พิมพ์หน้านี้ - *รักได้ไหม...คุณช่างยนต์♥ up..ตอนที่.25 (01.05.59)
CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE
Boy's love => Boy's love story => นิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบ => ข้อความที่เริ่มโดย: Psongtt ที่ 16-10-2015 10:26:37
-
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
ประเดิมด้วยโฆษณาน้ำมันเครื่อง
"รถเป็นอะไรหรอ?"
"รถเสียขับไม่ติด"
"ทำไมไม่ใช่น้ำมันเครื่องยี่ห้อโมล่ะ เครื่องฟิตขับก็ง่าย"
******5555
-
ย่องๆๆๆมาส่งแล้วน่ะ
-
*=รักได้ไหม...คุณช่างยนต์=*
ตอนที่00
****
..
...
"พ่อเร็วๆหนูอยากเห็นโต๊ะทำงานใหม่จะแย่แล้ว ฮุ้ยๆๆ"
"เอ่อๆ ขี้เห่อจริงๆรอพ่อให้ข้าวไอ้พวกนี้เสร็จก่อนได้ไหม!"
ผมตะโกนบ่นลูกสาวตัวดีที่เอาแต่วิ่งป่วนรอบตัวผมกับเหล่าหมาๆที่ผมกำลังให้อาหารอยู่ดีๆ
"พ่อเห็นหมาดีกว่ากิ่งหรือไง"
เอาแล้วไอ้นิสัยชอบเอาตัวเองมาเทียบกับหมาเนี้ยโตจนได้ทำงานแบบผู้ใหญ่แล้วยังไม่เปลี่ยนอีก
"เอ่อๆ ลูกสาวดีกว่าหมานิดนึ่ง ไปเดี๋ยวไปส่งถึงโต๊ะทำงานเลย"
ผมลุกจากท่านั่งยองให้อาหารเหล่าหมาที่ผมเลี้ยงไว้เฝ้าอู่ซ่อมรถของผม ก็มายืนจ้องยัยกิ่งลูกสาววัย23ในชุดพนักงานบริษัท
อืม...ดูดีๆก็เหมาะเหมือนกันไม่ยักจะรู้ว่ายัยกิ่งม้าดีดกระโหลกลูกผมจะดูดีขนาดนี้
"สวยใช่ไหมละ อ่ะนะก็ลูกสาวพ่อโมต้องสวยเหมือนพ่อโมเป็นธรรมดา โอ้ย พ่อเดี๋ยวผมหนูเสียทรงไม่สวยพอดี"
ไม่จับนอนตีก้นก็บุญแล้วไอ้ลูกคนนี้ชอบเอาปมพ่อมาล้อจริงๆ
"เอ้าไปๆเดี๋ยวรถติดไปไม่ทันพอดี"
แล้วผมก็เดินนำไปที่รถไอ้ลูกสาวตัวดีก็เดินตามหลังและบ่นไปด้วยกัน
ผู้หญิงนี้ขี้บ่นจริงๆนิดๆหน่อยขอได้บ่นก็เอาอ่ะครับ
****
**
"อ่าว พ่อโมหนูเพิ่งสังเกตุเนี้ยพ่อลืมมัดผมอีกแล้วหรอเนี้ย มาๆหนูมัดให้ปล่อยผมแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นนึกว่าเป็นเพื่อนหนูหรอก คิกๆๆ"
มันยังไม่เลิกล้อถ้าติดว่าขับรถอยู่ทางด่วนพ่อคนนี้จะจับตีก้นให้หายเข็ดจะได้เลิกล้อสักที
ยัยตัวดีก็ยิ้มไปมัดผมให้ผมไปแบบอารมณ์ดีพอล้อผมได้เนี้ย
แต่จริงผมของผมก็ไม่ยาวมากแต่ยาวแค่ปิดต้นคอเอง
ผมของผมมันไม่น่าแกะกะหรอกนอกจากยัยกิ่งมันแค่จุ้กจิ้ก
****
**
พอมาถึงหน้าบริษัทที่ยัยกิ่งทำงานยัยตัวดีก็ไม่ยอมลงไปครับ สีหน้าอย่างนี้เหมือนดูไม่ค่อยหมั้นใจตัวเองสักเท่าไร
หึ ยัยม้าดีดกระโหลกเอ้ย
ผมลูบหัวยัยกิ่งพร้อมกับรอยยิ้มคลายกังวลมันก็ทำให้ลูกสาวของผมกลับมายิ้มเหมือนเดิม
"เอาให้เต็มทีจนได้เลื่อนตำแหน่งใหม่ภายในเดือนหน้าละ"
ยัยกิ่งยิ้มพยักหน้ารับอย่างดี
หึ ต้องอย่างนี้สิลูกพ่อโม
..
..
หลังจากส่งยัยกิ่งเสร็จผมก็ตีรถกลับไปอีกทางที่ใกล้กว่านิดนึ่งแถมต้องแวะซื้ออาหารหมามาตุ้นไว้อีกจะได้ไม่ต้องไปซื้อบ่อย
อ่ะ เหตุการณ์ที่ผมเห็นอีกฝั่งของถนนที่ผมกำลังขับรถผ่านเหมือนว่าจะเกิดเหตุนะปัญหาเกี่ยวกับรถแน่ๆจอดช่วยสักหน่อยดีกว่าเพราะอย่างไงผมก็มีอาชีพเป็นช่างยนต์นะ
"รถมีปัญหาอะไรหรอครับ"
ผมจอดรถข้างทางแล้วลงข้ามถนนมาถามผู้ชายวัยเริ่มมีอายุมากที่มัวแต่งุนกับเครื่องยนต์ในกระโปรงรถ
"ก็หม้อน้ำรั่วครับ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยครับ แย่ชะมัดนายผมท่าจะรีบมากด้วยสิ"
หม้อน้ำรั่วเชียวต้องใช้อุปกรณ์แบบนี้ผมช่วยไม่ได้ด้วยสินอกจากโทรเรียกพวกนั้นมาช่วยแล้วสิ
"ลุงยงค์เป็นไงบ้างครับ..."
นายที่ลุงคนนี้พูดถึงคงเป็นนายหน้าหล่อภูมิฐานดูรวยที่ออกมาจากรถคนนี้สินะ
"แย่มากเลยครับหม้อน้ำรั่ว...ขออภัยที่ผมไม่ตรวจดูรถก่อนมาเลย"
ลุงคงรู้สึกแย่มากสินะ แต่ลุงบอกตอนแรกยังดีๆไหนขอตรวจสอบหน่อยสิ
อ่ะ ถูกมือดีเล่นพิเรนท์แอบเจาะงั้นสิ
"ลุงครับมีคนแอบเจาะหม้อน้ำครับ ส่วนเรื่องนี้เดี๋ยวผมโทรบอกลูกน้องของผมที่เป็นช่างซ่อมมาจัดการให้นะครับ...ส่วนเจ้านายของคุณลุง"
ผมเสตาไปมองร่างสูงมาดผู้ดียืนจ้องมองผมเหมือนกับจะถามว่าคนนี้ใคร
หรือแค่กำลังสังเกตุผมกันแน่ผมก็เดาสายตานี้ไม่ออกเลยครับ
"คงต้องไป..."
"คุณช่วยไปส่งคุณมังกรได้ไหมครับ...ผมไม่อยากให้คุณมังกรต้องนั่งแท็กซี่น่ะครับ"
ผมที่จะพูดต่อก็ต้องหยุดเพราะลุงแกพูดออกด้วยสีหน้าห่วงใยนายตัวเองมาก
แล้วดูเหมือนลุงจะกลัวว่าผมปฎิเสธมองตาผมใหญ่เลยครับ
เฮ้อ ยอมเลยครับผมมันบางครั้งก็ขี้ใจอ่อนด้วยสิ
(มีต่อ)
-
ต่อ..
..
..
"ครับได้เลยครับ..งั้นผมขอโทรบอกลูกน้องมารับรถลุงไปซ่อมนะครับ"
ลุงเขายิ้มตอบด้วยความยินดีเพราะผมยอมไปส่งเจ้านายของลุงอย่างง่าย เฮ้อ ไม่ง่ายแต่แค่ผมมันขี้ใจอ่อน
"รบกวนด้วยนะครับ.."
อ่ะจ่ะ ตกใจหมดคนกำลังกดเบอร์โทรออกก็มาสะดุ้งกับคนมาดผู้ดีมายืนใกล้ผมเมื่อไรก็ไม่รู้
รู้ว่าหล่อแต่ไม่ต้องมายืนใกล้ขนาดนี้ก็ได้ เฮ้อ
..
หลังจากผมโทรบอกไอ้ลูกน้องใจเด็ดทั้งหลายเสร็จก็พาคุณชายมาดผู้ดีไปส่งที่บริษัทเดียวกับยัยกิ่ง เพิ่งรู้นะเนี้ยว่าชายคนนี้ก็ทำงานที่เดียวกับลูกผมแต่ดูจากฐานะที่เปล่งขนาดนี้ต้องมีตำแหน่งสูงในบริษัทที่ผมจะไปส่งนั้นพอตัว
แต่ว่าตอนนี้อยากบอกชะมัดว่าผมรู้สึกประหม่าสุดๆเพราะชายที่ผมเอาติดรถมาด้วยเอาแต่นั่งจ้องผมแบบกระพริบทีนึ่งถึงเท่ากับหยุดจ้อง
แบบว่าผมไม่ชินกับคนแปลกหน้าที่มานั่งมองแบบนี้น่ะมันรู้สึกระแวงแปลกๆ
เฮ้อ ในที่สุดก็ถึงที่หมายสักที่
"...ขอบคุณมากนะครับ..."
ผมยิ้มแทนการตอบกลับในขณะที่ชายคนนั้นก้าวออกไปจากรถของผมด้วยสีหน้านิ่งแล้วหันมายิ้มให้กับผม
"ครั้งหน้าเราคงได้เจอกันอีกนะครับคุณ...."
หลอกถามชื่อนิหว่าเอาเถอะบอกไปก็ไม่เสียหาย
"โมครับ..."
"ครับโม..คราวหน้าคงได้เจอกันอีกนะครับ"
แล้วชายคนนั้นก็เดินจากโดยการไม่กล่าวบอกชื่อตัวเองเลยสักนิด นี้มันได้ชื่อผมแล้วชักดาบหนีนิหว่า
TBC...
เรื่องใหม่ของPsongtt ฝากด้วยนะครับ ถึงภาษาจะไม่ลื่นไหลมากมายแต่psongttจะพยายามทำให้เรื่องนี้ออกมาอ่านให้สนุกให้ได้ครับ
:katai2-1:
-
เข้ามาเป็นกำลังใจคนแต่งค่ะ ...รอติดตามตอนต่อไปค่ะ.... :mew1:
-
ติดตาม
เป็นกำลังใจให้นะ :mew1:
-
หืมมม ความรักรุ่นใหญ่ ติดตามๆ
-
โดนเด็กกิน ชอบๆๆๆๆๆ อิอิ
-
:mew3: :hao3: :hao7: o13
-
เจ้านายอายุน้อย กับ คุณพ่อผู้แสนดี ..
-
:katai2-1: ติดตาม ติดตาม ~~
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อุต๊ะ คุณพ่อโมมีลูกสาวโตขนาดนี้แล้วอายุก็ไม่น่าใช่น้อยๆแล้ว ว้าว เคะลุงหน้าหวาน น่าสนใจมากๆ
อยากรู้มังกรอายุเท่าไหร่ รูปร่างหน้าตาเป็นยังไง แล้วสองคนนี้จะมาเจอกันอีกยังไงน้า รอรายละเอียดต่อไปจ้า
:mew3:
-
หลงรักหนุ่มมากอายุ อิอิ
-
ตอนที่01.
****
**
*
"เป็นไงบ้างงานใหม่ของเราอ่ะ"
ในขณะที่ผมกำลังเตรียมตัวกินข้าวกับลูกสาวกันแค่สองคน
ผมก็เอ่ยถามยัยกิ่งที่เอาแต่เรียงจานอาหารบนโต๊ะอย่างเงียบๆ
"แหม นึกว่าจะไม่ถามแล้วซ่ะอีกหนูจะงอนจริงๆนะถ้าพ่อโมไม่ถามเนี้ย"
อ่าว นี้ต้องถามตลอดหรือไงยัยลูกคนนี้
"ก็ดีนะพ่อ เพื่อนทำงานที่นั่งติดๆกันอายุเท่าหนูเลยเป็นคนเงียบๆแต่ก็ใจดีมากเลยล่ะช่วยสอนให้หนูปรับตัวที่นั้นได้ดีเลยล่ะ"
พูดไม่หยุดเลยนะแต่ก็ดีที่ยัยนี่เริ่มงานด้วยดีไม่หน้าหงอยเพราะปรับตัวไม่ถูก
"อ่อ แล้วก็นะพวกพี่ๆที่ทำงานบอกว่าประธานบริษัทหล่อกระชากใส้มากกกก แล้ววันนี้มันวันโชคดีของหนูก็ไม่รู้ถึงได้เจอะกับประธานคนหล่อตั้งแต่วันแรกที่เข้างาน ปลื้มเลยค่าาา"
ยัยนี่มาเกิดบ้าอะไรที่โต๊ะข้าวเนี้ย
"หึ ถ้าเราไม่ใช่ลูกพ่อ พ่อก็นึกว่าเราบ้าผู้ชายนะเนี้ย ฮ่าๆๆ"
"โฮ้ พ่ออ่ะ"
ดูทำหน้าเหมือนตูดเป็ดสิน่าขำชะมัด
"ฮ่าๆๆ เพราะเป็นแบบนี้ล่ะมั้งถึงไม่ค่อยมีแฟนแบบเขา"
ยัยกิ่งเริ่มงอนแล้วเชิดหน้าไปทางอื่นทันที
หึ โตแล้วทำแบบนี้จะมีสามีได้ไหมเนี้ย
"อ่ะๆ กินข้าวๆไม่งอนๆเดี๋ยววันอาทิตย์นี้ไปหาแม่กัน"
พอพูดถึงเรื่องนี้ยัยกิ่งก็ยิ้มขึ้นมาทันใดแล้วผมก้มหน้ากินข้าวอย่างอามรณ์ดี ผมก็ทานตามไปเรื่อยและเฮฮากันแค่สองคนพ่อลูกเหมือนทุกวันเดิมๆ
..
..
วันนี้ผมลองให้รถของผมกับยัยกิ่งให้ขับไปทำงานเองบ้างยัยตัวดีตื่นเช้ากว่าผมทุกวันแถมยังคึกให้ผมไปส่งเร็วๆเพราะกลัวว่ารถติด ผมก็เลยโยนกุญแจรถให้ยัยกิ่งเพื่อตัดปัญหาไปส่งเช้าๆง่ายดีครับ
ส่วนผมก็บิดมอ'ไซต์มาที่อู่แทน
ตอนนี้เหล่าลูกน้องก็ทยอยกันเข้ามาทำงานแล้วครับส่วนผมก็เปิดกระโปรงรถตรวจเช็คเครื่องยนต์ที่ผมรับมาซ่อมเมื่อวานนั้นว่ามันใช้ได้หรือยัง
แต่ระดับไอ้โมลงมือเองเครื่องและหม้อน้ำที่ถูกเจาะก็กลับมาเป็นแบบเดิมเด่ะๆ
เห็นแล้วมันน่าภูมิใจจริงๆ
"ห่ะ เฮียโมอ่ะเรอะ นั้นไงเสื้อดำนั้นอ่ะ"
"ขอบคุณครับ"
ใครกันที่มาถามหาผม
ทิ้งหน้าที่แล้วหันไปมองสักหน่อยดีกว่าผมระแวงนึกว่าจะเป็นไอ้ห่าคาวจริงๆ
หื้อ ใส่ชุดสูทเรียบหรูใบหน้าหล่อคมแบบไทยผสมต่างชาติ
เฮ้ย ไอ้คุณชายที่ผมไปส่งที่บริษัทเมื่อวานนี้หว่าแล้วมาทำไมหรือมาดูรถที่มาให้ซ่อม
"สวัสดีครับคุณโม เจอกันอีกแล้วนะครับ"
หึ ทำอย่างกะนึกว่าเรื่องที่มาอู่ได้ผมเพราะความบังเอิญหรือไง
"ครับ รถคุณเรียบร้อยแล้วเอาไปเลยนะครับส่วนเรื่องค่าจ่ายเรียบร้อยตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะครับ"
ผมบอกชายคนนั้นพร้อมกับหันไปปิดฝากระโปรงให้เรียบร้อย
เฮ้อ ผู้ชายคนนี้แรงกดดันสูงหรือไงพอเจอหน้าทีไรอึดอัดทุกทีหรือเพราะตาคมนั้นจับจ้องมาที่ผมมากเกินไปหรือเปล่า
"ครับ แต่ว่าผมอยากเปลี่ยนยางล้อรถใหม่น่ะครับและถ่ายน้ำมันเครื่องใหม่ด้วย ฝากคุณโมอีกรอบได้ไหมครับ"
เอ้ย มายืนข้างๆผมตั้งแต่เมื่อไรตกใจหมด เฮ้อ มาไม่ให้สุ่มให้เสียงตกใจหมดตัวผมเลยเขยิบตัวไปยืนห่างเขาสักหน่อยให้ดูพอดีไม่ให้คิดว่ารังเกียจเขา
"ขอโทษครับที่ทำให้ตกใจ"
ถึงปากจะขอโทษแต่ตานี้เยิ้มได้อีก
"คุณให้ผมมาเปลี่ยนล้อเปลี่ยนน้ำมันแบบนี้ คุณไม่จำเป็นใช้รถหรือไงครับ"
"ก็จำเป็นครับ แต่ที่บ้านผมมีอีกหลายคัน"
เหอะ จะบอกว่ารวยสินะ
ตอนนี้ผมก็เตรียมหาอุปกรณ์มาถ่ายน้ำมันเครื่องก่อน
แต่ว่า...
"คุณไม่ทำงานหรือไงนี้ก็น่าจะสายมากแล้ว..."
"นี้คุณโมไม่คิดจะถามชื่อผมบ้างหรือไงครับ"
หื่อ ก็ไม่คิดอยากจะถามอยู่แล้วแถมยังไม่ยอมตอบคำถามผมอีก ผู้ชายคนนี้จะเรียกว่ากวนหรือว่าอะไรดี
"อ่ะๆ คุณชื่ออะไร"
"หึ มังกรครับแต่ว่าเรียกกรเฉยๆก็ได้ครับอายุ25ครับ ส่วนที่ทำงานไม่ต้องห่วงเพราะผมจัดการเรียบร้อยแล้ว"
(มีต่อ)
-
ต่อ..
..
..
หื้อ บริษัทนี้ทำงานเสร็จแล้วปล่อยลูกน้องมาทำตัวสบายแบบนี้
อ่อ รู้ล่ะ
"คุณคงเป็นประธานสุดหล่อกระชากใจสาวที่บริษัทสินะ"
อือ...ทำไมกล่องอุกปรณ์ซ่อมมันหายากจังวะ
อิโธ่ อยู่นี้นี่เองกล่องก็ใหญ่ไหงผมมองไม่เห็นวะถ้าเป็นงูคงฉกตาไปข้างแล้วมั้งถึงรู้
อ้าว พอผมหันมาก็ต้องสะดุ้งที่อยู่ดีๆนายมังกรที่นั่งบนเก้าอี้ไม้ข้างๆผมก็ยิ้มให้ผมเฉยเลย
เหอๆ
"หึ เพราะผมหล่อมากสินะถึงพูดแบบนี้ผมเขินนะเนี้ยไม่ต้องชมผมก็ได้ หึหึ"
แล้วมันจะเกาหัวก้มหน้าแดงทำไมเพียงแค่บอกว่า'สุดหล่อกระชากใจสาว'อย่างที่ยัยกิ่งบอกมาเฉยๆ
"...ก็ลูกสาวผมบอกมา"
เอาละเตรียมเปลี่ยนถ่ายน้ำมันได้เมื่อของครบแล้ว
"เอ๋ คุณมีลูกสาว..ที่ทำงานบริษัทผมหรอครับ..."
อะไรน้ำเสียงตัดพ้อมากๆอย่างงั้น
"ครับ ชื่อกิ่งน่ะครับเพิ่งได้ไปทำงานวันแรกเมื่อวานนี้น่ะ"
"ครับ..."
เอาอีกแล้วน้ำเสียงอย่างกะคนหงอยแบบนี้มาจากไหนตอนแรกยังทำเสียงทะเล้นอยู่เลย
นายมังกรนี้แปลกคนจริงๆ
"แล้วภรรยาคุณโม..."
พอนายมังกรพูดถึงคนนี้มันทำให้ผมหยุดชะงักมาชั่วครู่ แล้วก้มหน้าทำต่อ...
"แม่ยัยกิ่ง..เสียไปนานแล้วล่ะเหลือแค่ผมกับยัยกิ่งเท่านั้น"
แล้วผมจะเอ่ยตอบออกไปทำไมกันทั้งทีเพิ่งรู้จักกันแค่วันแรกแท้ๆ
"อ่ะ งะงั้นหรอครับ.."
เฮ้ย เมื่อกี้ยังนั่งหงอยอยู่เลยไหงน้ำเสียงเมื่อกี้เปลี่ยนเป็นเหมือนคนดีใจมากเนี้ย
หรือนายมังกร..
..
โรคจิต
..
..
"อ่า จริงสิผมมีของกินเล็กๆน้อยๆมาฝากเดี๋ยวขอไปเอาที่รถก่อนนะครับ"
แล้วนายมังกรก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปจากตรงนี้
พอนายนั้นเดินออกไปนอกอู่เหล่าลูกน้องที่ต่างทำหน้าตัวเองอยู่ก็พากันหันหน้ามายิ้มยิงฟันแบบมิได้นัดหมายมาทางผม
แม่ง สยองไม่ต้องมายิ้มเลยนะพวกมึงผมไม่ตะโกนแต่โยนปะแจไปทางกลุ่มพวกมันให้หยุดยิ้ม
สยองชิบ
ทำต่อดีกว่า
หือ กลิ่นหอมแบบนี้มันคุ้นๆ
"อ่ะ นี้ครับขนม'จีบ'หยุดทำงานแล้วมากินก่อนดีกว่าครับ"
พอผมหันไปทางกลิ่นก็เห็นถุงขนมจีบถุงใหญ่อยู่ห่างหน้าผมไม่กี่เซนแถมคนถือคือนายมังกรที่นั่งยองๆข้างผมชูขนมจีบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
หึ รอยยิ้มนายมังกรมันน่ายิ้มตามจริงๆ
..
..
พอสักพักผมก็มานั่งกินขนมจีบหลังอู่เพราะมันมีโต๊ะหินอ่อนนั่งแถมบรรยากาศดีอีก
และขนมจีบนายมังกรก็อร่อยใช่เล่น
ตอนแรกผมกับนายมังกรก็เรียกพวกลูกน้องของผมมากินเพราะมันเยอะแต่ว่าพวกมันไม่มากินด้วยก็เลยเอาไว้ให้ตรงนั้นเดี๋ยวมันหิวก็กินเอง
และไอ้ประโยคท้าย'ไม่อยากขัดขวางความสุข'นี้อะไรวะ
ผมหมั้นใส้ที่แปลสิ่งที่มันสื่อไม่ออกก็เลยโยนปะแจใส่พวกมันอีก
"อร่อยไหมครับ"
ผมที่เอาแต่กินไม่พูดไม่จาก็ต้องเงยหน้าจากกล่องขนมจีบมามองคนที่นั่งตรงข้าม
ผมก็พยักหน้ายิ้มให้เป็นคำตอบแล้วยื้นมือไปเอาผักชีในกล่องนายมังกรมาเป็นของตัวเอง
"อ่ะ นั้นของผมนะ"
ถึงปากมันจะบ่นแต่ก็ยังคงรอยยิ้มเทวดา
ผมก็กวนได้อีกยักคิ้วแล้วเอาผักชีเข้าปากเคี้ยวไปเกือบครึ่งต้นแกล้งนายมังกร
"นิสัย"
"หึ จะทำไมครับคุณมังกร"
"เรียกว่ากรเฉยๆก็ได้"
ดูทำมุ่ยเข้าสิ หึ หึ
"กรมันซ้ำซาก...มังกรเนี้ยแหละดีแล้ว..เอ่อ คือว่า25ใช่ม่ะ"
"ครับ"
นายมังกรตอบรับด้วยรอยยิ้ม
"งั้นมังกรเรียกผมว่าพี่โมแล้วกันเรียกคุณบ่อยแบบทางนี้ไม่ชินด้วยสิ"
ผมบอกพร้อมเขี่ยกระเทียมเจียวป่นไปมา
"ครับ พี่โม"
Rrrr Rrrr
หื้อเสียงโทรศัพท์
"อือว่า...งั้นหรอ....ไม่ละ....ก็ได้แต่ครั้งหน้าคุณอย่าพลาดอีกล่ะ แค่นี้ล่ะเดี๋ยวสักพักก็ถึง"
เหมือนว่าจะเรื่องงานล่ะนะแต่เมื่อกี้เสียงที่รับโทรศัพท์ดูน่ากลัวเหมือนมีอำนาจข่มอย่างไงก็ไม่รู้
"พี่โม"
ผมเงยหน้ามาตามเสียงคนเรียกทั้งที่ขนมจีบยังคาปาก
"ผมต้องไปแล้วเพราะมีธุระด่วน งั้นพรุ่งเจอกันนะครับ"
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
..
ผมพยักหน้ายิ้มให้ส่วนนายมังกรก็ยิ้มกลับสดใสดั่งเทวทูตแล้วก็โบกมือบายๆเดินไปส่วนผมก็โบกมือแล้วก้มกินต่อ
"แน่ะๆ ยิ้มใหญ่เชียวเฮียมีซัมติงอะไรสุดหล่อนั้นหรอเนี้ย อุ๊บ ถุย เฮี่ย!!"
พอนายมังกรไม่ปุบไอ้ลูกน้องตัวดีอย่างไอ้ทอนก็เสนอหน้ามาแซวทันทีผมก็เอาผักชียัดปากอย่างง่ายด้าย หึๆ
เรื่องนี้มันก็ปกติอ่ะครับวันไหนมีลูกค้าผู้ชายหน้าตาดีมาคุยสนุกกับผมพวกมันก็มโนนึกว่ามาจีบผมเลยพากันแซวใหญ่
..
..
"พ่อโมๆๆ"
อะไรยัยคนนี้มาถึงก็วิ่งตุ้บตับมาทางผมด้วยสีห้าบานหทัยเชียวหมาๆที่พากันกินข้าวกันเป็นวงถึงกับแตกกระจายเพราะลูกสาวของผมนี้แหละ
"อะไรหน้าบานเป็นจานดาวเทียมมาแต่ไกลเชียว"
"พ่อโมท่านประธานมังกรชวนหนูกินข้าวเย็นพรุ่งนี้ด้วยล่ะ โครตดีใจเลยพ่อโมดีใจกับหนูไหม"
อะไรเนี้ยไม่ทันไรนายมังกรจะจีบลูกสาวผมแล้วหรอเนี้ย เร็วชะมัด
แล้วนี้ผมจะได้คนหล่อรวยเป็นว่าที่ลูกเขยหรอเนี้ย เอ่อดีๆน่าเอาไปอวดชาวบ้านแถวนี้วะ
"หึ อาการหนักนะเราเอ้าไปกินข้าวกันเดี๋ยวพ่อต้องไปประชุมกับลูกน้องอีก"
"ตั้งวงกินเหล้าสินะรู้ทันน่า"
หึ นี้แหละลูกพ่อรู้ไปหมดทุกอย่าง
"งั้นหนูเอาด้วย"
นี้ถ้านายมังกรรู้จักนิสัยลูกผมจริงๆจะกล้าจีบไหมเนี้ย ชักไม่แน่ใจแล้วสิ
TBC...
ฝากนายช่างยนต์โมที่แสนนิสัยอารมณ์ดีเข้ากับคนง่ายด้วยนะฮับ แหะๆ
ขอบคุณทุกโพสด้วยนะฮับ :impress2:
-
ชอบนายโมจัง
-
ท่านประธานจะจีบพ่อแต่เข้าทางลูกสาวเหรอ
ระวังมีปัญหานะ เดี๋ยวจะเป็นรักสามเศร้า
กลัวหนูกิ่งชอบมังกรแต่มังกรชอบพ่อโมหน้าหวาน
แล้วพ่อโมก็ต้องเสียสละให้ลูกสมหวังเรื่องรัก
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ข้าวเย็นพรถ่งนี้ยอกกิ่งไปเลยช่วยเป็นแม่สื่อให้หน่อยจะจีบพี่โมอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
-
คุณมังกร เฉลยตัวตนเร็วไปหน่อย น่าจะให้ลุ้นได้มากกว่านี้ ..
-
มังกรเริ่มจีบแล้ว :hao7:
-
ตอนที่02.
***
*
***
หลังจากที่ผมไปส่งยัยกิ่งเรียบร้อยตัวผมก็มานอนเอื่อยหลังรถกระบะในอู่ให้ลมที่พัดมาบางครั้งกระทบหน้าหน่อย อากาศดีใช้ได้สั่งหมูย่างมากินกับพวกลูกน้องตอนเที่ยงดีกว่า
"มาหาเฮียโมอีกอ่ะดิ นั้นเลยนอนอู้อยู่บนหลังรถกระบะนั้นน่ะ"
อ้าว ไอ้ทอนกูเจ้านายมึงนะแล้วใครมาหาล่ะนั้นขออย่าเป็นไอ้พวกห่าคาวเลยอากาศดีๆแบบนี้ผมไม่อยากอารมณ์เสียวะ
"สวัสดีครับพี่โม...อากาศดีมากหรือไงถึงนอนแบบนี้"
อ่อ ว่าที่ลูกเขยผมนี้เองพอเห็นมากับของกินแบบนี้ก็อดยิ้มไม่ได้เพราะมันกะจะเข้าทางผู้ใหญ่ตรงๆเลยสินะ
ดีๆรู้จักกาละเทศะดีนี่น่า
"รถเรียบร้อยแล้ว...ไง ได้ยินยัยกิ่งบอกว่าเราชวนยัยกิ่งไปกินข้าวเย็นนี้นิ หึหึ"
พอพูดประโยคนี้นายมังกรถึงกับทำหน้าเลิกลั่กอยากแก้ตัวเต็มๆ
หึ เขินอ่ะดิที่ว่าที่พ่อตาพูดแบบนี้
"ก็...ช่างเถอะครับ กินขนมจีบกันก่อนที่มันจะหายร้อนดีกว่า วันนี้ผมมีประชุมก่อนเที่ยงยังไม่กินอะไรเลยกินเป็นเพื่อนผมนะ"
ดูทำหน้าตาทำตาอ้อนไม่เหมาะกับมาดคุณชายเล้ย
ผมก็ใจดีกับว่าที่ลูกเขยพอนะ
ตัวผมเลยเดินนำไปหลังอู่แต่ไม่ลืมที่แบ่งกล่องขนมจีบที่นายมังกรซื้อมาเผื่อวางไว้ที่นั่งเล่นพวกมันด้วย
"โมจ้าาา พี่คาวมาแล้วจ้าา ไม่ได้เห็นกันสามวันล่ะคิดถึงเหลือเกินนน"
เฮ้อ มาจนได้แล้วจะมาทำไมตอนอารมณ์ผมคงที่แบบนี้
ไอ้คาวมันเป็นพวกหัวหน้านักเลงแถวนี้แหละมันเป็นพวกปล่อยเงินกู้ที่รวยแถวนี้
ที่มันมาหาผมไม่ใช่ว่าผมไปกู้เงินแล้วมันมาทวงนะแต่มันมาจีบรู้ถึงไหนอายถึงนั้นผู้ชายแมนๆอยู่กับเครื่องยนต์แบบผมมีผู้ชายมาจีบแบบนี้
"เงียบเชียวสงสัยดีใจจนช๊อคมะเดี๋ยวกอดปลอบขวัญ"
ผมเป็นคนที่ขี้เกียจออกปากออกแรงจะดีกว่า
โดยที่รองเท้าแตะหนังปลอมแถวตลาดนัดเฟี้ยงเฉียดไปทางพวกมันจนพากันหยุดชะงัก
"อย่าเข้ามาใกล้กู...และออกไปจากอู่กู ก่อนที่กูจะเฟี้ยงอย่างอื่นไปแทน"
อารมณ์ผมตอนนี้เริ่มไม่อยู่สุขแล้วครับนายมังกรที่ยืนอยู่ข้างๆผมแสดงสีหน้าตกใจอย่างหนักที่ผมทำแบบนี้ต่อหน้า
เอ่อดี ดูไว้ที่วันไหนมันคบกับยัยกิ่งแล้วเกิดนอกใจจะต้องเจอแบบนี้
"โมใจร้ายเหมือนเดิมเลยแฮ่ะ อ่ะๆวันนี้คาวยอมก็ได้ อ่อ นี้ของฝากจากเยาวราช ไปก่อนนะจุ๊บ ไปพวกมึงวันนี้โมเมนส์มาเว้ย"
อ่าว ไอ้นี้
พอมันเอาของฝากฝากไว้กับลูกน้องผมเสร็จก็พากันทยอยเดินออกอย่างคึกคัก
แม่ง นึกว่าจะตื้ออยู่นานเหมือนตะก่อนซ่ะอีกโชคดีไปผม
..
..
"พี่โมนั้นใคร...ทำไมพูดจาเหมือนจะมาจีบพี่แบบนี้"
เงียบตั้งนานนึกว่าผวาผมที่แท้ก็สงสัยเรื่องนี้นี่เอง
"ก็เป็นพวกปล่อยเงินกู้แถวนี้แหละ ที่มาจีบเพราะมันอยากลองของแปลกมั้ง"
มันก็สามปีกว่าๆแล้วมั้งที่มันมาแวะเวียนจีบอะไรเถือกนี้นานแล้วเหมือนกัน ถึงจะตี๋ขาวมีตังค์แต่มีหางผมก็ขอไม่เอาเด็ดขาด
"หึๆ อย่างพี่โมไม่ใช่ของแปลกสักนิดดูดีๆก็..."
ก็อะไรพูดดีๆนะเว้ยนี้ผมง้างมือจะทำร้ายร่างกายมันแล้วนะเนี้ย
"ก็หล่อครับ"
"เอ่อ ค่อยอยู่ด้วยกันง่ายหน่อยถ้าพูดแบบยัยกิ่งมีหวังได้เจ็บตัวแน่ๆ ถึงจะใหญ่มาจากไหนพี่ก็ไม่ยั้งมือวะ"
กูจะทำร้ายร่างกายมึงมันยังมีหน้ามายิ้มท้าอีก
อ้า วันนี้เป็นขนมจีบกุ้งอร่อยดีกินเพลินเหมือนแอบดูดกัญชาสมัยเรียนรด.แด่ะ
หึ ผมยังมีวีรกรรมอีกเยอะสมัยหนุ่มน่ะแต่แค่ไม่อยากแฉ่ให้ตัวเองเสียภาพพจน์ของตัวเองเฉยๆหึหึ
"หึ แล้วลูกสาวพี่โมพูดว่าอะไรล่ะผมอยากรู้"
อยากรู้ไปทั่วไอ้คุณชายมังกรหยกเอ้ย
ทำให้ผมชะงักกินขนมจีบสักพัก
"ก็...ยัยกิ่งบอกว่าพี่สวย...โฮ้ หล่อแบบนี้มันยังนึกว่าสวยสงสัยลูกคนนี้ต้องไล่ให้ไปตัดแว่นสักหน่อยซ่ะแล้ว หึ"
งั่ม พูดแล้วก็ยังยั่วะไม่หายนะเนี้ยยัยกิ่งบอกสวยไม่พอยังมีไอ้คาวมาบอกว่าผมสวยอีกคน
อย่างนี้ต้องมีล้างบางเสียหน่อย
(มีต่อ)
-
ต่อ..
..
..
แล้วนายมังกรจะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทำไมในเมื่อผมบ่นอย่างอารมณ์บู้ดสุดๆ
...
เวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆนายมังกรชวนคุยเรื่องเฮฮาต่างๆ
ทางผมก็เริ่มเป็นสมาคมแม่บ้านเอาเรื่องลูกน้องตัวเองมานินทาให้คนอื่นฟัง ฮ่าๆๆ
"อ่ะ ถึงเวลาแล้วครับผมไปก่อนนะครับ"
นายมังกรลุกขึ้นพร้อมกับโบกมือลาผม ปกติว่าที่ลูกเขยต้องไหว้พ่อตาก่อนไปไม่ใช่หรือไง
เอาเถอะๆก่อนหน้านายมังกรก็ทำปล่อยๆไป
"อื้ม แล้วอย่าลืมรถที่ฝากทำล่ะมันเกะกะอู่"
พูดไม่ถนอมน้ำใจไม่พอยังพิเรนท์เล่นกระเทียมให้เปื้อนโต๊ะอีกผม
"ใจร้ายจังนะครับ ครับๆเดี๋ยวผมให้ลุงยงค์มาเอาไปแล้วกันนะครับ ขอตัวนะครับพรุ่งนี้เจอกันครับ"
ผมก็พยักหน้ารับไปงั้นแล้วก้มหน้าก้มหน้าเล่นกระเทียมเจียวป่นให้เลอะโต๊ะนี้ต่อไปเดี๋ยวค่อยให้ไอ้ทอนเช็ดทำความสะอาด
แล้วที่นายมังกรบอกว่าพรุ่งนี้เจอกันนี้อย่างไงเนี้ย
หรือว่าจะมาอีก
มาทำอะไร?
..
..
"พ่อโมค่าาา วันนี้มีไรกินบ้างอ่าหิวๆ"
"เอ้า เอ้ยไหนบอกว่าวันนี้กินข้าวเย็นกับประธานไม่ใช่หรือไง ทำไม..."
ตกใจสุดๆขนมเปี๊ยะของฝากจากไอ้คาวเกือบติดคอ
ไหนวันนี้ยัยกิ่งมีนัดกินข้าวกับท่านประธานหรือนายมังกรไม่ใช่หรือไงหรือมันมีข้อผิดพลาด
"อย่าตกใจสิพ่อ...หนูแค่อยากกินกับข้าวฝีมือพ่อมากกว่าไปกินอาหารหรูแบบนั้นซ่ะอีก อ่อ วันนี้เรามีแขกรับเชิญระดับวีไอพีด้วยล่ะนั้นคือ...."
"สวัสดีครับพี่โม..."
นายมังกร!
"วันนี้ฝากท้องกับพี่โมด้วยนะครับ..."
รอยยิ้มเทวทูตกระจายมาใส่ผมจนได้
"เฮ้อ งั้นวันนี้จะเตรียมมื้อพิเศษก็แล้วกัน"
"เย้ งั้นพ่อกับประธานไปซื้อของด้วยกันนะคะ หนูจะช่วยเตรียมทำของที่มีรอก่อน"
ยัยกิ่ง ยัยจอมขี้เกียจ ขี้เกียจไปซื้อก็ไม่บอกใช้พ่อตัวเองไม่พอยังมาใช้ประธานบริษัทตัวเองอีก
"พ่อไปคนเดียวได้ส่วนมังกรอยู่นี้กับลูกพี่ดีกว่า"
ไหนหว่ากุญแจรถ
ผมนี้นับวันเริ่มขี้ลืมแล้วนะเนี้ย
อ้าว แล้วนายมังกรมาเดินตามผมแจทำไมเนี้ยผมบอกให้อยู่กับยัยกิ่งแท้ๆ
"ยัยกิ่งมาเอาประธานเอ็งไปเก็บดิ เนี้ยเดิมตามพ่อแจแล้วเนี้ย!"
ผมตะโกนบอกยัยกิ่งที่ไปในครัวแล้วและยัยลูกสาวตัวดีก็ชะโงกหน้าออกมาทำหน้ามึนแทน
"เอาไปด้วยนั้นแหละ เพื่อประธานอยากกินอะไรพ่อก็ค่อยก็ถามจะได้ซื้อของมาถูกไงล่ะ"
ยัยกิ่งบอกแต่ผมก็ยังมองนายมังกรที่ยืนยิ้มเจิดจ้าอยู่ข้างหลังผมเนี้ยแหละ
เฮ้อ เอาก็เอา
"อยากกินอะไรก็บอกพี่แล้วกัน อย่าลืมทักตอนซื้อของล่ะ"
"ครับ"
พอผมกับนายมังกรเข้ามาในรถเสร็จผมก็ค่อยๆออกรถมุ่งหน้าไปที่ซุปเปอร์ฯใกล้ๆนี้ทันที
..
..
"เอ้า ว่าที่ลูกเขยอยากอะไรกินอะไรก็บอกสิ ยืนนิ่งดูผักให้มันงอกอยู่นั้นแหละ"
ตอนนี้ผมกับนายมังกรอยู่ที่ซุ้มผัก
ผมก็ก้มๆมองๆผักไปทั่วผักที่นี้มันก็ดูสวยดีแต่บางชนิดก็ไม่ค่อยดีแหะอย่างนี้น่าจะไปตลาดดีกว่า
"ลูกเขย? มะมันไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะ"
เอ้ย ใจเย็นๆเดี๋ยวมะเขือเทศก็แตกคามือหรอก
"แล้วชวนยัยกิ่งไปกินข้าวและมาตีท้ายครัวแบบนี้....แปลว่าไม่ใช่งั้นดิ"
นายมังกรพยักหน้าตอบรับใหญ่
"หึ อย่ามาเขินน่า...เอ้า คิดอะไรออกยังอยากกินอะไร"
"เฮ้อ แล้วแต่พี่เลยพี่ทำอะไรผมกินได้หมด..."
เอ้า ไอ้นายคนนี้เป็นหนุ่มเป็นแน่นกลับมาถอนหายใจแบบนี้มันไม่ดีเลยนะ
เอ้อ ตามใจคนทำงั้นเตรียมซี้ดได้เลยตามใจผมทำมีแต่เผ็ดครับนอกผัดผัก
TBC...
ฝากท่านประธานมังกรด้วยเด้อ ^๐^ //อ่านสบายๆนะ
ปล.ถึงนายมังกรรีบออกตัวเร็วไปแต่ว่า นายมังกรแค่อยากลองดูกับคนที่ต้องตาตัวเองสักหน่อย
อ้าว ดันเฉลยไปดื้อๆ ฮ่าๆๆ
-
คุณพ่อโมยังไม่รู้ตัวสินะ o18
-
โอ๊ยฮาตอนที่คาวหันไปบอกลูกน้องว่า วันนี้โมเมนส์มา กร๊ากกกกก
พ่อโมดูจะหน้าสวยจริงๆสินะ ทั้งลูกสาวก็ชม แถมยังมีหนุ่มมาตามจีบตั้งหลายปีอีก
ไม่รู้ท่านประธานมังกร ตอนที่เห็นโมโหมดโหดกับคาวจะคิดยังไงน้อ
จริงๆพ่อโมนั่นแหละต้องไปตัดแว่นกับเขาแล้ว มองดีๆสิไม่น่าจะใช่ว่าที่ลูกเขยหรอก นี่มันว่าที่สามีชัดๆ ฮ่าๆๆ
เพราะเข้าใจว่ามังกรเข้าหาตัวเองเป็นว่าที่ลูกเขยไปแล้ว มันก็มีข้อดีข้อเสียล่ะนะ
ข้อดีคือจะได้ใกล้ชิดพ่อโมง่ายๆ เพราะถ้าโมรู้ว่ามังกรมาจีบก็ไม่รู้ว่าจะต่อต้านเหมือนที่ทำกับคาวไหม
แต่ข้อเสียก็คือความเข้าใจผิดนี่จะกลายมาเป็นกำแพงทำให้โมไม่กล้าคิดอะไรกับมังกรเกินเลยหรือเปล่านะ
ขอให้กิ่งไม่ได้มาหลงชอบหลงรักอะไรมังกรด้วยแล้วกันเน้อ ไม่งั้นอิรุงตุงนังแน่นอน
:L2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
โอ้ยขุ่นพ่อคะ .. รุกหนักกว่านี้ก็ต้องจับขุ่นพ่อปล้ำแล้วล่ะค่ะ 55555
-
ตอนที่03.
***
**
***
*
วันนี้คือวันที่ผมต้องมารับศึกใหญ่เพราะนายมังกรเอารถที่เหมือนว่าโดนกระทำอย่างสาหัสมาให้ผมซ่อม
กระจกนิรภัยที่ไม่น่าแตกง่ายๆกลับแตกเป็นรูตัวรถที่บุบหลายจุดและโดนของมีดคมกรีดเป็นรอยยาว
ซ่อมเป็นเดือนแน่ๆ
"ครั้งที่เจอกันครั้งแรกหม้อน้ำโดนเจาะ...ครั้งนี้โดนกระทำซ่ะปางตายขนาดนี้ ถามจริงมีใครหมั้นใส้เราป่ะเนี้ย หรือปีนี้มันปีชงกันแน่ไปทำบุญหน่อยไป"
ผมบ่นแล้วปัดมือไล่นายมังกรให้เข้าวัดสักหน่อยตั้งแต่เจอกันมีแต่จ้องจะเอารถมาให้ซ่อมอย่างเดียว
"โฮ้ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ช่างเขาเถอะพี่ซ่อมให้หน่อยดิ"
ดูทำหน้าทำตาไม่ทุกข์ร้อนเหมือนเจ้าทุกข์สักนิดมันน่าเขกหัวให้พรเหมือนยัยกิ่งไหมเนี้ย
"คงซ่อมให้ได้ไม่หมดหรอก..อู่พี่เน้นซ่อมให้รถใช้การได้ไม่ใช่อู่ที่ฟื้นฟูให้สวยใหม่กิ๊งนะ"
"ครับๆ งั้นเดี๋ยวผมจะไปให้อู่อื่นซ่อมแล้วกัน อ่อ วันนี้เป็นขนมจีบปูเลยนะ"
ผมที่กำลังเตรียมหาที่นอนก็ต้องหยุดแล้วเดินนำไปหลังอู่
นี้ผมยอมเพราะขนมจีบหรอเนี้ย
"วันๆเอาแต่พากันไปหลังอู่แบบนี้พวกผมคิดนะ ฮ่าๆๆ"
ไอ้พวกห่าน
..
..
"พ่อโมกิ่งไปนะ"
"เอ่อ ขับรถดีๆอย่าไปแหกโค้งแถวไหนแล้วกัน"
โบกมือพั่บๆเป็นการบอกลายัยตัวดีผมก็เดินเกาพุงและอ้าปากฮ้าวเข้าบ้านไปแบบชิลๆ
อากาศดีแบบนี้ไปวิ่งรอบหมู่บ้านสักรอบดีไหมเนี้ยเพื่อจะฟิตกว่าเดิม
ไม่ต้องดีกว่าเดินไปที่อู่แทนขี่มอ'ไซค์ก็ออกกำลังกายแล้ว
"สวัสดีครับเฮียโม...อ้าววันนี้อินดี้หรือไงถึงเดินมาที่อู่แบบนี้อ่ะ หึหึ"
มาถึงไอ้โอมก็หันมาทักทายทันที
ผมก็พยักหน้างึกๆรับเป็นคำตอบแล้วมุ่งหน้าไปรถกระบะเพื่อไปอู้สักนิด ก็อากาศยามเช้ามันใช้ได้นิน่า
ตื้อดื้นๆๆ
ใครโทรมาเนี้ยเบอร์ไม่คุ้นเลยสักนิด
"สวัสดีครับ..."
[สวัสดีครับพี่โม..ผมมังกรนะ]
อ่อ เมื่อวานผมให้เบอร์กับนายมังกรนิเพราะว่าผมเห็นว่าช่วงนี้รถนายมังกรเกิดเหตุง่ายเกินเลยให้เบอร์ไปเพื่อรถเป็นอะไรกลางทางจะได้โทรมาขอความช่วยเหลือได้บ้าง
"อื้ม มีธุระอะไรล่ะ"
[ก็รถผมยางแตก...ตอนนี้รถผมจอดอยู่ข้างถนนทางไปบริษัท มาช่วยทำรถผมได้เปล่าครับ]
เอาอีกแล้ว
"เอ่อๆ รอแปบจะออกไปเดี๋ยวนี้ล่ะ"
[ครับ...รออยู่นะ]
พอจบสายสนทนาผมก็ไปเตรียมอุปกรณ์ไว้หลังรถกระบะและโยนกุญแจรถให้ไอ้ทอน
"ขับไปทางที่กูบอก....เร็วอย่ามาเอ๋อ"
คนโยนกุญแจรถให้ยังจะมาทำหน้าเอ๋อใส่อีก
"ครับเฮียโม~"
..
..
พอมาได้สักพักผมก็ให้ไอ้ทอนขับไปทางรถสีดำเงาที่จอดข้างทาง แถมยังมีนายแบบเป็นนายมังกรใส่แว่นดำยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงพิงรถอย่างเท่
ผมว่าจราจรจะติดหนักกว่าเก่าก็เพราะมันนั้นแหละยืนแผ่ความหล่อคูณร้อยไปทั่วท้องถนนเชียว
"บอกว่าให้ไปทำบุญแก้ปีชงไง.....เอ้ย เล่นแตกสี่ล้อรวดเลยหรอวะ"
ไปทำอิท่าไหนให้มันแตกสี่ล้อในเวลาเดียวกันวะ
"ครับ"
ยังจะยิ้มสว่างแข่งพระอาทิตย์กลางถนนอีก
"อย่างนี้คงอีกนาน...พี่ว่าเราหารถคันอื่นอย่างแท็กซี่ไปทำงานแทนแล้วกันเดี๋ยวนี่พี่จะเอาไปทำที่อู่ให้เย็นๆค่อยมาเอาแปบเดียวเท่านั้นแหละ"
ไอ้หน้าตาไม่ทุกข์ร้อนเหมือนคนมีปัญหาไม่บังเกิดมาบนใบหน้ามันสักนิด
อยากสวดสักห้านาทีชะมัด
"คุณมังกรครับไอ้วาวกำลังเอารถมาให้ครับ...สวัสดีครับคุณโมวันนี้ต้องรบกวนหน่อยนะครับ"
ลุงยงค์ก็อยู่ด้วยนิน่าผมนึกว่านายมังกรขับมาคนเดียวซ่ะอีก
"ครับ สวัสดีครับ...แล้วทำอิท่าไหนถึงยางแตกสี่ล้อแบบนี้น่ะครับ"
หน้าจะหลายท่าลุงเขาเลยถึงกับคิดหนัก
เอาเถอะๆ
"เอาน่าพี่โม อ่ะพี่โมรถมาล่ะกินอะไรตอนเช้ายังป่ะเดี๋ยวผมพาไปบราวนี่อร่อยๆที่บริษัทผมเอง"
ห่ะ!?
"ไม่พี่มีงานต้องทำนะ"
ผมยื้อตัวไม่ไปตามแรงดึงนายมังกรที่กำลังจะพาผมไปที่รถที่เพิ่งมาถึง
"ถ้าหมายถึงรถผมไม่ต้องห่วงหรอกผมรอได้..."
(มีต่อ)
-
ต่อ..
..
..
"มังกร...."
ครั้งนี้เสียงผมแข็งขึ้นกว่าเก่านายมังกรก็ยังไม่เลิกพยายามพาผมไป
หัวดื้อชิบ
"เอ่อๆ เฮียไปเถอะเดี๋ยวรถของกรผมจัดการให้เองเฮียไปหาอะไรกินบ้างเถอะ กรเอาเฮียไปเลยไม่ต้องห่วง"
ไอ้ทอนไอ้ลูกน้องทรพีกูอุส่าจะกลับไปนอนสักหน่อย
นี้มึงกินขนมจีบมันทุกวันจนอาการหนักปล่อยเจ้านายไปกับไอ้คุณชายนี้ง่ายๆเลยหรือไง
ตอนนี้ผมถึงกับจ้องเขม้งไอ้ทอนไม่ปล่อย
ไอ้ห่านั้นก็ลอยหน้าลอยตาคุยโทรศัพท์บอกที่อู่อยู่นั้นแหละ
"โอ้ย เฮียตบหัวผมทำไมเนี้ย!"
ผมไม่พูดแล้วเดินไปที่รถกับนายมังกรอย่างดีๆปล่อยให้มันโวยวายไป
"ใจร้ายจังนะ"
พอเข้ามานั่งในรถนายมังกรก็พูดเสียงทะเล้นกับผมใหญ่
"จะเอาไหมล่ะ..เป็นสิริมงคลนะเว้ย"
ผมง้างมือจะทำร้ายมันแต่เจ้าตัวไม่ยักจะกลัวหัวเราะลั่นรถใหญ่
เฮ้อ ทำไม่ลงวะ
"ไม่ทำแล้วหรอครับ..."
ไอ้นี้โรคจิตอยากให้ทำร้ายร่างกายหรือไง
..
..
พอมาถึงนายมังกรก็เดินนำพาผมเข้าบริษัทใหญ่โตนี้
เหล่าพนักงานพากันกล่าวทักทายด้วยรอยยิ้มกันใหญ่
"อ่ะ พ่อโมสวัสดีค่ะท่านประธาน...พ่อทำไมมากับท่านประธานได้เนี้ย"
เดินไปสักพักยัยกิ่งที่เห็นผมก็วิ่งเข้ามาทักแล้วซักไซผมทันที
อยากรู้ทุกอย่างเลยนะยัยนี่
"ถามท่านประธานเอ็งสิ เนี้ยฉุดพ่อมากินอะไรที่นี้ก็ไม่รู้อะไรนี่ๆนั้นแหละ"
"ฮ่าๆๆ ผมเปล่าฉุดนะ...ผมแค่พาพี่มากินบราวนี่ที่ร้านกาแฟบนดานฟ้าต่างหาก"
จบคำอธิบายนายประธานยัยกิ่งถึงทำหน้ารู้เรื่องมาทันที
"งั้นหรอค่ะ..อ่อ งั้นพ่อกิ่งไปก่อนนะขอตัวก่อนนะค่ะท่านประธาน แล้วพ่ออย่ากินเยอะล่ะฝากพ่อกิ่งด้วยนะค่ะท่านประธาน"
"ครับ"
แล้วเอ็งจะฝากพ่อไว้กับนายคนนี้ทำไม
พอทักทายยัยกิ่งแบบหอมปากหอมคอนายมังกรก็พาขึ้นลิฟท์ไปชั้นไหนก็ไม่รู้ผมไม่ได้สักเกตุด้วยสิ
"อ่ะ สวัสดียามเช้าค่ะท่านประธาน"
โฮ้ พอออกมาจากลิฟท์ผมถึงตกใจใครมาขายส้มโอแถวนี้
ผู้หญิงตรงหน้าพวกผมนี้หุ่นเอ็กซ์ไม่พอเสื้อผ้ายังคับแทบปริเพราะหน้าอกไซต์ส้มโอเนี้ยแหละ
แต่นายมังกรกลับไม่ทักอะไรเธอนอกจากเดินผ่านไปหน้านิ่งๆ
แต่ก็ต้องหยุดแบบไม่นัดผมสักนิด
"คุณอรดีเสื้อผ้าที่คุณใส่มันดูเกินไปนะครับ....ครั้งหน้าอย่าให้ผมเห็นอีกล่ะ"
ผมแทบขนลุกเพราะเสียงที่กล่าวกับลูกน้องมันช่างดูมีอำนาจน่ากลัวจนไม่กล้าขัดและแถมสายตาดูแข็งใช่เล่น
บอกได้คำเดียวว่าน่ากลัว
"สวัสดียามเช้าครับคุณมังกร...วันนี้ไม่มีอะไรมากครับนอกจากเซ็นเอกสารรับสินค้าต่างๆจากต่างประเทศ"
ผ่านสาวเปรี้ยวก็มาเจอกับหนุ่มขรึมบอกกล่าวงานแบบนี้แปลว่าเป็นเลขานายมังกรสินะ
นายมังกรก็ตอบรับด้วยเสียงที่เงียบ
บางครั้งผมก็ไม่ชินกับนายมังกรในโหมดนี้จริงๆ
"คุณวีรภพช่วยเอาเอกสารทั้งหมดตามผมไปที่ร้านกาแฟดานฟ้าด้วยล่ะ.."
"ครับ"
นายเลขาขานรับแถมยังยิ้มมาให้ผมอีก
เอ่อ ดีมีรอยยิ้มคนนั้นมันพอให้ผมหายเกร็งกับนายมังกรในโหมดนี้นิดหน่อย
..
..
"อย่ากินบราวนี่เยอะมากนะพี่โมมีอย่างอื่นให้กินอีกเยอะแยะ เดี๋ยวตอนเที่ยงเราไปกินข้าวกันร้านนี้อร่อยสุดๆ"
ในที่สุดก็กลับมาในโหมดเดิมถึงว่านายมังกรจะอยู่หน้างานหลายชิ้นแต่ก็ไม่มีแสดงสีหน้าขรึมเหมือนตอนเช้านี้เลย
กลับกันนายมังกรพาผมเฮฮาเรื่องต่างๆเหมือนกับผมอยู่ที่อู่เด่ะ
"เอ่อ มังกรเดี๋ยวหลังเที่ยงพี่ต้องกลับบ้านนะพี่ต้องเอาข้าวให้พวกหมาๆกินน่ะ"
พอผมพูดปับมันหงอยทันที
เอ้ย เป็นไร!
"พี่อยู่กับผมถึงเย็น...ได้ไหม ผมรู้สึกสบายใจนะ พอพี่มาอยู่ด้วยน่ะ"
น้ำเสียงอ้อนเหมือนหมาอ้อนเจ้าของอย่างนี้มันเหมือนไอ้พวกหมาๆที่บ้านเลยอ่ะ
"เฮ้อ อยู่ด้วยกันถึงเย็นเลยก็แล้วกัน"
จนตรอกแล้วผม
"ขอบคุณครับ...พี่โม"
เหมือนหมาจริงๆด้วย
TBC...
นายมังกร=น้องหมาหรอพ่อโม
-
รู้ตัวไวไวนะคะพ่อโม พี่มังเขารุกหนักมากขนาดนี้แล้ว
-
พี่มังกือกับลูกสาวทำงานอย่างรู้กันมาก มีพ่อโมคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องเล้ย555555 ถ้ารู้มีหวังไม่คุยกับมังกรแหงเลย555555
-
น่ารักดีอ่ะ
-
:mew1: :mew1:
-
พ่อโมก็ไม่เฉลียวเลยว่ากำลังโดนจีบ
-
พ่อโมลูกก็มีแล้วทำไมยังไม่รู้ตัวอีกว่ามังกรเขารู้สึกยังไง
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
คุณพ่ออึนหรือเปล่าเนี่ย ทำไมรู้สึกตัวช้าจัง
-
:katai3:
-
ตอนที่04.
***
**
****
ตอนเช้าที่แสนจะเจิดจ้าแสงแยงตาชิบหาย
ผมที่นั่งยองๆให้อาหารหมู่หมายัยกิ่งก็มานั่งเบียดผมยังกะขาดความอบอุ่นแน่ะ
"อะไรยัยตัวดี"
อยากจะลูบหัวแต่ทำไม่ได้เพราะมือเลอะข้าวหมาหน่อยๆ
"พ่อโม...ทำไมพ่อไม่คิดจะมีแฟนใหม่อ่ะ หรือเพราะว่าหนู"
หึ เป็นแค่ยัยม้าดีดกระโหลกยังมาทำเป็นคิดมากอีก
"ก็ไม่อยากมี....มีกันแค่นี้น่ะดีแล้ว ทำไมถึงอยากให้พ่อมีเมียใหม่นัก"
เอ้า ยัยนี่คนเขาถามดีๆกลับหัวเราะคิกคักใหญ่
"ไปทำงานได้แล้วไป...แล้วมังกรไม่คิดจะมารับลูกสาวพ่อบ้างหรือไงวะ"
"หนูกับท่านประธานไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยไปเน้อ"
เอ้า ดิหรือว่าเราจะคิดไปคนเดียววะที่นายมังกรอยากจับลูกผมทำเมียเนี้ย
แหยะ ไอ้หมาห่านี้ก็เผลอไม่ได้จ้องจะเลียหน้าผมอย่างเดียวไปกินข้าวเลยมึง
ผมดันหัวไอ้หมาสีขาวที่มันอยากอ้อนโดยการมาเลียหน้าผมไล่ให้มันไปกินข้าวกับพวกมัน
หึ มองแล้วเพลินดีวะหมาร่วมหัวกินข้าวเนี้ย
..
..
ตื้อดื้นๆๆ
บางครั้งผมก็เกลียดไอ้เครื่องสี่เหลี่ยมเครื่องนี้น่ะร้องน่ารำคาญชิบ
ใครโทรมาวะ
'มังกรหยก'
โทรมาทำไม?
"อื้ม.."
[พี่โม.....]
"อื้ม..."
[พูดอะไรสักอย่างดิ....ผมเบื่อ]
"อะไรสักอย่าง"
ในขณะที่กำลังชะลอรถหาที่จอดก็ต้องชะงักพวกไอ้ทอนพากันวิ่งหน้าอู่กันใหญ่
ไอ้พวกนี้มีพิรุธต้องรีบลงไปดูสักหน่อย
[โฮ้ พี่โมอย่าเพิ่งตลกสิผมเคลียดนะ....ผมเบื่อ วันนี้ก็ไปสนุกกับพี่ไม่ได้ ผมเบื่อ]
และก่อนที่มาเจอผมมันบ่นเบื่อแบบนี้เปล่านะ
"เอ่อ เบื่อใช่ไหมงั้นเดี๋ยวพาเล่นอะไรสนุกๆ เราต้องพูดตามพี่หลังคำท้ายประโยคนะถึงจะหยาบก็ต้องพูดนะคุณชาย"
[ครับผม]
"มีฤาษีตนหนึ่ง"
[หนึ่ง]
"เดินเข้าไปในป่า"
[ป่า]
"แล้วหรือฤาษีตะโกนถามว่า"
[ว่า]
"ใครปล้ำเมียกู"
[กะ..เอ้ยพี่โม ฮ่าๆๆ]
"หึ ไงหายเบื่อยังถ้าหายก็ไปทำงานได้แล้วพี่จะพักผ่อนบ้างจะได้ฟิตๆ"
มองซ้ายมองขวาพวกมันและทุกอย่างก็ปกตินิหรือผมคิดไปเอง
[ครับ...เดี๋ยวผมว่างผมจะเอาของกินไปฝากนะครับ]
"อืม"
จบสายสนทนาผมก็ยังมองจับพิรุธพวกไอ้ลูกน้องจอมพิเรนท์อยู่
ปกติไม่มีใครวิ่งเป็นฝูงกันหน้าอู่หรอกถ้ามันไม่มีอะไร
"ไอ้ทอน...เมื่อกี้พวกมึงทำอะไรกัน อย่านึกว่ากูจะดูไม่ออก..บอกมา"
ไอ้นี้ยังเนียนเป่าปากเป็นเพลงช้างอยู่ได้เดี๋ยวมึงจะเจอปะแจกู
ปังๆๆ
"เฮียโมขา~"
เฮ้ย ยัยหมวยครีมน้องสาวไอ้คาวนิ
"ชิบหายแล้ว"
กูได้ยินเสียงอุทานมึงนะไอ้ทอน
"เฮียโมดูไอ้พวกพี่ทอนดิพวกมันขังครีมไว้ในห้องเก็บของอ่ะ"
เข้ามาเกี่ยวแขนผมไม่พอยังแฉพฤติกรรมไอ้พวกนั้นได้ดี
อ้อ ที่มันทำตัวพิรุธเพราะอย่างนี้นี่เอง
"เฮียพวกผม..."
"เอ่อๆกูรู้ๆ ครีมป่ะกลับบ้านที่นี้มีแต่ผู้ชายนะ"
ผมหันมาบอกหญิงสาวที่เอาแต่กอดแขนผมไม่ปล่อย
ถึงยัยครีมจะดูสวยหมวยขาวอวบนิดๆแต่ก็อายุเท่ายัยกิ่งผมเอ็นดูเธอเหมือนลูกคนนึ่งเพราะตะก่อนยัยครีมมักชอบมาเล่นกับยัยกิ่งๆบ่อยๆ
แต่ต้องห่างเหินนิดๆเพราะยัยครีมต้องช่วยงานที่บ้านเลยไม่ค่อยได้เห็นหน้าเห็นตา
แต่พี่ยัยนี่มาบ่อยยิ่งกว่าอะไรดี
"ไม่ๆ ครีมคิดถึงเฮียนะอยากอยู่กับเฮียโมมากกว่านี้ อ้าา กลิ่นตัวเฮียนิมัน...ว้าย!"
ไปไกลแล้วยัยคนนี่ผมเห็นสภาพที่เคลิ้มของยัยครีมไม่ไหวเลยดันหน้าที่กำลังฝั่งจมูกกับไหล่ผมไปห่างๆเนี้ยแหละ
"เฮียยยอ่ะ"
ดูทำหน้าบึ้งปากห้อยดิ หึหึ
"ครีมใครสั่งให้มาหาโมกลับบ้านเดี๋ยวนี้"
นั้นน้องสาวยังไม่ไปพี่ชายมันก็ยกทัพมา
วันนี้มันวันอะไรวะ
เฮ้อ ไปนอนหลังกระบะให้หายเหนื่อยสักหน่อยดีกว่า
"เฮียเหมือนกันแหละให้มาเก็บดอกไม่ใช่ให้มาหาเฮียโมสักหน่อย"
เอ่อ เอากันให้เต็มที่พอเสร็จเมื่อไรบอกล่ะเดี๋ยวตื่นไปเคลียพื้นที่ให้เอง
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
...
..
"กลับบ้านแล้วอย่ามายุ่งกับเฮียโมอีก"
อื้ม เอาน้องมึงกลับไปเลย
"ไม่เอาครีมจะจีบเฮียโมให้ติดให้ได้"
พอเถอะรุ่นลูกผมไม่ขอเกี่ยวด้วยหรอกหนู
ถึงผมเคยบอกว่ามีหางผมไม่เอาแต่นี้รุ่นลูกผมก็ไม่เอาเหมือนกัน
ก็นะถึงผมเข้าเลขสี่แต่ผมก็หล่อในแนวของผมตัวขาวหน้าตาดีมีผสมตี๋หน่อยจากพ่อและหุ่นดีสูง170กว่าๆ
"ไม่ กลับเดี๋ยวนี้!"
"ไม่เอา!"
เริ่มมีเสียงแล้วแฮ่ะไอ้พี่น้องคู่นี้
"เฮียโม~ครีมไม่อยากกลับ"
ยัยครีมย้ายวงสนทนามาทางผมที่นอนกลิ้งอยู่หลังกระบะแล้วครับ
"กลับไปเถอะครีม....เดี๋ยวเฮียไปส่ง"
ยัยคนนี้ยอมแน่
"จริงดิ งั้นไปเลย! เฮีย! ครีมกลับก็ได้เพราะเฮียโมไปส่ง กร๊ากกกก"
ผู้หญิงสมัยนี้น่ากลัวชะมัด
"เฮ้ย งั้นโมไปส่งคาวด้วยดิ"
ไอ้ห่านี้ก็ไม่ยอม
"รถกูเป็มแมงกะไซต์ไปได้แค่สองคน"
ไอ้คาวถึงกับหน้าบึ้งทันที ส่วนผมก็เดินไปที่รถตัวเองแถมมียัยครีมวิ่งเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาตามมาด้านหลัง
"อย่านั่งชิดอย่ากอดเอว...ถ้าทำก็ลงไป"
บอกก่อนที่ยัยครีมกำลังขึ้นคร่อมรถตามผม
"โฮ้ เฮียอ่ะก็ได้ๆ"
พอยัยครีมขึ้นรถผมอย่างเสร็จสับผมก็ออกรถไปทันที
..
ในขณะที่ผมขี่ผ่านร้านขายของชำร้านกับข้าวแถวซอยนั้นป้าๆที่ผมรู้จักกันถึงกับแซวว่าผมมีแฟนใหม่บ้างล่ะ ไหนก็บอกว่าแล้วลูกสาวป้าตกกระป๋องแล้วหรอ
หึ ก็คนมันน่าตาดีมีแต่คนต้องการตัวเป็นลูกเขยทั้งนั้น
และก็มาถึงร้านของบ้านยัยครีมบ้านยัยครีมเป็นร้านน้ำแข็งที่ใหญ่ที่สุดในระแวกนี้
แต่ว่าถึงที่แล้วยัยตัวดียังไม่ลงไปอีก
"ยัยครีม..."
"อ่ะจ้าๆ เฮียไม่เข้าไปหาม๊าของครีมหน่อยหรอ"
"อ่าว อาโมลื้อมาส่งอาครีมให้ด้วย ลีๆรักกันนานๆเน้อ"
อ่าว แม่ยัยครีมมาซ่ะน่ากลัวเชียวแผ่นอะไรสีทองแปะเต็มใบหน้าแบบนั้นอ่ะ และพูดอะไรแบบนั้นน่ะ
"สวัสดีครับเจ๊....งั้นผมไปนะ"
ผมรีบบิดรถหันหัวกลับไปทันทีอยู่ต่อไปไม่รู้เจ๊เขาจะพูดอะไรอีกก็ไม่รู้
..
..
"ฮิ้ว~แหมๆกว่าจะเคลียกิ๊กเสร็จเอาซ่ะกลับมาเหงื่อท่วมเลยเนอะ ฮ่าๆๆ เฮ้ย"
แม่ง คนยิ่งร้อนๆเหงื่อท่วมตัวเพราะขี่รถตากแดดเปรี้ยงๆแบบนั้ ยังมาแซวกันอีกเลยถวายรองเท้าฟองน้ำยี้ห้อป้าป้าเป็นของกำนัลให้สักหน่อย
"โอมมึงว่างมานวดให้กูหน่อยดิเหมื่อยสัด"
ผมบอกพร้อมถอดเสื้อที่ชุ่มด้วยเหงื่อเฟี้ยงใส่พวกไอ้ทอน แล้วไปนั่งรอที่ม้านั่งที่ห่างจากพวกมันไม่กี่เมตร
"เอาดีๆเดี๋ยวกูให้ทิป"
"ครับๆเฮียโม~"
เอ่อ ไอ้ห่านี้มือหนักใช้ได้มันเคยไปเป็นเด็กนวดให้พวกนักมวยหรอว่ะ
'พ่อกลับบ้านๆ บอกกับตัวหนูว่าจะรีบมา...'
เสียงแบบนี้แปลว่ายัยกิ่งโทรมา
"เอ่อ"
[พ่อวันนี้กิ่งไม่ได้กลับบ้านไปกินข้าวด้วยนะ วันนี้ผู้จัดการมีนัดเลี้ยงอ่ะ หนูกลับไม่เกินเที่ยงคืนหรอก]
"เอ่อ มีเลี้ยงแปลว่ามีเหล้าขับรถดีๆล่ะ"
[จ้า ห่วงหนูอ่ะดิ]
"เปล่า ห่วงรถผ่อนมาแพง ฮ่าๆๆ"
[พ่ออ่ะ งั้นแค่นี้ล่ะเบื่อคนแก่]
"เอ่อ พ่อก็เบื่อยัยม้าดีดกระโหลกเหมือนกัน"
[พ่อ!]
ฮ่าๆ เดี๋ยวโดนบ่นยาวขอตัดสายเลยล่ะกัน
"เฮีย หุ่นดีวะขนาดอายุหมู่นี้แล้วยังฟิตอีกเท่ชิบหาย"
โอมนี้มึงชมกูใช่ไหม
"โฮ้ ไอ้โอมมึงก็ลองคิดดูดิอายุหมู่นี้หัวบรรไดไม่แห้งแบบนี้หายากนะเว้ย ฮ่าๆๆ"
ไอ้ห่าทอนเดี๋ยวเถอะมึงพวกมึงทั้งกลุ่มจะเจอปะแจกูประจัญบานแน่
"สัดเดี๋ยวกูจะตัดหัวบรรไดทิ้งจะได้ไม่มีใครพิเรนท์จะมาทำรอยไว้...เอ่อ พวกมึงเย็นนี้ไปร้านส้มตำป้าแก้วดีไหมกูอยากวะ"
"แหม เฮียวันนี้ยัยกิ่งไม่กลับมากินข้าวเย็นก็บอกเถอะไม่ต้องมาแถชวนพวกผมไปกินส้มตำหรอก ฮ่าๆๆๆ"
โครม
ขวดน้ำที่อยู่ข้างๆมือผมถึงกับลอยไปตกกลางวงพวกมัน
ตื้อดื้นๆๆๆ
'มังกรหยก'
นี้อะไรโทรมาตอนที่คนกำลังมันส์มือเนี้ยนะ
(มีต่อ)
-
ต่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ต่อ
..
..
"ว่า"
[พี่โม....เย็นนี้ผมไปกินข้าวเย็นด้วยได้ไหม]
"เหอะ อย่าดีกว่าเย็นนี้พี่ไปกินส้มตำกับพวกทาสวะ"
พอพูดว่าทาสไอ้น๊อคที่หูดีกว่าเพื่อนตะโกนโวยวายใหญ่เชียวไอ้ห่านิขี้โวยวายไม่เหมาะกับหน้าเลยว่ะ
[เอ๋ ส้มตำ...แต่ผมไปด้วยไม่ได้หรอ]
น้ำเสียงอ้อนมาแต่ปลายสายเชียว
"อยากเจอยัยกิ่งว่างั้น...โทษทีวันนี้ยัยกิ่งมีงานเลี้ยงตอนเย็น"
เอ่อ นวดแรงๆนั้นแหละ ฮ้า~
[ไม่เกี่ยวกับลูกพี่สักหน่อย....ผมไปด้วยนะ น่าๆ]
นายคนนี้ร้านส้มตำมันน่าไปที่ไหนเหล่า
"เอ่อ เย็นนี้เจอกันที่บ้านพี่แล้วกัน"
[ครับผม!]
แล้วก็จบสายสนทนาอีหรอบเดิม
"กิ้วๆๆ เย็นนี้ไหนนัดพวกผมไงทำไมนอกใจไปนัดใครล่ะนั้น"
อยากจะหาอะไรอุดปากให้มันนวดผมอย่างเงียบๆจริงๆ
"มังกรไงเย็นนี้จะไปกินส้มตำกับพวกมึง"
"แหล่วๆๆ เฮียถามจริงเฮียคิดอะไรกับพี่กรป่ะเนี้ย แหมเห็นหล่อรวยไม่ได้หรือไง ฮ่าๆๆ"
แซวไม่พอยังคลานมาหาอีกใกล้ตีนกูดีจัง
"ปากมากงั้นมึงไม่ต้องแดก"
"โฮ้ เฮียผมล้อเล่นๆ"
ไอ้น๊อคไอ้เด็กกากเห็นแก่ของฟรีมันกอดขาอ้อนผมใหญ่ ผมก็ลองแกล้งสะบัดขาให้มันหลุดออกลองดู
แต่ โอ้มันหนึบยิ่งกว่าตุ๊กแก
"เฮีย....ผมว่าอย่าไปให้ทางเขามากดีกว่า....มันจะแย่คนมีทุกอย่างแบบนั้นเดี๋ยวได้แล้วก็เลิก"
ผมที่สนุกกับการแกล้งไอ้เด็กน๊อคก็ชะงักเพราะคนที่กำลังนวดผมพูดอะไรแปลกๆให้ผมรู้สึกงงเฉยเลย
ผมเงยหน้าไปมองหน้าใสของไอ้โอมที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตานวดผมอย่างนิ่งๆ
หึ มึงห่วงกูสินะไอ้เด็กขี้ก้างผมเลยเอื้อมมือไปขยี้ผมของมันให้ฟูไม่เป็นทรง
"เฮีย...อย่าแกล้งดิ"
"เอ่อ กูจะแกล้งทำไม..."
มันงอนแล้วครับเดินเชิดไปทำงานแล้ว
แม่ง นี้กูมีลูกน้องเป็นตุ๊ดหรอวะ ฮ่าๆๆ
จบนายช่างมาเสียเปล่าเสือกขี้งอนนิถ้ามันไม่มีแฟนเป็นผู้หญิงผมก็นึกว่ามันเป็นตุ๊ด
เพราะมันตัวเล็กหน้าใสกิ๊งตาโตนิดๆมั้งถึงเหมือน
"งอนกูหรอโอม...หือ"
"โอ้ยๆๆ เฮีย!"
หมั้นใส้ครับเลยตามไปจับมันกดลงติดกับหน้าอกอย่างแน่น
ฮ่าๆๆ ตัวเท่าลูกหมายังจะสู้
"เฮีย ไอ้โอมหน้ามันเป็นรอยแดงแล้วนะเลิกเล่นเถอะ"
เอ่อ ก็อย่างที่ไอ้ทอนพูดผมเลยปล่อยแล้วขยี้หัวมันเป็นพิธี นั้นหน้าบู้ดอีกล่ะ หึหึ
"กูไปล่ะเหนียวตัวชิบ....หกโมงเจอกันที่ร้านป้าแก้ว ใครช้าจ่ายเอง"
แล้วผมก็คว้าเสื้อที่ถอดไว้มาใส่เดินออกไปจากอู่เพื่อขี่รถกลับบ้านไปอาบน้ำวันนี้ร้อนชิบ
..
..
"พี่โม..สวัสดีครับ"
มาแล้วครับนายมังกรยืนยิ้มอยู่หน้าประตูรัวไม้หน้าบ้านผม
ผมก็พยักรับแล้วเก็บถุงเม็ดอาหารหมาไว้ที่ดีๆแล้วเดินไปล้างมือเสร็จก็ถือกุญแจมอ'ไซต์ไปหานายมังกรทันที
"เอารถไปหาที่จอดดีๆซ่ะแล้วนั่งมอ'ไซต์ไปกับพี่"
มันพยักหน้ายิ้มรับแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่รถตัวเอง ส่วนผมก็เตรียมรอพร้อมกับมอ'ไซต์
ตุบ
เสร็จแล้วสินะถึงกระโจนขึ้นซ้อนท้ายแบบนี้
เอาล่ะไปโลดดด
..
..
"มังกรถอดเสื้อสูทออกแล้วปลดกระดุมเสื้อพร้อมกับชายเสื้อด้วยนะมันจะได้ไม่แปลก..."
"ครับ"
พอมาถึงหน้าร้านผมก็รีบบอกนายมังกรทันที
ถ้าใส่สูทเต็มยศเข้าร้านส้มตำแบบนี้แม่ค้าตกใจแน่ๆ
โอ้ มาถึงไอ้พวกนั้นนั่งเรียงหน้าครบทีมยกเว้นไอ้โอม แปลว่าไอ้นี่ไม่ชอบของฟรี
..
"ป้าแก้วเมื่อไรตำป่าผมจะได้สักทีผมจะกินตำป่า"
ปัง
ตำป่ามาอย่างรุนแรงสมพรปากไอ้โตถึงกับเงียบ
"แดกไปเร่งกูแท้!"
รู้ว่าป้าเขาโหดยังกวนเขาอีกนายมังกรที่กำลังเอาข้าวเหนียวเข้าปากถึงชะงักเพราะตกใจ
"ครบหมดแล้วนะพ่อโม....อยากกินอะไรเพิ่มเติมรีบบอกพี่นะ"
ถึงป้าเขาจะโหดแต่ก็เอ็นดูผมกว่าในกลุ่ม
เพิ่มเติมหรอ...นั้นสิของบนโต๊ะมีแต่ของเผ็ดส่วนไม่เผ็ดมากก็มีลาบไม่ค่อยใส่พริกที่สั่งสำหรับนายมังกร
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
..
"ป้าแก้วเอาจิ่มจุมชุดใหญ่"
"ได้เลยจ้า...เอ๊ะ พ่อโมต่อไปเรียกว่าพี่แก้วสิจ่ะ พ่อหนุ่มเสื้อขาวเหมือนกันนะจ่ะ ว้าย~ผู้ชายหล่อมานั่งในร้านลาภตากูจริงๆ"
นายมังกรอย่ากลัวไปเลยถ้ามากินบ่อยเดี๋ยวก็ชินแบบผม
"สั่งมาทำไมอีกอ่ะเฮีย...จะเต็มโต๊ะแล้วนะเนี้ย เอ้ย กรลองมากินลาบเลือดดูดิอร่อยนะเว้ย โอ้ย"
ไอ้ห่าทอนไม่ดูสีหน้านายมังกรตอนที่มันตักลาบเลือดจ่อหน้ามันเลยจริงๆดูนายมังกรทำหน้าดิเหมือนจะอ้วกอ่ะ
ผมเลยทำร้ายมันโดยการเอาก้านผักบุ้งตีหัว
"เลือดเต็มคำแบบนี้เป็นกูกูก็แดกไม่ลง อ้าวไอ้เยาว์มึงจะไปไหนแดกไม่หมดจ่ายเลยมึง"
ผมง้างเตรียมจะร่อนจานใส่หัวไอ้เยาว์ลูกน้องผมที่มันกำลังเดินไปทางอื่นแล้วครับ
"เดี๋ยวเฮียใจเย็นๆผมแค่จะไปสั่งบะหมี่ให้เมียผมเฉยๆ ผมเห็นว่าคนเยอะกลัวว่าจะรอนานเลยจะไปสั่งล่วงหน้า"
งั้นเรอะ
"เอ่อๆ สั่งให้กูด้วยกูขอลูกชิ้นให้กูโหลนึ่งและบะหมี่น้ำชุดนึ่ง"
ไอ้เยาว์พยักหน้ารับคำแล้ววิ่งไปที่ร้านบะหมี่
อ่ะ จิ่มจุ่มมาเร็วทันใจจริงๆผมเลยรับหน้าที่ตีไข่บนของสดและเทไปในหม้อให้หมดตามด้วยบิดหักผักลงหม้อจนหมดเกลี้ยงแล้วข้นให้เข้ากันก็ปิดท้ายด้วยการปิดฝาหม้อรอมันเดือด
ทำง่ายๆโดยนายโม ฮ่าๆๆ
"พี่โมๆขอสั่งคอหมูอีกได้ไหมมันหมดแล้วอ่ะ"
โอ้ คุณชายดูท่าจะหิวผมเห็นจานคอหมูย่างเกลี้ยงก็เลยพยักหน้างึกๆตกลง
เจริญอาหารดีจัง
"อ่ะนิยำหน่อไม้อร่อยดีไม่เผ็ดมากหรอกลองดู"
ผมตักยำหน่อไม้ไปไว้ที่จานนายมังกร เจ้าตัวก็พยักหน้าแล้วก้มหน้าชิมมัน
เป็นไงๆ
"อร่อยดีพี่...อ่ะนั้น"
อ้อ จิ่มจุ่มเดือดแล้วเร็วทันใจดีเนอะ
"ลองกินดูป่ะล่ะ ม่ะเดี๋ยวตักให้เอาถ้วยมาดิ"
ผมรับถ้วยนายมังกรมาแต่ก็ชะงักเพราะรอยยิ้มไอ้พวกนั้น
แม่ง สยองสัด
"แหมๆ มีตักให้กันด้วยหวานกันดีจังเนอะๆ"
"น่าอิจฉาจริงๆ"
"นี้จ่ะคอหมูย่างที่สั่ง"
พอป้าเอาจานคอหมูมาเสริฟ์ออกจากถาดเสร็จ ผมเลยเอาถาดมาจากมือป้าแก้วแล้วโบกหัวลูกน้องเรียงตัวกลางโต๊ะนี้แหละ
นายมังกรถึงกับอ้าปากตกใจเหตุการณ์ตรงหน้านี้
..
..
"อยู่คนเดียวหรอพี่ผมอยู่เป็นเพื่อนไหม"
ผมส่ายหน้าพร้อมกับดันมันให้ไปทางรถของมัน
หลังจากกินเฮฮากันเสร็จพอกลับมาถึงนายมังกรก็เอาแต่จะอยู่เป็นเพื่อนอย่างเดียว
"พี่มีเพื่อนน่ารีบกลับเถอะเดี๋ยวมันจะมืดค่ำอัตรายนะ"
นายมังกรพยักหน้าแบบสีหน้าปลงๆแล้วเดินเข้ารถขับออกไปอย่างช้าๆ
พอผมเข้าไปในตัวบ้านก็เอาบะหมี่น้ำไปเก็บในตัวเย็นให้ยัยกิ่ง ผมกลัวว่าพอยัยกิ่งกลับมาอาจจะหิวถึงที่งานเลี้ยงจะมีของกินก็ตาม
แต่ระดับยัยกิ่งจะไม่สนของกินมากกว่าเหล้าพอกลับมาต้องบ่นหิวแน่ซื้อไว้และให้อุ่นเองก็เสร็จ
"อย่าแย่งกันกินสิวะ สอนกี่ครั้งหัดจำบ้างดิไอ้นี่"
ตอนนี้มีแค่ผมกับฝูงหมาที่ล้อมผมเพื่อแย่งกันกินลูกชิ้นใหญ่
แน่ะ ไอ้นี่แดกเร็วจนตัวอื่นไม่ทันมันเลยนิสัยๆดันหน้ามันออกจากลุ่มก่อนดีกว่า ยังจะโผล่หน้าเข้ามาอีก
"พ่อ ทำไมยังไม่ไปนอนอีกอ่ะรอหนูอ่ะดิ แหมๆ ห่วงลูกสาวอ่ะดิเขินนะเนี้ย"
อ่าว ยัยกิ่งกลับมาล่ะเพิ่งจะสี่ทุ่มเองนิ
"ไม่ได้รอ เอ่อให้อาหารหมาเสร็จล่ะไปอาบน้ำนอนก่อนล่ะถ้าหิวก็หาอะไรกินในครัวนู้น"
"จ้าๆ อ้อ พ่อโมเมื่อกี้หนูขับรถเข้ามาหนูเห็นรถท่านประธานจอดใกล้ๆแถวร้านป้านิดด้วยล่ะ"
หื้อ นิมันเริ่มจะดึกมากแล้วทำไปจอดแถวนั้น?
บอกว่าอัตรายทำไมไม่ฟังกันเลยหัวดื้อไม่เข้ามาดคุณชายเลยสักนิด
TBC...
เล่นไปสี่รีพรายเลยเรอะ!
โฮ้มีน้ำไม่ค่อยมีเนื้อเลยต้องขออภัยแค่ตอนเดียวเล่นยาวแบบนักอ่านคงเบื่อแน่ๆ
ครั้งหน้าโซนจะเน้นเนื้อมากกว่าน้ำนะครับ
และขอบใจโพสที่มีต่อเรื่องนี้ถึงตอนนี้นะครับ
โซนจะแต่งให้เต็มทีเยย เพราะมีกำลังใจจากโพสทุกคน!
-
มังกรน่ารักมาก
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:z13: :z13:
เป็นกำลังใจให้คนเขียน ยาวมาก ฮ่าๆๆ
-
หือออออนายมังกรไปร้านป้านิดทำไมน้อออ
พ่อโมเสน่ห์แรงได้ใจเจ๊ดีจริงๆ ดูท่าตะมากกว่า2คน หุหุ
-
พ่อโมเป็นสายจี้ใช่ป้ะคะ 55555555
-
พ่อโมเสน่ห์แรงง
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้า :mew1:
-
มังกรนี่ต้องเป็นคนโหดแน่ๆ
แต่อยู่กับพี่โมหล่ะเป็นลูกหมาเชียว ขี้อ้อนนะ 5555
-
นายเอกโคตรซึนเลย อึนๆมึนๆ
ไม่รู้ตัวซักนิสสสว่าเค้าจีบ
แล้วคุณพระเอกเปนคนดีเหลือเกิน มาจอดรถเฝ้าด้วย น่ารักกกกก
-
ตอนที่05.
****
**
***
**
"พ่อพรุ่งนี้วันอาทิตย์"
"เอ่อ"
แล้วจะบอกทำไมยัยลูกคนนี้ทำอย่างไม่เคยรู้จักวันอาทิตย์
"บริษัทหนูหยุดทุกอาทิตย์....อย่าลืมพาหนูไปหาแม่ล่ะคุณพ่อจอมขี้ลืม"
อ่อ ถ้าไม่ทักนี้มีลืมเลยนะเนี้ย
"เอ่อๆ พ่อไม่ลืมหรอกน่าตอนเย็นอย่าลืมเตรียมของละเพราะคืนนี้จะออกเดินทางเลย"
"จ้าๆ พ่อกิ่งไปนะ"
จะบอกอะไรทุกวันนักหนาผมก็โบกมือพั่บๆบอกมันทุกวันนั้นแหละ
..
..
"เฮียงานผมเสร็จล่ะ...เล่นไพ่กัน"
ไอ้เด็กนี่ถ้าจะยังไม่เข็ดคราวก่อนเกือบโดนตำรวจจับได้ แต่ดีที่ทำลายลักฐานทันและจัดฉากเป็นอย่างอื่นแทนเลยรอด
"เอ่อ เอาดิแต่อย่าลืมปิดรัวเหล็กหน้าอู่ล่ะ"
คิดอยากจะบ่นไปงั้นแหละผมก็เดินเข้าในตัวอู่เตรียมเคลียพื้นที่จะได้นั่งเล่นให้สะดวก
ผมมันเซียนใครเล่นด้วยมีแต่เสียกับเสีย
"ม่ะๆข้างนอกเรียบร้อยไม่มีปัญหา เฮียเป็นเจ้านะแต่ไอ้โอมไม่เล่นนะ"
ดูมันๆวิ่งกันมาเป็นฝูงมาอย่างกะหมาตื่น
"ไงมึงเดี๋ยวกูโบกทำไมเมื่อวานไม่มาห่ะ"
ผมหันไปบ่นคนนั่งติดข้างหลังนั้นคือไอ้โอม
"เมื่อวานผมพาแฟนไปเที่ยวอ่ะ"
ผมพยักหน้าแล้วลงมือสับไพ่ในมืออย่างเซียนแล้วกระจายแจกให้ทั่ววง
"โอม มึงไปนอนหลังอู่ไปไม่ต้องซบหลังกูเลย"
ใช่ครับตอนนี้ไอ้โอมที่นั่งข้างหลังผมมันเอาหัวมาซบหลังผมแล้วครับ ไม่ถนัดเวลาสับไพ่เลยวะ
"แม่งเอ้ย...วันนี้กูนั่งผิดทิศหรอวะ ซวยสัดๆ"
"มึงอย่าบ่นไอ้คุณพี่ทอน...ของผมก็ไม่ต่างจากพี่หรอก ไม่น่าให้เฮียโมเป็นเจ้าเล้ย"
บ่นมากนะพวกมึงสองตัว
"แดกเรียบ!"
ผมฟาดไพ่ลงบนพื้นไอ้ห่าพวกนั้นพาโหยห้วน
สมควรอยากชวนกูเล่นก็ต้องเจอแบบนี้ล่ะพวกมึงอ่อนเองนะ
ปัง ปัง ปัง
"ห่ะ ค่ะใคร?"
"จะไปรู้หรอเฮีย....ผมปิดรัวหน้าอู่เรียบร้อยแล้วนะ"
หรือว่าตำรวจ เอ้ย อย่าตลกน่าตำรวจอะไรวะทำไมแม่งรู้ดีจัง
ปังๆๆ
ครั้งนี้เคาะถี่เลยครับ
"พี่โม!"
อ่ะเอ๋ เสียงนี้
ปังๆๆ
"พี่โมเปิดให้ผมหน่อย...ผมมังกรเอง!"
เฮ้อ นายมังกรเองเรอะวะเมื่อกี้ใจหายหมดนึกว่าตำรวจ
พอรู้ว่าเป็นนายมังกรผมรับหน้าที่เดินไปเปิดประตู
"โฮ้ พี่ทำอะไรกันน่ะนิถ้าผมไม่เห็นรถพี่จอดอยู่ผมนึกว่าพี่ไม่อยู่นะเนี้ย"
เปิดมาเจอหน้ากันปุบนายมังกรยิ้มพูดใหญ่เลย
"อ่าๆ รีบเข้ามาๆเดี๋ยวคนเห็น"
ไม่ต้องทำหน้าเอ๋หรอกเข้ามาเถอะผมไม่อยากมีพิรุธ
"โด่ นึกว่าตำรวจที่แท้ก็เป็นไอ้กรม่ะๆเล่นไพ่กันเปล่า"
เดินเข้ามาสักพักไอ้ทอนก็กวัคมือพั่บๆเรียกนายมังกรเดินมาเข้าวง
"เล่นไพ่...นิพี่โมเล่นด้วยหรอ"
"โฮ้ เฮียโมแม่งเซียนพนันของแท้ไพ่นี้แค่เบาะๆตะก่อนแม่งเล่นตั้งบ่อนหลังอู่จนเกือบถูกตำรวจจับแน่ะ"
ไอ้ทอนไอ้ลูกน้องไม่รักดีแฉดีนักไอ้ด้านชั่วกูเนี้ย
บอกอย่างนี้ถ้านายมังกรเอาเรื่องนี้ไปบอกยัยกิ่งจะเป็นอย่างไงห่ะ
ทางนี้ก็ไม่ต้องมาทำหน้าตกใจผมเลย
"นั่งๆ เดี๋ยวกูแจกไพ่ใหม่กูรู้ว่าพวกมึงแอบดูไพ่กู"
"โฮ้~"
ทุกอย่างกลับมาปกติผมก็ยังกินเรียบไปหลายตา
นายมังกรก็บริการดีใช่เล่นป้อนติ่มซำที่นายมังกรซื้อมาฝากทุกคนให้ผมแบบไม่เว้นจนผมพูดอะไรไม่ได้สักนิด
เพราะติ่มซำคาปาก
ไอ้พวกนั้นก็ปากหมาแซวไปทั่วผมเลยแก้เผ็ดด้วยการป๊อกเด้งไปอีกสามรวดติด หึหึ
"พี่กรลองเล่นสักตาไหม"
ไอ้นี่ นายมังกรยอมมานั่งกับพวกป่าเถื่อนแบบมึงก็ดีล่ะยังจะชวนเขามาชั่วตามพวกมึงอีก
"ไม่ต้องไปเล่นกับมันนะมังกรพวกมันกะจะหลอกกินเงินเรา"
ผมบอกพร้อมหยิบไพ่ขึ้นมา
"เอาดิครับ...พี่โมสอนผมได้เปล่า"
ตัดสินใจเองนะนายมังกรแล้วอย่าเสียใจล่ะ
..
..
"เหยดแม่งงง~เฮียสอนไอ้กรอย่างไงวะทำไมมันเล่นเก่งแท้~เครียดดด ไอ้โอมกูอยากกินเอ็มร้อยไปซื้อให้หน่อยดิ!"
พาลชิบหาย
"อ่าว ทำไมต้องใช้ผมด้วยอ่ะ"
"ก็มึงว่างไปดิๆ"
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
..
..
ไอ้โอมจิ๊ปากเสร็จก็เดินไปให้ง่ายๆทันที
"โอมกูขอเลย์บาร์บีคิวห่อนึ่ง"
"กูเอานมรสกล้วย"
"กูเอาถั่ว"
แม่งมาเป็นเมดเล่ย์แบบนี้คนใช้อารมณ์ขึ้นแน่ๆ
หึหึ นายมังกรไอ้ขี้โกงเห็นไอ้โตเผลอไม่ได้มีแอบส่องไพ่เขาอีกร้ายจริงๆ
"โอ้ยยยย พอแล้วใช้กันแท้เอาแค่นี้นะ!"
"เอ่อ"
พวกลูกน้องผมก้มหน้าดูไพ่ขานรับ
ส่วนไอ้โอมก็ออกเดินเชิดไปร้านป้านิดแล้วครับ
ร้านป้านิด
อ้อ เมื่อวานนายมังกรทำอะไรไว้ผมก็ลืมถามตอนที่นายนี่เข้ามาในวงเลยแฮ่ะ
"มังกร"
"ครับ"
มันขานพร้อมกับหยิบไพ่
"เมื่อวานทำไมไม่รีบกลับ....ไปจอดรถทำไมแถวร้านค้า..."
นั้นอ้ำอึ้งค้างไอ้คนนี้ส่วนไอ้คนที่นั่งข้างๆก็เตรียมเอียงสายตามาทางไพ่ในมือมังกรแล้วครับ
"ผม....กลัวว่าพี่ไม่มีเพื่อนแถมอยู่คนเดียว....ก็เลยจอดดูพี่สักแปบเพื่อมีอัตราย"
อ้อ อย่างนี้เอง
แหมๆ ไม่มีว่าที่พ่อตาที่ไหนจะไม่ปลื้มกว่านี้อีกแล้วถ้ามีนายมังกรมาเป็นห่วงแบบนี้
แล้วทำไมถึงตอบด้วยเสียงหวั่นๆแบบนี้ผมไม่ใช่คนใจร้ายสักหน่อย
"พี่ก็บอกแล้วไงว่าพี่มีเพื่อน..."
อ่ะๆ ไอ้เยาว์มึงไม่ได้แดกกูหรอก
"หมาเนี้ยนะ....ถ้ามีอัตรายมันจะช่วยอะไรพี่ได้?"
ฟาดไพ่ลงพื้น แดกเรียบครับ
"ได้ดิ...หมาพวกนั้นส่วนมากเป็นหมาตำรวจที่ฝึกมาแล้ว เพื่อนพี่เป็นคนให้มากับมือเลยนะ ส่วนที่เหลือก็หมาจรจัดที่เก็บมาเลี้ยงแต่รับรองเลยว่าเก่งไม่แพ้หมาตำรวจแน่ หึหึ"
ดูทำหน้าเข้าให้อย่าดูถูกหมาของผมนะ
ตอนที่ผมได้มาจากเพื่อนผมมันก็ทดลองให้ดูว่ามันเจ๋งจริงไม่ได้เป็นแค่หมาตำรวจในนามแน่ๆ
"แต่ถึงอย่างงั้น....ผมก็..."
"เฮ้อ เป็นผู้ชายอย่าคิดเล็กคิดน้อยสิ....แค่เป็นห่วงพี่ก็ดีใจแล้ว เอ้ย จบตานี้เลิกนะเดี๋ยวกูจะไปนับตังค์บ้าง"
ผมพูดปับไอ้พวกนั้นถึงกับโวยวาย
เอ้าๆ เลิกๆเดี๋ยวตำรวจมาตรวจพื้นที่มาสังเกตุพวกเราได้มีเฮพอดี
"พี่โม....ถามจริงพอพี่ต้องการความช่วยเหลือพี่เคยขอใครไหม?"
ผมที่กำลังนับตังค์ก็ต้องชะงักกับคำถามนั้นอุส่านับได้ถึงครึ่ง...ยังมาถามอะไรเวลาแบบนี้น่ะหรอ
"ทำไมต้องขอ....ในเมื่อสักวันก็ต้องมีเราแค่คนเดียวที่พึ่งได้เท่านั้น พี่น่ะไม่ชอบเป็นคนอ่อนแอ่ให้ใครเห็นหรอกถ้านั้นไม่ใช่คนสำคัญเหมือนยัยกิ่ง"
ผมกล่าวยิ้มให้คำตอบคนที่นั่งข้างๆเสร็จก็นับตังค์ต่อ
หึ คนไหนที่อยากจะเห็นผมอ่อนแอ่น่ะมีแทบนับได้อย่างเช่นครอบครัวของผม
"ทำไม...ทำไมล่ะคุณประธานถึงถามคำถามนี้ คนแบบมังกรก็ไม่น่ายอมจะพึ่งใครง่ายๆนิ"
แม่ง มีแต่เหรียญนี้พวกมึงแคะกระปุกมาเล่นไพ่หรอวะทุเรศ
"ผมอยากเป็นที่...พึ่งมากกว่า"
หึ เป็นหนุ่มก็ดีอย่างนี้สินะ
..
..
"พ่อนิพ่อบอกท่านประธานยังเนี้ยเดี๋ยวพรุ่งนี้เขามาแล้วไม่เห็น..."
"ไม่เห็นเราน่ะเรอะ แหมๆไหนบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกันไง"
ตอนนี้ผมกับลูกสาวพากันจัดชุดตัวเองคนล่ะชุดหยัดใส่กระเป๋าใบไม่ใหญ่มากเตรียมพร้อมออกเดินทางคืนนี้ไปที่บ้านเกิดผมกับภรรยาผม
"เขาไม่ได้จะมาหาหนูแต่มาหาพ่อตั้งหาก ถามจริงสมัยตอนที่พ่อกับแม่จะคบกันใครจีบใครก่อนอ่ะ...หรือว่าแม่ ไม่จริงนิพ่อ....โอ้ย"
ยัยคนนี้ท่าจะอาการหนักดูทำท่าทำทางดิ หมั้นใส้เลยดีดหน้าผากมันไปทีนึ่ง
"ต้องพ่อดิวะ...พ่อเนี้ยแหละที่เริ่มจีบแม่แกตั้งแต่ปีหนึ่งแน่ะ"
ดูยัยคนนี้ทำหน้าทำตาเหมือนไม่อยากเชื่ออย่างหนักนี้ยัยคนนี้เห็นพ่อตัวเองเป็นคนอย่างไงเนี้ย
"ถ้ามีคนมาจีบนี้พ่อดูออกป่ะ...."
....คิดหนักเลยวะ จีบคนน่ะเป็นแต่....ไอ้คนอื่นมาจีบนี้ดูยากถ้าไอ้คนนั้นมันไม่บอกความต้องการผมก็ไม่รู้วะ
อ่าๆช่างเถอะ
TBC...'/
พ่อโมเข้ารุกนะเลยรับไม่ค่อยเป็น คึคึ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พ่อโมรุก พ่อโมรุก สาธุ คดีพลิก!!!!วะฮ่าฮ่า
-
อยากเป็นกิ่ง5555
จะยุเช้ายุเย็น
-
คุณพ่อรู้สึกตัวช้าจริงๆ
-
พ่อโมซึนมาก :hao7:
-
ชอบเรื่องแนวนี้มากๆเลยเข้ามาดันๆๆอีกคน เชียร์ครับ ลุ้นมังกรกับพ่อโม เขินๆๆๆ
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
จากที่กิ่งมีพ่อโมอยู่แล้วอยากได้พ่อมังกรเพิ่มอีกคนเหรอ ยุพ่อดีมากเลย
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
มีแววว่ากิ่งจะมีพ่อเพิ่มมาอีก1คน 555555
-
ตอนที่06.
***
**
***
พอมาถึงที่หมายในเวลาตีสี่กว่าๆผมก็พายัยกิ่งไปพักผ่อนที่บ้านพ่อแม่ผมเดี๋ยวสักหกโมงค่อยออกไปทำธุระที่วัดแล้วค่อยพากันไปหาตายายยัยกิ่งหรือพ่อแม่ภรรยาผม
ตอนนี้ขอพักหน่อยเถอะปล่อยให้ลูกผมคึกเดินหาทำของกินและของทำบุญกับแม่ผมไปเถอะ
ขยันจริงๆอยู่ด้วยกันได้
พอผมกำลังขึ้นไปนอนห้องเก่าตัวเองที่ตอนนี้แม่น่าจะเอาให้หลานชายคนโตลูกพี่ชายนอนแทนแล้วล่ะ
พอเปิดเข้าไปมันยังนอนคลุมโปงอยู่เลยครับ หึหึ
ไอ้หลานรักไหนเรามาอรุณสวัสดิ์ยามเช้ากันหน่อยเซ่~
"สวัสดียามเช้าไอ้หลานรัก"
พลั่ก
"โอ้ย!"
สวัสดีโดยยันตกเตียงผู้ชายเขาก็ทักทายกันแบบนี้แหละน่า ผมไม่ได้เถื่อนสักหน่อย
"ใครวะ! อ้าว อาโม...เอ้ยๆอาโมมาตอนไหนเนี้ยทำไมไม่บอกผมบ้างอ่ะ และนี้อย่าบอกนะว่าถีบผมตกเตียงเนี้ย"
ยาวเลยนะมึงเอาทีละประโยคก็ได้ พอมันถูกต้อนออกจากเตียงผมก็ลงไปสวมรอยบนเตียงมันทันทีคนเขาอยากนอน
"ดะเดี๋ยวนี้ถีบผมตกเตียงเพราะแค่จะนอนเนี้ยนะ!"
"อื้อ...ไปอาบน้ำได้แล้วนี้มันเช้าแล้วนะ แล้วอย่ากวนด้วยคนจะนอน"
"เช้าอะไรนี้พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นเลยนะ!"
ไอ้เด็กคนนี้ขี้โวยวายชะมัด
"ก็ไปช่วยย่าทำกับข้าวดิ...แค่นี้ล่ะง่วงและเหนื่อยด้วย"
"โฮ้~ผมจะไปฟ้องพ่อ!"
ไปเลยไอ้หลานขี้ฟ้อง!
เวลานี้ของีบสักหน่อยเถอะ
..
..
อุ๊ก
คะใครมานอนทับผมเนี้ยจุกชิบ
"อรุณสวัสดิ์ไอ้น้องชาย"
อื้ม พี่แมน
"ลุกเดี๋ยวนี้ผมนอนอยู่..."
ผมบอกพร้อมดันตัวพี่ชายของผมออกจากการนั่งทับบนท้องผม
"มึงสั่งกูหรอห่ะ!"
โอ้ยๆๆ จะมาขย่มคาเตียงอะไรแบบนี้จุกหมดแล้ว ลุกก็ลุก ฮือออพี่รังแกน้อง
"เอาเลยๆพ่อแก้แค้นให้ผมด้วย เอ่อๆ"
ไอ้หลานเวร!
..
..
โอ้ยๆ ยังจุกไม่หายเลยแฮ่ะ
ตอนนี้ผมก็มาทำธุระในวัดเกือบเสร็จแล้วครับทำบุญถวายสังฆทานกรวดน้ำเหลือเพียงแต่มาเยี่ยมที่เก็บกระดูกของก้างภรรยาที่จากไปแบบไม่กลับของผม
พอเราสองคนจุดธูปกล่าวคำทักทายกันเสร็จก็นั่งเล่นที่หน้าเก็บกระดูกกันสักแปบ
มาทีไรผมก็คิดถึงวันเก่าวันที่ผมเริ่มรู้จักและเริ่มตั้งใจจีบก้างวันแรกก้างไม่ใช่คนสวยมากแต่เธอมีเสน่ห์ ตอนนั้นที่ผมจีบเธอผมเพิ่งรู้ว่าเธอก็เกิดจังหวัดเดียวกับผมเราเลยสนิทกันง่ายขึ้น
เมื่อเราทั้งสองคบกันผมกับก้างก็ยังเสมอต้นเสมอปลายมาตลอดจนจะขึ้นปีสามก้างท้อง ผมดีใจก้างก็ด้วยเราทั้งสองต่างไปบอกพ่อแม่ของตัวเองกัน
คำตอบที่ได้มาคือพวกเขายอมรับและทำพิธีตามประเพณีให้เหล่าญาติพี่น้องยอมรับง่ายขึ้น
ก้างยอมที่จะพักเรียนเพื่อดูแลยัยกิ่งที่อยู่ในท้องอย่างดีที่สุด
จนถึงเวลาคลอดเราทั้งสองก็สลับกันเลี้ยงดูยัยก้างเมื่อว่างพร้อมกับมีพ่อแม่ผมและพ่อแม่ก้างแวะมาดูให้ด้วย
เราสามคนอยู่ด้วยกันจนยัยกิ่งอายุ6ขวบชีวิตของพวกเราเรียบง่ายจนมันไม่ง่าย
วันที่ผมเสียก้างไป
วันนั้นยัยกิ่งไม่สบายผมเลยหยุดงานมาดูแลแต่ก้างกลับหยุดงานไม่ได้ผมเลยอยู่กับยัยกิ่งแค่สองคน
และวันนั้นที่ผมได้ข่าวว่าก้างกำลังขับรถกลับบ้านแต่กลับไปโดนรถสิบล้อที่มาจากไหนไม่รู้ขับเซไปเซมาเข้ามาด้านหน้าและอัดก๊อปปี้กับรถที่ก้างกำลังขับสวนกัน
ตอนที่ผมได้รู้ข่าวรู้สึกอยากไปดูอาการก้างสุดๆแต่ไม่กล้าที่จะทิ้งยัยกิ่งที่นอนป่วยคนเดียวไว้ไปหาก้าง ทำให้ผมแย่จนไม่กล้าที่จะกอดตัวเองร้องไห้คนเดียวเลยได้แต่โอบกอดยัยกิ่งแทนตัวก้างที่ค่อยๆจะหายไปทีล่ะนิด
ช่วงเวลาที่สูญเสียมันก็ผ่านมานานแล้วแต่ผมก็ยังคิดถึงมันไม่หาย
"ป่ะ พ่อเรารีบกลับไปกินข้าวกับปู่และย่ากันดีกว่า"
ผมยิ้มพยักหน้าให้แล้วเดินตามแรงจูงของยัยกิ่ง
หึ นิผมเป็นพ่อหรือลูกเนี้ยถึงต้องให้ยัยคนนี้มาจูงเดินเหมือนเด็กเนี้ย
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
..
..
หลังจากผมร่วมโต๊ะทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมตากันเสร็จสิ้นยัยกิ่งก็ไปหาตายายปล่อยให้ผมนอนอืดกลางโซฟาหน้าทีวี
ผมก็นอนเลิกเสื้อขึ้นเกาพุงกดรีโมทไล่ดูช่องที่หน้าสนใจดู
เหอะ ดูการ์ตูนช่องเก้านี้แหละ
"นี้อามาแค่นอนหรอเนี้ย"
ไอ้หลานคนนี้เห็นกันไม่ได้เอาแต่จะกวนอารมณ์ตลอด
ผมโต้ตอบโดยการพยักหน้าให้และตั้งใจดูทีวี
การ์ตูนอะไรเนี้ยโหดชิบและอะไรล่ะนั้นมีท่ามีดส้อมอะไรนั้นด้วย
โด่ ผมว่าผมต้องดูหน้ากากเสือยังจะรู้เรื่องกว่าดูเรื่องพวกนี้อีกนะ
"ไม่คิดจะพูดกับหลานบ้างหรือไง"
นิมันกลายเป็นคนชอบเรียกร้องความสนใจเมื่อไรวะ
อ่ะๆ สนใจสักหน่อยดีกว่า
"ไม่ไปเที่ยวกับเพื่อนหรือไงวันหยุดทั้งที"
ปากผมถามแต่ยังดูการ์ตูนที่กำลังออกแรงต่อสู้ในทีวีอยู่
"ผมเบื่อ..."
"ฮ่าๆๆ เบื่อหรอตาซันไม่ใช่เห็นอาโมแล้วไม่อยากไปไหนไม่ใช่หรอ"
ตกใจหมดเล่นหัวเราะไม่ให้สุ่มไม่ให้เสียง
พี่สะใภ้ผมนี้เดาอารมณ์เธอไม่ค่อยถูกหรอก
"ไม่ใช่สักหน่อย"
จริงดิคุณหลานไหนขอหอมสักฟอดสิ
ฟอด
อ้าว ไอ้เด็กคนนี้คนอุส่าหอมแก้มเหมือนทุกทียังจะมาทำหน้าเอ๋ออีก
ตะก่อนชอบให้หอมไม่ใช่หรอวะ
"พะผมจะไปข้างนอกก่อนนะมีนัดอ่ะ"
อ่าว ไหนบอกว่าเบื่อนั่งไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ไปล่ะ
"หึ ลูกคนนี้น่า...อ้อ โมเมื่อกี้พี่ได้ยินโทรศัพท์เราดังหลายรอบแล้วอ่ะลองไปดูสิลักษณะทางนั้นจะมีธุระนะเล่นดังถี่จนหน้ากลัวเชียว"
ผมพยักหน้ารับแล้วขึ้นไปข้างบนบ้านเพื่อดูว่าใครโทรมา
ใครจะโทรมาเนี้ย
มังกรหยกมิสคอล57สาย
ป้าดดด บ้านจะไฟไหม้หรือนายมังกร
ตื้อดื้นๆๆ
อ่ะ โทรมาอีกล่ะ
"อื้ม"
[พี่โมพี่อยู่ไหนทำไมผมมาหาแล้วไม่เจอ พี่เป็นอะไรมากรึเปล่าทำไมไม่รับโทรศัพท์]
มาเป็นชุด
"ใจเย็นๆพี่แค่กลับบ้านมาทำธุระเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็กลับ"
[เฮ้อ งั้นหรอครับ]
ผมที่มองไปนอกหน้าต่างก็เห็นไอ้เพื่อนเก่าสมัยเรียนกวัคมือพั่บๆเรียกลงไปข้างล่าง
ผมก็พยักหน้าให้แล้วก็เดินไปข้างล่าง
"โทรมาทำไมตั้งหลายสาย"
[ก็....]
"ช่างเถอะพี่ขอโทษที่ไม่ได้บอกเราล่วงหน้าเราเลยมาหาพี่แบบเสียเที่ยว"
[ไม่เป็นไรหรอกครับ]
"อื้มๆ งั้นเดี๋ยวกลับไปพี่จะซื้อของฝากไปฝากแล้วกัน"
[ครับ ขอบคุณครับ]
"อื้ม งั้นแค่นี้นะพี่มีประชุมกับเพื่อนน่ะ หึหึ"
[อ่า...ครับ แค่นี้นะครับ]
น้ำเสียงหงอยน่าสงสารชะมัด หึหึ
เดี๋ยวเอาของฝากไปง้อแล้วกัน
พอกดวางสายปับผมก็เข้าไปทักทายกลุ่มเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันสมัยก่อน
หน้านี้เริ่มแก่กันเชียว
"ไงพวกมึงรีบแก่กันไปไหนวะ"
"พวกกูน่ะเรื่อยๆแต่มึงน่ะไปทำอะไรมาทำไมหน้ายังเป๊ะอยู่วะ"
"ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากทำบุญโปรดสัตว์กินน้ำเยอะๆ"
"โธ่ ไอ้ห่าตอบอย่างกะดาราหนีไปอัพหน้า ฮ่าๆๆ"
จะกี่ปีไอ้พวกนี้ก็ยังเฮฮาเหมือนเดิมแฮ่ะ
"อ่าว ทำไรวะทำไมมาช้าชิบ"
มาอีกแล้วคนนึ่ง
"แม่ง กูเคลียดวะโมลูกกูเป็นห่าอะไรไม่รู้เอาไม่เลือกเพศ"
มาถึงก็ระบายความเคลียดใส่ผมปับ
"เขาเรียกว่าไบมั้งลูกกูเคยบอกน่ะ"
"จะห่าอะไรกูก็ไม่สนกูอุส่าให้ความหล่อมาอย่างดีเสือกเป็นอย่างนี้กูปรับตัวไปถูกนะเว้ย โอ้ย"
ใจเย็นๆหน่อยทำอย่างกะเป็นวัยรุ่นโวยวายไปทั่ว ผมเลยดีดหน้าผากสั่งสอนเข้าให้
"ต่อให้มึงสติแตกไปลูกมึงก็ได้กลับมาเหมือนเดิมนิ ปล่อยๆและตามใจเขาไปเถอะ"
ผมบอกพร้อมกับตบหลังมันดังปั่ก
มันก็ดียิ้มยอมรับอย่างดีๆ
"โมถ้าลูกมึงชอบเพศเดียวกันหรือตัวมึงชอบเพศเดียวกันขึ้นมามึงจะทำอย่างไง"
กูสวดให้ฟังยังจะมาถามกูกลับอีก
นั้นสิคำถามมันน่าคิด
"คิดยาก...กับกิ่งไม่เท่าไรกูปล่อย...แต่กับกู กูยังแปลกๆรับยังไม่ได้วะมีลูกติดยังจะไปเบี่ยงเพศอีก คิดหนักวะ"
นี้คิดเล่นๆยังหนักเลยนะเนี้ย
TBC...
คิดหนักเลยหรอพ่อโม อ่ะฮิ
ขอบคุณสำหรับโพสทุกคนนะก๊าฟฟ
-
งานนี้จีบพ่อโมท่าจะยากแล้วหล่ะมังกรเอ้ย.
-
มังกรทำให้โมรักให้ได้นะ เดี๋ยวก็ใจอ่อนเองแหละ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
อย่าไปคิดยากเลยพ่อโม ชีวิตคนเรามันง่ายจิ๊ดเดียว *เอานิ้วชี้กับนิ้วโป้งมาจิกกันให้ดูเล็กที่สุด
-
ไม่ต้องคิดมาก แต่ถ้าจะคิดก็คิดถึงมังกรนะ 555
-
:pig4: :pig4:
-
ตอนนี้พ่อโมยังรับไม่ได้ มังกรงานหนักแล้ววว
พ่อโมไม่ต้องห่วงเรื่องอื่นมากมาย ดูคุณลูกสาวก็รับรู้นะว่ามังกรมาจีบคุณพ่อ ยังไม่เห็นว่าอะไรเลย
คิดว่ากิ่งรับได้แหละ เรื่องลูกคิดยังไงกับเรื่องนี้ก็ไม่น่าห่วงแล้วเนอะ
-
ตอนที่07.
***
**
*
หลังจากผมกลับมาจากบ้านถึงเวลาเกือบตีหนึ่งเราสองคนก็ต่างพากันพักผ่อน
แต่ผมไม่นอนคุยโทรศัพท์เป็นเพื่อนนายมังกรที่ตอนนี้เจ้าตัวยังไม่ยอมนอนเพราะบอกว่านอนไม่หลับส่วนทางผมก็ตาจะปิดให้ได้เพราะเหนื่อยจากเดินทางสุดๆ
[งั้นแค่นี้ก็ได้ครับเหมือนเสียงพี่จะเริ่มไม่ไหวแล้ว]
เพิ่งรู้เรอะ ไม่ไหวแล้วตาผมปิดแล้วฝันดีครับ...
[ฝันดีครับ]
..
..
วันนี้คือวันที่ผมตื่นช้าที่สุดอาหารยามเช้าเหล่าหมู่หมาจึงยกให้ยัยกิ่งเป็นคนจัดการ
หึ อยากเป็นคนตื่นเร็วนักหรือผมแก่จนเหนื่อยง่ายก็ไม่รู้
"พ่อกิ่งไปนะ!"
ผมที่นอนคว่ำบนโซฟาในห้องรับแขกก็โบกมือพั่บๆลายัยกิ่ง
เฮ้อ สักตอนเที่ยงค่อยไปอู่พร้อมกับของฝากแล้วกัน
อยากได้คนนวดอ่ะ
หรือไปหาผ่อนเก้าอี้ไฟฟ้ามาสักตัวดีวะ
ไม่เอาดีกว่าเกะกะพื้นที่ชิบอีกอย่างผมเป็นคนที่เบื่อง่ายด้วยเอามาก็ไม่ค่อยใช้ตั้งโชว์ไปงั้นแหละ
..
..
"พี่โม..."
อื้อ..
"พี่โมครับ"
เสียงใครน่ะ
"ใครน่ะ..."
ถามก่อนเพื่อเป็นโจรขึ้นบ้านทั้งๆที่ผมนอนคว่ำเนี้ยแหละ...แต่หมาไม่ยักจะเห่า
ต้องสั่งสอนบ้างล่ะไอ้หมาขี้อู้ปล่อยให้โจรขึ้นบ้านเฉย
"มังกรเองครับ...นิพี่ไหวเปล่าเนี้ย"
นายมังกรมาอะไรแต่เช้าและนั้นใครปล่อยให้เข้ามา
"อื้อออ ของฝากอยู่ในครัวอยากได้อะไรหยิบเลยมีเยอะ"
ผมบอกทั้งที่ยังนอนสภาพเดิมไม่มีท่าทีจะยอมลุกหรอกครับ
"หึหึ ไหวป่ะเนี้ยแล้วกินอะไรยังครับ"
"ยัง หาอะไรให้กินหน่อยดิ อ้อ ยัยกิ่งทำข้าวต้มไว้ไปเอามาให้กินหน่อยไม่อยากลุก"
ขออภัยที่ต้องใช้คนแก่เหนื่อยง่ายวะ
"ครับรอแปบนะ"
อะไรหอมๆอ่ะไหนดูสิ
พอผมพลิกหน้าออกจากนอนคว่ำก็มาเจอกับกล่องซาลาเปา
นายมังกรเป็นอะไรกับร้านพวกนี้มากเปล่าเนี้ยทำไมมีของฝากแต่อย่างนี้เหมือนมาจากร้านเดียวกันเด่ะ
"มาแล้วครับ...ไหวไหมผมป้อนให้เปล่า"
ผมค่อยๆลุกนายมังกรรีบวางถ้วยข้าวต้มแล้ววิ่งกู่มาประคองผมให้นั่งดีๆ
คือ...มังกรขอบใจที่ช่วยพี่แต่...พี่ไม่ใช่คนป่วยนะที่ไม่ต้องมาคอยช่วยแบบนี้ก็ได้
"ขอบใจนะ...เดี๋ยวพี่กินเองได้"
ผมบอกแล้วลุกไปเปิดทีวีเสร็จก็มานั่งกินข้าวต้มร้อนๆที่นายมังกรอุ่นไว้ให้
ดูข่าวมันแล้วท้อใจชะมัดมีแต่ข่าวข่มขืนวะ
เปลี่ยนช่องๆมาฟังเพลงบ้างดีกว่า
[หนุ่มฟ้อ~หล่อเฟี้ยว~มีผมคนเดียวรูปหล่อจริงๆนะเนี้ย...]
เพลงอะไรคนแก่ไม่เข้าใจเปลี่ยนๆ
[กริ๊ดดดด]
โฮ่ะๆ แม่งหนังผีแต่วันเลยหรอวะเปลี่ยนๆ
[คาถาแยกเงาพันร่าง]
เอ่อ จบกูดูนี่แหละง่ายดี
"หึหึ"
หื้อ ผมรีบหันหน้าทางเสียงนั้นทันทีภาพที่เห็นคือนายมังหันหน้ามาหัวเราะให้ผม
หัวเราะทำไม?
"ก็ผมขำที่พี่ทำหน้าเหมือนด่าอะไรในใจตอนที่เปลี่ยนช่องน่ะสิ ทำหน้าอย่างกะเด็กไม่ได้ดังใจเลยนะ"
สงสัยคงเห็นว่าหน้าผมมีคำถามเลยให้คำตอบมาอย่างดี
แต่มันว่าผมทำหน้าเหมือนเด็กไม่ได้ดังใจน่ะ
"อะไรๆพูดดีๆหน่อยแค่มันไม่มีอะไรน่าดูเฉยๆ"
"สุดท้ายก็การ์ตูนเนี้ยนะ"
"อื้ม"
อ้า~อิ่ม เอาถ้วยไปเก็บก่อนดีกว่า
แล้วนายมังกรเอาของฝากที่ผมบอกไปยังนะแต่ว่าเห็นเดินมาแต่ถ้วยข้าวต้มนี้น่า
"มังกรทำไมไม่หยิบของฝากที่พี่บอกออกมาน่ะ"
ผมพูดพร้อมเอาถุงของฝากยื้นให้เจ้าตัว
"ของฝากต้องได้มาจากคนให้ถ้าไม่ใช่ก็ไม่ใช่ของฝาก"
เรื่องมากอีก เอาเถอะๆ
"พี่ยังกินไหวเปล่า...มากินซาลาเปากัน"
ยังไหวดิว่าแล้วก็นั่งลงข้างๆนายมังกร
ฮู้ว ลูกกลมน่ารักดีวะสีชมพูหวานเชียว
ซาลาเปาน่ะครับ
"อ้อ พี่โมซาลาเปานี้ต้องกินดีๆนะเพราะเดี๋ยวใส้มันจะทะลักออกมา พี่โม!"
เหอะๆ บอกไม่ทันวะไหลเต็มมือเต็มปากผมเลยเนี้ย
นายมังกรรีบกระชากมือผมมาเช็ดด้วยสูทของนายมังกรเอง
เอ้ย เสื้อสูท
"มังกรอย่า! เอาทิชชู่ก็ได้...นั้นเสื้อ..."
"ช่างเถอะแค่เสื้อผมยอมเสียให้พี่ได้มากกว่านี้อีก"
ห่ะ
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
..
"เฮ้อ ขอบใจนะ...แล้วเรารีบกลับไปทำงานไหม"
"ไม่หรอกครับ....วันนี้ว่างทั้งวัน"
ว่างทั้งวัน ทำไมถึงแต่งเสื้อผ้าเต็มยศมาด้วยอ่ะ
"งั้น เอาเสื้อเรามาเดี๋ยวพี่ซักให้"
"ครับ ขอบคุณครับ"
เฮ้อ ผมควรขอบคุณมากกว่าที่อุส่าสละเสื้อตัวแพงมาเช็ดแค่ครีมที่เปื้อนเฉยๆ
เอาล่ะ งดใช้เครื่องซักเพราะไม่รู้เนื้อผ้าเป็นอย่างไงอ่ะดิเดี๋ยวปั่นในเครื่องไปมาจะออกมาแย่แน่ๆ
"อ่าว ตามพี่ทำไมไปนั่งในห้องนั่งเล่นไป"
อยู่ดีๆนายคนนี้ก็ตามผมมาถึงห้องน้ำ
"เบื่อ ผมอยู่กับพี่ดีกว่า"
เจ้าตัวพูดเสร็จก็นั่งกอดเข่าน่ารักนั่งดูการกระทำผมทันที
เฮ้อ เอาเถอะตามใจเจ้าตัวเขาเถอะ
"เมื่อวานเป็นไงบ้างพี่ กลับบ้านน่ะสนุกป่ะ"
คนที่นั่งขวางหน้าประตูห้องน้ำถามกับผม
"ก็ดีสนุกดี"
ผมบอกพร้อมกับเอาสูทขยี้กับน้ำ
ผมไม่ค่อยเก่งกับการซักผ้าด้วยมือด้วยสิเลยไม่ค่อยรู้วิธีสักเท่าไร
"งั้นหรอครับ....งั้น ครั้งหน้าผมขอไปด้วยได้ไหมผมอยากไปเที่ยวต่างจังหวัดดู"
หื้ม
"ฮั่นแน่ๆ อยากไปเที่ยวกับยัยกิ่งอ่ะดิ หึหึ"
"เปล่านะพี่! ผมกับกิ่งไม่ใช่อย่างที่คิดสักหน่อย"
อ่ะดิ
"แล้วทำไมวันนั้นเราถึงชวนยัยกิ่งไปกินข้าวล่ะ"
จะว่าไปซักด้วยมือก็เพลินดีวะ
"ผมก็แค่จะทำความรู้จักกันเฉยๆ แค่ชวนกินข้าวก็ไม่ใช่ว่าจีบสักหน่อย..."
เฮ้อ จริงดิเสียด้ายวะ
"อุส่าดีใจนึกว่าเราจะมาเป็นลูกเขยพี่...แต่ช่างเถอะถ้าเป็นลูกเขยไม่ได้ก็มาเป็นน้องชายพี่ก็ได้"
จะว่าไปผมก็อยากได้น้องชายเหมือนกันมีแต่พี่
"น้องชาย?"
จะทำหน้างงทำไม
"อื้ม พี่น่ะมีแต่พี่ก็เลยอยากมีน้องชายบ้าง สนใจเป็นน้องพี่ป่ะสวัสดิการดีนะพาไปเที่ยวด้วยกันดูแลให้อิ่มตลอดยันเวลานอน ฮ่าๆๆๆ"
คิดไปได้เนอะผมจะเอานายมังกรมาเป็นน้องชายเนี้ย
"ถ้างั้น...ขอเป็นน้องชายพี่โม...สักพักก็ได้"
โฮ้ ไอ้คนนี้ก็บ้าจี้ยอมเป็นง่ายๆแต่ว่าก็ดีเลย!
"ครับ ไอ้น้องชาย"
อ้า เสร็จแล้วตอนนี้แดดกำลังดีรีบเอาไปสะบัดแล้วตากดีกว่า
"อ้อ มังกรเดี๋ยวพี่จะไปตลาดไปด้วยกันม่ะ"
น้องชายสดๆใหม่ของผมที่เดินตามหลังก็หยุดพยักหน้ายิ้มให้เป็นคำตอบ
"งั้น ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่า....ขึ้นไปข้างบนห้องพี่อยู่ทางขวาเข้าไปลองหาเสื้อผ้าที่เราใส่ได้ลองดูมันอยู่ในตู้น่ะ"
"เอ่อ...ห้องพี่...."
บ่นอะไรของเขาก็ไม่รู้เสร็จเจ้าตัวก็เดินหน้ามึนมุ่งหน้าขึ้นไปห้องผม
เดี๋ยวตามขึ้นไปบ้างดีกว่าดูท่าทางเก้งๆก้างๆอย่างไงไม่รู้
==>
"ไง น้องชายได้เสื้อผ้ายังหื้ม~"
ทักนิดเดียวเจ้าตัวที่กำลังดูเสื้อผ้าในตู้ถึงกับสะดุ้ง
หึ โธ่ๆคุณชายขวัญอ่อน
"ม่ะ เดี๋ยวหาให้"
อืม แบบนายมังกรสูงยาวเข่าดีใส่กางเกงอะไรถึงจะเหมาะนะ
อ่า งั้นเอาสามส่วนสีขาวกับเสื้อโปโลสีขาวแล้วกัน
พอได้เสื้อผ้าสำหรับน้องชายคนใหม่เสร็จผมก็เอาไปยัดในมือเจ้าตัวให้ไปเปลี่ยน
"พี่รอที่หน้าบ้านนะ"
"ครับ"
..
..
ผมที่รอนายมังกรเปลี่ยนชุดโดยการวิ่งเล่นกับหมาก็ต้องชะงักเพราะเจ้าตัวลงมาแล้วครับ
หื้ม เหมาะดีแฮ่ะไม่รู้ว่าเสื้อผ้าบ้านๆพอมาอยู่บนตัวนายมังกรแล้วจะดูดีขนาดนี้
"อ่า.....ป่ะไปกันเถอะ"
อึ้งจนพูดไม่ออกเลยผม
..
..
ตอนแรกเราจะไปด้วยมอ'ไซต์แต่อากาศมันเริ่มร้อนเพราะจะเที่ยงเราเลยไปด้วยรถของมังกรโดยเจ้าของเป็นคนขับ
ผมบอกให้แวะไปที่อู่เอาของฝากไปให้พวกลูกน้องไม่พอยังมีคำแซวมาอีก
แล้วขณะนี้ผมกับน้องชายคนดีก็เดินเลือกของในตลาดที่ผมมาบ่อยที่สุด
ช่วงนี้ก็ซื้อของที่ชอบทำกินไปตุ้นไว้ในตู้เย็นบ้างดีกว่าคิดแล้วก็เดินไปที่ร้านประจำ
"ป้าลิครับเอาถั่วลันเตาผักคะน้าผักบุ้งต้มหอมพริกขี้หนูกระเทียมอย่างละครึ่งโลครับ"
"จ้าๆพ่อโม....อ่ะนี้ใครจ่ะหล่ออย่างกะพระเอกเชียว~ หรือว่าแฟนเราจ่ะ!"
แฟน? ไม่ใช่เลยป้า!
TBC..
ยังไม่ใช่แฟนแต่ครั้งหน้าอาจจะ...... :hao7:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอนที่08.
***
**
*
ร้อน ร้อน ร้อนโว้ยยย
แม่ง ร้อนก็ร้อนไอ้ห่าพวกนี้ยังอยากจะเล่นการพนันอีก
สงสัยทำชั่วคนเดียวไม่พอต้องเอามาผมมาทำด้วยแถมยังพาผมมาร้อนในอู่นี้อีก ถ้าจะถามว่าทำไมผมไม่ถอดเสื้อเหมือนวันนั้นนะหรอก็เพราะว่า...
มีน้องชายคนดีห้ามด้วยสายโหดอ่ะดิมันใช้น้ำเสียงและสายตาเหมือนกับที่มันทำกับเหล่าลูกน้องที่บริษัทมันเด่ะ
ผมเลย....
โอ้ยยยย ทำไมวะปกติของผู้ชายที่เปลือยบนแล้วไม่น่าเกียจนิน่าแล้วจะมาห้ามทำไม
ไอ้พวกลูกน้องผมก็ถอดกันหมด
เห็นว่าขอร้องหรอกนะเลยไม่ถอดน่ะ
"แดก....เฮ้อ ร้อนชิบอยากกินของเย็นๆน่ะ ประเทศไทยแม่งจะพลัดเปลี่ยนสี่ฤดูทั้งเดือนเลยหรือไงวะ"
ไม่ไหวแล้วตัวอ่อนนอนหงายคาพื้นแล้วครับ
"พี่โม...ไหวเปล่าครับ พี่โม"
ไม่ไหวแล้วไอ้น้องชายพี่เอ็งกำลังระเหยไปกับความร้อนนี้แล้ว
"ไอ้โอมมึงไปซื้ออะไรก็ได้ที่มันเย็นๆน่ะไม่ต้องเอาเย็นเย็นนะมึง เอามาให้เฮียโมหน่อยตอนนี้นอนอ้าปากพะงาบๆไม่มีอารมณ์สับไพ่แจกแล้ว"
กูมีค่าแค่แจกไพ่สินะไอ้เด็กกากน๊อค
"เดี๋ยวผมไปเองครับ....ฝากดูพี่โมด้วยนะครับ"
นายมังกรจะไปแทนหรอเอ่อแล้วแต่
แต่มันไปปุบผมจะรีบถอดเสื้อทันทีร้อนโว้ยยย
ปัง
เสียปิดประตูเหล็กแบบนี้...แปลว่าไปแล้ว
ผมรีบลุกขึ้นมาแล้วถอดเฟี้ยงออกไปห่างจากตัวทันที
อ้า~ค่อยยังชั่ว
"แหมๆ ยังไม่คบกันยังกลัวขนาดนี้ถ้าคบกันจะขนาดไหน....อุ๊ แหวะ"
หมั้นใส้ อะไรจะปากมากเช่นนี้เลยเอาสี่ข้าวหลามตัดรูดปากให้เงียบสักหน่อย
คบหรอ?
เหอะ เมื่อวานแทบช๊อคเพราะป้าลิขายผักเมื่อวานแน่ะ
พูดมาได้ว่าผมเป็นแฟนกันทั้งเธอก็เห็นผมมากับลูกบ่อยจะตาย
อ่า ช่างเถอะเล่นไพ่ๆ
ปังๆๆ
เอ๋?
"ไอ้กรเป็นอะไรวะนึกว่าเราล๊อคประตูหรือไง เอ่อๆ เปิดเข้ามาเลยไม่ได้ล๊อค!"
เคาะประตูทั้งที่รู้ว่าไม่ได้ล๊อคแถมไม่พูด....แปลว่า!
"พวกมึงวิ่งตำรวจมา!"
ผมบอกแล้ววิ่งไปหาทางออกก่อนชาวบ้านทันที
ปัง!
"หยุดนะนี้คือเจ้าหน้าที่ตำรวจหยุดให้จับเดี๋ยวนี้!"
ตำรวจไม่ใช่พ่อแล้วผมจะยอมทำไม!
..
...
สุดท้ายก็ไม่รอดต้องมาอยู่ในคุกยกแกงค์
อ่ะฮือออ ถ้ายัยกิ่งรู้ต้องหูชาแน่ๆ
"เอ้ย อีตุ๊ดทำอะไรมาวะถึงเข้าคุกน่ะจ๊ะ"
"กิ้วๆ"
"ตุ๊ดพ่องมึงน่ะสิ"
เฮ้ย ไอ้ทางนี้ก็อะไรจะทะเลาะกับพวกที่อยู่คุกก่อนเราหรอวะ
"ไอ้น๊อคจับไอ้โอมดิวะ"
"อ่ะ ครับๆไอ้โอมมึงใจเย็นดิวะ"
ปวดหัวแล้วครับ
"น้องตุ๊ดใจเย็นดิครับ"
ไอ้พวกนั้นก็ยังไปปลุกอารมณ์มันอีกเอาเข้าไป
"กูไม่ไหวแล้วนะ!"
ไอ้โอมมันหลุดออกจากการล๊อคของไอ้น๊อคแล้วครับ
มันไปเป็นโทนี่จาในคุกแล้วครับ
ไอ้พวกลูกน้องผมก็พาไล่จับกันใหญ่
ปวดหัว
รำคาญด้วย
คิ้วผมนี่กระตุกถี่เลยเนี้ย
"เฮ้ย โหวกเหวกโวยวายอะไรกันเงียบน่ะเป็นไหม พวกที่เพิ่งมาใหม่อย่าเปรี้ยวมากนะ!"
คุณตำรวจมาห้ามทัพแล้วครับและพวกมันก็เงียบสักที
"อะไรกันหมวด..."
"ก็...ไอ้พวกนี้น่ะสิครับจะต่อยกันผมก็เลยห้าม"
เฮ้อ ร้อนสัดๆ
ในคุกน่าจะติดแอร์หน่อยนะแค่พัดลมในสน.มันเย็นไม่ทั่วหรอกนะ
งื้อออ ร้อน
"โม"
หื้ม
"นั้นโมใช่เปล่า..."
ใครเรียกวะถึงเป็นตำรวจผมก็ไม่เว้นหรอก...
ใครน่ะตำรวจนายนี้หน้าคุ้นๆเหมือนเคยรู้จัก
"โม...นี้กูไงกูเสือไงโม...นี้อย่าบอกนะว่ามึงลืมกู"
อ่ะ เอ่อ ไอ้เสือเพื่อนเก่านี้หว่า
"จำได้แล้วไอ้เสือใช่ป่ะ โฮ้~นี้มึงมาเป็นตำรวจประจำตำแหน่งที่นี้หรอเนี้ย"
ไอ้เสือเพื่อนเก่าที่มันเคยให้หมาตำรวจมาด้วย
ยังหล่อเหมือนเดิมแฮ่ะ
เราห่างกันเพราะว่ามันไปประจำการที่ต่างจังหวัด
หายหน้าไร้การติดต่อไปหลายปีแต่กลับมาเจอกันวันที่ผมเข้าคุกดีจริงๆ
"ทำอิท่าไหนวะถึงเข้ามาสบายในคุกแบบนี้วะ"
"เหอะ ก็เหล่าคุณตำรวจมาจับกูตอนที่เล่นไพ่น่ะดิ"
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
...
"ฮ่าๆๆ สมควรเซียนพนันอย่างมึงสมควรถ้ายัยกิ่งรู้ว่าพ่อเล่นไพ่แล้วโดนจับนี้ท่าจะหูชา แล้วก้างอ่ะตอนนี้ก้างไม่อยู่บ้านใช่ป่ะมึงถึงมาเล่นไพ่แบบนี้น่ะ"
หึ นั้นสิตอนที่เสือมันไปมันไม่รู้นิว่าก้างเสียชีวิตไปแล้ว
"ก้างไม่อยู่แล้ว.....ก้างจากกูไปแล้ว"
ผมจะพูดเสียงเศร้าให้คนที่ไม่รู้เรื่องอะไรตกใจทำไมวะ
"ไม่อยู่หมายความว่าก้าง....."
"อื้ม อ่ะเอ้ย เป็นไรของมึงวะไม่ต้องทำสีหน้าแบบนั้นก็ได้มันนานมาแล้ว..."
เฮ้อ ไม่อยากจะบอกแต่ก็ต้องบอกก้างก็เป็นเพื่อนสนิทของไอ้เสือคนนึ่งเรื่องที่เพื่อนตัวเองจากไปโดยไม่รู้เรื่องมันเจ็บปวดจริงๆ
"มึงเหนื่อยไหม....ตอนที่มึงอยู่กับยัยกิ่งแค่สองคน"
มันพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาลูบหัวของผม
หึ ขอบใจที่ห่วง
"ขอบใจที่ห่วงแต่ให้ดีกว่านี้....มึงช่วยเอาพวกกูออกได้ไหมกูร้อน และให้สน.มึงปรับด่วนเลยนะเฉพาะในคุกเนี้ยติดแอร์เลยคนคุกอย่างพวกกูจะเย็นสบายบ้าง"
เรื่องซึมผมไม่ค่อยชอบด้วยสิเปลี่ยนบรรยากาศดีกว่า
เหงื่อเต็มเสื้อผมแล้วนะ
"เอ่อๆ กูจะลองช่วยมึงกับเพื่อนแล้วกัน"
"ไม่ใช่เพื่อนเว้ยนี้มันลูกน้องที่อู่กู"
มองอย่างไงว่าพวกมันรุ่นเดียวกับผม
"เหยด น้องโมมีลูกน้องด้วยหรอ ฮ่าๆๆ นึกว่าเด็กที่บ่อน"
กูออกจากคุกนี้ได้กูจะต่อยมึงไอ้เสือ
"พี่โม!"
มะมังกร
"พะพี่โม แฮ่กๆๆๆ พะพี่....เป็นไงบ้าง แฮ่กๆๆ"
ทะทำไมหอบอย่างนี้แล้วเหงื่อไหลเหมือนวิ่งร้อยเมตรมาแบบนี้
ดูสภาพจากหล่อมาดคุณชายเหงื่อไหลแบบนี้ก็ไม่เลว แล้วอีกอย่างใจเย็นๆก่อนเดี๋ยวช๊อคนะเว้ย
ผมเอื้อมมือไปลูบหลังนายมังกรเบาๆที่มายืนจับลูกกรงยืนตรงหน้าผม
"ใจเย็นๆมังกร....หายใจลึกๆก่อน พี่ไม่เป็นไรแต่ดูท่าเราจะแย่นะ"
ตายๆ พ่อคูณ~เห็นแล้วน่าสงสารจริงๆ
"ผมไม่เป็นไรหรอก....เราออกไปกันเถอะเดี๋ยวผมประกันตัวทุกคนเอง"
นายมังกรพูดปับพวกผมถึงกับยกมือเฮกันดังลั่นกรงขัง
..
...
หลังจากจัดการเอาตัวพวกผมออกหมดยกทีมหมู่เฮาก็พากันกลับถิ่น
"โม เดี๋ยวว่างกูจะไปหาที่บ้านนะ....กูคิดถึงกับข้าวฝีมือมึงวะ!"
ขอบใจที่คิดถึงแต่เสียงมึงนี้ดังชิบ
"เอ่อๆ ขอให้ว่างแล้วกัน...."
ผมตอบมันแต่ต้องตกใจเพราะสายตาดุแข็งกร้าวนี้มาแต่ใดรึนายมังกร
เนื่องจากเห็นรังสีทมิฬของหมู่สัตว์สองสายพันธุ์ปะทะกันผมเลยรีบดันมังกรหยกออกนำไปจากสน.นี้ทันที
...
"มังกร...อย่าบอกนะว่าวิ่งมา"
มันพยักหน้าบอกพอไอ้พวกนั้นรู้ว่าต้องพากันเดินกลับพวกมันก็รีบวิ่งหาเมเครื่องกลับถิ่น
และอะไรล่ะนั้นไอ้สีหน้าคิ้วขมวดเหมือนอารมณ์เสียแบบนั้น
"มังกร"
ไม่ขาน
"มังกร"
ไม่หัน
"มังกร!"
ไม่ตอบรับอะไรเอาแต่ชักสีหน้าแบบนี้ต้องเค้นโดยการที่ผมกระโดดขึ้นหลังนายมังกรเนี้ยแหละ
โฮ้ ไหล่นายมังกรหนาชะมัดต่างจากผมเลยวะ
"พะพี่โม...."
ตอบรับสักทีแต่ผมก็ไม่ยอมลงไปจากหลังง่ายๆหรอก
สงสัยมังกรคงรู้เลยเอามือมาจับต้นขาผมให้เกี่ยวเอวตัวเองแน่นๆ
"เป็นอะไรทำไมทำหน้าแบบนั้น..."
"เฮ้อ ผม....ไม่ชอบหน้าไอ้ตำรวจคนนั้นน่ะ"
ตำรวจคนนั้น ไอ้เสือน่ะเรอะ
"ฮ่าๆๆ ไอ้เสือน่ะเรอะ เอาน่าใครๆก็ไม่ชอบหน้ามันหรอกเพราะมันชอบมองหน้าแบบกวนตีน มังกร...เราอารมณ์เสียเพราะเรื่องแค่นี้ใช่ไหม"
นายมังกรพยักหน้างึกๆ
"งั้นก็รีบกลับมายิ้มซ่ะ....พี่ชอบที่เรายิ้มนะ มันรู้สึกสบายไม่น่าอึดอัดเหมือนตอนที่เราอยู่บริษัท"
ผมชะโงกหันไปยิ้มให้มังกรที่เอาแต่ก้มหน้าทำอะไรไม่รู้
ฮ่าๆ เอาเถอะๆอย่างไงมังกรก็หายอารมณ์เสียแล้วงั้นก็....
"มังกรพี่ร้อน....เห็นร้านไอติมข้างหน้าป่ะ พาไปหน่อย!"
ผมบอกไม่พอยังรัดนายมังกรแน่นอีก
ถ้าไม่พาไปก็ไม่ยอมลงวะ
"ได้ครับกอดให้แน่นเลยนะ ไปเล้ย!"
นายคนนี่ก็บ้าจี้วิ่งพาผมไปทันที
หึ ผมว่าแล้วมังกรยิ้มแล้วดูดีที่สุด
TBC...
มังกรปะทะเสือ!
-
มังกรชนะชัวร์ 555
-
:ling1:
-
นายเสือ ... หยุดคิดอะไรแบบนั้นนะ
-
:z13: :z13:
-
เสือจะบุกหรอ มังกรพ่นไฟเลย พี่โมน่ารักอ่ะ วิ่งมาซะเหนื่อยแต่ก็คุ้มน่ะ อิอิ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
เสือมากระตุ้นต่อมหึงมังกร
ระวังมังกรจะพ่นไฟใส่
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เอาแล้วจุ้ยยยย หึหึ พระเอกทำไงละทีนี้ พ่อม่ายลูกกนึ่งแต่เสน่ห์แรงนับไม่ถ้วนเลย
-
คุณโมเป็นของคุณมังกร คุณเสียอย่ามา!!!!!
แหมได้น้องชายหล่อขนาดนี้ ชอบใช่มั้ย?
แค่น้องชายซักพักด้วยนะ คือผ่านไปซักพักจะเป็นแฟนแทนใช่ปะ555
ดูเสือจะชอบโมนะ งานนี้มีสู้ข้ามสายพัน
ระหว่างมังกรกับเสือ งานนี้ใครจะอยู่ใครจะไป
แต่บอกไว้ว่านี่อยู่ข้างมังกร #ทีมมังกร
-
ตอนที่09.
***
**
*
"ฮือออ เฮียเมียผมจับได้ว่าผมเล่นไพ่แถมโดนตำรวจจับมันเลยยึดเงินผมหมดเลย ตอนนี้ทั้งตัวมีอยู่แค่ยี่สิบอ่ะฮือออ"
น่าสงสารจริงๆที่มึงมีเมียเป็นคุณนายขาโหดไอ้โตเอ้ย
"แต่ไม่ยักจะรู้ว่าเฮียก็มีเส้นสายมีเพื่อนเป็นตำรวจ ดูท่าจะยศสูงไม่เบา"
กูก็ไม่รู้ว่ามันจะประจำตำแหน่งแถวนี้ด้วยล่ะไอ้ทอน
แต่ว่า....
"นี้มันเลยพักแล้วพวกมึงน่าไปทำงานได้แล้วมั้ง มัวแต่กดโทรศัพท์ทำห่าอะไรนักหนา"
เห็นแล้วรำคาญตาไอ้พวกสังคมก้มหน้ายิ้มให้หน้าจอเนี้ย
ไอ้โมคนนี้ไม่เข้าใจเลยสักนิด
"โฮ้ เฮียอย่าโลเทคให้มากหนุ่มๆยังไม่สามสิบแบบพวกผม อยู่กับเทคโนโลยีแล้วหล่อสุดๆ"
เจริญเถอะ
"เฮียน่าจะไปเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่ได้แล้วนะ ไอ้ปุ่มกดมันเอาท์ไปแล้วนะโย่ว"
ไอ้เด็กกากน๊อคพูดไม่พอยังโบกมือพั่บๆอีก
"กูไม่เปลี่ยน....กูชอบยุคเริ่มต้นเว้ย"
ผมชอบแนวคลาสสิคกดน่ะมันส์ที่สุดแล้ว อย่างไงผมก็ไม่เปลี่ยน
"ว้าย ตกยุค"
ไม่เปลี่ยน
"แก่อ่ะ"
ไม่เปลี่ยน
"เอาท์ๆๆๆ"
ไม่...เปลี่ยน
"โอ้ยยยย ก็ได้แค่เปลี่ยนก็พอใช่ไหมไอ้พวกจัญทราม!"
...
...
"รุ่นนี้มาใหม่เลยนะคะผ่อนศูนย์เปอร์เซ็นค่ะพร้อมประกันเจ็ดวันด้วยนะคะ"
เดี๋ยวนี้โทรศัพท์ก็ออกมาเยอะจนบางครั้งก็เลือกไม่ถูกเหมือนกัน
"เอาเครื่องนี้สีขาวครับจ่ายสดผมขี้เกียจผ่อนน่ะ"
"อ่าค่ะ...รอสักครู่ค่ะ"
ในขณะที่รอโทรศัพท์ผมก็ไม่มีอะไรทำหรอกนอกจากกวนตามองทั่วรอบๆห้างนี้ไปทั่ว
อ่ะ นั้นคุ้นๆเหมือนนายมังกร....แล้วมากับใครล่ะนั้นเป็นผู้หญิงผมยาว ดูข้างหลังก็มองออกว่าสวยใช่เล่น
ฮั่นแน่ๆ มีแอบมาเที่ยวกับสาวด้วยวะ
"ได้แล้วค่ะทั้งหมดก็....."
พอผมจ่ายตังค์เรียบร้อยก็เดินมุ่งหน้าไปที่ร้านกาแฟหาอะไรแก้กระหายสักหน่อย
จากตรงนี้ผมเห็นมังกรกับแฟนสาวได้ชัดมาก
หึ ตอนแรกผมก็อยากเข้าไปทักนะแต่ไอ้แบบนี้มันเหมือนกับรบกวนคู่รักกำลังเดทอย่างสนุก
พอผมได้ชาเขียวปั่นผมก็หาที่นั่งที่หลบมุมหน่อยนั่งเล่นแล้วดูโทรศัพท์ที่ได้มาใหม่เพราะไปบ้าจี้ตามพวกมันจนต้องมาซื้อมาจนได้ เฮ้อ
กลับดีกว่า
..
..
"พี่โม"
เหมือนใครเรียก อ่ะ ช่างเถอะ
"พี่โม!"
อ่ะ เฮ้ย ผมนี้หันตัวไปตามแรงจับของคนเรียกเลยครับ
มังกร...
ไหนมาเที่ยวกับแฟนไงวะ
"พี่มาทำอะไรที่นี้น่ะ"
"ทำไมมาไม่ได้หรือไง"
กวนไปงั้นแหละ
"เปล่านิน่า แล้วพี่มาทำอะไรหรอ"
มันเดินชิดผมแล้วครับและไอ้หน้าอ้อนป่นทะเล้นนี้ใครสอนมา!
"มาทำธุระ...ไม่ได้มาเที่ยวกับแฟน"
"แฟน เอ้ย ผมไม่ได้มากับแฟนนะพี่คนที่พี่เห็นไม่ใช่แฟน"
เหอะ ช่างน่าเชื่อถือเสียนี่กระไร
"แก้ตัวอย่างกะดารา เรากลับไปหาแฟนได้แล้วไปและขอบใจที่อุส่ามาทัก"
ผมเร่งฝีเท้ามากกว่าเดิมแต่นายมังกรก็ยังเดินตามมาติดๆ
"นั้นไม่ใช่แฟนนะพี่....ผมมากับเขาแค่ตัดความรำคาญที่เขาชอบไปกวนที่บริษัทบ่อยๆเท่านั้น พี่โม"
และจะตามผมมาแก้ข่าวทำไมเนี้ย เฮ้อ
"เอ่อๆเชื่อๆ งั้นแยกตรงนี้เลยล่ะกันพี่จะกลับแล้ว"
ผมบอกเจ้าตัวแล้วโบกพั่บๆเดินหนีอย่างง่าย
"ไม่เอา ไปดูหนังกัน....แต่หาอะไรกินกันก่อนดีกว่าผมหิว ผมน้องชายพี่นะพี่โม..."
เอ่อ ตามใจนายเลยไอ้น้องชายทูนหัว!
..
..
ตอนนี้ผมก็นั่งกินอะไรแสตนบายรอรอบหนังที่จองดูตอนบ่ายโมงครึ่งตอนนี้เพิ่งเที่ยง
กะจะให้ผมนั่งเหี่ยวแบบนี้ถึงบ่ายครึ่งเลยหรือไง!
"มังกร ไปหาอะไรทำกันเบื่อ!"
มังกรยิ้มพยักหน้าให้แล้วรีบเช็คบิลพาผมออกไปร้านนี้ทันที
"จะทำอะไรดีครับพี่โม..."
นั้นสิกำลังมองหาที่สนุกๆอย่างซุ่มเกมอยู่เนี้ย
อ่ะนั้นๆ
พอเห็นเป้าหมายผมก็ดึงคนข้างๆตามมาด้วย
..
"จะเล่นอะไรดีพี่เล่นเกมต่อสู้นะ"
"เล่นอะไรก็ได้ขอให้เล่นเป็นคู่กับพี่น่ะ"
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
..
พอผมหยอดเหรียญสำหรับเล่นสองคนเสร็จก็กดเลือกตัวละครนายมังกรเหมือนว่ายังไม่เคยเล่นผมเลยอธิบายยันการต่อสู้
ที่ผมรู้ทุกอย่างเพราะตอนที่ยัยกิ่งเรียนเราพากันมาเล่นบ่อย
เอาล่ะเริ่มได้ยกที่หนึ่ง
ผมรุกนายมังกรด้วยลูกเตะนายมังกรเอาแต่ป้องกันกับลูกเตะผมอยู่ได้
นี้แน่ะๆๆป้องกันนักดีใช่ไหมผมจะเตะให้ลืมป้องกันไปเลยแล้วพร้อมกับท่าไม้ตาย
เย้ ชนะอย่างใสสะอาด!
"เกมต่อสู้นะน้องชายไม่ใช่เกมการป้องกันตัว แก้ตัวใหม่ยังไม่สายเพราะเหลืออีกสองรอบ"
เอ้า รอบที่สองมาแล้วครับ
ทำไมตัวละครสาวที่ผมเลือกมามันดูชั่วกว่าตัวผู้ชายของมังกรซ่ะอีกหรือเพราะว่าคนเล่นมันเป็นผม ฮ่าๆๆๆ
ครั้งนี้นายมังกรรุกนักกว่าตอนแรกทั้งต่อยทั้งเตะและก็ท่าไม้ตายจนผมแพ้
ผลตอนนี้คือ1-1
ไม่เป็นไรยังมีรอบเป็นศึกชี้ขาดเลยว่าใครจะแพ้หรือชนะ
รอบสุดท้าย
ผมรุกก่อนทั้งเตะทั้งต่อยพร้อมกับป้องกันเพราะทางนั้นต่อโต้อย่างสูสีไม่ยอมหรอก
และผลก็....ผมแพ้ นายมังกรเลยลูบหลังผมเป็นเชิงปลอบใจ ฮึ้ย
"เอ้ย พี่กัดผมทำไมเนี้ย!"
ใช่ตอนนี้ผมกัดแขนนายมังกรอยู่ข้างที่กำลังลูบหลังผมอยู่อย่างจัง
แพ้แล้วพาลน่ะผม
..
หลังจากเห็นท่าว่าเล่นเกมกันต่อไปอาจจะมีเรื่องเจ็บตัวพวกเราเลยเลิกและมากินไอติมร้านดังผมกินไปหลายถ้วยแล้วครับ
ติ่ดิ้นๆๆ
อ่ะ ยัยกิ่งโทรมา เอ่อ...ถ้ารับกดเลื่อนไปตามเขียวสินะ
"ว่า..."
[พ่อ กิ่งไม่เห็นคุณมังกรเลยพ่ออยู่กับคุณมังกรป่ะ]
"เอ่อๆ อยู่ๆ"
[หนูขอคุยด้วยหน่อยมีธุระน่ะ]
"อืม....อ่ะยัยกิ่งจะคุยด้วย"
มังกรกระพริบตาถี่ๆแล้วรับโทรศัพท์จากมือผมไปคุย
"อ่า ครับ....งั้นฝากกับวีรภพก่อนก็ได้ครับ....หึ แค่ดูหนังและกินอะไรไปทั่วล่ะครับแถมยังกัดมือผมอีก หึหึ"
เฮ้ยๆ จะนินทาระยะเผาขนไปเปล่าไอ้น้องชาย
"อ่ะ นี้ครับ"
ผมรับโทรศัพท์ผมคืนมาอย่างหน้าบู้ดเพราะโดนนินทา
"เครื่องใหม่หรอครับ..."
"อืม โดนไอ้พวกจัญทรามกวนเลยบ้าจี้มาซื้อเครื่องใหม่"
หมดล่ะ ถ้ากินอีกถ้วยไม่เป็นอันต้องกินอะไรอยู่ดี
...
...
ตอนนี้ผมก็มานั่งในโรงหนังแล้วครับนั่งดูหนังไปมาก็จะหลับเพราะหนังที่มังกรชวนมาดูคือหนังรัก
โอ้ยยย เลี่ยนดูแล้วเขินตามขอบอกว่ารับบ่ได้ขอนอนดีกว่าเพราะอิ่มมากจนลืมตาดูไม่ไหวแล้ว
อ่ะ พอผมกำลังล้มหัวไปซบไหล่ใครที่นั่งข้างๆก็ไม่รู้ก็โดนมือใหญ่ของมังกรคว้าหัวผมมาซบไหล่ตัวเอง
"ไปนอนซบอะไรไหล่เขา...มาซบไหล่ผมนี่"
หึ เรื่องมากจริงไอ้น้องชาย
ขอนอนก่อนแปบนะครับ
..
..
รู้สึกอุ่นๆที่ฝามือ...รู้สึกเหมือนใครมากุ้มมือไว้ อุ่นดีแฮ่ะ
..
..
"พี่โมครับ...พี่โมหนังจบแล้วนะ"
อื้อ หนังจบหรอ
"พี่โมครับตื่นได้แล้ว"
อ้ะ หนังจบ โรงหนังเปิดไฟแล้ว คนออกไปหมดเกลี้ยง
"แหะๆ ป่ะไปกันเถอะ"
พอออกจากโรงหนังปับผมก็ยืนบิดขี้เกียจสักหน่อย
อ่ะเฮือก!
"งั้นแยกย้ายกันได้แล้วมั้งเรามีงานที่เหลือต้องทำนิ"
ผมหันไปยิ้มกับคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง
"อ่า...ครับ เฮ้อ"
ยังหนุ่มยังแน่นใครสอนให้ถอนหายใจ
"อะไรใครสอนให้ทำหน้าแบบนี้ เดี๋ยวตอนเย็นเราก็มากินข้าวเย็นที่บ้านพี่ก็ได้ทำอย่างกับวันนี้จะเจอกันแค่ครั้งเดียวหรือไง"
หึ กลับมายิ้มแล้วครับ
บางครั้งผมก็แปลกใจนะว่าทำไมผมถึงชอบรอยยิ้มนายมังกรแบบนี้
TBC....
โซนก็ชอบรอยยิ้มมังกรเหมือนกัน ฮ่าๆๆ
-
มอบรางวัลลูกสาวดีเด่นให้น้องกิ่ง 5555 เพิ่งอ่านครั้งแรกชอบเลยอ่ะ พ่อโมคนซึน
-
ค่อยๆรักกันเบาๆ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอนนี้พ่อโมเริ่มหลงรอยยิ้มมังกร
อีกไม่นานหวังว่า จะหลง....รักมังกร นะ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
โอ๊ยยยยยยยยยย เขินๆๆๆๆๆ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
น่ารักขึ้นทุกวัน
ที่สำคัญ ใกล้ชิดกันมากขึ้นทุกวัน
อ๊ายยยยยยย มีซบไหลและแอบจับมือ
-
ขอน้องชายพ่อโมมาเป็นแฟนได้มะ 55555
-
ตอนที่10.
..
...
..
ทำไมหนุ่มวัยกลางคนแบบผมต้องฝึกเข้าโลกออนไลน์ตามไอ้พวกทาสด้วยวะ
แถมเล่นยากอีกที่ซื้อมาแค่ประชดและไม่คิดจะมาต่อยอดอะไรนอกจากแค่โทรออกและรับสายเท่านั้น
"โธ่ ไอ่สัดนิมึงเปลี่ยนยางรถอย่างไงเนี้ย!"
รำคาญจริงๆยังไม่เที่ยงยังจะปากมากอีก
"ฮะเฮียมีตำรวจมาหา!"
ห่ะ ตำรวจ!
อย่ามาตลกสามวันก่อนเพิ่งไปทัวร์สน.มาแท้ๆยังจะมามีเยี่ยมกันอีกเรอะ
"ทำไรมึงห่ะ เพื่อนมาหาหัดไปตอนรับหน่อยดิ"
"มาทำไม ว่างนัก มาหากูที่อู่ก็ไม่ได้แดกข้าวหรอกนะ"
เฮ้อ นึกว่าตำรวจคนอื่น
"เอ่อ ว่างเลยมาหาเดี๋ยวตอนเย็นมาอีก มานี่ดิจะยืนห่างกูทำไม"
ไม่พูดยังเกี่ยวคอผมไปหาตัวมันง่ายๆอีก ที่ผมชอบยืนห่างมันเพราะตะก่อนมันชอบกอดรัดฟัดเหวี่ยงผมน่ะสิ
หึ ไอ้น้องชายมาล่ะผมก็อยากจะถามบ้างนะว่าถ้าวันไหนไม่มีงานช่วยแต่งชุดธรรมดาที่ไม่ใช่สูทมาได้ไหม
แต่ทำไมเหมือนรู้สึกว่าลาง....
"สวัสดีครับพี่โม......"
ชิบ มาถึงก็ยิงสายตาโหดกันเปรี้ยงปร้างเชียว ใจร่มๆก่อน
"เอ่อ หวัดดีๆเอ่อ....เสือนี้มังกรน้องกูเอง และมังกรนี้เสือเพื่อนพี่น่ะ"
"หึ น้องชาย....แค่น้องชายสินะ"
เหมือนคำพูดไอ้เสือจะกระตุกเส้นนายมังกรเข้าอย่างจังเจ้าตัวเลยถึงกับทำยักษ์ใส่
"ครับ...ผมน้องชาย สวัสดีครับเพื่อนพี่โม แค่เพื่อน...หึ แค่เพื่อน"
แล้วพวกมึงจะปะทะฝีปากใส่กันให้ตัวเองของขึ้นทำไม ผมเห็นแล้วรำคาญแทน!
"วันนี้เป็นเค้กกล้วยหอมมากินกันดีกว่าเลิกเล่นโทรศัพท์ได้แล้ว"
บอกไม่พอยังยึดโทรศัพท์จากมือผมไปอีก
และอะไรดลใจให้มันซื้อเค้กกล้วยหอมมาเนี้ยผมโครตชอบน่ะ
"โม กูซื้อขนมปังลูกเกดมาด้วยกินกัน"
ไอ้ฝั่งนี้ก็เช่นกัน
..
หลังจากมังกรและเสือพากันแจกจ่ายให้เหล่าเด็กและเยาวชนที่อายุมากกว่า18ปีเสร็จก็พากันแย่งจูงมือผมไปหลังอู่
ผมก็เดินปาดซ้ายปาดขวาหนีพวกมันเพราะรำคาญ ไม่ถูกกันแล้วมาลงอะไรกับผมเนี้ย
"อย่ากินเยอะนะพี่..."
เหมือนยัยกิ่งเด่ะชอบห้ามของที่ผมชอบเนี้ยถึงยัยลูกคนนั้นจะหวังดีแต่มันก็ขัดใจผมอยู่ดี
"กินเยอะๆเลยมึงอย่าไปฟังน้องชายมึงนะ!"
แหม ขอบใจนะพวกที่เข้าข้างกัน
"อ่าว..."
ผมที่กำลังเปิดกล่องใหม่ก็ต้องหยุดเพราะมังกรคว้าเอากล่องผมไปเสียแล้ว
"พี่จะฟังเพื่อนพี่...หรือฟังผม"
แล้วจะมาทำสายตาแข็งกร้าวใส่กันทำไม
มันสยอง!
"เอามา! เพื่อนกูจะกิน ห้ามคนกินมันบาปน่ะรู้ไหม"
ไอ้เสือว่าไม่พอยังไปกระชากกล่องเค้กกล้วยหอมจากมือมังกรมาอีก
เอ้ยๆ กล่องเค้กจะบุปแล้วใจเย็นก่อนไอ้เสือเพื่อนรักเดี๋ยวเค้กกูเล่ะ
"รู้! แต่ผมห่วงสุขภาพพี่โมถ้าจะกินก็ควรเอาไว้กินตอนที่กระเพราะเริ่มย่อยดีแล้วไม่ใช่มากินตามปากแบบนี้!"
มังกร...ฮือออ อย่าแย่งกล่องเค้กกันเซ่~
"กูตามใจเพื่อนมึงปล่อยเดี๋ยวนี้!!"
"คุณก็เป็นแค่เพื่อนผมจะปล่อยทำไม!!"
"มึงมันก็แค่น้อง น้องๆๆๆ"
"คุณมันก็แค่เพื่อน เพื่อนๆๆๆ"
"โว้ยยยยยย รำคาญจะไปไหนก็ไปไป๊!"
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก อารมณ์ผมแตกกระเจิงแล้ว
ถึงไอ้สองคนนั้นจะเงียบกันสักพักแต่สายตาที่ไม่ยอมกันยังคงอยู่
"ไม่ไป!!"
กูว่าแล้ว!
"เอ่อ งั้นกูไปเอง!"
ว่าแล้วผมก็ขึ้นมอ'ไซต์ออกไปจากอู่นี้ทันที
ขอโกยล่ะผมไม่ขออยู่ตอนสัตว์ร้ายทะเลาะกันหรอก
..
...
ตอนนี้ผมอยู่ที่สวนสาธารณะกำลังนั่งกินไอติมกะทิถ้วยที่สามเข้าไปแล้ว
ในตัวผมตอนนี้ไร้เครื่องการสื่อสารเพราะไอ้เครื่องนั้นโดนมังกรยึดไป
กินไปคิดไปว่าทำไมมังกรกับเสือถึงไม่ถูกกันน้า~
มังกรบอกว่าไม่ชอบขี้หน้าไอ้เสือแต่เล่นเปิดศึกกันแบบนี้มันก็น่าเป็นห่วง
กลัวไอ้เสือจะชักปืนมายิงมังกรเข้าสักวันเพราะความหมั้นใส้
"เฮ้อ ช่างเถอะๆ"
กลับบ้านเลยดีกว่าแต่ว่าก่อนกลับไปหาซื้อของทำไข่พะโล้เย็นนี้ดีกว่ามังกรยิ่งชอบกินอยู่ด้วย
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
...
"พี่โมหายไปไหนมา"
พอผมกลับมาถึงก็เห็นมังกรนั่งเล่นกับเหล่าหมู่หมาที่พารุมล้อมกันอย่างคับคลั่ง
"ส่วนตัว....มานี่ดิ"
ผมกวัคมือเรียกหมาตัวเองแต่มังกรดันเดินเข้ามาใกล้ผมเฉย
"มังกรนี้เราเป็นหมาหรือไงพี่เรียกหมาไม่ไช่เรียกเราน่ะ"
พอไอ้หมาที่แสนดีพากันมาตามที่ผมเรียก
ตัวผมก็นั่งยองๆเล่นกับพวกมันมังกรก็มานั่งใกล้ๆผมอย่างเงียบๆ
"พี่โม..."
อะไรอีก
"ผมขอโทษ....ที่ผมทำให้พี่รำคาญ"
ก็รู้ตัวนิ ผมก็ยังก้มหน้าลูบหัวหมาพวกนี้ต่อไป
"ผมน่ะ....แค่ไม่ชอบเพื่อนพี่เลยสักนิด"
ไม่สักนิดแล้วล่ะ
"ถึงได้กัดกันว่างั้น..."
"ผมไม่ใช่หมานะ"
ฮ่าๆๆ ปากบอกไม่ไช่แต่ทำหน้าหมาหงอยแบบนี้ใช่เลย
"ออกจะเหมือนดีนะเปลี่ยนจากน้องชายมาเป็นหมาของพี่ดีไหม"
นิ ถ้ามือผมไม่ได้จับหมามาแล้วคงจะลงมือลูบหัวทรงคุณชายซ่ะแล้วล่ะ
..
..
ขณะนี้ก็เย็นมากแล้วผมก็เตรียมทำกับข้าวมื้อใหญ่หน่อยเพราะมีแขกเพิ่มมาอีกคน
"อุ้ย พ่อจ้าวันนี้มีผู้ช่วยด้วยหรอค่ะ"
ยัยลูกคนนี้มาถึงก็แซวเจ้านายตัวเอง
จริงครับอย่างที่ยัยกิ่งบอกตอนนี้มังกรกำลังช่วยผมทำกับข้าวอยู่ก็แค่ให้ช่วยแค่หั่นผักเฉยๆส่วนอย่างอื่นไม่มีให้ช่วยหรอก
"เอ่อ เอ็งมันตกกระป๋องแล้ว"
"ค่าาา มีท่านประธานสุดหล่อแวะมาหาทุกวันหนูก็ตกกระป๋องแล้วค่าา อ้ะ ใครมาน่ะ...."
ไปสักที เฮ้อ
ไอ้ทางนี้ก็น่าสงสารเหลือเกินดูหั่นผักแต่ล่ะท่อนดิ เอาแต่กะเส้นผักและกลัวผักเจ็บอีก
กลับมาเอายัยกิ่งมาเป็นลูกมือเหมือนเดิมดีกว่า
ตึกๆๆ
"ว่าไงไอ้เพื่อนรัก...เหอะ ได้น้องชายเป็นผู้ช่วยเรอะ หึ"
ไอ้เพื่อนตำรวจผมมาถึงก็วิ่งกู่มากอดด้านหลังผมไม่พอยังไปเปิดศึกกับคนที่หั่นผักอีก
ปัก!
ใจเย็นๆเขี้ยงผมจะหักเว้ย
"ไปนั่งรอเงียบๆดีกว่านะครับ คุณเพื่อนของพี่โม"
นี้ก็หั่นผักเงียบๆไม่เป็นรึไง
"เป็นแค่น้องของไอ้โมก็อย่าสั่ง"
ทางนี้ยังรัดคอผมอ้าปากต่อคำกับมังกรไม่ยอมกันเลย
"มังกร...ไอ้เสือ...ถ้าทะเลาะกันอีกจะหาว่าไม่เตือนนะ"
ตอนนี้ผมถือทัพพีขู่ไว้ก่อนแล้วครับก่อนที่มันจะยาวมากกว่านี้
ทางไอ้เสือก็ยอมออกไปอย่างดีแต่ก็ไม่วายกระแทกเท้าอย่างกะเด็กก่อนออกไป
เฮ้อ นี้มันอายุเท่าไรแล้วเนี้ย
"อ่าว หั่นเสร็จแล้วนิขอบใจนะเราไปนั่งเล่นก่อนเถอะเดี๋ยวที่เหลือยัยกิ่งจะมาช่วยแทนเอง ห่ะ"
มังกรส่ายหน้าปฏิเสธไม่ยอมออกจากครัวครับ
เจริญล่ะงานนี้ผมต้องตามใจเจ้าตัวสินะถึงจะรอด
..
..
ขณะนี้อาหารมื้อเย็นก็เริ่มต้นไปอย่างเรื่อยๆชิลๆมั้ง
เพราะสัตว์ร้ายที่นั่งตรงข้ามกันต่างปะทะสายตาพร้อมแยกเขี้ยวยิงฟันกันไปมา
"อ่า นี่พี่โมทำไข่พะโล้ให้ผมด้วยขอบคุณนะครับ หึ"
นายมังกรพูดไม่พอยังเงยหน้าไปแสยะยิ้มใส่คนตรงข้ามอีก
นิสัยเด็กชะมัด
"โฮ้ ไอ้โมนิมึงยังจำได้หรอว่ากูชอบแกงส้มชะอมทอด"
ไอ้เสือมันก็ไม่ยอมเด็กตรงข้ามอีกคน
"กูไม่ยักจะจำได้ว่ามึงชอบ"
เจอคำพูดผมออกไปมังกรถึงกับสำลักข้าวปิดปากขำแทบไม่ทันส่วนไอ้เสือถึงกับถลึงตาใส่ผม
อะไรของมันก็ผมพูดจริงนิผมไม่รู้ว่าไอ้เสือชอบแกงส้มน่ะ
"ไอ้โมไอ้เพื่อนเลว!"
อ่าว ว่าผมซ่ะงั้นช้ำใจนะเนี้ย
"ฮ่าๆๆๆ โอ้ยขำ!"
ไอ้น้องชายก็เอาเข้าไปไอ้เสือมันแยกเขี้ยวแล้วนะนั้น
"เงียบไปเลยมึงน่ะ!"
"ไม่หยุด ฮ่าๆๆๆ"
"โว้ยยยยยยยย"
กูรำคาญ!
..
..
หลังจากอาหารมื้อเย็นที่แสนปวดหัวของผมก็จบลงแขกผู้มาเยือนก็จากไปก่อนเพราะมีงานเข้าส่วนมังกรก็ยังนั่งหน้ายิ้มเล่นหมาๆกับผม
"มังกรกลับบ้านก่อนสองทุ่มนะ"
ผมบอกทั้งที่ยังเกาพุงไอ้หมาขนหนาอยู่
"ไม่กลับ"
ห่ะ ไหนพูดใหม่ดิ
"ไม่กลับ..ผมจะค้างที่นี้"
ไม่พูดเปล่ายังใช้สายตากดดันกันอีก
"ไม่ กลับไปพรุ่งนี้เรามีงานนะจะมาค้างที่นี้ได้ไง พี่ไม่ตกลงเด็ดขาด"
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
..
..
"ผมก็ไม่ยอมเด็ดขาด ผมจะค้างผมเป็นน้องพี่นะ"
เอาแล้วน้องชายผมออกลายแล้ว แต่ครั้งนี้ขอไม่ใจอ่อนเด็ดขาด
"ไม่เอา อย่ามาดื้อแถวนี้นะ"
ครั้งนี้เสียงผมก็เริ่มแข็งกร้าวขึ้นมาแล้วเหมือน
"จะค้าง!"
เอ้า เฮ้ย ไม่พูดเปล่ายังวิ่งเข้าบ้านผมอีกลักษณะว่ามันจะเอาให้ได้เลยนะเนี้ย
ผมรีบวิ่งตามไปดูเหตุการณ์ดีกว่า
นั้นไอ้ตัวดีวิ่งไปขึ้นห้องผมแล้วนี้มันจะค้างให้ได้เลยใช่ไหม!
"มังกร...ไอ้น้องหัวดื้อ"
ผมตามมาถึงไอ้ตัวต้นเหตุแล้วครับ
ไอ้น้องชายหัวดื้อของผมนอนคว่ำอยู่บนเตียงของผมอย่างนิ่ง
"มังกร...ทำไมช่วงนี้เราดื้อขึ้นวะ"
ผมเดินเข้าไปนั่งบนเตียงถามกับคนที่เอาแต่คว่ำหน้านอน
แต่ปฏิกริยาของมังกรคือนิ่งไปสักพัก....
"ผม เป็นน้องชายพี่นะพี่ควรจะใส่ใจผมมากกว่าเพื่อนพี่สิ"
เฮ้อ นี้สินะความรู้สึกของคนเป็นพี่
ผมก็เอาแต่ยิ้มกับคำพูดที่ขี้เอาแต่ใจของมังกรอย่างขำๆ
เพียงแค่ผมมีเพื่อนมาอยู่ใกล้มันทำให้น้องชายของผมหัวดื้อขนาดนี้เลยหรอเนี้ย
"ยอมแล้วครับ....ไอ้น้องหัวดื้อ นิถ้าเราไม่ใช่น้องพี่ไม่ยอมนะเนี้ย"
เหมือนว่าเจ้าตัวจะอารมณ์ดีขึ้นแล้วเลยเปรยยิ้มตาหยีให้ผม
หึ ไอ้ประธานหัวดื้อ
"เอ้าๆ ไปอาบน้ำสิจะนอนค้างที่นี้ต้องอาบน้ำก่อนเข้านอนนะ บ้านนี้ไม่เอาคนเน่าก่อนเข้านอนหรอก"
ไอ้คนที่นอนแผ่บนเตียงนอนผมถึงสปริงตัววิ่งไปอาบน้ำทันที
เอ่อ ค่อยว่าง่ายเหมือนหมาหน่อย หึหึ
พอมังกรไปอาบอยู่ผมก็เตรียมชุดนอนให้ แต่ตัวสูงแบบนี้ผมก็เอาชุดบอลให้แทนก็แล้วกันใส่สบายดีด้วยนะ
..
..
ขณะผมกับน้องชายก็เริ่มพากันเงียบพร้อมตาเคลิ้มๆเตรียมจะหลับแล้วครับ
"มังกร...ฝันดีนะ"
ขอหลับก่อนล่ะปล่อยให้คนนอนข้างๆมองผมนอนก่อนก็แล้วกัน
"ครับ...ฝันดีนะครับ"
อื้ม ฝันดีนะ
..
..
ตุบ
"โอ้ย!!"
ห่ะ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ตอนนี้ผมถึงกับสะดุ้งตื่นมามองซ้ายขวาหาต้นเสียงที่ได้ยินเมื่อกี้ทันที
"อ่าว มังกรเราไปนอนอะไรข้างล่างน่ะ"
คนที่ถูกถามถึงกับสีหน้าหมดอาลัยตายอยากให้ผมทันที
เฮ่อออ เป็นอะไรไหนบอกมาดิ
"ก็พี่โมอ่ะนอนดิ้น...ถีบผมตกเตียงเลยเนี้ย"
จริงดิ?
"เฮ้ย ขอโทษๆนอนกันๆ"
มังกรกลับขึ้นมาบนเตียงตามผมเรียกส่วนผมก็หลับต่อ
เหมือนมีใครจ้องมอง....
พอผมลืมตาขึ้นก็ถึงกับสะดุ้งเพราะผมมาเจอใบหน้าของมังกรอยู่ห่างกับผมแค่เซ็นเดียวเท่านั้น
อะไรๆๆๆ
ทะทำไมต้องเอาหน้ามาใกล้และใครสอนให้ยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผมแบบนี้
"ฝันดีครับ...."
จุ๊บ
ห่ะ มะมะมะมังกรจุ๊บหน้าผากผม
มังกรจุ๊บหน้าผากผม!
และตัวต้นเหตุมันก็กลับไปนอนเฉยเลย!
มังกรมันจุ๊บหน้าผากผม!
ไม่ต้องนอนแล้วคืนนี้กูตาสว่างแล้ว!
TBC....
ช่วงนี้อาจจะอ่านแบบงงๆหน่อยเพราะโซนเป็นหวัดนิดๆนะสมองเลยไม่ไปให้เลย
แต่ขอให้อ่านสบายๆนะ
:hao3:
-
:m20: แหมะพี่โมตาสว่างเลย :o8:
-
ไม่ต้องนอนแล้วปลุกมังกรมาจ้องตากันเลย อิอิ
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คนหนึ่งมังกร คนหนึ่งเสือ เวลาเขม่นกันดันกลายเป็น หมา
รักษาสุขภาพนะ :yeb:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
มังกรเมื่อรู้ว่าตัวเองมีคู่แข่งแล้วนิเริ่มจะออกตัวแรงแล้วนะเนี่ย ร้ายนะเรา อร๊ากกกกกกกกกฟินๆๆๆๆๆๆ
กลับมาเขียนต่อไวๆนะแอดมินนักเขียน สู้ๆนะคะ จะรออ่านอย่างตั้งใจ #คือสารภาพว่าติดมากเรื่องนี้ ><
:katai2-1: :o8: :-[ :impress2: :man1: :oo1: :pig4: :pig4: :pig4: :L1:
-
มังกรเหมือนเด็ก10ขวบ555
-
ทำใจนะคุณเสือ โมเค้าชอบกินเด็ก 5555
-
ตอนที่11.
...
.....
..
เหม่อ เหอะๆๆ
ตื่นเช้ามาแล้วนั่งเหม่อ..
มาถึงอู่แล้วยังนั่งเหม่อ...
เอาเข้าไปแค่นอนไม่หลับเพราะเรื่องแค่นี้ผมถึงกับมานั่งเหม่อ
แล้วทำไมมังกรต้องทำอย่างงั้นกับผู้ชายด้วยกันด้วยน่ะ
จะถามดีไหม
แต่ไม่เอาดีกว่า....แค่เห็นหน้าไอ้คนต้นเหตุผมยังพูดไม่เป็นภาษาเลยวะ
"แม่ง เอ้ย!"
นี้ผมเป็นอะไรไปเนี้ยทำไมเอาแต่คิดถึงเรื่องเมื่อวานวะสมัยก่อนไอ้ห่าเสือทั้งหอมทั้งจูบผมยังนิ่งไม่สนห่าอะไรเลย!
และนี้แค่จุ๊บจากมังกรเนี้ยนะ โอ้ยยยย!
"เฮียเป็นอะไรมากเปล่า....เฮีย!"
อ่ะ อ่าวไอ้โอมนิแล้วมันมาเขย่าอะไรกับตัวผมเนี้ย
"ไอ้โอม...มึงมีอะไร"
มันมานั่งยองๆยิ้มให้กับผมนิดๆพร้อมกับยื้นขวดชาอู่หลงให้ผม
ผมก็รับมาแล้วเปิดกินมันตอนเย็นๆเนี้ยแหละ
"เฮีย เป็นอะไรทำไมเอาแต่เหม่อและขี้หงุดหงิดง่ายแบบนี้....พวกผมเป็นห่วงนะ"
ขอบใจวะที่ห่วง
"เอ่อ กูก็ไม่รู้สงสัยกูแก่แล้วหงุดหงิดง่ายมั้ง"
"ฮ่าๆๆๆ อย่างไงวะเฮียแก่แล้วขี้หงุดหงิดง่ายเนี้ย"
เหอะ ผมก็ขำกับคำตอบผมเหมือนกัน
เฮ้อ
"เฮียเป็นไรบอกผมหน่อยสิ"
อืม....
"พระมึงสวยดีเนอะ..."
"แน่นอนพ่อผมให้มาเชียวนะ...เอ้า เอ้ย เฮียอย่าแถไปเรื่องอื่นนะ เฮียบอกมานะว่าเฮียเป็นอะไร!"
มันห่วงหรืออยากเสือกวะ
"โอม..."
มันยิ้มรับขานแทนคำตอบ
"กูอยากกินไอติมกะทิไปซื้อให้กูกินน้าครับ~"
นี้ผมอยากกินจริงๆนะเนี้ย
"โอ้ยยยยยย ก็ได้ๆๆ"
แล้วมันก็ไปให้ผมจริงๆแต่เมื่อกี้ผมเห็นว่ามันหน้าแดงนะ
อ้ะ ช่างเถอะเหม่อต่อดีกว่า
...
....
ทำไมมันไปช้าจังร้านไอติมมันก็อยู่ใกล้ๆแถวนี้นี่น่า
ตอนนี้ผมแอบแกะกินไอติมแท่งที่พวกไอ้ทอนอุส่าซื้อมาแช่ไว้ไปหลายแท่งแล้วนะเนี้ย
"เฮีย!"
อ่ะอะไรผมสะดุ้งนึกว่าพวกมันดุผมเพราะไอติมแต่ดูท่าจะไม่ใช่
พอผมแกะไอติมแท่งใหม่เสร็จแล้วรีบออกไปตามเสียงที่พวกมันเรียก
"เอ้าเฮ้ย! ไอ้โอม!"
พอผมออกมาก็เห็นไอ้โอมกลับมาในสภาพเหมือนโดนรุมทำร้ายมาเลย
ผมรีบวิ่งไปดูที่ตอนนี้พวกไอ้ทอนกำลังทำแผลง่ายๆกันอยู่
"เฮีย ไอ้โอมโดนเอาพระไป!"
ไอ้เยาว์ที่กำลังทำแผลให้คนที่บาดเจ็บก็หันมาบอกกับผม
แล้วจะบอกกับผมทำไม
"แล้วบอกกูเพื่อ....แล้วมึงทำอะไรมาถึงกลับมาเหมือนหมาโดนรังแกแบบนี้"
คนที่ถูกถามเอาแต่นั่งก้มหน้ากัดฝีปากตัวเองไม่ยอมบอกผม
นี้มึงโดนทำจนเป็นใบ้เลยรึไงหะ!
เห็นแล้วเกะกะลูกกะตากูชิบ
"มันก็พวกนักเลงเด็กที่พากันมาร่วมพวกกันแถวนี้แหละ มันทำกันเป็นเรื่องสนุกคนแถวนี้โดนไปหลายรายแล้วล่ะเฮีย"
"แล้วทำไมกูถึงไม่รู้.....แล้วพวกห่านั้นอยู่ไหน"
ผมก็ยืนดูพวกมันพร้อมกัดไอติมไปด้วย
"อะไรเฮียจะไปเอาพระไอ้โอมมาคืนหรอ..."
ไอ้ห่าทอนหันมาพูดกับผมด้วยสายตาเจ้าเล่ห์จนผมขนลุก
"สัดไร กูไม่ว่างไปทำเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับกูถ้าไม่บอกก็เรื่องของพวกมึง!"
แม่ง แค่บอกที่อยู่มันจะตายหรือไงผมไปหาเองก็ได้
"เฮียจะไปไหน!"
ผมที่กำลังเดินออกไปจากอู่ก็ต้องหันไปตามเสียงไอ้ทอน
อะไรเนี้ยตอนนี้ผมโครตหงุดหงิดเลยวะ
"กูจะไปซื้อไอติมแม่งไอ้ห่าโอมไม่ยอมซื้อมาให้กู มึงมีอะไรห่ะ!"
"เฮีย....พวกมันอยู่แถวร้านเหล็กร้างน่ะ"
แล้วจะบอกผมทำไมผมไปแค่ซื้อไอติมแล้วที่ถือปะแจอันเท่าแขนไปเพราะกลัวว่าหมาจะกัดเลยเอาไปป้องกันตัวตังหาก
รีบไปรีบมาดีกว่า
==>
"เฮ้ย มึงเป็นใครมาทำอะไรถิ่นกูวะ"
มาถึงหน้าร้านเหล็กร้างไม่กี่ก้าวก็มีเจ้าถิ่นมาต้อนรับเสียแล้ว
แต่การแต่งตัวและหนังหน้าเจ้าถิ่นมันเป็นพวกนักเรียนม.ปลายโรงเรียนชื่อดังสินะ
ดูจากอักษรย่อบนอกเสื้อแล้วใช่เลย
ผมต้องวางตัวเป็นผู้ใหญ่ที่ดีสักหน่อย
"พี่เห็นพวกน้องเอาพระของคนอื่นมาพี่ขอคืนได้ไหม พี่จะไม่เอาเรื่องเราไปแจ้งตำรวจให้พวกน้องโดนจับแน่"
เปรยยิ้มอบอุ่นสักหน่อย
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
..
..
"พระอะไรวะมึงเข้ามาลองหาดูดิพวกกูเอาเยอะมาเกิน"
หนึ่งในนั้นมันพูดพร้อมกับเข้ามาโอบคอผมพาเดินไปข้างในผมก็เดินตามไปดีๆเพราะผมไม่อยากมีเรื่องสักเท่าไร
ผมรักสงบนะ
"มึงพาใครมาวะ"
พอผมเข้ามาถึงพร้อมไอ้เด็กหัวเกรียน ผู้ชายที่ดัดฟันกำลังนั่งยองๆสูบบุหรี่กับพวกเพื่อนมันอยู่ก็เงยหน้ามาถามคนที่พาผมเข้ามา
"มันบอกว่าจะมาหาพระที่พวกเราเอามา....กูไม่รู้ว่าเป็นอย่างไงกูเลยพามันมาดู"
ไอ้หัวเกรียนที่ยังโอบคอผมอยู่ตอบมาแบบหน้าชิลๆ
"หาพระเชี่ยอะไรถือปะแจเท่าแขนมาด้วย"
ไอ้หย้า~ผมดันซ่อนไม่มิดซ่ะงั้นผมอุส่าจะมาแบบแนวสันติสักหน่อย
"เฮ้ย นี้มึงอยากมีเรื่องนักหรอวะมาแค่คนเดียวอย่ามาเปรี้ยวให้มากนะมึง!"
เอาแล้วเริ่มล้อมจะรุมผมแล้ว
"เฮ้ยๆ อย่านะพวกมึงกูอุส่าล่อมาเอาไม่ใช่ล่อมาให้พวกมึงกระทืบนะสัด"
ไอ้หัวเกรียนที่ยังโอบคอผมรีบโบกมือห้ามปรามพวกเพื่อนมันแถมประกาศอะไรที่เสียวสันหลังผมที่สุด
ไอ้ห่า! เด็กเดี๋ยวนี้เป็นเอามากเนอะ
"เอ่อๆ ขอพวกกูเตะสักสองสามป้าบก่อนมึงค่อยเอาโอเคนะ"
"เอ่อโอเคมันจะได้หมดแรงแล้วเอาไงหน่อ....โอ้ย!"
ตกลงว่าอะไรที่ฟังแล้วขยักแขยงหูที่สุดผมเลยเตะไอ้หัวเกรียนลงไปนอนกลางพื้นต่อหน้าเพื่อน
เอ้าเฮ้ย! ลืมไปว่าผมจะมาอย่างสันตินิน่า
เฮ้อ ช่างเถอะบู๊เลยดีกว่าน่าจะง่ายกว่า
ขณะนี้พวกมันพากันตราหน้าเข้ามาโจมตีผมแล้วครับ
แม่ง เป็นนักเลงที่อาวุทครบมือจริงๆผมก็ทั้งเตะทั้งต่อยตอบโต้พวกมันด้วยปะแจคู่หูผมบ้าง
นักเลงอ่อนขนาดนี้เลิกเป็นดีกว่ามันเสียสถาบันโว้ย!
"ฮึก!"
โธ่ ผมไม่น่าร่าเริงเพราะกำลังเตะต่อยเกินเหตุเลยเป็นต้นเหตุที่ผมโดนยันหลังได้ง่ายๆ
ดีที่ผมไม่ล้มถ้าล้มนี้มีแต่แพ้
ฮึ่ก นี้พวกมันเห็นแค่ผมเซนี้เอาใหญ่เลยหรอ
แม่ง ชกมาได้รสชาติสนิมขึ้นลิ้นผมนิดๆเลยวะ
"สัดเอ้ย!"
ผมรีบเข้าไปเอาปะแจตีหน้ามันจนมันเซไปนอนลงกับเพื่อน
สมควรดันมาทำหน้าผมเสียโฉมเอง
เข้ามาๆกูจะเล่นให้ลุกไม่ขึ้นเอง!
...
...
จบศึกย่อมๆแล้วครับตอนนี้ผมที่ได้พระไอ้โอมคืนมา ก็นั่งพักในถิ่นพวกมันให้หายเหนื่อยสักหน่อย
ส่วนไอ้พวกนั้นก็นอนร้องโอ้ยๆกลิ้งไปกลิ้งมา
บอกไอ้เสือให้มาเก็บไอ้พวกนี้ดีกว่า
"มะมึงจะแจ้งตำรวจใช่ไหม...อย่านะเว้ย!"
ผมที่กำลังกดโทรออกหาไอ้เสือก็ชะงักเงยหน้ามาขมวดคิ้วใส่ไอ้เด็กดัดฟันที่นอนอยู่ใกล้ปลายเท้าผม
"กู....ไม่อยากให้พ่อแม่...รู้"
พอที่ทำล่ะไม่คิดเสือกมากลัวอะไรตอนนี้
มันน่ากระทืบซ้ำเสียจริง
"ไม่อยาก....แล้วทำแบบนี้ทำไม"
"มันเรื่องของกู....โอ้ย"
เนื่องจากคำถามมันไม่เข้าหูผมสะกิ้ดด้วยเท้าของผมเข้าสีข้างของไอ้เหล็กดัดฟันซ่ะหน่อย
"ไม่ให้คำตอบก็เรื่องของมึง....แต่...กูรู้ว่าพวกเด็กอย่างพวกมึงทำไปก็แค่....เฮ้อ ช่างเถอะกูจะไม่แจ้งก็ได้วะ แต่ครั้งหน้ามึงอย่าทำอีกนะเว้ย"
ไปดีกว่าขี้เกียจสนทนากับเด็กอย่างมัน
"ถ้ากูทำแล้วจะทำไม...."
ยังกวนผมไม่เลิก
"ถ้าทำก็เจอปะแจกูนี้แหละ"
...
....
"เฮียเป็นไงบ้าง!"
พอผมกลับมาพวกมันพากันมาล้อมหน้าล้อมหลังผมใหญ่
กูร้อนอย่ามามุ่ง
"อะไรพวกมึงกูแค่ไปซื้อไอติม......เอ้า มึงกูเจอพระมึงอยู่แถวข้างทางสงสัยพวกมันคงทำตกไว้"
ไอ้โอมรับมาแบบยิ้มๆ
จะยิ้มอะไรของมัน
"จ้า ไปซื้อไอติมอย่างไงเนี้ยเฮียโม"
เหม็นขี้พวกมันชะมัดไปแกะไอติมพวกมันกินเล่นดีกว่า
"ไปไหนมา....แล้วทำไมถึงมีแผลมา"
ลางร้ายมาแต่ไกลถึงมาแค่เสียงผมก็เดาว่านี้คือเสียงจากมังกรที่กำลังเตรียมพ่นไฟใส่หน้าผมแน่ๆ
"เฮ้ย ลืมซื้อไอติมมานิหว่าขอตัวก่อนเน้อ....เอ้ย!"
ผมยังไม่ทันได้ก้าวออกไปไหนก็ต้องตัวลอยหวิวเข้าไปในรถด้วยฝีมือมังกร
"มังกร...."
ไม่ขานสายตาน่ากลัว
ผมกลัวแล้ว~
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
...
..
มังกรพาผมมาบ้านผมเสร็จก็จูงผมไปทำแผลให้ผมอย่างเงียบๆ
ขนาดทำแผลให้ผมยังทำสีหน้าขรึมกันอีกคนมันเกร็งนะเนี้ย
"มังกร...."
ไม่ตอบแต่เก็บกล่องพยาบาลเฉยๆไม่หันมามองผมด้วย
หรือว่าโกรธผม?
"มัง...กร"
มังกรเดินหนีไปเล่นกับหมู่หมานอกบ้าน ไม่สนใจเสียงเรียกผมเลยสักนิด
เฮ้อ นี้ผมทำอะไรให้มังกรโกรธเนี้ยผมแค่มีแผลกลับมานิดเดียวเองทำไมต้องโกรธจนไม่พูดด้วยกันแบบนี้
ผมตอนนี้ก็ได้แต่นั่งหงอยๆเล่นกับหมาไปพลางๆ
ทักกันหน่อยดิ
นิมาหาผมแค่มาดุเรื่องที่ผมมีแผลเนี้ยนะ
ผมเป็นพี่ชายนะ
มังกรเป็นแค่น้องอย่ามาอวดดีใช้อำนาจมังกรข่มกันดิวะ!
เฮ้อ ยอมแล้วๆ
"มังกร....พี่ขอโทษที่ทำ....ให้เราต้องโกรธเพราะพี่...."
ถึงมังกรไม่ขานผมก็จะไม่ปล่อยให้บรรยากาศเงียบขรึมตามสไตล์ท่านประธานไม่ได้
ตอนนี้คนที่อยู่ตรงหน้าผมคือมังกรไอ้น้องชายขี้อ้อนและหัวดื้อเป็นบางครั้ง
"ผมไม่ชอบให้พี่เจ็บตัว.....ถึงว่าพี่จะมีเหตุผลแต่สำหรับผมต่อให้หัวเด็ดตีนขาดอย่างไงผมก็ยอมให้พี่มาเจ็บตัวเด็ดขาด!"
มังกร....
"พี่รู้ไหมว่าตอนที่พวกทอนเล่าให้ผมฟังว่าพี่ไปทะเลาะกับกลุ่มนักเลงเกือบสิบคนเพื่อพระของโอมผมรู้สึกอย่างไง......ผมรู้สึกอยากจะไปฉุดกระชากลากพี่กลับให้ได้แต่ว่า....."
มังกรเอาแต่ก้มหน้าก้มตาพูดไม่มีแม้แต่จะหันมาหาผมแต่ว่าตอนท้ายประโยคมังกรหันมามองผมด้วยสายที่ผมก็ดูไม่ออกมันเหมือนกับ...
"ผมขอให้พี่ทำแบบนี้เป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม....ผมไม่อยากบ้าเพราะแค่พี่มีแผลไม่กี่ที่เท่านั้น ผมไม่อยากให้พี่รังเกียจที่ผมทำอย่างนี้.....ได้ไหมครับพี่โม"
มังกรกำลังขอร้องผมอยู่
และทำไมผมต้องยืนนิ่งไร้คำตอบใดๆปล่อยให้มือหนานั้นเข้ามากุ้มมือผมแบบนี้
เพียงแค่แผลที่เกิดขึ้นกับตัวผมถึงกับให้มังกรขอร้องและข่มอาการแปลกๆที่จะเกิดขึ้นกับตัวมังกรเอง....
"อืม......ก็ได้ อ่ะ!"
พอคำตอบผมออกมามังกรถึงกับกระชากตัวผมไปกอดทันที
ทำไมต้องดีใจขนาดนี้เพียงเพราะแค่ผมยอม
และทำไมผมต้องยอม
ทำไมผมต้องใจเต้นพอโดนมังกรกอดตัวของผม
ทำไม.....ผมต้องมาใจเต้นกับมังกร.....หรือว่าผม
TBC......
ค่อยๆเลื่อนความรู้สึกของนายช่างยนต์โซ้ยไอติมเกือบทั้งตอน
อ่านสบายๆนะ
รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับอย่ามาเป็นไข้แข่งโซนกันนะเอ้อ! ฮ่าๆ :katai5:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:m3: ขนาดนี้แล้วยังจะถามอะไรมากมาย อยากรู้ถามดิ แต่ว่าที่ภรรยาน้องมังกรโหดไปนะ อย่าไปทำให้พี่เค้าโมโหละ :m12:
-
พี่โมตกหลุมพรางซะแล้ว
-
เอ้อะ รู้ตัวซะแล้วรึ เอ๊ะ หรือยังน้อออ
-
ตอนที่12.
...
..
....
เช้าแล้วยังอยู่บนที่นอน...
ชิบหาย มาเป็นเนื้อเพลงเลยผมแต่ก็...ตอนนี้ก็อย่างที่บ่นตอนแรกผมยังนอนคว่ำยังไม่อาบน้ำอยู่บนที่นอนอย่างขี้เกียจไม่อยากไปไหนทั้งนั้นล่ะวันนี้
อยากนอนต่อไปเรื่อยๆเอาพลังงานที่เสียไปจากเมื่อคืนคืนมา
เมื่อคืนผมไม่น่าลืมตาคิดมากกับความรู้สึกที่มีต่อมังกรเมื่อวานเลย
ความรู้สึกมันเหมือนกับเจอกับก้างตอนที่ผมเริ่ม......รู้สึกชอบ
แต่ทำไมผมต้องมาชอบผู้ชายด้วยถ้ายัยกิ่งรู้มันจะรับพ่ออย่างผมได้ไหม
ขนาดผมยังไม่ยอมที่จะรับตัวเองได้เลย
และถ้าคนที่ผมชอบรู้มันจะต้องขยักแขยงผมแน่ๆที่มีผู้ชายรุ่นพ่อมาชอบคลอแบบนี้
"โว้ยยยยยยยยยย!!"
หงุดหงิด! รำคาญ!
ทำไมมันต้องเกิดขึ้นกับผมด้วย!
รับบ่ด้ายยยยยย!
เฮ้อ เหนื่อยน่ะ
ขอนอนก่อนดีกว่า.....
...
....
มือ....อุ่นๆเหมือนใครมา...กุ้ม
....
...
..
รู้สึกเหมือน....ใครมาลูบหัวผมตอนผมหลับ
..
...
ใคร....อ่า ช่างเถอะ ตื่นมาเดี๋ยวก็รู้เองนั้นแหละ
..
....
..
หาว~นี้มันกี่โมงแล้วแฮ่ะ
นี้ผมนอนมากี่ชั่วโมงแล้วเนี้ย....เวียนหัวชิบ
"ตื่นแล้วหรอครับ..."
มังกร!
เฮ้ย!
โอ้ย!
เนื่องจากผมลืมตามาเจอมังกรต่อหน้าต่อตาเลยตกใจสะเด้งตัวกลิ้งตกเตียงดังตุ้บ
ก้นกบผม!
เจ็บโว้ยยยย แล้วไอ้นายคนนี้เข้ามาในห้องผมได้ไงจำได้ว่าล๊อคเพื่อกั้นยัยกิ่งมากวนแล้วนะ
"พะพี่โมเป็นอะไรหรือเปล่า!"
มังกรที่เห็นสภาพผมที่นั่งแผ่ข้างล่างก็รีบวิ่งเข้ามาดูผม
อ้ะ เอ้ย!
"พี่โม...."
คะแค่มังกรแตะผมนิดเดียวผมต้องเป็นอะไรขนาดนั้นด้วย
"มะไม่มีอะไร.....มีอะไรถึงมาหากันเวลานี้ ว่างนักเรอะ"
ตอนนี้ผมเอาแต่ก้มหน้าหน้าพูดอย่างเดียวไม่กล้าที่จะมองหน้ามังกรหรอก
พอรู้ว่าความรู้สึกที่ผมมีต่อมังกรมันน่าขยักแขยงสิ้นดี
"ก็มาหาพี่ไง....ป่ะ นี้ก็เที่ยงแล้วมากินข้าวกันเถอะ"
ฮึก!
มังกรจับมือผมอย่างแน่นไม่กะจะให้ผมชะงักออกสักนิดพาผมลงไปข้างล่างอย่างอารมณ์ดีเฉพาะเจ้าตัว
"อ่ะ พี่โมเกี๊ยวกุ้งเจ้านี้อร่อยมากเลยกินเยอะๆนะจะได้อารมณ์ดีขึ้น"
นึกว่าที่ผมทำมุ่ยเพราะอารมณ์เสียหรือไงวะ
ผมก็ก้มหน้ากินอย่างเดียวไม่พูดไม่ถามอะไรกับคนที่นั่งท้าวคางมองผมแบบไม่กระพริบตาเลยสักนิด
"พรุ่งนี้ไปทะเลกัน"
อ่ะ ห่ะ!?
ผมที่เอาแต่ก้มหน้ากินอย่างเดียวก็ต้องเงยหน้ามาเพราะคำชวนนั้น
อะไรดลใจให้มันมาชวนผมเที่ยวตอนนี้
"พะพรุ่งนี้....ยัยกิ่งหยุด....พี่อยากอยู่กับยัยกิ่งมากกว่า"
ไม่รู้!
ถึงจะอยากไปด้วยแต่ไม่กล้าโว้ย
ไม่อยากหวั่นใจมากกว่านี้....
"ครับ เอางั้นก็ได้....."
อย่ามาลูบหัวกันดิ.....ไม่ใช่หมานะ
ผมสะบัดมือหนานั้นออกจากการลูบหัวผมแล้วรีบเอาช้ามที่เพิ่งกินเสร็จไปใส่ในอ่างล้างจานทันที
แม่ง มีดอยู่ใกล้แค่นี้ฆ่าตัวตายหนีความเขินดีไหม!
"งั้น...."
เฮ้ย! มะมายืนข้างหลังกันเมื่อไรตกใจหมด
ไอ้ผมก็กลัวไม่กล้าหันไปมองคนตัวสูงที่ยืนซ้อนหลังผมอยู่ด้วยสิ
"ผมไปก่อนนะ....เดี๋ยวตอนเย็นผมมาอีก"
พอผมรู้สึกว่าฝีเท้าของมีงกรเริ่มค่อยๆหายไปขับรถออกจากหน้าบ้านผมออกไปเสร็จ
มันก็เริ่มรู้สึกโล่งอกทันใด
เฮ้อ ไอ้ความรู้สึกมันจะหายถึงตอนไหนกัน
...
...
"พ่อจ้า~พรุ่งนี้กิ่งไปเที่ยวกับเพื่อนนะพรุ่งนี้พ่อจะไปเที่ยวไหนไหม?"
ผมที่กำลังลื้อผักมาจากตู้เย็นก็ต้องชะงักเพราะคำบอกกล่าวของลูกสาวที่เพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน
"ถ้างั้นผมจะชวนพี่โมไปทะเลคงได้สินะครับ"
นายคนนี้ก็เริ่มแทรกขึ้นมาทันใดอย่านะยัยกิ่งเห็นแก่พ่อเถอะ
"ได้ค่ะ งั้นฝากพ่อกิ่งด้วยนะคะ"
ยัยลูกไม่รักดีแกขายพ่อแกเชียวรึ
"พรุ่งนี้พ่อไม่ว่างหรอก.....พะพ่อจะพาหมาไปวิ่งเล่นบ้างเห็นมันเอาแต่นอนเดี๋ยวก็เป็นหมาอ้วนพอดี"
(มีต่อ)
-
ต่อ
...
..
....
"ไม่เป็นไรจ่ะพ่อ....เดี๋ยวกิ่งพามันไปเองเพราะตอนเช้ากิ่งจะไปวิ่งก่อนไปเที่ยวตอนเก้าโมงน่ะค่ะ พ่อไปเที่ยวได้เลยไม่ต้องห่วงไอ้พวกหน้าขนหรอก"
บางครั้งผมก็เพลียกับความขยันของยัยกิ่งเป็นที่สุด
สุดท้ายผมก็ต้องตกลงยอมไปทะเลกับมังกรแบบเลี่ยงไม่ได้
...
...
เมื่อคืนวานที่ผมเดินทางมาทะเลกับมังกรเวลาสี่ทุ่มเราก็มาถึงทะเลตอนเกือบจะเที่ยงคืน
คนขับรถคือเลขาของมังกรและผมก็เพิ่งมารู้ความจริงว่ามังกรไม่ได้พาผมมาแค่เที่ยวทะเลแต่พาผมมาร่วมงานเลี้ยงหรูซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างมากที่พาคนบ้านๆอย่างผมมาร่วมกับงานหรูแบบนี้
งานที่ผมต้องโดนมองเหมือนคนที่เป็นเบี้ยล่างเพียงเพราะแค่อำนาจและเงินในกระเป๋า
ตอนนี้ก็เป็นเวลาเจ็ดโมงกว่าๆที่ผมกับมังกรกำลังกินข้าวเช้าอาหารเต็มโต๊ะเพราะฝีมือการสั่งแบบหางว่าวของมังกร
"พี่โมนี้ก็อร่อยนะ.....อ่ะ ไอ้นี้ด้วย"
อะไรที่มังกรบอกว่าอร่อยเจ้าตัวก็ตักให้ผมหมดแหละ
ไอ้ผมก็ตักกินหมดไม่ปฎิเสธ
"พี่อยากไปแถวไหนเป็นพิเศษเปล่าบอกผมได้นะ"
มังกรบอกกับผมเสร็จก็ก้มหน้ากินต่อ
พัทยามันก็น่าไปทุกที่นั้นแหละ
"เล่นน้ำ....อะไรก็ได้หมดที่คนเที่ยวเขาทำกัน"
มังกรเงยหน้ามายิ้มตอบว่าตกลงแน่ๆแล้วตักกุ้งมังกรตัวโตให้ผมแต่เจ้าตัวก็ไม่ลืมแกะเปลือกนิดๆหน่อยๆให้ผม
อ่า ขอบใจนะ
เฮ้อ พอมันใจดีด้วยแบบนี้ผมก็รู้สึกผิดที่ไปคิดอะไรแปลกๆกับมัน
=>
พออาหารเช้าย่อยตัวผมตอนนี้ก็วิ่งกระโจนลงน้ำทะเลอย่างบ้าคลั่งเหมือนไม่เคยเห็นน้ำ
ส่วนมังกรก็นอนบนเก้าอี้ใกล้ชายหาดเหมือนนายแบบแผ่ความหล่อให้สาวๆที่เดินผ่านกันชื่นชมใหญ่
แม่ง เดี๋ยวกูจะตีหัวมันแล้วลากลงน้ำทะเลดีไหมจะได้หมดหล่อ
"อ่ะ เฮ้ย พี่โมทำอะไรเนี้ย"
อ้าว เมื่อกี้ผมไม่ได้แค่คิดแต่ทำจริงมังกรลงมาเล่นน้ำด้วยฝีมือผมแล้ว
ฮึ่ก แย่แล้วอาการหัวใจวายกำเริบเข้าให้รีบขึ้นจากน้ำดีกว่า
"จะไปไหนพาผมลงมาเล่นด้วยแล้วทิ้งผมไว้แบบนี้น่ะหรอ....ใจร้าย"
กูไม่น่าเลย
เฮ้อ อยากให้เล่นด้วยใช่ไหม
คิดแล้วผมก็โดดขึ้นหลังมังกรแล้วกดคนตัวโตลงน้ำ
"ฮ่าๆๆๆ สมควรว่าไงอยากเล่นกับพี่มากหรอครับ"
ไอ้คนตัวสูงที่โผล่มาจากน้ำสะบัดผมที่เปียกด้วยน้ำอย่างเท่ใส่ผมไม่พอยังจะมายิ้มแข่งแสงแดดอีก
แม่ง นี้มันรอยยิ้มกระชากใจชัดๆนี้มันจะฆ่าผมเพราะรอยยิ้มของมันชัดๆ
โอ้ยยย แก่ป่านนี้ยังจะมาหน้าร้อนผ่าวเพราะผู้ชายอีกมันน่าไหมเนี้ย
...
...
เราเล่นน้ำทะเลจนถึงสามโมงกว่าๆถึงพากันเลิก
มังกรบอกว่าหนึ่งทุ่มมีงานเลี้ยงเลยสั่งให้ผมพักผ่อนก่อนถึงเวลา
ผมก็อุส่าปฎิเสธหัวชนฝาว่าไม่อยากไปเลยไอ้งานอะไรนั้นน่ะ
"เฮ้อ ไม่อยากไปเลย"
ผมกับมังกรพักคนล่ะห้องตอนนี้ผมเลยนอนแผ่กินพื้นที่ได้สบายไม่ต้องเกรงใจใครทั้งนั้น
ห้องพักหรูดูอย่างไงก็น่าเบื่อ..
หาว~เหนื่อยแฮ่ะ
หลับสักหน่อยดีกว่า
...
...
....
อืม.....พอผมลืมตาขึ้นมาก็เห็นบรรยากาศทะเลยามค่ำที่ผ่านกระจกใสบานใหญ่ในห้องผม
ดูสงบจนต่างจากตอนหัววันเลยนะเนี้ย
.......อ่ะ หื้อ....ลมหายใจ....อุ่นๆใกล้หูนี้มัน.....
มังกร!
พอหันไปปุบก็เจอกับมังกรที่นอนอยู่ข้างๆ
ใจหายหมดพ่อเจ้าเอ้ย!
และเข้ามาได้ไงเนี้ยนี้มันห้องผมนะ....
แต่พอสังเกตุตอนที่สัตว์ร้ายหลับมันก็ดูน่ารักดีนะ
มันสงบและเหมือนเด็กดีเนอะ
แล้วไม่รู้ผมเกิดดลใจอะไรขึ้นถึงได้กล้าเอามือไปแตะที่ริมฝีปากรูปกระจับของคนที่เอาแต่หลับอย่างเดียวนี้
มันรู้สึกว่าเย็นเฉียบแปลกๆ
"หึ ตื่นแล้วหรอครับ...."
วะเฮ้ย! นี้ไม่ได้หลับจริงหรอโอ้ยยยย
นี้ผมจะเอาหน้าอันแสนบางนี้ไปซ่อนไหนดีเนี้ยยย
...
..
พอสักพักจากการพักผ่อนมังกรก็พาผมเปลี่ยนชุดเป็นสูททั้งสองพาเข้างานเลี้ยงหรูนั้น
(มีต่อ)
-
ต่อ
...
...
...
คนธรรมดาที่ต้องมายืนสถานที่แปลกตาในแวดวงสังคมไฮโซที่มีเหล่าลูกท่านหลานเธอยืนสง่ายิ้มให้กันเหมือนเคยสนิทชิดเชื้อกันมาก่อน
แต่สำหรับผมผมไม่ชอบ
มังกรที่ต้องทำหน้าที่ดีโดยการต้องเข้าไปทักเหล่านักธุรกิจสูงวัยโดยทิ้งผมยืนกับเลขาคนสนิทที่ยืนนิ่งขรึมจนผมเกร็งตามไปด้วย
"พี่โมไอ้นี้ก็อร่อยนะกินดูสิ......อ้อ อันนี้ก็อร่อยกินดูนะพี่ อ้าว ไอ้นั้นก็น่ากินดีเดี๋ยวผมไปเอาให้นะพี่"
มังกรกลับมาไม่พอยังเอาขนมต่างๆในงานนี้มาให้ผมกินอีกแล้วเหมือนยังไม่พอเจ้าตัวยังไปเอาของใหม่ที่เพิ่งเข้ามาในงานอีก
ขนมมันเต็มไม้เต็มมือผมแล้วนะเนี้ย
ชวนคนที่ยืนขรึมข้างๆกินด้วยดีไหมน้า
"คุณมังกรดูท่าจะใส่ใจคุณเป็นพิเศษจังนะครับ"
เอ๋?
"พูดง่ายๆคือไม่ค่อยมีใครที่จะได้รอยยิ้มที่มาจากใจของคุณมังกรง่ายๆถ้าคนนั้นไม่ใช่คนสำคัญ"
ย่ะอย่างงั้นเองหรอ.....
หึ ขอเหมาตัวเองว่าเป็นคนสำคัญสักหน่อยคงได้นะมังกร
"เอ้า พี่โมกินดูๆของเต็มมือแบบนี้ผมป้อนเอง เอ้าอ้าปากๆดู"
ถึงจะเขินผมก็อ้าปากรับขนมหวานจากมังกรที่ป้อนให้อย่างเต็มคำ
ดูหน้าคนป้อนสิอะไรจะอารมณ์ดีขนาดนั้นยิ้มกว้างกว่าผมซ่ะอีก
รู้สึกดีจนต้องยิ้มตามเลยผม
"อ้อ เดี๋ยวผมมานะขอไปทำธุระแปบ...คุณวีรภพฝากด้วยล่ะ"
ช่างสองมาตรฐานเสียจริงพูดกับผมแบบยิ้มหวานแต่กลับลูกน้องนี้เย็นชาจนขมคอแทนแน่ะ
"ครับ"
หลังจากมังกรเดินออกไปผมก็เอาแต่ก้มหน้ากินขนมที่เต็มไม้เต็มมือเพราะมาจากมังกรเนี้ยแหละ ก็อร่อยดีแต่ถ้ากินมากไปก็ไม่ดีแฮ่ะ
"แปลกจังที่กรเอาคนนอกเข้ามาในงานนี้ด้วย"
ผู้หญิงคนนี้....ใครกัน?
"สวัสดีค่ะ คุณคงเป็นคนสนิทของกรสินะคะตามสบายนะคะ"
ทั้งที่พูดด้วยรอยยิ้มแต่ตามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้าแบบนี้มันอย่างไงกันผู้หญิงคนนี้
"หึ ถึงจะเป็นคนสนิทของกรแต่หน้าตาบ้านๆจังนะ อ้ะ ขออภัยที่พูดแบบนั้นนะคะไม่ถือโกรธกันเลยนะคะ แต่ว่า....ก็บ้านๆจริงๆไม่รู้ว่ากล้าลดตัวลงไปคบได้อย่างไง"
จะต้องการสื่ออะไรของเขากันถึงมาใช้คำพูดและสายมองเหยียดกันแบบนี้
"คุณมยุรินพูดอะไรโปรดให้เกียรติคุณโมด้วยนะครับ"
ผู้หญิงคนนั้นเชิดหน้ายิ้มให้เสร็จก็เดินไปจากตรงที่ผมยืน
เฮ้อ ผมถึงได้บอกไงว่าไม่ชอบสังคมแบบนี้ไง
ยืนไปยืนมาเริ่มเบื่อแล้วแฮ่ะ
"ผมขอออกไปข้างนอกหน่อยนะครับ"
"ผมไปด้วย"
กะแล้ว
"ขอผมไปคนเดียวเถอะครับ...."
ขืนยังยืนอยู่ที่นี้ต่อไปมีแต่จะอ้วกแน่ไอ้บรรยากาศแบบนี้ มันไม่น่าอยู่เลยสักนิด
"ครับ"
พอนายเลขานั้นยอมผมก็เดินออกมาจากงานนี้ให้เร็วที่สุด
ผมเดินออกมาจนถึงชายหาดใกล้โรงแรมเสร็จ
ผมก็นั่งลงแผ่กับพื้นทรายโดยไม่สนกางเกงราคาแพงที่มาพร้อมกับสูทตัวนี้เลยสักนิด
เฮ้อ แบบนี้ยังน่าอยู่กว่าเยอะดีกว่าให้ไปอยู่แบบนั้น
ยัยกิ่งพ่อแกกำลังเหงาวะทำไงดี
ทำไมพ่อแกต้องมานั่งแผ่คนเดียวอย่างกะคนอกหักเลยวะ
"มานั่งทำไรคนเดียวเนี้ย"
เสียงนี้ผมจำได้....มังกร
"นั่งเล่นไง....พี่ว่าเรากลับไปที่งานดีกว่านะเดี๋ยวพี่ก็กลับไปเหมือนกัน"
ผมบอกแต่สายตาก็ยังจ้องทะเลยามมืดอยู่ไม่เปลี่ยน
"ไม่กลับผมจะอยู่กับพี่...งานนั้นมันไม่สำคัญเท่าพี่หรอก"
ฮึ่ก
"ขอผมอยู่กับพี่ด้วยคนนะ"
อะไอ้ๆๆๆ
โอ้ยย จากที่ชอบอยู่แล้วไอ้นายคนนี้ยังทำให้ชอบมากกว่าเก่าเสียอีก!
มึงบอกมานะว่ามึงได้เล่นของอะไรมาหรือเปล่า!
ทำไมผมถึงได้ชอบมันมากกว่านี้ห่ะ!
มังกร....พี่โมยอมแล้วครับ ไอ้หมาขี้อ้อน
TBC...
ดึ้บๆๆๆ
-
ขอเป็นแฟนเลย พี่โมเขาก็เปิดเผยอยู่นะ แค่ขี้อายเฉยๆ
-
พี่โมยอมลูกหมาขี้อ้อนแล้วก็ต้องหัดหนักแน่นเข้าไว้
อย่าอ่อนไหวกับคำพูดคนอื่นโดยเฉพาะชะนีมยุรินที่จ้องจะงาบลูกหมาของพี่โม
ชะนีรินว่าพี่โมหน้าตาบ้านๆ ได้ไง ถึงจะหน้าตาบ้านๆ ก็เป็นบ้านที่มังกรรักก็แล้วกัน
ขนาดลูกหนึ่งมังกรยังตามจีบตามตื้อ ชะนีถึงจะยังไม่มีลูกต่อให้ทั้งรีแพร์ทั้งนอนแผ่
มังกรยังไม่มองให้เสียสายตาเลย
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตามอ่านรัวๆ
เป็นกำลังใจให้น้า~
:L2:
-
:impress2: หมา(มังกร)ขี้อ้อน โดนใจพี่โมอย่างจัง ไม่ต้องเป็นมันละพี่น้องเปลี่ยนสถานะเถอะ :m13:
-
หวั่นไหวแล้วมังกรรถกหนักๆไปเล้ยยยยย
-
มันอดใจไม่ไหวแค่ได้พบหน้า
ยื่งเธอส่งยิ้มคืนมายิ่งหวั่นไหว 555
ยอมแล้วๆๆๆๆๆๆๆ
-
พ่อโมเริ่มใจอ่อนแล้วววว
-
ตอนที่13.
...
...
...
หลังจากกลับมาจากทะเลนี้มันก็สามวันแล้วที่ผมเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องตัวเองไม่ไปไหนตัดการติดต่อสื่อสารออกหมด
นอกจากลุกขึ้นไปอาบน้ำและเขาครัว
ตอนนี้ผมยังไม่อยากที่จะต้องเจอหน้าของมังกรเลยสักนิดเพราะสาเหตุคงรู้กันผมแค่อยากหลบหน้ามังกรเท่านั้น
อยากกลั้นความรู้สึกที่มีต่อมังกรให้มันหายก่อนค่อยมาเจอหน้ากันอีกทีตอนผมกลับมาเหมือนเดิม
สิ่งที่ผมทำมันดีต่อมังกรและผมเป็นที่สุดผมคิดว่างั้น
ทุกวันผมมักจะให้ยัยกิ่งโกหกท่านประธานว่าผมไม่อยู่บ้านตลอดเพราะมีธุระไปทัวร์นู้นทัวร์นี้บ้างเพื่อไม่ให้มังกรเข้ามาหา
ขณะนี้ผมได้นั่งแผ่บนโซฟากดเปลี่ยนช่องทีวีเป็นจังหวะสามช่าไม่หยุดถ้ายัยกิ่งอยู่คงได้หูชาเพราะกดทีวีเล่นแน่ๆ
ก็มัน....น่าเบื่อจะให้ทำไงกันอู่ก็ไม่ได้ไปดูสักนิด
ไปเล่นกับพวกหมาๆหน่อยดีกว่า
"กุ๊กๆๆๆ มานี้เร็วๆ"
หึ นี้ผมเรียกหมาหรือไก่วะ
แต่ไอ้พวกนี้ก็ดีเดินมาตามเสียงเรียกกันดีๆ
"พี่โม..."
มังกร! มาหาทำไมทั้งๆที่ผมฝากให้ยัยกิ่งจัดการแล้ว
ขอโทษวะผมไม่อยากเห็นหน้ามังกรได้เลยตอนนี้
ผมกลัวไอ้ความรู้สึกนี้เหลือเกิน
"พี่โมเดี๋ยวก่อน!"
แล้วจะตามกูทำไมปล่อยไปบ้างเถอะมังกร!
ปัง!
ก๊อกๆๆๆๆ
"พี่โม พี่โมเป็นอะไรบอกผมได้นะพี่โม!"
พอผมเข้ามาในห้องตัวเองได้ก็ปิดล๊อคกั้นคนที่วิ่งตามห้ามเข้ามาอย่างเร็ว
แม่งเอ้ย! ทำไมผมทำเหมือนตัวเองเป็นนางเอกแบบนี้ทำน่าสยองสำหรับพ่อหม้ายอย่างผมชะมัด
โอ้ยยยย กูอยากเป็นลมตาย!
"พี่โม...."
เสียงคนที่อยู่หน้าประตูเสียงเริ่มอ่อนกำลังแล้วครับ
อย่าใจอ่อนเชียวนะไอ้โม
"ผมไม่รู้หรอกว่าทำไม....พี่ถึงไม่อยากเห็นหน้าผม....แต่ผมน่ะอยากเห็นหน้าพี่นะ อยากเห็นมากๆ"
มังกร.....
ไอ้หมาบ้า....ทำไมมึงขยันทำไห้กูใจเต้นบ่อยวะแล้วแบบนี้ไอ้สามวันที่อุส่าห์เก็บความรู้สึกมันก็ไร้ความหมายน่ะดิ
เฮ้อ
โทษนะมังกร....พี่มันทิฐิสูงคงไม่ยอมเราง่ายๆหรอก
=>
เวลาผ่านมาเท่าไรก็ไม่รู้แต่มังกรก็ยังอยู่หน้าประตูห้องที่ผมปิดไว้
ที่ผมรู้ก็เพราะว่ามังกรฮั้มเพลงไปหลายเพลงมากเลยล่ะ
ไอ้ตัวผมก็นั่งหันหลังติดประตูฟังเสียงเพลงนั้นอย่างอารมณ์ดี
หึ นี้ผมเป็นเอามากไปจริงๆขอแค่เสียงมังกรผมก็รู้สึกดีซ่ะแล้ว
...
.....
"อ่ะ ท่านประธาน....อ้อ ฉันว่ากลับไปเถอะค่ะให้พ่อกิ่งดีขึ้นก่อนค่อยมาหาก็ได้นะคะ"
นี้มังกรอยู่กับผมจนเย็นเลยหรอเนี้ยอึดทนนานยิ่งกว่าคูโบต้าซ่ะอีก
"พ่อค่ะ คุณมังกรไปแล้วขอหนูเข้าไปนะ"
พอรู้ว่าคนนั้นไปแล้วผมก็ลุกขึ้นปลดล๊อคเปิดประตูให้ลูกสาวเข้ามา
ยัยกิ่งเข้ามาถึงก็มานั่งเก้าอี้นุ่นหัวคุมะที่ยัยกิ่งเป็นคนซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด
"หนูขอถามหน่อย ว่าทำไมพ่อถึงหนีหน้าคุณมังกร"
เหมือนแม่มันไม่มีผิดไอ้นิสัยถามตรงจนขี้เกียจอ้อมค้อมเนี้ย
"ไม่มี....อะไร พ่อแค่ไม่สบาย แค่กๆๆ"
แสดงอาการให้เห็นแล้วก็ช่วยเชื่อพ่อแกสักหน่อยเถอะ
"เฮ้อ กิ่งจะทำเป็นเชื่อก็แล้วกัน"
มันอย่างไงกันแน่ยัยลูกคนนี่นี้เอ็งนึกว่าพ่อมันขี้โกหกใช่ไหม
เอ้อ! ใช่สิพ่อมันไม่หล่อกระชากใส้เหมือนท่านประธานแกนิ๊
"พ่อโม...ถ้าไม่รีบลงไปกิ่งจะไปเรียกคุณมังกรมากินข้าวเย็นด้วยกันนะ"
ยัยลูกนิสัยไม่ดี!
ถึงจะบ่นในใจแต่ผมก็ลงไปข้างล่างดีๆ
อะไรวันนี้กินไก่หรอวะ
น่าเบื่อเมื่อวานก็กิน....
"ยัยกิ่ง.....พ่อแกอยากกินปลาหมึก"
ผมเข้าไปเอาหัวถูไถหัวยัยกิ่งอ้อนกวนเล่นๆไปงั้นแหละ
ยัยคนที่เอาแต่ปรุงไก่เพื่อหมักลงทอดก็บ่นนั้นบ่นนู้นปกติของสาวไร้สามีเป็นธรรมดา
"บ่นจริงบ่นจัง....อย่างนี้ไงถึงได้ไม่มีแฟน"
"พ่อ!"
อุ้ย ของขึ้นซ่ะแล้ว
อย่านะเว้ยนี้พ่อแกนะจะมาเอาขวดซอสตีหัวกันไม่ได้นะ
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
...
..
"ฮ่าๆๆ อู้วว นี้กะจะเป็นสาวขึ้นคานแข่งป้าไหมข้างบ้านใช่ไหม ฮ่าๆๆๆ"
"พ่อ!!"
ไม่ต้องกินข้าวกันแล้วพากันวิ่งรอบบ้านนี้ก็สนุกไปอีกแบบ
เอ้ย ใครสอนให้ถือมีดไล่กันแบบนี้ผีได้ผลักพอดี!
...
...
"พ่ออย่าเอาแต่เล่นกับพวกนั้นเพลินนะ"
ผมพยักหน้าให้กับคุณลูกสาวแล้วก้มหน้าเล่นกับพวกมันต่อ
อืม....ไอ้ขนปุยไปไหนวะทุกทีมันจะต้องกลับมาแล้วนิ
ช่างเถอะแต่ถ้ามันยังไม่กลับมาใน24ชม.ผมเตรียมตัวไปหามันแน่ๆ
"เพื่อนมึงหายไปไหนพวกมึงรู้ป่ะ"
ถามไปก็เท่านั้น
แต่ดูท้องฟ้ามืดสีแดงแบบนี้อย่างนี้มึงฝนจะตกใช่ไหม
ไอ้ห่าเมืองไทยนี้มันอย่างไงมีสี่ฤดูในเดือนเดียวเลยหรอวะ
เข้าบ้านดีกว่าลมเริ่มแรงแหละ
ไอ้ปุยมันคงจะปลอดภัยดีนะ
....
....
วันนี้ลองแวะไปที่อู่ดีไหม
แต่ว่าไอ้ปุย...ยังไม่กลับมาเลย
ผมลองไปวิ่งแถวนี้ดูดีกว่าเพื่ออาจเห็นมันบ้าง
"ต๊ายยยย เฮียโมวันนี้มันวันพรมลิขิตบรรดาลชักพาเสียเหลือเกิน~มาทำอะไรที่นี้หรอจ้า หรือมาหาครีมหรอจ้า~"
ผมไม่น่าเดินมาแถวนี้เลยแฮ่ะ
"ครีมเห็นไอ้ปุยไหม"
ผมถามพร้อมกับเอามือดันหน้ายัยครีมไม่ให้มาเกาะแกะเกินเหตุ
"ไอ้ปุย....หมาตัวสีขาวที่ขนหนาๆใช่ม่ะ ไม่จ่ะครีมไม่เห็นเลยจ่ะทำไมหรอจ่ะมันหายไปหรอ....ให้ครีมช่วยไหมจ้า~"
เฮ้อ ไปเดินหาที่อื่นดีกว่าขืนอยู่ต่อไปได้มีแม่ของยัยครีมมาร่วมด้วยแน่ๆ
=>
นี้มันก็สองชั่วโมงกว่าที่ผมเดินตามหาหมา
แต่ผลคือไม่เจอเลยสักนิด ไอ้หมาตัวนี้มันอย่างไงหายไปทำไมไม่บอก
เฮ้อ มันจะเป็นอย่างไงบ้างน้อผมล่ะห่วงชะมัดกลัวว่าคนไม่ดีทำร้ายมันจนตาย
เอาล่ะ เดินหาอีกสักหน่อยอาจจะเจอก็ได้
เรื่องอะไรที่ไม่เกี่ยวข้องกับหมาผมไม่สน
ผมสนแค่ต้องหาไอ้หมาตัวนั้นให้เจอเนี้ย
...
...
"เป็นไงบ้างพ่อเจอไอ้ปุยไหม"
ผมส่ายหน้าตอบยัยกิ่งแล้วตักข้าวกินต่อ
คิดดีๆแล้วมันหายไปไหนกัน
"เฮ้อ พ่อโคตรห่วงมันเลยวะไม่รู้ว่ามันเป็นตายร้ายดีอย่างไง ปกติไอ้ปุยมันไม่ค่อยไปห่างจากบ้านเราหรอกนะ"
"เอาน่าพ่อ...เดี๋ยวต้องเจอมันแน่พรุ่งนี้ลองตามหาอีกดูนะเดี๋ยวตอนเช้ากิ่งช่วยอีกแรง"
ผมยิ้มให้พร้อมกับลูบหัวยัยคนนี้เป็นเชิงขอบใจ ก็ช่วยกันเก็บจานอาหารที่เพิ่งกินกันเสร็จ
"พ่อ....คุณมังกรเขาเป็นห่วงพ่อนะ....หนูว่าพ่ออณุญาติให้คุณมังกรยอมมาพบหน้าดีกว่าไหม"
ก็บอกแล้วไงว่าหวัดยังไม่หายดีผมยังไม่ยอมเจอหน้ามังกรตอนนี้หรอก
...
....
"พ่อกิ่งต้องไปแล้วนะจ่ะ.....อ้อ บ่ายนี้ดูท่าฝนจะตกดูแลตัวเองด้วยนะ"
หลังที่ยัยกิ่งช่วยตามหมาสักพักมันก็ถึงเวลาไปทำงานได้แล้วเจ้าตัวก็ขับรถออกไป
ผมก็เดินหามันต่อ
"อ้าว พวกมึงวันนี้กูเจอใครว่ะ ว่าไงไอ้ปะแจมาเดินอะไรแถวนี้วะหรือมาหาพระอีก ฮ่าๆๆๆ"
นั้นมันกลุ่มนังเลงที่ผมเคยเตะคว่ำมาแล้วนิ
แม่ง เดินกร่างหัวเกรียนมาโอบคอผมเชียวกูเพื่อนเล่นมึงรึ
"ถามไม่ตอบเนอะมึง"
ไอ้เหล็กดัดฟันก็ยังซักผมอีก
"มึงเป็นไรต้องการอะไรถามกูได้นะ....กูจะได้ช่วยบ้างไง"
หึ ทำตัวมีประโยนช์ก็เป็นนิ
"หาหมาสีขาวขนหนาๆหน่อยพอเห็นกันบ้างไหม"
พอผมบอกไอ้หัวเกรียนที่โอบคอผมอยู่ก็ทำหน้างงคิดหนักนะมึง
"หมาตัวสีขาวขนหนาๆ อ้อ....เคยเจอๆมึงตามกูมาดิ"
ไอ้เหล็กดัดฟันที่คิดออกก็จูงมือผมไปตามมันไอ้เกรียนก็ยังโอบคอผมแบบไม่ปล่อย
แม่ง เหนียวหนึบยิ่งกว่าอะไร
แต่ว่า...ผมก็ได้เจอไอ้ปุยสักที
เฮ้อ ขอให้ปกติดีเถอะ
และทำไมไอ้พวกพาผมมาถิ่นมัน
"นี้ไง"
เอ้ย ไอ้ปุยจริงๆด้วยแถมยังมีลูกน้อยเพิ่มมาอีกนี้มันแอบมาคลอดลูกอยู่หลังตึกร้างเก่าเนี้ยนะ
หลังคาก็ไม่ค่อยมีฝนตกขึ้นมาจะทำไงกัน
ผมก็ได้แค่นั่งลูบหัวไอ้ปุยอย่างดีใจที่ได้เจอมันสักที
ไอ้หมาตัวดีก็ครางรับอย่างดี
เฮ้อ ดีจังที่มึงปลอดภัย
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
..
ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้วะไปหาอะไรทำหลังคาให้มันและเอาของกินมาให้มันดีกว่า
"เฮ้ย ฝากหมากูด้วยเดี๋ยวกูมาแปบ"
"ไปไหนๆกูไปด้วย"
ไอ้เกรียนที่อยู่ข้างๆมันรีบเข้ามาโอบคอผมแล้วตามติดทันที
"ไปบ้านกู....จะไปด้วยว่างั้น"
มันยิ้มพยักหน้าให้
เฮ้อ แล้วแต่มึงนะ
แต่ว่าครั้งแรกมันจะล่อเอาผมนิผมสมควรไว้วางใจไอ้เกรียนดีไหมเฮ้อ
แล้ววันนี้ผมถอนหายใจไปกี่รอบแล้วเนี้ย
=>
เอ๋ ไอ้เสบียงติ่มซำซาลาเปาขนมจีบและเกี๊ยวกุ้งนี้มาแต่ใด
ให้เดาคนที่เอาแขว้นที่หน้าประตูเหล็กบ้านผมนั้นคือมังกรแน่ๆ
หึ ไอ้มังกร....ไอ้น้องห่า
...
..
หลังจากผมทำอะไรเสร็จผมก็หาพวกผ้าใบมาทำหลังคาให้ไอ้ปุยกับลูกๆและอาหารสำหรับมัน
ผมก็ยังไม่ไปไหนนอกจากนั่งเฝ้ามันกับลูกๆที่ถิ่นไอ้พวกนักเลงนี้
"มึงนี้รักหมาจังเนอะ"
ไอ้เกรียนที่นั่งโอบคอข้างตัวผมก็พูดขึ้นผมก็พยักหน้าให้
ผมน่ะรักหมาน้อยกว่าคนนิดนึ่ง
=>
"เจอแล้วหรอพ่อ เฮ้อ ดีจังที่มันไม่เป็นอะไรมากนอกจากมีครอบครัวเพิ่มมาเป็นฝูง ฮ่าๆๆ"
อื้ม ดีจริงๆนะ
ว่าแต่คืนนี้ดูท่าฝนจะตกหนักลองไปดูมันสักหน่อยดีกว่า
โดยการแอบยัยกิ่งออกไปเนี้ยแหละดีที่สุด
=>
พอผมมาถึงก็เห็นสภาพไอ้ปุยนอนกกลูกๆมันบังฝนที่สาดเข้ามา
ทำไงดีๆ
อ้อ เอาร่มผมไปแทนแล้วกัน
เอ่อ ใช่ได้แต่ผมเปียก
หึ ช่างสิ
ฮัดชุ่ย!!
รีบกลับไปทำตัวให้อุ่นๆหน่อยดีกว่า
แล้วผมก็วิ่งผ่าฝนกลับไปที่บ้านทันที
ฮัดชุ่ย!
"พ่อทำไมยังไม่นอน....และทำไมตัวเปียก"
เหยด ตกใจหมดมาแบบเงียบๆเนี้ย
"ไม่รู้ ไปนอนได้แล้วไป"
ผมผลักหัวยัยกิ่งปับก็รีบวิ่งขึ้นห้องตัวเองปุบ
ฮัดชุ่ย!
ฝืดด น้ำมูกเริ่มไหลแล้วแฮ่ะ
รีบเช็ดแล้วรีบกินยากั้นไม่ให้เป็นหวัดของแท้ดีกว่า
ทำไมฝนยังตกไม่หยุดเลยน้า
หื้ม ทำไมรถที่จอดบ้านผมมันคุ้นๆแท้วะ
หาว~ช่างเถอะ ง่วงแล้วนอนดีกว่า
...
..
"ดูท่าจะเริ่มไม่สบายแล้วนะครับ"
...
..
"นั้นสิค่ะ...อยู่นี้ก่อนก็ได้นะคะตอนเช้าค่อยกลับ เดี๋ยวจะไปจัดห้องให้เองค่ะ"
"ครับ...เดี๋ยวผมนอนกับพี่โมแทนก็ได้"
"ค่ะ งั้นสบายนะคะ คิกๆๆ"
อืม....ว่าแต่ยัยกิ่งคุยกับใครวะ
รำคาญคนหลับอยู่เนี้ย
..
..
ฮัดชุ่ย!!
เฮ้อ พอลืมตาขึ้นมาก็จามน้ำมูกไหล
อึ้ย เป็นหวัดแน่ๆผม
"กะแล้วว่าต้องเป็นหวัด....คนหัวดื้อแบบพ่อนิไม่น่าเป็นนะ"
เวียนหัวไม่พอยังต้องมาปวดตับเพราะเสียงบ่นยัยกิ่งหรอเนี้ยโฮ้~
"พ่อครั้งนี้กิ่งจะไม่ใจดีแล้วนะ"
เอ๋?
"บอกมาซ่ะว่าทำไหมพ่อถึงไม่อยากเจอคุณมังกร"
อืม......
"แค่กๆๆ เอาไว้วันหลังนะ"
"ไม่แล้ว! บอกมานะว่าพ่อทำแบบนี้ทำไม"
ก็ได้ๆยอมแล้วอย่ามาเขย่าคนป่วยได้ไหม!
"กิ่ง"
"ค่ะ"
"ถ้าสมมุติว่าพ่อ....ชอบใครบางคนแต่คนนั้นเป็นผู้ชายกิ่งจะรับคนอย่าง....พ่อได้ไหม"
ถึงจะตะกุกตะกักตอนที่พูดแต่พอได้บอกกับยัยกิ่งสักนิดก็รู้สึกหายอึดอัดทนตาเลย
"ง่ายๆคือพ่อแอบชอบคุณมังกรใช่ป่ะ"
ยัยลูกประจัญบาน
อะไรจะไม่ละเอียดอ่อนกับความรู้สึกพ่อแกเลยสักนิดหรือไง
"อ่ะๆๆ เอ่อ....มั้ง"
"ไม่มั้งแล้วนะ....ดูสิหน้าแดงเชียว"
แล้วจะทักทำไม!
"จริงสิ...ที่พ่อแอบชอบคุณมังกร"
ผมพยักหน้าที่ร้อนผ่าวรัวๆเป็นเชิงตอบรับ
"แล้วแกรับได้ไหม....เอ้ย แต่พ่อกำลังพยายามไม่ไปยุ่งกับมังกรเกินเหตุแล้วนะ"
"งั้นสิ่งที่พ่อทำในตอนนี้คือพยายามงั้นหรอ นิ พ่อหนูขอถามอีกรอบนะว่าตอนสมัยหนุ่มๆเวลาพ่อชอบใครพ่อจะทำอย่างไง"
ยัยนี่ตั้งคำถามอย่างกะถามลิง
"ก็จีบไงถามได้"
ผมตอบแบบหน้ามุ่ยที่สุด
"นั้นไง พ่อก็ไปจีบคุณมังกรดิ...สิ่งที่พ่อทำตอนนี้มันเหมือนกับหญิงสาวกลัวที่จะมีผัวซ่ะอีก พ่อเป็นผู้ชายจริงป่ะถามจริง"
ขึ้นเลยผมโดนประโยคนี้เข้าไปขึ้นเลยจริงๆ
นี้ยัยกิ่งจะบอกว่าผมเป็นตุ๊ดใจป๊อดไม่กล้าที่ทำอะไรนอกจากหลบภัยสินะ
เกินไปแล้ว!
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
.
..
"เอ้ย นี้พ่อแกนะจะว่าพ่อมันป๊อดไม่กล้าเลยหรือไง!"
"หนูเปล่าน้า~"
ปากก็บอกว่าเปล่าแต่สายตายัยคนนี้มันเจ้าเล่ห์ของแท้วะ
"พ่อ....กิ่งจะบอกอะไรอย่าง....นิ ถ้าพ่อจีบและรุกคุณมังกรนะพ่อนิแมนไม่มีป๊อดเด่นราบนหน้าแน่เชื่อหนูสิ ถึงผลมาจะดีหรือร้ายแต่ถ้าได้ทำอะไรเต็มที่แบบไม่เสียด้ายมีแต่คูลกับคูล เย้!!"
ยุยงบรรยายความเป็นชายไม่พอยังยกมือไชโยเหมือนเตรียมไปรบด้วยอีก
เฮ้อ เหมือนแม่มันไม่มีผิด!
แต่ว่า...คิดดูดีๆดิ
ถ้าผมรุกผมก็จะดูไม่ป๊อดกับแค่เรื่องรักกับเพศเดียวกัน
เท่านั้นมันก็ได้โดนตราหน้าว่าผมนั้นคือไอ้ยอดชาย!
เอ้อ! เอาดิวะชักคึกแล้วสิ
ฮัดชุ่ย!!
แต่อันดับแรกต้องให้หายหวัดก่อนนะ
"ว่าไงค่ะ....จะป๊อดหรือจีบ"
ถามจังนะ
"จีบ แกเตรียมมีแม่ใหม่ได้เลยยัยกิ่งพ่อแกจะจีบมังกรมาทำแม่ใหม่ให้แก ฮ่าๆๆๆ ฮัดชุ่ย!!"
ฝืด~
พักผ่อนเอาแรงก่อนดีกว่า
ยัยกิ่งยื้นยาพารามาหาให้ผมก็เอาเข้าปากตามด้วยน้ำแล้วล้มหัวนอนแบบเพลียๆ
แต่ก็สบายขึ้นพอยอมรับอะไรๆง่ายสักที
...
....
...
..
อือ.....ใครน่ะ
มันสะลืมสะลือมองภาพตรงหน้าไม่ค่อยชัดเลยแฮ่ะ
อื้อ....มืออุ่นๆที่ลูบหัวผมอย่างนี้แปลว่ามังกร
ผมจำได้มือหนาอุ่นแบบนี้
มังกรแน่ๆ
.....อ้ะ จะไปไหนน่ะ อย่าไปนะ!
มือผมไวเท่าความคิดรีบคว้าแขนเสื้อนั้นไว้ทัน
ถึงผมจะเห็นหน้ามังกรไม่ชัดว่าเจ้าตัวแสดงสีหน้าอย่างไงแต่ผมก็เดาออกว่าเจ้าตัวคงงงกับการกระทำของผมแน่ๆ
"มังกร...."
เสียงผมแหบๆเซ็กซี่ได้อีก
"มังกร.....พี่ชอบมังกร"
"คะครับ?"
ไม่ต้องมาทำเป็นเสียงงงเลย!
"พี่ชอบมังกร.....พี่จะจีบมังกรได้ไหม!"
พูดไปแล้วสิ่งที่อัดอั้นมานานเพราะคนนี้
แต่เจ็บคอชะมัด
"เป็นหวัดจนสมองกระทบกระเทือนหรือเปล่าเดี๋ยวพาไปหาหมอ..."
มันพูดแล้วจับหัวผมหันไปหันมาเล่นดู
เจริญเถอะกูอุส่าห์ใจกล้าบอกแท้ๆมันยังหน้าซื่อไม่เข้าใจอะไรอีก
กูอยากตายที่ว่าที่เมียกูซื่ออย่างนี้~
"พูดจริงโว้ย!! พี่จีบมังกรได้หรือไม่ได้หะตอบมาๆๆๆ"
งี่เง่าซ่ะแล้วผม
"ครับๆ ยอมก็ได้ครับ.....ผมยอมให้พี่โมจีบผมก็ได้ครับ"
เสียงทุ้มปนทะเล้นแบบนี้แปลว่ายอมด้วยใจแน่
หึ เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลยว่าที่เมียของผม
TBC....
ว่าที่เมียพี่โมคอยดูเถอะ!
ฮ่าๆๆๆ พี่โมเราเป็นหวัดจนเพี้ยน :m20: :katai4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:mc4: จีบได้ฮามาก แหมะเป็นการสารภาพที่โรแมนติก(ตรงไหน)มากกกก :katai2-1:
-
โอ้ยยยย ฮาพ่อโมนางก็ช่างคิดได้
-
กิ่งเป็นลูกดีเด่นจริงๆ
-
ว่าที่เมีย? 555555
พี่โมจะโดนเมียจิ้มนะ ระวังไว้ คิๆ
-
กิ่งแน่ใจแล้วหรือว่าพ่อจะหาแม่ใหม่ให้ :laugh:
-
ตอนที่14.
...
....
..
หลังจากที่ผมหายเป็นหวัดไอ้ตัวผมก็วิ่งไล่จีบว่าที่ภรรยาของผมแบบไม่หยุด
ว่าที่ภรรยาผมไปไหนผมก็ตามไปแทคแคร์ไม่ปล่อย
แม้กระทั้งเวลานี้ที่ว่าที่ภรรยาผมนั่งทำงานอยู่กับกองเอกสารหนาเท่าไรผมก็พาคลายเครียดดีเท่านั้น
"มังกรนี้มันเที่ยงแล้วน้า~มากินข้าวกันวันนี้พี่ทำข้าวหมกไก่มาให้ด้วยนะครับ"
ผมเข้าไปคลึงนวดขมับของมังกรเบาๆให้เจ้าตัวให้หายเคลียดสักหน่อย
"ครับ"
มังกรตอบแล้วลุกขึ้นตามผมมานั่งที่โซฟารับแขกในห้องทำงานนี้
ผมเปิดกล่องข้าวสีเหลืองที่ข้าวข้างในก็เหลืองไม่แพ้กันเอาให้มังกร
"ฉีกไก่ให้หน่อยสิครับ..."
ขอมาก็จัดไปครับคุณว่าที่เมียผัวทำได้ทุกอย่างตามที่คุณเมียต้องการครับ
ผมก็ก้มหน้าก้มตาฉีกไก่เป็นชิ้นไปเรื่อยๆ
แต่ก็ต้องชะงักเพราะมีเสียงลมหายใจแผ่วๆที่กระทบบนหัวผมจนต้องเงยหน้ามาดูต้นเหตุ
อึ้ย!
พอผมรู้ว่ามังกรก้มหน้ามาเกือบชิดหัวผม ไอ้ตัวผมก็รีบก้มหน้าจากการเงยมองลงทันที
อู้ยยย ตกใจหมดใครสอนให้มันทำแบบนี้วะ
คนแก่หัวใจวายหมดน่ะ
"ระรีบกินกันเถอะ...แหะๆ"
ความรู้สึกเหมือนผมโดนรุกใส่นี้มันอย่างไง
ผมเป็นยอดชายนะ
สมควรที่จะต้องรุกเพื่อเอาคนที่นั่งข้างๆมาทำเมียสิ
"พี่โม....ไอ้ปุยกับลูกเป็นไงบ้าง แวะไปดูมันสักหน่อยกันไหม"
ผมที่เอาแต่นั่งคาบช้อนคาปากก็หันไปพยักรัวๆให้มังกรเป็นเชิงตอบรับ
พูดถึงไอ้ปุยงั้นก่อนไปถึงแวะหาซื้อไก่ทอดของโปรดมันสักหน่อยดีกว่า
...
...
พอมาถึงผมก็เจอเหล่านักเลงเจ้าของถิ่นที่หมาผมอาศัยชั่วคราวอยู่ ต่างยืนล้อมที่หมาผมอยู่
มันทำอะไรกันวะ
"เฮ้ย ทำห่าอะไรกันนิพวกมึงแอบดูนมหมากูหรอห่ะ!"
ผมที่ยืนอยู่ห่างพวกมันแค่ไม่กี่ก้าวก็แหกปากทักพวกมันทันที
ไอ้พวกนั้นก็พากันพร้อมใจหันมาทำหน้ามุ่ยใส่ผม
"พวกกูอุส่าห์ใจดีดูหมาให้ยังจะกล่าวหาพวกกูอีก"
ไอ้เกรียนเดินออกมาจากกลุ่มอ้าแขนเตรียมจะโอบคอผมอีกแหละ
"มานี่"
อยู่ดีๆผมก็เซไปตามแรงดึงเข้าไปชนกับอกหนาของมังกรอย่างจัง
เจ็บนิดๆแฮ่ะเพราะไอ้คนตัวสูงดึงซ่ะแรงเชียว
"อย่าให้ใครแตะเนื้อต้องตัวเด็ดขาด..."
ถึงเสียงทุ้มนั้นจะเบาแต่เหมือนกับอารมณ์ไม่ดี
และดูท่าไม่ดีผมขอพยักหน้ายอมรับเอาตัวรอดก่อนดีกว่า
กลัวจริงๆไอ้สายตายักษ์
"เอ่อ....เอาไก่ไปให้มันดีกว่าเนอะ"
ไอ้ผมก็รีบก้าวเดินนำไปหาไอ้ปุยแบบเร็วแสง
ไอ้เหล็กดัดฟันที่นั่งยองๆลูบหมาผมอยู่ก็หันมาทำหมางงใส่ผม
มองไรวะ
"มันชอบกินไก่หรอวะ"
ผมพยักหน้าแล้วป้อนไก่มันต่อและไอ้คนที่มานั่งพร้อมกับผมก็เอาแต่กระแซ่ะนั้นแหละ
จะอะไรนักหนาทำตัวอย่างกะเด็กมีปัญหาแน่ะ
"อืม....มังกรมีอะไรหื้ม~"
ผมละจากหมามามองมังกรแทน
แม่ง ทั้งสะกิดทั้งกระแซ่ะ
".....พี่โม ครั้งหน้าป้อนผมแบบนี้....บ้างนะ"
อื้อหื้อ~ว่าที่ภรรยาผมนี้ขี้อ้อนชิบ
จัดไปครับ~อ้อนอย่างนี้เดี๋ยวว่าที่สามีจัดให้
"อื้มๆ อ้อ พี่ว่ามังกรกลับไปทำงานได้แล้วนะเห็นเลขาเราบอกว่าบ่ายนี้มีประชุมนิ"
ผมก็ยังก้มหน้าป้อนไก่ไอ้ปุยต่อ
โฮ้ ดูสิไม่ได้จับมันไปอาบน้ำอาทิตย์กว่าๆขนเริ่มแข็งกระดางแล้วน่ะ
"กลับด้วยกันสิ....ถ้าพี่ไปไหนกับผม ผมจะไม่ให้พี่จีบผมเด็ดขาด!"
เอ้ย มาอารมณ์ขึ้นอะไรตอนนี้ลูกหมาผมสะดุ้งหมด
"พี่แค่จะทำธุระอะไรนิดหน่อยน่ะ หยวนๆให้หน่อยน้า"
ผมก็ง้อหน่อยๆใหมันหายหน้าบู้ด
แต่ดูสิมันทำตาขวางใส่เว้ย!
เจริญเถอะ นี้ผมต้องกลายเป็นคนเคารพเมียก่อนเข้าหอหรอเนี้ย~
"เอ้ย ไอ้ปะแจนี้มึงจีบผู้ชายด้วยหรอวะ เหอๆ"
กูว่าถ้ามึงไม่ทักเขาก็ไม่ว่าเป็นคนใบ้หรอกนะ
ไอ้ผมก็ไม่สนเอาแต่ทำหน้าอ้อนให้ว่าที่ภรรยาใจอ่อนสักหน่อย
เฮ้อ
"อ่า ครับๆยอมแล้วครับ....งั้นเราไปด้วยกันเนี้ยแหละ"
ว่าแล้วมังกรก็ฉุดผมลุกแล้วเดินไปด้วยกัน
(มีต่อ)
:katai4:
-
ต่อ
..
..
..
"รอนี้ก่อนนะครับ"
พอมาถึงมังกรก็พาผมมาฝั่งไว้ที่ร้านกาแฟดานฟ้า
สาเหตุคือกลัวผมขาดอาการหายใจตายคาห้องทำงานตัวเองเพราะเบื่อ
"เดี๋ยวผมมานะ"
ผมพยักหน้ายิ้มตอบรับเสร็จมังกรก็เดินออกไปจากที่นี้กับเลขาคนเดิม
แต่เจ้าตัวก็ยังสั่งของกินเล่นให้ผมเต็มโต๊ะก่อนออกไป
โธ่ อยากได้ผัวอ้วนก็ไม่บอก
"พ่อจ้า~"
อ้าว ยัยกิ่ง
"ยัยกิ่งเราว่างหรอไงถึงมานี้"
"จ้า ก็คุณมังกรบอกว่าถ้าว่างก็ช่วยมานั่งเป็นเพื่อนพ่อสักหน่อยน่ะจ่ะ แต่นี้....กิ่งเคยบอกแล้วนิว่าห้ามกินของหวานเยอะ แล้วพ่อสั่งมาเยอะทำไม!"
ใจเย็นๆครับแม่คนที่สอง
"พ่อเปล่านะ มังกรสั่งมาให้ต่างหาก"
อุส่าห์อธิบายแต่ยัยกิ่งไม่ยักจะเชื่อ
เอ้ย นี้พ่อเอ็งนะเว้ย!
"ช่างเถอะ เดี๋ยวกิ่งกินช่วย.....อ้อ ว่าแต่ๆช่วงนี้พ่อช่วยอัพเดทสาถานะให้กิ่งรู้ได้ไหม ว่าตั้งแต่ที่พ่อจีบคุณมังกรเนี้ยเป็นอย่างไงบ้าง"
พูดไม่พอยังยัดเค้กคำโตเข้าปากจนเสียความเป็นหญิงหมด
"ก็....มังกรเริ่มอ้อนขึ้นมั้ง แต่สักวันก็ต้องยอมมากกว่านี้เพราะมีคนหล่อมาจีบแบบนี้ใครก็ต้องอ่อนให้เป็นธรรมดา"
"ฮ่าๆๆๆ จริงดิ"
มันหน้าเอามาการองหยัดใส่ปากให้หายหัวเราะจริงๆ
ยัยลูกคนนี้มันดูถูกความหล่อของพ่อมันเองชัดๆ
"อย่างไงก็สู้นะ....เพราะช่วงนี้หนูได้ยินข่าวลือที่โคตรหนาหูว่า มีสาวสวยผู้ดีเชื้อหม่อมกำลังไล่จีบคุณมังกรมาเป็นเวลาสี่เดือนแล้วแถมยังไล่กำจัดคนที่อยากเข้าใกล้คุณมังกรในพริบตาอีก ฟังดีๆแล้วผู้หญิงคนนั้นน่ากลัวมากเลย ถึงเราจะไม่รู้ว่าเขาหน้าตาและชื่ออย่างไงแต่พ่อต้องระวังนะกิ่งเป็นห่วง"
อื้ม จีบมาตั้งสี่เดือนเชียวหรอ
มันเป็นไปไม่ได้ที่มังกรจะไม่ยอมอ่อนเพราะฝั่งนั้นมีถึงขั้นเป็นผู้ลาภมากดีเชียวล่ะ
และคนบ้านๆอย่างผมมันจะได้มังกรตัวนี้มาครองบ้างหรือเปล่านะ
"นิ พ่อ....ถ้าพ่อต้องมาตัดใจเพราะเรื่องแค่นี้....พ่อก็ไปใส่กระโปรงแล้วมาเป็นแม่หนูซ่ะ"
ฮึ่ม! ยัยลูกพิเรนท์
พิเรท์กว่านี้จะมีอีกไหมที่มันมาไล่ให้พ่อตัวเองไปใส่กระโปรงเนี้ย
นี้ผมแค่ทำหน้าครุ่นคิดมันยังพูดขนาดนี้
นิ ถ้าผมพูดออกไปมันจะขนาดไหนหะ!
"อย่ามาตลกพ่อแกยังไม่ยอมเลยสักนิด จะมาว่าเป็นตุ๊ดมันยังเร็วไป"
นั้นๆไอ้รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เนี้ยพ่อขอเหอออ ไอ้ลูกสาวที่รัก
"แปลว่าพ่อยังจะจีบอยู่ใช่เปล่า"
"เอ่อ จีบดิจะหม่อมจะคุณหลวงนึกว่าพ่อคนนี้จะยอมง่ายๆรึ ง่ายไปมั้ง หึหึหึ"
หึ อย่าให้ผมออกลายชั่วเชียวนะ
ถ้ามันไม่ได้ดั่งใจผมชกท้องมังกรลากมาทำเมียก็จบ
"อ้ะ งั้นกิ่งไปก่อนนะกิ่งว่างได้แค่แปบเดียวนั้นแหละ ไปก่อนนะคะ"
ไปไม่พอยังจะไปกับของกินที่หมดเกลี้ยงอีก
นี้ลูกผมอดอยากปากแห้งมาแต่ใดเนี้ย
:::
:::
หลังจากมังกรประชุมเสร็จมังกรก็พาผมไปส่งบ้านพร้อมกับกินข้าวเย็นกับครอบครับผมด้วยเหมือนเดิม
แต่เวลานี้พวกผมต้องมานั่งแผ่ในรถเพียงเพราะติดไฟแดงที่นานมาสักพักแล้ว
จะหมุนหัวรถกลับก็ไม่ได้ด้วยสิ
"วันนี้เราอยากกินอะไรใหม่ๆไหม เดี๋ยวพี่จะลองทำให้"
ผมหันไปยิ้มถามคนที่นั่งข้างๆกัน
ไอ้ฝ่ายคนที่ถูกถามก็นั่งยิ้มนึกอยู่สักพักกว่าจะอ้าปากตอบ
แต่ว่า....จะลองถามเรื่องผู้หญิงคนนั้นดีไหมน้า
"อยากกิน...แกงจืดปลาหมึกยัดใส้"
หื้อ ใจตรงกันชะมัดนี้สิว่าที่ภรรยาผม
"มังกร....มานี้ดิ"
มังกรยิ้มให้แล้วเข้ามาใกล้ผมนิดๆ
เฮ้อ ไม่ใช่แบบนั้นมันไกลไป
ผมเลยกระชากปกคอของเสื้อของมังกรให้เข้าใกล้ตัวมากกว่านี้แล้วก็...
"จุ๊บ"
จุ๊บปากรูปกระจับนั้นให้นิ่งค้างไปเลย
หึ นิ่งไปเลยครับท่านประธานมังกร
"พี่ต้องทำให้มังกรเป็นเมียพี่ให้ได้ครับ"
จะต้องทำให้ได้ถึงจะมีคู่แข่งเป็นผู้หญิงก็ตาม
นายโมไม่เคยยอมแพ้ใครครับ
TBC...
กิ่งคงรู้อยู่แล้วว่าพ่อไม่ได้มีแม่ใหม่มาให้ ● ε ●● ε ●
-
โอ้ยยยย...พ่อโมนี่ช่างคิดดีเน๊อะ รอดูวันที่พ่อโมโดนเมียกด
-
:katai2-1: อย่ามโนผิดตำแหน่งพี่โม ที่ทำๆ เอาใจน้องมังกรซะขนาดนั้นมันหน้าที่เมียทั้งน้านนน เชื่อน้องกิ่งเถอะ :m12:
-
พี่โมกินยาสลายมโนไหมเดี๋ยวแคะกระปุกซื้อให้ :laugh:
จะรอดูซิว่าพี่โมจะรู้ว่าตัวตอนไหนว่าตัวเองมโนผิดตำแหน่ง
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ฮาพี่โมชะมัด มโนเก่งจริงๆ
-
:ling2:
-
พี่โมโคดมั่นอ่ะ 555555
-
ไว้อาลัยพ่อโมล่วงหน้า 5555_
โดนกดแน่
-
ตอนที่15.
.
...
..
โฮ่ง โฮ่ง โฮ่งๆๆๆ
ที่คุณได้ยินอยู่นี้ไม่ใช่หมาเห่าแต่เพียงใดแต่นั้นคือเสียงเรียกเข้าสำหรับหมาพันธุ์มังกรที่กำลังโทรเข้ามาหาผม
"หื้ม ว่าไง"
[วันนี้ผมไม่ได้ทำงานนะครับ]
อย่างงั้นเองหรอ
แต่ว่าไหนๆทางนั้นก็ว่างสักทีลองชวนเที่ยวคลายเครียดหน่อยดีกว่า
"อย่างงั้น....เราไปเที่ยวกันดีไหม"
ผมถามทางนั้นพร้อมกับตักข้าวต้มปลาใส่ปากเต็มคำ
นั้น ยัยกิ่งยัยลูกพิเรนท์ยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนี้พ่อแกดูออกนะเว้ย!
[หึ เอาสิครับงั้นก่อนไป....ผมขอไปกินข้าวเช้ากับพี่โมก่อนไปนะครับ พี่โมคงไม่กินก่อนสินะ]
เคร้ง
ช้อนผมถึงกับตกใส่ถ้วยข้าวต้มทันที
ฮึ้ย นี้ผมลืมข้อแม้ของว่าที่ภรรยาได้ไงวะ
มังกรเคยอ้อนว่าอยากต้องกินข้าวพร้อมกันตลอดถึงว่าจะสายขนาดไหน
ถึงพวกคุณจะคิดว่ายังไม่คบกันทำไมว่าที่ภรรยาผมเรื่องมากจัง
แต่ถ้าคุณมาเป็นผมคุนก็ต้องยอมเพราะสายตายักษ์มารจ้องไม่ปล่อยเลย
"อ่ะ...เอ่อ...ยังเลยครับ งั้นมาเร็วๆนะเดี๋ยวพี่รอกินพร้อมกัน"
[ครับ สักครู่นะครับ]
ติ้ด
พอจบสายสนทนาผมก็รีบเอาช้ามข้าวต้มที่เพิ่งกินหมดไปทำลายลักฐานทิ้งทันที
ยัยกิ่งที่เดินตามหลังผมมาถึงกับทำหน้างง
กิ่งแกไมเข้าใจคนกำลังเคารพว่าที่เมียหรอก
"งั้นกิ่งไปแล้วนะพ่อ....ขอให้เที่ยวกันให้สนุกนะคะ"
ไปเฉยๆไม่พอยังแซวกันอีกเอาเข้าไปยัยลูกพิเรนท์
ผมก็ปัดมือไล่ยัยลูกคนนั้นให้ไปเร็วๆสักที
เห็นแล้วเบื่อหน้า
หึ พอยัยกิ่งไปสักพักมังกรก็มาถึงพอดี
โฮ้ วันนี้มังกรแต่งตัวได้แบดบอยมากเลยครับ
ผิดกับลุคคุณชายมาดนักธุรกิจมากเลยครับ ต่างจากผมที่ใส่เสื้อโปโลสีครามและกางเกงสามส่วนเท่านั้น
นิถ้าผมเดินด้วยแล้วจะดับไหมเนี้ย
"วันนี้มีอะไรกินบ้างครับ..."
มังกรที่เดินตามหลังผมเข้าในตัวบ้านก็เอ่ยขึ้นมา
"ก็ข้าวต้มปลา....บ้านนี้นิยมกินไก่และปลาเป็นพิเศษน่ะ อ่ะ นั่งรอก่อนนะเดี๋ยวตักมาให้"
คนตัวสูงก็พยักหน้ายิ้มให้เป็นคำตอบแล้วนั่งรอที่โต๊ะอาหาร
ผมก็เดินไปอุ่นข้าวต้มปลานั้นสักหน่อย
พอมันเริ่มอุ่นพอดีผมก็ตักใส่ถ้วยมังกรอเกือบเต็มถ้วยส่วนถ้วยผมก็พอดีๆไม่มากไม่น้อย
"อ่ะ"
"ขอบคุณครับ"
พอมาถึงมังกรก็ยิ้มรับและตักข้าวต้มนั้นเข้าปากโดยไม่เป่า
หึ ต่างจากคนลิ้นแมวแบบผมเลยนะ
"มังกรอยากไปเที่ยวไหนไหม...เอาไปแค่วันเดียวแล้วกลับนะ"
เฮ้อ ข้าวต้มถ้วยที่สองเริ่มอืดแล้วอ่ะ
"พี่ชวนผม....พี่ก็ต้องคิดให้ออกสิ ว่าพี่จะพาผมไหนบ้าง"
คิดไม่ออกถึงได้อยากตามใจเราไง
ยังจะเรื่องมากกับผมอีกนะ
"งั้นไปวัดจังหวัดใกล้เคียงดีม่ะ วัดนั้นมีให้อาหารปลานั่งเรือไปตลาดด้วยนะ"
พอผมบอกมังกรถึงกับทำตาวาวว่าอยากจะไปเต็มทนแล้ว
ดีจังที่มังกรสนใจ
:::
:::
พอเราจัดการอะไรเรียบร้อยผมก็บอกให้มังกรขับรถไปทางที่ผมบอก
อีกสักพักก็คงจะถึง
แต่ว่า....อื้อ จุกท้องน่ะตอนเช้ากินข้าวต้มไปสองถ้วยไม่พอยังต้องมาเจอโดนัทกล่องใหญ่กับคัพเค้กกล้วยหอมไม่ต่างจากกล่องโดนัทอีก
มังกรช่วยบอกพี่ทีนี้เราจะฆ่าพี่ทางอ้อมใช่ไหม
ช่วงนี้ผมต้องออกกำลังกายยามเช้าทุกวันเสียแล้ว
เดี๋ยวหุ่นเสียหมดหล่อพอดี
พอหนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มย่อน
อ้าปากหาวไม่สนใจความหล่อเลยผม
อืม....จากตรงนี้ตรงไปสักพักแล้วเลี้ยวเข้าซ้ายข้างหน้าก็จะถึง
"นี้ผมขับชิลจนง่วงเลยหรอครับ"
มังกรถามทั้งที่มือขับรถข้างเดียวแต่อีกข้างนึ่งมาจับปอยผมของผมเล่นไม่สุข
ผมก็ทำได้แค่หันไปทำหน้ามุ่ยใส่เท่านั้น
แน่ะๆ ยังไม่เลิก
เล่นปอยผมกันไม่พอยังเขี่ยแก้มกันเล่นอีก นี้มันเห็นผมเป็นตัวอะไรห่ะ
"หึ ไม่แกล้งแล้วครับ อ่ะ เลี้ยวเข้าซอยข้างหน้าแล้วก็ถึงเลยใช่ไหมครับ"
ผมก็เอ่ออ่อบอกไปแล้วหันไปมองวิวนอกหน้าต่างรถที่เคลื่อนตัวอยู่
อืม....จุกท้องอ่า~
(มีต่อ)
-
ต่อ
...
..
.
อ้ะ ฮื้อออ ในที่สุดก็ถึงสักทีนั่งตูดชามาตั้งนานกว่าจะถึงตัววัดแน่ะ
ผมก็ยืนอยู่ใต้ต้นไม้รอมังกรที่หาที่จอดรถอยู่
ช่วงนี้คนก็เบาตากว่าครั้งก่อนที่ผมเคยมาเลยนะ
หรือว่าคนจะเยอะฉะเพาะงานเทศกาลประจำปีงั้นหรอ
เฮ้ยๆ ผู้หญิงที่เดินเข้าในวัดคนนั้นสวยดีวะ
ดูเป็นคนใจดีเสป็คผมเลยน่ะนั้นหายากมากเลยนะคนที่จะถูกตาถูกใจผมเนี้ย
"พี่โม"
อ่ะ มาล่ะ
ฮู้ว เหงื่อไหลเชียวพาเข้าไปที่ร่มๆดีกว่า
"งั้นเราเข้าไปไหว้พระกันเถอะเดี๋ยวพี่พาทัวร์เอง"
"ครับๆ"
และผมก็พาทัวร์เริ่มต้นจากไหว้พระคู่วัดนี้
และพาไหว้พระทุกองค์ที่อยู่ในนี้ให้หมดพร้อมกับได้น้ำมนต์มาคนล่ะขวด
"ถ้าเสร็จแล้วเราไปนั่งเรือไปตลาดกัน มันจะมาตอนเที่ยงครึ่งน่ะตอนนี้พอยังทันเราไปให้อาหารปลารอกันเถอะ"
ไอ้คนที่เอาแต่พลิกหน้าพลิกหลังขวดน้ำมนต์ก็เงยหน้ามายิ้มรับแล้วก้มหน้าไปดูขวดน้ำมนต์ต่อ
หึ นี้ผมพาเด็กเข้าวัดหรอเนี้ย
::
::
พอมาถึงท่าน้ำผมกับมังกรก็พากันซื้ออาหารมาชุดใหญ่คนให้มันจะได้จุใจ
แล้วพานั่งยองๆโปรยอาหารให้ปลาตัวโตแย่งกินกันจนน้ำกระจาย
ไอ้คนข้างๆผมก็สนุกต่างจากลุคแบดบอยที่มาวันนี้
"อู้ว ใหญ่จัง...ดูดิๆพี่โมตัวมันใหญ่มากเลย พี่โมเห็นเปล่าตัวโตดีเนอะ หึหึหึ"
"เห็น หมามังกร...กำลังตื่นเต้น และสนุกไงล่ะ"
พอผมพูดคำนี้ออกไปมังกรถึงกับค้างแล้วก้มหน้าให้อาหารปลาต่อ
หึ เขินอ่ะเด่ะ
อาหารยังเหลืออีกเยอะรีบให้ดีกว่าเดี๋ยวเรือมาจะยุ่งยาก
ฮิฮิฮิ
หื้ม พอผมหันไปตามเสียงอีกด้านนึ่งที่ไม่ใช่ด้านมังกรผมก็เจอกับผู้หญิงคนนั้นที่ต้องตาผมตั้งแต่เข้ามาในวัดกับเพื่อน
นี้ขนาดหัวเราะยังมีเสน่ห์เลย
อ่ะ เอ่อ สงสัยผมจะมองเกินไปด้านนั้นเลยหันมายิ้มให้ ไอ้ผมก็ใจดียิ้มให้อย่างหวานครับ
ฮื้ออ น่า...อ่ะ เอ๋? ทำไมมันมืดเช่นนี้
แต่ที่รู้สึกได้คือมันเป็นมือหนานั้นปิดตาผมไว้แบบมิดชิด
แล้วไอ้คนนี้จะทำแบบนี้ทำไม?
จะท้ายว่าใครเอ่ยว่างั้น
"อยู่กับผม....ห้ามมองใครทั้งนั้น ถ้าทำอีก.....อย่าคิดว่าผมไม่เตือนนะ"
มะไม่ทำแล้วครับ
ไอ้ผมก็พยักหน้ายอมเจ้าตัวถึงได้ปล่อยแต่ก็ไม่วายจะหันหัวผมกลับมาให้อาหารปลาต่อ
โฮ้ พี่แค่มองเองนะมังกร
ฮิฮิฮิ
โธ่ ฝั่งนั้นก็หัวเราะยั่วให้หันไปมองอยู่นั้นแหละ
ขอเหลือบตาไปสักหน่อยคงจะไม่เป็นไรหรอกนะ
"แฮ่ะ!"
ไม่มองแล้วเว้ย!
เรือมาแล้วครับ อาหารปลาก็หมดพอดีไอ้ผมก็รีบฉุดกระชากลากมังกรเอาถังไปเก็บแล้วพากันวิ่งขึ้นเรือทันที
"ยิ้มหล่อๆหน่อยนะครับ"
ปกติของที่นี้เขาถ่ายภาพนักท่องเที่ยวเพื่อเอาไปอัดกับจานกระเบื้องลายสวยแล้วให้เราซื้อเป็นที่ละลึกถ้าเราต้องการ
ไอ้คนที่นั่งข้างๆผมก็งงยิ้มไม่ทันตอนที่เขากดถ่าย
โฮ้ เอาคุณชายมาเที่ยวก็แบบนี้แหละ
"พี่โมๆเขาถ่ายภาพเราไปทำไม"
"ก็เอาไปอัดจานกระเบื้องให้เราซื้อเป็นของที่ละลึกของที่นี้ไงเดี๋ยวกลับมาก็จะมีขายตรงทางนี้แหละ เราจะซื้อไม่ซื้อก็เรื่องของเราน่ะ"
ครั้งก่อนที่ผมมากับยัยกิ่งเราก็ไม่ซื้อกลับหรอก
แต่ซื้อของกินที่นี้กลับไปแทน
..
..
พอมาถึงตลาดด้วยเรือเขาก็ให้เวลานักท่องเที่ยวเดินตลาดเป็นเวลาสองชั่วโมง
ผมกับมังกรก็พากันเดินซื้อของเต็มไม้เต็มมือแต่ของที่มังกรซื้อมาเยอะเกินนั้นคือสังขยาใส่หม้อดินเผาเล็ก
สาเหตุเพราะมังกรชอบดินเผาเล็กนั้น
ผมก็เน้นของฝากจนมังกรต้องถือช่วย
เวลาก็เหลืออีกตั้งครึ่งชั่วโมงผมกับมังกรก็มานั่งรอที่ท่าน้ำรอเวลากลับพร้อมแย่งกินขนมตาลกันสองคน
"อ้ะ มังกรเดี๋ยวพี่มานะขอไปซื้อลูกชิ้นมากินแปบ"
"ผมไปด้วย"
กะแล้วว่าต้องตาม
"ไม่ต้องหรอก...รออยู่นี้แหละ แปบเดียวเองนะ"
มังกรก็พยักหน้าและยืนนิ่งตรงนี้ตามที่บอก
ส่วนผมก็รีบวิ่งเข้าไปตลาดอีกรอบ
(มีต่อ)
-
ต่อ
...
..
..
พอมาถึงหน้าร้านลูกชิ้นหมูผมก็สั่งชุดใหญ่เลยครับกลัวไม่อิ่มเพราะกินกันสองคน
"คุณค่ะ"
อืม....
"คุณค่ะ"
อ่ะ เอ๋ ใครเรียกผม
ผมก็หันไปตามเสียง
คนที่เรียกผมนั้นคือผู้หญิงที่ผมมองตั้งแต่เข้ามาในวัดจนถึงที่ท่าน้ำนิ
"อ่ะ ครับ...เรียกผม?"
ผู้หญิงคนนั้นยิ้มตอบอย่างหวาน
โอ้ยย น่ารักดีนะ
"คือว่า....คุณชื่ออะไรค่ะ"
"ชื่อโมครับ...และคุณ"
"แหวนค่ะ"
ชื่อเหมาะกับหน้าตาที่สุด
"คุณโมชอบเที่ยววัดหรอค่ะ"
ผมยิ้มหวานตอบ
"งั้น...ครั้งหน้าสนใจไปวัดใหม่ๆแถวนี้ไหมค่ะ แหวนจะพาทัวร์เองค่ะ"
โอ้ ดีเลย
"น่าสนดีนะครับ"
"งั้นเรามาแลกไลน์กันดีไหมค่ะ"
ฮั่นแน่ กะจะจีบผมตอนที่แนะนำด้วยน่ะสิ
รู้ทันครับ
ตรงนี้ผมไม่สนหรอกเพราะขณะนี้ผมเล็งเป้าหมายคือมังกร
จะมาทำตัวครึ่งๆกลางๆไม่ได้
แบบนี้คนที่ผมเล็งรู้ตัวเข้าอาจจะไม่ชอบใหญ่
งั้นเอาเป็นว่าเธอคือเพื่อนร่วมทัวร์ก็แล้วกัน
พอผมแลกไลน์กับเธอเสร็จลูกชิ้นที่ผมสั่งก็ได้มาเรียบร้อย
"คุณกับแฟนพากันมาทำบุญกันดีจังนะคะ มาบ่อยๆนะคะ"
ห่ะ ผมนี้ถึงหันหน้าไปทำหน้าผวาทันใด
เธอมองอย่างไงว่าเราเป็นแฟนกัน
ระรีบกลับดีกว่า ขืนอยู่กับเธอต่อไปมีแต่ผวาเพราะคำพูดของเพื่อนใหม่ชื่อแหวนแน่ๆ
"ไปนานเชี่ยว"
ผมมาถึงไอ้คนตัวสูงที่ยืนหล่อล่อสาววัยกลางคนให้เคลิ้มเล่นๆก็บ่นเหมือนเพศสาวเด่ะ
อะไรวะยังไม่ได้กับผมเป็นขนาดนี้เชียวรึ
"เอาน่าๆ อ่ะอ้าปากดิลูกชิ้นนี้อร่อยนะ"
ทางนั้นก็อ้าปากรับลูกชิ้นที่ผมป้อนให้อย่างดี
แต่มันทำให้นิสัยวัยสาวไม่หยุดลงเลย
เป็นอะไรของเขาเนี้ย
:
พอเรากลับมาถึงที่เดิมมังกรก็เดินหน้านิ่งลงมาจากเรือ
แล้วเจ้าตัวก็ไปหยุดที่ร้านขายภาพถ่ายที่ละลึกที่เขาถ่ายให้ก่อนไปตลาด
พอมังกรซื้อเสร็จก็เดินนำไปแบบเงียบๆ
เป็นไรกันน้าไอ้ผมก็ไม่เข้าใจอารมณ์วัยสาวด้วยสิ
อืม....ถึงไม่รู้ว่าเป็นอะไรแต่ผมก็ต้องทำให้คนนี้กลับมายิ้มแบบเดิมให้ได้
"มังกรเดี๋ยวพี่มานะ"
ไม่รอคนนั้นตกลงผมก็วิ่งไปที่เขาขายของเล่นเด็กนั้นอย่างเร็ว
เอานี้แหละตะก่อนผมก็ง้อยัยกิ่งด้วยอย่างนี้แหละ
..
..
พอซื้อเสร็จผมก็เดินเหมือนพวกตีนแมวเบาไปด้านหลังของมังกรที่ยืนสง่าใต้ต้นพิกุลกับรถที่จอดนั้น
"มังกร"
พอคนที่ผมเรียกหันมาตามเสียงไอ้เจ้าตัวก็ทำหน้านิ่งเหมือนเป็นเรื่องปกติที่เห็นผมใส่หน้ากากคนปากจู๋
อะไรวะทีกับยัยกิ่งยังยิ้มเลยแต่ทำไมมังกรไม่ยิ้มวะ
"พี่เล่นอะไร...กลับกันได้แล้ว"
"ครับๆ"
หงอยเลยผม เฮ้อ
ว่าที่เมียคนนี้ง้อยากกว่าที่คิดน่ะเนี้ย
..
..
"พี่ให้ไลน์กับผู้หญิงคนนั้นทำไม"
อ่ะ เอ๋
ทำไมถึงรู้ได้ล่ะ หรือว่าแอบตามผมไปตอนนั้น
"จีบผม แต่ทำแบบนี้มันไม่เกินไปรึไง!"
อย่าตะคอกกันเซ่
แล้วจะจอดรถข้างทางทำไมแถวนี้มีแต่ป่าระเมาะ
นิจะฆ่าผมทิ้งไว้ที่ป่าระเมาะหรือไงคนเขากลัวนะเว้ย!
แล้วปากกูเป็นอะไรทำไมไม่รีบบอกความจริงเขาไปซ่ะ มึงจะหุบเงียบทำไม!
"อ่ะ คือ...ห่ะ อื้อออ"
ยังไม่ให้ผมได้บอกความจริงไอ้คนตัวโตก็กระโจมเข้ามาจู่โจมทางริมฝีปากผมอย่างดุเดือด
ผมก็เอามือปัดป่ายดันผลักแรงเท่าที่มี
แต่มันก็ไม่สะเทือนเพราะมือหนานั้นกำปกคอเสื้อผมไว้แน่นกะจะไม่ปล่อยเลยสักนิด
นี้มึงเป็นอะไรมาทำร้ายปากกันทำไม!
"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก มะมังกร...ทะทำไม อ่ะ"
พอมังหยุดเจ้าตัวก็ก้มหน้าวางหน้าผากไว้บนไหล่ผมแต่มือก็ยังไม่ยอมปล่อยปกคอเสื้อผมอยู่ดี
"ผมน่ะ....ผมน่ะหึงพี่ หวงพี่ รักพี่ ผมไม่ชอบที่พี่ไปคุยหรือยิ้มกับคนอื่นที่ไม่ใช่ผม ผมไม่ชอบ!"
เสียงทุ้มผะโกนโว้ยวายเอาแต่ใจนั้นก้องอยู่ในหัวผมตลอด
คำว่า รักผม
มังกรบอกว่า...รักผม
TBC...
กลับมาแล้วเนื่องจากอินดี้ไปนอนพักอยู่บ้านนอกมาหลายวัน เพราะแค่อยากเห็นทุ่งนาเท่านั้น ฮ่าๆๆ
-
ยินดีต้อนรับกลับ ^^ แล้วอินดี้สมใจไหมน้า
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
พี่โมทำมังกรหึงซะแล้ว
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
มังกรหึงโหด เหมือนจะขย้ำแล้ววว
-
หึงโหดซะด้วยยยย
-
ตอนที่16.
..
..
หลังจากวันนั้นก็ทำให้ผมต้องมานั่งก้มเขินเหมือนตอนอายุ14ที่ผมมีแฟนคนแรก
ขนาดนี้ผมยังฮาลงอีก
"เอ้า เฮีย!"
เอ่อ ก็กูนี้ไงแม่งจะตะโกนทำไมวะ
"พวกมึงเฮียรอดพ้นจากบ่วงกรรมแล้ว เอ้า ฉลองเร็ว!"
ไอ้พวกจัญทราม!
..
นี้ผมคิดดีใช่ไหมที่หายหน้าไปไล่จีบผู้ชายจนต้องมาโดนลูกน้องซักเช่นนี้
อยากกลับบ้าน!
"เฮียๆ กิ่งบอกว่าเฮียจะมีแฟนใหม่ แฟนใหม่ที่ว่านี้ใครหรอ"
"ใช่ๆว่าที่ซ้อคนนั้นใครเอย น๊อคอยากเห็นเสียจริงผู้โชคร้าย เอ้ย โชคดีนั้นคือใครครับ"
ผมสมควรตอบคำถามนั้นตรงๆดีไหม
แต่ว่า....คำนั้น ที่มังกรบอกมันยังก้องอยู่ในหัวตลอด
หึ แปลว่าการไล่จีบของผมมันสำเร็จสินะ
เหลือแค่พิธีกรรมขอมังกรมาเป็นแฟน
หึ ตอนนี้ยังคิดไม่ออกอ่ะ
"เฮีย อย่าเงียบดิกระจายข่าวคราวให้พวกผมบ้าง นี้เฮียหายไปตั้งอาทิตย์กว่าๆเพราะไปหาจีบว่าที่ซ้อใหม่ใช่ไหม บอกมาน่าาา"
บางครั้งลูกน้องผมก็ขี้เผือกไปนะ
ช่างน่าสงสารเสียนี้กระไร
"ก็อาจจะใช่...รอให้กูกับเขาคบก่อนเดี๋ยวพามาเปิดตัวว่าที่ซ้อใหม่ให้พวกมึงเห็นตำตาเอง"
พอผมเฉลยไอ้ห่านพวกนั้นก็พากันโฮ้ฮิ้ว เสมือนว่าพ่อมันเป็นอินเดียแดง
เฮ้อ
กลับมาดูบรรยากาศบ้าๆบอๆเหมือนเดิมก็ดีเหมือนกัน
ว่าแล้วก็เดินเข้าไปในตัวอู่แล้วค้นหาของกินที่มันพากันซื้อไว้กินเอง
อืม....อะไร ว่ะ ช่วงนี้มันกินเจกันรึไงมีแต่ผักกับแป้ง
ไม่มีเนื้อหมูเนื้อหมาเลยรึไงห่ะ!
ต้องไปเค้นหาของกินกับพวกมันซ่ะแล้ว
"เฮ้ย...หื้ม"
ผู้หญิงคนนั้น....หน้าตาคุ้นๆ
เหมือนเคยเจอ....อ้อ ที่เคยเจอที่งานเลี้ยงวันนั้น
ทำไมถึงมานี้ล่ะ
พอเธอหันมามองผมริมฝีปากที่ทาด้วยลิปสีชมพูก็แสยะยิ้มให้ผม
ลางชักไม่ดีแล้วสิ
"นี้หรอธุระกิจที่สร้างขึ้นเอง....จากคนบ้านๆ"
เปิดปากออกมาก็ติอู่ของผมเลยแฮ่ะ
"คุณมีธุระอะไรกับคนบ้านๆอย่างผมล่ะครับ"
"หึ แค่จะมาสั่งสอนคนที่ชอบแย่งแฟนชาวบ้านเท่านั้น เป็นพ่อหม้ายดีๆไม่ชอบยังจะมาเบี่ยงเพศไล่จีบแฟนชาวบ้าน....น่ารังเกียจจังนะ"
เธอคนนั้นพูดด้วยสีหน้าอารมณ์ดีแต่คำพูดที่ปล่อยออกมานี้ตรงข้ามเลยแฮ่ะ
และแฟนชาวบ้านที่ว่าคงเป็นมังกรสินะ
และเธอคนนี้คงเป็นผู้หญิงที่ตามจีบมังกรมาเป็นเวลาสี่เดือนที่ยัยกิ่งบอกน่ะเรอะ
"ผมไม่ใช่นักข่าวเลยไม่รู้ว่าแฟนชาวบ้านนั้นคือใคร....ผมว่านะคุณกลับไปจะดีกว่ามายืนเสียภาพพจน์ในอู่บ้านๆอย่างนี้นะครับ เฮ้ย!"
คนอุตส่าห์พูดตอบดีๆยังจะมาทำร้ายกันด้วยที่ช๊อตไฟฟ้าเนี้ยนะ
ผู้หญิงคนนี้น่ากลัวอย่างที่ยัยกิ่งบอกจริงๆด้วย
ดีนะที่ผมหลบทัน
"อย่ามาโง่! ตอนนี้แกจีบกรของฉันอยู่ยังจะมาทำหน้าโง่อีกเรอะห่ะไอ้เกย์ชั่ว!!"
อารมณ์หงุดหงิดนั้นผมห้ามไม่ได้จริงๆนอกจากหลบซ้ายหลบขวาแรงโจมตีนั้น
ไอ้พวกลูกน้องเวรก็พาโฮ้เฮ้กันใหญ่ไม่คิดจะเข้าช่วยกูเลยสักนิด
เจริญจริงๆลูกน้องกู!
"นี้คุณพอได้แล้วมันอัตรายนะ!!"
"อย่ามาสั่งไอ้เกย์ชั้นต่ำ!! ว้าย!"
เอาแล้วไงล้มจนได้
เพราะไอ้อุปกรณ์ซ่อมมันวางระเกะระกะจนผู้หญิงคนนั้นล้มด้วยท่าคุกเข่า
จะเข้าไปช่วยดีไหมเพราะไอ้เครื่องช๊อตนั้นมันกระเด็นหลุดมือไปไกลแล้ว
แต่ปล่อยไว้แบบนี้เหมือนกันดูสงบดี
"จิ๊ ไม่ต้องมามองด้วยสายทุเรศเลยนะแก..."
ดวงตาเธอคนนั้นหรี่ลงด้วยน้ำตาน้อยๆ
พร้อมกับกัดฟันพูดกับผมอย่างหงุดหงิด
ผมไม่รู้หรอกว่าก่อนหน้านั้นมังกรกับเธอคนนี้เคยมีอะไรมากกว่านี้มาก่อนหรือเปล่า
แต่พอผมเห็นน้ำตาคนตรงหน้ามันทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองย้ำแย่
ผมควรใจอ่อนยอมเธอดีไหม
"ฮึ้ย!!"
"เฮีย!!"
เอ้ย!!
อิโธ่เอ้ย! เอาแต่เหม่อเลยโดนผู้หญิงคนนั้นสาดน้ำมันเครื่องใส่หน้าเฉยเลย
นี้มันน้ำมันเครื่องเก่า....หึ
(มีต่อ)
-
ต่อ
.
.
"เหอะ นี้แค่เตือน...ถ้าครั้งหน้าฉันยังเห็นแกมาหากรอีกลูกสาวแกจะไม่มีที่ทำงานไหนรับเข้าทั้งนั้น!!"
แล้วหล่อนก็วิ่งเซแท่ดๆออกไปด้วยเสียงหัวเราะอย่างสะใจสุดๆ
ไอ้ผมก็ยืนปาดน้ำมันเครื่องออกจากใบหน้าให้หยุดไหลมาทางตา หึหึหึ
จะว่าอย่างไงดีล่ะความรู้สึกของผมตอนนี้มันว่างเปล่าสุดๆ
คำพูดเหล่าลูกน้องที่ถามไถ่อย่างห่วงใยมันก็ไม่เข้ามาในสมองผมสักนิด
"กู....จะกลับบ้านไปอาบน้ำ...ฝากอู่ด้วย"
ผมไม่ฟังเสียงตอบรับพวกมันแล้วไปขี่รถไปที่บ้านด้วยสมองที่โล่งโจ่ง
...
หลังจากผมออกมาจากห้องน้ำก็ยังไม่แต่งตัวทำอะไรนอกจากนั่งเล่นเปลือยท่อนผมในห้องรับแขกอย่างเรื่อยๆ
"จะหยุดดีไหม....หรือเดินต่อดีว่ะ ไอ้โม..."
ถามตัวเองมาหลายครั้งแต่ก็ยังไม่รู้คำตอบ
ถ้าผมไม่หยุดยัยกิ่งก็จะไม่มีงานทำมาหากินได้ตามใจต้องการ
แต่ถ้าหยุด...มังกรล่ะ ทั้งที่ให้คำตอบและความรู้สึกดีมาแต่ผมกลับทิ้งขวางเขาอย่างทุเรศแบบนี้น่ะหรอ
โฮ่งๆๆๆๆ โฮ่งๆๆๆๆๆๆ
เสียงเรียกเข้าแบบนี้คือมังกรที่โทรมาสินะ
พี่ไม่มีอารมณ์รับสายเลยแฮ่ะมังกร
โฮ่งๆๆๆๆ โฮ่งๆๆๆๆๆ
ไอ้ผมก็ปล่อยให้มันเรียกร้องความสนต่อไปแบบนี้แหละ
เฮ้อ หยุดสัก...
โฮ่งๆๆๆๆๆ โฮ่งๆๆๆๆ
หัวดื้อชะมัด
ผมรีบเข้าไปคว้าโทรศัพท์แล้วรีบตั้งเสียงสั่นทันที
"โชว์อะไรตั้งแต่กลางวันแสกๆห่ะมึง"
ผมรีบหันไปตามเสียงของแขกที่เป็นเพื่อนสนิท
ที่ตอนนี้มาด้วยชุดตำรวจเต็มยศลักษณะอย่างนี้แปลว่าเพิ่งกลับมาจากงานใหญ่สินะ
"มึงมาทำไม..."
ถามไอ้คุณตำรวจที่นั่งจ่อกดรีโมททีวีแบบไม่ยั่ง
แม่ง กดซ่ะไม่ยอมให้ทีวีกูหายใจเลยนะมึง
"กูหิวทำอะไรให้กินหน่อย ให้ดีกว่านี้มึงแต่งตัวแบบนี้ทำก็ได้เซ็กซี่ดีเนอะ"
เซ็กเสื่อมดิมึง
แล้วก็รีบขึ้นไปแต่งตัวลงมาล่าเนื้อให้เสือหิวโซกิน
...
"จะให้ดีกว่านี้มึงน่าจะทำไข่ทอดชะอมด้วยนะ"
"พูดมากนะมึง...ก็กูมีของแค่นี้นิน่า และแดกดีๆอย่าหกใส่โต๊ะกระจกของกูเชียวนะมึง!"
"คร้าบ~"
แม่ง กินที่โต๊ะอาหารดีๆไม่เป็นดันพิเรนท์เอามานั่งกินหน้าทีวีกับผมอีก
และไอ้โทรศัพท์เครื่องนี้ก็สั่นจนต้นขาผมชาหมดแล้วมั้ง
"หึ วันนี้แปลกเนอะที่ไม่มีไอ้เด็กนั้น"
มันนั่งพูดไปกวาดสายมองรอบบ้านผมไปอย่างอารมณ์ดี
เหอะ ก็คู่กัดมันไม่อยู่นิ
"....มันไม่ได้อยู่กับกูตลอดหรอกนะ แล้วมึงมาหากูแค่อยากกินข้าวเนี้ยนะ"
มันพยักหน้าตักข้าวคำโตเต็มคำ
และทุกอย่างก็เงียบมีแต่เสียงทีวีที่พูดคุยกันอย่างสนุก
หึ พอดูรายการที่มันขอกันแต่งงานนี้มันตลกชะมัด
อะไรมันจะตอบตกลงง่ายขนาดนั้นว่ะ
ความรักพวกมันง่ายขนาดพูดคำเดียวก็ไปด้วยกันดีเลยหรือไง
"มึงหงุดหงิดอะไรบอกกูได้นะ"
หื้ม
ผมก็หันไปทำหน้างงใส่ไอ้คนข้างๆที่นั่งตักข้าวเข้าปากมองดูทีวีอย่างชิลๆ
มันดูอย่างไงว่าผมหงุดหงิดอยู่
"ทำหน้างงแปลว่าอยากรู้สินะ...ว่าทำไมกูดูออก หึ พอเวลามึงหงุดหงิดมึงจะชอบกำของในมือแน่นและเขย่าขาตลอด กูเป็นเพื่อนมึงมานานทำไมจะดูไม่ออก"
หึ รู้ดีนะมึงผมก็แสยะยิ้มรับไปงั้นและหันไปจ้องทีวีต่อ
ผมจะบอกได้ไงว่าผมหงุดหงิดเรื่องตัดสินใจที่ครึ่งๆกลางๆอยู่น่ะ
และไอ้คนโทรมาก็ไม่ยอมรามือง่ายๆสินะ
"เสือ เย็นนี้กูขอไปแดกเหล้าบ้านมึงได้ไหม"
ไอ้เสือถึงกับทำหน้างงว่าทำไมผมถึงมาชวนกินเหล้าได้เพราะผมไม่ค่อยได้ชวนใครกินเหล้าง่ายๆนอกจากคนอื่นชวนแล้วสนองเท่านั้น
"อืม เย็นนี้สินะได้สิ...มึงทำกับแก้มนะ"
ผมยิ้มรับโอเคและเอาโทรศัพท์ที่ยังมีสายเข้าไม่ยั้งกดเบอร์โทรไปหาลูกสาวเพื่อรายงานโปรแกรมของผม
(มีต่อ)
-
ต่อ
.
.
แต่พอผมจะกดโทรไปหายัยกิ่งสายนั้นที่โทรไม่ยั้งก็หยุดเปลี่ยนมาเป็นสายของยัยกิ่งเข้ามาแทน
"ฮา...."
[พ่อ!!]
ยังไม่ฮาโหลเต็มคำผมรีบเอียงหูหลบเสียงสิบแปดหลอดจากทางสายทันที
โฮ้โห แก้วหูแทบแตก
"อ่ะอะไรยัยกิ่ง"
[เมื่อกี้คุณมังกรโทรหาตั้งนานทำไมไม่รับ เนี้ยเขาหงุดหงิดจนพนักที่เข้าไปหาพากันหวาดกลัวจนเกร็งหมดแล้วเนี้ย!!]
"เอ่อ....พ่อแค่..."
นี้ผมผิดใช่ไหม=.=
[แถมเมื่อกี้มาหาหนูเมื่อกี้ยังเอาออร่าโหดแผ่ออกมาอีกรู้ไหมว่าหนูกลัวฮื้อออ อ่ะ คุณมังกร พ่อค่ะแค่นี้...อ่ะ!]
"เอ้า ยัยกิ่ง!"
ลูกสาวผมเจอของดีเข้าให้แน่ๆ
[พี่โม...]
ฮึ่ก ฟังจากน้ำเสียงก็น่ากลัวแล้ว
"อ่ะเอ่อ...."
[ทำไมไม่รับสายผม....ไม่ตอบหรอครับ.....งั้นเดี๋ยวเข้าไปหานะครับ ตู้ดๆ]
จะเข้ามาหา
ทำไงดีๆ
มองซ้ายมองขวาแล้วหาทางรอดก็ไม่เจอนอกจากไอ้คุณตำรวจนั่งกินข้าวไม่สนชาวบ้าน
"ไอ้เสือ!!"
ไม่มีใครนอกจากมันแล้ว
ผมเลยกระชากปกคอเสื้อมันให้หันมาทางผม
"กูอยากไปเที่ยวพากูไปเที่ยวหน่อย!!"
"อ่ะ เอ่อ....ขอกูกินข้าว...เอ้ย!!"
แม่ง อืดอาดเกินผมเลยกระชากมันไปด้วยกันโดยไม่สนจะเก็บจานข้าวที่ปล่อยไว้แบบนั้นแล้ว!
"แล้วมึงจะไปไหนห่ะ!!"
มันถาม
"ก็อาบอบนวดห่าอะไรก็ได้กูไปหมด....โอ้ย!"
นี้ผมเดินชนตัวอะไรว่ะ
แต่พอเงยหน้าไปมอง....ก็เจอของดีที่มาโผล่หน้าให้ผมเห็นอย่างเร็ว
"แหะๆ ว่าไงมังกร..."
"หึ ไปอาบอบนวด...งั้นผมพาไปเอง"
เอ้า อ่ะเฮ้ย!!
มันกระชากแขนจนผมต้องปลิวตามไปแบบช่วยไม่ได้เลยครับ
รู้ว่าแรงดีแต่กำข้อมือกันแน่นขนาดนี้ก็ไม่ไหวนะครับ
เจ็บชิบ
"เฮ้ย มึงจะทำอะไรเพื่อนกูปล่อยเดี๋ยวนี้นะมึง!!"
ไอ้เสือ...
"หุบปากซ่ะ...เพราะผมไม่อยากทำร้ายเจ้าหน้าที่!"
พูดเสร็จก็ยัดผมเข้ารถแล้วเร่งเครื่องออกไปจากทางบ้านผมอย่างเร็ว
ผมนั่งตัวเกร็ง
จะพากันไปไหนน่ะ
...
พอสักพักมังกรก็พาผมเข้ามาในโรงแรมห้าดาว
พามาทำไม?
ผมก็ไม่ถามนอกจากเดินตามแรงจูงของมังกรที่ยังกำมือผมแน่นอยู่
และผมก็มานั่งเกร็งในห้องพักระดับวีไอพีที่นานๆทีผมจะได้มาแตะต้องบ้าง
ตอนนี้ที่ผมเกร็งเพราะไอ้คนตัวสูงยืนพิงกำแพงมองผมไม่ปล่อยอยู่น่ะ
"พะพามานี้ทำไม....หรอ"
เฮือก!
แค่มังกรเปลี่ยนท่ายืนผมถึงกับตกใจเลยหรอว่ะ
"อยากไม่ใช่หรอไง"
เอ๋?
"อยากไปอาบอบนวดผมก็พามาแล้วไง หึเดี๋ยวผมบริการให้เอง"
ว่าแล้วเจ้าตัวกระชากผมไปทางห้องไหนในนี้ก็ไม่รู้
"มะมังกร!!"
มันพาผมมาห้องนอนเสร็จก็ออกแรงถอดเสื้อผมออกอย่างแรงไม่พอยังใช้มือหนาล๊อคข้อมือผมติดกับพื้นเตียงนอนพร้อมกับคร่อมทับร่างผมไว้
ผมถึงกับเบิกตากว้างกว่าเก่าเพราะมังกรไล้เลียคอผมไม่พอยังกัดและดูด
ผมเลยรีบใช้แรงทั้งหมดถีบไอ้คนบ้ากระเด็นจนหล่นไปจากเตียง
"มึงเป็นบ้าอะไรห่ะ!!"
ตั้งแต่รู้จักมาผมไม่เคยขึ้นมึงกูกับมันเลย
แต่นี้คือครั้งแรกเพราะอารมณ์ขึ้นแล้วจริงๆ
"มึงหงุดหงิดอะไรก็บอกกูมา อย่ามาลงกับกูแบบนี้!!"
ดวงตาเรียวนั้นก็เขม้งมาใส่ไม่ต่างจากผม
เอาดิครั้งนี้ผมก็คงไม่ยอมเหมือนกัน!
"พี่ต่างหากพอเป็นอะไรทำไมไม่บอกผมพี่เคยเห็นผมสำคัญไหม!!"
มันเข้ามาโวยวายไม่พอยังเขย่าตัวผมอีก
"โอ้ย กูรำคาญ!!"
ผมโกหกไม่พอยังผลักไสมังกรอีกรอบ
ดวงตาเรียวนั้นเบิกกว้างเพราะการกระทำของผมที่ไม่เคยเจอมาก่อน
"เพราะมึงเป็นอย่างนี้ไงกูถึงไม่อยากยุ่งด้วย กูกลับล่ะ"
ผมรีบลุกขึ้นไปเก็บเสื้อที่พื้นแล้วกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไปจากห้องนี้ทันที
"ไม่ให้ไป!!"
ปัง โอ้ย!!
ผมเดินถึงหน้าประตูแล้วแต่ก็ต้องยุ่งยากเพราะไอ้หมาบ้านั้นมันวิ่งมาล๊อคแขนดันผมไปติดกับประตูบานใหญ่นั้นอย่างแรง
แม่งเต็มๆน่ะ เจ็บว่ะ
"มึงเป็นบ้าอะไรของมึงว่ะ!!"
"หึ"
มะมันแสยะยิ้มให้ผม
น่ากลัว
ขยักแขยง
TBC...
:ling3:
-
เวรละ
-
:mew2:
มังกรใจเย็นๆนะ
-
กำ มังกรโหมดดาร์ก
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
คนรักกัน ไม่ควรขึ้นกูขึ้นมึงนะคะคุณพ่อ
-
ตอนที่17.
..
..
.
อ่ะ อื้ออ
ฮ้า รู้สึกว่าปวดหัวตุบๆจนแทบระเบิดเลยแฮ่ะ
สาเหตุเพราะ....หลังจากที่ผมหงุดหงิดโต้ตอบและออกแรงใส่มังกรที่มาล๊อคแขนผมแบบไม่ดูห่าอะไร
เลยพลาดทำให้หัวผมไปชนกับอะไรที่แข็งๆเข้า
ผมเลยตื่นมาในสภาพทรมานหัวอย่างนี้
ฮึ่ก อ่ะ
พอผมกวาดสายตาไปรอบห้องพักในโรงแรมนี้ก็ไปป่ะกับมังกรที่นั่งชันเข่าเอาศอกเกยเข่าไว้แล้วก้มหน้าเหมือนกำลังหลับอยู่ที่มุมห้อง
"ตื่นแล้วหรอครับ"
มังกรถามผมขึ้นโดยยังก้มหน้าอยู่
แต่ใจผมตอนนี้ยังหวาดกลัวมังกรตอนนั้นอยู่นิดๆ
"ห่ะ เอ่อ..."
ผมก็ขานตอบโดยหันไปมองอีกฝั่งของห้องที่ไม่มีมังกรนั่งอยู่
"ผมขอโทษ....แต่พี่ก็ผิดเองที่คิดจะไม่บอกอะไรกับผมสักนิด เอาแต่ปิดบังตลอด"
หึ ยังไงผมก็มีส่วนผิดสินะ
"เฮ้อ ฝั่งพี่ก็ต้องขอโทษที่ใช้อารมณ์ไม่เหมือนที่ผู้ใหญ่เขาทำกัน"
ตอนนั้นผมก็แค่หงุดหงิดเพราะคำตอบในหัวที่มันห้าสิบห้าสิบอยู่
จะไปหรือหยุดดี...เท่านั้น
"ผมอยากจะถามพี่หน่อย....พี่รักผมไหม ผมน่ะรักพี่น่ะ รักมากๆด้วย..."
คนตัวสูงเข้ามาถามผมพร้อมกับอ้อมกอดที่สั่นนิดๆเหมือนกับกำลังกลั้นน้ำตา
"เฮ้อ รักสิ....ถ้าไม่รักจะไล่จีบทำไมกันแถมเป็นผู้ชายอีก พ่อหม้ายอย่างพี่ได้ความรักจากมังกรมามันก็สุดจะบุญหัวแล้วนะ"
ผมกอดตอบคนตัวโตที่ยังตัวสั่นอยู่
มันเหมือนกับปลอบขวัญหมาน้อยเลยนะ
"แต่ทำไมพี่...."
"มันแค่ปัญหาเท่าเม็ดทรายที่พี่แก้ไม่ได้เฉยๆ อย่าไปสนเลยไอ้หมามังกร"
และทุกอย่างมันก็เงียบนอกจากมือผมที่ยังลูบหลังมังกรที่สั่นเพราะร้องไห้กลั้นเสียงตรงไหล่ผมที่เริ่มเปียกเพราะน้ำตานั้น
เฮ้อ นี้ถ้าใครเห็นท่านประธานมังกรสุดโหดร้องไห้นี้มีหวังพนักงานที่บริษัทต่างกันจุดธูปบูชาแน่ๆ
"มังกร..."
"คะครั..บ"
นี้ยังไม่หยุดร้องอีกหรอว่ะ หึหึหึ
"คบกับพี่ได้ไหม.....เราเป็นแฟนกันได้ไหม...."
คนที่เอาแต่กลั้นเสียงซบไหล่ผมอยู่ก็ถึงกับหยุดแล้วก้มหน้าก้มตาเช็ดน้ำแล้วเงยหน้ามามองผมทั้งที่ตายังคลอนิดๆ
หึ หมดแล้วไอ้โหดมังกรผม
"พะพี่...เมื่อกี้..."
ผมยิ้มนิดๆให้คนข้างหน้าแล้วเอื้อมมือไปจับมือหนานั้นมาไว้ตรงตักพร้อมกับใช้นิ้วโป้งลูบวนที่มือหนาอย่างเบาๆ
"ได้หรือเปล่า....หื้ม~"
ผมถามอีกพร้อมสีหน้าทะเล้นคลายเครียดนิดๆ
มันทำให้มังกรยิ้มขึ้นมานิดๆ
"ผมจะคบก็ได้....แต่ผมมีข้อแม้สักนิดกับพี่จะได้ไหมครับ"
เฮ้อ แล้วแต่เราเลยจ้า
"ผมอยากให้พี่บอกกับผมทุกอย่างห้ามมีความลับต่อกัน....และผมน่ะชอบหวงพี่สุดๆพี่ช่วยเข้าใจได้ไหม"
"อาๆ จะยอมรับก็ได้...แต่ขอแค่คุณมังกรอย่าโหดมากก็พอคนแก่ยิ่งตกใจง่ายอยู่"
คนตัวโตถึงกับยิ้มแบบขำๆ
"แล้วตกลง...."
"ครับ...ผมตกลงคบเป็นแฟนกับพี่ครับ"
ได้คำตอบนี้มันผมถึงยิ้มหน้าร้อนผ่าวอย่างไม่หยุด
ดีใจสุดๆเลย
ในที่สุดผมก็ได้มังกรตัวนี้มาครอบครองสักที
จะดูแลให้เต็มที่ไม่ใช่ตัวแทนของก้างเด็ดขาด
"เป็นแฟนกันแล้วนะครับ"
"อื้ม"
มือหนานั้นเข้ามาสัมผัสริมฝีปากผมอย่างแผ่วเบาและเลื่อนมาที่ปลายคางผม
ใบหน้าคมนั้นค่อยๆขยับมาใกล้ช้าๆผมก็พร้อมรับโดยการหลับตารับรสจูบที่จากนิ่มนวลเริ่มเปลี่ยนมาเป็นรุนแรงจนแทบอ่อนระทวยคาอกคนตัวโต
"พี่น่ะเป็นของผมแล้วนะ....ห้ามผิดสัญญาเด็ดขาด...ไม่งั้นอย่าหาว่าผมไม่เตือนนะครับ"
มังกรบอกด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีแต่สีหน้านี้ข่มผมอย่างเต็มที่
ผมถึงกับทำหน้าเอ๋อใส่ทันที
เอ่อคือ...โปรดอย่าข่มสามีแก่ได้ไหมครับคุณเมียจ้า
TBC...
ตอนนี้สั้นหน่อยแต่ก็ยังเรื่อยๆ
ตอนแรกโซนเกือบเปลี่ยนเรื่องนี้มาโหมดsmเสียแล้ว ฮ่าๆๆ
:hao7:
-
ป่านนี้ยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง :ling2:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
มังกรสายโหด อร๊าย :mew1:
-
ดีกันแล้วววววว :)
-
ค่ะ คุณสามีแก่ จะรอดูนะคะ 5555
-
ท่าทางจะยังไม่รู้ตัวนะนี่ว่าใครจะกดใคร
สามีหนุ่มจัดการตอกย้ำให้พี่ท่านเข้าใจหน่อยก็จะดีนะ :hao6:
-
ตอนที่18.
.
.
.
".........."
เช้าวันใหม่แล้วสินะ....
พอผมตื่นขึ้นมาก็ยังอยู่ที่เดิมนั้นคือที่พักโรงแรมหรูที่มังกรพามาเมื่อวาน
หาวว~ ถึงจะดีใจกับเรื่องเมื่อวานจนลืมกลับบ้านก็เถอะ
แต่ว่าได้ทำความเข้าใจนิดๆก็ดีเหมือน
ฮั่นแน่ อย่าคิดมากนะว่าที่ผมทำความเข้าใจนั้นคือคุยกันให้รู้เรื่องเฉยๆต่างหาก
หึ พอหันมาดูไอ้โหดเมื่อวานที่นอนอยู่ข้างๆก็พอแปลกใจนิดๆที่มันนอนแล้วสงบดี
และผมก็ชอบไปสัมผัสริมฝีปากที่เผยตอนนอนนั้นตลอด
ครั้งนี้ที่ผมสัมผัสริมฝีปากมังกรตอนนี้ผมรู้สึกว่ามันอุ่นไม่เหมือนครั้งก่อนที่สัมผัสได้ว่ามันเย็นเกินไป
อ่ะ
อยู่ดีๆคนที่นอนอยู่ก็มาจับข้อแขนผมแบบกระทันหัน
ฮู้ยย ตกใจหมด
"ตื่นแล้วหรอครับ...."
มังกรถามทั้งๆที่หลับตาอยู่
"อืม...เราก็ตื่นได้แล้วมั้ง"
ไอ้ตัวโตยังไม่ลืมตาขึ้นมาง่ายๆแถมยังนอนยิ้มเหมือนคนบ้า
"หอมผมก่อนดิ....เดี๋ยวตื่นให้"
เอาแล้วโหมดของการคนเป็นแฟนกัน
หึ คิดแล้วก็เอามือไปกุ้มปากมันแกล้งให้หายบ้าแต่เช้า
"อื้ออออ"
"ไปตื่นได้แล้ว"
แกล้งมันพอใจแล้วผมก็รีบลุกไปอาบน้ำทันทีเมื่อวานอยู่ได้ไงน้ำก็ไม่อาบ
อ่ะเห้อ...อะไรของมันอีกนี้มันจะยื้อให้ผมอยู่กับมันแบบเน่าๆแบบนี้หรอห่ะ
"อะไร..."
มันยังหลับตายิ้มที่เตียงนอนอยู่
"เปล่าครับคุณแฟน...."
ไอ้ห่า แกล้งกูให้เขินแต่เช้านี้เพื่อ!?
..
.
พอทำธุระอะไรเสร็จมังกรก็พาผมมาส่งบ้าน
ส่วนเสื้อผ้าไม่ต้องห่วงเพราะเลขามังกรเตรียมไว้ให้อย่างดีที่กลับมาบ้านผมเพราะผมแค่ไม่อยากให้ลูกสาวเป็นห่วงเท่านั้น
พอมาถึงก็เห็นยัยกิ่งที่กำลังสนุกสนานกับการให้อาหารเหล่าหมู่หมากับผู้ชายคนนึ่ง
ผู้ชายในคราบพนักงานมันเป็นใครว่ะ
"อ่าว กลับมาแล้วหรอค่ะแหมหายไปทั้งคืนเชียว"
มาถึงยัยนั้นก็ล้อเลียนแบบทะเล้นเหมือนทุกที
ผู้ชายที่ยืนอยู่ด้วยก็พนมมือไหว้ทักทายผมกับมังกร
ผมก็พยักหน้าและไหว้ตอบ
"อืม....ก็อะไรๆเรียบร้อยแล้วถึงกลับมาไงล่ะ"
เหมือนจะเข้าใจความหมายออกยัยกิ่งถึงกับยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
เพลาๆหน่อยคุณลูกสาวที่นี้มีคนอื่นอยู่ด้วยนะ
"ค่า~อ้อนี้คุณเพื่อนที่ทำแผนกเดียวกับกิ่งไม่ใช่แฟนแต่อย่างใดพ่อห้ามคิดลึกเด็ดขาด คุณนี้คือพ่อกิ่งเองสวยอย่างที่บอกใช่ป่ะล่ะ"
เจอบทแนะนำของยัยกิ่งเข้าไปผมถึงกับทำตาขวางใส่ยัยลูกสาวตัวดี
ยัยคนนี้ก็นิ่งยิ้มอย่างอารมณ์ดีไม่สนสายตาพ่อมันสักนิด
"เฮ้อ ยัยดีดกระโหลกแบบแกพ่อเชื่ออยู่หรอกว่าสักวันต้องไม่มีวันมีแฟนเหมือนชาวบ้านแน่ๆ"
"พ่อ!"
เหอะ ทีแบบนี้ถึงอารมณ์ขึ้นดีนักผมก็ยิ้มอย่างมีชัยใส่ลูกสาว
"เหอะ เบื่อพ่อแล้ว! คุณเรารีบไปทำงานกันเถอะปล่อยให้พ่อเห่อคนใหม่ไปเถอะ!"
อ่าว ไปดีๆไม่เป็นนอกใจกวนกันก่อนไปเนี้ยนะ
"ยัยม้าดีดกระโหลก!!"
ไอ้ผมก็ไม่ยอมลูกอีก เหอะๆ
หันมาอีกทางก็เจอไอ้คุณประธานยืนช้อนหลังผมอย่างนิ่งๆแถมยิ้มประดับใบหน้าสักนิด
แล้วมันจะยืนช้อนหลังทำไมมันขนลุกนะเว้ย
"แล้วทำไมเราไม่ไปทำงานสักที..."
"พี่ก็ไปกับผมด้วยสิ...ผมไม่อยากทำงานคนเดียวน่ะ"
ผมยิ้มส่ายให้แล้วเดินเข้าบ้านอย่างชิลๆ
ส่วนไอ้คนตัวโตก็เดินกระแทกเท้ามาดักหน้าผมอย่างหน้าบู้ด
"หื้ม มาขวางกันทำไมพี่แค่จะไปทำข้าวกล่องให้เรากินตอนเที่ยงก่อนไปเฉยๆ มังกรไปทำงานก่อนก็ได้เดี๋ยวก็สายหรอก"
จากหน้าบู้ดก็ยิ้มทันที
"อ่าครับ...แต่ผมอยากจะรอพี่ไปพร้อมกันนิ...เป็นแฟนกันก็ต้องอยู่ด้วยกันตลอดสิครับ"
เฮ้อ เป็นแฟนนะเว้ยไม่แฝดที่จะอยู่ด้วยกันตลอดน่ะ
เอาเถอะๆถ้ามันสบายใจก็ปล่อยคุณมังกรเขาทำตามใจต่อไป
"เที่ยงนี้อยากกินอะไรดีล่ะ"
"อยากกินพี่โมครับ...."
ฮึ้ย เจอคำนี้เข้าผมถึงกับสยองคนห่าอะไรจะกินคนด้วยกัน
ถ้าสักวันผมตื่นขึ้นแล้วอยู่ในท้องมันผมจะทำอย่างไงว่ะ
(มีต่อ)
-
ต่อ
.
.
.
หลังจากจัดเตรียมข้าวกล่องคุณมังกรเสร็จผมก็มาบริษัทกับท่านประธานมังกร
จริงๆที่ไม่อยากมาพร้อมกันเพราะพนักงานที่นี้ชอบมองผมด้วยสีหน้าสงสัยประมาณคนนี้มันใคร
ทำไมมากับท่านประธานบ่อยจังอย่างนี้แหละ
"หน๊อยแก ยังจะมีหน้ามาใกล้กับกรอีกหรอห่ะ!"
อ่ะ ผู้หญิงที่มาสาดน้ำมันใส่หน้าผมวันนั้นนิ
แต่ทำไมวันนี้เธออยู่ในชุดแม่บ้านของบริษัทนี้ได้หว่า
เธอคนนั้นวิ่งถือไม้ถูพื้นเข้ามาหาผมอย่างบ้าคลั้งแต่ก็ต้องหยุดเพราะเสียงทุ้มข้างๆผมสั่งให้เหล่ายามมาจับเธอให้ออกห่างผม
นี้มันอะไรผมงงที่เธอเปลี่ยนจากผู้ดีมาเป็นแบบนี้ได้ไงกัน
แต่ใครจะถามผมว่าทำไมยังเฉยไม่กลัวเรื่องที่เธอคนนั้นขู่เรื่องยัยกิ่งล่ะก็..
ผมไม่มีปัญหาเพราะยัยกิ่งเป็นคนไม่ยอมคนแต่ไหนแต่ไรแล้วเพราะเหตุนี้ยัยคนนี้เลยไม่ค่อยมีแฟนคนไหนอยู่ด้วยกันได้
แต่เรื่องนั้นช่างก่อนมันนิผมยังงงสภาพผู้หญิงคนนั้นอยู่เลยว่ะ
"...ผมแค่กำจัดเศษเม็ดทรายที่พี่แก้ไขไม่ได้ออกให้พ้นไง"
ลักษณะว่ามังกรดูสีหน้างงๆของผมออกเลยบอกออกมาตรงๆ
นี้อย่าบอกนะว่ามังกรทำให้ผู้หญิงคนนั้นมาเป็นแบบนี้ง่ายๆเลยหรอว่ะ
"โฮ้ โหดจริงแฮ่ะ"
คนตัวโตยิ้มรับคำชมผมอย่างอารมณ์ดีแล้วกดปุ่มลิฟท์
=>
น่าเบื่อ....นี้มันก็สักสองชั่วโมงแล้วที่ผมมานั่งเอื้อยเฉื่อยจนจะเป็นตัวขี้เกียจ
ตี่ดิ้ง!
หื้ม ไลน์เข้างั้นหรอ
notnoie:ฮั่นแน่ๆวันนี้ไม่มีที่อู่แบบนี้แปลว่าไอ้อยู่กับเฮียคนใหม่อ่าเด้
วันนั้นพวกมึงยังเรียกกันว่าว่าที่ซ้อกันไม่ไช่หรือทำไมเปลี่ยนมาเป็นเฮียว่ะ
ผมอ่านแต่ผมไม่ตอบนี้คือนิสัยผม
toh:ว่างๆเอาแนะนำอย่างเป็นทางการให้ดูหน่อยนะถึงพวกผมจะรู้จักเฮียใหม่คนนั้นก็ตาม
เอ้ยๆ อย่าบอกนะว่ามันรู้น่ะ!
Moho!:เลิกเล่นๆและรีบทำงานซ่ะ
อดไม่ได้ที่จะตอบกลับไปให้พวกมันหายบ้าสักที
แต่คิดดูไม่สมควรตอบกลับอย่างยิ่งเพราะแม่งพวกมันพากันแซวกันจนเสียงไลน์ผมไม่หยุดพักสักนิด
"ขนาดไม่อยู่ด้วยกันยังพาสนุกผ่านไลน์กันได้เลยนะ"
อ่ะอ่าว มันมานั่งข้างผมตั้งแต่เมื่อไรแถมยังเปิดข้าวกล่องกินแล้วอีกแต่สายตามันยังจ้องอยู่ที่บทสนทนาที่หน้าจอมือถือผมอยู่ไม่ปล่อย
"เขาบอกว่าอยากเห็นผม...พี่จะพาผมไปหรือไม่ไปดีล่ะ"
คนตัวโตถามพร้อมกับคางเกยไหล่ผมจ้องมือถือผมอยู่ทั้งๆกินข้าวเต็มปากอย่างช้าๆ
ผมก็เหลือบสายตามาดูมาบ้างไม่กล้าหันมาเต็มหน้าเพราะใบหน้ามันอยู่ใกล้ผมเกินจนต้องเกร็งไม่กล้าขยับไปไหนนอกจากต้องจ้องหน้าตอบไลน์ไอ้พวกลูกน้องที่อู่
"....พวกมันบ้าอย่าไปตอบสนองมันดีกว่า"
ผมตอบพลางกดคำว่าไม่ไปให้พวกมันหยุดบ้า
"หู้ว เป็นแฟนกันทั้งทีอวดคนอื่นหน่อยสิเอาม่ะ"
ว่าแล้วมันก็ดึงมือถือผมมากดยุกยิกอะไรของไม่รู้แล้วก็เปิดวีดีโอคุยกับพวกมันจนผมตั้งตัวไม่ทัน
[โฮ้ฮิ้วว~เฮียโมกูขายออกแล้ว!]
เปิดมาปุบพวกมันแหกปากแซวกันไปเรื่อยผมก็หันหน้าหนีแยกเขี้ยวใส่พวกมัน
ถ้าอยู่ใกล้นะมึงเจอประแจของกูแน่ๆ
"เดี๋ยวพวกมึงเจอกูแน่ๆ"
[ซิ่นเจี้ยยู่อี้ซิ่นนีฮั้วใช้น้า~ ฮ่าๆๆๆ บายๆ]
พรอะไรของพวกมึงห่ะ!
"ฮ่าๆ ขอบคุณครับ...ฟอด"
[ฮิ้ววววว~]
เอ้ย แล้วมันจะหอมแก้มผมโชว์พวกมันทำไม
โฮ จบกันชีวิตที่แสนโหดของผมพรุ่งไปดูงานที่อู่ลูกน้องพากันแซวไม่หยุดปากแน่
พอจบสนทนาทางวีดีโอคอลผมก็ทำหน้ามุ่ยหันไปทางอื่นที่ไม่มีไอ้มังกรตัวนี้ที่นั่งหัวเราะอยู่คนเดียว
"พี่ควรดีใจนะที่ผมทำแค่หอม..ไม่จูบโชว์ก็ดีเท่าไรแล้ว"
ห่ะ
ผมนี้รีบหันไปอ้าปากค้างใส่มันทันทีนี้มันจะทำมากกว่านี้หรอเนี้ย!
นี้ผมต้องมามีแฟนเป็นพวกชอบหวานออกสื่อหรอว่ะ!
TBC....
:hao7:ส
-
ขำพี่โม คือทุกคนเข้าใจหมดว่ามังกรนะเฮีย
แต่พี่โมจะให้เป็นซ้ออยู่ได้ 5555
-
:ling2:
-
:pig4: :pig4:
-
แหม พอเป็นแฟนกันปุ๊ปก็หวานเลยนะมังกร 55
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:hao7: :hao7:
-
ตอนที่19.
.
.
"พี่โม..."
ขณะนี้ที่ผมกำลังนอนซ่อมใต้ท้องรถกระบะก็ต้องโดนคุณแฟนสะกิ้ดเรียก
ผมก็เลื่อนตัวด้วยฐานเลื่อนออกมาโผล่หน้าให้คนที่เรียกได้เห็นแบบหน้าสงสัยนิดๆ
"นี้ก็เที่ยงแล้วมากินข้าวก่อนดีไหมครับ"
"ใช่ๆเนี้ยเฮียเขาอุตส่าห์ซื้อของมาให้ซ้อกินเพียบเลยนะ!"
"อิจฉาจังเลย อร๊ายยยย!"
ประโยคแรกน่ะของมังกรแต่ที่เหลือน่ะของพวกมัน
แม่งล้อกันดีจังเรียกผมว่าซ้ออยู่นั้นแหละทั้งอุตส่าห์บอกว่าซ้อน่ะคือมังกรต่างหาก
พอผมออกมาจากท้องรถตอนนี้ก็มานั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนที่หลังอู่กันสองคนแต่ก็มิวายมีเสียงพวกมันแซวกันมาไม่ขาดสายอีก
ใจเย็นๆไว้ไอ้โม...ถ้าผมโวยว้ายแปลว่าผมเขินกับคำแซวพวกมันแน่ๆ
งั่มๆ ฮึ้ยคิดแล้วก็อยากขันแตกใส่พวกมันจริงๆ
"หึ เลอะเลยเห็นไหมเนี้ย"
อ่ะ
จ๊วบ
เมื่อกี้มังกรใช้นิ้วมาป้ายน้ำจิ้มที่เลอะอยู่ริมปากผมออกมากินด้วยตัวเอง
อ่ะ เอ่อ...น่าจะเช็ดให้เฉยๆก็ได้นะ
"อืม...."
ผมก็ก้มกินต่อเพื่อซ่อนสีหน้าเขินๆนั้นไม่ให้มันเห็นเพราะเดี๋ยวมันได้ใจ
"เขินเลยหรอครับ"
พูดล้อไม่พอยังใช้นิ้วชี้จิ้มหน้าผากผมจึกๆนั้นแหละ
กูไม่ใช่ขี้นะมังกร
ผมก็ส่ายหน้าเพื่อหลบการโจมตีของมังกรที่ยังจิ้มหน้าผากผมไม่ยั้ง
โอ้ยๆ เจ็บน่ะ
"หึหึหึ"
แถมยังมีหัวเราะโรคจิตอีกนะ
"อื้อออออ"
ตอนนี้ตาผมเบิกกว้างขึ้นมองทั่วถิ่นเพราะจากที่มันกลั่นแกล้งผมอย่างมันส์ตอนนี้เปลี่ยนเป็นว่ามันจับผมมาประกบปากอย่างมันส์แล้วครับ
โอ้ยย มันกัดปากผมด้วยว่ะ
จับจ้วงจูบกันขนาดนี้กินปากผมเข้าไปเลยดีไหม
"ฮ้า~ แฮ่กๆ จะจะฆ่ากันเลยหรือไงห่ะ!!"
พอปากผมโดนปล่อยให้เป็นอิสระอารมณ์หงุดหงิดมันก็กระจายออกมาทันใด
นั้นไอ้โรคจิตมันยิ้มให้กับความทรมานของผู้อื่นอย่างสนุกเชียว
ไอ้นิสัยเสีย!
"หึหึหึ ปากเจ่อเลยแฮ่ะสงสัยรุนแรงไปหน่อย โอ้ๆอย่าโกรธผมเลยนะก็พี่มันน่ารักเองนิ"
ยังจะมาหยิกแก้มผมสไตล์รักวัยใสอีก
และอะไร ยังจะชมผมว่าน่ารักอีกนี้ถามจริงผมคบกับหนุ่มวัยทำงานหรือหนุ่มวัยเรียนเนี้ย
ทำไมมันทำตัวหวานอย่างนี้ผมหน้าร้อนเขินไปหมดแล้วนะเนี้ย
"พอเลยๆนี้มันจะบ่ายแล้วกลับไปทำงานได้แล้ว"
ปากผมก็ไล่แต่ก็ยังก้มหน้าซ่อนเขินเพื่อกินข้าวต่อ
ถึงได้บอกไงว่าถ้ามันได้ใจมันจะทำเยี่ยงนี้
"ยังไม่อยากไปเลยน่ะ"
คำพูดอ้อนกันได้อีก
"เป็นประธานก็หัดทำตัวเป็นประธานหน่อยนะคุณมังกร"
ผมพูดใส่มันกับเอาส้อมชี้หน้ามันเพื่อข่ม
แต่ไม่มีประโยชน์เพราะรอยยิ้มทะเล้นไม่สนอารมณ์คนอื่นมันทำให้ผมหงุดหงิด
ตัวผมเลยรีบเก็บซากกล่องของกินที่เพิ่งกินหมดไปทิ้งอย่างเร็วและก็ก่อนเดินไป
จุ๊บ
ผมก็ก้มหน้าไปจุ๊บหน้าผากมังกรที่เจ้าตัวนั่งอยู่ที่ยังไม่ลุกไปไหนมันเลยทำให้ผมมีโอกาศทำอย่างนี้กับมันง่ายๆ
หึ เพราะผมทำคืนมันถึงกับทำหน้าเอ๋อใส่
"ไปทำงานได้ยัง..."
"จะจ้า..."
เอ๋อซ่ะหมดสภาพ หึหึหึ
...
พอผมเดินออกมาจากหลังอู่ก็ต้องสะดุ้งเพราะมาเจอไอ้ตัวตายอย่างไอ้คาวที่ขณะนี้กำลังนั่งกินหมี่หยกกับลูกน้องมันและผมเป็นวงใหญ่
"อ่ะ โมจ้า~คิดถึงจังเลย!"
ไอ้ห่านั้นวิ่งเข้ามาหาผมทั้งๆที่หมี่เต็มปากแต่มังกรไปยืนขวางมันไม่ให้เข้ามาใกล้ผมทันใด
ทำอย่างกะเพลงพี่เต๋าสมชายเลยนะคุณมังกร...
"มึงเป็นใครห่ะไอ้หน้าคม อย้ามายืนบังแฟนกูนะ! เฮือก"
ไอ้คาวจอมกร่างเจอสายตาดุของมังกรเข้าไปมันถึงกับสะดุ้งไปพักนึ่ง
แต่ก็กลับมากร่างเหมือนเดิมเช่นเคย
"เป็นห่าอะไรไม่ตอบมึงเป็นใบ้หรือไงหะ!"
ยังไม่เลิกกร่างอีกนะมึง
มึงกับมันคนล่ะชั้นเล้ย~
ไอ้คาวมันนักเลงจอมว้ากแต่มังกรมันเทพเจ้ามังกรจอมกดขี่
(มีต่อ)
-
ต่อ
.
.
ขณะนี้ศึกจ้องตายังไม่จบสิ้นมันยังคงอีกนานจนผมอยากไปนั่งพัก
แต่ก็ไปไม่ได้เพราะมือหนานั้นจับข้อมือผมไว้แน่นโดยไม่คิดจะปล่อยให้ผมไปไหนสักนิด
เฮ้อ กูจะไปทำงานนน จะได้เสร็จๆสักที!
"พี่โมเป็นแฟนกับคุณเมื่อไร...อย่าเพ้อไปคิดเอาเองดีกว่า"
มังกรเปิดประเด็นโต๊ะข่าวชาวบ้านทันที
"กูไม่ได้คิดไปเอง...และมึงเป็นใคร กูเห็นว่ามาเสนอหน้าที่นี้หลายรอบแล้วนะ"
ไอ้คาวก็ตรอกกลับพร้อมโซ้ยหมี่หยกในถ้วยโฟมไปด้วย
สบายจังนะมึง
"ผมแฟนพี่โม...มีปัญหาไหมคุณจอมขี้เพ้อไปเอง"
แค่กๆ
ผมถึงกับสำลักน้ำลายเพราะคำกล่าวประกาศที่ไม่ถามสุขภาพผมสักคำ
นี้จะบอกง่ายไปไหม!
ปฎิกริยาไอ้คาวมันก็ยิ้มเหยียดใส่มังกรไม่ยั้งเพราะนึกว่ามังกรก็เป็นพวกคิดไปเองแบบมัน
"หน้าตาไม่ดีเสือกชอบโกหกอีก"
โอโฮ่ะ ป๊าดดดดด
ดูมึงว่าเขา
ถึงในใจผมจะว่ามันแต่ตอนนี้ผมก็กำลังปิดปากกลั้นขำเพราะคำด่าของไอ้คาวอยู่
ไอ้ห่า คิดอย่างไงถึงด่ามังกรไม่ดูเบ้าหน้าตัวเองว่ะ
"ไม่เชื่องั้นเรอะ....ได้"
ชักเริ่มไม่ดีเมื่อมันจับผมมาเผชิญกับมันจังๆเนี้ย
เชี่ย กูว่าแล้วไงว่ามันจะจูบผมโชว์ไอ้คาวแสดงหลักฐานให้เห็น
ผมเลยไหวตัวทันใช้มือดันหน้าคมที่กำลังเขยิบเข้ามาจูบโชว์ชาวบ้านแถวนี้อย่างไว
"อื้อออ อย่าสิผมกำลังแสดงหลักฐานกับพวกเพ้อฝันอยู่น้าพี่โม"
มันพูดสบายใจพร้อมกับออกแรงเพื่อเข้ามาจูบผม
ผมก็เพิ่มแรงดันอีกสิครับ
"จะบ้าหรือไงห่ะ!"
มันไม่ฟังครับ
ส่วนคนที่ยืนดูการแสดงของผมทั้งสองอยู่ก็เริ่มเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแล้วครับดูจากทางสีหน้ามัน
เอาว่ะถ้าผมยอมรับมันอาจจะหยุดทำอะไรพิเรนท์ตรงนี้ก็ได้
"คาวกูกับมังกรคบกันจริงๆมึงเชื่อเถอะ! กูไม่ใช่แฟนเลยสักนิด!"
ตามที่คิดพอผมบอกออกไปมังกรก็คลายอ้อมกอดออกจากตัวผมและหันไปยิ้มเย้ยใส่ไอ้คาวทันใด
"ไม่จริง...โมจ้าหลอกคาว ไม่จริง!! ฮือออออ ง่าาาา!"
แล้วมันก็วิ่งนำลูกน้องมันออกไปจากอู่ผมด้วยน้ำตาผู้ชาย
เอ่อ กูควรจะสงสารมึงดีไหมที่มึงวิ่งออกไปโดยไม่ลืมถุงหมี่หยกบนโต๊ะของกินน่ะ
"เฮ้อ ไปสักที...แต่ผมก็ไม่ค่อยไว้ใจมันเท่าไรหรอก เอาเป็นว่าผมอยู่นี้กับพี่ก็แล้วกันนะ"
มันหันมาบอกด้วยสีหน้าสดใสราวดอกไม้กำลังเบ่งบาน
"อ่ะเอ้ย จะบ้าหรือไงแล้วงานบริษัทเราล่ะจะทิ้งไว้อย่างนั้นหรือไงกัน"
คนที่ถูกบ่นใส่ก็ไม่สะท้านอะไรนอกจากเอามือถือออกมาแล้วกดโทรออกไปหาใครสักคน
"คุณวีรภพช่วยเอางานที่อยู่นั้นมาให้ผมที่อู่พี่โมผมจะทำที่นี้....วันนี้ไม่มีประชุมทำไมผมต้องอยู่นั้นโดยไม่มีแฟนผมด้วยล่ะ.....ทำตามคำสั่งผมดีกว่าถ้าคุณไม่อยากมีปัญหา เร็วๆล่ะ"
มันใช่เสียงข่มอำนาจเลขามันเสร็จก็หันมายิ้มหวานและทำนิ้วโอเคให้ผม
เจริญได้หลายอย่างเลยมึง
"เอ่อ แล้วแต่ตามใจอยู่ไปทำไมก็ไม่รู้"
แล้วผมก็เดินไปที่รถกระบะคันเก่าที่ผมยังซ่อมไม่เสร็จ
"ก็อยากอยู่กับพี่ไงแล้วก็..."
ผมหยุดการเลื่อนตัวเข้าไปในท้องรถด้วยหัวใจที่เต้นไม่จังหวะเพราะรอประโยคที่ต่อจากนี้
"....แล้วก็อยากอยู่กำจัดศัตรูหัวใจไปให้พ้นๆให้หมดเกลี้ยงก่อน ผมถึงสบายตอนที่ปล่อยให้พี่ได้อยู่คนเดียวไงล่ะ"
สมองตอนนี้ผมตีมึนอย่างเดียวนอกหาวิธีทางให้คุณแฟนเลิกตามล่าฆ่าชาวบ้านที่จะเป็นหยื่อรายต่อไปสักที
นี้แฟนหรือหมากันว่ะ!
TBC..
มาอัพแบบมึนๆเพราะเมาค้าง...
สุรามันไม่ดี!
แต่กินแล้วเพลินดีนะ ฮ่าๆๆ
-
ขำคาวอ่ะ นางตลกเกิ๊นน
-
น่าระกอ่ะ~ :katai5: :katai5:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
หาคู่ให้นางนะ ดูนางรักจริง555
-
น่าสงสารคาว
น่าจะให้นางมีคู่นะ 5555
คาวนักมโน
-
ตอนที่20.
..
..
วันหยุดของผมซึ่งไม่จำเป็นต้องมีก็ได้
วันนี้ผมก็ได้พาเหล่าหมาๆมาวิ่งเล่นที่สวนสาธารณะในหมู่บ้านตอนเช้าที่แดดอ่อนๆ
เมื่อผมพาหมามามันก็จะมีตัวแถมอย่างหมามังกรมาเพิ่ม
หึ มีมันมาเพิ่มเหมือนพาดารามาวิ่งมีแต่คนมองไม่ขาดตา
เข้าใจครับว่าหล่อ
ขนาดยืนกระดกน้ำยังหล่อเลยครับ
ผมก็ไม่สนปล่อยให้มันยืนโชว์การดื่มน้ำต่อไปผมก็วิ่งพาเหล่าหมาๆไปที่ร้านเช่าจักรยาน
พอได้จักรยานที่ชอบผมก็ปั่นหน้าตั้งนำหมาๆทันที
แต่ก็มีเสียงทุ้มตะโกนโวยวายตามหลังผมมาประมาณว่าทำไมไม่รอกันบ้าง ฮ่าๆๆ
จะให้ผมรอทำไมแม่งเอาแต่วิ่งโชว์หล่ออยู่นั้นแหละ
ผมไม่ได้หึงนะแค่อยากแกล้งมันเฉยๆ
=>
พอเสียเหงื่อกันได้ทีผมก็พามันแวะกินโจ๊กที่ร้านเด็ดแถวข้างทางหมู่บ้าน
ผมน่ะชอบกินโจ๊กตอนเช้านะโดยเฉพาะโจ๊กหมูตำลึงใส่ไข่สองฟองหลังจากวิ่งนี้ชอบสุดๆ
"หื้ม จะฟิตไปไหนครับเล่นไข่ลวกสองฟองเชียว"
หึ ว่าแล้วมันต้องแซวแต่เล่นผิดคนแล้วน้อง
"หึ เอาไว้ฟิตตอนทำเราเป็นเมียพี่ไงจ๊ะ"
ผมบอกด้วยสีหน้ากรุ่มกริ่ม
แต่ว่าสีหน้ามันเหมือนไม่สะท้านแต่ยิ้มเจ้าเล่ห์กลับมาแทน
นี้ผมคิดถูกหรอที่ผมเล่นแบบนี้กับมันเนี้ย
อ่ะ แหะๆ
เปลี่ยนหัวข้อๆ
"เอ่อ แหวนบอกว่ามีงานวัดประจำแถวบ้านเขาด้วยล่ะ เดี๋ยวทำอะไรเสร็จเราไปเที่ยวเล่นกันเลยดีไหม"
"หื้ม น่าสนดีนะ"
กะแล้วว่ามันต้องชอบ
"แต่ว่า....แหวนนี้ใคร"
อุ้ย ลืมไปว่าแหวนนั้นคือคดีเก่าที่ผมทำไว้ตอนไปวัดครั้งนั้นกับมังกรนี่หว่า
ผมก็ลืมที่จะอธิบายเลยนิ
"อ่ะเอ่อ...ก็เพื่อนในไลน์น่ะ"
มาแล้วครับสายตาโหดของท่านประธารมังกรจ้องเขม้งมาทางผมแล้วครับ
"หรือว่าผู้หญิงคนนั้นบอกมา!"
ปัง!
แล้วจะทุบโต๊ะข่มกันทำไมว่ะคนเขามองมาทางพวกผมเป็นจุดเดียวแล้ว ไม่อยากเด่นเพราะโดนคุณชายมังกรพ่นไฟหรอกนะ
"บอกมา...ผู้หญิงที่แลกไลน์กันวันนั้นใช่ไหม"
เฮ้อ อย่างไงผมก็ไม่ผิดที่จะต้องกลัวเลยนิน่า
"อืม...แต่ว่าเราไม่ได้แลกไลน์เรื่องชายหญิงหรอกนะ"
"แล้วแลกทำไม"
เสียงมังกรเริ่มอ่อนลงมานิดๆ
"ก็เรื่องที่เขาจะเป็นคนนำเที่ยวแถวนั้นไงล่ะ คงเพราะว่าเขาเห็นเรามาเที่ยววัดต่างจังหวัดเขาเลยอยากแนะนำที่เที่ยวเฉยๆเท่านั้นเอง"
พอบอกเสร็จผมก็ก้มหน้ากินโจ๊กที่เริ่มจะหายร้อนเข้าปากทันใด
ปล่อยให้มังกรคิดเองว่าที่เขาโกรธออกไปนั้นมันแค่เขาคิดไปเองเท่านั้น
"งั้น...ที่ผมหึงพี่นั้นสาเหตุเพราะแค่เข้าใจผิดงั้นหรอ..."
อืม อย่างมากเลยล่ะ
"ผมขอโทษ"
ผมนิรีบเงยหน้ามาจากถ้วยโจ๊กทันที
"ผมขอโทษที่ไม่ยอมถามสาเหตุอะไรก่อนเอาแต่ใช้อารมณ์เป็นหลัก...ไม่เหมาะที่จะแฟนที่ดี...ต่อไปผมจะปรับตัวให้มากกว่านี้ ผมจะฟังเหตุผลของพี่ให้มากที่สุด"
มังกร...
ตอนนี้คนเป็นแฟนอย่างผมได้แต่ยิ้มในใจเพราะแฟนตัวเองพร้อมที่จะใส่ใจเรามากกว่าเดิม
โดยไม่เอาอารมณ์เป็นหลักเหมือนคู่รักสมัยนี้แล้ว
"แต่ว่าถ้าเหตุผลของพี่มันไม่ดีพอผมก็ไม่สนที่จะต้องคุ้มอารมณ์ไว้แบบนี้เลยสักนิด"
เหอะ กำลังดีอยู่แล้วเชียวนะมังกรเอ้ย
"เหอะ ไอ้หมาบ้า"
...
ตอนนี้ผมก็กำลังขับรถออกจากตัวเมืองไปจังหวัดใกล้เคียงเพื่อไปเที่ยวตามที่เพื่อนสาวทางไลน์ชวน
เราก็ขับมานานจนเข้ามาในจังหวัดนึ่งแล้วอีกสักพักคงถึงตามที่แหวนบอกรายละเอียดมา
แหวนบอกว่ายิ่งตอนดึกงานวัดที่นี้สวยน่าเที่ยวมาก
ขณะนี้คุณชายก็นั่งคลอตามเพลงที่เปิดทางเอฟเอ็มอย่างชิลล์ๆไม่พอ นิยิ่งมีเพลงรักหวานเลี่ยนจนอ้วกมันยิ่งร้องเสียงดังและหันมาเปรยยิ้มหวานให้ผม
เฮ้อ ช่างสบายหูเสียนิกระไร
ผมประชด!
"อยากจะบอกว่ารักฉันรักเธอ...อยากจะบอกให้รู้ทั้งหัวใจ...."
มาแล้วครับบทเพลงแสนหวานและมันก็แหกปากร้องเสียงดังให้ผมฟังอย่างอารมณ์ดี
นี่แน่ะ เปลี่ยนสถานีสักหน่อย
(มีต่อ)
-
ต่อ
:
:
:
"แล้วใครจะเชื่อว่าพ่อบุญเหลืออายุมากแล้ว....สี่สิบยังแจ๋ว....แจ๋วเสียจนน่าจีบ"
ขนาดผมเปลี่ยนสถานีมาเป็นคลื่นลูกทุ่งมันยังร้องได้เฉย
กูยอมเลยมังกร
ผมก็ต้องทำใจฟังเพลงลูกทุ่งสไตล์มังกรแบบมึนๆ
เฮ้อ ในที่สุดเพลงก็จบสักที
[จบไปแล้วนะครับเพลงสามสิบยังแจ๋วของคุณอู๊ดที่ขอมาจากทางบ้าน....ตอนนี้ก็มีขอเพลงมาอีกเพียบเลยครับ งั้นต่อไปเราไปฟังเพลงหนุ่มนาข้าวสาวนาเกลือกันเป็นเพลงต่อไปดีกว่าครับ]
ห่ะ นิมันยังมีคนขอเพลงแบบนี้มาเวลานี้เนี้ยนะ
อินโทรเพลงมาแล้วครับ
ขอให้มังกรอย่าร้องได้เถอะ
"บ้านของพี่น่ะทำนา ทำนา ปลูกข้าวทุกเมื่อ"
จนได้!
"น้องก็ทำนาเกลือ นาเกลือ ไว้ไปซื้อข้าวกิน"
ผมก็เริ่มบ้าร้องเป็นคู่กับมันแล้วครับ
เอาเว้ยๆไหนๆมันก็ชอบร้องหยอกผมแท้ผมก็ขอร้องหยอกคืนบ้าง
เอาให้มันหายบ้าไปถึงงานวัดเลย!
..
..
พอเรามาถึงที่หมายกว่าจะหาที่จอดรถได้ก็ยาก
เราเลยต้องฝากรถไว้กับคนแถวนี้ถึงจะไปเที่ยวได้สักที
"สวัสดีค่ะ พี่โมมาเหนื่อยๆแวะร้านน้ำแถวนี้สักหน่อยไหมค่ะ"
ผมพยักหน้าเห็นด้วยเพราะตอนนี้คอแห้งเหตุมาจากว่าแหกปากร้องเพลงเป็นคู่กับมังกรมาตลอดทาง
"อ้อ นี้เพื่อนแหวนเองค่ะ นี้หนูกับตะนาว และนี้พี่โมกับพี่มังกรที่เล่าให้ฟังไงล่ะ"
สาวๆทั้งสองยกมือไหว้ทักผมด้วยรอยยิ้ม พวกผมก็ไหว้ทักกลับมาด้วยรอยยิ้มเช่นกัน
"พวกพี่ๆหล่อดีเนอะ"
ผมยิ้มรับคำชมอย่างหวาน
"สูงเกือบเท่ากันแบบนี้ใครเป็นรุกใครเป็นรับหรอค่ะ"
เอ่อ...สงสัยแหวนบอกสาถานะให้เพื่อนเธอได้เข้าใจแล้วสินะพวกเธอถึงได้ถามกับแบบนี้กัน
"แกถามก็ไม่ดูเลยนะดูจากดูหน้าตาแล้วพี่โมสวยพี่มังกรหล่อแบบนี้ก็ดูออกแล้ว!"
พอพวกเธอไขกระจ่างด้วยตัวเองแบบนี้ผมถึงกับหุบยิ้มทันที
แต่ผมว่าผมยิ้มต่อดีกว่าเพราะหันไปเจอมังกรเก็กหน้าขรึมดูดกาแฟเย็นอย่างขึงขังที่สุด
"เอาล่ะเดี๋ยวแหวนกับเพื่อนพาพี่โมกับพี่มังกรทัวร์งานวัดที่นี้เองค่ะ ไปเล้ย!"
...
เที่ยวงานวัดต่างจังหวัดก็สนุกไปอีกแบบของงานวัดในเมืองหน่อย
เพราะที่นี้มีแต่ของย้อนยุคทั้งนั้นเลยแถมยังมีตลาดน้ำด้วย
เดินเล่นกินไปก็สนุกดี
แต่เราก็ต้องแช่อยู่ที่ร้านยิงตุ๊กตานานหน่อยเพราะมังกรติดลมไม่ยอมไปไหน
สาวๆเลยปล่อยให้เราเที่ยวเต็มที่สักสองทุ่มกว่าๆค่อยนัดไปเจอกันที่นึ่ง
"จิ๊ ทำไมไม่โดนเลยว่ะ"
นี้ก็นานแล้วที่มังกรยิงไม่โดนอะไรเลยมันได้แต่บ่นเบาๆอยู่คนเดียว
โค้กในถุงที่ซื้อมาให้กินมันก็เริ่มละลายไม่มีรสชาติโค้กแล้วครับ
"มังกรพอเถอะ....นี้ก็เสียไปเยอะแล้วนะ"
มังกรไม่ตอบเอาแต่ใส่กระสุนแล้วเล็งปืนไปทางตุ๊กตาตัวเล็กนั้น
แต่ก็เหมือนเดิมพลาดรอบที่ร้อยแปดเช่นเคย
เฮ้อ เห็นแล้วขัดตาว่ะ
"ม่ะเดี๋ยวยิงให้"
ผมขอปืนมาจากมังกรได้ก็ใส่ลูกกระสุนยางแล้วเล็งไปทางตุ๊กตาตัวเล็กนั้นแล้วยิงทันใด
โอ้ว ได้แล้วครับ
ม่ะๆต่อไปจ้า
..
หลังยิงตุ๊กตาจนได้ตุ๊กตาฮิปโป้มามังกรก็เดินยิ้มร่าออกมาจากร้านนั้นทันที
ที่แท้เป้าหมายมันคือตุ๊กตาตัวนั้นนี้เอง
"นี้พี่มีแฟนเป็นเด็กน้อยหรอเนี้ย"
ผมก็พูดแหย่มันไปงั้นแหล่ะแต่ความจริงผมชอบที่มังกรยิ้มตลอดนะ
ว่าแต่ถ้าสังเกตุดีๆมีแต่ร้านข้าวโพดคั่วขายตลอดทางเดินเลยแฮ่ะ
มางานวัดถ้าไม่ซื้อข้าวโพดคั่วกลับไปด้วยแปลว่ามาไม่ถึงงานวัดสินะ หึหึหึ
ตอนนี้เราก็เดินมาถึงทางลานเต้นรำวงย้อนยุค
เห็นแล้วคิดถึงสมัยม.ต้นที่แอบหนีพ่อแม่มาเที่ยวงานวัดกับพี่สองคนแฮ่ะ
อ่ะ ห่างจากลานเต้นรำวงก็มีบ้านผีสิงด้วยแฮ่ะ
น่าสนพามังกรเข้าสักดีกว่า
(มีต่อ)
-
ต่อ
..
.
.
"มังกรเข้าบ้านผีสิงกัน"
ผมหันไปเรียกคนตัวโตที่ยืนรอขนมสายไหมที่สั่งไว้อยู่
เจ้าตัวก็หันมาทำหน้าสงสัยประมาณว่างานวัดมีบ้านผีสิงเหมือนสวนสนุกด้วยหรอ
"ทางนั้นไง"
ผมก็ชี้ทางตั้งของบ้านผีสิงที่อยู่ไม่ไกลจากตรงนี้สักเท่าไร
ส่วนมังกรที่ได้สายไหมมาก็ส่งให้ผมไม้นึ่งเป็นสีม่วงเหมือนกัน เจ้าตัวก็ยังมองบ้านผีสิงนั้นอย่างงงๆอยู่เหมือนเดิม
"ว่าไงจะเข้าด้วยกันเปล่า"
ผมถามเพื่อความแน่ใจอีกรอบสุดท้ายมันก็พยักหน้าตอบสักทีปล่อยให้ยืนจ้องตั้นนานเชียว
=>
พอเราเข้ามาในบ้านผีสิงเริ่มๆมันก็เริ่มมืดนิดๆและมาเสียงโหยหวนชวนสยองหน่อยๆตามสไตล์ผีชาวไทย
"แฮ่!!"
เชี่ย!!
โผล่มาแบบนี้เป็นใครก็ตกใจดิว่ะ
แต่พอมองไปทางมังกรมันกลับนิ่งเฉยเหมือนคนบรรลุทุกสิ่งมาแล้ว
อะไรมันจะนิ่งขนาดนั้น!
พอผ่านมาด่านแรกเราเดินมาเรื่อยๆพวกผีก็โผล่มาหลอกให้ตกใจเรื่อยๆไม่ปล่อยให้ผมหายใจได้เต็มท้องเลย
และก็เหมือนเดิมมังกรยังนิ่งแทะสายไหมตามตำรางานวัดเช่นเคย
เฮ้อในที่สุดก็รอดพ้นสักทีหัวใจเกือบวายมาตลอดทางแน่ะ
"นี้ถามจริงเราไม่ตกใจอะไรหรือไงกัน"
ผมถามมันด้วยสีหน้าเหนื่อยๆแต่ปฎิกริยาคนถูกถามแค่ยิ้มเท่านั้นแหละ
"ก็ผมมีพี่อยู่ด้วยทั้งคนจะกลัวอะไรล่ะ แต่ถ้าไม่มีนี้ค่อยดูอีกทีนิ"
เบิ้ม!
ไอ้นี้มันทิ้งระเบิดลูกใหญ่กลางใบหน้าผมที่ตอนร้อนหน้าไปหมด
"เอ่อ...งั้นเรอะพี่นี้มีประโยชน์ดีเนอะ"
ไม่มีอะไรจะแก้ความเขินแล้วว่ะ
"ป่ะ เดินต่อกันเถอะ"
พอเดินไปสักพักมันก็ถึงเวลานัดรวมตัวกันแหวนบอกว่าให้ไปเจอกันที่ต้นพิกุลใหญ่ใกล้บ่อปลาคราฟ
แต่พอดีที่ผมยืนอยู่นี้พอดีเพราะแถวนี้คนมันบางเหมาะกับการนั่งเล่นดูบรรยากาศหลายๆอย่างได้ดี
แต่ไหนๆก็นั่งรอแล้วผมก็ซื้อพลุไฟเย็นมาหลายซองมานั่งจุดเล่นใต้ต้นพิกุลกับมังกรสองคน
เหอะ โรแมนติกซ่ะไม่มี
"นี้พี่ผมจุดเป็นพุ่มเลยเห็มไหม หึหึหึ"
ไอ้คนนี้ก็ก้มหน้าก้มตาเล่นอย่างเดียวเนอะ
ทำอย่างกะเด็กไม่เคยเห็นพลุ
หื้ม อยู่ดีๆมือหนาของคนที่นั่งข้างๆก็เข้ามากุ้มมือผมอย่างแน่นแบบไม่บอกกล่าว
"อยู่กับพี่นี้มีแต่รอยยิ้มเนอะ"
มังกรหันมาพูดพร้อมรอยยิ้มให้กับผมเหมือนทุกที
ผมก็ยิ้มดีใจที่คนข้างๆมีความสุขที่อยู่กับผม
"หึ ถ้าอยากยิ้มตลอดก็อย่าจากห่างพี่ไปไหนล่ะ"
ผมพูดกึ่งจริงกึ่งเล่น
แต่ความจริงคือเอาจริง
ผมน่ะชอบรอยยิ้มมังกรจริงๆและผมก็ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้มีรอยยิ้มนั้นมาจากใจของเจ้าตัวด้วย
มือที่กุ้มกันแบบนี้ไปตลอดผมก็ชอบเหมือนกันที่จะกุ้มมันไปตลอด
ขอบใจนะมังกรที่มาให้ความรักกับพ่อหม้ายอย่างพี่
ขอบใจจริงๆ
.
.
.
จบ
.
.
.
.
ซ่ะที่ไหนฮ่าๆๆๆ
TBC...
เกือบไปๆ ฮ่าๆๆ
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
อย่าเพิ่งรีบจบบบ 55555
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
มังกรเด็กน้อย :laugh:
-
มังกรยิงปืนไม่แม่นต้องให้พี่โมแสดวฝีมือ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
กุมมือ ไม่มีไม่โทค่า
น่ารักอ่ะตอนนี้ เหมือนสัญญารักเลย
-
เย้ย อย่าเพิ่งจบ 5555
มุ้งมิ้งกันเชียว
-
ตอนที่21.
..
..
วันจันทร์ที่แสนน่าเบื่อและได้ผลโหวตเป็นอันดับหนึ่งด้วยเหล่านักเรียนว่าเกลียดวันจันทร์เป็นที่สุด
แต่นั้นก็ได้ผลโหวตจากผมไปอีกคนวันนี้มันน่าเบื่อจริงๆที่ต้องมานั่งแช่ในห้องทำงานของท่านประธานมังกรแต่เช้าจนเย็น
"มังกรเดี๋ยวพี่ไปนั่งเล่นที่ร้านดานฟ้ากาแฟแล้วกันนะ"
"ค่อยไปพร้อมกันรอผมแปบ"
เจ้าตัวตอบพลางกับจ้องมองเอกสารบนโต๊ะไปด้วย
โฮ้ แค่ร้านกาแฟในตึกนี้มันก็ไม่ให้ผมไปคนเดียวเลย
"แต่พี่เบื่อ...อยากไปก่อนไม่ได้หรือไง"
ผมก็พูดไปเรื่อย
"ไม่"
สั้นดีมีความหมาย
"ไอ้นิสัยเสีย"
นั้นขนาดว่ามันยังนิ่งไม่สนใจอีก
"พี่โมคนดื้อ"
บ๊ะ ไอ้นี่มันบังอาจมาว่าผมดื้อเรอะห่ะ!
"ว่าคนอื่นไม่ดูตัวเอง"
ผมก็ยังต่อปากต่อคำไม่หยุด
"หึ ครับๆงั้นเราไปกันเถอะ"
อ้า ในที่สุดผมก็ได้ออกมาจากห้องทำงานที่แสนน่าเบื่อสักที
มังกรสั่งให้เลขามายกเอกสารตามไปให้ถึงที่เสร็จเราก็สั่งเครื่องดื่มกับขนมแบบไม่อั้นเสร็จมังกรก็ก้มหน้าทำงานต่อ
เอ่อ....คิดๆดูแล้วผมจะกวนมังกรมากเกินหรือเปล่า
ขนาดมันทำงานจนหัวหมุนผมยังเอาแต่อยากออกไปอีกจนมังกรต้องตามมาอีก
"เอ่อ...มังกร"
"ครับ.."
ขานก็จริงแต่หน้ายังก้มทำงานอยู่
"ครั้งหน้าถ้ามันไม่สะดวกอีกก็ไม่ต้องมาด้วยกันก็ได้...."
มังกรเงียบเอาแต่ก้มหน้าเซ็นเอกสารไม่หยุด
แต่แล้วเจ้าตัวก็หยุดแล้วเงยหน้ามามองผม
"พี่บอกว่าถ้าอยากมีรอยยิ้มห้ามอยู่ห่างพี่ไม่ใช่หรือไงกัน"
เอ่อ....
"ตอนนี้ผมอยากมีรอยยิ้ม...นี้ไง"
ไอ้คนนั่งตรงข้ามก็เปรยยิ้มขึ้นมาเหมือนทุกทีแล้วก็ก้มหน้าไปทำงานทั้งๆรอยยิ้มนั้นเหมือนเดิม
หึ แต่ว่างานกับรอยยิ้มนี้มันเกี่ยวกันไหมนะ
"เอ่อ...นี้ใช่โมไหม...ครับ"
หื้ม ใครกันที่เข้ามาทักผม
ผมก็หันไปตามเสียงแต่คนที่หันเร็วกว่าผมคือมังกร
เจ้าตัวจ้องผู้ชายที่ทักเขม้งเชียว
"เอ่อ....ครับ"
ผมก็ตอบไปตามความจริง
"ต๊ายยยย ไอ้โมจริงๆหรอเนี้ย~นี้กูเองไงวีนัสมึงจำได้เปล่าห่ะ!"
เอ๋ วีนัส.....อ้อ~
"เอ่อ จำได้ๆโฮ้มึงนี้เปลี่ยนไปเยอะนะจากถ่านเป็นสำลีเฉย ฮ่าๆๆๆ"
"ไอ้ห่าโม!"
นี้คือวีนัสเพื่อนสมัยนิสิตปีเดียวกับผมแต่คนล่ะคณะ
คณะที่ผมเรียนคือวิศวะช่างยนต์คงไม่มีเก้งเกือบสาวแบบมันมาเรียนด้วยแน่
แม่งเปลี่ยนไปเยอะแฮ่ะ ตะก่อนมันดำชิบสงสัยคงไปหาฉีดหรือทำอะไรที่คนสมัยนี้เข้าทำกันแน่
"ใครกันน่ะ"
อ่ะ ลืมแนะนำให้มังกรรู้จักไปเลย
"อ้อ นี้เพื่อนพี่สมัยเรียนมหา'ลัยน่ะชื่อวีนัส และนี้มังกรอายุน้อยกว่าเราหลายปีเลยล่ะ"
เอาแล้วครับเห็นผู้ชายน่าตาดีไม่ได้ยิ้มอ่อยทักเชียวอินี่
"ไม่รู้ว่าแกจะรู้จักคนหล่ออายุน้อยกว่าเราได้ น่าอิจฉาจังดีจ้ามังกร~"
มังกรก็ยิ้มกลับให้ตามมารญาติแล้วก็ก้มหน้าไปทำงานต่อ
เหมือนว่าเจ้าตัวเลิกระแวงไอ้วีนัสไปเพราะดูเหมือนว่าเพื่อนสาวผมไม่น่ามีพิษภัยแน่ๆเลยให้วีนัสมานั่งข้างผมได้
"แหม ไม่เจอกันนานนิยังเต่งตึงเหมือนเดิมเลยน่า~"
ผมก็ยิ้มเชิดรับคำชมแบบยินดีสุดๆ
"แต่ว่า....มึงมาทำอะไรที่นี้ห่ะ กูได้ข่าวว่ามึงมีธุระกิจเปิดอู่เป็นของตัวเองนานแล้วไม่ใช่หรือไง แล้วมาทำอะไรที่บริษัทนี้ย่ะ"
เปิดประเด็นมาซ่ะไม่ต้องเลี้ยวโค้งเลยนะมึง
แล้วจะตอบอย่างไงดีว่ะผม
"ก็มาอยู่เล่นกับผมน่ะครับ"
นี้ผมไม่ได้ตอบแต่อย่างใด
นี้มันคือคำตอบของมังกรต่างหาก!
"ฮั่นแน่~มีซัมติงอะไรกันเนี้ยอีพ่อหม้าย"
อินี่ก็เรดาห์จับผิดสูงเหมือนเมื่อก่อนจริงๆ
"ก็ผม...."
"ไม่มีอะไรแค่มาเล่นเฉยๆและมึงมาทำไม!"
ผมรีบขัดไอ้คนหน้าขรึมทันที
เรื่องที่ผมคบกับมังกรมันจะแดงมากกว่านี้ถ้ายังปล่อยให้มันประกาศไปเรื่อยๆไม่ดูสถานการณ์อย่างนี้
(มีต่อ)
-
ต่อ
.
.
.
"กูก็แค่มาทำธุระอะไรนิดหน่อยไม่เหมือนมึงหรอก หุหุหุ"
เสียงหัวเราะมึงนิชั่วชิบหาย
"เรื่องของกู...."
แม่ง ไม่รู้จะย้อนอีนี่อย่างไงอย่างไงแล้วครับตะก่อนผมชอบกัดมันบ่อยมั้งเลยต้องมาถูกเอาคืนในตอนวัยกลางคนเนี้ย
"ฮั่นแน่ๆ เอ่อ นี้ไหนๆกูก็เจอมึงแล้วมึงช่วยไปฉลองวันเปิดร้านใหม่ของกูได้ไหมกูชวนเพื่อนๆกูไปเต็มเลยมึงก็ช่วยชวนเพื่อนหล่อๆของมึงไปหน่อยสิ นะๆ"
มันเอามือประกบกันแล้วอ้อนวอนเหมือนสาวน้อยอ้อยขวัญยุคแรก
มึงมันก็ได้แค่ขาวใสหน้าตึงนะมึง
และให้ชวนเพื่อนวัยเรียนอย่างนี้กะนัดร่วมรุ่นก็ไม่ต่างเลยแฮ่ะ
แต่มันติดตรงผมขาดการติดต่อกับพวกมันไปนานแล้วแฮ่ะ
"กูไม่มีเบอร์พวกมันและไม่รู้ว่าพวกมันไปมุดหัวอยู่ที่ไหนด้วย"
"ไม่ต้องเป็นห่วง...โอ๊ะ แปบผัวกูโทรหาตัวไปรับสายก่อนนะชู้ค่า~"
มันจีบปากจีบคอพูดเสร็จก็เดินเชิดไปทางอื่นแล้วครับ
ปล่อยให้ผมอยู่กันสองคนเช่นเคย
"หึ เพื่อนพี่มีพวกแบบนี้ด้วยหรอเนี้ยไม่ยักจะรู้"
มันถามผมขำไปนิดๆกับอาการเพื่อนของผมคนนี้
"จริงๆคณะที่พี่เรียนไม่มีพวกแนวนี้เป็นเพื่อนหรอกนะ แต่ที่พี่มีมันเป็นเพื่อนได้คงเพราะว่าพี่ชอบแซวกลุ่มมันจนสนิทเป็นเพื่อนกันเลยมั้ง"
พูดแล้วก็ยังขำผมแซวพวกมันอย่างรุนแรงผสมกัดไปด้วยมันก็ชอบจนเกือบได้เสีย
แต่ดีที่มีก้างช่วยตลอดผมเลยรอดจากการเป็นผัวเกย์อย่างไอ้วีนัสเข้า ฮ่าๆๆ
"นี้มึงกูต้องขอตัวก่อนนะมึงมีไลน์หรือเบอร์โทรก็ได้เอามาๆ เดี๋ยวคืนนี้กูจะนัดเพื่อนเก่ามึงให้"
มันกลับมาถึงก็ยิงคำพูดรัวจนผมเกือบฟังไม่ทัน
นี้มึงรีบไปไหนเนี้ย
ผมก็พยักหน้าแลกไลน์กับมันเสร็จเจ้าตัวก็จุ๊บส่งลาผมก่อนไป
ถึงมึงขาวขึ้นแต่กูก็ยังกลัวมึงอยู่ดีอ่ะ
"คืนนี้ผมไม่ให้ไป...ไปบอกเพื่อนพี่ด้วยล่ะ"
อ่าว ผมยังโบกมือลาไม่ทันไรมังกรก็เอ่ยปากสั่งห้ามทันที
"ทำไมล่ะหา~"
ผมเข้าไปถามจ้องหน้ากันเกือบติดกันเลย
ก็คนมันอยากรู้ว่าทำไมถึงทำกันแบบนี้
คนกำลังเข้าสังคมกับเพื่อนทำไมต้องสั่งผมด้วย
"ก็พี่จะดื่มเหล้าไงล่ะ....แต่ถ้าพี่ไปพี่ห้ามกินเหล้ามันได้ไหมล่ะ"
เอ่อ....คิดหนักนิ๊
"ก็ไม่ได้...เพราะอย่างงั้นพี่ห้ามไปเด็ดขาด"
"ก็จะไป! มังกรนั้นเพื่อนพี่นะสั่งห้ามกันแบบนี้มันไม่เกินไปหรือไง!"
เริ่มปะทุแล้วผม
"เรื่องกินเหล้ามันห้ามไม่ได้อยู่แล้วและพี่ก็ต้องไปด้วย ถ้าไม่อยากให้ไปพี่ขอฟังเหตุผลที่ดีหน่อยสิ"
บอกมาดิ
นี้มันเป็นแฟนนะไม่ใช่พ่อ
จะมาห้ามมากไปเปล่าว่ะ
"ได้ผมจะบอกก็ได้...ผมแค่หึงพี่กับพวกเพื่อนพี่ที่จะมาคืนนี้...."
มันก้มหน้าหันไปทางอื่นพูดจนลิ้นเกือบพันกันแน่ะ
แต่ว่า...สาเหตุแบบนี้สมกับเป็นมังกรดีนะ
"หึ ถ้าหึงก็ไปด้วยกันก็หมดเรื่อง!"
"เอ๋ ผมไปได้ด้วยหรอ"
นี้มันนึกว่าผมจะไปคนเดียวหรือไง
แต่ว่า...มันทายถูกครับ
"อื้ม ไปได้ดิ...งั้นพี่ก็ไปได้โดยไม่มีปัญหาใช่ไหม"
"อ่า...ครับ"
รู้เรื่อง!
คืนนี้กินเหล้ากับหมู่เพื่อนเก่าได้แล้ว
(มีต่อ)
-
ต่อ
.
.
.
สักพักเราก็มาถึงร้านใหม่ของคุณวีนัส
มาถึงมันก็มาต้อนรับอย่างดีกับมังกรคนเดียวล่ะนะ
"มังกรมาด้วยหรอเนี้ย~เชิญตามสบายจ้า อ่าว มึงยืนเอ๋ออยู่ทำไมพาน้องกูเข้าไปในร้านดิอย่าลืมบริการน้องกูด้วยนะมึง!"
ตลอด เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนตลอดไอ้วีนัส!
"โอ้ นั้นไอ้โมเปล่าว่ะ!"
ผมที่เอาแต่กระแทกเท้าเดินนำน้องรักไอ้วีนัสก็ต้องมาชะงักเสียงเรียกชื่อของผมนั้น
นั้นคือเพื่อนเก่าของผม
โฮ้ มาครบทีมห้าคนเลยแฮ่ะ
ซึ่งกลุ่มผมมีหกคนแต่ล่ะคนเด็ดดวงเรื่องหน้าตาทั้งนั้น
แน่นอนผมก็หล่อไม่แพ้พวกอยู่แล้วน่า
ไอ้ห่าตอนนี้จากหล่อลากน้ำมันเปลี่ยนมาเป็นหล่อลากอายุแล้วครับ
ถึงพวกมันจะแก่ขึ้นแต่ก็แก่แบบเท่ๆไม่เหมือนแก่จนน่าเกียจพุงยืดขึ้นอย่างนั้น
"เอ่อ นิพวกมึงหรอเนี้ยแก่ไปเยอะเนอะ"
ผมก็ยิ้มหน้าบานเข้ามาทักพวกมันพร้อมกับผู้ติดตามผมด้วย
"โฮ้ ใครจะสวยข้ามจันทรคติเหมือนน้องโมล่ะจ๊ะ"
มันพูดไม่พอยังมาตบหน้าผมเบาๆอีก
ไอ้นี้ผมจำได้ไอ้ตูนเพราะเอกลักษณ์ชอบกวนคนไปทั่วในกลุ่มมีมันคนนึ่งและมันก็มีดูโอ้เป็นไอ้ฝ้าย
ไอ้ฝ้ายนั้นคือเพื่อนชายในกลุ่มผมครับมันก็กวนๆเหมือนไอ้ตูนเช่นกัน
"นิแม่งมึงไปดึงหน้ามาใช่ไหมไอ้ลิง"
บ่นถึงมันก็โผล่หน้ามาจากวงเหล้าอีกวงมาทางผมทันที
และไอ้ฉายาที่มันชอบเรียกว่าลิงมันยังจำได้อีกเรอะว่ะ
"กูปกติดีกว่ามึงหลายอย่างอีกนะไอ้คู่หูจัญไร"
เจอผมว่ากลับมันถึงกับพากันแกล้งร้องไห้กวนไปงั้นแม่งเห็นแล้วทุเรศ
"พวกมึงมายืนสะอื้นอะไรตรงนี้จะไปไหนก็ไปไป๊!"
ไอ้เสียงดุๆนั้นผมก็จำได้อีกนั้นคือเสียงไอ้รักครับ
ไอ้นี้ดุสุดในกลุ่มเพราะมันคือพี่ว้ากในตำนานที่ทำห่าอะไรรุ่นน้องต่างพากันผวาหมด
"ไงครับไอ้ดุ"
ผมโบกมือทักและพามังกรหาที่นั่งดีๆ
คนที่ผมทักก็พยักหน้ายิ้มให้ตามสไตล์มัน
ไอ้ห่านิ่งดุขนาดนี้มีใครกล้าเอาทำผัวเปล่าว่ะ
แต่ถ้ามีผมอยากเห็นผู้หญิงโชคร้ายนั้นชะมัด
"อ่ะ โมกูจำได้โซดาเหล้าโค้กแบบที่มึงชอบ และคนที่มากับมึงนั้นใครอ่ะถามเขาหน่อยเอาเครื่องดื่มอะไรเดี๋ยวบริการให้"
คนที่ส่งแก้วเหล้าให้นั้นคือไอ้ถุงมันเป็นคนนิสัยดีและอารมณ์ดีเสมอใครที่ได้มันทำพันธุ์ถือว่าบุญสุดๆเพราะมันรักเดียวเหมือนที่พี่ปูบอก ฮ่าๆๆ
"นี้มังกร...น้องกูเอง"
"เรอะ น้องมึงหล่อดีเนอะ...สนใจมาเต้นเกย์โชว์ร้านน้ากูไหมแถวพัทยาเงินดีนะมึง"
เอ่อ ผมก็มองหาไอ้นี่ตั้งนานที่แท้มันก็นั่งจูนสายกีตาร์บนเวทีกับนักร้องที่นี้มั้ง
มันคือไอ้เทนครับใจมันอินดี้ชอบทำอะไรแปลกๆ
แม้กระทั่งอายุหมู่นี้มันก็ยังไม่เลิกทำตัวแปลกอีก
"คนเดียวเถอะ...อย่าเอาน้องกูมาเกี่ยวนะ"
ไอ้ห่า! มังกรก็อยู่เฉยๆยังจะพาไปทำอะไรแปลกๆอีก
งานนี้นายโมขอปกป้องแบบสุดตัวครับ
=>
นี้นักร้องก็เล่นไปหลายเพลงแล้วครับ
งั้นเอาล่ะนี้มันก็ผ่านมาหลายชั่วครู่แล้ว
ตอนนี้ก็ถึงเวลาเปิดงานเลี้ยงที่แท้จริงตอนที่พวกผมกับเหล่าสาวเทียมเริ่มกึ่งๆแล้วครับ
"เอาล่ะครับ...ต่อไปนี้ด้วยโอกาศที่ดีที่เราจะเปิดร้านนี้อย่างจริงในวันแรกสักที.....งั้นขอเชิญท่านประธานขึ้นมามอบพวงลีดให้หมู่เฮาด้วยครับ!"
เฮ้ย!!
พวกผมทั้งโต๊ะต่างอุทานพร้อมกัน
ก็แม่ง คิดได้ไงให้มอบพวงลีดตอนเปิดร้านเนี้ยมงคลเสียไม่มี
"อ้อ ประธานไม่มาเราเลยอดงั้นต่อไปเรามาเปิด...."
แล้วเสียงมันก็หยุดหันไปทางผู้ชายที่เป็นนักร้องบนเวทีเมื่อกี้ที่ตอนนี้เขาขึ้นมาบนเวทีพร้อมกับช่อดอกไม้สีขาว
"อุ่น..."
ไอ้วีนัสครางเรียกชื่อนักร้องคนนั้นแน่ๆ
"ยินดีด้วยนะครับกับร้านใหม่ของพี่"
ผู้ชายที่ชื่ออุ่นมอบช่อไม้ให้เพื่อนผมด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นไม่แพ้กับชื่อ
โฮ้ เฮ้~หวานประจานถิ่นเลยนะพวกมึง
แต่ดูจากสรรพนามที่มันเรียกสงสัยคงคนล่ะรุ่นแน่ๆ
(มีต่อ)
-
ต่อ
.
.
.
ไอ้วีนัสก็ยิ้มรับช่อดอกไม้อย่างหน้าบานไม่เปิดเผย
"ต๊ายยย มึงจะหวานเกินไปไหมห่ะ!"
เพื่อนสาวเทียมมันพากันแหกปากแซวแข่งกลุ่มชายแท้ของผมครับ
"แรดๆอย่างไอ้นัสไม่น่ามีผัวที่ดีเล้ยยย!"
กลุ่มผมครับ
"เงียบไปไอ้พวกปลวกอินเดีย!"
เอ๋ ปลวกอินเดียมันน่าตาอย่างไง?
"ไม่ต้องยินดีหรอก...ร้านนี้พี่เปิดให้อุ่นเองนะ...ยินดีกับร้านใหม่ของอุ่นด้วยนะ"
หื้ม นี้มันเลี้ยงเด็กเกินไปไหม
"กูว่ามันทุ้มเกินเยอะไปว่ะ...ไม่กลัวเขาหลอกแดกหรือไง ไอ้ห่านั้นยังเด็กอยู่เลยว่ะ"
ไอ้รักมันเอนหัวมาคุยกับผมด้วยสีหน้าเป็นห่วงนิดๆ
ถึงจะดุแต่มันก็เป็นห่วงเพื่อนทุกคนเหมือนประกันชีวิตเสียไม่มี
แต่ว่า...ผมก็เห็นด้วยนิดๆ
"พี่โม...ผมรู้สึกมึนหัวแปลกๆ"
ไอ้คนนั่งข้างๆผมเป็นอะไรของมันว่ะเอนหัวมาซบไหล่ผมอยู่นั้นแหละ
"อะไรกันกินไปตั้งหลายขวดก็ต้องมึนเป็นธรรมดาสิ"
มันส่ายหน้าตอบผมประมาณว่ามันไม่น่าจะเมาง่ายๆถึงจะจัดมาหลายขวด
"แหะๆ หรือว่ากูเอาเบียร์ให้มันกินว่ะ"
พอไอ้ตูนพูดขึ้นผมถึงกับคิดได้ว่าตั้งแต่มามันไม่แตะเหล้าเลยสักนิด
"โอ้ยย พี่ตูนผมแพ้เบียร์นะอึ่ก"
และมังกรก็ล้มหัวไปนอนบนตักผมเป็นตายเลยครับ
สงสัยจะแพ้เบียร์จริงๆ
แต่ไอ้เพื่อนสาวเทียมทำไมจ้องผมตาเป็นมันแบบนั้น
ไอ้คู่รักนั้นก็ลงมาจากเวทีสักที
"ไง มึงมังกรเมาจนหลับคาตักมึงเลยหรอห่ะ"
ไอ้วีนัสถามพลางพาแฟนนั่งที่หัวโต๊ะใกล้ๆผมกับมังกร
ผมก็พยักหน้าและก้มหน้าไปดูคนที่หลับคาตักผม
"อย่างกะแฟนกันเลยนะครับ"
ไอ้น้องอุ่นมันพูดเปรยขึ้นแบบไม่ทุกข์ร้อนแถมส่งสายตาแปลกๆมาทางผมด้วย
เหมือนมันกำลังสังเกตุแค่ผมคนเดียว
มันดูอึดอัดและขยะแขยงแปลกๆ
"งั้นกูกลับนะ"
ผมรีบลุกพร้อมกับประคองไอ้คนเมาอย่างทุลักทุเลนิดๆ
"ผมช่วยนะครับ"
ไอ้น้องอุ่นอาสาขึ้นแต่ผมก็ปฎิเสธไม่ได้นอกจากต้องยอมให้ช่วยเพราะตอนนี้ผมก็เริ่มไม่ไหวอยู่นิดๆ
ไอ้พวกที่เหลือก็เริ่มได้ที่ผมขอไม่เสี่ยงไปขอร้องมันเด็ดขาด
แล้วเราก็มาถึงที่จอดรถในที่ลับตานิดๆ
แม่ง ถ้าไม่มียามนิรถมังกรมีสิทธิ์ที่จะหายไปง่ายๆเลยนะ
เพราะรถมันแพงที่สุดในนี้แล้ว
ผมก็เปิดประตูรถให้ไอ้น้องอุ่นประคองมังกรไปไว้ที่หลังรถจนเสร็จสิ้นเจ้าตัวก็ปิดประตูให้อย่างดี
"เอ่อ ขอบใจนะ"
มันยิ้มเจ้าชู้ให้ผมแบบแปลกๆ
ขนลุกชิบ
"งั้นไปล่ะและก็ขอบใจอีกทีนะ"
ผมนี้รีบเข้าในรถและเร่งเครื่องออกไปอย่างเร็วทันที
โอ้ยย ขืนอยู่ต่อไปมีแต่จะอ้วกขึ้นมาแปลกๆ
แฟนไอ้นัสนิทำตัวน่าสยองว่ะ
=>
พอผมกลับมาถึงบ้านตัวเองผมก็ต้องประคองมังกรอย่างเซๆมาถึงห้องนั่งเล่นปุ้บก็โยนมังกรลงโซฟาปั้บ
เอาล่ะรีบไปหาผ้าห่มกับผ้าเย็นมาเช็ดตัวมันดีกว่า
"พี่โม..."
หื้ม มันเรียกผมก็เดินเข้าไปถามมันแต่มันก็ไม่ตอบ
"พี่โม"
อีกแล้ว
"พี่โม"
เรียกทำไมไม่พูดว่ะ
อุ๊ หวา~!
ผมที่กำลังจะปลุกมันมาถามแต่ก็วูบลงไม่นอนกับพื้นแบบไม่ทันตั้งตัวด้วยฝีมือคนเมานั้นที่คร่อมผมอยู่
"พี่โม"
มันเรียกผมเสร็จก็ก้มหน้ามาประกบปากจูบผมแบบรุนแรงเหมือนจะกินปากผมเข้าไปด้วย
รสชาติเหล้าและรสสนิมผสมตีกันในปากผมไปหมด
จนมันเคลิ้มตามไปโดยไม่ขัดขืนสักนิด
มือผมเลยเข้าโอบคอคนนั้นโดยไม่รู้ตัวพร้อมกับจูบมันคืนแบบไม่ยอมกัน
มันถอนจูบผมแล้วมันค่อยๆเลื่อนหน้ามาไล้เลียต้นคอผมจนมาถึงแถวหน้าอกที่ตอนนี้เปลือยครึ่งท่อนเพราะฝีมือมัน
ที่ตอนนี้เริ่มละเลงตุ่มไตผมอย่างสนุก ไม่เข้าใจสักนิดว่าทำไมถึงทำกันแบบนี้แต่เพราะมันเสียวนี้เองเลยชอบกันแท้
พอเจ้าตัวละเลงตุ่มไตผมจนแสบนิดๆมันก็ไล้เลียลงมาตรงสะดื้อผมพร้อมกับมือหนานั้นเริ่มแกะกระดุ้มกางเกงผม
ดะเดี๋ยวก่อน นี้มันจะทำอย่างนั้น
ห่ะ ทำไมมันนิ่งไป
หรือว่ามันหลับ!
มันหลับจริงๆด้วย!
โธ่ อารมณ์กูค้าง!
TBC..
บู่ :mew4: :hao6:
-
555555555555 ค้างเฉ๊ยยย
-
:z3: ใจร้ายใจดำ
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
ไม่ใช่ว่าอุ่นชอบโมเหรอถึงได้ทำท่าทางแปลกๆ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
โหน้องมังกร ปิดประสบการณ์พี่โมซะงั้น5555 :hao3:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:serius2: อ๊ากกกกกก :z3: :z3: อารมณ์ค้างอีกแล้ว ค้างทั้งโม ทั้งคนอ่าน :hao5:
-
ฮ่าๆๆๆ สงสารพี่โม จริงๆ น่าจะใช้จังหวะนี้กดมังกรนะ ไม่งั้นไม่มีหวังแน่พี่โม 5555
-
พี่โมค้างหรอจ๊ะ อิอิ
-
พ่อมังกรตายคาสนามรบ 5555
-
:)
-
โถๆๆๆๆๆๆๆๆ มังกรทำเจ้โมค้างอย่างนี้ต้องรับผิดชอบทบต้นทบดอกเลยนะจ๊ะ 555
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
:hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
:z13:
เค้ารออยู่น้าา
-
ขอแจ้งครับ.......เนื่องจากพี่โซนได้รับอุบัติเหตุจนบาดเจ็บ ผมที่เป็นน้องชายเลยมาแจ้งแทนพี่โซน เมื่อพี่โซนหายดีเมื่อไร จะมาต่อเมื่อนั้นครับ เลยแจ้งมาทราบ ณ ที่นี้
:pig4: :pig4: :pig4:
-
หายไวๆนะ
-
หายไวๆนะครับ
-
ง่าาา เป็นไรมากป่าววว หายไวๆนะ คิดถึงๆๆๆ
-
:mew2: หายไวๆนะคะ ถือว่าฟาดเคราะห์รับปีใหม่
-
หายไวๆนะค่าาา สู้ๆๆ :hao3:
-
หายไวๆนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:3123:หายไวๆนะครับ
-
ตอนที่22.
.
.
.
.
ยามเช้าผมก็ลืมตามาปรับกับแสงแดดจ้าที่สาดมาในห้องผมนั้นเสร็จ ตัวผมก็ลุกจากที่นอนเพื่อคลายกล้ามเนื้อและยืดเส้นยืดสายพร้อมที่ไปปลุกท่านประธานที่ตอนนี้คงนอนเมาแฮงค์ที่ห้องนั่งเล่นอยู่แน่
เห้อๆ
พอผมมาถึงที่หมายสภาพไอคนร่างสูงที่นอนแผ่ที่พื้นเพราะเมาจากเมื่อคืนนั้นยังคงนอนอยู่ที่เดิมไม่เปลี่ยนแปลง
"มังกร"
ผมลองนั่งยองๆสะกิดคนที่นอนเป็นตายบนพื้นนั้นลองดู แต่ปฎิกริยาคือ......เงียบไม่ตอบรับอะไรผมเลยสักนิด
"มังกร"
ครั้งนี้ผมเขย่ามังกรมากกว่าเก่าแต่ปฎิกริยาที่เกิดขึ้นมันมีแค่นิดเดียวคือคิ้วเข้มนั้นขมวดขึ้นมานิดๆ เอาล่ะครั้งต่อไปถ้ามันไม่ตื่นผมเตะจริงๆด้วย
"มังกร!!"
ผมระดมเขย่าให้มันกลิ้งคลุกๆบนพื้นกระเบื้องนั้นอย่างแรงจนสุดท้ายมันก็ตื่นมาสักที
"ครับ....พี่โม"
มันถามด้วยเสียงงัวเงีย
"ตื่นไปอาบน้ำให้สร่างไป....."
มันนิ่งทำสีหน้ามันกำลังเสียใจอะไรสุดๆ.....มันเป็นไรกัน
"เป็นอะไร....หื้ม มังกร"
"ผมเสียดาย....."
มันลุกขึ้นนั่งชันเข่ากุมขมับอย่างมึนๆ
"เสียดาย?"
"ใช่เสียดาย.....เสียดายที่อดจิ้มพี่ โอ้ย!!"
ไอทะลึ่ง!! แม่งมันจะเอาเรื่องเมื่อคืนมาพูดทำไม!!
ฝามือสยบฟ้าของผมเลยเข้าไปที่หลังมังกรนั้นอย่างแรง
โธ่ คนอุตส่าห์ข่มตาหลับเพื่อลืมเรื่องเมื่อคืนที่มึงทำกูอารมณ์ค้างแบบไม่มีห้วนคืนแบบนั้นน่ะฮือออออ "ไปอาบน้ำซ่ะ!!"
"ครับๆ"
แล้วมันก็ลุกเดินห้องน้ำนั้นอย่างทุลักทุเลความจริงก็อยากเข้าไปช่วย แต่เพราะมันกวนผมก่อนผมเลยดื้อไม่ยุ่งด้วยหรอก
"อ้าว พ่อเมื่อคืนคุณมังกรมาค้างที่นี้ด้วยหรอ"
ยัยกิ่งที่เพิ่งลงมาจากห้องก็เดินเข้ามาในครัวตามผมเพื่อช่วยทำข้าวเช้า
"อืม เมื่อคืนเห็นเมาหนักพ่อเลยเอามานอนนี้ด้วย....ที่ห้องรับแขก"
"อะไรนะ!! นิพ่อเป็นแฟนกันภาษาอะไรปล่อยให้นอนแบบนั้นอะ!"
แล้วจะตะคอกกันทำไมเนี้ย แสบแก้วหู
"หนวกหูน่า~เอ่อวันนี้เน้นของเผ็ดสักหน่อยนะ มังกรจะได้หายแฮงค์บ้าง"
"ได้เลย!!"
เอาล่ะอาหารเช้าที่แสนเผ็ดจนปากเจ่อก็เรียบร้อยตอนนี้ก็เหลือแค่มังกรที่ยังไม่โผล่หน้ามาสักที นานชิบ
อ่ะ มาแล้วครับนักบอลกองหน้า ฮ่าๆๆๆ
โฮ้ย มังกรตอนนี้มาด้วยชุดนักบอลทีมรักของเลยครับ แต่มันช่างแตกต่างจากผมจริงๆ พอผมแต่งมันไม่ดูดีแบบนี้ว่ะ
"คิดอย่างไงถึงแต่งตัวแบบนี้ หื้ม"
"คะแค่อยากแต่งดูครับ"
หึๆ ดูดีใช่เล่นนี่น่าแฟนผมตอนเขินน่ะ
.
.
.
.
หลังกินข้าวเช้าที่แสนเผ็ดและจับมังกรกรอกยาแก้แฮงค์เสร็จ
ตอนนี้ก็คือชั่วโมงฟรีสไตล์ที่ผมนั่งให้มังกรนอนซบตักผมแถมฮั้มเพลงไปด้วยส่วนผมก็คอยนวดขมับให้แบบเบาๆ
"ได้พี่เป็นแฟนพี่มันดีแบบนี้นี่เอง เนอะ"
มันพูดด้วยยิ้มตาหยีให้ผม
หึๆ ไอบ้า
"อยู่แล้วเป็นเมียพี่มันดีแบบนี้แหละ หึๆ"
ผมก้มหน้าไปยักคิ้วจนเกือบชิดหน้ามันเพื่อแกล้งมันเล่น แต่ดูท่าคนที่โดนแกล้งคงไม่ใช่ทางมันแล้วล่ะ เพราะตอนนี้ริมฝีปากรูปกระจับนั้นยักยิ้มให้ผมแบบเจ้าเล่ห์สุดๆ
"ใครกันแน่ที่จะได้เป็นเมียใคร"
ก็มึงดิว่ะ มังกร อายุก็น้อยกว่า ประสบการณ์ก็เท่ากับไก่เพิ่งขันนั้นแหละ เหอะๆ
.
.
.
.
ตอนนี้ก็เที่ยงมากผมเลยแวะไปที่อู่กับมังกรพร้อมกับข้าวกล่องพอดีกับคนที่ทำงาน
"อ้าวๆนึกว่าเฮียตายคาเตียงเสียล่ะ...แล้วพี่กรจะไปเตะบอลที่ไหนอ่ะนั้น ฮ่าๆๆ"
มาถึงไอ้น๊อคก็มาต้อนรับรับของกินที่มาด้วยล่ะนะ
"เฮียปล่อยดิเอามาฝากพวกผมไม่ใช่เรอะ"
ผมไม่ปล่อยนอกเขม้งไอเด็กนี้ แม่งมาถึงก็แซวเรื่องบนเตียงเชียว นิสัยเสีย
"โฮ้ เฮียไม่เอาน่าไม่โกรธน่าคืนดีกันน่า"
มันชูนิ้วหมุนไปมาแถมยังส่ายตูดอีก
ฮ่าๆๆ เห็นแล้วทุเรศตาผมเลยปล่อยถุงข้าวขาหมูใหมันอย่างง่ายเสร็จ
ก็เดินไปดูรถของลูกค้าที่ฝากให้เราซ่อมที่ตอนนี้ไอโอมกำลังตรวจเช๊คความเรียบร้อยอยู่
"เป็นไงสถาพเครื่องคงกลับมาใช้ได้แบบปกติแล้วสินะ"
"ครับ"
ก็ดีแล้วล่ะที่ทุกอย่างเรียบร้อย
แต่....ที่ไม่เรียบร้อยก็คงเป็นไอโอมที่ตอนนี้มันทำสีหน้ารังเกียจขี้หน้ามังกรจนเต็มแก่
เป็นเพราะอะไรกัน?
"โม!!"
หื้อ พอหันไปตามเสียงนั้นผมก็เห็นไอคาวที่มากับไอ้นักเลงดัดฟันที่เกาะกลุ่มแถวร้านเหล็กร้างนั้น ไหงมันมากันได้ว่ะ
แต่พอเหลือบตามาสังเกตุมังกรดีๆฝั่งนี้ก็น่ากลัวไม่ใช่เล่น
"ทำไม!?"
มังกรตอบแทนผม เห้อออ
"นิแฟนใหม่คาว!"
มันกระชากไอเหล็กดัดฟันนั้นมาประจันหน้าผม
เพื่อ?
"มันจ้างมึงกี่บาท"
"ห้าร้อย"
มันตอบอย่างง่าย
"แล้วมึงจะบอกโมทำไม!! กูจ้างมึงมายั่วให้โมหึงกูเฉยๆแค่นี้ก็ทำไม่ได้แม่ง!!"
แล้วมันก็กระชากไอเหล็กดัดฟันนั้นออกไปจากอู่ผมอย่างไว
เหอะๆ ถ้าคบกันก็เหมาะเพราะต่างคนต่างเป็นนักเลงเหมือนกัน
.
.
.
.
"นิเฮียเย็นนี้เตะบอลกันม่ะ เห็นพี่กรใส่ชุดบอลแล้วอยากเตะบอลมาทันที"
มันเกี่ยวกับที่มังกรแต่งชุดบอลด้วยหรอว่ะ
"นั้นดิๆกรเตะด้วยกันม่ะ"
ไอทอนก็เข้าเสริมด้วยคน
"ก็...."
"พี่ทอนจะชวนเขาทำไมกัน....ผู้ดีเขาไม่มาออกกำลังให้เหงื่อเปื้อนตัวจนสกปรกหรอก เนอะคุณมังกร"
ไอโอม....ครั้งนี้ผมต้องรู้สาเหตุว่าทำไมไอโอมถึงเกลียดมังกรให้ได้
ผมเลยเดินตามมันไปที่ห้องเก็บอุปกรณ์
"เฮียมีอะไรถึงตามผมมา...."
มันถามทั้งๆที่หันหลังหาของอยู่
"ทำไมมึงไม่ชอบมังกร....มังกรก็ไม่เลวร้ายนิ"
มันหันมามองผมด้วยสายตาหงุดหงิดสุดๆ
"คนที่ทำให้เฮียต้องเจออีผู้หญิงนั้นมันไม่ใช่สาเหตุมันรึไง"
โอม...มึง
"คนรวยมันก็ทุกคนชอบเห็นคนอย่างเราเป็นหมูหมาตลอด....อย่างนี้ผมจะชอบขี้หน้ามันได้ไงกัน"
"โอม....มึงเล่าสาเหตุให้กูฟังก็ได้นะ"
มันก้มหน้ามองมือที่กำแน่นของมัน
"ผมก็เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย.....ที่ลักษณะดูดีมีทุกอย่างแบบนั้น"
ห่ะ!? ไอโอมเคยมีแฟนเป็นผู้ชาย เนี้ยนะ
"ทุกอย่างมันก็ดีเหมือนโปรโมชั่นครั้งแรก.....แต่พอหลังมันเริ่มแย่....มันเอาคนอื่นมานอนให้ห้องที่ผมอยู่แบบไม่สนผม มันทำร้ายผม.....มันไล่ผมเหมือนหมูหมา"
ครั้งนี้มันก้มหน้ายิ่งกว่าเก่าจนผมอดไม่ได้ที่จะเอือมมือมาปลอบที่ไหล่บางนั้น
"ผมเลยห่วง.....ห่วงว่าเฮียจะเจอแบบผม.....ผมปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้!!"
ไอโอมมันกระโจนมากอดผมแบบเต็มปรี่จนเซไปนิดๆ
ครั้งนี้ผมจะยอมมันสักหน่อยเพราะน้ำตาที่เต็มไหล่ผมนั้น
"โอ๋ๆไม่ร้องนะ อึบเข้าไว้นะอึบ"
.
.
.
.
หลังจากเรียกเหงื่อจากการเตะบอลมาสักพักขากลับมังกรก็แวะปั้มข้างทางเพื่อสั่งแมคกลับบ้าน แต่คงต้องรอหน่อยเพราะคิวก็มีอยู่นิดหน่อย
ไอผมก็เริ่มปวดเยี่ยวเพราะเกลื่อแร่ที่กระดกขึ้นไปเยอะเกินไป
"มังกรเดี๋ยวพี่ไปห้องน้ำก่อนนะรอแปบ"
พอมังกรพยักหน้าตกลงผมก็เริ่มเปิดประตูแล้ววิ่งออกไปที่ห้องน้ำแมคทันที
แต่ก็เต็ม
ผมก็เลยวิ่งคูณร้อยไปที่ห้องน้ำปั้มนี้ทันที
อ้า พอมาถึงผมก็รีบปลดปล่อยทันใด ฮ่าๆๆ สบาย......
"อ๊ะๆๆๆๆเร็วจะถึงแล้วอ๊ะๆๆๆ"
อ่ะ อะไรน่ะ
"อ๊ะๆๆๆๆแรงๆแบบนั้นแหละอ๊ะๆๆ"
สะเสียงนี้มัน....ผู้ชายกับผู้ชายกำลังเอากันอยู่นิ!!
และกูก็ยังเยี่ยวอยู่ด้วย!!
"อ้าาาาาาา"
เร็วๆดิว่ะเยี่ยวจ้า หมดเร็วๆดิจ่ะ
ฮือออออ เสร็จแล้วๆแต่ต้องรีบล้างมือก่อน
แอ๊ด
เชี่ย มันเสร็จกันแล้ว!
"นาไปที่รถก่อนนะพี่อุ่น"
ห่ะ อุ่น ชื่อคุ้นๆ
อ่ะ อุ่นแฟนไอวีนัสนิ....ทำไมถึงมาเอากับอื่นได้
"สวัสดีครับพี่โม"
มันทักผมเหมือนกับเรื่องปกติ แล้วไอ้ห่านี้มันทำแบบนี้มานานหรือยังว่ะ ทำไมไอ้วีนัสถึงไม่รู้สักที
แม่งเอ้ย!! นี้เพื่อนกูโดนหลอกหรอว่ะ
"พี่จะไม่ทักหน่อยหรอ.....เรื่องเมื่อกี้"
ผมที่กำลังเดินผ่านมันไปอย่างเฉยๆก็ต้องชะงัก
"เพื่อนกูไม่โง่พอที่จะให้เหี้ยหลอกตลอดหรอกนะ"
"งั้นเพื่อนพี่ก็โคตรโง่บรมที่ยังปล่อยให้ผมหลอกอยู่อย่างนี้......"
ชิบ แม่ง!! ผมนี้โคตรอยากหันไปต่อยให้เลือดกลบมันจริงๆ
นี้เพื่อนผมมาเสียท่าให้เด็กหลอกแบบนี้นี่นะ!!
TBC....
กลับมาแล้วจ้า หายดีแล้วคร้าบบบ ถึงว่ายังเจ้บแผลเก่านิดๆก็เถอะๆ
ขอบคุณที่ให้กำลังใจกันนะครับทุกคน ขอบคุณมากกกๆๆ คร้าบบบ :pig4: :pig4: :pig4:
:mew3: :mew3: :mew3:
:mc4:
:mc4:
-
:L2:
ยินดีต้อนรับกลับมานะ
รักษาสุขภาพด้วยน้าาา
-
:L2: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
ขอให้คนเลวโดนลงฑัณเถอะ
คนหลอกลวงแบบนังอุ่น ชิ
-
ตอนที่34.
.
.
.
"เสียดายจังวันนี้ไม่ว่างหรอเนี้ย เฮ้อ"
ไอวีนัสพูดด้วยสีหน้าตัดพ้อสุด
"พี่วีนัสพูดแบบนั้นผมหึงนะ"
แฟนมันก็พูดด้วยสีหน้าบึ้งใส่มันจนมันต้องเข้ากอดโอ๋แฟนมันใหญ่
หึ อยากขำชิบหาย เมื่อวานเพิ่งเอากับคนอื่นแต่วันนี้กลับมาพูดจาใส่ใจคนเป็นแฟนได้ดีเยี่ยม
กูสงสารมึงชิบหาย ไอวีนัส และเรื่องที่ผมยังไม่บอกมันก็เพราะก็มันหน้ามืดหลงแฟนเด็กเกินไปจนไม่อยากเชื่อแค่ลมปากผมสักนิด
อยากให้มันคิดเองและเห็นกับตาและหูตัวเองสักหน่อย เฮ้อ~
"หึ และวันนี้มึงเรียกกูออกมาทำไม.....กูไม่ว่างเหมือนมึงตลอดหรอก"
ผมบอกพร้อมกับกับดูดชาเขียวปั่นไปด้วย
"อ้อ เสาร์อาทิตย์นี้พวกกูกับพวกมึงตกลงจะพาไปน้ำตกมึงว่างไปม่ะ พามังกรไปด้วยก็ได้ฮี่ๆๆ"
นิถ้ามันไม่มีแฟนคนที่เสี่ยงต่อการเป็นแฟนไอวีนัสที่สุดคงเป็นมังกรแน่ๆถ้าตอนนั้นผมยังไม่คบกันน่ะ
"อืม.....น่าสน แต่อายุป่านนี้ยังจะเที่ยวกันยกกลุ่มอีก ถามจริงมึงครึกแบบนี้บ่อยป่ะว่ะ"
รู้อยู่ว่ามันชอบเที่ยวแต่แบบนี้มันเกินวัยไปหรือเปล่า
"อีห่าาาา กูแค่อยากเที่ยวกับเพื่อนกูผิดหรือไง!!"
และจะตะคอกใส่กันทำไม!!
แฟนมันก็ยิ้มเปรยตามองไม่ปล่อย ชิบ สยอง และอยากต่อยเบ้าหน้ามันด้วย
Truuuu Truuuu
"อ่ะ ขอตัวคุยโทรศัพท์แปบจ้า"
แล้วเพื่อนสาวผมก็ลุกคุยโทรศัพท์ซ่ะไกลเชียว มันปล่อยให้ผมนั่งอยู่กับไอ้ห่านี้แค่สองคน
บรึ้ย!
"หึ ไม่พูดจริงๆสินะ...พี่โมนิคนดีจัง เนอะ"
มันเท้าคางพูดกับแบบใจเย็นสุดๆมันทำอย่างกะว่าเรื่องเมื่อวานเป็นเรื่องเล็กเท่าผงฝุ่นเท่านั้น "หว้า~คนสวยไม่พูดอะไรเลยแฮ่ะ"
แม่ง พูดกวนอารมณ์กันนิ
"นิพี่โม.....พี่แม่งน่าเอาดีเนอะ"
ห่ะ!? อะไรนะแม่งชาเขียวปั่นเกือบพุ่งออกมาจากปากแน่ะ!!
"มึงพูดอะไรของมึง....."
ผมนิกัดฟันพูดกับมันอย่างข่มอารมณ์ที่สุดแล้วนะ
"พี่ น่า เอา"
โครม! อยากจะกระโจนเข้าไปต่อยแต่ตอนนี้ผมทำได้แค่ลุกเดินหนีไปให้พ้นจากมันแบบเงียบที่สุด ผมไม่อยากให้ไอวีนัสลำบากใจเลยสัก
"อ้าว ไอโมจะกลับแล้วหรอแล้วเที่ยวล่ะ"
"เดี๋ยวกูโทรไปบอก....ตอนนี้ไม่อารมณ์"
ผมหันไปบอกมันเสร็จก็ออกไปจากร้านนี้ทันที หงุดหงิด อยากคนทำไงดีว่ะ
เอ่อ ไปบ้านไอเสือ
.
.
.
ตุบ! ตุบ! ตุบ! ตุบ! ตุบ!
"เฮ้ยๆ หงุดหงิดใครมาว่ะเอาซ่ะกระสอบทรายกูเกือบแตกแน่ะ"
แฮ่กๆ ตอนนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรมากนอกจากเตะกระสอบทรายระบายอารมณ์อยู่หลังบ้านไอเสือ พอมันเอาเกลือแร่มาให้ปุบผมก็เลิกเตะเปลี่ยนมานั่งกระดกเกลือแร่แทน
"มีคนบอกว่ากูน่าเอา......กูเลยหงุดหงิด"
ผมบอกกับมันอย่างง่ายแต่ไม่ละเอียดพอ
"เหอะๆ ฮ่าๆๆๆๆกร๊ากกกกก"
อ้าว ไอห่านิดันมาหัวเราะใส่กันเฉย แม่ง มันน่าขำนักหรือไงว่ะ!
"อะไรของมึงห่ะ"
"หึๆๆ ก็...."
"พี่โมกลับได้ยัง"
มังกร....รู้ได้ไงว่าผมอยู่นี้
ส่วนผมที่กำลังจะค้านก็ต้องสักแปบเพราะสายตาคมจ้องเขม็งมาเช่นนั้น
"ใส่เสื้อด้วย....."
เกือบลืมใส่เลยแฮ่ะถ้ามันไม่บอก
"ไปก่อนนะมึง"
ไอเสือพยักยิ้มให้ผมก็รีบวิ่งตามแผ่นหลังกว้างมังกรไปที่รถทันที
.
.
พอผมขึ้นรถบรรยากาศรถก็เงียบขรึมไม่มีเสียงเพลงอะไรทั้งนั้น
"ผมบอกแล้วนิว่าถ้าจะกลับให้โทรไปบอกผม....."
ใครมันจะไปกล้ากวนตอนคนเขาทำงานว่ะนอกจากมัน
"โทษทีนะ......ว่าแต่รู้จักบ้านไอเสือได้ไง"
"ก็ถามคนที่ทำงานเดียวกับเขานั้นแหละ"
อืม ฉลาดดี
"ว่าแต่.....ไอนั้นมันได้พูดอะไรเกินเลยกับพี่ไหม"
ไอนั้น? ไอนั้นไหนกัน
"แฟนพี่วีนัส"
อ้อ ไอนั้นนิเอง.....แล้วมังกรรู้ได้ไงว่ามันคิดจะพูดกับผมแบบนั้น
"ไม่นิทำไมล่ะ"
"ก็.....ดูจากแววตามันมองพี่.....มันเหมือนจะกินพี่เข้าทั้งตัว ถ้าหากว่ามันทำได้"
ขนาดมังกรยังดูออกแต่ทำไมไอวีนัสดูมันไม่ออกว่ะ เฮ้อ
"ผมเป็นห่วงพี่นะแถมหวงมากด้วย.....ถ้ามีอะไรก็บอกผมนะ อย่าเก็บไว้คนเดียวนะ เราเคยสัญญากันแล้วว่าจะไม่มีความลับต่อกันนิน่า"
มันเอามือหนามากุมมือผมที่อยู่บนตักผมอย่างเบาๆทำให้เบาขึ้นในเรื่องของไอห่านั้นแล้วล่ะ บางครั้งการมีแฟนแมนแล้วเท่มันก็ดีอย่างนี้สินะ
แต่ถึงสุดท้ายผมจะเท่กว่าก็เถอะเนอะ
TBC.....
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ใครก็ได้ช่วยกระชากหนังหน้านังอุ่นแต่รูเย็น(เพราะโดนเอาจนหลวมหุบไม่ได้) หน่อยดิ๊ เกลียดมานนนนน :katai1:
-
:z6: :-[ :-[
-
:pig4:
แฟนวีนัสแสบจริงๆ :m16:
-
:pig4: :pig4:
-
เตือนเพื่อนเรื่องโรคด้วยนะ
-
:fire: :angry2: :m16: :m31: :serius2: :a5: นี้มันหลายตอนแล้ว นายเอกยังไม่เสียเอกราชเลย ลุ้นมากมายอิอิ เป็นกำลังใจให้มาต่อไวๆน่าคราป แล้วยังไงรักษาสุขภาพด้วยน่ะครับ :hao3:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ตอนที่24
มาเที่ยวน้ำตกจนได้!!
ดูสิปลาพวงเพียบน่าจับกินจริง ฮ่าๆๆๆ
ไอวีนัสชวนเที่ยวปับหมู่เราพากันขนกระเป๋าออกทัวร์ปุบ
ดีจริงๆ
ทัวร์นี้มีทั้งหมด6 มีผมมังกรวีนัสและแฟนมันรักและถุง
ที่เหลือไม่ว่างมา
ขณะนี้พวกผมกำลังยืนเรียงกันดุจบอยแบนด์เป็นแถวกระดานเรียงหนึ่ง ฮ่าๆๆๆๆ
แต่ว่า.....มีไอ้ห่านั้นเหมือนทัวร์นี้ไม่น่าสนุกนิดนึ่งแฮะ
“ยืนพอแหละไปโรงแรมกูเหนื่อย”
ยืนไม่ถึงครึ่งชั่วโมงไอ้รักก็พาทัพไปที่พักทันใด
พวกที่เหลือต่างพาโฮ้ร้องเบื่อทันใดเพราะอยากยืนรับบรรยากาศมากกว่านี้สักหน่อย
ทางมังกรก็ยิ้มรับยอมตลอดแล้วกระชากกระเป๋าผมไปถือเดินนำทันใด
“นิสัย”
“ผมอยากถือให้แฟน ผิดหรอ”
เอ่อ จบยอมครับ
.
.
..
พอเช็คอินเสร็จพวกเราก็แยกย้ายแยกนอนกันคืนนี้ค่อยว่ากันอีกทีและพรุ่งนี้ค่อยไปเล่นกับปลาพวงพวกนั้น
เสียด้ายไม่ได้เอาแหมาด้วย
แต่ขณะนี้ผมกำลังหนักลำตัวสุดๆเพราะหมามังกรนอนคว่ำทับคนไม่ขยับไปไหนสักที
อาการเหมือนโดนผีอำแท้
“มังกรปวดเยี่ยว.....ลุกหน่อย”
มันส่ายหน้าแทน
“ปวดขี้”
มันส่ายหน้า
“ไม่ลุกปล้ำ!!”
มันลุกนั่งคร่อมผมและรีบถอดเสื้อทันใด
“อ่ะ เต็มทีเลย!”
กูล้อเล่นโว้ยยยยย
แต่เหมือนมันเอาจริงเริ่มประกบปากกวาดลิ้นไล้จูบผมไม่หยุด
ดะเดี๋ยวสิและมือนั้นอย่าซุกซนได้ไหม
คนมันอารมณ์ขึ้นง่าย.....นะ
อื้อออ
จากที่มันไล้จูบที่ปากผมจนเคลิ้มลิ้นอุ่นๆนั้นก็ลากมาดูดเม้มที่คอผม
ก๊อกๆๆๆ
“ไอ้โมกินข้าวกัน!!”
พลั่ก!
ตุบ!
“โอ้ย!”
เสียงเคาะประตูจากไอ้ถุงแปบผมก็ยันมังกกระเด็นตกเตียงและรีบวิ่งไปเปิดประตุทันใด
“กินข้าวที่ไหน”
ผมถามมันพอเปิดประตูเสร็จ
ไอ้ถุงก็ชะเง้อหน้าเข้ามามองในห้องผมหามังกรแน่ๆ
“มังกร....มันเป็นไรน่ะ”
มันชี้ให้ผมหันไปดูสภาพมังกรที่นอนคว่ำราบบนพื้นห้อง
เอ่อออ ถ้าผมบอกมันว่าผมเนี้ยแหละทำมัน ฮ่าๆๆๆ
.
.
.
เราต่างกินอาหารที่สั่งมาอย่างสนุกแต่มังกรไม่สนไอ้นี้นั่งกอดอกทำหน้าเข้มไม่สนผมอย่างไงอย่างงั้น
หรือว่าโกรธผมกันแน่
ผมก็ขอโทษหลายรอบแล้วนะแต่มันไม่ยอมผมน่ะ
จะทำไงเหล่าวู้
“นี้มังกรกินเยอะๆนะจะได้หล่อวันหล่อคืน”
ไอ้วีนัสตักกับข้าวใส่จานมังกรแบบสุขใจตลอด
“พี่วีนัสผมหึงนะ ตักให้ผมด้วย”
“จ้าๆ”
ไอ้วีนัสก็หันไปเอาใจแฟนมันเหมือนเดิม
เหอะ รู้ตัวสักทีดิว่ะเพื่อนกู
ไอ้รักกับไอ้ถุงก็กินกันเงียบๆกับภาพพวกนี้
“มังกร.....กุ้งไหม”
ผมชูกุ้งแม่น้ำตัวโตให้มังกรดู
แต่ดูมันใช้สายตาเย็นชาเหลือยมามองแปบก็หันไม่จ้องมองจานข้าวและกินเหมือนเดิม
เฮ้อ เลิกงอนสักทีเถอะ
“หึ”
สงสัยไอ้รักคงเห็นผมถอนหายใจมั้งเลยเอามือใหญ่มาขยี้หัวผมเล่นและเปรยรอยยิ้มแปบมันก็ก้มกินเหมือนเดิม
“ผมจะกินกุ้งแกะให้ด้วย”
ผมพยักหน้ายิ้มให้แบบเต็มใจเพราะมันน่าจะหายงอนแล้วล่ะ...มั้ง
.
.
.
.
วันนี้เที่ยวเต็มวัน อันดับแรกไปลงเล่นน้ำตกและเหล่าปลาพวงก่อน
นี้ถั่วฝักยาวเป็นกิโลเพื่อเหล่าปลาพวงที่จะอาหารของผมในชั่วโมงถัดมา ฮ่าๆๆๆ
“สองชั่วโมง ย้ายที่เที่ยวตรงอื่นโอเคนะ ใครไม่ตกลงกูปล่อยลอยแพให้ปลาแดกซ่ะ”
จบการบัญชาการของผบ.รักเหล่าชาติทหารต่างตะเบะรับอย่างดี
.
.
ขณะนี้ผมกับมังกรต่างพากันนั่งเอาเท้าแช่น้ำยื้นถั่วให้เหล่าปลาพวงกินกันใหญ่ จุ้บจั้บๆเลยแฮะ น่ารักดีกินไม่ลงแหละ
อ่าว หมดแหละ
กินเร็วชิบ
“เดี๋ยวผมไปซื้อให้พี่รอที่นี้แหละ”
“แต่ว่ามันไกลนะ”
มันส่ายหน้าว่าไม่เป็นไรและรีบมองซ้ายขวา
มีพิรุธจะทำไรว่ะ
จุ้บ
เชี่ย มันก้มหน้าจุ้บเหม่งผมเฉย ใครจะเห็นป่ะว่ะ
ผมนี้ร้อนหน้าเป็นแทบแล้วเนี้ย
“ทำอะไรว่ะ ไม่อายคนหรือไง!”
มันทำบอกจู๋ใส่เสร็จก็จ้ำเท้าเดินออกไปซื้อถั่วทันใด
ไอ้หมาหน้าหนาเอ้ย หึ
ถ้าผมไม่อายผมคงจุ้บมันคืนแล้ว.....มั้ง
“โชว์หวานกันเชียวนะครับ”
มันมาเสนอหาผมทำไม ผมอุตส่าห์หาทางแยกจากมันแล้วแท้ๆ
และยังมานั่งข้างผมเฉย ส่วนก็ขยับก้นหนีทำเป็นไม่สนมันสักนิด
“หึ เกลียดผมขนาดนั้นเชียว...ใจร้ายจังผมไม่ใช่ตัวประหลาดนะ”
มันไม่ใช่ตัวประหลาด แต่มันคือตัวจัญไรสำหรับเพื่อนผม
“ขาขาวดีจัง พอพี่ใส่กางเกงขาสั้นเนี้ย หึ”
มันทักปุบผมนี้รีบหันหน้าไปถลึงตาใส่มันทันที ก็อยากด่ามันชิแล้วเตะต่อยด้วย
ปกติผมไม่เกลียดพวกอย่างนี้นะ แต่มันคือคนแรกที่ผมโครตเกลียดเข้าใส้
“อุ่นจ้า!!”
“คร้าบบบบ!!”
และมันก็เดินออกไปสักที แต่ไม่วายจะหันทำสายตาประหลาดให้ผมเห็นอีก
แม่ง เอ้ย!
ไอ้วีนัสกูอยากบอกแต่กูไม่อยากให้มึงเสียใจที่เคยมีแฟนเหี้ยตัวนึ่ง
“มันมากวนพี่อีกแล้วใช่ไหม”
มันไปสักพักมังกรก็มาถึงพอดี แถมหน้ากลัวใช่เล่น
“ผมจะไปสั่งสอนมันสักหน่อย”
“ยะอย่า....แบบนั้นไอ้วีนัสจะ....”
ผมเข้าไปจับมันไว้ด้วยแรงเท่าที่มีเพราะดูแรงที่เดินไปหาไอ้เด็กนั้นมังกรเอาจริง
“ทำไมล่ะพี่โม มันคือแฟนเพื่อนพี่มันทำแบบนี้ไม่สมควรโดยเฉพาพี่ที่เป็นแฟนผม”
เสียงเข้มบอกข่มผมแบบอดทนสุดๆ
“สักวันมันต้องรู้เอง....ตอนนี้เที่ยวอยู่อยากให้มันสนุกไม่เครียดเกิน เข้าใจที่หน่อย”
มันหันหน้าไปถอดหายใจอย่างข่มอารมณ์หงุดหงิดสุดๆ
“ก็ได้....เพราะพี่ผมถึงยอมนะ”
ดีจัง ผมยิ้มแทบไม่หุบพอมันยอมให้สักหน่อย
แต่บางครั้งปล่อยไว้แบบนี้มันก็ไม่ถูกผมนี้คิดอะไรของผม
นี้ผมจะบ้าเก็บความลับเพื่อให้เพื่อนผมโง่หรอ
จบเที่ยวนี้ผมบอกมันแน่ขอแค่มีลักฐาน
“ไอ้ถุงคิก!!”
เฮ้ย!!
ตูม!!
ผมที่ยืนยิ้มรับบรรยากาศกับมังกรแบบโรแมนติกก็ต้อจบเพราะไอ้เพื่อนตะไลดันวิ่งโรเข้ามาถีบผมปลิวผมลงจนน้ำกระจาย
“พี่โม!!”
โชคร้ายก็แต่ถ้ามังกรลงมาช่วยแบบนี้ก็ดีหน่อย หึ
“แหม ห่วงกันเกินพี่น้องไปแล้วนะ...ถามจริงไอ้พ่อหม้ายมึงกับมังกรเป้นแฟนกันใช่ป่ะ”
“ม่ะไม่”
“ใช่ครับ....ผมกับพี่โมเป็นแฟนกัน”
เสียงปฎิเสธนั้นผมแต่ไอ้เสียงเท็จจริงนั้นคือมังกร
ฮือออออ จะไปบอกมันทำไม
ผมยังไม่พร้อม
“หึ ไม่ต้องทำหน้าเอ๋อเลย...กูไม่รังเกียจหรอก ตอนเรียนกูนึกว่ามึงอาจต้องมีคบผู้ชายบ้างแต่พอไม่มีมึงก็รอดไป....แต่มาคบอายุเท่านี้ระวังร่างกายหน่อยนะ โดนผู้ชายแทงเจ็บนะมึง”
พอมันพูดและตบหลังผมดังป้าบเสร็จก็เดินไปหาไอ้รักที่ยืนกระดกน้ำอยู่
คะคือถ้าสิ่งที่มึงพูดแบบนั้นคือความจริงแปลว่า ถ้าทำกับมังกรผมถนอมมังกรหน่อยอ่ะดิ
โธ่ อดทนหน่อยนะมังกร
TBC
:katai4: :katai4: :katai4:
ขออภัยที่หายไป แต่เพราะมีงานที่ต่างประเทศเลยต้องลาสักพักค่ะ
-
รอ :L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:3123: รักษาสุขภาพคะ :L2:
พี่โมผิดประเด็นละ เพื่อนพี่อะหมายถึงพี่โมไม่ใช่มังกรจ้า :m20:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4:
-
:katai2-1: :katai2-1:
-
ตอนที่25
วันนี้เป็นวันที่สองแห่งการเที่ยว
ตัวผมไม่อยากบรรยายมากเพราะตอนนี้เหนื่อยเหลือกับการไปสี่ที่ภายในวันเดียวนี้
และมีรอบดึกคือเข้าผับไปโยกสักหน่อย
ปล่อยแก่น่ะ ไอ้วีนัสบอก
ทางผมกับมังกรก็พากันซ้อมตายแบบเต็มทีไม่คิดจะปล่อยเวลาที่เหลือให้พ้นไปสักนิดเพราะคืนนี้มีสุราบรรเลงโยกย้ายๆๆ ส่ายสะโพกโยกย้าย
อย่าสนกับมุกคนแก่เลยเนอะ
ตอนนี้ผมตื่นมาก่อนเพราะหลับจนปวดเหมื่อยไปหมด
ปกติผมไม่ชอบนอนค่ำน่ะ เค้าบอกว่าผีชอบอำ
แต่ไม่มีผีมันก็มีมังกรที่มักอำผมตลอด
ตัวก็หนักยังมีหน้ามานอนทับกันอีก
"มังกร"
มันไม่ตื่น ต่อให้เขย่าเรียกอีกรอบ
"มังกร!"
รู้เรื่องพอมันไม่ตื่นผมก็ใช้แรงพลิกมันออกไปจากตัวผมอย่างค่อยๆ
เฮ้อ เหมือนยกเสาไฟออกจากอก
ที่มีเยอะแยะทำไมต้องมานอนทับผม....อะไรน่ะ
เชี่ย!!
มังกรน้อยตั้งตุงเชียว
นอนทับกูแค่นี้เกิดอารมณ์เลยรึ
ทะทำไงดีๆๆ
อ่ะ เอาผ้ามาปิดก่อนต่อให้มันใส่กางเกงยีนต์ก็เถอะ
แต่ก็ต้องปิดเฟ้ย!!
"อ่าว พี่โมตื่นแล้วหรอ"
อ่ะ
ผมที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จก็เห็นมันตื่นพอดี
เอ่อ คือภาพนั้นผมยังจำได้แม่น
ไม่ได้โรคจิตนะ
แต่พอมันนึกถึงปุบผมหน้าร้อนแบบไม่ทันตั้งตัวเลยแฮ่ะ
"อื้ม ไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวสักพักก็ร่วมตัวกันแล้ว"
ผมยังเสตาหนีอายมันอยู่ไม่เปลี่ยน
"ครับ"
ผมไม่รู้ว่ามันทำสีหน้าอย่างไงแต่ว่าสายตาผมนี้ไม่กล้ามองมันจริงๆ
หรือว่าคืนนี้เผด็จศึกมังกรเลยดีไหม
เหมือนครั้งที่แล้วที่มังกรเมาและเกิดอารมณ์แบบเอาไม่อยู่ขึ้นกับผม
เอ่อ โอเคเอาแบบนั้นล่ะ หึๆๆ
มังกรคืนนี้เสร็จกูแน่
วะฮ่าๆๆๆๆ
เสียงดนตรีสดที่พาเหล่าท่องเที่ยวราตรีจนลืมบ้าไปทั่วผับใหญ่นี้
ในกลุ่มถ้าจะบอกว่าใครเต้นมันส์สุดก็คงไม่พ้นอิกระเทยวีนัสจัง
คุณเธอเต้นท่าเยอะเหลือเกิน
เพลงไหนจบพวกผมพากันพร้อมใจตบมือชมเชยมันยกใหญ่
ต่อให้ในนี้สนุกมากแค่ไหน
ผมนี้ไม่ชอบสายสาวๆที่พากันมองมังกรจนแทบกลืนกินเลยแฮะ
มองขนาดนี้ใส่ถุงกลับบ้านไหม
ผมประชด ของใครใครก็หวงนะเว้ย!!
"ขอชนแก้วด้วยนะคะ"
ผู้กล้าหมายเลขห้ามาแล้วครับ
นี้มันคนที่ห้าแล้วนะที่พวกผู้หญิงเข้าชนแก้วแบบไม่ขาดสาย
ไอ้นี่ก็อีกคนยังหน้ามึนชนตอบเขาง่ายๆอีก!
"ฮ่าๆๆ เอาน่าถ้ามันไม่เอาเสียอย่างมึงก็ไม่ต้องกังวลแค่ไว้ใจกันก็พอ..."
"นั้นสิ"
ไอ้ถุงกับไอ้รักเดินเข้ากอดคอผมใหญ่
แต่ว่าที่ไอ้ถุงพูดมันก็น่าคิดเพราะถ้ามังกรยังซื่อตรงในความรักของเรามันก็ไม่น่ามีอะไรเกิดขึ้น
"ขอโทษคะ ช่วยดื่มสักหน่อยได้ไหมคะฉันอยากให้คุณดื่มด้วย"
อุว้าวววว อะไรมันจะเอ็กซ์ได้ใจขาดดิ้นเช่นนี้น่ะอีนางเอ้ย
มีผู้หญิงสวยดุจนางพญาถือแก้วเหล้าเข้ามาหาผมแบบยั่วสุดๆ
"นะค่าาา"
อ้อนด้วยแฮะ
แต่ผมมีมังกรอยู่ขอรับมาดื่มแบบบริสุทธิ์ใจแล้วกันนะ
"หมดเลยคะ ว้าวว เก่งจัง ขอบคุณค่าาา"
แล้วเธอก็กลับไปโต๊ะของเธอทันใด
เฮ้อ กระดกแก้วนี้แล้วมันรู้สึกกึ่งๆแฮะ
ตัวมันเริ่มร้อนวาบ แปลกๆ
ตาเริ่มพล่าลายไปหมด
แฮ่กๆๆ อยากได้น้ำจัง
"อุ้ย ใครกันเอยเดินเข้ามาหาผมเชียว"
อยู่ดีๆร่างกายก็ชนร่างสูงใครสักคนในนี้ในขณะที่ผมเดินมึนไปทั่วหาน้ำดื่ม
"น้ำ น้ำขอน้ำ...แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"
"ได้เลยครับ"
ร่างสูงนั้นโอบกอดผมอย่างแน่นไม่ปล่อยให้ผมเซไปไหนและเหมือนดูตั้งใจพาผมไปสักที่
ตอนนี้ขาผมอ่อนสุดๆพอเริ่มขยับมันก็เหมือนกับจะทรุดลงกับพื้นให้ได้
ตุบ
เหมือนร่างถูกโยนลงบนเตียงสปริงนุ่มนั้นอย่างเบาแรง
อะไรนี้เขาพาผมกลับมาแล้วงั้นหรอ
เมื่อไรกัน
"พี่โม"
เหมือนร่างกายถูกคร่อมด้วยผู้ชายคนนึ่งไม่รู้ว่าเป็นใครเพราะตาพร่ามัวมากจริงๆ
แต่ผมเชื่อว่าคนนั้นไม่ใช่มังกรแน่ๆ
ร่างกายที่มีแรงน้อยนิดรีบต่อต้านทันใดเมื่อมันเข้ามาประกบปากจูบผมจนสติและความต้องการผมสูงปรี้ดอย่างบอกไม่ถูก
จากต่อต้านของผมตอนนี้เหมือนสมยอม
ยอมให้มันละเลงร่างจากลำคอยันหัวนมผมที่เป็นตุ่มไตไปแล้ว
"ฮ้าา อ่ะ"
"เสียงเอ็กซ์จังนะครับ"
จากหัวนมลิ้นเย็นๆนั้นก็ลากไปจนถึงสะดือ
และความรู้สึกเหมือนถูกปลดเข็มขัดกับถอดกางเกงผมออกไปอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้เหมือนนอนเปลือยแผ่ให้มันชิมอย่างไม่หักห้ามอะไรเพราะแรงไม่หายไปหมดแล้วจริงๆ
นี้ผมต้องมาเจออะไรเนี้ย
ไม่อยากให้มังกรมารู้ว่าผมมาถูกผู้ชายคนอื่นทำแบบนี้
คิดถึงหน้ามังกรและยัยกิ่งผมก็คล้อยน้ำตาไหลออกมาแบบดื้อๆ
ทุเรศตัวเองที่ต้องมาเจอแบบนี้
ฮึ่ก มังกร...
ปัง!!
"แม่งเอ้ย!!"
"เชี่ย!!"
พลั่ก
ผั่วๆๆๆ
ตุบๆๆ
"ยอมแล้วๆ ฮึ่กปะปล่อยผมไปเถอะ ฮือออ"
"แล้วอย่ามายุ่งกับแฟนกูอีก ไป!!!!"
เสียงมังกรไม่นะ
ผมรีบขยับลุกทันใดอยากหนี
ไม่อยากให้มังกรมาเห็นผมตอนนี้เลย
หนี หนีไปไหนดี
ห้องน้ำ ใกล้สุด!
ปัง!
แล้วตัวผมก็ลากสังขารอันน้อยนิดเดินเข้าห้องน้ำนี้เพื่อหนีมังกรทันที
ผมรู้ว่าทำแบบนี้มันหนีไม่พ้นแต่ขอแค่อย่าให้เห็นผมในสภาพนี้ก็บุญหัวแล้วจริงๆ
"พี่โม ออกมาเถอะผมจัดการให้แล้วนะ"
ฮึ่ก ไม่เด็ดขาดผมไม่อยากให้มังกรมาเห็นร่างกายที่มีแต่ความต้องสูงแบบนี้
มัน มัน....
"พี่โม...เชื่อใจผมนะ ผมไม่รังเกียจพี่หรอก...พี่คือคนที่ผมรัก โดยไม่มีข้อสงสัยใดๆเพราะฉะนั้น พี่แค่เชื่อและเปิดประตูมาหาผมก็พอ"
มือสั่นๆของผมตอนนี้เหมือนลังเลกับการจะเปิดไปหามังกรดีหรือไม่
TBC
:katai4: :katai4: :katai4:
เปิด ไม่ เปิด!!
ลุ้นๆ
555+ โซน ไม่อยากให้เปิดตอนนี้เลยอ่ะ :hao7: :hao7:
-
เปิดเลยจ้าพี่โมจ๋า แล้วให้น้องกรรีบพากลับสวรรค์ เอ้ยกลับห้องด่วน ลูกสาวจะได้ภ่อใหม่สักที อิอิ :impress2:
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:z13: :z13: :z13: :z13: