออกมา
" นั่นไง เมากลับมาอีกแล้ว เป็นงี้ทุกทีสิน่า ไปๆเข้าบ้านๆ " ป๊ามันมาช่วยผมพยุงไอ้ชีสเข้าไปในบ้าน ส่วนไอ้แฮมนะเร๊อะ หายหัวไปไหนก็ไม่รู้สงสัยแอบหนีไปนอนต่อ ..
" งั้นผมลาละครับป๊า "
" อ้าว จะกลับยังไงล่ะนั่นน่ะ "
" อ๋อ แท็กซี่รออยู่น่ะครับ "
" ได้ไง ดึกแล้วนอนซะที่นี่แหละ พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ เอาน่าไม่ต้องเกรงใจคนกันเอง "
" แต่ว่าเดี๋ยวแม่เค้า .... "
" เออน่า คนกันเองเดี๋ยวป๊าเคลียร์ให้ ไปอาบน้ำปะ " แล้วป๊าก็เดินออกมาจ่ายเงินค่าแท็กซี่แล้วก็ปิดประตูรั้ว
" ปล่อยเจ้าชีสมันนอนบนโซฟานั่นล่ะ ส่วนตรองไปนอนห้องเจ้าแฮมละกัน "
" ผมนอนที่นี่กับไอ้ชีสก็ได้ครับป๊า "
" ได้ไงล่ะ เดี๋ยวได้ตกโซฟากันพอดี ไปนอนห้องเจ้าแฮมมันนั่นแหละพอจะนอนได้หน่อย ห้องเจ้าชีสมันร๊กยังกะอะไรดีนอนไม่ไหวหรอก " ไม่ทันที่ผมจะได้พูดต่อป๊าก็เดินหนีเข้าห้องนอนไปซะงั้น
เวร !! แล้วห้องไหนวะ มันคือห้องไอ้เจ้าแฮมของป๊าเนี่ย !?? ?
ก๊อก ก๊อก ..
" ............ "
" ขอเข้าไปนะค้าบบ "
" .......... "
" ห้องนี้ล่ะมั๊ง " ด้วยความที่ผมกับไอ้ชีสค่อนข้างจะสนิทกันแน่นหนึบ ผมเลยมีโอกาสมานอนบ้านมันบ้างเป็นครั้งคราวเวลาต้องรีบทำงานส่งอาจารย์
สาเหตุก็เพราะบ้านมันอยู่ใกล้โรงเรียนที่สุด (แต่มันก็ไปสายที่สุดในกลุ่ม) ก็เลยกลายเป็นที่รวมตัวของเพื่อนๆ ป๊ามันก็ใจดีเหลือหลายแทบจะปั๊มกุญแจให้พวกผมคนละดอกอยู่แล้ว ส่วนแม่มันแยกกันกับป๊าไปอยู่ที่เชียงใหม่ด้วยเหตุผลทางธุรกิจ
ถ้าตัดห้องป๊ามัน ตัดห้องน้ำ ห้องครัว ห้องนั่งเล่น ห้องพระออกไปมันก็เหลือห้องนี้ห้องเดียวที่ผมยังไม่เคยเข้า ..
" ทำไมมันมืดจังวะ ไฟอยู่ไหนวะเนี่ย " ผมควานหาสวิตช์ไฟแถวประตู
แว่บบบ บ (พยายามนึกให้มันเป็นเสียงไฟเปิดให้มากที่สุดนะครับ >> G.NORT)
แสงไฟในห้องสว่างขึ้น ผมมองไปรอบๆห้อง ดูเหมือนผมจะเข้าห้องไม่ผิดนะ เพราะบนโต๊ะคอมพ์มีรูปไอ้เจ้าแฮมยืนยิ้มอยู่ในกรอบสีดำ ส่วนบนหัวเตียงก็มีรูปไอ้เจ้าแฮมแขวนอยู่บะเริ่มเทิ่ม
ผมมองดูบนเตียงที่มีผ้าห่ม ผ้าปูที่นอน ปลอกหมอนสีน้ำเงินเข้มเข้าชุดกันกลับว่างเปล่า .. แล้วนี่มันไปนอนไหนของมันวะเนี่ย ??
" เฮ้ย !! "
" เฮ้ย !! "
ทำไมมีสองเสียงล่ะ ที่แน่ๆมันมีเฮ้ยของผมเสียงนึง แล้วอีกเสียงนึงล่ะของใครวะนั่น ?? ?
" พี่มาทำไรเนี่ย "
" แล้วเอ็งทำไรเนี่ย "
" ..ก...ก็ เพิ่งอาบน้ำเสร็จ " ไม่รู้มันไปหายง่วงตอนไหน ตอนลงจากแท็กซี่ล่ะยังทำท่ายังกะละเมออยู่เลย หรือว่ามันจะไม่อยากแบกพี่มันเข้าบ้านวะ แอบอู้นะไอ้นี่ !! -*-
" ป๊าเอ็งให้พี่มานอนนี่ว่ะ "
" อ้าว แล้วห้องเฮียชีสอะ "
" ไม่รู้ว่ะ ป๊าบอกรกเกินกว่าร่างกายมนุษย์จะสอดแทรกเข้าไปหาที่นอนได้ =*= "
" เอิ๊กๆ ก็จริงอยู่ ตามสบายละกันพี่ "
" เอ็งเต็มใจป่าววะ ไม่งั้นข้าไปนอนห้องรับแขกก็ได้นะ "
" เฮ้ย ได้อยู่พี่ นอนได้ๆ " มันพูดกับใครวะนั่น พูดกับกูหรือกระจกวะเนี่ย
" อืมๆ งั้นฝันดีโว้ย " แล้วผมก็กระโดดขึ้นเตียงห่มผ้า เตรียมตัวหลับฝันดี คร่อก ฟรี้ ZZzZzzZZ ~+
" เย้ยยย ย !! ไปอ่านน้ำก่อนดิวะพี่ สกปรก " ไอ้แฮมรีบวิ่งมาฉุดกระชากผมให้ลุกขึ้นจากที่นอนของมัน
" อารายว๊า .. พรุ่งนี้ค่อยอาบนะ นะนะนะ " ผมเริ่มงอแงใส่มันครับ
" อย่ามาทำตาปรือเลยพี่ เมื่อกี้ยังตาใสแป๋วอยู่เลย "
ในที่สุดผมก็ต้องลุกไปอาบน้ำด้วยแรงฉุดกระชากลากยัดผมเข้าห้องน้ำในห้องนอนของมัน แต่ผมแค่วิ่งผ่านน้ำมากกว่าขืนแช่ในอ่าง มีหวังได้หลับยาวแน่
" เสร็จแล้ว แฮะ แฮะ " ผมชะโงกหน้าออกมาจากประตูห้องน้ำ
" โห .. อาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำวะเนี่ยพี่ เร็วเกิ๊นน " อ้าวไอ้นี่ .. แอบติดกล้องไว้ในห้องน้ำปะวะ อะไรจะแม่นปานนั้น !!
" เออน่า .. ว่าแต่ ... " จะให้กูใส่อะไรนอนล่ะ
" นั่น ชุดนอนพี่ ผมวางไว้ให้บนเตียงน่ะ ไปเอาในห้องเฮียมาให้ใส่ " น่านนน !! รู้อีกว่าจะถามอะไร มันเลี้ยงกุมารทองปะวะ ??
" แล้วทำไมไม่เอาของเอ็งวะ "
" เพราะผมไม่มีชุดนอน " มันหันมาทำหน้ากวนๆตอบ แล้วนั่งทาครีมอะไรก็ไม่รู้ของมันต่อไป ทาตั้งแต่ผมยังไม่ไปอาบน้ำจนผมแต่งตัวเสร็จแล้วมันยังทาไม่เสร็จเลย
" เฮ้ย !! แล้วเอ็งใส่อะไรนอน "
" ก็ไม่ใส่ !! "
" เจี๊ยกกก ก !! "
" เป็นลิงเหรอพี่ ผมล้อเล่นน่า ผมใส่บ๊อกเซอร์นอน " ยังจะมาทำเป็นยิ้มอีก ไอ้นี่ กวนตีนเหมือนพี่มันไม่มีผิด
" เออ งั้นข้านอนล่ะ ฝันดีโว้ย "
" รอด้วยดิพี่ " มันรีบทาครีม วิ่งไปปิดไฟ แล้วกระโดดขึ้นมาบนเตียง
" ฝันดีพี่ "
" อืม ฝันดี "
" ...... "
" ...... "
" ...... "
" ..... "
" เฮ้ย !! พี่ตรอง .. "
" ฮ๊ะ "
" ผมมีเรื่องที่ต้องบอกพี่อ๊ะ ... "
" พรุ่งนี้ค่อยบอกแล้วกันนะ กูง่วงงงง ง "
" ..... "
" ..... "
" ไม่ได้พี่ มันสำคัญจริงๆนะ "
" ... อ๊ะ ว่ามา .... "
" คือ .. คือว่า "
" อะไรของเอ็ง "
" ...... "
" ..... "
" วันนี้พี่ชีสขับรถไปร้านเหล้านี่หว่าพี่ !! "
-
เข้ามาทักทายนิยายใหม่จ้า :mc4:
ให้ :L2: คนเขียนนะ
-
มาเจิมเรื่องใหม่คร้าบ
เจ้าแฮมเอ้ย ทำไมไม่คิดออกพรุ่งนี้หล่ะ
หุหุ :m12: :m12:
เรื่องสนกดีครับ
ชอบ ๆ :m1: :m1:
มาอัพบ่อย ๆ นะครับ
-
ง่าๆ ..
มันดันไม่ขึ้นอ่า ..
TT__________________TT"
กาซิกๆ ~*
-
o13 น่าติดตามคร้าบ จะคอยเป็นกำลังใจให้นะคร้าบ :a2:
ขอแค่ขยันมาอัพให้อ่านก็พอ :bye2:
-
มาเป็นกำลังใจให้เรื่องใหม่
:mc4: :mc4: :mc4:
-
สนุกมากๆ ชอบๆ ชื่อเรื่องนี่โดนจริงๆ o13
:L2:เป็นกำลังใจให้นะ :L2:
-
แว่บเข้ามาปล่อยอีกตอนละกัน ..
เอิ๊กกกกกๆ ~*
ขอบคุณทุกคนเลยนะครับที่ยอมเข้ามาอ่าน !!
=/l\=
บทที่ 2 :: ผัดซีอิ๊วที่รัก .+
" อ๋าาา .. กี่โมงแล้ววะเนี่ย " ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาเมื่อตอนที่พระอาทิตย์ส่องแสงจ้าแล้ว อ้าว.. แล้วนี่ไอ้แฮมมันหายไปไหนอีกแล้ววะเนี่ย ผมล้างหน้าแปรงฟันเสร็จก็เดินลงมาข้างล่าง
" อ้าว ตื่นแล้วเหรอพี่ " ไอ้แฮมนั่งเล่นวินนิ่งอยู่ในห้องรับแขก ส่วนไอ้ชีสยังไม่ฟื้นเลย ดูดู๊ดูดูมันทำ ..
" กี่โมงแล้ววะแฮม "
" บ่ายสองกว่าแล้วพี่ "
" เจี๊ยก .. ข้าต้องรีบกลับแล้วว่ะ แม่สวดยับแน่เลยว่ะงานนี้ "
" กลับยังไงพี่ .. อยู่เป็นเพื่อนผมก่อนดิ เนี่ยเฮียชีสก็ยังไม่ตื่น ป๊าก็ออกไปไหนไม่รู้ตั้งแต่เช้า "
" เฮ้อ ... "
" เนี่ยเล่นวินนิ่งกัน " เอาเกมมาล่อกูอีก น่านน น !!
" นี่เอ็งขับรถเป็นป่าววะ "
" ได้อยู่ครับพี่ "
" งั้นไปกับข้า " แล้วผมก็ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วพาไอ้แฮมออกมาข้างนอก
" มาทำไรที่นี่อีกอะพี่ .. แดดร้อนงี้ยังจะมากินเหล้าอีกเร๊อะ "
" มาเอารถให้พี่เอ็งไง "
" เออ.. ใช่ นั่นไงรถเฮียชีสท่าทางยังอยู่ได้สบายดี แต่ว่า ... "
" อะไรอีกวะไอ้นี่ .. "
" ผมไม่ได้เอากุญแจมาอะพี่ "
" แล้วทำไมเอ็งไม่เอาม๊าา .. "
" .. ก็พี่ไม่บอกผมนี่ว่าจะออกมาเอารถ " มันทำหน้าเสียที่โดนผมดุ
" แล้วเอ็งคิดว่าข้าจะพามาขับโกคาร์ทรึง๊ายย ย .. เออๆ ช่างเหอะ แล้วสรุปว่าออกมาฟรีว่างั้น " เฮ้อ แดดก็ร้อน ค่าแท็กซี่ก็เสีย โง่จริงจังว่ะกู
" งั้นไปกินข้าวกันพี่ ผมหิวแล้ว "
" ไม่ได้โว้ย ข้าต้องกลับบ้านแล้ว เดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ก่อนที่ชีวิตข้าจะหาไม่ "
"ง่าาา ... แต่ผมหิวแล้วอะพี่ "
" ก็กลับไปกินที่บ้านดิวะ "
ผมค่อยๆ ย่องเข้ามาในบ้าน ปกติบ่ายวันเสาร์อย่างนี้แม่ผมชอบนอนกลางวัน .. อิอิ หลบหน้าไปได้อีกสักพัก นั่นไงหลับอยู่หน้าทีวีจริงด้วย เอิ๊กกๆ ~^^~
" พี่ตรอง รอผมด้วยดิ๊ "
" เย้ย .. ชู่ว์ เบาๆดิวะไอ้แฮม " มันอ้อนตามมาจนได้ ผมไม่น่าพลาดบอกมันให้กลับไปกินบ้านเล๊ย ลืมบอกว่าให้กลับไปกินบ้านมัน นี่มันคงคิดว่าผมชวนมากินข้าวที่บ้านมั๊งเนี่ย =[]="
" ไอ้ตรอง !! "
" จ.. จะ .. จ๋า "
" นี่หายไปไหนมาทั้งคืน ไปหลับไปนอนบ้านใครเค้ามา บ้านช่องไม่กลับนะแก จะโทรมาบอกสักนิดก็ไม่มี บลา บลา บลา ~ "
" ขอโต๊ดค้าบบบ บ บ =/l\=" "
" แล้วนั่นพาใครมาอีกล่ะนั่น " แม่ผมเพิ่งสังเกตเห็นสิ่งมีชีวิตอีกสิ่งหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังผม
" อ่อ .. นี่ไอ้แฮมน่ะแม่ น้องไอ้ชีสมัน "
" อ้าว น้องของชีสเหรอลูก น่าตาหล่อเชียวนะเนี่ย แล้วนี่กินอะไรมารึยังแม่ทำผัดซีอิ๊วไว้น่ะ " แล้วแม่ผมก็พาไอ้แฮมไปในครัว ทีกะลูกคนอื่นล่ะใจดีเป็นที่ซู้ดดด เชอะเชอะ ..~*
ผมขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดแล้วเดินลงมาในครัว เห็นไอ้แฮมกำลังนั่งคุยกับแม่อย่างสนุกสนาน
" พี่ตรอง .. แม่พี่ทำอาหารอร่อยสุดยอดเลยนะเนี่ย "
" เออ .. แล้วไง " ผมพูดแล้วเดินไปหยิบจาน จะมาตักผัดซีอิ๊ว
" งั้นไว้ผมจะแวะมาทานฝีมือแม่พี่ตรองบ่อยๆนะครับ "
" เฮ้ย .. จะมาทำไม บ้านไม่มีข้าวกินไงวะ "
" ไ อ้ ต ร อ ง ! เ งี ย บ แหม .. เชิญเลยจ๊ะ บ้านแม่ยินดีต้อนรับเสมอ " โอ้ว แม่น้อยๆหน่อย มันก็ชมตามมารยาทงั้นแหละ ทำหน้าบานหยั่งกะจานยูบีซี
" แว๊กกก .. แม่ ผัดซีอิ๊วสุดที่รักของตรองอะ "
" ฉันเอาให้พ่อแฮมเขากินหมดแล้วย่ะ ก็ปกติฉันทำไว้แกก็ไม่เคยจะกินเลยนี่ วันนี้นึกอะไรขึ้นมา "
" ง่า .. แม่อะ ใจร้าย ,, แล้วนี่ตรองจะกินอะไรอะ "
" โน่น ในตู้โน่น " โฮะ โฮะ .. แหมแม่เก็บผัดซีอิ๊วไว้ให้ในตู้ก็ไม่บอก
" ไหนอะแม่ ไม่เห็นมีเลย "
" มาม่าไง เลือกเอาจะเอารสไหนตามใจชอบ "
" แม่ !! " T_________________________T"
" พ่อแฮมม๊ะ ... แม่จะพาไปดูต้นไม้หน้าบ้านกันดีกว่านะ แถวนี้มันบรรยากาศไม่ค่อยจะดี " แล้วแม่ก็พาไอ้แฮมเดินจากไป ..
" ฮึ่มม ม .. ไอ้แฮม เอาผัดซีอิ๊วของฉ้านคืนม๊าาาาา า า า ~w~ "
ดูท่าทางแม่ผมจะเข้ากันกับไอ้เจ้าแฮมได้เป็นอย่างดี ถ้าผมพาไอ้แฮมมาบ้านบ่อยๆ มีหวังแม่อาจจะรับไอ้แฮมเป็นลูกชายแทนผมก็ได้
รักกันจริง รักกันจัง เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย นี่ขนาดแค่มาวันแรกนะเนี่ยยังทำเอาผมต้องมานั่งต้มมาม่ากินเอง ชีวิตไอ้ตรองมันช่างน่าเศร้าแท้ กาซิก กาซิก ~*
TT__________________________TT" ตอนเย็นไอ้ชีสก็โทรมาตามหาตัวไอ้แฮม แถมยังโวยวายใหญ่ว่ารถมันหายออกไปจากบ้าน
" สงสัยมันหนีออกจากบ้านมั๊ง "
" ไอ้เวรตรอง ... บ้านกูไม่ได้ขาดความอบอุ่น "
" งั้นสงสัยมีคนมาลักพาตัวมั๊ง "
" รถนะเว้ย ไม่ใช่คน "
" ไอ้บ้านี่ .. ก็มึงขับไปร้านเหล้าเมื่อคืนไม่ใช่เร๊อะ "
" เหรอวะ "
" เอออออ .. มึงไปเอารถที่ร้าน แล้วก็ขับมารับน้องมึงกลับบ้านไปได้แล้ว "
" ไอ้แฮมอยู่บ้านมึงเหรอ "
" เอออออ .. "
" มันไปทำอะไรวะ บ้านไม่มีข้าวให้กินไงวะ ฮ่า ฮ่า " มันหัวเราะชอบใจ
" เอออออ .. "
" อ้าว พูดจริง ?? "
" เอออออ .. รีบมาให้ไว ขืนมึงมารับน้องมึงช้า กูว่าแม่กูจับน้องมึงเป็นลูกอีกคนแน่ๆว่ะ "
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า เออๆ " ยังจะมาหัวเราะอารมณ์ดีอีกนะเอ็ง
ลองมาโดนแย่งผัดซีอิ๊วสุดที่รักไปกินต่อหน้าต่อตาแบบฉันสิวะ ..
แกจะขำออกม๊ายยยยยยยยยย ย ย ..
( ทำไมดูมันเป็นเรื่องใหญ่จังเลยฟระ =[]=" >> G.NORT)
-
แหมๆๆๆ ลุ้นอยู่ตั้งนานคิดว่าจะพูดอาไร ที่แท้ก็.......:laugh: :laugh: :laugh:
แวะมาเจิม+ทำโทษคนเขียนที่ทำให้เราเข้าใจอาไรผิดๆ ฟิ้วๆๆๆ :เตะ1:
......ทำมายหนู๋พิมผิดบ่อยจังหว่า สงสัยใจมันลอยไปลอยมามะอยุ่ก่าเนื้อก่าตัว หุหุหุ.......
-
อิอิ เรื่องใหม่ท่าจะสนุก 555
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
หนุกๆ ชอบ :m4:
รอตอนต่อไป อิ อิ
-
น่ารักเชียวชีวิตเด็กมหาลัย
มาอ่านแล้วก็ทำให้ย้อนระลึกถึง
อยากกลับไป ณ วันนั้นอีกจังเลย เฮ้ออ
แต่มันก็ผ่านมานานแล้ว :m13:
ปีนี้น้องได้เป็นน้องใหม่
แล้วปีหน้าทำไมถึงจะได้เป็นน้องใหม่อีกล่ะจ๊ะ
หรือว่าแยกภาควิชาตอนปีสองหรือว่า
น้องจะซิ่ว!!! :o
-
น่ารักดีค่ะ
อ่านแล้วยิ้มตลอดเลย
-
เรื่องกินเรื่องใหญ่จริงๆนะ :laugh:
-
อ่านแล้วอยากกินผัดซีอิ๋วขึ้นทันที ฮ่าๆๆๆๆๆ :oni2:
น่าอร่อย ทั้งผัดซีอิ๋วทั้งคนกิน ฮิ้ววววววว :oni1: :bye2:
-
:m1: เรื่องใหม่น่ารักจริงๆ น้องแฮมชักจะยังไงๆ อยู่นะนี่
-
:L2:
:o8:
:pig4:
-
ไม่รู้ดิ เริ่มต้น คุ้น ๆ อ่ะ o2 (เต้ ฿ เซน)
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ครับผมเรื่องใหม่สนุกดีครับ
แต่งงๆ ในตอนแรกหน่อย
อ่านไปอ่านมา ก็ไม่ งง แล้วครับ
เริ่มเขียนได้ดี อิอิ เป็นกำลังใจให้ครับผม
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:o
เป็นการกระทำที่อุกอาจและร้ายแรงมากเลยนายแฮม
แย่งผัดซีอิ๋วไปเยี่ยงนี้ สมควรถูก รอยตรีนประดับอยู่บนหน้า!!!
โดนหมาวิ่งแซงหน้าตอนขี่จักรยานทับหางมันยังแค้นไม่เท่าถูกเพื่อนแย่งข้าวกิน!!!!(เว่อร์)
555+ ช่วงนี้สอบแอบเปิดคอมมาดู เรื่องนี้หน้าสน สอบเสดเด๋วมาติดตามต่อค๊าบบ
-
:m13:
555+
โดนแย่งผัดซีอิ้วเรยตรอง
คิกๆๆๆ
-
:m1: :m1: :m1: มารออ่านตอนต่อไปครับ อิอิ
-
หนุกดีคับ
:a11:
จิ้มเอาไว้ก่อน
-
อ่านแล้วยิ้มตลอด..น่ารักดีอ่ะ หนุก ๆ o13
-
โว้วๆๆๆ เจิมๆๆๆ น่ารักดีอ่า ชอบบบบ :m1: ชมรมกินเดก อิอิ :m12:
รีบๆมาต่อน้า :L2:
-
มาจิ้มเรื่องใหม่กะเค้ามั่ง หนุกดีๆ :o8:
-
ขำดีครับ
มาต่อบ่อย ๆ นะครับ
-
:laugh: :laugh:
ออ่านตอนต่อไปครับ
:oni1: :oni1:
-
บทที่ 3 :: หลงลืม หรือว่ามันเนียนวะ .+
.
.
.
อุตส่าห์ได้หยุดปิดเทอมตั้งสามอาทิตย์ แต่ทำไมผมต้องมานั่งเครียดที่โรงเรียนอย่างงี้ด้วยล่ะเนี่ย ฮู่วว ว ~!! ช่างน่าเศร้าใจเป็นยิ่งนักชีวิตไอ้ตรองเนี่ย
" ไอ้ตรอง .. ตกลงแกเป็นประธานกีฬาสีเรานะเว้ย " ไอ้ลูกปัดประธานสีเขียวของพวกผม เสนอเอง สรุปเอง เสร็จสรรพ
" อ้าว แล้วทำไมต้องเป็นฉันด้วยวะ "
" ก็เพราะว่าแกเป็นนักกีฬามาตั้งแต่มอหนึ่ง และที่สำคัญ ... แกยังไม่มีอะไรทำเลย "
" งั้นฉันอยู่เฉยๆก็ได้ เดินไปเดินมา .. ออกจะสบาย "
" ไม่ได้ !!! แกอย่ามากินแรงเพื่อน อยู่มอหกแล้วนะเว้ย หัดทำตัวให้เป็นประโยชน์ซะมั่ง " โอ้ว เจ็บครับเจ็บ
" เออๆ " ขืนถ้าผมเถียงมันมากกว่านี้มีหวังมันจับผมไปจิ้มน้ำพริกแทนผักต้มแน่ๆเลย TwT ผู้หญิงอาไร๊โหดมหากาฬ
สรุปว่างานกีฬาสีที่จะมีในเทอมสองนั้น ผม ไอ้อาร์ม ไอ้เยี่ยม ไอ้ปริ๊นซ์ ไอ้ชีส ได้อยู่สีเดียวกันหมด ( แล้วมันจะอยู่คนละสีได้ยังไงวะ ก็พวกแกเรียนห้องเดียวกันนี่ >> G.NORT)
ผม รับหน้าที่เป็น ประธานฝ่ายกีฬาสีเขียว
ไอ้ปริ๊นซ์ รับหน้าที่เป็น ประธานฝ่ายเชียร์
ไอ้อาร์ม รับหน้าที่เป็น เบ๊ไอ้ปริ๊นซ์
ไอ้เยี่ยม รับหน้าที่เป็น ประธานฝ่ายคัตเอาท์
ไอ้ชีส รับหน้าที่เป็น คนออกแบบแสตนท์
แหม .. ถึงพวกผมจะไม่ได้เรียนเป็นเลิศ กิจกรรมโดดเด่น แต่ก็มีความสามารถเหมือนกันนะเนี่ย ดูดิ .. แต่ละคนมีงานมีการทำกันมั่นคงดีจัง โฮะ โฮะ โฮะ
" ยิ้มอะไรไอ้ตรอง ที่ฉันเลือกพวกแกเนี่ย เพราะสต๊าฟมอหกคนอื่นเขามีงานต้องทำกันหมดแล้วย่ะ " ไอ้ปัดทำลายความภูมิใจของผมด้วยประโยคเมื่อกี๊แล้วเดินหัวเราะจากไปอย่างสุขใจ -*-
แล้วก็ถึงวันเปิดเทอมสอง ตลอดระยะเวลาที่ปิดเทอมสามอาทิตย์ผมแทบจะไม่ได้ไปไหนเลย นอกจากโรงเรียนกับที่บ้าน เพราะไอ้ลูกปัดเรียกประชุมสต๊าฟสีเขียวแทบจะทุกวัน
อย่างที่รู้กันนั่นแหละครับว่ากีฬาสีมันก็คือสงครามดีๆของนักเรียนนั่นแหละ แต่ละสีต่างทุ่มเทกับงานกีฬาสีมาก .. เพราะนอกจากมันจะคือชัยชนะแล้ว มันยังคือศักดิ์ศรีของเด็กมอหกที่จะมีโอกาสได้ทำงานกีฬาสีเป็นครั้งสุดท้ายของชีวิตนักเรียน
" ไอ้ตรอง .. เย็นนี้มึงมีอะไรต้องทำปะวะ " ไอ้ชีสถามผมหลังเลิกเรียน
" ก็มีไปดูพวกมอห้ามันคัดนักวิ่งว่ะ มึงมีไร "
" ป่าวๆ แค่วันนี้ไอ้แฮมมันมีคัดตัวบ่าส มันบอกให้กูไปเชียร์ กูก็เลยมาชวนมึง "
" เฮ้ย !! เท่าที่กูจำได้นักบาสสีเรา มันคัดตัวกันไปแล้วนี่หว่า "
" แล้วใครบอกว่าน้องกูมันอยู่สีเขียว ไอ้แฮมมันอยู่สีเหลืองเว้ย " ไอ้ชีสไม่พูดป่าว ยังตบหัวผมเป็นของรางวัลที่ดันรู้ดีแบบมั่วๆ
" ไมมึงไม่ชวนพวกไอ้อาร์มล่ะ "
" กูชวนหมดแหละ แต่ไอ้อาร์มกับไอ้ปริ๊นซ์ต้องคุมน้องเข้าห้องเชียร์ ส่วนไอ้เยี่ยมก็ต้องไปซื้อของกับพวกที่ทำคัตเอาท์ "
" อ้าว แล้วมึงไม่ต้องทำงานแสตนท์เร๊อะ ว่างนะมึงเนี่ย "
" เสร็จตั้งนานแล้วเว้ย แบบว่ากูฟรี " มันยิ้ม จะว่าไปปีนี้ไอ้ชีสมันวางคอนเซ็ปต์แสตนท์เป็นยังไงก็ยังไม่มีใครรู้ นอกจากตัวมันกับไอ้ลูกปัดที่เป็นประธานสีพวกผมถามมันเท่าไร มันก็บอกแต่ว่าเดี๋ยวถึงเวลามึงก็รู้เอง
" ตกลงมึงจะไปเป็นเพื่อนกูปะวะเนี่ย "
" เออๆ เดี๋ยวกูตามไป ที่ไหนวะ ?? "
" โรงยิม "
แล้วผมก็เดินมาสนามบอล เห็นไอ้พวกน้องมอห้ากำลังยืนดูนักกีฬาคัดตัวกัน
" ไง .. พอไหวป่าววะสีเรา " ผมทักไอ้บีม น้องมอห้าที่เป็นเฮดนักกีฬากรีฑา
" ก็พอได้อยู่นะพี่ แต่ไม่รู้จะสู้ไอ้พวกสีแดงได้มั๊ย สีนั้นแม่มรวมโอลิมปิค "
" ฮ่า ฮ่า เอาน่า ก็ใครใช้ให้ไอ้ห้อง วิทย์ - กีฬา มันไปอยู่สีแดงทั้งมอสี่ มอห้า มอหกล่ะวะ ... เออแล้ววันนี้มีปัญหาไรป่าววะ "
" ไม่มีพี่ .. สบายมาก "
" ดีๆ งั้นวันนี้พี่ไปธุระก่อนนะเว้ย ได้รายชื่อตัวจริงแล้วก็ส่งเข้าเมล์พี่มาละกัน "
" ได้ครับพี่ "
ที่โรงยิม ..
" ไอ้ตรองเว้ยย .. ทางนี้ๆ " ไอ้ชีสโบกไม้โบกมือใหญ่
" เอ้า .. กูซื้อน้ำมาฝาก " ผมขว้างขวดน้ำให้มัน
" แต้งค์ว้อย .. แล้วมึงกินอะไรตั้งสองขวด " มันเหลือบมาเห็นน้ำในถุงที่เหลือ
" กูซื้อมาเผื่อน้องมึงนั่นแหละ "
" อ๊ะโห .. ผีเข้ามึงปะวะเนี่ย ร้อยวันพันปีลูกอมครึ่งเม็ดยังไม่เคยจะแบ่งกู "
" จะกินไม่กินน้ำอ่ะไอ้นี่ " ผมหยิบขวดน้ำมันมาจะเทลงพื้น มันถึงยอมหุบปากแต่โดยดี สักพักไอ้แฮมก็วิ่งหน้าแดงเข้ามาหา เหงื่อเต็มหน้าไปหมด
" เฮียหวัดดี .. อ้าวพี่ตรองมาเชียร์ผมด้วยเหรอ ขอบคุณนะพี่ "
" ป่าว กูมาเป็นเพื่อนไอ้ชีสมัน "
" นั่นล่ะ .. ไงก็ขอบคุณนะครับ เฮียขอกินน้ำหน่อยดิ " ไอ้แฮมหันไปขอน้ำจากไอ้ชีส
" ได้ไงวะนี่ของกูเว้ย ไอ้ตรองอุตส่าห์เลี้ยงทั้งที ของเอ็งอะในถุงโน่น ไอ้ตรองมันซื้อมาให้แล้ว " แล้วไอ้แฮมก็หยิบขวดน้ำเปิดดื่มโดยไม่ขอผมสักคำ มารยาทอะมีม๊ายยย ย !??
" ขอบคุณนะครับ อร่อยที่สุดเลยพี่ " มันพูดแล้วก็วิ่งกลับไปเล่นบาสต่อ
" อะไรวะ .. มันก็น้ำเปล่าเหมือนกันนี่หว่า " ไอ้ชีสทำงง
" น้องมึงนี่ท่าจะเพี้ยนเหมือนไอ้อาร์มเข้าไปทุกทีแล้วว่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า "
" โอยยย ย เหนื่อยจริงจังอะเฮีย " ให้แฮมเดินหมดสภาพออกมาหลังจากคัดตัวนักกีฬาเสร็จ
" แล้วได้ปะวะ " ไอ้ชีสถาม
" ไม่รู้อ่ะ พี่เขาบอกว่าจะประกาศพรุ่งนี้ "
" กลับบ้านเหอะ จะสองทุ่มแล้วว่ะ กูขี้เกียจฟังแม่เทศน์อีก " ผมรีบบอกพวกมัน ปกติแล้วผมกับไอ้ชีสจะนั่งแท็กซี่กลับบ้านพร้อมกัน เพราะบ้านมันอยู่ก่อนถึงบ้านผม เป็นทางผ่านจะได้ช่วยกันจ่าย แต่ตอนนี้มีไอ้แฮมเพิ่มมาอีกคน แต่ก็หารสองเท่าเดิมอยู่ดี .. นี่ผมขาดทุนอยู่ใช่มั๊ยเนี่ย ?? ? ความจริงผมก็สงสัยนะว่าทำไมอยู่ๆ น้องไอ้ชีสมันถึงย้ายมาเรียนที่นี่ตอนเทอมสองแบบนี้ ทั้งๆที่เมื่อก่อนไอ้ชีสมันเคยบอกว่าน้องมันติดแม่ที่เชียงใหม่ยังกะอะไรดี
" เฮ้ย โชคดีเว้ย พรุ่งนี้เจอกัน " ไอ้ชีสที่นั่งข้างหน้าหันมาบอกผม แล้วเปิดประตูลงไปเมื่อถึงบ้าน ส่วนไอ้แฮมนั่งอยู่ข้างหลังกับผม
" เอิ่ม .. พรุ่งนี้เจอกันนะพี่ แล้วก็ .. วันนี้ขอบคุณนะครับ " แล้วไอ้แฮมก็ลงจากรถไป รถแท็กซี่เคลื่อนตัวออกจากหน้าบ้านไอ้ชีสมา ปล่อยให้ภาพไอ้แฮมที่ยืนมองรถแท็กซี่เล็กลงไปทีละนิดๆ
วันนี้เหมือนผมลืมอะไรไปนะ .. มันเหมือนมีอะไรค้างๆคาๆอยู่ในใจ เหมือนจะลืมบางอย่าง แต่นึกไม่ออก .. แล้วในจังหวะที่รถแท็กซี่กำลังจะเลี้ยวเข้าซอยบ้านผมนั่นเอง
" ไอ้ชีส ไอ้แฮม .. ค่าแท็กซี่กูล่ะ !! "
-
ปีหน้าจะซิ่วครับ ..
ซิ่วไปอยู่มหา'ลัยเดิม คณะเดิม เอกเดิม ..!!
ยังงงกะชีวิตอยู่ว่าจะซิ่วทำไม ??
5 555 5 5 +
-
จิ้มคนเขียนคร้าบ
อิอิ
-
:a6: ค่าแทกซี่ เอิ๊กส์ :)
ซิ่วแล้วมีความสุข เรียนสนุก ซิ่วเลยคับ เด่วจะสายจนซิ่วไม่ทันเหมือนผม :)
-
ปีหน้าจะซิ่วครับ ..
ซิ่วไปอยู่มหา'ลัยเดิม คณะเดิม เอกเดิม ..!! :o
พี่ก็งงกับน้องนะเนี่ยยยย เพื่ออะร้ายยยย o2
แต่ถ้าคิดดีแล้วก็เอาเถอะจ๊ะ คณะไหนล่ะนี่
รออ่านต่อจ้า
-
อย่างน้อยก็ได้เปลี่ยนเพื่อนเน้อ :laugh:
แต่สุดท้ายเพื่อนเราก็มาเป็นรุ่นพี่เราอยู่ดี ซึ่งเราก็ยังต้องเจอ
-
น้องแฮมน่ารักนะเนี่ย :o8:
-
ซิ่วจากนิเทศศาสตร์ .. วิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ ,,+
ไปนิเทศศาสตร์ .. วิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ !!
5 555 5 5 +
เหมือนได้ยินเสียงแม่ตะโกนจากในครัวว่า ..
" หน่วยกิตละ 1700 นะเว้ย ไม่ใช่บาทสองบาท "
=]]
-
:m13:
อิอิ
-
กว่าจะนึกออก :m20:
-
555 หักมุขตอนจบซะ
-
ซิ่วแล้วจะเลยมาอยู่ในใจร้องบ้างไหม หึหึหึ จบแบบนี้อีกตามเคยนะ :laugh: :laugh:
-
:L2:เพิ่งเข้ามาอ่าน สมัคร ( ไม่ใช่นายกนะครับ ) เป็นสมาชิกด้วยคน เพราะชื่อเรื่องชวนให้สงสัย น่าติดตาม
เป็นกำลังใจให้ นะครับ เพิ่งพบกัน +1 ให้ก่อนเป็นการติดสินบน ว่าอย่าดองเค็ม และหายไปเฉย ๆ :m20:
มารอตอนต่อไปดีกว่า :bye2:
-
ฮว๊ากกกก ก ก !!
คิดว่าไม่น่าจะดองครับ ..
เพราะเรื่องนี้มีที่มา .. และหาที่ไปได้แล้วว ~*
เว้นเสียแต่ ..
5 55555 5 5 + :oni1:
-
:a5:
:serius2:
:L2: เป็นกำลังใจให้จ้า
:oni3: อย่าดองน๊า
-
บทที่ 4 :: แมว กับ ข้าวสาร .+
" แถ่ แด๊มมม ม ม .. และคอนเซ็ปต์กีฬาสีปีนี้ของเราก็คือ คือ คือ ... "
" ........... "
" ........... "
" อย่ามาเรื่องมากไอ้ชีส เดี๋ยวกูขว้างด้วยเพียวริคุ " ผมหยิบขวดเพียวริคุบนมาไว้ในมือ ในขณะที่สต๊าฟคนอื่นๆ ต่างกำลังจดจ่ออยู่กับคำเฉลยของไอ้ชีส
" เอ็ม.เค !! " ไอ้ชีสเฉลยออกมา และคำตอบก็ทำเอาสต๊าฟทุกคนเฮฮาไปตามๆกัน
" งี้พวกหลีดมันไม่ต้องไปเรียนเต้นกับพนักงานเอ็มเคเหรอวะ ก๊ากกกกก !! " ไอ้เยี่ยมถามกะเอาฮา
" พวกหลีดอะมันคิดท่าได้แล้วเว้ย แต่คนที่ต้องไปเรียนสเต็ปเต้นกับพนักงานเนี่ย พวกกู " ไอ้อาร์มทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
" อ้าว พวกเชียร์โดนเองเหรอ สมน้ามหน้าาาา า .. " ไอ้เยี่ยมทับถมเต็มที่
" เออ .. ว่าแต่คัตเอาท์เอ็งเหอะ ทำให้มันดูเป็นหม้อเอ็มเคละกัน อย่าเสือกทำออกมาเป็นชามหมาใส่เพ็ดดีกรี " ไอ้อาร์มเถียงกลับ
" หยุด !! เอาเป็นว่ารู้คอนเซ็ปต์กันแล้วก็เงียบไว้ล่ะ ปีนี้ขอซีเคร็ทอย่างแรง อย่าหลุดไปบอกสีอื่นล่ะ " ลูกปัดลุกขึ้นมากำชับทุกฝ่าย
" ฝ่ายคัตเอาท์เริ่มลงมือได้เลยนะ ส่วนเฮดเชียร์เริ่มลงเพลงตามคอนเซ็ปต์วันพรุ่งนี้ ไอ้ชีสพรุ่งนี้แกเอาภาพรวมแสตนท์มาให้ฉัน ~บลาบลาบลา " แล้วไอ้ลูกปัดก็สั่งงานแต่ละฝ่ายอย่างมีระบบ ต้องยอมรับแหละครับว่ามันเป็นผู้หญิงเก่งคนนึงของโรงเรียนเลยก็ว่าได้ ลองถ้าพวกผมทำกันเองมีหวังเจ๊งไม่เป็นท่าแน่ๆ
" อ้าว มาทำไรวะเนี่ย " พอพวกผมประชุมเสร็จก็เห็นไอ้แฮมนั่งยิ้มรออยู่หน้าห้องประชุมสีเขียว
" รึว่า .. มึงเป็นสปายของสีเหลือง " ไอ้อาร์มเริ่มบ้าอีกแล้ว =w=
" ไอ้เชี่ย น้องกูมันเพิ่งจะมอสี่ จะไปรู้เรื่องคอนเซ็ปต์อะไร " ไอ้ชีสตบหัวไอ้อาร์มเข้าให้
" คิดอะไรไม่เข้าท่า " ไอ้ปริ๊นซ์ส่ายหัวกับความบ้าบอของไอ้อาร์ม
" แล้วเอ็งมาทำไรตรงนี้เนี่ย " ผมถามไอ้แฮม
" ก็มาบอกข่าวดีไงพี่ "
" อะไรของเอ็งวะ " ไอ้ชีสถามอย่างรำคาญ
" ก็ผมได้เป็นนักบาสสีเหลืองแล้วพี่ " ดูมันเองออกจะดีใจไม่น้อย ส่วนไอ้ชีสก็ได้แต่ลูบหัวไอ้แฮม ผมก็ยิ้มไปกับพวกมันด้วย
" เฮ้ย !! พวกมึงดีใจอะไรกัน มันเป็นนักกีฬ่าสีเหลืองงี้มันก็เป็นศัตรูกับนักกีฬาสีเราเชียวนะโว้ย ฆ่าม๊านนน น น!! "
" นี่แน่ะ !! ดูหนังมากไปแล้วนะไอ้อาร์ม หยุดบ้าสักทีเหอะนะ " ไอ้ปริ๊นซ์ให้เท้าสะกิดเบาๆที่ก้นไอ้อาร์ม ทำเอาไอ้อาร์มถลาไปข้างหน้าแทบจะล้มคว่ำ
" สมน้ามหน้าาาา า !! " ไอ้เยี่ยมเกิดมาเพื่อทับถมไอ้อาร์มโดยแท้ .. =]
" ชิบ .. จะหกโมงแล้ว ไอ้แฮมวันนี้กลับบ้านเองนะ ข้ามีธุระ " ไอ้ชีสเห็นนาฬิกาที่หน้าห้องประชุมเข้า เลยชิ่งออกไปก่อน
" อะไรของมันวะ จะรีบไปเคารพธงชาติรึไงวะนั่น " ไอ้อาร์มยังไม่หายซ่าส์
" อาร์มอยากรู้มั๊ยล่ะ " ไอ้ปริ๊นซ์เตรียมยกเท้าขึ้นมา
" มะ.. ไม่อยากรู้แล้วค้าบบบ บ " ไอ้อาร์มส่ายหัวดิ๊กๆ
" งั้นเดี๋ยวปริ๊นซ์ขอตัวแว่บไปดูสต๊าฟเชียร์ก่อนนะ .. "
" อืมๆ โชคดี " ไอ้อาร์มทำเนียนโบกมือบ๊ายบายไอ้ปริ๊นซ์
" อาร์ม !!! "
" จ๊ะๆ ไปแล้วจ๊ะ " เจอไอ้ปริ๊นซ์หันมาเรียกเสียงเขียว ไอ้อาร์มได้แต่ทำตัวเป็นหมาหงอย ตอนนี้ก็เลยเหลือแค่ผม ไอ้แฮม แล้วก็ไอ้เยี่ยม
" ทำไมพี่อาร์มเขากลัวพี่ปริ๊นซ์จัง " ไอ้แฮมสงสัยกับท่าทางของไอ้สองคนนั่น
" เออน่า .. อยู่ๆไป เดี๋ยวเอ็งก็รู้เองแหละ ... เนอะ " ผมหันไปพยักหน้าให้ไอ้เยี่ยม ส่วนมันเองก็ยืนอมยิ้ม
" แล้วนี่จะเอาไงต่อวะเนี่ย เหลือกันอยู่แค่สามคน " ผมถาม
" ใครบอกสาม สองต่างหากโว้ย .. เดี๋ยวกูจะไปทาสีคัตเอาท์ต่อ งานเหลืออีกบานเลย "
" ให้กูช่วยมั๊ย "
" ไม่ต้องอะ .. ฝีมือระบายสีมึงห่วยสิ้นดี มึงไปหัดระบายสีงานศิลปะให้ได้เต็มสิบก่อนเหอะ " ด่าผมเสร็จมันก็วิ่งไปทางหลังตึกคณะสีเขียว ไอ้นี่..ไม่ได้เห็นน้ำใจของเพื่อนผู้แสนดีอย่างผมเล๊ยย
" เอ็งเอาไง .. "
" แล้วแต่พี่ดิครับ "
" ไอ้นี่ .. งั้นข้ากลับบ้านละ " ผมหยิบกระเป๋าจาคอร์บเดินมาทางหน้าโรงเรียน
" งั้นผมกลับด้วย " มันยิ้มแล้วถือกระเป๋าวิ่งตามผมมา
บนแท๊กซี่ ..
" เอ็งรู้ป่าววะ ไอ้ชีสมันรีบไปไหนของมัน " ผมเริ่มต้นคุยกับมัน หลังจากที่เงียบกันมาตั้งแต่ขึ้นรถ
" ไม่รู้ว่ะพี่ เฮียชีสไม่ได้บอกไว้อะ "
" .... "
" ..... "
" นี่ไอ้แฮม ทำไมเอ็งถึงย้ายมาเรียนที่นี่วะ "
" ....... "
" ...... "
" ........ "
" เออ ขอโทษ "
" แล้วเฮียชีสไม่เคยบอกพี่เหรอ เห็นพี่สนิทกับเฮีย "
" ไม่รู้ว่ะ ก็ข้าไม่เคยถามมันนี่หว่า "
" แล้วทำไมพี่ถึงอยากรู้ล่ะ "
" ก็ ... ก็ ... "
" .......... "
" เออ ช่างเหอะไม่ต้องตอบก็ได้ " นั่นสิ ทำไมผมจะต้องอยากรู้ด้วยวะว่ามันย้ายมาทำไม เรื่องของมัน ..
" พี่ตรอง ... "
" ว่า ... !? "
" ยังไม่กลับบ้านได้มั๊ยอะพี่ "
" นี่มันหกโมงกว่าแล้วนะเว้ย ไม่กลับบ้านแล้วเอ็งจะไปไหน "
" ข้ า ว ส า ร "
มันคิดอะไรของมันอยู่วะ แล้วมันอยู่ในอารมณ์ไหนวะนั่น มันจะไปทำไมที่ข้าวสาร แล้วมันเคยเดินข้าวสารรึเปล่า ป๊ามันจะว่ายังไง แล้วทำไมต้องชวนกูมา
ในหัวผมมีแต่ความคิดที่ตีกันชุลมุน อย่างกับม็อบในกรุงเทพทุกวันนี้ .. แต่ท้ายที่สุดแล้ว ตอนนี้ผมกับไอ้แฮมก็มาหยุดยืนอยู่ข้ามกับวัดชนะสงคราม
" เอ้า ถึงแล้ว "
" คนเยอะว่ะพี่ " อ้าว .. ไอ้นี่ นี่มันข้าวสารนะเว้ย เอ็งคิดว่าถนนข้าวสารบรรยากาศเหมือนยอดดอยอ่างขางที่เชียงใหม่บ้านเอ็งรึไง !!
" ก็แหงอยู่แล้ว "
" ไปที่ๆคนน้อยๆได้ป่ะพี่ .. คนเยอะน่ารำคาญ " แล้วไม่บอกตั้งแต่แรกครับ ข้าจะได้พาเอ็งไปเสถียรธรรมสถาน !!
" งั้นเดินไปสวนสันติฯ ละกันเว้ย " แล้วผมก็พามันเดินตามซอยไปเรื่อย จนมาถึงสวนสันติชัยปราการ
" เป็นไงน้อยสมใจเอ็งยัง ? "
" .. หิวน้ำอะพี่ "
" ไอ้นี่ .. อืมอืม แป๊บ " นี่ผมกลายเป็นเบ๊มันใช่มั๊ยเนี่ย วันนั้นกูไม่น่าพลาดซื้อน้ำให้มันเล๊ยยย ย .. ผมวิ่งไปซื้อน้ำมาสองขวด พอกลับมาเห็นมันนั่งหันหน้าเข้าแม่น้ำเจ้าพระยา
" ไง .. ถ่ายเอ็มวีรึไง " ผมนั่งลงข้างๆ แล้วยื่นขวดน้ำให้มัน
" ขอบคุณนะครับพี่ " มันหันมาขอบคุณ แต่ทำไมจมูกมันแดงอย่างงั้นวะ เย้ย !! น้ำตาไหลอีกต่างหาก น้ำขวดเดียวอะไรมันซึ้งปานน้าาาา า น ,,+
" เฮ้ย .. เป็นไรวะ ร้องไห้ทำไม "
" .............. "
" ............. " ไอ้ผมมันก็เป็นพวกแพ้น้ำตาอยู่ เจอใครร้องไห้อยู่ต่อหน้าทำอะไรไม่ถูกทู้กที
" พี่อยากรู้ใช่ปะ ว่าทำไมผมถึงมาเรียนที่นี่ " มันเริ่มพูดกับแม่น้ำเจ้าพระยา -*-
" ................. "
" ผมเลิกกับแฟนอะพี่ .. ผมก็เลยหนีมาอยู่ที่นี่ "
" ................ " เรื่องแค่นี้เนี่ยนะ .. ไอ้บ้า
" พี่คงคิดว่าผมบ้าล่ะสินะ .. เรื่องแค่นี้ถึงกับย้ายโรงเรียน "
" ............... " ว๊ากกก ... ผมบอกแล้วว่าไอ้กร๊วกนี่มันเลี้ยงกุมารทอง !! T__________T
" ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะพี่ว่าทำไปได้ยังไง รู้ตัวอีกทีก็มายืนหน้าบ้านป๊าแล้ว "
" แล้วแม่เอ็งอะ ... "
" ตอนแรกก็ตกใจ แต่พอป๊าโทรไปคุยให้เค้าก็สบายใจขึ้น แต่ก็ยังห่วงอยู่มั๊งพี่เห็นโทรมาถามป๊าแทบจะทุกคืน " มันหัวเราะเบาๆทั้งน้ำตา
" เอ็งคงรักแฟนเอ็งมากเลยสินะ "
" รักดิพี่คบกันมาตั้งแต่อยู่มอหนึ่ง แต่ก็นั่นแหละพี่ .. มันทิ้งผมไปแล้วววว ว ~ "
" ............... " แล้วมันปล่อยโฮมาหยั่งงี้ ผมจะทำยังไงดีล่ะเนี่ยบอกตามตรงว่าอึดอัดมาก อยากจะหายตัวไปเป็นตะไคร่น้ำให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
" ฮืออออ ฮือออ "
" อ๊ะ .. " ผมหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงยื่นให้มัน
" ฮือออออ ฮือออ " ดูท่าทางมันจะไม่รับรู้ในสิ่งที่ผมพูดกับมันแล้ว ผมเลยต้องเอาผ้าเช็ดหน้าไปเช็ดน้ำตา น้ำมูก น้ำลาย น้ำอะไรของมันก็ไม่รู้เลอะเต็มหน้าไปหมด
" ........... "
" ........... "
" ขอบคุณนะครับพี่ " มันหยุดร้องไห้แล้ว แต่ดวงตามันก็คงพร้อมที่จะมีน้ำตาทะลักออกมาได้ทุกเมื่อ ..
" สัญญากับข้านะเว้ย ต่อไปเอ็งอย่าไปร้องไห้แบบนี้ให้ใครเห็นอีก ลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งเว้ย "
" ผมจะพยายามนะพี่ .. " มันพูดทั้งที่ตายังเหม่อมองไปในสายน้ำ
" อืม .. ป๊ะไปกินไอติมกันดีกว่า เดี๋ยวข้าเลี้ยง " ผมลุกขึ้นแล้วยื่นมือไปให้มัน ..
" พี่ตรอง ผ้าเช็ดหน้าอะ เดี๋ยวผมเอามาคืนให้นะ " มันหันมามองผม แล้วชูผ้าเช็ดหน้าในมือมัน ... มันเอาไปตอนไหนวะ =[]="
" เออ ... " แล้วผมก็จับมือมันให้ลุกขึ้นแล้วเดินไปร้านไอติมด้วยกัน
" สเวนเซ่นยินดีต้อนรับค่ะ " ผมพามันมากินไอศกรีมที่ร้านนี้เพราะผมชอบบรรยากาศ แถมชั้นสองก็ยังเงียบไม่วุ่นวาย ไอ้แฮมน่าจะชอบ
" อยากกินฟองดูว์อะพี่ " นั่งปุ๊บ มันก็บอกปั๊บ เปลี่ยนอารมณ์เร็วเหลือเกิน
" หมดเหรอวะ " ผมถามเพราะผมกินไอติมไม่เก่ง นิดเดียวก็อิ่มแล้ว แต่มันพยักหน้าด้วยความมั่นใจ
" เออ .. แล้วแต่เอ็ง " เฮ้อ .. นั่งอมยิ้มทำหน้ายังกะแมวเลยนะเอ็ง .. ไอ้แมวที่นั่งร้องไห้ขี้มูกโป่งเมื่อกี้มันหายไปไหนแล้ววะ
" พี่ตรองเอารสอาราย " มันถามผมหลังจากที่มันสั่งไอศกรีมรสที่ต้องการกับพนักงานแล้ว
" สั่งมาเหอะ .. แล้วแต่เอ็ง "
" งั้นเอาเป็นช็อคโกแลตหมดเลยละกันครับ " ไอ้แฮมหันไปพูดกับพนักงาน แล้วหันกลับมายิ้มให้ผม
" ยิ้มอะไร "
" ทำไมพี่ตรองใจดีจัง ไม่เหมือนเฮียชีสเลย "
" ไม่ชอบเหรอ " ผมแกล้งดุใส่
" ชอบครับ .. ช อ บ " มันรีบแก้ตัวใหญ่ ที่จริงผมก็ไม่ใช่คนใจดีอะไรนักหนาหรอก ออกจะเอาแต่ใจตัวเองเสียด้วยฃ้ำด้วยความที่เป็นลูกคนเดียว
แต่วันนี้จะว่าไปแล้วผมก็เป็นคนที่ทำให้มันต้องร้องไห้ .. ถ้าผมไม่ไปจุดประกายในชีวิต เหมือนซันซิลให้กับมัน มันก็คงไม่ร้องไห้ฟูมฟายแบบนั้นหรอก
" หรือว่าแกล้งเอาใจผม ที่เมื่อกี้ทำผมร้องไห้ " เจี๊ยก !! กุมารทองมันแผลงฤทธิ์อีกแล้วอ่าาา !! >__________<"
" อารายของเอ็ง ข้าป่าวแกล้งนะเว้ย ร้องเองนะ "
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า .. ล้อเล่นน่า " เอาไอติมมาล่อค่อยดูเป็นแมวอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย .. หัวเราะชอบใจใหญ่ สักพักพนักงานก็เอาไอศกรีมมาวางเสร็จก็เดินอมยิ้มจากไป ..
" เอ็งว่าเขายิ้มอะไรวะ "
" พี่อยากรู้จริงป่าว " แล้วมันก็ลุกขึ้นยกเท้าทำท่าเหมือนจะถีบผม
" ไอ้นี่ .. อย่ามาทำเป็นคู่ไอ้อาร์มกับไอ้ปริ๊นซ์ " =[]="
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า .. งั้นคู่เราทำไงดีอะพี่ "
" อารายของเอ็งง .. กินได้แล้ว เดี๋ยวละลายหมด "
" พี่ตรอง .. ผมขอนะ ,, " มันชูลูกเชอร์รี่สีแดงในมือ
" เออ .. ตามสะดวก " อ๊าาา .. นั่นมันของโปรดผมเลยน๊าาา .. แต่ปากผมดันหลุดไปแบบนั้นแล้วนี่หน่า
" คนละครึ่งมั๊ยพี่ " จะดีมาก ... ถ้ามันบอกก่อนที่จะเอาเชอร์รี่เข้าปากไป แต่นี่มันอมไปแล้ววว ว แล้วยังเอาออกมาใหม่ !!
" ไม่อ๊าววว ว .. กินไปเห๊อะ "
แล้วคืนนี้ผมก็กลับถึงบ้านดึกเหมือนเคย .. ทั้งๆที่ไม่ต้องอยู่ทำงานกีฬาสีที่โรงเรียน ..
เฮ้อ .. จะว่าไปแล้วการไปเที่ยวเป็นเพื่อนไอ้แฮมมันเหนื่อยกว่าการไปช่วยไอ้เยี่ยมตอกไม้ทำคัตเอาท์อีกนะเนี่ย (มันไม่ยอมให้ผมไปช่วยระบายสี แต่ดันให้ผมไปตอกไม้ ตอกตะปู เลื่อยไม้แทน)
แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมเหมือนจะสนิทกับน้องชายไอ้ชีสมากขึ้น .. ใครจะคิดว่าไอ้เด็กเฮฮา บ้าบอ อย่างมันจะมีมุมร้องไห้ขี้มูกโป่งกับเค้าด้วย
ทุกครั้งที่ผมเจอมันก็เห็นมันไม่ยิ้ม ก็หัวเราะ ไม่หัวเราะก็ทำหน้ากวนตีนใส่ .. เพิ่งจะมีวันนี้แหละ .. ไม่รู้ว่าพี่ชายมันจะมีโอกาสได้เห็นน้องตัวเองอารมณ์นี้มั่งมั๊ยนะ =)) )
ว่าแต่ตอนนี้จะไปแอบนั่งร้องไห้อีกรึเปล่าวะเนี่ย
" ฝันดีนะเว้ย .. ไอ้แมวขี้แง " :o8:
-
อีกสองสามวัน จะมาต่อให้นะครับ ..
เสาร์อาทิตย์นี้ .. จะกลับไปปั่นงานต่อ .. +
=]]
ร้ากทุกคนค้าบ !!+
-
แล้วจะรออ่านจ้า :กอด1:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับ สนุกดีครับผม
มาต่ออีก2-3วัน อิอิ
มาต่อด้วยปั่นงานไปด้วยไม่ได้เหรอครับ
อยากอ่านต่ออะครับ แบบว่า ชอบมากๆๆ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ยังไม่รู้ตัว ว่าเหมือนคู่อาร์ม กับปริ๊นซ์ :laugh:
-
มาอ่านครั้งแรกคับ
เรื่องสนุกดี น่าติดตามดีคับ
แล้วจะมาอ่านอีกนะคับ
-
น้องแฮมน่ารักดีนะคับ
:o8:
-
มาเม้นให้จ้า คิคิ o13
-
มาตามเรื่องใหม่ๆๆๆๆ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
น่ารักดีจัง อิอิ :m1:
-
พี่ตรองปั่นงานให้เสร็จไวไวนะคับ ผมรออ่านนะคับ :) :m23:
-
สนุกดีจัง : )
ขอบคุณที่สละเวลามาเขียนนะค้าบบบ อย่าลืมมาต่อเร็วๆหล่ะ ^_^
-
ซิ่วมาหาคัยเอ่ย
ว่าแต่แล้วน้องเค้าจะเรียนคณะนี้หลอ
ถ้าน้องเค้าติดคณะอื่นล่ะ
-
:m1: :m1: :m1:ตามติดและติดตามันต่อไป :a1:
-
รีบไปปั่นมาด่วนเลย จะอ่าน ๆๆๆๆๆ
-
มีงานกะเขาด้วยหรอ :laugh: :laugh:
มาต่อซะเรย วันนี้วันจันทร์แล้ว
-
อยากเลี้ยงแมว อิอิ
-
:a12: มารอด้วยคน :L2: :bye2:
-
:m4:นุกดีค่า....................อมยิ้มตลอดเลยมาต่อไวไว(ที่มะใช่มาม่า)น้า :oni3:
-
บทที่ 5 :: แม่นะแม่ !! .+
.
.
.
" พี่ตรองหวัดดีครับ "
" อ๊ะ อ้าว มาได้ไงวะเนี่ย " ผมเดินไปปิดสายยางที่เอาไว้รถน้ำต้นไม้ แล้วเดินมาเปิดประตูรั้วให้ไอ้แฮม
" อยากมากินข้าวบ้านพี่อะ .. คิดถึงฝีมือแม่พี่ตรอง " วันนี้ไอ้แฮมใส่เสื้อยืด กางเกงยีนส์ ดูแปลกตาไปอีกแบบแหะ .. ปกติผมมักจะเจอมันที่โรงเรียนก็เลยชินกับชุดนักเรียนมากกว่า
" แล้วบ้านเอ็งไม่มีกินรึไงวะ "
" โห่ .. พี่ตรองอะ แค่นี้ก็ทำงก "
" ไปไป๊ .. เข้าไปหวัดดีแม่ก่อน " แล้วผมก็พาไอ้แฮมเข้ามาในบ้าน ดูแม่จะดีใจใหญ่ที่ลูกชาย (คนใหม่และ ) คนโปรดมาทานข้าวด้วย รีบออกไปซุปเปอร์ซื้อของกลับมาทำซะเยอะเชียว ทีผมอ้อนอยากกินอะไรนะ .. แม่เอาแต่บอกว่าฉันขี้เกียจออกไปซื้อ มีอะไรก็กินเข้าไปเหอะ ... =[]=" แล้วนี่ดูดิ .. จะไม่ให้ผมอารมณ์เสียได้ยังไง
หลังจากกินข้าวเสร็จแม่ก็พาไอ้แฮมไปนั่งดูละครทีวีกันสองคนสุขสันต์สำราญใจ .. ทิ้งให้ผมล้างจานอยู่ในครัวเพียงลำพัง .. กาซิก กาซิก ~
" แล้วนี่จะกลับบ้านยังไงวะ ดึกดื่นป่านนี้ " ผมเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นหลังจากล้างจานเสร็จ
" แม่ชวนพ่อแฮมเขานอนค้างที่นี่คืนนี้แล้ว "
" ฮ๊ะ !? แล้วจะให้นอนตรงไหนล่ะแม่ "
" ก็นอนห้องแกไง "
" แล้วผมอะ "
" ก็นอนนอกบ้านไง "
" แม่อ่ะ !! " นี่กลายเป็นว่าลูกแม่คือไอ้แฮมไปแล้วใช่มั๊ยวะเนี่ย ?? ? แล้วผมล่ะค้าบแม่ ~*
" อ๊ะ .. เดี๋ยวผมแบ่งเตียงให้พี่ตรองครึ่งนึงก็ได้ สนป่าว ?? "
" นั่นมันห้องนอนข้า =[]=" "
" แต่คืนนี้แม่ให้พ่อแฮมเขานอน คริ คริ " ดูแม่กับไอ้แฮมจะมีความสุขกันที่ได้แกล้งผมจนน่าหมั่นไส้ O>________<O
" แกก็นอนกับพ่อแฮมเขาสิจะเป็นไรไป "
" แต่ว่าแม่ .... "
" ได้ข่าวว่าแกก็เคยไปนอนห้องเขามาแล้วนี่ รู้จักมั๊ยมารยาทน่ะ คืนเดียวมันจะเป็นอะไรไป " แล้วแม่ไปเอาข่าวมาจากหน๊ายยย .. ไอ้แฮมบอก หรือ กุมารทองมันมากระซิบ !!
" แล้วแต่แม่แล้วกันครับ TT________TT" "
.
.
.
" พี่ตรองงงงง ง ง "
" พี่ตรองงงงง ง ง "
" พี่ตร๊องงงงง ง ง "
" อะไรวะ !! " ผมผละจากหน้าจอคอมพิวเตอร์หันมาคุยกับไอ้แฮมที่นอนกอดหมอนข้างอยู่บนเตียง สบายจริงนะเอ็งงง -O-
" ผมง่วงนอนแล้วอ่า "
" ก็นอนไปดิวะ .. เตียงก็มี หมอนก็นุ่ม หมอนข้างก็พร้อม ผ้าห่มก็อุ่น เอ็งยังจะเอาอะไรอีก "
" แต่ไฟมันสว่างอะ .. ผมนอนไม่หลับ "
" แล้วจะให้ข้าทำไง "
" พี่ตรองปิดไฟให้หน่อยดิค้าบ "
" ไอ้กร๊วก .. ข้าทำงานอยู่เห็นมั๊ย "
" แต่ผมจะนอนแล้ว "
" เรื่องของเอ็ง " ผมหันหลังกลับมานั่งพิมพ์สรุปรายชื่อนักกีฬาที่จะต้องส่งให้ไอ้ลูกปัดมันต่อ
" ผมจะนอนแล้ว "
" ............. "
" ผมจะนอนแล้ว "
" ............ "
" ผมจะนอนแล้ว "
" ............ "
" งั้นผมจะไปฟ้องแม่พี่ "
" ปิดเดี๋ยวนี้เลยค้าบ "
" เย้ !! " แล้วผมก็ต้องจำใจปิดคอมพิวเตอร์ ปิดไฟ แล้วก็เข้านอน ฝากไว้ก่อนเหอะ .. ไอ้แมวตัวแสบ !!
" เฮ้ย .. เอ็งเอาหมอนข้างข้าไปไว้ไหนไอ้แฮม "
" นอนกอดอยู่ "
" ไม่ได้ .. นั่นมันของข้าแล้วข้าจะกอดอะไรวะ "
" เรื่องของพี่ " ไอ้นี่ .. เดี๋ยวนี้มีย้อน
" เดี๋ยวข้านอนไม่หลับนะโว้ย "
" เรื่องของพี่ "
" จะให้หรือไม่ให้ " ผมกดเสียงลงต่ำหวังให้มันกลัวบ้าง (สักนิดก็ยังดีน่า)
" ............ "
" ได้ งั้นเอ็งก็เป็นหมอนข้างแทนละกัน " ผมหันไปคว้าตัวไอ้แฮมมากอดแทนหมอนข้าง ส่วนมันดูท่าจะตกใจปล่อยหมอนข้างกลิ้งตกเตียงไม่ไหนก็ไม่รู้
" เย้ยย .. ยอมแล้วพี่ ยอมแล้ว เอาไปเลยปะหมอนข้างอะ "
" ไม่เอาแล้วเว้ย เอ็งอยู่อย่างนี้แทนหมอนข้างไปทั้งคืนละกัน "
" งั้นพี่ขยับตัวนิดนึงดิ " อะไรของมันอีกวะ คิดจะดิ้นหนีเหรอยาก หมั่นไส้มาทั้งวันแล้วมันต้องเอาคืนเว้ย แต่ไอ้แฮมมันกลับพลิกตัวหันหน้ามาให้ผม
" แบบนี้อุ่นกว่าพี่ " ตอนนี้ไม่ใช่แค่มันเป็นหมอนข้างให้ผมแล้ว เพราะมันก็จับผมทำเป็นหมอนข้างเหมือนกัน
" เฮ้ย .. อะไรของเอ็ง "
" ก็จะอยู่อย่างนี้ทั้งคืนไงพี่ "
" ............ "
" ............ "
" ............ "
" ............ "
" พี่ตรอง .. หลับยังครับ "
" ว่า... "
" ขอ GOODNIGHT KISS หน่อยดิ "
" ไอ้นี่ .. เป็นเด็กเป็นเล็ก "
" ได้ป่าวล่ะ "
" ไอ้นี่นิ่ ... นอนได้แล้วเว้ย "
" งั้นผมให้พี่ก็ได้ " แล้วมันก็เงยหน้าขึ้นมา เอาปากมาจุ๊บที่ริมฝีปากผม มือที่กอดเอวผมไว้เมื่อกี้ตอนนี้มันเลื่อนขึ้นมาโอบรอบคอ ไอ้แฮมพลิกตัวจากตะแคงข้างมานอนทับอยู่ข้างบนตัวผมแล้ว .. ลิ้นแฉะๆของไอ้แฮมค่อยๆสอดเข้ามาในอุ้งปากของผม .. อืมหวานดี .... ไม่น๊าาาา !!! นี่มันน้องเพื่อนนะเว้ยยย ย แล้วมันก็ยังเป็นผู้ชายอีก !!! ไม่เอานะเว้ยแบบนี้น่ะ ... เรี่ยวแรงผมหายไปไหนก็ไม่รู้ ผมได้แต่นอนนิ่งเหงื่อแตก มือผมสั่นยังกะมือถือตั้งโหมด silence ไว้ ไอ้แฮมค่อยๆ เอามือควานต่ำลงมาหยอกล้อกับหน้าอกผมราวกับคนคุ้นเคย อ๊าก .. จั๊กกะจี้นะว้อยย .. แต่ดูเหมือนว่ายังไม่พอใจมัน ไอ้แฮมค่อยๆเลื่อนตัวต่ำลงมาลากลิ้นต่ำลงไปเรื่อย .. มือไอ้แฮมค่อยๆดึงกางเกงชุดนอนของผมออก .. และ ...
.
.
.
" ไอ้ตรอง !! ตื่นได้แล้ว จะไปมั๊ยโรงเรียนน่ะ "
-
555 งานนี้แม่ลำเอียงเห็นๆ 555
-
เดี๋ยวจะไปล่องลอยแถวๆปักกิ่ง ..
ขอตัวชะแว้บสักอาทิตย์นึงน้า ..
ยังไงถ้าหาคนฝากอัพได้ ..
จะพยายามให้มันมาอัพลงแทน ..
เอิ๊กๆ ~
ยังไงคืนนี้จะเอาตอนที่ 6 มาลงไว้แก้คิดถึงงง ง
ฮว๊ากกกกก ก ก !!*+
=]]
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก เช้าไวจัง ยังไม่ทันนอนเลย
-
บทที่ 6 :: มันไม่เนียนเลยใช่มั๊ย ?? .+
G.NORT ขอระบาย >>
บทนี้เป็นบทอาถรรพ์ของผมอย่างมาก เคยไฟดับเวลานั่งทำงานแล้วยังไม่ได้เซฟมั๊ยครับ มันคือเรื่องธรรมดาที่ใครๆก็คงเคยเจอกันมาถ้วนหน้าแล้ว
และผมเองก็เคยเจอปัญหานี้มานับครั้งไม่ถ้วน .. ที่บ้านจึงมี UPS เอาไว้ป้องกันไม่ให้คอมพ์ดับเวลาทำงานแล้วไฟดับ วันนี้ขณะที่ผมกำลังนั่งพิมพ์
บทที่หกอย่างลื่นไหล อีกไม่ถึงสิบบรรทัดก็จะปิดบทได้แล้ว อยู่ดีๆไฟที่บ้านมันก็ดับไปครับ แต่คอมพ์ยังติดอยู่ครับ .. รอดตัวไป
5...
4...
3...
2...
1...
แล้วมันก็ดับตามไฟที่บ้านไป .. วันนี้ผมเลยได้ตระหนักแล้วว่า UPS ที่มีอยู่ในครอบครองแบตมันเจ๊งกะบ๊งไปแล้ว .. ก็หลายปีแล้วนี่ครับที่สอยมันมาจากร้าน ตอนนี้เลยมี UPS ไว้เป็นแหล่งอนุบาลไรฝุ่น กับ ป้องกันเวลาฟ้าผ่ามาทางสายโทรศัพท์เท่านั้น =[]=" หมดอารมณ์ที่จะปั่นต่อ .. เลยหนีออกไปเตะบอล กลับมากินข้าว อาบน้ำ เล่นเกม คุยเอ็ม ตามตอบเม้นท์ฮิห้าไปเรื่อย .. จนถึงตีหนึ่งกว่าอันเป็นเวลาที่ผมอารมณ์ดีพร้อมที่จะปั่นงานอีกรอบ .. จึงได้เปิดงานขึ้นมาเขียนต่อ ถึงแม้พล็อตจะเปลี่ยนไปบ้างตามอารมณ์แต่ก็ยังโอเค. จนมาถึงโค้งสุดท้ายของบทที่หก .. อีกนิดนึงก็สมบูรณ์
พรึ่บบบ บ !! 5 4 3 2 1 ... มันดับอีกแล้วววว ว !! นั่งเล่นอยู่ตั้งแต่สามทุ่มไม่ดับ .. ไอ้คอมพ์นรก ,, งอลแล้ว ~ จากนี้ไปผมจะเซฟทุกๆห้าบรรทัดคอยดู๊ !!
.
.
.
และแล้วเมื่อเช้าผมก็ไปโรงเรียนสาย (เหมือนทุกๆวัน) อีกแล้ว =*= !!
อ่อใช่ .. ว่าจะงอลแม่สองวัน .. โทษฐานที่ทำให้ผมตื่นก่อน (ฝัน) เสร็จ ... เมื่อเช้าก่อนมาโรงเรียนเจอแม่ที่หน้าบ้านแกล้งงอลใส่ ดูแกทำท่าแปลกใจอยู่สองวิ แล้วก็หันกลับไปรดน้ำต้นไม้ต่อแถมยังฮัมเพลงซะอารมณ์ดี -*-
.
.
เกิดอะไรขึ้นกับผมวะครับเนี่ย .. ?? ?
ร้อยวันพันปีผมเคยฝันเหมือนชาวบ้านเขาที่ไหน .. หัวถึงหมอนปุ๊บก็หลับปั๊บ ไม่เคยเลยที่จะมาฝงมาฝัน
นี่ฝันก็ว่าแปลกแล้ว .. ยังฝันว่าจะอะจึ๊งอะจึ๊งกับผู้ชายด้วยกันอีก ..
แล้วไอ้คนที่มันมาอยู่ในฝันดันเป็น ไอ้แฮม อีก .. อ๊ากกกกกกกก กก ก !!
ไม่นะ .. ไม่จริง .. ไม่ใช่ .. ไม่อ๊าววววว ว ว .. ม่าย ม่าย ม่ายยยยยยยยย ย ย .. เกิดอะไรขึ้นกับโครโมโซมเพศกกกกกกกกกรู ~*
" เฮ้ย !! เป็นไรของมึง " พี่ชายไอ้ตัวต้นเหตุกระทุ้งศอกใส่แขนผมในคาบอังกฤษ
" ป๊าวววว ว "
" ป่าวอะไรของมึง เมื่อกี้ยังหลับตาส่ายหัวดิ๊กๆอยู่เลย "
" ก็ ... ป๊าววววว ว " จะให้บอกว่า ... กูฝันว่าจับน้องมึงมาเล่นเป่ายิงฉุบกะกูเร๊อะ !?
" เวลาคนเราโกหกอะนะ มักจะทำเสียงสูงเกินปกติมนุษย์ " ไอ้ชีสพูดโดยหันหน้ามองกระดานหน้าห้องอยู่ทำเหมือนตั้งใจเรียน .. เป็นทั้งพี่ทั้งน้องนะไอ้โรคที่คุยกับกู แต่ทำท่าเหมือนพูดกับอากาศเนี่ย
" อ๋อเหรอออออ อ "
" เย็นนี้กูมีธุระนะ "
" แล้ว ? " จะมาบอกกูเพื่อ .. แต่จะว่าไปธุระอะไรของมันวะพักนี้รู้สึกจะแว่บไปตอนเย็นบ่อยเกิ๊นน ..
" ฝากน้องกูด้วย " เอ๊ะ .. ยังไงๆ ^____________^"
แล้วก็ถึงเวลาพักเที่ยง .. โดยที่ผมรู้สึกเหมือนยังไม่ได้ความรู้เข้าหัวเลยสักกะติ๊ดเลย .. ตอนนี้นักเรียนมอหกทุกห้องต่างมีจุดประสงค์ในการมาโรงเรียนเพียงอย่างเดียวคือมาทำงานกีฬาสี เพราะผมเห็นบางคนเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงเล เสื้อยืดนั่งทาสีกันอยู่ตั้งแต่คาบแรกคาบสอง .. ห้องผมเมื่อเช้าก็นั่งเรียนกันไม่ถึงครึ่ง .. ไอ้อาร์มกะไอ้ปริ๊นซ์นี่ประชุม ซ้อมเชียร์กันทุกวันตั้งแต่ยังไม่ถึงคาบแรกด้วยซ้ำจนถึงสองทุ่มสามทุ่มทุกวัน .. ไอ้เยี่ยมนี่ยิ่งแล้วใหญ่ .. ไอ้ฝ่ายคัตเอาท์มันแทบจะกินนอนที่โรงเรียน โป๊กๆ ครืดๆ กันทั้งวัน เลื่อยไม้ ทาสี .. ทำเอ็กเฟ็กต์ กันบ้านบึ้ม !!
ผมก็ไม่ใช่ว่าตั้งใจเรียนหรอกนะครับที่นั่งอยู่ในห้องเนี่ย .. แต่แค่นักกีฬามันซ้อมกันตอนเย็นผมก็เลยไม่รู้ว่าจะอ้างอะไรเวลาออกจากห้อง ส่วนไอ้ชีสมันก็คงมานั่งเรียนเป็นเพื่อนผม ถึงแม้เวลาที่ผมบอกมันว่า .. ขอบใจนะเว้ยที่มานั่งเรียนเป็นเพื่อนกู .. มันจะตอบกลับมาว่า .. อะไรของมึงกูแค่มาตามเก็บงานให้พวกไอ้อาร์มมันโน่น ขืนให้มึงนั่งเรียนอยู่คนเดียวทั้งกลุ่ม กูว่าคงไม่จบมอหกกันพอดี -*- สาบานได้เลย .. ว่าผมพยายามจะทำซึ้งกับมันแล้ว !!
หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วผมกับไอ้ชีสก็เดินมาที่โต๊ะประจำกลุ่มใต้ลานโพธิ์ริมสนามบอล .. ก็เห็นไอ้สามตัวนั้นมันนั่งโฟร่กันอยู่
" แหม .. นี่ชุดนักเรียนมึงยังกะชุดนอนกูเลยนะนั่น " ผมกัดไอ้เยี่ยมที่ใส่เสื้อยืด กางเกงเล ที่ตอนนี้ผมชักดูไม่ออกแล้วว่าสีอะไร เลอะสีที่ทาคัตเอาท์ไปหมด
" อ้าว ว่าไงไอ้เด็กเรียนสองตัวขยันกันเนอะ " ไอ้เยี่ยมหันมาตอบ
" เออ แล้วไงวะไปถึงไหนแล้ว เข้าเรียนมั่งนะว้อย แล้วบ้านน่ะกลับมั่ง " ไอ้ชีสตบบ่าไอ้เยี่ยมแล้วนั่งลงข้างๆ ผมบอกแล้วว่าไอ้นี่จริงๆแล้วมันห่วงเพื่อนจะตาย
" เออว่ะ .. สี่วันแล้วเนี่ย กิน ขี้ ปี้ นอน อยู่โรงเรียนเนี่ย "
" ฮ๊ะ !! มีปี้ด้วยเหรอวะ งั้นเดี๋ยวกูนอนเป็นเพื่อน " ไอ้อาร์มที่ได้ยินคำว่า "ปี้" ถึงกับหูผึ่งรีบเสนอตัว
" เออ .. ปี้กับไม้กระดานที่ทำคัตเอาท์อะ กูนอนกอดมันมาสามคืนแระ ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ไอ้เยี่ยมหัวเราะชอบใจ
" แต่กูว่ามึงจะมานอนน่ะ มึงถามเค้ายัง " ผมบุ้ยใบ้ไปทางคนที่นั่งอยู่ข้างๆไอ้อาร์ม
" ไอ้นี่นิ่ ... !! " ไอ้อาร์มทำเขิน .. จะอะไรกันนักหนาวะเขารู้กันตั้งแต่ ผ.อ. ยันภารโรงแล้วยังไม่ชินอีก ระหว่างที่นั่งคุยกันอย่างเมามันไอ้แฮมวิ่งมาจากไหนก็ไม่รู้มัน
" เฮียชีส .. ขอยืมเสื้อหน่อยเด่ะ " มันนั่งลงข้างๆผมแล้วหันไปคุยกับพี่มัน
" อะไรของเอ็ง .. วันนี้มีเรียนพละไม่ใช่เหรอ ก็ใส่ถูกแล้วนี่หว่า " ไอ้ชีสทำหน้างง
" ก็อาจารย์อะดิ .. เค้าให้แฮมไปถ่ายรูปบัตรนักเรียนวันนี้อะ "
" แล้วไมเอ็งไม่ใส่เสื้อนักเรียนมา "
" แล้วจะรู้มั๊ยล่ะ .. " ไอ้แฮมทำเสียงเซ็ง
" ไม่เอาว๊อยยย ย .. เสื้อเอ็งอะนะ กูหายใจเข้าทีกระดุมก็กระเด็นไปหลายเม็ดแล้ว "
" ง่าาาา .. " ไอ้แฮมทำหน้าเป็นแมวเศร้า .. โอ๋ๆ เดี๋ยวกูซื้อวิสกัสให้สองถุง 555 5 + .. แต่ที่ไอ้ชีสพูดมันก็ถูกอยู่ ไอ้ชีสสูงเกือบร้อยแปดสิบ แถวยังบึ้กใช้ได้อยู่ ส่วนไอ้แฮมสูงแค่ร้อยเจ็ดสิบนิดๆแถมยังผอมบางยังกะผู้หญิง .. ให้ไอ้ชีสเอาเสื้อไอ้แฮมมาใส่ คงพิลึกใช้ได้อยู่
" ใส่เสื้อกูได้ปะล่ะ " เสียงหนึ่งดังขึ้น .. คุ้นๆเนอะ .. อ้าวเสียงกูนี่หว่า O_o!!
" จริงป่าวพี่ " แหม...ยิ้มแฉ่งเลยนะมึง
" ไม่จริง !! "
" ง่าาาา .. "
" มึงจะเอามั๊ยเนี่ย " แล้วผมก็ลุกขึ้นยืนปลดกระดุมเม็ดแรก ไอ้แฮมก็โวยวายใหญ่
" เฮ้ยพี่ .. ตรงนี้เลยเหรอ "
" จะเอามั๊ย เรื่องมากจังวะ " มันพยักหน้าหงึกๆ ผมเลยโยนเสื้อนักเรียนที่เพิ่งถอดให้มัน
" ............ "
" จะยืนถืออีกนานมั๊ยไอ้กร๊วก รีบๆถอดเสื้อมาให้กูใส่ดิวะ " ถึงกูจะไม่ป๊อปถึงขนาดเป็นเดือนโรงเรียน แต่การที่จะมายืนถอดเสื้อตอนกลางวันให้ผู้หญิงมองไปมองมามันก็เขินนะเว้ย
" อ.. อ่าา " แล้วไอ้แฮมก็รีบถอดเสื้อพละออก .. ฮว๊ากกกก ก !! ไอ้ฝันบ้าเมื่อคืนมันแว่บเข้ามาอีกแล้ว ภาพไอ้แฮมยืนถอดเสื้อที่อยู่เบื้องหน้ามันทำให้ผมหน้ามืดอีกแล้ววว ว !! อ๋าาาาา .. เกิดอะไรขึ้นกับสมองและจิตใจผมเนี่ย .. ไอ้จริง .. ไม่เชื่อ !! ผมเป็นผู้ชายยยย ย ย ย ... (ที่รักน้องเพื่อนที่เป็นผู้ชายอะสิแกน่ะ >> G.NORT) (ก็เพราะแกเขียนให้ฉันเป็นแบบนี้นี่ >> ไอ้ตรอง)
ผมรับเสื้อไอ้แฮมมา แล้วรีบหันหลังให้มันใส่เสื้อ ... จงลืม จงลืม .. โอมมมมม ม ยังไม่ทันจะเพี่ยง!! ไอ้เยี่ยมก็ขัด
" ไอ้ตรอง .. มึงใส่กลับด้าน "
" ... อะ .. เอ่อ เทรนด์ใหม่ "
" ไม่เนียนว่ะ =*= " ผมไม่รู้จะทำไงต่อ ก็เลยถอดเสื้อออกมาใส่ให้ถูก .. เพราะไอ้ฝันบ้าๆนั่นแหละ !! เพราะฝัน เพราะฝัน ไม่ใช่เพราะฉ้านนนน น ~*
" เดี๋ยวผมเอามาคืนนะพี่ " มันพูดเสร็จแล้วก็วิ่งกลับไปทางตึกที่มีห้องทะเบียนอยู่ ผมหันหลังกลับมาก็เจอกับสายตาพิลึกของไอ้อาร์มกับไอ้ปริ๊นซ์ .. วิ๊ง วิ๊ง ~_~
" ยิ้มอะไร " ผมถามมันสองตัว
" ยิ้มอะไรของมึง กูเปล่า " ไอ้อาร์มตอบ .. เออหน้ามึงสองคนไม่ได้ยิ้มอยู่ .. แต่ตามึงสองคนอะ ยิ้มอยู่ชัดๆ !!
" ดูไว้ไอ้ชีส .. ไอ้ตรองมันยังรักน้องมึงมากกว่ามึงอีก " ไอ้เยี่ยมตบหัวไอ้ชีสที่นั่งดูดน้ำปั่นอยู่
" แค่กก ก ๆ .. เออ มันรักน้องกูมากกว่ากู .. แล้วไง ? " ไอ้ชีสพูดหน้าตาเฉย แต่เอาสองตัวนั่นที่ยิ้มทางตาอยู่ หัวเราพรืดออกมากันโดยมิได้นัดหมาย ..
" กูขึ้นเรียนแล้วนะ " แล้วผมก็หันหลังกลับเดินหนีพวกมันมาทางตึกที่ห้องเรียนผมอยู่ ได้ยินเสียงไอ้พวกนั้นตะโกนไล่หลังมา
" ไอ้ตรอง .. วันนี้มันวันศุกร์ มีเรียน ร.ด. ไม่มีเรียนตอนบ่ายโว้ย !! " O____________o" o12
-
ชะแว้บแล้วนะ ..
ใครมีอะไรโทรตามตัวเอาเองละกัน ..
5 555 5 5 +
=]]
ฝันดีค้าบทุกคน ~* :m14:
-
อิอิ........................ผมเองก็เซ็งเวลาไฟดับไฟตก ทำงานอยู่นี้ไฟตกสิทีไร
ถึงกับเสียจริต ลุกขึ้นมาโวยวาย แหกปาก จนคนขำกันทั้งออฟฟิศ อิอิ
แล้วเมื่อๆไหร่ฝันถึงจะเป็นจิงล่ะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อิอิ
-
จะชะแว้บไปไหนคร้าบเฮีย กลับวันไหนอ่ะคับ :oni3:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ครับผม สรุปจะได้รักกันไหมเนี้ย
ไร้วี่แววเลย อิอิ
ครับผม ฝันดีครับ ออิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ตามมาอ่านค๊าบบบ เที่ยวให้สนุกเน้อ o13
-
:oni1:ไปปักกิ่งแล้วอย่าลืม เอาตี๋ ๆ มาฝากเพื่อน ๆ ในเล้าละ เที่ยวให้สนุกนะครับ
แล้วรีบกลับมาต่อ ว่าที่ตรองฝันนะจะเป็นจริงเมื่อไหร่ :a11: :L2: :bye2:
-
ไปปักกิ่งหรอครับ
อย่าลืมของฝากนะครับ
อยากได้ตุ๊กตาโอลิมปิคนะ อิอิ
น่ารักดี ชอบอ่า
สงสัยจาไปดูพิธีเปิดกีฬาโอลิมปิคแน่เลยอ่า
เอิ๊ก ๆ
-
:m4:
เด๋วต้องมี...something แน่ๆ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
ไปแข่งกีฬาหลอ
หุหุ
เรื่องจาเปนงัยต่อหว่า
-
คืนนี้จะลงตอนที่ 7 ให้นะครับ ..
อีกสักครึ่งชั่วโมง .. ลงพร้อมข่าวพระราชสำนัก
5 5555 5 +
ชื่อตอนว่า " มะยม "
จะเปรี้ยวมั๊ย .. อันนี้รออ่านละกัน !!
ถ้าเอาตุ๊กตาพิธีเปิดมาฝากทุกคน ..
เกรงว่าคนอื่นเค้าจะไม่ได้กัน เพราะทั้งเล้าเนี่ยก็เยอะอยู่น้า ..
=]]
ผมจะคิดถึงทุกคนค้าบบบ บ ~*
5 5555 5 5 + o7
-
จิ้ม คนเขียนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ฮว๊ากกกก ก !!
มาจิ้มผมทำไม .. เจ็บนะ
TT______________TT" :o12:
-
บทที่ 7 :: มะยม .+
ท้ายที่สุดผมก็ต้องเดินกลับมานั่งฟังพวกมันคุยกันเรื่องโน้น เรื่องนี้ ส่วนใหญ่ก็มีแต่ไอ้เยี่ยมกับไอ้อาร์มแหละครับที่แหกปากกันไม่หยุด ส่วนไอ้ชีสก็นั่งฟังไปกินขนมมั่ง เหล่สาวมั่ง ผมกับไอ้ปริ๊นซ์ก็ได้แต่นั่งฟัง หัวเราะบ้าง ยิ้มบ้าง เหม่อบ้างเป็นครั้งคราว .. จนถึงบ่ายโมงไอ้อาร์มกับไอ้ปริ๊นซ์มันก็แยกไปซ้อมเชียร์ต่อ ส่วนไอ้เยี่ยมก็กลับสู่โรงงานนรกต่อ .. ฝ่ายคัตเอาท์แม่มทำงานกันหนักจริงอะ .. วันก่อนแว่บไปยืนดูเห็นมันเล่นอะไรกันก็ไม่รู้ .. ทั้งไฟ ทั้งควัน เอ็กเฟ็กต์กันให้พรึ่บพรั่บไปหมด .. งบให้มาสีละหนึ่งแสน (ที่เหลือไปหาสปอนเซอร์เอง)แต่เท่าที่ดูแล้วเนี่ย ยังไงปีนี้สีผมก็ไม่มีทางพอ .. กลับมาที่โต๊ะใต้ลานโพธิ์ต่อ
" แล้วมึงจะไปไหนไอ้ตรอง " ไอ้ชีสเงยหน้ามาถามผม
" เดี๋ยวบ่ายสองกูมีประชุมสต๊าฟ "
" อีกแล้วเหรอวะ .. งั้นกูชิ่งนะ บอกไอ้ลูกปัดว่ากูไปธุระนะ "
" เออ .. ธุระอะไรของมึงวะ พักนี้เห็นแว่บไปทุกเย็น "
" เหอะน่า .. เรื่องของกู " แล้วมันก็ก้มหน้าอ่านโคนันเล่มล่าสุดต่อ ..
ผมเดินออกมาจากห้องประชุมด้วยอารมณ์เซ็งแบบสุดๆ .. ไอ้ลูกปัดเอาตารางการคุมนักกีฬามาให้ผม โดยที่ไม่ลืมกำชับว่าให้ผมทำตามอย่างเคร่งครัด
ห้ามลืม ห้ามเลท ห้ามเบี้ยว .. ไม่งั้น แกตาย !! นี่คือคำพูดที่มันสั่งไว้ก่อนเลิกประชุม .. นักกีฬาสีอื่นผมไม่รู้นะครับว่าเขามีวิธีต่อรองกับครูฝึกร.ด. กันยังไงแต่สีผมทำเรื่องขอโดด ร.ด. ไว้ให้แล้ว ส่วนใครที่โดดจนครบ .. พวกผมก็เตรียมฮันเดร็ตฯไว้สังเวยครูฝึกเรียบร้อยแล้วเหมือนกัน .. (เอ๊ะ !! รู้สึกจะไม่เกี่ยวกับเรื่อง) งั้นกลับมาๆ ผมหยิบตารางมาดูให้แน่ใจอีกครั้ง แล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ ..
.
.
ตารางคุมนักกีฬาของแกไอ้ตรอง !!
วันศุกร์ที่ 16 พฤศจิกายน 2550
16.00 นักกีฬาวอลเล่ย์ชายสีเขียว แข่งรอบแรกกับ สีม่วง ที่สนามวอลเล่ย์สอง โรงยิมฯ
16.10 คัดนักกีฬาเปตองรอบสุดท้ายของสีเขียว ที่สนามเปตอง
16.15 ประชุมนักกีฬาเทนนิสเกี่ยวกับการวางแผนการเล่นรอบแรก
16.30 นักกีฬาบาสฯ แข่งเปิดสนามกับ สีเหลือง ที่สนามบาส
ป.ล. ทุกสนามแกต้องไปถึงก่อนนักกีฬาจะมาครบ ให้คำปรึกษา เป็นประธานกีฬาที่ดี โอเค๊ ?? ?
ป.ล. 2 ถ้าแกคิดว่าที่ฉันบอกแกก่อนเลิกประชุมมันเป็นแค่คำขู่ .. แกคิดผิด !!
รักนะจุ๊บๆ
ลูกปัด*
.
.
.
ฮึมมม .. แล้วใครมันจะไปทำได้วะ .. สิบนาทีสำหรับแข่งวอลเล่ย์ ห้านาทีสำหรับคัดนักเปตอง สิบห้านาทีสำหรับประชุมนักเทนนิส แล้วปิดท้าย
ด้วยแข่งบาสเนี่ยนะ .. !!! ต้องวิ่งจากหน้าโรงเรียนไปหลังโรงเรียนกี่รอบวะเนี่ย .. ทำไมโรงเรียนกูถึงไม่มีรถกอล์ฟวิ่งเหมือนพารากอนมั่งฟระ =[]="
เอ๊ะ .. เดี๋ยวนะ .. แข่งบาสกับสีเหลืองเหรอ ,, ว๊ากกกกก .. เหมือนใครสักคนที่กูคุ้นเคยมันจะเป็นนักบาสสีเหลืองนิ่ !!
ผมวางโทรศัพท์มือถือไว้บนกระเป๋าที่วางอยู่ข้างๆบนแสตนท์ หลังจากโทรไปสั่งงานกับน้องๆที่เป็นเฮดวอลเล่ย์ เปตอง และเทนนิส .. พร้อมกับย้ำว่า
ถ้าพวกแกยังไม่อยากกินข้าวต้มรวมมิตรทะเลไมใส่ผักงานศพกู .. อย่าบอกไอ้ลูกปัดว่ากูโดด !!
" ไงพี่ .. ผมเก่งป่าว " ไอ้แฮมวิ่งมานั่งข้างๆผมบนแสตนท์หลังจากการแข่งขันจบลง .. สีผมแพ้สีเหลืองไป 81-84
" เออ .. เอ็งเก่ง " ต้องยอมรับฝีมือมันแหละครับ เห็นตัวเล็กๆอย่างงี้ ชู้ตเอาๆ แม่นยังกะจับวาง
" แล้ววันนี้นึกไงมานั่งเชียร์ผมคนเดียวอะเนี่ย "
" ใครบอกว่าข้ามาเชียร์เอ็ง .. ข้ามาเชียร์สีข้าต่างหากโว้ย "
" อ๋อเหรอคร้าบ " ไอ้แฮมลุกขึ้นยืน
" เดี๋ยวผมไปเปลี่ยนชุดก่อนนะพี่รอแป๊บ .. แล้วก็ .. แสตนท์สีเขียวอะมันฝั่งโน้นว่ะพี่ " มันหัวเราะแล้วก็วิ่งกลับไปรวมกลุ่มกับนักกีฬาสีเหลือง
" O______o " " ท่าทางผมจะโกหกใครเขาไม่เก่งอย่างที่แม่เคยบอกไว้จริงๆด้วยแฮะ .. ไม่รุ่งๆ (( =__= )) สักสิบนาทีต่อมาไอ้แฮมก็เดินถือประเป๋าไพล่หลัง
โดยมีเสื้อนักเรียนผมพาดบ่ามันอยู่ ..
" นั่นมันเสื้อกูนิ่ .. ไหนบอกใช้เสร็จจะเอามาคืนไง " อาจจะดูสับสนด้านการใช้สรรพนามไปนิด แต่ผมก็พูดอย่างงี้จริงๆอะ .. ขึ้นอยู่กับอารมณ์ว่าจะใช้ ..ข้า .. หรือ กู กับมัน
แต่ผมก็เรียกไอ้แฮมว่า .. เอ็ง .. ตลอดเลยนะ ไม่เคยหลุดเรียก .. มึง .. สักที เอ๊ะ! หรือหลุดไปแล้ววะ ..5 5 5 +
" เฮียชีสอะพี่ "
" มันบอกว่าไปทำธุระว่ะ " ผมหยิบกระเป๋าแล้วลุกขึ้น
" อีกแล้วเหรอ " มันพูดเบาๆ
" ไปหาอะไรกินกันเหอะพี่ผมหิ๊วหิว " แล้วมันก็ลากผมเดินไปขึ้นแท็กซี่หน้าโรงเรียน ...
.
.
.
" ไปข้าวสารครับ " ไอ้แฮมบอกจุดหมายปลายทางของวันนี้
" เฮ้ย .. เอ็งจะไปทำแป๊ะอะไรนั่น "
" ก็ไปหาอะไรกินไงพี่ " มันหันมาบอก ทำตาเป็นประกายวิบวับ *__*
" แล้วจะถ่อไปทำม๊ายยย แถวนี้ก็กินได้ "
" เอาน่าพี่ .. ไปเป็นเพื่อนผมหน่อยนะ " แล้วรถแท็กซี่ก็พาเราสองคนมาหยุดที่หน้า สน. ชนะสงคราม (อีกแล้ว)
" จะกินอะไรวะ " บรรยากาศข้าวสารตอนพระอาทิตย์ยังไม่ตกดินมันแปลกๆยังไงไม่รู้สิ ปกติเวลาพวกผมมาที่นี่พระอาทิตย์ก็เลิกงานไปหลายชั่วโมงแล้ว
" มะยม " มันหันมายิ้มให้ผม แล้วก็เดินนำไป .. เฮ้อ .. แล้วมึงจะถ่อมาทำม๊ายยย ตลาดแถวบ้านก็มีขาย !! ไอ้แฮมกับผมเดินกันมาตามถนนจักรพงษ์เรื่อยๆ จนมาหยุดที่หัวมุมที่ตัดกับถนนราชดำเนินกลาง ... อ่อ ... มะยมปุรี ...+__+
" นั่งตรงไหนดีพี่ " มันหันมาถามผม ด้วยความที่เพิ่งจะเป็นตอนเย็นทำให้ผู้คนยังบางตาอยู่ โต๊ะยังเหลือให้ผมกับไอ้แฮมเลือกจับจองได้อีกหลายมุม ทั้งริมสระน้ำ ใต้ต้นลีลาวดี ริมผนังน้ำตก ศาลาไทย
" เอ่อ .. แล้วแต่เอ็งดิวะ พามาเองนี่ " ผมให้มันตัดสินใจ
" งั้นนั่งชั้นสองนะพี่ " ผมพยักหน้าก่อนจะเดินเข้ามาในร้าน
.
.
แสงของพระอาทิตย์ค่อยๆจางลงไปทุกที .. ในขณะที่โคมไฟในร้านค่อยๆให้แสงสว่างแทนที่ ตอนนี้บนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารที่ไอ้แฮมมันสั่งอยู่คนเดียว
" อ๊ะพี่ .. ลองกิน " ไอ้แฮมใช้ช้อนตักข้าวอบสับปะรด แล้วยื่นให้ผม
" เออ .. เดี๋ยวกูกินเองน่า " ผมปรามมัน .. เพราะตอนนี้บรรยากาศชั้นสองจากที่เคยมีเพียงแต่โต๊ะของผมกับมัน กลับถูกแทนที่ด้วยผู้คนที่เริ่มหนาตา
" ........ " มันทำหน้าจ๋อย ก้มหน้ามองจานตัวเอง .. เฮ้อ หน้าทำหน้างั้นดิวะ เดี๋ยวกูก็ใจอ่อนหรอก
" อ๊ะๆ " ผมอ้าปากรอ .. มันเงยหน้ามายิ้มใหญ่แล้วส่งข้าวอบจานนั้นเข้าปากผม .. เฮ้อ ~ จะมาทำงี้กับกูทำม๊ายย ย หวั่นไหวว้อย หวั่นไหว !!!
" อร่อยมั๊ยพี่ " มันติดตามผลทันที
" ไอ้ห่า .. " ผมพูดยาวกว่านี้ไม่ได้ .. ไม่งั้นข้าวอบคำเมื่อกี้คงออกมาอยู่ออกปาก มันนั่งกอดอกยิ้มรอคำตอบ
" อืม .. ก็โอเคอยู่ " ผมกับมันยังคงนั่งกินข้าวกัน .. เขี่ยเล่นมั่ง ... ไปเรื่อยจนเกือบถึงสองทุ่ม บรรยากาศตอนนี้สำหรับผม ผมว่ามันโรแมนติคสุดๆเลยล่ะ
มุมมองของวัดพระแก้ว สนามหลวง ถนราชดำเนิน จากบนนี้สวยมากจริงๆ เป็นมุมที่ผมไม่ค่อยจะได้เห็นบ่อย จนอดที่จะเอ่ยกับคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามไม่ได้
" เอ็งว่าสวยปะวะ " ผมถามมันโดยที่สายตายังคงโฟกัสอยู่ที่แสงสีบนถนนราชดำเนิน .. สงสัยผมจะติดนิสัยมาจากไอ้สองพี่น้องนี่แล้วแหละ ไอ้โรคคุยแบบไม่มองหน้าเนี่ย
" อืม .. สวยดีพี่ " มันตอบสั้นๆ คงไม่อยากขัดอารมณ์ศิลป์ของผมล่ะมั๊ง
" ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ ว่าใกล้แค่นี้แต่เรากลับไม่เคยมองเห็นเลย " ผมว่าพลางหยิบโทรศัพท์มือถือมาถ่ายรูปที่ประทับใจนั้น
" อะ .. อืม ใกล้แค่นี้แต่กลับไม่เคยมองเห็น "
ยี่สิบนาทีหลังจากนั้นภาพตัดมาที่ผมกับไอ้แฮมยืนอยู่บนสะพานพระรามแปด ..
" วันนี้รีบกลับมั๊ยพี่ " มันหันมาถามผม หลังจากที่ยืนเหม่อมองแม่น้ำเจ้าพระยาอยู่นานสองนาน
" ก็ได้อยู่ .. เอ็งมีไรอะ "
" อยู่เป็นเพื่อนผมหน่อยได้ป่าว .. ยังไม่อยากกลับบ้าน " ทำไมผมรู้สึกว่าเสียงมันเศร้าๆจังเลยวะ วันนี้มีหลายโหมดจังวะอารมณ์มึงเนี่ย
" อืม " ผมตอบสั้นๆ .. เป็นอะไรของมันอีกวะ แววตามันเหมือนจะร้องไห้อยู่รอมร่อ ยังไม่ทันที่ผมจะเอ่ยคำพูดใดๆออกมา โทรศัพท์มือถือก็สั่นรัวอยู่ในกระเป๋ากางเกง
" ว่าไงวะ .. " ผมกรอกเสียงลงไป
" มึงอยู่ไหนวะ " ปลายสายถามผม
" พระรามแปด "
" ไปทำเชี่ยไร " ปลายสายสงสัย เพราะปกติแล้วผมจะมาบนสะพานกับพวกมันเสมอ ไม่เคยจะแว่บมาคนเดียวสักครั้ง
" .. ก็เรื่อยเปื่อย แล้วมึงโทรมามีไรเนี่ย "
" ไอ้แฮมอยู่กับมึงป่าว " .. แล้วจะบอกมันว่าไงดีวะเนี่ย มันอุตส่าห์ฝากน้องให้ผมดูแล แล้วนี่มันสองทุ่มกว่าแล้วยังพาไปไม่ถึงบ้านเลย
" อ.. อะ .. เอ่อ เอออยู่กับกู "
" เชี่ย !! แล้วไมมึงไม่พามันกลับบ้าน "
" ก.. ก็ "
" เออ .. บอกมันด้วยละกันให้กลับบ้านได้แล้ว กูกับป๊ารออยู่ " เสียงเหมือนมันหันไปบอกกับป๊ามันว่าแฮมอยู่ผม แล้วก็วางสายไป
" เฮียชีสโทรมาเหรอพี่ " มันถามหลังจากผมใส่โทรศัพท์ลงในกระเป๋ากางเกงเหมือนเดิม
" อืม .. มันบอกให้เอ็งกลับบ้านได้แล้ว มันกับป๊ารออยู่ "
" อืม " มันพยักหน้าเหมือนรับรู้ แต่ก็ยังยืนเหม่อมองลงไปในสายน้ำเหมือนเดิม
" แล้วทำไมมันไม่โทรหาเอ็งเองวะ " ผมสงสัยขึ้นมา
" ...ผมปิดเครื่อง... " มันเกิดอะไรขึ้นอีกวะ .. มีอะไรก็บอกกูเส่ะ อึดอัดนะว้อยยย ย !! ถึงจะอยากรู้ว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับมัน แต่ผมก็ทำได้เพียงแค่ยืนอยู่ข้างๆมันอย่างนี้
" คืนนี้ผมไปนอนบ้านพี่ได้ไหม " บทสนทนาระหว่างผมกับมันดังขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่เกิดความเงียบระหว่างผมกันมันมาพักใหญ่
" ได้น่ะมันได้เว้ย .. แต่เอ็งมีอะไรกับที่บ้านป่าว "
" งั้นคืนนี้ผมไปนอนบ้านพี่นะ " คงยังไม่อยากตอบคำถามกูสินะ ..
" ตามใจ "
" พี่โทรบอกเฮียให้ผมด้วยนะ "
" อืม " แล้วผมก็หยิบโทรศัพท์มาต่อสายถึงพี่ชายมัน ..
" ถึงไหนแล้วมึง " ไอ้ชีสถามผมด้วยน้ำเสียงร้อนรน
" ที่เดิม "
" เชี่ย !! แล้วไอ้แฮมอะ "
" ยืนอยู่ข้างๆกูเนี่ย "
" แล้วไมมึงยังไม่กลับกัน "
" ไม่รู้ว่ะ .. คืนนี้ไอ้แฮมมันบอกจะไปนอนบ้านกูอะ " ไอ้แฮมหันมามองผม คล้ายจะรอฟังคำตอบจากพี่ชายมัน
" ทำไมวะ "
" กูก็ไม่รู้ .. บ้านมึงมีไรป่าวล่ะ "
" ไม่รู้เหมือนกันว่ะ .. เออๆ ฝากดูแลน้องกูด้วยนะมึง ห้าม !! ทำน้องกูเสียคนนะเว้ย " มันกำชับ
" เออ !! " น้องมึงนั่นล่ะจะทำกูเสียคน .. หวั่นไหว สับสนไปหมดแล้วเนี่ย
" ขอกูคุยกับมันหน่อยดิ " ผมยื่นโทรศัพท์ให้ไอ้แฮม แต่มันยืนมองแล้วก็ส่ายหน้า
" .. มันไม่คุยว่ะ .. "
" อืมๆ .. งั้นฝากบอกมันด้วยว่า .. สุขสันต์วันเกิด .. " น้ำเสียงไอ้ชีสเศร้าเหมือนหน้าไอ้แฮมตอนนี้เลย แล้วมันก็วางสายไป ..
-
เกิดอารายขึ้นกะน้องแฮม
อยากรู้ใจจะขาดแว้ว
-
ใครช่างกล้า ทำอารายน้องแฮม น๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
บอกเค้ามา เค้าจัดการให้
-
ไม่มีใครฉลองวันเกิดให้หรือ น้องแฮม ถ้างั้น ก็ :HBD1: ให้ก็ได้ ตรองเอ้ย สงสัยมันยังไง ๆ อยู่นา
ดูแลน้องแฮมดี ๆ นะ เดี๋ยวพี่ชายมันจะเตะเอา ต้องติดตามอย่างใกล้ชิด ( อีกตั้งอาทิตย์ แน่ะ )
เดินทางโดยสวัสดิภาพ และขอให้สนุกกับโอลิมปิก ที่ปักกิ่งนะครับ อย่าลืมของฝากละ :L2: :bye2:
-
ตรองหาคนมาอัพแทนได้แล้วล่ะ
วะ ฮ่า ฮ่า !!! :m4:
ยังไงช่วงที่ผมไม่อยู่น่าจะมีตอนที่ 8 กะ 9 หริอ 10 11 12 ~ มาให้อ่านกัน
คิ๊กๆ ~ :m20:
ใครทำอะไรไอ้แฮม ..
เอิ่มมม ,,
เดี๋ยวผมไปถามมันให้ 5 555 5 5 +
=]]
-
มีอะไรกันเอ่ย
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับแล้วแฮมเป็นอะไรอะ
มีปัญหากะที่บ้านป่าวอะ
หรือว่าอยู่กับพี่ตรองแล้วสบายใจเลยอยากอยู่อะ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
วันเกิดแฮมเหรอเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย แบบนี้ต้องให้ของขวัญวันเกิดน้องเค้าน่ะ อิอิ
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
^
^
^
^
อุ๊ย ตาเคนยังอยู่ :oni2:
ไม่เจอกันตั้งนาน นึกว่ากลับเล้ามะถูกแระ
(หรือว่าเราอ่านกันคนละเรื่องหว่า)
-
เกิดอะไรกันขึ้น......
-
มีอะไีรกันน้า o7
-
หนายยอ่ะ คนมาอัพแทนอยู่หนายยยย :a11:
เต้นรอออออออ :a4:
-
รอคอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยากรู้จังว่าน้องแฮมเป็นอะไร
-
มาต่อไวไวนะครับผม
-
กลับมาเมืองไทยเป็นที่เรียบร้อย ..
หลังจากโดนแม่โทรไปถามว่าวันแม่ทั้งที .. แกจะกลับมาหาฉันบ้างมั๊ย ?? ? :m15:
ไอ้อาร์ม .. กูโป้งมึงแล้ว !!
หนีไปเที่ยวหลีเป๊ะไม่รอกู .. แถมยังลืมอัพนิยายให้กูอีก เชอะเชอะ ~*
กูขอให้ไอ้ปริ๊นซ์เจอญี่ปุ่นหล่อๆ ล่ำๆ สาธุ๊ !!!
-
บทที่ 8 :: นายคิดอย่างที่ฉันคิดรึเปล่า B1 ?? .+
.
.
.
หยุดนิ่ง .. เนิ่นนาน ..
ผมยังยืนอยู่บนสะพานพระรามแปด โดยมีไอ้แฮมยืนอยู่ข้างกาย .. หลังจากวางสายผมไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นบทสนทนาระหว่างผมกับมันยังไง
ผมไม่สามารถเอ่ยคำพูดใดๆออกมาได้ .. เจ็บปวด สับสน ปวดร้าว เสียใจ เศร้า ผิดหวัง ร้องไห้ .. หลากหลายความคิดที่เข้ามาวิ่งเวียนวนแทนขี้เลื่อยอยู่ในหัวผม
เป็นอะไรไป .. ?? ? บอกกูสิ .. บอกกูได้มั๊ย ให้กูได้รับรู้ความรู้สึกในใจมึงตอนนี้ .. อย่าทรมานกูแบบนี้เลย
ผมค่อยๆวางฝ่ามือของตัวเองบนมือขาวที่จับอยู่กับราวสะพาน .. เจ้าของมือข้างนั้นหันมามองผมด้วยสายตาแปลกใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ยินยอมที่จะยืนอยู่อย่างนั้นต่อไป .. นี่คงเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ผมทำได้ตอนนี้ .. ผมจับมือข้างนั้นเลื่อนขึ้นมาวางที่หน้าอกข้างซ้าย .. ได้ยินมั๊ย .. ได้ยินเสียงข้างในมั๊ย .. ไอ้แฮมก้มหน้านิ่ง น้ำตาของผู้ชายที่ยืนอยู่เบื้องหน้าตกลงสู่พื้นปูนบนสะพาน ..
" .. ไหนสัญญาว่าจะไม่ร้องไห้แล้วไง " ผมจับหน้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าขึ้นสบตาอย่างทะนุถนอม
" ............ "
" ทำขี้แยไปได้ .. โตขึ้นอีกปีแล้วสินะ " ผมยิ้มให้มันด้วยความรู้สึกเหมือนว่าคนตรงหน้าเป็นน้องชายผมจริงๆ
" สุขสันต์วันเกิดนะครับ ".... เจ้าของวันสำคัญวันนี้รวบตัวผมเข้าไปกอดแน่น .. บัดนี้ผมรู้สึกถึงความชื้นบริเวณหน้าอก .. ร่างเล็กนั่นยังคงซุกหน้าอยู่กับตัวผม นี่มันจะได้ยินเสียงหัวใจผมเต้นมั๊ยนะ ตอนนี้มันคงรัวราวกับเสียงเพลงเร็กเก้ .. นาทีนี้ผมไม่รู้ว่ารถราวิ่งสัญจรอยู่มากมายเพียงใด จะมีใครมองเราสองคนอยู่หรือเปล่า .. สิ่งที่ผมรู้ก็คือ เรากำลังยืนกอดกันอยู่บนสะพานยามราตรี .. โรแมนติกชะมัด !!!
" หยุดร้องได้ยังค้าบ .. เสื้อตรองเปียกหมดแล้วเนี่ย " ผมว่าพลางเล่นผมคนที่ยืนซบอกอยู่ ร่างนั้นเงยหน้าขึ้นมาค้อนนิดๆ ก่อนจะคลายอ้อมกอดออก
" .. อืม .. หยุดแล้ว " โห .. ร้องซะจมูกแดงเชียว แต่ .. เอิ๊กๆ น่ารักว่ะเหมือนแมวเข้าไปใหญ่ ^___________^
" จะกลับกันยังครับ "
" .. แฮมขอโทษนะ " ตอนนี้สรรพนามของเราสองคนถูกแทนที่ด้วยชื่อของตัวเอง
" อื้ม .. ไม่เป็นไรหรอก เพราะยังไงแฮมก็ต้องซักเสื้อตัวนี้ให้ตรองอยู่ดี "
" ไอ้พี่ตรองบ้า " ไอ้แฮมบ่นอุบอิบ
" นี่... เคยอ่านนิยายเปล่า พวกนางเอกที่ด่าพระเอกว่า..ไอ้บ้าอะ .. ตอนสุดท้ายอะหลงรักเค้าทุกราย ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
" ไอ้บ้า !!! " ไอ้แฮมหน้าแดงยังกะสัญญาณไฟจราจร
" นิ่ !! " ผมเอานิ้วชี้จิ้มลงไปกับบ่าไอ้แฮม
" ว่า ... "
" ตรองรักแฮมนะ " ความเงียบเข้าครอบงำเราสองคนอีกครั้ง ..
" ............ "
" ............ "
" .. ต . ตะ .. ตรองเป็นเกย์เหรอ ? "
" ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ .. แต่ถ้าการที่ตรองรักแฮมแล้วมันจะทำให้ตรองกลายเป็นเกย์ .. งั้นก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ " ผมยกนิ้วชี้ขึ้นมาเกาหางคิ้ว ทำไมมันคุ้นๆเหมือนประโยคจากนิยายเรื่องโปรดของผมเลยฟระ
" .. อืม .. "
" ............. "
" ............. "
" .. นี่ตรองทำให้แฮมอึดอัดรึเปล่าวะเนี่ย .. " ผมถามคนที่เพิ่งถูกผมบอกรักไปด้วยเสียงจริงจัง
" ............. "
" ............. "
" ............. "
" .. ตรองขอโทษนะ .. กลับบ้านกันเถอะ " ผมหยิบกระเป๋าที่พิงอยู่กับราวสะพานแล้วเดินหันหลังกลับไปทางเดิมที่เคยมา .. จบลงแล้วสินะ .. ขอโทษที่ทำให้อึดอัด ขอโทษที่เผลอพูดแบบนั้นออกไป .. ขอโทษที่ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ .. ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ... ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ควร แต่ตรองเองก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ .. น้ำใสๆเอ่อล้นจนตาของผมพร่ามัว ผมเดินหันหลังมาจากคนที่ผมรัก เพราะไม่ต้องการแสดงความอ่อนแอนี้ให้เขาเห็น .. ตรองขอโทษนะครับแฮม ..
หากคืนนี้ .. มีดาวอยู่ล้านดวง ฉันขอได้ไหมสักดวงหนึ่ง .. ช่วยฟังฉันที
เพราะว่าคืนนี้ฉันมีเรื่องร้อนใจ .. อยากอธิษฐานและขอดวงดาวให้ .. ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว .. อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไง จากคำพูดวันนี้ ..
เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป .. และเขาก็รับฟัง ทุกอย่าง .. ทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ .. พรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอกที
หากว่าตัวเขา .. มีใจให้ฉันจริง ... ฉันขอได้ไหมให้ทุกสิ่งเป็นจริงเรื่อยไป
ต่อจากวันนี้ .. เขามีแต่ฉันในหัวใจ .. อยากอธิษฐานและขอดวงดาวให้ .. ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว .. อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไง จากคำพูดวันนี้ ..
เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป .. และเขาก็รับฟัง ทุกอย่าง .. ทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ .. พรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก ..
ช่วยบอกกับฉันให้รู้ .. ให้มั่นใจ ..
การรอคอยมันยากเกินทนไหว ..
ได้โปรดช่วยบอกฉัน ..
และตอบหน่อยได้ไหม ..
ว่าพรุ่งนี้เขากับฉัน นั้นจะเป็นอย่างไร ~
" ตรอง ..เดี๋ยวสิ !! " เสียงคุ้นหูตะโกนดังมาจากข้างหลัง ผมไม่สามารถฝืนเดินต่อไป แต่ก็ไม่อาจจะหันหลังกลับไปมองหน้าคนที่ยืนรออยู่เบื้องหลังได้เช่นกัน
" ............. "
" จะไม่รับผิดชอบการกระทำของตัวเองหน่อยเหรอ "
" ............ " ผมก็รับผิดชอบด้วยการเดินออกมาจากชีวิตแฮมแล้วนี่ไงครับ
" ............ "
" ............ "
" หันหน้ากลับมาคุยกันให้รู้เรื่องดิ "
" .. อืม ว่าไงล่ะ .. " ผมหันกลับมาเผชิญหน้ากับไอ้แฮม นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็ได้ .. ที่ผมจะได้มองใบหน้านี้...ที่ผมรัก
" ............ " แฮมก้าวเข้ามาหาผม .. 8 ... 7...6...5...4...3...2...1 ตอนนี้ไม่เหลือที่ว่างจะให้เดินต่อแล้ว เราต่างยืนเผชิญหน้าสบตากันเนิ่นนาน ..
" แฮมก็รักตรองครับ " คำพูดสั้นๆ แต่แทนความหมายมากมายหลุดออกมาจากปากแดงเรื่อนั้น :oni2:
-
:o8:
-
บอกรักกันแล้ว
อิอิ
น่ารักจัง
:m1: :m1:
-
ถ้าไม่ง่วงจนเกินไป..
อาจจะเอาตอนที่ 9 มาลงไว้ให้นะครับ .. :m32:
-
:m1:
-
วิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววว ได้เป็นเจ้าของแมวน้อยแล้วใช่มั้ยเนี่ย 555
-
บอกรักกันแล้ว
ทั้งคุ่รักกันแล้ว
แต่ต่อมานายชีสต้องมาแย่งของรักของน้องแฮมแน่นอน :laugh: :laugh:
กลับมาปุ๊ปก็มาทำซึ้งปัป
อุตส่าห์นั่งโกรธที่หายไปนาน
อ่านบทนี้แล้วยกโทษให้ได้ทันทีเลย :o8: :o8:
ซุ้งโคตรๆเลยงับ มาต่อไวๆเลยน้า คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ
-
:mc4: จุดประทัด ต้อนรับวันแม่ สุขสันต์วันแม่ สำหรับแม่ ของทุกคน :L1: :L1:
:mc4: จุดประทัด กับการกลับจากปักกิ่ง ไม่เห็นของฝากเลย รออยู่น่า :a11:
ไง บอกรักกันง่าย ๆ อย่างงั้นละตรอง ตกลงเริ่มรักแฮมตอนไหน เฉลยหน่อยซิ :m16: :bye2:
-
สั้นๆ แต่ประทับใจ บอกรักกันแล้ว :oni2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับผม บอกรักไปแล้ว
อิอิ แฮมอึ้งไปเลยอะดิครับที่พี่ตรองบอกรัก
อึ้งว่าพี่ตรองก้รักแฮมเหมือนกันไงครับผม อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:oni2:
-
ชอบคับบบบบบ
ในที่สุดก็บอกรักกันแล้ว
แอบมารอตอนที่ 9 คับ
-
ค่าตั๋วเข้าชมกีฬาแพงมากครับพี่น้อง ..
ถ้าไม่ไปซื้อคงไม่รู้ว่าวันเปิดโดนไป 120000 หยวน ..
หรือหกแสนบาทไทย !!
ยังนับว่าโชคดีที่ได้ตั๋วฟรี ..
ฝนตกทุกวันเลยครับที่นั่น ..
ผมก็อยากรู้ว่าฝนที่ปักกิ่งกับที่กรุงเทพมันจะเหมือนกันรึเปล่า
ออกไปวิ่งเล่นครับ .. ป่วยย ย !!
.
.
จะไปหาหมอ ..
ก็เกรงว่าจะสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง ..
เลยหอบสารร่างกลับมาเมืองไทยเมื่อตอนบ่าย -__________-;
ส่วนของฝากเอามาเยอะอยู่ครับ ..
ตอนเข้าด่านเกือบไปผ่าน
5 5555 5 5 +
ใครอยากได้โทรมาบอกนะครับ
085xxxxxxx :)) ) :m12:
-
บทที่ 9 :: ได้เวลาสนุกแล้วสิ ~ .+
บทนี้สั้นหน่อยนะครับ .. ขี้เกียจแต่ง !! :m14:
5 5555 5 5 +
" นี่ .. หลับยังอะครับตรอง "
" ว่า ... "
" ไปแอบรักแฮมตอนไหนอ่ะ " ตอนนี้เราตกลงกันว่าเพื่อความไพเราะเสนาะหู เราควรเปลี่ยนมาเรียกชื่อกันเป็นการถาวร ไม่ใช่เรียกตามอารมณ์เหมือนแต่ก่อน
" อืม .. นั่นสิเนอะ " ผมนอนกอดหมอนข้างที่ชื่อแฮม ..พลางนึกว่าตอนไหนกันนะ ที่ผมเผลอใจไปรักคนๆนี้
" ........... "
" ........... "
" ว่าไงอะ " ร่างเล็กเงยหน้ามองผมรอคำตอบ .. จริงๆแล้วไม่เห็นหรอก มันมืด .. แต่ผมรู้สึกได้ว่ามีแมวนอนมองหน้าอยู่ โฮะๆ ~
" มันยากไปอะ .. เปลี่ยนคำถาม " ผมก้มไปจุ๊บเบาๆที่หน้าผากแมวน้อยของผม
" งั้นทำไมตรองถึงรักแฮมอ่ะ "
" .. อืม แล้วทำไมแฮมต้องหาเหตุผลให้ความรักด้วยล่ะ .. บางทีนะถ้าแฮมลองมองกลับมุมแฮมอาจจะรู้ก็ได้ ... ตรองว่าเราอย่ามามัวหาเหตุผลว่าทำไมถึงรักเลยนะ .. เพราะรักนั่นแหละที่เป็นเหตุผล "
" อ๊ะโห .. ยิ่งพูดยิ่งงงอ่า " ไอ้แมวน้อยเอาหน้ามาถูกับหน้าอกผม
" แล้วแฮมล่ะ " ผมถามกลับบ้าง
" อืม .. แฮมก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้อีกทีก็เห็นชื่อตรองเขียนอยู่เต็มไดอะรี่ไปหมดทุกวันแล้วอะ "
" อ๊ะโห .. เขียนไดอะรี่กับเค้าด้วยเหรอเรา " ผมขยี้ผมแมวน้อยด้วยความเอ็นดู
" ถามจริงเหอะ .. งอนอะไรไอ้ชีสมันอะ " ผมนึกถึงเรื่องเมื่อตอนหัวค่ำขึ้นมาพอดี อารมณ์ไอ้แฮมตอนนี้คงพอจะตอบคำถามของผมได้แล้วแหละ
" ก็ ... "
" ก็อะไรอะ ?? "
" ก็แฮมนึกว่าเฮียชีสลืมวันเกิดแฮม .. เห็นสนใจแต่ธุระอะไรก็ไม่รู้ "
" แค่เนี๊ยะ .. ถึงกับหนีมานอนบ้านเค้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ในความมืด .. ผมถูกประทุษร้ายด้วยกำปั้นเบาๆที่หน้าอก .. เหอะๆ เป็นน้องมันไม่รู้เหรอว่าไอ้ชีสมันใส่ใจคนรอบข้างแค่ไหน
อย่าว่าแต่น้องแท้ๆอย่างไอ้แฮมเลย .. เพื่อนในกลุ่มมันยังไม่เคยลืมวันเกิดเลยสักครั้ง
" งอนตรองแล้ว .. ไอ้บ้า " ไอ้แฮมทำท่าจะหันหลังให้ผม แต่คิดเหรอว่าผมจะยอม .. เลยกอดแน่นเข้าไปอีก ไอ้ตัวเล็กดิ้นอยู่พักใหญ่ก่อนจะยอมนอนนิ่งๆแต่โดยดี
" โอ๋ๆ .. พรุ่งนี้ไปบ้านแฮมกันเหอะ .. ตรองกลัวของขวัญไอ้ชีสมันจะเป็นหมัน "
" คงจะซื้อให้หรอก " ไอ้แฮมทำเสียงงอนๆ .. อ๊ากกก .. น่ารักว้อยยย เดี๋ยวปั๊ดให้ Birthday Kiss ซะนี่ !!
" เชื่อตรองดิ๊ .. ตรองว่าตรองรู้จักมันมากพอนะ " ผมพอจะเดาไอ้ธุระตอนเย็นของไอ้ชีสออกลางๆแล้วล่ะ มันคงอายอ่ะดิ๊ที่จะต้องบอกว่าไปหาซื้อของขวัญให้น้องชาย .. ~+
" แล้วตรองอะ .. ไม่มีมั่งเหรอ " ไอ้แฮมเริ่มอ้อนขอของขวัญจากผมมั่ง
" คงมีหรอก .. ไม่เคยจะบอกอ่ะว่าวันเกิด " ถ้าไอ้ชีสมันไม่ฝากผมสุขสันต์วันเกิด ผมก็คงรู้หรอกนะว่าวันเกิดไอ้แฮมมันน่ะ =_____="
" โอ๋ๆ ~ ก็ไม่รู้จะบอกไปทำไมนี่ ขนาดเฮียชีสยังไม่สนเลย "
" แต่ตรองสนนี่ "
" .................. "
" .................. " แว๊กกก .. เป็นไรอีกหว่า งอนเร๊อะ ??!
" .. แค่ตรองอยู่กับแฮมวันนี้ แฮมก็มีความสุขมากแล้วครับ " ไอ้แฮมเลื่อนตัวขึ้นมาจุ๊บเบาๆ ที่ริมฝีปากผม และก่อนที่ทุกอย่างจะมีอะไรไปมากกว่านี้ ..
พรึ่บบ บ !!
ผมเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟหัวเตียง .. แสงไฟที่ส่องสว่างทำให้ไอ้แฮมยกมือมาปิดตา
" เปิดไฟทำไมอะตร๊องงง ง .. แสบตา " ไอ้แฮมเริ่มโวยวาย
" แป๊บนึงนะ " ผมเดินมาหยิบของที่วางไว้บนโต๊ะคอมพ์ ปกติแล้วมันจะอยู่ติดตัวผมเสมอ .. ยกเว้นแต่เวลานอน กับ อาบน้ำ .. ผมกำมันไว้ในมือก่อนจะเดินกลับมาหาไอ้แฮมที่เตียง
" แฮมค้าบบ บ " ผมแกะมือที่ปิดตาไอ้แฮมออก
" ว่า ... " ไอ้แฮมยอมเปิดตานอนมองหน้าผมที่นั่งอยู่ข้างๆ ..
" ลุกมานั่งคุยเป็นเพื่อนหน่อยดิ "
" ไม่อาวววว ว .. ดึกแล้ว "
" น่านะ .. "
" ง่วงแล้วอะ .. ตรองก็นอนคุยดิ " ผมเอื้อมมือไปปิดไฟหัวเตียง แล้วซุกตัวในผ้าห่มโดยมีไอ้แฮมนอนกอดอยู่ข้างๆ
" นี่แป๊บนึงดิ .. " ผมจับมือไอ้แฮมที่กอดอยู่แกะออกอย่างเบามือ
" ทำไมอะ .. ไม่อยากให้กอดเหรอ "
" อ่ะ .. ของขวัญวันเกิด " ผมค่อยๆ สวมแหวนทองคำขาววงกลมเกลี้ยง ที่มีชื่อผมสลักอยู่กับนิ้วนางมือซ้ายของคนรัก
" ............... " ถ้ายังไม่ปิดไฟ ผมคงเห็นไอ้แมวน้อยทำหน้าแดงใส่แหงๆ =)) )
" ใส่แล้วห้ามถอดล่ะ .. "
" ............... "
" เฮ้ย ! เป็นไร ไม่พูดไม่จา "
.
.
.
" เค้าเขินนนน น น อ่าาา า ~ " :o8:
-
สำเร็จไปอีกหนึ่ง
:o8:
นี่แหล่ะน้า....
ความสนุกมันต่อจากนี้ต่างหาก(ใช่ป่ะคับ)
-
ชอบอ่าความรักมันมีเหตุผลในตัวของมันเอง
ถ้าหากเราไม่หาเหตุผลให้มัน
:bye2:รอตอนต่อปายยยยย
-
น่ารีักมากกอิอิรออ่านตอนต่อไป
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับน่ารักจังเลยครับอิอิ
วันนี้ใจดีจังครับลงให้ตั้ง2ตอน
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
น่ารักมากคับ
-
:m4: :m4: :m4:เย้ๆความรักจงเจริญ :a1:
-
น่ารักอ่า
แล้วนี้พี่ชีส จะว่าไรป่าวน้า~~~~~
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
น่ารักที่ซู้ด
:m1: :m1:
-
และแล้ว ก็ได้กัน คู่นี้ :o8: :o8: :o8:
-
มากำจัดมดที่ไต่ยั้วะเยี้ยะอยู่หน้าคอมผมด่วนเลย
อาไรจะหวานซ้า.............. :o8: :o8: :o8:
-
เพี๊ยะ
เพี๊ยะ
เพี๊ยะ
ไม่มีไรไล่มด :oni1:
-
แล้วจาติดตามนะคับ
:m4:
-
:m1:หวานกันเข้าไป 555....
:m23: :m29: หลังจากนั้น ทำไมต้องให้จิ้นกันเองหว่า ..แล้วจะบอกพี่เมีย หรือ พี่สา...ว่ายังไง :m20:
มาลุ้นกันต่อ ว่าหลังจากนี้อะไรจะเกิดขึ้น :L2: :bye2:
-
โห่ย เลี่ยนอ่ะ
-
อิจฉาด้วย
-
การเริ่มต้นของการมีส่วนเติมเต็มในชีวิตมาแล้วแล้ว :L2:
-
แปะโป้งไว้ก่อน ..
กลับบ้านไป จะอ่าน .. คิกๆ
สถานที่ตรงนี้ ไม่สะดวกอ่าน และ เวลาไม่เอื้ออำนวย (มีเรียนต่อ แป่ววว .. แต่ยังไม่อยากลุก เหอๆ)
:a4:
-
หวานซ๊าาาาา คนอ่าน :o8:
-
ง่า ..
โทษทีครับ ..
หายไปหลายวันอยู่ TT^TT
กระทู้ตกไปไกล .. >.<;
วันนี้เอามาปล่อยลงต่อนะครับ .. :a11:
-
บทที่ 10 :: OUT DOOR เปลี่ยนบรรยากาศ .+
.
.
.
" ไอ้ชีสเว้ยยย ย " ผมตะโกนเรียกไอ้เพื่อนรักที่หน้าบ้านมันในยามสายของวันเสาร์ สักพักก็เห็นป๊าเดินมาเปิดประตูรั้วให้
" อ้าว .. มาแล้วเหรอ เข้ามาก่อนสิ " ป๊ามันพาผมกับลูกชายคนเล็กเดินเข้าไปในบ้าน
" ไงเรา .. บ้านช่องไม่ยอมกลับเลยนะ " ป๊าเดินไปตบบ่าไอ้แฮมก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอน
" เฮียชีสยังไม่ตื่นแหงเลยอะตรอง "
" ก็คงงั้น .. นี่มันยังไม่เที่ยงเลยนี่หว่า "
" อ่ะ อันนี้ของป๊า " ป๊าเดินออกมาจากห้องแล้วยื่นกล่องของขวัญที่ห่อกระดาษสีเงินวับให้ไอ้แฮม
" อะไรอะป๊า " ไอ้แฮมรับกล่องมาอย่างงงๆ
" ของขวัญวันเกิดไง "
" .............. " ไอ้แฮมยังอึ้งอยู่
" ลองแกะดูละกัน เห็นบ่นว่าอยากได้อยู่นิ่ "
" ขอบคุณครับป๊า " ไอ้แฮมขอบคุณป๊า ก่อนจะบรรจงแกะกล่องของขวัญอย่างเบามือ
" อ๊าาา า ~ " ไอ้แฮมชูกล่องที่บรรจุอยู่ในกล่องของขวัญอีกทีขึ้นเขย่าอย่างดีอกดีใจ ของขวัญวันเกิดปีนี้ของมันเป็นโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่เพิ่งวางขายไม่ถึงสองอาทิตย์ ไอ้แฮมตะโกนไปวิ่งไปรอบห้องนั่งเล่น (/ - - )/ ~ \( - - )\ .... ก่อนจะวิ่งมาหอมแก้มป๊าแทนคำขอบคุณ ส่วนป๊าก็นั่งหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
" เสียงดังอะไรนักวะไอ้แฮม " ไอ้ชีสสวมชุดนอนเดินหัวยุ่งลงมาจากชั้นบน
" ก็ป๊าซื้อ N... ให้เป็นของขวัญวันเกิดให้แหละเฮีย " ไอ้แฮมวิ่งเอากล่องของขวัญไปให้ไอ้ชีสดู ไอ้พี่ชายทำหน้าเบื่อโลกก่อนจะเดินไปในครัวและถือเค้กช็อคโกแลตติดมือกลับมา
" อ่ะ .. ตั้งแต่เมื่อวานและ เดี๋ยวบูด "
" อ๊าาา า ~ " ไอ้แฮมทำหน้าแปลกใจอีกแล้ว
" ของเค้าเหรอเฮีย ?? ? " ตอนนี้ไอ้แฮมทำตัวไม่ต่างจากเด็กเลย .. ขี้อ้อนชะมัด เอ่อ ..ก็มันเป็นแมวนี่เนอะ ^___^
" เออ .. กินซะ อร่อยนะเว้ยร้านนี้น่ะ อุตส่าห์ไปลงชื่อต่อคิวตั้งหลายวัน " ชื่อร้านเค้กชื่อดังบนถนนสุขุมวิทที่แปะอยู่บนกล่องก็การันตีถึงคุณภาพและความอร่อยอยู่แล้ว แต่หน้าตาเค้กที่เห็นคงต้องสั่งทำพิเศษแน่ๆ
" ขอบคุณน้าเฮียชีส " ไอ้แฮมทำท่าจะวิ่งไปกอดแทนการขอบคุณ แต่ไอ้ชีสรีบดันตัวน้องชายออก แล้วเดินหน้าง่วงขึ้นไปชั้นบน
" สงสัยกลับไปนอนต่อแน่เลยอะ " ไอ้เจ้าแฮมหันมาบ่นกับผม พลางเบนความสนใจไปที่เค้กก้อนโตที่ถูกแต่งไว้อย่างสวยงาม
" อ่ะ ของกู " ของขวัญที่ไม่ได้รับการห่ออย่างสวยงามเหมือนกล่องที่แล้วถูกยื่นให้ไอ้แฮม
" อะไรอะเฮียชีส "
" ก็เห็นอยู่ " ของขวัญของไอ้ชีสคือรองเท้าผ้าใบ Sport Band ยี่ห้อดัง ที่วัยรุ่นใส่กันเกลื่อนทั้งสยาม เพียงแต่คู่ที่วางอยู่บนโต๊ะหน้าไอ้แฮมนั้น คงถูกสั่งทำขึ้นเป็นพิเศษแน่ๆ เพราะลายกราฟฟิคที่ดูเหมือนจะมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก ตรงส้นถูกสลักเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษว่า iHAMBERKER.+ เว่อร์ได้อีกนะไอ้คุณชายชีส .. แม่มลงทุนเกิ๊นนน น !!
" ว้าววว สวยจังเฮีย " ไอ้แฮมก้มมองดูรองเท้าคู่สวยอย่างพินิจ
" งั้นกูไปนอนต่อละ .. เออ .. สุขสันต์วันเกิด " แล้วมันก็เดินกลับขึ้นไปนอนต่อ ..
คืนนี้ไอ้แฮมขอป๊ามานอนที่บ้านผมอีกคืนนึง .. ส่วนแม่ผมเมื่อเช้าก็ตกใจที่อยู่ดีๆเห็นไอ้เจ้าแฮมเดินลงมาจากห้องนอนพร้อมกันกับผม รีบทำข้าวต้มกุ้งให้ทานซะหม้อใหญ่เชียว
" อ้าว กลับมากันแล้วเหรอ .. ไปๆ อาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยววันนี้ออกไปกินข้าวข้างนอกกันนะลูก " แหม .. เรียกไอ้แฮมว่าลูกซะเต็มปากเต็มคำเชียวนะแม่
" แล้วไมไม่กินที่บ้านอะ "
" เพราะดิฉันเหนื่อยกับการทำงานบ้านมาทั้งวันแล้ว หรือว่าคุณตรองจะลงมือทำกับข้าววันนี้ล่ะคะ " แม่หันมาประชดผมก่อนจะดันหลังผมให้รีบไปอาบน้ำ
.
.
หนึ่งชั่วโมงกับอีกสิบห้านาทีต่อมา .. พวกเราสามคนก็เดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางที่คุณนายต๋อง (ชื่อแม่ผม ) บอกให้ผมขับมา .. ร้าน White Castle บนถนนรามคำแหง ... บ้านก็ไม่ใกล้ยังจะอุตส่าห์ดั้นด้นมานะแม่ -*-
บรรยากาศภายในร้านดูเป็นกันเอง สบายๆ แบบ Chill Out ริมน้ำ ตอนนี้พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า แสงสีส้มสะท้อนผืนน้ำเป็นประกายระยิบระยับ แม่เลือกโต๊ะหัวมุมริมน้ำที่ลมพัดเย็นสบาย
แม่เริ่มสั่งอาหารจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสี่ จากสี่เป็นแปด และก่อนที่รายชื่ออาหารจะแยกตัวราวกับอะมีบ้า .. ผมจึงต้องหยุดความเมามันของแม่ด้วยการชวนคุย
" เออแม่ คืนนี้ไอ้แฮมนอนที่บ้านเรานะ "
" ฉันก็กะจะชวนพ่อแฮมเขาอยู่แล้วล่ะย่ะ " แม่ทำงอนผม ที่ไปขัดขวางการสั่งอาหารแบบนันสต๊อปของแก
" รบกวนด้วยนะฮะ "
" โอ๊ย .. รบกงรบกวนอะไรก๊านน อยากมานอนเมื่อไหร่ก็มาเหอะ คิดซะว่าเป็นบ้านอีกหลังละกัน " เอิ๊กกกๆ มันต้องเป็นอย่างงั้นอยู่แล้วแหละแม่ ..
" บ้านแม่ แต่มันมานอนห้องผมนะ " ผมแกล้งดักคอไป
" งั้นคืนนี้มานอนกับแม่ก็ได้เนอะ " แม่ผมหันไปพยักเพยิดกับไอ้แฮม
" อ๊าาาา า ~ ได้ไงแม่ ให้นอนกับผมแหละ " ไม่น่าเลยกรู =[]=" หาเรื่องแล้วมั๊ยล่ะ ไอ้แฮมได้แต่หัวเราะกับท่าทางของผม
" ก็แกบอกว่าลำบากนักนี่ "
" .. นั่นล่ะๆ ไอ้แฮมมันนอนดิ้น เดี๋ยวแม่นอนไม่หลับ " ผมเริ่มหาข้ออ้าง
" เตียงฉันออกจะกว้าง จะดิ้นแค่ไหนกันเชียว " แม่หาทางออกให้กับข้ออ้างผมได้
" ..อ..เอ่อ .. มันนอนดึกด้วยแม่ เดี๋ยวแม่รำคาญตาย " อ้างอะไรอีกดีฟระ
" ผมนอนกับพี่ตรองก็ได้ครับแม่ " ในที่สุดไอ้แฮมก็อ้าปากพูด หลังจากปล่อยให้ผมโวยวายอยู่พักใหญ่
" งั้นก็ตามใจพ่อแฮมละกัน " แม่ลูบหัวไอ้แฮมด้วยความเอ็นดู ส่วนผมกับไอ้แฮมก็ได้แต่มองตากัน วิ๊งๆ ~* อย่างน้อยเรื่องรักของผมก็คงหมดปัญหาแม่ผัวกับลูกสะใภ้แล้วล่ะ ออกจะคลิ๊กกันปานนี้ โฮะ โฮะ !!
เราทานข้าวกันอย่างสนุกสนาน โดยมีเสียงเพลงในร้านเปิดคลอเบาๆเข้ากับสายลมที่พัดความชื้นจากริมทะเลสาปขึ้นมาเป็นระยะๆ มันก็น่าจะมีความสุขอยู่ถ้า ......
" อ้าว นั่นใครเขาหมั้นไว้ล่ะฮ๊ะ !? " แม่ดันเห็นแหวนบนนิ้วนางข้างซ้ายไอ้แฮมเข้า ในจังหวะที่มันกำลังตักหอยนางรมสดให้ผม ..แค่กๆ !! หอยติดคอ O.O;
" O_______________o" " <--------- หน้าผม
" o_______________O" " <--------- หน้าไอ้แฮม
" ..อ..เอ่อ .. "
" อืม เหมือนที่แกเคยใส่อยู่ประจำเลยนี่ ไอ้ตรอง " แม่หันมาทางผม และก้มหน้าลงมอง .. ผมรีบปล่อยช้อนแล้วเก็บมือลงใต้โต๊ะ
" อ้าว เดี๋ยวนี้ไม่ใส่แล้วเหรอ " และผมก็ชักมือเก็บช้าไปกว่าสายตาแม่ทุกทีสิน่า .. บรรยากาศตอนนี้ถึงแม่จะพูดคุยอย่างเป็นกันเอง แต่นั่นมันสายตาจับผิดลูกตัวเองชัดๆ !!
" ..อ..เอ่อ .. "
" เป็นอะไรกันสองคนเนี๊ยะ ติดอ่างทั้งคู่ แถมยังเหงื่อออกกันมากผิดปกติด้วย .. มีอะไรกันรึเปล่า " แม่เริ่มซักราวกับเป็นตุลาการบนศาล รอยยิ้มหวานแบบน้ำตาลไม่มีแบบนี้มันน่ากลัวนะแม่ ><;
" ก็ .. นั่นล่ะ อันเดียวกันแหละแม่ " ผมอ้อมแอ้มตอบไป
" อะไร อะไรอันเดียวกัน " แม่เริ่มยิ้มอย่างมีเลศนัย แต่ยังทำตาบ๊องแบ๊วเหมือนกับไม่รู้เรื่องที่ผมพูด .. โถ่แม่แก่แล้วนะ .. ไม่ใช่โฟร์มด !!!
" ก็แหวนอะ .. มันอันเดียวกัน "
" อ่อ แล้วทำไมแกต้องให้แหวนพ่อแฮมเค้าด้วยล่ะ " แม่เริ่มซักต่อให้ตายเถอะ .. ผมเกลียดบรรยากาศแบบนี้เป็นที่สุด !!!
" ก็ .. ก็ให้ของขวัญวันเกิดไอ้แฮมมัน " ผมตอบไปตามความจริง ... ถึงจะไม่หมดก็เถอะว่าเป็นการหมั้นไปในตัวด้วย ~*
" อืมๆ กินนี่ดีกว่าอร่อยนะพ่อแฮม " เมื่อได้คำตอบที่น่าพอใจ แม่ก็เปลี่ยนไปตักกวางพริกไทยดำใส่จานไอ้แฮม
" =___________=" " ฟู่ววว ว .. รอดตัวไป ผมกับไอ้แฮมมองหน้ากันอย่างเหนื่อยใจ จะปิดได้ถึงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ..
.
.
" งั้นคืนนี้ถือซะว่าฉลองที่ฉันได้ลูกสะใภ้ละกัน " เสียงแม่ลอยตามสายลมเอื่อยๆมาเข้าหูผมกับไอ้แฮม O__________________O""" :serius2:
-
คุณแม่ต๋องจงเจริญ :a1:
:laugh:
-
คุณ cj นี่ตามอ่านตลอดเลยนะครับเนี่ย ..
ขอบคุณนะครับ
:} :oni2:
-
คุณแม่นี่สุดยอดจริงๆๆ
มาต่ออีกนะครับ
-
บทที่ 11 :: บนทางเดินแห่งความฝันนี้ .+ :a2:
อีกสองวันก็จะถึงวันกีฬาสีแล้ว ตอนนี้นักเรียนต่างก็ขะมักเขม้นกับการทำสงครามกันอย่างเต็มที่ .. การแข่งขันกีฬาก็เริ่มเสร็จสิ้นกันไปบ้างแล้ว ยังคงเหลือแต่ฟุตบอล บาสเก็ตบอลและกรีฑาเท่านั้น ที่จะแข่งขันรอบชิงชนะเลิศในวันจริง .. ไอ้ปริ๊นซ์กับไอ้อาร์มก็ว่างจากการซ้อมเชียร์แล้ว เพราะมันให้สต๊าฟเชียร์คนอื่นคุมน้องเชียร์ที่ตอนนี้ร้องเพลงกันกระหึ่มยังกะกินกระทิงแดงคนละสองลัง .. พวกเราเลยมาสุมหัวรวมตัวกันอยู่ที่ฝ่ายคัตเอาท์ของไอ้เยี่ยม เพราะคืนวันพรุ่งนี้ต้องเอาขึ้นแล้วแต่ดูเหมือนว่ายังเหลือรายละเอียดที่ต้องเก็บอีกเยอะพอตัวเลยทีเดียว ..
" ไอ้เชี่ย !! ผักบุ้งบ้านมึงสีเหลืองเหรอไอ้ห่าตรอง " เสียงไอ้เยี่ยมขัดขึ้นขณะที่ผมกำลังระบายสีผักบุ้งในหม้อเอ็มเคอย่างเพลิดเพลิน ลั้ลลา ~*
" ...ก .. กะ .. ก็ .. ก็กูเอาไปชุบไข่มา .. " ผมแก้ตัวไป .. o12
" กูบอกมึงแล้ว ให้เอาไอ้ตรองไปอยู่ฝ่ายตอกตะปู ฮ่า ฮ่า " ไอ้อาร์มที่นั่งทาสีหมูบดเอ็มเคอยู่หันไปบอกไอ้เยี่ยม
" ก็กูไม่คิดว่าจินตนาการมันจะล้ำขนาดนี้นี่หว่า " ไอ้เยี่ยมกระโดดมานั่งทาสีเขียวทับสีเหลืองให้กับผักบุ้งของผม โถ่..หมดกันผักบุ้งของฉ้านนน น ~
" มึงไปซื้อน้ำมาให้พวกกูดีกว่าป่ะ .. ดูเป็นประโยชน์สุดๆแล้ว " ไอ้ชีสหันมาบอก ผมเลยสวมรองเท้าแตะเดินใส่กางเกงเลสีเขียวไปทางร้านน้ำ สักพักก็เห็นไอ้ปริ๊นซ์วิ่งตามมา
" เดี๋ยวปริ๊นซ์ไปเป็นเพื่อนนะ " ไอ้นี่มันพูดเพราะตลอดเวลาครับ ไม่รู้ว่าทำไมถึงทนอยู่กับพวกผมได้ -*-
" อ้าว .. แล้วไม่อยู่เป็นเพื่อนไอ้อาร์มมันเร๊อะ " ผมหันไปแซวไอ้ปริ๊นซ์
" มันโตแล้วน่าตรอง .. =___="
" นี่ .. ถามจริงดิ ตรองคิดไรกับน้องชายชีสมันปะเนี่ย " ไอ้ปริ๊นซ์ที่พูดน้อยแต่ต่อยหนัก ปล่อยฮุกขวาเข้าเต็มหน้าผมเลย ..
" เฮ้ย !! ไอ้แฮมอะนะ "
" นั่นล่ะ .. เห็นเดี๋ยวนี้ตรองกับน้องแฮมดูสนิทกันผิดปกติ " มันพูดช้าๆเบาๆ แต่ทำเอาผมสะดุ้ง
" ก็ .. ก็กลับบ้านด้วยกันบ่อยไง .. "
" เหรอ .. แต่ปริ๊นซ์ว่าปริ๊นซ์กับอาร์มคงไม่น็อนเซ้นต์ขนาดนั้นหรอกมั๊ง "
" อ่าา .. นี่ปริ๊นซ์กำลังจะพูดอะไรอะ "
" ตรอง .. การที่ผู้ชายคนนึงจะรักหรือมีความรู้สึกดีๆให้กับผู้ชายอีกคนนึงน่ะมันไม่ใช่เรื่องผิดมากมายหรอกนะ "
" .............. "
" บางทีการแสดงออกมาเลยมันอาจจะทำให้ตรองสบายใจกว่าที่ปิดไว้อย่างนี้นะ "
" .............. "
" ลองคิดดูดีๆละกัน .. ปริ๊นซ์ก็แค่เป็นห่วง "
" แต่ว่า .. ไอ้ชีสมัน ... "
" แล้วตรองคิดว่าชีสไม่สงสัยบ้างเหรอ .. บางทีชีสอาจจะอยากได้ยินจากปากของตรองกับแฮมก็ได้นะ "
" แต่ตรองกลัวว่าไอ้ชีสมันจะรับไม่ได้ว่ะ.. ทั้งตรองทั้งไอ้แฮม เอิ่มม ม .. "
" เป็นเกย์ !! พี่น้องกันเค้าจะไม่รู้เลยเหรอ .. ขนาดปริ๊นซ์ไม่ได้เข้าไปสนิทมากมายปริ๊นซ์ยังดูออกเลยว่าน้องเค้าชอบตรอง "
" ................. "
" แล้วชีสเองก็คงมีเหตุผลเพียงพอ เรื่องแค่นี้มันไม่ทำให้สิ่งดีๆระหว่าง 'เพื่อน' มันหายไปได้หรอก .. ปริ๊นซ์มาส่งแค่นี้นะ "
นี่ผมกับไอ้ปริ๊นซ์เดินคุยกันมาจนถึงสนามบาสตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ .. ไอ้ปริ๊นซ์เองพอพูดเสร็จมันก็วิ่งไปทางร้านขายน้ำ เฮ้อ .. เปิดประเด็นให้กูเครียดแล้วก็ชิ่งเลยนะไอ้ห่า !!
" อ้าวตรอง .. มาทำไรสนามบาสเนี่ย " ไอ้แฮมวิ่งมาหาผมที่ยืนอยู่ริมสนามบาส
" อ๋อเปล่า .. เดินคุยกับไอ้ปริ๊นซ์เพลินไปหน่อย แฮะ แฮะ "
" มีไรเปล่า ..ทำไมหน้าตาดูเครียดๆ "
" ก็อืม .. แฮมซ้อมเสร็จยังครับ จะได้เดินไปพร้อมกัน "
" เสร็จตั้งนานแล้ว .. นี่ก็เล่นกันเฉยๆ แป๊บนึงนะ " ไอ้แฮมวิ่งไปเก็บของเข้ากระเป๋าก่อนจะลาคนอื่นๆในทีม แล้ววิ่งมาหาผม ..
" ป๊ะ !! " มันยื่นมือมาให้ผม แล้วเราก็จับมือกันเดินตามทางที่จะไปหลังตึกคณะสีผม :กอด1:
" แฮม .. แฮมว่าไอ้ชีสมันจะรู้เรื่องของเรายัง " ผมถามไอ้แฮมขณะกำลังเดิน
" ทำไมคิดงั้นอะ "
" ก็เมื่อกี้ไอ้ปริ๊นซ์มันพูดแปลกๆอะ มันบอกมีไรก็ไปพูดกับไอ้ชีสมันตรงๆ "
" แล้วพี่ปริ๊นซ์รู้ได้ไงอะ .. ตรองบอกเหรอ ?? " ไอ้แฮมหันมามองหน้าผม
" เปล่า .. ตรองว่าไอ้ทฤษฎีผีเห็นผีมันต้องใช้ได้ผลแน่เลยอะ "
" ยังไง "
" จำเรื่องที่แฮมเคยถามได้ป่ะ ว่าทำไมไอ้อาร์มถึงกลัวไอ้ปริ๊นซ์จังอ่ะ .. ก็มันเป็นแฟนกัน "
" อ้าว .. จิงดิ "
" อืม .. ตรองก็ว่าแล้วว่าทำไมมันสองคนชอบยิ้มทางสายตาเวลาแฮมอยู่ในกลุ่มกับพวกตรอง "
" แล้วตรองเอาไงอะ .. "
" แม่ตรองก็รู้ไปแล้ว ไอ้ปริ๊นซ์กับไอ้อาร์มก็น่าจะรู้ ..ทีนี้ก็เหลือไอ้ชีส ไอ้เยี่ยม แล้วก็ป๊าอะ "
" ใครบอกว่าป๊าไม่รู้ ?? ? " ไอ้แฮมหันมาถามผมแล้วอมยิ้ม
" ก็ .. เฮ้ย !! ป๊ารู้เหรอ " ไอ้แฮมพยักหน้าหงึกๆ
" อืม "
" นานยังอ่า "
" ก็ตั้งแต่วันที่ไปเอาของขวัญอะ "
" รู้ได้ไงอะ " โอ๊ย .. ป๊าจะเอาปืนมายิงลูกเขยอย่างผมมั๊ยวะเนี่ย
" ก็ป๊าเค้าถามเรื่องแหวน แฮมก็เลยบอกไปอะ "
" ตอนไหน ทำไมตรองไม่เห็นรู้เรื่องเลย "
" ก็ตอนตรองไปเข้าห้องน้ำไง ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ไอ้แฮมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
" แล้วป๊าว่าไงอะ "
" ก็ไม่ว่าไง .. แค่บอกว่าค่อยเรียนรู้กันไปล่ะ มีอะไรก็คุยกับป๊าตรงๆ "
" อืมๆ โชคดีไปที่ทั้งแม่ทั้งป๊ายังเข้าใจอะ "
" ก็คงงั้น .. " แล้วเราสองคนก็เดินกันมาจนถึงหลังอาคารอันเป็นที่สิงสถิตของพวกผมเวลานี้ ไอ้อาร์มกำลังนอนหนุนตักไอ้ปริ๊นซ์ที่กำลังนั่งผสมสีสำหรับทาเห็ดเข็มทองอยู่ ส่วนไอ้เยี่ยมก็เดินไปดูน้องๆตอกโครงไม้ ไอ้ชีสที่นั่งทาสีเคลือบเงาหม้อเอ็มเคอยู่หันมามองผมกับไอ้แฮมครู่นึงก่อนจะก้มลงไปทาสีต่อ แล้วถามว่า ..
" ทำไมมึงเดินจับมือกันมา !!! " :o
-
จิ้มตูดคนเขียน
เอิ๊ก ๆๆ
นายตรองโดนจิ้ม
-
เง้ออออ ..
จะดีเหรอ !?? ? o12
-
คุณ G.NORT ชอบมีประโยคปิดทิ้ายตอนปล่อยมุกให้อึ้งกันได้ดีจิงๆเลย
5555
ฮาคุณแม่มากค่ะ :m4:
นายชีสพูดทำเอาคนอ่านปาดเหงื่อ กลัวคุณพี่จะหวงน้อง
-
ฝ่าด่านคุณแม่ คุณป๊า มาแล้ว เหลือแต่ด่านคุณพี่ชีสนะตรอง :a2:
-
ใช่ .. ไอ้ชีสอ่ะชอบทำตัวมีปัญหา :m14:
.
.
-
เข้ามาอ่านแล้วนะ
คุนตรองงง
รีบๆลงตอนใหม่ด้วยละ
เทคแคร์
-
อ่านะ......ซะงั้นไป
รีบๆๆบอกเถอะ
อยากเห็นน้องแฮม บ ตริง มีความสุขกันนะคับ
รอตอนต่อไป
:bye2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับผม ชอบจังครับ
เห็นแม่พี่ตรองไม่ว่าอะไรเลย อิอิ
ดีจังครับมีแม่แบบนี้ อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ถามว่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อารายเหรอ
-
ปวดใจแทนคู่นี้เลยจริงๆ :m20:แต่ก็ยังดีครับที่ทางครอบครัวรับได้แบบนี้อ่ะอิจฉาจัง :o12:
-
ครอบครัวน่ารักมั่กๆ เข้าใจกันดี :m1:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับผม แสดงว่าทุกคนรู้อยู่แล้ว
แต่ไม่พูดเฉยๆอิอิ
แล้วจะตอบว่าไงละครับนั่น
แต่หวังว่าชิสจะเข้าใจนะครับเหอๆๆ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
บทที่ 12 :: สอบสวน !!! .+
.
.
.
ฮว๊ากกกก .. ถึงกูกะน้องมึงจะเตรียมใจว่าอาจจะมีเรื่องต้องบอกมึง แต่มันไม่ใช่ตอนนี้ .. ตอนที่มึงใส่กางเกงเลเลอะๆนั่งอยู่บนแผ่นคัตเอาท์ มือนึงถือแปรง มีนึงถือพิซซ่า มีนึงตบยุง (รู้สึกเหมือนมือจะเกิน) มองกูแล้วทำหน้าเหมือนเมาแบล็คมาครึ่งขวด !!! :m16:
" ว่าไงวะ " มันเริ่มเสียงดังขึ้น
" ( ' ' ) "
" อ.อะ...เอ่อ "
" ว่าไง !! "
" ไอ้ตรองมันจูงมือน้องมึงเดินมามันแปลกตรงไหนวะไอ้ชีส " ไอ้อาร์มที่นั่งมองอยู่แล้วยิ้มกับไอ้ปริ๊นซ์มาสักพักแก้ตัวแทนผม
" นั่นสิ " ไอ้ปริ๊นซ์ร่วมด้วยช่วยกัน
" ก็ ... ป๊าวววว ว ว ~ " ไอ้ชีสฏิเสธแล้วหันไปเคี้ยวพิซซ่าในมือ ก่อนจะทาสีไปด้วย
" ฟู่ววววว ว ว " ผมกับไอ้แฮมปล่อยมือออกจากกัน แล้วแยกกันไปนั่งคนละมุม โดยไอ้แฮมมันเดินเอาของไปวางบนโต๊ะหินอ่อนแล้วหยิบไอพ็อดนั่งฟังเพลง ส่วนผมเดินไปหยิบแปรงที่ทาผักบุ้งค้างไว้เตรียมนั่งลงทาสีต่อ
" ไอ้ตรอง .. มึงกำลังคิดจะทำอะไร " ไอ้เยี่ยมที่เดินกลับมาพอดีทักทายผมด้วยประโยคคำถาม
" ก็ .. กูก็จะช่วยทาสีต่อไงมึง ดึกแล้ว จะได้รีบกลับ "
" ถ้ามึงอยากกลับเร็วๆ เชื่อกู มึงนั่งเฉยๆ " ไอ้เยี่ยมเดินมาหยิบแปรงออกจากมือผมแล้วนั่งแทนที่ .. โถ่เว้ยย ย . กูอุตส่าห์อยากช่วย คอยดูนะถ้ากูได้คะแนนศิลปะเต็มสิบอย่ามาง้อกูนะ เชอะเชอะ !! o12
ไอ้ชีสเอาแปรงมาสะกิดผมเบาๆ .. มันเห็นหลังผมเป็นไม้กระดานคัตเอาท์หรือไงวะเนี่ย ?? ? ... . นี่ผมหลับไปนานแค่ไหนวะเนี่ย หันมองทางขวาเห็นไอ้พวกนั้นกำลังล้างแปรง เก็บของเตรียมตัวกลับบ้าน .. หันมาทางซ้ายเจอไอ้แฮมฟุบหลับอยู่ข้างๆ ท่าทางมันคงเหนื่อยวันนี้ก็เห็นซ้อมทั้งวัน อีกสองวันมันต้องชิงชนะเลิศกับสีแดง (สีรวมโอลิมปิคนั่นล่ะ) ส่วนสีเขียวของผมน่ะเหรอตกรอบไปนานแล้ว ..5 555 5 +
ผมเอามือลูบหน้าไล่ความง่วงให้หายไปก่อนจะเขย่าตัวไอ้แมวน้อยให้ตื่น ..
" อ่า .. กี่โมงแล้วอ่าตรอง " ไอ้แฮมถามทั้งที่ยังงัวเงียอยู่ .. ผมก้มมองนาฬิกาข้อมือ เจี๊ยก !! ห้าทุ่มกว่าแล้ว แม่ผมอาละวาดอีกแน่เลยอ่า (>_____<")
" จะเที่ยงคืนแล้ว "
" ............. "
" เฮ้ย !!? " ผมโบกมือตรงหน้ามัน แต่มันยังนิ่งเหมือนเดิม :m25:
" ............. " เวร !! เมื่อกี้ละเมอแหง .. นั่งหลับต่ออีก =[]=" ผมกระเถิบตัวไปใกล้ๆมัน แล้วจ่อริมฝีปากกับใบหูขาวๆ
" ไอ้แฮมว้อยยยย ย !!! "
" ฮว๋าาาา า า .. ค้าบ ค้าบบบ บ !! " ไอ้แฮมผวากอดผมแน่นเลย เหอะๆ .. ตาสว่างรึยังล่ะทีนี้
" มึงเล่นไรกัน " ไอ้ชีสที่ยืนถือกระเป๋าอยู่ข้างหลังมองผมกับไอ้แฮมด้วยสายตาไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่
" อะ .. เอ่อ กูแค่ปลุกน้องมึง " ผมลุกขึ้นปัดกางเกงแล้วเอื้อมไปหยิบกระเป๋าบนโต๊ะ
" เหรอ " ไอ้ชีสพูดสั้นๆ ก่อนจะเดินไปทางประตูหลังโรงเรียน โดยมีไอ้แฮมเดินตามไปติดๆ ส่วนผมก็เดินกอดไหล่ไปกับไอ้อาร์ม ไอ้ปริ๊นซ์ ส่วนไอ้เยี่ยมมันนอนที่โรงเรียนนั่นแหละครับมันกลัวของหาย .. ใครเขาจะขโมยวะ คัตเอาท์แผ่นเบอเริ่มม ม !!
" เฮ้ย ตกลงเอาไงวะ " ไอ้อาร์มหยุดอยู่หน้ารถที่มันจอดไว้ริมถนนหลังโรงเรียน
" ก็อย่างที่กูบอกนั่นแหละ " ไอ้ชีสเปิดประตูเขวี้ยงกระเป๋าไว้ข้างหลังก่อนจะเดินเข้าไปนั่ง .. ผมไม่ค่อยชอบไอ้ชีสโหมดขรึมเลยให้ตายสิ .. สายตามันดูไม่เป็นมิตรเอาซะเล๊ยยย ย !!
" แล้วมึงอะไอ้ตรอง " ไอ้อาร์มหันมาตั้งคำถามกับผม
" แล้วอย่างที่ไอ้ชีสมันบอกคืออะไรวะ "
" คืนนี้พวกกูนอนคอนโดกัน แล้วมึงอ่ะจะนอนไหน " ผมหันไปมองหน้าที่แฮมที่ยืนกอดกระเป๋ามองผมอยู่ .. เอ่อ .. อ่า ... เอาไงดีว๊าา
" ปริ๊นซ์โทรไปขอแม่ให้เอาป่ะ " ไอ้ปริ๊นซ์ถามยิ้มๆ
" มันไม่ใช่เว้ยปริ๊นซ์แต่ .. เอ่อ.. " ผมมองเข้าไปในรถ ไอ้ชีสยังคงนั่งทำหน้าเหม็นอะไรสักอย่าง .. ผมว่าต้องเป็นขี้หน้าผมแหงๆ =____="
" มึงจะคิดมากทำไมวะ .. ไปเหอะเชื่อกูเด๊ะ !! " ไปอาร์มเดินมาตบไหล่ผมก่อนจะเดินไปนั่งประจำที่คนขับ
ผมเดินกลับเข้ามาจากระเบียงหลังจากที่ขอตัวออกไปโทรศัพท์หาแม่ ... เฮ้อ โดนด่าอีกตามเคยแหละครับ แต่คราวนี้ผมผิดจริงๆนั่นแหละที่ปล่อยให้เขานั่งรอตั้งเที่ยงคืนกว่า .. แม่จ๋าตรองผิดไปแย้วววว ว TT^TT คราวหลังสงสัยต้องให้ไอ้แฮมโทรไปขอ วะ ฮ่า ฮ่า !!~* :m4:
" ไง .. โดนด่าอีกอะดิมึง ทำหน้าเป็นหมาหงอย " ทันทีที่ปิดประตูไอ้อาร์มที่นั่งเอกเขนกอยู่บนโซฟาก็เริ่มแกว่งปากหาเรื่อง
" เออดิ .. จะมานอนนี่กันก็ไม่บอกกูก่อน "
" ก็ตอนที่กูคุยกันมึงเสือกหลับทำไมล่ะ "
" ไอ้ห่านิ่ .. " นั่นสิผมจะหลับทำไมฟระ =[]=" พลาดเลยกู ... ผมเดินหนีไอ้อาร์มเข้ามาในห้องนอนกะจะมาเปลี่ยนชุดไปอาบน้ำ แต่ก็เห็นไอ้ชีสมันนั่งคุยกับไอ้แฮมอยู่ ท่าทางเครียดน่าดู .. ให้ตายเถอะไม่น่าเข้ามาตอนนี้เลยกู .. ทำไมเมื่อกี้ตอนเดินเข้ามาไม่มีแมลงสาบมาขัดขาให้ผมสะดุดวะ =[]="
ผมพยายามยกขาให้สูงที่สุด เดินให้เบาที่สุด แต่อย่างว่าคนนะไม่ใช่แมลงวัน ..
" ไอ้ตรอง .. มึงมีอะไรอยากบอกกูป่ะ " เสียงทักของไอ้ชีสทำเอาจังหวะการเดินของผมสะดุดไปครึ่งจังหวะ
" อะ .. เอ่อ "
" ว่าไงวะ " มันกดเสียงให้ต่ำลง
" มันก็มีอยู่ว่ะ .. แต่กูว่าเอาไว้มึงอารมณ์ดีกว่านี้ค่อยคุยดีกว่าป่ะ "
" กูจะคุยตอนนี้ " ไอ้ชีสกดเสียงต่ำลงกว่าเดิม .. มึงจะต่ำไปหน๊ายยย ย ย ..ต่ำจนจะถึงชั้นเปลือกโลกแล้วนั่นน่ะ.. กูกลัวน๊าาา า า o>________<o"
" ก็ได้ .. งั้นมึงตั้งใจฟังนะ " ผมหันไปคุยกับมันตรงๆ
" .. ต ตรองง " ไอ้แฮมที่นั่งทำตาแดงๆอยู่ หันมาเรียกผม
" กูกับไอ้แฮมรักกัน " อ๋าาา .. หลุด หลุด ผมหลุดออกไปแล้ว .. อะไรดลใจให้ผมกล้าหาญชาญชัยถึงเพียงนี้หว่า .. ความรู้สึกยังกะได้เหรียญทองโอลิมปิคที่ปักกิ่ง !!
" จริงเหรอไอ้แฮม " ไอ้ชีสหันไปถามน้องชาย
" ..ก็ (. .) "
" อย่าหลบตาสิ ! "
" (>_<) "
" ไม่ให้หลับตาด้วย -_- "
" (o>.<o) "
" ห้ามเอามือปิดตา -_- "
" ( w.w ) "
" เอามือปิดหน้าก็ไม่ได้ -_- "
" แฮมจะไปเข้าห้องน้ำ "
" ไม่ให้ไปไหนทั้งนั้นแหละ! " ไอ้ชีสกดบ่าไอ้แฮมให้นั่งลงบนเตียงเหมือนเดิม .. หมดทางสู้ ( _ _ )
" บอกมาซะดีๆ "
" ก็ไม่มีอะไร "
" แล้วทำไมต้องหนีเล่า -_- "
" ปวดฉี่ >_<"
" ไม่จริง "
" ปวดอึ๊ >_<"
" ไอ้ทุเรศ ... ว่าไง ไอ้แฮม !!! "
" ' ';; "
" เอ็งเป็นแฟนกับไอ้ตรองใช่มั๊ย ?? "
" (- -)(_ _)(- -)(_ _) " ไอ้แฮมไม่ตอบ ได้แต่พยักหน้าหงึกๆ :m13:
" ก็แค่นั้น ~* " แล้วไอ้ชีสก็เดินผิวปากออกไปจากห้องจากสบายใจ .. อะไรของมันวะ .. วันแดงเดือดรึไงฟระอารมณ์แปรปรวนขึ้นลงเป็นกราฟสูงแล้วดิ่งลงขั้นรุนแรงอะ =_______="
" หมายความว่าไงอะ .. ตรอง " ไอ้แฮมเงยหน้ามาถามผม
" เอิ่มม ... ไม่รู้ว่ะ "
ความจริงเรื่องที่ผมกับน้องมันคบกันไอ้ชีสเองมันก็พอจะสังเกตได้อยู่บ้าง บวกกับไอ้สองตัวแสบคู่รักแห่งปีที่คอยส่งข่าวให้ (ความจริงผมว่าไอ้อาร์มคนเดียวนั่นแหละ) ยิ่งเห็นแหวนที่ผมให้ไอ้แฮมอีก ไอ้ชีสมันก็เลยปะติดปะต่อเรื่องราวได้เอง .. ซึ่งมันก็เซ้นต์แรงจริงๆ เดาถูกเผงเลย !! ..
" แกล้งกู .. พวกมึงอะ " ผมเดินจูงมือไอ้แฮมออกมานั่งที่ห้องนั่งเล่น
" อะไรของเมิงง ง " ไอ้ชีสที่กำลังนั่งหัวเราะกับไอ้คู่รักหันมายิ้มกวนตีนใส่ผม
" ก็มึงแกล้งกูทำไมเล่า "
" ก็ใครใช้ให้มึงไม่บอกกูล่ะ "
" ก็มึงโหดอ่ะ "
" ก็มึงเสือกกลัวกูทำไมล่ะ "
" ก็มึงน่ากลัวสัสๆอะ "
" แล้วพวกมึงจะก็... กันอีกนานมั๊ยครับ " ไอ้อาร์มยุติการสนทนาด้วยคำถามกวนตีนตามแบบของมัน
" สรุปคือมึงรู้นานแล้ว " ไอ้ชีสพยักหน้าหงึก (- -)(_ _)
" พวกมึงด้วย ? " ไอ้อาร์มกับไอ้ปริ๊นซ์พยักหน้าหงึกๆ (- -)(_ _)(- -)(_ _)
" เยี่ยมก็ด้วย " ไอ้ปริ๊นซ์สารภาพ
" อ๊าาาาาาาา าา า ~ พวกมึงไม่ประกาศทั้งโรงเรียนเลยล่ะ " ผมหยิบหมอนบนโซฟาขว้างใส่พวกมัน ส่วนไอ้แฮมน่ะเหรอครับยืนหน้าแดงบิดไปบิดมาอยู่นั่นล่ะ
" รอวันกีฬาสีก่อน .. เดี๋ยวกูจะไปติดต่อห้องประชาสัมพันธ์ให้ " ไอ้อาร์มโผล่หน้ามาจากหลังไอ้ปริ๊นซ์ ก่อนจะผลุบเข้าไปใหม่
" กูปราโช้ดดดดดดดด ดด ด !! TT^TT " :m16:
.
จากนี้ไปไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น .. แต่อย่างน้อยผมกับไอ้แฮมก็คงไม่ต้องคอยแอบจับมือกัน มองตากัน หรือส่งยิ้มให้กันเวลาอยู่กลุ่มอีกแล้ว .. ทั้งที่บ้านผมและบ้านไอ้แฮมก็รับรู้และเข้าใจ ผมไม่รู้หรอกนะว่ากับคนอื่นไอ้พวกนี้มันจะเป็นคนยังไง .. แต่สำหรับผม ผมว่าชีวิตผมได้เจอกับเพื่อนแท้แล้วล่ะ .. วันที่ผมรู้ตัวว่าเริ่มรักไอ้แฮม ผมก็เริ่มกลัวว่าความรักครั้งนี้จะทำให้ผมต้องเสียเพื่อนไป แต่วันนี้ผมรู้แล้วว่าไม่ว่าจะยังไง พวกมันก็พร้อมที่จะยืนอยู่ข้างๆผมเสมอ .. ผมมันโง่เองแหละที่แม้แต่เพื่อนตัวเองยังดูไม่ออกเลย .. ว่าพวกเรารักกันมากแค่ไหน
เวลาหกปีสำหรับไอ้ชีส ไอ้อาร์ม และสามปีสำหรับไอ้ปริ๊นซ์กับไอ้เยี่ยม เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ...
" ขอบใจว่ะ กูรักพวกมึงจัง !!! " ผมกระโดดใส่ไอ้พวกนั้นที่นั่งทำหน้างงกันอยู่ .. ถึงขาดไอ้เยี่ยมไปคน แต่ก็ .. โอเค๊ !!* :m1:
-
รอดตัวน่ะงานนี้ :mc3: :mc3:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ครับผมผ่านไปได้ซะทีนะครับพี่ตรอง
โล่งใจแทนเลย ดีใจด้วยครับผม
แล้วรักกันให้มากๆนะครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:L2: :L1: :L2: :L1:
-
อ่าขอบคุณทุกกำลังใจนะครับ ..
เหอะเหอะ .. :m15:
แต่เรื่องมันไม่ได้แฮปปี้เอนดิ้งตลอดไปหรอกครับ ..
มันยังมีเรื่องวุ่นวายให้ปวดหัวเข้ามาเป็นระยะ~* :serius2:
-
อ่านะ
รอช่วงที่วันเวลาที่ทั้งคู่จะฝ่าฟันอุปสรรค์ไปด้วยกัน
เป็นกำลังใจให้คับ
-
ชอบตรงสอบสวนน่ะคับ
มี Emotion ประกอบด้วย
:a11:
ชอบ ชอบ
แล้วก็ดีใจด้วยคับ ที่รักกันได้อย่างเปิดเผยซักที
-
ดีใจจังที่ทั้งคุ่ได้คบกันแบบเปิดเผย ว่าแต่จะมีอุปสรรคอะไรเข้ามาอีกน้า
เอามาลงต่อเร้ซๆนะครับ จะติดตามและเป็นกำลังใจให้ต่อไป
-
สนุกจัง o13
ชอบๆๆๆๆ :m1:
รอตอนต่อไ ปนะค่ะ
:oni3:
-
โดนเพื่อนสุมหัวแกล้งซะได้นะจ้ะนายตรอง :m20:
รอดูเรื่องวุ่นวายต่อไปจ้ะ :L2:
-
o3 o3 o3
-
เป็นกำลังใจให้นะครับผม :L2:
-
ถึงอะไรจะไม่แฮปปี้ไปตลอด รักต้องมีหวานบ้างขมบ้าง แต่ก็ยังอยากให้รักของคน 2 คนยังคงอยู่ :oni1:
-
โดนแกล้ง อย่างแรง สุ่มหัวกันทั้งกลุ่มเลย
-
:laugh: :laugh:
-
รออ่านตอนต่อไปครับ
มาต่อเร็ว ๆ นะครับ
-
โล่งใจไปเปราะนึงแล้วววววววววววววววสิเนี่ย :กอด1:
-
วันนี้มามั้ยอ่าคับ
คิดถึงชีสอ่า
แต่ก็ชอบแฮมกับตรองด้วยอ่า
-
:m1: มารอตอนต่อไป ว่าจะหวานได้อีกกี่ตอน แล้วความวุ่นวายอะไรจะตามมา :กอด1: :bye2:
-
โอ๊ะ...เด็กสวน!ป่ะคับเนี่ย :laugh:
-
จะติดตามต่อไปนะ
ขอเป็นกำลังใจให้ในการเขียนต่อไปนะ สู้ๆ....สู้ตาย
-
:a14: :a14: :a14:
ไม่มาต่อ โกรธตรองงงงงงงงงงง :angry2: :angry2:
-
มาตามอ่านด้วยคน
น่ารักดี หวานฉ่ำชื่นใจ :m4:
ชีสแกล้งคู่รักซะหนาววววววเลย
ชอบเยี่ยม..กร๊ากกก..ปี้เสา..
o13
กด1ให้ครับ
-
ง่า ..
ขอโทษค้าบบ บ (-/l\-;)
อย่าโกรธตรองเลยน้าค้าบบ บ ..
ไอ้ชีสกะไอ้เยี่ยมตรองบอกมันให้แล้วนะครับ ..
ไอ้ชีสมันฝากขอบคุณด้วย ย :m13:
แต่ไอ้เยี่ยมมันบอก .. งี้คนที่ชอบกูก็เกย์อะเด๊ะ .. มันทำท่ากลัวๆ
5 5555 5 5 +
วันนี้ลงให้สามตอนเลยละกันน น ~
=]]
-
บทที่ 13 :: ตอนนี้มีแต่กีฬาสี .+
คำเตือน !! บทนี้แทบจะไม่ค่อยมีความสำคัญกับเนื้อเรื่องความรักของไอ้แฮมและไอ้ตรองสักเท่าไหร่ .. ใครขี้เกียจอ่านก็ข้ามไปตอนที่ 14 ได้เลย ~*
คำเตือนที่สอง !! แต่พอไปอ่านบทที่ 14 อาจจะงงนิดหน่อยก็เท่านั้นเอง :)) ) .. ผมว่าอ่านบทที่สิบสามด้วยก็จะดีกว่า
คำเตือนที่สาม !! ผมพูดจริงๆน้าาา า ~* =___________=;
คืนนี้ล่ะ .. ของจริง !!!
ภาพกลุ่มนักเรียนช่วยกันดึงรอกชักคัตเอาท์ขึ้น เสียงโหวกเหวกโวยวาย ไฟสปอร์ตไลท์ที่ถูกลากมาจากทุกสนามกีฬา โทรโข่งที่ถูกหยิบยืมมาจากทุกตึก พัดลมและไดร์เป่าผมที่ถูกรวบรวมมาเป่าสีจากทุกบ้าน นักเรียนที่นั่งกระจายเป็นกลุ่มๆอยู่หน้าแสตนท์ของแต่ละสี บางกลุ่มนั่งคุยกัน บ้างก็นั่งกินข้าว บ้างก็คอยตะโกนบอกพวกที่ปืนอยู่บนแสตนท์ว่าซ้ายนิดขวาหน่อย หรืออย่างฮาที่สุดก็กลุ่มที่นั่งจั่วไพ่กันกลางสนามบอล บรรยากาศทั้งหมดนี้ .. สามารถที่จะสัมผัสได้แค่วันนี้วันเดียวเท่านั้น ... คืนก่อนวันกีฬาสี
" เอ้า .. !! " ไอ้อาร์มโยนกล่องพิซซ่าลงกลางวงที่พวกผมนั่งตั้งวงกันอยู่หน้าแสตนท์สีเขียว
" มึงเอาไปให้ไอ้เยี่ยมกับฝ่ายคัตเอาท์เหอะ " ไอ้ชีสเงยหน้าไปบอกไอ้อาร์ม
" กินไปเหอะน่า .. ไอ้พวกนั้นกูจัดการเรียบร้อยแล้ว " ผมหันไปมองข้างแสตนท์เห็นกล่องพิซซ่าเรียงเป็นคอนโด พร้อมกับขวดน้ำอัดลมให้เต็มที่กับชีวิตอีกเป็นสิบ
" ความจริงมึงน่าจะไปอยู่ฝ่ายสวัสดิการนะเนี่ย "
" กูก็คิดอยู่ว่ะไอ้ตรอง ถ้าไม่ติดว่า ... " ไอ้อาร์มเหล่ไปมองแฟนมัน
" อะไรฮ๊ะอาร์ม !? " ไอ้ปริ๊นซ์หยิกแขนไอ้อาร์มอย่างหมั่นไส้
" ก็ถ้าไม่ติดว่ามันติดเมียอ่ะเด๊ะ !! " ผมตอบแทนไอ้อาร์ม
" ก็เหมือนมึงนั่นแหละ " ไอ้อาร์มตอกกลับ
" ซ้ายหน่อยครับพี่เยี่ยม " เสียงไอ้แฮมตะโกนบอกไอ้เยี่ยมที่ปีนอยู่ข้างบนคัตเอาท์ .. คืนนี้งานไอ้เยี่ยมดูหนักกว่าทุกวัน ไหนจะต้องปีนขึ้นไป วิ่งลงมาดู ตะโกนสั่งงาน .. กว่าอะไรๆจะเรียบร้อยก็ปาเข้าไปตีหนึ่งยี่สิบหกนาที
.
.
" เหนื่อยว้อยย ย !! " ไอ้เยี่ยมตะโกนลั่น ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนพื้นหญ้าในสนามบอล ตอนนี้หม้อเอ็มเคของพวกผมตั้งเด่นอยู่บนแสตนท์สีเขียวแล้ว ปีนี้เสร็จสีแรกเลยแหะ .. พวกสีอื่นๆก็มายืนดูอยู่หน้าแสตนท์สีผมกันใหญ่
" มึงแม่งเจ๋งว่ะ !! " ผมไม่รู้จะบอกไอ้เยี่ยมยังไง นอกจากคำนี้อีกแล้ว
" คืนนี้มึงจะนอนเฝ้ามั๊ยวะ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้กูมารับไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดตอนเช้า " ไอ้อาร์มที่นั่งมองหม้อสุกี้อยู่ถาม
" ไม่ต้องๆ เดี๋ยวกูกลับไปกับพวกมึงแหละ แสตนท์มีพวกไอ้ภูมิมันเฝ้าแล้ว "
" เออ งั้นไปๆ " พวกผมลุกขึ้นก่อนจะเดินออกมาจากสนามบอล เตรียมตัวเหนื่อยกันอีกในวันพรุ่งนี้ ..
.
.
.
ตะลุ่ง ปุ้ง ตู้ม โคร้ม เฟี้ยวว ตะลึ๊ง ตึง ตึ้ง จั๊ดจา อู้วว ว่ะโอว บุ๋มบรุ๋ยย ย น้านา แคว่กๆ ~!!
ผมไม่รู้จะพิมพ์ออกมายังไงดี เสียงเพลงมันดังตีกันไปหมด .. เมื่อคืนกลับไปคอนโดไอ้อาร์มก็ไม่ได้นอน นั่งเล่นวินนิ่งกันถึงเช้า .. ความจริงนอนกันไม่หลับ ตื่นเต้นกันกับกีฬาสีครั้งสุดท้ายในชีวิตนักเรียน เมื่อเช้ามาถึงก็โดนไอ้ลูกปัดมันโวยวายใหญ่ว่าทำไมมาสายกันจัง .. มันกลัวว่าพวกผมจะแต่งหน้าแต่งชุดที่ใช้เดินพาเหรดไม่ทัน .. จะรีบมาทำเบื๊อกอะไรฟระแต่งเสร็จก็ต้องนั่งรออยู่ดี .. น่าเบื่อ ,,+
ไอ้อาร์มกับไอ้ปริ๊นซ์มันโดนจับแต่งเป็นพนักงานเอ็มเคครับ .. ส่วนผมก็โดนจับแต่งเป็นราชากุ้งตัวเบอเร่อนั่งอยู่ในหม้อเอ็มเค .. !! =____________=" ไอ้เยี่ยมมันรอดครับเพราะมันต้องไปคุมเอ็ฟเฟ็กต์คัตเอาท์ ส่วนไอ้ชีสก็ชิ่งซะงั้น .. !! เวรจริงๆ .. ครั้งสุดท้ายแล้วยังจะชิ่ง ... ชิ่งทั้งทีไม่มีชวนกูอะ -*- :m16:
.
หลังจากเดินพาเหรดเสร็จพวกผมก็มานั่งเอ้อระเหยรอการแข่งเชียร์ตอนบ่ายที่โรงอาหารมอปลาย ..
" น่ากินว่ะพี่ ~ " ไอ้แฮมที่นั่งดูรูปในกล้องอยู่พูดเสียงดังตอนเห็นรูปผมนั่งทำหน้าเซ็งอยู่ในชุดราชากุ้ง
" ยังกินกันไม่เบื่ออีกเร๊อะ " ไอ้อาร์มแซว ..
" เฮ้ย! แล้วมึงไม่ต้องไปเชียร์เหรอวะ ตอนนี้แข่งวิ่งอยู่นิ่ " ไอ้ชีสหันมาถามผมก่อนจะหันไปสนใจข้าวขาหมูต่อ ..
" ขี้เกียจว่ะ .. กูไปเชียร์ก็ใช่ว่ามันจะวิ่งเร็วขึ้นสักหน่อย "
" แล้วเอ็งแข่งกี่โมง " ไอ้ชีสเงยหน้ามาถามน้องชายต่อ
" บ่ายโมงครึ่งอะเฮีย " ไอ้แฮมตอนนี้ดูเด่นมากทีเดียว เพราะพวกผมใส่เสื้อสต๊าฟสีเขียวกันทั้งโต๊ะ มีมันใส่เสื้อนักบาสสีเหลืองนั่งเด่นเป็นสง่าอยู่คนเดียว
" เริ่มโชว์เชียร์กี่โมงวะไอ้ปริ๊นซ์ " ไอ้ชีสยังคงตั้งคำถามอยู่เรื่อยๆ
" บ่ายสองครึ่งอะ "
" งั้นเดี๋ยวพวกมึงไปเชียร์น้องกูก่อน .. " ไอ้ชีสสรุปเสร็จสรรพก่อนจะก้มลงไปจัดการข้าวขาหมูในจานที่เหลือ ..
ปรี๊ดดดดดดด ดด ด !!
การแข่งขันบาสเก็ตบอลคู่ชิงชนะเลิศระหว่างสีเหลืองและสีแดงเริ่มต้นขึ้นในเวลา บ่ายโมงสามสิบสองนาที ...
สีแดงนำตั้งแต่ครึ่งนาทีแรกจากการชู้ตสามแต้มของไอ้เบอร์สิบสีแดง (นักบาสโรงเรียน !!!) จนถึงควอเตอร์ที่สาม สีเหลืองตามอยู่ 51 ต่อ 56
ปรี๊ดดดดดดดด ดด ด !! กรรมการทำสัญลักษณ์ว่ามีการทำฟาล์วเกิดขึ้น สีเหลืองได้ชู้ตลูกโทษโดยไอ้ตัวเล็กเบอร์เจ็ด (ไอ้แฮมนั่นแหละ) .. การชู้ตทั้งสองลูกทำให้แต้มขยับมาอยู่ที่ 55 ต่อ 56...อีกคะแนนเดียวเว้ยย ย ~ >________< ~
ตุ๊บบ !! อ็อก !! ปรี๊ดดดด ด !! สิ้นเสียงนกหวีด .. ร่างของไอ้แฮมก็กระแทกลงสู่พื้นสนาม .. เช๊ดดด ด !! มึงจะฆ่ากันเร๊ออออ อ !? ไอ้นักบาสสีแดงตัวถึกกระแทกศอกใส่ท้องไอ้แฮมอย่างแรง จากมุมมองบนอัฒจันทร์มันจงใจชัดๆ !!!
ไอ้แฮมนอนนิ่งอยู่กับพื้นสนาม ไม่แสดงอาการอะไรทั้งสิ้น ... พวกผมกระโดดลงไปอยู่กลางสนาม ..
" มึงเล่นเชี่ยไรขนาดนี้ " ไอ้ชีสเดินตรงไปหาไอ้ถึกนั่น .. มันเป็นนักบาสโรงเรียน ตัวใหญ่กว่าไอ้ชีสอีกครับ แต่ว่ามันอยู่มอห้า
" ก็ปล๊าวว ว .. ดันซวยเองนี่หว่า " มันยักไหล่ตอบแบบไม่รู้สึกอะไร
" ไอ้ !! .. "
" พอเหอะไอ้ชีส มาดูน้องมึงก่อนดีกว่า " ผมกับไอ้อาร์มเข้าไปดึงตัวไอ้ชีสออกมา ก่อนที่จะเกิดเรื่อง
ฝ่ายพยาบาลเข้ามาดูอาการไอ้แฮมก่อนที่จะให้เปลี่ยนตัวออกไป !! ไอ้แฮมยังคงนอนกระพริบตาถี่ๆ ก่อนจะค่อยๆหลับตาลง ...
ไอ้แฮมยังคงนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง .. ส่วนไอ้ชีสยังคงวุ่นวายกับการโทรศัพท์ .. ผมเองก็ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่สวดมนต์อ้อนวอนพระเจ้าอย่าให้ไอ้แฮมมันเป็นอะไร -/l\- ~ -/l\-
แรงบีบที่ฝ่ามือทำให้ผมรู้ว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงรู้สึกตัวแล้ว ..
" แฮมม ม !! .. เป็นไงบ้าง " ไอ้พวกนั้นรีบวิ่งเข้ามาดูอาการใหญ่
" จุก !! " ไอ้แฮมบอกแล้วยิ้มให้พวกผม
" รู้แล้ว หมายถึงเป็นอะไรอีกป่าว =____=; "
" เป็นห่วงเหรอ " ถึงไอ้แฮมจะพูดเสียงเบา แต่ด้วยความที่เป็นห้องพยาบาลเลยได้ยินกันทั้งห้อง
สักพักอาจารย์ฝ่ายพยาบาลเดินเข้ามาดู ซักถามอาการ ก่อนจะบอกว่าไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง .. แค่อาจจะช้ำแล้วก็ปวดบริเวณท้องประมาณสองสามวัน
ผมพาไอ้แฮมเดินมานั่งที่แสตนท์ฝั่งกรรมการ โดยมีไอ้ชีสเดินถือของกินตามมา .. ไอ้อาร์มกับไอ้ปริ๊นซ์มันแยกไปที่แสตนท์สีเขียวเพราะต้องไปคุมน้องแสดงจริง ..
อีกไม่ถึงห้านาทีการโชว์เชียร์ก็จะเริ่มขึ้น .. ตอนนี้บรรยากาศเริ่มจะตึงเครียด แต่ละสีต่างนั่งนิ่งรอฟังการประกาศจากพิธีกร ..
คณะสีแรกที่ได้ทำการโชว์เชียร์ คือ ... สีม่วง
สีม่วงในปีนี้มากับคอนเซ็ปต์ " Arabian Night " .. สีม่วงที่ขึ้นชื่อด้านความพร้อมความปึ่กมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว .. เวลา 7 นาที 32 วิ เรียกเสียงกรี๊ดจากคนดูไปได้กระหึ่ม !!
ต่อด้วยสีเหลือง กับคอนเซ็ปต์ " Time " .. แสตนท์สีเหลืองถูกเนรมิตให้กลายเป็นนาฬิกาเรือนยักษ์ดูโดดเด่นมากทีเดียว .. แต่ก็ไม่น่าจะชนะสีผม ฮ่า ฮ่า ฮ่า ~
สีฟ้ากับคอนเซ็ปต์ " Let's Celebrate " .. อย่างนี้ต้องฉลอง .. สีนี้เขาเอาฮา เอาตลก เอาสนุก !!! ปีนี้ก็ขนน้องๆ บนแสตนท์ร้อยกว่าคนลงมาวิ่งบนสนามซะงั้น
สีแดงกับคอนเซ็ปต์ " RED ' TAURANT " .. เรด - เตอรอง ~* ทำเป็นรูปมาริโอ้ตัวเบอเริ่มที่สวมบทพ่อครัว .. ถือกระทะอยู่ ตอนจบมีปล่อยควันออกมาจากกระทะด้วย ..
และสุดท้ายสีเขียว " M.K " .. เปิดตัวด้วยการเปิดหม้อโดยการใช้รอกดึงฝาหม้อออกแล้วควันก็พวยพุ่งออกจากแสตนท์ (หวังว่าน้องๆคงไม่สำลักควันกันไปซะก่อนนะ) และปิดท้ายด้วย ไอน้ำที่พ่นอยู่สองข้างแสตนท์ตอนจบ !!
.
.
.
หลังจากการแข่งฟุตบอลเสร็จสิ้นก็ถึงเวลาประกาศรางวัล ..
ถ้วยรางวัลกีฬาเกือบจะทั้งหมด "สีแดง" มันเอาไปครอง (เล่นรวมโอลิมปิคขนาดนั้น .. นักกีฬาโรงเรียนไปอยู่สีนี้หมด) ยกเว้น
บาส .. ที่สุดท้ายสีเหลืองของไอ้แฮมเอาไปครอง ด้วยคะแนน 78 ต่อ 76 ..ฮ่า ฮ่า สะใจเว้ยยย ย !!
และวิ่งทุกประเภท .. สีเขียวของผมชนะรวด !! 5 555 5 + ยืดได้หน่อยล่ะทีนี้
รางวัลกองเชียร์ยอดเยี่ยม .. สีม่วงเอาไปในความพร้อม
รางวัลคัตเอาท์ยอดเยี่ยม .. มีเหรอจะพลาด !! ไอ้เยี่ยมชนะขาดครับทั่น !!
และสุดท้ายรางวัลคณะสียอดเยี่ยม .. รางวัลนี้ดูจากการทำงานของสต๊าฟแต่ละสีตลอดระยะเวลาทำงานทั้งหมด .. สีเขียวของผมได้ครับ .. ไอ้ลูกปัดวิ่งหน้าบานไปรับถ้วย .. ผมเพิ่งสังเกตว่ามันยังแต่งชุดหมีอลาสก้าที่ใส่เดินพาเหรดเมื่อเช้าอยู่เลย -__________-;
เสียงโห่ร้อง .. คราบน้ำตา เสียงหัวเราะ เสียงเพลงบูม ความชุลมุนวุ่นวายเกิดขึ้นโดยรอบ ..
" ไอ้ตรองรอกูอยู่นี่นะ " ไอ้ชีสบอกผมกับไอ้แฮมก่อนจะลุกขึ้นและวิ่งหายไปในฝูงชน .. พอไอ้ชีสหายไปสักพักไอ้อาร์มกับไอ้ปริ๊นซ์ก็วิ่งมาผมที่แสตนท์ฝั่งกรรมการ
" อ้าว ไอ้ชีสอะ "
" มันวิ่งไปไหนก็ไม่รู้เมื่อกี๊อะ " ผมตอบพวกมันไปแบบงงๆ
" มีไรปะวะ ?? " ผมหันไปถามไอ้ปริ๊นซ์
" เอาน่า .. " ไอ้ปริ๊นซ์ตอบผ่านๆ ก่อนจะนั่งลงถามอาการไอ้แฮม .. ผมกับไอ้อาร์มเลยปล่อยให้ผู้หญิงเขาคุยกับผู้หญิงกันไป =]]
สักสิบนาทีไอ้ชีสก็พาเพื่อนมันมาอีกห้าหกคน ..
" มันบอกให้เจอหลังโรงยิมว่ะ " ไอ้ชีสพูดกับไอ้อาร์มก่อนจะเก็บของแล้วเดินนำไป .. ผมกับไอ้แฮมเดินตามไปอย่างไม่เข้าใจ .. แต่ดูท่าทางคงมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า
.
.
ไอ้ปริ๊นซ์ยืนดูกับไอ้แฮมอยู่ข้างหลัง .. ส่วนผมไอ้อาร์มและเพื่อนไอ้ชีสนั่งรออยู่ ไอ้ชีสยืนทำท่าหาเรื่องใส่ฝั่งโน้น
" กูบอกให้มึงขอโทษน้องกู !! " ไอ้ชีสตะคอกเสียงใส่
" ไม่ !!! " ที่ยืนอยู่อีกฝั่งคือไอ้ถึกนักบาสสีแดงที่ทำให้ไอ้แฮมเจ็บตัว .. โดยมีเพื่อนๆมันอยู่ข้างหลังอีกไม่ต่ำกว่าสิบคน .. แค่จำนวนก็แพ้แล้วไอ้ชีส =______="
" พูดดีๆไม่รู้เรื่องใช่มั๊ย ไอ้สัส !! "
" มันเป็นอุบัติเหตุ " ไอ้ถึกนั้นพูดลอยหน้าลอยตา .. แม่มสมควรโดน ซีตรอง KICK !!
" อุบัติเหตุพ่องมึงสิ .. มึงจงใจชัดๆ "
" อ้าวเหรอ .. กูว่ากูทำเนียนแล้วนะ " มันยังยักไหล่กวนตีนใส่อีก .. พลั่กกก ก !! หมัดฮุกขวาของไอ้ชีสใส่เข้าไปเต็มแก้มไอ้ถึกนั่น .. ไงล่ะมึง .. เห็นไปถึงดาวเสาร์รึยัง ?? ? สม !!!
หลังจากหมัดขวาไอ้ชีสทำหน้าที่เหมือนเสียงระฆังเริ่มต้น .. ทั้งพวกผมและไอ้พวกนั้นก็กรูกันเข้าไปตะลุมบอน .. ตอนนี้ใครไม่ได้ใส่เสื้อสีเขียวโดนผมใส่ไปไม่ยั้งแล้วล่ะครับ .. ไอ้แฮมยังยืนกอดกับไอ้ปริ๊นซ์ด้วยสีหน้าวิตก
" มีเรื่องสนุกๆงี้ ไมไม่ชวนกูด้วยวะ " เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้การตะลุมบอนชะงักไป ..
" ใครวะ " ไอ้ชีสที่นั่งคร่อมเงื้อหมัดใส่ไอ้ถึกอยู่ตะโกนถาม .. ไอ้พวกฝั่งนั้นที่ยืนออกันอยู่ ค่อยๆแยกออกเป็นทาง และคนที่ยืนกอดอกอยู่ฝั่งนั้นก็คือ ..
" ไอ้เยี่ยม !! "
-
บทที่ 13/2
" ไอ้เยี่ยม " ผม ไอ้ชีส ไอ้อาร์มตะโกนออกมาอย่างอึ้งๆ ..
" เออดิ .. จะเล่นเอง หรือ ให้กูโชว์เดี่ยว " มันถามอย่างอารมณ์ดี ปกติแล้วไอ้เยี่ยมมันเป็นคนไม่ค่อยชอบมีเรื่องอยู่แล้ว ออกจะเอนเอียงไปในทางธรรมซะด้วยซ้ำ .. แต่ถ้าพวกผมมีเรื่องเมื่อไหร่ถึงไม่เอ่ยปากชวนมันก็เต็มใจไปแบบไม่อิดออด
' มึงไม่ได้ชวนมันมาด้วยเหรอ ' ไอ้อาร์มกระซิบถามไอ้ชีส
' กูไปหลังแสตนท์แล้ว แต่กูหามันไม่เจอ '
ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ ไอ้ถึกนั่นก็เริ่มยกสองโดยไม่รอเสียงระฆัง .. ไอ้เยี่ยมเริ่มปล่อยวิชายูโดขั้นสูงบวกกับเทควันโด้สายดำ ..
ไม่ถึงสิบนาทีไอ้พวกนั้นก็วิ่งหนีไปอีกทาง .. ไอ้อาร์มปากแตก เลือดแดงยังกะเฮลล์บลูบอย .. ไอ้ชีสก็เข่าถลอกแต่ไม่เป็นไรมาก .. ผมโดนไอ้บ้าที่ไหนมันเอาไม้มาตีที่คิ้วก็ไม่รู้ แตกปะวะเนี่ย .. เลือดเข้าตามันแสบนะว้อย !!
ไอ้เยี่ยมยืนหล่ออยู่คนเดียว .. แม่มไม่เป็นไรเลย !! กลับไปบ้านคราวนี้ สงสัยต้องให้แม่เปิดโรงเรียนสอนศิลปะป้องกันตัวแบบบ้านไอ้เยี่ยมแระ =____________=;
" มึงก็บ้าเกิ๊นน น .. " ไอ้เยี่ยมบอกไอ้ชีสขณะที่พวกเรากำลังล้างแผลกันที่ก๊อกน้ำหลังโรงอาหาร
" กูไม่รู้ .. กูแค่อยากให้มันรู้ว่าน้องกูเจ็บยังไง "
" วู้วๆ .. รักน้องกะเค้าเป็นด้วยเหรอมึง .. กูนึกว่ามีแต่ไอ้ตรองนะเนี่ยที่รักไอ้แฮม " ไอ้อาร์มแซว ก่อนจะถอดเสื้อออกโชว์ผิวขาวแบบคุณชาย
" ซักให้เค้ามั่งดิ " ไอ้อาร์มยื่นเสื้อให้ไอ้ปริ๊นซ์ก่อนจะเดินไปนั่งข้างไอ้แฮม ..
" เออใช่ .. ซักให้มั่งดิ " ผมโยนเสื้อให้ไอ้แฮมก่อนจะเดินมานั่งพักบ้าง .. ไอ้แฮมทำหน้างอก่อนจะเดินไปที่ก๊อก
" ไม่ต้องๆ .. เดี๋ยวกูทำให้ " ไอ้ชีสดึงเสื้อผมออกมาจากมือไอ้แฮม .. อ๊ะโห .. ยอมซักเสื้อกูแทนน้องเลยเหรอวะเนี่ย ท่าทางมันจะรักไอ้แฮมมาก ~*
" ซักมันไม่สะอาดหรอกต้องแบบนี้ ^^" ไอ้ชีสพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ .. ฮว๊ากกกก ก !! ไม่น้าาา ม่ายย ย .. หมดกันเสื้อกู ... ไอ้ชีสครับ ไอ้ชีสมันโยนเสื้อผมลงกับพื้นแล้วกระโดดเหยียบอย่างเมามัน .. เชี๊ยยย ย !! มึงคิดว่ามึงอยู่ที่อินเดียเร๊อะ .. ถึงซักผ้าด้วยวิธีนี้ !!!
.
.
แล้ววันนี้ .. ผมก็เดินถอดเสื้อขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน .. เซ็กซี่ซะไม่มีอะ =[]=;
-
โอ๊ะ !!!
ชอบพี่เยี่ยม :m26:
-
โอ๊ะ !!!
ชอบพี่เยี่ยม :m26:
:oni1: :oni1:ชอบพี่เยี่ยมเหมือนกัน
พี่ครับ เกย์อย่ากลัว กลัวหย่าเกย์ :m13: :m13:
เพิ่งรู้ว่าอินเดียซักผ้าโดยการกระโดดเหยียบ
เคยเห็นแต่ซีรี่ย์เกาหลีพระเอกนางเอกยืนในกาละมังแล้วย่ำกันจุ๊งจิ๊ง(ย่ำผ้านะ ไม่ใช่..)
แต่หนังจีนดุเดือดกว่าใช้ไม้ดุ้นเท่า...ช้างทุบปั่กๆๆๆ
โชคดีที่ชีสไม่เลียนแบบหนังจีน :laugh:
-
ทำไปทำมาไอ้เยี่ยมป๊อปซะงั้นน น ..
ต่อไปกูเขียนบทมึงน้อยๆดีกว่ามั๊ยวะเนี่ย ย 5 555 5 5+
เลวจังกู :m14: :m14: :m14:
.
.
มันเป็นผู้ชายครับ ..
แต่เดี๋ยวบอกมันให้มันมีแฟนคลับในเล้ากับเค้าด้วย ย ~*
มันคงปลื้มจนขนลุกก ก !! :m20:
-
บทที่ 14 :: COUNT DOWN .. ทะเล .. และหลานชาย .+
5 ..
4 ..
3 ..
2 ..
1 ..
HAPPY NEW YEAR 2008 !!!
เสียงโห่ร้องดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ ท้องฟ้าตอนนี้เรืองแสงไปด้วยพลุนับร้อยนับพัน .. เสียงดนตรีเริ่มขึ้นจังหวะให้ผู้คนได้โยกตัวตาม ...
กลุ่มวัยรุ่นหกคนเดินหลบผู้คนออกมาจากบริเวณคอนเสิร์ต GROOVE RIDER ..
" ไปไหนต่อดีวะ "
" ไม่รู้ว่ะ กูที่ไหนก็ได้ แค่พวกมึงไปก็พอ "
" เน่าเชียวไอ้ชีส .. เอาไงเนี่ยกูเบื่อพารากอนว่ะ คนแม่งเยอะเกิ๊นน น "
" ไอ้เชี่ยอาร์ม .. คราวหลังมึงก็ไปเค้าท์ดาวน์บนดอยดิวะ จะได้ไม่มีใคร "
" เออ .. ดีๆ ปีหน้ากูจะพาพวกมึงขึ้นดอย ฮ่า ฮ่า "
" สรุปได้แล้วเรียกกูนะ กูจะไปหยุดหยุดชีวิต ต่อ ~ "
" อย่ามาชิ่งไอ้ตรอง .. ช่วยกันคิดๆ "
" งั้น ...... . "
หลังจากที่ตกลงกันได้แล้วไอ้อาร์มก็ขับรถกลับไปที่บ้าน เพื่อที่จะเข้าไปขอกุญแจบ้านอีกหลังจากป๊ามันและกวาดเสื้อผ้าในตู้ใส่กระเป๋าใบใหญ่มา
ตีสามห้าสิบ .. เท้าของพวกเราก้าวลงจากรถมาหยุดยืนอยู่ที่นี่ ...
' พัทยาใต้ '
เป็นอีกครั้งนึงที่ครอบครัว ' xxx พฤทธินันท์ ' ทำผมอึ้ง ทึ่ง !! อสังหาริมทรัพย์ของครอบครัวไอ้อาร์มแต่ละอย่างทำเอาพวกผมอดอิจฉาชีวิตคุณชายอย่างมันไม่ได้ บ้านสีขาวหลังใหญ่ที่อีกด้านติดถนนใหญ่ อีกด้านนึงก็ติดทะเล .. ไอ้อาร์มเลี้ยวรถเข้ามาจอด ก่อนจะเดินเข้าไปเปิดไฟในบ้าน
ระหว่างทางเดินทางมาที่นี่ .. การสนทนาที่ยังติดลมอยู่ทำให้พวกผมเดินออกมานั่งที่โต๊ะหินใต้ต้นอะไรสักอย่าง (มันมืดอะมองไม่เห็น =____=;)
" บ้านมึงแม่มรวยสัสอะ "
" นี่มึงชมหรือด่ากูวะไอ้เยี่ยม "
" เห็นงี้แล้วกูว่ากูเป็นเมียน้อยมึงดีกว่า " ไอ้เยี่ยมหัวเราะ ส่วนไอ้อาร์มท่าทางขนลุกใหญ่
" แหวะ .. กูไม่หรอกเมียน้อยอย่างมึงอะ แค่ไอ้ปริ๊นซ์คนเดียวนี่กูก็แทบจะกระดิกตัวไม่ได้อยู่แล้ว "
" อ๋อเหรอ .. งั้นต่อไปไม่ต้องอยู่ด้วยกันนะ " ไอ้ปริ๊นซ์ค้อนใส่วงเบอเริ่ม
" อ๊ะ .. โอ๋ ~ ได้ไงอ่า " ไอ้อาร์มรีบง้อ ..
" แล้วงี้ปกติใครอยู่วะ " ผมถาม
" ก็ไม่มี .. จ้างคนมาทำความสะอาดเดือนละสองครั้ง "
" ไม่มีใครอยู่ แล้วจะทำอะไรวะ "
" มันอยู่ติดทะเลไงมึง ต้องคอยถู คอยดูแล อีกอย่างให้คอยดูของด้วย " ไอ้อาร์มอธิบาย .. คืนนี้ความจริงพวกผมกะจะโต้รุ่งกันอยู่แล้วเลยขอที่บ้านกันมาเรียบร้อย .. แต่พรุ่งนี้คงต้องโทรไปขอใหม่เพราะตอนนี้ร่อนมาอยู่พัทยากัน .. ฮ่า ฮ่า เที่ยวกันไกลเกิ๊นน น !!
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงใจง่ายตกปากรับคำมันโดยไม่ยากเย็นนัก .. รู้แต่ว่าเวลาที่จะได้อยู่แบบนี้มันเหลืออีกแค่ไม่กี่เดือน .. หลังจากประกาศผลแอดมิชชั่นแล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะได้มาเที่ยวแบบนี้กันอีกเมื่อไร
" แล้วมึงเอาเยอะป่าววะเสื้อผ้าอะ "
" กูก็กวาดๆใส่กระเป๋ามาอะ .. มึงจะใส่อะไรกันเปลืองวะ อยู่แค่สองสามวันไม่ใช่เป็นปี "
" ก็พวกกูต้องใส่นี่หว่า ไม่ใช่มึงกับไอ้ปริ๊นซ์ปิดห้องปุ๊บก็ถอดปั๊บ " ไอ้เยี่ยมกัดไปคำใหญ่ ทำเอาไอ้ปริ๊นซ์นั่งหน้าแดง (ถึงจะมืดแต่ผมรู้สึกได้)
" ไอ้นิ่ " O.O;
" กูนอนกับไอ้แฮมนะ " ไอ้ชีสพูดอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย .. ไม่ ไม่นะ ม่ายยย ย .. มึงอย่ามาทำบาปตอนตีสี่สิมันไม่ดีน้าาา ไอ้ชีสส ส !!
" แล้วไอ้ตรองอะ " ไอ้เยี่ยมถามไอ้ชีสแทนผม .. ช่าย ช่าย แล้วกูล๊าาาา า !? ..
" ก็นอนกับมึงไง " ไอ้ชีสหาที่นอนให้ผมเสร็จ ... ม่ายอ๊าววว ว .. กรูจานอนกับไอ้แฮมมม .. พรากลูกพรากเมียเค้ามันบาปหนานะไอ้ชีสสส ส ~*
" เง้ออออ ~ " ผมได้แต่หันหน้าไปขอความช่วยเหลือจากไอ้อาร์ม .. มึงสปีชี่เดียวกะกูช่วยกูด้วยเส่ะ !!+
" ตามใจเว้ย .. แล้วแต่พวกมึง " ไอ้อาร์มตัดสัญญาณ SOS ผมทิ้ง TT^TT
" งั้นกูนอนกับไอ้ปริ๊นซ์ แล้วมึงนอนกับไอ้เยี่ยมละกันไอ้อาร์ม "
" เฮ้ย !? ได้ไงไอ้ตรอง "
" เอางี้แหละอาร์ม .. ปริ๊นซ์ก็ว่าโอเค " ฟู่วว ว ~ ไอ้ปริ๊นซ์นี่มันคนดีศรีสยามจริงๆ -/l\- ขอบคุณค้าฟ !!
" ไม่อ๊าวว ว .. เพราะมึงอะไอ้ชีส " ไอ้อาร์มหันไปโวยไอ้ชีส
" ไม่เกี่ยวกะกู "
" ไม่รู้อะ .. มึงนอนกับไอ้เยี่ยมเลย แล้วให้ไอ้ตรองมันนอนกับไอ้แฮม กูจะได้นอนกับแฟนกู "
" แล้วไมกูต้องเชื่อมึง "
" เพราะที่นี่บ้านกู !!! " ไอ้อาร์มใช้อิทธิพลมืดสนองตัณหาของตัวเอง ... เยส !! ผมเริ่มรู้สึกชอบผู้มีอิทธิพลซะแล้วสิ
.
.
.
ผมเดินสะโหลสะเหลเข้ามาในห้องนอนของผมกับไอ้แฮมหลังจากพระอาทิตย์ขึ้นมาได้ชั่วโมงกว่าแล้ว ..
ไอ้อาร์มก็เดินขึ้นมาพร้อมกันแต่มันแยกเข้าไปนอนห้องทางขวามือ ส่วนไอ้สองตัวคู่หูขำกลิ้งชีสกะเยี่ยมยังนั่งดวลวินนิ่งกันอยู่ข้างล่าง
" นอนด้วยดิ " ผมสะกิดไอ้ตัวเล็กที่นอนขวางกางแขนกางขาเต็มเตียง .. ยังใส่ชุดเดิมอยู่เลยนี่หว่า แหวะๆสกปรก.. แต่กูก็ยังอยู่ชุดเดิมนี่เนอะ โฮะ โฮะ .. เสมอกัน ~*
" นี่ๆๆๆๆ " ผมเอานิ้วชี้จิ้มแก้มคนที่นอนขี้เซาซ้ำๆ
" งืมๆ " ไอ้ตัวเล็กพลิกตัวไปชิดผนัง ฮ่า ฮ่า .. ดีๆหนีไปรอดแน่ .. ผมกระโดดขึ้นเตียง ก่อนจะห่มผ้าให้คนที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ..
" ขอบคุณครับ " เหวออ .. ไหงตาแป๋วแหววงั้นล่ะ เมื่อกี้แกล้งหลับใช่มะ .. เชอะเชอะ ~*
" แกล้งตรองเหรอ "
" ^________^ "
" งอนแฮมสองนาที "
" ง่า .. นานไปอ่ะ "
" งั้นนาทีนึง "
" ทำไมวันนี้งอนเป็นนาทีเลยอะ .. ทุกทีไม่กี่วิเองอ่าา ~ "
" งั้นสามสิบวิ "
" ลดอีก "
" สิบวิ "
" อะๆ สิบ เก้า ห้า สอง หนึ่ง ศูนยยยยยย์ .. หมดเวลาแล้ว เลิกงอน !! "
" โห .. จบปอหนึ่งมาได้ไงวะ นับหนึ่งถึงสิบยังมั่วขนาดนี้ =________=; "
" ก็จะได้หายงอนเร็วๆไง " .. แน่ะ ไม่ต้องมากอด .. เดี๋ยวปั๊ดจับกดซะนี่ !!
" ... ตรอง "
" ว่า ... "
" จูบเค้าหน่อยดิ "
" อารมณ์เปลี่ยวยามเช้ารึไงจ๊ะ "
" อืม .. งั้นไม่ต้องแล้ว " หวายๆ .. เปลี่ยนใจอะไรเร็วขนาดนั้น ตรองพูดเล่นค้าบบบ บ ~-____-;~
" ได้ไงอ่า " ผมจุ๊บไอ้แฮมเบาๆ แล้วรีบผละออกมาก่อนที่จะห้ามใจไว้ไม่ไหว >O<"
" มอนิ่งครับ " ไอ้แฮมกระซิบข้างหูผม ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งทับบนตัวผม ไอ้แฮมค่อยๆโน้มตัวลงมาจนปากของเราสัมผัสกัน .. อ๊ากก .. น้องมึงทำกูใจแตกอีกแล้ว ไอ้ชีส !!! >_____________<" กูเสร็จน้องมึงที่พัทยาแหงๆ TT^TT ฮว๊ากกกก .. ไอ้ตรองตรอง (ตรองน้อย) แกจะได้ออกศึกแล้วเฟร้ย ย !! ตอนนี้หน้าไอ้แฮมวนเวียนอยู่แถวท้องผม .. อึ๋ยๆ ขนลุกๆ อ้าว แล้วเสื้อกูกระเด็นไปไหนแล้ววะนั่น ไอ้แฮมค่อยๆปลดเข็มขัดก่อนจะถอดกางเกงยีนส์ออกจากตัวผม .. บ๊อกเซอร์เป็นสิ่งสุดท้ายที่ยังอยู่บนตัวผม (อ่อ ไอ้แฮมก็ยังนั่งอยู่) .. ไอ้แฮมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนที่ใส่อยู่ก่อนจะถอดออก .. อ๊ากกก .. แม่จ๋าตรองหิวนมมมม ม ~*
กางเกงยีนส์ขาเด๊ปสีซีดของไอ้แฮมตอนนี้นอนกองอยู่ข้างเตียงแล้วรวมทั้งบ๊อกเซอร์ลายสติ๊ชสีขาวนั่นด้วย >_______<;3333 3
" มันจะเจ็บปะวะแฮม " ผมถามไอ้แฮมที่ตอนนี้นั่งอยู่บนท้องผม .. จั๊กกะจี้เป็นบ้า ~*
" ตรองไม่รู้ แล้วแฮมจะรู้เหรอ " ไอ้แฮมอมยิ้มตอบ .. แต่ทำไมมันเชี่ยวจังวะ !? ถามมันว่าเวอร์มั๊ยตอนนี้ .. ผมจะโดนมันถีบตกเตียงป่าวอะ ?? ?
" แล้วทำไงต่ออะ " ผมนอนมองหน้าไอ้แฮม ที่ตอนนี้เปลี่ยนจากที่ขาวเป็นชมพูระเรื่อไปแล้ว
" เง้ออ .. โตป่านนี้แล้ว "
" ก็โตมาป่านนี้เคยแต่ดูในหนัง แถมที่ดูมันเป็นผู้หญิงกะผู้ชายอ่า "
" เออใช่ .. เค้าก็ลืมไปว่าตรองเป็นเกย์เฉพาะกิจ ฮิฮิ " ดูมันจะดีใจเหลือเกินที่รู้ว่าผมยอมเป็นเกย์เพื่อมันเนี่ย !? =__________=;
" เพราะงั้นแฮมทำเลย .. ตรองจะนอนสบายๆ " ผมนอนกอดอกยิ้มคักยิ้วให้มัน
" โหขี้โกงว่ะ .. " ถึงปากจะพูดงั้น แต่ไอ้แฮมก็เลื่อนตัวลงไปเล่นกับไอ้ตรองตรองแล้ว .. กริ๊ซๆ บ๊อกเซอร์กูไหลไปอยู่ปลายเท้าตอนหน๊ายย ย >______________<" .. ตอนนี้ผมกับไอ้แฮมเรากำลังจะเป็นคนรักของกันและกันอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว ... อีกนิดนึง ๆ .. มันไม่เจ็บหรอกๆ .. หายใจเข้าหายใจออก ~ ผมหลับตาสูดหายใจลึกๆ
เริ่มรู้สึกถึงความร้อนจากตัวไอ้แฮมที่กำลังค่อยๆส่งผ่านมาให้ผมผ่านทางไอ้ตรองตรอง .. อ๊ากก .. อ๊าาา อ๊าา .. อ๊า
ก๊อกๆ !!!
" กูอยากได้หลานผู้ชายนะเว้ย !!! " เสียงไอ้ชีสตะโกนบอกก่อนจะเดินเข้าห้องมันกับไอ้เยี่ยมไป ... O.O;
-
:m16: ทำไมตัดฉับอย่างั้นละ ตรอง มันไม่สุภาพเลยรู้เปล่า รีบมาต่อเลย ไม่งั้น จิ้มตรองซะ
รีบมาต่อไว ๆ นะ เป็นกำลังใจให้ เอา :ped149: :ped149: :ped149: :bye2:
-
Knock!Knock!Knock!
โด่...คิดว่าชีสจะเคาะให้เปิดประตูซะอีก
ภาพมันไม่ค่อยช๊าดดดดดดปราตูมานบ๊างงงงง :serius2:
.
.
" เพราะงั้นแฮมทำเลย .. ตรองจะนอนสบายๆ " ผมนอนกอดอกยิ้มคักยิ้วให้มัน
ตกลงว่าจะให้แฮมทำอารายเหรอ ตรองถึงนอนสบายๆ :m12:
จะมาต่ออีกมั้ยคืนนี้ :m24: :m24:
-
หลานจะคลอด มะไหร่ อ่ะ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
:laugh: :laugh: :laugh:
-
ชอบมาต่อแบบค้างๆ คาๆ ทรมานใจคนอ่าน
ค้างๆ แบบนี้ เวลา......ขอให้มันค้างมั่งเหอะ สาธุๆๆๆๆๆๆๆ
-
ชีสอยากได้หลานผู้ชาย
แล้วใครเป็นพ่อเป็นแม่อ่า
ตอบด้วยน่า
เค้าอะงง
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อยากได้หลานผู้ชาย อิอิ
เข้าใจคิดนะครับผม
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ตัดตอนได้เยี่ยมอีกแล้ว :m30: ใครจะเป้นพ่อเป็นแม่ล่ะนี่ 555
-
ทำไมตัดชับแบบนี้อ่ะครับ o2
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
จะเกลียดชีสตอนนี้แระ มาเคาะประทำทำมายยยย :serius2:
ตรองมาต่อด่วนๆ เลยจ้า :oni2:
-
กร๊ากกกกกกกกกกกก!
ตัดจบได้สุดยอดอีกแล้ว
555
แต่คนเดี๋ยวนี้รู้หน้าไม่รู้ใจจริงอ่ะ
อ่านมาก็นึกว่าแฮมจะเสร็จตรอง
:a5:แต่ตรองเสร็จแฮม...ซะงั้น :laugh:
-
อยากงอล
:a14: :a14: :a14:
-
ง่า ..
ขอโทษค้าบบ บ ..
ต้องโทษไอ้ชีสนั่นแหละที่มาขัดจังหวะ :m30:
คืนนี้จะเอาภาคไอ้แฮมมาลงให้อ่านกันนะครับ
-
พี่ชีสๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จะมาเคาะทำมายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
บทที่ 15 :: กาลนิรันดร์ .+
[[ ภาคนายภาวินท์ .. หรือไอ้แฮมนั่นล่ะครับ ]]
.
.
ผมรู้สึกตัวอีกทีตอนที่พระอาทิตย์ย้ายจากฝั่งตะวันออกมาฝั่งตะวันตกแล้ว .. ไอ้คนตัวโตยังนอนหลับตามีความสุขอยู่ข้างๆ .. ผมค่อยๆขยับตัวจะลุกไปอาบน้ำ
" อ๊ากกกก " เจ็บชะมัด .. ต่อไปผมจะไม่เชื่อไอ้พี่ตรองอีกแล้ว .. ไม่เคย ไม่เคย .. แล้วที่มันทำเมื่อเช้าเค้าเรียกว่าอะไรฟระ =[]=" .. ผมพาตัวเองมายืนอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำด้วยความยากลำบาก .. เหวอ O____o; ผมมีประจำเดือนกะเค้าด้วยเหรอ .. ไหงคราบเลือดมันไหลเป็นทางเลยอ่ะ -____-; แล้วตอนเย็นจะลงไปเล่นน้ำได้ไงวะเนี่ย .. แสบแน่ๆเลยอ่าาา >___________<" .. เฮ้อ .. นอนแช่น้ำอุ่นคงช่วยให้หายเจ็บมั่งแหละวะ ..
อะไรวะ .. ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จไอ้คุณชายตรองยังไม่ตื่นอีก !! ผมเลยเดินลงมาข้างล่างเห็นพี่ปริ๊นซ์กำลังง่วนอยู่กับการทำอะไรในครัวก็ไม่รู้ ..
" ให้ผมช่วยป่าวครับ ? "
" อ้าวตื่นแล้วเหรอ .. ไม่ต้องหรอกเสร็จแล้วล่ะ ไปตามพี่อาร์มมากินข้าวเหอะ .. วิ่งเล่นอยู่ในสวนโน่นแน่ะ "
" อ่อ ครับๆ "
ผมเดินออกมาทางด้านข้างบ้าน .. เห็นพี่อาร์มกำลังเดินลั้ลลาอยู่ในสวนเทเลทับบี้ (ผมว่ามันเหมือนจริงๆอะ) ..
" อ้าวไง .. ฮ่า ฮ่า ตัวเล็กก็เงี๊ยะ " พี่อาร์มหันมาเห็นผมที่ยืนใส่ชุดพี่เขาอยู่ ก็หัวเราะ
" ก็พี่อาร์มตัวใหญ่อะ "
" ไปเอาชุดไอ้ปริ๊นซ์ใส่ดิ .. ในห้องพี่อะ มีเต็มตู้ไปหมด "
" อ้าว .. พี่ปริ๊นซ์เอาชุดมาด้วยเหรอพี่ "
" ใครบอก .. มันทิ้งไว้ต่างหาก " พี่อาร์มหัวเราะอย่างอารมณ์ดี .. ก่อนจะชวนผมเดินเล่นในสวน
" พี่อาร์มกับพี่ปริ๊นซ์คบกันมานานยังอะครับ "
" ก็ ... จะสามปีแล้ว "
" โห .. งี้ก็รักกันสุดๆเลยอะดิ๊ "
" ไอ้แฮม .. คนเราอยู่ด้วยกันมันก็ไม่ได้หวานกันตลอดหรอกนะเว้ย มันก็มีงอนมั่ง ทะเลาะมั่งแหละ "
" ผมกับพี่ตรองจะได้อย่างงี้มั๊ยวะเนี่ย " ผมยกมือขึ้นมาเกาหัวเบาๆ
" ไม่รู้ว่ะ .. ปล่อยให้มันเป็นไปเหอะ "
" ก็คงงั้นแหละพี่ .. " ผมยิ้มให้ไอ้พี่อาร์ม
" เออใช่ .. พี่ปริ๊นซ์ให้มาตามไปกินข้าว !! "
หลังจากกินข้าวกันเสร็จ .. ผม พี่อาร์ม แล้วก็พี่ปริ๊นซ์ออกมาซื้อของกันในตลาด .. พี่อาร์มบอกว่าตอนเย็นจะทำอาหารกินกันริมทะเล พี่ปริ๊นซ์เดินเลือกอาหารทะเลสดๆเยอะแยะไปหมด .. ขากลับพี่อาร์มแวะซื้อเครื่องดื่มสำหรับคืนนี้มาจำนวนหนึ่ง .. โอ้วว !! กินหมดนี่ตับแข็งตายในคืนเดียวแน่ๆพี่ .. พอกลับมาถึงบ้านเห็นแม่บ้านกำลังทำความสะอาดอยู่ ส่วนไอ้พี่ตรองกับเฮียชีสกำลังนั่งดีดกีตาร์กันอยู่ที่โต๊ะเมื่อคืน
" อ้าว มาได้ไงครับ " พี่อาร์มวางของไว้ในครัวก่อนจะเดินไปทักแม่บ้าน
" ก็คุณพ่อน้องอาร์มโทรไปบอกพี่ว่าน้องอาร์มจะมาพักกับเพื่อนๆนี่คะ "
" โอ๊ย ไม่ต้องหรอกครับ มันก็ไม่ได้สกปรกอะไรมากมาย อาร์มทำกับเพื่อนๆเองได้ " ผมนึกว่าพี่อาร์มจะคุณชายหยิ่งๆเว่อร์ๆ แต่พอเจออย่างงี้ก็นะ .. คนเรามันดูกันแค่ข้างนอกไม่ได้จริงๆด้วย
" ได้ไงคะ .. ขืนคุณพ่อน้องอาร์มรู้พี่โดนไล่ออกตายเลย " แม่บ้านคนนั้นบอกอย่างเกรงใจ
" อื้ม .. เนี่ยคืนนี้ผมจะทำปาร์ตี้กัน ชวนน้องๆเค้ามากินด้วยสิครับ " พี่อาร์มหมายถึงลูกๆของพี่แม่บ้านคนนั้น
" ไม่เป็นไรหรอกคะ .. น้องอาร์มสนุกกับเพื่อนเถอะ " พี่แม่บ้านคนนั้นปฏิเสธใหญ่ .. พี่ยามคะยั้นคะยออยู่นานแต่แม่บ้านคนนั้นก็ยอม .. สุดท้ายพี่อาร์มเลยแบ่งอาหารทะเลที่ซื้อมาไปให้เขาเอากลับบ้าน .. นาทีนั้นผมว่าพี่อาร์มดูหล่อขึ้นกว่าเดิมอีกสิบเท่า !!!
.
.
" ไอ้เยี่ยมมันจะฟื้นกี่โมงวะ " พี่อาร์มเดินมาสมทบกับพวกผมที่โต๊ะหินอ่อนริมทะเล
" มึงมีไรป่ะล่ะ " เฮียชีสที่นั่งถือกีตาร์อยู่เงยหน้าขึ้นมาถาม
" ก็เห็นมันชอบเล่นเจ๊ตสกี .. กูว่าจะให้มันลองเครื่องหน่อย "
" เอาเจ๊ตไหนมาวะ "
" ก็เก็บไว้ในตึกนั้นไง " พี่อาร์มชี้ไปที่บ้านหลังเล็กอีกหลังที่สร้างไว้ในรั้วเดียวกัน .. เพื่อเก็บเจ๊ตสกี!!! -_________-;
" เชี่ยย ย !! มึงจะรวยเกินหน้าเกินตาไปหน่อยแระ " เฮียชีสวางกีตาร์ลงบนโต๊ะ ก่อนจะกระโดดไปนั่งชิงช้าข้างๆ
" กูอะไม่รวย .. ที่รวยอะพ่อแม่กู "
" แล้วไมไม่เคยพาพวกกูมาที่นี่เลยว่ะ .. รู้จักกันมาตั้งห้าหกปี "
" ห่า .. ตอนมอต้นทำยังกะพวกมึงขอที่บ้านมาได้งั้นแหละ .. แล้วพอขึ้นมอปลายพวกมึงเคยบอกมั๊ยว่าอยากมาพัทยา "
" เออว่ะ " ไอ้พี่ตรองพยักหน้าเห็นด้วย
" กูชวนตั้งกี่รอบแล้ว มึงก็แม่งไปชะอำ ไปหัวหิน .. ทีงี้มาโทษกู "
" เล่นน้ำเหอะว่ะ เถียงไปก็ปวดหัว " เฮียชีสเสนอก่อนจะวิ่งลงทะเลไป ไอ้พี่ตรองกับพี่อาร์มก็วิ่งตามไปติดๆ พี่ปริ๊นซ์เลยชวนผมไปเปลี่ยนชุด .. เพราะชุดพี่อาร์มที่ใส่อยู่ยังกะฮิพฮอพบอย .. หลวมโคร่ก !!
สิบนาทีต่อมาผมเดินลงมาชายหาดกับพี่ปริ๊นซ์อีกครั้งในชุดใหม่ .. โดยในมือพี่ปริ๊นซ์มีขวดครีมกันแดดติดมาด้วย .. พี่ปริ๊นซ์กวักมือให้พี่อาร์มขึ้นมาทาครีมก่อน .. ไม่ทันแล้วม๊างพี่ !?? ? พอเห็นพี่อาร์มวิ่งตัวเลื่อมกลับไป .. ไอ้พี่ตรองก็วิ่งมาอ้อนให้ผมทาให้มั่ง
" ทาให้ตรองมั่งดิ๊ "
" แล้วไม่ทาเองอะ "
" ก็อยากมีคนทาให้แบบไอ้อาร์มมั่งอะ =___=; " ไอ้พี่ตรองที่ตอนนี้อยู่ในโหมดเด็กอนุบาลเริ่มงอแง
" อ่อได้ .. พี่ปริ๊นซ์ครับ สงเคราะห์หน่อย "
" ไม่ช่ายย ย .. ตรองจะให้แฮมทาอ่ะ " ไอ้พี่ตรองทิ้งตัวลงนอนบนตักผม
" หวาา า .. มันเปียกน๊าา " ไอ้พี่ตรองยังนอนยิ้มกว้างๆให้ผม .. ช่วยไม่ได้แหะ .. ผมเลยทาครีมปื๊ดๆให้คนที่นอนอยู่บนตักอย่างรวดเร็ว .. ก่อนจะไล่ให้กลับไปเล่นน้ำต่อ
" แล้วแฮมไม่ลงไปเล่นน้ำกับเค้าเหรอ " พี่ปริ๊นซ์วางจานผลไม้ลงบนโต๊ะก่อนจะมานั่งคุยกับผม
" อะ .. เอ่อ .. ไม่ไหวว่ะพี่ "
" อ่อออ " พี่ปริ๊นซ์ทำตาเป็นประกายวิบวับ ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
" มะ .. ไม่ใช่อย่างงั้นนะพี่ "
" ฮิฮิ .. อย่างงั้นอะไร .. พี่ยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ " พี่ปริ๊นซ์หัวเราะในคำพูด
" -_____________-; "
" ^_______________^ "
" .................. "
" .................. "
" .................. "
" แล้วเจ็บมั๊ย "
" โหยเจ็บดิพะ ... พี่ !!! " ว๊ากกก .. หลุด หลุดไปแล้วว ว ว!!
" หว๋าาา า .. พี่ปริ๊นซ์แกล้งผมอ่ะ >o<; "
" ฮิฮิ ~* "
ตอนบ่ายวันนั้นบทสนทนาระหว่างผมกับพี่ปริ๊นซ์ยังคงพรั่งพรูออกมาจากเราทั้งคู่อยู่เรื่อยๆ .. ส่วนสามหนุ่มนั่นก็เล่นน้ำกันจนตัวดำ .. ไม่ร้อนกันรึไงฟระ .. พอพระอาทิตย์คล้อยต่ำลงมาหน่อยไอ้พี่เยี่ยมก็เดินตาปรือหัวยุ่งลงทะเลไปอีกคน .. สงสัยจะไปล้างหน้าแปรงฟันในทะเลแหงๆ ^.^;
ส่วนผมกับพี่ปริ๊นซ์ก็เข้าไปเตรียมของในครัว .. พี่ปริ๊นซ์บอกว่าคืนนี้สงสัยต้องอยู่ลากสี่หนุ่มเข้ามาในบ้านแหงๆ .. ไอ้พี่อาร์มเตรียมทั้งเหล้า โค้ก โซดา น้ำแข็ง และกับแกล้มเต็มอัตรา
ตอนเย็นเล่นเตะบอลกันริมชายหาด .. บ้านไอ้พี่อาร์มนี่มีทุกอย่างที่สนองความต้องการได้จริงๆ .. พี่เยี่ยมบอกว่าอยากเตะบอล ไอ้พี่อาร์มวิ่งเข้าไปในห้องเก็บของแป๊บนึงก่อนจะถือบอลกับที่สูบออกมา ..
หลังจากเตะบอลเสร็จก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด ก่อนจะลงมาจัดปาร์ตี้ริมทะเล .. ~ ตอนอยู่บนห้องเห็นไอ้พี่ตรองบอกว่าแม่โทรมาอาละวาดใหญ่ .. โทษฐานแอบหนีมาเที่ยวแล้วไม่โทรไปบอก .. อิอิ น่าสงสาร :)) )
" เฮ้ย !! นั่นมันกุ้งกูน๊าาา "
" เอาออกมาเลยจากปากมึงอ่ะ "
" แว๊กก .. ปูกูหายไปไหนว๊ะ !? "
" เจี๊ยกก .. ปูหนีบมือกู "
" ข้าวผัดอะไรของมึงวะปริ๊นซ์หวานสัส !! "
" บาร์บีคิวไหม้แล้ว .. มึงกินเลยไอ้ตรอง "
" เฮ้ย .. โซดาหกใส่น้ำจิ้มกู !! "
" แก้วกูล่องหนไปไหนอีกล่ะ "
" เฮียชีสสส ส !! คายออกมาเลยน๊าา "
" กูแกะให้เมียกู๊ !! "
" อะไรยังไง "
" เฮ้ย !! หมดแล้วเหรอ "
ความโกลาหลเกิดขึ้นบนโต๊ะอาหาร .. การแย่งชิงอาหารบนโต๊ะดุเดือดมาก .. ไม่รู้เสียงใครเป็นเสียงใคร .. จากอาหารที่จานใหญ่ๆแค่ดูก็อิ่ม กลับหายไปราวกับถูกเสก .. กินจุกันชะมัด -_____-; .. ผมกับพี่ปริ๊นซ์ช่วยกันเก็บจานพวกนั้นไปไว้ในครัว โดยที่พี่เยี่ยมกับเฮียชีสอาสาล้างให้ .. ส่วนพี่อาร์มกับไอ้พี่ตรองก็จัดการทำความสะอาดโต๊ะ
" คอร์ทอะไรของเมิงงง " ผมเดินกลับมาเห็นไอ้พี่ตรองกับพี่อาร์มเถียงกันอยู่เรื่องกีตาร์
" มานี่ .. เดี๋ยวกูโชว์ "
" เอาโฟร์มดๆ " ไอ้พี่ตรองเสนอ .. เสียงเพลงยังคงบรรเลงแบบนันสต๊อป พอๆกับบทสนทนาที่ออกจะดังขึ้นเรื่อยๆ ..
" แล้วพวกมึงจะเอาไงกันวะ " ไอ้พี่ตรองที่ตอนนี้นอนมองฟ้าอยู่ถามเพื่อน
" กูคงเอาที่นิติแหละว่ะ " เฮียชีสเอ่ยออกมาคนแรก
" ตกลงมึงเอาไอ้สอบตรงนั่นน่ะนะ "
" ก็คงงั้น ขี้เกียจลุ้นแอดว่ะ .. แล้วมึงอ่ะไอ้เยี่ยม " เฮียชีสถามพี่เยี่ยมที่นั่งกอดเข่าอยู่บนพื้นทราย
" กูว่าคงไปเอแบคเลยว่ะ ไม่แอดอ่ะ "
" ไปเรียนเชี่ยไรนั่น มาอยู่มอกรุงเทพกะกูซะดีๆ " ไอ้พี่ตรองหันไปบอกพี่เยี่ยม
" ไอ้ห่า .. ไอ้เยี่ยมมันจะเรียน BBA ไม่ใช่นิเทศเหมือนมึงไอ้ตรอง .. ปล่อยมันไปเอแบคแหละถูกแล้ว " ไอ้พี่อาร์มบอก
" ไกลเกิ๊นนน น .. กูคิดถึงแย่ "
" แล้วคู่มึงอะไอ้อาร์ม " เฮียชีสแกว่งชิงช้าเบาๆ แล้วถามไอ้พี่อาร์ม
" ..กูคิดอยู่ว่ะ .. ไอ้ปริ๊นซ์มันอยากได้สินกำ มศว. แต่กูนี่สิยังไม่รู้เลยว่าจะเอาอะไร "
" ปริ๊นซ์ไม่เข้าก็ได้นะ .. แล้วแต่อาร์มแหละ "
" เฮ้ย !! เรียนคนละที่ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องเลิกกันนี่หว่า .. อนาคตพวกมึงก็ยังไม่รู้ใช่ปะล่ะ .. เรียนตามใจตัวเองเหอะ "
" ไอ้เชี่ยตรอง !!! มึงมีความคิดเป็นผู้เป็นคนกับเค้าด้วยเหรอวะเนี่ย "
" ขอบคุณ สัส !! " ไอ้พี่ตรองหันไปปล่อยคำสุดท้ายเต็มหน้าไอ้พี่อาร์ม
" กูว่าไอ้ตรองมันก็พูดถูกนะเว้ย .. พวกมึงคิดดีๆละกัน " เฮียชีสพูจริงจัง
" ใจกูอ่ะอยากไปมอกรุงเทพกับไอ้ตรอง .. " ไอ้พี่อาร์มเริ่มเข้าโหมดจริงจังบ้าง
" ใช่ม๊า .. มหาลัยกูอ่ะ ดีสุดๆแล้ว " แต่ไอ้พี่ตรองยังไม่รู้จักคำว่าจริงจัง =_______=;
" แต่บ้านไอ้ปริ๊นซ์มันคงไม่ยอมแน่ๆว่ะ .. ยิ่งถ้ารู้ว่ามันเข้าตามกูด้วยอ่ะ " ไอ้พี่อาร์มกุมมือพี่ปริ๊นซ์แน่น
" เฮ้อ .. มันก็พูดยากว่ะ .. อะไรๆมันก็เปลี่ยนกันได้ " เฮียชีสบอก
" ก็ใช่ไง .. เพราะกูกลัวอะไรๆมันจะเปลี่ยนไง "
" แต่กูไม่เปลี่ยนใจนะเว้ย .. นู๋ร้ากมอกรุงเทพ !! "
" ไอ้ตรอง .. เงียบ !! " เฮียชีสกับไอ้พี่อาร์มตะโกนพร้อมกัน .. ส่วนพี่เยี่ยมก็หยิบรองเท้าแตะเตรียมจะยัดเข้าปากไอ้พี่ตรอง :P
" เออ .. แล้วงี้น้องแฮมทำไงอะ " พี่ปริ๊นซ์ที่นั่งนิ่งอยู่นานถาม
" อะไรอ่ะพี่ " ผมงงกับคำถามค้าบ ,,+
" ก็ตรองจบแล้ว .. แฮมจะทำไงเหงาแย่เลยอะดิ๊ .. หายกันไปทั้งกลุ่ม " คำพูดของพี่ปริ๊นซ์ทำเอาผมใจหายอยู่ไม่น้อย .. นั่นดิฟังเรื่องคนอื่นเพลิน ลืมนึกถึงตัวเองเลย
" อย่าพูดดิพี่ .. ยิ่งไม่อยากคิดอยู่ "
" ห้ามมึงทิ้งน้องกูนะ.. ไม่งั้นมึงตาย !! " เฮียชีสพูดลอยๆตามคลื่นลม ..
คืนนี้เราแยกย้ายกันไปนอนตอนตีสามกว่า ..
" แฮม "
" ว่า ... "
" ถ้าถึงวันที่ต้องไปอยู่มหาลัยจริงๆ ตรองคงคิดถึงแฮมน่าดูเลยว่ะ "
" ไม่เอาดิ๊ .. มันยังไม่ถึงสักหน่อย "
" แต่สักวันมันก็ต้องมาถึงนี่ "
" คืนนี้ขอเค้าอยู่กับตัวเองก่อนได้มั๊ยล่ะ .. แค่คืนนี้ก่อน "
" ก็ ... อืม " ไอ้พี่ตรองกระชับอ้อมกอดให้อุ่นขึ้นกว่าเดิม
" แล้วจะแอบไปมีใหม่มั๊ยเนี่ย "
" เหอๆ .. พูดเหมือนคนที่ใช่เนี่ยมันหาง่ายๆเป็นซาลาเปาเซเว่นเลยเนอะ " ไอ้พี่ตรองเอามือมาขยี้หัวผมเบาๆ
" ก็ไม่รู้อะ .. เค้ากลัวนี่ "
" อ่ะ .. " นิ้วก้อยของผมถูกคนที่นอนข้างๆจับไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยตนเอง
.
.
.
" สัญญาครับ .. นายตรองจะรักนายภาวินท์คนนี้ตลอดไป "
-
:m4: ตกลงจะจิ้มนี่ จิ้มแฮม หรือ จิ้มตรอง กันแน่ เอาเป็นว่าจิ้ม คน ทะลุ ถึงอีกคนแล้วกัน :a11:
รอตอนต่อไปอยู่น้า :L2: :bye2:
-
:laugh: :laugh: :L2: :L2:
-
บทที่ 16 :: จบแล้ว .. มันจบลงแล้ว !!! .+
[[ ภาคปกติ .. มุมมองของไอ้ตรอง ]]
.
.
.
" มันจบแล้วเว้ยย ย !! " ผมกระโดดเกาะบ่าไอ้ชีสอย่างดีใจสุดๆ .. ใช่มันจบลงแล้ว .. ที่เหลือก็แค่รอเวลา .. มันจบลงแล้วจริงๆ .. หลังจากตรากตรำนั่งท่องนั่งอ่านกันมา .. นั่งจดยิกๆตามที่อาจารย์ปิงพูดลงในสมุดดาว้องก์ ..นั่งแหกปากร้องเพลงกับพี่แนนที่เอ็นคอนเซ็ปต์ .. นั่งท่องชีสศัพท์หนึ่งพันคำสมศรี .. จบแล้ว !!! มันจบแล้ว โอเน็ต - เอเน็ต .. เยสสส ส !!
" ป๊ะ .. ไปหาไอ้พวกนั้นเหอะ .. มันโทรมาบอกว่าเสร็จตั้งนานแล้ว " ผมกับไอ้ชีสได้สนามสอบที่สันติราษฎร์ครับ ส่วนไอ้คู่รักกับไอ้เยี่ยมได้สอบที่ศรีอยุธยา .. ก็สมัครด้วยกันนะ .. ไหงกระเด็นไปอยู่งี้ก็ไม่รู้
" นัดเจอที่ไหนวะ "
" สยาม .. ไอ้แฮมนั่งหลับรอไปแล้วมั๊งเนี่ย " วันนี้เรานัดกันจะไปฉลองสอบเสร็จครับ !! ไอ้แฮมมันเลยขอมาด้วย ~* เพื่อนเพิ่นไม่มีกับเขามั่งรึไงวะ .. ?? ?
ผมกับไอ้ชีสกระโดดขึ้นบีทีเอสได้ไม่ถึงห้านาที เราก็มาอยู่ที่สยามแล้ว .. ผมเดินไปหาไอ้พวกนั้นกับไอ้แฮมที่รออยู่ที่ MC แล้ว ..
" เช๊ดดด .. กูไม่น่าหลวมตัวสมัครกับพวกมึงเล๊ยย ย " ไอ้เยี่ยมโวยวายใส่เลยครับ .. ที่จริงมันกะจะไม่สอบแต่พวกผมบังคับให้มันร่วมชะตากรรมเดียวกันให้ได้
" เอาน่า .. ครั้งนึงในชีวิตนะมึง " ไอ้ชีสตบบ่าปลอบใจ
" นั่นดิ .. หรือว่าถ้ามึงติดใจ ปีหน้าสมัครใหม่ก็ได้นะเอเน็ตอะ " ไอ้อาร์มแซว
" กูพอแระ ... ครั้งเดียวก็เกินทน "
" มันยากขนาดนั้นเลยเหรอพี่ " ไอ้ตัวเล็กถาม
" สัสๆ อะ !!! " ไอ้เยี่ยมเน้นคำ
" หาไรกินเหอะมึง .. กูอยากไปโยนโบล์แล้ว "
" ไอ้เชี่ยตรอง .. พารากอนห้ามแต่งชุดนักเรียนโยนโบลิ่ง " ไอ้อาร์มเตือนสติผม
" เออใช่ !! สาดดดดด .. งั้นกูจับพนักงานแม่งโยนแทนละกัน เรื่องมากนัก "
" ไปร้องเกะ SF เหอะ .. กูได้บัตรลดมา " ไอ้เยี่ยมโบกบัตรลดในมือโชว์ .. แล้วพวกผมก็เดินไปซื้อของมานั่งกินกัน
" อ่ะ " ผมยื่นแม็คฟิชให้ไอ้แฮม ..
" อะไรอ่ะ " มันมองหน้าผมอย่างสงสัย
" แม็คฟิชไง กินดิ "
" นึกไงเอามาให้เนี่ย .. มันหล่นแล้วป่าว " ไอ้นี่ .. คนเค้าอุตส่าห์ซื้อมาฝาก
" ก็เค้าบอกว่า .. รักใครให้กินปลา "
" O.O; "
สี่สิบห้านาทีหลังจากนั้น .. เสียงโหยหวนก็ดังมาจากห้องคาราโอเกะไซส์ M ห้องหนึ่ง .. วันนี้มีแต่คนแต่งชุดนักเรียนเต็มไปหมด .. โฮะ โฮะ ~ มาระบายกันเต็มที่
ปีดู ปีดุ๊บ ปั๊บ ปับ ปาดั๊บ ดา ดี๊ ดี ดา .. ปีดู ปีดุ๊บ ปั๊บ ปับ ปาดั๊บ ปาาา .. ล้า ลัล หล่า .. ฮู่ วี ฮู วี ฮู วี ฮู วี ฮู่ววว ว .. อาาาา าา ~!!!
" บรรจงร้อยเป็นมาลัยยยย ย ย ~ "
" เธอ .. เธออย่าเพิ่งไปบอกรักครายยย ย รอฉานได้รึม่ายยย ย ~ "
" ฉันเป็นอะไรไม่รู้ .. ยั้งใจไม่ค่อยอยู่ อู้ววว แปลกจริงงงๆ ~ "
" ฉันเหมือนคนที่โดนเธอแทงข้างหลางงงง ง ง ~ "
" ร.ด. เด็กไทยผมเกรียน .. ไปเรียนก็เกาะรถเมลลล ล ล์ ~ "
" ขึ้นแล้วก็ลง เอ้า ขึ้นแล้วก็ลง ~ "
" ก่อนออกบอกแม่ว่าคืนนี้ .. หนูเรียนดนตรีอยู่ที่ทองหล่ออออ อ ~ "
" อ้วนอ้วนอ้วนอ้วนอ้วน .. ใครๆก็หาว่าเธอน่ะอ้วนนน น ~ "
" โปรดส่งใครมาร้ากกกกฉานที ~ "
" ฟ้าาาา า .. ถ้าไม่ส่งมาห้ายยยเทอมีจายยย ย ~ "
" .................... "
" .................... "
" .................... "
" บัวลอยยยยยย ย ย ย ย !!!! "
.
.
.
" อ๊วกกกกก .. โอ๊กกก อ๊ากกก ก " ซาวด์ประกอบอันเดิมเลยครับ .. นักแสดงก็คนเดิม สถานที่ก็ร้านเดิม ผมยืนลูบหลังให้ไอ้สามตัวนั้นอ้วกกันเต็มที่ .. !! แต่คราวนี้มีไอ้แฮมช่วยด้วยอีกแรง ส่วนไอ้ปริ๊นซ์ก็ไปเอารถที่ลานจอดรถเหมือนเดิมเด๊ะ !! .. ย้อนกลับไปเมื่อเย็นหลังจากออกมาจากห้องเกะ .. ไอ้อาร์มก็จับพวกผมไปซื้อชุดที่สยามและก็เปลี่ยนกันในทันที .. ก่อนจะเหาะมากินเหล้ากันร้านเดิมสถานที่เกิดเหตุที่ผมพบกับไอ้แฮมครั้งแรกนั่นแหละ .. ส่วนชุดนักเรียนพวกเราน่ะเหรอ กองอยู่หลังรถไอ้อาร์มมันแหละครับ :]]
" ป๊ะ .. ขึ้นรถตรอง " ไอ้ปริ๊นซ์เอารถมาจอดเทียบข้างทางก่อนจะลงมาช่วยผมกับไอ้แฮม กึ่งอุ้มกึ่งลากขี้เมาสามคนขึ้นรถไป .. แต่คืนนี้กลับด้วยกันหมดเลยครับ .. กว่าจะลากพวกมันขึ้นคอนโดได้เล่นเอาหายมึนเลย .. ไอ้แอลกอฮอลล์ที่กินมาหายเกลี้ยง !!
ไอ้สามตัวนั้นโดนกองไว้รวมกันที่โซฟาหน้าทีวี .. ส่วนไอ้ปริ๊นซ์มันก็เข้าไปทำอะไรขลุกขลักอยู่ในครัว สักพักก็ถือหม้อโจ๊กออกมาวางบนโต๊ะ
" ตรอง .. มากินโจ๊กกันก่อนเหอะ " ไอ้ปริ๊นซ์ตะโกนเรียกผมที่นั่งบนถุงถั่ว ( BEAN BAG) ดูทีวีอยู่ .. ผมเดินเข้ามาก็เห็นไอ้แฮมกำลังตักโจ๊กใส่ชามให้ .. ส่วนไอ้ปริ๊นซ์เดินไปเอาผ้าชุบน้ำเพื่อเช็ดตัวไอ้สามตัวนั้น
" เฮ้ย !! มากินก่อนเหอะปริ๊นซ์ " ผมเรียกไอ้ปริ๊นซ์ให้มากินโจ๊กด้วยกันก่อน .. จะว่าไปผมล่ะสงสารมันจริงๆ แต่มันก็คงมีความสุขแหละที่ได้ทำ .. เพราะไม่เห็นมันบ่นอะไรเลย นอกจากยิ้ม ยิ้ม แล้วก็ยิ้ม
" เดี๋ยวก็เสร็จแล้วล่ะ " ไอ้ปริ๊นซ์ตะโกนกลับมา
" ไม่เมากะเค้ามั่งเหรอวะ " ผมหันไปถามคนที่นั่งกินโจ๊กอยู่ตรงข้าม
" กลัวเมาแล้วโดนทิ้งไว้ที่ร้านว่ะ "
" เอิ๊กๆ .. กะอยู่ "
" -___________-; "
" ปิดเทอมได้ลงเรียนพิเศษมั่งป่ะ "
" ลงอุ๊ไว้อ่ะ "
" ที่ไหนวะ "
" ตึกอุ๊ " .. ไอ้ตึกวรรณสรน์บะเริ่มเทิ่มนั่นน่ะนะ .. ที่รุ่นกูล่ะแหม ต้องถ่อไปเรียนรอบสดถึงสะพานควาย -[]-"
" มันเสร็จแล้วเหรอวะ "
" อ่าฮะ .. " ผมเดินไปตักโจ๊กเพิ่ม .. ก่อนจะหยิบขวดน้ำมารินใส่แก้วแล้วเอาไปให้ไอ้แฮม
" ขอบคุณครับ .. เออ แล้วพี่อ่ะก็ว่างเลยอะดิ๊ "
" ก็คุยกับไอ้พวกนี้อยู่แหละ .. ว่าจะไปเที่ยวไหนกันดี "
" หว๋าาาา .. งี้แฮมก็อดไปด้วยอะดิ >.< "
" อยากไปด้วยเหรอค้าบ "
" (-_-)(_ _)(-_-)(_ _) " ไอ้แฮมพยักหน้าหงึกๆ ..
" เดี๋ยวสงกรานต์ก็กลับมาเล่นกับน้องเค้าสิ " ไอ้ปริ๊นซ์ที่เสร็จจากจัดการไอ้สามตัวนั่นเสร็จ เดินมาตักโจ๊กก่อนจะนั่งลงข้างๆไอ้แฮม
" เออใช่ .. สงกรานต์ไปเล่นกันที่เชียงใหม่มั๊ยพี่ " ไอ้แฮมชวนผมกับไอ้ปริ๊นซ์
" ถ่อไปทำไมวะนั่น .. ไกลเกิ๊นน น .. ที่พักก็ไม่มี ญาติก็ไม่มี "
" แต่ผมมี !!! " ไอ้แฮมยักคิ้วกวนตีนให้ผมทีนึง .. เออใช่ มันย้ายมาจากเชียงใหม่นี่หว่า แม่มันก็อยู่นั่น .. มันก็ต้องมีบ้านที่นั่นสิเนอะ
" ว่าไงวะไอ้ปริ๊นซ์ " ทำหันไปขอความเห็นจากไอ้ปริ๊นซ์
" เดี๋ยวรอพวกนั้นตื่นแล้วคุยให้ " แล้วมันก็ตักโจ๊กเข้าปากไป
.
.
" เห็นแม่เค้าบ่นอยู่นานแล้วว่าอยากเจอลูกเขย :)) ) " ไอ้แฮมบอกแล้วก็หยิบชามผมกับของมันไปล้าง
-
เวอร์ชันของแฮมน่ารักดีครับ
เพียงแต่
:a5:
ลงหายไปตอนนึงรึเปล่า
เหตุการณ์ต่อจากตอนพี่ชีสเคาะประตูทำไมไม่มี..ห๊า
:angry2: :angry2:
ให้พี่ตรองตรองมาเล่าก็ได้ ถ้าแฮมแฮมไม่ถนัดก็นะ
พลีส.. :sad2:
-
:laugh: ซวยละแก แม่อยากเจอลูกเขย ไปทำมิดีิมิร้ายกะลูกเค้าไว้ จาโดนมิใช่น้อย :laugh: :laugh:
-
อย่างนี้ต้องผพาไปเจอแล้วละ
-
" สัญญาครับ .. นายตรองจะรักนายภาวินท์คนนี้ตลอดไป "
ขอติดประกาศไว้ดูหน้ากาทู้เลยดีมะ 555 o13
คุณแม่จะล้างมีดไว้รอลูกเขยหรือเปล่าเนี่ย
-
:mc4: คุณแม่ยาย เตรียมฉลองต้อนรับลูกเขย อย่าลืมเอาสินสอดกับ :L2: ไปฝากแม่ยายด้วย :m20:
มารอตอน พบแม่ยายดีกว่า :L2: :bye2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
น่ารักดีครับภาคนายแฮม
ก็ขอให้รักกันไปตลอดรอดฝั่งนะครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
o13
เด๋วมาอ่านตามหลังนะคับ
-
:a5: :a6: :a5:
-
โอเน็ท - เอเน็ท ...............ไม่รู้จัก สมัยพี่เอ็นท์มีครั้งเดียว วัดผลกันไปเลย 555 (แก่ป่ะ)
-
เหอๆๆๆ
อิจฉาอ่า :a2:
-
:L2: :L2: :L1: :L1: :c5: :c5: :กอด1: :กอด1:
-
o13
ช่ายๆ
มุมน้องแฮม น่ารัก :oni1:
-
โอเน็ท - เอเน็ท ...............ไม่รู้จัก สมัยพี่เอ็นท์มีครั้งเดียว วัดผลกันไปเลย 555 (แก่ป่ะ)
^
^
^
คำตอบอยู่ในคำถามแระ
-
สู้ๆนะครับเป็นกำลังให้นะครับผม
-
น่ารักจังเลยค่ะเรื่องนี้
อ่านชื่อเรื่องแล้วนึกว่าเป็นแบบตบจูบซะอีก
รอพี่ตรองกับน้องแฮมค่ะ
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกก
แม่อยากเจอลูกเขย
หึหึ
-
บทที่ 17 :: ไอ้ตรอง ON SALE !!! .+
หลังจากสอบเสร็จ .. พวกผมก็เหาะไปเที่ยวภูเก็ตกัน โดยทริปนี้ไม่มีไอ้แฮมไปด้วย เพราะติดเรียนเคมีอ.อุ๊ .. ถึงมันจะอ้อนว่าเดี๋ยวไปเรียนชดเชยเอาก็ได้ .. แต่ไอ้ชีสก็อาศัยความเป็นพี่บังคับให้มันไปเรียนจนได้ .. มาอยู่กันได้อาทิตย์นึงป๊าไอ้อาร์มก็โทรบอกให้กลับกรุงเทพ .. มันบอกป๊ามันมีงานให้ทำ .. บ้านมันทำธุรกิจเกี่ยวกับนำเข้ารถยนต์ แล้วป๊ามันเห็นว่าพวกผมกำลังอยู่ว่างๆก็เลยชวนให้ไปเป็นคนขายรถให้กับอีเว้นท์ที่โชว์รูมป๊ามันจะจัดในอีกสามวันข้างหน้า ..
" ป๊ามึงจะไม่ว่าพวกกูแน่นะเว้ย " ไอ้ชีสถาม
" เอาน่ะ .. ไม่ลองจะรู้เหรอ " ไอ้อาร์มตบไหล่เบาๆ
" แล้วนี่ป๊ามึงเค้านึกไงวะ "
" เค้าคงนึกอยากให้มึงช่วยกูทำมาหากินมั๊ง ไอ้เยี่ยม !! "
" อ้าว .. รอกันนานมั๊ย มาๆเข้ามาๆ " ป๊าไอ้อาร์มทักทายพวกผมก่อนจะชวนให้เข้าไปคุยกันในห้อง .. งานจะจัดอาทิตย์นึง เป็นงานเปิดตัวรถรุ่นใหม่ของค่ายรถชื่อดังทางฝั่งยุโรป !! มิน่า .. ป๊ามันนำเข้ารถยี่ห้อนี้นี่เอง ไอ้อาร์มมันถึงได้ขับ ... ~* ไม่ปล่อยเงินสะพัดไปไหนเลยนะเมิงงง =_=;
มันน่าดีใจนะครับที่รู้ว่า .. เราสามารถขายรถคันละหลายล้านได้ทั้งที่อายุแค่สิบแปด .. ช่วงอาทิตย์ที่พวกผมทำงานให้ป๊าไอ้อาร์มไอ้แฮมก็แวะมาหาทู้กวัน .. ความจริงผมอยากให้มันมีเพื่อนหลายๆกลุ่มนะ .. เห็นทำตัวติดกับพวกผมตลอดเวลา ถ้าเกิดมหาลัยเปิดผมกลัวมันเคว้งจัง ...
และอาทิตย์นึงก็ผ่านไป .. ยอดขายก็อยู่ในระดับโอเคแหละสำหรับผมอะนะ .. แต่ป๊าไอ้อาร์มจะพอใจรึเปล่าอันนี้ไม่รู้ .. 5 5555 5 +
" อ่ะ ป๊าให้เป็นค่าขนม " ป๊าไอ้อาร์มยื่นซองสีน้ำตาลให้พวกผมก่อนจะเดินเข้าไปในห้องประชุมหลังจากอีเว้นท์จบ
" มีค่าตัวด้วยว่ะ " ไอ้เยี่ยมรับซองมาอย่างงงๆ
" นี่ไงมึง .. เอาไว้ใช้ตอนไปเชียงใหม่ " ไอ้ชีสเสนอก่อนจะหยิบซองมาเปิดดู
" เช๊ดดดดด ด .. มึงนับดิ๊ " ไอ้ชีสโยนเงินปึกหนึ่งที่มีแต่แบงค์พันให้ไอ้อาร์ม
" ไม่ต้องนับ .. ป๊ากูบอกแล้วคนละสองหมื่น "
" O.O "
" O.O "
" O.O "
" ป๊ามึงให้เงินค่าขนมมึงงี้ตั้งแต่เด็กเลยป่ะ " ผมอดถามมันไม่ได้
" ไอ้ห่า .. บ้านกูไม่ได้มีบ่อน้ำมันกลางบ้าน " ไอ้อาร์มปฏิเสธแบบไม่จริงจัง
" คราวหลังมึงบอกให้ป๊ามึงจัดงานสักเดือนนึงนะ กูจะได้ตังค์สักแสนนึง "
" เออดีๆ ไอ้เยี่ยมกูเห็นด้วยเต็มตีน " ผมสนับสนุน .. ไอ้อาร์มได้แต่ส่ายหัวกับความคิดบ้าบอของพวกผม
.
.
.
PLACE :: i.ARM'S CONDO
DATE :: 10.04.08
TIME :: 09.00
STATUS :: รอไอ้อาร์มตื่น !!! -________-;
วันนี้เรานัดกันว่าจะเดินทางไปเชียงใหม่ครับ .. รถพร้อม กระเป๋าพร้อม เสื้อผ้าพร้อม ของกินพร้อม เงินในกระเป๋าพร้อม (จะสะพัด !! ) .. แต่ไอ้อาร์มไม่พร้อม เพราะมันเพิ่งตื่น !!!
เมื่อคืนไอ้ปริ๊นซ์มันกลับไปนอนบ้านครับ .. ไอ้อาร์มก็เลยไม่มีใครปลุก สุดท้ายทุกคนก็ต้องมานั่งรอมันอีกครึ่งชั่วโมง =[]="
" นี่โว้ย .. ป๊ากูให้ค่าน้ำมันมาอีกห้าพัน " หลังจากล้อเคลื่อนมาได้พักใหญ่ไอ้อาร์มก็บอกพวกผม
" เชี่ยยย ย .. มึงเอามาอีกทำม๊ายย .. แค่ไอ้ที่ป๊ามึงให้มาตอนนั้นก็เติมน้ำมันจากกรุงเทพยันปักกิ่งแล้ว " ไอ้เยี่ยมเอื้อมไปตบหัวไอ้อาร์มที่นั่งอยู่ข้างหน้า
" กูว่าเผลอๆขับไปเอาน้ำมันดิบที่โอเปคได้ด้วยซ้ำ " ไอ้ชีสพูดทับ ส่วนไอ้อาร์มก็นั่งบ่นงึมงำก่อนจะเก็บเงินใส่เก๊ะหน้ารถ
" แล้วนี่ตกลงพวกกูต้องไปนอนบ้านแม่มึงจริงดิ " ไอ้อาร์มเอี้ยวตัวมาถาม .. ทริปนี้ไอ้ปริ๊นซ์มันรับหน้าที่ขับครับไอ้อาร์มก็เลยโฟ่แตกกับพวกผมได้
" ก็แหงล่ะ .. ทำไมมึงมีไร "
" ก็ปล๊าววว ว .. กูแค่เกรงใจแม่มึงว่ะไอ้ชีส ที่จริงให้มึงกับไอ้แฮมไปกันก็พอ เดี๋ยวพวกกูพักโรงแรมก็ได้ "
" ขืนแม่กูรู้ได้ด่าพวกกูอ่ะดิ .. ที่ให้พวกมึงไปนอนโรงแรมอ่ะ บ้านช่องก็มี "
" อีกอย่างมันต้องเอาน้องเขยไปเปิดตัวเว้ยยย ย " ไอ้เยี่ยมแซวผมครับ .. แต่ไอ้แฮมหน้าแดงแทนไปแล้ว .. ความจริงตอนแรกตกลงกันว่าจะบินไปนี่ล่ะครับ แต่ไอ้อาร์มมันบอกไม่ได้อารมณ์ว่ะ ไม่ถึงชั่วโมงก็ถึงแล้วมันบอกไม่สนุก .. มากับเพื่อนทั้งทีมันต้องขับรถมา ไอ้ผมก็ไม่อยากขัดไหนๆมันก็อุตส่าห์รับหน้าที่ขับให้แล้ว ที่ไหนได้ .. ใช้เมียขับซะงั้น -*-
" พอเลยพวกมึง .. น้องกูเขินหน้าจะระเบิดอยู่แล้ว "
.
.
.
หลังจากแวะปั๊มกันแทบจะทุกจังหวัด .. (ต้องฉี่เพื่อบ่งบอกอาณาเขตของตัวเอง 55 555 55 5 + ) ... ของที่ตั้งใจจะซื้อไปฝากแม่ไอ้ชีสก็ลงท้องไปหมดแล้ว .... ไอ้ปริ๊นซ์ก็เริ่มล้าเต็มที่ ... ทุ่มกว่าๆเราก็เข้าเขตเมืองเชียงใหม่แล้ว .. โอ้แม่เจ้า !!! เชียงใหม่น้ำประปาฟรีเหรอครับเนี่ย O_o; จะสองทุ่มอยู่แล้วรถติดยังกะเส้นลาดพร้าวยามฝนตก !!! เพิ่งจะวันที่สิบเองนะค้าบบบ บ .. หรือว่าเชียงใหม่เวลาเดินเร็วกว่ากรุงเทพสามวันวะ =[]=;
" ไอ้ชีส .. มีทางลัดมั่งปะวะ " หลังจากรถจอดนิ่งอยู่ที่เดิมมาได้เกือบสิบนาทีแล้วไอ้อาร์มก็อดรนทนไม่ไหวหันมาขอความช่วยเหลือจากไอ้ชีส
" กูไม่ใช่คนแถวนี้ =[]=" " ไอ้ชีสตอบสั้นๆ
" ขอบคุณ !!! " ไอ้อาร์มหันไปมองหน้าไอ้แฮม
" แฮ่ แฮ่ .. มันต้องผ่านเส้นนี้ไปก่อนอะพี่ .. แล้วค่อยเลี้ยวซ้ายออกเส้นหลัง "
" เวร .. บ้านช่องไม่มีกลับกันรึง๊ายยย ย .. เลิกเห๊อะ กูหิวข้าววว ว " ไอ้อาร์มตะโกนใส่กระจกหน้า .. คนข้างนอกน่ะเขาไม่ได้ยินหรอก กูได้ยินน่ะพวกกู -*-
สองทุ่มครึ่งครับ !!! สองทุ่มครึ่ง !!! พวกผมก็ถึงบ้านแม่ไอ้ชีสสักที .. บ้านแม่มันเป็นบ้านไม้ทั้งหลังเลยครับ อยู่นอกตัวเมืองเชียงใหม่ออกมาสักพัก .. โอ้วว ว อากาศดีสุดๆครับ หลังจากกินข้าวกันเสร็จแม่มันก็พาไปห้องที่เตรียมไว้ให้ .. นอนกันห้าคนเรียงเลยครับ เอาเตียงออกเหลือแต่ที่นอนเป็นฟูกเรียงต่อกันห้าอัน แม่มันบอกว่าเพื่อนกันจะได้นอนคุยกันสนุกๆ ..
" แล้วหนูอ่ะแม่ " ไอ้แฮมงอแงอยากนอนกะเค้ามั่ง ..
" แฮมก็นอนห้องลูกสิ .. จะนอนกับพี่เขาทำไมล่ะ " ความจริงแม่ไอ้ชีสอู้คำเมืองครับ .. ผมพอฟังออกแต่พูดไม่เก่ง .. กลัวว่าพิมพ์ไปอาจจะผิดได้เลยขอใช้ภาษากลางแทน อีกอย่างจะได้เข้าใจโดยทั่วกัน ^^
" ก็ ... "
" ให้มันนอนนี่ก็ได้แม่ .. ไม่เป็นไรหรอก " ไอ้ชีสบอกแม่มัน
" จะเบียดกันน่ะสิลูก .. อีกอย่างแม่ก็ให้คนเตรียมห้องไว้ให้แฮมแล้ว " แม่มันอธิบาย
" งั้น .. พี่ตรองไปนอนด้วยกันดิ " ไอ้แฮมยืนอมนิ้วโป้งอยู่แป๊บนึงก่อนจะเอ่ยปากชวนผม
" อ่อ .. ที่แท้ไม่ได้อยากนอนคุยกะพวกกู .. แค่อยากนอนกะไอ้ตรอง " ไอ้ชีสประชด
" พี่เขาจะคุยกันสนุกจะไปแยกพี่เขาทำไม ไปไป .. เราน่ะไปอาบน้ำได้แล้ว ... บลาบลาบลา ~ " แม่มันพูดก่อนจะเดินลากไอ้แฮมออกจากห้องไป
" มึงรีบทำคะแนนเลยไอ้ตรอง .. กูว่างานนี้ไม่ง่ายแล้วว่ะ " ไอ้อาร์มพูด ส่วนไอ้ชีสก็เดินมาตบไหล่ผมก่อนจะเปลี่ยนชุดไปอาบน้ำ .. กูรู้ .. มึงพยายามช่วยกูแล้ว
" บางทีมันอาจจะไม่ได้เลวร้ายที่อาร์มคิดก็ได้นะ " ไอ้ปริ๊นซ์ที่กำลังเก็บเสื้อผ้าใส่ตู้หันมาให้กำลังใจผม
" แต่กูว่างานนี้แม่ยายกีดกันแหงๆ " ไอ้เยี่ยมพูดก่อนจะกระโดดหลบลูกถีบของผมไปยืนอยู่ปลายที่นอน .. ไอ้พวกนี้ .. กูยิ่งกลัวๆอยู่ -^-;
" พวกมึงมานี่เลยปากหมาดีนัก " ไอ้ชีสเปิดประตูห้องน้ำออกมา แล้วลากไอ้อาร์มกับไอ้เยี่ยมเข้าไปอาบน้ำด้วยกัน .. สม !!!
" เอาน่ะ .. บางทีแม่เค้าอาจจะคิดถึงแฮม อยากคุยกับลูกเค้าสักคืนให้หายคิดถึงไง " ไอ้ปริ๊นซ์นั่งลงบนที่นอนแล้วบีบมือผมเบาๆ
" แล้วถ้ามันเป็นอย่างที่ไอ้เยี่ยมพูดอะ "
" อย่าเพิ่งคิดไปเองดิ .. ตรองเองก็ยังไม่ได้คุยอะไรกับแม่เค้ามากมายเลยนี่ "
" อืมๆ .. " ผมตบมือไอ้ปริ๊นซ์ที่วางอยู่บนมือผมอีกทีเบาๆ
" แว๊กกกก .. มึงทำไรเมียกู !!! " ไอ้อาร์มที่ตัวเปียกออกมาจากห้องน้ำร้องเสียงหลง
" อะไรของเมิงงง ง "
" ปริ๊นซ์ .. มึงมีชู้เหรอ !! แล้วไมมึงไม่หาหล่อๆรวยๆ มาเอาไอ้ตรองทำม๊ายยย ย !!! "
" เลิกบ้าได้ป่ะ !!! " ไอ้ปริ๊นซ์พูดเสียงเรียบ แต่น่ากลัวชิบ ..
" แฮ่ๆ เค้าล้อเล่น .. หยิบผ้าเช็ดตัวให้สองผืนดิ " ไอ้อาร์มยิ้มกวนตีนก่อนจะผลุบหายเข้าไปในห้องน้ำต่อ .. อ่อที่แท้ลืมผ้าเช็ดตัว -*-
" เล่นเป็นเด็กอยู่เรื่อย " ไอ้ปริ๊นซ์ส่ายหัวเบาๆ .. กับความกวนตีนของไอ้อาร์ม
หลังจากอาบน้ำเสร็จ .. ก็เตรียมตัวเข้านอน โดยไอ้ชีสมันกระโดดจองริมหน้าต่างก่อน .. แล้วก็เป็นไอ้เยี่ยม ไอ้ปริ๊นซ์ แล้วก็ไอ้อาร์ม
" เง้ออ .. แล้วกูนอนไหนวะ " ผมมัวแต่เข้าไปแปรงฟันในห้องน้ำ ออกมาเห็นพวกมันจองที่กันเรียบร้อยแล้ว
" ตรงกลางไงมึง " ไอ้อาร์มตอบก่อนจะยักคิ้วกวนตีนให้ผมก่อนนอน
" เวร !!! คอยดูนะคืนนี้กูจะดิ้นยังกะอยู่ทองหล่อเลย " ผมพูดลอยๆก่อนจะล้มตัวลงบนที่นอน
" ................. "
" ................. "
" ................. "
" ................. "
" กูกลัวผีมาทางหน้าต่างว่ะ " ไอ้ชีสพูดขึ้นหลังจากไฟดับไปได้แป๊บเดียว
" ................. "
" ................. "
" ................. "
" ................. "
" ไอ้เยี่ยม !! เปลี่ยนที่กะกูดิ๊ " แล้วไอ้ชีสกระโดดข้ามตัวไอ้เยี่ยมมา ..
-
งานนี้ไม่หมูซะแล้วละนายตรอง
ขอให้ผ่านด่านแม่แฮมไปให้ได้นะ
แต่เอ๊ะ
ชีทเนี่ยซะยังไงซะแล้วสิเปลี่ยนที่กับเยี่ยม
แอบชอบตรองอะป่าวหว่า :laugh:
-
คิดเหมือนรีบนเลย
แอบชอบตรองป่าวหว่า
-
ตอนต่อไปชีสกดตรองแหงมๆ หุหุหุ
ลุยเลยหนูชีสๆๆๆๆๆๆ :laugh: :laugh:
-
บทที่ 18 :: ในความมืด .+
" มึงจะมาเบียดกูทำเชี่ยไรเนี่ย .. ร้อนนะเว้ย " ผมพูดก่อนจะเอาตีนถีบไอ้ชีสออกไป
" ก็กูกลัวอะ .. "
" ไอ้ห่า .. โตเป็นควายแล้ว!!! "
" กูเป็นพี่เขยมึงนะ !!! "
" ไอ้ห่า .. โตเป็นพี่เขยแล้วยังกลัวผีเป็นเด็กๆ -____-; "
" งั้นมึงมานอนแทนกูมั๊ยไอ้ตรอง " ไอ้เยี่ยมชะโงกตัวมาถามผม
" ... ไม่เป็นไร .. กูอยากให้มึงนอนสัมผัสบรรยากาศเชียงใหม่ยามค่ำคืนให้เต็มที่ "
" ฮ่า ฮ่า ... ไอ้ป๊อดดดด ด !! " ไอ้อาร์มตะโกนข้ามมาด่าผม ก่อนจะถูกไอ้ปริ๊นซ์ตีแขนโทษฐานปากหมายามค่ำคืน ..
" สม !! " ไอ้ชีสตะโกนทับถมแทนผม
" นอนกันเหอะ .. พรุ่งนี้จะได้ตื่นเช้าๆ " ไม่รู้เพราะคำพูดของไอ้ปริ๊นซ์ .. หรือเพราะความเหนื่อยล้ามาทั้งวันไม่นานเสียงบทสนทนาก็ค่อยๆหายไปในความมืด
.
.
.
.
.
:a12:
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในความมืดเพราะ ... ปวดฉี่ !!! >___________<;
อะไรวะ .. ก่อนนอนก็ชิ้งฉ่องแล้วนะเว้ย ไอ้ตรองตรองนี่แม่มเรื่องมากจริงคนจะหลับจะนอน .. ผมจะลุกขึ้นเพื่อไปเข้าห้องน้ำ .. แต่ก็ทำไม่ได้ !!! .. อ้าว มือใครวะ .. แว๊กกก ใครกอดกูอยู่เนี่ย แน่นเลย -*- ขวามือ ขวามือ ขวามือ ใครนอนข้างขวากูว๊าา ..... ไอ้ชีส !!! .. ไอ้นี่เห็นกูเป็นหมอนข้างไปได้ .. ผมค่อยๆแกะมือไอ้ชีสออกเพราะไม่อยากให้มันตื่น ก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำ
ตุ้บบ บ !! ผมทิ้งตัวลงบนที่นอนอีกครั้ง .. ฟู่ววว ว คราวนี้น้องตรองจะนอนจริงๆแล้วนะค้าบบ บ .. ^___^ Y
แปะ !!! มือไอ้ชีสฟาดมาวางบนหน้าอกผม .. ไอ้นี่ดิ้นจังวะ ฝันว่าเต้นอยู่รัชดารึไง ??? ? ผมค่อยๆจับมือมันกลับไปวางที่เดิม
.
.
แปะ !!! ที่เดิม ตำแหน่งเดิม ไอ้ชีสคนเดิม !!! =_______=; ด้วยความรำคาญผมเลยปล่อยให้มันพาดมือบนตัวผมก่อนจะหลับตานอนต่อ .. สักพักไอ้ชีสมันนอนตะแคงข้างหันหน้ามาทางผม .. ก่อนจะยกขามาพาดขาผมไว้ .. ไม่สิ มันล็อคเลยนี่หว่า .. สัสนี่ .. กูไม่ใช่หมอนข้างนะเว้ย !!!
ผมเอาขาเตะๆดู มันก็ยังนอนล็อคไว้เหมือนเดิม .. เฮ้อออ .. ร้อนนะเนี่ย กูร้อน !!! แต่ก็เท่านั้นดิ้นไปแม่งก็ไม่หลุด ช่างมันๆ ~* .. แล้วผมก็หลับตาลงอีกครั้ง .. ฝันหวาน ฝันหวาน \(-_-\)~(/-_-)/
.
.
ลมร้อนๆที่เป่าต้นคออยู่ทำให้ผมลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง .. คราวนี้อะไรอีกล่ะ !!? เหวออออ อ O.O; .. ผมหันไปทางขวาเจอหน้าไอ้ชีสระยะประชิดครับ !!! ไอ้ลมร้อนๆที่เป่าต้นคอผมอยู่จนต้องตื่นคือ ลมหายใจมันครับ .. เชี่ย !! คอกูไม่ใช่แหล่งผลิตออกซิเจนของโลกไม่ต้องเอาใกล้ขนาดน้านนน น ~*
ผมเอามือดันหัวมันกลับไปหนุนหมอนก่อนจะล้มตัวลงนอนอีกครั้ง .. และมันก็กลับมาเหมือนเดิม >______<; ว๊อยยยย ย ย !! ถ้ากูไม่เกรงใจไอ้คู่รักที่มุดผ้าห่มกันอยู่สองคน กับไอ้เยี่ยมที่นอนกรนเสียงยังกะเครื่องเจาะถนนเนี่ย กูจะตะโกนให้ลั่นห้องเลย .... กูไม่ใช่หมอนข้างของมึงน๊าาาาา า า า !!!!
แต่ก็นั่นล่ะ .. สิ่งผมทำได้ดีที่สุดก็คือ หลับตา .. จงนอน จงนอน จงนอน ..
เอาน่านับหนึ่งถึงร้อยเดี๋ยวก็หลับ ~
เอาน่านับแกะกระโดดข้ามรั้วทีละตัวเดี๋ยวก็หลับ ~
เอาน่านับ A ถึง Z วนไปเรื่อยเดี๋ยวก็หลับ ~
เอาน่านับ กอไก่ ถึง ฮอนกฮูกเดี๋ยวก็หลับ ~
เอ.. รู้สึกเหมือนว่าผมจะนอนไม่หลับ =_________=; ... กริ๊ซซซซซ >.<" ทำไงดีๆ
" นอนไม่หลับเหรอมึง " เสียงใคร เสียงใครวะ .. ผมลืมตาขึ้นมาก็เห็นไอ้ชีสนอนยิ้มสวยอยู่ข้างๆ
" เออ .. "
" เป็นเชี่ยไรถึงนอนไม่หลับ "
" เพราะมึงอ่ะแหละ "
" เอ๊าา า !! กูไปทำไรมึง "
" -________-; " ผมมองไปที่ปลายเท้า .. ทั้งมือทั้งเท้าไอ้ชีสยังอยู่ในตำแหน่งเดิมเด๊ะ !!
" มึงนอนกอดกูอยู่ " ผมบอกมัน
" ถูก !!! "
" กูอึดอัด .. "
" แต่กูไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย "
" กูร้อน .. กูนอนไม่หลับ "
" แต่กูหลับสบ๊ายสบาย "
" ... อย่ามากวนตีน นอนดีๆดิวะ กูง่วงแล้ว "
" ก็กูติดหมอนข้างนี่หว่า " มันอ้าง .. อย่ามาๆ ไอ้โรคติดหมอนข้างกูเป็นแล้ว มึงอย่ามาเป็นซ้ำกับกู .. - -*
" แต่กูไม่ใช่หมอนข้าง -*- "
" เอาน่า .. ลองเป็นดูสักคืนนะมึง " ไอ้ชีสบอกก่อนจะหลับตานอนต่อ ... -*-
" สัส !! ... คืนเดียวนะเมิง " ผมสบถก่อนจะทิ้งตัวลงนอน
" เออ .. ค่อยน่ารักหน่อย " ไอ้ชีสบอก
จุ๊บบ บ !! ในความมืดนั้นผมถูกใครบางคนแอบหอมแก้ม >_________________<; :o
-
เย้ย..
-
:o8: พี่เขยจาล่อน้องเขยซ่ะแร๊วว :o8:
-
คือไรอะครับ ..
พญาเทครัว ?? ?
-
:laugh:
-
ชีท แอบ รักตรองแน่ๆๆๆๆๆ
แต่ตรองรักชีท
เดาว่าสุดท้ายชีส ก็คงลงเอยกับตรองแน่เลย
(ใช่ป่าวว่ะเนี่ย) :laugh: :laugh:
-
:angry2:..ตรอง..เสียข้างหน้าให้น้องแฮมไปแล้ว...นี่อะไรกัน...จะต้องมาเสียข้างหลังให้..ชีส...อีกเหรอเนี้ย.....งั้นก้อต้อง...3P...อะดิ :angry2:
-
เปลี่ยนใจแล้ว
ชอบชีส...ชอบคนหื่นๆ
ตรองไม่เห็นขัดขืน
ผีผ้าห่มเลย
พี่เยี่ยมนอนกรนไม่รู้เรื่องหรอก:laugh:
.
.
ความแตกแยกของท่านคืองานของเรา
:a11:.. :a11:.. :a11:
-
ง่า ..
อย่ายัดเยียดตรองให้มันดิ๊ !!!
>O<;;;;
-
:m23: ตกลงพี่เมียคิดไม่ซื่อซะแล้ว คงไม่ทำอย่างนั้นใช่ไหมเฮียชีส :m16:
มารอติดตามกันต่อไปดีกว่า อะไรจะเกิดขึ้นอีก และนายตรองจะผ่านด่านแม่ยายได้หรือเปล่า
เป็นกำลังใจให้ตรอง :ped149: :ped149: :ped149: :L2: :bye2:
-
โห่ย รัยเนี่ย
ชีสไม่เคลียร์อย่างแรง
เอ หรือจะเป็บแบบตะเภาแก้วตะเภาทองหว่า
ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าชีสชอบตรองจริงๆ
ชีสต้องเศร้าขนาดไหนที่ผ่านมา
แบบว่าเห็นน้องตัวเองหนุงหนิงกะคนที่ตัวเองชอบ แถมทำอารัยก็ไม่ได้
แล้วยิ่งไม่อยากคิดไปใหญ่ว่าตรองจะเลือกคัยเพื่อนหรือแฟน
-
ว่าแล้วว่านายชีสต้องมาแบบนี้
และแล้ว
ชีสกับตรองก็มุดผ้าห่มตามอาร์มกับปริ๊นซ์ไปอีกคุ่
หุหุหุหุ :laugh: :laugh: :laugh:
-
เดี่ยวแฮมมาเจอจะยุ่งน่ะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยย 555
-
จึ๋ยส์...
เพ่ชายเมียจาทามมิดีมิร้ายน้องเขยซ๊ะแล้วม๊าง
:laugh: :laugh: :laugh:
-
:m30: ชีสก็ด้วยเรอะ!!!!
เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ เดินเรื่องฉับไวมากมาย
แต่.... มาแนวแปลกเนาะ
อ่านตอนแรกสุดเลย นึกว่าแฮมจารุก(ก็ยังไม่รู้นิ ว่าตัวเล็กขนาด!!)
พอตรองกะแฮมเป็นแควนกัน
เอ๊าะ...อีกแล้วครับท่าน น่าอิจฉาไรเยี่ยงนี้ บุคคลแวดล้อมเป็นจายดีเจรงๆ
ดูไปดูมายังไม่ปรากฏเพลงเก๋าของไฮเปอร์(ขวากหนาม)เลย
แต่มาถึงตอนนี้ เอ๊ะ ... บรรยากาศมันเริ่มคุกรุ่นยังงายๆแฮะ
ลุ้นอยู่นะเนี่ย รีบๆมาอัพเรยนะตัว!!!(อย่าปล่อยให้เค้าจิ้นนะ เด๋วจะจิ้นว่าแซนด์วิช!!)
:m14:
-
เง้อแอบลองใจน้องเขยเหรอออออ เด๋วเช้ามาแฮมมาเปิดดู บ้านแตก :a5:
-
ชีสอยากลอง 3P
:m30: :m30:
รอแฮมเข้ามาเห็นก่อนเตอะ ฮ่าๆ
-
จาดีเหรอ ชีส นั้นสามีน้องจะเอามาทำภรรยาเหรอ
งั้น 3p กันเลยเหรอ
-
:laugh:
เอิ่ม...จะได้ทั้งพี่ทั้งน้องซะละมั้ง
555555555555555555555
3p โลด... :laugh:
-
:serius2: :serius2: :serius2:
-
เดากันไปเรื่อยอะเนอะ .
ความวุ่นวายมันยังไม่จบแค่นี้หรอกครับ .
เกิดเป็นไอ้ตรองอะมันเหนื่อย =[]=;;;; .
ว๊อยยย ย ย !! เครียด .
ไอ้ชีสหนีไปนอนบ้าน .
ไอ้แฮมไปเข้าค่าย .
นอนกอดหมอนข้างอีกแล้วว้อยยยย ย ย >o<;;;
-
:o ตรองจะเหมาหมดทั้งพี่ทั้งน้องเลยหรอจ้ะ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับพี่ชีสดูแปลกๆไปนะครับ อิอิ
หรือติดหมอนข้างจริงๆครับ อิอิ อยากจะเชื่อนะครับ
และพยายามจะเชื่อ แต่ตะหงิกๆไงไม่รู้ครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
พี่เขยจากินน้องเขย
เอิ๊ก ๆ
-
:o
ทั้งพี่ ทั้งน้อง เลยเหรอเนี่ย
-
:o8:ใช้ได้นิ น้องหน้าพี่หลัง เยี่ยม :a2:
-
บทที่ 19 :: หลับสิหลับสิหลับสิว้อยยย ย !!! .+
.
.
ตอนเช้า .. แม่ไอ้ชีสให้คนมาปลุกพวกผมตอนแปดโมงกว่า .. ให้ตายสิ .. เพราะไอ้เรื่องเมื่อคืนนี้แท้ๆเชียวที่ทำให้ผมนอนไม่หลับ
" เป็นไรไอ้ตรอง .. ทำหน้ายังกะคนไม่ได้นอนมาทั้งคืน " ไอ้อาร์มฟื้นขึ้นมาได้ก็ทักผมเลย
" เออดิ .. นอนไม่หลับว่ะ "
" กลัวผีอ่ะดิมึง "
" ปากหมาแต่เช้าเลยนะมึง ไอ้เชี่ยอาร์ม " ไอ้อาร์มไม่ตอบอะไรแต่ยักคิ้วกวนตีนให้ผมทีนึงก่อนจะปลุกไอ้ปริ๊นซ์ให้ตื่น
" อรุณสวัสดิ์ " ไอ้ปริ๊นซ์พูดกับไอ้อาร์มก่อนจะหันมาอรุณสวัสดิ์ผมอีกคน
" ไอ้ปริ๊นซ์ .. ยุงกัดเหรอ " ผมทัก
" ป่าวนี่ .. ตรงไหนอ่ะ " ไอ้ปริ๊นซ์ทำหน้าเหรอหรา
" ตรงคออ่ะ .. รอยแดงเป็นปื้นเลย ^_____^" "
" (_ _;) " ไอ้ปริ๊นซ์ได้แต่ก้มหน้าครับ .. แหมกูรู้หรอกน่า ยุงชื่ออาร์มอ่ะดิ .. รอยแบบเนี๊ยะกูเคยเห็น !!!
" เอาน่ากูแซวเล่น " ผมโบกมือไล่พวกมันให้เข้าไปล้างหน้าแปรงฟันก่อน .. พอไอ้คู่รักปิดประตูห้องน้ำไป ผมก็หันมาเจอไอ้ชีสนั่งอม (ขี้ฟัน) ยิ้มให้ผม
" ... อ .. อรุณสวัสดิ์ไอ้ชีส "
" อื้ม ^_______^ "
" .. . มึงหลับสบายดีนะ "
" อื้ม ^_______^ " ... อย่ามาสายตาแบบนี้กะกูนะ .. กูขนลุก !!! >__________<;
" .. . มึงปลุกไอ้เยี่ยมดิ๊ สายแล้ว "
" อื้ม ^_______^ " .. มันรับปากแต่ก็ยังนั่งอมยิ้มมองหน้าผมอยู่เหมือนเดิม
" มึงเป็นไรป่ะวะเนี่ย "
" ป่าวว ว ~ " ไอ้ชีสพูดแล้วก็นั่งมองหน้าผมแล้วยิ้มต่อ -*-
" -_______________-; "
" เช้านี้มึงน่ารักว่ะไอ้ตรอง "
" =______________=; "
" พวกมึงคุยไรกันแต่เช้า " ไอ้เยี่ยมลุกขึ้นมานั่งพูด แต่ยังหลับตาอยู่ ...
" ตื่นได้แล้วมึง แม่ไอ้ชีสให้คนมาตามลงไปกินข้าวแล้ว " ผมบอกมัน
" กี่โมงแล้ววะ " ไอ้เยี่ยมถามแต่ยังคงไม่ยอมลืมตา
" แปดโมงจะครึ่งแล้ว "
" อืมๆ " ไอ้เยี่ยมครางเหมือนรับรู้ .... ก่อนจะล้มตัวนอนต่อ -*- .. ส่วนไอ้ชีส .... มันยังนั่งมองหน้าผมแล้วทำตาเยิ้มอยู่ครับ - -*
" .. . กูออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ก่อนนะ " ผมยิ้มแหยๆให้ไอ้ชีส ก่อนจะกระโดดไปเปิดประตูออกมายืนที่ระเบียง
" กูก็อยากออกมาเหมือนกัน " ไอ้ชีสเดินอมยิ้มตามผมออกมาด้วยครับ >________<; .. อย่าเข้าม๊าา า กูมีไม้กางเขนนะ .. ผีเข้ามึงชัวร์ ... ไอ้ชีส !!!
" แฮ่ แฮ่ .. กูว่าอากาศมันเย็นๆเนอะ .. เข้าข้างในดีกว่าเดี๋ยวน้ำค้างหยดลงหัวจะเป็นหวัด " ผมพูดก่อนจะรีบหันหลังกลับ
" เดี๋ยวสิ !!! " แว๊กกกก .. มันจับแขนผมไว้ .. มึงจับตัวกูได้ง๊ายย ย กูแขวนไม้กางเขนแล้วนี่ไงๆ T^T.. เอ๊ะ หรือมันเป็นผีพุทธ -*-
" นี่มันสองโมงกว่าแล้วน้ำค้างป๊ะป๋ามึงสิหยดตอนนี้น่ะ .. ยืนเป็นเพื่อนกูก่อนดิ " ไอ้ชีสบอก .. ผมจำใจต้องยืนอยู่ริมระเบียงเป็นเพื่อนมัน
" ...................... "
" ...................... "
" ...................... " ผมยืนมองยอดดอยที่เห็นอยู่ลิบๆหายไปในกลุ่มเมฆ
" ...................... " ไอ้ชีสยืนมองหน้าผม =________=;
" เฮ้ย !! มึงสองคนยืนทำเชี่ยไรกัน ไปแปรงฟันไป๊ " ไอ้อาร์มเดินออกมาเรียกพวกผม ..
.
.
เช้านี้แม่ไอ้ชีสมันจัดอาหารขึ้นโตกสำรับใหญ่ต้อนรับพวกผมเลยครับ .. แม่มันบอกว่าเดี๋ยวจะเข้าไปดูร้านในเมืองตอนสาย (อืม .. นี่ก็สายแล้วนะครับ)พร้อมกับลากไอ้แฮมไปด้วยครับ =_________=;
พวกผมกินข้าวกันเสร็จก็ขึ้นไปนอนต่อครับ ..
" อืมม ,, " ผมเคลิ้มกับริมฝีปากอุ่นๆของวนเวียนอยู่แถวหน้าอก
" อืออออ ,, " ไอ้แฮมมึงเป็นอะร๊ายย ย .. กลางวันแสกๆเลยเหรอวะ .. สงสัยเมื่อคืนว้อนท์จัด !!
" อ่าาา า ,, " สัมผัสอุ่นๆนั้นเริ่มวนลงมาข้างล่างแถวๆท้องผมแล้ว .. . แฮม แฮมคะคะะ .. ค้าบ O.O; เดี๋ยวนะ .. ไอ้แฮมมันโดนแม่มันลากไปร้านตั้งแต่เช้าแล้วนี่ !!! .. ผมกระเด้งตัวขึ้นมานั่งก่อนที่กางเกงจะถูกใครบางคนจับถอด
" ไอ้ชีส !!! "
" ไงไอ้ตรอง " ชัดเลย !!! มึงแน่ๆ นั่งอยู่ใกล้ที่เกิดเหตุที่สุด
" เล่นเชี่ยไรเนี่ย .. ทำกูเคลิ้มเชียว สัส !!! " ผมด่ามันไป แต่มันก็ยังนั่งยิ้มทำตาถั่วแดงเหมือนเดิม
" คืนนี้กูไปนอนกับไอ้แฮมนะ " ผมสะบัดหางเสียงใส่มัน
" ก็เอาสิ๊ .... " มันพูดทั้งๆที่ยังยิ้มตาถั่วแดงอยู่
" .... ถ้าแม่กูยอมอะนะ " มันทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำไป .. ว๊อยยยย ย ย ย !!! ว๊อท แฮพเพ่นน น น !?? ? >>>>>____<<<<<"
.
.
ตอนเย็นวันนี้ยังไม่ได้ออกไปเล่นน้ำกันครับ .. รอไอ้แฮมอยู่ด้วยจะได้ไปเล่นพร้อมๆกัน .. เมื่อเย็นเลยลงไปเล่นบาสกันข้างบ้านไอ้ชีส แข่งกับคนงานบ้านมันนั่นแหละครับ .. ผลสรุปแพ้อีกตามเคย ถามเท้าซ้นอีกต่างหาก แฮ่ แฮ่ ~ =P
" ไง .. วันนี้เป็นไงมั่ง " ผมนั่งลงข้างๆไอ้แฮมที่นั่งห้อยขาอยู่ริมระเบียงหน้าบ้าน
" อืม .. ก็ดีแหละ "
" แล้วนั่งเหม่อคิดถึงใครหว่า "
" ... เปล่านี่ " ไอ้แฮมเอียงคอมามองหน้าผมก่อนจะฉีกยิ้มให้
" เออให้จริง " ผมมองหน้ามันแว่บนึงก่อนจะหันกลับมามองสนามหน้าบ้านต่อ
" เมื่อคืนเป็นไงมั่งอะ .. "
" .............. " ผมหันไปมองหน้ามัน
" ..ก็หลับสบายป่าว ?? "
" อ่อ .. ก็เรื่อยๆว่ะ ไอ้ชีสแม่มนอนดิ้นชิบเป๋ง "
" แล้วไปกอดใครหรือโดนใครกอดป่าว " อ้าวเวร !! นี่กูนึกว่ามึงเลิกเลี้ยงกุมารทองแล้วนะเนี่ย .. สรุปมันยังอยู่ใช่มั๊ยย ย ??
" อ่าา .. เพื่อนกันทั้งน้าานน น .. คิดไรเนี่ยย ย " ผมโยกหัวไอ้แมวน้อยเบาๆ .. เฮ้อ จะให้กูบอกเหรอว่าพี่มึงกอดกูทั้งคืนอ่ะ -________-;
" อืม " มันพยักหน้ารับรู้เบาๆ
" .............. "
" คืนนี้นอนกับแฮมได้มั๊ย "
" แล้วแม่แฮมอะ "
" วันนี้ขอเค้าแล้ว .. "
" .............. " ผมขมวดคิ้วมองหน้ามัน
" เค้าก็โอเคแหละ " มันบอก .. ก่อนจะชวนผมเดินเข้าไปในบ้าน วันนี้เป็นอะไรอีกวะ ดูมันพูดน้อยผิดปกติ =____ = ;
.
.
หลังจากกินข้าวเสร็จไอ้พวกนั้นก็เดินเข้ามาในห้องเตรียมชุดออกตะลุยในวันพรุ่งนี้ ส่วนผมเดินเข้ามาเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนอนกับผ้าเช็ดตัว
" มึงจะไปไหน " ไอ้ชีสถามตอนผมกำลังจะเปิดประตูออกไป
" ............. " ผมหันมามองหน้ามัน
" กูถามว่ามึงจะไปไหน " มันถามย้ำอีกครั้ง แต่เพิ่มวอลุ่มให้ดังขึ้น
" ห้องไอ้แฮม " ผมตอบเสียงเรียบ
" คืนนี้มึงจะนอนกับมันเหรอ "
" ก็ .. อืม " ผมยอมรับ
" แล้วแม่กูรู้ยัง ? "
" ไอ้แฮมมันบอกว่าขอแล้วนี่ "
" เหรอ " พูดเสร็จมันก็หันกลับไปสนใจเสื้อผ้าที่มันจะใส่วันพรุ่งนี้ต่อ ผมเลยเปิดประตูเดินออกมา ...
.
.
" ตรอง " ไอ้คนที่นอนอยู่ข้างๆเรียกชื่อผมข้างๆหู
" ว่า .... "
" ตรองรักแฮมมั๊ย "
" รักดิครับ .. ทำไมเหรอ " วันนี้มึงไปเจออะไรมาอีกล่ะ .. ถามกูแบบนี้เนี่ย ... เฮ้ออออ ~
" ก็ปล๊าวว ว "
" แฮม ... " ผมกระชับอ้อมแขนที่กอดไอ้ตัวเล็กอยู่ให้แน่นขึ้น
" มีอะไรอยากคุยกับตรองมั๊ยครับ " ผมก้มไปถามไอ้แฮมที่นอนเอาหน้าซุกกับหน้าอกผมอยู่
" อ่าา .. "
" ถ้าไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรนะครับ " ผมใช้มือขวาลูบหัวมันเบาๆ
" คือวันนี้ ... วันนี้เค้าเจอไอ้เพียวอ่ะ "
" ................ " ถึงผมจะแปลกใจกับชื่อที่ได้ยิน แต่ก็ไม่อยากถามให้ขัดจังหวะไอ้แฮม
" คือเพียวมันเป็นคนที่ทำให้เพียวย้ายไปเรียนที่กรุงเทพอ่า " ไอ้แฮมค่อยๆเล่าเรื่องราวมาทีละนิด
" .. อ่อ แฟนเก่า "
" ง่าาา .. คือวันนี้เพียวมันมาซื้อของที่ร้านกับแม่มันอะ แล้ว ... แล้วมันก็เจอแฮม "
" ................. "
" แล้ว ... แล้ววว มันก็ขอเบอร์แฮมไปอ่ะ "
" ................. " ว้อยยๆ รู้สึกเหมือนควันจะเริ่มออกจากหูแระ !!
" แต่ว่าแฮมไม่ได้คิดอะไรกับเพียวมันแล้วน้าาาา " ไอ้ตัวเล็กรีบบอกผมใหญ่
" ... อืม แล้วให้ไปรึเปล่าล่ะ " ผมพยายามทำเสียงให้ปกติที่สุด
" ก็ ... อืม " ไอ้แฮมพยักหน้ายอมรับ
" เหรอ " ว้อยยย ย ย !!!! O>_____<O;;;; .. บินกลับกรุงเทพพรุ่งนี้เลยย ย !! กูไม่เล่นแระสงกรงสงกรานต์ !!!
" .................... "
" .................... "
" โกรธเค้าเหรอ " ไอ้แฮมถามผมเสียงเบาๆ แทบจะกระซิบ
" เปล่านี่ครับ " ผมปล่อยมือที่กอดไอ้แฮมอยู่ แล้วพลิกตัวนอนหงายมองเพดาน
" ง่าาา .. กอดเค้าต่อได้มั๊ย " ไอ้แฮมเอาหน้ามาเกยอยู่ที่ไหล่ผม
" ร้อนอะ .. อึดอัด " อากาศน่ะไม่ใช่ ... แต่ข้างในใจนี่สิ .. จะเดือดอยู่แล้วเว้ยยย ย ย !!! หึงเว้ยหึง !!!!!!!!!!!!!!+
" ง่าาา ... " ไอ้แฮมทำเสียงอ้อนแต่ผมว่ามันเหมือนแมวหิววิสกัสมากกว่า ,,+
" งั้นคืนนี้แฮมกอดตรองเองก็ได้ " แล้วไอ้แฮมก็พลิกตัวมากอดผมก่อนจะเอ่ยราตรีสวัสดิ์ ~*
.
.
... เฮ้อ ~ เมื่อคืนก็พี่ .. วันนี้ก็น้อง .. ตกลงกูมาเชียงใหม่เนี่ยนอนไม่เคยหลับสักคืน !!!! คอยดูนะ .. กลับไปกูจะให้ซื้อยานอนหลับให้กูกินซะให้เข็ด .. เชอะเชอะ ~* ....
-
อ้าวซะงั้น
แฮมกับแฟนเก่าจะกลับไปคืนดีกัรมั้ยอ่า
แล้วชีสนี่เริ่มแสดงออกว่าชอบตรองแล้วนะเนี่ย
แล้วเจ้าตัวจะรู้ป่าวหว่า
-
ดีนะได้นอนกะแฮม
นอนกะชีสอีกคืน
ตรองโดนกดแน่นอน
ฟันธง!!!!!!
-
อ้าววววววววววววววววววววว ไอ้ชีสมาไม้ไหนเนี่ย
-
:m23: มันชักจะยังไง ๆ แล้วนาตรองเอ๋ย สงสัยไอ้ชีสมันเปลี่ยนรสนิยมแน่ ๆ o13
แต่ทำไม มันมาชอบน้องเขยละ แล้วถ้าแฮมรู้ น้องจะรู้สึกยังไง ไหนจะแฟนเก่าอีก o2
มารอดูกันต่อไปดีกว่า ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หรือว่าตกลงรวบทั้ง พี่ทั้งน้อง ซะละมั้ง เห็นสปอยไว้ :m14:
เป็นกำลังใจให้ รวบทั้ง 2 ก็แล้วกัน :m20: :L2: :bye2:
-
เมนูอาหารเช้าของน้องตรอง
"แซนวิส"ไส้แฮม&ชีส
เอาน้ำดื่มยี่ห้อ"เพียว"กันติดคอด้วยนะ
เอิ่กกกก...เยี่ยม!!!!
-
เท่าที่อ่านๆดูในเล้า .
ผมว่านิยายเรื่องนี้ตอนจบคงมีคนไม่ชอบแน่ๆ .
เตรียมผ้าเช็ดผ้าไว้ละกันนะครับบ .
TT^TT
-
บทที่ 20 :: รักต้องห้าม .+ (ตั้งชื่อตอนยังกะนิยายจีนเลยกู -*-)
.
.
วันนี้ผมจะตะลุยเที่ยวสงกรานต์ที่เชียงใหม่ในสไตล์เป๋ห่าวว ว !! มามา .. เอากะกูเส่ะ .. ขาไม่ให้แต่ใจมันรักว้อยยย ย ย !! กริ๊ซๆ >o<;
วันนี้ถือเป็นวันเปิดตัวของเราครับ .. ตอนแรกผมจะใส่กางเกงยีนส์กับเสื้อยืดสีขาว แต่ไอ้อาร์มมันโยนชุดมาให้ใส่ก่อน .. ผมหันไปมอง อ้าววว !! นัดกันใส่เหรอ .. เฮ้อ !! งี้กูก็ดับอ่ะดิ๊ ใส่ชุดเดียวกัน ไอ้คุณชายอาร์มก็แย่งสาวๆหมด =[]=;
บ่ายสองสิบห้า .. ผมยืนอยู่บนถนนสักเส้นในเชียงใหม่ .. (ความจริงไอ้ชีสมันเคยบอกผมแล้วนะ แค่สมองเท่าเห็บไดโนเสาร์อย่างผมเลยจำไม่ได้ 5 555 5 + )
ในชุดกาเกงเลสีดำ เสื้อยืดสีขาว สกรีนลายว่า " กูฟังเพลงไทย " ... หันไปมองข้างๆ เครื่องแบบเดียวกันเด๊ะ ในมือมีอุปกรณ์พร้อมรบกันเต็มที่ ^^
" เฮ้ย !! เสื้อดำๆ " ไอ้อาร์มเริ่มเปิดศึกครับ หลังจากนั้นก็ชุลมุนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
" เย้ย ย .. แป้งเข้าตา "
" สัส !! ปืนกูไปไหนว๊ะ !? "
" หว๋าาา .. อย่าฉีดเข้าตาดิครับ "
" เดี๋ยวๆ รองเท้าแตะกูหลุด "
" เดินช้าๆเป็นป่ะ .. สัสขากูเดี้ยงอยู่ "
" มึงไปซื้อแป้งมาห้าถุง .. เอาไปสามบาท "
" สัส !! มึงเอาแค่ถุงเปล่าละกัน "
" เฮ้ยน้อง .. สาดแค่น้ำขันไม่ต้องค้าบบบ บ "
" พี่ๆ คนนั้นอะ .. กุหลาบในมือแจกหรือขายค้าบบ บ "
" เฮ้ย !! ไอ้เชี่ยนั่นแอบหอมแก้มเมียกู .. ไอ้ปริ๊นซ์มึงสมยอมมันป่าว "
" เว้ยย ย .. น้ำแข็งมาเป็นก้อนเลย สัส .. หัวกูแตกป่ะเนี่ย ?? "
" พี่ๆ กระเพาไก่ไข่ดาวห้า !!! "
สงครามของพวกเราหยุดพักตอนประมาณห้าโมงครึ่ง .. ตอนนี้เราหยุดอยู่หน้าร้านขายข้าวร้านนึง โดยในมือมีกระเพาะไก่ไข่ดาวคนละกล่อง .. โฮะ โฮะ .. โอ๊ะ อันอ้อนอ่าาา .. แอ่อ้ออาอ่อยอี (มันร้อนอ่าาา .. แต่ก็อาหร่อยดี ~^___^~)
หลังจากนั้นอีกสิบนาทีพวกเราก็พร้อมรบกันต่อ ...
" แม่ง .. จุกว่ะ "
" อย่าเพิ่งสาดท้องครับ .. เดี๋ยวไข่ดาวมันออกมาเดินเล่นริมถนน "
" เฮ้ยเค้าเอามาให้มึง หรือ เอามาขายให้มึง .. กุหลาบน่ะ ฮ่า ฮ่า "
" ขอบคุณคร้าบ .. แต่วันหลังเอาหนามออกให้ด้วยสิครับ "
" เฮ้ยมึง .. น้ำมันซึมเข้าซองมือถือแล้วว่ะ ไปซื้อมาใหม่ดิ๊ "
" วู้วว .. นั่นนมหรือระฆังวัดพระแก้ววะนั่น "
" เชี๊ยะ !! น้ำอะไรวะเค็มสัส ถุยถุย !! "
" มึงดูโน่นๆ .. กูว่าใส่กับไม่ใส่เสื้อแม่งก็เหมือนกัน บางเกิ๊นน น น "
" มันแอบเยี่ยวใส่มาป่ะวะ อุ่นๆ "
" แฮมๆ คนนั้นโคตรหล่ออ่ะ "
" ไ อ้ ป ริ๊ น ซ์ ! ! ! "
" โหยยพี่ .. โน่นๆที่ยืนอยู่ในซุ้มโน่นน่ารักกว่า "
" ไ อ้ แ ฮ ม ! ! ! "
" เชี่ย .. ฝรั่งมันขอเบอร์ไอ้ปริ๊นซ์กะกูอ่ะ "
" แต่ก็ให้เบอร์ป๊ากูไปแทนเรียบร้อยแระ ฮ่า ฮ่า "
" เฮ้ย .. มึงแต๊ะอั๋งน้องจัดฟันคนนั้นเหรอ "
" ป๊าววว ว .. มือมันลื่นนน น ~ "
" เชี่ย .. ปากสั่นแล้วมึงอ่ะ "
" กลับเห๊อะ !! เดี๋ยวตรองตรองมันไม่สบายย ย "
" ชิบ .. กูลืมนึกรถกูเปียกหมด "
" พอแล้วค้าบน้องง ง .. พรุ่งนี้ปะใหม่น้าาา ~ "
กว่าจะหลุดออกจากถนนคนเดินเส้นนั้นมาได้ .. สภาพแต่ละคนก็ทุลักทุเลแหละครับ .. ตอนนี้แต่ละคนไม่ต่างจากคนบ้า หอบกุหลาบกันคนละช่อสองช่อ หน้าตาก็ขาวว่อกกไปด้วยแป้ง .. ดูไกลๆนึกว่าเล่นงิ้วว ว !!
ขามาเสื้อผ้ามันยังแห้งอยู่ไงครับ .. แต่ขากลับเนี่ยรถไอ้อาร์มเบาะเปียกโชกเลยล่ะครับ 5 5555 5 + สม!! แต่โชคดีที่เป็นเบาะหนังครับ เลยแห้งเร็ว ~ ดีๆ งั้นพรุ่งนี้เอารถมึงมาใหม่นะไอ้อาร์มม ม 5 555 5 + =D
กลับมาถึงบ้านห้องน้ำดูจะมีค่าที่สุดในเวลานี้ ใครวิ่งเร็วสุดชนะ .. นึกภาพตามละกันครับ .. สภาพแต่ละคนก็นะ .. แล้ววิ่งแข่งกันตั้งแต่หน้าบ้าน .. ไม่ต่างจากวิ่งควายที่ชลบุรีดีๆนี่เอง =________________=;
" เชี่ย!! ออกป๊ายย ย !!! " ไอ้ชีสที่วิ่งไปถึงคนแรกพยายามจะปิดประตูครับ
" มึงแหละออกไป๊ .. กูเป็นแขกนะเว้ย " ผมเอาขาขวางประตูไว้ พยายามจะมุดหัวเข้าไปแต่ไอ้ชีสเอามือดันหัวผม
" เชี่ยย .. ออกม๊าไอ้ชีสส ส นี่น้องเขยกับเพื่อนน้องเขยมึงนะเว้ยยย ย " ไอ้เยี่ยมวิ่งเข้ามาช่วยผมดึงประตูอีกแรง
" -__________-; " ไอ้ปริ๊นซ์ส่ายหน้าด้วยความเอือมระอาเต็มที่ ก่อนจะเดินหายออกไปยืนที่ระเบียง
" เล่นอะไรกานน น .. กูเล่นด้วยย ย ~ ^______^" " ไอ้อาร์มที่มัวแต่เอารถไปจอด วิ่งลั้ลลาเข้ามาร่วมแจมสงครามแย่งห้องน้ำครั้งนี้ด้วย
สรุปว่าเมื่อตอนหัวค่ำก็อาบรวมกันสี่คนครับ .. ไอ้ปริ๊นซ์มันไม่เข้ามาร่วมสนุกด้วย .. ฮ่า ฮ่า .. เป็นช่วงผู้ชายถึงผู้ชายครับ คู่แข่งผู้หญิงถึงผู้หญิง .. แต่ทำไมฟังๆดูมันติดเรทพิลึกเนอะ ^^"
วิ่งลงมาข้างล่างเห็นไอ้แฮมนั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าวแล้ว .. แม่ไอ้ชีสบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะพาไปทำบุญที่วัดกันก่อน แล้วสายๆถึงจะปล่อยไปเล่นน้ำตามสะดวก .. ค้าบๆ .. ต้องเชื่อฟังครับ แม่ยายสั่งทั้งที *
" คืนนี้มึงนอนไหน " ไอ้ชีสถามหลังจากที่พวกผมเดินเข้ามาในห้องนอนเรียบร้อยแล้ว
" นอนนี่แหละมั๊ง " ผมทิ้งตัวลงบนที่นอน เหนื่อยครับเหนื่อย -______-;
" งั้นตรองนอนข้างปริ๊นซ์นะ " ไอ้ปริ๊นซ์ที่นั่งทาแป้งอยู่หันมาบอกผม
" ว้อยย ย .. ไม่ต้องเลยปริ๊นซ์ .. ไอ้ตรองมึงนอนข้างกู จบ !!! " ไอ้อาร์มรีบโวยวายใหญ่
" =________=" มึงนอนดิ้น " ผมบอกมันทั้งๆที่หลับตาอยู่
" คืนนี้กูไม่ดิ้นแล้ว "
" มึงนอนกรนด้วย " ผมแกล้งหลอกมันไปงั้นแหละครับ .. ความจริงมันกรนรึเปล่านี่ผมก็ไม่รู้ .. เพราะเสียงกรนไอ้เยี่ยมกลบหมดทั้งห้อง !!
" งั้นเดี๋ยวคืนนี้กูไม่กรนก็ได้ "
" มันห้ามกันได้ด้วยเหรอวะ =[]=" " ผมหลับตานอนต่อ .. รู้สึกเหมือนมีคนเอาผ้ามาห่มให้ แต่ไม่รู้ว่าใครเพราะความเหนื่อยมาทั้งวันเลยผล็อยหลับไป ..
.
.
.
" ฝันดีนะ " เสียงคุ้นหูกระซิบแผ่วเบาอยู่ข้างๆตัวผม
" ................ "
" ทำไมเรื่องมันต้องมาลงเอยแบบนี้ด้วยวะ .. กูไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้เลยนะเว้ย .. " เสียงเดิมยังคงดังอยู่ข้างๆหูผม ..วู้วว ว .. วันนี้กูฝันเหมือนจริงนะเนี่ย .. เสียงระบบด๊อบบี้สเตอริโอ เซอร์ราวด์รอบทิศทาง
" ................ "
" มึงรู้มั๊ยว่ากูทรมานแค่ไหน .. กูเจ็บแต่กูทำอะไรไม่ได้เลย " ตอนนี้นอกจากเสียงแล้ว ยังมีลมหายใจอุ่นๆมาประทับบนแก้มผมเป็นโปรโมชั่นเสริมอีกตะหาก .. ผมเริ่มรู้สึกตัวจริงๆแล้วว่ามันไม่ใช่ความฝัน
" ................ "
" มึงเป็นเพื่อนกู .. กูไม่อยากเสียมึงไป .. กูไม่อยากเสียคนที่กูรักไปทั้งสองคน "
" ................ "
" แต่มึงจะให้กูทำยังไง .. มึงบอกกูได้มั๊ย มึงเคยรับรู้มั่งมั๊ย " -______-; เออ กูนอนหลับตารับรู้อยู่นี่ไง
" ................ "
" กูรักมึงนะเว้ยย ย " ไอ้เจ้าของประโยคสารภาพรักก้มหน้าลงมาประทับจูบกับริมฝีปากผมอย่างแผ่วเบา ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ..
.
.
มึงเป็นอะไรของมึงวะ ..
ที่กูได้ยินเมื่อกี้นี้ .. มึงสารภาพรักกูใช่มั๊ยวะ ... ไ อ้ ชี ส *
-
น่าสงสารชีสอ่า
แอบรักเค้าข้างเดียว
o7 o7 o7
-
:m15:
-
เฮ้อ :เฮ้อ: ว่าแล้วเชียว
ชีสทนอยู่ได้งัยอ่ะ
แล้วตรองจะเอางัย
แล้วแฮมล่ะ
เคยมีคนบอกว่าที่จริงแล้วสิ่งต่างๆมันก็เป็นของมันอย่างนั้นแหละ
มันไม่สามารถทำให้ใครเป็นทุกข์หรือวุ่นวายได้หรอก
แต่ใจเราที่อยากให้มันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ต่างหากที่ทำให้เกิดทุกข์
ผมว่าความรักก็คงเหมือนกัน อะไรจะเกิดก็ปล่อยมันไปเหอะ ตรองชอบคัยก็เชื่อหัวใจตัวเองไปเลยดิ
แต่ผมว่าตอนนี้ตรองก็คงเลือกไปแล้วมั้ง
-
:oni1: :oni1:
เขียนได้สนุกมากเลยคับผม
ชอบ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :oni2: :oni2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
o12 เซรงจิต....คิดได้ไง สงครามชัด ๆ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เอาแล้วไงงานเข้าคนอ่านซิแบบนี้
เลือกไม่ถูกแระว่าจะเชียร์ใครดี
รักและชอบทั้ง2พี่น้องเลย
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ไหน ๆ ก็มาเจอแม่แล้ว ก็ขอลูกแม่ทั้งสองคนเลยนะจ้ะตรอง :a1:
-
เอ๋อ...
ไหงเป็นแบบนี้ละนี่
o12 o12 o12
-
เง้อ ไม่น่าชื่อตอนว่ารักต้องห้ามนะ น่าจะชื่อรักต้องเลือกมากกว่า ตอนแรกนึกว่าแค่ลองใจ แต่แอบชอบชีสมากกว่าแฮมนะ :laugh:
-
เอาแล้ว....สงสัย แซนวิช แฮม ชีส แหงม... :laugh:
-
อาไรน้า!!!ที่ว่าตอนจบอาจมีหลายคนไม่ชอบอ้ะ!!!! :o
ไม่เอาน้าคร้า...อย่ามาขัดความสุขในการจิ้นของพี่ดิคุณน้องTT^TT
ไม่รุ...จาเอา แฮฟ ปี้ เอ็นดิ้ง อ่ะ (อุ้ย!!พิมพ์ผิด แฮปปี้ค่ะ แฮปปี้ มะกี้มันเบลอ-///-)
2 P รึ 3 P รึมากกว่านั้นก็ม่ายเกี่ยง แต่ต้อง 'ปี้ เข้าใจม้ายยยย...
จัดมาๆๆๆๆๆ........นะคะ จุ๊บๆ ^3^ :bye2:
-
:m29: มาแล้ว โชค 2 ชั้น ทีนี้จะทำยังไง o2 มาลุ้นกันต่อไปว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เป็นกำลังใจให้นะครับ แม้ว่าเรื่องนี้จะผ่านไปแล้วก็ตาม :o8: :L2: :bye2:
-
:sad2:
:sad2:
รักที่ห้ามไม่ได้ตะหาก
-
ชีสก็ชอบ แฮมก็น่ารัก เลือกไม่ถูก งั้นแฮมชีสแล้วละกันนะ :m12: :o8:
-
แต่มึงกะกูต้องตายกันไปคนละค้าง :angry2:
:กอด1:เอาหน้าพี่น้องกัน ของมันแบ่งกันได้ เน้อเน้อคนแต่ง
ถ้าจบไม่สวยคนแต่งมีเฮนะฮ่ะ :เตะ1:
-
อ้าววววววววววววว งานเข้า
-
เอาแล้วไง พี่น้อง ใช้แฟนคนเดียวกันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ก็อยากจะให้มันจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งอะนะครับ
แต่อย่างที่เขียนบอกไว้ตั้งแต่ต้นว่านี่มันคือเรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องแต่ง
เพราะฉะนั้นผมก็คงต้องเขียนไปตามสิ่งที่เกิดขึ้น
อาจจะไม่สุขแบบสีชมพู
หรือเศร้าจนสีดำหม่น
คงจะเป็นเพียงสีเทาจางๆล่ะครับ
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจด้วยนะครับ
ไอ้แฮม ไอ้ชีส ไอ้อาร์ม ไอ้ปริ๊นซ์ ไอ้เยี่ยมฝากขอบคุณมาด้วย (^/l\^)
-
บทที่ 21 :: อยากโดนใช่มั๊ย .. ก้านคอมั๊ยสาดดดด ด !!! .+
ส า ม คื น ! ! !
ส า ม คื น ! ! !
ส า ม คื น ! ! !
สามคืนถ้วนครับ .. ที่ผมไม่เคยจะนอนหลับสนิทเหมือนชาวบ้านชาวช่องเค้า !!! O.O"" ... นาทีนี้ยานอนหลับสองกระปุกก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วล่ะครับ
ผมลงมาช่วยแม่ไอ้ชีสเตรียมอาหารไปใส่บาตรตั้งแต่เช้ามืด .. ดูแม่มันแปลกใจอยู่ไม่น้อยแต่ก็ยอมให้ผมช่วย (ผมป่าวเร่งทำคะแนนอย่างที่ไอ้อาร์มมันบอกน้าาา า >o<")
" เป็นแฟนกับแฮมเหรอเราน่ะ "
" เคร้งง ง !! " มืดหลุดออกมามือผมลงไปนอนสงบนิ่งไม่ไหวติงอยู่กับพื้น .. ผมค่อยๆก้มตัวลงไปหยิบพยายามทำทุกอย่างให้ช้าที่สุด
" ..ว่าไงนะครับ " ผมถามขณะที่เดินไปหยิบมืดเล่มใหม่มาหั่นผักกาดขาวต่อ
" เราน่ะ .. ชื่อตรองใช่มั๊ย " คราวนี้แม่ไอ้ชีสเปลี่ยนคำถามที่ฟังแล้วซอล์ฟลงกว่าเดิมประมาณแปดล้านเท่า !!
" อ่อครับ .. ผมชื่อตรอง "
" งั้นก็คนที่เป็นแฟนแฮมล่ะสินะ " แม่มันพูดโดยไม่หันมามองหน้าผม .. เอ ~ หรือว่าแม่เขาจะคุยกับปลาหมึก กุ้ง ปู หรือลูกชิ้นในหม้อต้มยำทะเลหว่า ?? ?
" เอ่อ .. ก็ "
" พ่อเค้าเล่าให้แม่ฟังหมดแล้วล่ะ .. แม่ไม่ได้ว่าหรอกนะที่ลูกแม่จะมีแฟนน่ะ .. ถึงแม้ว่าเค้าคนนั้นจะเป็นผู้ชายก็ตาม " แม่ไอ้ชีสยังคงพูดด้วยน้ำเสียงปกติ .. ทำเอาผมเดาอารมณ์ไม่ได้จริงๆ -*-
" แต่แม่แค่ไม่อยากให้ทั้งสองคนทำอะไรเกินเลย .. เพราะแม่ไม่มั่นใจเลยว่าทั้งคู่จะไปกันได้นานแค่ไหน " .. เหอะๆ ทำไมแม่ไม่ไปห้ามตั้งแต่ตอนไปพัทยาล่ะค้าบบ บ .. T^T ฮือ ฮือ .. ไอ้แฮมมันพรากเวอร์จิ้นผมไปแย้ววว ว ว ~*
" เข้าใจที่แม่พูดใช่มั๊ย " ประโยคนี้แม่มันหันมามองหน้าผมครับ
" อืมครับ " ผมพยักหน้ารับ
" ไปอยู่ที่โน่นไกลหูไกลตาไม่รู้ว่าจะทำอะไรนอกลู่นอกทางบ้างรึเปล่า " ดูท่าทางแม่จะหวงไอ้แฮมเอาการอยู่ครับ
" แฮมน่ะขี้อ้อน แล้วก็ขี้งอแง เอาแต่ใจตัวเอง ชอบงอนไปตามประสาเด็กที่ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ .. ยังไงก็ทนๆเอาหน่อยละกัน "
" ครับ " ผมได้แต่รับปากแม่มันมา .. ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีแค่ไหน แต่ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ ^___^V
" .. แม่ฝากแฮมด้วยนะลูก "
เยสสส ส ส !!! ผมทำได้แล้ว .. ผมเดินขึ้นไปอาบน้ำด้วยความสบายใจโดยลืมคิดไปว่าในห้องยังมีไอ้ตัวป่วนอีกตัวนี่หว่า
" ไอ้ชีส !!! "
" ไอ้ตรอง !!! " ผมเปิดประตูเข้าไปเจอกับไอ้ชีสที่ดูเหมือนกำลังจะเปิดประตูออกมาครับ
" .............. "
" มึงหายไปไหนมา " ไอ้ชีสถามผมที่ยืนมองหน้ามันอยู่ ไม่รู้ว่าเริ่มต้นยังไงดี
" เอ่อ .. กูก็ลงไปช่วยแม่มึงทำกับข้าวไง "
" มึงเนี่ยนะ ?? ? "
" ทำไมคิดว่ากูทำไม่เป็นรึไง " ผมเดินหลบมันเข้ามาในห้อง ไอ้สามตัวยังหลับกันอยู่ -_______-;
" เออ " ไอ้ชีสบอก ... เมิงคิดถูกกกก ก !!! แต่ผมไม่ได้ตอบอะไร .. ดูเหมือนมันอยากจะคุยกับผมแต่ผมหนีเข้ามาในห้องน้ำก่อน มันเลยเงียบ ...
.
.
เมื่อเช้าแม่ไอ้ชีสพาผมไปทำบุญที่วัดครับ .. คนเยอะมาก มาก และมาก =___________=; อ่ะ .. เอ่อ .. แม่มันจะรู้มั๊ยว่าผมเป็นคริสเตียน -*- .. พอถือของไปให้คุณแม่ยายบนศาลาเสร็จผมก็เดินกลับมานั่งเล่นที่รถครับ โดยมีไอ้ปริ๊นซ์กลับมานั่งคุยด้วยเป็นเพื่อน
ไอ้ปริ๊นซ์มันก็เป็นคริสต์ครับแต่ว่ามันเป็นคริสตัง .. ตลอดเช้าผมเลยนั่งคุยกับไอ้ปริ๊นซ์อยู่สองคน พอประมาณเกือบเก้าโมงคุณแม่ยายกับไอ้พวกนั้นก็กลับมาครับ .. ไอ้แฮมทำหน้างอใส่ครับ เหอะๆ .. หึงไอ้ปริ๊นซ์รึไง .. ไม่เข้าท่า .. โน่นๆ พี่มึงโน่นจะงาบอยู่แทนข้าวอยู่แล้ว ทำกูเสียวได้วันละสามมื้อหลังอาหาร -_______-;
กลับไปถึงบ้านพวกผมก็รีบเปลี่ยนชุดเตรียมออกรบครับ .. วันนี้วันที่ 13 แล้วคึกคักๆ .. คุณแม่ยายบอกว่าเดี๋ยวเอารถกระบะที่ร้านออกก็ได้ เดี๋ยวให้คนงานขับไปให้ ... โอ้วว ว !! ช่างรู้ใจลูกเขยอย่างยิ่งเลยค้าบบบ บ (-/l\-) เกือบเที่ยงครับ .. กว่าจะเตรียมของเสร็จ ลากถังขึ้นหลังกระบะ เติมน้ำใส่อีกสองถัง .. หมวก ครีมกันแดด แว่นตา ผ้าเช็ดหน้า กระถาง ขัน ถุงแป้ง บลา บลา บลา .. ทั้งหมดทั้งมวลกองสุมๆกันอยู่ที่มุมหนึ่งของกระบะ ..
ผม ไอ้ชีส ไอ้อาร์มนั่งห้อยขาอยู่ข้างหลังกันสามคนครับ .. ส่วนไอ้ปริ๊นซ์ ไอ้แฮมแล้วก็ไอ้เยี่ยมยืนเกาะถังอยู่ข้างบนครับ .. วู้ววๆ ~* รถแล่นไปยังไม่ถึงครึ่งทาง .. น้ำกระฉอกออกมาเกือบครึ่งถัง .. แล้วให้กูนั่งเติมทำเชี่ยไรเกือบครึ่งชั่วโมง =_______=; .. พวกผมสามคนที่นั่งอยู่ข้างหลังเปียกโชกเพราะไอ้น้ำในถังนั่นแหละครับ ..
" ไอ้เยี่ยมกูฝากสาวๆด้วย " ไอ้อาร์มหันมาตะโกนบอกไอ้เยี่ยมก่อนจะลากพวกผมลงไปปะแป้งสาวๆบนรถที่จอดติดกันอยู่ครับ ..
" ไฟเขียวแล้วไอ้เชี่ยย !! " ไอ้เยี่ยมตะโกนบอกครับ .. ผมเลยวิ่งกลับมาแล้วกระโดดขึ้นรถ
" รอกูด้วยย ย ~ " ผมหันไปเห็นไอ้อาร์มโดนสาวๆบนรถนั้นดึงตัวไว้ครับ .. ฮ่า ฮ่า
" ไฟแดงหน้าค่อยเจอกันเว้ยย ย " .. แล้วไอ้อาร์มก็หายไปจากรถเราหนึ่งไฟแดงครับ .. มันเดินกลับมาในสภาพหน้าขาว หัวขาวทั้งหัวเลยครับ .. ไม่ใช่แค่โดนปะแป้งแล้วครับ ผมว่าสาวๆบนรถคงจับหัวมันจุ่มลงไปในถังแป้งเลยมากกว่า
" ฮ่า ฮ่า .. ลงกระทะได้เลยนะเนี่ย .. ชุบแป้งแล้วเตรียมตัวเอาลงทอด " ไอ้เยี่ยมแซวครับ
" หุบปากเลยพวกมึงอะ .. แกล้งกู =[]=; " ไอ้อาร์มทำงอนครับ .. แต่ไม่มีใครสนใจ !! โฮะ โฮะ
" เฮ้ย เดี๋ยวแยกหน้าติดยาวเลยเว้ย " ไอ้เยี่ยมที่ยืนเกาะถังอยู่ก้มลงมาบอกพวกผมให้เตรียมตัวครับ
" มึงจะลงป่าว " ไอ้ชีสเงยหน้าไปถามไอ้เยี่ยม
" ทำไมวะ "
" ถ้ามึงลงกูจะได้ปิดกระบะ เดี๋ยวใครแม่งขึ้นมาปล้ำไอ้สองตัวนี่ " ก่อนออกจากบ้านไอ้ชีสมันสั่งไอ้แฮมกับไอ้ปริ๊นซ์แล้วครับ ว่าห้ามลงจากรถเด็ดขาด !!!
" เออ .. เดี๋ยวกูเฝ้าให้ๆ " ไอ้เยี่ยมมันเสียสละไม่ลงครับ .. คนดีจริงๆเพื่อนกู (จะเรียกเรตติ้งไปไหนวะเนี่ย แค่นี้แฟนคลับในเล้าของมึงก็มากกว่ากูไม่รู้กี่เท่าแล้ว -*-)
" ขอบใจนะเว้ย " ไอ้ชีสชอบคุณก่อนจะหยิบถังแป้งเตรียมพร้อมไว้ในมือ
" ลงเว้ยย ยๆ " ทันทีที่ล้อหยุดหมุนพวกผมก็กระโดดลงจากรถไปปะแป้งลั้ลลากับสาวๆบนถนน
หลังจากเดินปะรายทางไปจนถึงวงเวียนแล้วผมก็เดินย้อนกลับมาครับ .. ไม่ไหวไกลเกิ๊นน น .. ถ้าไม่ใช่สงกรานต์นี่ผมว่าเหงื่อคงเต็มเสื้ออ่ะ
" ขอปะแป้งได้ป่ะครับ " ไอ้หนุ่มหน้าตี๋จัดฟันวิ่งมาจากไหนก็ไม่รู้มาขวางหน้าผมไว้
" อ่า.. เอ่อ "
" ขอโทษนะครับ ^^ " ยังไม่ทันจะพูดอะไรไอ้ตี๋จัดฟันนั่นก็เอามือที่เปื้อนแป้งมาทาวนๆแถวแก้มผมทั้งสองข้าง
" อ่าา .. ขอบคุณครับๆ " ผมผงกหัวให้มันไป
" แก้มนิ่มจังครับ .. ชื่อไรอ่ะ " ไอ้ตี๋จัดฟันยังไม่ยอมปล่อยให้ผมไปไหน
" เหอะๆ .. ตรองครับ "
" ฮ๊ะ !? " ไอ้ตี๋จัดฟันเอาหูมาใกล้ปากผมมากขึ้น
" ชื่อตรอง " ผมบอกมันแบบขอไปที
" อ่อครับ ^^ ยินดีที่ได้จับแก้มนะ .. ผมเพียวครับ " มันพูดเสร็จแล้วก็วิ่งไปทางวงเวียน ส่วนผมก็เดินกลับมาทางเดิม .. เฮ้อทำไมตอนเดินมามันใกล้นิดเดียวเองวะ ตอนจะกลับทำไมรถกูมันจอดไกล๊ไกลวะ - -*
ผมเดินกลับมาที่รถเห็นไอ้เยี่ยมกำลังใช้ถังน้ำฟาดไอ้หัวสีขี้คนนึงอยู่ครับ .. ผมเลยรีบวิ่งไปช่วยรุม 5 555 5 +
" อะไรวะไอ้เยี่ยม " ผมตะโกนถามมันไป
" ไม่ต้องๆ มึงยืนเฉยๆ " ไอ้เยี่ยมตะโกนกลับมาทั้งที่ยังคงฟาดไอ้หัวสีขี้นั่นไม่ยั้ง ส่วนไอ้ปริ๊นซ์ก็ยืนกอดกับไอ้แฮมอยู่ที่มุมในสุดของกระบะ .. ตอนนี้คนที่ยืนอยู่ริมถนนเริ่มหยุดมองมามั่งแล้วครับ
" มึงจำไว้นะ .. อย่าเสือกทำเชี่ยๆแบบนี้กับใครอีก " ไอ้เยี่ยมวางถังน้ำลงกับกระบะ ส่วนไอ้หัวสีขี้นั่นวิ่งกลับไปทางสี่แยกก่อนจะหายไปกับฝูงชน
" อะไรวะ " ผมนั่งลงกับกระบะข้างๆไอ้เยี่ยมที่ทำหน้าเซ็งเป็ดอยู่ ... นี่มันทำเกินกว่าเหตุรึเปล่าหว่า โหดเกิ๊นเพื่อนกู -*-
" มันลวนลามไอ้ปริ๊นซ์ "
" อ่า .. เอ่อออ .. " ได้ยินงี้ผมก็เริ่มพูดไม่ออกครับ ..
" มันดึงไอ้ปริ๊นซ์ลงจากรถให้ไปกับมัน พอไอ้ปริ๊นซ์ไม่ไป .. มันก็จับบีบปากแล้วก็จูบกลางถนน " ไอ้เยี่ยมเริ่มเล่าเรื่องครับ .. อ้าวไอ้เวรร ร !! ที่มึงทำไปเมื่อกี้มันน้อยไปไอ้เยี่ยม .. เป็นกูล่ะจะจับหัวโขกกับถนนแม่งเลย
" อืม .. กูขอโทษ " .. จุกเลยครับพอรู้อย่างนี้ .. ผมมัวแต่ไปเล่นไปลั้ลลาหาความสุข ทิ้งให้ไอ้ปริ๊นซ์ต้องเจอเรื่องเชี่ยๆ ไอ้เยี่ยมต้องสู้อยู่คนเดียว .. ตอนนั้นน้ำตามันจะไหลครับ แน่นในอกสุดๆ
" เป็นไงมั่งวะ " ผมลุกขี้นแล้วเดินไปหาไอ้สองคนนั้นที่นั่งกอดกันอยู่ .. ไอ้ปริ๊นซ์ยังตัวสั่นร้องไห้ไม่หยุดเลยครับ
" ตรอง ง " ทันทีที่ผมไปจับไหล่ ไอ้ปริ๊นซ์ก็โผเข้ากอดเลยครับ .. มันเอาคางเกยไหล่ผมไว้แล้วระเบิดน้ำตาออกมา .. ตอนนี้ผมก็ไม่ไหวแล้วครับร้องไห้ไปกับมันด้วยเลย
" ปริ๊นซ์ .. กูขอโทษนะ กูขอโทษ " ผมบอกมันได้แค่นั้นจริงๆ ..
" ฮึกก ฮือ อ .. มันน .. มันเอาลิ้น น .. ฮือออ "
" ไม่ต้องพูดหรอก .. กูรู้ กูรู้แล้ว " ผมลูบหัวปลอบมันไปครับ .. กูขอโทษ กูขอโทษจริงๆ
" อ้าว !! เชี่ยเกิดไรขึ้นวะ " ไอ้อาร์มที่เดินลั้ลลากลับมากับไอ้ชีสทำท่าตกใจครับที่เห็นผมกับไอ้ปริ๊นซ์นั่งกอดกันร้องไห้อยู่
" อาร์มมึงมาดูไอ้ปริ๊นซ์ดิ " ผมหันไปบอกมัน ไอ้อาร์มเลยเข้ามาปลอบไอ้ปริ๊นซ์แทนครับ .. ส่วนผมก็ผละออกมานั่งคุยกับไอ้แฮม
" เป็นไรป่าวแฮม " ผมถามมัน
" ดีจังเลยเนอะ .. เพิ่งจะมาถาม " มันหันมาค้อนใส่ครับ .. แหมอารมณ์นี้ยังจะมางอนกูอีก
" แหม .. ก็ตรองตกใจนี่หว่า "
" อืม .. ไม่เป็นไรหรอก มันไม่ได้ทำไรเค้า "
" ............. " ผมหันไปมองหน้ามัน
" จริงๆ !! " ไอ้แฮมย้ำ ก่อนจะยิ้มสวยให้ผมทีนึง ผมเลยจุ๊บแก้มมันเป็นรางวัล
" อ่ะแฮ่มม ม !! กลางถนนเลยนะมึง -*- " สงสัยไอ้ชีสจะคันคอขึ้นมากระทันหัน .. ผมคงต้องหาซื้อยาแก้ไอน้ำดำตราเสือดดาวให้มันสักขวดแระ โฮะ โฮะ ~*
.
.
บ่ายสามโมงครึ่งรถกลับมาจอดที่หน้าบ้านครับ .. แม่ยายผมถามใหญ่ว่าทำไมกลับมาเร็วจัง มีอะไรรึเปล่า .. แต่ไอ้ชีสมันบอกไปว่าไอ้ปริ๊นซ์ปวดหัวไม่สบาย เลยกลับเร็ว .. ไม่อยากให้แม่มันไม่สบายใจน่ะครับ (ความจริงกลัวอดไปเล่นวันพรุ่งนี้ 5 555 5 + )
เข้าห้องได้ไอ้ปริ๊นซ์ก็ทิ้งตัวปล่อยโฮกับที่นอนเลยครับ .. ส่วนไอ้อาร์มก็คอบปลอบอยู่ข้างๆ ผมกับไอ้ชีสเลยเดินหลบมาที่ระเบียง
" มันเกิดอะไรขึ้นวะ " ไอ้ชีสเริ่มถามมั่งครับ .. ตั้งแต่อยู่บนรถมันไม่เคยพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเลยจนถึงตอนนี้นี่แหละ
" กูนึกว่ามึงไม่อยากรู้ซะอีก เพิ่งจะมาถาม "
" กูมีมารยาทไง สัส !! " ไอ้ชีสด่าผมที่ดันไปกวนตีนใส่มัน .. ผมเลยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้มันฟัง
.
.
.
" เชี่ย !! เลวได้โล่อะ " ไอ้ชีสทำท่าตกใจหลังจากที่ฟังเรื่องทั้งหมด
" มึงอยากได้มั่งมั๊ยล่ะ " ผมแหย่มันไป
" สัส !! "
" แล้วนี่ไอ้เยี่ยมมันไปไหนวะเนี่ย "
" เคลียร์ของที่รถอยู่กับไอ้แฮมโน่น "
" อ้าวเวร !! ปล่อยให้เมียกูทำนะ มึงเป็นพี่ภาษาอะไรวะ " ผมด่ามันไป
" แล้วมึงอะเป็นแฟนภาษาอะไร "
" เออๆ งั้นกูไปช่วยไอ้แฮมกับไอ้เยี่ยมมันก่อน " แล้วผมก็วิ่งออกมา ทิ้งให้ไอ้ชีสยืนเหม่อคิดอะไรอยู่ที่ระเบียงคนเดียว ..
" นั่นสินะ .. แล้วมึงกับกูเป็นเพื่อนภาษาอะไรวะ " ไอ้ชีสยืนบ่นเบาๆอยู่คนเดียว
-
นั่นสิเนาะเป็นเพื่อนกันภาษาอะไร
ตรองถึงไม่รู้ว่าชีสคิดไงกับตรอง
-
ประกาศถึงแฟนคลับไปเยี่ยมม .
ตอนนี้มันขาเดี้ยงอยู่บ้านเนื่องจากเตะบอล .
ส่งดอกไม้และกำลังใจไปให้มันได้ที่บ้านมันนะครับ .
haha =D
คืนนี้สงสัยผมจะนอนหลับฝันดี :m20:
-
ประกาศถึงแฟนคลับไปเยี่ยมม .
ตอนนี้มันขาเดี้ยงอยู่บ้านเนื่องจากเตะบอล .
ส่งดอกไม้และกำลังใจไปให้มันได้ที่บ้านมันนะครับ .
haha =D
คืนนี้สงสัยผมจะนอนหลับฝันดี :m20:
แบบว่าคนแต่งนี่รักเพื่อนจังเลยว่ามั้ยคับพี่น้อง
-
:L2: :L2:...เอามาฝากให้เยี่ยม... :L2: :L2:
:L1:..อันนี้ให้ตรอง :L2:ส่วนอันนี้ฝากไปให้แม่ยายและแม่ปัวของตรองด้วยน่ะ...ที่ใจดียกให้ทั้งลูกฉาวและลูกชาย...ให้ตรองดูแล... :oni2:
-
อย่าบอกนะว่าสุดท้ายได้กะเพียวซะงั้น
เหอะๆๆ
-
อานะเตะบอลจนขาเดี้ยง หายไว้ละกันเน้อ ....
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เห็นด้วยว่าคนแต่งรักเพื่อนมากมายอ่ะ :m29:
-
ง่า ..
ผมก็รักมันนะ ..
รักนะแต่ไม่แสดงออก ..
๕ ๕๕๕๕๕ ๕.
:m14: :m14: :m14:
-
:a2: วันนี้ได้จิ้ม ตรอง ฝากดอกไม้ เยี่ยม นายเยี่ยมด้วย :L2: :L2: :L2: ขอให้หายเร็ว ๆ
แล้วมาเปิดตัวมั่ง อย่าให้ตรองเป็นฝ่ายเผาอยู่ได้คนเดียว เป็นกำลังใจให้นะ
ตรองอย่างอนเด้ :m20: :L2: :bye2:
-
:m5: โทษที่เรื่องเล่าเหรอ
ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ไม่รู้จริงๆ อ่านแล้วลืม :o11:
อย่าโกรษเค้านะตะเอง
-
คุณแม่แน่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
อย่าบอกนะว่าสุดท้ายได้กะเพียวซะงั้น
เหอะๆๆ
คิดงั้นเหมือนกัน มันแหง่งๆใจพิกล
ตี๋จัดฟัน ชาเขียวเพียวริขุ ดื่มแล้วอาจจะไม่ติดคอเหมือนแฮมกาชีส o2
ฝาก :L2:คนขาเดี้ยงหนึ่งช่อครับ
-
เพียวคนที่มาขอเบอร์แฮมใช่ป่าวน้า
เอิ่ม ชีส น่าสงสารจัง :กอด1:
ฝาก :L1: ไปถึงเยี่ยมด้วยนะ
ส่วนตรองไม่มีอะไรให้ เพราะได้ความรักเยอะแล้ว อิอิ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
บอกได้คำเดียวว่าสงสารชิสอ่าครับ
สงสารแล้วก็ไม่รู้จะช่วยยังไง อิอ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
หุหุ พึ่งได้อ่าน (ก็ใช้เวลานานโขอยู่)
อ่านแล้วอยากสมัครเป็นแฟนคลับของเยี่ยมอีกคน
แต่ดูละคู่แข่งเยอะจัด.......ขอเป็นน้องอาร์มดีกว่า 555
จะโดนใครว่าไหมนี่.........ไม่อยากเดาตอนจบ
เพราะคงจะเป็นแบบว่า....อาร์มเลิกกับปริ้นซ์แล้วมาคบเค้าแทน แอร้ยยยยย
-
:a5:
-
แล้วตกลงเป็น ภาษาไรอะ
-
แม่งงงงงงงงงงงงเลวได้อีก
ถ้าเป็นไอ้เยี่ยมผมจะเอาปากมันจูบตรีนผม ไม่ก็พื้นถนนแทน :เตะ1:
...
:L2:
ฝากน้องเยี่ยมค้าบ
-
สนุกจริงๆ เล่าเรื่องได้อารมย์มาก
รอกิน แฮม+ชีสนะค้าบ
-
:sad3: :o
:m22:
-
ง่า ..
ผมก็รักมันนะ ..
รักนะแต่ไม่แสดงออก ..
๕ ๕๕๕๕๕ ๕.
:m14: :m14: :m14:
:m15:สงสารพระเอกในดวงใจ
:angry2: เยียมนายจะแสดงออกต้อนไหน
:กอด1:โทรแจ้งเราด้วยนะจะมาแสดงความยินดี
-
หุ หุ เพียวจะเป็นของใคร หรือใครจะเป็นของเพียว :a11:
-
สงสารปรินซ์อ่า :m15: :m15:
ดีนะที่แฮมไม่โดน
ป.ล.อยากรุ้ว่าพี่ตรองอยู่ร.ร.ไรอ่ะ ตอนมัธยมอ่ะนะ :a4: :a3:
-
ง่า ..
ขอบคุณทุกกำลังใจเลยนะครับ ..
ไอ้เยี่ยมตอนนี้มันคันเท้ามากครับ ..
ลากมันมาสนามบอลทุกวันให้มานั่งดู ..
5 55555 5 5 +
ทรมานหัวใจดี .. สังขารไม่ให้แต่ใจยิงไปสองประตูแล้ว
มีแต่แฟนคลับไอ้เยี่ยมอะ .. ชิ !!
หวายๆ เรียกพี่เลยเหรอ ..
ผมเพิ่งจะ 18 เองน้า :m15:
ผมอยู่โรงเรียน ... XXXX ...
5 5555 5 5 +
อยากรู้ก็โทรมาถามละกันนะครับ =}}
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ..
คืนนี้ผมจะเอามาลงต่อให้นะครับ ..
อยากบอกว่าตอนนี้เริ่มไม่อยากเขียนแล้วอะ ..
นั่งพิมพ์ไปก็ร้องไห้ไป ..
เรื่องเก่าๆมันตามมาหลอกหลอนอีกแล้ววว ว ว >.<
TT^TT กาซิกๆ :m15: :m15: :m15:
เขียนได้ถึงตอนที่ 26 แระ ..
จะทยอยๆเอามาลงให้นะครับ .
-
เอาถังโขกหัวมันทำมายยยย o7 ไม่ยกตรีนประทับริมฝีปากมันเล่า o12 เสียจริตจริง :sad2:
-
:oni2:มารอตอนต่อไปด้วยคน :oni2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
งาน งอก คับ
-
รออ่านตอนต่อไปครับ
น้องตรอง
:o8: :o8: :o8:
-
:m12: เฮ้ย ถามจริงเถอะตรอง ตอนนี้นายเป็นแฟนกะเยียมดิ
รู้นะ :pandalaugh:
-
สงสารนายชีส o7
-
ชอบมากๆ :oni2:
-
ดูจากชื่อเรื่องแร้ว ตอนจบพี่ตรองคู่กะพี่ชีสแหงๆ.....จิงอ่าป่ะ :m12:
อิอิ....รีบๆมาต่อได้แร้วน้า เด๋วแฟนคลับหายหมดมะรุ้ดั้ว :m13:
ป.ล.ที่เรียกพี่ตรองเพราะเค้าอายุ 17 แหละ :a4: :a4:
-
บทที่ 22 :: การปรากฏตัวของไอ้ตี๋จัดฟัน .+
.
.
.
" จะไหวเหรอวะ " ผมตะโกนถามไอ้อาร์มแข่งกับเสียงโต้ลมหลังรถกระบะ
" คงไหวแหละ .. ก็มันอ้อนตามมานี่หว่า " ไอ้อาร์มตะโกนกลับมา .. วันนี้ผมกับไอ้เยี่ยมนั่งคุมอยู่ท้ายกระบะสองคนครับ ส่วนไอ้ชีส ไอ้อาร์มแล้วก็ไอ้แฮมยืนอยู่ข้างบน .. ไอ้ปริ๊นซ์นั่งข้างหน้าคู่กับพี่กล้า (คนขับรถที่คุณแม่ยายให้มาจากที่ร้าน)ที่จริงไอ้ปริ๊นซ์มันป่วยครับ .. พวกผมบอกให้นอนพักอยู่บ้านมันก็ไม่เอา .. บอกว่าอยากออกมาดูเขาเล่นน้ำกัน .. แต่ความจริงผมว่ามันคงกลัวพวกผมเป็นห่วงจนไม่ได้เล่นน้ำมากกว่าถึงยอมถ่อสังขารมาด้วยแบบนี้ ..
" แล้ววันนี้มึงจะโดนแทนมั๊ยเนี่ย " ไอ้ชีสหันไปมองหน้าไอ้แฮม
" ฮ่า ฮ่า .. แถวนี้มันถิ่นแฮมนะเฮียชีส " ไอ้แฮมยักคิ้วทำท่ามั่นใจ
" เออ .. มึงเก่ง !! " ไอ้ชีสตักน้ำสาดมันไปเบาๆ
" สัส !! สาดใครก็ให้มันโดนดิวะ " ไอ้เยี่ยมหันไปด่าไอ้ชีส เพราะแรงลมน้ำขันเมื่อกี้เลยพัดมาร่วงใส่หัวไอ้เยี่ยมไปแทน 5 555 5 +
" เฮ้ย !! ขบวนแห่อะไรวะ .. คนนั่งโคตรสวยอะ " ไอ้อาร์มชี้ไปที่ขบวนแห่อะไรสักอย่าง .. มีสาวๆแต่งชุดไทยนั่งอยู่บนรถเต็มไปหมด .. โอ้วว ว รู้สึกยังกับตัวเองอยู่ในป่าหิมพานท์ .. กินรีรายรอบตัวไปหมด ^^
" น่ารักว่ะ .. คันแดงๆ " ไอ้เยี่ยมเอาเท้ามาสะกิดขาผมให้หันกลับมามองสาวๆในรถกระบะที่อยู่ต่อจากรถผมไปสองคัน ..
" เสื้อดำน่ะนะ "
" เชี่ยย !! นั่นเพื่อนร่วมห้องแม่กูแล้วมั๊งน่ะ .. คนที่จัดฟันดิวะ " ไอ้เยี่ยมยกเท้าขึ้นมาทำท่าจะถีบผมลงจากรถ
" อ่อ .. ขาวเกิ๊นน น .. ยังกะแป้ง อรจิรา "
" เออใช่ .. กูก็ว่าอยู่ว่าหน้าเหมือนใคร " ไอ้เยี่ยมตบเข่าอย่างถูกใจ .. ไอ้สามตัวข้างบนยังคงส่งเสียงกริ๊วกร๊าวว กับสาวๆบนรถแห่ไม่เลิก ..
.
.
" น่ารักเหมือนเดิมนะครับ " .. เสียงใครวะ .. ?? ? ..
" ทางนี้ ^^ " ผมมองหาที่มาของเสียง .. แต่ก็ไม่เจอ .. แว๊กกก ก !! กูโดนผีหลอกตอนสงกรานต์ >.<" ฮือ ฮือ ~
" มองทางนี้ดิ๊ .. ตรอง " ง่าาา า T^T ผีมันรู้ชื่อผมด้วยย ย .. ผมเริ่มเทแป้งในกระถังทิ้ง เตรียมเอามาครอบหัวแล้ว .. TTwTT
" สัส .. เค้าเรียกมึงอ่ะ " ไอ้เยี่ยมเอามือตบหัวผม จนแทบจะทิ่มลงไปในกระถังแป้งจริงๆ .. ผมหันไปทางขวาเห็นไอ้ตี๋จัดฟันคนเมื่อวานขี่ฟีโน่สีขาวเปิดหมวกกันน็อคส่งยิ้มที่เห็นแต่เหล็กให้ผม ..
" อ่าา .. หวัดดีๆ " ผมพยักหน้าให้มันไป
" วันนี้ไปเล่นไหนอ่ะ " มันยังขี่รถคู่กับรถผมอยู่
" เง้ออ .. ไม่รู้ว่ะ แล้วแต่คนขับ " ผมตอบมันไป
" ไปเล่นด้วยกันป่ะ " ไอ้ตี๋นั่นชวนผมให้นั่งซ้อนมันไปด้วย
" เหอะๆ .. ไม่อ่ะ ขอบคุณครับ " ผมโบกมือปฏิเสธมันไป ..
" งั้น .. เดี๋ยวเจอกันนะครับ " มันบอกก่อนจะปิดหมวกกันน็อคลงแล้วขี่แซงรถผมไป .. เง้อออ ~ คงเจอหรอก .. มันคิดว่าเชียงใหม่แคบเหมือนช่องแคบมะละกาเร๊อะ !? ?
" ใครวะ " ผมหันกลับมาเจอไอ้เยี่ยมที่เอาหน้ามาประชิดระยะจมูกชนจมูก ทำเอาสะดุ้งเกือบกลิ้งลงไปนอนตีพุงเล่นบนถนนแล้ว
" เย้ยย ย !! ไม่รู้จัก "
" แล้วไมเค้ารู้จักชื่อมึง " มันขยับตัวถอยหลังไปนิดแต่ยังยิงคำถามใส่ผมต่อ
" เมื่อวานเล่นน้ำเจอกัน "
" กูจะฟ้องไอ้แฮม "
" ตามใจ !! กูไม่มีอะไรอยู่แล้ว " ผมยักไหล่บอกมันไป .. ทั้งที่ในใจอยากจะกระโดดเข้าไปล็อคคอมันบอกว่า อย่าบอกน้าาา า .. เดี๋ยวคุณแม่ยายอาละวาดใส่กูอีก รู้มั๊ยว่ากูเหนื่อยย ย ย ~TT^TT
หันไปมองไอ้สามตัวนั่น .. ยังยืนเกาะหลังคากระบะอยู่เหมือนเดิมเด๊ะ .. เอ .. หรือว่ามันเป็นตะคริวกันวะ ไม่กระดิกเลย -*-
.
.
" ไอ้ตรอง .. ลงไปซื้อแป้งดิ " ไอ้เยี่ยมเอาตีนสะกิดผมอีกแระ .. หน้ากูเหมือนรองเท้าแตะที่บ้านมึงเร๊อะ !? - -*
" ตังค์อะ " ผมหันไปแบมือใส่มันทำตาวิ๊งๆ ~_~" เหมือนเด็กขอตังค์แม่ ..
" กูว่ามึงไม่อยากได้หรอก " ไอ้เยี่ยมยกเท้าขึ้นมาอยู่ในท่าเตรียมพร้อม .. ชิ !! คิดว่าที่บ้านมึงเปิดสอนศิลปะป้องกันตัวแล้วกูต้องกลัวมึงเหรอ .. ?? ? เออกูกลัว !! เชอะเชอะ ~* ..
" เอ้าา !! " ผมโยนแป้งโม่ให้มันไปสี่ก้อน .. (เขาเรียกกันอย่างงี้ป่าวอะ .. ไอ้แป้งกลมๆเท่าพิซซ่าถาดเล็กอ่ะ สีขาวขุ่นๆ หนาๆอะ)
" เท่าไรวะ " ไอ้เยี่ยมเอามือจุ่มน้ำก่อนจะลูบไปที่ก้อนแป้งให้เปียก
" สัส !! กูไม่ใช่เด็กแถวสวนลุม "
" -_______-; .. นี่มึงแกล้งโง่หรือโง่จริงๆเนี่ย " ไอ้เยี่ยมทำหน้าเบื่อๆใส่ผม
" แฮ่ แฮ่ .. ก้อนละสิบค้าบพี่ "
" ถูกเว่ออะ .. คราวหลังซื้อแบบนี้เล่นเหอะ กูว่าคุ้มกว่า " ไอ้เยี่ยมบอกก่อนจะโยนแป้งอีกสามก้อนไปให้พวกไอ้ชีส
" เอ้าไอ้แฮม !! " ไอ้ชีสโยนแป้งก้อนนึงให้น้องชาย (?)
" ห้ามไปปะใครล่ะ แล้วก็ห้ามให้ใครปะด้วย !! " ไอ้ชีสออกคำสั่งกับไอ้แฮม
" แล้วให้มาทำไมอ่ะเนี่ย " ไอ้แฮมทำปากจู๋ ..แล้วชูแป้งในมือ
" ถือไว้ .. " ไอ้ชีสบอกก่อนจะหันไปตักน้ำสาดฝรั่งริมถนน
" -_______-; "
ผมกระโดดลงจากรถไปเดินปะแป้งสาวๆกับไอ้อาร์มสองคน .. (ไอ้แฮมโดนสั่งห้ามลงจากรถ ไอ้ชีสคอยคุมไอ้แฮม ไอ้เยี่ยมบอก .. กูขี้เกียจเดิน -*-)
" ว๊าวว ว . น่ารักสัสอ่ะ " ไอ้อาร์มชี้ให้ผมสาวให้ซุ้มหน้าร้านๆนึง
" เฮ้ย .. นั่นเด็ดกว่า " ผมชี้ไปทางสาวแก้มแดงที่ยืนเต้นอยู่ริมน้ำพุ
" กูหวั่นไหวว ว ~ " ไอ้อาร์มระริกระรี้ใหญ่ .. เมียมึงนั่งป่วยอยู่หน้ารถนะไอ้นี่ - -*
" เดี๋ยวกูฟ้องไอ้ปริ๊นซ์ดีป่ะ " ผมแกล้งกวนมันไป ..
" .................. "
" .................. "
" .................. " ทำไมมันเงียบวะ .. ผมจะหันไปถามมันแต่ .. หาย !!! หาย !!!! นี่กูมีเพื่อนเป็นโดเรม่อนใช่มะ .. มึงพกไทม์แมชชีนติดตัวรึไงวะ .. บอกกูสักนิดเห๊อะ จะไปไหนเนี่ย ?!!
ผมเลยต้องฉายเดี่ยวเดินไปเรื่อย .. คอยดูนะกูจะหลงซะให้เข็ด .. เชอะเชอะ !!! .. อ่า โอ๊ะ อู้วว แอ่กก .. อยู่ดีๆแป้งจากไหนก็ไม่รู้ครับเต็มหัว เต็มตัวผมเลย .. แล้วไอ้พวกมือมืดก็แตกกระจายหายไป !!! >o<"
" ขอน้ำล้างหน่อยได้ป่ะครับ " ผมเดินขยี้ตาเข้ามาในซุ้มๆนึง อ๊ากก .. แป้งเข้าตาแม่งเป็นก้อนเลย .. ปะอย่างงี้วันหลังเอาแป้งตรางูมายัดใส่ตาทั้งกระป๋องเลยดิฟระ =[]=" !! ผมยืนตรงให้ไอ้คนที่ถือสายยางในซุ้มฉีดแป้งออกจากตัว
" ขอบคุณครับ " ผมก้มหัวขอบคุณคนฉีดน้ำให้
" อ่ะ ล้างตาดิ .. แป้งเข้าตาไม่ใช่เร๊อะ " ไอ้คนที่ฉีดสายยางมันยื่นน้ำให้ผมกระถางนึงครับ .. ผมเลยก้มลงไปล้างตา .. อ๊ากกก .. ตามัวยังกะเป็นต้อกระจก !! วันพรุ่งนี้ผมใส่แว่นสกูบ้าดำน้ำมาด้วยดีกว่า .. เชอะ~*
" อ่าา .. ขอบคุณครั ... บ " ผมเงยหน้าขึ้นจะขอบคุณคนเชียงใหม่ที่มีน้ำใจให้ผมคนนั้น .. แต่เจอไอ้หน้าตี๋คนเดิมยืนถือสายยางยิ้มให้ผมอยู่ .. ผมจำหน้ามันไม่ได้หรอก แต่จำเหล็กจัดฟันมันได้ .. ยางสีส้ม-ชมพูเนี่ย กูจำได้ !!
" เง้อออ อ " ผมทำท่าตกใจครับ
" ฮี่ ฮี่ .. ^_______^" " ยิ่งเห็นผมตกใจมันยิ่งยิ้มใหญ่เลยครับ
" มาได้ไงวะเนี่ย " ผมถามมันไป
" เพียวต้องถามตรองแหละ รู้ได้ไงว่าเพียวอยู่ในซุ้มนี้ แอบตามเค้ามาเหรอ >O< " มันเอามือมาปิดหน้า .. ทำท่าเหมือนเนโกะจั๊มป์ -*-
" ไม่รู้ .. ตอนเดินเข้ามาแป้งมันเข้าตา " ผมบอกมันไปแบบเบื่อๆ .. ตอนนี้อยากกระโดดถีบมันมากเลยครับ ให้ตายดิ -____-;
" เห็นม๊าา .. บอกแล้วว่าเดี๋ยวเจอกัน ฮี่ ฮี่ " ไอ้หน้าตี๋ยังคงยิ้มโชว์เหล็กเหมือนเดิม .. เฮ้อ มึงหุบยิ้มได้ป่าววะเนี่ย เหล็กติดเหงือกเร๊อะ !? =_______="
" เออ " ..-*- ผมพยักหน้าให้มันไป
" แล้วนี่โดนเพื่อนทิ้งเหรอ ฮี่ ฮี่ " มันถามผมทั้งที่ยังยิ้มอยู่ .. ความสามารถพิเศษเฉพาะตัวมึงเหร๊ออออ อ !?
" ป่าว .. แยกย้ายกันไปแหละ "
" อ่อออๆ .. แล้วเป็นคนเชียงใหม่เหรอ ?^_______^"
" ป่าว "
" อ้าวแล้วไมมาเล่นที่นี่อะ ^__________^ "
" มากับเพื่อนๆ "
" อ่อ .. แล้วจะกลับวันไหนอะ ^____________^ "
" ไม่รู้ว่ะ "
" ขอเบอร์หน่อยดิ ^____________^ "
" -_________-; .. เป็นบ้าอะไร "
" อ้าวพูดจริงนะเนี่ย ^____________^ "
" -______________-;; "
" เฮ้อออ ~ คนเราอะนะ .. คนเค้าอุตส่าห์ช่วยทำคุณบูชาโทษแท้ๆ " มันพูดแล้วเอามือจุ่มไปในโอ่งก่อนจะเอามาแตะๆใต้ตา ทำปากเบะๆเหมือนร้องไห้ -*-
" -_________-; เออๆ 085058xxxx "
" อีกรอบดิ๊ .. บอกเร็วเกิ๊นนน น !! " มันโวยวายใส่ผมครับ
" ช่วยไม่ได้ .. กูบอกไปแล้วนะ " ผมทำหน้ากวนตีนใส่มันไป .. มึงมาช้าไปว่ะไอ้ตี๋ .. พอดีกูมีเมีย (และพี่เมีย) ต้องรับผิดชอบแล้วว่ะ =P
" งั้นไปแล้วนะ " ผมหยิบกระถางกับแป้งใส่มือแล้วเดินออกมาจากซุ้ม โดยมีไอ้หน้าตี๋นั่นฉีดน้ำจากสายยางไล่หลังมา
" หายไปไหนมาเนี่ย .. ทำไมตาแดงงี้อะ " ไอ้แฮมวิ่งมาถามหลังจากเห็นผมเดินตาแดงมานั่งท้ายกระบะ
" โดนแป้งเข้าตาก้อนเบอเริ่ม " ผมบอกมันไปด้วยเสียงเบื่อๆ .. ขาก็ยังไม่หายดี ตาเจ็บอีก .. ถ้าพรุ่งนี้มีเจ็บอีกนะ .. กูจะแต่งชุด แจ็ค สแปรโร่ว ให้แม่มรู้แล้วรู้รอดไปเลย .. ชิ !! =______=;
" ฮ่า ฮ่า " ไอ้แฮมหัวเราะชอบใจใหญ่ ..
" ไอ้ปริ๊นซ์มันฝากถามว่าหิวยัง " ไอ้ชีสหันมาถามผม
" เรื่อยๆว่ะ ทำไมอะ "
" งั้นเดี๋ยวไปกินร้านตรงทางไปบ้านกูละกัน .. มันเจ๊งไปยังวะ " ไอ้ชีสหันไปถามไอ้แฮม
" แล้วตอนขามาไม่ได้ดู ? "
" เออ .. กูลืม "
" ยังๆ .. แต่เค้าจะเปิดรึป่าวเหอะ นี่มันสงกรานต์นะ " ไอ้แฮมบอกก่อนจะเดินไปหยิบขวดน้ำมายื่นให้ผม .. ^_________^" น่ารักจริงๆเมียใครวะ คริ คริ ~*
" เปิดให้หน่อยดิ " ... -*- เวร !!
รถยังคงไหลไปตามถนนด้วยอัตราความเร็วห้าเมตรต่อสองวัน (-///////-") !!! .. ผมกับไอ้เยี่ยมนั่งห้อยขาอยู่ท้ายกระบะเหมือนเดิมครับ .. ส่วนไอ้อาร์มนั่งตาเยิ้มอยู่มุมในสุดของกระบะ มันโดนสาวๆมอมครับ จับให้กินกระแช่ .. เมาเลย ~ ไอ้อ่อนน น !!
ไอ้แฮมกับไอ้ชีสยังคงยืนตักน้ำสาดสาวๆสองข้างทางที่เดินกันยังกะงาน FAT FESTIVAL !!! ... ส่วนผมกับไอ้เยี่ยมก็ถือแป้งกันไว้ในมือ สาวๆเดินผ่านก็ปะครับ .. แต่ไม่ลงเดินแล้ว เหนื่อยเกิ๊นน น น !!!
ผมมองผ่านไอ้เยี่ยมไปข้างหลังมันครับ .. ในซุ้มยังมีคนเต้นกันอยู่ แต่คนถือสายยางเปลี่ยนเป็นไอ้ดำที่ไหนก็ไม่รู้ .. ไอ้ตี๋จัดฟันมันหายไปไหนวะ .. ผมอดมองหามันไม่ได้เมื่อรถแล่นผ่านซุ้มที่ผมวิ่งไปยืนให้มันฉีดน้ำใส่ ..
" ฮ่า ฮ่า ~ ทางนี้ตะหาก .. โป๊ะ !! " ผมหันกลับมา .. ยังไม่ทันจะเห็นอะไรก็มีมือมืดโปะแป้งลงกับหน้า -_______-" .. ฮือ ฮือ กูเกลียดแป้งงง ง TwT .. ไอ้เยี่ยมตักน้ำมาให้ผมล้าง .. พอผมเงยหน้ามาเจอไอ้ตี๋ยืนยิ้มกวนตีนให้ผม
" อีกแล้วเหรอ ?? -*- " ผมทักมันไป .. มึงแอบติด GPS ไว้กะกูรึเปล่าวะเนี่ย .. ตามกูเจอทุกที่เลยนะ -*-
.
.
" ... เพียว !!! ... " เสียงเรียกชื่อมันจากข้างหลังผมทำให้มันตกใจมากทีเดียว .. นี่เป็นครั้งแรกล่ะมั๊งที่ผมเห็นว่ามันหุบยิ้มได้ O.O;
-
ใครเรียกอีกละเนี่
อย่าบอกนะว่าเป็นแฟนเก่าของแฮมนะ
ถ้าเป็นอย่างนั้นชีสก็มีหวังละสิเนี่ย :laugh:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
เพียวคนนี้เป็นแฟนเก่ากะแฮมใช่ปะ
เจอแฮมแล้วถึงตกใจขนาดนี้ อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
:laugh: แฟนเก่า แฟนเก่า
อย่าลืมดิ กฏของแฟนเก่านะ
คนนี้หรือเปล่าที่แย่งแฮมไปจากตรอง
-
เอ่อ...น้องตรองครับ...
เมีย พี่เมีย และแฟนเก่าเมีย...
คนเยอะแล้ว...พี่ว่า แบ่งมาทางนี้บ้างดีมั้ยครับ :laugh:
-
แฮมเพียวรีเทิร์น หุหุหุ
เชียร์ชีสสุดใจขาดดิ้น
จับตรองกดก่อนกลับให้ได้นะเว้ย
คริคริคริ
-
น้องตรองจ้ะไหนๆก็มีเยอะแล้ว
พี่ขอน้องเยี่ยมละกัน คริๆ (เกี่ยวกันมั้ยนี่)
-
โลกมานกลมมมมมม ว่าแล้วเชียว o2
-
หนุกดีจัง ฮาดี ชอบมากเลยคัฟ
เข้ากะช่วงนี้จังเลยยยย
เรียนอุ๊หรรษา ต่อด้วยจารย์ปิง
แล้วมาเรียนร้องเพลงที่เอ็นคอนเซป
เมื่อไหร่จะผ่านช่วงนี้ไปได้ซะทีเนี่ยยยย
-
เหอะๆ...
ครายเรียกหว่า...
หรือว่าแฟนเพียว ???
:a12: :a12:
-
อ่า ช่างลงตัวเช่นนี้ แฮมกะเพียว ตรองกะชีส
-
เหอๆๆ อ่านไปอ่านมา หวั่นๆ กลัวมันจะเปน ตรองกะเพียวอ่ะดิ เหอๆ :m29:
ยิ่งคนแต่งเกริ่นๆ ว่าตอนจบไม่สวย เง้ออออออออออ :sad2:
-
คนเดียวกันกับเพียวของแฮมอ่ะดิ :laugh:
-
ไอ่ตี๋จัดฟันมาเร็วและแรงแซงทางโค้ง
ตรองแปรสภาพไปซ้อนท้ายมอร์ไซค์แหงๆ
สองพี่น้องสู้ไหวมั้ยเนี่ย
ตรองเขียนออกมาเรื่อยๆนะ
เรื่องของตรองมีคนอยากรู้อยากเห็นเยอะ..
ก็มาเล่าให้ฟังซะมันๆขนาดนี้
มันก็อดไม่ได้ที่จะต้องเอาใจช่วย
:L1: :L1:
น้องตรองจ้ะไหนๆก็มีเยอะแล้ว
พี่ขอน้องเยี่ยมละกัน คริๆ (เกี่ยวกันมั้ยนี่)
อ่าว..คีน่าครับ
ไหนบอกเอาอาร์มไง
คริคริ
-
555 แฟนเก่าแฮมเหรอ งานนี้มันส์แน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
รอลุ้นต่อไป
มาลงต่อด่วน ๆ
-
ดูท่าความสัมพันธ์มันจะซับซ้อนเหลือเกินนะจ้ะ :m29:
จะมีมาเพิ่มอีกมั้ยเนี่ย หุหุ
-
:o สะมี๊เจ้าเพียวตามมารึเปล่าเนี๊ย งานเข้าซ่ะล่ะม๊างง
-
เพียว แฟนเก่า น้องแฮมแน่ๆๆๆๆ
-
เพียวคู่กะตรองชัวร์
เพราะเพียวทั้งนิสัยดี หล่อ เท่ห์
มามะ มาเป็นแฟนกะเพียวซะดี ๆ :oo1:
-
อ่าวๆ รถไฟชนกัน
แฮม
ตรอง
ชีส
ตี๋เหล็กดัด!!!
รอต่อฮ้าบบบบบบ!!
-
ตรองคร้าบ...
เอาไปสามเลยก็ได้นะคร้าบ...
Rating ดีจัด
o13
-
เชียงใหม่มันแคบ
วนไป วนมา เดี๋ยวก็เจอกัน
:laugh:
-
:m4:สนุกดีค้าบบ ชอบๆ แต่ยังอ่านมะหมดเรยอะคับ
จะมาทะยอยอ่านเรื่อยละกันนะคับ... บวกให้แล้วด้วย อิอิ :a4:
-
เล่นน้ำกานทุกวันเลยหรอเนี่ย :m32:
รออ่านตอนต่อไป :mc4: :mc4:
-
ง่า ..
ขอโทษด้วยนะครับที่หายไปหลายวัน ..
ตอนนี้เขียนจบแล้วนะครับสำหรับเรื่องสั้นขนาดยาวเรื่องนี้ ..
นอนร้องไห้ทั้งคืน ..
คิดถึงใครหลายคนที่จากกันไปครับ ..
-
บทที่ 23 :: รัก/สาม/เศร้า .+
.
.
.
" ...เพียว!!!... "
" ...แฮม!!!... " ไอ้ตี๋จัดฟันดูตกใจอยู่ไม่น้อยที่คนที่เรียกชื่อมันคือไอ้แฮม .. จะว่าไปมันก็คุ้นๆนะ 'ไอ้เพียว' เหมือนเคยได้ยินเมื่อเร็วๆนี้ .. คัมมิ่ง ซูนนน น -o-
" ......... "
" ......... "
' ใครวะ ' ไอ้ชีสก้มหน้าลงมากระซิบถามผม
' ไม่รู้ว่ะ =______=" ' ผมบอกมันไป .. กูก็งงเหมือนมึงนั่นแหละ
" มีไรป่าววะ " ไอ้เยี่ยมถามไอ้แฮม เพราะจากสายตาที่ไอ้แฮมมองไอ้หน้าตี๋ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องเร็วๆนี้
" .. อะ .. อ่อ ป่าวพี่ๆ " ไอ้แฮมหันไปบอกไอ้เยี่ยมก่อนจะหันมามองหน้าไอ้ตี๋จัดฟันที่ตอนนี้กลับมายิ้มเหมือนเดิมแล้ว
" รู้จักกันเหรอ " ไอ้ตี๋จัดฟันถามผมแล้วพยักหน้าไปทางไอ้แฮม
" อะ .. เอ่อ .. เออรู้จักดิวะ " ผมบอกมันไป
" อ่อ .. อืมม ฮิฮิ ^________^ " มันพยักหน้ารับรู้ก่อนจะหัวเราะทำตาเป็นประกาย นี่กูไปจุดประกายอะไรในชีวิตมึงอีกล่ะ? กูไม่ใช่ซันซิลนะ !!!
" ................. "
" ................. "
" ................. " ไอ้สองตัวยังต่างคนต่างมองหน้ากัน ไอ้แฮมทำหน้าเหมือนไอ้ตี๋จัดฟันนี่กระโดดถีบหน้าในคอนเสิร์ตคาราบาว .. ส่วนไอ้ตี๋นั่นก็ทำหน้าเหมือนพรุ่งนี้จะไม่เหลือโอกาสให้ยิ้มแล้ว ^____________^"
" เดี๋ยวคืนนี้เพียวโทรหานะครับที่รัก " ไอ้หน้าตี๋บอกเสียงดังฟังชัดก่อนจะก้มลงมาจุ๊บแก้มผมแล้วเดินจากไป O.O;;;;
" ................... " พอรู้สึกตัวได้ผมก็หันไปมองคนที่ยืนอยู่บนรถ
" แฮ่ แฮ่ " ผมเอามือมาลูบต้นคอเพราะรู้สึกเย็นวูบๆ .. ซวยแว้ววววว ว ว ว >_______<"""" กูเกลียดเมิงงง ง ไอ้ตี๋ระยำ .. มาปล่อยระเบิดไว้แล้วจากไปซะงั้น !!!
" หมายความว่าไง " คำถามของไอ้แฮมทำให้ผมรู้สึกว่าเชียงใหม่อากาศร้อนจริงจังอะ .. เพราะตอนนี้เหงื่อมันผุดออกตามรูขุมขนหยั่งกะน้ำตกหน้าสยามพาราก้อนน น ..TwT
" แฮ่ แฮ่ ~"
.
.
.
" ตกลงมันยังไงวะไอ้ตรอง " ไอ้อาร์มเดินมาตบไหล่ผมก่อนจะนั่งลงมองหน้าข้างๆ
" มึงมีคำตอบในใจรึยังล่ะ "
" กูถามมึงอยู่ " นานๆทีไอ้อาร์มมันเข้าโหมดจริงจังนะครับเนี่ย
" ก็ถ้ามึงมีคำตอบในใจอยู่แล้วกูก็จะได้ไม่ต้องอธิบาย .. เชื่อตามคำตอบของความรู้สึกมึงเองเหอะ "
" .. กูไม่มีคำตอบเชี่ยไรทั้งนั้น กูแค่อยากให้มึงพูด แล้วกูก็พร้อมที่จะเชื่อมึงเสมอ " ไอ้อาร์มพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
" อืม .. " ผมพยักหน้าขอบคุณมันไป ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆ มองไปยังไอ้ปริ๊นซ์ ไอ้เยี่ยมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่พูดอะไรสักคำ ส่วนไอ้ชีสก็ยืนกอดอกเอาหลังพิงประตู
" กูยอมรับนะเว้ยว่ากูเจ้าชู้ .. " พอผ่านประโยคแรกไปแล้ว ผมว่าอะไรๆมันก็ง่ายขึ้นนะ .. ว่าป่ะ ??
" แต่กูคนใครกูคบทีละคนเว้ย .. มึงเองก็น่าจะรู้ " ไม่มีคำพูดใดๆตอบกลับมา ไอ้สี่คนนั้นยังคงนั่งฟังด้วยความตั้งใจ
" แล้วไอ้แฮมคือ .. เอ่อ .. ผู้ชายคนเดียวที่กูรู้สึกว่า ... แบบ บ ... "
" 'รัก' ?? ? " ไอ้อาร์มพูดแทนผม
" ก็ ... อืมม " ผมยอมรับไปตรงๆ .. ปัจจุบันผมก็ยังมองผู้หญิง ชอบผู้หญิง .. ผมไม่รู้ว่าผมเป็นเกย์รึเปล่า ผมไม่รู้ .. ไม่รู้อะไรทั้งนั้น
" แล้วมึงไปรู้จักไอ้เชี่ยนั่นได้ไง " ไอ้ชีสยังยืนกอดอกอยู่ถามผมด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
" เมื่อวานมันเดินมาปะแป้งกู แล้ววันนี้มันก็เป็นคนฉีดน้ำล้างแป้งให้กู "
" ดูมันบังเอิญผิดปกติจังเนอะ " ไอ้ชีสมองผมด้วยสายตาจับผิด
" กูไม่รู้ .. แต่กูไม่ได้คิดอะไรกับมันแน่ๆ " ผมหันไปบอกไอ้ชีส มันพยักหน้าเบาๆก่อนจะเงียบไป ...
" โถ่เว้ยยย ย .. แม่งมีแต่เรื่องง ง " ผมตะโกนลั่นห้องก่อนจะฟุบหน้าลงกับหมอน .. เมื่อตอนเย็นพอกลับมาถึงบ้านไอ้แฮมก็เดินมาหยิบมือถือผมในห้อง แล้วก็เดินเข้าห้องมันล็อคประตูไปเลยจนถึงตอนนี้ยังไม่ได้คุยอะไรกันสักคำ
" กู เ ชื่ อ มึ ง " สามพยางค์ของไอ้อาร์มทำเอาน้ำตาผมไหลลงกับหมอน .. ไอ้ปริ๊นซ์กับไอ้เยี่ยมก็เดินมานั่งบีบไหล่เบาๆอยู่ข้าง .. เออ กูรู้ .. กูรู้ว่ายังมีมึงอยู่ข้างๆเสมอ .. ขอบใจว่ะ
" ..................... "
" ..................... "
" ..................... " บรรยากาศในห้องตอนนี้เงียบจนแทบได้ยินเสียงลมหายใจ กับ เสียงสะอื้นของผม
" กูถามคำเดียวนะเว้ย .. มึงรักไอ้แฮมแน่ๆใช่ป่ะ " ไอ้ชีสพูดขึ้นหลังจากที่ยืนกอดอกทำท่าคิดอะไรบางอย่างอยู่นาน
" อืม " ผมเงยหน้ามาพยักหน้าให้มันก่อนจะก้มลงไปปล่อยโฮต่อ ..
" งั้นเดี๋ยวกูไปคุยกับมันให้เอง " ไอ้ชีสบอกก่อนจะเปิดประตูออกไป
" มึงแน่ใจแล้วนะไอ้ชีส ?? " ประโยคคำถามของไอ้เยี่ยมทำให้ไอ้ชีสยืนนิ่งอยู่หน้าประตู มันยืนนิ่งอยู่เกือบครึ่งนาทีก่อนจะปิดประตูจากไป ..
.
.
.
' ตรอง .. เค้าขอโทษ '
' อ่า .. ตรองต้องขอโทษแฮมดิวะ ' ผมยืนนิ่งปล่อยให้ไอ้แฮมกอดอยู่ริมระเบียง
' ขอโทษนะ .. เค้าน่าจะเชื่อใจตรอง เค้าน่าจะฟังตรอง เค้าน่าจะ .. " ผมเอานิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากไอ้แฮมเบาๆ ก่อนจะส่ายๆหน้าแล้วยิ้มให้มัน .. ทำไมนับวันมันเริ่มสาวขึ้นๆวะ -*-
' ไม่โกรธเค้านะ '
' ครับ ' ผมลูบหัวไอ้แมวน้อยด้วยความเอ็นดู
' คืนนี้อยู่กับเค้าได้มั๊ย ' ไอ้แฮมเงยหน้ามาขอคำตอบจากผม
' อืม .. คืนนี้ตรองขอคุยกับไอ้พวกนั้นได้ป่ะครับ ' คำตอบของผมทำเอาไอ้ตัวเล็กทำปากจู๋
' ก็ได้ .. ห่มผ้าดีๆละกัน อย่าดิ้นไปกอดใครด้วย ' ไอ้ตัวเล็กกำชับก่อนจะเดินกลับห้องไป ...
.
.
ผมลืมตาตื่นขึ้นในความมืด .. เรื่องราวที่เกิดขึ้นยังคงวนเวียนอยู่ในหัวผมไปมาราวกับม้าหมุนในสวนสยาม .. ผมขยับร่างกายเพื่อเปลี่ยนท่านอนโดยพลิกตัวมาด้านขวา .. ไม่อยู่ .. มันหายไปไหนวะ .. ผมลุกขึ้นมานั่งบนที่นอนกวาดสายตามองหาร่างของคนที่หายไป ..
" ไม่หลับไม่นอนวะ " ผมเดินออกมาคุยกับมันที่ยืนเกาะระเบียงมองฟ้าอยู่
" อ้าวว ว .. แล้วมึงตื่นมาทำไมเนี่ย " ถ้าหูผมไม่เพี้ยนผมว่าคืนนี้เสียงไอ้ชีสมันสั่นๆนะ
" ก็มาดูมึงนั่นแหละ .. เป็นไรป่าววะ " ประโยคหลังผมหันไปถามมันด้วยความเป็นห่วง
" อืม ขอบใจแต่กูไม่เป็นไร " น้ำเสียงมันดูเหมือนจะประชดผมอยู่นิดๆ
" เอ่อ .. เรื่องไอ้แฮมกูขอบใจนะเว้ย "
" อืม "
" ........................... "
" ........................... "
" ........................... "
" ไอ้ตรอง .. มึงว่าพระอาทิตย์กับพระจันทร์อะไรสวยกว่ากันวะ "
" ... อืมม .. " ผมเงยหน้ามองท้องฟ้าตอนนี้ก่อนจะได้คำตอบ
" กูว่าพระจันทร์ว่ะ "
" ทำไมวะ " มันหันมามองผม .. มันตาแดงครับ ผมสงสัยสองประเด็นครับ หนึ่งคือมันร้องไห้ กับ สองคือมันเอานิ้วจิ้มตาตัวเอง -*-.
" ไม่รู้ดิ .. กูชอบบรรยากาศตอนกลางคืน มันสบาย มันดูเงียบสงบ ดูเป็นการอยู่กับตัวเองดี .. พระจันทร์ดูอ่อนโยน ใจดี แถมยังมีคุณกระต่ายอยู่บนนั้นด้วย กูรักสัตว์ " ประโยคสุดท้ายของผมทำให้ไอ้คนตาแดงข้างๆอมยิ้ม
" แล้วมึงอะ ..ชอบอะไรมากกว่ากัน " ผมถามมันกลับบ้าง
" กูเหรอ .. อืม .. กูว่ามันสวยคนละแบบว่ะ มุมมองมันได้คนละ feel กัน " มันตอบมาแบบกลางๆ
" แล้วถ้าให้มึงเลือกระหว่างพระอาทิตย์กับพระจันทร์ .. มึงอยากเป็นอะไร "
" อืม .. กูเลือกเป็นคนได้ป่ะ "
" ไม่มีในตัวเลือก -_______-; "
" อืม .. มันยากว่ะ .. แต่ถ้าเลือกได้กูอยากเป็นดาวมากกว่าว่ะ .. เพราะดาวอยู่ข้างๆพระอาทิตย์และพระจันทร์ตลอดเวลา .. ถึงพระอาทิตย์จะไม่เคยรู้ และแม้บางคืนจะมีเมฆมาบัง แต่กูรู้ว่าดวงดาวไม่ได้ไปไหนหรอก .. ดาวจะยังอยู่เคียงข้างทั้งสองบนท้องฟ้าเสมอ " คำพูดที่พรั่งพรูออกมาจากปากไอ้ชีส มันหลั่งไหลออกมาพร้อมกับหยดน้ำตาของลูกผู้ชายคนนึง
" ชีส .. มึงโอเคนะ ?? " ผมขยับไปยืนข้างๆมัน กอดคอร้องไห้เป็นเพื่อนมัน ..
" ..................... "
" ..................... "
" ..................... "
" ตรอง .. มึงเข้าไปหยิบกีตาร์ในห้องมาให้กูทีดิ " ผมเดินเข้ามาหยิบกีตาร์ในห้องเห็นไอ้เยี่ยมมันนั่งพิงผนังยักคิ้วให้ผมทีนึง
" ไปข้างนอกกะกูมั๊ย " ผมชวนมัน แต่มันส่ายหน้าพอรับรู้ว่ามันต้องการนั่งอยู่ในนี้มากกว่า ผมเลยเดินถือกีตาร์ออกมาริมระเบียง
" มึงอยากฟังกูร้องเพลงมั๊ยย ? " ตาแดงๆของมันตวัดมามองผม ก่อนคำตอบของผมจะหลุดจากปากไป นิ้วไอ้ชีสก็เริ่มบรรเลงเพลงไปแล้วครับ ..
... ในแววตาทั้งคู่ไม่รับรู้อะไร
เธอคงยังไม่เข้าใจว่าฉันไม่ใช่คนเก่า
เรายังคงเหมือนเพื่อนหยอกล้อเหมือนวันวาน
แต่ฉันคือคนใจสั่น แต่ฉันคือคนหวั่นไหว
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยในความคุ้นเคยกันอยู่
มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยว่าเพื่อนคนนึง
มันแอบมันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน
กลายเป็นฝันใฝ่อยู่ใกล้ๆเธอ
กลายเป็นคนที่รอเก้อเหมือนหนังสือที่เธอไม่อ่าน
ตาคอยมองจ้องอยู่อยากให้รู้ใจกัน
แต่แล้วเธอยังมองผ่าน และฉันก็ยังหวั่นไหว
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยในความคุ้นเคยกันอยู่
มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยว่าเพื่อนคนนึง
มันแอบมันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน ...
เสียงร้องและเสียงกีตาร์จบลง .. ไม่มีเสียงปรบมือ ไม่มีการโห่ร้องยินดี ไม่มีคำชื่นชม .. มีเพียงน้ำตาที่ยังคงไหลไม่ยอมหยุดจากชายหนุ่มสองคนที่นั่งอยู่คนละมุมของระเบียง
" ไอ้ชีส .. กูขอโทษ " ผมมีแรงเหลือพอที่จะพูดได้แค่นั้นจริงๆ ...
-
^
^
อ่านเงียบๆมานาน ได้โอกาส ขอจิ้มหน่อยนะ :laugh:
:oni1: :oni1:
-
:m15:เศร้าจริงๆด้วย
-
โอ้ย :serius2: ปวดใจ o7
-
น้องชีสจ้ะ......พี่ยังอยู่อีกคนไม่ต้องเสียใจนะ
เดี๋ยวพี่จะเช็ดนำ้้ตาให้เอง คริๆ
-
เข้าใจความรู้สึกของชีสดีคับ
การที่ต้องเสียสละหัวใจตัวเองเพื่อให้กับคนที่ตัวเองรักว่ามันเจ็บแค่ไหน
ไม่เป็นไรชีสมันต้องมีวันของเราบ้าง
สู้ต่อไปชีส
...........แต่สงสัยว่าแฮมกับเพียวนิแฟนเก่ากันช่ายมั้ย
แต่เพียวตคยังรักแฮมอยู่
-
ชีส แมนได้ใจมากๆๆๆๆๆๆ เสียสละเพื่อนน้องขนาดนั้นเลย
อยากมีพี่แบบชีสจังเลย
-
ชีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
...
...
:L1: :L1: :L1:
-
เพื่อนสนิท....................... :sad2:
-
o7 ตกลงไอ้ชีส จะยอมหลีกทางให้น้องหรือ ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็เป็นพี่ที่ประเสริฐมาก ๆ
ยอมเจ็บเพื่อให้น้องสมหวัง มาตามดูกันต่อไปดีกว่า เป็นกำลังใจให้นะครับ :L2: :bye2:
-
ทำไมพี่ตรองต้องพูดว่า "ขอโทด" อ่ะ
แสดงว่าพี่ตรองก็รักพี่ชีสอยู่ชิมิ..อิอิ :m4:
-
เศร้าเกิ๊น
o7 o7
-
ตรอง... ขอตัวไปนอนก่องนะ ยังอ่านมะจบเรย... น่าอิจฉาจังที่เอาชีวิตมาแต่งเป็นนิยายดีๆ ได้เรื่องนึง..
ให้กำลังใจ G.Nort นะ :L2: อยากอ่านให้จบแต่มะไหวแระ ... กัวจะไปนั่งสัปหงกที่ออฟฟิซไม่ก็ทำงานสาย...
- -"
ปล.ชอบอีโมชั่นอันนี้อะ ......... หงึก (- -)(_ _).... หงึกๆ (- -)(_ _)(- -)(_ _)
และขอบคุณ Tifa ที่นำให้เราได้มาอ่านอะไรดีๆ... แบบนี้ ^^
-
:pig4: รอตอนต่อไป
-
:กอด1: รักต้องเลือก นับถือน้ำใจชีสจัง
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
เง้อว...
เศร้าง่า
สงสารชีสง่า
:sad2: :sad2:
-
:กอด1:ความรักมันเป็นอะไรที่แปลก
สุข เศร้า เหงา ทุกข์ ฯลฯ มันร่วมอยู่ในคำว่ารัก
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ
+1 ให้เยียม(aเกียวมั้ยห๊ะ) :serius2:แต่เราชอบเยี่ยมอ่ะ
เพราะแม้งไม่เกี่ยวกะใครเค้าเล๊ย แต่กลับรู้ไปซะทุกเรื่อง :oni1:
รู้นะตอนนี้ตรองคบกะเยี่ยมใช่ป่ะ :haun5:(ก็เพื่อนไงเพื่อนอ่ะเพื่อนท่ีรู้ใจ555)
-
สามเศร้า จริง ๆ ครับ
:m15: :m15: :m15:
-
ขอบคุณทุกคนด้วยนะครับ ..
บอกตามตรงว่าดีใจครับที่มีคนชอบเรื่องนี้ด้วย ..
ไม่คิดเหมือนกันครับว่าจะมีคนชอบชีวิตของคนธรรมดาแบบผมด้วย ..
๕ ๕๕๕๕ ๕๕๕ ๕ .
แวะเอาตอนที่ 24 มาปล่อยให้แล้วนะครับ ..
เหลืออีกไม่กี่ตอนเรื่องสั้นขนาดยาวเรื่องนี้ก็คงจะจบลงแล้ว ..
ยังไงก็ติดตามกันต่อไปจนจบด้วยนะครับ ..
-
บทที่ 24 :: นายบริสุทธิ์กับนายใคร่ครวญ (PURE AND TRONG) .+
ภาคนายภาวินท์ (ไอ้แฮมของไอ้พี่ตรอง น้องแฮมของเฮียชีส -*-)
.
.
.
เมื่อตอนหัวค่ำเฮียชีสเข้ามาคุยเรื่องไอ้พี่ตรอง .. ความจริงผมไม่ได้โกรธอะไรเขาเลยนะ .. แต่ผมยังไม่พร้อมที่จะเจอใครในตอนนี้ทั้งนั้น
' ไอ้แฮม .. เอ็งยังไม่ลืมไอ้เชี่ยนั่นใช่มั๊ย '
' เฮีย ... '
' ไอ้ตรองมันเป็นคนดีนะเว้ย .. แล้วมันก็ .... 'รักเอ็ง' มากด้วย ' เฮียชีสพูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจัง
' ............. '
' เอ็งรู้มั๊ยว่ามันทำท่าจะเป็นจะตายอยู่ในห้องโน่น .. บอกตรงๆเฮียไม่อยากเห็นมันเป็นแบบนี้ ' นานๆทีเฮียชีสจะแทนตัวเองว่าเฮีย ท่าทางคงจะเครียดจริง
' แล้วเฮียจะให้แฮมทำไงอะ '
' ไปคุยกับมันหน่อยเหอะนะ .. เฮียขอร้อง ' เฮียชีสพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ผมพยักหน้าให้เฮียไป
' แล้วก็จะทำอะไรคิดดีๆล่ะ .. เราทุกคนเจ็บกันมามากพอแล้ว ' เฮียชีสพูดแปลกๆทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากห้องไป
.
.
.
' เพียว '
' เพียว '
' เพียว '
.
.
' มันหมายความว่าไงวะเพียว ' ผมยืนมองหน้าไอ้เพียวที่นั่งซบไอ้คนหล่อที่นั่งข้างๆกันอยู่ .. เอ๊ะ ไอ้หล่อนั้นมันพี่มอห้านี่หว่า
' ... แฮม O.O .... ' ไอ้เพียวเงยหน้ามาเจอผมถึงกับผงะ
' เออกูเอง '
' คือ ... คือ เอ่อ .. เอ่อคือว่า ' ไอ้เพียวรีบกระเถิบตัวออกจากไอ้หล่อนั้น แล้วลุกขึ้นพูดอย่างติดๆขัดๆ
' กี่ครั้งแล้ววะเพียว กี่คนแล้ว ' ผมจำได้ว่าตอนนั้นผมรู้สึกร้อนวูบไปทั้งตัว
' คือ .. เอ่อ มันไม่ใช่ ' ไอ้เพียวพยายามจะเข้ามากอดผม
' ซ่าาาาา !!! ' น้ำที่ละลายและก้อนน้ำแข็งที่เย็นจัดในกระถังถูกผมสาดใส่หน้าไอ้เพียวไป
' มึงรู้มั๊ยว่ากูรู้สึกยังไงเวลาที่ได้ยินเค้าพูดกัน .. กูกลายเป็นไอ้โง่ที่ยอมให้แฟนตัวเองไปนอนกับใครไม่ซ้ำหน้า ' ผมเริ่มตะโกนสิ่งที่เก็บไว้ในใจมานาน
' มึงรู้มั๊ยว่ากูเจ็บ .. กูโดนทั้งก๋วยเตี๋ยว น้ำลำไย ราดหน้า .. จากบรรดาคนที่มึงไปนอนกับมันมา '
' แต่กูก็ทน .. เพราะกูรักมึง กูหวังนะว่าสักวันมึงจะรู้สึกเกรงใจกูบ้าง แล้วนี่เหรอสิ่งที่มึงให้กูมาอะ .. ฮืออ ฮือ ' ผมยังพล่ามออกไปไม่หยุด
' .. แฮม .. กูขอ .. '
' มึงหยุดอยู่ตรงนั้นแหละ .. แล้วก็ไม่ต้องขอโทษกู เพราะกูไม่ยกโทษให้มึง ' ผมพูดประโยคสุดท้ายก่อนจะเดินหันหลังจากมา
' .. แฮม !!! ' ไอ้เพียวตะโกนเรียกผมจากข้างหลัง แต่ผมไม่มีวันจะหันหลังกลับไปเด็ดขาด ไอ้เพียววิ่งมากอดผมจากข้างหลัง ...
~ เพราะว่าใจกลัว .. กลัวว่าเธอจะทิ้งกันจากไป ~
เสียงมือถือไอ้พี่ตรองดังลั่นพร้อมกับสั่นรัวอยู่บนเตียงทำให้ผมหลุดจากภาพในอดีตที่หลอกหลอนอยู่ในหัว ..
' ... 089919xxxx ... ' หึหึ โทรมาจริงๆด้วยสินะ .. แสดงว่าไอ้พี่ตรองให้เบอร์มันไปจริงๆ
" ฮัลโหล " ผมกดรับสายก่อนจะสูดหายใจลึกๆแล้วพูดไป
" โอ้วว ว .. รับสายเพียวด้วยแฮะ " น้ำเสียงฝั่งนั้นดูรื่นเริงมากทีเดียว
" มีไรอะ "
" ทะเลาะกับไอ้แฮมป่าววะตรอง ฮี่ ฮี่ " มันเป็นประโยคที่แสดงความเป็นห่วง หรือ อยากรู้จนออกนอกหน้าวะ ?? ?
" ป่าว "
" โห่ .. เซ็งเลย .. " มันทำเสียงผิดหวัง
" มึงต้องการอะไรอีกวะไอ้เพียว "
" ต้องการอาร๊ายย ย .. ไม่มี " มันตอบกลับด้วยเสียงที่น่าหมั่นไส้โคดๆ
" อย่ายุ่งกับแฟนกูอีก .. กูแฮม " ผมบอกมันไป
" เออกูรู้แล้ว .. รู้ตั้งแต่มึงรับแล้ว คิดว่ากูจะจำเสียงมึงไม่ได้เลยเหรอ ฮี่ ฮี่ " .. มึงจะจำทำไม .. กูไม่ต้องการ -o-
" ...................... "
" คนที่ชื่อตรองนั่นแฟนมึงเหรอวะ ... แฮม "
" เออ "
" มึงแน่ใจเหรอว่ามึงรักมันจริง "
" .................... "
" มึงแน่ใจเหรอว่ามึงลืมกูได้แล้ว .. กูไม่เชื่อหรอกนะว่ามึงจะลืมง่ายขนาดนั้น "
" .................... "
" นี่มันแค่หกเจ็ดเดือนเองนะเว้ย .. คนอย่างมึงลืมกูไม่ได้หรอก " มันยังพูดด้วยเสียงมั่นใจ
" กูลืมมึงแล้ว .. กูรักเค้า "
" ไม่ใช่ว่ามึงตกลงคบมันเพื่อที่จะลืมกูหรอกนะ " ฉึก !! ..
" ... กู .. กู "
" มึงจะหลอกตัวเองไปอีกนานแค่ไหนวะไอ้แฮม .. "
" ฮึกกก ฮึกก " ผมพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา
" ฟังกูนะ .. กูรักมึง รักมึงมาก .. กูบอกไอ้พวกที่นอนกับกูทุกคนนะว่ากูมีแฟนแล้ว กูให้ความหวังใครไม่ได้ "
" ฮึกกก "
" มึงไม่เชื่อมึงไปถามพวกมันได้ .. กูรักมึงคนเดียวเท่านั้น สำหรับมึงมันคือความรักไม่ใช่ความใคร่ "
" ฮึกก ก "
" มึงจะโกรธกูไปถึงไหนวะ ... กูยอมมึงทุกอย่างแล้วนะเว้ยเนี่ย "
" ฮึกก .. ฮืออ .. ไม่ กู .. ฮือ .. สิ่งที่มึงทำมัน .. ฮืออ "
" งั้นมึงตอบตัวเองให้ได้สิ .. ว่าถ้ามึงไม่รู้สึกอะไรกับกูแล้ว มึงจะมานั่งร้องไห้ทำไม "
" ......... ฮืออ ........ "
" กลับมาหากูเหอะนะ .. กูรักมึงนะ กูโทรหามึงตั้งกี่ครั้งแล้วมึงก็ไม่เคยรับ .. ถ้าวันนี้กูไม่ทำแบบนี้กูก็คงไม่ได้คุยกับมึง แฮม ... "
' แกร่กกก .. ตู๊ดด ๆ ' ผมตัดสินใจกดวางสายก่อนที่จะทิ้งตัวลงร้องไห้อยู่บนเตียง ..
ผมควรจะทำยังไงดี .. ผมไม่รู้ .. ไม่รู้ .. ไม่รู้อะไรทั้งนั้น ... ผมยอมรับว่าตอนแรกที่ผมหนีไอ้เพียวไปเรียนที่กรุงเทพ .. เพราะผมทำใจที่จะเรียนที่นี่ไม่ได้
ผมทนเจอหน้ามันทุกวันไม่ได้ .. ผมไม่ใช่คนใจแข็งอะไรขนาดนั้น .. ผมรู้ว่าวันนึงผมจะต้องเผลอใจอ่อนให้กับมันจนได้ .. ผมเลยไปเรียนที่นั่น
ผมแค่ต้องการใครสักคนที่จะทำให้ผมลืมไอ้เพียวได้ .. ผมแค่อยากมีใครสักคนที่จะไม่ทำให้ผมเจ็บ ไม่ต้องร้องไห้เสียใจทุกคืน ...
วันที่ไอ้พี่ตรองบอกว่ารักผมบนสะพานบอกตรงๆว่าผมก็ไม่แน่ใจว่านั่นเรียกว่า 'รัก' ได้รึเปล่าด้วยซ้ำ .. แต่ผมก็ตกลงกับความรู้สึกที่ไอ้พี่ตรองเสนอให้มา
... เพราะผมแค่ต้องการใครสักคนมาแทนไอ้เพียว ...
แต่จนถึงทุกวันนี้ผมว่าทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันคือความรักนะ .. สิ่งที่ผมหลอกตัวเองและหลอกทุกคนมาตลอดก็คือ ' ความหลัง ' ..
ผมบอกตัวเองว่าผมต้องใจแข็งและเข้มแข็ง .. ผมทำเหมือนว่าผมลืมมันไปได้แล้ว .. ผมจะอยู่กับปัจจุบัน ผมจะอยู่กับไอ้พี่ตรอง
แต่วันนี้ .. วันนี้ผมรู้แล้วว่าที่ผ่านมาผมไม่เคยลืมมันได้เลย .. 'นายภัคคิยะ มหาดำรงxxxx' .. ผมไม่เคยลืมไอ้เพียวได้เลย ..
.
.
' แล้วเรื่องแฟนเก่าเอ็งอะว่าไง ' ไอ้พี่ตรองถามผมในวันที่เราไปนั่งถีบเรือเป็ดกันในสวน
' แฟนเก่าอะไรพี่ '
' ก็คนที่ทำให้เราช้ำรักหนีมาอยู่นี่ไง '
' โหยย .. จะพูดถึงทำไมเนี่ย ปล่อยมันไปสู่สุขคติเห๊อะ '
' แน่ใจว่าลืมได้แล้ว ?? ' คนข้างๆขมวดคิ้วมองหน้าผม
' ก็ ... เออน่า ลืมแล้วดิ๊ '
.
.
' เฮ้ย .. ฟองดูว์แข็งหมดแล้วอะ '
' พี่ก็ขอเทียนพนักงานเค้าอีกอันดิ๊ '
' เค้าจะคิดตังค์เพิ่มปะวะ นี่อันที่สามแล้วนะเว้ย '
' เอาน่าเดี๋ยวผมจ่ายให้ ' แล้วไอ้พี่ตรองก็ขอเทียนพนักงานเพิ่มอีกอัน .. ก่อนพนักงานจะเอามาวางให้สามอัน ..ประชดพวกผม !!!
' เอิ๊กๆ สงสัยพนักงานแม่งรำคาญ '
' คราวนี้ห้ามเล่นอีกอะ .. กินให้หมดด้วย ' ผมตักกล้วยลงไปชุบในช็อคโกแลตก่อนจะตักขึ้นมา
' อ้ามมม ม ม ' ไอ้พี่ตรองชะโงกหน้าเข้ามางับกล้วยเคลือบช็อคโกแลตผมเข้าปากไปแล้วว ว ว -*-
' อร่อยดิวะ .. ทำให้อีกดิ๊ ' ไอ้พี่ตรองนั่งยักคิ้วกวนตีนให้ผมก่อนจะเคี้ยวกล้วยตุ้ยๆ >.<
' ชอบแย่งผมกินเหมือนไอ้เพีย ... . '
' เหมือนใครวะ ?? ? '
' ..อะ. . เอ่อ ป่าวพี่ เหมือนเฮียชีสไง '
' ไอ้ชีสมันชอบกินกล้วยด้วยเหรอวะ '
.
.
' เฮ้ยซื้อนี่ให้เป็นของขวัญปีใหม่ไอ้คู่รักดีปะวะ '
' โหยย มิกกี้ กะ มินนี่เนี่ยนะ ' ผมจับตุ๊กตาในมือไอ้พี่ตรองวางลงบนชั้นก่อนจะลากให้เดินต่อ
' งั้นนี่ๆๆๆ โอเคป๊ะ '
' -________-;; อิ๊คคิวซัง กะ เซเลอร์มูนเนี่ยนะ " ไอ้พี่ตรองมันเอาน้ำปลาตราปลาไส้ตันคิดหรือไงฟระ =[]="
' งั้นไอ้นี่กะไอ้นี่ ' ไอ้พี่ตรองพยายามจับตุ๊กตาสองตัวมาจูจุ๊บกัน
' นีโม่ กะ โดนัลดั๊กเนี่ยนะ .. สงสารลูกมันมั่งเห๊อะ -*- '
' โห่ไรวะ .. นี่ก็ไม่ได้ นั่นก็ไม่ดี .. งั้นเอ็งเลือกมาดิ๊ ' ไอ้พี่ตรองทำปากจู๋เหมือนเด็กงอนก่อนจะเดินไปนั่งจุ้มปุ๊กอยู่กับโซฟาข้างเสา
' อืม .. แป๊บนึง ' ผมเดินวนอยู่ในมุมตุ๊กตาอยู่พักนึงก่อนจะมาหยุดอยู่หน้าชั้นๆนึง
' หมีพู ' ไอ้หมีสีเหลืองพุ่งยื่นที่นั่งกอดถังน้ำผึ้งอยู่ทำให้หน้าของใครคนนึงแว่บเข้ามาในหัวผม .. ป่านนี้มึงจะยังเก็บหมีพูที่กูให้ไว้รึเปล่านะ .. มึงยังจะชอบหมีพูอยู่เหมือนเดิมรึเปล่า ?? ?
' งืมม .. หมีพูเหรอ มันไม่มีคู่นี่ ' ไอ้พี่ตรองเอาคางมาเทินไหล่ผมจากข้างหลัง .. เล่นเอาผมตกใจจนแทบจะขว้างตุ๊กตาในมือทิ้ง
' โน่นๆ ทางโน้นโน่น ' สุดท้ายแล้วเราก็ได้ตุ๊กตา ลิโล่ กับ สติ๊ซ เป็นของขวัญวันปีใหม่ให้พี่อาร์มกับพี่ปริ๊นซ์ ..
.
.
.
ผมยังนอนเหม่ออยู่บนเตียง .. เหตุการณ์ในอดีตต่างตีเข้ามาในหัวไม่หยุดหย่อน .. ที่ผ่านมาผมไม่เคยลืมมันจริงๆด้วยสินะ ..
ผมไม่เคยลืมมันได้เลย .. ทุกๆอย่างผมยังจำได้เสมอถึงผมจะพยายามที่จะลืมเท่าไร แต่ดูเหมือนว่ามันจะฝังลึกลงไปในก้นบึ้งของความทรงจำแล้ว ..
ผมควรจะทำยังไงดี .. ระหว่างคนที่ผมรัก กับ คนที่รักผม ..
.... คนหนึ่งเขาช่างดีกับฉันจะทิ้งเขาลงยังไง ... ~
ไอ้พี่ตรอง .. คนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อผม .. ยอมแม้กระทั่งถูกคนอื่นมองว่าเป็นเกย์เพื่อผม .. ดูแลเอาใจใส่ผมทุกอย่าง .. ผมไม่อยากให้เขาต้องเสียใจ ผมรักเขานะ ... แต่ผมก็ลืมไอ้เพียวไม่ได้ ....
.... คนหนึ่งเคยทิ้งไปแต่รักไม่เคยจางหาย ... ~
ไอ้เพียวคนที่ทำให้ผมเจ็บมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง .. คนที่ทำให้ชีวิตผมวุ่นวาย .. คนที่ทำให้ผมกลายเป็นไอ้โง่ในสายตาคนอื่นในโรงเรียน .. แต่ผมก็รักมัน .. ผมไม่เคยตัดใจจากมันได้เลย ...
.... ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงจากไหนก็คงต้องเลือกสักทาง .. ทางที่รักสามเศร้าต้องจบ .... ~
.
.
.
ผมชอบความรัก .. ผมอยากมีความรัก .. ผมใฝ่ฝันที่จะมีความรัก .. ตอนนี้ผมมีในสิ่งที่ต้องการแล้ว .. ผมมีทั้งความรักและคนรัก ..
แต่ทำไมตอนนี้ผมถึงรู้สึกว่า .. ความรักกำลังทำร้ายผม ..
... หรือว่าผมเองที่ทำร้ายความรัก ?? ? ...
-
แล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจะทำยังไงละ ตัดสินใจยังไง
มาจิ้มๆๆคนเขียน
-
แล้วจาเป็นไงต่อไปเนี่ย
รอลุ้นอยู่คร้าบบบบบบบบบ
-
:man1: รักคนเขียน
เพราะความรักมันไม่มีเหตุและผลไง :a6:
สุขที่จะได้เป็นผู้ให้กับสุขที่จะเป็นผู้รับ มันคนละความรู้สึก :sad2:
เพียวขังแฮมไว้ด้วยความรักที่แฮมมีให้เพียว :o7:
เหมือนที่แฮมเองก็ขังตรองไว้ในความรู้นั้นเหมือนกัน :m8:
ยังยัง เอ็งยังไม่เกี่ยวว่ะเยี่ยมรอไปก่อน เค้ายังไม่เขียนถึงเอ็งว่ะ :o10:
-
:L2:มาให้กำลังใจพี่ตรอง :L2:
:c5: :L1: :c5:
-
ชอบเรื่องนี้จัง ^__^
เรื่องราวที่เกิดขึ้นดูเหมือนจะธรรมดาไม่มีอะไรมาก....แต่คนเขียนเขียนเก่งมั๊กมาก :m12:
แม้จะเป็นเรื่องแรกแต่สามารถเล่า เรียบเรียงเรื่องได้น่าสนใจ สนุก ชวนติดตาม :m4:
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ และเป็นกำลังใจให้สำหรับงานเขียนต่อ ๆ ไป ถ้าจะมีน้า
-
นี่มันเศร้าอ่ะ
งั้น
งั้น
งั้น
.
.
.
ชีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสเสียบเรย
-
บทที่ 25 :: เราต่างอยู่ได้ด้วยความหวัง .+
[[ ภาคนายตรอง .. ของใครสักคน ?? ? ]]
สารภาพตามตรงครับว่าไปต่อไม่เป็นเหมือนกัน .. หลังจากอ่านบทที่ยี่สิบสี่ของไอ้แฮมจบไป .. เวร !! จบแบบนั้นแล้วกูจะต่อยังไงล่ะวะเนี่ย =[]=;;
.
.
.
ผมตัดสินใจกลับกรุงเทพในวันต่อมาทันที .. สิบห้าเมษา .. สงกรานต์วันสุดท้ายผมคงไม่มีกะจิตกะใจจะไปเล่นน้ำที่ไหนได้อีกแล้ว .. สงกรานต์ปีนี้ผมโดนจนเปียกปอนจริงๆ ...
" แน่ใจแล้วนะ " ผมถามไอ้ตัวเล็กที่ยืนกอดเอวแม่อยู่หน้าบ้าน
" อืมครับ .. เดี๋ยวเสร็จแล้วผมบินตามไปนะ "
" ดูแลตัวเองดีๆละกัน " ผมเดินไปลูบหัวมันก่อนจะหันหลังเดินขึ้นรถ
" ขึ้นอยู่กับใจเอ็งแล้วนะ .. " ไอ้ชีสตบบ่าน้องชายก่อนจะเดินตามผมมา
" โชคดีนะลูก .. ขับรถดีๆล่ะ " แม่ไอ้ชีสบอกพวกผมก่อนจะพาไอ้แฮมเดินเข้าบ้านไป .. รถไอ้อาร์มค่อยๆแล่นออกจากบ้านไม้หลังนั้น .. ห่างออกมาเรื่อยๆ จนกลายเป็นจุดเล็กๆของความทรงจำ
บรรยากาศในรถแม้ว่าจะมีเสียงเพลงจากวิทยุเปิดอยู่แต่มันกลับเงียบงันจนน้ำตาเอ่อล้น ... คราวนี้ไอ้อาร์มมันรับหน้าที่ขับกลับเองเพราะไอ้ปริ๊นซ์สภาพจิตใจและร่างกายย่ำแย่เกินกว่าจะขับรถได้ แค่วิ่งตอนนี้จะมีแรงรึเปล่าเหอะ ..
ไอ้เยี่ยมนั่งคู่กับไอ้อาร์มข้างหน้าคอยชวนคุย ส่วนข้างหลังก็มีไอ้ปริ๊นซ์นั่งห่มผ้าอยู่หลังที่นั่งไอ้อาร์ม ผมนั่งกลาง แล้วก็ไอ้ชีสที่นั่งมองหน้าผมตลอดทาง ...
" ไอ้ตรอง ... ถ้าวันนึงน้องกูกับมึงไม่ได้อยู่ด้วยกันอะ " ประโยคคำถามของไอ้ชีสทำเอาน้ำตาที่เอ่ออยู่ไหลลงสองแก้มผมในทันที ไอ้อาร์มกับไอ้เยี่ยมที่คุยกันอยู่ก็เงียบรอฟังคำตอบจากผม
" .... . มึงกำลังจะบอกอะไรกูวะไอ้ชีส " ผมหันไปมองหน้ามันด้วยสายตาที่พร่ามัวเต็มที
" ป่าวว .. กูก็แค่อยากให้มึงเข้มแข็งไว้ " ไอ้ชีสยิ้มให้กำลังใจผม
" ...... ขอบใจนะเว้ย " ผมพูดได้แค่นั้นก่อนจะซบหน้าลงกับตัก ตอนนี้ผมปวดหัวจนแทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว
" เดี๋ยวก็เมารถหรอกมึง .. มานี่ " ไอ้ชีสจับหัวผมซบลงไปกับไหล่มัน ก่อนจะเอามือมาจับมือผมไปวางบนตักมัน .. ขอบใจนะ .. แต่กูไม่มีแรงที่จะบีบมือตอบมึงกลับหรอก
" มึงเองก็ต้องเข้มแข็งเหมือนกันไอ้ชีส " ไอ้เยี่ยมพูดโดยไม่หันมามองข้างหลัง .. ส่วนไอ้อาร์มก็ขับรถไปไม่พูดไม่จา ... ได้แต่มองกระจกหลังดูอาการไอ้ปริ๊นซ์เป็นระยะๆ
... อาจมีฝนที่หล่นมาชั่วคราว ... และเมฆขาวที่ผ่านมาเพียงชั่วคืน ...
... เจอะกับลมก็ปลิวไปไม่มีใครรื้อฟื้น ... ไม่ได้เป็นความยั่งยืนเสมอไป ...
... แต่กับเธอที่ผ่านมาชั่วคราว ... และเรื่องราวที่เปลี่ยนไปชั่วข้ามคืน ...
... กับอะไรที่เป็นไปก็ยังไม่เคยลืม ... เหมือนว่ามันเป็นส่วนนึงของหัวใจ ...
... เราไม่เคยจะรักกันมีแต่วันที่อ่อนไหว ... ผ่านเลยไปและไม่เคยจะกลับมา ...
... เป็นแค่ความประทับใจที่ยังคงแน่นหนา ... มีแต่ฝนมีแต่ฟ้าที่เข้าใจ ...
... ใต้ต้นไม้ที่ไม่มีร่มเงา ... กิ่งก้านมันไม่ได้สูงสักเท่าไร ...
... แต่รากลึกลงในดินหยั่งลึกลงในใจ ... มีความหมายที่มากมายตลอดมา ...
นี่คือเพลงสุดท้ายที่เข้ามาในหูผมก่อนที่สติจะดับวูบไป ..
.
.
.
" ตรอง .. ไอ้ตรอง " เสียงกระซิบข้างหูทำให้ผมลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ..
" เข้าห้องน้ำมั๊ย " ไอ้ชีสก้มหน้ามาถามผม .. นี่ผมซบไหล่มันมาตลอดทางเลยเหรอเนี่ย .. ผมพยักหน้าไอ้มันไป
" ไอ้อาร์มแวะปั๊มข้างหน้าดิ๊ กูจะเยี่ยว " ไอ้ชีสบอกไอ้อาร์ม ..
" ถึงไหนแล้ววะอาร์ม " ผมงัวเงียถามไอ้อาร์มมันไป ..
" เลยพิษณุโลกมาสักพัก " ผมกำลังนั่งบีบคอให้หายปวด .. ไอ้อาร์มก็หมุนพวงมาลัยแวะเข้าปั๊มน้ำมันซ้ายมือ
" ปริ๊นซ์ .. ปริ๊นซ์ เข้าห้องป่าว " ผมสะกิดไอ้ปริ๊นซ์ที่นั่งก้มหน้าเอาผ้าห่มขึ้นมาถึงคอ
" ไอ้ปริ๊นซ์ " ผมเขย่าตัวมัน .. ไอ้ปริ๊นซ์ยังคงก้มหน้านิ่งครับ ผมเลยเขย่าแรงขึ้นจนหน้ามันแหงนขึ้นมาพิงเบาะ
" ไอ้ปริ๊นซ์ !!!! " เสียงตะโกนของผมทำให้ไอ้อาร์มกับไอ้เยี่ยมที่ยืนอยู่หน้ารถรีบวิ่งมาเปิดประตูฝั่งไอ้ปริ๊นซ์ .. ส่วนไอ้ชีสที่ยืนเปิดประตูบิดขี้เกียจอยู่ก็มุดหน้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว
" ไอ้อาร์ม .. พาไอ้ปริ๊นซ์ไปโรงบาล " ผมนั่งอยู่แทนที่ไอ้ปริ๊นซ์โดยโอบมันไว้ในอ้อมกอด .. ไอ้อาร์มยังยืนอึ้งอยู่
" ยืนหาพ่องมึงเหรอ .. ขึ้นรถดิ๊ " ไอ้เยี่ยมตบหัวไอ้อาร์มก่อนจะวิ่งอ้อมมากระโดดขึ้นรถ .. ไอ้ชีสเอื้อมมือไปปิดประตู ส่วนไอ้อาร์มรีบเอากุญแจใส่ก่อนจะสตาร์ทรถแล้วออกตัวอย่างรวดเร็ว
เอี๊ยดดดดด !! ครืดดดดด ด ด !!!
รอยเบรกของล้อเป็นทางยาวอยู่บนพื้นถนน ..
" เป็นไรวะ " ไอ้ชีสตะโกนถามไอ้อาร์มด้วยเสียงร้อนรน
" ไอ้เยี่ยม .. ขับแทนกูที " ไอ้อาร์มตะโกนบอกก่อนจะวิ่งมาเปิดประตูข้างหลังแล้วนั่งลง .. ไอ้เยี่ยมรีบกระโดดข้ามจากที่นั่งตัวเองมาที่นั่งคนขับแล้วรีบออกรถ
" ปริ๊นซ์ .. ปริ๊นซ์มึงตื่นสิ .. ตื่นมาคุยกับกูก่อน " ไอ้อาร์มจับร่างไอ้ปริ๊นซ์นอนหงายโดยวางหัวไว้บนตัก ส่วนตัวไอ้ปริ๊นซ์อยู่บนตักผม .. ไอ้ชีสเลยกระโดดข้ามไปนั่งข้างหน้าคู่กับไอ้เยี่ยมเพื่อช่วยมองหาป้ายโรงพยาบาล
" ได้ยินกูมั๊ยปริ๊นซ์ " เลือดยังคงไหลออกมาจากจมูกไอ้ปริ๊นซ์ทั้งสองข้างไม่หยุด .. ผ้าห่มผืนสีน้ำตาลที่อยู่บนตักผมตอนนี้มันชุ่มไปด้วยเลือด .. ไอ้อาร์มเอามือลูบแก้มทั้งสองข้างไอ้ปริ๊นซ์แต่ผมเพิ่งเห็นว่ามือมันสั่นมาก ..
" จอดๆๆๆ จอดซ้ายมือดิ๊ไอ้เยี่ยม " ไอ้ชีสรีบก่อน .. ไอ้เยี่ยมเหยียบเบรคมิดด้าม กระจกเลื่อนลงก่อนที่ไอ้ชีสจะตะโกนถามคนที่นั่งอยู่ในซุ้มริมถนน .. คำตอบที่ได้คือโรงพยาบาลมีในเมืองอีกประมาณสิบโล
" อดทนหน่อยนะปริ๊นซ์ .. อีกนิดเดียวนะ " ไอ้อาร์มยังคงพร่ำบอกไอ้ปริ๊นซ์ .. ตอนนี้เสื้อสีขาวไอ้อาร์มก็กลายเป็นสีแดงไปแล้ว ผมนั่งบีบมือไอ้ปริ๊นซ์แน่น .. แม้แต่นิ้ว...มันก็ไม่มีทีท่าว่าจะกระดิก ...
" ชิบหายเอ๊ยย ย " ไอ้เยี่ยมสบถออกมาเสียงดังเมื่อเห็นรถติดยาวอยู่ข้างหน้า
" ทำไงดีวะ " ไอ้ชีสหันมาขอความเห็น
" ไม่ .. มันต้องไม่เป็นแบบนี้ ไอ้ปริ๊นซ์ต้องไปโรงบาล " ผมบอกมันไป .. ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าต้องทำยังไง
" โทรเรียกรถพยาบาลดิ๊ " ไอ้เยี่ยมหันมาบอกไอ้ชีส ..
" กูไม่รอรถหรอก .. กูจะพาไอ้ปริ๊นซ์ไปโรงบาลให้ได้ " ไอ้อาร์มพูดด้วยเสียงแข็งกร้าว ถึงมือมันจะยังคงสั่นไม่หยุดก็เหอะ ..
เสียงบีบแตรดังลั่นมาจากรถบีเอ็มสีดำที่พวกผมนั่งกันอยู่ .. ผู้คนต่างมองมาที่รถผมกันใหญ่ .. แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าการจราจรข้างหน้าจะดีขึ้นแม้แต่น้อย .. ผมกระโดดลงจากรถแล้ววิ่งไปหารถที่จอดเรียงรายอยู่ข้างหน้า สาวๆกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้ามาทำท่าเหมือนจะปะแป้งแต่ผมหันไปมองด้วยตาสีแดงก่ำพร้อมกับน้ำตาที่ไหลมาไม่หยุด .. พวกเธอเลยเดินกลับไป
" ช่วยหลบรถหน่อยได้มั๊ยครับ .. เพื่อนผมต้องรีบไปโรงพยาบาล " ผมวิ่งไปเคาะรถเจรจากับคนขับรถที่อยู่ข้างหน้า .. ผมขอบคุณทุกคนจริงๆครับ .. คนไทยไม่เคยแล้งน้ำใจจริงๆครับ .. รถข้างหน้าหลายคันเบี่ยงออกไปชิดริมถนน .. ไอ้เยี่ยมก็เอารถแทรกขึ้นมาเท่าที่จะทำได้ .. ไทยมุงยังคงเป็นนิสัยคู่กับคนไทยดีจริงๆครับ ตอนนี้เริ่มเต็มสองข้างทางแล้ว ..
วัยรุ่นกลุ่มใหญ่ที่ถอดเสื้อใส่กางเกงยีนส์เดินเข้ามาถามผมว่ามีอะไรรึเปล่า .. ผมเลยบอกว่าเพื่อนผมอยู่ในรถต้องรีบไปโรงบาลให้เร็วที่สุด .. ผมหันไปบอกก่อนจะวิ่งไปบอกรถคันหน้าต่อ .. แต่ภาพที่ผมเห็นต่อมาก็คือวัยรุ่นกลุ่มนั้นช่วยกันเข็นรถที่จอดขวางอยู่เข้าข้างทางกันด้วยความรอยยิ้ม .. ผมอยากขอบคุณพวกเขานะ แต่ตอนนั้นลมหายใจของไอ้ปริ๊นซ์สำคัญกว่าผมเลยวิ่งต่อไป
.
.
ผมนั่งกอดเข่าอยู่กับเก้าอี้โดยมีไอ้ชีสนั่งโอบอยู่ข้างๆ .. ไอ้เยี่ยมดูจะมีสติที่สุดครับ .. มันต่อสายโทรศัพท์ถึงทุกคนที่เกี่ยวข้องให้ทราบเรื่อง ส่วนไอ้อาร์มยังเดินวนรอบแล้วรอบเล่า
เบื้องหน้าของพวกเราคือห้องที่มีประตูเป็นกระจกฝ้าสองบานใหญ่ เบื้องบนติดป้ายไว้ว่า ' ห้องฉุกเฉิน ' .. เบื้องหลังประตูบานนั้นมีร่างของเพื่อนรักพวกเรานอนอยู่ข้างใน .. 'คนฉุกเฉิน'
'ปริ๊นซ์' .. อยู่กับพวกกูนะ .. มึงเป็นมากกว่าเพื่อน .. มึงเป็นความรู้สึก .. เป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำ ... มึงเป็นชีวิตและอีกหลายอย่างสำหรับพวกกู ..
.
.
.
ไอ้อาร์มทำเรื่องขอย้ายไอ้ปริ๊นซ์เข้ามารักษาตัวในกรุงเทพในคืนนั้นเอง .. แต่ทางโรงพยาบาลให้เคลื่อนย้ายได้ในตอนเช้า ..
ผมนั่งซบไหล่ไอ้ชีสนิ่งน้ำตายังคงไหลไม่หยุด ... ไอ้เยี่ยมกำลังขับรถพาเรากลับสู่ที่ๆเราจากมา .. กรุงเทพมหานคร ..ไอ้อาร์มมันดื้อที่จะนั่งรถพยาบาลไปกับไอ้ปริ๊นซ์ให้ได้ .. สุดท้ายก็ไม่มีใครไม่ยอมมันได้ล่ะครับ .. ตอนนี้มันกับไอ้ปริ๊นซ์คงถึงโรงพยาบาลแล้ว .. ไอ้ปริ๊นซ์คงได้รับการรักษาอย่างดี .. และคงจะหายในไม่ช้า .. ผมได้แต่ภาวนาให้เป็นเช่นนั้น
" ทำไมถึงมีแต่เรื่องร้ายๆกับเราด้วยวะ " ปากผมขยับออกเสียงมาอย่างแผ่วเบา
" อย่าคิดมากเลยนะ .. แล้วมันก็จะผ่านไปเอง " ไอ้ชีสเอามือลูบหัวผมเบาๆ
" ปริ๊นซ์มันคงไม่อยากเห็นมึงเป็นอย่างนี้หรอกไอ้ตรอง " ไอ้เยี่ยมมองกระจกหลังแล้วพูดกับผม ผมได้แต่หลับตาลงอีกครั้งนึง .. หวังเรื่องร้ายๆมันผ่านพ้นไปเมื่อผมลืมตาขึ้นอีกครั้ง
" มึงเองก็ต้องเข้มแข็ง .. ดูไอ้ตรองมันด้วย " เสียงไอ้เยี่ยมยังคงพูดกับไอ้ชีสอยู่ .. แต่หูของคงกลับอื้อจนไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงการเต้นของหัวใจตัวเอง
.
.
.
ภาพกลุ่มคนจำนวนหนึ่งทั้งยืนทั้งนั่งด้วยท่าทีกระวนกระวายอยู่ตลอดเวลาหน้าห้องๆหนึ่งในโรงพยาบาลเกษมราษฎร์ .. ไอ้ปริ๊นซ์อยู่ในห้องฉุกเฉินเจ็ดชั่วโมงก่อนจะถูกย้ายมาอยู่ในห้องเบื้องหลังประตูสองบานนี้ 'I.C.U'
พวกผมสี่คน .. ป๊าไอ้ชีส .. ป๊ากับม๊าไอ้อาร์ม .. แม่ผม .. แม่ไอ้ปริ๊นซ์ .. แปดชีวิตที่รออยู่ด้วย 'ความหวัง' ... ถึงแม้หมอจะออกมาบอกแล้วว่าโอกาสที่จะยื้อให้ไอ้ปริ๊นซ์อยู่กับพวกเรามันน้อยเต็มที .. แต่มันก็ยังมีความหวังอยู่ไม่ใช่เหรอ ?? ?
" แม่เอาไรป่าว .. เดี๋ยวไปหาไรกิน " ผมถามแม่ที่นั่งปลอบแม่ไอ้ปริ๊นซ์อยู่ตามประสาหญิงมั่นเลี้ยงลูกคนเดียวทั้งคู่ .. แม่หันไปมองแม่ปลา (ชื่อแม่ไอ้ปริ๊นซ์) ก่อนจะส่ายหน้าให้ผม .. พวกผมสี่คนเลยเดินกันออกมาจากหน้าห้องนั้น
" ทำไมต้องเป็นปริ๊นซ์ด้วยวะ .. ทำไมไม่เป็นกู " ... นี่เป็นประโยคแรกที่ผมได้ยินจากไอ้อาร์มตั้งแต่มาถึงกรุงเทพ
" ทุกอย่างมันคงถูกกำหนดไว้แล้วล่ะ " ไอ้ชีสกอดคอไอ้อาร์มเดินนำไป
" น่าสงสารมันว่ะ "
" ทำไงได้วะไอ้ตรอง .. ไม่มีใครอยากให้มันเป็นแบบนี้หรอก " ไอ้เยี่ยมตบไหล่ผมแล้วขมวดคิ้ว
" มึงโทรบอกไอ้แฮมยัง ?? ? "
" ป่าว .. " พูดถึงมัน .. น้ำตาเริ่มผุดขึ้นมาอีกแล้วครับ .. เฮ้อ ใครไปกดเปิดสวิตช์วะ
" จะไม่บอกมันหน่อยเหรอ ? "
" มันเองก็มีเรื่องที่ต้องจัดการอยู่แล้ว " ผมก้มหน้าบอกมันไป ..
" ถ้าไม่ใช่ยังไงมันก็ไม่ใช่เว้ย .. "
" ความรักอะนะ .. มันไม่ได้มีสมดุลที่ต้องสมหวังเสมอไปหรอกนะ .. เอาน่ะ .. ดังในใจความบอกในกวีว่าตราบใดที่มีรักย่อมมีหวัง " สองประโยคของไอ้เยี่ยมทำเอาผมร้องหนักกว่าเดิมอีก
" เป็นมึงนี่ก็ดีเนอะ .. กูอยากเข้มแข็งได้อย่างมึงมั่งจัง " ผมบอกไอ้เยี่ยมไป
.
.
.
" เฮ้อ .. ถ้ากูเข้มแข็งได้อย่างที่พวกมึงคิดมันก็ดีน่ะสิ " ไอ้เยี่ยมขยี้หัวผมเบาๆก่อนจะเดินกอดคอตามคู่ข้างหน้าไป
-
:m15:
:sad2:
:serius2:
:o12:
-
กัดฟันเม้น :m14:
-
วันนี้แอบเอามาลงไว้สองตอนติด ..
เพราะจะหายไปงานแต่งที่ขอนแก่นสามวันนะครับ ..
-
:sad2:
-
เป็นกำลังใจให้ครับ
-
:monkeysad: ตอนนี้เศร้าจัง เป็นกำลังใจให้ และมารอตอนต่อไป :L2: :bye2:
-
สองตอนติด
:sad2:
-
:m15: :m15: เศร้ามากมาย
-
คือ....จะให้จบแบบเศร้า ๆ ยังงี้เหรอคับ หักมุมไปหรือเปล่า แบบว่าสนุกสนานเฮฮา บ้าบอคอแตกกันมาตั้งแต่ต้น นี้มาหักมุมเอาง่าย ๆ เล่นเอาน้ำตาหักในกันเลยครับ รับไม่ด๊ายยยย
-
แว้กกก :m30:....มานเกิดอะไรขึ้นนนน
พี่ปริ้นซ์เปนอารายยยยย :m15: :m15:
-
เศร้าอ่ะ
:m15: :m15:
:o12: :o12: :o12:
จะมาขอนแก่นหรอครับ แถวไหนอ่า
คงได้เจอกันนะครับ อิอิ
-
นะคนเรา ทิ้งตอนที่อยากรู้เรื่องต่อซะอีก
เอาเหอะๆ เที่ยวให้สนุกละกัน
ส่วนของฝากขอเป็น น้องเยี่ยมนะจ้ะ แอร๊ยยยยย
-
:a2:ในที่สุดก็ เก็บจนทันแระ...
...ที่บอกว่าคิดถึงคนที่จากไป...นี่ ...........(จะบอกอะไรรึป่าวอะ) :m15: เฮ่อ...
:L2: :L2: :L2: เป็นกำลังใจให้นะ... (ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องแต่งหรือเรื่องจิงก็ดูสวยงามทีเดียว...ชอบๆ :man1:)
-
ปล. ชอบหมวก stitch ในรูปจัง.. อยากได้มั่งอ่า..... *_*
สัญญาว่าจะตามอ่านจนจบงับ ...ของคีน่า เอ๊ย Tifa ด้วยอิอิ
-
คงไม่มีข่าวร้ายนะ :L1:
-
เกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
-
เป็นอะไรกันไปหมดแล้ว มีแต่เรื่องแย่ๆเข้ามาในชีวิต
เม้นท์ด้วยความเซ็ง อย่าให้ใครเป็นอะไรไปเลยน้า....
-
มรสุมชีวิตตรอง
:sad2: :sad2: :sad2:
สู้ๆค้าบ...
-
เกิดไรขึ้นกะปริ้นอ่า.....ม่ายน้า..... :serius2:
:sad2:แล้วแฮมจะตัดสินใจไงอ่า...สงสารตรองอ่ะ ฮึกๆ :m15:
-
T_T ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ปรินซ์ไม่สบายเป็นอะไรไป
:กอด1:
-
:o7: :o7: :o7:
-
ทำไมมันเศร้าอย่างนี้อ่า
แตยังไงก็คงต้องเดินหน้าต่อไป
สู้ๆๆคับ
-
แพ้น้ำ ที่เชียงใหม่รึปล่าวคับ...น่าเป็นห่วงมากกกกกกกกกกกกก
-
ชักจะเริ่มเศร้าลงทุกที :m15:
-
:L2: :L2: :L2:รอ TronG มาต่ออยู่น๊าค๊าบ............... :a1:
-
จะติดตามต่อไปนะ
-
บทที่ 26 :: การตัดสินใจ .+
[[ ภาคนายภาวินท์ .. ไอ้แฮม แฮ่ม แฮ้มมม ม ]]
.
.
.
เสียงเพลงที่มีทำนองบรรเลงคลออยู่ในร้านทำให้ผมเคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศรอบตัว .. วันนี้ผมมีนัดสำคัญกับใครคนนึง .. คนที่เขาหายไปจากชีวิตผมครึ่งปี ..
" ไงรอนานป๊ะ " คนที่เพิ่งมาถึงทักผมพอเป็นมารยาทก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงข้าม ผมส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะหยิบแก้วเครื่องดื่มตรงหน้าขึ้นมาดูด
" โห ..สั่งมากินอยู่คนเดียวอะ " เขาหันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานก่อนจะหันมายิ้มโชว์เหล็กให้ผม ..
เพราะอะไรกันนะ .. ที่ทำให้วันนี้เขาดูดีกว่าเมื่อก่อนอยู่หลายเท่า ..
อาจเป็นเพราะ .. เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ถูกพับแขนขึ้นมาอย่างลวกๆ
อาจเป็นเพราะ .. เน็คไทสีแดงเข้มที่ผูกไว้อย่างมีสไตล์
อาจเป็นเพราะ .. ยางสีชมพู - ส้มสลับกันที่ฟันของเขา
อาจเป็นเพราะ .. รอยยิ้มที่ดูกี่ทีก็ยังสดใสอยู่เสมอ
หรืออาจเป็นเพราะ .. เราจากกันไปนานมาก .. จนเกือบลืมใบหน้าที่คุ้นเคยนี้ไป
" เฮ่ย .. แฮม !! " แรงสะกิดที่ไหล่ทำให้ผมกลับมาสนใจสิ่งรอบตัวอีกครั้ง
" ฮ๊ะๆ .. ว่าไง " ผมหันไปมองคนที่นั่งทำหน้างงอยู่ตรงข้าม
" เป็นไร .. เห็นนั่งเงียบไม่พูดไม่จา "
" ..อ..อ่อเปล่าๆ "
" กูหล่ออะดิ๊ .. มึงเลยตะลึง "
" -____________-;; " กูก็แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย .. หลงตัวเองชะมัดไอ้นี่ -*-
" อ้าว .. แล้วไอ้คนที่ชื่อตรองอะ " ไอ้เพียวหันไปมองหาคนที่เอ่ยถึง
" กลับกรุงเทพไปแล้ว "
" โห .. ป๊อดนี่หว่า .. กูยังไม่ทันจะทำไรเลย " ไอ้เพียวยังคงปากหมาเหมือนเดิมเด๊ะ .. กูขอถอนคำพูดที่เมื่อกี้บอกว่ามึงดูดีกว่าเดิม
" แล้วมึงก็เรียกให้ดีๆหน่อย เค้าแก่กว่ามึงตั้งหลายปี "
" ฮ๊ะ .. หน้าอ่อนๆงั้นน่ะนะ " ไอ้เพียวทำหน้าตาไม่เชื่อ
" เออ !!! เค้าจะเข้ามหาลัยอยู่แล้ว "
" กำ .. กูก็นึกว่ารุ่นเดียวกะกู " .. นี่ถ้าไอ้พี่ตรองรู้ มันจะดีใจหรือเสียใจดีวะเนี่ย ?? ?
" ปีนเกลียวนะมึง " ผมด่ามันไป แต่มันก็ไม่เห็นจะรู้สึกอะไร
" แล้วมึงโทรเรียกกูมาเนี่ย มีอะไร " มันพูดจบก็ยกขวาขึ้นมาพาดขาอีกข้าง .. แล้วเอนหลังพิงเก้าอี้ .. -*- ทำท่ายังกะเสี่ยอาบอาบนวด
" มึงรู้อยู่แล้ว "
" รู้อะไร๊ .. กูโง๊โง่ .. กูไม่รู้เรื่องอะไรเลยเนี่ย " มันแบมือส่ายหน้าทำท่ากวนตีน
" เออ .. งั้นกูกลับละ " ผมลุกก้าวเดินออกจากโต๊ะทันที
" เดี๋ยวดิวะ .. คุยให้รู้เรื่องกันดิ " ไอ้เพียวรีบจับมือผมไว้ก่อนจะออกแรงดึงให้นั่งลงเก้าอี้ตัวข้างๆที่มันนั่ง
.
.
.
เพดานสีขาวล่องลอยอยู่ในสายตาผมตอนนี้ .. ผมกรอกตาไปมาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวา ...
การสนทนาระหว่างผมกับไอ้เพียวเมื่อตอนหัวค่ำทำให้ผมเริ่มไม่แน่ใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ ... ผมทำถูกหรือเปล่าที่ทำตัวแบบนี้ .. ผมเลือกตัวสินใจทำในสิ่งที่ควรทำหรือเปล่า .. ผมจะเลือกทางไหนดี ..
' กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั๊ยวะไอ้แฮม '
' เปิดเทอมกูจะย้ายลงไปเรียนกรุงเทพกับมึง '
' เรายังรักกันไม่ใช่เหรอวะ '
' มึงพร้อมเมื่อไรก็บอกกูนะ '
'... กูจะรอคำตอบจากมึงเสมอ... '
คำพูดของไอ้เพียวเมื่อตอนหัวค่ำยังคงวนเวียนในหัวผมอยู่ตลอดเวลา .. ผมไม่กล้าโทรไปหาพี่ตรอง .. ไม่กล้าโทรหาเฮียชีส .. ไม่กล้าโทรหาป๊า .. ไม่กล้าโทรหาใครทั้งนั้น ..
" คิดอะไรอยู่วะ " เสียงเรียกจากทางประตูห้องน้ำทำให้ผมต้องหยุดความคิดไว้เพียงเท่านั้น
" ป่าวๆ "
" ไปอาบน้ำไป๊ .. จะนอนทั้งอย่างนั้นเหรอวะ .. เหนียวตัวตายเลย " ไอ้คนที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำดึงตัวผมให้ลุกขึ้นจากเตียงแล้วไล่ให้ไปอาบน้ำ
" เพียว .. ที่มึงกับกูทำเมื่อกี้มันเกิดความสิ่งที่เรียกว่า 'ความรัก' หรือ 'ความใคร่' วะ "
" อืม .. มันเป็นความใคร่ที่เกิดจากความรักมั๊ง " ไอ้เพียวพูดแบบเล่นๆก่อนจะดันตัวผมเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตู
.
.
ผมเดินนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ .. เห็นไอ้เพียวเดินกลับออกมาจากระเบียงในมือมีโทรศัพท์ผมอยู่
" มึงโทรหาใคร "
" ป๊าววว ว ว " ไอ้เพียวปฏิเสธก่อนจะวางมือถือผมไว้บนโต๊ะคอมพ์แล้วนั่งดูทีวีอย่างไม่ใส่ใจ
" นิสัยเสียนะมึงเนี่ย " ผมเดินส่ายหัวไปหยิบมือถือก่อนจะกดดูเบอร์โทรออก .. ไอ้เพียว .. 18.56 .. มันก็ตอนผมโทรหามันก่อนไปร้านนี่หว่า .. กดดูแมสเซจทั้งเข้าและส่งออก ก็ไม่มีอะไรผิดปกตินี่หว่า .. ผมเลยวางโทรศัพท์แล้วเดินไปแต่งตัว
" เห็นป๊ะ กูบอกแล้วว่าไม่มีไร กูแค่เอาไปฟังเพลงเล่น "
" เออ .. อย่าให้กูรู้ละกัน " ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาห้องครัว .. แม่ยังไม่กลับมาจากร้านอีก .. สงสัยยังเคลียร์บัญชีร้านไม่เสร็จ .. ผมนั่งดื่มนมพลางคิดเรื่องที่ค้างต่อ .. นี่ผมทำผิดรึเปล่านะ ผมรู้สึกว่าตัวไม่เหมาะที่จะเป็นคนรักของไอ้พี่ตรองเลยอะ .. ผมไม่ซื่อสัตย์กับพี่เขา .. ทั้งๆที่พี่เขายอมผมทุกอย่าง แถมยังไม่เคยแม้แต่จะโกหกผมด้วยซ้ำ แล้วดูผมทำสิ .. ผมเพิ่งจะมีอะไรกับไอ้เพียวไปเมื่อไม่ถึงชั่วโมงที่ผ่านมา TwT
" หนีมาแดกนมก็ไม่ชวนกู " ไอ้เพียวเดินหน้ามุ่ยเข้ามาในห้องครัว
" มึงกินเป็นกะเค้าด้วยเหรอนมอะ เห็นกินแต่เหล้า " ผมกัดมันไปก่อนจะเดินเอาแก้วไปวางไว้ในอ่างแล้วหนีเข้าห้องนอน
.
.
------ ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ------
ไอ้เพียวยืนต่อโทรศัพท์ถึงใครคนนึงที่มีชื่ออยู่ในสมุดรายชื่อมือถือไอ้แฮม
' ว่าไงแฮม '
' ผม .. เพียว '
' .... เอ่อ ว่าไง '
' ผมรักไอ้แฮม '
' อ้าวแล้วไง .. ก็ไปบอกมันเองดิวะ '
' ไม่ต้องห่วงผมบอกมันไปแล้ว .. แต่มันยังมีนายอยู่นี่ '
' ... เฮ้อ .. แล้วจะให้กูทำไง '
' ถ้ามีนายอยู่ แฮมก็จะไม่เลือกผม .. แฮมมันรู้สึกผิดที่ต้องบอกเลิกกับนาย '
' ... แล้วแฮมมันรักเอ็งมั๊ยล่ะ '
' ต้องรักสิ .. เรากันมาตั้งสามปี .. เวลาแค่หกเจ็ดเดือนมันไม่ทำให้ความรักของผมกับมันเปลี่ยนไปหรอก '
' ..อ่อ .. '
' ที่ผ่านมามันก็แค่ให้นายเป็นตัวแทนเวลาที่คิดถึงผมก็เท่านั้นเอง '
' .. ถ้ารักกันแล้วเอ็งทำให้มันเสียใจทำไม เอ็งทิ้งมันไปทำไม '
' มันก็แค่เรื่องเข้าใจผิด ตอนนี้เราเข้าใจกันแล้ว '
' เออก็ดีแล้ว .. แล้วมาบอกกูทำไมล่ะ '
' ผมก็แค่อยากให้นายทำใจ แล้วก็เลิกยุ่งกับไอ้แฮมสักที '
' แล้วทำไมไม่ให้มันมาคุยกะกูเองล่ะ '
' มันไม่อยากรู้สึกผิดไปมากกว่านี้ที่ 'หลอกใช้' นาย '
' ........... อื้ม ....... '
' หวังว่านายคงเข้าใจ .. รับปากสิว่านายจะเลิกยุ่งกับแฟนผม '
' ....... ก็ถ้าไอ้แฮมมันต้องการแบบนั้น กูก็จะทำให้ '
' รับปากสิวะ '
' ..... เออ กูรับปาก ... ฝากดูแลมันด้วยละกัน .. ถ้ามึงทำให้ไอ้แฮมเสียใจอีก กูไม่ปล่อยมึงแน่ '
' .. ตู๊ดด ตู๊ดดด ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดดด ดด ด .. '
------ ปัจจุบัน ห้าทุ้มยี่สิบสองนาที ------
ไอ้เพียวนอนหลับอยู่ข้างๆผม ... แต่ผมไม่สามารถข่มตาตัวเองให้หลับลงได้ .. อ้อมกอดที่ผมเฝ้าคอยมานานมันไม่อบอุ่นเหมือนอ้อมกอดของใครคนนั้นที่เคยมีมา ...
อ้อมกอดของไอ้เพียวไม่สามารถทำให้ผมหลับตาซุกตัวลงไปหลับใหลได้เหมือนอ้อมกอดพี่ตรอง ... คำว่าฝันดีที่ไอ้เพียวมันบอกไม่สามารถทำให้ผมนอนยิ้มทั้งคืนได้เหมือนที่พี่ตรองเคยบอก
ไออุ่นจากไอ้เพียวเทียบไม่ได้เลยกับไออุ่นที่พี่ตรองมีให้ผม ... คืนนี้ผมคิดถึงพี่จังครับ ... พี่ทำอะไรอยู่นะ ... รู้มั่งมั๊ยว่าแฮมคิดถึงพี่ ~
อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน .. เพลงนี้แว่บขึ้นมาในหัวผม .. นั่นสินะ บางทีผมก็เกิดความคิดที่เห็นแก่ตัวว่าอยากเก็บเขาไว้ทั้งสองคน .. แต่ในความเป็นจริงแล้วผมต้องเลือก .. เลือกใครสักคนเท่านั้น !!!
นี่ผมไม่ได้ทำผิดใช่ไหม .. ผมแค่ทำในสิ่งที่หัวใจผมต้องการ .. ผมไม่ได้ทำให้ใครเสียใจใช่มั๊ยครับ ...
.
.
' มีอะไรก็โทรมาละกันนะเว้ยไอ้แฮม .. รักเอ็งนะไอ้น้องชาย '
ผมเปิดอ่านข้อความจากไอ้พี่ตรองที่ส่งเข้ามาให้ผมเมื่อสิบนาทีที่แล้วอีกครั้ง .. ก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้ตามเดิม
.
.
.
.
.
' ผมขอโทษนะครับ ... ' ผมพูดประโยคนี้ในใจก่อนจะข่มเปลือกตาให้เลื่อนลงมาปิด ในความมืดนั้นน้ำใสๆไหลออกมาจากตา .... ผมร้องไห้ ... หัวใจผมครึ่งนึงกำลังร้องไห้
-
^
^
^
จิ้มตรองงงงงงงงงง :t2:
-
:o...เลว...ทำได้แม้แต่คนที่เค้ารักด้วยความจิงใจ...แล้วไงมานอนนึกถึงอ้อมกอดของเค้าว่าอบอุ่น...ทราม... :o
...ตรอง...คนที่เค้ารักเราจิงๆนะมีนะมองคนที่เค้ายืนอยู่ใกล้เราดีกว่า...รุก... ไม่รุ่งหรอกหน่า....รับ...ดีกว่ารับรองชัวร์......
-
แฮมน่าจะตัดสินใจให้เด๊ดเดี่ยวนะ
เพาะมันจะทำให้เจ็บนายกว่าการหลอกลวง
-
อ๊าก...ฉั้น..
เพิ่มความอยากรู้ให้พุ่งกระฉูด...
....
...
..
.
มาแค่นี้จริงๆเหยอ
:m13:
-
:m8: ไอ้พี่ตรองจะยอมหลีกทางให้ ไอ้เพียวจริง ๆ หรือ ถ้าใช่ ตรองก็คงมองเห็นความสำคัญ ของคนข้าง ๆ
ที่แอบชอบนายมานาน โดยที่ตรองไม่เคยสังเกตุเห็น ยังไงก็เป็นกำลังใจให้แล้วกัน :L2: :bye2:
-
อ่าวกรรม ไมเปนแบบนี้ละ ตรองสู้ๆ
-
:o...เลว...ทำได้แม้แต่คนที่เค้ารักด้วยความจิงใจ...แล้วไงมานอนนึกถึงอ้อมกอดของเค้าว่าอบอุ่น...ทราม... :o
...ตรอง...คนที่เค้ารักเราจิงๆนะมีนะมองคนที่เค้ายืนอยู่ใกล้เราดีกว่า...รุก... ไม่รุ่งหรอกหน่า....รับ...ดีกว่ารับรองชัวร์......
:a5: :a5:คนนี้เค้าแรงจริง
บางครั้งตัวของเราเองยังไม่รู้ใจตัวเองเลย
มันก็มีบ้างที่ตัดสินใจทำอะไรลงไปโดยไม่ทันคิด
พอทำแล้วถึงได้มานั่งเสียใจ
ว่าไม่น่า..
ไม่น่า..ช้าเลย
แล้วปริ๊นซ์เป็นไงมั่ง อยากรู้ข่าว เอาใจช่วยอยู่หน้าห้องฉุกเฉินจนตะคริวกินแล้วเนี่ย
o7 o7
-
:m8: ไอ้พี่ตรองจะยอมหลีกทางให้ ไอ้เพียวจริง ๆ หรือ ถ้าใช่ ตรองก็คงมองเห็นความสำคัญ ของคนข้าง ๆ
ที่แอบชอบนายมานาน โดยที่ตรองไม่เคยสังเกตุเห็น ยังไงก็เป็นกำลังใจให้แล้วกัน :L2: :bye2:
ความจริงก็ไม่อยากให้ตรองเห็น และให้ความสำคัญกับชีสตอนนี้หรอกน่ะ เพราะว่ามันอาจจะเป็นวังวนเหมือนเดิมที่เคยเป็น เหมือนกับแฮมที่ผิดหวังมาแล้วเห็นตรองเป็นแค่คนที่ทดแทนกันเท่านั้น ฉะนั้นไอ้ความเจ็บมันจะกลับมาหาชีสทันทีที่ตรองมันนึกได้ว่าความจริงแล้วมันไม่่ใช่ ตราบใีดที่ตรองยังเห็นชีสเป็นเพียงเพื่อนสนิทอยู่ แต่ไม่ได้รักอย่างคนรัก แต่เมื่อใดที่ตรองรักชีสเมื่อไหร่ ความสุขจริง ๆ คงจะตามมาเองนั้นแหล่ะเพราะชีสเค้ืารักของเค้ามานานแล้วนิ :เฮ้อ:
-
:o :o
โถๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นงี้ได้ไงอ่ะ แม่ง ทำได้ลงคอน่ะ สงสารตรอกจัง เพื่อนก็เอาโรงบาล เมียก็............แล้วตรองจะทำยังไงนี้
:serius2: :serius2:
-
:m15: เศร้า
เป็นกำลังใจให้ทุกฝ่าย :man1:
-
ทั้งหมดมันก็ขึ้นอยู่กับแฮมเท่านั้นแหละ
-
:L2: ตามมาอ่านแล้ว เป็งกำลังใจให้ TronG นะคับ^^ ............ :L2:
ปล.เราชอบรูปที่ใส่หมวก stitch มากก่าอะ :man1: งิงิ
-
รู้สึกว่าเพียวเหมือนตัวโกงไงไม่รุ้อ่า
ใครคิดเหมือนกันมั่งง :serius2:
-
:a5:
-
ทั้งรักทั้งเจ็บ
แฮมก็คงเจ็บน่าดู
ไม่อยากคิด สุดท้ายจะจบเหมือนเดิมมั้ย
ปล. ตรองจ๋า ถ้าน้องเยี่ยมไม่ว่าอะไร น้องตรองมาคบพี่ก็ได้นะ คริๆ
-
เพียวโคดตรง โทรหาตรองแบบนี้เลย ตรองก็ตรงเหมือนกันกล้ามาก็กล้าตอบ หวังว่าเรื่องจะผ่านไปด้วยดี แฮมน่าจะเด็ดเดี่ยวกว่านี้
ว่าแต่ปรินซ์เป็นไงบ้างอ่ะ :m15:
-
สงสารตรองอีกแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีแต่เรื่อง
-
:a5:
:a6:
:a2:
:man1:
-
=[]=""" ฮ....แฮมทามงี้ได้ไงอ่ะ :a6:
โอ๊ย! กลุ่ม! ลุ้นตรองเอาชีสเหอะ เหอๆ :a2:
รอต่อไปฮ้าบ...... :serius2:
-
:a12:รออย่างใจจดใจจ่อนะอิอิ :L2:
-
:o12: :o12:
เสียใจกับตรองคับ
-
สงสารตรองอ่ะ
:o12: :o12: :o12:
-
แวะมาอีกรอบ ยังคงคาใจกะเจ้าแฮมอยู่ ...
น้องค๊าฟฟ หลายใจเพื่อ??????...ฮ่วย!
-
น้องแฮม ทำกับพี่ตรองแบบนั้นได้ยังไง :o12:
-
...........ตรอง............... :L1:..........ชีส..................
-
ชีสยังอยู่ทั้งคนนะ หุหุหุ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ฮืมแฮมไม่เด็ดขาดแบบนี้เรียกว่าเจ็บแล้วไม่จำ
ยังไม่เข็ด และที่สำคัญแบบนี้เรียกว่าคนโง่ กร๊าก...
ชอบพี่ตรองครับผม ชิส ด้วยครับ ไม่ชอบแฮมแล้ว เบื่อ เซ็ง กินเหล้าดีกว่า...
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
บทที่ 27 :: เขียนถึงคนบนฟ้า .+
.
.
.
.
ฝนไม่ตกมาหลายวันแล้ว ..
วันนี้จึงเหมือนกับเมื่อวาน เมื่อวานของเมื่อวานก่อน และเมื่อวานของเมื่อวานของเมื่อวานก่อน .. เพราะฝนไม่ตก
ท้องฟ้าหม่นๆที่อยู่เบื้องบนยังคงเป็นสีเดิมๆ .. พระอาทิตย์ยังคงส่องแสงทำหน้าที่ของมันอย่างที่ควรจะเป็น ..
พวกเราหยุดยืนกัน ณ ที่แห่งหนึ่ง .. ป้ายซีเมนต์และหินอ่อนตั้งเรียงรายกันอยู่ระหว่างทางเดิน ..
เบื้องหน้าของเรามีตึกสีขาวขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ ..
'ไม้กางเขน' ที่ติดไว้เหนือประตูบ่งบอกว่าสถานที่นี้เรียกว่า 'โบสถ์' ..
ยี่สิบหกวันแล้วสินะ .. ยี่สิบหกวันที่พวกเราต้องอยู่โดยปราศจากมึง 'ไอ้ปริ๊นซ์' ..
ช่อกุหลาบสีขาวถูกวางไว้แทนที่กุหลาบช่อเมื่อวาน .. ยี่สิบหกวันแล้วที่พวกเรามาที่นี่ทุกวัน .. ทุกคนยังคิดถึงมึงอยู่เสมอนะปริ๊นซ์ ... โดยเฉพาะไอ้อาร์ม
" ปริ๊นซ์ .. วันนี้กูมาหามึงช้าไปหน่อยอย่าโกรธกูนะ .. มึงรู้มั๊ยวันนี้กูไปร้านหนังสือที่มึงชอบชวนกูไปบ่อยๆ เจ้าของร้านเค้ายังถามถึงมึงเลยนะ .. เค้าบอกว่าหนังสือที่มึงบอกว่าอยากได้น่ะออกมาแล้ว .... " ไอ้อาร์มเว้นจังหวะหยิบของในกระเป๋าออกมาวางไว้บนแท่นสีขาว ..
" .. ฟังนะ .. กูจะค่อยๆอ่านให้มึงฟังจนจบเล่มเลยล่ะ ... " ไอ้อาร์มเริ่มอ่านตัวหนังสือไล่ไปทีละบรรทัดๆ น้ำตาที่หยดลงมาทำให้หนังสือเปียกชื้นแต่เสียงของไอ้อาร์มก็ยังคงดังอยู่เรื่อยๆเหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา .. ทุกวันไอ้อาร์มจะนั่งคุยกับไอ้ปริ๊นซ์ ซึ่งมันทำให้ผมต้องเสียน้ำตาทุกทีที่ยืนอยู่ ...
.
.
.
ผมเดินเลี่ยงออกมานั่งที่บันไดหน้าประตูโบสถ์ .. การที่เราต้องสูญเสียคนที่รักไปมันเป็นเรื่องที่ยากจะทำใจจริงๆ .. ยี่สิบหกวันที่ไอ้ปริ๊นซ์จากผมไป ... และยี่สิบแปดวันที่ไอ้แฮมจากผมไป ... ผมคงเป็นผู้ชายที่โชคร้ายที่สุดแห่งปีโดยไม่จำเป็นต้องมี 'คลีโอ' มามอบตำแหน่งให้ ...ฮึฮึ
" กูนั่งเป็นเพื่อนนะ " เจ้าของคำถามที่ดูเหมือนจะไม่ต้องการคำตอบนั่งลงข้างๆตัวผม
" ได้คุยกับไอ้แฮมมั่งรึเปล่า ? " ผมหันไปถามคนที่เพิ่งนั่งลงเมื่อครู่
" ไม่ได้คุยเลยว่ะ .. ตั้งแต่กลับจากเชียงใหม่มันก็ขลุกอยู่แต่ในห้อง "
" อืม " ผมพยักหน้ารับรู้ .. ตั้งแต่เกิดเรื่องไอ้พวกนี้ก็ไม่ค่อยพูดถึงไอ้แฮมอีกเลย .. คงเพราะยุ่งเรื่องไอ้ปริ๊นซ์แล้วก็เรื่องมหา'ลัยด้วย ..
" เอ่อ .. ไอ้ตรอง .. "
" มีอะไรอะ "
" กูว่ามีบางเรื่องที่มึงต้องรู้ .. คือ .. ไอ้เพียวมันย้ายมาเรียนที่นี่ด้วยว่ะ " ไอ้ชีสพูดไม่ค่อยเต็มเสียงนัก
" อืม .. ก็ดีแล้วนี่ .. มันจะได้ดูแลไอ้แฮมได้ "
" ไอ้แฮมมันเป็นห่วงมึงนะเว่ย ไม่งั้นมันคงไม่เป็นอย่างงี้ "
" เหรอ .... ในเมื่อเลือกแล้วก็ต้องเชื่อใจตัวเองสิวะ " ผมตบบ่ามันก่อนจะยิ้มให้แล้วกระโดดลงจากบันไดไปยืนบนถนน ..
ผมเดินเรื่อยๆอยู่บนถนนที่คู่ขนานกับตัวโบสถ์ ด้านซ้ายมีของผมเต็มไปด้วยไม้กางเขนที่ตั้งเรียงรายไล่ระดับสูงต่ำไม่เท่ากัน .. นี่น่ะเหรอชีวิตคนเรา .. สุดท้ายก็ต้องพบเจอกันทุกคน 'ความตาย' ....
'ความตาย' ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวหรอกครับผมว่า .. แต่การต้องอยู่โดยรับรู้ว่าคนที่เรารักไม่ได้ยืนอยู่ข้างๆเราแล้วต่างหากล่ะที่น่ากลัวกว่า ...
'คนตาย' จากไปอย่างสงบ .. แต่คนที่อยู่กลับร่ำไห้ไม่หยุด ................... สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตาและความเจ็บปวดจริงๆ
ตอนนี้ไอ้อาร์มคงกำลังนั่งอ่านหนังสือให้ไอ้ปริ๊นซ์ฟังอยู่ .. ไอ้เยี่ยมก็คงยืนพิงป้ายสีขาวที่อยู่ข้างหลังไอ้อาร์มเอามือล้วงกระเป๋าก้มหน้าฟังเงียบๆเหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา ...
ผมก็เดินเล่นรอบๆเหมือนทุกครั้งที่เคยทำและไอ้ชีสก็คงจะเดินตามหลังผมเหมือนเดิม ...
ผมหยุดฝีเท้าลงใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ต้นหนึ่ง .. ไม่รู้หรอกว่ามันคือต้นอะไรแต่ผมรู้สึกสบายใจที่ยืนอยู่ใต้ต้นๆนี้ ... ผมสูดหายใจเข้าปอดลึกๆก่อนจะหันหลังกลับไปมอง .. ไอ้ชีสยืนยิ้มให้ผมอยู่โดยยังรักษาระยะของความห่างไว้เท่าเดิม .. สามก้าว
" ทำไมมึงต้องเดินตามกูอย่างงี้ทุกวันด้วยวะ " ผมถามในสิ่งที่สงสัยมากว่ายี่สิบหกวัน
" ไม่รู้ .. ขามันก้าวไปเอง " รอยยิ้มของมันวันนี้ยังคงเหมือนกับทุกวันที่ให้ผมมาไม่เคยเปลี่ยน
" ถ้าอยากเดินกับกูแล้วทำไมไม่มาเดินด้วยกัน "
" ไอ้ตรอง .. ที่กูเดินตามหลังมึงทุกวันเนี่ยนะ ... กูจะได้เห็นอันตรายที่จะมาทำร้ายมึงได้ "
" ....................... "
" มึงไม่ต้องคิดอะไรหรอก .. กูแค่อยากทำและเต็มใจทำ .. กูจะเดินตามหลังมึงอย่างนี้ต่อไปแค่มึงไม่รำคาญกูก็พอแล้ว " ประโยคหลังมันพูดเสียงเบาจนแทบจะกระซิบ ..
" กูเลยไม่กล้าหันหลังให้มึงเลยนะเนี่ย " ผมแกล้งแซวมันไปก่อนที่บรรยากาศจะอึดอัดไปมากกว่านี้
" เหอะๆ ... " มันหัวเราะแต่ยังยืนอยู่ที่เดิม ผมเลยก้าวเข้าไปหามันแทน
" กูขอบใจนะที่มึงเป็นห่วงกู .. แต่มึงไม่ต้องรู้สึกผิดแทนไอ้แฮมจนต้องมาลำบากอย่างนี้หรอก .. กูไม่เป็นไรจริงๆ " ผมบอกมันไปด้วยใจจริง ผมไม่อยากให้มันต้องลำบากมาเดินตามผมเพียงเพราะรู้สึกผิดที่น้องมันมาหลอกผม
" ตรอง ... " ไอ้ชีสเอื้อมมือมาจับไหล่ผมทั้งสองข้าง
" นี่มึงไม่รู้จริงๆเหรอ " ตามันจ้องมาที่ตาผม .. ที่เขาบอกกันว่าดวงตาของคนเราเป็นหน้าต่างของหัวใจนี่ท่าจะจริง .. เพียงแต่ผมไม่เก่งพอที่จะมองออกมาไอ้ชีสมันเป็นอะไร แต่ตอนนี้ผมรู้สึกขนลุกซะแล้วสิ ...
" ......................... "
" ......................... "
" กูกลับไปฟังไอ้อาร์มเล่านิทานกล่อมไอ้ปริ๊นซ์ดีกว่า " ผมเดินกลับมาบนถนนเส้นเดิมที่คุ้นเคย ... สิ่งที่มึงพยายามจะบอกกู .. กูรับรู้มันแล้วนะไอ้ชีส ... แต่กูกลัวกับความรักแบบนี้แล้วว่ะ .. ผู้ชายกับผู้ชายมันจะรักกันได้จริงๆเหรอ ??? ? .
.
.
.
... วันนี้ .. เกิดขึ้นหลังจากเมื่อวานนี้ ... เมื่อวาน คือ อดีต ... ส่วนวันนี้คือ ปัจจุบัน ...
... ปัจจุบัน คือ ความจริง ส่วนอดีต คือ ความหลัง อนาคตล่ะ คือ ความฝันหรือเปล่า? ...
จากนี้ไปหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตของพวกเราคงต้องเปลี่ยนไป .. ชีวิตในมหาวิทยาลัยกำลังจะเริ่มต้นขึ้น .. ใครบางคนถูกเก็บไว้ในก้นบึ้งของความทรงจำ ... ใครบางคนจากไปไกลแสนไกลแต่พวกเรายังรู้อยู่เสมอว่าเขาไม่เคยจากเราไปไหนเลย ...
สิ่งแวดล้อม ผู้คน สถานที่ .. หลากหลายเรื่องที่จะเปลี่ยนไป .. เข้ามา และ ผ่านไป ... แต่สิ่งหนึ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลงคือ 'มิตรภาพ' ระหว่างพวกเราทุกคน .. 'ไอ้ปริ๊นซ์' มึงจะอยู่กับพวกกูตลอดไปเสมอ ทุกที่ ทุกเวลา ...
อีกไม่นานเราก็คงต้องแยกย้ายกันไปตามหาอนาคตและความฝันของตัวเอง .. เฮ้อออ ~ ยังจะมีอะไรวุ่นๆเข้ามาในชีวิตพวกเราอีกมั๊ยนะ .. ?? ?
ไอ้ชีส .. กับชีวิตนักศึกษาคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ .
ไอ้เยี่ยม .. กับชีวิตเด็ก BBA ที่ ABAC .
ผมไอ้ตรอง .. กับชีวิตชาวชุมชนรังสิตภิรมย์ .. BUCA BUCA!!! นิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ .
และคนที่สุดท้ายที่เปลี่ยนความตั้งใจกระทันหัน .. จากความฝันที่จะเป็นเด็กนิเทศกลายเป็นเด็กสินกำแทน ... มันบอกว่านี่คือสิ่งสุดท้ายที่ปริ๊นซ์ตั้งใจไว้ ..
ไอ้อาร์ม .. กับชีวิตเด็กคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ .
สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด .
ไอ้แฮม .. กับชีวิตนักเรียนมอห้า .. โตขึ้นอีกปี .. หวังว่ามันจะตั้งใจเรียนกว่าเมื่อก่อนนะ :)) )
และไอ้เพียว .. กับชีวิตนักเรียนมอห้าที่กรุงเทพ .. ทำหน้าที่คนรักของเอ็งให้สมบูรณ์แบบล่ะ .
.
.
ขอจบเรื่องวุ่นๆของ 'ฮว๊ากกก .. ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอ็ง!!! ' ไว้แค่นี้ละกันนะครับ .. ส่วนจะมีเรื่องต่อไปมั๊ยขอเก็บไปคิดก่อนนะครับ .. ไม่รู้ว่ายังจะมีคนสนใจชีวิตวุ่นวายของผมอยู่รึเปล่า ยังไงอาจจะมี 'ตอนพิเศษ' มาให้อ่านแทน ทั้งนี้และทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับกระแสตอบรับล่ะครับ .
---- ขอขอบคุณจากใจจริง ----
:: ขอบคุณคุณป๊าตึ๋ง คุณนายต๋อง .. คุณป๊าที่อยู่บนสวรรค์กับแม่ผม .. ถ้าไม่มีทั้งสองคนก็คงไม่มีไอ้ตรองคนนี้ ::
:: ขอบคุณครอบครัวสหายทุกคนที่ให้กำเนิดเพื่อนรักของผมมา ::
:: ขอบคุณเฮียน่าน (พระอาทิตย์เที่ยงคืน) .. ที่ทำให้ผมรู้จักเล้าเป็ดที่แสนอบอุ่นแห่งนี้ ::
:: ขอบคุณไอ้ชีส .. กับทุกความรู้สึกที่มีให้ และเป็นหนึ่งในแรงผลักดันของเรื่องสั้นขนาดยาวเรื่องนี้ XD ::
:: ขอบคุณไอ้แฮม .. สำหรับรักครั้งแรกกับผู้ชาย .. และมุมมองของนายภาวินท์ในบางบทของเรื่องนี้ ... รักมึงเสมอไอ้น้องชาย :)) ) ::
:: ขอบคุณไอ้อาร์ม .. ความรักของมึงมันยิ่งใหญ่จริงๆว่ะ กูนับถือมึงไอ้เพื่อนรัก :]] ::
:: ขอบคุณไอ้เยี่ยม .. ถึงมึงจะพูดน้อย (และต่อยหนัก) แต่กูว่ามึงเป็นผู้ชายที่อบอุ่นหยั่งกะกาแฟสตาร์บั๊คเลยว่ะ :D ::
:: ขอบคุณไอ้ปริ๊นซ์ .. สำหรับช่วงเวลาที่ดีๆที่กูเคยมีมึงเป็นส่วนหนึ่ง .. เพื่อนกันตลอดไปเว้ย :}} ::
:: ขอบคุณไอ้เพียว .. ที่ทำให้ไอ้แฮมมันรู้ใจตัวเอง .. ถึงกูจะเจ็บแต่ก็ .. โอเค๊ !?? ? ::
:: ขอบคุณโชคชะตาที่นำพาเราทั้งหมดมาพบกันจนเกิดเรื่องทั้งหมดขึ้น ::
:: ขอบคุณทั้งคนที่รักและไม่รักข้าพเจ้า ::
:: และสุดท้ายขอบคุณเล้าเป็ดแห่งนี้ที่นำพามิตรภาพดีๆมาให้ผมและทุกคน ::
ไอ้ตรองเองครับ .
-
http://www.imeem.com/people/cJQevK/music/WtZ9jr9N/pause/
^
^
^
ใส่เพลงไม่เป็นอะครับ .. ใครใส่เป็นเอามันลงให้ที TT^TT
-
http://media.imeem.com/m/6fpgfN0Cyk
ขอบคุณตรองสำหรับเรื่องราวดี ๆ เช่นกัน :L2:
ว่าง ๆ มาเขียนตอนพิเศษให้อ่านด้วยนะจ้ะ :กอด1:
-
ขอบคุณมากๆเช่นกันครับ
สู้ต่อไปน่ะครับ :bye2:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่เล่าให้ฟัง
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ยังอยู่ และเสียใจกับการจากไปขอคนสำคัญของคุณ
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป เพื่ออนาครที่กำลังจะมา โชคดีนะน้องตรอง
-
ขอบคุณมากมายสำหรับเรื่องราวดีๆๆที่มาร่วมแบ่งบันกัน
-
สู้ ต่อ ไป นะค่ะ
o13
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคะ ซักวันคุณคงเจอคนที่รักคุณจริงๆและคุณก็รักเค้าเช่นกัน โชคดีค่ะ
-
ขอบคุณน่ะครับ จะรอตอนพิเศษและเรื่องราวดีๆอีกน่ะคับ
-
"ใครบางคนถูกเก็บไว้ในก้นบึ้งของความทรงจำ ... ใครบางคนจากไปไกลแสนไกลแต่พวกเรายังรู้อยู่เสมอว่าเขาไม่เคยจากเราไปไหนเลย ...
สิ่ง แวดล้อม ผู้คน สถานที่ .. หลากหลายเรื่องที่จะเปลี่ยนไป .. เข้ามา และ ผ่านไป ... แต่สิ่งหนึ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลงคือ 'มิตรภาพ' ระหว่างพวกเราทุกคน .."
ชอบประโยคเหล่านี้มากค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่มาแบ่งปันถึงแม้ความจริงมันจะไม่ได้เป้นอย่างที่เรามุ่งหวัง แต่ตราบใดที่เราได้ใช้ชีวิตอย่างดีที่สุดเพื่อคนที่เรารัก ก็ถือได้ว่าเราได้ทำเพื่อคนที่เรารักอย่างดีที่สุดแล้ว แม้ว่าเค้าจะไม่ได้อยู่เคียงข้างเราในปัจจุบัน
:pig4:
เข้มแข็งนะคะ ตรอง
ขอบคุณ
ปล. ชีสเท่มากค่ะ :o8:
-
มานี่ดิ๊.. ขอกอดทีนึง..
:กอด1:
-
แล้ววันนี้ก็มาถึง
เรื่องนี้จบลงอย่างสมบูรณ์
สุข-เศร้า-เคล้า-น้ำตา กันไป
:m15:
สู้ต่อไปนะคับ ชีวิตนี้ยังอีกยาวไกลเหลือเกิน มหา'ลัยยังมีอะไรอีกมาก
อ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ สุดยอดคับเรื่องนี้
:bye2:
-
ขอบคุณพี่ครองมากๆสำหรับเรื่องราวดี
อยากให้มีตอนพิเศษมั่กๆ :กอด1: :กอด1:
-
:L2:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่มาลงให้อ่าน
หวังว่าจะมีตอนพิเศษตามมาอีกหลายๆๆๆๆๆตอนนะ
:man1: :man1:
-
อืม...เศร้า แต่ก็คือชีวิตจริง :sad2:
รู้ถึงความไม่แน่นอน เพราะชีวิตคือความไม่แน่นอน
แต่เราก็ยังต้องก้าวต่อไป.....เป็นกำลังใจให้ตรองและเพื่อนๆนะ :L2: :กอด1:
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ สนุกๆ ที่มาเล่าสู่กันฟัง
:c5:
ถ้ามีตอนพิเศษก็มาเล่าต่อนะจะตามอ่าน >+< :oni2:
สู้ๆจ้า....ตอนนี้เรื่องเรียนสำคัญ ตั้งใจน้า....... o13 :oni3:
-
ขอคุณนะครับที่นำเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่าน
ขอบคุณครับ
สู้ต่อไปครับนายตรอง
:o12: :o12:
-
ขอบคุณในเรื่องราวประสบการณ์ชีวิตของคนแต่งที่แบ่งปันให้รับรู้
ขอบคุณที่ทำให้พวกเรามีความสุข
และขอให้คนแต่งนี้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข พบ กับรักแท้สักที
ยังไงแล้วก็หมั่นแวะมาทักทายพวกเรานะคับ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวอีกมุมของน้องบ่าวตรองน้ะจ้ะ
หวังว่าคงจะได้พบเจอกับเรื่องราวของน้องในบทต่อๆไป
ถ้าอยากมีพี่เป็นดารารับเชิญก็โอเคนะจ้ะ คริๆ
-
จิ้มเอกอีกที... อิอิ o7
-
:L1:ขอบคุณตรองด้วยเช่นกันครับ ที่นำเรื่องราวดีๆ มาเผยแพร่ให้คนอื่นๆ อ่านเช่นกันนะครับ
ขอให้มีแต่สิ่งดีๆ เข้าในชีวิตตลอดนะ... :L2:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่เล่่าสู่กันฟัง
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่แบ่งปันนะค่ะ :m1:
เป็นกำลังใจให้เสมอ :a2:
-
T-T
เศร้า มากมาย
สู้ตอไปนะ นาย ตรอง
-
สิ่งที่เหลืออยู่...คือความทรงจำ...
-
ไงก็เป็นกำลังใจ ให้ตรอกน่ะคับ ติดตามเสอม :bye2:
-
ในฐานะนัก (หากินกะการ) เขียน .. ก็คงต้องบอกว่าดีใจครับที่มีคนชอบเรื่องราวที่เขียน
ได้อ่านคอมเม้นท์ของทุกคนแล้ว .. บอกตามตรงว่าอดยิ้มไม่ได้ครับ
ขอบคุณจากใจจริงครับสำหรับกำลังใจจากทุกคน ..
ยังไงก็อย่าลืมติดตาม .. งานเขียนเรื่องต่อไปด้วยนะครับ .. กับ
.... " มาหา'ไร " ....
งานเขียนเรื่องต่อจาก 'ฮว๊ากกก ฯ '
มีเพื่อนบางคนได้ลองอ่านมั่งแล้วบอกว่าน่าจะตั้งชื่อว่า 'ฮว๊ากกก ภาค มหา'ลัย ' มากกว่า ^^
ยังไงถ้าเอามาลงเมื่อไรก็ฝากด้วยนะครับ .
ขอบคุณจากใจจริงครับ .
.. ซีตรอง ..
-
รอติดตามคับ
ยังแอบลุ้นชีสอยู่อ่า :oni2:
-
เศร้าอ่าา
แต่ก้ออยากอ่านต่อ
แล้วจาตามเรื่องต่อไปนะ
-
ว้าวๆ รออ่านต่อไปฮ้าบ......... :t2:
อิอิ ลงมะไรจาตามไปอ่านจ้า....... :oni1: :oni2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อ่าครับจบแบบนี้แล้วเหรอครับ
ยังไงคนที่ยอมรับความจริง เค้าว่าเป็นคนที่เข็มแข็ง
เฮียตรอง นายเป็นแบบนั้นนะครับ ขอยอมรับ
แต่รู้สึกโกรธแฮมอยู่มากๆๆเลย เพียวด้วย
แต่ที่น่าสงสารที่สุด คงจะเป็น เฮียชิส อะครับ
สู้ๆต่อไปครับทุกคน เอาใจช่วยครับผม
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ขอบคุณตรองที่เขียนเรื่องดีให้เราได้อ่าน
-
:L2: ขอบคุณน้องตรองสำหรับเรื่องเล่าดีๆแบบนี้ค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกว่าน้องตรองแม๊น...แมน ตลกด้วย เป๊กเลยเนี่ย :o8:
เป็นกำลังใจให้เจอคนจริงใจ ที่ใจตรงกันนะจ๊ะ love ๆ จุ๊บๆ
-
•• มาหา ' ไร •• (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=6170.0)
^
^
^
จิ้มตามชื่อข้างบนเลยนะครับ ..
งานเขียนเรื่องที่สอง ภาคต่อจาก 'ฮว๊ากกก ฯ'
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะครับ .. ^^
ตรอง .
-
ตาม ซีตรอง และมาคอยเฮียชีส
-
ขอบคุณ ..สำหรับความสนุกสนาน
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับ ประสบการณ์เรื่องราวดี ๆ ที่ควรจดจำ
ขอบคุณอีกครั้ง ...
-
มาต่อเร็วๆนะครับ
-
ขอบคุณครับผม
แบบว่าคล้อยตามไปทุกประการเลยครับ
-
ทำไมมีแต่เรื่องเศร้าๆน้า อังคารหน้าสอบละดินายตรอง อ่านหนังสือยัง เอาเอมาฝากเยอะๆนะ โชคดีๆ
-
:m1: จบลงแล้ว กับ ฮว๊ากกก ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอ็ง !!
ถึงมันจะจบ แบบเศร้า ๆ แต่ก็ทำให้เห็นถึงมิตรภาพ ที่แสนจะอบอุ่น ของเพื่อน ๆ กลุ่มหนึ่งที่มีให้กัน
แม้จะทำให้เกิดความ ร้าวราน ไปบ้างแต่ก็ยังรักษามิตรภาพแห่งความรัก และเสียสละให้กันและกันได้
ขอบคุณกับเรื่องเล่าดี ๆ ที่มีให้ จะรอเรื่อง ฮว๊ากกก ... ภาคมหา..ลัย +1 ให้กับมิตรภาพ :L2: :bye2:
-
งงค๊าบ บบ บ *
สรุปตรองกะแฮมนี่.. .
เอ่อ. . .
ใครเปนคนทำอ่างับ ผมงง ?
555+
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่ได้เห็นถึงมิตรภาพและความเป็นจริงในชีวิต อ่านแล้วบอกตามตรงว่าเศร้ามาก แต่มันก็เป็นความเป็นจริง ผมเป็นคริสต์ตังเหมือนกัน ปริ้นซ์ก็ได้พักผ่อนอย่างสงบกับพระเป็นเจ้าแล้ว สงสารอาร์มนะครับ แต่ความรักและมิตรภาพก็ยังจะอยู่กับเราเสมอและตลอดไป ขอเป็นกำลังให้ผู้แต่งนะครับ ก้าวต่อไปนะครับ
-
ในความสับสน วุ่นวาย ของเรื่องนี้
......
.....
....
...
..
. >>>> จะมีความอบอุ่นอยู่เสมอ ....... และอะไรที่ถูก 'ขีด' ไว้แล้วมันก็คงต้องเป็นอย่างนั้น
การที่ 'คนรัก' ไม่ได้อยู่กับเราไปตลอดชีวิตไม่ได้แปลว่าพระเจ้าใจร้าย มันอยู่ที่ว่าเราจะเก็บรักษา
ความรู้สึกนั้นอย่างไรให้มีค่าที่สุด และนำกลับมาเป็นพลังงานไว้หล่อเลี้ยงหัวใจในยามที่ 'อ่อนล้า'
>>> Thanks God , พี่ตรอง
-
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
ตอนหลังๆศร้าอ่ะ
:o12:
----------------------
แต่ชอบเนื่อเรื่องค่ะ
สนุกดี
:laugh:
-
อ่านจบแล้ว ทำไมเศร้าจังเลย สงสารอาร์ม กับตรอง คิดถึงปริ๊นซ์ เข้าใจชีส แต่ยังไงมิตรภาพคือสิ่งที่ดีที่สุด คงจะเป็นพลัง ทำให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี สู้ สู้ :m15: :m15: :m15:
-
อ่านรวดเดียวจนจบ
สุข เศร้า ซึ้ง :กอด1:
-
:L2:
-
เพิ่งได้อ่านค่ะ
เคยอ่านตั้งกะตอนแรกๆแล้วหายไป
ต้องขอบอกว่าเสียดายที่พลาดเรื่องนี้ไปจริง
ได้มาตามอ่านแล้วก็สนุกและเศร้าไปปนกันๆ
//ตามอ่านภาคสอง
-
:o12: :o12:
เต็มไปด้วยความรู้สึกครับเรื่องนี้ แล้วจะตามไปอ่าน ภาค มหาลัยนะคราบ
-
สู้ๆนะ
เปงกำลังใจให้นะคับ
:call: :bye2: o13
-
เริ่มเรื่องมาสนุกสนาน เฮอา
แต่ตอนจบมันหักมุมได้เศร้ามากมาย :sad11:
เป็นกำลังใจให้คุณตรองค่ะ :3123:
ไปตามอ่านภาค2ต่อ :oni1:
-
อ่านรวดเดียว จนจบเลย สนุก ปน เศร้า เป็นกำลังใจให้น่ะ........
จะติดตามภาคพิเศษ (ถ้ามี) อิอิอิ :call:
-
:L2: :z2:
เป็นอีกวันที่มีความสุขกับการที่ได้อ่านเรื่องดี ๆ น่ารัก ๆ แบบนี้....
ตอนแรกเห็นชื่อเรื่อง .... ฮว๊ากกก .. ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอ็ง !!...อึ๊ยย ชื่อเรื่องแปลกจัง :a5:
ลองอ่านดู..เฮ้ย มันอ่ะ เขียนเก่ง เล่าได้สนุกดี :pigha2:
ภาษาที่ใช้ในการเล่าเรื่องก็ลื่นไหลไปกับอารมณ์ของตัวละคร อิ อิ ชมจริง ๆ
ตัวละคร ทุกตัวมีแบบของตัวเอง มีอารมณ์ มีมิติของตัวเอง เก่งมากๆ o13
ตรองกับชีส...น่ารักมากมาย (ตอนแรกทำไมเราหลงน้องแฮมวะนั่น) :z2:
แล้ก็ประทับใจกับความรักความผูกพัน ของเพื่อน ๆในก๊วนทุก ๆ คนเลย :L1:
มิตรภาพเหล่านี้ ไม่ง่ายเลยที่จะมีโอกาสได้มาในช่วงชีวิตของคนเรา พวกนายโชคดีมาก :n1:
แล้วก็มีประโยคที่ชอบมาก ประทับในใจเลยอ่ะ แอบ ก็อปมาอ่านอีกทีด้วยดูซิ
'ความตาย' ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวหรอกครับผมว่า .. แต่การต้องอยู่โดยรับรู้ว่าคนที่เรารักไม่ได้ยืนอยู่ข้างๆเราแล้วต่างหากล่ะที่น่ากลัวกว่า ...
'คนตาย' จากไปอย่างสงบ .. แต่คนที่อยู่กลับร่ำไห้ไม่หยุด
อ่านแล้ว เข้าใจโลกขึ้นมาบ้างมั๊ยเนี่ย ฮึ กรู :really2:
วันนี้ .. เกิดขึ้นหลังจากเมื่อวานนี้ ... เมื่อวาน คือ อดีต ... ส่วนวันนี้คือ ปัจจุบัน ...
... ปัจจุบัน คือ ความจริง ส่วนอดีต คือ ความหลัง อนาคตล่ะ คือ ความฝันหรือเปล่า? ...
มันคือความจริงที่แสนธรรมดา...แต่..อยู่ตรงนี้แล้มันเท่ห์อ่ะ ชอบ ครับ ชอบ o13
ใครบางคนถูกเก็บไว้ในก้นบึ้งของความทรงจำ ... ใครบางคนจากไปไกลแสนไกลแต่พวกเรายังรู้อยู่เสมอว่าเขาไม่เคยจากเราไปไหนเลย ...
สิ่งแวดล้อม ผู้คน สถานที่ .. หลากหลายเรื่องที่จะเปลี่ยนไป .. เข้ามา และ ผ่านไป ... แต่สิ่งหนึ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลงคือ 'มิตรภาพ' ระหว่างพวกเราทุกคน ..
อันนี้สุดยอดของสุดยอด เป็นสิ่งที่สามารถตรึง ความรู้สึกของผม นานมากเลยหละ :man1:
นานจนคิดว่าต้องตามไปอ่านเรื่องใหม่ ภาค 2 " มาหา'ไร "..แน่นอน
ว่าแล้วก็ :pig4:ขอบคุณด้วย +1 ไว้ก่อน จะตามไป + เรื่องใหม่ให้ด้วยนะครับ
ไม่รู้เป็นไง เกิดหลงน้องตรองคนเขียนแล้วอ่ะ อิ อิ ชีส มันจะเหล่ป่าวเนี่ย 555....
:z2:................. :pig4: :pig4: :pig4:......................... :z2:
-
เศร้าอะ
เปนกำลังใจให้นะ
-
ในที่สุดก็ได้มาอ่านภาคนี้สักที
ชีวิตตรองมีหลากหลายรสชาดจริงๆ อย่าลืมช่วงเวลาดีๆนี้เวลาท้อแท้ เสียใจ
ถึงแม้ตอนนี้ความรักตรองจะยังไม่ประสบความสำเร็จ ยังหาคนรักของตรองเองไม่เจอ แต่ตรองก็มีเพื่อนดีๆที่หาได้ยาก
ความรัก ไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ในรูปแบบคนรักอย่างเดียวหรอก ได้ความรักจากเพื่อน ก็ทำให้มีความสุขได้
สุดท้ายเสียใจแทนอาร์ม ที่เวลาของปริ๊นซ์หยุดไป แต่เชื่อว่าความรักที่ปริ๊นซ์มีให้อาร์มยังคงอยู่เสมอ
-
ผมไม่รู้นะครับว่าตรองอยู่ปีไหนแล้ว แต่ ผมอยู่ปีสี่ปีนี้แหละกำลังจะจบ
ขอนับถือนะครับไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้อยู่จริงในชีวิตคนเราแต่ผมชอบประโยคหนึ่งที่ตรองคิดก่อนเดินหนีชีสมาว่าจะเชื่อความรักแบบนี้ได้อีกหรือเพราะเราเป็นผู้ชายเหมือนกัน ผมก็เจอมาเหมือนกันครับมันทำให้ผมกลัวจนถึงทุกวันนี้ ผมรักมันแต่มันกับบอกว่ามันเป็นเพื่อนรักผมทั้งๆที่มันเป็นคนเริ่มเอง
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ผมก็ได้รับกำลังใจจากคุณตรองเยอะครับไม่คิดเลยว่าจะเจอเรื่องราวแบบนี้จริง เรื่องของผมขี้ฝุ่นไปเลย ขอบคุณอีกครั้งสำหรับประสบการณ์ของตรองที่ช่วยสอนผมครับบ
-
เขียนได้ดีมากเลยครับ
ว่าแต่สงสัยว่าคุณปริ๊นท์เสียจากสาเหตุใดอะครับ
-
:L2: :L1: :3123: :L1: :L2:
สนุกมากเลยค๊าบบ
-
สนุกมาก ๆ o13
เศร้าด้วย :sad11:
จะติดตามอ่านเรื่องต่อ ๆ ไปน่ะ
-
:sad11: :sad11:
-
สนุกมากเลยนะคะ แต่แอบเศร้าไปหน่อยน๊า ปกติเค้ามะชอบอ่านนิยายเศร้าอ่ะ แบบ ถ้าเศร้าช่วงกลางๆก็ยังโออ่ะ เค้ามะชอบตอนจบเศร้า น๊า
ปล. เด๋วตามไปอ่าน มาหาไร ต่อ จ้า
-
อ่า...สุดยอดเลยอ่ะ...นี่น่ะหรือ..คือนักเขียนหน้าใหม่..
จะติดตามตอนต่อไป..
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆๆนะครับ
เรื่องนี้น่ารักจาง ผมเห็นภาคต่อแระ เด่วตามไปอ่านนะครับ
-
เสียน้ำตาจนได้เรา T T
ขอบคุณมากคับ *
-
.....สนุกมากเลยอ่ะ.....
.....นี่เหรอนักเขียนมือใหม่.....
.....นึกว่านักเขียนมืออาชีพซะอีก.....
ป.ล. เขียนเรื่องดีๆ แบบนี้มาให้อ่านอีกนะ..คุณนักเขียนตรอง
-
ตอนจบแอบซึ้งนะเนี่ย.......ตามไปอ่าน...มาหา'ไร....ดีกว่า....ไปเอาใจช่วยเชียร์นายชีสหน่อย
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่เล่าให้ฟัง
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ยังอยู่
และเสียใจกับการจากไปขอคนสำคัญของคุณ
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป
เพื่ออนาครที่กำลังจะมา
โชคดีนะน้องตรอง
-
สู้สู้ค่ะ o13 ชีวิตยังอีกยาวไกล้
นี่เป็นเพียงก้าว 1 ก้าว 1 เรื่องราวในชีวิตที่ต้องเจอ
แต่ถือว่าเราโชดดีที่เรามีเพื่อนที่ดีและครอบครัวที่รักเรา :m15:
รวมถึงความทรงจำที่ดีมากมาย :monkeysad:
ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ :กอด1:
ขอบคุณเรื่องราวดีดีนี้ด้วยค่ะ :L2:
-
บทที่ 27 :: เขียนถึงคนบนฟ้า .+
.
.
.
.
ฝนไม่ตกมาหลายวันแล้ว ..
วันนี้จึงเหมือนกับเมื่อวาน เมื่อวานของเมื่อวานก่อน และเมื่อวานของเมื่อวานของเมื่อวานก่อน .. เพราะฝนไม่ตก
ท้องฟ้าหม่นๆที่อยู่เบื้องบนยังคงเป็นสีเดิมๆ .. พระอาทิตย์ยังคงส่องแสงทำหน้าที่ของมันอย่างที่ควรจะเป็น ..
พวกเราหยุดยืนกัน ณ ที่แห่งหนึ่ง .. ป้ายซีเมนต์และหินอ่อนตั้งเรียงรายกันอยู่ระหว่างทางเดิน ..
เบื้องหน้าของเรามีตึกสีขาวขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ ..
'ไม้กางเขน' ที่ติดไว้เหนือประตูบ่งบอกว่าสถานที่นี้เรียกว่า 'โบสถ์' ..
ยี่สิบหกวันแล้วสินะ .. ยี่สิบหกวันที่พวกเราต้องอยู่โดยปราศจากมึง 'ไอ้ปริ๊นซ์' ..
ช่อกุหลาบสีขาวถูกวางไว้แทนที่กุหลาบช่อเมื่อวาน .. ยี่สิบหกวันแล้วที่พวกเรามาที่นี่ทุกวัน .. ทุกคนยังคิดถึงมึงอยู่เสมอนะปริ๊นซ์ ... โดยเฉพาะไอ้อาร์ม
" ปริ๊นซ์ .. วันนี้กูมาหามึงช้าไปหน่อยอย่าโกรธกูนะ .. มึงรู้มั๊ยวันนี้กูไปร้านหนังสือที่มึงชอบชวนกูไปบ่อยๆ เจ้าของร้านเค้ายังถามถึงมึงเลยนะ .. เค้าบอกว่าหนังสือที่มึงบอกว่าอยากได้น่ะออกมาแล้ว .... " ไอ้อาร์มเว้นจังหวะหยิบของในกระเป๋าออกมาวางไว้บนแท่นสีขาว ..
" .. ฟังนะ .. กูจะค่อยๆอ่านให้มึงฟังจนจบเล่มเลยล่ะ ... " ไอ้อาร์มเริ่มอ่านตัวหนังสือไล่ไปทีละบรรทัดๆ น้ำตาที่หยดลงมาทำให้หนังสือเปียกชื้นแต่เสียงของไอ้อาร์มก็ยังคงดังอยู่เรื่อยๆเหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา .. ทุกวันไอ้อาร์มจะนั่งคุยกับไอ้ปริ๊นซ์ ซึ่งมันทำให้ผมต้องเสียน้ำตาทุกทีที่ยืนอยู่ ...
.
.
.
ผมเดินเลี่ยงออกมานั่งที่บันไดหน้าประตูโบสถ์ .. การที่เราต้องสูญเสียคนที่รักไปมันเป็นเรื่องที่ยากจะทำใจจริงๆ .. ยี่สิบหกวันที่ไอ้ปริ๊นซ์จากผมไป ... และยี่สิบแปดวันที่ไอ้แฮมจากผมไป ... ผมคงเป็นผู้ชายที่โชคร้ายที่สุดแห่งปีโดยไม่จำเป็นต้องมี 'คลีโอ' มามอบตำแหน่งให้ ...ฮึฮึ
" กูนั่งเป็นเพื่อนนะ " เจ้าของคำถามที่ดูเหมือนจะไม่ต้องการคำตอบนั่งลงข้างๆตัวผม
" ได้คุยกับไอ้แฮมมั่งรึเปล่า ? " ผมหันไปถามคนที่เพิ่งนั่งลงเมื่อครู่
" ไม่ได้คุยเลยว่ะ .. ตั้งแต่กลับจากเชียงใหม่มันก็ขลุกอยู่แต่ในห้อง "
" อืม " ผมพยักหน้ารับรู้ .. ตั้งแต่เกิดเรื่องไอ้พวกนี้ก็ไม่ค่อยพูดถึงไอ้แฮมอีกเลย .. คงเพราะยุ่งเรื่องไอ้ปริ๊นซ์แล้วก็เรื่องมหา'ลัยด้วย ..
" เอ่อ .. ไอ้ตรอง .. "
" มีอะไรอะ "
" กูว่ามีบางเรื่องที่มึงต้องรู้ .. คือ .. ไอ้เพียวมันย้ายมาเรียนที่นี่ด้วยว่ะ " ไอ้ชีสพูดไม่ค่อยเต็มเสียงนัก
" อืม .. ก็ดีแล้วนี่ .. มันจะได้ดูแลไอ้แฮมได้ "
" ไอ้แฮมมันเป็นห่วงมึงนะเว่ย ไม่งั้นมันคงไม่เป็นอย่างงี้ "
" เหรอ .... ในเมื่อเลือกแล้วก็ต้องเชื่อใจตัวเองสิวะ " ผมตบบ่ามันก่อนจะยิ้มให้แล้วกระโดดลงจากบันไดไปยืนบนถนน ..
ผมเดินเรื่อยๆอยู่บนถนนที่คู่ขนานกับตัวโบสถ์ ด้านซ้ายมีของผมเต็มไปด้วยไม้กางเขนที่ตั้งเรียงรายไล่ระดับสูงต่ำไม่เท่ากัน .. นี่น่ะเหรอชีวิตคนเรา .. สุดท้ายก็ต้องพบเจอกันทุกคน 'ความตาย' ....
'ความตาย' ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวหรอกครับผมว่า .. แต่การต้องอยู่โดยรับรู้ว่าคนที่เรารักไม่ได้ยืนอยู่ข้างๆเราแล้วต่างหากล่ะที่น่ากลัวกว่า ...
'คนตาย' จากไปอย่างสงบ .. แต่คนที่อยู่กลับร่ำไห้ไม่หยุด ................... สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตาและความเจ็บปวดจริงๆ
ตอนนี้ไอ้อาร์มคงกำลังนั่งอ่านหนังสือให้ไอ้ปริ๊นซ์ฟังอยู่ .. ไอ้เยี่ยมก็คงยืนพิงป้ายสีขาวที่อยู่ข้างหลังไอ้อาร์มเอามือล้วงกระเป๋าก้มหน้าฟังเงียบๆเหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา ...
ผมก็เดินเล่นรอบๆเหมือนทุกครั้งที่เคยทำและไอ้ชีสก็คงจะเดินตามหลังผมเหมือนเดิม ...
ผมหยุดฝีเท้าลงใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ต้นหนึ่ง .. ไม่รู้หรอกว่ามันคือต้นอะไรแต่ผมรู้สึกสบายใจที่ยืนอยู่ใต้ต้นๆนี้ ... ผมสูดหายใจเข้าปอดลึกๆก่อนจะหันหลังกลับไปมอง .. ไอ้ชีสยืนยิ้มให้ผมอยู่โดยยังรักษาระยะของความห่างไว้เท่าเดิม .. สามก้าว
" ทำไมมึงต้องเดินตามกูอย่างงี้ทุกวันด้วยวะ " ผมถามในสิ่งที่สงสัยมากว่ายี่สิบหกวัน
" ไม่รู้ .. ขามันก้าวไปเอง " รอยยิ้มของมันวันนี้ยังคงเหมือนกับทุกวันที่ให้ผมมาไม่เคยเปลี่ยน
" ถ้าอยากเดินกับกูแล้วทำไมไม่มาเดินด้วยกัน "
" ไอ้ตรอง .. ที่กูเดินตามหลังมึงทุกวันเนี่ยนะ ... กูจะได้เห็นอันตรายที่จะมาทำร้ายมึงได้ "
" ....................... "
" มึงไม่ต้องคิดอะไรหรอก .. กูแค่อยากทำและเต็มใจทำ .. กูจะเดินตามหลังมึงอย่างนี้ต่อไปแค่มึงไม่รำคาญกูก็พอแล้ว " ประโยคหลังมันพูดเสียงเบาจนแทบจะกระซิบ ..
" กูเลยไม่กล้าหันหลังให้มึงเลยนะเนี่ย " ผมแกล้งแซวมันไปก่อนที่บรรยากาศจะอึดอัดไปมากกว่านี้
" เหอะๆ ... " มันหัวเราะแต่ยังยืนอยู่ที่เดิม ผมเลยก้าวเข้าไปหามันแทน
" กูขอบใจนะที่มึงเป็นห่วงกู .. แต่มึงไม่ต้องรู้สึกผิดแทนไอ้แฮมจนต้องมาลำบากอย่างนี้หรอก .. กูไม่เป็นไรจริงๆ " ผมบอกมันไปด้วยใจจริง ผมไม่อยากให้มันต้องลำบากมาเดินตามผมเพียงเพราะรู้สึกผิดที่น้องมันมาหลอกผม
" ตรอง ... " ไอ้ชีสเอื้อมมือมาจับไหล่ผมทั้งสองข้าง
" นี่มึงไม่รู้จริงๆเหรอ " ตามันจ้องมาที่ตาผม .. ที่เขาบอกกันว่าดวงตาของคนเราเป็นหน้าต่างของหัวใจนี่ท่าจะจริง .. เพียงแต่ผมไม่เก่งพอที่จะมองออกมาไอ้ชีสมันเป็นอะไร แต่ตอนนี้ผมรู้สึกขนลุกซะแล้วสิ ...
" ......................... "
" ......................... "
" กูกลับไปฟังไอ้อาร์มเล่านิทานกล่อมไอ้ปริ๊นซ์ดีกว่า " ผมเดินกลับมาบนถนนเส้นเดิมที่คุ้นเคย ... สิ่งที่มึงพยายามจะบอกกู .. กูรับรู้มันแล้วนะไอ้ชีส ... แต่กูกลัวกับความรักแบบนี้แล้วว่ะ .. ผู้ชายกับผู้ชายมันจะรักกันได้จริงๆเหรอ ??? ? .
.
.
.
... วันนี้ .. เกิดขึ้นหลังจากเมื่อวานนี้ ... เมื่อวาน คือ อดีต ... ส่วนวันนี้คือ ปัจจุบัน ...
... ปัจจุบัน คือ ความจริง ส่วนอดีต คือ ความหลัง อนาคตล่ะ คือ ความฝันหรือเปล่า? ...
จากนี้ไปหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตของพวกเราคงต้องเปลี่ยนไป .. ชีวิตในมหาวิทยาลัยกำลังจะเริ่มต้นขึ้น .. ใครบางคนถูกเก็บไว้ในก้นบึ้งของความทรงจำ ... ใครบางคนจากไปไกลแสนไกลแต่พวกเรายังรู้อยู่เสมอว่าเขาไม่เคยจากเราไปไหนเลย ...
สิ่งแวดล้อม ผู้คน สถานที่ .. หลากหลายเรื่องที่จะเปลี่ยนไป .. เข้ามา และ ผ่านไป ... แต่สิ่งหนึ่งที่จะไม่เปลี่ยนแปลงคือ 'มิตรภาพ' ระหว่างพวกเราทุกคน .. 'ไอ้ปริ๊นซ์' มึงจะอยู่กับพวกกูตลอดไปเสมอ ทุกที่ ทุกเวลา ...
อีกไม่นานเราก็คงต้องแยกย้ายกันไปตามหาอนาคตและความฝันของตัวเอง .. เฮ้อออ ~ ยังจะมีอะไรวุ่นๆเข้ามาในชีวิตพวกเราอีกมั๊ยนะ .. ?? ?
ไอ้ชีส .. กับชีวิตนักศึกษาคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ .
ไอ้เยี่ยม .. กับชีวิตเด็ก BBA ที่ ABAC .
ผมไอ้ตรอง .. กับชีวิตชาวชุมชนรังสิตภิรมย์ .. BUCA BUCA!!! นิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ .
และคนที่สุดท้ายที่เปลี่ยนความตั้งใจกระทันหัน .. จากความฝันที่จะเป็นเด็กนิเทศกลายเป็นเด็กสินกำแทน ... มันบอกว่านี่คือสิ่งสุดท้ายที่ปริ๊นซ์ตั้งใจไว้ ..
ไอ้อาร์ม .. กับชีวิตเด็กคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ .
สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด .
ไอ้แฮม .. กับชีวิตนักเรียนมอห้า .. โตขึ้นอีกปี .. หวังว่ามันจะตั้งใจเรียนกว่าเมื่อก่อนนะ :)) )
และไอ้เพียว .. กับชีวิตนักเรียนมอห้าที่กรุงเทพ .. ทำหน้าที่คนรักของเอ็งให้สมบูรณ์แบบล่ะ .
.
.
ขอจบเรื่องวุ่นๆของ 'ฮว๊ากกก .. ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เอ็ง!!! ' ไว้แค่นี้ละกันนะครับ .. ส่วนจะมีเรื่องต่อไปมั๊ยขอเก็บไปคิดก่อนนะครับ .. ไม่รู้ว่ายังจะมีคนสนใจชีวิตวุ่นวายของผมอยู่รึเปล่า ยังไงอาจจะมี 'ตอนพิเศษ' มาให้อ่านแทน ทั้งนี้และทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับกระแสตอบรับล่ะครับ .
---- ขอขอบคุณจากใจจริง ----
:: ขอบคุณคุณป๊าตึ๋ง คุณนายต๋อง .. คุณป๊าที่อยู่บนสวรรค์กับแม่ผม .. ถ้าไม่มีทั้งสองคนก็คงไม่มีไอ้ตรองคนนี้ ::
:: ขอบคุณครอบครัวสหายทุกคนที่ให้กำเนิดเพื่อนรักของผมมา ::
:: ขอบคุณเฮียน่าน (พระอาทิตย์เที่ยงคืน) .. ที่ทำให้ผมรู้จักเล้าเป็ดที่แสนอบอุ่นแห่งนี้ ::
:: ขอบคุณไอ้ชีส .. กับทุกความรู้สึกที่มีให้ และเป็นหนึ่งในแรงผลักดันของเรื่องสั้นขนาดยาวเรื่องนี้ XD ::
:: ขอบคุณไอ้แฮม .. สำหรับรักครั้งแรกกับผู้ชาย .. และมุมมองของนายภาวินท์ในบางบทของเรื่องนี้ ... รักมึงเสมอไอ้น้องชาย :)) ) ::
:: ขอบคุณไอ้อาร์ม .. ความรักของมึงมันยิ่งใหญ่จริงๆว่ะ กูนับถือมึงไอ้เพื่อนรัก :]] ::
:: ขอบคุณไอ้เยี่ยม .. ถึงมึงจะพูดน้อย (และต่อยหนัก) แต่กูว่ามึงเป็นผู้ชายที่อบอุ่นหยั่งกะกาแฟสตาร์บั๊คเลยว่ะ :D ::
:: ขอบคุณไอ้ปริ๊นซ์ .. สำหรับช่วงเวลาที่ดีๆที่กูเคยมีมึงเป็นส่วนหนึ่ง .. เพื่อนกันตลอดไปเว้ย :}} ::
:: ขอบคุณไอ้เพียว .. ที่ทำให้ไอ้แฮมมันรู้ใจตัวเอง .. ถึงกูจะเจ็บแต่ก็ .. โอเค๊ !?? ? ::
:: ขอบคุณโชคชะตาที่นำพาเราทั้งหมดมาพบกันจนเกิดเรื่องทั้งหมดขึ้น ::
:: ขอบคุณทั้งคนที่รักและไม่รักข้าพเจ้า ::
:: และสุดท้ายขอบคุณเล้าเป็ดแห่งนี้ที่นำพามิตรภาพดีๆมาให้ผมและทุกคน ::
ไอ้ตรองเองครับ .
ผมชื่อน่าน ครับผมไม่เข้าใจประโยคนี้ อะครับ
ขอบคุณเฮียน่าน (พระอาทิตย์เที่ยงคืน) .. ที่ทำให้ผมรู้จักเล้าเป็ดที่แสนอบอุ่นแห่งนี้
ใครก็ได้ที่รู้ช่วยบอกผมทีไ ม่งั้นก็เมลล์มาหาผมหน่อยได้ไหม ครับ มันคาใจ อะครับ
น่านครับ 1 มีนา 52 17.49
-
อ่านครั้งเดียวจบเลยครับ
ซึ้งมากๆ :กอด1:
-
ตอนพิเศษ .. อาม อ่าม อ้าม อ๊าม อ๋ามมมม ม ม ม !! PART 1 *
.
.
.
" เชี่ย ! " เสียงไอ้ชีสอุทานออกมาเสียงดังเป็นสัตว์เลี้ยงสวยงามตัวใหญ่กลางโต๊ะ
" นี่มึงเอาจริงหรือเอาฮา ? " ผมขมวดคิ้ว เหล่ตามองมันกับไอ้หน้าหวานที่ยืนอยู่ข้างหลัง
" โกหกแล้วได้ซีรีส์เจ็ดเหรอวะไอ้ตรอง ! " ไอ้ตัวต้นเหตุถามกลับด้วยความกวนตีนตามแบบฉบับของมัน ... นี่ถ้ากูไม่เกรงใจไอ้หน้าสวยๆ ที่ยืนก้มทำหน้าเครียดอยู่นะ ... ขอกระโดดถีบขาคู่ตีลังกาม้วนหนาใส่เกลียวอีกสักสองสามตลบไปแล้ว !!!!
" เดี๋ยวกูถีบ " ไอ้เยี่ยมยกเท้าขึ้นมากระดิก
" บ๊ะ !! ไอ้พวกนี้นี่ ... กูบอกอะไรเนี่ยก็หัดเชื่อมั่ง อะไรมั่ง "
" มึงจะให้กูเชื่อว่ามึงเป็นเกย์ " ไอ้เยี่ยมเริ่มคำถาม
" เย่ ! " ไอ้หน้าตี๋ยืนกอดอกพยักหน้าขึ้นลงๆ (-_-)(_ _)(-_-)(_ _)
" แล้วไอ้คนที่มึงบอกว่ากำลังตามจีบอยู่ก็คือ .. เอ่อ .. ไอ้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังมึงอะนะ " ผมถามตาม
" เย่ ! "
" แล้วตอนนี้เค้ารับรักมึงแล้ว .. มึงก็เลยพามาเข้ากลุ่มเปิดตัว ? " ไอ้ชีสถามไปเหงื่อแตกไป ... ทั้งที่ความจริงคนที่ควรรับบทนี้น่าจะเป็นไอ้คนที่ยืนกอดอกยิ้มมากกว่า ... แต่ทำไมมันไม่เป็นอะไรเลยวะ แถมยังหน้าระรื่นอยู่อีก !
" เย่ ! "
" มึงพูดคำนี้อีกที .. นันยางกูลอยไปกระทบปากมึงแน่ " ไอ้เยี่ยมพูดเสียงเรียบ
" เย่ .. เอ๊ย! โอ๊ะ โน โน โนววว ว ว .. อย่างนี้ม่ายยยยดี ~ " ไอ้อาร์มรีบคว้ากระเป๋าจาคอร์บมาบังหน้าโดยด่วน ... เรื่องของเรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ วันนี้ก็เหมือนทุกวันปกติที่ผ่านมานั่นแหละ ... เพียงแต่ช่วงสามสี่อาทิตย์ที่ผ่านมาเนี่ยไอ้อาร์มมันแปลกๆไป เลิกเรียนปุ๊บก็หายหัวปั๊บ ... พอพวกผมถามมันก็บอกแต่ว่ากำลังตามจีบใครสักคนอยู่ .. ผมก็นึกว่าสาวที่ไหนกัน ... วันดีคืนดีมันก็หายหัวไปตอนพักกลางวันไม่ยอมมานั่งกินข้าวกับพวกผม ... ก็นึกว่าไปป้อนข้าวให้สาวอยู่
ที่ไหนได้ ... อยู่ดีๆมันก็เดินพาไอ้หนุ่มที่ไหนมาก็ไม่รู้แถมยังบอกว่า ' เนี่ย ... แฟนกู ' ... เป็นใครจะไม่อึ้ง ทึ่ง เสียว กับการเปิดตัวสะใภ้ของกลุ่มมั่งล่ะครับ ... ถึงไอ้คนที่มันพามาจะตัวเล็ก (จริงๆก็ไม่เล็กนะตั้งร้อยเจ็ดสิบกว่า) ขาวๆ (จริงๆก็ไม่ขาวจนเวอร์เป็นผีเกาหลีหรอก แต่ก็ยังขาวว่าพวกผมอยู่ดี ... เพราะมันคงไม่บ้าวิ่งท้าแดดอยู่กลางสนามบอลทุกวันเหมือนพวกผม) ตาเล็กๆหยีๆ (อันนี้ห้ามไม่ได้ .. ของมันเป็นกันทั้งกลุ่ม อ่อ .. ยกเว้นไอ้เยี่ยมไว้คน ไอ้นั่นห่างไกลคำว่าตาหยีมากกกกก !) ....
............. แต่มันก็เป็นผู้ชาย !!!! นี่เพื่อนกูมีแฟนเป็นผู้ชายยยย ย !!!!! ~~~~ .... มึงมาบอกว่าเก้งผสมพันธุ์กับเขาทราย แล้วออกลูกเป็นควาย ยังเชื่อง่ายกว่าอีก !!!
" ชื่ออะไรอะมึง .. เอ่อ .. เธอ .. เอ่อ .. นาย .. เอ่อ " ไอ้เยี่ยมเอานิ้ววนอยู่สามสี่รอบ เพราะไม่รู้จะเรียกแทนสรรพนามสะใภ้กลุ่มว่าอะไรดี
" ชื่อ ปริ๊นซ์โว้ย ... ไงล่ะเท่ปะล่ะ " ไอ้อาร์มยืดอกเชิดหน้าเชิดตาดูภูมิอกภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง ... ไปจีบผู้ชายติดมันน่าภูมิใจตรงไหนวะฮ๊ะ !!? (แต่หลังจากจีบไอ้แฮมติด ผมก็ได้รู้ว่ามันเป็นยังไง ... กริ๊ซซซซๆๆๆ ... สวรรค์ชัดๆ ~!!!)
" เรียนสายไรล่ะ " ไอ้เยี่ยมยังคงซักต่อ .. โดยมีไอ้ชีสนั่งตาละห้อยสติหลุดลอยเป็นแบล็คกราวน์อยู่เบื้องหลัง พยายามทำตัวให้กลมกลืนกับต้นหูกวางข้างหลัง
" เด็กสิน - นวนเลยนะเว้ย ... ที่กูจีบนี่กะพามาติวเลขให้เต็มที่เลยนะเนี่ย " ไอ้หน้าหวานหันมาค้อนวงใหญ่ให้ไอ้อาร์มไปหนึ่งทีกับคำตอบ
" แล้วไปเจอไอ้เชี่ยนี่ตอนไหนวะ "
" โหไอ้เยี่ยม ... ใช้สรรพนามแทนกูซะเสียเลยนะ ! ... ไอ้ปริ๊นซ์นี่กูปิ๊งมันที่สยามเว้ย .. วันที่พวกมึงนัดรวมกลุ่มที่สเวนเซ่นน่ะ ... มันเป็น love at first sight น่ะ ... แต่มึงคงไม่เข้าใจอะนะเยี่ยม .. มึงมันพวก love at first night ... แถมบางทียังเป็น night แบบ one night only ด้วย .. กร๊ากกกกกกกก กกก ก ก !!!! " ไอ้อาร์มหัวเราะอย่างลิงโลดเริงร่า
" หึหึ " ไอ้เยี่ยมหัวเราะอย่างเหี้ยมเกรียมก่อนจะฉีกยิ้มแล้วคว้าจาคอร์บพาดใส่หัวไอ้อาร์มเบาๆ ... ตุ่บบ บ !
" โอ๊ยยย ย ! " ดูจากอาการไอ้อาร์มแล้ว บางทีผมคงบรรยายผิดไป ... ไอ้เยี่ยมยิ้มแล้วคว้าจาคอร์บมาฟาดใส่หัวไอ้อาร์มสุดแรงเกิด !!! ... โอเค .. อันนี้เข้ากับเหตุการณ์จริงหน่อย
" สม !!! " ไอ้หน้าหวานปลอบไอ้อาร์ม ... โอ้ววว ว ... ดูท่าทางแล้วน่าจะไปด้วยกันรอด .. หมายถึงกับพวกผมนะ !! เวลาคนล้มแล้วเราไม่ควรข้าม .. แต่ถ้าไอ้อาร์มล้มเนี่ย .. เราควรแกล้งเดินสะดุดเอาขาเตะ เอาไม้มาฟาด เอาถาดมาตี เอาจาระบีมาทา เอามาม่ามาต้ม เอ๊ะ ไม่เกี่ยว ! 5 55555 555 5 +.
" อ่อ .. พูดได้ด้วย .. กูเกือบจะนึกว่าเป็นใบ้แล้วนะเนี่ย " ไอ้เยี่ยมยิ้มอย่างอารมณ์ดี ... สงสัยจะมีความสุขกับการกระทำเมื่อครู่ ... ไอ้หน้าหวานก็กลับไปโหมดเดิมคือทำหน้าเครียดเหมือนเมื่อสักพัก ... ส่วนไอ้อาร์มกระโดดไปนั่งเอาหัวถูไหล่ไอ้ชีส
" งั้นคำถามสุดท้าย ..... อะไรดลจิตดลใจให้มาเอาไอ้อาร์มวะ ... คิดผิดคิดใหม่ได้นะเว้ย เปลี่ยนใจยังทัน "
" โหย ... หาเรื่อง ... กว่ากูจะได้ไอ้ปริ๊นซ์มานี่เปลืองเหล้าที่ใช้มอมไปเยอะนะเว้ย " ไอ้อาร์มกระโดดจากโต๊ะลงไปยืนจังก้าก๋ากั่นเหมือนเดิม
" ป๊าบบบ บ ! ... ยังจะมาตลก " ไอ้เยี่ยมตบหัวสุดแรงเกิดไปอีกทีพร้อมกับกัดฟันด่า ... ฮาไม่รู้จักกาลเทศะนะมึง ... สมๆ *
" อย่าตบหัวอาร์มมันแรงดิ " ไอ้หน้าหวานทักท้วงขึ้น ... แหมๆ รักกันเหลือเกิน เป็นห่วงกันเหลือเกิน ... เห็นแล้วมันอิจฉาว้อยยยยยยยยย ยยย ย ย ! ... ไอ้เยี่ยมนั่งทำหน้าเหวอเลย .. ไม่คิดว่าไอ้หน้าหวานจะกล้าหือ
" เดี๋ยวขี้เลื่อยก็กระจายหมด ... ในหัวยิ่งมีเยอะๆอยู่ " ไอ้ปริ๊นซ์เล่นเอง ชงเอง ตบเองเสร็จสรรพ ... ไอ้อาร์มที่ยิ้มๆอยู่ หุบแทบไม่ทัน
" ก ... กะ ... กะ .... กร๊ากกกกกกกกก กกกก ก ก ก ~~~~~~~~~~~ XD " ผมกับไอ้เยี่ยมพร้อมใจกันประสานเสียงหัวเราะกันอย่างมีความสุข ... โดยมีไอ้อาร์มนั่งหน้ามุ่ย ไอ้ปริ๊นซ์ยืนยิ้มกวนตีนยักคิ้วให้ไอ้อาร์ม ส่วนไอ้ชีส .... สติยังหลุดลอยอยู่ .. *___________*
.
.
.
.
หลังจากวันนั้นไอ้สะใภ้กลุ่มก็พยายามทำตัวเนียนมาเรื่อยจนในที่สุดก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มไปโดยปริยาย ... จากที่เคยมีกันอยู่สี่คน B.O.Y ก็กลายเป็นห้าหนุ่ม TVXQ (ถึงแม้ว่าตอนหลังๆมันจะดูเหมือน WONDER GIRLS มากกว่าก็ตาม = =' )
" ปริ๊นซ์ ... มึงก็น่ารักนะ เรียนเก่งอีก นิสัยดีสัดๆๆ ... เสียอย่างเดียว " ไอ้เยี่ยมพูดขึ้นตอนนั่งเล่นอยู่คอนโดไอ้อาร์ม .. ผมกับไอ้ชีส PAUSE เกมที่เล่นอยู่หันมาสนใจประเด็นสนทนา .. ไอ้อาร์มรีบนุ่งผ้าเช็คตัวออกจากห้องนอน (มันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ... อย่าคิดไปไกล ไม่ดี ไม่ดี) ไอ้ปริ๊นซ์หยุดทำกับข้าวชะโงกหน้ามามอง
" อะไรล่ะ ? " ไอ้หน้าหวานเลิกคิ้วถาม
" เมื่อไหร่มึงจะตาสว่างสักทีวะ ... รีบๆเลิกกะไอ้อาร์มเห๊อะ เดี๋ยวกูจัดเด็กกางเกงน้ำเงินให้ชุดใหญ่เลย "
" หว๋าาาาาาาา าา .... " ไอ้อาร์มรีบวิ่งถลาเอามือมาปิดหูไอ้ปริ๊นซ์ พร้อมกับหันมาด่าไอ้เยี่ยม ... " ไอ้สลัดด ด ด !!! "
" แปลว่าอะไรวะ ? "
" ไอ้อาร์มมันด่ามึงว่า ... ไอ้ 'สัตว์' !!! " ผมสเตร๊ทเสียงไปเต็มที่
" ถูก ! มึงยอมเหรอ ... เป็นกูนี่มีจับทุ่มแล้วนะเว้ย .. ไม่งั้นเสียชื่อครูสอนศิลปะป้องกันตัวหมด .. ไอ้สัตว์เลยนะเว้ย ไอ้สัตว์ " ไอ้ชีสคลานมากล่อมอยู่ข้างหูไอ้เยี่ยม แถมยังพ่นลมใส่ไปอีกสองสามที .. เป่าหูกันเต็มที่ วะฮ่าฮ่า ~! =D
" งั้นกูจัดห้ายยยยย ย ย ~ " ไอ้เยี่ยมยิ้มก่อนจะคว้าตัวไอ้ชีสมาล็อคไว้
" อร๊ากกกกกกกกก กก ก ... แอร่ก ! " ไอ้ชีสดิ้นอยู่พักนึงคงเห็นว่าไม่รอดแน่ เลยแกล้งตาย
" เออ .. แล้วมึงนึกไงเนี่ยไอ้เยี่ยม อยู่ดีๆมาชวนให้มันทะเลาะกัน "
" โห .. มึงนี่ไม่แนวเลยว่ะไอ้ตรอง ก็อาทิตย์หน้าจะครบสองปีที่มันคบกันแล้วนะเฟร้ย !!! "
" ถามจริง ? "
" ตอบตรง !! " ผมหันขวับไปมองมุมห้องครัวเห็นไอ้ปริ๊นซ์ยืนยิ้มหน้าแดงอยู่ ส่วนไอ้อาร์มยืนเท้าเอวยักคิ้วไปมา ... เออ มึงเจ๋ง มึงเก่ง มึงแน่ !!! อย่าเสือกแพ้ปอสี่ละกัน เชอะเชอะ ~! ตอนแรกผมเคยคิดนะว่าพวก ... เอ่อ .. อย่างไอ้อาร์มเนี่ยคบกันแป๊บๆแล้วเดี๋ยวก็คงเลิก แต่กับไอ้คู่นี้เนี่ยนอกจากจะไม่เลิกแล้ว ยังไม่เคยเห็นมันทะเลาะกันด้วยซ้ำ
' ป๊าบบ บ ! '
' มึงตบหัวกูทำมะละกออะไรวะ '
' ใครบอกไม่ทะเลาะ ... กูจำได้ครั้งนึง ตอนนั้นมึงก็อยู่ '
' ตอนไหนวะ '
' ตอนนั้นไงวะ ........ คืนนั้นไง '
' อ๋ออออออ ออ ... นึกออกแล้ว '
' เออ ... ไอ้คะวายยยยยยยยยยยยย ยยยย ย ย ~ '
' ว่าแต่มึงเข้ามาได้ไงเนี่ย ...... นี่ความคิดของกูนะเนี่ย สะเหลือกกกกก กกก ก ! '
.
.
กลับมาๆ ... มันเคยทะเลาะกันครั้งนึงครับ ครั้งเดียวจริงๆ !!! เพราะหลังจากนั้นไอ้อาร์มก็กลายร่างจากพ่อเสือเป็นลูกสติ๊ซไปอย่างง่ายดาย ...
มันเป็นกลางดึกของคืนวันพระจันทร์ดับ ... มีเพียงเสียงหรีดหริ่งเรไรร่ำร้องสลับกับยอดทิวต้นไม้ที่โบกไกวตามแรงลม .... อาห้อย อาห้อย ~ ไม่ใช่แระ !!!! มันเป็นคืนวันเสาร์ธรรมดาๆคืนนึงเท่านั้น .... แน่นอนครับวันหยุดทั้งที .. พวกเราก็ต้องออกไปแรดดดดดด ... วันนี้นัดรวมกลุ่มใหญ่ด้วย รวมทั้งจตุรมิตร (ใครไม่รู้จักขออธิบาย .. จตุรมิตรได้แก่ กรุงเทพคริสเตียน อัสสัมฯบางรัก เทพศิรินทร์ สวนกุหลาบ) สามเสน เซนต์คาเบรียล บลา บลา บลา ~~~~ .. อย่างที่บอกครับว่ากลุ่มผมที่สยามที่รวมทุกโรงเรียน ที่กะว่าจะขยายแฟรนชายด์ไปพวกราชินี มาแตร์ วัฒนา เซนต์โยฯด้วยนะเนี่ย ... โฮะๆๆๆ
เรานัดกันที่ร้านเหล้าชื่อดังกลางเอกมัยครับ ... อัดกันมาในรถไอ้อาร์มนี่ล่ะ เพราะยังไงคืนนี้ก็คงต้องลากสารร่างเน่าๆกลับไปคอนโดมันอยู่ดี ... เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นปกติอย่างที่ควรเป็นแหละครับจนกระทั่ง ......
-
^
^
^
เอ่อ....
คือว่า.................พี่วินด์ขอ.....
จิ้ม......
หน่อยนะคับ :o8:
ไหนเราก็ดีกันแล้วนะ :n1:
-
^
ู^
หุ หุ มีมาจิ้มกันเองดั้วยะ ... งั้นผมจิ้มพี่วินด์ ทะลุไปยังซีตรองเลย ^__^
ไหนเราก็ดีกันแล้วนะ
:-[ น่ารักมากมาย ... ยินดีด้วยนะครับ
นี่มั้งที่ทำให้อ่านเรื่องของน้องซีตรองครั้งนี้ แล้วรู้สึกซีตรองเล่าเรื่องออกมาอารมณ์ดีจัง :impress2:
ขอบคุณนะครับ
-
จิ้มกันไปจิ้มกันมา เกิดท้องขึ้นมาใครจะรับผิดชอบกันเนี่ย
หาพ่อของเด้กกันวุ่นซิ
:z2: :z2: :z2:
-
กำลังสนุกเลย น้องตรอง มาต่อเร็วๆนะ
ระลึกถึงปริ้นซ์ คิดถึงอาร์มด้วย
^
^
^
เอ่อ....
คือว่า.................พี่วินด์ขอ.....
จิ้ม......
หน่อยนะคับ :o8:
ไหนเราก็ดีกันแล้วนะ :n1:
กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!
น้องตรอง กะ พี่สายลมดีกันแล้วเหรอ
:m26:แล้วกลับมาเป็นแควนกันเหมือนเดิม
หรือเป็นเจ้านาย กะลูกน้องละคะเนี่ย
ยังไงพี่สายลม ห้าม !!! ทำให้น้องตรองเสียใจอีกนะ......เข้าใจไหม o18
-
^
^
^
เอ่อ....
คือว่า.................พี่วินด์ขอ.....
จิ้ม......
หน่อยนะคับ :o8:
ไหนเราก็ดีกันแล้วนะ[/font] :n1:
อืม . . . คือว่าคือ . . . .มันยังไงก็เหรอคะ . . . .หลังจากที่คิดว่า น้องตรองแย่แน่ .. . แล้วก็กลับมา . .
. . แล้วพี่ก็งง ? .. . .
-
.
... อย่าไปเชื๊อออออ อ อ !!! ...
... มันเป็นประโยค Unreal ครับพี่น้อง !!! ....
... เชอะเชอะ ~!! ...
... มีคนบอกว่า 'เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย' ...
... ตรองว่าตรองก็คงไม่โง่พอจะกลับไปเป็นควายแล้วล่ะครับ ...
... :m14: ...
-
ตอนพิเศษ :: อาม อ่าม อ้าม อ๊าม อ๋ามมมม ม ม PART 2 *
" กูไปชิ้งฉ่องนะ " ไอ้อาร์มบอกก่อนจะเดินเซ แถ่ดดดๆๆๆๆๆ หายไป
" ไม่ตามมันไปเหรอ ? " ไอ้เยี่ยมยื่นแก้วโค้กให้ไอ้ปริ๊นซ์พร้อมประโยคคำถาม ... ไม่ใช่ว่าไอ้ปริ๊นซ์มันไม่กินนะครับเหล้าน่ะ แต่ถ้าวันไหนกิน OUTDOOR นอกสถานที่กันมันจะไม่กิน ด้วยเหตุผลที่ว่าต้องลากพวกผมกลับ แต่ถ้าวันไหนกินกันที่บ้านมันก็กินนะ ... เพราะไม่ต้องลากใครไปไหน เมาปุ๊บก็หงายหลังนอนตรงนั้นปั๊บ !
" โตแล้ว ... ดูแลตัวเองได้ " มันพูดเสียงเรียบก่อนจะคว้าแก้วโค้กมากระดก อึ่กกกกๆๆๆๆๆ
" ไม่กลัวมันไปสะบะเร่เฮ้กับใครหลังร้านเหรอ ? " อยากกระโดดเอา NEW BALANCE ไปจูบปากไอ้ชีสจัง ... ไม่มีเรื่องจะคุยก็คาบไว้ขวดเหล้าน่ะ แทะแทนกระดูกไปก่อน
" หึหึ ~ "
................................... ห้านาทีผ่านไป .................................
.
.
.
............................................. สิบนาทีผ่านไป .................................
.
.
.
............................................. ยี่สิบนาทีผ่านไป ....................................
" เฮ้ย ! ไอ้อาร์มกลับมายังวะ ? " ผมเพิ่งนึกได้มัวแต่ไปแรดเต้นกับสาวๆโต๊ะข้างๆ
" กูอุตส่าห์ไม่ทักแล้วนะ ! " ไอ้เยี่ยมโน้มคอผมมากระซิบ ... ผมพยักหน้าก่อนจะเบนสายตาโฟกัสไปยังไอ้ปริ๊นซ์ ................ กรี๊ดดดดดดดดดดด !!! ผีซาดาโกะ !!! สายตามึงอาฆาตมั่กๆๆๆ
" เดี๋ยวตรองไปตามมันให้ละกัน .. ปริ๊นซ์รอนี่นะ " ผมบอกก่อนจะเดินชิ่งออกมา ทิ้งให้ไอ้เยี่ยมเผชิญหน้ากับซาดาโกะเพียงลำพัง .. เจอไอ้ชีสกำลังดิ้นกระแด่วๆๆอยู่เลยคว้าคอมันมาห้องน้ำด้วย
" ปล่อยยยยยยยยยยยกู๊ ... กูจาเต้นนนน น น ~ " ไอ้ชีสงอแง โวยวาย เป็นควายธนู -*-
" มึงช่วยกูหาตัวไอ้อาร์มก่อน ... หาได้ให้เต้นต่อ " ผมบอกก่อนจะฝ่าม่านหมอกหนาจากควันบุหรี่ของไอ้หนุ่มๆหน้าห้องน้ำเข้าไป ... เวร ! มันมีโชว์โคโยตี้ในนี้รึไงวะ ? ทำไมมันได้รับความนิยมอย่างล้นหลามขนาดนี้ !!!! แล้วจะหาเจอมั๊ย .. ไอ้อาร์มอะ ยู้ฮูวววว วๆ ... ระหว่างที่ผมกำลังยืนคิดหาวิธีอยู่ ไอ้ชีสก็เดินตาเยิ้มเซแถ่ดๆๆๆๆ เข้ามา ..
" ฮึบบบๆ !! " ไอ้ชีสสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ... มึงจะทำอะไร ........ อย่าบอกนะว่า ...
" ไอออออออออออออออออ้อาร์มมมมมมมมมมมมมมมมมมม มมมม ม ... อยู่ไหนว๊าาาาาาาาา !?????????? " เวร ! ผมจะวิ่งไปอุดปากมันแล้วนะ แต่ช้าไป ...... เลยแกล้งเดินหลบๆทำเป็นไม่รู้จักแบบเนียนๆ
" อ้ายยยยยยยยตรองงงงง ง ... มึงไปเคาะดูแต่ละห้องดิ๊ " นั่น ! มีมากวักมือเรียกอีก ...... ดูดิ๊หันมามองกูเป็นทางเดียวเลย =[]=; ไม่ต้องมอง กูไม่ใช่เป้ย ..... จั้ด จั้ด จา ดา จั้ด จั้ด จั้ด จา ดา ฮู่ว ! จังหวะที่ผมกำลังยืนอึ้งอยู่ ไอ้ชีสก็คว้ามือไปกระทบประตูห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว
" ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ... ไอ้อาร์มอยู่ป่าว ! " มันใช้วิธีเคาะทุกห้องแล้วตะโกนถามครั้งเดียวเลย
" ไม่ใช่โว้ย ! " มีห้องนึงส่งเสียงตอบกลับ ... ในขณะที่อีกหลายห้องก็เปิดประตูเดินออกมาเลย ........ ข้างนอกไม่มี ตรงโถฉี่ไม่มี ... ในห้องน้ำไม่มี แล้วไอ้อาร์มมันไปฉี่ที่สุวรรณภูมิรึไงวะ ?
.
.
.
ทันทีที่เห็นพวกกับไอ้ชีสเดินกลับมาไอ้เยี่ยมก็ยกคิ้วแทนคำถามทันที ... ผมส่ายหน้าให้มันไป ....
" ตรองว่าไอ้อาร์มมันเมาแล้วขับรถกลับไปนอนตีพุงที่คอนโดแล้วป่าว ? " ผมตบไหล่ไอ้ปริ๊นซ์ ... มันไม่ตอบแต่ล้วงมือเข้าไปหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง ...... กุญแจรถไอ้อาร์ม
" มันคงเมาจนจำไม่ได้ว่าเอารถมา ...... ป่านนี้อ้วกแตกบนรถแท๊กซี่ไปแล้ว " ไอ้เยี่ยมบอก ไอ้ชีสนั่งปลอบ ... ผมจ่ายตังค์ ....... เฮ้ยไม่แนวว่ะ -*- ไอ้อาร์มไม่อยู่ กูเสียตังค์ ........... ไม่แนว ไม่แนว .... ไอ้ปริ๊นซ์ยิ้มก่อนจะหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าหลัง .......... กระเป๋าตังค์ไอ้อาร์ม
" เฮ้อ .......... เครียดว่ะ " ไอ้ชีสถอนหายใจออกมา
" ไม่ต้องห่วงมันหรอกน่า มันดูแลตัวเองได้ "
" กูอะไม่ได้ห่วงมันหรอกไอ้ตรอง ....... กูอะห่วงกู !! คืนนี้จะไปนอนที่ไหนว๊า ? " ไอ้ชีสบอกก่อนจะก้มหน้าฟุบโต๊ะ ..... ไอ้ปริ๊นซ์หยิบกุญแจมาวางบนมือไอ้ชีส ... กุญแจคอนโดไอ้อาร์ม !!!
" กุญแจสำรองน่ะ .. ถือคนละอัน " ไอ้หน้าหวานบอกก่อนจะลุกออกจากร้าน ......... โดยมีพวกผมสวดมนต์อ้อนวอนพระเจ้าเดินตามอยู่ติดๆ ................ อาเมน !
.
.
.
" นี่ไง ... รองเท้ามัน กูจำได้ !!! " ไอ้ชีสชี้ไปที่รองเท้าที่วางอยู่บนชั้นตรงประตู
" เออ ... กูก็จำได้ .... แต่ที่มึงชี้น่ะมันรองเท้านักเรียน มันไม่ได้ใส่ไป !!!!! " ไอ้เยี่ยมตบหัวไล่นกเอี้ยงออกจากไอ้ชีส
" วันนี้อาร์มใส่คู่สีแดง " ปริ๊นซ์บอกก่อนจะเปิดตู้รองเท้าอีกอันดู ........................ แล้วก็เจอ !! รองเท้าสีแดงวางอยู่ในตู้
" เห็นปะ ... ตรองบอกแล้วว่ามันกลับมานอนตีพุงที่นี่แล้วล่ะ .... ทิ้งกูนะไอ้อาร์ม เชอะเชอะ ~! "
" แล้วนั่นของใครวะ ...... ที่อยู่ข้างๆอะ อันสีทองหัวแหลมน่ะ " เวร !!! เมาแล้วยังเสือกความจำดีอีกนะมรึง ไอ้เชี่ยชีส !!!!!!!!!!!
............................. เ งี ย บ ! ..................................... เวรๆๆๆๆ ซาดาโกะมาอีกแล้วววว ว ว !!!~
ไอ้ปริ๊นซ์หลับตาสูดหายใจเรียกสติให้กลับมา ... ก่อนจะก้าวฉับๆไปทางห้องนอน
" ปริ๊นซ์ ... กูว่ามึงไม่พร้อมหรอก " ไอ้เยี่ยมคว้าแขนไอ้หน้าหวานที่ตอนนี้ดูยังไงก็รู้ว่ากำลังโกรธจัด
" แล้วเยี่ยมจะให้ปริ๊นซ์ทำยังไง ... รอให้มันหนีไปก่อนงั้นเหรอ "
" แต่ตรองว่าปริ๊นซ์เชื่อเยี่ยมเถอะ ... ปริ๊นซ์ทำใจได้เหรอ ... จริงอยู่ว่าบางทีหลังประตูบานนั้นมันอาจจะไม่ได้มีอะไรเลวร้ายอย่างที่เราคิด แต่ถ้า .... ถ้ามันเกิดขึ้นจริงๆล่ะ " วงสนทนาของเราตกอยู่ในความเงียบไปอีกพักใหญ่ก่อนที่ไอ้เยี่ยมจะเสนอทางออก ...
" ตรอง .. มึงนั่งรอเป็นเพื่อนไอ้ปริ๊นซ์หน้าทีวีไป .. เดี๋ยวกูกับไอ้ชีสเข้าไปเอง " ผมพยักหน้ารับก่อนจะพาไอ้ปริ๊นซ์มานั่งรอที่หน้าทีวี ... ไอ้หน้าหวานเริ่มร้องไห้แล้ว ไม่มีอาการสะอึกสะอื้น ไม่มีการฟูมฟาย โวยวาย ... มันนั่งนิ่งๆ ปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาในความเงียบ .......... นั่งกับมันโคตรจะกดดันเลย มันจะโดดงับคอกรูม๊ายยยยย ย ย !?
สักพักไอ้ชีสก็เดินเซแถ่ดดดๆๆๆ มายืนทำปากจู๋แบมือตรงหน้าผม
" อะไรของมึง "
" ขอกุญแจหน่อยยยย ... มาาาานล็อค ! "
" ............................ " ไอ้ปริ๊นซ์ยังคงนั่งร้องไห้นิ่งๆ ไม่รับรู้อะไรเลย
" ปริ๊นซ์ ... ตรองขอกุญแจหน่อยนะครับ " ผมเขย่าตัวมัน ... มันหันมามองหน้าผมก่อนจะโผเข้ากอด ... ผมเอามือขวาลูบหลังปลอบมันแล้วก็ใช้มือซ้ายหยิบกุญแจออกมาจากมือที่กำอยู่ของไอ้ปริ๊นซ์ .... มือมันทั้งเกร็ง ทั้งสั่น เหงื่อออกจนเปียกโชกไปหมด ... ไอ้ชีสรับกุญแจเสร็จก็เดินกลับไปหาไอ้เยี่ยม
" กูนับหนึ่งถึงสามแล้วเปิดนะ " ไอ้เยี่ยมนัดแนะกับไอ้ชีสหลังจากไขกุญแจเรียบร้อย
" ฮึบ ... หนึ่ง .. ส "
' โครมม ม ม ! ' เพิ่งจะถึงหนึ่งไอ้ชีสดันใจร้อนว้อนท์จัดเปิดประตูอล่างฉ่างอ้าซ่าไปแล้ว .... -*- กลุ้มจริงจริ๊ง เวลาไอ้บ้านี่เมาเนี่ย ... พูดอะไรไปไม่เคยทำให้ได้สักอย่าง
" เฮ้ย !!!!!! ........... มืดว่ะ เปิดฟายยดิ๊ไอ้เยี่ยม ! " เวร ! อุทานซะกูตกใจนึกว่าเปิดไปเจอฤดูผสมพันธุ์ของเก้งทองหล่อ
.
.
.
" ไอ้ตรอง .. มึงมานี่ดิ๊ ! ปริ๊นซ์ ... นั่งอยู่นั่นแหละ ถ้ายังคิดว่ากูเป็นเพื่อน " ไอ้เยี่ยมชะโงกหน้าออกมาใช้นิ้วกลางกระดิกเรียกผม ก่อนจะเปลี่ยนเป็นชี้หน้าไอ้ปริ๊นซ์ตอนที่เห็นมันกำลังจะลุกเดินตามผม
" เดี๋ยวตรองมา .. ปริ๊นซ์อย่าร้องไห้นะ อย่าคิดมากด้วย " ผมยิ้มให้ไอ้คนที่สะอื้นอยู่ที่โซฟาก่อนจะลุกเดินมาหาไอ้เยี่ยม
' เป็นเชี่ยไร ' ผมส่งคำถามทางสายตา
' อย่าถามมาก ... บอกได้แค่ กล้วยทอดแล้ววว ว ! ' ไอ้เยี่ยมตอบกลับทางสายตาเช่นกัน
' ไอ้อาร์มนอนกอดหมีแพนด้าอยู่รึไง๊ '
' อย่ามาตลก ! เดี๋ยวกูถีบตกส้วม ' ... อย่าไปสนใจไอ้คำถามคำตอบทางสายตาข้างบนอะไรนั่นเล๊ยย ย ! แมร่งงี่เง่าบ้าบอสิ้นดี !!!
" มีไรวะ " ผมถามทันทีที่เดินเข้ามาในห้องนอน พยายามเขย่งมองบนเตียงแต่มองไม่เห็นไอ้เยี่ยมบังมิด !! แถมมีไอ้ชีสเซไปเซมาเป็นไอ้หนุ่มหมัดเมาคอยกันอยู่อีกชั้น
" งานนี้กูให้มึงเคลียร์ "
" อะไรก็ว่ามา "
" มึงตั้งสติหายใจลึกนะ "
" เออ ! " ผมเองก็ใช่ว่าจะปกติ ... กรึ่มๆได้ใจอยู่ไม่ใช่น้อย
" แน่ใจ ? "
" นับหนึ่งถึงหนึ่ง ถ้ามึงไม่หลีกกูถีบ ! " สิ้นประโยคไอ้เยี่ยมกระโดดแผลวไปยืนแอบข้างโต๊ะเครื่องแป้ง เท้าที่ผมยกมาเลยลอยไปโดนเป้าไอ้ชีสแทน
" สาดดดดดดดดดดด ดด ด ! ชีสน้อยกูเละหมด !!! " ไอ้ชีสบ่นโอดโอย แต่ผมไม่ได้สนใจมันแล้วเพราะบนเตียงมันมีช็อตเด็ดคนดังอยู่ .................. ไอ้อาร์มนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง แม้จะมีผ้าห่มคลุมเบื้องล่างตั้งแต่สะดือลงมาหากไม่ต้องเดาก็รู้ว่ามันเปลือยอยู่ ............ และ ' ไอ้คนที่นอนอยู่ข้างๆ ' ก็คงจะเช่นเดียวกัน ..............
" เฮ้ย ! มันมาอยู่นี่ได้ไง "
" ได้ข่าวว่ากลับมาพร้อมกัน กลับมาด้วยกัน " ไอ้เยี่ยมยืนกอดอกพิงโต๊ะเครื่องแป้งตอบ ... ส่วนไอ้ชีสนอนบ่นงึมงำๆอยู่บนพื้นห้องนอน
" แล้วจะบอกไอ้ปริ๊นซ์ว่าไงวะเนี่ย ............ จะทางไหน กูว่ายังไงก็เลิก "
" กูถึงบอกให้มึงเคลียร์ไง ... เวลาไอ้อาร์มโวยวายกูจะได้บอกมึงทำ " ไอ้เยี่ยมยิ้มมุมปากเยี่ยงสุนัขจิ้งจอก สะบัดพวงหางสีขาวไปมา O>_______________<O ไอ้เลววววว ววว ว !!!!
" เอาปริ๊นซ์ไปจากที่นี่ก่อน .. เรื่องนี้มันไม่ใช่จะเคลียร์แล้วจบ "
" แล้วปริ๊นซ์มันจะยอมไป ? " ไอ้เยี่ยมเลิกคิ้วถาม .... ความจริงไอ้สองตัวที่นอนอยู่บนเตียงมันน่าจะตื่นได้แล้วนะ ทั้งไฟทั้งเสียง ... จะหลับลึกไปไหน ... อ่อ เพลีย .... โอเค๊ กูเข้าใจ !!! =*=
" เรื่องของมรึง ! " วะฮ่าฮ่า ~!!! ถึงเวลาเอาคืนแล้วนะไอ้ยอดเยี่ยมมมมมมมม มมม ม !!!~
" ขอบใจนะ ... แต่ปริ๊นซ์ขอรู้ทุกอย่างเองละกัน " .... เออ จัดห้ายยยยยยย ยยย ย ! .... เอ๊ะ กูไม่ได้พูด ไอ้เยี่ยมไม่ได้พูด ไอ้ชีสไม่ได้พูด แล้วใครพูด ?
" ปริ๊นซ์ ! " ไอ้เยี่ยมรีบตะครุบตัวไอ้คนที่เพิ่งเปิดประตูห้องนอนเข้ามา พยายามปกปิดหลักฐานโดยเอามือปิดตา .... เหอะๆ วิธีการมึงสิ้นคิดมั่กๆ โตแต่ตัวนะมึง !!
" เอ่อ ... อ ... ปริ๊นซ์ ตรองว่าออกไปนั่งข้างนอกดีกว่ามั๊ ... "
" พอเหอะตรอง ... ปริ๊นซ์รู้นะว่าทุกคนเป็นห่วงปริ๊นซ์ แล้วก็เป็นห่วงอาร์มด้วย .... แต่ความจริงแล้วเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของเรากับมันไม่ใช่เหรอ ? "
" ( ' ' ; ) " อึ้งแดกเลย !! เอ๊ะ นี่ปริ๊นซ์มันหลอกด่าว่ากูเสือกรึเปล่าวะ ?
" อืม .. งั้นก็จัดการตามแต่จะเห็นสมควรแล้วกัน เดี๋ยวพวกกูออกไปเรียกรถโรง'บาลไว้รอ " ไอ้เยี่ยมบอกก่อนจะลากแขนผมให้เดินออกมา
" ไม่ต้องหรอก ... อยู่ด้วยกันที่นี่แหละ " ไอ้ปริ๊นซ์บอกก่อนจะเดินมากอดอกมองสิ่งมีชีวิตบนเตียง ......... ริมฝีปากสีแดงเรื่อถูกกัดเม้มอย่างแรงจนเป็นรอยช้ำ น้ำตายังคงไหลแต่ไม่มีเสียงกระซิก ไอ้ปริ๊นซ์ยังคงเป็นไอ้ปริ๊นซ์ผู้มีสติอยู่เสมอถ้าเป็นผมนะป่านนี้กระโจนไปกระทืบคาเตียงแล้ว !
" อาร์ม ..... อาร์ม " ไอ้ปริ๊นซ์ส่งเสียงเรียกแฟนมันโดยไม่แม้แต่จะโดนร่างกายของคนที่มันเรียก บ่งบอกว่า 'ขยะแขยง' ... ไอ้สองตัวผู้โชคร้ายและยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเองยังนอนก่ายกอดกันอย่างไม่รู้สึกตัว ไอ้ปริ๊นซ์เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะเดินออกมาพร้อมกันโหลแก้วคริสตัลใสในมือ
' โครม ... ซ่าา ... เฮ้ย ... เพล้ง ! ' ปลาทองสองตัวหลุดออกจากโหลมานอนดิ้นอยู่บนเตียง พร้อมกับน้ำในโหลที่ถูกสาดออกมากระจายตามแรงเหวี่ยงของแขนเรียวสีขาว ไอ้อาร์มกับคนในอ้อมกอดสะดุ้งตื่นร้องตกใจพร้อมกับเสียงโหลใบใสหล่นกระทบพื้นสีขาวของห้อง ไอ้ชีสก็สะดุ้งเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งทำตาปริบๆ ... ผมเคยสงสัยว่าไอ้สองตัวนี้มันจะเอาโหลปลาทองไปเลี้ยงไว้ทำไมในห้องน้ำ วันนี้ผมได้คำตอบแล้ว ........... อ่อ .. เอาไว้ทำแบบนี้นี่เอง !
" ปริ๊นซ์ ... เล่นบ้าอะไรวะเนี่ย " ไอ้อาร์มหันมาถามคนที่ยืนอยู่ข้างเตียงด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
" แล้วอาร์มล่ะ .... เล่นบ้าอะไร " ไอ้ปริ๊นซ์พูดด้วยเสียงเรียบๆ ประโยคหลังไอ้ปริ๊นซ์ถามพร้อมกับจิกตาไปยังคนที่นั่งกอดแขนไอ้อาร์มอยู่
" อะไรว๊ ... เฮ้ย ! มึงมาอยู่นี่ได้ไง " ยังไม่ทันถามจบไอ้อาร์มก็ตกใจกับไอ้คนข้างๆ
" พูดงี้หมายความว่าไงอะพี่อาร์ม "
" ก็หมายความอย่างนั้นแหละ ... มึงมาทำเชี่ยอะไรที่นี่ 'ไอ้เกน' " ....ไอ้เกน .. หรือชื่อเล่นเต็มๆว่า ไอ้เกนจิ ... มันเด็กกว่าพวกผมปีนึง เรียนอยู่โรงเรียนชายล้วนชื่อดัง กางเกงน้ำเงิน ย่านบางรัก ที่จริงแล้วกลุ่มผมมีคนที่เรียนโรงเรียนนี้แค่สองคนคือ ไอ้เยล กับ ไอ้กิ้ม หรือชื่อเล่นจริงๆว่า ไอ้กิมจิ .... พอจะนึกภาพออกแล้วมั่งหรือยังครับ ? อ่ะ หายใจลึกๆ มีสมาธิๆ ... พวกผม .... ไอ้เยล เป็นเพื่อนไอ้กิ้ม ....... มันสองตัวอยู่กลุ่มผม ......... ไอ้กิ้มมีน้องชายคือ ไอ้เกน .......... ไอ้เกนก็เลยเปรียบเสมือนว่าอยู่กลุ่มผมไปโดยปริยาย ............ อ่ะลองทวนๆ ... พวกผม .......... ไอ้กิ้ม ...... น้องมันคือไอ้เกน .......... คืนนี้นัดรวมกลุ่มใหญ่ ......... ในเมื่อพี่ชายมันมา ไอ้ตัวน้องชายมันก็เลยตามมาด้วย ........... พอเข้าใจนะครับ
" ก็พี่อาร์มเป็นคนพาเกนมาเองนะ " มันพูดเสร็จก็สะบัดหน้าใส่ไอ้อาร์มเลย ...... เฮ้ย ไอ้กิ้ม น้องมึงสาวแตก !!!
" เฮ้ยไอ้เยี่ยม ไอ้ตรอง ช่วยกูหน่อยดิ ... นี่มันอะไรยังไงวะ "
" กูว่ามึงถามไอ้ปริ๊นซ์เองละกัน " ไอ้เยี่ยมบอกอย่างปลงๆ หมดปัญญาที่จะช่วยว่ะ ทั้งภาพและเสียงหลักฐานมันมัดแน่น
" ว่ามาปริ๊นซ์ "
" .......................... เราเลิกกันเถอะ ........................ " ไอ้ปริ๊นซ์บอกด้วยน้ำเสียงแบบเดิมก่อนจะเดินหันหลังออกจากห้องนอนแห่งนั้น ผมเดินตามมันออกมาด้วยความเป็นห่วง ไอ้เยี่ยมอยู่ในนั้นแล้ว ผมเชื่อว่ามันคงจะควบคุมและเคลียร์ทุกอย่างได้
ช่วงเวลาประมาณสิบนาทีที่ผมนั่งอยู่กับไอ้ปริ๊นซ์สองคน ไม่มีบทสนทนา ........ ไม่มีคำปลอบโยน .......... ไม่มีคำปลอบใจ .......... ผมเพียงแค่นั่งจับมือมันไว้เท่านั้น ผมเชื่อว่ามันรับรู้ทุกความรู้สึกที่ผมมีให้มันได้ ........ ความรัก ....... ความห่วงใย ......... ทุกสิ่งผ่านมามือผมเข้าสู่มือของมัน .......
เบื้องหลังบานประตูไม้สีเข้มนั้นมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ....... เป็นสิ่งที่ยากจะคาดเดา ........... แต่ที่แน่ๆคงจะไม่ได้เงียบสงบเหมือนข้างนอกนี้แน่ เพราะเสียงต่อสู้ เสียงร้องขอ เสียงของความเจ็บปวดดังลอดออกมาเป็นระยะๆ
" กูขอคุยกับแฟนกูหน่อย " ไอ้อาร์มหยุดยืนอยู่ตรงพื้นพรมขนแกะสีขาวหน้าโซฟาที่ผมกับไอ้ปริ๊นซ์นั่งอยู่ หน้าตาหล่อของมันมีรอยช้ำเต็มไปหมดริมฝีปากยังมีเลือดติดอยู่เล็กน้อย
" ตรงนี้ไม่มีแฟนอาร์มหรอก ... ถ้าจะมีก็แค่แฟนเก่า " ไอ้ปริ๊นซ์บอกก่อนจะคว้าข้อมือผมลุกขึ้นเดินหนี
" เดี๋ยว ... คุยกันก่อน "
" ไม่ ! " ไอ้ปริ๊นซ์บอกเสียงดังพร้อมกับพยายามแกะข้อมือแกร่งของไอ้อาร์มออกจากแขนตัวเอง
" อาร์มมึงปล่อยเหอะ ... เห็นมั๊ยว่าไอ้ปริ๊นซ์มันเจ็บ "
" อย่าเสือก ... มึงจะไปไหนก็ไปไอ้ตรอง นี่มันเรื่องของกูกับเมียกู "
" เออกูรู้ ... และกูก็จะไม่เสือกเลย ถ้ามึงไม่ใช่เพื่อนที่กูรัก และ ไอ้ปริ๊นซ์ไม่ใช่เพื่อนที่กูรักเหมือนกัน "
" ................ "
" ................ "
" .......... กูขอโทษ ... กูเมา กูไม่ได้คิดจะนอกใจมึงจริงๆนะปริ๊นซ์ ...... กูคิดว่าเป็นมึง ....... จริงๆนะ ........ " ไอ้อาร์มก้มหน้าบอกก่อนจะปล่อยแขนไอ้ปริ๊นซ์ให้เป็นอิสระ มันคงไม่อยากให้ผมกับไอ้ปริ๊นซ์เห็นน้ำตาของมัน ........ แต่เสียใจด้วยว่ะกูเห็น ! วะฮ่าฮ่า ~~~~ =D
" เฮ้ยอาร์ม ... เท้ามึง " ผมทักทันทีที่เห็นบางสิ่งผิดปกติบนพื้นพรม
-
:3123: :3123: :3123:
-
แค่เห็นชื่อปริ๊นซ์ก็น้ำตาซึมแล้วอ่ะ แย่จังเรา
ขอบคุณตรองที่เอาตอนพิเศษมาลงให้อ่านนะ :L2:
สำหรับตรอง....ไม่รู้เหมือนกันว่าตรองมีปัญหาอะไร แต่เป็นกำลังใจให้นะ ทางข้างหน้ามีแสงสว่างเสมอแหละ :กอด1:
-
. . . " เฮ้ยอาร์ม ... เท้ามึง " ผมทักทันทีที่เห็นบางสิ่งผิดปกติบนพื้นพรม . .. !!!!!!~ เหยียบปลาทองใช่มะ . ... .
... อาร์มเมาก็มีสติหน่อยดิ ปลาทองถึงมันจะความจำไม่ดี แต่มันก็ไม่อยากตายนะ . .. . . 555 555 . .. ไหง คิดได้สั้นขนาดนี้ล่ะคะ คิดต่ออีกหน่อยเห้อ
. .... . . จะได้ทำให้พี่รุ้จักน้องปริ๊นมากขึ้น อยากรุ้จัก . . . .
-
o22 o22 o22
สุราทำสติเตลิดอีกแล้ว
แต่ว่าน้องปลาทองคงไม่โดนเหยียบนะตรอง
เพราะมันโหดร้ายเกินไป สงสารปลาทอง
:z3: :z3: :z3:
-
สงสารปริ้นจังทำไมต้องเจอแบบนี้ด้วยผมรู้สึกถึงความรู้สึกนี้ดีคับว่ามันเป็นยังไง มันเจ็บมากๆ
แต่ก็ต้องยอมรัยความจิงอ่ะคับ :m15:
-
ตอนพิเศษ >> อาร์ม กับ ปริ๊นซ์ PART 3
.
.
" เฮ้ยอาร์ม ... เท้ามึง " ผมทักทันทีที่เห็นบางสิ่งผิดปกติบนพื้นพรม
.
.
" นิดหน่อย " ไอ้อาร์มบอกเสียงอ่อย พรมสีขาวตอนนี้กลายเป็นสีแดงอยู่รอบๆเท้าไอ้อาร์ม .... มันคงไม่ใช่นิดหน่อยอย่างที่มันบอกแน่ๆ ผมผลักให้ไอ้อาร์มหงายหลังนั่งบนโซฟาก่อนจะคุกเข่าจัดการกับเท้าไอ้อาร์ม
" วิ่งทะเล่อทะล่าเหยียบเศษโหลปลาทองใช่มั๊ยเนี่ยไอ้ซุ่มซ่าม ...... ปริ๊นซ์ครับ หยิบกล่องพยาบาลให้ตรองที " ผมเงยหน้าบอกแฟนเก่าไอ้คนไข้ได้รับบาดเจ็บ สีหน้าและแววตาไอ้ปริ๊นซ์ดูกังวลและเป็นห่วงจนปิดไม่อยู่ หากแต่ปากแดงนั้นกลับเม้มเข้าเหมือนครุ่นคิดก่อนจะส่ายหน้าและเดินหายเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง
" ปริ๊นซ์มันไม่รักกูแล้วใช่มั๊ย ไอ้ตรอง! " ไอ้อาร์มเริ่มเพ้อขณะที่ผมใช้คีมคีบเศษแก้วที่บาดออกจากเท้ามัน slipper ก็วางอยู่ข้างเตียงแท้ๆ ไม่รู้จักใส่
" เอาน่ามึง .... เรื่องมันยังใหม่อยู่ เอาไว้ใจเย็นแล้วค่อยพูดกัน เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง "
" ไม่ ... ปริ๊นซ์มันบอกเลิกกูแล้ว ปริ๊นซ์มันทิ้งกูไปแล้ว ปริ๊นซ์มันไม่รักกูแล้ว "
" โอ๊ยยยยย กูจะบ้าตาย ! มึงจะเล่นบทสงสารตัวเองไปถึงไหนวะ ... กูยิ่งปลอบคนไม่ค่อยจะเป็นอยู่ "
" ..... ไอ้ตรอง .... "
" เออแล้วไง ... ปริ๊นซ์มันเลิกกับมึงแล้วไง .... มึงจำเป็นต้องทำตัวเป็นพระเอกเอ็มวีนั่งเปิดเพลงซึ้งๆ ร้องไห้ฟูมฟายซบหน้ากับหมอน หรือ วิ่งไปเปิดฝักตัวราดหัวมั๊ย .... พอฝนตกก็รีบวิ่งไปตากฝนซะนะเอาให้ป่วยเข้าโรงบาลแมร่งไปเลย หรือจะให้กูขับรถพาไปทะเลมั๊ยเดินลงไปเลย ... ประชดมันเข้าชีวิตน่ะ ... คืนนี้ก็ออกไปกินเหล้าซะให้ชีวิตมันแย่ ทำตัวแหลกเหลวเหมือนเด็กขาดความอบอุ่น ... พอเมาได้ที่นะมึงก็เดินมาชักดิ้นชักงอแถวหน้าร้านนะ ตะโกนคุยกับตัวเองว่ามึงทำผิดตรงไหน มึงไม่ดียังไง .... ไอ้ปริ๊นซ์มันจะเห็นแล้วสงสารหรือเปล่า กูไม่รู้ ... แต่ที่แน่ๆ คนอื่นมาเห็นเค้าคงสมเพช! ... โรงรงโรงเรียนก็ไม่ต้องไปมันแล้ว อนาคตไม่ต้องไปสนฝากไว้ที่ไอ้ปริ๊นซ์แล้วนี่ ... จบกับมัน ก็จบไปเลยชีวิตกับอนาคตน่ะ ..... หรือว่าถ้าทั้งหมดที่กูพูดไปมึงรู้สึกว่ามันยังไม่สะใจ ยังโง่ ยังควายไม่พอ มึงก็เดินออกไปโน่นระเบียงเลย หรือถ้ามันสูงไม่พอก็ดาดฟ้าเลยเป็นไง .... กระโดดลงมาเล๊ย ! ไอ้ปริ๊นซ์รู้แล้วมันจะเสียใจมั๊ย เจ็บมั๊ย ไม่รู้ ........ ที่แน่ๆศพมึงไม่สวยแน่ ! ........ ถ้ามึงคิดว่าชีวิตมึงเกิดมาแล้วคิดได้แค่นี้ กูก็ขออุทิศส่วนกุศลให้ด้วยละกัน .... ไอ้ขี้แพ้ ! " อย่างที่บอกนั่นล่ะ ผมมันพวกปลอบใครไม่เป็น ได้แต่ทับถมและซ้ำเติม ... มานั่งนึกดูตอนนี้ ... ทำไมกูปากดีเยี่ยงนั้นวะ อกหักทีไอ้ที่เคยว่าไอ้อาร์มไว้ย้อนเข้าหาตัวเองทุกอย่าง .... ทำเกือบหมดทุกข้อเลยนะนั่น !
" มึงนั่งคิดไปละกัน โตแล้วคิดเองได้ .... เออ ทำแผลเองละกัน หมดอารมณ์ ! " ผมลุกยืนผละออกจากมันมา ... ไม่สามารถคอนเน้คติ้งพีเพิ่ลได้แล้วล่ะ เดินมาสงบสติอารมณ์ดีกว่า
" ไอ้อาร์มอะ " ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาไอ้เยี่ยมก็ถามทันที ... เวร ! ลืมไปว่าในนี้ก็มีศึกอัศวินดำอยู่ หาที่สงบสติอารมณ์ผิดไปนิสสส ส
" มึงออกไปเคลมประกันต่อละกัน ... กูชนแล้วชิ่งว่ะ " ผมบอกอย่างเหนื่อยๆก่อนจะเดินมานั่งข้างไอ้ชีสที่ตอนนี้นั่งลุ้นมวยคู่เอกอยู่ ไอ้ปริ๊นซ์นั่งเก็บของใส่กระเป๋าอยู่ ส่วนไอ้เกนสวมเสื้อคลุมสีชมพูอ่อนนั่งอยู่บนเตียง
" นั่นมันเสื้อไอ้ปริ๊นซ์ไม่ใช่เหรอวะ " ผมถามไอ้ชีสแต่คงเสียงดังไปหน่อย
" อ้าวเหรอ .... งั้นเดี๋ยวเกนเปลี่ยนคืนให้นะครับพี่ปริ๊นซ์ " ไอ้เกนแกล้งทำหน้าตกใจที่ใครดูก็รู้ว่ามัน 'แกล้ง' พร้อมกับทำท่าจะเดินไปถอดเสื้อคลุมคืนเจ้าของ ... ไปเรียนแอ็คติ้งเพิ่มนะไอ้หนู จะมาเฟคกับพวกกูมันเร็วไปสิบปี เดี๋ยวมึงจะโดนแบบที่ไอ้กัสเบลโดน เหอะๆ
" ไม่ต้องหรอก .... เอาไปเถอะ เพราะถึงให้คืนมากูก็คงไม่ใส่หรอกมันขยะแขยง " นี่เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่ผมได้ยินไอ้ปริ๊นซ์พูดด้วยสรรพนามแรงๆแบบนี้
" ก็ดี " ไอ้เกนยักไหล่อย่างไม่สะทกสะท้าน ..... นี่ถ้าไม่ติดว่าพี่มันเป็นเพื่อนผมนะ จับกระทืบเอาหัวโขกพื้นไปแล้ว ...... อดทนไว้ๆๆ สูดหายใจลึกลึ๊กกกก ~-_____-~
" อย่าปีนเกลียวให้มันมาก ! " ไอ้ชีสคว้าสลิพเพอร์จากเท้ามาถือไว้ในมือ พร้อมกับคำบอกกล่าวเชิงขุ่ ..... ไอ้เกนหันมามองอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะกระทืบเท้าเดินกลับไปนั่งที่เดิม เอาวะอย่างน้อยมันก็ยังเกรงใจไอ้ชีสกับผมที่นั่งหัวโด่อยู่บ้าง
" ช่างเถอะชีส .... สันดานคนน่ะมันแก้ไม่หายหรอก อีกอย่างมันเองก็คงชอบกิน ... เศษเดนชาวบ้าน เอาไปเถอะกูทำทาน "
" ไอ้ปริ๊นซ์ ! " เสียงไอ้เกนลุกขึ้นชี้หน้าด่าไอ้ปริ๊นซ์
" พลั๊วะ ! " เสียงสลิพเพอร์ไอ้ชีสลอยไปโดนหน้าไอ้เกนจิ
" กูบอกแล้วไง ... อย่ามาปีนเกลียว ! " ไอ้ชีสพูดเสียงดุ เหมือนคนไม่เมาสักนิด ! ท่าทางคงจะสร่างแล้ว
" กูไม่สน !! พวกมึงรุมกู ........ ตุ่บบ บ ! " ไอ้เกนจิโวยวายก่อนจะวิ่งเงื้อหมัดเข้าใส่ไอ้ปริ๊นซ์ แต่ ....
" โทษที ! " ผมยิ้มเฟคๆให้มันหนึ่งที
" มึงขัดขากู "
" เปล๊า ... กูนั่งยืดเส้นยืดสาย มึงนั่นแหละเสือกโง่วิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือ "
" มึง ........... " ไอ้เกนลุกขึ้นมาชี้หน้าผม นาทีนี้ผมเองก็ไม่เล่นแล้ว ....... มึงเจ๋งเหรอมาชี้หน้ากูเนี่ย เดี๋ยวปั๊ดเอานิ้วจิ้มตาแตกเลยนี่ !
" ไปแกล้งมันทำไม๊ ..... เด็กมันจะบ้าก็ปล่อยมันบ้าไป " ไอ้ปริ๊นซ์เอ่ยออกมาก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้มาพับอย่างใจเย็น
" ปากดีนะมึง เดี๋ยวกูจะเอาให้พูดไม่ให้เลย "
' พลั่กก .. อ่อก ... แอ้กก ก ! '
" ปล่อยยย ย ย ........ ปล่อยกู !!! "
" มึงจะหยุดได้รึยัง " ไอ้ชีสเพิ่มแรงที่เข่ากดน้ำหนักลงไปมากกว่าเดิม โดยมีไอ้เกนนอนคว่ำหน้า แขนที่ถูกจับไพล่มาข้างหลังมีไอ้ชีสนั่งกดทับไว้อยู่
" มึงเองก็หยุดได้แล้ว ...... ปล่อยน้องกู "
" ..... ไอ้กิ้ม ! " พวกผมหันไปมองที่มาของเสียงที่ยืนตรงประตูห้องนอน มันยืนอยู่กับบรรดาไอ้เดอะแก้งค์ทุกคนครบทีม
' มันมาไงวะ ' ผมชะโงกหัวถามไอ้ชีส
' ไอ้เยี่ยมโทรตามตอนมึงอยู่กับไอ้ปริ๊นซ์ '
" คุยเชี่ยไรกัน ... ปล่อยน้องกู๊ ! " ไอ้กิ้มตะคอกเสียงดัง ... ทันทีที่ไอ้ชีสปล่อยตัวไอ้เกนจิก็รีบวิ่งไปหาพี่มันทันที
" ก่อก๊อ ... พวกมัน "
' พล่อกกก ก ! ' ยังไม่ทันที่ไอ้เกนจะฟ้อง หมัดหนักๆของไอ้กิ้มก็ประเคนใส่หน้าอย่างจัง
" ........... ก่อก๊อ "
" มึงคิดจะทำอะไรอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ .... มึงจะมั่ว จะเชี่ยแค่ไหนก็เชิญ แต่อย่ามายุ่งกับเพื่อนกู ..... ที่มึงไปนอนกับใคร ไปเอากับใคร อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ กูรู้ .... รู้ดีด้วย ! แต่ที่กูไม่พูดเนี่ย เพราะกูสงสารป๊ากับม๊า ......... แค่เท่าที่มึง 'เป็นแบบนี้' ป๊ากับม๊าก็เสียใจมากพอแล้ว ! "
" ........................ "
" มึงไปขอโทษทุกคนซะ แล้วแต่งตัวกลับบ้านกับกู "
" แต่ .... " ไอ้ตัวเล็กทำท่าจะเถียง
" หรือมึงอยากให้ป๊ากับม๊ารู้เรื่อง "
" ............... ขอโทษ ! " ไอ้ตัวเล็กตัวร้ายกระแทกเสียงอย่างไม่พอใจนัก
" หึหึ ... กองไว้ตรงนั้นแหละ ไอ้คำขอโทษแต่ปากเนี่ยกูไม่ต้องการ เอาไว้วันไหนมึงกลับไปแล้วคิดไว้ว่าทำผิดอะไร ค่อยมาบอกกู " ผมบอกก่อนจะเดินออกมา
" สอนเรื่องรุ่นพี่รุ่นน้องกับน้องมึงด้วยนะกิ้ม อย่าปีนเกลียวให้มากนัก เดี๋ยวจะโดนเค้ากระทืบตายคาตีน " ไอ้ชีสตบไหล่ไอ้กิ้มก่อนจะเดินตามผมออกมา
.
.
.
ภาพที่อยู่ตรงหน้าทำเอาผมกับไอ้ชีสถึงกับกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่ ... ไอ้อาร์มนอนร้องดิ้นโอดโอย โดยมีไอ้คุณครูสอนศิลปะป้องกันตัวนั่งขืนใจทำแผลที่เท้าให้
" มึงจะทำแผลให้กู หรือจะทำมัมมี่วะไอ้เยี่ยม "
" เชี่ยอาร์มครับ ... กูไม่ใช่พยาบาลนะ จะได้พันแผลเป็นน่ะ นี่มันครั้งแรกเลยนะเว้ย ! "
" มึงเอาออกเลยนะ เอาออกเลย ... เดี๋ยวกูให้ไอ้ปริ๊นซ์มันทำให้กูได้ "
" มึงลืมไปรึเปล่า ...... " ไอ้เยี่ยมเงยหน้าถามก่อนจะชะงักไป ไอ้คนถูกถามเองก็ชะงักเช่นเดียวกัน .... พวกมันคงลืมว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว
" ทะเลาะเชี่ยไรกัน เสียงดังชิบหาย " ผมรีบเดินเข้าไปแก้สถานการณ์ ไม่ชอบเลยสิน่าไอ้บรรยากาศเศร้าๆแบบเนี๊ยะ
" ก็ไอ้นี่อะดิ สำออย ... กูทำแผลให้ เจ็บนิดเจ็บหน่อยทำร้อง "
" โห .... มึงแน่ใจว่ามึงทำแผล กูว่ามึงกลับไปเอาดีทางสอนยูโดเหมือนเดิมเหอะ มานี่ ... กูทำเอง " ผมไล่มันก่อนจะแกะผ้าพันแผลออกมาพันใหม่
" มึง ... ไม่โกรธกูแล้วเหรอ ? "
" อะไร ใครโกรธมึง "
" ก็ที่มึงพูด ... " ไอ้อาร์มทำสีหน้าลำบากใจ
" กูแค่อยากให้มึงคิด " ผมบอก ... ไอ้อาร์มเริ่มยิ้มได้มันเองก็คงไม่สบายใจกับเรื่องนี้อยู่
" แล้วถ้ากูโดดลงไปจริงๆล่ะ " เวร! ยิ้มได้ก็กวนตีนกูเลยนะมรึง
" กูก็จะได้รู้ไง ว่าเพื่อนกูมันโง่ยิ่งกว่าควายอีก .... ควายมันยังไม่โดดตึกฆ่าตัวตายเพราะอกหักเล๊ย ! " ผมบอกก่อนจะหันมาสนใจผ้าพันแผลต่อ
" นี่พวกมึงคุยเชี่ยไรกันเนี่ย กูงง ! " ไอ้เยี่ยมยืนเกาหัวถาม
" ยุ่ง ! / ยุ่ง ! " ผมกับไอ้อาร์มตอบพร้อมกัน ^_________________^
.
.
.
" เข้ามาทำไม ? " ร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงหันมามองก่อนจะเอ่ยถาม
" หายโกรธนะ .... ไอ้เกนมันเล่าทุกอย่างแล้วนี่ " .... ไอเด็กเวรน้องไอ้กิ้มมันเล่าให้พวกผมกับไอ้ปริ๊นซ์ฟังว่า ... มันกำลังเต้นอยู่อีกโต๊ะแล้วเห็นไอ้อาร์มเดินเข้าห้องน้ำไปมันก็เลยเดินตาม .... หลังจากนั้นทุกอย่างมันก็สะบะรู่ฮู่วกันไปจนมาจบที่คอนโดนี่แหละ แต่ตลอดเวลาตั้งแต่บนแท๊กซี่จนจบกิจกรรมเข้าจังหวะไอ้อาร์มมันเรียกแต่ชื่อไอ้ปริ๊นซ์ ....... ไอ้ปริ๊นซ์มันยิ้มได้ก็ตอนที่ได้ฟังตอนจบนี่แหละ
" อืม .... แล้วไง "
" แล้วทำไมยังไม่หายโกรธอีกล่ะ ก็บอกแล้วไงว่ามันเมา ไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้นสักหน่อยนี่ " ไอ้อาร์มนั่งลงข้างๆซบไหล่ไอ้ที่รักอย่างออดอ้อน
" แต่ก็ทำไปแล้ว .... "
" ง่า .... อาร์มขอโทษ "
" มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ ..... ทำผิดขนาดนั้น แล้วก็มาบอกแค่คำว่า 'ขอโทษ' สั้นๆ .... งั้นถ้าปริ๊นซ์ไปนอนกับใครมา แล้วมาบอกว่าขอโทษ ก็จบงั้นสิ ! "
" ง๊าาา อย่าพูดงั้นสิ ... ใครจะไปยอม "
" นั่นสิ .... ใครจะไปยอม " ไอ้ปริ๊นซ์ลุกขึ้นเดินหนีมาทางประตู .... มันแอบยิ้มอยู่ !
" ปริ๊นซ์คร้าบบบ อาร์มขอโทษ ... ดีกันน้าาา " ไอ้อาร์มเดินตามมากอดไอ้ปริ๊นซ์จากด้านหลัง
" แต่เราเลิกกันแล้ว "
" เลิกกันก็รักกันใหม่ได้นี่ " ไอ้อาร์มเอาจมูกถูไหล่ไอ้ปริ๊นซ์ไปมาเหมือนแมว
" รักกันใหม่เดี๋ยวก็เลิกกันใหม่อีกหรอก " ไอ้ปริ๊นซ์หันมามองตาแมวที่เกาะไหล่ทำตาปริบๆอยู่
" อาร์มสัญญา ... อาร์มจะไม่ทำให้ปริ๊นซ์เสียใจอีก "
" แน่ใจ ? "
" ครับ " ไอ้อาร์มยกนิ้วขึ้นมาตะเบ๊ะ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นยื่นนิ้วก้อยให้แทน
" แล้วจะคอยดู .... " ไอ้ปริ๊นซ์ยิ้มก่อนจะยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวรับสัญญา
" งั้นขอรางวัลหน่อยนะ " ไอ้อาร์มทำตาวิบวับแวววาวเจ้าเล่ห์ ก่อนจะโน้มหน้าไอ้ปริ๊นซ์เข้ามาใกล้ๆ
' ผลั่วะ ... ตุ่บบ ! แฮะๆ ' ผม ไอ้ชีส ไอ้เยี่ยมเงยหน้าทำตาปริบๆมองไอ้คู่รัก
" สาดดดดดดด .... แอบดูกูเหรอ "
" อะไร๊ไม่รู้เรื่อง ...... พวกกูมาทัศนศึกษาดูฤดูผสมพันธุ์ของเก้งกวางกัน เนอะๆ " พวกผมลุกขึ้นปัดเสื้อก่อนจะเดินสวอลเลคออกมาแบบเนียนๆ .... โฮะๆๆๆ ~~~~~*
" เฮ้ยแล้วปลาทองกูวะ " เสียงไอ้อาร์มโวยวายตามหลังมา
" ว่ายวนเวียนอยู่ในชักโครกไง !! " เสียงใครสักคนตะโกนกลับไป .......... ก่อนจะได้ยินเสียงกรี๊ดของไอ้อาร์มสะท้อนกลับมา ........
-
:z13: :z13: :z13: :z13:
จิ้มก่อนเดี๋ยวตามไปอ่าน
อิอิ
-
ดีนะที่ปลาทองยังไม่ตาย
ไม่งั้นสงสารแย่เลย
ร้องไห้อีกปลาทองตาย
-
ลุ้นแทบตาย แต่ลุ้นปลาทองนะ o22
ปริ๊นซ์บ้า เอาไว้ในอ่างอาบน้ำไม่ได้ไงเนี่ย
-
เพิ่งได้อ่านตอนพิเศษ
ตอนจบเหมือนหนังเลย ปลาทอง ดีนะที่ยังไม่ตาย
ปรินซ์น่ารักจัง
-
ดีแล้วที่ปลาทองไม่เป็นไร ทั้งเรื่องห่วงแต่ปลาทองเน๊อะเรา
:m20: :m20:
-
สงสารปลาทอง :sad4:
อยู่นานมั้ยนั่น
ฮ่าๆ ชอบที่ตรองพูดอะ
เจ๋ง!
-
. . . เฮ้ออออ อ อ อ :เฮ้อ: คิดว่าน้องปลาทองตายซะละ . .. . ดีค่ะ ทำผิดก็ต้องยอมรับผิด ไม่อยากอ่านตอนเศร้า
คงไม่มีเน้อ . . . :man1: .. . . จริงเรื่องของตรองเนี้ย พี่อยากบอกว่าชอบน้องปริ๊นที่สุดค่ะ ตั้งแต่เริ่มอ่านเรื่องเลย
ก็ว่าได้ . .. ถึงจะไม่ค่อยมีบทนะ . .. ( ตอนที่ชีสเอาน้ำส้มให้ตรอง แล้วอาร์มจะกินชีสเลยว่าหาเอาเอง อาร์ม เลยเปล่ง
เสียงที่แสดงนิสัยเรียกน้องปริ๊นให้เอาให้หน่อย ก็เลยชอบเลยอ่ะ )
-
อ่านจบแย้วนะ ทั้งสองส่วนเยย
ขอให้ยังมีความหวังและความฝันนะ
ปล. ไม่รู้จาพูดไรดี + +
-
งานนี้สงสารปลาทองสุดแล้วอ่ะ TT^TT :sad4:
แต่ปริ้นซ์น่ารักจิงๆ :o8:
-
:L2: :L2:
ถึงจะพึ่งมาอ่าน และก็กำลังตามอ่านอยู่
มาให้กำลังใจแบบเต็ม 100 ค้าบบบ o13
ชอบเรื่องของพี่มากๆมีอะไรให้ลุ้น + คิดหลายๆแง่ดี
สงสัยคนเขียน เขียนเก่ง
เอาไปเลยให้ 10
:o8:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ สนุกมาก อิจฉาความรักระหว่างเพื่อนกลุ่มนี้จัง ดูจริงใจมากด้วย ชอบมาก ....
จะตามไปเป็น fc อีกเรื่องนะคะ :pig4:
-
เห้อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
อ่านรวดเดียวจนจบอย่างไม่เชื่อตัวเองนัก จากตอนแรกหลงเข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่อง
คนว่าคนเป็นเรื่องน่ารักๆ อิกเห็นรูปแทนตัวของไรท์เตอร์ที่ยิ่งหวั่นไหว อยากจะจับไรทเตอร์
มารับประทาน แต่เอาเข้าจริงๆ เรื่องนี้กลับไม่ได้เป็นอย่างที่คิด คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องราว
ผ่านถ้อยคำและภาษาง่ายๆ จะทำให้คนอ่านคล้อยตาม และอินไปกับเรื่องราวได้ขนาดนี้
ไหนจะความประทับใจที่ค่อยๆ เกิดขึ้นทีละน้อยตั้งแต่ต้นเรื่อง จนเต็มเปี่ยมจนแทบล้น
เมื่ออ่านจบจนถึงตอนสุดท้าย ยิ่งพอได้รับรู้ว่าเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงของผู้แต่ง
ก็ยิ่งประทับใจ ชีวิตของน้องตรองผ่านอะไรมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ พี่อีกคนที่จะเป็นกำลังใจให้นะ
ร้องไห้ไปไม่รู้กี่ครั้งกับบทอำลาน้องปริ้น ชีวิตคนเรามันช่างไม่มีอะไรแน่นอนเอาเสียเลยจริงๆ
อยากรู้ว่าอาร์ทเป็นยังไงต่อไป ทุกวันนี้น้องอาร์มใช้ชีวิตยังไง อย่างรู้ว่าตรองยังเชื่อมั่นในรักอยู่รึเปล่า
อยากรู้เรื่องอีกมากมายเกี่ยวกันตรอง อยากรู้จริงๆ
-
แบบว่าฮามาตลอดเรื่อง
มาหักมุมเอาตอนจบ
เล่นเอาจุกอกกันเลยทีเดียว
ถึงจะมีตอนพิเศษมาให้ฮาอีกนิดหน่อย
แต่ก็ยังจี๊ดๆ อยู่ดี
:monkeysad:
-
มารอ part 4 จ้า :z2:
-
:laugh: ดีใจที่อ่านจบแล้วในที่สุด
แต่ก็นะ :sad11: ...ทำพี่เสียน้ำตาไปเยอะเลยนะตรอง
วันนี้ขอนอนก่อน ตั้งแต่พรุ่งนี้จะไล่อ่านมาหา'ไรต่อไป...
ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องดีๆ ให้อ่านกันนะครับตรอง :L2:
-
คิดถึงปรินซ์
-
o18
ขออวยพรทุกๆคนน้า
ขอบคุณสำหรับ G.NORT ที่นำเรื่องนี้มาให้อ่านกันชอบคุณจิงๆน้า
คำว่ามิตรภาพ อาจจะเป้นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชิวิต
เพื่อนแท้.....หายากนะ
จะบอกว่า คุณพี่ตรองโชคดีมากที่มีเพื่อนแบบนี้
ค่อยกำลังใจ และ มีกันและกันอยู่เสมอ ไม่ว่าเราจะเป็นใคร แต่เพื่อนแท้ ก้อยังรักเราอยู่เสมอ
ขอบคุณจิงๆ สำหรับเรื่องที่น่ารักแบบนี้นะครับ
ขอให้พี่ตรอง พี่เยี่ยม พี่ชีส์ พี่อาร์ม และพี่ปริ๊นซ์(ขอให้พี่เค้าไปสู่สวรรค์น้าา T^T ซึ้งกับความรักของพี่เขาจิงๆ)
และทุกๆคน ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้น้า ที่ทำให้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง
แต่ขอบอกว่า.........ความรักของเพื่อนแท้ มีอำนาจมากมายนะ
ขอใ้ห้พวกพี่ๆทุกคน มีความสุขตลอดไปน้า
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เนื้อเพลง จะได้ไม่ลืมกัน
เบิร์ด ธงชัย แมคอินไตย์ - จะได้ไม่ลืมกัน
เนื้อร้อง สีฟ้า
ทำนอง วัฒนกร ศรีวัง
ไกลสุดฟ้า ก็ไม่สามารถกั้นเรา
แค่ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ
แต่การ...ได้รักเธอ นั่นคือของสำคัญกว่า
และมันมีค่ามากเกินกว่าสิ่งไหนไหน
ฉันขอสัญญา... จะจำทุกเรื่องราว
ไม่ว่าร้ายหรือดี สุขหรือทุกข์ใจ
ฉันจะทบทวน เรื่องราวของเธอตลอดไป
เผื่อวันสุดท้ายที่ฉันหายใจ...จะได้ไม่ลืมเธอ
ปลายขอบฟ้า กับระเบียงที่เราเคย
นั่งมองท้องฟ้าด้วยกัน
ต้นไม้...ต้นนั้น จะดูแลรักษามัน
แทนความคิดถึง เมื่อเธอไม่อยู่ตรงนี้
ฉันขอสัญญา จะจำทุกเรื่องราว
ไม่ว่าร้ายหรือดี สุขหรือทุกข์ใจ
ฉันจะทบทวน เรื่องราวของเธอตลอดไป
จะจำเธอไว้ และรักเธอไป...อย่างนี้
โปรดจงมั่นใจ ฉันขอสัญญา... จะจำทุกเรื่องราว
ไม่ว่าร้ายหรือดี สุขหรือทุกข์ใจ
ฉันจะทบทวน เรื่องราวของเธอตลอดไป
เผื่อวันสุดท้ายที่ฉันหายใจ...จะได้ไม่ลืมเธอ
จะได้ไม่ลืมเธอ..
-
ชอบค่ะ อ่านแล้วฮาดีอ่ะค่ะ
เสียใจเรื่องปริ๊นซ์มากกเลยอ่ะค่ะ
หักมุมมากมาย น้ำตาซึมสุดใจ
สนุก เศร้า ปนฮา นี่แหละค่ะชีวิต
สู้ๆนะค่ะ จะตามอ่านเรื่องต่อไปค่ะ
-
ความรัก.. มันเข้ามาง่ายน่ะ..
แต่ถ้าจะให้มันออกไปจากใจ.. มันยากน่ะ..
-
ก่อนจะทำอะไรต่อไป
ช่วยชีวิตน้องปลาทองก่อนนะ :laugh:
-
เพิ่งเข้ามาอ่านครับ ขอบคุณๆๆๆ
-
^
^
^
+1 เจาะไข่ให้แล้วน๊า
อิอิ
-
ตามอ่านวันเดียวจบ
ขอสารภาพว่าเลือกอ่านจากชื่อเรื่องจริงๆ กะว่าเอาฮาอ่ะงานนี้
แต่ดี๊นนนนนนนน จบแบจุกๆ ได้อีกอ่ะ
คู่อาร์มปริ๊น ถึงจะไม่ใช่คูหลักคู้ลุ้นตั้งแต่ต้นเรื่อง แต่พอตอนจบมันเป็นแบบนี้ก็เศร้าค่ะ
แต่ที่นึกไม่ถึงอีกคือ รักสามเศร้า ชีส ครอง แฮม กึ่งๆ ศึกสายเลือดเลยนะเนียะ
และก็ต้องเสียน้ำตาจากการเสียสละของชีสได้มากมาย
ส่วนความรู้สึกสับสนของแฮม มันก็เป็นไปตามทฤษฎีกาลเวลาอ่ะน่ะ กะเพียวไม่ใช่แค่วันสองวันหนิ ถึงจะลืมได้
แต่สุดท้ายก็ไม่โกรธแฮมมากเท่าที่ควรจะโกรธหรอกนะ เพราะแฮมก็เลือกได้ตรงตามหัวใจตนเองแล้ว
แต่ที่ยังแอบหวังก็ชีสกะตรองเนียะ มันมีโอกาสที่จะเป็นไปได้นะ ที่ใดมีรักที่นั้นก็ย่อมมีหวัง เนอะ
สุดท้าย นายเยี่ยม เสาหลักของกลุ่ม ไม่ว่านายจะคิดว่าตัวนายมีความอ่อนแอเพียงใด แต่กับเพื่อนๆแล้วนายเยี่ยมก็ยังเข้มแข็งที่สุดอยู่แล้ว เป็นกำลังใจให้นายนะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่ไม่อาจเกิดขึ้นง่ายๆ ในชีวิตใครหลายๆคน (จึงจำเป็นต้องอ่านเพื่อเรียนรู้ชีวิตแบบนี้ไง)
ปล. ถ้าว่างก็เข้ามาบอกเล่าความคืบหน้าของแต่ละคนก็ดีนะ เพราะเหมือนเป็นรู้จักกันแล้ว มันคิดถึงอ่ะ
-
อ่าน3วันจบครับ
หนุกหนานมากมายอ่า~
รีบมาต่อหน่อยน้า
-
อ่านมา 3วันครับ
จบปุ๊บ สมัครปั๊บ
หลายอารมณ์ดี
ขอบคุณครับ
หึหึ หึหึ หึหึ หึหึ
-
อ่านจนจบแล้วน๊ะค้าปป ))
วันเดียวจบ แต่เรื่องจริงใช้เวลานานแค่ไหน
สงสารตรองอ้ะ สงสารจิงๆ
สงสารอาร์มมากอ้ะ เข้าใจเวลาคนมีความสุขแล้วต้องสูญเสียมันเป็นยังไง เป็นกำลังใจให้อาร์ม : )
สงสารปริ๊นซ์ เราชอบปริ๊นซ์มากเลยน๊ะ เป็นคนดีที่หนึ่งเลยจิงๆ
สงสารชีสอ้ะ ชีสเป็นคนที่เสียสละสุดสุดอ้ะ สุดยอดเลย สู้ต่อไปนะชีส ^^"
นับถือความเข้มแข็งของเยี่ยมอ้ะ สุดสุด เป็นเสาหลักที่ดีมากอ้ะ อดทน เสียสละสุดๆ
ไม่ปลื้มเพียว 555+ เข้าใจนะว่ายังรักแฮม แ่ต่ทำไมตั้งนานไม่มาตามหาล่ะ.,? เฮ้อออ...นายเป็นตัวร้ายชัดๆ 55555+
แฮมทำไมแกทำแบบนี้ห๊าาาาา ฮ่าๆๆๆ : )
ขอบคุณค้าปป ที่เอาชีวิตจริงมาเขียนให้เรา มันให้ข้อคิดอะไรได้มากมาย
ชอบการเขียนแบบนี้จัง มันทำให้เราอินไปกับทุกทุกตอน ไม่สามารถหยุดอ่านได้เลยน๊ะ : )
-
o13 o13 o13
-
ถึงเรื่องจาโจบแล้ว
แต่อาโรมม่ายโจบ
-
:t2:
ผมอ่านเรื่อง อาร์ม กับ ปริ๊นซ์ ในนิยายมาใหม่ แร้วชอบมาก
ซีตรอง เขียนได้แนวโคดๆ
เรย มาตามอ่าน เรื่องของตรองกะแฮม อ่านรวดเดียวจบเหมือนกะหลายคน
โคดชอบอ่ะ
ขอบอกว่า ตั้งแต่อ่านมา ชอบเรื่องนี้ที่สุด อินมากๆ แถมเป็นเรื่องเล่าด้วย อ่านไปก้อนึกถึงตัวเองปาย เห็นพูดถึงจตุรมิตร ผมก้อเดะจตุรมิตร
ยิ่งใส่เพลง ผมต้องไปโหลด mp3 มาฟังไปด้วย อ่านไปด้วย
ยิ่งอยากรู้ต่อไปอีกว่า อาร์มเป็นงัยต่อ ตรอง ชีส จะเอายังงัยต่อปาย
ยังงัยก้อขอให้ตรองเชื่อมั่นในตัวเอง ความรักไม่ใช่ว่าจะทำให้เราเจ็บเสมอปาย
:bye2:
-
อ่านแล้วชอบมาก ๆ เลย
มีหลากหลายอารมณ์ดีจังเลย
:sad11::o12: :o12: :impress3:
-
:m15:
เศร้ามากครับตอนสุดท้าย
ศุ้ต่อนะครับตรอง
o13
-
พูดไม่ออกจริงๆครับ
แต่ผมเสียน้ำตาไปแล้ว
-
อ่านวันเดียวจบเลย
งานการไม่ต้องทำมันล่ะ อิอิ
เป็นเรื่องที่ทำให้รู้สึกจุกๆแน่นๆบอกไม่ถูก
ความเศร้า มันยังเจือจางอยู่ในอารมณ์
อยากจะร้องไห้ แต่ก็ร้องไม่ออก แย่จัง
แต่ตอนที่เสียปริ๊นไปน้ำตาไหลเลยนะ
เฮ้อ ก็เรื่องจริงนี่นะ จะไปกะเกณฑ์อะไรมันได้ล่ะ
ชีวิตคนก็ต้องเดินกันต่อไปล่ะนะ
แล้วอ่านตอนพิเศษน่ะนะ ยิ่งคิดถึงปริ๊นเข้าไปใหญ่เลย
แง๊ เศร้าอ่ะ :monkeysad:
ขอบคุณน้องตรองสำหรับประสบการณ์
และมิตรภาพต่างๆที่นำมาแชร์นะ
มีความสุขทั้งกายและใจจ้า :กอด1:
-
สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ถึงเรื่องจะ จบเศร้ามากมาย แต่ก็สนุกมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ยิ้มได้ทุกตอนเลยค่ะ
แต่ตอนพิเศษก็สนุกมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เหมือนกัน อิอิอิอิอิ
ไปอ่าน เรื่อง มาหา"ไร" ก่อนนะค่ะ
-
ไม่มีคำอื่นจาบอกนอกจาก :pig4:
-
อ่านจบแร้วคร้าฟฟ
แอบเศร้านิด ๆ
แล้วตรองคู่ใครอะ
และคนชื่อเพียวแหะ ๆ ชื่อเหมือนกันเลย
อ่านแล้วตะงิด ๆ ยังไงไม่รู้
อยยากให้แฮมคู่กับตรองอะ
ส่วนไอ้คชื่อเพียว(ในเรื่องนะ)เลวไป
น่าสงสารคู่รักปริ้นและอาร์มจังเลยต้องมาจากกัน
เป็นผมไม่รู้จะเป็นยังไงแต่นะต้องทำใจ
แต่ผมคิดว่าถ้าเป็นผมคงยาก(ตามความรู้สึกผมนะ)ไม่อยากให้ปิ้นจากไปเลย
ทำไมฟ้าไม่ยุติธรรมเลยไม่ชอบการสูญเสียเลยอะ
อยากร้องไห้
เป็นกำลังใจให้คนเเต่งและโพสนะ
น่าจะมีเวอร์ชั่นตอนเรียนมหาลัยนะจะรอติดตาม
บ๊าย ๆๆๆๆๆๆๆคร้าฟฟฟฟฟฟฟ :pig4: :pig4: :3123: :L2:
-
ตามอ่านวันเดียวจนจบ
เกือบร้องไห้ก็หลายตอน
เรื่องนี้อ่านแล้วได้ครบทุกอารมณ์เลย
สู้ๆต่อไปนะ
-
แล้วชื่อเรื่องหมายถึงใครอ่ะ
-
คำเดียว...สุดยอดเลย
o13 o13
สนุก เศร้า ได้ครบ
มิตรภาพอันยิ่งใหญ่
-
เฮ้อ!
พี่ปริ้นท์
TT
-
ความตายไม่ใช่สิ่งที่เรากลัว เราไม่เคยกลัวเลยว่าตอนตายจะเจ็บแค่ไหน จะทรมานแค่ไหน จะจากไปแบบไหน
แต่สิ่งที่เรากลัวคือคนที่เรารักตายจากไป เพราะคนตายไม่ทรมาน แต่คนที่ยังอยู่ ยังทรมาน ยังคงเห็นสิ่งต่างๆ เห็นวันเก่า ๆ มันทรมานจริงๆ T_T
อาลัยพี่ปริ้นซ์ค่ะ
-
อ่านเรื่องนี้จบไปพร้อมรอยยิ้มและน้ำตา
ดีใจที่มีโอกาสได้อ่านเรื่องดีๆ อีกเรื่องนะคะ
:L2:
-
สุดท้าย "ความตาย" ก็พราก "ความรัก" ไปนิรันดร
อาเมน .. พระเจ้าจงอวยพร
-
:m15:อ่านจบแล้วปริ้นซ์น่าสงสารอะ แต่ถ้ามองในแง่ความเป็นจริง สิ่งที่แน่นอนคือสิ่งที่ไม่แน่นอน ปริ๊นซ์เขาหมดกรรมแล้วไปสบายแล้ว คนที่อยู่ก็ต้องชดใช้กรรมกันต่อไป :m15:
-
ตามอ่านอยู่ 2 วัน...อ่านไปแอบขำไป :z1: บางตอนก็แอบน้ำตาซึม :m15:
สงสารตรอง สงสารอาร์ม :monkeysad:
ว่าแล้วก็ตะเกียกตะกายตามไปอ่านภาคมหา'ลัยต่อดีกว่า o18
-
อ่า ก่อนอื่นต้อง ขอบคุณค้าบ สำหรับเรื่องดีๆแบบนี้
ชีวิตคนเราต้องเข้มแข็ง สู้ๆๆ
ซึ้งในความรักของอาร์มกับปริ้นมากมาย
ซึ้งในมิตรภาพระหว่างเพื่อนด้วย
ซึ้งมากจริงๆ
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13 o13
:m15: :m15: :m15: :m15: :m15: :m15:
:sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11: :sad11:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
อ่านแล้วสงสัยว่าเราอ่านข้ามตรงไหนไปรึเปล่า ทำไมจู่ๆปริ้นซ์ก็.... เศร้าจังค่ะ ยังเฮฮาอยู่ดีๆก็... ชีวิตคนเราไม่แน่ไม่นอนจริงๆ สนุกค่ะ เป็นเรื่องจริงที่ธรรมดา(เหรอ) แต่เราว่าก็ไม่ธรรมดานะ สนุกดี เศร้ามากกว่า
-
เห็นชื่อเรื่องไม่คิดว่าจะมีเศร้า ขนาดทำเราเสียน้ำตา
ยิ่งตอนที่อาร์มอ่านหนังสือให้ปริ้นท์ฟังนะ.. T T
แต่ถ้าเม้นโดยรวมๆ สนุกดีจ้า
มีหลากหลายอารมณ์ น่ารักดี ^^
มิตรภาพระหว่างเพื่อน เป็นสิ่งที่สวยงามที่สุดแล้ว :)
-
:sad4: :o12: เศร้า จังครับ
ความตาย กับคนตาย คำจำกัดความยอดเยี่ยมจริงๆ
ขอบคุณมากค้าบสำหรับเรื่องนี้
-
o22 มีแต่เรื่องเศร้าจริงๆ ง่ะอินจัดทำใจไม่ได้
-
ขอบคุณคะ ^^
-
ง่ะ ว่าแล้วว่ามันแปลกๆตั้งแต่เมื่อวาน
สงสารชีสงะ
-
ทำไมเรื่องนี้จบเศร้า
ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่านค่ะ
อ่านตอนท้ายๆแล้วน้ำตาไหล :เศร้า2: :เศร้า2:
-
จบแล้ว จบจริงๆ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
อ่านแล้วได้คิดหลายๆอย่างในเรื่องความรัก... เรื่องเพื่อน ...
เรื่องนี้ทั้งสุขทั้งเศร้าจริงๆ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขอบคุณ
ขอบคุณจริง ๆ
ที่ทำให้เราได้อ่านเรื่องดี ๆ
-
สงสัย ตรอง อ่ะ ทำไมจบแบบนี้เศร้าสุดๆ
-
เรื่องมันเศร้า :เฮ้อ: :sad11:
-
แฮมน่ารักอ่ะ
-
:L2: ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ ฮ๊าฟฟฟ
:sad4: ปริ๊นซ์ เศร้าอ่าาา :a5:
ไปตามอ่าน มาหาไร ต่อดีกว่า :pig4:
-
ขอบคุณค่ะ :กอด1:
-
นั่งอ่านรวดเดียวเลยนะเนี่ย เหอะๆ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คิดไว้ว่าจะไม่มีดราม่า
แต่กลับเหมือนรอ...อารมณ์ว่า...สนุกกันพอรึยัง??
แล้วยันโครมเรื่องเศร้ามาทีเดียวเลย โฮวววว
บ่อน้ำตาแตกเลย พี่ตรองสู้ๆนะคะ เดี๋ยวจะตามไปอ่านอีกเรื่องแล้วล่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่านะคะ ^^)/~♥
-
สงสารตรองจัง... แฮมไม่น่าหลายใจ... นี่หล่ะเค้าเรียกว่ารักเผื่อเลือก ไม่น่าทำให้ตรองต้องช้ำใจเลย
-
บอกได้เลยว่า "บ่อ น้ำ ตา แตก" เลย :o7: :dont2:
-
สนุกมากเลย ขอบคุณมาก เรื่องนี้ทำให้เห็น "ความรัก" ในหลายๆมุมมอง o13
-
เนื้อหาโดยรวมถือว่าดีแล้วค่ะ
แต่งงตอนก่อนปริ้นเสีย คือน้องปริ้นเป็นไรอะคะ งงมาก=_=
สงสารตรองมาก อีหนูเอ้ย (แอบไม่ชอบเพียวกับแฮมค่ะ :z2:)
เดี๋ยวชะแว้บไปอ่านมหา'ไรก่อนเด้อออ เคี้ยกกก
-
:mew6: อ่านแล้ว ชีวิตมัน ก็งี้หละเนอะ แต่ เศร้าอ่ะ ต้องไปหา ตอนต่อไป อ่าน
-
ขอบคุณมากนะคะ
เศร้าจังเลย :hao5: :hao5: :hao5:
-
ขอบคุณนะคะสนุกมากค่ะถึงจะจบเศร้าแต่ซาบซึ้งกับมิตรภาพ
คำว่าเพื่อนแค่คิดถึงก็ยิ้มได้แล้ว :mew3:
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะคร้่าาาา
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4:
-
:katai1: